(Ί ass [Π :l_ _ PRESENTED ΙίΥ GR^ECUM LEXICON MAN'UALE: PRIMUM A BENJAMINE HEDERICO II INSTITUTUM; MOX ASSIDUO LABORE SAM. PATRICII AUCTUM MYRIADE AMPLIUS VERBORUM; INNUMERIS VITUS REPURGATUM, PLURIMISQUE NOVIS SIGNIFICATIBUS VERBORUM LOCUPLETATUM, JO. AUGUSTI ERNESTI ; ATQUE ITERUM RECENSITUM, ET QUAMPLURIMUM IN UTRAQUE PARTE AUCTUM, T. MOEELL, S.T.P, THESAURI GRiEC^E POSSEns AUCTORE. EDITIO NOVA, PRIORIBUS AUCTIOR ET EMENDATIOR. EDINBURGI : VENEUNT APUD STIRLING & KENNEY, ET GULIELMUM TA1T, EDINBURGI ; ET COWIE, LOW, & SOC. LONDINL MDCCCXXVL Gift J6&:-. Meigs ■-: s -ί Est Excudebat Duncanus Stevenson, Academics Edinensis Typographus, GEORGIO DUNBAR, A.M. S.R.S.E. ET IN ACADEMIA JACOBI VI. SCOTORUM REGIS LINGILE GUJECJE PROFESSORI; VIRO, OB FELICEM IN MUNERE FUNGENDO SUCCESSUM, NEC NON SOLERTIAM ET INDUSTRIAM QUIBUS LINGUiE GRMCM MONUMENTA INGENUUE JUVENTUTI EXPLICAT, f ATQUE • REM METRICAM PRiECLARE ILLUSTRAVIT, DE OMNIBUS ISTIUS LINGUA STUDIOSIS OPTIME MERENTI; HANC NOVAM LEXICI HEDERICIANI EDITIONEM SUMMA CUM OBSERVANTIA D.D.D. EDITORES. STUDIOSIS MONITUM. De hac nova Hedericiani Lexici Editione pauca monenda visum est. Inprimis, vocabula, quae Appendicem hactenus occupabant, suo quodque loco summa cura interseruimus ; errores, quibus fere omnes priores Editiones scatebant pro virili expurgavimus, nostramque et numero verborum et significationum locupletavimus. In corrigendo locos Auctorum minus recte laudatos multum laboris insumptum ; et, quod pergratum lecturis fore speramus, multa nova exempla ex Apollonio Rhod. iEschylo, Pindaro, Thucydide, aliisque adjuncta, interpretatione Latina fere co- mitante. Ex parte quam Analyticam Hedericus nominavit multa delevimus, quippe qua3 ad formas declinationum et conjugationum cuidam tyronum bene notas periinerent. Quodnunquam in prioribus factum, quantitatem supra vocales ancipites saepe notavimus. Quod ad chartam et typos attinet, ut nitidissima evadat, neque magni- tudine nee forma terrorem discentium incutiat, sed magis alliciat, Librariis maximae cura3 fuit. Ceterum, ut conatus nostri, qualescunque sint, multum adjumenti ad Linguam Grsecam nobilissimam a nostratibus indies magis cultam, bene intelligendam adfe- rant, quae humanitatem, qua3 philosophiam, quas libertatem, quae rerum divina- rum scientiam ζΐς migara γαίης attulerit, iterum iterumque precamur. A. CRAIG, A. M. G. DUNCAN, E. C. P. Edinburgi, Kal. Sextil. \ , MDCCCXXVL C BENJ. HEDERICI PR JEFATIO. AlTERUM hoc Lexicon est, Lector benevole, quod juventuti bonarum artium studiosae commodare sategi. Graecum, ut vides, illud est, et, velut in priori disciplinas atque veterum Scriptorum monumenta, quae Scholas fere occupatas habent, dilucidare pro viribus sum annisus : ita hoc, quod jam exhibeo, literas in primis Graecas adjuvare studui. Neque vero operam hanc, ut quidem confido, praeter rem necessitatemque suscepisse jure existi- mari potero. Etenim, quae linguae Graecae cum praestantia sit, turn utilitas, pariter atque ad omne propemodum studiorum genus necessitas, ab aliis jam ostensum est pluribus ; at- taraen Lexicon, quo ilia contineatur, satisque idoneum Scholis, adhuc deesse, experiuntur identidem, quibus hanc eruditionis partem tradere juventuti incumbit. Quotquot enim hujus generis libri exstant, vel mole sua usum sufflaminant sui, vel jejunitate, qua labo- rant, saepius destituunt paullo serius uteris Graecis operaturos, vel ordinis etiam im- plicatione linguae adhuc minus gnaros plus justo fatigant, efficiuntque haud raro, ut tot illi tantisque difficultatibus praepediti non sine indignatione ac taedio in hoc studiorum genere versentur. Singulas igitur illas, quantum quidem fieri potuit, amoliturus ante omnia, librum in tres partes dispescui, Hermeneuticam scilicet, Analyticam, atque Syntheticam: primaque adeo ilia, quae ad intelligendos omnis generis scriptores, quos antiquiora quidem tempora de- dere, facere debet, earn vocabulorum copiam concludere allaboravi, quam ad negotium hoc, amplum licet ac vastum satis, suffecturam omnino putavi. Certe, quae ex ingenti Henrici Stephani Thesauro, volumine satis etiam grandi, Joannes exhibet Scapula, ea tantum non omnia hie etiam suppeditavi. Quinimmo ipsorum non solum numerum, sed in primis etiam, quas obtinent, significationes ex Suida, Polluce, Suicero, Leighio, scriptoribusque similibus aliis, non parum hinc inde adauxi. Ac veluti has pro ea, qua differunt, varietate, suis fere distinxi numeris, clarius ita ordinatiusque, ut spero, se oblaturas cuique : sic voces potissimum ipsas ordine, quem vocamus, alphabetico disponere visum est. Equi- dem virtutes naturalis illius, quo voces derivatae primigeniis, compositae simplicibus subji- ciuntur, non ignoro, neque me praeterit etiam, quantopere eum in Stephano aliisque di- laudent bene multi ; sed non aeque tamen intricatus hie alter est, longeque omnino faci- Jius linguae nondum satis peritis vocabula, quae inquirunt ipsi, subgerit. Et, si omnino ad indagandam genuinam vocis potestatem momenti maximi est, nosse originem ejusdem, singulis etiam vocabulis hanc subjeci, ut adeo nee adminiculo isto, necessario certe ad feliciorem cujusvis scriptoris interpretationem, destitutos Lexico hoc usuros conqueri possint, qui ordinis naturalis laudem id atque virtutem ferme praecipuam habere solent. Veluti autem haec primae Lexici hujus partis ratio est ; ita altera ilia, cui Analyticae ut dixi, nomen feci, ea vocabula grammatice, quomodo loqui consuevimus, resoluta com- plexus sum, quae difficultatibus suis, sive a dialecto aliqua, sive aliunde subortis solicitare tironum patientiam possunt. Est certe eadem haec opera, quae liberalius paullo a Schre- velio juventuti navata, ipsum tam acceptum huic reddidit, ut unus fere ex sui ordinis Lexi- cographis in Scholis hue usque locum vindicaverit sibi. Ac tametsi non desint, qui ean- dem ignaviae potius subsidium habeant, quam ut emolumenti quidquam juventuti illam credant adferre, eo quod haec a penitiori grammatices studio, ad quod tamen potissimum solidior linguae cognitio redit, ea ipsa plerumque avocetur : attamen, qui rectius justiusque rem expendunt, satius utique existimant, velificari nonnihil discentium a labore molestiore aversioni, quam quidem committere, ut miseri succumbant inscitiae suae, vel etiam, quod viii HEDERICI PR^FATIO. saepius usu in Scholis evenire videmus, difficultatibus his absterriti linguae pulcherrimae studium plane abjiciant. Ne igitur habeant, quod et ipsi suo quasi jure desidarare pos- sint, etiam hac in re illis deesse nolui. Quin potius non solum vocabula prope omnia, quae Schrevelius ex Appendiee Scapulae Lexico subnexa, Pasoris in Hesiodum Indice, aliisque hujus commatis operibus attulit, in partem hanc alteram conjeci : sed ea quoque ex Jo. Vorstii Veterum Poetarum Graecorum Poematis, celeberrimi item viri, Dn. Jo. Davidis Schreberi, Hortulo Graeco ex omnibus Plutarchi Operibus adornato, et clarissimi Dn. Hieronymi Freyeri Fasciculo Poematum Graecorum, libellis vere aureis atque ad perdiscendam Graecam linguam accommodatissimis, passim locupletavi. Attamen, ne nimis etiam indulsisse discentium inertiae videri possim, satis habui, digitum in cibum nunc intendere, praemansum vero ipsum atque tantillum laboris recusantibus, ut eundem sumere ipsi dedignentur, inserere in ora utique supersedi. Tertia libri pars, quae Syntheticae titulum praefert, iis destinata est, quibus Latina ser- mone Graeco, eoque prosaico, reddere collibet, adjutusque a scriptoribus laudatissimis, Benzio, Posselio, Devario, Scheidio, aliisque ; hie quoque eum vocum formularumque lo- quendi apparatum, suis fere ubique auctoritatibus munitum, subgessi ; qui, nisi me omnia fallunt, ad institutum hoc, quantum quidem in Scholis illud exigi, vel certe usui hodie esse solet, abunde suppeditabit. Et, si omnino contingat, ut quaedam adhuc desideres, ea tamen forsitan haec erunt, quae omissa facile pati, vel iis etiam, quae allata sunt, compen- sare non incommode poteris. Ita quippe saepius nomina ilia a verbis deducta, qualia sunt Accumulator, Admodulator, Adoptator, item Accumulatrix, Admodulatrix, et similia, perinde qualia Accumulatio, Admodulatio, Adoptatio, et quae sunt hujus generis alia, frus- tra hie quaesiveris. Praeterquam enim quod magna eorum pars ipsa civitate Latina defici- tur, adeo que sola formationis innititur analogia, certe, si Graece eadem reddenda sunt, alia fere per participia, alia per infinitivos verborum, a quibus descendunt, tuto enunciari possunt. Ita videlicet Accumulatorem, vel ipsius Demosthenis exemplo, rectius ζπκτωξεΰον- ra, Admodulatricem, Τξοϋά^αϋαν, et Accumulationem, qua ipsum in primis accumulandi ac- tum significat, rb επκίωξεύείν interpretaberis, quam ut nomina vel plane nova confingas, vel sua etiam carentia auctoritate usurpes. Quumque adeo haec talia a verbis allatis, si qui- dem ipsis opus sit, nee suo ista loco reperiantur, formare perquam sit facile, operae char- tasque tanto justius eorum me omissione pepercisse arbitror, quo magis Lexicon hoc manus jam implet, nomenque suum paene excedit. Nee alia quoque causa fuit, cur no- mina etiam, quae propria Grammatici vocant, omiserim, utpote quae ipsa quoque facile Graece efferri possunt, dummodo ex grammatica constet, quae literarum utrmsque linguae natura sit atque cognatio. At vero, quod in prima praecipue parte nee auctores addi- derim vocibus, nee locutionum etiam, quas hae ex se progignunt, subjecerim exempla, forsitan mirabuntur, qui ex his propemodum solis Lexici perfectionem aestimare solent. Sed et his adferendis locus plane defuit. Nee vero etiam video, si vel maxime ipse sup- petivisset, ecquis eorum in Lexico hermeneutico sit usus. Sua enim scriptori cuivis in< terpretando auctoritas sufficit, et, qui ex vocum significationibus tam distincte copioseque subministratis sensum effati alicujus Graeci indagare nequit, eum vel plane a grammatica non instructum, vel rei, quam continet illud, prorsus ignarum esse oportet. Secus sta- tuendum esse de Lexico synthetico facile largior, quum Graece scripturus utique non so- lum de vocis, qua usurus est, probitate, sed et de constructionis, qua gaudet eadem, ra- tione certus esse debeat. Quare id etiam mihi quam maxime commendatum habui, ut ne facile in tertia hujus libri parte vox aliqua sine auctore suo compareat, vel construc- tionis etiam exemplum non habeat adjunctum. Quod si tamen vel hie etiam alterutrum, immo utrumque deesse nonnunquam deprehendas, auctorem quidem vocis idoneum me fugisse non inficior, licet de bonitate ejus Lexicographorum saltern praestantissimorum auctoritas dubitare me non siverit ; constructionis vero modus ideo a me neglectus est, quod regulas ille notissimas atque adeo Graecae etiam linguae cunx Latina communes sequatur. Atque haec fere ea sunt, Lector benevole, quae te scire, e re tua, immo et mea, esse existimavi. Tute labori etiam huic meo, si merebitur, fave : sin minus, eum ante ne damnes, quam cogitaveris, contingere haud raro, ut tuo arbitrio stare non possis. Vale, EX PBJEFATIONE JOANNIS AUGUSTI ERNESTI J Ν causis, propter quas tarn pauci ad linguae Graecae vel mediocrem scientiam perve- niant, Moses Solanus * jure numerat vitia Lexicorum, quibus puerilis aetas utitur. Eorum duo maxime impediunt verum verborum intellectum. Primum est, quod significationes saepe numero vel prorsus alienae verbis tribuuntur, vel parum accurate distincteque tra- duntur : alterum, quod tarn pueriliter atque inepte Latinis vocabulis exprimuntur Graeca, ut intellectus impediatur potius interpretando, quam adjuvetur. Quod fit maxime, hanc ob causam, quod interpretatio nimis etymologiae rationibus accommodatur, neglecto usu loquendi, qui solus in hoc genere dominatur, in primis in compositis ex praepositione una pluribusve, in quibus incredibile dictu est, quam pueriliter peccetur ; item ex eI, φίλος aliis- que. Talibus igitur erroribus, vitiis ineptiisque cum plena sint Lexica vulgaria, quae sunt in tironum manibus, nee ultra ea plerique sapiant, qui in Scholis literas Graecas docent, mirum esse non potest, si tarn pauci bene proficiunt in eo genere literarum, nee plus con- sequuntur plerique, quam ut Graecorum scriptorum orationem possint ad verbum, scilicet e sui quisque Lexici praescripto, Latine interpretari, h. e. ut non modo nihil intelligant, cum interea se credant intelligere, sed etiam ipsos scriptores Graecos stultissimos putent, vehementerque contemnant. Hoc tantum malum potuisset caveri, si ab initio viri excellenti Graecarum literarunl scientia praediti, voluissent se demittere ad hanc curam, ut tironibus in eo genere consu- lerent, nee eos imperitis hominibus per talia Lexica corrumpendos permitterent. Sed dum ii hujus laboris molestiam defugiunt, eumque nee sua doctrina dignum, nee satis sibi honestum putant, invadunt earn provinciam homines imperiti, inscitiaque sua plus nocent uteris, quam illi deinde exquisita sua doctrina prodesse possunt. In quo Graeca lingua imprimis iniqua fortuna usa est. Nam Latinae quidem literae cum instaurari ccepissent, Bummi homines, Erasmi, Camerarii, Melanchthones, aliique, non dubitarunt causam suscipere tironum, et plures libellos edere, quibus ii, vel ad intelligendum Latine, vel ad scribendum adjuvarentur : neque ea res ipsis dedecori, sed imprimis honesta, juventuti autem maxime utilis fuit. Vere hoc me puto affirmare : si quis vel istorum, vel ex eo ordine, pari cura complexus Graeca, Lexicon in tironum usum confecisset, in quo Graeca verba primum accurate, deinde perspicue, hoc est, bene Latine (neque enim ullo modo per- spicuitas esse potest interpretationis sine puritate sermonis ejus, quo in interpretando uta- ris, semperque sub ilia ad verbum, sive potius ad etymologiam verborum, facta male Latina interpretation e latet inscitia sensus), denique ex usu loquendi optimorum scriptorum, non e verborum notatione, si quis ergo hoc facere sustinuisset, non dicam plus gloriae conse- cutus esset, sed multo plus uteris Graecis profuisset, quam doctissimis in quemvis scripto- rem commentariis, quos non nisi doctiores legerent, quibus pleraque dudum ipsis nota satis et perspecta fuerant. Etenim, in omni genere disciplinae, quis nescit, quantum referat, statim ab initio veris et accuratis notionibus imbui ? Quam deinde non modo paucis con- tingitj ut male percepta dediscendi facultas detur, sed quam pauci eo sunt vel ingenio ut facile possint, vel animo, ut velint, falsa et prava dediscere. Nimis firmiter coalescunt * In Praef. ad Plutarch. Briani. χ EX PR.EFATIONE ERNESTI. teneris insita animis, nee facile avelli possunt, et quae pueri arripuimus, ea fere ita amplec- timur atque tenemus, ut nobis eripi vix patiamur. Mihi quidem, quoad literas docui, plus prope laborandum, plus certe molestiae exhauriendum fuit in expugnandis male susceptis prima pueritia opinionibus, dedocendisque ac detrahendis perversis verborum notionibus, quam veris tradendis atque explicandis. Itaque cum rogatus essem, ut Hedericiani Lexici Graeci, quod nunc maxime versatur in manibus tironum, putaturque esse in hoc compendiario genere optimum, ejus igitur ut recensendi curam susciperem ; earn provinciam, quanquam duram et taedii plenam de- fugiendam non putavi, qui vitiis ejus, et ortis inde apud tirones noxis, saepe doluissem, iisque tollendis, omninoque opere illo emendando locupletandoque, plurimum adjumenti me allaturum discentibus putarem. Non is ego sum, cui aut jucundum, aut adeo opus sit, de aliis detrahere, et hac via ad famam contendere. Melioribus artibus laudem parare didici. Itaque non libenter dico, quod praesens institutum dicere cogit : Hedericum il- ium, virum bonum cetera et laboriosum, sed Greece doctum, et ad tale Lexicon rite con- ficiendum satis a lectione Graecorum scriptorum instructum non fuisse. Totus ille, id quod per totum opus observare licuit, e Scapula aliisque vulgaribus Lexicis pendebat, tot praeclaras doctorum hominum de verbis plurimis, post Stephanum et Scapulam, observa- tiones ignorabat, nee ipse e lectione ipsorum scriptorum meliora didicerat. Itaque non modo totidem verbis e Scapula in suum Lexicon retulit verborum interpretationes parum idoneas aut perspicuas, sed subinde etiam ne assecutus quidem est ejus aliorumque Lexi- cographorum mentem, vitiisque operarum se decipi passus est : unde manarunt innumera peccata. \_Aliquot exempla CI. auctor protitUt, sed hcec apud ilium qucerenda mitto.~\ Jam incredibile dictu est, quam saepe, quam absurde interpretatus sit, plerumque post alios, verba composita ex άμφί, εκ, ΰύν, xara, υτο, παξά, πεξί, cr^o, &c. exprimens has praepo- sitiones e vulgari significatione, non ex usu scriptorum in verbo quoque ; in quo sane est mira varietas. Idemque notavimus in aliis generibus compositorum. Φιλότμητος est inep- tum Nonni verbum in Joannis Μεταφξάβει •, sed id ineptius vertitur in Scapulae Lexico sectionis amans, incisione gaudens, sequaci Hederico. Similiterque peccatur in verbis com- positis Poetarum, inprimis tragicorum ; quorum vim ex illis interpretationibus nemo ad- sequatur. Illud quoque parum scienter factum erat, ut significationes πόλυύημων parum recte digererentur atque ordinarentur, activa et media, eorumque significatio, itemque temporum significatio diversa, cum v. c. praesens activam, aor. 2. neutram vim habet, &c. non discerneretur ; quod hodie in Lexicis ferri non potest, cum sit ad accuratam linguae Graecae scientiam scriptorumque intelligentiam pernecessarium. Enimvero haec et alia omnia correcta sperabam me reperturum in editione Sam. Patricii, Scholae Carthusianae apud Londinenses Hypodidascali, qui Hedericianum Lexicon bis recoxit, et magnam diligentiae laudem apud suos (vid. Scott, praef. ad Append. Steph.) etiam apud exteros tulit : praesertim qui in praefatione dicat, se diligenter hoc opus cor- rexisse, vivatque in insula ea, quae sibi Graecarum literarum principatum vindicare videtur, in qua Graece doctissimi homines paene nasci videantur ; adeo mature ibi omnes Graecos scriptores vel difficillimos intelligunt et emendare possunt. Sed omnia alia deprehendi, intellexique Patricium Britannum non plus in Graecis potuisse Hederico Germano. Hujus quidem peccata fere omnia sanctissime conservata sunt eaque novis aucta. Prima igitur nobis cura fuit, ut talia peccata tolleremus, corrigeremusque, si quid parum vel recte, vel accurate, vel perspicue scriptum esset in significationibus vocabulorum tra- dendis. In quo tamen difficultas quaedam objecta est a ratione ipsa talis Lexici, in quo singula tantum verba explicantur : quod nonnulla vocabula, inprimis adverbia, separatim commode explicari non possunt, facilioremque interpretationem habent cum verbo, cui ad- jungi solent. Turn in verbis, quae Grammatici proprie dicunt, operant dedimus, primum ut activa et media, etiam tempora interdum, ex usu optimorum scriptorum, distinguere- mus, deinde ut significationes in πολυΰήμοις digereremus diligentius, et, quoad fieri posset, a propria et prima significatione quomodo ceterae ducerentur, ipso ordine indicaremus, v. c. ομύ%ω, τΰψω, πομπεύω, πϋξγος, βηχος, τίόημι, ίζξΐς, δημιζξγος, προτείνω. Auximus etiam priorem significationum numerum e nostris aliorumque observatis, qui veteres scriptores Graecos il- lustraverunt. Sed maxime in hac parte laboravimus hoc, ut accurate exponeremus verba e praepositionibus composita, in quibus explicandis omnium adhuc Lexicorum stultitia ac- E£ PRiEFATIONE ERNESTI. xi cusanda est, tribuentium interdum praepositionibus aliquam vim, ubi ex usu loquendi ve- terum nullam hi*5ent, aut falsam adeo, aut ita exprimentium, scilicet e vulgatissima cujus- que significatj^ne, ut nemo intelligere possit. Nos in omnibus usum secuti sumus, com- parandis, uVi non statim vera significatio succurreret, aut aliquid dubitationis oriretur, ex- emplis idaneis. Itaque et subinde notavimus, in eodem verbo, modo redundare praeposi- tionem? nee ullam vim habere, modo addere verbo aliquid significationis. Quaedam tamen, sed perpauca, fuere, in quibus analogia et conjectura sequenda esset, quod nullum exem- plum veteris scriptoris vel ipsi notatum habebamus, vel ab alio notatum reperiebamus : in quibus si forte aberravimus, nobis ut ignoscatur, rogamus. Atque pari ratione usi sumus in aliis compositorum generibus, ut e φίλος, χαίξω, &c. ut facile quivis intelliget, qui vel in his, quae e. c. posuimus, nostra cum superioribus velit comparare. Denique ipsis verbis locupletare hoc Lexicon studuimus. Et, quia Patricius primum verba septingenta, deinde hoc ipso majorem numerum se addidisse professus est, dedimus alicui hoc negotii, ut secun- dae editionis Patricianae exemplum cum Lipsiensi editione compararet, notaretque verba non prodita ab Hederico. Quo facto vidimus, non modo illud, quod ante diximus, quaedam vitiose posita esse, sed etiam numerum ab eo traditum vix effici. Unde orta nobis suspi- cio, numerata ab eo esse etiam ea, quibus partem secundam auxisset, quae sane numeranda non erant. Sed id acuratius exquirere, quando parum referebat, insuper habuimus. Posthaec addidimus ea, quae e nostris lectionibus notata permulta habebamus, item quae- cunque viros doctos subinde indicare repereramus, nondum in Lexicis prodita esse, quae et ipsa non pauca erant, plurima etiam in Reimari, V. Cel. in Dionem Cassium Indice no- tata, ut nondum relata in Lexica : cujus viri exemplum utinam imitentur posthaec, qui- cunque scriptorem Graecum recoquent. Denique adhibuimus Dan. Scotti, V. C. Appen- diceal ad Thesaurum Stephani, Londini, 1745. duobus Voll. in fol. editam, ex qua per- magnus verborum numerus accessit. \_Sequuntur qucedam ad illud opus castigationes, quas itidem hie missasfeci.~] Atque etiam ea verba vel ab Scotto vel ab aliis posita omisimus, quae reperiuntur quidem vel in Glossariis antiquis, ut Hesychio, vel in scriptore aliquo vetere, ceterum manifeste corrupta sunt, nee ullum alium auctorem idoneum ha- bent, quod genus verborum si admittere voluissemus, exemplo Stephani et aliorum, haud probando, haud parvus numerus verborum accessisset. Sed vel sic decern millium sum- mam explevimus. Nee nunc spicilegium, idque magnum deest, et post multa alia supple- menta, tamen plurimum supererit, quod addatur : adeo non modo inexhaustae sunt Grae- corum in verbis divitiae, sed difficile est omnia animadvertere ac notare, quae nondum in Lexica sunt illata. Nam ilia Graecorum felicitas in componendis verbis tantam copiam verborum genuit, ut earn nullum Lexicon capere possit. Nee forte opus esset omnia Lexicis inferri, ut bene monet ad Charitonem Dorvillius, nisi de eorum significatione, in- primis Attica, subinde certarent Grammatici, multoque, de nostra sententia, magis, nisi in iis intelligendis imperitiores, adsuete vulgari rationi, haererent. Varum eadem multitu- do compositorum talium, saepe non obscurorum, et nihil insolentis, nee in forma, nee in sensu, habendum, facit, ut difficile sit, omnia observare. Mihi quidem hoc sentio acci- disse in pluribus scriptoribus, e quibus volui notare, quae nondum in Lexicis essent, ut praetermitterem quaedam, quia non suspicabar, a Lexicis abesse. Nominatim in Josepho id mihi usu venisse vidi. Nam in Scotti Excerptis quaedam reperi, quae ipse non nota- vissem. At ipse contra in meis Excerptis habui, quae ilium effugissent, ut Ιμποδ/ζής, εμπό- δισμα, νξοδχαινιΐξγέω, παξόξμημα, όμοπξάγμων, &c. Itaque vix sperandum est, unquam Lexi- con extiturum tale, in quo omnia verba Graeca reperiantur, nisi paullatim omnes Graci scriptores Indicibus instruantm• plenis et Reimariano, de quo supra dixi, similibus. Sed de Lexico Graeco majore parando atque instruendo, fortasse alibi dabitur occasio dicendi. Et haec fere sunt, quae in castigando locupletandoque hoc Lexico secuti sumus, quibus- que, ut speramus, perfecimus, ut et latius ejus usus pateret, et tutius usurpari a tironibus posset. Unum restat, de quo admonendum videtur. Singulis verbis etymologiam addere instituit Hedericus. Id nos non totum mutavimus : sed correximus tamen in nonnullis, plane autem sustulimus, ubi unusquisque tiro sua sponte videre posset, unde verbum duc- tum aut compositum esset ; in quibus addi etymologias, ut ώβοάω esse ex sZ et ποΐιω, ευ- πάβχω ex εδ et πάβχω, &c. putidum sane et nimis puerile sit : eaque ratione tantum com- pendifecimus, ut cum tot millia vocabulorum, tot novae significationes, accesserint, tamen aliquot plagulis brevior sit h*c editio superiori. Atque etiam in altera parte deleri cura- Xll EX PRiEFATIONE ERNESTI. vimus per idoneum virum ea, quae nemo vel quaerat, vel quaerere debeat. Nam in eo ge- nere nonnisi rara et difficilia debebant notari : vulgaria, et quae quisque, formas declina- tionum et conjugationum rite tenens, ipse sua sponte adsequi possit, poni, non modo inu- tile et supervacuum, sed etiam, in quod usu didici, noxium est. Etenim ad ignaviam pro- niores, qui sunt plerique, libenter abutuntur ista ratione, putantes, hanc esse ad lectiones praeparationem, quam vocant, si in tali libello quaerant singula verba, et inde descripta recitent a magistris interrogati : qua stultitia committunt, ut nunquam recte perdpiant teneantque conjugationum formas. Scr. Lipsiae a. d. VIII. Kal. Sept. A. C. cidioccliv. [Alteram partem, quam Synth eticam vocavit Hedericus, plane sublatam voluit Ernesti, totamque igitur illam partem intactam sefatetur reliquisse ; sed et hanc etiam, tironum gra- tia, quibus non potest esse non necessaria (saltern ut in optima olim sckola mihi visum fuitj, haud minus auctam ac locapletatam dedi, Thomas Mqrell.] EXPOSITIO NOTARUM QIL& IN PRIORE LEXICI HUJUS PARTE INTER ALIAS OCCURRUNT. Gl. V. seu Gloss. Vet. Glossaria Veterum a Labbeo edita. Em. Jo. Aug. Ernesti. Etym. seu E. M. Etymologicura Magnum. Hes. Hesychius, Alexandrinus. Lex. Gr. Lexicographi Graeci, sc. Hesychius, Suidas, Auctor Etymologici Magni, Varinus, Phavorinus. P. Sam. Patricius, Anglus. Ph. et Phil. Philoxenus, Glossographorum facile princeps. Poll. Julius Pollux. R. seu Rob. Gulielmus Robertsonus, Anglus. Steph. Henr. Stephanus, Gallus. Suic. Jo. Casp. Suicerus, Tigurinus. Suid. Suidas. V. L. Vetus Lexicon. Atque hos Lexicographos ad eas voces allegare placuit, de quarum auctoritate aliunde, quam ex ipsis, non constat ; quum e contrario Philoxenus et Glossaria Veterum eo laudentur nomine, quod multas easque ap. tissimas vocum significationes suppeditant, quae alibi non facile sunt obvi». LEXICI MANUALIS GR^CI PARS PRIMA. ΑΑΔ x*, vel at, prima litera Alphabet! Grasci, quae "Αλφα dicitur, et nonien adepta est ab Hebraeorum Aleph. (2) Nota nu- meralis significans unum, et cum lineola inferne posita, a, milk. (3) In Apocalypsi Joan. 1, 8. eum notat, qui omni princi- pio prior atque antiquior est. iy in compositione est, (1) Ζτίξν,τιχον, pri- vativum, ut ex a, et βίΖαιος, stabilis, fit i£i£euei,instabilis : cum ν interjecto, (si vocabulum cui » przefigitur a vocali initium habet) euphonise gr. ut άξιος, dignus, ανάξιος, indignus : ολζος, divitite, ίνολζος, pauper. Quasdam verb aliquan- do τω y carent, ut άοσμος, άοιχος, άοζος, &ύλος, &c. Quamplurima etiam mutant terminationem, ut ex ήΐυς, άν$->,ς' ex Ϋξαφη, άβαφος' ex φξν]ν, άφςων' ex γνώ- μη, αγνωμων. Tale est et a, quod βλί• yov vel μ,ικεον denotat. ut άφυ^ς, i. e. μιχςοφυνβ, ab a et φυνι''α.μα8ν ι ς, indoctus, vel parum doctus, ab a et μαράνω• pro %v; etiam, ut άξατος, accessu difficilis : interdum etiam xaxh significat, ut a• ΧίξΰϊΧι αζουλος, α,Ιωξα. ΰωξα, &C. (2) Έχιτχτιχοιι, intensivum, ut άξυλος, ap. Horn. (vid. voc.) αστίγ^ς, i. e. τολυστί- yttf, ap. Apoll. άχαν/ις in immensum hians, He s. (3) Άθξοιστιχον, collectivism , ut αιτας' et vicinasignificationeproi/4« vel όμοΰ, Ut άΰίλφος, άχοιτις, άλοχος, &C. (4) ϋλίοναο-τιχον, abundant, supervaca- neum, ut άσταχυς> αστίξοτίι, άάσχίτος, &C. β» ah ! ac, a, ah ! ah ! Vox admirantis, la- mentantis: «., 'a, vel «, «, ha, ha, ri- dentis. «, ah ! ο ! oh ! 2, a, ah ! ah ! oh ! oh ! Vox miserantis, admirantis. "«, nominat. sing. f. g. articuli prxpos. Donee, pro ή, a masculino i. £, cui, dat. sing. f. g. art. postpos. Dorice, pro r t1 ab 'is, qui. a, qua-, nom. vel ace. plur. n. g. articuli ejusd. άάατος, n, ο χα) ή, (pen. comm.) valde noxius, Od. 22, 91. (ubi α ν^ίξστίξ-ζιτιχον, Eustath. sc. ab a priv. et άατος, in- nexius.) (2) innoxius. Ab a priv. et άτη (vel άάτν,) noxa. (Vid. Thes. Gr. P. et Datves, p. 381.) u-ayvts, ίος, Ό χα) %, Od. 11, 574. fractu dif- ficilis, robustus, non fractus, firmus. Ex « priv. et άγω, /rango. Halt, (pro £Se, Schrev.) molestus fuit, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi ίχδίω, aaluv, non placere, ingratum esse. (Ab a pr. et altlv, placere, Steph.) Exp. etiam (2) turbare, molestii arficere ; (3) injuria affici, laedi, Em. (4) inopia labo- rare; cibo abstinepe, Hei. Suid. Ex « ABA int. et άοίω, t£dio ajficior. Vel ab άν,Ιίϊν, ex a priv. et ν)1υς, jucundus. (Fit ab cLCihcL, Laconice pro ivhia, Steph.) ΆΑ'ΖΩ. f. άσω, calidum halitum efflo, exhalo. (Laedo, seu violo, Dazues.) άάθ-/ι, 3. sing. a. 1. ind. pass. Poet, pro Ijfo}, ab ό, decipio. αάθιχτος, α, β χα) ή, incorruptibilis, dam- no non obnoxius. Ex « pleon. et άθιχ- τος, intactus. *AA'MIN2, 6ος, η, instrumentum quod- dam aucupatorium ; venabulum. uuvy,;, ίος, Ό χα.) ν), qui perfici nequit. Ex a. priv. et (άνω Poet, pro) άνύω, perficio. άάομαι, lasdo, //. 9, 116. Hinc ά,α,τα,ι• α.α.'χτος, ν, ο χα.) ν\, non tangendus, intac- tus, Gl. V. 11. 1, 567. (2) inaccessus, Od. 22, 70. Ex a. priv. et α,ττομα,ι, tango. (3) lllaesus, laedi nescius. Ex a, int. Vel (4) qui valde potest lasdere. Ex a. priv. et α,πτω, vel ιάπτω, nocso. Άα.ξώι>, β, Aaron. Nomen viri Hebraeum indecl. Montanus, al. preceptor. α.α.σα., l„ invidia carens, ab invidia tutus. Gl. V. infascinabilis. Ex iisd. αζαο-χάντοις, adv. citra invidiam. Gl. V. sine fascino, infascinate, practiscine. άΖασκάνως, adv. idem. ABA ΑΒΡ ΑΓΑ άζάσταχτος, ν, β κα) i), Q• d. importabilis, portatu impossibilis. Ex α priv. et βασ- τάζω, porto. ίίζϋτον, a, το, adytum. Ab άζατος. ΰίζάτοί, a, b κα) Ϋ), invius, accessu vel adi- tu difficilis; (2) sacer, non adeundus; (3) desertus, desolatus ; (4) τχξθίνα άζά- th; sic et iWtfy άζάτπς, sc. quas non conscenduntur, Lucian. Ex « priv. et βαίνω. Hinc ίζάτόω, ω, f. i υ), al. άζληχξος, ξα, ξον, debilis, infirmus ; (2) fortis". Ex » priv. ^ vel pleon. et βλΥΐχξος, debilis. αζλίμάτος, (seu άζλίμαβ-τος,) b xa) r t , intactus. Ab » priv. et βλιμάζω, tango, premo. ά&λόίι, sacrifica, 2. sing, prass. imper. act. contracte pro άζλόα, a verbo άΖλοίω. " σία, ας, r), auxilii defectus. Ex α priv. et βοΥ,θίω, auxilior. άζοΥίθητος, ΰ,όχα) υ), auxilio destitutus ; (2) remedio carens, immedicabilis. Ex iisd. άζοΥ,τ), adv. sine clamore, sine pugna. Ab a priv. et βοή. «,ζόνιτος, ev, ubi nullus est clamor, vel sine -pugna, Nonn. Ex a et βοή. άζολίω, occurro, obvium habeo, convenio, pro άντ&ολίω, Apoll. Hinc άζόλγ)ο-α, a. 1. ind. act. Ion. pro γ)ζόλγισ•α, a verbo άζολίω, occurro. άζολγ)τωξ, οξος, ό, qui occurrit, s. convenit, Ε. M. Ab άζολίω. αζολος, a, ό xa) τ), (pullus equinus) qui nondum amisit dentes setatis indices. Ex at priv. et βάλλω, jacio. αζοτος, x, 6 xa) ή, pascuis carens, non pas- tus. Ex a priv. et βόσκω, pasco. άζνκόλνιτος, 8, ό χα) ή, injucundus, (vid. Thes. Gr. P.) fastidiosus, repudiandus, Ern. Ex a priv. et βχχολίω, demulceo. άζχλί), adv. inconsulte, temere. Ex a priv. et βχλζ, consilium. αζ8λίύτως, adv. inconsulto, sine delibe- ratione. Ex « priv. et βχλεύω, consulto. άζχλίω, f. Ϋ\σω, nolo ; (2) non consulto. Ex at priv. et β8λγ), consilium, αζχλης, ίος, ό κα) r), nolens, invitus ; (2) inconsultus. Ex a priv. et βύλομαι, vel β8λΫ]. άζχλΥ,ο-ία, ας, v>, nolentia. Ex « priv. et βύλομαι. Potius ex αζπλίω. Et hinc αζέλητος, 8, ό κα) ν), invitus, non volun- tarius; (2) quern nolumus, qui nobis invitis accidit. άζ8λγ]τως, adv. involuntarie, praeter vo- luntatem ; (2) fortuito. ύζχλία, ας, τ), consilii inopia ; (2) temeri- tas, imprudentia ; (3) amentia, stultitia ; (4) consilii pravitas. Ex a priv. et β8λΫ). αζ8λος, 8, i κα) ϋ), consilii expers ; (2) stultus. Gl. V. incogitans, inconsultus ; id. quod δύσζχλος, Sopk.—vel xaxoZx- λος, Thucyd. οίζ8λότάτα, adv. inconsultissime," incon- sideratissime, Herodot. άζ&λως, adv. temere; imperite, male, in- consulte, sine ratione. Ab αζ8λος. άζίτίω, gen. sing. Ion. pro άζ6τ8, ab άζχτΥΐς, 8, c, bobus carens. Ex a et βνς, bos : al. egenus. Ex « priv. et βότον, pecus, Ε. M. "ΑΒΡΑ, vel όίζξα, «j, ij, ancilla hones• tior, pedissequa. Άζξαάμ, Abraham. Nomen viri Hebr. indec. Pater excelsus vel Pater multitu- dinis. αζξάχγ\σαν, sonuerunt, 3. pi. a. 1. ind. act. Ion. pro Υΐζξάχησαν, ab άζξακίω. Άζξά,ις, ϊΰος, υ), urbs, vel promontorium Lampsaci, Apoll. αζξαχζ, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro 'ήζξαχί, ab άζξάχω, sono. αζξίχτος, 8, b κα) υ), non madefactus, ubi non pluit. Ex « priv. et βξίχω. άζζίζομαι, delicato cultu utor, delicate me orno. Ab άζξός. άζξίζω, f. ίξω, mox a cibo dormito ; (2) dormito. " Ex « inten. et βξίζω. αζξϊθ'>,ς, ίος, b κα) υ), sine po'ndere, levis. Ex a priv. et βξίθω, sum gravis. οίζξίξαι, a. 1. inf. act. v. άζξίζω. αζξίκτος, 8, b κα) υ), insomnis, vigil ; (2) surdaster, ex parte tantum audiens. Ab άζ ξ ίζω. άζβοζατΥΐς, 8, ό, molli incessu utens. Ex άζξος, et βαίνω. άζξόζΐος, b * υ], qui mollioris vitae est, deli- catus. άζξοζίων Άξάζων γίνος, Dionys. άζξογόος, a, ό >£ υ), molles gemitus edens. άζξόϊαις, b, id. quod άζξοΰίαιτος, Ath. άζξοίΊαιτάομαι, ωμαι, vitam mollem et delicatam ago. Ex άζξος et δίαιτα, άζξοΰίαιτος, 8, Ό y^ υ), molliter et delicate vivens. Gl. V. άζροΐίαιτον, delicatum. άζξοίίμων, ονης, b και v\, delicate vestitus. Ex άζξας et ίϊμα, vestis. άζξόκαξτος, 8, οκλυ), molles et delicatos fructus ferens. Ex i-Seis, et ζ»ι>πός. C2) &ζξ6χομύ.Λ>, f . vitru, capillos orno ; (5) molh com& sum; (3) deliciosus sum. Έκκόμζ• άζξοκόμν,ς, Dor. άΖξοκόμας,χ, b, qui molli et delicata coma est. Ex iisd. άζξόχομος, 8, b j£ i\, idem et ex iisd. Suid. άζξομία,ας,Ϋ), tenebras. Ab άζξομίς, quia tenebrae strepitu carent. αζξόμιος, 8, b £ i), abstinens a vino, ab- stemius. αζξομος, 8, i χα) i, strepitum magnum edens, tumultuosus, II. 13, 41. Ex « inten. et βξόμος, strepitus. ίζξόπτινος, 8, b % ν), molli et subtili sta- mine contextus. Ex άζξος, et ίτ' /ivt], Ern. πΐηνος, Hes. άζξόπλχτος, 8, b κ, y>, molli et opulento or- natu condecoratus. άζξος, a, ov, mollis, delicatus ; (2) lautus ; (3) festivus ; (4) gravitatem prae se fe- rens. άζξοσταγγ)ς, ίος, b y^ y\, mollitie diffluens. Ex άζξος, et στάζω, stillo. άζξοσΰννι, ν,ς, y\, mollities, deliciae, luxus ; (2J splendor, nitor. Ab άζξός. άζξοτάζω, f. άσω, noctu vagor; (2) aberro, il. 10, 56. Ab άζξότνι, nox. αζξοτίω, nocte occurro, (2) pecco. Abeod. ΆΒΡΟ'ΤΗ, Υ]ς, υ), nox, aliquando cum no- mine ιώ|, (//. 14, 78.) Quasi ex a priv. et βξοτός, homo, quia noctu homines la- tent, et nox illis quasi favet. α,ζξοτΥίμων, όνος, b, peccator. Ab σ.ζξΰτίω. άζζότνις, νιτος, y\, mollities. Ab άζξός. άζξότϊμος, ό j£ ϋ), delicatus, pretiosus. Ex αζξός et τιμν), decus, pretium. αζξοτόνϊνος, ίνν^ tvov, confectus ex abro- tono. άζξοτονϊτνις, 8, b, Ut άζξοτονίτν\ς οίνος, vi- num abrotonites. Ab ΆΒΡΟ'ΤΟΝΟΝ, 8, το, abrotonum, genus herbae perpetuo virentis. Angl. South• ernivood. άζξοτος, 8, b j£ y\, immortalis, incorruptus, divinus, Horn..— carens mortalibus, Msch. — sensu non prasditus, Suid. — inhuma- nus, Hes. άζξοχα!τγις, 8, b, Dor. άζξοχαίτας, qui tenera et molli coma est. Ex άζξος, et χαίτν\. άζξοχία, «ί, ϋ], siccitas, pluviae defectus. άζεοχος, a, b 59 υ), immadidus, non ma- defactus. Ex « priv. et βξίχω, made- facio. άζξοχϊτων, avost ό )t, i), molli tunica" in- dutus. άζξόχως, adv. sine pluviiL ? 'ABPTNA, vel άζξυνα, ων, τα, mora. (f. ; ab άζξός, Steph.) οΐζξύνω, άζξύνομαι, ornor, deliciis indulgeo, nitesco, cukum mihi comparo, glorior, insolesco. Ab άζξός. αζξωμος, 8, b χ, ϋ), sine fastore, sine salsu- gine. Ex α priv. et βξΖμος, fator. άζξως, adv. molliter, delicate. Ab άζξός. άζξως, ωτος, b χα) υ), idem quod άζξωτος, 8, b χα) υ), non voratus, non exe• sus; (2) cariem non sentiens; (3) esui ineptus. Gl. V. άζξωτον, irrosum, in- esum. Ex α priv. et βξώσχω, voro, edo. Άζϊ,Ιος, υ), Abydus. Nomen urbis. άζΰθος, 8, b xai y), idem quod άζυσσος. ΆΒΥ'ΡΒΗΛΟΧ, a, b xa) y\, multus, mag- nus, satietatem adferens ; (2) impudens, invisus, Hes. Suid. • Άζύξζγιτον, Ε. Μ. άζνξΙάκΥ), υ), barbarium ίπίτειμμα, et edu- lium, Alex. ap. Athen. Hinc αζυξτακοποιος, b xa) i\, qui vel quaj confi- cit α'ζνξτάχγιν, Demetr. ib. άζυσσος, adj. fundo carens; ut passim usurpatur. Sed et substantive^.abyssus, infinitae profunditatis vorago; (2) in Sacris, gehenna, infernus ; (3) Prop, ad- fluentia rerum. Ex « priv. et βυσσος* Ion. pro βυθός. άζυσσοτόκος, ov, abyssum habens s. pa- riens, Cyr. άγάασθαι, prass. inf. med. Poet, pro «y«- σθαι, ab άγαμαι• "Αγαζος, a, b, Agabus. Nomen viri. άγάγας, qui duxit, a. 2. part. act. Ion. pro άγαγων, et hoc Alt. pro άγων, ab άγω. ayayiv, duxisse, a. 2. inf. act. Dor. pro άγαγιϊν, et hoc Alt. pro α'γΰν. άγάγίτι, 2. pi. a. 2. imper. act. Ail. pro ayiTi. άγάγοι,3. sing. a.2. opt. act. Att. pro αγοι. ayayii, ducam, f. 2. ind. act. Att, pro dym. ΑΓΑ ΑΓΑ ΑΓΑ ίγάζγ,Χο;• α, Ό κχ) ■>,, invidus ; (2) qui valde sciiiulatur, Steph. Ex άγαν et ξν,λος. άγάξομαι, admiror, suspicio j (2) veneror ; (3; indignor, succenseo, /.'. 14, 111 ; (4) invidco. Άγάζομχι^ trS^ το φ^όνγ,μχ, „ principium. α,γχβίο;, find. p. 9. Vid. Ϋ,γάθίος. άγχΰίωξίω, ω, admirabundus intueor. Ex άγαν] et d -ίωξίω, contemplor. άϊα.ϋίζομχι, bona dico, bonis omnibus prosequor. Ab αγαθός, bonus. άγαθιχ,οί, ■>,, bv, probus ; (2) recte et cum virtute factus. Ab eod. ΆΓΑΘΓ 2, ίίος, r n glomus. άγχΟοΙότΥ,ς, ν, ό, bonorum dator. (Et άγαβοίότις, y„ Steph.) ίγχβοίξγίω, benefacio, bene ago. Ex tayov. χγχθοίξγία, χς, ϋ„ beneficentia. Ex iisd. ayxOoliiXuxt ας, r„ bonorum electio sive voluntas, adfectus eligendi bona, Suid. Ex 3-ίΧω. άγχβονοάω, f. υ,οόι, bene recteque ago; (2) beneficio adficio; (3) prosum. άγχθοτοιΐα, χς, ή, beneficentia, boni effi- cientia; (2) beneficiorum collatioj (3) benef actum. Ab άγχθοτοιος, 5, i κχ) y„ bonum, vel bona efficiens; (2) munificus, beneficus. Ex ποιίω• άγχϋοτοίΤΥ,ς, ίος, ο κχ) υ„ bonos decens ; (2) benignus. Ex άγχθος et πξίπω. άγχΰοΎξίτώς, adv. ut bonum decetj (2) benigne. άγχθόρρύτοί, ov, pure fluens. Ex άγχθο;, etjf'au, Synes. 'ΑΓΑΘΟ' 2, ή, ov, bonus, probus; (2) for- tis, strenuus ; (3) prudcns ; (4) praestans, excellens; (5) peritus alicujus rei; (6) utilis ; (7) faustus, secundus, felix ; (8) Iautus, opiparus ; (9) benevolus ; (10) fru- gifer; (ll)purus; (12) dives; (13) seivit et ironias in allocutionibus. Άγχθον, S, το, bonum ; (2) commodum, emolu- mentum ; (3) hinc formula \<χ' άγαθω, auspicato, item bono consilio; (4) ap. Senptores Eccl. S. Coena. — Άγχθά, τα, divitiae, opes ; (2) res secundae ; (3) vir- tutes. Hinc άγχθοσΟν/;, (et άγχθωο'ύννι, Steph.) %;, v„ bonitas, Gl. V. adfectus ad benefacien- ^ dum proximo, Ν. T. άγχίοτίλαχ, χς, ή, boni efficientia, boni perfectio. Ab άγχθοτίλνχ.) ίο;, Ό κχ) η, boni efficiens; (2) perfecte bonus. Ex άγαΰος et τίλο;• άγχβότΥ,ς, Υ,τος, r„ bonitas, probitas, bene• ■ volentia. Ab χγχθός. άγχΰχζγϊω, ω, f. Ϋ,σω, benefacio. Ab άγα• ^ θχεγός. άγχ<Ινζγγ,ς, beneficus. Ex χγχθ'ος et ΐξγον. χγχύνξγίχ, χ;, y„ Ion. χγχθϋξγίγ„ benefi- centia ; (2) bonum opus. αγχθχξγιχΌς, r„ ov, beneficus, benignus. άγχθχ}γος, 2, ό κχ) ■>,, beneficus, benignus. άγαϋοφυν.ς, to;, ό κχ) y„ natural, seu indole bonus. Ex uyxOl; et Hinc άγχΟίίνΐα, χ;, υ,, bonitas a natura prove- niens. dyxOviOi);, gavisus, a. 1. part. pass, verbi άγχυϊ,νω, 1. ύνω, benefacio, bonum efficio; (2; beneficio adficio; (3) cxhilaro ; ct άγχθύνομχι, bene adfectus sum.. άγχθως,αϊΐν. bene; (3)utiliter; (3) valide. άγχΟωτάτος, optimus, super, ab χγχύίς, bonus, χγχιίτχι, 3. s. praes. med. v. άγα-ίομαι• άγχϊος, χιχ, a'iov, admirabilis ; (2) invidio- sus. ©. Yt invidus; (3) elegans. Ab t άγχω, demiror, (Potius ab ayy,, Ε. M.) άγαίω, et quod usitatius, άγχίομχι, ad- miror ; (2) obstupefacio, pcrterrefacio ; (3) succenseo, indignor; (4) invidco. Ab άγχω. •ΑΓΑΠ2Ν, όνος, ό, Sol, V. L. άγχκλζ>ς, to;, β κ, ->,, vaklc gloriosus, per- celcbris. Ex χγν.ν et κ>.ίο;, gloria. αγχκ)Λΐτ'ος, ■>,, ov, valde Celebris, praecla- rus, inclytus, //. 2, .064. Ex iisd. άγχκλίως, adnj. studio gloriac, ceTeben : - me, valde gloriosc, Hipp. Κ\ΐχγακ\ί/,ς. Ίγχκλ/,ίΐς,κτσχ, iv, Apoll. Vid. χγχκλίν,ς. άγχκλύτος, r,, bv, percelebris, inclytus. Ex ayxv, Ct κΧυιος, ce'.rbris. άγχκτιζω, bene condo, pcrf. p. xyeexntr- μίν/, (vcl άγακΊ,μίνν.) TOA/f,urbs pulchre cxtructa. find. Ex χγχν et κτίζω. άγχλχκπ;, ων, oi, collactanei, s. qui idem | lac suxerunt ; (2) consanguine! ; (3) ae- quales, setate pares ; (4) simul educati ; (5) fratres; (6) sacrorum gentilitiorum participes ; (7) lacte carentes. Ex » notante Όμχ, et γχ\χ, lac. άγχλχκτίχ,χ;, ϋ„ lactis penuria; (2) lactis abundantia. Ex χ priv. vel intens. et γχλχ. άγχλχκτος, ν, b κχ) yi, lacte carens ; (2) collactaneus, Em. Ex iisd. χγχλχκΊοο-ΰνΥ,, Υ,ς, ή, cognatio, quasi lactis communicatio; (2) lactis inopia. Ab« pro όμν, vel χ priv. Em. ΟγχΧϊος, Vid. νιγχλίος, Ε. Μ χγχΧλΥ,τον, S, το, delectabile ; (2) admira- bile. Ab χγά,ΧΧω. χγχΧΧΊαμχ, τος, το, exultatio pras gau- . dio magno, Ph. exultatio, al. Gl. V. ju- bilum. Ab χγχΧΧιάομχι. χγαΧΧιάο•6ί, exultate, 2. pi. praes. impe- rat. med. contr. pro χγχΧΧιχισϋί. χγχΧΧίάΰ-ις, ιως, ϋ„ exultatio, iaetitia, JV. Τ. αγχΧΧιχω, ω, et frequentius χγαΧΧιχομχι, ωμχι, f. χσομχι, exulto, gestio, tripu- d:o. Gl. V. οίγχλΧιωμχι, jubilo. Ab αγχΧΧω. ΆΓΑ'ΛΛΟΧΟΝ, », το, lignum Indicum, odoratum et gustu austeriori, Diosc. ΆΓΑ'ΛΛΩ, f. άΧω, orno, insignio, faclo delectabile ; et χγχΧΧομχι, glorior, ob- lecto me aliqu^ re, gaudeo, gestio, ex- ulto ; a. 1. inf. χγ^Χχι, decorare. χγχΧμχ, τος, το, ornamentum, oblecta- mentum ; (2) simulacrum, statua, ima- go, //. 4, 144. (3) res ornata, ut victima sertis, auro ornata ; (4) de liberis, ut χγχΧμχ μχτξος, Νν,ξέως άγχΧμχτχ, &C Eurip. Ab άγάλΧω. χγ-χΧμχτιον, α, το, simulacrum parvum, imaguncula, statua parva. Dim. χγχΧμχτογΧύφος, is, e, marmorarius, Ph. sculptor. Ab χγχΧμχ, et γΧύπΙω, sculpo. χγχλμχτοποιίω, ω, statuas conficio. Hinc χγχΧμχτοποΐΥ,τικος, y„ ov, conficiens sta- tuas. Hinc ri χγχΧμχτοποΐΥ,τικΥ,, ίί» S C τίχννι, ars statuaria, s. conficiendi sta- t tuas. χγχΧμχτοίτοίί'χ, ας, yi, simulacrorum con- fectio, Em. Ab χγχΧμχτοτοίος, 5, Ό κχ) 'h, statuarum et simulacrorum fabricator, statuarius. Gl. V. fictor simulacri, sigillarius. χγχΧμχταξγίχ, χς, r„ ars statuaria, s. con- ficiendi statuas et simulacra. Hinc χγχΧμχτίίξγικος, yi, bv, conficiens statuas, vel pertinens ad confectionem statua- rum. Ab χγχΧμχτνξγος , S, ό κχ) 'h, statuarius. Ex ίξγον. χγχΧμχτοφΟξίομχι, νμαι, quasi simula- crum gestor, in animo ciixumferor. Exp. etiam decorari, insigniri, Hes. άγχΧί/,ατόω, ω, f. ώσω, in statuam verto ; (2) simulacrum facio. Ab χγχΧμχ. χγχΧμοτΰ^Υ,ς, \ς, idem quod αγάλματα- ίτοιος, Maneth. Ex χγαλμα et τυπτω. αγάμχι, admiror, //. 3, ISO. (2) probo, laudo. a. 1. γ,γχο -Ory, part, χγχσί'ύς, ad- miratus. χγχμχί o-t τύτα, o-i τ»τκ, ty,; άξίτΥ,ς. Ab αγάω. 'λγχμίμνων, όνος, b, Agamemnon. χγχμίνως, adv. mirabiliter, mirifice, cum ad'inirationc. Ab αγχμχι, part. άγά• μίνος. 'Αγαμγ$γ,ς, ίος, i, Agamcdes. αγχμΥ,ιο;, s., Ό κχ) ί, caelebs, nuptiarum expers. Ex χ priv. et γχμίω, nubo. άγάυ,ία, χς, ϋ„ caclibatus. Ab «,γχμος. άγάμιον, ν, το, id. et ab eod. άγαμος, \s, ό κχ) ->„ caelebs, qui uxorrm non duxit, vel quas nor. nupsit, Ph. cae- lebs, //. 3, 4U (2) viduus, qui uxore mortua factus est caelebs. "ΑΓΛΝ, adv. nimis, immodice, nimium, valde veliementer : aliquando nominis adjectivi formam induit cum articulo, Ct το* χγχν ςιόζον, Plut. ΆΓλΝΑΚΊΈ'ίί, ω, f. Υ.α-ω, indignor, sto- machor, acgre feio, conqueror, succen- seo, excandes-co, ringor. 'Αγα^κτιΤν τινι, ττξός τίνχ, κχτχ τίνος. Hinc χγανά-,ίτΥ,σις, ιως, ϋ„ iiidignatio, stoma- chatio. άγανακτ-,,τος, yi, bv, indigne ferendus, que- rendus. Ab eod. χγχνχκτικ'ο;, ■), bv, querulus, qui'facile qucritur et aegre fert casus incommo- dos. Ab eod. ( 3 ) χγχνχχτικώς, adv. irate, aegre. χγάνΥ,ς, ίος, Ό κχ) ■>,, mitis, lenis, placidus, > comis. Ex χ intens. et γχνος, l£titia. άγανηο-ι, Ion. pro χγχνχΐς, ab χγανό;. χγάννϊφο;, ν, ό χα) r„ valde nivosus, niva- _ lis, 11. 1, 419. Ex ά yetv ct νι φομαι. άγανοζχίφάξο;, », ό χα) ϋ„ blandos habens oculos. Ex χγχνο;, et $t.t0ae,a,palpebr,, amasia, arnica. Ab άγχιτώμ,ίνο}, ss, Ό, amasius, amicus. Ab «- γχπχω• dyanSJv, praes. part. a. con. pro αγατχων. * Αγχρ, ϋ„ Agar. Nomen servae Hebr. in- declinnbile. Peregrtna, sive Titnida. ΆΓΑΡΪΚΟΝ, 5, το, agaricum. Nomen fungi arboris. χγάρρΥ,τος, α, ό κχ) yi, valde ingratus, et invisus, Phav. Ex χγχν et ρΫ,το;. χγάρροος, contr. χγχρρνς, ν, ό κχ) ή, celc- riter miens, acstuosus, //. 2, 845. Ex 'άγαν, et ρίω, fluo. άγασαιμγ,ν, admiratus sim, a. 1. opt. med. άγάσαντο, 3. plur. a. 1. ind. med. Ian. pro '/τγάο-χντο, ab χγχμχι. αγαο-Οα», ]>raes. inf. med. verbi χγχμαι. dyarrOu;, adm'imtus, Ά. 1. part. pass. ά-άτιος, ν, b, inclytus, Celebris. Ab άγχ• μχι- αγχσμχ, τος, το, veneratio ; (2) res vene- rationc digna. Ab cod. άγάσομαι, admirabor, f. 1. ind. med. verbi cjusd. άγχσσχμίνος, a. 1. part. med. Poet, pro άγχαάμίνος. αγάσταχυ;-, υ, abund.ms spicis, prsegran- des spicas liabens, Naz. άγάστονος, ts, ό κχ) ■>,, multum gemens, valde suspirans; (2) luctucsus. Ex xyar et στόνος. ΑΓΓ ΑΓΕ Α ΓΗ kyurrh, ■><, ov, admirandus; (2) stuporem adferens. Ab α,γχμχι, admiror. Lyxo -τωο, όζος, b, frater uterinus; (2) ge- mellus ; (3) consanguineus. Ex a, no- tunte Όμν, et yxo -τγ,ξ, venter. dyxu -τω;, adv. admirabiliter. ΆΓΑΣΥΛΛΓ2, /do;, ■>„ frutex unde li- quor ammoniacus elicitur, Diosc. αγχτον, adv. admirabiliter, Hum. Ap. 515. α~/χΰομχι, admiror. Ab α,γάω• ayxvo;, ■>„ bv, admirabilis, praeclarus, nobi- Hs; (2) superbus, arrogans. Ab eod. ίγχνξίάμχ, το;, το, elevatio animi. Ab αγχνξΐάα, ω, valde insolesco. A seq. ηγχυξβ7ο, gen. sing. Ion. pro ocyxueH. αγανςος, gas, gov, superbus, insolens* ferox ; (2) elegans; (3) inops; (4) delicatus. Ex » intens. et γχΖξο;, superbus. ίγάφΟ-γχτος, y, Ό χαϊ -i), valde sonans. Ex xyxv, et φθίβ-ομχι, sone. ΆΓΑ'Ω, ω, et usitatiut, ά,ομχι, ωμχι, de- miror, stupeo; (2) invideo; (3] odi. ayao-Qxl τίνος τΫ)ν ίτξόνοιχν• afya^x, ων, τα., mansiones, s. stationes, in quas o\ α,Ρ/αξοι, peracto diei penso, di- vertebant. Ab ipyagos• Lfyxoux, as, ->„ servitds coacta et invita, ministerium, officium expressum, Ph. "prensatio. Ab xf /χοίθω. ipyxeitov, u, το, lin. afyagqiovt cursus an- garorufn. Ab eod. kpyxeivrr.s, S, b, qui alium cogit ad cur- sum, aut ad aliud servitium praestan- dum. Ab eod. u'yx^iCu), f. ΐύο-ω, angario, jubeo currere, vel aliquidferre; (2) adign,impelio. Ab "ΑΓΓΑΡ02, ν, b, nuncius, vel tabellarius regum Persarum, qui in statione sua positus literas ab altero angaro acceptas alteri tradebat, ut ita celerius perferren- tur; (2) quivis, qui aliquid bajulat, vel perfert ; servus, minister, operarius. ί,ίγαξοφοξίω, ω, f. Ϋ)<τω, bajulo velut xpya.eos. afyudiov, u, το, vascuium. Dim. ab kfyuov. afyuo7.oyiu, ω, venas lego. Ex xpyuov, vena, et Xiyoj, lego. Hinc ufyaoXoyia, a.;, r„ ipse actus venas legendi. iiyuov, ν, το, vas liquoris capax, recepta- culum ; (2) vena. Ab afyo;. ίίγιιόο-Ύίξμο;, et α,Ρ/ίΐοο-πίζμΛτος, ν, or* ϋ), vasculo, sive vasculis semen inclusum habens. Ex xfyuov, et σπίξμχ, semen. ulytiuhv.s, ίος, b y$ r„ vasis 'formam vel capacitatem liabens. Ab xfyuov. ilytXeoutrt, nunciabunt, 3. plur. f. 1. ind. act. Ion. pro xpyiXvo-i, ab xp /ίΧΧω. kfyiXiuv, f. 1. part. act. Ion. pro άθελων. ajy.XTx, on, y), nuncium, denunciato ; (2) mandatum a nuncio perlatum ; (3) ru- mor, relatio. Ab χΙγίχΧω, nuncio. Hinc ajyiXixs, a, b, nuncius, //. 3, 206. ά.βπλιχ3οξίω, tabellarius sum, nuncio. (Sen. ad Msch. Pr. 965.) ίΡ/Οαχφό'ος, e, 6 rL'h, nuncius, tabellarius. Gl. Γ. famiger. Ab α.Γ γί χίχ et φίςν. kpyiXiux. τι, nuncia, Orph. H. ap /ίΧίζβμχι, nuncio. α,ϊγίλίνι, res qu,, nuncius, nuncia, 11. 1, 333. (2; angelus, sc. nuncius Dei j (3J nuncium. Ab eod. άΓγίλτξίχ, a>;, ->„ nuncia, Sibyl. crfyto-iv, vasis, dat. pi. cum ν ίφίλχ. Ab afro;. etfyr.iov, vas, Ion. pro xfyuov. άΓγοθ/ικτ;, vis, i, apotheca vasorum ; (2) capsa et theca poculi. Ex 'upyo; et S-qzii• ttp/orr.va:, aiv, ul, favi, seu cellas apum, Hes. Suid. Ex afyos, et xtm, tela, quia in modum telaj structas sunt.. Unde ajyoart}»/», m, τα., idem, Hes. Suid. K-iyost v>;, τ», vas quodlibet, ut dolium, urna, &c. //. 2. 471. (2) uterus, Hippoc ΆΓΓΟΥ'ΡΙΟΝ, ν, το, cucumis. α.[γχξον. », το, idem. "ΑΓΓΟΤΡΟΧ, α, β, placentae genus, Hes. «■Γγξίζω, f. ίο-ω, irrito, dolore adficio. Ab "ΑΓΓΡ1Σ, Υ,, dolor, Hes. Phav. χΡ/ξίο-μο;, 5, ό, irritatio, Gl. V. Ab oiy ygiio). tilyeiavTg, », ο, irritator, Gl. P. Ab eod. ΆΓΓΫΑΗ, r.s, τι, lorum in modum cate- nae intortum. (α,γχΰλτι, Sleph.") ayi, adv. hortantis, age, agedurn, agesis, eja, //. 1, 61. Ab hyc. dyi'io^a, perf. ind. act. Baot. pro ay/io%et, ab xyu. όίγίΐξχν, 3. pi. a. 1. ind. act. Ion. pro r.yu- ξχν, ab xyiiqoj. ά«/ύ°άτο;, Ό κχ) i), inhonoratus ; (2) valde honoratus, Rob. Ex « priv. vel intens. et γίςχ;. ΆΙΈΓΡΩ, ι. ίξω, ρ. τιγίξχχ, Att. χγ%γΐξ- xx, pass, ά'/^/ίζμχι, congrego, colligo ; (2) rnendicando corrogo, circulatorum more peto ; (3) vagor Victoria;,• aut alius rei causa, dyiiguv τα, χξν,μχτχ, δωτΐαοο; \x των πόλίων, ττ)ν ΰύνα,μίν. otyiie-o -ωτο;, y, ό xxi %, suggrunda ηοη ϊη- structus. Ex u, priv. et yile-trov, sug- grunda. ΆΓΕΓΤΗ2, h, b, injurius, Hes. Etym. Ern. xyilro, 3. sing, imperf. ind. med. Dor. et contr. pro Ϋ,γίίτο, ab γ,γίομχι, duco. άγύτων, οίο;, όχαιτ), vicinum ηοη habens. χγίχτο;, ov, immadidus, durus, Ep. Hes. α,γίλχζω, f. χσω, congrego. dyik^io-Oeu, congregari, gregatim vivere. Ab α,γίλτ•,, grex. v οΐ'/ίλχιοχομιχοςι v t ov, ad pecorum curam pertinens. sZxayiXri, et χομίω, euro. dyiXxTo;, afa, ouov, armentalis, qui est e grege, Gl. V. gregarius, gregalis, //. 11, 728. (2) congregabiiis,30cialis; (3) e tri- vio, vilis ; (4)imporitus, rudis. Ab a.yi\v,. α,γίλχιοτξοφίχ, ets, r n pecuaria, Ern. grega- ria nutritio, Plat. κ^.λβ»οτξοφιχο;, pecuarius, Ern. qui gre- garie alt solet. Ab o\yi\ee.iuv, uvos, b, locus armenti, locus in quo pascuntur armenta. Ab ά.γίλ«. a.yikx%X.i*>, ω, f. Titra, praesum armento, vel gregi. Ex ayiXi), et άξχϊι, principatut. αγελάξΖ'ΐί* »» <»» armenti praefectus, armen- tarius, gregarius, Ph. (2) taurus, armen- ti dux. Ex iisdem. iyskxtxes, u, b, idem et ex iisdem, Suid. nyiXxernu, ώ, f• r,o~u, risu abstineo, non ri- deo. Ex £ i» imberbis. Ex a priv. et yivtiev, barba. xytvY.c, ios,b >Z 'h, ignobilis, humili loco na- tusj (2) degener, ignavus, minime ge- nerosus ; (3) abjectus, vilis, humilis, im- probus ; (4) qui est sine prole. Ex « priv. et yivo;. xyiv /ιτβί, f, β Κ) τ), non generatus. ηοη cre- atus ; (2) non generans , (3) ignobilis. C 4) iyifvxda;, b, generosus. Ex χ intcn. et ytwadcK, idem. dyiwua, (sive tlyivvtet, Suid.) x;, y), igno- bilitas generis; (2) ignavia, ά»*»3^«, Ern. Ab xyivvY.s, ίο;, b >£ y„ ignobilis, idem quod a- yiv'/i;• Ex χ priv. et γίννάω. xyivvTitrix, as, y,, sterilitas, orbitas. Ex a. priv. et yivvY,o-ts, generatio. xyhvYi^s, u, b j£ ϋ,, non genitus, non crea- tus. Ex χ priv. et γίννάω, genero. iyivvals, adv. ignobiliter; (2) timide, ig- naviter, parum viriliter. Ab xytviY,s. xy.o, due, 2. sing, praes. imperat. med.Dor. et Ion. pro Ύ,γίσο, ab Υ,γίομχι. ay to, 2. sing, praes. imper. pass. Ion. pro ayio-o, ab χγω. αγίόμινοι, qui ducuntur, nom. plur. prses. part. m. Dor. pro Ϋ,γίόμινοι, ab Ϋ,γκ,μαι. χγίξχο•^, b κ, ϋ„ sine munere, praemio ca- rens, II. 1, 118. Ex a priv. et yiex;. ά'/ίξίθω, colligo, congrego. Vocabulum poeticum, //. 2, 303. Ab άγιίξω. χγίξίσΟχι, prass. inf. pass. Att. pro dytl- ξί0•θα», ab xyt /ξω. ayieUtv, congregati sunt, 3. pi. a. 1. ind. pass. Ion. et Baot. pro ίγίξθτ,ο-αν. χγίξθην, 1. sing. a. 1. Ion. pro v' /ίφγ,ν. xyi^bs, 5, b, congregatio. Idem quod d- yvξμόs. χγίζοντο, congregati sunt, 3. pi. a. 2. ind. med. Ion. pro ίγίξοντο• χγίοοω, congrego, JEol. pro dy -ίξω• άγίξο-ιχνζνιΧις, qui mactatoriam securim in sese concitat, quasi lyifio -ιχυζγιΧις, Steph. ex E. M. idem quod dyOgrts, et zv€*i~ λ•ο•ττ;ς, Res. ayterts, ias, *l, collectio. Ab dyilfu. χγίξώο-χτο, neglexit,3. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro γ)γίξώο•χτο, ab άγίξόομχι. χγιςωχίχ, as, 'a, superbia, ferncia. Gl. V. arrogantia ; (2) strenuitas. Ab ΆΓΕ'ΡΩΧ02, u, b ^ r,, superbus, ferox, //. 2, 654. Gl. V. protervus, insolens ; (2) valde honoratus. Aba int. (vel ayav) γί- ξχ; %xmv,Eustath. άγύζων οχν,ν, Hes. &- γαν αΰχίϊν, vel γίζουχίϊν, Ε. Μ. Hinc αγίζώχω;, adv. superbe, ferociter. xyt;, 2. s. pr. ind. Dor. pro xyu;, ab άγω. xyie -θχι, duci, praes. inf. pass, verbi ejusd. ayurtXaos, v, b, Epith. Plutonis, quasi duc- tor populi, quoniam mortales omnes ad se ducit. Item nomen proprium. Ab ayu, et Xxos, populus. aytciXxs, a, b, idem et ab eod. ayurxiv, ducebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et cum y ΙφίΧχ. pro V,yu αγί*•τ>ατο{, ν, b, dux exercitus. Ab xyu, et στρατός' xyitr,;, h, b, dux, ductor. Ab xyai, duco. xyiroi, admirabiles, Hes. Ab xydai. admiror. αγίτζίχ, as, y), obstetrix, Hes. Ab dyi-ms• αγΐοστίχ, as, ϋ\, jejnnium, inedia. Ab χγιυστο;, u, b j^ y), qui gustari non potest, vel gustatus non fuit. Gl. V. insipidus; (2) qui non gustavit. Gl. V. impastus, je- junus. Ex a priv. et γίύομαι, gusto. άγιωμίτξτιτος, α, Ό y> y), geometriae ignarus. Ex « priv. et γίωμιτξία, geometria. dytugy%, idem quod άγηςαος, im- mbrtalis, Ep. u.yi,saos x ν, b χ) *), senectutis expers, //. 2, 447• Gl. P. ihsenescibilis ; (2) incorrup- tus. Ex a priv. et γνίξχς, senectus. άγγ,οα.τος, ν, ο >o 4>, idem et ex iisdem. άγγίςάτον, ν, τοί Dioscor. 4, 59. Ageraton herba, Plin. 1. 27, 84. c. 4. Angl. maud- lin tansie. Ex iisdem. άγνιξως, ω, ό χ} ί, idem quod ay^ae?. ΆΓΗ2, ε'βί, ij ί, scelestus,/rij«e«/:'«/ εναγής. Ab i^/o?. «y»j(r«v5{ef, κ, ό, Epith.Plutonis, quasi du- cens homines, s. viros. Ab άγω, et &νί, ξ . άγγισχσθχι, narrasse, a. 1. inf. med. J)or. pro Υ,γν,σασθχι, ab ryse^at/. ayjjo"*, 3. s. pr. ind. act. v. άγνιμι• άγτ,σίχάος, ν, β. idem quod άγεσίΧχος. άγγισ!χοξος, a, ο xj v, ducens, vel moderans chorum. Ex άγω, et χοξός. άγγιτγ,ξ, dux, ductor, Di>r. pro Ϋ,γνιτΥΐζ. άγητος, th βν, admirabilis, //. 5. 788. Ab αγχω, admiror. 'αγιάζω, f. άσω, sanctifico, consecro ; (2) veneror ; (3) Deo sacrifico et sancte acio- leo. Ab άγιος. άγιασμα, τος, το, eanctificatio, puriflcatio ; (2) sanctimonia ; (3; templum Dei. Ab αγιάζω. αγιασμός, 5, β, idem et ab eod. ύ,'/ιαστγ,Ρίον, ν, το, sanctnarium. Ab eod. αγιαστία, ας, *ι, sanctitas, sanctimonia. ίγίζω, f. ϊσω, sanctifico, consecro ; (2) a- doleo, sancte uro. Ab άγος, veneratio, vel etiam pro αγιάζω, αγΐνεσχω, idem quod άγινίω, Ion. Horn, ίγϊνίω, ago, duco, //. 18. 692. Ab άγω. αγΐνω, idem et ab eod. ά,γιόγςαφα, ων, τα, Scripta sancta, pars ul- tima sacrorum librorum. Ex άγιος, et γξάφω. αγιογράφος, ν, ό χ) f\, a divinis viris scrip- tus. Ex iisd. ίγιον, *, τβ, sanctuarium; pars templi Hierosolymitani, solis sacerdotibus ade- unda. Ab 'άγιος, αγιορείτης, ίος, ό χ] ί, Sanctis conveniens. Ex άγιος, et τξίτει. άγιονξίτως, adv. convenienter Sanctis. 'άγιος, ίκ, to», sanctus, sacer ; (2) purus ; (3) venerandus. Ab άγος. Hinc άγιοσΰνν, *κ» *)< sanctitas, sanctimonia. άγιότης, νιτος, yi, idem et ab eod. ίγιόω, ω, f. ώσω, sanctifico, sanctum reddo. άγιστείχ, ας, ή, sanctimonia, puritas ; (2) cultus deorum, sacrorum peractio, sa- crum, res divina ; ceremoniae. Ab άγιστεύω, f. ευσω, sanctifico ; (2) veneror ; (3) pietatem colo ; (4) castimoniam ser- vo. Ab άγος . άγιστεω, ω, ι. ν,τω, idem et ab eod. άγιστία, «.ς, i\, idem ^μοάάγιοττύ». άγίως, adv. sancte. Ab άγιος. άγιωσΰνν•, ης, χ, aliis αγιοσύνη, quod vide. άγχκζω,ί. ίσω, ulnis amplector, ulnis at- tollo, in ulnas sumo. Ab άγκαί- ίγχάθίν, adv. pro άήχκθίν, quod vide; (2) in ulnis, Msch. Eumen. 80. ΆΓΚΑΓ, ων, ou, ulnae, //. 5, 371. άγχάλίω, Poet, pro ίκχ,χκλίω, rcuoco. ά,γχάλπ, %ς, ή, olna, Gl. P. gremium. Ab ίγχοι'ι• άγχαλιάζω, idem quod ίγχίζω, Ε. Μ. άγχοιλιία,γωγίω, ω, f. ν,ο-ω, manipulos, s. fasciculos veho. Ab ίγχαλώκγωγος, S, ό ^ v, qui manipulos, s. fasciculos navigio, aut super jumento vehit ; (2) bajulus. Ex άγχοιλις , et άγω. άγχοιλϊοΌνώλΎΐς, α, β, qui manipulos vendit, Ε. M. ΰ-,'χαλιοΌφοξίω, ω, f. γ,/τω, manipulos porto, fasciculos gesto. Ab άγχιχ,λιοΌφόξος, et άγχαλιοΊφύξος, Η, ό κ, ή, qui manipulos, s. fasciculos portat ; (2) bajulus. Ex άγχαλις, et φίξω. άγχοίλίζω, usitatius άγχα,λ'ιζομα,ι, ulnis amplector, in ulnis gesto. Ab ΰγχάλ-η. άγχοιλιχως,αά'ν. ulnatim, amplexabunde. ίγχάλις, ίΰος, it, ulna, //. 18, 555. Call, in Dian. 73. (2) manipulus, fasciculus. Ab κγχοίλίζω. Unde &γχ»λίο~μοι, τος, το, quod ulnis amplexa- mur, quod in ulnis gestamus, quantum complecti ulnis possumus. άγχαχος, u, ό, fasciculus. Ab άγχάλνι• ΆΓΚΑΛΠΓ2, ίίος, ν, praecipitium ; (2) ^ fovea, Hes. άγχάς, adv. in ulnis. άγχάς Ιχαν, Theoc. amplecti. Ab άγχβ.1. άγχίοι, "valles, nom. pi. ab άγχος, ιος• άγχίΐΡΛΐ, recubas, 2. sing, prass. ind. med. Poet, pro ivaxtiirou, ab avuxtiu-tti• άγχίξάπο-ο-ι, supra cornua, Poet, pro ctvet,- χίςίτίοΌΊ, et άνοιχίξάτίΟΌΊ, pro άνα,χίξά- τίο-ι, quod est ex άνά, supra, et χίξας, cornu. ΆΓΚΗΘΗ' 2, ίος, Ό κ) ν, innoxius, Hes. 'ΑΓΚΗ'Σ, ίος, Ό χχ.1 ί, resonans, Hes. άγχίον, ν, τβ, vallis parva. Dim. ab άγχος, άγχιο-τξίίιχ, ας, vj, piscatio, quae fit hamo. Ab άγχιστξον• άγχιο-τξευτΥ,ς, S, β, hamiota, piscator ha- mo utens. Ab ά,γχιο-τξίύω.^ αγχιο-τζίυτιχος, y, ov, piscatorius, ad pisca- tionem pertinens. Hinc ή άγχίΒ-τξίυτιχ'η, ίί, sc. τίχνΥΐ, ars piscatoria. Ab eod. άγχιο-τξίύω, f. tvo -ω, inesco, allicio. Gl. P. uncino, hamo, adhamo. Mtlaph. venari, Hes. Ab άγχιστξον. άγχιο-τξΐώΰνις, ίος, i uv, hamatilis, Gl. P. άγχισ•τξό$ετος, i κ, ή, namo vinctus, s. cap- _ tus, Ep. άγχκττξοα'δης, ίος, ο >£ ή, hamatus, aduncus in hami mod urn. Ab άγχιο-τξον et ζ7ΐος. "ΑΓΚΙ2ΤΡ0Ν, tf, τβ, hamusj (2) uncus quilibet. άγχιβ-τξος, ν, ό, idem. άγχιο-τξοφάγος, ν, β »} it, hamivorus ; (2) a- varus. Ex άγχιο-τξον, et αάγος, vorax. ίγχιβττζόω, ω, f. ωσω, capio hamo. ηγχισ- τξωμίνος, hamo captus ; perf. part. pass. Ab άγχιο•τξον. άγχιοττςωτος, S, ό, hamatus, hami formam habens; (2) hamis consertus. Ab ίγ- χιϊτξόω. αγχλίίνω, pro αναχλείνν, Horn, άγχλατον, pro ανίχλατον , jactabundum. ΆΓΚΛΕΥΏ, servo, Pari», χγχλϊμα, τος, το, locus in nave ad quem reclinatur gubernator. Ab αγχλΐνω, Pcet. pro αναχλίνω. ΆΓΚΛΟί'Σ, ii, en,obliquus,tortuosus,ffix. (pro άγχυλος, Steph.) ΆΓΚΟΓΝΗ, ης, v, ulna, quod tamen usi- tatius in plurali est ; //. 14. 213. Unde αγχοινίζω, idem quod αγχαΧίζομχι, Steph. άγχομίζειν. Poet, pro άναχομίζίΐν. αγχοπύω, id. quod άγχονίω, ω, f. %ο•ω, studiose in opere ver- sor, ppus accelero. Ex άνα, et χονίω, moveo. άγχοης, ί$ος, r, ministra, serva, P. Lex. Ab άγχονος, ν, ο, minister, famulus, Hes. Ab άγχονίω. "ΑΓΚ02, ιός, το, vallis, convallis. άγχξίμάννϋμι, suspendo. άγχξίμάβ-ας, aor. 1. part. Dicitur pro άναχξΐμάο-ας, qua- lia plura. άγχξΐνα, Poet, pro άναχξίνιι. άγχξίο-ις, pro άνάχξΐβ-ις, Msch. άγχζίομαι, pro άναχξύομαι, Theoc. άγχςίσομαι, Poet, pro άναχξύσομαι, ab «- ναχξύω. άγχταΧιάζω, f. ίσω, SUfFoCQ, Strangulo, Hes. Ab άγνω, ango. άγχτν,ξ, νιςος, ο, id quo constringimus ali- quid, quale vinculum ; fibula j (2) locus in collo, in quo fit suffocatio. Ab eod. ^ Hinc άγχττίζΐάζαι, f. άσο), anctere constringo. άγχτΥίξίαο-μος, ν, ό, constrictio per ancte- rem. αγχυΧίομαι, νμαι, f. ν^σομαι, jaculor. Ab ΆΓΚΪΆΗ, νις, r„ jaculi genus j (2) amen- tum ; (3) curvatura cubiti ; (4) flexus poplitis, Phil, poples ; (5) genus poculi ; (6) adstrictio, vel contractio articuli; (7) vitium linguas ; (8) antennarum cor- nua ; arcus. άγχΰΧώωτον, 2, τβ, ansulatum, vel ansulam habens. A praec. άγχύΧίζομαι, jaculor. Ab άγχύλ^. Unde άγχύΧιον, ν, το, hamus, s. annuhif catenae ; (2) genus scuti, ancile ; (3) vitium lin- guae. ίγχυΧια-τΥ,ς, », β, jaculator. Ab ίγχνλ',ζο- μχι. άγχυΧαζ,Χίφάρον, α, το, palpebrarum com- missura. Ex ίγχύχ-η, et βχίφχξον, pal- pebne. άγχνΧόγΧωσοΌν, χ, το, linguae impedimen- tum. Ex άγχύΧνι, et γΧωσσχ, lingua. χγχυΧόγΧωσσος , n, β j^ ή, praepeditam ha- bens linguam. Ex iisd. άγχνλόΰονς, οντος, ο κ, ή, curvis dentibus, Epith. falcis, Opp. "Ex άγχύΧΥΐ, et ΌΙους. χγχυλοίΐ^Υ,ς, ϊς, cavus, depressus et simul tortuosus, de locis, •vallibus. χγχνΧόίΐς, id. quod άγχύΧος, Poet. χγχυΧομγ\τίω, gen. sing. Ion. pro χγχυΧο- μητχ, ab χγχυΧομγιτγις, n, ό, dolosis consiliis utens, versipellis, versutus, Gl. P. habens curva consilia, II. 2, 205. Ex χγχύΧος, et μ^• τις, consilium. Hinc χγχυΧόμητις, ιος, ν, quae obliqua agitat consilia, versuta, vafra. χγχύΧόομχι, αμχι, incurvo ; (2) laboro άγ- χυΧίω, morbo, s. vitio linguae. Ab ay xvX'/i• άγχνΧόπνς, οίος, b, curulis sella, Phil. 'ΑΓΚΥΛΟ 2, ν), ov, curvus, aduncus, tor- tuosus. χγχυΧοτόα,ον, *r, το, instrumentum chirur- gicum, quo άγχύΧτ,, s. vitium linguae tollitur. Ab άγχύΧη, et τίμνω, seco. άγχνΧότοξος, s, ό >ί ή, qui curvo arcu uti- tur, //. 2, 848. "Ex χγχύΧος et τόξβν. άγχυΧοχι'ιΧχι, nom. pi. ab άγχυΧοχιίΧΥΐς, u, b, curva habens labra,vel curvum habens rostrum. Ex χίϊΧος. άγχυΧόχαΧος, ν, Ό χ) γ, habens curvum la- brum, Gl. P. Ex iisd. άγχυΧοχγιΧχι, nom. pi. ab 6γχνΧοχγιΧγ,ς, ts, b, habens curvas chelas, aduncos ungues. Ex άγχύλος, et χν,Χ' /tt chela. ύίνχνΧόω, ω, f. ώσω, curvo, tortuosum red- do. τίγχυΧωμίνος, curvatus, curvus, perf. part. pass. Ab άγχύΧος. άγχΰΧω, curvo, retro flecto. Όχισθότονος Ss χατόπιν χγχύΧίΐ τον άνθξωπον,Αηί, 1,6. χγχνΧως, adv. adunce, tortuose. Ab άγ- χύΧος. χγχύΧωσις, ιως, yi, incurvatio, recurvatio; (2) morbus quidam articularis. Ab άγ~ χνΧόω. άγχυΧωτος, yi, h, incurvus. Ab eod. "ΑΓΚΤΡΑ, ας, it, ancora ; (2) praesidium, columen j (3) uncus ; (4) membrum ge- nitale. άγχΰξίζω, f. ίσω, supplanto. Ab άγχνξχ. χγχϋξίον, u, το, ancora parva. Dim. ab eod. χγχύξίσμα, τος, το supplantatio, genus ar- tificii in lucta; (2) instrumentum, quo ficus decerpuntur. Ab αγχνξΊζω. άγχυξοζοΧίω, ancoram jacio ; (2) ihsero ita, ut tenaciter haereat. άγχνξοζόΧιον, ν, το, ancora, s. instrumen- tum ad jaciendam ancoram. Ex άγχυ- ξα, et βοΧίω. άγχυξύα$γ,ς, ίος, b χ] η, ancorae formam ha- bens. Ex χγχυξχ et (Ties. χγχνξομγιΧ•>ι, ν\ς, ϋ„ hamus, s. uncus. χγχνξ χχίχ, χς, ή, ancorae retentio. Ex Ιχω. χγχνξόω, ω, f. ώσω, ancora lirmo. Ab χγ- χνξχ. χίχνξωτος, ■>„ ov, ancoris firmatus, fundatus. ΆΓΚίΙ'Ν, ωνος, b, cubitus, flexus brachii ; //. 5, 582. (2) quaelibet curvatura ; (3) cornua citharae ; (4) jugum montis. χγχωνίζομχι, sinuo me, sinuor. Ab αγχών. άγχων'ισχος, ν, b, parvus cubitus ; (2) cate- natio, commissura ; (3) instrumentum torturae et carnificinae. Dim. ab eod. άγχωνόδίσμος, n, β, cubital, Gl. P. Έκ αγ- χών. ίγΧχίθίίξος, ν, ο xj Ϋ\, splendidam comam habens. Ex άγΧχος, et 'ίθαξα, coma. χγΧχ'ίχ, χς, ή, splendor, nitor ; (2) pulchri- tudo ; (3) ornatus, decus ; (4) voluptas, laetitia ; (5) una ex tribus Gratiis. Ab άγΧαός. χγΧχϊάων, gen. pi. JEol. pro χγΧχΊων, ab χγΧχ'ίχ. άγΧχϊίίσθχι, 11. 10, 331. f. 1. inf. med. Att. pro χγΧχίσισΟχι, ab άγΧχ'Ίζω, f. ίσω, illustro, splendidum reddo; (2) honesto, decoro, orno. Inde άγλαί- ζομχι, illustror; (3) splendeo, splendes- co, niteo ; (4) gaudeo. Ah eod. Hinc χγΧάίσμκ, τος, το, ornamentum. ΑΓΛ ΑΓΝ ΑΓΟ αγλαϊσμος, 5, b, ornatus, splendor. α,γλαϊστός, η, bv, optabilis, pretiosus. ά,γΧαόγυιος, χ, b y$ η, pulchra membra ha- beas ; (2) pulchra membra faciens. Ex άγλαος et γνΊον, membrum. άγλαόδίνδςος, χ, b κα) sj, quod pulchras fert arbores. Ex άγλαος et ΙίνΙ~ξον, arbor, ίγλαοθ'/ιλτ-,ς, ίος, b y] y, tener. Ex άγλαος et τίθηλα, a S -άλλω, vireo. _ άγλαόθξονος, χ, h χα) y, splendida sede resi- dens. άγλαόθωχος, χ, b >£ i,pulchramsedem,vel splendidum solium habens. άγλαόχαζπος, χ, b yl y, qui pulchrum habet fructum ; (2; formosus ; (3) fertilis, Opp. άγλα,όκοιτος, u, b x«.) y, splendidum lectum habens ; (2)valde honoratus. κ γλαόκχζος, χ, ό κι y, pulchros habens pue- ros. αγλαόκωμος,χ, b j^ y, pulchram ducens cho- reatic (2) qui ornat et decorat comitatum aliquem. Epith.i^ocix, s. cantus, ap. Find, άγλαομ^της, χ, b, consilio clarus, prudentia insignis. Ex αγλαος et μύτις, consilium, άγλαόμν,τ^, tos, y, consilio elara. άγλαομψία, ας, sj, przeclarum et illustre consilium, magnus senatus. (Vox suspec- ta, Hes.) Ex iisd. άγλκόμ,οξφο;, χ, ο χα) y, conspicuus forma, splendidam formam habens. Ex μοζφ'ή. οίγλαόταις, αιΐίος, b χα) y, pulchros pueros, aut liberos habens. άγλαότηνλος, b vL y, splendida veste, Cat. άγλαόπιττος, x, b y\ y, prasclare fidelis. ΆΓΛΑΟ' 2, 5. o,spleiididus, clarus, fulgens, limpidus, illustris, insignis. άγλαότΐμος, χ, ο κ, y, valdehonoratus. Ex άγλαός et τιμή, honor. α.γλα,6τζΐα.ίννι, χ, Ό, tridente inclytus. Nep- tuni Epith. Find. ά,[λα.οφαξ'ής, ις .splendida veste,^. Α φάοος. άγλα,όφ'/ιμος, praeclarus, celeberrimus. α,γλαόφωνος, χ, b xai y, praeclaram vocem habens. Ex άγλαός et φωνή, vox. ΆΓΛΑΡΟ' 2, ξκ, ξόν, stultus, Hes. ubi άγ• λανός, Voss. ΆΓΑΑ2ΐΝΟ ν 2, *j, bv, pulcher, venustus, formosuB, Hes. άγλαι/ξος, χ, b κα) y, ubi grata? auras flant. Ex άγλαος et αΖξκ, aura. αγλάφΰξος, χ, b kj y, inelegans, invenustus. άγλαφΰ\οις, adv. ineleganter, invenuste. άγλαάπις, tlos, y, pulchros habens oculos. Ex άγλαός et ά)•ψ, oculus. οίγλαως, splendide, liberaliter. Ab άγλαίς. άγλάω-φ, ωπος, b κ, y, adspectu splendidus, pulchros oculos nabens. Ex iisd. ayXiuzys, ios,b κ) ^.minime dulcis, insuavis, insipidus. Ex « pr. et γλίϋκος, mustum. «.γλΐνκος, χ, b ^ y, idem et ex iisdem, άγχωνα, a, Ό -Ζ y, pupillasnon habens ; cau- cus. Ex a, priv. et γλ^νη, pupilla oculi. άγλίδια, ων, tit,, spicarum divisiones in al- lio. Ab ΑΓΛΙ'ΔΙΟΝ, *, το, allium. ΆΓΛΓΗ, ys, y, subalba cicatrix in oculis. αγλίθες, ψ, αϊ, alliorum capita, s. nuclei. Ab άγλίΰιον. αΓλκτχξύΐ, x,b Kj 'J,non lentus,non viscosus. άγΧΰκ~>ιί, ίο;, ό ν ύ η, amarus, expersdulce- dinis. Ex a priv. et γλυκν;, dulcis. α,γλύομα.1, lasdor, ofFenQor, Hes. αγλΰφος, χ, b j£ j, non sculptus, non csela- tus, Gl. V. Ex a. priv. et γλύφω, sciclpo. άγλωα-σίω, ω, f. yffos, lacero conviciis, ma- ledico. α,γλωιτο-ία,, vel οίγλωττί», α,ξ, •/)■> inopia lo- quendi, taciturnitas. Ab ayXatrtrest vel α,γλωττύς, χ, b s£ w, linguam non habens, elinguis j (2) qui loqui non potest, qui obmutuit ; (3) dicendi lmperi- tus ; (4) barbarus. Ex u, pr. et y\o> b, fractio ; (2) locus praeceps ac praeruptus ; ^3) littus. Ab α,γω, frango. «yvet, castle, dat. sing. f. g. Dor. pro ά,γνγ- «.γνάθος, «/«, οίΐον, purus, castus, Hes. Ab αγνός, κγνα,μττοίτόλίμόί, χ, b yl τι, qui invicti est roboris, bello insuperabilis, ex Hes. ίγναμττΰί, x, b a, y, qui fleeti nequit, du- rus, inexorabilis. eiyyaxies,*, b v$ -h, a fullone nondum pur- gatus, impexus. Ex « priv. et γνά,ττω. «.γνα,φοί, χ, β >^ 'hi idem. Ph. rudis. Ex iisd. oifvtia., as, -h, castitas, pudicitia, castimonia, puritas ; (2)expiatio, lustratio. Ab ά/ίίία. Όίγνίυμα,, to;, το, idem et ab eodem. ά,Γνίυτ'/ΐξίον, χ, το, locus, in quo fit expiatio ; (2) monasterium ; (3) sacrarium, Gl. V. α,γνίυτικοζ, 'a, bv, castitatem servans, non proclivis in Venerem. ίγνιντικον, piacu- lare, Gl. V. ab eod. ά,γνίύτξία,, α,ς, n, piatrix, Gl. V. ab eod. «,γνίύω, f. ίίαω, castus sum, castitatem co- lo ; (2) purus sum ab aliqua re ; (3) pu- rum reddo, expio. Ab ά,γνός. άγνύκα,μίν^ηοΜ'νίηΐΜ, 1. pi. perf. ind. act. JEolic. pro -^γνΟΥ,κα,μίν, ab α,γνοίω. α.γνν•,ς, ίος, b £ ijYidem quod αγνός, άγνίζω, f. ίσω, purifico, Iustro, expio ; (2) adoleo; (3J corrumpo. Abayvoj. Hlnc όίγνιο-μα,, tos, to, purificatio, -lustratio, ex- Eiatio, Ph. άγνία-μοπα,, piacula j (2) com- ustio in sacris. άγνκτμος, χ, b, idem et ab eodem. ά,γνιο-τ'/ΐξίον, χ, το, locus, ubi tit expiatio, s. lustratio. Ab eodem. ά,γνκττ^, χ, b, purifkus, Gl. V. Ab eod. ά,γνιο -Tixbs, 'h, ov, expiandi vim habens. α.γνΊτ'/,ς, χ, b, expiatus a scelere ; (2) qui alium expiat. Ab eodem. άγνό$ικο5, χ, bi^y, justum ignorans, Hes. Ex α,γνοίω, et δίκη. α,γνοίω, ω, f . fan, ignoro, non intelligo.' Ex a. priv. et νοίω, intelligo. α,γνο'/ιμα,, tos, to, ignoratio ; (2) peccatum per ignorantiam commissum, erratum. Ab α,γνοίω• άγνοητίον, ignorandum. Ab eodem. α,γνοια,, α,ς, 'h, ignorantia, inscitia, imperitia, imprudentia, Ab eodem. ά,γνοίίω, ll. 1, 536. idem quod α,γνοίω. αγνοία/ην, ignoret, 3. sing, prass. conjunct. act. Ion. et Poet, pro οίγνοιη, ab άγνοιίω- αγνομ,άντ^ι Ό ν$ y, castus vates. oLyvoiv, praes. part. act. pro ά,γνοίον. ίγνοποικ, S, b ii ti, pnrincans, purum red- dens. Ex ■,γνος, t Ex πολίω, αγνοπολος, χ, ο κα-ι »?, purus 'versor. ά,γνόρόοιος, pure fluens ; pro ά,γνόοόοος. ά,γνόρρι/Γος, ov, idem quod ά,γνόρροιος, JEsch. 'ΑΓΝΟ' 2, -h, bv, castus, pudicus, purus, nul- lo scelere pollutus; cum gen. ut αγνός γά- μων, αγνός φόνχ• οΐχ ά,γνον, nefas, Soph. Oed. Col. "ΑΓΝ02, χ, ή, vitex, salix amerina, agnus castus ; (2) piscis quidam ; (3) avis, Suid. ά,γνοτίλΥ,ς, ίος, b j^ y, absolute purus. Ab αγνός et τίλος. ■■ ά,γνοτίξτ,ς, is, castus, Orph. nisi sit pro ά,γ- νοτίλ'/,ς. άγνότ'/ΐί, Υίτος, r„ castitas, puritas, sanctitas. "ΑΓΝΤΘΕ2, ων, lapides, quos stamini in- ter texendum appendunt textores. ίίγνϋμι, S. άγνΰω, ι. α,ξω, a. 1. 'ίαξ,α,, p. act. 'ία,-χα,, p. m. 'ία,γα,, a. 2. pass, ίάγην. Ab α,γω. α,γνώΐ' /ss, iosibv t y, q• d.viticeus. Ab όίβος. ά,γνωμ,ονίύω, idem quod ά,βωμονίω, ap. Pint. (si vera lectio) Em. οίβωμονίω, iJ, f. yiooj, ignoranter et imperite ago ; (2) inique et improbe ago ; (3) in- grate me gero, Gl. V. «,γνωμονω, tergi- versor, fidem rumpo. άγνωμονΰ, inficia- tur, Gl. V. Ab α,γνώμων- α,γνωμόνως, adv. stulte; (2) ingrate. α,γνωμος, b j^ n, stultus, imperitus ; (2) ma- lignus; (3) ingratus. Ex. a. et γνώμη. άγνωμοο-ύν-ή, ys, 'h, mens consilii expert; (2) stoliditas ; (3) improbitas ; (4) inficiatio debiti, Ph. perfidia, fraus, fraudatio. Ab οίγνωμων, όνος, b y^ η, mente et consilio ca- rens, stolidus ; {2) improbus, malignus ; (3) inclemens, qui veniam non dat; (4) non agnoscens debitum, ingratus ; (5) ca- rens dentibus qui gnomones dicuntur, affnosus.; (6) sententiam contrariam ha- bens. Ex « pr. et γνώμ-ή. (7) Qui est ejus- dem sententiae, Hes. ubi « pro Όμχ, Steph, άγνωξίζω, f. ίσω, igncro. (Vox suspecta, Steph.) Ex a, pr. et γνωξίζω, cognosce. Hinc ά,γνώξίστος, x, b it] '4 , non agnitus, qui non innotuit, incercus, incognitus. α,γνώσασκι, 3. sing. a. 1. act. Ion. pro ν,γνό- YtZ 't) ή, forensis, qui in foro est, vel ad forum pertinet ; (2) Deus fori prae- ses, cujus statua in foro stat, colitur ; (3) patronus causarum ; (4) mercator impri- mis pusillus, qui emit, quae statim ven- dat ; (5) subrostranus, concionalis. άγόξαΐ05, χ, (sub. ήμίξα) dies, quo forum agitur, conventus ; (2) quiforensibussor- dibus et artibus inquinatus est. Abeod. Hinc άγοίαίως, adv. circumforaneorum modo ; (β) scurriliter, non graviter. άγοξανομίω, ω, f. ησω, aedilitatem gero, praefectum fori, s. aunonas ago. αγορανομία, as, »j, aedilitas,agoranomi mu- nus. άγοξανομικο5, 'h, bv, aedilitius, ad agorano- mum pertinens. αγοξανόμιον, το, id. quod αγορανομία. Ab αγοξάνόμο5, χ, b, aedilis, magistratus, qui foro rerum venalium praeest, praefectus annonas. Ex α,γοξα et νίμω, distribuo. άγοξάομαι, οΊμαι, ϊ. ησομαι, concionor ; (2J consulto ; (3) dico. Ab άγοξά. άγοςάσδίΐν, Dor. pro άγοξά.ζίιν, ab α,γοξάζω. άγοξασιίω, empturio, emere cupio. Ab'eod. άγοξχσία, α,ς, ν), emptio. Ab άγοξάζω. άγόξασις, ίως, 'h, idem et ab eodem. αγοξα,σμα,, τος, ', res venalis. Ab eod. άγοξασμός, 2, b, merces, res venalis j (2) emptio. Ab eod. άγοξάσομίν, ememus, 1. plur. f. 1. ind. act. άγόξασον, erne, 2. sing. a. 1. imperat. act. άγοξα,στϊζ, χ, b, emptor, opsonator. Ab afo- ξαξω- Hinc άβξαστικος, '), ov, ad emptianem pertinens. άγοξα$-ός, y„ ov, emptitius, emptus, Gl. V. άγοξά^ξία, ας, η, emptrix, Gl. V. Ab eod. άβξίυίμνιν, pr. inf. act. Ion. pro άβξεύυ», ab άβξίύω, f . ίύσαι, concionor in foro, //. 1, 109. (2) orationem quamlibet habeo; (3) dico, loquor,denuncio; (4)appello, nomen im- pono. άγοξίύιιν τιν), ΰπϊξ, s.^ πίξί τίνος. ιγώγί τχς το/ουτχς κακως^ Ϋ,γοξίυον, Luc. vituperabam. άγοξάς άγόξίνον, condones habebant, II. 2, 781. Ab άγοξά. άγοξίω, ω, ί. 4σω, idem et ab eodem. Usi- tatum in compositis. άγοφων, fororum, gen. pi. Ion. pto άγονων ΑΓΡ αγοξτι,, forum, Ion. pro αγοξά. άγοξνιθίν, adv. e foro, e condone. χ,γοξΥΐνδι, adv. in forum, //. 1, 53. άγοξτ,ο-ατο, concionalus est,3. sing. a.l. ind. med. Ion. pro ΥίγοξΥΐσατο, ab άγοξάω. άγο'-/ιτ'>,ς, «, β. orator, concionator, //. 1, 247. Ab άγοξίω. άγοξΥ,τυς, ύος, ν, eloquentia, concionandi facultas. Ab eod. αγοξοί, u, S, congregatio, exercitus ; (2) concionator, Rob. Ab άγοξά. "ΑΓ02, vel Άγος, %ος, το, veneratio ; (2) res sacra, quam veneramur ; (3) puritas; (4) lustratio, puriricatio ; (5) piaculum, sce- lus; (6) cubitus. άγος, *, i χα) tj, dux, //. 3, 231. Ab αγω. άγοστίω, ω, f. Ϋ\σω, immundus sum, sordi- bus inquinatus sum, unde apud 11. 6, 506. άγοστ^ο-ας, ut aliqui Veterum lege- bant, pro άχοο•τΫ)σας. Ab άγος, vel άγος• ΆΓ02ΤΟ" 2, S, o, interior pars manuum, vola ; (2) extrema pars manus ; (3) cu- bitus, ulna; (4) palma, //.11,425. "ΑΓΡΑ, ας, ri, captura ; (2) venatio ; (3) piscatio ; (4J res, quam capimus aut ve- namur, prasda. άγξαίος. Άγξαία" Αζίίμ,ις, Diana capturae presses ; venatrix. Ab αγξα. άΐξχμματία, ας, r], literarum imperitia. Ab ανάμματος, ν, β >£ $ , illiteratus, indoctus, expers literarum. Ex «priv. et γξάυ,μα. άγξαπίος, ν, α j^ ■/>, non scriptus. άγξαυλίω, ω, f. Ϋ,β-ω, ruri, seu in agro per- nocto, excubo die vel nocte. Gl. V. ruro, rusticor, villico ; item, vigilo. Ab αγξαυλος. άγξαυλΫ,ς, \ς, idem quod άγξαυλος, SC. sub dio, quod tit in agro, Nic. Ab eod. άγξαυλία, ας, j}, stabulatio in agro, per* noctatio ruri. Ab eod. άγξαυλος, α, Ό χα) ν, in agro stabuians, II. 10, 155. Ex άγξός, et αϋλ-η, stabulum. άγξαυλνντίς, nom. pi. part, prass. pro d• γξαυλίοντίς, ab άγξαυλίω. άγράφιον• άγξαφίν hixY,, lis non scripti aut delati nominis. Vide Poll. A seq. άβαφος, ν, ό y$ ή, non scriptus, ut lex non scripta, ut crimen άΤξαφον• stellionatus; quod nullum certum nomen habet, con- tra quod e nulla certa lege actio est, cujus delatio est ύο-αίγιλία; (2) quod sine scriptura ac litteris fit, ut άγξαφος hafyxY,, nuncupatio. Gl. V. item qui nondum adscriptus est alicui numero, societati, &c. Ex a priv. et γξάφω, s. γξαφν, scriptura. Hinc άγξάφως, adv. extra scripturam, sine scripto. χγξίΐ, II. 5, 765. et in pi. άγξίϊτΐ, Od. 20, ■ 149. imper. age, agesis, agite. Ab άΓξίω. άγξίϊος, eia, ϊϊον, rusticus. Ab άγξός. άγρίιτάω, ω, sum violentus, R. Ab άγξίω. ΆΓΡΕΓΦΝΑ, sive ά/ξύφνΥ,, w, »j, furalla, rastellum, Suid. άγξίμιος, ts, ο χα) 'η, qui in venatione cap- tUS est. Ab αγξα. ά[ξ(μον, το, ridica ; hasta, JEsch. Ab afya. άΓξίμων, όνος, ό, vel άΓξίμων, όνος, venator, ties. Suid. Ab αγξα. άγξψία, ας, fi, venatio, captura. Ab eod. άγξίται, ων, «<', duces, Hesych. άγξΐυμχ, τος, to, quod venatu captum est, prasda ; (2) res omnis studio ac labore parta; (3) spolium; (4) rete, reticulum, Msch. Ab άγξίίιω. άγξώς, ίως, i, venationi prasfectus, ut Pan et Apollo. Ab άγξα- αγξίυο-ις, ίως, ή, venatio ; (2) przedatio. Ab ά,γζίύω. ά,γ&υτίω,^ω, infero injuriam, Hes. ubi, ι «,γξίυτίϋ^ ύζξίζα. Ab οίγξίντ-ης. άγξίντϊξ, \%ος, ο, venator. Ab άγξίνω. άγξίυτν,ς,^ S, ό, idem et ab eodem. άγξίντιχος, *j, on, venandi peritus. Gl. V. ( captiosus. A praec. ϋγξίντος, β χα) ή, venationis studiosus, Sch. ap. Arist. άγξίύω, f. ιύο-ω, venor, venatu capio feras, pisces, aves, Sec. (2) capto, allicio. 'Α.γξΐόίΐν/ιχ,θυς, δόξαν, ϋπνον. άγξίυθίις δ' %γξίυο•ί, ipse captus cepit. Ab άγρα,, ΰγξίω, ω, idem e-t ab eodem. «■γξΥ,θίν, adv. ex venatione. Ab όίγξ». ciyew, ace. sing. Ion. pro α,γξαν u.y\f,vov, u, το, rete; (2) vestis lanea, reti similis. Ab όίγξχ. κγςία., ας, -j, aquifolia ; arboris nomen. «.γρια, τα,, (sub. ζώα.) ferae ; (2) pro dy^i- τυ,τχ, II, 24, 41. (3J adv. pro dyoiuf. ΑΓΡ χΓξΐά,ζω, ferus sum, efferor, Hes. Ab «^/«9?. κγςι&ίνω, f. α,νω, agreste reddo ; (2) eftero, exaspero. Gl. V. ferum facio, irrito, in- stigo ; item asper sum, κγξία,ίνομα,ι, fe- rocio, sasvio, Gl. V. ΆΓζία,νΟνίο-ίτα,ι βασι- λεύς tS Νβτ», Dan. 11, 11. Ab eod. αγξΐάμπίλος, a, '/), labrusca, Ph. αγςιάμ<τ'/ι, v\, bryonia herba, Hes. αγξίας, αδος, vt, agrestis. Ab dym- Unde dysihtov, n, το, agellus, villula, Gl. V. Dim. αγξΐΐλαία, ας, r„ agrestis oliva, oleaster. αγξΐέλαιος, α, Ό >£ r], oleaster ; (2) ex agresti olivi, s. oleastro confectus. Ex iisdem. αγς'αυς, ό, rusticus, Hes. α^/ξίζομαι, irritor, ferocio, asperc ago." α,γξϊκος, ov, idem quod αγξοιχος, Mosch. αγξιμαΊος, a/a, aiov, ferinus, ferus. Ab αγρός. αγξίμίλιο-ο'α, ν, apis sylvestris, Hes. αγξΐόας, ta-e-a, iv, agrestis ; (2) ferum red- dens. Ab ι ,γξίύς. άγξΐόθϋμος, ν,όν^ή, fero animo praeditus. αγξίοχάξΰαμον, u, το, nasturtium agreste, he'ba Iberis. άγξίοχάρυον, το, nux sylvestris, Hes. αγξΐύχν,τιον, α, το, hortulus incultus. Ex αγξίος, et χηπος, hortus. αγζίομιλιντζάνα, id. q. τ§ύ%>ιβ;, SOlanum. αγ'ξίόμνιλα, ων, τα, mala sylvestria. αγξώμοζφος, n, ό >jj '/?• qui adspectu agresti et truculento est, ferinam faciem ha- bens. Ex μοξφ-ή. αγξΐομυρΊχ'/\, ν\ς, -ή, myrica agrestis. αγριόμωξος, α, ό χα) 'h, ferociter, rustice stultus, Suid. Ex αΤξίος, et μωξος, stullus. aypiovviyo), ων, ol, carpentarii, plaustrorum artifices; (2) ex quibusvis agrestibus lignis opera conficientes. Ex α,'/ξίος et πηγνυμι. άγςίΛτοιος, 5, ο χα) υ\, ferum reddens, feri- tatem inducens ; (2) flagitiosus, imma- nis. Ex αγξίος et ποιίω. αγξίοξίίγα,νος, χ, e, origanum silvestre. αγξΐόξνϊθίς, ων, at, galiinas ferae. Ex e'gv/j. dypioppodov, u, το, saliunca. αγζίος, ια, ιον, agrestis, ruralis, rusticus; (2) inurbanus; (3) ferus, ferinus; (4) ferox, immanis, atrox, barbarus; (5) fortis ; (6) pasderasta. Ab άγξός. αγξίαο-ίλΐνον, u, το, apium silvestre. αγξίοραφΰλις, ι6ος, et άγξΐο<τάφυλις, ιος, η, uva agrestis, s. silvestris. dyqiotruvYi, w, i, feritas, immanitas, sxvi- tia. Ab αγξίος.^ αγξΐότνις, ητος, it, idem et ab eodem. άγξΐότνις, ν, ό, agricola, Rob. Ab αγξίος. αγξΐόφξων, όνος, Ό χα) τι, mente ferox. Ex , Φξή»- αγξίοφυλλον, ν, το, peucedanum._ αγξΐόφωνος, s, ό χα) ϋ,, feram et immanem vocem habens. . Ex άγριος et φωνή. αγριοχηνάξία, ων, τα, anserculi feri. Ex άγςιος et χτ\ν. αγζΐό-^ΰχος, ό χα) %, ferox, saevus. αγριο^ιωρ'ια, ας, ί, scabies fera. Ex ψώξα. αγξΐόω, ω, ί. ωσω, agreste, vel ferum reddo, exaspero. ^ο^ειιβί, efferatus, Ph. perf. part. pass. Ab άγ^ός. Άγξίίτχας, α, β, Agrippa. Nomen viri. "ΑΓΡΙΠΠ02, u, oliva silvestris, oleaster. ΆΓΡΓΦΗ, γ,ς, ή, ligOjbidens^astrum.ittii/. αγξΐώ^/,ς, ίος, β χα) r,, ferus, feritatem pras se ferens. Ab αγςιος. αχξίωπος, », β y} r,, qui vultu fero est ; (2) impudens ; (3) insolens ; (4) salvus, hor- ribilis, Ern. Ex αγζίος, et »-ψ, vultus. αγξίως, adv. fere, immaniter, duriter, aepere. Ab άγριος. αΡξίώτ'ής, n, ό, et αΓξίωτις, ή, agtico\z,Sapph. αγξιωτός, y„ ov, efferatUS. Ab αγξΐόω. αγροζότν,ς, tf, i, qui in agris pascit. Ex αγρός, et βόω, pasco, αγξογίίτων, όνος, ο, vicinum agrum habens, accola, Gl. P. Ex άγιος et γιίτων. αγρογινης, ίος, Ό j£ ϋ,, rurigena, Gl. V. Ex αγρός et γίνομαι, άγξοοίχιτος, α, ό >ί ί, in agro vitam agens, rusticam vivendi rationem sectans, Gl.V. agricola ; (2) rusticus, inscitus, iilepidus. Ex αγξός, et δίαιτα, vit£ ratio. αγροΙότΥις, a, i, agrorum dator. Ex αγξός, et Sotjjj• vel venationis dator. Ex dfia. αγξόθιν, adv. rure, ex agro. Ab άγξός. αγξόθι, adv. ruri, in agro. Ab eodem. αγζοιχίύομαι, f. ιύοΌμαι, sum moribus agrestibus et rusticis. Ab αγςοιχος. άγξοιχι'α, ας, yi, rusticorum habitatio, ager, rus, villa ; (2) inurbanitas, rusticitas. Ab άγζός. ΑΓΪ αγξοιχίζω, ί. ίσω, rustice ago, vel loquor ; (2) ineptio; (3) morosus sum. Ab &foi• , χος ' αγξοιχιχός, η, όν, rusticanus. Ab eod. όίγξοιχος, α, ό κ} r\, et Attice αγροΊχος, α, Ό xa) Yt, ruri, s. in agro habitans ; (2) rus- ticus ; (3) imperitus, iilepidus, inurba- nus ; (4) saevus. Ab αγξός. αγξοιχοτίξως, subrustice. αγξοίχως, adv. rustice ; (2) imperite. άγξοιώττις, ν, ό, homo rusticus, //. 11, 548. Ab αγξός. αγξοχόμος, g, β, villiCUS. Ab αγξος, et xo- μίω, euro. αγξοχύοΌιμος, χ, ο χα) r„ qui in agris tu- multua'tur. αγξολίτίΐξχ, r], quae agrum perdidit, Hes. αγξομαι, congrego, s. congregor. αγξομίνΥ,ς, a, ό, in agro manens, vitam in agro degens, Hes. Ex αγξός, et μίνα. άγξομίνγ,ο -iv, II. 2, 481. congregans, dat. pi. f. g. part, praes. Ion. pro αγξομίναις, per Syncop. pro αγιίξομίναις, ab αγύξω. αγξόνΰι, adv. in agrum. Ex αγξός. αγοονομία, ας, υ], agri suburbam admini- strate ; (2) agrorum distributio ; (3) ma- gistrate, Ern. Ab αγξόνομος, n, ό Kj ϋ„ qui in agro pascitur ; (2) vitam in agro degens. Ex αγξός, et νίμω, pas co. αγξονόμος, α, ό χα) y„ in agro pascens, aut agrestia pascens, pastor, agricola, villi- cus ; (2) magistratus administ-rans, quae ad rura suburbana pertinent. Ex iisdem. 'ΑΓΡΟ' 2, 5, β, rus, ager, fundus,praediun) t villa; (2) fines, regio, ditio; (3) rusti- citas. άγξότ.ίξος, ίξα, ΐξον, rusticus, agrestis, //. 2,852. Άγξοτίξα" Αξτεμις, Diana vena- trix. Ab άγξός, vel αγξα. αγξοτΥ,ξ, Υ,ξος, ό, idem quod αγξότΥΐς, Eur. αγξότΥ,ς, », β, rusticus. _ αγξότΥ,ς, '/\τος, r\, rusticitas. αγξοτις, ΊΙος, rustica, ruri educata; (2) venatrix. Ab αγξός, vel αγξα. αγξοφος, montanus, Suid. Pha'v. αγξοφϋλαξ, άχος, ό, agri custos, saltuarius. αγξόω, idem quod αγξώω, Steph. αγξυξία, ας, 'ή, silentium, taciturnitas. Ex a priv. et γξύξω, hisco. &γξυπνίω,ω, f. Υΐο-ω, vigilo, insomnem noc- tem duco ; (2) invigilo, vigili et attenta mente observo, lucubro, Gl. F. Άγξντ- ytiv TYiv νύχτα, το7ς χαίξοις. Ab αγξυπνος. Unde αγξυπνΥίτΥ,ξ, ν\ξος, ο, et αγξνπνν,ΤΥίς, ί?, ί, vigil, excubitor, Gl. V. αγξνπνητιχός, sj, όν, vigil, insomnis. α^ξνπνία, ας, ϋ>, insomnia, vigiliae, pervi- gilium, lucubratio. Ab eodem. αγξυπν'ΐΥ., Ion. pro άγξνττνία• αγ°υπν)ς, ΊΙος, yi, festum quoddam Bacchi. αγξυπνος, s, ό χα) yi, insomnis, vigil. Ex a priv. et; ίίζνος, insertisque per epen- thesin uteris γξ, pro αίπνος. αγξΐιπνωδΥΐς, ις, vigilias afferens. αγξωνώς, ίως, ό, rusticus, Hes. Ab αγξός. αγξωσσω, venor, in venatu capio, dicitur et de piscatu. Ab eod. αγξώο•τγ,ς, a, o, venator;. (2) operarius; (3) genus phalangii. Ab eod. αγξωο-τΊνος, 8, ό, venator ; (2; rusticus. Ab αγξα, vel αγξός. αγβωο-τις, ιος, ή, genus herbae, gramen. Ab αγξός. αγξωστωξ, οξος, ο, venator. Ab αγξα. αγρωτΥ,ς, ts, idem quod αγξόττις. 'ΑΓΥΙΑ, ας, «. vicus, via, sc. urbis; regio, platea; (2) vicinia; (3) angiportum. αγνιατΥΐς, u, o, cognomen Apollinis, qua- tenus viis praeest urbanis. Ab αγυιά, άγυιάτις, ιΰος, ϋ„ ad Apollinem αγυιάτνιν pertinens, sc. ara. Ab eod. αγυαυς, ίως, ό, columna acuminata ante foribus, sacra Apollini viarum in urbe praesidi; (2) cognomen Apollinis, qui viis praeesse credebatur. Ab eod. αγυιονλαο-τίω, in vico, via, fingo, de avi- bus, v. g. hirundinibus, nidos ponenti- bus. Ex αγυιά, et *XawK,fictor. αγυιος, v,o>u yi, inarticulatus, carens mem- bris ; (2) imbecillis, iufirmus. Ex γΰϊον. αγυ'ιοι, eo. Ab αγυιά. άγυμναο-ία, ας, ή, exercitationis omissio, defectus ; (2) inertia, desidia. αγΰμναο-τος, », ό κ, h% inexercitatus; (2) qui non est adsuetus exercere corpus ; (3; valde exercitatus, Hes. Ex » priv. vel intens. et γυμνάζω. ΑΓΧ ΑΓΧ ΑΓΩ άγνμνίο-τω;, adv. inexercitate, imperite. ίγΰναιχο;, u, qui uxore caret, coelebs. Ex a, priv. et γυνή, mulier. άγύναιο;, άγΰνν>;, e t ίγυνος, α, b, idem et ex iisuem. ΰγΰξίω, ω, congrego, colligo in unum, Ees. άγθ°ίζω, f. ίσω, idem et ab ΆΓΫΡΙ2, ins, 7i, coetus, multitudo con- gregata. άγνξίσ-μΰς, S, b, congregatio, collectio. Ab άγυξίξω. άγυ&μό;, 2, b, coetus, turba; (2) strepitus; (3) circuitio colligendae stipis caussa; (4) mendicitas. Ab αγυςι;. κγνξτάζω, f. ίσω, congrego, cogo in unum, colligo, ^umtm, Od. 19, 284. agyr- tam, circulat'orem ago. Ab άγυε%. άγύςηιχ, a;, ή, circulatio, praestigiae, im- posturae; (2) mendicitas; (3) ccetus, congregatio. Ab άγυξίίω, idem quod άγυξίίζω, τον άγύςΐην agere, Athen. άγνξτϊξ, υ,οο;, β, et άγύξτν,ί, χ, b, qui con- gregat ac cogit in unum ; (2) circulator et praestigiator circumforaneus; (3) mendicus, qui stipem colligit ; (4) jactus quidam tesserarius; (5) confusaneus. Ab ίγυξΐ;. Hinc άγυξτιχο;, y„ bv, futilis, mendax, vanus, de trivio. άγυξτο;, 2, b, congregatus, collectus. Ab eod. «.γύξτξΐκι v ( j circulatrix, mendica. r-yvgiadili, ιο;, b Κ) 'h, confusaneus. Ab eod. άΡχαζί•, Poet, pro άνίχαζί, ab άναχίζω, 'recede. άΓχαλίω, relaxo, Poet, pro άναχαλάω. αΓχαο-ΰί, recede, 2. s. praes. ind. act. Dor. pro ίΓχαζί, ab άΓχίζω, pro άναχίζω- αΓχαν>ο;, », ό, mane gelidum ac pruino- sum\ diluculum, crepusculum, Suid. Ex ίΓχι et«?g«. _ . . dfxno;, u», iiov, propinquus, vicinus, Suid. Ab ίΓχι. α,Γχίμ&χα;, ν, b χα) ν, cominus pugnans. Euphon. causa pro άγχίμαχο;. Ex ίΓχι, et μάχομαι, pugrto. ΑΓΧΙ, adv. prope, juxfea ; (2) brevi. άΓχίαλο;, n, ο xat y, mari vicinus, mariti- mus, littoralis. Ex ίΓχι, et αλ; , mare. άΓχιζκθϊ,ς, ίο;, b χα) υ., vicinus profundo, qui prope fundum est ; (2) prope littus, vel ripam profundus; (3) profundus, altus, praealtus, Gl. V. άΓχ&αθις, το, altitudo, profunditas, Steph. Ex ίγχι et βάθο;. άΓχιζαίνω, f. ήσω, prope accedo. άΓχιζ Ατίω, ω, f. γ)ο-ω, prope accedo ; (2) am- bigo, dubito. Ex iisd. άβζΐζα,τνι;, n, b, qui propius accedit. άΓχιζ&ίχα, prope accessi, 1. sing. perf. ind. act. Dor. pre άΓχι&ζνχα, ab άΓχιΖαίνω. άίχίγιιος, a, Ό χα) ■>„ terrae nostrae vicinus ; (2) conterminus, propinquus. Ex ίΓχι, et inus. γία, terra, drxiytircov, mo;, vicinus. άΓχίγυο;, ν, b xou -h, arvis nostris vicinus ; (2) vicinus. Ex ίΓχι, et γύα, arvum. άΓχιθαΧασσο;, et άΓχιθίλαττο;, ifi b χα) *;, vicinus mari, maritimus. Ex B-aXatro-a. άΓχιθανΥ,;, ίο;, ο xou r„ morti vicinus, semi- niortuus. Ex a /3t;/,et inus.&ayia, morior. άγχίθίβ;, n, b y$ r„ propinquus, similis Deo. άγχίθξονο;, i xou v, sedem alteri propin- quam habens. άγχίβν'ο;, a, b xoc.) r„ propinquus foribus; (2) vfcinus, proximus. Ex ίΓχι et 3-ύξοι. άγχιχίλίυθο;, β, β j^ r, qui prope viam est. άγχιυΛ&χΥ,τΥ,;, a, ό, cominus pugnans, //. 2, 604. (2) in pugna stataria prasstans. Ex ίγχι, et μά,χομχι, pugno. άγχίμα,χο;, u, ο χα) v„ idem et ex iisd. ίγχίμολον, adv. e propinquo, prope ; (2) confestim. Ab ίγχίμολο;, a, b ^, ■/), e propinqpo veniens'; (5) qui prope accedit; //. 4, 529. Ex ίγχι, et μολίω, s. μόλω, venio. άγχινίφΥ,;, ίο;, Ό >ί ή, nubifrus propinquus; (2) altus. Εχ."ίγχι, et νίφο;, nubes. άγχίνοια., α;, ή, solertia, ingenu' acumen, sagacitas. Ab αγχίναο;, contr. άγχΊνν;, u, b xeti *}, qui quasi mentem in propinquo habet, in- geniosus, perspicax, solers, sagax. Hinc άγνινόω;, adv. solerter, sagaciter, inge- niose. άγχίνω-ί/, herba quaedam. * } γίτλοο;, contr. οίγχίπλνς, a, ό >■"■ χ. propp navigans, brevis, non longinquus. ίγχίχοξσ;, n, b xui -η, prope accedens ; (2) propinquus. άγχίπν;, oho;, b xu.) ή, prope nos pedem habens ; (2) propinquus. άγχίπτολις, la>s, b xeu r), urbi propinquus. αΓχ'ρροο;, contr. άΓχΐρόιι;, », b xcti ή, cujus nuenta prope suncvicina fluenta habens. Άγχι' /rcto, JEol. pro Άγχίο-ν, ab Άγχίσν,;• α,γχιο-ζοιτίω, ω, contendo, pugno. Ex Farm. Άγχϊο -'/ts, a, b, Anchises, nom. propr. viri. ίγχΊο-τοξος, u, b xou v\, propinquus, adfinis genere. Ex ίγχι, et σπόξο;, satio, semen, ίγχιο-τα,, adv. proxime ; (2) maxime, //. 2, 58. Superlat. ab όίγχι. αγχιβ-τίίοί, a;, '/>, propinquitas, adfinitas, proximitas; (2) jus propinquitatis ; (3) jus successionis legitimie ; jus succeden- di ab intestato. Ab άγχιο-τιυαι. α,γχιστΰον, χ, το, idem et ab eodem. άγχ,ο-τώ;, ία;, b, vicinus, proximus ; (2) cognatus, genere propinquus. afBnis ; ονγχιϊτΰ;, cognati, Gl. V. Ab οίγχιο-τχ,. άγχις-ινω, f. iiffoi, genere propinquus sum ; (2) propinquitatis jure succedo ; (3) jure propinquitatis hereditatem cerno, aut peto; (4) jure cognationis rem venditam redimo ; (5) jure propinquitatis uxorem duco, vel retineo. Ab άγχιο-πίς. άγχιστηνος, νιννι, ν,νον, prope stans; (2) densus. Ex αγχι, et „ τ,;, »5, ipsa actio strangulandi. (Rejicit hanc distinctionem Steph.) άγχονιμοΓιο;, a, b, ad laqueum pertinens, ( Steph. ίγχονκττΥ,;, 5, b, necator, quasi ab ίγχονί- ^ ςω, quod esset strangulo. ίγχοοο;, a, b xcti ή, conterminus. Ab Όξο;• ίγχο;, suffocatio, strangulatio. Ab ίγχω. οίγχοτίτω, adv. proxime. Ab ίγχι• ίγχότίξο;, ίξοί, ίξον, propinquior. Ab eod. άγχΰ, adv. prope. • Genitivo adjungitur, 11. 24, 709. Dativo, Aret. 2, 7. ίγχα, 2. s. pr. imper. pass. Alt. pro ίΓχεο, et hoc Ion. pro ίγχισο, ab ίγχω. ίγχπσα., ν,;, ■», anchusa, herba quaedam vim suffocatoriam habens. Gl. V. ebu- lum, vaccinium, Angl. alkanet. Ab ίΓχω• ίγχχο-ίζω, f. ifai, anchusa inficio, anchusa coloro. Ab ίγχχσοι. "ΑΓΧί2, f. ξω, neco, strangulo, suffoco, fauces coristringo, //. 3, 371. (2) con- stringo, coarcto quovis modo ; (3) moe- rore adficio. ίγχομχι, angor. άγχώμαίλοο, adv. SEqualiter, iequa vi. Ab ίγχωμαΧο;, b χα.) i, propemodum aequa- lis; (2) asqualis. Ex ίγγι et όμα,λό;. Hinc κγχ,ωμίλω;, adv. ferme ssquaiitcr; (2) ex a;quo, eequo Marte. ! ίγω, f. ίζ,ω, p. Υ,χα•, Alt. ίγΫ,οχοι, duco t I adduco, adfero. νιγαγον, duxi, aor. 2. ν,γονγΐν, detulit, Philox. ίχθίΐς, perduc- tus, Philox. aor. 1. part. pass, ago ; (2) ' jestimo, duco ; (3) appendo ; (4) rego ; (5) accipio, aufero, rapio, abigo ; (6) ha- bet et alias significationes quae e con- structione pendent. Δ;' etWia; ίγιιν, accusare ; ίγαν νίνθο;, lugere ; i,'|^v»)r, quiescere; ί^οιο-τίαν, jejunare; γίλωτα, ridere ; ίττ) τω &οινίτω, rapere ; t); ΰχο~ ■φίοιν, adducere ; Iv Ίά-Υ,τιμτί, aestimare ; ΰιί Φξοντιδο;, curare; hi μνγ.ατ/,;, man- dare ; hi' ιϋχνι;, optare ; hi aihS;, vene- rari ; Tag ihiv, ποίξί τβλίι, nihili, pluri- mi facere ; ίγαν xou φίξίΐν τν; πολιμίν;, Isocrat. in Archid. agiure et diripere ; W άγχνξων, inancoris stare. -^Αγομοοι, duco, ducor ; ίγίσθχι φόνου, accusari ; χοίλω;, erudiri ; lv τιμή, honorari ; ulS yuvouxoc, τξο; γίμον, despondere; differt etiam act. et med. ίγω νυμφών et ίγβ- μοοι, hoc de sponsa, illud vero de patre nuptiarum auctore dicitur. ίγω, f. ξω, frango, rumpo, pro quo usita- tius dicitur ίγνυμι, quod videndum. ίγωγχϊο;, et, ov, quo duci potest vel solet, Ep. Ab ίγω• ίγωγίν;, ίω;, b, dux viae ; (2) qui litem intendit, actor; (3) lorum equi, habena. άγωγν;, ν,;, ή, ductus, adductio ; (2) abduc- tio; (3) portatio, importatio ; (4) vectio, vectura; (5) opus, quod vehitur; (6) sensus, v. g. legis; (7) eductio ; (8) mu- tatio ; (9) institutio, educatio, disciplina, secta; (10) ratio victus, diaeta; (11) ra- tio vitas ; (12) cultura herbarum et ar- borum ; (13) contextus et structura ora- tionis; ^14) via; (15) profectio novs nuptae ad maritum. Ab ίγω, duco. αγώγιμο;, ν, b xcti ϋ„ duci, aut vehi facilis, ductilis; (2) proclivis, pronus; (3) qui advehi, vel importari potest, vel solet ; αγώγιμα., merces ; (4) in quern jus est prehensionis ; (5) qui a creditore do- mum, velut in servitutem ductus est. Ab αγωγή• αγώγιον, u, το, onus, quod plaustro vehitur. άγώγον, u, τβ, lenocinium, illecebrae. αγωγό;, ν, Ό χα) υ„ dux viae ; (2) valens ad ducendum vel alliciendum ; (3) habens vim educendi, eliciendi, ciendi; (4) I tubst. aquae ductus. ' Κγωγότίρο;, Aret. \ Chron. 1, 2. Ι άγώμίνο;, demirans, praes. part. med. contr. I pro άγαόμίνο;, ab αγίομαι. ΆΓΏ'Ν, ωνο;, b, certamen, solennes ludi, certamina ludorum ; (2) locus, in quo certamen editur, //. 23, 273. (S) coetus, multitudo certamen spectantium, //. 23, 617. (4) bellum, belli certamen, //. 23, 530. (5) concertatio quaevis ; (6) ju- dicium, actio forensis ; (7) cum quis reus est; (8) periculum, discrimen; (9) molestia; (10) templum, II. 1, 298. (11) exercitatio ad certamen. άγωνάξχΥ,;, a, b, qui ludis et certaminibus praeest, praeses certaminis, agonotheta. Ex άγων, et αςχων, princeps. αγωνία, a;, '/;', certamen; (2) palaestra; (3) sollicitudo, angor, trepidatio. Ab αγών. Hinc αγωϊιάζω, f. άο•ω, certo; (2) trepido. αγωνιάτε;, b, certator ; (2) trepidator. Ab αγωνιχω, ω, certo ; (2) anxius sum, doleo ; (3) vereor, timeo ; (4) periclitor. άγα- νιώντα, suspensum, Phil. Ab αγωνία. αγωνϊδαται, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro γ\γωνισμίνοι ύσί• Πϋλλβ; μλν γχξ ανϊίξΐ; "ΣπαξτΐΥίται αγωνί; αγωνίΰαται, multae enim pugnae, viri Spartiatae, pugnatae sunt, Herod. 9, 34. Ab ίγωνίζω. άγωνίίυμαι, f. 1. ind. med. Dor. pro άγω• νιχμαι, quod Attice dicitur pro άγωνκτο- μαι. αγωνίζομαι, certo, certamen ineo, dimico, firaelior, praelium ineo; (2) ago fabu- am ; (3) certo judicio, caussam dico ; (4) in aliqua re triturae versatus sum. Άγωνίζίο•θαι μίχγ,ν, xivhuvov, χξίο-ι», τα τοιαύτα, αυτω, τ2το πξό; τίνα, πίξ), S. ύτΐξ ίόξηί" ίτιτίφιον, in ludis funebnbus. Ab άγων• άγώνιο;, α, ό κ, ί, ad certamen pertinens ; (2) trepidationem,s.angorem adferens; (3) cognomen Mercurii, certaminum praesidis. Ab eod. άγύνιο;, if, b v^ r„ angulo carens. Ex * pr, ct γωνία, angului. ΑΛΑ άγωνΤσχι, certavisse, a. 1. inf. act. ufuvia-Mi, certato, 2. sing. a. 1. imperat.med. άγώνισις, εως, *i, concertatio. Ab άγων!• ξοι^χι. ' άγώνιτμχ, τος, το, certamen ; (2) premium certaminis; propositum,ommnoque pne- mium alicujus rei ut virtutis ; (3) studi- um.diligentia; (4) quicquid ostentandas artis ingeniive causa fit ; (5) actio fabu- te ; (6) recitatio ; (7) res qua quis maxi- me in certamine confidit, argumentum gravissimum. Ab eod. ά-νωνισμος, 5, ό, idem et ab eod. ά'γωνιστίον, certandum, Phil. Ab αγωνί- ζομαι. χγωνι$-τΐξΐον, κ, το, locus certaminisj (2) quod clatur certatoribus. Ab eod. αγωνιάς, », ό, certator, pugil, athleta,Ca//. (2) propugnator ; (3) ludio, histrio, actor scenicus. Ab eod. άγωνις-ϊχος, 'h, ov, certatorius ; (2) aptus ad certamina. Ab αγωνιάς• άγωνιστιχως, adv. certatorie, certatorum more. άγωνοδίχης, », e, designator, judex certami- nis. Ex άγων, et δίχη. άγωνοθισίχ, χς, v>, constitutio certaminis ; (2) munus agnothetarum. Ex άγω», et τίθ'/ιμι. . άγωνοθετεω, ω, f. ν,σω, certammiDus prae- sum; (2) certamina, s.ludos instituo, edo; (3) cieo, moveo, auctor sum alicujus rei. Ab άγωνοθίτν,ς, u, ό, certammum arbiter, s. moderator, agnotheta, qui praeest ludis scenicis, Gl. V. munerarius. Ex άγων, et a-erns• χγωνοθετις, 'h, fcem. ab χγωνοΰετνις, Soph, χγώνΰμος, id. quod φίξώνυμος,Ηβ*. χδχ, orco, dat. sing. Dor. pro χδη, ab χδν,ς, orcus. άδχγμος, 2, ό\ pruritus, Hes. (2) cruciatus, S ph. Ab άδχζω• χδχδος, a, ό yj ή, txdam non habens. Ex x priv. et δαί, t£da. χδχδύχν,τος, a, i κ] & cui fax praelata non est. Ex χ priv. δχς, et εχ». χδχν,μονίχ, xs, »», im'peritia. Ab χδχν,μων, evos, β xS 'h, imperitus, indoctus, inscius ; //. 5, 634. χδ&ν,ς, ίος, όκ,ΐ, ignarus, imperitus. Ex x priv. et δχίω, scio. άδχνιτος, a, 6 *j v„ incognitus. Ex iisd. άδχίδχλτος, a, β xx) v>, non varius, non va- riegatus ; (2) artificio carens. Ex χ piiv. et δχιδάλλω, variego. άδχίετος, i χχ) v,, indivisus, integer. Ex χ priv. et δχίω, divido. άδχίχτος, a, i xx) 'h, non dilaceratus, Hes. άδχϊχτον, purum, mundum. Α δχ'ίζω. άδχϊος, a, ό j^ ή. bello non devastatus. Ex x priv. et δχϊος, hostilis. χδχΐος, a, ο κ) ν, largus, Hes. ab χδνιν, Em. sed f. pro aixTov, Steph. χδχΐος, χίχ, χΊον, qui satiat, abundans, lar- gus, satietatem adducens. AbaSiWj (2) non ustus. Ex χ priv. et δχίω, uro. xixir), adv. imperite. Ex χ priv. et δχϊος, peritus. χδχιτος, h ylr„ non epulandus, ex quo non comeditur. Epith. victimae humanae. Ab x priv. et δχίς. (Vid. Thes. Gr. P.) άδχίτξίυτος, a, ό si --ί, indivisus, de cibo. Ex x priv. et δχιτξενω, divido. χδχιτξος, a, ο κ) r • Α idem, et ex iisd. Hes. χδχχξυς, υος, oyjyi, non lacrimans, lacrima- rum expers, qui sine lacrimis fit, lacri- mis carens. Ex χ priv. et 7>xv.qo. άΐχχ&τ), adv. sine lacrimis. ίώχ'δχχξυς. άδχζξϊτοί, », ό j^ ΐ, non lacrimans, G/. f. illacrimabilis, infietus ; (2) multum lacri- mans, multis lacrimis dignus. Ab eod. xhatXrti, ei, illaesus, integer. A S»Aioi, Dor. ί«λ6Λ, £rn. Sanus, innocuus, ίί«. Phav. Άδαα, ό, Adam. Nomen primi hominis, Hebr. indeclinabile. Homo. άοχμχντΐνοζ, /nj, /vov, adamantinus ; (2) va- lidissimus, firmissimus ; (3) solidissimus, durissimUS. Ab άόά.μ,ας. άο~&μχντόΰίτΰ;, ν, ό y^-h, adamante ligatus, compactus clavis ierreis ; (2) tenax, fir- mus. Ex άδχμχ;, et ξ(ω, ligo. ά'δχμχί, xhtos, i, adamas, lapis durissimus, ferrum. Ex χ priv. et δχμχω. άίχμχζ•), adv. indomite, efFraenate, Em. Ex iisd. ά}&μχ<η>!, v,otL•) ij.indomitus, qui domari nequit, qui domitus non est ; indomabi- lii, Gl. r. II. 9, 159, (2; ή, quae nondum ΑΔΕ nupsit, non compressa ; \3) Epitlleton Mi- nervae. Ex χ priv. et Ζχμχξω. άίχμχτόί, «, β >$ i, indomitus ; (2) refrac- tarius, Hesych. Ex χ priv. et Ιχμχω. άο~Λμνης, ίος, Ό χχ) ν, fortis, robustus, vali- dus, durus. Ex iisd. «δχξίω, %σω, pruritum moveo. Α ίχχνω. χό~χ\γίθ•χι, prurire, a. 1. inf. act. άδάξαι, et άΰχξβμχι, χδχζχομχι,Ετη. άΰχχ• τώ, Hes. pruno, appeto, cupio. Ab eod. xhxxxvviToi, v, b a^ '-5, inexhaustus, incon- sumptus. Ex χ priv. et Sxtrxvaa? άΐχπχνος, ν, ό «^ νι, sumptum non faciens ; (2) sine sumpcu. Ex iisdem. χΰχπά,νω;, adv. sinesumptu. Ab άΰχτχνΰς. xSxcrros, n, Ό >9 v, Qui dilaniatus non est ; (2) qui dilaniari nequit; (3) nudus, exco- riatus ; (4) apella. Ex « priv. et Ιχττω. ΆΔΑ'ΡΚΗΣ, », β, adarces, salsugo quae- dam gelata seu concreta. χΰχξτοί, *> ό >u ή, flagris non C32sus, Gl. V. incaesus. Ex χ priv. et Ιί^ω, flagris C£do. xhxo -μος, n, ό jc) vi, tributum non solvens. xlxs-oi, v, i si ri, non divisus. Ex χ priv. et δχ!ζω. ΆΔΑΧΕΏ,'», pruriginem excito, titillo, scabo. allih, audax, Poet, pro ahus, ab ah-ia. xhhir,s, pro xhiiii, quod vid. Horn. «δδ»ι*βτ£ί, vid. χοΎ,χότίς. "ΑΔΔΗΛ02, «, β, sinus, Hesych. αδδην, affatim, multum, Poet, pro χίφ. χδΰν,φχγοί, pro άΰν,φχγοί, quod vide. Άδδί, «5, Addi. Nomen viri Hebr. indecl. Viator. "ΑΔΔΙ5, mensura quatuor choenicas ca- piens. xSt, hue, Dor. pro ^δε. 'ΑΔΕΑ'ΖΩ, suspiro', succlamo. Ex Hes. άΰύπξον, aito.securius, tutius. Ab xhtYis, ίος, ο χχ) ■>,, metu carens, metus ex- pers ; (2) periculo carens ; (3) audax, in- trepidus ; (4) contumax, temerarius ; (5) tutus, securus. Ex χ priv. et δέβί, metus. aUr.s, k, non indigus. Ex χ priv. et ht79 5j, inccenatus. Ex χ priv. et iuTvov, caena. άδαο-ώχιμονίχ, »|, sine superslitione, Hipp. xiixxsros, a, i >cj ij, muneribus non corrup- tus, incofruptus. Ex χ priv. et διχάζω. xihxxs -ως, adv. incorrupte, sincere; (2) sine ulla participatione. βίδεχώτευτβί, u, ό >^ »/, non deeimatus. Ex x priv. et Ιΐχχτιόω, decimo. xitxTos, α, β xx) r\, non acceptus, non ad- missus; (2) qui non accepit ; (3) expers; (4) incredibilis. Ex χ priv. et ίίχομχι. άδίλφίχ, soror, Soph. CEd. Col. 535. άδίλφίοχτόνος, fratricida. Ex χπίνω. χΒιλφάς, II. 2, 409. et χδίλφίιο;, ib. 5, 21. frater, pro άΐίλφίς. χδιλφη, ?ί, ή, soror, germana; (2) Adject. similis, congrua. Ab αδελφός. άδελφΐΟι, %ς, -η, neptis ex sorore, vel extra- tre. Ab αδελφός. άδίλφΐοΊον, a, to, fraterculus. Ab eod. άδελφώόος, contr. quodusitatius, χίελφιΐνς, 5, ο, filius fratris, vel sororis, nepos ex fratre vel sorore; (2) patruelis, Gl. V. αδελφικοί, fratrueles. Ab eod. άδιλφίζω, f. ϊο-ω, fratrem meum appello. άΐίλφίζίο-θχι, conjungi proximitate. Ab eod. άδίλφΐχος, it, ov, fraternus, germanus ; (2) adtinis. Ab eod. άδο.φιχως, adv. fraterne. χΒίλφιξις, εως, ν], fraternacommunio et so- cietas, fraternitas, germanitas. Abάδtλ- φός. άδίλφόθίος, ν, ό, frater Dei, s. Christi. Cog- nomen D. Jacobi. ( 9 ) ΑΔΗ χδελφόθίξος, ν, i, patruus, patris frater. Ab αδελφός, άδελφοχτονίω, ω, f. ν\σω, fratrem occido. άδελφοχτονίχ, χς, t, fratricidium, sororici- dium, Gl. V. Ab άδελφοχτόνος, α, ό te^ νι, fratricida. Ex «δίλ- φος, et χτε'ινω. άδελφότχις, δος, ό >£ ν], nepos, vel neptis ex fratre, vel sorore, Gl. V. fratris filius. χδελφοπΜΐω, ω, fratrem reddo, vel facio, Suid. Ex αδελφός, et ποιεω. facto. άδελφοτοιος, ό Χ) r], fratres faciens. Epith. Amoris. άδίλφοξ, frater, Mol. pro αδελφός. 'ΑΔΕΛΦΟ* 2, S, β, frater; (2) cognatus, consanguineus, adfinis; (3) proximus; (4) Christianus; (5) popularis; (6) qui ejusdem est sectae ; (7) Adject, ος, v„ ov, geminus ; (8) similis, congruens ; τούτων άδελφχ, et τίτοις άδελφχ, hissimilia ; (9) germanus. Hinc αδελφότης, νιτος, ν], fraternitas, germanitas, Gl.V. (2) congregatio seu coetus fratrum. άδίμ&τος, u, ό xx) -η, corpore exutus ; (2) mortuus. Ex χ pr. et δίμχς, corpus, άδεμεν, canere, praes. inf. act Ion. pro αδί/κ• χδίμνιος, n, ό κ, ν), expers cubilis, qui cubi- le non habet. Ex χ pr. et δίμνιον, lectus. χδενδξος, et άδενδξεος, n, β κ) »?, purus ab ar- bonbus, arboribus carens. Ex χ priv. et δίνδξον. άδενώδν,ς, et χδενοειδνις, ίος,ό^ ν,, glandulo- sus. Ab άδν,ν. αδέξιος, χ, ό vj ν, minime, seu parum dex- ter; (2) incivilis. Ex χ priv. et δί|/ά. άδεξιώτως,αάν . sine dexterarum apprehen- sione, sine ulla blanda salutatione. Ex iisd. χ'δίξχ*ις, εος, ό j^ ν], non videns ; (2) invisi- bilis, obscurus. Ex χ priv. et δίξχω. χδεξχτος, ν, ό κ. ν], idem et ex iisd. άδίξχτως, adv. limis et conniventibus s. aversis oculis. άδίσμιος, α,Ό^νι, non ligatus, non vine- tus, liber. Ex χ pr. et δέσμιος, ligatus. χδεο-μος, ν, β xx) νι, idem. αδέσποτος, ν, β >ί ν,, sine domino, Gl. P. ίη- dominabilis ; (2; sine auctore. Ab χ pr. et δεσπότης, herus. Hinc άδεσχότως, adv. sine hero. χδετος, u, ό £ ή. non ligatus. χδενχν,ς, ίος, ό xj ν,, amarus; (2) inopinatus. Ex χ priv. et δεΰχος , dulcedo. άδί•^γ,τος, η, ό χχ) ν), inelaboratus, rudis, crudus. Ex χ priv. et δεψίαι. ΆΔΕ'ί2, ω, placeo ; (2) gratificor. 'Ω.ςοφί' λεν &χνχτός μοι χδεϊν χχχος, II. 3, 173. 'χδεω, ω, ί. ν\σω, tsedio adficior. Vid. άδη~ χότες. χδεως, adv. sine metu ; (2) tuto ; (3) im- pune, licenter, Gl. V. (4) imprudenter. Ab άδεης• όίδν, 3. s. a. 2. conj. act. v. χδεω, placeo. άδν,'ίος, ν, «»» non perturbatus, inoffensus, tjuietus, Apoll. Ab χ priv. et δ-4'ς. 'χδηχότες, II. 10, 98. qui laboribus defrssifue- runt, nom. pi. part. perf. act. Ion. pro ηδηχότες, ab άδίω, vel άν,δίω. χδν,χτος, ν, όΖ ν], non morsus, immorsus, Gl. V. (2) cariem non sentiens ; (3) non mordax, Diosc. άδνιχίοτχτν,, Hesiod. Op. 418. Ex χ priv. et δχχνω, mordeo. άδν,χτως, adv.unz morsu, sine asgritudine. άδηλ-ητος, ν, ό Kj νι, illaesus, incolumis, ab omni noxi integer. Ex «priv. et δ^λεω» Itedo. χδν,λίχ, χς, η, incertitudo ; (2) ignorantia. Ab χδν,λος, i /,όκ,ν, qui non apparet, imper- spicuus, non manifestus, obscurus, oc- cultus; (2) incertus, dubius. Hinc άδν,λότν,ς, ν,τος, ή, incertitudo, obscuritas. χδν,λόφλεζος, ν, ό Vj ν, habens venas obscu- ras, cujus venae non apparent. Ex χδν,- λος, et (ρλέ-ψ, vena, άδηλόω, ω, f. ώσω, obscuro ; (2) ignotum reddo. Ab χδν,λος• άδν,λως, adv. obscure, non manifeste ; (2) incerto. άδνμιόξγνιτος, ό xx) v\, rudis, imperfectus. Ex χ et δτ,μιαςγίω. άδημοχςχτν,τος, ό xx) ν, a statu populari reip. abhorrens. Ex χ priv. et δν,μοχζχ- τίομχι. ΆΔΗΜΟΝΕ'Ω, ω, f. *σω, gravissime an- gor, prae dolorepacne exanimor ; (2) ter- reor, terrefio, pavesco. άδνιμονϊσχι τχς ■^υχχς, Xen. Hinc kh -ημονιχ) xs, n, aii:tieta* animi, ingeng ΑΔΗ ΑΔΙ Α ΔΙ maeror, cura, sollioitudo. Gl. V. angor, taedium. αδ-/ιμονιάω, ω, idem quod αδ'ήμονίω. «5-^βί. 8, b x)y, absens a populo, seu pa- tria, peregrinans. Ex a priv. et δ^μος. αδημοσ'ιιυτος, n, non publicatus. "ΑΔΗΝ, adv. adfatim, abunde, largiter ; (2) ad satietatem usque; (3) vehementer. ΆΔΗ'Ν, has, b, glandula, tonsilla. eiSyveais, adv. sine consilio ; (2) simpliciter, citra dolum ; (3) negligenter, incuriose ; (4) sine moleetft. Ab dtiyvys, έβίι ο jcj y, qui est sine consilio. Ex a priv. et hyvbs, consilium. ίΰνιςις, non contentiosus, contentione ca- rens ; (2) non controversus ; (3) invictus ; (4) expers praelii ; (5) qui nullo labore fa- tigari potest. Ex a pr. et δίίξΐς, contentio. αδύξΓτος, 8, b >£ y> idem et ex iisdem. ά$-/}ξίτω;, adv. sine contentione ; (2) sine controversia, sine dubio. "ΑΔΗ 2, 8, b, orcus, tartarus, inferi ; (2) 'Pluto, dens inferorum ; (3) mors ; (4) sepulchrum. Φίύγχσι γάξ τοι χ ο'ι 3-«α- σας, 'όταν πίλ&ς yb*y τον aZyv ιισοξωσι του βία. Soph. Antig. 586. ' 'αδ' /is, ίος , ο χα) y, injucundus, insuavis. Ex at. priv. et vjVvi , suavis. a.Hιοι.χοο•μ.ίω, ordino. κδιχχξίο-ίοι, as, *it malum judicium, confu- sio rerum. άΰιάχξϊτος, n, o, qui discerni, s. distingui non potest ; (2) indistinctus, indiscretus ; (3) non judicatus, non dijudicatus, qui est sine disceptatione; (4) quinescit, quid cuique loco et tempori conveniat, impe- ritus, stulttis. Ex a, priv. et ίιχχξίνω. άΰιαχξίτως, adv. non distincte, promiscue, sine judicio, perperam. « ΰίΛλιίπτοί » u, ό χα.} y, non intermissus, in- desinens, assiduus, perpetuus, continuus, Pkilox. Ex « pr. et ^ιχλίίίτω, intermitto. άΰιχλίίντως, adv. sine intermissione, jugi- ter, indesinenter. tihuXXaxroi, ν, ό xou y, implacabilis, irre- conciliabilis, cum quo In gratiam rediri non potest ; inexorabilis, Philox. Ex a, priv. et 2(«λλ«ττα. άδιαλλάχτνί, adv. implacabiliter, odio ca- pital!. αδ/άλΰτβ?, ό xet) y, indissolubilis, Ph. oVhti- λντοι, inexplicabilia. Ex « pr. et ha -λύω. άΐκχ,λώζ'ήτος, u, ό >$ y, non mutilatus, illse- sus. Ex a priv. et ΙιαΧοιΖά-ω. άΰιαμίξίστο;, ov, indivisus. ddfctvi^yros, ν, ο ^ y, non dissectus ; (2) in- divisus. Ex oe, priv. et itatviiMa. dhavoyTos, ν , ό ^ y, non intelligendus ; (2) stultus, insulsus. Ex « priv. et hiomoio- μα,ι, cogito. dhia.vor,Tajs, adv. obscure ; (2) stulte, im- peritd. «δ/αντον, u, το, herba perpetuo virens, ca- pillus Veneris. Ab αμίαντο;, non adsper- sus, quia folium ejus aqua p.erfusum non madescit. Angl. maiden-hair. αμίαντος, α, β κ) y, nonhumectatus, siccus. Ex a. priv. et hiaive», humecto. oLhiaviiTo;, ό y$ y, inextricabilis, Gl. V, qui perfici non potest. Ab « priv. et htowvu- oVhiavavros, v, i >$ y, non desinens. Ex « priv. et Ιιαταΰομαι, cesso. dhiaretvs-ioi, adv. indesinenter, subinde, sine intermissione. «δ/££!τλ«5"βί, ts, b j£ y, nondum formatus, in- formis, rudis. Ex a. priv. et ΰιαπλάο-ο-ω. άΰιάπηυί-ος, ov, qui aliquid sine respiratione facit, assiduus. Ex « et %nx.nvia>, respiro. dhoitrvturu; ,adv. sine respiratione, assidue. άΰιαπτωούα., ας, y, vacuitas ab errore. α&άπτωτο;, a, b κ. y, qui non labitur ; (2) stabilis, nrrnus ; (3) in quo error non ad- mittitur. Ex a pr. et δ/ατ/ίττω, intercido. αΐιαττώτως, adv. 6ine lapsu et errore. αΰίαςθξος, *s,b y^y, inarticulatus, articulis et nodis non distinctus ; (2) non perspi- cuus. Ex a priv. et αξθξον, articulus. α$ιάξθξα>τοί, », b xai y, idem. Ex « priv.et ΰιαξθξόω, articulatim discerno. α^ιαξ'Οξύτω;, adv. confuse, obscure. αΐιαρρίπιο-τος, ov, proprie, vento non per- flates, non perflatus ; (2) imperitus, stul- tus. Ex « et ΰιαρριπίξω, perflo. αΰίάο-Μϊος, ν,ό y$y, inconcussus, Gl. V. Ex a priv. et "διανύω, concutio. άΰιχο-χίΰαο-το;, ov, non dissipatus. dhiao-xivoi, n, b x) y, incompositus, inorna- tus, incultus, neglectus, non instructus. Ex a priv. et ΰκχ,ο-χίύω. i y, indistractus, indivul- ιαο-παστος, u,o Xj * sus. Ex a priv. et διαο-πάομαι, distraho. αΐιαιτπάς-ως, indistracte, sine divulsione. dlias -ατο?, Uiby^y, nullis intervallis discre- tus, nondum distinctus, indivulsus ; (2) dimensione carens. Ex a pr. et Ιιάς-χτος. αΰίας-άτως, adv. sine intervallo ; (2) sine controversia. α^ιαστίχτως, adv. indistincte, Gl. V. αΐιάο-τολος, ov, confusus, obscurus. Ab & priv. et ίιαα-τίλλω. αΐίάστξοφος, n, b xai y, non distortus, non perversus ; (2) inconcussus. ddiao -τξόφΛΐ;, adv. firmiter, inconcusse. αΐιάο-χιο-τος, χ, b xj y, non diffissus, indivi- sus. Ex a priv. et ίιαχίζω, diffindo. ddturetxrof, n, b x] y, inordinatus, confusus. Ex a priv. et οίατάσσω, ordino. άΰιάτμν,τος, χ, b χ) y, non dissectus, indivi- sus; (2) insecabilis. Ex a priv. et δ;«- τίμνω, disseco. αΰιάτομος, a, b X) y, idem et ex iisd. αδιάτζίπίο;, u, b x) y, immotus, firnius. Ex a priv. et ΰιατξίπω,πιιιΐο. άΰιχτξίττω;, adv. firmissime, constanter. αΖκχ,τξίψία, ας, y, constantia, firmitas in proposito tenendo; (2) pervicacia; (3) impudentia. Ex iisdem. α"διατνπωτος, s, β χ) y, rion figuratus, infor- mis. Ex a pr. et διατυπόαι, informo. αίιοίφθαξίη'α, ας, w, incorruptibilitas, inte- gritas, quum quis corrumpi non potest. Ex a priv. et ΰιαφθίίξω. αοΊάφθαξτος, ν,όχ) y, incorruptus, integer ; (2) corruptioni non obnoxius. Ex iisd. αδίαφθοξία, ας, y, idem quod αΰιαφθαξο•ία Ιίιάφθο ί y, incoiruptus, integer; inviolatus, Ph. Ex iisdem. αΰιαφΟόξως, adv. incorrupte. αΰιαφοξίω, ω, f. yffca, rem aliquam pro me- dia habeo ; (2) non studiosus sum in ali- qua re, neglectim transmitto, contemno, negligo. Ex a priv. et διαφοξίω. Hinc αΰιαφό^ιης, ιως, y, contemptus, neglectus. αΰιαφοξία, ας, y, indifFerentia, quum quis rem pro media habet, negligentia, rei ali- cujus neglectus vel contemptus. _ Ex άδιάφορ ος, ν, ό χα) y, medius, promiscuus ; ( 10 ) (2) qui nihil momenti habet, negligens et discrimen rerum non attendens. αδιαφόξως, adv. indifFerenter ; (2) licentius, promiscue, Ph. άξΐάφξαχτος, it, b x) y , non interseptus, non septus. Ex a pr. et ^αφξάο-ο-ω, inter sepia. αΰιχφξάχτως, adv. sine sepimento. αΐιάχϋτος, ν, b χ) y, qui non diffunditur, qui non dissol vitur. Ex a pr. et ΰιαχίχ». αδιαχώριστος, 8, b χ) y, inseparabilis. Ex as. priv. et διαχωρίζω, separo. ahia^ivo -τος, a, b x) y, qui falli, aut decipi nequit. Ex a pr. et ΰιαψώΰομαι, /alio, άδίδαχτος, », b x) y, indoctus, ignarus ; in- docilis, Gl. V. (2) a se ipso doctus. αδιΰάχτως, nullo docente, citra doctrinam. αοΊιχΰίχ'ήτος, a, b x) y, indefensus. Ex os priv. et Ιΐίχδιχίω, defendo. αδίίχδϋτως, adv. sine tergiversatione. Ex a priv. et διιχδύνω, elabur. άδΐίξίταο-τος, a, b x, y, qui perquiri nequit ; (2) inenarrabilis. Ex a pr. et διφτάζω. αδιφ'τητος, », b χ) y, qui percursusnon est. transitu carens, qui percurri nequit ora- tione etcogitatione. Ex « pr. et διίξίίμι. «δ/εξόδΕϋτβ?, ν, ό χ) y, viam noninveniens; (2J inextricabilis, impervius, invius, R. Ex a priv. et ΰΐίξοο'ήω, exeo per. άδιίΐοίος, 8, b xai y, qua transiri nequit ; ( c 2) unde exire non licet ; (3) detentus. Ex a priv. et ΙιίζοΙος. αΰιίξγαο-τος, 8, b xai y, inelaboratus, incul- i tus. Ex a priv. et Ιιιςγάζομαι, elaboro. άδιίξ'υνν,ς, ίος, b xai y, inexploratus, In- scrutabilis, impervestigabilis, Fet. Lex. Ex a priv. et διίξίυνάω, pervestigo. κδΐίξίύν/ιτος, 8, b xai y, impervestigatus, imperscrutabilis. Ex iisd. αΰηυχξ^τος, 8, b xai y, indistinctus. Ex a priv. et δΐίνχξίναι, bene secerno. dhiyyyTos, 8, b xai y, inenarrabilis, inexpli- cabilis. Ex « pr. et Ι^γνμαι, enarro. dliytiyTos, ov, non colatus. Ab « et hydiu, percolo. αδιχαίαξχος, 8, b xai y, injustus magistra- ^ tus. ΐ,Χ. α ρήν. αδιχαιαξχία. ddixaio -τξαγίω, ω, f. yo -ω, inique, vel injuste ( ago, R. Ex a pr. et ριχαιοα-ξαγίω. Hinc ahixaio-xgayia, ας, y, injusta actio, R. dlixao -τος, 8, b χ) y, non judicatus, indem- natus. Ex a pr. et διχάζω, in jus voco. ahixio-o-ai, a. 1. inf. act. ion. et JEol. pro dlixyo-at, a verbo αΐιχίω, ω, f. yo -ω, injuste ago, contra fas ac jus ago, scelus admitto, injuria adficio, injurius sum in aliquem, laedo, noceo, ΰδιχχμαι, lsedor, injuriam patior, Gl. Γ. τοΊς αΙιχ8μίνοις, injuriam accipientibus, Ph. pr. part. pass, ^διχ-^μίνος, injuriam passus, p. part. pass. dbtxyOus, idem, a. 1. part. pass. Άδιχω τίτό σι. σί us tSto, πίξί σί, πίςι τας Βίας• travff 'όσα yStxyci μί, Dem. Oil γί μι πξόσθίν τολμως' dit- xCiv, Eur. Med. 165. Ex αδιχος. οίδ//ί»7λβί, s. dhδίxyλoς, ov, sine effigie. Ex a priv. et d/zijXsv, Man. αδίχνιμα, τος, το, injusta actio, scelus, male- ficium ; (2) injuria ; laesio,'G/. V. αδιχ'/ιτϊχ'ός, 8, b xai y, injurius, injuriosus, proclivis ad inferendam injuriam. Ab eod. dYixyros, ov, idem ; (2) inultus, Em. αδιχι'α, ας, y, injustitia, injuria, iniquitas, Ph. Ex αδιχος- άδιχοδοξία, ας, y, absurdum convitium, in- justa inaledicentia, Suid. Ex ahixos, in- Justus, et δβξύί, gloria, αδιχοπξόίγίω, ω, f. τ\σω, injuste, inique ago. Ex^ a, priv. Vixy, jus, et πξαγίω, pro ■τξάττω. αδιχοπζαγία, ας, y, injusta actio. αδϊχοί, 8, b xai y, injustus, iniquus, tarn de re, quam de homine, improbus, injurius. ddixMraTos, periniquus, iniquissimus, Gl. V. (2) prseter modum magnus, ut Lai. improbus. Ex a priv. et lixy. αΙΊχως, adv. injuste, inique, per injuriam, immerito, abs re, injuria. ΆΔϊΝΟ χ 2, y, ov, confertus, densus, mul- tus, frequens ; //. 2, 87• (2) continuus, non intermissus ; (3) non magnus, gra- cilis ; (4) mollis ; Od. 1, 92. (5) misera- bilis, gemitu dignus. άδινως, confertim ; (2) miserabiliter ; (3) sensim, paullatim. Ab ahiv'os• αδινώτίξον, adv. miseiabilius. Ab eod. aSiohivTOs, 8, c xa) y, invius, impervius. Ex a priv. et διοδίυτος, pervius. ά,διοίχητοί, 8, β χ, y, nondum constitutus, ΑΔΟ aut in ordinem redactus. A iuixiu. ahiov, suavius, Dor. pro '/ίδιον, ab ηδύς. klio*os, n, b xa) fi, incustoditus, admini- stratore et rectore carens. Ex «, priv. et διί-χω. , ,• άδίό*0ατβί, », β i^ ί, inemendabilis, non co'rrectus. Ex a priv. et διοξθόω, corrigo. αδιόριστος, α, β 2« '. αδόχητος, ν,όκ)*, inopinatus, improvisus; (2) qui expectationem fallit. Ex ec priv. et οοχίω, videor. ίίοχνιιως, et χδόχως, adv. inopinato, ex improviso. kloxia, χς, fi, inopinatus eventus, Hes. αδοχίμχτος, ν, ο χα.) fit non probatus, non exploratus. Ex χ pr. et δοχιΐΛ,χζω, probo. α^οχιμάς-ως, ad-v. temere, inexplorato. αδόκιμος, n, b xa) fi, reprobus, non proba- tus, rejectus; (2) adulterinus. αδολίσχίω, ω, f. f), loquax sum, debla- tero, garrio. Kx) ταυτχ ων ανν,ξ ος αδο- λισχίϊν δοχω, prassertim cum ego sim is qui nominum opinione inepte garriam, Xen. OEcon. 11, 2. (-2) meditor. Ab αδό- λίσχος. αδολίσχης, n, ό, nugator, garrulus ; (2) so- phista ; (3) fabulosus. Ab eodem. αδολίσχίχ, χς, fi, intempestiva loquacitas, continua garrulitas, nugatio. Gl. V. ar- gutia ; (2) assidua meditatio, Gl. V. ex- ercitatio. Ab eod. αδολίσχιχος, fi, ov, garrulus. αδόλίσχος, u, b Κ) ft, garrulus, loquax, qui ad nauseam usque sermocinatur; ver- bosus, Gl. V. Ab χδος, satietas, et λίσχ-η, sermocinatio. 'άδολος, », b xx) fi, doli expers, dolo carens, candidus; (2) noncalliclus ; (3) non adul- terates. Ex χ priv. et δόλος. αδόλως, ad-v. sincere, candide, sine dolo, incorrupte. Ph. sedulo. «δβν, imperf. ind. act. Dor. pro %δον, ab αδω, cano. 'above*,, voluptas, Dor. pro fihovf,. αδόνίυτος, α, Ό κ, fi, inconcussus, immobUis. Ex χ priv. et δονίύω, agito. klov' /ιτος, v, 6 yj fi, inconcussus, immotus. Ex χ priv. et δονίω, agito. αδ-όξχΓος, u, b χχ) ft, insperatus ; (2) nihil opinans. Ex χ priv. et δοξχζω, opinor. αδοξίω, ω, f• ησαι, inglorius sum, ignobilis sum ; (2) malae sum famae, male audio ; (3) non honestum puto; (4) non habeo in pretio, improbo. ήδόξχν χνχιμωτ) φιύ- γαν, Joseph. Ex χ pr. et δόξα, opinio. αδοξίχ, f, infamia, de.decus, ignominia. Ab άδοξος, ν, ό xx) ft, inopinabilis ; (2) ignobi- lis, inglorius; (3) ignominia notatus. Ex χ priv. et δόξα, gloria, opinio. αδόξως, αά•υ. inglorie, ignominiose, pro- brose. κοΌξχτίχ, ας, fi, cessatio, sive vacatio a bello et armis; (2) ignavia, socorclia, otium. Ex χ priv. et δό«κ, hasta. ίΰοξύ, sine excoriatione. Ex χ pr. et δε^βί• «ίδίξβί, ό s^ fi, non excoriatus. Ex iisd. αδορύλ'/ιττος, ό j^ f, qui hasta capi nequit ; (2) hasta non captus ; (3) invictus, inex- pugnabilis. Ex«pr. δόξυ?ίλαμξχνω αοΌξυφόξγ,το;, n, ο xx) ft, satellitibus hastatis non stipatus. Ex « priv. et Ιο^φο&ίω. α,οΌς, 6βί, το, et αοος, u, ό, siitietas ; (2) de- fatigatio, fastidium, //. 11, 88. Ab ahon, tatio. α}•ύί, », ό, gaudium. Ab «δω, placeo. 'άοΌτος, u, ό xx) f, indotatus, cui nihil da- tum est. Ex a priv. et ^ίίαιμι. α,Ιίλιυτος, a, ο ^ fi, qui uni domino servi- vit, non iterum venditus alii, Hes. Ex x priv. et δ«λεί«. κδ»λ/«, ας, ft, eervorum inopia, quum quis servam non habet. Ab ΑΔΥ χδαλος , n, b Kjf» servos non habens, Gl. V. sine servo. χΐύλωτος, b xx) f,, non redactus in servitu- tem ; (2) invictus ; (3) servitutis impa- tiens. Ex « priv. et Ιχλόω. άδκ^τβί, κ, b % fi, expers strepitus. Ex x priv. et δ»ϊτβί, sonitus. χΒξαχίις,ίος, bv^f,, ccecus; (2) caecutiens. Ex a, priv. et Ιίξχω. χ^ξαναα, ας, ft, im'becillitas, ignavia j in- ertia, socordia, Ph. Ab χδξχνίις. χΐζχήα}, ω, f. γιβ-ω, debilis sum, langueo. Ab αώζχν^ς, ίος, b xx) fi, infirmus, imbecillus. Ph. segnis, inefficax, socors, ignavus, iners, ineptus, futilis. Ex χ priv. et δρχίνω, facio._ ahgxv'ix, ας, f\, idem quod aheavux. ΆίίξχΓίΐχ, et Ion. Άδ-ξύπιχ, ας, fj, Ne- mesis. Nomen Dese gentilis. aheas -ος, tf, by^f, a fuga alienus ; (2) in- fectus, irritus, inevitabilis, Gl. V. Ex a priv. et ~bpxu,fugio,facio. ΆΔΡΑ'ΧΝΗ, »jff, f, adrachne. Arbor une- doni similis. ά,ΰξίαχνος, u, b xx) fi, falce carens. Ex « priv. et ΰςίπχνον, falx. αδξϋΤΥιζολος, et ύδξΐπίζολος, b xx) fi, felix in assequendis rebus magnis. Ex ύίξος et Ιπίζολος. αΐ^-πτος, a , b j^ fi, non carptus ; (2) quem decerpere non licet. Ex a pr. et δ^έτω. xhgiu, ω, f. fjo-u, ad maturitatem vigorem- que perduco. Unde ήο~ξνι?.ώς, adultus. Ab άίξος, multus. αδξγ,ο-ις, ίως, f), maturitas. Ab xheica. χΐξ'/ισ-ις, ίως, fi, desidia, Varin. Ex χ priv. et Ζξάαι. αο~°;ι?ος, minimefugitivusjon.pro ahpxs -ος. Άδξΐχς, u, b, Adda, mare Adriaticutn. χύξϊμνς, ίος, b χα) ft, minime acerbus, non amarus. Α Ζξίμύς. ■χΰξοζχτιχος, fi, βν, terram, s. solum cal- cans. Ex ά,ΰξος et βχίνω. χΐξόζωλος, u, b y^fi, qui crassis, seu gran- dibus glebis est ; (2) plenus glebis ; (3) fertilis, uber. Ex άδ^ο? et βωλος. αδξομίοης, ίος, b >ί fj, crassis particulis con- stans', crassus. Έχ χ$ξος, et μίξος, pars. άΐξόμια-θΰς, ov, qui permagnam mercedem exigit ; velut meretrices devias. ΆΔΡΟ ν 2, ex, ξον, multus, abundans, mag- nus, crassus, opulentus, validus, vehe- mens, largus, maturus, adultus, Philox. grandis, gravis, Xen. (Econ. 17, 10. αΰξοσ*ίχ,χς,ή, inopia roris,siccitas. Α Ζξόσ•ος. xlroatvvi, ν\ς, fi, magnitudo; (2) robur; (3) proceritas ; (4) crassitudo ; (5) abun- dantia, exuberantia. Ab άο~?ός. άΰξήτης, ν^τος, y, idem et ab eod. αδξοτίξΛις, copiosius. χΐζόχωοος, vel άΰξοχωξος, α, ό χ* ή, qui uberem regionem habitat. αΐξόω, ad maturitatem perduco; ά,'Βξόομαι, ίίμχι, ad maturitatem pervenio,adolesco. Έιλχς-χιιΐι τί Kj χΰξίΐται, Plat. Ab άδξός. χΐξυνσις, ιως, f,, crassatio ; (2) maturitas, perfectio fructuum. Ab άΰζϋνω, f. ΐινω, crassum reddo ; (2) in jus- tarn magnitudinem adduco ; χΰξίνομχι, crassesco, turgesco; (2) superbio. Ά- tpvni τ«ς ογχας, τον χαξπον, Theophr. Ab άΰξός• χίρυς, ΰος, b j£ fi, carens arboribus. οώξυφαχτος, ν, b jc) f, non circumseptus, cancellis non circumdatus ; (2) incusto- ditus ; (3) carens judicio. Ex a priv. et δξύφαχτος. ahl, duke, nom. sing. n. g. Dor. pro fiv• άίνγίλως, duke ridens, Dor. pro ^υγίλως. άΙύγΧωα-σος, dulcilinguis, Dor. pro f^v- γλωσσος. ahvurw, dulciloquus, Dor. pro flui^fe. άδΰλόγος, suaviloquus, Dor. pro Ϋ,Ινλόγος. χο'ΰμίΧν,ς, dulcisonus, Dor. pro ήΐυμίλν,ς. χδΰν&μχι, non possum. χδυνα,μίχ, χς, f,, imbecillitas; (2) virium defectus ad aliquid agendum ; (3) im- potentia. Ex a priv. et Ινναμις. αΐνναμίνι, impossibilitas, Ion. pro α.ίυναμ!χ. αΐΰνχμος, a, i kj ή, imbecillis, viribus de- fectus. Ex iisd. ahuvaaia. et αδυναμία, ας, fi, imbecillitas. alvvas•), adv. imposslbiliter, invalide. αΐυιχτίω,ω, f. ^σω, non possum. Gl. V. ktvvovru, nequit. αδυνατώ γξάφίΐν. ii'iv kluvxrf,o-u ϋμΊν, Matt. 17, 20. Ab eod. αδύνατοι, u, ό Kj fi, non potens, invalidus ad aliquid, impotens, infirmus, Philox. Al. Gl. V. inops. Imprimis Athenis sic ( 11 ) ΑΕΙ dicti, qui ob corporis debilitatem labo rare non poterant, eaque de causa sti- pendium publice, obolum in dies acci- piebant ; unde Patres Gr. sic vocant vi- dua», pupillos aliosque publice alendos, Em. (2) το χδύνχτον, quod fieri nequit, impedimentum. Ex χ priv. et δυνατός, αδυνάτως,αάν. impossibiliter ; (2) invalide, sine viribus ; (3) inscite, inepte. aδυoσ■μoς,suaviter olens, Dor. pro ^δυόσμος, αδύπνοος, duke spirans, Dor. pro ϊ,δύπνοος. αδυς, suavis, Dor. pro ν { δυς. αδυσώπητος, n, b j£ f,, impudens ; (2) inex- orabilis, Ph. Ex a priv. et ΰυο-ωπίω, pit- dore adficio. ^yiriDfl-iiraiiaifT/.sinepudorejinverecunde. αΐΰτον, ν, το, adytum, sacrarium, Gl. V. Ab αδϋτος, a, b j£ fi, ad quem non patet in- gressus ; (2) non occidens. Ex χ priv. et δύναι, vel δύω, subeo. ΆΔΩ, f. αο-ω, a. 1. inf. «•«-«/, imperat. m. eia-ai, satio, expleo. αδω, f. ασω, p. act. $xx, p. pass, ^σμχι, cano, 'canto j (2) celebro; ahuv vf t v φω• vfiv, τα, ίλιγΰα, τω &ίω άσματα, fro αύδω. αδω, placebo, ί. 2. ind. act. verbi άνδάνβ* sive αδω, placeo. αδώμτ,τος, », b χα) fi, qui structus non est. Ex a priv. et δωμάω, exstruo. άδών, qui placuit, a. 2. part. act. verbi αδω. 'αδων, όνος, ft, luscinia, Mosch. pro 'αηδών. Άδανίίχ, Adonici, gen. sing, ab Άδώναος. Άδωνιάζω, sacra Adonidis celebro. "Αδωνιν, Adonim, ace. sing, ab "Αδακί, Adonis. αδώξ'ήτος, n, b >ί ft, indonatUS. Ab α,Ζωξος• αδωξίχ, χς, f,, quum quis donis corrumpi se non sinit, integritas. Ab eod. αδωξοδόχ'/ιτβς, b ^ fi, qui muneribus non corrumpitur. Gl. V. immunis. Ex « priv. et δωξΰδοκίω, muneribus corrumpo. αδαξοδοχνιτως, integre, incorrupte. αδωξοδβχια, ας, fi, abstinentia a donis acci- piendis, integritas. αδωξόδοχος, ov, id. quod αδωξοδόχνιτος, Ep. αΙωξόλΥ,-χτος, b s^ fi, incorruptus donis. αδωξος, a, b χαϊ ή, donorum expers, qui munera non accipit; (2) qui non dat; (3) incorruptus muneribus ; (4) muneris mali et inauspicati. Ex « priv. et δώ^β»» munus. χδώξως, adv. gratis, sine praemio ; (2) in- corrupte. αδώο-ΐτΰς, u, b κ) fi, muneribus non corrup- tus, Hes. Ex a priv. et δόσις, donatio. αδώτν,ς, ν, b, qui nihil dat. Ex a priv. et δώτΥίς, dator. αίονος, if, b xa) in dotis expers ; (2.) multa dotatus, Hes. Ex es priv. vel intens. et Ιδνα, dos. Hinc άίδνωτος, u, b ti, fi, indotatus; (2) innupta. άίθλίυτϊξ, Ϋίξος, b, certator. Ab άίϋλίύω, f. ίύσω, certo, dimico, pugno (2) mala perfero, malis exerceor. Άιθ• λίυίΐν βασιληϊ, πξο αναχΊος- 'Offer χνοξίς οίγωνι χίΒλίυωσιν, Hesiod. Theog. 435. AD αίθλος. άίθλίύωσ-ιν, colluctentur, 3. pi. prses. conj. οίίθλίω, ω, f. ν\σω, certo, dimico. Ab eod. χίθλητϊ,ξ, νίξος, b, certator. Ab αίθλίω. αίθλΥιτϊ,ς, ν, b, idem et ab eod. αίθλιον, α, το, certaminis prasmium; (2) certamen ipsum. Ab eod. αίθλιος, a, b k, fi, premium reportans ; (2) aptus ad certamen. Ab eod. αιθλοθίτΥ,ς, is, b, certaminis auctor ; (2) qui certaminum curam agit. Ex αίθλον, cer- tamen, et τίθ'/ιμι, pono. αίθλον, u, το, praemium certaminis j (2) la- bor. Ab χθλος. χίΟλονϊχία, ας, fi, victoria, qua: ex certa- mine reportatur, Rob. Ex αίθλον, et v'txvi, victoria. "ΑΕΘΛ02, a, β, certamen; (2) labor. άίθλοο -uvy, *ις, r,, certamen, concertatio; (2) miseria. Ab αίθλος. άίϋλοφόξος, η, b t£)i, qui praemium ex cer- tamine reportat. Ex αίθλον et φίξαι. ΆΕΓ, adv. semper, perpetuo, 11. 1, 51. (2j sine intermissione ; (3) usque ad, do- nee ; (4)subinde; (5) perpetuaquadam successione. Hinc b du, sc. ών, qui sem- per est ; άίίχοτί, semper ; \ς du, idem ; δίυξ di), hue usque. In composit. inter- dum ι abjicitur, ut αίναος, pro αιίνχος- χίΐ^λαζ-ίω; f. fioroj, semper germino. Ex du, et βλαζ-ίω, germino. Unde καζλχο-της, ίος, b ^ n, semper gerrnlnans. ΑΕΙ ΑΕΚ ΑΕΡ ίΐιζλάστγισις, taii, *ι, perpetuo germinatio. άιιξλύω, semper adfluo, perpetuo scaturio, Hes. Ex it) & βλύω, scaturio. ίιιξξΟϊ,ς, ίος, ο χα) γ), semper scaturiens; (2) semper germinans. Ex «si & βξύω. iuyiviT&Mv, sempiternarum, gen. plur. jEol. pro auytvirSv. Ab iuyitiryg, tt, b, sempiternus, Ex at/, & γινίτης, genitor. auy(vy,s, ίος, Ό *j r, qui semper fuit et erit, sempiternus. Ex «ε/, et γίνομαι, sum. ααγίνΥ,τος, b χα.) ή, idem. άίίΰιλος, u, b χα) ή, inconspicuus, qui non cernitur ; (2) obscurus. Ex a priv. et t'tdoi. (3) » mt. valde conspicuus, Steph. ex Nic. atiStv, canere, praes. inf. Dor. pro άε/δε/ν. uiihio, cane, 2. sing, praes. imperat. med. Ion. pro άύΐίσο, a verDO eod. αιί^ηλος, ο χα) ν), valde conspicuus, Nic. Ex a. int. et uhCiv. καΗς, ίος, ο xa) v), qui non videtur, qui cerni non potest, obscurus, tenebrico- sus ; (2) deformis. Ex a, pr. et εΓδβί, species. atiVia, a.;, y), deformitas, Suid. Ex iisd. «nthTwro;, v, b xa.) fi, semper in vorticem, seu gyrum actus, qui semper circuma- gitur. Ex eit), et em&>, gyro. άύΐιος, ία» ov, sempiternus, perpetuus, ae- ternus, perennis, Gl. V. Ab at). άαΙιότγ,ς, Tires, r„ aeternitas, perpetuitas, perennitas, Gl. V. A praec. ά-ίίοισα, praes. part. act. Dor. pro diihava. aulov, imperf. ind. act. Ion. pro ijs/Sev. άύΰοντι, Dor. pro dtihoviri, ab άύίω- άαΐνλία., ας, ή, perpetua servitus. Ex di), et ίοΰλος, scrvus. άύίξομ,ος, «►, semper currens, Cyr. ΆΕΓΔΩ, f. ιίσω, cano, canto, carmine ce- lebro. duta-ru, cos•» v), sempiternitas, aeternitas. Ab dt), et \στ), est, vel ίστάναι, stare, ααζωΐα, a.;, ή, vita? sempiternitas, aeterna vita. Ex dt), et ζωη. vita. dtiZaiev, tt, to. sedum, Ph. Angl. Sengreen. αύξωος, u, b xa.) f>, semper vivens. Ex di), et ζωος, vivus. άύζωτος, b xa) v), semper cinctus, semper paratus, pro άύζωστος. Ex dt), et ζών- vuui• ααζώων, βντβί, b, semper vivus, perennis. άαΟαλίω, ω, f. Υ,σω, semper vireo. Ab ααβ&λϊ,ς, ίος, b xa) r\, semper virens, sem- per florens. Ex du, et 3-α\ίω, s. Β-άλλω. αιιθκνϊς, h, semper moriens, Man. Ex du et B -νγ,σχω. άίΐθίξϊ;, ίο;, ο xa) r\, semper calidus, s. calefaciens. Ex du, et Β-ίξος, eesta-s. αύχαςπος, u, b χα) ή, semper fructificans, semper fructus habens. Ex di) et χάσκας . duxia, durum, ace. sing, ab άαχϊ,ς, durus. duxtia, et dtixia, ας, et Ion. duxi'iYi, /i, indecentia ; (2) contumelia ; (3) indigni- tas, indignum facinus, peccatum. Ab dilX'tf. άιιχίλιος, et άίχηλίος, tt, ο χα) ή, indeco- rus, II. 14, 84. (2) indignus ; (3) vilis, contemnendus, contemptus. Ab eod. άιιχίλίως, adv. indecenter, indigne. άαχν,ς, ίος, ο χα.) ή, non consentaneus, in- decens, indecorus ; Π. 1, 340. (2) fcedus; H. 10, 453. (3) indignus; (4) durus, as- per. Ex « pr. et ύχω, similis sum. άιιχίζω, f ϊσω, indecenter aliquem tracto, II. 3, 546. (2) contumelia adficio. dux- ίζϋν rov νίχξον, rr,v yr t v. Ώς Ό μλν "Ex- τοοα S7ov αίιχίζίι» μίνίαίνων, II. 24, 22. Ab αϋΧΎ,ς. cluxivY,iria, ας, ν), motus sempiternus. Ex di) et χύησ-ις, motus. όΐαχΐννιτος, ν, ο χα) i), semper motus, qui semper et assidue movetur. Ex du et χιννιτός• άαχϊν'ήτως, adv. cum perpetuo motu. άύχαμοι, oi, semper laetantes, s. comes- santes. Man. αιιχως, adv. indecenter, indigne, praeter morem. Ab ααχϊ,ς, indecens. αίίλ&λός, », i xa) v), semper loquax. Ex du, et λαλίω, loquor. ααλαμ^ς, ίος, Ό xa) r), semper lucens, et splendens. Ex du, et λάμνω, luceo. ΰίΐλΐ&,ς, ίος, Ό xa) r), semper distillans et defluens ; (2) perennis. Ex du, et χ',ζω. αίΐλογίω, ω, f. γ)σω, semper loquor. Ex at), et λόγος, sermo. Unde duXoyi», ας, ■>„ verbositas, multiloquium, icquacitas, vel eailUMiem rerum io lo- quendo inepta iteratio, vel perpetua gar- rulitas ; (2) facultas, qua quis semper rei gesta? vel gerendee rationes in promp. tu habet. αϋλος, tt, Ό xa) %, sole carens, opacus. Ex « priv. et u\n, solis splendor. αιίμα,ξγος, ο κ) ή, semper insaniens, Opp. αύμιναι, spirare, praes. inf. act. Poet, pro άίμίναι, et hoc Dor. pro auv, ab ace• άαμνημόνίυτος, ov, immortalis memoriae. άίΐμ.ι/γ)μαιν, όνος, ο χα.) ν\, semper memor. dii.Livrio -τος, u, β χα.) ν), semper memoran- dus, Gl. V. memorabilis. Ex at) et μιμντ,σχω• αίίμνίιο-τως, adv. immortaliter. ditvatyrcot, gen. pi. ab. duvaoi». αίίναος, tr, ο xa) v\, semper fluens ; (2) per- ennis, perpetuus. Ex at) et \ata,fluo. αύνας, αντος, Ό, idem et ex iisdem. diivauTuituv, ol, semper nautae, magistratus quidam Milesiorum. Ex du, et ναύτης. άίΐνίφ)ς, ίΰος, r), caecitas, quum oculi alicui semper nubecula sunt obducti. Etym. Ex du, et νίφος, nubes. durdOua, ας, r), passio perpetua, nunquam deficiens adfectio. Ab ααπ&θί-,ς, ίος, ο j^ -η, semper partiens, sem- piternas passioni obnoxius. Ex du t et πάθος, άίίποας, αιΰος, ν), semper Virgo, Suid. άίΐπ&λϊ,ς, ίος, 6 χα) ν], qui semper vibra- tur, qui perpetuo motu agitur. Ex dt), et 3•άλβί„ vibratio. άίΐταξθίνος, ν, »j, semper virgo. dwxXavrg, ίος, ό xu) r), semper vagus, qui perpetuis erroribus jactatur^ vagabun- dus ; (2) nugatorius, futilis. Ex du, et πλάνης, άύπλανος, tt, b xa) *i, idem et ex iisdem. άίΐξα, suscepi, 1. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro %ίΐςα, a verbo αύξω, suscipio. άίίξαι, suscepisse, a. 1. inf. act. verbi ejusd. άίΐίίίθρος, b xa) i, semper fluens, Cyr. Ex du, et όίΐθςον. 100V, suscipe, 2. sing. a. 1. imperat auiov act. ΰίίρροος, contr. άίίοόχς, ν, b χα) ή, semper et jugiter fluens. Ex dt), et b'au,fiuo. άύοοϋτος, et αίίξντος, ου, Ό χα) ν), idem. ΆΕΓΡΩ, tollo, attollo, erigo, eveho ; (2) adfero, praabeo, infero. Άίίξίιν, τεύχε*, S -άξο-ος, οΤνόν Tivt' άίίξίο -tiat χόλίμον τω βαςζάξω, inferre. du;, flans, prees. part. act. verbi α,ν,μι,βο. αύσατ pro άύσατο, cecmit, 3. sing. a. 1. indie, med. verbi άύΐω, cano. duo-an, canite, 2. plur. a. 1. imperat. act. dtio -νις, cecineris, 2. sing. a. 1. conjunct, act. duo-Bivvji, ίος, b xa) v), semper viribus pol- lens. Ex dt), et ο-θίνος, robur. bltie-tv, spirant. JEol. et cum y ίφίλχ. pro inn. dtio -ϊτος, tt, b χα) ή, qui quotidie victum ex publico Athenis in Prytaneo accipie- bat. Ex dt), et α-ίτος, cibus. άίιο-χωχίς, ων, al, noctuas certi generis. Ex du, et σχω^, noctua. auo -μα., τος, το, cantio ; (2) laus. Ab dti- Ιω, cano. duo -όος, a, b xa) »}, semper servans. Ex du, et ο-όω, servo. άίΐστξίφν,ς, ίος, b xa) v], semper volubilis. Ex du, et στρίφω. verto. άύσνξος, tt, b xa) r], semper trahens, vel . qui tarde incedit. Ex du, et ο-ύξω, traho. αίίνπνος, it, b χαι r), semper dormiens. E- pith. mortis, vel mortui. Ex dt), et άαφαν>,ς, ίος, b xa) *); semper apparens, semper conspicuus. Ex dt). et φαίνομαι. άαφλίγϊ,ς, ίος, b xa) r], semper ardens. Ex dt), et φλίγω, uro. αιιφόξος, ν, Ό xa) q, semper ferens; (2) semper vernans ; (3) semper ferens fruc- tus. Ex dt), et φίξω, /ero. αίΐφξνξητος, «,όκ)ή, semper custoditus, seu prajsidio instructus. Ex dt), et φξχξίω. αίίφξονξος, ov, b xa) v], idem j (2) semper custoaiens. Ex iisdem. κίίφυγία, ας, *',, perpetuum exilium. Ex di), et φίυγω, /ugio. ααφνλλία,ας, ή, frondium perpetuitas. Ab άίίφυλλος, v,bxa)r], semper frondens, per- petuo virens. Ex dt), et φύλλον, folium. αίίχλωξος, ν, b xa) v, semper virens. άύχξΥΚΓτος, tt, b xa)*t, semper utilis, perpe- tuo bonus. Ex dt), et χξηο-τος, utilis. άίχαζόμίνος, invitus, pra?s. part. pass. Ab άίχάζω, cogo. !τόλλ' άίχαζομ,ίν//) II. 6, 45S, t* a. priv. et ' iK ^ r , άίχνιλίος, a, idem quod άαζίλιος, Horn. dtxr -,λιος, x, idem quod άαχίλ*ος, Suid. Steph. al. Hes. Eustath. II. 6, 77. άίχητι, adv. invito, Gl. V. dtxYfrt, ingra- ^ tis, II. 11, 666. Ab iisdem. dixovTt, inviti, nom. dual, ab άίχων, βντ«< . άίχόο-ιος, tt, β χα) ή, invitus ; (2) invito factus, expressus. Ex a, priv. et ίχί- ο-ιος, voluntarius. άίχων, ούσα, ov, invitus, II. 1, 300. (2) im- prudens, imperitus. Ex a pr. et ixuv. 'άίλίοιο, g. s. Dor. Poet, et Ion. pro q'A/v• "ΑΕΛΛΑ ης, *), procella, turbo. άιλλαΊος, a, ov, procellosus, rapidus. άίλλάς. ά$ος, idem quod άίλλαΊος, Soph. ap. Hes. άίλλίω, ω, f. γ,ο•ω, vi convolvo, vario. Ab αίλλα. αίλλΥ,ίΐς, io -σα, εν, procellosus, turbinis in morem convolutus. Ab eod. αίλλν,ς, ίος, b xa) y], idem et ab eod. αίλλόθζΐξ, τξϊχος, b χαι-η, densos habens capUlos ; (2) capillos habens varie intor- tos. Ab άίλλα. et £ξ)ξ, capillus. αίλλομαι, flo, spiro, Etym. Ab άίλλα. άίλλόμ&χος, tt, b χα) τ\, pugnans cum pro- cella. Ex άίλλα. et μάχη, pugna. αίλλότοΰίς, Horn. Hymn, in Vener. veloces, nom. pi. ab άίλλό-τας, velox, celeripes. αιλλοαόΎης, a, b, id. quod άίλλοπους. Call. άίλλοχος, Ό χα) υ), velox tanquan procella, //.8,409. Ex άίλλα, et arSf, pes. άίλλότους, οΰος, b xa) »5, idem et ex iisdem. 'Αελλώ, ίος , Si, ή, Aello. Nomen Harpyiae. Ab άελλα, quasi procellosa. Unde αίλλώ^Υΐς , ιος, b ^ ή, procellosus ; (2) velox. άίλτΥ,ς, tot, b χα) ή, insperatus, praeter spem ; item spe carens. Ex a pr. et ίλ- 'δί*£» jugis aqua, Gl. V. idem quod αύναος% abjecto scilicet /. Ex dt't. divaenv, οντος, idem quod αίναος, Hesiod. άίνάως, jugiter. A praec. άίννάα,σθα,ι, perfundi, praes. inf. pass. Poet. pro άίν»άσθα$, a verbo άιννάομο», per- fundor. άίννόητος, ov, inopinatus, inexpectatus. αίντων, flantium, gen. pi. part, praes. act. verbi άημι,Αο. άίξί, augebat, Ion. pro ^'ε|ε, ab άίξω. άιξίγυιος, tt. b £ ή, membra augens; (2) ro- bustius reddens. Ex άίξω, augeo, et yu7e». άίξίνοος, b Yj ή, qu. augens mentem, Proc. άφτόχος, tt, e i£ v, fcetum augens ; (2) pro- iificus, foetificus. Ex άίξω, et τόχος. άίζπζόφος, ov, bene nutriens. οίί'ξίφύτος, b xa) y\, plantas augens, plantis dans incrementum. Ex άίξω, et φυτόν. 'AE'Sfi, augeo, accumulo, II. 6 S 261. (2) proveho, promoveo; άίίομα,ί, cresco. "Αξηλον άίξα, extollit, Hesiod. Op. 6. ΤΙοΊυι ποσσιν ustb όαδινοισιν άίζίτο, Id. Theog. 195. άίπτος, ov, volare nondum valens, JEsch. (si lectio sana.) άίξγίω, ω, f. ν)σω, cesso ab omni opere, o- tior ; (2) sum deses, piger. άίξγηλος, λΫ), λον, iners, otiosus, negotiis vacuus. Ab άίξγϊς, ίος, b κ, υ), qui feriatur ab omni o- pere, nullum opus agens ; (2) iners, pi- ger, deses. Ex « priv. et teyov, opus. Hinc. αίξγητος, ov, idem. dtpyia, ας, ij,cessatio ab opere, inertia, de- sidia, pigritia, cessatio ab aratione terrae. diey'tY], otio, dat. sing. Ion. pro dtgyia. άίξγος, ϋ), bv, idem quod άίξγης. άίξ^ην, adv. portando. Ab άύξω, tollo. αίςδϊνης, \ς, volans, qui in aere versatur, Έρ. Ex dv,g, et Ιίνη, vortex. άίζίθω, tollo, II. 2, 449. (2) suspendo; dtPt at, pendeo, suspensus sum ; (3) in- constans sum x dubius sum, pendeo ani- AFP AZY AH2 mi. Τ/,ς ίχατον ^dtravoi Ύαγχξυ<τζοι νϋζίθΰντο, 11. 2, 448. Ab άίίξω, to/Jo. άίξβίϊς, evectus, a 1. part. pass, verbi seq. ί(ξθίν, II. 8, 74. evecti sunt, 3. plur. a. 1. mdic. pass. Ion. et Bceot. pro ή^θηο•»», a verbo at/fa», tollo αίξ'ΛΜ, », ο *«< ?j. aerius; multus, immen- sus. Ab άν,ξ. aer. Unde 'άΐξία, «j, i, caligo, aer tenebrosus. 'ά,ίξίζω, f- ϊ<τω, aerius sum, aeria natura praeditus sum. Άΐξίζα/ν ατμός, Diosc. Ab ά,ίξίος. α,ίξιοιχο;, 'dittos, ν, ο χαι '/ι, aerius, qui est in aere ; (52) altus, magnus. Ab dvt ξ. di(is, ihos, ί, apis, lies. Ubi al. ά,χζΐ^ις. 'άίξΐάδ-η, sei, β χα.) »?, aerius ; (2) obscurus, caliginosus. Ab ά,ίςιος. Λΐξχης, £ί, idem quod αίξχτος, s. immen- sus, Call. α,ιςχτος, u, e xa) v\, non septus, nullo septo cinctus. Ex «priv. et^xos, septum, 'άίξοζατίω, ω, f- νισω, proprie, incedo, vel ambulo per aerem ; (2) nugas sublimes capto, superbio. ΆίξοΖατω χα) νίξιφξονω , volans, aerem agi- tans ; (2) qui in aere agitatur. Ex αν,ξ, et 8/iuj. '«EjeSonjTei, ov, volans, ales. Ab ανίξ, et hovico, agito. 'ίίξοίξομίω, ω, f. $ooj, per aerem curro. Ex dv -,ξ, et inus. Κξίμω, curro. 'awaits, ίσσα, ev, caliginosus, obscurus. Ab ίγ,ξ. aer. aieouir.s, Is, idem, item aerius. άί(6λί<τχ*)ς, us, e y$ n, sublimis in dicendo, inflate sermone utens ; (2) qui de rebus inanibus et nugatoriis multum et mag- nified loquitur. Ex άνΐξ, et λίο-χνι, ser- mocinatio. 'άίξομ&χίω, ω, f. Ϋ\σω, in aere pugno. 'αίξομ&χία, as, y,, pugna aeria, quae fit in aere, i. e. inanis et imaginaria. 'άΐξόμίλί, tros, το, aerium mel, quod qui- dam idem ac manna biblicum esse pu- tant. Ex αν,ξ, et μ,ίλι,ηιβί. 'όαςομιτξίω. ω, f. γ]ο•ω, aerem metior; (2) res inanes et captum humanum tran- ecendentes consector. Ex dv -,ξ, et μίτξίω, metior. 'ά,ίξομιγ^, iof , β >£ ν), permixtus aeri. Ex ΐίνΐξ, et μίγνυμι, misceo. 'άιςόμοξ^, ov, aerius, aeriformis. 'αΐξρννιχΥ,ς, ios, β y$ %, per aerem, sive in aere natans. Ex αν,ξ, et νν,χω, nato. ίίξονομίω, de saltatore, cum pedibus in aere velut suspensus est. Ex αν,ξ, et νό- μος, Ut χίίξονομίω• 'αίξοητκ, ios, Ό ν ύ «5, ex aere delapsus. Ex οίης, et frirru,.cado. 'Λίξοτίτης, ios, i jc) r], in aere volans. Ex άν,ξ, et ιτίτομαι, volo. 'αίξοχοξίω, ω, f. γ\ο•ω, in aere gradior. Ab 'aieoTOPos, ου, Ιν 6 ν\, aerigradus, aerivagus. Ex αΐξ, et τβξβί, transitu!. 'aieotrxoTi*, as, v, divinatio ex aere. Ex olfy et o-xokos• '«6|βτόμ.βί, ου, Ό κ, -h, aerem secans et fin- dens. Ex άϊ,ξ, et τίμιω, seco. '*ίςοφίγγιχ% i Κ) ή, splendens, lucidus, sc. in modum aeris. Ab οΟΐξ, et φίγγος, lu- men. 'ΛίξοφοΙτν;, ου, i, aerem colens, in aere ver- sans. Ex άν,ς, et φοιτάω, ventito. '«Ε{βχ§«β?, contr. ai^ox^ous, ου, Ό υ* '» colo- rem aeris tenuem ac dilutum habens. Ex άν,ς, et χξόα, color, ίίξο-α, ros, Dor. pro \ίξο•Υΐ. άίζο-ΐλοφος, ου, ό, conum habens altum et sublimem. Ex «e/ ? «, tollo, f. jEol. άίξο-α>, et λόφβ(. itZί ή, pedes in currendo, s. saltando, in altum tollens ; (2) agilis, celer, //. 3; 327. Ex άύξω, tollo, et zovt , pes. άίξο-ω, ioltom, f. 1. ind. act. Mol. pro άίξω, a verbo οίίίξω, tollo. Unde αίξτάζω, f. αο-ω, tollo, attollo, elevo ; C2) aUfero. Ήίξταζί χάξη Ιπωμαΰον* Apoll. άίξτάω, idem et ab eod. άίςώίτις. ό *} y\, obscurus caliginosus. άίο-αι, spirasse, a. 1. inf. act. ab οίίω, spiro. άίβ-ίμα,ινα, ys, 'h, ( ut S-aKaa-ffa, mare) ven- tis agitatum, inquietum. Ex οίω,βο, et μαίνομαι, furo. άίσίφζονα., stolidum, ace. sing, ab οίισίφξων- άίο-ιφξοο-ΰνη, vis, ν), levitas, stultitia. Ab άίο-ίφξων, ovos, ό Yj 'h, ventosa mente prasdi- tus, levis, inconstans ; (2) stultus, teme- rarius. Ex όίω,βο, et φξ^ν, mens. airiio's, ου, ό yl -ή, aquilinus. Ab uiros• _ aittbibs, iosS'o, pullus aquilae. airilusy aquilae pulli. Ab eod. aiTTrYis, ου, ο, sc. xiOos, aetites lapis. Ab *AETO v 2, ov, o, aquila ; (2) fastigium asdi- ficiorum triangulari forma supra tectum elevatum ; (3) uniuscujusque radii in rota ferramentum ; (4) omen ut oiuvos• eiίτeφόξos, ου, ο, aquiUfer, signifer. Ab «s- toj, et φίξω, /ero. «ετώδν,ί, ios, β »£ y, aquilinus. Hinc to diToilis, genus aquilinum, item mos a- quilinus. Ab diros, aquila. αίτωμα, &tos, to, fastigii quoddam genus in tectis aedificiorum, praecipae templo- rum. Gl. V. fastigium. Vide άίτός• dixyvis, ων, οΐ, pauperes, Hes. Ex du, semper, et χαίνω, inhio, appeto. αίω, (inusit.) spiro ; (2) dormio. Unde di• οταμίν, Horn. "AZA, vis, y, fuligo, sordes ex ignis flam- mis adhaerentes caminu ; (2) nigredo, ex putredinej squalor; (3) reliquiae, v. c. lactis in vase arefactse. ά?«/νΛ», sicco, exsicco. Ab άζω. Hinc άζάλί/βί, ου, ό i^ ή, andus, siccus. αξαλίοιο, aridi, gen. sing. Ion. pro αζαλί*. di&Xios, ία, ίον, II- 7, 239. idem. αζάνω, arefacio, sicco. Ab eod. «?«;tw» e«i> β xai '/j» Dor. pro αζηχ^, quod vide. αξα, siccat, 3. sing, prass. ind. act. verbi όίξω. αζίίθω, ferveo, Suid. Ex a intens. et ζίω. αξίΐξίω, ω, SICCO, Hes. Ab αξαίνω. aii^os, ου, ό κ) ι?, non variegatus, nullis distinctus coloribus. Ex a priv. et ζαξός • όίζίο, cole, 2. sing, praas. imper. med. Ion. pro άζίβ -o, seu όίζου, a verbo ίίζομαι, colo. όίζίυ, cole, 2. sing, praes. ejusd. sed Dorice. αζίυχτος, ου, ο >ί ι}, non jugatus; (2) C32- lebs, virgo ; (3) non jugandus, non co- pulandus. Ex « priv. et ζίύγνυμι,^η§ο. αζίχγ ιζ , Hes. Vid. αζνιχή. άξηλία, as, ν, ab a?mulatione vacuitas. a\yXos, «, Ό »as/»},quem nullus asmulatur ; (2) levis, vilis, neglectus ; (3) qui zelo, s. zelotypia, non ducitur ; (4) miser, mi- serandus, Soph Electr. (5) detestandus, Id. Track. Ex a priv. et i^Xos, zelus. di^oTuxyiTos, v, i xa) ♦}, quem aemulari, aut cui irlvidere nemo solet. Ab άζ^λβτδτβί, n, & ji vi, zelotypia et invidia carens» a suspiclone alienus. Ex » priv. et ζ^λότυα-βί, invidia.percussus. αζνιλωτος, ov, praeter modum magnus, et supra invidiam aut spem assequendi po- situs; (2) contemptibilis, non inviden- dus, Em. αζνίμιο$, ν, i xa) v], indemnis, damni ex- pers ; (2) impunitus. Inde τβ αζνιμιον, tt, impunitas; (3) nulla poena dignus, Soph. Electr. 1108. Ex a priv. et ζημία, damnum. αζγιμ,ίω5, adv. sine damno ; (2) impune. 'AZH'N, see?, barba, Etymol. άζνιτΥ,τος, ν, ό χα) -ή, indiscussus, de quo quaestio non est habita. Ex a priv. et ζγ)τ'ίω, inquire. ώζ*ιτβί, ii, ov, augustus, venerandus, Suid. Ab αίω, veneror. difixis, adv. magno cum clamore, vel in- desinenter, incessanter, II. 4, 435. Ab αζ -AXYis, ios, Ό j£ y\, magnum sonum edens, II. 15, 25. (2) durus et-aridus, [quia ari- da fracta fortius crepitant, Ern.~\ (3) in- desinens, continuus, perpetuus, qui fit sine intermissione. Ex a. intens. et ήχος, sonus. "AZOI, ων, o\ >§ al, servi, servae ; famuli, famulae. αζΰγϊ*, ios, ό χα) v], injugatus, Calebs. Ex a priv. et %vyos,jugum. άζϋγί», ας, «J^.d. injugatio.caelibatue. Ab C 13 ) HZfiyos, y, h xa) j, idem quod αζυγγ,ς, et ab . eod. Fhilox. impar, dispar. οίζύμα, ων, τώ, festum apud Judasos, quo a fermentatis abstinebant. Ab αζΰμ»5, χ, i xa) »5, non fermentatus, fer- menti expers; (2) sincerus. Ex «priv. et ζύμνι,/εητκηίυηι. αζΰμοφοίγία, as, v>, usus panis infermen- tati, Suid. Ex aζυμos, et φα,γΰν. αζυξ, yos, β χα) ν), qui non est sub jugo ; (2) caelebs, innupta ; (3) singularis, cum alio non junctus. Ex a priv. ^t ζυγός, jugum. "ΑΖΩ, sicco, arefacio, unde et αζομχι, ar- esco. Κίφαλνιν χα) γούνατα Σίίξίος α,ξίΐ, Hesiod. "Εξγ- 587. (2.) tristor, cura et moerore conficior, Id. ©ίογ. 98. "ΑΖΩ, veneror, colo, //. 1, 21. Ταϋτ αξα. άζό /u.ives τίμ,α αζώίίχίτον ν'ιον, Hesiod. &ίογ. 532. ΆΖΩΛΕ'Ω, ω, irascor, Hes. ίζωνος, α, ό Κ) ν), qui sine zona est, discinc- tus. Ex a priv. et ζων•Λ, zona. α,ζωος, ου, ο χα) ν], animal non procreans ; (2) vita carens. Ex a priv. et ζωον, ani- mal, vel ζάΐΥΐ, vita. Άζώξ, nomen proprium viri Hebr. indecl. αζωξ05, u, β κ} ν], bene temperatus. Ex » intens. et ζωξκ , merus. αζωο -ros, ν, ο κ. ν], qui non est cinctus. Gl. V. discinctus. Ex « priv. et ζωννΰα, cingo. αζωτο$, ν,όύν, idem et ex iisd. «η, spirabat,"3. s. imp. 'ανΜω, (et contr. άδία», ind. act. v. ανιμι• q. V.) ω, taadio < cior, fastidio. Ab dyhvis, ios, όκ,Ϋ,, injucundus, insuavis, ta?- diosus, odiosus, Phil. Ex « pr. et ή^ύς. dvihia, as, vi, insuavitas, injucunditas, mo- lestia, taedium. Ab dvihys • αγγίζομαι, f. ίσομαι, taadio adficior, fasti- dio ; (2.) abhorreo. άηδίζισ-θαι τα ξίνω, a novitate rei abhorrere. Ab dySia- ανιΐιζον, infestabant, 3. plur. imperf. indie. act. Ionice pro Ϋ,γ^ιζον, a verbo ά'/$ίζω. dyhoviios, », ο xx.) v), et dvihovtos, cantui lus- ciniae similis, lugubris. Ab αηδών, lus- cinia. 'ttY^ovtix/s, ios, o, lusciniae pullus ; pi. dylo• viis. Ab-eod. dviioviYiis, nom. pi. Ion. pro dv^ovihs' dv)$ov)s, ihos, v\, lusciniola; (2) luscinia. Dim. αν,Ιω, όος, contr. us, '-J, idem quod άν^ών. ΆΗΔΩ'Ν, ovos, y\, luscinia; (2) tibiarum lingula, Call. Epigr. 2, 5. dviheis, adv. insuaviter, injucunde ; taedio- se, Gl. V. (2) gravatim ; (3) inimicd. Ab dvftvtS• ... dvidua, as, vi, insolentia, msueta novitas ; desuetudo, Gl. V. Ab dviQys • dvfiiivj, Ion. pro avfiua. αψίο-σον, II• 10,493. insuetus eram, 1. sing imp. ind. act. Ion. pro ηηθίο-ο-ον. Ab αγ,θίσσω, insuetus sum. Ab dr,UYis• αηθίω, ω, f. ησω, insuetus sum, non adsue- tus sum. Ab eod. dvfivis, us, β xa) v, insuetus, insolens ; (2) qui non format et instituit mores. Ex et priv. et 3jdos, mos. αγγίζομαι, desuesco, Gl. V. non fero prop- ter insolentiam, ap. Strab. Ab «Υιθγ,ς. dvfius, adv. praeter morem ; (2) inexperte. dyxys, us, ο xa) ij, aciem non habens, non acutus, obtusus, hebes. Ex a priv. et dxrjt 'αημα, aros, τβ, spiritus, flatus, flatus venti, spiraculum. Call, in Dian. 55. Ab α,ω, s. ανιμι, spiro. άνιμίναι, praes. inf. med. Dor. pro dijvai. Ab 'ανιμι, flo, spiro. a*i, flabat. dus, divros, spirans, part, α,ν,μαι, spiro, ανιτο, spira- bat. γ,ς, ή, ventus, flatus. Ab άω,βο. άΫιτν,ς, a, β, idem et ab eod. item avis, ap. Arat. tlyro, spirabat, 3. sing. imp. med. verbi »r r μαι, flo, spiro. άγ,τόρροος, contr. οΖητόρρους, ου, Ό κα) η , ven- tis fluens, s. ex quo fluente venti oriun- tur. Ex ά% T-/j, ventus, et ρίω, fluo. ctr.TOi, ου, β «« η, qui vento perflatur, ven- tis ac flatibus expositus, II. 18, 410. (2) insatiabilis ; (3) magnus. Ab άω,βο. αήττητος, ν, β κα< ϋ,, inexpugnabilis, invic- tus, insuperabilis ; (2) qui nulli labori succumbit. Ex. * priv. et ήττάομαι, vincor. άηχος* ν, ο j^ '/), sine voce. "Αηχος ςωνΫ,, Aret. de causis et signis diut. "morb. 1, 11. Ab a priv. et η-χος , sonus, vox. iiff pro χτ, ob sequentem adspiratam, et air pro άτι, quippe. άθάλασσος, s. άθάλαττος, n, h κα) y, maris expers. Ex α priv. et Βάλασσα. Unde άθαλάττωτος, S. άθαλάττωτος, α, ό και υ,, maris inexpertus, rei nautica? rudis, in- solens navigandi. άθαλλΫ,ς, ίος, Ό χα) ή, non virens, aridus. Ex a. priv. et Β-άλλω, vireo. άθαλπίως, adv. sine ealore, seu aesta. Ex a. priv. et Β-άλπω, calefacio. αθοίμξίϊ, adv. intrepide, impavide. Ab άθαμζγ.ς, ίος, ο κ. ή, qui stupore non per- cellitur, intrepidus, impavidxis. Ex « priv. et Β-άμζος, stupor. Unde άθαμζία, ας, v>, terroris vacuitas. άθαμζος, u, Ό και ή, idem quod άθαμζγ,ς. Άθάνα, Minerva, Dor. pro ΆθΫ,νγι, Call. Lav. Tall. 79. Άθαναία. id. quod'A^vii/?;, Minerva, Call. Lav. Pall. 5. νθανασία, ας, ή, immortalitas. άθανάταν, ace. sing, f, g. Dor. pro άθανά- t'/jv. άθανάτγ,οΊ, dat. pL f. g. Ion. pro άθανά- τα:ς. άθανατίζω, f. Ίσω, immortalem reddo. άθανατ^σμος, S, «, immortalitas. 'αθάνατος, α, β *t> ή, immortalis ; (2) sem- piternus, aeterhus, perpetuus ; et in plu- rali, ο! αθάνατοι, Dii immortales ; (3) de- cern millia militum selectorum in exer- citu Persarum, qui ita dicebantur, quod uno mortuo, vel occiso, statim legeretur alius, numerusque adeo ipsorum semper constaret sibi. Ex a. priv. et θάνατος, mors. αθαττος, ου, ό και tj, insepultus, inhuma- tus. Ex a priv. et Β-χττω, sepelio. 'ΑΘΑ'ΡΑ, ας, Ϋι, pultis genus, ap. Arts. άθαξο•->,ς, ίος, ό κ, ή. fiducia? expers, timi- dus, trepidus. Ex a priv. et Β-άξο-ος, fiducia. άθαυμασία, et άθανμαστία, ας, %, vacuitas ab admiratione. Ab άθαΰμαστος, ov, expers admirationis. Ab a, pr. et θαυμάζω, mirur. Hinc άθαυμαστ), et 'άθαυματίι, adv. citra admi- rationem. άθίάμων, όνος, Ι χα'ί ή, qui non spectat. Ex a priv. et Β-ίάομαι, specto. Unde άθίατος, ov, ό και ή, qui .non spectatur, in- visibilis, non visus ; (*2) qui non videt. άθα), adv. sine Deo, sine numine. Ex a. priv. et ®ιος, Deus. άθίΥ,ο -iY:, ψ, ν. Ion. pro άθίν,ο-ία, copia vi- dendi adempta, Aret. de curat, diut. morb. 1, 4. Ex « priv. et Β-ίάομαι, specto. άθίν,τα, nom. pi. n. g. Ion. pro άθίατα, ab άθίατος. f _ α,θίΐα,, ας, τι, impietas. Ex άθίος. άθίίαο-τος, ου, ο κα) ϋ,, numine divino non adflatus, non divinus. Ex eod. ΆθΕΙΡΗ'Σ, vel άθγ,ξγ,ς, vel άθ^Ϋ.ς, accu- ratus, exquisitus ; '(2) contemptus, viUs, Hes. ΆθΕ'ΛΓΩ, f. |w,mulgeo; (2) sugo, Hes. α,θίλν,τος, ό και ή, quod praster volunta- tem fit. Ab άθίλω- άθζΚ'Λτως, adv. involuntarie, praster vo- luntatem, Aih. αθίλχτος. ov, immitis, implacabilis. Ab a pr. et S -ίλγω, lenio. αθ'λζις, ίως, r„ attractio. Ab άθίλγω. άθίλω. f ν,σω, nolo. Ex a pr. et Β-ίλω. ΆΘΕΜΒΕ'Ω, ω, lascivio, Hes. άθινΑΧιος, ου, Ό και i.fundamento carens, sine fundamento. Ex «. pr, et Αιμίλιο*. άθίμγ},ος, ου, ό και υ„ idem et ex iisd. α,θιμις, ιίος, ό ^ -/], illicitus, nefastus, Pind. άθίμιο-τία, ας, ή, actio nefaria, Αρρ. Bell. Civ. 2, 77. αθίμίο-τιος, ου, ο και η, injustus. Ex a. pr. et Μμις. jus. άθίμιστος, ου, ο κα) ί« injustus, nefarius, Xen. Mem. Socr. 1, 1, 9. άθ-μιο-τουςγία, ας, r„ facinus nefarium, sce- lus. Ex άθίμιστος, et ΐξγον, opus, άθιμιτογαμίω, S. αθίμισταγαμίω, incestas nuptias celebro, Pseudo- Clem. ap. Euseb. χθίμιτογαμία, ας, i\, incestee nuptia;, Suid. Ex αθίμιτος et γάμος, nuptice. αθίμιτόγάμος, ου, 6 κα) η, qui incestas init nuptias, Suid. Ex iisd. άθίμιτοποιος, ου, ο κα) Ϋ„ infanda faciens, infanda gerens Gl. V. Ex άθία,ιτος, et ποιίω. άθίμιτος, ου, b s£ ν, nefarius, infandus, ne- fandus, illicitus, Philox. Hinc το άθί- μιτον, ου, nefas. Ex a pr. et S -ιμιτ'ος. άθιμ.ιτουξ'/ίω, ω, nefanda patro, Suid. Ex αθίμιτος, et l^yov, opus. αθίος, ου, Ό κα) ή, qui sine Deo est, deum tollit, impius. Ex a pr. et ®ιός. Hinc άθιόττ,ς, '/ιτος, ή, ignorantia Dei, impietas. άθίξατίυο-ια, ας, ή, cultus negligentia, item omnino, cum corpus male habetur ; (2; neglectus, contemptus, sc. ejus, quern colere, curare, tueri debebamus. Ex α pr. et &ίξαπίυω, colo. άθίξάτίυτος, ου, ο και υι, incultus qui cor- pore horrido et inculto est ; (2) neglec- tus ; (3) immedicabilis, insanabilis. Es iisd. άθίξίΐγίνΥ,ς, ίος, ο κα) υ„ spicas, seu aristas habens, vel generans. Ex άθ->,ξ, et γιί- νομαι. άθίξΥ,γιν^ς, ίος, ο κα) υι, idem et ex iisd. άθίξ-ά'ς, ίίος, spicatus, acutus. Ήξύγγου τίτομοις άθίξΥ,'ί'ΰα ρίζαν, Nic. Ther. 849. άθίξΥ,ς, ίος, ό κα) υι, mspicatus, acutus ; (2) contemptus. Ab άθ->,ξ, spica, arista. (Prius debet esse αθίξ-ίαις, posterius re- petendum aba priv. et S -ίξω, foveo, unde Β-ίξαίτ'ζύω, Em.) άθίίιζόο-κης, ου, <5, aristis vescens, ap. Diog. Laer. άθίξίξον, parvi penderunt, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. pro Ϋ,θίξίζον, a verbo άθίξίζω, f- Ίσω, sperno, reficio, contemno, sc.Velut spicas degeneres. Άνοξάο-ιν ά- μ'ιλΥ,σα, κα) ου ποτί μ οιγ άϋίξίζον, Μ. 1, 261. Ab άθτ-.ξ, spica. άβΐξίνΥ,, γ<ς, Ϋι, atherina piscis. Ab eod. άΰί'ξΐξ, ικος, ό, arista, cuspis spica?. Ab eod. άθίξίο-ο-ω, ί'• ίξω, idem quod άθίξίζω. άθίξίο-τος, ου, ό κα) υι, non demessus, qui est adhuc in spica ; neglectus. Ab άθί- ξίζω, vel ex a pr. et Β-ίξος, messis. άθίξμαντος, ου, ό κα) υι, non calefactus ; (2) qui non calerit. Ex a pr. et Β-αμαντίς. αθίξμος, ου, ό κα) ν, ealore vacans'. Ab « pr. et Β-ίξμος, calidus. άθίξολόγος, ου, ό και h, spicilegus, qui aris- tas, seu spicas colligit. Ex άθ->,ξ, et λίγοι. άθίξώΙ-/ις, ίος, ό κα) r>> aristatus, aristas ha- bens. Ab άθΫ,ξ- άθίξωμά, ατός, το, tuberculum in capite nasci solitum, cui subest aliquid humo- ris. Ab άθάξα. άθίο-ία, ας, Ϋι, inconstantia in pactis, pac- torum violatio, perfidia, praavaricatio. Ex a pr. et Β-ίο-ις, positio. άθίο-μία, ας, ή, transgressio legis, iniqui- tas, scelus. Ab αθ-.σμος. άθίο-μιος, ου, ό % y, lege carens, exlex, qui legem non observat ; (2) de quo lex non est posita ; (3) illicitus, iniquus. άθίο-μόζιος, ev» improbus, nullis legibus o- bediens. άθίο-μόλίχτξος, ev, in incesto matrimonio vivens. αθί/τμος, ου, ό j£ 'h, idem quod άθίσμιος. Ex a pr. et Sio -μος, lex, άθίο-μοφάγος, h λ, Ϋι, vetita edens, Man. άθίσμως, adv. illicite, nefarie, contra leges. άθίο-φατος, ου, ό % Ϋ, ineSabilis, ingens, II. 3, 3. Ex a pr. et &ίσφατος, a Deo pro- nunciatus. άθίτΰ, rejicit, 3. sing, prass. pro άθίτίίΐ. Ab άθίτίω, ω, f. Ϋ,σω, abrogo, aboleo, irritum facio ; (2) rejicio, improbo ; (3) sperno ; (4•) contumeliose tracto ; (5) praavaricor. Phil, άθίτω, reprcbo, decipio; άθίτίϊ, refellit, decipit, idem ; Ϋ,θίτγιο -a, repro- bavi, GL V. decepi ; ΫβίτΥ,σαν, decepe- (14) runt, Phil. aor. 1. Ϋβί-τ/,μίνος, abrogatus, perf. pai-t. pass. Άθιτέϊ» τυ,υ χάξιντου ®ίοΰ, τω» άρχων• Ουκ Ϋιθίλνιο-ίν qlvtyji άθίτ^η-α,ι, Marc. 6, 26. Ex » pr. et St- τος positus. Hinc άθίτΥίμα, ατός, το, abrogatio, improbatio. άθίτγ<ο-ις, ίως, Ϋι, abrogatio ; (2) deceptio. αθίτος, ου, ό κα) ϋ,, irritus, abdicatus ; (2) ineptus, inutUis. Gl. V. inhabilis. Ex α pr. et Β-ιτος, positus. άθίτως, adv. scelerate, impie. Ab iflsreff. άθ'.ωξΥ,ο-ία. ϋ,, negUgentia, in spectanda, considerando. άθίωξνιτ), adv. sine contemplatione. Ab άθίώξΥίτος, ου, ό >i, γ. non spectabilis, in ad- spectum non cadens ; (2) improvisus j φ) a contemplatione alienus, negligens in cognoscendo; considerando. Ex a. pr. et Β-ίωξΥ,τος, spectabilis. άθίωξΫ,τως, adv. non spectabiliter, invisibi- liter ; (2) imperite, negbgenter, temere. άθίως, adv. impie, scelerate, sine Deo. άΰΫ,Υίτος, ου, ό t£ Ϋ;, non perspicuus, non vi- sus, latens, occultus, Ion. pro άθίατος• άθελος, ν, ό κα) ϋ,, uberibus insuetus, ab- lactatus ; (2) qui lac non suxit. Ex « pr. et Β-Υ,λν, papilla. άθΫ,λυντος, ου, ο κα) Ϋι, non femineus, non efFeminatus, virilis ; (2) indomitus ; (3) durus. Ex a. pr. et B -γ,λυς, femineus. αθνλυς, ιοις, ο χα) Ϋι, idem et ex iisd. ΑΘΗΝΑ", άς, Ϋ„ Minerva, Pallas. ΆθΫ,ναζί, adv. Athenas. Ab 'Αθήναι. Άθγ,ναι, ων, ah Athens, urbs Attica?. Άθγ,ναί-/ι, Υΐς, ϋ„ idem quod Άθ^νά, Ionic. ΆθΥΐναΊον, ου, το, Athenaeum, templum Mi- nerva?. Ab Άθ-νά. ΆθηναΤος, αία, alov, Atheniensis. ΆΘΫ,νΥ,, γ,ς, Ϋ,, Mmerva, Pallas, Poelice. ΆθΫ,νΥ,θίν, adv. Athenis, from Athens. ΆΟΫ,νΥ,ο-ι,αάν. Athenas, to Athens. Abeod. άθ^νογίξων, οντος, β, senex scholasticus, qui in senectute literis operam navat. Ex ΆθΫ>νγ,, Minerva, qua? studiorum prasses credebatur, et γίξων, senex. 'ΑΘΗΓ Ρ, ίξος, 6, arista, pars spica? acuta; (2) spica ; (3) spica degener ; (4) summa pars cuspidis sagitta? ; (5) mucro gladii. άθΫ,οα, ας, Ϋ\, idem quod άθάξα- άθγ\ίυτος, ου. ο κα) Ϋι, a venatore non in- dagatus ; (2) a venatore non captus ; (3) sine feris. A 3-γ,ξίύω, venor. ά.θγ,ξγ,λοιγος, et/, β. ventilabrum, minutissi- mas paleas dissipans. Ex άθΫ,ξ, et λοιγός. άθγ,ξία, ας, γ, penuria ferarum. Ab οίθγ,ξος. άθγξόζξωτον, ου, το, ventilabrum ; (2) coch- lear, quo puis in olla agitatur. Ex άθΫ,ξ, arista, vel άθΫ^α, puis, et βξώο-χω, comedo. άΟΥίξος, ου, ό κα) γ, feris, seu belluis carens ; (2) expers venationis ; (3) qui capi non potest. Ex a pr. ct 3-Y^,fera. άθΫ,ξωμα, ατός, το, idem quod άθίξωμ». άθΥ,ο-αίξίο-τος, ου, ό κα) Ϋι, non repositus in thesauro ; (2) qui recondi et adservari nequit ; (3) qui nihil reeondit in crasti- num, prodigus. Ex a. pr. et Β-^σαυξΊζω. άθΫ,τίυτος. ου, ό χα) Ϋι, nemini mercenarius, qui nulli servit ob mercedem. Ex a, priv. et Β-^τιυω, mercede servio. αθίγγανος, ου, ο χα) ϋ,, abhorrens a tangen- do. Ex a pr. et Β-ιγγάνω, tango. άθιγΫ,ς, ο χα) Ϋι, intactus. Ex a.pr. et Β-ίγω. άθικτος, ov, ό χα) ϋ,, intactus ; (2) integer, illibatus, intemeratus. Ab iisd. άθίχτωξ, οξος, ο, idem et ex iisd. Hes. άθλίύω, f. ΐύο-ω, certo, certamen ineo ; J7. 7, 453. (2) mala tolero, malis exerceor. Ab άθλος, certamen. άθλίω, ω, i. Ϋ,ο-ω, II. 7, 453, idem et ab eod. Έάν h*l και άθλγ τις, ου στίφανοΰται, i«» μ -rj νομίμως άθλΫ,σν,, 2 Tim. 2, 5. άθλΥ,μα, τος, το, certamen, pugna. Ab άθλίω• άθλΥ,ο-ις, ίως, Ϋι, certatio athletica; (2) cer- tamen, seu certatio qua?vis. Ab eod. άθλν,τΫ,ξ. Υ,ξος, ό, certator, athleta ; (2) cer- taminum peritus. Ab eod. άθλ'/ιτΫ,ς, », b, idem et ab eod. (2) in quo- cunque genere peritus et exercitatus ; (3) profusus in aliquo genere, ut libidine. Hinc άθλΥ/τικος, ϋ„ ov, athlcticus, ad athletas seu certatores pertinens ; (2) robustus ac fir- mus. a5X'/;T(j£a?,£rrfy.athietice, athletarum more. αθλητών, luctatorum, gen. j)lur.ab άθλν,τΫις. άθλιος, ία, ιον, miser, asrumnosus, malis ex- ercitus. Ab άθλος . Hinc ΑΘΡ ΑΙ ΑΙΓ κθλ,ότνίί, ν,τος, 4, miseria, aerumna. άθλίως, adv. misere, a?rumnose, mfeheiter. άθλοθίσία, ας, ί, pra?miorum constitute, seu propositio ; (2) ipsum munus et orh- cium athletarum ; (3) item mutua de- positio utriusque concertantium, Arts. άθλοθίτίω, S,l 4^,ludos praebeo ; praami- um certatoribus propono, sicut athlo- theta ; vel generaliter, prasmia cuilibet propono. Ab Ζθλον, et τίθν,μι, pono. αθλοθέτες, u, o, munerarius certamims, s. qui premium certarainis constituit ; (2) qui -quodyis praemium proponit. Ex iisd. αθλον, u, το, certaminis pra?mium ; (2) prae- mium quodlihet ; (3) merces sceleris, i. e. poena ; (4) labor, a?rumna ; (5) certa- men ; sic, tm Υίατξόχλω αθλα, certami- na in honorem Patrocli, JElian. Hist. Far. 13, 14. Ab ά\θλος. άθλος, α, ο, certamen ; (2) labor•, laborio- sum negotium. Ab eod. αθλοφόρος, α, Ό *«) y, victor, qui pra?mium certaminis reportat, II. 9, 124. Ex αθλον, et αίςω, /ero, reporto. όίθολος, ν, Ό **/ ft, non turbidus, non turba- tus, purus, limpidus. Ex a priv. et So- λός. άθόλωτος, α. Ό χα) -h, non turbatus, limpi- dus, Hesiod. 'E§y. 595. Ex a priv. et &ο).όω, turbulentam reddo. αθορος, u, Ό, qui nondum iniit feminam, Anton. Α Β-όξβς• άββξύζ'/ιτος, u, Ό χα) ft, non perturbatus ; (2) qui non perturbatur. Ex a priv. et &6- pvSo;. άθόξΰζος, ν, ο χα) y, idem et ex iisd. άθοξύζως, adv. sine tumultu, tranquille. ΆθΡΑΓΕ'ΝΗ, Tie, *i, arbor qua?dam, ex qua optima igniaria fiunt. άθραυστος, u, ό χα) ■/>, infractus, inquassa- tus ; (2) integer, non vulneratus, aut mi- nutus. Ex a pr. et &ξαυ?ος, fragilis, αθξίπτος, ν, β χα) %, non" nutritus, Ab a pr et 3-ρνττος, nutritus. ' A®?E'il, ω, f. νιο-ω, video, cerno, intueor ; (2) dispicio, considero, perpendoj (3) circumspicio et cum intentione intueor. ' Αθξίϊν τάς των άλλων συμφοράς' πως, πό- τίξον, μ,νι τι γίνεται• Άλλ' άθξνισον σώ- μα yvumtilv νίχξίί, Eur. Hec. 674. άθξν,ν,ατα, των, τα, munera a cognatis no- vis sponsis missa, quum se primum con- spiciendas pra?bebant, Hes. Ab άθξίω. 'ΑΘΡΗ'ΝΗ, Υΐς, *), genus apis, Suid. άθξΐην), s. αθρ' /jvt), adv. sine luctu, sine la- crimis. Ex a pr. et B -ξΥΐνος, luctus. άθ'ητίος, ov. diligenter inspiciendus, inqui- rendus, Xen. Sympos. 8, 39. άθξ'.γγωτος, ο χα) ή, non septus, loricatus. Ab a pr. et S -ξίγγος, septum, lorica. αθξίκτος, ev, illaesus, indeceptus, Em. αϋξΐξ, ατξίχος, ό ti r„ capillis, sive pilis ca• rens, glaber, Aret, pilus. άθξίπίιοΊστος, α, ο ^ ή, a vermibus non ar- rosus, sive exesus. Ex a pr. ,9-jnl•, ver- mis, et Ιδίστος, edulis, quod ab '{δω, edo. άθξοίξω, f. οίσω, congrego, colligo, coacer- vo ; et (2) in passive, sum apud me, po- tens mei. Άθροιζαν ίΐς 'ίνα^τόπον, πολ- λούς ζολ'ιτας. άθξοίζίσθαι ύς (αυτόν, apud Se esse. "Αλλος δ( Κάδμου λαον th' άθ- ξοιξίτω, Soph. (Ed. Tyr. 143. Πβλλ^ν άθξο'ισας άσπίν Άργύων, exercitum, Eur. Ph. 78. Ab άθξόος. ά,θξοίσασα, quce eongregavit, part. f. aor. 1. άθροΊσΐμος, v,o>^ 'η, ftequens, Celebris, con- fertus ; (2) congregans, congregando in- serviens. Ab άθξοίξω. αθξοισις, ιως, y, congregatio, coacervatio, conventus, Phil. Ab «,θξοισμα, ατός, το, congeries, collectio, acervus; (2) ccetus, multi'tudo. Phil globus, caterva. Ab eod. άθροισματϊχος, •>ι, ov, congregativus, collec- tivus^ Ah άθροισμα, collectio. «,θζοισμος, S, 6, idem quod άθροισμα. άθρριστγ,Ηον, ου, το, congregation is locus. αθροιστές, 5, ο, congregator, collector. άθξοιστϊχος, jj, ev, vim congregandi habens. collectivus. Ab άθξοίζω, congrego. ιχως, adv. catervatim, Gl. V. v. pro αθρόως, quod vide. •ΑΘΡΟΌ2, ία, όον, contr. άθξίς, quod mi nusfrequens, confertus, in unum collec- tus, coacervatus ; (2) universus, simul totus ; ΆΗξόον, χα) rihhv, χα) γν/ισιον " Mov ίΖίξατο, Chrysostom. Homil. 2. Il~ 22, 270. (3) frequens, densus. Comp. άθ- ξύστίξος, ίξ», ΐξον. θξοος, ου, ό χα) ή, nullam edens vocem, vel strepitum. Ex a pr. et Β-ζόος. θροότνις, ητος, i\, universitas. Ab άθξόος• άθξόως, adv. confertim ; (2) universe, sum- matim ; (3) confestim, celeriter. Ab άθξόος. αθξυττος, ου, ό χα) η, infragilisj (2) non tractus deliciis, non delicatus; (3) non mollis, virilis ; (4) non lnflatus. Ex a pr. et Β-ξύπτω, /rango. \ίπτως, adv. non delicate ; (2) viriliter. άϋϋμίω, ω, f• ησω, animum despondeo, ani- mum abjicio, animo sum dejecto, animo sum fractus; (2) timeo, angor metu. Άθυμϊιν τοις παξοΰσ» πξάγμασι, Ιπ) τού- τοις, τ•)ιν τίλίυτ'ήν' άΰυμω ϊπιχίΐζΎΐσίιν. Τβ?ί αϊτών νιχξθ7ς άθυμοΰντίς. ob casdem suorum, Plut. Ab αθυμος. Hinc άθυμητ'/ις, ου, ό, anxius, mcerore adfectus. άθυμ'ια, ας, it, animi dejectio j (2) tristi. tia ; (3) anxietas ; (4) desperatio. Ab αθϋμος, ου, ο χα) i\, qui animo est dejecto ; (2) anxius; (3) mcestus, tristis; (4) pu- sillanimus, non animosus. Ex a pr. et S -υμος, animus, άθΰμως, adv. animo dejecto, anxie. άθΖ°ίΰομαι, f. ΐύσομαι, ludo, lusito ; (2) saltito. Ab άθύξω. άθϋξίω, f. ησω, idem et ex iisdem. άθΟξίδωτος, ου, ο χα) y, fenestris destitutus. Exapr. et Βτυξίς, fenestra, αθυξμα, ατός, το, ludus puerilis ; (2) ludus quilibet ; (3) oblectamentum ; (4) orna- mentum, //. 15, 363. Ab άθύξω- άθυξμάτιον, ου, το, idem, sed diminutive. άθυξογλωττίω, ω, nugas, ludicra loquor ; item, petulanter loquor, lingua? non tempero, Suid. Ex αθυξοςι incontinens, et γλωσσά, άθυξογλωττία, ας, 'h, incontinentia lingua?, garrulitas, studium nugandi, lasciviendi. Ab άθυξόγλωττος, ου, β χα) ν\, qui lingua estef- freni, loquax, garrulus. άθυξονόμος, ου, ο χα) ν\, qui leges ludos fa- cit, iisque pro sua libidine abutitui. Ex άθύξω, et Όμος. lex. Ex a priv. et 9-ξίξ, άθξοιστι?. άθρόον, a Όϋξος, ου, ο χα) *), janua carens, janua nbn clausus ; (2) incontinens. Ex « pr. et ^ύξa,janua. θυξοστομίω, id. quod άθυξογλωττίω• θυξοστομία, ας, i, oris incontinentia et petulantia. Ab άθυξόστομος, ου, ό χα) ί, cujus os apertum est ; (2J qui lingua?, temperare nequit, loquax, garrulus. Ab αθυξος, et στόμα, OS. Ex ■,θυξσος, ov, sine vel cum thyrso, Eur a pr. vel int. ΆθΤ'ΡΩ, ludo, lusito. Ά-ψ αυτις συ- νίχίυι ποσιν χα) %ίξσ)ν, άθύξων, II• 15, 364. άθΰξωτος, ου, Ό χα) ή, janua carens, nullis foribus clausus ; (2) incontinens, eff're- nis, eiFrenatus, et qui regi nescit. Ab αθυξος. αθυτος, ου, β χα) η, non sacrificatus, non immolatus; (2) qui est sine sacrilicio, sacrificiis carens. Ex a pr. et S -ύω, sac- rifice. άθώ-Λτος, ου, ο χα) it, cui mulcta imposita non est, impunis. Ab άθωος, ου, Ό χα) y, mplctam non passus, impunis, indemnis, damni expers ; (2) innocens, innoxius, insons, criminis ex- pers. Ex a pr. et Β-ωη, mulcta. άθωόω, ω, f. ωσω, absolvo mulcta, seu poena libero; (2) innoxium declaro, probo. Άθωουν τίνα του ϊγγχλΥΐματος, του φόνου• Ab άθωος. άθώπυστος, et άθωπιυτος, ου, Ό χα) it, qui blanditiis et adulation e emolliri nequit, immitis, misericordia? expers, incorrup- tus, qui adulatione et blanditiis, &c. capi non potest. Ex « priv. et &ωνίύω, adulor. άθωξάχιστος, ου, β χα) ν), qui thoracatus, aut loricatus non est ; (2) inermis. Ex α pr. et Βωξαχίζομαι, lorica munior . άθώξνιχτος, ου, ό χα) irt, ηοη ebrius, non te- mulentus. Ex » pr. et S -ωξτίσσομχι, poto. άβώως, adv. citra mulctam et damnum ; (2) innoxie. Ex άθωος. άθώωσις, (ως, ή, impunitas j (2) absolutio rei. Ab άθωόω, absolvo. A"I| heu ! hei ! eheu ! (2) utinam 15 ) aU si, Dor. pro gi. " heu ! eheu ! interject. αΐα, per apha?r. pro γαία, terra, Horn. α'ίαγμα, τβί, το, luctus, gemitus. Ab αϊάξω, f. άξω, lugeo, lamentor. Έμι) hi τον \μον $αίμον αιάζαν πάρα, Eur. Med. 1350. AbSi.keu! % χ'ιαλο), οι, qui duas sorores in matrimonio habent, Phavor. Lexic. Em. ΑΊαχίΖάο, Ion. pro ΑΊαχΊ^ου, ab Alaxihr,s• αιαχτος, η, ov, derlendus, gemitu dignus, lamentabilis, luctuosus. Ab α'ιάζω, lugeo. Α'ίαν, Ajax, VOC. sing, ab Α'ίας, αντος. A'lANH' 2, ίος, ό χα) ή, gravis, acerbus, luctuosus ; (2) tenebricosus ; (3) perpe- tuus. αΐάνος, r„ ov, idem. αΊανως, perpetuo ; (2) graviter. Α'ίαντί, Ajaces duo, Telamonius scilicet et O'ilei : nom. dual, ab Α'ίας. A'lBOI". vox dolentis seu indignantis, heu ! hex ! (2) admirantis, papa?! αίγα, ace. sing, ab «<|. αίγάγξίος et αΐγαγξος, ου, ό, capra vel ca- per silvestris. Ex «}'«, capra, et αγξίος. ΑΊγάθίν, ab Mgis, Dor pro Alyvfiiv- Αιγαίος, ov, mare ^Ega?um, Call, in Del. 53. Α'ιγαίων, όνος. h, iEga?on, centimanus gigas, quern Briareum vocant l)ii, II. 1, 402. (2) Neptunus, Call. Fragm. 103, 1. ΑΊΓΑΝΕ'Α, ας, y, Ion. α'ιγανίνι, jaculum, spiculum, tragula, II. 2, 774. 'αίγ^'/ιν, adv. subito ; (2) impetuose. Ab αί'σσα, ruo, cum impetuferor. αΊγίνι, %ς, i\, pellis caprina. Ab αιξ, capra. α'ίγιιος, ιυ, ό χα) ν), vel αος, ίία, uov, capri- nus, II. 3, 247. Ab eodem. α'ιγίίπυξος, ου, β, herba? nomen, quasi ca- pra? triticum. Ex «ϊξ, capra, et πυξός, triticum. αΊγίίξίνον, ου, το, unguentum populeum, Rob. Ab Α"ΙΓΕΙΡ02, ου, ό, populus, alnus, Phil. αιγαξοτόμος, u, populorum succisor, Steph. Ab αγίίξος, et τίμνω. ccedo. α\γίλωτν\ς, ου, ό, caprarius, quasi caprarum ^agitator. Ex a'il,et \λάω, vel ϊλαύνω. <ίίγίος, idem quod αίγιιος. α'ιγι&λίυς, (ως, ό, piscator. Ab αιγιαλός, α'ιγιαλϊτ'/ις, ου, ό, littoreus ; (2) in littore habitans. Ab eodem Hinc αίγιαλΐτις, ιίος, it, littorea; (2) qua? in littore habitat. ΑΙΓΙΑΛΟ' 2, ου, ο, Httus, ora maritima, II. 2, 210. Hinc α'ιγιαλώΰν,ς, ιος, ο χα) it, littoreus. α'ιγιζόττις, ου, ό, capras pascens, pastor ca- prarum. Ex ail•,, et βόσκω, pasco. αιγίζοτος, ου, ό χα) τ), capras pascens, ca- pris pascendis aptus. Ex iisd. ctlyiV, pro αιγίδα, ace sing ab α'γίς. αϊγί^ον, ου, το, capella, hcedus, Dim. Ab ee"|. αΊγίξω, f• ίσω, dilacero, dilanio, flo vehe- mentius, tempestate adfligo ; (2) capras pasoo. Ab all•,, capra, &c. Α'1Γ1ΘΑΛ0'2, οϋ. ό, parus, avis qua?dam; Aristoph. Av. 889. (2) certa herba ; (3) quoddam salutationis genus. ΑΊΓί'©02, ου, Ό, salus, avis qua?dam. α'ιγίχνάμος, Dor. pro αίγίχννιμος, ου, ό χα) ν\, capricrus, crura ca- prina habens. Ex ail•,, capra, et χνήμη, crus. α'ιγιχοξίυς, ίως, ο, caprarius, qui capras sa- tiat, et pascit ; (2) cujusvis pecoris pas- tor ; usitatum plurale α'ιγιχοξΰς, pars Atheniensium. Ex «ϊξ, capra, et χοξίο*, satio. αιγίλιψί ι*ος> β χα) ή, praaaltus. Ex ail•,, capra, et λίίπω, linquo, qu. ad cujus fastigiu?n pervenire caprce nequeant i sive, ex αίξ, procella, Hes. quern flue tus et procellce attingere nequeunt. α'ίγιλος, ου, ό, herba quaedam capris grata. Ab ail•,, capra. ΑΙγίλω, JEgili sive Caprarice, genit. sing. Dor. pro ΑΊγίλου- ab Αΐγιλος, iEgilus, insula maris Ligustici. αιγίλω-φ, ωπος, ό, vitium oculi capris fa- miliare; (2.i festuca, avena? quoddam genus ; (3) herba, qua? hordeum enecat ; (4; arboris glandifera? genus. Ex «ϊξ, et ώψ, oculus. αίγινόιις, ίσσα, tv, capris abundans. Ab f% ΑΙγιόχοιο, Ion. pro Αΐγιόχου, ab ^■Αϊγίοχος, ου, ό χα) %, a?gida gestans, seu ha- ff- bens, vel etiam a capra nutritus. Jovis ΑΙΔ epith. Π. 1, 201. Ex αίγκ, &gis, et Ιχω, habeo, vel etiam ex ail•,, capra, et οχή, cibus. ΑΙγίταν, £ν«ί, β, capripan, semicaper Pan, qui sic dicitur, quod caprino fuisse cor- pora fingitur. Gl. V. semicaper. Ex αΐζ, capra et Παν, Pan. αίγιχόΐ^, ν, e. capripes. Ab alyitrns- cuyitrtss, elos , β %αί ί, pedibus caprinis prae- ditus. Ex ail•,, et <π?ί. pes. αΐγίπυζοί, ts, a, idem quod κ'ιγίίπυζοί• «his, ties, *>, pellis caprina ; (2) munimen- tum pectoris, aegis ; (3) genus retis ; (4) quiddam, quod meditullio pini arboris innascitur. Ab αίξ, capra. αίγίσχοζ, α, Ό, caper juvenis, hcedus. Dim. «Ίγλάζω, illumino, Man. Ab αίγλη. Α' ΙΓΛΗ, jjji »7. fulgor, splendor. «iyAai/Tflt, Dor. et contr. pro αίγΧίιΐντοι, ab αίγλης, ηισσα, r,tv, fulgens, splendidus, coruscus, II. 1, 531. Ab αίγλη. Αιγλητϊ,ί, ου, β, idem quod etlyXqus» Epith. Apollinis. «Ιγλοζολίω, radios vibro s. jacio, Man. «Ιγοζοσχος, ου, β, caprarius, pastor capra- rum. Ex ail•,, et βόσχω, pasco. «Ιγοζότας, Dor. pro αιγαζότης, ου, ο, idem ac αίγοζοσχός• »}γογίν>,ί, ίος, ο scot) ή, caprigenus, Gl. V. Ex αίξ, et γίνομαι, nascor. αίγοίίωξ, capras persequens. Ex αιζ, ca- pra, et liuxu, persequor. «Ιγοθηλης, α, ό, caprimulgus, avis quaedam. Ex αίξ, et Shrikh, mamma. «Ίγόχίζας, ατός, το, fcenum Graecum, sic dictum, quod semen habet corniculis si- mile. Ex αίξ, et xieas, cornu. αιγοζίξίυξ, (us, β, capncornus. Ex iisd. οίίγοζίςως, ωτος, i, idem, et ex iisd. Λίγοχία&λος, ου, ό, capriceps, caprinum ca- put habens ; (2) avis quaadam. Ex αίξ, capra, et χίφαΧ•>„ caput, αιγόλίθξος, ου, ό, herba capris noxia. Ex αίξ, et ολιθξοξ, perditio. «Ιγομιλ^, pastor caprarum. Ab αίξ et μίλίΐ• «Ίγονομΐυς, tens, ο, caprarius, pastor capra- rum. alyoviuM, ου, το, grex caprarum. Ex αίγονομοί, ου, β, caprarius j (2) locus, qui capris pascua suppeditat. Ex αίξ, et νίμα. «Ιγονυξ, ΰνρς, ο χα) i\, ungulas caprinas ha- bens. Ex αίξ, et ονυξ, ungula. alyoxilos, ου, ό, capripes. Ex αϊ|, et -rods. Λίγοπξοο-ύΐτοί, ου, β χα) ή, caprinam habens faciem. Ex α/ξ, et πξόσωπον, fades. Λίγος, caprce, gen. sing, ab αίξ, capra. αίγοτξΐχίω, ω, caprarum in morem hirtus sum, Suid. Ex all•,, et 3-ξίξ, pilus. «Ιγοφα,γος, ου, ο χα) ή, caprivorus, capras comedens. Ex αίξ, et φαγίίν, comedere. Λιγόφθαλμος, ου, ό χα) ή, oculos habens ca- prinos. Ex all•,, et οφθαλμός, oculus. ΔΊΓίΠΙΟ ν Σ, ου, ό, vultur, IL 7, 59. Αίγυττιαζω, f. άσω, .Egyptios imitor ; (2) vafre me gero, ut iEgyptii ; (3) aduro. ΑΙγυπτιογίνΥβ, Is, et Αίγυπτογίνηξί -^EgyP- tius. AlyCtrrus, ία, toy, JEgyptius. α'ιγυπτιόω, nigrum reddo, Hes. Αιγυπτιστ), dolose, more ^gyptiorum; (2) lingua iEgyptiaca. Ab ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ου, ή. iEgyptus, regio Afri- ca? percelebris ; (2) Nilus. ΑΊΤΏ,ΑΙϋ Σ, ου, i, ulula. Λίγων, ωνος, ό, caprile. Ab αΐξ, capra. αίγωτκ, S, i, habens oculos caprinos. Ex ail•,, et <5aJ/, oculus. ailao, JEol. pro αίΐου, ab α'ΐίης • a'tli, quce, nom. pi. a masc. sing. olt• αΙΚϊσθαι, inf. med. contr. pro αΙΙίισθαι, ah α'ιΐίομαι•. ουμαι, f. ίσομαι, et Υ,σομαι, ρ. γτ hio -μαι, veneror, revereor, II. 1, 22. (2) timeo, metuo; (3) pudet me verecun- dor; (4) non audeo; (5) placor, inju- riam remitto ; (6) placo, exoro ; ffiitrfoiv, a. 1. pass, veritus sum. Α'ώύο-θαι του? Χίΐσζυτ'ιρους, &ίοΰς' α'ιΐοϋμα^ Tohupudei, Άλλ' αϊοίσαι μ\ν ττατίξα τον σον, in Χυ- ytV γύςα πξοΧα'πινν, Soph. Aj. 506. Ab αιίώς. άΊΙϊς, obscurum, neutr. ab atife. α'ίΖίτθ'.ν, II. 7, 93. 3. pL aor. 1. ind. pass. Ion. et Bceot. pro Ϋ,Μο-θτιο-αν, ab αΜίομαι. eciiio-ifids, ου, ο χα) ή, venerabilis, reveren- tia dignus j honestus, Gl. V. observabi- lis, Gl. V. (2) dignus qui exoret ; (3) inviolatus, intactus. Ab eod. Hinc AIE αΜίοΊμότν,ς, Υ,τος, *ι, veneratio. α'ίδίο-ις , ιως, 'h, veneratio, reverentia j (2) venia j (3) misericordia. Ab αΜίομαι. α'&ισσαι, 2. sing. aor. 1. imperat. med. Poet. pro a'ilio-ai, a verbo eod. α'ώίο•τϊχος, η, ov, pudicus; Ph. Ab αιδούμαι• αΐδαττιχως, adv. pudenter, Ph. A prase. a'ldio-ros, '>„ ov, reverentia dignus. Ab eod. α'ώίύμίθα, reveremur, ι. plur. prajs. ind. (j med. Dor. pro αΙΒούμίθα, vel αΐίίόμίθα. αί'Ηο), Ion. pro αί'δν, ab atbvis ά'ίΰγ, inferno, orco, dat. sing, ab eod. aih'viXos, α, ο χα) ή, tenebricosus ; (2) arca- nus ; (3) inexpectatus, II. 2, 456. (4) e conspectu tollens, exitialis. Ab athns, vel ex a pr. et hijXos, manifestus. ailviXois, adv. obscure, ut conspectus adi- matur j (2) exitiose. Ab άΐΙ-ήΧος. αΐΰνμονίο-τίξος, verecundior. Ab α'ιδημων. αιΰνιμονίω, ω, f. %ο•ω, verecundus sum, verecundiam servo. Ab α'ώίιμων. αΐ^μόνως, adv. verecunde, pudenter. Ab α'ώτ,μων, όνος, έ χα) ή, verecundus ; pudi- ens, Gl. V. Ab alius. «/'δι?, ίος, ό χα) i, qui cerni nequit ; (2) a. _ bolitus. Ex a priv. et u"bu, video. Άΐ Λ ΔΗΣ, ου, ο, orcus ; (2; mors ; (3) se- pulchrum ; (4) inferi. Call, in Del. 277. άύίζω, perpetuo, Gl. V. A seq. 'αίσιος, ου, •<5 χα) ή, perpetuus, a?ternus. Ab at), semper. aihiorvjs, vitos, 'h, astemitas. Ab ά'ΙΊιος. άϊΙΊας, adv. sempiterne, in perpetuum. άίΰνγς, tenebricosis, dat. plur. Ion. pro «75- ναϊς, ab ailvh, quod est fem. ab άϊΰνός. άϊδνϊς, et οΐϊΐνος, ν, ov, tenebricosus. Ex α pr. et ISiJv, videre. allol, contr. pro α'ιδόϊ, ab allots, oot. alloiiffTaTos, maxime venerandus, superl. Poet, pro alloiOTaros, ab alloios, vene- alloir.s, gen. Ion. pro alloias, ab eod. alloiixos, sj» ov, ad inguen pertinens. Ab allolov, ν, το, inguen, veretrumj xlloia, pudenda. Ab allots- allo7os, οία, o7ov, venerabilis, venerandus j (2) verecundus, B. 2, 514. Ab eodem. alloiul'/is, tos, ό χα) r,, formam inguinis ha- bens. Ab allolov. alloias, adv. cum reverentia. Ab alloios• αΊΊομαι, revereor. ΑΐΙομίνων τ άνίξων irXiovts ο-όοι, II. 5, 531. Ab alius-. αΙΙομίνω, reveriti, dual, ab αΙΙόμίνος• alios, orci, gen. sing, ab αϊς, orcus. al los, tos, το, idem quod alius• allou, reverere, 2. sing, praes. imp. med. contr. pro α'ιΐίου, ab αΙΙίομαι. alloZs, gen. s. contr. pro αίδόος, ab alius• alia, orci, gen. sing. ab. αίΐ-κ, a, orcus. άϊΐοφοίττό, ου, ο, qui ad inferos ventitat. Ex di'lvis, orcus, inferi, et φοιτάω, ven- tito. αΙΙόφξων, ovos, ό χα) 'h, verecundam men- tem habens, verecundus. Ex allots, et βξί,ν. άϊΐξίία, as, ν» et άϊΐξία, inscitia, impru- dentia, Od. 12, 41. Ex a pr. et ΙΙξίία, scientia. άϊΐξίίπο-ι, dat. pi. Ion. pro ailguais• ailtfiYts, gen. sing. Ion. pro άϊΐξύας. ail^iis, iio-o-a, ίίεν, inscius, imprudens. αίΐξ is, iats, et Poet, tos, ό χα) ί, ignarus, in- scius, imperitus, imperito viro similis. a'ilpt φωτ) loixots, II. 3, 219. Ex a pr. et 'tlgis, sciens. άϊΐξόΐϊχος, ov, proprie justitiae nescius ; (2) perniciosus, sasvus. οΐ'ιΐξυ^, u, ό χα) *ι, instabilis. Ex a pr. et ll(UTOs,fundatus. ail^us, adv. imperite ; (2) perspicue. Ab otitis• ΆΓ'ΔΤΛΟΣ, ύΧνι, υΧον, audax, Hesych. Suid. Etym. allot, acc. s. contr. pro alloa, ab alias• 'Ailatvius- et 'A'ilovths, ius, ό, Pluto, orcus, //. 5, 190. Ab ailY,s. Hinc 'Ailotvws, gen. s. Ion. pro ΆΊΙωνίος. ΑΊΔΩ'Σ, όος, contr. Ss, ή, pudor, vere- cundia; (2) reverentia, veneratio, ob- servantia; (3) membram genitale, in- guen, pudenda. ailus• adv invisibiliter ; (2) modo incom- prehensibili. Ab d'ilris• ah), semper, Poet, pro dtU αΐίιγίνίταων, H. 1, 400. gen. pi. Poet, et Mol. pro άαγίνίτων, ab άιιγίνίτης. aliXioi, et, iidem qui alaXoi• alivuirvos, idem quod duirvos, Soph, ctliTOits, io-era, iv, aquilinus, Opp, { 16 ) ΑΙΘ αΐιτον, II. 8, 217. Att. pro άιτόν•' άϊζν,ϊος, n, ό, juvenilis. Ab *A1 ZHO" Σ, S, ό, juvenis, qui robore juve- nili viget, ll. 2, 660. alr,v\s, (os, dirum, lamentabile ; (2) grave valde et molestum ; (3) aeternum. Ab al a'tys, U. 2, 162. Ion. pro a'/as, terra?. Αίηταο, JEol. pro ΑΙνιτν, ab AIyit'/is, u, i, ^eta, rex Colchorum ; unde Αΐγ,τϊν /i, filia, vel neptis ipsius, sc. Medea. α'ίγιτος, viae ayres, item ardens, Horn. a'iff, ob seq.literam aspiratam pro α'ίτ, et hoc pro α'ίτι, nom. pi. ab r^rs, quce. aluaXios, ία, ίον, cineritius, sc. color. Ab αιθαΧνι, y,s, --i.fuligo, favilla. Ab α'ιθω, wo. alBaXvj, is, splendidus, illustris, Em. αίθαΧ)ς, -h, splendida. αΐβαλϊτ' /is, u, Ό, fumosus, fuliginosus, R. alUaXiotv, otvos, o, ardens, vel calore solis gaudens: est Epith. cicadanun/2%eoc. Id. 7, 138. αιθάλόας, (σσα, εν, ardens, IL. 2, 415. ' E- yotv αΙθαΧό(ντα, χίξαυνον, Hesiod. &ίογ. 73, et 504. Ab αΐϋάχ-η. αίθαλοχομνίχ, as, 'h, fumi instar vana jac- lantia, magniloquentia. Ex αιθάλη, fu - ligo, et χομπίαι, jacto. αΐθάλοί, ο, idem quod αιθάλη, Eur. α,Ιθαλόοι, ω, f. ίσοι, uro, comburo j (2) ni- grefacio. Ab αΙθάλη. Hinc (ΔθαλώΙ'κ, (os, Ό χ} r,, fuliginosus, fumeus, obscurus ; (2) in favillas conversus. aWaXoiTos, ?t, ov, ustus, combustus. ctWav, gen. pi. Dor. pro αίθων, ab αίθν» ni- gra, quod est fem. ab aWis • aW(, utinani, II. 1, 127. Dor. pro t W(. α'ιθίξίμζατεω, ω, f. foot, per ffitherem in- cedo. Ex α'ιθν,ξ, tether, et inus. βατία, vado. alexins, (σσα, εν, idem quod aW^tos, Opp. αίθίξΐ, adv. in aethere. Ab αιβν,ς, (ether. αΙΘ(ζΐΰ5, ν, ό χα) ή, vel αίθίξίος, toe., tov, X• therius. Ab eod. Hinc α/0ε§/α>ί, adv. purg, instar aeris, Steph. αΐβίξΐάΐνις, (et αΐθίξάΐ' /is, Steph.) tats, ό κ, r„ idem. αίθίξοζ&τίω, u, idem quod αίθίξΐμζατίαι. a'^el^ojj.os, ν, ό χα) ή, per aetherem cur- rens. Ex «iftfg, tether, et inus. Ιξίμν, curro. αίθίξοίΐΐκ, (os, ο χα) -κ, ffitheris formam ha- bens. Ex α'ιθνΐξ, et ulos, forma, aie^ovoy^s, ν, Ό, qui in aere, aut in altis locis pascitur. αίθίςότλαγχτο! , ev, qui in aere vagatur, ut avis, vel ccelo, ut stellae. Ex χλάζα/, erro. a$Y t us,wfa, fv.exustioneniger. Ab α'ί'θαι. ΑΊΘΗ'Ρ, i ? os,- ό, asther; (2)aer; (3) co?- lum, Deorum domicihum; II. 2, 412. (4) inflammatio. aWivos, n, ό χα) Yi, aptus comburi, quod fa- cile comburitur, Etym. Ab α'ίθω, uro. ΑΙΘίοπα, acc. sing, ab Aifl /βψ. AWio^rils, iats, ό, ^thiops. Hinc Altiioxijas, acc. plur. Ion. pro Αΐθιο -rias- ΑΊΘίοψ, oxes, i, ^thiops, II. 1, 422. (2) fuscus. Ex α'ίθω, uro, et Ά-φ, fades. ΑΊΘιοτίζω, more iEthiopum utor. Αίθιοαιχοί, *i, ov, iEthiopicus. ΑΙΘίοτις, ties, ht iEthiopica faemina, lingua, &c. aWoxis, ων, Hes. aWoXtx(s, Suid. pustulas in summa cute, ex igne vel aliunde. Ab α'ίθω. α'ιθομίνοιο, Ion. pro αίθομίνν^ ab α'ίθομαι. α'ίθοτα, ardentem, acc. sing, ab «ί'ί/ο-ψ. aJOos, tos, το, aestus, ardor ; (2) ignis flam- ma. Ab eod. aWos, yi, ev, niger, in carbonem redactus, Eustath. Ab eod. αίθουσα, vs, v„ porticus, II. 6, 244. α'ιθύσΥ), dat. sing. pra?s. part, ab α'ίθω. αίθβ^, οπ -os, ό χα) ή, niger, II. Λ, 461. (2) rutilus ; (3) calidus ; (4) splendidus. Ex α'ίθω, uro, et o-i /ΐς, fades. Α'ΊΘΡΑ, as, ή, aeris serenitas, suda tem- pestas, II. YI, 645. αίθξίω, Ζ, f. ησω, conturbo tempestate, seu procella. Ab αΐθξα. αίθςιιγίνίτκ, u, β, in aethere natus; (2) frigus et pruinam, vel etiam serenita- tem inducens. Ex ούθν,ς, et γίνομαι, nascor. Unde alOgYtfiviis, ios, ό χα) yi, idem II. 15, 171. serenificus, sudificus. Est etiam Boreas epith. αΐθξΥ,ς, cethrce, gen. sing. Ion. pro aWeas • κΐθζία, »s, rt, aer sudus, serenitas, sudura ; ΑΙΛ AIM Α Ι Ν. (2) serenitas noctuma: (3) dium, ut hi κΐθξία, sub dio. Ab αίθξα. χΐθςιάξ'ω, I άσω, sereno, serenum induco ; (2) in sereno ccelo versor. Α'ιθξΐάζιιν -bv άίξχ, τάς νιφίλχς. Ab αιθξία. κΐθξΐ'άω, ω, ί. άσοι, nocturno sereno expo- no, sub dio per noctem expono. Ab eod. κΐθξϊνοί, ί;, bv, roatutinus. Ab eod. αίθξίοχοιτίω, ω, f. Ϋ,σω, sub dio cubo. Ex αίθξία, et χοίτνι, cubile. χ'ίθξίος, u. όχχ) ϋι, serenus, sudus ; apricus, clams, Gl V. (2) subdialis, qui est sub dio; ab αίθξα, serenitas; (3) frigidus. Ab αΐθξόί, /rigus. αίθξΐόω. sereno, Gl. V. Ab αίθξα. α,ϊθξοζχτγ,ς, a, e, qui in aere ambulat. κ'ιθξοίόνητος, ev, in splendore agitatus, Man. Ex αΐϋξχ, et ΰονίω. αίθξολαμπΫ,ς, ες, lucidi setheris, in aethere splendens, Man. α.1θξΰΐίΰλίύω, in aethere versor, vel id. quod χιθίξίΐίζχτίω, Man. αΐθξος, n, b, pruina, frigus matutinum. Λιθεος, 5; ό, ventus a serena parte coeli flans. Ab χΐθξχ. χΐθξοτόχος, ov, in aethere procreans, Man. α'ίθυγμχ, ατός, το, fomes, suscitabulum ; (2) incitamentum. Α'ΊΘΥΙΔ, χς, ϋ], mergus, fulica. χ'ιθυιόθξίττος, ov, Epith. piscatoris, qui per- petuo in mari versatur, et e mari victum quaerit, ut mergi. Ex α'ίθυιχ, et τ§ ίφομχι, alor. χΊθυχτΫ,ρ, γίξος, i, violentus, impetuosus. Ab χΊθύσσω. ώθυλιχύϊγ,ς, ίος, b y.od -ί, qui refert formam pustularum. Ab αΐϋύλιχες, quod idem est ac αίθόλιχίς. χ)θΰσσω, f. ζοι, splendeo; (2) calefacio; (3) suseito ; (4) moveo, quatio ; (5) ja- cio ; (6) extendo ; (7) prorumpo. Αίθύσ- σων Χιπαξνις άνθος ίίπίξθί χόμγις, Ερ. Ab Α'ΊΘΩ, uro, accendo ; cremo, Gl. V. (2) fulgeo, splendeo ; (3) ardeo. ~Χίλας ώς νυξος χ'ιθομίνοιο ϊσταότ εν ΰί&ξω, Hesiod. Άσπ. 60. χ'ίθίΐν ίιςα, sacra fac'ere, Soph. Phil. 1025. α'ιθω, exspiro. Ab χ'ίω. α'ίθων, ωνος, ί, ardens, flagrans; (2) com- burendi vim habens ; (3) splendidus, ful- gidus; (4) fervidus, agilisj (5) niger, seu rutilus. Ab α'ίθω. x'tx' vel a'ixiv, II. 1, 66. pro x'ixa, x't'xt, si quidem, Dor. pro είχε. ΑΊΚΑΆΑΩ, blandior, adsentior, adulor. Tx μιν, λόγ'ι χιχχλλει με, Arist, Eq, 211. Hinc αίχαλος, ts, c, adulator, adsentator. 'Ahii), ης, Ϋι, motus alicujus qui irruit ; (2) motus violentus quivis, impetus, II. 1.5, 709. Ab αίσσω, ruo. A'IKi'A, ας, Ϋι, plaga, verberatio, pulsatio; (2) injuria, quae fit caedendo, aut pul- sando. χιχίζω, f. ίσω, verberibus indigne adficio, pulso ; (2) virgis supplicii causa caedo ; (3) supplicio adjicio; (4) contumeliose tracto, mutilo, ut statuas. χΊχίζει, cru- ciat, Ph. αιχίζομαί σε, verbero, affligo te, mulcto te ; χϊχίζοίΛχι ΰπό σου, affli- gor de te, mulctor de te, Gl. V. unde et de iis dicitur, qui gravius lugendo se ipsi maid tractant, lacerant, &c. Kx) νυν xetr ο'ίχους συνδίτονς χιχίζεται, Soph. Aj. 65. "Η τις τυξάννων εστίαν -/ικισμίν/ι, χαίξίΐς χλυουσχ ; Eur. Med. 1133. A praac. alxiev, ου, to, laasio, damnum. Ab α,Ιχία. α'ίχισμα, ατός, το, idem quod «Ίχισμος, S, ό, verbera, pulsatio, plaga, fla- gellatio. Ab αΐχίζω. χικιστιχος, ti, ov, ad pulsandum proclivis, contumeliosus. Ab eod. Άιχίστξία, ας, ή, quae pulsat. Ab eod. α,ΐχλον, ου, το, vespertina ccena j (2) post- coBnium. Ab A r IKA02, '/), ev, vespertinus, Hes. άϊχτνξ, νΐζος, ό, impetuosus, Opp. Ab ά'ίσσοι. αϊχτος, u, ό, inaccessus; (2) ingens. Ex et pr. et Ίχνίομαι, venio. άΊχως, adv. indecenter, turpiter, contume- liose, II. 22, 335. Ab α'ιχία, vel etiam pro άιιχως, quod suo loco yidendum. α'ιλΐνα, adv. lugubriter, Call. Apoll. 20. Ab α&Χϊνος, miser, lamentabilis. αίλύξίος, β, ό, radix quaedam, qua cati vescuntur. Ab α'ίλνξος. «Ίλϋζόμοξφος, β, Ό χα) ή, cati seu felis for- mam habens, R, Ex αϊλϋξος, et .tti^jj. ΑΊΛΟΥΡΟ 2, y, Ό χα) ή, felis, catusj (2) piscis quidam. A^InMA, ατός, το, sanguis, cruor; (2) caedes, homicidium ; (3) consanguinitas; (4j genus, nati, posteri ; (5) gladius, au- daci metaphora ; (6) caesa corpora. α'ιμακοξία, et αΐμ,αχίίξίαι, pa.rentatio, infe- riae. Ex αϊμα, et χοξίω, satio. Ίμαχτος, η, ov, sanguinblentus. Ab αΤμα- α,ιμ,αλίος, ία, ίον, idem et ab eod. αϊμαλωπ)ς, ίΰος, ή, eolor sanguinem pra^ se ferens. A seq. αίμαλωψ, ωπος, b, cruenta suffusio, prae- sertim in oculis ; (2) cui oculi sunt cru- entati. Item adjective, sanguineus, ut χυμον αίμαλωπα, Aret. Ex αίμαλίος, et ω-φ. αί&άξασα, aor. 1. part. act. f. verbi «/- μά,σσω. αίμαπώτγ,ς, α, ό, idem quod αΐμοπότης, Lys. α'ιμας, ά,Ιος, ή, sanguis, Soph. Phil. 696. αιμοίσια, ας, ή, Od. 18, 358. sepes, proprie quae spinas habet, Suid. maceria e lapi- dibus temere congestis sine luto aut cake structa. Ab α'ιμάσσω, quia scan- den tes talem maceriam αίμάττονται' (2) septum quodlibet, Em. Hinc αΊμασιώ^ης, to;, ό χα) η, ad modum mace- rite structus. αίμάσσω, vel αΐμάττω, f. |ai, cruento, la- cerando sanguinem elicio; (2) sangui- nem fundo, cruentus sum; γμαγμίνος, cruentatus, perf. part, pass.' "έΐστ \v τοιόϊσ?>ι χΰξας αίμάξαι βξοτοΊς, Soph. Aj. 453. αΐ^μ,αστξόφος, ov, sanguineus, Ath. αιματίχχυσία, ας, ri, sanguinis eftusio. Ex αίμα•, et ΐ» χασίς, effusio. utp&TTi, ης, ή, ensis, gladius, Etym. Ab αίμα• αίμχτγίξος, ξα, ξον, sanguinolentus, cruen- 'tus. αίματηφάξος, αν, idem. αιματία, ας, ή, jus nigrum apud Lacedae- monios in primis usitatum. οΰματιάτις, idem quod αίματίτις, s. farta sanguine, Ath. αϊματίζω, f. ισω, sanguinem elicio. α'ιματιχος, η, ov, sanguineus. αιμάτινος, a, & χα) ή, idem. αιμάτιον, u, το, exiguus sanguis. Dim. ab αΐμ». αίματϊτνις, ό, λίθος, haematites, lapis. Hinc αιματΐτις, ιδος, ή, sanguinaria. αιμ&τόίΐς, ίσσα, iv, cruentus ; (2) purpu- reus. Ab αίμα. αίματολοιχος, ό, sanguinem lambens. Ab αϊμα et λίίχω, lambo. α'ιματοχοιγιτιχος, η, ov, sanguificandi vim habens, sanguificus. Ex αϊμα, et ποκω. αίμχτοποτίω, ω, sanguinem poto. Ab αιματονόττις, u, ό, sanguinem bibens. Ex αϊμα, et srer*)i, potator. αϊ^ματοπωτις, η, idem, Man. αιματορρίω, sanguine fluo. αιματορρόφος, 6 χα) ή, sanguinem sorbens. Ex αϊμα, et ροφίω, sorbeo. αίματόρ'ρΰτος, u, ο χα) η, sanguine fluens. Ex αίμα, et ρυτος,βυ,ϊάιις. αίματοσταγγις, ίος, ό χα) η, sanguine dis- tillans. Ex αϊμα, et στά\ω, stillo. αίματοσφαγτ,ς, ίος, Ό χα) ή, jugulatus. Ex αϊμα, et σφάζω, jugulo. αίματοφλίζοιστασίΐς, al, suppressiones su- pertumescentis sanguinis ; (2) plena? sanguine et tumescentes venae. Ex αϊ- μα, sanguis, φλέ•ψ, vena, et στάσις, statio. α'ιματόφυξτος, n, ό χα) tj, sanguine permix- tus, sanguinolentus. Ex αϊμα, et φΟξω. αίματοχάξνις, ίος, ο χα) ή, sanguine gau- dens, sanguinarius. Ex αϊμα, et χαίξω, gaudeo. αίματόω, ω, f. uffu, cruento, cruore seu sanguine inficio, sanguinolentum reddo; (2) interficio; (3) in sanguinem verto. K«; too άχόντια ϊδίίχνυί. μϊν a, χατίθνχί Sc γμχτωμίνχ Όπου, ωιτο τον πάππον ο-^ί'σθαι, Xen. Cyr. 1, 17. Ab αϊμα. α'ιματωΰ'/ις, ίος, ό χα) νι, sanguinolentus, sanguineus, cruentus. Ab eod. αίματω-χος, 5, ό, sanguineus adspectum habens. Ex αϊμα, et «ψ, oculus. αΐμάτωσις, ιως, ή, quasi sanguificatio. Ab α'ιμ,ατόω. α'ιμιυτίις, », β, salgamarius. Ab αϊμα• αιμνιτότΥ,ς, n, ό, sanguinis potor. Ex<*^t«, et %Ότγ,ς, potatoi; s. potor. C Π ) α1μγ,ςος, a, ov, idem quod αΙματΥ,ξός• α'ιμνιον,ν, το, vas, quo excipitur sanguis. Ab αϊμα. «Ιμοζ&φΥ,ς, ίος, Ό χα) ή, sanguine tinctus, cruentus. Ex a^st, et βαφή, tinctura. α'ιμοζόξος, n, 6 χα) ή, sanguivorus. Ex αϊμα, et βοξά, pabulum, cibus. α,ίμόδί'ίος, n, ο χα) ή, sanguinem sitiens, R. f Ex αϊμα, et Ι',^,ος, sitis. α'ιμοΖόχος, α, ό χα) ή, sanguinem recipens. Ex otT^ej» et Ιίχομαι, reczpio. αίμόίωξον, is, το, genus herbae. α'ιμόκίζχνον, ν, το, quidquid in sanguinis profluvio inducit χίοχνον, Hipp. Ex βίΓ- ux, et χίζχνος. αιμομίχτΥΐς, a, e, qui suo sanguine miscc- tur ; (2) incestus, incestuosus. Ex αϊμα, et μιχτος, mistus. σ'ίμονα, acc. sing, per Aphcsresin pro hxr μονά, ab α'ίμων pro }>α'ιμων, sciens. α\μοπ'οτγ,ς, a. i, sanguinarius, sanguinarius serpens, Gl. V. idem quod α'ιματοπ'οτ'κ. αΐμοπτυϊχος, υ), ov, sanguinem exspuens. Ex αϊμα, et πτύω, exspuo. αϊμοξίω, idem quod χίμορροίω. Man. αιμορραγία, ω, f. ήσω, sanguinem eiFundo, vel emittO. Ex αϊμα, et ργ,γνυμι. χΊμορρχγτ,ς, ίος, β χχ) '-i> sanguinis erup- tione oppressus, sanguinem stillans, Soph. Phil. 825. αιμορραγία, χς, 'h, sanguinis eruptio. αιμορραγικός, y„ ov, idem quod χ'ιμορρχ- γίΐς. αΊμόρραντος, u, ό χα) Ϋι, sanguine consper- sus. Ex αϊμα, et ρχντος, adspersus. aluoppoioj, et α'ιμοξίω, ω, f. χσω, sanguinis prcfluvio laboro. Τυνη α'ιμορροΐίσα, Mat. 9,20. Ex αϊμα, et poo;,'fluzus. αίμορροία, ας, »j, fluxus sanguinis, sanguinis pro'fiuvium. αΐμορρόϊς, ί'δος, *ι, haemorrhois, sanguinis fluxus, sc. per venas ani ; (2) genus quoddam serpentum. α'ι^μορροίχος, η, ov, idem quod αϊ μόρρίος, conir. α'ιμίρρας, a, e xa) i\, pro- iluvio sanguinis laborans ; (2) ή femina menstruum patiens. Ex αϊμα, et ρίω• α'ιμορροώ^Υΐς, ίς, idem. χΐμορρυγχία, χς, ή, rostri cruentatio. Ex αϊμα, et ρύγχος, rostrum, χ'ι μοξ υγχία, ας, ή, idem et ex iisd. αϊμος, u, ό, locus arboribus densus, dumu.-\ Ab χϊμχ. ^ . αιμοσταγές, Ις, sanguine stillans. Ab αϊ- μα, et στάζω, stillo. αΐμόσταγμχ, τος, το, stillatio sanguinis. χ'ιμοφόζος, α, ό χχ) νι, sanguinem metuens ; (2) metuens sanguinis missionem. Ex. χϊμχ, et φόζος, metus. αίμοφόςυχτο;,^*, ό χαιΫι, sanguine inquina- tus. Ex αϊμ,χ, et φοξίιστω, polluo. ^ αίμ,όφυξτος, u, ό χχ) ή, idem quod χίματό- φυξτος. ΛιμοχαξΥ,ς, ίος, ό χα) Ϋι, idem quod α'ιμχτο.- χχζΥ,ς. -, ν , χιμοχξοος, contr. χιμοχξνς, ν, ο χαι υ„ san- guineo colore infectus. Ex χϊμχ, et χξόχ. χιμόω, idem quod χΊμχτόω, Hes. χ'ιμΰλα,αάυ. blande, &c. Hes. Aba'^oXo;. ασυλία, ας, Ϋι, festivitas, lepor Ab eod. αίμυλιος, n, b χα) Ϋι, idem quod χίμυλος. χ'ιμίιλλο), decipio. Ab χΐμύλος. χ'ιμυλομΫιτ'/ις, ν, ό, blanditiarum auctor, Horn. M. ΑΊΜΫΆ02, a, b χα) Ϋ,, blandus, festivus, lepidus, affabilis; (2) illiciens, blandi- tiis decipiens. χ'ιμωΐίω, Si, i. Ϋ]σω, dentibus stupeo, lie- besco, sc. ex acidis aut acerbis cibis, Em. . (2) dentium dolore adficior; (3) obsupeo. Ex χϊμχ, et β'δ»ί, dens. χιμ,ώ^Υΐς, ίος, b χχ) Ϋι, sanguine suffusus, aut mistus; (2)^ sanguineus, sanguine praeditus. Ab χϊμχ. χ'ιμωΐίχ, χς, ϋ,, dentium dolor, stupor. Ex χϊμχ, et β'δέί, dens, χιμωΐιχσμος, 5, e, idemet ex iisdem. χιμω&ιάω, idem quod χ'ιμωΐίω. χιμων, όνος, b χα) Ϋ>, U- 5, 49. peritus, gna- rus, Hes. (2) cruentus. Vol pro δαίμων, peritus, vel ab dsT^.», sanguis, α'ιμωτος, 5, b χα) Ϋι, idem quod χΊματωτός- alvx, infeliciter, graviter, malo fato, 1/. 1, 414 • xivx), graves, nom. pi. f. g. ab αίνος, Ϋι, όν. α'ιν&είτΥΐς, n, b, cujus virtus gravis est et perniciosa, II. 16, 31. Ex χΐνος, infelix, et άξίτΫ,, virtus. AIN ΑΙΟ A IP Ain/i*, Ion . ab Ai> i/«r, Poer. pro Aiyias, 1L 5, 534. iriru-n, contr. pro alvh-n, ab */\iai, laudo. αϊνίσία, ας, %, consilium, cohortatio, in- stinctus. Ab α'ίνισις. Unde αΊνίσϊμος, α, e hoc.) i, laudabilis, laude dig- nus. αΐνίσις, tus, y, laudatio ; laus, Gl. V. (2) adsensus. Ab αΐνίω, laudo. αΊνίτν,ς, χ, i, laudator. αΐνίτος, s. e, laudabilis, laude dignus. etiviv, ω, f. re-aj. vel iVaj, laudo ; 0£) appro- bo, comprobo ; (3) adsentior ; (4) renuo, recuso. ΑΊνίω σι προθυμίας' σοι, assen- tior. ΑΙνοίν,ς γάξ αν τά rjcrh' ΐπγ/, Soph. Aj. 526. 'Αλλ' fivir' avhe) !τάντ«, Eur. Med. 1160. "Α h γ,,νίσάς μοι Ριξιάς Ίμγ.ς 3-ιγών, ταΰτά μοι πράζον, promisisti, Soph. Phil. 1388. Ab αΤνος. α'ίνγ,, γ,ς, r), laus. Ab αΤνος. αίνγβίστος, s. αΊνόθιστος, «ν, precibus non facile placandus, Hes. Ex mho;, et S-ie- σομαι, colo. aiv*}α'ί>ιγμ.α. α'ινιγματωίως, adv. aenigmatice, per aenig- mata. α'ινιγμος, a, e, idem quod αίνιγμα* alviZouai, f ίσ -iuxi, laudo, admiror ; II. 13, 374. (2) obscure signifieo. Ab etftes- κ'ινιχτΥ,ξΐβς, χ, ό χ) r r aenigmaticus, obscure diCtUS. Ab αΊνίξομαι. αΊνιχτΥ,ξίως, adv. aen'igniatice, obscure. αΐνιχτός, y„ ov, senigmaticus, obscurus. Ab αΊνίσσομχι, vel αίνίττομχι, £ ίξομαι, ob- scure signifieo, occiilte, s. aenigmatice innuo ; (2) alludu ad aliquid etiam sensu reprehendendi et irridendi, Ϋ,νίξατο ά%α ό "2,ιμωνί^γ,ς ποίΥ,τιχως το Ζιχαίον e (iyj, Plat, de Rep. 1. Ab αίνος, oratio ob- scum. βύνοζάχχίυτος, χ, ο χα) r>, graviter bacch. ans; (2) horribili furore percitus. Ex αίνος, gravis, et βαχχίύω, bacchor. αινοζίας, Ion. α'ινοζίγ,ς, χ, ό, immani robore et vi praeditus ; (2) fortis, strenuus. Ex etlvi;, et βία. tthoy&uAs* ». β χα) ή, infeliei, item incesto matrimonio junctus ; (21 adulter, furti- vis amoribus deditus. Ex ahos, infrfix, et γάμος, nuptiee. αινογίνίθ?.οΐ, ev, in nativitate miser, Man. αϊνογίναος, », ο χα) ■/■„ terribiles malas ha- bensj (2) terribilis, sasvus. Ex altos, terribilis, et γίναον, mentum. ahotOTiiea, ας, r„ dirorum malorum da- trix. Ex αίνος, horribilis, et Ss'te/**, da- trix. αϊνόθίν, adv. a re gravi ; U. 7, 97. Ab a/- αινόθξνπτος, a, ό χα) fit quern male decent deliciae ; (2) perdite delicatus, valde mol- lis, luxu diffluens. Ex αίνος, et 3-garr*- μαι. αϊνολαμτΥ,ς, \ς, terribiliter fulgens. αϊνόλίατξος, ν, et α'ινολίχϊ,ς, Ις, ο χα) η, idem quod αΐνίγαμος. αϊνολίτης, α, ό, horrendum in modum per- ditus ; (2} grave exitium inferens. Ex αίνος, horril/ilii, et ίλλνμι. perdo. aho' /.ίων, οντος, ό. sarvus ac formidabilis leo. Ex α'ινος, horribilis, et λίων, leo. αΊνόκοχος, u, 6, horrendus ac saevus lupus. Ex αίνος, et λΟχις. lupus. αΙνομανΥ,ς- Ίος, Ό χα.) r„ gravi et immani fu- rore percitus. Ex αίνος, et μαίνομαι. αΐνόμοξος, n, ό χα) ■>„ infelix, miserandus, gravi cum fortuna conflictans. Ex αί- νος, gravis, et μόξος, /atmn, infortunium. αινοπαθϊς, ίος, ό χα) r„ gravia patiens. Ex αίνος, gravis, et πάσχω, patior. Αίνκτΰξΐς, exitiosus Paris, Eur. Hee, 945. *ι>«τ&τνΐζ, ίξος, parens infelix. αϊνθ!τί?.ωξί;, u, ό χα) r,, valde moiiStroSUS, immanis. Ex αίνος, et πίκωξος. «}νοπλ'>,ξ, ΐ,γος, Ό λ, η, graviter percutiens. Ex αίνος, et πλήττω, percutio. αινότοτμος, ον, infelix, sasvi fati homo. AMINOS, m ό, apologus, fabula; (2) pro- verbium, item dictum quodllbet ; (3) adsensio ; (4) laus, oratio laudatoria, collaudatio. ΑΊΝΟ Σ, y„ ov, gravis ; (2) horribilis. hor- rendus, terribilis; (3) malus, infelix j ^4; vehemens. αΐνότν,ς, ν,τος, τ,, gravitas. Ab αϊνός. αϊνοτόχΐια, ας. sf, quae male peperit, mater infelix, Mosch. Id. 4-, 27. Ab «/voj, et t'ixtoj. αΐνοτόχος. u, -h, cum gravi dolore pariens, vel infeliciter, h. e. malos, vel infelices liberos pariens. Ex iisd. αινοτύξαννος, a, β, gravis, horrendus tyran- nus, Steph. αϊνούνταν, gen. plur. part. pra?s•. act. contr. pro αΊνίόντων, a verbo ahiu, laudo. A'lN-fMAI, capio, aufero j II. 4, 531. Hesiod. 'Act. 41. αΐνως, adv. graviter; (2) horrende; (3) valde. A'lS, αΊγος, r„ vel Ό, capra, caper; (2) signum' coeleste. ail•,, ίχος, -> t . motus violentus, impetus fluc- tus. Ab αίσσο), ruo. ά'ί'ξας, nom. s. part. a. 1. act. verbi αΐσσω- αΐξ'ιν, caprzs, dat. plur. cum ν ιφίλχ. ab ai&untis, ίως, β, caprarum emptor, Suid. Ex a/|, et άινίομαι, emo. άΐοιο-α, audienst part. Dor. pro atutra, ab άϊαι. αιολάω, ω, vagor, erro. Ab αΐόλος, varius. αίολίω, u, f! ν,σω, vario, variego ; (2) verto, volvo. Ab αΐόλος. Αίολος, Poet, pro Αΐολ)ς, tio;, i, JEelia. αΐολίας, n, i, nomen piscis, coracinus, Ath. AloXiha, AZoliam, ace. sing, ab Α/βλ/?. αίολίζω,- f. ίσω. vario, variego ; (2J versute ago ; (3) jEoIum more loquor. Ab eod. αΙόλλΛ). idem quod αϊολάα. "Or οα,ςακις αιόλλονται, mutant colorem, Bedod. Άο-τ'. 399. αΊολόξαλος, u, Ό ■% r„ varius et versutus in consiliis. Ex αιό?.ος, et βουλή, consi- lium. α'ίολοΖζ,όντΥ,ς, Dor. αίολοζεόντας, qui velo- cia tonitura excitat, R. Ex αΐόλος, et βξοντή- αίολόΰϋξος, n, β χα) r s , versicolorem cervi- cem habens. Ab αΐόλος, et fe*g$, cervix, α'ιολόΐιζμ,ος, n, Ό χ, r,, variam habens cutem s. pellem. ^ Ex αίολος, et Ζίζμα. ΐίολόΰιχτος, ό κ. ν„ Epith. sohs. Εχ«/βλβί, et Vixoi.jacio. αΊολόΰωοαν, α, το, donum varium, ex varus rebus constans. Ao. αίολόίωξος, α, ό χ) ί, varia donans. ΈχαΊό• λος, et Ιωξον, donum. α'ιολοθώξηξ, ν,χος, ο χ\ i, vario thorace in- dutus. Ex αΊόλοςΧ et Β-ώξ.αξ, thorax. αϊολομν-,τ'/;ς, u, β, Dor. α'ιολοΐίϊτας, varius consiliis, astutus. Ex αιόλος, et μτΐτις, consilium, αίολομϊίτις, ή, callida. α'ιολομϊτξ^, α, ό, qui mitram varie orna- tam gerit, mitram variegatam habens, II. 5, 707. Ex αΊόλος, et μίτςα. mitra. α'ιολόμοξφος, u, ο χα) r„ multiformis. Ex αΊόλος, et μοξφ^, forma, α'ιολόνατος, v. ό κ] h, variegatum tergum habens. Ex αΊόλος, et νωτον, tergum. αΊολοτάλν,ς, ου, Ό, variis luctse generibus versatus, Man. Ex αΊόλος, et πάλ•*. αΊολόπωλος, «, ό χα) r h, velocem equum ha- bens vel maculosum ; (2] bene equitans, II. 3, 185. Ex αΊόλος, et πώλος, pullus equinus. Α'ΙΟ'ΛΟΣ, η, ev, varius, variegatus; (2) multiplex, hnplicitus ; (3) velox; (4) Subst. species scari piscis. Α'ίολος, n, b, ^olus, Deus ventorum. αΊολοσχόπος, ov, varie speculans, Na%. αΊολόο-τομος, χ, ό κ, r h, habens os varium ; (2) ambiguus, obscurus, perplexa lo- quens. Ex αΊόλος, et ο-τόμ,α, os. αΊολόφΐ,λος, ev, diversi generis, s. ex alia tri- bu, Opp. Α φΰλον. αΊολόφωνος, α, ό χ. ή, varie sonans, variam vocem edens. "Ex αΊόλος, et φωνν,. vox. αΊολοχαίτνς, n, Ό, varium capillum habens. Ex αΊόλος, et χαίτχ, capiUus, coma, aiov, 'mp. ind. act. Ion. pro iji'ev, ab α'ίω. ( 18 ) Α'ΙΟΝΑΏ, ω, f. ί,σω, adspergo, perfundo, irrigo. Έλαίω aiovar, Gal. Hinc αΊόν%μα, τος, το, humectatio, adspersio, ir- rigatio, Dio Cass. 55, 17. αΊόνψις, ίως, r : , perfusio. Ab αΊονάω. aWiiav, acc. sing. f. g. ab αΐτΰς. αΊπιινός, •>„ ov. excelsus, in edito loco posi- tus, R. 2, 573. Ab ahl ; , altus. αϊτίξ, adv. ubi, Dor. pro r t ~te. αίπν,ας, ν^σ-σα. r,sv, altus. Ab αιπυς• αΐπολίω, ω, f. %σω. sum pastor caprarum ; (2) versor inter capras. A< hi τ/ λγ,ς μ* χα) αυτόν αμ αΊπολίοντα ΰιΰάξ,αι, Theoc. Id. 8, 85. Ab αϊξ, capra, et πολίω, ver- sor. αΊπολιζος, *i, ov, caprariis usitatus, utihs ; (2) pastoritias vita? deditus. Ab αΊπόλος. αΊπόλιον, ft, τό. grex caprarum. Ab eod. αΊπόλος, a, h, caprarius, pastor caprarum, II. 2, 474. Ex all, capra, et πολίω. afire?, ίος, τβ, altitudo, celsitas ; ;2) cacu- men montis ; (3) labor. Ab αίπυς, altus. αϊτός, r„ ov, altus. Ab α!πυς• άΐπτω, valde noceo. Ab a int. et littuy noceo. α'ιτύϊμητος, ν, ο χα) r,, alte StrUCtUS. Ex αίτυς, et ΰομίω. cedifico, exstruo. αΊπύχίξως. ω. ό κ. ή, cornuaalta gerens. Ex αίπυς, et χίξας, cornu. αΊ'τυμ.Ϋ,τν,ς, α, ό, consilia alta capiens, alta appetens ; (2) prudens, caihdus ; (3) grandiloquus. Ex αίπυς, et μϊτκ, con- silium, αΐπΰνωτος, ν, ό χα) %. altus, excelsus. Ε- pith urbis in alti montis dorso sita». Ex αιτυς, et νωτον, tergum. α1πυπλ&ν>.ς, ϊς• in summo errans, Man. Ex ahl•;, et πλάνν,ς. ΑΊΠΥ' 2, ε7«, u, altus, excelsus, in alto ptfsitu?, II. 2, 538. (2) gravis; (3) in- gens ; (4) difiicilis. αΊτίτιος, ία, ιον, altus. Ab αίπυς• A 5 "! PA, ας, r„ malleus ; (2) securis ; (3) lo- lium, graminis genus, Angl. Darnel. α'ίξας, nom. s. a. 1 part. act. ab eug«. ciiia, capiebat, 3. sing. imp. ind act Ion. pro yen, a ve*rbo αΐξίω, capio. αΐξίθίώτι, capti sint, Ion. pro αΐξίθωσι, ab eodem. αΐξίϋν, captus est, S. sing. a. 1. hid. pass. Ion. pro faith,. αΐξίθίσομαΐ.' capiar, f. 1. ind. pass. αΙξίθ'/ί~ι, capiaris, 2. sing. a. 1. imperat, pass. αΙξίΤ. 3. s. praes. ind. act. contr. pro at/jstu αί'ξίία-βα;, contr. pro αίξί'ΰ-θχι, a verbo eod. αίςιο-ιαζχίω, ω, f. ν,σω, sum auctor secta?. Ab αϊξίο-ιάξχν,ς, α, ό, secta? auctor ac caput. Ex οίΊξίο-α, et άξχος, princeps. αίξίο-ίαξχος, α, ό, idem et ex iisd. αίξίο-ιμαχος, u, ο χα) r„ haereseos, s. sectas propugnator, qui pro secta pugnat ; (2) qui sectas impugnat. Ex άί^σις , et μά- χομαι, pugno. αΐξίο-ΐμος, α, ό χα) ί, qui capi potest, cap» aptus. Ab αΐξ'.ο-ις, ίως, 'h, expugnatio ,• (2) optio, elec- tio ; (3) conditio ; (4) animus, voluntas, propositum.; (5) secta, dogma ; (6) in- stitutum, vitaj ratio. Ab αΐξίω, capio, eligo. αΐξίο-ιώτ'/,ς, a, i, hsreticus. Ab eod. αΐξίσιωτις, ιΰος, %, haeretica. Ab αΙςίοΊωπ-,ς. αΐξίτίος, ία, ίον, ehgendus. Ab αΐξίτός. αΊοίτΥ,ς, ν. β, elector. Ab αίςίω. αίξίτιίΤ, eliget, 3. sing. f. 1. ind. act. Att. pro αΐξίτίτίΐ, a verbo seq. αΐξίτίζω^ΐ. ίσω, eligo, deligo, optabiledu- co, amplector; (2; sectae ha?reticorum adhaereo; (3) amo, Ν. Τ. 'Εξίλίξατβ Κύζιος ty,v Ί,ιων. ηξίτίσατο αίτν,ν, PsaL 132, 13. Ab αϊξίσις. αΐξίτις, ι$ος, ή. electrix. Ab αΐξίτζί• αΊξίτιστΥ,ς, S, ό, qui sectam ahquam susce- pit ; (2) sectator, etiam in politicis. Ab αΐξίτίζω. αΐξΐτός, aj, ov, ehgendus pra? aliis, optabihs, expetendus ; (2) electus, delectus, crea- tUS ; αΐξίτώτίοον, potius. Ab αΐξίω• α'ίξίυ, 2. s. pr. imp. med. Dor. pro a'i°u, ab α'ίξω Α'ΙΡΕ'Ω, Ζ, f. ίσω, capio, prehendo, cor- ripio, invado, occupo; '2; deturbo, e- verto ; (3) expugno, subigo ; (4) vinco, obtineo, teneo ; φ) convinco et damuo; (6) interficio, tollo ; (7) perdo ahquem. Et α14ομαι adhuc ; (8) capesso, ehgo ; (9) antepono, pluris facio ; (10) volo ; ΑΙΣ (11) ophior, censeo; (12) eectam aliquam consector; ^ργ,μίνοι, optati, Gl. V. p. pass, part. Άΐξίϊν ty,v άξχγ,ν, νόλιν' rviv ΐίχνιν, γξάφγ,ν, vincere judicio ; τ/ srotga τίνος " αΐξΐι αΰτον τα Ζγ,μόσια γξάμματα, reum peragunt; αΐξίΐσθαι υτνον, σιτον ΰντι πάντων τβ χαλον, πόλ'-μον πξο ιΊξνινΫ.ς, ζωΫ,ν &ανάτχ, malle ; iTt τγ,ν άρχΫ,ν, eli- gere ; αίξ<Μς αξχγ,ν. evectus ad. Τον Ιμον ίΤλον βίον πξοδοτον, prodiderunt, Soph. El. 209- ΤίόΗω της νίοδμγ,τν χόξγ,ς etieyj. Eur. Med. 623. ««V?» • ceperit, vel capiat, 3. sing, press, con- junct, act contr. ριοαϊβίτι, a verbo αΐξίω ούξ*ισιτΐίχγ.ς. to;, Ό χα) yj, murorum urbis expugnator. Ex αΐξίω, capio, et τΰχος, murus. α!ξγσω. capiam, f. 1. ind. act verbi αΐξίω. α'ιριχος, it, ov, loliaceus. Ab a\a, lohum. αίρϊνος, ivr„ ivov, idem et ab eod. αΐξό -rivov, u, to, cribrum, Etym. Ex α'ξω, tollo, et χίνβς, sordes. i'teos, », «5, miser, cui infeliciter nomen Iri mditum. Ex a notante xaxov, et ^Ιξος, Irus. αΊξίμ^α, contr. pro αΐξΐόιαθα, ab αΐξίω. ΑΊΡΩ, f. d°v. ρ γ,ξχα. tollo, attollo, sur- sum tollo, eveho ; l 2) augeo, amplifico ; (3) capio, sumo ; (4 1 tollo e medio, in- terficio, subverto ; (5) proficiscor, abeo ; sic et α'ίξομοίΐ, med. (6 erigo; (7'porto, gesto; ^8) suscipio, aggredior ; (9) fero. . reporto ; (10) occido. A'Ipuv φοοτίον fari των ωμών• χλίος, S. δόξαν, &άξσος" ναυν, solvere ; ίίγκον, superbire ; τξατίζας. ap- ponere; χΰξας. supplicis ritu extendere; α'ίξίσθκι όίχας ταξα των φονίυσάντοιν, φν- γγ,ν, μισθον, πόλιμον, κίνδυνον' άξθύς tit ν\>ος, ran ίΚτίσι. κΐξώοΎ,ί. toe, Ό γ* ή, lolio plenus, sive lolio permixtus, loliaceus. Ab αΤξχ, loliam. ΆΊς. ώος, ό. orcus, Pluto, II. 1, 3. (2) im- becillis; (8) invisibilis, qui non videtur. Vel pro ΰ.ΐ2γ,ς, vel ex a priv. et IV, vir- tus. Vel ex a. priv. et ι'ίΒω, video. «Ts, dat. pi f. g. art. postpos. ab ος, qui. A^IZA, us, 17, Parca, fati prases; (2) fa turn ; (3) sors ; (4) pars, portio ; (5) in- sania ; (6) aevum, vita, II. 1, 416. Servit etiam periphrasi. ut, 'ήματος αΤσα, dies, Apoll. Rhod. 4, 961. 'άπίίος αΐσα, spes, Od. 19. 84. A"I2AK02, u, 6, ramus lauri vel myrti, Hes. Etym. ΑΊ2ΑΆΩΝ. ό, ssalo, accipitris species. ιΐσιϋμχι, canam. 1. sing. f. 1. ind. med. Dor^ pro άσουμαι, et hoc pro ασομαι, ab α.%ω Α'ΙΧΘΑ'ΝΟΜΑΙ, f. αϊσθήσομαι, sentio, propHe sensu corporis ; (2) audio ; (3) sentio sensu quolibet ; (4) mente perci- pio, intelligo, cognosco ; (5) scio ; γ,σθό- μην, sensi, a. 2. γσβγ,μαι, sensi, p. pass. Αισίΐάνίσθαι ^υχΐ,ς. ΧξχυγΫ,ς, φωνής• τγ axor,' τον ψόφον, φωνΫ,ν, πίξι τίνος. Πβλ- λά? μ\ν B -ξγ,νων ωδας, toWcls Ss ά.ντγ,ξίις $ο-θον. Soph. Εί. 88. Έτύ t^os a.v'Seos 'νχήίτ Ϋ,ΙιχΥΐμίνΥ,ν, laedi, Eurip. Med. 26. »Υο•θγ : μΜ, cltos, το, sensio, ipse sentiendi actus. Ab α.]οτθά.νομΜ(. ttio-UY.o-is, ίως, *j. sensus ; (2) sensio, sen- tiendi actio vel passio ; (3^ cognitio, no- titia, intelligentia. Ab eod. uio -θγιτγ,ξΐον. if, το, sentiendi instrumentum; (2) domicilium sensus ; (3) intelligendi et judicandi facultas, Gl V. ot,ltrQY,rr,ptos, sensificus. Ab etio-9r,TO;. etio-eijTixos, y„ ov, sentiendi vim habens, sensu praeditus; (2) qui sentiri potest, qui in sensus cadit. Ab eod. κ'ο•θγ,τικως, adv. sensibiliter, ut sentias. <χ.1σθγ,τοί, 'h> ov, sensibilis, qui sensu percipi potest. Ab οΰο-θάνομκι. alo-fl^ToJs, adv. sensibiliter, ita ut sensu percipiatur. Ab «iV^re?. αισθοιντο, 3. pi. a. 2. opt. med. v. otio -θά- νομα.1- clto-L•, audio ; (9.) e^spiro. Aura? ό S-y- μον uh(k χα) Ϋ,;νγίν, II. 20, 403. Ab ec'loj, audio, vel α,ω,βο. uio-l&v, gen. pi. Dor. pro οϋούων, ab ousiot, fem ab ct'lriosifaustus. ui,. regia potestas per elec- tionem alicui data. Ab alo -υμνΫ,τγ,ς. α1ο-νμνγ)τγ,ξ, Υ,ξος, ό, certaminis praeses et curator; (2) rex._ Ab α'ισυμνάω. αισυμνΫ,τΥ,ς, ου, ο, idem et ab eod. Od. 8, αίσυμννιτις, ιο~ος, n, regina. α'ίνχίοΊ, dat. plur. ab αΐο-χος, ιος. α'ίσχισις, ιος, i\, dedecoratio. Ab α\σχίω, ω, f. ί/τω, dedecoro, infamo. Ab aio -χος, turpitude. α'ίτχιστος, νι, ov, turpissimus ; α\σχίων, tur- pior. Ab αισχρός- ^"12X02, ιος. τό, turpitudo, fceditas, de- formitas ; (2) probrum, dedecus, infa- mia. αισχξχνίξάποΰα, famosa mancipia, Gl. V. Ex αΐσχξός et άνίξάποΐον, mancipium. α'ισχξίόμυθος, ov, idem quod α'ισχξίορρΫ,μων, vid αισχ^ορόΫ,μοιν, Man. αίσχξίόφΥ,μος, ov, turpis iamaj. Ex αΐσχ.ξος, et φίμη. α'ισχξν,μων, όνος, ό ^ Ϋι, turpis. Ab α'σχξός. αίσχξόζ.ος, ov, turpiter vivens, Sibyl, αίσχξογίλως, ωτος, Ό, turpiter ridiculus, α'σχξοΰιΰά.χτΥς, n, ό, turpium magister, id. α,Ισχξοίτίω, turpia loquor, Steph. αίσχροίτ',,ς. ίος. ό χ. Ϋι, qui turpia loquitur. Ex αισχξος, turpis, et \-χος, verbutn. αισχξοίξγίω, ω, turpiter ago. Ex αισχρός, et ίξγον. opus, αισχξύχ'ξΰίιχ, et αίσχζοχιςϊίία, ας, ϋ„ turpis quEestus studium. Ex αίσχξος, et κίςίος, lucrum, αίσχξοχίξίίω, ω, f. Ϋ,σω, turpiter lucrum fa- cio. α'ισχΡοχίξΖΫ.ς, ίος, ο χα) υ), deditus turpi lu- cro, turpis lucri cupidus. Gl. V. turpi- lucris. αίσχξοχ'.ξΐ^, adv. cum turpi lucro, fa- ciendo turpe lucrum, turpiter adsectato lucro, studio turpis lucri. α'ισχξβλογίω, ω, f. Ϋ,σαι, foeda loquor. αίσχρολογί», ας, ϋ„ turpiloquium, turpi. AIT tudo verborum, sermo turpis et obscos- nus ; 12) maledicentia fceda, exprobratio rerum foedarura, Em. a\ffxpo\iyos, ου, ο Y t Ϋι, turpiloquus, turpia loquens, obsccenus. Ex αΐσχξος, et λβ- γος. αισχξόμΥ,τις, turpia consilia capiens, ad foeda consilia descendens. αίσχξομ,ϋΰίω, fceda s. turpia loquor. α'ισχξό-Ύίτλος, ov, turpiter vestitus, Diosc. Α τέίτλβν. α'ισχξοτοιίω, ω, f. Ϋ,σω, turpia (imprimis in venere) facio. Ex αίσχοΐς. et τοάω. χίσχροτοίί'χ, ας, ϋι, foeda actio, turpe et fla- gitiosum facinus. Ab αΊσχξοτοιος, ου, Ό χα) ή, turpia perpetrans ; (2) fcedus ; (3) fellator, Mart, obsccenus. χΐσχζοτξαγίω, ω, f. Ϋ,σω. turpia ago. Ex α'ισχξος, et ττξάττω. Hinc αίσχροτοαγία, ας, Ϋ\, turpis actio. αίσχξοτξόσωτος, ό χα) Ϋι, fcedus ore, vultu, facie. α!σχξορρ\ΐΜ>σύν/ι, νις, Ϋι, turpiloquium, fceda et turpis oratio. Ab χ'ισχξ',ρρΫ,μων, όνος, ό >% Ϋι, turpiloquus, fceda loquens. Ex αΐσχξος, et ρΫ,μα, verbum. αισχρός, a. ov, turpis, fcedus, aeformis; (2) iiihonestus, probrosus. Compar. αίσχρ•»• τiξ0s. et αίσχίων. Superlat. α\σχΡΟτατος% et αίσχιστος, turpissimus, fceaissimus. Αισχών φαίνίσθαι, turpe visu. Ab «Γβ-χβί• α'ισγξότγις, γ\τος, Ϋι, turpitudo, fceditas, ob- se'eenitas, dedecus. Ab αίσχξ'ος, turpis. α'ισχξουξγίω, ω, f. Ϋ,σω, fcede et turpiter ago. αίσχξουξγία, ας, Ϋ,, foedum facinus. Ab αϊσχξουξγος. οΰ, ό χα) Ϋι. fceda patrans. Ex αισχρός, et ίξγον. Opus. αίσχξως, adv. turpiter, fcede. Ab αΐσχξός. αίσχυνίμίν, prass. inf. act. Ion. pro αίσχΰ• νιιν. αΊσχυνίο, fac te pudeat, 2. sing, imperat. pass. Ion. pro α'ισχύνίσο, ab α.\σχΰνω- a'iu -χθνγ,, ϋι;, ϋ„ pudor, verecundia ; (2) ig- nominia, dedecus ; (3) pudenda. Ab alt- χος, pudor. α\σχυ<.9ύ•/\ν, 1. sing. aor. 1. opt. pass. αΊσχυνΰΫ,μιν, aor. 1. inf. pass. Ion. pro al- σχυνβΫιναι. Ab α'ισχύνομαι, pudet me, pudefio,verccundor, 67. V. ήσχύνθγι, pudefactus, veiitus est, a. 1. Α'ισχύνομχι γξάφίιν, γξάφων, volt αισχξοίς' rij αιτία, ob culpam ; Ssr/ tm, iv τοις ϊξγοι'ς' τον ®ών, revereor. αίσχυνομινως, adv. reverenter, Suid. αίσχυντίον, verecundandum est Ab al• σχύνω• αΙσχυντΥ,λία, ας, ϋ„ verecundia. Ab αίσχυντν,λος . ϋ„ ov, verecundus, pudens, pu- dicus. Ab αίσχύν/ι- pudor. αίσχυντΫ,ξ, ν,ξος, ό, fceda s. turpia perpe- trans, ut adulter, &c. αισχυντΥ,ξος, ξά, gey, verecundus. Ab al- σχύνω- αΐσχυντία, ας, Ϋι, pudor, verecundia. Ab αίσχυντος , ii, ov, pudendus. Ab αισχύνη* pudor. αίσχϋνω, f. νω, pudefacio, pudorem incutio; (2) infamo, dedecore adticio, // 6, 209. (3) vitium ofFero, stupro. Hinc αίσχίνομαι, pudefio, me pudet, revereor. Αίσχυνιι» πξόσωτον, γίνος, ίΰνΫ,ν• Αΐσχύνομχι τάς Ιμαντοΰ ξυμφoξaς,^Aristopk. Plut. 773. Αισχύνομαί τοι ταις πξότίξον αμαξτίαις Id. Eq 1351. Ab αίσχος, pudor. αίτας. Dor. pro ά'ίτΥ,ς. α'ίτί, sive, vel ; Dor. pro sirs. α'ίτα, 2. sing praas. imperat. act α\τίΰ, pete, 2. s. pr. imp. med. Dor. et JEol. pro αίτου. αίτίνμϊνος, praes. part. med. Dor. pro al• τουμίνος, ab ΑΊΤΕ'Ω, ω, f. Ϋ,σω, peto, postulo, posco. αιτούμαι, m. peto utendum, mutuum ; (2) postulo. Α'ιτίίν τους^ Β-αυς^ ταγαθχ, τούτο ταξα σου, Ά-υγατίξα πξος^ γάμον' α'ιτω λαζίίν, σϊ τΫ,ν γνώμγ,ν '- αιτίισϋχι Si• χαια, άγαϋα τχξα. των &ίων- ΑίτΫ,σοτ μαι hi σ ου μχχξον γίξας λαζίΊν, Soph. αίτΥ,μα, ατός. τ», petitio ; (2) postulatum, quod petitur. Ab α'ιτίω. α'ί-ν,μι, idem quod α'ιτίω. α'ίτ/ις, u, i, mendicus. Ab αιτίω. αίτΥ,ς, ου, ό, socius, qui amatur hbidinose • Ab αω,βο. αιτγς, petas, 2. sing, przes. conjunct, act contr. pro αιτίας, a verbo α'ιτίω, peto. α'ιτνισαι, petere, s'cu petivisse, aor. 1. iutin. act. B2 ΑΙΧ Α ΚΑ Α ΚΑ αίτησις, ίως, η, petitio, postulatio. αιτητης, 5, b, petitor, postulator, ap. Suid, ulrvriaas, r„ ov, qui amat petere. αίτητος, η, ov, petendus, qui peti debet, vel potest. Ab αίτίω, peio. ΑΓΤΓΑ, ας, η, caussa, ratio, occasio; (2) culpa, crimen ; (3) accusatio ; (4) con- troversia, lis ; (5) petitio. Alia pra?te- rea significat cum certis verbis junctum, quee simpliciter verbo tribui non pos- sunt. α\τιάζω,ϊ. άσοι, accuso, culpo. Ab αιτία. αιτίάμχ, ατός, re, criminatio, accusatio : est'et id. quod αιτία, crimen, Hes. Ab αιηάομαι, ωμαι, f. άσομαι, caussam attri- buo, adsigno, imputo, acceptum fero, caussor, Gl. V. II 10, 220. α'ιτιωμαι, criminor, accuso, culpo, incuso. ΑΊτιασ- θαι τινά ϋζξίως, ίχντόν σνμ,νίζηχότων, αυ- τόν της κακίας- τους St -ίους, acceptum re- ferre ; αυτόν ιϊς υπιςν^ανίαν, de superbia. Τ/ ταύτα, του; Αάκοινας αϊτιώμίθα ; ac- cusamus, Arist. Ach. 519. Κούκ ouriS- μαι κιινον ώς τον; ιν τίλιι, Soph. Phil. 384. Ab αιτία,, caussa. αιτίχσις, (ως, ή, accusatio, querela, litis principium, Gl. V. conquestio, incusa- tio. Ab ethnetZa. αιτιάτίον, accusahdum est, caussa tribuen- da. Ab α'ιτιάομχι• αιτιατικός, η, ov, criminatorius, accusato- rius, accusativus ; αιτιατική, sc. πτώσις, accusativus casus, ap. Gramm. Ab eod. αιτιατικως, accusatorie; (2 1 in accusativo. αιτιατός, sj, ov, ex alio tanquam ex caussa procedens, effectus ; (2) qui pro caussa, s ratione adf'ertur. Ab αιτία, caussa. αιτίης, caussce, gen. sing. Ion. pro αιτίας. α,Ίτίζω, f ίσοι peto, mendico. Ab αίτίω. αιτιολογία, ώ, f- ησω, rationem, s. caus- sam rerido ; αιτιολογΰμαι, idem. αιτιολογία, ας, ί, caussa? redditio, demon- stratio. αιτιολογικός, η, ov, peritus reddendi ratio- nem ejus, quod versatur in qua?stione ; (2) sensualis, rationales, caussativus, ju- ridicialis, Ph. Ab αιτιολόγος, ου, b z.au η, qui caussam, s. ra- tionem reddit, qui sequitur rationem et utitur probationibus. Ex αιτία, caussa, et λόγος, sermo, vel λίγω, dico. αίτιον, α, το•, caussa, ratio ; (2) culpa, ac- cusatio ; (3) noxa. Ab αιτία. α'ίτιος, ία-, toy, qui in caussa est, culpandus, accusandus ; (2) auctor. Ab αιτία. αιτιώδης, ίος, b κα) τι, causalis, causa? vim habens, vel causam indicans ; (2) forma- lis, in sensu metaphysico. Ab eod. αΐτιωντο, 3. pi. pra?s. opt. med. contr. pro αϊτός, το, hospitium, it. lucus, Pind. Eust. α'ιτονντι, pctenti, dat. sing. part, prass. act. contr. pro αίτίοντι, a verbo, αίτίω, peto. αιτωμιν, 1. pi. praes. conjunct, contr. pro α'ιτίωμίν• αίφνης, adv. repente, subito. Ab άφνω, re- pente. αιφνϊδιον, adv. idem. Ab αίφνης• αιφνίδιος, ov, b και η, repentinus, improvi- sus, ex improviso adveniens. Ab eod. αιφνιδίως, adv. repente, statim, ex impro- viso. άίχθηναι, a. 1. inf. pass, verbi «iWw. αιχμάζω, f. άσω, vibro, jaculor; II. 4, 324. "Η και προς Άτξίΐδοίισιν ηχμασας χίξα, Soph. Aj. 97. (2) bellum gero, sus- cipio, Soph. Track. 355 Ab αΊχμη- αιχμαλωσία, ας, η, captivitas. Ex αιχμή, bellum, et άλωσις, captura. αιχμαλωτίΰω, f. ιυσω, captivum duco. A'tv- μαλωτιΰοντίς τα γυναικά,ξία, 2 Tim. 3, 6. Ab αιχμάλωτος• αιχμαλωτίζω, f. ίσω, captivum abduco, in servitutem abduco. Βλίπω δϊ 'ingot to- μο ν α'ιχμαλωτίζοντά μί τω νόμω της αμαρτίας, Rom. 7, 23. Αιχμαλωτισθη- β-.ονται ί'ις πάντα τα ϊθνη, Luc. 21, 24. Ab eod. αιχμχλωτϊκός, η, ov, captivus,JFwr. Ab eod. αϊχμαλωτίς, ίδος, ν,, captiva Ab eod. α'ιχμαλωτίο-θ' /jv. captivus abductus sum, a. I. ind. pass. Ion. pro γχμαλωτίο-θτιν. αίχμαλωτιο-τΥ,ς, S, i, captivator, Gl. V. qui captivos ducit. Ab αιχμαλωτίζω. αιχμάλωτος, ov, β j£ ή, bello captus, manu captus, captivus. Ex αίχμη, bellum, et «,λωτος, captus. α'ιχμάοΊτω, idem quod αίχμάζω• αάχμάτχ!, beildtQr, Dor. pro αΊχμνρης. ArXMH' , iJi» ii cuspis, mucro ; (2) hasta, lancea, hastile, spiculum, telumj (3) bellum arma ; (4) unguis, Em. αιχμές, ίντος, ό, belbcosus. αιχμητα, bellator, voc. sing, ab αΊχμητης. αΊχμ,ν,τάων, gen. plur. Mol. pro αιχμητων. αίχμτ,τΥιζίος, a, ov, bellicus. αϊχμητν,;, S, b, bellator, bellicosus ; II. 1, 150. Ab αίχμη. αιχμ,Ύΐτίς, ίίος, ■/), bellatrix, perita hastse. αίχμίον, », το, hastile, telum, hasta, Hes. I)im. ab αιχμή. α'ιχμόΰίτος, ov, b και ή, bello captus et vinctus. Ex αίχμ.->ι, et δέω, vincio. αιχμ,οφόξος, a, b κα) ή, hastam gerens, has- tatus ; (2) satelles. Ex αΙχμη. et φί £ω . ΑΠΨΑ• adv. statim, continuo, cito celeri- ter, IL 1. 303. αΐ-φνίξοκιλίνθος, ov, b κα) 'h, celeriter viam conficiens. Ex aT-^a, et κίλίνθος, via. αΊ-^'/ιξος, ea, pov, celer, velox. Ab αΐψα- ΆΓΩ, audio; II. 10, 160. (2) efflo; (-3) intelUgo, scio. Α'ΙίΓΝ, ωνος, β, ffivum, a?ternitas ; secu- lum, quasi au ων, Gl. V. (2) vita, tem- pus vitaB hominis, //. 4, 478. hominum memoria ; C3) improbi homines, Ν. T. (4) spina? medulla. άίοιν. littus, Dor. pro ηϊώ». αΊωνίζω. f. ίσω, asternum reddo ; (2) peren- no, duro perpetuo. Ab οίων. αιώνιος, ου, ο καί ή, et αιώνιος, ία ιον, a?ter- nus, sempiternus, perennis. Ab eod. αιωνίως, adv. a?terne, aaternum. α'ιωνοτόκος, ov, seculorum parens. Synes. Ab α'ιών, et τίκτω. αιωξα, ας, ή, exaltatio ; (2) gestatio, sc. lectus, sella, in qua gestatur ahquis, ut leniter agitetur corpus ; (3) vas pensile ; (4) suspendium ; (5) restis, quo quis ad suspendium utitur. αίωξίόμην, imperf. ind. pass. Ion. pro γ,ωξίό• μην• ΑΊΩΡΕ'Ω, ω, f. ηο-ω, in sublime attollo, sursum tollo, elevo, eveho ; (2) suspen- do ; et ad hagc αιωξονμαι, pendeo, spe suspensus sum; (3) rebus novis immi- neo. Αιωξων τι ντίξ της κίφαλης, αίω- ξίΤσβαι τι) ^νχγ Ιλτίο-ι' αιωξηθίίς νπϊξ μ,'.γάλων', magna aggressus. Hinc αιώξημα, ατός, το, elatio, elevatio, exal- tatio, subvectio ; (2) susppnsio ; (3) ges- tatio, agitatio corporis. "Via. αΙώξα. αιώξηο-ις, ίως, ή, idem et ab eod. αιωξητο, evectus erat, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ήώξητο, a verbo αΊωξίω. α'ιωξίζω, f. ίσω, gesto, Gl. V. αίωξίζίται, gestatur. Ab α'ιώξα. άκα, tacite, Dor. pro άκη• Άκαδημαα, sive ' Ακαδημία, ας, η, Aca- demia, gymnasium publicum Athenis. Reperitur etiam ' Ακαδημαον, το. Ab 'A- κάδημος, Academus. Άκαδημιακος, η, bv, Academicus, perti- nens ad Academiam; (2) Philosophus Academicus. άκάζω, f• άσω, acuo Ab άκη, acies. άκαης, ίος, b καί η, non ustus, ustionem non expertus. Ex a priv. et καίω. uro. άκαθαίξίτος, ου, b και ή, inexpugnabilis, qui everti seu dirui non potest. Ex a priv. et καθαιξίω, everto. ακαθαρσία, ας, ή, immundities, impuritas, spurcitia, illuvies. Ex » priv. et κα• θαίξω. άκαθάξτης, ητος, η, immunditia. Ex iisd. άκάθαξτος, ov, b >ί η, impurus, immundus, spurcus, obscenus, pollutus, scelestus. άκχθαξτοφαγία, ας, η, impurorum comes- tio, Siiid. Ex οΐκάθαξτος, et φαγίΤν• άκάβίκτος, ου, b κα) ή, qui non potest reti- neri. Ex a priv. et κατέχω, contineo. ακαθίκτως, adv. incontinenter, άκαινα, ης. <η, spina ; (2) stimulus ; (3) vir- ga decempedalis. Ab άχη, acies• άκαίξίομαι, Ζμαι,^ opportunitate temporis destituor. Έφ' ω κα) Ιφιονίϊτί, η»αΐζί7ο-6ί ie, Phil. 4, 10. ' Ab άκαιςος. άκαίξία, ας, ή, intempestivitas, non oppor- tunum tempus.; (2) molestia incommo- de interpellans ; (3) immodestia. Ab eod ακαίξιμος, η, ov, intempestivus. άκαίξοζόας, u, b, intempestive clamans; (2j loquax, blatero. Ex ακαίξος, εΐβόης. άκαιρολογία, ας, η, intempestiva sermoci- natio. Ex 'άκαιρος, et λόγος, sermo. άκαιρος, a, b κα) ή, intempestivus, non op- portunus; (2) importunus, tempus op- portunum non observans ; (3) qui non ( 20 ) habet vacuum tempus ; (4) immodicus. Ex a pr. et καίξος, tempus opportunum. άκαίξως, adv. intempestive, non opportu- ne ; (2) immodice. 'ΑΚΑΚΑΛΓ2, iiflf, -η, semen fruticis M- t gyptiaci. άκακίμφάτος, χ, b κα) η, mala fama libera- tus, qui male audire desiit. Ex a priv. et κακίμφατος, male audiens. άκακης, ίος, bi^'h, non nocens ; (2) nullo malo dignus. Ah 'άκακος. άκακησιος, {ακάκητος, Suid) Epith. Mer- curii ab urbe s. monte, ubi cultus, Em. άκακητης, ν, β, nihil male faciens ; (2) nul- lo malo dignus ; (3) pacificus. Ab άκακος. ακακία, ας, η, innocentia, simplicitas, mens ab omni malo abhorrens. Ab eod. άκακος . », b και tt . minime malus, ab omni malo remotus, ab omni malitia abenus ; (2) innocens, simplex ; (3) apertus. Ex a priv. et κακός, malus. άκακοίξγητος. u, Ό κα) ή, a malo intactUS, nullo maleficio lajsus aut depravatus. Ex a priv. et κακουξγίω, maleficus sum. άκάκχξγος, u, b y^Ji, innocens, a maleficio vacuus, Suid. Έχ a priv. et κακΖζγος. άκακόφρων, b, bona? seu innoxia? mentis homo, innocens. άκάκως, adv. pure, simpliciter, sinefraude. άκάκωτος , b κα) ή, non affectus malo ; mo- lestia? expers, Hes. Ab a pr et κακάω- 'ΑΚΔΛΑΝΘΓ2, ίίος, ή, carduelis, avis; _ (2) canis, Aristoph. Pax, 1078. άκαλαομιτάο, quiete fluentis, gen. sing. Mol pro άκαλαρρίίτν, Ab άκαλαόόίίτης, a, b, placide et quiete fluens, II. 7 5> 422. Ab άκαλός. et ρΊω. άκαλαοροος, ov, et άκαλά'ρρος, η, ov, idem. 'ΑΚΑΛΗ'ΦΗ, ης, ^urtica; (2) spina; (3) concha qua?dam marina exigua. άκαλλης, ίος, b κα) ή, invenustus, deformis, inelegans. Ex a priv. et κάλλος, pul- chritudo. άκαλλιίοητος, e, b j^ η, qui non litavit. Ex _ a pr. et κaλλι^ίω,secunda sacra facto. άκαλλώπ ιστός, ν, b % ή, non comptus, non ornatus ; (2) curam pulchritudinis negli- gens ; (3) qui non gloriatur. Ex a pr. et καλλωπιστής, cultures nimium studiosus. *AKAA0 v 2,ii, ov, quietus. ακάλυπτος, u, b κα) ή, non tectus, inoper- tus, apertus. Ex a. pr. et καλνπτος, tectus. άκαλΰφης, ίος, Ό κα) y, id. etiam, subdialis, sine tecto. άκαλΰψας, ace. plar. contr. pro άκαλυ-φ- ιας, ab άκάλυψις, ίος, η, revelatio. άκαλως, adv. quiete, leniter, sine strepitu. άκάμαντι, indefesso, dat. sing ab άκάμας. άκαμαντόδίτος, ov, adamantinus, JEsch. άκαμ,αντολόγχης, b, infatigabihs hasta, s. fortissimus bellator. άκαμαντομαχης, a, b, infatigabihs pugna- tor. Ex άκάμας, et μάχομαι. άκαμαντόπνς, οδός, Ό κα) ή, qui pedes ha- bet indefessos. Ex άκάμας, indefessus, et πους, pes.. ' άκάμας, αντος, b κα) ή, indefessus, infati- gabihs. Ex a priv. et κάμνω, fatigor. άκαμάτησι, dat. plur. f.'g. Ion. pro άκα- μάταις, ab 'άκαμ&τος, ου, b κα) ή, labore carens, la- borem non sentiens; (2) infatigabihs, indefessus, II. 5, 4. (3) qui non labo- ravit. Hinc adv. ακάματα, indefesse, sine intermissione, sine lassitudine. Ex iisdem. άκαματοχάρμης, ss, I, indefatigabilis bel- lo. Ex ακάματος, et χάξμ,η, bellum. άκαμάτως,αάν. indefatigabiliter, indefesse. άκάμμυσιος, χ, b κα) η, non connivens. Ex a priv. et καμμΰω, conniveo. άκαρπης, ίος, b κα) ή, inflpxibihs, rigidus. Ex a priv. et κάμπτω, fiecto. άκαμπίας, a, b, qui recta currit. Ex iisd. άκάμπιος, ν, b κα) η, rectus in longitudi- nem, non reflexus. Ex iisd. άκαμπτος, s, b και η, inflexus, curvari nes- cius. Ex iisd Unde ακαμψία, ας, η, rigiditas ; (2) constantia. "ΑΚΑΝΘΑ, ης, η, spina, vepres, sentis ; (2) carduus, ut interpret. Schol. Theocr. ad Id. 6, 15. (3) aculei piscium, vulg. arre- tes, Plut. de Valet. (4) spina dorsi, He rodot. 4. (5) difficultas, molestia, sale- bra?. Unde άκανθίών, ωνος, ή, spinetum, senticetum, dumetum. Α ΚΑ «Uanflije/i, fare•*, i5ev, spinosus, spinis abun- dans. Ab eod. άχανθίας, χ, b, cicadas species, vel potius epitheton tantum cicada?, ex eo quod in- ter spinas oantet; (2) spinax, piscis. Ab eodem. άκανθίξω, f. im>, spinosum reddo ; (2) spi- nosus sum, spinis horreo. Ab eod. άχανθιχος, m bv, spinosus. Ab eod. άχανθιλις, ίίος, r), carduelis: idem quod αχανθ)ς, Schol. Tkeocr. ad Id 7, 141. άχάνθΐνος. 'm, ivov, spineus, ex spinis factus et contextus. Ab eod. άχάνθιον, χ, το, spina. αχανθ)ς, ϊδος, *j, carduelis. Ab eod. άκανϋίων, ωνος, b, echinus, Gal. άχανθοζατης, χ, b, per spinas, seu sentes gradiens, spinigradus. Ex άκανθα, spi- na, et inus. βατίω, gradior, vado. άκανθοζ&τις, ώος, y, qua? per spinas incedit. ά,κανθοζολος, χ, b κα) it, spinas jaeiens, vel emittens. Ex άκανθα, et fio\iu,jacio. άχανθολόγος, χ, b vu ή, spinas colligens, spi- narum collector, vel collectrix. Ex ά- κανθα- et λίγοι, lego, i. e. colligo. άχανθ'ονωτος, ου, b tu r), dorsum spinis hor- rens habens ; (2) echinus; Ex άκανθα, et νΐίτος• «,χανθοπλϊ,ξ, ijye?, β χ») ν), a spina, vel sti- mulo ictus ; (2) pastinaca? radio vul- neratus. Ex άχχνθα, et πλήττω, per- cutio. t άκανθος, x, v), acanthus, frutex, Angl. BRANK-URSINE,VelBEARSBREECH; (2) b, echinus, erinaceus. Ab άκανθα, spina, άκανθος, x,b y^v, carduo fullonio non car- minatus. Ab eod. ά,κανθοσπφΥ,ς, ίος, Ό χα) ί, spinis cinctus. Ex άκανθα, et στίφω, cingo. άχανθοφαγίω, spinis vescor, Steph. ■άκχνθοφάγος, χ, b >£ -h, spinis vescens. Ex . άκανθα, et φάγος, edax. άχκνθόφΰξίαι, t'• ί\σω, spinas fero. Ex tixotv• θα,βίφίξω,/ετο. Hinc άκανθοφόξος, χ, b χα) ή, spiniger, spinas fe- rens. άχανθοφυίω, ω, f. fan, spinas produco. Ex άκανθα, et φύω, gigno, profero. άκανθόφυλλος, ου, ο χα.) ν), spinosa folia ha- bens. άκανθόχοΐξ os, χ, b, porcus spinis horrens, i, e. echinus terrestris. Ex άκανθα, et χοϊξος. άχανθόω, spinosum reddo, Steph. άχανθυλλ)ς, ΐ&ος, y, carduelis. Ab άκανθα, ά,κανθώΐνις, ίος, b κ) ή, spinosus, senricosus, sentus, Gl. V. Metaph. molestiis plenus. Ab άκανθα. Unde ακάνθων, MOg, o, dumetum, vepretum. άκανίζω, f. ίσω, acanum imitor, acani spe- ciem gero. Ab άκανος. άκανικος, ij» on, acanicus, qui acani est. olxuviov, χ, το, spinula. Dim. ab eod. ακανόνιστος, ου, b κα) v\, non canonicus, in canonem non relatus. Ex a priv. et κανών- άκανονίστως, adv. non canonice, contra canones et regulas ecclesia? vel conciho- rum. Ex iisd άχανος, α,ό^Υΐ, acanus, spina? genus. άχαπηλίντος, χ, ο xa) y, qui non caupona- tur ; (2) integer, simplex, sincerus, non adulteratus. Ex a priv. et καπηλύω. άχχπνιλος, χ, ο iu ν), caupone carens. Ex « priv. et κάπελας, caupo. «.καπνιστός, ν, ov, Epith. mellis, idem quod άκαπνος, acapnum. ap. Plin. άχαχνος, tf, Ό ti ή, sine fumo ; (2) incruen- tus, cum est epithet, sacrihcii. Ex « priv. et καπνός, fumus. ακάτιος, x,b% ή, vecors, sine corde, ex- cors. Ex « priv. et xetqhiot,, cor. άχίίξί), adv. puncto temporis, momento. «£«fl££saii , adv. idem. άχοίξη, adv. brevissimo tempore, puncto temporis. Ab Αχ».^ς. i.xu.Qytvoi, en» caput non habens. dx&evti, tot, Ό j^ ϋι, brevis, individuus ; (2) exiguus ; (3) minimum interjectum ha- bens spatium, Gl. V. momentarius ; ά.- ζαξϊς, momerrtum, Gl. V. (4) ferd, pro- ρέ. Ex a. priv. et χίΤξχι, secure. ~«.ζ<χ.<>ι, animal minutissimum, quale in- nascitur cera?, caseis, ct cuti hominum. Ex iisdem. uxayouoi, ctioc, cctov, minimus, pauxillus ; (2) brevis, mome'ntaneus. Ab α,χ«ζή{. «.χαξίϊιος, ν, β *, ii, iA " idem et ab eod. ΑΚΑΡΝΑ) -ι;, ν, genus plants;. AKA άχ,Μξος, cerebrum ; (2) caput, Etym. Ex os pleon. et χά.ξη, caput. οίχαξπίω, ω, f. ν\σω, sterilis vel sine fructu sum, fructum non gigno. Ab 'ά,χα,ξπος. άχκςπικ, ας, ν), sterifitas. οΙχά.ξνιο-τος, idem quod Λχ/χ,^τος, ν, ο χα.) ή, infructuosus, fructus expers, sterilis ; (2) inutilis. Ex a, priv. et χα,ςπος, fructus. οϊχάξτως, sine fructu; (2) sine prole, de mulieribus. άχά,ζπωτος, u, ο % νι, infructuosus. Ex « priv. et χα,ξτωμχι, fruiscor. «xoiengvTOi, u, Ό Κ) ή, intolerabilis. Ex a. priv. et χκξτίξίω, tolero. 'ά,χοίξτος, ν, ί Kj' -ή, intonsus. Ex oc, priv. et χοίξτο;, tonsus. άχαξφϊ,ς, ίος, Qy^vt, qui arefactus non est, nee succo plane privatus. Ex a, priv. et χάςφω, sicco. άχαφς, adv. puncto temporis. Ab άχν,^ς. άχάσχιχ., vel άχα,ο-χΆ, quiete, placide, mol- liter, lente, pedetentim, Etym. Eust. Ab άχΥιν, tacite. άχοκτχοΰος, ov, valde ornatus, ap. JEsch. άχόίο-τόφξων, όνος, ο χα.) r], prudens, acuta mente praeditus, Hes. Ex αχάζω, et φξγ)ν• α,χα.τα,ζία,ο'τος, α, ο ^ ί,ηοη coactus, Suid* Ex * priv. χα,τα et βιάζω, cogo. οΙχΜτά,ζλ'/ιτοί, u, Ό κ, v), qui dejici non po- test; (2) invictus, invincibilis. Ex a. priv. et χα,ταζά,λλω, dejicio. άχα,τάγγιλτος, β j£ 'h, non denunciatus, sine denunciatione illatus, Plut. in Nu- ma. κχα.τά,γνωο'τοί, ου, ο xaCi y, qui damnari, aut reprehendi nequit, in quem repre- hensio non cadit. Ex «. priv. et ««r«- γινώσχω, damno. Hinc «.χοί.τα.γνωστως, adv. sine reprehensione, ut condemnari nequeat, Em. oe,xa.Toe.y.mtffTos, ου, Ό χα.) ή, inexpugnabilis. Ex « priv. et χατα,γωνίζω, certamine vinco. dxa.rot.^ixot.o'To;, u, ο xai η, indemnatus, Gl. V. Ex a, priv. et χιχ.τα.'δίχά,ζω, con- demno. άχα.τα.θϋμ.ιος, u, ό >$ ν, ingratus, injucun- dus, parum arridens. αχα,ταιτια,τος, n, Ό j£ v), non accusabilis, culpa vacans, inculpatus. Ex a, priv. et zciTCiiTia.f>,u,ai, accuso. άχχτοιχάλυπτοί, χ, ο χ] ή, non velatus, non opertus, non tectus. αχα.τάχλοιο•τοί, qui frangi nequit, Hes. χχα,τοιχόο-^Μίτος, u, b xa.) r), inexornatus, indispositus. Ex « pr. et χοιταχοο-μίω, orno. οίχατάχζϊτοί, ts, b xMt r h, non damnatus, Ph. indemnatus ; (2) cui indicta caussa poena infligitur. Ex a, priv. et xa.Ta.xgi• νω, damno. άχα,τα,χζίτως, adv. sine judicio, indicta caussa. άχατα,λνιχτιχος, versus in cujus fine nulla syllaba redundat. άχατάλτιχτοί, u, b xa.) »7, non cessans, non desinens. Ex a. pr. et χα,ταλχ,γω, desino. άχατα,λΥίχτως, adv. indesinenter. α,χα.τάλνρ[τος, ου, b xa.) v), qui comprendi, includi, circumiri non potest, de locis ; (2) quem assequi quocunque modo non licet ; (3) pkilosophis,. incomprehensibi lis. Ex ct priv. et χα.τάλν\πτος. άχχ.τα.λγ)πτως, ita ut assequi eum non li ceat ; cursu, ubi est velocissime ; oculis, u5i est vel tenuissime, vel celerrime; vel mente, ubi est obscurissime, Em. άχα.τα.λν\•\>1α., α,ς, i\, incomprehensibilitas. Ex as pr. et χοιτα,λΜμ,ζάνω, comprekendo. άχΆτάλλα,χτοί, u, b xa) v), implacabilis. Ex a, pr. et χατα-λλ^ο-οτω, placo. α.χα.τα,λλά.χτως, adv. implacabiliter. α,χα,τά,λλνιλΰς, u, b xa.) v), incongruus, abso• nus, Gl. V. praaposterus, mutabilis. Ex a. pr. et χατά-λληλος, congruus. α,χα,ταλλΥίλωί, adv. incongrue, inconcinne. α.χκτάλΰτοί, a, b xa) i, indissolubilis, aster- nus, perpetuus, invictus. Ex a pr. et χ». ταλύω, dissolvo. αχαταμά,θητοί, *ι, ο», qui disci, intelligi non potest. αχαταμάχΊος, ov, qui propter duritiem con- tundi aut molliri non potest. αχαταμάχνιτοί, ν, b xa) i, inexpugnabilis, qui nullis laboribus frangi potest; ine- luctabilis, Ph. Ex « priv. et χ%τ*μάχο• UMi. ( «1 AKA οίχα,ταμίτξ' /iTOi, u, b xai tj, immensus. Ex a pr. et χατχμίτξίω, dimetior. αχατανόγιτος, a, b xa.) r), qui intelligi, aut percipi nequit, Gl. V. inconsideratus, item immensus. Ex a pr. et κατανοίω, intelligo. αχαταπάλακ/τος, a, b xa) r), ineluctabilis, insuperabilis, lucta non superandus, Gl. V. inextricabilis. Ex a pr. et χαταττατ λαίομαι, lucta vinco. άχαταπαυστος, a, b xa.) r), irrequietus, ces- sare nescius, finem non habens ; (2) qui sedari, seu cohiberi nequit. Ex a priv. et χαταταύω, sedo. α,χαταπαύο-τως. adv. irrequiete, sine quie- te ; (2) sine fine. αχα,τάτλ'/ιχτος, u. b xa) v), non attonitus, imperterritus. Ex a pr. et χαταπλγ]ττω. α.χα.τατλγ\χτως, adv intrepide. ά,χατατόνπτος, u, b xa) v\, infatigabilis, in- victus, huplacabilis. Ex a pr. et χατα- trov£i,fatigo. αχατάποτοζ, a, b ^ »j, qui deglutiri nequit. Ex a pr. et χαταπίνω, absorbeo, deglutio. αχαταπτόνιτας, ov, qui terreri non potest. αχατατζάϋντος, a, b xa) v, qui sedari et de- liniri "nequit, implacabilis, implacatus. Ex a pr. et χα,ταπξαύ'νω, delinio J placo. ακατάζίίυτος, a, b χα) ή, non rigatus, sic- cus. Ex a pr. et άξΰεύω, rigo. αχα,τάίίΐστος, sf, b xa) 'h, qui decuti, seu deturbari non potest, firmvis, inconcus- SUS. Ex a pr. χαταο-ί'ίομα^ decutio. ά,χαταο-ήμ,αντος, n, b xa) 'h, qui non est ob- signatus. Ex a pr. et χαταο-ημαίνω. ακατάσχετος, a, b χα) ή, inconsideratus. Ex α pr. et χαταο-χίπτομαι, consider ο. αχαταο-χίπτως, adv. inconsiderate. άχατα,σχίΰαστος, », b xa) v\, non elaboi'a- tus ; (2) informis, rudis, inconditus, in. compositus, Gl. V. Ex a pr. et χατα- σχώαστος, exstructus, conditus. άχατασ-χιυάα-τως, adv. incondite, incom- posite. α,χατάσχιυος, a, b xa) y, solutus, incompo- situs ; (2) non probatus argumentis ; (3) carens elocutionis arte ; (4) omnino sim- plex, sine apparatu, magnificentia, ut βίος άχατάσχιυος. Ex «pr.et χατχσχιυνι. Αχατασχιΰως, adv. sine ulla arte.. ρ.χατάο-χϊος, n, b xa) r), non opacus, non umbrosus ; (2) apertus. Ex a pr. et xa- τάο-χιος, umbrosus. άχατάο-χοπος, n, b xa) v), inconsideratus, qui nihil explorat. Ex a priv. et χατα- σχοπίω. &χατάσχωπτος, u, b >£ ή, caluninia? non ob-, ^ noxius, Suid. Ex a pr. et χαταο-κώατω* ακαταστασία, ας, ^,turba, tumultus, sedi- tio ; (2) confusio, opponitur ordlni, N. T. (Jac. 3, 16.) ; (3) trepidatio ; (4) in, constantia, Em. Ex « priv. et χάθίστη- μι, consisto. ακατάστατος, χ, b κα) v\, inconstans, incer- tus, infirmus. Ex iisd. άχαταστάτως, adv. incomposite, confuse. άχατάστξοφος, ο*» finem, exitum non ha» bens. άκατάσχιτος, », β >£ η, qui coerceri nequit. Ex oj pr. et κατίσχω, seu χατά,σχίτος. ακατασχίτως, udv. incontinenter. άπατάτξίττος, ν, b κα) ή, qui absumi non potest, Suid. Ex a pr. et χατατξίζω. άχατάφξαχτος, a, b xa) v\, qui non est ca- taphractus. Ex a pr. et κχτάφξακτος. άκαταφξόν/ιτος, a, b κα) v\, non contemnen- dus, satis v. c. fortis, doctus. Ex « pr. et καταφξονίω, contemno. ακατάπαυστος, intractabilis. Α -ψαύω- άκατάψιχτος, a, b xjx.) ή, qui non vitupera- tur, vel reprehenditur, Suid. Ex a pr. κατά, et ψίχτος, reprehensibilis. ά.χατα•\ιίχτως, adv. citra reprehensionem. αχατάψίυστος, », b xa) v\, haud ementitus, non fictus. Ex a. priv. χατα, et ψιίοω, mentior. οίκατίξγαστος, », b κα) r), incompositus, ru- dis, impolitus ; (2) inchoatus ; (3) qui confici, domari, frangi nequit. Gl. V. in- fectus. Ex a pr. et κατίςγάζομαι, con- ficio, compono. άχατίύναστος, n, ό η i), insomnis, vigilans. Ex a pr. et κατευνάζω, sedo, qviesco. αχατ'/ΐγόξνιτος, a, b χα) η, accusationi non obnoxius, irreprehensibilis. Ex a priv. et jsen-'/jj/ieiaj» accuso. άκατν>γο^{\τως, adv. citra reprehensionem, vel accusationem, Suid. άχατγ)χ'ΐ7θς, «, β χ») ήι ^on initiatu?, qui. ΑΚΕ ΑΚΗ Α ΚΙ prima religionis Christiana fundamenta nondum percepit. Ex «pr. et χα,τηχίω. ακάτιοι, n, το, parvi navigii genus, genus naviculae piscatorieej Gl. V, cymba. • Dim. ab άκατος, ίχατοττος, non conspicuus, non oculis ex- positus, Heliodor. 6. "AKAT02, h, b vel ή, genus navigii actua- rii, Arist. Eq. 559. (2) genus poculi. ακατονόμαστος, n, b ν ύ ή, innominatus, qui nomen non habet ; (2) obscurus, ignobi- lis. Ex a pr. κατά, et ονομάζω, nomino. αχαυλος, u. b χα) ή, qui sine caule est, cau- lis expers. Ex « pr. et καυλός, caulis. αχαυστηοίατος, (et -αστοςΊ non signatus cauteno, Strab. 5. Α καυστγ,ξΐάζω. α,χαυστος, ου. b κα) 'λ, non ustus ; "(2) qui aduri nequit. Ex « pr et καυστ'ος. άκχυχησία. ας, η. jactantia? odium, ora- tionis modestia, Suid. Ex a pr. et καυ• χίύι. άκχχίατο, tristati erant, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro άκάχηντα, ab ακαχεω ήσοι, et άχαχημι, \ adiicio. Hinc άχαχγ,μ^ος, tristis. Kea,- Hesiod. θίογ. 99. Ex a pleon. et αχός, tristitia. ιην ακαχη^ενος αχαχημενος, 11 • 5, 24. animo dolens, pra?s. part.' pass, verbi άκάχημι• άχάχησα, aor. 1. ind. act. Ion. pro ηχά- χησα. άκαχϊ,σθαι, perf. infin. pass. Ion. pro ηκα- χησθαι άχαχίζω, f. ίσω, tristitia adficio. Aaiuo- νίνι, μη μοί τι λι'ην, άχαχίζεο 3-υμω, II. 6, 486. Ab eod. άχαχμίνος, perf. part. pass. Ion. et per Syncop. pro ηχαχημίνος, ab άχάχημ,ι. άχαχμ,ίω, ω, (■ ησω, acuo. Έ,'ίλετο, δ άλ• xiuov ϊγχος dxoc.xu.ivov οξίι χαλχω, Od. 1, 99. Ab άχμ,η, acies. άχάχω, dolore, mopstitia, tristitia adficio. 'P/iJ/S δε μ,ιν &υμω όίχάχων ες Ύάξταξον ιίξίν, Hes. ®ίβγ. 868. Εχ « pleon. et "Χ 0ί * . . . άχίανος, a. leguminis genus rotundum ac durum ita, ut aagre frangi queat. Ex « priv. et xea.findo. άχεαστος, u, Ό xa) η, qui frangi, findi, aut dissolvi nequit. Ex « priv. et χιάζω, findo. άχειόμενος, sanans, part. pra?s. med. Ion. et Poet pro άκεόμενος, a verbo dxiou.cn. άχιίξοχόμα,ς, intonsus, Dor. pro άχείξοκόμης, ss, b. non tonsus. Ex a priv. χε,'ξω, tondeo, et κόμη. coma, dxiiooxou-o;, x, b *j ή, idem et ex iisd. 'ΚκίλΙάμά, ager sanguinis, Ν. T. Vox Sy- riaca, indecl.• άκίλευβος, n, invius. Ex « pr. et κίλευθος. άχελευστος, ν, Ό λ, ή, injussus. Ex « pr. et κελεύω, jubeo. αχίλΰφος, u, b jjj ή, nullo putamine tectus, non tectus, nudus. Ex « pr. et κέλυφος. άκενοΐΌξία, ας, ή, contemptus vana? gloria?. Ex « pr. et κενοδοξία, άχενόΐοξος, v. b κα.) ή, vanse gloria non ap- petens, carens ostentatione. axivovmsho;, v, b y^ ή. vanarum rerum non appetens, contemptor. Ab « pr. χινος, etnttoir,, studium glorice. dxivT' /ιτος, v, b χα) ή, stimulo, seu aculeo non ictus. Ex 00 pr. et χΐντίω. stimulo α,χιντξος• η, b χ* -h- stimulo, aculeo, calca- ribus carens. Ex oe. pr. et κιντξον- dxii -ωτο;, ν, b >£ '>„ non evacuatus. Ex a. pr. et χινόω, vacuo. ΆΚΕ'ΟΜΑΙ, ουμα,ι, f• ίο•ομκι, et ν,τομοιι, sano, medeor, medicor ; (2) tnetaphor. expio, sarcio, resarcio, revoco, retracto. Άκίιιτθοιι 'έλκος, hi-J /θϊν, τα. ΰΐίρρωγότα,, νποο~7ΐμα>τα.. S-viriut; ά'Άιχν,μα.τα. ^ Άσο- ξίοις των φίλων τα,ς δ/ αγνοια,ν επίΐξόϊτο γνώμη ακ€κτβα.ι, Xenopk. άχίξαιο'ς, α, Ό χ* -h- immistus, sincerus, pu- rus, integer," illibatus ; (2) innocens, pla- cidus. Ex a, pr. et κίξάω. misceo. Hinc άκίξαιότ'.',;, ν,το;, %, simplicitas, integritas. αχίξα,ίω;, adv. sincere, Phil. Ab άκί^αιο;. Λχίξα-τος, si, b y$ vi, cornibus vacans. Ex κ priv. et κίξα.;, cornu. ακίξχύνωτος, n, b y$ 57, non tactus, non ic- tus fulmine. Ex «. priv. et κίξαυνόω- axiiluot, as, «J, detrimentum, damnum. Ab βίχίξ^ί, ios, b xai »5, non lucrosus; (2) damnosus. Ex « pr. et xifios, lucrum. Skxiexot, a, b x, 'a, cauda carens, Ex κ pr, ei*i(*et, cauda. dxi^ia, as, v, r ei pecuniari® summa in- opia. Ex a pr. et χεςμα, nummulus. αχίξος, ου, b και y\, cornua non habens, cornuum expers. Ex a priv. et χίςα,ς, cornu. ακίξσικόμ-κ, a, b, intonsus, II. 20, 39. Ex a pr. κείξω, tondeo, et χόμ-/;, coma, άχίζσίχομο;, a, b >£ 15. idem et ex iisd. bcxioxvos, a,byj ή . asperitatis expers. Φά»- μα,χον άξτνιξί'ή ίκίζχνον, Aret. Ab a pi. et κίξχνος• άκίζως. ω, Ό και ij, qui cornua non habet, cornibus carens. Ex a priv. et «sgasj, cornu. άχίο-άμν,ν, a. 1. ind. med. Ion. pro Υ,χεσά- μ*ΐν• ακίο-α,σθαι, aor. 1. inf. med, v. αχιομαι. άχίβ-ίμζζοτο;, u, b xa.) tj, mortales sanans. Ex άκίομαι, sano, et βξοτος• mortalis. άχίσιμος, ου, b και ή, medicabilis, sanabi- lis ; (2) valens ad sanandum. Ab άκίο- μαι. ακίσιοζ, v. b xai ή, Epith. Apollinis, ab arte meJendi. dx-0 -Ίπονος, a, b, dolorem mitigans, qui vim medendi habet. Ex άκίομαι, et «όνο;. axons, ίως, ν, sanatio, medela. άχισμα, σ,το;, το, idem ; (2) sanitatis re- cuperatio. Ab άκίομαι- άκίτμιο;, u, b ^ 57, sanabilis, medicabilis. άχεο-μος, οΰ, o.'idem quod άκατμα. dxio-o -άμγ,ν, Poet, idem quod ά.χίο•άμγ,». άχΐιττίίξίος, u, b χα) ή, sanans, vim nabens sanandi. Ab άκίομαι. dxio -τγ,ξ, Υ,ξβί, β, idem quod axio-TY.s, 5, al. dxio -τγ,;, a. b, medicus ; (2) sartor ; (3) domitor, qui regit Ab eod. άκίο -rixos, Yj. ov, ad sarciendum aptus, sar- ciendi peritus. Ab xxio-tys- άχεστις, ihos, 'h* iomacis ferreee genus, Diosc. άκαττοζΊα, »s,'yi, Ion. άχιο•τοξίνι, medicina, ars medica. Ab άχίστωο. dxitrro^ixbs, y), bv, medicinalis. Ab dxio— τωξ. dxie -τος. ■>„ bv, sanabilis, medicabilis, sana- tu facilis. Ab άκίομαι, sano. αχίο-τξα, as, 'h, acus. Ab eod. άχίιττξία, a;, yi, medicatrix ; (2) sartrix. Gl. V. sarcinatrix. Ab eod. άχίο-τξίον, το, idem quod άχίστξα. Eustatk. axio-Tols, /δβί, yi< eadem quas άχίστζία.. άκατ-τ'ξον, το, medicamentum, Soph. Hes. άχίο-τωξ, ocos, b, medicus. Ab άκίομαι, sano. άχίο-φόζκ, a, b y$ r,, remedium adferens, salutaris. Ex tixwts, et φίξω, /ero. άκι<τώο'ϋιο5, n, b χα) ή. dolores sanans, do- loribus medens. Ex ακεο -is, et οϊΰνη, dolor, άχίυμα, tos, το. idem quod άχίσμα. άκίνμινος, avdiens, part. pra?s. med. Mol. et Dor. pro axo^uivos, a verbo ακούω, audio. άχίφϊλο5, ν, b καΊ ϋ,, caput non habens. Ph. truncus; (2) qui caret principio ; (3) qui sine auctore certo est; (4) im- perfectus ; (5) honoris et dignitatis ex- pers; (6) nomen herba? certa?. Ex a priv. et χΐφ%λγ,- άκίφάϊΜ;, sine capite ; (2) sine exordio. 'α,κίω, vid. άκίομαι, Apoll. άχίων. ούσα, tacitus, ne hiscens quidem ; 11. 1, 33. Ex a pr. et χα'ινω, hisco. άκίων, adv. tacite. Ex Usd. 'AK.H\ %, j, acies ferri ; (9) cuspis ; (3) quies ; (4) urbs Phosuicia?. 'axYi. adv Dor. idem quod %χα, Find. άχγ,1ίΐ, adv. negligenter, sine cura, JEsch. Ex a, et χηίος. άχΫ,Ιαα, ac, ή, incuria, neglectus ; (2) mce- ror, tristitia. Ab άχγ.ο~γ,;. axyMubviuTos, ν, ό k. h, quem nemo curat, neglectus. Ex a pr. et κγ$ίμον<ίω, euro. άκγ^ίο•τον, adv. negligenter, Apoll. άχΥ,ΰϊοτος, u, b.xai ϋ„ non curatus, neglec- tus, cujus nulla cura habetur ; (2) infu- neratus, insepultus, irthumatus: II. 6, 60 Ex a pr et χγ$ίω- euro. άχΥ^ία-τως, adv. sine ulla cura, teraere ; (2) sine misericordia, inhumaniter. άχΫ,οιυτος, a, b και ή, inhumatus. Ex «pr. et «-/jSswtf./wnm». άχγ,1ίω, ω, f. is-^negligo, non curo.T^v δ' άλλων 'i Tis iv άχΥ,ΐΥ,ο•', ubi ευ pro \o vel % ponitur, h. e. αΐτοΰ. II. 14, 427. Ab dxY$Y,s, ios, b και ή. nullam curam gerens, negligens ; (2) neglectus, qui curas non est ; (3) inhumatus, insepultus ; (4) tris- titia vacuus; (5) securus; H. 21, 125. Ex a priv. vel intens. et xijdos, cura. Hinc άχγ$ία, as. i. vacuitas mceroris ; (2) mce- roris abundantia; (3) contumelia; (4) incuria; (5) dolor; (6 1 tristitia. άχΥ,ΰιάω, ω, f άσω, negligenter ago ; (2) animo concido; (3; moerore gravi ad- ficior. Mi; άκγ$ιάσωμεν ΐΤξ'ος τα παξόντα, Basil. Ab eod. άχΥ,ΰω;, adv. sine sepultura. Ab άχγ$γ,ς• άχν,κοα. audivi, 1. sing. perf. med. Atiice t pro Ϋ,χοα, a verbo άκνω. άχγ\\γιτος, ου, Ό καΊ ϋ,. qui decipi nequit; (2) immutabilis; (3' qui deliniri nequit. Ex a pr. et κζλίω, mulceo. άχγιλΊΙω -cs, ου, b xa) ■>, immaculatus, ma- culae expers; [2) incorruptus. Ex«pr. et χηλιΐόω, maculo. άχΥ,μα, ατής, το, sanatio, medela; (2) me- dicamentum Ab άκίομαι, sano. 'ακΥ,ν,αάν. tacite, quiete; 11. 3, 95. Άκτί* Ιγίνοντο σιωτνί, fuerunt taciti. Ex «pr. et χαίνω. hisco. άχ.Υ,το;, ov, horto carens, horti nomine in- dignus. a%Yoatrios, ου, b xai ή, purus, incorruptus; (2) illaesus ; (3) immortalis. Ex a priv. et χ-.ξάω, misceo. [a priv. et X y,s vel **;- ξαΊνω, Em.) axY,g&Tos, u, Ό χα) y\, idem, H. 15, 498. άχΥ,^ιο-,, a. b χα) ■>„ exanimis, cor non ha- bens ; II 5, 199. ex a pr. et χυ,ο. cor. (2) immortalis, fatolethifero non obnoxius ; (3) lllaasus, (4) act. non lethifer. Schol. ap. Nic. Ex a, pr. etxye.fatum. άχΥίξοφανΥ^, Is, id• quod άχξαιφντ^• άκΥ,ξυχτε). adv. nullo feciali misso ; (2) im- placabiliter. Ab ά*γ,ζνχτος. ου, b χα) •α, per caduceatorem non denunciatus ; (2) inglorius, ignotus ; (3) implacabilis, Steph. Ex a priv. et ΧΆξΰσσω. άχΥίξίικτω;, adv. idem quod άχΥ,ςυχτε'ι. axY,^Tos, ov. non ceratus, non oblitus cera. Ad a pr. et κΥ.οΌς cera. άκ^χίαται, 3. ρϊ* perf. ind. pass. Ion. pro άκΫ,χΥ,νται, ab άκαχίω• άκΥ,χίατο, tristitia adfecti erant, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion pro άχγ,χπντο. άκΥιχίΙαται, II- 11, 636. 3. plur. perf. ind. pass Ion. pro άκΫ,χν,νται. άχΥ.χιΙων, όνος, b. dolor, tristitia. άχγ,χεμα.1, vel άχγ,χν,μαι, tristor. θυμοί άχΥΐχίμεναι ]μεγάλ' "ιαχον, II. 18, 29. Ex a pleon. et άχος, moeror. άκιζ^Ϋ,λευτος, ου. b κα) ή, non adulteratus, sincerus, incorruptus. Ex « pr. et χιζ- ο*γ,λείω, adultero. dx'itttiKos, ου, Ό κα) ή. cui scoria nulla ad- mixtaest; (2' purus, sincerus. Ex«pr. et κίζ^Υίλος, cut scoria admixta est. άκιξΰνλω.:. adv. sine scoria; (2) sincere, pure. Ph. sedulo. άκιονος, -η, bv, iniirmus, qui se vix movere potest. Ex a pr. et κινίω- moveo. άκι%ωΰν ; ς, εος. Ό κα) ή. cuspidatus, acumi- natus in modum cuspidis Ab axis• άχιΰωτος, S, b κα) η, idem et ab eodem. άχίζω, f. ίτω, acuo. Ab eodem. Λ άκΐκυς. υος, Ό κα) ή. impotens, imbeciHis ; (2) qui non est velox. Ex a pr. et χίχυς. άκϊναγμ,α, ατός, το, concussio, complosio, Etym. Ex « pleon. et τινάσσω, quatio, mutato sc. τ in χ. άκίναιίος, ου, β, pudicus, castus, qui cins- dus non est, Suid Ex a priv. κινίω, mo- veo, et αΊΙως, membrum virile. ΆΚΙΝΑ'ΚΗ Ζ, ου, b, acinaces, gladius Per- sicus. άκιν%Ζν), adv. citra periculum, sine peri- culo. άκί,Ιΐ,νος, ου. Ό κα) ή, sine periculo, liber, extra periculum constitutus. Ex » pr. et xivluvos, periculum. άχινΙυνώοΎ,ς. οιο*ες. idem. άκινίΐ,νως, adv. sine periculo, secure. ακινησία, ας, ή, immobilitas, quies, priva- tio motionis. Ex β priv. et χίνησις, mo- tto. ακίνητα, Dor. pro ακίνητη, ab ακίνητος• άχινητίω, ω, f. ησω, immobilis sum. άχινητΊΖω, f. ίσω. immotus sto, caveo ne movear, quiescere cupio. Ab ακίνητος, ου, b χα) ή, immobilis; (2) qui moveri aut mutari nequit, immotus ; (3) non movendus; (4) segnis. Ex a pr. et χινεω, moveo. ύχινηταΐί, adv. sine motiij citra motionera. ΑΚΛ "ΑΚΪΝ02, ν, ο, acinus ; (2) herb» genus. χχΧος, ν, β χα) »ί. vermibus non obnoxius, a vermibus non arrosus ; (2) incorrup- tus. Ex a, pr. et «if• vermis, χχίώτχ- τοι Ίο-τοζογ,ΐί. Hesiod. "Egy. 432. χχϊςος, α., οι/, ignavus, nihil agens ; (2) Bo- reas, Aquilo, Em. άχϊίως. adv. remisse, sine motu, Hcs. άχΥς, fios, if, cuspis ferrea, spiculum, Gl. V metaph. dolor acutus. Dim. ab &&#, acies. «,χίχγ,τχ. 11. 17, 75 pro άκιχγ,τως, adv. ita ut tu consequi nequeas. Ab άκίχγ,τος. u- b χα) ίι, quem non possumus adsequi cursu, telo, &c. qui comprehen- di nequit ; (2) inaccessus ; (3) quem men- teet cogitationecomprehendere non pos- sumus. Ex χ priv. et χίχγ,μι, compre- hendo. dxituv. όνος, ο χ) ή, nullis fultus columnis. Ex χ pr et κίων, columna. xxiUTXTo.,firmissimi, nom. pi. ab χχιώτχ- τας- quod est superlat. ab ϋκιος • ακκίζομαι, f. ίσ-ομχι, simulare recuso. Ab Άχχώ. muliere, quae simulate recusabat quod maxime cupiebat. ΙΛ,κξχ μιν Vv γ]χκίσχντο πχξχιτύΜ.ίνοι, Plut. Hinc άχχισμος, S, β siraulata recusatio. άχχοξίζαν perdere cimices. Ep ap. Stepk. άχΧαι>,ς, ίος, b χ) /■„ illacrymabilis. Ex χ pr. et xXx!&>,fleu. άχΧάξωτος, exsors. Dor. pro άκΧγ,ξωτος. χχΧας , ado;, i, cui sarmenta non sunt frac- ta. Ex χ pr. et κΧάω. frango. Unde χχΧχστος, ν, b χ) ή, non fractus, infractus. χκΧχυο-τ), s άχΧαυντύ, adv. sine fletu. Ab «.χΧχχχττος. ν, ο χα.) ι?, indeploratus, inde- fletus Gl. V. indeflebilis. Ex χ priv. et χΧαίω- fleo. άχΧχυη). adv. idem quod χκΧχυστύ, Call. in Dian. 167. ^ βίχΧαυτος, n. ό χ. -η. idem quod ακΧαυστος. βίχλιγ,ς, ίος, ο χ) ii, inglorius, turpis, foedus. Ex a pr. et χΧίος. gloria. xxXux, s. άκΧί'ίχ, χς, γ,, ignobilitas, infa- mia. Ab άχλίνα- ά,χΧίΐγ,ς, ίος, b κ) η, Poet, pro χχΧιΫ,ς. xx> αστός, ου, b χ, η. non clausus. Ex χ pr. et κΧαττος. clausus. axXii£>s,Poet. adv. sine gloria. Ab χχΧίΐίις. elxXtrros, ft, Ό χ] *j, non furans ; (2) qui non aliud in corde occultum, aliud in lingua promptum habet. Ex χ pr. et χΧίπτω. χχΧ'.οΊς, adv. inglorie. Ab χκΧίΫ]ς. *.χΧν$ονΙ<ι-τωϊ, adv sine gloria, fama. Ab χ pr. et xXv^Mv.fama. χχΧγ,ϊσ-τος. s. όίχλ^ντος, id. quod αχΧιιο'τος. α,κΧγιςίω, ω. f- ν,οώ, sumexsors, miseriisad- fligor. Ex χ pr. et κΧγ,ξος, sors. Hinc ά,χΧγ,ξΥΐμχ, χτος, το, infortunium, calami- tas. άχΧνξίχ, ας, ■», egestas, infelicitas. Ab ϊίχΧχξος, u, ό κ) 'h. exsors ; (2) pauper, ege- nus ; (3) infelix, miser. Ex χ priv. et χΧνίζος, sors. άτχΧν,ξωτ), s. xxX'^uTiii adv. citra sortem. Ab άχΧγ,ξωτος, e. b χ) Ϋ,. sorte non lectus ; (2) exsors, expers. Ex « pr. et xKrigioi, sor- te lego. άχΧν,τ), adv. sine vocatione. Ab ίχΧπτος, u, b χ\ yi, non vocatus, non invita- tus ; (2) nomine carens. Ex χ priv. et χΧγιτίς. ύ,χΧν,τω;, adv. sine invocatione, vel mvita- tione, Stepk. dxXivio>s,adv. in neutram partem vergendo. βίχΧηγ,ί, ίβί- ό κ] it, non vacillans: (2) fir- mus, rigidus, qui flecti nequit ; Ph. du- rus. Ex a, pr. et xxiw- Unde izXivaSi, adv. id. quod ocxXiviais. eixXiTo;, u, ο χ) Ϋ,, qui non declinatur. άχκίταις, adv. indeclinabihter, sine decli- natione. άχχόνγιτος, u,ok)yi, imperturbatus, non agi- tatus, inconcussus. Ex « pr. et χΧοήω. ZxXovos, χ, ό Χ)Ϋ), idem. Ex « pr. et χχ&- vos, motus. £χΧοτος, u, β Χ) ν, furum injuria? non ex- positus, non deceptus ; (2) non furtivus. Ex * pr. et χΧοτγι, /urtum. χχλυύώνισ-το;. », ό χ) r,, fluctibus non agita- tus, tranquillus. Ex χ pr. et χΧνίωνίζο- μαι, fluctibus agitor. •ίχΧυ^ων'ΐο-τως, adv. sine fluctibus. ϊκΧυντος, κ, Ό χ] ν), non ablutus ; (2) undis non agitatus ; tranquillus, ut portus. Ex « pr. et χΧίζΛ), abluo. AKO χχΧύντ,τοί, u, i X) ifj ramulis carens. Ex χ pr. et χΧων, ramulus. χχλωα-τος, ν, i χ) γ), nendo non ductus, tor- tus, seu connexus. Ex χ priv. et χχώθω, neo. χχμΑζω > f. ίσοι, floreo a?tate, Estate sum firma ; (2) sum vegetus et validus per aitatem, polleo robore juvenili ; (3) facio ea, qua? juvenes decent ; (4) polleo, vi- geo, floreo re quacumque ; Gl. V. vigeo, adolesco, pubesco, viresco, vireo; χχμΑ- ζω,. vegetus, vigens. Phil χχμάζαα-χ, vivida, fortis, PhiL Άχμ,χξ'.ιν τν,ν r\Xr χίχν, νίότγ/τι τοΧΧί), πΧχτφ, χξγ,μ,ατι, τί- ζ' /j ιττξχτιχ, <Τξο; "huvau.iv ακμάζων σΊΤΟί, maturum, μηΧχ, πόΧιμος' άκμάζχσα ή- μίξχ, νυξ, 3-ίξος, medius. Ab άκμγι- χχμχϊος, αίχ, χΤον. vigens, florens zetate, , florens re quacumque ; (2) juvenis ; a- dultus ; (3) vegetus ; (4) maturus, tem- pestivus ; (5) vigoris plenus ; PA. (6) opportunus ; (7) qui in ipso temporis ar- ticulo rem aliquam adgreditur. Ab eod. ά,χμχίως, adv. in flore j (2) cum vigore j (3) mature. άχμχο-τγΐί, 2, ό, strenuus, validus, robus- tUS. Ab χχμάξω• ΆΚΜΗ\ ίί, v. cuspis, acies, H 10, 173. (2) vigor, maturitas seu flos ajtatis, firma aetas, juventus; (3) punctum, seu arti- culus temporis, quo aliquid agi debet ; (4) varus. αχμγ\ν, adv. adhuc, etiamnunc; (2) sedu- lo, strenue ; (3) eo tempore ; (4) aliquam- diu. Ab αχμγι, vel etiam pro κατ άχμ,γ,ν. χκμγ,νος, yi, ον, adultus ; [2) florens ; (3) exuberans. Ab eod. "AKMHN02, u, ό χ) if, jejunus, qui non gustavit, item, qui non bib'it, siccus. χχμγ,ς, γτβί, 0, non defatigatus, non defes- sus, recens, integer. Ex χ pr. et χά,μνω, defatigo. χκμγιτγ,ς, n, 0, idem. χχμγ,τ), adv.^ sine lassitudine. Ab χχμγ\ς. αχμγιτοί, if, i x, 13• et χκμγιτος, yj, ov, idem. χχωόθίτον, u, το. incudis repositorium, II. iS, 410. Ex χχμων, et τίβγ,μι. χχμονχς, incudes, ace. pi., ab χκμων. ΆχμοήΙας, Acmonides, Dor. ^το'Αχμοή- χχμων, όνος, ό, incus, Β. 15, 19. Ex a pr. et κάμνω, fatigor. xxvxu -ττος, ov, b xxi yi, inflexibilis. Ex χ pr.'et χάμΎτω-Αε^Ο. αχναττος, », ό x\ yi, fullonem non expertus a fullone non purgatus, subactus. Ex χ priv. et χνχττω• χχναφος, u, Ό x\ tj, idem ; Gl. V. rudis, im- politus. Ex'iisd. xxvyiuos, n, ό χ\ yi, tibiis, seu cruribus ca- rens, qui non habet suras. Ex χ priv. et χν/,μγι, tibia, crus. χχνγιο-τις, ιίος, yi, spina dorsi. Ex χ priv. et χνάω. scalpo, seu scabo, quia animalia earn scabere non possunt. axvic -σος, ν, ox) ή. insulsus, insipidus; pro- prie nidoris expers. Ex « pr. et χνίο-σγι. αχνίο-ο-ωτος, u, ό χ) ή, vacuus a nidore, ex- pers sacrificiornin. χκοχς, auditus, gen. sing. Dor. pro α.κοΫ]ς. xxoYi, γ,ς, v, auditus ; (2; fama, rumor, ser- mo ; (3) auris. Ab ά,κέω, audio. χχοιΧος, u, όχ) 'h, qui cavus non est, in quo est nihil cavum, cavitatis expers. Ex χ priv. et χοΊχος, cavus. χκοίμγιτος, u, ό χ) ή, insomnis, non dormi- ens, pervigil. Ex a priv. et χοιμάω ίχοιμίτων, insomium, gen. plur. ab xxoi- t μγ,τος. αχοινος, u , ο χ) ν) , non communis ; (2) non polutus. Ex a pr. et κοινός, communis- χκοινωνγ,ούχ, χς, ν,, cum nullum est com- mercium, nulla societas ; (2) nulla be- nignitas, quae de suo aliquid impertiat ; (3) excommunicato. Ex χ priv. et χοι- νωνίω. Unde χχοινώνγ,τος, u, β xx) yi, incommunicabilis ; (2) sine societate, insociabilisj (3) parous , tenax, non communicatus. χκοινωννιτως, adv. insociabiliter. χχοίτγ,ς, ν, β, unnm et idem cubile habens, maritus. Ex a pro iuS, et κοίτη. χχοιτις, itiog, ή, uxor, marita. A preec. χ,χοιτος, v. ο xx) ή, sine cubili, cubili ca- rens ; (2) at τβ χχοιτβν, est mel sedimen- to carens. dxoXxxiuTot, ου, ο χ) ij» qui adulationibus capi nequit. Ex » priv. et xoXxxtvu, adulor. I 23 ) AKO χχόΧχχος, u, Ι χ) ϋ„ alienus ab adulations, t Ex a, priv. et χόΧχξ, adulator. χκοΧχσ',χ, ας, γ], intemperantia, luxuria, incontinentia, in quocunque cupidita- turn genere, Gl. V. protervia. Ex « priv. et χόΧαο-ις. χχοΧαστχίνω, intemperanter, seu petulan• ter ago ; (2) proterve et libidinose vivo. ^ Gl. V. nepotor, protervio Ab χκόΧχο-τος. χχοΧχστίω, ω, idem et ab cod. Hinc χκοΧάο-τγ,μα, ατός, το, factum petulans ; (2) scelus; (3) stuprum per proterviam illatum άχόΧαστος, a, x\ y\, intemperans, proter- vus, lascivus, Ubidinosus, flagitiosus ; (2) non punitus ; (3) qui peccatis frena laxat ; (4) audax ; (5) injuriosus ; (6) castigatione dignus. Ex « priv. et xo- Χάζω, punio. άχοΧάο-τως, adv. intemperanter, petulan- ter. Gl. V. impune. άχόΧΧγ,τος, ν, β χ) if, non glutinatus, Gl. V. qui conglutinari vel uniri nequit. Ex at. ^ priv. et χοΧΧω, glutino. χκοΧΧος, v. ό χ) γ), glutinis expers; (2) qui conglutinari nequit; (3) qui coire nequit, incoibilis. Ex χ priv. et κόΧΧχ, gluten. α,χοΧος, ν, ό, frustum panis, parva buccel- la; (2) cibus. Ex a ex parte priv. et xoXov, cibus. χκοΧουΟίω. ω, f. ν,ιτω, sequor, comitor ; (2) facio idem aliis, imitor, congruo, similis fio; (3) obsequor, obtempero. 'AxoXu- 6iiv Tivi, μ,ίτχ τίνος, κχτότιν τίνος, άΧΧίι- Χοις• τω χόγω, animo assequi, intelligere. Ab άχόΧνθος. άζοΧύθΥιμά, χτος, το, consequentia ; (2) ad- sectatio, consectatio. Ab χχοΧαΰίω. άχοΧύθγ,σις, ιως, ν), idem et ab eod. χκοΧαθΥ,τικος, r» ov, sequax, proclivis ad sequendum. Ab eod. χκολαθίχ, ας, %, adsectatio, comitatus ; (2) series, eoharentia; nexus, conse- quentia, Gl. V. (3) convenientia, con gruentia; (4) officium (5) ceenmonia, ritus sacer. Ab ΆΚΟΆΟΥΘ02, ου, 6 χ) ή, pedissequus, vel pedissequa, assecla, comes, adsecta- tor ; (2; consequens, consentaneus, con- veniens, congruens, similis ; (3) genus ministri, Eccles. χκοΧαθ5ιην, sequentibiis, dat. plural, praes. part. χκοΧύθως, adv. consequenter ; (2) conve- nicnter. Ab άκόΧαθος. άκόΧυμζος, u, ό χ] i t , natandi inscius. Ex x priv. et κοΧνμζάω, nato. άκομία, ας, y\, comaj defectus. Ab αχομος. χχομιστιχ, ας, ή, neglectus, incuria. Ab άκόμιο-τος, α, ό vj yi, neglectus, squalidus, sine cura necessaria. Ex χ priv. et κο- μίζω. χκομος, a, xj ή, cui nulla est coma, qui comatus non est. Ex a pr. et κόμγ,. χχόμπαο-τος, α, ό χ) »j, alienus a jactantia, et ostentatione. Ex « priv. et χομ-χος, jactator. ακομτος, χ,Ό x\v], idem et ab eod. άχόμψιυτος, ov, non curiose ornatus. άκομψος, a, b χ) ή. inelegans, non festi- vus ; ^2) vilis, simplex (ineptus, Steph.) Ex a pr. et κομψός, scitus, elegans. ακόμψως, adv. ineleganter, illepide. dxovav, pra?s. inf. act. contr. pro dxovauv. χχβν'άω, ω, f. Υ,σω, acuo, exacuo ; (2) im- pello, incito. Τον χίξχυνον αχονγιο~αντί{, Luc. Ex axovYi, cos. άχ'ονΙυΧος, ov, expers tuberum. Ab « et xovhuXYi. 'AKO'NH,55i,.if,cos. άκόνΥ,μχ, το, incitamentum. Ab άχβνάω. χκονν,τΥ,ς, S, b, qui acuit. Ph. cotiarius. χκόνιον, α, το, coticula. Dim. ab αχανή. χχονιτ), adv. sine pulvere ; (2) sine pugna, citra laborem, facile. Ex a et pr. κόνις. χχονϊτιχος, yi, ov, ex aconito confectus. Ab χκόνϊτον, n, το. aconitum, herba venenata, quae iv τχϊς χκόνχις, seu cautibus nasci- tur. Angl. Wolfsbane, Monkshood. άχόνιτος. v,b x)y), pulveris expers ; (2) qui sine pulvere fit ; (3) non illitus calce, opere tectorio non obductus; (4) non picatus. Ex χ pr. et χόνις, pulvis, cinis. άχονίτως, adv. sine pulvere ; (2) sine dirfi- cultate. xxovTt, inviti, nominat. dual, ab χχων. άχοντι, adv. invito, οοΛΟίέ. Ex χ priv. et ixovTit sponte. ΑΚΟ ΑΚΡ ΛΚΡ άκοντίας, ν, Ό, jaculus, serpentis genus ; (2) in plur. stellce, qua; jaculi modo fe- runtur. Ab άκόντιον. Unde ακοντίζω, f. ίσω, jaculor, jaculum vibro, intorqueo ; (2) jaculo peto. 'Ακόντιζαν τον φίύγοντα, ί'ις τούτον, τινά 'ίγχίι, τινός. 'Αχόντισί ΰονξ) φαανω, II. 4, 496. άχόντιχον, η, το, medicamentum adsanan- da vulnera ακοντίων, s. jaculorum. Ab άκόντιον, n. το, jaculum, telum, spiculutn, pilum ; (2) teli jactus ; (3) spina dorsi. Ab άκων, jaculum. άκόντϊσις, εως, '/ι, jaculatio, jactus. Ab ακοντίζω• άκόντισμα, ατός, το, idem; (2) jaculum. ακοντισμός, S, Ό, jaculatio. άκοντίσσαι, aor. 1. inf. act. Poet, pro a- κοντίσαι. άκοντιο-ττίξ, %ξος, ο, jaculator ; (21 jaculan- di peritus. Ab eod. ακοντιστές, a, β, idem. Hinc άκοντιστικος, η, bv, jaculandi peritus. άκοντιστνς, voi, -h, jaculatio, II. 23, 622. (2) jaculandi peritia. Ab ακοντίζω. άκοντοζόλος, », β j£ 'h, jaculi vibrator, jacu- lator. Ex 'άκων, οντος, et βάλλω, jacio. άκοντοΐόκος, ν, Ό j£ r, qui jacula observat, ut eorum ictus evitet. Ex άκων, et $i- κομαι, recipio, vel potius δοκάζω, ob- serve. άκοντοφόξος, ν,Όά 'h, jaculum ferens. Ex άκων,^αουίητη,^ί φίξω, /ero. άκόντως, adv. invite. Ab οίκων. άκοτ•/ιτϊ, sine labore, ac molestia. Ab « priv. et χότος. άνοπίαστος, α, b ti i, indefessus, indefati- gabilis ; (2) lassitudinem et laborem nul- lum adferens. Ex « priv. et χοπιάω, labor ο. άκοτιάστως, adv. sine labore. άκοπος, », Ό ^ ή, indefessus ; (2) corrup- tioni non obnoxius. Ex « pr. et κόπος, labor. άκότξίστος, α, Ό vu -h, qui non est stercora- ls, cui fimus non est ingestus. Ex et, priv. et χότξος, stercus. άκοτξος, χ, b yl Si, idem et ex iisd. άκοτξώΐ'/ις, ωΐις, purus a stercore. άχότως, adv. sine lassitudine; (2) sine vermium noxa. άχίςιστος, u, b ι£ -h, inexplebilis, insatiatus, insatiabilis. Ex « pr. et χοξίω, satio. άκοξίστως, sine satietate. άκόξνιτος, a, b κα) rt, II- 7, 117, idem ; (2) non ornatus, non mundatus. Ab eod. άκοξία, ας, ή, insatiabilitas. Ab eod. άκοξίτης, n, b, sc. οίνος, vinum ex acoro confectum. Ab άκοξον. Ά ΚΟΡΝΑ, ν,ς, 'h, nomen planta? cujusdam. "AKOPON, χ, τβ, acorum, herba sive ra- dix quaedam medica, Angl. The sweet- smelling flag, vel Calamus. ακοξος, a, b £ η, idem quod άκόξνιτος. άκόξνφος, ov, b j£ i, verticem, seufastigium non habens. Ex « pr. et κοξνφτ,, vertex. άκος, ιός, το, medela, medicina, sanatio, curatio, remedium, II. 9, 250. Ab dxi- ομαι. άκοσμίω, ω, f. ν,σω, incomposite me gero ; (2) improbus sum. Κολάσονσι τους άκοσ- μονντας, Isocr. Ex « priv. et κοσμίω, orno. άκοσμήας, hit set., Jjevjinornatus. Ab άκοσ- μίω. άχόσμ'ΐτος, ν, b >o ή, idem et ab eod. dxoo -μγιτως, adv. confuse, sine ornatu. άχοσμία, ας, vj, status rerum perturbatus, res incompositae ; dedecus, Ph. Ab eod. άκοσμος, u, b si 'h, inornatus, indecorus, in- cultus, inordinatus, incompositus, in- comptus ; inhonestus, Gl. V. Ex « pr. et κόσμος. άχ'οσμως, adv. idem quod άχοσμητως. ά,χοστίω, ω, f. ησω, abundo esu hordei, pascor hordeo. Αχοο-τίισοις \τ) φάτν/ι, 11.6,506. Ab ΆΚΟΣΤΗ', ?f, 'h, hordeum; (2) quilibet cibus. άχοτος, ν, b Κ)ή, qui simultates non alit. Ex «pr. et κότος. άχονάζω, audio ; (2) invocor. ΤΙ^ωτω γάξ xeci \ο»τας άκουάζίο-θον ϊμΐίο, II• 4, 343. Ab ακούω• Ακουίμιν, audire, preas. inf. act. Ion. pro α,χ,εύίιν• αίκουίτω, audiat. 3. sing. pva?s. iinper. act. έχον*;, if, -4, auditus, auditio. Ab eod. kxovx.*,, 1• s. perf. ind. act. Ion pro Υ,καχ,κ άχονοντΑ, audientem, ace. sing, prses. part. act. axovovTitfen, dat. pi. part, prajs. Ion. et Poet, pro άκί /uo-t. άκούοντι, 3. pi. pr. ind. act. Dor. pro d- κονονοΊ. άκούξεντος, n, b, intonsus, Gl. V. Ex a. priv. et κονξΐύω, tondeo. άκονξος, u, b κ, η, intonsus ; (2) qui est sine liberis. Ex a, pr. et itiUa, vel χόξος. ά,χονς, οντος, b, jaculum, telum. Ab άκων. άκονοΌαίν, audiverint, 3. plur. aor. 1. opt. άκοίιοΌ,ις, a. 1. part. act. JEol. pro άκουσας, άκουσας, qui audivit, vide antecedens, d- κούσαις. άχουσάτωσαν, audiant, 3. pi. aor. 1. imp. act. άκούσίχι, audies, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro άκονσισαι, vel άκούσγ. άκονσιάζω, cogo. Ab ακούσιος, άκουσίθίος, ν, Ό ^ ή, qui a Deo exauditur. Ex άκουσις, et θίος, Deus. ακούσιος, u, b y^ vj, vel ακούσιος, ία, ov, (prim, prod.) non voluntarius, coactus, invitus, Gl. V. Ex «pr. et ίκων, sponte. ακονσις, ΐως, r/, auditio. Ab ακούω, audio, ακουσίως, adv. pra?ter voluntatem, invite. άκουσμα, ατός, το, res qua? auditur, au- ditio ; (2) auditio discipuli, quod disci- pulus ex prseceptore audit; (3) fama, rumor. Ex ακούω, audio. άκουσμάτιον, n, το, auditiuncula, narra- tiuncula. Dim. ab άκουσμα, ακουστές, S, b, auditor, qui audit ; (2) dis- cipulus. Ab ακούω. "Hinc άχονστιάω, paratus sum ad audiendum. ακουστικός, y, bv, ad auditum pertinens. άκουστικως, attente, ad audiendum parate. ακουστός, η, bv, sub auditum cadens. Ab άχούσωσιν, 3. pi. aor. 1. conj. act. άχουτιίΤς, audire fades, 2. sing. f. 1. indie. act. Att. pro άκουτίσας. Ab άκουτίζα, f. ίσω, audire facio ; pass, au- dior. Ab ΆΚΟΥΏ, fut. ίσω, audio, auribus perci- pio, ausculto ; (2) auditor, s. discipulus sum ; (3) audiens sum dicto, obtempero ; (4) intelligo et interpreter, item sentio ; (5) vocor, appellor, dicor ; (6) novi, te- neo ; (7) est ubi vertl potest, lego : ducta inde significatione, qua olim anagnosta; utebantur, Ern. Άκουαν τίνος, 3-οξνζν, φωνην τίνος' tSto παξά σον, πξός σου. ex ; ταντα ίΐίξί σου, τίξ) του πράγματος' σου πίξΐ τούτων, σ\ οντά- Ισθλος, χακος, appel- lor ; ίυ άκούίιν άπο, νπο, νξός τίνος, lau- dari ; κακώς, vituperari; ακούομαι ύπόσν audior. Αόγνς δ' άκνσον, ονς ίήκωφέζων, Soph. Phil. 1255. άκνω, audiam, f. 2. ind. act. verbi άκίω. άκξα, ας, η, summitas, fastigium, culmen ; ( 2) arx ; (3) promontorium ; (4) Littus, omnino de extremitate dicitur, maxime extremitatibus corporis. Abάxξoς■ άκξάαντος, n, b xa) ft, imperfectus. Ex a pr. et κςαιαίνω, efficio. άχξ&γής, ις, mutus. Ab a pr. et κξνζω. άχξάΐαντος, a, b καί ή, inconcussus, immo- tus. Ex a pr. et χςαδαίνομχι, metu con- cutior. άκράϊ,ς, ίος, b και v\, flans in superficie, ve- nemens. Ex άκζος, summus, et άω,βο. άκξα'ίος, n, b, summus ; (2) qui est in arce ; ( 3) qui preeest arci. (Unde Άκξάια, Ve- nus, vid. Thes. M.) Ex άκξος, summus, vel άκξα, arx. άκξαίπαλος, u, b xa) 'h, non sentiens cra- pulum ; (2) alienus a crapula ; (3) arcens crapulam. Ex a priv. et χξκιπάλη, cra- pula. άκξαιφνης, ίος, b κα) ■>„ purus ; (2) alacer ; ^ (3) recens. Ex άκξαϊος, et φαίνομαι. άχξχιφνως, adv. sincere. Ab ακραιφνές. άκεάλΐπος, το, pinguedo, unguentum, Call. Ep. άκξαντος, a, b κα) n, imperfectus ; (2) irri- tus, ut promissum, prccdictio. Ex a pr. et χξχίνω, efficio. άχξαξόνιον, χ, το, summa pars axis. Ex άκξος, et άξων, axis. άκξχσία, ας, ή, intemperies, intemperan- tia, incontinentia. Ex a pr. et χξάσις. Hinc. άκξάσιος, ov, b xa) -h, intemperans. άκξατίύο/Λαι, fut. ίύσομαι, intemperanter vivo. Ab άκξατης. α.κςατίυτιχος, ^, bv, incontinens. axr&TJif , ίο;, b κα) -ή, incontinens. intempc- ( 24 ) rans ; (2) invalidus, debilis ; (3) qui con- tineri nequit. Ex a, pr. et χξάτος ■ άκξάτητος, ου, b xot) η, qui contineri et co- hiberi nequit. Ex a priv. et χξχτί», co- hibeo. άκξατ), impotenter, per impotentiam. Ex a pr. et χξάτος, rbbur. άκξάτίζω, f. ίσω, jento ; (2) merum bibo ; άκξχτίζομχι, jento, Gl. V. Ab άχεατος. Hinc άκξάτισμα, ατός, το, jentaculum. άκξατισμος, S, b, idem et ab eod. άκξάτιστος, ου, Ό κα) ή, qui non jentavit ; (2) qui jentaculo non facile caret ; (3) validus. Ex » pr. et κξχτίζω, vel « int. et κξάτος. άχζ&τόίΐς, ίσσα, (ν, instabilis, intemperans, Man. Ab άχξατγ,ς. άχξάτον, ου, το, vinum, merum, meracum. Ex a pr. et κίζάνννμι, misceo. άχξατοποσία, ας, r„ meracioris vini potatio. Ex άχοατος, et π'οσις, potatio. άκξατοποτίω, ω, f . ησω, merum bibo. Ab άκξατοπότνις, ου, Ό, qui merum potat. Ex άκρατος, et χοτίω, poto. άκρατος, ov, b, merus, meracus ; (2) purus, sincerus ; (3) validus, vehemens in u- tramque partem, immoderatus, immitis; (4) perspicuus. Ex « pr. et κίξάω, mis- ceo, vel » intens. et χξάτος, robur. άκξατότιης, Ion. άκξΥίτόττις, meracitas. ακξατοφόξος, ου,.ό κα) ή, qui meracum fert ; qui ad ferendum meracum aptus est, no- men vasis vinarii. Ex άκρατος, et φίςω, fero. άκςατωξ, οξος, b, impotens ; (2) incontinens. Ex a pr. et κράτος. άκξάτως, adv. incontinenter, intemperan- ter ; (2) graviter, vehementer, impense. άκξάτως, adv.mere, pure, sine admixtione. άκξατωσύν/], Poet, pro άκξατοσύνή, intem- perantia, instabilitas, sed nimis licen- tiose, Steph. άκξαχολία, ας, η, ira repentina et levi de caussa. Ab άκξάχολος, ου, b κα) ή, ad iram valde pro- clivis, iracundus. Ex άκξος, et χολ-η, ira. άκξίμονικος, η, bv, ramos grandes habens. Ab ΆΚΡΕ'ΜΩΝ, όνος, b, ramus major, ramus praegrandis ; (2) ramus quivis. ακξίος, ου, b κα) ή, vel ακξίος, ία, tov, non carneus. Ex a priv. et κξίας, caro. άχξίσπίξον, adv. summa vespera, extremo vespere. Ab άκξίστίξος, ov, b κα) r>, vespera? principium faciens, vesperam inducens. Ex άχξος,. summus, et 'ίσπίξος, vesper. άκς•/ι, summa, Ion. pro άχρα. άχξφ/,ς, ίος, b κα) ή, valde juvenis. Ex ^άκξος, et ηξ'/ι, cetas. άκξΥΐΖος, ου, b xa) r„ idem et ex iisd. άκξΥ,σίμνος, ov, sine vitta, Ep. άξητόχολος, id. quod άκςόχολος, Hipp. άκξία, ας, ν, cognomen Minervae. Ab άκξα- άκξιζάζω, f. άσω, probo, diligenter mdago. Ab άκξΐ&,ς. accuratus. Hinc άκξίξασμος, S, b, accuratio, exquisitum ex- am en. άκξίζαστν,ς, if, b, diligens explorator, ex- quisitor. Gl. V. scrupulosus. Ab eod. άκρίζαα, ας, '/•,, accuratio, accurata diligen- tia, summa cura ; (2) summum jus ; (3) tenacitas, parsimonja ; χαλίτως ϊφίξί την του πατξος άκξίζ'.ιαν,^γλίσχξα και ««τα. μικξον αύτω χοξηγουντος, Plut. in Pe- ricle, c. 36. (4) vita exacta ; (5) accu- ratum examen ; (6) forma eximia. Ab ' ΑΚΡΙΒΗ" 2, ίος, b κα) η, certus, accuratus, subtilis, exquisitus, diligens, scrupulo- sus ; (2) certus, exploratus ; (3) plenus, Justus, copiosus ; (4) ad rem attentus, te- nax. Sic Angl. die. an exact man. άχξίζοδίχαιος, ου, b χα) ή, summo jure u- tens, s. agens. Hinc τβ άκξίζοίίκαιον, ν, jus summum. Ex άκξος, summus, et iixvi, jus. άκξίζολογίω, ω, f. ν,σω, accurate perpendo, examino. άκξίζολογία, ας, vt, accurata discussio, et examinatio. Ab άχξίξολόγος, ου, b κα) ή, accurataet curiosa diligentia utens ; (2J accurato sermone utens. Ex άχξίζν,ς, et λόγος-, sermo. άκξίζόω, ω, f. ώσω, Diane cognosco, diligen- ter exploro ; (2) probe calleo, compertum exploratumque habeo ; (3) summa cura ac diligentia aliquid facio ; (4) facio, ut ΑΚΡ ΑΚΡ ΑΚΡ nliquis sit accuratus, et exquisitus. Αχρι• £2v λόγας, τας τάξιις, τάς αισθήσεις, δι- καιοσυνών, πιρ'ι τι' ?)χρι£ωμίνγι (Τυνισις, Ήκξίζωσΐ παξ αυτών τον χξόιιον τν φαινο- μίνν οίστίξος•, Matt. 2, 7. Ab άκριζης. άκξϊζως, adv. diligenter, exacte, accura- te, exquisite ; (2) plane, plene, penitus, perfecte ; (3) summo jure ; (4) severe, " pared. άκςίζωσις, ή, diligentia, accuratio. axeihov, n, το, locustula. Dim. ab ακξίς. άχριδοθ'/,ρα, ας, ή, decipula ad capiendas lo- custas. Ab ακξΐς, et &v)pa, captura. αχςιδοφαγος, ν, b xa) v\, qui locustis victi- tat, locustas comedens. Ex άκξΐς, et φάγος. ίκρί'ίω, f. ίσω, cacumina, seu summa loca per ambulo ; (2) summispedibus ambulo; (3) summa casdo. Ab αχρις, summitas. ΑΚΡΓ2, ίδος, v, locusta. κχρις, ιος, τι, summitas, cacumen montis. Ab ακςος, summus. ακξΐσία, ας, ή, inconsiderantia ; (2) res con- troversa et non judicata ; (3) judicii ino- pia, et temeritas ; (4) malum judicium ; (5) perturbatio, confusio, turbulentus re- rum status. Ex a pr. et χςίσις. α,χξϊτα, adv. et ο,χρϊτ), injudicato, indicta caussa ; (2) nullo judicio, sine judicio, sine delectu ; (3) indiscrete, confuse, nul- lo discrimine. Ab ακξίτος• αχξΐτόζνλος, ov, imprudens. κκξιτόδακξυς, b και ν), futiliter aut immen- se lacrymans. Epith. Tan tali, Ep. αχρϊτόμϋθος, tt, b χα) i), qui loquitur incon- siderate et sine judicio. Ex άκλιτος, et μύθος, verbum. ϋχρϊτος, u, ο και ή, injudicatus, indemna- tus ; (2) confusus, indiscretus ; (3) an- ceps ; (4) qui in controversiam non cadit; (i) qui componi aut discerni non potest ; (6) sine ratione et judicio factus, incon- sideratus ; (7) immodicus, immensus, in- numerabilis. Ex a priv. et κξίτος, ju- dicatus. άχριτόφυλλος, a, b και ν), frondes habens in- discretas ; (2) frondosus ; multis arbori- bus consitus, ita ut folia arborum discer- ni nequeant ; (3) umbrosus. Ex άκρι- τος, et φύλλον, folium. άκητόφυζτος. ν, b χα) ν), confertus, miscel- laneus. Ex άκριτος, et φύξω, rnisceo. άκξΐτόφωνος, tt, b »£ ν), indistinctam et con- fusam vocem habens. Ex άκριτος, et φων/\• α,κξίτως, adv. idem quod ακξίτα. ακρόαμα, ατός, το, acroama, quod auditur ; (2) ipsa persona qua auditur. Ab άκζο- άομαι. Hinc ^ οίκξοαμ,ατικός, ■)], ov, ad auditionem perti- nens ; (2> in auditione, s. nuda scientia et contemplatione positum. ΆΚΡΟΑ'ΟΜΑΙ, Sit&ai, f άκξοάσομαι, au - dio ; (2) audio discendi caussa ; (3) dicto sum audiens, pareo. Άχξοάσθαί τίνος λί- yovTCS, των λίγομίνων, ίπωδην' των άξχόν τοιν, του πξοστάττοντος, p'arere. Άκξοα- τίον νιμίν των χξαττόνων, cedere oportet. άχξόάσις, ιως, i\, auditio, ipsa audiendi ac- tio ; (2) recitatio. Ab άχζοάομαι. άχροάτχριον, u, το, auditorium; (2) -locus in quo judices ad cognoscendam caussam conveniunt. Ab eod. άχξοατνα, S, b, auditor, discipulus ; (2) qui obedit pra?ceptis. Ab eod. Hinc ακξοατικος, ij, bv, auditorius, ad auditionem pertinens. άκςοζάμων, όνος, b χα) ν), erectus in summos pedum digitos ; (2) erectus incedens. Ex άχξος, et βαίνω, eo, incedo. άκξοζ&τίω. ω, f. ν,σω, in digitos pedum eri- go, suspensus incedo. Ex άκρος, et βα- τίω< vado. άχξοζάφΥις, ίος, b χα) i), summa parte tinc- tus, leviter imbutus, Ex άκρος, et βάπ- τω, mergo. άχοοζίΚν,ς, ίος, b χα) ν), acutam cuspidem habens. Ex ίίκξος, et βίλας, telum. κκξοΖολις, ΊΙος, i\, jaculi genus. Ex iisd. άχξοζνιματι'ζομαι, f. ίσομαι, sto in summo suggestu, vel tribunali. Ex όίκξος, et .<%*' , χ , ακζοΖλαο-τος, u, ο χαι v, germen in cacu- mine babens. Ex όίχξος, et βλαο-τος, germen. άχςοξολίύΐ,ω. f. νιο'ω, e summo jaculor ; (2) jaculor. Ex άχξος, et βάλλω- Hinc Λχςοζολί», as, ■/■„ velitatioj prsludium pug- Jia;. άκξοζολίξω, et frequentius άκξοζολίζομαι, quacunque jaculor; (2) velitor; (3) ve- litor verbis et certamen lacesso. Άχςο- ζολ'ιζίο-θαι τοΊς 'imtrh τοΊς λίθοι$> Ab «- χξοζολία. Hinc άκξοζόλίσ-ις, ν), idem quod αχξοζολιο-μος, S, b, jaculatio ; (2) velitatio, praeludium pugna? ; (3) irritatio ; (4) om- nino lapidum aliorumque missilium con- jectus. άκξοζολιο-τίις, if, ό, jaculator ; (2) veles. άκξοζόλος, ts, b, jaculator, Sagittarius. άχςοζυο-τία, ας, *), pra^putium ; (2) gentes Erofanas, non circumcisa? ; (3) corruptio umanaj natures. Ab άχςόζυο•τος, a, b χαι v), prasputiatus. Ab αχξος, et βύω, tego, quod pra;putium ex- tremam membri virihs partem tegat. ακρογωνιαίος, αία, αϊον, angularis, quod in summo angulo est ; (2) imus. Ex ακ^ος, et γωνία, angulus. άχζόγωνος, ov, t/ in extremo angulo positus, Naz. Ex ακξος, et γωνία, άκξοδφχτΰλιον, ν, το, summa pars digiti. Ex αχξος, et δάχτυλος, digitus, άκξόδίτος, \t,bv t r), in summo ligatu6. Ex ακξος, et δίτος, ligatus. αχξοίίχαιον, n, το, summum jus. Ex ακξος, et tiixviijus. άχξόΰξϋα, ων, τα, fructus arborei, et pro- prie quidem, qui putamen lignosum ha- bent. Gl. V. cacumen rami, αχξόδξυα, baccae. Ex ακζος, et ΙςΖς. άκξόζιο-τος, a, b xa) y, leviter fervefactus ; (2) leviter coctus. Ex άίκξος, et ξΐο-τός. ακροζών/ι, ης, ν), instita, Ph. Ex ακξον, et ξών/ι, %ona. αχξόθαλπτος, ν, b j£ v), in summo calefac- tus et tostus ; (2) leviter calefactus. Ex ακξος, et &άλπω,/ονεο, calefacio. αχξοϋιγγανω, leviter attingo. Ex ««goj» summus, et 3-ιγγάνω, tango, άχξοθιγως, summis digitis Gl. t V. sum- matim, carptim. A praced. άχροθινίαζω, f. άσω, summam partem at- tingo ; (2) primitias offero ; (3) aliquid pro primitiis offero ; (4) deligp quod e- gregium, optimum. In med. deligo mi- hi, mea causa. Ab αχξοθϊνιον, α, το, et quod usitatius, αχξοθί- νια, ων, τα, primitia? frugum ; (2) pnmi- tia? qua?libet ; (3) primitiee manubiarum, quae Diis offeruntur ; (4) manubia?, spo- lia. Ex αχξος, summus, et 3-/i>, h -ινος, acervus, quod primitiaa a summitate a- cervi sumebantur. άχξοθώξαξ, ακος, b »£ i), leviter ebrius. Ex α,χοος, et Β-ωξ'/ιιτο-ω, inebrio. άχξόχα,ρπος, », b *} r h, in summitate fruc- tum habens. Ex 'άχρος, et καρτος, fruc- tus. αχροχιλαινιάω, ω, in summo, vel superficie nigrico, s. ater sum. Hinc αχροχιλαι- νιόων pro ακροχίλαινιων- Ex ακξος, et χίλαινός. αχξοκίξαια, αν, τα, extremitates, s. cornua antennarum. Ex αχξος, et χίςας. άκξοκιόνιον, ν, το, summa, seu extrema columnae pars, fastigium columnar. Ex ακξος, et χίων, columna. αχροκνίφαιος, ν, Ό *$ ν), vespertinus. Ex a- χρος, et κνίφας , tenebrcB, caligo. άκρ'οχν'φνις, ίος, Ό ^ ν), idem et ex iisdem. οίκξοχόμνις, a, b, in vertice comam alens ; (2) largiter comatus. Ex ακξος, et κόμν,. άχροχόμος, », b y$ r), idem. άκξοκόρΰφος, ov, summus. Ex αχξος, et κορυφν,, festigium. άκροκυίΛατόω, ω, summis innato fluctibus. Ex αχρος, et κυματόω, undis agito. αχξοχωλια. ας, ν), extremitas membrorum, i. e. brachiorum, ubi humeris inserun- tur. Ex αχρος, et κωλον, membrum. αίχξόλΐΐον, », το, primitiaa manubiarum, s. praeda?; (2) primitiaj qualibet. Ex a- Χξος, et λε /os, prceda. άκςόλϊθος, v. b η 'h, in summitate lapidis positus ; (2) summus lapis, s. summitas lapidis. Ex ακξος, et λίθος, lapis, άχξολίπ&ξος, u, b »9 ή, per summa pinguis, in superficie pinguis. Ex αχρος, summus, et λιπαξος, pinguis. άχρολογίω, ω, f. 4\<τω, in summitate lego, seu carpo, summa lego. Ex «,χρος, et λίγω. • άκξολόγος, a, b >cj r h, summa colligcns. ακρολοφία, ας, ή, summitas collis. άχρολοφϊτης, ν, Ό, qui in summitatibus col- lium ct tumulis vcrsatur. Ab ( 25 ) α'κξόλοφος, ν, b, summitas collis, cacumen tumuli, s. montis. Ex ά,κζος, et λόφος . άχξόμαλλος, », b j^ ή, summe villosus. Ex αχρος, et μ,κλλοί, vellus. άχρομανης, ίος, b j£ v\, summe insanus, ex- trema insania laborans. Ex α,χξος, et μαίνομαι. οίκξομάο-θιον, β, to. papilla, Ph. Ex »»*os t et μΜϊθος, mamma. αχρομίθυο-ος, plane plenus, depositus vino. άχρομόλιζίον λίνον, rete plumbum in ex- trema seu ima sui parte habens. Ex άκρος, et μόλιζίος, plumbum. άχξομφάλιον, v. το, media umbilici pars, umbilici meditullium. Ex ακςος, et ομ- φαλός, umbilicus. άκξόμφαλον, α, το, idem et ex iisd. ακζον, ν, το, apex, summum cacumen, fa- igium, culmen ; (2) crepido, margo. Gi. V. Ab αχξον. αχφνψν, tt, το, summa, seu extrema pars navis. Ex αχξος, et ναϋς, Ion. vjjDj, navis. αχξονύχτιον, ου, το, prima noctis pars. Ab άκξόνυκτος, ν, b y^ ν, vespertinus. A seq. άχξόννξ, κτος, ν), prima pairs noctis, prima? noctis tempus. Ex αχρος, et »y|, nox. αχξόνΰχος, it, OK) i), vespertinus. άχροταγ^ς, ίος, b κ) ν, in summo fixus. Ex αχξος . et ir^vum.figo. άχξόπαθος, u, b »t} ή, in summa parte adfec- tus. Ex αχρος , et πάθος, adfectus. άχξόταστος, χ, β % ή, per summa consperi sus. Gl. V. άχξόπαο-τον, parce salsum. Ex αχξος, et τάσσω, conspergo. αχξοτίνθ'>,ς, \ς, summe tristis. ακζοπηλος, a, ο ^ η, valde ccenosus, lutu- lentus. Ex αχρος, et πηλός, Mum. άκξοποδϊΐτ), al. scrib. άχροπόδιτ), adv. sum- mis pedibus insistendo, summis pedum digitis. "Ωστίξ οι Υπ) των ακάνθων ϊπιζαί- νοντίς αχροποΰ'/ιτ), Lucian. Dial. Mort. Ex ακξος, et πους, ποδός, pes. ακροποΐιτ), adv. idem et ex iisd. άκξοτολίύω, sublimis meo, Man. ακρόπολις, ιως, ή, arx ; (2) quod summum est. Ex άκρος, et πχλις, urbs. \*i " altissimum habens ver- ticem. Ex αχρος, et πόλος, vertex. άχρόπορος, u, b % r). extrema parte acutus. Ex άκςος, et πίίρω, transadigo, infigo. άκξοπόξφΰξος, a, b ^ r), in extremitate, vel summitate purpuram habens, purpura praetextus. Ex άκξος, et ποξφύξα. άχξοποσθία, ας, ν), prasputium ; (2) glanSi Ex ακςος, et πόσθ'Α• άχξοπόσθιον, ts, το, idem et ex iisd. άκξόπρωξον, v> το, summa pars proras. άκξόρριζος, ν, b j^ v), in superficie habens radlcem, leviter radicatus. Ex όίχςος, et ρίζα, radix. άχξορόίνιον, u, το, tota nasi summitas, totus ambitus nasi. Ex ακςος, et pv, nasus: άκξορόύμιον, », το, summus temo, extrema temonis pars. Ex αχξος, et ρυμος, temo. "AKP02, ξα, ξον, summus, extremus; (2) summus, i. e. supremus ; (3) summum in aliqua re gradum obtinens, perfectus, praestantissimus, singularis. άκροσαπ^ς, ίος, b >ij ή, qui in superficie pu- trescit ; (2) qui leviter putrescere et mu- tari ccepit. Ex ακςος, et σηπω, putre- facio. οίχξόσοφος, ν, b χα) 7), impense sapiens, pe- ritus. αχξοσπάθια, ων, τα, hypochondria, ita dic- ta, quod velut in extremitate costarum sita sint. Ex ««goi, et σπάθαι, costarum ossa. άκξοστνθιον, ν, το, summa pars pectoris. Ex όίκξος, et στήθος, pectus. άχροστίχις, ίδος, ή, initium versus; (2) carmen, in quo deinceps e primis ver- suum uteris aliquid connectitur. Ex ά- κρος, et στίχος, versus. άκόστϊχον, χ, το, idem et ex iisd. άχροστολιον, u, το, summitas vel ora navis. Ex άχρος, et στόλος, pars navis. αχξοστόμιον, u, το, summa et extrema pars oris. άκξοσφαλ'/,ς, ίος, b κα) t), proclivis ad lap- sum; (2) lubricus, pronus, proclivis. Ex αχρος, et σφάλλομαι, labor. άχξόσφΰξον, ν, το, extrema malleoli pars ; f2j genus calceamenti muliebris. Ex ά»ξος, et σφυςόν, malleolus pedis. άκροσχίδν,ς, ίος, όκ,ν, summa, vel extrema sui parte scissus, in cacuminc divisui. Ex αχξος, ct σχίόΎ, fissurri. ΑΚΡ άκξοτί'κιύηον, χ, το, finis, seu extremitas carminis. Ex αχξος, et τιλίντγι, finis. άχρότγ,ς, Υιτος, r,, summitas, extremitas, a- pex, fastigium. Ab όίχξος. άχξότ*τος, χ. b χα) ί,ηοη pulsatus ; (2) non c'ongruens ad numeros, illaboratus, impo- litus. Exj* priv. et^OTOj. άζξοτομίω. ω. f- r,, suinmas partes am• puto. ' Κχξοτομϊιν τον σίτον, de messori- bus, Xen Gl- V. dx°0Tou.{i. truncat. Ab κχξότομος- χ, b xa) 'h cujus summa? partes secta? sunt ; (2) durus ; (3) excelsus ; (4) asper et transitu dirficilis. Ex οϊχξβς, et τίμνω, scco. κχξότονο;. χ. b χα.' •/]• in summo tentus ; (2)qui extremas partes, sc. manus et bra- chia, summa vi intendit Ex αχξο;, et αχξοτο;, χ, b χα) r,. plausu carens, cui non applauditur. Ex a priv. et xpoto;, stre- pitus. κχξΰνξΰ,νία,, a;, r. summitas cceli, vertex coeli. Luc. in Lex. Ex αχξος, et oiga- noe, caelum. ίχξοφανγ,ς, ίος, b £ η. summo diluculo ap- parens ; 2) qui tenuem tantum et non plenam lucem habet ; (3) qui apparere incipit. Ex αχξος. et φαίνομαι, appareo. ΰχξοφΟ'γ,ς, ίο;, b χα) h, in cacuinine proveni- ens, in summo nascens ; (2) excelsa in- dole pra?ditus. Ex αχρος, et φυη, na- tura. αχξοφίλαξ. αχός. b, arcis praefectus. -Ex άχξα. arx, et φύλαξ, custos. αχςόφνλλος, χ. b χα) »j, in summitate folia habens. Ex αχρος, summus, et φύλλο* , folium ίχξοφΰσιον. χ, το, follium pars summa seu extrema, qua? fornacis ori immititur. Ex αχξο;. et φυσ -a.follis. *,ζξοχα>ιξ, ϊχος. ο χα) ή. supra modum laxatus; (2) ebrius. Ex α,χξος, et χά- λιξ. vinum. ίχροχαν^ς. ίο;, Ό κ. •η< in summo vel extre- mo hians, apertus; (2) immani vastus hiatu. Ex ακξος. et χαίνω. hisco. αχξόχίΐξ, ξοί- ν), pars brachii a cubito ad extremos usque digitos. ίίΧξοχίΐξία, ας, ή- idem cum οίχςοχίΐξίο'μός, οΙχξθχιΐξΐαο•μος, χ, β. idem. αζξοχίίξΐσι;, ίως η, idem. άχζοχίΐςίζομαι, summamanu capto, et qui- dem proprie, velut pancratiasta? solent. Ex κχξος, ^ίγίΐξ. manus. Hinc άχξοχ<ΐζΐα•μος, χ o, exercitatio pancratias- tarum, qua alter alterum manu captat. άχξοχ'ΐξΐττ'>,;, χ, b, qui se exercet αχξοχίΐ- ξΐσ-μω• Ab eodem. αχ'οχγ,νίτχοι, ων. o't, extremitates ejus par- tis jugi qua? ζιύγλνι dicitur. Ex όίχξος, et χπνίιτχος, anserculus. άχζοχλίαξος, χ, b κ* -/ι. valde tepidus. άχξοχλιάξως, adv. Valde cepide. άχξοχολίω. ω, f r^oi. subito irascor, repen- te ad iram concitor. Ab αχξόχολος. άχξοχολία. ας. -h, proclivitas ad'iram. Ab ύχξόχολος, χ, b >£ -h. iracundus, proclivis ad iram ; (2) qufleviter irascitur. Ex a- Χξος, et χολή, ira. άχξοχοξΰόνιον. χ, το, verruca, Ph. Et ΛχΡοχο^ονώΐΥ,ς, άϊ>ις, verrucosus. Cogno- men Fabii Maximi. Ab άχςοχοςδων, όνος. ή, verruca rotunda et cal- losa, Gl. V. verruca, naevus Εχα,χξο;, et χο£>γ,. chorda, eo quod vertice suo si- milis est resecta? chorda? secundum ex- tremitatem. «,χξόχωλος, χ, b xa) 'h. valde claudus. άχζό4*ϊλος, χ, ό κ, *ι, in summo nudus. Αχξί&οιλος. χ, b"xa) ή, qui in summa tan- tum parte recutitus est, gland em nu- dam habet; libidinosus. Ex όίχξος, et "ψαιλόί• βίχξοωντ pro άχζοωνται. audiunt, 3. plur. t pra;s. indie med. contr. pro άχξοάονται. ίχζω. summi, gen. sing. Dor. pro αχξου. β,χςνττος. ν, Ό χα) ή, nonoccultus; ince- latus, Gl. V. Ex « priv. et χ^υπτος, oc- cultus. ίχξύο-ταλλος, ν, b χα) %, glacie carens, non glaciatus ; (2) nihil crystallini habens. Ex a priv. et χξύσταλλος, glades, crys- tallus. άχξωζιλία, ας, f>, extremitas panis, qui e- ζίλίας dicitur. Ex άχςος, et ο'ζίλίας. κχξ&ιλίνιον, tt, το, summitas, vel extremitas cubiti ; (2) montis cacumen. Ex όίχξος, et ώλίν*ι, cubitus. ΜΧξνμίχ) at, r l% eminentia, vel summitas AKT humeri; (2) montis vertex. Ex αχξος, et Ζμος, humerus. άχξώμιον, g, το, idem et ex iisd. α,χοων, mot, b, extremitas membri. Ab άχοος. άχξωνία, ας, -h, partium extremarum am- putatio. Ab α,χξαιν- άχξώνυξ- ΰχος. b. qui summis fit, seu impri- mitur unguibus; (2; summa unguis pars; (3) montis cacumen. Ex όίχ^ος, et ew/g, unguis, άχοωνϋχία, ας. ri, extremitas unguium. άχρώνΰχος. a, b χα) 'ή. idem quod αχξώννξ- Ph. άχξώνϋχον, articulare. οϊχξώξίΐα. ας. ■>,. summitas, sive summa pars montis ; collis jugum, Gl. V. ver- tex montis, Ph. Ex αχξος, et οοος. mons. ίί,-Λξοις, summe, excellenter, exirriie, Ph. άζξωτζςιάξω, f• ν,ο-ω. extremitates corporis a'mputo, corpus mutilo, Gl V. trunco, mutilo, decacumino ; άχξοιτΥ,ο,ά.ζίΐ, ob- truncat, mutilat, detruncat, PA. ηχςω- τν.ο,ασ-μίνος. mutilus, Gl. V. detrunca- tus, Ph. perf. part. pass. Άζξωττ/ξΐύξειν το ΤξοσΌΐτον, τα; ρίνας, τας πξύξας των νηών, τας τξΐΥ,ξίις' •/]χξωτ•/ιξΐαο~μίνοι τας ϊαυτων <τατ°ι&ας, labefactantes, Bern. Ab άχξοιτΥ,ςιον. άχ°ωτγ,ρ1<χ.σις, ίως, η, truncatio, mutilatio, Gl. V. A pra?c. άχξωτΥ,βίαα-μος, S, b, idem. άχοωτΥΟίασμα. ατός. το. quod resecatur ab extremo corpore, ut manus, pedes, &c. άζξωτίζίον, n, το, extremitas, summitas, cacumen, vertex speciatim ; (2) promon- torium; (3) extremitates corporis, ut manus. pedes, Sec. (4) rostrum navis ; (5) pinnae murorum ; (6) simulacra, vex- illa et similia in fastigio aedium, turrium, navium, qua? vel ornamenti vel venti in- dicandi causa imponuntur. Ab αζξος. άχτάΖω. vel άχτάΊΙω. in littore genio in- dulgeo, Plut. Symp. 4. Probl 4. (2) hilari sum animo, exhilaro me. Ab άχτ-ή. άχταΊα, ας, -h, sambucus, Gl. V. Ab cmbtsj. αχτα,ίνω, erigo, attollo, JEsch. Άχταιον)ς, /δοί, y, ad Actasonem pertinens, Ep. άχταΤος, aia, aiov, littoralis, maritimus. άχταιωβίω, ω, f. %τω, littora custodio. Ab αχταίωξος, y, b ^ ή, Uttorum custos. Ex dxT->„ littus, et %oo;, custos. άχτίανος, v. Ό χα) τι, nihil possessionum habens ; (2) pauper, egenus. Ex a. priv. et χτίανον• αχτίνιο-τος, n. ο χα) ή, impeXUS. Ex a pr. et χτύς, ίνος, pecten. άχτίξίϊα-το;, u, b y^ ■/■„ infuneratus, cui non parentatum est, nee justa facta sunt. Ex a pr. et χτίξία, exsequics. άχτίξίο-τος, a, b xa) yi. idem et ex iisd. ΆΚΤΗ\ -ης. ή, littus, II 2, 395. (2) fru- ges ; //. 11, 630. (3; sambucus ; Dioscor. 4. Angl. cider. αχτγ,μοο•ΰνγι, ης, η, possessionum inopia, paupertas. Ab άχτ-ίμων, όνος, b xa) y„ inops, pauper. Ex a pr. et χτάομ,αι, possideo. dxTYjo-ia, ας, Ϋ.', paupertas, inopia. Ex iisd. αχτΥ)Τος, χ. β χα) υ,, non possessus ; (2} qui adquiri non potest. Ex iisd. ΆΚΤΓΝ. Ίνος. ->i. radius solis, 2Z. 10, 537. (2) radius fulminis ; Luc. in Timon. αχτινΥιζολία, y„ idem quod αχτινοζ- Man. dxTtvY&ov, adv. in formam radiorum, vel radii. Ab αχτίν. αχτινοζολίω, ω., f. γ,<τω, radios ejaculor, Gl. V. αχτινοζολω, radio; αχτίνοζόλίκτθαι, radiare. αχτινοζολία, ας, 'h, radiorum ejaculatio. Ab άχτινοζόλος, α,Όν^Υΐ, radios ejaeulans. Ex αχτίν, radius, et βάλλω, jacio, jaculor. dxTivou^Y,; , ίος, b χα) ή, radiatus. Ex dx• t)v, et iThc;, species, αχτινοφόξος, χ, b χα) ή, radiatus, Ph. Ex αχτίν, et βίξω /ferp. αζτινοιτος, y„ bv, radiatus, quasi ab αχτινόω- όίχτιος, ν, b χα) v. littoralis ; (2) cognomen Apollinis et Panis. Ab άχτη, littus. άχτ)ς, Ίνος, %, radius ; (2) sambucus ; (3) vas in quo conjiciuntur oboli. Ab α«τ/ν. άχτιστος, n, b χα) ή. non creatus, increa- tus, inconditus, Gl. V. Ex a priv. et JST/0"T0i. αχτϊτΥΐς, u, b, littoralis, in littore comrao- rans. Ab α%τ*ι, littus. άχτϊτος, ν, b χα/ ή, non ffidificatus. Ex a pr. et χτίζν, condo, adifico. ( 26 ) AAA χχτω», οξος, Ό, ductor, princeps, rex, JEsch, (2) lorum, vel funis, quo ducimus aliquid» Ab αγ ω. dxTtooito, ω, ago custodem Uttorum. Ab αχτωξος, 5,b, Uttorum custos. Ex dxTYr, littus, et νξος, custos. κχυζίξνΥίτος, χ, β ti η. gubernatore carens. Ex a pr. et χνζίξνάω. guberno. άχυγ,τγΐξΐον. χ, το. medicamentum concep- tum i'mpediens. Ex a pr. et χύω. Unde ivHo;, x, $. quae non concipit, sterilis. αχύχλιος- χ. β χα) ή. qui ambitum discipli- narum non comprehendit, indoctus. Ex a pr. et χύχλιος. circularis. Άχύλας, a, b. Aquila. Nomen viri. άχύλιπ-τος. χ, b χα) ή, qui non volvitur ; (2) immotus, stabilis, rigidus. Ex « pr. et χυλιω, VOlvO. 'ΑΚΪΛΟΣ, x, vi. glans ilicis. αχΰμαντος, χ. b χα) ή, fluctibus non agita- tus ; (2) sedatus, tranquillus. Ex a pr. et χΖμα. fiuctus. (3) foetu carens, ste- rilis. Ex « pr et χΖμα, foetus. αχνμάντω;, sine fluctu, tranquille,placidd. αχύματος. ov, id. quod αχύμα,ντος. αχυ^,ος, fluctibus non agitatus ; (2) tran- quillus, Eur. Here. Fur. 698. αχϋμων, όνος, b xa) t), idem quod αχύμα»' τος. αχυτξος, χ, b χα) υι, Veneris expers, Ve- nerem non appetens, aut haud amabile, Hes. Ex a pr. et Κύπ-ξΐς, Venus. αχύξΥμα. ατός, το, infortunium, quo nihil adquiritur. Ab αχϋξΥ,ς, ίο;, b xa) '/$, qui nihil adquirit ; (2) infortunatus. Ex a priv. et χύξω, nan• ciscor. αζυξία, et;, •},. improprietas. Ab όίχνξο;. αχυξ'αντος, χ. b χα) ή . nullius dominio sub- jectus. Ex a pr. et χνξΐ'.ύω, dominor. άχνξμα, ατο;, το. idem quod αχύξΥ,μα. αχυζολογίω. ω, f ησω, improprie loquor. άχνξολογία, a;. '/),improprium loquendi ge- nus, sermonis improprietas, et absurdi- tas. Ab άχνξολίγο;. χ,Όυ^υ,, qui improprie loqui- tur. Ex dxveo;, et λόγο; , sermo. αχυξολόγω;, valde improprie. αχϋξο;. χ, b xa) v.. auctoritate privatus, jus et potestatem non habens ; (2j irritus ; (3) improprius ; t4) obsoletus ; (5) incer- tus ; Ex a pr. et χΖςο;. auctorilas. Hinc άχΖΐ'οω, 5, f ώσω, auctoritate privo; (2) infirmo, irritum reddo, abrogo, antiquo. Ίϊζνξώβ~ατι ty,v ΙντολΫ,ν τχ ®(χ, Matt. 15. αχύξωο-ι;, ίος, ν-, antiquatio, abrogatio. αχύξωτος, ov, non firmatus, sancitus ; irri- tus. αχυτΥίξίον, χ, το. idem quod αχυΥ,ΤΥ,ξΐο». αχϋτος, χ, b Y^'b. idem quod αχνθος. αχωΐώνιστος. χ. β >ί sj , qui exploratus non est. Ex a pr. et χωΙωνΖω- tintinnabuli sono et strepitu explore, veluti solebant explorari equi, an bellicos strepitus ferre possent. d -κωχγ,, γ,;, Ϋ,, mucro, cuspis, acumen, II. 5, 16. Per reduplicationem. Ab άχ-ή. αχώλιο-τος, membro aliquo carens, vel trun- catus. αχωλος, χ, β τί υ„ membris truncus; (2) speciatim pedibus carens. Ex « pr. et χωλον. αχωλυτος, χ, b >i y, non impeditus. Ex » pr. et χωλύω "impedio. αχωλύτω;, improhibito, licenter, Gl. V. αχωμωΐΫ,τως, sine ludibrio. Ex * priv. et χωΐΛωΒίω• "AKilN, ovToj, o,pen. corr. jaculum, spicu- u lum, telum, It 4, 187. αχών, οντος, ο, αχούσα, υ,;, η, pen. prod, in- vitus, a, um. Ex a pr. et Ίχών. αχωνο;, χ, Ό υ^υ). cono et fastigio carens. Ex a pr. et xZvo;, conus. αχωτο;, χ,όν^Ϋι, remo carens. Ex a pr. et χώπγ„ remus. αλα, mare, ace. sing, ab α,λς, mure. αλαξα, atramentum. Vox Cypria. αλαζάιζχΥ,ς, et αλάζαςχος, χ, b, alabarcha, propne magister scripturte, vectigalibus praefectus, deinde idem qui Ethnarcha. αλαζαξχία, (s. άλαζαξχίνι, Poet.) princi- patus sc. Ethnarcha?. άλχζαξχίω, sum alabarcha. Quidam au- tem volunt deaS ■ in his omnibus, Em. άλάζαο-τος, et αλάξαστξος, id. quod «λά- ζαο-τξον. αλαξαο-τξοιώΥ,ς, \s> alabastri speciem refe. rens. αλαζ&ντξίον, χ, το, parvus alabaster, fibn. ΑΛΑ ΑΑΓ ΑΛΕ Λλαζχο-τςίτη, s, i. sc. λίθος, alabastrites, sc. lapis. Ab eod. αλαζαο-τξϊτις , Λος, ίί» sc. λ/0«ί, idem. άλαζα-ττςοβ-ί,χγ,- w- *. vefi m quo alabas- tra reponuntur. Ex αλάζχ?ξον, et 9-gj«n. 'AAA'BASTPON, a, τβ, alauastrum; (2) genus vasis unguentarii (ex alabastro) sine ansis, myrotheca lapidea ; lecythus. άλάζαο-τξος, » e vel ΐ, idem. aXctQetTTPoeigeg, n. β xa) -h alabastra ferens. *λ&£&. £βί. ό *«ϊ ί, in quo nihil est quod prehendi queat, ansa seu manubrio ca- rens ; (2) qui prehendi, capi, teneri ne- quit. Ex «pr. et λχζίι- prehen io. α,λκΧ. per Apostr. ψοάλαίι. adv. ad mare. άλάΐςομος, βν, in mari vagans, ut nauta, mercator. άλχΖονί 'α, ας. & fastus, ostentatio. jactatio, gloriatio, vaniloquentia, jactantia, inso- lentia, arrogantia. Ab άλαζών- άλαζόνιυαα. ατός, το. gloriatio, jactatio propter aliquod facinus ; (2) facinus in- solens. Ab άλχζονίύοα,αι, f• tio-ouxi, me ostento, me vendito, falsa de me prasdico, glorior ; (2) mentior per jactantiam. Τϊί άλχζονίύ- ιο-θχι χποτξί -ritv τνς συνόντας, Xenoph. to W'/i, Arid. αλαζονΐχός, »j, βν, ad ostentationem perti- nens, compositus ; (2) ostentator, jacta- tor. Ab άλαζών. «.λαζονιχως, jactanter, gloriose. αλαζονοχαυνοφλΰα^ος, is, ό, ostentator, ani- mo tamen remisso et nugax. Ex άλα- ζών, jactator, χχΰνος, laxus, et φλύαξος, ineptice. ΆΛΑΖΏΝ, όνοί- ο χα) & inanis jactator, ostentator, gioriosus, superbus, arrogans; (2) mendax; (3) vagus. αλάθιια, Veritas, Dor pro άλψιια. χλαθι)ς, a. 1. part. pass, verbi άλάω, sive cO.-au.Is vagor, erro. ίλ&θνιτοί. α, ό χα) --5, qui latere nequit, qui oblivioni mandari non potest ; (2) quem nihil lafet. Ex χ priv. et λανθάνω, lateo. άλαίνω, erro, vagor. Ab άλάομαι. άλά'ίος, χ'ία, άϊον, caecus, captus oculis. Ab χλχός. άλχιος- antiquus. Α πχλχιός. άλαχάτα, colus, Dor. pro γ,>αχάτνι. άλάχητος, α. ό not) η, strepitumnon edens. Ex a. pr et καχίω, sono, strepo. 'άλάλά. vox inarticulata ciendo Marti, qua? a militibus ante pugnam edi solebat. 'άλάλοίγγι, yi;, -h- laetus clamor ; (2j tristis clamor, Eur. Phcen. 337. άλάλαγμχ. ατός, το, laetus clamor mili- tum ; ' (2) laeta vociferatio. Ab άλα- λα ζω- αλαλαγμός, S, ό. idem ; (2) hymnus, qui ob partam victoriam canitur. Ab eodera. αλαλάζω, f. άΐω, clamo alala, fremitum edo inter pugnandum ; (2> tollo clamo- rem laetum ; (3) tollo clamorem tristem, ululo ; (4) tinnio. Gl. V. ululo, tintinno ; άλαλάζων, tinnulus, Gl. V. Κυμζαλον άλχλάζον, 1 Cor. 13, 1. Ab άλαλα. άλαλν, idem quod άλαλα• άλάλνιμαι. II. 23,73. erravi, perf. ind. pass. Ion. pro Υ,λάλν,μαι, a verbo άλάομαι. άλάλν,μι, vagor, erro. "Αλλα δέ μυξία λυ- ■yece, χχτ άνθρώπνς άλάλ-ήται, Hesiod. X»y.l00. άλαλν,τίω, idem. άλαλν,τος, S, β, clamor militum dicentium άλαλί-,; (2 fremitus militum quivis in pugna, vociferatio militaris Ab άλαλ-ί,- άλάλν,τοί, u, ό χα) -h, inerrabilis, ineffabi- lis, II. 2, 149. Ex a pr. et λαλν,τός. άλαλχίμ,ίν, prses. inf. act. Ion. pro άλαλ- XtTv- άλχλχίμεναι, arcere, idem, sed Dor. άλαλχίω. ω, f %σω, depello, propulso, ar- ceo, Λ. 19,30. Αύάλχίω. ΰΙλαλχομ.ΐννϊϊί, thei, ή. auxiliatrix. Epithe- ton Minerva;, II. 4, 8. Ex άλάλχω,^υο, et μίνος, robur. άλαλχομίνιος, nomen mcnsis, ap. Bceot. όίλαλχον, 1. s. imp. ind. act. Ion. pro %λαλ• xov• άλαλχτήξίον, ν, το, remedium, auxilium. Ab άλχτν,ζ, auxiliator. Α ο άλχτν,ξ, auxuiaior. άλάλχω, depello, arceo. Άλλα, χυνας μιν Λλαλχι Δ<θί Β-νγάτ-Αξ, II. 23, 185. Τξώ• i„ non videns, caecus ; (2) obscurus, caligi- nosus, Steph. άλαοο-χβπία. as, ή, II- 10, 515. Ion. άλα- οο-χοτίνι, ca?ca speculatio. Ex άλαος, et ρχοπίω, speculor. αλαοτόχος, u, β xx) %, qui cascos foetus gig- nit ; (2) caecum pariens. Ex άλχος, et τίχτω- άλαόω, ω, f. ώ/τω. C32CO ; (2) asrumnis fran- go. Nt~v "hi μ ϊων ολίγο; — οβθαλμν άλάω- β -sv, Od. 9, 516. Ab αλαός. άλαπαΰνος, ή, ον, vastatu facilis, imbecillis, > //. 2, fi75. Ab άλατάΖω, f άξω. vasto, diripio, dissipo, ex- inanib, solo aequo Ν!** δ' άλάπαζι φά- λαγγας, II. 11, 503. Άλατάζοντα στί- χας άν^οων, II. 5, 166. Ex « pi. et λα- -τάζω, vasto. άλά,ταζ pro άλάπαξα, dissipavi, vel βίλώ- ■rali. dissipavit, a. 1. ind. act. άλας, ατός, τβ, Sal. Ab άλς. άλασταίνω, crucior, mcerore adficior. Ab άλασ-τίω, ω, f. ησ-ω, idem. Και άλχστν,σας ίπος ίΐιυΰα, II. 12, 163. Ab άλαστος, gra- vis. άλαο-τοξία, ας, y, ultrix conscientia; (2) dirae, mores pestiferi. άλαο-τος, u, Ό χα) v\, non obliviscendus, cu- jus indelebilis est memoria, II. 12, 163. (2) intolerabilis, gravis, II. 22, 260. ίλάο-τωξ οξος, ό, qui perpetravit non obli- viscenda; (2 1 scelestus, exsecrandus ; (3) daemon acerbus et sanguinarius. Ex a priv et λανθάνομχι, obliviscor. άλάτο, 3. sing imp. ind. med. Ion. pro ϊ,λάτο, et hoc contr. pro ηλάίτο, ab άλά- ομαι. άλατο, saliit, 3. sing. a. I. ind. med. Ion. et Dor. pro ijAotro, a verbo άλλομαι, salio. αλκτωπολία, ας, η, salis venditio ; (2) ar- bitrium vendendi salis. Ex άλς, sal, et ποιλίω, vendo. άλαχανος, χ, β xu) -h, oleribus carens. Ex a priv. et λάχανον, olus. άλαω-αις, ίΰος, r„ caeca, obscura. Έχ. άλαος et «ψ, oculus. άλαωτος, S, i y^ η, caecus, obscurus. άλάωσα, a. 1. ind. act. Ion. pro ζλάωο~α• άλαωτυς, ύος, ή, cascitas; (2) error. Ab άλαος, C(Ecus. άλγανος, ->/. ov, molestus, asper, gravis, do- lorem adferens. Άλγανον, το, et άλ- γανά, τχ, dolor, aerumna. Ab άλγος dolor. άλγανως, moleste, cum dolore. ά.λγίο-Ίΐωξος, ov, dans dolorem, Opp. άλγίο-ίΰϋμος, ov, dolore animum afficiens, Ep. άλγίω, ω, f• χο-ω, doleo de animo et de cor- pore. Άλ^ε7ν παώος τοις χαχοις, \π) τοις χχχοις των φίλων, θάνατον τίνος' τ-},ν Χΐφχλν,ν, τον "δάχτυλον- Τ/ δί)τ αν άλ- γο'ΐΥ,ς ϊ -r ίίαξγασμίνοις ; Soph. Aj. 317. Ab eod. Hinc άλγ-/ίΙοιν, όνος, β, dolor, cruciatus. άλγνιμα, ατός, το, dolor, aegritudo. άλγχξος, ά, ov, dolorem adferens, moles- tus. άλγ-ί,σχς, a. 1. part. act. verbi άλγίω. άλγ-ί,ο-ις, ιως, ή, dolor. Ab άλγίω- άλγ-ζιτιχος, -η, ov, dolori exprimendo aptum; (2) dolorem aiierens. άλγΐνόας, ίσνα, tv, molestus, acerbus. Ab "ΑΛΓ02, ιός, το, II- 1, 2. dolor; (2) mce- ror, tristitia; (3) molestia; (4) calami- tas, malum. Hinc Comp. Λλγϊων, et Superlat. άλγιστος, molestior, molestis- simus. άλγουο-χ, part, prass. act. f. g. contr. pro άλγίουτχ. άλγύνθΥΐν, a. 1. ind. pass. Ion. pro ήλγύν β-/>ν, a verbo άλγύνω. άλγΰνω, f. ΰνω, dolore adficio ; (2) mcero- rem creo; κλγύνομαι, doleo, mcereo. ( 27 ) ΤβΓβ -Js Ss ούκ άλγύνομαι, Soph. Antig. 474. Μή a-Ttevov άλγυνοιμι το7σΰί τοΊς λό- γβις, idem, Track. 489. ΎοΙμον άλγυνα χίαξ, Eur. Med. 398. Ab άλγος, χλδχίνω, augeo. Άθγ,ννι άγχι παοισταμί- vy, μίλι ηλΰανί ποιμίνιλαων, Od. 18, 69. Ab ΆΛΔΕ'Ω, ω, f. γ,α-ω, augeo, do incremen- tum, foveo, orno, colo. άλόΥισ-ά/τχω, idem. άλΐ-ί,β-χω. f. άλΐ-ί,ο-ω, augeor, cresco, incre- mentum capio. 'fln/ τ ε τις) σταχΰατο-ιν _'ίίξο-/ι λγ,"ίου άλ^Υ,ο-χοντος, II. '23, 599. ΆΛΕ'Α. ας. η, calor, s tepor, qui est ex sole ; (2) calor quilibet ; (3) vitatio, de- clinatio, effugium άλίάζω, f άο -oj. tepeo, caleo, calcre fruor ; (2) vito. Ab άλίχ. άλίαίνω, caleo; (2 1 calefacio. Ab eod. άλίχο-θαι, II- 13, 436. vitare, a. I. inf med. Poet, pro άλίύχο-θχι, a verbo άλίίω- άλιγανος, vj, ov. curae plenus, molestus, II. 2, 787. (2i tristis ; (3) difficilis. Ab ά- λίγω, euro : vel, ut alii, ab άλγος, dolor, αλίγίζω, f. ίτω. euro. Τίατξός γι ΰιιρωνύ• μου ουχ άλιγίζω, Hes. ©ν,γ. 171. Ab άλίγω• άλίγΰνω, accuro, apparo. Ab eod. ΆΛΕΤΩ, euro, rationem habeo alicujits rei. ®ιων oviv ουχ άλίγοντίς, II. 16, 388. et Hes. "Εξγ. 249. Ou o-tu 'ίγωγί σχυ- ζομίνΥ,ς άλίγω. II 8 483. άλίίΐνον, imp. ind act. Ion pro Ϋ,λίανον- άλίίΐνος, y„ βν, tepidus, calidus; (2) aesti- vus. Ab άλίχ, tepor. άλίίίνω, effugio, declino, evito. Ύζΐξζχ- ο-ίχς άλίίίνων, Hes. "Έ^γ. ν ult. s -άτβ» άνθςώπων, II- 6, 202. Ab άλίομχι. άλίίς, in unum congregati ; (2) frequentes, multi simul. Ab άλγ,ς. άλιΫι, γ\ς, -h, fuga. Ab άλίω, vito. άλίίχ- ας, υι• piscatus, ut άλιιίχ. άλιίχ, ας, v\, peregrinatio. άλύανν-,ς, α, Ό xai ■/}• qui laevigatas, aut complanatus non est; (2) qui lajvigari nequit; (3) non mollitus. Α λναίνω, lcevigo. άλιιαξ, ατός, το, farina. Ab άλίω, molo. άλίίμμα, ατός, το- unctio, ipsa actio un- gen'di ; (2) unguentum ; (3) incitamen- tum. Ab άλίίφω, ttngo. άλιινος, Yt, βν, tenuis, imbecillus ; (2) idem quod άλίίΐνός. άλίίπτΥίξίον, n, το, unctuarium, locus inbal- neo unctui destinatus. Ab eod. άλιίπτΥΐς, ν- b, et άλαπτΥ,ξ. Υ,ξος, β, unctor; (2) qui alios ad certamina instruit et ex- ercet ; (3) certaminis moderator, excita- tor, cohortator. άλίΐντον, χ, το, suffitus praeparatus. Ab eod. άλιις, praes. part. act. verbi άλ'/ιμι. "ΑΛΕ120Ν, n, το. poculum caelatum, //. 11, 773. (2) poculum. άλίΐτιίχ, χς, Ίι, peccatum, Suid. Ab «- λίίτω• άλατος, ts, ό, peccator, II. 3, 28. άλατουξγγι<τίχ, ας, ϋ„ immunitas ab obeun- dis niuneribus, vectigalibus. Ex a priv. et λατνξγίω. άλίΐτούξγγ,τος, α, ό χα) ή, immunis, Gl. V άλίίτω, idem quod άλπίω. Horn. άλαφχ, unguentum ρτο άλαφαξ. άλαφαξ, ατός, το, unguentum ; (2) oleum: (3) adeps ; (4) pix et quocunque aliquid oblinitur. Ab eod. ΆΛΕΓΦΩ. f ψω, ungo, oleo vel unguen- to lino, illino ; (2) incito, instigo. exhor- tor. Άλίίφαν μύξω- τόίχον, dealbare. Τω £ '-/\γί χξόχ χαλον άλοίψαμίν*), II. 14, 1/5. άλα-^/ΐς, ίως, ϋ\, unctio. Ab άλιίφω. άλύ-^ωο-ιν, vngerent 3. plur. a. 1. conjunct. act. cum ν ϊφίλχ. a verbo άλιίφω. άλιχτ/,ξ, Υ,ξος, β, propulsator, per Syncop. pro χλίζΥ,τΥ,ξ. Ab άλίξω, arcco. άλιχτόξΐιος, α, ό κ, -h- ad gallum, vel galli- nam pertinens.' Ab άλίχτως. gallus. άλιχτβξΐς, i'iej, i.gallina. Ab eod. άλιχτοξόλοφος, n, ό xx) ή, gallinacei cristam habens. Ex άλίχ,τωξ, gallus, et λόφος, crista. άλιχτοξοφωνία, ας, y\, gallicinium. Ex ά- λίχτωξ. gallus, et φων%, cantus. αλιχτος, is-, β xx) η, ineffabilis, non dicen- rius, celandus. Ex « priv. et λίγω, dico. άλίχτξος, ου)-*), caelebs, innupta, Eur. Ex «, et λίχτξον. j a, et λίχτξον. _ ' άλίχτξΰχινα, ή, idem. ΑΛΕ ΑΛΗ ΑΛΙ ΑλιχτξΜνοπίυλνί, α. β, gallinarum venditor. Ex άλεχτξνων, et τωλίω, vendo. ΰλεχτξνοιτώλης, α, β, idem. άλεχτςνοπωλητήοιον, ν, τβ, locus, ubi ven- duntur gallinas. Ex iisd. άλεχτζυών, όνο;, ο χα) ή, gallus, gallina. Ab άλεχτωξ, ορός, e, gallus. Ex a priv. et λίχ- τξον, lectus, quia cantu suo facit, ut ho- mines lectos relinquant. άλεχτωξ, οξος, ή, conjunx ; (2) innupta. Ex a, congr. vel privat. et λε'^τξβν, lec- tus. «λεν, Β. 22, 11. pro άλη^χν, conclusi sunt, aor 2. pass. Ion. verbi άλ'κτχω, capio. eLki%eu,juvisse, a. 1. inf. act. verbi α'λεξόϋ• Άλεξάν^ιχ, ας, ή, Alexandria, nomen urbs. Ab Άλίξανϊξος. Hinc Άλεξχνΰξευς, εος, i, civis Alexandrinus. ΆλεξχνΚςίζω. Alexandrum imitorj (2) ejus partes defendo. Αλεξχν'δξϊνος , ivn* 7vev, Alexandrinus. Ab eod. Αλεξ*ν W, a, e, Alexander. Ab άλίξω, juvo, et oir /ξ, vir, quasi fortis auxiliator. άλιξανεμος, v. β χ») ή• ventum, frigus ar- cens. Ab άλίξω, arceo, et άνευρος, ventus. άλίξασθαι, a 1. inf. med verbi άλίξω. άλεξεΤν. pr. inf. act. contr. pro άλεξίειν. άλεξίρ,ενχι, praes. inf. act Dor. et Ion. pro βίλ£ξί<Κ. άλεξίω, ω, f. iiuvu, arceo, depello ; (2) opi- tulor, auxilior, juvo. Aavao7a-iv άλεί-ί,- fits xaxov ημαο, II. 9, 251. Ab ιίλίξω. άλίξημα-, ατός, to, id quod arcet, reme- dium. Ab άλεξίω- άλεξγ,νωο, ί y^ ->„ adjuvans homines. Epith. JEsculapii, Arist. άλιξγ,σειε. avertisset, 3. singul. aor. 1. opt. act. 7Eol- pro άλεξγ,ο-αι. άλίξγ,σις, εως, r„ propulsatio ; (2) defensio, opituiatio ; (3) remedium. Ab eod. άλεξήνω, II- 6, 109. juvabo, futur. 1. indie. act. verbi άλίξω, pro άλεξίω, juvo. -άλεξγ,τείξα, ας, n, propulsa'trix ; (2) auxi- liatrix. Ab άλεξητγ,ξ* ηξος, ο, qui arcet., propulsator ; (2) defensor, auxiliator. Ab άλεξίω. Hinc αλιξητγ,ξίον, ν, to, remedium ; (2) amule- tum ; (3) munimen. άλεξητήξιος, ν, β χχ.) r„ propulsatorius ; (2) defensorius ; (3) remedium praestans. άλεξητιχος, n, ov, arcendi depellendique vim habens. Ab άλεξίω. άλεξήτωο, idem quod άλεξητίξ. άλεξϊαξη, ης, ή, imprecationum expultrix. Ex αλίξω, arceo, et a,*», imprecatio, dirce. άλεξιάξγ,ς, n, ό, imprecationum depulsor. άλεξιξίλεμνος, n, ό χα.) ή, arcens, seu de- pellens sagittas. Ex άλίξω, etpsAe?, sa- gitta. άλεξίχαχος, n, Ό i, n, arcens, seu depellens malum; II. 10,20. (2) qui a vitio purgat et liberat. Ex άλίξω, et χχχόν. άλεξίλογος, ov, adjuvans orationem, dicendi facultatem. άλεξίΐίάχος, ov, arcens bellum, vim hosti- lsm. άλεξίμζξοτος, ν, Ό χα.) ή, propulsans ab ho- minibus mala. Ex α.λίξα, sc. xaxa, et βοοτος, homo, άλεξίμοξος, ν, β χ) ή, arcens mortem. Ex άλίξω. et μό°ος, mors, άλίξϊμος, ov, idem quod άλεξητήξίος, Nie. άλίξιον, τβ, idem quod άλίξτ)τγ]ξΐον, Id. άλίξιφά,ξίΜίχον, u, το, remedium adversus venenum, amuletum; (2) remedium quodvis ; (3) praesidium. Ab άλιξιφάξμΑίχος, s.sij 'h> idem. Ab άλίξω, et φάςΐΜζχον< venenum. ΆΛΕ'ΞΩ.ί &<»», depello, arceo, JZ.1,589. (2) auxilior. Άλίξαν τοΊς φίλοις, Xen. άλλγ,λα;, Β. 3, 9. άλίο;, S, β, calidus, tepidus. Ab αλέα. άλιότγ,ί, ντος, ί, collectio, congeries. Ab α,λίω, congrego. άλίόφξων, ο^ος, ό j^ η, demens, mente cap- tus. Ex άλεβί, pro ήλιοςι stolidus, et φ ξ->,ν, mens- α,λίτχΰνος, tt, ό κ\ *>, non habens lora lata. Ex χ priv. et λίτα-ϊνα, lora lata, α,λίτ'ώωτος, α, ό *, r,, non squamatus, squa- mis carens. Ex «, priv. et λίτι^ωτό$. άλέτίβ-τβί, χ,όχ) h, non decorticatus. Ex a, priv. et λίτίξω, decortico. κ> to-reov, molcndum est. Ab άλίω. κλ'στίος, te> iofi molendus. Ab cod. uhifTr,, ν,ς, γ., acus, gluma. Ab eod. χλίο-τγ,ς, 5, ό, rnolendinarius, Gl. V. Ab άλίω. Unde α,λετοί, ν, o, ipsa molendi actio, molitura. αίλίτξίύύ), f. ίύσω, molo. Ab eod. ά,λετξΐζ&νο;, n, o, pistulus, quo sal teritur. Ex άλίω, molo, et τζΊΖω, tero. χλίτξΐί, /δβί, Yi, molitrix, molitoris uxor. άλΐτών, ωνος, β, pistrinum. Ab άλίω. άλιυάμίνο;, devitans, aor. 1. part. med. Poet, pro άλίνο-άμίνο;, a verbo άλίίω, devito. άλίΰμχ,ι, vitor, vel vito, prass. indie, pass. vel med. Dor. pro άλοΰμα,ι, a verbo άλίω. vito. άλίυξΤτνις, n, ό, farinaceus. Ab όίλίνςον. άλίυξόμαντίί, ιως, Ό, cognomen Apollinis, quod ex farina vaticinia daret. Ex a,- λίυξον, et μάντις, vates. χλιυξον, α, το, farina. Ab άλίω. άλ'υξοποιίω, ω, f. ησω, larinam facio, pinso, molo. Ex α,λίνζον, et ποΛω, facio. άλευξότηοΊί, ιω;, υ,, farina? in cribro tenui- ori agitatio, ut tenuissima farina trans- eat, unde et quidam interpretantur pollen. άλίνοΆμγ,ΐ), a. 1. ind. med. Ion. pro ϊ,λιυ• σάμγ,ν• άλ'.ύω, f. ίυο-ω, fugio, vito. Ny» αυτ ίμον ty%fiS άλίυα,ί (al. άλίυί) χάλχίον, II. 22, 28ο. Άλίυχτοχγ,ζα. μ,ίλχινα,ν, mortem, II. 14, 462. Ab ά\ίω. ΆΛΕ'Ω, ω, f. ίσω, vel γ,ο-ω, molo ; (2) ca- veo, vitoj (3) congrego. Ώ,ο-τίξΐ) χί- χξυ; γυνοΰχ' α,λουσχν, Arist. Nub. 1361. άλίώμίθχ, 1• pi. praes. conj. med. άλιωξΥ,, %ί, ή, evitatio, Hesiod. (2) muni- mentum, tutamen. Ab άλίω. χλίας, adv. confertim. Ab άλι;, satis, abunde. aXr» ν,ς, y\, error, erratio, vagatio ; (2) er- ror mentis, insania. Ab άλάω- χλΥ,γΥ,ί•, Η-, incessans, Diosc. Ex et, et λν,γω. άλγ;θάξγΥ!το;, ν, β χα) -ί, qui lethargo, seu veterno non corripitur. Ex a priv. et λΥ,θχξγο;, veternus. άλΫβνα., ας, «j.veritas.Ex a, et λγ,θ?ι> oblivio. αλωθεί?], Veritas, Ion. pro αλήθεια. άλτΰϊς, adv. revera, profecto ; (2) adv. ad- mirantis. Ab eod άλνιθίυτϊχος, yi, ov, verax. Ab άλΥ,θίύω. άλΥ,θιίω, Ι ίυο-ω, vera loquor ; (2) verus sum ; (3) integer, sincerus sum, non fu- catus ; (4) verum esse doceo, pro vero probo. 'ΑλΥ,Βίνω σοι τοΖτο- "Ω«-ε Ιχθξος ΰμων yiyova, άλγβίίιων νμ7ιι } Gal. 4, 16. Ab 'ΑΛΗΘΗ' 2, εβί, ό χχ) ή, verus, verax ; (2) certus ; (3) rectus, conveniens, idoneus ; (4) memor ; (5) sincerus. Hinc άλΥ,θ,Ίω, et άλ'/ίθίζομχι, vera dico. άλγβίγι, pro άλί-βεια, Diosc. άλνιθινολογίκ, ας, ϋ„ Veritas, ap. Plat. άλνβϊνος, γ,, ov, verus, verax j (2) non fictus, non fucatus j (3) certus, firmus. Ab eod. άλΥ,θινως, adv. vere, veraciter. άλνιθογνωσ-ία, ας, ή, veri cognitio. Ab άλΥ,• θ>,ς, et γνωσ-ις, cognitio. άλΥίθοίτΥ,ς, ίος, ο χχ) -φ veriloquus, verax. Ex άλτιθΥ,ς, et ϊπω, dico. άλΥΐθόμχνπς, ιως, ο, vates verus. Ex άλντ θγ,ς, et μάντις, vates. άλνβω, f. άλγ,οω, molo. Ab άλίω, '/nolo. άλΥ,θως, adv. vere. Ab dhuflns* verus. άλΥ,ϊας, », β χα) hi segetes non habens ; (2) sine praeda ; (3) pauper. Ex a. priv. et λγϊον, seges, vel λ^ίη, prceda. άλΥ,ϊο-τος, ν, ο χα) q, tutus a praedonum in- juria. Ex a. pr. et λγ,<ττγ,ς, prcedo. αλυχτάς, ν, ό χα) ί, iridesinens, qui nun- quam cessat. Ex α pr. ei λγ,γω, desino. αλΥ,χτος, n, β χχ) yi, communis, sorte non divisus, //. 2, 453. Ex a. pr. et λα-γχά- νω, sortion. άλΥίλιχα, moluiy 1. sing. perf. ind. act. Att. pro Ϋ,λίχα,. άλνιλίσμίνος, perf. part. pass. Att. pro ίλεβ-- μίνος. άλΥ,λνιμχι, vagor, perf. pass. ind. JEol. pro όίλΥ,μι' vel erravi, Att- pro Ϋ,λ*ιμαι. άλΫ,λιμμαι, unctus sum, 1. sing. perf. ind. pass. Att. pro Ϋ,λίίμμχι, a verbo αλείφω, ungo. άλήλϊφα., 1. sing. perf. ind. med. Att. pro ΫίλίΙφΚ. αλΥ,μχ, «τβί, τβ, vagatio, erratio ; (2) fraus, machinatio ; (3) homo astutus, et frau- dulentus. Ab άλάομχι, crro. ί 28 S άλί,μίναι, prxs. inf. act. Dor. pro άλ%ναι. αλΥΐμί, erro, congrego. 'Αυγείας εχίλενιτ* άλγ,μενα.1 ενθάΰε fravras, tl. 5, 823. άλ^μοο-ΰντ, ν,ς, terror, vagatio ; (2) periia regionum e peregrinationibus multis "t diuturnis. άλ'^μων, όνος, β χα) υ,, erro, vagus. Ab eod. ά. λΥ,ναι, II 2, 374. captum esse, aor. 2. inf. ( pass, verbi άλίο-χω, pro ίλόω, capio. όίλΥ,πτος, », ό χα) υ), qui captus non est ; (2) qui capi aut vinci nequit ; (3) irrepre- hensibiUs ; (4) incomprehensibilis. Ex a, pr. et λγ&τος, captus. άλΥ,ττως, adv. more eorum, qui capi ne- queunt ; (2) sine reprehensione, absque crimine vel condemnatione. χλΥ,ς, ίος, ό χα) ή, congregatus, confertus. Ab άλις, affatim. άλγ, /riov, quidquid moli potest. Ab άλχθω. άλΥίσις, y„ id. quod HXy,, ap. 4rat. άλΫ,σιεύτος, ov, latronibus non obnoxius. Ab a. pr. et ληστεύω, prcedor. αλγ / α'τος, a, β χχ) ή, idem quod χλαστος. όίλΥ,τχι, 3. sing. aor. 1. conj. med. verbi «λ- λομαι, sOlio. άλΥ,τας, vagus, Dor. pro άλ^ττ,ς. αλητεία, ας, ή, idem quod ά.λ%. αλητεύω, f. εύβ -ia, vagor, erro. Hf~veV τις δύστηνος αλητεύει χατά Ζωμα. mendican- tium more vagatur, Odyss. 17, 501. Ab άλυτης-, «f, o, vagus, erro. Ab άλάομχι. άλΥίΤίζίξος, ovx mendicivorus. Epitheion Iri, Naz. άλητις, ιίος, ή, erratrix, vagabunda. Ab αλήτης, quod ab άλχομαι- άλγιτοειίγ.ς, \ς, farinae similis, Hipp. Ab χλητον, u, το, farina. άλθχίχ, et Ion- άλθχίη, ας, ή, malvae sil- vestris genus. Ab αλθω, sano. άλθχίνω, medeor. Ab eod. άλϋεξις, εως, ή< sanatio. Ab eod. άλθ-το, sanabatnr, 3. sing. imp. pass. Ion. pro ηλθετο, II. 5, 425. ά?.θευς, ίως, ο, medicus. Ab άλθίω, ω, f. γ,ο-ω, idem quod άλθαίνω• άλθήα;• if σα, ηεν, sanitati utilis, saluber. Ab eod. άλθνκτχω, f. θγ,ο•ω, sano, medeor. Ab eod. άλθηο-τήξίον, u, το, medela, remedium. άλθος, εος, το, sanatio, medela, medicamen- tum. Ab "AA©i2,sano; (2) augeo. άλία, ας, ί, congregatio, ccetus, consilium. Ab άλις, satis, abunde. άλία, ας, ή-, v as, in quo sal terebatur, aut reponebatur. Ab άλς, sal. αλιαίης, rs, o, piscator, Soph. Aj. 879. άλ/αετβί, ov, ό, aquila marina. Ex άλς, mare, et αετός, aquila. άλιχΥ,ς, ίος, β κ,α) ήι per mare flans. Ex άλς, mare, et ίημι, flo. χλιχίετος, u, i, idem quod άλιάετος• χλιχνθης, ες, in man florens, Ep. Ex άλς, et άνθεω. χλίχξος, a, ό χα) y,> sa ^ e conditus. Ab ά?.ς. άλιάς, άίος, ή, navicula, cymba j (2) pisca- trix. Ab eod. άλίαστος, u, ο χα) ή, inevitabilis, Π. 2, 727. (2) vehemens ; (3) non desinens. Ex « pr. et λιάζω, propero, agito, exeo. άλιζάνωτος, u, b χα) ή•, cui thure accenso honos non est habitus. Ex a pr. et λι• ζανωτος, thus. άλίζα,ς, αντος, ό, mortuus, defunctus ; (2) fluvius apud inferos ; (3) acetum, quasi vinum mortuum : άλίζχντες, anni. Ex a pr. et A<£ii,/\ i ΆΛ1ΤΚΙ02, », i, similis. ΑΛΙ ΑΛΙ ΑΛΚ άλ.δΛ^ί. its* ο χχ) yi, qui in mari versatur, qui per mare circumagitur. Ex άλί, et ixihnxos, ov, sonorus. Epith. maris, άλφβαβί, tt, ό a«< & per mare currens. Ex άλί, mare, et Ιζομίω, curro. αλώνω, submergo in mari. Ex άλί, et δύω. άλαίχ, χ;, & piscatio, piscatus. Ab άλ/είί• ήλιΰ;, pro άλιίίς, ν el ά,λ,ίχς, piscatores, nom. vel accusat. plural, ab χλαν;, ίω;. &λαςγι)ς, is, in mari laborans, piscator; (2) purpureus, quasi e mari factus. χλαςχγ,;• ίο;, Ό χ») »fe niari cinctus. Ab αλί. mare, et ϊξχος, septum, χλ'ανμχ, χτος, το, piscatio; (2) captura. Ao άλίεύω- ίλιώς, see, b, piscator ; (2) marinator. Ab χληυτΫ)ς, S, b, idem. Ab χληύω- Hinc «λ<ίϋτ/«ο?, »j, ov, piscatorius, ad piscatio- nem, seu piscatorem pertinens. Hinc ή χλαντιχτ), scil. τίχν-ή, ars piscatoria. ίλΐίν τιχως, adv. more piscatorio. ίλιινω, (■ fjo -ω, piscor. Ύπχγω χλαύίΐν, Joan. 21, 3. Ab i\nus• «λ/ζω, f. Ίο-ω, congrego, colligo ; (2) sale condio, conspergo. Άλίζαν στζχτον, ά,λ) χλιο-θγ,ο -tTxi, salecondietur. 'Εάν το άλας μωξχνθγ ίν τ'ινι χλιο•ΰγ]ο•Βτχι ; Matt. 5, 13.' Ab «λ?, sal, vel άλ<ί, satis, vel ά,λϊ,ς, confertus, Em. χλίξωνος, tt, b ν! fi, mari cinctus, bimaris. Epith. isthmi. Ex άλί, ηιακ,(&ζωννίιω, cingo. βολίζωος, ov, in mari vivens, Ep. άλιίξ-κ, to;, Ό χχ) fi, per mare remigans ; (2) marinus. Ex άλί, et Ιξίσοτω, reniigo. κλινιτωξ, οξος b. piscator Ab άλί, mare, άλι^χίχ, marisonum, accus. sing, ab a)j'AXr,i. ίο;, b xx) -h, marisonus. Ex άλί, mare, et ?ιχο;- sonus. άλίθιο;, stultus. Dor pro ηλίθιος. αλΐΟος, tt. b y^y), minime lapidosus. Ex « priv. et λ'Μο;, lapis. &λιθςέμμων, ov. in mari nutri'us, Cyr. άλιχι;, ΊΙος, ϋ), salsilago, salsugo. Ab άλί- ίλίκλνττος, tt, b χα.) ν, qui mari alluitur : ut littus, urbes maritime ; qui in mari habitat, ut Nymphae ; in mari situs est, ut insula. Ex α,λς et χλύζω, alluo. ί,λϊχος, ψ), bv, maritimus. Ab α,λς, mare, ά,λίχο;, quantus, Dor. pro ήλίχο;. ά,λίχςχ;, χτο;, Ό χα.) υ), mari s. salsugini marinae commistus. Ex αλί, et χίξάω, misceo. ά,λιχζίΐ'αν, βντβί, maris regnum obtinens. άλιχξτ,τΐ;, iho;, *], maritima, habens fun- damentum a mari. Ex αλί, et χξητίς. ίλιχξόχ&λος, ov, calculis e mari in littus e- jectis obsitus. Ex αλί, et χξοχάλτι, lapil- lus litoralis. ίλίχτύτος, tt, ο xx) yi, mari, seu undis ma- rinis resonans, marisonus ; (2) ventus, qui in mari strepitum excitat ; (3) est et Epith. maris ipsius ; (4) piscator, Eur. Orest. 373. Ex αλί, et χτνπίω. ίλιχω^τις, εβί, b xxi ν), salsus. Ab χλιχίς. ί,λιμ&ων, οντος, b, mari imperans, maris imperator. Ex άλί. et μίΐω. regno, χλ'ιμίνος, tt, b χα.) ϋ). portu carens. Gl. V. importuosus. Ex χ priv. et λιμγ,ν, portus. άλιμίνωτος, ov, idem, Hes. χλιμγ,ο~γ,ς, ίο;, Ό χα.) υ), in mari artem exer- cens, e mari quaestum faciens. Epith. mercatoris. Ex άλί, et μϊ,Ιος. ά,λίμιχτο;, v. b χα.) ή, mari permistus. Ex άλί, mare, et μίγνυμι, misceo. ίίλϊμο;, u , ό >9 -a, maritimus ; (2) aridus. ^ Ab άλί, mare, αλιμο;, u, ό χα) ft, famem pellens. Ex α priv. et λιμό;, fames. άλιμΰξΥ,ίΐ;, to-rx,, ίεν, in mare cum sonitu . fluens, II 21, 190 Ex άλί et μύξα. ίλιμΰξΥ,;, \ς, circumlutus, vel idem quod . ά,λίμνξΥΐίΐ;, Apoli 2, 556. άλ/νδ/ώ/, ω, f. ν-,β-ω, Volvo, voluto. Ab οίλίω- άλιν%7)θξχ, x; t Yi, volutabrum. άλ'ι^τ,σί;, ιω;, ή, volutatio in pulvere. άλιύω, et χλίνω, ungo, lino. ά,λινγ,χτ(ΐξχ, a;, %\, in mari natans. Ex άλί, mare, et νγ,χω nata. Unde ίλΗΥΐχγ,;. ίο;, Ό Υ ύ ; /\• idem. β,λίητζον, it, το, salpetrum, salpetra?. Ex άλί, et νίτξον, nitrum. α,λΧνο;, ivr„ ινβν, ex sale confectus. Ab άλί. ίλϊνο;, ν, Ό χχ) ή, quod retibus caret, vel retibus non fit. Ex α priv. et λ/νβν, rete. α,λινο;, ov, venustus, lepidus. α,λιξ, statura, Dor. pro ϊ,λιζ. άλίοιο, Ion, pro ά,λίν, ab όίλιο;> χλύχιχ,νιττος, sole tostus, Dor. pro ί,λιό• χχυστος. χλιος, sol, Dor. pro ίίλ /ej. άλίβί, ν, ό χχ) 'h, vel άλ<βί, /α, /βν» marinus, maritimus ; (2) vanus, irritus, II. 4, 26. Ab άλί, mare. αλιοτξίφΥ,;, ίο;, ν, β χχ) vn in mari nutritus. Ex άλί, et τξίφω, nutria. χλι'οω. f- άα-ω, vanum, seu irritum reddo. OiS' άλ /Ws βίλο;, frustra misit, II. 16, 737. Ab άλί, mare, χλίπχινα, ων, τά, qua? constant ex medica- mentis non pinguibus. Ab χλιτν,;. άλιταξΥ,ς, ice, b xx) 'ht squalidus ; (2) sup- plex. Ab eod άλ/ταβ-τβί, u, b xx) *j, sale conspersus j (2) mari, seu unda marina conspersus. Ex άλί, mare, seu sal, et τχα-σω, conspergo; sed χλίτχσ-το;, non unctus, non sagina- tus. άλ /VeJev, βι τβ, solum, quod aliquando mari coopertum fuit ; (2) quilibet cam- pus ; (3) planities sive ager juxta mare. Ex άλί, mare, et π'ϊδαν, campus. χλϊπΥΐς, ios, b xx) 'h, pinguedine s. oleo ca- rens ; (2) macilentus ; (3) siccus, aridus. Ex α priv. et λ/τβί, pinguedo. χλίπλχγχτος, a, b xx) ή, marivagus, pon- ti vagus ; (2) mari circumfusa (de msula), Soph. Aj. 602. Ex άλί, et *λχγχτο;, vagus, άλιπλ&ν/ι;, to;, b xx) v\, idem. Ex άλί, e ^ πλάνος, erro, vagus. Hinc χλιτλχνίχ, χ;, ή, vagatio in mari. άλ/τλ»;|, γος, b y$ Ϋι, mari percussus, Call. χλ'ιπλοος, H. 12, 26. contr. χλίτλου;, a, b xx) it, per mare navigans, seu natans. Ex άλί, mare, et πλόο;, navigatio. χλίτνοο;, κ, β xx) η, odcrem maris habens, mare redolens; (2) per mare, in mari flans. Ex άλί, et πνίω, spiro. χλιτόξφνζος, tt, b % y), marina? purpura co- lorem habens, purpureus. Ex άλί, mare, et ποξφύξχ, purpura. χλίορχγΫ);, i;, in quo undae s. fluctus fran- guntur. Epith. scopuli, Em. Abάλί, et ρΥ,γννμι,/Γα^Ο. ά.λιρρχίο•τγι;, u, b, maris corruptor, Epith. Draconis, Naz. χλίρρχντος, ov, mari conspersus, Ep. Ex άλί, et ρχ'ινω. χλΊρ'ργ)χτος, b xx) %, idem quod ίλιρρχγΥ,ς, Ep. χλιρρόθιον, tt, rb, fluctus marinus. χλιίιρόϋιος, ov, marinus. Ab χλιρροθος. tt, Ό χ} ϋ), marifluus, In mari flu- i ens ; (2) qui fluctibus marinis agitatur ; ! (3) Subst b, fluctus maris Ex άλί, mare, I et ρόθος, undarum strepitus. J χλίρροος, contr. χλίρρας, n, b xx) τ), mari j fluus, circa mare, ad mare, in mare vel j in mari fluens. Ex άλί, mare, et piot.fluo. χλΊρρΰτος, ov, marinus, quod mari alluitur. "ΑΛ12, adv. satis, abunde; (2) adfatim, magna copia; (3) confertim, coacer- vatim. άλίί, /δβί, υ), salsugo. Ab άλί, sal. Άλ/ί, Elis, Dor. ρΓο'Ήλ/ί. ΆΛΙ2ΓΕΏ, ω, f. Υ,ο-ω, contamino, polluo, Malach. 1, 12. Dan. 1, 8. Hinc χλίο-γΥ,μχ, χτος, το, contaminatio, pollu- tio, contagio ex cibo vetito. όίλιο-ι;, toi;, -h, salitura, Gl. V. Ab άλΊζω- ΆΛΙ'2ΚΩ, f. χλώσω, ρ ίχλωχχ, capio ; (2) deprehendo ; (3) convinco, reum perago; (4) damno ; (5) vinco ; ίχλω, captus est, Gl. V. a. 2. Άλία•χίιν την πάλιν' χλωνχι τίί χό°γ,ς 'ίξοιτι, \π) χχχοις ϊξγοι;, μχν'ιχ, χτάτχις. capi ; χλοτΫ)ς, μια, ψηφώ, dam- narij χλίσ-χίσΟχι ψίνΰόμίνος, cohvinci; τΫ)ν γξαφ•),ν, dantnari ; άτβ των λτιστων, capi. Tuvxixt; δε 'bffxi ζ,υνιίποντο χυτοί;, ίχλωσχν txcxi' χχ) τχ rtxihx^ix χχ) υ) λύχ ίτάβ-α Ιάλα. Muheres, quotquot eos sequebantur, omnes captae sunt. Pueri quoque et praeda omnis abducta, Arrian 1, 1 Άο~ίζων ούτος ηλωχί, convictus est impietatis, Dem. "ΛΛΙ2ΜΑ, τβί, το, alisma, planta. χλίσ-μιχτο;. ov, maris fluctibus verberatus, Lye. al. χλίο•μγιχτο;: ίλιο-μο;, S, b, salitura, ipse actus saliendi. Ab χλίζω, salio. Unde χλιο-θ-ΛΟ-ομχι, fut. 1 ind. pass. v. χλΊζω. χλίο-πχξτος, Ό xx) υ), sale conspersus (per contumeliami ; (2) graviter per injuriam verberatus, et vix sanabilia vulnera inde habens : ap. Com. Em. ( 29 ) άλιβ-τίφχνος, ov, idem quod xXifafY);, Horn. χλιο-τίφΥ);, ii,mari cinctus. χλίο-τονος, ov, a maris allapsu strepens, re- sonans. Ex άλί, et στίνω. χλιστος, i), ov, salitus, sale conditus. χλι'ο-τξχ, α?, ή, volutabrum, locus ubi se volutant animalia. Ab άλίω, voluto. χλίο-τξίττος, ν, b xx) y\, marivagus. Ex άλί, mare, et ο-τξίφω, verto. χλιο•τξίφγ);, to;, b χχ) y), idem et ex iisd. χλίσω. volvam, f. 1. ind. act. verbi χλινϊίω* pro οίλίω, volvo. χλιτχίνω, pecco, offendo, laedo. Ab d- λιτίω. χλιτχνίντο;, n, b xx) y\, cui supplicari non potest ; (2) qui supplicando exorari non potest, inexorabilis ; (3) cui preces adhi- bitae nullai sunt. Ex u, pr. et λατχνιύω, supplico. ά,λιτίνΫ);, εβί, β χχ) υ]-, mari adjacens ; ma- ritimus ; (2) demissus, humilis ; (3) va- dosus. Ex άλί, mare, et τύνω, tendo. χλιτίςμων, ον*ς, b xx) v\ , mari finitimus, seu conterminus. Ex άλί, «t τίξμχ, termi- nus. οίλατίύω, f. tiitra, pecco. Ab ΆΑΙΤΕ'Ω, ω. f. Va>, pecco, dehnquo ; (2) scelus admitto ; (3) violo ; (4) offendo ; (5) decipio, fallo. Hinc χλιτΥ,^νος, pec- cans, peccator, nocens. Δίβί ό χλίτνιτχι Ιφίτμχς, Π. 24, 586. Hinc άλίτν,μχ, χτος, το, peccatum, scelus, flagi- tium. χλιτΥ,μοο'ΰνΥ), *ι;ι ή, idem. χλιτΥΐμίνο;, part. perf. pass. Ion. pro fair*}• ^ μίνο;• άλιτΥίμων, ovo;, b xx) f\, peccator, pecca- trix, //. 24, 156. (2) inexorabilis. άλιτΥίμωξο;, al. οίλιττιμοξο;, a, b y^y), mente captus, stultus. Ex χλιτίω, et μωξός. χλιτΥ,ξΐο;, u, b, peccator, sceleratus, flagi- tiosus ; (2) qui voto ac spe excidit, qui scopum non est adsecutus. χλιτΥ,ξΐώοΎι;, εβί, β xx) τ), exsecrabilis, exi- tiosus. Ab χλιτΥιξίος. χλιτΥ,ξο;, bv, sceleratus, fcedus. Ab χλιτίω. άλιτόχχξπο;, it, b xa) y), vanamseu inanem habens prolem. Ex οίλιτίω, et χχξχος, fructus. χλίτοντο, offendebant, 3. pi. imp. ind. raed. Ion. pro τ)λίτοντο, a verbo χλίτομχι. χλιτόξίνος, ov, qui hospitem violavit. χλιτοφξοο-ννν), Υ-ς, ϋ], peccatum ; malus ani- mus. Ex χλιτίω, et φργ.ν, Ep. χλιτξχίνω, pecco, scelerale ago. "fl s τί τα/ χφοχΥΐΥ,ς χλιτζχίνίτχι οξφχνχ τίχνχ, He- siod."E$y- 328. Ab χλιτξός. ά,λιτξίφΥ,ς et άλιοτζίφϊ;;, i;, mari nutritus, Call, et Horn. χλιτξίχ, χς, ή, scelus. Ab αλιτξός. χλιτξόζιος, υ, b χχ) ■>„ improbe vivens. Ab α,λιτξος, et βίος, vita. _ χλιτξόνοος, a, b xx) v), dira et scelesta con- siha agitans. Ex χλιτξος, et νβ'βί, mens. χλίτξοχος, tt, b xx) υ], qui hue illuc in mari. jactatur. Ex άλί, mare, et τξίτω, verto. χλιτξος, a, b, nefarius, peccator, sceleratus, II. 8. 361. Ab χλιτίω. Hinc άλ/τξββ•ΰνίΐ, ν\ς, Ϋι, improbitas, audacia. χλίτξοφος, n, b xx) v), qui ex mari alitur, v. g. piscatu, vel esu piscium marinorum. Ex άλί, mare, et τξίφω, nutrio. άλίτξΰτος, it, b xx) yJ, vel χλίτξυτος, Ctyi, ντον, in mari vexatus, in mari ab«ump- tus, vel attritus. Ex άλί, et τξύω, vexo. χλίτΰ-ος, tt, b xx) y\, a mari percussus. Ex άλί, et τίιπτω, percutio, verbero. χλίτυπτος, idem et ex iisd. χλίτΰξος, tt, b, caseus sale aspersus, Ep. χλιφθοξίχ, χς, ϋι, Ion. χλιφθοξίτι, perditioin man, naufragium. Ab άλιφβόξος, tt, b xx) y), in mariperdens, prae- do marinus. Ex άλί, mare, et φβίίξω, perdo. ίλίφλοιος, 8, b xx) Ϋι, quasi mari-cortex, seu sali-cortex, species quercus. Ex άλί, et φλοιός, cortex. χλίφρων, όνος, b, satis prudens, Naum. ap. Stob. χλίχλχινος, tt. b xx) η, ex mari laanam ha- bens, purpuratus. Ex άλί, et χλ»7νχ> lcena. ΆΛ1Ώ, f. Ίσω, volvo, voluto. ώλίως, adv. frustra. Ab άλ<βί, irritus. α,λχα, robur, Dor. pro χκχϋ,. XJnde χλχάζω, fortiter ago, pugno, Etym. α,λχχίχ, χς, τ], cauda leonis, quia caudam quatiendo leo sibi robur addere solet ; item cseterorum animalium. Ab eod. ΑΛΛ ΑΛΛ ΑΛΛ Άλχχίοιο, ΑΙαεί, Ion. pro Άλχαίν. άλχαξ. &ξος, το, auxilium, remediutn, tu- tam'en/munimentum, presidium, Ii. 5, 644. Ab άλχΫ). άλχία. a;, « • alcea, malvae silvestris genus. ΆλχείΙάο. AlcicUe,gen. sing. Mol. pro'AX- χε /'S», ab Άλχείΰν,ς, Alcides, i. e. Her- cules. άλχίω- ω, f. γ,σω. arceo, auxilior. Ab ΆΛΚΗ\ γ,ς, «. robur, vires, validitas ; (2) fortitudo, strenuitas ; (3) auxilium, re- medium ; (4 λ impetus, dum conferuntur manus ; quia turn res venit ad vim pug- nantium ; 5* ardor fortis malum illatum a se propulsandi, Em. άλχγ,εις, Ϋ,εσσχ. γεν. robustus ; (2) fortis, strenuus. Ab άλχγ,, robur. ά>.χ) robori, dat sing ab άλξ, robur. άλχιζιάΐιος, herba quaedam faciens contra ictum serpen turn, species anchusa?. ΆΔΚΙ'ΒΪΟΣ. idem. άλχίιχ,χ. Dor. pro άλχίμγ,, ab άλχιμος. άλχίυΛχο;. a ό xa) «.'strenuus in'pugna, str'enue pugnans Έχάλχγ, et αΑχομχι. ίλχϊμ»;. » , ο χα.) γ), II. 3, 338. vel άκχιμο;, ίμνι. ιμον, robustus, fortis. Ab άλχγ,, robur aXxt'eevv, όνος, e κχ) y,. fortis et prudens. Ex άλχγ, et *tfv. mens Άλχχχιον.δχι. Alcmceonida, nom. pi. ab ΆλχμχιονίΙγς. Alcmceonides, filius vel unus'ex poster is Alcmseonis. άλχτγα. ypo;. ό, defensor, propugnator, II. 14, 485. Ab άλχΖ Hinc άλχτγξίον. α, το, auxilium, remedium. αλχυδων, ires, *i, halcedo, avis marina. Ex αλς. mare, et χί,ω. gravida sum, quoni- am in man nidificat et parit. ίλχυόναον. sive άλχνόνιον, α, το, spuma ma- ris concreta, admistis sordibus tenuissi- mis, ex qua nidificant halcyones. άλζυόναος, ν, b χχϊ -ή, halcedonius. Ab χλκυών. αλχΰον)ς ί$ος. ι», idem quoa&\xuc*uv. et (2) adjective halcyonia, tranquilla. Ab eod. ίλχυονίτϊίες, αϊ, dies, qua? Halcyonia di- cuntur. χλχνων, όνος, «'. halcedo, sive halcyone. Ex αλς, et χύω. Vide άλχνίων. ίλχω. vel άλάλχω. £ εω, id quod άλχίω. άλλλά- sed, ast, at, qiiin. άλλα γάξ- quin, Ph. ast enim, άλλα 1->, χα», quinimo, Gl. V. sed et ; αλλ' Ιτε/δί, quoniam vero, Ph. άλλα μ,ν,ν, quin, verum etiam, Ph. imo, vero, sed enim, Gl V. άλλ' ouus, atta- men, Ph. quare, quapropter, Em. ά,λλ&γγ,, γ,ς. ν) ■ commutatio, permutatio ; (2) contractus, commercium ; (3) vicis- situde j (4j mansio iter facientium. Ab άλλάττω. αλλαγμ», ατός. το, idem et ab eodem. άλλχγμός, a «.id. quod άλλαγμχ, Man. άλλχχτιχο;. ->., ov, ex pacto sequens, pacto consentaneus. Ab eod. άλλχχτόν, 5. το. lignum quo gestabantur onera. Sic dictum a permutatione ges- tationis ex humero in humerum. Ab άλλάσσω• άλλάλοισι, Dor. et Ion. pro άλλν,λοις. άλλχλοφονίχ. Dor pro άλλΥ,λοφονία- άλλαν, aliam, Dor. pro άλλκν. ab άλλο;. άλλχντοτοιίω. ω, f. γ,σω, farcimina, vel lu- canicas facio. Ab άλλαντοτοιος. S, c, qui facit lucanicas, far- tor. Ex άλλα.;, et sroiiu. facio. άλλχντοτωλίω, vendo farcimina. άλλαντοτώλν,ς. u. ί. qui facit lucanicas, seu farcimina quasvis vendit. Gl V. άλλαν- T&rSheu, fartores. Ex άλλχς, et πωλίω, vendo. άλλχξ. adv. permutatim, mutatis vicibus, vicissim. Ab άλλάττω. άλλάξχιτο, 3. sing. a. 1. opt. med. v. άλ- λχσσω- άλλχξις. ιως. υ>. mutatio, permutatio. ΆΛΛΑ~Σ, άντος, ό, lucanica, botulus, far- cimen. 'ΑΛΛΑ'ΣΣΩ. seu άλλάττω. f χΐω. muto, immuto, commuto ; .2) permiito, ven- do ; (3 escuso, a culpa libero; άλλάα- rouuti. mutor, et muto ; Ϋ,λλάγγ., ruuta- tus est, a 2. pass. Ϋ,λλχγμίιος. mutatus, Gl. V. Άλλάσ -o-in xsueS άξγνξιον, το iauroZ ilea; ih πολλας μοξφίχ,ς, χξοιάν' οΙλλάο-ΟΌ-βχι ο'ίΫον σίτοι/, νόμ,ισμΛί, χξΥ,μά.• των, Ϋ,δονά; άντι των 'διχούων' τϊ,ν ίλζνθίξί• ecu της ο-$χγ?.;, ca?de redimere ; τοσντον ίήλλχχτο ΰπο των Βανών, Luc. d?,\»x^ t adv. alibi, alio. Ab άλλο;. άλλχχόθίν, adv. aliunde. Ab eod. άλλχχίθι, adv. alibi. Ab eod. άλλαχόο-ι, adv. alio, aliorsum, alium in lo- cum, alibi. Ab eod. άλλχχ5, adv. alibi ; (2) alio. Ab eod. άλλάών, Alol. pro άλλων, ab άλλο;, άλλίγον, II 23, 253 congregabam, imperf. ind act. Poet, et Ion. pro άνίλιγον, a verbo άναλίγω, con gr ego. άλλίίς. Poet, pro άολλ'α;, ab αολλΫ];. άλλίξχι. congregasse, a- 1. inf. act. Poet. pro άνχϊ.ίξχι. a verbo άναλίγω, congrego. άλλίταλλΥ,λία, a;, r], altemitas j (2) con- tinuitas. Ab αλλίτάλ>.«λβ?, a, ox») «', alternus ; (2"> cre- ber, continuus. Ex άλλο;, Wi, et αλλή- λων, χλλγ, adv. aliter, alia ratione ; (2) alio, ad alium locum ; (3) alibi, alio in loco. Ab άλλος. άλλγγοξίω, ω, f. γ,ο-ω, aliud verbis, aliud sensu ostendo ; (S) aliter interpretor, ac verba prae se ferunt. "Α τινά io -τιν άλλν.• γοξοίμίνα, Gal. 4, 24. Ex άλλο, aliud, et άγοξίω, prcedico. Hinc άλλγ,γόξγ,Η.α, ατο;, το, interpretatio allege- rica. Ab άλλγ,γοζγ,τγ,;, is, e xa) y), interpres allego- riae. άλλΥ,γοξία. ας, ν,, figura, qua aliud dicitur, aliud intelligitur. Hinc χλλΥ,γοξίχο; . ■>„ ov, allegoricus, per allego- riam dictus. άλλν,γοοιχΰς. adv. ?Uegorice. άλλΥ,γοξούμ,ϊνα, nom. pi. praes. part. pass. n. g. ab άλλΥ,γοζίω- άλϊ.γχτος, non cessans, Mol. pro άλν,χτος- ί,λλΥ.λίγγνοι, ων, οΊ• qui mutua fidejubent, satisdant. Ex αλλήλων, et ϊγγ'υΥ,, spon- sio. Hinc άλλΥ,λίγγνον, ν, το, mutua fidejussio. άλλ%λ\γγ(ιως, adv. cimi mutua fidejussione. άλλΥ,λγτι, Ion. pro άλλί,λαις. άλλγ,λ\ζω. anud atque aliud loquor, seu di- co, Hes. Ab άλ>.ν,λων. άλλΥ,λογονία, ας, «', mutua procreatio,&iid. Ex άλϊ.Ϋ,λων, et γίνομαι, nascor. άλλνιλογξαφία, ας, «, inutua scriptio. Ex άλλν'κων, et γξάφω- άϊΧΥ.λο^ιάΙοχος, Ό χα) υ], continua serie suc- cedens. Ab άλλίλων» et ΙιάΙοχος, sue. cessor. άλλν.λοΐω^όται. β", qui se mutuo devorant. Ab !5ώ>§;ΐ, cibus. άλλγΜχτο\ί7ν, mutuo se interficere. Ab άλλ-!;λας, et χτίίνίΐν. άλλνλοα.αχ£ν. mutuo pugnare. Ex άλλί, λ ων. et μ.άχομ,αι. pugno. Hinc άλλΥ,λοΐίχγ'ΐΛ, ας, r,, mutua pugna. άλλΥ,λοτομ,ιω. ω. f. Υ,Γω- mutuo seCO. Ex άλλΥ,λων, et τίμνω. seco. άλλχλοτυπίω, ω. f. ν,σω. mutuo ferio. Ex αλλήλων, et τυτίω, ferio, verbero. Hinc άλλΥ,λοτντίχ, ας, ϋ„ mutua conflictio. 'Αλληλούια, Alleluja, laudate Dominum. Vox Hebraica. άλλνλουχίω, ω. f. ν,ο~ω, connecto, coaduno. άλλΥΜχίχ, ας, «, cohffirentia mutua, series rerum inter se connexarum, Gl. V. com- pago, compages. Ab άλλ.γ,λονχ_ας, u, ο χα) y\. mutuam connexio- nem habens. Ex αλλήλων, et ίγω. habeo. άλλΥ,λοφαγιίν, mutuo vorare se Ex άλ>.γ,- λους, et φαγΐϊν, comedere. Hinc άλλΥ.λοφαγίχ, ας, ■>,, mutua devoratio. άλλΥ.λοφαγοι, ων, οι χα) αϊ, mutuo se de- vorantes. άλλνλοφθονία, *j, mutua invidia. άλλΥ,λοφθοξίΤν. mutuo sedestruere, perdere. Ex άκλϊ,λνς, et φθοξ*.. perditio. άλλΥ,λοφθοοία. ας, υ,, mutua consumptio, mutua perditio. Ex iisd. άλλΥ,λοΦονία, ας, ■>„ mutua ca?des. Ab άλ>.γ,λοφόνβι. ων, οΊ χα) αϊ, mutuo se mter- ficientes, mutua casde pereuntes. Ex άλλΥ,λων, et φίνος, ccedes. άλλΥ,λοφόνται, ol, idem. άλλΥ,λοφνΰς, ων, οϊ χχ.) αϊ, ex se invicem enascentes, mutuum ortum habentes Ex άλλΥ,λων, et φνγ„ natura, sive φίω, nascor. άλληλα)», dat. άλλν,λοις, αις, οις, ace. άλ• λν,λχ;, invicem, mutuo ; alius alium, al- ter alterum. Ab άλλος, alius, άλλ'ί,λω;, adv. mutuo, Gl. V. A prac. άλλΥ,ν, adv. aliorsum; αλλν,ν χα) άλλΥ,ν, hinc atque illinc, alias atque alias. Ab # eodem. άλ'/.Υ,στος, ov, idem quod χλ^τος, Ep. 30 άλλογίνη , ίος, ό χα) ϋ„ aliunde genus ha- bene, alienigena, peregrin us, ex alia tri- bu, aliave gente oriundus. Ex άλλο;, et γίνο;. αλλόγλωσσος, ν,ίχ*γ„ aliena lingua utens; (2) externus, pefegrinus. Ex άλλος, et γλωσσά, lingua. άλλογνοων, despiens, delirans. Ex άλλος* et γινώσχω, cognosco. άλλόγνωτος, n. ό χα) ■>,. aliis cognitus, nobis ignotus, externus, peregrinus. Ex aK' λος. et γνωτο;, no'us. άλλοΰ&Ύός, υ., όν. externus, extraneus, pe- regrinus, II. 3, 48. Ex άλλος, alius, et ΰάτώον, solum. άλλοΙγ.μία, «, peregrinatio. Ab άλλος, et }>γ,μο:. άλλοδοξεω, ω, f. ν,σω, aliud opinor, quam veruin est. Ex άλλος, et Ιοϊ,α, opinio. Hinc άλλοδοζία, ας, «, opinionis diversitas. άλλΰίθνν,ς, ίις, ό χχ) ϋ,. alius gentis, aUeni- gena, externus. Ex άλλος, et ΐϋνος. gens, ά>3.οαΰ•>,ς, ίο;, ό χα) ■>„ aliam formam ha- bens. Ex άλλο;, et u% C ; forma. άλλόθίν, adv. aliunde. Ab άλλο;. άλλοθι, adv. alibi, alio loco. Ab eodem. άλλό^ξοο;, η, ο χα) υ,, aha voce utens ; (2) extrenus. Ex άλλο;, et S -ξόος, vox. άλλοινία, a;, r, varietas et mutatio vini. Ex άλλο;, et οΐνο;, vinum. άλλοιόβιτο;, α, ό xx) %. varie positus. Ex άλλοΊο;, varius, et τίθγ,μι, pono. άλλο7ο;. οία. οίον, alius atque alius, diver- sus, varius. Ab άλλο;. Hinc άλλοιόττξοφο;. ov, e diversis versibus com- positum carmen. άλλοιότΥ,ς, Υ,τος, «, diversitas, variatio. άλλαοτξοτίω, ω, f. γ,σω, varie muto. Ab άλλοιότοοχος, u, ό xx) %, varus moribus prseditus. Ex άλλοΤος, et τξότος, mores. άλλοιόω. ω, f. ώσω, diversum reddo, muto, immuto, vario ; άλλοιόομαι, οΖμαι. mu- tor. Άλλοιοΰσθαι τχς γνώμας, Thuc. Ab άλλοΊος- άλλοιω^Υ,;, ίο;, ό χα) νι, mutabilis. άλλαίωσις. ιως, «', mutatio, immutatio. άλλοιωπχ,ός, υ„ όν. immutativus, ad mutan- dum aptus Ab άλλοιωτός. y„ όν. mutabilis, mutationis ca- pax. Hinc το άλλοιωτόν, S, mutabilitas. άλλοχότχιο;, ov, idem quod άλλόχοτο;, Eur. χλλόχοτος . χ, ό χα) «'. monstrosus, prodi. giosus ; (2) inusitatus ; (3) absurdns, ra- tioni non consentaneus ; (4 peregrinis moribus prasditus. Ex άλ).ος, et τάχος* partus. "ΑΛΛΟΜΑΙ, f ονμχι, salio, salto ; Υ,λατο, a. 1. Καν νςίτυξ άλλοιτο, Xen. 'Α»>τ ξίτ— ψίλλβίν ότόσου; χλλοιτο τον; αυτί•,; πόΐχ;, scil. πεξ), Arist. Nub 145. χλλοτξόσχλλο;, ν, ό £ «' ab alio ad ahum se transferens, nunc huic. nunc illi ad- ha?rens; mutabilis, inconstans, Epith. Martis, sc. fortune? belhcae, Gl V. versi- pellis, II. 5, 831. Ex άλλος, πξός, et αλ- λος, aiius. "ΑΛΛ02, r„ ov, ahus, a, udj (2) alter; (3) reliquus. άλλοσι. adv. alio, alium in locum. άλλοη, adv. ahas, alio in tempore. ά?.λότίρρος, alienus, Mol. pro άλλότξίος. άλλοτι, adv. utrum? numquid? Ab eod. " Αλλο τι % ; num, numquid ? quasi esset, τ/ άλλο *? ; quid aliud, quam ? " A>J.o τι « !Πξ) πλείστου ποιγ, ότως ότι βέλτιστοι οϊ νίώτίξοι ίσονται. id est, numquid hoc plu~ rimi Jacis, quomoio juniores evadant, quam optimi ? quasi esset. τ/ ά'λλ' r, τίξ) πλείστου ποιο ; quid aliud, nisi plurimi facts? άλ?.οτξΐόγ&μος, α, ό χα) υ), qui ahenum sec• tatur torum, Suid. Ex άλλότξίος, et γάμο;- άλλοτξιοίτίσκοπο;, v. ο χα) ν], alienarum rerum inspector, alieni speculator, curas ahenas agens, ardelio, qui sese alienis et nihil ad se attinentibus rebus immi cet. Ex αλλότριος, et ίτίσχοτο;. inspector. άλλοτξίολογεω aliena, absurda loquor. άλλοτξίομοοφοΰίαιτος, «. ov, aliam semper speciem habens. Epith. Natura?. άλλοταιονοΐί-ω, ω, f• γ,σω, alieno more vivo, alieuas leges imitor. Ex αλλότριος, et νόμ,ος, lex. άλλοτηοτξχγίω, ω, f. γ,σω, alienas res ago, aliena negotia euro ; (2) res novas mo- lior, descisco a fide. Ex άλλότξίος, et ΑΛΜ ΑΑΟ ΑΛΤ ΰ/.λοτξΐβ*ξ&γί*ι ας, η, alienorum cura. άλλοτξίοπξαγμοσϋνη, ης, ν, mala sedulitas in aienis. Ex άλλότξίος, et νςάσσω. άλλ.ότξίος, ία, ιον, ahenus, non proprius, qui est alterius ; (2) peregrinus, extra- neus ; (3) non consentaneus. Ab άλλος. Hinc ύλλοτξΐότκ, ητος, η, alienus animus, aba- lienatio animi. άλλοτριοίσιος, ν, ο χα) ή, diversa? naturae, Suict. Ex άλλότςιος, et *σία. άλλοτξίοφαγίω, ω, alienis vivo. άλλοτςιοφ&γος, n, ο χ* η, aliena comedens, aliena vivens quadra. Ex άλλότξίος, et φάγος, vorax. άλλοτξίοφβονίω, ω, alienis bonis invideo. άλλοτξίοφξονίω, diversa sentio, diversas par- tes sequor ; item, alieno sum anima ίλλοτξΐόω. ω. f. ώσω, alieno, abalieno, alie- num reddo; άλλοτξίωθίντα, abalienata, Ph. a. 1. part. pass. Άλλοτξίο'ΰντίς σω- μάτων την πόλιν- evacuantes, Thuc. Ab άλλότξίος. Unde άλλ,οτξίως. adv. aliene. ί>λοτξίασις. ΐως, ή, alienatio, abalienatio. άλλοτςοπίω. ω, f. ησω, muto, immuto. Ab άλλος, et τξίπω- verto. άλλοτίπωτος, ov aliis characteribus, Man. ίλλοφανης. ίος, ο xoti ή, qui alius et diver- sus apparet. Ex άλλος, et φαίνομαι, ap- pareo. άλλοφάσσω, aliud loquor; (2) animo tur- bato et anxio sum ; (3) desipio. Ex άλ- λος, et φάσσω, dico. ίλλόφάτος, it, ό χα) ή. ab alio interfectus. Ex «λλβί, et φάω. occido. άλλοφξάζω, aliter dico, pronuncio. άλλοφζονίω, ω, f ησω, aliud ago, s. in ani- mo habeo ; II. 23, 697. mentem non ad Id attendo, quod cerno ; (2) insanio ; (3) exauimor. Ex άλλος, et φοην, mens. άλλόςξων. όνος, ό χα) ή, diversa sentiens. Ex άλλος, et φ^,ν. άλλοφυν,ς, ίο;, ό και ή, qui alius naturae est. άλλοίυκισμός. S, ό. ritus extraneus, vel a- lienigenarum ; (2) degeneratio in alienos mores. Ab αλλόφυλος, n, ο χα) η, qui est ex alia tribu, qui diversa? est gentis, seu nation is, ex- ternus, peregrinus, diversi generis, seu diversa? natura;, Gl. V extraneus, ahe- nigena. Ex άλλος, et φυλτι, tribus. άλλοφωνία, ή, diversitas linguae. άλλόφωνος, α, ό χα) ■>,, alia vel peregrina voce utens. Ex άλλος, et φωνή, vox- άλλοχςοίω, ω, f. ησω, alium atque alium colorem induo, colorem muto, aUo colo- re sum. Ab ΰλλόχξοος, contr. άλλόχζας, a, e xa) η, qui est alio colore, in quo color subinde mu- tatur, Ph. άλλόχξοος, discolor, άλλό- χξοοι, discolores. Ex ά>Μς, et χ ξ όα, color. άλλόχςως, ωτος, β χα) η, aliam corporis spe- ciem gerens. Ex άλλος, et χξόα, vel Χξώς• ίλλύδπ, adv. alibi ; (2) alio ; (3) aliorsum, II. 11, 486. Ab άλλος. ά,λλίίσχί, resolvebat, Poet, pro άνίλυν, (2) dissolvebat, Od. 2, 105, et 19, 150. «λλυτβί, insolubilis, Poet, pro αναλυτός, Ep. άλλως, adv. aliter, aliorsum, alio modo, alia ratione ; (2) alioqui ; (3) praecipue ; (4) frustra, incassum. Ab άλλος. άϊΧοιστι. adv. όίλλω: τι, praesertim, Gl. V. praesertim cum, Ph. Ab eod. άλμα, ατός, το, saltus. Ab άλλομαι, salio άλμάς, ίΰος, ό χα) ή, in muria conditus, al. tepidus, Hes. άλμίνος, saltans, praesens part. med. per ^ Syncop. pro άλλόμ-^ος, a verbo όίλλομχι. α,λμίυσις, ιως, τ,- muria ; (2) actio servandi in muria Ab άλαίίω. όίλμιυτν.ς. a, Ό, qui condituras facit in mu- ria, salgamarius; (2) salsamentarius. Ab eod ίλμ'.ύω, f. ivo -ω, muria condio, in muria servo. Ab άλμη. 'άλμη, ν,ς, ή, salsugo, salsilago ; (2) mare. Ab αλί, mare. Hinc κλμν,ιις, ν,ίσσα.. ijiv, salsus, salsuginosus. άλμοπότις, ή, muriam bibens. ύλμυξίξω, salsus sum. Αλμυοϊς, ίίος, ή, salsilago, aqua salsa, mu- ria. ίλμΰξος, ξα., ςον, salsus. Ab 'άλμη. άλμυξότης, ή, salsugo. ίλμνξώδης, ίος, i j^ ή, idem quod ίλμνξός. άλμάΖ'/,ς, ten, ο xeti ή, idem et ab eod. «λξ, άλχος , ή, occurrit dativus «A»/,robur. άλοα,^ύς. tritus, a. 1. part. pass, ab ά,λοάω- ΆΛΟΑ'Ω, ΰ. f. %οτω, et ά,σω, trituroj (2) comminuo ; (3) caedo, percutio. Ού $i- μώο-ίΐς βοΖν άλοωντοί, 1. Corinth. 9, 9. Αίθοις αλόων τ; κ», JElian. αλοζος, ν, ο χ, η, non habens λοζόν. Epith. victimae, cujus exta, velut jecur, cor, non habent caput, Em. Ex « priv. et λοζός. άλογίνομα,ι, a ratione aberro, non sum com- pos rationis. Ab άλογος- Unde ίλογίω, ω, f. ησω, adspernor. negligo, non euro ; άλογου μχι, ratione destituur. άλογίοί. ας, η, rationis privatio ; (2) inco- gitantia ; (3; contemptus ; (4) silentium. άλογιττι, adv. sine ratione. Ex ot priv. et λογίζομχι. ά.λογκττί<χ„ «.ς, ή, incogitantia, temeritas. Ab Οίλογιο-τος, ν, ο jcj sine ratione et consilio aliquid faciens, inconsideratus ; irratio- nabilis, Gl. V. qui est nullius pretii. Ex α priv. et λογίζομαι, rationem ineo. άλογ/ο-τως,αάν inconsiderate, incogitanter. άλογοθίτητον, indiscussum, Gl. V. E* « priv. et λογοθ-τω, ratiocinor, discutio. οίλογος, n, Ό xou η, rationis expers ; (2) in neut. a ratione alienum; (3) sermonis expers ; hoc est, cum quis non loquitur, aut qui orationem alterius non audit, ut surdus ; (4) nefandus, non dicenaus ; (5) irritus; (6) innumeratus; (7) in neut. in- commodum, molestum, ap. Plat. Ex a t priv. et λόγος. άλογοτξβφίΤον, n, το, brutorum animantium stabulum. Ex άλογος, et τξοφύον. άλόγως, adv. sine ratione ; immerito, Ph. (2> brutorum more; (3) absurde. ΆΛΟ'Η, ης, ή, Aloe, herba. άλοηΰάξίον, n, το. medicina ad solvendum ventrem aloen habens. Ab αλόη. οΐλόηο-ις, (ως, ή, tritura, Ph. Ab ά,Κοα,ν. άλοητος, S. ό, tritura ; (2) triturandi tem- pus. Ab άλοάω- trituro. άλο'θίκ, adv. e mari. Ab άλς, mare, άλοία, 3. s imp. ind. act. Ion. et contr. pro ηλοΊοα, ab άλοιάω, ω, f• η σω, percutio, contundo. Γα?- oiv πολνφόξζην χίξο-ιν άλοί», II. 9, 564. Ab άλοάω. άλοιδοςητος, i/, β χα) η, conviciis non ob- noxius. Ex a pr. et λοώοξίω, convicior. άλοιΰοξητως. adv. sine conviciis. άλοώοξος. ov, idem. άλοίην. captus sim, 1. sing. a. 2. ind. pass. verbi άλίσχω. pro άλίω, capio. άλοιητϊξ, ηξος, ό, contusor, percussor, pul- sator. Ab άλοιάω- άλοίμαν, saliverim, 1. sing. aor. 2. optat. med. Dor pro ήκοίμην, a verbo άλλοΐΜχ,ι. άλοιμος, S, ό, tectonum parietum, Eu.it. Ab άλιίφω• αλοΐτις, ώος, ή, aloe Gallica. Ab αλόη. άλοιτος, S, ό. peccator. Ab άλιτίω, pecco. άλοκρη, ης, ή, puiguedo, unguentum, ole- um, II. 9, 208. Ab άλα'ςω, ungo. άλοχίζω, f. itru, sulco. Ab άλοξ- άλόι/τί, capti, nom. dual. a. 2. partic. act. verbi άλίσχω, pro άλόω, capio. άλοξ, οχος, ό, sulcus; vulnus,Eurip. Here. Fur. 164; (2) nuptia?, conjugium; (3J pudendum muliebre, Em. Idem quod αϋλαξ. άλοπηγια, ων, τά, salinae, locus in quo sal concrescit. Ab άλοτηγος, S, β, qui in salinis salem con- crescere facit, salarius. Ex άλς, sal, et πν,γννμι, compingo. άλοπος, n, Ό χα) η, cortice carens ; (2) ^ squamarum expers. ^Ex a priv. et λίπος- Ζλος, clavus, Dor. pro %λος. άλοσ-άχνη, ης, ή, arida spuma maris. Ex άλς, mare, et άχνη, spuma. Άλοο-υονη, ης, ή. una Nereidum ; (2) epi- theton Thetidos. II. 20, 207. Ex άλς, mare, et ΰίωξ. aqua, άλόσυΐνος. η. ov, Exp. marinus, Apoll. άλοσΰνη, ης, ή ■ dementia. Apud Nicand. άλότξΐ-φ, ιζος, ό, pistillus, quo sal teritur. Ex άλς, sal, et τξίζω, tero. άλίίξγης, ίος. ό χα) ή, purpureus ; (2) vio- laceus. Ex άλς, mare, et Ιξγον, opus. άλαογιαΊος, a, ov, idem. άλνςγϊς, ίίος, ή, vestis purpurea. Gl. V. palmaris. Ex iisd. άλνξγον, S, το, purpureus color ; (2) pur- pura. Ex iisd. ( 31 ; άλ»ξγοχάλη{ , ν, β, venditor purpura?. Ex άλαξγον, et πωλίω, vendo. Hinc άλχςγοπωλιχη, ης, η, SC τίχνη, ars venden- di purpuram. άλνεγοτώλιον, ν, το, locus ubi purpura ven- ditor. Ab eod. άλΐίςγος, η, ov, purpureus, marinae purpu- ra? colore tinctus. Ex άλς, mare, et| 5 - γον. άλας, captus, D. 2, 374. a. 2. part. pass. verbi άλίσχω- pro άλόω, capio. άλασία, ας, ή , illuvies, quum quis non la- vatur. Ex a priv et λύω, lavo. άλίίτίω, ω, f. ησω, illotus sum, abstineo a lotionibus. άλατος, n, ό χα) η, illotus. Ex a priv. et λύω, lavo. άλοβος. α, ό χα) η, cristam non habens, H. 10, 258. Ex a priv. et λόφος , crista, άλόχίυτος. a, ό xnc.) η, partu non editus ; (2) non conceptus, aut genitus. Ex » priv. et λοχιύω, pario. άλοχος, u, o, sterilis ; (2) virgo, quae non- dum peperit ; (3) conjux, uxor. Ex a, priv. vel pro άμα, et λίχος, lectus. 'ΑΛΟΏ. f ώσω. capio (inusitatumj . Unde άλίσχω sumit teinpora quaedam. άλόω, erra, 2 sing, imperat. med. Poet. pro άλω, et άλάα, a verbo άλάομαι,να°ο^ άλπνος, η, ov, suavis ; άλτνιστος, superl. pro άλτνίστατος, Pind. άλς. αλός. sal; (2) mare ; άλίς, sales, le- pores. Άλων ίχοινων'ύμιν, eodem convictu usi sumus, hue. Άλσηί2ις, ων, al, nemorenses. Cognomen Nympharum. Ab άλσος, nemus, lucus. Άλσηίτιδίς, αϊ, idem. άλσίνη, ης, ή, alsine, herba in lucis nasci solita. Angl. chickweed. Ab eod. άλσις, vel άλσις, ίως, ή, saltatio; (2) palpi- tatio. Ab άλλομαι. salio άλσαζοίΑίχος, η, ov, qui pertinet ad saltua- rios. Ab άλτοχόμος. n, h, qui luci curam gerit, luci custos, saltuarius. Ex άλσος, et χομίω. "ΑΛ202, ίος, το, lucus, nemus, saltus. άλσώίης, ίος, Ό χ} η. nemorosus, frondosus. άλτϊ,ξίς, ων, el, 'halteres, instruments ex- ercitii gymnastici. Ab άλλομαι. salio. άλτιχος, η. ov, saltatorius, ad saltum perti- nens ; (2) agilis ; (3) Subst. saltator, Gl. V. άλτικο) saltatores. Ab eodem. άλτις, η, idem quod άλσος, Pind. lies, ά,λτο, II- 1, 531. saliit, 3. sing a. 1. ind. med. Ion. etper Syncop. pro ηλχτο- άλΰγος, n, ό χα) vj. qui sine flagello est, Hes. Ex a pr.et λίγος, flagellum. άλύξω. jactor, haesito. ΆΛΥ'Η ης, ή. lignum, cui infigitur stiva. άλνχις, ίίος, ή. salsula aqua. άλΟχος, η, ov, salsus. Ab άλς, sal. Hinc άλυχότης, %τος, ή, salsugo, salsedo. άλνχξός. pro 3-αλυχξος, Ε. Μ. άλνχτάζω, f άσω, rationem solvendi me non irivenio ; (2)metuo, anxius sum, am- mo concido. Ab άλίω, animo inquieto sum. άλυχτίω, ω, f. ησω, non snm quietus. Ab άλυχτος. άλυχτοπίΐη, ης, ή, indissolubilis pedica. Ex άλυχτος, et πίίη, pedica. άλνχτοπίΰησι, dat. pi. Ion. pro άλνχτοτί- δαις. χλυχτος, n, ο χα) η, insolubilis ; (2) inevU tabilis. Ex a pr. et λυχτός, pro λυτός, άλυχτησϋνη, ης, ή, status incompositus, tu- multuatio. Ab άλυχτος. άλύμ,αντος, n, ό χα.) ή. cui detrimentum in- ferri nequit ; (2) illaesus. Ex a priv. et et λυμαίνω- άλύξας, a. 1. part act. verbi άλύσχω. άλυΐις, ίως, ή, evitatio, eftugium j (2) an» xietas. Ab άλύσσω. άλΰΐω, fut. 1. ind act. verbi άλίσχω- αλύπητος, u, ό χα) ή, tristitia non adfectusj (2) qui tristitia adfici nequit. Ex » pr. et }.υτίω. tristitia adficio. άλυπϊ,τως, adv. citra dolorem. άλυτία, ας, ή, vacuitas doloris, animus ab omni Eegritudine liber. Ab άλυτος, άλυτος, α ό χα) ή, doloris et tristitia? ex- pers. Ex a pr. et λίπη, tristitia. άλίπως, adv sine dolore et molestia, abs- que animi ajgritudine. άλΰξος, tf, ό χα) ή, qui sine lyra est. Ex « pr. et λίξα, lyra, άλυς, υος, β, proprie error ; (2) solicitudo, anxietas animi, mceror. Ab άλίω. άλυσηΰον, adv, catenating Man. Ab άλνΡΐί. ΑΛΦ αλυβ-θαίνω, viribus destituor ; (2) dolove ad- ficior ex anxietate et inquietudine. Ab άλυς. άλυιτθίνίία, ας, ■», imbecillitas. -κ,λυτθίνω, idem quod κλνβ-θαίνω, Hes. sed vitiose. άλνο-ίδίτος, κ, b χα) »?, catenatus, catena vinctus. Ex αλυσις, catena, et Sstoj, vinctus. «,λνσώωτος, e5, b, ex hamis consertus. Epith. lorica? άλύ«ιον, n. τό\ catenula. Dim. ab αλυσις. ά,λυσις, vel άλυσις, ίως, %, catena ; (2) corn- pages, Helwd. 7. Ex » pr. et λύω, solvo. ίϊλΰσις, t(u;, Ϋ), anxietas animi, mceror. Ab άλύω- άλυσιτίλύα, ας, y\, incommodum. Ab άλνο-ιτίλγ.ς, εος. b sum V, inutilis, quasi qui non solvit vectigalia. Ex a priv. λύω, et τίλοί. άλνβ-ιτίλως, adv. inutiliter. Ab άλυο-ιτίλτ-,ς. αλυσχάζω, id quod άλύιτχω. Οΰ γύς μοι •yivvalov άλυσχάζοντι μάχί(τθαι, 11. 5, αλύσχω, f. υξω, evito, fugio. Airf, τε χ •η ξύναιμος ΰχ άλύξιτον μόξου χαχίστου, Soph. Antig 494. ®ξάσονς τοΖΖ' olx αλύ- ίιις. Id. ΕΙ. 629 Άλύξίτχι α'ιθοταλιμόν, Hesiod "Εξγ- 361. Ab άλίομαι. ίολυο-μος, S i, anxietas animi, moeror. Ab ίλύω. Hinc αλυρ-μωΰτ,ς, ίος, b χα) ν, anxius, mcestus. άλυο -trov, 8, το, Dioscor. 3, 105. Alysson nomen accepit quod a cane commorsos rabiem sentire non patitur, potus ex ace- to adalhgatusque, Plin. 24. \ 57. c. 11. Angl. MADWORT. ίλύσσω. f. ξω, anxius sum ; (2) indignor ; (3) rabie percitus sum, insanio, non sum compos mentis ; (4) tremo. ΟΪ χ εμο» αίμα πιόντίς, άλύσσοντίς αίξ) &υμω, II. 22, 70. Ab άλύω. ίλν/τταίνω, imbecillus sum. Ab eod. άλυτος, χ, ο χα.) y, indissolubilis, insolutus; (2) inexplicatus. Ex a et λύω. άλύτως, adv. indissolubiliter. άλνχνος, ov, sine lychno, Eur. ΆΔΎ'Ω., proprie , vagor, erro; (2) animo per varias rerum imagines tacite erro. Unde (3) animo inquieto, fracto, incerto consilii, hincque adeo sollicito, mcesto sum : item ad desperationem furoremve redigor ; (4) nihil ago, a negotiis vacuus sum ; ei enim licet indulgere cogitatio- num varietati ; (5) la?to hilarique animo Sum. "Η άλύίις 'ότι ν Ιξον ίνίχν,σας τον ίλτίτνιν ; exultas, Od. 18, 332. Ab άλυς. άλυώ^ς, Sihts, ameenus. Epith. loci ap. Hipp. "ΑΛΦΑ, το, prima litera Alphabet! Gra?ci ; (2) qui primas in re aliqua tenet ; (3) principium. άλαύ,ζω, excogito, Varin. Ab άλφα. άλφαίνω, invenio, Eur. Med. 297. Abeod. άλφαίω, idem et ab eod. άλφάνω, idem et ab eodem. Φθόνον *£ος αστών άλφάνχσι Ζυσμίνη, sibi conciliant ab, Eur. Med. 297. αλφίσΊΖοιαι, ων, al, virgines, quae propter formam sponsos invenerunt, atqueab his boves, i. e. lautam rem familiarem, do- no accepere, II. 18, 593. (2) plurium bo- urn pretio dignae ; (3) bene dotata? ; (4) formosae. Ex αλφίω, invenio, et βίς, bos. άλφίω, ω, invenio. Ab 'άλφα. άλφν, ν;, ν, inventio ; (2) honor. Ab eod. Hinc άλφγατττις. S, b, inventor, excogitator ; (2) vir honoratus ; (3) piscis quidam αλφΥΐστγσιν, dat pi. Ion. pro άκφΥ,σταΊς. α,λφι, το, indecl. iarina, Hes. Suid. Ab άλ- φιτον. αλφιταμοιζος, S, β, permutator farina?, pis- tor. __ Ex άλφιτον, et άμ,ίίζω. permuto. άλφιτίίον, n, τβ, pistrinum. Ab άλφιτον. άλφιτώς, ίως, ό, farinam faciens. Ab eod. αλφιτιχβζ, r„ h, polentarius, Gl V. άλφιτούΥίΧΥι, ν,ς, r,, theca servanda? farina?. άλφιτόμ,αντίί, ίως, i, e farina vaticinans. Ex άλφιτύν, et μάιιτις, votes. "ΑΛΦΪΤΟΝ, s, το, farina hordeacea, H. 11, 630. (2) polenta ; (3) τα όίλφιτα, ad victum necessaria. οΐλφτοτοπα, ας, r,, farina? confectio ; (2) molitura ; (3) ars conficiendi pultem. Ex άλφιτον, et τοιίω, facto. α,λφιτονωλν,ς, a, β, farina? venditor. Ex αλ- φιτον, et χωλεω, vendo. άλφιτοτα&κ, <έο 5 -, ■}„ farinas venditrix. ΑΜΑ άλφιτβιτχόπα, a. e, farina? inspector, seu vaticinans ex farina. Ex αλφιτον, et σχο• πίω, inspicio. άλφιτόχξως, ωτος, ό χα) if, farina? colorem habens. Ex άλφιτον, et χξόα, color. ΆΛΦΟ' Σ, υ,, ov, albus, Hes. αλφος, S, 6, species alba? vitiliginis ; impe- tigo, Gl. V. Ab άλφος, albus. αλφω, invenio, II 21, 79. Ab άλφα. άλω, ceperim, 1. sing. a. 2. conj. act. verbi άλ'ισχω• άλωά, άς, r„ area, in qua trituratur fru- mentum ; (2) locus vitibus, vel arbori- bus consitus, arbiistum, arboretum, vi- nea; II. 5, 90. (3) campus f rumen tari- us ; (4) seges, sata. Ab άλως . άλωα, ων, τά, festum arvale in honorem Cereris Atbenis celebrari soUtum. Ab eodem. άλωαΤος, a, ov, et άλωάς, άΰος, r\, arealis. Epith. Cereris. άλώζν,τος. α, ό χα) ί, illa?sus, nulla injuria adfectus. Ex «. pr. et λωζίω. άλωανος, tj, ov, arealis, idem quod άλωίος. άλωίυς, ίως. ό, qui in area frumentum teritj (2)vinitor; ,'3) agricola. Ah άλως. άλών,, II. 9, 588. captus sit, caperetur, 3. sing. a. 2. opt. act. Dor. et Att. pro άλο /jj, _ verbi άλΊαχω pro άλόω, capio. 'Άλωτ,ος, Aloei, Ion. pro Άλωίος , ab Άλωώς, nom. propr. άλωθι, 2. sing. a. 2. imp. pass. v. άλωμι. άλωίος, κ, ό χα) ή, arealis, cujus usus est ad areas ; qui fit, agitur in area. Ab άλως. άλωχα, cepi, Ion. pro τ,λωχα, ab άλωμι. άλων, ωνος, ο, area. Ab άλως. άλωναι, a. 2. inf. med. verbi άλωμι. άλωνίύοΐΜίΐ, trituro frumentum in area, Suid'. «,λωνν,τος, u, b xa)yj, sale emptus ; (2) man- cipium, quia Thraces ohm mancipia sale emebant. Ex άλς, sal, et ώνίομαι, emo. άλων'ια, ας, r„ area. Ab 'άλων- αλωνίζω, f. /o-oj, in area versor, seu commo- ror. Ab eod. άλώνιος, ία, ιον, qui area? vel ex area est. Gl. V. άλώνιον, area. Ab eod. άλωιτίχάω. ω, idem quod άλωτίχίζα• χλωπίχνι, ίκ, ή, vulpina pelhs, cbntr. pro αλωπχίνι. Ab άλώτ>ι|• vulpes- αλωτίχία, ας, fi, defluvium capillorum ; (2) defluvium pilorum quorumlibet ; (3) vul- pis latibulum, seu cavernula. Ab eod. άλωπίχίας, α, ό, vulpinaris ; (2) piscis qui- dam. Ab eod. αλωτίχίασις, ίως, r t , idem quod άλωηχία. άλωπίχίζω, f. ίσω, vulpinor, astute ago, do- lis utor. Οΰχ Ιστιν άλωπίχίζαν, ovh' άμ• φοτίξοις γίγνίο-θαι φίλο*, Aristoph. Vesp. 1232. Aba'Aa^l- άλωπίχιον, ν, το, vulpecula. Dim. άλωτίχ)ς, ίίος, ή, catulus vulpis ; (2) canis e vulpe et cane progenitus j (3) vitis ge- nus. Ab eod. άλωνίχχξος, a, r), vulpina cauda, genus her- ba?. Ex άλώττ-,ξ, et ούξά, cauda. Angl. FOXTAIL. άλωπίχώΐΥ,ς, ιος, « χα) ί, vulpinus, vulpi- naris ; (2) vulpem imitans j (3) fraudu- lentus, astutus, dolis et imposturis utens. Ab ' ΑΛΩ'ΠΗΗ, νχος, ή, vulpes ; (2) homo as- tutus ; (3) piscis quidam ; (4) avis quae- dam ; (5) genus saltationis ; (6) idem quod αλωτίχία ; (7) Plur. partes muscu- losae circa clunes, vel etiam interiores musculi lumborum. άλακτ'ος, ov, fraudulentus, Soph. ap. Hes. άλωτόχξοος, contr. άλωτόχξους, ό χα) -ί» vulpicolor, vulpis colorem habens ; (2) canus. Ex άλώ^ξ, et χξόα, color. "ΑΛΩ 2, ω, 'h- area, in qua teritur frumen- tum ; 2) corona, seu circulus siderum ; (3 1 circulus lucidus circa solem, aut lu- nam; (41 circumferentia clypei ; (5) cir- culus quidam in cculis. άλώο-ιμος, β, β % yi, qui facile capi, vel ex- pugnari potest. Ab άλωο-ις, ίως, ή, captura, excidium. Ab άλόω. άλωσομίνπς, expugnandte seu expugnaturce, gen. s. part. f. 1. indie, med. v. άλόω• άλωτος, ij, ov, idem quod άλώο-ιμος. άλώφίτος, ν, ό χα) ή, indesinens, jugis, adsi- duus. Ex a priv. et λωφάα, respiro. "ΑΜΑ, adv. una cum, simul cum, eodem tempore. Dativo jungitur. " λμα τω βαβ-ιλώς άνχδιιχθϋνχι, Herod. 3, 2. άμαγγάνίντος , ν, β ιίί, mangonio carens ; ΑΜΑ (2) purus, sincerus. Ex et priv. et μαγ- ■ . γανίύω, precstigiis vtor. 'λμαΰξΰχδίς αν, a\, Hamadryades, genus Nympharum, qua? cum arboribus, im- primis quercubus nasci et interire crede- bantur. Ex άμα, simul cum, et Setif, quercus, arbor. Άμαζονις, 'h, Amazonis, Apoll. d μαθαίνω, in ignorantia versor, indoctus sum. Άμαθαίνίΐν ταΖτχ seu ι\ς ταντΛ, Plat. Ab αμαθγ,ς. άμαθί), adv. sine disciplina, sine doctrina. αμάθεια, ας, ϋ,, inscitia, ignorantia, imoe- ritia rerum ; (2) rusticitas ; (3) impru- dentia, inconsiderantia ; (4) stupiditas. Ab άμν-θ^ς, ίος, Ό j^ ί, indoctus, literarum ru- dis ; (2) rusticus ; (3) imperitus, ignarus, nescius ; (4) insuetus ; alienus ab aliqua re ; qui non didicit aliquid facere. £x α στίξ. vel μπωτ. et μαθίω, disco, χμαθία, ας, ν), idem quod αμάθεια, άμχθίτΐο'ίς, ων, αί, gaudentes arena litto- rea. Epith. quarumdam concharum. Ab άμαθος, άμαθόίΐς, ίσσα, tv, arenosus, II. 2, 76. α-χίθος, u, *i, arena; (2) campi pulvis. A '\>άμμος, vel ψάμαθος, arena. αμχθΰνω, redigo in pulverem ; (2) perdo, destruo. Τίόλιν δε τε πυζ αμαθύνίΐ, II. 9, ' 589.^ Ab άμαθος. αμχθώΰτις, ίος, ό χα) η, arenosus. Ab eod. αμαθως, adv. inscite, imperite, indocte; (2) rustice, more hominis imperiti. αμαίεντοϊ, a, 6 xa) y, obstetricis manum nonexpertus. Epith. virginis, Nonn. Ex a priv. et μίία, obstetrix. ' ΑΜΑΙΜΔ'ΚΕΤΟΣ, α, ό χα) ή, inexpug- nabilis, indomitus, invictus ; II. 6, 179. (2) qui animo in pra?ha prono est ; (3) immensus. αμαλαχιο-τία, ή, firmitas. Ex a priv. et μαλαχτώ. αμάλαχτος, υ, ό χα) ή, qui molliri nequit, durus, rigidus. Ex a priv. et μαλάττω. αμαλάπτω, perdo, corrumpo, destruo. "Ov troTi γνάθοις Ύξίτωνος Ϋ]μάλχ•$/ί χάξγα- ξος χύων, scil. cetus, Lycoph. 34. Ab αμαλός. άμαλΰύνω, corrumpo, consumo, ut molle : (2) demolior, everto, solo aequo ; (3) de- leo, obhtero. Ύΰχος αμαλΙΖναι, II. 12, 18. αιχ,αλΙύνΥ,ται, 11. 7, 463. Ab eod ΆΜΑ'ΛΘΕΙΑ, ας, y„ capra ccelestis, qua? Jovem lactasse dicitur. αμαλθίύω Λ dito, Hes. Ab άυ,άλθίΐα. "ΑΜΑΛΛΑ, ης, Yi, manipulus, fasciculus manipulorum. Plut. Hinc αμαλλίύω, f. ίύσω. in manipulos colligo. αμάλλιον, n, to, funis ad ligandos mani- pulos. αμαλλοΙίΤΥ,ξ, ν,ξος, β, manipulorum liga- tor, //. 18, 552. Ex άμαλλα, et ξίω, ligo. αίΜχ,λλοΙίτ^ς, u, i, idem et ex iisd. αμαλλοφίοος, η, b χα) ■>,, manipulos ferens. ΆΜλΛΟ'Σ, ii, ov, mollis, tener; (2) debi- hs, imbecillis. άμαλόω, ω, f. ώ(Τω, aboleo. Ab αμαλός. αμαλως, adv. molhter ; (2) irabecille. ΆΜΑ'ΜΥΒ, υχος, sive αμάμνξις, Vel d• μάμαξυς, i], vitis quoddam genus. αμάν. COntr. pro αμάίιν, ab αμάω• αμίάνίαλος, ov, evanidus, Alcai. 'AMANl'TAl.fungi. αμάνπντος, ν, b χα) ν), non vaticinans ; (2) de quo nemo vaticinatus est aut vatici- natur ; (3) qui vatibus non paret ; (4) futurum non prospiciens, facilitate divi- nandi carens. Ex a priv. et μαντιύοι, vaticinor. "ΑΜΑΞΑ, vel άραξα, Υ,ς, υ), currus, plau- strum ; (2) septemtriones, a figura plau- stri. άμαξαία, «ί, f), currus, Ion. Ab άμαξα, άμαξάςιον, u, τό, parvus currus. Dim. άμαξίία, ας, ϋ), vehes , onus, quod vehitur curru. Ab eod. άμαξίύω, f ίύσω, plaustrum duco, auri- gor. Ab eod. άμαξ'/,λατος, n, b xa) ^*i, margaritis carens. Ex ^ et priv. et μχξγχξον. άμοίξίυμα., το, aquae, aut sordes, quae per aquarum sulcum, aut cloacam defluunt. Ab κμκξίύω, f. ιί/(τω, permeo more aquarum, qua? peraquarios sulcos derivantur. άμοίξίχ, ας, *i, idem cum primitivo «- μαξχ•^ άμχξί,αιοζ, αίχ, οίον, qui per aquarios sul- cos influit. Ab άμχςα. , άμΆξ)ς, ihos, it, idem quod άμαξα. 'ΔΜΑΡΤλ'ΝΩ, f. άμχξτησω, p. ημχξτντ xa, ab inusitat. ίμαξτίω, aberro, proprie a scopo, vel via ; (2) erro, fallor, alluci- nor, pecco, delinquo, peccatum admitto; 'ήμχξτον, peccavi, Gl. V. a. 2. Άμχξ- raviiv Tysbloy, cravrbs δικαίου, tyis Χξα- |6»i, rysj^ihos' iy λόγοις, iv πολεμώ' t'is robs yoviis' πεβ) τούτο' άμχξτανόμενάπξ) ττ,ν πόλιν, τ»? του xi^os άχξχσία, deprava- ta.^ Οΰ γχζ ε'ιχος^ουτ \μ\ υμών αμαξτΰν τούτο γ. ο'ύν υμάς Ιμοΰ, non consequi, t Soph. Phil. 24(Γ αμαξτας, xdos, ή, peccatum, Herodot. 1, 119. Ab άμχξτχνω• a7*«fTSv, erravit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ^μχξτεν, cum v \qi\ x . ab άμα*• τάνω. άμαξτηθίν, peccatum, a. 1. part. pass. n. g. &μχξτγιμ,α, ατός, το, peccatum, erratum, lapsus. Ab eod. ίμχξτ'/,ξος, ξχ> ξ'ον, erroneus. Ab eod. ύμαξτΫ,σω, peccabo, 1. sing. f. 1, ind. act. «,μαξτητικος, y, ov, qui sajpe offendit in aliqua re ; offensator, Gl. V. Ab eod. ήμαξτία, as, v, peccatum, culpa, delictum, error, noxa. Ab eod. &μaςτϊvoos, ft, Ό χα) ή, mente errans, cujus mens est prava ; (2)furiosus. Ε\άμα ζ - τχνω, et νίος. χμχξτίκτϊί, ios, ο κ, τ„ errans verbis. Ex άμαξτχνω, et ϊπος, verbum. άμχξτόλογος, ov, idem. χμυχ,ξτο;τΰ*γ\, ή, idem quod ά,μαςτίχ, Ep. χμχξτϋεν^, », ό χχι h, carens testibus, Gl. V. intestabilis. Ex a priv. et υυαζ- τυξίω, tester. άμχξτΰξος, ν, ό r$ r h, idem. Ex α priv. et μάξτυς, testis. χμxξτύζωs, adv. sine testimonio. αμχξτωλνι, li^idem quod άμχξτία, Theogn. άμαξτωλ^, £•, ό j^ ν, peCcator, vel pecca- trix ; qui peccatis deditus est, noxius. Ab άμαςτχνω. χμχρνγ*), ijs> *!, fulgor, splendor emicans. , E * άμάξυγμα, ares, re, idem. Ab ΆΜΑΡΥ'ΧΣίΙ,^ splendeo, fulgeo. 'Υ*' οφξύα πυξ χμά,ξυσιτί, ties. ®ίογ. 827. XU.XS, nOS, Dor. pro Υ,μχς. 'AMA V 2, άδβί, -h, navis, Etym. άμ.α.<τχς, Dor. pro άμγ;σ•ας, ab αμάω, meto. oίμxσ■Y|τos, a, b xai r\, non mansus. Ex a priv. et μχο-ο-χομαι, mando, manduco. χμχσθχι, inf. med. contr. pro άμάατθαι. χμχσ'τίγωτος, a, b xx) r\, non nagellatus ; (2) flagris norv examinatus. Ex » priv. et μχστιγόω, flagello. χμασϋκαϊ)ίς, ων, at, mala, seu pira, qua? una cum ficis florent et proveniunt. Ex αμα, simul, et oruxri,ficus. άμάο-ϋχον μνιλον, malum simul cum ficu florens. Ex iisd. χματξοχάω, ω, simul curro. Ex αμα, si- mul, et τξίχω, curro. Hinc χμχτξονία, us, 'h, rotarum concursus. άμχυξόζϊο5, u, b xai r), otiose, molliter, a- deoque obscure vivens. Ex άμαυξο:, et /3/βί, vita. άμαυξόχχξπο5, ν, bxx) *j, nigrum fnictum ferens. Ex χμαυξος, et χχξπ^,/^ηοΐυε. ΆΜΑΥΡΟ'Σ, ξχ, ξον, obscurus; (2) eva- nidus ; elanguidus ; (3) ignobilis j (4) obsoletus, Gl. V. χμχυξότ -AS, yTos, 'h, obscuratio. Ab eod. άμχυξόω, ω, f. ώσω, obscuro, obfusco, ob- litero, et tan turn nonextinguo; defor- mo, decoloro. Gl. V. άιχ.αυξοΰμαι, eva- nesco, ( dispareo. Άμχυξοΰν ττ,ν πξύξιν tivos, ΰπο πλήθους ημαυξωμίνος το αξίω- μα, dignitate, τχς β'-ψί/? . Ύά U φόξτι' άμ,αυξωθιΐΎΐ, Hes. "Εξγ. 691. Ab οίμαυ- άμαυξωθίί*), interierit, 3. sing. a. 1. opt. pass, verbi άμχυξόω. χμχυξω?, adv. obscure, ita, ut oculis vix percipi queat. Ab eod. αμαύξωα -is, ίως, y, obscuratio ; (2) hebeta- tio, obtusio. Ab αμαυξοω- αμαυξωτιχος, ■/), bv, obscurandi vim habens, obscurans, hebetans. Ab eod. άμ.ο\χανία, difficultas, Dor. pro duvixavia. ^xx&vos* Dor. pro αμήχανος, Theocr. 1, 85. άμ&χΐ), adv. sine pugna, sine controversy. Ex a pr. et μάχη, pugna. άμαχΥ,τ), adv. idem et ab eodem. άμαχί, idem. αμάχιτος, pro αμάχης, idem quod &μ&χο{, v, b xai η, qui non pugnat, non litigiosus ; (2) invictus, inexpugnabilis ; (3) qui diificulter expugnari potest, qui difficulter fieri potest, difficilis. Ex a pr. et ιχάχνι• ΆΜΑΏ, ω, f. ν,ο-ω, meto ; (2) colhgo, ac- cumulo ; (3) abscindo, demeto ; (4) fruc- tum et utilitatem percipio. 'Αμάν 3-eeos αλλότξίον' άμχο-θαι χχξτον, χχματον αλ- λότξίον is (Τφίτίξην γαστίξα, immittere. Ίδ», Ό μιο -ebs των ίξγαταν των άμηίτάντων τάς χώξας ΰμων, Jac. 5, 4. άμζχίνιιν, Poet, pro άναζαίνίΐν. άμζχλίυ, differ, fac distuleris, 2. sing. a. 2. imp. med. Dor. et Poet, pro άναζάλου. Ab χμζχλλομαι, differo, Poet, pro άναΖάΧ- λομαι, αμζχσ-ί, imposuit in, 3. sing. aor. 1. ind. act. Dor. et Poet, pro άνίζηο -e. άμξάσ-Υ,, ascendes, 2. sing. f. 1. ind. med. Poet', et Dor. pro άναζν]ο•γ, ab άναζαίνω. αμζ&ο-ις et οίμξχτ^• vide dvxSxtris• "AMBH, r,s, ft, supercilium petras, superci- liosa prominentia petra?, crepido. " AMB1S, ixos, b, olla ; (2) cadus ; (3) calix. άμζλΥΐΙην, interrupte, velut alternis, aut cum singultu, de lamentante et plorante, undeet vehementer explicant ; item cum procemio. Vide άναζάλλω. t 33 ) χμζλί&χω, abortior. Ab άμζλί /s, Plut. χμζχόω, ω, f. άμΖλώιτω, p. ΐημζλωχα, ol)- tundo et hebeto ; (2) abortior ; abortum pario. Άμζλουνται γα* οι οφθαλμό), Theophr. xμζλυγώvιos, u, b xx) ή, obtusum angulum habens. Ex άμζλυς, et γωνία, angvlus. afrZXovrixbs, yi, bv, liebetativus, hebetandi vim habens. Ab χμζλύνω. άμζλϋνω, f. υνω, obtundo, hebeto ; (2) tar- do, impetum frango ; χμζλυνομαι, he- besco, Gl. V. άμ&λύναν ty,v δύνχμιν, Plut. tyiv οξίξιν, το άλγος, Aret. Ab οΐμζλυοι^, ttrtra, tv, obscurans, Man. Ab άμζλύs^ 'ΑΜΒΛΎ' 2, Cia, υ, genit. ios, lias, ίος, ob- tusus, hebes, cujus acies est obtusa ; (2) csecutiens, cujus acies oculorum obtusa est ; (3) languidus, remissus. 4μξλυτί^, obtusius ; (2) remissius, ne- gligentius, minus cupid£. άμζ,λυτψ, YiTos, yi, hebetudo ; (2) tarditas ingenii, inscitia ; (3) remissio animi, ig- navia. Ab άμζλύs• άμζλυωγμbs, 5, b, hebetudo oculorum. Ab άμξλυωπέω, ω, f. Ϋ,σω, C£eCUtio, sum ObtU- «is et hebetibus oculis. Ab άμζλυωπΉ, ios, b χα) ή, hebetem habens oculorum aciem. Ex οίμζλ^, et ω•\,. άμζλυωπία, as, ν, visus obtusus, hebes ocu- lorum acies. Ab άμζλυωπος, 5, b χα) η, hebetem habens ocu- lorum aciem. Ex άμζλυς, et ώ•ψ, visus. αμ,ζλοώσ•ο*ω, vel αμζλυώττω, f. ώξω, CffiCU- tio, obtusum cerno, cahgo, hebetem ha- beo oculorum aciem. Ab άμζλυ5• αμζλωθΫί, 3. sing. a. 1. conj. pass, verbi άμζλίω. άϋίζλωθξίΰιον, x, rb, partus abortivus ; (2) medicamentum ad partum abigendum. Ab άμζλόω. αμζλωμα, ατός, το, abortus, Hes. hebeta- tio, item abortio, Naz. Ab αμζλόω. αμζλωπν,ς, ίος, b xai ν), caecutiens, qui he- betibus est oculis. Ex άμζλυς, et »ψ. άμζλώο -u, 3. sing. f. 1. ind. act. v. άμζλόω. χμζλωο-ις, ίω;, -η, abortio. Ab άμζλόύΐ. άμζλωσμος, 5, β, abortio, abortus, Aret. αμζλωνσος, b χα) ή, abortiens, Man. αμζλωψ, b χα) r,, caecutiens, Eur. Ex άμ- βλι»ί, et ώ-ψ, oculus. χμζβλά^Υιν, vid. άνχζολάο~ψ et άμζλγ$γ,ν. άμζολΥ), Yg, ii, rejectio, dilatio. Pro άνχ- ζολγ\. άμζολιΐξγκ, S, Ό, dilator operis, cunctator. Ex άμζολΥι, et ϊξγον. άμζολίΥ), y\s, ii, dilatio. Ab άμζολΥι. άμζξοσ-ία, ας, υ,, ambrosia, cibue Deorum. Ab άμζξοτος. άμζξοσ-ίάν, ambrosiarum, gen. plur. Dor. pro άμζξοσ-ίων, ab άμ&ξοσία, ambrosia, sive cibus Deorum. άμζξόσιος, ία, ov, immortalis, divinus ; (2) dulcis ; (3) placidus. Ab eod. άμζξοτίω-, ω, aberro, pro άζξοτίω, ab άζ• ξΟΤΥΙ. ι αμζξοτος, ν, b χα) y, immortalis ; (2) divi- 1 nus ; (3) incorruptus. Ex a pr. et βξο- tos, mortalis, inserto μ.. άμζξότω, aberro. Ab άζξότΥΐ, nox, inser- to μ. _ άμζωμόίσι, Poet, et Ion. pro dva βωμο^• "ΑΜΒΩΝ, ωvos, b, umbo, quidquid in piano protuberat ; (2) acclivitas et fastigium montis ; (3) pulpitum, suggestus, cathe- dra. άμζώο -as, a. 1. part. act. Poet, et Ion. pro οΐναββίίτοίί, ab άναζοάω• άμ\, me, Dor. pro \μ\, ab εγώ, ego. άμίγαξ^, ν, b xa) v, immensus,magnus ; (2) invidia carens ; (3) cui non invide- tur ; (4) non invidendus. Ex « et μί- γas, vel μεγχίξω, invideo. χμιγίθ -fis, ios, b xa) yi, magnitudine carens, non magnus. Ex a pr. et μίγ^• άμίθεχ^, ν, b xx) ή, non tactus, non com- munis, cujus quis non potest fieri parti- ceps, Suid. Ex a priv. et μίθεχτοε, par- ticeps. άμεθίχτω5, adv. citraparticipationem.iSWti. άμίθίζία, as, γ, q u • d. imparticibilitas, quum quis alicujus rei particeps fieri ne- quit, Suid. Ex a pr. et μίθφς. αμέθοδος, u, Ό χα) y, via et compendio ca- rens. Ex a pr. et μίθο^, via. άμίθυα•05, ν, b xa) yi, non ebrius ; (2) ebrie- tatem arcens ; (3) herba et gemma ebrie» tati resistens. Ex a pr. et μεθύω, ine, brio. C ΑΜΕ ΑΜΕ ΑΜΗ άμ,ίίΐυστίξω, refero colore aut alia similitu- dine amethystum. άαίθυστος, x, b χα) η, idemquod άμεθυσος. άμείζετο, 3. sing. imp. hid. med. verbi αμιίζω, f. -ψα, muto, commuto, permuto ; (2) alterno ; (3) succedo ; (4) praetereo, transeo ; (5) remuneror, gratiam refero, par pari refero ; (6) respondeo ; άμείΖο- υ,αί σε, rependo tibi, Ph. Άμείζειν όνο- μα άντ) ονόματος, χοωμα, γην του οϋξανχ' •γόνυ γχνός' αλλήλους' την ohov' ισα //τοις, rivet της φιλίας' άμείζεται φόνος, vicissim fit ca?des ; τοιούτοισι άμιίψα,το Κξοισον, Herodot. respondit; χρηστοΊσί τίνα, gra- tiam referre. iuwi>ov δώματα, τάδε, do- mos has exi, £ur. El. 750. Hinc άμείΖων, οντος. e, trabs gedificium sustinens. άμίΐΐν,ς, ίος, ό χα) ή, tristis, non ridens. Ex a pr. et μεώάω, subrideo. άμεΐΰητος, χ, Ό xcti *j, idem et ab eod. άμείλιχτος, χ, ό χα) ή, implacabilis, asper, durus. Ex a pr. et μειλίσσω. άμείλιχος, χ, Ό χα) ή, idem et ab eod. άμεινότεξος, pro άμείνων, Alcts. άμείνων, ό χα) ή, et το άμεινον, όνος, me- hor, commodior, aptior, potior. Compar. irreg. ab αγαθός. άμείξω, privo aliquem portione. Ex a pr. '>&. distribuo. pass. Ion. pro ημ,είφ• et μείξω, distribuo. Ιμείφθην, aor. 1. ind. «,«.£, θν,ν. αμείβεται, transibit, 3. sing. f. 1. ind. med. verbi ejusd. άμείψς, (ας, *j, mutatio ; (2) compensatio ; (3) responsio. Ab άμεϊΖω- αμείωτος, χ, β χα) ή, non imminutus, inte- ger ; (2) de quo nihil imminui potest. Ex a. pr. et μειόω, minuo. άμίλαθξος, ov, extorris, Man. Ex « priv. et μίλαθξον. οΐμίλγίς. Dor. pro άμελγεις. Ab ΆΜΕ'ΛΓΩ, f. Ιω, mulgeo; (2) fructus immaturos decerpo, ut fur. Άμίλγεις των ξένων τους χαξπίμχς, Arist. Eq. 326. "t&veiou 'εστηκ,α'Τίν άμελγόμεναι γάλαλεν xiv, II. 4, 434. αμελεί, ne cura, 2. sing, imper. act. contr. pro άμελεε, a verbo άμελίω, non euro; Hem adv. certe, profecto, utique, plane, sane, omnino, Gl. V. etenim, nimirum. Unde αμέλεια, ας, ή, negligentia, incuria. άμελετησία, ας, η, ignavia, negligentia, in- cogitantia. Ex a priv. et μελετάω, me- dilor. άμελετητος, χ, b χα) ή, non exercitatus, Gl. V. άμελετητον, extemporaneum. άμελίω, ω, f. ησω, supersedeo, cura^non habeo, negligo, contemno. ' ΑμελεΊν της ύγιείχς, πεξί τίνος, ΤΙως ίπ) τοις φθιγμε- νοις άμελε'ιν χαλόν ; Soph. ΕΙ. 239. 'Αμε' λω τ'οΖ όξγίζεσθαι, missam facio, Xen. Ab άθελης. άμιλν,μίνος, neglectus, part. perf. pass. Ion. pro ηθελημένος, a verbo άμελίω. άμελης. εος, ό χα.) ή, qui curam non gerit, negligens ; (2) qui negligitur, cujus cura non geritur. Ex a pr. et μέλει, cures est. άμίλησία, ας, ή, securitas. Ab άυ,ελεω• άμελητ'εον, non oportet curare, neghgere oportet. Ab eod. αμελητέος, ία, ίον, negligendus, contem- nendus. Ab eod. άμΟ.ητ), adv. neghgenter, sine cura et stu- dio. Ab άμ,ελεω. άμελλητ), sine mora, sine cunctatione. Ab άμίλλητος, χ, Ό χα) ή, non futurus ; (2) non differendus; (3) qui non difiertur. Ex a pr. et μέλλω, futurus sum. άμελλητως, adv. sine mora. αμελές, 2. s. a. 1. conj. act. ab αμίλγω. αμελξις, εως, i\, mulsio. Ab άμελγω. ά,μελως, adv. sine cura et studio, neghgen- ter, contemptim. Ab αμελές. αμεμπτος, n, ό χα) y„ inculpatus, irrepre- hensibihs ; (2) non querulus. Ex « pr. et μέμφομαι, queror. άμεμ-ττως, adv. inculpate, ita ut queri ne- mo possit ; (2) sine querelis. (ίμεμφτ,ς, ο χα) ή, idem quod αμεμπτος• Hinc άμεμφία, ας, η, nulla querela, probri aut sceleris immunitas ; (3) de facto, quod reprehensione caret. άμεμφως, adv. sine querela. άμενν,νός, η, ov, debilis ; (2) evanidus, qui cito perit. Ex » priv. et μενο;, robur, vel μίνω, maneo. Hinc αμενηνίω, ω, f. utru, imbecillem reddo, de- bilito. ^Αμεντ,νωαΗν δε ο'ι αίχμν,ψ χυανο- χαϊτα Ποο-αδάων, II. 13, 562. άμενητ), adv. impatienter, Suid. Ab άμ%• *V S ' άμεξα, dies, Dor. pro ήμερα. αμεςαισ -t, dat. pi. Dor. et Ion. pro ημεραις. αμεςζες, ίος, το, nox intempesta. Ab «• μοξζ'τις• ΆΜΕ'ΡΓΩ, f. ξω, exsugo, proprie amur- cam exprimo ; (2) stringo. άμεςδω, ι. σω, privo visu, excasco ; (2) ob- scuro; (3) obtundo. Κύχνον γλυκείς αΙ'Ζνος άμίζο-τις, spoliaveris,ifesiod Άστ. 331. Αυτός i\ φίλης αιώνος άμεξθγς, H" 22, 58. Ex a pr. et μίξΰω, intueor. α,μίξΥ,ς, ίος, ό χα) ν>, individuus ; (2) indi- visus, partes non habens. Ex. a. pr. et μίξος, pars. αμίξΊα, ας, r„ cum res non habet partes, nee dividi potest. Ab ίμε^,ς. άμεξίμνάω, ω, f. yo -ω, securus sum, animo sum libero. Ab άμίξίμνος. οίμεξίμνία, ας, ή, securitas. Ab eod. αμίξίμνον, το, pro άμίξίμνία, Herodian. άμίξίμνος, α, ό χα) r„ securus, vacuus CU- ris. Ex a pr. βίμίξΐΐίνα, cura. άμεξίμνως, adv. sine cura, secure. άμίξίσ-τος, ν, ό χα.) ή, individuus, qui divi- di nequit, indivisus. Ex a pr. et μεξίζω- άμεςμγ,ς.ε), adv. citra curam et solhcitudi- nem. Ex a pr. et μίξμν,ξα, cura. άμίξο-αι, aor. 1. inf. act. per Syncop. pro άμεζίται, ab άμεξίζοι. άμίξο-γς, 2. sing. aor. 1. conj. act. verbi _ άμίξδω. άμεξο-ίγ&μος, ν, β χα) y, qui nuptiis privat. Ex άμείξω, privo, et γάμος, nuptice. άυΑξούνοος, n, ό χα) η, mente privans. Ex άμείξω, privo, et νόος, mens. άμεεο-ίφρων, όνος, i χα) ή, id. (2) noxius, lies. άμεξως, adv. non per partes, ex toto, inte- gre. Ab άμεξ-ί,ς. άμεξάισας, qui mansuefecit, a. 1. part. act. ^ Dor. et Mol. pro ήμεξώο-ας, ab ήμεξόω. αμες, nos, Dor. pro ήμεϊς, ab εγω, ego. άμεσος, n, ό χα) η , medio carens, imme- diatus. Ex a pr. et μίσος, medius. αμέσως, adv. sine medio, immediate. άμετάζατβς, n, ό χα) »J, intransitivus. Ex a pr. et μεταβαίνω, transeo. άμεταζάτως, adv. intransitive. άμεταζ,λνισία, ας, <η, immutabihtas, incom- mutabihtas. Ex a pr. et μεταζάλλω. άμετάζλητος, u, ό χα) ή, immutabilis. άμετάζολος, u, ό χα) jj, idem et ex iisd. άμετάγνωστος, χ, ό χα.) <η, immutabilis, Ph. qui sententiam non mutat. Ex « pr. et μεταγινάισχω, sententiam muto. αμετάβατος, ν, β χα) 'a, qui nihil impertit haud munificus, avarus. Ex a priv. et μεταΰίΰωμι, dono. άμεταδότως, adv. nemini quidquam imper- tiendo. αμετάθετοι, χ, ο χα) y, immutabilis, con- stans. Ex α pr. et μετχτίθνμι. άμεταχίντιτος, a, b χα) ή, immotus, con- stans, certus. Ex a priv. et μεταχινίν, commoveo. άμΛταχιν/ιτως, adv. immutabiliter. άμετάχλητος, ν, Ό χα) y, irrevocabihs, qui revocari nequit. Ex a priv. et μετα- χαλεω. άμετάληπτος, ». β χα) Ϋι, cujus expositio adferri non potest. Ex a priv. et ^tsr*- λνιττός. άμεταμελ'ίιτος, ν, ο χα) ν„ cujus nos non pcenitet. Ex a priv. et μεταμίλομαι. άμεταμελν,τως, adv. sine ulla poenitentia. αμετανόητος, u, b xa) '/], animum mutare nescius; (2) quern non pcenitet. Ex λ priv. et μετανο'εω, resipisco. άμετανοήτως, adv. sine ulla poenitentia; (2) non mutato animo, firma sententia. άμετάπειστος, n, b χα) ή, cui ahquid per- suaderi non potest. Ex « priv. et μετα,- πείθω. άμεταπείστως, adv. pertinaciter, contuma- citer. ά μεταπλαστός, η, b xa) r h, non transforma- tus ; (2) qui transformari nequit. Ex « ( priv. et μεταπλάσσω, muto. αμετάπτχιστος, a, b χα) ή, qui cadere, s. oifendere nequit ; (2) constans ; immu- tabilis. Ex a. priv. μετά, et πταίω, labor, άμετάπτωτος, a, b χα) ή, qui transire in a- Uam speciem ac degenerare nequit ; (2) immutabilis. Ex a priv. et μ&ταπίπτω. αμιτΛπτώτοις* o^ v ' s ' ne lapsu. άμετάστατος, ν, όχαιτ;, immutabilis, con- stans. Ex a priv. et μεθίστημι, muto. άμεταστςιπτε), adv. sine conversione. O- culo irretorto, Plut. de Legg. 10. Ex « priv. et μεταστρέφω. οϊμίτχστξεττ), adv. idem et ex iisd. οίμετάστξοφος, ν, b χα) ή, qui converti ne- quit, immutabilis. Ex iisd. άμιτάτξοπος, a, b χα.) ή, immutabilis, IBU. tationis, seu conversionis expers ; (2) in- exorabilis, inflexibilis. Ex » priv. et /κετατζέχΛ, converto. άμετάφοξος, ν, b χα) ή, immutabilis, qui transferri nequit. Ex a priv. et μετά• φίξω. αμεταχείριστος, χ, b >i *i, intractabilis. Ex ^ a priv. et μεταχειςίζω, tracto. ίμετίξα, nostra, Dor. pro ημετέρα. άμετεώξίστος, χ, b χα) η, qui non evagatur, j Suid. Ex a. priv. et μετεωρίζω. αμέτοχος, χ, b κ< ή, non particeps, expers. Ex a priv. β^ετεχω, habeo cum aliquo. αμέτρητος, χ, b χα) ή, immensus, immodi• cus. Ex a priv. et μετξίω, mensuro, metior. άι&ετξητως, adv. sine mensura, sine modo. άμετξ), adv. idem. άμετρία, ας, η, excessus mensura?, immo- dicitas ; (2) intemperies. Ab άμετςος . άμετςοζαθης, ίος, b χα) ή. immense profun- dus. Ex άμετρος, et βάθος. άμετξόξΐος, ov, longasvus, Man. άμετξοεπγ>,ς, εος, b >cj %, sine modo loquax, immoderatus in verbis. Ex αμετςβί, et ίπω, loquor. άμετξόχαχος, χ, b χα) η, immense mains, qui est malitia immense. Ex άμετρος, et χαχος, mains. αμετξοπότης, χ, b, immodice bibens, Ep. άμετρος, χ, Ό χα) η, mensura carens ; (2) certam mensuram non habens ; (3) im- moderatus, immodicus. Gl. V. abnor- mis, enormis. Ex a priv. et μίτξο*. άμετρως, adv. immodice. Ab άμετρος. άμευσιιπης, εος, β χα) ή, respondens verhie seu sermonibus, mutuos sermones red- dens, mutuo compellans. Ex άμεύω, et ϊπω, dico. άμευσϊμος, a, b *% %, pertransibilis, pervius. Ab άμεύω• άμευσίποζος, b >£ ή, gressus repetens. Ex άμεύω. et πόξος, transitus. < ΆΜΕΪ'Ω, f. εύσω, transeo, pertranseo, vado ; (2) muto. άμη, ης, ή. falx ; (2) ligo. Ab άμάαι, meto. άμηγε, adv. ubique ; (2) quoquo modo ; (3) quodammodo, quadantenus. Ab άμός. άμνιγίπνι, adv. idem et ab eod. άμηγίποι, adv. quemcumque ad locum. άμηγίπου, adv. ubique, ubi\as. Ab eod. άμηγίπως, adv. ahquo modo. Ab eod. άμην, adv. Hebr. vere. Gl. V. certe. άμηνΐτος, χ, b χ} η, non iratus, Ira vacuus. Ex a priv. et μηνίω, irascor. αμηνίτως, adv. sine ira, animo placido. άμηξΰτος, χ, b £η, colo non deductus, per- petuus ; (2) imperfectus. Ex « priv. et μηξύω, revolvo,filum deduce. "AMH2, ητος, et », b, genus placentae lac- teai. άμησεις, 2. sing. f. 1. ind. act. v. άμίω, Unde άμητν,ζ, ηξβς, b, messor ; (2) deletor. άμητίσχος, χ, b, parvus άμης. Dim. άμητος, χ, b, messis, collectio frugum ; (2) ipsa metendi actio. Ab άμάω, meto. άψητος, χ, b, messis tempus. Ab eod. άμητωξ, οξβς, 6, qui caret matre, sive sine matre natus, ut Minerva ; sive matre orbatus ; (2) matrem sarvam, seu negli- gentem habens ; (3) obscura et sordida matre natus ; (4) cujus mater ignoratur. Ex λ priv. et μητηρ, mater. αμ,ηχ&νεω, ω, £ ησω, sum inops consihi, sum anxius animi; (2) non possum. 'ΑμηχανεΤν τω ϊξωτι, περί τίνος, τβΰτβ. "Ενθα άμηχανητίις, χρήματος βΰδί»•ί» Herodot. Ab άμηχ&νης, ίος, b χα) η, inops consilii, an- xius. άμηχάνητος, e¥, invictus. άμκχανία, ας, η, mentis et consilii inopia; (2) difficultas et angustiae rerum. άμν,χα,νίη, Ion. pro αμηχανία. οίμηχανόεξγος, ov, male faoricans machinas. Epith. Satyrorum, Hes. άμηχανοποιίεσθαι, male fabricari macbi- nas, vel ineptas machinas conficere Ea AMM AMO A MO a. priv. et μηχανοχοιος, mackina rum fa- bricator. αμήχανος, α, i κα) η, cui nullum commen- turn suppetit ad aliquid agendum, stupi- dus, minime solers ; (2) nullis machinis expugnabilis, omnia artificia et com- menta superans et irrita reddens; (3) cujus magnitudo et prasstantia aestimari non potest, inasstimabilis, singularis; (4) impossibilis, Gl. V. intractabilis. Ex «, priv. vel κακόν notante, et μηχανή, machina. ίμηχάνως, adv. impossibiliter. ΑΜΓΑ, ας, ή, piscis genus. αμίαντος, ts, ο κα) ή, immaculatus, impol- lutus. Ex κ priv. et μιαίνω, polluo. αμιγές* ίος, β και ή, non mixtus, purus, sincerus. Ex κ priv. et μίγνυμι, misceo. αμιγώς, immixtim, Gl. V. citra mixturam, pure. A praac. αμίθιος, semideus, Dor. pro ημ,ίθίος. άμ,ιθξίϊν, per Metath. pro άς,ιθμίίν, Hes. ex r Call. «μικτός, u, ο κα) η, idem quod άμιγης ; (St) abhorrens ab alio ; (3) inhospitalis, diffi- cilis aditu, trux ; (4) qui commerciis ca- ret. ίμίχτως, adv. sine mistura, pure, sincere. "ΑΜΙΛΛΑ, ης, ή, certamen, contentio; (2) studium. «μιλλάομαι, ωμαι. f. ησο /mai, certo, con- tendo, enitor ; (2) asmulor, invideo. Ά- μιλλάσθαι πξός wot,, τιν) πιςι τίνος, τόνΰί λόγον, πξος τν,ν τΰχν,ν, Ίπ) τα Στηξίχ, ΰτίξ τίνος, πίξΐ δόξης, Ίπποις• Τβνδ' άμιλλω- μκι λόγον, Eur. Hec. 277. Ab άμιλλα. Hinc άμίλλημ», ktos, το, certatio, contentio. άμιλλητηξ, ν,ζος, β., certator, contentiosus. άμιλλητηξίον, u, το, locus, in quo certatur. ίομιμνιτόζιος, ν, ο κα) ή, inimitabilem vi- vens vitam. Ex αμίμητος, et βίος, vita. αμίμητος, n, 6 κα) η, inimitabilis. Ex a priv. et μιμητός, imitabilis. α,μϊν, nobis, dat. pi. Dor. pro ημ"Ίν. άμιίία, ας, η, dicitur esse inter eos, quibus nihil est commercii ; (2) confusio ; (3) truculentia animi et morum. Ex a pr. et μίξις, mistio. αμιππος, ts, ί και η, qui simul cum equis est, equis adjunctus ; et in Plur. άμιπ- trot, pedites equitibus juncti; (2) ipsi equi desultorii ; (3) equites desultorii ; (4) celeritatem equorum cursu aaquans, Soph. Antig. 985. Ex άμα, simul, et 'ίπ- srej, equus. 'AMf 2, ίϊος, η, vas urinarium, matula. άμίσσαλλος, ts, ο κκ) ή, difficilis et moro- sus, Etymol. Ex a priv. μίσγω, misceo, et άλλος, alius, quasi qui aliis non mis- cetur. άμισγης, \ς, idem quod αμιγής, Nic. άμΐσης, ίος, ό και η, carus, sine odio, non odiosus. Ex a priv. et μίσος, odium. άμισθι), adv. gratis, sine mercede. άμισθ), adv. idem. Ab άμισθος, u, S κα) ή, sine mercede, gratui- tus ; (2) non mercenarius, stipendio ca- rens, mercedis expers. Ex a priv. et μισθός. άμίσθωτος, ov, mercede non conductus ; (2) non corruptus, de judice. άμίστυλλος, ts, Ό κα) η, qui nondum sectus e-t in frusta. Ex « priv. et μιστύλλω- &Μσ•χος, ts, h κα) ή, carens pediculo, sive b caule. Ex a priv. et μίσχος, pediculus. αμιτξος, ts, Ό κ, ή, mitram, seu zonam non habens. Epith. virginis immatura?. Ex t a priv. et μίτξα. άμιτξοχϊτων, οίνος, Ι κα) η, CUJUS tunica cincta non est. Ex « priv. μί Τ ξ», et χιτών• άμιχθαλόας, όίσσα, όιν, inaccessus, impor- # tuosus. Ex αμικτος, et άλς, mare. α,μμα, ατός, το, nexus, vinculum, amen• turn. Ab αντω, necto. α,μμας, nos, ace. plur. JEol. pro ημάς. άμ,μι, nos, accus plur. Poet, pro ημ,άς. au -μίγα, permagnum, Poet pro άνά μ,ίγα- άμμιίνας, qui expectavit, a. 1. part. act. Poet, pro άναμ,ύνας, a verbo άναμίνω. ίμμίναι, satiatum esse, praes. infin. pass. Dor, pro ativ, a verbo aea. αμμίνος, pr. part. med. Dor. pro ημχνος, ab ημαι. άμμίνομιν, 1. plur. pra3S. ind. act. JEol. et , per Syneop. pro άναμίνομ». αμιι,ίσον, in medio. Poet, pro dva μί&ον, «μμίαιν, gen. pi. Mol. pro v,u,»v. "AM MI, ίως, το, nomen seminis cujusdam cumino minoris. Angl. Bishopsweed. αμμιγα, adv. simul, una cum, qs. permix- tim. Qs. ex dva el μίγνυμι, misceo. άμαίγδην, adv. Poet, pro άναμ,ίγδην αμμιν, seu «,μ,μι, dat. plur. Dor. pro ημ7ν• "AMMION, u, το, minium. άμμ,ίξας, qui miscuit, a. 1. part. act. Poet. pro άναμίζας, a verbo άναμίγνυμι• αμμοζατης, u, 6, per arenam incedens; (2) dipsas, serpentis genus. Ex άμμος, arena, et βαίνω, vado, incedo. άμμοΰντης, a, 6, arenam subiens, serpens q'uidam. Gl. V. arenarius serpens. Ex άμμος, et δύω, subeo. άμμοΰυώτης, », 6, idem et ex iisd. α,μμοίξία, ας, η, infortunium, calamitas. Ab αμμοίξος, u, ο και η, expers, non parti- 'ceps; (2) immortalis, lethali fato non obnoxius, Hes. Ex « priv. et μο7ξχ, pars, item fatum. άμμ,όνιτξον, χ, το, arena nitro immista. Ex άμμος, et νίτξον, nitrum. * άμα,οξϊα, ας, η, infortunium, calamitas. αμμοξος, α, ο και ή, expers ; (St) infelix. Ex a priv. et μόξος, portio, fatum. άμμος, α, ή, arena, sabulum. Α -ψ άμ- μος- άμμόχξϋοΌς, ν, Ό, gemma, in qua aurum videtur arenis mistum. Ex άμμος, et χρυσός, aurum. αμμώδης, ίος, Ό κα) η, arenosus, sabulosus. Ab άμμος. "Αμμων, ωνος, ό, Ammon, seu Hammon, cognomen Jovis. Ab άμμος, arena, ut vulgo creditur. "AMNAM02, a, I, nepos, Suid. Etymo• log. (2) omninoque proles, filius. άμνάμων, immemor, Dor. pro άμ,νημων. άμνάσίΐ, 3. sing. £ 1. ind. act. Dor. et per Syncop. pro άναυ,νησα• αμνας, άίος, η, agna. Ab άμ,νος, agnus. άμναστος, ignotus, Dor. pro άμνηστος. άμνίϊος, ίία, uov, agninus. άμνη, ης, ή, agna. άμνημόνιυτος, α, ό κα) ή, immemorabilis ; (2) immemoratus, silentio prajteritus. Ab άμνημονιύω, non memoro, mentionem non facio ; (2) obliviscor. Άμνημονίύίΐν τη καθήκοντος. Ab άμνημων. άμνημονίω, ω, f. ησω, immemor sum. Ab eod. άμνημοσΰνη, ης, η, oblivio. Ex a priv. et μνημοσύνη, memoria. άμνημόνως, adv. sine recordatione. Ab άμνημων, όνος, β κα) η, immemor, oblivio- sus. Ab a, et μνάω. άμνησικακίω, ω, f. ησω, illataj injuria; obli- viscor ; (2) non ulciscor. άμνησικακία, ας, η, injuriaa oblivio. Ab άμνησίκάκοζ, ν, Ό κα) ή, injuriae Immemor, Suid. (2) vindictaa non studiosus. Ex a pr. et μνησίκακος, άμνησικάκως, adv. sine illatae injuria» me- moria, Suid. (2) absque vindictae studio. άμνηστίία, ας, ή, oblivio praiteritorum. Ab άμνηστος. άμνηστίυτος, ν, ό κα) η, innuptus, a. Ex » pr. et μνηστίύω, nuptias ambio. αμνηστία, ας, η, abolitio, Phil. Idem quod άμνηστίία. άμνηστος, ts, ό κα) η, oblivione deletus. Ex a pr. et μνάομαι, recorder. "AMNION, v. το, membrana fcetum invol- vens ; (2) vas ad excipiendum sanguinem. άμ-νις,ίδος, ή, agna. Ab άμ-νός. άμνοκόπος, α, ο κα) η, pastor, seu tonsor ovium. Ex άμνος, et κόπτω, seco. άμνοκων, νντος, Ό, agni mentem habens ; (2) simplex, fatuus. Ex άμνος, et κοίω, pro νοίω, intelligo. 'AMNO v 2, n, Ό, agnus. άμνοφόξύς, ν, Ό χα) η, ovis fceta. Ex άμνος, et φίξω, fero. άμογητ), adv. sine labore. Ab άμόγητος, ν, ό κα) η, indefessus, R. Ex « pr. et μόγος, labor, cerumna. άμόθιν, unde ? (St) ab aliqua parte, ex parte. Ab άμός. άμοθι, idem. άμοΊ, adv. in aliquem locum. Ab άμη. άμοι£αΙ)ς, adv. vicissim, alternatim. Ab άμίίζ,ω- άμοιζαώον, adv. idem et ab eod. Gl. V. invicem, alternatim. άμ.οιζα7ος, χίχ, a7ov, et άμοιζαΊος, ν, ο £η, Ι 05 ) alternus, mutuus, quod permutari pot- est. Ab άμοιζη. αμοιβαίως, adv. alternis, vicissim: alter- natim, Gl. V. άμοιζάς, άδος, η, mutatoria. Ab άμοιζη. άμοιζη, ης, ν), mutatio, permutatio ; (2) vi- cissitudo; (3) compensatio, retribufcio. Gl. V. vicis, talio. Ab άμίίζω. άμοιζηΐην, adv. vicissim, per vices, alter- natim. Ab άμοιζη. άμοιζηΰ), et άμοιζηδις, Horn. adv. idem et ab eod. άμοιζηδον-, adv. idem et ab eod. άμ,οιζος, ν, ο κα) η, mutUUS. Ab άμίίζω. άμοιξίω, ω, ί. ησω. expers sum, careo, de- Stituor. Άμοίξίΐν της άληθίίας, συμφοράς, χάριτος. Ab άμοιρος. άΐΛ,οίςημχ, ατός, το, quando quis exsors est rei ; (2) infortunium. Ab eod. άμοίξος, n,o κα) ή, expers, carens. Ex « pr. et μ,οΊζα, sors. άμολγάζω, meridior, lies. Ab άμολγός. άμολγαΤος, αία, alov, lacteus, qui mulge- tur, pastoritius. Ab άμίλγω, mulgeo. άμολγώς, ίως, ο, mulctra. Gl. V. mulc- trale. Ab eod. άμόλγιον, το, mulctra, Theoc. Ab άμίλγω. άιχ,ολγος, S, ό, tempus, quo mulgetur ; (2) vespera ; (3) nox extrema. Ab eod. αμόλυντος, α, ό κα) η, impollutus, inteme- ratus, Gl. V. Ex « pr. et μολύνω, polluo. άμομφητος, ov, et άμομφος, ov, inculpatus, non reprehenden- dus. Ab a, et μίμφομ,αι. άμόν, nostrum, Dor. pro ημίτΐξον. ' AMO'P A, as, η, similago cocta cum melle. άΐΑΟζζάίος, n, ό κα) v\, tenebricosus, obscu- rus ; (2) pastoralis. Ab άμοξζός. Unde άμοξζάς, alas, η, pedissequa; sectatrix, co- mes. άμοζζί^., ίως, ό, pastor ; (2) sequax. άμοξζίύω, f. ιύσω, sequor, adsector, comi- tor. άμοξζης, et άμοξζϊς, media nox, Etym. Ex a intens. et οξφνη, quasi άμοξφνης. άμόξζιος, κ, β και ή, tenebricosus. Ab 'AMOPBO v 2, η, ov, tenebricosus, obscurus; (2) comes, adsecla, sectator. άμοξγώς, ίως, β, qui exsugit oleas ; (2) qui exprimit amurcam. Ab άμόξγη, ης, vel άμοξγη, ης, η, amurca, olea; expressa? recrementum ; (2) herba quse- dam purpurea. Ab άμίξγω, exsugo. αμοξγίΰιον, ν, το, vestimentum ex amor- gide. άΐΛόξγϊνος, ν, ο η η, purpureus, ruber. άμοξγ)ς, ί$ος, ή, vestimentum purpurei co- lons. άμοξγος, η, ov, qui exsugit ; (2) frondator, lignator. Ab άμόξγη. άμβξία, «ς, ή, conterminatio, confinium. Ex άμα, simul, et 'όξος, terminus. άμoeϊτηs, ts, o, panis mellitus, et dulciarius. Ab αμοςα. αμ,ΰξμίύω, idem quod αμβξζίύω. ά'μοξος, ν, ό >sj ή, expers, infelix, non parti- ceps ; (2) infortunatus, calamitosus. Ex a priv. et μόρος, portio, fatum. άίίβξφίστίξος, deformior. Ab άμοςφος. άμοξφία. as, η,_ absentia forma?, deformr- tas, deformatio, Gl. V. Ab άμoξφos, u, ο κ, η, formam non habens, in- formis, deformis, squalidus, incultus. Ex a priv. et μορφή, forma. άμόξφως, adv. deformiter, turpiter. άμόξφωτος, α, ό κα) η, qui formatus non est, formam non habens. Ex « priv. et μοξ- φόω,β)}•η70. άμος, per Syncop. pro άμαθος, arena. , alii noster AMO' 2, 5, β, unus, aliq.uisj (2) meus, άμος, Dor. pro ημίτίξος, noster. άμ,οτον, adv. insatiabiliter. Ab άμοτος- άμοτος, ν, ο κα) η, quod linimentis vulne- rariis oppleri nequit ; (2) inexplebilis, insatiabilis. Ex a priv. et μοτός. άμουσία, ας, η, imperitia, inelegantia ; (2) discrepantia modulorum musieorum. άμουσολογία, ας, ή, inerudita et intempes- tiva oratio. Ex άμουσος, et λόγος, oratio. άμουσος, α ό κα) η, musis non initiatus ; (St) musieorum modulorum imperitus ; 3) indoctus, rudis ; (4) insulsus, illepi- "us, rusticus. Ex « priv. et μουο-α, musa. άμούσως, adv. imperite, inscite, illepide. άμοχθι), adv. citra laborem. Ab άμοχ- θος. άμοχθ), adv, idem et ab eod. C2 di: ΑΜΠ AM Τ ΑΜΦ όίμοχθο;, x, i χα) ή, labore carens, laboris expers. Ex * priv. et μόχθο?, labor. άμόχθαις, v. ά,μ,οχθύ, Man. ά^παιανίζω, f. ίσω, pa?anam recanto. Ex ' dvd, et παιανίζω, pceanem canto, άμπαώι;, ων, ο'ι, puerorum curatores apud Lacedaemonios. Ex dva, et -ralhi;,pueri. αμταλος, resortitio, Poet, pro ανάπαλος. ίμπαλων, a. 2. part. act. Poet, pro dva-xa- λών. αμ,παύω, vide αναπαύω, et sic etiam cete- ra, in quibus αμ per Syncopen ponitur pro dvd. Άμ,παύίσθαι επ) τη; κλίνης, Herodot. άμηΰιηξης, ες, campestris, Msch. Α πεδίον, dusribiov, per campum> Poet, pro dvd πε- δίον, II. 5, 87. άμπείξας, transgressus, aor. I. part, act Poet, pro αναπείξας. ίμ,πελάγος, Poet, pro leva, πέλαγος, in pe- Tago, Apoll. Rhod. 4, 1744. άμπελειος,χ, bxa)4>, viteus, vitigineus, vi- nealis. Ab άμπελος. Unde άιχ,πελίων, ωνος, b, vinetum, vineav αμπελιχό;, η, βν, vinearius, Gl. V. f άμπ'ελινος, x, b y$ 'hi et αμπελινος, ίνη, ινον, viteus, vinealis. άμπ'ελιον, χ, το, viticula, Dim. άμπελις, itoi, ή, vitis, Gl. V. viticula j (2) avis queedam. Ab eod. άμπμ'ϊτις, ιδος, 'h, vinealis. Ab eod. άμπελογενη;, to;, b awe) & vitigineus, vites gignens. Ex άμπελος, et γίνομ,αι, nascor. άμπελόεις, όεσσα, όίν, vitifer. Ab άμπελο;- άμπελοίξγός, contr. αμπελουργό;, χ, ο ^ η, vinitor. Ex άμπελο;, et ϊξγον, opus, αμπιλόχαςπον, χ, to, herba quaedam, quae et ίπαξίνη, Diosc. Ex άμπελο;, et ««j- jrei,/rttciws. &μπλολίυχ*ι, if, η, alba vitis. άμπελομιΐία, a;, ή, commistio cum viti- bus. Ex ίαπελο;, et μίγνυμι, misceo. ίμπιλόπξασον, χ, to, porrum agreste, quod nascitur in vineis ; species allii. Ex αμηλος, et πξάσον, porrum. Angl. Vine- leek. "ΑΜΠΕΑ02, x, r, vitis ; (2) vinea. αμπελονξγίϊον, χ, to, vinea. ίμπελουξγίω, ω, f. ησω, vites colo, vel pu- to, vinitorem ago ; (2) ex aliquo praeda- ri, cum Accus. ' Αμπελουξγοΰσί τινε; την πάλιν, JEschin. Ex άμπελος, et ϊξγον. αμπελουξγία, on, η, vinea? cultura, putatio vitium. ΰμπελούξγημα, ατός, το, vitium cultura. άμπελουξγικη, ης, ή, sc. τίχν/ι, ars vitium colendarum. Ab άμπελουξγός, ί?» ο χα) yi, vinitor. άμπελοφαγος, b χ, ή, vites rodens, exedens. άμπελοφόξο;, χ, Ό χα) ή, vitifer, vini ferax. Ex αμπίλο;, et φίξω, /ero. άμπίλοφΰτη;, χ, ο, vitisator, Gl. V. Ex ίμιηλοί, et <ρύω, sero. άμπιλόφϋτος, χ, b χα) η, vitibus consitus. Ex άμπελος, et φύτο;, satus. ά,μιαλοφΰτωξ, οξος, Ό, vitium sator. Ab άμπελος, et φύτωξ, sator. άμπίλώδη;^ ίο;, b χ») ή, vinealis, Gl. V. ά,μπελων, ωνο;, b, vinea. Ab άμπελος, άμπίλως, ace. pi. Dor. pro αμπέλους. ίίμπεμ•\ας, 2. sing. aor. 1. ind. act. Poet. pro αναπεμ^/ας, a verbo αναπέμπω, άμπιν&λων, sursum vibrans, a. 2. part. act. Ion. et Poet, pro ΰνοιποιλών, ab άνχχχλ- λ<κ, vibro, evibro. άμπίσαι, induisse, a. 2. inf. act. Lacon. vel Mol. pro αμφιίσ-αι, ab inus. άκώι pro άμφιίνννμι. άμπίτ&ο-ον,/αο explicueris, 2. s. a. I. imp. act. Poet, pro dvocTiTonrov, ab άνοιχίτάζω. άμιτιχόν/ι, ν,;, ^, cultus corporis, vestitus ; (2) vestimentum, indumentum exterius, άμπίχονον, ν, to, indumentum. Ab άμπίχω, f. αμφίξω, circumdo, occupo ; (2) induo, amicio. Ίΐίπλον; τοιχίλου; yipt.- χίσ-χνιτο, induit, Eur. Med. 1162. Ex άμφί, et ϊχω, habeo. αίμπν^άω, pro ανοιπτίδά,ω, Hotn. άμ*ΗΤ%^νοΰμ<χι, idem quod α,μπίχω• Ex άμφί, et 'ίο-χω, pro \γ_ω• α,μχίο-χω, idem et ex nsd. άμνλ&χίω, f• %σω, erro, pecco. Ab inus. trXetxw. Hinc άμπϊ.άκν,μα., α,το;, to, peccatum. άμτλά.κ.•ητο{, ν, b xou ή, non aberrans. άμχ>.αχία., on, 'h, erratum, peccatum, Poet. κμχλίχ(θν, ν, to, idem. Te t*i vieit; άλβ• £0<ί ΐχθιο-τον ίμπλά,ζιον, Pind, Pyih. flj 41. άμνλάχιο;, ν, Ό xoci rj, peccato carens, Jus- tus. Ex a, priv. et ίτλακ/α, error, pec- catum. άμπλα,Τίων, a. 2. part. act. ab Άμ,πλκχίω- Λμτνυνθη, respiravit, 3. sing. aor. 1. ind. pass. Ion. pro άνίπνυνθ•/), a verbo duxvu- μα,ι, respiro. άμπολίΤν, pro dvuxoXiw, at) άνα-πολίω. κμπόλιν, per urbem, Ion. pro dva. πάλιν, άμπξΐύω, f. ίύσω, traho more boum, seu jumentorum ; (2) bajulo. Ab "ΑΜΠΡΟΝ, u, to, funis, quo boves on era trahunt, helcium. κμπτά/Αίνα., a. 2. part. med. Poet, pro d- ναπτάμίνα,, ab άνίπτα-μχι, revolo. κμπΰγων, ovo;, a, V. κμπνξ, Nic. ά,μπυχάζω, f- α,σω, religo comas, jubas ; (2) freno ; (3) corono. Ab α.μ.τυ\. α,μπυχίξω, f. ϊιτω, comas religo et adstrictas teneo. Ab eod. αμπυ-Λτϊ,ο, %ge;, a, idem quod όίμπνξ in equis. "ΑΜΠΥΞ^δχβί, ό, funiculus auratus, quo coma? in equorum frontibus religantur ; (2) reticulum muliebre, vitta ; (3) rota ; (4) operculum vasis. α,μπωβ-ι;, ιω;, ή, reciprocatio a?stus marini; (2) aestus ; (3) revocatio humoris ab ex- ternis corporis partibus ad interiores. Gl. V. gurges. Ex dva,, et πωμι pro trim. αμττωτίζω, f. ίσω, resorbeo. Ab ΰίμτωτι;, ίω;, vel ito;, y, id. quod α,μπωσι;. ΆΜΤΓΔΑΛΕΆ, a;, contr. αμυγίαλ*. υ,;, y„ amygdala ε. amygdalus, arbor. Hinc αμυγΰάλίο;, εκ. ίον, v. αμυγίάλινο;, Nic. αμυγΰάλ-η, υ,;, υ\, amygdala, fructus. αμυγίάλϊνος, ίν/ι, ινον, amygdalinus, eon- fectus ex amygdalis. Ab eod. »μυγϊαλϊ;, ito's, ή, amygdala, s. amygda- lum, fructus. Ab eod. α,μυγΰα,λϊτΥΐ;, a, y, amygdalites, similitudi- nem aliquam habens cum amygdalo. αμνγΰαλοα$γ,;, ίο;, ό xot.) q, amygdala? spe- ciem habens. Ex αμυγίάλτι, et iTSo;. αμυγδαλόα;, όίοΊτα, όίν, amygdala? speciem habens. Ab άμυγΰάλνι. αμυγΰαλοχατάχτ'/ις, χ, ό, amygdalarum fractor, homo, vel instrumentum quod- dam. Ex αμυγδαλή, et αγνύω, frango. αμνγΰαλον, χ, το, amygdalum, fructus. αμύγδαλο;, ss, fi, amygdalus, arbor. αμυγύαλωδη;, ίο;, ό χα) υι, amygdala» si- mihs. αμνγμα, το;, το, laniatus et laceratio cu- tis; (2) evulsio capillorum. Α^αμυοΊτω- αμυγνο;, όν, purus, Soph. ap. Suid. αμώι;, adv. simul, cum. Ab αμα. αμυδξία;, hffffa, kv, id. quod primitivum 'AMTAP0 r 2, d, ov, subobscurus, vix ap- parens j (2) exilis, tenuis j (3) hebes. Hinc αμυΰξότνι;, yito;, yi, hebetudo, languor in pulsu arteriarum. αμνΰξόω, ω, f. ώσω, obscuro, hebeto, vim detraho. αμυΐςω;, adv. obscure ; (2) exiliter. αμύοξωοΊ;, ιως, ή, obscuratio, hebetatio. Ab αμυΰξόω. αμϊ,ίλος, ν, ό χα) ->„ carens medulla. Ex a pr. et μυίλο;, medulla, αμύζω,ί. υσω, sugo ; (2) lac premo; (3) sicco. Ex μ pleon. et μύζω, sugo. αμύητο;, n, ό χα) yi, non iriitiatus, profa- nus ; (2) nondum baptizatus ; (3) impe- ritus, ignarus. Ph. αμύητοι, profani. Ex a pr. et μνίω, initio. αμύθητο;, », ό χα) ή, ineffkbilis. Ex a, pr. et μυβίομαι, dico. αμϊθος, ν, <5 χα) ή, fabularum expers, in . quo sunt nulla? fabulosa? narrationes. Ex a pr. et μΖθος, /abula. αμυχαλα), ων, ai, cuspides jaculorum, He- swd. Ab αμύοΊτω- αμύχητο;, α, ό y,ai ή, expers mugitus. Ex a pr. et μυχάω, mugio. αμυχλαΐο-όιιν,Σαοοη^ΙοςΜ,ρτ^. inf. act. Dor. pro άμυχλαίξΐΐν, a verbo αμυχλαί- ζω, Laconice, sive ut Amyclcei, loquor. αμυχτνίξ, ηξο;, ό, naso carens, ap. Strab. αμυχτικ,ο;, yi, ov, vim habens dilacerandi et dilaniandi. Ab αμύσσω. αμυχτικω;, adv. vellicatim, discerptim. άμύλιον, χ, το, amylium, placentae genus. Ab άμυλο;, non molitus. αμΰλον, χ, το, amylum, farina triticea sine mola facta. Ab αμΰλο;, χ, β χα) η, non molitus. Ex a pr. et μύλη, mola. ΆΜϊ'ΜΩΝ, όνος, b χα) ή, inculpatus ; (2) ( 36 ) laudabilis, pra?clarus, egregius, in quo- cunque genere, elegans ; (3) faustus. αμϋνα, η;, yi, ultio, vindicta ; (2) injuria? propulsatio ; (3) auxilium. Ph. admini culum, ultio. Ab άμύνω. αμΖνα,θω, auxilior; (2^ ulciscor. Ab eod. αμνναι, a. 1. inf. act. verbi αμύνω. αμννίμ,ίν, pra?s. inf. act. Ion. pro d,u.vvtiv. αμννίμ-ίναι, auxiliari, praesens item, sed Dorice. αμννίΰσ-ι, auxiliabuntur, 3. pi. fut. 1. ind. act. Dor. pro άμννοϋΊη, a verbo eod. αμύνη, ultio, Ion. pro άμυνα- αμϋνίας, χ, ό, auxiliatorius ; (2) vindictae cupidus. αμ,ύντίΐξα, ας, ή, ultrix, Ph. A seq. αμυντηξ. ηξος, b, auxiliator ; (2) ultor ; (3) propulsator ; (4) pars comu cervini. Ab άμύνω. αμυντΥ,ξίος, χ, Ό χα) η, auxiliatorius, propul- . satorius, expulsorius. Ab αμνντν,ξ. αμυντικός, ->„ όν, adinjuriampropulsandam aptus. Ab αμύνω. άμύντωξ, οξος, β, auxiliator ; (2) ultor. Ab ΆΜϊ'ΝΩ,'ί. ϊ,νω, auxilior, opem fero ; (2) defendo aliquem ab injuria ; (3) propel- lo, arceo ; (4) ulciscor : et adhuc in Me- dio (5) dimico pro, propugno ; (6) resis- t0 > 0) P ar pari refero. Άμύνίΐν αυτοί;, πίξί σου τίθνηχοτο;. ' Αμύνισθαι πΐξ), ύπΐζ, πξος πατξίΐο;, pugnare pro ; του; dtc χούντα;, τίνα ύπϊξ τούτου, τίνα τούτου, τοΐ; 'ίσοι;, όμοίοις. Έ'ιδω; δ' αμύνω τοίσδί το7; λόγοι; τάβί, Soph. (Ed. Col. 1228. Ο'ίπίξ Χ^γ" αμύνουσιν xaxd, Id. Ph. 603. "Έως i -,μύνατο ό ®ίός τους ΐχθξοϊις αύτων, Josuce 13, 13. Ph. αμύνεται, ulciscitur, refutat. αμυξ, adv. vellicatim, discerptim. αμυξ, υχος, yi, vellicatio, laniatio, lacera- tio. αμυξις, ίω;. η, idem, scarificatio. Ab ΆΜΥ'22Ω, f. ξω, rado unguibus, vellico, lacero, discerpo ; (2) lancino ; (3) scari- fico ; (4) exulcero animum, saucio men- tem alicujus. 2u δ' 'ίνίοθι ά-υμον αμύςίΐ; χωόμ.ίνο;,ΙΙ> 1,243. Ύην γνμώην αμύξίΐ, mschin. αμυσταγώγητος, x, ό χα) ή, mysteria non edoctus, ad sacra arcana non admissus. Ex a priv. et μνσταγωγίω. αμυστΥ,ξίαστος, b χα) ή, non initiatus, Sck. ap. Theoc. αμυστ), adv. raptim, sine labiorum com- pressu, patente ore. Ex a pr. et μύω• ίμυστίζω, f. ίσω, hiante ore et largo haustu bibo. Ab αμυστις, ιίος, vel ιος, η, potandi genue, quum poculum largius αμυστ), sive sine respiratione et labiorum compression e exhauritur; (2) poculi genus, Eurip. Rhes. 419. Ab αμυστί. αμυστος, χ, b χα) ή. idem quod αμύητο;. αμυσχξό;, α, όν, nullo contaminatus scelere et piaculo, Etym. pro quo αμυγνό;, Suid. Ex a pr. et μΖσο;- αμυχή, η;, ή, vellicatio, laceratio ; (2) ul- cus parvum, vulnus leve, quo summa tantum cutis perstringitur. Ab αμύσσω. Hinc αμυχηδόν, adv. idem quod άμύξ. αμνχ), adv. idem. αμυχιαΊο;, a, ov, qui est in superficie, de ulcere levi, vel incisura levi in cute. Ab ' αμυχή. αμυχώΰη;, ίος, b χα) η, Stmilis τα7; α-μυ- χα'ι;, in quo cutis velut carptaet velhca- ta unguibus videtur. Ab eod. ά/Αφ'ρπ) αμφι,ρτίερ. circa. αμφαγαπάξω, caritate amplector, valde di- ligo. Ex αμφ), et αγαπάω, diligo. αμφαγαπάω, f. ησω, idem et ex iisd. αμφαγίίξω, f. ίξω, undique congrego ; in pass, coeo ad vel circa aliquem. &ia) li μιν αμφαγίξοντο πασαι, II. 18, 37. αμφαγνοιω, ω, f. %σω, ex parte ignoro ; (2) dubito. (Vox incertcefidei,Em.) αμφαΰα, adv. palam. Ex dva, et φαίνο- μαι- αμφαΰίην, adv. idem. Ab αμφάδιος. αμφάδιο;, χ, b χα) ή, manifestus. Ex dva, et φαίνομαι, appareo. αμφ&Ιόν, adv. palam, manifeste, per Syn- ■ cop. pro αναφανδόν• όίμφαδος, ov, idem quod αμφάδιος, Apoll. αμφαινί, ostendebat, S. sing, hnperf. indie, act. Poet, pro ανίφαινί, a verbo αναφαίνω. αμφαχη;, utrimque acutus, Dor. pro αμ' φηχης, Soph. Elect. 485. I ΑΜΦ άμφχλχλνμι, circumvagor. 'Αμήχανη άμφχ?.άλ- η τχι, Oppian. Cyneget. 3,433. άμφχλλχο-οτω, muto, idem quod α,μύζομχι, α.μφχιχ.ιώ'τχι, ων, el, servi apud Cretenses indigenes, sed tamen bello capti ; quasi άφνιμιωτχι, fama, nomine, nobilitate ca- rentes, Ern. ίμφ&π, ostendit, 3. sing. aor. 1. ind. act. Poet, pro χνίφχνί, a verbo χνχφχίι/ω, os- tendo. «ωρχξονίω, ω, exorbito, quum άξων currus in utrumque latus labat et non firmiter hasret. Ex χμφ), et 'άξων, axis. ίμφαζχζίω, ω, f. Ϋ,σ-ω, circumstrepo. Τεύ- χίχ τ' χμφχξχζγ,σ.ί, 11. 21, 408.^ χμφχςχζίζω, idem. ' Α^μχτχ δ' ίυτοίγιτχ j^ χντυγίς χμβχξχζιζον, Hesiod. Άσ"τ• 64. Εχ χμφ), et Λξ»ζος, strepitus. ίμφχξκττίξος, ςχ, ξον, qui dextra ut sinistra utitur ; • κ 2) sinister, infelix. Ex α,μφ), et χξίο-τίξος, sinister, ίμφοκτίνι, χς, Ϋι, Poet, pro χφχσίχ, Horn. α,μφχυξις, ίως, ϋ], truncus arboris ramis re- cisis. Ex άμφ), et χϋξω. άμφχυτίω, idem quod χ,μφχύω, Opp. άμφχύω, circumsono,.Hi?s. Ex χμφ), et χ'ΰω. άμφαφάχο-θχι, circumtractari, praes. inf. ' pass, pro άμφχφχο-θχι, a verbo seq. έμφχφχω, et άμφχφχομχι, contrecto ; άμ• φχφ'οων, Ion. et Poet, pro άμφχφων, et άμφχφίων. Ήίχλχχωτίζρς άμφχφχ ~ίχτωξ^ Ex, μφ), et άφχω, II. 22, 373. tango' άμφύπιτο, fovebat, 3. sing, imperf. ind. med. verbi χμφίπομχι, fovea, άμ,φίκ&ςνι, circumtruncatus seu circum- tonsus est, 3. sing. aor. 2. ind. pass, verbi άμφιχΐίζω. άμΦ-λχύνω, circumtraho, Horn. άμφίλίσσω, idem quod άμφίίλ'κτνω. Hinc άμφίλικτος, ov, circumvolutus, convolutus. άμφίλκω, f. ελξω, circumquaque traho. α,μφίλντξίω, involvo, tego. Ab άμφ), et 'ϊλυτςον, involucrum. άμφίλύτζωσις, ίως, Ϋι, involutio. άμφίξω, induam, f. 1. ind. act. verbi άμ• ιτίχω. άμφίτονΫ]&γΐ, consumpsit, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi άμφι-χονίομχι, consume, άμφίπω, amplector, circumdo ; (2) tracto, versor circa aliquid ; (3; euro, foveo ; (4) persequor. "Otro; 'όχλος v)v ΰο•τί?ν a-eSi πχνοτλος άμφίπίΐ, Eur. Ph. 150. Τους i' χμφίπί S -ίξμος άϋτμν, Τιτηνχς χθόνιας, Hesiod. ©soy. 696. Ex άμφ), et 'ί-χω, euro. άμφίξίο-θχι, rejicere, prass. inf. med. Poet. pro άνχφίξία-θχι, a verbo άνχφίςω, rejicio. χμφίξυθχίνω, idem quod simpl. Call, άμφίστν,ν, circumsteti, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi άμφίο-τνμι, circumcolloco. άμφίτΫ,τΰμος, verus, ut simplex 'ετγιτυμος• άμφίφόζηθίν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Bceot. pro άμφίφοζγβγ.σχν, a verbo άμφιφοζίω. άμφίφϋγίς, evasisti, 2. sing. a. 2* ind. act. verbi άμφιφίΰγω, evado. άμφίχυτο, circumfusus erat, 3. sing, plusq. ind/ pass. Ion. pro άμφικίχυτο, ab άμ• φιχύω. άμφΥΐκΫις, ίος, ο κχ) Ϋι, utrimque acutus, an- ceps. Ex άμφ), et άκΫ„ mucro, cuspis. άμφ^λιξ, ικος, Ό κχ) Ϋι, adolescens ad jus. tam astatem accedens. Ex άμφ), et ^λ< κίχ. άμφνιμ'ξϊνος, τι, ov, quotidianus. Ex άμφ), et γ,μίξχ, dies. οίμφγ,μίξος, n, Ό κχ) ϋ,, idem et ex iisd. α.μφ•/)ξίφ>,ς, ίος, Ό κχ) ή , undique tectus. Ex άμφ), et Ιξίφω, tego. αμφγ,ξγ,ς, to;, Ό κχ) t), utrimque instructus remis, a cujus utraque parte remigari potest ; (2) utrimque instructus denti- bus, utrimque comedens. Ex άμφ), et \ξίο~σω• χμφγιξϊκος, *ι, ov, ambiremis. Ab άμφγ,ξγ,ς. άμφνίζΐιττος, u, Ό κχ) it, anceps, controver- sus. Ex χμφ), et ϊξΐς, contentio. ΆΜΦΓ, prispositio, circa, circum, circi- ter, am-, juxta ; aliquando propter/pra? : ol χμφ) 2^^far*iv,Socratici ; l χμφ) Όξ• φίχ, Orjjhici. Ol δ' χμφ) Hpixuov κχ) ΤΙχνθοον, Priamus et Panthous, 11. 3, 146. Ότξύνοντχ, μχχίο-θχι χμφ) μίγχν Πίλχ- yovrx, hortantem ad pugnandum mag- num Pelagonta, II. 4, 295. Άμφ) Β-υμώ', i»irc ira, Soph, in Achivorum ccetu. Cum gen. de, propter, per ; dat. circum, prop- ter, propc, apud ; accus. circa, ad. ΑΜΦ χμφιχξω* f. ίοΌΐ, induo. Άμριχβ-βηνχι tvy o-toXyiy, Herodot. Ab χρφκηυμι. αμφίαλος, if, 6 κχ) yi, utrimque mare ha-' bens, mari circumfusus, in mari situs. Epith insula?, Od. 1, 386. Ex χμφ), et «λ?, mare. άμφίχνακ-ης, ων, ol, Poets? dithyrambici, ita dicti, quod carmina eorum fere inci- perent : Άμφί μοι χυθις χνχκτχ vel etiam, χμφί μοι xvrt ΦοΊζί χνχξ Αγιλη. Ejl χμφ), et χ,νχξ, rex. χ'μφιχνχκτίζω, f. iffco, procemio utor ; (2) hymnos in Apollinem cano, imprimis vero istum Terpandri : Άμφί μοι χΰτον "Ανχχθ' ίκχτηζόλον xhi -τω φξγιν. ΑΜΦΓΑ2, u, ό, genus vini, Hes. χμφίχο-ις, ίως, Ϋι, amictus, indumentum, vestis ; (2) actio induendi. Ab άμφι- α ζω, induo. χμφίχατμχ, χτος, ro, idem et ab eod. χμφιχσμος, S, i, idem et ab eod. χμφιχχίω, ω, f. ν,σω. circumsono. Ex oi^u.• φ), et γιχίω vel Ίάχω, sono. άμφιχχω, idem et ab eod. χμφιχγως, v7x, ος, valde clamiians, part, praet. iZ. 2, S16. χμφιΖχ'ινω, f. βγ,οΌμχι, p. βίΖγικχ, circum- ' eo, lustro ; (2) defendo, tueor, sto super vel coram aliquo diductis cruribus, Ern. Άμφιζχίνα μοι 3-ξχο~ος, πόνος φξίνχς. "Of Κ,ξύοΎΐν χμφιζίζγικχς, II. 1, 37. ' χμφιζχλνι, circumjecerit, 3. sing. aor. 2. ^ conj. med. verbi άμφιζχλλω. χμφιζάλλω, t. βλν,ο'ω, J> βίζλνικχ, circum- jicio, circumpono, induo, accingo; (2) dubito, Ph. (3) conjicio, conjector. Ά,α- αίζχλλε μχστον άιλίνχιοΊ μχτςος, Eur. Ph. 313. r 5 χμφιζχς, a. 2. part. act. verbi άμφίζχ'ινω. χμφιΖχσ'ιχ, χς, ϋ„ contentio, altercatio, de- fensio. Ab άμφιζχίνω. Unde et χμφΊΖχσις, ιως, tj, circumventio, sc. ab hostibus ; (2) protectio, defensio.; (3) con- tentio, altercatio. χμφιζχτγ,ξ, γ,ξος, i, circumventor, Synes. χμφιζίζχω, ω, circumeo, obeo. Ex χμφ), ' et βχίνω, vado, eo. ά,μφιζίζγικχς, circumivisti, 2. sing. perf. ind. act. verbi χμφιζχίνω. <χμ<ξίζιος, α, ό κχ) ή, in terra et in aqua vivens. Ex χμφ), et βίος, vita. χμφίζχγ,μχ, ατός, το, vestimentum, indu- mentum. Εχάμρζχλλω. χμφιζλγιο-τζίυτικγι, ή, sub. τίχννι, ars pisca- torum qui reti utuntur, Poll. χμφιζλγιο-τξικος, y„ ov, retiformis, retis vim et usum praestans. χμφιζλγιστξοίώγ,ς, ες, retiformis, Poll. χμφίζλγια-τξον, β, το, rete ; (2) tunica ; (3) munitio. Ab άμφιζχλλω. χμφιζοΎιτος, α, ό κχ) Ϋι, circumquaque cele- bratus. Ex χμφ), et βοάω, clamo. χμφιζολΐυς, ίως, ο, piscator. Ab άμφιζχλλω. χμφιζολίχ, χς, ij, ambiguitas in sermone, dictio duas aut etiam plures res proprie significans, ita ut eandem diverso sensu intelligere possimus. Ab άμφίζολος, u, ό χα) Ϋι, qui undique feritur ; (2) ambiguus, dubius, anceps, in utram- que partem jactabilis ; (3) circumstans, circumjectus. Ab άμφιζχλλω. άμφιζόλως, ambigue, Athen. άμφιζίσκομχι, depascor. Ex άμφ), et βοσ- κ,ω. άμφίζονλος, ev, ambiguus, incertus animi. άμφιζξχγχιχ, ων, τχ, loca circum tonsillas. άμφίξξχχυς, ίος, β, utrimque brevis, ab initio et a fine brevis, pes prosodicus, Amphibrachys, ut labbre. Ex άμφ), et βζχχυς, brevis. άμφίζζοτος, u, ό κχ) <δ, hominem undique tegens. Epith. scuti, Horn. χμφίζξοχος, u, h κχ) Ϋι, undequaque madi- dus ; ^) ebrius, temulentus. Ex άμφ), et βξίχω. άμφιζω77]ς, idem quod άμφιζόγιτος. άμφιγάννϋμχι, lastor, Call. άμφιγίγνιβί, circum oblectatus est, 3. sing, perf. hid. med. verbi άμφιγηθίω. άμφιγίϊος, ov, qu. conterraneus, finitimus, Steph. ex Dion, sed leg. άγχίγνοι, v. άμφιγ*ιθίω> ω, f. Ϋ]σω, et άμφιγΫ,Οω, valde gaudeo. άμφιγνοίω, ω, f- Ϋ,σ'ω, aliqua ex parte cog- nosco ; (2) dubito. "hx χις) ων xv άμ- fvyvoYj;, ίχνις τους σ'υνίϋοκιμχζοντχς, Isocr. Ix χμφ), et νοίω, intelligo. άμφίγονοί, », ό, privignus, qui ex priorc ί 37 ) ΑΜΦ uxore est. Ex άμφ), et γίνομαι* nas- cor. άμφιγΰΥ,ιις, Ϋιίο -trx, ϊ?£ν, utroque pede clau- dus ; (2) epith. "Vulcani, Ph. Mulciber. Ex άμφ), et γυιος, clattdus. άυυφίγύος, u, ό κχ) Ϋι, utrimque acutus ; epith. hastae, quae superne etiiiferne ha- bet ferrum, 11. 13, 147. (2) fortis, ro- bustus, Soph. Trach. 504. Ex άμφ), et γυιος, sive γυΊον, membrum. άμφιγυάω, ω, f. ώσω, extremas partes am• puto ; (2) utrimque terras infigo, utrim- que depango. Ex άμφ), et γυιόω. άμφιΙχΫ,ς, ίος, ό κχ) Ϋι, utrimque secans. Ex άμφ), et Ιχίω, seco, divide, άμφίΰχίω, circum accendo. 2εβ i' ί'ίνίκ άύτΫι η, πτίλίμός τί 'άστυ το$ άμφϊδίοΎ^ 11. 6, 329. άμφιΰχχξΰτος, ov, flebilis, luctuosus. άμφώχσίΐχν, ace. sing. f. g. ab άμφίίχο-υς, ίχσίΐχ, Ιχσυ, ubique hirsutus, ' valde hirsutus ; (2) epith. asgidis, Horn. άμφίΰίχ, ων, τχ, armiUaa. Ex άμφ), et Μω. άμφιΜχι, ων, al, catenas j (2) armilla? ; (3) periscelides. Ex iisd. χμφώίοΊχ, 1. s. perf. ind. m. v. άμφώχίω. χμφιΐίίς, ων, xl, catenas ; (2) annuli. χμφιΖίΫις, ίος, Ό κχ) Ϋι, admodum meticulo- sus. Ex., άμφ), et ΰίος, metus. χμφιΐίμω, circumasdifico. Τβ Ιίξον χμφι• Ιίίμχντο, Joseph. Ex χμφ), et Μμω. αμοώίξιος, α, ο κχ) Ϋι, ambidexter. Gl. V. asquimanus ; (2) valde aptus, egregius ; (3) ambiguus ; (4) anceps (de gladio) ; (5) uterque. Ex χμφ), et δε| ( «, dextra. χμφιίίξίως, adv. admodum dextre et apte. χμφιδίξκομχι, et χμφβίξκω, circumspicio. Α/χφιΒίξχθΥ,ς, circumspectus es,2. sing. aor. I. ind. pass. Ion. pro χμφίΙίξχθγις. χμφ'ώίτος, ν, ο κχ) Ϋι, circumligatus, undi- que septus. Ex χμφιίίω. χμφιΰίύτχτος, χ, ό κχ) Ϋι, postremus ; (2) minutissimus. Ex χμφ), et ΰίύτχτος. χμφώίω, ω, f. γ]ο"ω, circumligo. χμφίΰνίξίχομχι, ωμχι, decerto, contendo. χμφιδΫ,ξΐτος, α, ό κχ) Ϋι, anceps, dubius j ut victoria. Ex χμφ), et δϋξΐς, pugna. χμφιδιχίνω, circum irrigo, madefacio. χμφώινίΰω,_ circumvolvo. χίΛφιΙϊνίω, idem, 2 τίξΐ χίυμχ φχννον xota- ο-ιτίξοιο χμφιΰίδίϋΥίτχι, II. 23, 562. ίμφιίοχίΰω, τ. σω, speculor ; (2) insidior. άμφιδονίω, ω, f. τισω, agito in orbem. Ex άμφ), et δονίω, agito. άμφιαΌΙ-ίω, ω, f. ysouo, ambigo, dubito. Ab άμ.φίοΌ%ος, n, ί κχ) γ, anceps, dubius. Ex άμφ), et δβ|α, opinio. χμάίΐοξος, a, b κχ) ϋ,, pelle undique tectus ; (2) excoriatus, seu cui detractapellis est. Ex άμφ), et Ιοξχ, vel Ιίξμχ, pellis. άμ.φίο'χλος, n, ο κχιΫι, natus utroque paren- te servo et ipse servus. Ex άμφ), et SeS- λος. άμφιδξόμιχ, ων, τχ, dies quintus a natis in- fantibus, quo obstetrices illos circa focum feiebant currentes. Ex αμφίδρομος, » , β κχ) ϋ,, circum currens ; (2) qui cursu obiri potest ; (3) qui in gyrum rotatur. Ex άμφ), et Ιξόμος, cursus. χμφΐδξυπτος, if, b κχ) Ϋι, undique laceratus. Ex άμφ), et Ιφπτω, lacero. άμφιΙξΰφΫ,ς, ίος, b κχ) Ϋι, idem et ex iisd. άμφίδξΰφΰς, n, b κχ) Ϋι, idem et ex iisd. χμφί^υμος, n, b κχ) Ϋι, quod utrimque po- test fiubiri, geminos aditus habens. Ex άμφ), et δύω, subeo. άμφώυς, indutus, a. 2. part. act. verbi άμ,φιΰΰω, f- ΰσω, induo. Φξχζ' 'όπως μγ$ί)ς βίοτων χίίνου πχροιθίν άμφιδύο-ετχι xea'i. Soph. Trach. 6ίί. χμφίίΐμχι, perf. ind. pass, et άμφηιμίνος, part, verbi άμφιίνννμι. άμφίίλχύνω, circumduco, Horn. άμφιίλικτος, n, ο κχ) Ϋι, circumvolubilis, circumquaque volubilis. χμφιίλιοΌ-ος, ίο-σγι, irtrov, qui utrimque vol- vitur, agitur, impellitur, ut navis. Ab άμφίίλίο-ο-ω, f. ίξω, circumvolvo, circum- ' plico. χμφίίμχι, induor. Ab^ άμφιίννϋμι, vel άμφιίννύω, f. άμφιίιΤω, in- duo, circuminduo ; Ϋ,μφίίο-μίνος, indu- tus, perf. pass part. 'Ημφίίο-ε Ικΰνον τ%ν ίχυτοΰ χιτωνχ% Xen. "W άμφιίσω τον β*ο- κοφχντνιν τούτον), Arist. Plut. 934. 1το• λΫιν γυνχιχος Ϋιμφΐίο"μίνον, Id. Thesm. 98. άμφιίνοντίς, praes. part. act. yerbi άμφιίτω, circumtracto ; (2) circa quidpiam veisor, curoj (3) persequor. "Slf e':y'- ΑΜΦ ΑΜΦ ΑΜΦ ΛΐΑφίίΎΟ» τάφον "Εχτοξος ιτχόοάμοιο, II. 24, 804. Εχ άμφ), et eVai, ago, operor. άμφίίξγος, χ, β *«ί ί, qui dimidia ex parte irrigatur aquis coelestibus, et dimidia ex parte solaribus incalescit radiis, adeoque utrumque naturas opus experitur. Ep. soli. • Ex άμφ), et ϊξγον, opus. άμφιίξχομαι, circiunvenio, Horn. αμ,φΐίσάμίνκ, a. 1. part. med. verbi άμφι- ίνννμΐ. άμφιίσγ, 3. sing. aor. 1. conj. act. άμφίίσ'μαι, 1. sing. perf. ini pass. άμφήσμχ, ατός, re, vestimentum, indu- mentum. Ab άμφιίννυμι. άμφαστξ)ς, 'ώος, νι, pasnula, amiculum, stra- gulum. Ab eod. άμφάσω, induam, fut. 1. ind. act. άμφίίτάζομαι, quotannis recurro, et quasi in orbem redeo. Εχ άμ,φ), et 'έτος. Unde άμφίίτί), adv. quotannis, unoquoque anno. άμφίιπς., adv. idem et ex iisd. ά/Λφατίω, ω, quotannis sacrifico. Ex iisd. άμφίίτνίξΐί, fios, *i, festum anniversarium. άμιφέτψΐξβςί ov, annuus, anniversarius : item cui quotannis certa die sacra sunt, Em. άμφιίτγ,ς, ίος, b χα) 'hi idem. άμφητίζομχι, idem quod άμφίίτάζομαι. άμφιζάνω, adhasreo, circumsedeo. Ns^rcs- ξίω δι χιτωνι μίλαιν άμ,φίζανί τίφξ'4> II• 18", 25. Εχ άμφ), et Ίζάνω, sedeo. άμφίζίυχτος, χ, Ό χα) 'h, utrimque junctus. Ex άμφ), et ζίυγνύω, jungo. άμφιγιχγ,ς, ίος, Ό χα) ή, utrimque acutus. Εχ άμφι, et άχγ,, acies. άμφιθάλαμος, χ, b χα) ή, utrimque thala- mus habens. άμφιθχλχσσος, vel άμφιβάλαττος, 8,9^ r h\ utrimque mare habens, ab utroque late- re mari cinctus, bimaris. Ex άμφ), et θάλασσα, mare. αμφιθαλές, ίος, ό χα) ί, circumfloridus, cir- cumvirens ; (2) utrumque parentem vi- vum habens, patrimus et matrimus. Ab αμφιβάλλω, circum vireo, undique vireo, valde floreo ; άμφιτίθγ,λχ, perf• med. άμφιθίάτξον, χ, το, amphitheatrum, locus, irt quo undique spectari possunt, qua? in ipso fiunt. Ex άμφ), et S -ίατξον, quod est a 3-ιάομχι, specto. άμφίθίτος. χ, b χα.) γ), qui utrimque poni potest, qui ex omni parte potest statui. Ex άμφ), et τίθ-ήμπ pono. άμφιβίω, f. θίύσομχι, circumcurro. άμφίθνιχτος, ov, utrimque acutus* Ex άμ,- φ), et S-ijyo;, acuo. άμφιθλασθας, aor. 1. part. pass, verbi άμ- φ ιθλάω. άμφίθλασις, ή, contusio undique facta. Ab άμφιθλάω, ω, f. άσω, undique frango, con- tundo, quatio. Ab άμφ), et S -λάω, fran- go- άμφιβοάζω, circumcurro, Man. αμφιθοξίω, undique assulto. άμφίθξίντος, χ, b χα) ίι, circum concretus et coagulatus. Ex άμφ), et τξέφω- άμφίθξνπτος, χ, b χα) ϋ), undique fractus, ContUSUS. Ab άμφ), et 3-ξύπτω- άμφίθυςος, χ, b χα) r\, utrimque januam ha- bens, fores anticas et posticas hahens. Ex au.a), et S -ύξα, janua. άμφιχαλυπτω, f. ύψω, circumtego. Μ»5'το• τί σ οΰξανόθίν σχοτόίν νίφος άμφιχαλύψ-η, Hesiod."E%y. 553. Εχ άμφ), ζίχχλύπτ'ω. άμφιχαλύ-^γ, 3. sing. a. 1. conj. ά,ίίφιχάξτινος, χ, Ό χα) fi, utrimque caput ha- bens, biceps. Ex άμφ), et χάννος, ca- put. άμφιχ&ξΥιί, ios, ο xai r„ idem ; (2) utrim- que ansatus. Ex άμφ). et χάξ-η, caput. άμφίχαξνος, χ, b χα) ή, utrimque, vel ab u- traque parte fructuro habens. άμφιχίάζω, £ άσω, circtfmcirca findo, cir- cumscindo, divide To μίλαν hevo; άμ• φιχίάο -tras, Odyss. 14, 12. Ex άμφ) et χιάζω. άμφιχίάβ-οΌΐ;, aor. I. part. act. Poet, pro άμφιχίάσας• άμφίχειίΑο,ι, jaceo, circumjaceo. άμφιχίΐζω, t ίξω, circumtondeo. άμφίχίλιυβος, ν, ό χα) ν>, utrimq:" viam ha- bens. Ex άμφ), et χίλιυϋβί, νέα. άμφίχίξω;, ό χα) ή, utrimque cornuta. Ep. lunae, Man. άμφιχιύθω, f. ίύσω, diligenter occulto, cir- cumtego. Ex άμφ), et χίύθω. άμφιχίφ&λος, ν, β χα) ΐ, utrimque caput habens, biceps ; άμφιχίφαλος χλίν/•,, ge- nus lecti ita dictum, quod utrimque pu]• vinar habcat, Ex iuq), et χίφχλ>ι, caput. ίμφΜΗΰξομαι, circumlamentor, passim queror. Ex α,μφ), et χινίξομα,ι. «■μφιχίονίί, ων, ol, circumcirca columnis fulti. Ex άμφ), et χΊοιν, columna. άμφίχλαο-τος, u, 6 % 'h, ex omni parte frac- tus, undique fractus. Ex άμφ), et χλίω, ^ frango. άμφίχλαυο'τος. a, b και ή, qui ubique fle- tur, Bob. Ex άμφ), et χλαίω, fleo. άμφιχλάζω, circumluo, undique alluo, vel abluo. άμφίχλνο'τος, a, b χα) η, qui utrimque ab- luitur, vel alluitur, circumfluus. Ex άμφ), et χλύζω, abluo. άμφιχνίφ&λοί, ov, utrimque pulvinum ha- bens. άμφίχνίφν,ς, ios, b xet) y, undique caligino- sus, seu tenebrosus, circumquaque nebu- lis septus. Ex άμφ), et χνίφας, caligo. άμφίχοιλος, χ, b χα) ή, utrimque cavus. άμφίχοίτος, a , Ό χα) ν\, lectum ambiens. Ex άμφ), et xoit' /ι, lectus. άμφίχολλος, χ, ό χα) η, utrimque glutina- tus, seu ab utraque parte glutine coag- mentatus. Ex au -φ), et χόλλα, gluten. άμφιχομίω, euro, oruo, ut simple*. άμφίχομοί, χ, b χα) ή, undique comas ha- bens ; (2) late comans, undique frondo- sus. Ex άμφ), et χόμη, coma. άμφίχοτος, χ, b χα) ri, utrimque scindens. Ex άμφ), et χόπτω, scindo. άμφίχοξο?, χ, b χα) %, medius inter tres fra- tres, Hes. Suid. Ex άμφ), et χό$ο;, puer. άμφίχουξος, χ, b χα) ή, circumquaque rasus; (2) ή, quam ab utraque parte viri am- plectuntur. Ex άμφ), et χιίξω, vel xov- ξος, puer. άμφιχζαΐαίνω, circumcirca vibro, undique quasso. άμφιχξαΰάω, ω, idem= άμφίχξανος, χ, b χα) r„ utrimque habens ^ caput. Ex άμφ), et χ^άνον. άμφιχβίμαμαι, f. άσω, circumpendeo. Ex άμφ), et χξίμάω, pendeo. Unde άμφιχξίμί-,ί, ίος, Ό χα) ή, utrimque pendens. άμφίχξτιμνος, χ, b χα) β, utrimque pr33ci- pitium habens, valde praeceps. άμφιχτίονίς, ων, ol, vicini. Ex άμφ), et χτίζω, i. e. οΐχίζω, habito. Άμφιχτΰονίς,ΟΤ3Ζ€& civitates,ad concilium Grsecorum apud Thermopylae haberi so- litum convenientes. άμφιχτυονις, ίΰος, Epith. civitatis ad foedus Amphictyonum pertinentis. Άμφιχτυονία, ας, it, fcedus et societas Am- phictyonum. άμφιχυλίο-σαις, aor. 1. part. act. JEol. et Poet, pro άμφιχυλίο-χς, ab άμφιχύλϊω, f. Τσω, csrcumvolvo. άμφιχύτιλλον, χ, το, poculum rotundum et 'utrimque ansas habens. Ex άμφ), et χύτίλλον, poculum, cyathus. άμφίχνζτος, χ, b χα) ή, utrimque declivis, gibbosus, ut luna apparet nondum semi- plena. Ex άμφ). et χυξτός. άμφιλ&ζγ,ς, \ς, ambiguus. άμ,φίλοΰος, utraque manu laavus. άμφίλάλος, χ, b χα) •ή, loquax. άμφιλαμζ&νω, undique accipio, amplector. άμΦιλάφιια, ας, tj, amplitudo, copiositas, exuberantia. Ab άμφιλάφγ,ς, ίος, Ό χα) ν>, amplus, multus, copiosus ; (2) undique plenus, exube- rans ; (3) umbrosus ; (4) cingens. Ex άμφ), et λαμζάνομαι, quasi άμφιλαζ'^ς, qui utraque manu prehendi potest. άμφιλαφως, adv. ample, abunde. Ab eod. ά/Αφιλαχα'Μ», circumcirca fodio. άμφιλίγω, f. ξω, quasi ab utraque parte di- co, in utramque partem dico, discepto, ciontendo ; (2) dubito, ambigo. Hinc άμφίλίχτος, χ, b χα) τ,, dubius, anceps. άμφιλίχτως, dubie, ambigue. άμζίλινος, ov, utrinquehneis vinculis evinc- tus, Hes. ρ&μφιλογίω, ω, f. η/Τω, idem quod άμφιλίγω. αμφιλογία, ας, y, ambiguitas sermonis, ser- mo ambiguus ; (2) disceptatio. Gl. V. altercatio. Ab άμφΊλογος, χ, b χα) r„ controversus, de quo dubitatur ; (2) qui ambigit, dubius. Ex άμφ), et λβ^βί, ratio. άμ,φιλόγως, idem quod άμφιλίχτως. άμφίλοξος, χ, β χα) r„ utrimque obliquus. άμφίλοφος, χ, β χα) ή, utrimque cristam, vel collem habens. Ex άμφ), et λόφος, criata, vel collis. άμφιλυχη, vH* sublustris nox, uJtima parc- ( 38 ) noctis sub exortum auroras. Ex άμ,φί, et λύχπ, lux prima, άμφίλυχος, antelucanus, Gl. V. άμφίμαχζος, χ, b χα) ή, pes prosodicus ex brevi utrimque longam syllabam haben- te. Amphimacrus, vel Amphimacer. άμφίμαλλος, χ, b χα) ή, utrimque villosus > et hirsutus. Ex άμφ), et μαλλος, vellvs. άρφιμάξττω, prenso. άμφ;μάσο•ομΜ.ι, abstergo, Horn. άμφιμάα-χαλος χιτων, tunica utrimque ma- ^ nicata. Ex άμ,φ), et μασχάλη, axilla. άμφιμάτωξ. Dor. pro άμφιμητωξ. άμφιμ,αχ'/ιτος, χ, b χα) ή, de quo pugnatur, seu pugnandum est ; (2) excellens. Ab άμφιμαχομχι, pro ahquo pugno, R. 'Α- χαιοί τί Ύξωίς τί τίίχίος άμ,φιμάχονίΛ 5 $τοχων ϊχτοθι vyiZv, II. 15, 391. άμφιμαχωμαι, 1- sing. pra?s. conj. med. άμφιμίλαιναι, omnino nigra?, nom. plur. f. g. Ab άμφι, et μέλας, niger. άμφι,μίμϋχα, circummugii, 1. sing. perf. ind. med. verbi άμφιμυχάω. άμφιμίξίζομαι, divido, in duas partes seco. άμφιμν,τξίος, χ, β χα) ή, quod circum ma- tricem est in utero. Ex άμφ), et μητξα^ matrix, άμφι/χ^τωξ, οξος, b, frater ex diversa matre. άιχφιμιγν,ς, ίος, Ό χα) r\, bene, varie mixtus. Ex άμφ), et μίγνυμι, misceo. άμφιμυχάω, ω, circummugio. άμφινιιΧΥ,ς, et άμρινίίχνιτος, χ. b χα) νι, de quo contendi- tur ; (2) excellens. Ex άμφ), et νύχος, rixa. Hinc άμφίνΐιχος, χ, b χα) η, de quo est contentio. άμφινίμομαι, circumquaque pascor; (2) curcum habito, incolo, habito. Ουδέ τις άλλος αθανάτων, ci "Ολνμίτον άγάννιφον ά^φινίμονται, H. 18, 186. Εχ άμφ), et νίμω. άμφινοίω, ω, f. ί,σω, ambigo. Έί Ζαιμόνιον τέξας άμφινοω τόδί, considero, refero, Soph. Antig. 382. Ex άμφ), et νοίω. αμφίνοος, ov, dubius, Diog. L. άμφίζέω, f ξία-ω, circumrado. Unde άμφίξοος, contr. άμφ'ιίχς, χ, b χα) χ, utra- que parte radens ; (2) bene dolans, vel pouens. άμφίον, χ, το, indumentum, amictus, pal. lium. Ab άμφιίνννμι. άμφιοξχία, ας, r\, jusjurandum ab utroque litigatorum praestitum. Ex άμφ), et ο'ξχος. αμφιπαγγ,ς, ίος, b χα) r t , circumquaque fir- mus ; (2) firmiter haerens. Ex άμφ), et πνγνυμι, compingo. άμφίνκλτος, χ, b χα) r h, peltis densus, R. Ex άμφ), et παλτον,^αουΐϊ genus. άμφιπαλϊ,νω, undique conspergo. άμφιτατάο-ιτω, assidue, crebro percutio. άμφιχάτοξίς, ol xa.) a\, ex diversis patribus, sed eadem matre nati. Ex άμφ), et tra• ΤΫ]ξ. άμφίτίδος, χ, b χα) fi, campis undique cinc- tus. Ex άμφ), et πίΰον, solum, terra. άμφίτίλίχνι, νις, ή, securis anceps, bipennis. _ Ex άμφ), et πίλίχυς. securis. άμφιπέλίχος, χ, b, capulus securis, bipen- nis, manubrium. Ex iisd. άμ,φιτίλομαι, adsum, exsisto. άμφιτίνομαι, operam pono, occupatus sum in aliqua re. Τον μϊν ΤΙχφλαγόνίς μιγα- λν,τοξίς άμφ'.πίνοντο, IU 13, 661. άμφιπίζίχλχω, ω, f. άσω, circumvibro. άμφιπξίχτίονίς, ων, οί, circumhabitautes, vicini. Εχ άμφ), et χτίζω, condo. άμφίίτίξίχτίονσΐ) vicinis, dat. pi. * άμφιπί'ξίπλάζω, oberro. άμφιπίειζ-λίγοΎ,ν, circumplexe, ita ut cir- cumplectantur, &c. άμφιπίξίστξέφω, f. •ψα, circumverto, con- verto, undique circumago, Horn. Ex άμφ), et ιπξίστξίφω, converto. άμφιπίξίστφφχ, circumvertebat, 3. sing, imp. ind. act. contr. et Ion. pro άμφκπ- ξΐστξώφαί. Ab άμφιχίξίστξωφάω, circumverto. Α\)άμφι- τίξίστξίφω. άμφιπίξιτξίζω, vel άμφαπξίτξύζαι, f. σω, vel ξω, circumstrideo. άμφιπίξίφθινύθω, plane corrumpor et pereo. άμφιπεσούστις, amplexee, gen. sing. aor. 2. part. pass. f. g. a verbo άμφιτίπτω. άμφί-τν,ζος, χ, Ό χα) τι, utnmque mutilus, mancus. Εχ άμφ), et π^ςος, mancus. άμφιτιάξω, f- άσω, circumcirca premo, vri constringo. Ύςαχυς γάς χαλαϊς άμφι• ■ιίφ λύχος, Tneoc. Ep. 6, 4. ΑΜΦ άμάιχΊχτω, collum alicujus invado et am- plector, pre luctu imprimis ; amplector. Ώς 21 yvvri χλαίνη φίλο* χόσιν auOiXtrS- σα, Odyss. 8, 523. άμφιχιτνίω, idem : ad genua procumbo, ea- que amplector. . αμφιχλίχγ,ς, if» convolutus, imphcitus. άμφίχλιχ^, β. β χα) »). idem. Ab άμφιχλίχω, ί ξω, circumnecto, amplector. duAixXveTas. i, i χα) *. utrimque percu- liens, vel feriens ; (2) qui utrimque per- cutitur. Ex άμφ), et χλήσσω, percutio. άμφιχλϊ,ξ, ϊγος, β χ»} ή, idem et ex iisd. άμφ^xλιξ,αdυ.peάibus alternatim motis. Ab άαφιχλίσσω. circumeo. άμφιχλϋνω, bene eluo, vel abluo, vel su- bigo. άαφίχνίνμα, το, respiratio fortis, et diffi- cilis. άμφίχ•χος. χ, Ό xa) y, lanatus, seu villo- sus. Ex άιι,φ), et χόχος, vellus. άμφιχολιύω. t. ti /σω, comitor; (2) famulor alicui ; (3) laboro circa quidpiam ceu fa- mulus. Έν χίμχτγ γάς φασιν Έξιννύας άμφιχολίύιιν, Hesiod. Ήμίς. 39. άμφιχολίω, £, f. Ϋ,σω, versor circum ; (2) obeo, lustro ; (3) ministro, famulon, eu- ro. €>ilaii άΐΛφιχολων τιθηναις, Soph. (Ed. Col. 672. Ex άμα), et χολίω, versor. Unde άμφίχολος, a, ο χα) fi, famulus, famula ; (2) adjutor. adjutrix, Soph. Trach. 860. άμφιχονίω, Si, f• νσω, satago, occupor in aliqua re; (2) absumo. _ Τον μϊν Tuhii- 2r,s δβξίχλυτβί άμφίχονιΐτο, H. 23, 681. άμφιχοςφΰς' -os, idem quod simpl. Eur, αμφιχοτάομαι, ωμχι, circumvolito. Mr,• τ*ίξ i' άμφίχοτάτο όονςομίνη φίλα τίχνα, II. 2, 315. Ex άμφ), et χίτομαι, volo. άμφίχχοι, ων, οί, milites, qui duobus equis una ligatis, sine ephippiis vehuntur, ut ex uno in alterum transiliant; desul- tores. Ex άμα), et Ί'χχος, equus. άμφιχχοτοξόται, ων, ο'ι, equites sagittarii. Ex άμα), 'ίχχος. et τόξον, arcus. άμφιχςονίύω, imdique promineo, seu pro- pendeo, R. άμφιχςόστύλος, n, β χα) y, ab anteriore et posteriore parte columnas habens-. Ex άμφ). et χςόστνλος. άμφιχςόσωχος, ν, Ό χα) fi, bifrons, cogno-" men Jani. Ex άμα), et χςόσωχον, Jades. άΐίφίχςυμνος, α, ό χα) r„ utrimque puppim habe'ns. Ex άμα), et χςυμνος, puppis. ίμφίχταμαι, f. χτγ,σομαι, circumvolo. Ex ίμφ), et Ί'χταμαι, volo. &.μφίχτολις, quae urbem cingit, Msch. άμαίτυλβς, g, β χα) -η, utrimque portas ha- bens. Ex άμα), et πύλη, porta. αμφίχΖςος, ν, Ό χα) ή, undique ardens, to- tus in igne. Ex άμα), et χΖς. αμφιρ'ριχγ,ς, ίος, ο xat *j, utramque in par- tem inclinans; (2) ambiguus, anceps. Ex άμα), et ρίχω, propendeo. ίμφ,ρργ,δϊ.ί, ios, ο χα) ή, undique adspers- us, probe irrigatus. Ex άμα), et ράζω, adspergo. αμαίρρντος, et άμφίςΰτος, ν, ο χα) ί, circum - fluus. Ex άμα), et p'tm,fiuo. ίμφιρρωί, Zyos, β χα) ϋ„ undiquaque rupt- us. Ex άμα), et pa>l,fissura ίμα)ς, adv. utrimque; (2),in medio; (3) sine, seorsum, extra. Ab άμφί. ίχφίσζαινα, vg, ή, serpentis genus, quasi utrinquegradus, qui videtur duo capita habere. Ab άμφιζαίνω, quia άμφοτίςωΟίν βαΐνΐι. ίμφίνζατοί, ν, ο χα) »j, controversus, am- biguus, quasi de quo in utramque par- ^ tem itur, Hes. Suid. Ex άμφ), et βαίνω. αμφιβ-ζη/τία, as, 4, Ion. άμφισζφί*\, con- troversia, contentio. Ab ΆΜΦΙΣΒΗΤΕ'Λ, a, f. ί<τω, controver- sor, contendo de aliqua re, contendo in judicio.litigo; (£) ambigo, dubito. Άμ- ακτζητίΐν Χίξ) των λόγων, rets φαινομίνο^, τούτο, τοί/του, t»jv ίθΌτ•ήτα τοΰχξάγματος, eo) άζχν•{, tecum de; μ&τα yiyos, x(os ίμφκτΖητΎίμα, τόζ, το, controversia, res de qua disceptatur ; (2) quastio ; (3) dubi- tatio. Ab άμφια-ζητία. αμφι*ζγιτί,ο•ϊμο5, α, ο χα) ή, controversus, t dubius. Ab eod. ίμφιο•ζγιτν)ο•^, ius, i), disceptatio, conten- tio ; (2) dubitatio ; (3) actionis quoddam genus. άμ^ινζνιτϊχοϊ, i), «ν, contentiosus, conten- tionibus deditus. Ab eod. ΑΜΦ άμφΊοΎβνοί, ν, β χα) 4ι, diverso semine ge- mtus. Ex άμφ), et γόνος, generatio. άμφίσϋμαινα, *κ, ν, idem quod άμφίο -Zatva, Etym. άμφίσχιοί, eu, ο χα) fi, undique umbram habens. Ex άμα), ef ο-χιά, umbra, άμφίνχω, induo, induor. Ab άμφιίννυμι. άμφίο-χωμοι, qui circumjacentes pagos in- habitant, Hes. Ex άμφ), et χώμ-η, pa- gus. άμψίο-τάμαι, undique circumsto. Άτάς μιγάθυμο* Έχιιο) άμφίσταντο Ssj, II. 11, 732. Ex άμφ), et 't's -ταμαι, sto. άμφίσταυξης, ν, ο χα) r„ bifurcatus, Gl. V. άμφιο-τίΐλάμίνοί, aor. 1. part. med. ab άμφιο-τίλλω, circumcirca amicio, \el orno ; (2;Circumcircaadstringo, cohibeo. Κάμ- φιστΜλαμίνα rav ζύστώα τα.; ΚλίαξίΓας, Theocr. Id. 2, 74. Ex άμφ), et ο-τίλλω. άμφιο-τίφ-κ. ios, Ό χα) ή, coronatus, redimi- tus ; (2) plenus, redundans ; (3) sibi mu- tuo innexus. Ex άμφ), et στίφω, co- rona. αμφίστομος, ν, ο χα) η, versipellis, bilin- guis ; (2) utrimque acutus. Gl. V. an- ceps. Ex άμφ), et στόμα, os, acies. άμφιστοατάομαι, circum pugno, Horn. άμφκττξίφΥ,ς, h, aL άμφιστΐφ->,;, ec, H- 11, 40. άμφιο-τξόγγύλος, α, β χα) ή, undique vel plane rotundus. άμφισ-τξοφί!, r„ deflexio, conversio, Hes. άμφισακός, 5, ο χα) r„ undique conspicuus et patens. Ex άμφ), et ώ-φ. oculus. άμφιτά,θίις, aor. 1. part. pass, ab άμφιτύνω. άμφιτάλαν^, α, ο χα) 'h, utrimque libra- tus. Ex άμφ), et τάλαντον, libra. άμφιτάμνω, seco, v. c. vomere agrum, &c. Em. άμφιτ&χτ,ς, ν.τος, ί, tapes utrimque villo- sus. Ex άμφ), et τάχΥ,ς, tapes. άμφίτ&χις, ώος, ή, idem et ex iisdem. άμφίτaxos, u, i, idem ; (2^) <5 xa) r„ tapeti- bus circumdatus. Ex iisd. άμφιτοξάβ-σω, turbo, ut ventus mare. άμφιταζζν,ς, is, exterritus. Ex τάξζος, ti- mor. άμφιτίίνω, circum extendo. άμφπιιχΥβ, ό χα) »j, moania circumdans, obsidens. άμφιτίμνω, circumcido. Ex άμφ), et τίμνω. άμφίτίξμύί, β», exterminatus, Hes.ex Soph. άμφιτίβίΐ, circumpone, 2. sing, prass. imp. act. verbi inus. χμφιτιθίω, pro άμφιτίθνμι, circumpono ; (2) involvo, velo. ΑμφιΒίΊς χάξα trirXois, Eur. Hec. 434. Aii τότ 'Ohvawvas xvxariv χάη άα,φιτι~ f βιΊσα, Π. 10, 271. άμΑιτίνάο~ο•ω, f. ά%ω, utrimque quatio. άμφιτιττϋζίζω, circumpipio, Ar. άμφίτομος, α, ό χα) ή, utrimque scindens, anceps ; (2) circumcisus, undiquaque am- putatus. Ex άμφ), et τίμνω, seco. άμφίτοςνο;, n, ό χα) »;, utiimque tornatus, utrimque tornando excavatus. άμφιτόξνωτος, ov, idem. άμφιτξίμω, undiquaque tremo. Άμφ) δ' ας άμζςόο -ios iavos τςίμι, II. 21, 507. άμφιτςίφω, circumquaqiie nutrio, Steph. άμφ»τςίχω, circumcurro, circumfundo. άμφίτς^, ητος, i χα) η, Eurip. Cycl. 703. utrimque perforatus, utraque parte per- tusus. Ex άμφ), et τςάω, /oro. άμφίτς'/ίτος, ν, ό χα) ή, idem et ex iisd. ΆμφιτςΐτΎΐΛ r,s, 'h, Amphitrite, conjux Nep- tuni ; (2) mare. Ex άμφ), et τςίζω, sono. άμφιτςοι^ίω, ω, f. %σω, tremo ab omni par- te. Ex άμφ), et τςομίω, tremo. άμφιτςυγν,ς, ios, ο xai ή, undique attritus. Ex άμφ), et τςύω, tero. άμφίτςυχν,ς, ios, ό χα) ή, idem et ex iisd. άμφιφαύνω, V. άμφιφάω, Horn. άμφιφα -zis, ios, ό χα) ή, plenam ubique lu- cem habens. Ex άμφ), et φάω, luceo. άμφ!φaλos, ν, ό χα) ίι, circumcirca ornatus clavis seu cuneolis. Ex άμφ), et qaXos- άμφιφανν,ς, id quod άμφιφαν,ς, deastris, est Stella mane et vesperi conspicua. άμφιφάω, S, circumcirca luceo, colluceo igni, seu facibus accensis. άμφίφλοζ, oyos, ό χα) ή, dubia? et ancipitis flamma». Ex άμφ), et φλh\,flamma. άμφιφοζίω, circa terreo, vel in fugam con- jicio, Horn. άμφιφοξίκ, ίως, i, amphora, s. vas utrim- que auriculas habens, quibus gestari po- test. Ex άμφ), et φίςω, fero. άμφιφύα, ας, ή, idem quod άμφαυ&• άμφιφων, ωντος, β, placentae genus, qua; in zedem Munychiae Bianaj ierebatur, faci- ( 39 ) ΑΊΜΦ bus ardentibus circumcirca adiixis. A b άμφιφάω. άμφιχαίνω, inhio; (2) absorbeo, devoro. Ex άμφ), et χα,ίνω, hio. άμφίχαιτος, b xa) ■>„ utrimque comatus. άμφιχαλχοφάλΰ,ξοί, ό χα.) ■/■„ aureus, a?re or- natus. Vox comica ap. Aristoph. Ex άμφ), χάλχος, et φάλαςα., phalercB. άμφιχαοάσσω, circumcirca figuro, Man. ά'μφιχίαι, aor. 1. inf. act Poet, pro άμφι- χ&σαι, a verbo seq. άμφιχίω, ω, circumfundo, fundo, seu spar- go circa. K«) χάριν άα,φιχίαι χιςα./Μ χςυο-Υ,ν' Αφςοδίττ,ν, Hesiod 'Εξγ- 65. άμφιχολόομαι, irascor circum vel propter, Naz. άμφιχοςίύω, f. ϊυσω, circum choreas ago. άμφίχξοος, contr. άμφίχςον;, u, ό χα) τ\, utrimque coloratus; (2; bicolor. Ex άμφ), et χξόα, color, άμφιχξϋο-ος, ov, inauratus. άμφιχνθίΐτα, circumfusa, a. 1. part. pass. f. g. verbi άμφιχίω- άμφίχντοί, u, i xa) ■>„ circumfusus ; (2) ter- ra adgesta utrimque munitus. A seq. άμφιχίω, idem quod άμφιχίω. άα,φίχωλβς, α, ό χα) η, utroque pede clau- dus. Ex άμφ), et χωλός, claitdus. άμφο$άξχ•/χ, '», ό, magister pagi, Ph. Ex ά,μφοΰον, et χςχω, impero. άμφοϊιχος, i?, ov, circumbivia, Man. άμφόΐιον, n, τό, parvus vicus, parvaplatea ; ' άμφόϊια, compitalia, Ph. Him. ab άμφοίον, α, το, via urbis, platea, vicus; compitum, Ph. Ab άμφώος, a, ό.χα) fi, bivium, vicus ; (2) cir- cuitus. Ex άμφ), et aloe, via. άμφόΰους, ovtos, β χα) ή . utrimque dentatus, utrimque dentes habens. Ex άμφ), vel άμφω, et β'δέί. dens. άμφοΊν, gen. vel dat. dual, ab άμφω. άμφόνον, per ccedem, Poet, pro άνα. φόναν. ά'μφοξίαφοζίω, amphoram gesto, Arist. άμφοξίαφο'ξος, n, β xa) ri, amphorae gerulus, qui amphoras bajulat mercede conduc- tus ; (2) mercenarius. Ex άμφοςώς, et φίζω, /ero. άυίφοξώς, ίως, ό, idem quod άμφιφοςίίς. άμφο'ξία, ας, r„ Exp. circums'pectio, J&». ά'ΛΦοοίΰιον, α, το, amphorula, vasculum tes- taceum vinarium, Bim. άμφοτίξά,χις. adv. utroque modo. Ab άμ- φότίξος. Unde άμφοτίξίζω, f- ίσω, in utramque partem ver- go ; t 2) utrimque cingo, vel attingo. άμφοτίςόγλωσσος, vel ωττος, n, ό χα) ή, in utramque partem disputans ; (2) calli- dus, acutus in disputando. Ex άμφότι• ςος, et γλωσσά• άμφοτίζοδίζιος, α, ό xa) r„ ambidexter, qui sinistra pro dextra utitur, et hanc ilia debiliorem habet ; item ad utrumque pa- ratus. άμφοτίξόχλοος, contr. άμφοτίξότλνς, α, ό χ) tj, qui ab utraque parte navigari potest. Ex άμφότίξος, et χλόος, navigatio. άμφότίςος, ίξα, ίςον, Uterque ; άμφότίξόΐ, ainbo. Ab ίμφ», Hinc άμφοτίςωθιν, adv. utrimque. άμφοτίςωθι, adv. utrobique. Ab eod άμφοτίςως, adv. utroque modo. Ab eod. άμφοτίςωσί, adv. utroque, in utramque par- tem. Ab eod. άμφνΰις, adv. in terram, bumi. Ex ά&φ), et νΙος, solum, humus, άμφςάσσαιτο, 3 sing. a. I. opt. med. Poet. pro άναφςάσαιτο, a verbo άναφοά'ζω. άμφυλάω, ω, circumlatro, undique obla- tro. άμφύω, f. σω, undique adnascor, vel adhas- reo. Ab άμφ), et φύω, nascor. "ΑΜΦΩ, oi, ai, τα, ambo, ambae, Gen. et Dat. άμφοΊν, Accus. αμφω. άμφώζίλα, ων, τα, vaticima ex inspectione viscerum. Ex άμφ), et όζιλος, veru. αμφώζολος, missile. Ab άμφω, et /2βλ-<. άμφώΰων, οντος. ό χα) r„ utrimque dentes habens. Ex άμφ), et ihvc, dens. άμφάΐΥ,ς, ιος, ό χα) ή, utrimque aures ha- bens ; (2) utrimque ansatus. Ex άμφ), et $ς, ωτος, auris. άμφωλίνιον, το, armilla. Ex άμφ), et ώλίνη, ulna, άμφωμοσία, ας, ή, juramenti utrimque praestatio, quum utraque litigantium pars jurat. Ex άμφω, et ομνυμι, juro. άμφωτις, ιοος, r\, poculi genus, utrimq'ic ansas habens. Ex άμφ), et Si, ai/ii*. άμφωτ);, ties, -ή, idem ; (2) tegmen, vel ANA ANA ANA munimentum auris ; (3) auris, seu ansa vasis. Ex iisd. άμφωτος, n, Ό χα) ή, utrimque auritus, bi- nas aures habens ; (2) utrimque ansatus. αμωμγιτος, a, ο χα) ή, inculpatus, irrepre- hensibilis. Ex a, priv. et μοιμεομαι, culpo. άμωμητως, adv. inculpate, irreprehensibi- liter. άμωμις, ίΰος, ή, herba quasdam amomo si- milis. Ab 'άμωμοι. άμωυΰτν,ς, ss, hi amomum similitudine ali- qiia referens. Ab eod. "ΑΜΩΜΟΝ, α, το, amomum, ncmen fru- ticis. 'άμωμο;•, n, Ό χα) ή, macules expers, irrepre- hcnsibilis. Ph. immaculatus. Ex a pr. et μ£μος, dedecus, probrum. άμωντχι, 3. pi. prffis. ind. pass, contr. pro άμάονται, a verbo άμάω, meto. άμως, metas, 2. sing. pra?s. opt. act. contr. pro άνυάοις, a verbo eod. άμως, quodammodo. Ex άμος, unus. άμωσγ'επως, adv. quodammodo, quovis mo- do, aliquo pacto ; omnino ; aliquatenus. Pint, in Pericle. Ex άμός , γε, et πως . "AMiiTA, m, τχ, castanea?. 'AN, Conjunctio potentialis, cum Optat. et Conjunctivo, Imperfecto et Aoristis In- dicativi addit vim Optativi et Conjunc- tivi ; (2j Conjunctio conditionalis, pro ixv, si. 'ANA\ Praspos. per, re- P. sus- Gl. V. apud Poetas, super, in, cum ; dvx μίξος, vicissim, alternis, Ph. dv» teivTi, quini, Phil. dvx, surrexit, 3. sing. aor. 2. ind. act. per Apocope?i pro ανάστα., quod Ionice dici- tur άνεστη, a verbo άνίστημι, surgere fa- cto. "Avx, pro άνάστηθι, surge, II. 6, 331. 9, 247. Earip. Troad. 98. άνάΖα, ascende, 2. sing. aor. 2. imperat. act. per Apocopen pro άνάζαθι, sive άνά- ξτίθι, a verbo άναζαίνα, ascendo. dvafcadyv, adv. pedibus in altum extensis, seu exporrectis. Ab άναζαίνα. Vide Toup. in Suid. 1, 41. άναζάΐον, adv. scansim. Ab eod. άναζαθμικος, ν, ov, gradualis, gradatim fac- tus. Et άνχζαθμ)ς, ίίος, ν, gradus scalas. Ab χναζαθμός, 5, ό, adscensus ; (2) gradus sca- laa ; (3) sedile ; (4) reditus Judseorum ex captivitate Babylonica. Ab άνχζχίνω- άνχζάβξχ, ας, 'h, scala navis. Ab eodem. άναζάΟξον, », το, scala ; (2) pulpitum ; (3) subsellium. Ab eod. άναζαίνα, f- άναζητομαι, p. άναζίζηκα, pervado, incedo per, Horn, s (2) adscen- do, conscendo ; (3) emergo ; (4) succres- co ; άνάζα, adscende, Gl. V. pro άνάζα- θι, «νάβ^Λ quasi ab avaSyui. Άνχζχί- νειν itri τον itrtrov, \tr) ΰίνΰξον, εις το Οξος, εις \χχλγισίχν• Κα) χνίζτισχν α'ι άκανβχι, Marc. 4, 7. Ex άνά, et βαίνω, gradior, incedo, eo. άναζακχεύω, valde bacchor. άνχζάλλειν (γγ,ν) egerere terram fodiendo, Xen. attollo, it. sterno, excutio, ut equus sessorem, Bud. άναζχλλεσθχι, differri, pra?s. inf. pass. v. άναζάλλω, rejicio, retardo, remoror ; resu- pino, Gl. V. protraho, Gl. V. άναζάλλο- ίοαι, differo, procrastino, Ph. (2) prse- udo, Gl. V. άνχζάλλεσθχι, prffifari, Gl. V. Άνχζάλλειν τινά επ) rip 'itrtrov, sus- tollere ; τινά remorari ; χξ^ν» λευχον ϋδωξ άν'-ζαλλεν, Callim. Άναζάλλεσβαι τν,ν δίχνιν, μάχχς• (3) induo me vel mihi; (41 incipio canere ; (5) cano. άνχζάντες , ascendentes, nom. pi. masc. aor. 2. part. act. verbi άναζκίνω. αναβαπτίζω, rebaptizo, baptismum itero. Hinc άναζάπτΐοΊί, ίως, vi, iteratio baptismi, Suic. άναζάπτισμα, τος, το* idem et ab eodem. άνα&αττια-μος, S, ό, idem et ab eodem, Suic. άναζαττιο-τΥ,ς, S, ό, q. d. rebaptizator, qui baptismum iterat. Ab eod. α,ναζάς, nom. sing, part, a. 2. v. άναζχίνω. άναζάσΐμο;, ν, Ό χα) ή, ubi ascendere pos- sumus. Ab άναζχίνω. άνάζ&ο-ΐζ, ίως, 'h, adscensio, adscensus ; (2) clivus ; (3) augmentum. Ab eod. ά,<χ£αο•μος, v. ό, adscensus. Abeod. avo>Aaaouai, conscendam, 1. s. fut. 1. ind. med. Dor. pnj χνχζ-/ι<τομκι, ab άναζαίιν• ί'ίαζκντάξω, f. £.fju, tollo in altum ad por- •tandiun. Έ$ u -Ιος άκχ,ζ»(Ττάο-»ι rh tit• yotyov, ωσπίξ οι λίοντί'ς, sasve, αΚλίψαο-χι, nom. pi. part. - TtxaXov, Luc. Ex άνά, et βαστάζω, porto. dvaS&T'/is, h, β, qui equum conscendit,G£ V. admissarius equus. Ab άναξαίνω. άναζατιχος, ή, ov, propria, equos conscen- dendi peritus, qui celeriter et facild se in equum conjicere potest. Ab eod. άναζάτος, S, S, qui conscendi potest, scan- silis. Ab eod. άναζ,ίζ'/ιχιν, 3. sing. perf. ind. act. v. ejusd. άναζίζιωχώς, perf. part. act. ν. άναζιόω. χναζίξξΰχίν, scatuit, 3. sing. perf. ind. act. cum ν έφίλχ. a verbo άναζξΰω, scateo. άνάξ'/,θι, 2. sing. a. 2. imp. act. verbi άνα- άναζήσσω, vel άναξηττω, tussio ; (2) tussi- endo exspuo ; (3) exscreo ; (4) rejicio. άναζιζάζω, f. &σω, adscendere facio, im- pono, subduco, proveho, eveho, Ph. sub- rigo. Άναζιζάζαν ίφ' άξμα, τον; π.χιΰας ετ) ιππχς, t!s τιμ^ν- ΎπΙξ^αΰτόν τον οίι- ςανον άναζιζάζει; τ'/,ν γυναίκα, extollis, Luc. άναζιζξώσκω, corrodo, exedo. άναζιοίν,ν, reviviscam, 1. sing, prass. opt. act. Att. pro άναζιόϊμι, a verbo αναζιόω, ω, ί• ώσω, revivisco. οίναζίωσις, ίως, i\, reditus ad vitam, revi- viscentia, resurrectio. Ab άναζιόω. άναζιώσχομαι, revivisco ; (2) reviviscere facio, vitae restituo. Ab eod. άναζλαστ&νω, f. αναζλκστνισω, repullulo, regermino, renascor ; (2) germino ; (3) act. edo, profero (de terra). "Οταν 5s xo- π*ί, μετά τξίτον έτος εΰθυς άναζεζλάστν}χε> Theophr. Ex άνά, et βλχστάνω. άνα,ζλαστεω, idem. Hinc άναζλάστνιμα, ατός, το, quod renascitur. άνάζλεμμα, ατός, το, adspectus, intuitus in sublime. A seq. άναζλίπω, f. •\>ω, oculos attollo ; suspicio, Gl. V. (2) visym recipio ; (3) intueor, conspicio. Άναζλίνειν εις τον οΐζανον, ε'ίς τίνα, πξός τ/ν*. Άνέ&λί-ψίιι trees αυτόν Dion. 1. act. f. g. αναζλεψις, έως, 'h, vfsus recuperatio. Ab oivaSxirai. άναζλν^ον, adv. amictim, in modum ami- culi. Ab άναζάλλω. Unde άνάζλ'/ισ^, εως, y, procrastinatio, dilatio. χναξλτιτιζως, tardd, cunctanter. άναέλύζω, f. ύσω, scaturio ; scateo, ebullio, redundo, Gl. V. Φλόγες εχ γ%ς άναζίώ- σασαι, Aristot. Ex άνά, et βλύζω. άνάζλυσις, εως, r„ SCaturigO. Ab άναξλΰξω. άναζοάω, ω, ΐ. ησω, exclamo, inclamo. άναζοησαν, aor. 1. part. act. η. g. άνχζόνισις, η, et άναζόν,μα, to, exclamatio. χναξοθξίύω, eflTodio, effodiendo egero, Hes. άναζολαΰην, idem quod άναζλ-/>τιχως. άναζόλαιον, α, το, amictus, Ph. amiculum. Ex άνά, et βάλλω. άναζολλαίω, indico. V. Lex. άναζολευς, εως, ο, id, in quod impositopede adscendimus equum, stapes, stapeda ; (2) homo, cujus ministerio utimur ad hoc ipsum, qui alios in equum levat. Ph. strator. Ab eod. άναζολ -h, ν,ς, fi, egestio ; (2) terra egesta ; (3) cimctatio, dilatio ; (4) amictus ; (5) procemium carminis. Ab eod. άναίολιχως, per dilationem, cunctanter. άναζόλϊιχ,ος, ov, rejectitius, s. dilatitius,fli?s. άναζοβζορίζω, v. άναζοβζοξύζω, exclamo,^4r. άνάζος, Dor. pro άντιζος. άναζουλιύω, f. εύσω, consultationem insti- tuo, delibero, Em. άναξξάξω, f. άσω, fervefacio, bullire facio. Gl. V. bullio ; fervendo ejicio, de mari, v. c. spumam. Hinc άνάζξάσις, εως, ή, ffistuatio, ebullitio. άναζξάσσω, vel ττω, idem quod άναζραζω. ά*άζξαστος, n, ό χα) ή, fervefactus, elixus. άναζξ&χω, f- ξω, madefacio ; insono, reso- no, Hes. Horn. άναξξόξεια, resorbuerim, 1. sing. a. 1. opt. act. ~JEol. pro άναζξόξαιμι, ab άνχζξόχω, f. ξω, resorbeo. 'Αλλ' οτ άνα- ζξόξειε Β-αλάσσ•/ις άλμυξόν ΰίωξ, Od. 12, 240. Ex ανά, et βξόχω, sorbeo. άνχζξΰάξω, vocifero, exclamo. Ex βξυχξω, lcetor, prcB IcEtitia exclamo. χναζξυχάομαι, ωμχι, f• %σομαι, infremo, fremitus, seu rugitus edo ; (2J cum fre- niitu et rugitu defleo. ■:f ? .; ς^ω, f. ξω, scaturio, subsilio. "Off ανχζίζξΰχίν υΐϊωζ, II- 17, 54. χν%ζρί' ω , f• vc<*>> idem. Εκ dyk, et βρύο. ( 40 ) χνχζξύ>Οε)ς, είσχ, εν, undique corrosus, a. 1. part. pass, verbi άνχζρωσχω- ανχζξωσις, εως, ή, corrosio, exesio. Ab άναζξώσχω, f. ώσω, corrodo, exedo. άνχζξωτιχος, ij, ev, corrosivus, exedendi, corrodendi vim habens. Ab eod. άναζωλαχ-ία, ας, %, glebarum eversio per t arationem^ Ab dvx, ζίβώλαξ, gleba. άναγαγγανεΰω, exclamo, ties. Ε. M. άνάγχιος, ov, idem quod άνώγιως, V. Τ. ΆΝΑΓΑΛΛΓ2, ilos, ή, Dioscor. 2,209. anagallis, Slin. 25. $ 92. c. 13. morsus gallinas, herba. Angl. Bkook-lime, Pim- pernel. άναγχξγαξίζω, f. ίσα, gargarizo, fauces col- luo. Ex άνά, et γχογχξίζω. ανχγαξγάξίστον, sc -φάξμχχον, medicamen- tum, quo fauces colluuntur in angina. αναγγε7λαι, a. 1. inf. act. άναγγείλον, 2. sing. a. 2. imperat. act. χνχγγίλε7, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi αναγγέλλω, f. λώ, renuncio, nuncio, expo- no, narro. Άνχγγίλλειν τινί τι, πεξί τι- vos. Άν/ιγγέλθν> τεθνεώς αυτός, ipsum ce- cidisse, Plut. Ex άνά, et άγγίλλω. ανχγγελος, a , Ό χα) ή, nuncio carens, cujus ne nuncius quidem relictus est. Ex «. pr. et άγγελος, nuncius. avayCwBaienarrare, pra?s. inf. med. Dor. et contr. pro χν/ιγύσθχι, a verbo άν/ιγίο- μαι. αναγελχω, ω, f. άσω, rideo. αναγεννάω, ω, f. -ησω, regenero. Άναγε?• > νήσας ήμχς εις ελπίδα ξωσαν, 1 Pet. 1, 3. άνχγεννησις, εως, ή, regeneratio ; (2) baptis- ( mus ; (3) resurrectio. Ab άναγιννάω. ανάγευσις, '/ι, ipsa gustandi actio, V, L. άναγεύω, f. εύσω, gustare facio, gustandum pra;beo. Ex dvx, et γεύω, gusto. αναγν.ς, ίος, b χα) vj, impurus. Ex « priv. et άγος, veneratio. άναγϊνώσχω, f. άναγνώσομαι, p. άνεγνωχα, agnosco ; recognosco, Gl. V. (2) lego ; (3) persuadeo, impello, induco ; (4) item pro simpl. Horn ανίγνων, legi, a. 2. Ά- ναγινώσχειν βίβλους, τά γξάμματ». τον εκείνον μεταζουλεύεσθχι, a sententia revo- care; αναγνωσθιις χξνμχσι, corruptus, Herodot. αναγκάζω, f. άσω, cogo, compello, adigo ; (2) urgeo, vexo. 'ψάγχασε τους μαθν Tas αύτον εμζνιναι εις το πλοΊον, Marc. 6, 45. Ab άνάγχη. αναγκαία, ας, ή, necessitas, Ion. pro d- νάγκν,. άνχγχαΊ'ον, α, το, necessarium, necessitas. , Ab αναγκαίος, αία, οίον, vel αναγκαίος, ν, ό >£ η, necessarius, necessario eveniens ; (2) necessarius, cujus usus est necessarius ; (3) necessarius, necessitudine conjunc- tus. Ab ανάγκη. Hinc άναγχαιότψ, ν,τος, fi, propinquitas generis; (2) amicitia. άναγχαιοφαγεω, vide αναγχοφαγίω. άναγκαίως, adv. necessario. ΘχνεΤν άναγ- χαίως έχει, Eurip. Here. Fur. 502. mori necesse est. χνάγχασον, 2. sing. aor. 1. imper. act. verbi αναγκάζω, compello. αναγκαστικός, a, ο £ r t , qui cogit, qui ne- cessitatem imponit. Ab αναγκάζω. αναγκαστικός, tj, ov, idem et ab eod. άναγχαστος, %, ov, coactus, non volunta- rius. ά,ναγχαστως, adv. coacte. ΆΝΑ'ΓΚΗ, ης, ή, necessitas : (2) rerum dimcultas ; (3) quidquid animum quo- dammodo cogit; (4) tormentum, quaes- tio ; (5) miseriee e tormentis aMisque vex- ationibus ; (6) supplicium, mors ; (7) qui- vis casus adversus ; (8) necessitudo quas inter cognatos aut amicos intercedit. αναγχιππεΊν, necessario equitare, Eur. ap. Suid. άναγκοσιτεω, idem quod αναγχοφαγίω ; (2) invitus aliquem alo. Crates ap. Ath. άναγκόσιτος, idem quod αναγκοφάγος ; (2) qui invitus aliquem alit. άνχγκοτξοφίω, ω, f. γ,σω, ingratis vescor ; (2) necessitate coactus me nutrio. Ex άνάγκν\, et τξίφω, nutrio. άνχγκοφχγίω, ω, £ ί\σω, coactus comedo ; (2)copiosiore victu uti cogor, ut athleta? ; (3) molestiam aliquam devorare cogor. χναγκοφχγίχ, ας, 'h, comedendi necessitas; (2) victus athleticus. Ab οΐναγχοϊά•} ος, α, ό χα) ΐ, qui victu athletic co uUt'.ir. Ex άνύγχ-η, ft ψάγος, cdax. ANA άναγχοφοξίω, ω, necessitate coactus perfe- ro. Ex άνάγχη, et φίξω, /ero. άνάγχυλος, i χα) ή, obliquas. άναγλυχχίνω, iterum dulce reddo. άνχγλυχχνθωσι, dulcedinem ceperint, 3. pi. a. 1. conj. pass, verbi praec. άνάγλυπτος, *, ό χα) y, sculptus, caslatus, sculpturis cselaturisque asper. άναγλυφν,, -h, caslatura, signum cadatum. ανάγλυφο;, χ, ό net.) v\- idem. Ab ανάγλυφα, f. >vj>fi>. sculpo. άναγνάμττω, f- -ψ», Aecto, reflecto, curvo, incurvo ; (2) solvo, dissolvo, II. 3, 348. άνχγνίίχ, «ϊ, 'h, scelus. Ab άναγνός. άνχγνόντις, qui agnoverunt, nom. pi. part, a. 2. act. verbi άναγινώσχω, agnosco. άνχγνος, x, ο xx) '/?, impurus ; (2) scelestus; (3) impudicus. Ex a pr. et άγνος, purus. άνχγνωοίζω, f. ίσω, recognosco, agnosco. ' Ανίγνωζίσθν, Ίωσν,φ τοις άδίλφοις αΰτου, Act. 7, 13. Ex άνά, et γνωρίζω, cognosce. άνχγνώξίσις, ίως, ή, agnitio rei vel persona? ante notas. άνχγνωξίσμος, χ, o, idem; (2) specimen, documentum. Ab eod. αναγνώαισμα, ατβς, to, id ex quo aliquid agnoscitur. άναγνωσύω, lecturio, Gl. V. Ab άναγι- νώσχω. άνάγνωσις, ίως, νι, agnitio ; (2) recognitio ; (3) lectio ; ipsa legendi . actio ; (4) per- suasio. Ab eod. ανάγνωσμα, τος, to, agnitio; (2) lectio, quas legitur, recitatio. Ab eod- άναγνωστίΐξίον, χ, τβ, lectorium, locus in quo legitur. Ab eod. αναγνώστες, χ, β, lector, cujus munus est pra?legere alicui. Ab eod. άναγνοιστιχος, *i, ov, ad legendum aptus. ά,νχγον, reducebant, 3. pi. imperf. act. Ion. pro άννιγον, a verbo ανάγω, rcduco. άναγοςάν, in forum, pro άνά α,γοςάν• άναγόξίυσις, ίως, ή, praedicatio, proclama- tio ; (2) renuntiatio, deelaratio. Ph. nuncupatio, recitatio. Ab άνοί,γοζίύω, f. ίύσω, publice pronuncio, pro- clamo, per prasconem declaro, denuncio, prasdico ; (2) saluto, declaro, renuncio, ut consulem, imperatorem. Άναγοξίύ- iiv h τω Β-ίάτξω τινά αϋτοχξάτοξα• St- χων άναγβξίύίτο, vicisse, Dem. Ι,ίζας-όν τ£ άνχγοξίύίΐ, χα) πατέξα χα,λΰ, Herod. Ex άνά, et άγοξίνω, concionor, dico. άνάγξαμμα, τος, τβ, literarum trajectio et transpositio, qua vocabuli alicujus Uteris trajectis fit alia (et diversum significans) vox, ut άξίτί], ίξατνι, μύθος, 3-υμός, &C Ex άνά, et γξάμμκ, litem. Unde άνχγξχμματίζω, f- ίσω, transpositis Uteris effero et dico. Hinc ά,νχγξαμμχτισμ'ος, χ, i, idem quod άνά- γ ξ χμμα. ' •-' » . α.να.γξκ'χτος, u, β χα) j», perscnptus, Uteris proditus ; (2) in acta, Uteras pubUcas, re- latus. Ab άναγξάφω• Unde άναγξχφίυς, ίος, ό, perscriptor, scriba. αναγςαφνι, %, v\, scriptio ; (2) commenta- rius, breviarium, descriptio, enumera- tio ; (3) perscriptio, acta. Gl. V. titulus. Ab άναγξάφω, f. -ψω, scribo, conscribo, per- scribo, Uteris mando ; (2) proscribo, pro- pono ; (3) perscribo, in acta refero ; (4) ; inscribo ; (5) adscribo ; (6) pingo ; (7) colores addo imaginibus delineatis. __ Ά- ναγξάφίΐν ί'ις χα,τάλογον, woe. ίν τοις φί- λοις, ίις τον τοΊχον, τα, ΰχοτυπωθίντα• Νβ- μοι μιγάλοις γξάμμκ,ην άνοογίγξοιμμίαοι, Luc. άνοίγξίύομοιι, venor. άνχγξΐκ, ας, i\, tempus quo venari non li- cet. Ex a. pr. et 'άγ^α, venatio. α,νοίγξύζω, f -ύξω, grunnio ; (2) hisco, mu- tio. Ex d.vk, et γξύξω, grunnio, hisco. άναγυμνόω, ω, f. ώσω, nudo. ΆΝΑΤΥΡΙ2, ίως, ί, vel άνάγνεος, ν, ό, ^ vel νι, anagyris, vel anagyrus, frutex. ανάγω, fut. άνάξω, tollo, eveho ; (2) re- duco, refero ; (3) defero ; (4) redhibeo ; (5) oft'ero ; (6) abduco ; (7) rejicio, re- mitto ; (8) evado ; (9) educo, extraho, ejicio ; (10) retrocedo ; (11) instituo, edu- co, doceo ; (12) indico sceleris auctorem ct in eum tendo; (13) acceptum fero, adscribo ; .(14) idem quod simplex άγω- άνηγοίγον, aor. 2. άνοίχθύς, subductus, evectus, aor. 1. part. pass. Άνάγιιν τά,ς Λτήας τζος τον Ισ-θμον, per pclagus dedu- cerc, xKjxyiiy, ad terrain appellerc ; tJg ANA &tiui, refcrre; ύς τιμάς; promovere; ίτ/ rroSa, ϊξω βίλας, retrocedere; τω βα,• οΊλίϊ τά ίτίξΐ οιντον, narrare. Άνάγιο-θαι litro τόνου, solvi, νκυσ) Ις τόπον. Km? - v g ομμχ, χάίΐάγϋ χάξκ, Soph. Phil. άναγωγώς, ίως, i, quod adUgatur alicui rei, quasi ad earn sustollendam. Ab ανάγω. άνκγωγίι, ijf, ή, subductio, subvectio, ela- tio; (2) exitus e portu; (3) reductio, relatio ; (4) rejectio, remissio ; (5) red- hibitio ; (6) institutio, disciplina. Ab eod. άνχγώγιοι, τά, festum in Uonorem Vene- ris, quo die e SiciUa in Africam abire {άνάγιο-θαι) creditur. άναγωγίοο, ας, ή, defectus disciplinae, mala educatio ; (2) vita dissoluta, animus in- domitus. Ex « pr. et άγωγη. αναγωγικός, ■>„ ov, subvectivus, subvectiti- us ; (2) mysticus, qui a sensibus subve- hit ad inteUectualia ; (3) sensus remo- tissimos et abstractissimos exquirens. Ab ανάγω• άναγωγιχως, adv. mystice. άναγώγιος, ov, in ccelum revocans, vel cce- lestia affectans, Synes. άναγοιγος, S, ό χα.) 'h, in sublime evehens, in theol. mystica. (2) vim aUiciendi, at- tollendi habens. ανάγωγος, α, ό xoCi 'λ, qui institutus non est; (2) contmnax, intractabilis ; (3) intem- perans, petulans ; (4) indoctus, imperi- tus ; (5) ineptus. Ex « pr. et άγωγη. άνα,γωγως, adv. eontumaciter ; (2) petu- lanter, injuriose, contumeliose ; (3) im- perite, indocte ; (4) inepte ; (5) citra in- ductionem et certum nexum. άνα,γωνιστος, u, ο χαί ή. qui non certat,qui certamine non experitur ; (2) iners. Ex a pr. et άγων, certamen. άνα&άζομαι, f. άσομαΑ, et act. άναΰάξω, divido. Άνχίαρά/Λίνος την χώξαν, Plut. άναΰχίω, f• α'ισω, divido. avahaigiTov, perspicue, apud Aristoph. αναδάχνω, f. ΰηξω, remordeo ; (2) mordeo. xva'hatrao-Qai, a. 1. ind. med. άναδάζομαι. άναΰάξχης, ίς, idem qui άδίζχϊις, Em. αναδασμός, S, ο, divisk). Ab άναΐάζομχι. άνάδχο-τος, n, ό χα) r„ divisus, distributus ; (2) viritim sequa portione divisus ; (3) rescissus. Ab eod. xvahao -τως, inequaliter, nulla portione. άναΐί'δξομα, percurri, 1. sing. perf. ind. med. verbi άνατξίχω pro χνχΰξίμω- άναδί'δξχμιν, svrsum cucurrimus', 1. plur. perf. ind. med. per Sync, pro χνχΰίΰξό- μαμίν. χναΐίίγματα, τά, sigilla, seu imaguncula?, qua; in tragicis scenis ostenduntur ; (2) lora seu habenae circa equorum colla. > Hes. potius άνχΐιγματα, Steph. Ab χνχΰίίχνυμι, vel άναΰίιχνύω, f. δίι'ξω, de- monstro, ostendo ; (2) designo, creo ; (3) edo ; (4) dico, consecro ; (5) instituo, constituo ; (6) pando, de portis. "Ττλ- τβν άναδίίξχς ίαυτόν' Ίίξον άναδίίχθίν Κχί• ο•χξΐ τω σίζχστω' τάς πύλχς τιν'ι• Μίτά hi ταϋτα ανίΰαζίν ό Κύξίος χα) ίτίξους ίζ- ΖομΫίχοντα, Luc. 10, 1. χναΰίΐξχι, ostendisse, a. 1. inf. act. Hinc άνάδαξις, ίως, ή, demonstrate ; (2) desig- natio, creatio; (3) dedicatio, consecra- tio de qua etiam Scriptoribus Eccles. di- citur in Eucharistia. χνχ^ίίπνιχ, ων, τά, postccenia, mensa se- cunda, bellaria. Ex άνά, et "hCirevov, ccena. άναδεχίο-θχι, recipere, pra;s. inf. med. Ion. pro άνχΐίχίβ-θα*, a verbo χνχΐίχομχι. χνάΐίλφος, u, ό χολ i\, fratre carens. Ex a pr. et άΐίλφος, f rater. άνχδίμω, axlificium ihstauro ; (2) asdifico. άνχδίνίξάς, άΰος, η, vitis arbustiva, vitis arborem conscendens ; labrusca, Ph. (2) locus vitibus consitus; (3) arbustum. Ex kvx, et ΰίνΰξον,_ arbor. avxtivhpTrs, χ, ό, scil. οίνος, vinum ex vite arbustiva. Ab άνχΐίνίξάς- χνχΙίνΙξομχλχχΥί, γ,ς, ή, althsea, ibiscus, speciesmalvse silvestris. άναδίξαι, ostendisse, aor. 1. inf. act. Ion. pro άναΙίΊΖ,α*, a verbo άναΰίίχνυμι, os- tendo. άναΰίξχω, suspicio ; (2) adspicio. αναΰίξω, f. ίξω, excorio ; (2) nudo, revelo ; (3) aperte dico, differo, in aliud tempus rejicio. Ex άνά, et Ιίζω, excorio. kvahitri;, ίως, v\, rcligatio. Ab xvxVicn Hinc άνα\ί(τμίύο), 1. ίνσω^ rcligo. άνκίατμ-,ω, idem, ( « ) ANA άναΙίιτμΥΐ, ης, η, ornamentum capitis, redi« miculum, simile quidpiam diademati. άναΰίτος, ν, ο χα) ή, teligatus, revinctus. αναΐίύω, f. ίύβ-ω, irrigo, imbuo, misceo, su- bigo. Άναΰιύω τοις %θί(τι παιίων νόμους* Plut. Ex άνά, et Ιίύω, irrigo. άνχδίχομαι, f. ξομχι, suscipio, recipio,ex- cipio; (2) suscipio apud me, receptum apud me do ; (3) recipio in me, polliceoe sc. me prastiturum ; (4) recipio in me sc. crimen, offero me crimini, agnosco rem perpetratam ; (5) do poenas ; (6) ex- specto patienter, sustineo ; (7) promitto pro infante in baptismo, ago suscepto- rem. ΆναΜχινθχι τίνα φιλοφξόνως, τιν» \τ) των νωταιν, τον χοϊδα' άναΤίίχομχι Υιξίΐν, \π ίμαυτόν τι' dixvjv, το ίγχλν,μα' τν,ν τιμωξίαν, poenas dare. Ex άνά, et Ιίχομαι- άναϊίω, ω, f. ν\σω, religo^ vincio ; (2) redi- mio, corono. Άναδε?ν χξυβ-ω ο-τίφάνω, δαδαί ΐΓξος 'ίχαστον χίζα,ς- ύς Άίον, refe'r- re. Ανίξοις avahZv τους νιχωντας, Arist. Plut. 5, 588. Ex άνά, et Ιίω, vincio. Hinc άναμμα, τος, το, diadema, corona. dvahijo-ai, religasse, aor. 1. inf. act. άνχΰηχθίις, remorsus, a. 1. part. pass, verbi α'να'δάχνω, pro άναΙν)χω, remordeo. Unde άνάΰνιξις, ίως, ή, morsus, morsio. xvxlihao -χω, f. άξω, doceo ; (2) meKora edoceo. Τβΐί 3-ίοΰ τον χξνιο-μον dvxii- ΰχξον αυτόν, ως 'ίχίΐ, Arist. Eq. 153. άνχΐί^ωμι, f. ώσω, reddo ; (2) emitto, pro- duco. 'Avahtiovai χχξνβν, οσμν,ν, ri)V πίστιν, \πι&τολν\ν' ψνφον, permittere ut sententiam dicat. Ex dvx, et διχάζω. ά»χι>ιχάζω\ denuo judico, sc. judicata, sed jrrita. άνασιχία, ας, v\, lis, seu judicium de re ju- dicata quidem, sed irrita. Ab άνάΐιχος, χ, ό χα) ν,, in jus retrahendus, priori judicio irrito. Ex άνά, et Ι',χνι, jus, lis. άναο^ιχτν,ς, χ, b, species laquei s. pedica?. Α δίχω. άναΰινίω, ω, f. νκτω, in vorticem, seu gyrum "revolvo. Ex άνά, et Vivn, vortex. άναίιτλαο-ιάζω, f. άσω, reduplico. Hinc χναδιπλαο"ΐαο~μος, χ, β, redupUcatio. άναδιπλόω, ω, f. ώσω, duplico, redupUco. Hinc άνχΙΊνλασις, ίως, ν), redupUcatio ; (2) figu- ra rbetorica. Ab άνχΐιτλόω. άναΐοθύς, aor. 1. part. pass. v. άναΰίΰωμι. άναΰοώυχάζω, f. άσω, commisceo, confun- do, proprie pistillo in mortario. Ex dv» t et ίοίΰυξ, pistillum. άνχΰομνι, ή, divisio, Suid. resedificatio, Steph. Α Υίμω- άναΐοζν,, ν]ς, ή, detractio cutis, excoriatio, nudatio. Ab dvahien, excorio. άνάΰοσις, ίως, η, productio ; (2) eruptio, qua; sursum versus fit; (3) scaturigo, puUulatio ; (4) distributio. Ab αναδί- δω μι. άναδοτιχος, νι, ov, distributivus. Ab eod. ανάδοχος, χ. h χα) ν,, reddendus. Ab eod. άνάδου, reddc, aor. 2. imp. med. Att. pro άνάδοσο, a verbo άνχδίδωμι. άνχδχλόω, f. ώσω, in servitutem retraho. άναδχλωσις, ίως, r,, revocatio, s retractio in servitutem. Ex άνά, et δουλόω, in ser- vitutem redigo. άνχδοχώς, εως, ό, idem quod ανάδοχος. αναδοχή, %ς, ϋ), receptio; (2) sponsio, re- promissio; (3) susceptio in baptismo. Ab άναδίχομχι. ανάδοχος, χ, ό χχ) νι, receptor, receptum dans alicui ; (2) repromissor, sponsor, fi- dejussor, Ph. pries, redhibitor ; (3) sus- ceptor in baptismo. Ab eod. άνχδξάω, idem quod άνχπξάσσω, Hes. άναδξομνι, ν,ς, ή, recursus ; (2) elevatio in altum ; (3) germinatio ; (4) adscensio, adscensus. Ab άνχτςίχω. άνχδξύπτειν, caryjere unguibus, Hes. Steph. άνάδϋμι, vel αναδύω, f. ύσω, exsisto, emer- go, prodeo ; (2) orior ; (3) retrocedo, pedem refero ; (4) respuo, recuso, fugio, detrecto ; (5) retracto : άνχδύομχι, recu- so. ' Ανίδυ πολής άλος, II. 1, 359. άνίδύ- σατο χύμα 3-χλάσσν,ς, emersit, ΙΙΛ, 406. Εχ άνά, et δύω, S2ibeo. άνχδύνω, idem quod αναδύω, Horn. άνάδυσις, ίως, -η, emersio ; (2) retrocessio ; (3) luga ; (4) pcri'ugium ; (5) retractio pacti ; [6) emersio in baptisino. Abavx- δύω. ANA ANA ANA Htectiva, *» r lt dote carens, indotata. Ex » pr. et ihy», dos. άνχιίξω, tollo, elevo. Ex άνά, et « είςω, tollo. άνάελττα, insperata, nom. plur. n. g. ab afaiXirre;, ν, ό *«ί ^» insperatus. Ex α pr. et ZiXirres, insperatus. άναίξτάζω, rut άσω, tollo in altum. Ab ά»«ΐ/'ς<* άνχζάω, ω, £ «jeOi, revivisco; ad vitam re. deo ; (2) resipisco ab improba vita ; (3) innovor. Έλθουσης δε της εντολής, ή ά- μαξτίχ χνίζησίν, Rom. 7, 9. Ex άνά, et «»*£ε/«, Poei. pro χναζεω, Ep. Μ»αζίύγνυμι vel wve&wyioai, f. ε£ζ», equos rursum jungo ; (2) redeo ; (3) moveo, 8C. castra ; (4) solvo, de classe j (5) re- duco domum, redeo Άναζευγνύειν δ/α τόπου, ε /'r τόιτβν, επ' elWeo, έτ' οϊχον τάς was, solvere, τον στξατον, abducere. Ex άνά- et ζεύγνυμι, jungo. ανχζείξαι, aor 1. inf. act. άνάξευξις, εως, η, castrorum motio ; (2) re- ditus domum. Ab άναζεΰγνυμι• άνάζεμχ. τος, τβ, ebullitio. Ab άναζ'εω, ω, fut ίσω, efferveo, ebullio ; (2) fervefacio, et adhaec άναζεομαι, scaturio, effundo. Ab άνά, et ζίω- efferveo. άνχζητεω, a, f- ησω, requiro ; (2) inquiro. Άνεζητνν χυτόν εν τοις συγγενεσι, Luc. 2, 44. Τα υπό yijv πάντα, άνεζητιχώς, Plat. Hinc οίΐΆ^ίίτ^Λί. η, inquisitio. άνχξυγη, ης, i. mutatio castrorum. άναζυγόω, ω, jugo exsolvo ; (2) aperio, re- fero, pando. Ab άναζεΰγνυμι. άναζυμόω, ω, f. άσω, fermento. άναζωγξχφίω, ω, f. ησω, delineo, depingo. άνχζωγξίω, ω, f- ησω, in vitam revoco, ex- suscito ; (2) instauro. άναζωννύω, vel άναζώνννμι, f• ζώσω, suc- CingO. Δ/ο άναζωσάμενοι τα; όσφΰχς της διανοίας ΰμων, 1 Pet. 1, 13. άνχζωοποι'εω, ω, f• τί•/*»•, in vitam revoco. άνχζωόω, ω, f ultra, refocillo, recreo. αναζωπυξίω, ω, f• ησω, exsuscito, resuscito; (2) in vitam revoco; (3) renovo. Άνα- ζωποξει χα) τξίφει την όψιν. Plut. τό χά- ρισμα του ®ιου, 2 Tim. 1, 6. «νο•.£ω•τίί2»ίίΠί, κ. refectio virimn, potential άνχζω'τόμενο*, qui succinxit, aor. 1. part, med. verbi άνχζώννυιχ,ι, pro άναζώω. άναζωτιχός, η, ov, refocillandi vim habens. Ab άναζωόω ανάβαλε'», ώ, idem quod αναβάλλω, f. αλάύ repullulo, regermino; {2) vegetor, vigesco, vires reparo ; (3) revirescere facio. 'Εγώ Κύξιος άνχθχλ- λών ξύλον ξηεόν, Ezek. 17, 24. άνχθάλπω, f -ψω, refoveo, refocillo. άνχθαόρίω. ω, f ησω, fiduciam resumo, ani- mum reddo, erigo. Άναθα'ρρύνωμίν ης χνδξχς, Xen. άναθαζσίω, ώ, f. ησω. idem quod άναθαρ'ρίω. χ.ναθχξσύνω> f• ννω, idem quod t&suSttppvta. ιΐνχβίίην, retulerim, 1. sing. a. 2 opt. act. verbi χνατίθημι, pro χνχθ'ιω, refero.Vnde άνχβιμχ, ατός, το, exsecratio ; (2) separa- tio, alienatio ; (3) segregatio a communi usu ad usum sacrum ; (4) homo exse- crabilis, homo sacer, exitio destinatus. Ph. donum. άννβίμΜτίζω, f. /e*w» exsecror, diris devo- veo, anathema declaro. Ώοιηο-αντεί τι• vti των 'λούΰαίων ο•υο•τξοφγ,ν, άναθίμάτιναν ίχυτονί, Act. 23, 12. Ab άνάθιμα- Hinc άνχθ'.μχτκτμος, 5, Ό, exsecratio, anathema- tismus. κναθίμιν, imponere, aor. 2. inf. act. Ion. pro άναθίίνχι, a verbo άνατίθημι, irnpono. άνκϋΐξμαίνω, recalefacio, calefacio. άνάθίσ-ις, ιως, ή, dicatio, consecratio ; (2) dilatio, cunctatio, attributio, h. e. cum alicui aliquid velut culpam tribuimus, ad aliquem auctorem, ad causam referi- mus, Em. Ab άνχτίθ'/,μι• Λνχθίω, ω, f. ίύο-ομαι, sursum curro ; (2) recurro ; (3) cursito. Ex άνα, et Β-ίω. άνχθιωξίω, ω, attente contemplor, diligen- ter considero. Διερχόμενος γας xai dvx- βεωςων τχ σεΖάσματχ νμων, Act. 17, 23. Hinc άν»θεώξνίο•ις, tai; t 'h% dihgens consideratio, contemplatio. άναθεωξκτμος, 5, e, recognitio. Ab eod. «r!v»flvj«''j» ης, ri, idem quod άνάθειτις, Ties. -ίναθ-ήλίν, reviresco. Α Β-άλλω, vireo. κνάβημχί *τβί, τβ, donarium Deo m tem- l»lo suspenstiia ; &) persona Deo conse- crate ac dicata ; (3) ornamentum quod - libet. Ab «**τίθν)μι, sepono. αναθηματικός, r„ ov, ad consecrandum s. dicandum comparatus, aptus, Ep. dvaBrio-ovo-h seponent, 3. plur. f. 1. ind. act άνχθλίζω, f. "ψα, elido ; (2, exprimo. χναθλος, ν, i xxi v, certaminibus inhabilis, imbecillis. Ex ivx, et άθλος, certa- men. άναθολόω, u, f. ixrio, perturbo, infusco. χνχθόλωΒ-ις, ιως, ή, perturbatio, confusio, permixtio, obscuratio. Ab άναθολόω. άναθοζίω. Si, exsilio ; (2) prosilio ; (3) resi- lio. ΆναθοξεΤν του ο~χίμτοο*ας, ε» τνβ y<• ζάδος. Άνχθοξϊίντες εφυγον, Synes. χνχθοξνύω, irruo, Em. α,ναθοςυζία, ω, tumultuor ; (2) rebello. οίνάθξεμμα, ατός, το, alumnus, omne quod nutritur, alitur, educatur. Ex άνα, et Β-ρίμμα, quod alitur 'ξίττος, ο χαι alumnus. Ab τξ-φω. άνάθξί-φις, εως, 'h, restauratio, reparatio, re- fectio. Ab eod. χναθξίω, ω, f. ησω. perspicio, attente consi- dero. Ex « intens. et άθξίω, video. άνάβξνιης, τ;, attenta consideratio, Tim. ap. ■ Polyb. Ab άναθξίω. χναθξώβ-χω, f. θ^ώσω, exsilio, saltu con- scendo; resulto, Gl. V. 'Ύ•ψ< τ xvx- θξώο-χων πετεται, II. 13, 140. άναθυάω, ω, macto, sacrifice Ex χνχ, et S -ύω, macto. αναθυμιάζω, f. άο-ω, vaporo, suffio, exhalare facio. Gl. V. exhalo. άναΟυΐίίάμα, ατός, το, sufBtus, suiBmen, vapor ; (2) respiratio. Ab άϊχθυμιάω, ω, f. άσω, idem quod αναθυμι- άζω- Άνχθυμιασθαι ε» της Β-χλάο•β"ης, ύπό Β-εξμότ•/ιτος• άνάθυξμα, τος, το, lusus, ludus, ludicrum; (2) id, quo quis ludit. Ex ανά, et άθυξ- μα, lusus. άνάθυσις, εως, 'h, immolatio. χναβύω, f. ΰσω, opus intermissum resumo ; (2) exsultim ludo, lascivio. άναθωύο-σω, vociferor, exclamo. χναίίειχ, ας, i, impudentia, importunitas. Ab άνχιΰν,ς. χναώείν,φι, impudentuE, dat. sing. Ion. et per Paragogen τ» φι, ab avxifoia. άναώίομχι, impudentia utor, impudenter me gero. Ab eod. άνχώημόνως, adv. sine ulla reverentia, im- pudenter. Ab eod avxllvtv, adv. idem et ab eod. άναών,ς, εος, ο χα) i\, impudens, inverecun- dus. Hinc το αναιδές, εος, inverecundia. Ex a pr. et αιδώς , pudor. χνχίδ-ητος, ev, qu. non verecundatus, Apoll. Ex a, et αίοίομαι. χναιδως, impudenter, Gl. V. Ab αναιίν,ς ■ αναιθίισσω, quatiendo, movendo excito flammam ; (2) accendo ; (3) moveo ; (4) prorumpo. Ex άνά, et άιΟΰσσω. χνχίθω, uro, accendo. Ex άνά, et άί,θω, uro. άνχίχλιχ, sen άνχίχλειχ, ων, τά, incaenia, Hes. Ex χ priv. et αΐχλον, ctsna ves- pertina. άναιμαχτ), sine sanguine, incruente. Ab αναίμακτος, u, ό xai r„ non cruentus, in- cruentus. Ex « pr. et χΊμαχτός. άνχιμίχ, as, ν, sanguinis privatio, defectus. At άν αιμος, s» β xxi i, exsanguis. Ex α pr. et α//*α, sanguis. άναιμόο-αςχος, ν, ό χα) υ), cujus caro san- guinis est expers. Ex « pr. αΤμ», et σάξξ, caro. άναιμόχξοος, contr. άναιμόχςνς, n, ό χα) ή, qui est colore exsangui, pallidus, R. Ex χ pr. αΓμ,α, et χξόχ, color. χναίμων, βνβί, β χχ) ν, exsanguis. Ex a pr. et αίμα, sanguis. άναιμωτε), adv. sine cruore. Ex iisdem. άναίμωτ), adv. idem et ex iisd. άνχϊνετχι, recusal, 3. sing, praes. ind. Ab ΆΝΑΓΝΟΜΑ1, abnuo, renuo, recuso, de- trecto ; (2) inficior ; (3) respuo, repudio. Ούδ' όϊόν τ' άνηνχσθχι πόσιν, beet repu- diare, Eur. Med. 237. 2ε ^ άνχίνετχι, ■hl\ σχ Ιως,α, H. 9, 675. άναίξα?» a. 1. part. act. verbi άνχ'ίσσω. άναιρεθηνχι, aor. 1. ind. pass. v. άναίξίω. άνχίίεμΜ, τος, ν», praeda, spohum. άνχιρεσα, εως, i, ablatio, sublatio; (2) ever- sio ; (3) abrogatio ; (4) interfectio, ca- des. Ab »vxitia>. Unde ( 42 ) άνχΐξίτνις, ν, ό, ablator, sublator ; (2) ever- sor ; (3) interfector, interemptor. άναιξίτιχος , i), ov, exitialis, lethalis, mor- οίνχΐξίω, S, f • ν,ο-ω, aufero, tollo ; (2) ever- to ; (3) abrogo ; (4; tollo de medio, in- terficio ; (5) condemno ; (6) capio, in manus sumo ; (7) reddo responsum, de oraculo ; et in Medio, (8) tollo, de li- beris, pro suscipio, vel educo ; (9) susci- pio, adgredior ; (10) excipio, recipio ad me; (ll)eligo; (12) demereor, vel con- cilio mihi aliquem ; (13) concipio, gra- vida fio; (14 vinco, reporto pram turn; (15) tollo mortuum, sepeho. ΆναίξεΤν τι εχ τί)? πόλεως, πόλεις, νόμνς, εαυτόν' άναίξειιτθαι τν,ν συγγξαφΥ,ν, expungere; παίΐχς, tollere -,^τους νεχξους efFerre ad sepult πόλεμον, έχθρας, πόνους, suscipere. Ab άνά, et αίξίω, capio. ανχΊρω, tollo, sursum tollo. αναισθησία, ας, ή, defectus sensuum. stu- por, stupiditas ; (2) stoliditas, dementia. ^ Ex a priv. et α'ιτθηο-ις, sensio. άναιο-θητεύομαι, f. εύοΌμαι, idem quod άναισθητίω, ω, f. ητω, careo sensu, non sentio ; (2) sum stupidus, vel vecors. Έπεπίιο•μγιν h' ΰπεξ εμαυτου, τυχόν με» αναίσθητων, Oem. Ab αναίσθητος, ts, β χα) η, carens sensu, expers facultatis sentiendi ; (2) qui non senti- tur, sensum effugiens, qui non cadit sub sensum ; (3) stupidus, stolidus, demens. ^ Ex « pr. et αισθητός, sensibUis. άναισθητως, adv. sine sensu ; (2) stupide, t stolide ; (3) lent£, patienter. άναισιμοΰν, impendere, praes. inf. act. contr. pro άνχισιμόειν, a verbo άναισιμόω, ω, f. ώσω, insumo, impendo. > Άναισιμώθη ix tS τάφχ η γη, Her. Hinc άναισίμωμχ, ατός, το, sumptus. άνα'ίτσω, i. ξω, sursum ruo, surgo, prosilio. Μη πίιν άνχίξειχν άξηϊοι οίες 'Αχαιών, II. 4, 114. Εχ άνά, et άΐσσω, ruo. άναισχυντεω, ω, f. ησω, impudens sum, im- pudenter ago. Τ/ άν Vv εΐποι πςός ταύτα. •τις, οτε τοιαύτα ποιων ΌΊ> άναισνυντΰ Ι > Arist. ®εσμ. 715. άνχιβ-χυντημχ, τβ<;, το, facinus impudens. άνχισχυντίχ, ας, ή, impudentia, inverecun- dia. Ab αναίσχυντος, χ, i χα) η, impudens, invere- cundus. Εχ α pr. et αΊσχύνω. άναισχύντως, adv. impudenter, inverecun- de. άναιτίχ, ας, η, innocentia. αναιτιολόγητος, ν, ό χα) η, CUJUS ratio red- di non potest. Ex χ pr. et αΊτιολογ'εω. αναίτιος, ν, ο χχ) ή, caussam non habens, cujus caussa nulla est ; qui in caussa non est, cur aliquid fiat. (2) innocens. Ex a pr. et χΊτίχ. άναιτίως, adv. sine caussa. Ab αναίτιος. άναχαγχάζω, f. άσοι, cachinnor, effuse ri- deo. Άχούσχς άνεχχγχχσε μάλα 2α#- Uviov, Plut. άνχχχθαίξίομχι, depono, V. L. Ex άνά, χατά, et αίξίομχι. άναχαθαίςω, expurgo, perpurgo. Hinc άνχχάθχςσις, εως, ή, purgatio ; (2) expla- natio allegoriarum. άναχαθαςτιχος, η, ov, purgativus. Ab eod. άναχάθημχι, sedeo erectus j (2) recumbo, resideo. άναχχθίζω, (■ ίτω, resideo. Κα/ άνεχάθισε* ό νεχξ'ος, Luc. 7, 15. άνχχχινίζω, f. ίο*»Η innovo, instauro. Άν«- χαινιεϊς το πξόσωπο» της γης, Psal. 104, 30. Εις μετάνοια», Heb. 6, 6. Εχ άνά, et χαινος, novus. Hinc άναχαίνισις, εως, η, renovatio, instauratio. άναχαινισμος, S, β, idem et ab eod. άνχχχινόω, f. ώσα, idem quod άναχαινίζω. άναχαίνωσις, εως, ή, idem quod άναχαίνισις. άνχχαιον, u, τό, career, in quem conjicie- bantur servi mali et liberti, qui a domi- nis suis defecerant, Suid. Barpocration. άνχχχίω, f. χαύσω, accendo, incendo ; (2) incito. Άνχχχύσωνται τό πΰξ, Herodot. άνχχχλεω, ω, f. ησω, ρ• χεχληχχ, inclamo, alta voce appello, voco ; (2) invoco ; (3) revoco ; (4) sarcio, rependo. Άναχαλεΐν την ίΰεξγίτην, αγαθόν' άναχαλεϊσθαι τγ σάλπιγγι τους στξατιώτχς, τους εν ΰπεξ• βξίχις' την (ττάσιν, labantem reparare. άναχχλινδεοι, ω, ί• ησω, verso, volvo. άναχκλυπτηριχ, dies, quo sponsa facie re- tecta promt ; (2) munus, quod sponsse co die a viro alusque dabatur. Ab Ab ANA χνχχχ\υ«τςχ, rx, id. quod prase. (2). Ab «*κχχλύ*τω, f. •ψ«* revelo, rftego, pate- facio. Άνχχχλύχτν» μυο-τήξΐχ' λογούς, aperte loqui ; βλίφχςον. Άνχχίχχλυμ- ?:ίνω Χξοτώτω ryv lb\xv Κυ$/ί« χχτοχτξ»• όμινοι, 2 Cof. 3, 18. *v*xax«4"ff. ως, <*• revelatio. *«xa(«rr«. f, 4*. reflec i° 5 (2) i?y ert0 '' rede'o ; (3) declino, deflecto. Πώλ<κ Ss αναζά^-φω *-§«ff ύμχς. Act. 18,21. χνχχχμάχι, revertt, a. 1. inf. act. χνο-χχμψ'ξως, £{»τβί, ί. herba quse amo- rera reducere credebatur. Ex άνχχχμ- χτω, redeo, et gg»i. «MeasoiWiKfrveei, »• ό *«' ί» Q ui reflexo lti- nere flat, qui reflexos flatus habet. Ex άνχχχμ^τω, reflect ο, et πνόος, flatus, άνχχχμ^ς, ίως, y, reflexio ; (2) reciproca- tio. Ab χνχχχμττω. άνχχχνθος, ν, b xxi y, spinis, seu aculeis ca- rens. Ex χ pr. et χχχνθχ, spina. xvxxxiTTUi/, deglutire, praes. inf. act. verbi seq. ύ,νχχχχτω, f. ψω, devoro, deglutio, absor- beo. χνχχχς, adv. sursum versus, in superio- rem partem. Ex xvx, et χχζ, pro χχξχ, caput. ivxxx&iov, ν, το, arbor quaedam Indica fructu aviculae corculo non dissimili. Ex xvx, et χχζΰίχ, cor. άνχχχξδος, β, y, idem et ex iisd. χνάχχυσις, ίως, y, accensio, incensio χνχχχίω, incendo. άνχχχχλχζω, ebullio, effervesco, ut sim- plex, ά,νχχχχλχσις, ίως, y, ebullitio, aastus. άνχκχ-ψις, (ως, y, devoratio. Ab άνχχχατω. χνχχιάζω, f• χσω, findo. χνχχίχτχ», dicati sunt, 3. plur. prass. ind. mcd. Ion. pro χνχχιιντχι, a verbo xvx• χίΐμχι. xvxxux, ων, τχ, festum Dioscurorum, Cas- toris et Pollucis, qui βί'Άνχχις dicti. χνχχιιμχι, f- χιίσομχι, accumbo, recumbo; (2) consecratus, dicatus sum ; (3) dedi- tus, addictus sum ; (4) situs, repositus sum ; (5) tribuor, adscribor alicui. 'A- vxxitTxt ιις ολίγους, iri σοι. πχν Ίς σι' τοις βιζ,λίοις, συμτοσίοις, incumbere ; των B-tr ων, deditus ; τω &ιω' χνχχίΐτχι ύτομνη• μχτχ. Ex xvx, et χίϊμχι, jaceo. άνχχιιον, ν, το, templum' Av««a)y,seuDios- curorum. Ah" Ανχχις. άνχχύξω, tondeo ; (2) abscindo ; (3) disse- co, lacero. Ex xvx, et χιίξω, tondeo. άνχχιχχλυμμινως, adv. revelate, aperte. Ab χνχχχλύττω : χνχχιχξχγώς, perf. part. act. v. χνχχξά,ζω. JLvxxikxUu, strepo, garrio. Ab άνχχ'ιλχίος, ν, b, susurrus, strepitus. άνχχΐξχννυμι, vel χνχχίξχννύω, vel xvxxl- ςχω, commisceo, permisceo ; (2) tempe- ro. Άνχχςκθίντων χχινχΐς ι-χιγχμίχις των γινων, Plut. "Ανχχις, ων, ο'ι, Dioscuri, Castor et Pollux. Ab ίνχξ, unde χνχχως, sedulo, quod A- theniensibus credebantur consulere. χνχχιστος, v, b xxi y, immedicabilis, insa- nabilis. Ex χ pr. et χχίομχι, sano, vie- deor. χνχχιφχλχιουτχι, 3. sing, praes. ind. pass. contr. pro άνχχιφχλχιόιτχι. χνχχίφχλχιόω, ω, f. ώσω, capitulatim et summatim repeto ; (2) peroro ; (3) par- tes disjectas in unum corpus colligo ; (4) renovo, instauro ; (5) impleo, perficio. Άνχχίφχλχιώσχσθχί τχ -χχντχ \v τω Χξίστω, Eph. 1, 10. Έν τούτω τω λόγω ^ άνχχΐφχλχιοΖτχι, Rom. 1, 13.' Hinc βίνχχίφχλχίωο -if. ιως, *ι, summnria repeti- tio j (2) repetitio ante dictorum per ca- pita j (3) consummatio ; (4) relatio. χνχχιφχλχιωτιχοί, y, iv, ad repetitionem ^ pertinens, quo quid repetitur. Ab eod. ivxxyixiu, sursum feror, erumpo, prosilio, Subsilio. Άμφϊ δ' α,ξχ α-φϊν τςυμνο7σιν χιςχίοΌΊ xo\t/s χνχχηχίίΐ 11?ως, II. 13, 705. * ΑΝΑ xvxxiySvviua, f. tvo-a, iterum periclitor, vel periculum adeo. ' Ανχχινδννιύω ο-υμζχΚ- λων νχυμχχίχ. χνχχϊ*ίω, ω, f. fou, moveo, impello : ανχχ*ΐξυχτο(, g, ο xxi y, praecoms voce re nunciatus, designatus. Et χνχχί,ζυξι;, ιως, ή, renunciatio, declaratio per praeconem. ιίνχχΐίξΰσσω, vel χνχχ*!ξύττω, fut. ξω, voce prasconis renuncio, promulgo, proclamo; (2) renuncio quovis modo, denuncio ; (3) laudo, praedico. Άνχχνίξύσσομα,ι νίνιχ»• χοχ, Luc. Ex xvx, Ct χν,ηύττω, praidico- «trxxivivvivuv, pr«s. inf. act. verbi (2) suscito, excito ; (3) excito, i. e. produco. Ex xvx, et xiviu, moveo, Hinc χνχχίν/ιμχ, χτος, το, idem quod xvxxiv/itris, ιωξ, ή, commotio ; (2) suscita- tio, Soph. (Ed. Tyr. 727. χνχχίξναμχι, permisceo. Ex xvx, et xig- νχω. χνχχλκξω, f. άγζω, clango, clamo. χνχχλχίω, f. χύσω, defleo ; (2) vehementer fleo ; (3) vicissim fleo ; (4) in medio, plo- ratum incipio, quem deinde alii sequun- tur. ' Ανχχλχίομχι πχεοΰσι τοις ί'ιωθόσιν, Soph. Phil. 933. χνά,χλχσα, ιως, *ι, reflexio, repercussio. Ab χνχχλάω. Unde χνχχλχσμος, 2, β, fractio, reflexio. χνχχλχστος, χ, ο xxi vt, reflexus. Ab eod. χνχχλχυθμος, if, i, fletus. Ab χνχχλχίω. χνχχλχυσις, ίως, r h, deploratio. Ab eod. άνχχλχυσμος, S, i, fletus. Ab eod. χνχχλχω, ω, f. χσω, refringo, reflecto, re- percutio. Ex xvx, et χλχω, /rango. χνχχλίπτομχι, retrocedo. χνχχλίττω, rursus furor, Horn, χνχχλνιμχ, τος, to, idem quod χνχχλ'ήβΊς ; (2) pars cantus. Ab χνχχχλεω. χνχχλνισις, ίως, y, inclamatio, appellatio ; (2) revocatio ; (3) revocatio ab exilio ; (4) invocatio et evocatio, quae fit cantu ; (5) imploratio et invocatio in auxilium ; (6) compellatio, adlocutio. Ab eod. xvxxλyτιxov, S, το, cantus tubas revocantis ignavos ad praelium j (2) signum recep- tus. Ab eod. xvxxλyτ^xoς, y, ov, excitans, evocans, re- vocans. Ab eod. χνίχλ'/ίτος, ν, Ό xxi y, revocatorius. Ab eodem. χνχχλιθϋνχι, repasitum esse, a. 1. inf. pass. χνχχλιθίισοντχι, 3. plur. fut. 1. ind. pass. χνχχλΤνχι, a. 1. inf. act. verbi χνχχλίνω. χνχχλιντίΐξίον, if, το, lectulus, in quo quies- cimus interdiu. Ab χνχχλίνω, f. ϊνω, p. χίχλϊχχ, repono, recli- no ; (2) discumbere facio ; (3) aperio, expando, explico. 'Ανχχλίνχς χυτον W άγχωνος, 'art Ιίίτνω. iv τγ φχτννι• Άνχ- χλώγ\σοντχί μίτ Ά£ξχχμ, Matt. 8, 11 Hinc χνάχλισις, im, y, discubitus, accubatio, re- cubatio. χνχχλισμος, idem ; (2) recubitorium. χνχχλιτιχος , y, ov, discubitorius, reclinato- rius. Ab eod. χνχχλιτος, u, Ό xxi y, idem ; et χνκχλιτον, ν, το, subst. sella, qua? habet in quod reclinari dorsum possit : recubito- rium. χνάχλύξω, f. ύσω, abluo. χνχχλώθω, f. ώσω, filum retorqueo ; (2) in- volutos fusos revolvo ; (3) retracto mu- tando fatum, de Parca. χνχχλωσμχ, το, revolutio, ap. Nic. (si lec- tio vera, Em.) χνχχογχίξω, contineo, cohibeo, fulcio. χνχχογχΰλιχζω, f. χσω,Οί, s. fauces colluo, gargarizo. Ex xvx, et χογχύλιον. Hinc χνχχογχυλιχσμος, S t e> gargarizatio, oris collutio. Et χνχχογχυλιχστος, y, ov, que fauces collu- untur ; (2) qui gargarizari solet, vel po- test. χνχχογχνλίζω, f. ίσω, idem quod χνχχογ- χΰλιχζω. Hinc χνχχογ^υλιχσ^,ος, S, b, gargarizatio. 'Avxxot, ων, oh iidem qui"A»e5*eff. οίνχχοιλος, ν, b xxi y, cavus. χνχχοίλωμχ, τος, το, cavitas, cavum, v. c. arboris. χνχχοιμχομχι, ωμχι, dormio, cubo. xvaxoivoi, communica, 2. sing, praes. imp. verbi χνχχοινόω, ω, f. ώσω, communico aliquid cum aliquo ; (2) communico cum aliquo de re aliqua, consulo cum aliquo de re quapiam ; χνχκοινώσχσθχι, communica- rc, Ph. Άνχχοινουν τ/ τω φίλω, πίξί τ<- νος, μίτχ τίνος, «»/. Βουλίύσχσθί, χχ) τοΊς συμμχχοις ίλθόντίς χνχχοινώσχτί, Arist. Lys. 1181. χνχχοίνωσις, ίως, y, communicatio j (2) schema quoddam rhetoricum. χνχχοιςχνίω, ω, dominor, regoj (2) obeo. χνχχολλάω, ω, f. 4-,σω, coiiglulino, glutine adstringo el contineo. Hinc 43 ANA χνχχ.ολλ'νιμχ, χτος, το, glutinamentuDi, quo aliquid constringitur. χνχχόλλ'ήσις, ίως, y, restrictio, qua? fit glu- tine. Ab eod. άνχχολαθίχ, χς, y, consequentis defectun, quum sequentia? prioribus non respon- dent. Et άνχχόλνθον, ν, το, vitium orationifi, quando non sequitur quod superioribus respon- deat. Ab χνχχόλονθος, tt, b xxi y, inconsequens, non respondens praecedentibus ; (2) non con- sen taneus, ineptus. Ex a pr. et ακό- λουθος, χνχχνλούθως, neglecta consecutione legiti- ma ; (2) parum convenienter. άνχχολτχξω, succingo, al. χνχχολχίζω, ap. Aristoph. nam χολπχζω non reperitur. χνχχολυμζχω, ω, f. ήσω, emergo, superna- to ; (2) emergens adfero. χνχχομάω, ω, comas recipio ; (2) refloresco. χνχχομώίι, y, relatio, reportatio ; (2) recu- peratio, receptio ; (3) reditus j (4) dela- tio mortuorum ex uno sepulchro in ali ud. Ab χνχχομίζω, f. ίσω. refero ; (2J eveho ; xvx- χόμίζομχι, redeo, revertor, retro trajicio. Άνίχομίσχντο Tyv βχσιλίίχν, receperunt, Plut. Τχ οπλχ ίΐς riiv χχξόπολιν, Xcn. χνχχοντίζω, f. ίσω, ejaculor ; (2) erumpo. χνάχοος, Dor. pro χννιχοος. xvxxoTy, Ϋ,ς, y, impedimentum ; (2) reper- cussio, reciprocatio. Ab χνχχόπτω, f. -ψω, retundo, inhibeo ; (2) ar- ceo, propulso;^ (3) elido. Άνχχόπτιν το όίΰμχ, σι τνις όξμης, τους οφθαλμούς. Ούτω ^=11 dvixotryv τν>ς οεγνις, Luc. Tie ύμχς χνίχοάι τγ άλν,θικχ. μη πιίθίσθχι ; Gal. 5, 7. Ex xvx, et χ,όπτω. χνχχουστος, ν, b xxi y, audibilis, sub audi- tum cadens. Ex xvx, et χχουστος, audi- bilis- χνχχνφίζω, f. ία-ω, sublevo. Ές βξχχύ dvt• ι χαφίσθ^σαν, Aiet. Hinc χνχχ&φισις, ιως, y, sublevatio, allevatio. χνχχύφισ[Λχ, χτος, το, idem. χνχχίω, inaudio, ausculto. Θίλιις μιίνωμι* χύτν, χχνχχόσωμεν γόων ; Soph. ΕΙ. 81. χνχχξχγγχίνω, succlamo, Hes. Ab xvx• χξάζω. χνχχξχδχίνω,ν'ώτο, quatio, quasso. χνχχξχδχω, ω, idem. χνχχςχζω, f. άξω, exclamo ; (2) loquor, proloquor. Άνίχξχξι φωνγ μιγχλγ, Luc. χνχχξχθύς, permixtus, aor. 1. part. pass, verbi χνχχίξχνννμι, pro άνκχξάω, per- χνχχξχσις, ίως, y, permistio, commistiOj temperatio. Ab άνχχίξχννυμι, immisceo. άνχχζατνις, ις. admodum firmus, validus. Α χξά,τος, Hes. χνχχςχτως, adv totis viribus, omni studio. Ex x\x, et χξχτος, vis. χνχχξίχοίΛχι, sono, loquor. Ex dvx, et χξίχω, pectine pulso. οίνχχξίμχμχι, suspensus sum, pendeo ex alto. χνχχζίμχσχν, smpenderunt, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro χνίχςίμχσχν. χνχχζίμχω, ω, vel χνχχξίμχννυμι, vel χνχχζΐμχννύω, vel οίνχχξίμνν,μι, suspendo in altum ; (2) spe suspendo. Άνχχξίμασχν ΰς χχξόπολιν, Herodot. Άνχχξίμχσχς xxo των 'ίλνίδων, > JEschin. Ex, xvx, Βΐχξίμχω. χνχχξ•/ισις, y, Ion. pro χνχχξχσις. χνχχξΐνω, f. ϊνω, quaestionem habeo, scru- tor ; (2) dijudico ; (3) examine, aestimo. , Ανχχξίνίΐν τχ σπνδχΊχ των ιτξχγμχτων τχΊς yhovxls,Isocr. Άνχχξίνιτχι υπό πάν- των, 1 Cor. 14, 24. Hinc χνχχξϊσις, ίως, y, interrogatio ; (2) inquisi- tio, quam singuli magistratus faciunt an- te judicia de rebus ad litem pertinenti- bus ; (3) disceptatio, judicium. χνχχειτιχος, y, bv, interrogatorius, interro- gativus. Ab eod. χνχχξοτχλίζω, plaudo, ut seq. οίνχχξοτίω, ω, f. χσω, plaudo, edo plausum, plausu comprobo, complodoj (2) cele- bro. οίνχχξνσις, ίως, y, retractio, inhibitio. Ab χνχχξύω, f. ύσω, retro ago, retro pello ; (2) reprimo, coerceo ; (3) canendi initium facio. 'Ανχχ^ύίσθχι ty.v vxpv ιΐς πίλαγος% το στόμν. τ'ύ {π**' τον χντον λόγον, exor» dirk. ANA ANA ANA kv&y, r«, regem, ace. sing, ab «»«|, rex. ΰνακτάομαι, ωμχι, f. ησομαι, recupero, re- cipio, reparo ; (2) refocillo, recreo ; (3) demereor, mihi concilio, mihi amicum facio.^ Άνχχτχσθαι την χςχην, την ΰύνχ- μιν rx σώματος, άνεκτησατο τχς πολίτας. ίναχτίον, reducendum, subvehendum : ab ανάγω• άναχτησασθαι, a. 1. inf. med verbi ivxx- τάομχι• Hinc άνάκτησις, εως, ή, recuperatio ; (2) refo- cillatio, recreatio ; (3) conciliatiogratise. άναχτητικός, ■>,. όν, recuperatorius, recupe- randi vim habens ; (2) recreatorius, re- focillatorius. Ab eod. ίνακτίξω, f. ίσω, renovo, reaxlifico, rursum creo, reformo. Ex άνά, et κτίζω, creo. άνάκτισις, εως, ή, instauratio. ίναχτϊτης, χ, b, gemma, qua? alias γαλακ- τίτης• ανακτόξεος, id. quod άναχτόξιος, Christod. άνχκτοξίχ, ας, ή, imperium,' regnum, do- minatus. Ab άνάχτωξ- άναχτόξίος, χ, ο χα) ή, S. άνακτόπος, ία, ον, herilis, Od. 15, 396 Ab eod ίνάχτοξον, χ, το, regium palatium ; (2) tem- plum, imprimis Dioscurorum. Ab eod. χνακτοτίλίσται, et άνακτοτελεται, sacerdo- tes Dioscurorum, omninoque Deorum. αιάχτωξ, οξος, ό, rex ; (2) herus. Ab άναξ. οηακυϊσκω, abortum facio. Ex άνά, et κύω- «ιακυκάω, ω, f• ησω, permisceo, commis- ceo. ' Αναχυχα ν τά φάρμακα, Aristoph. Plut. 302. ίί,ναχυχλεω, evolvo, explico, extendo. Ά- νχχύχλει Ιεμχς, extende corpus, Eur, Or. 231. Vide άνχχυχλόω• ίνχκύκλησις, ή, idem quod αναχύχλωσις. άναχυκλισμός, 5, ο, idem. ανακυκλόω, Ζ, f. ώσω, cingo, circumdo ; (2) repeto ; (3) revolvo. ά,νχχύκλωσις, ή, per circuitum regressio, circularis circumactio, circulatio. A prase. άνακυλισμος, χ, 6, revolutio, conversio. Ab ά,νακυλίω. t ίσω, replico, revolvo ; (2) sur- sum volvo. Ex άνά, et χυλίω, volvo. άναχυμξαλιάζα. f. ίσω, cum sonitu everto. ανακυντίω, sterto, Hes. ανακυπόω, everto, Nic. Et ά,ναχυπτόω, ω, f. ώσω, subverto, in dorsum reclino et resupino, Hes. Ab ανακύπτω, f- 4<«, oculos et caput erigo, ut aves bibentes solent ; (2) exsisto, emer- go; proprie et tropice ut e malis, curis, &c. (3) orior ; (4) spe erigor, animoque recreor. Μη δυναμένη άνχκύ•\>χι ί'ις τβ πχντελες, Luc. 13,11. άνακυξίωσις, εως, ή, gravitas, auctoritas. Ex άνά, et χυξόω, auctoritatem do. ίνάκυξτος, χ, Ό χα) ή- repandus, Gl. V. Ex ανά, et χνξτος, incurvus. ανακύψατε, suspicite, 2. pi. aor. 1. imper. act. verbi ανακύπτω, suspicio. άνακωδωνίζω, v. simp. Hes. ανακωκύω, f. ύσω, deploro, defleo. ίνάκωλος, χ, b χα) ή, brevissimus. Ex ίνα, et χωλον, membrum. ίνχκωλύω, f. ύσω, arceo. Ex άνά, et κωλύω- α,νακωμ,ωΐίω, ω, f. ησω, cornice decanto vel dico ; (2) cornice irrideo. άνχχως, adv. sedulo, regie. Ex άναξ. ά,νακωφάω, ω, f• ησω, surdum reddo. άνακωφοω, ω, f• ώσω, idem. άνακωχεύω, f. εύσω, navem in ancoris reti- neo ; (2) retineo, inhibeo, recedo. α,νακωχίω, idem, Hes. Ab a -ναχωχγι, %ς, ί. est, cum naves in solo te- nentur in ancoris, ne a vento illidantur scopulis jrecessio navium a litore versus altum in tempestate ; (2) inducia? ; sed in hoc sensu scribendum ανακωχή potius. Ab ανίχω, vel ανίκίχω, Ern. αναλαζίϊν, aor. 2. inf. act. αναλαμβάνω• α-ναλάΖομαι, f. άο-ομα,ι, rursum capio. άναλαχτίζω, calcitro, repudio. άναλαλάζω, f. άξω, ululo, exclamo, tripu- dio, Xen. αναλαμζανω, f. λύομαι, p. ίνίίλνφα, re- cipio, recupero ; (2) reparo, instauro ; (3) repeto, itero, revoco ; (4) assumo ; (5) excipio, sc. convivio, &c. (6) animo voluto, cogito ; (7) corrigo ; (8) retineo ; (9) cohibeo, &C. ? ' Αναλαμζάνίΐντι εκ τίνος, τόπον νινί' ίϊς μνν,ί^ν, ί'ις ττ,ν διά- voiciv' T'hv itryuv, ίαντον, εαυτόν απο της νό• σου, \χ τν,ς νόσου' τίνα επ) τ->,ν άξμάμαξαν, τίνα. Ιστιάσισι και $ία7ς κίνουνον, susci- pere ; τον ηντβν, siitere ; ahiav τυ,\ ϊιτίχ• θϊΐσαν, culpam objectam delere ; τ^ν ίξ• X v,v t recuperare ; rhv Ιιασχ&αβΰσαν Ιύ- ναμιν, resumere ; τ^ν ίμαξτίαν α'ισχξχν ίμαξτων α,ναλαζεΊν τιΐξάσομαι, turpe quod admisi peccatum, emendare cona- bor, Soph.Philoct. 1248. resarcire. ίναλάμτω, f- •\/ω, resplendeo, reluceo ; (2) illustro. Ex avu, et λάμπω, luceo. α.να.λγν,ς, its, ό χα) η, doloris expers, durus^ stupidus. Ex a pr. et άλγος, dolor. Hinc αναλγησία, ας, ή, indolentia. ανάλγητος, u, ό χα) ή, sine dolore, expers doloris ; (2) crudelis, qui nullo dolore mi- sericordia tangitur ; (3) multorum dolo- rum auctor. άναλγητως, adv. inhumaniter ; (2) sine do- loris sensu, absque molestia. άναλΰαίνω, augeo, do incrementum. Ex a intens. et άλίεω, augeo. άναλδης, ίος, ό χα) ή, non- crescens, incre- mentum non capiens. Ex iisd. αναλίσκω, succresco, augeor. Ab άναλ- άναλίος, idem quod άναλΰης, Hes. άναλεαίνω, contero. Ex ανά, et λεαίνω. άναλεγομενων, gen. pL part. pia=s. pass. verbi άναλίγω, f. %ω, colligo ; άναλίγομαι, recito, lego, Gl. V. Άναλεγειν τά πάντα εις 'εαυτόν, Phil. ^ Άναλίγεσθαι τάς βίζλας' τ-ίν χξόνον τοις ΰιαΰοχαΤς των βεζασιλευ• κότων, supputare. ανάλειπτος, •/;, ov, non unctus. άναλειφίνι, cum quis non ungitur. Ex « pr. et αλείφω, άναλείχω. f. ξω, lambo, delingo. ανάλεκτα, αν, τά, reliquia? ciborum, quae sunt sub mensa. Ab άνάλεκτος. άναλίκτης, χ, ό, collector, Steph. άναλεχτίΐες, αϊ, conveniunt scapulis tenues analectides altis, Ovid, de Art. Am. 3. άνάλεχτος, χ, Ό χα) ή, collectitius, collectus' collectaneus. Ab ά,ναλεγω, colligo. αναληθής, ες, falsus. άναλ-ί,θως, falsb. άνάλημυ,α, ατός, το, altitudo ; (2) quicquid in edito est, ut horti pensiles, &c. Ab οϊναλαιχ,ζάνω. άναληπτιχος, η, ov, recuperatorius ; (2) re- focillatorius, recreatorius. Ab eod. άναλν,πτικως, adv. refocillatorie, apte ad refocillandum corpus. άνάληψις, εως, *), resumptio, recuperatio, receptio ; (2) virium refectio, reconva- lescentia ; (3) adoptio ; (4) perceptio rei alicujus; (5) schema rhetoricum. Ab άναλαμζάνω• άναλθ->,ς, εος, ό χα) η, insanabilis, incurabi- lis. Ex a. pr. et άλθίω, sano. άναλίγχιος, χ, ο κα) ή, dissimilis. Ex a pr. et άλίγκιος, similis. άναλικμάω, ventilo, vanno purgo. άνάλϊπος, discalceatus, Dor. pro άνηλιπος, f Theocr. άναλίσκοισα,'Ώο^ pro άνηλίσκχσα, ab αναλίσκω, f. αναλώσω, p. άνηλωκα, absu- mo, insumo, impendo ; (2) mercedem do, impensas suppedito; (3) consumo, extinguo, perdo, interficio. Άναλίσκειν Χξόνον, πόνον, λόγχς επί τινι" τά χξηματα εις τους στξατιώτας, τιν) άξγύξιον κάλλος, Isocr. Ύ"αχυ hi τά εν τω παξοώείσω Β-η- ξία άν/,λωκει, Xen. P&d. 1. Ύίνος χάξΐν τοσόνΰ' άνάλωσχς λόγον ; Soph. Aj. 1049. Βλέπετε μη ΰπο αλλήλων άναλωθητε, Gal. 5, 15. Ex άνά, et άλίσκω, capio. άναλιχμάομαι, lambo. άνάλκεια, ας, ή, impotentia ; (2) ignavia, timiditas. Ex a pr. et άλκη, robur. άναλχία, ας, η, idem et ex iisd. άνάλχώαί, impotentes, ace pi. &\)άναλκις. άναλκίη, ignavia, Ion. pro άναλκία- άναλχις, ιίος, ό χα) ή, impotens. Ex iisd. άνάλλακτος, ov, immutabilis. άναλλεξ,αζ, qui collegit, aor. 1. part. act. Poet, pro άναλεξας,,* verbo άναλέγω, colligo. άναλληγόξητος, ov, proprie, et sine allego- ria dictus. αναλλοίωτος, χ, β κα) η, immutabilis ; (2) qui aegre mutatur. Ex a priv. et άλλοι- ωτός. άνάλλοιχ-αι, assiho, insilio. άναλμος, χ, ό χα) ή, salsuginis expers. Ex ανά et άλμη- άναλογάΐην, adv. secundum proportioncm. Ex ανάλογος, άναλογείον, χ, το, locus in quo reponuntur hbn, sc. rationum. Ab eod. ( 44 ) άναλογίω, ω, f. ησω, proportione respon- deo, similis sum. Ab eod. αναλογία, ας, η, proportio, similis ratio. αναλογίζομαι, ratiocinor, reputo, aesttmo. Άναλογίξεσθαι τχς χξόνους, τχς τόκους. Άναλογίσασθε γάξ, &c. Hebr. 12, 3. αναλογικός, η, όν, proportionalis. Ab eod. άναλόγισμα, ατός, το, idem quod άναλογισμος, χ, ό, ratiocinatio, subductio ; (2) cogitatio. άναλογιστικως, probabihter, per conjectu- ram. ανάλογος, χ, ο χα) η, consentaneus. Ex ανά, et λόγος-, ratio, αναλογούσα, -qu<£ similis est, part. pr. act. ^ f. g. contr. pro άναλογεχσα, ab άναλογίω. αναλογώ;, adv. convenienter, congrue. άναλος, χ, ό χα) η, insulsus, non salitus. Ex a pr. et άλς, sal. άναλτος, χ, b χα) ή, inexplebilis, insatiabi- lis ; (2) non augescens ; (3) non salitus. Ex a priv. et άλω, alo, vel άλίω, avgeo, vel «λί$ sal. άναλυ'εμεν, prass. inf. act. Ion. pro άνχλύιΐν 3 a verbo αναλύω, οίναλύζω, ingemisco, singultio. άνάλΰσις, εως, ή, resolutio, dissolutio, solu- tio alicujus compositi ; (2) abrogatio, re- missio ; (3) migratio, discessus, abitus ; i4) explicatio ; (5) modorum ex figura in iguram resolutio. Ab αναλύω. άναλυτηξ, ηξος, ό, liberator. αναλυτικός, ^η, όν, resolutoriUS. άναλυτξίω, rcdimendum concedo, redem- tum reddo. In med. redimo. αναλύω, f- ύσω, resolvo, dissolvo, retexo ; (2) abrogo ; (3) redeo, revertor ; (4) a- beo, discedo, migro. Άναλύειν τά γενό- μενα, irrita facere ; ο'ίχαίε, reverti. Πό- τε αναλύσει ικ των γάμων, Luc. 12, 36. ' άν&λφάζητος, χ, ό κα) ή', qui ne alphabetum quidem callet, plane illiteratus. Ex « pr. άλφα, et βήτα. άνάλωχα, 1. sing. perf. ind. act. Ion. pro άνηλωκα, a verbo αναλίσκω. άνάλωμα, ατός, το, sumptus, impensa. άναλωσαι, consumpsisse, a. 1. inf. act. ver- bi αναλίσκω, pro άναλόω. άνάλωσις, εως, ή, consumptio, insumptio, et άναλωτης, χ, i, consumptor, absumptor, impensor. Ab eod. άναλωτικος, η, ov, absumptivus, consump- tivus. Ab άνάλωτος, χ, ό χα) η, invictus, inexpugna- bilis. Ex a pr. et άλωτός, expugnabilis. άναλωφάω, ω, f. ησω, respiro, interquiesco, desaavio, Odyss. 9, 460. άναμάθω, aor. 2. subj. ab άνχμχνθάνω. άναμαιμάω, ω, furibundo impetu sursum deorsum feror, furo,7Z. 20, 490. Ex ανά, et μαιμάω. άναμαλάσσω } vel άναμαλάττω, f. άζω, re- mollio, de integro mollio, subigo. άναμανθάνω, f. θησομαι, de integro disco ; (2) disco, attendo. άνα^αντεύομαι, augurium capio, vaticinor. Ε μαντεύομαι• χναμάξευτος, χ, ό κχ) ή, qui nullis plaustris permeari potest.. Ex χ pr. et άμαξα. άναμαξμαίςω, splendesco. άναμαξτησίχ, ας, ή, cum quis non peccat, ■ innocentia. Ex a pr. βΐάμαξτάνω,ρε^ο. χναμάξτητος, χ, ο κα) ή, peccati expers, qui sine peccato est ; (2J qui peccare nequit, innocens. Ex iisd. άναμαξτητως, adv. sine peccato, juste et recte. άνχμαοτοεπης, εος, b χα) η, qui verbis non peccat, qui falsum non dicit, Suic. Ex a priv. et άμαξτάνω, pecco, et έπος, ver- bum. άναμασάομαι, ωμαι, iterum mando, rumi- no ; (2) diligenter, iterum iterumque cogito, explore άναμάσσω, vel άναμάττω, f. |, pinso, su- bigo farinam ; (2) abstergo ; (3) luo, de psena, et in med. (4) exprimo, imitor. Άναμάσσειν τι εαυτού κεφαλγ, in pericu- lum se inferre. Έν 3-υίία σ'τξογγύλγι d- ναμάττετο, mortario rotundo subigebat, Aristoph. Nub. 676. άναμαστεύω, f. εύσω, qusero ; (2) requiro ; (3) diligenter quaero, pervestigo. άναμασχαλιστηξ, ηξος, ό, axillaris. Ex άνά, ^ et μασχάλη, axilla, ανάμματος, χ, b κα) ή, fluentis carens, lies. Ex a pr. ct νάμχ, fluentum. άναμάχεσθαι, prass. inf. med. verbi αναμά,χομαι, f. έσομαι, vei ησομαι, rur- ANA sum, seu denuo pugno, pugnam repeto, item cum effectu ; iterum pugnando rem restituo, aciem reparo. Άναμάχίται η φύσις τω πληθίΐ την φθοξάν, compensat, Aristot! Ex άνα, et μάχομαι. ανάμματος, u, β χα) η, inascensus, qui con- scendi non potest. Ex a pr. et άμζχτ,ος, pro άνχζατος, scansilis. άναμίλγητος, «, b xa) 4. non emulctus ; (2) qui nequit mulgeri. Ex a pr. et άμίλγω. ά,νάμιλζτος, ov, idem. άναμίλπω, f. -ψω. decanto, cano, celebro cantu ; (2) «xordior hymnum. Ex ανά, et μίλπω, cano. άναμιμιγμίνως, adv. mixtim, promiscue. Ab άνχμίμιγμίνος. άναμίμίχαται, permixti sunt, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro άναμ^.μιγμίνοι u u (4) differo, moror. 'Ava- μίνίιν την ώξαν, ev τοις ηθίσι' χίνουνοι ίτίξους άναμίνοΖσι. ' Αναμίνίιν τον υ'ιον αυτοΰ ex των ΰξανων, 1 Tliess. 1, 10. άναμίσος, is, β χα) ή, qui est medius aliquo in loco. Ex άνα, et μ,ίσος, medius. άνάμίστος, b χα) ή, plenus, refertus. Hinc άναμιττόω, ω, f. ώσω, repleo. Κάτ ex τί- των η π'ολις ήμων ΰπο γξαμματίων άνί• μίστώθη, Arist. Ran. 1202. άνχμιτςίω, ω, f. ησω, metior; (2) denuo metior, remetior ; (3) denuo iter per lo- cum facio ; (4) narro, commemoro, in med. fere eadem notat: item per mensu- ram dividere, ut agros colonis. Άναμί Τ|ί7ν το χωρίον, την θάλασσαν, τάς πζάξ- its' άναμετξίΤσθχι τνς χινδύνους. Τι άρ- οητ άναμετξησασθαί μίίίΐ; Eur. Or. 14. Hinc αναμίτξησις, ίως,η, dimensio. άναμηξυχάομχι, ωμχι, ί. ησομαι, rumino, remando. Άνχμηζυχώμίνος τγ μνίιμγ τα, βίζζωμίνχ, Luc. αναμηξύχομαι, rumino, V. L. άνχμηξύομχι, f. ξύτομχι, fila dilapsa, seu fluentia fuso circumacto recolligo. άνχμηχανάομχι, ωμχι, f. ησομαι, rursum macninor ; rursus molior. άνχμίγΰην, adv. mixtim, promiscue. Ab άνχμίγνϋμι, f• ίξω, immisceo, permisceo, commisceo. Άνχμιγνυνχι τν,ν άξίΤΥ,ν πςος άνθξωπείχς χξίίας, άνχμιχθεντες τω πλη- βΐΐ, προς άλλήλας- άνχμιγνίιω, idem. άναμίλλητος, », ο χχΊ η, non controversus; (2) non contentiosus. Ex a. pr. et άμιλλα- άναμιμνί,σχω, in mentem revoco. Ά»«• μιμνν,σχαν τινά. τίνος, τη; παιδίίας. "Of υμάς άναμνησίι τάς οΰίς μα, 1 Cor. 4, 17. *Αναμιμ,ννισχίσθε δ= τας πξότίξον ήμίξας, Heb. 10, 32. Ex άνα., et μνάομα,ι, re- cordor. άνχμίμνω, maneo. Ex α,να. et μίνω, maneo. άνα,μινυξίζω, f. ίσω> cantillo, parva sc. et querufa voce. άνοιμιζ, adv. promiscue, mixtim. άνάμιξις, ίως, ή, permistio, commistio. άνοίμίο-γω, f. ίξω, permisceo, remisceo. άνα.μ.ιο'ΰα.ξνίω. ω, mercedem capio. Ex dva, μισθός, merces, et αξνυμαι, capio. οίνα,μμα.^ ατός, το, quod 'accensum est, ig- nitum ; (2) fax ardens, seu accensa. Ab άνάίττω, accendo. άνάμμ&τος, u, 6 xa.) tj, enodis, vinculo seu nodo carens. Ex « pr. et 'ά,μμα,. άνα.μμίνος, amictus, part. perf. pass. Ion. pro dv /ιμμίνος, ab ά.νά•χτομα.ι, induo. άνχ-μνάομοιι, ωμα,ι, f. ησομα,ι, reminiscor, recordor. ' Ανα,μ,ν/ισθύς τα,ς ts πα,τξος ^ χ•ςοα.ΐξίο•ίις, πιςί τίνος. οίνχμνάω, ω, f. ήσω, suggero, admoneo, in mentem revoco. άνα.μννισθώΐί.ίν, recordemur, sive recordati simus, 1. pi. a. 1. conj. pass, verbi dva,- μντ,ο-χομα,ι, pro ά.να,μνά.ομα.1, recorder. Hinc α.νάμν*ιοΊς., ιως, r), reminiscentia, recorda- tio ; (2) commonefaetio. άνα,μνΥίττιχος, ti, ov, qui reminiscentia va- let ; (2) facile reminiscens. Ab eod. ανα-μονή, ?ίς, ή, remansio, sustentatio, tole- ratio, patientia. Ab ΰνα,μ,ενω, remaneo. άναμόξγνϋμι, f- ξομα,ι, imprimo, inuro. άναμοξμΰςω, cum murmure ebullio, im- murmuro. Π«β-' άνα,μΛρμίιςίσχί χυχω• > μίννι, Odyss. 12, 238. άν&μοξφόύ), ω, f. ώσω, reformo. Hinc Λνα,μόξφ/ης, ιως, η, reformatio. ΑΝΑ α,νΛμοχΧίύω, ί. ΐύο-ω, vectibus submoveo, amohor ; (2) tollo, submoveo. Τ/ τάσ- Ss χινίϊς χ&νομοχλίΰας τύλχς ; Eur. Med. 1317. άναμπίχονος, u, ο χα) ή, non habens ίμπε- χόνν,ν, s. certum vestitum ; (2) non toga- tus, seu laenatus. Ex a, pr. et οίμτίχόν*ι, cultus, seu vestitus corporis. α,να,μτΧά,χητος, u, 6 χα.) n, non errans,pec- cato carens, Justus. Ex «v«, et πΧα,χία., error. α,νάμπυξ, νχος, β χα.) ή, non habens vittam. Ex as priv. et «,μπυξ, catena, vel vitta aurata. άνα-μνξίζω, f. ίσω, semel in baptismo unc- tum denuo chrismate inungo. Hinc ά,να,μυξίο-μΐς, S, b, unctio repetita. άνα,μυχθίζομα,ι, f. ίσομα,ι, irrideo ; (2) sus- piro. άνα./χ,ύω, f. ύιτω, aperio oculos, visum reci- pio. Ex eiva, et μύω, conniveo. άναμφγΐξΐο•τος, u, Ό χα.) ή, certus, indubita- tus, non controversus. Ex a. pr. et άμ- φ-ήξίστος. άναμφπξίο-τως, sine dubio. άνα,μφίζολος, ν, ί χα) η, minime dubius, non ambiguus. Ex a pr. et αμφίβολος. άναμφιζίλως, adv. sine dubitatione. άναμφίΰοξος, >s, Ό xxtri, minime dubius. Ex a, pr. et άμφίϊοξος, dubius. α,ναμ,φώίξως, adv. proculdubio, indubie; (2) omnium consensu. άναμφίίστος, u, β χα) ή, non indutus, nu- dus, Suic. Ex a pr. et αμφιίννυμι, in- duo. άναμφήστως, adv. nude, sine vestibus.SMiC. άναμφίλίχτος, n, ο χα) η, non dubius, extra controversiam positus. Ex a pr. et άμ~ φίλιχτος, in controversia positus. αναμφιλίχτως, adv. sine controversia. άναμφίλογος, ν, β χα) ή, non dubius, cer- tus, non controversus ; (2) carens diffi- cultatibus. Ex « priv. et άμφίλογος. άναμφιλόγως, adv. sine controversia. άναμφ(σζγίΤΥί<ημος, ν, ο χα) ή, idem quod άναμφιο-ζ'/ιτητος, ts, ο χα) ή, non controver- sus. Ex av» t et άμφισζ'ήτίω, controver- sor. αναμφιο-ζνιτψως, adv. sine controversia, proculdubio. ανχ-νάγχαο-τος, α, ο χα) ri, voluntarius, mi- nime coactus. Ex a pr. et άναγχ,αστ'ος. άνανΰζίχ, ας, ή, ignavia. Ab ανανίξος • άνανδςηΊς, οί, eunuchi, ap. Hipp. 'άνανδρος, ν, Ό χα) ή, parum virilis, ignavus, eiFeminatus, mollis; (2) vins vacuus, Soph. (Ed. Col. 939. (3) »j innupta, con- jugii expers. Ex « pr. et άν>,ξ, vir. Hinc άνανΰξόω, ω, f. ώσω, ignavum reddo, eviro. άνάνΰξως, adv. non viriliter, ignave. άνάνϊξωτος, », i,viroviduata,marito orba- ta. Ab άνανδξίιω. άνανιάζω, ί. άσω, renovo, instauro ; άνα• νίάζομαι, muto me in novam formam. Άνανίάζιιν σαντον alt), Arist. Ran. 602. «i>asv£>4i,recenseo; (2) distribuo. Άνανΐ• μίίτο την μητξος Tag μητίςας, Herodot. (quae lectio suspecta est.) άνανίουσθαι, praes. inf. pass, contr. pro dva- νιόίσθαι- Ab άνανιόω, ω, ώσω, renovo, instauro. Άνα- νίώσασθαι τας ξινίας, την οΐξχήν, τίιν μα- χην. ' ΑνανίοΰσΒαι 5ε τω πνίύματι τ2 νοος υμών, Ephes. 4, 23. Ex άνα, et νύω, novo. άνάνιτος, tf, Ό χα) η, remissionis expers, qui non remittitur. Ex a pr. et α,νιτος. ανανίνσαι, a. 1. inf. act. ν. ανανίύω. άνχνινσις, ίως, η, recusatio, repulsa ; (2) elevatio capitis et oculorum; (3J re- quies a malis, ac liberatio. «vdivEUai, f. ιύσω, renuo, abnuo, nutu veto ; (2,) suspicio, oculos et caput attollo ; (3) emergo, respiro ab serumnis. 'Ava l•' οφξύτι νεΰον ίχάστω, Od. 9, 468. άνανίωσις, ίως, η, renovatio, instauratio, regeneratio. Ab άνανιόω, renovo. άνανηπηύομαι, repuerasco. ανανητιόομαι, id. quod α,νανητίίύομαι,θαζ. ανανήφω, ί• -ψαι. ad sobrietatem redeo ab ebrietate ; (2) resipisco ; (3) cum kx, li- beror ab aliquo malo, expedio me e ma- loj item (4) desino. Κα) ανανηψωσιν ex της του SiaSoXu παγίδας, 2 Tim. 2, 26. άνανηχομαι, f. ξομχι, supernato, enato, e- mergo ; (2) recreor e calamitate. ανανΟίω, ω, f. ησω, refloresco. Ab άνχνβης* ίος, Ό χα) ή, flore carens ; (2) in- firmus. Ex α pr. et iv(jos>flos. ( 45 ) ANA Άνανίας, ts, ό, nomen viri. HeLa - . Bomi. nus commiseratus est. ανάνιος, is, Ό χα) ή, fncerore carens ; (2) in- nocuus, innoxius ; (3) superbus. {Dor. pro ανηνιος, effrasnis, superbus. Ex a, et ηνία, Steph.) Ex a pr. et άνίχ, mceror. Hinc άνανίως, adv. sine dolore et molestia, indo- lenter. ανανοιχη, ης, η, distributio ; (2) iterata re- Ab ανανιμω, distribuo. άνανοσίω, ω, f. ησω* in morbum recido, re- morbesco. Ex oiva, et νοσίω, eegroto. αναντα, τα, acclivia : adv. sursum, adver- se. ανανταγώνιστος, u, b χα) η, cui nullus est eemulus, unde pro invicto. Ex a pr. et ανταγωνίζομαι, depugno. αναντατόδοτον, v. το, ubi consequens in ora- tione omittitur. Ex a pr. et άντατοΐί- οωμι, reddo debitum. ανάντη, ίος, Ό χα) η, acdivis, arduus, sur- sum tendens ; (2) difficilis. Ex « priv. et ανταω. αναντίζλϊχτος, ν, β χα) η, contra quern non ausit aliquis oculos aperire. Ex a pr. et ά,ντιζλίπ-ω, contra adspicio. άναντίλίχτος, is, b xa) v, quern contra dici non potest. Ex a pr. et άντίλιχτος- αναντιλίχτως, adv. citra controversiam. αναντίρρητος, is, b χα) η, quem contra dici nequit. Ex a pr. et άντίρρητος. αναντιρρήτως, adv. citra contradictionem. άναντιφώνητος, is, b χα) ή, cui nihu respon- detur ; (2) quem contra dici non potest. Ex a pr. et ά,ντιφωνίω, respondeo. άνάνυτα, inutiliter, Dor. pro άνηνυτα. "AN AH, αχτος, b, rex, ή regina ; (2) herus, dominus; (3) nomen diis commune, Eurip. Iphig. Aul. 739. "Av«| χώχηςι remex, Id. Cycl. 86. αναξα, regnavi, 1. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ηναξα, a verbo ά,νάσσω, regno. αναξαίνω, f. ανω, rursum carmino ; (2) ite- rum discerpo, lacero. άναξηξαίνω, f. ανω, sicco. Hinc άναξηξανσις, eως, η, resiccatio ; (2) siccatio. άναξιΐώξα, ας, η, munera e terra submit- tens. "Cognomen Cereris ab ανάγω, sub- mitto, et ϊωξον, munus. αναξιο-ΎχΟίω, ω, f. ησω, indigna patior ; (2) indignum duco, repudio, contemno. Ex ανάξιος, et πάσχω• αναξιοτάθω, idem et ex iisdem. αναξιοπαθούσα, a. 2. part. act. f. g. ανάξιος, κ, b χα) ή, indignus ; (2) inhono- ratus, qui nullo habetur loco. Ex a pr. et άξιος , dignus. άναξιόω, idem quod αταξιόω, Eur. άναξιφόξμιγξ, γος, b χα) ή, in cithara reg- nans. Ex άνάσσω, et φόζμιγξ. άναξίως, adv. indigne, immerito. άναξυξΐς, ίίος, ή, subligaculum, bracca ; in Plur. άναξυρβΐζ, tihialia. Ex άνα, et σύξω. άναξύω, f. ύσω, rado. άναταιδεύω, f. ιΰσω, rursus instituo. ανάπαιστος, n, b, pes carminis primam et secundam syllabam breves, tertiam Ion- gam habens; (2) versus Anapsesticus. Ab άναταίω, repercutio. άναπαιστζ'ιδις, ων, ai, mallei fabrorum. Ab άναπαίω, f. αίσω, repercutio, referio. άναπαλαίω, f. αίσω, luctam redintegro, certamen luctae reparo ; (2) pugnam re- paro, instauro. Ex άνα, et παλαίω, luc- tor. άναπάλΐίπτος, u, b χα) η, indelebilis. Ex άνα, et άπα^ίφω, deleo, deungo. άναπάλη, ης, ή", genus saltationis. Ex ανά, et πάλη, lucta. άνάπαλιν, adv. e contrario, in vice. άναπαλινΰξομίω, ω recurro. άναπάλλομαι, exsilio. ' Αναπάλλίτχι ΐχθυς S-?v' Ιπ) φυχιόίντι. It- 23, 692. Poel•. pro άνίφάλλομαι. Ab άνα, \π), et όίλλομαι, salio. άναπάλλω, f. άλω, vibro, evibro; vibro alas, i. e. volo, Eur. Or. 322. (2) per- CUtio, τα χωλά τ άμπάλλeτί, pro άνα— Arist. Ran. 1486. Hinc άνάπαλος, s. άμπαλος, b, resortitio, Pind. άνάπαλσις, ίως, η, vibratio, quassatio. άναπαξιάζω, f. άσω, muto sententiam, pac , turn irritum facio, more sc Pariorura. ' Ex άνά, et Πάξίος, Partus. άναπάξτιστος, ov, imperfectus, mancus. άνάπας, ασα, αν, Gen. αντος, άσης, αντος, omnis, universus. Ex άνά, et πάς , omnis. ANA ANA ANA αναπίστω, f. ύσω, adspergo; (2) affero, addo alicui rei ; item edo, in med. άναπατάσσομοα, idem quod ανακρούομαι, quod vide. ΰναπατίω, ω, f. %σω, sursum versus gra- dior, adverso flumine navigo. άναπαύδηνος , ν, Ό χα) η , indefatigabilis. Ex a pr. et ά,παυδάω, defatigor. ανάπαυλα, ψ, %, quies, requies ; (2) cessa- tio ; (3) diversorium, locus qUietis ; (4) finis periodi, ap. rketores ; (5) inter valla rcspirandi. Ab αναπαύω. άνάπχυλις, idem et ab eod. ίνάπαυμα, τος, το, requies, intermissio a labore. Ab eod. άνάπαυσις, εως, !■„ idem et ab eod. άναπαυστηζίον. ν, το, locus quietis, seu in quo quies capitur ; (2) lituo datum sig- num ad castra metanda. Ab eod. άναπαυτηξίον, «, τβ, idem et ab eod. ανχτχνω, f. αύσω, requiescere facio, sedo, do requiem, seu laxationem ; (2) recreo, refocillo ; αναπαύομαι, quiesco, requies- co, cesso a re aliqua ; (3) donor immuni- tate ; (4) coufero me cubitum ; (5) mo- rior, excedo e vita. Άναπαύειν σαυτον, to στξάτευμα, τβς Ιππίας του βαδίξειν^ αναπαύεσθαι των πόνων, εχ χαμάτν' τβΰ βία, mori. Άνάπαυσον μου τα σπλάγχνα εν Κνξίω, Philem. 20. Άναπεπαυται το χνιϋμα ' αύτόΰ άπο πάντων ύμων, 2 Cor. 7, ίναπείθω, f. είσω, persuadeo ; (2) sollicito admutandam sententiam, ad rebellan- dum. Ύούς ανδξχς αναπίπειχεν tin είναι 3-ενς. Arist. Thesm. 458. ΤΙαξά τον νό• μον ντος άναπείθει τους ανθξύπας σεζεσθαι τον &εον, Act. 18, 13. ανάπείζα, ας, η, experimentum ; (2) exer- citatio ; (3) communis usus ; (4) cona- tus, inceptum; K 5) recensio copiarum. Ex dva, et πΰξα, experimentum. Αναπείξάω, ω, f• dtru, vel ησω, iterum ex- perior, iterum tento (2) tento, experior. ίναπείρω, f. εεω, transadigo, tranfigo, trans- fodio. ίνάπεισμα τος, το, funis, quo aliquid reli- gatur, et prassertim quidem quo naves religantur ad littus; (2) fiducia adgre- diendi aliquid. Ab άναπείθω. άναπειστηξίος, ν, ο χα) ή, persuasorius, ap- tus ad persuadendum. Ab eod. άνάπειστος, u. b χα) η, palam factus, mani- festatus j (2) qui in aliam opinionem im- pellitur. Ab eod. ιχπεμπάξω, f. άσω, iterum numero repe- to ; (2) animo verso, praaterita repeto, xumino. "Ωσπεξ τίνα ονϋξον αναπεμπα- ζόμίνοι την παξ ήμίν εύδαιμονίαν, Luc. Αναπεμπάζων φξενι πυχνη, Lye. 9. αναπέμπω, f. ψω, remitto ; (2) emitto ; (3) sursum mitto; (4) exhalo, exhalando sursum mittO. Άναπέμπειν χξηματα, τϊ εχ τίνος, δυσωδίαν• Έπ) δε τοΊτδε τβδ' άνέπεμψεν Ιίξον, Arist. ®εσμ. 1054. άναπεπληξωνται. completes sunt, 3. pi. perf. ind. pass, verbi άναπληςόω, compleo. άναπιπταμένος, part, perf pass, per Sync. pro αναπεπετασμένος. Ab αναπετάζω. άνχπίπτω, f. <ψα, iterum coquo, recoquo. άναπεπτωχως , qui discubuit, part. perf. act. v. αναπίπτω, pro άναπτόω. ίνάπεσαι. accumbe, 2. sing. a. 1. imperat. med verbi αναπίπτω, pro άναπίτω. Αναπεσειν, discumbere, a. 2. inf. act. άναπετάΖω, f άσω, idem quod sequens. άναπετά'ννυμι, expando, explico ; (2) ape- rio ; (3) laxo. Άναπετάσαι Ιστία λίυχά, τας Β-ύξας, το σννιζηζϊς^των πόζων. "Ην ίίπασιν ανκπίτάσγ,ς'τά Ζτα, Luc. Ά•να 3* ιστία λίυχα πίτάσσας, Odyss. 10, 506. ^ Ex dva, et πίτάω, pando. άναπίταννύω, idem et ex iisd. dvariraoi, ω, f. άσοι. idem et ex iisd. «ναπίτομαι, f. ανιπτησομχΐι in altum e- volo. άναπί&ν,να, visus sum, 1. sing. perf. indie, med. verbi αναφαίνω. exhibeo. άναπηγάζω. f. άσω, emitto in m'odum fon- tis et scaturiginis. ά,ναπί,γνϋμι, f. ί,ξω, suffigo, suspendo. Πί- ξαι χίφαλην ανασχοκόπισσι, II 18, 177. α,ναπνιΐάω, ω, f. ν,σω, subsilio, sursum sa- lio ; (2) prosilio, exsilio ; (3) resilio, re- trorsum salio. 'Ανάπνεαν Ιπι τον Ί'ππον, Χξος τβκ πάππον, \χ μέσων Έπ) rr,v χα- τν,λιφ' ιύθυς ανεπηδησαμίν, Arist. Ban. 575; Hinc * Kernel?, i), exsultatlo, procursia αναπηνίζω, f. ίσω, fuso circumacto rccol- ligo. άναπηξία, ή, q. d. mutilitas, mutilatio, la- sio, membri alicujus vitium, s. vitiatio. Ab άνάπηξος, κ, ο χα) 4ι, mutilus, quovis cor- poris membromancus,ut caucus, claudus, &c. Ex dva, et πηςος, mutilus. Hinc αναπτ,ξόω, ω, f. άσω, mutilo, mutilum red. β6νβ£!Γίϊίω, f. tie•», scaturio, erumpo e sca- turigine. άναπιίζω, f. σω, iterum premo. Άναπήζχ φλίγμονας, Aret. άναπιμπλάναι, pra?s. inf. act. verbi αναπίμπλημί, f. ησω. repleo, impleo. 'Avee- πιμπλί-,σειν τίνα φόζν, φιλίαν απιστίας, αναπίνω, q. d. rebibo, resorbeo, Hippocr. αναπιπξάσχω, f. άσω, revendo, emptum vendo. αναπίπτω, recumbo, decumbo, procumbo ; (2)accumbo ad mensam; (3) supinus sum, (4) animo concido, animum abjicio ; (5) frigeo, remissus sum ; (6) pcenitentia du- cor, sententiam muto. Άναπίπτειν επ) τν,ν γτ,ν, επ) της γΐης, παξά τίνα' Ιΐιχώ- μενοι επ' 'ελάχιστον αναπίπτουσι, Thuc. 'Αλλ' όταν χλωθτ,ς, ποξευθ<)ς ανάπίσον εις τον εσχατον τόπον, Luc. 14, 10. αναπιστείιω, f. ιύσω, confido, spero, bono animo esse incipio. αναπιτνά.μεν, prass. inf. act. Dor. et Ion. pro αναπιτνάνα •. ab αναπίτνημι, pro dva- πίτνω, supinus jacio. αναπίτν/ιμι. expando, explico. Ab dva, et πετάω, pando. άναπλάχ'/,τος, ov, Poet, pro αναμπλ. Soph, άναπλάσαντες, qui formavere, nom. pL a. 1. part. act. verbi άναπλάσσω, formo, fin go. ανάπλασις, εως, ί, fictioseuformatiodein tegro, ut restitutio membri fracti in in tegrum ; (2) regeMeratio. ανάπλασμα, τος, το, figmentum id quod fictum est j (2) mendacium, commen- tum. αναπλασμος , S, o, q• d. refictio, reformatio; (2) fictio, formatio de integro ; rlctio, s. ipsa fingendi actio ; (3) fictio rerum, quae non sunt, aut-esse possunt. Ab άναπλάσσω, vel αναπλάττω, f. πλάσω, de. nuo fingo, reformo ; (2) fingo, commi- niscor, imaginor apud me, qua; non sunt, 'Άναπλάσσειν την ο'ιχίαν, τι εις τξοχίσχχς άναπλίκοντ-ι, implicant, 3. plur. prais. ind, act. Dor. pro αναπλεχνσι• Ato άναπλίχω, f. ξω, implico, innecto ; (2) re• dimio. Ex iv«. et πλέχω, plico. άναπλεύσεσθαι, f. 1. ind. med. v. άναπλίω αναπλεω. i. ευσω, provehor in altum, e por- tu solvo ; (2j navigo. Ές Ύξοίν,ν νηεσσιν άναπλεύσεσθαι εμιλλον, It- 11, 2l. ανάπλεω;, ω, ο χα) ή, plenus, refertus. Ex ανά, et πλίος , plenus. αναπλάθω, f. ί,σω, impleo,^expleo. Άνα- πλν,θίΐν τινά τίνος' χαχόν οΤτον άναπλησαν τες όλωνται, II. 8, 35. Ex dva, et πληθω- άναπλημαυξεω, redundo, exundo. αναπλνξοω, £, i. ύσω, ^xpleo, suppleo, im- pleo. Το ύμων ύστίξημα ύτοι άνεπλν,ςω- σαν, 1 Cor. 16, 17. Κα) άναπλν,ξονται επ' αύτόϊς ή πξοφητεία, Matt. 13, 14. Hinc αναπλήξωμα, ατός, το, supplementum, ex- plementum. αναπλ'/ίξωματιχος,νι, ov, expletivus, explen- di vim nabens, explendo aptus. αναπλνιίωσις, εως, η, expletio, suppletio. άναπλν,σαι, a. 1. inf. act. verbi αναπλάθω. Hinc αναπλν,στιχος, η, ov, expletivus. ανάπλοος, contr. usitatius, ανάπλας, ου, ο, evectio e portu ; (2) remigatio navalis. Ex dva. et πλόος, navigatio. αναπλόω, ω, f. ωσω, expando, explico. αναπλύνω, f. υνω, eluo, iterum lavo. Hinc ανάπλυτις. εως, r\. ablutio, elotio. άναπλύειν. solvere portu, praas inf. act. Ion. pro αναπλίίΐν, a verbo αναπλύω. άνάπλωίτις, 'h, explicatio, interpretatio. αναπλύω, f• ύσω, idem quod αναπλίω• ανατνεειν, praes. inf. act. verbi αναπνέω, άναπνείω, Poet, pro αναπνέω, άνάπνευσις, εως, ί, respiratio ; (2) recrea- tio, relaxatio. Ab άναπνίω- αναπνευστιχος, ii, ov, respirativus, vi respi- randi prasditus, respirationi serviens. Ab eodem. Λνάχενστοί, ν, b χού ft, qui respirare non ( 46 ) potest ; (2) exanimis ; (3) flatu vtenti ca- rens. Ex a pleon. et «.πνευστός. αναπνέω, f. ιύσω, respiro ; (2) recreor, re- laxor animo ; (3) de^idero, adspiro ad aliquid; (4) in mente habeo. Άνεπνευσε της γόσν. Soph. Aj. 274. Άνχπνεύσωσι V άξΥΐϊοι υ'ιες 'Αχαιών, II. 11, 799. Ex. dva, et πνέω, spiro. Hinc αναπνοή, %ς, η, respiratio ; (2) relaxatio a- nimi. άναπόζλητος, n, ο χα) v\, non rejiciendus, qui amitti, vel rejici non potest, aut de- > bet.^ Ex a pr. et αχοζάλλω, rejicio. άναπόγς&φος, ν, β χα) υ), a publicano non recensus nee scriptus, non census, non inscriptus. Ex a priv. et άπογξάφω% αναποΰειχτος, n, ο χα) τι, improbabilis, qua- si indemonstrabilis. Ex a, priv. et ατό- ΰειχτος. αναπο^είχτως, adv. sine probatione vel de- monstratione. άναπόΖεχτος, a, β χα) ή, non recipiendus. Ex a pr. et αποδέχομαι, recipio. αναποδίζω, f. ίσω, retrocedo, pedem refero; (2) revoco, retro ago ; (3) diligenter ex- pendo, exacteperpendo, excutio. Ά»*• ποδίζειν εις τ« οπίσω, τά γξαμμχτεα. Hinc αναπόΐισις, r,, remeatio, retrocessio. αναποΐισμίς, S, ο, diligens inquisitio ; (2) regressus, retrogradus motus ; (3J reso- lutio. αναπάματος , n, h xa) r„ non redditus, non reddendus, gratuitus. Ex a pr. et dxo- Ζίΰωμι, reddo. αναπόδραστος, u, ο χα) ή, inevitabilis. Ex a pr. et αποίξάω, effugio. ανάποινος, ν, β χα) ft, non redemtus pretio. Ex a priv. et αποινον, pretium redemp- tionis. ανατοίνως, adv. gratis. αναπόχζίτος, ν, ο χα) ή, cui non responde- tur, seu cui non responsum est. Ex a pr. et αποχξίνω, respondeo. αναπόλαυστος, u, b xa) ii, jejunus ; (2) va- cans voluptate ; (3) quo frui non licet. Ex a pr. et απολαύω, fruor. αναπολεμίω, bellum infero, cieo, Strab. 17. αναποκεω, ω, f. ν,σω, revoco in animum, in- stauro remabolitam memoria hominum, in animo volvo ; (2) rumino, de brutis. Α)ς ταύτα βύλει χα) τξις άναπολειν μ' \π% ; repetere, Soph. Phil. 1267. αναπόλν,σις, εως, ή. ipsa actio revolvendi in animo, recordatio, revocatio in mentem, ruminatio. Ab αναπολίω- αναπολν,τιχος, ij, bv, revolvendi facultatem habens. Ab eod. αναπολίξω, aro ; (2) celebro carmine vel oratione, ap. Pind. proprid, instauro. αναπολόγητος, a, bxa) ή, inexcusabilis ; (2) indefensus. Ex a priv. et άπολογίομαι, excuso. άναπόλυτος, «, b xa) ft, non absolutus ; (2) indissolubilis ; (3) non dimissus. Ex a pr. et απολύω, solvo. αναπομπή, ης, η, sursum missio ; (2) effos- sio. Ex dva, et πέμπω, mitto. αναπόμπιμος, n, ο χα) η, qui remittitur. άναπομπός, η, bv, qui mittit ad superos. αναπόνιπτος, a, b χα) ή, illotus, qui se non abluit. Ex a pr. et απονίπτω, abluo. άναποξεύομαι, procedo, in locum editiorem imprimis. αναπόσζεστος, inextinctus, semper lucens. Ex a, et άποσζίννυμι• άναποσχευη, ί, impedimentum, V. L. άναπόστατος, u, b χα) ή, qui desciscere ne- quit. Ex a pr. et αφίστημι, deficio. άναποτάομαι, avolo. άναποτνιασιχός, S, b, suspirium, s. lamen- tatio cum lmploratione divini auxilii, Greg. (2) divini numinis imploratio. αναπότξίπτος, u. Ό xa) n, qui detergi ne- quit ; (2) indelebilis. Ex a pr. et ίπο- τξίζω. άνάπζασις, εως, η, q. d. revenditio. Ab ίνα• πιπ^άσνω, revendo. Unde αναπξάτης, ν, b, qui sibi vendita revendit. αναπξάσσω, vel αναπλάττω, t άζω, exigo, reposco, recupero. 'Αναπξάσσειν τα χξη- ματα. Αιά δύο υποσχέσεις την μεν βπλό• μένος χναπξάξαί, την δε αυτός &ποο5νχι, Time, αναπρεσζεύω, legatos mitto. αναπξηθω, f. χσω, incendo, inflammo ; (2) cum gemitu eff'undo. Αακ"υ χνχπ°ν,σ*{, Β. 9, 433. ANA ANA ANA ivavrctitrref, », i xa) i, inofFensus, qm non offendit. Ex a pr. et άπταιστος, ίναττασθαι, a. 2. inf. med. v. avtrrauxi. άναπτίζόΰν, animam addere, pra?s. inf. act. contr. pro ανχ-χη%όαν. Ab Λ*ο6ττ6«β4>, ω, f- ώί-ω. alatum facio, pennis, seu alis instruo ; (2) excito, instigo.ani- mum adrlo, in spem erigo. Άναππξω• σαι (Se7) παν το σαμχ, Arist. Lys. 669. Ex xvx, et χ-τίζον, ala. άνχττνιμ.ι, sursum volo. Ex «'»«, et jrrii- u./, υοίο. «νχττϊνχι, a. 2. inf. act. verbi praec. dvxrrtxos, *•, ov, incendendi vim habens, V. L. Ab α-χτω. ανχττοίομχι, νμχι* consternor, pavefio, perterreor; αγίντό-ζιαχι, spe erigor et animo, perf. pass. dvaxTtuivoio, Ion. pro αναπτομίνν. Ab d- KKTT&J. «►«ίττβί, », ό «<κ; »5, intactus ; (2) suspen- sus et nexus per fibulam. Epith. vestis. Ex » pr. et χιττομχι, tango, άνα^τύξας, a. 1. part. act. v. αναπτύσσω, «νάντνξις, ιως, 4i, expansio, apertioj (2) explicatio, explanatio. Ab αναπτύσσω, f. |w. expando, explico; (2) aperio ; (3) explano, expono ; (4) jpate- facio, revelo. 'Ανχπτύξας το βιζλίον, Luc. 4, 17. τας χίϊξχς, π$οζλγ]ματα• Ον• δι παν ανχπτύζαι πφπίΐ 3-ξβί φως, Soph. ΕΙ. 641. Ex dva, et πτύσσω, plico. Hinc «ίν«ττυχ»ί, if, ί, explanatio, expositio. άνάπτννος , tt. β χαί ή, apertilis, seu ada- pettilis ; (2) apertus ; (3) explicatus. άναπτύω, f. όβ-α, exspuo, exspuendo ejicio. Gl. V. sputo ; (2) despuo, conspuo ; (3) contemno. Ex dvx, et χτύω, spuo. «ίνάπτω. f. -φω, ligo, religo, suspendo ad ; (2) circumpono, appono ; άνάπτομαι, in- duo. Άνάπτιιν τί τινί, αυτω την χάξΐν• Ex dva, et ίίπτω, necto. ίνάπτω, f- •$>ω, p. dvvjax, p. pass, ανημμαι, accendo, incendo. M«?ta/>A.suscito, stimu- lo. Άνάπτίιν ίλίί», πυξχν' 'Εγώ δ' έτ6 β"ο« πνςος χνν,-φχ φως νόμιμον iv γχμοις, Eur. Ph. 346. Νίφβί οιμωγής ως τάχ' άνχψα μύζονι §υμω, Id. Med. 107. "HSVj dyr,$Q-/i (το 3-Dg), 2-wc. 12, 49. Ex «»«, et «ττώ>, incendo. άνάπτ&σις, ιως, ν), decubitio, accubitio ; (2) resupinatio ; (3) animi remissio. Ab »- ιχπίπτω. άνχπυνθάνομαι, interrogo, qusro. Hinc άνχπυστος, β xx) fi, pervulgatus, passim au- ditus, omnibus notus. άνα,πυξόω, ω, f ώσω, accendo, inflammo, «ναπυξσίύω, incendo. άνοίτωλίω, ω, f ί)σω, rursus vendo, revendo. άνάπωτις, ίως, v, discessus et reciprocatio maris ; quasi χνάποσις, quia resorbetur. Reperitur et χνάπωσις- Frequentius αμ- πωτις, q. v. άναςχίζω, f• ΐσω, convalesco, ex morbo re- creor. Ex dva, et ραΐζω, convalesco. άνχςχίξνιχώς, qui sustulit, perf. part. act. Att. pro ανν,ξνιχως, a verbo κναίξίω, tollo. άνα,ξά.ομα.ι, ωμχι, imprecationem, aut vo- tum factum revoco. Ex άρ«, et άξάο- μ /u, precor. άν&ξζυλος, ov, discalccatus. άνά.ξγΰξθί, ν, ό xeei ή, argento carens, pe- cunia destitutus; (2) qui largitionibus non corrumpitur ; (3) qui gratis aliquid facit, ut medicus gratis sanana. Ex a, pr. et α,ξγυξος, argentum. άνάι>ΰίυτος, n, Ό χα,) ή, non irrigatus, siccus. Ex a, pr. et άςΰ'.ύω, irrigo. «ι/οίξθςίοί, ρ, articulorum seu artuum debili- tas. Ab Ζιοίξθξος, Steph. οΜΆξθξοί, tt, l xcci vi, inarticulatus, articulis ^ carens. Ex « pr. et α,ξθξον, articulus. ύν^ιθμίω, ω, f. fata, enumero, dinumero. ^ Gl. V. άνχςιθμίΐ, renumerat. άνχ-ξίθμνιτος, «, ό χα,ϊ η, innumerabilis ; (2) immensus; (3) imperitus numerorum, Eurip. Helen. 1695. Ex « pr. et κ ξ ,θμνι- τό(, numerabilis. άνάςιβμος, tt, Ό x»i ν], innumcrus; (2) qui in nullo numero est, vilis. Ex « priv. et άξίθμοί. Humerus. ά»α.ξΐβττά.ω, ω, non prandeo ; unde aLvwio•• TYixus, impransus, perf. pass. part. Ab ivoifitrros• *¥Λξίο-τγιτο!, ν, β *«< γ, impransus. «»ά ξΐστος , ν, β xeti ν, impransus, non pran- eus ; (2) prandio carens. Ex « pnv. et o\*ttrx resarcio, reconcinno ; (2) consuo, consarcino. Ex dux, et ρ ««■- τω, suo. χναρραψω&ίω, rhapsodi more decanto. χνχρρίω, refluo, sursum fluo. χ,νχρρ'/ιγνΰμι, f. ζω, dirfindo, dirumpo, ab- rumpo, defringo; άνχρρΥ,γνυμχι,&ιίΆΊη- gor ; (2)erumpo; (3)confero sc. pugnam ; άηρρχγνι, erupit, a. 2. χηοροτ/ως , passus, patens, Gl. V. perf. part. med. Ύΰχοί άνχρρηξχί, II. 7, 461. άνχρρτιγνύω, idem et ex iisd. dva&prixTtog, adv. sine disruptione. Έυνω- μοα-χμίν, 'όπως χνχρίιίιχτω; ίχ*ι, ratasint, ^risULys. 182. rr άνχρρ'/ιμχ, τος, το, edictum prasconis voce enunciatum. Ex «v«, et ρίω, dico. χνχρρνξίΐν, f. 1. inf. act. v. χνχρρήο-ο-ω. χνάρρ'/ίξις, tut, ; λ, disruptio, discissio. Ex Xl/X, et py, γνυμι, TUmpO. άνάρρν/τις, ιως, *ι, renunciatio, creatio, pro- clamatioj (2) refutatio. Ex. dyx, et όίω, dico. xvxppijTTUt et χνχρρτ,ΰΌ-ω, idem quod dvxp• ρνγνυμι. dtxppnov, v, ro, per nares rediens. Ex aw, et p)v, nasus. χνχρρΊπίξω, f. ία 1 », ignem extinctum natu resuscito ; (2) accendo, suscito, exsusci- ^ to. Άνχρραίζίΐν πόλίμον, Chrys. dvxpptvTioi. ω, f. ί)σω, sursum, seu in altum jacio, sublime jaculor; (2) temere et prascipitanter adeo ; (3) adeo, suscipio ; (4) poenitet me, muto consilium. 'Avxp- 'ptTTUv τον xhiuvovt μχχην, χύζον. Άι/χρ- ρίπτίΐν ίίλχ, sr^iia, remis percutere, Od. 7,328. Ex ανχρρίντω, f. •ψα, id. Gl. V. subacto, jacto. χνχρρΊχάομχι, ωμχι, f. χγ\σομι.χι, manibUS χνχρροφχω, vel χνχρρΌφίω, a/, f. i\tu% resor- beo ; (2) absorbeo. Ex d*x, et ροφίω* sorbeo. χιχρρόφνΜί, tiKf, η, resorptio, absorptio. χνχρρονΦίω, cum strepitu retro ruo, de ucvu. άρριχχομχι, vel potius ab antique ρίγω, unde Lat. rego, arrigo, erigo, et similia, Em. άνχρρΊχομχι, idem et ex iisd. χνάρρΊψΐί, tug, ή, ipsa actio sursum jacien- di. Ab χνχρρίίττω. , xs, ή, refluxus undarum. Ex d»x, ■ ριω• . χνχρρο&Μω, ω, f. »)«•«, resorbeo ; (2) absor- beo cum magno stridore, Odyss. 12, 104. Hinc xvxppolGdriirif, ta>i, it, absorptio. dtxpporix, x f , τι, motus versus superiores partes. Ab dvx'p'fonoi, u, ό xeu f), sursum vergens ; (2) retrocedens, retro fugiens. Ex avk, et ρί-χω, vergo. dveipput, v, refluxus. Ex dvx, et fif,fiutus. flue άνάρόνιης, tag, •\, redemptio ; (2) sacrifici- um ; (3) libertas. Ab χνχρρύω, f. ύο-ω, redimo, libero captivum ; (&) reparo, resarcio ; (3) jugulo, macto, sacrifico. Ex dvot, et ρΰω, redimo. κνχρρωγως, apertiiSf perf. part. med. Ion. pro άνιρρωγώς, a verbo χνχρρν)γιιυμι, a- perio. άνχρβοΉ/ννμι, vel χνχρρώω, f. ώσω, robur pristinum reddo; άνχρόώιινυτχι, conva- lescit, Ph. χνχρρωο-θίντίί, nom. plur. a. 1. part. pass. άνχρρωο-ις, ν), confirmatio, convalescentia. χνχξηοζ, ν, e, implacabilis ; (2) intolerabi- lis ; (3) improbus, sceleratus, q. male congruens civili civitate, Em. (4) illae- tabilis ; (5) hostis. Ex χ pr. et &ξω, apto. άνχοτχω, ω, f. ησω, suspendo ; άνχξτωμχι, suspendor ; suspensus sum, pendeo ; (2) concilio mihi, adscisco ; Gl. V. devincio. Άνχξτχν τίνα βςόχω' ίχυτον ΐίς τηχ, pras- sidium'in eo locare'; χνχ^τχσθχι ϊΚαιηη iS, Ελπίδων, tx του νίυμχτος τίνος, ίχοτους ας τον ΰνιμον-, τω λόγω τινχ• Ύχχυ δι τνς πχτίξχ( xi /των άνν\ξτν\το, Xen. Hinc χνχςτΥ,ο-ις , ίως, ν>, suspensio ; (2) obstrictio, devinctio. χνάζτιος, α, ό χχ) ν], impar. Ex « priv. et χ,ξτιος, par. χνχξτύω, adorno, exstruo, molior. χνχξύχχ, arbor eadem quae tptXXotyus' χναζνο•τϊ;ξ, νίξοί, β, vas quo hauritur vinum. χνχξύτω, et οϊνχξύω, f. ίιιτω, haurio. Ex dvx et άξύτω. χνχξχίχ, χς, y\, status eorum qui domino carent, ubi nullus est magistratus ; (2) soluta licentia. Ab α,νχξχος• χνάξχομχ», denuo ordior. χνχξχος, u, ό χα) ν), principio carens, sedi- tiosus. Ex χ pr. et ίζχνι, principium, seu principatus. ανασαλίύω, f ίΰσω, concutio, quasso, agi- to ; succutio, Gl. V. Ex dvx, et ο-αλίύω. χνχο-είξχζω, f. άσω, retraho catena; (2) retraho, revoco, averto ; (3) refreno, re- primo. Ex dvx, et σ-αξχ, catena. χνχο-ίΐο~ίφχλλος, ν, ο xx) i), concutiens pe- nem. Έχ.ανχ<τύω, et ψχ\χίς. χνχο-αο-μος, 5, ο, conquassatio, concussio. Ab dvxtrtiu, f. droit concutio, quatio ; (2) in- cito, concito. PA. dvarthi, solicitat, con- citat. Άξχΐίξί7ς dvtffturxv τον όχλονι Marc. 15, 11. ΑϊγίΙ' dvxro-tirxe-x,Hes. 344. χνχσίλγχίνομχι, petulanti injuria adficior. Ex xvx, et χο-ίλγίω, petulanter ago. * χνχσ-ίσυξμίνοί, perf. part. pass, verbi dvx• σύζω. ανχσηχόω, ω, f. ώσω, addo quod deest ; (2) ad asquabilitatem libro ; (3) par pari re- fero, rependo, resarcio. dvxr' /ιμχίνω, f. ανω, significo. dvao -ιλλος, tt, o, et άνχηλος, «, ό xx) ν), comam e fronte, ver- sus verticem capitis, versam habens: quas forma comae et ipsa το ανχηλον vel άνχηλλον vocatur. άνχσϊμος, ν, ό xx) ν), resimus, repandus ; (2) informis, deformis. Ex dvx et σιμός. χνχημόω, ω, resimo, resimum facio ; (2) odoror, Em. χνχσχχλίύω. f. ίύσω, sarculo, laxo, refodio, eff'odio ; (2) exsuscito ; (3) scrutor, scru- tando eruo. Ex xvx, et οτχαλύω fodio. χνχσχχττω, f. •ψβ>, effodio ; \2) evello ra- dicitus. Ex dvx, et σχχττω. fodio.. άνχσχίκτομαι, f. ψομαι, considero. χνχσχιυάζω, f. άσω, labefacto, destruo ; (2) reaedifico, instauro, reparo ; (3) refuto. 'Έτχεχξχν ΰμχς λόγοις, ανασχιυχζοντί{ τχς -ψνχχς ύμων, Act. 15, 24. dvxrxtuaffTixog, ν, ov, instaurandi vim ha- bens ; (2) destructivus, refutatorius. dvxrxtvY), Υΐς, ν), reaedificatio, iiistauratio„ molitio ; (2) destructio, eversio, refuta- tio. Ex dvx et σχίυος, instrumentum. dvxrxiytTu, f. ψα, irruo, ingruo. dvxrxvirix, as, i\, inertia, imperitia. Ex a pr. et ασ,χίω, cxerceo. χνχο-κ*ιτος, tt, i χα) ή, inexercitatus, inex• ercitus Ex iisd ANA ANA ANA άνχσχ-ήτως, adv. sine exercitio. άνασχβνχμαι, sursum deorsumque dissi- por, hue illuc dispergor. Ex dvx, et trxv $άω- άνχσχινΰυλίύομχι, vel άνασχινδυλίίιομαι, in crucem seu palum tollor, suspendor. Ex ecu», et σχίζω,βηάο. άνχσχίξτάω, ω, f. γισω, exsilio, exsultimlu- do, lascivio exsiliendo ; (2) prosilio ; (3) resilio. άνχσχολοτίξω, f. ίσω, in crucem tollo, cru- ci adfigo, suspendo. Άνασχολοπίξίΐν \π) ξύλα, Luc. Ex dvx, et σχολοπίζω, cruci adfigo. άνασχολύχτίΐν, nudare glandem penis. χνχσζοτέω, ω, f. ν,σω, considero, respicio ; (2) meditor. Τίάντ χνασχότίΐ χαλως, Arist. θιβ-μ,. 673. Ex ανά et σζονέω, video, χνχσμύχω, f. ζω, lente absumo vel corrum- poj sive idem quod σμυχω. ανχσοζέω, ω, f. γ,σω, sursum rejiciendo ex- pello, excutio. Αιαμ-ιχανώοί-νος τίνα tpo- ■τον χνασοζησοι μ,ί, Plat, χνασπχράσσω, dilacero. ανάσπαση, ίως, y, exscidium ; (2) contrac- tio. άνχσΎχστίιςιο;, ov, vim vel convellendi vel contrahendi habens. χνάσπχστος, u. Ό xa) y„ extraotus alicunde; (2) pulsus, ablegatus e loco aliquo, vid. άνχσπάω, η. 4. (3) cui provincia adimi- tur et successor mittitur. Ab άναστάω, ω, f. άσω, re'vello, convello, e- vello, exscindo ; (2) attollo ut supercilia; (3) contraho ; (4) expello, velut in exi- lium ; dicitur imprimis de incolis e versa? urbis, cum alio traducuntur, Em. Ά»«• σπχσίΐ χυτον, Luc. 14, 5. "Τέλος h' ϊτχ'ι- ζχς Six !&υζων σχια τινι λόγνς χνέσπχ, prolixe locutus est,' Soph. Aj. 301. άνχσπογγίξα, spongia detergo. ίνασσχ, νις,Ϋι, regina, emphatice de quavis dearum, Eur. Andr. 934. Ab aval•,, rex. άνάσσα,τοι, invicti, Dor. pro χνΫ)σσ'ήτοι• άνχσσίίσχσχ, a. 1. part. act. f. g. Poet, pro άνχσΐίσχσχ, a verbo άνασίίω, quatio. άνασσέμίν. Ion. pro άνάσσίΐν• ίνατσον, regnabam, 1. sing. imp. ind. act. Ion pro ^νασσον. ύ,νάσσυτος, ov, revulsus, sursum vadens, ruens. άνίσσω, £ a|w,regno, impero; regno, impe- rio potior. Άνάσσαν two;, τινι, I» άθα- νά,τοισιν- Msras 2s τξιτάτοισιν άνασσίν, II. 1, 252 Άνάσσονται h' εμο) χύτω, re- guntur Odyss. 4, 177. Ab άνχξ- «,νάστχ, surge, a. 2. imp. act per Synco- pen, pro άνάστχθι, ab άνίστΥίμι• Unde ava.a-ra.lov, adv. stando desuper, consur- gendo. ά,νχστχλμίνος, sublatus, perf. part. pass. Ion. pro άνί?αλμένος, a verbo dvxg -έλλω. ανασταλτικός, sj, ev, reprimendi et cohi- bendi vim habens. Ab άνχστίλλω, re- primo. άνχστχς, a. 2. part. act. verbi άνίστημι. ά,νχστχς, είδος, ή, porticus, ap. Ap. Rh. αναστάσιμος, u, b xx) ή, resuscitandi vim habens. Ab άνάστχσις, ίως, ή, surrectio a sedili, vel cu- bili, vel e somno ; (2) resurrectio a mor- te ; (3) resurrectio a lapsu ; (4) eversio ; (5) expulsio e sede, evocatio ; (6) erectio, exstructio ; prominentia ; (7) reditus ab exilio; (8) migratio. Ab άνίτημι, erigo. ανχστχτνίξ, νίξος, b, eversor, vastator. Ab eod. άνχστχτίΐξίος, u, b χα) y, Epith. victima? facta? ob valetudinis recuperationem. ά,νχστάτνς, ν, β, eversor. οίνχσ-τχτικος, v„ ov, id. quod αναστάσιμος• άνχσταηχως, seditiose. A prajc. ανάστατος, α, Ό χα) r>, eversus, vastatus ; (2) sede expulsus. Ab eod. Hinc άναστατόοι, ω, f. ώσω, everto, vasto ; (2) sede pello ; (3) conturbo, seditionem, tu- multum excito. Ο/ τν,ν οιχαμίν^ν ά,να- στατώσαντίς, Act. Π, 6. άναστάτωσις, ίω;, r,, eversio ; conturbatio. άνασταυξίω, ω, f. ώσω, in crucem attollo, cruci addgo. Άνασταυςουντας ΊαυτοΊς τον υΐον τον &tS, Heb. 6, 6. &νασταί)ξωσ4ς, ίως, ή, suspendium, Gl. V. άνχσταχύω, spicas emitto, et cresco, surgo, de segete. α,ναστί, surgite, 2. plur. a. 2. imp. act. per Syncopen, pro οσνάστντί, ab άνίστημι» otvxrnyviut »> f• ύσ&ι, adstringo, avctfrtikoiffci, aor. 1. part, act f. g. άναστίλλω, f. i\S, inniheo, reprimo, co'er- ceo ; (2) sursum tollo ; ά,ναστίλΧίσβαι, tergi%'ersari, Gl. V. item dissimulare, te- gere, ap. Polyb. άνίσταλμίνος, alticinc- tus, GL V. p. pass. part. ' Ανίστάλν,σχν ί'ις τάς'Άλτας, se receperunt, Plut. αναστίνάζω, f. άίω, alte ingemisco ; jsuspi- ro, Ph. (2) vehementer deploro. Άνα- σπνάζας τω πνίΰιχΆτι xvrS, Marc. 8, 12. άναστίνα,χω, graviter suspiro. Τον τάνης άναστίνάχνσιν 'Αχαιοί, II. 23, 211. αναστίνω, gemo, gemitus et suspiria duco. ανάστίξος, ov, sine astris, Man. Ex a, et άστξον• άναστίφω, f. •ψω, corono, redimio, cingo. άναστγ, 3. sing. a. 2. conj. act. verbi dv- ιστνιμι. αναστηλόω, ω, f. ώσω, erigo, statuo cippum. Έ'ιχόνχ χαΚατ,ν άνασττ,λωσας, Pint. ανάστημα, τος, το, erectio; (2) quod ad- surgit in altum ; (3) statura ; (4) proce- ritas ; (5) altitudo montis, Eedificii ; (6) animal, ap. LXX. Ab άνίστημι, erigo. άναστηναι, surrexisse, a, 2. inf. act. verbi ejusd. άναστησαιν, 3. sing. a. 1. opt. act. JEol. άναστνσίται, 3. sing. f. 1. ind. med. άναστρη, surgitote, 2. plur. a. 2 imp. act. χναστίζω, rursum compungo ; (2) pungo. άνοίστοιχίΐόω, ω, f. ώσω, informo, quasi ab elementis incipiendo ; (2) resolvo, quasi inelementa; (3) reformo, regenero. Ex dva, et στοιχιΐον, principium, elemcn- tum. Hinc α,ναστοιχί'ιοισις, ιως, ν\, informatio quas fit a primis elementis; (2) resolutio qu. in elementa ; (3) renovatio, regeneratio, re- formatio. άνάστομος, u, b xai i» apertus, laxus, de- hiscens. Ex ava, ei στόμα, τος. Hinc αναστομόω, ω, f. ώσω, laxo, relaxo, capa- ciorem reddo, aperio ; (2) arcto, angus- to, in fauces comprimo ; (3) evacuo, pur- go ; (4) lato ore effundo, de fluminibus in mare se exonerantibus. Άναστομνν το χιΐλος, τας τάφξνς. (5) Fluvium de- rivo, diduco effossione ripse, Arrian. _ Hist. Alex. 7, 21. άναστόμωσις, ίνς, ί, laxatio, relaxatio ; (2) arctatio, compressio in fauces ; (3) exa- cutio palati. άναστομωτΥίξίος, ν, b χα) Ϋι•, idem quod άναστομωτιχος, r„ ov, aperiendi vim habens et oris patefaciendi ; (2) exacuendi pala- ti vi pollens. Ab άνάστομος• αναστοναχίξω, id. q. αναστοναχίω, Horn. χναστξαγαλίζω, f. ίσω, tesseris ludo. άναστξάγαλος, ss, β χα) fi, talo, seu talis ca- rens. Ex a pr. et αστξάγαλος, talus. άναστξχπύομαι, rursus mihtiam sequor. άναστρατοπίδίία, ας, η, castrorum motio. Ab ανασιςατοίτίίίύω, castra moveo ; revertor cum exercitu. Ex dva,, et ς-ξατοπίδίύω. άναστξίφω, f. -ψω, inverto, converto ; (2) reve'rtor, regredior, remeo, GL V. con- vertor, Ph. άναστξίφομχι, invertor ; (2) versor; άν^στςαμμίνον, contortum, Ph. p. pass. part. ' Αναστξίφίΐν τα πξά,γματα, τους στξχτιώτας' άπο τν,ς νομ%ς' τον λόγρν, perpendere ; αναστξίφίσθαι^, την γτ,ν, h ίΤξάγμασι πρλιτιχο7ς, ϊν τοις οφθαλμοις, χ-ίξίτι, versari. .Έίτ' αλλ' άνάστξΐφ' ιί/ξύθ- μω trod), Arist. Thesm. 994. Ύάς τ£«- πίζας ανίστξίψί, Joan. 2, 15. Έν τάσι χαλως &ίλοντες άναστξίφισθχι, Heb. 13, αναστξολόγ'/ιτος, ov, expers astronomiai. άναστξοφάΖ' /jv, adv. inverse, praepostere, ordine inverse Ab ανάστροφη- άναστξοφαν, converter -e,pra?s. inf. act.contr. pro κναστξοφάιιν• αναστξωφάω, Si, Poet, verto, verso ; (2) converto, subverto. ΤΙάντη άναστεωφαν, Hes. Scut. 121. Ab αναστξοφ-η, ν,ς, r„ inversio, conversio ; re- trorsum, seu in contrariam partem, re- ciprocatio ; (2) reditus, reversio ; (3) con- versatio, commoratio ; (4) vita? genus, v. ratio ; (5) tempus, mora. Ab d,va- στξίφω- άνασυνταζις, ίως, ίι recensio, census cog- nitio, census iterum habitus. Ab ανασυντάσσω, vel άνχσνντάττω, f. άζω, re- cognosco census, iterum constituo cen- sus. Ex dva, συν, et τάσσω, ordino. ανχσνομοα, erumpo, Horn. άνάσυξμα, etro;, το, quod sursum retrac- tum'est, aut sursum retrahendo retec- tum. Ab ανασύρω, sursum traho, seu retraho vestes tegentes pudenda ; (2) detego quod latet. α,νασφαΰάζω, f. άσω, resilio, recalcitro, ex- silio. Ex dva, et σφαδάζω, pedes agito. άνασφάλλω, resurgo ex lapsu, vel morbo ; ανίσφΥ,λί, convaluit, a. 1. άνασφν,Χαι, a. 1. inf. act. v. άνασφάλλω. άνασφςαγίξω, f. ίσω, resigno, signum tollo. άνασχίθω, attollo, erigo. Ex dva, et σχίβω. άνάσχιο, suffer, Ion. pro άνάσχισο, seu άνάσχίί, a verbo άνάσχίω, patior. άνάσχίσις, ίω;, ϋ„ emersio, ortus, exortus ; (2) toleratio, tolerantia. Et άνασχιτος, y, ov, tolerabilis. Ab άνασχίω, ω, occurrit in fucuro άνασχί,σω, pro άνίχω, emergo, orior, existo; (2) molestiam adfero. Ex dva, et σχίω, pro 'έχω, kabeo. άνασχίζω, f. ίσω, discindo, seco, disseco. άνασχοϊμ-φ, 1. sing. a. 2. opt. med. άνασχών, a. 2. part. act. verbi άνίχω• άνασώζω, f. ώσω, servo, salvum pra?sto ; (2) recupero. Άνασώζίιν τινά φονχ' άνασώ' ζίσθαι ty,v πατξώαν Ιόξαν, στξατνιγΥ,ματι τάς ίχ παξατάξίως ίλαττώσίΐς• Άνασω- θίις ί'ις την τάτξώχ, restitutus, Biod. άνασώσασβαι, a. 1. inf. med. ανατανύω, idem quod άνατίίνω, Call. άνατχξάσσω, vel αναταξάττω, f. άξω, con- turbo, perturbo, permisceo ; (21 com- moveo, agito. "ζΐστί ty,v πόλιν αύθις ΰ<το των λόγων τύτων άναταβάττίσθαι. Plut. άνάτασις, ίως, ή, extensio, porrectio ; (2) altitudo ; (3) superbia, Em. (4) mina?. Ab άνατίίνω. ανατάσσω, vel ανατάττω, f• άξω, compono; (2) colloco, ordino. Άνχτάξχσθαι iiri- γησιν, Luc. 1, 1. τά μαθήματα, Plut. άνατατιχος, -><, ov, extensus ; (2) aptus ad extendendum sursum; (3) vehemens, gravis, minax. Ab άνατίίνω. άνατατιχως, adv. cum extensione quadam, elato quodam modo ; (2) rigide, impe- riose, minaciter. άνατί), adv. sine damno, impune. Ex « pr. et α,τΥΐ, noxa. άνατίίλαντος, exorti, gen. sing. part. a. 1. act. verbi ανατέλλω, exorior. άνατίίνω, f. ίνω, sursum extendo, attollo ; (2) intento, v. c. manus, gladium ; (3) porrigo manum, ut amicitia? signum ; (4) surrigo, v. c. gladium, quod est sig- num fatentis se victum, Em. , Ανατίί- vuv_ τάς ο-^ίΐς ίΤξρς obpavbv, το ξίφος, τάς χίϊξας' άνατίίνίσθαιτάςμοι^αίξχς, unde Met. minor. Έχίΐνος μ\ν ovbiv ίΐχίν χιμΊν άνατίίνασθαι φοζίξον, Dem. αναταχίζω, f. ίσω, rea?difico muros, in- stauro mcenia. Hinc άνατίίχισμ,ος, 5, β, instauratio et refectio murorum. χνατίλΰ, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi ανατέλλω, f. ίλω, p. χνατέταλχχ, oriri fa- cio, exsistere facio, produce, emitto ; (2) enascor, exsisto, germino, orior, ut sol, luna; άνχπίλχς, ortus, Ph. a. 1. part. Τον 'ήλιον αυτού άνατέλλίΐ, Mdtt. 5, 45. Conf. Eurip. Here. Fur. 1596. Έξ Ί- oChx άνχτέτχλχίν ο Κύξιος, Heb. 7, 14. Ex dvx, et τέλλω, oriri facto. &νχτέμ.νω, f. ίμω, disseco, incido. άνατίταλχα, 1. sing. perf. ind. act. verbi ανατέλλω• χνχτίτχμίνως, valde, magna vi. χνχτίτμγιμένος, dissectus, perf. part. pass, verbi άνχτέμνω, disseco. άνατίιχω, t ■ ξω, Uquefacio, liquo ; (2) ma• cero, consumo, tabefacio ; (3) mollio ; (4) attenuo. Ex dva, et ty.xoj. liquo. άνατ), adv. idem quod άνατίι. άνκτιθίασι, transferunt, 3. plur. pra?s. ind. act. Ion. pro άνχτιθίΐσι, a verbo άνχτί- θγ,μι • ανα'τιθίτω, reponito, 3. sing. pra?s. imp. act. άνχτίθγ,μι, f. Ϋ,σω, sursum pono, tollo ; (2) impono alicui pro onere; (3) impono, injungo aliquid ; (4) expono, narro, re. fero; (5) attribuo, acceptum fero, ad- scribo ; (6) dedico, consecro ; άνατίθίμαι, differo, rejicio in crastinum, retracto, revoco. Άνατιθέναι iv) χξΥίμνόν τίνα, σχίΰνι τινι, τιν) τά πράγματα, ταύτα ίΰ- νοία &ί'2ν, άσπίΰας πξος τον χαινον νίων, ίις το Ήξοϊον' άνατίθί'σθχι ty,v πξάξιν τινι, committere; τα χατΥ,γοζΥ,μένα, revocare. ΆνίθίμΥ,ν αντόίς τ• ίυαγγίλιον, Gal. 2, 2. ANA ANA ANA άνατίλλω, evello, ut comam, spicas. ανατιμάω, Z, f. ησω, augeo pretium, supra raodura magni facio. inf. dvany-xv, contr. pro άνχτιμάειν. Ex dva, et τιμή, pretium. άνατιναγμός, S, ό, concussio, motio e loco suo in ahum. Ab ανατινάσσω, f. άξω, concutio, veberaenter quatio. άνατιταίνω, idem quod ανατείνω. ανατιτξκίνω, ί• ανω, perforo, terebro. άνατιτξάω, ω, f. άνατξησω, idem. Άνατι- τξάται ύπό των σκωληκων,ΌΪ05ΰ. ανατλάς, a. 2. part. act. ν. άνάτλημι, pro ανχτλά,ω, f• 'ή/τω, perfero, tolero. Άνατλάν πόνον, Xen. τα φάξμακα, Odyss. 10, 327. ii'iTiji όππόθεν εσσ), κα) όππόσα χηδε άνί• τλη\ς, Ibid. Ϊ4, 47. Εχ dva, et τλά». Hinc άνάτλ »!/»«> «τβί, ro, toleratio, tolerantia. άνάτλημι, idem quod άνατλάω. »νατμηθε)ς, sectione apertus, a. 1. part. pass, verbi ανατέμνω, sectione aperio. .«νατοιχεω, ω, modo in hoc, modo in illud navis latus jactor. Ex dva, et τοίχος, ανατοκίξω, f. ίσω, usuramrenovo. Ex ανά, et τάχος, usura, focnus. Hinc ανατοκισμός, 2, ό, usurie renovatio anni- versari'a. άνχτολη, ης, η, ortus, oriens. Ab ανατέλλω, ανατολικός, η, ov, orientalis. Ab ανατολή. άνατολμάω, ω, f. ησω, audeo. ανατομή, ης, ή, dissectio, praxupue cor- poris. Ab ανατέμνω, disseco. ανατομικός, η, ov, ad anatomen pertinens, ana'tomicus. άνάτονος, α, Ό κα) η, sursum tendens ; (2) , nimis in altum tendens. Ab άνατίίνω. ανατος, ν, Ό κα) ή, illaesus ; (2) innocuus. Ex a pr. et άτη, noxa. ανατρεπτικός, η, ov, subversorius, evertendi vim habens. Ab άνατξίτω, f. -ψω, subverto, everto, proster- no ; ανετράπη, sublatus est,Pk. a. 2. pass. diruo, tollo, labefacto, confuto, Ph. Ά- νχτξίπειν το πλοίον, την πολιτικών χοινωνί- αν, τχς πόλεις. Άνχτξίπουσι τ^ν τίνων πίστίν, 2 Tim. 2, 18. Άνατξί'^εις ετι τάν πάλιν, αϊ' εχετχι όοπάς, qua? vergit ad rui- nam, Arist. Vesp. 1227. άνατξίφω, nutrio, alo, educo. ' Ανεθξί-^/χτο αυτόν: εαυτή εις υ'ιον, Act. 7, 21. άνατξίχω, recurro, redeo currens ; (2) at- tollor, in altum erigor, cresco ; (3) auge- re, v. c. divitiis. Άνατξεχειν επιτηνπα- ξίκζασιν τχς ΰιχγησεως, πξος τον οίίξανόν' τοΊς χξόνοις, altius repetere. άνάτξησις, ιως, η, perforatio, perfossio. Ab ανατξάω, perforo. Unde άνάτζητος , u, ο κα) ν, perforatus, pertusus. άνχτξΐχίνω, vel potius άνατξίαινάω, permis- ceo, perturbo. A τρίαινα, fuscina. άνατξίζω, f. <ψω, contero, frico ; {2) mis- ceo. Hinc άνάτοιπτος, n, β χα) ή, attritus._ άνάτξϊφις, εως, ή, attritus, frictio. Ab eod. άνατξοπευς, ίως, β, subversor, eversor. Ab ανατρέπω, everto. ανατροπή, r t s, ή, eversio, subversio. Ab eodem. χνχτςοφη, ης, η, nutritio, educatio. Ab d- νατξίφω, nutrio. άνατξοχάω, ω, idem quod ανατρέχω, ανατυλίττω, f. ζω, repeto, revolvo animo, verso, reglomero. άνατυπόω, ω, reformo, iterum formo ; (2) informo aliquid in animo, imaginor. Hinc ανχτύπωμχ, το, species rei, figura. ανχτύπωσις, ιως, η, reformatio, formatio ; (2) imaginatio. ανατυςζάζω, f. &σω, conturbo, perturbo. Και την πολιν άπασαν νιμων άνατίτυίζχ• χως, Arist. Eq. 310. αναύγητος, η, ο κα) ή, ater, obscurus, non splendens. Ex a pr. et aiy>„ lux. αναυΰγς, ίος, ο χα) ή, mutus, non vocalis ; (2) ineffabilis, non fandus. Ex » pr. et aiiti, vox. Hinc αναύδητος , u, ο χα) v\, idem. avavhia, ας, ■>„ loqui non posse, obmutes- centia. ανχνΰος, u, ό χα) η, idem quod άνανΰης. άναύδως, adv. sine voce, tacite. άναΰλα, adv. sine tibiis, Plut. Ex a, et αυλός. αναυλύ, adv. sine naulo. Ex « priv. et »«υλβ», naulum. ίνχυλος, ν, i χα) η, tibiarum expers, sine tibiis; (2) imperitus tibiarum. Exapr. ' et αυλός, tibia. χναυλόχητος, ο κα) ή, Epith. navis parva?, quas in iis qua? in portu sunt non iiume- ratur, cujus ratio nulla habetur. ανχυμάχιον, u, το, desertio pugnaj navalis; quum quis ad navale prajlium non vene- rat. Ex a pr. et ναυμαχία. αναυξας, a. 1. part. act. Dor. pro άναύσας. ανχυξνς, ό χα) η, qui non auget ; (2) qui non augetur. Ex χ pr. et αϋζω. Hinc αναυξησία, ας, ή, quum quid alimentum, aut incrementum non capit, R. αναύξ'/ιτος, n, 6 xa) '/\, qui non augetur. ανχύξω, incresco, multum augeo. Ex a intens. et α'ύξω, cresco. αναυος, χ, ο χχι y, vocis expers. Ex « pr. et α'ΰω, clamo. αναυξος, ν, ό και ί, qui est sine aura ; (2) torrens. Ex a pr. et χ$ξχ, aura, vel a intens. et νάω, fluo. ανάϋσαν, 3. plur. a. 1. ind. act. Dor. pro χνηϋσαν, a verbo ανα,ΰω, acclamo. . αναυσία, r,, nausea nulla, Suid. αναυτος, ov, nautis carens, navibus imper- vius, Hes. αναύχην, ίνος, ό χα) -η, cervice carens. Ex a pr. et αίχν,ν, cervix. αναυω, accendo. Ex dva, et χ'ύω, are- facio. αναύω, et αναΰω, Theoc. acclamo. Ab dva, et αϋω, clamo. αναφαίνω, f. ανω, manifesto, ostendo, exhi- beo, edo ; αναφαίνομαι, conspicuus fio, manifestus reddor ; αναφαίνεται, extat, Ph. άνίφχνη, exorta est, apparuit, Ph. a. 2. αναφαινόμενος, extans, Ph. 'Ava- φαίνίσθχι 'ίχων, habere ; γράφων, scribe- re. "Ετίξον αν τ) λνιμα τχτο, κομφ/ότίξον ϊτ % το πξότίζον χ'νχπίφ' /jviy, Arist. Thesm. 467. άναφαίξίτος, α, β χα) ν, qui auferri non po- test. Ex a pr. et άφχιςίω, aufero. αναφαλαντίας, ν, ό, calvus, recalvus, recal- vaster. Ab ΆΝΑΦΑΆΑΝΤ02, ν, ό χα) τι, idem. Hinc ανχφαλαντίασις, ίως, tj, calvities in super- cihis ; (2) calvities omnino. ανχφαλάντωμα, ατός, το, idem. αναφανίά, adv. aperte, manifeste, palam. Ab αναφαίνω• αναφανδόν, adv. idem et ab eod. αναφανίντίς, a. 2. part. pass, verbi ανα- φαίνω. αναφχντάξω, f. άσω, apparere facio, phan- tasia adficio. αναφίξχω, recedo, V. L. ex Theoc. Ex dva, ατό, et 'ίξκω. αναφίξω, f. ανοίσω, a. 1. dvvvtyxa, sursum fero, sustollo, subveho ; (2) perfero, fero, patior ; (3) produco, edo, emitto, evomo ; (4) ofFero, confero ad cultum dlvinum ; (5) refero, attribuo ; (6) refero, ut ad se- natum ; (7) refero, commemoro ; (8) transfero, rejicio ; (9) recreor, reficio me, colligo me, convalesco. Άνχφίξίΐν εις τόπον, τους οδόντας, θυσίας τω θεω, ty,v του γίνους διαδόχην ι'ίς τίνα, τ) πςός τ^ν συγχλητον, ί'ις Try σύγκλ^τον πίζί τίνος, το πξαγμα πξός τινχ, την α'ιτίαν \π άλλον' \κ τχς αρρώστιας, πληγής, μέθης. Ex ανχ, et φίζω,/ε™. χναφεύγω, f. εύίομαι, sursum fugio ; (2) re- fugio, confugio. Άναφεύγειν ολεθξον ανό- σιον, effugere. Ex dva, et φεύγω, fugio. χνχφης, εος, ο κα) ή, intactilis; intactus, non tactus. Ex χ pr. et αφη, tactus. χναφθεγγομαι, f. ίομχι, reclamo, respon- deo ; (2) exclanio, proclamo. Άνχφθεγ• γετχι χξησμους, Plut. Ex dva, et φθεγ- γομαι. αναφθείςομαι, iterum corrumpor, intereo. αναφθε)ς, accensus a. 1. part. pass, verbi ανχπτω. αναφλασμος, S, ό, masturbatio. Ab αναφλάω, f. άσω, masturbo. Ex dva, et φλάω. αναφλεγμαίνω, rursus ardeo, vel a?stuo; (2) rursum intumesco. Ex dva, et φλε[- μχίνω. αναφλέγω, f. ξω, rursum incendo ; rursum comburo ; (2) inflammo, excito ; ανα- φλέγομαι, exardeo ira. ανχφλεχθηναι, excandescere, a. 1. inf. pass. χνχφλογίζω, incendo. αναφλύζω, f. φλύσω, rursum ferveo; (2) ferveo. Ex dva, et φλύξω, ferveo. χναφλνχτχίνωτος, »• ό κα) ή, ex quo pustu- ( 49 ) lae non erupere, riec erumpunt, R. Es a pr. et φλύκταινα, pustula. άναφλύω, idem quod αναφλύζω. Ph. dva- φλύει, emanat. αναφοζεω, ω, f. ησω, terreo, minor. άναφοιζχζω, f. άσο>, repurgo, februo. αναφοιτάω, ω, f. ησω, rursum eo, redeo, re- peto. Ε/'ί νξανας ανεφοίτησεν, Herodot. χνχφοξα, ας, ή, elatio sursum versus, sub- vectio, emersio ; (2) relatio ; (3) crimi- nis relatio in alium ; (4) refugium, pre- sidium; (5) oblatio; (6) reditus, pro- ventus ; (7) erectio ejus quod cecidit ; (8) virium et animi collectio ; (9) Ana- phora, figura rhetorica. Ab αναφίξω. Unde ανχφοξευς, εως, ό, vectis ; (2) lorum ; (3) bajulus, qui humeris aliquid gestat. χνχφοξίω, ω, f. ησω, in altum erigo, adscen- dere facio, sursum impono. Ab eod. χνχφοζίκος,Υΐ,όν, relatlvus, ap. Gram. (2) qui cruenta e pectore extussit, Diosc. ανχφοξικως, relative. Ab αναφοξα. ανάφο°ον, α, το, fulcimentum dossuarium, sen numerarium, vectis humerarius, quo . bajuli utuntur. Ab χνχφίξω. αναφοξύσσω, vel αναφοξύττω, ί• ύξω, subigo in modum farinas ; (2) commisceo. αναφξάσσω, vel άναφξάττω, f. άξω, obsti- po, occludO; (2) aperio, explico, quod septo clausum erat. Ex άνα, et φράσσω, sepio. ανχφξίσσω, vel ανχφίίττω, f. ξω, horreo pi- lis ; (2) horreo. Ex άνα, et φξίσσω. άναφξοΐισία, ας, ή, rerum venerearum nul- la cupido; (2) invenustas, inelegantia. Ex a priv. et ΆφξοΥιτ'/ι, Venus. Unde άναφξόΰϊτος, χ, ό κ) η, non venereus, a re venerea aUenus; (2) invenustus. άναφξονεω, ω, resipisco. άναφξοντίζω, f. ίσω, animo volvo, excogito. άνχφξος, u, ο χα) r„ spuma? expers, non spumans, non spumbsus. Ex a priv. et άφξός. άναφυγά, χ, v. ανάφυξις, JEsch. άνάφυμι, idem quod αναφύω. άνάφυξις, εως, ή, effugium, refugium. Ab άναφεύγω, refugio. αναφυξάω, ω, f. ησω, idem quod χναφύξω, commisceo, permisceo, confuni'o; (2) inquino, foado. Ex άνά, et φύξω- ΐίναφυσάω, ω, sursum flo ; (2) sufflo, inflo ; (3) elatum reddo, superbire facio. Hinc αναφύσημα, ατός, το, mflatio ; (2) evapo- ratio, spiraculum. άναφύσησις, εως, ή, inflatio; (2) spiracu- lum. άναφυσιάω, ω, anhelo, hinc άναφυσιόωντες, Ion. pro άνχφυσιωντες, άνχφυσιάοντες. άναφυτεύω, resero, Gl. V. rursus sero. ^αναφύω, f. ύσω, renasci facio ; (2) produco, emitto ; αναφύομαι, recresco, Gl. V. ανε- φύη, orta est, Gl. V. a. 2. pass. Ex άνα, _ et φύω. άνχφωνεω, ω, f. ησω, alta voce pronuncio, exclamo, proloquor, pronuncio. Άνε- φώνησε φωνχ μεγάλη, Luc. 1, 42. Hinc άνχφωνημχ, ατός, τό,' exclamatio, pronun- ciatio rei alta voce. άνχφώνησις, εως, η, idem et ab eod. άν&χάξω, f. άσω, retrocedo, gressum in- hibeo. TuSf/Siji V άνεχάζετο τυτθόν οπίσ• σω, II. 5, 443. Ex άνά, et χάζω, rece- do. ανχχχίνω, f. ανω, hisco, dehisco. Ex άνά, et χαίνω. αναχαιτίζω, f. ίσω, ferocio, contumaciter efreror, in licentiam erumpo ; (2) inhi- beo, retro ago, reprimo, Eurip. Bach. 1070. Ex άνά, et χαίτη, juba. άναχαλασμός, S, a, relaxatio. άναχαλασ-τικός, η, ov, relaxativus, relaxan- di vim habens. Ab άναχαλάω, ω, f. άσω, relaxo, remitto. άνχχαξάσσω, vel άνχχχξάττω, f. άξω, άβ- nuo sculpo, rursum incido. άναχάσχω, hisco. άναχάσσασθχι, recessisse, a. 1. inf. med, Poet, pro άνχχάσχσθχι, a verbo άνχ• χάζω- ανχχείξίξομχι, impedio; (2) tracto, in ma- nu verso. Ex άνά, et χειρίζομαι, tracto. άναχελύσσομαι, exscreo,extuss'io. άναχεω, f. εύσω, refundo ; (2) ira undo ; (3) conturbo, moveo. άνχχλαινόω, ω, f. ώσω, induo, vestio. Ex άνά, et χλαίνα, lccna. άναχλιαψω, f. ανω, tepefacio, calefacio. άναχνοχίνομχι, lanugine obsitus sum ; (2) ΑΝΔ ΑΝΔ ΑΝΔ α ν αχ ω ξη μα, ατός, pvimam lanuginem emitto. Ex ίνα, et yvooipanugo. αναχοη, ης, η, refusio ; (2) meatus. Ab άναχίω. άναχοζίύω, f. ιύσω, tripudio, salto, choreas ago ; (2) celebro cantu et choreis. άναχόω, ω, f- ώσω, aggero, e terra congesta extruo. Tij» οδον αναχίχωχόης, Dem. ίναχξάομαι, interficio, Ut καταχξάομαι. άναχξίμτται, exscreo s. screatu egero. Hinc αναχξίμψις, *i, exscreatio, Hipp, ebullitio, άναχριαίνω, f. ανω, rursum ungo, inungo. ά,ναχξώννϋμι, f• ώσω, colore aliquo inficio, tingo ; (2) contagio inficio ; (3) ungo. α,ναχξωννΰω, idem. Hinc άνάχξωσις, ιως, η, infectio, coloratio; (2) inunctio ; (3) contagium. άναχΰξωτος, α, b και ή, non paleatus, paleis non mixtus, non aceratus. Ex « pr. et αχυξόω, paleis admisceo. άναχυθύς, a. 1. part. pass, verbi αναχυω• άνάχυσις, ιως, η, refusio ; (2) maris a;stua- rium navigabile ; (3) confusio ; (4) ani- mi viriumque resolutio, mollities. Ab άναχυω, f. Circa, refundo. αναχωματισμος, S, b, agger. Ex dvot, et χώμα., agger, άνα^ωηυω, f. ιίτω, conflo; (2) refundo. Ex ανά, et χωνίύω, conflo. αναχώννυμι, idem quod άναχόω• άνα,χωξίω, ω, f. ησω, retrocedo, redeo, re- vertor ; (2) remotus sum a via ; (3) ab- horreo. 'ΑναχωξίΤν irii τάς ναΰς, ύς φυ- γην, άπ οίκον, ίχ τίνος.' Κίλίίισαντος βα- σιλέως σημηναι το αναχλητιχόν, άνίχώξη- σα» us το στξατόπίδον, receptui canere, Diod. Hinc ', recessus; secessusj locus qui est in secessu. άναχωξησάντων, digressorum, gen. plur. a. 1. part. act. verbi άναχωξίω. άναχώξησις, ιως, η, recessus, secessus ; (2) reditus ; (3) receptus ex pugna et peri- culo ; (4) locus semotus, solitudo ; (5) locus perfugii, perfugium. Ab eod. αναχωρητής, 2, b, recessor, secessor ; (2) qui in soiitudine vivit, eremita, anachoreta. άναχωξίζω, f. ίσω, separo, secerno ; (2) fa- cio reverti, aut secedere, in locum redu- co, suae terra? restituo. Ό λοχαγός αΰ- τας άνίχώξίζιν, Xen. άνα-φαλάσσω, contundo, retundo. άναψάω, ω, f. ησω, tergo ; (2) tergendo de- mulceo ; (3) detergendo colligo et exci- pio. αναψηλάφησις, ΐως, η, contrectatio ; (2) in- vestigatio, indagatio. άνά-^ης, adfigas, sive adfixeris, 2. sing. a. 1. c'onj. act. verbi άνάπτω, adfigo. άναψηφίζω, f. ίσω, rursus in sufrragio mit- to ; (2)" abrogo ; (3) retracto. Hinc άναψηφισις, ιως, η, repetitio suffragiorum ; (2) abrogatio ; (3) retractatio. ανα•\/ηχω, f. η%ω, idem quod dva -φάω. αναψις, ιως, η, accensio. Ab άνάπτω. άναψυχτηξ, ηξος, b, recreator. αναψυκτικός, η, bv, refrigeratorius, Gl. V. άναψύξαι, a. 1. inf. act. verbi άναψύχω. άνάψυξις, ΐως, η, refrigerati'o ; (2) recrea- tio, refocillatio. ανα'φυχίι, ης, η, idem. Ab άναψΰχω, f. ξω, refrigero, eventilo ; (2) ab- stergo, desicco ; (3) refocillo, recreo ; (4) an imum reduce Άναψυχιιν τας νίας, reficere ; τίνα σιτω κ,αι ποτω. "Οτι πολ- λάκις μι άνί-φνξί, 2 Tim. 1, i6. 0<' traga, vyivou h -ογσιν άνί•\ιυχ6ν φίλον ητοξ% II• 13, ανγνοί'ή, agnoverit, 3. sing. a. 2. opt. act. Dor. pro dvayvoivit & verbo αναγινώβ'κω, agnosco. ΆΝΔΑΝΩ, placeo. 'Αλλ' ουκ ΆτξίΊΙγι 'Αγαμίμνονι 'ήνΰανί &υμω, II. 1, 24, et 378. Αίχα 5s σφκην ίίνδανί βουλή, H. 18, kvhuo-tiai, coronari, pra?s. inf. pass. Dor. pro άναΜίο-θαι, a verbo kvahiv, corono. ανίίμα, rej, τβ, vitta, Poet, et Mol. per Sync, pro ανάδίμα, seu άναμμα, Ep. "ΑΝΔΗΡΟΝ, ν, το, summitas, cacumenj (2) fluviorum labrum, s. agger, Hes. &νϊνιο-άμινος, qui religavit, a. 1. part. med. Poet, pro αναοησ-άμινος, & verbo αναΰίω. ί.ν$ίχτ*ις, laqueus, Poet, pro άνχΰίχτης, Ε. Μ. α,νΐίχα, divisim, inter. Ex dva, et £/#«• «vdoxatiwi Mol. per Sync, pro αναίοχά- 2v,v, alternis vicibus, per successionem, Hes. άνΰοχΐυς, pro άναΒοχίυς, vel ανάδοχος, Id. άνΰξαγαθέω, ω, f. ητω, fortiter, seu strenue me gero, virum me prabeo. Ex άν/ΐξ, t vir, et άγαθος, bonus, fortis. Hinc ΰνΰξαγάθημα, ατός, το, facinus viro forti dignum, actio fortis viri, res fortiter et prajclare gesta, Gl. V. facinus j dvhg»• γαθν-,ματα, merita, Gl. V. ανδξαγαθντνις, 5, β, qui facinora edit viro forti digna, fortiter se gerens. ανδζχγαθία, ας, ft, strenuitas, fortitudo; (2) actio digna forti viro; (3) officium boni viri ; (4) probitas. Hinc ανδεαγαθίζομχι, f. ί&ομαι, fortiter me gero; (2) bonum virum me prsesto. ανΰξάγξία, ων, τα, spolia homini detracta. Ex dv /ΐξ, et α,γξα, prceda, spolium. χνΰξ,αγχνος, n, e και ή, qui viros strangu- lat, Eust ■ Ex dvhe, et αγχω, strangulo. αώςαγχος, ν, ο και ■*, idem et ex iisdem. άνδξάδιλφος, n, i, levir, Ph. Ex «y-^, et a6&$K,frater. ανΰςαχας-, adv. viritim. Ab άννίξ, vir. ανΰξ.αποΤίιίΰ'νται, mancipabuntur,3. plur. f. 1. ind. med. Ion. pro dv^arohSvrah quod ML dicitur pro ανδξαποδίοΌνται, ab «νΰξαποΰίξω, f. /e*a, in servitutem redigo, captivum abduco liberum hominem; (2) servum alteri furor et meum facio ; (3) subjugo, in potestatem redigo, velut urbem. Ab dvhpk-xolov. Hinc άνΰξαποΰισ-μος, if, a, redactio in servitu- tem, eo, quo de ανΰξαποΰίστη, dictum est, modo ; (2) plagium. ανΰρατόΰισις, ίως, ή, idem. αν§ζαποΙι<ττγ,ς, 5, ί, qui liberum furatur et in servitutem redigit, vel legitimo domi- no furatur et suum facit. Gl. V. plagi- arius. Ab eodem. ανδξαποΰιο'τίΐξίος, a, en, plagio serviens, aptus. ανΰξαποδιστικος, η, ov, idem. ανΰξαποΰοκάπηλος , n, b xa) y, qui mancipia vendit, mango, venalitiarius. Ex dv ΰξάποΰον, et κάπηλος, institor, propola. άνδςάποΰον, ν, το, mancipium. Ex dvhg, et πας, pes. Hinc ανΰξαποΰώδης, ίος, b χα) 'h, ad mancipium pertinens; (2) illiberalis, servilis inge- nii, degener, voluptatibus et cupiditati- bus serviens. Gl. V. flagitiosus. ανίραποΐωΐΐα, ας, ή, servilis turpitudo, vita flagitiosa. αν^ξαποΰωδως, adv. serviliter. ανίξάξίον, ν, το, homuncio, homo contem- nendus. Ab dv-hq, vir. αν^ξαχθης, ίος, b και ν, viro ponderosus, viro gravis, virum gravans, seu onerans, sufficiens ad onerandum virum. Ex άνν,ζ, et άχθος, potldus. ΆΝΔΡΑ'ΧΛΗ, ης, η, scabellum muliebre, foramina habens et subjectos carbones. "ΑΝΔΡΑΧΛ02, herba qusedam. ΆΝΔΡΑ'ΧΝΗ, ης, ή, portulaca, herba, Angl. Purslain. dvl'ua, ας, ή, virilis setas. Gl. V. vigor ; (2) virilitas ; fortitudo. Ab ανηξ, vir. ΰνΰξίίχίλον, α, το, simulacrum, statua ; (2) purpurissum, coloris genus, Xen. Ab αν'Βξύκιλος, a, b και η, viro s. homini si- milis. Ex άν>,ξ, et ί'ίκιλος, similis. ανίρίώθϋμος, ov, fortis, virili animo praa- ditus. dvtqiiov, n, το, virile robur, fortitudo. Ab ανίρΰος, e/«, ΰον, virihs ; (2) fortis, stre- • Ms• dvhpla, ας, η, idem quod άνδξί /et. άνδξΐάντα, acc. sing, ab ανΰςιάς. Unde ανίξίαντίσχος, ν, b, parva statua. Dimin. ανΰξίαντογλύφος, ν, b, idem quod ανΰςιαντοπλάο-της, a, b, statuarius. Ab οίν- δξίας, et πλάστης, fictor. Hinc άνΰξίαντοπλχσ-τικη, ης, η, sciL τίχνη, ars fingendi statuas. ανΰξίαντοποιίω, S, f. ησω, statuas facio. Ex ανάξιας, et ποάω, facio. Hinc ^ άνΰξίαντοποιητιχη, ης, η, SCll. τίχνη, ars conficiendi statuas. ανδξίαντοποιΐα, ας, η, statuarum confectio, ipsa actio faciendi statuas ; (2) ars statu- aria. Ab ανΰςιαντοποιος, κ, b, statuarius, statuarum artifex. Ab ανΰξίαντοποιίαι. άνΰξίαντνξγίω, statuas facio. άνΰςιας, άντος, b, statua, cippus, Gl. V. άνίξίζω, f. Ίσω, et ανίξίζομαι, astatem viri- lem ingredior, viriliter ago. ΆνΉζίζισ- θι, χξαταιασθί, 1 Cor. 16, 13. τω σώματι, roborari, Luc. ανίίίχος, η, ov, virilis, ad viros pertinens ; ($) virihs, fortis, strenuus ; (3) viro forti dignus. Ab ανί,ς. αν^ξίχως, adv. viriliter, fortiter, strenue ; (2) valide, robuste ; (3) vehementer. dvbpiov, n, το, parvus vir, homuncio. Dim. άνϊξίσμος, £?, b, idem quod ανΰξία, Poll. άνϊειστι, adv. virihter, fortiter, strenue ; (2) more virorum, Theocr. άνΰξίφϊλος, χ, b χα) ή, viri amans, viri ami- cus. Ex ά,νηξ, et φίλος, amicus. άνΰξίφόντης, ν, b, homicida. Α φίνα. άνΖξοζ&ξης, Ις, viros gravans. άνϊςόζασμος, ν, b, via angusta, quae uni tantum homini suflicit, Hes. Ex ΰνηξ, et βαίνω, vado, eo. άνΰξοζατίω, ω, cum viris s. pueris consu- esco, rem habeo, amore sc. nefando. Ex civze, et βα,τίω^ ανδζοζόξος, ν, b και η, hominem vorans. Ex ανηζ, et βοροι, vorax. άνδξόζνλος, b και η, virihs consilii, fortis, s. viris insidians. άνδξοζξώς, viros devorans. Α βιξςώσχω. οίνΰξόζξωτος, idem. ά,νίρογίνίΐα, ας, η, virorum genitura, homi- num propagatio ; (2) per viros successio generis. Ex άν/ΐξ, et γίνος, genus, ανδξογίγας, αντος, b, gigas. ανδρογόνος, ν, ή, marem gignens, viripara. Ex ανηξ, et γίγονα, a γύνομ,χι, nascor. ανδρόγυνης, ν, b, idem quod άνδξόγυνος, n, b, androgynus, semimas, se- mifemina, semivir, Gl. V. (2) castratus; (3) debilis, imbecillis, invahdus ; (4), effe- minatus, muhebri animo praeditus ; (5) socors, parum strenuus. Ex ανηξ, et γυνή, femina. άνδξόδα'ικτος, ν, b και η, viros s. homines perimens. Ex ανηξ, et δαίζω, occido. άνδξοδάμαν, acc. sing. Dor. pro ανδξοδά• ^μην• ανδξοδάμας, αντος, b, et άνδροδάμη, ης, ή, virum domans ; (2) gemma 'quaedam. Κ,νηξ, nuus. Ab άνδξΐιοφόντης, ν, b, homicida. Ex φίνω, occido. άνδξίίως, adv. viriUter, stremie. Ab dv- δςΐίος. άνδξίξάστξία, ας, η, virorum amatrix. Ex ανης, et έξάστξία, amatrix. ανδριύομαι, virilem eetatem attingo. άνδξίύμίνος, prees. part. pass. Dor. pro dv- δξούμίνος, quod est contr. ex ανδξοόμινος, vir f actus, a verbo άνδξόω, Herod. 1, 123. άνδξίων, ωνος, b, idem quod ανδξών ; (2)do- mus magna. άνδρίων, virorum, gen. plur. Ion. pro dv- ^ δξων. '- ' ' ' . ανδρήιη. Ion. pro ανδξίί», item ανδξηϊος, pro άνδξύος, Herod, ανδξηλατίω, ω, f. ησω, in exsilium pello, in exsilium mitto. Ex ΰνηξ, et Ιλαύνω. ανδξία, ων, τα, convivia quaxlamapud Cre- tenses, ad qua? soli viri admittebantur. ( 50 ) Ex ανηξ, ανδξόδομος, χ, Ό, triclinium, Hes. Suid. Ex ανηξ, et δόμος, domus. ανδξόθίν, adv. ex viro. Ab ανηξ. άνδξοθνης, ητος, b και η, homines perdens, vexans, asrumnosus. ανδξοχας, άδος, ή, pars, Hes. Nic. άνδβοχμν,ς, ητος, Ό xai η, a viro interfectus; (2) homines perdens, vexans. Ex drhfr et κάμνω. Unde. άνδξόχμητος, ν, β χα) η, ab homine labora- tus, seu factus ; (2) in quo vir jacet : epith. sepulchri. ανδξοκόζαλος, n, b, homo maleficus, ne- quam veterator, Hes. Suid. Ex *vfy, et κόζαλος. άνδροχτασία, ας, η, Ion. ανδξοχτασίη, caedes virorum. ανδξοχτονίω, viros interficio. ανδξοκτον'ια, ας, η, homicidium. Ab άνδξοκτόνος, ν, b xai ή, homicida, virum occidens. Ex ανηξ, et χτιίνω, occido. άνδξολίτίΐξα, ας, η, viros perdens. άνδξολημη, ης, η, virilem habens animi e- lationem, Hes. Ex ανηξ, et λημα. ανδξοληψία, ας, η, jus homines prehend- endi, quo scil. Athenienses, si civis extra Atticam interfectus esset, tres ejus urbis incolas prehendebant, casdis pceham da- turos, nisi ipse criminis reus traderetur; clarigatio, Gl. V. Ex ανν,ξ, et λ»μ• ζ,ίνω, prehendo. ANE ANE ANE άνΰξολ-ί,-ψιον, α,'το, idem et ex iisd. ανθολογία, ω, f. ίσω. viros lego, delectum militarem habeo. Ex άν*ΐξ, et λίγοι, lego, i. e. deligo. Hinc ανθολογία, ας, 'h, virorum collectio ad mi- litiam, delectus; (2) collectio qua;vis, qute viritim fit άνΐξολογίζω, f. ίσω, idem quod άνδξολογεω. άνίξομανκ, ios, ό χα) ν>, viris insaniens, virorum amore insaniens, viros insane appetens, libidinosa. Ex άν>,ς, et μαίνο- μαι, insanio. Hinc άνίξομανία, as, ' ev, ab homine periens, vel dv- i$6<$ogos, homines perdens, Soph, άνΰξοφονίω, ω, f. %σω, sum homicida ; (2) occido : άνδξβφονία, as, *i, homicidium. Ab άνδξύφόί/ος , ts, ο, homicida, sicarius ; άνδξβ• aivos, v\, interfectrix viri. Α φίνοι. άνοξοφόντΥό, χ, b, homicida. Ab eod. άνο'ξόφ6)νΰ5, ν, β χα) r„ virilem vocem ha- bens. Ex άνν,ζ, et φωνή, VOX. άνΖξόω, ω, f. ώσω, virilem reddo, virile ro- bur subministro. Ab άνν,ξ. Hinc άνίξωδη , tts, b χα) ν], virilis, virum decens, forti viro dignus ; (2) forti animo prsedi- tus, magnanimus. avfyalois, adv. viriliter, fortiter. άνδξώΐβί/?, vide άνδξόομαι• άνδξων, mos, b, pars domus, in qua viri a mulieribus seorsum agunt ; (2) exponi- tur etiam schola, ubi studiosi sapiential erudiuntur. Ab άνήξ. άνδςων7τκ, tbOs, y, idem et ab eod. avbguos, ωχ, ωβν, virilis, ad virum perti- nens. άνδύεται, emersit,3. sing. pra?s. ind. med. Poet, pro άναο~ύίτχι, Horn. Ab αναδύο- μαι, emerge, α,νίωχι, reddidit, 3. sing. perf. ind. act. Dor. et Poet, pro ανίδωχί, ab άνχδίο~ωμι, reddo. iviSn, conscendit, adscendit, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi άναξαίνω. άπζοξζόζνξχν, exclamarunt, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi άναζοξζοςΰζω, exclamo. ανίζξ&νί, insonuit, 3. sing/a. 2. act. verbi αναζξίχω, insono. άνίζωσε, clamavit, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro άνιζόησί, a verbo ανα,ζοάω. ανίγγυάω, ω, f. ησω, fidejubeo. άνίγγυος, ν, ό χα) ή, sine sponsione actus ; anyyvos, ν, non desponsa. Ex a priv. et 'iyyvos, satisdationi obnoxius. knyi'ieu, f. ίξω, expergefacio, excito ; (2) asdifico ; άνεγύςομαι, resurgo, Gl. V. e- vigilo. Όδυσηα ίξ vtrvv aviyiiei, H- 10> ^ 138. Hinc^ aviyteros, α, ό χα) v\, non experrectus. άνίγίξτως, adv. citra restitutionem vitae. «νί^ώλυίττβί, ov, non intectus, s. tectus, Hes. άνίγχλ'/,τβί, n, β χα) it, inculpatus, irrepre- hensus, Gl. V. inaccusabilis. Ex a, pr. et Ιγχαλίω, culpo. άηγχλνιτω5, adv. citra reprehensionem, inculpate. aviyxvos, n, *i, quae uterum non fert, qua? non est gravida. Ex a priv. et 'ίγχνος. aviyxωμlaστos, α, ό χα) v\, lllaudatus, nulla laude adfectus. Ex a priv. et ίγχώμιον, laus. απγνάμπτοντο, 3. pi. imp. ind. pass, άνα- γνάμπτω. άνίγνωξίσθνι, agnitus est, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi άναγνωξίζω, notumfacio. άνίγνωσμαι, lectus sum, 1. sing. perf. ind. pass, verbi άναγινώσχω, pro άναγνόω, lego. άνίγνωτί, legistis, 2. pi. a. 2. ind. act. ver- bi ejusd. auygiTo, concitabatur, 3. sing. imp. ind. pass, per Syncop. pro aviyiUiro, a verbo άήγζομκι, expergiscor, per Sync, pro an• γίιξομαι. άνίγχώξ'/ιτκ, α, ό xa.) r), qui fieri, concedi, admitti, nequit ; quod locum non habet in rerum natura. Ex a pr. et ίγχαξίω, admitlo. άνύάφισ^, y, o#«ii5,quipavitus non est, qui solo ajquatus non est. Ex « priv. et 'ώαφίζω, pavio, solo cequo. ανίδίγμίθα, suscepti eramus, 1. pi. plusq. ind. pass, per Sync, pro άηΐιΐίγμζΰα, ab άναΰίχομχι. χνίδίξατο, suscepit, 3. sing. a. I. ind. med. άνίΰίίξεν, demonstravit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άναδα'χνυμι, pro άναΰύχω. 'ANE' Δ Η Ν, adv. licenter, impune; (2) effuse ; (3) promiscue ; (4) palam, aper- te. O/ ht Λαχεΰαιμόνιοι^ ΐπίώάν βουλών ται άνίδην το7ς πχζ ah-rols ξυγγίνίσθαι σο- φισταΪ5, Lacedaemonii vero quotiescun- que volunt licentius cum suis sophistis versari, Plut. in Protag. 342. άήο~ξαχον, suspexi, 1. sing. a. 2. ind. act. per Metathes. pro dvila^xov, verbi dva- δίξχω. άν&ξαμον, recurri, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi άνχτξίχω pro άναίξίμω, recurro. άύο*ζαστο5, ov, non stabilis. Ab « et ϊ$ξχ, basis, dvilv, prodiit, 3. sing. imp. ind. act. verbi άναΐΐΰμι. άνίΐύσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi αναδύω, emerge, ανίΐωχιν, reddidit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άναΥώωμι, reddo. ανίίξγί, pro dviigyi, cohibuit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άνείξγω, II. 3, 77. άνίζίυξίν, discessit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άναξίύγννμι pro άναξίύγω, discedo. ανίζντχν, requirebant, 3. pi. imp. act. contr. pro dvit -ήτίον, ab άναζ-ήτίω• άνίζω, f. ίσω, sublatum in sede colloco et pono. Έί ΰίφξον δ" άνίσαν^ dyov ίτξο- r) "Ιλιον ίξίιν, It. 13, 657. Ex dva, et 'ίζω, colloco. άνίζωπύξ-ισί, revixit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άναξωατυξίω, revivisco. άνίθελησία, as, v), cum quis non vult, Suid. Ex a priv. et ίθίλω, volo. dviB&vros, ν, β xa) fi, coactus ; invitus ; (2) inexspectatus ; (3) tristis, adversus. Ex iisd. dvitixtv, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άνίημι, remitto. άνίθάλπι, reviruistis, 2. pi. a, 2. ind. act. verbi αναβάλλω, reviresco. dviOiis, remissus, a. 1. part. pass, verbi d- νίημι, remitto. dvi^Tos, ev, non adsuefactus. dvilhi, laxatus est, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άνίημι, remitto, laxo. άνίθηκα, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi dva- τίθνιμι, pro άναθίω, repono. άνιθξίψάμνιν, nutrivi, 1. sing. a. 1. ind. med. verbi ανατξίφω, nutrio. dvtibios, tt, β χα) ή, forma carens, informis. Ex * priv. et iThos, forma. C 51 ) άνιιο~ωλοποιίω, ω, f. νισω, speciem et imagi- nem fingo, animo propono. ανίΐδωλοποίί'α, ας, ή, imaginum eifictio in animo. dvi'txaffTOs, h xa) f\, qui nulla imagine cx- primi potest, quern nulla conjectura ad- sequi possis. Ph. inexistimabilis. Ex a priv. et ί'ιχάξω, adsimilo. dvuxovtfros, ov, qui imagine exprimi non potest, ut Deus. χνιιλίίθνια, s. άναλΥ,θυιαι ας, ή, quae non- dum peperit, quae Lucinas labores non- dum experta est. Ex a priv. et Είλίί- θυια, Lucina, parturientium Dea. ανιιλίω, ω, f. ν\σω, evolvo, involutum ex- plico. Ex dva, et ίϊλίω, involve. Hinc ανείλν,μα, arts, rojevolutio; (2) involutio, involucrum. ανείλνιπται, contractum est, 3. sing. perf. ind. pass, verbi αναλαμβάνω, άνίίλ'/ισις, ίως, νι, convolutio, Aret. άνίίλισσω, et άνίΐλίττω, revolvo. άνύλλω, idem quod άνιιλίω. ανίΐλον, sustuli, 1, sing. a. 2. ind. act. verbi άναίξίω, pro άνίλω, tollo. dvi^ivos, perf. part. pass, verbi άνίημι, so- lutus ; (2) violens, quasi sit solutus frae- no, laxans franum, laxans habenas ani- mo, iraa. άνειμίνως, adv. remisse, solute, licenter, negligenter. Ab αναμένος, ανειμι, redeo, redibo. Ex dva, et εΐμι, eo. ανείμων, όνος, b xa) v\, non vestitus, nudus; (2) male vestitus. Ex « priv. et εϊμα, vestis. άνειν, conficere, pra?s. inf. act. Ion. et Poet. pro άνύειν, a verbo άνύω, conficio. dviivai, remisisse, a. 2. inf. act. verbi d- νί'/ιμι• ανειπείν, edicere, proclamare, publice pro- nunciare. Ex dva, et ειπεί». άνείξγω, f. ζω, arceo, repello, propello, in- hibeo. Ex dva, et ε'ίςγω, cohibeo. άνείξεαι, interrogas, 2. sing, prass. ind, med. Ion. pro άνείξεσχι, a verbo άνείξομαι. άνείξζις, εως, η, inhibitio. Ab άνείξγω. άνείξυσαν, 3. pi. a. 1. ind act. Ab άνείξύω, f• ύσω, sursum traho. Άνείξύσαι τάς νν,ας, in terram subducere, Herodol. Ab dva, et ίξύω, traho. άνείξω, necto, adnecto. Ex dva, et ε'ίξω, necto. άνείξώτίυν, Ion. pro άνείξώτων, JSust. άνεΊσαν, adscenderunt, 3. pi. a. 1. ind. act. v. άνειμι. άνέϊσθαι, perf. inf. pass, verbi άνίνιμι. ανείσοίος, a, b xa) v, inaccessus, ad quern non patet ingressus, R. Ex a priv. et ε'ι'σοδβς. άνεισφοξία, αις, ύ\, immunitas a tribute άνείσφοξος, χ, Ό χα) fi, immunis, qui tribu- tum non solvit. Ex a priv. et ε'ισφοξά, tributum. άνεΤχον, 1. sing, imperf. ind. act. verbi άνίχω. άνείω, remitto, pross. ind. act. Poet, pro d- viov, sive άνίνιμι• άνεχαθεν, adv. desuper, e loco alto ; (2) ab origine generis et juxta seriem prisco• rum, quibus quis ortus est. Ab άνεχάς, adv. sursum, superne, eminus. Ex dva, et εχας, procul. dvixSaros, a, b κ, ij, ex quo non est egres- sus ; (2) invius ; (3) carens eventu. Ex « priv. et εχζαίνω, exeo. ανεχζίαστος, u, b xa) v„ qui vi compelli ne- quit, inviolabilis. Ex a pr. et εχζιάζω. άνεχζιάστως, adv. inviolabiliter. άνεχΰαξτ), adv. sine excoriatione. άνίχΰαρτος, ev, non excoriatus. Ab « pr. et Ιχόίξω, excorio. άνεχδήμντος, u, b xa) i\, qui non peregri- natur, seu qui nunquam domo abt'uit, aut nunc domi versatur, non peregre. Ex a priv. et Ιχΰνμίω, peregrinor. άνεχδιηγ-ήτος,ν, b xa) 'h, inenarrabilis, inef- fabilis. Ex a priv. \x, et δινιγίομαι, e- narro. άνεχοΊνιγητως, inenarrabiliter. A praec. άνεχίίχ-,,τος , ν, b χα) i, inultus, indefensus. Ex a priv. et Ιχδιχίω, ulciscor. άνεχοΌτος, ν, b xa) r), non editus, non vul- gatus ; (2) non elocata, defilia. Ex a• priv. et ίχδοτος, editus. άνίχίξομος, ν, b xa) v), excursum et effu- gium non habens, impervius. Ex a pr. et 'εχδξόμος, excursio. dvix9ieu.»vTos, v, b χα) ί, qui calefieri non Ό 2 ANE ANE ANE potest, caloris expers. Ex a priv. et \x- βΐξ μ.αίνω, excalefacio. ανίχϋύ-ος, χ, b xa) ■>„ inexpiabilis. Ex a priv. et εχθνομαι, expio. ανεχχΧγ,σίαστος, ov, ccetu populi carens, in- anis. dvixXayov, 3. pi. a, 2. ind. act. verbi dva• χΧαζω. ανεχΧάΧγ,τος, χ, b χα) χ, inefiabilis. Ex a priv. Ιχ, et ΧαΧίω, loquor. ανεχΧαπτος, χ, b xa) r< non deficiens ; (2) perpetuus ; (3) inexhaustus. Ex a, pr. et εχΧείπω, deficio, cesso. ανεχΧείπτως, perpetuo, semper, sine fine. ανεχΧϊνεν, 3. sing. a. 1. ind act. verbi dva• χΧίνω. απχΧΐπγ,ς, ίος, ο % r, non deficiens, indefi- nitus. Ex cc, priv. et εχΧί-τγ,ς, defi- ciens. ανεχΧόγιστος, χ, b χα.) r» a quo rationes non petuntur, cujus rationes subduci non possunt. Ex a priv. et ΙχΧογίζομαι. ανεχΧογίι-τως, sine ratione, sine modo, in- temperanter. άνίχνιττ6;, ov, elotu difficilis. Ex « priv. et ίχνίπτω, eluo. άνεχόμϊσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi d• ναχομίζω. ανεχότη, percussus, repressus est, 3. sing. a. 2. ind. pass, verbi αναχόπτω. ανίχπευστος, χ, Ό χα) r„ manifestus, exau- ditus ; (2) inefiabilis, infandus. Ex a priv. et εχπυστος, exauditus. ανεχπίμπΧχμι, repleo, expleo. ανίχπΧΥ,χτος, -χ, b xa) r„ non obstupefactus, imperterritus, impavidus. Ex a priv. et εχπΧΫ,ττομαι, obstupesco. ανεχπΧΫ,χτως, adv. impavide, intrepide. ανίχπΧν^ωτος, χ, b xa.) r,, inexplebuis, Gl. V. Ex α priv. et εχ-τΧΥ,ξΰ, expleo. ανίχπΧυτος, χ, b χα.) t„ indelebiUs, non elu- tus. Ex a. priv. et ίχπΧύνω, eluo. άνεχποΐΥ,τος, χ, b χα.) r, qui non potest edu- ci, extrahi, aut expelli. Ex a, priv. et Ιχποιίω• άνεχπίγ,τος, χ, Ό χα.) Y if quod ad suppura- tionem perducl non potest. ανεχπύχτον 'ίΧχος, Aret. Ex a. priv. et εχπυίω, sup- pur ο. ανίχπυστος, non divulgatus, celatus; (2) non divulgandus, celandus. dvixoayov, 3. pi. a. 2. indie, act. verbi 6L- ναχράζω. άνεχξίζωτος, χ, Ό χα.) y„ non radicitus evul- sus. Ex a, priv. et εχξΐζόω, eradico. άνίχτιχος, v, by, patiens/qui tolerare po- test Ab ανέχομαι, ανεχτός, ■>„ bv, tolerabilis, commodus. Ab ανίχω, tolero. ανεχτως, adv. tolerabiliter, commode. ανίχτριντος, ov, qui deleri, deteri non po- test. ανεχφευχτος, χ, b xa) *,, quem nemo eflu- gere potest ; (2) cui non beet effugere. Ex a. priv. et εχφενγω, effugio. άνεχφοίτχτος, χ, b χα.) r„ non prodiens fo- ras, non emanans. Ex a. priv. et \χφοι• τάω. ανίχφοξος, x, b χα.) ή, quod efferre non licet. Ex' a, priv. et εχφίξω, effero. ανίχφξαστος, χ, b χα.) r„ inefiabilis. Ex a. priv. et εχφξάζω, eloquor. άνεχφωνΥ,τος, χ, b χα.) ή, inefiabilis, qui ex- primi, seu verbo pronunciari, non po- test. Ex a. priv. et εχφωνίω, exclamo. ανίΧαιος, α, Ό χχι ■>„ sine oleo. Ex a. priv. et |λ*;βν, oleum. duUyxTt;, s. ο χα.) ν, irreprehensibilis ; (2) qui refeUi non potest, aut non con- vinci; (3) manifestus. Ex a, priv. et \λίγχω, arguo, convince. άνΟΛγχτω;, adv. sine reprehensione ; (2) sine probatione. ά#οΛ'/χω, arguo, convinco. άνΟΛν,μ,ίιοις, adv. crudeliter, immisericor- diter. Ab κνίΚίΥ,μΜν, όνος, b χα.) r,, immisericors, du- rus, rigidus. Ex a. priv. et Ίλίίμαν. dvi>.i%s, Is, immisericors. άνιΚιϊν, a. 2. inf. act. verbi ανα,ΐξίω• άνιλιυβίξία., ας, *ι, ilnberalitas, ilbberalis morositas ; (2) avaritia, sordes. άνΟ.ίυΒίξΐίτΥ,ς, ν,τος, χ, idem. Ab άνίλινθίξος, χ, i χα.) r, iUiberabs ; (9.) sor- didus, avarus ; (3) inhonestus, indecens. Ex a. priv. et ίλίίΰΐξβς , liberalis. άνίλί-Μξος, adv. illiberaliter ; (2) sordide. άνίλίυσις, ιως, y„ reditus. iiiXivs, flcft'.sine misericordia, Ab άαλιίς. ανΟ-θίμίνοιι, Dor. pro ανίλθίΤν• Ab dug- χομΜί. ίνίλίγμα., ατός, το, convolutio, cincinnus. Ab dvikirra. a.vOJvvi>a>, tempus tero, otior, cesso.' ανίλιξις, ίως, r„ involutio, volutatio; (2) explicatio. Ab dviXio-o -ω. α,νίΧίτος, β» b xou ή, non torquens, non tra- hens pedem, i. e. non incedens. Ex ί• νικΊσσω, verso, et ^,pes. ίνίλιο-ο-ω, vel οιαλίττω, f. ίξω, Volvo, evol- vo, revolvo, voluto, verso ; (2) explico, aperio. 'AviXitrruv τα. βίνλίοο, 1ο~τοξία.ς. α,πλχτος, u, Ό χα.) r„ qui trahi non potest. dviXxvai, f. Ce -ω, idem quod α,νίλχω, f. io>, sursum traho, attollo attra- hendo ; (2) subduco ; (3) extraho, retro traho; (4) traho. Άνίλχαν Ίχθυν ky χίο-τρω, τα,ς ναΖς• Ό ~h\ τοίχ crY.vvy k- vuxxu II. 11, 371. et 13, 583. Ex kti, et \xxi). χνίΧχωτος, ts, b xa.) r t , non ulceratus, qui ulcus non sensit. Ex a. priv. et ixxba>. dviXXYiv, b xa.) y„ ahenus a moribus Gree- corum. ΰνίΧλίνιο-τος, n, b xa.) r, alienus a Graeca consuetudine, qui Grsecis moribus aut imbutus non est, aut iis nequit imbui. Ex « priv. et ίΧΧ-ηνίζού, cum Grcecis fa- cio. άνίΧΧϊτΥΐς, ίος, b xa.) r„ cui nihil deest, non deficiens ; (2) cui nihil detrahi potest ; (3) non cessans, perpetuus. Ex a, priv. et iXXUTcu, deficio. ΰνίΧΧιπονς, b, claudus. duXovra., ace. sing. a. 2. part. act. dviXovro, 3. pi. a. 2. ind med. Ion. pro dviiXovTO• Ab αναΛξίω, pro dviXu. dviXTtloi, spei expers sum. ίνίΧπις, bxa.)Y„ qui est sine spe. dviX-ric -γ,ς, desperes, seu desperaveris, 2. sing. a. 1. conjunct, act. verbi ΰνίΧχίζω, despero. dviXxHrrioi, α,ς, ■>„ desperado. Ab dnXTie-TOi, u, b χα) Ϋι, insperatus, prater spem accidens ; (2) non sperans, despe- rans, nullam spem habens. Ex a. priv. et Ιλτ/ί• dv-Xrrii -τω;, adv. sine spe, citra spem, pra- ter spem, insperato. άνίΧντξος, 8, Ό χα.) r„ non involutus, sine tegmine, velamine. Ex « priv. et lXv τξον, involucrum. dv'tXojtri, 3. pL a. 2. conj. act verbi άνα,ΐξίω, pro dviXu. ανία,ζά,τος, a, b xa.) r„ inaccessus, invius. Ex a, priv. et ίμζα,ίνω, accedo. χνίμαπ, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi dvx• μίνω. ανίμίο-Υ,τος, ν, b χα.) χ, carens invidia, non ihvisus. Ex a. priv. et ν%υ.ίο-άω. ααμίσ-Υ,τως. adv. citra invidiam. dviu.io), ω, f. %, vomo. Ex dva., et Ιμίω. Άνίμν,-τος, u, b χα.) ή, indivisus, individuus, non distributus. Ex a, priv. et ύμω- ανίμιοίϊος, ν, b χα.) *!, vel ανίμια,Ίος, α/«, alov, vento plenus, vanus, evanidus, sub- ventaneus; (2) levis, inconstans. Ab α,νιμος, ventus. άνιμΉιον, a, to, ventulus, Dim. Ab eod d\iμil•toς, Ία., ιον, idem quod ccnuiaTos. άνίμίζω, f. ίσω, ventis agito. Gl. V. ven- tilo. 'ΰ γα,ξ ΰιαχξινόμίνος ίοιχί χΧύδωνι 3-α,Χά.ο-ο-γ,ς ΰνιμιζομινω χα.) ριπιζομίνω, Jac. 1, 6. Ab ανίμος. άνίμιος, ία., ιον, idem quod ανιμιαΤος. ααμνΥ,σ-θΥ.ν, 1. sing. a. 1. ind pass, verbi d- ναμνάομα,ι. ανίμόίξομος, κ, b, cursor, qui ventos cursu asquat, vel velocissimus. Ex ανιμος, et δξόμος, cursus. ανίμόίΐς, Όισσα., civ, ventosus, vento plenus. Ab α.νίμος• άνίμοχοΤται, ων, ο!, quiapud Corinthios in- c'antamentis ventos sedabant. Ex ά»£- μος, et χοίτος, cubile. "ΑΝΕΜΟΣ, a, b, ventus ; (2) anima. ανίμο^χ'ίτΥ,ς, tos, b χα) ή, a vento tegens, v'entum arcens, ventis inaccessus. Ex α,νίμος, et σχίπύι, tego. Λνΐμόστ»ο$ος, ov, a vento agitatus. άνίμοο-φίξα,γος , n, b xa.) v,, vento perstre- pens, R. Ex ανίμος, et σφάςα,γος. ανίμοτξαφΥ,ς, ίος, Ό χα.) it, a vento nutritus, a vento auctus et corroboratus. Ex »- νίμος, et τξίφω, nutrio. άνίμοτξίφΥ,ς, ίος, b >ί r„ idem et ex iisd. Άνιμότξοχος, ov, , ventis agitatus, Anac. Ex ίνίμϋίι et TgSTi* ( 52 ) dviu.»$6ooia,, ας, ■>„ corruptio qua fit a ven- to. Ab κνίμοφθοξος, a, b xa) r„ vento periens, a vento corruptus. Ex άνεμος, et φθείξω. χνεμοοόζΥίτος, e, b χα) ϋ„ a ventis disjectus, a ventis in diversas partes latus. Ex ά- νεμος, et $opioi,fero,porto. ανεμόω, Ζ, f. ύσω, ventilo, vento agitari facio. Ab άνεμος. ανεμτΧΥ,χτως, adv. intrepide, audacter, im- i perterrite. Ex « priv. et "εμτΧΥ,χτος. ανίμτΧοος, u, b xa) y„ non navigans, qui- escens. Ex a priv. et εμπΧίω, navigo. ανεμπόδιστος, n, b χα) ϋ„ cui nihil impedi- mento est, liber ab obstaculo. Ex a pr. et εμποδίζω, pedes implico. ανίμαοΒίο-τως, adv. sine impedimento et ob- staculo. ανίμττωτος, ν, b χα) i, qui incidere non potest; (2) irreprehensus, inculpatus. Ex a. priv. et εμπίπτω, incido. ανίμφαντος, ν, Ό xa) r„ non demonstratus. Ex ec priv. et εμφαίνω, ostendo. Unde ανίμφατος, n, b xa) r„ carens efficacia ; (2) sine emphasi seu significatione expressa; (3) luculentam speciem non prasbens. ανεμφάτως, adv. sine efficacia; (2) non ex- presse. ανεμώ^Υ,ς, εος, b xa) v, vento plenus, ven- tosus; (2) venti naturam habens. Ab άνεμος. ανιμωχΥ,ς, εος, Ό χα) $, venti celeritatem habens, Eurip. Phamiss. 166. Ex avi- μος, et ωχχις, celer. άνεμωΧία, ας, ϋ,, nomen herba». ανεμώΧιος, u, Ό χα) ϋ„ futihs, ventosus, va- nus. ΆνίμώΧια βάξίΐς, Β. 4, 355. Ab άνεμος, ανεμώνη, νς, r„ anemone, herba, Gl. Γ. vaccinium, sahuncula ; (2) vanitas. ανεμωτις, ilos, Ϋ,, cognomen Minerva? ven- t'um perniciosum sedantis. Ab eod. άνενδεϊς, εος, b xa) %, non indigus. Ex «, priv. et \νΰεγ,ς, indigus. ανενίειχτος, χ, b χα) ή, alienus ab ostenta- tione, R. Ex α priv. at ενίειξις. ανενίεχτος, a, b * i, qui fieri nequit, nun- quam contingens, impossibilis. Ex a priv. et ενίίχομαι, fieri possum, ανενδεας, adv. sine necessitate, ex inopia ; (2) largiter, abunde. Ab ανενΰεί,ς. ανενδοίαστος, ν, Ό χα) ■>„ indubitatus, indu- bitabilis. Ex a priv. et ενίοιάξω, dubito. ανεν§οιάς•ως, adv. indubitanter, haud dubie. ανένδοτος, χ, b κ] ή, non remissus, non lan- guidus ; (2) in quo non est remissio nee languor ; (3) rigidus, inexorabilis. Ex a priv. et ενδίδωμι, remissior fio. ανενδότως, adv. non remisse, non languide, non perfunctorie. άνίνδϋτος, χ, b xa) 'h, non indutus, Gl. V. investis. Ex «priv. et Χρίομαι, induor. dviviyxai, a. 1. inf. act. verbi αναφίςω. ανενείχατο, emisit, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Poet, pro ανν,νίγχατο, ab eod. ανίνεχτίον, referendum, Greg. Naz. Ex dva, et φεςω• ανίνευσεν, renuit, a. 1. ind. act. v. άνανεύω. ανενεργν,ς, ίος, Ό χα) ί, effectu carens. Ex a. priv. et ενεξγγ.ς, efficax. ανίνίξϊΥ,τος, χ, οχα)γ„ inefficax. Gl. V. effectu carens. Ex a. priv. et ενεργώ, operor. ανενν,νοχΰία, erumpens, quce erupit, part. perf. med. f. g. Att. pro ανΥ,νοχυϊχ. Ab αναφέρω, pro ανενίγχω. ανενθχσίαο-τος, χ, Ό χα) r„ non adflatus di- vino numine, non fanaticus, non vesa- nus, non insanus. Ex a priv. et ίνθχσι• άζω. ανε\νόχτος, χ, b χα) r lt indoctus, qui non co- gitat aliquid, non memor est ; (2) inex- cogitatus, imperceptus. Ex « priv. et \v- νοίω, cogito. ανενοχΧνισία, i\, tranquilhtas, Bud. Ab ανενόχΧνίτος, χ, Ό χαϊ -ϋ,, non perturbatus, placatus, quietus. Ex « priv. et ενοχΧίω. ανίντες, nom. pL a. 2. part. act. v. ανίν,μι. ανίντευχτος, χ, b χα) ή, non adfabfiis, no- minum congressus refugiens, insociabi- lis, morosus, difficilis, superbus. Ex « priv. et εντυγχάνω, convenio, alloquor. ανεντξίχγ,ς, ες, tardus, non velox. άνίντξοπος, χ, b xa) y„ irreverens, Gl. V. Ex a priv. et εντξίπομαι, revereor. ανεζχχχο-τος, ov, non audiendus, non audi- tus, Em. ανίΙάΧιιχτος, χ, β χα) %, indelebilis. Ex ». priv. et \\αλ%Ίφω, deleo. ANE ANE ANE «νε&λλαχτος, ts, b xa) ή, immutabilis, in- variabilis, constans, Suid. Ex a pnv. et 'εξαλλάσσα, muto. ανεξάντλητος, ts, b χα) η, inexhaustus. Ab et priv. et εξαντλάα, exhaurio. άνεξαπάτητος, ts, 6 xa) j>, qui decipi, faUi non potest. Ex « priv. et εξαπατάω. άνεξάξνητος, ov, qui non abnegat. άνεξίλεγχτος, ts, b xa) q, qui refutan et cbargui non potest. Ex a priv. et ελεγ- ™, arguo. άνεξελεγχτως, citra refutationem, ut nil contra dici queat. άνεξίλευστος, β», idem quod χνεξίτητος, Hes. Ex a, et έξίξχομαι. άνεξίςγαστος, idem quod άνίξγαστος. άνεξ^εΰνητος, ts, b xa) f\, imperscrutabilis. Ex a priv. et φξευνάω, perscrutor. άνεξετάζω, f. άσω, exploro, examino. ανεξέταστος, non examinatus, non explo- ratus, diligenti examine non cognitus. Gl. V. inconsultus. Ex a priv. et igs- πάζω. άνφτάστως, adv. sine examine, inexplo- rato, sine delectu, vel discrimine; (2) sine rationis reddenda? necessitate. άνφύςίτος, ts, b χα) ή, qui inveniri nequit; (2) non inventus, incompertus. Ex a priv. et φυςίσχω, invenio. ανεξήγητος, ts, b χα) i), non expositus, non explicatus, non enarratus ; (2) inenar- rabilis, inexplicabilis. Ex « priv. et εξη- γεομαι, explico. άνφχαχίω, ω, f. ησω, malos tolero. άνιξιχαχία, ας, ή, tolerantia malorum, to- lerantia, patientia. Ab άνίξίχαχος, ts, b χα) η. tolerans malorum, vel injuriarum patiens, Gl. V. Ex ανέ- χομαι, tolero, et χαχος, mains. άνφχάχως, cum incommodo. ανεξιχνίαστος, ts, b xa) ή, qui exsiccari non potest ; (2) qui exsiccatus non est ; (3) non exsuccus. Ex « priv. et Ίχμάξω, humecto. άνεξίλαστος, ts, b χα) η, implacabilis, qui placari nequit. Ex a priv. et φλάομα,ι, propitio. ανεξίτηλος, ev, non delendus, non eluen- . dus. ανιξίτητος, ts, b xa) r„ exitum non habens, impervius. Ex a priv. et φιμι, cxeo. ανεξιχνίαστος, ts, b xa) ή, impervestigabi- lis. Ex a. priv. et φχνιάζω, investigo. ανέξοδος, ts, b xa) η, qui nullum habet exi- tum, unde exiri non potest, impervius ; (2) cui exitus non permittitur. Ex * priv. et φδος, exitus. ανεξοιστος, ts, b xa) η, quem efferre non li- cet, non evulgandus. Ex « priv. et ix~ φεςω. av'iouui, tolerabo, f. 1. ind. med. verbi άνεχω. άνίονται, laxati sunt, 3. pL perf. ind. pass. Ion. pro άνεινται, a verbo άνίημι, laxo, ανεόρταστος, ov, parum festus, festo diei non aptus άνέο°τος, ts, b xa) η, incultus, incelebns ; (2) non feriatus, non hilariter transactus. Gl. V. profestus. Ex a priv. et ίοςτη, festum. unos, mutus, vocis expers, Hes. (2) taci- tus, quietus ; (3) quietus ab aliquo in- commodo, cum gen. ut χαχων, Herod. Ern. Ex a priv. et ανω, clamo. άνεοστασίη, ή, stupore attonitus, Hes. ανεπάγγελτος, ts, Ό χα) ή, non vocatus ; (2) non denunciatus, non indictus. Ex a priv. et επαγγελλω, denuncio. ανεπαίσθητος, ts, b χα) ή, qui non sentitur. > Ex a priv. et επαισθάνομαι, sentio. ανεπαισθήτως, adv. citra sensum, ita ut noil sentiatur. άνεπάίστος, ts, Ό xa) η, non auditus, qui au- diri nequit. Ex u. priv. et επαίστος. ανεπαίσχυντος, ts, b κ) η, inverecundus, im- pudens. Ex a priv. et επαισχΰνομαι, eru- besco. »v£;riW!r%y*Tai,ffdy.mverecunde,impuden- ter. άνεπάλλχχτος, ts, b χα) ή, non alternans, seriem continuam habens j (2) cui sunt dentes continui. Ex a priv. et επάλ- λάττω, alterno. άνεπάλμ-ενος, rcsiliens, Poet, et per Sync. pro οίνεφαλλόμενος, ab άνεφάλλομαι, re- silio. ανίπαλτο, 3. sing. a. 1. ind. med. per Sync. et Dor. pro χνεφίλατο. Ab eod. άηναιιόξθοποι, ν, Ό χα) ήι qui corrigi aut emendari non potest, non emendabilis 5 inemendatus. Ex a priv. et Ιπανοςθόω. ανέπαφος, a, b xa) y, intactus, liber, quem attingere nequeas ; (2) sincerus, purus. Ex χ priv. et εφάπτομαι, attingo. χνίπαφξόδϊτος, n, b χα) ή, qui sine venere et gratia est, invenustus, illepidus. ανεπαχθτ,ς, ίος, b χα) ή, non molestus ; (2) non invidiosus, nullam invidiam faciens. Ex a priv. et επαχθές, onerosus. άνεπαχθως, adv. nonmoleste, non gravate. άνεπεισε, persuasit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άναπείθω. άνεπελευστος, ov t non redux. Ab a priv; et επίξχομχι. ανέπεμψα, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi άναπεμπο). άνεπεσε, discubuit, 3.• sing. a. 1. ind. act. verbi άναπίπτω• άνεπίδησε, saltavit, 3. sing. a. 1. ind. act. ^ verbi αναπηδάω. ανεπηρέαστος, a, b χα) η, inoffensus, inju- ria? immunis. Ex a priv. et Ιπηξεάζω. άνεπης, ίος, », b χα) η, nihil dicens, mutus, Hes. Etyjn. Ex a priv. et έπος, verbum. α,νεπίζ&τος, n, b χα) *i, inaccessus, imper- vius. Ex a priv. et επιζαίνω, accedo. ά-νεπιζίλεντος, u, b χα) ή, cui insidiari ne- mo potest, insidiis non obnoxius, ab in- sidiis tutus. Ex a priv. et 'επιζχλεύω- άνεπίγς&φος, s, b xa) v, titulo carens, ca- rens inscriptione. Ex a priv. et επιγξά- άνεπώεης, εος, Ό χα) η, non indigens, nul- lius rei indigus. Ex a priv. et επιίεης. άνεπίίειχτος, a, b χα) η, qui est sine osten- tatione, non ostentator. Ex « priv. et επιδείχνυμι, ostendo. άνεπί^εχτος, «, b χα) η, non capax, non ad- mittens, qui recipere non potest ; (2) qui non accidit, impossibilis. Ex a priv. et 'επιδέχομαι, recipio. άνεπίδετος, n, b xa) r„ non obligatus. Ex a priv. et επίίετος, obligatus. άνεπίδηχτος, u, b χα) ή, minime mordens. Ex a priv. ίπ), et Ιάχνω, mordeo. άνεπίΐϊχος, ν, b χα) ή, purus et nontrover- sia vacuus, de quo nulla controversia est ; (2) ή, puella, de cujus patrimonio et matrimonio contendi inter consangui- neos fas non est, Ern. Ex » priv. et lix-/i,jus. άνεπιΥιω, resudo, sudorem refundo, Plut. ανεπίδοτος, n, b χα) η, nihil proficiens, qui proficere nequit. Ex « priv. et επιδίδω- μι- άνεπιείχεια, ας, ή, durities, immanitas, ini- quitas. Ab άνεπιειχης, εος, b χα) η, durus, immitis, ini- quus, sa?vus. Ex a priv. et επιειχης . άνεπιειχως, adv. inique, immaniter. ανεπιθύμητος, a, b χα) η, vacuus concupis- centia, Suic. Ex at. priv. et επιθυμία, άνεπιζαλύπτως, adv. sine tegmine, nude ; (2) apertd, palam. άνεπίχαυστος, ts, b χα) η, adustione carens, non adustus. Ex « priv. et επιχαύω, aduro. ανεπίχαυτος, a, b χα) η, idem et ex iisd. άνεπίχλητος, ts, b χα) ή, nulli criminationi obnoxius, irreprehensus,inculpatus. Ex a priv. et Ιπιχαλεω, crimini do, repre- hendo. άνεπιχλητως, adv. citra reprehensionem. άνεπιχοινωνητος, ov, incommunicabilis. άνετιχύξητος, u, b χα) ή, auxilio destitutus, cui nemo fert opem. Ex a priv. et \πι- χνξίω, auxilior. άνεπιχριτος, u, b χα) η, inconsultus, teme- rariiis, inconsulte et temerarie factus. Ex a priv. et επιχξίνω, comprobo. άνεπίχξυπτος, ov, qui non occultat. άνεπιζάλυτος, ov, liber, non interdictus. άνεπιζωλύτας, sine impedimento, nemine impediente, hberd, fortiter. άνεπίληπτος, n, Ό χα) ή, qui reprehendi non potest, reprehensioni non obnoxius. Gl. V. irreprehensibilis. Ex a priv. et \πι• λαμζάνω. άνεπιληπτας, sine reprehensione, culpa. ανεπίληστος , n, b χα) η, inoblitus, sine obli- vione ; (2) non absconditus. Ex a priv. et επιλανθάνομαι, obliviscor. ανεπιλ'ογιστος, ν, b χα) ή, inconsideratus. Gl. V. inrecogitatus. Ab επιλογίξομαι. άνεπιλογίστως, adv. inconsiderate. άνεπιιχίλητος, ts, b χα) η, incuriosus, qui nullam curam habet ; incuratus, Gl. V. I Ex κ priv. et \πιμελίομαι % euro. ( 53 ) άνίπίμιχτος, ts, b χα) ή, non permixtus ; (2) ab omni commercio sejunctus, nulla commercia exercens. Ex a priv. et \πι- μίγνυμι. άνεπιμίχτως, adv. non admittendo permi- stionem. ανεπίμονος, ts, b χα) ή, non permanens, non durabilis. Ex a priv. et Ιπιμίνω, per- maneo. άνεπίμωμος, ts, b χα) η, inculpabilis. άνεπιν'οητος, is, b χα) ή, inconsideratus ; (2) improvisus ; (3) incogitabilis, qui mente concipi nequit. Ex a priv. et επινοίω. άνεπ'φστος, ts, b χα) ή, impolitus, imper- fectus. Ex a priv. et επφω. άνίπίπλαστος, u. b χα) ή, nulla simulahone fucatus, non fictus. Ex a priv. et £τ/- πλάσσω, illino. άνίτίτλεχτος, is, b xa) r„ qui alns non per- miscetur, R. Ex «. priv. et επιπλεχω. άνεπιπληχτος, ts, b χα) ή, inculpatus, irre- prehensus. Ex α priv. et επιπληττω. Hinc άνεπιπλήχτως, adv. sine reprehensione. άνεπιπληξία, ας, η, vacuitas a reprehen- sione. ανεπίρβεχτος, ts, b ι£ η, nondum confectus, vel libatus. Ex a priv. et Ίπιρόίζω, con- ficio. άνεπισημαντος, ts, b χα) η, non notabilis, nulla nota insignitus ; (2) inglorius, ob- scurus. Ex a priv. et επισημαίνω, noto. άνεπισημείωτος, ov, non notatus, s. explica- tus, sc. scholiis aut commentariis. ανεπίσχεπτος, ts, Ό χα) ή, inconsideratus; (2) inexplicatus ; (3) neglectus. Ex ct priv. et επισχίπτομαι. ανεπισχεπτως, adv. inconsiderate, inexplo- rate. άνίπισχευαστος, ts, β χα) η, irrepafabUisi Ex a. priv. et Ιπισχευάξω, reparo. άνεπισχόπητος, ts, b % η, rectore et inspec- tore careris, Suic. Ex a priv. et επισχο- πεω, inspectorem ago. άνεπισχότητος, ts, b χα) η, cui tenebrai non offunduntur, Suic. Ex a, priv. et επι- σκοτεω, tenebras offundo. ανεπιστάθμευτος, ν, b χα) η, immunis ab hospitiis praebendis exercitui in transitu, a copiarii et parochi munere immunis. Ex tx. priv. et επισταθμεΰω. άνεπιστασία, ας, ή, inconsiderantia, inco- gitantia. Ex a priv. et εφίστημι, consi- dero. ανεπιστάτητος, ts, Ό χα) ή, qui sine curatore est, incustoditus, inobservatus. Ex a, priv. et επιστατεω, prcesum, prcefectus sum. άνεπίστατος, ts, b xa) r„ cui animum non advertimus, nulla diligentia considera- tus. Ex a priv. et έφίστημι, considero. άνεπιστάτως, adv. sine animadversione, in- considerate, incaute. άνεπιστημόνως, adv. imperite, inscite, in- epte. άνεπιστημοσύνη* ης, η, inscitia, imperitia, Ab άνεπιστημων, όνος, b χα) ή, insciens, igna- rus, nescius ; (2) inscius, indoctus, im- peritus. Ex a priv. et επιστήμων, sciens, gnarus. άνεπιστζεπτε), adv. id. quod ανεπιστξίπτας. ανεπιστρεπτί, adv. sine reditu, sine rever- sione. Ab άνεπίστςεπτος, ts, b χα) ή, qui non mutatur, qui non convertitur. Ex a priv. et επι- στξίφω, converto. ανεπιστξίπτως, adv. ita ut non convertaris, nee faciem convertendo, nee pedem re- flectendo. άνεπιστξεφης, εος, b χα) η, securus ; (2) ne- gligens, v. c. scelera ; (3) inexorabilis, ad veniam flecti nescius. Ex a priv. ct έπιστξίφα, converto. άνεπίστςοφος, ts, b χα) η, idem ; (2) qui non redit. άνεπιστςόφας, adv. sine retrogressu ; (2) in- curiose. άνεπιστςεψία, ας, ή, neglectus. άνεπίσχετος, ts, Ό χα) η, qui inhibitus, aut repressus non est ; (2) qui inhiberi, aut reprimi nequit, eft'renatus. Ex a priv. et επ'εχα, contineo. άνεπισχετως, sine remissione, ut reprimi nequeat. άνεπίταχτος, ts, b χα'ι η, injussu aliquid a- gens; (2) invictus, fortis. Ex a priv. et επιτάττα• xvtxiTaxTws, adv. injussu. ANE ANE ANH duvirdroi, χ, ο χα) ϋι, expers intentionis, qui intendi non potest. Ex « priv. et επιτείνω, άνεπίτευχτος, ov, infelix, non consequens petita. Ab επιτυγχάνω. άνεπιτεχνΫιτως, adv. sine arte; (2) incon- sulto, non ex industria. Ex a priv. et ΙπιτίχνΥίτος, arte /actus. άνεπιτΫ,Ιειος, n, b χα) Ϋι, non idoneus, inep- tus, Gl. V. incongruus, inhabilis, Ph. importunus ; (2) dissentiens, alienus ; (3) non cognatus ; (4) incommodus. Ex a pr. et επιτήδειος, idoneus. Hinc άνεπιτγ$ειότγ,ς, Υ,τος, r„ inhabilitas. ανεπιτήδευτος, χ, όάΫι, non accuratus; (2) incompositus. Ex a priv. et \πιτ•/ιδίΰω. άνεπιτ/$εύτως, adv. non accurate, negligen- ter. άνεπιτίμνιτος, χ, h χα) Ϋι, irreprehensus ; (2) impunis. Ex a priv. et επιτιμάω νεπιτξοπος, χ, tutoribus carens : (2) qui non revertitur ; (3) qui non cu- rat aliquid. Ex a priv. et επιτξίπω. άμχιφ&νίΐίι ες, obscurus, ignobilis. άνεπίφαντος, ov, idem; (2) parum ornatus, non conspicuus. άνεπιφάντως, adv. sine ostentatione. άνεπίφθονος, χ, b xath, non invidendus, mi- nime invidiosus. Gl. V. sine invidia; (2) non reprehensus ; reprehensioni non obnoxius. Ex a priv. et επίφθονος. ανεπιφθόνως, adv. non invidiose; (2) citra reprehensionem. ανεπίφξαστος, ov, ineffabilis, Suid. άνεπιχείξνιτος, χ, ο χα) yi, insuperabilis, in- accessus, quern conatu nullo adsequaris. Ex a priv. et Ιπιχειξίω, manum admoveo. ανεπ'οπτευτος, χ, ο xcti Ϋι, qui non inspexit, proprie sc. mysteria Cereris. Ex « pr. et εποπτεύω, inspicio. άνεπόψιος, χ, b χα.) Ϋι, qui non videtur, in- adspectabilis, Suid. Ex a priv. et Ιπόπ- τομωι, inspicio. ανεπτάμαν, 1. sing. a. 1. ind. med. Dor. pro άνεπτήμην, ab άνίπταμαι• ανεπτοί^το, obstupuerat, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi άναπτοιεομαι, obstupesco. άνίξαστος, χ, ο χα) Ϋι, inamabilis ; (2) ab a- more alienus. Ex « priv. et ίςάω, amo. ανίξγαστος, χ, ο xcti ν, inelaboratus, ineul- tus, rudis, qui factus, seu fabrefactus non fuit. Gl. V. infectus. Ex a priv. et s ΐξγάζομαι. ανίξγος, ov, idem quod άνίξγαστος, ineffi- cax, Eur. Ex ct, et ΐξγον. άνίξίθίζω, f. ίο*ω, instigo, irrito. Τίαντ) "Si τξόπω, αννιζίθιστο Ϋι πόλις, Thuc. της eig- t χαίάς άξΐτής, excitari ad, Xen. άνίξίίχτος, χ, ο xcti yi, non fresus, s. fractus, mola sc. aut pistillo ; (2) non cribratus ; (3) qui cribrari non potest. Ex ct priv. et Ιξίίχω, frango. άνεεείπτω, f. Λιω, rapio sursum, corripio, Δ. 20, 234. άνίξίνφαμίνΥ}, part. a. 1. med. f. g. ab eod. άνίξίύγω, f. ζω, eructo, emitto. Άνεξεύ- γεσθαι ilijikct, Apoll. άνίξΐυνάω, ω, f. ησω, investigo, scrutor, in- venio. ανεοίναστος, χ, b xcti y, non caprificatus, cui non sunt admoti fructus caprifici, ut ma- turescat. Ex ct pr. et Ίξίνος, caprificus. άνίξίστος, χ, b xcti ?j, de quo non contendi- tur. Ex ct priv. et Ιξίζω, contendo. ανερμάτιστος, χ, b xcti yi, non saburratus, saburra non stabilitus ; (2) non fulcris fixus. Ex ct priv. et Ιξματίξω. ανερμήνευτος, χ, 6 xcti Ϋι, inexplicabilis, in- effabilis. Ex ct priv. et ερμηνεύω. άνίξμ,Υΐνίύτωί, adv. ut explicari nequeat, modo inscrutabili. ανέξομα,ι, interrogo, rogito, percontor. ανεξπυζω, f. ύσω, sursum serpo; (2) adre- po; (3)eo. άν'εςπω, idem. Ex ίνα, et 'έξπω, serpo. ανερράγνιν, 1. sing. a. 2. ind. pass, verbi α.να.ρργ,γνυμι, pro άνοζρργ)γω• άνίρργ,μίνος, consutus, part. perf. pass. Ion. pro άνιρραμίνος, verbi άνα.ζά.πτω, consuo. άνίρρωγί, rescissum est, 3. sing. perf. ind. med. verbi άναρρϊγνυμι. άνίξυΟξίάω, f. ά.ο*ω, erubesco. άνίςύω, ΐ- ύα-ω, sursum traho ; (2) retraho. 'Ανά. S-' Ιστία, Xtyx' ΙζύαΌ,ντίς, Odyss. 9, 77. ubi dva. per Tnies. disjung. ανίξχομαι, f. άνιλιύοΌμα,ί, adscendo, scan- do, conscendo. Gl. V. subeo ; (2) rcdeo; a. 2. οΙΐΎ,λθΰΥ, part άνιλθάν. ΰΐνίξωτά,&ι, ω, f. ν,σω, interrogo ; (2) saepe rogo. Kai μιν άννίξώτων, Odyss. 4, 251. ά,νίξωτίζω, idem quod ά,νίξωτάω, Suid. α,νίς, 2. sing. a. 2. imper. act. verbi άνίνμι. ' ίο-χιμι, 1. sing. a. 1. opt. act. ν άνίζω. ίο-θίω, exedo, erodo, Hipp, ctvio-ia, yi, idem quod avitrif, Suid. . avitrii, ίως, v>, relaxatio, Ph. requies, re- missio, otium, imprimis diebus festis; (2) segnis et diffluens otio vita ; (3) im- modica libertas, lascivia ; (4) condonatio, v. c. debitorum, delictorum. Ab άνί'/ιμι. άνιτιμος, ov, otiosus. Ivitrcrigoi, u,J> xcti yi, vespere carens. Ex a, priv. et 'ίβ'χίξο;, vesper, άνίσπομαι, sursum versus sequor, Hes. α,νίσσυτο, 3. sing, plusq. ind. pass, per Metath. pro dvcto -ίσντο, ab ά,να,σύω. dvio-Tctv, 3. pi. a. 2. ind. act. v. άνίσ-τημι• vio-Ttitrt, resurrexerunt, 3. plur. perf. ind. act. Jon. pro dvitr-TYixctcri, a verbo dviffT' /ίμι. dvio -τγ,ν, surrexi, 1. sing. a. 2. ind. act. ctvio-Tios, χ, ο xcti yi, domo et sede propria carens. Ex a priv. et Ιστία, domus. ανιστξαμμίνω;, adv, perverse, prajpostere. Ab αναστξίφω, verto. ανίσχίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. v. ανίχω. ανίτάζω, f. άσοι, inquiro, qua?stioni sub- jicio. 'AtriffTYicrav απ αυτΰ cl μίλλοντίς αντον άνίτάζαν, Act. 22, 29. Έχίλ'.υσιν μάστιξιν ανίτάζίο-θαι αυτόν, ibid. 24. ανίταίξο;, χ, ό xai ή, qui nullos habet ami- cos, carens sodalibus. Ex a priv. et e- ταΊξΟί, sodalis. ανίταλα, a. 1. ind. act. verbi ανατέλλω, ανιτίος, ία, ίον, remitterdus, laxandus ; (2) condonandus, ignoscendus. Ab dvi- ν,μι, remitto. ανίτίξοίωτος, χ, i j£ yi, immutatus ; (2) im- mutabilis. Ex a priv. et έτιςοιάω, muto. ανίτίθίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ανατίθγιμι• Unde ανίτιχος, r„ ov,' vim habens remittendi, re- solvens ; (2) remissionem indicans. ανίτοιίΛος, χ, ό xai yi, imparatus, ihvitus. ανίτοίμως, adv. imparate. ctviTos, χ, Ό χα) γ„ laxus ; (2) patens, omni- bus apei tus ; (3) remissus, dissolutus ; (4) solutus omni imperio ; Gl. V. otio- sus. Ab dv /γιμι, remitto. ανίτως, adv. solute, laxe, remisse, licenter; otiose. "ΑΝΕΥ, adv. absque, sine, praeter, citra ; (2) injussu alicujus. ανίυάζω, f. άσοι, evan clamo; evo ; (2) ovahdo celebro. Ex dva, et ώάζω, idem. ανίυθί, adv. absque, sine. Ab dviu. dviuQiv, adv. idem et ab eod. "Aviuutv Ιων, quanquam absens sit, II. 2, 64. Μίϊ συ •y α,νίυθίν ϊμίϊο λιλαίίσθαι πολίμίζα» Τξωσ) φιλοίττολεμοισιν, Id. 16, 89. dviCtiiTOi, χ, ό χα) ϋι, non appositus. Ex a priv. et εύθετος, appositus. ανευθυνία, ας, yi, immunitas a reddenda ra- tione. Ab ανεύθυνος, χ, ό χα) yi, qui rationes non red- dit ; (2) crimine carens, sine poena, non obnoxius, noxa solutus. Gl. V. insons, innocens. Ex a priv. et εΰθύνω• ανευθυνως, adv. sine rationibus reddendis, non redditis rationibus. ανευχτος , χ, b χα) Ϋι, non optabilis, non op- tandus, Ep. (2) non optans, non petens. Ex a priv. et εύχομαι, opto. ανευλαζ,Υ,ς-, ίος, b χα) yi, irreligiosus ; (2) non timens, irreverens ; (3) incautus, non circumspectus. Ex « priv. et εύ• λαζης• ανευπαζά'δεχτος, b χα) Ϋι, non acceptus, non admissus, ingratus, Suic. Ex a priv. eS", et παξαΰεχομαι, accipio. ανεύξεσις, εως, ϋι, inventio. Ab άνευξίσχω. ανεύρετος, χ, b χα,) Ϋι, non inventus, incom- pertus, irrepertus ; (2) quod inveniri, s. excogitari, nequit. Ah αηυξίσχω, f. Ϋ,σω, reperio, invenio, adin- venio. Τίνχνως τίποιχίλχς λόγχς ανεΰξον ευ ~6ΐίζγιτγ,μίνχ:, Arist. ®εσμ• 445. άνεΰξον, invent, 1. sing. a. 1. ind. act. ανευξος, χ, Ό χα) Ϋι, enervis, non nervosus ; (2j debilis, infirmus, sine vi. Ex a, priv. et νευςβν, nervus. ανευζύνω, dilato, amplio, diffundo. Hinc άνεύξυσμα, το., idem quod ά,νευξυσμος, Gal. ανευρυσμός, χ, b χα) yi, dilatatio. ανίυφνμεω, ω, f. Ϋισω, celebro faustis omini- bus prosequens; (2) lamenta edo seu clamorem cum ejulatu, prae dolore ex- ( 54 ) clamo. Ex iva, vel etiam a priv. et tu φΥΐμίω, celebro. ανεύφξαντος, ov, non lastabilis, molestus. ανευφωνίω, ω, cumplanctu et gemitu ejulo; li. Ex a priv. et εύφωνος> canm-us. άνεύχομαι, deprecor, R. ανεφαίνετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi αναφαίνομαι. ανεφάλλομαι, resilio. Ab dva, lav, et όίλ- λονοαί, salio. ανεφάνατο, 3. sing. a. 1. indie, med. ανα- φαίνομαι. ανίφα,πίτος, χ, β χα) Ϋι, intactUS. Ex « pr. et εφάπτομαι, attingo. ανίφελος, χ, ο χα) Ϋι, non nubilus, serenus. άνεφιχτος, χ, Ό xai Ϋι, incomprehensibiUs ; intactus, Ph. inaccessus, quo perveniri nequit. Ex a priv. et Ιφιχτός• άνίφύνηβ'ί, 3. s. a. 1. ind. act. verbi ava- φωνεω. ανεχάζετο, recedebat, 3. s. imp. ind. med. verbi ά,ναχάζω• ανεχεγγνβς, Vis^ Ϋι, ab a, pr. et εχέγγυος^ ut fidejussor minime idonens, Tnucyd. ανεχθεντος, attracti, gen. sing. a. 1. part, pass, a verbo ανάγω, aliis ab ανίχω, al. ab αναφίξω. ανεχοίμαν, sustineam, 1. sing, prass. opt. med. Dor. pro άνεχοίμην, a verbo άνεχω. ανεχοιτο, 3. sing, praes. opt. med. άνεχώξ•/ισα, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi αναχωξεω. άνεχω, f. άνεξω, S. ανασχΫ,σω, p. ανεσχηχα, sursum tollo, in altum erigo ; (2) pro- mineo, orior ; (3) retineo, inhibeo ; ανέ- χομαι, patior, sustineo, tolero, fero ; (4) suscipio. Άνεχειν χίϊξας, τα? Ι«υτ5 ναΰς' τχ πολεμχ, cessare. Άνεχεσθαι "Ιυσχε^ πολλά χαχά, ψύχνι, Β-άλπη' ix ανέχο- μαι ζων, άνεχχ το Τσον εχειν. " Ανεσχον σοι φάος, σωτί^ιον, attuli, Eur. Med. 482. Ex dva, et \χω, habeo. ανίκανος, χ, b χα) Ϋι, incoctilis. Ex a pr. et ε•ψα), coquo. α,νί'^/Υ,τος, χ, Ό χα) Ϋι, incoctus, non coctus, non elixus. Ex iisd. ανεψιά, ας, Ϋι, consobrina, patruelis. άνε•^ια2η, γ,ς, Ϋι, filia consobrini, vel conso- brinae, vel patruelis, sive amita?. άνεψιαδχς, 3, b, sobrinus, Ph. Ab 'ΑΝΕΨΙΟ' 2, S, b, Ph. consobrinus, sobri- nus, adfinis, frater patruelis ; ανεψιό) ix \ύο άΰελφων αρρένων, ex duobus fratribus maribus patrueles, sobrini, consobrini, Gl. V. \x δύο άΰελφων &γ έ λειων, exduabus sororibus, amitis, Gl. V. Hinc ανεψιότΥΐς, νιτος, b, consobrinitas, sobrini- tas. ανεψυχθεν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Eccot. pro άνεψύχθησαν, ab άναψύχω. άνιω, adv. mute, tacite. Ab α,νεως. άν'εωγα, aperui, 1. sing. perf. ind. med. Alt. pro άνωγα, a verbo ανοίγω, aperio. άνεωγμάι, apertus sum, perf. ind. pass. άνε'ωγμενχς, apertos. ace. plur. part. perf. pass. άνεωγότως, adv. patule, Gl. V. Ab άνίωγε, patet. Ab ανοίγω, aperio. άνεωνται, dimissi sunt, 3. plur. perf. ind. pass. Ait. pro άνεΊνται, a verbo άνίγ,μι• ανεωξα, aperui, 1. sing. a. 1. ind. act. Alt. ρί•ο άνοιξα, a verbo ανοίγω, aperio. άνεως, ω, b, silens, mutus. Ex a priv. et α'ύω, clamo. άνεωχα, 1. sing. perf. ind. act. Alt. pro »J- νοιχα• άνεωχθησαν, aperti sunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. Att. pro Ϋινοίχθν,σαν, a verbo eod. avYi, ης, ϋι• perfectio, absolutio; JEschyl. in Sept. 724. (2) factum. Ab ctvoi, per- ficio. dvn, 3. sing. a. 2. conj. act. v. dvi\u,i. dvY^dv, praas. inf. act. contr. pro άνΥ&άειν- άνΥ,ζ'άσχω, idem quod άνΥ,ζάω, ω, f. ν,σω, repubesco ; (2) pubesco. iitJv Ήίϊ άννιζησαι πάλι», Arist. Lys. 671. αντίζ^τΫιξίος, χ, b xcti ή, repubescens, revi- gescens. Ab dvySaa>. άνν,ζος$χ, b χα) Ϋ,, impuber, qui nondum ad maturams. justam pervenit aetatem. Ex a priv. et ν,ζ^. άντιγαγον; subduxi, 1. sing. a. 2. ind. act. Att. pro άνΥ,γον, ab ανάγω. ανάγγειλαν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi αναγγέλλω. άννγεμόνευτος, χ, b χα) Ϋι, duce et rectore carens. Ex a priv. et ηγεμονεύω, dnco. αΓίιγξίτος,ΰ) ό χα.) Ϋι, epith, somni, ex quo ANH ΑΝΘ ΑΝΘ excitari aliquis nequit. Ex a priv. et εγςΛμκι, excito. dvtfovos, ts, 6 xa) v), iltetabilis, injucundus, insuavis, gravis, molestus. Ex a priv. et vibovv), voluptas. άννίδυντος, ν, β χα) ί» insuavis, insulsus, in- conditus. Ex a priv. et iihut& άνήΰνστος, », β χα) i\* idem et ex iisd. άνηδως, adv. moleste, R. Ex « priv. et etvij£ir«v, redierant, 3. plur. plusq. ind. act. J4#. pro «»576/»•«», a verbo άνίνιμι, redeo. dvvjvi, dimisisset, 3. sing. a. 2^ conjunct. act. Poet, pro «»^> a ve,DO άνίνιμι, pro άνηθίχητος, adv. mores non bene expri- mens, servans, <&? po'eta. Ab α priv. et «»»)&•»«?, /v»j, /vev, anethinus, ex anetho con- fectus. Ab "ΑΝΗΘΟΝ, ν, το, anethum, herba, Angl. DILL. άν/ιθοποίνιτος, s» ό ssoti ί, non moratus, citra decorum ; (2) non instructus bonis mo- ribus. Ex a priv. et ηθοποιία. άνθιζα, 1- sing. a. 1. ind. act. v. άναΐσσω. dvYixcc, adscendi, perf. ind. act. v. άν/ιχω. dvijxt, 3. sing. perf. ind. act. verbi άνίνιμι. άνηχες, pro avvjxov, lies, vel aciem non ha- bens, Steph. Ex a, et dxv]• άνηχεστος, u, β χα) v), insanabilis, Ph. into- lerabilis, intolerandus, atrox, implacabi- lis, gravis. Omnia gravia mala dicun- tur άνίιχεστα ; (2) irrevocabilis, ubi pce- nitentia? locus non est. Ex « priv. et άχεομαι, sano uv/ixio-roji, adv. insanabiliter, atrociter; (2) nullo poenitentia? loco relicto. άννιχοί'α, ας, ν), auditionis defectus ; (2) imperitia; (3) contumacia. Ab xiwxoo;, ss, ό χα.) ν), qui non audit, expers auditus ; (2) ignarus, imperitus ; (3) qui audire monentem non vult, contumax. Ex a priv. et άχάω, audio άννιχνστεω, ω, f. ν,σα, non audio ; (2) non obtempero, non sum dicto audlens. 'Anj- χύστειν τοις στξατνιγοις. Oiih' αξα πα- τξος άννιχύστνισεν 'Απόλλων, Μ. 15, 236. άνν,χαστία, ας, ν, surditas ; (2•) contuma- cia, dedignatio aurem prasbendi. Ab άννιχνστος, α, ό χα) ν, non exaudibilis, qui audiri nequit; (2) non auscultandus, non admittendus ; (3) qui non audivit. Ex * priv. et άχνω, audio. άννιχόως, adv. sine auditione ; (2) ignare, imperite. Ab άν-ί,χοος. άνν\χω, convenio, Ph. άννιχει, attinet, per- tinet ; άννιχεν, competit, pertmet, atti- net, Id. ; (2) ascendo, evado, pervenio; (3) conjunctus sum cum aliquo, ut cog- natione, &c. TSro Ις iSev άννιχει, nul- lius est momenti ; \ς tSto &ξάσεος άννι- χει, \ς τ» πξωτα, ad maximos honores. Ex άνα, et ηχω, accedo. άνν,χων, ασα, ο», adscendens, perveniens ; (2) elatus. Ab άνν)χω. άννίλάχατος, n, Ό χα) η, destitutus colo, co- lum non tractans ; (2) coli tractandi im- peritus. Ex a priv. et ηλαχάτν). άνΫ)λατο, 3. sing. a. I. ind. med. verbi άν• άλλομαι. άνν\λάτος, ts, β χα) ν), inobediens, contu- max, nondum domitus. Ex « priv. et έλαύνω. άνν,λεγίως, adv. contemptim. Ab άνηλεγν)ς, fey, h xa) v), non curans ; (2) ne- glectus. Ex a priv. et άλεγω, euro. άνκλενις, εος, ο χα) *j, immisericors, crude- lis, immitis. Ex a, pleon. et νηλενις. άννίλίνιτος, α, ό χα) ν), non miserandus. Ex a, priv. et ίλεω, misereor. άνν\λειφος et άνϊ.λιφος, β χα) ν), non unctus, non oblitus ; (2) non venenatus. άνκλειψία, ας, v\, squalor, qui contrahitur ob diutius intermissa balnea, et unctio- nem. Ab άνηλίφης. άνηλίως, adv. immisericorditer, crudeliter. άνϊλΟίν, rediit, 3. sing. a. 2. ind. act. contr. et cum y Ιφίλχ. pro dyfavOi, ab άνίξχο- μαι. άν/ιλιάζω, f. άς, per Sync, pro ανιαξβς,. ierumnosus, Nic. Sch. illa?sus, innocens, Ε. M. dvvi^otrivi, *i, ubi nulla aratip, Sibyl, ανηξοτος, ν, ό χα) ν], inaratus. Ex » priv. et αξόω, aro, Od. 9, 110. ανίίξπασι, rapuit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi αναξπάζω, rapio. dv /ΐξώτίον, interrogabant, 3. plur. imperf. ind. act. Dor. et Ion. pro ανηξώτνν, a verbo ανίξωτάω, interrogo. άν/ιο-ίΰανος, u, ο χα) ν], munera emittens, spargens. Ex ανίημι, dimitto, et δάνος, munus. αντκτίΰωξος, ώξα, ωξον, idem. ^ Α ^ωξβν. άνίχηττιτος, vel ανν,τττιτος, α, ό χα) ν, invic- tus, insuperabilis. Ex « priv. et ήσο-άο- μαι. αννιο•τις, ίως, ο χα) ή, jejunus ; (2) non jeju- nus, R. Ex a pleon. \>el priv. et ν^ο-τις. άνισοι, 1. sing. f. 1. ind. act. verbi ανίνιμι. αν-Λφαιστος, βν, ignis expers, qui fit sine igni. ανκφθνιν, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi d- νχπτω. αννιχίω, ω, f. ^eOj.resono. Ά»»ιχιε μολπίι*, Epigr. Ex dva, et ϊ)χία>, sono. ανγιχθ*ιν, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi «- ιιά,γω. άνήω, 1. sing. a. 2. conjunct, act. Mol. pro Ion. άνίω, et hoc pro dva, a v. ανίνιμι. άνθαίξίομαι, ΐίμαι, f• ν)ο~βμαι, in locum al- terius eligo, sufficio in locum alicujus ; (2) antefero, antepono. ΟΰΖύς ο-τίφανον άνθαιςνι<ηται, Eur. Hec. 655. Ex dvr), et αΊζίομαι, capio. ανθαλίιτχομαι, contra, vicissim damnor. j Ex αντί, et όίλιο-χομαι. ανθάμιλλος, semulus, qui alicui in certa- mine est adversarius. Ex dvr), et άμιλ- λα, certamen. ανθχπτομαι, f. ψομαι, contra manus inji- cio ; (2) e contrario attingo ; (2) praesto, efficio; (4) increpo, reprehendo. Ά»- θάττίο-θαι τολίμν, ΐξγον, suscipere ; φξί- νων, affligere; των πραγμάτων, res pu- blicas administrate. Ταχύς βαδιβ-τν,ς τιψ,'ονων ανθνιπτιτο, attigit, Eur. Med. 1182. Ύν)ς σνις χαφίας ανθ'/ιψάμγιν, sau- ciavi, Ibid. 1363. Ex ίντ), et άπτομαι, tango. ανθάψω, 2. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Att. pro ανθά•φαβ•$, ab ανθάπτοιχ-αι. ίνθί7,3. sing. praBS. ind. act. contr. pro άνθίϋ, ab ανθίω. ανβίίλοντο, in alterius locum delegerunt, 3. pi. a. 2. ind. med. verbi α,νθαιςίω, pro ανθίλω. οίνβίΐνος, i), ov, floridus. Ab άνθος, flos. ανθίχτίον, inhasrendum, ampleGtendum, consequendum, vindicandum, resisten- dum est. Ab αντέχομαι, amplector, &c. ανθίλιγμος, ν, ό, volutatio, convolutio con- traria ; (2) contrarius vortex. Ex α,ντ), et ελίσσω, volvo. ανθίλιξ, ϊχος, ν), pars auris, in cujus medio cavitas, s. χόγχη, est. Ex xvrt, et 'ίλιξ. ανθίλχόντως, adv. in contrariam partem trahendo. Ab ανθίλχων., quod est ab ανθίλχω, f. ξω, contra traho, in diversum traho; (2) manum distineoj (3) disti- neo, remoror; (4) resisto. Άνθίλχιιν πξος αυτόν τν)ν Οιναμιν' 'ίχαστον το7ς άλ- λοις νιύξοις, resistere. Ex ίντ), et 'ίλχω, traho. α,νθίμίνος, qui reposuit, a. 2. part. med. Poet, pro αναθεμένος, a verbo ανατίθημι. ανθεμίζομαι, defloror. Ab άνθος, flos. ανθεμ)ς, ίίος, ν), argemona, hodie chamo- mila, Angl. Chamomile. Gl. V. ανθεμις, ligustrum. Ab eodem. ανθεμόεις, όίσσα, όεν, floridus. Ab eod. ανθεμον, χ, το, flos ; ανθεμα, floret. άνθεμόρρΰτος, α, ό χα) v\, a flore fluens. Ex ανθεμον, et ρύω,Αιιο. ανθεμος, α, ό χα) ν), floridus. Ab eod. άνθεμαξγος, S, 6 χα) ν), ex floribus opus SU- um conficiens, ut apis, R. Ex 'έζγον- ανθεμώΰνις, εος, Ό χα) ν), floridus, florens, vernans. Ab ανθεμον, flos. ανθεξις, εως, ν), retentio, amplexus mutuus. Ab αντέχομαι, retineo. ανθεξρμαι,Ι. sing. f. 1. ind. med. verbi αν- τέχω• ανθεο, depone, 2. sing. a. 2. imper. med. Ion. et Poet, pro ανάθεσο, averbo«i>oiT/- θιημι. ανθίξεων, ωνος, ο, mentum, locus sub men- to qui barba vestitur et efflorescit. Sic dictus a flore barba?, quod ibi maxime vigeat. Quandoque de muliere dicitur per Catachresin. Ab άνθος. 'ΑΝΘΕ'ΡΙΚ02, sf, ο, asphodeli fructus, s. caulis; (2) albacum. Hinc ανθεξίχώΰνις, εος, b χα) ν), antherici formam habens. ανθίξΐξ, ιχος, ν), arista.. Ab α,θνιξ• όίνθεσ-αν, 3. plur. a. 2. ind. act. Poet, pro ανέθεσαν, ab άνατίθνιμι. ανθεσιπότνιτος., ov, Ath. ανθεστνιχα, 1. sing. perf. ind. act. verbi o\v θίστνιμι• ανθεστΥιξία, ων, τα, floralia, s. festa Bacchi, Dionysia. Ab άνθος, flos. Hinc ανθεστνίξίων, ωνος, ο, Anthesterion, octa- vus anni mensis, Dionyso, seu Baccho sacer. ανθεστιάω, ω, f. άσω, vicissim et mutuo convivio accipio. Ex αντ), et Ίντιάω. ανθεσφίξία, ων, τ«, festum Proserpina?. Ex Άνθος, flos, et φίξω, fero, quod Pluto is- tam Deam flores legentem rapuerat. ά,νθεσφόξος, ov, florea serata gerens. ανθετο, superposuit, 3. sing. a. 2. ind. med. Poet, pro ΰ,ναθετο, a verbo άνατίθνιμι. ^^\>aav,fiorentem, ace. sing. part. pra?s. act. f. g. Dor. pro ανθούσαν, a verbo αν- θίω. ανθεΰσι, 3. pi. Dor. pro ανθουσι. ανθ'εω, ω, f. ν)σω, floreo ; (2) floreo, mcta. phorice, velut artes florent ; (3) scateo, exubero. "Ώ,στε νιστξαπτε μεν χαλχω, νινθει hi φοινιχίσι -τάσι ν) στξατια, Xfti. Cyr. 6, 24. ΆνθεΤν πολλοίς τε χα) ay- ξίαις έπιΰνμίαις, Luc. ΙΙξίν σφωίν ύϋο ΑΝΘ ΑΝΘ ΑΝΘ (ίΡοτά-φοισιν ίουλους άνθησαι, Odi/ss. 11, ΪΙ9. Ab Ιίνβος. νΟη, γ,ς, Ϋι, florescentia. Ab eotl. άνθνδων, όνος, γ,, apis, Gl. V. vespa. Ex άνθος, et 'ilea, edo. άνθήλ-/ι, ν,ς, ή, panicula, i. e. lanosus fl.os panici, milii et similium. άνθγ,λιον, χ, το, flosculus, Dim. Ab άνθήλ'Λ' α,νθ'/,λιος, χ, ο χ») ή, soli obversus, vel op- positus. Άνθηλιον πρόσωπον ϊχφαίνίΐ S -ε- ων, Eurip. Ion. 1550. Deorum osiendit faciem solis instar splendentem. άνθημα, ατός, το, florum proventus et co- pia. Ab άνθίω. άνθηματϊχος, 'h, ov, floridus, floribus orna- tus. άνθ-ημων, όνος, b χα) ν, floridus. Ab eod. άνθγ,ξογξχφίω, ω, floride scribo. ' άνθτίξος, ξά, ξον, floridus. Ab άνθος, flos. άνθηοως, floride. άνθ-ζια-ις, ίως, ή, florum productio, ipsa flo- rendi actio. Ab eod. ctvOtio-tYsust ούτος, b xa) yi, floridi coloris, Ath άνθ•ησσάομχι, ωμαι, vicissim vincor, vicis- sim succumbo ; (2) cedo. Ex άντι, et ηο'ο'άομα,ι. άνθ-ιτιχης, h, ov, ad florendum aptus ; (2) florendi vim habens; (3) floribus fce- cundus. At άνθος, flos. άνθνφόξος, χ, Ό xa) Ϋι, floriger, florifer, Ep. άνθίας, χ, b, piscis quidam, Aristot. άνθίίξόω, ω, f. ώσω, vicissim consecro, R. Ex ά,ντ), et Ηξόω, sacro. ανθίζω, f. ίσω, floribus orno ; (2) coloro, variego. Ab άνθος, flos. άνθινος, vi, ov, floridus. Ab eod. άνθιππάζομαι, equitans occurro ; (2) con- tra aliquem equo invehor. Ex άντι, et ίππάζω• άνθιππασία, ας, y, decursio equestris. άνθιππίύω, f. ίύσω, idem quod άνθιππάξω. Άνθιππίυίΐν άλληλοις, Xen. Ex άντι, et Ίππιΰω, equito. άνθιστάμινος, pra?s. part. pass, verbi άνθίσ- ττιμι. άνθίστατο, resistehat, 3. sing, imperf. act. άνθίο-τ'/ιμι, f. άντιστ-ί,σω, resisto, repugno ; dtrio-T'/}, obstitit, restitit, Ph. a. 2. τω βουλΫ)μχτι αυτού τις άνθίστΥΐΧί ; Rom. 9, 19. Άνθίστασαν τξοτα7ον, Thuc. e re- gione statuerunt. Ex άντϊ, et Ί'στΥίμι, statuo. άνθοξαφης, h, pulchrd. coloratus. άνθοζαφος, χ, e, tinctor. Ex άνθος, flos, et βάπτω, tingo. άνθοζολίω, ω, f. Ϋ\σω, flores jacio, spargo ; (2) fragro, redoleo. Ab άνθοζόλος, χ, b xa) r), flores jaciens, vel e- mittens; (2) fragrans; (3) florulentus. Ex άνθος, flos, et βάλλω, jacio. άνθοξόσκον, flores alens, Hes. Ex άνθος, flos, et βόσκω, alo, pasco. άνθοΰίαιτος, ov, floribus vescens, Epith. apis, Ep. άνθοΰμον, χ, το, flos odoratus, floris odor. Ex άνθος, flos, et οζω, oleo. άνθοχάς-/ινος, ov, floribus caput redimitum habens, Opp. άνθοχομίω, flores edo. ανθοκόμος, χ, b xa) Ϋ), floriger. άνθοχξχτέω, floribus abundo, Lucian. άνΰοχξόχος, χ, b xa) -h, subtemen habens quod flores varii coloris exprimit, Epith. vestis picta?. Ex άνθος, et χξόχη. άνθολχΥΐ, ϊί, ν, tractus in contrariam par- tem j (2) repugnandi studium. Ex άντι, είϊλχω. άνθολογίω, ω, f. γ]σω, flores decerpo, flores colligo. ανθολογία, ας, r\, florum collectio, florile- gium. ά,νθολόγιον, χ, το, idem. Ab ανθολόγος, u, Ό χα) ■/>, florilegus, flores de- cerpens. Ex άνθος, et λίγω. άνθομιλίω, versor cum aliquo. άνθομολογίω, ω, f. Ϋ)σω, paciscor, conven- tum et pactum ineo ; (2) laudo, celebro; (3) gratias ago. ΆνθομολογιΊτο τΖ Κυ- ξίω, Luc. 2, 38. χάςιν τινι. Ex άντι, et όμολογίω, confiteor. Hinc άνθομολόγηο-ις, ιως, ν), laus, celebratio. άνθομολογία, ας, ή, rcpromissio, Gl. V. άνθηνόμος, Ό χα) ή, flores depascens. άνθο.τλίζω, f. ίσω, contra armo. Ex άντι, et ότλ/ζώ», armo. άνθοποίος,'ύ,ό, florificus, flores procrcans. Ex άνθος, flos, et ποιίω, facto. άιθοτωλίω, ϋ, f. r], ov, ad homines pascen- dos pertinens, R. Ex νίμω, pasco. άνθξωπόομαι, χμαι, homo fio; (2) homo sum. Ab άνθξωπος. άνθξωποπάθιια, ας, is, humanus adfectus. άνθξωποπαθίω, ω, f. ησω, humano moread- ficior. Ab άνθξωποπαθγ,ς, ίος, b xa) ij, humanis adfec- tibus obnoxius. Ex άνθξωπος, et πάθος, ανθξωποπαθως, adv. humano adfectu; (2) humano more. άνθξωποποι'ία, ας, it, humanarum formarum fabricatio. Ab άνθξωποποιος, χ, b xa) v), hominum, s. hu» manarum formarum fictor. Ex άνθξω- πος, et ποιίω, facio. άνθξωποπξίπνς, ίος, b χα) yi, hominem de- cens, homini conveniens. Ex άνθξωπος•, et πξίπίΐ, decet, convenit. ανθξωποπξίπως, adv. convenienter humana? natura?. "ΑΝΘΡΩΠ02, x, bxx)'h, homo. Hinc άνθξωπότΥ,ς, ν,τος, ή, humanitas, humana natura ; (2) genus humanum. άνθξωποτόχος, χ, ή, qua? hominem peperit, hominipara, Suic. Ex τίχτω, pario. ανθξωπχξγία, ας, υ), hominum fabricatio. Ab ανθξωπχξγος, χ, b, hominum fabricator. Ex άνθξωπος, et ϊξγον, opus, άνθξωποφχγίω, ω, homines voro. Ab άνθξωποφαγος, χ, b xa) y), hominum vora- tor, homines vorans, humana carne ves- cens. Ex άνθξωπος, et φάγος, vorax. άνθξωποφυΥΐς, ίος, Ό χα) ή, hominis naturam habens. Ex άνθξωπος, et φυγι, natura. άνθξωπω^Υΐς, ίος, Ό χα) Ϋ), humanus. άνθυζξίζω, ί. ίσω, vicissim contumelia ad'- ficio. Ex άντι, et ΰζξίξω, contumelia adficio. - άνθυλαχτίω, ω, f. ν,σω, vicissim latro, obla,- tro. Ex αντί, et ΰλχχ.τίω, latro. άνθυλλιον, χ, τό, anthyllium, flosculus. άνθυλλι;, ίίος, ν,, idem, ab άνθος, άνθυπάγω, recriminor, vicissim accuso. Ex άντι, et υπάγω, accuso. άνθυπαλλ&γν, w, r,, mutua commutatio. Ex άντι, et ΰπαλλάττω, commuto. άνθυπατύα, ας, y, proconsulatus. AKI ANI ANO ιίνύυπαπύω, f. εύσω, proconsul sum, pro consule provinciam administro. Ταλ- λίωνος δε άνθυπατεύοντος rijs Άχχ'ίχς, Act. 18, 12. άνθυπχτιχός, η, ov, proconsularis. Ab ανθύπατος, ν, β, proconsuL Ex αντί, et ϋπχτος, consul. άνϋυπείχω, ΐ. ξω, cedo, vicissim do locum. Ex αντί, et ΰπείχω, cedo. Hinc άνθύπειξις, εως, η, ceseio, qua vicissim ali- cui locum damus ; (2) submissio, obse- quium. <£νθυπε ξ ξάλλω, invicem supero. άνβυσηξετίω, ω, f. ησω, ei, qui mihiobsecu- tus est, vicissim obsequor, obsequium roddo. Ex αντί, et ύπνίξετίω, obsequor. άνϋυπισχνεομαι, contra polliceor. ανθυποξχλλω, suggero contra, objicio lo- quenti. Ex άντ), et ύποζάλλω, subjicio. άνθυποχχθίστημι, in locum alicujus substi- tuo, sufficio. Ex άντ), ^ΰποχαθίστημι. άνθυποχξίνομχι, vicissim simulo. Ex οίντι, εί.ύποχζίνω, simulo. ανθυπόμνυμχι, litem differo praestito jura- mento, est rei jurantis, se justade causa abesse. Ex αντί, et ύπόμνυμι• άνθυποπτεύω, f• εύσω, vicissim SUSpicor, contra suspectum habeo. Ex άντ), et νποττεύω. άϊθυποστξίφω, revertor. άνθυπόταχτος, subjunct. mod. ap. Gramm. άνθυποτιμάομχι, mulctam tertio loco assti- mo. Vid. ύποτιμωμαι. άνθυπχζγ'εω, ω, f. ησω, penso beneficium, remunero. Ex αντί, et ύπχξγίω. Hinc άνθυπύξγημα, ατός, το, mutuum officium. άνθυποφίξω, f- άνθυποίσω, a. 1. άνθυπηνεγχα, statim objicio, refero. ' Ανθυποφίξομεν α,ύτοΊς, Naz. Ex «vrl« et ύποφίξω) subji- cio. Hinc άνθυποφοξά, ας, η, excepllo, S. quffi objec- tioni opponitur. άνΰυποχώξησις, εως, η, reditus, recessus, regressus. Ex dvr), et υποχω^εω, sensim redeo. άνθυφαίξεης, εως, η, spoliatio, subductio, quum quid vicissim subducitur ; (2) ad. sumptio, quee opponitur Prolepsi. Ex αντί, et ΰφχΐξίω, subtraho. ανθυφίσταμαι, pariter sustineo, vel suscipio aliquid. Ab αντί, et ύφίσταυ,αι. άνθώδης, εος, ο χα) ή, flore plerius, florulen- tus. Ab άνθος, flos. άνθωμολογεΊτο, 3. sing, imperf. ind. med. contr. pro άνθωμολογεετο, a verbo ΰνθο- μολογ'εομαι, palam confiteor. άνθωξχίξομαι, f. ίσομχι, vicissim decorem ostento, aemula pulchritudine certo. Ex αντί, et ώξάΐζω, decoro. 'AN I' A, ας, ή, tristitia, moeror. άνιάξω, f. άσω, tristitiam adfero, moerore adficio. Ύξύων δ' ός χτεάτεσσιν υπερφία- λης άνιάζει, II. 18, 300. Ab ανία., άνιάξός, ξα, ξον, moerorem adferens, tristis, mcestus; (2) gravis, adversus, comp. d- νια,ξότίξο;, reperitur tamen et άνιχξίστε- ξος. Ab eod. άνια,ξως, adv. moleste, acerbe, cum moero- re, misere. ά,νιχσθω, a. 1. conj. pass, verbi άνιάξω. άνιχσι, sursum jaciunt, 3. plur. prass. ind. act. Ait. pro άνιείσι, a verbo άνίημι. ανίατος, u, Ό χα.) η, insanabilis, immedica- bilis. Ex * priv. et Ίάομαι, medeor. άνιάτςευτος, n, Ό χα.) ή, non sanabilis ; (2) t non sanatus. Ex α priv. et Ίάομι, sano. άνιχτξολόγητος, ν, b χα.) ή, ignarus eorum, qua? de medicina disseruntur, rationis medicas expert. Ex a. priv. et Ίχτξολο- yitii. άνιχτως, adv. insanabiliter. Ab ανίατος, ανία,χος, α, b χα) ή, streperus, resonans, tumultuosus. Ab άνιάχω, et ίω, resono, clamo ; (2)alta voce celebro, de poetis. Ex dvd, et ϊάχω, clamo. άνιάω, ω, idem quod άνιάζω, ανιωμαι, mce- reo, discrucior, lugeo, Gl. V. Άνιασ- θαι τω πξάγμ,ατι, bid τι. Ήμας Ss τας φοοναντας ηνία ξννων, Soph. Aj. 273. άνισος, », β, molestus, contristans, malus; pro ανιαξός. άνίδιος, i *α) ν\, nihil habens proprium. Ex a priv. et 'ί^ιος, proprius. χνώξΐτ), et άνιΰίτ), adv. sine sudore, sine labore. Ex dvd, et Miu, sudo, vel fy£ { . ανώξος, ov, fcudoris expers. κνώςόω, oi, f. dtr/u, rcsudo, denuo sudorem emitto. Ex dyd, ct ϋξίω, sudo. αήΰξυτας, a, b xai vs, non fixus, instabilis, sine fundamento. Ex a, priv. et Ί^ξύω• άνιΰξωτ), adv. sine sudore vel labore, He- rodian. 2, 14. Ex a priv. et Ιΰξόω, sudo. άνίδξωτο;, ov, qui non sudavit. dvn)s, relaxans, pr. part. act. v. dvJy/M. αν'αμαι, nudo, vestes ab inferioribus parti- bus reduco, retraho : hinc (2) excorio, Od. 2,999. Vid. «v-V;- ανιίξίίος, ov, cui sacra non fiunt, Suid. ανίίξος, n, Ό χα) η, profanus, pollutus. Ex a priv. et ίίξος, sacer. ανίίξόαι, ω, f. ωσω, sacrum facio, consecro, voveo. Ex dvd, et Ιΐζόω, sacro. Hinc ανιίξαιο•>ς, ίως, ή, consecratio, dedicatio. dvhrxi, relaxabat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro dviy, a verbo ανίημι, relaxo. ανιιννται, relaxantur, 3. pi. pr. ind. pass. Dor. et Ion. pro ανιΐίντκΐί ab dvua>, pro ανίνμι. dvi'/i, moeror, Ion. pro dvi»• ανινβίΐς, aor. 1. partic. passiv. verbi dvtiu. ανί-ημι, f- dv/io -ω, p. dvuxx, remitto, re- laxo ; (2) emitto, submitto ; (2) dimitto, relinquo ; (4) omitto, intermitto ;. (5) condono, remitto; (6) stimulo, urgeo. Άνιίναι την ψνχνν, τα σώματα \it) οα• διχξγίαν, της φιλοναχίας' το πρόσωπον, exporrigere ; τον πόλίμον, τ) της ίξγης, omittere ; τγ τύχγ, condonare ; τ5 πξοσ- εύχίο-θαι, desistefe ; τα σήμαντρα, ob- signatas literas aperire. Πάντων τ<* bio - μα ανίΟη, Act. 16, 26. Νυν γαξ όίπας ίνθάδί κίνδυνος ανΰτχι σοφίας, versatur, Arist. Nub. 953. In med. edo, submit- to ; in pass, permittor; concedor ; (2) consecror ; (3) ab omnibus adiri possum, omnibus expositus sum ; (4) negligenter, dissolute vivo, Em. Ex dvd, et Ίημι, mitto. ανίην, tristitiam, ace. sing. Ion. pro dviav. ανιηςα, tristia, neut. plur. Ion. pro dvixgd. αν/ησειε, molestet, 3. sing. a. 1. opt. act. JEol. pro χνιησχι, a verbo ανιάω, molesto. ανίησι, 3. sing. pr. ind. act. verbi άνίημι. άνίχα, quando. Dor. pro ηνίχα. ανίχατος, invictus, Dor. pro ανίχητος. άνΐχί), adv. sine certamine, atque adeo sine parta victoria. ανιχίτίυτος , a, b χα) η, cui supplicatum non est ; (2) non supplex. Ex » priv. et \χι• τεύω, supplico. ανίχ-ητος, a, b χα) ή, invictus, insuperabilis. Ex a priv. et vtxdoi, vinco. ανιχμά%ω, f. άσω, humecto ; (2) exsicco. άνιχμος, u, b χα) η, siccus, humore carens, squalidus, aridus. Ex « priv. et Ιχμάς. άνίλαστος, ov, non placatus. ανίλίως, ω, b χα) ή, immisericors. Ex « priv. et Ί'λαος, Att. ίλεως, misericors. άνίλ-λομχι, dedignor, despicio, Suid. Ex dvd, et ΐλλω, oculis conniveo. Unde άνίλλωμχ, ατός, το, adspectus, despectus, . Poll. χνίμαστος, ν, b χα) η, loris non csesus. Ex a priv. et Ιμάσσω, loris ccedo. άνιμάω, ω, f. ησω, fune sursum traho, extraho, haurio ; (2) elevo, sustollo, eveho. Άνιμαν άλληλας τοΊς botaai, το σώμα τη άξιστεξχ το άγχύζιον, την άλη• Οααν. *Ανιμησθωό ϊχθυς, Luc. Ex dvd, ιμας, Varum. ανιμησις, εως, η, extractio, qua fit fune, aut loro, extractio in altum. Ab άνιμάω. ανίον, habena, Dor. pro ήνίον. άνίνλος, a, b xa) *i, impubes. Ex a priv. et ϊνλος, prima lanugo pubescentium. άνίοχος, auriga, Dor. pro ηνίοχος. άν ιππεύω, equito, equos ago. άνίππος, », bxa) ή, qui est sine equo. Ex a priv. et 'ίππος, equus. ανίπταμαι, f. πτησομαι, sursum volo. Ex dvd, et Ί'πταμαι, volo. ανιπτόπας. οδός, Ό χα) ή\, illotos pedes ha- bens ; (2) qui ob puritatem lotione non eget. Ex a pr. νίπτω, abluo, et πχς , pes. ανίπτος, u, b χα) η, illotus. Ex νίπτω. άνις, adv. sine, absque. Bceot. pro άνευ. άνισάζω, f. άσω, compenso, adaquo. Ex dvd, et ΐσάζω, cequo. ανισοειίης, ες, q. d. qui disparem formam habere videtur. ; ανισόμετρος, ν, b χα) η, sine justa vel asqua- li mensura. ΐίολυποσίη ανισόμετρος, Aret. Ab a pr. 'ίσος, ccqualis, et μετξον, men- sura. άνισοσμος, y, b, compensatio, remuncratio. "ΛΝ120Ν, u, jo, anisum. ( 57 ) άνισος, u, Ό χα) ή, ina?qualis, impar, diver- sus, superior. Ex a priv. et 'ίσος. Hinc ανισότης, ητος, η, inaequalitas, dissimili- tudo. ανισότιμος, a, b χα) ή, inaequalis dignita- tis. Ex a priv. et Ισότιμος. ανισοφυης, εος, b χα) η, dissimilis natnra?. Ex a priv. 'ίσος, cequalis, et φυη, naiura. άνισόω, ω, f• ωσω, idem quod άνισάζω. ανιστάμενος, pra3S. part. pass, verbi an' στη μι. άνίστη, 3. sing, imperf. ind. act. Ab ίνίστημι, f. ησω, surgere facio, erigo, ex- cito jacentem, vel mortuum ; (2) everto, subverto ; (3) exstruo, sedifico ; (4) ex- cito, exstimulo; άνίσταμ,αι, surgo, re- surgo, exsurgo ; ανέστη, surrexit, a. 2. Άνιστάναι πάλιν, aedificare ; τβϋ? ΰημχς* ex suis sedibus ejicere; ες την άξχην* promovere ; το στξ ατόπεδον, movere ; τίνα από της εργασίας, submovere ; πό- λεις εχ βάθξων, evertere. Άλλ' ο'ϋτοι το* y (ξ diha παγχοίνου λίμνας πατίξ άνιςτά- σεις, ο'ύτε γόοισιν, ντε λιταϊς, Soph. £1.136. Ex dvd, et Ί'στημί. άνιστοξίω, ω, f. ησω, interrogo, sciscitor; (2) commentor. Οΰδ' ανιστορούν μαχξάν» Soph. Track. 321. Ex a priv. et Ίςοζίω. ανιστοξησία, ας, ή, historiarum ignoratio. Ex a priv. et Ίστοξία, historia. ανιστόρητος, ts, b χα) η, qui historias non novit ; (2) cujus nulla in historia fit mentio. Ex « priv. et ΐστοξίω, memo- rice trado. άνιστοξητως, adv. sine cognitione historia». ανίστω, surge, 2. sing, praes. imp. pass. Att. et Ion. pro άνίστασο, ab άνίτημι. άνίσχεο, sustine, 2. sing, praes. imper. act. Ion. pro άνίσχεσο, a verbo οίνίσ.χω, erigo. άνίσχιος, tt, b χα) ή, clunium tumore va- cans. Ex a priv. et Ί'σχις, lumbus. άνίσχΰξος, ν, b χα) ή, invalidus, infirmus. Ex a priv. et ισχυξός, validus. ανισχυς, υος, b χα) ή, infirmus. Ex a priv. et ισχύς, robur. ανίσχω, attollo ; (2) orior ; (3) emitto, pro- duco ; (4) sustineo. ΤΙασι §εοΊσι χεΤξας άνίσχοντες, II. 8. 347. Άν δ' Ί'σχων τελα• μωνα, II. 5. 798. Ex dvd, et 'ίσχω. ανίσως, adv. inasqualiter. Ab άνισος. άνίσωσις, εως, η, adasquatio, exasquatio• Ex άνισόω, adcequo. άνίχθυς, υος, ο χα) η, qui est sine piscibus. Ex a priv. et ΐχθυς, piscis. ανιχνεύω, f. είισω, pervestigo, indago, per- sequor. 'Αλλά τ ανιχνεύω» Β-εει εμπεδον, οφξα χεν εΰξη, II. 22, 192. Aid γης χα) θαλάσσης άνιχνεύων, Plut. Ex dvd, et ιχνεύω. ανίχνευτος, idem quod άνιχνίαστος, a, b χα.) ή, qui investigari ne- quit, impervestigabilis. Ex « priv. et Ιχνιάζω. ανιώδης, εος, b χα) η, molestus, gravis. Ab ανία, molestia. άνιωμίθχ, 1. plur. praes. ind. pass, verbi ανιάω. ανιών, tristitiarum, genit. pi. ab dvia. ανίωτος, n, b η ή, rubiginem non sentiene, seruginem non contrahens. Ex a priv. et Us, rubigo. ανιωτο, mcBstum reddat, 3. s. praas. opt. med. contr. pro άνιάοιτο, a verbo dvidoi. "Αννα, ης, ή, Anna, nomen mulieris Hebr. Gratiosa. "Αννας, a, b, Annas, nomen viri Hebr. Gratiosus. 'άννειν, perficere, praes. inf. act. Poet, pro άνειν, a verbo 'άνω, pro άνύω, perficio. άνν'εφελος, sine nubibus, pro αν'εφελος. dvoVta, ας, ή, iter impervium. Ex « priv. et Όδός, via. ανοδμ.ος, ν, Ό χα) ή, odore carens, non odo- ratus. "Ανοδμα Χξχ, Aret. Ex » priv. et bl μη, odor. άνοδος, ν, b χα) η, invius ; (2) ^, jugum montis, Polyb. (3) via sursum ferens, adscensus. Ex οδός, via. άνόδνς,οντος, bxa) ή, edentulus, cui den- tes sunt rari, aut nulli. Ex « priv. et οδούς. άνοδύξομαι, lamentor, vehementer deploro. Ex avd, et οδύξομχι. άνόδυξτος, ov, indeploratus. άνοζος, ν, Ό χχ) ή, enodis, sine nodo. Ex a priv. et όζος, nodus. ανοημων, όνος, b χα) η, non compos men- tis ; stultus, insipiens. Ex a. priv. et νοήμων. ANO ANO ΑΝΣ ανοησία, ας, ji, insipientia. Ex a. priv. et νόησις, cogitatio. άνογιτοίίνω, desipio, insipiens sum, impru- denter et temere ago. clvo-/iT(uct], f. ίύσω, idem. Ab ανόητος, u, i χα) η, demens, insipiens, mente carens, stultus ; (2) qui intelligi nequit. Ex » priv. et νοητός, intelligi- bilis. άνοητως, adv. imprudenter, stulte. άνόβιυτος, n, e xa) η, germanus, non Ac- tus, legitimus, non spurius. Ex a priv. et νοθίύω, notkum reddo, adultero. ίίνοιχ, ας, ή, et Ion. άνοίη, amentia, stulti- tia. Ab α,νοος, amens. άνοιγμα, ατός, το, apertio, reseratio. οίνοιγνύω, idem quod ανοίγω, t. ξω, p. pass, άνίωγμαι, aperio, re- sero, pando, expando, patefacio, Gl. V. ανοίγομαι, patesco, Gl. V. άνίωγμαι, pateo, Gl. V. perf. pass. Τίύλας άνοίξας των τίχνων i'-J/tt φόνον, Eur. Med. 1316. Άνίωχθη hi το στόμα αυτού παξαχξημα, Luc. 1. 64. Άνωξα §ϊ Βύζλινον αΰτοϊς, relevi, Theoc. li', 15. Ex dva, et ο'ίγω, aperio. άνοώαίνω, tumefacio ; (2) tumeo, intumes- CO. Ab άνοίδίω. cLvoihiiu, Ion. et Poet, pro άνοιΰίω. άνοιίίω, ω, f. ν,σω, intumeo, intumesco, turgeo; (2) irascor. 'KvoiVtu 3-υμος, Herodot. Ex dva, et οΐδίω, tumeo. άνοίδησις, ίως, η, tumor. Ab άνοιϊίίω. άνοιδίσχω, idem quod άνοίΰαίνω. άνοίχίιος, ιία, uov, et άνοίχειος, ts, Ό χα) η, non familiaris, non domesticus ; (2) non conveniens, non congruus; (3) impro- babilis, incredibilis. Ex a priv. et oi- κί7ος, familiaris, aptus. Hinc άνοιχίΐότης, ητος, ή, nulla familiaritas ; (2) mores a familiaritate alieni. άνοίχητος, n, Ό χαϊ η, inhabitabilis. Ex a, priv. et οΊχίω, habito. άνοικίξω, ί. ίο-ω, instauro, reasdifico; (2) migro, habitationem transfero. Άνοι• χίζίΐν τάς πάλας' άνοιχίσασθαι ίς "Ολυν βον, Thuc. ^ Ab 'άνοιχος. .άνοιχισμός, ου, Ό, instauratio. Ab άνοιχί- , *"' άνοιχοο~ομ.ίω, ω, f. ν,σω, instauro aedificium. Άνοιχοΰομησω την σχηνην Δαζιδ την πιπ- τωχυΊαν, Act. 15, 16. Ex dva, et olxodo- μίω• άνοιχονόμητος, n, ο χα) η, prodigus ; (2) male dispositus. Ex a priv. et o'txovo- μίω• άνοιχος, α, ο χα) sj, extorris, sine domo. ανοιχτίίξμων, Ό χα) ή, immisericors. άνοίχτιστος, ov, indefletus, Ep. ανοιχτός, η, ov, apertus ; (2) apertilis. Ab ανοίγω. ανοιχτός, η, ο χα) η, immisericors. Ex a priv. et οιχτος, misericordia. άνοιχτξος, S, Ό χα) ή, non miserandus, im- miserabilis. Ex a priv. et οίκτος, mi- serandus. άνοίχτως, adv. immisericorditer. Ab α- νοιχτός. άνοιμώζω, f. ξω, ingemisco, fleo, edo ge- mitum. Ex a priv. et οϊμώζω, fleo. Hinc άνοίμωχτί), S. άνοιμοκτ), sine fletu. άνοίβ,αιχτος, ov, indefletus. άνοιξα*, a. 1. inf. act. verbi ανοίγω. ανοίξαντίς, nom. plur. a. 1. part. act. άνοιξις, ίως, η, apertio, reseratio ; (2) os- tium. Ab ανοίγω, aperio. ανοισις, ιως, ή, revectio. Ab αναφίζω, re- fero. άνοιο-τίον, referendum est. Ab eod. άνοιστζίω, ω, f. ησω, incito, stimulo. άνοίσω, 1. sing. f. L ind. act. v. ΰναφίξω. άνοχωχνι, induciae. Ab ίχωχν). άνολζία, ας, r h, miseria. ανόλζιος, ν, ο χα) η, infelix, miser. Ab ανολζος, α, Ό χα) ν, idem, etiam stolidus. Ex a priv. et 'όλζος. άνόλίθξος, ν, ο χα,) ή, ab exitio et damno immunis, II. 13, 761. Ex a priv. et ολί• βξος, per ditto. dvoXxvi, ν\ς, ν, tractio quas fit sursum ver- sus. Ab ανίλχω, sursum traho. Hinc ανοΚχψον, S, το, id quo aliquid sursum trahitur. άνολύζω, f. ζω, cum clamore ploro, ejulo, exclamo. Άνωλόλνξί τον νίανίαν, Soph. El. ίίνολοφύξομιχ.ι , deploro, lamentor. ανομαι, perficior, Poet, et Ion. pro dvCc μ&ι, Horn. Dicitur de re qua? jam in opere est et procedit. ανομζξίω, ω, f. vitru, pluo, pluendo emit- to ; (2) scaturio ; (3) effundo tanquam pluviam, effundo more imbris. ανομξςίιίΐς, rfitrirx, %iv, pluvialis, pluvius, pluviosus. άνομζξία, ας, •η, pluvi», seu aquarum ino- pia. Ab ανομζςρς, », ο χα) ij, imbribus carens. Ex a pnv. et ίίμξξος, pluvia. άνομίω, ω, f. νκτω, inique ago, leges trans- gredior. Άνομίϊν ίς heov, Herodot. Ex a priv. et νόμος, lex. Hinc ανόμημα, ατός, το, iniquitas, flagitium. ανομι.α, ας, ή, legum contemtus, iniquitas. Ab άνομος. ανομίζω, idem quod ανομία», άνομιλίω, versor cum aliquo ; (2) concum- bo cum aliqua vel aliquo. ανομίλητος, α, ο χα) η, insociabilis. Ex a, priv. et όμιλίω, conversor. ανόμϊμος, ν, Ό χα) ή, illegitimus. Ab άνο- μος, ανόμιχλος, n, ό χα) ί, innubilis, innubis, nebula vacans. Ex a priv. et ομίχλη, nebula. ανάμματος, α, ο χα) y, oculorum expers. t Ex a priv. et eV*^», oculus. άνομοίώης, ίος, ο χα) i\, qui est diversa? speciei, specie dissimilis. Ex a priv. et όμοίιΰης. ανομοθίτνιτος. u, ο χα) ft, lege male ordina- tus ; (2) nullis legibus constitutus. Ex a priv. et νομοθιτίω, legibus constituo. ανομοιογίνως, e diversis generibus. ανομοιοίίδης, \ς, diversa? speciei, Steph. ανομοιομιςνις, ίος, ο χα) η, partibus dissimi- libus constans. Ex « priv. et ομοιομί- ξτις. ανοροισπτωτος, ov, dissimiliter desinens. ανόμοιος, ν, ο χα) *ι, dissimilis, absimilis, (iispar. Ex « priv. et Όμοιος, similis. άνομοιόστξοφος, ov, e dissimilibus composi- te ac mixtus. άνομοιότης, ητος, τι, dissimilitudo. άνομοιίχξονος, ov, disparem quantitatem ha- bens J de syllabis. ανομοιόα, ω, f. ώσω, dissimilem facio. ανομοίως, adv. inaDqualiter, non perinde, non asqualiter. ανομοίωοΊς, ίως, η, dissimilitudo. ανομολογίω, ω, f. ησω, fateor, adsentior ; (2) concedo. Άνομολόγνιται παξα τοΐς αληθή ΰοϊ,άζχοΊ, Philo. ανομολογί», ας. y, incongnientia, incon- venientia ; (2) dissensio inter aliquos de re aliqua. Ex a priv. et ομόλογος, con- sentiens. άνομος, if, ό χα) -h, exlex, lege carens ; (2) iniquus ; (3) improbus. Ex a priv. et νόμος, lex. κνό[μως, adv. inique, improbe, Eur. άνον/ίτος, χ, ό χα) y, inutilis, futilis ; (2) injucundus. Ex a priv. et ov?pi,juvo. άνονόμαο-τος, ov, obscurus, ignobilis. ανοος, contr. usitatius, α,νας, u, ό χα) η, a- mens. Ex a. priv. et νόος, mens. dvorraia, s. ά,νοπάϊα, ας, η, anopasa, avis ex aquilarum genere. ανότιν, adv. retro, retrorsum. Ex dva, et οπίσω, retro. ανοτλος, ν, ό χα) ft, inermis. Ex a priv. et Όπλα, arma. ανόπλως, sine armis. ανοττος, ν, ό χα) ϋ„ invisibilis. Ex «priv. et οττομαι^ video, ανόξάτος, ov, idem. ανοξγάζω, f. άσω, commoveo ; (2) exsilio. ανόργανος, «, β χα) ϋ ιλ instrumentorum ex- pers. Ex a priv. et όργανον, instrumen- tum. άνοζγία, ας, ί, quando quis orgiis s. sacris non est initiatus. Ex a priv. et όςγια. ανοξγίαστος, u, i xa) 'h, sacris non initia- tus. ανοςγος, α, ο χα) r t , ira carens. Ex a priv. et eeyij, ira. ανοξία, ας, v>, fortitudo, strenuitas, Dor. pro '/ινοξίη- Ab αν)ΐξ, vir. άνοξίχτίω, ω, f. τισ-ω, fastidio cibos. Ab ανοξίχτος, n, i, cibum fastidiens, cujus sto- machus omnia respuit. Ex » priv. et οξίγομαι, appeto. ανοξίχτως, adv. sine ulla ciborum appeten- tia, Gal. ανοξίξία, ας, ί, morbus, quum stomachus omnia respuit, fastidiura cibi. Ex iisd. οίνοξθόω, w, i. ώσω, surrigo, riarsum erigo. ( 58 ) , Αν6ζ8άισ'ω αϋτίιν, Act. 15, 16. Jlagaye «- t μα άννξθώθ*ι, Luc. 13, 13. s ™ ανοξμάοι, S, f. ησω, animo inciter, com- moveor, magno impetu in aliquid feror. οίνοξμος, ν, β χα) ν, stationem navium non habens, incommodus stationi navium. Ex a priv. et Όξμος, statio navium. ανόςνυμι, excito. άνόξουο-ί, surrexit, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro Jivoquffi, ab ανρςονω, f. ούσω, exsurgo, prosilio. Ό δ' έ| ϋννοιο μάλα χξχιπνως ανόξουη, II. 10, 162. Ό δ' αξ \χ λίμνης ανοξοίισας, II. 21. > 246. Εχ ίνα, et οζούω. άνορόοχύγιος, tt, β χαι η, cui cauda deest ; (2) qui inter volandum non regitur Cau- da. Ex « priv. et ορροπύγιον. άνόζοφος, ov, tecto carens, non tectus. ανοζταλίζω, incipio in altum ferri, Arist. Eq. 1240. ανοξύξας, a. 1. part. act. verbi άνοξύο-ο-ω, vel ανοξύττω, f. ξω, effodio, quod defossum erat, eruo e terra ; (2) exstir- po, subverto. Τω» δ' αποθανόντων τους νίΧξόυς ανοξύζαντίς ίξίρόιψαν ύπϊξ τους Όξχους, Pluf. Ύους ΰΰζίχς ανοζύττω, Α- t rist. Αν. 609. ανοςχίομαι, Ζμαι, f. ησομαι, exulto, exsi- lio; (2) salto. ανοξχος, ov, testicubs carens. Ex οςχης. άνόξω, excito. dveo -νιτος, u, Ό χα) %, non asgrotus. Ex » priv. et νοο-ίω, eegroto. ανόσιος, u, ό χα) *), non sanctus, impius, sceleratus ; profanus, scelestus, nefarius, Gl. V. Ex α priv. et Όσιος, sanctus. ανοσιότης, ητος, ή, impietas. Ab ανόσιος, ανοσινζγίω, ω, f. ησω, impia perpetro, im- pie ago. Hinc ανοσιύξγνιμα, τος, το, impium factum, sce- lerata actio. ανοσιουξγία, ας, -η, idem. ανοσιύξγος, ό χα) ji, impie et scelerate agens. Ex ανόσιος, et 'ί^γον, opus. ανοσίως, adv. impie, scelerate. Ab ανόσιος. ανοκμος, ν, ό χα) η, sine odore, non odora- tus. Ex a priv. et οσμ,η, odor, άνοσος, n, ό χα) ν, immunis a morbis. Ex κ priv. et νόσος, morbus, άνόσως, sine morbo. ανόστίος, »» β χα) η, sine ossibus, exossis. ανόστίος πξοζολη, Aret. Ex οστίον, OS. ανόστητος, ν, ο χα) ν>, reditus expers. Ex a priv. et νόστος, reditus. ανόστιμος, α, ό χα) ή, idem et ex iisd. άνοστος, tt, b χα) ή, idem et ex iisd. άνοστος, ν, β χα) ή, exos, Gl. V. ossibus ca- rens. Ex a priv. et όστύν, os. ανότιστος, ν, ό χα) ή, siccus, non humidus. Ex a priv. et νοτίζω, humecto. ανοτοτύζ'ω, lamentor per ονομχτοποιΊαν, e sono lamentantis. ανούχτος, ov, sine auribus, Theoc. Ex «, et οϋας. άνουθίτ'/ιτος, α, ο χα) η, repudians admoni- tionem. Ex a pr. et νουΟίτίω, admoneo. ανους, u, c xa) v\, amens, demens, vecors, stultus, Ph. mente captus, sine sensu, al. Gl. V. Ex a priv. et ννς, mens, ανίσιος, ν, ό χα) ή, carens substantia. Ex a priv. et iaia, substantia. ανύτατος, ν, ό xa) 'h, non vulneratus. Ex « priv. et ΰτάω, vulnero. ανντητ), adv. sine vulnere. ανόχίυτος, χ, ό t$ ή, expers coitus, qui non coit. Ex a priv. et όχίύω, coeo. ανοχή, ΐίς, ή, tolerantia. Ab ανίχω, tolero. άνοχλίζω, f. ίσω, vecte submoveo, vel ele- vo. ανοχλος, ν, Ό xa) *j, inoffensus, nulla mole- stia adfectus, turba, seu hominum mul- titudine carens. Ex a, priv. et όχλος, turba. ανοχμάξω, f. άσω, gesto tollens in altum, sublatum gesto. Ex dva, et όχμάζω. άνοχύξος, ov, non munitus. ανομία, ας, ή, opsonii penuria. Ab ανοψος, ν, ό χα) η, opsonio carens. Ex et priv. et o-\ov, opsonium. άνσπάω, pro άνασπάω, Pind. άνστα, 2. sing. a. 2. imp. act. Dor. et Pott. pro άνάστηθι, a verbo ανίστημι. άνστας, a. 2. part. act. Poet, pro άναστάς. άνστημίναι, a. 2. inf. act. Dor. et Att. pro άναστηναι. άνστητην, 3. dual. a. 2. ind. act. Poet, pro άνίστητην. - χνστξίφίται, 3. sing, prass. md. pass. Poet. pro αναστξίφίτκι, ab άναστςίφω. ANT άνσχεθεειν, emergere, praes. inf. act. verbi άνσχεβίω, quod Poet, dicitur pro αν'εσχω, emerge άνσχίο, tolera, 2. sing. a. 2. imp. med. Poet, et Ion. pro χνάσχεσο, s. άνάσχου, ab dvxtrziai, sive χνά^χ-ημι, P*° χνεσχω, ANT Aiexdnirhu* f • ί- inf • meομχι, gratiam rependo, compenso, remunero. άνταμείζω, submuto, Gl. V. 2y δ' άντά- μειψαί μ\ Eur. Ph. 293. Άθεοι; ϊξγοις γάξ άνταμειψόμεσθά σ, ωτπίξ εϊχος, αν τι των δε, v4m£. Θε<τ/Λ. 728. Hinc άντάμει-^ις, εως, *j, retributio, compensatio permutatio, submutatio, Gl. V. άνταμοιζ'/ι,νς, y, idem et ab eod. άνταμοιζος, Ό χα) ή, remuneratorius. αντχμΰνομχι, vicissim auxilior ; (2) obsisto rursum ; (3) me ulciscor. Ex αντί, et άμυνω, auxilior. ανταμφούευω, obviam eundo aberro. Ex αντί, et άμφοδος, bivium, circuitus. άντχνχζιζχζω, vicissim impono. αντχνχγινώσχω, vicissim lego j (2) relego. Hinc άντχναγνώστνις, ν, β, qui vicissim legit, qui relegit, recognitor. αντχνάγω, et άντχνάγομχι, ex adverso in hostem prodeo, obviam hosti prodeo. 'AvT«viuyov vautr), Thuc. Ex αντί, et ανάγω• άνταναδίΰωμι, remitto, utin reciprocatione serra?. άντχνχιφομχι, χμχ,ι, vicissim sumo, seu ^ accipio. Ex αντί, et χ\ήω, capio. βίντοίνβί/ξεΛί, i, idem quod άνθυφοιίξίοΊς• άντα,ναίξω, contra attollo, sustollo, erigo ; (2) contra destruo. Ex «ντί, et α,'ίοω, tollo. 5 ιίντιχ.νά,χλ»οΊς, εω?, ί, repulsus, repercus- sio ; (2) motio reciproca et refracta ; (3) flgura rhetorica. αντΛνοίχλοκτμοί, S, ό, idem. avTctvocxXcto-Tixoi, η, ov, reciprocus. Ab ύίντανοίχλάω, ω, f. άσω, refringo, reflecto, repercutio. Ex αντί» et ΰνχχλχω, re- fringe. ANT άντα/πτύξομαι, f. ά,αομαι, vicissim saluto, > resaluto, vicissim amplector. άντ«Γξ*5Γτώΐ, idem quod oLvTci-stts-piitTU. άνταυγάζω, resplendeo. Hinc κνταυγχο-ίιχ., «?,ί, lucis, s. splendoris re- i flexio, GL V. reluminatio. οϊνταυγίω* ω, lucem, seu splendorem re- flecto. avTccvyfii, ε«ί, β χα) ή, lucis seu splendoris > reflexionem habens. Ex άντ), et eciyt. dvTot/uhu.u, ω, vicissim loquor, respondeo, άντΛφαίξίω, ω, vicissim aufero. άντχφί'/ιμι, vicissim dimitto, aut emitto. ά,ντΜ,χα,τνις, ν, β, lapis, seu gemma achates, quum uritur, myrrham redolens, s. suc- cini species bituminosa. Ex dvrt, et d- χάττης. κντάω, ω, f. ηο-ω, obvius fio, occurro; (2) consequor, nanciscor. Άνταν τι ύπό τί- νος, pati ; τ;νβί, consequi. m τβ, recriminatio. αντίγχληματιχβί, ij, βν, ad recriminandum pertinens. αντεγχίΐςίζω, vicissim trado. κντίΐχκζω, f. άα-ω, vicissim adsimilo, com- pare Άντ'ήχκ?' ecuTov xdevoxh Arist. Vcsp. 1300. ανταλκ,ς, 2. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro βΐνέτε<λο:ί, ab άνατίλλω. ϋ,ντίΐνον, 2. sing. a. 1. imp. act. Poet, pro dvuTitvov, ab άνα,τίίνω. dvTU -τίϊν, contradicere, sive contradixisse, a. 2. inf. act. verbi άντίπω. Άντίπΰ» dixociov λόγον τ/ν/, πξίς τους λόγους τίνος. Οΰ βοΰλομχι τον μάντιν βίντε/τε/ν χα,χως. Soph. Antig. 1065. χντίίξίο-θχι, pra;s. infin. med. verbi χντίίξομαι, vicissim interrogo; item (2) contra dico, fut. άντνξΥ,σομχι. Ex «ντί, et ΰ'ξω, interrogo. dvTUo -άγω, f. άξω, vicissim introduce, vel in alterius locum introduco. Άντε/β-ώ- yav Tr,v ίχυτοΰ γνώμην, Naz. Hinc dvTtio -κγωγ'/ι, γ,ς, ΐ, introductio, qua? fit vi- cissim, vel in alterius locum ; Ph. sub- rogatio. dvTuo -ζάλλω, contra irrumpo, bellum in- fero. χντείσίξχομχι, f. ΙλιύοΌμχι, vicissim ingre- dior, in alterius locum subeo, succedo. χντίΐο-φίξω, contra infero, in locum alterius infero, refero, v. c. gratiam. Άντε/β-ιρέ- ξίιν τω &ίλγ : μχτι το Β-ίλ'/ιμ», Ναχ. χντίχο'ξίχμόντίς, a. 2. part. act. verbi dvix' τξίχω. αντίχθλϊξω, rursus, vicissim extero, ex- primo. βίντε**λε'(ττω, vicissim furor, furto eripio. αντιχχομίζω, rursus eft'ero. οίντίχχοπτω, f. -φ», vicissim exscindo. χντίχλϊνίν, e-x adverso innucbat, 3. sing, imperf. ind. act. cum y ίφίλχ. a verbo αντιχλίνω• Λντιχνίμπω, vicissim emitto. χντιχπλίω, classe exeo, obviam naviganti- bus obnato. χντίχτ&ο-ις, ιως, ή, contentio, collatio, comparatio. Ex χντίχτείνω, contendo, confero, compare χντίχτίΟνιμι, contra expono. άντεχτΐνω, vicissim luo, rependo. αντίχτϊσις, ΐως, ί, repensio, mulcta.^ Ab χντίχτίω, f. tew, idem quod χντεχτίνω. χντεχτξίφω, vicissim enutrio et educo. βίντε«τ^ε'χα», procurro, prorumpo, sc. in hostes. χντίχφίξω, vicissim effero et exporto. χντελχττουμχι, vicissim vmcor. dum ; (2) resisto, ad ultimum usque re-' χντίλίγεν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi χντχνχχοτη, *ji, ί, repercussio. Ab χντχνχκόχτω, repercutio. χντχνχλίο•χω, f. λώνω, vicissim consumo. χντχνχμίνω, vicissim exspecto. ώντανχπληξόω, ω, f. ώσω, suppleo, expleo. Άντχνχχλ'/ίξω^τχ υιττίξίιματχ των 3-λ/- ψίων τ» Χξ/β'τ» εν τί? ffxgxi μν, Col. 1, 24. αντχνχπλ-ηθω, idem quod βίντ«ν«β-τν;β•«/, a. 1. inf. act v. »ντχνΐ5"ημι• χντχνχφίξω, refero. ίντχνΰξος, n, ό xxi η, in alius viri locum substitutus, succedaneus, vicarius. Ex «ντί, et χνηξ• χντχνειμι, ex adverso insurgo, contra sur- go. ' Avrxviju xiru, Thuc. Ex βίντί, et ) ίνειμι. χντχν'κττχμαι, f. αντχνχίΤτ'ήΟΌμχι, contra insurgo, adversus quempiam insurgo, re- sisto, reluctor. Άντ«ν«β-τίν«/ 'ίςωτι, Plut. χντχνίστ'ήμι, e regione excito. χντχνίσχω, orior, contra exorior. χντχνίσωμχ, χτος, το, parilis quantitas, v. c. numerus militum occisis par. Ex «ν- τί, et χνισόω, ccquo. άντανυω, pro χνχτχνύω. Call, όίντχξ, adv. vicissim, Hcs. Ab αντί. αντάξιος, ίχ, ιον, existimatione par, squa- lls pretii, II. 1, 135. Ex «ντί, et άξιος, dignus. Hinc χντχξιόω,ω, f. ωσω, paria rependo. «ντ«!τ«/τέί!/, ω, f. ησω, reposco. άντχττχμείζομχι, respondeo. άνταταο-τξάπτω, f. -ψω, contra fulguro, ex adverso fu.guro, fulguro adversus fulgu- rantem. Ex άντι, et άτχιττςάπτΛ), rc- fulguro. άνταποΰίίχνϋμι, contra demonstro. άνταπόδΊΙωμι, vicissim reddo ; (2) rependo, retribuo ; (3) in pass, dicitur de opposito ap. philosophos. ' KvTXfcohihovxi το ομοι- ov, par pari referre. Αίχχιον *αι>ά ®ΐω άνταποΰουναι το7ς 3-λίζχο•ιν υμάς &λιψιν, 2 Thess. 1, 6. ' Αντχποΰύθγι<ητχι γάξ σοι Ιν τνί αναστάσα των Ιιχχίων, Luc. 14, 14. Hinc άντχποΐο^σομχι, 1. sing. fut. 1. ind. pass. αντχποδομα, ατός, το, retributio. άντχπί&οσις, iu;, ή, retributio, satisfactio. βΐντ«!Γβδβτέβν, reddendum. άντχποοΌτιχος, η, ov, letributivus. άνταποδοτιχως* consecutive, in consequen- te. άνταποΜομχι, vicissim me accingo, contra aliquem accingor. ανταποδώσω, f. 1. ind. act. verbi «ντατβδ/- ΰωμι. αντχποχξίνομχι, respondeo; (2) altercor. Και vx 'ίσχυσαν χντχποχξίθηνχι χΰτω πςος ταυτχ, Luc. 14, 6. Hinc άντχπόχξϊσις, ιως, -ή, responsio. ανταποχτύνω, vicissim occido, contra in terficio. άντανολαμζάνω, vicissim accipio. βίντ«τβ- "kau&avuv χάξΐν, Dem» άνταπόλλϋμι, vicissim perdo. άντχνολογουμχι, vicissim excuso, defen- do. άνταποπίμτω, vicissim dimitto, seu aman- do. άνταχοπίςδω, crepitum ventris emittenti vicissim oppedo. «ντ«!Τββ-τελλ», vicissim emitto, remitto. άνταποστξοφνι, 'ί, digressus,divortiumdua- rum rerum in diversas partes situs. άντχποτχφξίύω, vicissim vallo include άνταποταχίζω, vicissim obstruo. άνταποτίω, f. ίσω, vicissim solvo, rependo. άνταποφαίνω, vicissim ostendo, demonstro. άνταποχϊι, ης, fi, scriptum quo debitum cre- ditori fatetur debitor, aut quo quis se ob- ligat. Ex αντί, et «Ve;^.' χντάπτεσθχι, capessere, prass. inf. med. Ion. pro άνθάπτίσθαι, ab άνθάπτομχι. χνταπωθίω, ω, vicissim repello ; (2) retru- do, repello. Hinc άνταπώ(]γ,σις, (ως, ν, repulsio, rcnixus, re- lisio. άντχξάτΥ,ς, ν, Ό, conjuratus. άντχζχίω, ω, f. ^σω, par sum ad resisten sisto. άντχξχτιχος, ->„ ov, septemtrionali opposi- tus. Ex άντι, et άςχτιχος, septemtrio- nalis. άνταζσις, ιως, ή, insurrectio, ipsa actio at- tollendi manus adversus aliquem. Ex άνταίξω, attollo. Unde «ντά^τ-^, u, Ό, qui manus attollit adversus lcgitimum regem, rcbellis. ( m ) αντιλέγω. αντελιγμος, 2, ό, conversio et rcplicatio contraria. Ex άντι, et ελίσσω, volvo. αντίλλοισχ, prass. part. act. f. g. Dor. pro «ντέλλβϋίτα, a verbo άντελλω, orior. αντελοιίόοϋ, 3. sing, imperf ind. act. conlr. pro άνπλοώόςίΐ, ab άντιλοιϊϊοξίω. άντελπίζω, f. ίσα/, novam spem concipio ; (2) contra spcro. Ex «'ντί, et 'ελπίζω. ANT Αϋπμζάλλω, vicissim injicio, vel in locum alterius repono ; (2) rependo, refundo ; (3) contra irruo, contra impetum facio. οεντεμζιζχζω, substituo, addo supplemen- tum, vicissim impono. χντεμ,ζολίι, iji, y>, injectio unius in locum alterius. Ex χντεμζχλλω. χντεμμχσσομαι, rependo, Hes. άντίμτίμ'τξγ,μι, vicissim incendo. ΰντεμ*λεζω, f. ξω, mutuo implico, s. am. plector. χντίμτλγ,θω, f. γ,<τω, vicissim impleo. T^v τ' οιχίαν αίιτον χντεμτλγιτχντες των \πι- τ•η8είων, Xen. κντεμτλοχν, %ς. 'h, mutuus complexus, complexus mutuo hajrentiuni. Ab χντ- ιμπλεχω • άντεωφαίνω, contra dico, refellere tento. αντεμφ&α-ι;, tais, 'h, diversitas apparitionis, sive speciei externa. άντεναγωγ -h, ψ, 'hi compensatio ; (2) mu- tua accusatio. Ex αντί, et \νχγωγί\. οίντενχντίωο-ις, εως, yi. figurae nomen, quum per contrarium dicimus, quod velut per adfirinationem dictum intelligi volumus. Ex dvr), et ενχντίωα-ιι, repugnantia. άντενίείχνϋμΐι contra indico, contrariam indicationem habeo. Hinc χντίνδειξι;, εω;, ή, obnunciatio, consilii capti et agitati diremptio. κντενίύομαι, vicissim induor, seu induo me. κντίιιίΰξοιι, ων, αΐ, mutuae insidias. Ex dv- ri, et ενϋζχ, insidicE. άντίνίδξ'ύω, contra insidior. άντίνίξγίω, ω, χντενεξγείν, efficacem vim habere contra aliquid ; operari adversus aliquid. Ex dvri, et ενεξγίω, operor. άντενεχνξάζομαι, vicissim pignus capio. άντίνέχυζον, u, το, pignus, quod contra da- tur, vel accipitur. χντεξάγω, vicissim educo, e contrario edu- co ; (2) resisto, repugno. Άντεξγ,γβν τν; 'Ρωμχίον; οι ucraroi, Plut. άντεξαιτεω, ω, ί• Υ,ιτω, vicissim exposco. αντεξχτχτάω, vicissim decipio. άντίξαμι, contra prodeo in aciem. άντεξελχύνω, f• λαο-ω, vicissim invado ; (2) repello. Άντεξίλχσχς εχείνους ιππεΖο-ι χ,γαθοΤς, Plut. αντεξίξχομχι, idem quod αντίξειμι. άντεξετάζω, f. άσω, contra, vel ex adverso examino, vicissim examino ; (2) conten- do, comparo ; χντεξετάζομαι, contra ex- aminor ; ad causam acciirro, judicio me sisto, adverser. Hinc αντε%ετασι;, εω;, ν, collatio, comparatio. άντεξεταο-μος, S, β, idem et ab eod. άντΐξοξμάω, ω, f. γ,ο•ω, contra irruo et im- petum facio. Hinc αντίξόξμνιοΊ;, εως, 'hi impetus acierum in primo concursu ; (2) contrarius hicur- sus. α,ντετάγω, refero, Gl. V. reduco in aciem adversus aliquem ; contra eo ; (2) vicis- sim duco contra aliquem άντίποίΰαι, contra accino. χντετχινέω, ω, vicissim laudo. ά,ντετχνχγω, vicissim reduco, e contrario reveho, occurro. αντεπχνεςχομχι, nirsus redeo. κντίπιιμι, occurro, contra eo, ut χντεξειμι. χντί<χεισχγω, vicissim seu e contrario in- duco. «.ντενείϊοδοςι u, iii mutuus, seu alternus in- gressus, aditus alternus. Ex χντί, et είσοδος, ingressus. ά,ντνπκτφίζω, vicissim adfero vel addo. χντετεζάγω, ex adverso progredior ; (2) in occursum ruo ; invadenti hostiliter oc- curro. άντετ'εζειμι, idem. χντετεξελαύνω, idem. άντίτιξίξχομαι, idem. άντεπεζ,φσαν, ierant, 3. plur. plusq. ind. med. Att. pro χντετε^εκτχν, ab χντεπ- εξειμι• «ΐντί;τί|οδβί, eruptio in hostes irruentes. Ex χντ), et ετεζοίος, hostilis aggressio. avrt-xigulowu, obnitor, renitor, 67- V. αντεπίξώτνιο-ΐί, εως, ή, restipulatio, Gl. V. άντιπίξωτω, restipulor, Gl. V. άντίπΥ,χίω, ω, vicissim resono. άντιπιζκίνω, contra adscendo ; (2) adver- sor. άντίπξχλίύωι insidiantibus e diverso insi- dior, contra insidias tendo. βίντίτιγξάφω, in locum alterius, v. c. no- men, inscribe. ANT χντίτώίίχνϋμι, vicissim ostendo. χντε<τίθεο•ις, 'hi insidiae vicissim facta?. χντεπθυμίω, ω, et αντεπιθυμίίμχΐ, contra cupio, rivalis, competitor sum. 'Avrurt- θυμΰσθχι της ζυνουσίχς, Xen. άντίπιχ'/ΐξύττω, contra proscribo aliquem. αντεπιχουξίω, Si, contra auxilior, vicissim auxilior. α,ντίτιχξχτίω, vicissim vinco. ιίντεπιλχ,μζάνομοίΐ, contra nitens retineo. άντίπιμίλίομαι, 5μχι, vicissim curam gero. χντίτ(μίλλω, contra cunctor in re aliqua, vicissim cunctor. οίντίπμ,ίτξίω, ω, remetior, eademmensura retribuo. άντίτινοίω, ω, vicissim, seu contra alium excogito et comminiscor. xv τίπί&νον, altera mensa coquinaria, JEsch. Ex uvri, et επίξηνον• χντίνιπλίω, contra tendo, obnavigo, hosti- um classi occurro. χντίπιρόίω, vicissim adfluo. χντίπίρρημχ, pars parabaseos chori, respon- dens ίτιρό'ήμχτι• άντίπισχώττω, repungo dicterio. χντίπις-ίχκω, per epistolam rescribo, re- spondeo. aivTiTis -ξχτίύω, vicissim bellum infero. χντίτίΓξίφω, vicissim, vel contra conver to. ανππιρξοφϊι, iji, ή, conversio mutua, vel contrana, vel in contrariam partem. χνηητχττω, contra injungo, vicissim im- pono. χντίτιτίιχίζω, vicissim munitionem excito. χντίπιτίθίημι, vicissim vel contra aliquid impono ; (2) rescribo, contra do manda- ta alicui ad aliquem. χντίπίφίζω, refero, Gl. V. χνταηνίχθίις, re- latus, G/. V. αντίτιφα(α, χ;, η, relatio, Gl. V. A pra?c. χντίτιχιΐξίω, ω, contra adgredior, vicissim mohor ; (2) contra invado j (3) contra argumentor. Hinc χνππχίίξ'/;β•ΐί, ιως, y, ex adverso adgressio. xvTtTvuv, contra spirabat, 3. sing, imperf. ind. cum ν Ίφίλχ. a verbo ά,ντιτν'ιω. χντίξχνίζω, f. ίσω, vicissim corrogo, vicis- sim exigo j χντίξχνιζόμίνον, quod sic exi- gitur. xvTifxr-hs, », h, rivalis, aamulus alicujus in amore. Ex χντ), et (ξας-ης, amator. χντ(ξχς-ξΐχ, χς, ή, pellex, Gl. V. Ex χντ), et ίξάρξίχ, amatrix. χντίξάω, ω, redamo, vicissim amo, mutuo amore prosequor χντίξγολχζίω, ω, contendo cum aliquo in redemptura operis faciendi. χντίζύΐω, renitor ; (2) innitor ; (3) certo cum aliquo. 'AvTietiht νυν βχσιν tr'hv, sis- te, Soph. Phil. 1394. α\τ£{6?ιι, contradicere, pra?s. inf. act. contr. pro χντίξίιιν• χντνιίΥ,χχι contradixi. χντίξΐίο -xis, a. 1. part. act. masc. gen. JEol. pro χντίξίία-χί, a verbo άντίξ ιίΐω. Unde χντίξίΐο-ι;, ίω;, ή, renixus, obluctatio. άντίξΐιο-μα, το;, το, idem et ab eod. άντίξίδχίνω, contra contendo. χντίξίζΜ, contendo cum aliquo, certo cum aliquo per asmulationem. χντίξΐς, ihos, γι, obluctatio. Ex χντ), et ΐξΐς, contentio. χντίξομχι, vicissim interrogo. Έγω σι αν τίξνιοΌμχι, Naz. α,ντίξύβ -acrtiai, a. 1. inf. med. V. χντίξύω. χντίξωί, ωτος, h, amor mutuus. άντίξωτάω, ω, f. ηιτω, vicissim interrogo, vi- cissim percontor. χντίζώτνισΊς, ιως, it, mutua interrogatio, interrogatio quae fit vicissim. χντίτϋχι, prass. inf. med. verbi χντομχι. dvTlrijv, 1. s. a. 2. ind. act. v. αντίττμι. χντΐς'ξχμυ.ίνος, in contrarium versus, par- tic, perf. pass, verbi χντιο-τξίφω. Hinc ά,ντίϊξχμμίνως, adv. vice versa. άντίταται, 3. sing. perf. indie, pass. Poet. pro χνατίτχτχι, ab άνχτιίνω• χντίτίΐνί, erexit, 3. sing. a. 1. ind. act. άνΐίτίτυξο, II. 8, 163. similis eras seu fuc- ras, 2. sing, plusq. perf. ind. pass, verbi χντιτίί/χω. χντιτόξΥίοπν, II. 5, 337. transfixit, 3. sing. a. 1. ind. act. v. χντιτοζίω. άντιυίξγίτίω, ω. vicissim benefacio, grati- am refero. Hinc χ\τ(υ(ξγίτ*ΐί, a, e, qui gratiam refert. άντίυίςγίτίχος, 'h, ov, beneficium reddens, seu referens. α,ντίύχζχτόί, ν, Ό χχι *ii temperato opposi- tus. Ex αντί, ct ί'νκζατο;, temperatus. ( 6ϋ ; ANT άνπυνοίω, ω, vicissim benevolus sum. χντινχχσχω, vicissim beneficium accipio. χντίικτοιίω, ω, beneficium rependo. χντίφίξοντο, referebantur, 3. pi. imp. ind. pass. v. χντιφίξω. χντίφί&άω, ω, vicissim convivio accipio. χντίφίλχιη, redamavit, 3. sing. a. 1. ind. t act. Dor. pro άντίφίλψκη, ab χντιφιλίω. χντίφοΰιχζω, et χντίφοίιάζομχι, ingruo, ir- t ruo. Ab dvri, et 'εφοδιάζω, χντίφοξίίίω, ω, naves in statione habeo ad f praDlium paratas. αντίχξ-ήο-ι, 3. sing. a. 1. ind. act. v. dvTt- , Χξάω. χντιχω, f. χνθίξω, detineo, inhibeo, prohi- beo, Gl. Κ retineo, duro, possum ; iv- τίχομχι, retineo, suflicio, Gl. V. vendi- co; sufficio; χντίο-χίν, inhibuit, Ph. Άντεχαν τω πάνω, sustinere; τί τίνι, suppeditare • T0 7 s ' πολεμίοις, resistere; αντεχεο-θαί^ τίνος πζάγμχτος, adhcerere. Εξω; με χτόλλυο-ι, χχι οΰχ ετ' χντίχω προς το δεινον, Luc. Άντίνεσθε των χα- ( θενων, 1. Thess. 5, 14. χντ'εω, II. 7, 423. Ion. pro χντχω, obviam eo, occurro. Ab αντί. χντημύζετο, respondebat, 3. sing, imperf. md. act. verbi αντχμύζομχι. χντ'/ιμοιζο;, β χχι ή, remuneratorius. χνττ,ν, adv. coram ; (2) ex adverso ; (3) manifeste, aperte. Ab αντί. άντγ,ξ' /i;, to;, Ό χα) ή, qui vicissim remigat ; (2) qui vicissim datur. Ex dvri, et i- ξί/το-ω. χντγ\ο)ς, fios, v, sublica, fulcrum subjectum adificio ; χντΥ^Ιε;, tibicines, Gl. V. Ab χντεοείΰω. χντγ,ξΐο•ε, 3. s. a. 1. ind. act. v. χντεξίζω. xvTYio-t;, εως, ϋ,, occursus, supplicationes, ^ suppbees preces. Ab άντάω, vel χντ'εα. xvty)0~ti;, Yi, pro xvT'Affi;, Ε. M. αντΥίχεω, ω, f. γ,σω, resono. αντηχούο-Υΐ;, g. s. praes. part. act. verbi χντΥίχεω. ΆΝΤΓ, ρτ<ερ. pro, loco, vice, Ph. contra j in Comp. re, vicissim, et quandoque pa- rillitatem significat, ut άντίθεο;,Όβο par; interdum ante, dudum. αντία, adv. ex adverso, contra. Neutrum plur. ab dvrio;. dvTiaatr0i,.2. plur. imp. indie, med. Ion. et Poet, pro %ντιαο•θε, ab αντιχω- χντιχγχνι, γ\ς, yi, q. d. praefocatio obluctans et resistens ; (2) tumor inveteratus fau- cium, qui discuti nequit. Ex άντι, et Χ^χω, SuffoCO. αντιάζω, f. &.σω, obviam procedo; (2) ob- testor. Άντιάξειν τον ο-τξάτον, occui- rere. Κα/ ο•' χντιάζω πξός τ' εφεστιου Διο;, Soph. Aj. 492. *Αλλ' χντιάζω μή μι χχτχΧίζγ; μόνον, Id. Phil. 805. Ab χντίος. χντιαμοιζο;, idem quod χντχμοιΖ'ος. χντιχνείξα, χς, ή, virago, viris asquiparan- da, II. 3, 189. Ex άντι, et dvr^, vir. χντιύξει, 3. sing. f. 1. ind. Dor. pro χντι- χσει, ab χντιχω. αντιχξων, όνος, Ό, axis, seu polus, qui nos- tra oppositus est ; (2) ova australis no- bis incognita. Ex dvri, et άξων, axis. χντιάομχι, intersum, II. 24, 62. χντιχομνιν, occurrebam, imperf. ind. med. Ion. pro ήντιχόμην. αντιχ;, dho;, ή, tonsillar. Ab άντίος. χντιχ,ο-χς, qui occurrit, vel assecutus est, II. 1, 67. a. 1. part. act. verbi dvriaZi», non χντιχω; hujus enim penultima'in aoristis et futuris longa est. dvTidcriiv, occursurum esse, f. 1. inf. act. χντιχχίω, ω, reclamo, contradico. χντιάχω, idem quod άντιαχεω, Orph. χντιχω, ω, f. χσω, obviam eo, vel venio, occurro; (2) adsequor, consequor; (3) precor, supplico. "Ετι γχ ξ χολίμοιο με- νοίνχ χντιχχν, II. 13, 215. Ab αντί. χντιζχΰ-ήν, obnixe, contra nitendo χντιζχίνω, refragor, adversor, obnitor; obsto. χντιζχλχνος, n, 'hi galla, Hes. Ex dvri, et βάλανος, glans. χντιζάλλω, contra jacio, ex adverso jacio ; (2) inter se confero, reputo. Gl. V. con- fero, recognosco, retracto. T/vsi el λβ- yoi οντοι ονς χντιζάλλετε νςος χλλΥ,λβν; : Luc. 24, 17. χντιξχοΊλεν;, ίως, Ό, prorex, qui regis lo- cum obtinet. ap. Hist. Bean, interrex. χντίξχο-ις, εως, ή, contra itio, occursus; (2) refragatio. Ab χντιζχίνω. ANT άντιζ&τγχ, ν, β, repagulum januse, quod veluti renititur et obsistit. Ab eod. ιίντιζχτιχος, ii, ov, obvius. Ab eod. άντιζηνχι, a. 1. inf. act. verbi χντιζχίνω. άντ&Ίχ, adv. contra, e contrario, ex adver- so; (2) coram, in conspectu. Dativus Jcem. ab άντίζιος. άντιΖιχζομχι, f. ώβ-ομχι, reluctor vim ad- hibens, vi obsisto. άντι£ιζξώο-χω, vicissim comedo. ΰντιζίν), contraria, Ion. pro χντιζίχ. ΰντιζί-ήν, adv. idem quod χντιζίχ. χντίζιον, adv. idem. Ab άντίζϊος, ία,, ι»ν, et χντίζιος, ν, β χχ) ν, contrarius, adversus. Ex xvt), et βίχ, vis. άντιζλχχτω, f. <φω, vicissim noceo, laedo. άντιζλίπω, f. ij/a», ex adverse intueor; (2) adversis oculis adspicio j (3) renitor, ob- sisto. αντίζλίψις, ίως, yi, obtutus. Ab xvti- ζλετω. . άντιζοάω, ω, reclamo, contra clamo, re- spondeo. Ex άντ), et βοχω. ίντιζ,ογβίω, f• ήσω, vicissim auxilior. χντίζοιος, ν, ο χχ) ή, bovis pretium aequans, tantum valens, quantum valet bos. Ex αντί, et βονς , bos. αντιξολιϊν, praes. inf. act. verbi άντιζολίω, ω, f. -ηα-ω, occurro, consequor, intersum ; (2) supplico, oro, Gl. V. civ τιζολω, oro, quaeso, precor, sodes, obse- cro^ obtestor. Μχχης χχυο-τείξγ,ς χντι- ζολγ,ο-χι,ΙΙ• 4,342. "ΙΟι μοι πχξχστγιθ' , άντιζολω τξος των §εων, Arist. Vesp. 1377. Ex. χντ), et βάλλω, jacio. αντιξολτι, w, '!ι, occursus ; (2) conflictus ; (3) collatio. Ab χντιζχλλω. άντιζόλνιο-χ, a. 1. ind. act. Ion. pro χντεζό• λγ,σχ, ab άντιζολίω• Unde άντιζόλγιο-ις, εως, ή, supplicatio, postulatio, adhortatio, deprecatio. άντιζολίχ, χς, *i, idem et ab eod. άντιζχχολίω, lenibus verbis demulceo, sc. illudentem. άντιζρχ&ΰνω, vicissim cunctor. άντιζζοντχω, ω, ί• γ,σω, contra tonantem to• no, obtono. άντιγεγωνίω, a, reclamo. άντιγενεχλογίω, ω, f. ησω, e diverso proge- niem recenseo. ά.ντιγγΐζοτξοφεω, u, vicissim in senectute alo. άντιγνωμονίω, ω, contra sentio, dissentio, refragor. Ab άντιγνώ/χων, όνος, ο χχ) yi, qui contrariae est sentential seu opinionis. Ex χντ), et γνώμη. κντίγςα,μμχ, τος, to, contrarium scriptum; (2) littera alia sibi respondens. άντιγξ&φ'η, ης, ή, exscriptio, descriptio, Gl. V. rescriptum. χντιγξχφχ), constitutio- nes, PA. item accusatio ejus, a quo ante reus factus sis ; denique lites, controver- sial. χντίγς&φον, u, to, exemplar, exemplum, v. c. libri. άντίγςχφος, it. β χα.) ή, scriptus ; transcrip- tus, descriptus. Ab άντιγξίφα, f. -ψ», rescribo, scripto respon- deo. άντιϊάχνω, f. δηζορίαι, remordeo. χντΊΙειτνος, u, i xx) ή, vicarius alicujus in sumenda coena, alterius loco in ccena suffectus. Ex χντ), et ΙεΊπνον, ccena. αντιΰφοΌμα,ι, ΰμχι, f. ώοΌμχι, vicissim a- mice excipio, vicissim dextram porrigo, item vicissim gratificor, liberaliter, co- miter tracto. άντώίξκομχι, contra tueor, non timeo ali- > quem ; quod aliis ασχχφχμύττειν, Ern. άντίΰίχομχι, f. ξομχι, vicissim accipio. αντώημ.χγωγίω, ω, vicissim mihi populum concilio, R. ΰντιδηΜνξγίω, ω, f. %ο*ω, vicissim (simile quid) faoricor, opus contrarium fabricor, Suic. χντώιχζχίνω, vicissim transeo, sc. mare. χντώιχζχλλω, vicissim criminor. xv τιίια,ίξίσις, ίως, ή, divisio in contraria, ut, virtus, vitium, &c. Ab χντώικίξίω, ω, in opposita divido, oppono. άντώιάχονβς , u , i j£ ή, vicissim serviens. Ex mm, et %ια,χ$νίω, servio. άντώικλλάα-οΌμχι, vel οίντ^χλλάττομχι, permuto, velut captivos, muto in contra- rium, contrario modo, v. c. narro. ιίντιΐιοντλίχω, contra involve j metaph. re- plico, obtexo. ANT dvTihxs -ίλλω, distinguo. Hinc avTidiotro^y, ίί» ί» discrimen, differentia, distinctio. etvTitiixTatrtru, vel χντώιχτχττω, contra statuo, seu decerno. χντώιχηθίμενΛί, contrario animo adfectus, praes. part. pass, verbi χντώιχίίθνιμι, contrarie dispono, repello, ul- ciscor. Hinc άντώιχτιθεμίνο;, resistens, contrario animo adfectus. Έν πξχότνιτι xxihiiiovT» tovs χντώιχτιθίμίνουί, 2 Tim. 2, 25. οίντώώχβ-χω, alia, contraria doceo. άντιΰίΰοτχι, 3. sing, praes. ind. pass, verbi χντώίΖωμι, f. ώιτω, do vicissim, rependo ; (2) mutuo dare, cum sc. uterque dat ; (3) offero permutationem fortunarum, v. gr. χντ'ώοο-ις. "Α δ' άντιΰοννχι lit tr xtrai- τούσ'ήζ Ιμου, xxovfev, Eur. Hec. 278. Τώ B-io -μοφόξω δ' *ιμϊν χγχθγ,ν τονταν χώξΐν xvTthoir,T'/iv, Arist. ®ίβ•μ. ult. οίντώιίξίίμι, contra enarro, dissero. χντιδιιξίξχομχι, idem. xvTih'10 'τγιμι, distinguo in contraria. χντιΐιχχζω. f. χσω, contra judicio con- tendo. Hinc xvTihxxffix, as, 'h, adversatio, Gl. V. άντιΰιχίω, ω, f• τ\σω, ad causam occurro, judicio me sisto ; (2) contra litigo, Gl. V. xvTihixiv, adversor, reluctor. Ab XVTldlXOS• xvTtdixviiris, ίως, r„ refragatio, Gl. V. xvTthxix, xg, ft, contra litigatio, oppositio litigantium inter se. Ab χντίΰιχβ;, »i ο xxi ft, adversarius in lite, li- tigans, contra aliquem; (2) hostis, ad- versarius. Ex χντι, et Vixyi, lis. οίντώιοξύττω, contra cuniculos ago. χντώογμχτίζω, f. Ισω, contraria dogmata introduco,"vel tueor. χντιδοχίω, ω, contra censeo, contrariam sententiam habeo. χντάοΖχζω, f. χβ-ω, opinionis contrariae sum, contrarium dogma foveo ; ( 2) glo- rifico. άντιΰοξίω, ω, f. ί,&ω, contrariam sententiam habeo, vel sequor j (2) refragor. Ab χντίδοζοι, if, β xxi η, qui est contraria» sec- tae vel opinionis. Ex «ντί, et δόξχ, opi- nio. χι/τίΰΰξον, ν, το, cuticula, qua? subjicitur et opponitur tergori et pelli, Suid. Ex «V t), et Ιίοχς, pellis. xrr'ihoo-ii, ιως, y, retributio, remuneratio ; (2) verbum forense actionis, qua is qui recusat tributum vel munus impositum, propterea quod id suas facultates supe- ret, defert alium, qui censum habeat, cui tributum illud conveniat, eoque negan- te, permutationem rei familiaris se cum illo facturuni promittit. Sic est haec vox accipienda in Isocratis orat. tnei άντ/δβ- ιηως, Ern. Ab χντάΊΙομχι. Unde χντιίοτον, ν, το, remedium veneni, medi- camentum, quod adversus malum ali- quod datur. χντίΰοτος, ν,Ό^Ύΐ, qui remedii gratia con- tra malum datur j vicissim datus, con- tradatus, Nonn. α.ντί'δοτοί, ν, y, idem quod «νπδβτβι/. χντώνλινω, idem quod χντιΰχλίω, vicissim servio. χντίϊαλος, ν, ό xxi yi, qui locoservi est; (2) vicissim serviens, seu ministrans. χντίΰχχΰί, g, β χχ) ■!>, contra sonans. Ex αντί, et Ιΰπος, sonus. χντώξάω, f. χσω, vicissim facio ; (2) repen- do. χντι$υσ•χίξχίνω, contra irascor. χντιδωςίχ, χς, yi, remuneratio, retributio. Ex ά,ντι, et δί^ον, donum. χντίΰωξον, u, το, idem et ex iisd. scriptores eccl. de eulogiis utuntur. χντάωζνμχι, remuneror. χντιζίσΟχι, custra castris opposita habere, praes. inf. med. Ion. pro χνθίζίο~θχι, a verbo ίνθίξω. αντίζηλου μχι, aemulor. χντιζν,τεω, contra, pariter quaero me quae- r en tern. χντίξϋγος, u, ό χχ) r, ex adverso respon- dens ; (2) adversus, oppositus. Ex χντί, et ζυγός. χντιζυγόω, renitor. χντίη, adversa, Ion. pro αντίχ,^ χντίος. άντιθάλπω, vicissim, mutuo foveo. χντίθΐοί, n, Ό xxi η, aequiparandus Deo, si- milis Deo, divinus, semideus, //, 1, 262. (2) Oiis inimicus. ( Μ ) ANT χντιθίξχιτίυω, f. ιύα-ω, vicissim Colo et obi servo, mutua observantia colo. χντιθίξμχίνω, f. χνω, contra calefecio. χντ'ιθίο-ι;, ιως, ή, oppositio. Ab χντιτίθγ^ μι. χντιθετβί, S, β xxi yi, contra positus, oppo- situs. Ab eod. χντώίυσόμενοί, qui contra aliquem est cur- surus, f. 1. part. med. verbi χντιθίω, contra currentem curro, occurro. ' χντιθλϊζω, f. «ψ«, vicissim premo, contra premo. χντίθξονβί, ν, ο χχ) ν, ex opposite sedens. Ex χ,ντ), et 3-govos , thronus, scdilc. χντίθξοοί, ν, ο χα) yi, vicissim, vel contra sonans. Ex χ,ντ), et S -ξόο;, clamor, tu~ multus. χντΜζίτζος, n, Ό χχ) yi, vicem janua? prae- stans. Ex χντ), et Β-υξχ,^αηυα. χντίΟΰξΰί, α, ό χχ) ή, januae oppositus, ja- nuae obversus. Ex iisd. χντικαθίζομχι, bellum gero contra ali- quem. ίντιχάθημαι, in conspectu hostium castra habeo ; castra castris oppono. χντιχχθίζω, f. i'o-oj, ex adverso colloco ; (2) in med. ex adverso sedeo; (3) castra castris opposita habeo. χντιχχθίς-Υίμι, contra statuo, adversus ali- quem statuo, oppono ; (2) substituo, suf- ficio in locum alterius ; subrogo, Gl. V. χντιχαθίςΎΐσΊ, repraesentat, Ph. xvrixx- θί'Γχμκι, suffero, sufficio, Gl. V. άντι• χχθιτχμενοί, altercator, Gl. V. Οϋτω μίχξΐί χ'ίμχτοί χντιχχτίϊητε, Heb. 12, 4. χντίχχινοί, ov, similis et par novo, Hes. χντιχχχουξγίω, ω, vicissim malum infero, Suic. άντιχχχόω, idem. χντιχχλίω, ω, vicissim voco, invito. Myi iron χχ) αυτοί σε «,ντιχχλεο'ωο-ι, Luc. 14, 12. < χντιχχνονί'ζω, contra canones constituo, vel decerno, Suic. Ex χντ), et χχνων, canon. ίντιχχξΒιον, n, το, cavum illud, quod sub pectore est, carneum molleque os ven- tris. Ex χντ), et xx(Six, cor. χντιχχξτεςεω, resisto incommodo, perfero incommodum. χντιχχτχθνγιο -xa, invicem morior, JEsch, si lectio sana. χντιχχτχλχμζ&νω, e regione occupo. χντιχχτχλεγω, lego in locum aliorum ; de militibus. χντιχχτχλείτω, vicissim relinquo, v. c. liberos, haereditatem liberie. χντιχχτχλλχγΥΐ, ης, ϋ,, permutatio. A seq. χντιχχτχλλχγμχ, το, remuneratio, com- pensatio. χντιχχτχλλχοΊΤομχι, vel χντιχχτχλλχττο- μχι, commuto, permuto. χντιχχτχλλχσσω, permuto, Gl. V. χντιχχτχμΰω, contra s. vicissim conniveo. χντιχχτχπλνιττω, vicissim perterrefacio. χντιχχτχσχευχζω, contra apparo, v. c. bellum, naves. χντιχχτχξχοΊς, ιως, ν), restitutio, refectio, redhibitio ; (2) dimicatio, refutatio, con- tra disputatio. Ab χντιχχΟί^*ιμι. χντιχχτχΓζχτοπεο*ευω, castra castris op- pono. χντιχχτχο-χεοΊς, (ως, fit retentio, v. c. uri- nae, &c. Ex χντί, et χχτχσχίω, retineo. χντιχχτχτείνω, contra contendo, contra dissero. χντιχχτχτξίχω, vicissim jncursionibus in- festo. χντιχχτχφξονίω, contemnentem me con- temnOi χντιχατηγοξίω, ω, f. Yitru, vicissim accuso. Hinc χντιχχττιγοζίχ, χς, yi, mutua accusatio, re- criminatio. χντιχχτΥΐο-θχι, praes. inf. med. Ion. pro χντιχάθγισθχι, a verbo χντιχάθγιμχι. χντιχχτίζεσ-θχι, praes. inf. med. Ion. pro χντιχχθίζεο-θχι, a verbo χντιχχθίζω. χντίχειμχι, f. είσομαι, ex adverso situs, seu positus sum, oppositus sum ; obsto, refragor, officio, Gl. V. χντΊχειτχι, obest, Gl. V. χντιχείμενος, adversarius, ob- trectator, objectus, adversus, Gl. V. xv- τιχε7ο-θχι, obesse, officere, Ph. Κχ) εϊ τι έτερον, rij ύγιχινουοΎΐ ΰιδχσ•χχλιχ χντί- χειτχι, 1 Tim. 1, 10. ' χντιχειμενως, adv. more eorum, quae oppo- sita sunt, ex opposito. ANT ANT ANT ά»τιχίλίυθος, tt, ο χα) ν, cbvius ; (2) adver- sus, oppositus. Ex αντ), et χίλίυθος. άντικιλίύω, f. ίύσω, contra jubeo, vicissim jubeo ; (2) contraria jubeo. κντίχίντςον, το, par stimulo, stimuli vim habens, incitamentum. ανπΗνιΰιύω, colo in modum, v. c. patris. ανηχτιϊομχι, rursus colo. dvrtx*i% ύττω, contra prasdico, dico, edico. dvrixiAai, S, f. fov, contra moveo, vicis- sim moveo. άντιχιχξάω, ω, vicissim commodo. άντιχλάξω, f. γξω, reboo, clangorem vicis- sim moveo. άντιχλαίω, contra, vicissim ploro. άνπχλάω, refringo, de radiis solis. ΰντίχλαθξον, n, το, adulterina clavis, Gl. V. Ex αντ), et χλΰθξον, claustrum. άντιχλΐνω, contra declino et dejicio; (2) ex adverso adnuo. άντιχ νγμιον, tt, το, pars sura* opposita, pars cruris anterior. Ph. tibia. Ex άντ), et χ ν η μη, tibia. άντιχολάξω, vicissim punio; (2) contra sup- plicio adficio, sc. loco praamii. αντιχολαχίύω, f- ίύσω, vicissim adulor, ad- sentando par pari refero. αντιχομίζομαι, f. ίσομαι, vicissim reporto ; vicissim recipio. Ex αντ), et χομίζω, fero. άντιχολάξω, contra, vicissim me jacto. άντιχοντωσις, ίως, τι . renixus, qui fit conto, quum quis loco cruris conto corpus illi- cit. Ex αντ), et χόντος, contus. dvnxorii, vjs, y, repulsus, ipse repellendi actus ; (2) conflictatio, collisio. Ab άντιχόχτω, f. -ψαι, retundo, refero, reper- cutio ; (2) propulso. άντιχοξύσσομχι, vel αντιχοξύττομχΐ, op- pugno; (2) ad praelium me comparo. Ex dvr), et χοξύσσω, galea armo. άντιχοσμίω, ω, vicissim orno ; (2) contra orno,' instruo, apparo. Hinc άντιχόσμγ,σις » ή, apparatus ad bellum con- tra aliquem. άντιχξάζω, contra clamo. άντιχρχτίω, vicissim impero, Ep. άντιχςϊνω, comparo. άντίκξνης , ίως, ή, repulsus, impulsus con- trarius, seu in contrariam partem ; (2) obstaculum. Ab άντιχξύω, f. έσω, retundo, repello ; (2) in- curro> oftendo ; (3) resisto, repugno, dis- sentio; (4) occupo, pra?ter opinionem evenio. άντιχξυ, adv. e regione contra, B. 3, 359. αντιχςυς, adv. plane, perspicue, aperte. Οϋ τίξίχλοχάς, &οΊ νί'ιαγωγάς,άλλ' άντι• χξνς ϊφψι, Plut, Fab. Max. c. 3. Ab αντί. άντιχτάομχι, ωμαι, f. χτν-,σομ,αι, emo pe- cunia, vel alterius rei permutatione mi- ni comparo. άντιχτίξίζω, contra, vel vicissim funero. αντιχτόνος, ov, vicissim interficiens. dvTixTutriu, contra fragorem, strepitum edo. άντίχτΰτος, u, ο χα) i, obstrepens, contra sonans. Ex αντ), et χτύπος, sonitus. άντιχνμαίνομαι, undabundus jactor, contra aliquid. Ex dvr), et κυμαίνω, fluctuo. αντιχΰξία, ας, ή, potestas opposita. Ex dvr), et χνξος , auctoritas. άντιχΰξϊχον, ν, το, helleborus, sic dictus ab Anticyra. άντιχύςσας, a. 1. part. act. verbi η άντιχΰξω, (• ύξβ"ω, incido in aliquem, nan- ciscor, offendo. Ex αντί, et χύξω, in- cido. άντιχωλύω, impedio ιλαζώί scuti fibula, vel uncus scuti fibulam accipiens. Ab αντιλαμ- ζάνω- Unde άντιλαζ),, %;, ν, apprehensio ; (2) appre- hensionis ansa ; '3) sententia brevis he- mistichio potissimum oomprehensa. αντιλάζοις, 2. sing. a. 2. opt. act. verbi άντιλαμζάνω• άντιλαγχ&νω, resortior, vel vicissim sor- tior : (2) denuo judicio experior in ea- dem causa. άντιλάζομχι, prehendo ; " (2) opitulor. άντιλχχτίζω, f. ίσω, recalcitro. άντιλαμζάνω, recipio, vicissim accipio, velut beneficium ; (2) rem aliam alte- rius loco accipio; (3) intelligo, perci- pio, quo sensu usitatius est med, αντι- λαμζάνοιχ,χι, quod praterea significat (2)' prehendo, manum injicio; (3) te- neo; (4) capesso. Gl, V. suscipio; (5) affecto, vindico mihi; (6) corrlpio, reprehendo; (7) opitulor, sustineo ca- dentem, cum genit. Άντιλαμζάνΐο-θαι των τζαγμάτων, Defn. KdirtiT Ιταξ- θίϊς αντίλάζίτο τον 9-ξόνου, Arist. Ran. 795. 'Αντίλάζίτο Ίβνοιήλ vaihos χντον, Luc. 1, 54. αντιλάμπω, f. •ψ«, e contrario, splendeo, s. fulgeo ; (2) splendorem reflecto ; re- fulgeo, renideo, Gl. V. άντιλίγίμίνον, ace. part, praes. pass, ab αντιλίγω, f. ξω, contradico ; (2) nego', re- cuso; (3) ambigo; (4) altercor, dissen- tio, reclamo, Gl. V. Κάγω βούλομαι μΰθόν τ/ν' ΰμϊν άντιλέξχι τω ΙΛίλανίωνι, contra hunc narrare, Arist. Lys. 809. Hinc κντίλίχτοζ, ν, ό χα) ή, controversus, du- bius. Et άντ/λεξ /j, ίως, ν, contradictio, in tragoediis et comoediis opponuntur μονωΰία,ις, sunt- que partes, quibus duo aut plures collo- quuntur, Em. αντιλίβ-χχίνω, oggannio, adversus aliquem effutire aliquid. άντιλίων, ό, similis leoni. αντιλνιχτϊχο;, est genus versus Iambici, ap. Aristopk. αντίλφι, ίω;> *ι, quod resortitio, cum in causa ea, in qua v. c. ob vadimonium ante desertum, damnatus sis, iterum ad- versus actorem et victorem experiare. Ab αντιλαγχάνω, dvTtX' /ιττίος, ία, tov, suscipiendus. Abav- τιλχμζάνω. άντιΧνι^τΐχος, ν, ov, suscipiendus, appre- hensivus ; (2) ad percipiendum aptus, comprehensibilis ; (3) sustinendo, s. opi- tulando aptus. αντιλί,πτωζ, οξος, β, defensor, adjutor, pro- pugnator. Ab eod. άντίλνψίΐ , ιω;, $, apprehensio ; (2) opitu- latio, subsidium, patrocinium; (3) re- prehensio, objectio; (4) perceptio se- mentisj (5) perceptio alicujus com- modi. Άντιλϊξ&νο;, ν, β, Antilibanus, mons Li- bano oppositus. Ex αντί, et Αίζανο;< αντιλιτανίύω, vicissim supplico, R. αντιλόζιον, u, το, pars auris contra posita , λο€ω. Ex αντ), et λοζο;, quod vide. αντιλοζ};, ίίος, fi, idem et ab eod. άντιλογίω, contradico , nego, Soph. Λντιλογψϊχος, id. quod αντιλογιχος, Phau. αντιλογία, ας, y, contradictio, disputatio doctorum hominum, s. altercatio, con- vicium. Ab αντιλίγω. αναλογίζομαι* f. ίσομαι, vicissim, vel rur- sum cogito ; contendo, Gl. V. Ab eod. dvTiXoyixr,, ν,ς, χ, sc. teVvjj, ars contentio- sa et concertatoria Sophistarum. Ab eod. αντιλογϊχος, w ov, contradictorius ; (2) re- futandi peritus ; (3) argutus. Ab eod. αντιλογιχως, contra dicendi causa, contra dicentium modo. αντίλογος, ov, contra dicens, contrarius. άντιλοιΰοξίω, ω, f. vnru, convicium regero, Gl. V. άντιλοώοξω, remaledico. Οί λ«<- ΰοξούμίνος obx αντιλοιΰόξα, 1 Pet. 2, 23. αντιλϋπίω, ω, %tru, vicissim molestus sum, vicissim negotium facesso. Hinc άντιλύτηοΊς, (ως, *j, molestia, quai vicissim alicui exhibetur. άντίλΰξος, ν, ο χα) y, lyrae respondens, ly- ras consonans. Ex αντί, et λύξχ, lyra. αντίλυτξον, ν, το, redemptionis pretium. Ex αντ), et λύτξον, quod idem significat. Hinc άντιλντξόω, ω, f . ώσω, vicissim redimo. αντιμαΐνομαι, furo contra aliquem per fu- rorem alicui adversor. αντιμχνθά,νω, contra disco ; vicissim disco. άντιμχξτΰξίω, ω, f. %σω, contrarium tester; (2) reclamo ; (3) palam attestor. Άν- τιμαξτυξω πξρς α'ίσ$ν\σιν, Plut. αντιμάχνισκ, ίως, r„ depugnatio adversus aliquem ; repugnatio, refragatio, Gl. V. Ab αντιμάχομαι, pugno adversus aliquem; (2) repugno, reluctor, adversor. Άντ<- μά,χίται τ<ϊ χξάοΊΐ, τύτω. αντίμαχος, β, ό χα) ν, qui pugn at adversus aliquem ; adversarius. Ex iisd. αντιμιθίλχω, f. ίλξω, in contrariam par- tem traho. Tij χα) τ? 3-αμινως άντιμί- θίλχόμίνος, scil.' βίος, Epigramm. αντιμιθία-τνιμι, in contrariam partem trans- fero ; (2) vicissim loco moveo ; άντιμί ( 62 ) Bifuueu," ln locum discedentis subeo. Ύ•/ιφί(Τματα χα) νόμον ζητούν' άντιμιϋις-ά- ναι, Arist. ®ίσμ. 369. άντιμίίξαχίύοιχ,αι, f- ώο-ομαι, vicissim erga aliquem jiiveniliter, vel adolescentis more ago. αντιμίλίζω, f. ίσω, contra modulor. αντιμίλλω, contra cunctor, vicissim cunc- tor. άντιμίμφομαι, f. •φομαι, vicissim querof et expostulo. αντιμίνω, contra perduro, permaneo re- sistendo. αντιμίςμα, vel άντιμΐςία, ας, fi, partis u- nius pro alia positio. Ex αντ), et μίζος , pars. αντιμίοΉξανίω, ω, in opposito cceli umbili- co sum. χντιμΐτχζάλλω, in contrarium muto. αντιμιτάζαοΊς, ιως, η, obluctatio in transi- tu. Ex άντ/, et μίταζαίνω, transeo. αντιμίταζ,ολη, ης, ή, mutatio in contra- rium. χντιμίταλαμξ&νω, vicissim accipio; (2) suscipio, velut odium. Hinc αντιμΛτάλγτ\ιΐς, ίως, 'h, participatio, qua? vicissim fit; (2) commutatio, quum vi- ces redduntur. άντιμίταλλίύω, idem quod αντιΰιοξύττω. αντιμ,ίταρρίω, refluo. άντιμιταο-τάω, alio traduco. αντιμίτά&αο-ις, ιως, ή, in contrariam par- tem translatio, seu transmutatio. Ab αντιμίΟίε-νιμι. αντιμίτατάσσομαι, pugno, prajlior contra aliquem. άντιμίταχωξίω, progredior in contrarias partes. άντιμΐτίξχομαι, vicissim seu contra am- bio.i αντιμίτξίω, ω, f. riff ω, vicissim metior ; (2) repeildo. Ύω γαξ αντω^μίτξω, Ζ μ,ίτςειτί, άντιμίΤΡηθηοΊται νμ,ιν, Luc. 6, 38. αντιμίτξ?ιθήο•ίται, 3. sing. f. 1. hid. act. αντιμίτξ'/ιο-ις, ίως, ή, a?qua remensio. αντιμίτωπος, n, ό χα) ή, oppositam fron- tem habens. Ex άντ), et μίτωτον, /rons αντιμηνίω, f. ίσω, vicissim irascor, ob illa- tam injuriam irascor. αντιμ'/ιχανάομαι, ωμαι, f• ηοΌμαι, machi- nis machinas oppono, repugno, vim de- fendo, vim vi repello. αντιμτιχάνημα, remedium adversus vim, fraudes, insidias, machinationes. αντιμίμησις, ίως, η, imitatio hostium, h. e. cum vim vi, fraudes fraudibus defen- das. αντίμΐμος, e, hxod'/i, qui aliquem imitatur asmulatione ; (2) similis. Ex «ίντί, et μιμίω, imitor. αντιμϊσίω, ω, f. η/τω, contra odi. ΚεΓνβ? ύ- μ,ων αντιμ,ίσίΐ τονς πον/ΐξ,ονς 'άνδρας at), Arist. Lys. 820. αντιμισθία, ας,' -h, merces, mentis respon- dens, remuneratio ; Gl. V. mercedis re- tributio. Ex αντ), et μισθός, merces. αντιμισθωτος, S, ό χα) ή, qui est vice mer- cenarii, qui pro alio mercede est con- ductus. Ex iisd. αντιμοίξάω, vicissim sortiri, i. e. partem accipere tantam, quantam alter acoepit, αντιμολίω, ω, f. %σω, % obviam eo, obvio, contra aliquem eo. αντίμολ-τος, ν, Ό χα) it, contrarius in cantu, diversi cantus. Ex αντ), et μολτ•/ι- αντίμοξφος, u, ο χα) *ι, adversam formam imitans, veluti speculum.• άντιμυχάομαι, vicissim mugio." άντιμυχτν,ξίζω, f. ίσω, vicissim subsanno, seu irrideo, vicissim naso suspendo. αντιναυν/ιγίω, ω, f. ^σω, contra seu vicissim naves fabricor, contra machinor in na- vium fabricatione. άντινν,χομαι, nato contra, seu adversum. αντινϊχάω, vicissim vinco victorem. αντινομία, ας, i\, legis adversus legem re- pugnantia, legum inter se pugnantia, legum contrarietas, leges contraria;. Ex άντ), et νόμος, lex. Hinc άντινομϊχος, ij, ov, pertinens ad αντινομίαν, habens legum contrarietatem. άντινομοθίτίω, ω, f. ησω, legem fero adver- sum. άντινουθίτίω, ω, f. 4ισω, vicissim admoneo. άντίνωτος, ν, ό χα) ί, oppositum tergum habens. Ex αντ), et νώτος, tergum. άντιξοίΊν, contrarium esse. A seq. αντίξοος, a, contn άντίξους, ν, et αντιζος, ANT ANT ANT y, i xx) i, adversus, contrarius. Ex αντί, et ξέω• . άντίξίώ), f. ύα-ω, vicissim scalpo, seu distnn- go, mutuum scabo. αντίο», adv. ex adverso, e regione, contra. α,ντίον, it, το, liciatorium, lignum teres, quo circumacto textores licium inten- dunt, Gl. V. insubulum, insubula j (2) magnus malus nauticus. Ab άντ/. . άντιόομχι, οΰμχι, obsisto, adversor^ *Av- vioZtrBxi tois τίνος πξχγμχ/ι, τινι ις ««■ χχν. Άνηοϋμχι τον βχξζχξβν, Herodot. Ab άντίος, ίχ, ίον, adversus, ex adverso stans, qui est in conspectu ; (2) obvius. άντιοΖο-θα.1, pras. inf. med. contr. pro dv τιόατΰχι, a verbo άντιόομχι. άντιίφξων, όνος, β xx) ν,, contraria sentiens. Ex άντ/, et φξφ, mens. ■ tcvnom, ω, adversor, repugno. Ab χντιον. άντιόων, prass. part. act. άντιπαγνς, ίος, β xx) vi, e contrario com- pactus, ex adverso fixus. Ex άντ), et πηγνύω, compingo. άντιπχθίΐχ, χς, *i, naturalis dissensio et re- pugnantia. Ab avTir&9tis, ίος, ο xx) v\, contrariam adfec- tionem habens, contrarius. Hinc το dv- τιπχβϊς, ίος, remedium adversus aliquid. Ex άντ), et πχθος, adfectus. άντιπχϊδίχ, χς, Ϋι, pubertas. Ab άντίπχις. άντιπχίζω, obludo, ludo contra ludentem ; (2) vicissim jocor, colludo. άντίπχις, χιίος, ό xx) v\, puer jam adultus, adolescens, valde juvenis, Gl. V. pue- raster, juvenis. Ex άντ), et πχΊς, puer. άντιπχίω, f. α,ίοΌ), contra percutio, vicis- sim percutio, repercutio, resisto. άντιπχλχίϊη, ν, ό, colluctator. άντιπχλχίω, f. χίσω, reluctor, obluctor, άντιπχλχμχομχι, idem. άντίπ&λος, κ, β xx) ί, obluctator, adversa- rius in lucta; (2) adversarius, hostis, inimicus, aemulus ; (3) ajquas vires ha- bens, viribus par ; (4) oppositus, contra- rius. Unde de pugna ambigua, de ti. more mutuo dicitur. Ex άντ/, et πάλη lucta. άντιπχλως, adv. asquis viribus, aequo Marte. άντιπανου&ίω, fraudes fraudi oppono. άντιπχςχζχλλω, confero inter se, compa• ΓΟ. Άντιπχξχζχλλίι τχ ϊχυτου τχις I χίίνου πξχζίο-ι, Plut. Άντιπχξχζχλλο μχι, se aquiparo. Hinc άντιχχξχζολίι, χς, χ, collatio, comparatio. άντιπχρχγγίλίχ, xs, χ, ipse actus, quo quis renubciat mulieris πχζχγγίΧίχν, seu de- nunciationem de graviditate ex se ne- ga.t ; (2) omnino, certamen, velut can- didatorum, &c. ejusque professio, de- nunciatio, Em. Ab άντιπχξχγγίλλω, mulieris πχξχγγίλίχν contradico; (2) competitor sum alicui magistratum petenti ; (3) denuncio, sc. mearma capere contra nostes. άντιπχξχγξ&φχ, ?s, χ, formula, qua quis occurrit ei, qui exceptione utitur, repli- catio, Gl. V. replicatio, proscriptio, per- scriptio. Ab αντιπχξχγξχφω, exceptione utenti occur- ro, PA. reman cipo. άντιπχξάγω, ex adverso procedo ; (2) hos- tium exercitum captans, cum exercitu ipse adequito. Hinc άντιπχξχγωγ}), χς, χ, copiarum suarum co- piis hostium oppositio ; (2) praelium ; (3) in pi. inimicitiae, factiones. άντιπχζχδ'ώωμι, reddo, trado alteri, sc. quod et ipse ab alio accepi. άντιπχξχθαης, i* contvariis frontibus conflictio; acies contra instructa; (2) genus argumentationis rhetoricas, quo in refellendo magna cum vi nituntur, Em. Ex άντ), et πχξί$•νιμι, sisto. χντΜχςχ$•&τϊχος, η, ov, quo quid negatur non simpliciter, sed cum diligenti expli- cationeac demonstralione. χντΐίτχςχ5•ζχτο!Τίΰίύα>, castra contra castra pono. χντιπαξχ<τχι7», a. 2. inf. act. verbi xvrtrx- ξεχ*>ι Ρ Γ0 χντιπχξχο•χΐω, retribuo. χ*τι•χχΛχτχ\α% ίως, ή, acies contra in- structa. χντιπχξχτκο-ο'ω, vel χντιχχξχτάτίαι, contra colloco in acie, aciem contra instruo : unde in voce med. apud Thucyd. lib. 1. jcxi oi Μχχώόνίί Ιππίϊί χντιζχζίτάξχντο ώς χώΚίισοντα• χντιπχξχτοίοΊς, ΐω;, ή, contentio j (2) com- paratio, coUatio. Ab χντιπχξχτίίνω, contendo, compono, com- paro ; (2) praetendo, ex adversum j item aciem contra instruo. χντιπχξχτίθνιμι, contra pono, oppono ; (2) confero, Ace. et Bat. Ύχς aXKx? t vdx- τχς T6 xxi ήμ,ίζχς τχς τον βίου του ίχυτ5 άντιπχξχθίντχ τχύτη τν\ νυχτί, &C com- paratione cum hac hocte, Plat, in Apol. χντιπχξχχωξία), ω, alicui invicem cedo, Gl. V. χντιτχξχχωξΖ, reconcedo. χντιπχξίιμ,ι, contra eo, insequor. άντιπχξίχτχοΊί, io>s, i> idem quod χντιαχ• ξχτχοΊς. χντιπχξίχτίίνω, contra oppono secundum longitudinem, v. c. murorum, aciei. χντίίτχξίξχγω, contra duco exercitum in hostes, infesto exercitu eo in hostes. Ex άντί> sragas, s|, et 'άγω, duco. χντατχξίξίΐία, idem; (2) decedo invicem via aucui ; (3) adversor ; (4) persequor j (5) subinde me oppono. αντιτχξίζιτά,ζω, contra diequiro et perseru- tor, oppono ; (2) vicissim compono, ex adverso comparo. χντιτχξίςχομχι, ex adverso praetereo. Κ«ί /δών χυτον, αντντχξν,λθίν, Luc. 10, 31. avT χντίπιμτί,/ΐς, ίως, ή, repercussio. χντιπίπονθος, ότος, το, talio, beneficium vel maleficium redditum. Ab χντιπά,σ-χω. χντιχίπονθότως, adv. beneficio vel malefi- cio recipiendo, cum sensu respondente actioni vel affections alienee. Ab eod. χντινίξχΤος, χίχ, xlov, ex adverso situs, II. 2, G35. Ex αντί, et πίξχν, trans. χντιπίξχν, adv. e regione, ex adverso, trans. χντπίςχς, et ίντινίξκ, adv. idem. χντπίξνβίν, adv. idem. avT/;re«(aya), in contrarium converto, in diversum circumago. χντιτίΡΐ'ί^μι, comprimo, coarcto, intra cohibeo ; et πίζΐΐ?χμχι, comprimor, co- hibeor ; (2) resisto contrario modo ; (3) circumobsisto. χντίΎΐξίλχμξ&νν, vicissim amplector. ' 63 ) ΰνταπξίοΊτχίτμχ, ατός, το, stratagem» quum hostes alibi detinentur, vel do- mum revocantur ad tuendam patriam. Ab r χντίίπξίοττύω, Ζ, retraho, revoco ; (2) re- tracto ; (3) in contrariam partem vim convertere cogo. χντιπιςίΓ&οΊς, ίως, i\, dicitur in humano corpore, quum e loco superiore spiritus coercetur infra, aut contra. Ab άντ<• πίζΐίς-νίμι. χντιπίξίΓξίψω, contrario circumverto, cir- cumagendo verto in contrariam partem. Hinc οίντιιπξίΓζοιρ'/ι, 5ji, v\, circumactio e contra- rio, vel circumactio in partem contra- riam. άντιχίξίχωςίω, circumvenio hostem, cir- cumeo a tergo. χντνπξΐψίιχω, vicissim refrigero. αντιπίξίωθίω, ω, comprimo, coarcto, cohi- beo intra. Hinc χντιπίξίωοΊς, ίως, ϋ), obnixus et compressio. χντίπίτξος, ov, valde durus ut saxum j saxi locum tenens. χντνπφχβ-θχι, perf. inf. pass. v. άντ«?άα» occido pro altero. χντηνί&χω, ω, f. foca, vicissim et ipse salio. άντ /V/il, γος, ν, area lignea, cista, Eurip. Ion. 19, et 1338. Ex άντ), et τνιγνυμι. άντιπνίξόω, ω, f. ώσω, mutilum reddo, mu- tilo. άντατιίζω, f. ίσω, vicissim premo, premen» tem premo. «vT/avWx»)^, rursus, vicissim impleo. άντιπίμπζνιμι, vicissim incendo, vicissim uro. χντιπίχτω, contra irruo, obnitor, repugno. 'Ύμΰς di) τω πνίνμ,χτι τω χγίω άντι- χίπτίτι, Act. 7, 51. (2) secus, ' contra spem evinere. Ex άντ/, et πίπτω, ruo. άντίπλχς-ος, u, ό xx) vi, similiter, s. e si- mili materia fictus j (2) ad exemplar alterius fictus. Ex άντ), et πλάο-ο-ω* fingo. άντιπλίχω, retorqueo, Gl. V. άντίπλίυξβς, u, ό xx) vi, qui adverso est la- tere. Ex άντ), et πλίυξχ- άντιπλίω, contra navigo, navi occurro. άντιπλΥ,χτίζω, contra percutio. άντιπλν,ξ, i xx) η, percussus, ictibus crebris obnoxius, ut litus. άντιπληξόω. ω, f. ωα-ω, vicissim impleo ; (2) vires exhaustas repleo j (3) suppleo quod deest. άντιπληο'ο'ω, vel άντιπλν]ττω. f. ν^ω, reper- cutio, referio. άντίπλοίχ, χς, ν], navigatio, quas fit averso utrinque remorum actu et impulsu; (2) aequabilitas, parilitas. Ex άντ), et πλίω, navigo, s. πλόος, navigatio. άντιπνίαν, praes. inf. act. verbi άντιπνίω, reflo, contrarium flatum emitto ; (2) adversus sum. Άντιπνίαν άνίμοιο-ι, Phocyl. Ex άντ/, et πνίω, flo. Unde άντιπνονι, χς, χ, reflatus, flatus contrarius. άντίπνοιχ, χς, ή, idem. άντίπνοος, contr. άντίπνους, ν, ο xx) i), spi- ralis adversus, reflans. άντιπνίως, adv. in contrarium. άντίποΐίς, ων, oi, adversipedes, ΡΛ. Ab άντίπους. άντιποθίω, ω, f. ν,ιτω, mutuo alicujus desi- derio tangor. άντιποήω, ω, f. ν,ο-ω, contra facio; (2) in Pass, contra fio, vicissim fioj (3) in Med. vindico, mihi attribuo ; (4) adfec- to, adsequi conor ; item utor aliqua re. άντιποίνο-ις, ίως, n, studium alicujus rei comparanda?, ut άξίτχς. άντίποινον, ν, το, poena pro delicto. άντ/, et πονϊ„ poena, άντιπολίμίω, ω, f. ν,σω, belligero adversus; (2) armis lacessitus vicissim infesto. άντιπολίμιος, ν, ο xx) 'a, bellum contra ali- quemgerens, hostis. Ex πόλίμος, bel~ lum. άντιπόλίμος, ν, ο xx) ν, idem et ex iisd. άντιπολίζω, urbem vel murjimenta urbis instar exstruo, ad oppugnandam urbem. Ex άντίπολις, urbs urbi opposita et aamula. άντιπολιοξχίω, ω, f. ν\!τω, vicissbn obsideo, obsessorem obsidibne cingo, obsideo eum a quo obsidebar antea. άντιπολιτίίχ, χς, ή, contraria factio, pro- prie in reip. administratione ; άντιπολ»• π7χι, simultates, Ph. Ex άντ), et πόλ*• TUX, Ex ANT ANT ANT αντιπολιτεύομαι, f. εύσομαι, adverser alicui in administranda republica ; (2) contra- riam factionem sequor; (3) contrario modo rempubl. administro; (4) recia- mo, refragor, intercedo. Άντιπολιηύ- wdtti ι, opposita propositio. Ab ά,ντιπξοτίίνω, vicissim porrigo, v. c. ma- num. άντιπξοτίθγ,μι, contra vicissim propono, v. c. edicta. ίντίπξωξος, n, Ό xou yi, qui proram habet in aliquem conversam ; (2) adversus alicui, s. faciem obversam alicui habens. Ex άντ), et πξώξα. «ντίπτωσις, ιως, r,, figura, quum casus pro casu ponitur. Hinc ίντιπτωτιχως, casuum permutatione facta. άντίπϋγος, ο χα) ή, adversas clunes habens. άντιπυχτεύω, repugno, adversor, obluctor. άντίπϋλος, α, ό χα) ή, oppositam januam, s. portam habens. Ex άντ), et πύλνι- άντιπυνθάνομαι, contra interrogo, percunc- tor. ίντίπυξγος, n, β χα) yi, quod turri opponi et comparari potest. Ex άντ), et πύξ- γος- ίντιπυξγόω, contra raunio, turres a?difico. αντίξν,τοξίύω, contra concionor. ίντιρρίπω, in contrariam partem vergo. αντιρρΥ,υν,ναί: ~'χ.-: contradici. άντιρρ\σις, ίως, y„ contradictio, responsio contradicens alicui; (2) refutatio. GL V. altercatio, refragatio, controversia. A prase. άντιρργ,τιχος, y„ ov, refutatorius. Ex iisd. άντιρρΊνον, n, το, herba qua?dam ita dicta, quod semine sit vituli naribus sinuli. Ex άντ), et p)v, nasus. Angl Caiaes- svout, Snap-dragon. άντιρροπία, Ion. άντιρροπίνι, nisus ill con- trariam partem, equilibrium. αντίρροπος, α, Ό χα) ή, in contrariam par- tem vergens; (2) asquipollens, £equale pondus, seu momentum habens ; Gl. V. aequilibris. Ex άντ), et ρετω, vergo. άντιρρόπως, adv. ajquipollenter. άντΐξύο•αο•βαι, a. 1. inf. m. rependi. Ab άν• τίξίιομαι, Theog. άντιο-άζω, f. άσω, contra iequo, oppono ad- aequando. Ex άντ), et Ίο-άζω, cequo. άντκτίζομαι, vicissim colo. άντιο-ίμνύνομαι, f. νοΖμαι, gravitati gravi- tatem oppono, hberaque contumacia re- spondeo, gravitatem pra? se ferenti pari gravite occurro ; (2) vicissim glorior et me jactito. άντιβ-ηχόω, ω, f. ώσω, quasi ad ajquilibrium rependo, ex a?quo rependo. Hinc άντιο-ί-ιχωμα, το, aequipondium ; remune- ratio. άντισ^χωσις, ίως, η, adaquatio in pondere ; (2) repensio, remuneratio. άντιο-Υιμαίνω, f. ανω, contra significo, sig- nificationem do in contrariam partem ; (2) contrarium et adversum futuri prs- sagium edo. άντισ-ιωπάω, alternis sileo, ut et alius lo- qui possit. άντισχώπτω, f. ψω, vicissim mordacibus dictis incesso. Ex άντ), et σχωπτω, ca- villor. άντιο-οφίζομαι,ί. /Vo^a^sophismatibus certo contra, sophismatibus contra sophistam argumentorj (2) fraudem fraudi oppo- no. Hinc άντισοςις-Υ,ς, 5, ο, qui contra sophismatibus certat ; (2) qui ingeniosis commentis u- titur ad ahquid evertendum, qui sapien- ter oppugnat. άντκτόω, f. ώσω, £equo, comparo ; (2) per- muto. Ex άντ),^ί ϊσόω, cequo. άντίσπ&σις, ίως, ή, tractio in contrariam partem, abstractio in diversum : revul- sionem medici vocant in arte sua. άντίσπασμα, ατός, το, causa dissidii vel discordias; (2) quicquid contra dicitur, vel dici potest, quicquid alicui opponi- tur, ut sententiam mutet, adversatio, Em. αντισχαπαοί, r„ ov, antispastis constans : άντίο-πας-ος, κ, ό χα) ή, in contrarium ab- stracts ; (2) contra nitens; (3) pes prosodicus, syllaba brevi et duabus long- is, interjecta brevi, constans. Ab άντισπάω, f. άσω, in contrariam partem traho, seu vello, in diversum averto; (2) contrarius sum, repugno ; (3) repre- hendo. Άντίσπασί πίτρχς σζιη, pre- hendit, Apollon. Rhod. 11, 598. Ex άντ), et σπάω, traho. άντισπίύΰω, f. ίύσω, contra contendo, con- trarium efficere enitor, repugno, ob- sisto. άντισποΙάΖω, obtrecto, Ph. (2) contra ali- quem studeo, studio meo adversor ali- cui. ίντίσποδος, α, ό χα) v\, cineris vicem prse- stans, qui est pro cinerula, s. spodio. Ex άντ), eto -ποΰος, cinis. άντίΓαθμίω, ω, f. ν,σω, rependo, e contra- rio pondero. Ex άντ), et βαθμός. άντις-αθμίξω, f. ίσω, rependo, in a?quili- brio repono, Gl. V. repenso. Ab άντί$-αθμος, α, ό χα) νι, Eequale pondus ha- bens, a?qualis ponderis ; (2) a?quipollens, a?quivalens, a?qualis, seu paris momenti. Ex άντ), et s -αθμος, libra, statera. άντι^ας, a. 2. part. act. v. άνθίΓ'ίμι• άντις-ασιάζω, f. άσω, contrariam factionem moveo, vel sequor. Ex άντ) et ς-άσις, /actio. Hinc άντιτασιοί^ς, 5, e, qui est contraria? facti- onis. άντι^άοΊος, ejusdem ponderis, par. άντι^ασίώτν,ς, n, ό, qui est contraria? facti- onis. άντίζ-ασις, ίως, η, resistentia, obluctatio, renixus, obstaculum, Gl. V. (2) compa- ratio ; (3) intentio ; (4) factio contraria. Ab άνθίε-Υΐμΐ' Hinc avTis -ατίω, ω, f. ν,σω, cbsisto, obluctor, re- luctor, contra eo in pra?lium ; (2) factio- sus sum ; factiones cogo. avTis -άτγ,ς, u, ό, reluctator, adversarius. avTts -ατιχος, y, ov, reluctativus, ad reluc- tandum valens, vim reluctandi habens, ( 64 ) άντίς-ίξνον, ν, το, spina dorsi, qua? pectori opponitur. Ex άντ), et g -ίξνον, pectus. άντίΓΥ,να.', a• 2. inf. act. V. άνθίς-Υ.μι- άντι$-%ξίγμα, ατός, το, fulcimentum, seu firmamentum contra quidpiam. Ab άντις-Υίξίζω, f. ίξω, contra fulcio j (2) pro- tego. άντι$•οιχίω, u, f. ησω, oppositus sum e re- gione. avTiroiziioe, ας, y„ duarum rerum opposita collocatio. Ab άντ'ίτοιχος, ν, ο χα) 'h, e regione oppositus ; (2) a?qualis. Ex άντ), et ρόίχος, ordo. άντιτοΊχως, adv. opposita serie. άντί^ομος, u, ο χα) ϋ„ os, seu faciem adA r er- sam habens. Ex άντ), et ς-όμα, os. άντι^ξατίνω, f. ίύσω, expeditionem susci- pio contra aliquem ; (2) adversor alicui, repugno j άντιρξατίίομαι, ad versus mi- lito, Gl. V. Βλίπω δε ϊτίξον νόμον iv τοΊς μίλίσί μου άντιρςατίυίμίνον τω νόμω του νοός μου, Rom. 1, 23. άί,τίΓξατΥ,γίω, ω, f. γ,σω, imperatoris locum obtineo ; (2) sum hostium dux. Ab άντίΓξάτΥ,γος, n, ό χα) ή, qui est loco im- peratoris, vicem gerens imperatoris. Gl. V. propra?tor, pro pra?tore ; (2) contra- ria? partis imperator, hostium imperator. άντίΓξατοπίΰίυω, f. ίύσω, castra ex adverso metor. άντι^ξατοπί^ίυσις, yi, castrametatio adver- sus castra hostium. άντις-ξίςω, f. ψω, in contrarium verto; obverto, con verto, reciproco, retorqueo, Gl. V. (2) retrorsus ago, seu repello. Hinc άντις-ξοφτι, γ,ς, 'h, inversio, conversio re- trofsum, reciprocatio ; (2) schema rhe- toricum ; (3J dramatis, et oda; Pinda- rica? pars. άντίϊξοφος, ts, ό χα) 'h, oppositus, e regione situs, obversus. Gl. V. reciprocus; (2) contrarius ; (3) ex adverso respondens ; (4) a?quipollens. άντι^ξόφως, adv. converso, reciproce; (2) contrario modo. άντισυγχξίνω, comparo. άντισυλλογίξομ,αι, f. Ίσομαι, contrario syl- logismo refuto. Hinc άντισυλλογισμος, 2, 6, syllogismus contra- rius. g άντισυμποσιάξω, rursus convivio accipio. άντισυμφωνίω, ω, f. Υ,σω, vicissim consen- tio. άντισφαίξίζω, f. ίσω, pila contra ludo. άντισφάττω, f- άξω, vicissim occido. άντισχνματίξω, eadem figura contra utor, imitor figuram alterius. Hinc άντισχγ,ματισμος, β, imitatio ejusdem figu- ra?. άντίσχίΐν, pr. inf. act. ν• άντ'κτχω. άντισχυξίξω, f. ίσω, e contrario firmo, seu corroboro, obfirmo; (2) obnitor; (3) e contrario adfirmo, contendo. Aull άν• ησχυξίξίσθαι πξος άμφότίξα, Plut. άντισχύω, f. ύσω, obnitor viribus, contra nitor, obluctor, resisto. άντίσχω, teneo ante, oppono. Άντία^ίσΟί τξαπίζας Ιων ώχυμόξων, Odt/SS. 22, ,4. άντισώζω, f. ώσω, vicissim servo ; (2j iii- stauro. άντίταγμα, το, quod alicui opponitur, quo vim alterius arcemus. άντιταχηχος, υ» ov, vim repugnandi ha- bens. άντιταλανηύω, f. ίύσω, rependo, a?quali pondere retribuo. άντιτάλαντος, s, ο χα) yi, qui paris, seu a-- quahs est ponderis ; (2) paris momenti ; (3) a?qualis. Ex άντ), et τάλαντο*. άντιτάΧΧω, f. λω, contra vireo ; (2) virere facio, alo, Ion. pro άνηθάλλω, nisi vitio- sa est ha?c lectio pro vera ά,τιτάλλω, Em. Vide II. 24, 280. άντιταμίας, ts, ό, proqua?stor. άντίταξις, ίως, ϋ„ aciei instructio adversus hostem; (2) repugnantia. Gl. V. refra- gatio. Ab αντιτάσσω• άντίτασις, ίως, sj, reluctatio, obsistentia. Ab αντιτείνω. αντιτάσσω, vel άντιτάττω, f. ά%ω, ex ad- verso instruo ad pra?lium ; (2) oppono ; αντιτάσσομαι, refragor, Gl." V. ^ Ά»τ<- τάσσεσθαι χαλοΊς χα) άγαθοΊς, τιν) πίξί τί- νος, πξός τίνα. Ό ®ίος ύπΐξΥ,ςάνοις, αντι- τάσσεται, Jac. 4, 6. αντιτείνω, f. ενω, in contrariam partem ten- do, seu traho; (2) vicissim tendo, ob- tendo, oppono ; (3) renitor, repugno, ANT ANT ANT refragor; (4) oppositus sum. Άντιτεί- viiv τι»ι, τ) αντί τίνος, πξός τι. αντιτειχίξω, f- ίσω, contra mcenibus rmi- nio; (2) contra munio, munitioncm oppono. Ex αντί, et τίιχίζω, munio. Hinc α,ντιτείχισμα, ατός, τβ, munitio alteri op- positus. ίντίτίξπω; f. ψω, vicissim delecto, vicissim delectationem adfero. ίντιτευχομαι, similis sum j αντίτίτυξο, 2. s. plusq. p. pass. Horn. α,ντίτενχος, χ, Ό % y, contrarius. Ex αντί, et τεύχος, instrumentum. αντιτεχνάξω, f. άσω, alterius artificiis alia oppono, contra machinor. αντιτεχνάω, ω, ΐ. ν\σω, idem. Ab άντ'ι- τίχνβ;. α,ντιτίχνεω, ω, ι. ν,σω, aliquem in arte qua- piam a;mulor, eandem artem exerceo. Hinc αντιτίχν/ισις, εως, y, asmulatio alterius ean- dem artem profitentis ; (2) contraria machinatio, contraria molitio : et αντίτεχνος, a•, b χα) ft, adversarius alicui in arte quapiam ; (2) a;mulus ; (3) contra- rius commodis alicujus. Ex αντί, et τίχνή-, ars. ίντιτίαν, luere, prces. inf. act. verbi άν- τιτίω. ίντιτίθ'/ίμι, ex adverso pono ; (2) comparo, confero ; (3) pono rem aliquam loco al- terius ; (4) obdo, obtendo, objicio, oppo- no, Gl. V. αντιτίθεται, refertur. Ph. dv- τιτιθίναι τα χξΥίμοι,τα τη βασιλεία, λίθνς αντί των λίθων- Ex αντί, et τίθν\μι, ροηο. αντιτΤίΛ,άω, ω, f. ησω, vicissim honoro ; (2) contra a?stimo. Άντιτιμϊσαί τίνα τάσι τοΊς χαλόις• Έγω hi τίνος ύμίν άντιτιμη- σομαι, Plat. Hinc αντιτίμν,μα, ατός, το, sestimatio litis, quam reus actoris sestimationi opponit; multa, quam reus sibi contra actorem statuit. αντιτίμνχτις, ίως, ή, idem et ab eod. άντίτΐμος, ν, Ό χα) ft, quem aliquis vicis- sim punit, qui vicissim pcenas luit. Ab αντιτίω- «,ντιτιμωξίω, ω, f. viσω, redamo, vicissim amo. "Κξύσειοι πάλαι άvhξtς, ox' άντεφί• λν,ο•' ό φιλφίς, Theoc. 12, 16. Ab άντι- φιλίω. Hinc άντιφίλτιο-ις, εως, fi, redamatio, mutuus amor. άντιφιλο^ζεω, ω, f. ησω, gloria; cupiditate certo cum aliquo. Άντιφιλο^ξΖντες ο'ι των 'ελεφάντων επι^άται πξος τον" Ao•hξH• j Sav, Polyb. Ex άντι, et φιλοδοςίω. άντιφιλονειχεω, ω, f. ησω, ex adverso con- tendo ; (2) pertinaciter et contentiose resisto. άντιφιλοοΌφεω, contraria statuo, doceo, contraria; secta; addictus sum. άντιφιλοσοφία, ας, i\, sectse philosophorum alteri contraria. Ab άντιφιλόο-οφος, α, ό χα) i\, sectaE contraria; addictus, philosophus alteri contraria de- fendens. άντιφιλοτιμίομαι, νμαι, invicem certo, seu contendo; (2) ex adverso largior; (3) munificentia cum aliquo certo. άντιφιλοφξονεω, ω, f. ν,σω, vicissim amore complector. άντιφλεγω, vicissim illustro, vel uro, Em. άντιφονίύω, vicissim interficio. άντίφονος, a, b xa) v\, ca;dem eompensans ; (2) qui pro caede rependitur. Ex άντι, et φόνος, cades. άντιφοξιχως, adv. idem quod άντιφξα^ιχως. άντίφοξτίζομαι, f. ίσομαι, pro pretio rerum venditarum alias merces emo et mecum absporto. Ex αντί, et φορτίζω, onero. άντιφξάζω, f. άσω, per contrarium loquor ; (2) contraria appellatione nomino. Hinc άντίφξάσις, εως, y, oppositio, objectio ; Ph. adversitas ; (2) figura grarnmatica, qua quid ex contrario appellatur. άντίφξαξις, εως, vt, obstructio, oppesitio. Ad άντιφξάσσω, vel άττω, f. ϊ,ω, contra ob- struo, obstructioni obstructionem oppo- no ; (2) obstruo ; (3) oppono. Έχλείπει v\ σελήνη hia το άντιφξάττειν Tr/V γην ai- ry Alex. Aphr. άντιφξονζος, α, ο χα) fi, qui est loco custo- dis ; (2) contrariam, aut sequalem cus- todiam habens. Ex άντι, et φξουξος, custos. άντιφυλ&χνι, ν,ς, ν, mutua custodia, custo- dia quae fit ex altera parte. άντιφυλάσσω, vel άντιφυλάττω, f. άξω, contra, vel vicissim custodio ; άντιφυλ- λάσσομαι, vicissim caveo. άντιφυτεύω, f. εύσω, vicissim gigno. άντιφωνεω, ω, f. ν,σω, contra clamo, contra dico; obloquor, Soph. Steph. (2) procla- mo ; (3) reclamo ; (4) respondeo, etiam Uteris, γξάμματα άντιπεφωνημίνα ; (5) ( 65 ) constituo me soluturum, expromitto. Hinc χντιφώνησις, εως. rt, contradictio ; (2) sonus contrarius; (3) expromissio; pecunia constituta, Ph. αντιφωνία, ας, ή, responsio ; (2) sonus con- trarius : άντίφωνον, », το, ecloga ex Psalmo aliquo in Liturgiis Greecorum, qua sacerdoti chorus respondet. Ab άντίφωνος, α, β χα) ή, contra sonans ; (2) respondens ; (3) qui est contraria; vocis, dissonus. Ex αντί, et φων*ι, vox. άντιφωτισμος, s, b, adversum lumen, i. e. quod sit ante oculos positum. άντιχαίξω, pariter gaudeo. άντιχαλεπαίνω, obsffivio, contra saavio ; (2) vicissim succenseo. άντιχ&ξίίς, invicem gratificans, a. 2. part. pass. Soph. Ab άντιχαίξω. άντιχαξίζομαι, f. ίσομαι, gratiam repono, beneficium rependo, mutuam gratiam refero. Ab άντίχ&ξΐς, ϊτος, 'h, beneficii remuneratio. ' Ex άντ), et χάξις, gratia. άντιχασμάομαι, ωμαι, vicissim oscito. άντίχείξ, είξος, b, pollex. Ex άντ), et χε)ξ, manus, quod solus tantum valeat, quan- tum reliqui quatuor digiti, s. quod op- positus est et adversus manui. άντιχείξοτονεω, ω, f. ν^σω, contraria scisco suffragia ferendo, refragor. Hinc άντιχείξοτονία, ας, ή, refragatio, suffraga- tio contraria. άντίχθων, όνος, ή, opposita pedibus nostris terra, terra antipodum. Ex άντ), et χθων. άντίχοξδος, y, b xa) y, contrarias chordas habens, contrarium sonum chordis e- dens ; (2) contrarius ; (3) consonus, re- spondens. Ex άντι, et xophvi, chorda. άντιχοξίύω, contrario motu feror, Synes. άντιχορνιγ'εω, ω, sum antichoragus, in cho- ragio certo, vel asmulor. άντιχόξηγος, χ, b χα) ή, antichoragus, se- mulus alterius choragi, qui in choragio certat cum alio chorago, de choragis aliarum tribuum, qui eodem tempore fabulas edunt suo sumtu, Em. Ex άντ), et χοξΥ,γός. άντιχοξία, ας, νι, opposita chori pars ; (2) quod opposita chori pars canit. Ex άντ), et χοξός, chorus. άντιχξαν, pr. inf. act. contr. pro άνΊιχξάειν, a ver'bo άνΊιχξάω, siifficio. Unde άντίχξΥίσις, εως, ή, mutuus usus. άντίχςις-ος, », b, Antichristus, Christi ad- versarius, pseudochristus. άντιχξόνισμα, ατός, το, temporis pro tem- pore positio. Ex άντ), et χξόνος, tempus. αντινξονισμος, a, idem et ex iisdem. άντιψάλλω, psallo vicissim ; (2) alteri in psallendo_ respondeo ; (3) plaudo vicis- sim. Το7ς σοις ελεγοις άντι•\άλλων ελί- aavlohiTov φόξμιγγα, Arist. Αν. 225. Hinc άντί-φαλμος, ν, Ό χα) ii, qui vicissim cani- tur, ex adverso respondens carmini. άντιψίγω, vicissim invideo. άντι-φνφίζομαι, f. ίσομαι, contra decerno, contra statuo, seu scisco ; Gl. V. refra- gor. άντΊψηφος, v,b^y, adversarius, qui alte- ri refragatur. άντίψϋχος, ν, b χα) ή, vicem anima; pra;- stans, qui pro altero se devovet et mori cupit ; (2) qui pro anima, s. vita datur. Ex άντ), et ψυχή, anima. άντιψύχω, f. ξω, vicissim refrigero. άντιωθϊίναι, a. 1. inf. pass, verbi άντιόομα,ι. άντλίω, ω, f. ν,σω, haurio, exhaurio ; (2) infundo ; (3) exhaurio laborem, exan- tlO. Τΐατξώαν χ%σιν Αίγισθος Μμων αν- τλεί, Soph.' ΕΙ. 1304. Ο/ ήντληχότες το ΰ^ωξ, Joan. 2, 9. Ab άντλος. αντλ'/ιμα, ατός, το, haustus; (2) vas ad hauriendum ; (3) perfusio. Ab άντλίω. άντλτ,σαι,εί. 1. inf. act. verbi άντλίω. άντλτισανΊίς, qui hauserunt, nom. pi. part. άντλησις, εως, 'h, haustus, actio hauriendi. άντλΥίτνίξίον, α, το, vas ad hauriendum, haustrum. Ab eod. άντλνίν,ξ, Ϋ,ξος, Ό, haustor. Ab eod. άντλφ,ς, S, b, idem et ab eod. άντλϊχ, ας, y, sentina ; (2) ministerium et poena hauriendi sentinam ; Gl. V. haus- tus : άντλίον, », το, haustrum : αντλον, α, τβ, sentina. Ab άντλος. ANT ANT ANT "ΑΝΤΛ02. a, 6, sentina ; (2) mare, Eu- rip. Hec. 1U24. (3) manipuloruin acervus. άντοιχοδομίω, alterius loco aedifico, si quid collapsum, vel periculum sit, ne di- ruatur, v. c. murus in obsidione; (2) murumvel munitionem exstruo oppo- sitam alteri munitione, App. Bell. Civ. 2, 61. Hinc άντοιχοδομία, a.;, r,, extructio muri talis. ίντοιχος, κ, ο χα) τι, ex adverso habitans. άντοιζτίζω, f. ίσω, et άντοιχτείξω, e diver- so, vel vicissim misereor. άντοίομαι, contra, aliter opinor. άντολν, et άντολίη, ortus, Ion. pro άνατοΧη• ίντομαι, occurro, obvius fio ; (2) supplico. 'Ερμη» τι ϋόμιον αντομαι, Arist. &-tr,u. 986.' Αιπλόος 'ήντετο S -ώξγ,ξ,, Β. 4, 133. Ab αντα• άντομματεω, ω, oculis rectis adversis in- tueor; (2) obnitor, obsisto, Suic. Ex αντί, et ίμμα,, oculus, adspectus. αντομνΰω, Ζί'άντόμνϋμι, f- άντομόσω, contra juro, juro vicissim, propria de juramen- to calumnia;. Hinc άντομοσία, ας, %, jusjurandum de calumnia a parte rei, vel accusatoris. άντομόω, ω, contra juro ; (2) adjuro vicis- sim, adhortor. Ex άντ), et ομόω,^ιιτο. αντονοι^αζω, f. άο-ω, transnomino, nomen commiito ; (2) contrario, vel alio nomi- ne appello crimen objectum. Hinc άντονομαο~ία, ας, i), pronominatio, figura, qua nomen proprium ponitur pro com- muni, aut contra. άντοξγίζομαι, f. ίσομαι, vicissim irascor. £ντο\ύσσω, vel άντοζύττω, ί"• ζω, contra, e diverso fodio. vicissim vel αντοξχεομαι, ουμαι, I. r,ffo l contra salto, saltationem alterius imitor, ut simiae faciunt. Ex άντ), et όρχ'εομαι, salto. άντοΰίίλω, f. οφειΧΥ,ϊω, seu οφλγ)<τω, p. ω- φίιλ'/ιχΛ, seu ώφληχα* vicissim debeo, debitor sum alicui ob acceptum aliquod ofBcium. άντοφθαλμεω, ω, f. ί,σω, contra intueor ; (2) obluctor, obnitor; (3) audacter contra eo, non timeo. Άντοφ9οολμε7ν τω άνε- μω, Act. 27, 15. Ab άντοδθαλμος, α, Ό xa) ή, adversis oculis in- tuens, obtuens ; (2) oppositus oculis, co- ram. άντοχγ„ r,i, fi, mutua retentio. Ab άντεχω. άντοχυξόω, ω, f. ωσω, e contrario munio. άντξαΤος, α'ια, am, cavemosus. Ab άν• ΨξΟν. αντξΐάς, αΰος, ν), qua; libenter in antris versatur. Ab eod. άντξοΰίαιτος, n, b v^ υ), in spelunca vivens. άντξοειΰης, ίοζ, 0% ■/;, antri formam habens. Ex άντξον, et "εΐΖος, forma. "ANTPON, a, to, antrum, caverna, spe- lunca. άντςοπαία, ας, yi, pro άνατξοταία, s. dva- τςοπ -h, mutatio, JEsch. si lectio sana. Λντροφϋης, εος, Ό χα) ν), in antris natus. Ex αντξον, et φύω, nascor. άντροχα,ρτ,ς, Ό % ή, antris gaudens, liben- ter in antris agens. άντρώδης, εος, ο xa) 'h, antris plenus, caver- nosus. Ab άντξον. ίντΰγες, habence, nom. plur. ab αντυξ. άντυγωτος, 5, Ό χα.) r„ colligatus, ut orbes rotarum ferro. Ab "ΑΝΤΪΞ, γος, it, orbiculus additus sum- mas sella; currus, e quo habenae suspendi possunt, si currus sistendus sit, Em. (2) currus; (3) ambitus aliarum rerum; orbis, fornix ; (4) jugum citharse. 'Εξ αντυγος νινί» τείνας, Β. 5, 262. Ph. «,ν- τυγες, clitellaa. άντυπουργέΐν, vicissim inservire, pra;s. inf. act. Ion. et contr. pro άνΟυπουργεειν. α,ντω, occurro, obvius fio. Ab αντί, vel auras. άντωΐη, y,i, ■/■„ cantus, qui alteri occinitur, cantus alteri respondens. Ex αντί, et άντωΰος, S, <5, qui cantu mutuo respondet, qui occinit. Ex dyri, et ωϊος, cantor. άντωθίω, ω, f. β^σω, vel ώσω, repello, re- nitor, obnitor. άντωμοσ'ίΛ, ας, ή, idem quod άντβμ,οσία• άντανίομαι, 5μαι, f. ν]σομα.ί, vicissim, vel contra emo; (2) in auctione mercor contra licendo ; (3) emo loco alterius. αντωνυμία, a;, r„ pronomen,pars oratio- nis. Ex αντί, et όνομα., nomen. Hinc άντωννμιχο^ 'hi ov> ad pronomen pertinens, pronominalis : reperitur et άντωνυμια,- seis- άντωνυμιχόός, adv. usu vel loco pronominis, pronominaliter. άντωτίω, ω, obtueor, contra intueor : ά,ντοκίτ,ς, \ς, idem quod άνηκτο;, Man. άντώχιοζί a, b xai v), obtuens ; (2) adver- sus: άντωτον, adv. adversa facie, e regione, ex adverso. Ab άντωπος, 3, ο xai ί), ex adverso intuens ; (2) splendidus ; (3) similis, par. Ex«y• τ), et ωψ, ocidus. α,ντωο -is, ιως, ν,, occursus ; (2) repulsus. Ab α,ντω, obvio, vel άντωθίω, repello. άντωφίλίω, ω, f. ί)σω, vicissim adjuvo ; (2) refero gratiam, beneficium rependo. άνΰΖζΐο -TOi, η, Ό χα) r), contumeliae expers. Ex a priv. et ϋζξΐς, contumelia. άνυγιαστος, ov, insanabilis. Ab » priv. et αγιάζομαι, άνυγοαίνω, humecto, madefacio. Ex dya, vef a pleon. et ύγξαίνω, madefacio. dvuharos, ov, sine aqua, Man. Ab a et ϋδωξ. ανυίξίύομαι, ex fonte haurio, exhaurio. ■ Ex d'va, et νΰξΐύω, aquor. ανύδξ-υτνΐ, α, ο χα) i\, non rigatus. Ex a priv. et 'Λξίίιω, rigo. dvuhgla, α?, ή, aqua; inopia, ariditas. Ab χνυδξβί, βι ο χα) i\, aridus, siccus, aqua ca- rens. Ex a priv. et ϋΰωξ, aqua, ανύΰξων, arentium, gen. plur. ab ίνιώξος. αννι, perficiebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro rpui, a verbo ανυω. ανύχπξο;, ν, Ό χα) i\, non caliginosus, Suic. Ex a priv. et νύχτιος, nocturnus. ανϋλος, u, b χα) ή, sifva carens, non silvo- sus; (2) expers materia;, incorporeus. Ex a priv. et ϋλνι, materia, silva. ανυμίναιος, n, r), carens honoribus nuptia- libus, justos hymeneos non passa. Ex a priv. et ΰμίναϊος. ανΰμίί, perficiebamus, 1. pi. imp. ind. act Dor. et per Sync, pro -hvuouiv, ab ανίω. ανυμνίω. ω, f. τ-,ο-ω, celebro, laudo, decan- to. Ex dva, et ΰμνίω, celebro hymno. ανύμφευτος, a, b χα) ή, innupta. Ex α pr. et νυμφεύω, nubo. ανυμφος, α, b χα) ή, qui sponsam non ha- bet, expers connubii ; (2) qua; nuptum dari nequit, illocabilis. Ex u, priv. et > νύμφη. ανυτταίτιος, α, b χα) ?), insons, innocens. Ex α priv. et υπαίτιος, noxius, sons, ανύπαξχτος, n, b χα) vj, non existens, com- mentitrus ; (2) qui in rerum natura esse nequit. Ex « priv. et υπάρχω, existo. Unde ανυπαξξία, ας, τ), interitus, essentia; pri- vatio. ανύτειχτος, α, b χα) •/,, "immitis, indomitus, non cedens. Ex α pr. et ΰπείχω, obedio. ανυηξαίξίτως, adv. sine exceptione. ανυνίξζλΥ,τος, a, b xa) ->„ insuperabilis ; in- exsuperabilis, Gl V. (2) incredibilis ; (3) eximius. Ex a priv. et ΰπίξζάλλω : supero. ανυπίζζλ%τως, adv. magnopere, summo- pere, vebementissime. ανυπείΫ,φανος, n, b χα) r„ minime superbus ανυπίξθετος, a, b xa) tj, qui differri et pro- crastinari nequit. Ex a priv. et ύπε°τί• θν,μι, differo. Hinc ανυπερθέτως, adv. sine mora, absque dila- tione et cunctatione. Gl. V. incunc- tanter. άνυπεύθϋνος, υ, b xa) $, innoxius ; (2) legi bus non obnoxius, qui rationem reddere non tenetur. Ex a priv. et υπεύθυνος, reus. ανυπευθύνως, adv. cum summa libertate a- gendi, qua; vebs, ut rationem reddere nemini cogare, seu ita ut non sis obnox- ius; (2) libere, quasi nemini sis obnoxius. α,νυπν.χοος, a, b xa) v), non obediens, non obtemperans. Ex a priv. et ύζν,χ ανύπηνος, n, b, imberbis. Ex « priv. et ύχ' /iv/i, barba. ανυπν,ξίτ'/ιτος, n, b xa) v), ministris carens. Ex a priv. et ΰζ-ηξίτ'ής, minister, ανυποδατος, Dor. pro ανυπόδητος• άνυπόΰ-ηο-ία* et ισία, ας, ή, pedum nuditas : ανυποίητ'εω, ω, calceis careo, non sum cal- ceatus. Ab ανυπόδητος, a, b χα) >η, non calceatus, qui est nudis pedibus. Ex a priv. et ύποΐ'εω. ανυπόδετος, ν, b χα) ή, non suggestus, non suppeditatus ; (2) non suppositus, non spurius. Ex a pr. et ύποτίθηαι, suppono. ( 66 ) άνυποικτύς, a, b xa) v), intolerabilis, non ferendus. Ex a priv. ύπο, et οίστός. ανυποίστως, adv. ita ut sufferri nequeat, intolerabiliter. ανυπόχξϊτος, n, b xa) r„ minime simulatus, non meatus, Gl. V. non fictus, sincerus. Ex a priv. et ύποχξΊνομ,αι. si?nulo. ανυποχζίτως, adv. sine simulatione. ανυπομενητος, »» b χα) ή, intolerabilis, Gl. άνυπομόνητος, », b xa) v, qui sustineri ne- quit, intolerabilis, item impatiens. Ex a priv. et ύχομίνω. ανυπονόητος, n, b χα) ή, non suspicans, in- curiosus, v. c. futuri; (2) non suspec- tus ; non provisus ; inopinatus. ανυπονον,τως, adv. non suspiciose ; (2) non suspecte ; inopinato et insperato. ανυπόπτευτος, a, b xa) v„ non suspectus, suspicione vacans. Ex a priv. et ύχόχ- τομαι• ανύποπτος, ν, b χα) vj, idem, et act. nihil mali de aliquo cogitans. ανυπόπτως, adv. citra suspicionem. ανυπο"Ύΐμείωτος, ov, non annotatus. ανυπόστατος, a, b χα) ή, intolerabilis ; (2) cujus impetus sustineri nequit ; (3) Theologis, qui non potest subsistere, subsistentiam" non habens ; (4) funda- mento carens, Polyb. Ex « priv. et !>- _ φίστημι, subsisto. ανυπόιττολος, is, b xa) 'a, qui• in dicendo ni- hil timet, nulla utitur dissimulation e, qui libere loquitur, non praevaricans. Ex a priv. et ΰποστεΧΚομαι. ανυποστόλως, adv. sine timore, libere ; (2) citra praevaricationem ; (3) nihil remit- tendo. ανυπόβ-τξίπτος, ov, idem quod ανυπό?ζοφος, a, b χα) ή, irremeabilis, irre- parabilis, Ph. Ex a priv. et ύποο-τςεφω, revcrto. ανυπόταχτος, a, b xa) r„ refractarius, Gl. V. indomitus. Ex « priv. et ύπόταχτος. ανυποτίμν,τος, a, b xai vi, non census, non asstiinatus ; (2) cui lis aestimata non est, mulcta, vel poena non aestimata; (3) impunitus, unde (4) effraenis, insolens, impius. Ex a priv. et υποτιμάω, cen- seo, eestimo. ανυπατιμ-ητως, adv. impune ; (2) licenter, hbere. ανυπότξοφος, ov, idem quod ανυπόστξοφος^ Orph. ανύπουλος, ft, b xa) y, non simulatus, sin- cerus ; sine suspicione ; sine vitio oc- culto ; proprie sub cujus cicatrice nul- lum vitium latet. Ex β priv. et υπον λος. ανύπους, οδός, b χα) r„ qui pedibus celeri- ter confecit, Hes. Ex άνύω, perficio, et πους. άνυο-άμαν, confeci, 1. sing. a. 1. ind. med. Dw. et Ion. pro *)*οτάμγρι, a verbo ανύω. ανύο-ας, qui perfecit, a. 1. part. act. άνϋα -i, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro Ϋ,νυο-ε. άνυο~ίεςγος, &, b xa) r„ laboriosus ; efficax in agendo. Ab άνυσις, et ϊργον• άνύσίμος, a, b xa) r„ expeditus, efficax; (2) Utilis. Ab ανύω, perficio. dmo -ίμως, adv. efficaciter, strenue, perfec- te ; (2) utiliter, cum effectu. ανΰο-ις, εως, i\, perfectio ; efFectio, Gl. V. efficacitas, eifectus, efficacia, Gl. V. II. 2, 347. (2) profectus, commodum. Ab άνύω. ανύοζΰ-ας, qui perfecit, Poet, pro ανύο-ας. dvutrriov, perficiendum. Ab eod. άνυο•τΐζ.ος, r„ ov, efficax, efFectum magnum et celerem habens. Ab eod. dvuo -τος, γ•,, ov, qui effici potest, facilis, promptus. Ab eod. ανϋτο, 3. sing. imp. ind. pass. Ion. pro %νυ~ το, a verbo άνύω, pe?ficio. ανύτω, et ανύττω, iter facio, proficiscor, subaud. bSov. Idem quod άνύω. άνυφαίνω, retexo, Gl. V. Ex dva, et υ- φαίνω. άνύφχμμος, n, b xai r,, arenOSUS. άνύφαντος, a, b χα) ή. rudis, non textus, intextus, Gl. V. Ex α priv. et υφαντός, textus. άνυψόω, ω, f. ωβ-ω, elevo, erigo, sublevo. Ex dva, et ύψόω, erigo. 'ΑΝΫΏ, f. ΰσω, perficio, efficio, conficio, perago; (2) prosum. confero; (3) im- pleo ; (4) perdo ; (5) lucror ; (6) iter fa- cio, consumo, in Med. festino ; (7) im- petro ; (8) consequor, lucror. 2- φη,α,οσύνα κοινάν ηνυσιν ϊς φίλους άξωγάν, id. Phil. 1135. Ού γάξ ο'ίω τούτου γι ζώ- - οντος άνύσσισΟαι τάΙ& ϊξγα, perfectum iri, Odyss. 16, 373. "ΑΝΩ, adv. sursum, supra, in loco, vel ad locum. Hinc β, ή, τά, άνω, superior, su- perius ; άνω τι κα) κάτω, sursum et de- orsum, Eurip. Bacch. 740. άνω, deseram, s. deseruerim, 1. sing. a. 2. conj. act. verbi άνίν,μι, pro άνίω, desero. α,νωγχ, 1. sing. perf. ind. med. Ion. pro 'ήνωγα, a verbo ανώγω• άνωγίμιν, pr. inf. act. Ion. pro άνώ^ί/ν- άνώ^εβν, κ, et άνώγιων, ω, το, camaeulum. Ab άνώγιως, ω, β χα) η, qui supra terram est, editior domus locus. Ex άνω fit γη, terra. άνωγίω, suadeo. Ab άνωγη, ή, jussum, adhortatio. Ab άνώγω- άνώγηθι, 2. sing. pr. imp. act. verbi άνω- γημι. ι άνωγμαι, 1• sing. perf. ind. pass, verbi ανοίγω. άνώγουν, jubebam, 1. sing, imperf. ind. act. Ion. et corvtr. pro ήνώγιον, a verbo «.vtuyiu. ΆΝΩΤΩ, jubeo, hortor, suadeo, instigo. T/ S^r iviSyai ; SopA. PA#. 53. 2 doloris absentia. Ab ανώδυνος, a, <5 «α/ i, doloris expers ; (2) ή, ques dolores partus non sentit, sine do- lore pariens ; (3) dolores pellens. Ex a. priv. et οΐύνη, dolor. άνωΰύνως, adv. sine dolore. Ab ανώδυνος. άνωθιν, adv. desuper, superne, e loco supe- riori ; (2) coelitus, e coelo ; (3) a princi- pio, altius repetendo ; (4) denuo, rur- sum. ol άνωθιν dicuntur majores nostri, omnino veteres, antiqui, prisci. Ab άνω- άνωθίω, ω, f. θησω, vel ώσω, sursum im- pello ; (2) repello, retrudo. οι μιν άνώ- trxvTis πλίον Ις πάλιν, Odyss. 15, 552. Άνώσαι ι'ις πολιμίους την πάλιν, objec- tare, Thuc. Ex άνά, et ώθίω, pello. Hinc άνώθησις, ίως, %, impulsio sursum versus ; (2) repulsio. άνωϊστ), adv. clam, inopinato, insperato. Αάθζη, άνωϊστ), Ιάλω, οϋλομίνης άλόχοιο, Od.%, 92. Ab ίνώϊο-τοί, ts, Ό χα) η, inopinatus, improvi- SUS. Ύω δ" άξ άνώϊστον κακόν ηλυθι $7ος Άχιλλίυς, II. 21, 39. (2) incognitus, ΑρυΙΙ. Rhod. 4, 255. (3) res de qua re- fertur, Herodot. 6, 66. Ex a pr. et oio- μαι• άνωιστως, adv. inopinato, praeter opinio- nem ; (2) non suspecte. άνω'ίχθην, 1. sing. a. 1. ind. pass, per Dia- It/sin pro άνωχθην, ab ανοίγω- ανωχτχι, apertus est, 3. sing. perf. ind. pass. ίνάλιθξοί, ts, ο xa) n, interitus expers, in- teritui non obnoxius. Ex a priv. et o- λιθξος, perditio. άνωλόφυξτος, ov, indefletus. Ab a priv. et άλοφύξομαι, ανώμαλης, ίο;, ο χα) ή, non planus, sale- brosus, confragosus ; (2) inaequalis, non aequabilis. Ex a priv. et ομαλά;, pla- nus. Hinc ανωμαλία, ας, η, asperitas ; (2) inasquali- tas ; (3) inconstantia ; (4) aberratio a re- gula. Hinc Angl. Anomaly. ανώμαλος, ts, ό χα) η, idem quod ανώμα- λης. άνωμαλάτης, ητος,η, idem quod ανωμαλία, άνωμάλως, adv. salebrose ; (2) inajqualiter, ina?quabiliter ; (3) contra regulam. ανωμάλωσις, ιως, ή, inasqualis distributio. όίνωμος, ts, ό χα) ή, humero carens. Ex « priv. et Ζμο;, humerus, ανωμοτ), adv. sine jurejurando. Ab ανωμοτος, fa, ά χα) ή, injuratus ; (2) non addictus jurejurando, citra jusjurandum. Ex a priv. et ομνυμί,^Ο. άνων, pra?s. part. act. verbi 'άνω, pro α,νύω. ανωνις, Dioscorid. anonis, herba genus. Angl. Rest-harrow, or Cammock. ανωνάμαϊτος, », ό χα) ή, quasi innominabi- lis, nefandus ; (2) qui sine nomine est. Ex a priv. et ονομάζω, nomino. ανωνυμ), et ανωνΰμι), adv. sine nomine. ανωνυμίη, sine nomine, Arat. Ab ανώνυμος, y, ά χα) -h, expers nominis, sine nomine ; (2) non nominatus, incelebris; ανώνυμα, etiam dicuntur, qux narran- tur, suppresso nomine ejus a quo veni- unt, aut ad quem pertinent ; ut indicium ανώνυμοι. Ex a priv. et όνομα, nomen. αναξαι, jussisse, a. 1. inf. act. verbi ανώ- γω. ανωζις, ίως, ν>, jussum. Ab ανώγω. ανώπιον, », το, locus editior et a conspectu semotus. Ex « priv. et ώ•ψ, oculus. ανωξθώθην, »» altum erectus sum, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi ανο^θάω, surrigo. ανωξία, ας, v\, intempestivitas. Ab ανωξος, n, ό χα) ή, intempestivus ; (2) im- maturus, praecox. Ex a priv. et ίόξα, tempos. ανώξοφος, α, ά jej ■>„ tectum non habens. Ab a priv. et οξοςος, tectinn. ανωρροθι'α, ας, q, unda, quae ad summam navis marginem attollitur. Ex ανω, et μβος. ανώρροπος, », β χα) η, sursum vergens, re- supinus. Ex ανω, et ροπή, inclinatio. ανωβϋομαι, magno cum ululatu exclamo ; (2) graviter ejulo, lamentor. Ex ava, et ώξύομαι, ululo. ανωσάμινος, part a. 1. med. verbi άνωθίω, pro ανώβω, propello. ανωο-αι, retulisse, a. 1. inf. act. Ion. pro a.voi.ι'ζω, in ulnis foveo. Ab άγχαλαι. άπαγχυλόω, ω, f. ώσω, curvo, obliquo. άπαγχωνίζομαι, f. Ίσομαι, cubitos intendo. Ex άπο, et a cubitus. άπαγλαίζω, f. ίσω, deturpo, dehonesto. Ex άπο, et άγλα'ίζω, illustro. . άπαγόξευμα, ατός, το, interdictum magis- tratus, edictum prohibitorium. άπαγόξίυσις, εως, ή, interdictum, prohibitio. άπαγοξευτίχος, prohibitorius, vetans. άπαγοξίύω, f. εΰσω, abdico, interdico, re- nuncio, succumbo, Gl. V. 'Απαγορεύει* execrat, Ph. άπηγοξευμενον, interdictum, Ph. άπηγοοευμίνος, in'testabilis, Ph. Ά- παγοξίύειν τιν) φόνον' πςος τχς πόνχς, ab- horrere ; μ->, ς-εφανχν. Κάπαγοξεύετεμητ εξίλθε7ν, μητ εγκ,ύ^ασαν άλωναι, Arist. ®εσμ. 797. άπαγξεύω, f- εύσω, eripio, aufero, proprid quidem venatione. απαγξΐόω, ω, f. ώσω, agreste reddo, effero, exaspero ; άπαγξιχμαι, eflferor, exaspe- ror. Ex άπο, et άγριος, agrestis. Hinc άπαγξίωσις, εως, η, efferatio, exasperatio. άπαγξοίχίζομαι, ad mores rusticos reducor. άπαγοος, χ, b, infelix et infortunatus ve- nator, Hes. Ex άπο, et άγξα, venatio. άπαγχονίω, ab αγχόνη, et άπαγχονίζω, f• Ίσω, strangulo, suffbeo. άπάγχω, f. άγξω, idem ; in med. strangu- lare se, laqueo sibi gulam frangere ; (2) ita aegro animo aut irato esse, ut parum absit quin tibi laqueo vitam finias. Ό μεν λάε νεξξον άπάγχων. Odyss. 19, 230. Κ*ί άπελθών, άπηγξατο, Matt. 27, 5. Ex άπο, et άγχω. απάγω, f. άξω, abduco, avoco j (2) abduco in carcerem, ad supplicium ; (3) reduco ; (4) pendo, solvo. Άπάγειν τινά επ) την βχλην, deducere in senatum; τινά της 'επιθυμίας, abducere ; φόξον, δασμόν, pen- dere'; ο'ίχαίε, reducere. Κλαύσετ άξ» oris σ άπάξα, τυπτόμίνο^ tvj λαμπάκι, Arist. ®εσμ• 923. Έ'ί μ χτος ιχ των σων άπάξεται βία, Soph. Phil. 979. Μετά πολλής βίας Ιχ των χίίξοίν ήμων απήγαγε, Act. 24, 7• Ex άπο, et άγω, duco. απαγωγή, ης, ή. abductio ; (2) abductio in carcerem ; (3) reductio ; (4) pensio tribu- ti; (5) reductio, ut ad impossibile, ad absurdum ; (6) libellus, quo quis magis- tratui aperit, aliquem in judicium esse rapiendum. A priec. άπ αγωγός, χ, b, expulsor, abductor. άπαγώνιος, JEsch. rectius επαγώνιος • άπα,Ιιϊν, displicere, s. displicuisse, a. 2. inf. act. verbi άπάΐω. άπ&Ιις, ιος, η, vis mentis, providentia, αρ. Pind. άπάΐω, in cantu discrepo ; (2) dissentio, d'iscrepo ; άπάίει, abhorret, discrepat; ά- πάδων, abhorr ens, Gl. V. Ex άπο, Έ&αΖω, cano. άπαείξόμενος, discedens, part, press, med. verbi άπαείξω, discedo. άπαείςω, f. εξω, tollo ab, attollo ; Metaph. discedo. Mij μ' άπαειζόμενον πόλεως πε- tijovh νόηση, II. 21, 563. Ex άπο, et άίίρω, tollo'. απαθανατίζω, fut. ίσω, reddo immortalem. Ex άθανατίζω, idem. Hinc άπαθανάτϊσις, εως, ή, consecratio, relatio in deos. απάθεια, ας, η, adfectuum vacuitas ; (2) in- dolentia ; (3) stupor. Ab άπαθης. άπ&Οης, εος, Ό χα) ή, non obnoxius adfecti- bus, carens passionum et adfectuum ani- mi perturbatione; unde et placidus, lenis, ΑΠΑ velut ε ζ ως άίτχθης ; (2) illaesus j (3) nul- lis malis obnoxius ; (4) expers, et immu- nis alicujus rei ; (5) non commotus. Ex a. priv. et χάθος, adfectus animi. Hinc απάθητος, κ, b χχ) ή, q• impatibilis, patien- di necessitati non obnoxius. άπα,θως , adv. sine ulla passione, s. adffeetu, ut οίπαθάς όξ£ν, non amore capi ejus quern ν ideas. dcrx), Prcepos. Poet, a, ab, pro άπό- απχιγίΐξόομχι, in alnum commutor. Ab χϊγίίξος. . χτχιΐχγώγητος, ο j£ ή, qui regi nequit ; (2) indocilis, intractabilis ; (3) qui rectorem non habet. Ex χ pr. et ■τχι^χγωγεω. χτχιΐχγωγητως, adv. sine institutione ; (2) indocte, imperite. «,πχώύ,γωγος, a, Ό χχ) η, idem quod α,πχι• Ιχγώγητος. dnxihiuvix, *?■> *■> inscitia, imperitia. Ex a, pr. et χοαίώω, instituo. Unde ίπχίίευτος, ν, b xou η, ineruditus, imperi- tus, indoctus. άπχύίύτως, adv. imperite, indocte. ά -xctilict, χς, ή, orbitas liberorum. Ab <*- ίπχύοιόομχι, prajputium mihi reseco, Poll. (2) glandem penis nudatum ha- beo; unde (3) libidinosus sum, Em. Ex τ« xiSolx. &πχιΙοτς1ζητος, ν, b % η, sub magistro non exercitatus ; (2) inexercitatus. Ex a. pr. ■χαΰς, puer, et τξίζω, exerceo. dtat.i6ot.Xoca•, ω, f• ώσω, comburo, torrefacio. ΰχχιθξΐχζω, f. χσω, sub dio ago; (2) sere- no, serenum reddo. Ex «Ve, et α'ίθξίος. άπ-χιθύσσω, ventilo, concutio facem, sc. ig- nis excitandi causa. άπχίνΰμχι, aufero. Κϋδβί χπχίνντο, II. 15, 595. Ex «3-0, et κ'ίνυμχι, capio. άχχιοΧχω, et est, decipio, fraudo. Ab α,ΙοΧος. d -χχιόΧη, ης, ή, fraus. Aristoph. Nub. 1150. άπχι'οΧημχ, το, idem, Arist. Nub. 729. χπχιόΧησις, ν, fraudatio, imprimis in mer- cede, usura, &c. i,Ta.t°iUa>, privarer, 1. sing. a. 1. conj. pass. Ion. pro άφχιρθω, a verbo άφχΐξίω. ίχχίξε'ν,μίνοι, fraudati, nom. plural, part. peri? pass. Ion. et Att. pro αφηρημένοι. απχίξω, tollo, aufero; (2) discedo, abeo, solvo, discedo navi ; (3) morior. ΉμεΊς μλν εχ γης τησΰ' χτχίρομιν φυγή, discedi- mus, Eur. Med. 938. Kx) τοσχτον xto τί)ί χυτών χτχξχντχς, a patria, Luc. "O- • τχν ίπχρβγι χπ χυτών b νυμφίος, Luc. 5, 35. αταΐί, χάος, Ό χχ) νι, liberis carens. Ex χ priv. et πχις, puer. ά,τχίσιος, u, b χχ) ή, infaustus, inauspica- tus, mali augur ii, obsccenus, Ph. Ex άπο, et xTo-x, sors,fatum. απχισίως, adv. infaustd. α-χχίσσω, f• ξαι, prosilio cum impetu ; (2) aberro. Κει μη τόδ' ομμχ χχ) φξένίς δ/«- ς-ξ.όφοι γνώμης χπνϊξχν της εμης, resilue- runt. Soph. Aj. 447. Ex ώτβ, et α,'ί'σσω, prosilio. άπχισχύνομχι, pudorem exuo. άζχιτεω, ω, f. ησω, reputo, postulo, exigo. Άχχιτειν τι ■xxgot. τίνος, τινχ χξγυξίον- Ύχβ' οπλ' χπήτχν τ2 χχτςος, Soph. Phil. 361. Ε/ χχι νό χιν οϊχοθίν χ,ΧΧο μείζον αχχιτησειχς, U- 23, 593. Hinc ατχίτησις, εως, η, exactio, repetitio. απχιτνιτίος, ίχ, ίον> repetendus, efflagitan- dus. Ab eod. dvxnvtrixos, ■>>, ov, repetens, agens repeti- torem. Ab eod. d -χχιτΊζω, f. iffu. postulo, exigo. Χξημχτ κπχΐ'τ'ιζονπς, 'ίως χ χπο πχντχ δοθιίνι, Od. 2, 78. Ab α,πχιτίω. άπκιωξίω, ω, χπχιωξΐίμχι, immineo, impen- deo, dependeo. 'Ea-i Ss ζών /itri ϊίχχοντι δβίώ xr' /ιώξίυντ, Hesiod. 'Atr'r. 234. Ex οίτο, et α'ιωξίω, pro et'i'eco, tollo. d -χχχοντ'ιζω, i. ttrai, jaculor. απχχξΐζόω, ω, f• ώσω, diligenter aliquid fa- cio, b elaboro accurate ; (2) studiose ex- quiro ; (.3) exacte respondeo. Ex «το, et χχξΐξία, accuratw. dtrxxTios, sx, eov, retrahendus, abducen- dus. Ab oLxxyca, abduco. Unde «.■rxxros, n, Ό χχι 'h, ablatus, abductus. χτχχτόω, abducc, Soph, ubi al. xuxric*. ά,πχλχ, mollis, Dor. pro ά,τχλνι, ab όατχλός. άπχλχις-ος, ν, ό χχ) ν), lucta invictus, insu- perabilis, R. Ex α pr. et sra,Xxts-vis. άτχλχίΓξος, y, ό χχ) *?, palaDstra; imperitus. Ex χ priv. et τ«λ«/Γ£«> l>alccstra. ΑΠΑ χπχλχλχίμεν, Dor. pro dtxXxXxtiv^ Ab ucrxXxXxou, arceo, depello. ως ix εο -ff, ος σης γί χύνχς χΐφχλης χπχλχλχοι, II. 22, 348. άνχΧ&μος, n, ό χχ) ή, industria carens ; (2) consilii inops ; (3) difficilis. Ex χ pr. et πχΧχμ'η, ars, via. χπχΧχομχι, ωμχι,.άββΤΤΟ, vagor. Αυτός δ' ά.<χχΧν,σχτχι α,ΧΧ'/ι χώξϋ χϊΰξΐς ϊών, He- siod. Άσπ. 400. Ex «Χχομχι, erro. χπχΧχζ-ίω, ω, ΐ. ν\σω, indignor, Hes. χπαΧγίω, ω, f ν]σω, dedoleo, dolere desino ; (2) animum despondeo, despero ; (3) de stupore et inscitia summa. Οί'τ/νεί χπηΧ- γν,χοτίς ϊα,ντνς πχζίδωχχν τη χσίΧγιίχ, Eph. 4, 19. χπχΧγνιοΊς, ίως, ν η cessatio doloris, reme- dium contra dolorem, Heliod. 6. χπχΧίίψον, 2. sing. a. 1. imp. act. ab x -χχΧίίφω,ί. -ψω, deungo^CS) deleo, obli- tero. Aixv) δ' χχχΧαψον χμυνχν, Phocyl. χπχΧιξίω, idem quod οίτχΧίί,ω, Horn. χτχΧίξνισις, ή, propugnaculum, auxilium. χπχλίίίχχχος, α, ό χχ) ϋ), έ quo malum de- pellinon potest. Ex dvo, χΧίξω, depel- lo, et xxxbv, malum. χπχλίξω, propulso, repello ; (2) auxilior, //. 24, 371. Ex Απο, et άχίξω, depello. κπχλίύομχι, devito, evito, effugio. Ex από, et α,Χίύω, vito. χτχΧνιθίύω, f. ώσω, verum praidico. χπχΧήο-ίτχι, 3. sing. f. 1. ind. med. verbi χπχΧάομχι• χχχΧθέομχι, f• νισομχι, euro. Οΰ "hi χίν \ς δίχχτνς •τίζΐτίΧΧομίννς Ίνιχυτάς ίΧχι χ~ πχΧθήσίσθον, Β. 8, 405, et 419. Ex χπο, et άχθίω, euro. h -χχΧ'ιχς, ν, ο, hasdus tenellus et delicatus. Ab ά,πχΧος, mollis, tener. χπχΧΧχγίι, ης, ΐ, discessus, migratio ; (2) reconciliatio; (3) Uberatio; (4) eifugium; (5) alienatio, cum rem, quocunquemodo, e jure nostro emittimus. .χτχΧΧχχτιχο ς, ν), h, liberandi vim habens, salutaris. άπχΧΧχχτιχως ίχίΐν, liberari,defungi velle. x-rxXXxl•,, adv. vicissim. άπχΧΧχξιίω, defungi cupio, volo discedere, liberari. ' ΑπχΧΧχΙύοντίς τ2 ΜηδιχΖ πο- Χίμΰ, Tkuc. Des'iderativum k fut. 1. verbi χπχΧΧχσσω, discedo. α,πχΧλχξις, ίως, ή, discedendi facultas, dis- cessus; (2) liberatio; (3) amissio; (4) alienatio. Vid. xtxXXxyn. Ab χπχΧΧχσσω, vel απχΧΧχττω, f. χζω, di- mitto, abire jubeo ; (2) libero ; (3; amo- ■veo, dimoveo ; (4) tollo d medio ; (5) defungor vita; χπχλχά,σσομχι, abeo, discedo ; απηΧΧχγμίνος, liberatus, perf. part. pass. χνηΧχγη, discessit, a. 2. pass. ΆπχΧΧχττιιν χπό τίνος, discedere ; \χ της χώζης, τινχ της οφθχλμίχς' xtrxX- Χχττισϋχι ΰχΧοσίινης, των χχχων Ις τχ οϊχίχ. Αίχχιός ίϊμι τάίνδ' απηλΧχχθχι χχχων, Soph. Antig. 496.^ JAv>U σ' ix- γόων ποτί των νυν χπχΧΧχξίΐχν οι χχτω 3-εο), Id. ΕΙ. 291. ΆπηΧΧχγμχι φΌΖν ίΤξος τησδε, quod ad hanc, ibid. 785. Kx) νυν χπχΧΧχχθίντι των μκχςων Χόγων, Ο- missis, ibid. 1335. ίπχΧΧοτξΐόω, ω, f. ώσω, abalieno ; α,τηΧΧο- τξίωμενος, abalienatus, Gl. V. p. part, pass. ' ΑτηΧΧοτξίωμίνοι της τοΧιτίίχς τα Ίσξχν,Χ, Ephes. 2, 12. Hinc άπχΧλοτξίωσις, εως, ή, abalienatio, ίπχΧοθξΐξ, τξΐχος, ο jcj η, mollem comam habens. χπχΧοχω, ω, f. ησω, idem quod xtxXoixoj, ω, f. ησω, contero, confringo ; (2) tero, trituro. Άμ^ατίξωΙε τίνοντε χχ) ος-'εχ Χχχς χνχϋης χχξΐς χτηΧοιησεν, 11. 4, 522. Εχ χπο, et οίχοιχω, tero. χπχΧοιφη, ης, ή, litura. Αο χτχΧύφω. χπχΧοχουξ)ς, ΊΙος, ή, tenera et delicata vir- go, Athen. HtxXov, adv. molliter, delicate, Horn. 'AnAAO' 2, η, ov, tener, mollis, delicatus. χπχΧόσχζχος, ν, ό χχ) ή, carne mollis, molli carne prasditus. EX χπχΧος, et σχξξ, caro. x -χχΧότης, ητος, η, teneritas, mollities. Ab χ-τχΧός. ά,χχΧοτξεφης, εος, ό χχ) η, delicate nutritus, saginatus. Ex τξίφω. ά,πχΧοφόξος, ov, delicatis vestibus utens. χπχΧόφξων, molli animo praxlitus. Ab <£- πχΧος, et φξην• χπχΧόχξοος, contr. χςνς, n, ό χχ) ή, cute tenera et molli praxlitus. Ex χξόχ, cutis. ( 69 ) ΑΠΑ xcTxXo -^ΰχος, ov, id. quod ά,πιχ,Χόφξων, Ep. ά,παΧΰνω, f. ϋνω, tenerum reddo, emollio, Gl. V. mollio, mollifico ; ά,χχΧύνομχι, mollesco, Gl. V. Ab ί^χΧός. χτχΧως, adv. molliter ; (2) delicate. χπχμχΧΰϋνω, perdo, corrumpo, deleo, ob- litero, demolior, everto, solo aequo. χπχμα,υξόω, ω, f. ώσω, tenebras offundo. χπχμχω, f. ησω, meto, abscindo. 'At' *- xtx νηλίί χχΧχω οινάς τ' χμησχντες, Ο- dyss. 21, 300. Ab άτο, et άμάω, meto. χπχμξ,Χχκίω, Hes. deerro vel aberro, Steph. potius άτχμ,τΧχχίω, q. v. Soph, άπχμζλόω, abortior, Plut. ubi al. επχμ. χπαμζ,Χΰνω, hebeto, obtundo, Horn. Hymn. Ex άτβ, et άμζχύνω. χττχ^μζξότω, aberro, deero. ^χζντη&ών V χυτϊί μεν χπημζξοτε δ»ξ/ φχεινω, II. 16, 466. Εχ «τβ, et χμζξότω, pro άζξοτεω. χπχμιίζ,ετο, 3. sing. imp. ind. med. verbi χπχμείζομχι, f. ψομχι, respondeo, vices sermonis meas alteri, qui suas depende- derat, rependo, Em. Ex χπο, et άμεί- ζω, respondeo. χΊτχμείξω, separo, privo, aufero; Pass, pri- vor; (2) expers sum, careo. Έννχετες Ss S-Eaii» χπχμε'ιρετχι χ'Ίεν Ιόντων, Hes. ®. 801. ? χπχμεΧίω, ω, negligo, prorsus negligo. χπχμίξΰω, privo, ut simplex. χπχμμίνος, suspensus, part. perf. pass. Ion. pro χφχμμίνος, si verbo χφχπτω. χπχμπ'ισχω, exuo. χπχμπΧχχίω, aberro, Soph. Trach. 1139. χπχμϋνω, propello, arceo; (2) resisto. "£1ς ο μϊν ΑιτωΧοΊσιν χπημ,υνίν xxxbv η- μχξ, II. 9, 593. άπχμύνεσθχι την πίνίχν, Herodot. Ό δ' &χ χπχμίνετο χιρσ), Ο- dyss. 11, 578. . χπχμφιάζω, vestimenta detraho, nudo, spoho. χτχμφίχσμος, 5, b, denudatio. χπχμφιεννϋμι, f. φιεσω, id. q. άίτχμφιχζω. χπχμφίσχω, idem. Ex ά,το, et α,μφίσχω• άπχνχίνχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. Poet. et Dor. pro d -χχνηνχτο. χπχνηνχσθχι, a. 1. inf. med. Ab χπχνχίνομχι, respuo, renuo, recuso, reji- cio; χπχνχίνετχι, aspernatur, Ph. 'P»j- 'thiov δ' χτχνηνχσθχι, πχρχ δ' 'ίξγχ βόεσ- σιν, Hesiod. "Σςγ- 432. Θί5 εύνην, Odyss. 10, 297. χπχνχισχύνομχι, impudenter attento, im- pudenter ago. χπχνχισχυντ'εοι, ω, f. ησω, impudenter me gero, impudentia utor ; χπηνχισχυντησε, depuduit, Ph. a. 1. χπχνχΧίσχω, f. χλώσω, absumo, detero, e- rogo. Ex ατο, et ανχΧίσχω. Hinc χτχνχΧωσις, ίως, η, consumptio. άπχνχΓ&σις, εως, η, migratio, transmigra- tio. Ab χπχνί^ημι. χπχνσ'ξόω, ω, f. ώσω, virilem reddo ; οίταν- Ιξουμχι, virilitatem, seu viriles annos adsumo. χποίνιυθε, adv. sine, procul, seorsim. Ex x-xb, et ϊί,νευ, sine, χτχνϋίω, ω, f. ησω, defloresco, emarcesco, florem amitto, flore exuor. Hinc χπχνθησις, εως, η, deflorescendi actio j (2) florum marcor et fluxus. χχχνθίζω, f. ttro», defloro, deceri^o. Hinc χπχνθισμχ, χτος, το, actio decerpendi flo- rem. χπχνθιο-μος, ί/, b, linea subtilis et visum ef- fugiens ; (2) defloratio. άπχνθξχχίζω, f. ίσω, carbones accendo ; (2) torreo, asso ; (3) anthracas, s. pisces ita dictos, comedo. Ex άτο, et ανθξχξ, car- bo, s. piscis genus. Hinc χπχνθξχχις, /δβ<τ, ή, piscis genus cui con- venit assatio; (2) placenta?, seu lagani genus. χπχνθξχχιιτμα, χτος, το, quidvis tostum in prunis. χπχνθξχχόω, ω, f. ώσω, in carbones verto, seu redigo, exuro. χνχνθξωπεύομχι, inhumaniter, vel crudeli- ter ago. χπχνθξωπίχ, χς, ή, inhumanitas, crudeli- tas. Ab άπχνθξωπος, v,b kjv), inhumanus, crudelis ; (2) hominum frequentia carens. χτχνθξώτως, adv. inhumaniter, crudeliter. χπχνιστχμίνης, discedentis, pr. part. rncd. χπχνιτάω, ω, idem quod sequens. χπχνί?ημι, f. s -ησω, excito alicundc, s\ir- gerc faeio ; dxxvis -χμχι, surgo, exsurgo, ΑΠΑ ΑΠΑ ΑΠΑ discedo, migro. Άπανίϊχμχι άπο τγ,ς πολιός•, Herodot. Ex άπο, et άνίς-ημι. άπχνοίγω, idem quod simplex, Horn. άπάναρ,γος, ov, tenuis, non exquisitus. άπκνύξγω;, adv. simpliciter, tenuiter, sine arte. ά,τχνταν, prees^ inf. act. contr. pro άπαν txu'v, a verbo απαντάω, άπανταχνι, adv. ubique, passim. Ab όίπας. άπανταχόθίν, adv. undique, undiquaque, quaquaversum. Ab eod. άπχντχχόβι, adv. idem quod ά,πχντχχη. άπχντχχόο-ί, adv. quaquaversum. άπανταχν, adv. in omnem partem, quo- quoversum ; (2) ubique. Ab άπας. απαντάω, ω, f. ήσω, obviam procedo, oc- curro ; (2•) me confero quo ; (3) perve- . nio ; (4) respondeo ; (5) congruo ; (6) e- venio; contingo ; (7) ap. LXX. percu- tere, interficere ; (8) supplico, veneror. Άπχντχν τάίς πολίμίοις, ύς V>v άγωνχ' ίις r/iv τίμ^σιν, deprecari ; πξός tri^ Ιπ) ty.v μνΥ1ί"ίιαν προς το ttxx&YiPiov' τοΊς ίίξημ,ί- νοις. Ex άπα, et άντχω• ά,πχντ'/ι, ubique, undiquaque. Ab όίπχς. άπάντημα, ατός, το, occursus, congressus ; (2) pernicies, Sym. Ab απαντάω. Unde α,πκντνιο-ις , ίως, -h, occursus ; (2) responsio ; (3)supplicatio, dies festus ; (4) apparatus, comitatus ; (5) consuetudo, congressio. άπχντιχξυ, adv. e regione. άπαντίον, adv. idem. Ex άπο, et αντί. άταντλίω, ω, f. ή<τω, exhaurio ; (2) minuo ; (3) lenio, Eur. Alcest. 354. άπχντομχι, resisto. Ab άπχντάω. 'ΑΠΑΞ, adv. semel; (2) omnino, pror- sus. «,πα%χπχς, atra, άπαν, simul omnis, uni- versus, cunctus. Ex όίπχξ, et -τοις, πχσχ, πάν, omnis. ά,πχξχπλως, adv. universe, in universum, omnino. Ex άπαξ, et χπλως. άπαξίχ, ας, ή, indignitas. Ab άπάξιος. άπάξιος, u, Ό χα) ή, indignus. Hinc άπχ\ι'αω, ω, f. ώσω, dedignor, indignum re- pute; (2) recuso. Ονδ' αΙτγ,ν των χχλ- λί?ων άπ'/ιξ,ίωο -i, Aristot. Hinc άπχξίωα-ις, ίως, ή, dedignatio, contemptio, despicientia. άπχοξος, remotus, Dor. pro άπγ]οξος. α,πχππος, αν, non cognatus, alienus. άπχρχζ&τος , n, b χχ) v, non transitorius ; (2) perpetuus ; qui non transit in ahum, v. c. honos ; (3) qui non violatur, invio- labilis, Epith. legis; (4) act. qvii non fallit, peccat, legem violat. Ex άπα, et πχρχ%χίνω. άπχξχζχτως, adv. citra transgressionem. άπχςχζλα^ος, n, b χχ) ή, nullum sobolem proferens ; (2) non renascens, non re- crescens, a radice non regerminans. Ex a, pr-iv. et παξαζλα^χνω, circumpullulo. άπαρχζλτιτος, ν, a χα) ή, incomparabilis ; (2; dissimilis ; (3) insociabilis. Ex » pr. et παξάζλητος, comparabilis. άπχξαγγίλτως, adv. injussu. Ex a, priv. et πχζχγγίλλω, jubco. άπαςάγξά,φος, ts, ό χα) i, qui definiri, seu circumscribi nequit, Polyb. άπχξάγωγος, αν, perpetuus, constans. Ab a priv. et πχζχγω, prcetereo. άπιΐξάδίχτος, α] ό χα) ή, non receptus; (2) qui accipi nequit ; (3) non recipiens. Ex a priv. et παρχ^ίχομαα, recipio. άπχξάθίτος, ό kj 'h, Epith. libri in quo nul- la "ex aids loca afferuntur; ap. Diog. L. Ex a priv. et παξατίθίμαι• άπάξχι, sustulisse, aor. 1. inf. act. verbi άπαίξω. άπαρχι^μίνος, part. perf. pass. Ion. et per reduplic. pro άφγρΥΐνάνος. Ab άφχΐξίω• απαραίτητος, n, b xx) if, inexcusabius ; (2) implacabilis, inexorabilis, severus, qui nee precibus nee pretio rlecti potest ; (3) mevitabilis, necessario subeundus. Εκ a priv. et παξχιτίομχι, deprecor. άπαξχιτήτως, adv. inexorabiliter ; (2) ut evitari nequeat, necessario. άπαξχχχΧυπτος, ν, b χα) 'h, non OCCUlta- tus, apertus, manifestus. Ex a priv. et παζαχαλύπτω, oculo. ά,παξαχαλίιττω;, adv. manifesto, aperte; (2) impudenter. οίπχςκχλ'/ιτος, a, b χα) ή, inconsolabilis ; (2) non vocatus, se offerens, spontaneus. Ex a priv. et παξαχαλίω, consolor, ad- voco. άταξαχολύβητος, ov, innumerabilis, quern mens uulla assequi potest. άπκξκχολαβΥιτως, temere, sine consilio. άπχξάλαπτα;, ov, non deficiens, perennis, perpetuus. άπαξάλιχτο;, ov, cui superflui crines demp- ti ac velut ablecti non sunt, Steph. al. id. quod άταξάτιλτος. άπαξάλλαχτο;, a, b ά, -h, immutabilis ; (2) non diflferens, per omnia similis. Ex » priv. et παξαλάττω, muto. άπαξαλλάχτως, adv. absque ulla diiFeren- tia, similiter per omnia, constanter. άπαξαλλκζία, ας, ή, immutabilitas, con- stantia. Ex ec priv. et παξαλλάττω, muto. άπαζχλόγΐ5Ί>ξ, ν, ό χα) ή, qui decipi ne- quit; (2) non decipiens, non confictus ad decipiendum. Ex a, priv. et πχςαλο• γίζομχι. άπχοχλογίς-ως, adv. ita, ut non decipiaris, vei decipi possis. άπχξάλογοί, ov, non absurdus, non adeo inopinatus. χίΤΧξχμίλλ*ιτος, a, b xx) r h, incomparabilis, qui in certamen et contentionem non venit, nihil par habens. Ex χ priv. nx- ξχ, et χμιλλχομχι, contendo. χπχρ αμύθητος, a, b xx) i, qui verbis flecti, vel persuaderi nequit, ferus ; (2) incon- ■ solabilis. Ex a priv. et πχξχμυθίομχι. άταζάμΛίθος, idem. άπαξαμυθ-ίτως, adv. inconsolabiliter. οίπχξχπόΰίΓος, u, b xx) ij, non praepeditus, liber ab impedimentis, non intricatus. Ex χ priv. et παξαποΰίζω, pedes implico. αΊταξαποδί?ως, adv. sine impedimento. άπχοχποινιτος, », b xx) η, non adulteratus, gennanus, genuinus, verus. Ex a priv. et , ffire muto, vendo. Toi* ohov xx) τχ b^/x άπαξγυξίζων, Themist. Ex xto, et χεγνξος, argentum. Hinc άπαξγυξίο-μος, ts, b, ffistimatio rei in pecu- nia numerata. άπχξγνξόω, ω, f. ώο•ω, in argentum verto, argento muto ; άπχξγυξϊΊτθχι, in argen- tum verti. άπχξίγχίίς'/ιτος, b xx) 'h, inviolabilis, non movendus, vel mutandus, quem compre- hendere manibus non licet, adversus quem nihil moliri possumus, inexpugna- bilis, Suic. Ex χ pr. et πχζίγχαξίω. ά,πχξίγχίίξητως, adv. ut nemo audeat ag- _ gredi rem, perfecte ; ap. Diod. Sic. χτχξίγχΰτος, ov, id. quod ατχζχχυτας. απ χρίμπ άδικος, is, Ό χχ) ή, minime implici- tus, non impeditus, qui impediri non po- test. Ex χ priv. et παξεμποδίζω, impe- dio. χπχξίμφχτος, is, b xx) vi, q. d. minime de clarativus, cui nulla subest declaratio, infinitus; ΰΐπχξίμφχταν, inrinitivum, Gl. V. Ex χ priv. et πχξίμφχίνω. χπχξίμφχτως, adv. absque declaratione, in- definite, per modum infinitivum. χπχξίνθΰμητος, ov, attentus, diligenter co- gitans. άπαξίνθυμητως, adv. diligenter, cogitate. χπχξίνάχλνιτος, is, b xx) ή, minime pertur- batus. Ex χ priv. et πχξίνοχλίω, per• turbo. χπχξίο*χω, f. ςέο'ω, displiceo, improbor ; (2) improbo, repudio ; et (3) άπαξίσχομχ^ aagre fero. Hinc άπαντος, a, b xx) *j, ingratus,injucundus, ita ut non placeat. Ab άξίο-χω, placeo. απχξΥίγόξΥ,τος, a, b χχ) ή, inconsolabilis. Ex x priv. et πχξτιγοςίω, consoler. άπαξ'/ιγοξητως, adv. inconsolabiliter. χπαξ'ί,γω, f. ξω, juvo, auxiliando propulso. άπχζθίνευτος, ts, b χα) ή, non decens virgi- nem. Ex a priv. et πχφίνιίιω. άτάξΟινος, is, b xx) v\, non amplius vlrgo, devirginatus. Ex χ pr. et πχξϋενος. απαζθξόω, sejungo, ut sit pecuharis pars, velut articuli sunt χπ'/ίξθξωμίνοι. άπχξθξω, 1, sing. a. 1. conj. pass. v. χπχίξω. χπχξίθμίω, ω, pernumero, percenseo ; (2) numero, enumero, recenseo. ΆπχξίΟ' μγ)θ"χμινος χπχν το Γζχτενμα, Xen. άπαξίθμηο-χς, a. 1. part. act. verbi prase. απχξίθμ'/ιο-ις, ίως, ή, enumeratio, recensio. ΆΠΑΡΙ'ΝΗ, -ης, ii, Aparine, herba quse- dam. Angl. cleavers, goose-grass. χπχξχίω, ω, ί. ίσω, sufficio, satis sum. χπχξχ'/ις, ίος, Ό xx) ή, sufficieris. A praec. χπχξχτίχς, ts, b, ventus septentrionalis. Ex xirb, et 'άξχτος, septentrio. χπαξνίομαι, Suai, f. γ)ΐτομχι, abnego. Ού μγ> , recuso parere, aut ver- bis fidem habere. a-rus-ov, χ, το, pertinacia, contumacia. Ab axus -ος, a, b xeu ή, nulla persuasione rlexi- bilis, contumax. Ex a priv. et χιίβω. άπΐΐχίν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi d- πίχω. άπιχάλίΐ, nominabat, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ά•πχάλα, ab άποχαλίω. άπεχάλυ -bi, 3. sing. a. 1. ind. act. v. άβ-β- χαλύπτω. άπίχγονος, a, b, abnepos. Ab εχγονβς, nepos. απεχίίχομ,αι, f. ίξομαι, exspecto ; (2) in- telLigo, colligo aliquid ex aliqua oratione. T^>/ ά&οχάλυψιν των ν'ιων τη ®ία άίΤίχ- Ιίχεται, Rom. 8, 19. Ex dxb, \x y et Μ- χομαι, capio. Hinc ανίχΰοχνι, γ,ς, ή, exspectatio ; collectio ali- cujus sententiee vel sciti ex aliqua ora- tione. χπίχδύω, et -δΰμι, f. icrm, exuo ; (2) in med. accingor ad abquid, qu. depositis vesti- bus. Ex dcrb et ίχΰύω. Hinc άπίχΐυιτις, εως, ή, ipse exuendi actus. άπίζ,Χαίοντο, 3. plur. imperf. pass. v. dcro- χλαίω. , άτίχλανθάνω, obliviscor. ατίκλασε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi diro- χλάω. άπίχλίγομαι, reprobo, non ebgo. απέκλεισαν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi dcro- χλείω. άπεχλελαθόμην, 1. sing. aor. 2. ind. med. Poet, et Att. pro απεξ,ελαθόμην, ab άπεχ- λανθάνω. απεχλογτ,, %ς, νι, reprobatio. Ab άτεκλε- γομαι. άπεκλέω, f. ουσω, eluo, abluo, eluendo ab- stergo. άπίχλύω, ΐ. ύο-ω, resolvo ; (2) debilito; (3) Ubero. Ex εκλύω, resolvo. άπίχοψε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi απο- κόπτω. άπεχξίθ'/ι, respondit, 3. sing. a. 1. ind. pass. άπεκξίνατο, ο. sing. a. 1. ind. med. v. άπο- Χξίνομαι. άπεχξοφίω, ω, f. ησω, exhaurio, exsorbeo. άπεκ*υψάμ-/ιν, 1. sing. a. 1. ind med. verbi αποχξυπτω• απίχταχα, pra?t. ab άποχτείνω, (άπίχταγ- xa, V. Τ.) prast. m. άπίχτονα. απίχτ&νεν, 3. sing. aor. 2. ind. act. cum ν add. Ab άποχτείνω. άπ-χτείνω, extendo, diffundo, prolato. άπ'ικτΥ,τος, a, b xa) -h, impexus. Ex πΐχ• τεω. απεκτος, n, b xa) it, idem. Α πίκω, pecto. άπελάξω, concionor, quod et άπελλάΖω scribitur, et vocabulum Laconicum est. άπελάμπετο, 3. sing, imperf. ind. med. v. άπολάμπω. άπελασία, ας, 'a, abactio, depulsio, Hes. Ex άπελαύνω. άπίλαζ-ος, n, Ό χα) η, inaccessus, cui appro- pinquare non est tutum. Ex πελάξω. άπελ&τΥ,ς. a, b, abigens, abigator, abactor, Ph. Ab άπελαύνω- άπελαύνω, f. αο-ω, expello, abigo, arceo, abduco ; (2) redeo, regredior. Τί? εμν,ς άπν,λάθνιν προς των εμαυτ5 σπερμάτων, a measobole, Soph. (Ed. Col. 591. (2) ά πύλαυνε ες τάς ~Σάξΰεις, Herod. 1, 77. άπελαυσα, 1. sing. aor. 1. ind. act. ab απο- λαύω, άπελαφξύνω, sublevo. Ex άπο et ελαφξός. άπελάω, Poet, pro άπελαύνω, Arist. άπελεγμα, ατός, το, refutatio, confutatio, reprobatio, contemptio : et άπίλεγμος, S, b, idem ; (2) probrum : et άπίλεγξις, εως, -ή, idem. Ab άπελεγχω, f. ξω, redarguo, refuto, confuto. Άπελεγξαι τινά ψενΰόμενον, Chrys. άπίλεθξον, adv. vehementer, procul, Horn. άπίλεθξος, a, b χα) ή, immensus. Πν 5 άπί- λεθξον έχοντας, II. 5, 245. Ex a priv. et πίλεθξον,^ι^ηιηι. απελέκητος, a, b xa) -h, non dedolatus, se- curi non complanatus. Ex « priv. et πίλίχνς. άπελίο-θοα, a. 2. inf. mod. Ion. pro άφιλίο-- uot!) ab άφα.ιοίο) pro άφελω. ( 72 ) άπελευΟεξία, ας, y, manumissio, adsertio in libertatem, Vulg. Lex. άπελενθεξίχος, S, b xa) y, libertinus. άπελευθίξίος, u, b, idem. Ab απελεύθερος, a, b xa) y, Ubertus, libertate donatus. Ex άπο et ίλεύθίξβς, liber. Hinc άπελευθεξόω, ω, f. ώσω, libero, mamunitto. άπελευθίξωο-ις, εως, y, manumissio. απελευθερωτές, S, b, manumissor. άπίλευαης, εως, ft, abitus, discessus. Ab d- πίρχομαι. άπελεύο-ονται, 3. pi. f. 1. ind. med. v. άπίξ• χομ,αι. άπίλνγεν, 3. sing, imperf. ind. act. v. άπο• λέγω. άπελν,λαχε, 3. sing. perf. ind. act. Att. pro άπ-ήλαχε, a verbo άπελαύνω, pro άπελάω. άπελ-ηλάτο, abactus fuerat, 3. sing, plusq. perf. ind. pass. άπελί,λνθε, abiit, 3. sing. a. 2. ind. act. et άπελθε* obi, 2. sing. a. 2. imperat. act. ver- bi άπίξχομαι, pro άπελεύθω, abeo. άπίλϊπον, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi απο- λείπω- άπελλάξω, vide άπελάξω. ΆΠΕΛΛΑΓ, ων, at, fana; (2) condones. άπελοίατο, Ion. pro άφελοΤντο, aor. 2. op- tat, med. verbi άβαιρεω, aufero, Herodot. 1,70. άπελόμενοι, qui eripuerunt, nom. pi. a. 2. part. med. Ion. pro άφελόμενοι, a verbo άφαιξίω. "ΑΠΕΛ02, χ, b, ulcus ; (2) vulnus. απελπίζω, f. ίσω, despero ; (2) ad despera- tionem adduco; (3) spero. Αχνείζεπ μηδέν άπελπίζοντες, Luc. 6, 35. άπελπίσας, qui'vicissim speravit,a. 1. part. act. verbi pra?ced. απελπισμός, S, b, desperatio. απελύθη, 3• sing. a. 1. ind. pass, verbi απο- λύω, άπελυμαίνοντο, 3. pi. imperf. ind. pass. v. άπολυμαίνω• απέλυσε, ahsolvit, dimisit, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi απολύω, άπελωζν,θνι, contumeliam accepit, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi άπολωΖάω. άπίμ&Οον, dedidici, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi άπομανθάνω, pro άπομαβεω, dedis- co. άπεμαξάνθ*], eviarcuit, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi άπομαραίνω. άπίυ,εσσε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro άπν,μεσε, ab άπεμίω, ω, f. ίσω, revomo, evomo, vomitu ejicio. Ex άπο et ίμεω, vomo. άπεμν/,σαντο, 3. pi. a. 1. bid. med. v. άπο- μνάομαι. άπεμόξγνυ, 3. sing, imperf. ind. act. verbi άπομόξγννμι. άπεμπολεω, ω, f. ί,σω, vendo, venundo ; (diciturqije imprimis de meretricibus ;) (2) ut emptum abduco, seu rapio; (3) trado, projicio. Hinc απεμπολή, ν,ς, ή, venditio ; (2) nuntbnatioj (3) negotiatio. άπεμπόλ-ησις, εως, ή, venditio; (2) nundi- natio. άπεμπολν,τΎ,ς, S, b, venditor, seu qui lucrum e venditionibus facit, institor. άπεμυθεόμτιν, 1. sing. a. 2. ind. med. verbi άπομυθίω• άπε^αίνω, abhorreo, dissimilis sum. Hinc άπ-μφασις, εο,ς, ή, declaratio, expositio, demonstratio, R. άπειχ,φεξν,ς, ίος, Ό kj ft, dissimibs, absimilis. ^έναντι, adv. coram; (2) e regione, con- tra. άπεναντίον, adv. idem. απεναντίας, adv. contra. άπεναξίζω, spolio, aufero, Horn. απενίγχασθαι, abstulisse, a. 1. inf. med. v. άποφίξω, pro άπενεγκω, aufero. άπενεγχχσα, part. a. 2. fem. gen. ' άπενιιχθεις, a. 1. part. pass. Ioti. ρτο&πενε- χθιίς. άπενείχθν,, 3. sing, a, 1. ind. pass. Ion. pro άπίνίχθνι• άπενίπω, sen άπεννίζ.ν, interdico, veto ; (2) dehortor ; (3) deprecor ; (4) adversor. απενεχθν,νχι, a. 1. inf. pass, verbi άποφίξω. απενθΰν, abii^se, a. 2. inf. act. Dor. pro a- πελθεΤν, a verbo άπίξχομαι, pro άπελεύθω. απίνθν.ς, ίος, Ό χα) ft, luctu carens. Ex a priv. et πίνθος, το, luctus. Hinc άπίνθ-ήτος, a, b xa) ft, quern luctu nemo pro secutus est, vel prosequitur ; (2) mde- fletus. ΑΠΕ ΑΠΕ ΑΠΕ απενιαυτίξω, f. ίσω, per annum absum, vel cesso. ' Απενιχυτιζετω τζέϊς 'ενίαντνς, Plat. Ex ot.no et ένιαυτος, annus. Hinc ίπενιαυτισίΛος, $, b, q. d. abannatio, i. e. exsilium seii omnino absentia et disces- gus in unum annum. ίπενόσφϊσεν, separavtt, 3. sing. a. I. ind. act. cum ν ίφελχ. a verbo απονοσφίζω, se- paro. άπίντες. qui dimiserunt, nom. pi. a. 2. part act. Ion. pro αφέντες, a verbo άφίγιμι. ίπεξαιιαξτανω, delinquo, pecco. άπεξιΰυσαμγ,ν, 1. sing. a. 1. ind. med. verbi ίπεξελχθόμγ,ν, oblitus sum, 1. sing. a. 2. ind. med. verbi απεκλανθάνω, pro airs/s/iiita. άτ£|£β>/ά?β,4ΐα/, perficio, absolvo. α,πίξν,ξα,μ,ίνβς, perf. part. pass. Ion. pro ά- 3-i|r?«/t,"-s»oi» ab άποξγ,ξα'ινω. ίπεοιχα, absimilis et dissimilis sum, abhor- reo, repugno recta? rationi ; p. med. Ex aWo et ε'ίκω, similis sum. Hinc ίπεοικότως, adv. absimili modo, diversimo- de; (2) non verisimiliter, absurde. απεοικως, υΐα, ο;, absimilis, dissentaneus, absurdus, incongruus. άπεοντα, ace. sing. Ion. pro απόντα, ab ct - πών, absens. απίπαντος, α, Ό xa) ϋ„ ad maturitatem non perduptus. Ex a pr. et πεπαίνω, coquo. απίπείξος, u, Ό xeu r„ idem et ex iisd. άπεπλάγχθγι, resiliit, aberravit, 3. sing. a. 1. ind. pas's, verbi αποπλάζω. απέπλευσαν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi α- ποπλέω, απεπλος, ν, Ό χα) υ,, peplo carens, Eurip. Phcen. 328. απίπλυναν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi ίπο- πλύνω. άπεπνει, spirabat, 3. sing, imperf. ind. act. contract, pro απέπνεε, a verbo αποπνέω- ίπεπνιυσε, exspiravit, 3. sing. a. 1. ind act. άπεπνιξα, 1. sing. a. I. ind. act. verbi ά- ποπνίγω. απεπομχι, abdico, renuncio. Άπειπάμεθα rot χρυπτά τν,ί αισχύνες, 2 Cor. 4, 2'. Ex άπο et επω, dico. άπεπτάμγ,ν, 1. sing. a. 2. ind. med. verbi αφίπταμαι. άπεπτων, 1. sing. a. 2. ind. act. άπεπτίω, ω, cibum non concoquo. Ab άπεπτος, u, ο και yi, non COCtUS ; (2) qui CO- qui nequit. Ex « priv. et πίπτω, απεπτως, adv. crude. ■κτίξοιντολογία,, ας, ή, verbositas inepta, va- na loquacitas. Ab άτεραντολόγος, ν, Ό xa) ■>,, nullam finem lo- quendi faciens, verbosus, loquax. άτίξαντος, n, Ό χα.) ■>,, infinitus ; (2) qui dif- ficulter trajici potest. Ex « priv. et πε- ραίνω, termino. άτεξάντως, adv. infinite. άπίξασις, εως, ■/•,, rejectio per vomitum. Ab άπο, et ε*άω,/ιιηάο, vomo. άπίοα,ς-ος, u, Ό κα) ή, infinitus, non habens exitum ; (2) qui transiri nequit, imper- vius. Ex a priv. et πίξας, finis, vel πε- ξάω, transeo. α,πίξατος, ov, Aristoph. al. απίοαντος• άπεξάτωτος, ov, finem, exitum non habens. _ Ex a. priv. et πεξατόω. απεργάζομαι, f• άσομαι, efficio, facio, con- ficio. Tat ξύλινα tb τείχας, τίνες απείξ' γάσαντ'Ι Arist. Αν. 1159. Hinc άπεξγασία, ας, ή, effectio, absolutio ; (2) amolitio, ut morbi curatio. ά,πίξγάθω, separo, abscindo. Άπο δ' αυχε• vos Ζμον είξγαθεν, It- 5, 147- άπερ^ας-εος, ία, εον, peragendus. άπεργας-ικος, υ„ βν, operosus, efficax. άπεξγας-ιχως, adv. efficaciter, operose. άπίζγιιν, Ion. pro άπίίεγαν, ab α,πιίζγω. οχπςγμοιι, 1. sing, peri ind. pass. άπίξγω, idem quod άπιίξγω- απίξίίΰω, f. ξύσω, firmiter figo, defigo ; d- νεζίίδομχι, incumbo,innitor; (2)repono, depono ; (3) confero in alium, ut cul- pam. ' Α.πγ,ξίιο•άμγ,ν rr.v οψ<ν \ς το ίτίνίί, Luc. Άπρίΰοιτο ϊ -r) τας τίλίντχίοα συν Θυ,χοι;, Pofyb. α.πίοίίο-α,τθα,ι, effudisse, a. 1. inf. med. άπί'ύσι, pro οίπίξίίο-ια, et hoc per Mcta- Ihesin pro amipicrioi. Ab άτίξύο-ιος, u, Ό xcci ή, infinitus, multus, per Metathes. pro ά.πι ροτιος. Ab μπίίξο οοπίξίΐο-ι;, ίως, -η, liinixus, actio mnitendi. Ab οίπξίώω• άπίξίύγω, f. ιύζω, eructo, sursimi ructo ; (2i efliuido, eraitto, defluviis. άπίξίυξίί, ia>i, 'h, eructatio, Aret. άπίξίω, inusitatum ; sed hinc ά,πύοΥ,κα, p. act. deficior ; tam de hominibus cum fa- tigati sunt, quam de rebus cum deesse cceperunt; άπίίξΥ,ται, p. pass, interdic- tum est; άπίςω, negabo, renuam, f. 2. quod Ion. οίπιφω απίξΥ,μοω, ω, , desolo, eremum facio ; άπίξΥ,μϋμαι, desolor, Gl. V. άπ-ξ-ζιτύω, f• ΰσω, reprimo, cohibeo. άπ'.οίζχιπτος, α, β xcii-h, non circumspectus seu cautus ; (2) non illustris, non spec- tatus ; (3) cujus non facilis circumspec- tus, qui non facile cavetur. Ex a. et Πξίζλίπω. άπΐξίζλιιτος, if, ο χα) r, non vestitus, pu rus, nudus. Ex a, pr. et ιτίξίζάλλω. ΰΐπΐξίγίννιτοί, ov, insuperabilis*, non facile circumveniendus. Α πίξίγίνομοα, vinco. άπίξίγξοίπτος, a, b xoti η, non circumscrip- tus ; (2) incomprehensibihs ; (3) perpe- tuus, ieternus. Ex «priv. et πίξίγξάαω, circumscrilo. άπίξίγξάπτω;, adv. incircumscripte, Suic. άπίξίγς&φος, st, b χα.) ή, non circumscrip- tus. ά,πίζίγξάφωζ, adv. idem quod α.'Πξίγξά.πτως. dr -ξΐίξγο;, a, b και yi, non exquisitus ; (2) non.superfluus, non supervacaneus ; (3) incuriosus. ίπίξΐίξγω;, adv. non exquisite, incuriose. άπίζΐΥΐγ-ητοξ, ov, non exphcatus. άπΐξίν,χνιτοί, ov, quem nullus strepitus aut sonus circumsonat. άπίζΐκά,θοοξτος, χ. b και η, non mundatus, immundus. Ex a. priv. et πίξιχαθαίξω. αα'.ξΐκάλυπτο;, ν, ό j£ ί, detectus, apertus, sine dissimulatione. άπίξΐχίπως, adv. sine molestia, nemine impediente j (2) sine ambitione luxu- riosa in vestitu, &c. άπιοικτίπγγτος, α, Ό j£ y,, idem quod οΙπίξΐΥ,• χγ,τος. απίξΐλάλΥ,τοί, ν, b και -η, infans, fan nes- cius; (2) quem non facile verbis com- pescas ; (3) qui blaterandi finem non fa- cit, garrulus. Ex « priv. vel intens. πίζ), et λαλεω, loquor. άπΐξίλΥ,πτος, ν, b και i\, nullo loco vel tem- pore circumscriptus nee comprehensus, Gl. V. item finem non habiturus, sc. de oratione, ap. Jos. Ex πΐξίλαμξάνω, comprehendo. άπίξίμίξίμνος, a, b και η, qui nullas animo curas versat, inconsideratus. Ex μί- ξίμνα. άπίξίμίξίμνωί, adv. inconsiderate. άτίξΐνόΎιτο;, a, b κα) y\, qui mente compre- hendi nequit. Ex a pr. et πΐξίνοίω. άπΐξίνοΥ,τω;, adv. temere atque inconside- rate ; (2) prater opinionem. άπΐξίοΰος, ov, periodis carens, non periodo expressus, de oratione. άπίζίοπτος, ov. negligens. Α πεοιόπτομαι, circimispicio. άπίξΐόπτως, adv. negligenter. A praEC. άπίξΐόξΐ^οί, a, b και •ή, indeterminatus, in- definitus. Ex a pr. et πΐξίοξίξω. άϊτίξίπτνκτο;, non tectus, obvolutus. άπίξίπτωτο;, u, b xeu y„ qui tahs est utnon incidat, vel impingat ; immunis lapsus aut erroris; ultra offensiones adversee fortuna? positus. Ex et, priv. et ?reg<- ίτίπτω. άτίξίο-άλπιγκτος, u, b και -<5, qui tubarura clangore non circumsonat ; (2) quem ni- hil circumsonat. Ex « priv. et πίξίο-αλ- πίζομαι. άίτίξίο-χίπτος, a, b χα) v„ non circumspec- tus, inconsideratus. Ex « priv. et πεξί- σχίπτομαι. άπεξίο-κίχτως, adv. inconsiderate, impru- denter ; incaute, Gl. V. απίξίο-χίψια, ή, negligentia, imprudentia. απίξίο-κότΥιτο;, et άπίζ'ιο'χοπΰζ, ov, id. quod άπξίζλΥ^οί. χπίξίσπας-ος, ν, b χα) Ϋ,, inconcussus ; (2) non distractus, qui non occupatur mul- tis, non distinetur ; (3) otiosus. Ex a et πΐξίο-πάω. άπίξΐβ-πά^ω?, adv. sine ulla distractione seu cura, otiose, tranquille, constanter j (2) assidue ; (3) omissa omni alia cura, &c. άπ'.ξίο-ο-ίία, ας, yi, cum in aliqua re nil re- dundat. Ex a priv. et πί'ίσσος, abun- dans, superfluous. α,πΐξίσσόχξονος, α, ό χ χ.) ϋ„ suppar state, qui non excedit alium tempore. Ex as priv. χίξκτσο;, excedens, et xeoves, lempxis. ί 73 ) aaifis-arof, y, b xet) y,, quem nihil circum- stat, premit, urget, distrahit ; \2) omnis penculi expers, Polyb. (3) desertus, de- rehctus. Ex α priv. et xieilrryiui, cir- cumsto. ' άπίξίΓξεπτο;, ν, b χα) yj, qui non circum- vertitur ; (2) qui circumagi nequit. Ex ^ ot priv. et πίξΐ^ξίφω, circumago. απ(ξίτμγιτο;, a, b κα) ϋ„ non circumcisus. ( Ex a pr. et πεξιτίμνω, circumcido. άπίξίτξεπτος, ν, ό κα) ή, qui circumagi ne- quit, qui non commutatur, non volubilis, non versatilis ; (2) non revertens ; (3) non curans. Ex ct priv. et πίξίτςίπω, circumago. άπ'ίτζίπος, u, Ό χα) ή, idem et ex iisd. άπίξίττο;, vel άτίοισσος, n, b xoti ■/■„ super- vacaneum nil habens ; (2) magnificentia et copia in cultu et victu carens ; (3) simplex, elegans ; (4) negligenter factus. Ex a pr. et πίξίττό;. άπίξίττωί, adv. negligenter, simpliciter, sine solicita cura elaborandi vel ornandi. άπίοΊττωτος, u, b ^ ■>„ excrementis carens, qua? πίξίττώματα. άπίξΐφίξ->,ς, ίος, Ό κα) ν, non orbiculatus. Ex a pr. et πίξιφίςω, circujnfero. άπίξξας, a. 1. part. act. verbi άπορόιζω. atiriovu obi in malam rem, 2. sing, praes. imperat. act. verbi άπίρρω, JEol. pro a- πίίξω. άπίρ'ρω, abeo, facesso in malam rem. άπίρρωγως, perf. part. med. v. άπορργ,γννμι. άτίξνθξΐάω, ω, ί. άσω, pudorem depono, im- pudenter ago % Άλλώ κςμττον y,v ευθύς τότ$ άπεξυθξΐάο•αι γε μάλλον, >ί ιτχεΐ» ποάγματα, Aristoph. Nub. 1218. Ex ίξυθξΐάω, erubesco. α,πεξυχόμενος, prohibens, pra^s. part. med. άπΐξύ>.ω, f. ξω, repello, propulso, abigo. 'Απεξΰκίΐν τνς λύχχς άπο των πξοζάτων, Xe«. τινο; τίς επιχειρώντας ahixuv τίνα. Αύτα| βελίων άπεξύχοι έξωΥ,ν, II. 4, 542. απεξυο-ιζόω, ω, nibiginem ingenero, rubigi- ne consumo ; απίξυσιζΖμαι, rubiginem sentio. άπεξΰω, f. ύσω, abstraho, detraho. 'P/yey απ ΰ^εόφιν εςΰσαι, Odyss. 14, 134. άπίξχομαι, ί. ελεύο-ομαί, a. 2. ϊ,λθον, abeo, discedo; (2) morior. ΆπελθεΤν των οϊ- χεΊων, abesse a domesticis ; τϋ λόγχ, ο- mittere ; τνβ,'χ, mori ; \χ τϊ,ς εχχλΥ,σίας, ες τγ,ν πολιν, πξός τίνα. άπ-ξωείς, έως, Ό, qui impetum ahcujus im- pedit seu inhibet. Ab άπεξωεω, ω, cohibeo ; (2) discedo. άπεξων,σειας, 2. s. a. 1. opt. act. JEol. Ta χε τάχα ^νγεξως πολίμν άπερωΥ,σειας, II. 16, 723. οίπίξωτο;, ov, durus, asper, immitis. Ab άπο et εςως. απες, dimitte, 2. sing. a. 2. imperat. Ion. pro άφες, a verbo άφίπμι, dhnitto. απίο-αία, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi ά,πο- σάττω. άπία-ζας, 2. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro άπίσζγ,ς, ab αποσζεννυμι, pro άτοσΖίω• άπ'εσΖεο-ε, extinxit, 3. sing. a. 1. ind. act. απ'εο•ζγ,ν, a. 2. verbi άποο-ζεννυμι, exiinctus sum, interii. Χρόνω δ' α',τεο-ζγ,, Eurip. Med. 1218. απεο-θίω, abedo, exedo, erodo. άπεο-κίμφθαι, a. 1. inf. pass, verbi «Ve- σχ'ιμπτοι. απεο-κολνμμενβς, perf. part. pass, verbi ά~ ποσκολύπτομαι. άπεσομαΐί 1. sing. f. 1. ind. med. v. απειμι. απέσπασα, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi α- ποσπάω, απεσσΰθίν, 3. pi. a. 1. ind. pass. Mol. vel Boeot. et Poet, pro άπεσύθησαν, ab άπο- σύομαι. απίσσΰτο, 3. sing, plusq. perf. ind. pass. Poet, pro άπεσίσεντο. άπεταλ^ν, 1. sing. a. 2. ind. pass, verbi et- πο?'ελλω. άπεταλκε, mmt, 3. sing. perf. ind. act. άπες-αλμίνοι, missi, nom. plur. perf. part. pass. «.πέρασαν, destiterunt, 3. pi. a. 2. ind. act. Dor. pro άπίτ^σαν, a verbo άφίς-νμι. απε?ειλε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi «- πος-'ελλω. απε5-ες>ιτε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi a- πορεξίω. άπε5-γ,ν, 1. sing. a. 2. ind. act. v. άφί?νμι. άπίτΐχον, 1. sing. a. 2. ind, act. verbi άπο- Γίίχω. ΑΠΕ ΑΠΗ ΑΠΗ άπίςολε, 3 sing. perf. ind. med. verb) d- ποτίλλω. άχεϊζχμμίνο;, perf. part. pass, verbi απο- s -ςίφω. άπίτξαφον, averti, 1. sing. a. 2. ind. act. ητίς-ξεψε, avertit, 3. sing. a. 1. ind. act. άπίς-ω, absit, 3. sing, prees. imperat. act. verbi 'άπειμι. άπε$•ώ, Si, ol, Ϋ,, absentia. Ab άπειμι• άπεσφαλν,ν, 1. sing. a. 2. ind. pass, verbi «■πτοσ^άλλω. απεο-χχξόομχι, pass. Vid. simpl. exp. act. Eustath. απεο-χγ,χχ, abfui, 1. sing. perf. ind. act. v. απέχω pro άποιτχίω, abstineo. απίσχον, abstinui, 1. sing. a. 2. ind. act. άπίταμΛν, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi d- χοτίμνω. ανετέθη, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi άπο- τίθνιμι. ώπίτηλος, tf> e χα) i, carens foliis. A πί• ταλβι». «3•ετ/νν5βν, 3. pi. imperf. ind. act. verbi d- trorivvuu. απετξ&γον, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi «- . ποτξώγω. άπετοωπωντο, rvon audebant, 3. pi. imperf. ind. pass, contr. pro άπετξωπάοντο, ab άπευΐιαο-μος, 5, e, serenitas, tranquillitas coeli, aeris, maris. Ex απο, et iVbia. απευίοχίω, Z, f- foco, improbo, repudio. άπευθχνατίζω, f. Ίσω, felicem mortem op- peto, honesta morte perfungor. Ex απο et είθάνατος, bene et honeste moriens. α-πυθί,ς, ίος, ό χα) ήι fama inauditus, incog- nitus ; (2) imperitus. Ex απο et πυνθά- νομχι, audio. otrivOu;, α, β χα) sj, idem et ex iisd. απευθύνω, adaequo ; (2) rego, dispono, diri. go j (3) corrigo, emendo ; (4) punio. Ά- πευθύνειν ty.v πάλιν, Soph. Old. Tyr. 103. 2s τον τάς χέξας hio -μοις άπευθύνοντα, πξοο-μολέϊν χαλώ, idem Aj. 72. απευχος, is, ό χα.) -h, tfedis inutilis, ex quo faedae fieri nequeunt. Ex a priv. et πεύ- xy„ tceda. άπευχταΊος, »j ο χα) -h, idem quod άπευχτος, ν, ov, abominandus, exsecran- dus; (2) vitandus, aversandus. Ab α- πεύχομαι. άπευνάζω, f. άσω, sopio. απευς-ος, α, Ό χα.) ■/>, inauditus. Ex a. priv. et πυνθάνομχι, audio. άπευτακτίω, idem quod εύταχτεω. άπεύχετος, ov, idem quod άπευχτός. απεύχομαι, f. ξομχι, deprecor, precor, seu opto non evenire ; (2) abominor, exse- cror. TSto μίντοι μ-η γένοιτο μγ$χμως απεύχομαι, abominor, Aristoph. Tlies?n. κπευωνίζω, fut. ίσω, vilem reddo. Ex άπο, et ε'ύωνος, vilis. απέφευγαν, 3. pL imperf. ind. act. v. απο- φεύγω, απεφηνάμην, ostendi, 1. sing. a. 1. ind. med. V. άποφχίνω. απίφγ,νε, ostendit, 3. sing. a. 1. ind. act. απεφθαξμενο;, perf. part. pass, verbi άπο- φθείξω. άπεφθέγξ&το, 3 sing. a. L ind. med. verbi άποφθέγγομχι • άπέφθΐτο, interierai, 3. sing, plusq. perf. ind. pass, verbi άποφθίω, corrumpo. άπεφθος, ν, ό χα) ή, saepe coctus, ut άπεφθος Χξυο-ος, aurum excoctum, obryzum. JPro αφεπτο;, decoctus. απέφυγαν, 1. sing. a. 2. ind. act. Verbi απο- φεύγω. απέχει, sufficit, impersonal, alias 3. sing. pra°s. ind. act. v. απέχω, abstineo. d τεχθα,ίξω, f. agw, odio prosequor ; (2) in- visuin reddo. Ύως %έ τ' άπεχθγ,ξω, ώς νυν εχπχγλ' εφΊλησα, II. 3, 415. απεχθάνομαι, fut. χθγ\σομχι, invisus sum, odio sum ; (2) odi, infensus sum. "Oris, Ζ Suj-'/jn', άπ-όχθα πασι χα) τοΊς γε'ιτοσιν, Aristoph. Lys. 702. απέχθεια, ας, -λ, inimicitia, odium, simul- tas. Ab απεχθές, απεχθίμεναι, odio prosequi, prses. inf. act. Dor. pro απεχθειν' a verbo απ'εχθω. άπίχθνιχι, odio sis, 2. sing, praes. conj. pass. Ion. pro απίχθν,ται, seu απεχθή- άπίχθ'/ίμα, ατός, το, res odiosa et invisa. ίτεχθ'/,ς, εος, ό χα) ή, invisus, infensus. Ex απο et 'ίχθος, invidia, odium, «τίχθ'ίο-ομκι, odio ero, 1. sing. fut. 1. ind. med. verbi απεχθάνομαι, odio sum. απίχθ'/ιτϊχος, η, ov, qui hominum odia solet incurrere. Ab απεγθί,ς- " offendor ; (2) sum απίχθομαι, fut. 0y,c , hostis; (3) tristor; (4) odio sum; ά- πίγθ'ημαι, idem. Kf εισσον hi μοι νυν πξός σ' απίχθεο-θαι, Eur. Med. 290. "Οταν ποι άπεχθωνται πίξ) χ^ξΐ, II• 4, 53. Ab eod. απιχθόμνν, 1. sing. a. 2. ind. med. Ion. pro άππχθόμτ,ν. άπεχθως, adv. odiose, invise. Ab eod. απεχξίετο, satis erat, imperf. pro απίχξν>• άπίχξτι, satis erat, imperf. ind. verbi im- personalis απόχξη, satis, est. άπεχϋξόω, ω, f. ωσω, munio. απέχω, f. αφίξω, abstineo; (2) disto, ab- sum, differo; (3) recipio, reporto; (4) satis sum, sumcio ; απεχομαι, abstineo. O'i'vu τ' απέχει, χα) γυμνασίων, abstineas, Aristoph. Nub. 416. Ύοσχτον απεχετο tS τ) ζχταπξάξαο•θαι Zt εζύλετο, tantum abfuit, ut conficeret, T/iem. Οΰ§' απεί- χοντο iV απο των φίλων, Plut. τ5 λέγειν, id. Ex απο et εχω- απεψεω, Ion. pro άφεψεω. άπε-φίχ, ας, ί, indigestio. Ex a priv. et π'ε•\>ις, coctio. απε^/ύχοντο, 3. pi. imperf. ind. med. verbi αποτύχω. άπε-φω, decoquo, coquo. άπεϊιν, absens, Ion. pro απών, ab άπειμι- απ'εωτε, repulit, 3. sing. aor. 1. indie, act. Att. pro άπωσε, a verbo απωθεω, repello. απ?., absit, 3. sing, prass. conj. verbi άπει- μ.ι. απτ,γαγεν, 3. sing. aor. 1. ind. act. Att. et cum ν εφελχ. pro άπϊ,γεν, ab απάγω. απάγγειλε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi α- παγγέλλω. άπηγν,μχ, το, Ion. pro αφν,γημα. απν,γ-Λο-ασθαι, narrasse, a. 1. inf. med. Ion. pro αφΥιγ^σαο-θαι, a verbo άφν,γίομαι. απΥ,γΙάμ-ήν, 1. sing. a. 1. ind. med. verbi απάγχω• χπΥ,γοξ-ω, ω, f. νι&ω, accusationi respondeo. Ex απο et άγοξίω, concionor. Hinc απΥΐγόξΥίμα, ατός, το, responsio ad accusa- tionem ; (2) narratio, relatio. άπτ,γοοία, r\, idem quod άπγ,γόξ•/ιμα, V. L. άπϋγχε, 3. sing. perf. ind. act. v. απάγχω. απνδάλος, α, ό χα) ΐ, gubernaculo carens. Ex a priv. et πν$άλιον, gubernaculum. «V/js/v, 1. sing, plusq. perf. ind. med. verbi άπειμι• απνβίω, ω, f. fou, excolo, percolo, per co- lum t-rajicio, deliquo. Ex απο et νβεω. Hinc άπ->,θγ,μ.α, ατός, το, cremor percolatus ; (2) quicquid percolatum est. άπΫ]ίχ, prast. med. ab άπειμι, Plat, άπν,χεν, dimisit, 3. sing. perf. ind. act. Ion. et cum v εφελχ. pro αφγ\χε, a verbo αφίΥ,μι•^ χπΥ,χοος, idem quod ανγ\χοος, Hes. απγ,χ"ΐοωμ.ίνω;, adv. absolute, ad amussim. Α^άπ'/ιχζΐζωμίνος, quod est ab άποχξΐ- ζόω. άπΥ,χτος, », ό χα) τ,, incompactus ; (2) non concretus. Ex a priv. et π-^γνύω, com- pingo. απί,λαχί, dbegit, 3. sing. perf. ind. act. verbi άπελαύνω, pro άπελάω, dbigo. άκΥίΚαο-α, abegi, 1. sing. a. I. ind. act. et άπΥ,λχυνον, 1. sing, imperf. ind. act. verbi άπελχυω• άπηλεγέω, non euro, contemo : άπΥ,λεγεως, adv. sarve, intrepide, atrociter. Ab άπ%λεγγ,ς , εος, Ό χα) r\, nullius curam ge- rens, nullius respectum habens ; (2) sas- vus, atrox. Ex απο et άλεγω, non euro. απΫ,λθον, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi απεύ- χομαι- άπνοιας•*;, ν, ό, alienus a judiciis et liti- bus, seu causis judiciariis, alienus a foro. Ex a priv. et Υ,λιαία, quod erat forum certum Athenis. άπγ,λιθιόω, ω, f. ώο-ω, facio fatuum, ad fa- tuitatem redigo. άπηλιώτΥ,;, u, Ό, ventus subsolanus. Ex απο et 'γ\λιος, sol. άπΥϊ\λαγγι, 3. sing. a. 2. ind. pass. v. απαλ- λαττω. άπΥ,λλοτζίωχε, 3. sing. perf. ind. act. v. απ- αλλοτξίόω- απηλοίτιο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi d- πελοιάω. απίιλπϊχε, 3. sing. perf. ind act. verbi κ.τ- ίλπιζω. C 71 ) ακύμαντος, u, ο χα) η, illasus. Ex a priv. et πν,μαίνω, lccdo, damnum affero. απΥ,ιααξτεν, 3. sing. a. 2. ind. act. Poet, et cum y Ιφιλχ. pro άφημαξτεν, 3&>άφαμα°- τάνω- απ'ημελΥ,μενος, perf. part. pass. v. άααμι- λίω. απνιμελΥΐμίνως, adv. neglectim. Ab άπν μελν,μίνος, neglectus, quod estab απαμ%• λίω. άπγ,μεν, 1. pi. plusq. perf. ind. act. per _ Sync, pro απγειμεν, a verbo άπειμι, abeo. απΥ,μοο-ΰντι, ν,ςί ή, incolumitas. Ab oVi- μαιν. άπημΰνεν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum ν > 'εφελχ. ab άπαμύνω- άπήμων, όνος, ο χα) ϋ\, nullo damno adfec- tus, illajsus, salvus, incolumis ; (2) non nocens ; innoxius. Ex « priv. et πγιμ», damnum. άπΤιν, 1. sing, imperf. ind. verbi άπειμι άπ-ί,νεγχε, 3. sing. a. 1. ind. act verbi άπα- φίξω. άπν,νεια, as, yi, crudelitas, saevitia. AbeJ- πΥ,νν,ς. άπγ*εμος, ν, ό χα) νι, vento carens. Ex απο et άνεμος, ventus. άπννενάμ-ήν, 1. sing. a. 1. ind. med. verbi άπαναίνομαι. άπΎίΐεος, atrocis, gen. sing, ab απν,ν^ς, atrox. άπΥ,νεόω, reddo άπν,νία, Suid. άπγ,νΐώθ%, obstupefactus est, 3. sing. a. 1. ind. med. v. άπν^ε'οομαι, Dan. 4. 18. ΆΠΗ'ΝΗ, '/]ς, η, rheda, curriculum viato- rium. ΆΠΗΝΗ" 2, ίος, ό χα) υ], crudelis, immitis, salvus ; durus, trux, Gl. V. άπΥ,νθεν, abiit, 3. sing. a. 2. ind act. Dor. et cum ν εφελχ. pro απήλθε, ab άπίςχο• μαι. άπΥ,ντΥ,ίτε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi άπ- άπΥινως, adv. inclementer, Gl. V. Ab «'- πΥ,ν^ς. άπγ,Ζαν, 3. plur. aor. 1. v. άπάβΌ-ω, qu. v. άπχοξίος, a, b χα) ή, desuper impendens ; (2) altus, sublimis, in alto situs. Ex απο et άείξω, t'ollo. άπγοξος, n, i κ, ή, idem et ex iisd. item dis- t'ans, remotus. άπίξαζεν, 3. sing. a. 1. ind. act. ab άπα- ξάσσω. άπεξίΐο~άμγιν, a. 1. ind. med. v. άπ'εξείδω. άπγ,ξ->,ς, ίος, ό χα) υι, nullo membro captus, aut mutilus. Ex a priv. et π -^os, mu- tilus. άπΫ,φν, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi d- παίξω. άπΥίξος, u, ό χα) ή, pera carens, sacco desti- tutus. Ex a priv. et πί,οα, pera. άπΥίξος, ν, ό χα) Ϋ\, idem quod άπηξης• > άπΥ,ξτημενος, perf part. pass, verbi απαν- τάω. άπΫ]ζτισ•μχι, 1. sing. perf. ind. pass, verbi άπαξτίζω. άπΥίξτιο-μίνως, adv. plane, perfecte. Ab eod. άπΥ,ξνθξΐχσμίνως, adv. impudenter, deposi- to pudore, perfricta fronte. Ab άπηςυΒ' ξΐασμενος, q.uod est ab άπεξυθξιάω. άπ-ί,ξωτος, χ, 6 χα) ij, non mutilatus, inte- ger, illaesus. Ex a priv. et π^ός. άπΥ,ο-ων, f. 1. part. act. Ion. pro αφγ,ο~ων, ab άφ'ΐΥίμι- άπνύξο, auferebat, 3. sing, imperf. ind. act contr. pro άπγ,ύξχε,Ά verbo άτα^άω, au- fero. άπν,ΰξα, privavi, a. 1. ind. act. per Sync. pro άπΥιύξΥιρ~χ• άπΥ,ύξων, 3. pi. imperf. ind. act. contr. pro απΥΐυξαον. άπν,χίω, ω, f. ν,σω, dissono, absono ; (2) resono. Ab a priy. et ΐχίω. Hinc άπΥ,χν,μα, ατβς, το, resonantia ; imprimis quae in fine auditur, durante aliquamdiu sono. Uiide (2) pro eflfectu alicujus rei naturali. άπγιχγ,ς, εος, Ό χα) r), absonus ; (2) ingratus, odiosus. Ex απο et ϊ,χος, sonits. απγ)χγισις, εο)ς, y\, idem quod απγ,χγ,μχ. άπν,χθετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi άπάχθομαι sive απεχθάνομαι. άπ-Υ,χθ'/ιμαι, odio exceptus fid, perf. ind. pass. άπΫ]χθγιν, abductus fui, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi απάγω, abduco. άπΥ,χΟγίξί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi d- πίχόύί,ίξω• άπνιχθόμν,ν, ά. 2. ind. med. Vid. απίχΟετο• «•π-Λχως, adv. absurde, odiose. ΑΠΙ άπγιωξίυντ', suspensi erant, pro άπγωξεϋντο, ά. plur. imperf. ind. pass. Dor. pro ά- πγ,ωξχντο, contr. ex άπγ,ωζίοντο, a verbo άταιωξίω. άπία,ξος, ου, Ό χα) -η, suspensus, elevatus : (2) distans. Ex άπο et αίωξίω, suspendo. Άπία, r„ Apia dicta olim quae nunc Pelo- ponnesus. Alii appellativum esse volunt, II. 1, 270. Item Scythis dicitur Tellus, Dea, ap. Herod. άπιάλλω, £■ &λω, dimitto, Tkuc. άπίασ-ι, 3. pi. praes. ind. act. Ion. pro απιο-ι, ab α,πειμι. _ . ..:'■' άπίΐω, 1. sing. a. 2. conj. verbi απεί^ω. άχίεμεν, emittemus, 1. pi. praes. ind. act. Ion. pro άφίεμεν, a verbo άφίγιμι. άπιίναι, abqre, praes. inf. act. verbi άπειμι- άπίενται, emittunt, 3. pi. praes. ind. med. Ion. pro άφίενται, a verbo άφίνιμι, emitto. άπίεο~χν, 3. pi. a. 2. ind. act. v. άπε7μι. άτΊν,ς, abeas, 2. sing, praes. conjunct, act. απίθανος, χ, b xa) Ϋ), improbabilis j (2) cui nou creditur, non paretur. Gl. V. inep- tus. Ex a priv. et πιθανό*;. Hinc άπιθανότγ,;, vtroc, y), improbabilitas ; (2) de- fectus auctoritatis in suadendo, jubendo. άπιθάνω;, adv. improbabiliter ; (2) inscite, absurde. άπιθείν, prass. inf. act. contr. pro άπιθίειν• άπϊθίω, ω, f. νο-ω, inobediens sum, non ob- tempero. Άπιθείν τω αξχοντι, Xen. Ex a priv. et πείθω, persuaaeo. άπΊ%<τα, 1. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro Ϋ,πίθγιο-α• άπιθυνω, dirigo, Gl. V. Άπιθύνειν τί?ί ο-φιο; τα, hias -ξθφχ, Aret. άπίχα,ται. 3. pi. perf. pass. Ion. pro άφίχα- τκι, et hoc pro άφιγμίνοι ύσ), ab άφιχνί- ομαι. άπϊχγι, 2. sing. aor. 2. conj. med. Ion. pro αφίχγι• ■ απιχνεκτθαι, Ion. et contr. pro αβιχνεεσθαι. ά,πιχόμενο;, a. 2. part. med. Ion. pro «,;, ίο;, Ό χα.) ή, purus a sordibus. Ex et priv. et^vof, sovdes. ίπινύτο-ω, desipio ; (2.) effto. Κ%ξ' α,πιννσ- σων, II. 15, 10. Αοχίει; hi μοι χχ απινυσ- truv, Odyss. 6, 258. Ex a, pr. et πινύο-σ-ω. άπίξεται, veniet, 3. sing. f. 1. ind. m. Ion. pro α,φ&εται, ab άφιχνίομαι. αίτιον, 3. pi. a. 2. ind. act. ab α,πειμι. απιον. χ, rb, pirum. Ab "ΑΠΙ02, α, ή, pirus; (2) Apios, Thymalli species. Angl. knobbed spurge. απιο;, ία,, ιον, longinquus. Ab από. α,πισόω, ω, f. ώσω, adaequo, exaequo. Σίτο, hivjoritiv απισωσαι αυτχς, Luc. α,πίσσωτο;, χ, ο χα.) γ), non picatus. Ex « pr. et πίσσα, pix. α,πίΓα,ναι, discedere, praes. inf. act. verbi αφί$-γ,μι. a.vis-ia.Ta.1, defccerunt, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro α,φί^ανται, ab eod. oiirir'ioj, S>, f. v!, dirfido. Ο'ύτι ο~οΊς ocxis-yi- ο-ω λόγοι;, Eur. Med. 927. ΤΙω; απια-τή σω Χογοι; το~ι; τκδ', ο; ιιινα; ων Ιμο) πα,ςή vio-iv ; Soph. Phil. 1339. Ab «.πις-ος. άπίΓ-ιμι, ad defectionem solicito, Ion. pro άφίς-'/ιμι. oicrir'i-rtxo;, ->,, ov. incredulus. otKiria., a.;, 'h, diffidentia, incredulitas ; (2) incredibilitas ; (3) perfidia. Ab eod. ίπις•όζοξο;ι ov, infidelis, Sibyl, eciris-o;, n, b χα.) ή, incredulus, infidelis, qui non credit ; (2) incredibilis ; (3) infidus, cui non creditur; perfidus. Ex α pr. et πίτι;, fides. Hinc cfrisrotruv/), r,;, ή, perfidia. άιτ /rw, adv. fraudulenter, perfide, infide, incredibiliter. Ab eod. απιο-χναίνω, emacio, extenuo. ατισχνόω, f. ώο-ω, idem. ά,πιο-χυςίζρμαι, f• ίσομχι, obnitor ; (2) ad fortitudinem me- compono ; (3) denego acrius, abnuo, pcrncgo. ίτίο-χω, abstineo ; (2) aversum tencOj a- morco. Ex a.zo ct 'ίο-χω, habco. Ex, ΑΠΛ α,πίσωιτις, ιοί;, ri, adaaquatio. Ab α,πισόω• απιτ' pro α.τιτί, 2. pi praas. imperat. act. verbi α,πΰμι. α.πίτ%;, u, ο, ut οίνο; απίτ'η;, vinum e piris factum. Ab 'ά,πιον, pirum. α,ίτίττωτο;, χ, b xa.) -η, id. quod ο\πίσο~ωτ6ζ. α,πιχθν;, vo;, b χα.) ή, qui nc-n vescitur pis- cibus. Ex άίτβ et ΐχθυ;, piscis. ocriojv, ovo;, b xa.) 'h, non pinguis. Ex a, pr. et ίτίων, pinguis. ίτλά,χΥ,το;, b xa.) yi, qui nihil peccat, Hes. e Soph, (nisi verum est ίμπλ.) Ab « et τλά.ζομα.1, Em. α,νλάνίΐα., λ;, %, stabilitas, vacuitas ab er- rore. Ab k-xXavh, io;, Ό xa) r„ non erraticus, non vagabundus. Ex a. pr. et πλάν/ι, error. α,πλάν/ιτο;, χ, b χα.) -ή, idem et ex iisd. Suic. απλανω;, adv. sine errore. α,πλα,Γο;, «, b xa.) h, informis, ineiflgiatus ; (2) simplex. Gl. V. infictus. Ex « pr. et TXcts-b;,fictus. χ-πλάτω;, adv. simpliciter, non ficte, non dissimulanter. Ab eod. ■ άτλατ^ί, ίο;, b xa.) ii, latitudine carens. Ex et, pr. et a -λώτβί, latitude. α.πλα.το;, s, b χα.) ή, inaccessus. Ex « pr. et πλάω pro πίλάω, apprqpinquo. απλάτο;, Dor. pro όίπλνιτο;. απ\ίονίχτ'^το;% ov, non fraudatus. απλετομίγίβη;, ι;, immensus. α,πλϊτο;, ov, magnus, inaccessus, Apoll. α,πλίυξο;, χ, b xa,) v), cui latus non est sti- patum. Ex a. pr. et πλευξα,, latus. α,τλίυς-ο;, ov, innavigabilis. άπλ%γιο; , χ, b xa.) r), simplex, innocens, in- nocuus. Ab ivrX'/iyis, iho;, ■/;, vestis simplex. Ab <£rr- λόο;. k-xXr^rt;, io;, b xa,) v), non plenus ; (2) stri- gosus, R. Ex a, priv. et nKYfio;, pleni- tude. α.<τλτ}χτο{, χ, b xa.) n, non percussus. Ex at pr. et πΚ'ί,ττω, percutio. απλν,μμελϊ;, t;, delicti expers, insons. Ab a, priv. et τκ^ΐί,μίΧίω• α.πλ-/\μων, ovo;, ο χ α.) 'ή, inexplebihs, priv. ct ίτλίβί, plenus. ά,πλϊξ, ye;, b xa.) y, non percussus, non las- sus. Ex u, priv. et »•λή|, percussor. ίπλΥ,ρωτο;, χ, b xa.) r„ inexpletus, non com- plef us. Gl. V. incomplebilis, insatiabihs. Ex a. pr. et ίτλ^ξόα, impleo. Hinc ίπλ-ηξώτω;, adv. insatiabiliter. α,πλ'/ΐϊΐύομαι, f. ίύσομαΛ, sum insatiabilis ; (2) sum avidus. Ab α,πΧ^ος. α,πλ' /iria., ct;, 'h, inexplebilitas, insatiabili- tas. Ph. avaritiaj (2) immensitas. Ab eodem. ά,πλ'ήΓοινο;, ov, insatiabilis vini. α,πλΥ,ς-ος, χ, Ό χα.) ή, inexplebilis, insatiabi- lis ; (2) immensus. Ex a, pr. et π\γ$ω• α.πΧΫιϊω;, adv. inexplebiliter, insatiabiliter, avare, Gl. V. (2) immense. a.r:X-/sTo;, x, b xa.) ■/), inaccessus ; (2) im- mensus. Poet, α,πλίτο;. Ab eod. ά,πλότι, w, fi, simphcitas, candor. Ab i«r- λβο,-. α,πλόθξΐξ, χο;, b χα) ΐ, qui promissum vel porrectum capillum habet ; (2) qui raro est capillitio. Gl. V. recto capillo. Ex ά,πλόο;, et &ξ)ξ, capillus. απλοια., ct;, ή, tempus quo navigari non potest Ex ct pr. et πλόο;, navigatio. άπλοϊζομαι, fut. ίο-ομα,ι, simplicitate utor. ' ΑπΧόίΧίσθα,ι tree; τίνα, Xen. Ab άπλόο;• ά,πλόϊχο;, ->i, bv, simplex, nonversutus; (2) inadfectatus. Ab eod. ά,πλοϊχω;, adv. simpliciter, citra dolum. ά,τλο'ϊ;, "iho;, *j, vestis simplex. Ab ά,.τλόο;. a.*Xoxos, x, b xa.) x, non plicatus. Ex ct. priv, et πλίχω, plico. άπλοχίιων, b, Cynicus verissimus. Ex άτ- λόο;, et χύων, canis. ΆΠΛΟ'02, e»j, oov, usitat. άπλϊί;, if, xv, simplex ; (2) candidus, ingenuus ; since- rus, Gl V. (3) stultus ; (4) plane verus et extra controversiam positus. απλοο;, contr. απλχ;, b xa.) vi, navigatione carens; (2) impar navigationi, innaviga- bilis. Ex a, pr. et πλόο;, navigatio. α.π\οσχγ,μων, eandem simplicem speciem habena. άπλότΥ,;, Υ,τος, y, simplicitas, candor. Ab α,τλόος. «,πλχϊίζω;, adv. simplicius. Ab cod. cc -τλχτο;, x, b χα,ι ή, divitiis carens, pauper. Ex ct priv. ct τλχτο;, diviticE. κ~λόω } bJ, f. όισω, explico, expando, cxtcn- ( 75 ) ΑΠΟ do ; α,-χΧχμΜ, pandor, Gl. V. ά.τλχο•0οιι, porrigi, Ph. ^χωμίνο;, patulus, Gl. V. perf. part. pass. όίπΧωοΌν, expande, ib. a. 1. imperat. Ab 'ά,τΧοο;. άπΧνο-ία., ct;, y\, immundities, illuvies ; (2) spongia, quas elui nequit. Ex a. priv. et πλύνω, lavo. Unde άπλυτο;, χ, b xct) y), illotus, immundus. 'άπλωμα,, το;, το, expansio, dilatatio. ά,πλω;, adv. simpliciter ; (2) non accurate, negligenter; (3) temere, frustra; (4) uno modo; (5) omnino, prorsus; (6) ingenue, candide; (7) necessario. Ab απλχ;. απλωτό;, χ, b xa) 'h, innavigabilis. Ex « priv. et πλώω, navigo. ά,πν%γ,;, ίο;, ο χα) τι, valde spirans ; (2) non spirans, flatu destitutus. Ex a intens. vel priv. et πνίω, spiro. απνεύματο;, χ, b xa) y), a vento non perfla- tus. Ex a priv. et πνεύμα, spiritus. άπνευζ•), adv. uno spiritu, sine respiratio- ne ; (2) confertim ; (3) sine labore. άπνευτ'ια, a;, 'h, spiritus repressio. Ab our- νευ&ος. Hinc άπνευς-ιάζω, f. affu, spiritum reprimo et contineo. άπνευρο;, χ, Ό χα) ν), qui respirare non po- test, sine anhelitu, exanimis. Ex a pr. et πνίω, spiro. α,πνοια, a;, y\, u °i nullus est flatus ; (2) se- data tempestas, tranquillitas a ventis. Ab α,πνοο;, bx, contr. α,πνχ;, χ, b χα) y\, flatu, seu respiratione carens, flatum non e- mittens ; (2) mortuus,• exanimis. Ex « priv. et πνίω, spiro. α,πνχν, mortuum, ace. sing, contr. pro απ~ voov- ΆΠΟ\ prtspos. a, ab, abs, de, e, re-dis-, Ph. Soli Gen. jungitur. απο, adv. longe, procul. Ab από. άποαίνΰμαι, aufero, detraho, adimo. Tie, χταμίνων άποκίνυμαι, H. 13, 262. ©sos δ' άποαίνυτο vbg-ov, Odyss. 12, 419. οΙποαίξεΤσθαι, pr. inf. pass. Ion. et contr. pro άφαίξίεο-θαι. αποχίξεο, aufer, 2. sing. pras. imp. med. Ion. pro άφαίξεο-ο, seu άφχίξχ. Ab οιποαίξίομαι, χμαι, Ion. pro αφαίξίομαι, aufero, adimo. Αωξ' άπβαΐρε7ο-θαι, II. 1, 230. Μήτε σν Tovh', οίγαθο; πεξ εων, oi- ποχίξεο χχξνιν, ibid. 275. Ex απο, et at• ξίομχι. άποζ,αίιζω, f. Uu, abeo, discedo. άποζχθξα, a;, i>, scala navahs. Ex άποζαίνω, descendo ; (2) discedo, abeo; (3) evenio, contingo, accido ; άπεζν,, e- venit, Gl. V. a. 2. άποξχ;, digressus, Ph. part. a. 2. Άποζαίνειν 'ε; τνιν yY,v t tyi; νΫ\σχ, παζά τινο;, τχ Ί'ππχ, ά,πο τω* πλοίων• Τξο'ια; πεδίων άπεζγ,ο•αν, Eur. Hec. 143. "Αξΐ$•οι ανΰξε; άποζχ/ινχσι, e- vadunt, fiunt, Luc. Toiovh' οίπεζ,ν) τόΙ& πξα,γμα, Eur. Med. 1422. άποζάλΥίτε, 2. pi. a. 2. conj. act. Ab α,ποζάλλω, abjicio ; (2) amitto ; (3) repu- dio, rejicio ; αποζλΥ,θε);, repulsus, Ph. a. 1. part. pass, αποζλ^ϋίΐο-α, explosa, Ph. Άποζάλλίΐν ty,v TUgavviha, τα άγαθα, τα, πατξωα, Γξατόν• Μ-^ αποζάλγ)τε xv ty,v πχρρΥιίτίαν υμών, Heb. 10, 35. άποζάπτω, ΐ. ψω, intingo, immergo. Ά- ποζάπτειν ει; ΰΰωξ, Diosc. άπόζασι;, εω;, υ\, descensus, Ph. digressio ; (2) exitus, eventus. Ab άποζαίνω. άποζας-άζω, deporto, Ph. άποζα$"αχ6ε);> devectus, Ph. a. 1. part. pass. άποξεζλτιχότων, eorumqui abjecerunt, gen. plur. part. perf. act. verbi άποζάλλω. α-ποζελίζειν, veru detrahere, Ath. άποζηναι, a. 2. inf. act. verbi άποζά,ω, de- scendo. άποζγ,σομαι, descendam, f. 1. ind. med. άποζγισ-0-ω, vel άποζγ>ττω, f. ξω, extussio, tussiendo ejicio. άποζιάζομα,ι, fut. άσομαι, vim adfero, vi cogo ; (2) enitor, de muliere parturiente. Άποζιάζεο-θαι ταϊ; επιμέλεια;, Xen. άποζιζάζω, fut. ά/τω, descendere in terram facio ; (2) trajicio. Άποζ&άσα; ει; »?- ffov, Aristid. Έ; ty,v Ύανάγξαν άπεΖί- ζαιτεν αΰτκί, Thuc, άποζιόω, ω, f. ώ(τω, de vita decedo, morior ; άποζιώσα;, defunctus, Gl. V. a. 1. part. Ex άπο et βίο;, vita. άποζιόίναι, mori, praes. inf. act. verbi άπο~ ξίωμι, idem quod pracced. Άποζίωσι;, εω;, -^, mors, obitus, intcritus. Ab ίποζιόω. ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ άποξλάπτω, f. -φω, laedo ; (2) privo. *Α- ποζλαφθηναι φίλα, Soph. αποζλας-άνω, ΐ• ?ησω, germino, egermino. άποζλάς-ημα, ατός, ro, germen ; (2J pro- les. A prac. αποζλά^ησις, εως, η, germinatio. Ab eod. αποζλαφθε'Ίς, a. 1. part. pass, verbi απο- ζλάπτω• άπόζλεμμα, ατός, ro, adspectus; (2) re- spectu's. άπόζλεπτος, α, b xai η, conspicuus ; (2) ce- leber ; (3) veneraiidus. Ab άποζλίπω, f. -ψ», respicio, intueor, adspi- cio ; (2) suspicio, admiror, cola ; (3) ra- tionem habeo j (4) specto. Άποζλεπειν t'/s τίνα, πξός rivet. Εις fft πάντες άπο- ζλίφονται, Luc. άποζληθε)ς, a. 1. part. pass, verbi αποζάλ- λω• απόζλημα, ατός, ro, rejiculum, quod abji- citur. Ab αποζάλλω. άποζληηχός, \, iv, qui abjecit, vel amisit ; (2) qui abjiciendus est. Ab απόζλητος, a, b χα) i), abjectus, abjiciendus, respuendus, Ph. rejectus, amotus ; d- πόζλητα, rejectanea, idem. Ab αποζάλ- λω. αποζλίττω. f- σω, exprimendo aufero, de- tero. "Οδ' απεζλισε S -οιμάτιόν μα, Arist. Av. 504. ^ αποζλύζω, f. ύσω, scaturio, emitto aquas ; (2) vomo, evomo. Άποζλύξων εν νηπι'εη αλεγειν?, II. 9, 487. Ex από et βλΰζω. άποζολευς, εως, β, abjector, rejector. Ab αποζάλλω. Unde άποζολη, ης, ή, abjectio, rejectio, ejectio, amissio, repudium, projectio, jactura, Ph. άποΖολιμαΊος, α, b χα) η, rejectaneus, Gl. V. rejectitlus. Ab eod. αποζοσχομαι, depasco. Άιχζξοσίων μελεων απεζόσχετο, Arist. Αν. 155. Ex από et βόσχω, pasco. άποζαχολεω, ω, f. ησω, abgrego, a grege abduco ; (2) aberrare facio, decipio. Tij &υγατξ) την παιδά τίνος αποζαχολησαι, Xen. Μη άποζαχοληθγ, Luc. Hinc άποζαχόλημα, ατός, ro, e grege alieno ab- ductio ; (2) impostura, deceptio. ά,ποζαχολίξω, f. ίσω, idem quod άποζαχο- λίω. αποζξάξω, f. άσω, fervendo, seu aestuando exspuo, per aestum exspuo ; (2) exaestuo, defervesco. Hinc απόξξασμα, ατός, ro, spuma; (2) furfur tritici. αποζςάσσω, vel άποζξάττω, idem quod d- ποζξάζω- απόζξεγμα, ατός, ro, dilutum ; (2) aqua, qua quid perfusum est. Ab άτοζξίχω, f. ξω, perfundo, madefacio, in- tingo. άποζξίζω, f. ίξω, crapulam edormio ; (2) dormio. ^ "Ενθα δ' άποζςίζαντες εμείνα- μεν ηω δίαν, Odyss. 9, 151. αποζξίθω, f. ίσω, degravo ; (2) prce ροη- dere devergo. αποζξοχη, ης, ή, perfusio, madefactio. Ab αποζξίχω• άποζξοχβίζω, sorbeo, glutio, voro. Ex diro et βξοχόος, guttur, fauces, άποζξοχίξω, illaqueo, laqueis implico. Ex άπο et βξόχος, laqueus. άτοζξύχω, f. νξ,ω, deraordeo, abedo. άτοζξωθύς, a. 1. part. pass, verbi άτΰζξώο-χα, abedo, comedendo consumo. άτοζύω, f. ίισω, obturo, oostruo. άτοζώ,Μος, α, β xcu ή, qui non in altari pe- ragitur, sed in terra, sc. (2) impius, con- temptor deorum. Ex ά,το et βωμός, al- tare. άτόζωμος, a, c xdi v, ab altari remotus, profanus, Hes. Ex iisd. άπόγκιον, a, ro, funis, quo navis in terra alligatur. Ab απάγκιος, », i xod ή, a terra remotus, ter- restris, Gl. V. Ex άπο et youtx., terra. dcroyaiSo-9oti, in terram verti. Ex drro et κπογα,λαχτίζω, f. Ίσω, ablacto, a lacte de- ^ pello. Ex dtro et γάλα, lac. Hinc »τογα.λοι.χηο•μΛς, S, 6, ablactatio. d-xoyi'iot., α,ς, ν, ventus, qui e terra ortus, in mare fertur. dxoyuov, a, ro, funis, quo navis alligatur in littore, Ph. απόγαο,, retinacula ; (2) summa planetae altitudo et maxima a terra distantla. Ab dsroyucs, ν, ο χα,) ί, a terra remotus } Ph. terrestris. Ex dxo et yxiot, vel y^, terra. d -χογίΐ'οω, fundamenta destruo, Suid. diroyuo'0 'όω, ω, f. ώσω, imbrico, imbricatim, vel suggrundiorum modo tego. Ex dvo et yeTo-o-ov, suggrunda. άπογίμίζω, impleo. &πογίμω, demo, ex eo quod plenum est, minus plenum reddo, Hes. Ex dcro et yipuu, impleo. άχογίννάω, ω, genero, produce, Vet. Lex. απογίννημοι, ro, proles, foetus. dtroyivi/rjo -ις, 'h, idem. απογίνομαι, f. ίύοΌμχι, degusto. απογίφυζ όω, ω. f. ώσω, ponte jungo, pontem impono. Ex d*o et γίφυςα, pons. απογγιξάσ•χοντας, ace. pi. praes. part. act. Ab άτογν,ζάσχω, f. ξύσω, consenesco. ΰπογίγνομχι, seu απογίνομαι, absum ; (2) decedo ; (3) morior. απογινώσχω, f. γνώσομαι, p. γνωχα, rejicio, non agnosco, repudio ; (2) censeo, sta- tuo aliquid non esse faciendum ; (3) ab- solvo j (4) despero ; άπίγνωσμίνος, per- ditus, Ph. perf. part. pass. Άπογινώο- xnv rvy γξαφην, ry,v ίν^ίίξιν' nva rS iy- χλήματος, absolvere ; iaurZv, της πάτξΐ- δοί» τν-,ν σωτηξίαν, desperare. απογλανχόω, ω, f. ώσω, caesium reddo. Ex d-ro et γλαυχος, ccesius. Hinc απογλανχωσις, ιως, ή, glaucoma, glaucedo. A prase. ασόγΧντος, ts, b xai -a, qui exiguus est clu- nibus, depygis. Ex drro et γλντος, clu- nis. άπογλυχαίνω, dulce reddo, edulco; απο- γλυχαίνασθαι, dulcescere. απογλωττΊζω, elinguo, Gl. V. mutum red- do. Ex dcro et γλωττα, lingua, απόγνοικ, ας, η, desperatio. Ab απογι- νώσχω. απογνώμων, όνος, ο xai η, qui dentes astatis indices amisit. Ab eod. απογνως, 2. sing. a. 2. conj. act. v. άπογι- νώσχω. αχόγνωσις, ιως, %, desperatio ; (2) negatio, vel absentia. Ab eod. απόγνωσης, n, a, desperator. Ab eod. απογομω, exonero, Gl. V. Ex απο et y - μόω, onero. απογον/ι, ν,ς, η, soboles, proles, progenies, propago ; posteritas, Ph. Ab απόγονος, α, Ό xai ή, nepos, et qui longius distant, unde απόγονος τξίτος, pronepos ; απόγονος ήταζτος, abnepos. Historici tamen et pro filio dixere. Ex απ ο et γύ- νομαι, nascor. απογξαφ?!, ν,ς, η, descriptio ; (2) census; (3) enumeratio, professio, Gl. V. απόγζ&φον, ν, το, exemplum libri vel tabu- lae, descriptum, exscriptum. άπόγξ&Φος, α, Ό χα) ή, ab exemplari, vel ad exemplar descriptus, s. effictus. Ab απογςάφω, f. ψω, describo ; (2) in tabulas refero ; (3) depingo ; (4) απογράφομαι, noraen do, seu profiteor quacunque de causa, in primis in censu. Τλςος r->,v ?ξα- ri'iav απογξάφσθαι, Diod. Ιίαν/ιγύξίΐ j^ ίχχλ'/;σία πξωτοτόχων Ίν ΰξανοΤς απογί- γξαμμίνων, Heb. 12, 23. απογυιοω, ω, f. ώσω, enervo, membra debi- lito, deartuo, delumbo. Mij μ' άπογνιώ- σγ,ς, 11. 6, 265. Ex απο et γυ7ον• απο'γυμνάξομαι, exerceor, exerceo me. απογνμνάζω, exerceo, JEsch. et απογυμνόω, ω, f. ώσω, nudo, denudo. "Μή σ' απογυμνωθίντα χαχόν >i dv/,voe,a Β-ίίτι, t Odyss. 10, 301. απογυμνωθείς, a. 1. part. pass. απογύμνωσις, ίως, η, denudatio. απογυνα'ιχωσις, ίως, ή, eftceminatio. " Ex απο et^vvYi,fcemina. απογωνιόομαι, StMti, f. ώσομαι, in angulum me colligo. Ex από et γωνία, angulus. αποΐα, pedibus carentem, accus. sing, ab άπας. αποΰάζομαι, f. άσομαι, divido, distribuo, partior, impertio. ' ΚποΙασάμινος της ς-ζατιης^μόςιον, Herodot. "Αμα τ' αμφις ΆχαιοΤς αλλ' αποδάσσίσθαι, II. 22, 1ΐ8. Εχ από et ΰαιω, divido. αποΰαιμονίζω, fut. ίσω, furo, insanio. Ex από et δαίμων, dwmon. αποΰάχνω, f. δήξω, demordeo, praemordeo. αποΐαχζυω, f- ύσω, lacrimis prodo; C2) il- lacrimo ; (3) lacrimarum more destillo. Gl. V. delacrimo. κποο'αμίϊν, peregre proficisci } pras, inf. ( 76 ) act. Dor. pro αποΰημίΤν, a verbo άποίη- μίω. αποΐάπτω, demordeo, reseco. αποΐάσμιος, a, b xai ή, qui tributum pen- dit. Ab αποΐασμός, *f, b, divisio, partitio ; (2; pars, portio. Ab αποΐάζομαι, divido. αποΰας-υς, ύος, η, idem. αποΐάσσασΰαι, a. 1. inf. med. Poet, pro d• ποδάσασθαι, a verbo άποΰάξομαι- άποΐανλίζω, titione dedolo, vel contundo ; (2) contundo. Ex από et δαυλός, titio. άποδίδίγμαι, 1. sing. perf. ind. pass, verbi αποδέχομαι• αποδίδιγμίνος, receptus, part. perf. ejusd. αποδίδίίλιαχότως, adv. tirnide, meticulose, eorum more, qui animo concidere. Ab αποδίδίιλιαχώς, quod est ab αποδαλιάω• αποδιδξάχασι, aufugerunt, 3. plur. perf. ind. act. verbi αποδιδξάσχω, pro απο- δξάω• άποδίης, ίος, Ό xai η, inferior, deficiens, va- cuus, cui aliquid deest. Ab αποδίω, ab- sum. αποδίιδίσσομαι,νοί αποδαδίττομαι, imperf. αποδαδισσόμν,ν , deterreo, absterreo. Ά- πό γας δίΐδίσσίτο τάφρος ίΰξίϊ, II. 12, 53-, αποδίίχνϋμι, ί- ξω, ostendo, demonstro, ra- tionibus probo ; (2) efficio, reddo ; (3) creo, designo, mando ; (4) edo, pario, de fcemina ,• αποδίδαγμίνον, probatum, Gl. V. item quod ad certos usus destinatum et accommodatum est. Ό ®ίός ήμας τνς αποςόλνς εσχάτας άπίδειξεν ώς επιθανά- τιας, 1 Cor. "4, 9. Hinc αποδειχτιχός, η, όν, demonstrative. αποδειχτιχως, adv. demonstrative. άπόδειχτος, a, b xai ή, demonstrabilis, pro- babilis. αποδειλίασις, ή, timor. Ab άποδειλιάω, ω, f. άσω, reformido ; prae ti- more refugio. Π ? βί τον 3-άνατον αποδίΓ λιας, Luc. αποδεϊξαι, a. 1. inf. act. verbi αποδείχνυμι. άπόδεφς, ίως, η, demonstrate, declaratic*, _ probatio ; (2) specimen. Ab αποδίίχνϋμι. αποδειπνίω, ω, αποδίίπνησαι, perccenare, Gl. V. αποδαπνίδιος, ov, e ccena reliquus. απόδειπνος, a, b χα) ή, qui coenam finiit, qui ccenatus est ; (2) ccenae expers. Ex από et δίΊπνον, cccna. αποδείξει», excoriate, prass. inf. act. Poet. pro άποδίξίΐν, a verbo οίποδεξω, excorio. αποδίίξοτομίω, ω, f. ν,σω, obtrunco, cervi- cem abscindo, decollo, abscindo a cervi- ce. Ύης δ' Οτι δη ΤΙίξσίυς χεςαλν,ν απε- δείξοτόμησεν, Hesiod. θεογ. 280. Άπο- δείξοτομησω Τξωων αγλαα τ'εχνα, II. 18, 336. αποδειχθείς, aor. 1. part. pass, verbi αποδεί- χνυμι• αποδίχάτενσις, η. edecumatio, Gl. V. Ab αποδεχατεύω, αποδεχατεύονται, decimantur, Ph. αποδίχατόω, ω, f. ώσω, decimo, decimas ac- cipio ; (2) decimas do. Gl. V. edecumo. Έντολήν εχασιν άποδεχαταν την λαόν χα- ra τον νόμον, Hc6. 7, 5. Hinc αποδεχάτωσις, εως, ή, decimatio, decima- rum exactio. άποδεχεσθαι, prses. inf. med. Ion. pro απο• δεχεσθαι, a verbo αποδέχομαι. αποίεχτεος, εα, ίον, recipiendus, admitten- dus. Άλλ' αποδεχτεα ταυτ^ ίςΊν όμως, Arist. Lys. 502. Ab άποδετομαι. Hinc αποδεχτηξ, ηοος, β, idem qnod αποδέχτης, α, Ό, receptor, enactor tributi et vectigalis. Gl. V. aerarii tribunus. αποδεχτός, a, b xai η, dignus, qui admitta- tur et recipiatur; (2).acceptus, gratus, probatus. αποδεχτως, adv. grate, jucunde, recte. αποδενδξόομαι, ΐίμαι, aboresco. άποδίξαι, demonstrasse, a. 1. inf. act. Ion. pro αποδε7ξαι, a verbo αποδείχνυμι. άποδεξις, demonstratio, pro απόδειξις• απόδεςμα, ατός, το, cutis, seu pellis, de. tracta ; (2) spolium. Ab αποδίδω- Hinc αποδεξματόω, ω, fut. ώσω, excorio, corium detraho. αποδίξω, f. ξω, deglubo, excorio, Gl. V. (2) verberibus caedo. Καθίτ' απεδείξόμην* Arist. Vesp. απόδεσις εως, η, religatio. Ab αποδίω. αποδεσμεύω, ΐ• ίύσω, religo, devincio. αποδεσμίω, ω, f. ησω, idem. Ab αποδεσμός, S, b, fasciculus, linteum ; (2) fascia circa caput mulierum, vel mam- ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ mas earuni continens, Gl. V. alligamen. Ab άτοΐίω. άτοΐντμόω, ω, f. ώσω, colligo, religo. Ab άτΰδίΙΤμός. άτοΰ'.χβάς, a. 1. part. pass, verbi άτοΙίχον.<χ.ι, f. %ou.*i, excipio, recipio, ad- mitto ; (2) probo, approbo ; (3) commen- do, lauao. Άτο1>(\άσβαι γνώμγμ χρησι- μωτάτν,ν, dare ; λχμτξον ίζγον, eaere ; Γξχτύχν, expeditionem facere; Ιμο) r, πίξ) α,ϋτων άτοΐίχίτχι, a me sententia dicta est ; \ς «j ΰτΥ,χόις ίΐκξ,γίσίχς, con- rerre. άτοδίχχ, recipe, 2. sing, prass. imper. contr. pro χτοΐίχίο, ex άτοδίχίσο. άτοΐίω, ω, t. Ϋ,σω, religo, alligo, praeligo, adiiecto. Ex άτο et Mai, ligo. axohico, absum, άτο%ΰ, abest, deest. To- trurov άτοΰίω tS hihotxivxi τον 3-άνχτον, a?( '/jS»J xa) (χ(ιν αυτά (ξωτα, tantum abest, ut extimescam, Plat. Ex άτο, et δί&ι, deficio. άτοοΊιλόω, ω, f. ώσω, manifestum reddo, de- clare . άποδ'/ιμίω, ω, f. foot, absum domo seu pa- tria, peregrinor, peregre proficiscor. Πά- trxiffov Ϋ,μΊν Ις-ιν άτοΰημων χνν-,ζ, Arist. Lys. 101. ' Ατύ>γ,μγ,σίν (Ίς χώξαν μχ- • xgxv, Luc. 15, 13. Ab άτολμος. Hinc άτο^νιμ-ητΥ,ς, S, c, peregrinator. άτοίημντιχος, ->., ov, peregrinari solitus. d.rchv,u.ict., χς, ->„ peregrinantis absentia, pe- regrinatio. Ab άτΌΙν>μος, », ό χα) & peregre agens, absens a domo vel patria. Ex άτο et δήμος. ατονία,, ας, ή, pedum carentia. Ex a pr. ^ et a-Sff, ,pes. άτοΐιαίξίομαι, divido, disjungo. άτοδιχιτάω, ω, fut. γ,σω, arbitrio absolve Άτοΐίιαιταν τίνος ty,v S/*-/jv, Dem. Ex άτο et δίαιτα, arbitrium. άτοδιχς-ίλλω, dispesco, intersepio, divido. άτοδιατξίζω, fut. ψω, immoror, consumo tempus. άτοδώάσχω, f. ξω, dedoceo. άτοδιδόαν, prass. inf. act. verbi χτοδβωμι, adeoque pro άτοΜόνχι, ab άτοδιΜω- άτοδιδόντίς, reialiantes, nom. plur. praes. part. act. άτοδιδξάσ-χω, f. δξάσω, aufugio. ατ&ίίωμι, f. ώσω, reddo ; (2) attribuo, ad- signo; (3) permitto, concedo; (4) ex- plico, narro, delinio ; (5) imprimis ele- ganter facio, efficio, perficio ; (6) in med. yendo ; άτοΐΰναι, dependere, Ph. a. 2. inf. Άτοδιδόνχι το ffSux τγ "/η, χάξΐν, Όξχνς τιν) rb Τξωτιϊον' it τον δγ,μον, aeffer- Ιβ-,της χζίχς άτοΐώόσθαι, vendi ; (χά^ω τ» IZitit τινϊ τν,ν ομοίαν, referre. "Ος-ις άτοο~όσγ)ται (s. ut nonnulli άτοδώ<τ(τ.αι) /u.ot ty,v ψΖφον, Luc. ' Ανχζ- C 4. Ονχ άτοδώσα' τχχίως Ό Ί.ύ>; το σχΐ-,ττξον τψ ΑξυχολάΎτγ;, Arist. Αν. 486. άπούίί'ΓΥ,μι, dirimo, distinguo ; ά*β?<ίτ«- μαι, disto, intervallo sejungor. α,τοδιχάζω, f. άιτω, absolvo j abjudico, Gl. ά,ποΐιχίω, ω, f. fou, caussam meam defen- do. Ex άπο et hix7j,jus. άποΙΊχω, abjicio, removeo, repello. uirodinoj, ω, f. γ,σω, devolvo. ά,τοΐίομαι, idem quod simplex δ/ ω , expello. οίποΰιοπομπίω, ω, et ίομα,ι, νμχι, ablego, procul amando ; (2) abjicio ; (3) ex pur- go, expio, lustro ; (4) invocando Jove depello. Ex άτο, Aios, Jovis, et tsW, mitto. Hinc άτοΰιοπόμπιιο -is, ίω;, r lt sacrum piaculare, piamentum. άποδιοζίζω, segrego suis limitibus ; (2) se- paro. Ουτοί ύσιν $ί οίτοδιοζίζοντα iaurui, JudcE, 19. άηΰκτχίύω, discum dejicio ; (2) disci more jacio. Ex olirb et Ιίσχος, discus. άποΰιφθογγόω, ω, in diphthongum conflo, . sive contraho. Ex ώτο et δίφθογγος. άποδιφθόγγωο-ις, ιως, ή, conflatio in diph- thongum. αποδίωκα, expello, extrudo. άτοΰιώχτξία, ϋ,, expultrix, propulsatrix. άνοΐίώχω, f. ώξω, abigo, expello. Hinc άχΰδιωξις, ίως, η, expulsio. άχοΐοθιίνις, 2. sing. a. 1. opt. pass. v. άχ • ΰ'ιύωμι. άνοΰοθϋναι, redditum esse, a. 1. inf. pass. άποΰοχίΤ, non videtur ; άτ«3β|ε» non visum est, non placuit. Ex άτοΰοχίω, ω, displiceo, R. Ex xro et 5e- άνύδύχιμά,ξω, f. acai, improbo, non appro- bo, rejicib ; reprobo, Gl. V. άποίοχιοώ.- ξία-θαι, refutari, Ph. Αίθον ov άπώοχίμκ- erav ol οίχο^ομαντα, Matt. 21, 42. Hinc άτο^οχιμασία, ας, ή, improbatio, rejeotio ; repulsio, repulsa, Gl. V άτοδοχιμίίς-ίος, ία•, ίον, reprobandus. αποΰοχιμίω, ω, improbo, abjicio, R. Ab άποδόχϊμος, u, ό χα) ή, minime probus, non probandus, adulterinus. Ex απο et Μάχι- μος, probus. άπόδομα, ατός, το, munus, donum, obla- tio. Ab ά,ποδίΰωμι. άποΐόμίναι, a. 1. inf. act. Dor. pro ατβδ3- ναι, a verbo άποδίΰωμ.ι, reddo. άποΰόντωσις, (.ως* %, sordium circa dentes expurgatio. Ex άτο et 'S»i, dens. άπό%ος, redde, 2. sing. a. 2. imper. act. άποΐόσίμος, α, ό χα) •ί, qui reddi, aut resti- tui debet. Ab άτοΒίϊωμι. άπί&οο-ις, (ως, y\, redditio, retributio, perso- lutio ; (2; enarratio, explicatio ; (3) pro- positio ΐΓξοτάο-α respondens. Ab eod. άποίοτΥ,ξ, Υ,ξος, ό, redditor, R. ab eod. άπόΰαλος, n, ό χα) ί, ex servo genitus. Ex άτο et δκλβί , servus. dtrohSvat, reddidisse, a. 2. inf: act. v. άπο- δίΰωμι, communiter formatus. άποοΌχΰον, ν, το, receptaculum, receptori- um. Ab άποΥ-χομαΐ- άποΰοχίι, ^ς, r„ receptio, admissio ;■ (2) ho- nos, qui (in excipiendo) habetur j (3) ap- probatio. Ab eod. άπβΰοχίύω, recipio, exigo, vectigal sc. ap. Jos. e lectione C. Vat. α,ποίοχίυς, ίως, ό, exactor. άποΰοχμίω, ω, obliquo, incurvo. Κιιτ' άτοόοχμώσας παχυν αΐ/χίνα, Odyss. 9, α,ποδοαγμα, ατός, ro, quod manu decerp- tum prehenditur. Ab αποΰζάττω. ανοΰςαθΰν, dormisse, aor. 2. mf. act. per Metath. pro άζοΰχξθίΤν, a verbo avolag- 9avu. απόΐςαθι, 2. sing. a. 2, imp. act. verbi ανό- ΙξΥίμι. αποΰςαίγ„ aufugerit, 3. sing. a. 2. opt. ind act. verbi άποΰιδξάο-χω, pro απο\άω• αποίξα,ς, a. 2. part. act. verbi ίπόΐςτ,μι. itrofreao-ua, aufugerim, ι. sing. a. 1. opt. act. 2Eol. pro ανοΰξάσαιμι- Ab α,ποδι- ΰίάο'χω. - ατοίξαβ-ις, ίως, r„ fuga, vitatio, desertio. Ab άπο'δξάω. άποΰξάττώ, et άποΰξάττομαι, decerpo. άποδξάω, ω, f. άσω,'ΪΜξΐο, aufugio, effugio. "Ore γα,ξ J-ω, dilace'rb, dilanio, discer- po. Άποΰξύ'^/ωο-ι Ss πάντα, Od. 17, 480. άπάδξνφω, f• ψύΐ, idem, άχοΰζωην, aufugerem, 1. sing. pras. opt. act. ' Alt. pro άνΖξάοιμι, a verbo άποΐι- %ξάο•χω. άποΐυομος, 5, ό, deploratio, Gl. V. A seq. άπο'Βυξομαι, f. Ινενμχι, lamentor, graviter conqueror ; defleo, deploro, ejulo, Gl. V. άτο}>ί)ξονται, queruntur, Ph. ατβί ui.prass. part. act. verbi απ&υμι, idem quod άποΰνω, quod vide. αποδύσις, (ως, r„ ipsa actio exuendi, vesti- mentorum depositio. Ab άποΰύω. άπόϊιυσχίτίω, ω, f. ^ιτω, stomachor, aegre fero, impatienter agitor ; (2) renitor, re- sisto, dirnculter cedo. Hinc «!τβδϋβ•!Γ6τ'/ΐίΓ/ί, (ως, ή, stomachatio in rebus adversis, impatientia. άποΰυτΥίξίον, α, το, locus ubi vestimenta exuuntur, Gl. V. spoliarium, conster- nium. Ab άποΐύω, f. ΰσω, exuo, spolio, despolio, de- traho ; in med. exuo me; (2) amoveo, repudio; (3) accingor, aggredior. Ά- sreSiti τάς χαταζάτνς (μζάδας, Aristoph. Vesp. 1151. 'T;r' όργγ,ς γχζ πονν\ξάς χα) ταυτΥΐν {ϊζωμί^α) a-xihvv iyai, ia.^Lys. 1024. 'Αα-ιδνο-άς μα το παιδίον τυνντο ον, id. ©iff μ. 751. αποΐω, 1. sing. a. 2. conj, act» verbi άπα- δίδωμι. ( 77 ) ά-χο^ΜΥ,ν, 1. sing. aor. 2. opt. act, AH. pvo cLrohoiYiv. άποΰωξνμχι, idem quod simplex. άπόΰων, pedibus careniium", gen. plur. ab άπας. άτοΰως, reddideris, 2. sing. a. 2. conj. act. άπόαπ' pro ά -x'ouTufac refutaveris, 2. sing. a. 2. imper. act. verbi άχοίπω, refuto. άπούπω, nego, Horn. άποίννϋμι, exuo, spolio. Ex άπο et ίννυμα• άποίξγαθω, separo, prohibeo, coerceo. Ab άποί°γω, % arceo. Poet, pro άπίξγω, seu d- πείςγω. "Οθϊ χλ•ήϊς άποίζγίι αΰχίνα τ& ΓΥΐβός η, Β. 8. 325. Εχ «το et ί'ίξγω» arceo. άτοί'ορω, f. ο-ω, perdo, corrumpo abreptum. "Ενθα μ\ χυμ' άτό(ξο-(, R. 6, 348. άπόιρο-α, 1. sing. a. 1. ind. act. Poet, et Mol. χποζάω, ω, f. -/ίσα, parce et tenuiter vivo, vitam quoquo modo ago ; inf. «*o^ijv. χτοζίύγνϋμι, vel ΰττοζ(υγνύω, f. Ιυξω, dis- jungo, sejungo, separo, divido ; ά•χίζ(υγ- μίνον, sejunctum, Ph. άπόξίμα, ατός, το, decoctum. Ab άτοζίω, ω, f iff ω, fervefacio. άποζνγόω, dejugo, Gl. V. άπόζω, redoleo, oleo. Ex άτβ et οζω, oleo. άποζωγραςίω, ω, f. %σω, effingo, depingo, Ph. αποζωγοαοΰ, depingit. χποζώννϋμι, s. άτοζωνννω, f. ζώσω, discin- go, zonam aufero ; (2) exauctoro, Gl. V. decingo. Ph. άπίξωβ-ίν, discinxit, a. 1. άποξωσ-βΥ,ναι, a. 1. inf. pass. αποβάλλω, defloresco. άποθά.ν(7ν, a. 2. inf. act. verbi άτοθνΥκτζω. άποθανοΊσ-α, moHua, a. 2. part. act. f. g. Dor. pro άτοθανχα-α. ά-τοβαοόίω, fut. τ,<τω, confido, magnopere , fid0 , άποθαξ(Τ(ω, ω, idem. άτοθαυμαζω, f. ασω, demiror, suspicio. "A. άποίπτος, ν, ό χα) ή, sine arte factus, Gl. V. inhabilis. Ex a pr. et ποιεω, /acio. άτοιχίω, ω, f. ^ιτω, aliunde habitatum ve- nio ; (2) migro in coloniam ; (3) procul habito. Άποιχΰν \x τον πόλεως, είς τ'ο- ίτον, μαχξάν. Ex άπο et οΐχος, domus. Unde α,ποιχία, ας, η, colonia, transmigratio. άποιχίζω,ί. Ισω, in coloniam deduco; (2) migrare amando, facio, procul habitare facio. Ύΐος ε'ις ετίξαν α-χωχ'κτ μένος , misereor, defleo, defleo miserabiliter j (2) conqueror. άποίμαντος, ov, carens pabulo, seu pascuis, seu pastore. άποιμωζω, f. uffu, ejulo, lamentor ; (2) de- fleo, lamentor. Αΰτ-^ πέος αΰτην π•άτεξ' άποιμώξγ φίλον, Eur. Med. 31. Πβ7 α- ποιμωζα'ι {Ιοχείς) κακά ; Soph. Phil. 277. άποιναν, prres. inf. act. contr. pro άποι- νάειν. Ab άποινάω, ω, f. γ,σω, debita poena eximo; (2) redimo ; (3) pecuniam exigo. Ab «- ποινον. άποινόδοξπος, ov, donivorus, Lycurg. αποινον, ν, το, pretium, aut munus, quod loco pcenae debita? offfertur, seu quo poe- na debita pensatur ; (2) poena ; (3) pe- cunia, cuius usus est in recompensatione rerum. Ex άπο et ποινίι, poena. άποινε), adv. sine poena. Ex iisdem. άποίν/ιτος, ov, impunitus. Ex iisd. άποινόΐιχος, ov, ultor, ultrix. αποιος, a, b χα) ή, sine qualitate, qualitatis expers. Ex «, priv. et ποίος, qualis. άποίο-ετον, 2. vel 3. dual. fut. 1. ind. act. verbi άποφίξω• άποΐ5•εον, auferendum, perferendum. Ex άπο et o!riev,ferendum. άποισω, 1. sing. fut. 1. ind. act. Dor. pro άποίσω, a verbo άποφίξω• άποιωνίζομαι, abominor, Gl. V. άποίχομαι, f. οιχνιβΌμχι, abeo, discedo. άποιχομενος, prass. part. med. άποκαθαίξω, expurgo, abstergo. αποκαθαξίξω, purgo, mundo, Suic. Hinc άποχάθαξμα, ατός, το, expurgamentum, repurgamentum, purgamentum, excre- mentum ; (2) piaculum, piamentum. άποχάθαξβ•ις, ιως, η, expurgatio, repurga- tio, purgacio ; (2) expiatio, lustratio. άποκαθαξτικος, y, ov, purgatorius, expur- gativus, purgandi vim habens j (2) ex- piatorius. Ab eod. άποχαθεζρμαι, resideo, Gl. V. άποκαθίζε- ται, absidet, Ph. άποχαθευΐω, f. θεν^α-ω, seorsim dormio, secubo ; (2) obdormio. άποχαθηλόω, ω, refigo. Hinc άποκαθνίλωοΊς, εως, i,qs. d. refixio. άποκάθημαι, deses sum, desideo ; (2) lan- guidus sum ; (3) seorsim sedeo j άποχα- θ'ίιμενος, sessilis, reses, Gl. V. άποκαθ/ξομαι, sedem repeto ; (2) seorsim sedeo. άποχαθι?α, restituit, 3. sing. pra?s. indie, act. contr. pro άποχαθις-άει, a verbo άπο- χαθιτάω. άποκαθίίΆνω, et άποχαθιτάω, idem quod άποχαθί^νιμι, Ph. άποκαθις-ω, remancipo, resarcio; άπο- κάθιζαν, repr^esentare, Ph. άποκατα- ς-γισαι', repra;sentare, Ph. a. 1. inf. αποχαθί?νμι, reddo, Ph. restituo, reprae- sento, redintegro; arozaOirvtriv•, exhi- bet, redintegrat, Ph. άποκαθίρων, restituebam, vel restituebant, 1. sing, vel 3. pi. imperf. ind. act. contr. pro άποκαθί?αον, a verbo άποχαθις-άω• άποχαίνΰμαι,νϊηοο, supero, Τί) δ' αυτ Εϋ- ξύαλος άπεχαίνυτο πάντας άςί^ΰς, Odyss. 8, 127. άποχαίξίος, », ο χα) ή, intempestivus ; (2) absurdus. Ex άπο et χαίξός, tempus. άποχαίω, f. αυ?ω, aduro, exuro. άποκακ'εω, ω, f. '/jtr&i, pras malo deficio, suc- cumbo malo; (2) succumbo; (3) male me habeo ; (4) ignaviter fugio. Ex άπο et xaxov, malum, vel xaxy, ignavia. Unde άποχακίζω, malus fio, degenero. άποχαλεω, ω, voco, appello, Gl. V. sevoco; (2) invoco ; (3) interdico, veto ; άποκα- λνμαι, devoco, Gl. V. 'Αποχεχλ^χαμεν Αιογενεις 3-εχς μηκετι j>£ την εμ?ιν %ια- περάν πόλιν, clamando vetuimus, Arist. 4ν."126Ί. άποκαλλωπίζω, ornatu privo. αποκαλυπτικός, ij> ov, qui revelare, seu pa- tefacere solet, aut potest. Ab αποκαλύπτω, f• -ψω, detego, revelo. 2ά?| κα) αίμα νκ αποκάλυψε Coi, Matt. Ιο, 17. 'Αποκαλύπτεται hgyr, ®εΰ,Βο?ηΛ, 18. άποχαλυφΰγιναι, Ά. 1. inf. pass. άποκάλυψις, εως, r„ revelatio, detcctio, pa- tefactio. ( 78 ) ΑΠΟ άποκάμνω, f. α,μω, defatigoi, deficio, fatis- co ; άποχαμνσα, lassa, defessa, PR. a. 2. part. άποκάμπτω, f. -ψω, deflecto ; (2) defleclo me a recto cursu, Ph. άποκάμψαι, dc- > generare. Ex άπο et κάμπτω, flccto. άπόχαμψις, εως, rj, deflexus. A prsec. άποχαπνίζω, fut. ίσω, suffio, suifumigo. Hinc άποκαπνιο•μος, S, b, exceptio rei sufBtae per infundibulum sive arundinem. άποχαπΰω, efflo, Horn. άποχαραδοκ'ιω, ω, f• νιίτω, solicite et quasi exserto capite exspecto. Hinc άποκαζαίοχία, ας, ή, solicita et anxia ex- spectatio. άποχαξατομίω, caput abscindo. άπόχαξμα, ατός, tc, quod tondendo rese- ^ catur. Ab άποκείξω, detondeo. άποχαρπόω, ω, fructum edo, pullulo. άπόκα,ρο-ις^ εως, ή, tonsura. Ab άποκείξω. άποκαξτεξίω, £ ήιτω, inedia mortem mini conscisco ; (S) non sustineo, animo de- ficio, impar sum dolori. Hinc κποχαξτίξ'/αης, εως, ϋ,, mortis oppetitio per inedfam ; (2) tolerantia doloris victa, ab- ruptio patientias pra? dolore. άποκαξφολογεω, ω, f. νρω, paleas, seu fes- tucas alicunde lego. άποκαταζαίνω, descendo. αποκαταλλάσσο), vel άποκαταλλάττω, f. ά%ω, reconcilio. Κα/ hi χύτν άποκαταλ- λάξαι τα ιτώντα εις αΰτον. Col. 1, 20. άποκατάτασις, εως, ή, circuitus solis, luna?, et aliarum stellarum errantium anno vertente in eodem signo ; (2) restitutio in pristinam formam, vel statum, Gl. V. restitutio, redhibitio. Ab άποχαΟίς-νιμι. άποκατάσχεοΊς, εως, i), detentio, Ph. abs- tentio. Ab άποκατεχω. άποκατίονται, resident, 3. pi. prass. indie, med. Ion. pro άποκάθηνται. Ab άποκα• θγ,μαι. άποκατετάθην, 1. sing. a. 2. ind. pass. v. άποχαϋίς-γιμι. άποχατατίθημι, depono. άποχατχφαίνω, de speculo, figuram red- dente rei objecta? inspicienti. άποκατεχω, detineo, Ph. άποκαταο-χεΟΐί- ναι, detineri, id. άποκαυλεω, ω, f. ■ίιο'ω, decaulesco, caulem amitto. Ab άπόκχυλος. Hinc άποκαύλ'/ιοΊς, εως, ή, caulis amissio et ab- jectio, extirpatio. άποκαυλίζω, f. ίσω, decutio, decurto ; (2) revello una cum caule. Άποκαυλιζε το πξοεχον της εμζολνις, educebat, Thuc. Ex άπο et καυλός, caulis. Unde άπόχαυλος, u, ό κα) 'h, caulereciso non ger- minans. άπόκχυσις, εως, η, exustio. Ab άποκαίω. αποκε7λαι, aor. 1. ab άποχίλλω. άπόκειμαι, f- κείσομαι, seponor, reponor;, (2) statutus sum ; (3) immineo, impeiv. deo; απόκειται depositum est, Gl. V. άποκείμινος, conditus, repositus, conditi- tius, Gl. V. άποκείμενον, reconditum, Ph. 'Απόκειται τοις άνβξώποις όίπαξ ά- ποθανε7ν, Heb. 9, 27. άποκείξω, tondeo, detondeo ; (2) amputo, abscindo ; (3) privo, spolio, imminuo. Άποχείξειν τα πξόζατα, τας κίφαλάς.. ~2,τάς άπάνευθε πυρής ξ,ανϋην άπεκείξχτα > χαίτην, II. 23, 141. άποκεκαλυμμίνως, adv. aperte, palam. Ab άποκεκαλυμμενος, quod est ab αποκα- λύπτω, αποκεχλεατο, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro άποκ'εχλειντο. Ab αποκλείω- άποκεκλει/τ μίνας, ace. pi. part. perf. pass. άποκεκλ'/ίξωμίνως, distribute, discretl. άποκεχξυμμενων, occultatorum, gen. plur. part perf. pass, verbi άποκι ύπτω, occulta. άποκεκξυμμενως, adv. occulte. Ab eod. άποκεκύλΐ5-αι, 3. sing. perf. ind. pass. v. άποχυλίω• άποκίλλω, deflecto, declino a via, quaa ad portum tendit ; (2) declino a recta via. άπόκενος, χ, b και *j, vacuus, inanis. Hinc άποκενόω, ω, f. ώσω, exinanio, evacuo. άποκεντεω, ω, f. γ,ο-ω, compungo, transfigo, άπόχεντςος, ev, extra centrum, Man. άποκενωσις, εως, vt, exinanitio, vacuitas, Gl. V. άποχεξίαίνω, lucrifacio, lucror ex aliqua re. άποχεξματίζω, fut. itroi, in aeris minutulos nummos redigo ; (2) facultates dissipo. ι άποχεςο-ω, detondebo, 1. sing. f. 1. ind.. act JEol. pro άποκεξω, a verbo άποκείξω• ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ άποχΐφα,λίξω, ί.ίσω, caplte privo, caput am- puto ; Ph. decollo. Ίωάννν,ν εγώ απΐχΐ- φάλισα, Luc. 9, 9. Ex άπο et χιφαλνι- αποχΐ.φάλισμα, ατός, το, capitis amputatio; (2) sordes, quibus caput repurgatum fuit. Ab αποχίφαλίζω. αποχίοαλισμος, S, b, capitis amputatio. αποχγιοΐνω, et αποχγιΜω, ω, fut. 4,σω, negligo, non euro, luctum finio. Ex άπο et χγ,Ιος, cura. ΰποχγίξυχτος, u, b xcci ή, abdicatus, excom- municatus. άποχγ,ρυγμα, τος, το, et άποχΥίξνξις , ία>ς, η, venditio per prasconem; (2) prosciiptio; (3) abdicatio; (4) ex- communicatio. Ab άποχνίξύσσω, vel αποκηρύττω, fut. ξω, per praaconem vendo, auctionor ; (2) proscri- be• ; (3) abdico ; (4) finibus expello, in exsilium ejicio ; (5) excommunico ; <6) edicto publico interdico. ΆποχΥίξύσσΐΐν ra, οντά., τα πα,τξωα,, τν,ς πα,ννιγύρΐως• He- ir» τΖτον οίποκνίξύττιις, Luc. άποχίΰν/ιμι, dissipo. άτοχιχλΥΐσχω, avoco. Ab αποκα,λίω. άποκινΰννΐύω, f. ίύσω, periculum facio, pe- riclitor ; (2) periculum adeo, aleam sub- eo. Άποχινΰννΐύίΐν πΐρί τίνος, πξός τίνα.• »ποχϊνίω, ω, f. %αω, amoveo, removeo, Gl. V. αποχινω, dimoveo, (verius demoveo) summoveo ; άποχιν/ιβύς, amotus, Ph. d- ττοζινηθίντίς, emoti, Ph. άποκινΥ,θηνο», Ph. a. 1. inf. pass. Hinc άποχιννισασχΐ, submovisset, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro άπίχίνησί. άποκίντισκ, ton, ή, remotio, emotio, Ph. άχίχινοί, χ, b, recessus, discessus, fuga ; (2) genus saltationis. 'Αλλ' iSet τιν' άπόκι- νον άπο rS ΰίσπότν, Arist. Eq. 20. άνοκισσόομχι, Suat, in hederam degenero, hedera fio. Ex άπο et κισσός' άποχίω, abscedo, Horn. χτοκλάξω, f. άγξω, clango, clangorem edo; (2) cano, veluti cum clangore quodam. άποχλαίω, f. χύσω, defleo. ά•χοχ\$,%α,ς, qui exclusit, aor. 1. part, act Dor. pro άποχλΐίσχς, ab αποκλείω, ex- clude. άποχλάζον," exclude, 2. sing. a. 1. imperat. act. Dor. pro άπόχλασον, a verbo eod. άπόχλχξος, exsors, Dor. pro κπόχλΥίξος. κπόχλχσμχ, τος, το, abruptio. Ab αποχλάω, ω, f. χσω, defringo ; χποκλχ, praefringit, Gl. V. άπόκλιισκ, ΐως, η, exclusio, interclusio. άπόχλΐΐσμ,χ, ατός, το, locus, quo aliquid includitur ; (2) res, qua aliquid includi- tur ; (3) career. άπόκλα^ος, α, ο κχί 'h, inclusus. Ab άποχλύω, excludo, arceo, prohibeo ; (2) in- cludo ; (3) claudo.^ ΆποχλΐΤσθαι της b- iS, τα α.5"ΐος, την β-ψ/ν. Ύπο των γυναι- κών άποκίχλασμαι των πυλών, Arist. Lys. 426.^ άποκλίπτω, f. ψω, furor, surripio. κποκληρονόμος, ts, b, expers haereditatis, ex- hairedatus. άπόχληξος, a, ο xa) yi, idem ; (2) exsors, expers, liber. Ex άπο et κληξος, haere- dilas. Hinc άποχληξόω, ω, f. ώσω, sortior, sorte lego ; (2) sorte distribuo ; (3) segrego, sorte privo, exhasredo. Ύο7ς Ss s -ξχτιώταις deterreor ; (2) per ignaviam aliquid ad- gredi recuso. ' ν,σις, ΐως, ί, detrectatio alicujus rei ex ignavia aut metu. Ab α,ποχνίω. ά,ποχνίζω, f. Ίσω, vellico, ungue aliquid ab- scindo, vel abrumpo ; (2) ungue vulne- ro ; (3) dedolo, extenuo. Hinc οίτάχνισις, tus, ή, vellicatio, abscissio qua? fit ungue. άπόζνιο-μ,κ, ατό?, το, frustum rei alicujus proprie ungue abscissum ; (2) segmen- tum. ά,χοχογχίζω, f. /Va>, concha aut testa exci- piO, aut" in ipsam diffundo ac repono. Ex «τβ et χόγχνι, concha. α,ποκοιμΜΰμ,&ι, ωμα,ι, tut. fooucii, seorsim dormio, secubo, seorsim cubo ; (2) dor- mio. άποχοιμίζω, idem quod ΰΐνοχοιτίω, ω, f• τ,σω, secubo, obnocto ; e- maneo, Gl. V. Ab α,ποκοιτος, u, ο «t, 55 secubans, seorsim dor- χωξα,ν τΐης Ίτοιλίχί άπίχλίίξωο'ί πολλην, οΙποχλν,ζωοΊζ, ιως, %, electio, seu creatio, quae fit per sortes : delegatio, deputatio, Ph. άπόχλητος, ν, Ό xolI %, vocatus, evocatus. Ab ά,ποχκλίω, evoco. άτ oxkifj.ee., το?, το, declivitas. άποχλινβι);, a. 1. part. pass. Poet, pro ο\πο• χλιθίΐς. Ab άίτοχλΓνω, declino, inclino, vergo, deflecto; (2) inclino animo ad aliquid ; (3) deflec- to, deficio ab aliquo ; άποχλίνα, dever- tit, Ph. Άποζλϊνίΐν τ^ος τ» νιττω, tis ι1ξγΐν/ιν, το ραθυμ,ίΊν' άποζλίνίο-θοι» ύς υπ• νον, us οχθνν. άπόχλκτις, ίω5, 'h, inclinatio. Ab άποχλίνω. άτοχλύζω, f. ΰο-ω, eluo, abluo ; deluo, Gl. V. ΆποκλύζίτΛί τα, νοο•ώΰ•/\, Aristot. d^oxvocio-ts, tos, ίι molestatio, vexatio. Ab κτοχνα,ίω, f. α,ίσω, teedio adficio, adfligo ; (2) obtundo; (3) exhaurio, accido. Ό isv 'ίξωs τ'?ί yuvottxos oh μ,ίτςίως drcoxvotiu ^ μί, Luc. d -χοχνίω, ω, f. %ο•ω, scalpo, abrado. ΰποχπω, ω, f. ^σω, pigror, metu ab aliquo miens. Ph. emanens ; discretus lectus, id. άίτόζοιτοι, emansores, Gl. V. eman- siones, Ph. Ex dcro et κοίτη, cubile. αχοχολ<χ.χώω, eblandior, GL V. άαοχολά,πτω, f. 4>ω, tundendo aufero ; per- tundo ; (3) insculpo. d -χοχολύω, fut. ίο-ω, detrunco, mutilo ; (2J infringo. κποχολχόω, ω, fut. it/tea, sinuo, in sinus ex- cavo. d -χοχολυμζ,άω, ω, fut. ηο-ω, enato, natando evado. αποχομάω, ω, f. vnray comis nudo, tondeo. Ex «« et χόμη, coma. αποκομιδή, r)s, fi, asportatio ; (2) deporta- tio; (3) reditus. Ab άχοχομίζω, f. ίσω, asporto, porto, deporto; aufero, Gl. V. άποχομιο-θ^κ, latus, Ph. ablatus, a. 1. part. pass. Κόο•μον us το ιίξον α,τοχομίζίΐν, Aristot.^ Άπίχομίζχι το πίμπτω μηνι τέί ex τ£τ φξΰξ'ΐΒ, Xen. ίπόχομμα,, τος, το, frustum, fragmentum ο\τοχόα.μα,τ<χ., segmenta, prsesegmina,Gi. V. Ab ίποχόπτω• _ ίχοχομπάζω, f. άοΌ), insolentius me effero, vel jacto. knoxoKtitfYis, S• sing. a. 2. part. pass. f. g. verbi ίποχό-χτω. αποκοπή, vts, 'a, abscissio, amputatio ; pra?- fectio, defectio, Gl. V. (2) figura gram- matica, qua a fine vocis aliquid aufertur. irroxortos, a, xou i\, abscissus ; (2) spado, debilis, imbecillis ; Ph. eviratus ; castra- tus, Gl. V. Ab ίποχόπτω, f. ψω, abscindo, amputo, reci- do, prajcido, minuo ; (2) repello, abjun- go, separo, avoco, abstraho. Άπίχοψίν οώτν το ωτίον το δί|;βν, Joan. 18, 10. α,ποχοξίννϋμι, obsaturo, Gl. V. α.νοχοξϊόω, ω, f. ώσω, detondeo. knoxogvaSv, praes. inf. act. contr. pro ίίτο• χβξυφοίΐν. Ab ίποχοξυφόω, ω, f. ώσω, in verticem attollo ; (2) paucis rem expedio. Ex ίτο et xo- ξυφη. οίρτοχοσμίω, ω, f. Υ,σω, ordine collocata au- fero ; (2) ornatum aufero, ornatu privo ; omninoqite privo, sed re pulchra, ut reg- no, &c. ΛποχοσμΖσι, dedecorant, Ph. Ex «το et xόσμos, ornatus. απόκοσμα, ν, ο xoii -h, qui procul a ccetu hominum degit, qui in secessu seu mo- nasterio vivit. Ex d-ro et χόσμος, mun- dus. ίποχοττκζίζω, f. ίσω, effundo cum sonitu, quod a potu in poculo remanserat. Hinc α,ποχοττα.&σμος, S, a, certamen illud poto- rum, quo postquara biberant, reliquum sic e poculo ejiciebant, ut resonaret. α,ποχνξίΟω, fut. ιΟσω, detondeo, ίποχϋξ-η, ijs, fi, tonsura. ύ\ποχύξΐ.μο5, oy, tonsus, vel tondendus. άποκχφίζω, f•' ίσω, levo, sublevo, exonero. OiSsi/ ιτα,θίων κποχχφίζχσ', Eur. Hec. 105. Άποχαφίζων πολυπξά,γμονοί οχλν τν,ν πάλιν, Plut. ίποζόψαν,ί. 1• inf. act. ν. ίποχόπτω. Unde α,ποχόψιμον, succedaneum, Gl. V. α,ποχροάίζω, e ramo ficulneo aufero. Ex α,πο et χξάΰ•/ι, ramus ficulneus. ίποχξχιπαλάω, ω, crapulam edormio, seu exhalo. ΈξνπνισΟεκ xcci α.ποχξχιπα.λγι- β-«ί, Plut. in Anton, cap. 30. &ποζςκιπι*λίξομΛΐ, f. ίσομα,ι, idem. Ex ctro et χξκιπάλΥΐ, crapula. Unde ά,ποχξοιιποιλισμκ, S, 0, crapul» exhalatio, reditus ad sobrietatem. ' ( 79 ) α.πύχξα.νίξο), f. ίσω, caput amputo et rese- Ex α,το ct χξά,νον, caput. αποχξατίω, ω, f. ησω, cohibeo, CompeSCO ; (2) retineo. ίποχξίμκω, ω, f. άσω, suspendo ; άποχξί' μαμαιι, dependeo, Gl. V. ίποχξίόω, in carnem muto, carnem facio. Ex iitro et xqims, Att. x^s• ίπίχξίως, ω, b, carnisprivium, tempus, quo a carne abstinetur. Ex iisd. kn'oxg^ves, v, b xcti i), abruptus, prasrup- tus, prasceps ; α,πόχρτιμνον, praaceps, Ph. abruptum, praacipitmm, Gl. V. Ex Λ πο et xg'fiuvos, prcBcipitium. α,ποχξϊδον, adv. selectim, separatim : ά,ποχζϊθίϊς, a. 1. part. pass, verbi α,ποχζίνο- CUCi. α,ποχξΐβ^νχι, respondisse, aor. 1. inf. pass. ίποχξίθϋνω, f. ϋνω, secerno, excerno. απόχςιμα,, το?, το, responsio, responsum j (2) condemnatio ; sententia. ίποχξίνοισθ, respondisse, a. 1. inf. med. αποχξίνθίντζ, semoti, nom. dual. part. a. 1. pass. Poet, pro α,ποχξίθίντί, ab ίποχεΐνω, f. ϊνω, secerno, eximo, separo, deligo, eligo ; (2) incerno, excerno ; {3) rejicio, improbo, abjudico ; ά,ποχξίνομχι, respondeo ; in pass, desino, pertineo, vergo. Άποχξίνίΐν h hvo7v zetxoTv Ά- ίτοχξίνίσθιζι rt τινι, πςός τινοί. 2u δ* ίίτό• χξίνα,ί μοι το?/, Arid. ®ίσμ. 747. Άίτε- χςίθνι is τ»τβ ίτώ»τ«, convertebantur, ' Thuc. Hinc ίτοχζίσισιν, dat. pL cum y Ιφιλχ. Ab ίπόχζϊσκ, ΐως, %, responsio, responsum; (2) excretio, seu ipsa actio excernendi. ίποχξίτιχκ, y, bv, excretivus. Ab eod. knox^fros, v, b χαι ή, selectus ; oWo^j-ev, excretum, Gl. V. Ab eod. αποχξοτίω, ω, f. ί\σω, crepito, plausito : Λποχρότγιμα„ οίτος, τα, digitorum concrepi- tatio. Ab Λπόχξοτος, ts, xod i\, durus, asper, rigi- dus; (2) pavitus. Ex άτο et χξότος, pulsus, χποχξύεσθκι, prses. inf. med. v. αποχξάω. απόχξνσις, ΐως, η, depulsio, repulsio, pro- pulsatio : dnox^xs-ixos, v, ov, repulsivus, depulsivus, vim depellendi habens : dvbxpvs-os, ν, β xou ή, qui repellitur, seu rejicitur. Ab Λποζξύω, f. ίσω, repello, depello, propulso, reprimo; (2) excutio; et αποχρίομαι, propulso, refello, refuto. Άποχξύαν τί τ/νβί , ΰποχςάίσθοι» τα ΐππχ, Xen. αποχξύπταχσί, 3. sing, impert ind. act. Ion. pro άπίχξνπτί, ab k -τοχξυπτω, fut. {ιψω, abscondo, occulto, contego, operio, celo, obscuro ; (2) dig. nitate et prastantia supero, vinco ; dxo- χρύπτομα,ι, deliteo, delitesco, celo, Gl. V. αποχίχξυμμίνον, abditum, abstrusum, absconsum, reconditum, Ph. άπίχξυ• ■ψίν, abdidit, idem. Άπίχξνφ^ ταύτα. dυχη tueyiviiizv' ά,πολίγισΒοΐί την δεηίτιν, πονον' την ψυχην, despondere. άχολεΊ, pcribis, f. 2. ind. med. Att. pro ώ- πολγ, a verbo άτόλλυμι pro α,πολίω, per- do. ' άπολύξω, distillo, fundo.^ Καίξοο-ίων δ* οθο- νίων άπολύζίτοιι ύγξον ελαιον, Od. 7, 107. »ίτόλίΐμμ<χ., τος, To.reliquum, reliquia3. Ab άίτβλε /fr», reiinquo. οίπολαπης, ες, pro υπολειπόμενος, S. άπολν λίιμίνος, Hipp, απολείπω, f. -ψ», reiinquo, derel'mquo ; (2) desero, destituo ; (3) supero, vinco, pra3- sto, a tergo reiinquo ; (4) desisto, desino; eleganter cum particip. (5) absum, in formula, parum abest, cum gen. et infin. ΤΛιχξον α,πελιπε tS μη πίπτειν, α.πολειπεο'• θοιι της χυξίας, vadimonium deserere ; της Ιπιζολης, abesse. ν Άπύ σι ταχέως α,- π'ελιπε τα χξηματα,; Arist. Plat. 832. 'Από vie βίον οιϋτίχχ λεί^ω, Soph. Phil. 1150. S α,πολΰς, 2. sing. f. 2. ind. act. verbi άπό\- λνμι- άπολε7ο-βε, peribitis, 2. plur. f. 2. ind. act. άπολειτχξγεω, ω, munere defungor. άπολείχω, f• ξω, lingendo, s. lambendo tol- lo, aufero.^ Ο/ χύνες ερχόμενοι άπελειχον τα. ελχη αυτν, Luc. 16, 21. άπόλειψις, εως, ή, relictio, derelictio; (2) defectus, deliquium. Ab απολείπω, άπόλεχτος, χ, ο χα) η, electus, eximius. Ab άπολεγω• άπολελαμμίνος, part. perf. pass, verbi απο• λαμζάνω. άπολελαυχκ, 1. sing. perf. ind. act. verbi απολαύω• απολελεγμίνως, adv. negligenter. άπολελοιπότες, nom. pi. perf. part. med. v. > απολείπω, reiinquo. απολελνμίνος, perf. part. pass. v. απολύω• άπολελυμενως, adv. solute, absolute, libere. Grammaticis dicitur etiam de pbsitivo adjectivorum gradu. Ab απολύω- απολίι^ητος, α, ό χα) *ι, bello non vexatus, belio non lacessitus. Ab απόλεμος, ν, ο χα) η, imbellis, inhabilis ad bellum; (2) inexpugnabilis ; (3) pacificus. άπολεμως, adv. non pugnaciter et instanter. απόλεμμα, τος, τό, corium, pellis. Ex από et λεπω. Unde απολεπίζω, f. ίο-ω, decortico. ά,πολεπιο-μα, τος, τό, cortex resectus, item minutae partes olerum, plantarum re- sectss. άπολεπτύνω, f. vw, in mucronem colligo j (2) extenuo. άπολεπω, f. «$/u, decortico. άπολίσαι, a. 1. inf. act. v. άπόλλνμι• απολίο-θαι, a. 2. infin. med. άπολεσχομαι, pereo ; quasi hinc sit απολεο- χετο, imperf. quod tamen Ionicum est pro άπώλετο, ab άπόλλυμι• απόλεο-0 -av, 3. pi. a. 1. ind. act. Poet, pro άπόλεσαν. άπολίο-ω, perdam, 1. sing. f. 1. ind. act. άπολευχαίνω, dealbo, candefacio. Ex από et λευχός, albus. αποληγοι, desinat, 3. sing, praes. opt. verbi απολήγω, desino. 'Αλλά « χα) πεξ) Ινξ) πεπαξμενη &χ απολήγει άλχης, II. 21, 577. απαληχίω, ω, crepo, crepitum edo. άποληχνθίζω, f. ίο-ω, detraho ληχύθιον, seu oraamentum oratorium. άπόληξις, εως, η, finis, clausula. απολήγω, ω, f. ήσω, nugor, deliro. άπόληται, 3. sing. a. 2'. conj. med. v. άπόλ- λυμι• άποληφθύς, part. a. 1. pass. v. άπολαμζά- νω. Unde άπόλ' /rbis, εως, ή, receptio, retentio, recu- peratio ; (2) interclusio, suppressio. άπολιαίνομαι, livesco, Hipp. άπολιζαξω, f. άξω^ recedo, aufugio. Oyx απολιζάξεις, ω xaxif' απολυμένος ; Arist. Αν. 1473. Ab απολείζω, destillo. άπολιγαίνω, strepitum facio, turbas excito. "Ην δ' άπολιγαίνη, τ%ς αγοξανόμας χαλώ, Arist. Ach. 973.' άπολιθόω, ω, f. ώσω, in lapidem verto, la- pidescere facio; άπολιθΰμαι. lapidesco. Ex από et λίθος, lapis. Hinc απολίθωσις, εως, ή, mutatio in lapidem. άπολιμπάνω, reiinquo. Ab απολείπω• άπολινόω, ω, f. ώσω, lino vincio. Hinc άπολίνωσις, εως, η, ligatio, proprie qua? fit lino. απολιόξχητος, ον, qui obsideri, expugnari non potest. απολις, ϊ'Βος, ό χα) η, extorris, patria pul- sus. Ex a priv. et πόλις, urbs. απολισθαίνω, delabor ; (2) non attingo, non adhasresco. απολισθίω, ω, f. ησω, delabor ; (2) lapsante gressu, ut in loco lubrico, aberro ab eo, quod petebam ; (3) non attingo, non ad- hjeresco ; (4) labor. ( 80 ) άπίλιζ-ος, ον, sine urbe, Man. Ex a et πί• λις. απολιταξγίξω, celeri gradu a foribus me proripio, celeriter aufugio, me abripio ; απολιταξγιω, f• 1• Att. pro άπολιταςγίσω• Ex από, λίτη,^αηιια, et άξγός, celer. απολίτευτος, u, ό χα) ή, nequaquam civilis, non urbanus, sine politia. Ex «priv. et πολιτεύω, versor in republica. απολίτης, a, ό, qui civis esse desit ; (2) alie- nus a reip. negotiis. Ab απολις, extorris. απολιτιχός, η, ον, qui non est πολιτιχός, qui est reip. ignarus. Ab eod. απολιχμάω, ω, delambo, delingo. Έντχυ- θοΊ νυν χεισο μετ' ιχθύσιν, ο'ι σ' ώτειλης α'ιμ' άπολιχμησονται α,χηΰέες, II. 21, 123. απολλ'ί,γω, desino, Poet, pro απολήγω- απόλλϋμι, S. άπολλύω, perdo, vasto ; f. 1. απολέσω, f. 2. απολω, ρ. άπολώλεχα, a. 1• απώλεσα' άπόλλυμαι, pereo, intereo, dispereo ; άπώλετο,^ periit, Gl. V. a. 2. To μεν σώζει τάς πόλεις χα) ταλλα πάν- τα, το_ δ= άπόλλυσι χα) ανατρέπει, Plat. Έν τοισι δεινοις S -υμόν ix άπώλεσεν, Soph. ΕΙ. 26. 'Αλλά με λόγοις άπώλλυς, ibid. 1376. άπόλλϋται, 3. sing. pras. ind. pass. απολογαξίάζω, rationem ineo, computo. Ab απολογίΖομ,αι. άπολογαξίασμός, S, ό, supputatio. A prase. απολογείται, 3. sing, praes. ind. med. contr. pro απολογείται, ab άπολογεομαι, ΐίμαι, f. ησομαι, defendo ser- mone; (2) excuso. ^ ΆπολογεΤσθαι πξός too εγκλήματα, πεξί τίνος, τω ΰημω, ό- πεξ τίνος. ΈύΟυμότεξον τά πίξ) εμ^υτϋ οί- πολογνμαι, Act. 24, 10. Ex από et λβ- γος χ sermo. Hinc άπολόγημχ, ατός, τό, excusatio ; (2) refu- tatio. άπολογησαμενω, dat. sing. a. 1. part. med. απολογητικός, *i, ov, defensorius, ad defen- sionem pertinens. Ab eod. απολογία, ας, η, defensio ; excusatio, pur- gatio, satisfactio, Ph. Ex άτό et λόγος, άπολογίζομαι, f. ίσομαι, rationes reddo, seu refero ; (2j imputo, impensum refero ; (3) rationem ineo, ratione inita colligo. Κα) ταλλα ΰιοικων άπελογίζετο κατ' ivi- αυτόν, Xen. Hinc απολογισμός, S, ό, rationis redditio et re- latio ; (2) expensi relatio ; (3) rationum codex ; (4) narratio, expositio rei qua ap- paret rem bene actam ; (5) mentis ab- alienatio. υπόλογος, a, ό, narratio longa et verbosa ; (2) fabula, apologus, narratio ficta. Ex από et λόγος, sermo. άπόλοιπος, n, ό χα) ή, reliquus. άπόλοιτο, pereat, 3. sing. a. 2. opt. med. άπολολύζω, f- ύξω, clamore et vociferatione lffititiam praa me fero. άπολχμαι, f. 2. ind. med. v. άπόλλυιχ,ι. απόλαμα, ατός, τό, lavacrum, s. quod la- vando abluitur, sordes e lotione. άπόλασις, εως, ή, lotio. Ab απολύω, f. έσω, abluo. Ώάτξοχλον λύσειαν απο βξότον αϊματόεντα, II. 18, 245. Άπό- λασαι τάς άμαξτίας σα, Act. 22, 16. άπολοφύξομαι, ejulatibus prosequor, deplo- ro. άπολοχμόομαι, νμαι, fut. ώσομαι, frutico, fruticesco, densis fruticibus silvesco. Ex από et λόχμη. άπολυΟησεσθε, 2. plur. f. 1. ind. pass, verbi απολύω• άπολυμαίνεσθαι, prass. inf. pass, verbi άπολυμαίνομαι, purgor; (2) corrumpo. Ααές δ= ΑτξείΙης άπολυμαίνεσθαι άνωγεν% > //. 1, 313. Hinc απολυμαντής, ηξος, ό, corruptor, perniciem adferens, per nicies. άπολυπζαγμόνητος, ov, nihil laboris habens. άπολυπξαγμονητως, adv. sine multo labore. άπολυπξάγμων, ov, non curiosus. άπολυσαι, a. 1. inf. act. V. απολύω• άπολύσιμος, u, ό και ή, liberativus, absolu- tivus. Ab απολύω. απόλΰσις, εως, ή, liberatio, absolutio ; (2) refutatio ; (3) discessus, profectio ; (4) decessus, obitus ; (5) confectio sc. nego- tiorum. Ab eod. απόλυσαν, dimitte, 2. sing. a. 1. imper. act. άπολύσωσι, 3. plur. a. 1. conjunct. απόλυτος, α, ό χ») η, solutus, liberatus. Ab eod. άπολυτξόω, ω, f. ώσω, redimo ; (2) accepto pretio dimitto. ^ Χξημάτων ολίγων τον "Εχτοξος νεχξόν απελύτξωσας, Luc, Hinc ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ άτολύτξωσι;, ιως , ί, redemptio. απολύτως, adv. solute, libere ; (2) absolute. απολύω, f. u χ'ιζω. άπομαλθακίζομχι, idem. άπομαλθαχόομαι, idem. άπομανεισα, a. 2. part. pass. f. g. v. άπα- μαίνομαι, άπομανθάνω, dedisco. "£1?ε άπίμαθον και ταύτα, α πξοτΗ ωμην i'ih'-vai, Plat. άπομαντεύομαι, divino. άπομάξη, absterges, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. et Att. pro άπομάξ-σαι, ab άπομάτ• άχόμαξις, εως, η, abstersio. Ab άπομάσσω. άπομαξαίνω, tabefacio ; άπομαξαίνομαι, de- ficio, collabor. άπομαξτυξίω, ω, f. ησω, testor, attestor. άπομάσσω, vel άπομάττω, f. ξω, abstergo ; (2) exprimo, eifingo, mentior aliquem, i. e. similis ei plane sum ; in med. (3) veneficiis defixum et devotum libero. Και τον χονιοξτόν τον χολληθίντα ημΤνεν της πόλεως υμών άπομασσόμεθα ΰμ'ιν, Luc. 10, 11. άπομαζ-ιγόω, ω, f. ωσω, flagello, vehemen- ter flagello. άποματάίζω, fut. ίσω, crepitum ventris e- mitto. άπομάχομαι, propugno, propulso hostes, pugnarh sustineo ; item, arceo simplici- ter. απόμαχος, n, Ό χα) ή, qui est extra pug- nam; (2) pugna? inutilis. Ex άπό et μάχη, pugna. άπομεύύσχομαι, ebrius esse desino, ebrieta- te liberor, crapulam dormio. Ex άπό et μίθύσχω. άποΜιλίσσω, vel ίττω, fut. ίξω, demulceo, delinio, placo. άπομεΊξίται, 3. sing, prses. ind. med. verbi άπομείξομαι, f. φμαι, praebeo, distribuo ; (2) sortior. 'Ηώς γάξ τ' ε°γοιο τξ^την ά• πομύξεται αΐσαν, Ηεδίοά."Έ.ξγ. 576. άπομείωσις, ίως, ή, diminutio. Ex άπό et μύωσις, quod idem significat. άπομιλαίνω, denigro, nigrum reddo. απόμίλι, ιτος, το, decoctum dulcissimomm favorum aceto mixtorum. Ex άπο et μίλι, met. άπομίμαομαι, 1. sing. perf. ind. pass. v. άπομίίξομαι. a-rouiu&xi, 3. sing. perf. ind. act. v. άπο• μχο-α-ω. άπΰμίμφ'ίμοΐί, fut. ψομαι, accuso, incuso ; (2) reprehendo.^'AiTfl.u.^.^^s'viJi; &' Wi- ξων αυτόν \π) ταΊς παξαζάιπσΊ των όξχων, άνομίνω, f. ίνω, remaneo ; (2) pennaneo ; (3) maneo. Κί?ν άπομίνωσι, si convales- cant a morbo, 'Aret. άπομίξίζω, f. ίσα, dispertio, divido, separo$ tribuo, Gl. V. Ex άπό et μεξίζω. απομίξμηξίζω, fut. ίσω, depositis curis dor- mio. απομίτξίω, f. ■ήο'ω, metior, dimetior, Gl. V. demetior. Hinc άπομίτξ'/ιμα, ατός, το, dimensum, Ph. απομηχϋνω, f. υνω, longum facio, produco. άπομηνίσαντος, g. s. a. 1. part. act. verbi άπομηνίω, f. Ισω, irascor. Κίίτ' απομηνί- σας Άγαμίμνονι ποιμίνι λαών, H. 2, 762. Εχ από et μηνις, ira. Ιίπομίγνϋμι, f. ίξω, misceo, commisceo. απομιμί7ο•9αι, imitari, prffis. inf. m. contr. pro άπομιμίίο-θαι, ab απομιμούμαι, αμαι, imitor, efRngO. 'Are- μιμίϊσθαι βροντάς χα) χί^αυννς, Plut. Hinc απομίμημα, τό, imitatio, simulacrum. άπομίμησις, ιως, ν>, imitetio, expressio ad exemplar alicujus. άπομιμνηνχομαι, fut. μνηοΌμαι, recordor. Ύω ο'ι άπίμνη/ταντο χα) lv Β-ανάτοιό πίξ aJo"/i, II. 24, 428._ Ab άπομνάομαι. άπόμιζις, ή, commistio. Ab άπομίγννμι< απομιο-Βος, ν, ο χα) ή, cui merces non da- tur, cui merces aut stipendium detrahi- tur ; (2) mercede aliquid faciens, mer- cenarius. Ex από et μισθός, merces. Hinc άπομισθόω, f. ίσω, eloco mercede conduc- ta, eloco ; (2) conduco : άπομίσθωμα, ατύς, τό, res mercede con- ducta, aut locata. άπομνάομαι, ωμαι, f. ησομχι, recordor ; (2) memorem me ostendo beneficii referen- do gratiam, vel injuria? ulciscendo. Ex από et μνάομαι, memini. απομνημόνευμα, ατύς, τό, dictum memo- rabile; (2) res, qua? memoratur, histo- ria ; (3) commentarii rerum gestarum : άπομν/ιμόνΐυσις, η, commemoratio. Ab απομνημονεύω, f. ιύσω, recordor, reminis- cor ; (2) memoriter recito ; Gl. V. com- memoro; (3J idem quod άπομνάομαι άπόμνησαι, 2. sing. a. 1. imp. med. verbi άπομνάομαι. άπομνησιχαχίω, ω, f. ησω, memor sum in juriae ; (2) non sum memor injuria?. άπόμνϋμι, S. άπομνύω, f. άπομόσω, abjuro, jurejurando nego, ejuro ; άπομόσχι, infi- ciari, dejerare, Gl. V. a. 1. Άπώμοσ ayvi 1289, άπόμύΐξα, ας, η, pars, portio ; (2) pars redi- tus, ab agro, v. c. decimas. Ex άπό et μο7ξα, portio. άπομ,ονόω, ω, f. ώσω, derelinquo, desero (2) privo, separo, excludo j (3) non com prehendo, v. c. studio. άπόμοεγμα, ατός, τό, quod est expression ex alio ; ut signum annulo expressum. άπομόξγνϋμι, s. άπομΰζγνύω, f• ζω, expri- mo ; (2) abstergo ; (5) lacrimor. "Ζπίγ- γω δ' άμφ) πξόσωπα, χα) άμφω χειε' άπο- ■ υ, II. 18, 414. Hinc (2) μοξγνυ, άπόμύξξις, εως, η, abstersio ; (2) expressio. άπομοσαι, aor. 1. inf. act. verbi άπόμνϋμι• Unde χπόμοσις, ίως, ή, abjuratio, inficiatio. άπομοτιχως, ejurandi sensu. άπόμασος, α, ό χα) η, Musis alienus indoctus. Ex άπό et Μασά, Musa. άπομύσως, adv. indocte. Ab eod. άπόμυγμα, τος, τό, excretio muci. Ab a- πομύττω. άπομύζαξίς, ώος, η, fellatrix. Ex άπό et t μύξϋξις. άπομυθίομιχι, πμαι, fut. ησομαι, dehortor, dissuadeo, prohibeo. ΊΛάλα γάξ τοι ϊγω- γί πόλλ' άπεμυθίόμην, II. 9, 109. Ex άπό et μύθος, verbum. άπίμνίύς, ν, ό, abactor muscarum ; (2) cog- nomen Jovis. Ex άπό et μυϊα, musca. άπομυχάομαι, ωμαι, mugio. άπομυχτηςίζω, subsannando repudio. άπου,υλλα'ίνω, intorqueo, incurvo. Ex άπό et μυλλός, enrvus. άπομυξία, ας, ή, id quod emungendo de- trahimus. Ab emungo; (2) decipio. Άπομύσσειν τ\ν ρίν' τη χίψ, Epigr. τομύω, f. ΰσω, claudo, tego. άπομφολύγωτος, ν, ό χα) ή, bullas non ΘΧ • citans, non erumpens in bullas. Ex a priv. et πομφολυγόω, bullo. άπομωξόω', Si, fatuum reddo. Ex άπό et μωςός, stultus,fatuus. απομωσία, ας, r„ abjuratio, inficiatio per jusjurandum. Ab άπόμνϋμι. απομωτιχός, η, όν, abjurativus. Ab eod. άπόμωτος, n, ό χα) η, q. d. abjurabilis j (2) vitandus, fugiendus. Ab eod. άποναίω, migro, sedem muto, alio habita- tum eo. άπόναμχι, vel άπόνν\μι, f. άπονησομαι, utili- tatem ex aliqua re capio; (2) fruor. Μηΰέ ποτ' άγλα'ίας άποναίατο TOiaV άνύσαντίς ϊξγα, Soph. El. 213. 2u Ss των δ* άπό- ναιο, II. 24, 556. Ex άπό et όνημι, fruor. απόναντο-, 3. plur. imperf. ind. med. άποναξχάω, et όω, torpesco, torpeo, piger sum. άπονάσσωσιν, 3. pi. aor. 1. conj. act. Poet. pro άπονάσωσι, ab άπονάω, f. άσω, commigro, ad habitandum me confero ; (2) migrare facio. 'Ατά? οι πεξίχαλλία χύξην α•\> άπονάσσωσιν, If•. 16, 85. άπονίίσθαι, redire, praes. inf. med. verbi άπονίομαι. άπονιχξόομαι, emorior, item obrigeo (fri- gore)" et emorior. άπονίμησις, εως, ή, distributio ; attributio, adsignatio, deputatio, Ph. άπονίμητιχός^ η, όν, distributivus. άπονίμητης, S, ό, distributor, Gl. V. Ab άπονίμω, f. μω, tribuo, attribuo, adsigno, dispertio, Gl. V. απονεμηθείς, disputa- tus, Ph. a. 1 part. pass, άπονίνεμημενος, deputatus, tributus, Gl. V. p. part. pass. Άπονίμειν χάξΐν τινι, agere gratias ; ιύεξ- γεσίαν, referre ; lxas -ω τό χατ' άξίαν, συγγνώμην τινι, tribuere. Έΐτ' άπενί- μοντ 'ενταύθα τα ψηφίσματα, Arist. Αν. 1294. Τα γυναικείω απονέμοντες τιμήν, 1 Pet. 3,1. απονενοημένος, part. perf. pass, verbi άπο• νοίύμαι. άπονινοημενως, adv. dementer, fatue, des- perate. Ab άπονοίω. άπονίομαι, f. νησομαι, abeo ; (2) redeo, re- vertor. Ex άπό et νίω. άπονίοττεύω, f. εύσω, nidifico j (2) nidifica- tionem relinquo. άπόνευμα, ατός, τό, declivitas. άπονευξόω, ω, enervo, nervos incido. Hinc άπονεύξωσις, εως, ή, enervatio, nervorum incisio ; (2) coitio multorum nervorum ; (3) tendo. άπονεύω, f. εύσω, abnuo, respuo, aversor ; i2) nuto, ad ruinam inclino, decline, lecto, yergo, incline. 'Απονεύειν πξός τον αιθίξα, Philo. προς την γίωμετρίαν, Plat. 5 άπόνημαι, f. ονησομαι, utilitatem ex aliqua re capio ; (2) fruor. 2u hi των Τ άπό- ναιο, II. 24, 556. Εχ άπό et όνημαι, ju- vor. Vide άπόνχμαι. άπόνηξος, α, ο χα) ή, minime malus, non depravatus, noxa carens. Ex a priv. et πονηρός, malus. άπονης-ίζομαι, jejmiium finio. άπονητ), adv. facile, sine labore, Xenoph. Cyropced. 2, 9. Ab άπόνητος, ν, ό χα) ή, illaboratus j (2) labore carens, facilis. Ab άπονος. άπονηχομαι, f. νηζομχι, nato ; (2) enato. Άπονί&ασθαι πξός ρεύμα, Plut. άπονία, ας, η. Ion. άπονίη, vacatio e labo- re; (2) aversatio laboris, laborum de- trectatio ; (3) desidia, inertia. Ab άπο~ νος. άπονίζω, f• ίσω, abluo, abstergo. T^v άπο• νίζνσα φξασάμην, agnovi, Odyss. 23, 75. Αύτο) δ' 'ibgai πολλόν απίνίζοντο &αλάσσνι Ισζάντίς, II. 10, 572. άπονιχάω, f. ησω, vinco, supero. άπονιχησαι, a. 1. inf. act. άπόνιμμα, ατός, τό, malluvium : άπόνιπτξον, ν, τό, idem. Ab άπονίπτω, f. ψω, aostergo, abluo. 'Αλλά. μιν άμφίπολοι άπονίψατε, Odyss. 19, 317» 'Αλλ' 'εγώ μεν άποτρίχων, άπονί-ψομαι, Arist. Αν. 1168. (81 ) άπο; νοεομαι, χμαι, Ι. ησομα, , nihil pensi ha- beo, mentem et rationem abjicio ; (2) insolesco, vesana quadam menteeffOroi- ; i άπομνσσω, ve\ άπομύντω, fut. ξω, mungoj dicitur de omnibus generibus robustioiis ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ improbitatis, ut maledicere improbe, in- cestare, &c. de quibus Latini furorem dicunt, Ern. απονενοημένος, temerarius, demens, desperatus. Ex ά,πο et νόος, mens. άπονοίω, ad amentiam, &c. redigo ; Gl. V. άπονοω, amento. απόνοια, ας, ή, amentia, vecordia. Ph. de- mentia; (2) vesania, confidentia, inso- lentia et animi elatio ; contumacia, Ph. Ex iisd. απονουάζω, ί• άσω, denomino, appello. απονομή, ης, ή, partitio, distributio. Ab απονέμω- άπονος, α, Ό και η, labore carens ; (2) mini- me impeditus ; [3,1 lenis ; (4) non dolens ; (5) facilis. Άπονώτεξος, compar. legitur apud Tlwcyd. et άπο'νώτατος, apud Are- tum. Ex a, priv. et -τίνος, labor. άπονος-άσας, a. 1. part. act. Dor. pro ά«- νοετησας, ab άπονος-εω, ω, f. γ,σω, redeor, revertor. M*j S' άπο ^υσφην-οιο τάφα άπονοτησαντα,Ήε- siod. "Εξγ• 733. "Α•φ άπονος-ησειν πξοτι "Ιλιον ήνεμόεσσαν, II. 8, 499. άπονοϊησας^ιη alicunde redit, aor. 1. part. act. άπονο?ησιιν, rediturum esse, f. 1. inf. act. άπονό$•ησις., ι-ως, ή, reversic, reditus. άπονοσφίζω, f. ίσω, separo, sejungo ; (2) pri- vo. Ό ζ,υλλαζών με, κάπονοσφίσας 'όπλων, Soph. Phil. 978. άπονυχτίξΐΰω, pernocto foris, abnocto. άπονύμφης, χ, Ό, qui acontrahendis sponsa- libus, h. e. ducenda uxore abhorret ; (2) qui mulierum commercio non delecta- tur: άπόνυμφος, n, o, idem. Ex άπο, et νύμφη• άπονυς-άζω, f• άΐ,ω, obdormiico, dormit'o ; (2) negl'igenter ago ; (3) secubo, foris cu- bo. άπονυχίζω, f. Ίσω, ungues reseco. Hinc άπονύχισμα, οπός, to, unguium resegmen. άπόνως, adv. facile, sine labore. Ab άπονος- άπονωτίζω, exdorsuo, Gl. V. (2) fugo ; (3) fugio. Ex άπο et νόϊτος, dorsum, άπόξενος, υ, Ό κα) η, inhospitalis, inhospitus. Ex άπο et ξένος, hospes. Hinc άποξενίζω, idem quod άποξενόω. ω, f. ώσω, peregre abigo, expello; (2) facio exsulem, in exsilium ablego ; (3) abalieno ; (4) abdico: άποξενόομαι, 5- μχι, extra patriam dego, peregrinor ; (2) reus agor peregrinitatis ; (3) externum me simulo. Άπεξενΐίντο πολύν χξόνον εξω της οϊκ'ιας, Aristot. Hinc άποξενωσις, (ως, η, peregrinatio, migratio in externam regionem ; (2) commoratio extra patriam. άποξίνωτίος, », ov, repudiandus, abjicien- dus, Aret. Ab eod. άποξίω, f. ησω, abrado, dedolo, Gl. V. (2) polio, expolio. άποξτιξοιίνω, exsicco, arefacio ; άποξηξχίνο• μαι, exaresco, Gl. V. άπο£ιφίξω, idem quod simplex. άπο\υλΐ\ω, f. ίσω, lignum, seu quod est lig- neum detraho ; (2) ligno spoHo. άποξύνω, f. υνω, acidum reddo ; (2) acu- tum reddo, exacuo; οξύνομαι, acesco. Άποξύνασιν ίξετμά, Odyss. 6, 269. άποξυξάω, ω, f. ησω, novaculo rado, deton- deo. άποξνξίω, ω, f. ησω, idem. *Ος Ιμ' άπεξύ- ξησε πξωτον, Arist. ®εσμ• 1052. άποξύοομα,ι, rador, detondeor. άπό'ξνξος, α, ο κα) ή, abrasus ; (2) exesus. Ex άπο et ξυξος, acutus, aptus ad raden- dum. άποξυς, εως, ο χά) r„ acuminatus, mucrona- tus, in mucronem fastigiatus. Ex οίπο et ίξνς, acutus. άποξύο-οίς, a. 1. part. act. v. ά,ποξόω. Unde άπό'ζν/τμα,, οπός, το, quod abrasxim est, ra- mentum. κποΙυΓζόω, ω, f. ώ<τω, hebeto, aciem aufero. άποξύω, f. ύ&ω, abrado, derado; (2) de- stringo ; (3) abstergo ; (4) laevigo ; (5) detraho ; in med. exuo, depono. άποπα,γνίο-ομοα, concrescam, 1. sing. f. 2. ind. pass, verbi άποπί,γννμι, pro άποπντ ya>. άποπα,ίζω, f. ζω, et #ω, ludo, lusito ; (2; lu- dere desino. άποπχλαιόω, ω, f. ώσω, abrogo, antiquo. άποπαλίω, pro άποπάλλω, Hipp. ap. Steph. άποπά,λλω, evibxo, jaculor. "Οψιοιι τ/.ν κ.ιο• v'iha,, «λλοτε μ\ν πξοσφυομίνν,ν Ις π?.άτος τω αξοινω, α,λλοτί 5s ά.ποπα.λλομ,ίνν,ν βί'/ι ] ώχ,ίως, Aret. α,πόποιππος, ν, ό, abavus. Ex ά,πο et πάπ- πος, avus. άποπαππόω, ω, in pappos verto. άποπχπτοίΊνω, circumspicio. άποπαξθίνίύω, f• ti /σω, idem quod άποπαφ.νόω, ω, devirgino, virginitate pri- vo. Ex ά,πο et ποίξθίνος, virgo. άπόπα,Γος, a, b xot) ή, qui non gustavit, je- junus. Ex α,πο et πάω, gusto. άποποπίω, ω, f- ησω, a via recedo, a viade- rlecto ; (2) ventrem exonero, caco, ex- cerno. Hinc άποπά,τγ,μ,α., ατός, to, excrementum, quod ejectum est, merda : οίπόπ&τύς, ν, Ό, secessus, quem quserimus ad levandum ventrem, locus ubi venter exoneratur ; (2•) evacuatio ventris. άποπαύεο, 2. sing, prses. imper. med. Ion. pro άποπα,ΰίσο, s. αποπαύα. άπόπανο-ις, ίως, ή, et Ion. ιος, finis, cessatio, vel decessio, Aret. άποπαΰς-ωο, οξος, 6, finem, requiem afie- rens. Ab άποπαυω, f• αυσω, cessare facio, compesco, cohibeo; άποπαύομαι, desisto, desino. Η μιν ΐπατ' άποπαίκπι ες υ^ίξον όξμιιτθΐί• ναι, Odyss. 12, 126. Ονδεποτ' \χ καμά- των αποπα,υσομαι, cessabo, Soph. El. 233. άπόπείξοο, ας, i, experimentum ; (2J cona- tus, "inceptum. Ex οίπο et πείία. Hinc άποπείξάζω, f. άσω, tento, periculum facio; (2) conor, nitor. Άποπείξάζοντας των ar γξανλχντων, Aristoph. Mir. Auscult. άποπείξάω, ω, f. άσω, experior, periclitor. ΆποπείξάιτΟαι γνώμης τίνος, των μαντείων, τάπα- 'ΓίΖι δ' αύθις άποπειξάιτομαι, Α- rist. Ran. 667. ' ΑποπίίξαοΌΐι τους νοιυσ)ν Ιζύλοντο, Thuc. Ab eod. άποπ'εχω, f. ζω, detondeo. άποπελεκάω, ω, f. ν,σω, securi aufero ; (2) securi dolo et complano. Τίελεκάντες, ol το7ς όύγχεοΊν άπεπίλίχ•ή<ταν τας πύλας, Arist. Αν. 1161. άπόπεμπτος, α, ό και ΐ, dimissus ; (2) dig- nus, qui rejiciatur ob improbitatem. Ab αποπέμπω. άποπεμπτ'οω, ω, fut. ώσω, quintam partem persolvo. Ex άπο et πέμπτη, quintapars. αποπέμπω, dimitto, potestatem abeundi concedo ; (2) dimitto cum comitatu ; (3) amando, ablego ; (4) in exsilium mitto ; (5) remitto ; (6) emitto, evulgo ; (7) re- jicio, repudio ; (8) non agnosco : απο- πέμπομαι, abominor, Eur. Hec. 72. Άπο πίμτειν τινά, ες τον τόπον, εζ οφθαλμών' τά πόροητ' εκ τάπα, evulgare, Arist. Ran 361. Καπεμπόμην πξος ταντα, κα) το πάν φξάο-ω, hac de causa, Soph. El. 682. απόπεμψε!, 3. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro αποπέμψει. οίπόπεμψις, εως, ί, dimissio ; (2) missio (3) rejectio, repudiatio ; (4) repudium. άποπενθεω, ω, f. -Α,ο-ω* lugeo ; (2) elugeo. άποπεπλάνΎ,κε, 3. sing. perf. ind. act. verbi αποπλανάω. άποπεπλενκε, 3. sing. perf. ind. act. verbi άποπλίω. άποπεχνιχας, ~. sing. perf. ind. act. verbi άποπνίγω• άποπεπτωχε, 3. sing. perf. ind. act. verbi α,ποπιπτω pro οϊποπτόω, decide. άποπεξαίνω, f. ανω, ad finem perduco, effi- cio, perago. άποπίξατόω, ω, f. ώοΌΐ, idem. άποπζξάω, ω, trajicio alicunde. αποπ'εφω, f. 2. άποπαφω, crepitum ventris emitto. άποπεξκτπά,ω, ω, f• άο~ω, averto; (2) cir cumductum abstraho. άποπετομαι, avolo ; (2) revolo. Εις ταπί ©ςάκ'/,ς άπαπίτν, κακεΊ μάχα, Arist. Αν. 1375. O'ixah' o'izah' άποπετώμεθα, id. Pace, 719. Άποπετύο-ει 3-α.ττον εις Έ- λύμνιον, ibid. 1165. άποπεφασμίνως, adv. palam, manifeste. Ab αποπεφασ μένος, quod est ab αποφαίνω. άποπγ,γνϋμι, f• ξω, frigore cogo et adstrin- go, concrescere faeio. Έύθυς yag άπο• πύγνυο-ι τάντικνχ,μια, Ai'ist. Ran. 126. αποπν,ΰάω, ω, f. ν,σω, desilio ; (2) resiUo ; (3) aufugio, celeriter abscedo. 'ΚποπηΙα. ά,πο τ5 πυξός, Theophr. άποπιεζω, f. ίσω, e?:primo, comprimo. Hinc άποπΊεσμα, ατός, το, retrimentum ab ex- presso succo reliquum, fraces. άποπίμπλν,μι, fut. πλίι<τω, impleo, expleo ; (2) satio, saturo. ( 82 ) άποπινόοι, ω, f. σισω, sordibus emaculo ; (2) sorclibus inquino. άποπ'ιπτω, decido. Έπεί κ'ε τις αποπεο-ν^ν όξμα,ΘΖ εκ πετξνις, Odyss. 24, 7. άποπι$τεύω, f. ενσω, fido, credo. άποπλάξω, f γξω, a. 1. pass, άπεπλάγχθν,ν, aberrare, vel evagare facio ; άποπλάζο- μαι, aberro, evagor. "Η μεν άποπλάγ- χθείατα, χα,μαι π'ισε, H• 13, 583. αποπλανάω, ω, ϊ. ν,ο-ω, aberrare facio, eva- gor; (2) impello in errorem, decipio; άποπλανωμοα, aberro. Άποπλαναν τν,ς υποθέσεως, άπο της υποθέσεως. Άποπλα- ναν α βάλομαι τον λόγον, Luc. Άπεπλα- v -ήθγ,σαν άπο της πίε"ίως, 1 Tim. 6, 10. Hinc άποπλάνησις, εως, υι, aberratio, evagatioj _ (2) Figura certa rhetorica. άποπλανίγ,ς, β, errabundus, Ep. άπόπλανος, u, ό, impostor. Ex «TOj et πλάνος. άποπλάίτωξ, οξος, 6, effictor, Man. άποπλϊίειν, pra?s. inf. act. Poet, pro από- πλεαν, ab αποπλέω, f. ευσω, navi discedo, solvo. άποπλήθω, f. γ,σω, impleo, expleo ; (2) sa- turo, satio. άποπλνικτιζος, yi, ov, attonitus ; (2) ad apo- plexiam pertinens. Ab άπόπληκτος, », ό και r„ qui laborat apo- plexia; (2) insanus, amens, attonitus. Ab άποπλν,σσω, percutio, attonitum red- do. άποπλΥίκτας, adv. insane, stupide, stolide. άποπλΥ,ζόω, ω, f. ώσω, impleo, compleo ; (2) perficip, prsesto; (3] expleo, satio, saturo. Hinc άποπλήξωσις, εως, y„ expletio. άποπλγ,ξωτγ,ς, S, β, qui aliquid complet ac perficit, executor. Ab eod. άποπλησσω, vel άποπληττω, f. ξω, percutio; (2) repercutio; (3) attonitum reddo, perterrefacio : άποπλΥ,σσομχι, linquor animo, Soph. Antig. 1189. άποπλίσσομαι, vel άποπλ'ιττομαι, f• ξομαι, absilio, saltu me proripio, seu aufugio. Εχ άπο et πλίσσω, gradior. άπόπλοος, contr. usitatius, άπόπλνς, n, ό, discessus, proprie navi. Ab αποπλέω. άποπλατεω, ω, f. ησω. divitias amitto, divi- tias absumo, vel profundo. Ex άπϊ et πλντος, divitice. άπόπλυμα, τος, το, aqua sordida, in qua aliquid lavamus. Ab άποπλννω, f. υνω, abluo. Oi 5= άλιε'ϊς άπο- ζάντες άπ' αυτών άπεπλυνον τά hi»ro» t Luc. 5, 2. άποπλώειν, renavigare, pra?s. inf. act. verbi Ionici άποπλώίο 'ρτοάποπλεω. άποπνε'ιασα, respirans, prses. part. act. fern, gen. Poet, pro άποπήχσα, a verbo απο- πνέω. άπόπνευσις, εως, y„ exhalatip, exspiratio. Ab αποπνέω, f. ευσω, efflo, exhalo, spiro. Gl. V. redoleo, prospiro ; (2) efilo animam, morior; (3) pedo, flatum ventris emitto. Αεινον άποπνείασοο πυξός μένος α'ιθομίνοιο, Hesiod. ■ Theog. 324, ®ομοι> άποπνείων, ^.4,524. άποπνιγΥΐσόμενος, part. f. 2. pass. Ab άποπνι-/ω, fut. \ω, suifoco, strangulo; (2) vexo, discrucio. "00' «too-/ με νυν άπο• πνίξαι βύλεται, Arist. Vesp. 1128. άποπνίξαις, aor. 1. part, act JEol. pro άπο• πνίζας. άποπνοΥΐ, ης•, υ\, exhalatio, exspiratio, efHa- tio. Ab αποπνέω. άπόπνοια, ας, ή, flatus, exhalatio. Ab eod. άποποιεομαι, νμχι, f. ησομαι, abduco, reji- cio, alienum a me facio. Gl. V. άζοποι- ΐίμαι, ablego ; (2) improbo, non admitto, repudio ; (3) renuncio alicui amicitiam. Ex άπο et ποιεω, facio. Hinc άποπο'ΐΥ,σις, εως, ή, abdicatio, rejectio, re- pudiatio. άποπομπαΐος, a'ta, ottev, depulsorius, ad pel- lendum aptus ; (2) depulsor malorum ; (2) emissarius, de hirco, Levit. xvi. Ab αποπέμπω. Unde άποπομπίω, ω, depello prodigia : et αποπομπή, γ,ς, ή, dimissio ; (2) missio ; (3) rejectio, repudiatio; (4) ablegatio; (5) procuratio, aut depidsio prodigii, scele- ris ; (6) status dies, quo sacrificabatur. άποπονεω, ω, f. ήσω, finem laborandi facio, laborare desino. 'Αλλ' νκ ϊτ' iUv πράγ- μα, σοι' τά 3•λί.'5*« "yap άποπίπόννίκοϋί Arist. Thesm. 252. άποποντόω, in mari submergo. ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ olreroQ^Yi, ης, η, crepitus ventris. Ab d- ποπίξΰω, pedo. α,τοτοξίία., ας, ή, abitus, discessus ; (2) re- ditus, reversio. Ab αποποξίύομχι, f. (ύσομχι, discedo, abscedo, abeo, transeo. Άποποζίίασϋαι πξός τνς εναντίας, Arist. Hinc αποποο(υτίον, abeundum est. απόπξίμνος, ov, απόπξίμνα φντίυτηςια, plan- tie particula stipitis suffulta?, Tneophr. χποπκίτζύα, ας, ή, expositio actorum in legatione; (2) renunciatio legationis. Ab άποπξίσζίύω, f. (όσω, acta in legatione ex- pono. αποπξίαμχι, emo. Ex από et πξίαμαι, cmo. απόππσμχ, ατός, το» scobs, scobis, Gl. V. Ab αποπ/ιω, f. ίσω, serra deseco, serra abscin- do. αποπξίω, erne, a. 1. imp. pro αποπξίασβ. αποπξό, adv. procul. Ex άπο et πξό. αποπξοχίξίω, promo, sumo, Horn. αποπξοζχλλω, procul abjicio. . άπονξοίηχί, 3. sing. aor. 1. ind. verbi diro- πξοΐημι• αποπςοηγμίνα, τα, rejecta, postposita. Vox Stoicorum de malis corporis et for- tune ; opponuntur πξοηγμίνα. απόπξοθί, s. απόπξοΟίν, e longinquo, emi- nus ; (2) sine. Ab αποπξό. αποπξοθίω, procul, longd fugio. άπόπξοθι, adv. procul, longe. Ab αποπξό. άποπξοίημι, emitto. Τον δε τίτχξτον απο- Χξοίηχί πόλινΰί, Odyss. 14, 26.^ 'lot/ χπο- πξοϊύς βάλλί $•ηθος πχξα μχζόν, ibid. 22, αποπξ»λ(ίπα, relinquo longe. αποπξονοσφίζω, f. ίσω, separo. άποπξοσποιαμχι, proprie nego ad me perti- nere, repudio, rejicio. αποπξοσωπίζομαι, f. ίσομαι, faciem purgo, sordes faciei abstergo. Ex από et πξόσω- πον, /acies. ίποπξοτίμνω, f. μ2>, abscindo. Νί3τ8 [υιός) αποπξοταμών, Odyss. 8, 475. αποπτάμίνβς, a. 2. part. med. v. χπόπτα- μχι, pro χφίπτχμχι, avolo. αποπτανίασι. Ion. pro ΰποπτχνχσι• α,ποπτχνω, circumspicio. αποπτίξνίξω, f. ίσω, calce peto. Ex από et πτίξνχ, calcaneus. άποπτίξύσσομαι, fut. ζομαι, alas pando et quatio. άποπτηναι, aor. 2. inf. med. verbi χφίπτχ- μχι. άπόπτης, «, ό, spectator, qui ex editiore loco aliquid spectat. Ab απόπτομχι. άποπτησομχι, avolabo, f. 2. ind. verbi «,• φίπτχμχι• αποπτοίω, ω, exterrefacio, obstupefacio. άπόπτολις, ιίος, ό χα) ή, extorris, exsul. Ex από et αίλις, urbs. απόπτομχι, f• ψομχι, despicio, despecto, ex altiore loco adspicio. αποπτος, a. i xa) ή, qui spectari ex alto potest'; (2) qui videri alicunde potest ; (3) qui eminus conspicitur. Ab απόπ- τομαι. άποπτύξω, absterreo, deterreo, Gl. V. αποπτυ^-ηξ, ηςος, ό, aspernator, cOntemptor: απόπτυτος, α, ό χα.) ή, aspernandUs, aver- sandus, detestandus. Ab αποπτύω, spuo, exspuo ; (2) respuo, aver- SOr. Άποπτύίΐ δ' χλός αχνην, II. 4, 426. ατόπτωμχ, ατός, το, casus, prolapsio, rui- na. Ab υποπίπτω, απόπτωσις, (ως, η, idem et ab eod. άποπυο~χξίξω, saltare nates calce feriendo. ' Απίπυ'Άά.ζίσα μάθαινα., Arist. Eq. 694. αποπυητιχός, i), ov, purulentus. Ex από et πύος. pus. άποπυ'ισχομαι, purulentus fio. αποπυνθάνομαι, fut. πίύσομχι, sciscitor ex aliquo, interrogo. άποπυξγίζω, in modum turris exstruo. άποπυξίχς, a, ό, ut άποπυξίας αζτος, panis, qui super carbonibus coquitur. Ex d^o et τΖξ, ignis. ^ άτο-τυ^ίόις, αιν, ctl, pisces quidam. Ex iisd. οΐποπυξίζω, fut. ίσω, asso, igni torreo. Ex iisdem. άτοπυξόω, ω, f. ύσω, inflammo, inccndo ; άποπυζόομα,ι, χμαι, ignesco. Ex iisd. άποπυτίζω, fut. ίσω, respuo, spuendo ejicio vel eructo. ΆποΜτίζΰ τϊν ϊτάλασσαν, Aristot. Ab «ίτοίττία. οίΐΤ6ξαφανί%ωο•ις, (ως, -h, raphani in podicem intrusio, raphani per podicem trajectio, qua? poena erat mcechorum. Ex άπο et ραφαίνώχο-θαι, raphano in anum immisso cruciari, a ράφανος, raphanus. άποςγ->,;, ίος, ό χ») ή, iracundus. Ex απο et οξγί], ira. άτοξγίξοι, fut. ίο•ω, irrito ; et άίΤΰξγίζόμαι, irascor. Ex iisd. άτοξίγχω, f. γξω, desterto. ά,τονίγω, prjebeo ; (2) extendo, protendo, Hipp. άποξΰ, 3. sing. pra?s. ind. act. contr. pro άτοςίίΐ. _Ab doOeea. αποζίομ'Χ.Γ, χμχι, flit. ηοΌμα,ι, dubito, per- plexus sum. Άτοξίμινος δε (y&> (Ίς τϊ,ν πίξ) tstu ζν,τν,ιτιν, Act. 25, 20. Ex a pr. et πόξος, ratio excogitata efficiendi ali- quid. απόξίυτος, n, β χα) η, qua iter non est, in- vius. Ex a, priv. et ποξίύομχι, eo. αποξίο), ω, f. ησω, ad angustias detrusxis in- explicabiles ha?sito ; (2) dubito, zestuo, nescio quo me vertam ; (3) nequeo, non possum ; (4) egeo, destitutus sum. Ά- jrejs/i* τω τξάγμχτι, την αΐτίαν' τίνος, e- gere. Οΰδε/ί ίτώίτβτε λόγων ήν{ξηρίν. Isocr. ΪΑνίτιν' dxo°Yio~(tv γίξάων, HtSsiod. Theog. 393. Ab «,ποξος. Hinc άπόξτιμα,, ατός, το, res, de qua quasritur, dubitatio in medium allata ; (2) dubita- tio. αποξημα,τιχος, %, ov, dubitandi vim habens. Άποξ'/ιματιχως, vi dubitandi. αποξνιτιχος, $, ov, qui dubitare solet, dubi- tator, haesitator. Ab eod. άπόξθ'/ιτος, ν, ό j^ 'h, inexpugnabilis ; (2) in- columis. Ex d*o et πίξθω, diruo, everto. άποξθόω, f. ώσω, erigo ; (2) dirigo, directum reddo. Ex d^o et ίξθόω, erigo. άπόξθωο-ις, (ως, ή, planatio, Gl. V. A pra?c. απορία, ας, ή, inopia consilii, res dubiae et perplexa?, anxietas, angustia, diffiCultas; (2) inopia, egestas. Ab 'άποεος. απορνίόω, ω, f. ώσω, avem reddo. Exdxo et οξνις, avis. ατοξνιθόω, ω, f. ώσω, idem et ex iisd. Hinc άποξνίθωα-ις, (ως, ή, conversio seu transfor- matio in avem. ανοξνύμίνχι, nom. pi. pr£es. part. pass. f. , g ; Ab ατόξνϊ,μι, excito, concito ; et απόξνΐιμαι, proueo cumimpetu, concitus alicunde feror. Ε/ ετεβν μ( ωζθ•ίν ανα.ξ, Αιος νιος, αποξνύμινον Αυχίηθίν, II. 5, 105. αποξος, α, ό χα.) ή, invius, non pervius ; (2) difficultatibus impeditus ; (3) consilii inops, stupidus, hebes ; - (4) difficilis ; (5) pauper, inops, egenus, indigus; (6) per- plexus, dubius.,. Ex a priv. et πό»ος, via, transitus. άπόξνο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ab αποξύω, f. έσω, prosilio, erumpo ; (2) dis- cedo. Ισαίος δ' άπόρχσε, λιπών πίζίχα}- λία Μφξον, II. 5, 20. ΰπορρχγίί'/ιν, 1. sing. a. 2. opt. pass. v. »• πορρϊ,γνυμί. απορραθυμίω, ω, f. ν,ο*ω, pigresco, ignavia imp'edior, quo minus, aliquid suscipiam. απορραΊ1>(ς, al, murices, Aristot. Steph. απορραίνω, spargo, adspergo, irroro. 'Avop- patvuv tS S -οξϊϊ, Herodot. τν,ν νγξότ'ήτα, Aristot. Ex dcro et ραίνω, per/undo. απορραίω, destruo ; (2) careo. Mr, γα,ξ όγ' 'ίλΟοι ανηξΟΓίς αίχοντα βίνφι Κτηματ' d- πΰ'ρόαίο-ίΐί, Odyss. 1, 404'. Τβ'ν ρ' ϊθίλον φθϊο -at, χα) απορραΊσαι φίλον ^τοξ, Odyss. απορραξ, id, quod amputatum, seu avul- sum est. Ab χπορρά,σσω• άπόρρα,ίις, (ως, η, modus ludendi pila, quo ha?c fortiter solo allisa ei remittebatur, qui miserat. Ab eod. απορραπίξω, obturo, obstruo. α-πορράπταν, praes. inf. act. verbi άπορράπτω, f. •φ«, consuo, consuendo ob- struo. Άτορρά,πτίιν το βχλάντιον, Pint. το s -όμα, Mschin. απορράο-σω, vel απορράττω, f. ξω, amputo, revello. απορρα-φωδίω, ω, f. ησω, metro dico, reci- te, canto. κπορρίμζαμα,ι, latins evagor, aberro. απορρίω, f. %υσω, effluo, defluo ; (2) emano, promano, profluo. Φησ-ας hi ατορριϊν φύλλα των ^φάνων, Dem. "Ο τχο' ατορ- hu μνης-α ι$ π-ίποιθότος, beneficii, Soph. t ^-.523. απορρίω, veto. Ex «« et όίω, inus. dico, ( 83 ) V άπίίρρ'ήγμ,α, ατός, το, segmentum, fragmen- tum avulsum, Hesych. Ab αίτορρηγνϋμι, vel αχορρηγνυω, f. £ω, abrum- po, disrumpo, frango ; (2) abrumpo, di- vedo; (3) erumpo. Αατμον απορρί,Ιας 5-ε'/'ε< πίΰιοιο χξοαίνων, II. 6, 507. 'Arop- ρήξχι της ίΐξηνης την ιτυμμαχίαν, Msch. ^ Τον βίον, Eur. απορρηθίν, vetitum est, απορόηθί)ς, vetitus, item abdicatus, repudiatus; απορρηθησατ- θαι, dissolvi, de induciis ap. Lys. απόρρημα., το, interdictum, Gl. V. diverbi- um. Ex απο et ρίω, dico, inus. απορρηξας, a. 1. part. act. verbi άπορόηγνυ• μι. TJnde ατόρρη^ις, (ως, η, et Ion. ιος, eruptio, Aret. απόρρηο-ις, (οις, η, interdictio ; (2) renuncia- tio ; (3) inopia, Hes. sed videturessede- . bere άπόξησ-ις ; (4) defatigatio, Em. απορρηα-σ-ω, vel απορρηττω,ϊ. ζω, idem quod et Topp ηγννμι. απόρρητος, n, ό χα) η, vetitus ; (2) arcanus; (ο) inenarrabilis, ineffabilis ; (4) contu- meliosus, in contumeliam dictusautfac tus, et quidem majorem ; (5) nefandus ; απόρρητον, penetrale, secretum, arca- num, inauditum, nefandum, Ph. απόρ- ρητα, sacra, idem, arcana, Gl. V. item mercep quas exportare non licet, (idque maxime) denique maledicta graviora, qua? lege nominatim vetita erant, ut dv Οξοφόνος, ρι^ασπις, &C. Ab απορρίω• απορρητως, adv. clam, secreto ; (2) ita ut dici nequeat, s. non debet. απορ'ριγίω, ω, f. ησω, exhorreo, extimesco. Οί πατρός μ\ν ίς ύΐχον απίρριγχοΊ νίίσθαι, Odyss. 2, 52. rr χπορρΊ'ζόω, ω, f. ωσω, radicitus evello. Ex από et ρίζα, radix. απόρριμμα, ατός, το, retrimentum, Gl. V. Ab απορρίπτω- χποίιρινάω, ώ, fut. ηβ•ω, lima aufero, limo. Ex oVo et ρίνη, lima. Hinc απορρίνημα, το, limatura. απο'ρρΊπίζω, f. ίσω, flatu discutio, depello, abigo. απορρίπτω, f. •\>ω, abjicio, rejicio, projicio, Gl. V. (2) dicitur et ut jacio ap. Lat. de maledicta in aliquem conferentibus : d- πίόριμμίνος, abjectus, despectus, spretus, Gl. V. perf. part. pass. ΐΛηνιθμον απορ- ρίψαι, II. 16, 282. Άπω$•ός γης απορρΊφ- θησομαι, Soph. Aj. 1031. Hmc απορρίψαντα, ace. sing. a. 1. part. act. άπόρριψις, (ως, η, abjectio, projectio. απορροή, ης, ή, profluvium, defluvium ; (2) emuxus, pro'fluentia, emanatio ; (3J suc- cus alicunde effluens. Ex απο et ρίω. ftuo. απόρροια, ας, η, idem et ex iisd. άπορροιζ'Βίω, ω, f. ησω, cum sonitu eructo seu emitto. άπόρροος, contr. usitatius, άπόρρας, n, ό χα) ή, profluens, manans, emanans. Ex απο et p'^,fluo. απορροφάω, Si, et άποβροφίω, ω, f. ησω, ab- sorbeo, exhaurio. απορρύπτω, f. •ψω, abluo, sordibus expur- go. από'ρρυτος, b χα) η, effluens, defluens. Ab απορρύω, f. ΰσο>, effluo, defluo. αποβρωγα,ς, ώδβί, η, rupta, seu ruptura a- vulsa. Ab απορρηγνυμί. άπορρώξ, άγος, ό χα) ή, abruptus, pra?rup- tus ; substant. fragmentum avulsum, >ars, portio, .emanatio, stillamentum, latex, rivus. Άπορρώγίς τα σπλάγχνν, Aret. Ab eod. αποξύσσω, seu αποξύττω, f. ξω, defodio. άπόξυφις, ή, detersio, ut simplex. αποξφχνίζω, f. ίσω, orbo, orphanum reddo. ΆποξφανισΟίντίς, αφ' ύμων πξός χαΐζό* ωξας, 1 Thess.,2, 17. Ex από et οξφανος. απόξφΰξος, », ό χα) ή, nulla purpura insig- nis. Ex a priv. et ποξφύξα, purpura. αποξχίομαι, χμχι, fut. ησομαι, desulto, id est, imperite saltando perdo. Ά-πωζ χη- σαο τον γάμον, Herodot. απόξως, adv. perplexej (2) tenuiter. Ab pa lal Α Π 02, ίος, το, labor, lassitudo. άποσαλίύω, f• ίίισω, e portu in altum pro- veho ; (2) in salo sto, jactis ancoris com- moror ; unde additiir interdum, \π' ay χυξΰν, Ίπ' αγχυ^αϊς ; (3) me stabilio. Άποσχλίίισχς ημίξαν χα) νύχτα ΰπίξ tS ς•ξατοπίο*α, Thuc. αποσαξχόω, ώ, f. ώσω, in carnem concres- cere facio ; άποσχεχόομχι, νμαι, in car- F2 ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ neni eoncresco, in carnem vertor; (3) me totum cami dedo, carnis voluptates sector. Ex άπο et a. 1. part. med. verbi a;re- 0"i/iU. ««'«in?, £4)?, i, excussioj (2) saltatio quaedam impudica. Ab αποσείω, f. είσω, excutio ; (2) in med. con- cutiendo a me repello ; (S) amolior, ab- lego ; (4) de medio tollo. ΆποριίσασΒαι το γγ,ξχς, Arist. Lys. 673. aTflir£t£.iuna,magnlficecelebro ; (2) in med. jacto me, ostendo, vendito, arrogans sum. σ,ποσευω, idem quod άποσ-ίω, quod vide. αποσίβω, excutio, cribro. airee-ipsaa», £, f- ώσω, in stabulo includo, in- cludo tanquam in stabulo. Ex άπο et σν,χός, stabulum. u.tofViU.a.Uifffta.t, designare, prass. inf. med. verbi dxomgjoaiiei, f. χ;ω, indico, significo ; άπο• σΥ,μχίνον,αι, annoto. άποσίπω, f. ψ», putrefacio. «TiV'/iV'if & putrefactio. arotri-y/jois, fi, reticentia, taciturnitas. άπαημάα, ω, simum reddo ; (8) e loco cavo elevo sursurn ; (3) extollo, effero. άποσιτεω, ω, -υποσιτίζω, Em.) a cibo abs- tineo. Ab χπόσιτος. άποσιτίχ, ας, ■>„ abstinentia a cibo, inedia ; (2) cibi fastidium. Ab eod. άποσιτιχος, ■/■„ bv, abstinentiam a cibo in- ducens. Ab eod. άπόσιτος, a, b χα) r,, a cibo abstinens, ab- horrens a cibo. Ex άπο et σίτος, cibus. αποσιωπάω, 5, f. ν,σω, sileo, taceo ; (2) re- ticesco, conticesco. Kx) μεταξύ λίγοι άπεο-ιώπα, χχ) ΰιελειπε, Plut. Hinc άποσιώπησις, εως, r„ reticentia ; (2) figura rhetorica. άποσχάπτω, defodio, fodiendo detraho. αποσχας,ίζω, f- fcu, palpitans pedes in ad- versum jacto ; (2) palpitans animam ef- flo, Anthol. Judic. cap. 4. (3; cachinnura tollo. Άποσχχξΐω 'εγώ yiXsrrt τΫ,μίξον, Menand. αποσχείάζω, seu άποσχεδάω, f. άσω, dissi- po, dispello. "Ως ύπών, αλλάς μεν «re- σχ'εΐχσχν βχσιλΥ,χς, II. 19, 309. Άλλ" αυτί; χΰτχ τατ' άποσχίΰώ μυσος, Soph. (Ed. Tyr. 137. άποσχεΰάννϋμι, seu άποσχιΰχννύω, idem. άποσχεπάξω, detego, retego, Gl. V. an• σχεπχσμίνχ, detecta, Ph. άποσχεπχξνισμος, 5, b, certa fractura cra- nii. Ex άπο et σχ-πχξνίζω, ascia percu- tio. άποσχεπτομχι, f. ψομχι, ex alto speculor. άποσχεπω, detego. Ex άπο et σχεπω, tegq. άζότχίοάξμ, f. άσω, vasaaufero; (2) abji- cio, depono, excutio; (3) onus ventris depono ; (4) rejicio, repudio, non admit- to.; (5) amolior, de medio submoveo; (6) abiego, amando ; (7) de medio tollo, neco ; (8) demolior, ever to ; (9) refuto, refello. 'Airoerx.vja,!ru.u,ivci ά^ίζαίνομίν tk Ίίξχο-αλϊμ., Act. 21, 15. Ex άτο et erxiijot. uTOffxiur,, Ζ,;* %, vasa viatoria et sarcinae ; (2) impedimenta exercitus ; (3) amoli- tio, sublatio de medio ; (4) exoneratio alvi, et ipse locus, ubi alvus exoneratur. Ex iisd. άτό<τχ•/;μμχί ατός, τβ, firmamentum, ful- cimentum ; (2) decubitus, id est, humor, qui, relicta ea parte, quam infestabat, in aliam transit. Ab άποσχΥίμιττ&ΐ) f. '^,αι, idem quod dxctrxfa- TClX. eiroirx'/ivo;, v, b xou •/■„ sematum ab aliis tentorium seu tabernaculum habens ; (2) procul ab abo babitans. Εχ"«τβ et new d.T6ffxv,voui, ω, rut. ueru, seorsim, seu longe remotum tabernaculum habeo ; (2) seor- sum habito ; (3) tentorium moveo. άτοτχΫ,ττΛ), f. >ψα, decumbo in, incumbo, innitor ; (2) decido, allidor ; (3) evado, erumpo; f4) desino. ' Αηίχν^χντύί us φλαΖξΟ)/, Herodot. 33, 10. Λχοσχ^α,ί, a. 1. part. act. ά.τί>6-χ.%•\ιΐς, ίοις, r„ et Ion. /«-, decubitus, erupt'io, Hippocr. Ab άποσχν&τω. άτο^χιάζω, f. ά,'&ω, obumbro. Hmc α,χοσ-χίοίσ-μα,, utos, το, obumbratio ; (2) umbra. άτοσχιασμος, S, 0, idem et ab eod. άττοα-χίδϊά,μΰίΐ, dissipor. Mv|tuSeyesi δ' vx t'/et ά*ο(Τχίΰνοι<τθα.ι Άχιλλώ;, II. 23, 4. α.ϊτο5•χίμττ<ι), fulcio. άποο•χιρόόω, ω, fut. ώσω, in scirrhum indu- ro, induro ; α.χοσχ:'ο'ο^σθΜ, occallescere. Hnic ά,ποσχ'ιρ'οωμα., α,το;, ro, durities, qua? in scirrnum abiit. άχοσχίζτίω, ω, f. ν,σω, resibo. οΐιτόο-χλΥ/μι, exaresco ; (2) morior ; (3) ta- befio ; ' (4) cbdivresco ; dxio -χλγ,χως, tabi- dus, Gl. V. perf. part. pass. Ex dxl et σχ>.ίω• drroo -χλν.να,ι, emortuum esse, a. 2. inf. act, d -τοσχΧΥιζόω, ω, fut. ώσω, duro, induro, ob- duro; άχοτχλτ,ςΰμα,ι, obduresco, mdu- resco. droo -χλτΐξύνω, induro ; praeduro, Gl. V. d- ποο-χλν,ςίνομα,ί, induresco. άτοσχοΧΰπτώ, f. 'i/oj, decortico, excorio ; (2) detrunco, mutilo ; (3) circumcido. d-TotrxoTiim. f. ιυσω. dibgenter considero et intueor, contemplor. a-rsrziTEi, fut ν,σω, ex alto despicio ; (2) eminus contueor ; (3) custodio, observo, Gl. V. speculor, pro ignoro, Jos. Ab α-τάτχοτο;, α, Ό, eminus intuens. Ex ατβ et σχίπτομχί, specular, χτοσχοξχχίζω, f. Ίσω, ad corvos abire ju- beo, contumeliose repello ; (2) in locum desertum amando ; (3) vibpendo, ccn- temptui habeo. Hinc αχοσχοξΛχιο-μοζ, S, b, amandatio abcujus in malam rem, contumeliosa repulsio ; (2) increpatio. dro /τχοτίζω, f. Ίσω, obtenebro, obscuro ; (2) in tenebras submoveo corpus, quo obum- brabam abquid, amoveo. χτοσχοτόω, ω, f. ώσω, obtenebro, obscuro, tenebris obductum ocubs eximo ; (2) ad- umbro, picturam umbra decoro. Ph. ί- ■χοσχοτω, obsto, obsum. Ex dxo et σχό- τοζ, umbra, αχοσχυζχλίζω, f ίσω, rejicio, repudio, tam- quam rem contemnendam. χτοσχυΰμα,ίνω, irascor, succenseo. "Ηξι-,μίι hr, ίτάμποιν χχοσχύ^οίΛΐΥί 3-ιοισιν, 11. 24, 65. χτοσχίζο), f. ύσω, irrito. κτοσχυθίξω, f. Ίσω, Scythico more tondeo ; (2; contumeUosa tonsura illudo. χχοσχνλά,ω, ω, fut. ν,σω, depraedor, eripio pra?dando χτοσχυλίύω, £ ίύσω, idem. d -τόσχωμμχ, α,τος, το, dicterium mordax, irrisio per scomma. Ab χτοσχώττω, f- «φ», scommata jacio, scorn- mate mcesso. ' Αποσχώχτίΐν is tbs ψιλο- σοφΰντας, Luc. χτοσμίω, ω, i. ν,σω, detergo, abstergo. Ά- τοσμχν τον ρντοψ*. Luc. ά?τόσμγ,γμχ< α-τος, το, retrimentum. Ab άποσμνχω, f. ζω, detergo. 'AxqtQaJs τα. τξύζλιχ τω λινανω d -τ οσ μν,χων , Luc. χποσμιχξύνω, afparvitatem redigo, immi- nuo. To μαζον ΆτοσμιχξννιτΜ, τ£ος το τχπινότίξον χχτασπωμίνον, Luc. pro imagine. χτοσμΊλίυμχ, το, segmen scalpello factum, quod scalpello undique resecatur. Ab χποσμιλιύω, f. ιύσω, scalpello amputo, seu reseco ; (2) scalpro purgo ; (3j polio, ey- pobo. χτοσμΰγ,ω, f. ξω, igni latente absumo ; (2) lerlta tabe absumo ; (3j dolore oeculto et diuturno conficio. αποσονίω, ω, abigo, expello ' AxooO&,irxt. Tcv/i7^v,Aristoph. Ban. 45. οίζ άτβ- σοοΥ,σίΐ; ; έ τχχίως, ilexl•, πχτχξ ; id. Αν. 1263. 5 άτΛβ-βί, ν, Ό χχι ύ„ quantitatis expers. Ex a priv. et πόσος, quantus. χποσπχ'Βιο», u, το, excerptum, decerptum. Ab χτοστχω, extraho, evello. χποσπχΰων, οντο;, b, cui testicuU sunt avul- si, vel exsecti. Ab eod. χτισ?:χεύ.σσω, lacerando avello χτοσπχξγχνοω, ω, ι. ωσω, ι exsolvo. τοσπχζθάζω, palpito, vibro, pulso._ Ex «T9 ef σπχίςω, palpito. ( 84 ) ά,χόσΎχσις, tus, et Ion. tos , avulsio, evul- sio, Aret. Ab χποστχω• Unde χποσχασμα.; χτ,ος, το, pars rei avulsa ; (2) evulsio. Gl. V. lacinia; fragmentum. χποσπχσμος, S, b, idem. α.νοσπχσμά.τιον, e, to, particula excerpta, seu avulsa. Dim. ab χηόστχσμχ.. χποσπχω, ω, f. «„ rebeUis, defectrix. άπος-χυεόω, ω, f. ώσω, valbs, seu pabs bg- neis in terram depactis munio s. cingo; (2) adfigo cruci. αποζ-αφιδόω, ω, fut. ώσω, in uvam passam converto, seu muto. Ex άπο et ς-αψίς, uva. χποΓίγάξω, f. άσω, detego ; (2) tego, ope- rio undique. ΆπίΓίγχσχν τν,ν riyr.v Όπα ?,v, Marc. 2, 4. Hinc απος-ίγασμχ, ατός, το, tegmen, opercu- lum ; (2) protectio. απος-ίγνόω, ω, f. ώσω, tego. αποζ-ίγω, intus coerceo, cohibeo ; (2) ar- ceo, inhibeo, propulso. απος-είζω, abeo. χπος-ιίχω, f. &i, abeo, discedo. O'ixxl•' x- t ποί-ίίχίΐν, Odyss. 11, 131. χποί-οΛ'/γισμχ, το, strigmentum. χποπλΰ, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi χπος-ίλλω, fut. ιλ£, mitto ; (2) mitto cum mandatis ; (3) amando, abiego ; (4J \ i submoveo, ap. Thuc. άποτίλλα, renun- ΑΠΟ ΑΓΙΟ ΑΠΟ m ciat. άπο^ίλλεσθαι, pass, ctiam dicunlur, quos abeuntes prosequuntur •. αποβάλεις, directus, Ph a. 2. part. pass. Τίνος μ" 'ίχατι γης απο<τελλεις ; Eur. Med. 282. Φυγάς άπο$-αλε)ς Όμαίμν λώζα, id. Ph. 323. Ex άπο et ?ίλλω, mitto. άτος-ενόω; ώ, ί. ώσω, angustum reddo. Ex άπο et j -ενβί, angustus. άπβ^ενωτιχος, η, ov, ad brevitatem, in pau- ca verba redigens sententiam. άποτεπτιχος, η, ov, pertinens ad ademptio- nera corona?. Ab ίπορίφω, adimo coro- nam. «,ποΗξγω, f. ξω, ejicio ex animo amorem, desino amare ; (2) sustineo, tolero, Suid. απος-εξίω, ώ, f. ησω. privo, fraudo, defrau- do, abnego, GL V. απος-εςει, inficiatur, Ph. Άπο?εξε7ν τίνα τα χξηματα, του νήματος' άπο^εξίίσθαι^ συντυχίας τίνος, ίπος-εξηχχς τον βίον τα, τόξ' ελών, Soph. Phil. 954. Τ2 μόνα τ'εχν* μι πεξίόψεσθ' άπος-εξχμίνην ; Aristoph. Thesm. 705. Ά- πο^ερείς τον πάτερα της τυραννικός ; id. Αν. 1611. Hinc άπο^ίξησις, εως, ή, privatio, defraudatio. άπος-ίξ ητης, 2, ο, fraudator, fraudulentus, inficiator, Ph. Ab eod. άπο?εζητ)ς, /δβί., ή, fraudatrix. άπος-εξητιχος, η\ ov, fraudativus, ad frau- dandum valens. Ab eod. άπο?ες!ζω, et άπορεξίσχω, privo. : . άπος-εφανίω, ώ, f. ωσω, corona privo : άπο- 5•εφαν2μαι, corona privor; med. coronam depono. άπορίφω, f• •$"», idem. Ex άπο et ς-ίφω. ά,πο?η, 3. sing. a. 2. conj. act. v. άφίς-ημι. άπο^ηθίζω, f. ttru, ex pectore depromo, aut eloquor. Ex άπο et ?ηθος. οίπό?ημα, ατός, το, abscessus, apostema,G£ V. vomica, suppuratio, ulcus ; (2] spati- um et intervallum quo absistimus ; (3) locus remotior ac secretior. Ab άφί^ημι• Hinc ά,πος-ηματίας, n, o,' qui abscessu seu apo- stemate laborat. <ίπο$•ηματίζω, resisto, subsisto. Ab eod. άπο?ηματιχος, η, ov, separativus. Ab eod. άπο?ημάτιον, n, το, parvum apostema, parvus abscessus. Dim. Ab eod. άπορημάτιος, ία, ov, apostemate laborans. άποτηματωδης, εος, Ό χα) η, apostematis seu abscessus naturam habens. Ab eod. άπορηναι, a. 2. inf. act. v. άφί?ημι, άπο$-ηξίζω, fut. ξω, fulcio, sustento. Το7ς σχελεσι τχς μηξνς άποτ-ηξίζόμενοι, Aristot. άπο$•ησαι, a. 1. inf. act. v. άφί^-ημι. άπος-ησόμεθα, 1. pi. f- 1. ind. med. άπος-ιλζόω, ώ, splendidum reddo. άπος-ίλζω, f. ψω, splendeo, niteo, rutilo, il- lustro, splendorem emitto. Άποπ'λζ'ον- τες άλείφατος, Od. 3, 408. Gl. V. reniteo. άπόστιχε, 2. sing. a. 2. imperat. act. verbi άποτείχω. άπο?λεγγίζω, destringo, abrado strigile. Hinc άπος-λεγγισμα, ατός, το, strigmentum. υποβολείς, εως, 6, qui classi praeest, magi- stratus rei nauticae prafectus. άποτολη, τις, ή, missio; (2) dimissio; (3) remissio ; (4) profectio navi ; (5) munus apostolicum. άπος-ολιχος, η, ov, ad apostolus pertinens ; (2) apostolus decens ; (3; ab apostolis pro- fectus. άποΓολιμαΊος, aim, alov, missitius, emissi- tius. άπό^ολος, n, o, apparatus classinm et expe- ditio maritima ; classis, Gl. V. (2) impe- rator classis ; (3) liters dimissoriae ; (4) qui cummandatisabaliquomittitur; (5) Apostolus ; et (6) adjective, Ό κ,αϊ ή, qui hue illucye mitti soiet ; Gl. V. missus. Ab άτο^ελλω• ΰποΓοματίζω, fut. froj, memoriter recitare jubeo ; (2; allicio ad loquendum ; (3) me- moriter recito, refero. "Ηβξαντο οι γ ξ αμ- ματεις — — άποΓ.οματιζειν αυτόν snei πλεώνων, Luc. 11, 53. Gl. V. dicto. Ex ατο et ς-'ομα, OS. άπο^μίζω, f. iV»! idem ; (2) os obstruo ; (3) ac'tem retundo, hebeto. Ή,ελεκυν λά- ζων άπος-ομκτμίνον ΰπο τ2 πληγϋν, Phi- lostr. Ex iisd. άποΓομόω, ω, os obturo, occludo ; (2) aci- em hebeto ; (3) ore facto aperio. Hinc άτος-όμωσις, εως. ή, apcrtio facto ostio ; (2) apertura, patefactio. άτότοςγοί, «, Ό χ») -h, amoris expers ; (2) inimicus. Ex a pr. et ?οξγ>;, amor. αοΌΓξαζίξω, f. ίιτω, testulis in urnam con- jectis damno, relego. άποΓξαχόω, f• ώσω, in testam muto ; (2) in- duro in testae modum. άποςΌατεΰω, f• είσω, dimittor a militia, ex- auctoror ; άχος-ξατεύομαι, emereor, Gl. V. άποΓξατιυίτάμενος, emeritus. άπος-ξάτηγος, a, β xai y, dux exauctoratus, imperatoris vel ducis loco motus. άτο5-ξ,ατοπεο*ε()ω, f. εϋσω, castra moveo, cas- tris motis revertor. αποϊξαφείης, 2. sing. a. 2. opt. pass, et άποΓξαφω, aversor, a. 2. conj. pass, verbi άπος-ξίφω. άπος-ζε&λόω, ω, f. ώσω, torqueo. άποΓξίφω, f. -ψω, averto • (2) obverto ; (3) retro ago, retro fiecto ; (4) converto • (5) discedo, alio iter fiecto ; άπος-ξίφομαι, devertor, avertor, aversor, abhorresco, fastidio, Gl. V. άπο?ξαμμένος, aversus, Ph. part. perf. pass, απος-ξί^ας, a. 1. part. act. Άπος-ξίφοντα τον λαον, Luc. 23, 14. Άπος-ξεφομίνων την άλνβειαν, Tit. 1, 14. Nuv/ δ' ά^το5"ξε•^/αντες αύ οξνιθομα- vHffi, Aristoph. Αν. 1289. ' Άτο^ξ'εφεται τον ΰτιμον, aversa refugit, id. Pace, 681. Hinc άπος-ξοφΥ), ης, ή, aversio, aversatio ; (2) per- fugium, receptus ; unde v. c. ά,πος-ζοφνι tS βία, ratio vita? tolerandae; (3) effu- gium; (4) depulsio, purgatio; (5) Fi- gura rhetorica. 'Απος-ξοφία, ας, -h, cognomen Veneris ho- mines ab inconcessa libidine avertentis. άπίτξοφος., α, Ό χα) ή, aversus, abhorrens • (2) Subst. Figura gramm. liters abjectae nota. άπος-υγεω, ω, f. η/τω, abhorreo, avertor. Ά- •χο^υγαντες το πονηξον, Ho?n. 12, 9. άπο?υγ2ντες, nom. pi. part, praes. act. ohros -νφίλίζω, depello, deturbo. Τξίς 5' αυ- τόν άπε?υφίλιξεν Απόλλων, H- lb, 703. άπος-ΰφω, f• •φω, adstringo. άπος-ω, discesserim, 1. sing. a. 2. conj. act. > v. άφί?ϊΐμι. άποσ-υκάζω, f. άιτω, ficus decerpo ; (2) ex- ploro more eorum qui ficus carpunt ; (3) ficus comedo. άτοσυλασαι, a. 1. inf. act. Dor. pro ««- συλησαι• Ab &ποο•υλάω, ω, f• r,rro>, despolio, depraador, de- peculor, spoliando aufero, eripio, Gl. V. αποσυλω, expilo. αποσυμίολάω, ω, concurro, occurro. Ex otVe et συμζάλλω, co'eo. αποο-υμζχλεύω, f. εύ/τω, dehortor, dissuadeo. άποιτυναγω, disgrego, dispello. απο<τυνάγωγρς, u, b xa) v>, synagoga motus, cui interdictum est synagoga. Ex άπο et συναγωγή, synagoga. αποιτύναχτος, ov, idem. άποο-νομχι, erumpo, prosilio, exsilio. Ex άπο et σευω, cieo, agito. ίίτοσυξίγγόω, ω, f. ώσω, in flstulam conver- to ; άποσυξίγγνσβαι, in fistulam verti. αποσυξίζω, sibilo, cum sibilo emitto. αίτοσυξίσσω, sive αποσυξίττω, f. ίξω, exsibi- lo, sibilis ejicio. ατόσυξμα, ατός, το, id quod detractum seu abrasum est, frustum alicunde abrasum, evulsum, excussum j (2) locus desqua- matus. Ab αποσϋξω, detraho, retraho; abstraho, sub- traho, subduco, Gl. V. άποσυσ^-.τεω, ω, desum sodalitati, absum a sodalitio seu convivio. άποσύς-ασις, (ως, η, destructio. αποσφαγείς, a. 2. part. pass. v. ατοσφάζω. άπόσφαγμα, ατός, το, faeculentura, quod per colum transmissum est. Ab άποσφάζω, seu άποσφάττω, fut. ξω, jugulo, macto • (2) interficio. AuV,? δ* άποσςα- γνσεται μαλ' αΰτίχα, Aristoph. Thesm. 757. άποσφχΐξίζω, fut. ίσω, ejaculor et pilam re- pello ; (2) retorqueo et relido in modum pilae. άποσφαίζϊσις, 'a, excussio. άποσφαίξόω, in globi formam redigo. «.ποσφαχελίζω, fut. ίσω, infestor seu laboro σφαχίλω, sive membri inflammationem passi m'ortificatione ; (2) σφάχελον indu- co ; (3) debilito, putrefacio. άνοσς;α,λε)ς, a. 2. part. pass, verbi άποσςάλλω, subverto, pessundo ; (2) a via aberrare facio, seduco ; (3; facio excide- re ab inccpto, impedio. ΆνοσφάλλεσΟαι rijs OS3, της ελπίδος. ΐΛίγιχ, hi c ψ^χς άποσφΥίλί/ί πόνοιο, II- 5, 567. ( 85 ) άπρσφαλμίω, ώ, collabor, concido. Ό hi ίππος άπο της πληγής άποσφαλμησας, Polyb. άποσφαξ, Αγος, ή, excelsum pracipitium, praecipitiurn in rupibus a se divuisis. Ab άποσφάξειν, f. 1. inf. act. verbi άποσφάττω, f. ζω, idem quod άποσφάζω' ά- ποσφάττει, enecat, Ph. ίποσφενδοναω, ώ, seu αποσφενΰονίω, ώ, fut. ησω, funda torqueo, funda tortum emit- to. Άποσφενΰονΰντες αλληλοις, hue. άποσφίνΰόνητος, α, Ό xct) ή, funda emissus ; (2) funda repulsus. A praaced. α,ποσφενΰονίζω, idem quod αποσφενδονάω. αποσφηλειε, 3. sing. a. 1. opt. act. Alol. pro οίποσφ-ήλαι. Ab αποσφάλλω• αποσφηνεω, in cunei formam redigo. αποσφίγγω, f. ξω, stringo, adstringo, com- primo, coarcto, restringo, Gl. Vet. oTs μ5 τας σιαγόνας απεσφίγξατε, Luc. όϊπόσφιγξις, εως, ή, constrictio. αποσφραγίζω, fut. ίσω, resigno ■ (2) signo ; (3) reddo, perfero. Μαθόντα S>j thto τα &εζαπόντΜ αποσφράγισε, Diog. La'ert Hinc άποσφξάγισμα, ατός, το, signaculum, sigil- lum. άποσφξαγις-ης, 2, ο, resignator, Gl. V. et άποσφξαίνομαι, odoror, olfacio. άποσχάξω, f. άσω, scarifico, venam aperio. Την φκεξ,α άποσχάσαι, Hippocr. άποσχαλίΐόω, ώ, plagas erigo, et furcis ful- cio. Ex άπο et σχαλ)ς,^•ουΙα, qua at- toluntur retia. άποσχάω, ω, idem quod άποσ.χαζω• άποσχεΰιάζω, f. άσω, ex tempore dico ; (2) temere et inconsulte ago. άποσχε'ίν, a. 2. inf. act. v. άποσχεω• άπόσχεο, abstine, 2. sing. aor. 2. imperat. med. Ion. pro άπ'οσχεσο, seu Attice »• πβσχα. άπόσχεσις, η, abstinentia,temperantia. Ab άποσχίω, abstineo. Ab άπίχω. άποσχησνσι, arcebunt, 3. plur. fut. 1. ind. act. αποσχίζω, fut. ίσω, abscindo, reseco, fissu avello, abrumpo. Άποσχίξειν τίνα τ2 λόγα, Arist. Hinc άπόσχις, ιΰος, η, Aret. (propago, Ern.) id. quod. άπόσχΐσις, εως, ή, abscissio, avulsio, quai scindendo aut findendo fit. άποσχοινίζω, f- /0-0, fune circumscriptum sejungo"; (2) sejungo, separo. Ex άπο et χόινίζω,βιηβ circumscribo. άποσχολάζω, f• άσω, vaco rei alicui. άποτχόμενος, aor. 2. part. med. verbi «3-0- σχεω. άποσώζω, fut. ώσω, servo, sanitati restituo. ΙΙξας τ2ς μεν %v σε την SI τ' εμπυον βάσιν παΰσοντας άλγας, χάποσώζοντας, νόσχ* Soph. Phil. 1369. άποσωθηναι, a. 1. inf. pass. άποτ&γη, ης, η, renunciatio. Ab άποτάττω. άποτάΐην, adv. extente, prohxe. Ab απο- τείνω. αποταθείς, a. 1. part. pass. v. αποτείνω. άποταχείς, a. 2. part. pass. v. άποτηχω. άποταχτος, n, Ό χα) η, ad certum usum se- positus. Ab άποτάττω. Ιποταμαΰω, ΐ• εϋσω, recondo. άποτάμνω, Ion. pro άποτεμνω, quod vide. άπόταξις, εως, ή, renunciatio. άπόϊα,σ-ΐς, εως, ή, extensio; (2) consilium, propositum, argumentum, materia trac- tanda. Ab αποτείνω. αποτάσσω, seu άποτάττω, fut. ζω, colloco certo in loco, sepono, secerno ; (2) cen- turio, in stationibus certis pono ; (3) de- stino, despondeo ; άποτάττομαι, renun- tio, jubeo valere, a me submoveo, absti- neo • (4) vale dico, de abeunte. Ύάς U λοιπας σημαίας Ό Γξατηγος άποτάττει, Polyb. ^Έπίτξί-φόν μοι κποτάζασθαι τοις εις τον οίκον μα, Luc. 9, 61. άποτάτω, adv. longissime. Ab άπο, α, αύ. άπόταυζος, u, Ό χα) ή, tauro carens. άποτανξόω, ω, f. ώσω, taUTUDl facio ; et οί- ποτχυξζμαι, taurinas iras concipio, tauri in modum efferor. Καίτοι τοχάίος δεςγ- μα λεαίνης άποτανξ2ται ΰμωσιν, Eur. Med. 188. άσότ&φος, n, ο χα) ή, privatus sepulchro,; (2) seorsum ab aliis sepultus. Ex άπο et ιάφος, sepulchrum. άποτάφξίυσις, εως, ή, circumvallandi actio, circunivullatio. Ab άποταφξεύω, f. είισω, circumdo fossa, muro includo, murum duco, circumvallo, miu ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ nio. Έλε7ν δε » δυνάμενος άζετά$ρίύε, Appian. άποτεθεΊεν, reserventur, 3. pi. aor. 1. opt. pass, per Sync, pro άποτεϋείησαν. Ab a- ποτίβημι. αποτείνω, extendo, produce in longum, v. gr. orationem, convivium ; (2) intendo ; αποτείνομαι, invehor, Gl. V. ΟΊ δ' in πάτων Umxputbpus άποτείννσι μισθΰς παρά a -ίων, Plat. ά,ποτεκνωθω, 1. sing. a. 1. conj. pass, verbi άποτεχνόω• άποτειχίζω, f. ίσω, muro obstruo, muro in- tersepio ; (2) muro arceo, exitu vel a- ditu; vallum condo adversus aliquem, urbem circumvallo. Άπετείχισε τάς χαταδζομάς των ®ξακών, Plut. Hinc αποτείχίσις, εως, ή, obstructio per murum; (2) murorum ablatio. άποτείχισμα, ατός, το, murus circumduc- tus ad obstruendum munimentum loci. άποτειχισμός, 2, ό, obstructio qua? fit mu- ro circumducto ; (2) circumvallatio, mu- nitio. άποτεκνόω, liberie orbo. άποτελειόω, ω, perficio ; (2) consecro, sacro, initio. αποτέλεσμα, ατός, to, effectio, effectus ; (2) effectus stellarum ; (3) eventus. Ab «.- ποτελεω. Hinc αποτελεσματικός, η, ov, effectum habens ; unde η αποτελεσματική, scilicet τέχνη, scientia docens αποτελέσματα, imprimis ars auguralis. άποτελεσματιχως, cum vi efficiendi, effec- tive. άποτελε&χος, Jj, ov, efficiendi vim habens. άποτελευτάω, ω, f. ήσω, finem habeo, desi- no ; (2) finem do, termino. άποτελεύτησις, ή, finis, determinatio. άποτελεω, Si, f. ίσω, officio, perficio, prae- sto ; consummo, Gl. V. ΆποτελεΤν τα, νομιζόμενα' τον χαρπόν, producere ; s|i την ηλιχίαν, adhibere. 'Η δε άμαοτία άποτελεσθέισα άποχύει θάνατον, Jac. 1, 15. άποτεμνω, f. εμω, abscindo ; deseco, reci- do, reseco, Gl. V. Κξάτ άπο πάντα χα) _ α,ξθξΛ τεμω χίξ), Soph. Phil. 1198. άποτίμαιν, ί• 1. part. act. άποτεξεσθαι, f. 1. inf. med. v. άποτίχτω. άπότεξις, ίως, η, partus. Ab άποτίχτω» άποτερματίζω, f. ίσοι. definio, determino ; (2) extermino, exclude Hinc άποτεξματισμος, 2, β, definitio, determina- tio, descriptio. άποτεξμίζω, f. ίσω, finio, definio. Ex άπο et τίξμοο, terminus. άποτεταμενος, perf. part. pass, verbi απο- τείνω. άποτετμητο, 3. sing, plusq. perf. ind. pass. Jon. pro άπετ'ετμητο• Ab άποτεμνω. άπότευγμα, ατός, το, res quae male et prae- ter animi sententiam successit ; (2) dam- num. Ab αποτυγχάνω, non adsequqr. άποτίυκτικος, ν, ov, qui solet aberrare et frustrari. Ab eod. άπότευξις, ion, 'λ, repulsa, sinister et infelix successus ; Gl. V. offensatio. Ab eod. άποτεφξόω, ω, f. ώσω, in cinerem redigo. άποτηγχνίζω, f. ίσω, e sartagine comedo. άποτηχω, f. ξω, liquo ; (2) macero, tabefa- cio, consumo. απατηλέ, adv. procul. Ex άπο et τηλε. άπότηξις, εως, ή, distillatio qua? fit humore liquefacto. Ab άποτηχω- άποτίζάτος, Dor. pro άπρόσζατος, Soph, άποτιεΐ, 3. sing, f: 1. ind. act. Att. pro απο- τίσει. Ab άποτίω, luo. άποτίβνμι, depono, repono, GL V. άποτίβε- μαι, omitto, depono, recondo, condo,G£. V. Άποτίθεσθαι την άξχην, εχθξαν, όξγην, Ιπ' άνθξάχων, εις άγγεϊον. άποτίχτω, partum emitto ; (2) gigno. άποτίλλω, evello, revello. Hinc άπότιλμα, ατός, το, id quod avulsum est, seu vellendo abstractum. αποτιμά», praes. inf. act. contr. pro άποτι- μάειν, verbi άποτιμάω, ω, f. ησω, aestimo ; (2) sestima- tum do ; (3J pignus conductionis domus do ; at άποτιμάομαι, pignus ejusmodi ac- cipio ; (4) ignominia adficio, Gl. V. άπο- τιμωμαι, censeor. Άποτιμησασθαι το χωξίον, Dem. Hinc ρΧποτϊμ'ημα, ατός, το, pignus, quod dotis loco datur ; (2) pigirus, quod dare coge- batur, qui domum pupilli ab Archonte conducebat, αποτίμησα, εως, ■!), descriptio, census, Gl. V. asstimatio ; (2) vectigal, tributum. αποτιμητης, 2, ό, qui pignus conductionis certo pretio aestimatum accipit. Gl. V. απίτΐμος, α, ό xai ή, honore carens, inho- noratus ; (2) oppigneratus. Ex « priv. et τιμτι, honor. αποτίναγμ,α, ατός, το, id quod decutitur seu excutitur. Ab αποτινάξασβαι, a. 1. inf. med. verbi αποτινάσσω, vel άποτινάττω, f. ζω, excutio, decutio; άποτίναξεν, decussit, Ph. a. 1. Τον χονιοξτον απο των ποδών ύμων αποτι- νάξατε, Luc. 9, 5. αποτιννύμενος, praes. part. med. verbi αποτίννϋμι, pcenas sumo. "Η νιας εν πόντω Κςονίδης άποτίννυται αυτών, Hesiod. Op. 245. Ab άποτίω. αποτιννΰω, persolvo, luo, Gl. V. άποτίνω, luo poenas, solvo, dependo. Ύξΐίς ΰξαχμχς τω 'ώιώτγ, δύω δ' άλλως αποτί• νειν εις το δημοτιχον, Plut. άποτισάμενος, a. 1. part, med ν. άποτίω. αποτίσει, luet, 3. sing. f. 1. ind. act. άπότϊσις, εως, ή, restitutio, redhibitio, Gl. V. Ab άποτίω• άπότιτθος, n, Ό j^ ή, a matris uberibus amo- tus. Ex τιτΟος, mamma. άποτίω, fut. ίσω, punio ; (2) persolvo, luo, rependo, reddo ; άπετισεν, luit, Ph. Έ- πειδάν αποτίσω τα τξία τάλαντα, α, ωφε- λον, Dem. Τά παξάνοιχ,α τάτ' ανόσια Ά-εος άποτίνεται, Aristoph. Thesm. 692. Άποτίνειν άξγύξίον \χ χξχιπάλης, h. e. _ post, id. Vesp. 1246. άποτμηγω, f. ξω, abscindo. Ώολλάς δε χλι- τυς τότ' άποτμήγνσι χαξάδξαι, II. 16, άποτμϊ,ξ, ηγος, ό % ή, abscissus, abruptus. Ab αποτμησσω• Ex άποτμηξας, aor. 1. part. act. verbi άπο- τμοηγω. άπότμηξις, ίως, /ι, prosectio, abscissio. Ab άποτεμνω• άποτμησσω, abscindo, abrumpo. άποτμος, η, Ό χα) ή, miser, infelix. Ex a priv. et πότμος, sors. απότοκος, χ, ό χα) ή, enascens, enatus. Τοιγαξΰν το απότοκα τ2δί νοσήματα α- φυχτα γίγνεται, Aret. Ab άποτίχτω• αποτολμάω, ω, ί. ησω, confidenter audeo, confidenter aggredior ; facinorose audeo. Ήσα'ίας δε αποτολμά, Rom. 10. αποτολμάς, α, ό χα) ή, audax. Ε τόλμα, audacia. άποτομχς, άίος, ή, abrupta, abscissa; (2) jaculi genus. Ab άποτεμνω. άποτομευς, ίως, η, abscissor. Ab eod. απότομη, ης, η, abscissio, scissura ; prosec- tio, Gl. V. (2) jaculum parvum. άποτομία, ας, 'λ, abscissio, incisio ; (2) ni- mius rigor, severitas nimia, qua res om- nes ad vivum resecantur ; Ph. crudeli- tas, al. Gl. V. temeritas, severitas, acer- bitas. απότομος, n, ό χα) ή, abscissus, abruptus, prseruptus ; (2) durus, rigidus, severus, inexorabilis ; Ph. crudelis, immanis, acerbus, durus; άποτομώτατος, durissi- mus, Gl. V. Ab eod. άποτόμως, adv. abscisse, abrupte ; (2) se- vere, rigide ; (3) plane, precise, temere. άποτοξέύω, f. εύσω, sagitta appeto ; (2) sa- gitta arceo, propulso.. άποτοξνεύω, f• εύσω, detorno ; (2) expolio, elaboro, exorno ; (3) in orbem redigo. άποτος, ts, ο χα) ή, qui sine potu vivit ; (2) ad potandum non idoneus. Ex άπα et πίνω, bibo. άποτξαγεΤν, a. 2. inf. act. verbi άποτξώγω. Unde άποτξάγημα, ατός, το, cibi reliquiae. άποτξχχηλίζω, f. ίσω, strangulo, frango col T lum. Gl. V. decollo, detrunco. Ex άπο et τράχηλος, collum. άποτξαχύνω, exaspero ; (2) audeo. αποτρεπτικός, η, ov, avertendi seu depellen- di vim habens ; (2) dissuasorius, dehor- tatorius. Ab άποτςεπω, f. ψω, averto ; (2) avoco, revo- co, deterreo, dehortor; άποτξέπομαι,ρβ- dem averto, retro converto ; (3) aversor, repudio, repello. Άποτοίπειν τ2 γάμα, των αμαρτημάτων• ' Οπως άποτξί-φαις άν αντίδικων Ιίχην •, Aristoph. Nub. 774. Ούδεν τάτων άπέτξίπί σε, μη χκ) πίνειν παξ' αυτ2, prohibuit, quo minus, hue. κποτίτζαμμενος, alienus ab aliqua re; αχ άποτίτζαμμενος, non alienus, immo cupiens ahquid facere. άποτξίχω, currendo abeo, recurro, rever- tor. άπότξίψις, εως, η, aversio. Ex άποτξίπω. άποτςιαδίζω, idem quod άποτζίάζω, tres ictus mfligo ; (2) vinco, su- pero ; (3) triumphum cano. άποτξΐάσσω, f• άξω, idem. άποτξϊ@η, ης, ή, attritus, detritus. Ab αποτξϊζω, f. -\ιω, detero, attero, contero ; (2) aboleo, expello ; (3) frictu seu tritu abstergo; άποτξίζομαι, detergo, diluo; (4) submoveo, amolior, Gl. V. άπότξΐ- 4>ov, defrica. Ιίλευξά άποτςί-φνσι, Odyss. 17, 232. Άποτζίζειν ΙιαΖολάς, Diod. Sic. Hinc απότξίμμα, ατός, το, quod deterendo deci- dit, ramentum deterendo detractum. Gl. V. retrimentum, recrementum. άποτξΐτόω, ω, f. ώσω, ad tertiam partem re- digo. Ph. άποτξίτοΊ, decoquit. άπότξϊχες, ων, οϊ χα) at, impuberes. Ex άπο et S-f')|> crinis, pilus. Unde άποτξίχω, t. θξίζω, pilos avellq. Εί'δετε παξ' άκξας ως άπεθξΐξί τξίχας, Eur. άπότξίψις, εως, η , detersio ; tritura,P^. Ab άποτξίζω. άποτξοπάεσθαι, prses. inf. med. verbi άπο- τξοπάομαι. αποτρόπαιος, u, ό χα) η, malorum depulsor ; (2) averruncus ; (3) averruncandus, a- vertendus, abominandus, fugiendus, otlio dignus. Ab άποτξοπη. άποτςοπάομαι, ωμαι, aversor, declino. Ex άπο et τξοπάω, verto. άποτξοπάω, ω, averto. Ημείς πίξ μιν άπο- τξωπωμεν οπίσσω αϋτόθεν, II. 20, 119. αποτροπή, ης, η, aversio; (2j amolitio, de- pulsio ; (3) dehortatio, dissuasio. Ab αποτρέπω, averto. άποτξοπίασμα, ατός, το, sacrificium quod fit malorum avertendorum causa, pia- culum, piamentum, expiatio. αποτροπιασμός, 2, ό, amolitio irae deorum ; (2) aversatio. Ab eod. άποτρόπιος, ov, avertendi vim habens. άπότξοπος, s, ό χα) ή, aversandus, abomi- nandus, refugiendus ; (2) separatus ac quasi exterminatus ; (3) depulsor mali, averruncus, averruncator. Ab άποτξί- πω. άπότξοφος, η, β χα) η, qui procul a parenti- bus nutritus fuit ; (2) peregrinus ; (3) qui philosophic non est alumnus. Ex άπο et τξίφω, nutria. άποτρυγάω, ω, f. ησω, vindemio. άποτξύχω, f. ξω, attero, consumo, exhau- rio. Άποτςύχειν εαυτ2ς, Plut. άποτξύω, f. ύσω, detero, attero ; (2) abjicio; (3) defatigo, conficio laboribus. <%αμ) γαρ ix άποτρύειν ελπίδα τάν άγαθάν ypyr ναίσε, Soph. Track. 126. s άποτξώγο), f. ξομαι, abedo, avello morsu ; dentibus exscindo. α^ότξίιΐζτβί, ov, demorsus, resectus ; Gram- matici de Apocope dicunt. αποτυγχάνω, aberro, non adsequor; (2) frustror ; (3) perdo, amitto ; et (4) ex voto non succedo, praeter spera evenio ; repulsam fero, Gl. V. άπ'ετΰχον, decep- tus sum, Ph. a. 2. αποτυχών, deceptus, Ph. part. Αποτυγχάνει» τ» σχόπν, της ^ ελπίδος, Dem. άποτυλόω, ώ, f. ώσω, callum obduco ; άπο- τυλ2μαι, occaleo, Gl. V. άποτυλνσθχι, callescere. αποτυμπανίζω, f ίσω, fustibus concido ; (2) tympanis et fidiculis extendo; (3) cru- deliter interficio. άποτυπόω, ω, f. ώσω, effingo, exprimo, Gl. V. άποτυπω, effingo ; άποτυποϊ, effingit, Ph. ΐίξός την τ2 παραδείγματος άποτυ' παμένος φύσιν Λ Plat. άποτύπτεσθαι, praes. inf. med. verbi άποτύπτω, fut. <ψ*>, verberare desino. In med. verberare me desino, plangere de- sino. άποτυαλόω, ω, f. ώσο>, excaeco ; (2) obturo, sc. iontem, fenestram. άποτύχημα, ατός, το, infortunium Ab α- ποτυγχάνω. Unde αποτυχία, ας, ή, spei frustratio, repulsa. άποτυχίζω, a lapide assulas et cementa malleo rostrato decutio ad eum compla- nandum. Ex άπο et τυχος, seu τυχος, quod vide. άποτυχόντως, adv. praeter epeni, praeter vo- turn, Ab αποτυγχάνω. ΑΠΟ ΑΠΟ ΑΠΟ αποτυχών, aor. 2. part. act. verbi αποτυγ- χάνω. άπχλόω, ω, f. ώσω, cicatrice obduco. Ex άπό et κλίω, cicatricem dtico. Hinc άπίλωσις, ίως, η, cicatricis inductio. άπνλωτικός, η, όν, cui vis inest cicatricem inducendi. άπχξχγεω, ω, f. ησω, extremum agmeh du- co, a tergis agmen duco. Ex άπό et &• ξαγία. άπνξάμίνος, a. 1. part. med. per Sync, pro •άπαξίσάμίνος. Ab χπχξίζω, pro άφοξίζω, definio. άπαξχνόθίν, ccelitus. άπέξχς, a. 1. part. act. per Sync, pro άπα- ξίσχς, a verbo άπχξίζω. άπνξίω, ω, f- ησω, urlnam reddendo ejicio, in urina dejicio, cum urina excerno. Ex από et &ξίω, urinam mitto. άπίξησις, ίως, ή, et Ion. to;, ipsa actio rhin- gendi, vel urinam reddendi. Άπα ξηο-ιος πξοθυμιη, Aret. άπνξίζω, f. ίσω, aufero, adimo, separo, II. 22, 489. Ab άφοξίζω, aufero. «,πχξος, u, 6 xxi ή, qui abest a terminis. Ex χπό et 'όξβς, terminus. άπνφω, ω, f. ώσω, destituor vento secundo aefverso vento utor. Ex άπό et νξος. «.πας, οίος, ό χ») η, pedibus carens. άππσα, absens, praes. part. f. g. v. χπίίμι. άπνσίχ, ας, ή, absentia; (2) detrimentum. Ab χπίίμι, absum. άπχσιάζω, f. άσω, bonorum partem do ali- cui. Ex axoetviriK, buna, facilitates. άποφχγω, comedo. άποφχίνω, ostendo, demonstro, palam fa- cio ; , (2) probo ; (3) exhibeo, profero ; (4•) defero ; (5) efficio, reddo, effectum exhi- beo ; (6) declaro, explico ; οίτήάχίνβύψ, pronuncio, decerno, sententiam dico. Άποφχίνίιν γνώμην πίξί τινός, ty,v ΰιχθη- χην, τ/ πξό; τό ΰηύόσιον, ί'ι( το κοιν'ον. άποφχννμες, 1. pi. f. 1. ind. act. Dor. pro άποφχννμεν, ab άποφαίνω. άπόφχνσις, εως, ή, enunciatio seu pronun- ciatio ; (2) sententia, breve dictum ; (3) rei quaesitae probatio ; (4) index, recen- sio, commentarius. Ab άποφχίνω. άποφχντικός, ij, ov, enunciativus, pronun- ciativus, adfirmationem aut negationem habens, qui sive adfirmans, sive negans aliquid pronunciat ; (2) qui aliquid ne- gat. Ab άποφχντός. Unde «,ποφχντικως, adv. enunciative, more co- rum qui de aliqua re aliquid pronunci- ant. άποφχντός, η, ov, enunciatus, pronunciatus. Ab άποφχίνω- ίπόφχσθί, 2. pi. a. 1. imp. med. verbi άπό- φημι. άπόφ&σις, ίως, η, negatio ; (2) descriptio bonorum, qua particulatim indicatur, quantum quis in bonis habeat. Ab ά,πό- φημι- άποφάσκω, nego, inficior ; (2) enuncio ali- quid ; (3) interdico. Ex άπό et φάω. άποφχτικός, η, ov, negativus, negans. ίχοόχτιχως, adv. negative. άπόφχτις, η, idem quod άπόφχσις, Eur. άποφχυλίζω, f. ίσω, pro vili habeo, parvi, flocci facio. ά,ποφίξζομχι, pascor, seu alor ex, pasco, seu alo me ex. Ex άπό et φί°ζω, alo. οντοφ'.ξοίχτο, 3. pi. praes. opt. pass. Ion. pro άποφίξοιντο- Ab άχοφίξω, aufero, abduco, tollo ; (2) refero, reporto ; (3) pendo, persolvo ; (4) adfe- ro; (5) renuncio, designo, nomen alicu- jus edo ; (6) refero ; άποφίξομχι, effluo, emano, expiro, Gl. V. Άποφίξίΐν τον φόξον, solvere^ νόσος ά,πηνίΐχί αυτόν, ne- cavit ; παράνομων γξχφην κατά τίνος, ac- cusare. Άπόφίςε τχ σχώ-ή λχζών τχυπ πάλιν, Arist. Pace, 287. Και ταυτ' χ- ποφίξίΐν πχντχ, χ&χ άπος-ίοιιν, reddere id. Cone. 449. άτοφίύγω, f. ξομχι, effugio, evado ; (2) ab- SOlvor. Άτοφίύγίιν τον τόχον, v'offov, πά• 0θζ, χϊτίχν' το ϊχχλτιμχ, ΰικϊ,ν, •φ•/ιφίο•μχ- tx, absolvi. Εύ γνωβι, 'ότι ο-ο) χτ]ξχ txvV άπ-οφίυγίΤν, Soph. Phil. 1158. Ε; μη τι νντω δόντίς άνοφίνξνμίθχ, Arist. Αν. 933. Hiric άχοφίυχτιχος, i), ov, effugiendi peritus ; (2) qui habet fortunam, ut facile effugiat. άπόφίυξις, ίως, ή, eflfugium, evasio. άπηΦνλνχίζω, decerpo, seu deligo ficus im- maturas; (2) vim adfero, cogo, Suid. Ex xrcl et φΥ,λ-ηξ, ficus immatura. χποφΆ.μι, f. φΥιοΌι, contradico ; (2) nego, in- ficior ; (3J profiteor, effero ; (4) censeo, autumo; (5} declaro ; (6) demonstro. 'Αλλ' νμ<ίΐς ϊξχίο-θί, xod χγγίλίτιν άπό- φχο-θί, IL 9, 645. χπόφτιμος, ν, Ό χχΐ ν), qui est mali ominis, inommatus. Ex χ -ro et φήμη, omen. χτοφηνχι, a. 1. inf. act. verbi άποφχίνω. άπόφθχξμχ, ατός, το, pharmacum abortum faciens. Ex άποφθίίξω, corrtimpo. οίχοφθίγγομαι, f. ξΰμα,ι, eloquor, sententio- se dico ; vaticinor, oraculum edo. Έ- ίτηξΐ τν)ν φωνν,ν αυτ5, χχϊ άπίφθίγξχτο αύ~ τοϊς. Act. 2, 14. Hinc άποφθίγχτγΐξΐον, α, το, revelatio, Man. χ,ιτόφθίγχτος, χ, ό xxi *>,•& sermone remotus et separatus, indignus quem alloquamur. άτόφθίγμα, χτος, το, dictum sententiosum et breve, apophthegma. Hinc άποφθίγμχτιχϊ,ς, τ), ov, peritus apophtheg- mata loquendi ; (2) qui apophthegmatis loquendis gaudet. Ab χποφθίγγομχι. άποφθίίξω, corrumpo, perdo; (2) corrup- tum foetum edo, abortum pario. Άπο- φθίίξίΐν τον ϊμζξνον, Hippocr. χιτοφθίμίνος, part, praes. med. per Syncop. pro άποφθιόμίνο;. Ab χχοφθίω• άποφθινυθω, perdo, profligo ; (2) pereo, in- tereo. ' Αχβφβινύθχη ft Xxoi, II. 5, 643. άποφθίνω, fut. ttrai, intereo, pereo ; (2) cor- rumpo,perdo. Ό'ύτ' χνίξχς άχοφβίο-Μ 5-ώ- λχο-ο-χ, Hes. Op. 664. Ex «rro et φθίνω. χποαθίο -tit, perdiderit, 3. sing. aor. 1. opt. act. verbi χπρφθίνω, s. «,χΌφΟιω. χποοθίο-θω, 3. sing, praes. imper. med. vel pass, per Syncop. pro χποφ6ιίο•θω. Ab χτοφθίω, f. Ισοι, perdo, inficio ; pereo, d- ποφΜμίνος, perditus, interfectus, mor- tuus. /Ένδ' ώλλβ; μΧνχχντίς άπίφθιθον iff- θλοι Ιτχϊροι, Odyss. 5, 110. Ex άπο et φθ.'ω. χποφθάξα, ας, ή, abortus, editio fcetus in utero corrupti. Ab άποφ8ίί°ω._ χηοφιμίαΐ) ω, f. άιοΌΐ, fiscella capistro; (2) os obturo. άποφλχυ%ίζα>, f. Ίσω, floccifacio ; (2) deri- deo ; (3) malum aversor. χποφλχνξίΐαο-χ, a. 1. part. act. f. g. Dor. pro χτοφλανξί(Τχο•χ• Ab α^τοφλανξίζί). χποφΜγμχ'ινω, ardere, seu aestuare desino, inflammari tumore desino, tumorem de- pono. άποφλιγμχτίζω, f. ί<τω, pituita purgor, pi- tuitam elicio. Ex χπο et φλίγμχ. Hinc χποφλίγματιο-μος, S, a, purgatio a pituita; (2) id, quo utimur, ad eliciendam pitui- tam. κ,τόφλΥ,μχ, το, debitum, Dem. ap. Hes. άποφλοιόαι, ω, f. ώσω, decortico. Ex άπο et φλοιός, cortex. χτοφλύξω, efflo, ebullio. άτοφοιζχζω, expurgo; (2) oracula reddo. αποφοιτάω, ω, (■ Υ,ο-ω, abeo, abscedo, resilio, recede; (2) non frequento; (3) renun- cio; (4) morior. Άπίφοίτα rSy Ιζχλτ;- σιων, Philostr. Hinc άτοφοίτΥισ-ις, ίο>ς, ή, abitio, discessus. ΰ,πόφονος φόνος, injusta, inconveniens ca?• des. Ex «το et φό'ίος, cades, αποφοξα, ας, ή, ablatio ; (2) lucrum, emo- lumentum ; (3) vectigal, tributum ; (4) pensio, pensitatio ; (5) exhalatio, exspi- ratio, effluxio ; (6) reditus, proventus ; (7) graveolentia. Ab άποφέξω, aufero. άποφόξνιτος, ov, auferendus ; τα χποφόξ-/)τχ, dona convivis data. άτόφοςος, α, ό xxi 'h, infirmus, imbecillis, qui non est oneri ferendo ; (2) non tole- randus, aversandus. Ab eod. άτοφοξτίζΰμχι, f. ίσομαι, exenero, onus ab- jicio. ΈχΐίίΤί γαξ ην το πλοιον άποφοξτι- trojAtvov τον γόμον, Act. 21, 3. Ex dcrb et φοξτος, onus. άποφζάγνΰμι, sive άποφξαγνύω, obstruo, ob- . turo, communio velut septo. Ex απο et φξάσο-ω, sepio. άτόφξχξις, r„ obturatio, obstructio. άτοφξχς, άίος, ή, nefastus, sceleratus, in- faiidus, inauspicatus ; άποφξάϊα, nefasti dies, Ph. Ex «Vo et φξχζω, loquor. άποφοά,σσω, sive ατοφζάττο), fut. άζω, ob- struo, obturo, intersepio. ' Ατοφξχιτο -tiv το $•όμχ. χτόφξίκτος, ο xxi 'h, inhorrescens, exterri- tus, Aret. Ex ατό et φξίχτος, horrendus. άποφυας, άίος, '/„ appendix ; (2) ramulus aclnascens majoribus. Ab αποφυω. άτοφυγίΐν, a. 2. inf. act. verbi αποφύγω, αποφΰγτ), ijV, r h eff'ugium. Ab cod, ( 87 ) άποφύλιος, a, b xxi v), tribum non habens, peregrinus. Ex οίπό et φυλή, tribus. άποφυλλας, χδος, ή, Nic. Vide άποφύλλιοΊς. χποφυλλίζω, folia, seu frondes, amputo,G/. V. defolio. Ex από et φΰλλον. Hinc_ άποφΰλλισις, ίως, υ), foliorum amputatio, frondatio. άποφυσάω,• ω, f. ν,σω, efflo ; (2) perflo ; (3) fiatu expello, flatu dissipo, flatu dejicio ; (4) respuo. ' Αποφυσαο -Qai πλύτχ, μζγί- θίΐ, Philo. άποφύσια, χς, ή, eminentia ; (2) bulla. Ab χπόφΰο-ις, ίως, ή, excrescentia, pars ab alia enata et procedens ; (2) pars ossis extu- berans. Ab άποφύω. άποφυπίχ, ας, %, transplantatio, quumsto- lo evulsus seritur. Ab αποφντίύω, f. ίΰσω, stolonem evulsum sero; (2) transplanto. άποφύω, emitto surculum; χποφύομαι, e- nascor, exorior, abnascor ; (2)'adnascor. άποφώλιος, ν, <5 xai τ), vanus, irritus ; (2) monstrosus, prodigiosus ; (3) indoctus. Ex από et φωλίός, lustrum, in quo fierce latent. χπόφωλος, idem quod άποφωλιος, Man. άποχάζω, f. άσω, abscedo, recede 'Αλλ* άποχάζίο βΰθξα, Odyss. 11, 94. χποχχλχο-μος, S, ό, relaxatio. Ab χποχχλάω, ω, f. άσω, relaxo, remitto, re- SOlVO. ' Αποχαλαν ty,v φξοντίΰα. άποχχλινόω, ω,ΐ. ώσω, frenum detraho, ef- freno. Gl. V. refreno. χποχαλχίύω, f. ίύσω, aere tego ; (2J fabri- cor. άποχχλχίζω, f. itfu, asre privo, seu spolio. χποχαζχχόω, ω, f. ώσω, vallo, seu aggere includo. χποχάξχξις, ίως, r„ vestigii impressio. Ab άποχχξάσσω, s. άπογ,αζάττω, f- |a>, scari- fico, derado ; (2) impresso vestigio sig- no, vel noto. άποχαξίζομαι, f. ίσομαι, elargior. άποχίΐμάζίΐ, hiems desinit, desseviit. Ex χπό et χαμάζω, hiemo. άποχίΐξίζω, f. ί'σω, manum amputo, manu privo. άποχαρόζιος, α, ό xai -h, manibus victum quacrens, manuum labore victitans, ar- tem sellulariam exercens. Ex άπό et χίΐξόζιος. άποχίίξοζίοιτος*, a, h xx) 'h, idem, Gl. V. mechanicus. χποχιίξοτονέω, ω, f. ν,σω, suffragio meo im- probo, vel antiquo ; (2) veto, abrogo ; (3) plebiscito absolvo. Άποχίίξοτον/ιΟηνα-ι τξίς kv T y /j εκκλησία, Arist. Pace, 665. Τώ πίπξχγμενα άκέσχ; ό }>ημος άπίχίΐ- ξοτόνησί Wlitlia, Dem. Hinc άποχίίξοτονία, ας, ή, antiquatio, quae fit suffragio ; (2) abrogatio. άποχιτίύω, f. ίυσω, per canalem in alium locum deduco, derivo ; (2) averto rem molestam. άποχίω, et άποχίνω, effundo. άποχΫ), ης, ή, distantia ; (2) scriptum, quo pecuniam debitam creditor se accepisse testatur. Gl. V. apocha acceptilatio ; (3) abstinentia. Ex άπό et '{χω, habeo. χποχλωξίας, α, Ό, cui color faciei mutatur ex pudore aut insania, proprie in pailo- rem. Ex άπό et χλωμός: άπόχοξΰος. χ, ό και ή, absonus. Ex άπό et χοςΰη, chorda. άποχόω, όϊ, ί ώσω, terra aggesta averto ; (2) aggere communio. άποχξα, sufficit, satis est. Ab ά-οχξάβμαι. άπύχξαίνίΐν, colorare, Steph. άποχξαν, praes. inf. act. Dor. pro άποχξγιν* a verbo imperf. χπόχξη, satis est. Ab άποχξάομαι, ώ'μαι, f. ησομαι, abutor ; (2) utendo consumo, usu attero; (S) vehe- menter utor ; (4J utor ; άποχξητχι, usur- pat, Ph. (5) interficio; ^6) contentus sum. Άποχςάτο τω ς-ξχτοπίΰω, Aristot. άπόχξίμμχ, ατός, Te.'exscreatum. Ab άποχςίμπτομαι, f. ^ομχι, exscreo, screatu ejicio. Hinc άποχξίμπτικός, η, ov, exscreabilis. άπόχξίμψίί, ίως, η, exscreatio. άποχξίώμίνος, contentus, Ion. pro άποχξώ• μένος, quod est ab άποχξάομαι. άπόχξη, fut. ησίΐ, satis est, sufficit. 'Εμοι μεν άπόχξη τχυτχ, xai ψηφίζομαι, Arist. Αν. 1609. Ex άπό et χξημι pro χξάομαι. άπόχξησις, ίως, ή, abusus ; (2) interfectio, occisio. Ab άποχξάομχι. άποχξίω, f• ίσοι, detraho, sen derado, quorl inunctum fuit ; (2) derado. Gl. V. rdiuo. ΑΠΡ ΑΠΡ ΑΠΡ άζοχςυιτόω,ω,ΐ• ωο-ω, inauro, deauro. Ex από et χρυσός, aurum. α,ποχξώντως, a dv. satis, abunde. Ab άπο- χρων, sufficiens, quod est ab άποχρα. άποχξωσις, ίως, ή, coloratio, tinctura. Ex άπο et χξόω, coloro. άποχυβίΐς, part. a. 1. pass. v. άποχύω. άποχυλίζω, f. ,ς, ίος, b κα) ή, indecens, indecorus. Ex a priv. et πρίπω, convenio. απ^πως, adv. indecenter, Gl. V. dedecore, illicite. άπξνικτοιοΊ, dat. plur. Ion. et Poet, pro d- πξάκτοις. 'άπρακτος, idem quod 'άπρακτος, Ion. απςιάτην, adv. non redempto, sine pretio, gratis. _ Ex a priv. et πξίάμαι, emo. απξίγΖα, idem quo'd άπςίξ. άπρκτόπληκτος, ov, εηϊχέ percussus, Alsch. Heath. άπρ)ξ, adv. tenaciter, ita ut serra dissecari nequeat, tenaciter, mordicus, totis viri- bus, enixe, firmiter. Ex a priv. et πρΊω- (χ,πξοαίξίο-ία, ας, ή, temeritas, inconside- rantia. Ex απο et πξοαίξίω. απξοαίξίτος, is, b και y, involuntarius, qui non fit consulto. Ex iisd. άπξοαιςίτως, adv x involuntarie, non spon- te, non consulto, non de industria. άπξοζύλίυτος, a, b κά) v\, temerarius, in- consultus. Ex a priv. et πξοζαλίύω- άπροζχλίύτως, adv. inconsulto, non preeme- ditate. άπξοζύλητος, ov, idem quod άπροζόλίυτος. άπξοζνλία, ας, ή, temeritas. Ex από, πξο, et βαλη, consilium, deliberatio. άπξρξύλως, improvide, incaute. άπξοΰΐ'/,γτιτως, sine duce. Ex α, πξο, ΰια et ήγϋμαι. άπςοδιορίϊως, adv. indefinite. Α "Βιοξίζω• άπεοθίτως, adv. sine certo consilio, temere. Ex a priv. et προτΊΒημι, propono. απρόθυμος, ts, b κα) ή, minime alacer, tar- dus. Ex a priv. et πξόθυμ,ος. άπξοθύμως, adv. non alacnter, non liben- ter, tergiversando. απςοϊ^ς, ίος, b κα) ή, improvisus, non prse- visus, inopinatus. Ex a priv. et πξοίίδω. απξοικος, is, Ό κα) •λ, dotis expers, indota- tus. Ex a priv. et πξό'ίξ, seu πξοϊξ, dns. άπξοκαλύπτως, adv. sine velamento et co- lore quiesito, prajtextu nullo, aperte, pa- lam. Ex a priv. et πξοκαλυπτομαι. άπροκαταα•κίύα5•ος, ov, necessaria priestruc- tione, aut praaparatione carens. άπςόκοπος, ov, sine progressu, Man. «.πρόλογος, ov, prologo carens. άπξομήθίΐα, ας, 'h, incogitantia, temeritas. άπξομυθητος, ο», non prsedictus. άπξονοηο-ία, ας, η, imprudentia. Ex « pr. et πξονοίω, ante mente percipio. α,πξονότιτος, is, b και η, non provisus; (2) qui providentia non regitur ; (3) impro- vidus, imprudens. Ex iisd. άπςονοίιτως,' adv. imprudenter, incaute, non proviso eventu. άπρονόμίυτος, \s, b κα) vj, non direptus, in quern excursiones non sunt facta?, ante nondum pastus. Ex a priv. et πξονο- μίύφ, prcedatum vel pabulatum egre- dior. απρόοπτος, is, b και r h, improvisus. Ex a priv. et πξοόπτομαι, provideo. απξοόπτως, adv. ex improviso, praeter ex- spectationem. άπξοόξ&το}, v> Ό χ») h, non provisus 3 im- ( 88 ) provisus. Ex a priv. et ^«βξάώο provi- deo. άπξοοςάτως, adv. ex improviso, de impro- viso. άπξοπτωσ-ία, *j, vacuitas a temeritate in as- sentiendo, abstinentia a temeraria assen- sione. Ex a, et πξοπίπτο). Unde άπξόπτωτος, ov, non temere adsentiens. απξοα-άντ'/ιτος, is, b κα) ή, ad quem non pa- tet accessus, inaccessus. Ex a priv. et πξοο-αντάω, in occursum eo. άπρ,οσαύΰητος, is, b κα) ή, non compellatus, insalutatus. Ex a priv. et πξοο-χυΰάω. άπξόο-ζατος, is, b κα) ή, inaccessus. Ex a priv. et πρόο-ζατος, ad quem accessus pa- tet. απρόσβλητος, is, b κα) η. cui nemo resistere potest, inaccessus. Ex a priv. et πξοο•- ζάλλω, applico, adorior. άπροτΰίης, ίος, b κα) ή, qui nulla re indiget. Ex a priv. et πξοο-^ίης, indigens. άπξόο-ΰίικτος, et άπξόσΐίκτος, n, b κα) η, qui admittendus non est. Ex a priv. et πξοο-ίίχομαι• απξοβ-Ιίόνΰο-ος, is, b κα) ή, qui nihil ad rem facit ; (2) absurdus. Ex a priv. πξος et Διόνυσος, Bacchus. απξοσΤίιόζΐςΌς, is, b και ή, indefinitus. Ex a priv. et πξοσίιοξίζω, definio. άπζοΰ-Ζιοξίς-ως, adv. indefinite. απροσδόκητος, is, b- κα) η, inexspectatus, inopinus. Ex « priv. et πξοσδοκάω, ex- specto. άπξοσΰοκητως, adv. praeter exspectationem, ex improviso, inopinato. άπζοσίγγι^ος, idem quod άπρασίλίυ&ος. άπξόσίκτος, ov, negligens. άπξοσ'ιλίυςΌς, a, b κα) ή, inaccessus, ad quem accedere non licet. Ex a priv. et ίξχομαι. άπξοσίζία, ας, η, negligentia, segnities. Ex a priv. et πξοο-ίχω, deditus sum rei ali- cui. ιίπροσηγόρχ,τος , is, b κα) η, insalutatus. Ex a priv. et πξοσηγοξίω, saluto. άπξοσηγοξία, ας, η, silentium, taciturnitas ; (2) neglectum salutandi officium. Ab άπξοσηγοξος, a, b κα) ή, quem nemo appel- lare nee salutare ob severitatem audet, qui propter morum asperitatem non est adfabilis ; (2) qui non libenter salutat. Ex a pr. et πξοσηγοξος, salutator. άπξόσηλος, vel ϊχ,πρόσίΐλος, ov, non exposi- tus solis calori, Hes. άπξόσθικτος, ov, intactus. Ab a prjv. et πξόσθικτος. άπζοσΊΙητος, ov, non adspectabilis, Man. άπξόσικτος, is, b κα) η, inaccessus, R. non adsequendus. Ex a priv. et προσίκομαι, accedo. άπξόσϊτος, is, b κα) ή, inaccessus, Gl. V. in- accessibilis, Gl. V. Ex a priv. προς, et ίΤμι, eo. άπξόσκίπτος, a, b κα) ή, improvisus, incon- sideratus. Ex a pr. et πξοσκίπτομαι. ■ απξοσκίπτως, adv. inconsiderate. απρόσκλητος, is, b κα) ή, dicitur actio con- tra eum instituta, qui non est rite voca- tus in judicium. Ex a priv. et πξοσκα- . λίω• ' άπροσκλινης, \ς, non inclinans se, non ad- sentiens, non amans, non studiosus. οΐπξοσκλινως, sine adsensione, accessionead partes alicujus, studio alicujus rei. άπξόσκλιτος, ov, id. quod άπξοσκλινης. άπζοσκοπίω, sum άπρόσκοπος, et improvi- dus, Steph. άποόιτκοπος, is, b καϊ ή, qui inoffenso gradu procedit ; (2) inoffensus. Ex a priv. et πξοσκόπτω, allido. άπροσκόπως, adv. sine offendiculo. άπξοσκοξης, ίος, b και η, satietatem nullam adferens, Suic. Ex a pr. et πξοσκοξης. άπρόσληπτος, is, b κα) ή Κ non adsumptus, Suic. Ex a priv. et πξοσλαμξάνω, ad- sumo. άπξόσλογος, ov, ineptus, abhorrens a re pro- posita, alienus. άπξοσλόγως, inepte. Α προς λόγον, apte. οίπξόσ/ΑαεΌς, is, b και η, intractabilis, qui tangi nequit, intactus. Ex a priv. et πξοσμάσσω, attingo. άπξόσμαχος, is, b κα) η, inexpugnabilis, in- victus ; (2) intolerabilis. Ex a priv. et ^ π ξοσ μάχομαι, expugno. άπξοσμηχανος, is, b και η, contra quem nul- la? valent machinee, inexpugnabilis. Ex t a pr. et μηχάνη, machina. οϊπξόσμιχτος, g, b xxi ή, cui nullum cum ΑΠΤ ΑΠΦ ΑΡΑ alio commercium est. Ex a priv. et •τξοσμίγνυμι, adntisceo. άπξοσοίίυτος, χ, b xai ή, qui nullis adiri viis potest, inaccessus. Ex a pr. et πξόσοδος. άπξόσοιςος, α, b xai ή, intolerandus, non ferendus. Ex a pr. et πεοσφίξω, tolero. άπξοσοίς-ως, adv. intolerabifiter. άπξόσοιτος, idem quod άπξόσοι$τος, Hes. άπξοσόμ,ΐλος, idem. άτξόσοπτος, ov, idem quod άπροσόξάτος, χ, b xai ή, adspectu difficilis, liorrendus, difficilis aditu. Ex a pr. et πξοσόξατος. άπξοσόξμι^ος, ov, stationem navium non habens. άπξοσπ&θνις, ίος, b ttcc) η, idem quod άπξοσ- άπξοσπαθως, idem quod άπξοσχλινως. άπξοσπίλατος, »> ό xai ή, inaccessus. Ex a pr. et πξ οσπίλάζω, adpropinquo. άπξοσπόοις'α, ων, τά, qua? patrifamilias per nlium'non adquiruntur, bona adventitia. Ex a, pr. et πξοσποξίζω, adquiro. άπξόσπταις-ος, ov, in quo nihil offensionis est, planus, tutus. Ab a priv. et πξοσ- πταίω. άπξοσπτωσία, ας, ή, securitas ab hostili im- petu. Ex a pr. et προσπίπτω. ά,πξόσπτωτος, χ, b xai ή, in quern impetus fieri nequit, quern adoriri non est tutum. άπρόσξητος, χ, b xai ή, non ulli adfabilis ; (δ) in quo salutationibus supersedetur. Ex a pr. et πξόσξητος. άπξοράτιυτος, χ, b xai η, rectore et adju- tore carens. Ex a pr. et πξος-ατίύω. άπξος-άτητος, ov, idem. άπξό^ομος, χ, b xai ή, qui acuta cuspide prajfixus non est, non acutus in summa sin parte. Ex a pr. et πξός-ομος. άπξίσφοξος, χ. b xai ή, incommodus, incon- veniens. Ex a pr. et πξόσφοξος. άπξόσφϋλος ,peregrinus, alienus, abhorrens. άπξοσφώνητος, inexorabilis, qui flecti ne- quit. άπξόσψαυϊος, intactus, non tangendus. άπξοσωποληπτης, χ, b, respectu personarum carens. Vulg. Lex. Ex a pr. et πξοσω- ποληπτης' reperitur et άπξοσωπόληπτος. άπξοσωποληπτως, adv. citra personarum respectum. απρόσωπος* χ, ο xai ή, impersonalis, cum persona? non fit mentio ; (2) qui perso- nam, i. e. larvam non habet ; (3) qui fa- ciem pulchram non habet, adspectu tur- pis, deforrr.is. Ex a pr. et πρόσωπον, ά^ξοσώπως, adv. sine persona, lmpersona- liter. άπξοτίίλπτος, ov, pro άπξόσιλπτος, inspera- ^ tus, Opp. Cyneget. 3, 422. άπξοτίμα^ος. χ. b xai ή, intactus, inconta- minatus, II. 19, 262. Ex a priv. et πξο- τιμάσσω, attingo. άπξοτίοπτος, χ, b xai η, quern adspicerenon licet, invisibilis ; idem quod άπξόσοπτος, Man. Ex « priv. πξός, et άπτομαι, vi- deo. άπξοφάν\ς, adv. repente, Orph. άπξοφανης, h, improvisus. άπξοφάσίζ-ος, x, b xai ή, prastextu et excu- satione carens ; (2) qui sine prastextu et simulatione aliquid ag'it, inflexibilis, im- placabilis. Ex «. priv. et πξοφασίζομαι, prcetexo. άπξοφασίς-ως, adv. sine praetextu et excu- sationej (2) praecise, simpliciter, άποτό- μως. οΐπξόφάτος, χ, Ό xai η, idem quod άπξοφά- σι^ος ; (2) non praedictus, ex improviso accidens. Ex a pr. πξό, et φάω, dico. άπξβφάτωξ, adv. sine praetextu. οίπξοφυλοιχτοί , «, b xou •/), incustoditus ; (2) nulla cautione praevisus. Ex a. priv. et πξοφυλάο'ο'ω, custodio. α,πξβφυλάχτως, adv. incaute, improvide. άπτοίίο-ί», ας, ή, immunitas a peccato. Ex at priv. et πταίω• ' α,πταιςΌς, a, b xa) «j, non impingens. Gl. V. irreprehensibilis. Ex iisdem. άπταί?ως, adv. sine offensione, citra offen- sionem, sine peccato. άπτίξίως, velocissime ; id. quod άπτίζως, Apoll. Ex a, pro 'άμα, et πηξόν. ίπτίξος, ν, β χαι i\, non alatus, alas non ha- bens. Gl. V. implumis. Ex a priv. et πτίξον, alb. άπτίςΰγος, ν, ό xai ή, alas non habens. Ex a pr. et ντίξυξ, ala. οίπτίξύομαι, alas quatio, signum lastitiae in voiatilibUS. Ex α int. Ct π ιίεύομχι. άπτίξως, adv. celerrime. Vid. ά,ττίξίως. άπτίξωτος, e t b xa\ r h> idem quod απτίξος j (2) velox. όίπτατθον, 2. dual. imp. med. verbi άπτο- μαι, tango. άπτνιν, νιος, ν, ό χα) f\, involucris, implu- mis. Ex a pr. et πτηνος, volucris. άπτηβ•ι, dat. plur. ab άπτγ,ν• άπτιχος, η, bv, tangendi vim habens. Ex άπτομαι, tango. άπτιλος, u, b xai 'h, implumis, non volucris. Ex a pr. et πτίλον, penna, pinna. α,πτίζ-ος, n, b xai ή, qui pinsus et tusus non est ; (2) integer, indivisus. Ex a pr. et πτίσ-ϊω, pingo. άπτοίπΥ,ς, ίος, ό xai rj, in dicendo intrepi- dus ; (2) mordax in verbis, audax. Ex a priv. πτοίω, perterrefacio, et ϊπος, ver- bumj vel ex άπτομαι, tango, et 'έπος, ver- bum. απτόητος, n, b xai r h, intrepidus ; impavi- dus, Ph. Ex a pr. et πτοίω, consterno. άπτοΐΥίτος, a, b xai ή, idem et ex iisd. άπτολίμι^ος, ov, idem quod απτόλίμος, , Α ψ• άπτόλιμος, ν, ό xai 'h, imbellis. Ex a pr. et πτόλίμος, pro πόλίμος, bellum. άπτομαι, f. ψομαι, tango, heereo, attingo, Gloss. Vet. %•\,ατο, tetigit, attigit, idem, άπτίο-θαι πολιτιχων πραγμάτων, πολιτεί- ας, λόγων, μαοΊχτις, πολίμχ. Μή των α- ξίζων απτίΤαι βαλίυμάτων, Soph. Antig. 185. "Ως μα χρησμός άπτίται φρίνων, Α- rist.Eq.1233. απτός, η, bv, qui tangi potest, sub tactum cadens, tractabilis. Ab άπτω, tango. άπτω, f. -ψω, necto, annecto, alligo, apto ; rrbiv, aptavit, a. 1. ήμμίνος, aptatus, an- nexus, perf. part. pass. άπτω, f. -ψώ), accendo ; άπτομαι, accendor ; ν,μμίνος, accensus, perf. part. pass. T-^v λίαον ταίιτΥίν \ώζας χ αφ' ης τβ πυξ άπτνσι ; Arist. Nub. 766. 'Ήπταί μν νόσος, Soph. ( Track. 1027. άπτώς, Σίτος, b xai η, qui non cadit, stabi- lis, firmus, constans. Ex a pr. et πίπτω- άπτωτος, ν, b xai η, indeclinabilis, carens πτώσιι, i. e. casu. άπτώτως, adv. citra lapsum, sine defectu. Ab άπτώς. άπτωχιύτως, sine pauperie. άπυγος, n, b xai ή, nates non habens, per- exiles nates habens. Ex a pr. et πυγη. άπΰθμινος, fundum non habens. άπυχνος, u, b xai jj, qui densus, seu creber non est. Ex a priv. et πυκνός, densus. άπυλωτος, ts, b xai ή, qui porta clausus, seu munitus non est, qui obstrui nequit, pa- tens ; (2) efirasnis, de lingua. Ex a pr. > et πύλη, porta.' άπυνδάχωτος, u, ό xai ή, fundo catens. Ex α priv et πύνΰαξ, fundum. άπυος, χ, Ό xai r,, inulceratus, qui sine ul- cere, sive sine pure est. Ex a priv. et πύον,ρ^. άπυξγος, u, b xai ή, turres non habens, tur- ribus non munitus. Ex a priv. et πύξ- , γος ' άπύξγωτος, n, b xai ή, idem et ex iisd. άπΰξίχτος , a, b xai v\, non febricitans, febri non laborans. Ex a priv. et πυρίσσω. άπυξίξία, ας, ή, carentia febris, το non la- borare febri. Ex iisd. άπΰξίτος, α, Ό xai ή, idem quod άπύξ'.χτος. Ex a priv. et πυξίτός. άπύξηνος, χ, b xai ή, nucleum non habens. Ex a priv. et πυξν,ν, nucleus, άπυρομηλη, ης, ή, speculum, quod nucleum, i. e. acumen non habet. Ex a priv. πυ- gjj» ct μήλη, specillum. άπυξος, u, b xai η, ignis expers, ignem non expertus. Ex a priv. et πΰξ, ignis. άπύζως, adv. sine igni. άπύξ ωτος, n, b xai ή, idem quod άπνξος. Ex a priv. et πυξωτος, ignitus. » άπυς-ος, χ, b xai ή, fando inauditus, de quo nihil fama, aut auditione cognoscitur; (2) qui fando non audivit. Ex a priv. et πυνθάνομαι, audio. ΆΠΥΏ, sono, sonitum reddo ; (2) voci- feror, clamo ; (3) loquor ; (4) dico. T/ ποτ' άπύσω ; Eur. Hec. 156. άπφα, vel άπφία, frater, vel soror, velut a blandientibus ipsi sic appellantur, Suid. Hes. άπφάξίον, ν, το, amasius. Ab eod. άπφίοψ, χ, το, amasia. Ab eod. ΆΠΦΎ'ί. ύος, ό, pater, qui ita dicitur a blandientibus. ( 89 ) άπφω, idem. Ab άπφΰς ; (2) nunc, etiam- num ; (3) occultus, absconditus,. qua? vox Hebraa est. άπώγων, ωνος, b κ, ή, imberbis. Ex a priv. et πώγων, barb'a. άπωδίω, ω, f. ησω, in cantu discrepo ; (2) sum absonus. Ab άπω&ός, χ, b xai ή, absonus, dissonus ; (2) abhorrens ; (3) non placens. Ex a priv. et'ia^r,, cantus. άπωΐΰριτο, 3. sing. imp. med. verbi άποΐυ- ξομαι. άπωΰίν, adv. procul, eminus. Ab άπό ab. άπωθίω, ω, f. ωσω, vel -ωΰησω, repello, ab- jicio, detrudo, Gl. V. άπωθω, detrudo, repello, repudio, depello, trudo ; άποθ'ύ- μαι, expellor, repellor, propellor ; (2) pello, depello, depulso, propulso, retru- do, repudio ; άπώθν,σίν, dispulit, Ph. a. 1. act. άποθηχεναι, depulsitasse, Gl. V.. άπώσασθαι, propellere, Ph. a. 1. med. άπωσθύς, repudiatus, repulsus, abactus, Gl. V. a. 1. part. pass, άπωσθηναι, depel- li, Ph. a. 1. inf. pass. Άνδρος τ5δ* άπώ- σαντις χράτη, Soph. Aj. 446. Αϋθαδία. φίλχς άπωΟ'Τ), Eur. Med. 622. Φυγάδα ο' άπωύί7 τησδί Ιίολυνίΐ'χην χβονός, id. Ph. 76. 2u μϊν πολίμχς άποισαμίνημίτ' ίμχ τχ φίλχ χόξΐυσον, Arist. Pace, 776. άπώβητος, ov.xepudiatus, repulsus. άπωχισμίνος, perf. part. pass, verbi ά,ποι- χίζω. άπώλίΐα, ας, η, exitium, perditio, amissio. Ab άπόλλυμι, perdo. άπώλίυτος, χ, b xai η, non domitus erudi- tusque, ut pulli domari erudirique so- lent. Ex a priv. et πωλιύω, pullos equi- nos domo. απώλεσα, 1. sing. aor. 1. ind. act. verbi ά- πόλλυμι. άπωλόμην, a. 2. ind. med. άπώλοντο, extincti sunt, 3. plur. a. ejusd. άπωμ-οσία, ας, ή, abjuratio, inficiatio per jusjurandum. Ab άπόμνυμι, abjuro. άπώμοσις, ιως, ή, idem et ab eod. άπωμοτιχος, χ, b xai ή, abjurativus. άπωμοτιχώς, adv. abjurative. άπώμοτος, χ, Ό »αί ή, vitandus, lege inter- dictus. Ab ecd. απών, absens, part, praes. verbi άπαμι, ab- sum. άπώξυξ, ΰγος, b, canalis spb terra fossus ; (2) propago in vite; (3) propago; (4) scissura, fissura. Ab άποφσσω, defo- dio. άπωξχησαο, 2. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro άπωζχησασο vel άπωζχησω, ab άπωξ- χίομαι. άπώρωτος, χ, b xai η, qui callum non ob- duxit, adeoque nondum coiit. Ex a pr. πωξος. callus. απωσαμην, a. 1. ind. med. verbi άπωθίω• άπώσις, ιως, η, repulsio, rejectio, deturba- tip. Ab άπωθίω, pello. άπωσμός, χ, b, idem et ab eod. άπωσόμιθα, 1. pi. f. 1. ind. med. verbi ά- πωθίω. άπως-ιχος, η, bv, vim habens expellendi : άπως-ος, η, bv, expulsus, detrusus. Ab eod. άπωτίξος, ίξα, ίξον, remotior, et απώτατος, άτη, ατον, remotissiraus. Ab άπό, pro- cul. άπωτίξω, adv. remotius, et ατΛίτάτα», re- motissime. Ab άπώτίξβς, et απώτατος, άπώχοντο, 3. pi. imp. ind. med. verbi άποί- χομαι. "AP*, apud Poetas pro άζα, ergo, utique, certe. "ΑΡΑ, utique, nempe; (2) tandem; (3) forte ; f4) nam, adjectio, ut quis nam * (5) igitur, ergo, cum γι, vel SV,ut αζαγζ, άξα xv, igitur, quamobrem ? apa, adv. an, utrum. Hinc (2) αξά γι, utrum, numquid? (3) αξα χ ν, utrum, nonne igitur? (4) άξα μη, numquid? (5) άς' χχ, nonne ? S,p' xv, x, nonne? ΆΡΑ\ άς, ή, preces; (2) preces supplices ; (3) dirae", imprecatio ; (4) noxa, damnum. άξαζδος, χ, b xai ή, qui est sine virga, seu bacdlo. Ex a priv. et ράξΰος, virga. άξαζίυσαι, conculientes non sine stridore, n'om. pi. part, prass. act. Dor. pro άξα- ζχσαι, ab άξαζίω, ω, f. ν,σω, strepitum, seu fragorem edo. Αίυχχς άξαζίυσαι οδόντας, Hesiod. Scut. 249. Ab άεαξος. άξάζησι, insonuit, ο. sing. a. 1. ind. act. Άξαξία, ας, ή, Arabia, rcgio Asiae. Ab ' Ag *ψ. ΑΡΑ ΑΡΓ ΑΡΓ Άξαζίξω, f. /«■«, Arabice loquor ; (2} par- tibus Arabuin faveo. Ab eod. Άςαξιχο;, y„ ov, Arabicus ; (2) repentinus et procellosiis. Ab agaSo;• Άξχζιο;, χ, b χα) r„ idem ; (2) Arabs. "APAB02, x, b, strepitus, stridor dentium in frigore aut consternatione. α,ξαγμχ, το;, το, et ίξαγμο;, χ, ό, collisio, pulsatio, strepitus. Ab άξώττω, pulso. αξαϊίαι, commoveo, conturbo, Hes. "ΑΡΑΔ02, χ, b, pulsus cordis post vehe- mens exercitium. agai, sustulisse, a. 1. inf. act. verbi α'ίξω• ce.ga.ia., ας, η, venter et intestina, ubi est multa igaiOTY,;. Ab agxi'o;. «,οαιότοξος, χ, b xx) r k, meatus seu foramina Vara habens. Ex ίξχιο; et ~όξος• •ΑΡΑΙΟ" 2, a,, ov, rarus; (2) tenuis; (3) angustus ; (4) imbecillis. &ξχ7ος, a., ov, imprecationibus et diris de- votus. Ab ίξα., imprecatio, igatbo-aoxo;, χ, b χα) r„ raram seu laxam carnem habens. Ex agaio; et ο-αξξ, caro. ίξα,ιός-Υ.ΐΜς, cv, rarum stamen habens. αίαιός-ϊλο;. x, b xa) v„ raras columnas ha- 'bens. Ex αςχΓο; et ς-Ολο;, colmnna. ίξαιοβύγχςϊτοι, quibus corpus est laxe con- cretum/cui libera corporis transpiratio est. Ex igaib; etmyxsUoLuti, concresco. ktcttorfu, Υ,τος, -<, raritas,laxitas spongiosa. Ab xgxib;. άξχιό$νλ?.ος, cv, rara folia habens. ύξαίξΥ,μίνο;, perf. part. pass. Att . et Ion. pro ΥΐξΥ.μίνος, a verbo χΐξίω, capio. a.cxi'Zi,*adv. rare, raris infervalhs, leviter. άξχιόω, ω, f. ώσω, rarefacio ; αξαιχμαι, ra- resco, rarefio. Ab eod. Hinc ίςαίωμχ, ατός, το, interstitium, rima, hia- tus,' raritas. ίξαίαιο-ΐί, ιω;, ν, laxatio, rarefactio, atte- nuatio. α,ξοίωτίχο;, y„ ov, rarefaciendi vim habens. α,ξοίχίοί;, species leguminis. ΆΡΑΚΤΟ' N, χ, το, attramenti sutorii spe- cies. α,ξάμαο;, a. I. part. med. verbi α,Ί'ξω. α,ξχξχν, 3. plur. a. 1. ind. act. Ioil. pro Ύ\- ςάίχν, a verbo α,ξά,ο-σω, amputo. α.ξχξ;7, 3. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro <£- ξάξίΐ. α.ξο<>, amabas, 2. sing, imperf. ind. med. Ion. et Dor. pro γ,ζ.ατο, 2l verbo igxuxi. uocceuxi, ωμχι, precor, facio vota ;• (2) im- precor, maledico. "Η α πολλάχι; hio7; άβχται ζωντα πξος "δόμχς μο?.ίΐν, Soph. Λ). 509. Ab χξχ, preces. α-ξχξχ, me accommodavi, 1. sing. perf. ind. med. Poet, pro ^i, a verbo &ςα, apto. αξύξίο-χί, 3. sing, imperf. ind. act Ion. pro ϊξχξίο-χί. Ab αξχξίσχω, apto. Ab άξω. άξχίοίχτύ, convenissent, 3. pi. a. 2. opt. m. Att. et Ion. pro άξοιντο, a verbo kgui. αξχξον, 1. sing. a. 2.' ind. act. Att. pro %=oy. ά.ξάξω, apto. Ab χξαι• άξχξότω;, et ίξΥ,οότω;, apte, commodd. «tf«g£ffi adv. idem. α.ξχ\ως, qui se accommodavit, qui placuit, 'perf. part. med. Att. pro γ,%ω;, a verbo α-ξω. α,ξχς, qui sustulit, aor. 1. part. act. verbi α'ίξω• ίξχο-ΐίχ-ος, χ, b χα) %, exsecrandus, detesta- bilis. Ab χοχομχι. αξχο-θαι, solvisse,'a. 1. inf. med. verbi oum- ΆΡΑ'22Ω, vel άξάττω, f. ξω, pulso, illi- do. J _Ό^ε/ίtίΓ<>•' Υ,ξχσϋ-ον ivOiv xxyfcv. Soph. Aj. 736. 'Ήξχο-α-ον χχχοΤί το7; πα.σιν, ib. 373. ΐΐξώτχ,ν άξάξα; vi/Tcrxv ώ; serfoos ΰςομύ/;, Lycurg. 15. άξχτ'χί, 3. sing. priES. hid. med. confr. pro _ άξάίτχι, ab ΰξάομχι. άξα.τ'ζοφοξία, S, aratnnn fero. Ex χξχτξον, arcitrum, et ^οξίω, /ero. άξάτω. 3. sing, a! 1. imperat. act. v. α,'ίξω. ΆΡΑΧ1ΆΝΑ, ν,ς, '>„ planta quaedam. άξχχναίΥ,, '>„ aranea, Ep. άξχχνχιο;, cux, cciov, ad araneam perti- nens ; (2} ab aranea factus. Ab ά.οχχνγ έ ;. άξάχΜο;, ύα., αον, idem et ab eod. αίξάχ*•κ, ν,ς, r„ aranea ; (2) tela aranea. άξκχνΥ,ιι;, i, S, et α,ζαχνιόοιχ,χι, νμχι, araneis squaleo, araneis vitior. Ab eod. άξα.χνιώΒγ,ς.> ίος, ό χα) υ„ idem quod ίξχχ- η χο;' (2) araneai speciem imitans. Ab eod. "APAT, α,ζος, h, Arabs. "ΑΡΒΗΛ02, x, e, scalprum, culter suto- rius. ΆΡΒΤΆΗ, r d s, ri, genus quoddam calcea- menti cavi et profundi, idoneique in pri- mis ad lutum calcandum. Hinc άξζυλ)ί, iSo{ t i, idem ; (2} calceus venato- rius. άξζυλόπτίξΟί, α, ό χα) ή, alas adfixas ha- bens calceis. Ex άξζύλτι et χτίζον, αία. α,°•/αίνωι albico, albesco. Ab α,ξγοι, o.l- bus. άογαΧίοζ, ία, (on, difficilis, molestus, qui 'alicui operosus est. Ab layov, opus ; a- liis ab άλγος, dolor, quasi αλγχλίο;. άξγχλίω;, adv. difficulter, regre. ΆΡΓΑ' 2, άντο;, seu ίξγας, £., seu αξγτχ, vel χξγΫ,ί, genus serpentis ; (2) qui calli- dioris quam pro a;tate est ingenii ; (3)qui ferinis et violentis moribus est. ά,ξγίίαι, uv, x't, genus pretiosorum calcea- mentorum, qua? Argis conficiebantur. ( Ab"Agye";5"<§» %%o;, a, vide dgyis'yx,, Hes. Steph. dcy'ta, a;," y,, otium; (2) segnities, socor- ma ; (3) festivitas qua Deo otiamur, Ap- pian. Bell. Civ. 1, 55. Ab άξγο;, otio- sus. oLcyixigxvvcc, χ, ο χα) r„ albicans, seu luci- *dum° Ex χρ'/ος, albus, et xigaAJvc;,ful- men. dgyixos pro olgyh, (2) vel 'Aeyuo;, Eur. "ΑΡΓ1ΛΛ02, seu ugyi>.o;, x, i, argilla, terra alba et pura. Hinc άζγι\ώϊ>γ,ς, seu a,iyi}Xu^r,g, to;, ο xx) y„ ar- gillosus, argillaceus ; (2) sordidus. a°yivi$Y;, I;, albus, Soph. doyivki;, όισσα, ό'.ν, albus, candidus, splen- didus. Ab - j|yeff; albus. d°yiodx;, ovtos, oxx) ■>„ albos denies habens. Ex χξγο;, et olx;, dens, χξγιόΰων, οντο;, ό xx) y„ idem et ex iisd. d\y'.*x;, olo;, b xx) ■>,, celer, velox ; (2) al- bis pedibus. χξγμχ, ατο;, το, primitia?. Ab χξχομχι. άξγυάνο;, qui ccepit, qui inceptus est, perf. "part. pass. Ion. pro Ϋ,ξνμίνο;, ab ίξχο- μαι. άξγολο'/ίΛ, ω, verba otiosa et supervacua facio. α,ξγολογίχ, as, r„ sermo otiosus et super- vacuus. eigyovxvTYi;, χ, ό, Argonauta, qui in navi Argo Jasonem comitatus est. Ex'Ag^a, Argo navis, et νχύτν;, ncvuta. xgyorroio;, χ, h xx) y„ inertiam adferens ; 'inertem reddens. Ex dgyl;, otiosus, et τοιίω• ΑΡΓ02, ίος, τβ, Argos, urbs Peloponnesi celeberrima, unde et pro ipsa Gra?cia quandoque poniUir ; (2) a, i, Argus pas- tor centum oculis pra:dilus, a Mercurio dcmum occisus. ( W ) ΑΡΓΟ" 2, υ,, ov, albus ; (2) otiosus, piger ; (3) incultus, Gl. V. segnis, desidiosus, socors, lentus ; (4) rudis, de lapide non ca?so. χξγοτξοφίομχι, otiose et molliter vivo. doyo$«.yoi, cv, inutilis homo, fruges con- sumere natus. χξ'/όχξω;, ωτος, albus, Cyr. χξγν°άγχγ>, υ,;, ϋ„ quum quis muneribus corruptus tacet, et ab argento quasi suf- focatur. Ex 'dgyvgo;, argentum, et ay- χο;, suffqcatio. α**/νξχμοιζιχω;, adv. argentariorum more. Ab ihus. χξγυξχμοιζιχο;, quod est ab αξ~/υοαμοίζο;, χ, i, nummularius, argenta- rius, trapezita, qui monetam minutio- rem vel seream argentea permutat. Ab u.°vygo;, argentum, et άμιίζω, muto. d$yugao-!7t;, tlo;, Ό χα) y„ argenteum cly- peum habens. Exdoyvgo; et d„ argenteis clavis dis- ^tinctus. Ex xgyvgo; et %?.o;, claims. ΧξγυξοθηχΥΐ, υ,;, ϋ„ id. quod &ξγνξΐ&θγ,χιι• d\yj\oxx*Y,Xo;, χ, Ό xx) υ,, qui argentariam exercet. ___ Ex agyugo;et xxkyJ.o;. dgyvgoxoiTUov, χ, το, ofheina argentaria, in qua nummi argentei cuduntur. Ab χξγνςοχοπίω, ω, f. ίο-ω, argenteos nummos °cudo, argentum signo. Ab dgyugoxOTc;, x, b χχ) "i, argentarius, ar- genti signator ; monetarius, Gl. V. Ex agyvgo; et χό-ζτω, cudo, ceedo,ferio, tun- do. άξγυξοχοτι$•γ,ξ, υ,ιο;, b, idem. χί'/^ίολογίω, ω, ι. γ,<τω, pecuniam posco et "exigo. Ab άξγνξολό'/ο;. χογνξολίγΥ,το;, a, ό xx) -/,, ad pecuniam col- ligendam instirutus. Ab α^ςολογίω. χξγνξολύ•/α, χ;, υ,, pecuniae exactio. Ab dzyjloXi'/c;, x, b xx) ■>,. qui pecuniam col- "ligit. Ex αξγνξο; et λίγω, COlligO. άξ'/νξομιγΫ.;, ίο;, Ό χχ) %, argento mixtus. Ex agyjgo; et μίγνυμι, misceo. άξγυςόπίξα, a;, r„ qua? pedes argenteos, i. e. candidos et formosos, habet. Ex £g» yv=o; et ίτίζχ. αξγνζό-πξο;, χ, b xai υ,, qui pedes argento similes habet Ex iisd. χξγνξίτχ;, do;, b χα) y„ argenteis pedibus praaditus sive instructus. Ex kgyjgo; et rrx;, ]KS. dgyjgcrgxxTY,;, x, b, nummularius. Ab αξγυξο; et •?ξάττω. facio. άξϊνξο~ξαζτ,χγ Λ υ,;, y„ sc. τίχνν,, argentarir., 'sc. ars. Ab cliyjooTgaxTixlu h> w> ad argentum clubo- APE randum faciens, seu pertiiiens. Ex αξ- yvgo; et ΐτξόίττω, facio. άξγυςοπξά.τγ,ς, ν, b, nummularius. Ex «§- V"£«i et π%χτ%;, venditor. άϋγυφπωλίω, Ζ, f. vtrah pecunia numerate vendo. Ex agyveos et τωλίω, vendo. ά°γυ°οΙρύτγ,;, 8, b, qu. die. argentifluus, fluenta habens argentum vehentia. Ex α,ξγυξο; et puai,fluO. "ΑΡΓΥΡΟΣ, 8, β, argentum; (2) pecunia; (3) vasa argentea. οίξγνξο&ξη, is, furax. Ex Ζξγνξος et ?ι• α,ξγνξότοιχος> parietes argento ornatos ha- 'bens. άξγυξότοξύί, ν, β χχΊ υ), argenteo arcu de- corus. Ex α,ξγνξΟί et τόξον, arcus. £ξγυξοτξά.ιηζα, ri. 'h, mensa argentaria; '(2) mensa argentea. άξγνξΰν, argenteum, nom. sing. n. gen. contr. pro χξγύξίον, ab άξγύξ'ο;, contr. άξχνξοφχλχξο;, 8, ο »α< r, argenteis pnale- ris insignis. Ex a«yv*oi et φάλχξχ. άξγυξοφα.ν' /i;, ίο;, β ««< ί, instar argenti splendens. Ex ίξγνξο; et φαίνομαι, splendeo. άξγυξοφίγγϊζ, ίο;, Ό χχ) %, argento splen- dens. Ex αξγνξο; et ciyyo;, splendor, άξγυξοφΰλαξ, xo;, ό, argentarius, Gl. V. Ex ίξγυξο; et φύλαξ, CUStOS. άξγνξαχάλίνοί, ν, b xx) ΐ, argenteis frenis ornatus. Ex xgyugo; et χχ/.ινο;, frenum. άξγνξοχαίω, ω, f. Ϋ,ο-ω, argentum fundo,vel 'conflo, de vasculariis. Ab άξννζοχόος, 8, b, argenti fusor, faber argen- 'tarius. Ex άξ-,νξο; et xiu,fundo. άξγν°όω, ω, deargento. Ab xgyvgo;. Hinc άςγύςω/ΛΛ, ατός, το, vas argenteum άςγυζώίφτκ, », ό «w ί, argento emptus, servus. Ex agyv'o; et ώνίομχι, emo. α,ξγυφίϊ, dat. sing, ab χξ',υφ?-,;. άξ'/ύφιο;, χ, β χχι τ), albus propter textu- ram, ex alba textura constans ; (2) albus. Ex χογος albus, et &φτ„ textura. άξγυφΥ,ί, ίο;, e xx) r„ idem et ex iisd. άφνφος, b χχ) ή, idem et ex iisd. 5 ΑΡΓΩ\ bo;, ->„ Argo, navis Jasonis; (2) sidus quoddam. χξ' /Sf, adv. otiose, segniter; (2) temere, 'frustra. Ab χξγο;, otiosus. άξΰχ, inquinamentum. Hinc α,ξΰχλοί, b xx) ij, immundus. Hinc οίξίχλόω, ω, inquino, contamino. aghxviov, n, το, vas fictile ; (2) vas ex quo pecudes bibunt ; (3) vas, quod ante fores defunctorum ponebatur, ut ex eo se ad- spergerent introeuntes. Ab άξΰω. aehua, χ;, ή, irrigatio, s. e pluvia, s. e ri- vis. Ab eod. άξδί7ν, pra?s. inf. act. Att. et Dor. pro α,ξ- $ίΐν• α,ξδίυοΊ;, ίω;, η, irrigatio. Ab χ$ιύω. άξϊΐίντϊ,ς, 5, b, rigator, Man. Ab α.°1ίύω, f. ίύο-ω, rigo, irrigo ; (2) adaquo. ΆξΙίυόμίνα τόϊ; ψυχξοΤ;, Theophr. Ab α.ζο~ω. e^jjv, adv. funditus, plane, oinnino. E, ΰνν/ιθίί'/) τχ; ϊχθξν; x(5y,v χφχνίσαι, Polyb 1. cap'. 82. Ab α'ίξω, tollo. "ΔΡΔΙ2, sej, r„ cuspis teli ; (2) anna, qui- bus cominus pugnabant. «^S.cwi, if, ό, irrigatio ; (2) adaquatio. a«b'ovT4, 3. pi. prass. ind. act. Dor. pro £o- hua-i. Ab "ΑΡΑΩ, f. c -ω, rigo, irrigo; (2) potum praebeo, adaquo. ' A^luv τνς xv.^n;, tst- frsv. ( Έζίνίγχί jM>t τχχίως o't'vu χο'χ, τον tSv ί'ν' xehOj, Artst. Eq. 96. " Αξδω σ' Όζω; άνχζλχζ-ά*?;;. id. Lys. 387• χι<ιχ, χ;, ■/■„ Poet. α»ε<-<, minae. Ab χοχ. άξίίάω, minor, Ε. Μ. Άξίιθύο-χνο;, ό, fimbria Martis. Άξίίχο;, ■>„ ον, Mavortius, Gl. V. Ab Ά^ί, Man. Άξίΐμ&νηι ίο;, b χχ) ■>„ IVIarte furens, bel- licosus. Εχ'Άξν;, Mars, et μχίνομα,ι, furo. ΆξίΐιχΜ,νίο;, ss, b xx) r„ idem et ex iisd. 'Apiouxvr,;, ίο;, ό χχ) h, Aiianus, Ani stu- dio furens. Ab"Af£„ Areopagus, curia Athcnis, qs. Martis collis. _ Ex ' Aj. Άξΐία», ovo;, β χχ) ή, χχ) το xguov, prae- stantior, proprie Marte ; (2) melior, po- tior, praestantior. Ab"Ag»ii, Mars. άξίμζχτος, immotus, constans. Ab « pr. et ρίμζχξω. "Αξ'.ο;, Martis, gen. sing. ab"Af/,i, Mars. άξίο-χι, a. 1. inf. act. verbi άζίσχω. χξίο-χίμ,χν, 1. sing. a. 1. opt. med. Dor. pro αξίο•χιμ.•φ. xeirxvTo, 3. pi. a. 1. ind. med. Ion. pro ή- ξίο•χντο• χξίο -iix, 1. sing. a. 1. opt. act. JBol. pro i- ξίσχιμι. χξίο-βαι, sustulisse, a. 2. inf. med. v. χ'ίςαι. χξίο-κίΐα,, χ;, ; n, comitas adsentatrix, lepos in sermone, facetosa urbanitas, blanditia. Gl. V. venustas. Ab ά^ίο-χω, placeo. χφσχιυμχ, χτο;, το, blanda et adulatoria appellatio. Ab χξίο-χίύομχι, comiter appello, comiter cum "aliquo ago. ' Αξίο-χιύίο-θχί τινι τγ χξίσει, τοι; πχξίϊοΊ, Six; ιίξόϊ;, Xen. χξίο-χόντα;, adv. grate. χξία-χο;, ierx%, iirxov, blandus, placendi stu- 'diosus, gratia? occupator. Ab ΑΡΕ'ΣΚΩ, f ίσω, placeo, amicum reddo ; (2) placeo ; άξίσχομχι, adquiesco, placet conditio, satis«fit mihi ; οζξίβ^, libeat, Gl. V. a. 1. conj. χβίσχν, placitiim, id. άξί- σζων, placitus, id. άξίο-χα, placet, libet, juvat, id. ίξίο-χομχι, placo, id. 2s hi ταύτ\χ£ο•χ ει ; Arist. Ran^ 103. Τβ χξω- μα. τΰτο μ' αχ χξίσχίΐ τυ,; χόξη;, Arist. Thesm. 413. Ol Dl iv α-χξχ) evrss ©5« a.• ξίο'χι 8 δύνχνται, Rovi. 8, 8. χξίο-ομχι, placebo, 1. sing. f. 1. ind. med. v. άξία-χω^το άξίω, placeo. α,ξίο-ο-χμίνο;, a. 1. med. Poet, pro χοίσχ- μίνο;.• xgis-kz, Υ,ξο;, ό, libum, genus placenta? diis gratum. Ab οΐξίο-χω. Hinc χξίΓΥίξίον, 8, το, sacrificium gratum. χξίί-ον, s, το, decretum, placitum. Ab i- ξίο-χω. χξί?ο;, y„ bv, gratus, a?quus ; placidus, Gl. V. Ab eod. χξίε-ω;, adv. grate. αρχινώ, idem quod οίξίτχω. χξίτ' pro όίξίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. Ion. pro γξίτο, a verbo χ'ίξω, tollo. χζίτχι, 3. sing, prass. ind. mea. v. ίξω. χξίτχλογίχ, r„ sermo de virtute, Man. Ex χξίτίι et λόγο;• oiosTa.il, gen. pi. Dor. pro xgnZv. χξίτχω, ω, virtutis felicitalem adsequor; (2) feliciter procedo ; (3) virtutis studio- sus sum ; (4) virtutis laudem quaero. Ovx « ? sr£ xxxx ϊξγχ, Od. 8, 329. Ab ΆΐΕΎΗ\γ,;, τι, virtus; industria, forti- tudo, navitas, Gl. V. "Αξίν;, Martis, gen. sing. Dor. pro "A«8<, ex'A^spi, ab"A^-/!i, Mars, χοίων, gen. plur. Ion. pro χξων, ab χξχ, jrreces. "Ag?j\ pro "ΑξΥ,χ, Martem, ace. sing, ab " Αξ-/ι;. χξΥ,χι, 2. s. a. 2. conj. med. Ion. pro όίξγ. χογ,γίμί ν , pracs. inf. act. Ion. pro άξΫ,γΰν. άξίγοιο-χ, praes. part. act. Dor. pro a'gvj- γνσχ. ΆΡΗ'ΓΩ, f. ζω, auxilior, opem fero, pro- prie in bello ; x^yuv, opitulari, Ph. Ά- ξΥΐγίΐν το7; ςίλοις, Xen. Κχί τι μι φτ,σ) μά,χγι Τξώίο -c-ty χξΥ,γαν, II. 1, 521. χξΥ,γώ'ν όνο;, Ό χχ) r„ auxiliator; (2) defen- sor. Ab χξΥ,'ίθαο;, iia in praelio. Ex "ΑξΥ,ς, Mars, et Β-οό;, velox. ΆξΥ,'ύ;, 8, ό χχ) ϋ„ idem quod"A«£/ei. Άξτΰφ&πο;, 8, ό χα.) ϋ„ id. quod ΆξίίφΜτβ;. Άξγ.Ίζ';>.&;, 8, ό χχ) ϋ„ Marti carus, Martis amicus ; (2) cui Mars est carus, bellator. Ex' Asy;, Mars, et φίλο;, a?nicus. χξζν, ut nine fit χξνο;, χξν), χξνχ, χξνί;, per Syncop. pro χξίνο;, &c. agnus, agna. Amvi Martem, ace. sing. ab"A^»;s, ' ΑξΥ,ο;. '/>;;£«!, a. 1. inf. med. verbi deny®, ( 91 ) χξΥ,γω• 1 χχ) ϋ„ bellicosus, proprie agi- API χζΥίξ'ίί ίω;, ϋ), auxilium. Ab οίξΥ,γω. α,ξΥίξχ,Ι. sing. perf. ind. med. Att. pro V,e\x. Ab όίξω. άςήξΐιν, 1. smg. plusq. in± med. Att. pro ίηζΐιν. "ΑΡΗΣ, 'ut, ' (et υ,το;, Steph.) Ό, Mars ; Gradivus, Gl. V. (2) prielium ; (3) bel- lum ; (4) vulnus, plaga, ferrmn, &c. άξίί, gen. sing. Ion. pro χςχ;. οίξΥ,ο-όμίθχ, 1. pi. £ 1. ind. med. verbi eg*- ομχι. . χξΥίτχι, 3. sing. a. 2. conj. v. χ'ΐξω. χξτιτίΐξχ, *ί, ί, sacerdos. Ab x*x % pre- ces. χξΥ,τΥ,ξ, Ϋ,ξβ;, b, precator ; (2) sacerdos. Ab eodem. ΆξΥ,τιχ;, xlo;, -η, Martia, bellicosa. Ab ' Αξ -zji, Mars. χξΥ,το;, ■>,, bv, funestus, noxius, perniciosus. Ab χξάομχι, damno adficio. χξηφχίνων, Martem pra seferens, qs. part. praes. act. ab χξΥ,φχήω, εχ'Άς-?;;, et φχί- νω, ostendo. άξθύ;, sublatus, a. 1. part. pass. v. α!ξα>. οίξθιν, sublati sunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. Ion. et Bosot. pro Ύχφν^αν, a verbo eod. x$y,;, 2. sing. a. 1. ind. pass. Ion, pro r,f Oy.;. χξθγ,ο -ovTxi, surgent, 3- plur. f. 1. ind. pass. χφγ,τι, sublatus esto, 2. sing. a. 1. imperat. pass. χξθμίω, ω, f. γ\σω, amicitia? vinculo jungor cum aliquo. Ήδ' xVt' tv φιλόττ\τι ΰιίτ- μχγίν οίξθμγ,ο -xvTi, H. 7, 302. Ab χςθμό{• άξθμίχ, χ;, ϋ„ amicitia, concordia. α,ςθμιο;, 8,'ό, amicus. Ab eod. χξθμο;, 8, b, amicitia. Ab χξω et Β-υμό;» χξθξιχο;, n, bv, articularis, articulis qua- drans et conveniens ; (2) articulis labo- rans, podagricus, chiragricus, articularis. οίξθξίτιχο;, y„ bv, idem. άξθξΤτι;, the;, r], morbus articularis, dolor 'articulorum. Ab "ΑΡΘΡΟΝ, 8, το, artus, articulus, natura- lis ossium compages•; copula, Gl. V. (2) Articulus, vox Grammaticorum. Hinc οίξθξόω, ω, f. ωο-ω, articulo, fingo, formo. xY8ga>o-xi,formaverit, 3. sing. a. 1. opt. act. χξθξώΰνι;, to?, β χχ) Ϋ), articulosus. "API, particula inseparabilis, quae vocabu- lis prasfixa significationem eorum auget per Valde, vehementer, multum, cito, statim, facile ; ut χοί1ν\λο;, valde clarus, valde manifestus. ΆΡΓΑ, a;, ■/■„ arbor quaedam sero florens. Angl. THE WHITE BEAM TREE. χξίγνατο;, 8, b χχ) ή, valde notus, clarissi- mus, qui facile nosci potest. Ex χξΐ, valde, et γινώσχω, nosco. χξώάχξυο;, 8, b xx) i\, multum lacrimans, propensus ad lacrimandum. Ex xgi et Ixxov, lachrynuE. οίξΊΙχχξν;, vo;, Ό χχ) -η, idem et ab eod. άξΐΙχχξΖ,το;, ov, multum lacrimabilis et multum lacrimans, Hes. χξΐΙίΊχίτο;, 8, β χχ) ή, praeclarus, valde in- 5 clytus. Ex χξΐ et ΰύχ*υμι, ostendo. άξίΐν,λο;, 8, b χχ) ή, valde' Clarus, praecla- rus, valde manifestus. Ex χξΐ et ΰΐόλος. άξΐΐΫ,λω;, adv. manifeste. χξίΖγ,λο;, 8, b χχ) y\, multum aemulandus ; (2) valde clarus, manifestus, ξ posito pro e). Ex χξΐ et ζγ]λο;, csmulatio. χξΐξγ,λω;, aiiv. clare, manifeste ; (2) studi- ose. οΐξίζ-ηλωτο;, 8, b χχ) τ), valde aemulandus. Ex χξΐ et ζγ,λόω, aemulor. xgivixob;, u, b χχ) ϋ„ obediens, dicto audi- ens ; (2) acute audiens. Ex ίξΐ et χχύω. χξίθμίΰντχι,ο. pi. praes. ind. pass. Dor. pro χξώμίντχι• Ab οίξίθμίω, ω, f. ν,σω, numero. 'Αλλ' xy• ί-η τα χξΥ,μχτ' χξΐΰμγ.ιτο>, Odyss. 13, L 2lo. Άλλα χχ) χ'ι τξίχ'.; τυ.; χ<0χλγ,; ΰμ'Ζν χχο-χι Ϋ-ξίθμΥ,νται, Luc. 12, 7. Ab χξΐβ• μό;. Hinc χξώμνβγ,μίνχι, a. 1. inf. pass. Dor. pro ά- ξίθμτιϋΥ,νχι. χςίθμγ,μχ, το, numerus. χφμ%σι;, ίω;, ϋ„ numeratio, enumeratio. άζίθμΥ,τιχΥΐ, sc. τίχνη, r,;, ί. arithmetica, ars numerorum et numerandi. Ab οίζίθμΥ,τιχο;, υ,, bv, numerandi peritus ; (2) ad arithmeticam pertinens. χξΐθμγ,τιχω;, modo numerandi. Ab χξΐΟμγ,το;, ■>„ bv, numerabilis ; (2) paucus ; (3)dicitur et de paucis eleganter. Ab χζίθμίω. άζίίίμιο;, oy, adniuncrandus, Suid, API ΑΡΚ ΑΡΜ ΑΡΙΘΜΟ' 2, S, β, numerus; (2; homo nullius pretii. ΰςιχύμων, όνος, η, qua* facile fit gravida ; (2) fcecunda. Ex αςι et χύω- άξΐν, ϊνος, Ό χ») η, naso, seu naribus carens; (2) non sagax. Ex » pr. etj) v , nasus. αξΐνος, a, ο χ») sj, idem et ex iisd. ΰςιοζοίξζά,νιοζ, ν, e, nomen emplastri. Ab Ariobarzane. αξίπχξος, ov, valde amarus. α,ξίπξίπίίς, nom. pi. ab dgtsrgetns• άξίπξίπαα, ας, r h> decus eximium. άξίπξίπίως, adv. valde decenter. Ab άξίπζίπγ,ς, ίος, ό χα) ί, valde decorus ; (2) valde illustris et excellens. Ex άξΐ, val- de, et πξίπω, decorus sum, convenio. οίξΐς, ινος, ό και %, idem quod άξίν. 'ΑΡΓ 2, ftos, 'h, instrumentum fabrile ; (2) herba qua?dam, Angl. friers-cowl. άξίο-άμος, bello clarus, Dor. pro άξίο-γ,μος. α,ξίβΎ,μος, χ, ό χα) ή, clarus, conspicuus; (2) 'illustris, insignis. Ex άξΐ, valde, et σνιμ», signum. άζίο-βάξματος, victor certamine curuli. άξίο-κ'Λϊ.;, ίος, β χα) -h, valde indignans, seu iracundus, Efymol. Ex α,ξί et σχύζομαι. «ί'Γ«, a dv• optime, Gl. V. Ab α.ξΐ?ος• α.ζ!?αθλος, n, ό, optime decertans, pra?stan- tissimus in certaminibus. Ex οίξίς-ος, op. timus, et άθλος, certamen. α,ξίς-χξχίϊον, το, templum Dianas sacrum. Ab άξις-αξχίω, ω, optime impero, optime gero magistratum. Ex ίξίτος et όίξχω, im- pero. αξί^άφΰλος, ov, abundans uvis. άξΐ^άω, ω, f. τισω, prandeo. Ήξώτ» αΐτον ^αξίσαιός τις Όπως άξΐ^γ,α'Υί π»ξ' αυτό}, .uc. 11, S7. Ab οίξίΓον, prandium. άξίζ-ύ», ας, ή, fortitudo, strenuitas ; άξΐ- Γίία, fortia facta, Gl. V. Ab "Αξϊ,ς, Mars.: άξΐ?ΰον, α, το, pra?mium, proprie fortitudi- nis ergo datum. Ab eod. άξίζ-ίξα, ας, ή, sc. χιϊξ, sinistra sc. manus. Ph. sca?va. Ab 'API2TEP0 2, ξ», ξόν, sinister; (2) in- faustus ; (3) stultus. άξίΠξος-ατν,ς, χ, ό, qui a sinistra stat. Ex οίξίΓίξα, et ς-ατός, qui stetit. άξίΓίξόχοξ, ξος, ό χα) y, qui tantum sini- stram habet ; (2) qui sola sinistra utitur, R. Ex άεις-ίξα. et χι)ξ, manus. άξίς-ιΰίο-χι, 3. sing, imperf. incL act. Ion. _ pro ηξίς-ινί, ab άξΐ^ώω• άξί^ίνμ,α, τος, το, pra?clarum facinus. άςΐίΤίύοιο-α, pra?s. part. act. f. g. Dor. pro Οξΐ^ίνουσ». ά,ξίζ-ίΧις, ίος, ό, princeps ; (2) omnium for- tissimus. Ab άξίς-ίύω. dqis-iCo-atra, a. 1. part. act. fern. g. άξίπντιχΌς, s), ov, qui quasi a natura ita est comparatus, ut omnium fortissime se gerat ; (2) strenuus. Ab αξιωθώ, f. iCo-ai, fortissime me gero ; (2) strenuum me prasto ; fortiter facio, Gl. V. (3) excello ; (4) dominor. Τ» π%ωτα χχλλίΓί'' »ξΐηίι<τας ς-ξατ5, nactus sum- ma pra?mia, Soph. Aj. 435. Ab αξιτος. άξίρνιίς, nom. pi. Ion. pro άξίς-ίίς, ab άξΐ- οίξίΓΪϊον, το, Ion. pro άξίς-ίϊον, Herod. αξΐ5"/ίτ->.ς, s, ό, pransor, qui prandere solet. άξίΓΪζω, f. ίο-ω, prandio excipio, prandium praebeo ; (2j prandeo, in act. et med. Ab αξί^ον• deirivSw, adv. optimos quosque deligendo, secundum delectum virtutis. Ab άξΐ$-ος. άξίς-όξΰλος, ts, ό χαϊ i), cujus optimum est consilium : est et nom. propr. viri. Ex όίζΐί-ος et βνλ -h, consilium. ά°ι?ογίνιθλος, α, Ό χα) -h, qui optimos gene- rat. Ex aps -ος et γίνίθλν, origo, ortus. ςίΓογόνος, a, β χα) ■>„ parens optimas pro- " >. Ex ays -ος et γόνος, soboles. άζίς-ίΰαπνος, α, ό χα) ή, prandium ccena3 conjunctum, ad ccenam perductum. Ex οίξίς-ον et ΰιϊπνον. άξίς-οίπίω, recte loquor, dico. ά^ΐζ-οίηΥ,ς, \ς, recte loquens. aois-oi, ων, ol, optimates, primores, summa- tes, proceres, viri prfficipui ac prasstan- tissimi. Ab α,ζίς-ος. άξΐΓθχλί>,ς, \ς, percelebris, Ep. άξίΓοχξάταα, ας, ή, status reipublica?, quae ab optimatibus gubernatur. Ex αξί^ος et χξχτίω, impero. άξις-οχξατίω, S, f. fat», optime impero ; et fi) άζΐζΌκ^ατίομΜ^ ifMth sub optima- αςψο turn regimine vivo, ab optimatibus gu- bemor. 'Αξις-οχεατί7<τβαί 5ί?λβί ίΐζγ,των, Arist. Αν. 123. Ex iisd. άξΐ&οχξατία, ίας, 'h, idem quod αξίί-οχξά- τίΐα. άζίς-οχξατιχος, v„ ov, ad aristocratiam, sive imperium optimatum pertinens ; (2) ari- stocratise studiosus. Ab eod. άξίς-οχξα-ίχως, adv. ut convenit aristocra- tise, more optimatum remp. gubernan- tium. άξίς-ολόχαα, v„ idem quod άξίς-ολοχία, Nic. αξίς-.ολοχία, ας, ή, herba puerperis opitu- lans. Ex αξίς-ος et λόχος, gravida. Angl. BIRTHWORT. άξίς-Δμ,αν.τις, ιως ϋ„ optimus, seu pra?- stantissimus vates. Ex agio -τος ei μαν- . τ/ί ; οίξΐί-όμ-αχος, ts, ό χα) r,, prasstantissimus in pra?lio. Ex αξΐ?ος et μ,άχη, prcelium. "API2T0N, u, το, prandium. άξΐ?ογομία, ας, r„ optimatum regimen, seu imperium. Ex Ζ,^ς-ος et νομός, prcefec- tura. άξίζ-όνοος, s, ό xx) -h, benevolus, optima mente praeditus. Ex ays -ος et ν'οος, contr. νας. άζίΓοποιίω, ω, prandium facio, cibum ap- fjaro ; ao l5 rorroiicu,oc.i, ωμχι, prandeo. Ex agis-ov et ποιίω, facio. άξΐ?οπονώς, ίος, ό, optimus operarius,3/an. άξίΓοπόνος, u, ό χα) y, optime laborans. Ex αξις-ος et πόνος, labor. ά,ξίΓος, ί?γ,, ι?ον, optimus, praastantissimus, proprie Marte, sive armis ; (2) optimus, generaliter ; egregius ; (3) maxime ido- neus. Ab"Agvji, Mars. άξΐς•οσαλπιγχττ,ς, 5, ό, pra?stantissimus tu- bicen. Ex όίζίς-ος et ο-αλπιγχτης . άξίς-οτίχνχς, α, ό, optimus et praestantissi- mus artifex. Ex α°ις-ος et τίχν*, ars. άζΐ5-οτόχος, u, ό χα) ή, qui vel quae optimos parit. Ex agts -ος et τίχτω, pario. αξίς-οφάνίΐον, το, nomen emplastri, v. Steph. άζΐ$•οφόξον, το, vas, in quo prandium fer- tur, Steph. χξτόχιΐξ, ίίξος, Ό χα) r,, manibus strenuus, fortissimus. Ex α^ις-ος et χι)ξ, manus. άζατωΰιν, Τνος, i χα) r„ optimos parturiens, Ep. άξίς-ωτος, S, i, tempus prandii, Hes. Ab agis-ov. αξίο-φαλτις, ίος, ό >i ■>„ valde lubricus ; (2)fal- lax. Ex α,ξί, valde, et σ$ίλλω, decipio. ά.ξΐφξαΰίως, pro αξί^ξαδως , Horn. άξΐ$ξ&ΰγ,ς, ίος, ό χα) h, valde manifestus, insignis. Ex kn et ^αΐν,ς, prudens. αξίφξα^ως, adv. valdd perspicue. ίξίφξων, όνος, ο xaj ή, valde prudens. Ex α,ξί et ,v, mens, igxii, sufficit, 3. sing, praes. ind. act. contr. pro agxiit. Ab αξχίω. άίξχίΐον, n, τό, personata, Plin. 1. 25, § 58. c. 9. herba qusdam palustris, Angl. bur- dock. Ab ά,ξχ'τίιον• άζΧίιος, ίία, itov, ursillUS. Ab α,ξχτίιος. άξχίο-ίΐ, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi α,ξχέω- ίξχ.ίο-θΥΐο-όμίσθα, arcebimur, 1. plur. f. 1. ind. pass. Dor. pro α^χίσθ-τ,/τόμιθα. α,ξχίΐτΐγνιος, roborans membra. Ex α,ξχίω et yxTiov- α,ξχιο-ις, ίως, r„ auxilium ; (2) utilitas. αξχίσ^μα, ατός, auxihum. αςχίτος, ■/}, ov, suificiens. Ab α,ξχίω. α,ξχίτως, adv. sufficienter. ίξχίυθ'ις, ίδος, r„ bacca juniperi maturitate nigrescens, Gl. V. juniperus, juniperum. Ab ΆΡΚΕΤΘ02, a, a, juniperus, arbor et fructus. ΆΡΚΕΏ, S, f. ίο-ω, propulso; (2) auxi- lior, opitulor ; (3) sufficio, satis sum, (4) par sum ; (5) contentus sum, adquiesco ; ktxit, sufficit, satis est, Ph. α,ξχίϊσθί, contenti estote, Gl. V. imperat/a^sV- 8'/jn, contentus esto, Ph. a. 1. imp. pass. ΤΙίφνχίν ίο-θλος, ω?' αοχΰν φίλοις, Soph. El. 324. Ούδ* Ιξγα μύω χαξος αξχίο-ας ίμν,ς, conficiens, idem, Aj. 4ο9. Άξχΰ- ο•βί το7ς ο•^>ύ>νίοις νμϊίν, Luc. 3, 14. α,ρχίλοι, ursorum catuh, Eust. αρχτύλοι, Poll. αξχιος, ν, ό χα) ■/>, sufficiens ; (2) satis dig- nus, ab αζχίω ; (3) septentrionalis. Ab άξχος, ursa, pro αξχτος. α,ξχύντως, adv. sufficienter, satis, abunde. Ab αξχίων, quod est ab άξχίω. άξχτίίχ, ας, r„ consecratio virginum Dia- na?. Ab α°χτινω- ( 92 ) αξχτίϊος, it», ϊϊον, ursinus. Ab α,ξκτος. ίοχτίος, ία, ίον, incipiendus. Ab άζχω- άςχτίύω, f. ίχισω, in ursa? occisa? nonorem virgines Diana? consecro. Ab «,°χχι>ς. αξχτϋ,-/), Sub. $οξ», ursina pellis, Stepk. αξχτιχος, r„ ov, septemtrionalis. Ab eod. α\χτομώς, ίιος, ό, mus ursinus, sic dictus, quod velut ursus binis pedibus incedit, R. Ex αξχτος, ursus, et μΖς, mus. "ΑΡΚΤΟ 2, ts, ό χ») r„ ursus, ursa ; (2) sig- num cceleste; (3) piscis quidam; (4) pars orbis septemtrionalis. Άξχταξος, ν, ό, Arcturus, stella post Ursae majoris caudam. Ex ίξχτος et &ξά. Άζχτοφΰλαξ, αχός, i, Arctophylax, custos Ursa?, sidus quod et Bootes. Ex αξχτος et φύλαξ. ίξχτωος, ω», ωον, arctous, septemtrionalis. Ab αξχτος. agxvov, α, τό, reticulum, Gl. V. Ab άξχυς. «.οχνος-ασία, ας, r» retium collocatio ; re- tium tentio, Poll. Ex όίξχυς et ς-άας- "APKY2, υος, ί, rete; α,ξχυις, casses. Gl. οΐξχυς-άο-ιον, α, τό, locus, ubi tenduntur retia. Ex α,ξχνς et s -άσις, statio. dgxus -ατα, ων, τα, loca, ubi retia tendun- tur, item retia ipsa. Ab άζχύζ-ατος, ts, ό χα) ή, vel •ή, ov, retiarius, retium tentor ; άχξυο-τάτ^ μνχανϊ, rete, Eurip. Ex όίξχνς et ς-ατός, qui stat. άξχυωξίω, ω, f. Υ,οτω, retia custodio, sto ad retia, seu ad indaginem. Ab άξχνωξός, α, ό, retiarius, custos, qui retia custodit. Ex αξχνς et ζξος, custos. 'ΑΡΜΑ, ατός, τό, currus, vehiculum. qua- driga? ; (2) pondus, onus. άξμαλια, seu lonicc, »ξμα.λιγ„ cibus, ali- mentum, demensum. Ab α,ξω, adapto. άξμάμαξ», γ,ς, η, carruca, carpentum, paulo commodius quam α=μ». Ab αξ- ^*• αξματίίος, na, uov, ad currum pertinens, curulis, Eurip. Orest. Ab άξμα- άξματίύω, f. ιύσω, aurigo, aurigor. Ab eod. ά•ματγιλαο•ία, ας, η, agitatio currus. Ex ao/MX. et \λ»ίνω, agito. ίζματΥ,λατίω, ω, ΐ. %σω, aurigo, currum ago. Ab άξματ•/ίλ&.τγις, y, ό, auriga, agitator currus, Ph. quadrigarius, al. Gl. V. vehicula- rius. Ex iisd. όίξματινΓχ•/!, *ις, ή, curulis victoria, Pind. άξμάτίον, u, to, curriculum, Gl. V. cuiri- culus, Dim. ab ίξμα. Unde r, ol, bigales, bigarii. ά'ξματοίζομία, ας, ϋ,, certamen curule. Ex οίξμα et Ιαομ,ος, cursus. άξματόΰξομος, a, β, curru certans auriga. Ab eod. αςματόιις, ί',σσα, όίν, Curulis. Ab άξμα. άξματομαχίω, ω, f. -ί,σω, ex CUrru pugno. Ex όίξμα et μάχομαι, pugno. αςματονηγίω, ω, currus fabricor. Ab άξματοτΥ,γός, S, ό χα) ή, curruum fabrica- tor, plaustrorum compactor. Ex όίξμα et πύγννμι, compingo. ίξματοποιος, 5, ό χα) ϋ„ curruum fabrica- tor. Ex όίξμ» et ποιίω, facio. άξματοτ'οφίω, ω, fut. Ϋ,σω, equos curules alo. Ex όίξμα et τξίφω, alo. άςματοτξοφία, ας, ϋ„ equorum curuhum nutritio. Ex iisd. Μξματοτξοχία, ας, ή, et άξματοτξοχια, ας, Υί, orbita. Ex όίξμ» et τξόχος, rota. α,ξματωλία, ας, Ϋι, aurigatio ; vox Comica Aristophanis, in qua confunduntur άς• ^ ματΥ,λασία et ίμαξτωλία, peccatum. ίξμίν», nom. vel ace. pi. pra?s. part. pass. n. g. per Sync, pro άξόμ%να, ab 'άξω. άξμίνίζω, velifico, Gl. V. A seq. όίξμίνον, ν, το, velum navis, carbasus ; (2) instrumentum; armamentum, Gl. V. ^ Ab »ξω, apto. αξμίνος, ν, ό, idem et ab eodem. »ξμ.γι, γ,ς, ϋι, compages, comrnissura. Ab άξμός, quod ab αξω, apto. αξμγ,λατίω, ω, f. ν,ρ-ω, aurigor ; (2) auriga- tione certo in certamine curuli. Ab αξμγ,λ&τγις, u, ό, auriga. Ex όίξμ» et |λ- _ αύνω• ά,ξμΊως, adv. confestim. Ab άξμοΊ* άξμίως, idem quod άξμόϊ, Gal. αξμογ->„ γ,ς, i), apta junctura, seu comrnis- sura, compages, coagmentatio, aptus or- do, aptatio. Ab αξμόζω. άξμοΖία.ς, dat. pi. f. g. ab αξμόΐιος, t», icv, aptus, concinnus, idoncus; ΑΡΝ ΑΡΓΙ ΑΡΡ Άξμόξίο-θχι τας νομας τι A δ' ά(μό<Μ μοι τό7 πχξόν Ph. adfabilis ; &'uoiiev, congruum, Gl. V. Ab eod. άξμοΰίως, adv. competenter.GY. V. A prec. άξμόζοιο-χ, pres. part. act. Dor. pro άξμό ζασα. , ά,ξμοζόντως, adv. apte, convementer, con- 'gruenter. άξμόζω, f. όίω, quadro, convenio, congruo ; (2) apto, adapto ; (3)Jungo connubio, do nuptum. λιταις• Χξόνω, ο-ίμαΐγ', Soph. El. 1306. Ήεμο- σά,μγ,ν γάξ νμχς ίν) άνδξ), 2 Cor. 11, 2. Ab άομός- άξμοί, adv. modo, nuper. άομοΊ, adv. convenienter, congruenter. Ab άξμός. ίΐξμολογίω, ω, coagmento, coapto. Ηξμο• λόγΐ)<π τάφον, Epigr. άξμολόγηιτις, (ω:, υ), compaginatio, Gl. V. άξμολογίχ, χς, η, coaptatio, conjunctio. ά,ξμολόγος, α, ό, coagmentarius, Ph. Ex άξμίς et λίγω, eligo. ΰξμονίχ, χς, υ), compages ; (2) concentus, χ,ξμ, ha armonia. Ab' χξμος. ά.ζμονίγ,;. gen. sing. Ion. pro άξμονίχς. άξμονιχός, yi, ov, ad harmoniam pertinens ; (2) musicae peritus. Ab άξμονίχ. άξμόνιος, α, ό xx) ί, conveniens. Ab eod. άξμός, α, β, commissura, compages, articu- lus. Ab όίξιυ, apto, mutato spiritu. άξμοο-ίχ, ας, ή, gubernatio. Ab άξμόζω. ϋεμοο-ις, ίως, ϋ), aptatio, compaginatio, Gl. Ύ. Abeod. α,ξμοιτμα, τος, το, idem et ab eod. άξμόσσω, vel άξμόττω, f. ίσοι, idem quod άξμόζω• Άξμόο•<πιν τ/ν/, πξός τ/. Ύόΰί πξός τχς συνασίχς άξμόττίΐ, Isocr. Ab άξμός. α,ξμος-αι, 3. sing. perf. ind. pass. Ion. pro γ,ξμος"χι• »ξμοΐ-'Λξ, %ξ«ς, ό, moderator, magistratus, gubernator. Ab eod. όι.ξμι>5">,ς κ α, S, idem ; Gl. V. aptator. άξμοΓίχος, ή, 'ov, sponsalis, GL V. Ab ά,ξμος-ος, τ), ov, conveniens, congruens; Gl. V. aptus, habilis ; άξμορίι, sponsa. AJ) άξμόζω. άξμο^ωξ, βξος, ό, idem quod άξμο?•γ,ξ. άξμόο-ύνοι, ol, moderatores, apud Laced. άξμόττοαν, 3. pi. pres. opt. act. verbi άξ- μόττω- άξμοττόντως, adv. idem quod άξμοζόντως. άξνχχ)ς, ίδος, ή, pellis agni, pellis ovina cum lana ; Ph. pellis lanata. Ab άξς. άξνχς, agtws, acc. plur. ab άξς, άξνός. άξνΰον, α, το, locus, ubi agninaj carnes venduntur, Hes. Ab eod. άξναος, ίία, uov, agninus. Ab eod. άξνίίος, a, ό, agnus adultus, aries. Ab eod. άξνίϊσθαι, pres. inf. med. Ab άξνίομαι. άξνίοθοίνν,ς, α, ό, agnis vescens. Ex άξς et 3-οίιΐγ,, convivium. ΆΡΝΕ'ΟΜΑΙ, αμαι, f. ησομαι, recuso, ne- go, inficior, denego, detrecto. Oix jje- νγι<τω το ονομά. μα, Apoc. 3, 8. οίξνίντί-,ξ, Υ,ξος, ό, urinator. Ab άξς, agnus, ad cujus imitationem urinator in caput desibre solet. α.ξ\>γ,!τ/χ.μί\ιοι, nom. pi. a. 1. part. med. α,ξν Bon, a. 1. inf. med. ά.ξνγ,ο•ίθίος, a, ό zee} ή, Deum negans, athe- us, inridelis. Ex ίξνίομχι, nego, et &ύς, Deus. α,ξΐΐΥ,ο-ιμο;, ov, negandus. Ab ίονίομχί. ίξν/ισ-ις, ίκς, 'ή, negatio, recusatio. Ab «,?■ νίομαι• άξνΥιται, 3. sing, praes. conj. contr. pro ίξ- νίΥιτα.ι. α-ξ^τίχος, ij, ov, negativus. Ab eod. oc'vtov, α, το, agnellus. Dim. ab ΰξς, agnus. αξνόγλωοΌΌν, u, το, plantago, seu lingua ag- nina. Ex Άξς et γλωο-σα, lingua. Angl. PLANTAIN. άξνόγλωΒΊΤος, α, ό, idem et ex iisd. άζνος, agni, gen. sing, ab Άξς, agnus. άξνοα&γος, α, Ό κα) ν, qui agnum devorat, vel comedit. Ex α,ξς et φάγος, edax. ΰξνόφυλλον, u, το, q. d. agnifolium, cytisus, herba, qua agni delectantur. Ex «,ξς et , qui cum maribus con- cumbit. Ex χρργ,ν et χοίτ'/ι, cubile. άρρίνοχυίω, prolem masculam edo. χρρίνομχν'ίω, ω, f. γ]σω, masculos depereo, Side. Ex xppYiv et μχίνομχι, insanio. άρρίνοτοχίω, ω, f. ίσω, partum virilem edo. Ab άρρίνοτόχος, a,' i xa) yi, masculum pariens vel generans» Ex appw et τίχτω, pario. άρρίνοφθοξίω, ω, f• Υ,ο-ω, masculos corrum- po, Suic. Ex app-/]v et φθίίξω, corrumpo. άρρινόω, ω, f, νισω, masculum reddo ; άρρί- ναο-Οχι, masculum evadere. Ab άρρΎιν. Hinc άρρίνώ^Υΐς, ίος, ό χα) ν), masculus, fortis. χρρίνωϊως , adv. mascule, fortiter. άρρίνωνυμίω, masculino nomine appello. χρρίνωπον, α, το, mascula facies ; (2) ani- mus virilis et generosus. Ab χ•ρρίνωπ.ος, α, ό xx) yi, qui virili facie est ; (2) fortis, virilis. Ex άρρ\ν et ωψ. χ'ρρίνωπως, adv. viriliter, strenue. χρρίνώψ, et άρρίνώπας, a, i, idem quod xp• όίνωπός, sed in malam partem utrumque, Steph. Eust. Ab ΑΡΣ APT APT άρβιπης, ίος, ο κα) η, non vergens quoquam, in neutram partem inclinans. Ex » pr. et ρίτω, inclino, vergo. άρρίπως, adv. non vergendo in alterutram partem. άρρεψία, ας, ή, animus in neutram partem magis inclinans. Ex a. priv. et hi -χω. άρρηκ,τος, ν , Ό χα) η, non fractus. Ex a, pr. et ρησσω, /rango. άρρήκτως, adv. firme, stabiliter. ' άρρηκτοι?!, dat. pi. Poet, pro άρρηκτοι?• άρρηκτα, gen. sing. Dor. pro άρρηκτα- άρρημοσύνη, ης* ή, taciturnitas, silentium. άρρημων, ονβζ, Ό κα.) η, tacitus, taciturnus, mutus. Ex a priv. et ρήμα, verbum. "A'P'PHN, ενός, b, mas, ma'sculus ; (2) Ό ^ η, fortis, virilis. άρρησία, ας, ή, silentium. Ex a pr. et ρίω. άρρητβσοίια,, ας, ή, nefandum facinus, im- primis foeda Venus. Ah ίρρητοποώς, S, Ό και ή, nefanda perpetrans. Ex άρρητος, nefandus, et ποιίω, facto. Άρρητος, α, b κα.) ή, non dictus, indictus ; inauditus, ineffabilis ; (2) non dicendus, celandus ; (5) non dicendus ex lege, de conviciis gravioribus lege prohibitis. Unde άρρητα, fceda convicia ; (4) infan- dus, nefandus, nefastus, Gl. V. (5) fce- dus, odiosus. Ex a priv. et ρίω. α,'ρ'ρητνργια, ίας, ή, nefandum facinus, ne• fanda libido. Ex άρρητος et εξγον, opus. otf φητως, adv. infande, inefl'abiliter, arcane, ά.ρ'ρηφοξεω, ω, sacra arcana fero. άρρηφοοία, ας, η, arcanorum gestatio. Ab άρρηφ-ίξος, ν, ο κα) η, nefanda et arcana ge- stans. Ex άρρητος et φίξω, /ero. οίρρηχος, α, b κα) η, admodum aptus sepi- mentis. Ex « intens. et ρηχός, sepimen- tum. άρβίγητος, ν, ο κα) η, exhorrescere nescius, impavidus. Ab άρρϊγος, α, ο κα) η, non frigens, frigori, non obnoxius. Ex a pr. et ρίγος, frigus. οίρρΊζος, if, ο κα) η, radicibus carens, radi- ces nullas agens. Ex « priv. et ρΊζα, radix. άρρίζωτος, α, b και η, idem. Ex ct, priv. et ρΊζόω, radices ago. ά,ρρΊν, ϊνος, b κα) ή, naso, aut naribus ca- rens ; (2) malum habens nasum, non sa- gax. Ex a priv. et p7v, nasus. α,ρρις, ΐνος, ο και η, idem et ex iisd. Ά'Ρ'ΡΙΧ Α~2Θ ΑΙ, manibus et pedibus sur- sum tendere, Hes. al. άναρρΊχάσθαι. Ά'Ρ'ΡΙΧ02, α, b και ή, cophinus, vas vi- mineum. cippoia, ας, ή, retentio mensium, seu men- strui. Ex a priv. et po^fluxus. άίροπος, ov, idem quod άρ'ρεπης, Steph. άρόυθμίω, dissono, Call. Exapr. et ρυθμός, αρρυθμία, ας, ή, dissonantia, discrepantia. Ab άρρυθμος, ά,ρρυθμοπότης, α, ό, qui non bibit ad rhy- thmum et mensuram, sed plenis poculis et sine ordine. Ex άρρυθμος et πίνω, bibo. άρρυθμες, α, b κα) η, num'eris et modula- tione carens, inconcinnus. Ex & priv. et ρυθμός- άρόύθμως, adv. sine numeris, inconcinne. άρρυταντος, u, Ό κα) η, non sorditatus, non contaminatus. Ex a pr. et ρύπος. Unde άρρυπαξος, u, β κα) η, non sordidus. άρρύπωτος, ov, idem. άρρυσίας-ος, u, b κα) η, qui pignori opponi non potest. Ex a priv. et ρυσιάζω. ίρρύσονται, haurient, 3. pi. f. 1. ind. med. Poet, pro άναξύσονται, a verbo άναξύω• άρόυτίΰωτος, a, b κα) ή, qui rugas non ha- bet. Ex a priv. et ρυτιΰόω,' corrugo. άρρωδίω, non timeo, contemno. Ex a pr. et opputiu, timeo, ap. Ammon. sed He- rod, dixit pro ορρωΒίω. άρρωξ, άγος, Ό κα) ή, non fractus, non scis- •sus. Ex a priv. et pag,fissura. άρρωϊ'ιω, ω, f. ησω, infirmus sum, adversa valetudine laboro ; Gl. V. άρρως-ω, a?gro- to, languesco. Ex « priv. et puvvvua. Hinc άρρώ$•ημα, ατός, το, languor, segritudo. appcoria, ας, ή, infirmitas, morbus, aegri- tudo, invaletudo, Gl. V. 'ap'pwr ος, β, Ό κα) ή, infirmus, segrotus. Ab eod. "AP2, άςνος, Ό κα) η, agnus, agna. άξο-άμίνος, a. 1. part. med. Mol. pro άξά- μίνος. άξο-αντίς, nom. plur.aor. 1. part, act, Mol. pro άξαντίς• Ab. άςοι. άζ/Τίνίκος, ή, βν, masculinus ; κξο'ίνικο», masculinnm, auripigmentum, Gl. V. άξβΊνογίνης, ες, masculini generis. άςίΤενόθηλυς, idem quod άρρενόθηλνς* άξίτενοκοίτης, idem quod ά,ρ'ρενοκοίτης. άξο-ενόΐΛΟξφος, ov, masculina fecie pra?ditus. άξο-ενοπαις, b και ή, cui masculus est rilius. Ex άξΰ-ην et xal?,filius. άξσ-ενονληθί-,ς, ϊς, plenus maribus. άςβ-ην, Attice idem est quod άρρην, unde et reliqua ab άξτην incipientia sub άρρην, videnda sunt. άξο-ις, εως, η, elevatio, subvectio ; (2) abla- tio, detractio ; (3) onus, tributum. Ab α'ι'ξωι tollo. άξσ-ον, a. 1. imp. act. Mol. pro άξον• Ab άξοι. άξιτω, 1. sing. f. 1. ind. Mol. pro agu. ΆΡΤΑΈΗ, ης, ή, genus mensurasTersicae sive Medica; medimum Atticum capiens. άξταμ,εω, Si, f. ηο-ο>, concido in frusta; (2) trucido. Ab "APTAM02, », o, lanius; (2) coquus. άξτάνη, ης, ή, laqueus ; (2) suspendium. Ab ΆΡΤΑΏ, ω, f. ησω, suspendo, appendo ; et (2) άξτάομαι, ωμαι, pendeo ex aliquo, spem in aliquo colloeatam habeo. άξτίμεα, integrum, ace. sing, ab άξτεμης. άξτεμεω, οΊ, ι. ν,σω, incolumis sum, valeo, sum integris viribus. Ab 'ΑΡΤΕΜΗ' 2, ίος, οκα)ή, incolumis, in- teger, sanus, salvus. Hinc άξτεμία, ας, η, incolumitas, salus, sanitas. άςτιμιο'όζλητος, n, b και ή, a Diana, sive Luna percussus, lunaticus, lymphaticus, R. Ex "Αξτεμις, Diana, et βλητός. "Αξτεμις, ιος, vel ώος, η, Diana, qs. ab άζτι- μης, quod puerperas servet. ΆΡΤΕΜΙ2ΓΑ, ας, ή, Artemisia, herba. Angl. MUGWORT. Άξτεμίο-ιον, u, το, Diana statua, festum, aut templum; urbs Dianae sacra. Ab "Αξτεμις. ΆΡΤΕ ΜΩΝ, όνος, b, artemo, velum navis majus. άξτεπίζχλος, n, b κα) η, pani insidians ; no- men muris in Batrach. Ex άξτος, panis, et επίζνλος, insidiator. άξτίω, ω, f. ηα"ω, paro, apparo. Ab άξτιος. άξτημα, α,τος, το, quidquid pendet ex ali- quo loco suspensum, appensum, etiam monilia, inaures ; (2) de centro, ad quod nituntur partes corporis, v. c. terraj, quia ex eo corpus quasi suspensum est. Ab αξτάω- ΆΡΤΗ^Ρ, ηξος, ο, calceamenti genus; (2) instrumentum bajulorum. ΆΡΤΗΡΙ A, «j, η, arteria, spiritus semita, spiritus conceptaculum, Gl. V. vena vi- talis. άξτηξίακος, η, ov, arteriacus, ad arteriam pertinens ; (2) raucus. Ab άςτηοία. άξτηξίοτομία, ας, η, arteria? dissectio. Ex ( άξτηξία et τέμνω, seco. άξτηξιώδης, ίος, Ό κα) η, arteriosus. ΆΡΤΙ, adv. modo, paulio ante, nuper; (2) nunc, jamprimum ; (3) in compositione notat perfectionem, brevitatem, vel no- vitatem ; 'ίως άζτι, hue usque ; ώ' άξτι, s. απάξτι, ex hoc tempore, jam nunc. άξτιάζω, f. άσω, ludo par irnpar ; (2) prae- paro. *Ζτατηξο•ι δ' ο'ι §-ε%άποντες άξτιάζο- μ,ίν χξνο-οϊς, Arist. Plui. 816. Ab άξ- τ/β?. άξτιάκίς, adv. pariter,pari numero, secun- dum numerum par em. Ab eod. άξτιαο•μος, S, b, lusus eortim, qui ludunt par impar, micatio. Ab άξτιάζω- άξτιζλα?ης, εος, b κα) ή, recens germinans. Ex άξτι et βλά&ανω, germino. _ άξτιζξεχης, εος, b κα) ή, nuper irrigatus. ^ Ex άξτι et βξ$χω, irrigo. άξτίγ&μος, u, b κα) η, qui modo uxorem duxit, vel recens nupta. Ex άξτι et γά- μος, nupticB. άξτιγίνεθλος, n, b κα) η, recens genitus, modo natus. Ex άξτι et γενίθλη- άξτιγενειος, χ, b κα) 4>,Epith. lanuginis. Ex άξτι et γενειον, barba. ατιγενης, ίος, b κα) η, modo natus. Ex άξ- τι et γείνομαι, nascor. άξτιγεννητος, ν, e και η, idem. Ex άξτι et γεννάω, genero, gigno. άξτιγλυφης, ες, recens sculptus, Theoc. άξτίγονος, u, b κα) η, modo natus, recens genitus. Ex άξτι et γόνος, generatio. άξτιγξ&φης, ες, modo scriptus. άξτιΰκης, tost ό κα) η, qui nuper didicit ; ( 94 ) (2) qui nuper discere ccepit ; (3) qui nu- per cognitus et mente perceptus est. Ex άξτι et δαίω, disco. άξτίδαχξυς, υος, β και η, qui modo lachry- mavit. Ex άξτι et Ιάκξυ, lachryma. άξηΰίδακτος, «, Ό κα) ή, recens doctus, qui modo didicit. Ex άξτι et Ιώάσ-κω, docco. άξτίΐιον, το, parvus panis, Dim. Ab άξτος. άξτίίομος, ts, b κα) ή, recens exstructus. Ex άξτι et ΰεμω, struo. άξτιίχεια, ας, ή, verum dictum ; (2) Vera dicendi studium. αξτιεπης, ίος, b κα) η, verborum concinna- tor, in dicendo perfectus ; (2) garrulus et consummata? loquacitatis ; (3) veridicus. Aba, ξτιος eti dico. άξτιζυγία, ας, ή, recens conjunctio. άξτίζω, f. /«-«, compono, perficio ; (2) paro, instruo. Υΰατι h' siiiiVi•» νΰμφαι χοξόν άξτίζοντο, Theoc. 13, 43. Ab άξτιος• άςτίζωος, n, b κα) ή, qui estbrevis vitas. Ex αξτ/ et ζωη, vita. άξτιθαΧης", εος, Ό κα) η, recens ortus, ut flos, t planted &c. Ex άξτι et 3-άλλω. άξτιθ&νης, ίος, b κα) ή, modo mortuus, re- cens mortuus. Ex άξτι et Β-νηο-χω, mo- rior. άξτίκολλος, ov, recens, s. accurate conglu- tinatus. Ab άξτι et κόλλα. άξτικξοτίω, et άξτικξοτίομαι, consono, Ep. άξτιλόχευτος, ov, recens partu editus, re- cens natus, Ep. άξτιμ&θη;, ίος, b κά) η, qui nuper discere coepit ; (2) qui nuper certior factus est. Ex άξτι et μ,ανθάνω, disco. άξτιμ,ελης, ίος, b κα) ή, qui membris est in- tegris et perfectis. Ex άξτιος et μίλος. άξτίνοος, β και η, cui mens est sana. άςτιοττίξίο-σος, ν, b κα) ή, par impar. Ex ti άξτιος et πΐξίσσος, impar. άξτιος, n, b κα) ή, par, ut numerus ; (2) in- teger, perfectus, omnibus partibus suis constans ; (3) integer, sanus, incolumis ; (4) con'sentaneus ; (5) consummatus ple- neque instructus ad omnia pietatis offi- cia; (6) paratus ad aliquid faciendum. άξτιναγης, εος, β και r, recens compactus et coagmentatus. Ex άξτι et πηγνύω. ίξτίπαις, uihof, b, adultus puer. Ex άξτι et καις , puer. άξτίπλντος, ov, recens ditatus. άξτίχος, idem quod άξτ'ιπας, Horn. άξτίπνς, οίος, b κα) ή, pedibus integer et valens, in tegros pedes habens. Ex άξτι et wi, pes. άξτισις, εως, ή, cultus, ornatUS. Ah άξτίζω• ά^τίσχακτος, e, b κα) ή, recens fossus, nu- | per efFossus. Ex άξτι et ο-κάπτω, fodio. '; άξτίσκος. ν, b, parvus panis, pastillus, A• ' then. Dim. ab άξτος. άξτι?ομίω, ω, f. ησω, expedite et articulate loquor. Ab άξτίρομος, a, b κα) η, qui distincte, plane, et perfecte verba pronunciat, minime blassus ; (2j qui jam fari potest. Ex άξ- vel ■-ξτιος ei g -ομα, αξτι^ξατευτος, ov, tiro. άξτισυζυγία, ας, ή, idem quod άξτιζυγία. άξτιτελης, εος, Ό κα) ή, recens initiatus. Ex άξτι et τέλη, mysteria. άξτίτοκος, ν, β κα) η, nuper natus. Ώ« ίκ ζώ-ων άξτίτοκα, Aret. Ex άξτι et τίκτω, άξτιτόκος, u, « κα) η, qui, vel qua? nuper peperit. Ex iisd. άξτίτομος, n, b χα) η, nuper ca?sus, nuper vel recens sectus. Ex άξτι et τέμνω* seco. άξτιτόμος, η, β κα) η, qui nuper secuit, seu incidit ; (2) qui nunc secat. Ex iisd. άξτιτξίφης, (ς, Epith. infantis. άξτίτξοπος, puerilem setatem vix egressus. άξτίτΰπος, n, b χα) ή, recens formatus. Ex άξτι et τύπος, forma, figura. άξτιύπωχξος, ov, vepallidus. Ab άξτ), ίσο» et ωχξός. άξτιφά-ης, εος, β κα) η, qui visum modo re- cuperavit. Ex άξτι et φάος, lux. άξτιφανης, ίος, Ό χα) η, nuper in lucem edi- tus. Ex άξτι et φαίνω, in lucem prqfero. άξτίφατος, n, b κα) η, recens peremptus. Ex άξτι et φάω, interficio. άξτιφξονίω, sana mente prasditus sum. Ab άξτίφξων, ονος, b κα) η, mente integra, sana pralditus. Ex άξτι et φξην. άξτιφυν,ς, εος, b κα) ή, recens natus. Ex άξ- τι et φύω, nascor. άξτίφΰτος, a, b κα) r„ nuper plantatus, vel natus. Ex iisd. άξτίφωνος, ν, b zxi 'h, cui vox est integra APT ΑΡΧ ΑΡΧ et perfecta; (2) qui verba accurate et integre pronunciat. Ex άξτι et φωννι, vox. *.ξτιχα.ν%ς, tos, ο xa) i„ qui recens hiare coepit. Ex cifiTi et χαίνω, hisco. άξηχάξχκτος, a, b χαι \ recenter sculptus, seu insculptus. Ex ίίξτι et χαξάα-ο-ω- άξτίχίίς, dees, b χα) v,, cui manus sunt in- tegra» et perfects ; (2) qui utraque ma- nu utitur. Ex όίξτι et χιϊξ, manus. άοτίχνχζ, xv, recens lanuglnosus, Ep. ά}τιγός<.ντος., χ, β κ, ί, recens choreis cele- bratus. Ex όίξτι et χβξίύω, chores agito. **■*. τίχξ'τοί* β"» recens unctus. α,ξτίχύτύί, χ, b χα) 'a, recens fusus. Ex α,ξτι et χνω, /undo. άξτίως, adv. modo, nuper, recens, paullo ante ; (2) integre, perfecte, prorsus ; (3) apte, ut cohaereat. Ab dgnos- αςτόΐαγμα, ατός, το, specimen frumenti Ex ieros in pane ex eo confecto. ΰιϊγμχ• apTohoTica, ω, f. ν]οτω, panem do, panem dis- tribuo. Ex όίξτος et ΰίίωμι, do. άξτοξίτικ, cibum quaerens, ad cibum veni- ens. άξτοθήχΐ), *is, v\, locus, in quo panis reponi- tur, panariura. Ex detos et B-v]xv,. αξτοχοπίΐον, α, το, pistrinum. Ex aeros et χόπτω, conficio. α,ξτοχοπίω, ω, f. ν,σω, pistrinum exerceo. άξταχοπιχος, η, bv, ad pistrinum pertinens. Gl. V. pistrinicus, Cerealis. άξτοχόπιον, χ, το, idem quod deroxomiov• deroxbnos, χ, ο xa) f„ pistor, pistrix. Ex aeros et χόπτω, scindo, pinso. άξτοχξίοα, ktos, το, panis carni mixtus, ci- bus pane et came const-ans. Ph. visce- ratio. Ex α,ζτος et xgsds, caro. άξτολάγ&νον, χ, το, panis genus delicatum. Ex ugTOs et λάγανον, laganum. ae-roXnymos π-ήξα, pera panem et lagenam habens. Ex Uptos et xacywos, lagena. άζτοποιίΐον, u, το, panificium, Gl. V. Ab ά^τοποάω, ω, f. νιο-ω, conficio panem, artem pistoriam exerceo ; (2) in panes formo. Ab αρτοποιός. Hinc αρτοποϊ'ια, as, vi, panificium, pistura. dpronoiixes, et d,^TOToi'/)Tixos, v„ bv, ad pis- toriam, s. ,pistrinum, pertinens ; pisto- rius. άξτοποιος, 5, b xcu vi, unde panis coquitur ; (2) pistor, vel pistrix. Ex αξτος et ποιίω, facto. άξτοπτίϊον, χ, το, vas, vel officina ubi pa- nes coquuntur. Ex dgTos et όττάω, co- quo. άξτίπτ'/ις, χ, b, qui panes coquit. Ex iisd. άρτοπωλΐϊον, χ, το, taberna, in qua panes venduntur. Ab άξτοπωλίω, ω, f. ν]σω, panes vendo. Ex eLnros et πωλίω, vendo. άξτοίτύλ'κ, ν, ό, qui panem vendit. Gl. V. panarius. Ex iisd. αρτοπύλιον, a, is, locus, ubi panis vendi, tur. Ex iisd. αξτοπωλκ, ιοΌς, ή, quae panem vendit. "ΑΡΤΟΣ, χ, b, panis ; (2) quivis cibus. α,ξτοΰ-ιτία, ω, f. ί,σω, pane vescor. Ex Her ros et ο"ΐτίω, nutrio. άξτοτξοφίαι, ω, f. ησω, pane alo. Ex deyos et τξίφω, alo. άξτοφαγίω, ω^ f. %σω, pane vescor. Ex He• tos et φαγϋν, edere. Hinc etgTe0otyei, ti, ο xcci ή, panivorus, qui pane vescitur. α,ξτοφόξον, ν, το, vas, quo panis fertur ; pa- narium, Gl. V. Ex S,^tos et φίξω, fero. άξτΛχάξϊ^ι ωι, a], plr.centarum genus. Ex H\tos et χάξΐί, gratia. ΆΡΤΤΛΙΆ, as, r„ testamentum, Hes. κξτυμχ, ccto's, το, condimentum ; condi. tura, pulmentum, Gl. V. Ab ίρτύω. Hinc S (ίξτυμ<χ.τώ%ν^, tos, β xotl ΐ\, in condiendis cibis usum habens. οίξτύναί, ol, quidam Argivorum magistra- tus ; όίξτυνοι, idem Epidauriorum, Hes. άίτύνω, apto, adorno. Άξτυπιν την Ιπιζν- λ/ιν, parare, Herodot. Οι hi τί •zuey&h ffQiois αύ.τ»ί aprhvatTis, H• 12, 43. «,ξτυο -ts, lustvii ip sa actio condiendi. Gl. V. conditura. Ab eod. άζτυτιχα, m, τα,, fructus cinara?. οϊςτυτιχον, S, rb, conditaneum, Gl. V. Ab άξτυτο5, r h, ov, condimentarius, conditane- us, conclitus, Gl. V. Ex ά,ςτύω. ΆΡΤΤΏ, f. ύο-ω, apparo, adorno, in- struo.; (2) condio; ν/ξτνμίνο», conditum, Gl. V. perf. part. pass. άρυζαλις, ilos, v>, idem quod άρνζα,λλο;, Hes. Ε. Μ. apuZaXKos, ν, ό, marsupium quoddam plex- ile, quod trahendo clauditur, et aperitur, crumena. Ex άξύα, traho, et βάλλω, jacio. «.ξυο-άμαος. a. 1. part. med. verbi κξύω. άξυσαννι, %s, ', et μολννι, cantus. αξχίο-ίφωτος, ov, auctor luminis, Epith. so- άξχίτπίςο5, u, b χα) ή, vesperae principium afTerens. Ex dexh et 'io-xiqos• αζχίτ' /is, x> b, regms, Eur. άξχίτο, 3. sing. imp. ind. med. Ion. pro jj'g- χετο. άξχίτνζία, ή, exemplar, idea, Bud. αξχίτΰπον, χ, το, exemplar primigenium, exemplar primum, ad quod reliqua ef- finguntur ; Ph. principale. Ab dex'tTteos, x, b xa) v,, archetypus, qui al- teri dat initium, qui primam rei alicujus formam exhibet. Ex dexh et τύτβί. όίξχίν, imp. med. Dor. pro όίξχχ. αξχίύω, f. ίύο•ω, impero. Ab αςχί). doyixogos, «» β xa) vi, qui praeest choro, crioragus. Ex αζχνι et xoeos• ΆΡΧΗ', ijj, v\, principium, exordium, ini- tium, fundamentum; (2) principatus, imperium, dominatus, magistratus ; (3) causa, origo ; in accus. adverbialitet , principio, ante omnia, in primis, primo, statim; inplur. angeli. αξχν,γινκ, Xt b χα) v\ , auctor. αξχ•/ιγΐτίύω, f. ίίισω, principatum obtineo, praesum : αξχνιγίτίω, ω, f. νισ'ω, auspicor, incipio. Ab αξχν,γίτν,ς , χ, b, praeses, princeps, dux ; (2) auctor. Ab άξχνιγόί• dex'^yiTis, ties, v\, presses, princeps, dux femina. dgxvtytxbst ν,, ov, principalis, praecipuus. dgxviybs, x, b xa) v], praases, dux, auctor, magister, inventor, causa rei. Ex αςχη et jj γίομαι, dux sum, prceeo. αξχν,θίν, adv. ab initio, antiquitus, denuo, Ph. Ao αρχν). αξχθίντα, ace. sing. a. 1. part. pass, verbi dexiaT^os, x, b, medicorum princeps, pri- marius inter medicos ; Gl. V. archiater. Ex αξχνι et Ιατξος, medicus. αξχ&άχολος, χ, Ό χα) ν), bubulcorum prin- ceps. Ex αρχή et /38»βλβ?, bubulcus. αξχίξχλος, χ, ο χα) ν), princeps consilii. αξχιγίνίθλο$, χ, β χα) ν\, auctor vitas. αςχιγξαμματώς, εωί, Ό, scribarum praefec- tus, inter scribas primarius ; αξχιγξαμ- ματί7$, cancellarii. αξχιΐίο-μοφΰλαξ, axos, b, custos et prin- ceps, s. praefectus carceris. αξχιΐίο-μώτ'κ, χ, b, idem, Suic. dex&idxovos, x, b, archidiaconus, prima- rius inter diaconos. Ex dexh et htdxo• dex^ixarvis, χ, Ό, praases, s. praefectus ju- dicum. Ex dqx'h et Itxarns, judex. dex'thxos, χ, b χα) η, praeses judicii, qui exercet judicium, judex quaestionis. Ex dexn et i',xvj,jus. αξχ'ώιον, χ, τβ, imperiolum, parvum impe- rium, parvus magistratus. Dim. ab dg- , %*' . αςχιιΐξίο*ια, as, ν, , principatus inter remi- ges, remigatio, Suid. Ex dex% et t'tgitrix• άξχηξάομαι, ωμαι, summus sacerdos sum, summo sacerdotio fungor. άξχιιςχτίύο), ί• tixru, idem. ΑΡΧ Α2Α Α5Η &ξχΐίξχτιχο;, τ), ov, pontificius, ad summuni sacerdotem pertinens. Ab άξχαξάομχΛ. ίςχήξίΐα., ας, r h, pontificatus maximus. α,ξχαξώ;, ίως, ό, summus pontifex, sum- mus sacerdos. Ex αρχτ), et ίίξίΰς. Hinc άξχΐίξίω;, ηυηιιη. Attice, idem. ίξχΐίξωιτύντ}, ν,ς, τ), summum sacerdotium, &.V. pontificatus. Ab α,ξχΐίξΐύς. ίξχατχ7ξος, χ, Ό, princeps sodalium. άξχηυνχχος, χ, ο, eunuchorum praefectus, "seu princeps. Ex ίξχΫ) et ίί/νχχος, eu- nuchus. α,ξχίζωος, α, Ό χα) τ), vita? initium praebens, vifcE auctor. Ex α,ξχγ, et ξω-η, vita, αξχιθάλασσο;, ov, maris imperator, Epith. 'Neptuni, Ep. ίξχιθίίιΐξίω, sum άξχιθίωξος. Hinc ά.ξχιθιώξ7,β-ις, v„ munus, s. dignitas archi- tneorica. αξχιθίί>ξία, ■>„ idem, Hes. Poll, α,οχιβίωοος, χ, ο χα) τ), praefectus eorum, qui sciscitatum oracula mittebantur. άξχιθιασίτγ,;, i, dux chori Bacchici, in ant. inscript. -.' . - α,ζχιχίξαννος, χ, h χα) τ), auctor fulminis. άξχιχλωψ, et αξχίχλοπος, princeps furum, αξχικ,βς, ->„ ov, primarius, princeps, Gl. V. principalis ; (2) peritus imperandi, aptus ad regendum ; (3) imperans. Ab α,ξχγ,. αζχιχνζίξντιτγ,ς, χ, c, praefectus summus. α,'χιχννγ,γΐί, χ, Ό, magister rei venaticae. αξχιλγ,5-γ,ς, SfJ, princeps praedonum, s. la- tronum. Ex α,ξχγ, et λτις-Υ,ς, latro, prce- do. κξχιμάγιίξος, χ, ό, praefectus, s. magister coquorum. Ex άξχΥ, et μάγιίξος, co- quus. άξχιμα,νΰξίττις, », e, Archimandrita, prae- "fectus coenobii, abbas. Ex άξχτ -j et μάν ΰξχ. άξχιμανίξίτις, ώος, τ), abbatissa, Gl. V. praefecta coenobii. άξχίμΐμος, χ, h χα) r„ mimorum princeps ; (2) princeps histrionum. άξχιοινοχο-ία, y„ dignitas et officium ejus> 'qui principatum inter pocillatores tenet. Ab άξχιοινοχόος, χ, i, princeps pocillatorum. άζχιπατξίωται, ο'ι, priircipes familiarum. άξχιχίΐξάττ)ς, 5, 6, piratarum princeps, ar- chipirata. Ex άξχ•>, et ■πίξατΥ,;. άξχίνλά,ντ», ol, principes Scythorum, Luc, οίξχιποιμτίΐ/, 'no;, Ό, pastorum princeps. άξχιτοσία, a;, r„ principatus bibendi ; (27 "primus bibendi locus. Ex ά°χγ, et πόσις, potio. άξχιζ-ξίο-ζίυτΥ,ς, χ, ό, princeps legationis. άρχίξαζίχχος, χ, e, lictor primus, summus "lictor, Ph. Ex άξχτ, et 'ραζίνχο;. α,ξχισιτοποιο;, is, c, pbtorum princeps ; (2) pistor. Ex άξχτ;, σίτο; et ποιίω- ά,ξχίΓξάτνγος, χ, ό, imperator exercitus, princeps militiae, summus imperator. άξχίδ-ύμξολον, χ, το, inter symbola prin- ceps,' Suic. Ex άξχτ) et σύμζολον, sym- bolum. άξχισυνάγωγος, χ, c, princeps synagogae. άξχιο-ων,α,τοφύλα,ζ, e, praefectus satellitum, "princeps stipatorum, praecipuus custos corporis. «ξχιτίχτονίω, ω, f- Υ,ο-ω, fabricor, architec- tor. Ab άξχιτίχτων- άξχιτίχτόννμχ, ατο;, το, opus ab architec- *to fabricatum, structura. Ab άξχιτίχ- αοχιτίχτονιοο, α,ς, architectonica ars. αξχιτ(χτονιχτ), sc. τίχντι,ΆΤ5 architectonica, architectura. Ab (χ,ξχιτίχτβηχο;, i),. ov, architectonicus, ad 'architecturam pertinens. Ab άζχηίχτων, ovo;, i, architectus, fabrorum "princeps, structor, machirrator. άξχιτίλώνΥ,;, a, i, magister publicanorum. άξχιτξίχληος, n, ό, architriclinus, sympo- siarcha, qui praeest apparando convivio. άξχινπαο-νι ?■>.;< is, i, princeps satellitum. ά,οχ',ςΖλοι, praefecti, s. principes tribuum. άξχιφωξ, ωξο;, ό, princeps furum ; nomen magistratus, ap. Diodor. άξχίφωτο;, ». ό χα,) τ), princeps, s. auctor luminis. Ex αξχτ-, et φω;, lumen, άξχμ'.νο;, praes. part. pass, per Sync, pro άζχομίνος. άςχογΧσχτάΖτκ, κ, ό, magistratus ambiens, ^Etym. Eust. Ex άξχτ; et γλύφω, sculpo. άξ%οαο*->,;, ίο;, ό xou ■>,. principii formam habens ; (2) primigenius ; (2) primarius. Ex ίξχτ) et iTtio;, forma, species. άξχολα,ζο;, ν, ό % '>„ maglstratuum hospes, susceptor. Ex α,ξχτι et λαμζάνω. οίξχολίιτα.ξο;, ts, ό zon τ), magistratum am- biens ; (2) ex magistratu pinguescens. Ex ά.ξχτ; et Xirrtte/ti, studiosus, vel λ/^«- ξο;, pinguis. κξχομοοι, f. ξομχι, incipio, ccepto, inchoo, "ccepi, Gl. V'. α,ξχομίνα, ineuntis, Ph. τ)ο- ξάμ-/;ν, orsus sum, coepi, iuchoavi, a. 1. med. Gl. V. ίξξά,μίνο;, orsus, exorsus, part. a. 1. med. Gl. V. " Αξχατθαί τινο;, ίκ τινο;, νπο τίνος, ττ,ν οίξχΥ,ν. τα γξάφαν. ίοχοντιά,ω, ω, principatum ambio, Suic. Ab α,ξχων• ίξ.χοντιχο;, τ), ov, ad magistratum perti- nens. &ζΧ°;, »• β, princeps, dux j (2) podex, in- testinum rectum. Ab ίξχω, f. ξω, perf. pass, ν^γμα,ι, incipio, ini- tium facio ; (2) principium, auctor, vel origo sum ; (3) priores partes occupo, prior aliquid incipio ; (4) principatum obtineo, impero, dominor, praesum ; (5) magistratu fungor ; ά,ξχομοα, incipio ; (6j sum sub dominatu, sum subditus, pareo, obtempero ; α,ξχομίνων, subjecto- rum, Ph. " Αξχΐιν rij; μά,χΥ.ζ, τν,; "Βιοοφο- ξχ.;, τν,ν α,ξχτιν. Ο'ύχ ts~'v ίύ α,ξχιιν μτ) οΐξχθίντα, nemo potest bene imperare, nisi ipse sub imperio fuerit, Aristot. Ab ίξχτ). α,ζχώμία-θχ, 1. pi. j>raes. conj. med. Dor. pro α,ςχώμιθα,• α,ρχούν, οντος, Ό, principatum, s. imperium obtinens, princeps, Ph. praepositus, mo- derator, rector, praeses, magistratus. Ab χ,ζχω- "ΑΡί2, f. ά,ξω, apto, adapto ; (2) congruo, quadro. Νί' α,ρσχ; Ιίίτ7,0Ίν Uixocriv, Od. 1, 280. ίξωγγ„ r,;, τ), auxilium, remedium. Ab α,ξΥ,γω- ίξωγονχύτΥ,;-, χ, ο, nautarum auxiliator, sive fautor. Ex ίξωγο; et να,υτΥ,;, nauta. ίξωγο;, », β xod τ), auxiliator, vindex ; (2) defensor. Item adj. ut Πυξ) μ\ν Sv ζλγ tiv το πάθο; αοωγον, Aret. Ab α,ξν,γω. "APiiMA, ατο;, το, aroma, odoramentum, suavitas odorum, Gl. V. αρώματα, odo- res, Ph. αξωμα,τίζω, f. Ίσω, aromata resipio ; (2) a- romatis imbuo. Ab αξωμα. Unde άξωματιχος, τ), ov, aromaticus, odoratus. άξώματίτΥ,;, ν, ό, aromaticus, et aromati- bus confectus. Ab eod. άξωματϊτι;, ιδο;, i\, ex aromatibus confec- ta, aromatica, sc. πόιης. άξωμοιτοχώλτ;; , χ, ό, aromatum venditor. Gl. V. odorarius. Ex αξωμα et πώ\%;. άξωματοφοξίω, ω, f. γ,ο~ω, aromata fero. Ab άξωματοφόξο;, n, ό χα) τ), aromata ferens. £x αξωμα et φίξω, /ero. αξωματώ^Υ,;, a, odoratus, aromata redo- lens, Ath. άξωξαιο;, pro άξνξαιο;• άξώοΊμο;, ov, idem qiiod άξόοΊμοζ» ά°ω;, heros, Dor. pro ν,ξως. a,;, quas, ace. pi. artic. postpos. ό;, φιί. a„ non conculcatus, non oneratus. Ex « priv. et σάττω, concul- co, onero. άσαΧαμΙνίο;, χ, ό χα) τ), rei nauticse impe- ritus, maris expers. Ex a priv. et 2a- λαμ,ίνιο;, quia Salaminii rei navalis fuere peritissimi. άο-αλία, ας, ή, tranquillitas, securitas ; (2) incogitantia, Etym. Ab άο-αΧν,ς- άσάλίυτο;, ν, ό χα) τ), inconcussus, immo- tus, inquassatus. Ex a pr. et ο-αλίύω. άο-αλίύτω;, adv. intrepide, constanter. α,ο-αλτις, ίο;, β χα) τ), tranquillus, cura va- cuus, Etym. Ex a pr. et ο-άλα, cura. άο-άλπιγχτο;, χ, ό χα) ϋ„ tuba non procla- matus. Ex a pr. et ο-άλΓηγξ, tuba. ΆΣΑ'ΜΙΝΘΟΣ, χ, ο, pelvis, solium, la- brum, in quo veteres s.e lavabant, bal- neis nondum repertis. ( 96 ) do-av, prses. inf. act. contr. pro άΌ -auv, ab άο-άω, fastidio adficio. άο-άνΐάλο;, χ, ό χα) τι, sandaliis carens. Ex a priv. et e-avhaXtev, sandalium. ao-xvzo;, χ, ό χα) τ), non blandiens, sc. more canum caudam agitantium, Hes. Ex a priv. et <ταίνω, agito. άσαομαι, ωμαι, nauseo, fastidio. Ab iffy• άσατΥ,ς, ίος, ο χα) f), non putrefactus.putre- dini non obnoxius. Ex « pr. et ο-Ϋ^ω. άσαξίτΥ,ς oTvo;, asarites, ε. vinum ex asaro herba confectum. Ab αο-χξο». άσαξχίω, gracilis, s. macilentus sum. de-agx'ia, ας, τ), macies, gracilitas. Ab αο-αξχος, χ, ό χα) r„ carnis expers ; (2) gra- cilis, macilentus. Ex a priv. et σαξζ, caro. άσαξχω&Υ,ς, ίος, β χα) τ), idem. Aret. "Α2ΑΡ0Ν, χ, το, asarum, nardus silves- tris. Angl. asarabacca. αμαξωτός, ov, qui non verritur. το ασάξω- τον, pavimentum, ex marmore, &c. quod non purgatur verrendo. Ab a, et „ obscurus ; (2) incer- tus. άσ-αφΖ;, adv. obscure. ασζ,ίτο;, 7), ov, et ασζ,ίς-ος, χ, ό χα) ί, inex- tiiiguibilis, inexstinctus, nunquam ces- sans. Ph. calx. Ex « pr. et ο-ζίηυμι. άσζολαίνω, fusco. Gl. V. άσζολαίνίται, fus- catur. Ab Ά2ΒΟΆΗ, τις, τ), fuligo, favilla. Hinc ασζολόιις-, όισσα, όιν, fuliginosus. ασζολο;, χ, %, idem quod άσζόΧν,. Hinc χσζολόω, ω, f. ωσω, fuligine inficio. άσζολώ%γ,;, ίος, ο χα) τ), idem quod ασζο- λόας. άσίζίΐα,, ας, ->„ contemptus cultus divini, impietas. Ab ασ&Ϋ.ς. άσίζίω, ω, fut. ν,σω, irreligiosus et impius sum, impie ago ; impie tracto aliquem ; in pass, impie tractari, et impie fieri. Έζιλίγξαι — — irfji πάντων των ίξγων a- ο-ίζίίας αύτων, Sv τισίζησαν, Juda? 15. Ab eod. άσίζγ,μα, ατός, το, facinus impium, facinus nefarium. Gl. V. nefas. Ab άσιΖίω. ασίζγ,ς, ίος, β χα) υι, qui numen divinum, vel Deum non colit ; irreligiosus, im- pius, qui Deum non novit. Ex a pr. et σίζω, oolo- ασίζ,Υ,σι;, ίως, ϋ„ actio impia et nefaria. Ab άσίζίω• άσίζω;, adv. impie, Ph. Ab άσίζτ;;. ασίίξος, χ, ό χα) ϋ„ habena carens ; (2) non vinctus. Ex a pr. et cupa, catena. ασα'ξωτος, χ, ό χα) ϋ,, idem et ex iisd. ασ-ίΓος, χ, ό χα) *;, inconcussus, immotus, non quassatus. Gl. V. inquassatus ; (2) qui quassari et concuti nequit. Ex * priv. et ο-ΐίω, quatio. άηλγαίνω, petulanter et lascive ago; (2) petulanter aliquem injuria adficio ; (3) protervae libidini indulgeo. Οΰχ ί'ις ίμΐ τισίλγχινί μόνον, Dem. Gl. V. lascivio : άσίλγαα. ας, τ), petulantia, protervitas, improbitas ; (2) petulans et proterva in- juria, lascivia, luxus, impudentia. άτίλγίω, ω, f. γ,σω, idem quod άσίλγαίνω. άσίλγίω;, adv. proterve, petulanter, impro- be, libidinose. Ab Ά2ΕΛΓΗ λ 2, ίος, όχα) y„ petplans inso- lens, protervus, improbus, petulanter in- jurius ; (2) lascivus. Ph. ganearius, li- bidinosus, luxuriosus, obsccenus, flagi- tiosus, impudicus, incestus, al. Gl. V. άσίλγόχίξω;, ωτο;, Ό χα) τ), cornibus lasci- viens, item magna cornua habens. Ex άσίλγγ,ς et χίξας, cornu. άσίλγο'μανίω, ΰ, per lasciviam insanio, in- sana impudicitia teneor, vel prurio. Ex άσΟ.γΫ,ς et μαίνομαι, insanio. άσίλγω;, adv. idem quod άσίλγίω;. άσίλΥ,νο;, χ, ό χα) ■>„ illunis ; {β) obscurus. Ex a priv. et σίλτ,νΥ,, luna. ασίμνο;, χ,Όυ^ υ}, minime venerandus, in- honoratus ; ^2) incastus, impudicus, Gl. άσίμνως, adv. parum decore. άσίπτίω, impius sum. Ab ασίπτος, χ, 6 χα) %, impius, irreligiosus. Ex a priv. et σίζω, colo. άσιυμαι, canam, f. 1. ind. med. Dor. pro άσομαι, a verbo άΐω, cano. *<7y» y,;, v., fastidium, nausea•; (2) molestia ASI ΆΣΚ ASM . animi; (3) sordes; (4) dolor. Ex ίΐω, . satio. άσγ, 2. sing. f. 1. ind. med. Dor. pro ασ/ι, ab it a,, χσφίίγ,ν, 1. sing. a. 1. opt. pass, vcrbi d- σΧΟμχΐ. οίτγ,θγ,ς, 2. sing. a. 1. conj. pass. άο-γ,ζοξΰί, χ, Ό xx) Ϋι, fastidiens e satietate. οίσΫ,μχντος, χ, ο χα) Ϋι, non signatus, nullo sigillo obsignatus ; (2) incustoditus ; (3) incertus ; (4) rectore carens. Ab α,σγ,- μος. χσγ,μα'ωτος, χ, ό xx) ί, non notatus aut in- signitus. A σγ,μαόω. α,σγ,μος, χ, β xx) Ϋι, cui signum, seu no- ta non est impressa ; (2) obscurus ; (3) qui nihil signiflcat. Ex a. pr. et σγ>μχ. άσγ,μότγ,ς, ητος, ϋ„ ignobilitas. A praec. χσγ,μων, όνος, ό χα,) Ϋι, idem quod α,σγιμος. χσΫ,μως, adv. obscure ; (2) ignobiliter. Ou mw κ,α-γ,μως, Aret. acfvprrcs, χ, ό xx) sj> putredine non vitiatus, incorruptus. Ex « priv. et σγ,τω, putre- facio. α,ιτγίξγ,ς, ις, idem quod ά,σγ,ξος (2), Suid. χσγ,ζός, χ, ο xx) ή, fastidium adferens, mo- lestus ; (2) impurus. Ab «β-ψ Item (3) nullus habens vermes, Suid. Α σγ&ς, άβ•γ,ξ£ί, adv. moleste. Ab άσν,ξός. κιτ-/,ΰ-/ι, 2. sing. a. 1. conj. med. v. άσάΰμ,χι. χσθύ'ς, a. 1. part. pass, verbi ά'δ». άσθίνΐιχ, χς, γ, imbecillitas, debilitas ; (2J aegritudo, languor, infirmitas, fragilitas, Gl. V. άσθίνίω, ω, f. γ ( σω, imbecillis, infirmus sum; (2) langueo, segroto ; (3) nihil ago. Kx) μη χσθίνΫ,σχς ty> π'ις•ίΐ, Rom.^ 4, 19. χσθίνίωσις, ίως, Ϋι, idem quod άσθίνίΐχ• άσθίνγ.μχ, χτος, το, idem. οίσθενγ'ς, ίος, ό χχ) γ, imbecillis, invalidus ; debilis, a?ger, infirmus, aegrotus, tenuis, Gl. V. Ex χ pr. et σθίνος, robur. ασθενιχος, yi> ov, imbecillis, languidus, vale- tudinarius ; (2) pauper. Ab ασβίνής. ίσθίνοποιος, ov, languidum faciens. άσθινόρριζος, χ, 6 xx) γ, imbecilli radice haerens. Ε•χ ασθίνΫ,ς et 'ρίζα., radix, ίσθινχντων, gen. pi. praes. part. act. contr. pro ασθ'νεόντων, ab ασύίνίω. ασθίνόψΰχος, ov, imbecillis animo. χσθίνόω, ω, f. ώσω, infirmum reddo, debili- to, robur viresque alicujus frango. Ab άσθίνής. ασθενώς, adv. imbecilliter, invalide. uo-8y,, detrimentum passus est, 3. sing. a. 1. ind. pass. Ion. pro υ^Θυ,, a verbo on». Τ ΑΣΘΜΑ, ατός, ro, flatus, spiritus, anhe- litus, anhelatio ; (2) respiratio difncilior, suspirium. ασθμάζω, f. χσω, anhelo. Ab ασθμχ. Hinc ασθ/ίχίνω, anhelo, halo. Ένρχξ τοΊσι πχξ- οζνσμοΤσι χσθμχίνχσι χχ) οϊδχσι, Aret. ασθμχτιχός, υ,, ov, ad anhelationem, s. re- spirationem pertinens ; (2) suspiriosus, difficulter spirans ; GL V. anhelator. ασθμίτοχος, ov, anhelans, Man. pro χσθμχ- τικός. Άσίχ, χς, ν, Asia, nomen regionis. ' Kir ίχνος, χ, ό, Asianus. Ab Άσίχ. Άσ-ιχξχγ,ς, χ, ό, Asiarcha, princeps Asia;. Ex Άσίχ et χζχων, princeps. , Ασιχτογενγς, \ς, Asiaticus. χσιγγ,σία, χς, ϋ,, tacendi impotentia. Ex a priv. et σιγάω, taceo. 0.0-ίγγ,τος, u, ό xx) y, non tacens, non silens, tacere non valens, garrulus. Ex iisd. χο-ιγμος, ν, ό xx) υ,, stridore carens ; (2) carens litera Sigma. Ex « priv. et σιγ- μός, stridor, vel σίγμχ, sigma. χσί^ξος, α, ό χχ) ή, qui sine ferro est j (2) qui sine ense est. α,σί'/ις, gen. sing. Ion. pro ίσίχς, ab ίσιος, ασιχχος, α, ό χχ) 'h, delicatioris cibi non ap. petens ; (2) non iniucundus. ΆΣΙ'ΝΗ, νις, *i, herba quaedam aliis sese implicans. χ.σιν>,ς, ids, ό χα) -h, ill^sus, nullo malo ad- fectus, innocuus, Mschyl. Again. 1530. Gl. V. sine vitio. Ex a. priv. et σίνο^ noceo. ίσινως, adv. innocue, innoxie, sine noxa. χσιος, ία, ιον, Umosus. Ab α,σις, limns. !Α2ΓΡΑΚ02, fs, ό, locustas genus, carens p'mnis. ' A212, αις, -h< limus, sordes, coenum. 'ισιτίω, ω, f". ίσω, cibum non capio, absti- neo a cibo, pancm non comedo. α,σιτίχ, ας, y„ inedia, esuries, jejunium, abstinentia a cibo ; (2) inopia frumenti s. commeatus. Ab χσΊτος, ν, Ό χχ) ■>„ qui clbum non sumpsit, jejunus, impastus. Ex χ priv. et σϊτος, cibus. άσ'ιτως, adv. jejune. A praec. Ά2ΚΑΆΑΒ02, s/, i, stellio, animalcu- lum lacerta? simile. χσχχ^ζώτΥ,ς* n, ό, idem. Ά2ΚΑΆΑΦ02, α, ό, avis nomen. χσχάλαφος, α, ό xx) & valde durus. Ex χσχχλΥ,ς et άφ->„ Suid. α,σχχλίυτος, ν, ό xx) sj, non fossus, non cir- cumfossus, seu sarritus. Ex χ priv. et σχχλίυω. ■ • α.σχ&.Χγ έ ς, \ς, idem ; (2) valde durus. χσχοίλος, n, Ό xx) -h, idem. Ex « priv. et σχχλλω, /odio. χσχχλτος, a, 6 χχ) ή, idem et ab eod. Ά2ΚΑΛί2'ΠΑ2, a, -h, gallinago, avis gal- linas magnitudine. χσχχμωνίχ, χς, %, genus herba? medics. Ά2ΚΑ'ΝΤΗ2, s, Ό, vilis lectus, lectus non habens stoream, grabbatus• ^2) scamnum, sella? genus. α.σχα($χμυχτύ, et α,σχαξδχμυχτ), adv. 0- cuhs fixus, oculis intentis, ita ut non nicteris : α,σχχξ^χμυχτίω, ω, non conniveo, non nictor, fixis et immotis ocuUs intueor. Ab χσχαζΰχμυχτος, if, ό xx) -h. non nictans, non connivens. Ex a, priv. et σχχφχ- μύσσω. α.σχα.ξγ,ς, ίος, ό χα) υι, non exsultans, non palpitans. Ex a, priv. et σχχίξω. salio. α,σχχξθμ,ος, n, ό xx) i>, idem et ex iisd. α,σχχξώώΰνις, ιος, ο xx) Ϋι, scatens ascaridi- bus, seu vermibus sic appellatis. Ab χσχχξίς. χσχχξίζω, fut. Ίσω, salio, exsulto. Ex χ pleon. et σχχξίζω, salio. Ά2ΚΑΡΓ 2, ίίος, 'h, genus lumbricorum. χσχχζίς-ος, κ, ό χχ) -h, non saliens, non ex- sultans. Ab α.σχχογ.ς. "A2KAP02, υ, β, calceorum, seu sanda- liorum genus, lies. (2) genus quoddam crepitaculi, Pollux, χσχχφος, α, ό xx) fit non fossus. Ex « pr. et σχχττω, fodio. χσχί^ς, ίος, ό χχ) •>ι, illaasus, incolumis. Ex χ priv. et σχεθω, habeo. χσχί'ιχ, f), idem quod α.σχγ,σις. α,σχίΐον, idem quod χσχίον. xrxtXh, adv. dure, graviter. Ab κσχιλΥ,ς. α,σχίλίας, adv. duriter; (2) assidue; (3) graviter; (4) sme cruribus; (5) pari mensura. Ab ίσχΐλΥ,ς, ίος, ό xx) η, qui non obduruit ; (2) qui supra modum exaruit, vel obduruit, pra?durus ; (3) cruribus carens ; (4) im- mobilis, adsiduus, indesinens. Ex a. pr. vel intens. et σχίλλω, vel σχίλος, cms. χσχετχξνος, a, b xx) y„ rudis, impolitus, non elaboratus, non exasciatus, securi non tactus. Ex « priv. et σχίπχζνον. χσχίπχϊος, u, ό xx) & Ph. intectus. Ex χ priv. et σχετχζω, tego. χσχίΓτχς-ξος, n, ό χχ) ->„ qui tectus non est, operimento carens. Ex « priv. et σχί- ( rrxs -ξβν.^ ασχεπν,ς, ο xx) yj, idem. Ex a, et σχίπνι. α.σχιχος, n, ό χχ) ϋ„ idem et ex iisd. χσχίττος, α, ό xx) υ), inconsideratus, non circumspectus ; inconsultus, incognitus, Gl. V. Ex ot priv. et σχίατομχι, con- tetnplor. Hinc χσχίπτως, adv. inconsiderate, temerarie, inconsulto, temere. Ά2ΚΕ'ΡΑ, ας, ν, et α,σχίξίχον, S, το, cal- ceamenti Attici genus, quod hirsutum erat et commodum tempore hiemali. χσχιυνς, ίος, ό χα) ή, imparatus. χσχίνος, u, ό χχ) ϋ\, vasis utensilibusque carens, omni instrumento ac. suppellec tile carens, non instructus, inops ; (2) simplex et omni apparatu carens. Ex a. et σχίυος• χσχίυώζΥ,τος, u. ό χχ) Ϋι, sagaci curiosaque perscrutatione non excussus. Ex « pr. et σχίυωξίω, perscrutor. Ά2ΚΕ'ί>, ω, f. Ϋσω, colo, exerceo, perco- lo, meditor, Gl. V. ά,σχΰμιν, erudimus, Ph. 'ήσχΥ,σχ, percolui, Ph. a. 1. (2) po- lio ; Ϋ,σχΥ,μΑνος, politus, Ph. p. part. pass. 'Ασχίιν xvbgiixvt χλΥ,θίίχν' τον vlov τον (τιχύζιον τρόπον, Aristoph. Pint. 47. 'En τχτω hi χυτός χσχω, scil. Ιμχυτον, Act. ( 97 ) 24, 16. 2^n χξΐ-ν,ν (ΕντίλΐΥ,) τιμϊιϊΐν, 'ό- σοι τα, hlxxt' α,σχνσιν, Epigr. α.σχν,ΟΫ,ς, ίος, ό χα) rj, non laesus, incolumis. α,σχΥ,μχ, χτος, το, quod exercemus, insti- tutum. Ab α,σχίω. α,σχΥ,νος, n, ό χα) oj, tentorio sive taberna- culo carens ; (2) subdialis, sub dio posi- tus ; (3) non fictus. Ex a. priv. et σ χγ,- vy„ scena, tentorium. ασχΫινως, adv. non ficte. χσχΥ,σις, εως, i, exercitatio, institutio, in- dustria, cultus. Gl. V. studium ; (2) vita monastica. Ab ασχίω- χσχΥ,τίος, ία, ίον, exercendus. Ab eod. α.σχ•/ιτΫιξΐον, χ, το, locus, in quo exercitatio instituitur, gymnasium ; (2j ccenobium, monasterium. Ab eod. χσχΥιτΫ,ς, S, o, q. d. exercitator. Gl. V. cu- rator ; (2) athleta ; (3) qui in rerum di- vinarum meditatione se exercet. Ph. α,σχΥ,τχ), caelibes. Ab eod. Hinc χσχγ,τιχος, Ϋι, ov, ad exercitationem compa- ratus ; (2J exercitationi vacans ; (3) me- ditationi sacra? incumbens ; (4) discendi cupidus, sapientia? studiosus. ίσχν,τος, Ϋι, ov, elaboratus arte, affabre fac- tus ; (2) ornatus ; (3) qui exercitatione adquiri ac disci potest ac debet. Ab ασ- χίω. ασχΫ,τξΐχ, χς, Ϋι, virgo, seu qua?vis mulier meditationibus sacris vacans, monialis. Gl. V. άσχΫ,τξΐχι, sanctimoniales. Ab χσχΥ,τΫις• άσχίας-ος, ov, qui occultari non potest. άσχΊΙιον, α, το, parvus uter. Dim. ab χσχός. άσχίον, α, το, idem et ab eod. χσχιος. ίχ, ιον, umbrosus, opacus, qui den- sam habet umbram ; (2) umbra carens ; inopacus, Gl. V. Ex λ int. vel pr. et σχίχ. χσχίπων, ωνος, ο χχ) Ϋι, scipione non nitens, qui sine baculo incedit, cui adhucvegeta est senecta. Ex « priv. et σχίτων χσχϊτΥ,ς, χ, ό, ut α,σχίτΥ,ς νΰξαψ, species aquas intercutis, sive hydropis, in quo humor aquosus cum exiguo spiritu in membrana abdominis interiore inter pe- ritonaeum et intestina, velut in utre quo- dam continetur. Ab χσχός. χσχλ'/ιπιχδχι, medici. Ab ' ΚσχΧ-^ΐος, S, ό» ^Esculapius. χσχοχΫιλΥ,ς, χ, 6, herniosus, Gl. V. Ex άσ- χος et χϋ,Χυ,, hernia. άσκοπΫ,ξχ, χς, γ, marsupium, pera, crume- na. Έχ χσχος et π-%ξχ, pera. χσχοπος, χ, ό χχ) Ϋι, inconsideratus, non cir- cumspectus ; (2) mente et cogitation ο non perceptus ; (3) multus, longus ; (4) inopinatus ; (5) non feriens scopum. Ex x pr. et σχοπίω, considero. χσχοτυτίνΥΐ, ν,ς, Ϋι, lagena coriacea. Ex οίσ- χος et πντίν/], lagena. άσχότως, adv. inconsiderate; (2) inopinate. χσχοξΰίνωτος, χ, ό xx) Ϋι, non agitans mem- bra. Ex at, priv. et σχοξίινχομχι, pandi- culor. Ά2Κ0'2, x, i, uter, utris, pellis; follis, culeus, Gl. V. χσχοτεινος, ov, non tenebrosus. άσχκμ.ις, 1. plur. praes. ind. act. Dor. et contr. pro ασχίομίν, ab άσχίω. χσχχξΜτις, Ϋι, ursa minor. χσκαΐοήω, utres fero in sacris Bacchanali- bus, Ε. M. χσχοφόξος, χ, ό χχ) Ϋι, utrem ferens. ν Ex χσχός et q>i%u,fe7-o. χσχνλεντος, χ, Ό χχ) Ϋι, inspoliatus, non spo- hatus. Ex χ pr. et σχνλίύω, spolio. α,σ'χνλτος, χ, ό χα) ϋ,, infatigabilis, Gl. V. Ex a, priv. et σχύλλω,/αϋβο. άσχυλτως, adv. ita, u't non vexeris, aut fa- tigeris. Ex χ pr. et σχνλλω, vexo. "A2KTP0N, χ, το, hyperici genus, herba. Angl. ST. PETER'S WORT. χσκώλια, ων, τα, Ascolia, festum Bacchi Athenis. Ab α,σχός, quia super άσκχς, unico pede saltabant, ut lapsi risum ex- citarent. Hinc χσχωλιάζω, f. άσω, Wiper utrem salio ; (2) salto unico pede innitendo ; (3) claudi- co. Hinc χσχωλιχσμος, χ, ό, saltatio άσχωλιαζόντων. χσχωμχ, χτος, τό, pellis muniens remos, qua parte scalmo incumbunt ; (2) lo- rum, quo remus scalmo alligatur. Ab χσχός. χσμχ, τος, το, cantus, canticum, cantilena, carmen. Ab οίΰω, cano. άσμάξχγος, ov, s'trepitum non edens, Ορμ G Α2Π AST ΑΣΪ ΰσμύτιον, ν, το, cantiuncula. Ab άσμα• άσματοκαΜ,πτγις, α, b, cantuum iriflexor, qui varus carminum inflexibus utitur, velut poeta? Dithyrambici solent; vox Aristophanica. Ex άσμα et χάμπτω. άσματ'οχομπος, ov, cum grandiloquentia et fastu canens, Tzetz. ασματοποιος, bv, cantilenas faciens, Ε. M. ασμίνίζω, f. ίσω, libens suscipio, comiter accipio ; (2) adquiesco. Ab άσμινος. ασμινίσαα, 1. sing. a. 1. opt. act. Mol. pro άσμίνίσαιμι. Ά2ΜΕΝ02, 6mj, tvov, gaudens, alacris. Gl. V. ultroneus, libens. ασμίνως, a'dv. cum gaudio, libenter; ju- cunde, Gl. V. «Vtcoi, 5, b, idem quod άσμα. Ab «δω, cawo. ασολοιχίτως, adv. sine soloecismo. άσόλοιχος, a, ό «α/ ί, vitio carens, non so- loecus, non barbarus. ασολοίχως, adv. sine vitio ; (2) simpliciter. άσοφία., «j, sj, insipientia, stultitia. Ab ασοφος, n, b xa) yi, insipiens, imperitus. ασόφως, adv. insipienter, stulte. Ά2ΓΙΑ'ΖΟΜΑΙ, fut. άσομαι, amplector, amplexor, comiter excipio, amanter com- plector, saluto, complector, cupide ap- prehendo ; άσπασαι, saluta, Gl. V.Z.A. imp. m. Καί μ' ti /θυς h χυχλω pharos \x- ζάντα πας Ϋισπάζίτο ; Soph. Phil, 355. MijSlvtt χατα την bhbv ασπάσισθί, Luc. 10,4. ασπάθ',ιτος, ov, qui non σπάθ-η colliditur, Steph. ασπαίξω, tremo, palpito. Ex a pleon. et σπα,ίξω, palpito. ΆΣΠΑΆΑΘ02, a, b, frutex multis spi- nis horrens. Ά2ΠΑΆΑΗ, αχός, b, talpa; (2) herba? genus. ασπαλ&ία&ίασπαλύα, i,piscatus (pro quo vitiosevulgo άσπάλια,Ετη.). Unde ασπαλιύις, ίως, b, piscator. Ab άσπαλος. ασπαλιίνομαι, f• ίίισομοα, piscor. Hinc ασπαλιζυτγ,ς, a, β, piscator. ασπ&λος, χ, b, piscis, Hes. Ex a pr. σπάω* traho, et αλς, mare, άσπαξαγία, ας, yi, asparagi plantarium. Ab ^Α2ΠΑ'ΡΑΓ02, ν, b, asparagus. άσπαρίζω, fut. ίσω, tremo, palpito. Ab d σπαΐςω• ασπαρτος, n, b xa) υ), non satus, non semi natus, inseminatus ; (2) cui semen non committitur, qui non seminatur. Ex a priv. et σπίίξω, semino. ασπάξτως, adv. semente non facta, citrasa- tionem. 'άσπασαι, 2. sing. a. 1. imp. med. verbi ασ- πάζομαι, άσπάσασθαι, salutavisse, a. 1. inf. med. ασπάσΥΐσθί, 2. pi. a. 1. conj. med. άσπάσιος, ία. ιον, et άο-τώβ*/βί, n, ο χα) yi, amplectendus, optatus, gratus, acceptus. Ab ασπάζομαι, άσπασίως, adv. grate, lubenter, comiter, amice, amanter. α,σπασμα, ατός, το, res, quam amplexa- mur. Ab ασπάζομαι, ασπασμός, S, b, amplexatio, amplexus ; sa- lutatio. Ab eod. άσπατιχον, 5, το, salutatorium, quod erat locus extra basilicam, ubi peregrini ex cipiebantur : άσπα?ιχος, h, bv, salutatorius, Gl. V. Ab άσπατος, yi, bv, quern quis amplecti velit ; amplectendus, optatus, gratus, jucundus; divinam speciem pras se ferens : ασπατυς, ύος, yi, salutatio, Call. Ab ασ- πάζομαι. ασπατως, adv. lubenter. Ab άσπατός. ασπατος, ν, ο xa) υ), irreconciliabilis, im- placabilis. Ex a. priv. et σπίνΰω, fcedus meo. αστί^μοί, ν, ό xai ίι, sine semine et prole, semine carens. Ex a priv. et σπίξμα, semen, ά/τνίξχίς, adv. sedulo, studiose, sine cessa- tio'ne, diligenter, continue. Ex « int. et ιπτίξχύύ, urgeo. β,ο-πίτβς, Ό χα) -h, quem adsequi nequeas ; (2) multus, immensus. Ex a priv. et ίτομαι. άο~χιΰα<τοζλ•)ΐί, ijrej, β. Qui aspidem, sive cjypeum aDjecit, aesertor militias ; vox Comica. Ex άσπ)ς et άτοζάλλω, abjicio. άο•πιΉγ,ς* ίο;, ό χα) ή, in clypei modum ro- tundus. Ab ao-xU- άτίΤίΰ-ήΓξίφος, ey» idem quod άϊχιΰκφόξο;, is, ό χα) τι, clypeum ferens, scutatus, scutiger. Ex άσχι; et φίξω, fero. ασπΊΙιον, a, to, parvus clypeus, clypeolus, scutulum. Dim. ab da-sris• α/τπώ'ίΐτκάςιον, u, ,ν, splen. ασπονίύ, adv. sine amicitia j (2) sine sacri- ficio, sine libationibus : άσπον&ίοι, S, f. γ : σω, fcedus, aut inducias non servo ; (2) foedus non admitto. Ab 'άσπονδος, u, e> xa) yi, foederis, seu inducia- rum expers ; (2) qui est sine libamento ; (3) irreconciliabilis. Ex a priv. et σπίν- %ω, libo. άσποξία, r), ubi nulla seminatio est, Sibyll. ασποξος, a, h χα) ή, non seminatus, insemi- natus ; (2) seminis expers. Ex a, pr. et σπιίρω, semino. ασπύΐατος, b xa) yi, neglectus, Gl. V. inse- dulus, improperatus. Ex « pr. et σπα "by. ασππδί), adv. sine cura, sine studio, negli- genter. Ex iisd. ασπαΰνϊ, adv. sine molestia. Ex iisd. "Α2ΠΡ02, a, -a, quercus species. ασσάξίον, ν, το, assarium, assis, quarta pars unciae. Vox Lat α,σσιστα, adv. proxime, JEsch. ap. Hes. Ab ασσον• ασσομαι, idem quod ασάομαι, Aret. r A220N, adv. prope, propius. Item, Adj. prope, fere omnia, pleraque. v £l v τόίς ξυγγξάμμασι ασσόν μοι πξόσθίν yi* γξάφαται, Aret. Hinc ασσοτίξω, propi- us, et άσσοτάτω, proxime. ασσότατος, yj, ov, proximus. Ab ασσον. ασσότίζος, a, ov, piopior. Ab eod. άσσύτίξον, propius, Mol. pro ασσότίξον, comp. ab ασσον, prope. ασσω^Υ,ς, idem quod ασωΰγις• ά$•&γγις, ίος, b χα) υ), non stillatus, vel stil- lativus, non destillans, sed copiose flu- ens. Ex a pr. et $-άζα>, stillo. ds -αθγ,ς, ίος, b xa) yi, instabilis. Ex a pr. et 'ίς"ημι, Sisto. ( 98 ) α?άθμίυτος, a, b xa) yi, immunitatem ha- bens a tributis publicis ; (2) qui caret castris. Ex a pr. et ψ-αθμίύω. ds -άθμγιτος, a, b xa) y), instabilis, incertus ; (2) improvisus, inopinatus, Gl. V. incon- sideratus ; (3) a quo nemini cautum est, quod omnibus accidere potest. Ex » priv. et ς-αθμ-ήτός. Ά2ΤΑΚΟ'2, S, b xa) yi, astacus, cancer marinus. Gl. V. locusta, squilla. dfaxt), adv. non stillatim j (2) affatim ; (3) cum multis lacrymis. Ab άταχτος, u, b xa) yi, non destillans. Ex λ priv. et τάζω, destillo. Unde άτάλαχτος, a, b xa) yi, non stillatus, non stillativus, non destillans. α-ΤαΧης, b χα) yi, non instructus, vestimen- tis non indutus. Ex » priv. et 5•6λλ». Ά2ΤΑ'ΝΔΗ2, n, b, nuntius, s. tabella- rius Persicus, angarus. as -ασία, ας, yi, instabilitas, inconstantia. Ex a priv. et ς-άσις, statio. αε-ασίατος, b xa) «, seditionecarens, nullis seditionibus turbatus. Ex iisd. ατατίω, ω, f. γ]σω, inconstans sum, vacillo ; (2; incertis sedibus vagor, 1 Cor. 4, 11. ατατον, ν, το, instabilitas, inconstantia. άτατος, ν, b χα) ή, instabilis, inconstans. ατάτως, adv. inconstanter. Ab ατανος. άζ-αφ)ς, /δοί, yi, uva passa'. Ex a pleon.. et Ταφίς: άταφύλινος, n, b, pastinaca herba ; (2) ge- nus quoddam insecti'. Ex a pleon. et Ταφυλίνος, quod idem significat: ds -άφϋλος, ov, uvis carens. άταχνς, υος, b, spica, arista, culmus, Gl. V. Ex a pleon. et τάχυς, spica. ατίγας-ος, 8, b xa) yi, non tectus, non co- opertus. E* «, priv. et ηγατος, tec- tus. ατίγνις, ίος, b xa) y\, non tectus ; (2) mul- tis tectis clausus. Ex « priv. vel intens. et s-'tyt»•, tego. ατιγος, a, b xa) yi, tecto sedibusque destitu- tus ; (2) qui non retinet arcana in pec- tore, loquax ; (3) qui sustineri nequit, intolerabilis. Ex a priv. et τίγω, tego. ατί'ίζομαί, f. ίσομαι, urbanitate sermonis utor, festivus sum, jocor. Ab as-y. αξιόλογος, n, b xa) yi, eloquens, disertus, Ph. Ex ds -ΰος et λίγοι, dico. ds -ιιολογία, yi, urbanitas, lepos orationis. αηιοξΥ,μονίω, lepore orationis utor. αταορργιμοσύνγι, Ίι, idem quod αταολογίχγ Steph. ds -ιιος, n, b xa) yi, urbanus, festivus, lepi- dus, comis, venustus, elegans, honestus, bellus. Ab 'άς-υ. Hinc αταοσΰννι, ης, yi, urbanitas ; (2) festivitas : ατίίό-ΓΥ,ς, Υΐτος, yi, festivitas, elegantia, sales, facetia?, Gl. V. αταπτος, ov, non tritus, Soph. Ex a et ?ίίζω- αζ-ασμος, S, β, urbanitas; (2) festivitas; (3) Figura rhetorica. Ab ατϊϊζομαι. ds -ιίως, adv. festive, urbane. Ab driioi• 'άπχτος> 8, b xa) ri, idem quod άστεγος. Hinc άτίχτως, adv. intolerabiliter, intoleranter. άτίλίχης, ίος, b xa) yi, caudice, trunco ca- } rens. Ex a priv. et τίλιχος. ατίλιχος, ν, b χα) ϋ„ idem et ex iisd. as-ijA&axTa, lamentabiliter, flebihter. Ab ατιμζ,αχτος, ν, b χα) yi, contumeliis pro- brisque carens ; (2) firmus, stabilis. Ex a priv. et ς-ίμζω, contumelia adficio, ατνμ&Υΐς* ίοΐ, b xa) yi, immotus, firmus ; (2) non perturbatus, stupore non attoni- tus, metu non perculsus. Ex iisd. άτίμφίως, idem quod ατίμφως, Steph. απ/αφής, ίος, b χα) ή, idem et ex iisd. ατ'.μφως, adv. immote, rigide, firmiter. ds-ivaxTt), adv. sine gemitu : ας-ίναχτ), adv. idem. Ab άς-ίναχτος, ν, b χα) yi, non gemebundus ; (2) qui non gemit, qui sine gemitu ali- quid agit. Ex a priv. et g-ivoj, gemo. ατίνάχτως, adv. sine gemitu, ita, ut non ingemiscas. dreov, canendum est, Aristoph. Ab αδω. ατεπτος, ov, non coronis ornatus, hohora- tus, item, cultus. Ex a et τίφα). ατίξγάνωξ, οξος, ϋ„ non grata marito. ds -ίξ,γγ,ς, Ό χα) yi, inamabilis ; (2) inexora• bilis, implacidus. Ex a priv. et τίξγ*• ατίξίιος, «, ό χα) yi, stellans, sidereus. Ab αΤΥ,ξ. »τίξί»α, ν, e, stellarius. Ab eod. AST AST A2Y α.?ίξιζω, F. ίσω, in stellam verto. Ab eod. ds -ίξΐον, n, το, phalangium. Ab eod. ds -ίξΐος, κ, Ό »aw it, stellans. Ab eod. άπζίσχος, n, b, stellula, asteriscus ; (2) herba qua?dam. Dim. ab drni' άηξοιώτις, \ς, stellatus. Ab είδο?• ctsriBOu;, όισσα, btv, stellatus, stellis distmc- tus et ornatusj Gl. V. sidereus. Ab eod. ά^.ξοόμυ,ατος, ov, Epith. noctis, stellata, proprie, oculorum loco Stellas habens. άπξανχ, dat. sing. Dor. pro ois*£?esr*^ as-igox'vi•, i?it i» fulgur. Ab αστξχπτω. Hinc ds -ίξοττιτγ,ς, a?, b, fulgurator^ fulminator. όί^ίξος, idem quod, vel pro άς-ίξίος, Eye. άπξοσχόπος. a, ό x« y), stellarum contem- plator. Ex άτγ,ξ et σκότος, spectator, άπξοφίγγτις, \ς, stellis fulgens. άτρωτος, S, β ;zati ΐ, stellarum faciem ha- bens, stellatus. Ex ας-Υ,ς et ωψ, fades. ds -ίφανος, n, b χα) ή, coronam non habens, coronam non redimitus. ds -ίφχνωτος, a, b χα) 'λ, idem. ά.?*!, ?i> 'h, civis femina. Ab α$•ός. is -ν,λος, ν, b xa) vj, cippum non habens, Epith. sepulti vel sepulchri. Ex at priv. et s-r,X*i, cippus. drh, τίνος, b χα) τ), infortunatus, infelix, a?rumnosus, qui nullam stationem nee sedem habet, Hes. Ex as priv. et s-ijvat, stare. «s-'-jvei, n, bxa.) τ), idem et ex iisd. Hes. ds -γ,ξ, ίξος, b, Stella. ds -ν,ξΐχτος, u, b xa) v, instabilis, infirmus. Ex α priv. et ς-/ιςΊζω, stabilio. d?y,s, S, b, cantor, Gl. V. Ab etSai, cano. α$•ιατιχος, ti, bv, pro ά&ιχος, Steph. d?&w, ίος, Ό χα,) i\, non calcatus, non tri- tus ; (2) non pervius. Ex at priv. et ς-ύ- ζω, calco. άϊ&νιτος, ov, idem quod α$•ιζγ;ς, Eye. urixbf, τ), bv, canorus, Gl. V. Ab as-fa• ctg-ixos, τ), bv, qui in urbe habitat ; (2) ur- banus, civilis, scitus, festivus ; (3) pru- dens, circumspectus. Ab α?υ, urbs. ίς-ιχως, adv. festive, urbane, prudenter. urixroi, a, b xa) i), qui punctus non est ; (2) nullo stigmate signatus. Ex a, priv. et ζ-ιχτος, punctus. ίς-ίοχος, *, b, vas rotundum, quod infusa pice, sulphure, et stuppa, injectoque ig- ne ejaculabatur, Hes. α,ςΌΐχίίωτΰ;, ov, prop, elementis carens ; (2) rudis literarum, indoctus. Ex at priv. et τοίχΰα- ας-οιχος, u, b xa) ϋ), in quo versus seu ordi- nes nulli sunt Ex at priv. et $•ο7χος, or- do, versus, άβολος, ov, veste carens, non stolatus, Soph. ap. Plut. as -ομος, ν, b xa) Ϋ), qui os non habet ; (2) qui loquendi facultate destitutus est ; (3) cui parvum est os j (4) durioris oris ; (5) ingratus ori. Ex a, priv. et $•όμα, os. ο\$•όμωτος, ν, b χα.) 'λ, qui exacutus non est ; (2) qui non tinctus est, postquam cande- factus fuit. Ex at priv. et s -ομόω- us -ονος, ov, dolore vacuus ; (2; valde tristis, Ex at priv. et «r=W «r«|svai, », Ό xa) 'h, cujus majores erant cives, quum ipse sit peregrinus. Ex ασ- τός et ξξνος, peregrinus. α,ΓΟξγος, is, b χα) i), naturalis amoris ex- pers; Ph. inamabilis, sine affectione. Ex a. priv. et s -οξγ'η, amor naturalis. α>Γθς, 5, b, civis. Ab atyw• ο\$•οχίω, ω, f• %σω, non recta ad scopum tendo ; aberro a scopo ; (2) non gratifi- cor, desum alicui, ap. Polyb. Jl i? ) r-hv trig-iv ηστόχησοίν, 1 Tim. 6, 21. ^Ω,ν τινίς ίστοχΥ,σοίντίς, ibid. 1, 6. Ab άστοχος. Hinc ίρόχτιμ», ατό?, το, erratum, proprie ejus, qui non recte ad scopum tendit. «Γβχ<«» «-ς, ν), quum quis non bene colli- neat, quum quis aberrat a scopo ; (2) o- pinionis et spei frustratio. Ab α,τοχος, w, b χα) i), qui non bene collineat ; (2) qui non bene conjicit. Ex « priv. et s -οχάζομχι, collineo. is -όχως, adv. more eorum, qui non bene conjiciunt. ΆΣΤΡΑ'ΒΗ, w, Ϋ), sella lignea, ephip- pium ; (2) asinus, mulus. ίί•ξχζ'/ιλάτ•/ις, ν, b, agaso, niulio. Ex ασ• τξάζ•ή et Ίχαύνω, agito. άΓξά£-/ΐλβί, ν, ό, idem quod στξάζν,λα• ας•ξαζ->,ς, (t(, ό χ») τ), non tortus, seu tor•» tuosus ; (2) qui non fallit, certus. Ex a, pr. et στξίφω. Hinc as -ξα,ζίζω. et άστξαζαλίζω, complano. ας-ξα,γα,λίζα, f. ίσοι, talis ludo. Ab κστςά.- γχλος. as -ξαγάλιον, ts, το, taxillus, parvus talus. Dim. ab αστράγαλος. α$-ξαγάλισις, 'h, idem quod ίι^ζαγαλισμος, Aristot. άς-ξαγαλίσχος, a, b, taxillus, Ph. Ab eod. άϊξαγαλισμος, S, b, lusus taxillorum, vel aleae. Ab ά?ξαγαλίξω. Unde ας-ξαγαλιστίχος, vel οίστξαγαλιτιχος, i), ov, talarius. άϊξαγαλϊτΆς, a, b, astragalo similis. Ά2ΤΡΑΤΑΛ02, a, b, vertebra, spon- dylus ; (-2) talus lusorius. ά^ξαγαλωτος, i), bv, talaris, Philox. A prseced. άτξαπαΊος, αία, alov, fulguralis. Ab ds -ξαίτν), iji, τ), fulgur, coruscatio. Ab άσ• τξάίΐτω- ας-ζαντιφοζίω, ω, f. -^ir&i^fulgura fero. 'Y^' α.ξματ' ίλθων Τ,ν,νος αστξαττιφόξίΐ, Arist. Pace, 721. Ex αστξαττι et φίξω, fero. Ab ας-ξαπτιφόζος, if, b χα) τ), fulgura farens. αζ-Ραποίώτις, ίος, b χα) τ), coruscus, Gl. V. Ex άστξχπτ) et ίΤΒας, forma. αστξαπτιυς, ίως, b, fulgurator, Epith, Jovis. ας-ζαπτΥ,ς, S, b, fulgurator, Orph. ds -ραττιχος, τ), bv, fulgurans. Ά2ΤΡΑΊΙΤΩ, f. <ψω, fulguro ; (2) ful- geo, corusco, mico ; (3) ejaculor, emitto, spiro. K,ς, ίος, ό χα) ϋ), qui flecti nequit ; (2) durus, immobilis. Ex (foj. οίστξίπτος, », b χα) *i, qui flecti aut torque- ri nequit ; (2) quem vertere, aut circum agere non licet. Ex iisd αστξΐς άστβίαι, et οίστξΐίς, taxilli. Vid. Hinc αστςίζω, f. ίσω, taxillis ludo. άστξίχος, r„ bv, sideralis. Ab αστζον- αστξΐς, ϊος, τ), taxillus ; talus lusorius, Call, Steph. Dim. ab αστξάγαλος. αστξόζαχος, a, b, astronomus, qui de astris loquitur. Ex άστξον et βάζω, loquor. αστζοζλν,ς, Υιτος. ό χα) ή, sideratus, a sidere perculsus. Ex αστεον et βάλλω, jacio. αστξοζλτισία, ας, ϋ), sideratio. Ex iisd. άστξοζολίομαι, ϊίμαι, f. τ]σομαι, sidere per• cellbr. Ex iisd. άστςοξόλτιτος, ν, b ^ Ϋ), sideratus. Ex iisd άστξοζολία, ας, τ), idem quod ΰστροζλν,σία άστςοξολίζισθαι, siderari, Gl. V. αστξο^ολι- ζόμίνοι, siderati, Gl. V. Ex 'άστξον et άστξοζολισμος, ϋ, b, sideratio. A praec. αστξογίίτων, όνος, b xa) r), ita editus, ut as- tris vicinus videatur. Ex άστςον et γφ των• άστξογοτιτίία, ας, τ), astrologia pra?stigia- trix, Suic. Έ.χ-'άστξον et γοντίία, prce- stigice. αστξοΰίαιτος, ov, suhdio etiam noctu agens. . Epith. pastoris. χστξοαδτις, Ις, sideribus similis, sc. motu, aut alia re. αστξοθίσία, ας, τ), plures Stella? simul posi- ta?, qua? astrum, sive sidus eificiunt ; (2) constellatio, positus siderum. Ex άστξον et S -ίσις, positus, positio. αστξοβίτίω, stellas quasdam vicinas conjun- gere, (imaginem άστί^σμον vocant) eis- que nomen tribuere. κστξοθίτνμχ, το, asterismus, astrum ipsum. ( 99 ) αστξοΟίτν,ς, n, b, qui conjun'git stellas et iis nomen tacit. αστξόθίτος, \s, Ό xa) 'o, ad stellarum positum j pertinens. Ex ίχ,ο-τζον et τίΟτιμι, pono. αστξοθντν,ς, », ό, qui astris sacrificat, astro- rum cultor. Ex «,στξον et S -ύω, sacri- fice. άστξόχννος, b, canis siderius, Steph. άστξολογίω, ω, f. τ]σω, astrologiam tracto, profiteor. άστξολόγν,μα, το, constellatio, horoscopus. αστρολογία, ας, ή, astrologia, scientia a- strologorum. άστξολογιχος, sj, bv, ad astrologiam perti- nens, astrologicus. Ab ατς,ολόγος, a, b, qui ex astris futura pra?di- cit, astrologus. Ex as-pov et λόγος, ser- mo. άϊξόμαν.ις, ίως, b, qui ex astrorum con- templatione futura praedicit. Ex ά^ζον et μάντις, vates. as -ξον, n, το, sidus, astrum; (2) Stella; (3) canis, canicula. Ab άττίξ- ας-ξονομίω, ω, astronomiam tracto. ά,τξονομία, ας, τ\, astrorum scientia, astro- riomiia. ά?ξονομιχος, r lt bv, ad astronomiam perti- nens, astronomicus. άϊξονόμος, n, b, astrorum scientia? peritus, astronomus. Ex άς-ξβν et ήμω, distri- buo. ας-ροπλνζ, siderosus, Ph. Ex α^ξον et πλάσ- σω, ferio. άς-ξοπολίω, Si, f. τ]σω, circa astrorum scien- "tiam versor. Ex α?ξον et πολίω. α$-ρύθι?ος, n, b χα) τ), qui radicula? succo elotus purgatusque non est. Ex at priv. et Γξαθίζω, radiculce succo purgo. is -ξοφαγ,ς, ίος, b χα) τ), stellis, s. in modum stellarum resplendens. Ex ας-ξον et φάω, splendeo. άϊξοφόζΥίτος, ov, id. quod α^ξοφόξβς, Synes. ag -ξοφόξος, v, b, astrifer. Ex α^ξον et φίξω. ά?ξοχΐτων, b xa) %, stellis, velut tunica in- dutus, stellis amictus. Ex «rgev et χι- τών. α?ζωος, n, b χα) τ), sidereus. Ab ats-^ev. άς-ξωπος, bv, sidereus, sideris modo splen- dens. Ab ίί<ψ. άρξωσία, οίς, τ), cubatio sine stragulis. Ex a priv. et ς-ξωννύω, sterno. as -ξωτος, a, b xa) y\, qui stratus, seu instra- tus non est, stragula non tectus, item sine stragulis Cubans. "Α^ζωτος ων*) χα.' μα), Aret. Ex iisd. "ΑΣΤΥ, υος, το, urbs, astu, s. asty ; pecu- liariter Athena?. as-v&val, χτος, b, urbis princeps, JEsch. item nom. propr. filii Hectoris et An- dromaches, Horn. αρυζοώτνις, ν, b χα) r), per urbem clami- tans. Ex α,ζ-ν et βοάω, clamito. ατ-υγιιτονίω, in vicinia (urbis) habito. άς-υγίΐτονιχος, τ), bv, idem quod ά$•υγύτων, όνος, b χα) τ), urbi vicinus, vici- nus, conterminus, finitimus, propinquus; confinis, proximus urbi, Gl. V. άς-νΰξομίω, per urbem vagor. dg -νχος, τι, bv, qui in urbe habitat, oppida- nus ; (2) urbanus, scitus. Ab as -υ. α^ΰλος, ν, b χα) τ), eolumnis carens. ds -νμίξΐμνος, ov, mundanas res curans, 5^- nes. άρυνομίω, asdilis sum. αδυναμία, ας, τ), viarum a?dificiorumque publicorum curam gerendi munus, a?di. litas. άς-υνομιχος, τ), bv, ad astynomos, s. asdiles pertinens. uruvouiov, n, το, edictum asdilitium. ds -υνομος, n, b χα) τ), qui viarum a?dificio- rumque curam gerit, a?dilis, curator ur- bis. Ex άστυ et νίμω, distribuo, colo, rego. άστύοχος, a, b xa) i), urbem tuens, seu pro- tegens. Ex 'άστυ et 'έχω, habeo. άστυκολίω, Si, per urbem incedo, in publi- cum prodeo, in forum, &c. Ex ά«ττι; et ίτολίω, versor. αστυξον, s. άστυξον, S, το, oppidulum, Dim. αστυτος, ν, b, qui penem erigere seu ex- tendere nequit. Ex « priv. et στύομαι. αστυφίλιχτος, ν, Ό χα) ϋ), non disturbatus, incoiicussus, immotus ; (2) non dissec- tus. Ex at pr. et στυφιλίζω, disturbo. άστυφίλος, ν, b xa) y), minime durus, non asper, vel salebrosus. ι αστυφίτι, τις, τ), adstrictionis vacuitas. Ex « pr. et στύφω, adstrhgo. L.oFC. ΑΣΤ ΑΣΤ AST άστυ-ψία, ust ί, idem et ex iisd. άσυγγεν^ς, b xai ν, nihil adfinitatis habens, alienus genere. άσυγγνωμων, ova;, b xai ij, non propensus ad ignoscendum ; (2) qui veniam non dat ; (3) immitis, immisericors. άσύγγνωστος, χ, ο xai ή, indignus venia, indignus cui ignoscatur. άσυγγνώστως, adv. ita lit ignosci non pos- sit, vel debeat. άσύγγρ&φος, ov, Epith. pecuniae sine syn- grapna data?. άσυγγύμναστος, χ, b xai ή, qui simul non exercetur, vel qui simp, non exercetur. άσυγχίζαστος, χ, ο χ χ) -h, intemperatus,G£ V. Ex a pr. et συγχίξάνυ/^ι, commisceo. άσύγχλιιστος, x, b xcti v n non conclusus ; (2) qui concludi nequit. Ex a priv. et συγχλιίω, conclude. άσύγχλωστος, χ, b xai '/), qui nendo con- nexus non est ; (2) qui connecti nequit. Ex a. priv. et συγχλώθω, consuo, necto, connecto. άσυγχόμιστος, χ, b xoti y\, qui comportatus, seu cofiectus non est. Ex a pr. et συγ- χομίζω, conveho, comporto. άσύγχξ&τος, χ, b xcti η, simplex, non mix- tus ; (2) qui cum altero concihari, coire, non potest, plane" contrarius. άσύγχξϊτος, χ, b xai r\, qui concretus non est ; (2) qui concrescere, aut coalescere nequit ; (3) qui cum alio commercium non habet ; (4) qui cum alio contendi et comparari nequit; incomparabilis, Gl. V. Ex « pr. et «νγχςίνω, coagmento. άσυγχξίτως, adv. citra concretionem, more eorum, qua? concreta non sunt. α,ιτυγχξότ•/ιτος, χ, b xai r„ qui conflatus, seu coactus, item compactus non est ; (2) qui conflari, aut cogi non potest. Gl. V. sine sustentatione. Ex a priv. et συγχροτίω, conflo. άσυγχξοτ/ιτως, adv. disperse, negligenter. άσύγχυτος, χ, b xcti ή, non confusus, non permixtus, distinctus. Ex a priv. et συγ- χύω. άσυγχύτως, adv. citra confusionem, dis- tincte. ασυγχώρητος, if, b xcti η, non concedendus, non permittendus ; (2) venia non dig- nus, cui non est ignoscendum ; (3) qui ad veniam dandum non est propensus, non conciliandus, placendus, &c. (4) ni- mium severus, inclemens. Ex « priv. et συγχωξίω, concede. άσυγχωξήτω;, adv. ita, ut venia dari non possit, citra veniam. άσύξευχτο;, ov, insociabilis, abhorrens, qui coire cum altero non potest. άσυχοφάντητο;, a, b xai ή, qui sycophanto- se delatus non est ; (2) qui calumniose deferri nequit. Gl. V. sine calumnia. Ex a priv. et σνχοφαντίω. άσυζοφαντητως, adv. citra calumniam. άσυλαΊο;, αία, alov, ad asylum pertinens. Ab άσυλον. άσυλάρχ'/ις, if, b, inviolabilis et sacer magi- stratus, qualis apud Romanos tribuni plebis erant. Ex 'άσυλος et άξχν\. άσύλύ, adv. tuto, sine spoliationis pericu- lo ; (2) ita ut sine scelere summo violari nequeas. Ab άσυλος. ασύλητος, χ, b xai ή, non spoliatus, invio- latus, firmus, item non violandus. ασυλία, ας, ί, sanctitas loci ; (2) jus liber- tatis et venia?, quod quis apud aras con- sequitur ; (3) asylum ipsum, ap. Jos. ασύλληπτος, b xai η, qui comprehendi non potest. Gl. V. incomprehensus ; %, qua? concipere nequit. Ex « priv. et συλλαμ- βάνω. άσυλΧη-ί,ία, ας, y, privatlo facultatis s. im- potentia concipiendi. Ex iisd. άσυλλόγι?ος, χ, b xai vt, non probe collec- tus, et ratiocinando conclusus ; άσυλλό- yig-ov, inexplicabile, Gl. V. Ex a priv. et συλλογίζομαι, ratiocinando c'olligo. £συλλογί?ως~, adv. sine ratiocinatione ; (2) inconsiderate, imprudenter. ίσϋλον, χ, 70, asylum, locus a violatione tu- tus. Ab ίσΰλος, a, b xai v,, inspoliatus, tutus, Gl. V. intemeratus ; (2) a violentia tutus, sacer, inviolabilis. Ex a priv. et σύλη, spolium. ^.βνλωτος, ov, idem. Ex a priv. et συλάω. ίσυμζαντος, χ, b xcti vj, idem quod Βσνμζ&τος, χ, b xai ή, qui compositionem Bon-admittit, a pacificatione alienus ; (2) non conveniens, non congruens, non co- haerens. Ex ot priv. et συμζαίνω, con- venio. Hinc άσνμζάτως, adv. animo a compositione ali- eno. ασΰμζλΥ,τος, s, b xai *j, non comparandus, impar ; (2) non adsequendus, obscurus. Ex a priv. et συμζάλλω. ασυμΖολος, u, b xai w, qui symbolam non confert ; (2) iners, inutilis ; (3) qui nihil in medium attulit. Ex iisd. α,συμζόλως, adv. sine symbolo, gratis. ασυμζάλίυτος, a, b xai ή, qui nemine con- sultore utitur ; (2) quem nemo consilio adjuvat ; ασνμζύλίυτον, insuasum, Ph. Ex a priv. et συμζχλιυω, consilium, do. ασυμζχλος, n, b xai ή, consilio vacans, in- tonsultus. Ex a priv. et συμζαλίι, con- silium. ασνμμίτζία, ας, y, symmetria? carentia; (2) chorda in circulo. Ab ά,σύμμίτξος, n, b «α/ 'h, inconcinnus, in- congruus. Gl. V. immoderatus ; (2) qui nullam quantitatis proportionem, sive nullum commensum habet cum alio. ααυμμίτζως, adv. sine sjmimetria. ασνμ,μιγγ,ς, ϊς, qui misceri cum altero non potest. ασύμμιχτος, ov, idem. Α μίγννμι. ασυμπ&γν,ς, ίος, b xai η, qui compactus, et coagmentatus non est. Ex a priv. et συμπΥίγινμι, compingo. άσυμπάθίΐα, ας, r h, vacuitas ab adfectu, in- clementia, nulla misericordia. Ab ασ,υμπα.θ->ις, to;, b xai -h, adfectu, seu natu- rae consensu carens, cui nullus est con- sensus adfectuum cum alio ; (2) qui com- miseratione alieni mali non tangitur; Ph. inclemens, immitis. Ex « priv. et συμπαθής. ασυμπαθως, adv. sine misericordia. ασύμτλίχτος, a, b xoti ή, qui copulatus non est, qui non est consertus , (2) qui eom- plicari aut connecti nequit. Ex a priv. et συμπλίχω, complico. ασυμπλήξωτος, a, b xai ή, incompletus ; (2) qui compleri nequit. Ex a priv. et συμπλνίξίω, compleo. ασύμπλοχος, ov, qui conjungi, coire cum altero non potest ; insociabilis. ασύμπτωτος, ov, qui non considit, et com- pressus est, Steph. Ex a et συμπίπτω. ασυμπώξωτος, u, b xai 'h, non consclidatus. Ex a priv. et συμπωξόω. ασυμφ»,ν>ις, ίο;, b xai ή, non conspicuus, non perspicuus. Ex a priv. et συμβανν,ς- ασυμφανως, adv. obscure, tecte, a?nigma- tice. ασύμφοξος, n, b χαί w, incommodus, inuti- lis, damnosus. Ex α priv. et σύμ,φοξο;. α,συμφόξως, adv. inutiliter, damnose. α,συμφυν,;, ίο;, b xai ή, non coalescens. ασύμφϋλος, χ, b xcti 'h, nullam cognatio- nem habens ; (2) abhorrens, alienus ; (3) non quadrans. Ex a priv. et σΰμφυλος. ασΰμφυξτος, u, b xai ή, non commixtus, non confusus. Ex a priv. et σύμφυξτος. ασύμ-φΰτος, ov, alienus, abhorrens ab alte- rius natiira. ασυμφωνία, ας, r h, inconsensus,' Gl. V. Ab οίσυμφωνβς, a, b xai ή, absonus, discors, dissentiens. Gl. V. abhorrens, inconve- niens, incongruens, inconsonans. Ex a priv. et σύμφωνος, consonus. ασυμφωνως, adv. absone, inconvenienter, inconcinniter ; absurde. άσυνάγωγος, if, b xai ή, alienus 'a synago- ga, exclusus a synagoga. Ex a priv. et συναγωγή, synagoga. άσυναίοίτος, ov t non contractus. Vox Gram- mati'corum. άσυναιξίτως, adv. incontracte, sine con- tractione. Ex « priv. et συναίξίω, con- traho. άσΰναχτος, if, b xai ή, qui congregari non potest, insociabilis. Ex a priv. et συν- άγω. άσυναλγίις, b xai 'h, ab omni commisera- tione alienus, Suic. Ex a priv. et συν- αλγίω• ασυναλίίπτως, adv. sine Synalcephe, sine elisione. Vox Gramm. ασυνάλλαχτος, a, b xai ή, cum quo contra- hi, vel commercium haberi non potest ; (2) cui nihil est commercii cum vita ci- vili ; (3) insociabilis. Ex a, priv. et συν αλλάττω. ασύναπτος, a, b xai 'h, non conjunctus, non cohasrens ; (2) qui conjungi nequit. ( 100 ) incoibilii, insociabilis. Ex » priv. et συν- άπτω. άσύναξθζος, vox Gramm. qui articulo non copulatur substantive. άσυνάξθξως, adv. sine articulo. άσυνα.ξίθμγ)τος, qui connumerari non po- test. ασυνάρτητος, u,b xaiy, non connexus, non cohebrens ; (2) non consentaneus, non conveniens. Ex a priv. et συναντάω, connecto. Hinc άσυναξτ^τως, adv. non connexe. άσύν\ίτον, α, το, conjunctionis copulativaa defectus. Figura Grammatica. Ab άσύνΐιτος, n, b xai -h, non connexus, non copulatus. Ex a priv. et συνίίω, copulo. άσυνίίτω;, adv. sine copula; (2) modo Asyndeti. ασύνδ'/ίλο;, \s, Ό «λ) 'h, non manifestus, non cognitus. άσυνίϋαϊος, a, b xai vt, non copulatus ; (2) qui copulari, aut conjungi nequit, (3) cselebs. Ex a priv. et συνδυάζω, άσυν^υάς-ως, adv. sine coitu, sine copula- tione. ασυνιΐΖ'ήτος, n, b xai v\, inconsciens, Gl. V. Ex a priv. et συνίΐΐίναι, conscire. άσυναΰότω;, adv. mconscio aho. Ex a pr. et σύνολα, conscius sum. άσυνύχας-ος, ov, obscurus, nulla conjectura aut ingenio assequendus. άσυνισία, ας, y, insipientia, mentis in judi- cando nulla vis, inscitia. Ex a priv. et συνί?Μ.ι, intelligo. άσυνίπω, ω, desipio ; (2) non intelligo. Ab άσύνίτος, χ, b xai ή, insipiens, inconsultus , qui in judicando non est perspicax. Gl. V. imprudens. Ex a priv. et συνετός, άσυνίτοποίίω, stulte facio, dementer ago. άσυνίτως, adv. dementer, stulte. άσυνΥ,γόοητος, χ, b xai 'h, patrocinio desti- tutus. Ex a priv. et συν/ιγοξίω, patro- cinor. άσυν/ιθίΐα, ας, 'h, insolentia, novitas insue- ta. Gl. V. desuetude Ab άσυνγ,θ-/,ς, ίος, b xai ή, insuetus, insolens. Ex a priv. et συν/β^ς, consuetus. άσυνίβως, adv. insolenter. άσυνημ,ων, όνος, b xai '//, ignarus, JEsch. Ex a et συνί'/ιμι. άσυνθίσία, ας, r,, transgressio et violatio pactorum, seu foederis. Ex a priv. et συντίθν,μί, compono. κ,συνθίτίω, sum άτύνΟίτος, non sto pactis, V. T. άσύνθίτος, χ, b xai ή, non compositus aut concretus, simplex; incompositus, Gl. V. (2) qui foedera et pacta non servat ; (3) qui pacta non iniit, qui non est pac- tus, qui fcedus non fecit, cum quo nemo pactum inire potest, ab omni commer- cio cum aliis abhorrens ; (4) implacabi- lis. Ex iisd. άσυνθίτως, distracte, divulse, per Tmesin. άσυνίς-ωξ, οξος, b, inconscius, Gl. V. α,σύννχς, parum prudens. άσυνό"ό~ίυτος, ov, non comitatus. άσύνοπτος, ov, obscurus, quem oculis adse- qui non licet. άσυνχσίας-ος, χ, b xai r„ cum nemine ver- sans, cum nemine consuetudinem lia- bens. Ex a pr. et συνχσία, conversatio. ασύνταχτος, χ, b xai r„ inordinatus, indis- positus ; (2) immunis a muneribus. Ex a priv. et συντάττω, compono. ασυνταξία, ας,'ή, ordinis perturbatio. Ex a priv. et σύντχξις, ordo. άσυντίλιστο;, ov, imperfectus. άσυντίλν,ς, ίο;, b xai 'h, imperfectus, ad fi- nem non perductus ; (2) inutilis, qui ni- hil prodest ; (3) immunis, άσυντιλν χο>- ςία, immunes fundi, Gl. V. Ex a priv. et συντίλίω, perficio. άσυντίλω;, adv. imperfecte. άσύντονο;, χ, b xai vi, non contentus, laxus, remissus, languidus. Ex « priv. et συν- τείνω, άσυντόνως, adv. sine contentione, remisse. άσυντξίπτος, χ, b xai ή, inquassatus, Gl. V. Α συντρίζω, contero. άσυνύπαξχτος, χ, b xai y, qui simul non subsistit. Vox Eccles. Suic. Ex a pr. et συνυπάξχω. άσυβ-ης, ίος, b xai h, scelestus, temerarius ; (2) abjectus, sortis infimae. Ex a priv. et σύξ ω. άσύξιχτος, χ, b xoti -h, non exsibilatus, in- tactus a sibilo. Ex a pr. et συρίσσω- κσυσχιύαστος, χ, b xai r„ non complicatus, A2X ΑΤΑ ΑΤΑ ut sarcina, non convasatus ; (2) incondi- tus, non digestus. Ex a, priv. et συσχευ- , *&• «.συστασία, ας, η, non consistentia, non co- hasrentia; confusio, discordia. Ab άσύστ&τος, a, b xa) ή, male compactus, non cohajrens, qui consistere non potest, pa- rum sibi constans; άσΰζ-ατα, repugnan- tia. Ex a, priv. et συνίστημι. ασυστόλως, adv. citra Systolen sive correp- tionem. Ex a priv. et συστολή- άσύστξοφος, ov, inconcinnus, incompositus. άσύφηλος , ο χα) ή, vilis, abjectus ; (2) stoli- dus, Ph. absurdus. (Beperitur et άσύμφη- λος, sed dubia scriptura, Em.) Ex άτω et φγ,λος, impostor (potius ex a. priv. et σοφός, Έτη.). άσΰχα, quiete, Dor. pro ήσυχα. άσυχίμως, ace. pi. Dor. pro ησυχίμ,νς* άσυχίω, gen. sing. Dor. pro ησυχία. άσφάοαστος, a, b xa) ή, expers jactationis pedum, seu convulsionis modo hue, mo- do illuc. Ex os pr. et σφαδάζω- άσφαΰάστως, adv. sine palpitatione, ita, ut non convellaris, nee pedibus terram pul- ses. άσφαχίλιστος, a, b xai ή, non infestatus σφαχίλω, quod vide. α,σφαχτος, ov, non mactatus. Ex « priv. et σφάττω- ασφάλεια, ας, η, securitas ; (2) cautio, pig- nora, sponsores ; cautela, Gl. V. (3) fi- des publica, salvus conductus, libera po- testas hue illucve commeandi ; (4) prae- sidium firmum, munitio ; (5) Veritas, certitudo ; stabilitas, Gl. V. άσφαλίως, adv. tuto, secure, sine periculo ; (2) certo, haud dubie ; (3) diligenter, ac- curate. Ab άσφάλης, ίος, β χα) η, minime lubricus ; (2) tutus, non periculosus ; (3) qui non po- test everti et dejici, firmus; (4) tutus adversus fortune incursus, seu insidias ; cautus, Gl. V. ασφαλές, cautum, Gl. V. 'Ασφαλέστεροι, \ς χίνδυνον, minus pericu- losi, Aret. Ex a. priv. et σφάλλω, sup- planto, everto. «.σφαλίζω, fut. ίσω, tutor, firmo, stabilio, proprie in lubrico lapsantem ; (2) confir- mo, adfirmo, pro certo adsevero ; (3) tu- tum reddo, munio ; (4) caveo sponsori- bus, sive pignoribus ; (5) propulso, ar- ceo ; ασφαλίζομαι, caveo, communio, munio, Gl• V. ασφαλίσω, cavisti, Ph. a. 1. med. ησφαλισμίνον, munitum, cau- tum, perf. part. pass. Τ»ί πόΰας αυτών ησφαλίσατό ί'ις το ξΰλον, Act. 16, 24. Τάς χαταφοξάς των μαχαίξων ασφαλίζεται, ■ Polyb. Ab άσφαλγ,ς. CJnde άσφάλίος, α, ό, stabilitor, Epith. Neptuni^ quia inconcussa terra? fundamenta ser- vat. άσφαλίσασθι, 2. pL a. 1. imperat. med. v. ασφαλίζω- άσφάλΐσις, ή, stabilitio, munitio, firmatio. άσφάλισμα, ατός, το, cautela, Gl. V. mu- nitio ; άσφάλισμα. πλοία, saburra, Gl. V. άσφαλίσματα, instrumenta, Ph. Ah ασ- φαλίζω, caveo. άσφαλτΤτης, u, a, et in fem. gen. άσφαλτίτις, ιδος, ή, sc. λίμνη, bitumen fun- dens. Ab 'άσφαλτος, n, η, bitumen. Hinc άσφαλτόω, ω, f. ώσω, bitumine illino. άσφαλτώδης, ίος, ό χα) ή, bituminosus. άσφάλτωσις, ίως, ή, illitio bitumine, q. d. bituminatio. Ab άσφαλτόω. άσφ&λως, adv. tuto, firmiter, stabihter, certe. Ab ασφαλής- άσφαξαγίω, ω, valde strepo. Ex » intens. et σφαξαγίω, strepo. άσφάξαγος, », ό, sonus, strepitus ; (2) as- paragus. κσφιγχτος, u, Ό χα) ή, qui constringi ne- quit ; (2) non constrictus. Ex «, pr. et σφίγγω, constringo. ΆϊΦΟ'ΔΕΛΟΣ, a, i, asphodelus, planta, habens folia longa et caulem esculen- tum, Proserpina et Manibus sacra ; Ph. ebulum. Angl. king's spear, or as- phodel. άσφοίίλος,ν, Ό χα) ή, asphodelum generans, ubi asphodelus invenitur. Ab άσφόίελος. άσφοίελάώης, ίος, Ό χα) ή, asphodelo simi- lis, qui de asphodeli genere est. Ab eod. ασφράγιστος, u, h χα) ή, non signatus, non obsignatus ; (2) non custoditus ; (3) non baptizatus. Ex a pr. et σφραγίζω. άσφυχτίω, ω, arteriarum pulsu careo, vena? mini conciderunt. Ab ασφυατος, ν, Ό χα} v\, non pulsans, pulsu destitutus, ubi pulsus tam exilis est, ut. deprehendi nequeat. Ex a. priv. et σφύ- ζω, pulso. ασφυξία, ας, 'h, privatio seu defectio pulsus in animali. Ex a pr. et σφύξις. άσχαλάω, ω, idem quod sequens ά,σχάλλω- 'Ασχαλάων παςα ιιν,νσ) χοξωνίσιν, II. 2, Ά2ΧΑΆΛΩ, doleo, moereo, tristor; (2) indignor, a?gre fero. "Ην x' hi Ά-υμω τί- νων άσχάλλγ,ς, Odyss. 2, 193. α,σχίτος, a, b χα) -/,, intolerabihs ; (2) qui cohiberi nequit. Ex a priv. et σχίω, pro ϊχω, habeo. άσχίτως, adv. immoderate. A prseced. ασχημάτιστος, a, b χα) ή, figura carens, fi- gures, seu schemata non habens, noii fi- guratus ; (2) male figuratus. Ex a pr. vel χαχον notante, et σχηματίζω•, figuro. άσχνιματίστως, adv. sine figuris. οίσχ'ήματος, α.,οχα) «j, idem quod άσχη- μάτι?ος. Ex a priv. et σχήμα, figura. άσχτ,μονίω, ω, f. γ,σω, indecore age ; άσχ•η- μον/,σαντίς, deformati, Ph. a. 1. part. Άσχγ,μονί7ν icr) τν,ν παξθίνον αυτχ, 1 Cor. 7,36. ασχνιμόνως, adv. indecore, indecenter. άσχν,μοσΰν /i, %, fceda actio cum turpibus ges'tibus ; (2) deformitas, turpitudo. Ab άσχημων, όνος, b xai ή, figura, seu forma carens, indecorus, turpis ; Gl. V. inho- nestus, ignominiosus, indecorus. Ex « priv. et σχγ,μα, -figura. άσχβης, ίος_, Ό χα) ή, non fissus, fissura ca- rens, indivisus, individuus. Ex a priv. et σχί%ω. άσχίΰωξος, n, b, idem quod σύαγξος, ap. Si- culos, Ath. ex Msch. άσχιζ'/,ς, ίος, Ό χα.) %, idem quod άσχώ'ί,ς. άσχίον, α, το, tuber terra?, Theophr. άσχιστος, a, b xa) -/), idem quod άσχιδ'ί,ς' (2) qui scindi nequit. Ex iisd. άσχολίω, ω, negotium facesso, occupo, in opere detineo. Gl. V. άσχολω, avoco ; άσχολαμαι, occupatus sum, Ph. άσχο- λ'/ίΰί)ς, clistrictus, idem, negotiis distrin- gor. Άσχολνσθαι πξός τι, Aisop. 'Απόν- τος, χα) άσχολαμίνΰ, τ5 Ί,ίζγ,ξΰ, Herod. Ab άσχολος- άσχόλημα, τος, τα, negotium, occupatio. ασχολία, ας, ή, idem. Ab άσχολος, α, Ό χα) ή, cui otium non est, oc- cupationibus et negotiis districtus. Ex a priv. et σχολή, otium. άσχόλως, adv. sine Qtio. άσω, 2. sing, prees. imp. pass, pro άσάν, ab άσάομαι. άσώίης, ίος, b χα) ή, fastidio et nausea la- borans, ex repletione cibum fastidiens ; (2) arenosus, palustris, Em. ΆσωΙίς πνς, Aret. Ex ά ση et άΐω. άσωματοίΐίης, ίος, Ό χα) η, corpoream for- m'am non habens, incorporeus, Suic. Ex a pr. et σωματοιών,ς, corpori similis. ασώματος, a, b χα) ή, incorporeus. Ex « priv. et σώμα, corpus. Hinc άσωματότης, ητος, ή, incorporea natura, Suic. άσωμάτως, adv. sine corpore. άσωμος, a, b χα) ή, incorporeus, incorpora- lis, cui corpus non est. Ex « pr. et σώ- μα, corpus. άσωστος, n, b xat ή, idem quod άσωτος. άσωτύα, ας, ή, luxus, luxuria, prodigalitas, profusio ; (2) nequitia. Ab άσωτος. άσωτίΐον, it, το, locus, in quo homines lu- xuriose epulantur ac libidines exercent, ganeum. Ab eod. άσωτίΰομαι, f. ιΟσομαι, luxuriose vivo, om- nia per luxum profundo. Gl. V. luxuri- or, prodigo, helluor. Ab eod. ασωτία, ας, ή, idem quod άσωτύοι• Gl. V. luxus, luxuria, lascivia. άσωτο7)ΐ%άσχαλος, a, b χα) ή, luxuriosorum ■ magister. Ex άσωτος et δώάσχαλος. άσωτοποσία, ας, η, luxurlosa potatio, cra- pula. Ex άσωτος et πόσις, potatio. άσωτος, a, b χα) ή, qui servariseu sospitari nequit, de cujus salute spes nulla est, perditus, desperatus, Ph. ganearius, las- civus, luxuriosus, prodigus, profusus, sumptuosus, helluo, exoletus, balatro. Ex a priv. et σώζω, servo. άσώτως, adv. luxuriose, luxuriosorum more ; Gl. V. prodige. Ab άσωτος- άσωφ?όγι?ος, χ, b χα) ή, non castigatus aut ( ιοί ) emendatus ; (2) qui non castigat et e* __ mendat. Ex a priv. et σωφξονίξω. αταισι, damnis, dat. plur. Ion. pro άταις. άταίω, stupeo, obstupesco, cum stupor» admiror. άταχτίω, ω, f. ησω, inordinatus sum, or. dinem non servo; (2) in manipulo, aut turma me non contineo ; (2) inhoneste et petulanter me gero, flagitiose vivo. Gl. V. άταχτω, tumultuor. Oix ήταχ' τησαμίν 'εν ύμΤν, 2 Thess. 3, 7. Ab ά- ταχτος. άτάχτημα, ατός, το, quod ab aliquo petu. lanter factum est ; (2) confusio ; (3) tur- batus rerum status. Ab άταχτίω. άτα,χτύαχξύω, inordinate, seu intempes- tive lacrimor ; (2) affatim lacrymor. Ex άταχτος et Ιαχξύω, lacrimor. άταχτος, a, b xai ή, inordinatus, in quo nullus servatur ordo, perturbatus, con- fusus ; (2) qui in numerum non est re- dactus, de milite ; (3) incompositis mo. ribus; (4) qui nulla moderatione uti- tur ; (5) curiosus et qui prater officium, ac decorum aliquid facit. Ph. inquie- tus, inordinatus, petulans ; άταχτότίξοι, tumultuosiores, Ph. Ex a priv. et ταχ- τώ, ordino. άτάχτοις, adv. inordinate, incomposite, in- digeste; (2) more ejus, qui incomposi- tus est moribus ; (3) nulla moderatione ; (4) petulanter. άταλαίπωξος, a. b xai η, laborum et a?rum- ' narum expers ; molestiis carens ; (2) segnis, iners ; (3) qui ex tempore et sine demonstratione dicitur; (4) facilis et manifestus. Ex a priv. et ταλαίπωρος. άταλαιπώξως, adv. segniter, negligeiiter, incuriose. άταλαιπώοητος, ov, durus, immisericors. άταλαιπωξητως, adv. sine misericordia. ατάλαντος, a, b xa) %, paris ponderis ; (2) iequalis, par, similis. Ex a similitudi- nis, et τάλαντον, pondus. άτα.λάφξων, όνος, Ό χα) η, puerilia sapiens, tener, impotens. Ex άταλός et φξγ ιν . άτάλλω, delicate nutrio ; (2) cresco, ado- lesco ; (3) pras gaudio exsulto. Άτώλ- λαν νίαν -φνχχν, Soph. Aj. 560. Ab ΆΤΑΛΟ'2, ■>„ ov, tener, puerilis, juveni- lis. άταλόφξων. Ό χα) ή, idem quod αταλάφξων. άταλό-^ϋχος, α, Ό χα) η, pusilli, et angusti animi ; (2) animi mollis et teneri. Ex άταλος et ψνχη, anima. άταμίίντος, ν, b χα) ή, non reconditus, qui non reconditur ; (2) qui nihil recondit ; (3) non providens res in futurum neces- sarias ; (4) qui vim suam uno impetu efiundit, qui abutitur potentia, opibus, imperio, ad crudelitatem, luxuriam, &c. Ex a priv. et ταμηίω, recondo. άταμίίότας, adv. more eorum, qua? non reconduntur, non recondendo. αταξία, ας, y\, cojifusio ; (2) incontinentia; (3) ordinis in militia desertio. Gl. V. enormitas, tumultuatio. Ex » priv. et τάξις, ordo. άτάξιος, a, b χα) ή, confusus, minime re- gularis. Άτάξιοι σφυγμό), Aret. Ab eod. άταπίίνωτβς, a, b xat η, celsus, minime abjectus. Ex « pr. et ταπεινός, humilis. 'ΑΤΑ' P, conj. sed, verum, cseterum, at. άταξαχτίω, constanti, impavido animo sum. άταοαχτοποΐΥ,σίη, ης, η, actio imperturba- ta. Ex άτάξαχτος et ποιίω, /acio. άτάξχχτος, », β χα) η, imperturbatus, qui perturbari nequit, tranquillus, quietus. Ex a priv. et ταξάττω, turbo. άταξάχτως, adv. sine pavore. άταξαξία, ας, η, status animi imperturba- tus, tranquillitas animi. Ex a, priv. et τάξαξις. άτάξαχος, n. b χα) v. , vacuus a perturbatio- nibus; (2) intrepidus; (3) sedatus ac deffficatus. Ex a pr. et ταξάττω, turbo. άταξάχως, adv. citra perturbationern, in- trepide, tranquille. άταξζν,ς, ίος, b χα) η, intrepidus, minime pavidus et meticulosus. Ex a priv. et τάξζος, terror. άτάξζητος, u, Ό χα) η, idem ; (2) inculpa- tus, irreprchensus. Ex a priv. et ταρ- ζίω. άταζζητως, adv. intrepidc, irnpavidc. άταςίχίυτος, a, b χα) η, non conditus, aut maccratus sale. Ex » priv. et ταςιχ'ν&ι., ATE ΑΤΘ ΑΤΑ άτάξμυχτος, . ν, 'ό χα) χ, qui oculos non claudit ; (2) intrepidus, impavidus. Ex ατές et μυω, vel χ priv. et τχςμύσσω. άταςνον, χ, το, ferrum in modiolo rotae. Ex a, priv. et τείξω, tero. (Ιτα,ξίτϊτοί, et χτχξπος, S, r), via j ut ίτξ χπι• τος et άτξ απος, Em. άτχξτγ,ξος. ξχ, gov, et χτάξτγ,ξος, χ, b xx) 'h, noxius, damnosus ; (2) contunieliosus. Ex α priv. et χτγφς, noxius. χτάςχυτος, χ, b χα.) υ), insepultus. Ex « priv. et τχξχυω, sepelio. χτχσθχλίω, idem quod χτχσθάλλω, Naz. άτχσθαλίχ, χς, γ], improbitas, amentia, ve- sania, vecordi?., petulantia. ά-χσβάλλω, inepte ago, proterve me ge- ro. Ab ΆΤΑ'ΣΘΆΛ02, u, b xxir,, magnorum damnorum auctor, improbus, scelestus, perniciosus, injustus, impius. άτχυξος, χ, ο ^ -<5, qu. a tauro non tactus, virum non experts. Ex a priv. et τχυ- ξος. Hinc άτχύξωτος, α, b xxi *i, idem ; (2) γ), expers conjugii femina, Mschyl. Agam. 252. χταφία, χς,γ), inopia sepulchri, jactura se- pulchri. Ab άτχφος, χ, b χχ) γ), sepulchro carens, non sepultus ; inhumatus, insepultus, Gl. V. ΆΤΑΏ, ω, f. γ,σω, l^do, noceo, noxam seu damnum infero. "ATE, utpote, quippe, quia, quasi, quum, veluti ; xri lr t , utpote, quippe, Ph. άτεγκτος, x, b xxi y), qui tinctus et made- factus non est ; (2) qui tingi et humec- tari nequit; (3) cujus cor emolliri non potest; (4) qui nullis consolationibus mitigari potest, qui nullam consolatio- nem admittit ; (5) qui nulla miseratione movetur. α,τ'εγχτως, adv. ita ut humectari et aqua tingi nequeat ; (2) duriter, rigide. άτειογ,ς, εος, 6 xxi ϋ λ indomitus. Ex χ pr. et τείξω, dorno. άτείχις-ος, χ, b xxi y>, sine muris ; (2) non cireumvallatus ; (-3) non munitus. Ex x priv. et τείχος, murus. άτίκμχξτχ, adv. sine certis signis, indiciis aut argumentis, absque conjectura, Rob. Ab ατεκμχξτος, n, b xxi -h, qui ad finem et exitum perduci nequit ; (2) de quo nul- la certa conjectura fieri potest, obscurus; (3) inconsideratus ; (4) nullas conjectu- ras sequens ; (5) ex cujus volatu nullum augurium capi potest. Ex χ priv. et τίχμΜζ. χτεκμάξτως, adv. sine conjectura, nullam sequendo conjecturam, Ab άτεκμχξτος• χτεκμων, ο xxi υ], sterilis, Man. άτεχνεω, ω, f. ήσω, liberis, seu prole careo, sterilis sum. χτεκνίχ, χς, ή, orbitas. Ab άτεχνος, χ, b xxi Ϋ, libejis, seu prole ca- rens. Ph. orbus, sine liberis, sterilis. Ex χ priv. et τίχνον, proles, films, filia. άτεκνόω, ω, f. ώσω, liberis et prole orbo; (2) sterilem efficio. Ab eod. άτίλειχ, ας, 'h, imperfectio ; (2) immunitas a publicis oneribus. Ex « priv. et τίλος. ατελείωτο;, χ, b xxi υ), imperfectus ; (2) qui effici nequit. Ab άτελΥ,ς. ατελες-χ, adv. frustra ; (2) sine fine. Ab άτ'ελες-ος, χ, b xxi 'h, infectus, imperfectus ; (2) rudis, Ph. (3) infinitus, Ph. (4) non initiatus, non baptizatus. Ex χ priv. et τίλος, finis. άτελεσφόΐ'/ιτος, χ, ο xxi 'h, ad maturitatem non perductus. Ex χτελ->,ς et φίξω, fero. ατελεύτητος, n, b xxi ■h, interminatus, ad fi- nem non perductus ; (2) fine carens, se- ternus; ατελεύτητοι, sempiternum, Gl. V. Ex a pr. et τελεντάοι,βηϊο. άτελευτος, idem. άτελνϋ'ης, gen. sing. Ion. pro άτελείχς. ατελές, ίος, b xxi -h, imperfectus ; (2) mu- tilus ; (3) immunis a pendendo vectigali; (4) immunis; (5) qui nihil perficit; (6) non sumptuosus, Ph. inerficax. Ex χ pr. et τέλος, finis, vectigal. χτελΊ'/ι, Ion. pro χτελείχ, Herod. ατελύνΥ,τος, α, Ό xxi *j, ex quo vel de quo vectigal non penditur. Ex χ pr. et τε- λωνίω, vectigal exigo. α.τεμ£ιος, u, b xoCi -h, querulus, miser. Ab 'ATE'MBii, contristo, tristitia arlficio ; (2) privo, frustror. ^ Έ| V άτίμζα 3-υμ.ον εν) ΤΫβεο-σιν Άχχιχν, Odyss. 2,90. "Αμφω ?χξ άτίμζοντ»! ytov>jT0$y II, 23, 445. χτένες, adv. intentis, seu fixis oculis, valde attente ; (2' 1 omnino ; (3) confestim ; (4) valde, vehementer ; (5) simpliciter. Ab χτένας, εος, b xxi fi, intentus ; (2) admo- dum intentus ; (3) qui intentis et fixis oculis aliquid intuetur ; (4) qui eumdem semper tenorem servat, rigidus, inflexi- lis ; (5) pervicax, obstinatus. Hinc ατενίζω, fut. /«•«, intentis oculis adspicic•, oculos defigo, Gl. V. contemplor, con- tueor, intueor; χτενίζων, intuens, Ph. Άτίνίζειν τινι, εις τινχ, είς το πςόο-ωπόν τί- νος. Άτενίο-αντες είς αυτόν χτχντες, Act. 6,15. άτενιο-μος, S, β, intuitus fixus et rigidus, ob- tutus, intuitus, Gl. V. Ab χτενίζω. χτενως, adv. idem quod χτένες. Ab άτενης• ατεξ, 'h, sterilis, orba, Suic. Ex « priv. et τίχτω, pario. "ATEP, adv. sine, citra, extra, praeter, absque. άτεξαμνί'/], sj?, 'h, incoctilis natura, Ion. Ab χτίξαμνος, a, b xx) ή, durus, praefractus, indomitus, pervicax, qui non facile mu- tatur, fatigatur, vel mollitur ; (2) inha- bilis concoctioni, Gl. V. χτίξχμνοι, capi- tones. Hinc χτεξαμνότ'/ις, τ,τος, vj, durities et pervicacia in concoquendo, incoctilitas. άτεξά/χνω, duri, gen. sing. Dor. pro άτε- ξάμνν• άτεξχμνωΒτ,ς, εος, b xx) r„ natura incoctilis. άτίξάμνων, όνος, Ό xx) vj, idem quod άτίξαμτ νος. άτεξηΰόνιτΌς, ν, b χχ) ή, a teredinibus non exesus ; (2) teredinibus non obnoxius. Ex χ pr. et τε^ονίζομχι. χτεξβχ, sine, JEol. pro ατεφεν. ίτεξθε, s. ατεξθεν, absque, sine, praater. Ab ατεξ. άτίξμάτιτΌς, n, b xx) -h, interminatus, in- finitus ; (2) infirmus, instabilis ; (3) in- certus, fundamento carens. Ex a pr. et τίζμχ, terminus. χτ'εξμων, όνος, b xx) ή, idem et ex iisd. ατεξος, prim. prod, alter, Att. pro Ό 'έτερος. άτίζΤΥΐς, εος, b xx) -h, insuavis, injucundus. Ε/ τις ΰτεξζάλλοι το ΐίέτξίον, τα ενιτεξίτί- g -χτχ χτίξττεο-τχτχ αν γίγνοιτο, Stub. Ex x pr. et τίξπω, delecto. ίίτεξπος, a, b xx) ν, idem et ex iisd. χτίξ'^ία, ας, -h, molestia. Ex a priv. et τίξψις, delectatio. ατευχτίω, ω, f. ήο-ω, non attingo, non ad- sequor ; (2) aberro ; (3) spe frustror. Ab χτευχτος, %, b xx) r h, qui consecutus non est, voti non compos. Ex « pr. et τυγ- χάνω, adsequor. άτευχγ,ς, εος, b χα) ή, armis destitutus, in- ermis. Ex a pr. et τεύχος- χτίχνν,ς, εος. b xx) ή, rudis, imperitue, sine arte. Gl. V. iners ; (2j qui est sine frau- de. Ex χ pr. et τ'εγνη, ars,fraus. χτεχνίχ, χς, 'h, impentia, nulla ars, Gl. V. inertia. Ex iisd. χτεχνίτευτος, ov, non elaboratus arte. ατεχνίί, », b xa) 'h, inartificialis ; (2) cali- dus, astutus ; (3) imperitus ; (4) artibus dolosis carens, Ph. rudis, iners. Ex χ pr. vel intens. et τε%ν*ι, ars, dolus. χτεχνως, adv. sine artificio, sine arte, im- perite, negligenter ; infabre, Gl. V. χτεχνως, adv. utique, certe ; (2) prorsus, omnino ; (3) valde, vehementer ; (4) sine versutia, simpliciter ; (5) fere ; (6) for- tasse, ni fallor. Ab άτεχνν,ς iquatenus hoc dicitur pro άτενϊ,ς, Hed.). χτεω, laedo, noceo, damno adficio. ατή, τις. ή, damnum, noxa ; esrumna, Gl. V. (2) peccatum ; (3) Ate, dea homini- bus nocens. Ab χτχω, lcedo. ατηχτος, n, b xx) r,, non Uquescens ; (2) non liquefactus. Ex a pr. et τν,χτός. χτ'/ιμελειχ, χς, ν), negligentia, incuria, con- temptus. χτ'/ιμελεω, ω, f. ήσω, negligo. Ab _ άτΥΐμελν,ς, εος, b xx) ή, incuratus, inorna- tus, neglectus. Ex χ pr. et τν,μελΥ,ς. ατημέλητος, χ, Ό xx) r h, idem. χτημ,ελήτως, adv. negligenter, incuriose; (2) inornate, inseite, inculte. χτ'/ιμελίχ, χς, ή, idem quod χτπμελειχ• άτημελως, adv. idem quod χτημελητως. χτηξης, ες, idem quod χτν,ξΐς, Ep. χτΥιξίχ, ή» noxa, calumnia, Suid. αταξίας, idem quod χτηςος, AZsch. άτ/ίξος, ςχ, ξον, noxius, contumeliosus, a;- rumnosus. Ab χτχω, noceo. ΆτΟ /st fioh Άι Attica, v. c. dialectus. χτΊετος, », ό xx) r], inultus ; (2) qui non valet punire ; (3) qui non punit aut ul- ciscitur, Rob. Ex χ pr. et τίω, punio. χτίζω, f. ίο-ω, vilipendo ; (2) privo. Ex « priv. et τίω. χτιθχο•ο•ευτος, a, b xx) η, qui mansuefien nequit, iptractabilis, indomitus. Ex χ pr. et τιθχο-ο-εύω, mansuefacio. χτίθαο-ο-ος, e, b xx) •ή, asper, intractabilis. οίτιμχγελας, Dor. pro χτιμχγελν,ς. ατιμχγελεω, ω, gregem spemo, armentum fastidio ; (2) seorsim pascor a grege ; (3) segregor, separor a grege. Vid. Erasm. Adag. p. 44. b. Ex χτιμχω et αγελ*. Unde άτιμχγελης, », b, qui spernit gregem ; (2) refractarius et gregem domini deserens. χτιμχξεο-χε, 3. sing, imperf. act. Ion. pro γ)τίμχξε• Ab χτιρίχξω, f. άο-α, contemno, dedignor ; (2) contumelia adficio ; (3) honore privo, ni- hil honoris tribuo, Ph. contumelior, de- honesto, infamo, deformo ; ητιμχτμενον* dehonestatum, Ph. perf. part. pass. Ά- τιμχζειν τινχ• ^Ατιμάζεσθχι a -ξβί τίνος, υπό τίνος. ΎμεΊς hi ατιμάσατε τον πτωτ χον, Jac. 2. 6. Ex χ pr. et τίω. χτΐ:Μχλ<$ίω, nullum honorem invenire,fi?i. Ex χ, τιμή et χλφεω• χτιμχσθηνχι, a• 1. inf. pass. χτιμχα-μβς, b, idem quod άτίμωσις, aL ig. nominia, Steph. χτιμχς-εος, ία, ίον, qui contemni debet, contemnendus. Ab ατιμάζω. άτιμχς-Υΐς, 5, b, contumeliosus, Ph. A praec. χτιμχ$•γ)ς, Ϋ]ξος, b, idem. χτίμας-ος, ov, inhonoratus, Mimn. οίτιμ.άω, ω, f. ί,σω, despicio, vitupero, de- honesto. Ph. άτιμϋ, dehonesto, inhono- roL. M'^ νΖνχτίμχ S -ενς, Soph. Aj. 1148. Ήτίμητχι, οτι ϊφεύο-χτο, Dem. Ab «- τιμος. χτίμγιτί>ς, a, b xx) 'h, inhonoratus, con- temptus, neglectus ; (2) non asslimatus ; (3) qui non aEstimari solet, Epith. ίίχγ,ς, causa?, in qua leges pcenam constitue- runt, ut non sit opus τιμήσει actoris vel judicis. Ab χτιμάω. χτιμίχ, χς, ϋ), ignominia, infamia, contu- meha, famositas, ignobilitas, dehonesta- mentum, dehonestatio, Ph. Ab χτίμιος, u, S, inhonoratus, Ph. Ex « pr. et τιμ->/, honor. ατιμοπενϋγ,ς, ες, contumeliam lugens. άτιμοποιος, 5, b, qui alium ignominia adfi- cit, ignominiosus. Gl. V. famosus. Ph, capitalis. Ex άτιμος et ποήω, facto. χτϊμ,ος, a, b xx) r), inhonoratus, honore ca- rens ; (2) ab omni honore exclusus. Ph. famosus, ignobilis, infamis, al. Gl. V. in- honoratus, intestabilis, infimus. Ex « pr. et τιμγ), honor. Hinc χτιμόω, ω, ignominia adficio, infamia noto. Άίτε^ειλχν ητιμωμενον, Marc. 12, 4. άτιμωξΥ,ο-ίά, χς, ή, impunitas, Ph. Ex χ priv. et τιμ^ιξεω, punio. Unde άτιμωξΥ,τ), et -ε), adv. impune. Ab άτιμώξΥ,τος, if, β χα) υ), de quo poena non est sumpta ; (2) cujus injuriam nemo ul- tione prosecutus est, inultus; (3) cui auxilium non est latum ; (4) malus, im- probus, Gl. V. inultus, impunitus. χτιμωξήτως, adv. impune. άτίμως, adv. sine honore ; (2) ignominio- se, cum infamia. Ab άτιμος. χτίΐίωσις, εως, ϋ), ignominiosa damnatio. Ab χτιμόω. Unde ατιμωτικός, i], ov, ignominiosum reddens, ad contumeliam valens. άτιμωτιχως, cum ignominia et infamia. xtiv' pro άτινα, qucB neutr. plur. Ab os -ις. άτίνχχτος, a, b xx) sj, inconcussus, immo- tus, non agitatus, inquassatus, Gl. V. Ex χ priv. et τινάσσω, concutio. χτισανΰξόω, ω, contemno virum, Hes. Ex άτίζω et avYifi, vir. χτιτχλλεμενχιΐ praes. inf. act. Dor. pro «'- τιτχλλειν• χτιτάλλω, dehcate nutrio, euro ; (2) augeo. Τίάντεσσί χχλόϊς χτιτάλλει" Αΰωνιν,Τ/ιεοο. 15, 111. Ab χταλος, mollis. χτιτεω, ω, f. γ]σω, injuria adficio. Ex χ priv. et τιεω, s. τίω, punio. χτΐτης, a, b, inhonoratus. Ex » priv. et τίω, honoro. χτϊτος, a, b χα) ή, inhonoratus ; (2) impu- nitus, inutilis. Ex « priv. et τίω. άτίω, idem quod άτίζω, Suid. άτλαγενίων, gen, plur, ab ΑΤΟ ATP ATT Ατλχγενης, ίος, ο χα) χ, Atlante gemtus. Ex "Ατλοβί et γείνομαι, nascor. "Ατλας, αντος, β. Atlas, nomen proprium; (2) extrema coUi vertebra ; (3) qui ali- quid more Atlantis caeliferi bajulat ; (4) statua aliquid capite sustinens ; (5) qui non est audax ; (6) qui nihil patitur. Ex as priv. vel pleon. et τλημι, perfero. ατλάτος, intolerabilis, Dor. pro άτλητβς. ά,τλν,σία, ας, ί), intolerantia, impatientia. Ab άτλητίω, Ζ, fut. 150•», tolerare, vel perpeti non possum ; (2) sum intolerabilis ; (3) metuo, animo sum abjecto. Ab α,τλητος, α, b xa) -h, intolerabilis, intoleran- dus. Ex as priv. et ταλάω, s. τλν,μι• άτμα, vapori, dat. sing. Dor. pro άτμ%, ab'arptu, vapor. ατμενία, ας, ή, servitus ; (3) infortunium, calamitas; (3) administratio. άτμίνιος, n, b xa) ii, laboriosus. Ab "ATMEN02, a, b, famulus, servus. άτμεύω^ servio. Pro άτμενεύω, ab ατμενβς. άτμη, riff, ν), vapor. Ab ατμός. άτμην, ίνος, b, idem quod ατμενος. άτμητος, ν, 6 χα) ή, non sectus, sectionem non passus ; (2) non exsectus, non cas- tratus; (3) indivisibilis. Gl. V. impu- tatus, incffiduus. Ex a priv. et τέμνω, seco. άτμιάω, ω, exhalo, vaporo. Ab ατμός. ά.τμίο'ΐϊχος, a, i, vaporem habens, vaporo- sus. Ex ατμις et εχω, habeo. άτμώώο'ης, όώες, idem. * άτμίζω, f. Ισω, vaporo, exhalo. Ab ατ- μός. ίτμις, /So?, η, flatus, halitus, exhalatio, vapor, fumus. Ab eod. ατμιβ-ις, ή, vaporatio, vaporum emissio. ατμκτμος, S, h, idem, Stcph. uTuoi'iZ-K, ίος, ο xa) r), fumi speciem ha- bens, vapori similis. Ex ατμός et είδος. ίτμοιιδως, adv. in fumi, seu vaporis mo- dum. ΑΤΜΟ" 2, is, b, flatus, vapor, halitus, fu- mus. Hinc ίτμώΰης, εος, ό xa) η, plenus vaporis, vapo- riferus, vapores multos emittens. ατοιχος, », β χα) ν), parietem non habens. ά,τοχε), adv. sine prole ; (2) sine usura. άτόχιον, a, to, medicamen sterilitatem in- ducens. Ab άτόχιος, a, ό xa) η, qui conceptionem im- pedit, qui sterilitatem adfert. Ab ίτοχος, », β χα) ν), qui nondum peperit; (2) qui non parit, sterilis ; (3) mutuo datus sine usura. Ex a priv. et t/«tw, pario. α,τόχως, adv. idem qtiod ατοχει (2). άτολμάτω, gen. sing. Dor. pro άτολμ,γιτ». «,τολμάω, ω, ί. ησω. inaudax sum, timidus sum, formido. Hinc ά,τόλμητος, ov, non audendus, non susti- nendus. ατολμία, ας, η, timiditas, formido, igna- via. Ab άτολμος, u, ό xa) %, audacia carens, timi- dus, imbellis, formidolosus. Ex a. pr. et τόλμ,οβ. άτόλίΛΛ/ς, adv. timide. A praeced. ϋτομος, n, ό xa) v), insectilis, individuus ; (2) qui sectus non est ; (3) η, corpuscu- lum minutissimum, quod divisionem non admittit ; (4) .momentum, tempo- ris spatium brevissimum. Ex a pr. et τέμνω, seco. οίτονεω, ω, f. ησω, deficio, infirmus sum, langueo ; Ph. dronl, deficit. ατονία, ας, ή, defectus, defectio, imbecilli- tas, infirmitas. Ab άτονος, n, ο xa) η, incontentus, infirmus, inefficax, lassus, Ph. Ex a pr. et τείνω. άτόνως, adv. leviter, remisse. άτόξίντος, ν, ό xa) η, quem sagitta non pos- sis attingere ; (2) qui sagitta non est ic- tus. Ex a priv. et τοξεύω, sagitta ferio. ατοξος, u, ό xa) v), qui sine arcu est ; (2) qui arcu uti nequit Ex a priv. et τβξον, arcus. άτόπας-ος, β», qui conjici nequit, Hes. Ex a et τοπάζω. Ατόπημα, ατός, το, factum vel dictum in- eptum atque absuraum. Ph. flagitium, facinus. Ab άτοπος• άτοπημχτοποιός, 2, b, facinorosus, Gl. V. Ex ατόπημα et ποιεω, facio. itmtivn ας, ή, insolentia, insolita novitas j (2) turpitudo, malitia, fceditas ; (3) ab- surditas, inconvenicntia. Ab άτοπος, n, β xa) r], insolens, novus, eiiam mirabilis ; (2) incommodus, importunus ; (3) absurdus ; (4) stolidus ; (5) impro- bus. Gl. V. absurdus, insonsequens ; i- tem facinorosus, flagitiosus, Gl. V. Ex a. priv. et τόπος, locus. άτόπως, adv. absurde, inconvenienter, in- epte. A praeced. άτόξνιυτος, α, ό xa) r), inca^latus, Gl. V. οίτος, ν, ό χα) ή, i-nsatiabilis. Ex a pr. et aha)• ατξαγω^ς, ίος, ο χα) *\, tragcediae non si- milis ; (2) indecens. Ex « priv. et τξα- γωΰός. άτξ'χγωο'νιτος, u, ό χα) '/ι, tragico fastu et ostentatione carens ; (2) qui tragice de- cantatus, aut exaggeratus non est. Ex iisdem. άτξαγωΰως, adv. sine tragico tumore, sine s'trepitu, tumultu ; leniter, modeste. άτξάχτιον, a, to, fusus, Gl. V. Ab ατξαχ- τος. ατραχτοαΰ'/ις, ίος, ό χα) ν), fuso similis. Ex ατξαχτος et ίΐ^ος, forma, species. "ATPAKT02, n, ό χα) γι, fusus, colus ; (2) jaculum, sagitta. Hinc ατξαχτυλις, /So?, τ), spina? genus, Gl. V. colus. Angl. the distaff-thistle. ατξάνωτος, κ, ό χα) ν\, qui declaratus non est, non manifestus, obscurus. Ex at, pr. Tgfl persptcuus. ατξάπ'ίζος, ov, expers convivii, Man. άτξάπιλος, a, b xa) v), qui difficulter mo- veri potest; (2) morosus. Ex «priv. et τξίπω. άτ°απ!ζω, eo, vado, viam carpo, iter facio, Hes. Ab άτξαπός, via. άτξαπϊτος, 2. r], idem quod ατξ&πός, S, r), via trita, semita, callis, tra- mes, Ph. Ex et intens. et τξαπίω, calco. άτξαυμάτις•ος, α, ό xa) r], invUlneratUS ; (2) invulnerabilis. Ex a priv. et τξχν ματίζω. ΆΤΡΑ'ΦΑΚΙΞ, ιως, y, atriplex, genus oleris. Angl. orache. άτξάφαξνς, υος. r), idem. άτξάχνιλος, collo carens, Ep. Άτξΐάΰχι, Atridce, Dor. pro Άτξίϊδαι. Άτξίίδα, Atridce, nom. dual. άτζΐχαα, ας, ν], Veritas. Ab ΆΤΡΕΚΗ' 2, ίος , β χα) ν), verus, certus ; (2) accuratus. άτξίχίη, ης, ν], Ion. pro άτξίχίι». άτςίχως, adv. vere. Ab ά,τξΐχΫ);. άτξίΐΑχ, adv. sine aliquo motu, quiete, tranquille ; (2) intrepide. Ab ατξομος. άτζΐμαίος, a;a, alov, quietus. ^ Ab oiTgs/AOS. ατξίμας, adv. idem quod άτξίμ,α. άτξζμίεο-θαι, praes. inf. med. verbi ατξίμίαι, ω, f. ν\ο~ω, immotus maneo. Άτ• ξΐμίίΐ *) χολή, Aret. Ab όίτξομος. άτξίμγ,ς, Ις, imperterritus, immotus. άΐξίμητος* ov t immotus, Hes. Ex » et τξίμω. ατιμία, ας, <η, quies, audacia. Ab eod. JhQnc οίτξζμίξω, immotus subsisto ; (2) stabilio, firmo. Άτξίμίζίίν τν)ν •φνχ'/;ν. Herodot. όϊτξίπτος, u, b xa) v), immutabilis, immo- tus, firmus, constans ; (2) rectus. Ex a, pr. et τξίπω, verto. Hinc άτξίπτότης, ν,τος, y), immutabilitas, nulla conversio, Suic. άτξίπτως, adv. immutabiliter ; (2) recte. ατξίς-ος, ν, b xa) r), intrepidus. Ex a pr. et τξίω, tremo. άτξίο-τως, adv. intrepide. Ab 'άτξαττος. άτζί-φία, ας, ν], id. quod οίτςεπτότης, Suic. Ex a priv. et τξίπω, verto. ατξν,τος, u, b xa) r], non cavus, non perfo- rates nee pertusus, non terebratus ; (2) cui meatus ani coaluit. άτξν,τως, adv. sine foramine, more eorum, qui foramine carent. άτξγ)χυντος, u, b xa) v], asperitatis expers. Άτξ-ηχυντον 'ίλχιαν, Aret. Ab a priv. et τξτιχί/νω, Ion. pro τξαχύνω, exaspero. ατζίαχτος, ν, Ό χα) »5, invictus. άτξίζα^ος, ov, idem quod ατξ)•4/, Xen. ατξΐζγ,ς, ίος, b xa)*], non tritus, inusitatus; (2) inexercitatue, imperitus. Ex » priv. et τξίζω, tero. uTfiiS), adv. sine mora, sine detrimento, Stcph. ατξίζων, οίνος, Ό xa) r), pallio carens trito; (2) non tritus in aliqua re. οίτξίπτος, ν, Ό χα) ν\, idem quod ά.τξΐζγ)ς ; (2) indomitus, laboris incxpertus. Ex iisdem. ( 103 ) όίτξϊχος, u, b xa) v), sine capillis, capillis ca. ( rens. Ex » pr. et &ξ)ξ, capillus. <λτξ)-3/, Sis, ό, imperitus, in re aliqua non t versatus. Ex a pr. et τξίζω, tero. ατξομίω, ω, f. νισω, non tremo. Ab ατξορ,ος, χ, b χα) ή, intrepidus. " Ατξομον • μένος, It. 5j 126. Ex a pr. et τξομεω• άτξοπία, ας, ν], male morata uatura, im- probitas, malignitas ; (2) temeritas ; (3) immutabilitas ; (4) nox intempesta, me- dia nox. Ab ατξοπος, a, b xa) v], immutabilis, perpetu- us, asternus ; (3) «J, una Parcarum, A- tropos. Ex a pr. et τξίπω, verto. οίτξοφίω, ω, f. ν)σω, tabefio, non nutrior,G/. V. tabesco. Ex a pr. et τξίφω, nutrio. άτξοφία, ας, r), alimenti defectus; inedia, Gl. V. (2) tabes ; (3) morbus. Ab χτξοφος, a, b χα) 'ή, impastus ; (2) non alens. Ex a priv. et τξ οφϊ„ alimentum. ατξύγετος, χ, Ό χα) ή, sterilis, infructuosus. Epith. maris. Ab άτξυγϊ,ς, εος, b χα) ν), qui vindemiari non potest, ineptus vindemia?. Ex a priv. et ?ξυγ*ι, vindemia. άτξνγ'/ιφάγος, ov, helluo, Hes. ατξνγος, a, b xa) v), fasce carens ; (2) purus. Ex a priv. et τξυξ, vinum recens. άτξύμων, ov, idem quod ατξυτος. α,τξΰπ'/ιτος, », Ό χα) ή, non perforatus, nul- lo foramine pervius. Gl. V. infossus ; (2) solidus. Ex a pr. et τξύπκ, foramen. άτξύπονος, a, b xa) v), asrumnosus ; (2) qui multos subit labores nee iis frangitur. Ex ατξυτος et πόνος, labor. ατξυτος, a, b xa) v), indefessus, indomitus ; (2) vehemens ; (3) ingens. Ex a pr. et τξνω, tero. Hinc ατξυτώντ], ης, ν), indomita, Epith. Miner- vae. άτξύτνς, adv. sine defatigatione, fortiter, constanter. ατξύφεξος, u, b xa) r], minime mollis, non delicatus, deliciis non addictus ; (2) in- cu'ltus. Ex a pr. et τξυφν), delicice. άτξύφνιτος, a, b χα) η, idem. ατξυφος, idem ; (2) delicatus, ap. Ath. άτξως, &7τβί, b xa) v), invulneratus ; (2) il- lassus ; (3) inoffensus. Ex « pr. et τι- τξώιτχώ, vulnero. άτξωσία, q. d. invulnerabilitas, corpus quod vulnerari nequit, quale fuit Cceneo. ατξωτος, idem quod ατξώς. ατξώτως, adv. sine vulnere ; (2) invicte. "ATT Α, ων, τα, aliqua, quaBdam ; (2) vo- cula in sermone plane abundans. "ΑΤΊ'Α, vox, qua juniores senes compel- lant, sodes, amabo, pater. άττά^/ας, s. άτταγας, avis picto dorso, gal- linago, rusticula, coturnix, attagen. "ATTArtfN, ηνος, b, idem. 'ATTA'PAX02, vel άττάξαγος, ν, β, pustula, seu minutum fragmentum, quod pani nimium cocto deraditur, aut spon- te decidit, mica. ' ATTAT ΑΓ , interjectio, atat ΆΤΤΑΤΑΙ A S, interjectio flentis. ΆΤΤΕΆΑΒ02, a, b, locustae species. αττίλεζος, ν, b, idem. αττελεζόφθαλμος, ov, locustae oculus ha- bens. Άττιχ'/ι, ης, v\, Attica, Atticus ager. «,ττιχίζω, partes Atheniensium sequor; (2) Atticorum dicendi genus imitor. Ab Άττιχός. αττιχιο-μος, 5, b, sermo Atticus, Attica dialectus. Ab αττιχίζω. Άττιχός, ν), ov, Atticus. αττιχις-), &dv. Attice, more Attico. αττιχχξγεω, more Attico facio, elaboro. αττιχαξγης, ες, more Attico factus. "ΑΤΤΩ, prosilio, subsilio, subsulto. "Ατ- των ΰεΰξο χαχεϊη, Dem. ατυζν,λος, r„ ov, terribilis, terrificus. Ab ΆΤΤ'ΖΩ, f. ξω, terreo, metu percello ; (2) perturbo; (3) obstupefacio, stupore percello, attono. Τΐατξός βίλα ό-^ιν άτυχ- θε)ς, 11. 6, 486. ατυχτος, u, b χα) ν\, infectus. Ex a, priv. et τεύχω, fabricor. άτίμζευτος, a, b χα) ή, carens sepultura, insepultus, non humatus, R. Ex a pr. et τυμζεύο),, tumulo. ατνμζος, »> ό χα.) ή, idem. άτυπος, α, Ό χα) ή, qui non satis expedite lingua utitur, non satis verba exprimens, aerem nempe non recte fcriendo ; (2) deccnti et justa membrorum proportio- ne destitutus. Ex « priv. ct τύπος- ΑΤΘ κτύχτητος, ϋ, Ό χα) ή, incaesus, Gl'. V. Ex a, priv. et τυ<χτω, ccedo. ατύπωτος, ss, b χα) η, non formatus, non expressus ; (2) rudis. Ex a priv. et τυ- χ'οω• άτυφννίντος, χ, ο χα) η, liber a tyrannis, sive a dominatu tyrannico. Ex a priv. et τυξαννίύω, tyrannus sum. ατύξωτος, ss, b xa) ή, qui in caseum dcnsa- tus et coagulatus non est ; (2) qui lac coagulari non sinit. Ex a pr. et τυξόω- ατυφία, ας, ή, humilitas, modestia, vacui- tas a fastu. Ab ατνφος, ν, b xa) ή, minime fastuosus. άτύφως, adv. sine fastu, modeste, quasi sine jactantia? fumo. α,τυχίω, ω, fut. ησω, miser sum, non adse- quor. Ab άτυχης. Hinc ατύχημα, ατός, miseria, infortunium. ΰτΰχ-ήί, ίος, ο χα) jj, infelix ; (2) impos νο- ti. Ex a, priv. et τύχΊη, /ortuna. ατύχησις, ίως, η, et ατυχία, ας, η, casus adversus, infortu- nium; (2) culpa, flagitium, ap. Palyb. Ex a priv. et τύχη, fortuna. ατυχώς, adv. infeliciter ; (2) prater votum. α,τω, f. ασω, la?do, noceo. Ab άτη, noxa. AT% adv. rursum ; (2) retro, retrorsum ; (3) vice versa, contra ; (4) vicissim ; (5) vero, pro U ; (6) αυ, αυ, vox ficta latra- tum canis exprimens. α,υαίνω. vel αΰαίνω, f. ανω, arefacio, exsic- co. "Αφιλος αΰανω βίον, Soph. El. 819. Ab α'ύω, sicco. αΰαλίος, ία, ίον, siccus, aridus ; (2) squa- lidus, horridus, de capillis. Ab α3ος. αυάνθν,ς, 2. sing. aor. 1. ind. pass. Ion. pro ηΰάνθης, a verbo αΰαίνω. αϋανος, ss, b, placentarum genus, Poll. α,'ύανσις, ιως, ή, arefactio ; (2) senium et tabes plantarum. Ab αΰαίνω. αυαντη, ης, ή, nomen morbi ap. Hes. αΰαντιχος, η, bv, exsiccans aliquid. Ab eod. αΰασμος, S, b, exsiccatio ; (2) siccitas. αΰγάζω, f. άσω, illustro ; (2) video, adspi- cio; (3) splendeo, illucesco. Εις το μη α,ΰγ,άσαι αύτοίς τον φωτισμον, 2 Cor. 4, 4. Όΰ$1 πξος αλλάς αΰγάσιαι, Hesiod. "Εργ. 476. ^ Ab αΰγη. κΰγαλίος, a, ον, splendidus, Diosc. αΰγάσδίο, inspice, 2. sing, prses. imperat. med. Dor. pro αΰγάξίο, et hoc Ion. pro αΰγάζίσο, seu αύγάξν, a verbo αΰγάξο- μαι. αΰγάσιαι, respicies, 2. sing. f. 1. ind, med. Ion. pro αΰγάασαι, s. αΰγάσγ>. αυγασμα, ατός, το, splendor. Ab αΰγάζω- αυγαο-μος, is, b, idem et ab eod. abyioj, ω, f. ησω, splendeo. Ab αΰγη. ΑΎ'ΓΗ", ης, ή, splendor, lux; jubar, lu- men, Gl. V. (2) locus illustratus ; (3) o- culus ; (4) diluculum. αυγηίΐς, ηίσσα, ηίν, splendidus ; (2) oculo- rum acie valens. Ab αυγή. αυγητείξα, ας, ή, illuminatrix, Epith. Lu- na;. αΰγοαδης, \ς, splendidus, Suid. αΰΰά,ζομαι, loquor, proloquor. αΰΐάξασθαι, a. 1. inf. med. Ion. pro αυΐη- σασθαι. αΰΐάσομαι, f. 1. ind. med. Dor. pro αΰΰη- σομαι. Ab αΰΐάω, ω, f. ησω, vocem edo, loquor ; (2) alloquor. "Κ,ξην αντί τύτων αυτόν αΰδασ- θαι νίχξον, Soph. Phil. 430. Ab αΰδή. ΛΥ'ΔΗ\ ης, η, vox, oratio, sermo; (2) nuncium. αΰΰηας, ηίσσα, ηίν, voce prasditus, vocalis ; (2) clarus, Celebris, qui voce hominum celebratur. Ab αΰΐη. αΰΐί,σασχί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ηυδησί, a verbo αΰΰάω. αύΰξία, ας, η, aqua? penuria. Ab αϋΰξος, a, b χα) η, aqua carens. Ex a pr. et ύίως, aqua. αΰθάδυα, ας, η, arrogantia ; (2) morositas ; (3) amor sui ; (4) pertinacia ; (5) teme- ritas ; Ph. contumacia, prassumptio, te- meritas, insolentia. Ab αύθάΰης, ίος, b χα) η, sibi placens, se ipsum admirans ; (2) superbus ; (3) contumax ; procax, insolens, prazfractus, cerebrosus, petulans, ferox, Gl. V. Ex αΰτος et ά- αύθαίία, ας, η, idem quod alBahia. Hinc αϋθαδίάζω, f. ά<τω, contumacem reddo, et αϋθοώίάζομαι, pertinaciter resisto. κίθαΰίζομαι, insolenter, temere ago ; Gl. V. prasumo. ΑΤΛ αυθαδιχος, η, bv, idem quod αυθάδης. αϋθάδιρμα, ατός, το, procacitas, contuma- cia, protervia. A praec. αϋθαΰί?αμος, a, b χαι η, contumaci ore et temerario. Ex αυθάδης et ς-όμα,Λδ. αυθαδως, adv. contumaciter, pertinaciter. αϋθαιμος, ν, b χα) η, qui est ejusdem san- guinis. Ex αΰτος et αίμα, sanguis. αΰθαίμων, όνος, b χα) η, idem et ex iisd. R. αϋθαίξίτος, a, b χα) η, voluntarius, ultrone- us, Gl. V. Ex αυτός et αίξίω, eligo. αίιθαίξίτως, adv. sponte, ultfo. αυθίχαζ-ος, a, b χα) ή, severus, rigidus ; (2) Justus. Ex αυτός et ϊχαστος. αύθίντίω, ω, auctoritatem in aliquem usur- po, dominor, auctoritate utor ; (2) auc- toritate mea probo; (3) auctorem me praebeo. Gl. V. αΰθίντω, auctoro. Αΰθ-ν Tt7v ανίξος, 1 Tim. 2, 12. Ab αύθίντης* αύθίντημα, ατός, το, auctoramentum, Gl. V. . A praced. αυθίντης, a, b, qui sua manu se perimit ; (2) auctor caedis ; (3) auctor quilibet ; (4) dominus, auctor, qui sua auctoritate ali- quid facit. Ex αϊτός et 'ίντία, arma sive no -θαι, mittere. Hinc αϋθίντία, ας, ή, potestas, auctoritas, jus. χϋθίντιχος, η, bv, authenticus, auctoritate munitus. Gl. V. αΰθιντιχον, auctoratiti- um, authenticum. αυΟίντιχως, adv. cum auctoritate, authen- tice. αΰθίξμηνιυτος, ov, facilis explicatu. αΰΰημίξίζω, eodem die periicio. αΰθημίξον, adv. eodem die, eo ipso die. αύΰημίξος, a, b χα) η, eodem die factus, qui est ejusdem diei, subitus, extemporalis. Ex αΰτος et ήμίξα, dies. αϋθημηξίνος, idem. αυθι, adv. illic, ibi ; (2) hue. Ab αυτόθι. Quandoque etiam id. quod αΰθις. αΰθιγίνης, ίος, b χα) η, indigena, in aliquo loco natus ; (2) perennis, de fonte. Ex αυθι et γίνομαι, nascor. αυθιμίνης, ίος, b χα) ή, indigena, nativus, Lex. Vtilg. Ex αυθι et μίνω, maneo. αυθιν, adv. idem quod αύθις , adv. denuo, rursus, iterum ; (2) post- hac, in posterum ; (3) retro. Hinc (4) b η, το, αύθις, sequens, posterus. Ab αυ. αϋθόμαιμος, n, b χα) ή, consangidneus ; (2) frater. Ex αΰτος et αίμα, sanguis. αΰθοίΛολογίομαι, ΐίμαι, ultro profiteor, mea sponte significo. αΰθύπαξχτος, a, b χα) η, per se subsistens. Ex αΰτος et ΰπάςχω, subsisto. αΰθυπόστ&τος, ts, b χα) η, idem. Ex αΰτος et ΰφίο-τημι, subsisto. αΰθυτόταχτος, is, b χα) ή, qui per se est Sub- junctivi modi. Ex αΰτος et υποτάσσω, αΰθυποτάχτως, adv. ita ut per se sit Sub- junctivi modi. αΰθωξον, adv. ea ipsa hora, eadem hora. Ex αΰτος et ωρα, hora. αυϊαχος, u, b xat ή, damans, ut canes la- trantes ; (2) clamosus, R. Ex αυ et Ίάχω. αυλαία, ας, ή, aulaeum, cortma, velum sce- naa. Ab αΰλη, aula, αΰλαχίξγ&της, ss, b, sulcorum efficiens, E- pith. vomeris. Ex αυλαξ, sulcus, et ίξ- γάτης, operarius. αΰλαχίξω, f. ίσω, sulco, hiulco, imporco, Ph. Αΰλαχίζιιν το χωρίον, Arist. Ab ΑΥ"ΛΑ3. αχός, ή, sulcus, lira, Gl. V. αΰλαχισμλς, S, b, sulcatio, Gl. V. αύλαχισ- μο), insectiones. Ab αΰλαχίζω. αΰλάξχης, is, b, aula? princeps, Suic. Ex αΰλη et 'άξχων, princeps. αΰλίία, ας, ή, aula? janua. Ab αΰλ%• αϋλίΐον, χ, το, vestibulum, atrium. Ab eod. αϋλαος 3-ύξα, janua atrii, h. e. via? proxi- ma, antica. αυλαος, χ, b χα) η, vestibularis, atriensis. αΰλίίτης-, a, b, villicus. Ab αΰλη. αΰλίω, Si, f. ησω, tibia cano. Ab αυλός. ΑΥ'ΛΕΓ, ης, ή, locus subdialis; (2) atri- um ; (3) stabulum, caula, ovile ; (4) do- mus regia, s. principis aula, αΐιλημα, ατός, το, carmen ad tibiarum so- num. Ab αΰλίω. αΰληοπυντι, tibia lauddbunt, 3. pi. f. 1. ind. act. Dor. pro αΰληο-αο-ι, ab αΰλίω. Uhde α'ύληο-ις, ίως, η, ipsa tibiarum inflatio. α'ύλησον, tibia cane, 2. s. a. 1. imperat. act. αΰλητηρ, ηζος, b, tibiceii. Ab eod. αυλητής, S, b, idem et ab eod. -Λΰλητιχη, ης, η, sc. τίχνη, ars inflandi tibi- aSj seu canendi tibiis. Ab ( 101 ) ATS αΰλητιχος, η, bv, ad tibicinem pertinens. αΰλητιχως, adv. more tibicinum. αΰλητξία, ή, theca tibiarum. . Ab eod. αΰλητξίδιον, is, το, tibicinula. Dim. ab αΰλητξΐς, ίΰος, ή, tibicina. Ab αυλητής. αΰλιάς, άΰος, η, incola, Ερ. αΰλίξομαι, fut. itrojaai, diversor, stabulor, pernocto, dormio ; (2) custodio, castra loco. Gl. V. commoror. Κΰλίζίσθν,ι ατό . τίνος , abesse ; \π) της γης, jacere. Ab αΰλη• αΰλιχός, η, bv, tibialis, iistularis ; (2) tibi- cen, fistulator. Ab αυλός. αυλιον, n, το, stabulum ; (2) domicilium. Ab αΰλη. α'ύλιος, a, b χα) ή, ad stabulum pertinens, vel ducens. Ab eod. Unde αυλις, ιΰος, η, aula; (2) tentorium; (3) cubile, lectus ; (4) stabulum, caula, ovile. αΰλίσχος, is, b, parva tibia, fistula. Dim. ab αυλός. αΰλισμος, 5, b, pemoctatio, stabulatio. Ab . αΰλίζομαι. αΰλοίΐδης, ίς, tibia? formam habens. Bud. αΰλοθίτίω, ω, f. ησω, fistulas, seutibias com- pingo. Ex αΰλος et τίθημι, compono. αΰλοθηχη, ης, η, loculus tibiarum. αΰλοποιητιχη, ης, ή, sc. τίχνη, ars confici- endi tibias. αΰλοποιητιχως, adv. ex arte tibiarum confi- ciendarum. αΰλοποίϊα, ας, η, ars tibiarum conficienda- rum. αΰλοποιίη, ης, ή, idem. Ab αΰλοτοιος, 5, b, qui fistulas conficit; Gl. V. tibiarius. Ex αΰλος et ποιίω, facto. αΰλοπξντης, ίος, b χα) ή, aula? conveniens. Ex αΰλη et πρίπω, convenio. ΆΎΛΟ'2, S, b, tibia; (2) follis; (3) pars hastilis, annulus fibulae ; (4) sanguinis e naribus torrens. αυλός, is, b χα) η, materia? expers. Ex « priv. et 'ύλη, materia. αΰλοτξύπης, ss, b, qui tibias perforat. Ex αΰλος et τξύτα, foramen. αΰλαξός, et αΰλωξός, 5, b, domus custos, Hes. αΰλωΐία, ας, η, tibiarum cantus, tibia? so- nus. . αΰλιΛιχος, η, bv, tibialis, fistularis. Ab αΰλωίος, S, b, cantor, auletes, tibicen. Ex αΰλος et ωδη, cantus. αυλών, ωνος, b, vallis, convallis, locus pla- nus circa montem. Ab αυλός. κΰλωνιας, άίος, ή, in vallibus commorans, habitans, v. c. Nympha. αΰλ&νίΚω, in convalle dego, Suid. αΰλωνίσχος, n, b, parva vallis. Dim. ab αυλών, Theophr. αΰλωνοίΐδν,ς, ίος, b χα) η, vallis figuram ha- bens, anfractuosus, habens speciem seu formam αΰλωνος, Diod. Ex αυλών et tT- Ιος. αΰλώπις, ιίος, η, angusta, oblonga, quasi in fistulam abiens. Epith. galea?. Ab αΰλωπος, S, b χα) ή, fistula? instar oblongos habens oculos ; (2) piscis quidam. Ex αΰλος et ώ-φ, oculus. αΰλωτος, η, bv, fistulatus, tibiis instructus. Ab αυλός. αυξάνω, f. ξηο*ω, augeo, fncrementum do ; αυξάνομαι, cresco, glisco, olesco, intc- grasco, augesco, Gl. V. αΰξηο-αι, auge- re, Ph. a. 1. inf. αΰζηθίντα, creta, PA. a. 1. pass. part, ηΰζημίνος, ampliatus, Ph. perf. part. pass. (2) interdum tamen est cresco. Ύαις χατά μιχξόν πξοο~θηκαις αΰξάνίσθαι, Greg. Ιάσων ίίτως αύτον ηυ- ξησι, Isocr. Αυξάνονται αί πάλας Ιν ταις νσυχίαις, id. Ab αϋξω. αυξί, 2. sing. pra?s. imper. act. ab αυξω. «■H'l' w* hi incrementum. Ab eod. αΰξηθύς, a. 1. part. pass, verbi αΰίάνω• α'ύξημα, ατός, το, incrementum, Gl. V. αΰξησαι, a. 1. inf. act. verbi αυξάνω. αϋξηαιις, ίως, ή, incrementum, augmentum, auctus, Gl. V. Ab αυξάνω. ανξηται, 3. sing. perf. ind. pass. Ion. pro η'ύΖνιται. ανξητν,ς, S, b, augens, Orph. ανξηι'ιχος, η, bv, augendi vim habens, auc. tificus ; (2) crescens, crescendi vim ha- bens, Gl. V. augmentarius. Ab eod. ανξητιχώς, adv. augendi causa, 1 αΰξιθαλης, ις, viriditatem largiens, vires- cens. Ex α'ύξω et Ά-άλλω. κ'ύξΐίίος, a, b χα) ή, ad augendum et incre- mentum accommodatus, Ab αυξάνω. α'ΰξις, ίως, ή* auctus, incrementum, aug. mentum, Ab eod. ATT αΰξιτξόςος, alens ; αυξίτΐοφος, adolescens. αϋξιφαν^, is, crescens, Epith. Luna, Man. κΰξόμ,Μος, pras. part. med. verbi αυ\ω, f. ξγ,ο-ω, augeo, amplifico, cumulo. Gl. V. cresco, glisco; α,ϋξομαι, cresco, olesco, Gl. V. Ένΰόξω πξΟίτθ-ήχ'ΐ τχ Έλ- λνινικχ α'ύξειν τν,ν αξχν-,ν, Aristid. ^ Ύα, μϊν γοίξ (τώματα τοϊς συμ,μ,ίτξοις πόνοις, ν) Π ψυχή τοϊ; cnrxiaiois λόγηις αυξεο-θαι . τίφυκε, Isocr. Ab Μξβΐι augeo. abovn, vis, ν), siccitas, ariditas, Etym. (2) clamor, Var. Ab αϋω, sicco, vel clamo. avos, α'όα, αυον, siccus, aridus; (2) qui (terrore) obriguit, obstupefactus. Ab kIotvis, vires, vi, siccitas, ariditas. Ab a$os• iiijrvix, ccs, ν], insomnia, vigilia?, pervigila- tio. Ab uvtvos, x, b κα) ν), insomnis, somnum non capiens, vigil, pervigil ; (2) in quo som- nus non capitur. Ex a priv. et uxos, a, b, idem quod αυτάξχ' /is. αυτας, gen. sing. f. g. Dor. pro al^s- αΰτάων, ipsarmn, gen. plur. Dor. pro αυ- τών, αυτί, adv. rursum, iterum, postea. Ab«y. αυτίνι, ipsa, Ion. pro αυτί), αΰηπξγ-ήτοί, ν, ό κα) ή, ipse per se opcrans ΑΥΤ et efficiens. Ex αυτοί et ίνίξγί&ι, ope- ror. αΰτίξέο-ιον, if, το, liberum arbitrium. Ab abTi\itrios, x, b κα) si, qui sui juris, sive sua? potestatis est; (2) de imperio infinite, de regno, cujus potestas nullis limiti- bus circumscribitur. Ex αυτός et Ιξρο-ίκ. αϋτίξχοΊότ'κ, vitos, ν), libera potestas. αυτί\χ<τίως, adv. libere. αίτιον, exclamabant, 3. plur. imperf. ind. act. Ion. pro ΐ/ύτιον, a verbo αϋτίω, ex- clamo. abTtvayyiXTOs, x, b κα) ν), sponte aliquid indicans, vel pollicens; Ph. ultroneus, Isocr. etiam qui ccenam condicit. Ex abns et Ιπαγγίλλω. αυτιπίζχλο5, χ, b κα) vi, suis ipsius captus insidiis. Ex uutos et l^iQxXos- αυτίπίσκοπος, b, sui juris, sui ipse curam gerens. avTiiTio-frasOs, x, 6 κα) ν), quern quis sibi ipse accersivit atque attraxit. αυτίχιτάκτνύ, χ, b, qui ipse per se aliquid injungit, qui jure suo jussa imponit. Ex ab-Tos et ΙπιτάοΌ-ω, impero. abTi^'iTay,TOs, b, idem. αϋτίπιτακτικνι, vjs, v), sc. τίχνν;, ars suo im- perio regendi. Ab αυτίπιτακτικος, vi, bv, ad imperium absolu- tum pertinens. Ab αυτίπιτάκτνις. abτίπ^τaκτtxωs, adv. more eorum, qui per se jubendi potestatem habent. αυτίπώνυ^, b κα) ν), cui idem nomen est impositum cognominis. Ex abrbs et όνομα. αΰτίξίτ^, χ, b, miles, qui ipsemet remigat. αύτίυν, 3. pi. imperf. ind^ act. Dor. pro νι'ύτχν, ab αϋτίω, Si, clamo. Ab αΰω• iu'fki ν,ς, v], clamor, vox pugnaj commissa;; (9.) pugna. Ab αϋτίω. αυτνιγί, ipsa, Att. pro αϋτν). αυτνικοος, χ, b κα) ν), qui suis aliquid auri- bus audivit; (2) qui sui est juris. Ex αυτός et ακίω, audio. αυτν,μαξ, adv. eodem die. αυτνις, ipsis, dat. pi. f. g. Ion. pro αυταίς. αυτίκ', statim, pro αυτίκα. αυτΊκα, adv. mox, statim, protinus, illico, continuo, extemplo, illicet, actutum, Gl. V. (2) exempli causa ; (3) primum, jam jprimurn; (4) vicissim. αυτις, adv. idem quod αύθις. αυτίτνις, χ, b, hornus, qui unius ejusdera- que anni est ; (2) purus, merus ; (3) so- lus in solitudine vivens. Ex avTos et \- tos, annus. αυτίχ, pro αυτίκ', ob sequentem adspira- tam. ΆΥ"ΤΜΗ\ %ς, '^halitus, spiritus ; (2) va- por ; (3) fuinus ; (4) ardor. avTAivjv, ίνος, ό, idem. αυτοάγ&θος, χ, b κα) vi, ipse per se bonus. Hinc αϋτοχγαθότ'/ις, vjtos, v\, ipsamet bonitas. abToayioTv,s, vitos, v, sanctitas naturas in- terna, Suic. avToadapas, avTos, b t ipsissimus adamas, Suic. αυτοαλνιθίΐα, as, v), ipsa Veritas. abToaXviQSis, adv. verissime. αυτοάνθξωπο5, χ, b, homo ipse per se. αυτοάπίίξος, s, b κ a) vi, per se infinitus, Suic. αυτοαπλότης, vitos-, vi, ip sa simplicitas, Bud. αυτοαξίτνι, v]s, v), ipsa virtus, Suic. αυτοζοάω, Si, ipse me mea voce prasdico, ip- se mei pra?conem ago. Ex αυτός et βοάω, αντοζοί), adv. ipso clamore, primo statim clamore. Ex αυτός et βονι, clamor. αυτοζον,θος, χ, b, qui sibi ipse surncit, con- sulere potest. avToZbr,Tos, x, b κα) ν), qui ipse sua voce de se testatur. Ab αυτοζοάω. auTu^ias, x, b, ipse Boreas. αϋτόζχλος, χ, Ό κα) v\, sua sponte, suo in- stinctu per se aliquid volens ; Ph. arbi- ter. Ex abTos et βχλνι, consilium. αυτόγα, hie prof ecto, Dor. pro αυτόγί. auToyiviQxos, x, b κα) ν), cui ex se ipso genus est, qui a se ipso est. Ex abrbs et γίνίθλνι, origo, genus. abToytvv/s, ios, b κα) ν, idem. Ex αυτός Ct γύνομαι, nascor. Unde aliToyivviTos, x, b κα) vi, ex se genitus. abTO'y'tvvviTOS, x, b κα) 'h, idem. αυ^νωμονίοι, Si, f. νισω, ex animi mei sen- su et arbitratu facio ac judico. Ab αντογνώμων, όνος, Ό χα) ν„ qui suam dum- ( 105 ) ATT taxat sententiam sequitur. Ex αυτός et γνώμη, sententia. αΰτογνωμόνως, adv. suo arbitrio, consilio. αϋτόγνωτο$, χ, b κα) ή, suam sententiam secutus. Ex αυτός et γιγνώο-κω, cognosco. αυτόγονος, χ, b κα) ή, ipse per se genitus, a se ortum habens. Ex αυτός et y'ovos- αντογξαμμν;, vis, 'h, linea mathematica. αυτόγξαφον, χ, το, scriptum propria manu exaratum. Ab abTOyga&os, x, b κα) v\, propria manu scrip- tus. Ex abrbs et γοά(*ω, scribo. αυτόγυον, χ, το, aratri'dentale, lignum, cui vomer incluriitur. Ex avTos et yba. avTohavis^ ίος, b κα) ν), qui ex se ipso et sine magistro didicit. Ex αυτός είδαίω, disco. αυτο~δάϊκτος, χ, ο κα) ν), a se ipso interfec- tus. Ex αυτός et tix'&j,occido. αυτόΰαιτος, idem quod κϋτόϋίΐτη'ος. αυτοΈαζ, adv. mordicus, ipsis dentibus. αΰτόίαπνος, χ, ό κα) ν), qui vocatus secum ipse adfert, quaa ccenet, (sive potius, pau- per, parasitus, ut αυτόσιτος, Em.) " Ex αυτός et ^ίϊπνον. αΰτοΰίκαίτης, solidis decern annis. Ex ab' tos, ϊίκα, decern, et Itos, annus. αΰτοδίο-ποτος, b, dominus absolutus, sum» mus. αυτόΰν,λος, χ, Ό κα) ν), per se manifestus. αυτοΰνιμιχξγνιτος, ov, a se factus. αύτοΐιακονία, ας, 'h, quum quis sui ipsius• ministerio, non alieno, utitur. Ab αυτοΐιάκονος, χ, b κα) ν), qui ipse sibi mi- nistrat et famulatur. Ex αύτας et iia- κονίω, ministro. αίτοΙΊΙακτος, χ, b κα) ν), qui sua ipsius in- dustria aliquid didicit, a se ipso doctus ; (2) suapte natura aliquid faciens. aύτoΰ^l•άκτωs, adv. natura» instinctu. αύτοΰινιγνιτος, χ, b κα) vi, ab ipso seu per se narratus, ab ipso auctore commemora- tus. Ex αύτος et "δΐΆγίομαι-, narro. αύτοΰιν,γχμενος, χ, b, ipse ex sua persona narrans. Ex iisd. αύτο^ικαιοσΰννι, vis, vi, ipsa justitia. αύτοίικίω, Si, f. ν]ιτω, mihi ipsi jus dico. Ex αύτος et llx,vi,jus. αύτοΐίκ•/!, vis, 'h, litigatio per se ipsum, et non per alium. Ex iisd. αύτόίικος, χ, b κα) ν), qui se ipso judice uti- tur. Ex iisd. αύτόΖιον, adv. statim, e vestigio. Ex αυ- τός et bibs, via. (Scribend. αυθόΰιον•) αύτοΙΌΐ,α, as, ν), opinio, vel gloria ipsa per se spectata. αΰτοΰόξα?ος, ov, proprie et magis opina- bilis. αΰτόΰξομος, χ, Ό κα) ν,, per se et sua natura currens ; (2j qui per se et sua natura movetur. Ex αυτός et inus. δξίμω, cur- ro. αυτοδύναμος, b κα) vi, per se potens. Ex αύτος et ίυναμ,αι, possum. αύτόίωςον, χ, το, donum ipsum, totum. αύτοίών,ς, ες, prorsus similis. αύτοιΤναι, ipsum esse, per seipsum esse. αύτοίκας-ος, χ, b, pro se quisque. αύτοίλικτος, χ, ό κα) ν\, sua sponte voluta- tus, qui per se contorquetur, vel vortici- bus circumagitur. Ex αύτος et ελίοΌ-ω. αύτοενίξγνίικος, vi, bv, formam passivam, sed activam significationem habens. αύτοίντε), adv. propria manu. Ab αύτοίντνις, χ, b, interfector, percussor ; (2) qui sibi ipsi manum infert ; (3) dominus, ap. Eur. Em. Ex αύτος et lioj, mitto. αύτοίζασία, ας, ν), libera potestas. αύτόίτίς, adv. eodem anno. Ab αύτοίτν,ς, ίος, Ό κα) ν), eodem anno, qui e- jusdem anni est. Gl. V. anniculus. Ex αύτος et 'έτος, annus. αύτοζν,μιος, ov, qui se ipse punit. αύτοζν,τ' /jTos, qui se ipse offert, qui non quacsitus reperitur. αύτοζοινι, ης, v], ipsa vita, cum quis per se vivit. Ex auTos et ζω->„ vita. auToXos, adv. per se vivens, Bud. αύτοΟάνοί^, χ, b κα) ν], qui ipse sibi mor- tem infert. Ex αύτος et θάνατος, mors, αύτοθελε), adv. ultro. Ab αύτοΒιλν,ς, ίος, b κα) ν], quod ipse quis vult, voluntarius. Ex αύτος et Β-ίλω, volo. αύτοθίμ'Μος, χ, b κα) ή, per se habens fun- damentum. Ex αύτος et Β-ίμεθλον. αύτόθεν, adv. illic, istinc, inde, ex isto loco; indidem, Gl. V. (2) ab hoc tempore ; (3) ex tempore, confestim, protinus ; (4) jam inde. Ab αυτός• οί,ύτόϋίο}) χ, b χα) ή, per se Dcus, vel Dca ; ΑΠ ATT ATT (2) Deus verissimus, Suic. Ex αυτός et fihej, Deus. α,ϋτοθ'ίίξίον, a» τβ, ipsa bellua, Suic. αυτόθι, adv. illic, istic, ibij inibi, Gl. V. Ab αυτός• αύτόθξοΰς, «, ί rj ιί, ex sua ipsiusvoce pro- fectus, quem quis de se ipso dicit. Ex αυτός et S -ςίω, clamor, loquor. αυτοΊο, ipsius, gen. sing. Ion. pro αντί?, «ιίτβ^ώεδαλβί, 8, β κα) η, utcumque subac- tus ; (2) brevi tempore et levi opera com- pactus, tumultuarie factus. Ex αυτός et κάζος, farina, de qua proprie dicitur. αΰτοχάθαξσις, ίως, ή, ipsamet purgatio, per se purgatio. Ex αυτός et χάθαξσις- αύτόκαλος, a, b χα) η. per se bonus, Suic. αΰτοκάνίαλος, ov, tumultuarius, Lye. αύτοχασιγν/ι-τη, ^ς, ή, soror gerraana. αύτοκασίγνητος, a, e, frater germanus. _ αύτοκατάχξίτος, a, ό χα) ή, suopte judic'lO condemnatus. Ex αυτός et χατακξίνω. αύτοκατασχΐύα$Ός, ov, non factus opera hu- mana, natus. αύτοκίλίυθος, a, b χα) η, per se iter faciens. αύτοκίλιυς-ος, a, b χα) ή, injussus, sua spon- te. Ex αύτος et χίλίύω, jubeo. αΰτοχίλης, ϊς, (a χίλομαι) idem. αντοκίξας, ατβί, β χα) η, ipse per se mixtus ac temperatus. Ex αΰτος et κΐξάννυμι• αύτοχίφ&λον, u, το, ipsum caput. αύτοχινησία, ας, η, motus idtroneus, mo- tus, quo res aliqua sua sponte, vel suopte impulsu movetur, autmoveri potest. Ex αυτός et χίνησις, motus. _ αυτοκίνητος, a, b χα) r» ό χα) ή, pauper ; (2J para- situs. αύτολίθινος, ν, ό χα) ή, lapideus, saxeus ; (2) durus, qui flecti nequit. αύτολόγος, a, b, ipsum verbum, filius Dei. αύτολόχίυτος , a, ό χα) η, per se genitus. Ex αυτός et λοχίύω, pario. αύτολυξίζω, £ ίσω, ipsemet lyra cano. αύτομαθης, ίος, ό χα) η, qui ex se ipso di- dicit ; qui nullo prseceptore usus est. Ex αυτός et μανθάνω, disco. αύτομαθως, adv. discendo a et ex se ipso, sine prseceptore. αύτομ&νης, Ις, ex ipso furibundus, Man. Ex αυτός et μαίνομαι• αΰτομαρτυξίω, ω, f. ηιτω, de me ipso testor. αϋτομάςτυς, υος, ο χα) η, qui sibi ipsi testis est, seu testimonium exhibet. αύτομάτΐ), adv. sponte, ultro. Ab αυτό• α,ατος• αυτομάτην, adv. idem et ab eod. αύτομ-ατ), adv. idem et ab eod. αύτοματία, ας, ή, fortunes temeritas, even- tus fortuitus. Ab αυτόματος• αύτοματίζω, f. ίσω, sponte facio ; injussus non coactus. Hinc αυτοματισμός, a» b, actio, qua? sponte fit. αυτόματος, », ό χα) ή, ex se ipso aliquid fa- ciens, non alieno impulsu, spontaneus, ultroneus; (2) fortuito eveniens. Ex αυτός et μάτην, frustra, vel μάομαι, ex- citer. αύτοματνξγο), οι, qui αυτόματα faciunt. Ab igyov• αΰτοΜ,ατϋξγός, a, ό, faber αυτομάτν, arti- fex operis se ipsum moventis. Ex αυτό- ματος et ΐξγον, opus. αυτομάτως, adv. sponte, ultro, sine alieno impulsu j (2) temere, fortuito. αΰτομαχίω, ω, per me pugno ; (2) per me ipse, non per alium, litigo ac judicio con- tendo. Ex αυτός et μάχομαι, pugno. αΰτομητηξ, ηξος, η, ipsissima mater. αΰτομητωξ, οςος, ό χα) η, eadem matre na- tus. αύτομολίω, ω, fut. ησω, ad hostes deficio, transfugio, meos desero et ad hostes de- ficio, ut ipsis militem ; (2) ruo in aliquid, amplexor aliquod. ΑύτομολίΤν <τξός τίνα, \ς τίνα, 'ίχ τίνος. Ab αυτόμολος» Unde αύτομολία, ας, ή, transfugium, defectio, qua quis sponte ad hostes transit; (2) stolo; seu soboles e trunco vitis propul- lulans. αυτόμολος, ν, ό χα) η, qui sua sponte et a nullo incitatus it ; (2) qui sua sponte ad partem alteram transit ac deficit ; trans- fuga, Ph. perfuga, al. Gl. V. Ex αυτός et μολίω, venio, eo. αύτομόλως, adv. more transfuga?, in mo- dum proditoris ac transfugae, Res. ex Soph. αυτονομίομχι, υμαι, f. ησομαι, meis legibus utor, meique juris sum ; αυτονομία, ας, η, potestas vivendi suis le- gibus, vel suo jure utendi. Gl. V. privi- legium. Ab αυτόνομος, a, β κα) η, qui suis legibus vivit; magister morum, Ph. αύτονόμως, adv. suis vivendo legibus, suo utendo jure. αύτοντιμωξύμίνος, a» i, se ipsum puniens. Ex αυτός et τιμ,ωζίομαι, punio. αύτονυχτι, αύτονυχι), et αύτονυχϊ, ea ipsa nocte. αύτόξΰλβς, a, β κα) η, ex ipso ligno adhuc rudi confectus ; (2) qui est e vemaculo ligno. Ex αυτός et ξύλον, lignum. αύτοχΚτίζον, a, to, pe'r se, sive absolute neutrum. Vox Gramm. Ex αυτός et a- ΰίτίξος. αύτοπαγης, ις, a semet ipso factus sibi. αύτοπάθίΐα, ας, ή, innata passio ; (2) reci- procatio, quapfersona agit etpatitur. Ab αύτοπ&θύς, ίος, b χα) ή, ex se, vel intrinse- cus patiens ; (2) reciprocus. Ex αυτός et πάθος, passio. αύτοπαθως, adv. cum passione innata, pa- tiendo intrinsecus ; (2) ex proprio adfec- tu ; (3) ex vero animi sensu. αΰ-τόπαις, αίδος, ο χα) ή, filius genuinus. αύτοταξάχλητος, b, qui sponte aliquid facit, non indigens adhortatione. αύτοπάςαχτος, s, b και η, a se ipso produc- tus. Ex αυτός et ταξάγω, produce. αύτοταξαξία, ας, η, per se ipsum produc- tio, Suic. Ex iisd. αΰτοχάτωξ, οξος, b, qui a se est, nullo patre natus. αΰτοπημων, b, sibi ipsi nocens. Α πημ,α. αύτόπίδΌς, a. b xa) v, per se fidem faciens, ( 106 ) per se credibilis. Ex αυτός et «is -ις, fi- des. αύτοποΰητ), adv. idem quod αύτοποοΊ, Luc. αΰτονοί), adv. suis pedibus. αύτο -rohia, ας, v>, actio, quum quis suis pe- dibus iter facit. Ex αυτός et πΰς, pes. αυτοποίητος, n, b χα)ή, a.se ipso factus. Ex αυτός et ποιίω, facio. αύτοχοιός, 5, b, sua sponte et per se factus, seu faciens. αύτόχολις, ιως, η, civitas, quse suis ipsius legibus utitur, urbs, qua? per se sola ci- vitatis nomine censetur. Ex αυτός et πόλις. αΰτοπόνητος, a, ό κα) η, per se elaboratus. Ex αυτός et πονίω, laboro. αύτοπόνος, ov, idem quod αύτονόνητος, Nic. αύτόπνς, οίος. Ό κα) η, qui suis ipsius pedi- bus iter facit; (2) sine duce incedens. Ex αυτός et χχς, pes. αύτοπξαγία, ας, ■», actio, quum quis per se et suo arbitrio aliquid facit ; (2) potestas vivendi, ut velis. Ex αυτός et πςάττω. αύτοπξαγμχτίύτως, adv. sine arte. άΰτόίτξίμνος, u, b χα) ή, Epith. arboris, qua? cum ipsis radicibus evellitur, Soph. Ant. 125. Ex αυτός et τξίμνον, stirps. κύτοιτξί&ης, ίος, b χα) ή, se ipsum decens, sibi ipsi conveniens ; (2) difficilis ; (3) magnus. Ex αυτός et πξίπω, convenio. αύτοχξοαίζίτος, ts, b χα) ή, libero arbitrio agens ; Gl. V. ultroneus, voluntarius. αύτοπξβαίξίτως, adv. suo ipsius arbitratu, sua sponte. αύτοπρόσωπον, ts, to, scriptum, in quo auc- tor ex sua persona docet, nulla extrin- secus adsumpta. Ab αύτοπζόσωπος, a, b και η, non personatus ; (2) personam, qualis est, veram gerens. Ex αυτός et πξοσωπον, persona. αυτοπροσώπως, adv. in, vel sub propria per- sona ; (2) coram. αύτοπτίω, ω, ipse meis oculis cerno. Ab αυτόπτης, a, b, qui suis oculis vidit, ocula- tus testis. Ex αυτός et όπτομαι, video. αϋτοπτος, a, b j£ η, ipse visus et deprehen- sus. Ex iisd. αύτοπυξίτη;, a, b, sc. αξτος, panis cui fur- fur non est ademptus : opponitur qui est ex polline. αύτόπυξος, a, β και η, idem. Ex αυτός et πυξός. αϋτοπώλης, tt, b, qui non vendit ab alio empta. Unde αΰτοπωλικη, ή, mercatura rerum non ali- unde emptarum, ut frugum in agro suo nataram. αύτοξίγμων, ονας, b χα) η, quod ipsi sibi struit, sive sibi conciliat aliquis. Ex αυ- τός et όίζω, struo. αύτόξοφος, a, b και ή, tectum ex se ipso ha- bens, se ipsum contegens, Opp. Ex αυ- τός et οξοφη. αύτόρριζος, a. b χα) η, cum ipsa radice, cu- jus radix non avulsa est; (2) radices, fundamenta habens a se. αΰτοόμφης, \ς, sua sponte cadens,.labens. αύτόρροος, ov, sponte profluens, Find. αύτόρρυτος, a» b χα) η, idem. Ι]χ αυτός et ρυω,βυο. AT'TO v 2> η, ό, ipse, ipsa, ipsum ; (2) ip- semet ; (3) qui sponte aliquid facit ; (4) solus, ab aliis non adiutus ; (5) idem ; (6) ego ; (7) dominus. Hinc Superl. αύ- τότατος, ipsissimus. αΰτόσαξχίς, οι χα) at, cuticulam nimis cu- rantes, voluptarii. Α σαςξ, caro. αύτόσι, adv. illuc, hue ; (2) eodem. αύτοσίΖηξος, s, b χα) η, ferreus. αύτόσιτος, a, b κα) η, qui ipse sibi cibum comparat; (2) qui cum alio ccenaturus ipse suas secum adfert dapes ; (3) pau- per; (4) parasitus. Ex αυτός et σίτος. αύτοσχίΰαςος, idem quod αΰτόσχιυος, a, β χα) ή, rudis, simplex et inconditus, nullo constans artificio. αύτοσπόρος, ov, a seipso semen habens, JEsch. αυτόσσυτος, a, β χα) η, sponte excitus, ve- niens. Ex αυτός et σύομαι, excilo. aUTOs-aVta, ας, ή, pugna stataria, qua ni- mirum pede collato cum hoste pugnatur. Ex αυτός et στά^ιος, statarius, stabilis. αύτόπγος, a, b κα) ή, qui ipse sibi tecti lo- co est, vel tecto natura sua instructus ; (2) perfectus, absolutus. αυτόςοιχος, a, β χα) ή, qui solus secum me- ditate, qui ipse ad se animum adver. tit, Suid. ΑΪΤ αυτόμολος, α, ο χα) ί, qui sine navi trajicit, ipse sibi navis est, de natante. αντο$•όνος, ov, tacite gemens. αντος-ξάτηγος, κ, Ό χα) η, sunimusdux bel- li, qui auspicia habet. αντός-ϋλος, *, b xa) η, per se et suapte na- tura columnis fultus. αυτοσφάγης, εος, Ό Υ ύ η, ipse a se jugulatus, qui se ipse occidit. Ex αυτός et σφαγή. αντοσχεία, adv. illico ; (2) cominus. αυτοσχέδια, ας, ti> SC ; μάχη, pugna, quffl cominus fit. Ab αυτοσχέδιος. αυτοσχεδιάζω, f- άσω, ex tempore et tu- muituarie facio, sive (2) temere, in- consulte, v. c. judico, loquor, &c. (3) sponte ago. Αντοσχεδιάζειν πες) των πραγμάτων, Isocr. εις τ« σώματα, JEs• chin. Ab eod. Hinc αντοσχεΰίασμα, ατός, to, opus ex tempore et tumultuarie factum: αυτοσχεδιασμός, 2, b, dictio extemporalis : αϋτοσχείιας-ης, S, b, qui extemporalem ha- bet orationem; (2) qui ex tempore et tumultuarie aliquid facit : αυτοσχέδιας•), adv. ex tempore, non pre- meditate : αυτοσχέδιας- ιχός, η, ov, extemporalis. αύτοσχεδιην, idemquod αύτοσχεδίως, Horn. αυτοσχέδιος, ία, ιον, et αυτοσχέδιος, n, b xa) ή, extemporalis, ex tempore factus, inelaboratus, tumultuarius, Gl. V. av• τοσχεδιον, pra? oculis dictio. αντοσχεδίως, adv. ex tempore, tumultua- rie ; (2) temere, fortuito casu ; {3) spon- te sua. α,ύτοσχεδόν, adv. cominus. Α σχεδόν* αυτοτέλεια, ας, vs, perfectio, absolutio ; (2) integritas. Ab αυτοτελής. αντοτίλεςος, ο χα] η, per se perfectus. Ab αυτοτελής, ίος, ο χα) r„ in se finem suum habens ; (2) per se finem faciens seu im- ponens ; (3) per se absolutus et consum- mate J (4) ipse sibi sufficiens, cui pro- pria? vires ad aliquid perficiendum sufn- ciunt, Ph. αυτοτελές, absolutum. Ex αντος et τέλος, finis. αυτοτελώς, adv. absolute, perfecte. αΰτότεχνος, n, Ό >jj ή, per se peritus, per se artem tenens. Ex αντος et τέχνη, ars. αντότοχος, tt, ο χα) η, editus cum ipso par- tu. Ex αντος et τίκτω, pario. αύτότροφος, idem quod αντόσιτος. αντότνπος, ν, ο χα) ή, a se ipso impressus. αντϋ, adv. ibi, illic ; (2) hie. Ab αυτός. αντοϋπεράσιος, ts, Ό χαι ή, per se supra-es- sentialis, Suic. Ex αυτός et νπεφσιος. ανταξγίω, ω, f• ησω, per me facio. Ab av- ταργός. Hinc αντύξγημα, το, quod quis ipse facit. αντύξγητος, α, b χα) η, extemporalis, ine- laboratus ; (2) sponte natus. ανταξγίχ, ας, ή, operatio ejus, qui per se aliquid efficit. αντνςγιχός, ο, qui sua manu victum quae- rit potius, quam ab alio datis fruitur. αύτχξγος, ο χα) ή, qui per se facit et ope- ratur, non aliena opera utens ; (2) qui manu sua victum sibi qmerit; (3) opi- fex ; (4) qui sua manu caedit, pulsat, ν el pugnat. Gl. V. auctor rei. Ex αντος et 'ipyov. αντύςγότευκτος, ov, subito, ex tempore fac- tus. αντόφι, s. αύτόφιν, adv. ibi ; (2) ipsis pro Dativo αντοΊς. αύτοφιλανθξωπία, vt, humanitas ipsissima. αύτοφίλαυτος , ov, sui valde amans. αύτόφλοιος, ν, Ό χα) ή, ipsum corticem ad- huc habens, nondum a cortice sejunctus. αύτοφονεντης, £t, Ό χα) ή, qui se ipsum peri- mit, vel peremit. Ex φονεύω. αντοφόνος, a, b xu) »}, idem. αύτόφοντης, u, b, idem ; (2) qui alii sua ma- nu casdem infert. Ex iisd. αυτοφόνως, adv. suo ictu, sua manu. αύτόφοςζος, u, Ό χα) ή, qui ipse voravit. Ex αντος et φίξζω, voro. αν-όφοξτος, u, bxa) η, cum ipso onere et mercibus. Ex αντος et φόξτος, onus. αύτοφξύξ'/ιτος, ov, a semet ipso servatus. αντοφν>,ς, ίος, b χα) ή, nativus, opere non factus, arte carens ; (2) genuinus, ger- manus. Gl. V. spontaneus, naturalis. Ex αντος et φίω, nascor. αύτόφντος, », S χα) η, ex se ipso natus, ex se ipso procreatus. Ex αντος et φντός. αύτοφνως, adv. suapte natura, sponte natu- rae ; (2) native, genuine ; (3) sine arte, elaboratione. Ab αυτοφυής. ΑΦΑ αντόφωνος, u, ο χα) ή, qui sua ipse voce uti- tur ad dicendum. Ex φωνή. αντόφωξος, n, b χα) -ή, deprehensus in ipso furto, deprehensus in ipsa re, sive scele- re, ita ut non sit inficiando. Gl. V. ma- nifestarius; Ι*' αυτοφώρω, in furto, in scelere ipso ; Gl. V. manifesto. αντοφως, re, ipsa lux ; (2) Spiritus Sanctus. αντόχ&ξΐς, ϊτος, ν, ipsa per se gratia, Suic. αντόχίΐξ, ξοί, b χα) ή, qui sua manu aliquid facit ; (2) qui sua manu victum quasrit ; (3) qui sua manu vim facit, casdem pa- trat ; (4) quod propria manu patratur ; (5) qui se ipsum interfecit ; (6) αντόχαξ τίνος, est etiam qui aliquem sua manu ca- pit, v. c. in praelio. Hinc ι αντοχας), adv. propria manu, suo Marte. αντοχίΐξία, ας, η, homicidium manu sua• patratum; neque solum in semet ipso, sed et in aliis, unde interdum facinus possis vertere : αύτοχιΐζία, adv. sua ipsius manu : αντοχίίξίζω, f• /«"&», propria manu facio : αντόχίίξος, u, b χα) η, qui se ipsum occidit. αντοχίΐξθΌ>ν"/ιτος, α, ο χαι ' ν, b, coraam squahdam ha- bens. AY'XMO v 2, S, vi, siccitas exsestuvehe- menti j (2) squalor, situs, pasdor, illu- vies. ανχμώ^Υ,ς, ιος, b xa) yi, Eestuosus, aridus pra? aestu ; (2) squalidus. Ab ανχμος. ΑΎ'Ώ, vel αϋω, sicco, arefacio, atcendo. α'ύω, et per Di'alys. αύ'ω, clamo, resono, boo. Αυε h' εταίρας, II. 11, 461. α'ύως, Aurora, dies ; JEol. pro αως, Sapph. et communiter ηώς. αφ', pro ατό, ob sequentem aspiratam. αφαγίζω, f. ίσω, purifico, cxpio : (2) con- ( 107 ) ΑΦΑ secro ; (3) spolio, exuo. Ex από et &, . ■ γίζω. αφαγι$•ενω, f. ιύσω, idem. Άφαγιρίΰβ'ας a t χργ>ν. Soph. Aritig. 253. Ab eod. άφχγνίζω, idem et ab eod. Hinc αφαγνιο-μός,^ S, b, purificatio, consecratio. αφά^ιος, », b χα) ή, qui non placet, ingra- tus; (2) hostis, inimicus. Ex ίπό et «δίω, placeo. αφαίμαξις, εως, η, sanguinis detractio. Ab αφαιμάσσω, vel ώττ&>, sanguinem elicio, sanguinem detraho. Ex από et αίμάσ- σω• αφαιρεθείς, a. 1. part. pass, verbi αφαιςίω. α,φαίξεΤται, aufert, 3. sing. pra?s. ind med. αφαί\εμα, ατός, το, quod aufertur ; (2) ab- latio ; (3) quod pro donario eximitur et seligitur. Ab ίφαίξίω- Hinc αφαίξεματιχός, η, ov, ablativus, abstracti- ve. αφαίρεσις, εως, η, ademptio, ablatio, abs- tracts ; (2) Figura grammatica, quum principio vocabuli aliquid detrahitur ; (3) id, quod ex cassi animahs interaneis extrahitur. Ab αφαίξίω. α,φαίξίτις, ereptrix, Epith. Parca?. αφαίζίτος, a, b xa) ij, qui auferri potest j (2) exemptilis. Fesm. quoque αφαίξίτη» occurrit. Ab αφαίξίω, ω, f. γ,σω, aufero, adimo, detraho ; (2) vindico, adfero ; (3) eximo. Ph. «- Οαίξΐίμαι, adimo, demo, deripio, detra- ho, aufero, eximo, subtraho ; άφείλετο, abstulit, dempsit, Gl. V. a. 2. αφηρημέ- νων, detractis, Ph. perf. part, passl *A- φαιςεΤν τί τίνος, τί τινι, τι τίνα, από τίνος» Καγύ μεν α'ιει βασιλέων 3-νμαμίνων οςγας άφ-/ίξων, Eur. Med. 456. "Ανϋξακτ', ά~ φαίξησει με την τξαγωΰίαν ; auferes ? Α- rist. Ach. 469. Εί τάκα χεΊνος οπλ' ά- φαίξησβιτό] με, Soph. Phil. 374. Τον βίο» μη μ' ά,φίλης, ibid. 926. Ex άπό et «ί- ξίω, capzo. άφκίξημα, ατός, το, idem quod άφαίξεμα. άφαίξησεσθαι, f• 1. ind. med. ν. αφαίξίω. αφαίξητιχός, η, ov, idem quod αφαιρετικός* ΆΦΑ'ΚΗ, ης, «, leguminis et quidem in specie vicia? genus, Gl. V. vicia. Angl. YELLOW VETCHLING. άφάλλομαΐ: desilio, ex uno loco in alium salio, resilio ; exsilio, desilio, Gl. V. Ex από et αλλομαι, salio. 'αφαλός, a, b χα)•ή, clavis, seu scutulis ex auro splendentibus non insignis ; (2) sine cono, aut crista. Ex a priv. et φαλός. αφαλσις, εως, ^,resultatio. Ab αφάλλομαι. αφαλτος, it, b χα) η, resiUens. Ab eod. αφαμαξταναι, f• η<τω, aberro; (2) privor. ' Αφαμαρτάνεσθαι τη πασγί όΰω, PrOV. αφάμαςτε, 3. sing, a.' 2. ind. act. Ion. pro άφημαξτε. αφαμαξτοίπης, εος, b xai $, errans in ver- bis ; (2) futilis. Ex άφαμαρτάνω et 'ίπος. άφαν^ανω, displiceo. Ex άπό et avlavtu. άφάνεξον, non manifestum, Gl. V. αφάνεια, ας, η\ bbscuritas ; (2) incertitudo. Ab αφανής, εος, β xai η, obscurus, non mani- festus ; occultus, latens ; (2) incertus. Gl. V. ignotus ; (3) jgnobilis ; (4) qui e medio sublatus est, periit, discerptus a bestiis, &c. Ex a priv. et φαίνω, ostendo. Hinc αφανίζω, fut. ίσω, ab adspectu removeo, e conspectu aufero, ex oculis tolloj (2) perdo, interficio; (3) inquino, polluo, contamino ; (4) quovis modo corrum- po, deformo, vasto, excido ; (5) levo, im- minuo, v. c. laborem, ne sentiatur ; (6) in exilium pello ; (7) in deos refero, cum additur έ| ανθρώπων ; (8) abeo, e conspec- tu discedo, int. εμαυτόν, αφανίζομαι, e- vanesco, abolesco, pereo, &c. Ab αφανής. ίφάνϊσις, εως, η, abolitio, ex conspectu ho- minum ablatio. Ab αφανίζω. Unde αφανισμός, S, b, evanescentia ; interitus, exterminium, Gl. V. obscuratio rei, v. c. veritatis. αφανις-ης, S, b, destructor, exterminator, vastator, corruptor. αφανίζΊχός, η, βν, vim habens e medio tol- lendi. αφανις-ος, η, ov, destructilis, Gl. V. άφαντασία?ος, n, b χα) η, qui nullis pertur- batur visis et insomniis. Ex a priv. et φαντασία, apparitio, visio. αφαντασίωτος, n, b χα) ή, qui non habet vim perspicuas rerum imagines concipiendi, Ex iisdern. ΑΦΕ ΑΦΕ ΑΦΘ iQxfretfis, χ, ο χ») ν,, visionibus carens. Ex α. pr. et φ»ντ»?-ός. άφαντος, χ, β χα) ή, ab adspectu reniotus, qui non videtur ; (2) qui discessit, abut quocimque modo et quacunque de cau- sa ; (3) cujus memoria nulla est, qui fun- ditus extinctus est. Ex » priv. et φαί- νω, ostendo. αφανως, adv. ita, ut non appareat, occulte, clanculum. Gl. V. obscure, pedetentim. άφάπτω, f. ψω, suspendo ; (2) alligo ; (3) admoveo, applico. Ex από et άπτω, necto. ' ΑΦΑΡ. adv. statim, continuo, facile. αΖαξί vel αφαξί adv. festinanter et in- considerate, statim, celeriter. Ab άφαο. ΆΦΑΡΕΥ'Ξ, εως, β, pinna, quam thvnnus foemina sub ventre habet. ΆΦΑ'ΡΚΗ, ν,ς, ή, apharca, arbor semper virens. άφαξμάχεντος, χ, Ό χα.) ή, medicamenti ex- pers, sine medicamentis. Ex a priv. et φα-ζμαχεύω. άφάόμακ.ος, χ. Ό χα.) $, non venenatus, non infectus. Ex a, priv. et φάξμ»χον, ve- κφαξμαχτος, χ, ο χαι vi, veneficio non in- fectus. Gl. V. innocuus. Ex a priv. et φα.ξμάσ<τω. ίφκξμόζαι, f. όα•ω, non convenio, dissonus sum. Ex a. pr. et άξμόζω, quadro. αφαξμόττα, idem et ex iisd. άφαςμόζωμος, χ, h, jusculum ex tempore, vel cito factum. Ex άοα,ξ et ζωμός. α,φαξος, χ, b χολ ν,, investis ; (2) inaratus, incultus. Ex a pr. et φάξος, vestis exte- rior, it. aratio, Etym. Unde αφάξοτος, χ, b xu) v„ inaratus, Etyrnr. - aro, Suid. Ex άπό et άρόω. αφχξτάζω, f. ά,σω, vel ώξ«, abripio, eripio, diripio, arripio, rapto ; deripio, Gl. Vet. άφαξπάξαι, deripere, Ph. κφνξΐτ»α•ί, di- ripuit, Ph. aor. 1. Άναζλεψας όξω τον lieia τχς φθοϊς άφαξπάζοντα, Arist. Plut. 676. άφάξτεξος, ίξα, ίξον, celerior. Comparat. ab α. φαξ. ίψβαβ-ίοι, a.;, sj, loquendi impotentia, obmu- tescentia, stupor, pree quo loqui non pos- sumus. Ex a. pr. et φν,μ), loquor. άφάϊσω, vel άττω, tango, contrecto. Έν χίξοΛν άφάσσειν, Apoll. Ab άφν„ tactus. άφατος, χ, Ό χα.) ν), ineffabilis, non dicen- . dus. Gl. V. nefandus ; (2) incelebris. άφάτως, adv. ineffabiliter. Ab άφατος• αφαναίνω, arefacio, exsicco. Αί•ϊ/ει γάξ, ώς εοιχίν, άφα,νανθν,σΌμαι, Arist. Cone. 146. ΆΦΑΤΡΟ' 2, go., ξον, imbecillis, debilis. αφαΰω, f• αύσω, sicco, uro ; άφαύομαι, sic- cor, inedia exaresco. " Κφαυί -των φαο-ν,- λων, 2ό γύνχι, ΤξεΊς χοίνιχας, Arist. Pace 1153. Ex άπό et αν ω, sicco. α,φάω, ω, tango, contrecto. Ex άπό et αφή. άφεγγν,ς, ίβς, ό χα) ν,, caecus, obscurus, lu- mine carens. Ex a pr. et φέγγος. άφείξάζω, eloco, Gl. V. Ex faro et ίΐξάζω. αφίδξίία, ας, ν„ idem quod αφίδξος, i -.ζύιξίύω, f. ίυσω, sellae insideo, in sella se- deo. Ex άπό et 'He», sella. Unde αφ-ΰξος, χ, c, purgatio menstrua mulierum. αφώξων, ωνος, e, latrina, cloaca, Gl. V. άφίν,τε, dimiseritis, 2. plur. a. 2. conjunct. act. Ion. pro άφητί, ab ά,φίνιμι, αφιθύς, a. 1. part. pass, a verbo eod. αφίΐΐίω, ω, f. ν,σω, non parco ; (2) contem- no, nullam curam habeo. ΆφίΐΰίΊν των αλλοτξίοιν, των σωμάτων• Ab άφίιΰτις. άφαΐΐως, Ion. et α,φίΐΒίίως, pro αφιΛως, ηοη parce, ad satietatem, nemine parcendo, liberaliter. Ab eod. α.φ-^ν,ς. ίος, Ό χα.) ή, non parcens, profusus. Gl. V. largus ; (2) rigidus, asper, Gl. V. Ex a priv. et φίίΰομαι, parco. α,φίΐ^Υ,ο-αντ», securum, qui non pepcrcit, ace. sing. a. 1. part. act. verbi αφαΐίω• αφιιΥια, α,ς, ν), crudelitas ; (2) imparsimo- nia. Ab αφίι^ν,ς- αφίώωλί», ■>„ munificentia, profusio, Poll. Ex » et φίιΙωΧός. άφίΐδως, adv. sine parsimonia, Gl. V. (2) aspere, crudeliter. Ab άφίών,ς. αφίίθζς, 2. sing. a. 1. ind. pass. v. αφίτ,μι. άφιΤλίν, 3. sing. a. 2. ind. act. v. άφαίξίω. αφίϊμαι, 1. sing. perf. pass, verbi αφίν,μι. αφίϊμιν, 1. pi. a. 2. opt. per Sync, pro «,φύ- Υιμίν• α.φί7ν»ι, dimisissc, aor. 2. infin. act. ίφύί, derelinquens, a. 2. part. act. χφίκτίύ'ι), abstinendum est. Ab απίχομαι. αφΐχτίχος, i], ov, abstinens. Gl. V. distans. Ab άπίχομχι, abstineo, vel άπ'ιχω, disto. ά.φί?Λΐ», ας, ή, simplicitas. Ab άτρίλ^ζ. α,φίλεΤν, a. 2. inf. act. verbi άφαίξίω. • αφίλίΐται, auferet, 3. sing. f. 2. med. αφίλίο-θαι, abstulisse, aor. 2. inf. med. ΆΦΕΛΡΓ2,•εοί» ό χα.) ϋ), simplex; (2) te- nuis, frugalis. α,φ-λχόω, ω, f άατω, exulcero, vulnero ; a• φίλχοϊ, exulcerat, Ph. Ex ά« et 'ίλχος. αφίλχυιης, ίως, ή, deductio, Gl. V. Ab αφίλχύω, f. ύσω, abstraho, retraho, avoco, abduco ; αφείλχυο-ίν, abstraxit, Ph. a- φίλχνιται, detrahere, Ph. Ex απο et ελ- χυω αφίΧχω, abstraho, substraho, detraho, Gl. V. αφίλχίται, detrahit, Ph. άφίλχίο- θαι, detrahi, Ph. Κατά xivov τον $ύλα- xov o'ixaV αφεΊλχον, Arist. Αν. 509. Φ £ ^ε 'hh χατ'ιΰω ποΊ τχς λίθχς αφίΚίοιχ,ίν, id- Pace, 361. αφίλχωο-ις, ίως, r ly exulceratio. Ab &0ελ- XC&). αφίλόμπν, a. 2. ind. med. Ion. pro αφίιλό- μν,ν. αφίλότν,ς, γ?τος, h\ simplicitas. Ab αφ=λϊ]ς• αφίλωμαι, I. sing. a. 2. conj. med. verbi α,φαίξίο). αφίλων, anferens, a. 2. particip. act. αφίλως, adv. simpliciter, nude, sine artis aifectione. Ab αφελής- αφεμα, ατός, τό, id quod dimittitur. Ab ά,φίνιμι, dimitto. "ΑΦΕΝ02, x, h, vel α,φίνος, ίος, το, divi- tia?, opes, qs. reditus annui, lucrum. αφίντις, mm, plur. a. 2. part. act. verbi a,- φί'/ιμ,ι. αφίντι, reiuiqicenti, dat. aor. ejusd. ΆΦΕ'ΝΤΙΝΔΑ, ν,ς, ν), nomen lusus. αφίίις, εως, sj, abstinentia. "Αφφς ίξίμίων, Aret. Ab άπίγω, abstineo. άφεξω, 1. sing. f. 1. ind. act. v. απέχω, αφεξχτος, χ, ό xai ν), conclusus, inclusus, velut carcere. Ex άσο et ΐ'ίξγρμαι. αφίξμν,νίΟω, f. εΰ<τω, enarro, explico. αφε\πΰζω, idem quod αφεξτω, f. ψω, abeo. Ex arto βί'ίξπω. αφίξτος, χ, ό χα) r,, non ferendus, non tole- rabilis, minime tolerandus ; άφίξτεξος, άφίξτατος, minus, minime ferendus. ίφίξ-ψόϋ, serpendo abibo, f. 1. ind. act. Dor. pro ά,φέξ-φω, a verbo αφίξ-χω. αφες, a. 2. imper. act. verbi άφίν,μι. αφειτιος, χ, ό, q. d. dimissor, liberator. E- pitheton Jovis. Ab αφί'/ιμι, dimitto. αφεσις, ίως, ν), dimissio uxoris, &c. (2) car- ceres, ultima meta ; (3) remissio debiti, v. c. delicti, poena? ; Gl. V. emancipatio. Ab eodem. άφεβ-μος, χ, ό, examen, congregatio apum ; (2) agmen. Ex άπό et ϊσμός, examen. αφί^α,ίνιν, dimitterem, 1. s. a. 2. opt. act. Poet, pro άφιταί-^ν, a verbi άφίς-ν,μι. άφίς-αο-ι, cessant, 3. plur. prses. ind. act. pro άφι?ασ•ι, a verbo άφίς-ν,μι, cesso. άφίς-ατί, cessaveritis, 2. plur. imper. peri. act. per Syncop. pro άφίτ^χοιτί, άφε^νιχω, absisto, absum. άφ'ες-ιος, χ, ό χα.) ν>, absens, qui a domo ab- est; (2) non domesticus, alienus. Ex arro et eg-i». άφίταίξος, ov, sodalibus privatus, vel soda- litio amotus, Poll. αφίτί, 2. pL a. 2. imper. act. verbi ά,φίνιμι. άφίτεος, ία, εον, dimittendus. A prase. άφίτνιξ, ν,ξος, ό, dimissor. Ab eod. αφετν,ξία, ας, ν), SC. γξαιχ,μνι, 3-ΰξα, &C. Car- ceres, unde equi cursu certaturi dimit- tuntur ; (2) principium ineundaj vise, aut profectionis ; (3) quodlibet princi- pium. άφίτν,ριον, ίχ, το, portus unde navigatur, Strabo, lib. 10. Ab άφίτν,ξίος, χ, ό χα) vj, missilis, qui -mittere, seu dimittere potest, missorius, seu im- missorius. Ab άφίημι• άφέτν,ς, χ, ό, emissor ; (2) manumissus, e servitute dimissus, Mbertus. Ab eod. Hinc άφετιχος, vi, ov, emissorius, remittendi vel emittendi potestatem et vim habens. α,φίτος, χ, ό χα) 'h, dimissus, liber ; (2) sp- lutus et cujusque libidini expositus ; (3) pro derelicto habitus ; (4) absolutus. Ab άφί-ζιμι. α,φενχτος, ov, non efFugiendus. Unde άφίύχτως, adv. sine ulloeffugiOj inevitabi- li lege. ( 108 ) άφείω, f. iCffm, accendo, inflammo. Άτο• %vei7v Tal•), τα κάτω h' άφίύειν, Arist. Tnesm. 223. " Κφευσεν αυτόν, ibid. 597. Ex άίτο et εϋω, uro. άφε4>εω, ω, fut. ν]σω, decoquo. Ex », qui fama Celebris non est, non nominatus, non memoratus. Ex a priv. et φν,μν,, /ama. άφνιμων, Ονος, β χα) ν), idem et ex iisd. άφν,μως, adv. tacite ; (2) decore (indecore, Em.). αφν,νιά'ίω, i- άσω, habenas detracto, et ex- cutio", frena respuo ; (2) contumax sum, non pareo, contumaciter recedo. χ Αξε- τν,ς δ' άφν,νιάο-αντας, spernentes, Philo. Ex χπό et ν,νία, /renum. Hinc αφν,νιατμός, χ, b, frenorum excussio, fero- cia habenas non admittens ; (2) contu- macia ; (3) rebellatio. αφν,νιας-ν,ς, χ, b, habenarum excussor ; (2) ferox. Ab eod. άφν,νιάω, ω, idem quod αφηνιάζω. άφν,ξίθν,ν, a. 1. ind. pass, verbi άφαίξίω. άφν,ξωίζω, άφν,ξφζω, et Dor. άφν,ξόίζω, he- roum honore adficio, in numerum he- roumrefero. Ab ^^. Ex ant. inscr. άφν,ιτυχάξω, ad quietem redigor, conquies- co. αφνιτί, 2. plur. aor. 2. conj. act. verbi άφίν,- μι, dimitto. άφΥΐτόξίος, a, ov, qui est Apollinis, άφν,τοξος, Steph. άφν,τωξ, βξος, b, emissor, jaculator, Epith. ■ Apollinis ; (2) vaccinator. Ab άφίν,μι. άφνιτωξίία, ας, ν,, vaticmatio ; (2) jaculatio Ab αφν,τωξ. ΆΦΘΑΙ, ων, α'ι, ulcera maligna in oris su- perficie ; item in ore uteri. άφθαξο-ία, ας, ν), incorruptibilitas ; (2) im- mortalitas. Ex » priv. et φθάξίτις, cor- ruptio. άφθαξτίξω, f. ι'α-ω, incorruptibilem reddo ; (2) immortalem reddo. Ab αφθαξτος, χ, Ό χα) ν,, incorruptibilis, im- mortalis, Ph. incorruptus, inviolatus, il- libatus, intemeratus, al. Gl. V. Ex a priv. et φθίίξω, corrumpo, Α ΦΙ ΑΦΙ ΑΦΟ «,φθάζ-ως, adv. celerrime, ut adsequi nemo possit. Ex a et φθάω. άφθάω, ω, apthis laboro. Ab άφΟαι. α,φθεγχτος, χ, b χα) ή, non vocalis. άφθεις, a. 1. part. pass, verbi άπτομαι, α,φθ-η, conflagravit, 3. sing. a. 1. ind. pass. Ion. pro ηφθια a verbo άπτω, incendo. άφθιτόμητις, ιος, Ό χα) ή, qui consilium ha- bet incorruptum. Ex άφθιτος et μητις. άφΰιτόμΤσος, ov, asternum invisus, Man. α,φθιτοί, χ, β xa) ή, incorruptibilis. Ex a. priv. et φθίω, corrumpo. ■ αφθιφος, χ, b χα) 'h, aphthis laborans. Ab άφθαι• α,φθογγος, χ, b χα) n, mutus, non vocalis. άφΰονίω, non invideo, Eur. άφθόνν,τος, χ, b χα) ή, invidiam non obnoxi- us. Ex a priv. et φθονίω, invideo. άφθονήτως, adv. sine invidia. άφΰονία, ας, ή, invidiam carentia; (2) usita- tius abundantia; copia, Gl. V. Ex a priv. et φθόνος, invidia. άφθονος, χ, b χα) n, invidia carens ; nulli invidens, sine invidia, Gl. V. (2) copio- sus. Gl. V. opimus. Ex iisd. . άφθονος, adv. sine invidia, copiose, affatim. άφϋοξίχ, ας, n, incorrupta conditio. Ph. pudicitia. Ab άφθοξος, χ, a χα) n, incorruptus. Ex a pr. et φθκίξω, corrumpo. αφθώδης, εος, Ό χα) ή, idem quod άφθιφος. ΆΦΓΑ, ας, ή, genus plantas. άφιδςόω, ω, f. ώσω, desudo, exsudo, sudo- rein emitto. Ex άπό et Ίδξώς, sudor. άφίδρυμα, ατός, τό, statua ; simulacrum, delubrum, effigies, Ph. Ab άφιδξύω. άφιδςύνω, idem quod άφιδξύω. άφίδξυβ-ΐί, εως, τι, collocatio, dedicatio. Ab άφιδξύω, fut. ύβ-αι, statuo, colloco, firmum stare facio. Gl. V. erigo. Ex άπό et Ιδξύω• άφίδξωσις, it»;, ν), sudatio, desudatio ; (2) sudoris evocatio. Ab άφίδξόω• άφιΐξίζω, f. ίσω, sacrum et sanctum reddo, purifico. Ex άπό et Κξός, sanctus. άφιίξόω, υ, f. ώσω, consecro, dedico, devo- veo ; άφιίξωθίντες, dieati, Ph. άφηξωμε- νος, sacrosanctus, Ph. Ex iisd. Hinc άφιίξωμα, ατός, ; donarium. άφΐίξΛίο-ΐί, εως, ή, consecratio, dedicatio. α,φιζάνω, f. ζήσω, e sede surgo ac descendo. ά,φίζω, idem". Ex άπό et Ί'ζω, sedere facio. ά,φίημι, f- νσ-ω, p. dxa, dimitto, repudio • (2 J absolvo, remitto ; (3) omitto, missum facio; (4) permitto, sino; (5) emitto; (6) projicio, conjicio ; (7) jacio ; άφίεμαι, dimittor, Gl. V. emereor; άφες, sine, omitte, dimitte, remitte, Gl. V. aor. 2. part, άφειμί/ος, solutus, Ph. perf. part, pass, αφεθείς, missus, idem. a. 1. part, pass. Αφίϊναι τινά επ) τόπον, την -φυχήν, την γνναϊχα, τίνα τχ εγχλήματος, wit, τχ χρ'εχ;• άφεισθαι της δόξης, sententiain re- pudiare; τχ ίγχλΥιμα,τος, absolvi. Τώ f/\v πίςιο-πύοντιχ, των λόγων ίχ,φίς, Soph. ΕΙ. 1301. Άφίίνται παϊδίς ο'ίδί σοι φνγΫις, li- berati sunt, Eur. Med. 1002. Ex «« et 't'/},u,l. άφ'αντχι, remittuntur, 3. pi. pras. ind. act. άφιχΰ,νω, advenio, pervenio. Ή μϊν δ-η Χξός τίϊχος Ινίιγομ,ίν/ι άφιχά,νίΐ, II- 6, 388. άφίκίο-θαι, a. ϋ. inf. med. verbi άφιχνιομ-χι. άφίχίυ, 2. sing. a. 2. imperat. med. Dor. pro άφίχχ. άφίχναχ,ί,αάνεηετιε, 2. sing. a. 2. conjunct, med. per Paragogen, pro α,φίχγ. άφιχνίομοιι,ΙΖμοιι, f. α,φίξομαι, pervenio, ad- venio, adsequor. Άφικ.νίϊο•θ<χ.ι Ις tooStov τύχης' δ/β* μοίχνις τινι, praelium commit- tere cum ; \ς λογας τινι, \ς λέσχην πίξί τι- νβς, colloqui ; \ς οΊκπαςάν τίνος, pericu- lum facere ; \ς χίίξων νόμον, manus con- serere. Κάγώ πό\ιν ο-χν ως τάχι?' άφίζο- μ,Μ, Eur. Med. 757. Τ/ν' Is γν,ν βνξζά- ξων οΙ<ρίγμιβκτχχί7πίο"ιλω ; Arid. T/tesm, 1108. Ex άνό et Ιχήομάι, venio. Hinc άφίχτωξ, οξος, h xcu ή, supplex. άφιλάζχλος, ov, non amans consilium, Ep. άφιλάγ&θος, α, ο χα) ή, minime amans bo- norum aut bona. Ex a priv. φίλος, et αγαθός. άφιλανθξωπίκ, ας, i), inhumanitas, incle- mentia. Ab άφιλάνθξωτος, χ, i χα) ή, inhumanus, in- clemens. Ex a pr. φίλος et αν9ζωπος. άφιλανθξωχως, adv. inhumane, inclemen- ter, inhumaniter. άφιλαξγυξίω, absum ab avaritia. άφιλχζγνζίκ, «St ■>!> vacuius ab avaritia. αφιλά ξγΰξος, ν, Ό χα) ή, alienus ab avaritia. Ex a pr. φίλος et ίχ,ξγνξος, argcntum. άφιλίταίξος, u, b xa) i), qui suos sodales odit, inimicus sodalium. άφιλίχϋξως, adv. sine amore inimicorum. άφιλ'/ιΰονος, ov, voluptatem contemnens. αφίλητος, n, b χα) ή, inamabilis, Gl. V. Ex a priv. et φιλώ, amo. άφιλία, ας, ν Λ amicorum defectus ; (2) ini- micitias. αφιλίωτος, κ, b χα) ή, qui conciliari nequit, cum quo familiaritas iniri non potest. Ex a pr. et φίλος, amicus. άφιλοΐοζία, ας. *i, glorias contemptus. Ab άφιλόΐο&ς, b χα) ή, minime gloria? cupidus, non ambitiosus. Ex a pr. φίλος_ et δόξα. άφιλοδόξως, adv. sine glorias cupiditate. άφιλοίξγίω, ω, f. ήο-ω, in otio dego. αφιλοθίάμων, όνος, b y$ ή, non cupidus spec- tandi, spectaculorum non amans. αφιλοΟί'ία, ας, ή, impietas, Suic. Ab άφιλόθιος, ν, b χα) ή, Dei non amans, Suic. αφιλοιχτίξμων, όνος, b χα) v\, immisericors, immitis. Ex a pr. et φίλοιχτίξμων. αφιλοχαλία, ας, ή, rerum honestarum ne- gligentia, vel inscitia. Ab άφιλόχαλος, ov, rerum honestarum minime studiosus. άφιλοχομπίω, ω, fastum contemno, Suic. αφιλαχομπία, ας, ή, arrogantias et fastus contemptus, Suic. Ab άοιλόχομπος, n, b xa) vn alienus ab arro- gantia et fastu, Suic. άφιλομαθης, ίος, b xa) n, discendi non cupi- dus ; (2) imperitus, Suic. Hinc άψιλομαθία, Us, ή, ruditas, imperitia, Suic. άφιλομαχος, \s, Ό xa) ?J,apugnaabhorrens, Suic. Ex a pr. et φιλόμαχος. άφιλονιίχητος, ov, idem quod d^ovuxos, sf. b χα.) ή, a contentione alie- nus, non pertinax. Ex « priv. et φιλά- νίίχος.* " άφιλονίίχως, adv. sine contentionis studio. άφιλοξίνίω, ω, ab hospitalitate alienus sum, Suic. Ex a priv. et φιλοξίνίω. άφιλοπλχ?ία, ας, ή, divitiarum contemptus. άφιλοχόλίμος, α, Ό xa) oj, belli non amans, non bellicosus. αφιλόπονος, n, b xa) v], instudiosiis, sine stu- dio, Ph. Ex « pr. et φιλόπονες. αφϊλος, χ, b χα) ή, amicis carens; (2) ab amicitia alienus. Ex « pr. et φίλος, a- micus. άφιλοσόφητος, χ, b χα) ή, philosophies et li- terarum expers. Ex a pr. et φιλοσοφίω. άφιλόσοφος, χ, b χα) ή, a phiiosophia alie- nus ; (2) philosophies non conveniens. άφιλος-οξγίω, ω, f. ήσω, a caritate sum alie- nus, Suic. Ab αφιλό^οργος, χ, b χα) ή , non amans, a cari- tate alienus. Ex a pr. et φικόψοργ^• aofaoTixvia,as, «5» contemptus liberorum. Ex a priv. et φιλοτιχνος, amans liber o- rum. άφιλοτιμία, ας, ή, animus ab honorum cu- piditate alienus. Ab αφιλότιμοι, *, b χα) ή, liber ab ambitione ; (2) illiberalis, qui laudem non meretur. άφιλοχξηματία,.ας, ή, contemptus neglec- tusque divitiarum. άφιλοχξήματος, α, Ό χα) ή, cui pecuniam non amat, qui opes contemnit, Suic. άφιμ,ατόω, ω, vestes exuo, veste exuo, ves- ti mentis spolio. Ex άπο et Ίμάτιον. αφφς, ίως, 'ή, adventus, accessus, interven- es ; (2) discessus, profectio. Ab άφίξομαι, f. 1. ind. med. verbi άφιχνίομαι. άφιππάζομαι, f. άιτομαι, equo aufugio. Ex από et 'ίππος, equus. αφιππίύω, f. ιΰσω, idem et ex UsxL άφίππίΐα, vel άφιππία, ας, ή, inscitia equi- tandi ; (2) fuga quas fit equo. αφιππος, a, b xa) -h, equitandi imperitus ; (2) equitari non aptus. Ex iisd. άφιπποτοξότης, χ, b, Sagittarius equester. αφίπταμαι, avolo ; Gl. V. morior. Ex a. priv. et Ί'πταμαι, volo. αφΐ5-άνω, et αφις-άω, idem quod άφίς-ιμι, sejungo, elongo, abscedo, absisto, Gl. V. άφίς-αμαΐί absto, absisto, desero ; abscedo, discedo, recedo, desisto, suppu- ro, Gl. V. άπός-'Λο-ον, remove, Ph. a. 1. imperat. άπο?ψαι, per libram vendere; άποϊήσασθαι, libra appensum accipere ; άπίζ-η, destitit, Ph. a. 2. 'Κφιτάναι τίνα των πολίμιχωνί από τινος^ ττ,ν hiavotav των Ιχομίνων, avocare ; άφί^ασθαι της a^xns, abdicare; άφί&άναι φξίνων, defi- cere, Soph. Phil. 867. ΙΙαμπολν των τχ ( 109 ) πατξός Ιγχλημάτων αφί5"ΑΧως, remotua, Luc. Ύο γαξ απο&ηναι χαλιπον φυσίος, ΐψ εχίΐ τις at), Arist. Vesp. 1446. αφίχθαι, perf.^ inf. pass, verbi άφιχνίομαι. αφλας-ον, χ, το, summa pars puppis. Ex a priv. et φλαζ-ός , qui contundi nequit. αφλίζος, χ, b χα) ή, venis carens, seu priva- tus. Ex a priv. et φλϊψ, vena. . αφλίγμαντος, χ, Ό χα) ή, inflammatione ca- rens ;. (2) inflammationem prohibens. Ex a pr. et φλεγμαίνω, inflammo. αφλίχτος, b χα) ή, non ustus; (2) non coc- tus, non tostus. Ex « pr. et φ?Λ γω . άφλόγίζ-ος, χ, Ό χα) ή, non ustulatus. Ex a priv. et φλογίζω, ustulo. αφλογος, ov, igni carens. αφλοιος, «, b χα) ή, cortice carens, vel pri- vatus. Ex a pr. et φλοιός, cortex. άφλοισμός, 5, Ό, (et άφλυσμός) spuma. Ab άφξός, mutato ξ in λ- άφλύαηας, ov, nugis, garrulitate abstinens. άφλυκ.ταίνωτος, χ, Ό χα) η, pustulas noil sentiens, ex quo pustulse non erumpunt. Ex a priv. et φλυχταινόομαι, in pustulas erumpo. άφνίΐόομαι, ditesco. All άφνίιός, χ, b χα) ή, idem quod άφνίός' άφνίί- ότίξος, ditior ; άφνιιίς-ατος, ditissimus. άφνίός, χ, Ό χα) ή, dives, opulentus ; άφνιώ- τ'ξος, ditior. Ab αφνος• άφνίω, ω, ditesco, Eust. Ab άφνίός. Hinc άφνήμων, όνος, b, dives, opulentus. άφνος, ίος, το, idem quod αφενός, q. vide. αφνύνω, et αφνύω, dito. A prasced. αφνω, adv. repente, subito; protinus, Gl. V. Ab άφανως. άφόζητος, χ, b χα) ή, metu non perculsus, non metuens. Ex a priv. et φοζίομαι- άφοζία, ας, ή, s,ecuritas, imperterritus ani- mus. Ab αφοζος, χ, b χα) ή, metu carens, intrepidus; interritus, Gl. V. (2) metum non adfe- rens. Ex a priv. et φόζος, metus. αφοζόο-πλαγχνος, ov, audax, timoris expers. άφοζως, adv. sine metu, intrepide. άφόϊίυμα, ατός, το, stercus, Gl. V. άφοδευτήξίον, χ, το, latrina, Steph. Nic. αφοδεύω, f. εύσω, caco, alvum exonero. Ab αφοδος, χ, ή, discessus, digressus ; (2) redi- tus ; (3) secessio ad exonerandam al- vum; (4) latrina; (5) excrementum, stercus. Ex άπό et όδ.ος, via. άβοίτητος, χ, b.xa) ή, qui frequentari ne- quit, inaccessibllis. Ex a priv. et φοι• τάω. αφολχος, ν, b χα) ν), levis. Άβολκότεςος, Strabo, lib. 15. Ex άπο et Όλχη, pondus. άφόμοιος, χ,Ό^ ή, absimilis, dissimilis, ficto similis. Ex άπό et 'όμοιος. Hinc ά-φομοιόω, ω, f. ώσω, similem reddo, adsi- milo. άφομηίωμα, ατός, το, similitude alicujus rei ficta, simulacrum, effigies, Gl. V. άφομ,οίω'τις, εως, ή, adsimilatio. Ab eod. αφοπλίζω, f. ί'σω, exarmo, armis spolio ; (2) anna exuo. Ο/ δ' εντε' αφωπλίζοντο 'ίχασ- τβ? χάλχεα, ll. 23, 26. Ex άπο et οπλον, arma. άφοξάω, ω, f. ώσω, intueor, respicio, Gl. V. adspecto. Άτενες άφεώξα ες εμε, Luc. οντες εις τον της πι^εως αβχηγον, 22ί*.Ί2,2. άφόξδιον, χ, τό, excrementum. Ab 'άφοδος> inserto ξ. (si sana lectio 1 . άφόξητος, χ, b χα) ή, intolerabilis, molestus. Ex a pr> et φοξίω. Hinc άφοξητότης, ητος, ή, intolerabilitas, Gl. V. άφο/>ήτως, adv. ut tolerari nequeat. ά,φοξία, ας, 'h, infcecunditas, sterilitas fru- gum, sterilitas agrorum, quum non sunt frugiferi. Ab χφοξος. άφοξίΰ, 3. sing. f. 1. ind. act. Att. pro αφο- ρίσει, ab άφοξίζω• άφοξίΖω, f. ίζω, separo, segrego, distmguo ; (2) finio, termino ; (3) designo, adsigno, attribuo. Gl. V. delego, destino, deter- mino, limito; (4) extermino, excom- munico ; (5) repudio ; (6) alicui abjudi- co aliquid, ut virtutem, &c. αφορίζομαι, destinor, deportor, deputor; Gl. F.aboleo, perdo ; άφώρισεν, delegavit, Ph. a. 1. act. άφωξίσμίνα, destinata, Ph. perf. part, pass. Άφώξισε τχς μαθητας,Αοί. 19, 9. ΆφοξίεΤ αύτχς απ' αλλήλων, ωσπερο ποι- μην αφορίζει τα πρόζατα άπο των έξίφων, Matt. 25, 32. Ex άπό et αξίζω, dejinio. Hinc άφόξίσμα, ατός, τό, suis terminis descnp- turn et definitum. ΑΦΡ ΑΦΐ ΑΧ Α άφοξίσμίνος, part. perf. pass. Ion. pro άφω- ςισμίνος• άφοξίσμος, χ, ό, determination distinctio, se- par'atio ; (2) brevis sententia. Ab eod. άφοειτιχος, *K ei>,*secernendi et distinguen- di vim habens. Ab eod. άφοξίτιχώς, adv. distinguendi causa. άφόξΐ^χχτος, ov, Nic. άφοςμάω, ω, proripio me ex aliquo loco; (2) discedo, proficiscor. Δίϊοχται ως τάγισ- τα vri, temerarius, inconsul- tus. Ex «, priv. et φξαΰ->,;, consultus. άφξχΰίχ, χς, r„ imprudentia, temeritas, stultitia, imperitia. Ab άφξα,^Υ,ς. άφξχδμόνως, idem quod άφξα^ως. άφξάδμων, όνος, Ό χα) υ„ idem quod ά$ξα• hY,s- Ex » priv. et φράίμων, circumspec- tus. ά,φξάζω, desipio. Ex a pr. et φράζω, dico. αφξαίνω, f. aval, insanio, desipio. Άΐξαί- yits, Μίνίλχί ΰιοτξίφίς, II. 7, 1G9. Ex χ priv. et pgsjr, mens, ίί,φξχχτο;, χ, Ό χα) ή, non septus ; (2) non munitus. Ex a. priv. et φξχχτος, septus, άφξάσμων, idem quod άφξάσμων• αφ^χσμόνως, adv. idem quod άφοα^μόνως. ίφρας•ος, χ, b χα) ή, ineffabilis ; (2) impro- visus, inexspectatus ; (3) occultus. Ex α priv. et φράζω, dico. Hinc άφρχτότΥ,ς, Υΐτος, ■>„ ineffabilitas. άφξχς-υς, ίιος, ϋ„ idem quod άφξχδίχ. άφξά$•ως, adv. inconsiderate; (2) ex im- proviso. Ab χφξχ$-ος. άφξίω, ΰ, fut. iitru, spumo, spumesco. Ab άφζΐς, spuma. άφ^κόγος, ov, spumilegus, Ep. άφξΥ,τωξ, οίος, ο, qui est extra tribum ; (2) osor civilis societatis. Ex « pr. et φξά- νωξ, contribulis. άφζίζω, fut. ίσω, spumo, spumam excito, Marc. 9, 18. Ab άφξος, spuma. Hinc άφξκτμος,.α, i, spumatio. ΑΦΡΙΚΗ' Ϋ,ς, ϋι, Africa. Quasi ex a pr. et φξίχγι, /rigus. αφξΐχτ), adv. sine horrore. Ab a et φξίχτίς. άφξΐόίις, ισσα, ιν, spumosus, Ep. ΰφξόγ&λα, αχτος, το, spuma lactis, lac spu- mosum, lac, quod cunctum in spumam abut. Ex ά,φξος et γάλα, lac. άφξογίνίΐχ, ας, ή, spuma genita. Epith. Veneris. Ex άφξος, spuma, et γίνομαι. άφξργίνΥ,ς, ίος, ο χα) ΐ, spuma prognatus. άφ\οΥισΐΛ, ων, τα, res Venerea? ; (5) festum Veneris. Ab 'Αφξοΰΐτνι. ά^ζο^ισιαζω, et οίφξοοΊιηάξομχι, utor rebus Veneris, Venerem exerceo ; (2) passive muliebria patior. Ab eod. κφξοΰιο-ίχχος, it, ov, Venereus; (2) Ό sc. λ/- 0ος, gemma Aphrodisiaca. Ab eod. *Φξοΰιβ•ιί{, άδβ?» ή> Acoron, Veneris, α.φξοΙίΐηαο•μ6ς, », ό, rerum Venerearum u- SUS. Ab α.φξθδκηύζω. ά?ν>>$ι<ηχΓΐκος, υ., ov, Venereus, salax, libi- dinosus. Ab eod. αφροδίσιος, la, ιον, S. άφζο^ίσιος, u, ό χα) y„ idem. Ab ΆΦΡΟΔΙ'ΤΗ, γ,ς, ί, Venus, Dea amoris ; (2; Venerea libido; (3; venustas, gra- tia. άφξ-όχομος, α, ό χα) y\, spumicomus, spu- mantes capilios habens. Ex άφοος et χόμΥΙ- άφξολόγος, ν, ό χα.) υ„ qu. spumilegus. Ex αφξος et λίγα, colligo. οΙφξοΆω, ω, f. far», ρ. Υ,χα, non sapio, amens sum. Ex a priv. et φξϊ,ν, mens. Hinc αφξόνΥίσις, ιως, yj, dementia. άφξόνιτξον, χ, το, spuma nitri,aphronitrum. α,φξοντις, ιίος, ό χα) ή, cura expers, secu- rus. Ex a pr. et φξοντίς, cura. άφξοντιο-ία, ας, υ,, negligentia. A pra?c. άφξοντι$•ίω, ω, f. ν,σω, p. Yixa^ non euro ne- gligo. Ab α,φοοντις. άφξοντι?), adv. sine cura. άφζόντι?ος, χ, ό χα) sf, curis vacuus, secu- rus ; (2) curis abundans. Ex « pr. vel intens. et φξοντίζω, euro. άφξοντίτως, adv. sine cura, secure ; (2) ne- gligenter, contemptim. a -Φξόνω;, adv. insipienter, imprudenter. Ab αφξαιν• ΆΦΡΟ' 2, 5, ό, spuma ; (21 piscis quidam. ΰφξοο-ίλΥ,νος, α, ό, spuma lunae, lapis qui- dam. Ex άφξος et ο-ίλγ,ν*ι, luna. αφζοο -f, insipientibus, dat. plur. ab ίφξων. αφοοσχίξοδον, χ, το, allii prajgrandis genus. Ex αφοος et σχόξοίον, allium, eo, quod tritum "multam spumam reddat. αφξοσίνΥ,, Yit, '/?', amentia, imprudentia. Ab αφξων. α,φξίξΥ,τος, χ, ο χα) υ\, incustoditus, nnllo prssidio munitus. Ex a, pr. et φςχξίω. αφξϋξος, χ, ό χα) Ϋ,, idem ; (2) immunis ab excubiis. Ex a pr. et φςχξα, custodia. άφξοφόξος, χ. b χα) ή, spumam ferens, spu- mans. Ex α.φξ'ος et φίξω, /ero. αφοοφνΥ.ς, ίος, b χα) ϋ\, spumam innatam ha- Bens. Ex άφξος et φύω, nascor. άφξίΐΥι, πι, '/i. apua, piscis e spuma nasci so- litus. Ab αφξίς. Άφεω, χς, υ], Venus, idem quod ΆφξοΰίτΥ.. άφξ'ώΐ-ής, ίος, b χα.) vt, spumosus. Ab eod: αφξων, όνος, b χα) ή, amens, desipiens, sto- Udus, stultus, imprudens. Ex a. pr. et φξΥ,ν, mens. άφνζ°1ζω> f. itr ω, desaevio, petulantiam me- am compesco, injuria, vel contumelia ad- ficere desino. Ex «tro et ΰξξίζω. άφυγιάζω, sanum reddo, sano. Hinc χφνγιαα-μος, χ, β, sanatio. άφυΰξαίνω, abluo. αφυΐιον, το, Dim. ex άφύ-/}, Υ,ς, sj, apua, piscis quidam. Pro ά- φξυη. άφνϊς, ίος, b χα) υ, , natura minime aptus ad aliquid ; (2) indoctus, imperitus. Ex a priv. et φυ•>„ natura. Hinc άφν'ία, ας, υ], natura ad aliquid inepta. αφυχος, χ, Ό χα) ή, fuco carens. αφνχτος, χ, b χα) *ί, inevitabilis, necessari- us. Ex a priv. et φίΰγω, /ugio. άφύχτως, adv. sine spe fugas. αίφνλαχτίω, ω, f• %σω, mihi non caveo, in- caute me gero. Ab αφύλαχτος, χ, Ό χα) υ„ qui sibi non cavet, incautus, securus ; (2) incustoditus, no» observatus. Ex a priv. et φυλάττω, cus- todio. άφνλάχτως, adv. incaute ; (2) incustodite. άφνλαξία, ας, vt, custodiae defectus ; (2) in- curia custodum et excubitorum. Ex a pr. et φύλαξ, custos. άφυλίζω, f. ία-ω, defaeco. Ex dsro et νλίζω. άφύλιβ-μα, ατός, το, sedimentum, crassa- mentum. Ab άφυλίζω. όίφυλλος, χ, b χα) y\, foliis carens. άφυζιμος, β, β χα) ή, qui hauritur ; (2) ex- halistus. Ab άφνο-σω, haurio. άφνξω, hauriam, 1. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro αφύξω, a verbo άφύσσω, haurio. αφυπνίζω, f. ίσω, expergefacio, e somno ex- cito. Ex απο et ίίτνος, somnus. Unde αφυννος, ov, expergefactus. άφυτνόω, ω, fut. ωσω, sopior, obdormisco. Πλεόκταν Sa αύτων ά,φίιτνωσι, Luc. 8, 23. αφύξΥίτος, non mixtus vel subactus. Ab a et φυξάω• άφυσγίτος, 5, b, haustus ; (2) sordes, CC5- num, Ab άφνω, haurio. ( no ) promo ; (2) dealbor. ΕΊς αγγι' άφϋσσαι ΰωξνα Αίωνύσχ πολυγΥ,βίος, Hesiod. ao'jff' /ιτύζ, ov, non inflatus. Ab κ et φυσάω. άφυσιολόγντος, ov, alienus a scientia natu- rali, non consentiens doctrina? naturali. άφυσμος, χ, b, haustio, exhaustio. Ab άφυω- αφυ7ος, χ, Ό χα) 'h, expers flatuiun, non in- flans. Ex a priv. et φύο-α, foliis. άφϋσσαι, a. 1. inf. act. Poet, pro άφΰσαι. Ab άφυω. άφύσσω, fut. Ιω, p. γα, haurio, hauriendo promo, colbgo. "~Asno; χα) πλχτον ά- φύξίιν, II. 1, 171. Οΐνον h' ix χςΥ,τ^ξβς ά- φυσσάμίνοι, H. 3, 295. Ab άφυω• άφυπξίω, ω, f- γ ( σω, subtrahor ; (2) defrau- dor. Ex ettro et ΰ^ίίω, posterior sum. άφυτίυτος, χ, b χα) y„ 'non plantatus, non satus ; (2) non consitus. Ex κ priv. et φυτίύω, planto. ΆΦΤΏ, f. νσ-ω, p. vxa, haurio, hauriendo albor. ΈΙς αγγί πολυγγβίος, Hesi άφυω^Υ,ς, ίος, b χα) ή, apuam referens, in apua? modum albidus. Ab άφύγι• άφυως, adv. natura inhabili ; (2) male tem- perate. Ab άφυν,ς. άφωμοιωμίνος, part. perf. pass, verbi άφο• μοιόω. άφώνΥ,τος, χ, Ό χα) ϋ„ privatus facultate e- dendi vocem. Ex a priv. et φωνίω, vo- cem edo. αφωνία, ας, y„ defectus vocis ; (2) silentium. Ab άφωνος, χ, Ό χα) r„ mutus, voce destitutus. Ex « priv. et φωνγ η vox. άφώνως, adv. mute, sine ullo vocis usu, vo- cem non emittendo. άφώξατος, χ, Ό χα) ϋ„ non deprehensus in furto ; (2) non deprehensus. Ex a priv. et φωξάω, in furto deprehendo. άφώξίζον, 1. sing, imperf. ind. act., verbi άφοξίζω. άφωξίσμίνως, adv. separatim. Ab αφοξίζω. άφώτις-ος, χ, b χα) ■>„ liicis expers; (2) non illuminatus ; (31 mysteria religionis Christiana? non edoctus ; (41 non bapti- zatus. Ex a pr. et φωτίζω, illu?nino. άφωσιν, 3. pi. a. 2. conj. act", v. άφίν.μι. άχαία, υ,, Epith. Cereris, Ar. Scnoi. ΆΧΑΓ'Α, ας, r„ Acha'ia. Nomen regio- nis. Άχαϋς, 'ί$ος, y„ et Άχαίΐς, idem. Άχα'ίχος,• Yi, bv, et 'Αχαιϊχος, Achaicus, pertinens ad Acha?os." Ab eod. 'AXAiO v 2, «, bv, Acha?us, Achivus. αχάλΐνος, χ, b χα) ϋ„ eflrenatus; (2) freno carens. αχαλίνωτος, «, b χ a) 'h, idem. Ex a. pr. et χαλινός, άχάλχίυτος, χ, b χα) jj, qui non est ex aere fabricatus. Ex a pr. et χαλχιΰω. άχαλχίω, ω, f. fau, sum sine aere, pecuni- am non habeo. Ab άχαλχγ,ς, b xa) yi, aere carens ; (2) non ha- bens pecuniam. Ex « pr. et χαλχός. αχαλχος, χ, b χα) y„ idem. αχανές, \ς, pauper, Anac. ΆΧΑ'ΝΗ, 55?, y„ genus mensurae frumen- taria? apud Persas ; (2) cista frumentaria. άχανΥ,ς, ιος, b χα) yi, non hians ; unde (2) mutus, ob defectum virium vel animi ; qui hiscere non potest. Ab a priv. et \αίνω• (3) at a int. valde hians, vastum 'iatum habens ; unde et (4) non tectus, de adificio j (5) vastus, immensus. άχάξχχτος, b xa) y„ nullas sibi impressas habens notas, nulhs notatus signis ; (2) inefBgiatus, informis. Ex a priv. et χα- ξάσσΛ). άχχξαχωτος, χ, b χα) Υ,, vallonon munitus. Ex a pr. et χαςαχόω, vallo munio. αχα,ξΐς, ιτος, b χα) -ή, ingratus,insuavis,in- venustus, illepidus, insulsus, molestus ; (2) tristis, durus, acerbus ; (3) ingratus, orHcii immemor. Ex <* priv. et χάξΐς, gratia, άχαοις-ίω, ω, f. ν,σω, ingratus sum ; (2) non gratificor, non indulgeo, non obsequor ; et (3) in Passive, non accipio debitam gratiam. ΆχαξίΓίϊν πζος τχς φίλχς xh- χόν ir'i Xcn. άχαοιςίχ, α£ , f,, animus ingratus, animus beneficii immemor. Ab άχάξατος, χ, b xa) yi, ingratus, injucundus. Ex a priv. et χάξΐς, gratia, άχαοίζ-ως, adv. ingrate, animo ingrato; (2) gravate, non fibenter. Ab άχχζί$-ος. αχα,ξΤτΥΐ, Υ,ς, y„ ingratus animus. άχαξίτως, adv. ingrato animo. invenustus. indecorus. Ab X? hi; αχαξίτωτος, ov, « et χχξΐτόαι. ΑΧΛ ΑΧΡ ΑΨΗ ΆΧΑ'ΤΗ2, ν, ό, achates, gemma. άχει, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. et contr. pro %% es, ab ηχεω. αχειλος, ν, ό xa) w, labiis carens ; (2) qui sine ora, sive margine est. κχείμαντος, ν, 6 χα.) ή, tranquillus, nullis tempestatibus agitatus. Ex. « priv. et χύμα, hiems. άχύμα,τος, «, ό χα,) y, idem et ex iisd. άχείξ, ςος, Ό, y, *«/ τβ, manibus carens, mancus. Ex a priv. et χε)ξ, manus. άχειςαγώγητος, ov, immansuetus, saevus. άχείξης, 6βϊ» β **' «5« ldem et ex iisd • α,χϋξία,, ή, opp. εϋχείξίχ, defectus manus, ifcarditas manus. ά,χίίξογίωργητος, ov» non cultus manu hu- mana. άχείξόπλας-ος, ov, non rictus manu. οίχειςονοίητος, α, b χα.) y, non manu, vel manibus factus ; (2) non humano struc- tus opere. Ex a priv. et χείξοκτο'^τος. άχείξοχοιητως, adUf sine manuum opera. άχείξος, ν, b χ») y, idem quod α,χϋξ αχείξοτευχτος, ov, non factus manu huma- άχΐΐξύτόννιτοί, n, e xa) y, qui nullis electus est suffragiis. Ex « priv. et χείξοτονη- τός> άχύςωτος, n, b χα.) y, qui svibigi non potest, insuperabilis ; (2) manu non factus. άχεοισα, part, prass. act. f. g. Dor. pro y- χίνσα• Ab άχίω, doleo. "ΑΧΕΡΔ02, tt, β, spina quaedam. α,χΐξοντιάς, άδος, y, Acherusa, infernalis, Ep. άχεο'οντιος, α, ov, Acherusus, Λτ*. ΆΧΕΡΩΓ2, ίδος, ή, populus alba. Άχίξων, οντος, το, Acheron fluvius. Ex αχός, dolor, et άόος, fluvius. άχεαο-ιν, resonant, 3. plur. praES. ind. act, Dor. Mol. et cum ν ίφελχ. pro ν,χϋο-ι. άχεύω, f. εύσω, doleo, aegre fero. Θνμον άχίύων, II. 5, 869. άχίω, ω, f. ν\σω, idem et ab eod. άχίω, resono. Dor. pro ν)χίω. ΰχην, ίνος, b χα.) y, pauper, mendicus. Ex a priv. et εχω, kabeo. Hinc άχτινίχ, ας, y, pauperies, mendicitas. άχηρν,ς, ίος, b χα) y, dolorificus, molestus. Ab άχος. α.χν\ς, ios, ο xai y, idem quod αχην• άχησγ, Dor. pro ηχησγ, ab ηχεω• άχθιινος, η, ov, gravis,' onerosus ; (2) mo- lestus ; (3) invisus ; (4) laboriosus. Ab άχθος. άχθεινως, adv. moleste, graviter. άχθεις, ductus, a. 1. part. pass. v. άγω. άχθίτει, 2. sing. f. 1. ind. med. Att. pro άχθίο -y, a verbo obsol. άχθίω, doleo. άχθηδων, όνος, y, dolor, tristitia. Ab eod, άχβηναι, adduci, a. 1. inf. pass. v. 'άγω. άχθηξης, ίο;, Ό χα) η, onerosus, gravis, mo- lestus. Ab άχθίω- άχθΥ,ξΖ:, adv. gravate, gravatim. άχθηο-ομαι, dolebo, f. 1. ind. med. verbi άχθόμαι, f. 3-ίο-ομαι, vel Β-ηο-ομαι, gravor, pondere premor, ingemo sub pondere ; (2) gravate fero, aegre et moleste fero ; (3) succenseo. " λχθεσθαι^τεβί τίνος τξάγ- ματος. Άνν,ξ δ* όταν τοις ένδον ayfiyTai ξυνων, Eurip. Med. 244. ^ΤοΊς ^ξεο-ζεο-ι, Arist. Ach. 62. Ο'ΰτω τοΊς ταιννιν άχθο μαι, Soph. Phil. 961. Πβλλ' ύπ\ξ γ)μ&>\ των γνναιχων ά^θομαι, Arist. Lys. 10. 2ατξοι> το σχοινον, όμως γι μεν τοι τξΐ£ό• μίνον &χ ίχθίται, id. Vesp. 1333. Ab άχθος. "ΑΧΘ02, ίος, το, pondus, onus ; (2) do- lor, gravis molestia. οίχθοφοςίω, ω, f. v)troo, onera fero, onera sus- tineo. Ex άχθος et , et άχλυίω, f. ώσω, caligo, ob- tenebror ; (2) obtenebro. Ab άχλΰς. άχλυωΐ^ς, ίος, ό χα) ν), caliginosus, nebula obtectus. Ab eod. "ΑΧΝΑ, vel άχνη, yt, y, gluma, acus ; (2) fumus, fuligo ; (3) spuma ; (4) sordes ; (5) tenuissima et minima pars alicujus rei. α,χνοος, », contr. άχνης, h xa) y, lanugine carens, imberbis ; (2) impuber. α,χνϋμαι, f. ΰσομαι, doleo. Ab άχος. άχνύμινος, prses. part. med. ( αίχννς, νος, y, mceror. Ab α,χνϋμαι• αχοί, Echo, dat. sing. Dor. et contr. pro ν)χόϊ, ab ηχώ, Echo, άχολία, ας, y, mens non biliosa, nulla bilis. Ab άχολος, ν, ο xa) y, bile, seu felle carens. Ex a pr. et χολ-η, fel, bilis. αχομαι, idem quod άχννμαι, Horn. άχοζίος, n, ό xa) y, sine fidibus. Ex « pr. et χοξδν), chorda. άχόξίντος, u, ό xa) y, carens choreis ; (2) lllaetabilis. Ex « priv. et χοξίύω, c/ioreas duco. άχοξ'/ιγία, ας,ν\, inopia commeatus, s. ap- paratus. Ex a. pr. et χοξηγίω, sumptus prcebeo. άχοζηγ'/]τος,•χ, ό xa.) y, cui non submini- stratur, non suppetit, egens. Ex iisd. άχοξος, tt, ο xa) y, idem quod άχόξίυτος. άχόζτα$[«ς, ts, β xa) y. insatiatus, inexple- tus, iriexplebilis. Ex a, pr. et χοςτάζω. "ΑΧΟ 2, ίος, το, mceror, dolor, tristitia. α,χξανις, ίος, ο χα) y, impollutus, inconta- minatus, purus, intactus. Ex « priv. et , Χί άω • , , - x i ■ .. ... αχξανης, ίος, ο xai y, idem et ex iisd. άχξαντος, it, i xa) y, idem et ex iisd. ΆΧΡΑ Χ 2, άίος, y, pirus silvestris; (2) fructus piri silvestris. ά,χξίιόγίλως, ωτος, β xa) y, temere, vel sine causa ridens ; (2) qui ob inutilia ridet ; (3) ineptus, stultus. Ex άχξίΤος et γίλαις. άχξΰον, adv. leviter, indecore. Ab άχξΰος. α,χςίίοποιος, χ, ό, inutilia faciens. αχξίϊος, ίία, ίϊον, inutilis; (2)*ineptus. Ex a, pr. et χξΐία, utilitas. α,χξϋόα>, ω, t. utria, inutilem reddo ; (2) in Pass, inutilis fio. Ab άχφος. άχξίίως, adv. turpiter. Ab eod. άχξνιίΐς, rfiftra, yiv, inutilis. Ab eod. αχςνί'Γος, idem quod άχ^τος, Mus. άχ^ματΊα, ας, y, inopia pecuniae. Ab άχζν,ματος, ν, ό xa) y, carens pecunia, in- ops. Ex a. priv. et χ^^τα, opes. άχξημονίω, ΰ, fut. yata, pecunia careo, sum inops. αχξ•/ιμοο•ύνη, 'ής, y, inopia, pecuniae defec- tus. Ab αχξύμων, β»ι«ί, ό xa) y, idem quod άχςν}- ματος- ά,χξν,ς, ες, inutilis, molestus, Ε. Μ. άχ^σία, ας, y, idem quod άχξηϊίκ. άχξίιοΊμος, ov, inutilis. olxeyfiai, ω, f. yffea, p. yxoty inutilis sum ; (2J inusitatus sum. oixgyffia, ας, y, inutilitas ; (2) desuetudo, omissio usurpationis. Ab axeys -ρς, «. ό xa.) y, inutilis, incommodus ; (2) inusitatus ; (3) improbus. ά,χξνις-ως, adv. inutiliter ; (2) inusitate. άχξΐ, vel άχξΐς, adv. usque ad, tenus, quo- ad ; (2) donee. άχςι$-ος, tr. β xa.) y, non unctus, non illitus. Ex a. priv. et χξίω, ungo. άχροίω, f. ytrai, sum coloris expers ; (2) na- tivum colorem amisi ; (3) sum pallidus. Ab αχξββ?. άχξοια, ας, y, coloris carentia, nullus color; (2) pallidus color ; (3) color amisso colo- re nativo. Ab eod. άχξοιος, ov, exsanguis, coloris expers. άχξονος, ν, β xa) y, expers temporis, aeter- nus. άχξόναις, adv. sine tempore, citra temporis principium ; (2) subiio, statim. άχεονοτξίζνις, ίος, ό xa) y, celeriter seu su- liito factus ; (2) qui tempus non terit. Ex a pr. et χξονοτξίζίω, tempus tero. άχξοος, contr. άνζνς, ν, ο xa)y, coloris ex- pers, nullo colore imbutus ; (2) qui nati- vum colorem amisit, decolor. Ex κ pr. et χξόα, color. άχξυσ-όπετλος., u, δ y^ y, carens veste aurea. άχξΟσος, α, ό xa) y, auro carens, pauper. ΙχξωμάτίΓος, n, 6 xa) y, nullo colore im- butus, coloris expers. Ex a, pr. et χξα>• ματίζω, colore imbuo. άχξαιμος, u, β xa) y, idem. Ex a priv. et χξωμα, color. άχρως-ος, n, i xa) y, idem ; (2) inverecun- dus, impudens. Ex « pr. et χξώζω. άχνλος, u, i xa) »J,exsuccus ; (2) insipidus; b (3) fatuus. Ex a pr. et χυλός, succus. άχυμος, n, ο xa) y, idem. αχύμωτος, ov, idem. οίχυνετος, u, b xa) y, longe lateque et in multas partes fusus, copiose fluens. Ex a intens. et χύνω, f undo, άχύξίνος, y, ov, e paleis constans. άχυξμιά, ας, y , acervus palearum. Ab ί - χνξβν. dxy^olixy, y;, y, locus ubi paleae volitan- tes coguntur, palearium. Ex άχυςον et δέχομαι, pro δέχομαι, recipio. άχνξοθ' /ixy, ης, y, idem. "AXYPON, 8, το, palea, acus, festuca ; (2) funiculus tritici. άχυξότςιψ, ζος, β χα) ν), paleam terens. Ex ά χυζον et τξ'ιζω, tero. ά,χυξοφαγεω, paleas comedo. άχυξόω, f. ωσω, paleis sterno et respergo ; (2) paleis immisceo. Ab άχνξον. άχυξτίΰες, at, paleolae, Ep. ά,χυξύδ•/ις, ίος, β xa) y, acerosus. Ab eod. άχυρων, αίνος, Ό, acervus palearum ; (2) re- ceptaculum palearum. Ab eod. ά,χύξαοΊς, ίως, ν), qu. die. paleatio, con- structio quae fit paleis, paleata construc- tio. Ab οίχνςοω. άχω, Echo, Dor. pro ν)χώ• άχώνευτος, α, ο xa) y, non conflatus, qui conflari nequit. Ex a priv. et χωνίΰω, conflo. ΆΧί2 % Ρ, ωςος , ο, manans capitis ulcus; sor- des capitis. α,χωξητος, ν, β xa) y, qui compreh«ndi non potesf, immensus. Ex a. priv. et χαξεν, capio. άχύξίΓος, κ, ό xa) y, inseparabilis. Ex » priv et χωξίζω, separo. άχοίζΐτως, adv. inseparabiliter, indivise. άχωξος, tt, ο xai y, qui sine loco est, extor- ris, cui igni et aqua interdictum est. "ΑΨ, adv. retro, retrorsum, in aversum ; (2) rursus, iterum ; (3) ά•\> V αΖθις, rur- sus autem. ά4>άλαχτος, u, ό χ a) y, qui tactus non est; (2) qui tangi nequit ; (3) immotus, im- mobilis. Ά^λθεν άψάλαχτος, inultum tulit, Aristoph. Lys. 270. Ex a. pr. et •φαλάο-ο-ω, tango, ά-φαλτος, ν, ό xa) y, fidium pulsu vel can- tu carens. Ex « pr. et ψάλλω, cano. άψάμάθος, it, β xa) y, arenis carens, non sabulosus. Ex a. pr. et ψάμκθος. άψαμμος, u, β xa) y, idem. ά•φαο, tetigisti, 2. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Dor. pro ίί<ψ ω , a verbo άπτω, tango, άψασθαι, tetigisse, aor. 1. inf. med. verbi ejusd. άψανς-ίω, ω, f. yau, non tango, non attin- go. Ab άπαντος • άψαν?), adv. citra tactum. Ab eod. άπαντος, a, b xa) y, intactus, illibatus ; (2) non tangendus ; (3) qui non tetigit. Ex a priv. et ψαύω, tango, άψιγϊ,ς, εος, 6 xa) y, irreprehensus. Ex « priv. et ψίγω, reprehendo. άψεγως, Ion. άψίγίως, sine reprehensione. άψϊχτος, it, ό xa) y, idem et ex iisd. άψεύδίΐα, ας, y, veracitas, Veritas. άψ(υο~εω, ω, f. νμτω, verum dico, non men- tion άψευδεως, adv. vere, citra mendacium, re- vera. Ab άψιυδης, ϊς, mentiri nesciens, verax. άψίν^ίω, ω, f. yo•»), non mentior, verita- tem loquor. άψίυτος, n,J> χα) ί,ηοη mentrens, minime fallax. έχ a. pr. et ψίύΰω, mentior. α,ψίφίις, ες, curis vacuus, Hes. άψ\χτος, ν, b xa) y, non rasus ; (2) non detersus ; (3) durus, non mollis. Ex » pr. et ψν)χω, rado. άψηλάφητος, V, b xa) y, intactus. άψύφίΓος, a, b xa) y, qui non tulit suffra- gium ; (2) non computatus. Ex » priv. et ψηφίζω, suffragor. ά^φος, a, b xx) y, suffVagio carens. Β ΒΑΘ ΒΑΘ άφγιφοφόξΥιτος, χ, ο κα) γ), qui nondum suf- fragiura tulit. Ex άφγιφος et φοξίω, /ero. άφιΰοίΐδγις, h, m morium apsidis formatus seu structus. Ex άφ>)ς et ιΤδος. ά,φ/ιχάξδιος, ov, vim habens in animum. άφικοξία, ας, it, fastidium. Ab αφίκοζος, χ, b κα) υ), fastidiosus. Ex απτω et χοξος, satietas. είψιλβί, ov, non nudus, vel glaber, Hes. άφιμαχίω, ω, f. ν,σω, velitor, proludo ad pugnam. αψιμαχία., ας, γ,, velitaris pugna, velita- tio, leve certamen, quo nil.decernitur ; (2) quaelibet rixa. . Ab άφίμ&χος, χ, b κα) i, pugnam leviter at- tingens, veles. Ex 'όφις tactus, et μάχη. άφιΐίΐσία, as, γ), odium vel simultas non diutuma. Ex όί-φις et μΰσος, odium. ΆΨΓΝΘΙΟΝ, u, , ώτος, au- ris. ansa. Β Β, Secunda litera Alphabet!, qua» βϊ,τα dicitur ab Hebrsorum Beth ; (2) nota numeralis significans duo, et cum lineola inferne posita [β,), duo millia. βα, incede, 2. sing. a. 2. imperat, Dor. et per Apoc. pro βγ,θι, a βαίνω, eo. Βααλ, b χα) ή, Baal, Bal, Bel. Nomen Hebr. αχλιτον, Dominus. BA'AS, mollis, Suic. BAA'PA2, radix qusedam. βαζάζω, f. άο-ω, vel άίω, inarticulate lo- , quor, vocem inarticulatam edo. Gl. V. βαζάζαν, lallare. Α βάζω. ΒΑΒΑΓ, interjectio admirantis, papa? ! (2) βάζα), βαζαιάζ. idem. βαζαιάξ, β, idem quod βάξαξ, Aristoph. βαζάχτν,ς, y, b, loquax, garrulus, nugator, (2) insanus ; (3) saltator. Α βαΖάζω. •Αάλιον, ν, το, cunabula. Α βαζάζω. βαζαλις-ηξία, αν, τα., cuna?. Ab eod. βάζαλον, χ, το, pudenda. βάζαζ, αχός, Ό, garrulus, nugator, loquax ; (2) vanus; (3) impudens. Α βάζω. Unde βάξ, et per reduplicationem βάζαξ. βαζάξαι, saltare, Hes. βάζζίχις, vel βαζξΤ,χίς, gingiva?, Hes. Βαζ'ϋλων, ωνος, i, Babylon, urbs. Hebrads confusio. βάγμα, ατός, το, sermo, oratio ; (2) rumor fama ; (3) vaticinium. Α βάζω. βαγώας, b, eunuchus. Vox Persica. βάίαν, pedetentim, Dor. pro βάΐην. βάΐας, Ό, cinasdus, Hes. βαδδιν, linea vestis, stola. Vox Hebrasa. βάφομαι, V. L. βάίομαι, Hes. deligo. βάΐν,ν, adv. pedetentim, gradatim, lento gradu. Α βαίνω. βα^ίζοντι, Dor. pro βαο*ίζνο>ι. βαΙΖω, f. ίσω, p. ιχα, vado, CO. Βαΰίξαν όΰον, οΰω, ΐτοος, έτι, ύς ο'ιχίαν' ύς το πολί- τιυμα, se conferre ; \τ)το βν,μα- Άπά- ο"0 TV 5"ξατίία βαΰίζίΐν \π) τας πολίμίχς, I.uc. Αιά ταύτα τον βάΰον βαδίζομίν, Aristoph. Αν. 42. Ab eod. βαδίζω, 1. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro /3a- ΰΐσω. βαΙΆμαι, 1. sing. f. 1. ind. med. Att. pro βαΰίοΌΐ&αι• βάΐϊσις, ίως, r,, ambulatio, ingressus. A βαδίζω. Hinc βάοιο-μα, ατός, το, gressus, incessus. βαΖισμος, 5, ό, idem et ab eod. βαδισματία;, ss, Ό, idem quod βαΰι?ικός. βαΰιςίον, adverb, posit, eundum est, Ari- stoph. Ran. 671. Ab eod. βαδις-Υ,ς, S, ό, tolutarius, cursor. Ab eod. βαδις-ιχος, η, ov, qui ambulare potest, qui veloces pedes habet. Ab eod. βαΰις-ος, -η, ov, per quem incedi potest. βαίιω, too, f. idem ac βαΐάμαι, et eadem dialecto formatum in activo. βάίος, if, Ό, iter ; (2) gressus. Ab eod. ΒΑ'ΖΩ, f. ά,ο-ω, et ά%ω, loquor, dico, facio verba, rationem habeo. βαθίτ,ν, acc. sing. Ion. pro βαθιΤχν. βαύίΐ, prof undo, dat. sing, contr. pro βαθίϊ. βάθίοτιν, dat. plur. Ion. et Poet, pro βάθί- ert, a βάθος, ίος• βαθίως, adv. profunde, alte ; (2) graviter. βαθμν^ον, adv. gradatim. Α βαθμός- βαθμ)ς, ίΰος, 'h, gradus ; (2) basis. Ab eod. βαθμός, 5, ό, gradus ; (2) limen ; (3) gra- dus dignitatis ; (4) statio poenitentium. Α βαίνω, scando. BA'002, α>ς, re, profunditas; (2) locus penitior, locus intimus ; (3) acies mili- taris ; (4) ιίς βάθος, penitus, introrsum, alte, profunde. βαθξάΖιον, ν, το, Dim. ex βάθξα, ας, r,, scala domus vel navis. A βαίνω. βαθξΐία, ν, iclem quod βάθςον, JEsch. βάθξον, χ, το, scala ; (2) fundamentum, ba- sis ; (3) scanmum, subsellium. Ab eod. βαθυαγχν,ς, ίος, Ό χα) ή, profundas valles habens. Ex βαθύς et άγχος, vallis- βαθνα->,ς, \ς, longe vel graviter spirans, Mis βαθύζχλος, a, b xa) 'h, profundi consilii, prudentissimus. Ex βαθύς et βχλ'>„ con- silium. βαθύγαος, u, b χα) i, cujus solum profun- dum est ; fertilis, pinguis. Ex βαθύς et γαία. βαθνγίνίίος, a, b xa) i), profundam barbam habens, egregie barbatus. Ex βαθύς et γίναον, barba, mentum. βαθύγίως, ω, b xa) 'h, idem quod βαθύγαος. βαθυγ-ί,οως, ω, ό χα) ν, provectam senectu- tem agens ; decrepitus., valde senex. Ex βχθνς et γηξας, senectus. βαθΰγλωοΌ-ος, χ, b xa) v), eloquens. Έχ βαθύς et γΧ'ώσσα, lingua. βαθύγνοφος, ov, profundam caligineni ha- bens, Naz. βαθυγνώμων, όνος, b xa) r,, homo ab.-trusi ingenii et consilii ; tapiturnus. Ex βα- θύς et γνώμη, sententia. βαθυΐϊνης, χ, Ό χα) ή, profundus vortices habens. Ex βαθύς et hiv/j, vortex aqua- rum. βαθυ&οζος, χ, b xa) 'h, gloriosisshnus, cclc- berrimus. Ex βαθύς et δόξα, gloria. βαθύξωνος, χ, b xa) 'a, infra cinctus. Ex βαθύς et ζώνη, zona. βαθυξώνως, acc. pi. Dor. pro βαθνζύνχς._ βαθίιθξΐξ, τξιχος, Ό χα) -h, denso vellere in- signis. Ex βαθύς et &ξ)ζ, capillits. βαθυχαμπν,ς, ί'ος, b χα) ή, longe lateque cur- vatus, valde curvus. Ex βαθύς et χαμ- βαθυκγ,τγις, (ος, b χα) ν), piscosus ; (2) pro- fundus, altus; (3) in profundis reces- sibus cetos habens. Ex βαθύς et χητος. βαθυχλίΥ,ς, Ις, illustris. βαθυχλνιξος, χ, b χα) ή, OpulentUS. βαθϋχοΧ-χος, χ, Ό χα) ή, profundum sinum habens. Ex βαθύς et κόλπος, sinus. βαθυκόμης, χ, b, bene comatus. βαθύκξΥίμνος, χ, ό χα) ή, profunda praeci- pitia habens. Ex βαθύς et κξν,μνός- βαθνκξΆτ)ς, ίδος, b κα) it, profundum fun- damentum habens. Ex βαθύς et κξΥ,πίς • βαθνκτίανος, χ, b κα) ν), praedives. Ex βαθύς et κτίανον, possessio, opes. βαθυχϋμων, όνος, Ό κα) ή, habens undas pro- fundas. Ex βαθύς et κϋμα, unda. βαθυλαμος, χ, b xa) -h, lasta pascua habens. βαθυλί/μων, όνος, Ό χα) τ), idem. βαθυΧΫίίος, χ, Ό χα) ->„ ferax, fertilis. Ex βαθύς et \γ,ίον• βαθύμαλλος, χ, ό χα) ή, villosus. βαθυμ-ί,τΥΐς, χ, b, prudentissimus. Ex βα- θύς et μνιτις. βαθΰνχς, χν, idem quod βαθύφξων, Epitll. Nestoris, Ερ. βάθννσις, ίως, νι, excavatio. Α βαθύνω- βαθΰνω, ΐ. υνω, ρ. υγχα, excavo, profundum facio. Α βαθύς- βαθύξύλος, χ, ό κα) ϋ), opacus, densus arho- ribus. Ex βαθύς et ξύλον, lignum. βαθυτίδιος, χ, Ό κα) υ), seu βαθυτίΰιος, ία, ιον, latum campum seu planitiem habens. Ex βάθυς et πίϊίον, campus. βαθνπιπλος, ov, promissum peplum habens. Call. βαθύηκξος, χ, b £ *j, valde amarus. βαθυτλίκΥ,ς, ίος, Ό χα) ϋ), valde nexus, per- plexus. Ex βαθύς et πλίκω, necto. βαθνπλόκ&μος, χ, b κα) τ), comam densis cincinnis nexam habens. βαθυπλύσιος, χ, b κα) ή, praxlives. βαθύπλχτος, χ, b χα) υ), idem. βαθύζνοος, ov, longe seu valde spiralis, Λ7<\ βαθυτόλίμος, χ, b v t ϋ), qui magnum et gra- ve bellum movec. Ex βαθύς et πόλιμος. βαθύπξωξος, ν), navis alta prora. βαθυ'ρρύταω, gen. sing. JEol. pro βαθυρριί- tx, a βαθυρριίτΥ,ς, χ, ό j£ s?\ profunde fluens, pro- fundum alveum habens. Ex βαθύς et ρίω. βαθυρριξία, ας, υ), radicis profunditas : βαΟύρρΊζος, χ, Ό κα) υ], altas radices habens. Ex βαθύς et ρίζα, radix. βαθνρροος, contr. βαθΰρρχς, χ, ο χα) ν], pro- funde fluens. Ex βαθύς et pim,fiuo. βαθνρρωχμος, ov, profundam scissuram ha- bens, Call. βαθύς, ua, ύ, profundus ; (2) longus et ex- tremus ; (3) crassus ; (4) plenus ; (5) in compontione, profundus, magnus, gra- vis. Comp. βαθύτίξος, βαθίων, et βάσαων. Superl. βαθύτατος, et βάθ^ος- Α βάθος. βαθυσκαφές, ίος, b jij υ), alte eflossus. Ex βαθύς et ο-κα-τω. βαθύσχιος, χ, b χα) τ), umbrosus. Ex βαθύς et σκία. βάθνσμα, τό, profundi tas, altitudo. Α βα- θύς. βαθύ/τποξος, χ, Ό yL υ], qui profunde seritur ; (2) in quo profunda? sationes fieri pos- sunt. βαθύ^ίξνύς, χ, Ό χα) ϋ,, cui altum est pectus; (2) piofundos habens recessus. Ex βα- θύς et s -ίξνον, pectus. βαθυ?γ,ξΐγξ, γος, b χα) v, fulcimentum pro- fundum habens, alte defixus. βαθύς-ομος, ov, altas fauces habens. βαθύτατος, χ, b χα) ή, alte stratus, molli- BAK ter stratus. Ex βαθύς et ?ξώννυμι, ster- no. βαθύσχοινος, «, ό χα) y, densos juncos fe- rens, juncis obsitus, juncosus. βαθυτίξμων, όνος, β χα) y, ad profundum depressus, Epith. navis, Opp. βαθυτης, ν,τος, y, profunditas. Α βαθύς, βαθύτξιχος, u, b χα) y, villosus, multos et prolixos capillos habens. Ex βαθύς et B -ξΐξ, capillus. βαθύύπνος, ov, gravi seu alto obrutus som- no, Nic. βαθύφξων, όνος, β χα) y, profunda raente praeditus, callidus, prudens. Ex βαθύς et φξϊ,ν, mens, βαθύφυλλος, u, b xa) y, profunda folia ha- bens, frondosus. Ex βαθύς et φύλλον, folium. . βαθύφωνος, if, ο χα) y, profundus labio, ex quo non exit vox distincta. Ex βαθύς et φωνή, VOX. βαθυχαΐος, ov, valde nobilis. Ex βαθύς et βαθυχαιτν,εις, εσσα, εν, idem quod βαθυχαί- της, Μ. Mus. βαθυχαίτης, u, b, qui densam habet caesa- riem. Ex βαθύς et χαίτη, coma. βαθύχειλος, x> b χα) y, profunda habens la- bia. βαθυχευμ,ων, όνος, b χα) y, 'profunda? effu- sionis, Prod. βαθύχθων, όνος, fertilis, pinguis. βαθνχξίιμων, όνος, ό χα) y, opulentissimus, Man. βαθύχροος, contr. βαθύχψς, α, ο χα) y, pro- funda coloratus, qui denso et saturo est colore. Ex βαθύς et χξόα, color. βάίιν, iverint, 3. plur. aor. 2. opt. act. per Syricop. pro βαίησαν, a verbo βαίνω, eo. βαϊν,ος, S, b χα) y, palmeus. Α βάϊον. ΒΑΓΝΩ, f. βηο-ω, vel βησομαι, p. βίζ'/ικα, gradior, incedo, eo; (2)abeo; (3)coeo, ineo, de animalibus ; (4) in per/, etiam situs et fixus sum, fundatus sum. Ba<- vnv Ιπ) σμιχφ, basin exiguam habere ; εν ρυθμω, πξος ρυθμόν' μεγάλα, Ίσα, α,ζξα, superbe, acquis passibus ? molliter; ευ, bene succedere ; άνΰζας επ) τάς χαμνίλνς ίζ'/ιο-ίν, imposuit ; βιζηυία εν Ιάπ&ω, fun- data. "Οχ h')i πάλαι αν Ιξότα δίΰοιχ' εγώ μ,-ο μοι βεζηχοι, mortuus sit, Soph. Phil. 494. βαϊον, α, το, Dim. a βά'ϊς. βαιον, adv. paullisper, parum. Α βαιίς. BA10'2> a, ov, parvus, modicus, paucus, unus. βαϊοφόξρς, ν, ο χα) y, palmifer. Ex βάϊον et φίξω, /ero. BAT'S, y, ramus palmae. BAl'TA, «ji, y, laena consuta ex corio seu pellibus. βάίφόξος, u, ο xa) y, idem quod βαϊοφοξος. Β Α1ί2 ( Ν, όνος, b, piscis gobio adsimilis, ali- as βλίννος dictus. BAKANtfN, S, το, raphani sjve brassicas semen. BA'KHAOS, ν, ί, homo magna statura, praeditus, sed excors et effeminatus ; (2) eunuchus, spado ; (3) mollis. Βαχίζαν, de Bacide loqui seu Bacidem cre- pare, Aristoph. βακχάξίον, ν, το, unguentum ex baccari. A BA'KKAPIS, εως, y, baccar, seu baccaris, herba odorata. βαχτν,ξίύω, f. εύσω, baculo nitor. A ΒΑΚΤΗΡΙΑ, ας, y, baculus, scipio. βαχτ'ήξίον, το, idem. βαχτηξίΰιον, ν, το, bacillum. βάχτζίυμα, ατός, το, nixus in baculum; (2) Tbaculus ipse, quo nitimur. A βαχτξίύω, f. εύο'ω, idem quod βαχτηςεύω. jSa^Tgei/) a, το, idem quod βακτγξίον. βαχτξοτξοο-αίτνις, Epilh. Cynici, baculum gestantis et mendicantis. βακχεία, ας, *jt bacchatio. Α Βάχγ,ος- ΒακχεΤον, α, τό, templum Bacchi. Ab eod. ΒαχχεΤος, εία, itov, furore Bacchico adfla- tu's ; (2) Bacchicus, ad Bacchum perti- nens ; sed subst. b, Bacchicus, pes pos- ticus syllaba brevi et duabus longis con- stans. βαχχειώτης, ν, ό, idem quod Sax βαχχίύματα, ων, τά, Bacchan eoaem. Βάχχίυς, ό, Bacchus, Orph. βαχχευτης, S, i, bacchicus. Α.βαχχεύω. βαχχευτιχος, y, ov, bacchativus,adbaccha- tionem pertineris. Ab eod. ΒΑΛ ΈΓ ξ Α βαχχεύτωξ, βξβί, ό, bacchator. Ab eod. βαχχίύω, f• εύσω, debacchor, orgia celebro; (2)βαχχίύομαι, furiosus sum. βάχχ'/ι, ψ, ν, furore percita ; (2) sacerdos Bacchi. βαχχία, ας, r,, debacchatio, insania. Βαχχιάϊαι, ο'ι, Bacchiadas, Milesii, item Corinthii, sic dicti a Baccho, Ap. βαχχιάξω, bacchor. Βαχχιχος, r„ ov, Bacchicus. A Βαχχιαχος, q, bv, et Βάχχιος, a, ov, idem. BA'KXOS, u, ό, furore percitus ; (2) Bac- chus, Deus vini ; (3) orgia celebrans ; (4) corona? quoddam genus. Βάχχων, όνος, ό, Bacchulus. Dim. a Βάχ- Βαλααμ, ό, Nomen Hebra^um αλχιτον- Ve- tustas populi. Βαλαν, b, Nomen Hebrasum α,λχιτον. Ex- inaniens. βαλανάχξα, ας, v\ , claustrum, cui inseritur pessuliis. Ex βάλανος et άγξα. ΒΑΛΑΝΕΓΟΝ, a, το, balineum, balneum. βαλανώς, εως, b, balneator. Α βαλανΰον. βαλανίύτξία, ας, j, balneatrix. Ab eod. βαλανίύω, f. εύο'ω, aquam in balneo admi- nistro ; (2) servio, ministro. 'Αλλ' ε'ι ταύτα hoxiT, χαγώ ' μαυτω βαλανεύσω, Aristoph. Pace,1112. Ab eod. βαλαν/ΐξά, ων, τά, quae glandium genere comprenenduntur. Α βάλανος- βαλαν/ιφαγεω, glandibus vescor. βαλανηφάγος, α, β χα) sj, qui glandes edit, qui glandibus vescitur. Ex βάλανος et φαγεΤν• βα7^αννιφβζος, a, b χα) 'a, qui glandes fert, glandifer. Ex βάλανος et φίξω, /ero. βαλανίζω, f. ίσω, glandes excutio ; (2) glan- dem sedi subjicio. βαλάνινος, ivy, tvov, qui e glande fit. βαλαν)ς, ίΰος, ή, balneatrix. βαλανίτης, n, b, glandem referens. A ΒΑΆΑΝ02, u, -h, glans, fructus, quercus; (2) fructus similis quivis ; (3) arbor glan- difera ; (4^ animalculum quoddam aqua- tile; (5) medicamentum quoddam in glandis formam effigiatum, quod sedi im- ponitur ad dejiciendam alvum ; (6) ex- trema pars penis ; (7) obex, pessulus. βαλανόω, ω, f. άσω, obice objecto, obsero. NDV μεν γάζ ατός βιζαλάνωχε την &ύζαν, Aristoph. Cone. 361. Α βάλανος- βαλαντίΰιον, ν, το, Dim. a ΒΑΛΑ'ΝΤΙΟΝ, ν, το, crumena, marsupi- um. βαλαντίΰψομεω, crumenas seco. A βάλαντιοτ'ομος, n, b, crumenarum sector, fur zonarum; saccularius. Ex βαλάν- τιον et τίμνω, seco. βαλανώΜς, ες, glandibus plenus ; τά βάλα- vahy, glandes, V. L. BAAAT'STION, n, τβ, flos mail silvestris Punici. βαλην, vel βάλλν,ν, Ο rex. Unde βαληναΊος, vel βαλληνάίος, regius. ΒΑΛΒΓ2, /δβί, Ί], repagulum, locus unde ii qui cursu certant emittuntur. βάλί, 2. sing. aor. 2. imperat. act. verbi βάλλω. βάλε, et βάλεν, demisit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ian. pro εζαλε. βαλίειν, a. 2. inf. act. Ion. et Poet, pro βα- λ6?ν. βα,λεόντι, dat. sing L 2. part. Ion. pro βα• λνντι- βαλίω, 1. sing. a. 2. conj. Ion. pro βάλω. βαλγς, jeceris, 2. sing. a. 2. conj. act. βαληο-ω, jaciam, fut. 1. ind. act. βαλιος, ά, bv, et /3αλ/«ί, ία, ίον, varius, ma- culosus ; φ velox, rapidus. Α βάλλω, βάλλεαι, 2. sing, press, conj. pass. Ion. pro βάλλγι. βαλλεο, praes. imp. med. Ion. pro βάλλν. βαλλέϊχετο, jaciebat, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. et Poet, pro Ίζάλλετο. βάλλετο, 3. sing, iinperf. ind. pass. Ion. pro \ζάλλετο. βάλλευ, praes. imp. med. Dor. pro /3άλλ». βαλλίω, inus. pro βάλλω, unde βαλληο-Άν, et ίέάλληο-α, Ar. Hinc βάλλησα, jeci, 1. sing. a. 1. ind. Ion. et Poet pro Ιζάλληο-α, a verbo inus. βαλ- λίω. βαλλητυς, fi, jactus, ut λιθίνη βαλλ-ητυς, Ath. βάλοι, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi βάλλω, βαλλίξω, f. ϊο-ω, tripudio. Quasi βχβάω, eo, et όίλλομαι, saliOy vel potius a βάλλω. βαλλιο-μος, S, b, tripudium. Α βαλλίξω. ΒΑ'ΔΛΩ, f. βληο-ω, p. βίζληχοί, jacio, ja- ( 113 ) BAP culor ; (2) ferio, figo, saucio; (3) attin- go ; (4) projicio ; (5) emitto, profundi) ; (6) pono, immitto ; (7) trade, commit- to ; c8) condo, asdifico ; (9) verro, flecto. Βάλλων πίτζοις, petere ; λόγοις, lacesse- re ; σχοπον, s. \π) σκοπον, attingere ; δάχ- ξυα, efFundere ; \ v 3- υμ £;, s. iv φρατ), co- gitare; βάλλεο-θαι ε)ς v'uv, animum ad- yertere ; ίφ' iaurS, apud se cogitare, τ) ες S -υμόν- ΒΑΛΛί2ΤΗ ν , % s , j,, marrubium nigrum. Angl. STINKING HOREHOUND. βαλοΊσαι, nom. pi. a. 2. act. f. g. Dor. pro βαλχο-αι, a verbo βάλλω. βαλο-αμίν/ι, '<5ί, y, balsamine, herba qua?- dam. Ab ΒΑΆ2ΑΜΟΝ, ν, το, balsamum. Hinc βαλσάμωσης, εος, ή, cassia quaedam, odore simili odori balsami. βάλω, jaciam, f. 2. ind. act. verbi βάλλω. βάλλωμεν, 1. plur. a. 2. conj. act. a βάλλω, jacio, dejicio. βάμα, incessus, gressus, Dor. pro βήμα. βάμζα, tinclura, Dor. pro βάμμα. ΒΑΜΒΑΓΝΩ, inarticulate loquor, balbu- tio, confusum quemdam sonum edo ; (2) dentibus pra? metu crepito. βαμζαλίζω, tremo labiis, strideo. βαμζάλω, idem. βάμεν, 1. pi. a. 2. conj. act. Dor. pro βΖ>- u.iv, a verbo βαίνω, eo. βάμμα, τος, το, tinctura. Α βάπτω,ϋηνο. βαμμάτιον, το, Dim. a βάμμα, Ath. βάν, iverunt, 3. plur. a. 2. ind. act. Ion. et per Syncop. pro ϊζασαν, a βαίνω. βανανο-ία, ας, ή, ars, qua? ad eaminum ex. ercetur ; (2) opus, quod ad ignem conn- citur ; (3) mechanica, ars illiberalis ; (4) inepta et prodiga magnificentia : βαναυσιχος, y, bv, ad artifices mechanicos pertinens. A BA'NAY202, s, b χα) y, artifex mecha- nicus et illiberalis, proprieque, qui opus suum ad ignem conficit, qui manibus si- bi victum quaerit, sellularius, sedentari- us ; (2) inepte magnificus ; (3) trivialis, vilis ; (4) negligens. βανανο-οτεχνίω, opificium exerceo. βαναυσαξγίω, idem. βανανο-χξγος, S, b, qui manu opera conficit, quas sunt artis sedentariae et sellulariae. Ex βάναυσος et 'ίξγον, opus. βαναύσως, adv. more βάναυσων- Α βάναυ- 0ος- βάντες, nom. pi. a. 2. part. act. v. βαίνω- βάξις, εως, y, fama, sermo. Α βάζω. βαπτίζω, f. ίσω, mergo, immergo, aqua ob- ruo ; (2) abluo, lavo ; {quibuscunque in rebus tropice mergere dicitur Latinis, indeetpro opprimere, urgere, v. c. tri- butis, asre alieno, ebriare, Em.) (3) bap tizo, significatu sacro. Βαπτίζειν εις τν,ν λίρ.νην, Heliod. 1. 5. "¥υχη τοΊς μίν συμ- μίτξοις α'ύξίσθαι πόνοις, τοΊς §£ ΰπεξζάλλχ- σι βαπτίζεσθαι, Pint, de educax. Τίϊ συμφοξα βεζαπτισμ,ίνος, Heliod. 1. 2. Tij's νεώς χινίυνευύσης βαπτίζίσθαι, JEsop. Α βάπτω. βαπτισθηναι, baptizari, aor. 1. inf. pass. βαπτισθησεσθε, 2. plur. f. 1. ind. pass. βά-ττισις, εως, ή, lavacrum. Α βαπτίζω. Unde βάπτισμα, ατός, το, immersio, intinctio; (2) baptismus. βαπτισμος, S, b, idem. βαπτις-ηξίον, ν, το, lavacrum ; (2) baptis- terium, locus, ubi baptismus peragitur. βαπτι?->,ς,, 2, b, qui immergit, qui abluit ; (2) baptizator, baptista. βαπτος, r„ bv, tinctus, infectus colore ah- quo; (2) hauriendus; (3) gemma quae- dam. Α βάπτω. βαπτξία, ας, ή, tinctrix. Ab eod. ΒΑ'ΓΙΤΏ, f. -J /λι, mergo, immergo; (2) tingo, intingo ; (3) lavo ; (4) haurio, im- pleo hauriendo ; (5) pereo, de navi. Βάπτειν τι ες ΰΰάτα' Ιγχος πξος Άξγιίων στξατω, Soph. Aj. 95. ΒΑ'ΡΑβΡΟΝ, χ, το, fovea in terra exca- vata ; (2) hiatus terras profundior ; (3) locus apud Athenienses, in quem male- fici praecipitabantur ; (4) pernicies. Hinc βαραΟξόω, ω, f. ώσω, in barathrum praci- pito : βα,ξαθξάΐ'/ις, εος, ο χα) ή, barathro similis ; (2) profunda? altitudinis, voraginosus. βαξξαξίζω, f. ϊσω, barbaris faveo ; (2>.bar- baros imitor ; (3) barbarice loquor. A βάξζαβος. Η BAP BAP ΒΑΣ βχξζαξϊχος, it ov, barbaricus, ad barbaro- rura mores accedens. Α βάξζχξος. βαξζαξίχως, idv. barbare, barbarorum mo- re. βαξζχξίσμος, a, e, barbarismus. Α βαξζα- ξίξω. βα'ξζαξί?), ad», barbaros imitando, barba- rice. Ab eod. βαξζαξόγλωσσος, b xa) v), barbare loquens. βαξζαξογνώμων, όνος, b xa) υ), idem quod βχξζχξόθυμος, Sibyl. βχξζχκόχτονος, b y$ -h, barbaris interfectus. BA'PBaPOS, a, ο κχ) ϋ), barbarus, pro- nuntiatione insuavi et peregrina utens ; omninoque peregrinus, cujus orationem non intelligimus ; (2) ineruditus, impe- ritus ; (3) agrestis ; (4) non Graecus. βχξζαξο^ομία, ας, yi, vitium, cum quis lin- guam barbare pronunciat. A βαξζχξό?ομος, a, Ό χα) ί, qui barbare ver- ba linguse alicujus effert. Ex βάξζαξος et ς-όμα, OS. βα,ξζοίξότ' /ji, Τίτο;, τι, barbaries. βαξξαξΰφωνίω, ω, f. Ϋ,σω, barbare loquorj (2) barbaro sermone utor. A βχξζαξόφωνος, a, Ό xx) y„ barbaram vocem habens. Ex βάξζχξος et φωνή, vox. βχξζχξόω, ω, f. ώσω, harbarum reddo, effe- ro, agrestem, ferum facio ; (2) barbaro- rum potestati subjicio. Α βάξζαοος. βΰίξζά,ξως, adv. barbare. Α βάι&αξος. ΒΑ'ΡΒΙΛ02, a, ή, barbilus. Nomen ar- boris. βχξζιτίζω, f. ϊσω, barbitum pulso, barbito cano. A BA'PBITON, a, το, barbitum, instrumen- tum musicum multis chordis intentum. βάξζΐτος, a, b xx) yi, idem. βα,ξΖιτωΖο;, a, b, qui barbito canit. Ex βάξζ'ιτος et ubos, cantor. βάξΰι?ος, tardissimus, nom. sing, superl. per Metathes. pro βξάΙι$-ος, a βξχΰυς, tardus. βοίξίίσθω, gravetur, 3. sing. praes. imperat. pass, contr. pro βχξείσθω, a βαξίω, ω, f. %σω, gravo, degravo, deprirno pondere. Α βχξύς. βχρίως, adv. graviter, moleste, valde. βκξ'/ιζοίω> difficultur audio. βά,ζημα, ατός, το, gravitas, pondus. A βαξίω. ■βχεθολομαΤος, a, b, Bartholomasus. Nomen Hebrasum. Filius haurientis aquam. βαξία, ας, ή, et Ion. βαξίγ„ gravitas. 'Τπό βαςί'/α τ3 ηίξος* Aret. Α βάξος, pondus. EA'PI2, ιος, vel /So?, υ), proprie quodvis aedificium, οίκοΰόμΥΐμχ, respondetque Eat. mcenia. Deinde de varus speciebus dicitur, ut navi ; (2) turri ; (3) domo tur- rita et regia ; (4) muro ; (5) porticu ; (6) sphasra. Βχξνάζχς, a, b, Barnabas. Nomen Hebrae- um. Filius consolationis. BA'POS, εος, το, pondus, onus ; (2) moles- tia ; (3) auctoritas, gravitas. Βαξσχζας, a, b, Barsabas. Nomen Hebras- um. Filius quietis. ΒαξτιμαΊο?, a, b, Bartimasus. Nomen He- brseum. Films Timcei. βχξυαν,ς. ες, graviter spirans, Opp. βοίξυαλγΥ,ς, ίος, b xx) -h, gravi dolore perci- tus, graviter dolens ; it. gravem dolorem inferens. Epith. Furiarum. Ex βχξυς et άλγος • βχξυάλγητος, a, b x.cti r\, idem ; (2) qui gra- vem dolorem adfert. βα.ξύα.ξος, ov, firmiter compactus, Hes. Ex βχξυς et α,ξω. βαβνζάμων, όνος, b κα.) ή, graviter means, Man. Α βαίνω. βαξυζόχς, gravi clamore boans. Ex βοίξυς et βοά,ω, clamo. βχξνξξίμίτ'/ις, a, b, graviter tremens, to- nans; Fcem. βκξυζξίμίπΐξόί. βχξύζξομοί, a» b και ii, graviter tremens, vel strepens. Έχβ»ξυι et βξίμω, fremo. βχξυζξϊο;, ωτο;, valde mordens, acerbus. βαβύγίιιτΰς, a, b και r„ graviter sonans. Ex βκ,ξΰς et htsirim, sono. βαξύγλωνσος, vel βαξύγλωττο?, a, b y,cti v), cujus lingua gravis est ; (2) maledicus. βχξυγάναίτοζ, et βχξύγανος, ov, tardus. βχςύγυιο;, ov, gravans, conficiens membraj item, membra gravatus, tardus. β»ξυΰοιιμονί&>, S, f. itrai, gravi fortuna pre- mor, miser sum : jSasjuSautov/a, «j, i, gravis fortuna. A βχξνίαίμων, όνος, b y,ou v„ infelix, miser. βχξύΰκχξυ;, vo;, ό % ή, graviter lacrymans. βχξνδίζξυος, a, b xa.) v), idem et ex iisd. βαξύΰατμος, a, b χα) ϊ), gravi vinculo liga- tus. βα,ξυδόπιξχ, ν), graviter adfligens, vexan-s. βαςίιΰνπος, a, b χα} ή, idem quod βχοΟγ^α- πος. βαξυίγχίφαλος, a, b, gravedo. βχξύζνιλοί, a, b xal sj, aemulus, invidus ; (2) invidiosus ; (3) infestus. βαξνηχοΐα, r\, hebetudo aurium. βχξν/,χοος, a, b χα) n, cui hebetes sunt au- res. Buov /ιχοοι νότοι, Hippocr. Εχ0<*- ξυ; et ά,χ oil, auditus. βαξν/ιζ'>ΐί, ίος, Ό χα) ή, gravisonus. Ex βχ- ξνς et νιχος, sonus. βαξυθυμίω, ω, f. Ϋ,σοι, irascor, animum de- spondeo. βαρυθυμίχ, ας, ί, ira ; (2) abjectio animi. βχξύθϋμος, a, b χα) ν), difficilis, animo fe- rox j (2) abjectus animo. βχξυθΰμως, adv. irate, aagre. βχξύθω, f. ύσ-ω, gravor, premor. Βχξύθιι It 5-' iff' «ύτίϊί, Hesiod. "Εξγ. 213. Α βχ• ξύς• βαξυχχξΰιος, ν, b χ») η, excors. Ex βαξυς et χαξδία. βχξυχίφχλος, a, ο ν ύ ν), grave caput habens. Ex βχξ υς et χίφχλΫ). βχξΟχομπος, a, β χχ) ν\, gravem strepitum edens. Ex βχςΰς et κόμπος, sonitus. βαξυχοτος, b xx) yi, invisus. βχξυκτυπνς, ϊς, id. qu. βχξύκτυ-τος, Sibyl. βχξύχτΰνος, a, b xx) -h, gravistrepus, gravi- ter fremens. Ex βχξυς et χτυπίω, re- sono. βχξύλχιλαψ) valde sonans, fremens. βαξύλλιον, a» το, pondusculum. Dim. a βάξος. βαξυλόγος, a, b xa) 'h, maledicus. βαξύλννος, a, b κα) r„ graviter dolens ; (2) gravem dolorem adferens. Ex βαξίς et λύίτ' /j, dolor, βχξνμχνιος, Dor. pro βαξυμηνιος. βχξύμ,ατος, ov, mammosus. βχξνμ,'/ινιάω, valde irascor. βχξνμ,-ήνιος, a, Ό xx) r„ iracundus, valde ira- tus. A βχξύμ'/ινις, ίος, b xx) v), idem. βχξύμιτον, το, idem quod βχοζιτον• βαξύμοχΟος, ν, b κχ) 'h, laboriosus. βάξννθίν,ο. pi. a. 1. ind. pass. lon.etBceot. pro ίζαξύνθ' /itrav, a βαξύνω. βχξύνοο-ος, a, b xx) -h, gravi morbo laborans; (2) graves morbos adferens. βχξυντιχος, ν,, αν, gravandi vim habens. A βχξύνω, f. υνω, gravo, premo ; (2) molestia adficio. Βχξύναν τνς ΰιχχ&χς, τινά τινι' βαξννατθαι χχμχτοις, χόλω, γγ)ζα υπό τί- νος. Α βχξύς• βχφνωτος, a, Ό κχ) ν, gravi testa, s. tergore onustus. Ex βχξΐς et νωτος, dorsum, βχξυοδμία, ας, ή, et Ion, βαουοΖμί•/ι, gra- veolentia. A βαφοίμος, a, Ό κα) ή, graviter olens. βχξύοπας, gravisonus, Dor. pro βχουόπης. βχξυόξγ'/ιτος, a, b κα) 'h, qui gravi ira exar- descit. Ex βχξνς et loyv,, ira. βχζΰοσμος, a, b xa) v), idem quod βαξύοΰ- μ,ος. βχξυπχθίω, sagre fero. βχξνπίΐθϊ,ς, ίος, b xx) 'h, tardus ad paren- dum. Ex βχξνς et τηίθω. βχξυιπνθϊ,ς, ίος, Ό χα) 'λ, gravi Ipctu oppres- sus. Ex βαξυς et πίνβος, Indus. Hinc βχξυπίνθίΐχ, ας, υ), gravis luctus. βχξύπινθος, idem quod βχξυπίνθίις. . βχξυπίο-Υ,ς, ες, graviter cadens, JEsch. A πίπτω, βχξνπί,μων, ev«i> b xa) v\, gravi detrimento adfectus ; (2) gravia detrimenta adferens. Ex βχξνς et πνιμχ, damnum. βχςυπνιίω, graviter flo. Ex βχξυς et πνέω. βχξύπνοος, a, b, grave olens. βχξύποτμος, a, b xa) 'h, miser, infelix. Ex βαξυς et πότμος. βαξύπνς, av, gravis, s. gravipes, Ep. βχξυπξίπτις, ίος, b xx) 'h, valde decorus ; (2) sumptuosus. Ex βαξυς et πξίπω. βχξύπυχνος, a, b, sonus in musicis, qui ve- lut regiones primas spissus retentat. βαξυς, Cm, υ, ponderosus, gravis ; (2) ro- bustus ; (3) gravis, de sono ; (4) violen- tus ; (5) molestus, onerosus ; (6) opulen- tus, potens, amplus. Α βάξος. βχξυσίΐν,ξος, a, b xx) 'h, gravis ferro. βχξυτχθμίω, ω, f. γ,<τω, pondus et gravita- temaddo. Αβαξύς-αβμος. βχξϋ$-χθμίζω, f. ισω, idem et ab eod. βαζός-χϋμος, ν, b xa) *j, gravitor ppnderans, gravis. Ex βαξυς et ra-6 /Μις, libra. βαξυς-ίνάχω, f. άξω, graviter gemo. βαξυ^ομος, ov, profundo ore, Opp. A 5-00.«• βαξύϊονος, n, b xa) '4, graviter suspirans ; (2) infelix•; (3) luctuosus. βχξυ5•όνο)ς, aegre, magno cum gemitu. βαξυσύμφοξος, a, b xx) r t , infelix. Ex βχ~ ξυς et συμφοξά. &αξυσυμφοξώτ-Λτα, adv. infelicissime. βχξυο-φάξ&γος, a, β χα) ή, qui gravem edit strepitum, gravistrepus. βαξΰσωμος, on, robustus. Α σώμα. βχξντχξζνις, U, terribilis. βχξύττις, Υ,τος, %, gravitas, acerbitas, dolor. Α βχξύς. βχξΰτίμος, a, b xa) v\, gravis pretii, pretio- sus. Ex βαξυς et τιμ.ν, preiium. βχξύτλνιτος, ov, intolerabilis. βχξυτονίω, ω, gravi tono profero. Hinc βχξυτόνηοΊς, pronunciatio cum tono gravi. A βχξύτονος, a, β xa) vi, gravitonus, qui gravi tono pronunciatur. Ex βχξυς et τόνος. βχξυτόχως, adv. gravi tono. Α βχοΰτονος. βχξύϋμνος, hymnus grave sonans. βχξύφθογγος, a, b xx) r), gravum sonum e- dens. βαξΰφλοια-ζος, ov, graviter sonans, Prod. βχξΰφοξτος, a, b xa) jf, gravis, onustus. βαξυφςονίω, ω, ί. ν,σω, graviter mente sum adfectus. Α βαξύφξων. Hinc βιζξυφξοο-ύν'/), »ji, y\, a?gritudo animi. βαξύ,φξων, όνος, b xa) v, aeger animo. Ex βχξϋς et φξν,ν, mens. βχξύφυλλος, ov, gravia foha habens, s. gra- vis fohis, Ep. βχξυφωνία, ας, υ), gravis vox, gravitas vo- cis. A βχξύφωνος, a, b xa) -a, cui vox est gravis. Ex βαξυς et φωντι, VOX. βχξύχίΐλος, ov, vaste loquens. βαξύχθων, όνος, b χα) ή, gravem humum habens, JEsch. βαξύψϊχος, a, β xa) yi, qui ignavo est ani- mo. Ex βχξνς et ψυχγ„ anima. βχξυώ^Υ,ς, ίς, graviter olens, Nic. βχξυώΐυνος, a, b xx) jj, qui graves dolores patitur; (2) qui graves dolores adfert. Ex βχξυς et ο&ΰν/ι, dolor. βχζυωπίω, ω, f. Ϋ,ο-ω, visu sum obtusiore. Ex βχξυς et ώ•ψ, oculus. βχς, qui ivit, a. 2. part. act. verbi βαίνω, seu potius βν,μι, ex βχω, eo. βχσχν, ace. sing. a. 2. part. act. f. g. βχο-χνίυω, idem quod βασανίζω, Hes. βασανΥ^ον, adv. in tormentis, Man. Ab eodem. βασανιζόμινος, qui cruciatur, press, part. pass, verbi βασανίζω, f. ίσω, exploro, probo, examino; (2) to'rqueo ad eruendam veritatem, quce- stionem habeo de aliquoj (3) torqueo, adfligo quocumque modo. Βασανίξειν ταϊς Ιμπίΐξίαις 'ίχας<α, τον αΚα5Όξα• Βα• ο~χνιζι γχξ τον παϊ%α τντον) λχζων, Arist. Ran. 636. Έγω δε βασανιω τντον μόνος, id. Ach. 110. Α βάσανος. βασανισμός, a, b, exploratio, quaestio, tor- menta, cruciatus. Α βασανίζω. βασανις-ίον, ferendum. 'Αλλα βασανις-ίο» toSs σοι το πάθος μ,ιτ' (U.S, Arist. Lys. 481. Abeod. βασανίζ-ν,ξίον, a, το, instrumentum ad ex- plorandum ; (2) locus in quo habetur qua=stio j (3) locus cruciatus quivis. Ab eod. βασανις-Υ,ς, a, o, explorator ; (2) tortor. Ab eod. Hinc βασανίς-ξία, ας, yi, exploratrix ; (2) tortrix. Β A' 2A NO 2, a, ή» lapis, quo probatur au- rum, lapis Lydius ; (2) exploratio, pro- batio, inquisitio, examen ; (3) quzestio per tormenta ; (4) tormenta ; (5) cruci- atus quivis. βασΐϋμαι, ibo, 1. sing. f. 1. ind. med. Dor. et JEol. pro βΫ^μ-αι, a verbo βαίνω. βασΐΰνται, progredtentur, 3. plur. f. ejusd. βασίλεια, ας, yi, regina. Α βασιλίύς- βασιλεία, ας, ή, regnum ; (2) diadema. Ab eod. Hinc βχσιλίιάω, ω, f. άσω, regnum adfecto. βασιλείας, a, b, regis filius, Suid. Ab eod. βασιλείΐιον, a, το, regulus. Dim. a βασι- λεύς. βασίλειο», a, το, regia, regia domus. A βασίλειος, a, b xa) y), regalis. Α βασιλεύς. βχσιλεύεμεν, prass. inf. Ion. pro βασιλιύιιν. ΒΑ2ΙΛΕΤ'2, ίως, b, rex ; (2) regulus, avis. BAT ΒΔΕ BEB βασιλιύτίζος, η, ό, qui regiam majestatem rnagis prae sefert, quam caeteri, augusti- or ; (2) regno dignior. Α βασιλίύς. βασιλίυτος, η, βν, qui regnum ferre natura aptus est. A βασιλίύω, f. ίύσω, regno, impero, rex sum ; (2) regnum adipiscor; (3) regem creo. Βασιλιυίΐν της'Ασίας, iv ύίςσαις' βασιλΐύ• ισθαι ΰπό τίνος. ΙΙάσης γηξ βασιλίύσας, Arist. Eq. 1048. Α βασιλίύς- βασιλη, η, regnum, Hes. ex Soph. Ab eod. βασιληι, regi, dat. sing. Ion. pro βασιλίϊ. βασιληΐΰα, regiam, ace. sing, a βασιλη'ις. βκσιληΐς, 'ίίος, η, regia. Α βασιλίύς. βασιλίζομαι, f• ίσομαι, regis more ago, re- giam speciem pra? me fero. Ab eod. βασιλϊχος, η, βν, regius, regalis. Hinc β». σιλιϋη, ης, η, regia domus •; (2) basilica, aedificium amplum transigerfdis negotiis destinatum. Ab eod. βασιλιχως, adv. regie, regaliter. βασιλίνία, ης, -h, ludi genus, in quo, qui forte rex factus, facienda imperat. βασίλιννα, ης, η, reginaj apud Men. βασιλ)ς, /Jej, r), regina. Α βασιλίύς. βασιλίσχος, ν, ό, regulus ; (2) avicula quas- dam ; (3) serpens quidam ; (4) stella in corde Leonis. Dim. a βασιλίύς. βασίλισσα, ης, η, regina. βάσιμος, a, h χα) ή, pervius ; (2) accessibi- lis ; (3) accessus ; (4) stabilis, fixus, con- stans. Α βάσις. βάσις, ίως, η, gressus, gradus, incessus ; (2) pes, planta pedis ; (3) fulcimentum, fun- damentum. Α βαίνω, eo, incedo. ΒΑΣΚΑΙ'ΝΩ, fut. ανω, fascino; (2) invi- deo ; (3) criminor, reprehendo. Βάσκαι- ναν τ/ν/, τί tivi, la•/' τ/ν/. • βασχανητιχος, η, βν, invidiam pronus. βασχανία, ας, ή, fascinatio ; (2) invidia, in- videntia; (3) obtrectatio. Α βάσχανος. βασχάνιον, ν, τβ, fascinum ; (2) odium. A βάσχ&νος, α, ο χα) η, fascinator, fascina- trix ; (2) invidus ; (3) obtrectator, ma- levolus; (4) invisus, intolerandus. A βασκαίνω. βασχάνως, adv. invide, animo invido. βασχοτύνη, ης, ή, fascinatio, fascinum. βάσχω, vado. Poeticum. βχσμος, S, i, idem quod βαθμός. βασΰνται, gradientur, 3. pi. f. 1. ind. med. JE0I. pro βησονται, a verbo βαίνω. βάσσα, concavitas, Dor. pro βησσα. ΒΑΣΣΑ'ΡΑ, ας, ή, genus calceamenti ; (2) Baccha ; (3) meretrix ; (4) vulpes. βασσάξαος, ιία, uov, vulpinus. Α βασσάξα. βασσαξίω, Bacchico s. lymphato furore a- gitari, Ath. A βασσάρα. βασσαριχος, ν), βν, Bacchicus. Ab eod. βασσάξιον, et tiov, to, Dim. a βασσάξα• βασσαρς, ίίος, ή, Baccha ; (2} vulpes femi- na ; (3) meretrix Ab eod. βάσσων, pro βασσύτίξος, S. βαθίων, Ε. Μ. βας-αγ-η, %ς, ν, onus, quod portatur. βάς-αγμα, ατός, τβ, gestamen. Α ΒΑΣΤΑΖΩ, f. άσω, vel Dor. άζω, porto, bajulo; (2) examino, exploro, proprie scilicet, onus ; (3) exporto ; (4) tolero, suffero ; (5) e medio tollo, deleo, sepelio. Βαξάζίΐν τι iv) των^ωμων, Aristot. ϋξζίν. Epig. Πάντα y iZas'cO'iv φξίνι, Arist. Thesm. 444. βαςατιχως, adv. bajulantis modo. βα?ον, S, το, calceus. βατάσαι, a. 1. inf. act. verbi βας-άξω. βαςάσχσι, dat. pi. a. 1. part. act. βάσωμιν, 1. pi. prass. conj. act. Dor. pro βν,σωα,ίν. βαταλιζομαι, f. Ίσομαι, turpiter et effemi- nate vivo. A ΒΑ'ΤΑΛΟΣ, a, 0, mulierosus, effeminatus, cinasdus; (2) tibicen quidam effemina- tus Ephesius ; (3) podex. βατάνιον, α, το, patella. Dim. a πατάνα. βατί, ite, 2. pi. a. 2. imper. act. Dor. pro /3*5-7-6, a βαίνω. βατίύω, f. tuo -ω, coeo, de maribus, ut βα- τίύομχι, de feminis. A^«Teiu. βατίω, ω, idem ; (2) calco, pro -χατιω, a βάτην, 3. dual. a. 2. ind. act. v. βαίνω, βατηξ, ϊ,^ος, Ό, qui incedit ; (2) meta ; (3) limen/ Ab eod. βχττίξίος, ία, ιον, scansorius. Α βατηξ. βατία, ας, ή, rubus. Α βάτος. BATIA'KH, ης, ή, poculi genus. βατ&οσχ'οπος, et βατιοσχόπος, idem qui ο- ψοφάγος. Ex βάτις, vel βατί», piscis, et σκίπτομαι. βάτινος, U'a, tvov, rubeus, e rubo. Α βάτος. βάτιον, n, το, parvus cadus. Dim. a βάτος. βατις, ύος, ή, herba» nomen ; (2) piscis qui- dam, raia, Gl. V. avis quasdam. βατ&ξόπος, n, 6 χαι η, rubos decerpens. Ex βάτος et ΰςίπω, decerpo. βατόίΐς, ίοΌ-α, ίν, id. quod βατώΰης, Theoc. ΒΑ'ΤΟΣ, ss, η, rubus, sentis. BA'T02, », 0, batus, mensura liquidorum apud Hebrasos. βάτος, η, βν, pervius, accessu facilis." A βαίνω, eo. βατξάχίίος, ν, ο χαϊη, q. d. ranalis, ad ra- nas pertinens. Κ βάτραχος. βχτξάχιος, a, cv, id. quod βατξάχαος, Ath. βα,τξαχίζω, f. ίσω, p. ixa, in morem rana? nato. Ab eod. βατζάχιον, ν, το, ranunculus ; (2) genus herbse, Plin. 1. 25. c. 13. \ 109. cujus succo inficiebant faciem ante inventas personas. Scribitur et βατζάχιιον, unde et color sic dictus. Angi. crowfoot. Dim. ab eod. βατξαχις, ίΰος, η, vestis habens colorem, qui ex βατξαχίν fit. βατξαχίο-χος, a, 0, pars quaedam in cithara. βατξαχίτης, u, S, sc. λίθος, batrachites la- pis. βατξΐχ,χοίΛνομαχίοί, ας, η, ranarum et mu- rium pugna, titulus carminis Homero tributi. Ex βάτραχος, μυς, et μάχη. ΒΑ'ΤΡΑΧΟΣ, u, 0, rana. βατταξίξω, f. ίο-ω, balbutio, lingua titubo et hassito ; (2) blatero, garrio. Α βάττος. Hinc βατταξίβ-μος, S?, 0, titubantia et hassitantia lingua?, lingua? offensio in loquendo. βατταρις-ης, S, 0, titubator, haesitator, qui impedite loquitur. βαττολογίω, ω, f. ησω, idem quod βατταξί- ζω. Ex βάττος et λόγος, sermo. βαττολογία, ας, ή, inanis eorundem repeti- tio ; (2) loquacitas. Α βαττολογίω. ΒΑ'ΤΤΟΣ, α, ό, Battus, princeps Cyre- na?orum, balbus et exili voce preeditus. BATT'AH, ης, η, femina nana. βάτω, 3. sing. aor. 2. imp. verbi βαίνω. βατύίης, ίος, e χα) ή, rubeus, rubo similis. Α βάτος. ' βαυζάω, Ζ, f. η<τω, dormio ; (2) sopio. A Βαυζώ, όος, contr. νς, ή, Baubo, nutrix Ce- reris. βαύσΰίΐν, praes. inf. act. Dor. pro βαύζίΐν• ΒΑΥ'ΖΩ, f ξω, latro, baubor. βάυζι, τν- μον σώμα βά>λασ» Λιόγω, Ar. Tnesm. 902. βα,υχαλάω, ω, ί- ησω, sopio cantu nutricum more.^ Α βαυζάω. βαυχαλίζω, f. ίσω, idem quoa βαυχαλάω. βαυχάλιον, ν, το, vas angusti oris. Α βαύ- , ζω. βαύχαλις, ίως, η, vas ad refrigerandum. βαυχίΰίς, genus calceamentorum. βαυχίξω, f. ίσω, delicior, lascivio. Α βαυ• βαυχισμα, ατός, το, delicias. Αβχυζίζω. βαυχισμός, 5, β, genus lasciva? saltationis. βανχονανίίξγοι, οι, gloriosi veteratores, A- ristot. ΒΑΥΚΟ'Σ» η, βν, jucundus, delicatus. βαύνη, η, idem quod βαυνος, Hes. ΒΑΥ~ΝΟΣ, α, β, fornax, caminus, βαφΰον, u, το, officina tinctoris, s. infecto- ris. Α βάπτω. βα,φΐυς, ίως, ό, tinctor• Ab eod. βαφή, ης, ή, immersio ; (2) tinctura ; (3) color ; (4) macula. Ab eod. βαφιχος, η, βν, tinctorius. Hinc η βαφιχ'η, sc. τίχνη, ars tinctoria. Ab eod. βάψας, aor. I. part. act. v. βάπτω- βάψις, 'ιός, η, tinctio, ipse tingendi, aut mergendi actus. Ab eod. ΒΑΏ, inus. unde βημι et βαίνω, eo. ΒΔΑΆΛΩ, fut. αλω, mulgeo; (2J sugo. Hinc βΐάλσις, ίως, η, mulctus ; (2) suctus. βΐίλλ», ης, η, hirudo, sanguisuga ; Prov. 30, 15. (2) arbor quaadam. Ab eod. βΰίλλιον, α', το, arbor quaadam Arabica ; (2) lacryma istius arboris. Dim. a βΰίλλα. βΰίλλολάξυγξ, ό, convicium in parasitum. βίίλλω, idem quod βΰάλλω. βΐίλυγμα, ατός, τβ, exsecratio, abomina- tio ; (2) res exsecranda. Α β^ιλΰσσω. βΐίλυγμία, ας, η, abominatio ; (2) nausea. Ab eod. βΐίλυγμος, a, β, idem quod βδίλυγμα. βΰίλυχτός, η, βν, abominabilis, exsecrabilis, βΐίίλύχτξοπος, idem. Α βδίλνγμχ et Tginai. β2ίλυξίυομχι, idem quod βΰίλύσαΌμαι• βδίλυςία, ας, ή, summa impudentia, ingens protervia; (2) scurrilitas ; (3) vita im- pura et flagitiosa. Α βΖίλυξός. βδίλυξος, ςά, ξον, qui est frontis prostituta?, protervus, flagitiosus, impurus, fceda? li- bidini deditus. Α β%ίω. βο~ίλυξως, adv. impure, flagitiose. Ab eod. βΖίλύσσομαι, vel βΒίλύττομαι, f. ξομαι, ex- secior, abominor^ detestor, proprie ob foetorem; (2) formido, exhorreo. Βδε- λΰττομαι γάξ τπς λόφας, Arist. Ach. 592. Ούτω τάς γυνα7χας'ίζ$ίλύχθη χίϊνος, id. Xy*.797: Αββίω. βΰίλυχξος, a, ον, idem quod βΰίλυξός. βΐίννυμαι, alvum evacuo. Ab eod. β^ίσμα, ατός, το, flatus ventris. ΒΔΕ'Ω, f. ίσω, vel ησω, pedo, flatum ven- tris emitto ; (2) fceteo, puteo. βΐόλος, ν, ό, flatus ventris ; (2) crepitus ; (3) foetor extincta? lucernas. Α βΰίω. βΜλλω, id. νμοάβΰίω; (2) timeo, tremo. Τ/ βδύλλίθ' ημάς ; Arist. Lys. 356. βίζαα, 1. sing. perf. ind. act. Ion. pro βί• ζηχα, a βαίνω, βίζαιόπις-ος, ν, ο χα) η, firmus et constans in fide. Ex βίζαιος et πί?ις, fides. ΒΕ'ΒΑΙΟΣ, α, ό χα) η, et αιος, αία, αιον, firmus, stabilis ; (2) de quo fiducia con- cipitur, de quo nobis aliquid certo per- suademus. Hinc βίζαιότης, ητος, ή, firmitas, stabilitas. βίζαιόω, ω, f. ώσω, stabilio, firmo, firmum reddo ; (2) confirmo ; (3) prsesto, ut ei habere liceat, cui sponsione et stipula- tione evictionis cautum est ; (4) fidem facio, adfirmo. BtCaiSv τν,ν ίϊξηνην, νό- μχς, την άξχην τινι. Ab eod. βίξαίως, adv. firme ; (2) certo, explorato. βίζαιωσαι, confirmasse, a. 1. inf. act. βίζαίωσις, ίως, ή, confirmatio, firmamen- tum. Α βίζαιόω. βίξαιωτης, e, i, confirmator, sancitor. βιζαιωτιχος, η, όν, confirmativus. Ab eod. βίζαχως, perf. part. act. Dor. ^τοβιζηχως, a βαίνω. βίζάλως, profanos, ace. pi. Dor. pro βέ- λους, βίζαμίν, 1. pi. perf. ind. act. per Sync, pro βίταηχαμ'.ν, a βαίνω• βίζαζημίνος, part. perf. pass, verbi βαζίω. βίζχξηώς, perf. part. act. Ion. pro βίζαξν χώς. βίζκσχν, ingressi erant, 3. pi. plusq. ind. act Ion. et per Syncop. pro ίξίζηχίΐσαν. βίξαφί, 3. sing. perf. ind. act. v. βάχτω- βιζαως, perf. part. act. Ion. pro βίξηχώς, a βαίνω. βίζηχας, ivisti, 2. sing. perf. ind. act. βίζηλος, ν, ό χα) η, profanus, non initiatus. A /3ijXei, limen domus. Hinc βίζηλόω, ω, f. ώσω, profano, contamino. βίζηλωσις, ίως, η, profanatio. Α βεζηλόω• βίζιασμίνως, adv. coacte. Α βιάζω, βίζίηχι, 3. sing. perf. ind. act. verbi βιάω. βίζίωμαι, 1. sing. perf. ind. pass. v. βιόω. βίζλαζί, 3. sing. perf. ind, med. v. βλάπ- τω. βίζλαμμαι, 1. sing. perf. ind. pass. βίζλάς-ηκί, 3. sing. perf. ind. act. verbi βλα^άνω. βίζλαφί, 3. sing. perf. ind. act. v. βλάπτω, βίζληάι, vulneratus es, 2. sing. perf. indie. pass. Ion. pro βίζλησαι, a βάλλω, βίζληαται, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro βίζληντκι• βίζληατο, vulnerati fuerant, 3. pi. plusq. pass. Ion. pro βίζλημίνοι ήσαν. βίζληχας, jaculatus es, 2. sing. perf. ind. act. βίζληται, decumbit, 3. sing. perf. ind. pass. βίζοηαται, clamati sunt, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro βίζόηνται, a βοάω. βίζοχα, pavi, perf. ind. act. verbi βόσχω. βίζοληαται, ejecti sunt, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro βίξληνται, a βάλλω, βίζολημίνος, perf. part. pass. v. βολίω. βίέαλα, 1. sing. perf. ind. m. v. βύλομαι- βίΖύλίυ^αι, 1. sing. perf. ind. pass, verbi βνλωω. β&αλίυμίνως, adv. consulto. ΒΕΒΡ Α Σ, άίος, η, species piscis. βίξξίγμαι, 1. sing. perf. ind. pass. v. βξί- χω, rigo. βίζξίμηχί, strepuit, 3. sing. perf. ind act. verbi βξίμω, strepo. ΒΕ'ΒΡΗΚΕΣ, pars ilia, quae inter maxillas est. βίξξίθί, 3, sing. perf. ind. med. v. βξίΰω. ΒΕΛ ΒΗΧ ΒΙΚ βίΖξίθόη, onusto, dat. sing. psrf. part. med. βίζξίτμίνος, obrutus, perf. part. pass. βίζ\οχας, 2. sing. perf. ind. aet. Att. pro β'ίζζ,ίχας, a /3ζέχ«- . , βίζςυχι, 3. sing. pen. ind. act. v. βξύχω. βίζοωθα, comedi, perf. ind. med. β-ζ'ξώθοις, 2. sing. perf. opt. med. Άβξώο-χω. β.ζοώθω, f. ώο-ω, comedo, depasco. Αβξώ- θω, inusitato. βίζξβιχας, 2. sing, perf ind. act. verbi β^ώ- σχω, βιζξώσχω, βφμι, βξώω, vel βξόω. βίζξωζί, pdvit, 3. sing. perf. ind. act. βίζξώχοσ -u, dat. pi. perf. part. act. βιζ\ως, qui comedit, perf. part. act. per Sync, pro βιζρωχως, a verbo eod. βίζωμ,ίνίς, Celebris, clarus, perf. part. pass. Ion. et Dor. pro βίζοηΐίίνος, a verbo /3οάω. /3itoii, perf. part. act. Att. et Zora. pro β-.- ζηχώς, a βαίνω. Έίΐλζίξνλ, b, Beelzebub. Nomen Hebr. άχλιτον- Dominus muscarum. βίγ, 3. sing. a. 2. conj. act. Ion. pro j3§f, a βίΐνητιάω, ω, Venerem appeto, coke cupio. Α βίίνω, in usu βινητιαν• ΒΕΓΝΩ, in usu βινίίν, iheo, coeo. βίίομαι, vivam, L sing. f. 1. ind. m. Poet. pro βύο-ομ,α,ι, a verbo inus. βίίω, vivo. βίίω, pro βία, Ion. βω, vado, Tiowz. βιίω, ivero, 1. sing. a. 2. conj. 2Όέϊ. pro (3ί), a βαίνω• βίχχίο-ίλγ,νος, η, ό xa) ή, delirus, stupidus ; (2) antiquus, quasi ante βίχχον, panem, et σίλγ,νην, lunam. BE'KK02, «, b, panis, Phrygum lingua ; (2) aniens, stultus, delirus. βίχυλος, ν, 6 χα,) -<, pecuinus, ovillus, Suid. βίλίχχας, idem quod βίλ-.χος, Aristoph. ΕΕ'ΛΕΚΟΣ, legumen, lathyro simile. Stud. βίλίμνον, ν, το, telum, sagitta. Α βίλος. βίλίνΤτν,ς, α, b, lapis, qui sagittse effigiern habet. Ab eod. ΒΕΆΕΝ02, s, b, piscis quidam. βίλίο-ο-ιν, dat. pi. Ion. et Poet, pro βίλατι, a βίλος, telum. βίλίοΌ-ιχαξγ.ς, ίος, b xa) r), sagittis sive ja- culis gaudens. Ex βίλος et χαίξω, gau- deo. Βίλιαλ, b, Belial. Nomen Hebraeum ax- >jtov. Sinejugo, vel nequam. β-λόαχον, u, το, q. d. telorum remedium, dictamnus. Ex βίλας et άχίομαι, sano. βίλοθγ,χγ,, r,s, 'h, pharetra. Ex βίλος et ihr xv}, theca. βίλοιαχ,ντία, ας, γ), genus vaticinationis, quum sagitte nominibus inscripta? mit- tuntur in pharetram miscenturque, ut videatur, cujus nomen primum exeat, ex eoque consilium capiatur. Ex βίλος et μαντίία. βίλόνη, ης, ϋ), acus ; (2) piscis quidam. A βίλας, βίλονις, ΐ&ος, h, acicula. . Dim. a βίλόνη• βίλονοίΐΰ'/;ς, ίος, b χα) r), acus formam ha- bens. Ex βίλόνγ, et ιΐδος, species. βίλονοχοιχΊλτχς, s, Ό, qui acu vestes varie- gat. Ex βίλόνη et ποικίλλω, variego. βίλονοπώλ?,;, n, a, qui acus vendit. Ex /3e- λ.όνη et παλΐω, vendo. Unde βίλονόπωλις , ώος, ή, quse acus vendit. βίλοποΐία, ας, r„ telorum fabricatio. A βμ.οτοΐΰς, S, i, telorum fabricator. ΒΕΆ02, ίος, το, telum, jaculum, sagitta, et quicquid vulnerat ; (2) fuhnen ; (5) ictus et dolor ex ictu illatus. βίλότασις, ίως, ή, locus ad tela cpnstitutus; (2) machina bellica, aries, balista. Ex βίλος et ς-άο-ις, statio. β-λοσφίνΰόνν, %;, & phalarica ; (2) sagitta. Ex 'βίλος et tr$ivUv%, funda. βίλοτοχος, n, b, dictamnus, pulegium sil- vestre, quod sagittarum et partuum re- medium sit. Ex βίλος et τίχος, partus, βίλνλχίω, ω, f. Ύ,σω, tela extraho. βίλαλχία, ας, ή, tell infixi extractio. βίλχλχιχος, i), bv, ad telorum extractionem pertinen's. A βίλνλχος, ή, bv, tela missilia extrahens. Ex βίλος et 'ΐλχω, trako. ΒΕΆΤΕΡ02, ίξχ, ί ξ ον, meHor. Compar. irreg. ab αγαθός, βίλτιόω, ω, fut. ύο-ω, meliorem reddo. A βίλτίωι• βίλτις-α, adv. optime. βίλτιτος, ir'it ι?ον, optimus. Superlat. ab οίγαθός. βίλτίω, nom. et ace. pi. comp. n. g. Ion. et Att. pro βίλτίονα- A β'.λτίων, ofogi h x») y), melior. βίλτίοΗΓίζ, ioi, r), in meliorem statum resti- tutio ; (2) emendatio ; (3) profectus. A βΟ.τιόο*. βίμζίύω, f ώσω, idem quod βιμζτιχίζω. βιμ.ζίω, ω, f. foot, idem et ab eod. βιμ&Υ,χιάω, idem quod βίρζν,χίζω, £ /Via, in gyrum ago,^ circum- ago, volvo. "Ι» Ιφ' ήο-υχίας r„uJiv πζόσθί* βιμ.ζγ,χίξωο•ιν ίαυτχς, Air. V. 1506. A BE'MBHS, ήχος, r„ turbo, trochus. βίαζιξ, ιχος, r), idem. βίμΖιχώΙν,ς, ίς, turbinis formam habens. βίμζις, ίΰος, apum species, Nic. Sch. item Dim. pisciculus, Hes. βίμζξας, idem quod βίζξας, piscis genus. βίμζξίύω, f• ίΰο•ύΐ, idem quod βίμζίύω. βίμζξίω, ω, f. %σω, idem quod βίμξίω. βίνθος, ίος, το, profunditas fundum. A βάθος. Βίνιαμιν, b, Benjamin. Nom. Hebr. 'άχλι- To». Filius dextrce, vel dierum. βίντιρος, optimus, Dor. pro βίλτι?ος. βίομαι, vivam, 1. sing. f. 1. ind. Poet, pro βίίο-ομχι, a verbo inus. βίίω, vivo. BE'PBEPI, το, concha uniones continens. Vox Indica. βίξ-θξον, barathrum, fossa, Att. pro βάξα- βξον. βίξίβ-χίθος, on, stultus, Aristoph. BE'TION, ν, το, betium^ herba ; (2) dic- tamnus. ΒΕΥ~Δ02, ίος, το, vestis genus varium, purpureum. βίΖθος, το, idem quod βάΰος, Sapph. BH ", vox ovium balaritium. β-η, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro Κη. βν,γμα, ατός, το, quod tussiendo exspuitur ; (2) tussis ipsa. Α β^ο-σω, tussio. β'ίίζω, clamo βη, ut oves j (2) clamo. A βν- Βνιθαζαξα, ας, %, Bethabara. Vox Hebr. Domus transitus. Brfixvia, ας, r„ Bethania. Vox Hebr. Do- mus adflictionis. B-Sitrha, Bethesda. Vox Syr. Domus mi- sericordicB, s. beneficentice. βΐβι, vade, 2. sing. a. 2. imp. v. /S«/va>. Βνθλύμ, ή, Bethlehem. Vox Hebr. ««Xj- λιτος. Domus panis. Brficaila, et Βγβο•αί^αν, ί, -Bethsaida. Vox Hebr. α,κΛιτος. Domus piscationis. Βπθφχγτ), ?,ς, υ), Bethpage. Vox Hebr. Do- mus ficuum prcecocium. βγ,χα, ων, τα, oves, Hes. A /3?. ΒΗΛ0 ν 2, a?, e, limen domus. βγ,μα, ατός, το, gressus ; (2) vestigium; (3) tribunal, suggest-us. Α βαίνω. Hinc βγ,ματίω, ω, f. γ\σω, pedihus calco, ingre- dibr. βηματίζω, f. ί/τω, per passus metior, per gressus distinguo; (2) rem diA'inam in bemate, sive suggestu perago. Ab eod. Hinc βημα.τΐί•γ)ς, S, b, mensor itinerum. β'ί,μίναι, a. 2, inf. act. Dor. pro β^ναι, a βαίνω. βγ,ν, ivi, 1. sing. a. 2. ind. act Ion. pro BH V S, βγ,%ος, ν], tussis. ΒΗ'ΡΗΚΕΣ, ων, a), mazffi facta? θ- farinis percolatis ; (2) gladii recti. βν,ξύλλιον, χ, το, beryllus, gemma. Dim. a ΒΗ'ΡΤΛΛ02, a, b x») %, idem ; (2) her- bse genus. βγ,σάμίνος, a. 1. part. med. a βαίνω• βησαν, 3. pi. a. 2. ind. act. Ion. pro ΐζηο-αν- βψί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro 'ίζγ,ο -i. βηο-ίσθαι, iturum esse, f. 1. inf. med. βγ,ο•ίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ίζησίτο. βr l troμaι,progrediQr, 1. sing. f. 1. ind.jned. βηο-ομίν, ibimus, 1. pi. f. 1. ind. act. BH~22AI, ων, αϊ, loca in montibus, per qua? gradi possumus ; (2) saltus ; (3) convalles, valles proflus ; reperitur et Sing. βγ,ο•ο•γ,;ις, Yjiffaa, r,iv, saltuosus. A βηο -cai. βΥ,οΌ-Υ,ς, vallibus, dat. plur. Ion. pro βγ)<τ- ο~αις. BH'2202, is;, το, caverna. βγ,ο•σω, vel β-ί-ττω, ^βω, tussio. Ό γαζ ί• νΥ,ξ ty,v νύχθ' ολΥΐν ΐζγιττί, τξΐχίΰων ίο-πέξχς \μπλγ,ο•μίνος, Arist. Cone. 56.- Α βγ,ξ. βηταξμος, », b, saltatio concinno gressu, seu ad sonum. Ex βάω et ίξμόξω. βγ,τάξμων, όνος, b, saltator ad sonum. βγ,τγ,ν, 3. dual. a. 2. ind. Poet, et Ion. pro ίζγ,τγ : ν. βν,χιχος, r„ bv, ad tussim pertiiiens. A Sri. ( lie ; βίφον, α, το, tussilago, Plin. 1. 26. c. 6. § 16. tussicularis herba, Ccel. Aur. Angl. coltsfoot. Ab eodem. βν,χώοΎ,ς, ιος, b χα.) ϋ), tussi laborans. A ΒΓΔ, ας, r), vis, robur ; (2) violentia, vio- lentus impetus ; (3) injuria, contumeiia violenta. βίάζίο, 2. sing, prses. imperat. med. Ion. pro βιάζίο-ο, et βιά,ζίν, 2. sing. pra?s. imper. med. Dor. pro βίαζα, βιάζω, f. άσω, usitatius βιάζομαι; vim ad- fero, urgeo ; (21 opprimo ;" (3) vi efBcio ; (4) pervinco; (51 stupro, stuprum infe- ro. Βιάζίο-θαι p5v ποταμν, Eccl. 4, 31. adversus flumen navigare, h. e. frustra agere. Α βία. βιαιοχλωψ, ωπος, b, vi extortus. βιαιομαχγ,ς, a, b, violentus pugnator, stre- nuus bellator, proprie qui vi corporis, non dolo, pugnat. Ex βίαιος et μάχο- μαι. βιαιομαχίίν, vi certare. A praec. βίαιος, αία, αιον, et βίαιος, 8, b xa) y„ vio- lentus, injurius, vehemens : <2) coactus. A/3/ a . βιαι'οτΥ,ς, χτος, y„ violentia. Α βίαιος. βιαίως, adv. vi, violenter. Ab eod. βιαξχν,ς, ίος, b χα) υ), ad vitam sufBciens, vitam et victum suppeditans. Ex βίο; et άξχίο,ΐίαι, sufficio. βίαξχος, u, b, victui, seu commeatui pra?- fectus. Ex βίος et άξχός. βιασθαι, cogere, praes. int. med. verbi/3 /άω. βιάο-θω, 3. sing, praes. imper. m. per contr. pro βιαίσθω, a verbo eod. βιαα-μος, is, b, violatio, vis adhibita. A βιάζω- βιατ^.ς, S, b, violator, qui vim infert ; Dor. βιατχς, fortis, strenuus, ap. Find. Ab eodem. βια^ιχος, ■>„ ov, violentus. Α βίας-Υ,ς. βιάτϊς, idem quod βια?γ,ς, Pind. A βιάω, ω, et βιίομαΛ, βιχμ-Μ* vim infero, violo. Α βία. βιζάζω. ί. άσω, venire facio; (2) admitto, admissario admoveo. Α βαίνω, eo. βίζας, praes. vel a. 2. part. act. verbi βίζγ Γ μι, pro βαίνω, s. βάω, eo. βιζάα-θω, vado, transeo, ambulo. Ab eod. βίζαο-ις, ίως, ϋ), genus saltationis apud La- cedsmonios. Α βιζάω. βιζα$-γ,ς, S, b, admissarius. Ab eod. βιζάω, ω, eo, gradior, incedo. Α βαίνω. βίζ-ημι, idem et ab eod. βιξλχξίΰιον, ν, το. hbellus. Dim. a βιζλάξΐο*. βιζλάξίον, n, το, idem. Dim. ζβίζλος. Unde βιΖλιαχος, r„ ov, in Ubrorum lectione ver- satile ; (2) biblicus, ad libros pertinens. βιξλιαςόξος, n, b xa) ■>,, tabeharius. Βίζλϊνος, iyY], ivov, BibUnus, natusin Bibli- nis montibus Thracias ; (2) chartaceus. βιζ?.ιογξαφία, ας, r„ librorum scriptio. A βιζλιογξ&ίος, u, Ό χα) r), hbrorum scriptor. Ex βιζλίον et γξάφω, scribo. βιζλιοθγ]χγ„ Υ,ς, ϋ„ bibhotheca, hbraria. Ex βιζλίον et &r,xr t , theca, repositorium. βιζλιοζάπ-ί,λος, ν, b xa) r„ venditor hbro- rum, qui libros venales habet. βιζλίον, n, το, liber ; (2) scheda ; et inPlur. τα βιζλίχ, Bibha, Scriptura sacra. A β'ί&λος. βιζλιοπώλγ\ς, ν, b, bibliopola, venditor U- brorum. Ex βιζλίον et πωλίω, vendo. βιζλιοτάςος, α, ο xa) ■!], qui libros occul- tat, et illis lucem invidet. Ex βιζλίον et Β-άπτω• βιζλιοςόξος, s, b χα) ϋ), libellio, tabellarius. Ex βιζλίον et φίξω, /ero. βιζ'λιοφυλάχιον, α, το, locus ubi libri custo- diuntur et adservantur. Ex βιζλίον et $νλαχ-> 4 , custodia. ΒΙΈΛ02, u,y>, hber; (2) hberarboris^rw. βιζλαςόξος, 8, b χ») r„ idem quod βιζλιοςό- |βί• βιζξώ/τχω, f. βξώσω, ρ• βίζξωχ», edo, com. edo, depasco. Α βοωσχω. βαννπς, nom. pi. prses. part act. Dor. pro βιχντίς. βΐΥΐμχχος, n, b xa) r\, vi et robore, non ar- te, pugnans. Ex βία et μάχη, pugna. fiir i; , gen. sing. Ion. pro βίας. βι-ί,ο-ατο, cogebat, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro Κιησατο, verbi βιάω, cogo. β'ΐΥ,^ι, vi, per Paragogen, Pott, et Ion. pro 'βία. βιχίΐιον, ν, το, idem quod sequens. βιχίον, ν, το, urceolus. Dim. a βΐχοϋ ΒΛΑ BAE BAO BI'KOS, », e, urna ansata ; (2) urceus ; (3) doliolum. ΒΙΝΕΏ, ω, f ytrt», ineo, coeo. βινητιάω, ω, coire cupio, libidinor. A βι• βιοδότης, n, ί, vitas dator. Ex βίος et δίδωαι- βιοδώξα, ας, η, victum largiens,-altrix. Ex βίος et δωξον, donum. Unde βιόδω ξ ος, u, β χα) ή, victum largiens, altor. βιοδώτης, u, ό, id. qu. βιοδότης, et ex iisd. /3ίβδώτ»ί, βξβί, ό, idem. βιοθάλμιος, α, ό χα) ή, qui diutumas vita» est, longasvus. Ex βίος et 3-άλλω, vigeo. βιοθανατίω, violenta morte pereo. βιοθάνατος, qui violenta morte periit. βιοθξίμμων, ονος, ο χα) ή, vitam alens et sustentans. Ex βίος et τξίφω, alo. βιοθξίπτίίςα, ας, η, vitas nutrix. βιοΊ, 3. sing, prass. ind. act. contr. pro βιόίΐ- βιόλυτος, ov, vi solutus, Man. Α βία et λύω. βιομηχανία, ας, η, industria in vita susten- tanda et victu comparando. A βιομήχανος, sr, ο xa) ή, docilis et ad vitas munera ingeniosus, qui omnia ad vitam sustentandam machinatur. Ex βίος et μηχανή, machina. βιοπλανης, ίος, Ό xa) η, qui victus parandi • caussa hue illuc vagatur, mendicus. βιοποριστικός, η, όν, victum parans et sup- peditans. Ex βίος et -ζορίζω, pare. ΒΙΌ2, *, β, vita; (2) victus; (3) facul- tates ; (4) certa vivendi ratio ; (5) anno- na ; (6) res omnis ad vitam sustentandam necessaria ; (7) vulgus, populus. βίος, S, ό, arcus ; (2) nervus arcus. Α βίοι,, βιοσσόος, a, ό κα) η, vitam servans, salutifer. Ex βίος et σΌω, servo, βιοστίρης. ίος, ό xa.) η, cui victus et ad vi- tam sustentandam necessaria non suppe- tunt. Ex βίος et ς-ίΡίω, privo. βιοτίία, ας, tj, vitas institution. Α βιοτη- βιοτίξμων, ονος, β αού η., vitam deiiniens, Man. βιοτίύω, vivo ; (2) victum quasro. A βιοτη, ης, ή, vita; f2) vivendi ratio. Α βίος- βιότης, ητος, ή, idem et ab eod. βιοτησιος, a, ο xa.) ή, vitalis. Α βιοτη. βιοτικός, ->„ όν, vitalis, ad vitam sustentan- dam pertinens. Dim. a βίοτος. βιότιον, a, το, parvus victus. Ab eod. βιότοιο, victus, gen. sing. Ion. pro βιότν. βίοτος, ν, ό, vita; (2) victus; (3) faculta- tes. • Α βίος. βινς, a. 2. part. act. verbi inus. βίωμι• βιίσθαι, vivere, prass. inf. m. a verbo βιόω. βιοφθοξία, ή, pernicies vitas, pestis. A βιοφβόξος, ts, ό χα.) ή, vitam corrumpens. Ex βίος et φθίίξω, corrumpo. βιόχξ'/ι^ς, u, ό xa.) ή, vitas utilis. βιόω, ω, f. ώο-ω, vivo. Ab hoc βίωμι, unde usitata ΐζίων, βίας, βιωναι. Α βίος. βίτιννα, crepidas, sandalia, Suid. βιωατο, urgerent, 3. plur. imperf. opt. Ion. pro βιΖντο, a verbo βιάω- βιωην, viuerem, 1. sing, prass. opt. act. Att. pro βιοί -w, a βιόω. βίωθι, vive, 2. sing. a. 2. imper. act. βιωναι, a. 2. inf. act. verbi inus. βίωμι. βιώνης, u, ό, qui bona alicujus sub h'asta e- mit, sector. Ex βίος et οινίομαι, emo. βιωσαι, vixisee, a. 1. inf. act. verbi βιόω. βιώσιμος, u, ό χα.) ή, spem vitas habens ; (2; vitalis. Α βιόω• βιωσίμ/βς, adv. vitaliter. βίωσις, ίως, ή, ipsa vivendi actio; (2) vita anteacta. Ab eod. βιωσχομαι, vivisco. Ab eod. βιωτιχός, ->,. ov, vitalis, ad vitam sustentan- dam pertinens ; (2) civilis,laicus. Α βίος. βιοπχως, adv. ut fit in communi vita, po- pulariter. Α βιωτιχός. βιωτος, %, ov, vitalis. Α βίος. βιώτω, vixerit, 3. sing. a. 2. imp. act. verbi βίωμι, pro βιόω, vivo. βιωφΟ-κ, ίος, i xos) ή, vitas utilis. Ex βίος et ώφίλίω, prosum. βλα,ξύς, l&sus, a. 2. part. pass. v. βλά<ττω. βλ,αζίςανγϊ,ς, \ς, in damnum splendens, Man. Α βλα,ζίξός et α.ΰγί\. βλα,ζίςος, ξ», ξον, noxius, damnosus. A βλά-ζ'/ι• βλοιξίςως, adv. perperara. βλάζ*ι, ης, ν, noxa, damnum, detrimen- tum. Α βλάπτω, noceo. βλα,ξόίις, otirtra., όίν, noxius. βλά,ζος, toe, το, idem quod βλάξη. βλάξω, antiquum pro βλάπτω. βλη,ζω, nocebo, 1. sing, f, 2. ind. act. /3λ«5«, ων, το\, immatura, fatua, Hes. A βλα,^ος, germen. βλοώάξος, ξά, ξον, flaccidus, dissolutus. A βλάζω, stultus sum. βλαδυν, adv. tarde. Ab eod. βλάζω, stultus sum. Α βλάξ. βλαινώΰης- Vide βλεννώδης. βλα,ιοΌπόδ'/ις, n, ό, idem quod βλαισόπους, Suid. βλα,ιο-όπας, ο^ος, ό vel y, pedibus mancus, vel oblassus. Ex βλα,ισος et πας, pes. ΒΛΑΙ20'2, vi, βν, valgus, distorta habens crura. Hinc βλα,ισότν,ς, ν,τος, ο, distortio. βλα,ισόω, ω, f. ώσω, ρ. ωχα., distorqueo. βλα,ίσωσις, ίως, ϋ), distortio. Α βλα,ισόω. βλάχίυμα., ατός, το, quod per socordiam fit; (2) arrogantia ; (3) stupor, dementia. βλαχιύω, f. ιύσω, socordias me dedo, tor- peo, stupeo. Α βλάξ. βλαχίία, ας, η, socordia, stupor. Ab eod. βλα,χιχος, v\, ov, ignavus, socois^iger, stul- tus. Ab eod. βλαχιχως, adv. ignave, tarde* βλαχωδνς, ίος, ό xa) r), ignavus. Hinc βλαχωδως, βλαχωδί^ίξον, adv. ignave, igna- vius, Pollux. Α βλάξ. βλάμμα., τος, το, detrimentum. Α βλάπτω. βλανός, idem quod βλιννός. ΒΛΑΉ, βλάχος, ό, piscis quidam inutilis ; (2) stultus, ignavus iners, socors, supi- nus. βλάπτγ, 3. sing, prass. conj. act. v. βλάπτω, βλαπτν,ξίος, a, ov, noxius, Opp. βλαπτικός, η, βν, noxius, lasdens, nocens. A ΒΛΑ'ΠΤΩ, f. ψω, lasdo, noceo, damno adficio. Οΰ νυν μι πρμτον 'ίζλα -^/i δόξα, Eur. Med, 293. Βλαπτίις δί τοι συ σίαυ- τον, Arist. Αν. 1648. ΒΛΑ2Τλ'ΝΩ, f. βλατήσω, ρ. ' βίζλάς-ν,χα, germino, fruticor, pullulo ; (2) originem duco ; (3) produco, profero. Ύοιαΰτ* άπ' αυτών βλας-άνίΐ βαλίύματα, manant, A- rist. Lys. 409. βλας-ιϊον, ν, το, germen, propago. Α βλ»- ζ•άνω. βλάς••/), ης, υ), idem et ab eod. βλάζ-ημα., ατός, το, idem et ab eod. βλα^νμων, ονος, i και ή, idem quod βλαπ• χό'ς, Nic. βλα^σάτω, germinet, 3. sing. a. 1. impe- rat. act. verbi βλαστάνω, pro βλαστίω. Unde βλάς-νσις, ίως, ή, germinatio ; (2) fructu- um inchoatio. βλαζ-ησω, germinabo, 1. sing. f. 1. ind. act. βλαβ-νιτιχος, η, ov, germinandivim habens; (2) ad germinandum propensus. Ab eod. βλας-ιχος, η, ov, idem et ab eod. βλας-οκοπίω, ω, f. ήσω, p. nxa, germinade- traho, germina corrumpo. Ex βλαστός et χόπτω, seco. βλατολογίω, ω, f. Ϋ\σω, perf. ηχα, lego ger- mina, pampino. Ex βλας-ος et λίγω. βλας-ολογία, ας, r), germinum collectio, pampinatio. Α βλας-ολογίω. βλά?ον, το, idem quod βλας-ος, Hes. βλάχος, S, ό, germen. Α βκας-άνω. βλασ^μίω, ω, f. ν,σω, impie loquor, male- dictis lacesso. ΒλασφνιμίΤν πΐξί τίνος, ύ'ς τίνα, χατά τίνος- βλασφημία, ας, η, blasphemia, maledicen- tia. A βλάσφημος, ν, ό χα) η. blasphemus, male- dicens. Άπο τ» βλάπτίΐν την φημην. βλασφημοσΰνη, idem quod βλασφημία, Sy- nes. ΒΛΑ'ΤΤΙΟΝ, ν, το, os anterius narium purpuras ; (2) concha Indica. ΒΛΑΥ~ΤΑΙ, ων, a), genus calceamenti. Hinc βλαυτίον, α, το, solea, crepida, sandaliolum. βλαφθίίς, l&sus, aor. 1. part. pass, verbi βλάπτω, βλαψιγονία, ας, η, foetus, seu partus lassio. Ex βλά^/ΐς et γονή, genitura. βλά-^ις, ίως, η, lassio. Α βλάπτω, βλα-^/ίφρων, ονος, ο χα) ή, cui mens est lsesa, stolidus. Ex βλάψις et φξην, mens, βλίίμην, percusserim, 1. sing. aor. 2. opt. act. verbi βλημι, percutio, a βάλλω, βλίΐς, percussus, a. 2. part. act. verbi ejusd. veljactus, a. 2. part. pass, per Sync, pro βαλίίς- βλίκίμυξος, u, ό χα) ή, Hes. mucosus ; (2) ignavus; (3) deceptu facilis. Ex βλάξ et μύξα, mucus. βλίμίαίνω, trucibus oculis circumspicio, minor. A ( "7 ) βλίμμα, τος, το, adspectus, intuitus, vul- tus. Α βλίπω. ΒΛΕ'ΝΝΑ, ης, η, mucus. βλίννός, η, όν, ignavus. Α βλίννα. βλεννώδης, ιος, ό χα) ri,mucosus. Α/3λ£»ιβί. βλίπίδαίμων, ονος, ό χα) -ή, retortis oculis horrificoque aaspectu int uen? ; (2) stra- bus ; (3) attonitus. Ex βλίπω et δαίμων* d&mon. βλίπησις, ίως, η, adspectus. βλίποισα, Dor. pro βλίπνσα. βλίπος, ίος, το, Aristoph. Vid. βλίμμα. Α βλίπω. βλίπτικος, η, ov, acute cernens. βλίπτος, η, ov, spectabilis, Soph. Ab eod. ΒΛΕ'ΠΩ, fut. 4-ω, adspicio•, intueor; (2) specto, pertineo; (δ) sedulo caveo; (4) rationem habeo ; (5) vivo. Βλίπίΐν φίλο• φρονως πξός τίνα, amice intueri; πξός, s. ί'ις τίνα, exspectare aliquid ab; άπο, ca- vere. Βλίπασι ί'ις σΧ χάμϊ, Arist. Αν. 316. βλίσος, η, ov, valgus, varus, incurvus ; (2) cui membra sunt soluta, paralyticus ; (3) cui lingua est impedita, blassus. Α βλαι- σός. βλατηρΊς, potius βλυ5"Κξ)ς, ίδος, r„ scatu- riens, Ep.' ΒΛΕ'ΤΤΓΕ2, Hes. nugas. βλίφαξίζα, £ ίσω, nicto, crebro conniveo. βλίφάζ)ς, ίδος, ή, cilium, pili palpebrarum ; (2) palpebras. A ΒΛΕ'ΦΑΡΟΝ, ν, το, palpebra, pellis tegens oculos. βλίφαξόξυ?ον, το, chirurgicum instrumen- tum, Gorr. Α βλίφαξον et ξύω. βλί-φις, ίως, η, intuitus. Α βλίπω• βληδην, adv. jactim, jaciendo. Α βάλλω. βληθύς, a. 1. part. pass, verbi ejusd. βληθηναι, projici, a. 1. inf. pass, verbi e- jusd. βληθηση, conjiciarts, 2. sing. f. 1. conj. pass.' βλημ,α, ατός, το, jactus, ictus ; (2) vulnus ; (o) plaga. Ab eod. βλημάζω, ahas βλιμάζω,- βλημίττο* con- trecto, tactu exploro; impr. mammas fceminas contrecto. Vox comica. Unde appeto. βλημ,ίνος, ictus, perf. part. pass, per Sync. pro βιζλημίνος, a βάλλω, βλησθχι, pro βίζλησθαι, perf. inf. pass. βλης-ξίζω, f. ίσω, jacto cum vi et impetu. ΒληΓξίζίσθαι iv τγ πλατίίη κοίτη, Aret. Α βάλλω. Hinc ' βλης-ξίσμος, S, ό, jactatio assidua et vehe- mens corporis, v. c. asgrotantium. ■βλησω,jaciam, f. 1. ind. act. verbi βάλλω, βλητηξ, ηξος, ό, jaculator, Ep. βλητίζω, dejicio, vinco. βλητο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ίζίζ'λητο, a verbo βάλλω. βλητος, η, όν, ictus, attonitus, apoplecticus. Vox medicorum de iis qui e lateris in- flamatione diiRculter respirant, et livo- res in latere habent, velut e percussione. Α βάλλω, βλητξον, n, τό, clavus ferreus, pessulus. βλητξόω, immitto, v. c. clavum. βληττω, favos apum eximo, ap. Plut. ΒΛΗΧΑ'ΟΜΑΙ, ωμαι, f. ησομαι, balo ut ovis ; (2) vagio ut infans. βληχισθαι, balare, v. βληχομαι pro βλη- χάομαι. βληχη, ης, ή, balatUS. Α βληχάομαΐ. βληχημα, ατός, το, idem et ab eod. βληχρον, α, τό, filix, herba. Α βληχξός. βληχξον, S, τό, leguminis genus. Ab eod. ΒΛΗΧΡ0 ν 2, ά, ov, debilis, imbecillus ; (2) validus, robustus. βληχάδης, ίος, ό χα) η, q. d. balatorius; (2) mente similis ovi. Α βληχάομαι. βληχων, ωνος, η, pulegium, herba. βληχωνίας, ν, ό, ut βληχωνίας χυχίων, ρο- tio cui pulegium admistum. βλιμάζω, idem quod βλημάζω. Ο'ίδ' divh- ται βλιμάζοντίς, Arist. Αν. 536. βλιμάττω, idem quod βλημάττω, Ar. Sell. ΒΛΙ'ΤΟΝ, ν, τό, blitum, olus insipidum ; (2) fasmina fatua. βλιτομάμας, n, o, stultus, fatuus. ΒΛΓΤΤΩ, ΐ.βλίσω, exprimendo auferoi, ut mel e favis. "Ην μη τις ωσπίς σφηχιάν βλίττγ μί χάξίθίξη, Arist. Lys. 478. βλιχανωδης, (S. βΧιχώδης) pituitOSUS. βλοζ-ρισμός, ό, e oal. laudat Phav. et in- terp. άποριάν. βλοτρονύχιος, a, ov, acerrime pungens. βλοσνςόφςων, sasvus, immitis. Α φφ. ΒΟΗ βλοσνξοΊο, gen. sing. Ion. pro βλοσυ°2, a ΒΛ02ΥΡΟ χ 2, «ά, ξον, terribilis adspectu, tor ν us, truculentus ; (2) auctoritate prae- ditus. βλοσνξωπις, ϊ$ος, τ), habens oculos truces. Ex βλοσυςϊ; et ώ-ψ, oculus. Unde βλοσυξωτο;, '>„ ov, terribilis adspectu. ΒΛΎ'ΖΩ, f. βλύσω, scaturio, manoj (2) efr'undo. βλύσσω, et βλύττω, idem. βλυσμος, 2, 0, scatebra. Α βλίζω. βλυςϊιςις, ί$ος, ή, q• d. scaturitrix, scatu- riens et fluens. Α βλύζω. βλύω, f. ύσω, p. υκα, idem~quod βλύζω. βλωθξος, ξχ. ξον, celsus, procerus ; (2) viri- dis ; (3) tener. Α βλώσχω, adscendo. βλωμίΰιον, a, to, parva buccella, ofiula,fru- stulum. Dim. a βλωμός. βλωιύλιοι, sc. άξτοι, panes qui incisuras ha- bent, a Romanis dicti quadrati, Philem. ap. Ath. ΒΛΩΜΟ" 2, 2, 6, buccella, fragmentum pa- nis, portio. βλωσις,-ιως, ή, adventus. Α βλώσχω. ΒΛΩ'ΣΚΩ, f. ώσω, p. ωχα, advenio ; (2) adscendo ; (3) cresco. βλώσω, veniam, f. 1. ind. act. verbi βλό>σ- χω• βοχ, 3. sing, prses. ind. act. contr. pro βο- άιι• βοάα, 3. sing, praes. ind. act. Poet, pro β • ait• βοάχσχον, 1. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ίζόων. βοάγξίον, α, το, scutum ex boum agrestium pelle. Ex β2ς et άγριος, agrestis. βοχθόος, bellator, Dor. pro βοτιθόο;. Βοχνίξγί;, Boanerges. Syr. Filii tonitrui. βοάνθίμον, το, al. βάφθαλμον, vel χξνσοφ- θάλμον, Gal. βόαξ,, αχός, ό, piscis quidam, qui et β&ηζ di- citur. Α βοάω. βοάρμια, τ), Epith. Minervae, Steph. A β2; et α,οω. βοάσαι, 2. sing, praes. ind. pass. Dor. pro βοά•/], a βοάω, clamo. βοά,σας, Dor. pro βοΥ,σας. βοάσι, 3. pi. prass. ind. act. Dor. pro βοω- tri. βοάτις, τ), clamosa, JEsch. βοχύλιον, tt, το, boum stabulum, bubile. Ex β2ς et ocvXyi, aula, βοανλον, το, idem quod βοχύλιον, Αρ. ΒΟΑ'Ω, ω, f. ν,σω, ρ. τιχχ, boo, clamo ; (2) vociferor ; (3) clamando dico, cum cla- more dico ; (4•) inclamo, clamando voco ; (5) celebro ; (6) usurpatur et de inani- matis. T'/jfhi h' ϊκτοσθιν βοχν 'ice. τάθ' αύτη; xx) τα των φίλων χχχά, Soph. ΕΙ. 805. Ύίς ο βοών τον Ιισχόττιν ; Arist. Αν. 60. βοιία, ας, ή, pellis bubula; (2) scutum, sive clyDeus e corio bubulo factus. A β2ς. βοιιχχος, ν), ov, e bubula pelle factus ; (2) bubulus. Α β2;. βοιιχοί, ■>„ ov, idem et ab eod. βόειος, ιίχ, uov, bovinus, bubulus. Ab eod. βόιος, ία, ιον, idem et ab eod. βόι;, boves. nom. plur. a β2;, bos. βιύ;, ία;, ο, lorum e corio bubulo. Ab eod. βο -h, %;, r„ clamor; (2) pugna. Α βοάω. βογ„ 3. sing, praas. conj. act. v. βοάω- βονγίνν,ί, ίο;, Ό £) τ), bove genitus. Εχ β2ς et γιίνομαι, nascor. βο-^ξομίω. ω, f. τ]σω, currens vociferor ; (2; auxilior. βο'/ίδξόμιο;, α, ό χα.) τ\, auxiliaris. A βον,Ι'ρόμο;, α, β. ad clamorem alicujus ac- currens, auxibator, opitulator. Ex βοάω et Ιξίμ,ω, curro. βοΥιθοίξχος, u, o, praefectus auxiliorum. βο'/βΐι, succur.re, 2. sing, praes. imper. act. contr. pro βοίβίΐ, a verbo βο-$ίω. βύΥ,ϋίΐα., ας, r„ adjumentum, auxiUum ; (2) depulsio malorum ; (-3J persecutio fugi- entium, &c. A ΒΟΗΘΕΏ, S, f. γ,ο•ω, p. vixa, auxilior, o- pitulor, succurro ; (2) occurro hostibus, propugnatum advenio ; (3) patrocinor. BoyiBiiv Ttvi π?ο; τ^ς όπλίτας, Ίπι τνς πολι- μ,Ίνς, adversus ; \; Τίν α τόπον procurrere. βονθ-ζιμα, ατός, το, auxilium; (2) remedi- um. Α βοΥ,θίω. βοΥ.Οιηματίχος, Ι,, ov, auxiliatorius, auxiU- andi vim habens. Α βο0νιμα. βύγβγ)τικο;, y„ ov, auxiliaris, qui auxiliari potest, aptusad auxiliandum. Α βο-ηθίω. βΰΥ,θο;, S, c, auxiliator, opitulator. Ab eodem. BOO βοΥιλαο-ία, ας, r], boum abactio ; (2) praeda. Ex βχς et Ίλαύνω, abigo. βύΥ,λατίω, ω, f. γ]<τω, p. ηχα, boves agito ; (•2) boves abigo. Α βο-ηλάτης. βοΥ,λατ^ς, u, i, bovum agitator, bubulcus; (2) boum abactor. Ex βχς et Ίλαύνω. βύΥ,λάτις, <δβί, ν), boum agitatrix. Α βοη- λάτΥΐς. βοΥ,μα, ατος, το, clamor. Dor. βόάμ». Α βοάω- βογν, clamare, Dor. et contr. pro βοάΐιν. βοΥ,νόμος, n, ο, boum pastor, bubulcus. Ex βνς et νίμω, pasco. βό-ης, ό, clamosus vociferator, Luc. βό-ηο-ον, 2. sing. a. 1. imper. act. v. βοάω• βοΥίτυ;, ύος, 'h, clamor. Ab eod. βοθξίζω, f. itru, obruo. Α βόθξος, fovea. βόθξίον, α, το, parva scrobs. Dim. ab eod. βοθξοιώΥ,ς, \ς, in scrobis modum cavatus. ΒΟ'θΡΟΧ, υ, ό, fovea, scrobs. βοθξασ-θαι, lacunam facere, Gal. Α βόθξο;. βόθυνος, a, ο, idem. Α βαθύνω, excavo. ' βοϊΐάξίον, α, το, bucula. Α β5ς. βοί^Υ,ς, ό, stolidus, fatuus, Man. Ab eod. βοιίιον, s. βοίδιον, si, το, idem et ab eod. βοϊχος, Yi, ov, bubulus. Ab eod. βόίχλιψ, πο;, ό, boum fur. Ex β2; et χλίπτω, furor, βοϊ?), adv. bubulci more. βοιωτιάζω, et βοιωτίζω, Boeotorum partibus faveo, studeo. βοκίρόιο;, ό, bubulcus, Ep. βολαιος, a'ta, aiov, impetuosus ; (2) irreti- tus. Α βολΥΐ, jactus. βολαύγ-4, η, jactus lucis, Man. Α βολή et αυγΥι• βολαυγης, ις, splendidus, Man. Ab iisd. βολζχ'ξίον, ν, το, bulbulus, parvus bulbus. Dim. a βολζός. βολζϊν/ι, r), bulbi species, Theoph. βόλζιον, u, το, idem et ab eod. βόλζϊτον, α, το, stercus bubulum; (2) fimus. Α βάλλω, jacio, quoniam ejicitur. βολζοιι7>γ,ς, ίος, ό χα) ή, bulbosus, bulbum referens. A ΒΟΛΒΟ' 2, », <5, bulbus; (2) radix quaevis rotunda. βολζωίΥ,ς, ιος, Ό χα) ϋ], bulbosus. Α βολ ζός• βολίω, ω, f. γ)σω, p. r,xa, jacio. Α βάλλω Hinc βολιών, ωνος, ό, fimetum, sterquilinium. βολ-)], %;, Ϋ), jactus ; (2) ictus, plaga. A βάλλω. βολίζω, f. ίσω, ρ. ιχα, boUdem demitto. A βολ)ς, ίίος, Ϋι, jaculura, sagitta ; (2) funis cum albgato plumbo, quo nautte profun- ditatem maris explorant. Α βάλλω, βολίτϊνο;, ίνη, tvov, stercoreus. Α βόλιτον. βόλιτον, n, το, stercus, fimus. Α βάλλω, βόλϊτος, a, ό, idem et ab eod. βολοχτύι-ία, ας, τ\, jactus tessararum in a lea. βόλος, a, ό, jactus vel tessera? aut tali, vel retis, unde et captura ; (2) dentitio. βομζαίνω, sonum bombo similem edo. A βόίίζος. βόμζαξ, et βομξαλοζόμζχξ, adv. voces fictas, Aristoph. βομζαύλιος, α, ό, tibicen. Vox Comica. Ex βόμζο; et αυλό;, tibia. βομζινντι, Dor. pro βομξνσ-ι, a βομζίω, ω, f. sflrtu, bombum edo. Α βόμ- ζο;. βομζτ&όν, adv. edendo bombum. βομζ,Υΐΐι;, Υ,κτσα, y]iv, bombum edens ; (2) stridulus. Ab eod. βόμζ-/ιο-ι;, ιω;, rt, editio bombi. Α βομζ,ίω. B0'MB02, n, ό, bombus, sonus, quem e- dunt apes ; (2) strepitus quivis. βομζύχιον, το, Dim. a βόμζυξ, Aristot. βομζύλτι, υ,;, τ\, genus apis strepera?, item insectum quodlibet streperum; ampul- la olearia, Hes. Α βόμζο;• βομζυλιάζω, f. άσω, p. axa, ventris mur- mur edo. A βομζύλιο;, ν, ό, idem quod βομζύλτ)•, (2) insecta canora omnia ; (3) genus pocub. Α βόμζο;• βομζυλ);, fio;, τι, bulla, Hes. βόμζυξ, Dxo;, h, bombyx, vermis. Ab eod. BO'NA202> u, o, animal silvaticum, mo- nops. βαοζοσχό;, if, o, boum pastor, bubulcus. Ex β'ύ; et βόσχω, pasco. βοόγλΥ,νο;, ν, ό χα) ν, pulchris oculis pra»- ditus. Ex /Saj et γλ'/,-νΥ,, pupilla, oculus. βαο^μ-ζιτΥ,ζ, Yiqo;, ό, boves domans s. vmcens, Call, Α δμάω ' ( 118 } EOT Βοοζ, S, Booz, s. Boas. Nomen Hebr. άχ• λιτον- In quo rebur est. βοοζύγιον, a, to, boum jugum. Ex βΖ; et ivyo;jugum. βοοθύττι;, a, b, qui bovem mactat. Ex /3«i et S -ύω, macto. βοοχλόπο;, ό, boum raptor. Α χλίττω. fioox%ato;,X>o\\mxm caput habens, Nonn. βοόχξανο;, ό, idem. βοοχταοΰα, ας, tj, boum occisio. Ex βϋς et χτιΊνω, occido. βοονόμος, ό, bubulcus. βοοο-σόο;, ov, boves incitans, Col. βοό^αα-ι;, τ), idem quod βύς-αο-ι;, Call. βοοτφαγία, α;, τι, boum mactatio. Ex βζ; et σφάττω, macto. βοοτξόφος, ν, ό χα) it, qui boves alit, vel pascit. Ex βίς et τξίφω, alo. BOPA\ ας, ή, esca, pabulum, proprie bru- torum. βοξζοξίο;, α, ov, ccenosus, lutosus, Steph. A βόξζοξο;• βοξζοξίζω, f. Ίσω, ccenum refero • τ (2) cceno inquino. Α βόξζοξο;. βοξζοξόθϊ/Λο;, ό χα) τ\, coenosus, stercus oleus. βοξζοζοχοίτΥ,;, n, ϋ), qui cubat in cceno. Ex βόξζοξο; et xo'tTTj, cubile. B0'PB0P02, u, β, ccenum, limus, lutum. βοοζοξόω, ω, f. ωο-ω, cceno contamino. A βόξζοξος. βοξζοξοτάξαξι;, ιως, ο, turbulentus, qui sta- tum civitatis fcedum et turbulentum red- dit. Vox Comica. Ex ββ^βο^ί et τα.• ζάοΌ-ω, cotnmoveo. βΰξζοξνγ-/], ϊίς, τι, idem quod βοξζοζυγμός, 2, ό, intestinorum strepitus, A ΒΟΡΒΟΡΤ'ΖΩ, f. ύσω, strepo, proprie de intestinis crepitantibus. βοξζοξωπός, 2, ό χα) τ), qui cceni speciem re- ferf, fcedus, turpis. Εχβόξζοξος et ωφ. βοξίαο, borece, gen. sing. JEol. pro βοεία, a ΒΟΡΕΆ2, n, ό, boreas, aquilo; (2) sep- temtrio. βοξίτιθιν, adv. a plaga septemtrionali, a sep- temtrione. Α βοξίας. βόξΐιος, u, ό χα) υ), borealis, septemtrionalis. βοΡΥιν, pabulum, ace. sing. Ion. prolan. βόξο;, ξα, ξον, edax, vorax. Α βοξά. βοξό;, ξά, ξόν, idem et ab eod. βορρά;, ά., ό, boreas. Α βοξίας. βόσι;, ιω;, τ\, pastus, cibus. Α βόω, pasco. βοο-χάίιο;, ία, ιον, pascens, altihs. A seq. βοσχάς, άΰο;, pascens, a βόσκω; (2) avis quaedam marina ; (3) piscis quaedam spe- cies. βοσχΥ], τι, pastus, JEsch. βόσχγιμα, ατο;, το, pecus ; (2) pascua. A βόσχω, pasco. βόσχτισι;, ιω;, ϋ), pastio. Ab eod. βοσχ^,σω, pascam, f. 1. ind. act. βοοχ•/ισιΊσθι, pascemini, 2. pi. f. 1. ind. m. Dor. pro βοσχγ,σισθι, a βοσχίω, vel βόσχω. βόσχοντι, pro βόσκχσι, a βόσχω- βοσκό;, 2, ό, pastor, V. L. bubulcus. βόσκω, f. βοσκήσω, pasco. Α/ δ' ίλπίδι; βοσκασι φυγάΐα;, ω; λόγο;, Eur. Ph. 399. Βόσκα χάφοι; ννΐύμασιν, Soph. Aj. 559. "Α {ναιΰάξία) ιγω μόλι; Γ7]φανγ,πλοχ2σ' ίζοσκον, Arist. Thesm. 455. Α βόω. βόσμοξο;, frumenti Indici genus, Strabo, lib. 15. Quasi dicas βόσιω; μόξον, mo- rum esculentum. βοσορραΐ5-7ΐ;, ό, boves profligans, Tryph. A ρ.αίω. Βοοπόξΐο;, α, ό χα) τ), Bosporius. A Βόστοξο;, a, ο, Bosporus, quasi boum tra- jectus, fretum. Ex β2ς et πόξος. BO'2TPYS, χο;, ο, cincinnus, cirrus mu- liebris ; (2) capillus, caasaries. βοΓξυχνδόν, adv. in cincinni modum, in formam cirri. Α βό^ξυξ. βος-ξυχίζω, f. ίσω, in civicinnos plecto, ca- pilium compono, calamistro. Ab eod. βοϊξύχιον, α, το, cincinnulus, Dim. ab eod. βοζ-ρυχόομαι, 2μαι, unde βιζοζ-ξυχωμίνο;, cincinnatus. βόζ-φχος, α, ό, idem quod βό,<τξΐί%. βότζυχωΐτις, ιος, ο και τι, cincinni seu cirri formam habens. Α βό?ξυχο;. βόσω, pascam, f. 1. ind. act. a βόω. βοτάμια, ων, to, pascua. Α βόω- βοτανν,, τις, τ), herba, gramen. Ab eodem, Hinc τανΥ,φ&γος, ov, herbas comedens, Opp. βοτανίζω, f. ίσω, herbas carpo, vello. Ότανικος, τ), ev, herbarius, ad herbas perti- nens. Hinc τ) βοτανιχτ), γ,ς, sc. τέχνη, botanica, peritia herbarum. Ab eod. BOY BOX BOX βοτάνων, ν, τό, herbula, herba pusilla, Dim. βοτανισμό;, χ, b, evulsio herbarum. Α βο- τα,νίζω. βοτανολογία), ω, f. ήσω, herbas lego, colligo. Ex βοτανν, et λίγα), βοτανώδη, toe, Ό χα) η, herbaceus, herbo- sus, herbis abundans. Α βοτάνι βότίίξα., α;, ν, femina pastoris. Α βοτήξ• βοτν-ιξ, ν]ξο;, b, pastor. Α βόσχω• βοτ*ΐξΐχ'ος, νι, ov, pastoralis. Α βοτήζ. βοτον, χ, το, pecus, armentum, quod pasci- tur. Plur. τα, βοτά, ων, oves. Α β'οσχω. βοτό;, χ, b, pascuum, alimentum. Ab eod. βοτρύΐιον, χ, το, racemulus j ( 2) acinus. Dim. a βότξυ;. βοτρΰΙ~ον, adv. dense instar racemi. βοτξυνίξο;, χ, b, qui e botrufero genere est, τα βοτςυνιςά, pro ipsis botris, Steph. βοτξυνφόξοί, et βοτξυοφόξο;, idem quod fio• τξυφόξο;, Eust. βοτξυόοωζο;, χ, b χα) v\, racemos elargiens, dans uvas, botrorum largitor. Ex βότξυ; et hi gov, donum. βοτξυόίΐ;, όεσσα, otv, racemosus, racemi in- star collectus et intortus. Α βότξνς• βοτξυόχοσμο;, b xa) v\, racemis ornatus. βοτξυόομαι, χμαι, racemor. Ab eod. βοτξυό -raie, aiBoe, b χα) v\, vitis, quaebotros, ut liberos fert. Ex βότςυ; et πάι;. βοτςυοΓ&γ-κ, to;, b xa) ή, ab uvis distillans. Ex βότξυ; et g -άζω, stillo. βοτξυο?ίφχνβ;, χ, b xa) 'h, botrorum sertis redimitus. Ex βότξν; et ζ-ίφανο;• βοτξυοχαίτν,;, χ, b, botros crinibus implexos habens. Ex βότξυ; et χαίτη, coma. BO'TPYS, υος, β, botrus, uva ; racemus ; (2) nomen herba? ; (3) Metaph. usurpa- tur de capillis. Hjnc βοτξυώΰη;, tog, b xa) r,, racemosus. βοτξυφόξο;, b χα) ή, uvas ferens. βΐί, particula augendi, ut βχλιμοβ, fixfai;. βχάγωξ, οξος, b χα) ν), pastor, armenti duc- tor. Ex fixe et 'άγω, ago, duco. βχξ&λι;, idos, -h, bubala, vacca silvestris. A βχΖαλο;, χ, b, bubalus, bos silvestris. A /3»?. βχζάξας, b, qui instar bovis est gravis ; (2) tardus, stupidus. Ex /35« et βάξο;. βχζατιχόν'ίλχο;, ulcus pra?humidum,Gfor?•. ex Aret. Butane, v>, Isis, Ep. βχζόσιον, χ, το, locus, ubi pascuntur boves. Ex fixe et β'οσχω. βχζοσχ, ίω;, ή, voracitas. Ex iisd. Unde βχζότα;, bourn pastor, Dor. pro βχζότν,;. βαζότ' /is, χ, b, bourn pastor, bubulcus. βχΖοτο;, a, b χα) ή, pabulo abundans. βχζξως-ι;, ε&>«, *j, magna fames ; (2) tristi- tia, acerbus dolor. Ex fix et βξωσι;. ΒΟΤΒΩ' Ν, moe, Ό, inguen ; (2) tumor cir- ca inguina, vel etiam in quacunque cor- poris parte. βχζωνιάω, Ζ, laboro tumore circa inguen ; (2) laboro tumore quovis. Α βχξων. βχγάιο;, x, b xa) v), qui valde jactat, mag- nus jactator. Ex β5 et γαίω, glorior. βχγίννχ, toe, Ό χα) -h, bove genitus. Ex fix; et γίνομαι, nascor. βχγλν,νο;, ov, bubulas pupillas habens,2^bww. βχγλωσσον, χ, το, lingua bubula, herba. Ex pie et γλωσσά, lingua. Angl. bugloss, BORAGE. βχγλωσσο;, χ, b, idem ; (2) solea, piscis. βνΰίξίον, χ, το, bovinum corium. Ex fix; et Ιίξω, excorio, βύΐοζος, χ., b xa) ft, boves excorians. Ex fix; et ΰίξω, excorio. βνδζομίω, ω, f. ί]σω, accelero, cursu incita- to curro. Ex /35 et ^ξόμο;, cursus. βνίξομία, ae, v\, cursus citatus, s. incitatus. βαύίξκ,'ίο;, b χα) Ϋ,, qui a bobus depascitur. Ex /32j et 8■ίζoe, cestas, messis. βαθοίννίί, ν, b, boum vorator. Epith. Her- - culis. Anthol. Steph. $, 8, 10. βύθοξο;, b, insiliens vaccis. Epith. tauri. βνθυσία, ae, ή, immolatio boum. Ex five et S -ύω, macto. βνθυτίω, ω, f. ήσω, boves macto et immolo; (2) sacrifico. "Ενθα βκϋυτΰν μάλλον πή- tu, Eur. Hec. 263. Ex iisd. βνθύτ'κ, a, b, qui boves mactat. Ex iisd. (2u6vToe, v, b χα) ft, ad boum mactationem pertinens. Ex iisd. βαϊίΡίύω, et βντίλίω, idem quod βαθετεω, lies. fiuxaToe, v, b, bubulcus ; (2) agricola, rus- ticus, messor. Α βζ;. βνχάπαι, ων, αϊ, boum prascpia. Ex fiSe ct χ«!τ«, prcesepc. fivxafihoe, u, b, sc. xiOoe, bucardia, sc. gem- ma. Ex /22•«• et xaplia, cor. βύχίντζον, n, το, stimulus, quo boves impel- luntur. Ex βχς et χίντξον, stimulus, fivxipaoe•, idem quod βάχίξω;, Nic. fivxipa-e, foenum Grsecum. βύxtξωe, ω, b χα) ή, bubulis prasditus corni- bus ; (2) foenum Graecum. Ex βνς et xtpae, cornu. βυχ,ίφαλο;, v,b>$ i,taurinoetmagnocapite praeditus ; (2) equus Alexandri Magni. βχχίνίω, boves abigere, Varin. βαχολίω, ω, f. ν,σω, boves pasco ; (2) pasco ; (3) pass, erro, vagor ; (4) inani spe lac- tare; item, blandis verbis, narratiunculis, &c. fallo, ac decipio; item, demulceo, de- linio. Κατωχάζα ρ/•ψ«ί μί βνχολήσίται, Arist. Pace, 153. Βνχολίΐν τον Ιήμιον, id. Cone. 81. Α βαχόλο;. Unde βχχόλνμα, «τβί, το, lenimen, solamen. βνχόλνσκ, tve, ή< delinitio, deceptio. βαχολνιττ,;, if, b, deceptor, Hes. Α βνχολίω. βαχολία, ae, *i, armentum, grex boum. βνχολιάζω, f. άσω, et άξω, porice, pastori- tium carmen cano. Ab eod. βνχολιασΰ^, Dor. pro βαχολιάζίκ. βνχολιασμκ, ν, b, pastoritii carminis mo. dulatio. Α βαχολιάζω. βαχολιαϊκ, 5, b, pastoritii carminis modu- lator. Ab eod. βχχολιχκ, ν, bv, pastoritius, pastoralis. A βαχόλος. Unde βαχόλιον, α, το, armentum boum. /3szeA/i, v\, ad boves pascendos apta, v. c. herba. βνχολισμ^, S, b, pastoralis cantilena. βνχόλο;, χ, c, bubulcus, armentarius. Ex /3»i et χόλον, cibus. βνχόξυξα, τι, magna gravedo. βαχόξυζο;, a, b χα) ή, admodum mucosus ; (2) stohdus. Ex /3S et χοςύζα. βνχος, n, b, bubulcus ; (2) messor. A /35«. βαχξάνιον, α, το, vitis nigra. Α βάχξανον. βύχξανον, το, caput bubulum ; (2) galea facta ex corio bubulo. Ex fiSe et χοάνον. fiisx^avoe, ov, bubulum caput habens. βαλαΊο;, αία, aiov, consiliarius. Α βχλή. βΰλαξχίω, ω, f• ν]σω, consilii vel curia? sum princeps. Ex βαλίι et άξχω- βύλaξχoe, b, consilii publici princeps. βνλαφί^, ace. pi. Dor. pro βαλ'/ιφόξ^- βύλίΐ, vis, 2. sing, prass. ind. Att. pro βίλγ. βνλύα, ή, munus senatorium. βνλΰον, ν, το, curia, Herodot. Α βχλν]. fifato,velis, 2. sing. pra?s. imper. Dor. pro βύλα, seu βύλισο, a verbo βύλομαι. βαλίύίο, consultare, 2. sing. pr^Es. imper. med. Ion. pro βαλίόισο, a βαλιΰω. βνλίύγ,σθα, 2. sing, prses. conj. act. Ion. pro' βαλίύ'^' βύλίυμα, το';, το, consilium. Α βχλίύω. βαλίνμάτίον, το, Dim. q. d. consiliolum, co- gitatum, Ar. βt^λtύμtvoe, volens, pra?s. part. med. Dor. et Poet, pro βνλόμίνο;, a verbo βύλομαι. βόλίυσαι, 2. sing. a. 1. imper. med. verbi βχλίύω. βνλίύσαντί, nom. dual. a. 1. part. act. βύλίυσιν, consultavit, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et cum v 'ίφίλχ. pro ϊζύλίυσί. βέλίυσκ, fue, r,, consultatio ; (2) accusatio, (1) insidiarum vita? nostra? factarum ; (2) pecuniae in publicum per calumniam pe- tita?, Harpoc. Ab eod. βνλίυτνιριον, \s, το, consilii locus, curia, se- natus. Ab eod. /3»λευτ(5?, S, b, consultor, senator. Ab eod. fi&tuTtxbe, ν, ev, consultus ; (2) senatorius, ad senatum pertinens. Ab eod. /3»λει/το?, νι, ov, in deliberationem cadens. Ab eodem. βνλίύω,ΐ. ίύσω, p. ίυχχ, consulto, delibero, consilia agito. Βχλύίΐν νιώτίρα πΐξί nvoe, Όλίθξον τινι, moliri. "One ςρατω ξύμ,- travTt fi&twrae φόνον, Soph. Aj. 1074. 'Αλλ' άμανον βίξύλίυμαι Talt,Eur. Med. 893. Τ/ βίζύλίυται πίρ) των σ•χον%ων εν τί? ?ν,λ'/ι παραγζάψαι εν τω δήμω τημίξον ΰμίν ; Arist. Lys. 515. Α βχλν). βχλίων, consilzorum, gen. pi. Ion. pro βου- λών. ΒΟΥΛΗ' , vie , ν), consilium, consultatio ; (2) curia, consilium, Lucian. de Saltat. βέλν,αι, 2. sing. pra?s. ind. med. Ion. pro βύλν,. βχλνθίίνιν, voluerim., 1. sing. a. 1. opt. pass. βχλνβύ;, qui voluit, a. 1. part. pass. βχλν,μα, ατοί, το, voluntas, arbitrium pro- positum. Α βχλτ,- ( 119 ) βχλτίσιν,' consiliis, dat. pi. Ion. pro βχλα?;. βχλνισι;, ίως, ν,, voluntas. Α βχλν]. Unde βχλν,τιχος, ν,, bv, voluntarius. βχλ'/ιτο;, ι?, ev, sub voluntatem cadens ; το βχλν,τον, voluntas. βχλ'/ιφόξο;, χ, b χα) »;, consultor, consiliari- us. Ex βχλνι et φίζω, /ero. βχλιμία, ae, vj, bovina, i. e. ingens, fames. Ex /35 et λι^, fames, βχλιμίασκ, ίω;, ν,, idem quod βχλιμία. A βχλιαιάω, ω, f. άσω, fame ingenti et into- lerabili premor. Α βχλιμία. /8»λ//*βί, χ, b, idem quod βχλίΜ,ιά. βχλ^, a, ov, consultus, Mscli. BOT'AOMAI, f- βχλν]σομαι, volo, cupio ; (2) malo ; (3) opto. βxλόμάχoe, b, pugnandi semper cupidus ; idem quod &υμομαχων. βχλυτη, χ, b, vespera, tempus, quo boves solvuntur. Ex /35? et λύω, solvo. βχμασ^, vel βχμα^οί, χ, b, uva qua?dam a crassitudine ita dicta. Ex fix et μασ- τόί• βχμίλία, ae, *j, q. d. bubula fraxinus, spe- cies fraxini. Ex fixe, seu fix et μιλία. βουμίλ^, χ, b, idem et ex iisd. βoυμόλγoe, x, b, bumulgus, qui vaccas mul- get. Ex fixe et άμίλγω, mulgeo. βονμνχα), et fix μυχοί, mugitus. A fixe et μυχν,, mugitus. βουνίζρο;, χ, b, hinnulus magnus. Ex fix et vt£poe, hinnulus. fiouviae, napi genus. Α βουνό;, βουνίζο), fut. ίσω, accumulo, adgrego. Ab eodem. βουνιον, χ, το, idem quod fiowiae• fiouv)e, iloe, v\, scil. yij, terra collibus fre- quens. Α βουνό;• βουνοζατίω, ω, per colles incedo. Ex fiow vbe et βατίω, vado. fiauvoulv,;, ίο;, b xa) %, montosus. Ex /3a- vb; et tlZoe, species, βουνομο;, a bobus depastus. βουνομο;, bobus pascendis aptus. Ex fioZe et νίμω, pasco. βουνοπατίω, ω, ΐ• ν]σω, colles calco, per col- les ingredior. Ex βουνό; et πατίω. ΒΟΥΝΟ' 2, 5, b, collis, tumulus, clivus ; (2) tumulus, acervus. βοννώΰνιζ, to;, b xa) v\, collibus, seu tumulis frequens, clivosuis, colli similis. Αβανά^ fiouvaie, aiho;, b, puer vel adolescens gran- dis, et apicularum epitheton, quia e bo- bus nascuntur. Ex fix et πάί;, puer. βουιτάλίΐο;, ov, magnus. βούτ&λι;, tdo;, b χα) ή, multam luctam ha- bens. Ex fix et πάλν,, lucta. βούβαλο;, χ, b, magnus luctator ; (2) mag- nus ; (3) magnus asinus. Ex iisd. βουπάμμων, ovo;, b xa) v„ boum possessor, pecoris dives. Ex fix; et πάω, possideo. βούπίΐνα, ν,;, νι, magna fames. Ex fix et srt7va, fames, βουπλανόχτιρο;, ov, vaccivagus, Lye. βουπίλατη;, χ, b, bubulcus. Ex fixe et πι• λάξω, propinquo. fixvXas-v,e, x, b, qui boves fingit. /3ούίτλίϋ§βν, χ, τό, herba qua?dam. Ex fix; et πλίυξά, latus. βούπλν,χτξον, χ, τό, bovis stimulus. βουπλνιζ, %γο;,'ο χα) ν), idem. Ex fix; et πλήττω, ferio. βουποίμν,ν, tvo;, b, boum pastor, bubulcus. βουζόλο;, χ, b, idem. Ex fix; et πολίω, ver- sor. fiovxopoe, x. b xa) r,, ad boves transfigendos ;aptus. Ex fix; et πα'ξω, transfigo. ΒούπξΥιπ;, ίω;, ή, insectum ex cantharidum genere, scaraba?o simile ; (2) oleris sil- vestris species. Ex fix; et αξίβω, inflam* mo, quia a bobus in herba devorata eos inflammat ac rumpit. βού-τρωξο;, χ, b χαι v\, qui bovem in prora habet ; (2) in quo bos antecedit. Ex fix; et πξώξ a, prora. BOY'PA2202, x, b, fructus, qui claudi- tur spathe, s. elate, i. e. pauna suo invo- lucro inclusa. ΒΟΥ~Σ•, βοόί, b χα) ή, taurus, vacca; (2) bovina pell is ; (3) flagellum factum e co- rio bubulo, item scutum ; (4) piscis qui- dam ; (5) numisma Atticum bovis ima- gine signatum. βουσχαφίω, subruo, proruo. Α σχάπτω. βουζ-άθιον, χ, τό, bubile. Ex fix; et t's -αμαι. βού^αθμον, x, to, idem. βου?αθμο;, χ, ό, id. quod βούραθμον, Eur. Ex /35« et f -αβμός. βονς-χσία, a;, et βουρχοΊ;, %ω;, v\, idem. ΒΡΑ ΒΡΑ ΒΡΕ βονς'άοΊον,'χ, τβ, idem. Ex βν( et ^ύ,σις. βου?ξοφγΐ&ον, adv. vertendo et flectendo se more boum ar-antium. Ex βζς et g -ξίφω. βοΰ^ξοφος, ov, aratus. βουο-φαγίω, ω, fut. ηα-ω, boves macto. Ex βχς et οφάζω, macto. βουο-ψαγία, ας, y,, bourn mactatio. Exiisd. βούτας, pastor, Dor. pro βάτ/ις. βούτΫΐ;, χ, b, pastor boum, bubulcus. A βχς. βούτΐμος, χ, b, bovis pretium aequans. Ex /3*Fff et τιμ, -h, pretium. βοότομον, χ, το, butomen, herba sive fru- tex palustris. Ex βχς et τίμνω, seco. βούτομος, χ, b, idem et ex iisd. βούτοξος, χ, b xa) it, boves penetrans et transfigens. Ex βχς et τοξίω. βουτξόφο;, χ, b χα) η, boves alens. Ex βχς et τξίφω, alo. βοΰτΰπος, χ, ό xa) ϋ), boves casdens, qui bo- ves mactat ; (2) species animalculi. Ex βχς et τύπτω, /erio. βοντύξινος, /wj, ivov, e butyro factus. A βούτυξον, χ, το, butyrum. Ex β^ς et τυξός. βουφαγος, χ, β χα) ■/■„ boves vorans ; "(2) valde vorax, ν aide edax. βούαθαλμον, χ, το, buphthalmum, herba. Ex βχς et οφθαλμοί, oeulus, quia flores ejus oculis bovinis shniles sunt. Angl. OX EYE. βουφονίύΐ,β) f. ηοΌ), boves macto. Α βχφό- »0S; βουφίνος, χ, β χα) ν), qui boves credit et mactat; (2) sacerdos boves immolans. Ex βίίς et φαη?ί, ccedes. βουφοξζίαι, ω, f. %σω, boves pasco. βουφόξζια, ων, τα, armenta. A βοΰφοξζος, χ, i, qui boves pascit, bubulcus. Ex βχς et φίξζω, pasco. βουφόξτοϊ, ov, ohustus valde gravibus sarci- nis, Ep. Α βχς et aha. βουχανίν,ί, ίος, xs, valde capax, amplissi- mus, de cratere, lebeto, &c. Ex /Sbj et poetico χανΰάνω, capio. "Άονχίτιος, a, ov, a Βχχ'.τα, η. pi. urbe E- piri, Call, βούτϊλο;, ov, herbosus, alendo pecori aptus. Α χιλίς. βοφ-φ, 1. sing, praes. opt. Att. pro βοωμχι, a verbo βοάω, clamo. βίων, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. et contr. pro iSSaov. βοώνη;, a, b, boum emptor, sive ad sacra, sive in macellum nomine publico, no- men curationis publicae, ejusdem valde honestae. Ex βχς et ωνίομαι, emo. βοώνχτος, χ, b χα) ή, bove emptus. Ex iisd. βοώντι, clamantibus, dat. plur. praes. part. aot. Dor. pro βοωο-ι, a verbo βοάω. βοώππς, χ, b, et βοώπις, ώος, ή, magnos, (i. e. pulchros) oculos habens. Ex βχς et ώ-ψ» oeulus. βοωτίω, aro, Hes. Op. et Dier. 389. Α βχς. βοωτν,ς, χ, ο, bubulcus. βόω-φ, βόωπος, piscis quidam. Ex iisd. βξαζιία, ας, ή, actio moderandf cextamen et constituency de eo ; (2) dijudicatio et disceptatio. Α βξαζίύς. βξαζ'ίϊον, χ, το, victoria? premium. Ab eod. βξαζίυίτα, palmam ferat, 3. sing. pras. imp. act. verbi βξαξιύω, palmam fero. ΒΡΑΒΕΎ ν 2, ίω;, β, qui dat praemium cer- taminis, judex certaminis ; (2) arbiter rerum aliarum et pramiia diribens. βξαζίυττ-,ί, χ, b, idem. βξαζίύω, f. ίίισω, premium do certaminis, 'certaminis sum arbiter et moderator; (2) moderor, dispenso ; simpliciter, tri- buo, praebeo, do. Βαξαζίύαν τϊ,ν S/xrjv, Plut. Α βξαζιυς. ΒΡΑ'ΒΫΛΟΝ, χ, το, prunum Damasce- num. βξαγχαλίος, ία, ίον, raucus. Α ββάγχοί• 'βξαγχάω, idem quod βξαγχιάω, Poll. βξάγχ' /j, r n Suid. Βςάγχοί, το, Hes. mor- bus in suibus. βξάγχια, ων, τα, branchiae, quibus pisces spirant ; (2) fauces porci. Ab eod. βξ«.γχιάω, ω, raucesco. Ab eod. βξαγχιοίάϊ,ί, ϊς, branchiis similis.• BP ATX02, », i, vel i0 s, το, raucedo, rau- citas. βξάγχω, laqueis irretitus hasreo, Ε. M. βξαγχώδο;, ios, b xeu 'h> raucus. Α βξάγ- βζααίως, adv. tarde, sero; (2) segniter, cunctanter. Α βξαίύς. £iαΙυς et xapros, fcuctus. βξαίνχίνητοζ, ov, tardus, tarde incedens. βξαδύνοια, α;, -η, tarditas mentis et inge- nii. A βζα^ίινοος, contr. βξαδύνχςι χ, ό χα) η, qui tarda est mente et ingenio. Ex βζαΰυς et voos, mens, βξαϊΰνω, f. ϋνω, tardo, ounctor. Αβξα^υς- βξαΰυπίΐθκ, ios, ό χα) ή, qui tarde et aegre sibi persuaderi sinit. Ex βξαδος et tni- θω. βξαίυπίπτίω, ω, fut. r. /τω, tarde coquo ; (2) tarde concoquo. Ex βξαδνς et πίπτω, coquo. βξαίυπϊ^,ία, as, v, tarda et imbecilla con- coctio. Ex iisd. βξαΰυπλοίω, f. ησω, tarde navigo. *Ev Ixa• vals δί ίμέξαις βξαδυπλοχν^, Act. 27, 7. Ex βξαονς et τλί?ί, navigatio. βξahίπvoos, χ, ό χα) 'h, spiritum aegre tra- hens, Aret. Ex /3g*Siii et πνόο5> spiri- tus. βξαδυποξίω, ω, f. νι<τω, tarde progredior. βξαΖυπόξ^, χ, ό χα) i\, tarde, seu lente pertransiens. Ex βζαΖυ; et ποξίύομαι, transeo. βζαΐΰπχς, βδβί, ο χα) fi, tardigradus ; (2) lentus. Ex /3|*δί»ί et π^, pes. ΒΡΑΔΥ 1 2, t7a,.l, Gen. ios, iias, ios, tar- dus, segnis ; (2) tardus ingenio. Comp. βξαίίων, vel βξάο*ο•ω», vel β^α%ίιτί^% Su- perl. fioaltfos, vel /3^*δίτατβί. βοαίυσχίλν-,ς, ios, tardigradus, tarde ince- dens. Ex /SaosSwi et ο-χίλος, cries. βξαΰυς-ομίω, ω, f. %σω, impedite et diffi- culter loquor. Ex B'al'bs et ς-Όμα, os. βξαΚπΥ,ς, i)tos, x, tarditas, cunctatio ; (2) segnities. Α βοαΰΰ;. βξαδυτόχος, χ, r„ tarde pariens. Ex βξαΰυ; et τίχτω, pario. βξαΰύφωνος, ov, idem quod βρα^ύγλωοΊτο;, Cyr. βξαδυχξό'νΜ, ov, serus. ΒΡΑ'ΖΩ, f.^ao -ω, ferveo, bullio. ΒξασΟγ τα evdov τχ Ά-ώςηχος* Aret. ΒΡΑ'ΘΥ, uos, το, sabina s. savina, herba. /3|ά*«ν«, τα, olera agrestia quae non facile purgantur. βξάχος, pro Saxos, Theocr. βξαα-θεΚ, a. 1. part. pass. v. βξάξω. βξάο-μα, ατός, το, ebullitio, fervor ; (2) a- gitatio, veliit aquae ferventis. Α βξάξω. βξασ-ματίας, χ, ο, qui fit cum ebullitione ; (2) ebiulitioni simihs. Α βζάσμα. βξαο-ματώδ'/ΐς, ios, ό χα) 'h, immoaii quasi fervet. Ab eod. βζαο-μος, χ, ό, idem quod βςάο•μ»> βξάο-σ-ω, idem quod βξάζω. βξάα-β-ων, pro βξαδίων, Horn. βξάχι, 3. sing, "imperf. vel a. 2. ind. act. Ion. pro Ιζςαχε, a βξάχω. βξαχία, τα, brevia. Quasi a βξάχος, ιος. βξχχί-',, nom. sing. f. g. Ion. pro βςαχΰα- βξαχύζ, perfusus, a. 2. part. pass, verbi βξίχομαι, seu βξίχω, madefacio. Bzaxicas, adv. breviter ; (2) paucis ; (3) ad breve tempus. βξαχιόνιον, το, ornamentum brachii, armil- la, Xen. ΒΡΑΧΓί2Ν, ovos, ό, brachium, lacertus ; (2) armus vituli. βξαχύζ /os, χ, ό χα) ft, qui brevis est vita. Ex βξαχΐ /s et β /os, vita. Hinc βξαχνζιότΎ,ς, ητος, ΐ, vita? brevitas. βξαχυζλα,ζ'Υβ, 6j> parum, leviter nocens. βξαχυζωλο5, ov, parum glebae habens. E- pith. praedioh parvi. βξαχυγνώμων, ό χα) f„ tardus consilio, βραχύΰξομο;, ov, tardus, tarde currens. βξαχυίπϊχ, ios, ό χα) ή, breviloquus, brevi- tatis in dicendo studiosus. Ex βοχ,χ^ et sVej, ve r bum. βοαχυεπως, adv. breviter, paucis verbis. βοαχυχαταλΥ,χτίω, ω, fut. ησ,ω, in brevem sc. s^'llabam desi'no ; (2) pede uno bre- vior sum. A βξαχυχατάλ' /ixTos, χ, ό χα) η, in brevem desinens; (2) pede uno brevior. Ex βξαχυ; et χαταλν,γω, desino, terminor. βξαχυχομίω, ω, f. ί,ο•ω, comam brevem ges- "to, Ex /3f*yyi et χίμγ„ co?na. a A ( 120 ) icus, qui βοαχυχωλία, ή, membrorum brevitas, cols "brevia, Hermog. βξαχύχωλος, χ, ό χα) r,, brevibus membris constans. Ex βξαχ^ et χωλον, mem- brum. βξαχύλίχ^, ov, brevis in dioendo. βξαχυλογίω, brevis sum in loquendo. βξαχυλογν,τίον, brevi oratione utendum, Steph. βξαχυλογία, as., v, breviloquentia. A βςαχνλέγοί, χ, ό χα) fi, brevis in sermone. Ex βξαχυς et λίγω, dico, vel Xoyos • βξαχυμίξαα, as, *>, brevitas, tenuitas par- tium. A βξαχυμί^' /js• βξαχνμίξ-κ, ίος, ixa) r,, cujus partes simt breves et exiguae, tenuis. Ex βζαχυς et μίξος, pars. βξαχυμοΆς, ls> brevi temporis spatiolabo- rans, Hipp. βξαχνμυθία, ας, ν, breviloquentia. Ex βξ»- Xus et μύθος, oratio, sermo. βξαχυντιχο$, i>, ov, breviandi vim habens. A βξαχΰνω, f. SvS, corripio, breve reddo. A βξαχύς. βξχχίνω^, χ, ό χα) τι, brevis tergo, breve dorsum habens. Ex βξαχ^ et vZtos- βξαχυόνιίξος, β, β χα) τι, pauca habens som- nia. Ex βξαχυς et οναξ, somnium. βξαχυχαξαλ-Λχτίω, ω, f. ν,σω, penultimam brevem habeo. A βξαχυπαξάλνιχτος, χ, ο χα) ί, CUJUS penul- tima brevis est. Ex βξαχυς et παζαλίγω. βξαχύπνοος, contr. βξαχύπνχς, χ, ό χα) ϋ), breves simulque tardos spiritus ducens. Ex βξαχ^ et πνονι, spiritus. βοαχύπολκ, rarva, Epith. urbis. βξαχυπο^, χ, Ό χα) ν,, breves meatus ha- bens. Ex βξαχϊ /s et πόξos, meatus. βξαχνπότκ, χ, β, parum potans. Ex ββα- χυς et πότης, potor. βξαχυποτος, χ, b, idem et ex iisd. βξΆχυρριζία, ας, ί, brevitas radicum. A βξαχυρρΊζος, χ, b χα) -h, breves radices ha- bens: Ex βξαχυς et ρίζα, radix. BPAXY N 2».£i«, ii, Gen. ίος, ύας, ίος, bre- vis, parvus, exiguus. Hinc (2) h βςα- χ{ΐ, brevi, brevi tempore, subito, repen- te, paucis ; (3) χατα βξαχυ, sensim, paul- latim ; (4) βξαχυ, aliquantum, inferdum, paullisper, parsi momenti. βξαχυο-ΊΙνιξος, brevis, Epilh. teli. βξαχυ?ίλίχγ,ς, qui parvo sed brevi caudice est. Ex βξαχυς et s -ίλίχος, caudex. βξαχυς-ομία, as, 'k, brevitas oris. βξαχυΓομ<>5, ο χαϊί,, qui brevi est ore, sive parvo orificio. Ex βξα,χυς et s -όμα. βξαχυο-υλλαζίχ, r), brevitas orationis, car- minis. βξαχυο-υλλ&ζος, b xa) v„ paucis syllabis con- stans, Epith. pedis, numeri. βξαχυζύμζολος, χ, b χα) ν), qui parvuxn seu exiguum symbolum ad convivium con- fert. Subst. 6, parva collatio, Ep. Ex βξαχυς et σΰμζολον, symbolum. βξαχυτιλΥ,ς, ίος, χ, b χα) i, brevem finem habens. Ex βξαχυ; et τίλος, finis. βξαχύτΥις,'/ιτος, ή, brevitas. Α βξαχ^• βξαχυτόμίω, ω, f. Ϋ,σω, curte recido. A βξ«■χύτ6μos, x, b xa) r\, curte recisus. Ex βξκχνζ et τ'ίμνω, seco. βξαχυΐξάχ•/,λθ5ί *> b xa) vj, breve collum habens. Ex βραχύς et τξάχτιλος. βξαχΰυπνος, χ, ο χα) -η, brevi contentus somno. βοαχυφαγία, ft, tenuitas victus, paucitas. βξαχυφ-γγίτΥ,ς, χ, b, breve et exiguum lu- men habens ; exiguum lumen praebeus, Suid. Ex βξαχυς et φίγγος. βξαχΰφυλλος, χ, b χα) υ), brevia habens fo- lia. βξαχυχξίνιος, χ, b χα) y„ brevi tempore du- rans. Ex βξαχυς et χξόνος, tempus. βξαχύωτος,Μ, ό xa.) f„ breves habens auri- culas. Ex βξαχυ; et as, auris. BP Α'ΧΩ, sono, sonitum seu crepitum edo, strepo. Est onomatopoeia. Hinc !£{*- χι et βξάχ%, apud poetas. βξίγμα, aros, το, sinciput. Α βξίχω. βξίγμκ, 5, b, idem et ab eod. BPEKEKE'S, vox ranarum. β'ίΐί-ο-θαι, fremere, praes. inf. med. verbi ΒΡΕ'ΜΩ , fremo, murmuro. Mueiots i'otr• λοι; βξί^ων, Eur. Ph. 113. ΒΡΕ'ΝΘΙΞ, vel βξίνθι;, lactuca. βξίνθιον, et βξίνθαον, το, unguentum e fiori- bus. Unde βξίνθινός. ΒΡΕ'Νθ02, χ, ό, tumor, fastus ; (2) avicu- la incerta. ΒΡΟ ΒΡΪ ΒΤΡ 0etvOvouο;. βξίφιχώ;, adv. infantiliter. βςίφοχτονία, α;, ή, infanticidium. βξίφοκ,τίνος, u, ό χα) η, infanticida. Ex βρίφο; et χτύνω, occido. ΒΡΕ'ΦΟΣ. e«si, to, infans. βξίφοτξΰφίΐον, s, to, locus alendis et edu- candis infantibus destinatus. Ex βξρφο; et τξίβω, alo. βξίφϋξγίω, infantera emtio, Ep. Α βξίφο; et ΐξγον- βξφύλλιον, a, το, infantulus. Dim. a βξί- 9 0S ' βξίχμα, euros, το, sinciput. Α βξίχω. βξίχμ,ος, S, h, idem et ab eod. ΒΡΕ'ΧΩ, f. ξω, madefacio, irrigo, pluo. ϋξξατο ββίχην ris; !τόδ«ί ) α,υτΗ τοις Wce,- xevtrt, Luc. 7, 38. βήχα ιπ) hxain; χα) cUiKns, Matt. 5, 45. BPI~, partic. insep. quae in compositione intensionem notat, redditurque fere per valde, vel vehementer. βξΐίξοζ, ξά, ξον, fortis, robustus, validus. βξΐχξοχίΐξ, b και η, robustus. ΒΡΙΑ'Ω, ω, f. άσω, robustum reddo ; (2) robustus sum ; (3) extollo ; (4) tumesco. 'Pi7ct μϊν γάξ βξΐάα, picc, δι βξιάοντα χα- λέττε/, Hesiod. Op. 5. βξΐξόΐίχντις, ίόύί, ό χα.) ή, qui ex somniorum interpretatione futura prasdicit Ex βξί- ξαι et μάντι;, votes. ΒΡΙ'ΖΩ, f. ίσω, vei ξω, post cibum dormio. "Ενθ vx αν βρίζοντα 'Hots ' Αγαμίμνονα Xov, II. 4, 223? βξή,τυος, α, β χα) η, vehementer damans. Ex βξ7 et η-χύω, clamo. βξίΰος, tos, ro, pondus, gravitas. Α βξίθω. βξίθοσύνη, ης, ή, idem et ab eod. Ut et βξίθύ;, t7a, υ, Gen. ίο;, tiae, ίο;, gravis. βξίθύχίξω;. ω, ο χα) ή, gravia liabens cor- nua. Ex βξίθυ; et χΐςας, cornu. βξιθύνοο;, contr. βξίθύνον;, a, i xa) η, gra- vem et prudentem mentem habens. ΒΡΓΘΩ, sum gravis, ingravesco, onustus sum ; (2) deorsum vergo prae pondere, iuclinor; (3) ingruo, impressionem fa- cio ; (4) abundo ; (5) gravo. "Η χιΐξ) βξίθα;, η μαχξΰ τλάτα βάζα, polles ma- nu, vel opibus, Soph. Aj 130. βξΐμάζω, f άο-ω, leonis voce utor. Α βξί- μόομαι, fremo. Unde et βξίμ,αίνω, f. ανω, idem ; (2) excandesco. βξΐμάω, ω, fremo, irascor. βξί μη, %ς, ή, robur, potentia. Α βξΐάω. βξίμηδον, adv. cum fremitu, fremebunde. βξίμημα, ατο;, το, fremitus. βξίμην,ι;, ή, iracundia. Α βξ7 et μηνις. BPIMO'OM ΑΙ, Ζμ,χ-ι- f. ώσομαι, fremo, ex- candesco ira,^ frendeo. Έζξίματο τω π Κύξω, χα) τοί; Μηΰοι; , Ken. Βξίμω, όο;, ή, Proserpina. βξίσάξμ,ατο;, ν, ό χα) ή, currum gravans. Ex βξίθω, gravo, et όίξμα, currus. ΒΡΙ'ΣΣΟΣ, u, i, echini marini genus. Βξίτομάξτις, Diana? cognomen. βξόγχια, ων, τα, pulmonis concavitates. Α βξόγχος. βξογχία, -ή, arteria cartilaginea aspera. βξογχιάζω, f. άσω, p. axa, deglutio, devo- ro. βρογχοχήλΆ, ν,;, y, tumor in gutture seu aspera arteria exoriens, tumidum guttur. Α βξόγχο; et χηλή, hernia, ramex. ΒΡΟΤΧΟΣ, u, o, guttur, faueesj (2) as- pera arteria. βξομίω, ω, ί• ησω, fremo. Α βξίμω. βξομιάζω, f• άσω, bacchor. Α ΰξόμιος. b\ou.io;, u, ό, Bromius, cognomen Bacchi. Α βξίι&ω• βξομόίΐ;, ίο -troe,, ε», fremens, Na%. Α βξό• μο;• Xou-o;, g, i, fremitus, fragor ; (2) avena. βζομώ^η;, to;, β χα) ή, fremitum, seu so- num edens. Α βξόμος. βίονταίο;, «/a», ottov, tOnitrualis, tonans. βξβντάαΐ) S t f. rjcce, tono. Α βζοντή* βξον.ΐϊϊον, το, machina theatralis, qua toni- truum fragores imitantur. A ΒΡΟΝΤΗ', ης, if, tonitru. βξόντνιμα, ατο;, το, idem. Α βξοντάω. βξθντ•/)ο-ιχίξαννό;, ν, ο χα) η, tonans et ful- minans. βξοντογινη;, ίο;, ό χα) ή, filius vel fllia to- nitru. Ex βξοντνι et γύνομαι, nascor. βξοντόπαι;, αιΖο;, ό χα) ή, idem. βξοντοποιο;, S, ό χα) »?\ tonitru faciens. Ex βξοντν et ποιίω, /acio. βξοντόςωνος, ov, vocem gravem, tonitrubus similem, habens. βξοτίαν, gen. pi. f. g. Dor. pro βξοτίων. A βξότνος, u, ό χα) -η, mortalis, humanus. A β>ξοτόί• _ . βξότιο;, ία, iov, idem et ab eod. βξοτΥΐοΊΟί, u, ό χα) ή, idem et ab eod βξοτοζάμων, Dor. pro βξοτοζ-ημων, ovo;, h xoe) η, Calcator homi- num. Ex βξοτο; et βήμα, gressus: βξοτόγ'/ΐξν;, υο;, Ό χα) η\ voce humana lo- quens. βροτο^αίμων, h, semideus, Hes. βξοτοίώη;, ίο;, ο χα) ή, qui est humana spe- cie ; (2) homini similis. Ex βξοτο; et iido;, species. βξοτόα;, Oiirtra, otv, saniosus, cruore re- spersus. Α βξοτο;, cruor. βξοτοχλωϊΰξα, ή, hominibus faticina, Man. Α βξοτο; et χλω^ν,ξ. βξοτοχτονίω, hominem interficio. A βξοτοχτόνο;, ν, ό χα.) ή, nomicida. Ex βξο- το; et xTitvfu, occido. βξοτολοιγο;, S, ό χα) ή, idem. Ex βξοτος et λοιγό;. ΒΡΟΤΟ'Σ, S, ό, mortalis ; (2) homo. ΒΡΟΤΟΣ, », ό, sanies, cruor j (2) sanguis pulvere permixtus. βξοτοσχόπο;,ον, homines eorumque actiones spectans, inspiciens. Epiih. Furiarum, βξοτ'οσσυο;, ov, salutaris hominibus. βξοτοζ-υγν,ς, \;, invisus hominibus. βξοτοφθόξο; , ov, hominibus perniciosus. βξοτοω, ω, f. ώο-ϋΐ, cruore inficio, cruento ; item, reddo hominem mortalem. Naz. ΒΡΟΥ~ΚΟΣ, seu βφχο;, st, ό, species lo- custarum, Lev. 11, 22. βρόχίτο;, ό, laqueus. Α βρόχο;• βξύχ'/ι, η;, 'h, pluvia vehemens, nimbus. A βξίχω, humecto. βξοχΟίζω, f• ί<τω, sorbeo ; (2) voro ; (3) hel- luor." Α βξόχθο;. βξόχθο;, «, ό, guttur ; (2) lagena. Α βξόγ- χοί• βροχθω^ίι;, ίο;, ό χα) ή, inaquosus, aridus. βξόχιο; μόξος, suspendio, q. d. laquearis mors, Nonn. βξοχ);, /δβί, ή, laqueus. βξόχο;, ν, i, idem. βξόχω, sorbeo, voro, deglutio : inus. unde άναζξόξεα, χαταζξόξίΐιν, apud Horn. βξυάζω, ι- άσω, floreo, germino j (2) lastor, exsulto. Α βξύω- βξίιγ^Υ,ν, adv. cum stridore dentium ; (2) fuse. Α βξύχω. βξύγμα, ατο;, το, morsus. Ab eod. βξνγμο;, S, β, stridor dentium ; (2) fremi- tus ; (3) rugitus. Ab eod. ΒΡΥ'ΚΩ, f. ξω, mordeo; (2)rodo; (3) de- glutio. Βζύχχσά σα τν; πνίυμονα;, Arist. Lys. 367. βξίλλω, potito, subbibo; (2) sorbeo, sor- billo ; inebrior. Α βξΰν. BPT~N, vox infantium potum petentium. βξυόίΐ;, όίδ-σα, όίν, Gen. όίντο;, οίσση;, όίν- το;, muscosus ; (2) mollis, friabilis. A ΒΡΎ'ΟΝ, ν, το, muscus. Angl. moss. (2) alga. Plin. 1. 23. §. 48. c. 25. Angl. sea- WRACK. βξυοφοξο;, ν, Ό χα) ή, muscifer, musci ferti- lis. Εχβξ υον et φίξω, fero. βξυόω, ω, f'. ώσω, musco oppleo. Α βξύον. βξύσι;, ίω;, ή, quasi d. scaturitio. Α βξύω- βξύτία, ων, to, residuum post pressuram calcatarura uvarum. Α βξύτον. BPY'TON, n, το, cerevisia, potus ex hor- deo, vinum hordeaceum. βξύτ.ο;, u, i, idem. βξύττω, idem quod βξύχω, edo, devoro. βξυχαλίο;, ία, ion, rugiens. Α βξύχω. βξυχανάομαι, ωμαι, f. ησομαι, ejulo. βξυχάομαι, ωμαι, f. ησομαι, rugio. βξυχγ„ ή, stridor e contritu, v. c. dentium, fremitus. Hinc βξνχγ$ον, adv. cum rugitu, cum fremitu. βξυχηθμος, S, o, rugitus, ejulatio, gemitus. βξί/χΥΐμοί) rjTOS, το, idem. ( 121 ) βζύχ'ο;, », ό χα) it, submersus, submersoi rius. Α βξύω, vel βξίχω. βξνχμο;, S, ο, morsus, rosio. Α βξύχω. ΒΡΤ'ΧΩ, fut. ξω, frendo, strideo, mordeo cum stridore dentium; (2; fremo; (3) mugio; (4)gemo; (5) med. furo. "E- ζζνχον τκί ohovra; in' αυτόν, Act. 7, 54. βξυχώδν;, is, strepens fluctibus. ΒΡΥΏ, f. ύσ.ω, scateo; (2) fundo ; (3) ger- mino ; (4) floreo ; (5) abundo, circum- fluo ; (6) scatere facio ; (7) mano. Mi- , gangraena, partis ali cujus corporis mortificatio. Hinc γαγγξαινιχος, i),h, gangraenae similis. γαγγξαινόομαι, νμαι, f. ώσομαι, ^angraena laboro, gangraena corripior. Ab eod γαγγζαίνωσις, ιως, i), gangrajnas ingrues- centia. Α γαγγξαινόομαι. Τάδ, b, Gad. Nom. Hebr. άχλιτον- Tiirma. Ταδά,ξίυς, ίως, β, Gadarensis. Α Τάδχξχ, quae urbs fuit in Calo-Syria. Ταδαξ' /ivbs, 2, b, Gadarenus. Ab eod. ΓΑ'ΖΑ, ης, ν), gaza, opes, divitia2 3 (2) the- saurus. Vox Persica. γαζοφυλάχιον, α, το, gazophylacium ; (2) serarium ecclesiasticum. A γαζοφύλαξ, ά,χος, b χα) i), thesauri custos. yaffi, bone, voc. sing, per Aphceres. pro &.- ya6i. ya6t7v, gaudere, praas. inf. act. Dor. pro y /ιθίΤν. γχθίμινχι, praasens ejusd. Dor. pro eod. yauwtv, gavisus est, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. et Ion. cum ν Ιφιλχ. pro Ιγνβ^σι. γαΰυλλ)ς, vel γ•ήθυλλ)ς, ίίος, i), cepaa genus, Nic. yal, terra, per Apostr. pro yaT». ΓΑΓΑ, ας, ή, terra, tellus ; (2) regio ; (3) patria. γα,ιάοχος. Dor. pro γαΐΥ,οχος, Soph. (Ed. Tyr. 160. γαΐγ, terrce, dat. sing. Ion. pro yai», yairvivrt, h> terra natus. yairfitv, adv. a terra. A yaia. γαύ,'ίος, n, b xa) r), terrenus, terrestris. γαΐΥ,οχος, u, b xa) r„ terram cingens et con- tinens. Ex yaia et 'ίχω,^οηΗηεο. γαιηφοίγος, n, Ό χα) ή, qui terra vescitur. γαιογξαφος, «, b xa) v), qui terram describit. Ex yaia et γξάφω, scribo. γαιο^ότης, n, b, terrae dator. Ταίος, ts, b, Gaius, vel Caius. Nomen viri. γαιαχος, idem quod γαιήοχος. ΓΔΙ20 ν 2, 5, et γαΊσον,γα,ϊσα, gaesum, con- tus, armaturas genus. ya/T'/is, b, agricola, Hes. ΓΑΓΩ, glorior, superbio, efferor, Ki/Sei' γαΊων,ΙΙΛ,ΜΒ. ^ ^ γαιώδης, tot, b xa) 'h, terreus. A yaia. γχιωμοξί». Vide γίωμοξία- ΓΑ'ΛΑ, γάλχχτος, το, lac; (2) succus plants vel arboris apud medicos, ut Lat. lac. γαλαθηνος, y\, bv, lacteus. Α γάλα. Unde γαλαχτιάω, ω, lacte abundo, lacte plena sum. γαλαχτίζω, f. ίσω, candorem lactis im'itor, candore lac refero. γαλαχτιχοί, η, bv, lac referens, lacteus. γαλάχτϊνο$, ίνη, ινον, lacteus. Ab eod. γαλάχτιον, u, το, idem quod γάλα. γαλαχτις, ίδος, ή, et γαλαχτϊτνις, ss, b, lapis quidam, ita dictus quod lacteum quendam succum emittat. γαλαχτό&όχος, ov, lacti recipiendo factus, ut mulctra. γαλχχτοι&Υ,ς, ίος, b xtti r), lacteus, lac refe- rens. Ex γάλα et ίΐοΌς, forma, species, γαλχχτοθξίμμων, ov, lacte nutritus. γχλαχτοχόμος, χ, b, pastor. Ex γάλα et χομίω, curam gero. γαλαχτόομαι, νμαι, f. ωσβμοα, lactesco, in lac vertor, in naturam lactis degenero. γχλαχτοπίνω, lac bibo. γαλαχτοποιητιχος, rj, bvt lacti augendo ap- tus. γαλαχτύτοΰα, α.ς, ή, lactis augendi vis. γαλαχτοτοσία, ϋ), usus lactis ad bibendum. γχλαχτοπόταν, ace. sing. Dor. pro γαλαχ- τοπότην. γαλαχτοχοτίω, ω, f. ν,σω, lac bibo. A γαλαχτοπόττό, ν, b, qui lac bibit. Ex γά- λα et ffOTiji, potor. γαλαχτοτξοφίω, ω, fut. ί,σω, lacte alo. Ex γάλα et τξοφΥΐ, cibus. γαλαχτοτξοφία, ας, ή, nutcicatio quae fit lacte. γαλαχτνςγίω, lacticinia conficio. γαλαχταξγος, 5, Ό xa) i), lacticiniorum con- fector. Ex γάλα et 'έξγον, opus, γαλαχταχίω, ω, f. ν)σω, lacto. Α γαλαχ• τνχοε• γαλαχτχχία, ας, ν), lactatio. Ab eod. γαλαχτνχος, a, b χα) ή, lac habens, lac- tans, lacte nutriens. Ex γάλα et \χω, habeo. γαλαχτοφαγος, a, b xa) v\, lacte victitans, lac comedens. Ex γάλα et φαγ{ίν, co- medere. γαλαχτοφόξίος. a, b χα) ή, lacti generando, augendo utilis. γαλαχτοφόζος, ov, lac habens, s. ferens, Opp. γ-αλαχτό^ξοος, contr. γαλχχτόχςχς, a, b xal η, lactei coloris. Ex γάλα et χξόα, color, γαλαχτωίν,ς, ίος, b χα) ή, lacteus, albidus ; unde το γαλαχτωΖίς, tos, lac et lactis se- rum. Α γάλα. γαλάχτωσις, ίως, ή, degeneratio in lac. γαλάνας, gen. sing. Dor. pro γαλήνης• γοίλανάω, pro γαλν,νιάω, Suid. γαλαξίας χύχλος, circulus lacteus in ccelo. Et γαλάζιας λίθος, lapidis genus. γαλαξίίος, pro γαλαξίας, Man. Ταλατης, u, b, Galata ; (2) Gallus. Hinc Γαλατία, ας, η, Galatia ; (2) Gallia. Ταλατιχος, τ), bv, Galaticus ; (2) Gallicus• γαλίάγζα, ας, ή, cavea ferrea et quoddam carceris genus ; (2) decipula. Ex γαλίνι et άγξ a, captura. Γ ΑΛΕ'Η, ης, contr. γαλή, η;, η, mustela j (2) catus, felis, Lev. 11, 29. γαλιοίΐΙγ,ς, ίος, b χα) η, qui ex mustelino genere est ; (2) mustelaa similis. Ex γα• λύς et ίΐδος, species, γαλίομυομαχία, ας, η, praalium inter felem et mures. Ex γαλίη, μυς, mus, et μάχη. γαλίος, 5, ό, mustela ; (2j piscis quidam j (3) stellio ; (4) felis. Α γαλίη. γαλίξος, ξά, ebv, tranquillus, serenus ; (2) hilaris. Α γαλήνη- γαλίξωπος, Ε, b, oculis la?tus et hilaris. Ex γαλίξος ot ώ•ψ, oculus. γαλίάΰης, ίος, b χα) η, idem quod γαλίοίΐ- ο*ηί• γαλίώτ' /is, χ, b, Stellio. Α γαλίη. γαλή, ης, η, felis ; (2) mustela. Α γαλίη, ex quo contractum est. γαληνάϊος, «ία, οίον, tranquillus. Α γα- λήνη• ΓΑΛΗ'ΝΗ, ης, η, serenitas, tranquillitas et hilaritas vultus. γαλήνης, ίος, b χα) η, idem quod γαληνός. γαληνιάω, Si, serenus sum, tranquillus sum. γαληνίζω, f. ίσω, serenus fio, tranquillor. γαλήνιος, ία, tov, tranquillus, serenus; (2) hilaris. Α γαλήνη.• γχλην»σμος ί ν, b, serenitas. Α γαληνίζω. ΓΑΜ γα: ΓΕΔ γχληνιωσαν, acc. sing, part, praes. act. fem. g. a γοζληνιάω. γαληνόμορφος, ov, tranquillus, J. Damasc. γαλανός, η, bv, idem quod γαλήνιος• γαληνότης, ητος, η, serenitas, tranquillitas; (2) titulus imperatoris. Α γαλανός. Unde γαληνοί», ω, f. ώσω, sereno, tranquillo. γαλ^νως, adv. tranquille, tranquillo animo. γαληςωπος, S, b x*i *i serenum et hilarem vultum habens. Ex γαληρος pro γαλι- ξος et ώψ, oculus, vultus. γαλιάγχων, b χα.) ή, qui est breviori bra- chio, qu. mustelae cubitum habens, an- cus. Ex γαλ^ et αγχών. Ταλιλαία, ας, ή. Galilaea. Nomen regio- nis. Hebr. limes. Hinc Γαλιλαίο;, ala, αΊον, Galilasus. γάλίον, u, το, galium, herba. Α γάλα, quod lac coaguli modo cogat. ΓΑΛΙΌΨΙ2, ιως, ή, frutex, urticje simi- lis, urtica mortua, lamium, Plin. 22. \ 16. c. 14. Angl. Archangel. γαλλαΊος, αία, αΊον, pertinensad gallos, qui gallorum est. A γαλλομάνης, b, qui est in castratorum sa- cris, Man. ΓΑΆΛ02, v, s. γάλλος, S, b, gallus, evira- tus, spado. γαλνχίω, ω, f. ησω, lacte abundo, lac ha- beo. Ex γάλα et ιχω* habeo. γαλαχία, ας, η, abundantialactis. Ex iisd. γαλοως, η, της γάλοοι, et γαλως, η, της γά- λοι, item γάλωος, glos, soror mariti, II. 3, 122. (2) uxor fratris. γαμ,αι, a. 1. inf. act. per Sync, pro γαμη• σαι. Ταμαλύλ, ό, Gamaliel. Nom. Hebr. 'άχ- λιτον Retributio Dei. γαμζξΐύω, f. ίύσω, connubio jungo, vel so- cio. Έγίγάμζξίυτο δε ηΰη χαθ' όμολο- γίαν τω Ύξχάνχ γίνίι, Joseph. γάμζξία, ων, τα, munus, seu convivium a genero dari solitum. A γάμ-ζξίος, a, ov, pretiosus, v. c. vestitus, quails rex Persarum generis dabat. γαμξξοχτόνος, b, genericida, Lycurg. A χτίίνω- ΓΑΜΒΡΟ' 2, if, e, gener; (2)socer; (3) frater uxoris; (4) sponsus, impr. ap. Dor. et JEol. γαμιίτωσαν, 3. pi. prses. imper. act. verbi γαμίω. γάμίν, 3. sing. a. 1. ind. Ion. et Bceot. pro Ίγάμησίν• γαμίσσίται, pro γαμίσίται, 3. sing. fut. 1. ind. med. Poet, pro γαμν,σίται. γαμίτη, ης, ή, uxor. Α γαμίω. γαμίτης, 8, b, maritus. γαμίτις, ιΖός, ή, u*°r, conjux. Ab eod. ΓΑΜΕ'Ω, ω, f. ησω, uxorem duro; (2) nubo. Εί xaxbv \σμ\ν, τί γαμίϊθ' ήμας ; Arist. Thesm. 796. Οΰ γάξ γαμνμαι τω χασιγνητω ποτέ, ib. 907. γαμήλια, η, pecunia quam dat novus ma- ritus pro uxore, cum in curiales suos in- ducit. γαμ,ηλιάω, idem quod γαμίο>, Ath. γαμηλιον, u, το, munus nuptiale. Α γα- μίω. γαμήλιος, 8, Ό χα) η, nuptialis, conjugalis. Ταμηλιών, ωνος, Ό, October, al. Januarius. γαμησ-ίίω, nupturio, uxorem ducere cupio, nuptias desidero. Α γαμίω. γαμητίον, uxor ducenda, vel nubendum, Steph. γαμίξω, f. Ίσω, nuptum do. Ab eod. γαμιχος, η, ov, nuptialis. Α γά,μος. γάμιος, ία, ιον, idem et ab eod. γαμ'ισχω, idem quod γαμίζω. γάμοιο, gen. sing. Ion. pro γάμα. γαΐΛοΊτο, nubat, 3. sing, praes. opt. med. contr. pro γαμίοιτο• Α γαμίω. γαμοχλοπίω, ω, fut. ησω, furtivas nuptias quasro, uxorem alienam corrumpo. Ex γάμος et χλοπη, furtum. γαμοχλοτΊα, η, furtivae nuptise, adulteri. um, Sibyl, γαμοχλόίτος. ν, Ό χα) η, nuptiarum fur, a- dulter. Ex iisd. γαμοποϊϊα, η, nuptiarum apparatio. γάμΛξος, b, colonus. Α γη et μίίρω, JEscll. γαμόξω, gen. sing. Dor. pro γημοζϋ. γάμος, if, ό, nuptia; ; (2) connubium, ma- trlmonium, conjugium; (3) uxor. A γαμίω. γαμθ5-ολίω, ω, f. ησω, nuptias paro. Et yy.uos -ολία, ή, nuptiarum paratio, Soph. A γαμ.ο?όλος, u, ό χα) ή, nuptias parans, or- naiii. Ex γάμος et ρίλλω, onto, γαμοτίλίω, ω, nuptias celebro. Ex γάμος et τίλίω, perficio. γαμχ(*.ίνη, dat. sing, prses. part. pass. f. g. verbi γαμίω. γαμφα), ων, al, maxillcE. Α γαμψός. γαμφηλα), ων, al, idem et ab eod. γαμψός, η, ov, incurvus, inflexus, aduncus. Α χάμπτω, flecto. Hinc γαμΑ/ότης, ητος, η, curvitas, curvatura, flexura. γχμψωλη, ης, i), idem et ab eod. γαμψώνϋχίς, quibus curvi sunt ungues, n. pi. a γαμψώννξ• γαμψώννζ, χος, ό χα) η, cui curvi sunt un- gues. Ex γαμψός et ονυζ, unguis. γαμ-φώνΰχος, n, ο χα) ή, idem et ex iisd. γανάω, idem quod γανόω, Hes. ΓΑ'Ν02, ιος, το, la?titia, voluptas ; (2) splendor; (3) hortus; (4) vinum. γανόω, ω, f. ώσω, laetitia adficio ; (2) splen- deo ; (3) lasvigo, polio. Α γάνος• γάνΰμαι, laitor, gaudeo. Τάνυτθαι τω Ital• νω, Luc. "ΤοΊο-ιν ϊγω γάννμαι, Arist. Vesp. 610. Ab eod. γανύομαι, f. ύσομαι, idem et ab eod. γάννσ-μα, το, idem quod γάνος, Nax. γανυτιλίω, ω, opipare apparo ; (2) lastitiam eiRcio, jucunditatem adfero. Ex γάνος et τίλίω, perficio. γανώΰης, ίς, (γη) plenum solum, Theophr. γάνωμα, ατός, το, leetitia ; (2) splendor. A γανόω. γά,νωοΊς, ιως, η, idem quod γάνωμα, Steph. γάποτος, ov, Dor. pro γηποτος, a terra bi- bendus, hauriendus. ΓΑ'Ρ, Conjunctio postpos. enlm, nam. ΓΑΡΓΑΓΡΩ, f. αξω, splendeo j (2) vibro ; (3) palpito ; (4) multiplico. ΓΑΡΓ ΑΛΙ'ΖΩ, fut. Ισω, titillo ; (2) ketitia adficio. Ταξγαλίζειν τον άνθρωνον, Cebes. γαργαλισμος, 5, ό, titillatio. Α γαργαλίζω- γάξγαλος, a, b, idem et ab eod. γάργ&ξα, ων, τά, dicitur de multitudine in- signi. Alioquin urbs Troadis. Α γαρ- γαίξω• ΓΑΡΓΑΡΕί2 λ Ν, ωνος, ό, gurgulio, guttur, fistula, qua spiratur. γαεγαξίζω, fut. ίσω, gargarizo. A prase. Hinc γαξγαξ ισμος, S, b, ipsa gargarizandi actio. ΓΑ' PON, u, το, garum, bquamem piscium sale conditorum. γάξβς, ν, b, idem. γαξυίμίν, pra?s. inf. act. Ion. pro γηρύιιν. γαξύίν, prees. idem, Dor. formatum. γαξύομαι, conqueror, Dor. pro γηξύομαι- γάς, terrce, gen. sing. Dor. pro γης, a γη. γάσος, b, veterator, Hes. ΓΑ2Τ1ΓΡ, ίξος, per Syncop. γας-ρος, η, venter ; (2) ventriculus in quern cibus re- cipitur; (3) uterus. γάς-ρα, ας, η, fundum vasis, navis, et simi- lium j (2) vas ventricosum. γάτξνι, ',ξ et χύς, manus. γα?ξώδης, ίος, b χα) ή, ventrosus. A your τήξ. γαύρων, ωνος, b, gulosus, lurco. Ab eod. γαυλιχός, et γανλιτιχας, η, bv, navalis ; χώ- ματα γανλιχά, pecunia de navibus co- acta. A γανλος, 8, b, navigii genus ; (2) sentina. Γ ΑΥΛΟ" 2, S, b, mulctra, mulctrale. si. tula. γανλώς, mulctras, acc. plur. Dor. pro γαυ- λές. γαυνάχη, η, rnantile villosum, ap. CI. Alex, γαυξίάμα, ατός, το, exsultatio, gloriatio. A γαυξίάω, ω, f. άσω, glorior, superbio, effe- ror, me jacto. Ο/ ϊγαυριωντο ιπ) ξίςασιν, Job. 3, 14. Ταυξίωντις ιπ) τω σνγχόψαι τον παιΰαγωγόν, Phlt. Α γαύρος, γαυριχος, η, bv, elatus, superbus. Ab eod. γανξΐόωντίς, superbientes, nom. plur. pra?s. part. act. Poet, pro γαυςιωντίς. Α γαυ- ξίάω. γανξοαδης, Ις, superbus, Suid. γανρος, ξα, ξον, superbus, arrogans, ferox ; (2) qui elatus est et aliqua re exsultat. Hinc γαυξότης, ητος, η, superbia, elatio, ferocia. γαυξόω, ω, f. ώσω, superbio, glorior, effe- ror. Ab eod. γαύξωμα, το, idem quod γανξότης, Eur. γαΰσατος, b, gausape, ΓΑΤ20 2, η, bv, vel γανσος, η, ov, curvus, tortuosus. γαυσόω, ω, f- ώσω, curvo. Α γαυσός. TE , Particula, aMis vocibus fere adnecti solita, certe; (2) cum pronominibus, qui- dem ; (3) abundat, omnino ; (4) saltern ; (5) χαίγι, idem quod γ\ ; (6) Ιιάγι, ta- men ; (7) καίτοιγι, etsi j (8) μίνννγί, im- mo vero. γία, ας, contr. γη, ης, η, terra ; (2) patria. Α γαΊα. γίάοχος, 8, b χα) η, terram complectens. Ex γία et Ιχω, contineo. γίγαα, 1. sing. perf. ind. med. Ion. pro γίγηχα, a v. poet, γάω, pro γιίνομαι. γίγάασιν, geniti sunt, 3. plur. perf. ejusd. γιγάατί, geniti estis, 2. plur. perf. γίγαθώς, perf. part. act. Dor. pro γιγηθώς, et hoc per Sync, pro γιγηθηκώς, a γηθίω. γίγάμίν, natum esse, perf. inf. med. Dor. et Poet, pro γίγηχίναι, a verbo γάω. γίγανυμίνος, pert", part. pass, verbi γανύω, pro γανόω. γιγίναμίνος, genitus, perf. part. pass. Dor. pro γίγίνημίνος, a verbo γίνομαι, fio, nas- cor. γιγίνημ-αι,ηαίιιε fuiyl. sing. pert. ind. pass. γιγίνημίνον, factum, acc. sing. perf. part. pass. γιγίνησθαι, fuisse, praes. inf. pass. γιγίνοίμην, Poet, et Ion. pro γίνοίμην• γίγηθα, per Sync, pro γίγηθηχα, a γηθίω. γίγηθότως, adv. cum gaudio, cum laetitia. Α γίγηθώς, quod est a γηθίω. γίγηρηχα, 1. sing. perf. ind. act. verbi γη~ ξάσχω. γίγόναμιν, facti sumus, 1. plur. perf. ind. med. γίγόνα, natus fuerat, 3. sing, plusq. ind. med. Ion. pro Ιγιγόνα, a verbo γίνομαι, sum. γίγονιν, factum est, 3. sing. perf. ind. med. γιγραμμίνος, perf. part. pass. v. γράφω, γίγραπται, scriptum est, 3. sing. perf. ind. pass. γιγυμνασιαξχηχώς, perf. act. verbi γυμνά• σιαξχίω. γιγυμνασμίνος, perf. part. pass, verbi γυμ- νάζω• γίγο)να, prast. m. verbi γνώω, inus. por Me• tath. pro γίγνωα, Steph. γίγωνίμιν, praes. infin. act. Dor. pro γιγώ~ VilV. γ'-γωνίω, ω, f. ησω, clare clamo, clare voci- feror. Ab inus. γνώω• Hinc γίγώνησις, ίως, ή, vociferatio, altus clamor. γιγωνίσχω, idem quod γίγωνίω• γίγωνος, η, bv, alto clamore enunciatus, clare pronunciatus. Α γνώω. γιγώς, natus, perf. part. med. pro γίγαώς, Ct hoc pro γίγηχώς, a verbo γάω, nas- cor. Τίϊίών, Gideon. Nomcn Hebr. α,χλιτον. Evulsor. ΓΕΛ ΓΕΝ ΓΕΝ ΓΕ'ΕΝΝΑ, ης, η, gehenna, locus supplicio- rum aeternorum. Vox origine Hebr. Vallis Hinnomi. γίηπονία, ας, η, terra;, seu agri cultura. A γίηνόνος, b % ή, agricola. Ex γέα et πόνος. γικξος, ξ», ςον, terrenus, terrestris. Ex γέα. γίίαξότης, χ, b, agricola. Ex γέα et άξόω• γιιναμένοιο, nati, gen. sing. part. aor. 1. med. Ion. pro γιιναμένχ, a verbo γιίνο- μαι. γιινάμην, 1. sing. a. 1. med. Ion. pro \γιι• νάμην• γιίναο, 2. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro yiivaffo. yihao -θαι, natum esse, a. 1. inf. med. verbi ejusd. yiivai, 2. sing, praes. ind. Ion. pro γιίνγ. ΓΕΓΝΟΜΑΙ, a. 1. ϊγιινάμην, gignor,'nas- cor; (2) active de mare etfemina, gigno, procreo ; (3) sum. γιιοχόμος, χ, b, agricola. Ex για, seu γη, et χομέω, euro, γίίημόξοι, ων, οί, coloni, qui agrum inter se dividunt. Ex γη et μόξος, portio. γιιοπόνος, χ, b j£ η, agricola. Ex γη et sre- νέω. γιιοτόμον, χ, to, aratrum. A γιιοτομος, χ, b χα) ή, qui terram scindit, a- gricola» Ex γιία, pro γη, et τέμνω, seco. γίίσιον, χ, το, septum, lorica; (2) suggrun- dium. Α γΰσον. γιιο-ιποδίξω, f- ίο-ω, suggrundia fulcio. A γίΐσ-ίπχς. Hinc γιισιποδισις, ίως, η, suggrundatio. γικτιποδιο-μα, ατός, το, suggrundiorum ful- crum. γικτίτχς, οδός, ο, idem. Ex γικτον et τχς. ΓΕΓ20Ν, χ, το, suggrunda, suggrundium. γύσος, ιος, το, idem; (2) capitellum. A γιϊσ-ον• γιισόω, vel γησο-Όω, f. ώτω, suggrundo, sug- grundis imbrico ; (2) in suggrundae mo- dum conformo. Ab eod. Hinc γιίσσωμα, ατοί, το, suggrundatio, sug- grundamentum, imbricamentum. γύο-ο'ωο-ις, ίως, ή, suggrundatio, imbneatio. γίίταινα, ης, η, vicina. Α γύτων. γιιτνία, ης, ή, vicinitas. Ab eod. Hinc γιιτνιάζω, f. ά,σω, vicinus sum ; (2) adfinis, cognatus sum. γιιτνίασις, ίως, η, vicinitas. Α γιιτνιάζω. γιιτνιάω, ω, f. ά,σω, idem quod γιιτνιάζω. γιιτνιωσα, vicina, praes. part. act. fern. g. verbi γίίτνιάω, vicinus sum. γιιτόνιυμα, ατός, το, vicinitas, Aret. γίιτονίύω, f. ίχισω, vicinus sum. Α γιίτων. γιιτονέω, ω, f. ηο-ω, idem quod γίίτνιάω. γιιτόνημα, ατός, το, vicinitas. Α γατονέω• γατόνησις, ίως, η, idem et ab eod. . γίΐτον'ια, ας, η, idem. Α γύτων. yiiToo-i, vicinis, dat. plur. a γύτων. γιιτόσϋνος, ίινη, υνον, vicinus. Ab eod. ΓΕΙ'ΤΩΝ, όνος, Ό κ. ή, vicinus ; (2) adfinis ; (3) similis. γιιώξας, χ, ό, advena; (2) proselytus; al. γιιωξας. Vox S)'ro-Chald. ap. LXX. . γίλα, ridet, 3. s. praes. ind. act. pro γιλάίΐ. γίλαΊς, rides, 2. sing, praes. ind. act. Mol. pro γιλάς, et hoc per contr. pro γίλάίΐς. γιλαν, ridens, praes. part. act. Dor. pro γι- λων. .'.''■■' γίλανης, ίος, b χαΊ η, hilaris. Α γίλάω. γιλαξω, ridebo, 1. sing. f. 1. Dor. pro γι- λάσω. γίλάοιιτα, praes. part. Dor. pro γιλάχσα. γίλασιίω, ridere cupio. Ab eod. γιλάσιμος, χ, Ό χα) η, ridiculus, risu dig- nus. γέλασμα, ατός, το, risus. Ab eod. γιλάσσαι, a. 1. inf act. Poet, pro γιλάσαι. γίλα.?'ζος, η, bv, ridendi facultate prasdi- tus. γιλας-ης, S, b, risor, irrisor. Ab eod. γίλαζ-ος, η, ov, risu dignus. Ab eod. γιλας-υς, ίος, η, risus. Ab eod. γίλάο-ωμίν, 1. plur. a. 1. conj. act. verbi ΓΕΛΑΩ, ω, fut. &σω, rideo; (2) irrideo; (3) splendeo, niteo, floreo. Τίλώμινος πξος ο•5 γί κ,α) των Άτξίως ΰιπλων Γξατη- γων, derisus ab, Soph. Phil. 1014. Έγί- λων μίγα κίκ-ζαγότα μ' οι S -ίώμίνοι, Α- rist. Vesp. 1278. γίλίΰο-α, praas. part. act. f. g. Dor. pro γί~ kvira. a γίλίω, Ion,, pro γίλάω. ΓΕ'ΛΓΗ, ης, ή, omnis generis merces, sar- cina variarum mercium ; (2; color, tinc- tura. γιλγηθίίω, f. ivsw, decipio. Α γίΚγη• γίλγΐδόομαι, νμαι, in γίλγβχς evado, in nucleos, seu splcas divido, et discemo. A ΓΕΆΓΙ2, ιος, et γιλγις, ίΰος, η, allii caput, seu nucleus. γιλγοπωλίω, ω, f. ησω, scruta vendo. Ex γίλγη et πωλίω, vendo. γίλγοπώλης, n, 6, scrutorum venditor. γιλγόπωλις, ιίος, η, scrutorum venditrix. γίλης, 2. sing, praes. ind. act. Dor. pro γί- λας. γιλ'οιάζω, f. άσω, ridicula dico, jocor. A γιλοιος• γίλοιασ-μος, S, ο, jocatio. Α γιλοιάξω. γίλοιαΓκ, S, S, jocator, facetus. Ab eod. γίλοιάω, idem quod γίλάω, Horn, γιλοίης, gen. sing. Ion. gro γιλοίας. γίλοίϊος, idem quod γίλοΤος, Horn. γίλοίοιο, ridiculi, gen. sing. Ion. A γίλοίος, οία, όϊον, jocosus, facetus, urbanus ; at γΐλοιος, ut Grammaticis placet, riai- culus, irridendus. γίλοιότης, ητος, η, ridiculum rei. γιλοίωντίς, ridentes, Poet, pro γίλωντα• γιλοίως, adv. ridicule. Α γίλοιος. γίλάω, idem quod γίλάοι, Ep. γίλωος, χ, b, scurra, Ep. γίλως, ωτος, vel ω, b, risus ; (2) maris se- renitas. Α γίλάω. γ'ίλωτοποΐίω, ω, f. ηιτω, risum excito, scurra sum. Ex γίλως et ποιίω. γίλωτοχοΐϊα, ας, η, excitatio risus, scurri- litas. A γίλωτοποιος, a, ό, scurra. γίμίζω, f. ίσω, impleo ; (2) onus impono. Τίμίο'ατί τάς νΰξίας 'ύδατος, Joan. 2, 7. Έπίθύμα γίμ'ισαι την χοιλίαν αϋτχ ο\πο των χίξατίων, Luc. 15, 16. Α γιμω. γίμ'ισας, Ά. 1. part. act. γίμίσατί, implete, 2. plur. a. 1. imperat. act. γίμιο-θ^, 3. sing. a. 1. conj. pass. γίμια-μα, ατός, το, impletio, implementum. Α γίμίζω- γ.ίμομις, pleni sumus, Dor. pro γίμομίν• ΓΕ'ΜΩ, plenus sum, onustus sum, pro- prie de navi, turn vero de varus aUis, a- deoque et de rebus animi. ΤΙόλις δ' 'ομϋ μ\ν θυμιαμάτων γίμίΐ, Soph. (Ed. Tyr. 4. γίνάξχης, χ, ο, gentis et families auctor ; unde aborigines, γίνάξχαι, (2) princeps, nomen magistratus. Ex γίνος et άξχη. γίνία, ας, η, generatio ; (2) progenies, ge- nus ; (3) tempus spatii, non satis certi : non tamen infra 25 annos. γίνίαλογίω, ω, f. ηο-ω, genus recenseo, na- tales pfogenitorum investigo ; (2) annu- mero in prosapia aliqua. Α γίνίαλόγος. γίνιαλόγημα, το, idem quod γίνίαλογία, η, genealogia, generis recensio. γινίαλογιχος, η, ov, ad generis recensionem, sive ad genealogiam pertinens. γίνίχλόγος . χ, ό, qui onginem et genus ali- cujus recenset. Ex γινίά et λέγω, dico. γίνίηθιν, genere. γίνίν,Οιν, generatione, dat. sing. Ion. et per P'aragogen τχ φιν, pro γίνία, a γίνιά. γινέθλη, ης, ή, generatio. Α γινίά. Hinc γινίθλια, ων, τα, natalitia. γίνίθλιάζω, natalitia ago. γίνίθλιακ,ρς, η, bv, ad natalitia pertinens ; (2) genethliacus, planetarius. Α γΐνέθ- λια. γίνιθλιαλογία, ας, η, praedictio ex natali die, notatio ex sideribus natalitiis. A γίνιθλιαλογίω, genethliacus sum. γίνίθλιαλόγος, χ, b, qui praedictiones e na- tali die tacit. Ex γινίθλια et λέγω, dico. γίνίθλιάς, άίος, η, dies natalis, nativitas. γινίΒλίΙιος, χ, ό, natalitius. γίνιθλιολόγος, χ, b, idem quod γινίθλιαλό- γος. γίνέθλιον, χ, το, dies natalis hominis, urbis, &.c. Α γινέθλη. Hinc γΐνέθλιος, χ, b χα) η, natalis, natalitius; &ίο) γινέθλιοι, penates. γίνίθλίωμα, ατός, το, genus, sexus. γένίθλον, χ, το, genus, filius vel filia, pro- les. γένΐι, dat. sing, contr. pro γένϊ'ι, a γένος, γίνίιάζω, f. άσω, pubesco. Α γένίΐον, bar- ba. yiviiav, praes. inf. act. contr. pro γίνίΐάίΐν- γίνίΐ'άς, άίος, η, languo; (2j barba; (3) genae. Ab eod. γίνιιάο-δων, praes. part. Dor. pro γίνίιάζων. γινίΐάα-χω, barbam emittere incipio. Α γι- νίΐάς. ( 124 ) γιηΐχω, ω, barbam gesto; (2) pubesco. A γένίΐον. Hinc γίνίίηταν, ace. sing. Dor. pro γιννητη», a γίνίίητης, χ, b, et γίνίιάτης, barbatus. γίνιιον, χ, το, mentum ; (2) barba. Α γίνυς. γένίο, /uisti, 2. sing. a. 2. med. Ion. pro \γέ- vx, a verbo γιίνομαι, sum. γινέσ-ίως, Att. et Ion. pro γίνέοΊος, a γίνισις. γίνέο-θαι, a; 2. inf. med. verbi γιίνομαι• γινίο-ια, ων, τά, natalitia, et quidem proprie de mortuo cujus natalis celebratur. A γένίο-ις. γίνίο-ιάξχης, χ, ο, originis auctor. Ex yivi' σις et άξχη. γινιοΊΧξγος, 5, ό, originis caussa. Ex γενε- άς et ΐξγον. γένιο-ις, ίως, ij, ortus, origo ; (2^ creatio ; (3) generatio, nativitas ; (4) genitura, posi- tus cceli tempore nativitatis. Α γιίνομαι. γινέτίΐξα, ας, η, genitrix, parens. Α γίν&• τηξ. γίνίτη, ης, η, ortus, nativitas. Α γιίνομαι. γίνιτηξ, ηξος, b, genitor, pater. Ab eod. γίνέτης, χ, b, idem et ab eod. • γινέτωξ, οξος, b, idem et ab eod. γένίτο, /uit, 3. sing. a. 2. Ion. pro Ιγίνιτο. γένιυ, 2. sing. a. 2. ind. med. Ion. et Dor. pro lyiyx. γένη, /ueris, 2. sing. a. 2. conj. med. γινηι'ς, 'ϊΰος,^ή, securis. 'Exu γάξ χ τί το3 γίνηδος η*ν πληγμ, ου διχίλλης ίχΖολη, Soph. Antig. 255. γίνηθιϊς, natus, a. 1. part. pass, verbi yuvo' μαι, nascor. γίνηθητι, nascaris, 2. sing. a. 1. imp. pass. γίνηθητω,βαί, 3. sing. a. ejusd. γινηο-ίται, erit, 3. sing. f. 1. ind. med. γένηο-θι, fueritis, 2. plur. a. 2. conj. med. γινησομαι, ero, 1. sing. f. 1. ind. med. γίνηται, ων, οι, qui ejusdem generis sunt, gentiles. Ab eod. γένηται, 3. sing. a. 2. conj. med. γινητηξίος, a, ov, paternus, Synes. ΤινηταΤος, a, ov, Genetaeus, Epith. Jovis, Ap. γινητος, η, bv, creatus, faetus. Ab eod. γίνιχος, η, bv, generalis ; γινιχη πτωσις, ge- nitivus casus. Α γένος. γινιχως, adv. generaliter. Α γίνιχός. γέννα, ης, ή, genus, progenies. Α γιίνομαι. γιννάΐας, χ, Ό, generosus ; (2) ingenuus. A γέννα, γίννάϊος, αία, αΊον, ingenuus ; (2) nobili lo- co ortus; (3) naturalis, avitus, insitus; (4) generosus, strenuus ; (5) vehemens, validus. Ab eod. γίνναιοτξίπως, adv. generose. γινναιότης, ητος, ή, generositas. Α γιννάΊος. γινναίως, adv. generose, fortiter. Ab eod. γινναται, nasceretur, 3. sing, praes. conj. pass. COntr. pro γιννάηται, a γιννάω. γέννατο, fuit, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Mol. pro Ίγιίνατο, a verbo γιίνομαι, sum. γιννάω, ω, genero, progigno, de viris ; pa- rio, de mulieribus ; (2) pario, Metaph. γιννηθίίς, natus, masculinum gen. γίννηΟϊν, a. 1. part. pass. n. g. Α γιννάω. γιννηθέντος, gen. sing, a γίννηθίίς. γέννημ,α, ατός, το, quod natum seu procrea- tum est, progenies ; (2) fructus. Α γιν νάω. γιννηο-αι, a. 1. inf. act. verbi γιννάω• Τίννηο-αξίτ, το, Gennesaret. Nomen urbis Hebr. άχλιτον. Hortus principis. γέννησις, ιως, η. nativitas, generatio. A γιννάω- Unde γιννητιΐξα, ας, η, genitrix, parens, mater. γιννητης, χ, b, generator. γίννητιχος, η, ov, generandi vim habens, ge- nitalis. γιννητος, η, bv, genitus, natus ; (2) morta- lis. γιννητωξ, οξος, b, genitor, parens. γίννιχος, η, bv, generostis, fortis. γίννιχως, adv. generose, fortiter. γίννοΐότιΐξα, genetrix, Epith. Veneris. γίννωο-α, generans, pra?s. part, act contr. pro γίννάχνα, a verbo γιννάω. γίνοίατο, 3. pi. a. 2. opt. med. Dor. pro γινοίντο. γινόμινος, natus, a 2. part. med. γένος, ιος, το, genus, progenies, familia ; (2) gens, natio; (3) Genus, cui opponitur Species. Α γιίνομαι. γίνχ, sis, 2. sing. a. 2. imper. med. γίνχμαι,βαιη, f. 2. ind. med. γένχς, generis, gen. sing, contr. pro γένιος, a γένος. yivis-K, x, b, genere propinquus, Α γένος. ΓΕΡ ΓΕΩ ΓΗΡ ΓΕ ΝΤΑ, ων, τχ, carnes, viscera. ΓΕΝΤΙΑΝΗ\ ?ί, {,, gentiana,herba. Angl. GENTIAN, Or FELWOttT. yivTo,fuit, 3. sing. aor. 1. med. Poet, pro Ιγίνίτο, a verbo γιίνομχι, sum, nascor. ΓΕ'ΝΤ2, υος, v,, mentura, maxilla. (2) bar- ba. γίνωμ,κι,βατη, a. 2. conj, med. v. γίνομαι, γίνώμεθχ. efficeremur, 1. plur. a. ejusd. ytoiih-K , ε?, terreus. γιόομχι, Ζμαι, in terram vertor. γ&χος, n, b, terram continens, qui terram suo ambitu complectitur. Ex γία et 'ίχω. γΐξάισσι, vel γίξάεσσιν, dat. plur. Jem. et Poet, pro γίξχσι, a γίξας, munus. γίξαια, χς, ή, anus; (2) matrona. A ye- ξΧΐός. γίξχίος; χ, bv, senilis ; (2) »2rtsc. senex. A γίξων• γΐξχώφλοιος, ov, senili cortice, maturus, Ep. γΐξχίξω, muneror honoris caussa, orno. Ύ'ξχγιχοΐσι χοξοΤσι χυτόν ϊγίξαίξον, Hero- dot. Μίλτί, xx) γίξχι&ί φων^ι τα,σα, χο- ξομχνίϊ τξότω, Arist. Thesm. 970. Α γί• ξΧί- γΐξχίτίξος, senior, per Syncop. pro γίξαιό- τίξος. γίξχνίξνον, ν, το, (al. γίξάνΰξίον) arbor an- nosa. Ex γίξων et %ξνς, arbor. γΐξχνιον, n, το, grus, machina ; (2) gerani- um, herba, Plin. 1. 26. § 68. c. 11. A γίξχνϋ;. Angl. CRANESBILL. γίξχνΐτης, a, c» sc. λίθος, geranites, lapis quidam. Ab eod. yeexvoG οτίχ, χς, νι , grex gruum pascentium. Ex γίξανος et βόσκω, pasco. γίξχνομχχίχ, χς, ν, pugna cum gruibus. Ex γίξοίνος et α,χχη, pugna. ΓΕ'ΡΑΝ02, a, vi, grus, avis; (2) saltatio- nis genus ; (3) machina scenica ; (4) ma- china tollendis oneribus comparata. γίξχος, 2, Ό, senex ; (2) honoratus. A γί- ξων. ytejx'xi, a • 1- inf. act. verbi γίξχίξω• γΐξχΐξός, ξχ, ξόν, honorandus, venerandus, augustus. Ab eod. ΓΕ'ΡΑ2, χτος, το, premium, munus ; (2) honor. γίξά,σιμος , if, ο xx) vi, honoratus, honore et pra?mio dignus ; (2) honorificus ; (3) se- nilis. γίξας. Υΐξχσφόξος, χ, b xx) vi, praemium ferens ; (2) pra?mium capiens. Ex γίξχς et φίξω. γίξχτοφόξος, ν, b χα) %, idem et ex iisd. •γΐξχων, gen. pi. Ion. pro γίξά,των, a γίξχς. γίξγίξίμος, b χα) νι, Epith. oliva?, estque decidua, qua? ob maturitatem sponte de- cidit. Τίξγίσνινος, 2, o, Gergesenus. Vox Hebr. Vicinus peregrinaiioni. γίξίχ, nom. pi. Ion. pro γίξχτα, a γίξας. γίξβνιος, η, Ό xx) νι, Epitheton Nestoris ap. Ήοτπ. honoratus. Α γίξας, aut a loco Τίξνριχ. γίξνιφοξία, vi, honores. Α φίξω. y'eeov, senex, vocat. sing, a γίξων, senex. γίξοντχγωγίω, ω, f. ν,σω, senem instituo, se- niles mores formo. A γίξοντχγωγός, 2, b, qui senem instituit, seu erudit. Ex γίξων et αγωγή, ductus. γίξόντειος, iix, ε/βν^ senilis. Α γίξων. γίξοντιαίος, αία, xtov, idem et ab eod γίξοντίχ, vi, senectus. γίξοντιάω, ω, senium et delirium resipio, se- nile delirium resipio. Ab eod. γίξοντικος, ti, ov, senilis. Ab eod. γΐξόντιον, το, vetulus, senecio. γίξοντιχως, adv. seniliter. Α γίξοντιχός. γίςοντοΰιΰχσχχλος, ν, b, qui senis atque adeo parum docilis preceptor est. Ex γίξων et ΰώχσχχλος, prceceptor. γίξοντοχοιχ,ΰΰν, u, το, locus ubi senes trac- tantur et curantur. Ex γίξων et χομ-ίω, euro. γίξαοΊ, senibus, dat. plur. a γίξων• γίξχσ-ίχ, ας, ji, senatus. Α γΐξίσιος. γΐξχσιχς-ν,ς, S, b, senator. Α γ^αα-ία. γίξύιτιος, n, Ό xx) 'λ, ad senes pertmens ; (2) nonorabilis. Α γίξων. γιοίάΐια, ων, τχ, storeaB ex vimine, aut junco. Α γίρόον• ΓΕ'Ρ'Ρ'ΟΝ, », το, scutum Persicum ex vi- mine textum ; (2) quodvis defensaciilum. γιΐόοφόξος, miles, qui souto vimineo uti- γίξννος, b, parva rana, Nic. al. γνξΐνος, et γ(ξ'ϊνος, Eust. ΓΕ'ΡΩΝ, οντος, Ό, senex ; (2) in plural. eenatores, curia ; (3) colus. γίξωχία, fj, pro γίξχχίχ, i. e. γΐξνσϊχ, se- natus. γίυθμ,ος, S, b, gUStUS. Α γβύω• γινμχ, ατός, το, idem et a6 eod. γίυματίζω, f. ίο~ω, gusto. Α γίνμα. γεύμ'θχ, 1. plur. perf. ind. pass. Ion. et Dor. pro γιγώμιθα, a γίνω. ΓΕΤ'ΟΜΑΙ,^ gusto, expenor. E< μίι γιΰ• riTxi σφι νι χώξνί τχ xrrb Αιος, Herodot. irrigetur pluviis. Μή Ιιχτξί'^νις, άλλα γίΖο-χι τίϋί 9-ύξχς, Arist. Ban. 461. Έ- γίυσχμ,νιν βξχχυ τι μιλιτος, 1 Sam. 14, γίυσάμίνος, Ά. 1. part. γίΰοΊς, ίως, νι, gustatio. Α γεύαι. Unde γίυ?ν]ξΐον, α, το, gustandi instrumentum ; (2) poculum, quo vinum gustatur. γίντιχος, ϊ„ ov, gustatorius. •γευ^ος, νι, ov, gustabilis. ΓΕΥΏ, fut. ίύο-ω, gustare facio, gustum preebeo. ΓΕ'ΦΤΡΑ, αίι ή, pons; {2) intervallum inter binos instructs aciei ordines. γιφυξίζω, f. ίσω, e ponte scommata in ali- qu'em jacio; (2) derideo, cavillor, sub- sanno. Α γίφν°α• γίφύξίον, α, το, ponticulus. Dim. a γίφνξα. γίφνξίσμος, S, b, derisio, cavillatio. A yj- φνξίζω. Unde γίφυξΐ5•>,ς, S, b, cavillator, irrisor. γιφυξοποιίω, ω, f. ησω, pontem facio. A γΐφνξοποιος, S, b, pontifex, qui pontem fa- cit.^ Ex γ.ίφυξχ et ποιίω,/ασϊο. γίφνξχν, pries, inf. pro γιφνξόαν. A γιφυξόω, ω, f. axrc-i, ponte jungo, pontem impono. Τίφυξνν Ιιχζχιτιν, Polyb. Τας κοτχμχς νίχξοΊς, Luc. Ex γίφνξα. γίφύξωμχ, ατός, το, ipsum opus jungendi ponte fluvium ; (2) transitus. Α γιφυ- ξόω. γΐφύξωα-ις, ίως, νι, pontium exstructio. γίφνξωτνις, 5, b, qui pontes exstruit. Ab eod. γίωγξαφίω, ω, f. νισω, terrarum orbem de- senbo. Α γίωγξχφος • γίωγρχφίχ, ας, tj, descriptio terra?. Ab eod. γίωγξαφιχος, νι, bv, ad terra? descriptionem pertinens; (2) terra? descriptionis peri- tus ; hinc (3) Υ&ιγρχφιχχ, ων, τχ, com- mentarii de terra? descriptione. Ab eod. γίωγξχφιχως, adv. geographice, more Geo- graphi. γίωγξ&φος, », β, qui terram, seu terra? si- tum describit. Ex γία et γξχφω, scribo. γίωδχισία, ας, νι, terra? divisio, distributio, partitio. Ex γία, et Ια,ίω, divido. γίωίνις, ίος, b xx) v>, terreus, terrenus. A γία• γίωλοφία, ας, νι, tumulus, collis. Α γίω- λοφον. γίώλοφον, ί?, το, collis, tumulus, mons. A γίώ-λοφος, a, b xx) 'h, e terra instar tumuli, s. collis elevati ; (2) Subst. b, tumulus ; (3) homo crassus, stupidus, inutile terra? pondus. . Ex γίχ et λόφος . γίωμίτξίω, ω, f. ν^σω, terram metior. Υιω- μ,ίτζΤιίται βάλομαι τον xifix νμΊν, Arist. C5y. 1001. A 5 γιωμίτξνις, ν, b, Geometra, agri mensor. Ex γίχ et μίτξίω, metior. γίωμ,ίτξίχ, χς, νι, geometria, terram di- metiendi sci'entia. Α γίωμίτβψ. γίωμίτξικος, νι, bv, ad geometriam, seu Geometram pertinens ; (2) geometria? peritus. Ab eod. γίωμίτξίχως, adv. geometrice, proportione. Α γιωμίτξΐχός• γίωμιγϊ,ς, ίος, b xx) νι, terra? mixtus ; (2) terrenus. Ex γίχ et αίγνυμι, misceo. γίωμοξίχ, χς, ή, agricultura. Α γίωμόξος. γίωμόξίον, u, το, terra? portio. Ab eod. γιωμοξίχος, νι, bv, {νόμος) agrarius. γίωμ-όξος, u, b, agricola, colonus. Ex γία et μ,ίίξω, divido. γίωνόμος, a, b, qui agrum distribuit. Ex γίχ et νίμω, distribuo. γααχίίνής, ν, b, q. d. qui terra? fame labo- rat, qui parum terra? possidet ; (2) fame- licus. Ex γία etcriTva, fames. γίωπονίω, ω, f. terram colo. Ex γίχ et τόνος, labor. γίωιτονία, ας, νι, agricultura. Ex iisd. γίωποχιχος, ti, bv, ad agriculturam. perti- nens, seu spectans. Α γίωπονίχ• γίω•χόνος, u, b, agricola. γίωξγίω, ω, f. νκτω, terram colo, agricultu- ram exerceo. Υιωξγΰν tjjv γψ, Dem. Α γιωξγός• ( 125 ) γιώξγνιμα, α,τος, το, agricolatio, Α γίωξ- γίω• γίωξγνιο-ιμος, b κ, νι, ad colendum idoneus, fertilis. γίωξγίχ, ας, ί, agricultura. Α γίωξγός. γίωξγιχος, ν;, bv, ad agriculturam perti- nens ; hinc Γΐωξγιχχ, £ v , τχ, libri de agricultura. γεώξγιον, n, το, agricolatio ; (2) arvum, a- ger aratus. Ab eod. γίωξγος., 2, b, agricola ; (2) vinitor ; (3) co- lonus quivis. Ex γία, et 'ίξγον, opus. γίωξγώΰης, ίος, b xx) vj, rusticus. Κχτα. το γίωξγωίίς, agricolarum, sive rusti- corum more. Α γιωξγός. γίωξίς, ων, β/, et γίωξαι, ο/, qui terram cu- stodiunt, agrorum custodes. Ex γίχ et ΰξΟς, custos. γεωξυχίω, ω, f. νισω, terram fodio. A γιωξύχος, n, b, qui terram fodit, suffossor. Ex γία et οξύσσω, fodio. γίωτόμος, u, b, qui terram scindit, agrico- la. Ex γία et τίμνω, scindo. γιωτξωγία, νι, victus e rebus terra? natis ; pro infantibus opponitur lacti, et est ci- bus non liquidus quivis. Ex γία et τζώ- γω. γιωφχνιον, s, το, locus, in quo metalla nas- cuntur, seu apparent. Ex γίχ et φχίνο• μχι. yvi, γνις, νι, terra ; (2) regia. Contr. ex γίχ. γνιγίνίτνις, g, b, terrigena, terra? filius. Ex yij et γίνομαι, nascor. γν,γίνν,ς, ίος, b χα) νι, idem ; (2) indigena ; (3) gigas. Ex iisd. γν$ιον, ν, το, agellus. Dim. a y%. γνιθίΐον, το, pro γνβυον, Ar. γνιΟιν, adv. e terra. Ab eod. γν,θίον, Ion. pro Ιγ^θίον. A ΓΗΘΕΏ, ω, f. ν,σω, gaudeo, lateor. T/j αν τά%ί γνβν,σίΐί ; II. 9, 77. Τνβν,σίν hi μίγα φξίσ) Ταϊχ πίλώξνι, Hesiod. Theog. γνβνισαν, 3. plur. a. 1. ind. Ion. pro ίγν,θντ eav• γνβνισαί, lcetatus sit, 3. sing. a. 1. opt. act, JEol. pro γν,θν,σχι• γνιθος, ίος, το, gaudium. Α γνιθίω. γνιθόσνννι, sjj, νι, idem. Α γνβος- γνιθόσΰνος, ύννι, υνον, la?tus, la?tabundus. γνιθοσύνως, adv. la?te, la?tabunde. γ•ηθυλλ)ς, Host %, idem ; (2; olus porro si- mile. A ΓΗ'ΘΤΟΝ, tf, το, genus cepa?. γν,θω, idem quod γνιθίω. γνιϊνος, u, b xx) n, terrenus ; (2) corruptio- ni obnoxius ; (3) mortahs. Α γη. γνι'ϊος, u, b χα) vi, idem et ab eod. γνι'ΐτνις, if, b, agricola, rusticus. Ab eod. γν,χινία, νι, terra? motus, lies. γνιχινος, if, β χα) νι, qui terram quatit, vel movet. Ex yij et χινίω, moveo. y' /ιλίχγις, ίος, b xx) vi, humi Cubans, cui hu- mi lectus est. Ex γη et λίχος, lectus. γν(λοφος, if, β, tumulus, pro γίώλοφος. γνιμαι, aor. 1. inf. per Sync, pro γαμν,σχι. γτιμας, qui uxorem duxit, part. aor. 1. γνιμχσθχι, aor. 1. inf. med. per Sync, pro γχίΛ,νισχσθχι• γνιμοξος, a, b, agricola. Ex γ% et μείξω, γηαχίω, Si, f. ν,σω, terram habeo, agrui Ex et iVfit, ywxo;, v, o, terram habens; (2) terram continens, de Neptuno. Ex iisd. γνιτχττχλος, ν, b, paxillus terra?. Ex yij et πάτταλος, pro πάσσαλος, paxillus. γν,πί%ον, ν, το, ager, fundus, solum ; (2) solum, quod adjacet pra?diis urbanis. Ex yvj et fridov, solum. γνΐίτίτης, ίος, b χα) ή, in terram delapsus. Ex γη et πίττω, cado. γνιχονίω, ω, fut. νισω, agrum colo. Α γηπό- νος. y /ιπονία, ας, in agricultura. Ab eod. γνρτόνος, ss, b, agricola. Ex γη et τόνος, γνιπονιχως, adv. rustice, more agricolarum. γν,τοτος , ov, terra? epotandus, JEsch. γηξα, dat. sing. Ion. et Att. pro γν,ξατι. A γηξχς. γν,ρχιος, χιχ, ailv, Jenex, senilis, semo con- fectus, granda?vus. Α γνίξχς. γηραλίος, ία, ίον, idem et ab eod. γηξάλιος, χ, ov, idem, (2) tristis, aoerbus. γν,ξχμχ, χτος, το, senescentia ; (2) floccus vanescentis floris. Α γν,ξάω. γηξάνχι, praes. inf. act. verbi γν,ξημι, se- nesco. γηξάντεσσι, senescentibus, dat. plur. a. 1. part. act. Poet, etlon. ρχογηξάσι, et hoc ΓΙΝ ΓΛΑ ΓΛΥ pro γγ,ξάσαοΊ, a γηξάσας, verbi γηζάω, senesco, γγ.ξάς, senescens, praes. part, verbi γΫ,ξνιμι• ΓΗ~ΡΑ2, ατός, το, senectus, senium. γηξάο-Υΐ_ς, senueris, 2. sing. a. 1. conj. act. verbi γηράσκω, f- ασ.ω, senesco. A γγ,ςάω, ω, idem. Αύταζ \τύ Λυκόοξγο; Ινϊ μίγάςοισιν Ίγήξα, II• 7, 1*8• Α γν,ζας. γήξίΐον, χ, το, id. quod γ-ί^αμα.. Ab eod. yqgoQetrzaa, ω, f. ήο•ω, in senectute alo. γγ,ξοζοο -xia, ας, ή, sustentatio senis. γνςοζοο-χο;, S, Ό χα.) ή, senum nutritor, qui aliquem in senectute alit. Ex γΫ,ξας et βίσχω, pasco, alo. γηξοχομΰον, χ, το, locus, quo aluntur senes. Α γνιξοχόμος. Unde γηξοχομίω, ω, f. ν,σω, curam senis gero. y -Λ,ξοχομ,ία, ας, ή, cura et nutritio senum. γ•/ΐξοχοι&ικος, η, ov, ad curam alendi senes pertinens. γηξοκόμος, χ, ο και -h, qui curam habet se- num. Ex γγ,ξας et χομίω, curam, gero. Υϋξοτξοφΰον, χ, το, locus, in quo senes a- luntur. Α γΥίξοτξόφος. Unde γηξοτξοφίω, ω, f. ν,σω, in senectute alo. γνξοτξοφία, ας, ή, actio etcura alendi senes. γηξοτςόφος, χ, β χα) υ„ senes nutriens. Ex γνξας et τξίοω, nutria. γγ,ζυόνας, vocalis, garrulce, gen. sing. Dot. pro y /ΐΡυόνης, a γηςυόνη, garrula. ΓΗ~ΡΥ2, νος, & vox. "Ια yZges, U. 4, 437. γήξΰι^α, ατός, το, vox. Α γγ,ξύω• y /ΐξύω, f. ύσω, sono ; (2) loquor, dico, con- queror. Τ^ξύίτ άνθξώπων ahixov νόον, Ι1εεϊοά."Έξγ. 258. Α γ%ςϋς. y -ίιζως, gen. sing. Ion. et Att: pro γγ,ξχτος. ynmov, χ, το, idem quod γΫβυον. yfort, x, b, agricola, rusticus. Α γη'ΐ'τΥ,ς. γητομ,ίω, ω, f. ί,σι», terram scindo, s. findo. γγ,τόμος, x, h, qui terram findit, seu scin- dit. Ex y/l eu τίμνω. scindo. γνιφαγος, χ, ο χα) ή, qui terra vescitur ; (2) pauper, qui terrae oleribus se sustentat. Ex yYj et φάγω, comedo, γήχϋτον, χ, το, exterior pars terras mollis et minime lapidosa. Ex y^et χνω, fun- do. γιγανταΤος, α'ια, aiov, giganteus. Α γίγας, γιγάντίίος, ίία, uov, giganteus. Ab eod. yiyavTiaa), ω, gigantes imitor, gigantum si- milis sum. γιγαντολίτίΐξα, ας, ή, gigantum perditrix. Ex γίγας et όλιτίίξα, perditrix. γιγαντολίτΥ,ς, χ, b, gigantum perditor et extinctor. Εκ γίγας et όλλυμι, perdo. γιγαντολίτις, ιοος, •η, id. qu. γιγαντολίτίΐξα• γιγαντολίτωξ, Οξος, b, id. qu. γιγαντολίτΥ,ς. γιγαντομαχία, ας, yj, pugna gigantum. Ex γίγας et μάχη. γιγαντοξαιιττος (a ραίω.) idem quod γιγαντοφόνος, χ, b χα) yi, qui gigantes inter- ficit. Ex γίγας et φόνος , ccedes. γιγαντώ%γ,ς, ίος, b χα) ■/■„ giganti similis. ΓΓΓΑΡΤΟΝ, χ, το, quod in acino vinaceo osseum, s. lapidosum est, granum acini, Num. 6, 4. Hinc γιγαξτώδ'/ις, ίος, Ό χα) r), plenus γιγάξτων. ΠΤΑΣ, αντος, b, gigas. ΓΙΓΓΓΔΙΟΝ, χ, το, herbula, pastinacae sil vestri similis! ΠΓΤΛΙΣΜΟ'Σ, χ, b, titillatio ; (2) risus petulans. γιγγλυμοιώνις, ίος, χς, b χα) ή, ginglymo si milis. Ab ίΐίος, species, et seq. ΓΙΓΓΑΥΜΟ ν Σ, χ, b, cardo portae, qui cum ipsa porta vertitur ; (2) ossium quaedam junctura instar vertebra?. γιγγλυμχο-6αι, ginglymo jungi. γιγγλυμώΰης ίος, χς, b χα) ή, quasi verte- brosus. γιγγ&αίνω, f. ανία, cano tibia, qua? gingras dicitur. Α γί γιγγξας- Hinc γιγγξαντος, ή, ov, qui ad gingras cantatur. ΓΙΤΓΡΑ2, x, «5, parvula quaedam tibia la- mentabilem sonum edens. γιγγξα,ο-μος, χ, b, cantus, seu sonitus του γιγγξχ. γιγγξας. γίγνομαι, vide γίνομαι. γιγνώσ-χω, vide γινώσχω• γίνίο-βαι, fieri, praes. inf. ined. verbi γίνο- μαι. yiviT,fiebat, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. et per Apostr. pro ϊγίνίτο. Α γίνομαι. Π'ΝΝΟΣ, if, b, equuleus, equus parvulus ; (2) foetus asininus, vel equinus, qui in ventre matris corrumpitur, et inde mem- bris depravatis nascitur. ΓΓΝΟΜΑΙ, vel γίγνομχι, f. γίνί,ο-ομχι, p. m. γίγονα, nascor, gignor; (2) orior; (3) sum, fio ; (4) accido, evenio, contin- go. Γ/ σαι ττξος τίνος, μίτα τίνος, liquo stare ; άτό τίνος, opponere ; Ιπ) π7,- μα, incidere ; \ν ποιί,ο-ίΐ, versari ; || 'ίο-χ, fequare, τιν) δί' εχθξας, inimicus esse; Iri ταύτη; τν,ς γνώυ,τ,ς, idem sentire; \π Ιλπίΰος, sperare ; ίτ) ττ,ς γης, appellere. γινώσχίν, pra?s. inf. act. Dor. pro γινώσχαν. γινωσχιτί, scitis, 2. plur. prass. ind. act. γινώιτχοντι, Dor. pro γινώο~χχ<τι. ΠΝΩ'ΣΚΩ, vel γιγνωσχω, f. γνώοΌμαι,Υ>• ϊγνωχα, nosco, cognosco, agnosco, intel- Ugo, novi ; (2) meum agnosco ; (3) ap- probo ; (4) censeo, existimo, judico, sta- tuo ; (5) sentio ; (6) cognosco, coeo cum aliqua. "Έγνως at/dga ίυ^νχί^ατον, A- rist. Tliesm. 9, 8. ' ' Khxa ϊγνακί πίξ) \μχ b Ζώς, statuit, Luc. γλαγίξος, χ, b, et γλαγόίΐς, όίσσα, όίν, lacteus. A γλάγος, ίος, το, lac. Α γάλα. γλαγοπνιζ, γος, qui lac concrescere facit, s. in quo lac concrescit. Ε γλάγος et πϊ,γ- νυμι. γλαγότξοφος, ov, qui lacte alitur. γλαγόφξων, lac habens, Epith. uberis. γλαγόων, οντος, b, lactescens etnondum sa- tis adultus. Ab eod. γλάξω, cano. γλαχάω, lacte plenus sum. γλαχτοφαγος, ov, pro γαλαχτοφάγος, Horn. γλαμάω, ol, f. ν,σω, gramia laboro, bppio. A γλάμτ;, ης, ή, gramia, lippitudo ; (2) oculo- rum sordes. Α λζμγι, lippitudo. γλαμνξιάω, ω, idem quod γλαιχΑω. A γλάμνξος, χ, Ό χα) ή, oculi, quorum anguli scabn sunt, 5. scabra lippitudine labo- rant. Α γλαμάω. γλαμυξος, ξά, ξον, gramiosus, lippus. γλαμώΰν,ς, ίος, ο χα) ή, idem. γλάμων, όνος, b χα) ή, idem. Α γλάμη. ΓΛΑΝΓΣ, ίδβς, ή, piscis quidam. γλανος, ή, Hyaena. γλαξις, ίίος, ή, instrumentum architect!. γλαΐχ', pro ^λαυχ», noctuam, ace. sing, a γλαίιξ, noctua. γλαυχιάω, ω, Poet, γλαυζιόω, glaucis ocu- lis terribiliter intueor ; (2) glaucesco. A γλαυχός. γλαυχίδιον, το, idem quod γλαυχίο'χος,ΑΛ. γλαυχίζαι,Χ. ίσω, ad glaucum colorem ac- cedo ; (2) obtuse video. Ab eod. γλαύχιον, et γλαυχίον, herba quaedam; (2) avis a glaucis oculis nomen habens. γλαυχιάω, Poet, pro γλαυχιάω. γλαυχιόων, praes. part. act. Poet, pro γλαυ- χιών. γλαυχίσχος, χ, β, piscis quidam, qui et γλαυχίΰιον. Ab eod. γλαυχόμματος, χ, b χα) ή, glaucos oculos habens, caesius. Ex γλαυχος et όμμα, oculus. Τ A AYKO" 2, ij, ov, glaucus, caesius, caeru- leus. γλαυχότης, νιτος, η, glaucus color. Α γλαυ- κός. γλαυχοφίγγν,ς, \ς, caeruleum splendorem habens, Diosc. γλαυχόφθαλμος, t,e^ n, 1 u i caesiis est o- culis. γλαυχοχαίτΥΐς, χ, b χα) ή, caesiam jubam, vel comam habens. Ex γλαυχος et χαί- γλαυχόχξοος, COIltr. γλαυχόχξχς, χ, b χα) ή, glauci coloris. Ex γλαυχος et χξόα, color, γλαυχ'οω, ω, caesium reddo. Α γλαυχός. γλαυχώΰνς, ίος, b ν ύ 'h, noctuae speciem ge- rens. Ab eod. γλαύχωμα, ατός, το, vitium in oculo, glau- cedo, suffusio, glaucoma. Α γλαυχόω- γλαυχωπις, ιδος, %, coesios habens oculos. Miner vae Epith. Ex γλαυχος et ωψ. γλαυχωτος, χ, b χα) ή, glaucis oculis prae- ditus. γλαύχωοΊς, ίως, ν), idem quod γλαύκωμα. γλαυχω•\ι, ωπος, b χα) ϋ„ qui caesios oculos habet. Ex γλαυχος et 2>4>, oculus. γλανξ, χος, ή, ulula, noctua. Α γλαυχός. γλαύο-σω, splendeo, cerno. Ab eod. γλάφυ, το, spelunca, antrum, caverna. A γλάφω. γλαφυξγιΟΊ, et γλαφυξ'(ίς, Ion, pro γλαφυ- ξα7ς. γλαφυζία, ας, fi, elegantia, concinnitas. A γλαφΰζός, ea, ξον, cavus, profundus ; (2) scitus, elegans, venustus; (3) lautus; (4) aptus, appositus. Α γλάφω. ( 126 ) γλαφυρως, adv. scite, eleganter, venuste. ΓΛΑ'ΦΩ, f. <ψα, cavo ; (2) sculpo. γλίυχαγωγος, χ, Ό χα) ή, mustum vehens. Ex γλιυχος et άγω, /ero, veko. γλίύχινος, ivY), ινον, musteus. Α γλιυχος. ΓΛΕΤ"ΚΟΣ, ίος, contr. γλίύχχς, to, rnus- turn, decoctum, defrutum ; (2) dulce, h. e. potus quilibet dulcis factitius. γλίυξις, ίως, ή, idem. γλίυχοπότΥίς, χ, b, musti, dulcioris potionis amans. γλήμνι, γ,ς, ν, lippitudo. Α λήμγι• γλ'ί,νία, ων, τά, res ornatae, pretiosae, spec- taculo dignae. Α γληνη. ΓΛΗ'ΝΗ, ψ, ν, pupilla oculi ; (2) oculus ; (3) pupa'; (4) puella; (5) cavitas ossis quae aliud os recipit. γλίνας, ίος, το, stella ; (2) lumen. Α γλί,νΥ,. ΓΑΗ'ΧΩΝ, οίνος, ή, pulegium, herba. Angl. PENNYROYAL•. γλΥ,χωνίτΎις,χ,Ό, sc. οΐνος, vinum e pulegio confectdm. Α γλήχων. ΓΛΓΑ, ας, ή, gluten. ΓΛ1~ΝΟΣ, s. γλύνος, genus aceris campes- tris, gallica. γλιο-χζαίνω, f. ανω, viscosum sive lentum reddo. Α γλίο-χξος. γλιο'χξαντιλογίξίπίτξίπτος, χ, β χα) ή, qui damnosae et levis litis est. Ex γλίσχξος, αντιλογία, lis, e£, ex, et ΐατίτξίπτος, quod contet i potest. Vox Comica. γλίο-χςχσ-μα, ατός, τβ> viscositas. Α γλία"• Χξος. γλιο-χξίυομαι, ι. ίυοΌμαι, parcus et tenax sum. γλκτχρ^ία, ίας, ή, miseria. Ab eod. ΓΛΓΣΧΡΟΣ, ξα, gov, lentus, viscosus, te- nax, glutinosus; (2) lubricus ; (3) te- nax, parcus ; (4) strictus ; (5) jejunus ; (6) valde sordidus ; (7) aerumnosus ; (8) gulosus ; (9) suavis ; (10) hurailis ; (11) adulator. γλιο-χξότνις, ητος, yi, viscositas, lentor. te- nacitas ; (2) lubricitas ; (3) parcitas. A γλίσχξος. γλιο-χξόχύλος, ev, glutinosus et biliosus; γλιο-χξόχολα, excrementa glutinosa, et biliosa. Α χολί;, bilis. γλιρχζώΰ'/ις, ίος, b χα) v\, lentus, tenax, vis- cosus. Ab eod. γλίσχζων, όνος, b χα) yi, qui aliquid discu- pit ; (2) infelix, infortunatus. Ab eod. γλίσ.χρως, adv. tenaciter, more viscosorum; (2) Tubrice-; (3) parce, tenuitur ; (4) vix, difficulter, aegre. Ab eod. ΓΛΙ'ΧΟΜΑΙ, cupio, adfecto, appeto Τλί• χίο-θαί τίνος, τι, πίξί τίνος. Ύων Ιναντίω* ϋ) φύσις γλίχίσϋαι, Aristot. γλοιάζω, connivendo oculos obvolvo. γλοιάς, άίος, ή, equa maligno ingenio. γλοίνις, Υΐτος, b, invalidus. Α ΓΑΟΙΟ'Σ, χ, b, invalidus; (2) sordidus; (3) malignus, malis imbutus moribus j Subst. (4) sordes olei, strigmenta. γλοιόω, ω, f. ωο-ω, lentum et viscosum red- do; pass, lentesco, viscosus fio. Α γλοιός. γλοιώδες, ίος, Ό χα) ή, strigmentosus, glu- tinosus, viscosus. Ab eod. γλοιωδως, adv. more eorum, qui nuunt ca- pite, inter dormiendum ; (2) conniven- ter. γλχτια, ων, τά, naticulae, corpora duo du- ra in cerebro ad latera illius eminentia. A ΓΛΟΥΤΟ' 2, χ, I, nates, clunes. γλυχάζω, £ άσω, dulce reddo ; (2) dulces- CO. Α γλυχύς. Hinc γλυκαίνω, f. ανω, dulce reddo. γλύχανσις, ίως, yj, Q• d. dulcificatio. A γλυκαίνω. γλύκαο-μα, ατός, το, dulcedo. Α γλυκά• ζω. γλυχαο-μος, χ, b, idem et ab eod. γλυχΰα, ας, ν,, radix praedulcis, al. γλυχύρ- ριζος ; ab Hippocrate vocatur γλυχύμη• γλυχίξοΊο, dulcis, gen. sing. Ion. pro γλυ- κίξχ, a γλυκίξός. γλυχίξος, ξα, ξόν, dulcis. γλυχίξοχξώς, b κα) ή, fonnosus, tener. γλυκόΐις, όίσσα, όίν, dulciusculus, subdul- cis. γλυκύίακξυς, υος, ο κα) υ„ dulces fundens lachrymas. Ex γλυκύς et Ιάκξυ, lachry- nice. γλυκυΰίξχης, ίος, β χα) ή, dulce videns, aut adspiciens, qui dulcis adspectus est. Ex γλυκύς et Ιίξχω, video. γλυκύΰωξος, χ, b χα) yi, Qui suavia, vel dul- cia largitur. Ex yXvxvs el iwgev, donum. ΓΛΩ γλυχυηχγ,ς, ίος, ο χα} η, dulcisonus. Ex γλυκύς et ηχίω, sono. γλυκυθυμία, ας, η, animae suavitas, animi hilaritas. A γλυκύθϋμος, a, ί χα) η, exhilarans ; (2) de- licatus ; (3) placido et miti ammo prae- ditus. Ex γλυχυς et &υμός. γλυχύχα ? τος, u, Ό χα.) η, qui dulcem fruc- tum fert. Ex γλυχυς et χαρπος, fruc- tus. γλυκύ μιίλιχος, κ, ο χα) η,^ dulciter mitis, dulciloquus. Ex γλυχυς et μύλιχος, blandus. / γλυχύμηλον, *, το, malum praedulce. Ex γλυχυς et μήλον• γλυχυπάφίνος, «> virginea suavitate praz- ditus. γλυχύπιχξβς, a, e χα) ν, dulcedinem ama- rori permixtam habens. Ex γλυχυ$ et πιχξος, amarus. γλυκυπνοος, ov, dulce spiralis, Cyr. γλυκύρρΊζα., ης. ή, dulcis radix, glycyrrhiza. Ex γλυκύ; et ρίζα, radix. Hinc Angl. LIQUORICE. γλυχλύ'ρριζον, u, το, idem et exiisd. γλυχύρροος, ov, dulcifluus, Cyr. ΓΛΥΚΥ' 2, Cia, υ, Gen. ίος, ΐίας, ίος, dul- cis ; (2) jucundus. γλυχύσιΐη, glycyside, planta qusedam. γλυκύ? ρυφνος, n, ο χα.) η, sapore dulci si- mul et acerbo prasditus. γλυκύτης , ητος, η, dulcedo ; (2) Schema o- ratorium. γλυκυτξάχηλος, », Ό χα.) η, dulcem cervi- cem seu dulce collum habens. γλυκύφθογγος, ov, dulce sonans. γλυκυφωνία, ας, 'ί, dulcis vox, cantus dul- cis. A γλυχύφωνος, a, ο χα.) η, cui dulcis est vox. Ex γλυκύς et φωνή, VOX. γλυκύχυλος, ov, dulcem succum habens. γλύι^μα, ατός, το, scalptura, caslatura, quod scalptum est. Α γλύφω, γλυττηξ, ηξος, h, scalptor, caalator. γλύπτης, *, a, idem et ab eod. γλυπτός, 5j, ov, sculptilis ; (2) scalptus. γλύσσων, a γλυχίων, pro γλυχύτίξος, a γλυ- χυς, Arist. γλυφάνοιο, gen. sing. Ion. pro γλυφάνα. A γλύφανον, 8, το, scalprum, instrumentum ferreum, quo metalla scalpuntur et cae- lantur. γλυφ&νοί, u, o, scalptura, caslatura. γλυφΰον, a, το, scalprum. γλυφίυς, ίως, ο, scalptor. γλυφή, ης, ή, scalptura, caalatura. γλυφις, ίίος, η, incisura et crena sagittae. A γλύφω, f. 4>ω, scalpo, caalo. ,Τλύφίΐν τα,ς ναϋς, Arist. Α γλάφω• γλωχίί, αί, spica; seu aristae, Hes. Scut. 398. ΑΙ. πίξιγλωχίς. ΓΛΏΓ22Α, Attice, γλωττα, ης, η, lingua ; (2) dicendi facultas ; (3) sermo unicuique genti peculiaris ; (4) vocabulum peregri- num obscurum et exoletum ; (5) lingua seu lingula tibiae ; (6) calceamentorum vincula. γΧωο-σαλγίω, ω, f. ησω, lingua doleo ; (2) lingua prurio. Εχ γλωσσά, et ίλγίω, doleo. γλωσσαλγία, ας, η, lingua; dolor ; (2) lin- gua? prurigo ; (3) loquax maledicentia. Ex γλωσσά, et άλγος, dolor. γλωσσαλγία, ας, ή, garrulitas, loquacitas ; (2) lingua; ignavia. Α γλωσσαξγός. γλωσσα,ργος, a, Ό χα.) ή, garrulus, locutulei- us, uiatero, nugator. Ex γλωσσά, et ίς• γός. γ?.ωσσάξΐον, χ, το, Ungula. Dim. a γλωσ- σά• γλώσσασπις, ΐ&ος, ο χα.) η, qui lingua pro clypeo utitur, qui sua se defendit facun dia. Ex γλωσσά, et ο\σπ)ς, clypeus. γλωσσν,μχτιχον, S, to, vocabulum peregri- num, aut rarum, explicatione indigum. Α γλωσσά, γλωστν,μα.τιχως, voce antiqua, rara, exqui- sita. γλωσσογάρωξ, Οζος, ό, qui lingua; ministe- rio ventrem alit, qui lingua victum quae- rit. Ex γλωσσά, et γάς-ηζ, venter. γλωσσογξ&φος, α, ό χα.) 'n, qui de glossema- tum interpretatione scribit. Ex γλωσ- σά, et γ^άφω, scribo. γλωσσοιών,ς, ίος, ό χα.) >h, linguae similis. Ex γλωσσ* et ιΐδος, species, γλωσσοχά,τοχος, «, ό χα) ή, bnguam conti- nens. Ex γλωσσά, et χχτίχω, contineo. ΓΝΧ1 γλωσσοκομιΤον, α, το, vas, quod lingulas ti- biarum recipit ; (2) receptaculum quod- vis. A γλωσσόχομον, α, το, theca condendis lingu- lis tibiarum idonea ; (2) loculus, cui JE- gyptii includebant cadavera condita ; (3) marsupium ; (4) area in templo colloca- ta, in quam conjicieuatur pecunia. Ex γλωσσά, et χομίω, euro. γλωσσοχξατίω, ώ, f. ήσω, linguam coerceo, taceo. Ex γλωσσά, et χξατίω, contineo. γλωσσομχνία., ί, linguae incontinentia, pe- tulantia, &c. γλωσσο?ζοφίω, ω, f. %σω, linguam agiliter verso, blatero. Ex γλωσσά, et ζ-φφω. γλωσσότμητος, ν, ό χα.) ί, cui lingua prae- cisa est. Ex γλωσσά, et τίμνω, seco. γλωσσοτομίω, ω, f. ησω, Unguam amputo. γλοισσοχαξίτίω, ω, f. ί\σω, lingua blandior. Ex γλωσσά, et χάξίς, gratia, blanditice. γλωσσώΐ^ς, ίος, ο χα) r„ lingulatus ; (2) hn- guae similis ; (3) linguax, locutuleius. γλωττα., ης, •ή, vide γλωσσά. γλωττιχος, η, ov, ad linguam pertinens. γλωττισμος, 5, β, et γλώττισμα, α,τος, το, osculum, quo lingua; basiantium se con- tingunt mutuo. Ab eod. γλωττοΙί•\ιΐω, ω, fello, ore morigeror. Ex γλωττα, pro γλωσσά, et ΰίψέω. γλωττόκομον, u, το, id. quod γλωσσόχομον• γλωττοτοάω, verba fingo, formo, sed talia fere, qualia philosophi solent. γλωττοτξοφίω, ω, idem quod γλωσσος•ξοφίω- ΓΛΩΧΓΝ, et γλωχ)ς ν Ί*ος> 6, cuspis teli, angulus, acies. γναθμος, S, ό, mala, maxilla. Α γνάθος. ΓΝΑ'Θ02, ν, β, mala, maxilla ; (2) den- ies ; (3) bucca. Hinc γναθόωι ω, f. ώσω, caedo in malas. γνάθων, ωνος, ό, parasitus j (2) nomen pro- prium. Ab eod. γναμίττοΥσ/, dat. pi. Ion. pro γνα-μπτόϊς. A γναμπτος, ή, ov, incurvus, rlexibilis. A γνάμπτω, f. -ψα, inflecto carpendo vel velli- cando polio. Α χάμττω• γνάπτω, f. -φα, carpendo vel vellicando po- lio. Ab eod. γνάπτωξ, ό, politor, Man. Α γνάπτοι. γναφάλιον, a, to, herba, cujus foliis non- nulli pro gnaphalo utuntur. Α γνάφα,- λβ». γνάφα,λον, ν, το, floccus fullonico carduo detractus e panno inter pectendum ; (2) tomentum, quod culcitris infarcitur. A γνάπτω. γνχφίΐον, χ, το, ofBcina fullonis, fullonica. Α γνα,φίυς. γναφώς, ίως, β, fullo ; (2) piscis quidam. γναφίυτιχνι, SC. τίχνη, ης, η, fullonica, SC. ars. Α γναφίύς. γναφίυτιχος, i>, ov, ad fullones pertinens. γνα,φίύω, fullonicam exerceo. Ab eod. γναφιχος, ν, ov, fullonicus, Ep. γνάφος, %, β, carduus fullonis. Α γνάπτω. γνάψις, ίως, r„ politio, quae fit a fullonibus carpendo et vellendo. Ab eod γνν,σιος, ία, tov, vel γν/,σιος, α, ό χα.) η, legi- time genitus; (2) genuinus, sincerus. Α γίνομαι. Hinc γν'/,σιότν,ς, ητος, 'h, sinceritas, germanitas. γν/,σίως, adv. legitime, genuine. Ab eod. γνοίνιν, 1. sing. a. 2. opt. act. v. γινώσχω. γνας, sciens, a. 2. part. act. verbi ejusd. γνόφαλλον, α, το, idem quod γνάφα,λον (2), Alcce. γνοφίξος, ξα. Η ξον, tenebrosus, caliginosus. γνοφίω, ω, f. ησω, obtenebro. ΓΝ0'Φ02, 8, ό, caligo, tenebrae; (2) turbo. Hinc γνοφόω, OS, f. ώσω, obtenebro. γνοφώΰ'/ις., ίος, ό χα) ί, caliginosus. Abeod. γνυξ, adv. genu flexo. Α γόνυ, genu. γνω, cognovit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. et Poet, pro Ιγνω, a verbo γινώσχω- γνώμας, mentis, gen. sing. Dor. pro γ ν ώ• μνις. Α γνώμη, mens. γνωμάτίυμα., το, decretum, judicium. γνωματίύω, f. ίύσω, sententiose loquor j (2) dignosco, judico. Α γνώμη. γνώμίνα,ι, a. 2. inf. act. Dor. pro γνωνα,ι. γνώμη, ης, ή, sententia, mens ; (2) volun- tas ; (3) consilium ; (4) sententia, s. dic- tum aliquod insigne ; (5) rogatio ad po- pulum, relatio ad senatum ; (6) senatus auctoritas, sc. cum intercessione tribuni senatus consultum impeditur. Α γινώ- σχω. γνωμηϋν, adv. per singulorum sententias. γνωμίδιον, ν, το, sententiola. ( 127 ) ΓΟΓ γνωμικός, η, ov, sententiosus. Α γνώμη. γνωμοΒοτίω, ώ, f. ησω, consilium do, sen- tentiam pronuncio. Ex γνώμη et ΰίΰωμι, do. γνοιμολογίω, ω, fut. ήσω, sententiose dico, sententias loquor. Α γνωμ,όλογος• Unde γνωμ,ολογία, ας, ή. dictio sententia; j (2) sententiarum collectio. γνωμολογιχος, η, ov, sententiis utens. γνωμολογιχως, adv. sententiose. γνωμολόγος, u, ο xai ή, sententiis frequen- ter Utens. Ex γνώμη et λόγος, γνωμονιχος, i, ov, peritus, sciens, doctus ; (2) ad sciatherica pertinens. Hinc ή γνωμονικη, sc. τίχνη. Gnomonica, qua; est ars conficiendi solaria. Α γνωμών. γνωίΛΛνιχως, adv. gnomonice. γνωμοσύνη, ης, ή, scientia, acumen judicii. γνω;Μ>τυπίω, sententiis acutis utor. γνωμοτυπιχος, η, ov, frequens acutis senten- tious. γνωμότΰΎος, ov, cum consiho excusus, seu fabricatus, Ar. Α γνώμη et iwtu». γνώμων, βνβ?, β χα) η, cognitor ; (2) index, nempe in solario ; (3) norma, amussis ; (4) dens, aetatis index. Α γινώσχω. γνωναι, a. 2. inf. act. verbi γινώσχω. γνωξίζίσθω, 3. sing, praes. imp. pass. A γνωρίζω, f. ίσω, noscito, agnosco, cognosco ; (2) probo, exploro ; (3) notum facio, in- dico ; (4) in memoriam revoco. Τνωξί- ζίΐν τνς λίγοντχς, οποίοι χα) τινίς lift, I- socr. γνωξίζίσθαι πξός τίνος, Luc. γνώριμος, α, ό χα) η, notus, cujus notitiam habemus ; (2) notus, familiaris ; (3) cla- rus, Celebris ; (4) discipulus. Α γνωξίζω. γνωρ'ιμως, adv. familiariter. γνώρισμα., ατό?, το, indicium, nota; (2) proprietas; (3) insigne, ornamentum, decus. γνωξίσμος, », ό, agnitio e signis, &c. γνωξίς-ιχος, η, ov, notitiam praebens, indi- cans. Α γνωξίζω. γνωμω, notum faciam, 1. sing. fut. 1. ind. act. Att. pro γνωξίσω, a verbo γνωξίζω. γνώσαι, 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. pro γνώσίσαι- γνώση* 2. sing. f. 1. ind. med. Att. et Ion. pro γνώσίσαι, a γινώσχω. γνωσθύς, cognitus, a. 1. part. pass. γνωσθητω, notum sit, 3. sing. a. 1. imper. pass. γνωσιμχχίω, ω, f. ησω, repugno sententias meae eamque muto, pcenitentiam ago, resipisco. Ex γνωσις et μάχομαι, pugno. γνωσίμαχος, inimicus sententia;; nomen haereticorum. Ex iisd. γνωσις, ίως, η, cognitio, notitia ; (2) cogni- tio judicis; (3) scientia, doctrina, sa- pientia ; (4) coitus cum fcemina. Α γν νώσκω. γνώσομαι, 1. sing. f. 1. ind. med. verbi γι- νώσχω. γνώμης, a, ο, cognitor, ariolus. Ab eod. γνωμικός, η, ov, cognoscendi facultate pra;- ditus. Hinc οι Τνως-ικο), qui in myste- ria Dei altius quam casteri se pene- trasse credebant, iique vel Christian! recte sentientes, ut ap. Clem. Alex, saape, vel hasretici, ap. Epiphan. Em. Α γνωσ- τής. γνως-ος, η, ov, notus, cognitus ; (2) amicus. γνωτ-η, ης, ή, soror. Α γνωτός. γνωτος, u, ο, notus ; (2) consanguineus, propinquus, frater. Α γινώσχω. γνωτοφόντις, ή, interfectrix fratris, propin- qui. γνώτω, noscito, 3. sing. a. 2. imper. act. γνώωσίι 3. pi. a. 2. conj. act. Poet, γνωσι. γοάοντι, 3. pi. praes. ind. act. Dor. pro γοά- νσι. A ΓΟΑΏ, ω, fut. ησω, et γοάομαι, ωμχι, ge- mo, deploro, defleo. ΤοασΟί μ', S γυναΊ- χίς, Arist. Thesm. 1045. γόγγξος, n, congrus, vel conger, piscis ; (2) arborum tuberculum rotundum, olivae simile. γογγςοαΰης, Ις, congro similis. γογγξοκτόνος, β, qui congrum occidit. γογγξώνη, ης, η, tumor gutturis, aliarum- que nervosarum partium. γογγύζω, f. ύσω, murmuro, musso. γογγύλίυμα, ατός, το, coagmentum rotun- dum, opus teres, orbis. A γογγυλίύω, f. ίύσω, rotundo, rotundum ef- iicio. Α γογγύλος. γογγυλίω, ω, f. ησω, idem et ab eod. γογγύλη, ης, η, rapum rotundum ; Angl. turnip ; (2) maza rotunda. Ab eod. ΓΟΝ ΓΡΑ ΓΡΑ γογγυλίδιον, χ,' το, rapulum; (2) pilluia minuta?. Dim. a γογγύλη. γογγυλίζα, f. iτιύω, f• ίύσω, incanto, fascino, incanta- tione et pra?stigiis • decipio ; (2) illicio, pellicio. 'Εξαπατωντις και γον,τίύοντίς, Plat. Α γόγ\ς. γον\τιχός, ν), ov, incantatorius. Ab eod. Τολγοθα, Golgotha, Nomen Syr. άχλιτον. Locus calvarice. Τόμοί,ρα, «.ς. ν), Gomorrha. Nomen urbis Hebr. Eabitatio. Hinc Τόμοορος, χ, ό >£ τ), Gomorrha?us. γόμος, χ, ό, onus navis ; (2) merces. A γίμω. γομοφόξος, χ, ό xoti ν), sarcinarius. Ex γό- μος et φίξαι. γομόω, ω, ί. ώσω, onero. Α γόμος, γομφάςιον, χ, το,. parvus clavus; (2) piscis quidam. Α γόμφος- Hinc γομφίασις, ίως, ϋ„ mobilitas dentium, morbi genus. γομφιασμός, χ, o, confractio, vel stupor dentium. Ab eod. γομφιοδχπος, ov, circa molares dentes stre- pens, Epv γομφίος, χ, ό, dens molaris. Α γόμφος. γομφόδιτος, ov, clavis firmatus. A δίω, ligo. γομφοπάγ^ς, \ς, idem ; (2) accuratus, ex- quisitus. Α πνγνυμι• ΓΟ'ΜΦΟΣ, χ, β, cuneus; (2) clavus; (3) piscis quidam. Hinc γομφοιΫ]ξΐον, χ, to, clavus ligneus ; id quo fit coagmentatio, clavus, Step/i. γομφότομος, χ, ό, clavis fixus. Ex γόμφος et τίμνω, seco. γόμφωμκ, ατός, ro, coagmentatio per cla- vos. γόμφωσις, ίως, ν), idem. γομφωτν,ξ, ϋξος, ό, coagmentator, fabricator. γομφωτός, ϋ), ov, coagmentatus, compactus. A γομφίω, ω, fut. ώσω, clavis compingo ; (2) compingo quo vis modo. Α γόμφος- γονατίζω, fut. ίσια, geniculo, genua flecto ; (2) in genua procumbere facio. Α γόνν- γονάτων, χ, το, geniculum. Dim. ab eod. γονατόΐίοτμος, χ, 6, genuale, scil. figacu- lum, periscelis. Ex γόνυ et ΰεσμός. γονατόομαι, χμαι, f. ωσομαι, geniculor, in geniculum nodor. Α γόνυ, genu, γονκτώδης, ίος, ό κα) ν), geniculatus, genu culis cinctus, nodis geniculatus. Ab eodem. γονιία, ας, ν), foetificatio. Α γονιός• γονιις, parentes, nom. pi. contr. pro γονίις . A γονίυς, ίως, ό, parens. Α γονή, genitura. γον>„ Ϋ)ς, ή, genitura ; (2) semen genitale ; (3) foetus, soboles. Α γίνομαι, •γονν,ος, gen. sing. Ion. pro γονιός, a γονιύς. γόνιμος, χ, ό χα) -h, genitalis ; (2) prolificus, ftecundus; (3i generosus. Abeod. γονίμως, adv. foecunde. γονιμότης, 'Ίτος, ή fcecunditas. γονιμόι&ν,ς, ωΖις, fcecundus. γονόιις, όίσσα, όίν, fcecundus, fertilis, A γίνομαι, nascor. γονοιτοιίω, foti.fico. Ex γονή, Β.γόνΰς et χοήω- γονονοι'ί'α, ας, ν), fcetura, foetificatio. γονόρροια, ας, υ,, seminis genitalis proflu- vium. A γονόρροιος, n, ό xai v\, qui seminis fluxum patitur. Ex γονή s. γόνος et pioj,fluo. γονορρύα, idem quod γονόρροια. γονορρυίω, ω, f. Ϋ,σω, fluxum seminis patior. γονορρίινις, a, i, idem quod γονόρροιος. γόνος, ν, β, soboles, proles ; (2) generatio ; (3) genus ; (4) genitura, semen. Α γίνο- μαι, nascor. γόνος, S, i, locus, vel solum fertile. Ab eod. ΓΟ'ΝΥ, νος, et γόνατος, et Poet, γανος, το, genu ; (2) internodium. γονυαλγν,ς, ό χα) η, genuum dolore labo- rans 4 γοννχλινίω, ω, f. yiooj, genu flecto. A γονυχλΐνης., ίος, ό χαΊ ή, genua flectens. Ex γόνυ et χλίνω, flecto. γονυχλισία, ας, ή, genufiexio, supplicatio qua? fit genibus flexis. Ex γόνυ et χλίσις. γονΰχζϋτος, ν, ό χα) r,, blaasus ; (2) cui genua trepidant ; (S) timidus ; (4) cinaa- dus, mollis. Ex γόνυ et χξότος. γονυπιτίω, ω, f. Ϋ\σω, ad genua accido. A γονυπτνις, ίος, ό χα) ή, accidens ad genua alicujus. Ex γόνυ et πίπτω. γοοπΧ&,νν,ς, ις, luctivagus, Nonn. γόος, α, ό, luctus. Α γοάω• γόξγιιος, tia, ίΐον, Gorgonius. Α Το.ξγω. γοξγιύω, f. ίίισω, gradum cito, festhio. A γοξγός. γοςγιάζω, Gorgias dictionem tumidam et artificia imitor. γοξγίΐιος, a, ov, γοξγόνιιος, et γοξγονώΰης, idem quod γόξγιιος. γοξγολόφχ, ν,ς, ή, galeam habens ex capite Gorgonis, caput Gorgonis in cono galea? gestans. Ex Τοργω et λόφος, γοξγολόφας, α, ό, idem et ex iisd. γοξγόνιιος, ίία, nov, idem quod γόξγιιος. γοξγόνωτος, α, ό χα) υ), in tergore Gorgonis caput pictum habens. Ex Τοξγώ et vSi- τος• γοξγόομαι, νμαι, f. ωσομαι, agiliorem et vivaciorem me praebeo j (2) ferocio, ef- feror. A ΓΟΡΓΟ" 2, Yi, ov, velox, vividus; (2) torvus. γοξγότΥ,ς, τιτος, r,, celeritas ; (2) torvitas. Α γοξγός• Γοξγχς, Gorgonis, gen. sing, contr. proTog- γόος, a nom. Τοςγω, Gorgo. γοξγόφΒαλμος, idem quod γρξγωπις. γοξγοφόνΥι, ν,ς, ft, Gorgonis i'nterfectrix. γοξγοφόνος, b χα) ή, interfector, vel idem. Τοογω, όος, contr. 5ς, fi, celeritas ; (2) Gor- go, una filiarum Phorci, Medusa scilicet, vel Stheno, vel Euryale, quas junctim Τοξγόνίς dicuntur. A γοξγών. όνος, ο, idem ; (2) animal noxium in Africa. γοξγωτις, ιίος, ν, adspectu horrenda, ut Gorgo. γοξγωπος, S, o, adspectu horrendus, ut Gor- go. Ex Τοεγω et ώψ, oculus, vultus. γνν. igitur ; (2) certe, quidem ; (3) saltern ; (4) etiam. Ex γι et Vv. γχνάζομαι. fut. άσομαι, genua amplectens oro. ■ Των ϋπΐξ Ίνθάδ' ϊγω γχνάζομαι ύ ίτ/ζξΐόντων-, II 15, 665. Α γόνυ- γχναθ', pro γχνατα, ace. plur. Jon. pro γό- νατα. γχνα\γγ,ς, \ς, idem quod γονυαλγης. γύνασμα, τος. το, supplicatio. γχνοΊσιν, fertilihus, dat. plur. Ion, pro γχ- νοίς. Α γχνος, fertilis. γχνόομαι, χμαι, genua amplector supplex. γχνοπανΥ,ς , ίος, β χα) ή, genua pinguis, tu- mi'da nabens genua. Ex γονυ et παχύς, crassus. γχνος, η, ov, fertilis j (2) Substantive solum fertile vel ferax. γχνων. gen. pi. Ion. pro γονύων, a γόνυ, γόω, idem quod γοάω, Rom. γοώΐν,ς, ιος, β χα) ν), lugubris. Α γοάω. γοωσα, contr. pro γοάχσα, a γοάω. γςάζίνιν, adv. expresse, quasi depictim. A γράφω. ΓΡΑ'ΒΙΟΝ, χ, το, taeda? genus. ΓΡΑΙ~Α, ας, ή, anus, vetula ; (2) cutis cir- ca umbilicum, quia in ea rugae senectu- tem indicant ; (3) una ΤξαιόΊν, quaa cer- ta? Deaa gentilium erant. Hes. Ceres. γραία, ας, ν), area panaria. Α γξάω, edo. γξχίϋιον, χ,το, anicula. Dim. a γραϊα, ΤξκιχίτΥ/ς, ό, Gra?cus, Dye. γζχιχος, ν/, ov, anilis. A ( 128 ; ypain. ΓΡΑΙΚΟ' 2, r„ ov, Gra=cus,a, urn. γοαίνω, f. άνω, comedo, quasi a γξάω, edo. γξαιόομ,αι, χμαι, anus fio, senesco. A γξκικ. γξχΐς, ΐ&ος, i\, anus. Ab eod. γράμμα, ατός, το, litera, scriptum; (2) an- tiq. pro libro ; (3) scriptum quodcunque, ut tabulae publica?, leges, hbri rationum, &c. et in plurali (4) epistola, litera? ; (5) literae, doctrina ; (6) acta publica, tabu- la? ; (7) chirographum. γξαμμάξιον, χ, το, scrupulum, vigesima quarta pars uncia?. Α γράμμα. γραμματιία, ας, ν), scriptura, literatura. γραμματιίον, χ, το, tabella, libellus, codi- cillus, album ; (2) volumen quodcunque; (3) testamentum, testamenti exemplum; (4) chirographum, cautio ; (5) ludus li- terarius ; et in plural. (6) acta et docu- menta publica ; (7) rationes argentarii. γραμματεύς, ίως, ο, scriba ; (2) magistra- te nomen, varia? in varus civitatibus potestatis•; (3) in S. lib. legis divina? in- terpres, Theologus, Theologia? Doctor. γραμματ-ιΰω, f. ιΰσω, sum scriba, scribae munus gero. Α γξαμματιύς. γραμματίΐιον, χ, το, epistolium impr. ama- tonum ; (2) schedula testificantis ; (3) tabella, libellus. Dim. a γράμμα. γξκμμκτίζω, f. ίσω, literas, initia lingu» trado, tiam. legend! et scribendi scien- γραμματιχιίομαι, f. ιύσ.ομαι, grammati- cum, seu literatorem ago. Α γραμμα- τικός, γξαμματιχν), ν\ς, ν], sc. τίχνη, grammatica, sc. ars. Ab eodem. γραμματικός, ν), ov, literator, grammaticus; (2) calculo, numeris tractandis peritus. γραμματιχως, adv. grammatice. γξαμμάτιον, χ, το, id. quod γραμματΐδιον'• γραμματις-^ς, χ, ό, grammatica? praacep- tor. Α γξαμματίζω. γξαμματοΰώασκαλιιον, χ, το, ludus litera- rius. A γραμματοδιδάσκαλος, χ, ο, qui literas do- cet, ludi literarii magister. Ex γράμ- μα et "διδάσκαλος, magister. γςαμματοΐισαγωγιυς, ίως, ό, publicarum li- terarum promulgator ; (2) ad literas in- troductor. Ex γράμμα et ύσαγωγιΰς. γραμματόκον (μίλασμα,), atramentum, Dp. Α τίκτω, γξαμματοκάφων, ωνος, ό, pueros docens, sc. legere vel scribere (vilis et contemptibi- lis Ut γραμματικές). Ex γράμμα et κυφων, a χυπτω. γξαμματολιχξίφίδίς, οί, literarum deprava- tores, Dp. γξαμματοφοξίω, ω, f. γ]ο"ω, literas fero. A γξαμματοφόξος, χ, ο και ν), tabellarius. Ex γράμμα et φίξω. γοαμματοφυλάκιον, χ, το, locus, ubi scripta publica adservantur. Ex γράμμα et φύλαξ, custos. γξαμμτ), ν]ς, ν), linea ; (2) carceres sive ini- tium curriculi, quod olim ducta linea no- tabatur ; (3J tabula, in qua latrunculis ludebatur. Α γράφω- Hinc γοαμμίζω, f. ίσω, latrunculis ludo. γραμμικός, ν), όν., linearis ; (2) linearum pe- ritus. Ab eod. γςαμμισμος, χ, ό, ludus latrunculorum. A γξαμμίζω. γραμμοποικιλος, ov, lineis varus distinctus, virgatus, scutulatus. γξαμμώΰης , ιος, ί και ν), linea? similis. A γραμμή. γξάΌλογία, ας,ν), aniles nuga?, fabula? aniles. γραοπριπν,ς, \ς, aniculas decens, anilis. γξαοσόξν,ς, χ, ό, qui vetulas abigit, proprie ab emendis piscibus. Vox Comica. A γραία et σοζίω, abigo. γξαόφϊλος, β, anicula? amans. γξάπις, ιδος, y„ senecta, seu exuvia? serpen- tis, cicada?, et similium ; (2) avis species. γξαπτν,ς, ν)ξος, ό, scriptor. Α γράφω, γξάπτνις, χ, ό, rugosus. Ab eod. γραπτός, i), ov, scriptus, exaratus. Ab eod. γξαπτυς, ΰος, ϋ), inscriptio corporis vulneri- bus ; (2) scarificatio. Ab eod. ΓΡΑ'202, χ, ό, sordes, qua? in ovium la- nis colliguntur ; (2) alarum fcetor. ΓΡΑ'2202, χ, ο, clamor militum in con- flictu primo. γξά$•ις, ίως, ν), gramen. Α γξάω. γξάσων, ωνος, β και υ), hircosus, cui fcetent ala? ; (2) fatuus, stultus, demens. Α γξά- ΓΡίΙ ΓΤΜ ΓΤΝ *γςχΰς, αος, ή, anus. Α yexla. γξχφύΐιον, ν, το, stilus ; (5) penicillus. γξαφίΐον, n, το, idem. A γξχφώς, ίως, Ό, scriptor ; (2) pictor. νξαφή, %s, fit scriptura, scriptio; (2) pic- ture ; (3) accusatio. γξαφήτωσχν, 3. pi. a. 2. imper. pass, verbi γοάφω γξαφιόιον, ν, to. stilus. Dim. γξχφικοί, ν,, ο», scriptorius, (2) pingendi peritus. γξχφιχως, adv. graphice, expresse. νζ*φ)ς, ίδος, ii, stilus. A ΓΡΑ'ΦΩ, f. -ψ», scribo; (2) pingo; (3) insculpo; (4) fero legem ad populum, sancio. Τξάφω σί μυξίας ΰξαχμάς, ac- cuso, Aristoph. Av. 1057. Τξάφίσθχί τι - vet. ταξάνομον, It/ τίνος, accusare coram ; lixw, impingere. γξοϊψίίω, scripturio. γξάψγχ, 2. sing. a. 1. conj. act. v. γξάφω. γξάψ'ον, scribe, 2. sing. a. 1. imper. act. ΓΡΑ'Ώ, ώ, f. άβ-α, comedo. γξχώοΊΐς, ίος, b κα) ήι anilis. Α γξαΰς. γξΥ,γΟξίω, ω, £ ν,σοι, vigilo. _ Ab ίγξΥ,γοξίω. γξν,γόξνισις, ίως, ή, vigilantia. Α γξΥ,γΟξίω. γξΥιγοξίχος, ή, bv, vigil, pervigil. Ab eod. γξΥ,γοξός, bv, vigil, Sibyl. γξηγοξωί, perf. part. med. Ion. pro \γξγ<γο- ξαΐί, a verbo γξηγοξίω, vigilo. ygijieV, ν, b χα) ήι anilis ; (2) antiquus. A γοαία. γξιπάομαι, et γρφάομαι, it. γξίπομαι, et γξίφομαι, ap. Hipp, vellico, lancino, de dolor ibus e spasmo. γξίπιύς, ίως, b, piscator ; (2) qui consult, vel sarcit retia. Α γξίπος. γξίπίΰω, piscor. A pra?c. γξίπίζω, f. ίσω, piscor. Α γξίπος. Hinc γξίπισμα, ατός, το, lucrum, captura. γ'ρΓΠ02, a, b, rete. γξίπων, Ό, piscator. A γοίχος. γξίφιύω, i• ίύσω, griphos dissolvo. A y ξίφος, u, b, vel γξίφος, ίος, το, rete ; (2) sagena ; (3) convivalis quaestio asnigma- tica ; (4) aenigmaticus et ambiguus ser- mo quivis, griphus. Α γξίπος. γξίφώίης, ίως, b xa) ή, gripho similis j (2) intricatus. Α γξίφος. ΓΡΟ'ΝΘΩΝ, primum rudimentum tibi- cinum, modulus, quem primum docen- tur, scil. qui tibias inflare discunt. ΓΡ0'2Φ02, ν, b, teli genus, pilum, hasta? cuspis, quam terras infigimus j (2) glans qualis funda excutitur. γξοσφομ&χος, b, miles levis armatura?, veles. γξοσφοφόξος, n, b, idem. γξννος, b, griphus, Lycurg. ΓΡΥ", vel γξν, quicquid minimum est ; (2) sordes, qua? sunt sub unguibus ; (3) ge- nus quoddam parvi numismatis ; [4) vox suum ; item eorum, qui dedignantur re- spondere. γξύζω, f. ύξω, grunnio ; (2) hisco, leniter loquor, allatro. Οΰ γάξ γξύζίΐν ίιάθ' ή- μας, Arist. Lys. 511. Α γξΰ. γξνχτον, (Ij-in ΰμϊν •,) hiscere audetis ? Ar. Α γονζω. Υξίιλλη, ης, ή, grunnitus. Ab eod. γξυλλϊζω, t. ίσω, grunnio. Α γξΟλλη- γξυλλισμος, 3, b, grunnitus. Α γουλλίζω. γξυλλίων, όνος, b, idem. Dim. a Ϋξύλλος , a, b, idem quod γξνλλιο-μός. γξνμχία, ας, ή, pera? quoddam genus ; (2) res vilis et minimi pretii. Α γξν. γξνμαιοπώλνις, α, ό, qui peras et scruta ven- dit". Ex γξνμα.1χ, et πωλέω, vendo. Υςυχαίίτος, b, adunca aquila : potius avis mixta ex aquilarum et gryphum genere, Ar. γξυπαίνω, ilicurvor. Α γξυπός. γξυποςί 5, b, qui naso, vel rostro est adun- co. γξυχος, r„ h, incurvus, aduneus, inflexus. Α νξί-ψ. Hinc γξυποτ'/ις, *ιτος, ή, incurvitas, aduncitas, pe- culiariter nasi. γξυα-μος, if, b, grunnitus. Α γξύζω- γξυπόω, ω, f• ύσω, aduncum reddo, incur- vum et inflexum facio. Ab eod. γξύπωοΊς, η, incurvatio, inflexio, Steph. γξυτάξΐ», ων, τ&, scruta. Α γξν. γξίιτ'/ι, ης, η, idem et ab eod. •γξντονωλιΊον, locus ubi scruta venduntur. γξντοτώλτις, a, b, scrutorum venditor. Ex γξί/τν) et ίτωλίω. Τ?ΤΨ, νπος, b, gryps, gryphus. ΓΡΩ'ΝΗ, v lP , r „ et γξωνος, b, caverna, sax- um exesum, excavatum. ΓΥ'Α, ας, ή, arvum, jugerum ; (2) via ; (3) fossa. γύοακ, ων, rbt,, funes, quibus naves terra? alligantur. Α γύοι. γυχλχι, ων, at, pocula. Vox Megarica. γυχλοιο, gen. sing. Ion. pro γνάλα. ΓΥΆΛΟΝ, α, το, cavitas; (2) vola ; (3) vallis. Hinc γνχλος, r /t bv, qui manu comprehend! po- test. γνκξκνς, ίος, b κκ) ν, qui facit membra ap- ta ad ferendos labores ; (2) vegetus. Ex yviov. membrum. et αςχίω, SUjflClO. γόης, ss, b, dentale, pars aratri. Α γυ». γνήτης, n, b, claudus. Α γνίός• γυια,λθ'/,ς, ϊς, membra sanans, Nic. Α γυϊον et 'άλθω. γυιχ,Χχν,ς, {ποι.'Κα.ισμ.οο'υννϊ) lucta qua? niti- tur membrorum robore, Opp. γνιοζ&ξτ,ς, ες, membra gravans, male affi- ciens. γυιοζόξος, ν, Ό χα) f„ membra depascens. Ex γυϊον et βοξος, edax. γυιοΰά.μκς, a., b, Poet, et Dor. qui membra domat. Ex γυϊον et ΰα,μά,ω, domo. γυιόχολλος, a, b xoc.) y, membra, pedes con- stringens. γυίοχόοας, χ, b χα.) r), membra depascens ; (2) membra fatigans. Ex γυϊον et χείξω. ΓΥ1~ΟΝ, α, το, membrum, in primis ma- jus, ut pes manusve. γυιοτ&γίις, h, qui membra facit torpida, rigida, ut frigus. γυιοπίΐνι, ν,ς , ii, pedica. γυιος, η, bv, claudus. Α γυϊον. γυιοτ&κν,ς, ίος, Ό χα) ή, membra tabefaciens. Ex γυϊον et τν,χω, tabesco. γυιοτόξος, ο χα) r\, membra transfigens, la- cerans. γυιοφαγος, ν, b χα) ν), membra exedens. Ex γυϊον et φαγίΐν, comedere. γυιόω, ω, f. ώσω, membra frango ; (2) clau- dumreddoj (3) enervo. Αγυιάς, γυιωθύς, aor. 1. part. pass, verbi γυιόω. γυλιαύχγ,ν, ίνος, b χα) -/„ cervicem praelon- gam et gracilem habens. Vox Comica. Ex γυλιος, et αυχην, cervix. ΓΥΛΙΟ' 2, £, b, et γύλιος, vasculum mili- tare, vimineum in primis, in quo cibus adservabatur. γυμνάζω, f. άσω, exerceo. Α γυμνός, γυμνας, άΰος, ή, exercitationi dedita. Ab eod. γυμνασία, ας , ν), exercitatio. Α γυμνάζω, γυμνασιαξχίω, ω, f. Ϋ\σω, exercitationibus praesum, sum gymnasiarcha. A γυμναο-ιάξχης, n, b, gymnasii praefectus, gymnasiarcha. Ex γυμιάσιον et άξχων, princeps. γυμνασιαοχία, ας, v\, gymnasii preefectura. γυμναοΊάξχος, n, b, idem et ex iisd. γυμνάσιον, α, το, exercitatio ; (2) palasstra, gymnasium, locus, in quo se nudi exer- cent. Α γυμνάζω. γύμναοΊς, ίως, i\, exercitatio. Ab eod. γύμνασμα, ατός, το, idem et ab eod. γυμναζ-Υ,ς, S, b, praefectus pueris exercen- dis. γυμνα?ικος, y» ev, exercitatorius. Ab eod. γυμνας-ιχως, adv. more palasstrico. γυμννιλος, y„ bv, inops. Α γυμνός, γυμνές, ν]τος, b, miles levis armaturas, ve- les. Ab eod. Τυμνγιο -iat εΙΤυμνητιδίς, insula? Baleares. γυμνΥίτιία et γνμν/ιτία, υ), levis armatura, i. e. mihtes levis armatura?. Α γυμνής. γυμνν)τίΰω, f• ίΰσω, sum miles levis arma- tura? ; (2) nudus sum. Τυμννπίύομίν y^ χολαφίζομίν, 1 Cor. 4, 11. Ab eod. γυμνν,τνις, a, b, idem quod γυμνής. γυμνΥ,τιχος, *ι, bv, levis armatura? ; (2) qui nudus degit. Α γυμνν-,τΥΐς. γυμνικός, yi, bv, gymnicus. Α γμμνός. γυμνίτΥ,ς, ο, nudus, Lye. γυμ,νοο~ίβκίομαι, νμαι, nudus coiispicior. Ex γυμνός et Υίξχω, conspicio. γυμνόχχξπος, a, b xa) v\, cujus fructus nudi sunt, qui non habet fructus involucro tectos. Ex γυμνός et χα,ξπος, fructus. γυμνοπαιΥια, ας, υ), nudbrum puerorum exercitatio. Plut. in Lycurg. cap. 15. Ex γυμνός et ταΐς, puer. γνμνοποϊίω, Si, f. γ,ο•ω, nudis pedibus ince- do ; (2) nudipedalia exerceo. Α γυμ- νόπας. γυμνοπόΰτις, idem quod γυμνό^ΰς.' γυμνοποΐΐα, ας, υ\, incessus nudis pedibus ; (2) saltationis genus ; (3) nudipedalia. Α γυμνόπνς. ( 129 ) γυμνόιϊϋς, οδός, b χα) y„ qui nudis pedibus est, vel incedit. Ex γυμ,νός et π$ς. ΓΥΜΝΟΙ, ■>„ bv, nudus j (2) inermis; (3) destitutus rebus q.uibusvis ; pauper, in- ops ; (4) solus ; (5) puer imberbis ; (β) manifestus, apertus. γυμνοΰ-οφις-α), ων, οΊ, Indorum sapientes, qui nudi vitam voluptatis expertem age- bant. Ex γυμνός et σοφις-Υ,ς, sapiens. γυμνόσπίξμος et γυμνοστίξματος, n, b xa) yi, cujus semen nudum, i. e. nullis invo- lucris tectum est. γυμνότΥϋ, Υΐτος, τ), nuditas ; (2) paupertas. Α γυμνός. γυμνόω, ω, fut. ώσω, nudo ; (2) spoliO, pri- vo ; (3) aperio, detego. Ab eod. Hinc γυμνωθίντχ, ace. s. m. g. a. 1. part. pass. V. γυμνόω. γύμνωσις, ίως, ν), nudatio; (2) nuditas. γυνά, mulier, Dor. pro γνντι• γύναι, ο mulier! voc. sing, ab inus. γΰναιζ pro γυνν)• γυναιχάΐίλφος, b, usoris frater. γυναιχάνΥ,ξ, mollis, effeminatus. Ex γυνγ ι% γυναικός, mulier, et άνν,ξ, vir- γυνχιχάξίον, a, to, muliercula. Dimin. a γυνΫ). γυναιχίϊον, α, το, gynaeceum, conclave mu- lierum. A γυναιχίίος, ίία, ίίον, muliebris. Hinc τα. γυναικεία, ων, menstrua. γυναικύως, adv. muliebriter. γυναιχία;, a, b, muliebris, effeminatus. γυναιχίζω, f. ίσω, cultu gestuque feminam reddo'; (2) effemino. In med. cultu femineo utor; (2) muhebriter, effemi- nate vivo, muliebria patior. γυναιχικος, yi, bv, effeminatus, muliebris. γυναίχια-ις, yi, imitatio muliebris. γυναιχισμος, s, b, superstitio, metus aliave pars indolis muliebris. Α γυνχικίζω. γυνχιχις•), adv. muhebriter. γυναικόζϋλος, b k, yi, muliebriter consulens, a muhere excogitatus, muliebris. γυναιχοα^Υΐς, ίος, 5ς, b χα) υ), qui est specie muliebri. Ex γυν -h et ίΐΰος, species. γυναιχόθϋμος, 8, b xa) y), qui muliebri est animo. Ex γυνή et S -υμός, animus. γυνχιχοθύμως, adv. muliebriter. γυναιχοϊίξαχίς, ων, οι, qui mulieribus, ut ac- cipitres avibus inhiant. Ex γυνν, et Ίίξχξ. γυνχιχοχΥίξυχτος, ov, a muliere celebratus, laudatus. γυναικόχλωι}/, adulter. γυναιχόχοσμοι, ων, οι, magistratus, qui A- thenis mulieres petulantiores multa ad- ficiebant. Ex γυν>ι et κόσμος. γυναικοκξασία, yi, molhtudo muliebris. γυναιχοχξατίομαι, πμαι, f. Υ,σομχι, temina- rum imperio regor, femina? pareo. Ex γυνή et κξα,τίομαι, regor. Unde γυναικοκξατία ίας, τ), muliebre imperium. γυναιχομανίω, ω, amore mulierum insanio. Τυναιχομανω γάξ, ίτξοξίνόϋ 3-' υμών ο\ί), Arist. Thesm. 583. A seq. γυναικομανΥ,ς, ίος, b χα) Ϋι, mulierum amo- re insanus, mulierosus. Ex γυν>ι et μαί- νομαι, furo. Hinc γυναικομχνία, ίας, ή, insanus mulierum a- mor. γυναικόμΐμος, a, b κα) yi, mulieres imitans. Ex γυνή et μ,ιμίομαι, iinitor. γυναικόμοξφος, is, b κα) 'a, mulieris formam habens. Ex γυν/ι et μοξφ-/ι>/οι-?ηα. γυναιχονομί», ας, i), mulierum disciplina. A γυνχιχονόμοι, ων, οι, magistratus modestias matronali pra?fecti. Ex γυνν> et νίμος. γυναικοπαϋίω, ώ. f. γ\σω, muliebria patior, effeminor. Ex γυνή et πάσχω, patior. γυναικοπΐ-ΤΥ,ς, b, venator mulierum. γυναικοπλΥΐθνς, ίος, Ό κα) ϋ], mulieribus ple- nus. Ex γυνή et πληθω, plenus sum. γυνχικοπξίπγ,ς, ίος, b κα) ή, mulieres de- cens. Ex γυνν et πξίηίΐ, decet. γυναιχοπξί-τως, adv. muliebriter, ita ut mvu lieres decet. γυναικός, mulieris, gen. sing, a γυνή• γυναιχοΰϊλας, Dor. pro γυναικοφίλΥΐς, u, b, mulierum amator; (2) effeminatus. Ex γυνή et φίλος, amicus- γυνχιχόφξων, muliebriter sentiens, cogitans, γυναιχόφωνος, n, b κα) ή, muliebrem vocem habens. Ex γυνή et φωνή, vox. γυναικών, ίος, b χα) ή, muliebris, effemi- natus. Α γυνή- γυναικών, ώνος, b, mulierum conclave. Ab eodem. γυναικωνίτης, ν, ό, idem. ΔΑΒ ΔΑΙ ΔΑΚ γνναικωητις, ιδος, fh idem ; (2) ccetus mu- lierum. Α γυναικών, γυναιμανκ, idem quoa γυναιχον,χννύ• γύναιον, α, το, muliercula. Dim. a γυνή. γύνανδξος, u, b χ») ί, qui maseuli et femi- nei sexus est. Ex γυν>, et avv.g, vir. ΓΥΝΗ\ γυναικός, γυναικι, γυναίκα., γύναί, mulier, femina ; (2) uxor. Hinc γύννις, et γυνίς, ίδος, b, mollis, effeminatus. γυπαίίτος, α, b, aquila vulturis speciem re- ferens. Ex yufa vultur, et άίτος, s. ah• τός, aquila. γυνάξίον, α, το, avis nidus. A γυ*ν„ %ς, vel γυπη, ν,ς., r h, vulturis nidus ; (2) tugurium ; (3) lustrum, domicilium subterraneum. Α γύψ. γύτινος, ivy, ινον, vulturinus, qui e vulture est. Ab eod. γυξαλίος, ία, ε«ν, inilexus,curvus. Α γυξός. ΓΥ'ΡΓΑΘ02, β, b, canistrum e vimine. γυξίία, ας, >j, fossio, scrobs, repastinatio, ambitus. A γυξίύω, i. ίίσω, in orbem verso ; (2) fodio ; (3) in scrobibus condo. Α γυξός. γυξν,τομος, ν, β κα) ->„ in orbem scissus. Ex γυξος et τίμνω, scindo. γυξτιτόμοί, in orbem findens. Ab eod. γυίίνοι, rana? rotunda? minores et imperfec- ta?. Α γϋοος. Έξ ύδατος πατίξίς βοόωοΊ γυρίνων, Aratus, 947. γυξίος, ία, ίον, orbicularis. Ab eod. ΓΥ~ΡΙ2, ΐως, ■>., pollen. γυζίδξομος, e, Ό, in orbem currens, aut mo- tus. Α γΰξο; et inus. δξίμω, curro. γνζοίί^Υξ, is, circularem formam habens, rotundus, Steph. ΓΥΡΟ 1 2, ξ a, gev, curvus, incurvus ; (2) ro- tundus ; (3) Subst. b, scrobs. */υξος, 8, b, gyrus, circulus, ambitus ; (2) placenta* quoddam genus. Α γυξός. γυξόω, ω, rut. ώσω, incurvo ; (2) in gyrum colligo, in orbem verto ; (3) in scrobem condo. Α γυξός. γύξωμ,χ, τος, το, circumactio in orbem ; (2) circus. Α γυξόω. γύξωο -ti, ίω;, i), idem et ab eod. ΓΥ'Ψ, γύπας, ό, vultur. ΓΥ'Ψ02, a, 'h, gypsum, res calci cognata. Hinc γυΊόω, ω, f. ώσω, gypso Ulino, gypso obdu- co. γω, ego, per Aph„ anguli formam ha- bens, angularis. Ex γωνία et ίΤΙος, for- ma. γωνιόομαι, νμαι, f- ώσομαι, angulo, in an- gulum formo, angularem reddo. Α γω- γωνιόφυλλος, a, ο xai ν), angulosa folia ha- bens. Ex γωνία et φύλλο», folium. γωνισ-μ,ος, is, ό, idem quod γωνιασμός. γωνιώδν,ς, ίος, ό και -h, angulosus, angularis. Α γωνία. γω,ιαδόχ, adv. in formam anguli. ΓΩΡΥΤΌ ν 2, 2» ό, pharetra. A, quarta Alphabeti litera, qua? Δε'λτ», ab HebrajorumjDafefA, dicitur; (2) nota numeralis significans quatuor; et cum li- neola inferne apposita (5,), quatuor mil~ Ua. ha, particula inseparabilis, augens signi- ficationem vocum, quibus componitur : v. gr. δάσχιος, valde umbrosus, ex δά,βί σχιά, umbra; δαφοινος, ceedis admodum avidus, ex ha, et φόνος, ccedes. Δά£ίδ, ό, David, Nomen Hebr. ακλιτον- Dilectus. δαγκάνω, mordeo. Ex Ιί,χω, id. inusitat. Τϊαγμ,α, το, Dor. pro Ιηγμα, Nic. ΔΑΓΥ ν 2, vloei i, Theocrit. Idyll. 2, 110. ubi exponunt (1) glacies ; (2) simula- crum cereum; (3) ornamentum quod- dam. muliebre ; (4) corolla. ΑΑ'ΔΪΗ, ιχος, ή, mensura? genus. oahiov, α, το, facula. Α ΰαίω, uro. δαδοχοπίω, ω, f. %σω, faces incido, sc. e pi- ' cea. Εχ,δοϊί et χόπτω, scindo. ΰαΰ&ξγίω, ω, f. ηο-ω, ta?das conficio. A Ι'α,ΰχζγός, 5, ό, qui tasdas conficit. Ex Ιας ' et ίξγον, cpus. ΰαΰαχίω, ω, f• faa, facem praefero, praelu- ceo; (2) illumino, illustro. Α Ια^χος- ΰαΰχχία, ας, -h, facis gestatio. Ab eod. laivxiwt gen. sing. Ion. pro Ιαΰχχίας. Ιαΰχχος, χ, ό, facem, seu tsdam gestans. ' Ex has et '{χω, kabeo. Ιαΰοφοζίω, ω, t. 553-4», facem,seu ta?damges- to. A hahopogos, 8j xai i), idem quod ΰαΐϊίχος. δαδβω, ω, f. ώνω, in ta?dam converto. ίαδώδτ,ς, ίος, β χα) η, tasdaceus ; (2) taada? 'similis; (3) ta?dis abundans. Ab eod. δάδων, gen. plur. a hSe, tceda. Α δ«'/'ί- Ι'άΙωσις, ίως, ν, in tsedam mutatio. A ha• δβαι. Axuoa, vi, Proserpina, Atticis dieta, Ε. M. δαίΐξίττ,ς, 8, ό, Proserpina? sacerdos. δαείί, doctus, a. 2. part. pass, verbi ha'w. δ&ίίω, disco. A haίω^ ' δαίω, ίίί, disco, doceor ; (2) scio. Α Ιαίω. ΰάζομαι, f- hao -ομ,αι, p. hihao -μαι, divido; (2) lacero, diseco. Ab eod. οά,νι, ν,ς, ν;, pugna. A haίω, incendo. ha' /ιθμός, 5, c, uicendium. Ab eod. hav„u.ivcci, a. 2. inf. pass. Dor. pro ha^vou, a ha! ω. hav^uovitro•!, peritis, dat plur. Ion. et Poet. pro havifjioo•!, a havijjMv, peritus. ha' /ιμΛθ-ύννι, Yts, v>, peritia, scientia. A 5«^- μάα. δαίμων, ovos, b xai %, doctus, gnarus, pe- ritus. A haίω. hav,vai, a. 2. inf. pass, verbi haia>. ΔΑΗ'Ρ, ίξος, ό, levir, mariti frater. Ιαν,σω, discam,f. 1. ind. act. verbi haia» ha), vero. A hi, Att. in interrog. haιhaλίoιo, gen. sing. Ion. pro haιhaλίv. ^ oaihakios, ία, ίον, vel δαίδώλεβί, vel hatha- λ«β? , artificiosus, artificiose factus ; (2) varius. hxihakioh^s, ev, suavissime olens. Epith. unguenti. Ex &μν,. haihaXvjTgia, vi, artifex, artificiosa femina. haih^^, f. αλω, artificiose facio j (2) va- riego. haiha).ju.x, το;, το, opus artificiosum et e- gregium. A haιhάλλω. haiha}.oyXtaoO-os, ό xai %, varia loquens, Syn. ΔΑΓΆΑΑ02, 8, 0, Daedalus, artifex sum- me ingeniosus ; (2) artificiosus ; (3) va- rius. haihaXoxiio, ξος, ό κα) y, artificiosas manus habens, solers. Ex Δα/δαλβ? et χΐίξ. halhaλόeωvoς, ν, ό χα) ν„ artificiose reso- nans. ' Ex AaihaXos et φωνίι, vox. haι'&aλόω, ω, idem quod haιhάλλω. \άϊδων, facum, gen. pL a ha'h,fax. hah, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro e- hati, a hciiu- hat&, f. ίσω, vel ίξω, divido, partior ; (2) discerpo, lanio ; "(3) occido. Α δαίω. δαιθμος, et haίθμ6ς, S, i, divisio. Ex haiu et δαϊζω. δαίκτνο, et haίκτωξ, 0, vi cogens, domans, infestus, hostilis. A ha'1 'ζω. tiaixros, h^Anac. 42, 10. al. Sttxt^t, lania- tricem, Pausan. δαιμονάω, ω, f. ν,σο), sum daamoniacus ; (2) insanio, furore correptus sum. hai^via^, f. άσω, idem. A haίμωv^ δαιμονι&κος, v„ ev, a da?mone obsessus, aut adflatus, aut vexatus. Ab eod. haιμo^ιάω, ω, idem quod ξα,ιμονάω• haιμovίZω, fut. ίσω, pro da?mone habeo ; et δαιμονίζομαι, a dasmone possideor, vex- or, torqueor. Ab eod. haiuovivi, Ion. pro ha^ovia, a δαιμόνιος, δαίμονϊχός, v t , bv, daemonicus, qui est da?- monis. Ab eod. δ«/^όν<βν, 8, το, da?monium, i. e. spiritus impurus, diabolus in Ν. T. apud Profa- nos, numen ; (2) larva j (3) genius ; (4) fbrtuna. Ab eod. δα/,ίΛβν/βλίίίττβίί ev, a da?mone aifiatus. δαιμόνιος, ν, i xcti vi, divinus } (2) felix; ( 130 ) (3) augustus; (4) admiratione dignus} (5) pra?ter modum magnus j (6) miser, miserandus. Ab eod. δαιμονιάίδν,ς, εος, ό j^ ν, da?moniacus. δαιμονίως, adv. vehementer, minim in mo- dum. ha^ovoQXaQiia, v,, ira, vel poena divina. hai^voXaTgv^, a, «, da?monum cultor. Ex δαίμων et λάτξΐς, cultor. δαιμοιιομανία, ας, v\, insanus da?monum a- mor. Ex δαίμων et μαίνομαι, insanio. δαιμονοφόζν,τος, α, Ό κα) 'h, 4 u i a da?mone agitatur, da?moniacus. ΔΑΓΜΩΝ, eve?, Ό κα) v„ Deus ; (2) spiri- tus potens, sed Deo inferior ; (3) genius; (4) fortuna cum bona, turn adversa ; (5) diabolus, in Ν. T. haivu, 2. sing. pra?s. imperat. act. per A- pocopen, pro haiwdi, a ^χίνυμι. haivu^i, convivor, epulor. A ha'^. Hinc δαίνϋμι, epulas do, convivium pra?beo. δαίνυνθ' pro δαίνυντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. pro Ιδαίνυντο, a δαίνυμαι. δαίνυο-θ' pro δχίνυο-θαι, epulari, perf. inf. med. δαίξαι, divisisse, a. 1. inf. act verbi δα'ΙΖω. δαίος, ία, ιον, peritus, prudens j (2) hosti- lis. Ab eod. Ααίξχ, ν), pro Δ«Ε/ξ«, Proserpina. δαίξω, flagello, verbero, ca?do. Α δίβω- δαΐς, ίδος, 'h, taada; (2) pugna, prailium, bellum. Α δαίω- δα/ί, δαιτκ, vj, epulum, convivium. δα/ο-ά^ενβί, a. 1. part. med. verbi δαίω. δαίσιμος, 8, Ό χα) %, edulis, vescus. Ab eod. δάίτα, cibum, ace. sing a δαις, cibus. δαιτ&λίυς, ίως, b, conviva j (2J epulo. A δαίτνι• δαιταλνξγία, ας, -η, coquendi ars. Ex δαίω et Ιξγον, opus, δαιταλόω, ω, f. ώιτω, convivor, epulor. A hafavi, ης, η, epulum, epula?. A ha^. ha'iTvfiiv, adv. e convivio. A hah*. δαΓτ/ί, ιδος, vi, fax major ; (2) alliorum ca- pita colbgata. Α δαίω, uro. δοΜΤξεόα, fut. ίύσω Λ divido cultro ; (2) CO- quum ago. Α δαιτξός. haymow, 8, b xai v, pistor, coquus. Ex hatTg^ et πονίω. δαιτςον, adv. divisim. Α δαιτξός• δαιτξός, S, ό, qui carnes ilividit, coquus. A δαίω. δαιτξοο-ύννι, ης, η, scientia ministrandi more δαιτξύ• Α δαιτξός. δαιτυμανιυς, ό, id. quod δαιτνμων, Nonn. δαιτϋι&ων, όνος, b, epulo, conviva ; (2) qui convivium instruit. A halo/. δα/τι»?, ίος, idem quod δαίς. δχΐφξα», όνος, b κα) -h, bellicosus ; (2) pru- dens. Ex hah et φξν,ν, mens. haϊχθιiς, a. Ϊ. part. pass, verbi hali». Α ΑΙ'Ω, f. αίσ-ω, perf. m. hihv.a, plusq. perf. εδιδγίιιν, disco ; (2) epulum pra?beo ; (3) divido; (4) incendo, uro; (5) epulor, edo. ΔΑ'ΚΑΡ, genus cassia?. haxi, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro thaxt t a δάχνω. δαχίίΐν, a. 2. inf. act. Poet, pro δ«*Ε7ν. δακίθϋμος, 8, ό xai vj, mordens animum ; (2) gravis, molestus. Α δάκνω et §υμός. δάκιτον, 8, το, animal venenosum. A hi- χος. haxva^, idem quod ΔΑ'ΚΝΩ, fut. δ-ί,Ιω, perf. δίδτιχα, aor. 2. εδα^βν, mordeo; (2) pugno. 'Αλλ' & γαξ αν e.i μυζίοις όνίίδίσι δάκοι μι, Eur. Med. 1347. Δ^χΑεί? προς α Ίξηχνιτίν, a?- greferens, Soph. Phil. 377. δακνώδν,ς, ίος, β xai ή, mordax. Α δάχνω. δακόντος, gen. sing. a. 2. part. act. verbi δά^ναι. δ&κος, ιος, τό, animal venenosum. Ab eod. ΔΑ'ΚΡΥ, ΰος, το, lacrima ; (2) humor, vel succus e plantis distillans. δακξύγίλως, ωτος, ό xai 'h, Aetu misto ri- dens. Ex δάχξυ et γίλως, risus. δαχξύδιον, 8, το, lacrimula. Dim. a δά- χξυ. δάκξυμα, ατός, το, lacrima, fletus. δακξυντός, q, bv, lacrimabilis flebilis. δακξυογόνος, ov, lacrimas ciens, lacrimabi- lis. Epith. Martis, Msch. . δαχξϋόίΐς, όίσσσα, όίν, Gen. όίντος, οίσσνις, όιντος, lacrimosus, lacrimabundus. δαχξυόίν, adv. lacrimis effusis. Α δαχξΐ/ό- 6/ί. ΔΑΜ ΔΑΡ ΔΑΤ δάχξυον, χ, το, idem quod δάχςυ, Horn. δχχρυοπετης, ες, lacrimis cadentibus, Msch. δχχξυοποιος, η, ov, lacrimas ciens. Ex δά• Χξυον et ποιεω. δαχρυό?χχτος, χ, Ό xxi η, lacrimis stillans, lacrimosus. δχχρυ'οτϊμος, ov, merito defletus, Orph. δχκρυπλώω, lacrimis exundo. Ex δάχρυ et πλώω, pro rrXiu^fluitO. δχκρυρροεω, ω, fut. ησω, lacrimis fluo, lacri- mor. A δχχζίρροος, «ι Ό xxi η, lacrimis fluens, la- crimas fundens. Ex δάχξυ et όίω, fluo. δχκφσχς, a. 1. part. act. verbi δχχξύω. δάχξύσι, lacrimis, dat. plur. a δάχρυ, la- crima. δχχρυσίστχχτος, idem quod δχχξυόστχχτος. ΐξυτος. ov, lacrimabilis, JEsch. δχχξυχεω, f• εύσω, lacrimas fundo. δχχξύω, f. ϋσω, lacrimor, deploro. Έδά- χξυσά γ' εμων πχτίξων κάκην, Arist. Αν. 547. A δάχξυ. διχρυωδης, εος, ό xxi η, lacrimosus. δχχτυ?.ηθξχ, χ;, η, digitale, digitorum in- volucrum ; (2) tormentum digitis ma- nuum et pedum adhiberi solitumj (3) annuli pala. Α δάχτυλο;. Unde δχχτυλιχίος, χίχ, x7ov, digitalis. δχχτυλίδιον, χ, το, annellus. Α δχχτυλίς. δχχτυλιχός, η, ov, digitalis ; (2) dactylicus, dactylicis pedibus constans. δχχτυλικως, adv. per dactylos. δχχτυλιογλυφίχ, χς, η, annulorum scalp• tura sive cadatura. A δχχτυλιογλύφος, χ, b xxi η, Qui annulos scalpit, aut caelat. Ex δχχτύλιος et γλύ- φω, δχχτυλιοθηχη, ης, η, annulorum theca, sive repositorium. Ex δχχτύλιος et %-ηχη, theca. . δχχτύλιος, χ, o, annulus. Α δάχτυλοι• δχχτυλίχξγος, χ, Ό, annulorum artifex, seu faber. Ex δχχτύλιος et \pyov, opus, δχχτυλίς, ίδος, ή, digitalis. Α δάχτυλο?, δχχτυλίτις, ιδος, ή, dactylitis, herba* genus. δχχτυλιώτης, χ, b, digitus annularis. δαχτυλοδειχτ'εω, ω, digito monstro. A δχχτυλοδείχτης, χ, b, qui digito monstrat. Ex δάχτυλος et δείχνυμι, monstro. δχχτυλόδειχτος, χ, b xxi η, qui digito mon- stratur. δχχτυλοδειξίχ, ή, demonstratio facta digito. δχχτυλοειδης, ες, digito similis. Ιχχτυλοδόχμη, ης, ή, palmus minor. Ex δάχτυλος et δοχμη, palmus. ΛΑ'ΚΤΐΛ02, a, ό, digitus; (2) pes me- tricus, e syllaba longa etduabus brevibus constans ; (3) fructus palmse ; (4) gramen aculeatum ; (5) conchas genus. δχχτυλότξίπτος, ov, digito tritus. δακτυλωτος, ν), ov, digitatus. Α δάχτυλος• δχκων, a. 2. part. act. verbi δάχνω. Αχλε, Dele, voc. sing. Dor. pro Αηλε, a Αηλος. δχλεΤτο, lcedebat, 3. sing, imperf. ind. med. Dor. et Ion. pro Ιδηλέϊτο, a verbo δηλίω- δχλερος, ξχ, ξον, torridus, calidus. Α δχ- λό;. δάλιον, χ, το, torris, titio. Α δχλός. Αάλιος, Dor. pro Αηλιος, Delius. Ααλμχνχθχ, ή, Dalmanutha. Nomen re- gionis Hebr. χχλιτον- Hcereditas pau~ peris, δχλμχτιχη, η, vestis sacerdotalis, fere cla- vata. δάλος, χ, b, titio, torris; (2) funale. A δχίω. δαμχ, pro δχμχει, a δχμάω. Unde δχμάζω, f. άσω, domo ; (2) interficio. Ό χϋτος εαυτόν εοΊς βελεεσσι δχμάζει, Epigr. δχμ&λη, τις, ή, juvenca, vitula, bucula. Ab eodem. δχμχλ%ζοτος, χ, ό χχ) j, depastus a juven- . CIS. Α δχμάλ'/ι et βόσκω, pasco. δχμαληφάγος, χ, h xxi ή, bucularum, seu juvencarum esor, qui buculas devorat. Ιχμχλίζω, idem quod δχμάζω. δάμχλις, ίως, ή, juvenca, vitula, bucula. δχιχ,άλλω, lacero, avide voro. δάμχξ, άρτος, v), uxor. Α δχμάω, quia do- matur jugo mariti. δχμάο-χι, a. 1. inf. act. verbi δχμάω. δχμάο-δαν, Dor. pro δχμάζίΐν. δχμαο-ίζξοτος, ν, ό xxi ή, domitor mortali- um. Α δχμάω et βξοτος, mortalis, δάμϋσ-ις, ίως, ν], domitio, domitura ; (2) colum. Α δχμάζω. δχΐίχο-ίφζων, όνος, ό xxi ν), qui domat Bien- tem. EX δχμάζν Ct ,λ, ό, Daniel. Nomen viri Hebr. χχ- λιτον. Judex Dei. ΔΑ'Ν02, εος. το, donum; (2) mutuum; (3) mors, Macedonibus. δάνος, η, ov, aridus. Α δχίω, uro. δάος, χ, vel δχος, χ, β, lumen ; (2) ignis ; (3) lampas; (4) lupus, Phrygibus; (5) Dav'us. Ab eod. δχπχνχν, prses. inC pro δχπχνάειν. δχτχνάσχιμι, 1• sing. a. 1. opt. act. A ΔΑΠΑΝΑΩ, ω, f. ησω\ consumo, impen- do, sumptus facio; (2) exhaurio; (3) splendide vivo et bona abligurio. Ax- ίτχνχν τν,ν χσίχν* αολλχ ίις ήδονχς* την πόλιν. Hinc δχπάνη, ης, ή, sumptus, impendium. δχπάνημχ, χτος, το, impensa, sumptus. δχπχνηξος, ςχ, eov, sumptuosus; (2) in quem magni sumptus fiunt. Α δχπάνη. δχτχνηξως, adv. sumptuose, magnis sump- tibust δχπχνητιχος, η, ov, consumendi vim habens. Ab eod. δάπ&νος, χ, h xxi η, consumptor, consu- mendi vim habens ; (2) sumptuosus, pro- fusus. ΔΑ'ΠΕΔΟΝ, β, rot pavimentum; (2) so- lum. δχπίδιο», χ, ro, parvus seu vilis tapes. A δά-χις, ιδος, ή, tapes, tapetum. Α^τά!της. δχπτος, χ, η, vorax : at δχπτχι μυιχι, mor- daces musca?. Α δάπτω. δάπτξΐο:, χ, ή, lacerator, edax. Ab eod. ΔΑΊΙΤΏ, f. '\>ω, voro, dilanio,dilaniando voro. ΤΙέπλον δε λεττοί λειικην εδχπτον σάξκχ της δυσδχίμονος, Eur. Med. 1192. δάξχτος. χ, ό, panis non fermentatus, Nic* ap. Ath. δχξδάχτω, f• -φω, idem quod δά-χτω, cum reduplicatione. K«/ τάς πλευράς δχξδάτ• TVffh Arist, Nub. 710. ΎοιατασΊ τοίι/υ» ( 131 ) με δχξδάπτει πόθος Έυριπίδχ, invadit, id. Ran. "66. δχςησομχι, 1. sing. f. 2. ind. pass. δίξω. δάξ'.ικος. χ, 6, nummus aureus Persicus. ΔΑΡΘλ'ΝΩ, f. δχςΟησομχι, a. 2. εδχρθον, dormio. Έδξχθεν h π ξ ηδό*ω, per Me- tath. pro εδχξθεν, Odyss. 23, 143. A δχξθεω, ω, dormio, inusitatum. δχξόζιος, χ, ό xxi ή, longaevus. Ex δχροςί pro δηξος, et βίος, vita. δάξσις, εως, ή, excoriatio. Α δίςω, excorio. δχξτος, η, ov, excoriatus. Ab eod. δχς, δχδος, η, tieda, fax. Ex δχ'Ί'ς . δχσχντο, 3. plur. a. 1. ind. med. Ion. pro ϊδάσχντο, a δάζω• δάσος, a. 1. part. act. Dor. pro δησχς, a δεω. δχσάσχίτο, 3. sing. a. 1. ind. med. Pott. et Ion. pro Ιδάσχτο, a δάζω. δχσεϋτχι, 3. sing. f. 1. ind. med. Dor. pro δάσετχι. δχσεως, adv. aspirate. Α δχσός. δχσθησομχι, dividar, f. 1. ind. pass, verbi δάζω. ΔΑ'2ΚΙΑΛ02, χ, ό, dascillus, piscis qui- dam. δάσκιος, χ, ο xxi η, umbrosus, valde um- brosus. Ex δχ et σκιά. δάσμχ, χτος, το, partitio. Α δάζομχι, di- vido. δάσμίυσις, εως, η, idem et ab eod. δασρίογξ&φος, χ, ό, tributi scriba, Steph. δχσμολογίω, ω, f. ησω, tributum colligo ; et δχσμολογχμχι, -ributum pendo. Αχσ- μολογειν τ'χς νησ.ιώτχς, Isocr. πχξά των χλλων εξΧ5"ων, Dem. δχσμολογίχ, χς, ή, tributi collectio. A δασμολόγος, χ, ό xxi η, tributorum collec- tor. Ex δχσμος et λέγω, colligo. δχσμος, χ, ό, divisio ; (2) portio ; (3) tri- butum, vectigal. Α δάζομχι. δχσμοΰόξίω, ω, f. ησω, tributum solvo, seu pendo. A δχσμοφόζος, χ, b xxi η, qui tributum pen- dit, tributarius. Ex δχο>μος et φίςω, fero. δάσος, ear, το, locus silvosus, fruticetum. Α δχσύς. AASITAH'S, ητος, β xxi η, difficilis, gra- vis, atrox. Ex δχ intensivo, et πίμπλη- μι, repleo, quasi malo augene ; vel a βε- λάζω, quasi accessu nocens. δχσπλητις, εως, η, gravis ; (2) accessu diffi- cilis. Α δχσπλί,ς . δάσσχντο, 3. plur. a. 1. ind. med. Ion. et Poet, pro ϊδάσχντο, v. δάζω. δχσυγενειος, ό, barbatus. Α γίνειον. δχσυΟξίξ, ιχος, 6 xxi η, qui denso capillo est. Ex δχσυς et 3-ξ/ξ, capillus. δχσύχεξχος, χ, ό xxi ή, cui villosa est Cau- da. Ex δχσυς et χεξκος, cauda. δχσυχεςχως, Dor. pro δχσυκίξκχς. δχσΰκνημος, ov, idem quod δχσυχνηιχ,ων, Ep. δχσυχνημων, ό, hirsutos pedes habens. δχσύμχλλος, χ, ο xxi ή, lanosus, cui den- sum est vellus. Ex δχσυς et μχλλός. δχσύνω, f. «ν», denso, pilosum reddo ; (2) •spiritu aspero vocabulum signo. Α δα- συς, δχσΰΐΰλος, ev, arboribus densus, Cyr. δχσυζόδειος, χ, Ό xxi ή, leporinus. A δχσίιπχς, οδός, b, lepus ; (2) cuniculus. Ex δχσυς et πχς , pes. δχσύπξωχτος, ov, hirsutum anum habens. δασυπώγων, ωνος, ο xxi ή, densam barbam habens, hispida et hirsuta barba praedi- tus. ΔΑ2Υ ν 2, Cix, υ, Gen. εος, είχς, εος, den- sus; (2) pilosus, hirsutus. Hinc δχσυ πνεύμα, spiritus asper, sive densus, apUd Grammaticos. δχσύσχιος, χ, i xxi η, densam umbram fa- ciens. Ex δχσυς et σκιά. δχσυσ;Δς, χ, ο, densatio, densitas. Α δχ- σύνω. δχσύϊΐξνος, χ, b xxi η, hirsutum pectus ha- bens. Ex δχσυς et ς-'ερνον, pectus. δχσύτης, ητος, ή, densitas ; (2) pilositas; (3) adspiratio vocis apud Grammaticos. Α δχσύς. δχσυτόνω;, idem quod δασεως, ap. Gramm. δχσύτξίχος, χ, b xai η, idem quod δασύθξΐξ. δασύφλοιος, χ, b xxi η, densum, vel hirsu- tum habens corticem. Ex δχσυς et φλοιός• δχσύφυλλος, ov, foliis densus, Cyr. δχσυχχίτης, χ, b, densam jubam, seu co- mam habens. δατίομχι, χμχι ί f. ησομχι, divido, partior ; ΔΕΔ ΔΕΔ ΔΕΙ (23 absumo, comedo, portiones ciborum appositas devoro. Άποφθιμίνα δε δια, χτγ,σιν δατεονται χηξω$•α), Hes. Theog. 606. Άξμχλιην δχτεεσθαι, id. Ήμ. 3. δα,τίοντο, 3. plur. imperf. ind. Ion. pro \δα- τίοντο, contr. εδατχντο• δατευντο, Ion. pro Ιδατ5ντο. δατεώμεθα, diviserimus, 1. pi. prses. conj. δατηξίος, a, ov, dividens. δάτησις, εως, η, divisio, partitio. Α δατίο• μαι. δατητης, S, e\ divisor, distributor. Ab eod. ΔΑΤΙ2Μ0 ν 2, S, b, Datismus, i. e. bar- barismus vel soloacismus, v. gr. χαίρο- μαι, pro χαίξω, quo loquendi genere in Graecia utebatur Datis, Persarum sa- trapa. δατίσσω, helluor, voro. A tutu. δαυχίτης, a, b, sc. οίνος, vinum dauci radice conditum. A ΔΑΥ~Κ02, a, η, herba quasdam Cretica. δχύλια, τα, s. γαύλια, rnuictralia. A Fab. in Call. δαυλός, η, bv, densus. Ex δχ. et 'ύλη, silva. δαυλός, S, b, titio, torris. JEol. a δαλός. ίχύω, dormio, Sapph. Fragm. 199. ΑαφναΊος, a, b, Daphnsus, Epitheton Apol- linis. A δάφνη. δχφνίλαιον, a, to, laurinum oleum. ΔΑ'ΦΝΗ, ης, η, laurus ; (2) nomen pro- prium Nymphae in laurum converse. δαφνηεις, ηεσσα, γεν, laureus. A δάφνη- ϊαφνηφάγος, y, b χα) η, lauri comestor. Dicuntur ita vaticinantes. δαφνηφοξ ίω, ω, fut. ησω, laurum fero ; (S) sum laureatus. A δαφνηφόζος, n, b xa) η, lauriger. δχφνιαχος, η, by, laureus, laurinus. A δάφνη. Ξαφνικός, ν), bv, idem et ab eod. δάφνινος, far,, ivov, idem et ab eod. δαφνις, ίδος, η, laurea ; (2) bacca laurina. δαφνϊτης, ν, b, idem quod δχ,φναϊος ; (2) qui laurum aliqua similitudine refert. Ab eod. δαφνϊτις, ιδος, η, planta qugedam lauro quo- dammodo similis. Α δαφνίτης. δαφνογηθης, ίος, b xa) ή, lauro gaudens. Ex δάφνη et yvfiiai, gaudeo. δαφνοειδης, ίος, b χα.) ή. lauri speciem ge- rens. Ex δάφνη et είδος, species, δαφνόχομος, b xa) ή, laureatus. Ααφνοπώλης, b, Epith. Apollinis. δχφνόσχιος, a, b xa) y), lauris umbrosus. δαφνοφοξίω, ω, f. ησω, idem quod δαφνηφο• ξίω- A ΰάφνοφόξος, a, b χα) ή, lauriger. ίκφιιοφόξ&ις, adv. cum lauro, seu laurea. δαφνώδης, ες, lauris consitus. Ια,φνων, cZvos, b, lauretum, locus consitus lauris. Α δάφνη. δαφοίνεος, ν, b χαλ ή, valde funestus, cruen- tus. Ex δα. intens. et φόνος, ccedes. δαφοινος, η, bv, csedis avidus, valde cruen- tus ; (2J rufus, valde fulvus. Ex iisd. δα^ίλεια, ας, ή, copia, abundantia. δαψιλεύομχι, f. εύσομαι, copiose et abun- danter subministroj (2) valde solicitus sum. δα-^ιλίως, contr. δαψιλως, adv. copiose, a- bundanter, laute. A ΔΑΨ1ΛΗ' 2, ios, b χα) ή, dapsilis, largus, copiosus. δάωμεν, 1. pi. a. 2. conj. act. verbi δαίω. ΔΕ"', conj. vero, autem; (2) sed, verum,- (3) enim ; (4) igitur ; (5) sane. δία;, το, idem quod δίος, Hes. δία,ταιι, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro δί- δίαταί, et hoc pro δίδίνίται, a δίω. δίγμινος, perf. part. pass. Mol. pro δίδιγ- μίνος. Α δίχομοιι. Ιίδα.οί, perf. ind. act. Ion. pro δίδάηκχ. A δαίω. δίδάηκα, didici, novi, 1. sing. perf. ind. act. δώοίίαται, divisi sunt, 3. pi. perf. ind pass. Ion. pro δίδοαντκι, a verbo δαίω, divido. δίδαϊγμενος, perf. part. pass, verbi δα-'ΐξω. δίδα,ιμοίί, divisus sum, perf. ind. pass. v. δίδάχξυσ-κι, 2. sing. perf. ind. pass, verbi δοίχςύίύ. διδάμαο-μαι, 1. sing. perf. ind, pass, verbi δαμάζω, δίδα,ον, divisi, 1. sing. a. 2. ind. act. Poet. pro 'ίδα,ον, a verbo δαίω, divido. δίδάφήκα., perf. ind. act. verbi δα,ξθάνω. δίδ«,ξμοι.ι, l. sing. perf. iud. pass, verbi δίδχο-μΰΐι, perf. ind. pass. Α δάζω. δίδαως, doctus, perf. part. med. aL perf. part. act. Ion. pro δίδαηχως, a verbo δαίω. δίδίημοΛ, 1. sing. perf. ind. pass, verbi δίο- μαι. δίδίίγμα,ι, perf. ind. pass, verbi δίίχνυμαι. δίδίίχα,, timui, perf. ind. act. verbi δύδω. διδύπνα,μιν, 1. pi. perf. ind. med. Άδίιπνέω. δίδίία-χι, a. 1. inf. act. Ion. pro δΰπχ,ι, a δί'ιδω. δεδίίχα, 1. sing. perf. ind. act. verbi δύχ• νυμι. δ'ίδίχται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi δε- Ύομα,ί. δεδεμκι, 1. sing. perf. ind. pass. v. δίω. δεδεμενην, ace. sing. perf. part. pass. f. g. δεδεμηχα., 1. sing. perf. ind. act. v. δ'εμω. δεδεντο, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro ill• δεντο, verbi δίω, ligo. δεδίξετΆΐ, mox capiet, 3. sing, paulo post. fut. ind. pass, verbi δέχομαι, capio. δίδεξο, 2. sing. perf. imper. pass. δίδίξχχ, vidi, perf. ind. act. verbi δίρχω. δίδεό-ϋαι, perf. ind. pass, verbi δίω. δίδετο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro εδεδετο. δεδίχατχι, ceperunt, 3. pi. perf ind. pass. Ion. pro δεδεγμίνοι είσ), a verbo δέχο- μαι. δεδηα 1. sing. perf. ind. med. v. δαίω. δίδΎ,γμα,ι, perf. ind. pass, verbi δάχνω.' δεδγ,λόιχαμεν, 1. plur. perf. ind. act. verbi δν,λόω• δεδημιέογηται, 3. sing. perf. ind. pass. v. δημίΰξγ.ίω. δίδημαι, ligatus sum, perf. ind. pass. A δεδησθε, 2. pi. perf. opt. pass, pro δεδημίνοι ε'ίητε, a δίω, ligo. δεδησομαι, 1. sing, paulo post. fut. ind. δίδηχα, 1. sing. perf. ind. act. v. δάχνω• δεδγ,ωμαι, 1. sing. perf. ind. pass, verbi δηόω, Sell δη'ίόω. δεδί, pro δεδια, 1. sing. perf. ind. med. v. δείδω. δεδίγηθι, 2. sing. a. 2. imper. pass. v. δεδίτ- τομα,ι• δεδιδάχθαι, perf. infin. pass. v. διδάσκω. δεδιηχόνΥ,χι, 3. sing. perf. ind. act. verbi διαχονίω. δεδιγτΥίχα., arbitratus sum, pro δεδιαίτηχα, l.'sing. perf. ind. act. verbi διαιτάω- δίδιθι, 2. sing. a. 2. imper. pass, verbi δε- δίττομαι. δεδιχαίωμα,ι, perf. ind. pass, verbi διχαιόω. δεδιμεν, veremur, 1. pi. perf. ind. med. per Syncop. pro δεδίαμεν, a verbo δείδω. δεδιότως, adv. timide. δεδίσχομαι, idem quod δεδίττομα,ι. δεδίττομχι, f. ίξομα,ι, terreo, terrefacio ; (2) metuo, trepido, timeo. Τω χάσματι δι- διττομενος, Luc. Α δείδω.' δεδιωγμίνοι, nom. pi. part. perf. pass, verbi διώχω. δεδιωχητα,ι, 3. sing. perf. ind. pass. Att. pro διώχν,ται, a v'erbo διοιχίω. δίδμανθ' pro δίδμανται, 3. plur. perf. ind. pass. Dor. ψτοδίδμηνται, a δίμω. δεδμηατο, domiti sunt, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro εδίδμηντο, a verbo δαμάω. δεδμν,κα, cedificavi, perf. ind. act. per £#«- cop. pro δεδίμηχα., a verbo δίμω. δίδμ,Υ,^αι, perf. ind. pass, per Syncop. pro δεδεμτ,μα,ι, ab inus. δίμω, pro δαμάω. δίδμγ,το, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. et per Syncop. pro εδεδίμητο, a δ'εμω. δίδογμαι, 1. sing. perf. ind. pass. v. δοχίω. δίδοια, timui, perf. ind. med. Ion. pro δί• δοΐΧΆ. δίδοιγμεν, 1. pi. perf. ind. med. per Sync. pro δεδοίχαμεν, a δίδοιχα, euphonia? gr. pro δίδοιδα, a δείδω• δίδοίχχμίί, timuimus, Dor. pro δεδοίχα- μεν- δεδίχηχα, perf. ind. act. verbi δαχεω. δεδόκημαι, 1. sing. perf. ind, pass. δεδοχιμάο-μεθα, 1. pi. perf. ind. pass, verbi δοχιμάζω. δίδοχται, visum est, 3. sing. perf. ind. pass. verbi δοχίω, videor. δεδόνατο, percussus erat,3. sing, plusq. ind. pass. Dor. et Ion. pro ϊδεδόνητο. Α δονίω. δεδοζαο-μίνος, perf part. pass. v. δοξάζω, δίδοξχα, 1. sing. perf. ind. med. v. δίξχω. δίδοται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi δίδω- μι, do. δεδύλευχ», 1. sing. perf. ind. act. verbi δα• λεύω• δεδχλωμΜΐ> perf. part. pass, verbi δχλόω. I 132 ) δεδννα., 1. sing. perf. ind. med. verbi δου- πίω, sono. δεδοχα, perf. ind. act. v. δοχω, pro δοχίω. δίδξκχα, 1. sing. perf. ind. act. v. δξάω. δεδξάμηχα, 1. sing, perf ind. act. v. τςίχω. δίδξαται, excoriatus est, 3. sing. perf. ind. ι pass, per Metath. pro δίδαξται, a δίξω. δίδξοχα, vidi, 1. sing. perf. ind. med. per Metath. pro δίδοξχα, a verbo δίξχω, vi- deo. δεδξομα.;, 2. sing. perf. ind. med. v. τφχω. δεδούο-ωμίνος, part. perf. pass, verbi δξοο-όω. δεδυχα, subii, 1. sing. perf. ind. act. verbi δύω vel δύνω. δεδυχει, 3. sing, plusq. ind. act. Ion. pro εδεδύχει. δεδύνημαι, 1. sing. perf. ind. pass, verbi δύ• ναμχι. δεδυ^υχηχε, 3. sing. perf. ind. act. verbi δυς-υχεω- δεδωχχς, 2. sing. perf. ind. act. v. δίδωμ,ι. δεδώξΥ,τχι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi δω- ξίομχι. δίελος, Poet, pro δήλος, Horn, idem quod δείελος, Em. δίη, 3. sing. pras. conjunct, act. verbi δε7, 'oportet. δένατε, 2. pi. a. 1. imper. pass, a δέομαι- δεΥ,υ,α, ατο;, το, precatio, preces. Α δέομαι- δεν,ταν, a. 1. part. act. n. g. v. δεΊ, oportet. δεήσει, dat. sing, contr. pro δεήσει- A δ'εησις, εως, ή, obsecratio; indigentia, Har- pocr. Α δέομαι. δε-ί,σομαι, 1. sing. f. 1. ind. med. v. δέομαι. δεητι'χοί, η, bv, precatorius, rogatorius j (2) suppiex. Ab eod. δε7, f. δεήσει, aor. 1. εδέησε, oportet, conve- nit, opus est. Δ=? σ' Όπω; πατξος δείζηΐ εν εχθξοίς οίος εξ e't'y τξάφης, Soph. Aj. S88. "Ερρί'ψε δ£?ν πείξατίον είναι, tentandum putavit, Plat. Οίδεν ειιτεχνησεως αντω δει, Ar.istot. ΤΙολλΖ δ<7 ί/τως 'ίχειν, mul- tum abest, Plat. Ουδέν γχξ δεήσει μί ταντα έχοντα, Luc. Α δίω. Unde δεία, ας, η, penuria, indigentia, Hes. δείγμα, ατός, το, exemplum ; (2) specimen alicujus rei, quod ostenditur emturienti- bus ; (3) locus in Piraeeo, ubi specimina talia proponebantur mercium. Α δείχ- νυμι. δειγματίζω, f. ίσω, palam traduco, in ex- emplum pfopono. Άπεχδυσάμενος τάς άξχάς χα) τάς εξασίας εδειγμάτισεν ε* παρρησία, Col. 2, 15. Α δείγμα,. δείδεχτ', pro δείδεχτο, 3. sing, plusq. indie, pass. Ion. et Poet, pro εδίδεχτο, a verbo δίχομαι. δειδίχαται, exceperunt, 3. plur. perf. ind. pass. Ionice, pro δεδεγμίνοι tin, a verbo δειδημων, όνος, b χα) η, timidus, meticulo- sus. δειδία, ας, η, nox obscura, nox obscuritate sua terrorem incutiens, Suid. Euat. δείδια, timui, 1. sing. perf. ind. med. Poet. pro δεδια, a verbo δείδω, timeo. δειδίζω, timeo. Α δείδω. δείδιθι, timueris, 2. sing. perf. imper. med. Poet, pro δίδιθι, et hoc pro δίδιε- δείδιμεν, timuimus, 1. pi. perf. ind. med. Poet, pro δεδίαμεν- δειδίξεται, perterrebit, 3. sing. f. 1. ind. m. Poet, pro δεδίξεται, a δεδίττομαι- δειδιότες, nom. plur. perf. part. med. verbi δείδω- δειδίσχομαι, timeo ; (2) humaniter excipio. δειδίσσεο, prass. imp. Ion. pro δειδίσσχ. A δειδίσσομχι, vel δειδίττομχι, f. ίξομαι, ter- reo ; (-2) metuo. "Ως pa τον ix ίδυναντο δύω Α,'ίαντε χοξν^ά'Έχτοζα ΤΙριχμιδην ά- πονεχξ* δειδίξασθχι, II- 18, 163, 164. Ααι- μόνι' 'ύ σε εοιχε, χαχον ως, δειδίσσεσθχι, II. 2, 190. δείδοιχα,.ϋΜυί, 1. sing. perf. ind. med. Poet, vide δίδοιγμεν- ΔΕΙ'ΔΩ, f. δείσω, timeo, paveo, trepido. Αείδειν^ T/iv τίσιν, πεξί τίνος, νπεο τίνος, πεξ) τοΊσιν'Έλλησι, αμφί τινι- "Η κ συ μτ) δείσης πόθ', Soph. ΕΙ. 1322. 'Ύπ\ξ Κητών δεδοιχε, Isoc. δειελιίω, ω, f. ησω, meridior, Odyss. 17, 599. δειελιησας, ubi exponunt etiam ccenatus. δειελινος, η, bv, pomeridianus ; (•2) vesperti- nus. δειελίτης, Ό, maleficus, Varin. δείελον, α, το, merenda ; (2) crepusculum. δείελος, α, Ό χα) ή, vespertinus. Α δείλη. δειχανάειν, pra?s. inf. act. verbi inus, δειχον νάω, ostendo. ΔΕΙ iuxxvxcdxt, comiter et benigne excipere, salutare, apud II. 15, 86. ubi δαχχνόωντο, pro ίδακχνωντο, quasi a δίχομχι, Ion. pro δίχομχι, ap. Theoc. autem est vel porri- gere vel simile quid. δίίχελις-τ,ς, 5, b, qui velut imaginem quoti- dianse vita; in scena reprsesentat, mimus; quasi a δακιλίζαι, simulacrum reprcesen- to. Hujus verbi fut. 1. δακελίξω, Dor. unde h δαχίλίστχς, Dor. idem quod δει- χελις-ης. ΔΕΙ'ΚΕΛΟΝ, n, το, simulacrum. δακτ,λίτας, χ, b, idem quod δαχελίζ-τις. δείχτιλον,_χ, το, idem quod δείκελον. ΔΕΓΚΝΥΜΙ, vel δακνίιω, f• δείξω, osten- do, monstro, indico, declaro, manifesto, pro δείχω. Kxi δε7|ον άνθξώποισι τχ ε: τίμια ττις δυσσεζείας οία νται 3-εβί, Soph. ΕΙ. 1398. Αείκνυμι οικοδομών, me sedificare, Plat, δειχνύνχι, press, inf. act. v. δείχννμι. δακττίξιχς, άδος, ή prostibulum ap. Alex- andrinos. δειχτν,ξίον, a, to, pulpitum, suggestum. A δείχννμι. Unde δείχτες, a, b, ostensor, demonstrator. δειχτιχος, τ), ov, demonstrativus, ostensivus. δεικτικως, adv. demonstrative. ίειλχνόομχι, timidus sum. Α δειλός. δείλαιος, αίχ, χιον, timidus. Ab eod. δαλχΊος, timidus, Dor. et Att. pro δείλαιος, δαλχιόττις, τιτος, τ), timiditas. Ab eod. δαλχκξίων, όνος, β j^ τ), extreme timidus, Aristoph. A δείλχχξος, ξχ, ξβν, Aristoph. idem. Ex δειλός et α,χζος, summus. ΪΙείλχν. vesperi, Dor. pro χχτχ δείλτιν. δαλχνδξίω, ω, f. τ]σω, terreor, paveo. Ex δειλός et χνν,ξ, vir. δειλχνδζίχ, ας, τ), timiditas. Ex iisd. δείλετο, quod a δάλομχι, in vespertinum tempus vergo, Horn. δειλιχτω, formidet, 3. sing, prass. imperat. act. contr. pro δειλιαίτω, a verbo δειλιάω- ΑΕΓΛΗ, ης, ν], tempus pomeridianum ; (2) vespera; (3) diluculum; (4•) crepuscu- lum. δειλτ,μων, όνος, b j£ r), timidus, meticulosus. Α δειλός. δε<λ/«, ας, ν), timiditas. Ab eod. δειλιάζω, f. άσω, formido, ob ignaviam re- fugio. 'Asre φωνν,ς βροντάς σα δειλιάσασι, Psal. 104, 7. Α ΙαΧίχ. δειλιχίνω, f. χνω, terrefacio. Ab eod. δαλίχσις, ίαις, τ), pavor, formido. A δειλιάω, ω, fut. άσω, formido, ob ignaviam refugio. A δειλίχ. δαλινοιο, g. sing. Poet, et Ion. pro δειλινά, δαλινον, S, το, merenda. Α δείλη, δειλινόν, adv. vesperi, vespertino tempore. δειλινός, τι, ov, pomeridianus. Ab eod. δειλόομχι, αμχι, f. ώσομχι, timeo, paveo,. A ΔΕΙΛΟ' 2, τι, ov, timidus, ignavus; (2) miser ; (3) debilis ; (4) improbus, malus. δαλόττις , Υιτος, 'h, timiditas. Α δείλος- δειλόψϋχος, α, Ό xxi τ), timidus, timidi a- nimi. δείμχ, χτος, ro, timor, metus. δειμχίνω, fut. χνω, timeo. Ααμχ'ιναν ττ,ν ίυναμίν τίνος, πίξΐ εχυτω, ΰπίξ τίνος. ΑίΓ μαίνω τχν σαν χλκάν, Eur. Ph. 264. δειμχλίος, ία, ίον, timidus ; (2) terribilis. δαμάομχι, ωμχι, timeo, Hes. Α δίίμχ. δείμχς, aor. 1. part. act. verbi δίμω. δαμχτόεις, όεσσα, όεν, timidus, pavidus. δειμχτο^χγτ,ς, \ς, terribilis, JEsch. δειμχτόω, ω, f. ώσω, terrefacio. Έδειμάτα τας "ϊοινας, Herodot. Ab eod. Hinc ΰιιματώίτις, ιος, ό χχι τι, terribilis, terrifi- cus. ΰίΐμάω, idem quod Ιίμω, Herod. ΰιιμος, S, ό, terror, metus. A fofiai. Hinc $ίΐμώ?•γ,ς, ίος, ό χχι τι, terribilis, terrificus. iiiv, opoiicre, prss. inf. act. verbi impers. δε?, oportet. ΔΕ1~ΝΑ, β, τι, το, Gen. Ζζίνος, Dat. ΰιΐνι, Ace. hiivx, quidam. duvx, adv. vehementer. Α δε<νβ'ί. Ιιινάζω, f. άο-ω, asgre fero, indignor. Ab eod. liivxi, vortices, alias Τινχι, Hes. ίίίνχχξος, ν, ό xxi τ), summopere acutus. Ex ΰανος et χχξος, acutus. iuvivu, f. ιΰσω, contorqueo, in gyrum cir- cumago. Α ΙίΙνος. fiuvio}, ω, f- v)iru y idem et ab eod. Χα'ντιμ*, ro, volutatio, Man. Ιίίν7ί0Ί(, iv(t Tit conversio. A ounm< ΔΕΙ δίΐνοζίτις, a, ό, fortissimus. Α οανος et β',». ΰανοθίτχν, Dor. pro δίΐνοθίτν,ν. A ΰίΐνοθίττις, a, ό, graviter adficiens, malefi- cus, noxius. Ex ΰανος et τίθτιμι• ΰίΐνοΤο, terribilis, gen. sing. Ion. pro Suva. δανοχάθίχτος, magna vi coercens, praepo- tens. Ex δεινός et χχτίχω- ΙηνοΧίχτις, \ς, infelix conjugii. ΰίΐνόλϊνος, ov, infelix. Ex htvh et λίνον,β- lum, sc. Parcarum. ΰίΐνολογεομχι, Su.xi, fut. τ)σΌμχι, graviter conqueror. Ex luvh et λίγω, dico. Ιιινολογίχ, χς, γ, oratio amplificans et ex- aggerans rei indignitatem. Ex iisd. δεινοπάθεια, ας, τ), querela. Α ΰανοπαθτις. ΰιινοπαθίω, ω, f. 7,σω, a;gre fero. Ab eod. ΰίϊνοπχβτ,ς, ίος, S xxi τ), gravi adfectus inju- ria, £egre ferens. Ex οεινος et πάο-χω. luvoxonm, ω, f. τ\σω, augeo crimen amplifi- coque dicendo. Ex δανός et ποιίω,/α- cio. διινόνας, ό xxi τ), celer; (2) cujus adventus gravis est. ΰανοπξοο-ωπίω, ω, terribili sum visu, seu ad- spectu. Ex δανός et πξόσ•ωπον, vultus. ΔΕΙΝ0 ν 2, τι, ov, universe, qui est in aliquo genere multus, vehemens, excellens; un- de speciatim, (2) dirus ; (3) gravis ; (4) solers; (5) peritus; (6) validus; (7) magnus ; (8) nefarius, improbus ; (9) terribilis ; (10) graviter aliquid faciens ; (11) splendidus. δανός, n, e, gyrus, turbo ; (2) vortex, gur- ges ; (3) poculi genus ; (4) saltationis ge- nus. Α δΊνος. δανόττις, τιτος, τ), atrocitas, acerbitas ; (2) calliditas, solertia; (3) eloquentia, di- cendi vis. Α διΊνος. δανόω, ω, fut. ώσω, contorqueo, in orbem ago ; (2) exaggero. Αανώο-χς πάντα i-xi το μί'ιζον, Thuc. 'ίοιχίν 'ίντχϊίθα δαν£ιτχι τάς τγ)ς πατρίδος /τυμφΰξάς, Plut. in Pe- ricle, 28. Videtur hoc loco exaggerasse patriae calamitates. Α δύνος. δανώ, terribiles, nom. dual, a δανός, terri- bilis. δανωπος, 5, ό κα) τ), torvus. Ex δανός et ω -φ. δανως, adv, vehementer, graviter ; (2) ter- ribili ter; (3) mire j (4) accurate j (5) indigne. δάνωο-ις, ίως, i), conversio ; (2) exaggeratio. δανωτιχως, adv. cum exaggeratione. A δανόω. Unde δανωτος, τ), ov, conversus ; (2) tornatus. δανωψ, ωπος, b χα) τ), terribilis adspectu. Ex δανός et ώ•φ, oculus, vultus. δύξχις, 2. sing. a. 1. opt. act. verbi δαχνν- μι. δθζ{, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro 'ίδα%ι• δαζις, ίως, τι, ostensio, ostentatio ; (2) in- dicium ; (3) argumentum. Α δύχνυμι. 5ε7|ον, 2. sing. a. 1. imperat. act. verbi δύ- χνυμι. δίίξω, ostendam, 1. sing. f. 1. ind. act. δαπνάξίον, n, το, ccenula. Dim. a δίίπνον. δαπνίνντίς, Dor. pro δατναντις. A δασνίω, ω, f. -ηο-ω, coeno ; (2) comedo. Ά- tro τξατίζων δαπνίϊν, Plato, δατν/,ο-α πο• λυτίλΫ] δαπνχ, Luc. Ab eod. δα'πντιμι, unde δαζνάναι, idem et ab eod. δαπντιτος, s, ό, idem quod δίίπντιτος. δαπντιΰ-ω, ccenabo, 1. sing. f. 1. ind. act. v. δαπνίω. δαπνηττιξίον, u, h, ccenaculum, ccenatorium. δαπντιτιχος, τ), ov, ad ccenam pertinens, cce- na? instruendas peritus. δαπντιτιχως, adv. laute, opipare. δαπντ,τος, τι, ov, lautus in epulando. δαπντιτος, a, a, ccena? tempus. Α δί'ιπναν. δαπνίδιον, n, το, ccenula. Dim. a δίίπνον. δαπνίζω, f. ίο-ω, ccenam praebeo.. Ααπνίξον- ης Έ,ίξξίχ, Herod. Ύοιάτοις πολλοίς δα- πνίζνσχι, Xen. Ab eod. 5ε;;τν7τ/ί, τι, convivalis, Epith. ς-ολης, qua in ccena utebantur. δε/!τνο5ίλ»}τβ'ξ/βν, τ<3, epula?, convivium. δαπνοχλΥ,τωΡ, οξος, ο, qui convivas ad cce- nam vocat, vocator. Ex δίίπνον et χλτ]~ τωξ. δαπνολογίχ, ας, ii, sermo de cosna. A δαπνολόγος, », ό xxi τ), qui de ccenis loqui- tur. Ex δίίπνον et λίγω, dico, loquor. δαπνολόχος, n, ό xxi *j, qui conviviis insi- diatur ; (2) parasitus, lurco. Ex δίίπνον et λόχος. δαπνομ&νν,ς, ίος, β xxi τ), qui insano coena- rum amore ducitur. Ex δίϊζνον et μαίνο- μαι, insanio. ( 133 ) ΔΕΚ ΔΕΓΠΝΟΝ, n, το, coena ; (2) cibus ; (3) convivium, epulum. δαπνοποιίω, ω, f. γ]σω, ccenam paro. δαπνοποίίχ, ή, apparatio ccenas vel convivii. δαπνοποιος, S, ό, qui coenam aut conviviuiii parat. Ex δίίπνον et ποιίω, /acio. δαπνοο-οφι^ς, S, ό, qui inter coenam de re- bus eruditis disserit. Ex δίίπνον et tro- φ'5•7,ς. δαπνοο-υντι, τις, τ), ccena. Fictum ridiculi causa in Parodia, ιΖ'ύδως δαπνοο-υνάων, Ut Horn, ίυ αδως τοζοσυνάων. Α δίίπνον. δαπνπντχ, acc. sing, prass. part. act. conir. pro δαπνίοντχ, a δαπνίω. δαπνοφοξίχ, χς, τ), ccenas portatio. A δαπνοφόξος, n, ό xxi η* ccenam ferens, ad ccenam ferendam comparatus. Ex δίίπ- νον et φίξω, /ero. δαρχΊος, a, ov, jugosus, Lycurg. δαξάς, άδος, τ), jugum montis. Α δαξτι• δίίξας, a. 1. part. act. verbi δίξω. δαρ,αχθν,ς, ίος, β xai τι, collo onerosus. Ex δαξτι et άχθος, onus. δείξαν, praes. inf. Ion. pro δίξϋν, a δίξω. δαρ,νι, ης, τ], collum ; (2) cervix. Α δάρτι• δαξιάω, ω, probris scindo. Laconicum. A δαίρω, verbero. δαξοχύπιλλον, u, το, poculum oblongo collo. Ex δαξίι et χυπιλλον, poculum. δαρόπχις, b xai τ), ex collo pariens, Lycurg. δαξοπίδτι, ν,ς, τ), monile, torquis, collare. Ex δαξτι et πίδη, pedica. δαξος, 5, b, collis, Hes. Α δίρτι- δαξοτομίω, ω, f. τ\σω, decollo, caput ampu- to. Ex δαξτι et τίμνω, seco. ΔΕΓ2 A, vel δίίο-ο-χ, τις, τ), humor ; (2) ster- cus ; (3) fcetor, L. G. δαο-αλίος, ία, ίον, stercoreus. Α δίΐοΌ,. δαο-αλίχ, χς, τ), impuritas. δύσαντί, nom. dual. a. 1. part. act. verbi δίίδω. δίίο-ί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro 'ίδα<η• δαο-τ,νωξ, Ό xxi τι, virum metuens, JEsch. δίίο-θαι, prses. inf. contr. pro δίίσθχι, a ver- bo δίομχι. Se/o-iScw^ovsi^superstitiosus, religiosus sum. δίκτιδαιμονίχ, χς, τ), metus deorum, super- stitio ; (2) religio. Α δασιδχίμων. δαο-ιδχιμονίως, adv. religiose. δασιδχίμων, όνος, β xxi r), superstitiosus. Ex δίίδω, metuo, et δχίμων- ΔΕ'ΚΑ, οι, α'ι, τχ, decern. Hinc οι δίχχ, decemviri. δίχχζοιος, η, b xxi τ\, decern bourn pretio . estimabilis. Ex δίχχ et βους. δίχαγονία, ας, r), generatio ad decimum us- que gra'dum. Ex δίχα et γοντι, generatio. δίχαγξάμμχτος, a, b xai τ), decern uteris constans. Ex δίχχ et γξάμμχ. litem. διχαδάχτΰλος, u, b xxi ή, decern digitos ha- bens, non numeratis pollicibus. δίχχδάξχτ,ς, a, b, decurio ; (2) decemvir. Ex δίχχ et χξχτ), principatus. δίχχδχξχίχ, χς, τ\, decemviratus ; (2) de- curionatus. A δίχάδαξχος, a, b, idem quod δ'.χχδάξχτις. δίχάδίλτος, a, b xxi Ϋ), decern tabularurn. δίχχδίυς, ίως, b, decurialis. Α δίχχ. δίχχδιχος, τι, ov, denarius. Ab eod. δίχχδχχος, a, b, decemvir. Ex δίχα et 'ίχω. δίχχδύο, duodecim. "Αχλιτον. δίχάδωξος, a, b xxi τι, decern palmos longus. Ex δίχχ et δωξον, palmiis, δίχχΐννίχ, novemdecim. δίχχϊξ,, ο'ι, χι, τχ, sexdecim. διχχιπτχ, οι, χ'ι, τα, septemdecim. δίχχίττίξίς, ίδος, r), decennalis. Α δίχχιτης. διχχίτ7,ςος, a, b xxi τι, idem et ex iisdem. δίχχίττ,ς, ίος, b xxi τ), idem. Ex δίχα et Ιτβί• δίχχίτίχ, χς, -ii, decennium. Α δίχχίττ,ς. διχάζω, f. άσω, do decimam ; (2) munere corrumpo ■> (3) corrumpo, perverto. Ύτ]ν σπίίξχν ίδίχχζί χξυσ'ύν εχάρω διχνίμων» Plut. Α δίχχ- δίχάχις, adv. decies. Ab eod. δίχάχλΊνος, ov, decern lectos habens. διχχχότΰλος, ov, decern cotylos habens. δίχχχνμίχ, χς, τ), decumanus, i. e. magnus fluctus. Ex δίχχ et χΰμχ, fluctus. δίχάχωλος, ov, decern vers'iculis constans. δίχάλιτξος, a, b xxi τ), qui decern librarum vel obolorum est. Ex δίχχ et λίτρα. δεκάλογος, *, r), Decalogus, decern praa- cepta Dei. Ex δίχχ et λόγος, verbum, sermo. δίχαμτ,ναΤος, χίχ, αΊον, decimum mensem agens, decimestris. Ex δίχχ et μήν. δίχάμψος, ν, Ό xxi ή, idem et ex iisd. ΔΕΚ ΔΕΜ ΔΕΗ ΰιζαμηχ,Ίο;, χ'ια, χϊον, qui decern minarum est. Ex δ'εζχ et μνχ, mina. δεχχμνν5, idem et ex iisd. δίζχμνον, u, το, merces decern minarum. ίεζχμφοξο;, ov, decern amphoras capiens. δεζχνχΐχ, xs, ή, decern naves. δεζχνάομαι, ωμχι, humaniter excipio, Hes. A Dor. δέχομαι pro δίχομο». iizavia, is, idem quod δεζανα"ιχ, ap. Strab. δεζχνία, as, y), decuria. A hiza. δεκαοζτω, οι, χι, τα, octodecim. δεχχτάΧαι, adv. q. d. decies olim. δεχάτεντι, quindecim. ΈχΊίχχ et πίντι. ίίζίπγ,χνς, tos, ο zx) ϋ„ decern cubitorum, δεζχτΧχσιχζω, f. χσω, decuplo. ΰίζχπλάο-ΐΰί, u, Ό zx) r h, decuplus. A Ss- ZX^XxS' δεζαπΧίθξο;, ν, Ό zxi ■>„ qui decern jugerum est. Ex hizaet τλίθξον, jugerum. ίεζχτΧχ;, decuplus. jChizx. δεκχ-ζόΧι;, εω;, r„ decern habens.civitates ; (2) regio quasdam Judaea». Hinc Δίζχπολίτη, a, i, qui ex regione Decapoii est. δεζάτας, oho;, ό % ->,, qui decern pedum est. δεζατξωτεία, χ?, γ), decempriniatus. A δεζχτξω-οι, ων, el, decemprimi senatores. δεζάξχγ,;, ν, β, decurio. Ex hizxet α,ξχων• Ιιζχξχίχ, xs, -ή, decurionatus. A lizxg• X' f S• ίίζχξχιζος, v„ ov, decurionalis. Ab eod. δεζχ;, xho;, ϋ„ decas, numerus denarius ; (2) decuria. A hiza. δεχάσζαΧμο;, n, e> zxi v>, decern scalmis in- structus. Ex hiza et σζχΧμΙς, scalmus. ΖίζχΒ-μος, $, ό, decimatio ; (2) decirnae ; (3) corruptio munerum largitione. A he- ζχξω- δεχχσ-χοξος, α, β ζχι ϋ), in quo decern se- mentes factae sunt ; (2) decennalis. Ex hizx et σπόςο;, satio. δεζχ?άτγ,ξο;, α, ό ζχι r„ decern stateribus valens. Ex hiza et ς-ατγξ, stater. itzxs -ίγος, ν, ο zx) ->„ decern taoulata ha- bens. Ex hizx et s-iyos, tectum. δεχχς-ΖΧο;. α, ό zx) ->„ decern columnas ha- beus. Ex hizx et s-CXos, cohimna. δεχάσχοινο;, χ, ό zxi r„ decern schoenos lon- gus, vel latus. Ex hizx et σχοΊνο;, schce- nus. tizx-Txisi, χίχ, «7ey, qui decimo die v. c. venit. δεζαταλχντία, xs, y), decern talenta. A tizxTxKxvTos, α, ό zx) vi, qui decern talen- torum est, qui decern talenta ponderat. lizxTto-crxcis, ων, e'i zx) χι, quatuordecim. δεζχτεύμχτα, τα, aecimae, Call. δεζχτευο -is, ίω;, υ), decunatio. Α ΰίζχηύω. δεζχτευτί,ξίον, ν, το, locus, in quo decimae persolvuntur. Ab eod. δεζχτευτϊ;, S, Ό, decimator, qui decimas exigit ; (2) decumanus. Ab eod. δεζχτεύω, f. ίύσω, decimo, decimam partem excerpo ; (2) decimum quemque interfi- cio. Αεζχτεύειν Try itrixv, Her^dot. A hizx. δεζχττ,, vis, y., decima pars, decima. lizxTYjXoyix, xs, y„ decimarum exactio. hezxT' /ιλόγιον, α, το, locus, in quo decimaj colliguntur. A "hizxTYiXoyos, n, ό zx) 'η, decimarum exac- tor. Ex lixx et \iya>, colligo. Ζίζχττ,μόξιον, y, το, decima pars. Ex hizx et μοξοζ, portio. r.ZOgCS, decimifer, Call. tizxTo's, O.T7I, χτον, decimus. Α Ιϊζχ• Hinc Ίίζχτόω, ω, fut. άισω, decimas accipio ; (2) decimo. Δίΰιζχτωζί τον Άζξχχμ, Heb. 7, 6. lihizxTUTxi, ib. r. 9. Ιίζχτωνν,ς, a, ό, qui decimas redimit, decu- manus, genus publicani. Ex ίίχχτχι et ώνίομχι, emo. ΰίζχςΰϊος, ov, id. quod "hizx-xXxtrios, Call. Ιίζά,ΐΙλος, α, ό zx) 'h, decern tribus habens, in decern tribus divisus. Ex Uzx et £y- λ£, tribus. Ιαζά,χχλζον, το, decern chalci, decern ssrei nummi, denarius. Ex hizx et χχλζό;. ΖίζχχΤλοι, χι. χ, decies mille. Pro hizx- ζισχίλιοι, Romerus. Ex Uzx et χίλιοι, mille. ΰίζά,χορδο;, u, I zx\ v„ decern chordas ha- bens. Ex •%ίζχ et χοξδίί . Ιιζίμζολος, χ, ο zx) v, decern instructus rostris. Ex tizx et Ιμ,ζοΧΫ,, rostrum. ΰίζίτΥ,ξΟζ, ν, ό zx) ϋ„ decennalis. οίκ.ίτγ,ς, to;, ό zx) r h, idem. Fcem. 1- Ζ ζίτκ• ϊίχ'.υ, accijy, Dor. et Ion- pro Ιίχα, a hi• χομν.ΐι lizr^r.s, ιος, ό zx) Ϋ„ decern ordines remo- morum habens navis. Ex isxx et \φο~- ffo), remigo. $izou,xi, capio, Ion. pro δίχομχι. "bixTios, ix, iov, accipiendus, excipiendus, recipiendus. Α }>ίχομχ.ι. ΰίζτΥ,ξ, Υ,ξος, e, qui aliqiios accipit vel sus- cipit. Ab eod. SizTTis, ν, ό, acceptor ; (2) mendicus. hizTizos, in ov, ad recipiendum aptus. hizTt, Ion. pro '{bihiZTo. Α ΰίχοι&χι. SizTOs, r„ ov, acceptus, gratus. Ab eod. Ιίζτξΐχ, xs, vi, acceptrix, susceptrix, recep- trix. A δίχτυο?» ν, ό, susceptor. Α ΰ'ζτό;• δίχτωξ, ό, idem. δίλ'.χξω, f. χσω, inesco, esca capio ; (?) es- cam impono ; (3) Metaphorice allicio. AiXixtovTis -ψυχα? x$-y^izths, 2 Pet. 2, 14. 'Tiro ty,s idixs επιθνμί^ ίζίλχόμίν65 zx) %ίλίχζόμίνο5, Jac. 1, 14. A ΔΕ'ΛΕΛΡ, xtos, το, esca, qua animalia capiuntur; (2) illecebrae quaevis; (3) fraus, dolus. ΰίλίχσμ», xtos, zo, inescamentum, quod escss loco imponitur hamo vel laqueis, illectamentum. Α δ=λε«ζώ. Hinc Dim. δίλίχο-μχτιον, n, το, inescamentum exi- guuin. ΰίλίχο-μος* β» β, illectamentum. A hik-x- ζω. ΰιλίας-ξχ, xs, y„ decipula, laqueus, tran- senna, in quam esca imponitur. Ab eodem. hiXix^iis, teas, o, inescator, qui esca deci- pit. Ab eod. ΰίλίάξτχξ, yes, ό zx) ft, escam rapiens. ΔΕ'ΔΕΤΡΟΝ, \s, το, laterna, fax. Ιίλεχίξον, το, idem quod δέλίχς. δίλγιτγ,ξΐον, n, το, idem. ΰιλΥ,τιον, s, το, idem. ΔΕ'ΛΤΑ,τρ, litera quarta Alphabet! Graeci; (2) pars ifcsypti sic dicta, quod hujus h- teraa imagmem referat; (3) pudendum muliebre. liXTxgiov, is, το, tabellula. Dim. a H.Xtos. ΙιΧτίον κ, το, parvi pugillares, tabellulae. Dim. ab eod. SiXroyp&Qos, ό, qui ahquid in literas re- fert' ViXTOiffiv, libellis, dat. plur. Ion. et cum ν it*iXz. pro UXtoic, a Ιίλτβ?, liber. hiXTos, a, Ό, pugillares, qui a forma literae A plicabantur ; (2) liber quilibet ; (3) ta- bida legum ; (4) testamentum ; (5) tabu- la pictona. Α δίλτα. δελτβω, ω, f. ώσω, in formam Uteres Δ pHco vel effingo. Ab eod. I-zXtutos, y„ ov, in formam'rriangularem li- teral Δ effectus. Hinc ΙεΧτωτον, trian- gulum, signum quoddam cceleste, et dtX- τωτο), libri in Δ figuram complicati. A δίΧτόω. %iX<*xziics, en, porcinus. Α δεΧ$χξ. D\X*xzivos, y,, ov, idem. διλςάζιον, χ, το, porcellulus lactens ; (2) pudendum muliebre. Dim. a Ιίχψχξ. ΰ-Χφχζόομχι, succresco in porcam. ΔΕ'ΛΦΑΗ, xzos, Ό zx) ϊ„ porcellus. δίλ?/ν, 7vos, ό, delphin, piscis ; (2) nauticum instrumentum, quo utebantur ad demer- gendas naves. ΙίΧςινίζω, delphinos imitor. ίίΧςίνιον, ν, το, delphinium, herba. Angl. LAKKSPra ; (2) templum ApoUinis hoc nomine Athenis fuit, et hinc judicium \n) διΧφινίω. Α δελϋχοπίω, ω, f. Υ,σω, arbores exschido. Ex δενΰξον et ζόΊττω, ccedo. ΙενϊξοΧχχχνχ, ων, τα, olera arborescentia» Ex Ιίνδξον et χά,χχνον, olus. Ιίν'ΒξοΧίζχνο;, u, y), thus arbor, seu arbor ipsa, quae thus fert ; (2) rosmarinus co- ronarius. ΙΐνΰξομχΧχχν, r,s, ri, malva arborescens, althaea. Ex ΙίνΙξον et μχΧχχ-ή, malva. ΔΕ'ΝΔΡΟΝ, n, το, arbor; (2) stirps. ΰενΰξοτΥ,μων, eves, ό zx) y„ arboribus nocens. Ex livlgov et s-yjux, damnum. hivhios, ίο;, το, (uiide livletei) idem quod Uvhcov. hnWOTYs, %tos, y„ arborum incrementum. Ιινύξοτομίω, ω, fut. ν,σω, arbores exscindo, vasto, populor. Ex livheo* et τ'εμνΜ, se- co. Ιίνδξοφοξία, χ;, y„ feracitas arborum. hivlgosfooos, ν, ό zx) ϋ„ arborum ferax. Ex δενδξον et ςίξω, /ero. δενΖξόίΰτος, 8, β zx) ν), arboribus consitus. Ex Ιίνΰξον et φύω, nascor. ΙενΙξυχζω, fut. ά,ο-ω, quercus subeo, inter quercus me abscondo. Α ΙίνΙξον. hivh^Cdiov, *, το, arbuscula. Ab eod. Ιενΰξόφιον, 8, το, idem et ab eod. ίενΰξώδΥ^, εο;, ο zx) ■>„ arboreus, arborari- us, arborosus j (2^ ad arboris magnitudi- nem accedens. Ab eod. δ£ν5|ίύ£;ί, ώεσσχ, ωίν, arboribus abundans. Ζενδξων, ωνο;, 6, arbustum, arboretum, lo- cus arboribus consitus. ΰενΰξωτ^, υ], arboribus densa. ϊίννίζω, f. άο-ω, maledico, probris incesso, Eurip. Rhes. 926. A hiwos• hiwxs-os, ■>„ ov, convitiis et maledictis ob- noxius. Ab eod. ΔΕ'ΝΝ02, », ό, probrum, contumelia. Ιίξχι, 2. sing. a. 1. imper. med. Α δέχο- μαι. Μχμΐνγ„ Y t ;, y„ receptaculum; (2) lacus ; (3) cistema ; (4) piscina Α δέχομαι, δείχμενο;, a. 1. part. med. v. δέχομαι. δίξχ/τΟχι, recipisse, a. 1. inf. med. δίξχο-θε, sKScipite, 2. pi. a. 1. imper. med. δί'ξχτο, 3. sing. a. 1. bid. med. Ion. pro t- δέξατο. δεξιχ, xs, υ), sc. χε)ξ, dextra sc. manus ; (2) "fides per dextram data; (S" pacta, con- venta ; (4) potentia et auxilium. δεξιάδΥ,ν, adv. a dextra. Α δεξία• Hinc δεξιχομ,αι, ωμαι. dextra prehendo, dextra prenensum amplector, saluto. Praesup- ponitur propter Homericum δεξιόωντο, quod est pro δεξιωντο, εδεξιωντο, ex Ιδεξι- άοντο• δείίδω^, α, ο zx) ϋ„ dono accipiens. Ex Ιί χομαι et hi -:'''■ donum. δεξίμτ-Χο;, a, ο zx) y\, oves excipiens, vel suscipiens. Ex δίχομχι et μΐ,Χον, ovis. δείιόζοΧο;, n, Ό zx) y), qui dextra manu te- ium jacit. Ex δεξιό; et &aXXu,jacio. δεζιό γ υιο;, α, ό za) Ϋ, qui dextra et agilia "membra habet. Ex δεξιό; et yvlov- δίΙιοΧχζο;. », «5, satelles, stipator. Α δεξ>» et Χχμξάνω, sumo. δεξιόομχι, νμαι, f. ώσομαι, dextram jungo, dextra prehendo ; (2) humaniter, ac co- miter excipio. Α Ιφί. ΔΕΡ ΔΕΤ ΔΕΦ ΔΕΕΙΟ ν 2, α, ov, dexter ; (?) faustus, pros- per ; (3) solers, acutus, ingenii dexteri- tateprasditus ; (4*) scitus, eruditus, catus, urbanus, lepidusj (5) agilis, promptus, expeditus. . Ιφόσν^, x, b, scil. &?#«, equus jugali e- quo ad dextrum latus alhgatus. Hinc metaphorice ΰφόο -eieos " kgyis apud So- phoclem. Mars in dexterum cornu ui- clinans. Est a trugxi, habence. hhor&Tys, », b, qui a dextra stat ; (2) qui in dextra chori parte pra?sidet. Ex δεξ<- βί et "g -νιμί, *& to - , . Ιφότψ, vjtos, h, dextentas, solertia. A Ssf /όί• ΰφότοιχοί, χ, ο xxi ν), m dextra parte na- vis remigans. Ex δεξ/όγ et τΰχος. ΰφόωντο, 3. plur. imperf. ind. med. Poet. pro έδφ2ντβ, a }>φόομαι. Ζφπυξβς, χ, Ό xxi ν), ignem suscipiens, vel excipiens. Ex ΰίχομχι et vvg, «gvw's. δεΊ•*?, ew» i» modus alicujus excipiendi, tractandi. ίίΙ/τΕξβί, gx, gov, dexter. A δε&όί• Ιφωμα, ατο ζ , το, id, quod comiter accipi- rnus, et quasi dextra prehendimus, res grata, juciinda, expetita ; (2) exceptio li- beralis, modus liberalis excipiendi ade- untem. Α ΰφόομαι. ϊίφώνομος, ov, faustus. $t£iSs, adv. dextre ; (2) prospere ; (3) so- lerter. ^φ'ωο -is, ίωs, *j, idem quod Se|< ? , et fere in bonam partem ; amplexus, gratulatio, etiam si cui occurrimus gratulabundi, eumque amplectimur. Α ΰιξιόομχι• %φωτα.τχ, adv. commodissime. Α Ζφώ- txtos, quod est Superl. a δε|<όί• δίξομαι, 1. sing. fut. 1. ind. med. verbi Vt• χομαι. ΰίξωνται, 3. pi. a. 1. conj. med. δεκ>ί, metus, Poet, pro δεο?• Ιίομχί, f- Ιίνκτομχι, oro, rogp ; (2) indigeo, mihi opus est; δεβ,αενβ/ etiam qui aliquem cupiunt conventum. Αίομαι τοίνυν y' υμών τχτϊ πάνυ μιχξον, Arist. Nub. 428. χτωχιχχ βχχτ' /igix, id. Ach. 452. Ιίαώα- ytoyv yxg ίΰίόμ,νν τω axicii χχλω οντι μόι, Luc. Vmr. Auct. 12. Α δε7, opus est. δέον, ovtos, το, decens, [aequum, commo- dum; (2) deficiensj (3) necessarium. Ab eodem. iiov, ligabant, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. pro έ'δεον, a verbo δε'ω, ligo. Hinc Πάντως, adv. decenter; (2) commode. lee?, hixs, το, metus. Α δε/δα. δετάεΛτ/ν, dat. pi. Ion. pro hivxo-t, a Vigils. ΔΕΊΙΑ2, &tos, το, poculum ; (2) patera. StvKS-gotTos, a, ov, potulentus, Lycoph. 489. SsVas-f ov, χ, το, poculum, crater. Α Vi-axs- ΰίζοιγχγΐζ, ίος, Ό χ κ) ν), collum constringens et sufFocans. Ex Vtgvi et 'άγχω, stran- gulo. Vtgxtov, χ, το, collare, torques. A Ssg». ΖίξΛίοπίοΎι, %s, r„ laqueus, quo aves capiun- tur, laqueus aucupatorius. Ex Viguiov et ?τε?ί7, pedica. AE'PAS, xtos, το, pellis, corium. Akin, vis, v\, Derbe. Nomcn urbis Hebr. Stimulus. δεξβ /rrg» %ος, ο, pellis, corium, Suid. Pleo- nasmo τα β. A Vigas• ΰίξγμα, xtos, το, adspectus. A o*igxu. ΰίξγμος, S, b, idem et ab eod. ΔΕ'ΡΗ, vis, v\, cervix, collum. Vsgts, collum, Hes- A V.gvi• ligyAe -χίτο, apud Homerum est a δίξχομχι, video, imperfectum Ionicum, ut τίτ- τιο•χον, et τυπτίο•χίτο. ΰΐξχίο-χομα,ι, idem quod ΰίζχομκι, Horn. Ιίξχίυνν,ςι ίος, Ό χα.) r), inter dormie'ndum videns. Ex ΰίξχω et εΰ»^, cubile. ι>ίξκιάθ(Αοα, ωμκι, video. Α ΰέξχω. ΰΐξχιόωντχι, vident, 3. pi. pra?s. ind. med. Poet, et contr. pro hgxiaovTeti- AE'PKOMAI, vel δίξχω, video, Poet. ΰίξχομινάων, JEol. pro ίΐξχομίνων. ΰ'ξχομίνοιο, Jon. pro 5ε§ χομίνχ. ΰίξμχ, τβί, το, pellis, cutis. Α Ιί^ω. Ιΐξμοιτιχοζ, h, ov, coriaceus, Lycurg. ΰίζάμτϊνοί, Λ»), ινον, coriaceus. Α Ιίξμκ. Ιίξμά,τιον, χ, το, pellicula. Dim. a Μξμ». ΰ^μοι.τχξγιχος, *ι, ov, e corio cbnficiens. S£^«T0 ό> animalculum quoddam a consumendis pellibus ita dictum. Α δίς- μχ• δίξμόπτίξοί, χ, ο xod ν\, membranis volitans, cuimembranulae loco pinnarum sunt. Ex ΰίξμα et 3•τεξον, ala. δίξμύλλω, sanguinerq poto; (2) excorio. Lexicogr. Grcec. Α δίξμχ. ΰίξξις, iws, »jj visio, ipsa actio videndi. A ΰίζχω. Meet, iog, το, pellis, corium. Α ΰίςκς. δίρρίδιον, a, το, umbraculum conaceum, umbella ex pellibus confecta. A Mppts> dsppiov, χ, το, cilicium. Α Ιίοχς. ΜρρΊς, ίως, ν), pellis ; (2) crassum seu vile vestimentum, cilicium. Α ΰίρρις. ΰίρρίΓΪξ, νξοζ, ό, monile equi, Hes. Ab eod. ΰίξτξον, χ, το, membrana; (2) omentum; (3) rostrum. Α Ιίξχς. dtexuik, obtuitus, aor. 1. part. pass, verbi όΐξχω. Μξω, f. Sega?, a. 2. ΐδχζον, excorio, pellem detraho ; (2) casdo, verbero. Εί' τ/? ΰμχς ΐ'ις πξόσωπον ΰίξίΐ, 2 Cor. 11, 20. ΔΕ' 210 2, χ, ό, mensis Junius apud Ma- cedones, ut quidem nonnulli volunt. Uo-ii, αας, ν], ligatio ; (2) nodus ; (3) junc- tura, conjunctio. Α ΰίω. Υίαμχ, ocTOs, το, vinculum. Ab eod. Ιίσμιυτιχος, y, ov, aptus ad ligandum. A ho -μίύω, fut. tutru, ligo, vincio, colligo. Αίο-μίύων u'Swg iv viqOmh, Job. 26, 8. A iaruos. ^ίσμίω, ω, f• ν\&ω, idem et ab eod. lio -μγι, vis, v), fasciculus. Α Μω. δεο-^/βί, χ, ό xxi ν), vinctus. Ab eod. δεο-,α/ί, fasciculus. Dim. a δεσ/χό?. ΰίο-μοζξόχος, χ, β, laquei vinculum, Man. δεβ-,αόν, S, ο, vinculum, ligamen. A din. }>'ζο•μρτόχο5, ov, vincula pariens, Apollin. A τίχτω. δατμοφύλαξ, &xos, ο xeu ν), commentarien- sis, custos vinctorum. Α δεο-^ο? et φύ- λα|. Ιιτμ'οω, ω, f. γο•ω, vincio, ligo ; (2) in car- cerem conjicio. Α δεο-^όί. ΜσμωμΛ, ctTOs, το, vinculum. Α ΰισμόω. 8ίο•μωτν)ξΜ, χ, το, career. Ab eod. διο-μώτνις, χ, ί, vinctus, captivus. Ab eod. δεο-/Λώ)τ/ί, ν, captiva, Soph. ΔΕ2ΠΟ'ΖΩ, f. ώσω, dominor, dominium obtineo ; (2) et in passivo dominio alicu- jus pareo, adquiror. Hinc Uo-iroivoi, vis, vi, bera, domina regina. iitnrotrtos, χ, β xoci v\, herilis. Ab eod. δεο-!Τ0Λβκΐίύτ^ί, b, q. d. herilis navis magis- ter; genus libertorum Laconicorum, quorum opera in navibus utebantur. Ιίο*ποο•μχ, το, imperium, Man. A foo -πόζω. foo-aoo -ύννι, vis, v], dominium, imperium. A δατπόο-ΰνος, χ, β xod v\, herilis ; fctrxotruvvi, ri- lia herilis. Α Ιίσπίζω. ΰίο-ποτίία., as, %, dominium, dominatus. δεο-ίτότεΐξ», ocs, i» domina, hera. Α δεσπό- τη. δεο-ίτβτείώ», f. ίύσ•ω, idem quod Ιίσ-ποτίω, f. ν,ο-ω, dominor. Ab eod. dio-trOTvis, χ, ό, herus, dominus; (2) rex, imperator ; (3) rei ahcujus possessor. A Ιίο-πόζω. Hinc δεο•δ•βτ/«, ν), idem quod δεο-ίτοτε/α, Poll. dio-voTixos, vi, ov, herilis ; (2) qui dominari novit; (3) imperiosus, dominandi cupi dus. Sio*roTtxois, adv. heriliter, more domino- rum. 'humOTis, ihos, ν], hera, domina. Α δεΛτβτ*)?. Ιιο-ποτίο-χος, β, herus, vel blandiendo vel contemnendo. "hicxoTos, vi, ov, dominabilis. Α %ίσπόζω Sircts, gen. sing. Dor. pro Utvis, a ViTvi, vis, v\, fistula. Α δε*>• δετή, vjs, 'h, faces in fasciculum colligata?. δετόν, ν;, ov, vinctus, ligatus. Ab eod. δει/άώ», idem quod δείω, Ε. Μ. δεΰε, imperf. ind. Ion. pro εδευε, a δεία. δείεα/, inferior es, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro δεό;-ι, v. οίύομαι, Poet, pro δε'β- μοίΐ. hvvitnxh 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. pro hivvt/rv/. Ιίυ^σομα,ι, indigebo, 1. sing. f. 1. ind. med. Poet, pro δίν,ο-ομκι, a verbo ΰίομκι. liZxos, το, idem quod ^λεΰ^β?, Ern. δειλοί, ktos, το, irrigatio. Α δεόα/. Iwo'totTo, indigerent, 3. pi. pras. opt. Ιση. et Poet, pro δεο/ντβ, a verbo Ιίομαι. Ιίνόμίναι, madentes, nom. pi. part, prjes. pass. f. g. a verbo λύομαι, madefio. διυόμινο;, pro Ιιόμ'.νος. a οίομοα, egco. ( 135 ) δεύο*0', 3. plur. imperf. ind. med. Ion. pro έδείοντο, a verbo Poet. Ιίΰομα,ι, pro δεο- ,1*06/. δεόβντβ, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. pro '\dovTO, a ίίύομχι, vel δεύω. δε^% pro δεΰξβ, hue. ΔΕΤ"ΡΟ, adv. hue ; (2) adesdum. δεύο->7, 3. sing. a. 1. conj. act. v. δεύα- tive'oTtonu, tingo, inficio, (v. c. fuco) hu- mecto. Α δεύ», idem. hutroiToiix, v\, infectio, fucatio, &c. livo*o*oios, χ, i, infector, tinctor ; (2) bene tinctus ι (2) indelebilis. Ex δεόω et ποι&ω. δεό-τατοί, άττη, «τον, ultimus, postremus. δείϋτε, adv. hue agite, adeste, venite. A δεΰξο. ίίυτίζοιγωνίί'ίω, ω, f. 55«"«, secundas fabula? partes ago ; (2) secundam in judicio ora- tionem habeo. A δευτε§ «yojv/5"'τεξε7«, τχ, secunda? partes. Ab eod. δεϋτε^εύα, f. ιύα-ω, secundus sum, secundas fero, locum secundum obtineo ; (2) dis- similis sum. Ab eod. ΰευτίξΐάξω, f. ao"ai, secundas partes ago, qs. lampada alicui trado, ut mihi in actu succedat. Α δεύτερο?. οΊυτίξίχς, scil. oTvos, vinum secundarium, lora. δίντίξίον, χ, το, secunda?, partus qs. secun- darius. Ab eod. δεύτερο?, ίχ, ιον, secundarius. Ab eod. hvTigoSoXos, χ, ό xxi ν], qui secunda vice dentes indices jacit. Ex δείτε^οί et βάλ- λω. δίυτίξογκμίω, secundas nuptias celebro. ^ίυτίξογχμίχ, ν), secunda? nuptia?. δίντίξογκμο;, bigamus. δευτεξβδε*άτ'/7, vis, w, secundaria decima a Levitis olim sacerdo.tibus solvenaa. Ex δεύτεξβί et ΰίχάτνι, decima. δεϋτεξόςί5/οί, a, b χχϊ 'h, qui est secunda? conjugationis. Vox Gram. Ex δεύτε| os et ivyos,jugum. διυτίξοχοιτίω, ω, secundus, vel secunda sum in lecto, socium habeo in cubili. Ex δείτε^οί et χοίτνι, cubile. ΰιντίξολογίω, ω, fut. ν,σ'ω, secundo loco ser- mo'nem habeo, secundam orationem ha- beo. ΰίυτΐξολογίχ, as, 'h, secunda actio, secunda; dicendi vices. δεύτερον, adv. secundo. Α δεότεξβ?. ΰίυτίξονόμιον, χ, το, repetitio iegis, secunda lex, liber quintus Mosis. Ex δείτε^βί et νβ/Λβί, lex. ΰίντίξόπ-οτμος* qui pro mortuo habitus, i- deoque justis et exequiis de more hono- ratus, salvus redit ex bello, vel ex pere- grinatione. Α "διύτίξος et tot^os• ΰίυτίξοπξοο-ωπίω, ω, sum secunda? persona?. Vox Gram. A l•ιvτtξΰπξόe■ωπos, x, b xxi v>, qui secunda? persona? est. Vox Gram. Ex δεντ姫5 et πξόο-ωπον, persona. ^ivTigov^oiTos, χ, b xx) ν), alter primus, a se- cundo primus ; Epith. sabbathi primi a secundo Paschatos die, Seal. ΔΕΎ'ΤΕΡ02, έξχ, ίξον, secundus, alter, , posterior. Έχ ΰίυτίξψ, secunda vice. 1>ίντίξόο•χΐτος, χ• b xxi vi, secundo loco se- qiiens secundarius. Ex δείτε^βί et 'ίχω. divTtgoTcxos, x, vi, qua? secundo parit vel ' peperit. Ex δείτε^οί et τίχτω, ραήο. fcvTigOToxes, x, b xxi -h, qui secundo partu editus est. Ex iisd. ΰζυτίξΧξγος, χ, b xa) r), qui secundas actio- nis partes, vel secundum in agendo lo- cum obtinet; (2) manuarius. Ex δεύ- τερο? et 'ίξγον, opus. Ιίυτίξίχος, b, qui secundas tenet. ΰίντίξόω, f. ω<τω, secundo facio; (2) itero, repeto. Α δεύτερο?. Ιίντίξωμχ, μχτο$, το, secundus actus, re- petitio. ΰίυτίξως, adv. secundo. Ab eod. δευτε«»ο-<ί, eaj, vj, secundus actus aut ordo, iteratio, repetitio ; (2) traditio. δευτΕξατήί, χ, b, traditionum doctor. δεντ-^ξ, vigor, b, instrumentum pistorum ct coquorum. A ΔΕΤ'ίί, rigo, madefacio, imbuo. 'Εξίμ- νον αΤμ' 'ifcvo-x, offudi, Soph. Aj. 376 ΔΕ'Φίί, f. δε'-ψ», excorio ; (2) glandem pe- nis denude ΔΗΛ ΔΗΜ ΔΗΜ οιχάμι^Λτος, χ, ο χα) ■/■,, decern nodos, seu vincula habens. Ex Uxa et i ftIit Ιίχαται. pro ΙιΙίχαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro Ι&ίγμΛνοι i'ltr), a verbi M- χον,αι. δίχί'α-ΰί, capite, 2. plur. pra?s. imper. med. oizr,ui°o;, x, h χα) y), decern dies durans. Ex hixa et ηβύξ», dies. ΰίχθα,ι, suscepisse, perf. inf. pass. Ion. et Pott, pro tiY -χναι, a verbo ϊίχομαι. Μχμίνος, per Sync, pro Ιιχόμίνος. Vi'/j ΰμαι, capio. A ΔΕΧΟΜΑΙ, fut. ΙίΙομαι, capio, accipio; (2) excipio, suscipio ; (3) admitto, reci- pio; (4) admitto, approbo. Δίχατθαι χάξΐν τον Οξχον, τίνα χώξαν, τχς f -ξατιώ• τας τω τίίχιι, η παξά τίνος• "θ$Ίς ζίνχς δίξαιτο ποντίω σάλω χάμνοντας, Arist. Thesm. 479. ' Τίς μ,ι δίξίται πόλις ; Eur. Med. 286. Ιί-^α, %ς, ->,, pellis, corium, Suid. Α Μφω. Zi-i /ίω, ω, f. ν,σω, depso, subigo, mollio co- riariorum more. Ab eod. ΔΕΏ, f. Ιίσω, vel Ι^σω, ligo, vincio ; (2) in vincula conjicio. Κ' οπίσω τω χίΤςε, δε7, a tergo liga, Arist. Lys. 437. ΔΕ'ί2, ΙίΥ,σω, absum, opus habeo. Te- σχτχ "hixei χάξΐν εχίΐν, Isoc. Ύχτι το πξαγμα φοξτίχ ΰίΐται πτΐξων, Arist. Αν. 1381. ΈλαχίτΧ ίίίΥ,σαν Ζιζ,ςθάξΥ,ναι, pa- rum adfuerunt, quin, Thuc. Τ/ Ss7 μοχ- λών ; opus est ? Arist. Lys. 434. Unde S £ 7, oportet, £§=<, \Uvin. AH\sane, profecto; (2) porro, vero; (3) igitur, proinde ; (4) videlicet, scilicet ; (5) demum, dumtaxat ; (6) interrogatio- ni servit ; (7) ironicum est ; (8) abundat. Ιγ,γμ», ατός, το, morsus. Α Ιγ>χω, mor- deo. Ιγ,γμος, χ, b, idem et ab eod. ϋ,ιτί, invenitis, 2. plur. pra?s. ind. act. v. h'/jiu, invenio. ^rftoo. adv. diu; (2) frequenter, crebro, Poet. A hr.v. ^-/ιθαγόξος, χ, Ό χα) ϋ,, loquax, qui diu loqui- tur. * Ex ivfik et αγοξίύω, loquor. Ιγβα'.ων, όνος, h χα) %, longaevus, annosus. Έχ Irficc et αιών, cevum. difi&xh vel ϊνβάχιι, adv. diu; (2) crebro. Irfiiv, adv. videbcet, scilicet. A l -η. Ζ-/~θύνω, f. ννω, tardo 3 moror, II. 1, 27. A ίγ,θά. %γ,ϊαάσχω, Ion. pro υγ'ίίω, Αρ. οΥ,ϊάλωτος, χ, ο' χα.) -h, bello captus. Ex %γ,'ίος et ά?.ίσχω, capio. οΥ,'ίά,ω, ω, igne ferroque vasto, host :iterde- populor. Hinc Ιγ,ίάασχον, Ion. imperf. pro sStjiar, quod est ex 'sfoitetov. Α $ί)ϊος• Iftov, ace. sing. Ion. pro Ιά'ίον. A ογ,ίος, ία, ιον, hostilis, infestus ; et Subst. hostis. Α Ιαίω. Hinc h -,ΊΌτΫ,ς, «τος, %, pugna ; (2-) bellum. ΐΥ,'ίοω, ω, f. ωσω, idem quod Ιγ,ίάω. ΰ -vs, 'Ίος, pugna ; (2) bellum. A laloi. }>γ,χτγ,ξΐος, χ, ό xx.) », mordax. Α ΰηχω. "h /.χτγ,;, a, ό, idem et ab eod. $γ,χτιχοζ, γ,, bv, idem et ab eod. AH'Kiii f. ΐΫ&ω, mordeo. Verbum inusit. ϊν,λοίΰΥ!, adv. videlicet, scilicet, profecto. Α έ-^λβν, SSXet, et partic. SiJ. ΐΥ,λαίνω, lasdo, corrumpo. Α ΪΥ,Χίω. ΙΟ.'αις, απτά* tv, idem quod SyMlum, Orph. ΰΥ,λίύμίνο;, Dor. pro Ι^Χίμίνοζ. A AHAE'il, <£, fut. ν,σω. laklo, noceo, impr. incantando et veneficiis ; (2) deludo, de- cipio. Ούδί/ί χχ,χοίξγο; ^aXUTM τον ιόν- τα,, Theoc. 15, 48. Hinc ΰΫ,λνμα, ατός, το, nocumentum, pernicies. ΊίΥ,Χίμων, όνος, Ό >£ %, nocivus, perniciosus. ΛΫ,ΧΥ.σις, ίως, r„ lffiiio, malefiCium. Α δ^λία. ^νΜτΥ,ξ, Υ,ξος, ό, qui lasdit. Ab eod. Ιν,λΥ,τΥ,ξίον, ν, το, nocivum (pharmacum) venenum. 'δν,λΥ,τΥ&ω'δΥ,ς, ίος, b χα) ν\, nocivus. Ab eod. ΰήλίφεων, όνος, ό χα) %, cui mens est obla?sa, stolidus, apud Naum. IyMvoti, adv. nimirum, omnino, profecto, quippe. Quasi ex δ-<λβν et Ότι- ^Υ,λΰ^-οιίω, ω, f. Υ,σω, manifestum reddo. Ex ΟΥ,λος et itotiii). ΛΗ~Λ02, '/j, ov, manifestus, perspicuus ΔΫ,λοίι »» %■> iJelus, insula. Α Ζϊ,λος, ma- nifestus, quod repente mari enata appa- ruerH. ΪΥ,λόω,^ω, f. ώσω, manifesto, declaro, indi. CO. ES(/|sv kv μΛΐ τζός σι ^-/{Κωσαι το παν, Soph. Track. 373. Α ΙΪ 4 λος. Ο-ΚαμΑ* ατός, το, indicium. A &ijKea• £??.ws s adv. manifesto, apcrte, Α ί?,λος> Μίλαβις, ίως, -h, declaratio, manifestatio, significatio, enunciatio ; (2) ap. LXX. Urim et Thummim-, Α ^/,λόω. ^Υ,λωτίον, ostendendum. Α ίτ,λόω. ^Υ,λωτιχος, y„ bv, declarativus, aptus ad de- clarandum, declarandi vim habens. Ι^μ,αγωγίω, o~, f. Υ,σω, populum duco, quo volo, populi gratiam capto ; (2) aliquem capio, concilio mihi ; et in pass, ab aliquo capi, delectari, impr. oratione. Δημα- γωγών τχς πολλας, Pint. A ΟΥ,μ,αγωγία, ας, ϋ„ populi ductus et regi- men ; (2) concio ; (3) administratio rei- publicae ; (4) popularitas, gratia et auc- toritas, qua quis valet apud populum; (5) ars, qua quis utitur ad conciliandum sibi populum. Ab eod. Ι^μαγωγιχος, ■>,, bv, popularis, Ar. οΥ,μαγωγος, S, ό, cujus consiliis populus ob- sequitur, utpote sibi gratiosi, popularis. Ex οΥ.μ.ος et ay ω, duco δ'/ιμαγω'γιχΰς, populariter, more demago- gorum. ΰγ,μάζω, ludo. ^Y„uaxihiov, το, popellus. Α δ>?Α6βί, δν,μαξ, δγ<μάχιον. ΐΥ,μά.ρα.τος, ν, ο χα) r„ populi precibus et votis expetitus. Ex Ι^υ,ος et ά,ζάύμχι, precor. ^τιμΛξχίω, ω, f. Υ,ιτω, tribunus plebis sum, tribunatu plebis fungor. Α Ιγ,μαξχος. Ινμαξχία, ας, ϋ„ tribunatus plebis. Ab eodem. $γ.μχξχιχος, ->„ bv, tribunitius. Ab eod. (ΪΥ,μχξΫος, a, i, tribunus plebis, magistra- tus plebis quicunque etiam apud Grascos. Ex %γ,μος et άρχων, princeps. ΰΥ.μίξχς-ϊ,ς, 8> ό, populi studiosus, popula- ris. Ex (ΪΥ,,ΐίος et Ιξάω, amo. Hmc Ιγ,μΐξας -la, ας, r„ popularitas. (>Y„u.ils-ia, ας, ϋ„ proscriptio. Α δημίύω. ^Υ,μίνο-ις, ίως, ν), idem et ab eod. ΰχμίνω, f ΐύιτω, pubheo ; (2) proscribo ; et in pass, bonorum publicatione, sive pro- scriptione multor. ΔΥιμ.%ύασιν y,u/2v τύς άγξύς, Dion. Hal. Α %γ,μος. ΟΥ,μΥ,γοξίω, ω, f. Ϋβω, concionor. 'Έ'δΥίμγ ι - γοξίΐ ττξο; αίτύς, Act. 12, 21. ^Υ,μΥ,γοξία, ας, ■/■„ concio, oratio. Ιγ,μγ,γο\ιχος , υ„ bv, concionalis, concionato- rius. %γ,μγ,γόξος, %, h, concionator, orator; adject. concionatorius. Ex Ιϊμος et αγοξίω. Ιγ,μγ$ιον, χ, το, popellus, plebecula. A §ij- μος• ΰημηλάοΊός, et ^γ,μγ,λατος, ov, populiscitu in exilium actus. Ex \γ,μος et ίλαύνω. Δυμυ,τυ,ο, τίξος, τξος, υ), et Δγ,μγ,τξα, ας, Ceres. Α δϊί, i. e. γ%, terra, et μγ,τγ,ξ, mater. Doribus autem usitatum da pro •y%. Unde et Attici Δάματίξ in vocati- ve ,• (2) fruges. Hinc Δγμγ,τξΐα, ων, τα,, Cerealia, festum Cere- ris. Δγ,μ.γ,τξΐαχος, ■>„ bv, Cerealis. Ab eod. Δγ.μγ,τξΐος, χ, ό χα) ϋ], idem et ab eodein ; (2) Demetrius. Nomen viri. ΔνμΥ,τξίχλος, vel ΔημΥ,τξχλος, χ, i, hjTn- nus, qui in Cererem canitur. Ex ΔήμΛτ TY.o et Ί'χλος, hymnus in Cererem. %Y:u.iZu>, f. Ιιτω, populo sum addictus, faveo ut ~Μΐίδίζω. ^Υ,μιοίξγος, pro %γ,μιχξ"/ΰς, Horn. 1$Υιμιοπλγ,θγ.ς, \ς, quo popidus abundat. ΟΥ,μιίτξαο-α, quae populus vendit, quas pu- blicantur. Ex Ιυ,μο; et πιπράσχω, ven- do. %γ,μ.ιος, ία, ιον, publicus, plebeius ; (2) subst. «, servus publicus, lictor, camifex. A }>γ,μος. δνμιχςγίΤον, χ, το, ofScina. Ιγ,μιχξγΐω, ω, f. Ϋ,οτω. sum opifex, opificium exerceo ; (2) efficio, fabricor, condo. Βγ,μιύξγγ,μα, το, opus artificis cujusque, i- tem quicquid ab aUquo effectum est. δγ,μιχξγία, ας, y„ rerum popularium admi- nistratio ; (2) opificium ; (3) administra- tio, gubernatio, effectio. δνμιχξγιχος, y„ bv, ad opinces pertinens, fa- brilis. ΰν,μιχξγιχως, adv. artificiose. A ΐ>γ,μιχξγος. χ, ό, vel -ή, quilibet opifex et ar- tifex ; (2) auctor operis, creator ; unde de Deo, legislatore, architecto, &c. dicitur ; item, et conciliatrice nuptiarum ; (3) ad- ministrator, gubernator, praafectus ; wi- de interdum est nomen magistratus, v. Ίτι^Υ,μιχξγος et ο-υν1γ,μιχξγος, Em. Ex oYMioe ft hyov, opus. '{ 136 ) Ζγ,μοζοοίω, populum devoro, Steph. 1-/ιμοζόξος, χ, β χα) ϋ„ qui bona populi devo- rat, vel consumit Ex ΰημος et βο^ά. ΰημογιεων, οντος, b, senator ; (2) qui in po- pulo "honoratior est propter aetatem. Ιγ,μοΙίΙάο-χα\ος, χ, Ό, populi doctor; (2) concionator ecclesiasticus. δνμόθίν, adv. e populo. Α ^μοί- ^Υ,μοθοινία, ας, τ\, epulum publicum, sacri- ficium publicum; (2) dies festus. Ex Ιγ,μος et 3-oivyj, epulum. Ιγ,μοθξχς, b xa) %, rumore vulgi celebratus, vulgatus, popularis. Ex Ιϊ,μος et 3-ξχς, fremitus. δνμοχατάξχτος, χ, β χα) Ϋ„ publics exse- crationi obnoxius. Ex ΐΫ,μος et χατάςα- τος. Ιγ,μοχγ$γ,ς, ίος, b χα) ϋ„ poplicola, qui popu- lum COlit.^ Ex Ιγ,μος et χΫ$ομαι. ΰγΐμοχγ;ξυξιχος, b, feciahs. δνμόχοινος, χ, Ό, publicorum tormentorum minister, tortor. Ex Ιϊ,μος et χοινός. $γ,μοχόλαξ, &χος, b χα) y„ adulator populi. Ιγ,μόχομπος, χ, b, proprie qui se jactat ad populum. Ex Ιγ,μος et κόμπος, jactator. Ιγ,μοχοπίω, ω, f. γ,σω, populi favorem cap- to. Α ^μοχότος. ^Υ,μοχοτία, ας, τ), captatio gratia? populi, popularitas. Ab eod. ^Υ,ι^οχοτιχος, υ,, bv, ad popularem gratiam captandam aptus, popularis. ΰγ,μοχόίτος, χ, b χα) %, qui populum velut concutit obrepens ei arte aliqua, qui po- pularitate sua populum sibi conciliat, po- pularis. Ex ΰϊμος et χίπτω. ^Υ,μοχξατίομαι, χμαι, popuh imperio sub- sum. "Στι Z -ήμοχρατχμίνγ,ς τϊ}ς πόλιως» Plat. ^Υ,μοχρατία, ας, ϋ), democratia, populi prin- cipatus, imperium populare ; (2) respu- blica. Ab eod. Hinc δνμοχξατίζω, fut. ίσω, imperio populari fa- veo. %γ,μοχξατιχος, y„ bv, ad democratiam sive imperium populare pertinens. ΰγ,ν.οχρατιχως, adv. juxta popularem sta- tum. %γ,μόχξατος, ov, popularis. ΰχμολάλΥ,τος, χ, ό χα) ϋ„ populi sermone jactatus. Ex Ιϊμος et λαλίω, loquor. Ιγ,μ.όΧιν5-ος, b xai 4, a populo lapidibus ob- rutus. ΰνιμολογίω, concionor. ^Υ,μολογιχος, b, concionator plebeius. $γμόομαι, χμαι, populum lenociniis capto. Lexicogr! Grceci; propter Καμώματα, Dor. apud Aristoph. pro ^Υ,μώματα, lu- dicra et carmina publica. Α Ιν,μος . ^γ,μοπίθγ,χος, χ, b, qui simiam se'exhibet erga populum, vel adulatione, vel frau- dulentia. Ex ^μ,ος et πί6γ,χος, simia. δημόχξαζτος, ov, publicus, a populo factus, decretus, &c. δΥ,μορριφΥ,ς, \ς, a populo jactatus, s. vulga- tus, popularis. Ex Ιϊμος et ρίπτω. ΛΗ~Μ02, χ, ό, 'populus, plebs, vulgus ; (2) partes tribuum Atheniensium dicta? Ϊυ,ιαοι, impr. cujus in carcere opera uti- tur civitas ; (3) dicitur tamen et de ho- nestioribus hominibus, qui civitati suas operas pra;stant. ΔΗΜΟ' 2, χ, b, pinguedo, adeps. Ιν,μοσία, adv. publice, in loco publico. οΎ,μοσιαχος, Y n by, publicus. Α ΰ^μόο-ίος. Ιν,μοσίίυσις, ίως, ϋ„ prornulgatio, divulga- tio. A Ιγ,μοο-ίίΰω, f. ίίσω, promulgo, divulge, pu- bhco; (2) publica persona fungor, pu- blica civitatis negotia tracto. Δν,μοσι- ίύίιν ty,v πολιτίίαν, Plat. Α δγ,μόο-ιος. %γ,μόο•ιον, χ, το, serarium publicum, fiscus ; (2) career. Ab eod. ΐΥ,μόα-ιος, ία, ιον, publicus, solennis ; (2) Suist. b, minister publicus, publicanus publici redemptor. Α Ιν,μος. Hinc ^Υ,μοο-ιόω, ω, f. ώσω, publico ; (2) divulgo. δγ,μοσ•ιώνγ,ς, χ, b, vilis, contemptus, Suid. male, Ern. Ex Ζν,μόσιος et ώνίομαι. Hinc δγ,μοο•ιώνιον, χ, το, proventus publicus. ο*γ,μοσ-ίως, adv. publice. A Ιγ,μόο -ioS' \γ,μο?Ρΐ>$ίω, ω, fut •ί,σω, in populo versor. Έχ Ιΐ,μος et s -ξίφω, verto, verso. ογ,μοτίλίω, ω, f. γ,σω, publicis expensis, aut publico nomine facio. Α "Β^μοτίΧ^ς. Ιγ,μοτίΧγ,ς, Ό χα) ν\, publicis expensis fac- tus ; (2) publicus. Ex ΰϊίμος et tOJ.u. ϊγ,μοτίλως, adv, publicis impensis ; {2) pu- Mice. ΔΙΑ ίν,μάτίξος, βν, popularis, civis. Α*ιμοτΐξχι 'νπχλονίοντο yvvxixis, Apoll. Ehod. 1, 783. Ιημοτίζπϊκ, ίβς, Si, e xx) ft, populo jucun- dus, populum delectans. Sij^oTEUettat;, fut. ίύσομχι, popularis sum, munic'eps sum, populo alicui accenseor. A dv,uOT?is, v, e, homo plebeius ; (2) popula- ris; item eidem Ιί,μω adscriptus. A δι» ties'. , . Iwrixh, ft, ov, plebeius; (2) popularis status amans ; (3) popularis. Ab eod. ^ΥΜοτίκ,ως, adv. populariter, more popula- rium seu plebeiorum ; (2) humaniter. Ιγ,μότις, ή, foem. a δημότης, Theoc. Ζγ,μ5χο(, ο χχ) ι?, prases, gubernator, rec- tor populi. Z-tuogoiyos, n, Ό xx) ϋ>, plebivorus. 1*μοςιΐλ->,ς, idem quod Ιγ,μωφί\γ,ς, Diosc. ($-4.ϋ«, teredo, vermis lignum corro- dens. Α Μ,χω, pro ^χχνω, mordeo. hr.ZiODuo;, u, ό xx) yi, animum mordens ; (3) molestus. Ex δ^ξ/? et S -νμος, ani- mus. ir.li;, ίως, yi, morsus. A "h -^χω, mordeo. }>γ\ω, 1. sing. f. 1. ind. act. verbi ΰχχνω. δ--?'»», cotnburebant, 3. plur. imperf. ind. ' act. contr. et Ion. pro \lyoov. A iyfiet, ω, fut. ώσω, vasto, ho'stiliter populor. Αγ,ώσχσθχι ty,v ν^σον, Herodot, Α hijis, pugna, vel hY -,ϊος, hostilis. ΐΥ,-τζζ-, adv. saltern. Ex h-> t et ««. Ι-ί,ποθιν, adv. undecunque. Ex $■>, et πόβίν. 2-ί•το«, adv. aliquando, tandem, unquam. %υ,τχ, adv. utique, certe, profecto ; (2) ni- mirum. Ex δ-} et πα, particula encliti- ca. Sfau8iv, adv. videlicet, scilicet; (2) uti- que, certe ; (3) alicunde, ex aliquo loco. Μξ*ι, *;■> v, pugna, contentio. A S^g. ^Υ,ξίάω, ω, contendo, pugno. Ab eod. i -ηξίζω, idem. ^Υ,ξίνθηνχι, et ΰνίξίσχσθχι, ejusdem signifi- cationis. Ab inusitatis ^Υ,ςίνω et %γ,ξίξω. ^Υ,ξίνθνιτΥ,ν, contendebant, 3. dual. a. 1. ind. pass. Ion. pro 'ώγΐξΐνΟγ>τκν, a verbo S-/,«/v&>. ΔΗ~ΡΙΣ, ίως, τι, pugna, praelium, conten- tio, rixa. ϊνίξίο-άντοιν, certantibus, gen. vel dat. dual a. 1. part. act. verbi ΰγ,ξίζω, certo. Iy.pIu, f. /Voi, contendo, certo. - Α ον,οις. %γ,°ύζιος, ov, longasvus, immortabs, JEscli. h' /ΐξον, adv. diu, ad multum tempus. A %γ,ξο;, ξ», ξον, diuturnus, longaevus. Α δ-ίν, ϊϊ,σχν, 3. pi. a. 1. Ion. pro 'iStia-oiv, a tea- δγ,σχσχίτο, colligabat, 3. sing, imperf. ind verbi Poit. ^Υ,σά,σχομχι, vel potius pro 'ώ-ί,σχτο, 3. sing. a. 1. med. verbi δίω. δνιτ&π, colligate, 2. plur. a. 1. imper. act. Zyo-i, 3. sing. a. 1. Ion. pro ίοΎ,σί, a Mai. lynx., adv. demum, certe, ssne, igitur. A h.r,i sane. ΔΗΏ, invenio, vel potius in significatione futuri, invcniam. Αυ,λι, όοί, contr. «j, ή, Ceres. hnu, dispergo ; (13) medium, per quod, ut Ιια,ζα,ίνω, transeo sive eo per; (14) continuum, ut Ιια,μίνω, per- maneo ; (15) vehementiam aut exceUen- ϋαιη,Ιιοςω, perspicio; (16) rem fieri inter duos pluresve, ut Ζια,γωνοΒιτίω ; (17) red- diturque adeo per di, vel dis, per, trans, de, circum, ex, post, db, contra, et sub, cum, inter ; (18) saspissime significatio- nera simplicis non mutat. ιαζαδίζω, f. tip», pertranseo. ΰίκζίθξα., us, 'h, scala nautica, pons ; (2) scala, qua in muros adscenditur. Ex ha. et βά,θξα., scala. ha.Qa.epov, u, to, calceamenti genus. δ/αέα/νω, f. ζγ,σομο4, permeo, transeo, tra- jicio ; (2) divarico. Aix-Qottviiv τον ποτά,- μον il; τόπον. Tiig-ti hi't^iroiv ty,v Έξνθξχν &άλ«.σο-α.ν, Heb. 11, 29. Ιία,ζάλλω, ί. ζα,λω, ρ. ζίζχ^χα., trajicio, transfero; (2) calumnior; (3) defero; criminor ; (4) invidiam facio ; unde ha,- ζίζλν,μίνοι, qui male audiunt, invisi sunt. (5) fallo, decipio. Οΰ γά,ξ μί χα.) νυν δια.• ζίζα,λίΐΚλίων, calumniabitur, Arist. Ach. 507. Msj μι ΰιοίζάλλΥ,ς 5"ξ»τω, Soph. Phil. 583. Αάζα,Χλί μ' ό γζοάς, Arist. Thesm. 1226. Αια,ξάλλίτα,ί σ' ό 3-εΓβ?, id. Αν. 1654. ha.€a,i, a. 2. part. act. verbi hctSuthaj. ΰια-ζα-ο-χνίζω, diligenter examino, exploro. ΰια,ζαο-ίίω, transiturus sum. δ;χζα.οΊλίζομα.ι, f. ίσομα,ι, regis more ago, regiam speciem pra? me fero, regnum mihi vindico, regem ago. Ιιά.ζ&<ης, ίως, ν, transitus ; (2) divaricatio. Α διαζοιίνω. ΰία.ζά.ο•χω, circumeo. "Ω.ο"πίξ βα,οΊλΐίις ό μίγα,ς SieiGairxii, Arist. Αν. 492. δια-ζα-ς-ά-ζω, f. ά,σω, porto. hioiSarao-a-i, portasse, a. 1. inf. act. ^ιαξοίΤΥ,ξία., ων, τ«, sacrificia pro transitu. A hiaQotivoj. b*ia.£a,T7j£io{, a, i, qui felicem transitum largitur, Epith. Jovis. Ab eod. ΰια,ζάτΥ,;, », ό, trajector. Ab eod. Ιια&α,τος, υ,, βν, qui trajici, vel transiri po- test. δια.ζίζχ,ιόομα,ι, ΐίμκΐι aiRrmo, adsevero. Τίίξΐ τ»των βύλομαί σί ΰιχζίζοαΐίο-θχι, Tit. 3,8. ΰιαζιζαίωσΊ;, ίως, ή, affirmatio, assertio. Ιία,ζγ, 3. sing. a. 2. conj. act. v. hxQaivu• ha.vY,ux, κτος, το, transitus ; (2) gressus. Α ^ια,ζχίνω. ΰια.ζγ,ο-ίίω, transiturio, transire cupio. ΰια.ζγ,τγ,ς, ν, i, perpendiculum ; it. funicu- lus fabrorum rubrica illitus, quo expri- munt lineam rectam in ligno ; (2) circi- nus ; (3) ap. Medicos, morbus, cum vi- tio renum omne serum in corpore pro- liciunt, et per urinam continuo et copio- se efiundunt, quasi transitus urina?. Ab eod. δικξιζάζω, fut. άσ-ω, trajicio ; (2) traduco. Kara, τα,ζ γίφύξχί hiiSiSxa τον Γξχτον, Her. ^ιχζιζά,α-χω, idem. &*.ζιξξώο•χω, peredo, exedo, corrodo. Aa- ζξώΟγ Yi xiovis, Aret. διαζιόω, ω, fut. ωσω, vitam transigo, vitam traduco. Των χαλίτων ατ'ίξος SiotStuo-Yi, Xen. ώτυχγ\ βίον, Isoc. Ex hia, et βώ'ω, unde hxZiariov. $ίχ.ξλα.Γ&νω, fut. s-rfiu•, germino, pullulo. Hinc ^ια,ζλάζΎ,οΊζ, ίω;, ή, germinatio. Ιία.ζΧίτω, f. <ψα», perspicio, visu penetro ; (%l despicio. Και τβτε δ/αβλί-ψε/ί ixScc- λιϊν το χά,οφος, &c. hue. 6, 42. ΰια,ζλίψίΐς, 2. sing. f. 1. ind. act. Μα,ΖλΥιτωζ. οξος, ό, calumniosus, vitupera- tor, Man. Α δια,ζάλλω. ΰια,ζοάω, ω, f. ■ηο-ω, divulgo, celebro. Ait• ζογ,θγι πξος τχς ϊχτος ίνθξώτχς, Plut. Ιιαζόγ,τος, u, ό χα.) ή, Celebris, insignis ; (2) famosus. Α ΰια,ζοάω. hx -ζολγ,, γ\ς, ή, criminatio, obtrectatio. A ΰια.ζά.λλω. Unde ΰια,ζολία., α.;, ϋ,, idem. ha -ζολί^, dat. sing. Ιοί. pro haZoXi*,. lixQoXi'xost ht όν, calumniatorius ; (2) dia- bolicus. διάζολοί, ν, ό, calumniator ; (2) diabolus, satan. ( 137 ) ΔΙΑ ^αζολως, adv. calumniose. Α λάξολοζ. διχζομζέω, ω, f. Υ,ιτω, perstrepo. διχζοξζοξύζω, et Ζιχξοίζοξίζω, strepitum edo. οΊχζόξίίος, βν, adversus Boream porrectus in latitudinem. hxZopo?, a, ο xxi yi, absumptus, exesus ; (2) peredens, exedens. Ex hx et β 0ζ ά. hxZos -ξνχόω, cincinnis omo. ΰίαζχχολιω, ω, f. Υ,σω, permulceo, delineo ; (2) decipio. Αιχζαχολίϊ χύτία ύ Όπλιτί- ξίΐ, Luc. διχζχλινομχι, f. to /τομχι, delibero, decerno. Ιιχζχλίχ, xs, 'h, deliberatip, dubitatio. Ex fox et βαλγ„ consilium, ΰιχζύλιον, u, το, idem et ex iisd. διχζαλος, α, ό xx) i\, dubius, consilii dubii vel dupbeis, Hes. ΰιχζξίχω, fut ξω, perfundo, adspergo, hu- mecto, irroro. ΰιχζξίχΥ,ς, humefactus. ^ιχζξίθω, f. iffu, gravo. ίιχζξοχΥ;, τ,ς, η, perfusio, humectatio. ΙιχΖξοχος, α, ό xx) ϋι, madidus, uvidus. A διχζξίχω. ha -ζξωμχ, τος, το, quod exesum est vetus- tate. διχζξωβΊς, ίω?, {•,, peresio. A seq. διχξξώσ-χω, idem quod διχζιξξώα-χω. ΰιχζξωτιχοί, y„ βν, peredendi vim habens. hxCvviso-9xt, prss. inf. med. verbi Ιιχζυνίομχι, verbum rarissimum. Ap. Her. διχξννίοντχι, trajiciunt, transfigunt. 1>ιχΖύω, infercio, indo. \ιχζω, 1. sing. a. 2. conj. act. verbi "διχζχί- ναι. διχγχλΥΐνίζω, f. Ίσω, sereno, tranquillo. Ζιχγχνχχτεω, ω, fut. Υ,ιτω, persegre fero, in- dignor. Ex hix et χγχνχχτίω, moleste fero. διχγχνόω, exhilaro. ΰιχγχνος, υ,, βν, splendidus, Man. ΰιχγγίλλίχ, ή, prseceptum, jussum. ϊιχγγίλλω, f. ιλω, annuncio, divulgo. Αι- άγγίλλι ty,v βχοΊλίίχν τ» 0£a, Luc. 9, 60. Hinc ΰιάγγιλμχ, χτος, τβ, idem quod διχγγίλιχ. hxyyiXog, u, β, internuncius. hxyu 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro hiyyt, a διάγω• %ιχγύ°ω, f. ίξω, congrego, colligo. ΰίχγίλχω, ω, f. ά,σω, derideo ; (2) de sere- nitate et tranquibitate. Ex §<» et γε- λάω, ΰιχγίνόμενοί, a. 2. part, med v«rbi hxyivo• μχι• ΰιχγίγνομχι, idem quod ^ιχγίνομχι. ΰιχγιγνώο-χω, idem quod ΰιχγινώσχω. διχγίνομχι, f. γίνί)<τομχι, intersum ; (2) in- tercedo ; (3) duro, permaneo ; (4) vitam tolero; (5) evado. Ήμίξων di hxyivo- μίνων τίνων, Act. 25, 13. Τίιχγινώσχω, f. γνώσομχί, pernosco, plane cognosco; (2) statuo ; (3) delibero. E? •yi χχΖσχί με ΰαγνώχχτί, Luc. Αια- γνύοΌμα,ι τχ χχθ' Ιμ'χς, Act. 24, 22. διαγχνλίω, ω, f. Υ,σω, digitos amento jaculi insero. Ex dix et χγχνλίω. ΰιχγχνλίζω, f. ίσω, idem. Ex hx et iy χύλΥ], jaculi ansa, ΰιχγχνλόω, ω, f. ώσω, idem et ex iisd. hx' /χωνίζομχι, f. ίσομχι, cubito innitor, in cubitum reclinatus sedeo. Hinc ΰιχγχωνισμο;, », β, reclinatio in cubitum. dixyXxvxiov, ν, τβ, collyrium, Gorr. ΰιχγλχύσσω, illumine Ζιχγλχύω, idem quod ΰιχγλχίσσω, Ε. Μ. ΰιχγλχ-φχο-χ, Homervs, quasi a hxyXxpe, aut lixy -κχττω, inusitato. διχγλυμμχ, το, opus caslatum. A ΰιχγλύςω, f. -ψβ;, scalpo, insculpo, ccelo. hxyvoix, yi, deliberatio, decretum. ίιχγνώμΥ,, vi;, r„ statutum, decretum, ple- . bisci'tum; (2) consilium; (3) delibera- tio, consultatio. Α ΰιχγινώσχω. ΰιχγνωμι, determino, JEsch. ΰιαγνώμων, όνος, β xx) ή, dijudicator. Ab eod. Ιιχγνωξίζω, f. ίσω, ^notifico, divulgo. Δ<- ΐγνώοισχν <τ(ξ) τ» ρήμχτος τ« λχληθίντΰς χΰτοις, Luc. 2, 17. Ex hx et γνωξίζω. ΰιχγνωσις, ίως, •η, discretio ; (2) cognitio causae judicum. Α Μχγινώσχω• ΰιχγνώσομχι, 1• sing. f. 1. ind. med. verbi Ιιχγνώσχω, pernosco. Μχγνώζ-Υ,ς, n, ό, idem quod διχγνώμων- Ιίχγνως-ιχος, y„ βν, qui est dijudicandi et dignoscendi peritus. Ab eod. lixyoyyviv, f. νσαι, obmurmuro. Anycy ΔΙΑ γυζον οι ΦαζίσχΤβι χ} ο'ι γζαμματΰς, Luc. 15, 2. $ι<χ.γ$ξίύω, f. tutrai, explicate dico, scribo, edissero. AixyoetCu χχχως Πλάτωνα, tradueit, Luc. Ex hix et ίγοξίύω. ^ιχγρχμμχ, etnst το, titulus; (2) brevia- rium; (-3) decretum, edictum; (4) de- scripta tabella; (5) diagramma, figura geometrica, item musicorum tabulae musicis notis conscriptae. Α "διαγράφω, describe. ΰιχγξχμμισμος, ί?, ί, tesserarii ludi species. Α διαγςχμ,μίξω, verbo in ea re usitato, h. e. lineis describo, in areolas divido. διάγξχχτος, tt, ό χ) ή, (.hint),) deleta lis. διχγξχφίυς, ίως, ο, qui publico scribendi munere fungitur. hixyp &φ?ι, %s t ή, edictum ; (2) descriptio et deiineatio, v. c. aedificii ; (3) tabulae ra- tionum ; (4) antiquatio captae controver- sial et sublatio ex actis publicis. A Sictyea-Qai, f• ψω, describo ; (-2) conscribo, deligo; (3) deleo, abrogo; (4) praescri- bo. Αιίγξχ -J/tv © άρχων χχτά τον νόμον Tr,v miS άμφισζηττισιν, Dem. ϊι&γράψαμις, describemus, 1. pi. f. 1. ind. act. Dor. pro διοιγξάψομίν, a verbo foot,• γράφω, describo. ΰ/αγξνίγοξίω, ω, f. %σω, evigilo. Αιχγξν,γο• ρτ,σχντίς hi tThov ττιν ho^xv χυτν, Luc. 9, $ιχγξΐαίνω, f. χνω, exacerbo, effero. διχγρυτνίω, ω, fut. τ\σω, insornnem noctem transigo. 'Hisj τβτ' \v μχχξω χ,ζόνω νύχ- τας $ι*ιϊξύτν/!ο-ΰ&, Arist. Ran. 1048. ΖιχγρυζννιτΥ,ς , ο, qui noctem vigilando con- sumit, vel in custodiis, vel in conviviis, &c. ΰιχγυμνχζομχι, f. άσομχι, exerceo me. ΰιάγχω, f. ξω, suffoco, strangulo. Ζιχγω, fut. traduco, trajicio, transmitto ; (2) vitam dego, traduco ; (3) rego ; (4) abduco ; (5) diduco, divarico ; (6) pro- crastino, in longum traho vel duco, hia- yitv τον ^ βίον μίτχ φςον/,σίως, in studio ; iv ησυχία.* Υ^ίως' τν,ν $•ρχτιχν, trajicere; ίπο τ5 Xoyu, abducere. Τβν πάντχ χξό- νον μίτ' ίμ.5 ζγ,Χωτότχτον βίον χνθξώπων ΰιάξίΐς,^ Arist. Nub. 462. ΎχΖτχ χαν ίΤίίθν/τϋί u-oi, ΐΰΰχιμονίΐντίς τον βίον διχξί- τ£» id. Cone. 240. Αιηγχγις τχ σχίΧτι, Exech. 16, 25. Ζιχγωγίι, %;, τ), traductio ; (2) productio ; (3) vita, vitae institutum ; (4) couversa- tio ; (5; oblectamentum j (6) statio. A διάγω. Ζιχγώγιον, ν, το, transvectionis merces, aut portoriiim. ΰιχγωνιάω, ω, fut. άσω, valde anxius sum, trenido ; (2) vereor. Ex hix et άγωνιάω. hixyojv.'.'iuai, f• ίσοα,αι, certo, dimico, prae- lior; u' certo ad finem sive extremam dimicatio.iem ; (3) conor. Αιχγωνίζίσ- θχί τινι, πξόι τινο%• Αιχγωνίζομχι ίΤξος τχ; ποΧίμίχς, Xen. διαγώνιος, α, Ό χχ) υ,, ab angulo ad angu- lum perductus, diagonalis. Ex hix et γωνία, angulus. ΰιχγωνοθιτίω, certamen committo inter, &c. ΙιχΜζομχι, fut. άσομχι, divido, distribuo j unde ΰιώάο-χντο. διχδχχνω, mordendo lacero. διχΰχκξύω, lacrjTnor. htxhx -χτω, fut. -ψω, dilacefo ; (2) percutio, vulnero. Aia hi χρόχ χχλον 'ihx-^tv, U- 5, 858. hxhatrxo -θχι, a. 1. inf. med. verbi δ/«δάζ«- μχι. ΰιαδχτίομ.χι, ίίμχι, fut. ν,τομχι, dispertior. ~Κ.γ,ρωτχ) h\ hix χτΥ,σιν hxTiovTO, II. 5, 158. ΰίχΐίίχνϊ,μι, f. δέ/ξα>, ostendo, do documen- tum et specimen. ^χδίχτωρ, po;, haereditate acceptus. ΙιχΙί\άμ<νο;, a. 1. part. med. verbi htxhi- χομχι. hxhilio;, ν, Ό ν ύ ή, faustus, laetus, prosper. iixhi^ti, ιως, υ), successio, propagatio, ab a- lio ad alium, ut humorum ex parte in a- liam, Hippocrat. A hιa.hΊχoμxι. hixh'iP -Λω, f. ξω, et hκx.hίPxoμxι, perspicio, transpicio. ΔΙΑ'ΔΕ2ΜΑ, χτος, το, malva hortensis. hiahirues, ίιτμα, Ό, fascia, ligamentum. hixhio-^ia, ω, f. ώ?ω, vincio, ligo. htahtro;, vinctus. Ιιχδίχομχι, f ξομχι, excipio, accipio ; (2) succedo. Αιχί)ί%χμΐνοζ χρχγ,ν tix xho^ov, Plut. ΙιαΝω, f. τ,ο-ω) cingo, redimio; (2j coiono ; ΔΙΑ (3) connecto j (4) intertexo. Aiou 5/«- ΰγιμχτι τ*ιν χίφχλί-,ν hixhehiTO, Luc. διαΧτιλίω, ω, f. τμτω, valde laedo ; (2) premo. ^H o\tyx in xivis ^ώτιλτιο'χντο,Οά. 14, 37. hixhyXoi, ν, β xxt τ), manifestus, perspicu- us ; (2) valde manifestus, Aret. hixh^Xoa, manifesto, declare ΰιχ$τιμχ, ατός, το, diadema, fascia Candida, qua redimitur caput regum. A hixhiu. ΰιχδγιμχτοφόρο!ι ν, i xxt t), diadema ges- tans. hixhihpxirxu, fut. euru, aufugio, evito, effii- gio. AixhihpYtffxvffi ό'λίθξον, Aret. Ex hxethihp^,fugio. 'δια.ΐ>ι2ωμι, iut. ωο-ω, trado per manus ; (2) distribuo ; (3) dissemino, spargo. Tr,v ΐξαο-ίχν ίχυτων τω &Υ]ρίω hixhaitrutriv, Λ- poc. 17, 13. hixhixa&, f. άο*ω, dijudicio, judicium fero; et quidem interdum definitivum, et in medio judicio contendo, ut actor. hixhixx^, ω, f. ύσω, justum censeo, ut justum adfero. hixhixxtrix, as, yi, disceptatio ; (2) litigi- um ; (3) altercatio ; (4) contentio inter duos, uter dignior honore aut munere, ut divinatio Lat. (5) controversia de pe- cuniis publicatis aut publicandis, ap. Lys. (6) judicium definitivum, ut vocant. A Ιιχ^χχζω. Unde hιxhίxxσ■μx, τος, το, actio, petitio. htxhixxo -μοί, S, ό, lis, disceptatio, jurgium. h^χhιxίω, ω, f. γ)ο•ω, judicio contendo, seu discepto ; (2) injuria adficio. A hixhixos, n, e, litigator. Ex hix et hixvi,lis. hixhiirXeos, ν, ό xxi τ), duplex. Ex htx et hicrXios, duplex, διαϋιφξίύω, curru conficio, Eur. hixhoihvxiZ u , indecenter salto. Ex hi» et δοίδυξ, pistillum. ^χΒοχιμχζω, f. άσω, internosco, dijuctico. hixhoxiuxs"ixos, i), ov, cui internoscendi et dijudicandi vis inest; (2) probandi vi praeditus. Α ^χ^χιμά,ζω. hixhoxis, ihei, i\, lignum transversarium, quod caeteras trabes sustinet. Ex hx et hoxlg, trabecula. hiahoM, ω, f. γ,σαι, agitando discutio, dis- turbo. hιxhoξxτίζoμχi, f. ία-ομχι, hasta dimico vel pugno. Ex hia et hiqu, hasta. htxhog, 2. sing. a. 2. imper. act. verbi hix- ^ώωμι. hixhoo -ιμΛξ, u, ο xxi t), qui per manus tradi- tur, qui propagatur. A hiah^ui. htxhotris, ίω;, τ), traditio ; {2) divisio, distri- butio. Ab eod. hixhoxYi, γ,;, γ), successio, et quicquid fit per vices ; (2) liberi, proles. A h^χhίχoμaι■ hixhoxoi, n, 6 xxi y), successor, succedens ; (2) vicarius ; (3) hxhoxx, qua? per vices fiunt. hiahpxxoi, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi hix- higxa. hιχhξxμxτίξω, f. iiru, fabulam, vel aliquod poema ago ; (2) comoedia?, tragoediae, vel alterius poematis dramatici auctor sum. Ex hix et hp^x,fabula. ^χ^χμοΊσχ, nom. sing. a. 2. part. act. f. g. Dor. pro htxhpxfjuiffx, β. ^χτρίχω. htxhpxvxi, aufugisse, a. 2. inf. verbi inus. ^ά^ξΥιμι, pro htxhpxcxea, aufugio. hixhpxrx, nom. sing. a. 2. part. act. hixhpxtrxu. f. e -ω, et inus. hixhpr^i, aufu- gio htxhpxtriitoX'wxi, qui reip. munia subterfu- giunt ; vox Aristophanica. hixhpfoYiTXi, diffugiat, 3. sing. aor. .. eonj. med. Ion. pro hιahξxo■7lτxι. hixhpxct;, ίω;, ή, effugium, fuga. &*δξομίω, ω, discurro. Ex hix et ^όμος- hiχΰξoμγl, γ,ς, υ), discursus, discursio ; (2) excursio ad lacessendam pugnam. Ex iisdem. . ΰιάίξομος, a, h, idem et ex iisd. htxhp^Y,;, \i, attenuatus, Nic. hιχhύvω, f. hixhuo -ω, subeo per medium ; (2) permeo, perlabor; (3) effugio, elabor, vito. Ζιχ^ομχι. idem. Άποξων, οπη ποτ\ hixhd- σιτχι, Plat. Atxiiv hvvxi hixhhi, Dem. hiahh;, subiens, a. 2. part, verbi οιαδύνω. hiahvtns, ίωι, ή, permeatio ; (2) detrectatio, tergiversatio, latitatio, elusio. A hixhi /ω, f. ύσω, idem quod hixhvvn. &ά$ω, f. hixo -ω, dissono. Ex hix et ίβω. ^αϊωζίομχι, donando distribuo. hixuh\i, perspicio, cognosce Unde apud Homerum hixiihtTxi, et in f. heniosTai- ( 138 ) ΔΙΑ ΙιχίΙμίνοξ, trajectus, perf. part. pass. Ion. pro ^ίίμίνοί, a verbo hiiTMi, trajici»,. hixiixu, idem quod h.iu™, Horn. hixiio -ομχι, 1. sing. fut. 1. ind. med. verbi ΰιχεβω• hixipios, a, ο xxi τ), aerius. Ex &« et ii- ξΙΟζ. Ιιχζχω, S, f. ^ disjungo, disgrego j (2) repudio. Hinc hixZfivyviim, idem et ex iisd. hixitwxTixos, τι, ov, dlsjunctivus. hiuiiu^is, ίως, y>, separatio, disjunctio. &αζγιΧίύομχι, aemulor, affecto. &χζγιΧοτυπίομΜΐ, Suai, f. γ,ιτομχι, aemulor, invideo. διχζτιτίω, exquiro, excogito. TloixiXn; Xo' γας xvivpsv ιδ^ίζηττιμίνια, Arist. Thesm. hiaiuyix, ας, γ), separatio. Ex hit. et Zvyix. hix&yiov, h, το, divortium. Ex hix et ζυ- γός, jugum. ^χζωγξχφίω, ω, f. Yfiu, depingO. &άζωμχ, ατός, το, septum transversum ; (2) cingulum, cinctus, zona. ^αζωμ%ΰω, bene decoquo. hixZaivvD^h fut. ζώσω, prascingo, succingo. Kxi Χχζών Χίντιον* &έζω<πν ίχυτον, Joan. 15, 4. (2) ^ιζωσμίνος τι, eleganter in- structus, adjutus ; ut Lat. succinctus. hιxξωvvύω, idem et ex iisd. h^xζωrzξ, Υιξος, β, duodecima dorsi verte- bra, secundum PoUucem. Α ^χζωννυμι. &χζώω, idem quod hixZxu. Ex hix et ζω. hix' /ιμι, f. %σω, perflo. Ex hix et χτιμι,βο. hixYitra, transmittet, 3. sing. f. 1. ind. act. Poet, pro hiv^u, a hiu'1 'γ,μι, pro hi'i7ifiu• hixY,n, 3. sing, praes. ind. act. Dor. pro hix- ν,σι, a ίιάτιμι. ^αθαΧχο-ο-ιύω, f. ΐυο*ω, mari disjungo. hiaQa.X -τω, -ψω, foveo, calefacio ; (2) expas. sis alis apricor. ^χθχύμ,χΓος, ov, admirandus. hιaθίάoμxι, ωμχι, £ χσομχι, dispiclo, COn- sidero. ΰιχθαόω, fut. ώ<τω, sulphure perfumo et ex- pio. Ex hix et B-i7ov, sulphur. ^χθίξμχίνω, fut. χνω, calefacio; (2) inca- lesco. ^χθεξμχο-ίχ, χς, τ), calor; (2) calor diffu- sus. Ex hix et S -ΐξμχο-ίχ, calor. ^άΟίζμος, ss, ό xxi τ), fervidus, praecalidus. hιxθi'ξμόω, penitus calefacio. ^ιάθισ-ις, (ως, υ), dispositio ; (2) testamen- tum ; (3) adfectio, adfectus ; (4) vendi- tio ; (5j conditio, ratio ; (6) constitutio ; (7) caritas; (8) accuratior descriptio; (9J species, habitus externus rei, ut hix9. ο'ιχίίχ, species domus, &c. (10) dispen- satio. A hiaTiO'^i. &χθατμ«θίτέ{υ, ω, f. τιο-ω, instituo ; (2) de- signo. hixbio -μΑς, ?, i, interstitium, intervallum, ap. Hipp. hiafcr/iP, Υ,ξος, ο, ordinator, moderator, rec- tor. Α &χτίθτιμι• hixBiTw, n, ό, dispensator, curator ; (2) ex- planator, interpres. Ab eod. ^χθίτιχος, ■>„ ov, adficiendi vim habens; (2) adfectu'm denotans. Ab eod. &χθίω. f. ΐύα-ομχι, discurro, percurro, per- vagor. Ι^ιαθιϊν πξός τινχ, Xen. hixUYiXYi, τις, τι, testamentum; (2) fcedus, pactum ; (3) libri Vet. et Nov. Test. A h /χτίθγιμι. ^χθΥ,χύνω, fut. vv£, effemino ; (2) prorsus effemino. %ιγβγ,ξάω, ο), venor, venando indago. Ιιχ$γ\ιίω, ω, f. ώσω, effero; (2) prorsus ef- fero, exacerbo. hixe-fc, 2. sing. a. 2. conj. act. verbi hixn• θνμι. hixQxxut perfringo, contusione penetro. ο-ιχθλίω, ω, f. %σω, decerto, laboro. ϊιαΒΧίζω, f. Ί*ω, premo. hιuθoXόω, ω, f. άσω, perturbo ; (2) infusco. ' ^χθοςυζίω, ω, f. γ,σα, valde tumultuor ; (2) tumultuari facio ; in turbas conjicio. hιxθpχύω, f. αύσω, confringo, laeero. Ιιχθςί-φχι, a. 1. inf. act. verbi &χτξίφα. ίιχθςίω, perspicio, Ar. διχθξοίω, Ζ,ίυΧ.Ϋ,σω, tumultuando clamo seu loquor ; (-2) perturbo. ϊιχΟξυΧλίω, ω, f. %σω, susurro ; (2) rumo- rem dissemino \ (3) saepius eandem rem inculco. ΔΙΑ διάΒρυπτος, ov, tener, dclicatus, Nic. διχθξύττω. fut. •ψω, diflringo, comminuo, contero; (2) deliciis frango, cffemino; διαΟζύττομχι, delicior ; (3) de cantaturo, praeludiis mollibus praoludente. Aix- θξύψεις αυτά κλάσματα, Luc. διάθξν-φις, εως, *ι, eneryatio, eneminatio ; (2) delicto;. Α διχθξύττω• διάβΰξον, ν, το, .obex transversarius ducti- lis aut versatilis, repagulum. Ex δι» et Sufi». διαίγδγ,ν, adv. cum impetu transcundo. A διαισσω. . . ,. διχιΟςιάξω, f. άσω, disscreno; (2) subdio ago. A δίαιΟξος, ν, i κα) i, piirus, screnus, perspi- ciuis. Ex δια et α'ίθξα, ceihta. διχιΟύσσω, ruo, irruo. διαίθω, uro, succendo. Αιαίθετχι πλεύμων, Aret. Ex δ/ώ ct «i'fl», ?<>o. δίαιμος, u, Ό xx) vj, sanguinolentus, cruen- tus. ΑΙχιμον φλέγμα, Arct. Ex δια, et α,Τμχ, sanguis. ΔΙΑΓΝΩ, f. χνω, humccto, madefacio, ir- rigo. Ούδ' ύτίνεξΟε διαίνετο χάλκεος 'ά- ξων, II. 13, 30. διαιολάω, decipio, fraudo. Ab χΊΌλος. διαίξίσις, εως, y\, divisio, distributio ; (2) discriminatio et difterentiarum constitu- tio. διχιφτν,ς, χ, o» divisor, distributor. διαιρετικός, y„ ov, vim aut facultatem divi- dendi sive discriminandi habens ; (2) ap- tus ad dividondum. διαιρετικής, adv. cum facilitate dividend! ; (2) separatim. διαιρετός, ti, ov, divisibilis, qui dividi potest ; (2) separabilis ; (3) divisus ; (4) fissilis ; (5) cxplicabilis. Α διαίξίω- διαιρετως, adv. divisim, separatim. διχιξίω, ω, f. γ,σω, divido, distribuo ; (2) dis- tinguo; (3) findo, seco ; (4) explano,ex plico ; (5) respondeo, v. c. de jure, cum accusatore; (6) in mcd. dissero, interpre- ter, disputo ; (7) pass, deligor. Αιχΐξω\ τον αν&ξωπον κχτά μίλη προς τοσύτων Β-εων είχόνχς, Luc. pro Imag. Αιείλεν αύτόϊς τον βίον, Luc. 15, 12. Ex δια et χΐξίω, capio. διαίςω, f. &ξω, tollo, attollo, erigo ; (2) a. perio sc. os ; (3) trajicio, transfreto. Οι» 5s διΫ,^ε το ζ•όμχ, Dem. Ex δια et α'ίξω. διαισθάνομαι, f- σΟΫ,σομχι, persentisco, per spicue percipio, plane sensu percipio Τά τε αδύνατα »£ τά δυνατοί διαισθάνεται Plat. 3 δια'Ί'σσω, fut. ίξω, cum impetu pertranseo j (2) emico. Αιάί'σσνσιν οδύνχι. Hipp. διαϊς-όω, ω, f. ώσω, memoriam alicujus abo- leo, deleo, extinguo. Ex δια et χί^όω. διαισχύνομαι, f. νμχι, vereor, erubesco. ΔΙΑΓΤΑ, γ,ς, 'h, vita? seu vivendi institu- tum, vita; ratio, vita? genus ; (2) victus ; (3) ccrta vivendi ratio, quod ad victum corporis attinet ; (4) diaeta seu victus ra- tio a medicis prassenpta; (5) judicium, arbitrium ; (6) habitatio, domicilium, cubiculum. διχίτχσεν, peregit, 3. sing. a. 1. act. Poet. et Dor. pro δ'ι-Ατ•/\σεν, a διχιτάω, ω, f. ν,ο-ω, sum arbiter, judico, dis- cepto, disputo ; (2) diaeta praescripta Β- ίο. AixiTxv τνς νοσνντχς ο'ίχοι, Plut. %ικιτωμ.κι> vi'ctito, vitam dego ; (2) habito, commoror, vcrsor; (3) victus ratione certa utor. 'Ταβ δειττότΐ) διχιτώμίνοί μί• νίΐ, Xen. ΰιαιτωμίνη, vitam degens, pra?s. part. med. f. g. contr. pro ΰικιτκομίν/ι, a verbo h»r τάομα,ι, vitam dego. ΰιαίτημα, χτος, το, vita; instltutio, et dis- ciplina, vita; genus, quod quisque sequi- tur ; (2) victus ratio. A hxiraoi. Unde ίικιτΫ,ίΤίμοί, a, β χα.) -it, arbitrarius. ίιχιτΥ,τ/,ξίον, n, το, locus in quo judicant ar- bitri. SixiT'/iT-hs, 2, a, arbiter. "hiatTY.Tixvi, sc. τίχν /j, γ,ς, fj, diaetetica, me- dicina victum ordinans. itxiTYiTixoi, ο, λόγος, judicium, arbitrium. hciiwii'i, 3. sing. fut. 1. ind. act. Alt. pro iiamvievi' Ι,α,ιωνΊζω, f. ίσω, percnno, perpetuo duro, in aHernurn maneo. A δικιά/νιος, ν, Ό χα.) 'h, scmpitcrnus. Ex &» ct αιώνιος, cevilernus. Ιια,χα,Υ,ς, ίος, Ό χα.) ή, perustus, accensus, ardens. Ex hia. et χαίω, uro. ϊιχχα,θκίξν, f. κφ, in diversispartibus pur - ΔΙΑ go, interpurgo, intcrputo et interluco, sc. arbores. δια,χα,θοίξΐίΤς, repurgabis, 2. sing. f. 1. ind. act. Ait. pro iixxxOxpo-u?. A Ιιοιχχθχζίζω, fut. ίσοι, perpurgo, purificp, mundo. Aiaxa.Oa.piii τ"/,ν 'άλωνα αϊιτχ, Mat. 3, 12. ΰιχχάθχξΟΊς, urn, ■>], intcrpurgatio, interlir- catio. Α ΰιαχαθχίξω. ΙιαχαΟΊζο), f. Ίσω, confessum instituo ad de- liberandum. ΙιαχαΊω, f. xaiiffu, peruro, urendo penetro ; (2) accendo ; (3) stimulum addo, incito ; (4) ira accendo. Ταΰτ« ΰιίχαιι χα) πα- ξώςυνί τον Κξάσσον, Plut. ΰιαχαλλωπίζω, orno. ΰιαχαλύττω, ΐ. ύ•\>ω, detego ; (2) patefacio. Ιιαχάμ-χτο), f. •\>ω, inflecto, incurvo. Hinc διάχαμψις, ιως, ■/}, inflexio, incurvatio. htaxavalai, cum murmure descendere, Eurip. Vide \γχανά%αι. ΙιαχάρΙιος, u , i κ, r„ cor transiens. Ex ha et χαξδ'ια, cor Ιιαχαξτόομαι, ΐίμαι, fructus decerpo. ΰιαχα,ξτίζίω, ω, f. ν,σω, ad extremum usque perduro, tolero, perfero. ΰιαχατχζχλλω, infamo, invisum reddo. ΙιαχαταΙαφίω, obdormisco, dormio. δι&χατάο-χίσις, it, conservatio. ϊιαχα,τχχξάομχι, interficio. Ιιαχατίλίγχομ,αι, ^ magis ac magis redar- guo. Έυτόνως γα,ξ τοις 'λχδαιοις ΰιαχατη• λίγχίτο }>Υΐμοσ1φ, Act 18, 28. Ex δια, et χατίλίγχω, redargue. Ιιαχατίχω, fut. ,ξΚξω, moror ; (2) obtineo, possideo. Ex ha et χα,τίχω. Hinc haxxToxv, νις, -λ, possessio, detentio. Ιιαχάτοχος, u, it xa) 'h, possessor, detentor. διαχαυλιζω, f. ίσω, caulem amitto, decau- lesco. Ex ha et χαυλος, caulis. Ιιάχαυμα, τος, το, aestus et ardor perurens. Α διαχαίω. διαχαυνιάζω, sorte divido, Ar. ΰιάχαυσις, ιως, r„ perustio, ustio penetrans seu pertransiens. Ab eod. διαχαως, adv. ardenter, v. c. amare. διχχίάζω, diffindo, discindo, Horn. διάχίΐμχι, f• χύσομαι, constitutus snm,.a- nimatus, aftectus ab aliquo et in aliquem. haxtiptoil. ΐξω, p. χξκχ, tondeo, detondeo; (2) interseco. haxutro, 2. sing, praes. imper. v. ΰιάχαμχι. Ζιαχίχξίμίνως, adv. discrete, distincte. A ΰιαχεχξίμίνος, quod est a ίιαχξίνω. ΰιαχίλίύομαι, f. ίύσομαι, hortor, adhortor, cohortor ; (2) praacigio, praecepta do ; (3) jubeo. Ύοσχτον νμιν διαχίλίύομαι μνχ- μονίύίΐν, Isoc. Hinc διαχιλωσμος, S, ό, et διαχίλίυβ•μα, το, ad- hortatio. Ιιαχινν,ς, adv. inaniter, frustra, nequic- quam. Ζιάχίνος, ν, β j£ y„ vacuus, inanis ; (2) ma- cilentus. Ex hot, et χινος, inanis. haxtvim, ω, f. ωσω, evacuo. Α διάχίνος. Ιιαχίντίω, ω, f. ν,σω, pungo ; (2) adfigo. Ιιαχίνως, adv. vane, inaniter. Α διάχινος. ΰιαχίνωσις, ίως, ί, evacuatio; (2) inanitas. Α διαχενόω. διαχίξάννϋμι, f- ξάιτω, misceo, permisceo, diluo. διαχίςματίζω, m minutas partes seco. ΰιαχίξσαι, a. 1. inf. act. Mol. pro haxiiPai. διαχίξτομίω, ω, fut. ίσω conviciis proscin- do. ΰιαχίχνμίνως, adv. effuse, sine modo. ΰιχχίχωξίσμίνως, adv. discrete, separate. hax' /ιξνχινομχι, f. ίύσομαι, per caduceato- rem seu praeconem pacem peto ; (2) mit- to legatos de ineundo fcedere. Ex ha et χ'/ιξ υχιύω, prceconis munere fungor. διαχιγχλ'ιζω, fut. ίσω, imitor χίγχλον, sive moticillam, moveor sive agitor more xif- γλα ; (2) concutio, moveo, motito. haxiviwti /ω, periculum adeo ; et in pass, in periculum adducor, cum periculo fio. διαχινίω, ω, f. ν,σω, permoveo, incito, con- cutio. Αιαχίνίΐ τον vSv κύτϋ, Arist. Nub. 477. ~Κρυσοχάλινον ?Γώτ«3/βν ψαλίων ha- χινί,σας φα,ιδξοΤς ώσ)ν, id. Pace, 156. ΰικχλάσσχς, a. 1. part. act. Poet, pro hoc- χλάσας. Ιιαχλαυπχος, y„ ov, flcbilis, flentis vocem exprimens. Α Ιιαχλαίω. Ιιαχλάω, ω, f. άσω, frango, confringo, com- minuo, findq. ΰιάχλίίσις, 'h, interclusio, prohibitio. Ιιαχλύω, f. ίίσω, discludo, intercipio ; (•2) ad inopiam rcdigo. ( 139 ) ΔΙΑ διαχλίττω, f. -ψω, furto diripio ct distraho, subduco, supprimo. $ιχχ?.γ,ΰονίζομαι, ί. ίσομαι, ominor, vatici- nor. Ιιαχλ'/ΐξόω, ω, f. ώσω, sorte distribuo seu di- vido ; (2) in medio sortior. Hinc haxX' /ιξωσις, ίως, ή, distributio, quas fit 60Γ- te; (2; ipsa actio legendi sorte. Ιιαχλίνω, declino, vito. διαχλονίω, ω, fut. fou, valde percutio ; (2) porturbo. ΰιαχλύξω, f. v&u, perluo, colluo. Hinc Ιιάχλυσμα, τος, το, id, quo colluimus, seu quo utimur ad colluendum. ΰιαχλυο-μος, S, a, collutio. Ab eod. Ιιαχναίω, f. αίσω, oorrumpo, vitio, fcedo ; (2) molestia adficio ; (3) tabefacio ; (*) macero. "Ινα μη hxxvaio"-/] τνς πζολόγϋς νιμων, Arist. Ran. 1345. Ιιαχνίζω, f. ίσω, vellicatim rumpo, ungue dirumpo. διάχοιλος, », ο xod r„ cavus. Ιιαχοινοποιίω, commune pluribus facio. διαχοίξανίω, ω, f. γ,σω, regis more obeo et administro. ΰιαχολλάω, ω, fut. γ,σω, conglutino, coag- mento, conferrumino. Hinc διαχολλ'Ατιχος, ■>„ ov, ad conglutinationem, vel ferruminationem pertinens, vel faci- ens. ΰιαχολνμζάω, ω, f. γ,σω, transnato. διαχολυμζώντων, gen. pi. praes. part. act. contr. pro ΰιχχολυμζχώντων• haxo^ihfi, γ,ς, yi, transportatio, traductio, trajectio, quae portando vehendoque fit. A διακομίζω, fut. ίσω, transporto, transveho j (2) perfero, ut tabellarius. Hinc διαχομιςν,ς, 5, β, qui aliquid transportat vel transvehitj (2) tabellarius, qui literas perfert. διαχομπεω, ω, f. γ&ω, glorior, jacto. διαχονάω, ω, ί. γ,σω, exacuo. ΑιαχονιΊον, χ, το, Diaconeum, locus, ubi diaconi congregantur, vel convenire so- lent. Α διάχονος. διαχονίω, ω, f. ^σω, famulor, ancillor, mi- nistrum ago, inscrvio, ministro, dicitur de legatis inpr. eleganter ; (2) caedere. interficere. Ώς βλχχιχως διαχονίϊς ; A- rist. Αν. 1328, Aiqxovuv αυτω arco υπαρ- χόντων αντοΊς, Luc. 8, 3. Ab eod. διχχον/ίΟίϊσχ, fcemina, cut alii inserviunt, a. 1. part. pass. f. g. verbi διχχονίω. hxxov /ιμα, ατός, το, opera a ministro prae- stita, ministerium ; (2) utensile ad su- pellectilem pertinens. Α διαχονίω. διχχον/ιτγ,ς, S, β, idem quod διάχονος. hxxovix, ας, ή, ministerium ; (2) otficium publicum ; (3) legatio ; (4) diaconatus in ecclesia ; (5) instrumentum ad supellec- tilem pertinens. Α διάκονος, διαχονίζω, f. ίσω, idem quod διχκονίω. διαχονιχος, ij, ov, ministratorius, ad minis- terium pertinens ; (2) promptus ad exse- quendum ministeria, peritus exsequendi ministerium. Hinc το διαχονιχον, sacra- rium. Α διχχονος. διαχονικως, adv. more ministratorio, more eorum qui ministrant διχχόνιον, ν, το, diaconatus ; (-2) placenta; genus ; (3) placenta; crepido ; (4) jus quoddam ; (5) maza. Α διχχονος. διαχονις, ίδος, v\, adornatio ; (2) textura quaadam ; (3) homo gracilis. Ab cod. διακόνισσα, ν,ς, yi, diaconissa. Ab eod. διχχονίω, f. ίσω, pulvere perlino ; (2) pice perlino; et (3) διχχονίομχι, lorico me pulvere more athleta;, in palaestra ad cer- tamen me paro. διάκονος, ν, ό χα) ν>, minister, famulus ; (2) legatus ; (3) diaconus cccles'iae ; (4) qui eleemosynas distribuebat pauperibus ; (5) qui panem et calicem ministrabat in Eucharistia; in compar. (6) διαχονίπ- ςος, expeditior et celerior in ministrando. Ex διχ et χονίω. διαχοντίξω, f. ίσω, jaculor. διχκοτγ,, γ,ς, yi, intercisio, praecisio, separa- tio. A διακόπτω, f. -φω, discindo, disseco ; (2) di- rimo, separo ; (3) interrumpo, interpc'l- lo, impedio ; (4) perrumpo. Αιχκο^αι πότχμον, τάς διαλύσεις, άμφισζγ,τνισιν. διακόΡίυσις, εως, r„ devirginatio, stuprum. διακοςεντγ,ς, S, ό, corruptor virginis. A δικκοξίύω, f. εύσω, devirgino, stupro, vitio. 'Όσπες με διικόζενσεν υσχν έπτέτιν, Arilt, T/icsm, 487. Ex δια et χορεύω, ΔΙΑ ΔΙΑ ΔΙΑ ΰΐΑχοξίω, ω, f. ■ηο'ω, idem. Ex δια, et χόζη. Statxoov;, εος, β χα) ή, satur, satiatus, exple. tUS. "Ηγί χαινχς χα) πξΰΟΊράτϋς επ) την χοινωνίαν, a δ«κζβξ£?ί ΰδε εξιτηλας τα?ί ά- »rac/S»jv χοινωνίαις, Plut. in Lycurg. c. 15. Ex δ/« et χόξβί, satietas. διαχόξηο-ις, ίω;, ή, devirginatio. A διχχο- ξίω. δια,χορίζω, fut. Ίσω, devirgino ; (2) intentis ocuiis vel pupillis intueor. Ex δια. et χόξη- διαχορχορυγίω, £, f. ηο'ω, strepitum edere cogo. Ex dice, et χ,ΰξχοξυγν, strepitus. διάχοξος, α, Ό χα.) η, idem quod διχχοξης. διαχόξως, adv. abunde, adfatim, satis super- que. διαχόο-ιοι, ι at, tot,, ducenti ; (2) duceni. Ex δια, et Ιχα,τον, centum. Hinc διχχοο-ιοντάχνς,^ «v, ducentiplex. διαχοσιο^ος, η, ov, ducentesimus. διαχοσμίω, ω, fut. fov, ordino ; (2) distri- buo, digero ; (3) compono, adorno, ex- orno. ΊΖτξατιά. επχξγνξβις χα) επιχρΰσοις οπλοις διαχεκοβ'μημίνη, Philo. A διό.' χοσμος. διαχοο-μηθεΤμεν, distributi sumus, 1. plur. a. 1. opt. pass, per Sync, pro διαχοο-μη- Οείημεν. διαχ'οσμησις, ιοις, η, ordinatio ; (2) distri- bute ; (3) gubernatio. Α διαχοο-μεω. διάχοσμος, κ, ό, ordo et rerum digestio, numeros omnes concinnitatis habens. Ex δια, et χόο-μος, ordo. διαχνξάζομαι, f. άο-ομχ,ι, Etymolog. inten- tis pupiUis sive ocuiis adspicio. Ex δια. et χόξη, sive χόξη, pupilla. διαχύω, audio ut discipulus prfficeptorem ; (2) audio, Αιηχασεν Άντιόχι/ τα ρητορος, Plut. ΑιαχάοΌμα,ί dimicare. }Αα.ξδόνιος Tr,v s-%u.Tixr,v dd- χξίνί, Herod, delectum habebat; ha.- Χξίνίιτθα,ι μά,χγ. Οΰδίκ ΰιέχξίνί μίτα,ίΐ) ήμων τι χα.) α,υτων, Act. 15, 9. Κ«/ it ΰΐίΧζίβητί εν Ια,ντοΊς, Jac. 2, 4. $ι«.κξΐιτις, ιως, ή, discretio, diremptio, dis- criminatio, secretio ; (2) dissolutio ; (3) judicium, dijudicatio ; (4) certamen. ^ια-χζίτιχός, '>„ ov, discernendi vim habens ; (2) segregativus et praeditus facultate discutiendi ; (3) dissipativus. Ab eod. ΰια.κξθζολίζομα.1, f. ίσΌμα,ι, velitor. ίιαχοοζολισ , μοί, », β, velitatio. ha -χςοτίω, pertundo. lioixevizif, tui, η, depukio veluti pcriculi, calumniaD, &c. I ^ιακξνβ•οντ»ι, 3. plur. f. 1. ind. med. verbi δια,χξάω. ΰκχ,χξας-ιχος, ij, ox, eludens, fraudulentus. A iia -χξύω, f. ύσω, pulsando penetrare facio ; (2) in med. potius, depello, protelo ; (3) rejicio ; (4) retro ago, retro impello ; (5) impello ; (6) interpello ; (7) eludo, fal- lo; (8) differo; (9) recuso. Ταντ?> δια,χξχο-άμίνοί «ν«ί t% πςοφά.οΊΐ, Dion. Hal ΰια,χτίνίζω, pecto. ΰια,χτίνιτμο;, y, i, compositio capillorum. οΊαχτοξία., a.;, v\, administerium ; (2J func- tio perferendi mandata. Α ίιά.χτωξ. διάχτοξος, s, β, minister; (2) nuncius, in- ternuncius. Mercurii Epith. uti et se- quens. Ab eod. ΰιάχτωξ, βξος, ο, idem. A diayoi• ΰιαχτυπίω, strepo, sonum gravem edo. Ιια,χνζίζνά,ω, ω, f. ηο-ω. guberno, rego. Ιια,χυΖίνω, f. ίννω, alea ludo ; (2) aleam, seu periculum adeo. ΰια.χνχάω, ω, f. -ήο-ω, permisceo ; (2) con- fundo, perturbo. ΰια,χνχλόω, ω, f. άσ•ω, voluto. ΰιαχνλινΖίω, ω, f. ίμτω, pervolO; (2) in di- versas partes volvo. δια,χυμα,ίνω, fluctuare facio, concito. >δια.χννοφθα,λμίζομα.ι, f. ίο-ομιχ.1, caninis, i. e. impudentibus ocuiis adspicio ; (2) in fa- ciem procaciter resisto. ΰιαχύπτω, fut. -ψώ», per aliquem locum, ut rimam vel simile, perspicio, suspicio. ΰια.χυ°1ττίσθα.ι, dicuntur arietes inter se corninus decertantes ; (2) Metaph. sig- nif. repugnare, Hes. Comp. ex dia. et χυξίττω, cornupeto. δι«.χω%ωνίξω, f. iff», tinnio ; (2) tintinna- buli sono exploro ; (3) diligenter explo• ro, examino ; (4) divulgo. ΰια-χώλυμα., α,τος, το, impedimentum. ΰια,χωλυττ;;, S, ό, qui vetat, qui impedimen- to est. }>ίχ.χωλυτιχος, ij, o», impediendi vim ha- bens. A ΰια,χωλύω, f. ύο'ω, impedio, prohibeo, ve- to. 'Έ,άν πως δια,χωλύζωμί)/ Ί'οντα. <*όνον τόιο -iv ον,α,ίμοις, imminentem fratribus, Soph. tEd. Col. 1774.^ "H yag <π λιτά.) ΰια-χωλύσαο•' οξφα,να,ν uvai πα,ώοί μίλίκς, Eur. Hec. 151. ha -χωμωΐίω, ω, f. «(Τω, cornice decanto, di- co, vel taxo, mordacibus dictis incesso, subsanno, irrideo. δια,χωπ'/ιλα,τίω, remigo. "δία,χωχν), ν,ς, ή, intermissio, cessatio; (2) inducias. Α διίχω, transigo, dirimo. ΰκχ,λα,γχάνω, sortior, sortito divido. ®'/ix- τω moviev δώμα, "hiaXayuv τόδί, Eurip. Ph. 68. "διαΧα,χίω, ω, disrumpor, cum sonitu dissi- lio aut crepo. Ex dice, et λτιχίω. ΰια,λα,χτίξω, calcitrando repello. διοίλα.λίω, ω, f. '/,ο-ω, colloquor ; (2) divul- go. Αΐίλά-λνν πξος α,λλ'/,λχς, Luc. 6, ll. Δ/Ελαλε?τβ πάντα, τα, ρν,μα.τα, ταύτα., ibid. 1, 65. ΰιαλάλ'/ιιτις, ύι, colloquium, divulgatio. Ιια.λα.μζά.νω, f. λύομαι, divisim et sigilla- tim accipio ; ( c 2) intercipio, occupo ; (3) distinguo, divido, partior ; (4) compre- hendo, complector; (5) narro, vel dissero; (6) interpello; (7) dirimo, diduco; (8) omandi causa distinguo, orno; (9) in- telligo, capio ; (10) statuo, censeo, diju- dico ; (11) consulto ; (12) administro, rego. Ό Ss ΰάλαζιν τα,; όΰϊις φυλα,χα,ις, P'olyb. ΰιαλαμπνς, \ς, splendidus, Naz. Ιιαλάμπω, f. ψω, illucesco ; (2) excello, splendeo. ΰιάλα,μψίί, εως, 'h, splendor. ΰιαλανθ&νω, f. λη/τομαι, p. m. λίλΥ,θα., pror- sus lateo. Ούΰε γάξ ίμϊ tSto διίλα,βί, Isocr. ΰιαλαχΰν, a. 2. inf. act. v. διαλαγχά,νω. ΙιαΧγίω, ω, f. r t o-o>, vehementer doleo, acri dolore discrucior. A ΰιαλγκ, ίος, Ό χα.) ν, qui perdolet, qui ve- hementi dolore discruciatur. Ex δια. et α,λγοί, dolor. διαλιγδον, adv. eximie, preecipue, insigni- ter. Α διαλίγω, deligo. διαλέγομαι, loquor, sermocinor ; (2) dispu- to, dissero. Οϋδ' α,ν διαλίχθείην άτεχνωί τοΊς άλλοι?, Arist. Nub. 424. διαλέγω, f. ζω, deligo, secemo, eligo. διαλίίζομαι, restagno. Ex διο\ et λίίξω. ( 140 ) διάλειμμα, αϊ διαλείπω, f. 4 ατός, το, lnlerstitium. Α 4>ω, intermitto, interjicio ; (2) disto, absum; (3) cum participio, desino. Ού διελιπε χαταφιλαο•ά μν tss πόδας, Luc. 7, 45. Διαλείποντες πυρετό), Hipp. διαλείπω, f. εί-^ω, perungo, perlino; (2) de- leo. Ex διά et αλείφω, ungo. διαλείχω, f. λείξω, perlambo, perlingo. διάλει^/ΐς, εως, ϊι, intermissio. Α διαλείπω. διαλεχτιχεύομαι, subtiliter dissero. διαλεχτιχ-η, ης, sc. τέχνη, dialectica, ars disserendi, ars argumentis aliquid de- monstrandi. A διαλεχτιχος, η, ov, dialecticus, disserendi peritus. Α διαλέγω- διάλεχτος, ν, η, modus lo.quendi peculiaris, idioma Ungual, dialectus. Ab eod. διαλελαμενος, distinctus, perf. part. pass. Ion. pro διχλελημενος, a διαλαμζάνω. διαλελυμίνως, adv. dissolute. διαλεξις, εως, ή, sermocinatio, dissertatio, colloquium. Ab eod. διαλεπτολογεομαι, ΐίμαι, (■ ησομαι, argute dissero, subtiliter discepto, de rebus par- vis argute dispute. Ex δια. et λεπτολο- γ'εω• διάλεπτος, n, i χα) v\, pertenuis, perexilis. διάλευχος, n, 6 χα) ή, albo intermixtus et distinctus. Ex δια et λευχος, albus. διαλιχθτ,ναι, a. 1. inf. pass, verbi διαλέγο- μαι. διάλημμα, α,τος, το, intercapedo. Α δι»• λαμζάνω. διάληξις, εως, ή, divisio per sortem. Α δια• λαγχανω. διαληπτιχος, •>,, ov, diligens, accuratus. διαλ'/,ο-γ, 2. sing. f. 1. ind. med. verbi διχ- λανθάνω. διάληψις, εως, %, interceptio, intercapedo ; (2) consilium, propositum, institutum; (3) disceptatio, ratiocinatio ; (4) explica- te rei, qua» tractatur; (5) communica- te ; (6) opinio, cogitatio, existimatio ; (7) constitute, decretum. Α διαλαμ- ζάνω- διάλιθος, β, β κ) ν>, gemmatus, gemmis dis- tinctus. Ex δια et λίθος, gemma. διαλιμπάνω, relinquo temporis spatium in medio. Α διαλείπω. διαλινίω, ω, f. %σω, de retibus evado seu ef- fugio. Ex δια. et λινον, rete. δια.λιπεΊν, a. 2. inf. act. verbi διαλείπω. διαλιχμάζω, f. ά<τω, perlambo. Α διαλείχοι. διαλ7,αγ->", ης, ή, differentia ; (2) reconcili- atio. Α διαλλάττω- διαλλάγηθι, 2. sing. a. 2. imp. pass, verbi διαλλάσσω• διάλλαγμα, το, reconciliatio, reconciliandi eificiehs. διαλλαχτηξ, ηξος, ό, reconciliator, pacifica• tor. Ab eod. διαλλαχτηξίος, α, ό χ») ή, reconciliandi vim habens. Ab eod. διαλλαχτΥ,ς, S, ό. reconciliator, pacificator. διαλλάο-σω, vel διαλλάττω, fut. ξω, muto, permuto ; (2) praetereo, transeo ; (3) dif- fero, discrepo ; (4) reconcilio. Κα) διαλ- λάττίΐν πςος Ϋ,μας άνδξάαιν ΛαχωνιχοΤς, fcedus ferire, Arist. Lys. 631. Τίξωτο» διαλλάγηθι τω άδελφω cm, Matt. 5, 24. διάλλομαι, trarisilio. Ex δια et ίίλλομαι. δίαλμα, ατός, το, saltus. Ex δια et α,λμα. διαλογν,, ίί, ή, delectus, secretio ; (2) dinu- meratio ; (3) oratio ; (4) colloquium. A διαλίγω. διαλογίζομαι, f. ίίομαι, dissero, discepto ; (2) discerno, distinguo ; (3) rationem cum aliquo ineo ; (4) ratiocinor, animo verso. Αιαλογίζοντο προς ίαντας, Luc. 20, 14. εχ εαυτοΊς, Marc. 2, 8. Ex δια. et λογίζομαι. διαλογιχος, η, ov, ad dialogos, sive dialogo- rum scriptionem pertinens. Α διάλογος. διαλογισμός, S, ό, sermocinatio, confabula- te ; (2) cogitatio hominis secum ratioci- nantis ; (3) nuga?, inanis cogitatio ; (4) dubitatio. Α διαλογίζομαι. διαλογιπχος, η, ov, ratiocinativus. διάλογος, u, ό, sermocinatio, sermo aliquo- rum inter se differentium aut confabu- lantium. Α διαλέγω. διαλοιδοξίω, ω, f. ησω, et διαλοιδοξίομαι, ΐί- μαι, conviciis lacero, maledictis insector. Hinc διαλοιδόξηοΊς, εως, η, maledictio, raaledicen- tia ; (2) convicium, maledictum. διαλνγίζω, f. itrv, flecto. Hinc διαλΰγισμα, ατός, το, flexio. διαλυμαίνομχι, noceo 3 detrimentum infcro» ΔΙΑ ΔΙΑ ΔΙΑ (2) dilanio, dilacero, excarnifico. Κχπη- λ)ς τ» χοός ή των χοτυλων το νόμισμα dice• λυμαίνίται, Arist. Thesm. 355. δααλύσας, ace. pi. cantr. pro διαλύσίας. A διάλΰσις, ίως, ή, dissolutio ; (2) solutio a?ris alieni et quicquid debeas, uncle et gratia? relatio ; (3) compositio, paciflcatio ; (4) fcedus ; (5) mors, interitus. Α διαλύω. διαλυσίφιλος, ov, amicos solvens, Ep. διαλυτές, S, ό, dissolutor. Α διαλύω. διαλυτικός, η, ov, dissolvendi vim habens, paralyticus, νόσοι διαλυτικοί, Hippocrat. Ab eod. διαλυτός, ν, β χα) ή, dissolutus. Ab eod. διαλυτός, hi ov, dissolubilis, qui dissolvi po- test. διαλύω, f. ίσω, dissolvo, persolvo ; (2) tol- lo, abrogo ; (3) pacem inter aliquos com- pono. διαλφιτόω, ω, f. ώσω, farina conspergo. Ver- bum Aristophanicum. Ex δια et άλφι- rov• διαλωζάω, ω, f. ησω, mutilo, depravo, foe- do. διαμαθυνω, vasto, perdo. διαμαλάττω, f. ξω, emollio, penitus emol- lio. Ex δια et μαλάττω, mollio. διαμαντΐίομχι, f. ίύσομαι, vaticinor ; (2) O- raculum peto, oraculum consulo, augu- rium capto. διαμάομαι, ωμαι, effodio. Ex δια, et χμη. διαμχξτάνοι, 3. sing. prass. opt. act. A διαμαξτάνω, f. αξτησω, aberro ; (2) adsequi nequeo, excido ; (3) fallo. Αιημχςτηχό- Τίς των ίλπίδων, Luc. της δόξης, Isoc. διαμαξτία, ας, ή, error, aberratio. Ex δια, et άμαξτία, peccatum. ιαμαξτημα, το, idem. διαμαξτυξάμίνος, qui etiam atque etiam ob- testatus est, a. 1. part. med. verbi δια- μαξτύξομαι• διαμαζτνξίω, ω, f. ησω, de scripto contes- tor ; et hi med. (2) testor, contestor. διαμαςτυςία, ας, 4 contestatio, obtestatio ; (2) testimonium; (3) in foro Attico est genus ταοαγξαφν,ς, cum actor aut reus testes affert, actionem dari posse aut non posse, intendi posse vel non posse. διαμαρτύρομαι, testificor, obtestor ; (2) de- monstro, doceo, impr. in re mala. Έτί- ςρις Ti λόγοις πλίίοσι δΐίμαξτύξίτο, Act. 2, 40. διχμχσάομχι, et διαμασσάομαι, ωμαι, fut. ησομαι, mando, commanduco. διαμάσημα, vel διχμάσσημχ, ατός, το, mansum, id, quod mansum, seu com- manducatum est. Α δια,μχσάομαι- διχμάσησις, ίως, ή, ipsa actio commandu- candi. Ab eod. διχμάσσω. vel διαμάττω, fut. άξω, subigo, pinso. "Ov διαμάτταν & χωλύίΐ, Arist. Αν. 469. διαμας-ιγ.όω, ω, f. ώσω, flagello, flagris ca?- do. Hinc διαμας-ίγωσις, ίως, ή, flagellatio. διαματζωπώω, f. ίύσω, lenociniis concilio. διχμχσχχλίζω, suffarcino. διαμάχη, ης, η, pugna, depugnatio. διαμάχομαι, f. ησομαι, ίσομαι, etS^et/ide- pugno, acriterpugno; (2) repugno. Ata- μάχίσθαί τινι πίξ) της χώξης,^ύπεξ της όσιας, πξός τίνα, υπό τίνος, τοις λόγοις. Άνα^άντίς οι γξαμματίις τ5 μίξϋς των Φχβίσχίων διίμάχοντο, Act. 23, 9. διαμαω, ω, f. ησω, demeto, abscindo. Αιά• μησί χιτώνα ϊγχος, 11. 3, 359. διαμίθίημι, demitlo, Eur. διχμίίζω, ΐ•$ω, commuto, permuto. Ή- μίίς αϋτοΊς a διχμίι-\όμίθχ της άξίτης ίτλ»τβν, Luc. διαμαδιάω, ω,'ϊ. άσω, subrideo, aliquantum rideo. Αιαμίΐδία τω πξοσώπω, Plut. διαμίΐςαχίύομαι. f. ίύσομαι, adolescenturio; (2) ludo, exsulto ; (3) juveniliter et jac- tabunde contendo cum aliquo, &c. Το7ς σοφίζ'χ'ΐς διαμίίξαχίυόμίνος, Plut. διάμα-φις, (ως, ή, permutatio. Α διχμίίζω. διαμίΐψόμίθα, 1. pi. f. 1. ind. med. verbi διαμίίζω. διαμίλαινω, f. χνω, nigro, denigro, nigre- facio. διαμίλίί?), adv. membratim, per partes. δια'μιλιτάω, exerceo aliquid. διαμίλίζω, f. ίσω, membratim concido j (2) trunco. Hinc διχμίλισμος, if, b, concisio in membra. διαμίλλησις, ίως, ή, cunctatio, mora. διαμο^πτης, S, ό, cunctator, procrastina- tor. A διαμίλλω, f. %σω, futurus sum ; (2) eunc- tor, moror ; (3) differo. διαμίμίνηχότίς, qui per manse runt, nom. pi. perf. part. act. verbi διαμένω, perma- neo. διαμίμφομαι, f. ψομχι, incuso, conqueror, accuso. Αιαμίμφίο-ϋαί τίνα αχαξίζ-'ιας. διαμίνω, fut. ίνω,ρ. μιμίνηχα, permaneo, perduro. Ύμεϊς δϊ ϊ?ί ο! διαμίμινηχότις μίτ' Ϊμ5 \ν το7ς -πιςασμοίς μα, Luc. £2, 28. Αιίμανίν ιΐς ημάς, Plut. διαμίξίζω, ί. ίσω, partior, distribuo. Δ/ε- μίξίζον αυτά (χτήματα) -Ζασι, Act. 2, 45. Αΐίμίξίο-αντο τα ιμάτια αΰτα, Matt. 27, 35. Αιαμίρισθησίται πατηβ Ίφ' υ'ιω, Luc. 12, 53. Hinc διαμίξίσβίϊσα, divisa, a. 1. part. pass. f. g. διαμίξίο-μός, S, β, partitio ; (2) discidium. διάμίο-ος, n, ό χα) ή, intermedius ; (2) qui mediocris fortunas est. Ex δια et μί- σος. διάμι?ος, ν, ο χα) ή, plenus, refertus. Hinc διαμί^όω, ω, f. ώσω, repleo, impleo. διαμιτξίω, ω, f. ησω, dimetior, admetior ; (2) distribuo. ΊΙίδίον διχμίτξηο-α<τθαι σχοινω, Herod. διαμίτξίο-αο-θαι, metiri, a. 1. inf. med. διαμίτξησις, ίως, ή, dimensio. Α διαμί- τξίω. διαμ'.τξητος, η, ov, dimensus. Ab eod. διάμίτξος, α, ή, sc. γξάμμη, diameter li- nea dimentiens, per medium secans. Hinc \χ διαμίτξϋ, directe ex opposito. Ex διά et μίτξβν, mensura. διαμν,ξίζω, f. Ίσω, femora diduco ; (2) fe- moribus diductis ineo. Αιαμηξίω την "Ιξΐν αυτήν, ω?ί 3ταυμάζιιν 'όπως, Arist. Αν. 1260. Εχ δια et μηξός. Hinc διαμηξίο-μ'ός, S, ό, femorum diductio ; (2) coitus. διαμηχανάομαι, ωμαι, f• ηοΌμχι, molior, macninor, conor. Αιαμηχανώμινός τίνα τξόπον ανασοζησίΐ μί, Plut. διαμηχανητίον, elaborandum, quagrendum. διαμίγνϋμι, permisceo. διαμ'ισγω, idem. διαμιχξολογίομαι, νμαι, nimis μιχξολόγος, i. e. sordidus, et scrupulosus sum. διαμιλλάομαι, ωμαι, f. ησομαι, magno stu- dio decerto. διαμινυζίζω, exili voce cantillo. διαμισίω, oJ, f. ησω, perosus sum, penitus odi. δίαμμος, a, h xx) η, arenosus. Ex διχ et α,μμος, arena. διχμνημονίύω, f. ίύσω, in memoriam revo- co, commeraoro. Αόγνς ίϊξημίνχς χύτοις ζμνημονίυνσι Luc. διχμμοίξηδχ, adv. aequis portionibus. διχμοίξάομαι, ωμαι, f. ησομαι, dispartior, divido. Και τα μϊν 'ίπταχα πάντα διι- μοίξα,το, Odi/ss. 14, 434. διαμονή, ης, ή, permansio, stabilitas, pe- rennitas. Α διαμίνω. διαμονο^αχίω, OS, ί• ησω, idem quod μονο- μαχιω. διαμοξφοσχοπίω, ω, f. ησω, formas specto, de forma aliquorum ex diligenti inspec- tione judico. διαμοξφόω, ω, f. ώσω, deformo ; (2) ad for- mam fiugo, informo, effingo. διχμόξφωσις, η, efTonnatio. διαμοτόω, ω, f. ώσω, illitum linteamentum vulneri indo, linteamentum vulneri in- do, ne coeat. Ex διά et μοτόω. διαμοχλίξω, vectibus amolior. ΔΙΑΜΠΑ'Ξ, adv. in totum, penitus, pror- sus ; (2) semper ; (3) utrimque. διαμαίίξω, penitus transfigo. Ex διχ, avx et ίτίίξω, transfigo. διχμτίζΐς, adv. prorsus, in totum, penitus, perpetuo. Α διχμπίίξαι- διχμπίξίως, adv. idem et ab eod. διαμκξαθίαν, a. 2. inf. act. JEol. et Poet. pro διχνχπζχβιίν, a διχνχτίφω. διχμυδάω, nimio humore, sudore, marces- co. διχμυθίομχι, vulgo vocor. Hinc διχμύθησις, ίως, ή, Hes. fallens ratio, para- logismus. διχμυβολογίω, ω, f. ησω, et διχν,υθολογίο• μχι, confabulor; (2) disputo, dissero. Αιχμυθολογησαι #ξος άλληλνς, Plat. διαμυθολογιχός, η, ov, fabulosus. διαμυθολογιχως, adv. fabulose. διαν,υλλαΊνω, f. άνω, labra torqueo, rictu os distraho ; (2) tortis labris illudo ; (3) pastoritia fistula prosequor. Οντβί δϊ ( 1« ) διίίίύλλαινίν, ως δ\ δφος-, Arist. Vesp. 1304. Ex διά et μυλλός, curvus. διχμυ^ίλλω, disseco in frusta. διχμφίδιος, n, ό χα) ή, seorsum positus ; (2) separates; (3) diversus ; (4) alienus. Αιχμφίδιον μίλος, J3Zsch. Prometh. Vinct. 557. idem quod άλλοΊον, διαναντος xi- χωξίσμίνον. Άμφις γάξ χω(ϊς, Hes. A διαμφ'ις. διχμφις, adv. utrimque ; (2) seorsim. Ex διά et άμφ)ς, utrimque. διαμφισζητίω, ω, ί. ησω, controversor, dis- eepto. Αιαμφισξητίΐν πξος άλληλνς πίξ) της ήγίμονίας, Dim. Hinc διαμφισζητησις, ίως, η, dubitatio ; (2) al- tercatio. διαμφοδίω, ω, ί• ησω, devio, in bivio ab alio divellor. Ex διά et άμφοδος, bivium. διχμωχάομχι, ωμαι, f. ησομαι, irrideo, il- ludo. Hinc διαμώχησις, ίως, η, irrisio, illusio. δι αναξάλλω, differo, protelo, procrastino, prolato. Ex διά et άνχζ,άλλω, differo. διαναγινώσχω, lego. διαναγχάζω, f. άσω, invitum COgO. διάναι, humectasse, aor. 1. inf. act. verbi διαίνω. διαναχλάω, ω, f. άσω, reflecto, refringo. διχναπαύω, f. χύσω. recreo, interquiescere facio, refocillo, Hipp. διανάσσω, vel διανάττω, interfarcio, farci- endo premo, Strabo, lib. 4. διανάς-ασις, ή, conatus assurgendi. διαναυμαχίω, ω, f. ησω, navali praslio dimi- CO. Ex διά et ναυμαχίω. διανάω, perfluo. Ex διά et νάω, fluo. διάνδιχα, adv. bifariam. Ex διά et ανδι- χχ• διχνύμχι, a. 1. inf. act. verbi διχνίμω• διχνίμηθγ, 3. sing. a. 1. conj. pass. διανίνίμημαι, 1. sing. perf. ind. pass. διανίμησις, ίως, η, divisio, distributio ; (2) dissipatio, διανίμω- διανίμητιχός, η, ov, distributivus. Ab eod. διανίμόω, ω, f. ώσω, ventilo j Qi) ventis ex- pono. διανίμω, distribuo, divido, partior. ΤοΤς πολλοίς τά των ολίγων υπό ψηφισμάτων διανίμων, Plat. "Ινα \π) πλίϊον διχνίμη- θγ ί'ις τον λαόν, Act. 4, 17. διχηνοημίνως, adv. cogitate, prudenter. διάνίυμχ, το, actus annuendi. διχνιΰσχι, tranare. Α διχνίω. Ex δια et νίω, nato. διχνίύω, f. ίύσω, annuo, innuo. διανίω, enato j (2) evado periculum, moles- tiam. διανηθω, f. ησω, neo. διάνημα, ατός, το, filum, stamen. διανης-ίύω, jejuno. διανηζ-ισμός, S, ή, jentaculum ; (2) jenta- culi sumptio. Ex διά et vij?^,jejunus. διανηχομαι, f. ξομαι, transno, natando per- venio j (2) pertranseo. Ex διά et νηχω. διάνη-φις, ίως, ή, evaporatio, exhalatio cra- pula?. Ex διά et νηφω. διανθίω, ω, f. ησω, perfloreo. Ex διχ et άνθος, flos. διανθης, ίος, ό χα) ή, duplicem florem ha- bens. Ex §ί, pro δ)ς, et άνθος, flos. διανθίζω, fut. ίσω, floridum reddo, floridis coloribus pingo, variego. διανιάω, et χομχι, vehementer ango. διανίζω, idem quod διανίπτω, f. <ψ ω, perluo, eluo, abluo. διανίσσομαι, transeo. διανί?ημι, f. ?ησω, excito, exsuscito ; (2) excito, incito ; in med. assurgo, surgere conor. Ex διά et άνί^ημι, erigo. διάνιψις, ίως, ή, lotio, perlutio. διανοίομαι, νμχι, fut. ησομχι, ratiocmor, mente agito, sentio, statuo. Αιανοίμίνος ίΤζος ΐμαυτόν, Plut. Καχως διανοηθείς ύ- πίξ των Ιδίων, Jsocr. Ex διά et νοίομχι, mente agito. Hinc διανοηθίις, a. 1. part. pass. διανόημα, χτος, το, cogitatum, cogitatio ; (2) commentatio ; (3; sententia. διχνοησθί, 2. plur. praes. conj. pass. v. δια. νοίομχι• διχνόησις, ίως, η, ipsa actio cogitandi. διχνοητιχος, η, ov, ad cogitationem perti- nens, in cogitatione et commentatione positus ; (2) cogitatione valens, ingenio- sus. Ab eod. διχνοητως, adv. mente et cogitatione. διάνοια, χς, η, mentis agitatio, cogitatio; (2) mens, animus ; (3) ingenium ; (4) sententia, sensus. Ex διά et yet, mens, ΔΙΑ ΔΙΑ ΔΙΑ διανοίγω, f• ξω, adaperio. Αιηνοιγιν ήμ7ν τας γςχφχς, Luc. 24, 32. . Αιηνοίχθησχν ccvrS χ'ι axox). Marc. 7, 35. διανοίχθητι, 2. sing. a. 1. imper. pass. διανομίυς, ίως, ο, divisor, distributor, dis- pensator. Α διανέμω- διανομή, ης, η, divisio, distributio, largitio. διχνομοθίτεω, ω, f. foui, fero leges, statuo. δίχνοσεω, diu asgroto. διανοσφίζω, fut. ίσω, disjungo, dirimo, di- vido. διανύμινος, prass. part. pass. v. διανοίομχι. ^ιχντχϊος, αίχ, awv, adversus, ex adverso penetrans. Ex δια et άντ), s. αντχιος. διχντλίω, ω, f. ησω, exhaurio ; (2) tolero, perfero. διχντλίξομχι, idem. διχννχτίξίύω, f. ίίισω, pernocto. THv δια• νυζτίζίύων lv τη πίοσευχγ ts &iS, Luc. 6, 12. διάνυσις, ίως, ίί iter quod conficitur. διάνυσμα, ατός, το, idem. A διανύω et διανίτω, f. νσω, absolvo, expedio, perficio. 'Ημείς δε τον πλΐίν διχνύσαντες, Act. 21, 7. liu.la.iw, carmino, carpo ; (2) ca?do. διά\εις, 2. sing. f. 1. ind. act. v. her/a. διαξηραίνω, exsicco. διαξιφίζο&αι, digladior, gladio decerto. Ex δ'ια et ξίφος. διάξυσμχ, το, columnas canaliculus, strigem vulgo vocant. διχζύω, f. ύσω, radendo strias, canaliculus facio. διχπαγχςατιάξω, άσω, pancratio certo. διχπαιδχγωγίω, ω, f- γ,σω, instituo pueros ; (21 moderor; (3) inservio, accommodo me. Αιαπαιδαγωγνντίς iv σφίσιν αυτοΊς την πολιτίίαν, Plut. Κλίοπάτξα διεπαι- δαγωγίΐ τον Άντώνιον, Plul. in Ant. c. 29. διαπαιδίύω, fut. ίύσω, instituo, erudio, do- ceo. διαπαίζω, f. |», et ς, adv. elaborate, eleganter. διχπίπτω, sive διχπίττω, f. ψω, percoquo, penitus coquo. hxTiP κίνω, f. ανία, ad finem perduco, absol- vo. 2eXr;v»; lv μην) της ιχυτης ΰιχπίξχί• νίτχι χνχλον, Aristot. ΰιχπίξκναι, a. 1. inf. act. ΰιχπίξαιόω, Si, trajicio in ulteriorem oram, transporto, transveho. Ή,ς ιΐς τοο-χτον yJKOov ως-ί χχϊ χίξ,οΤν ααλίων ίξυ^χ Ιιίτί- ξχιώθη ξίφη, stringerentur, Soph. Aj. 741. ΰιαπίξχίωσις, ίως, η, trajectus. Α διχπίξχιόοι. ΰιχπίξχιτχς, a. 1. part. act. ΰια,πίξχμχ, το, trajectus ; (2) fretum. ΒιαπίξΑο-ιμος, pervius. διαπίξχω, ω, f. ecffo, transjicio, transmitto. AixaigxvjriXiv, Arist. Av. 1265. Έμζχς ίΐς το πλοίο», ΰηνίξασ-ί, Matt. 9, 1. $ια.νίξθω, ί. πίζο-ω, devasto, everto, depopu- lor, expugno. Ύας "Βιχπίξο-χι, ctxv to) χπίχβωντχι τΚξ) κηξί, II. 4, 53. διχπίξονχω, ω, fibula trajicio, fibula necto. διαπίςο-ιμίν, 1. pi. f. 1. ind. act. verbi hix- ίτίξβω. ΰιχπίξωοΊν., 3. pL praes. conj. act. contr. pro ΰιχπίζάωοΊ, a ΰιχπίζά,ω. hxTie-uo-Qxi, f. 2. inf. med. verbi ΙιχπΊπτω. ΰιχπίτάζω, fut. ίσω, aperio, pando. "Hfn; τχχίως, otrev "biXTiTO.trx μαχγ πισόντίς, Xen. Aoyu ^ιχπισ'οντος ίΐς τχ ς-ζατίύματα, Plut. hxTts-iw, fut. ιΟσω, credo, concredo, fidei alicujus committo; (2) Ιιχπιστίΰομχι, committitur fidei mea? ; (3) creditur mi- hi, fides habetur mini. Ex hoc, et <χισ• τίύω, credo. ΰίχπιτίω, ω, f. ησω, prorsus diffido, fidem non habeo. Νομίζω μάλλον ήμχς τύτοις haxis-faiiv, Bern. Ex ha et πίς-ις, fides. hx -πλχσις, ίως, η, formatio, conformatio j (2) species. A ha -χλχσσω. hx -τλάσσω, vel hx -τλάττω, f. πλάσω, fin- go, formo ; (2) apud Medicos, in locum restituo membrum. Ύίλίώτχτον 'igyov ΰιχπλχσχσθχι, Philo. Hinc ΰιάπλχσμχ, το, formatio, conformatio. Ιιχπλχσμος, S, Ό, idem. ΙΊχπλχζ-ιχος, h, h, effingendi formandique vi praeditus. ΰιχπλατύνω, dilato. Ex ha et πλατύνω• Ιιχπλιχω, fut. Ιω. intertexo ; (2) pertexo, contexo; (3) implico; (4) diduco; (5) perrumpo, v. c. exercitum; (6) dego. ΤΙάξθοι ΰιαπλίξαι μην & ΰυνάμίνοι τον ?ξα- τον, perumpere, Plut. Αιχπλίχίΐν τον βίον, Plat. Hinc Ιιχπίπλίγμίνχ, diducta, divaricata. Et ΰιχπλίζαισα, quce contexuit, a. 1. part. act. f. g. JEol. pro διχπλίξασχ. Ιιχπλίος, if, ό κ,α) η, plenus. Ιιχπλίΰσαντίς, nom. plur. a. 1. part. act. A Ιιαπλίω, f. ίΰσω, navigando transeo, navi transmitto. To te πίλχγος το ««τ* την Κίλιζίκν χ») ΤΙαίίφυλίαν hairXiVffaniS, ( 142 ) Act. 27, 5. ΑιχπλίΤν τον βίον ία, Herod. transigere. διαπληθω, f. ησω, expleo, compleo. διαπληκτίζομαι, f. ίσομχι, usque ad plagas pervenio in altercatione ; (2) dimico, pugno. Hinc διαπληκτισμός, 5, Ό, altercatio, qua venitur ad manus. Ιιχπλησσω, f. £ω, ictu perfringo, ictu dif- fringo, diffindo ; (2) dissipo ; (3) διαπλησ• σίσθαι, divaricari. Ύας uh itntr» ha• πλησσοντίς ' Αχαιό), 11. 23, 120. ΰιχπλοχη, ης, ή, simaltas ; (2} permistio, confusio. Α διχπλίζω. ΰιχπλοκος, e, β zai ή, implicitus. Ab eod. διάπλοος, contr. διάπλνς, χ, b, trajectus, trajectio, transmissio. Α ΙιαπλΙω. διαπλώω, Poet, navigationem conficio ; (2) emetior, transigo. Ex ha et πλίω. διάπνίυμα, το, vapor, exhalatio. ΰιχπνίυσις, η, halitus, exhalatio. ΰιαπνίντικος, S, ό χαϊ η, dissipans, dissipan- di vim habens, Aret. . A διχπνίω, f. ίύσω, perflo, perspiro ; (2) difHo, dissipo ; (3) interspiro ; (4) flatum ven- tris emitto. Αιαπνίΰσχντις της τιμωρίας ίπ' ολίγον, Philo. Hinc διχπνοη, ης, η, perflatus, dissipatio, perspi- ratio. haxoh'ioi, fut. ίσω, pedibus dimetior ; (2) «xamino. Hinc ΰιαποΰισμος, ν, ό, genus saltationis. διχποιίω, conficio, transigo. διαποίχιλος, ν, ό χα) η, variegatus, varus coloribus distinctus. ΰιαποιχίλλω, vario, variego, varie distin- guo. διαπολιμίω, ω, bello decerto, depugno, bel- lo vinco. Ύπϊξ της χοινης ίλίνθίξίας hi- πολίμησαν Χξος την τνξχννίδα, Plat. ΰιχπολέμησις, ίως, η, decertatio ; (2) de- bellatio. A prase. ΰιαπολιοςχίω, ω, f. ησω, constanter obsideo. διχπολιτίίχ, ας, %, concertatio de rebus ad reip. administrationem pertinentibus. A διχπολιτίύομχι, f. ιύσομχι, concerto de re- bus ad administrationem reip. pertinen- tibus ; (2) in reipublicaa administratione versor. διχπόλλΰμι, fut. ολίσω, p. ολώλίχα, perdo, interimo. Ex ha et απόλλνμι, perdo. ha -πομπη, ης, ή, transmissio, dimissio. διαπομτησις, y, idem ; (2) depulsio, aver- runcatio. ha -τόμπιμος, ν, ό ^ '!}, transmissus. A hx• πίμπω. Ιιχπονίω, ω, fut. >ί>σω, elaboro, expouo; (2) operam do ; (3) exerceo ; (4) factito ; (5) excolo ; (6) in pass, laborious exer- ceor; (7) laboro. Αιχπίπονημίνος, stu- diosus alicujus artis eamque exercens. ΑιαπονίΊσθαι iv οπλοις, Plut. Αιχπονί- μίναι ha το διοάσχαν αυτϊις τον λχον, Act. 4, 2. Α ΰιάπονος . ΰιαπόνημα, ατός, το, labor et exercitatio. ΰιαπόνησις, ίως, η, idem. διχπονηξίύομχι, callide, improbe facio. ΰιχπονος, ts, β χα) ή, laboriosus, laborum patiens, industrius. Ex hx et πόνος , la- bor. διχπόντιος, α, ο χχ'ι ή, qui per mare fertur, transmarinus ; item maritimus. Ex hoc et πόντος, mare. διχπόνως, adv. laboriose, magno cum la- bore. Α διάπονος. Ιιχποξίία, ας, η, iter per aliquem locum ; (2) intercessio. A ΰιχποξίύομχι, f. ίίσομχι, eo per locum ali- quem; (2) eo, proficiscor; (3) enarro, ut διίξχομαι• Αΐίποξίύίτο ζχτχ πόλίΐς χα) κώμχς διδάσκων, Luc. 13, 22. Αιί' πβξίύοντο τάς πόλίΐς, Act. 16, 4. διαπόξίυσις, ίως, ή, idem quod διχποξίίχ• διχχοξίω, ω, f• ησω, haasito, dubito, ambi- go ; (2) dubitationem adfero, addubitans quaaro; (3) nescio;' (4) egeo, indigeo. Έν ϊαυτω διηπόξϋ ό Τίίτξος, Act. 10, 17. 'EyiviTO lv τω διχποξίίσθαι αυτας πίξΐ τύ• τα, Luc. 24, '4. Ex διχ et άποξίω. διαπόξημα, το, angor, asstuatio, corporis inquietajactatio. A praac. Unde διχπόξησις, ίως, η, dubitatio, addubitatio. διχποξητικος, η, ov, dubius, dubitativus. διαποξητικως, adv. dubitanter. διαποξθίω, ω, fut. ησω, devasto, depopulor, everto. T^v χώξχν ζαλως χχτισκίυχσ' μίνην δαπόξθησχν, Thuc. διαποξθμιυτιχως) odv, transportando, trans- mittendo, ΔΙΑ ίιαιτοξθμίύύ), f. εύσω, transfreto; (2) trans- porto j (3J interpretor. Ύν>ν rgaTiiiv ix Χεξσονύσν δΐίνόςθμίυιη Is " Άξυδον, He- rodot. ΰιαπόςφ^ος, ν, ο χα) ν), ex quo aliquid pur- purei coloris perlucet, purpureus. Ex hot et ποξφύςαι, purpura. Ιια-χος-εΧΚω, fut. ikZ, amando in diversas partes j (2) dimitto, seuemitto nuncium. Hinc haxos -ολνι, nii r,, missio internuncii. ίια^ ξ αγματεύομαι, f negotior, idem quod ^αγματεύομαι. "Ινα γνω t'is τί ΰιΐπξαιγ- ματεύσατο, Luc. 19, 15. hareadetiv, a. 2. inf. act. Ion. pro haxag• θειν, a verbo haTigBa, devasto. haxgaQoLtiv, 1. plur. a. 2. ind. act. Ion. pro ίαπάξθομίν. δικπξκξάμίνοί* a• 1• part. med. verbi h»• trfiarroj• hatrga&s, εως, $, confectio negotii; (2) negotium ipsum. A hxa -ξάσσω. ΰιάχςασις, εως, ν* venditio, divenditio. A ΰιατιπξάσχω. ha -χράσσω, ν el ha-rgaTTta, f. ζω, conficio, efficio ; (2) obtineo, impetro ; (3) trans- igo cum aliquo ; (4) in -med. dicitur et de iis, qui pecunia aliquid conficiunt, in malam partem. Αιαπξάβ•ο•ίΐν μο) εφ' a. '/Ίχοιμι, Dem. Αιατξάττεσβαι τνιν χατά- ζοΐΟΊν Vtaga τίνος, Luc. ha^egivtia, χ;, ί> magnificentia, excellen- tia. ϊιχχρχνις, ίος, β $ ν), eximius, illustris, ex- cellens. A hasrgiiret, decorus sum et excello inter a- lios. Ataxgixus μοξφώμαπ, Plat• haxgitZs, adv. decore, eximie, magnifice. Ιιατρεσ^εία* as, «5» legatorum intercessio. A ΰιαπξεσξεύω, fut. εύσω, legates dimitto j et ΰιαπξεσζεύομαι, legates mittor. havg$&, f. ν]σω, penitus inflammo, peruro. ίιαιτξνιζασθχι, perfecisse, a. 1. inf. med. Ion. pro ha -χ^άζασθαι, a v. htttrearrtu. $ιχ^γ]σσνσα, f• I• part. act. f. g. et hotxzfoerisirt, 3. plur. f. 1. ind. act a ha• ίΤξη/τβΌ), Poeticum, a διχχεξνισω, f. verbi ίιχντίζάω, tramjicio. &χ*ξίω, f. ίσω, serra disseco. 0< hi axe- ffavris ΰΐίΧξίοντο, Act. 5, 33. haxgb, adv. per totem, penitus. foaxeutrtos, v, b χα) v\, et ha-xgtoios, ία, ιον, penetrabilis ; (2) penetrans; (3) clarus, auditui pervius. A hano^d». haxeufftcas* a & v • clare, clara voce. ίιαπταίω, f. αίσω, offendo, titubo. Ύαυτα xa) in τ&των πλείονα Ζιαπταίνσα, Luc. διαττεςόω, f. ώσω, alas explico seu expan- do. Αιαττεξωσαι βςόγχον* Hipp. Τίιαχτίξύίτσω, idem. haitTigatis, ν), expansio alarum ; (2) pur- gatio aurium, qua? fere fit penna, ap. Hipp. Ιια,ττίπΊτω, f. ίσω, tundo, comminuo. Ex hi» et -χτίσσω. διαπτοίω, ω, f• ν\σω, perterrefacio. Poet. διαντοιεω ; (2) amore incendo ; pass, ve- hementi amore capior. haxTO'/iais, e.t haxToi^is, εως* v), pavor, formido; (2) vehemens libido, amor, &c. διαχτυίζω, ventilo, λιχμάω. Α πτύον. Ιιάπτυζχ, ίως, v), explicatio solutio. A ha -ατύσσω, f. ζω, explico quod complica- tum est ; (2) expando, aperio. hxtrrvros, u, Ό χα) r,, despuendus, dignus despui. A haxvvu. ■«&„*,, volumen, Eur. havTUai, fut. Ctroj, despuo ; (2) contemno» fastidio. ^2u δ' όα-εμνη «»νζ χα) Ιιαχ- τνω» rvs «λλ»ί, Dem. ^ιάπτωμα, arssi τβ, lapsus, ruina ; (2) opi- nions vel spei frustratio. A "hia-x'wtu. ΖιάπτοΗΤκ* ε»?, ί> idem et ab eod. ΰιαπύνιμα, ατβς, το, collectio puris univer- ei, concocto tumore aliquo, qui prater naturam est. A haxi>iαξθξέω, ω, f. ώο"ω, articulis suis distinguo ; (2j jungo, annecto ; (3) effingo, confor- mo, exprimo ; (4) membratim et artua- tim compono, absolvo ; (6) explico, ex- plano. ΰιάξθξωσ-ΐί, tug, v, articulatio, artuum com- missura ; (2) artuum agilitas. A ha%- θξόω. ίιαξθξωτιχκ* r, ef, articulandi et membra committendi vim habens. Ab eod. ΰιαξίθμίω, ω, fut. ffia, dinumero, distincte numero, numerando discerno, enumero. Or«v ίια^ιθμων apyvpihov tu^jj, Arist. Av. 1628. Hinc δ/«ξ/0/Α»}Λί, teas, ii, dinumeratio, supputa- tio. ΰιαξκννόομχι, vide ρΊχνόομα^ Crat. διαξί&ύίμαι, certo cum aliquo. hapxua, ας, y, perpetuitas, continuatio. A hapxfis• hapxiu, ω Λ f. (tra>, sufficienter vires habeo, par sum j (2) duro, perduro, permaneo ; (3) suggero, subministro, suppedito, ad- juvo. Αιαζχέιν treos tn πίνθνς fo μέγεθος, Luc. ro7s γεωξγχοΊ, Plut. Hinc haex'/is, Us, ο χα) ή, sufficiens, abunde in- structus ; (2) durans, perdurans. hapx^s, par sis, 2. sing, prajs. conj. act. contr. pro hapxiys, a haexiu. hapxust adv. sufficienter ; (2; perseveran- ter. A hapxns. Ιίαξμα, ares, το, elatio ; (2) trajectus. A ha'tgm, tollo. ΰίχςμόζω, f. offu, disjungo, disgrego. ΰιαξμόττω, f. ο/τω. idem. haPTayvt, Us, v>, direptio. A ΰιαξπάζω, fut. ά,σω, vel ίξω, diripie. T« oxtxivi αΰτΰ hagnavat, Matt. 12, 29. 'E|- ί-λεσθε ΰινιξπασμίνον lx χείξος ahxSvTOs, Jer. 21, 22. haooayuvis, 2. sing. a. 2. opt. pass, verbi ΰιαρόηγνυμι. happaUm, vide haeaivoj. happaio-it, vastabit, 3. sing. f. 1. ind. act. v. happaloo, vasto, happaiai, vasto, perdo, corrumpo, destruo. Nu| V ί{5' ή\ happais, », ό χ») ή, ex rosis composites. Ex hot et όόδον, rosa. hap'povi, vis, Ά, meatus, canalis. A happioj. hapjoia, ας, *j, fluxus, fluentum, meatus ; (2) profluvium ventris. Ab eod. διαρροιζίω, f. ν\σω, cum impetu vel stridore fluo, trajicio. Έί l\ ™ύμονα ί s -ίξνων Ζι~ ερροίζνκην, cum stridore trajecta est sa- gitta, Soph. Track. 577. Ab eod. διαρροίξομαι, f. ίο-ομαι, alvi profluvio labo- ro. A hapbnia. happvhiu, diffluo, JEsch. happviai, diffluo ; unde in usu hippvvixais, happvi)s, happwivai. Αΐίρρυηχώς ίπο μα• "Kaxlas, Plut. happuTTOh f. •ψα, sordes eluo, purgo, abs- tergo. . , hxppvTOSt β» β χα) ν), irriguus. Α happit». ίιοίρρωγη, Ion. happauy/i, ijs> v,, interruptio, fissura, rima, hiatus. διαρρωξ, cayos, β χα) ij, disruptus, fissus. A ^ιαρρνιγνυμι. hapo-is, ius, ν), elatio in altum. A haigu. hagTaiu, idem quod hagrata, JEsch. ΰ^ταμίω, Si, f. fiiru, concido in frusta ; (2) trucido. ^^τάω, ω, f. %α•ω, in altum tollo ; (2) di- duco, dirimo, intervallo aliquo interci- pio; (3)distineoj (4) decipio, fallo. Ex ha et αξτάω. hagT^, f. Ίο-ω, compingo, fingo, formo. ί^υθμίζω, f. ίο~ω, coapto. ΰ^υμζονάω, dissipo, disjicio. Ιιαψω, vel Ιιαρρΰω, fut. ύσω, traduco tra- hendo. Aiagvrai Tas vtas τον ΐσθμον, Herodot. Ex ha et βύω, traho. διάξχω, impero usque ad certum finem. διασαίνω, adulor; de cane, caudam mo. vente. ΰιασαλαχωνίζο), f. ί<τω, mollitie diffluo, de- licias facio, molli gradu incedo. hatraXivu, f. εύο-ω, vehementer concutio, quatio, commoveo. hao -αλτίζω, f. ίο-ω, pervulgo, divulgo. hao-aghvv'fa, Sardonium risum rideo ; (2) subsanno. ΰιαο~αυλόομαι, νμα,ι, inus. unde hae'avXu- μίνα, tvv), tvov, delicians, luxui deditus. ΰιαβταφίω, ά>» f. υ)οί», do intelligendum, ma- nifestum reddo. Αιεο~άφγ ι ο•αν τω xvgia> αύτων πάντα τα γενόμενα, Matt. 18, 31. hatraa' /ινιζω, fut. ίσω, accurate et dilucide explico j (2) explano, declaro. haff&qwts, Ms, v), declaratio, explicatio. A hao -αφ'εω. hao -αφνιτίον, explanandum, declarandum, Theophr. hao-ap/iTixos, vi, ov, declarativus, explicati- vus. Ab eod. ΰιαο-ειο-μος* 2, b, concussio magistrates, quae fit muneribus, corruptio magistrates do- natione munerum. Α διασε'ιω. hairtis-es, Hi β χα) ν), concussus. Ab eod. hao -είω, vehementer concutio ; (2) terreo auctoritate ; (•3) muneribus corrumpo ; (4) discutio. Mvjliva hae -είσνιτε, Luc. 3, 14. "Ολβκ σε ΰιασείων τάΊς ελπίσι, Luc. Ιιασνβω, cribro, incerno j (2) abrado, ex- pungo, deleo. διασηχόω, ω, f. ώσω, pondus manu sestimo, manu sublatum pondero. διχσημχίνω, f. avS, signum do, manu de- signo; (2) nota insignio, signo noto. Αιεσνιμγινεν α'ίτνισιν ησυχίας χα) eiwsvis* Plut. Αιασημαίνει τν ερρωγότος μί$εο5* Ιιάσνιμ^ν, ο χα) ν,, insignis, illustris. Ex hot et σνιμα, signum. haafau, ι. ψω, putrefacio, putredine ac tabe consumo. Αιασαπεν εντεξβμ, Aret. Αιάσια, αν, τά, Jovialia, festum in hono- rem Jovis Milichii Athenis. A Gen. Αιος, et 'άσαι, calamitates, quoniam has Athenienses Jovis Milichii ope quondam effugerant. ΰιασιγάομαι, sileo, reticeo. Ιιασιγάσομχι, reticebo, 1. sing. f. 1. indie. med. Dor. pro διασιγησομαι, a verbo ha* σιγάω, reticeo, sileo. ΰιχσιλλαίνω, irrideo, convitiis proscindo. διχσιλλόαι, α» f. ώσω> idem. ΔΙΑ hxcfiuraai, ω, i. τι<τω, silentium teneo, con- ticesco, obticesco. Ex hx et σιωπχω, sileo. ΰιχσχαίξω, transnato, pemato. Ιιασχχλώίΰω, f. ώσω, sarculo terram ver- so. Ex hoc et σχχλις, sarculum. ΰιχσχχνίιχίζω. Aristoph. Euripidis more me gero. Ex hk et σχάνΗ, olus vile, quod vendere solebat Euripidis mater. ΰιχσχχχτω, fut. -ψ», perfodio, fodiendo e- verto. διχσχχςιφϊ,ίτχι, aves dicuntur unguibus ter- ram scalpentes; διχσχαξίφΫ,σχσθχι, dis- solvere. ΙιχσχίΙάζω, f. ίσω, dissipo, disjicio, disper- go ; (2) divulgo, dissemino. harxihiu, ω, fut. άσω, et hxfxihiivuui, idem in pass, est etiam, pereo ap. Plut. Aiix.irxihKV yr,v χα) νόμας, Soph. Antig. 293. Πβ'λλ^ν Ιιχα,ζ-ων σφηχιαν hxcrxidcZ, Arist Vesp. 229. lux.trxixa.lu, tego, obscuro. hetcrxirrou.a.1, f. -i/oucxi, dispicio, conside- ro ; (2) contemplor, inspecto ; (3) per- spicio, consulto, delibero. 'Αλλ* ϊοιχ' %imv χτχντχ πως ΰασχέφθχι χχλως, Arist. Thesm. 694. ΙιχσχιυχΖω, f- ίσια, adorno, compono, in- struo ; (2) emendo, corrigo ; (3) in med. distrahere, v. c. rem familiarem. Ten «.sv yx% λχζΐϊσχ τύχη βχσιλιχως httrxiv- oci, Nic. Ther. 193. διχσχγ,ξίπτω, suffulcio. hcco-xihoLcrtv, 3. pi. prses. ind. act. verbi Ιιασχ'ιίνγιμι, dissipo, dispergo. ΑιασχιΙ- νασί τί νηχς, Hesiod. Theog. 875. Ζιχσχίξτχω, ω, f. γ,σω, exsulto, exsilio, per- sulto. ΰιχσχοπίω, ω, f. γ)σω, contemplor, speculor; (2) contemplor animo, considero rem ; (3) exploro hominem, specto, experior. Αιχσχοπίϊν σιωπ?, Arist. Thesm. 667. Αιασχοπων γ$ομχι τχς λγιμνίας αμπίλΰς, id. Pace, 1170. ^ιχσχοπιάομαι, ωμχι, speculor, ex specula observo. ΰιχσχοξπίζω, f. ίσω, dissipo, dispergo. Ar ίσχίξπισίν ύπίζγ^φάνας hxvoia χχξΰίας χυ- τών, Luc. 1, 51. Αιχσχοξπισθγ]σίται τα, ιτξόζατχ τΐης ποιμνν,ς, Matt. 26, 31. Hinc ΰιχσχοξπισμος, S, Ό, dispersio, dissipatio. hxo -χώπτω, f. ώψω, scommata et dicteria jacio. Ύχντχ μϊν h) Ura ΰιισχώπτοντο, Xen. ΰίασμχ, χτος, to, licium. A Ζιάζοίίαι. hxo -μαν, prees. inf. act. contr. pro βιασμό,- αν- A Ιιχσμάω, ω, extergo, detergo. hxo -μ,ίω, ω, idem. διχσμνχω, Ι Ζω, extergendo perpurgo. Ιιχσμιλίύω, f. ίύσω, scapello perpurgo ; (2) accurate expolio. hxo -μύχω, f. ξω, lento et latente igne ex- uro, et caetera quae ab χποσμύχω- hxo -οζίω, ω, f. ησω, dispello, discutio, dis- turbo. hxo -οφίζομχι, f. Ίσομχι, astu utor, sophis- tice ago. Αιχο-οφίζίτχι, λίγων, Μίνίτοι S -Εβί, χχϊ μ->, 'ποδιδω, Arist. Αν. 1625. ΰιχ<πταθά.ω, ω, fut. γ,σω, licium inculco τν, ffxxO -η, instrumento quodam textorio'; (2) pi-odige licia tela? addo ; (3) dilapido, profuse insumo. Αιχιπτχθ^ο-χι r>,v io-'iav, Plut. hxe -τχξχχτο;, v„ ev, dilaniatus, dilacera- tus. A hxtrxxzao'0 'ω, vel hxcnrxPxTTu, f. ξω, dila- cero, dilanio, discerpo. hxB -πχο-ιμο;, ν, Ό xxi -ή, qui divelli et dis- trahi potest. A hxo -πάω. hatrvacris, ίως, ή, divulsio. δίά<πτα3-μχ, ocro;, τβ, distractio, divulsio. ^ιχσπχσμος, S, ό, idem et ab eod. Ζιχστίω, cZ, dilacero, divello, dirimo. Εύ- λχξτ,θύί ό χΜχςχο; μί, hxo-srxo -θη ό ΔΙΑ ΐία,Ζλύί ίιτ' χυτών, Act. 23, 10. Αιχ- ο-<τασθιΐί τον βίον ίτίλίυτ'/}ΐΤί, Isocr. ΰιασ-πίξω, ί• ίξω, dispergo, dissemino, dis- sipo. ΐίωλοι hiffrragvicav ίΐς μίαΌν ΰξό- μον, Soph. ΕΙ. 750. Πάντί; τί hitrxagY,- σχν χχτχ τχς χωξχ<. Act. 8, 1. hao-niChi), f. <τω, excito ad properandum, festinare jubeo ; in med. festino. ΰιχσποΰίω, idem quod simplex. hae -σοξα., χς, y„ disseminatio, dispersio ; (2) in S. Literis, Israelitaa vel Judaei ex- torres, et diversis locis domicilium ha- bentes. A hxcrcr^u. Ιίχστο°ιυς, ίως, β, dispersor. A pranced. ΰιαο-πχΰχζω, f. α,σω, ambitiose ago aliquid vel expeto ; unde et de ambitu dicitur, hxcrcmhiB-xvTii, per ambitum sc. creati sunt. Dicitur et in med. hxr&h)v, adv. eminus, interjecto spatio, intercedente utrimque intervallo. A fois-ipu', separo. ΰιΧΓχθμάομα,ι, ωμχι, fut. %σομχι, metor, dispono. Ex hoc, et g -χθμάω, pondero. hxs -αλγ,ο-οντχι, 3. pi. f. 2.' ind. pass, verbi hxs -ίλλω. hxs -χλοΊς, ίως, yj, fcedus, pactum ; (2) dis- tinctio. A has -ίλλω. Unde hxs -χλτιχος, ■>„ ov, ad distinguendum ap- tus, distinguendi causa factus. hxs -χλτιχως, adv. ad distinguendum ac- commodate. hxs -χίπάζω, f. άο~ω, discordiam vel seditio- nem inter aliquos excito, dissidiis segre- go. Ό hi Μά,νλιος hlfxouxii ty.v πάλιν, Plut. A hxfxcri;. hxfoicri;, %ω;, -h, intervallum ; (2) diremp- tio, distractio in duas partes ; (3) dissi- dium, animorum disjunctio; (4) muta- tio in iis, quae degenerant ; (5) apta et concinna rerum dispositio; (6) drach- ma data arbitris ab actore. A h'I's -Υΐμι. has -χτίω., ω, disto ; (2j dissidiis implico. hxs-xrixo;, yj, ov, dirimendi vim habens. A hxs -α,τος, Y /t ov, distans, diremptus. A h• 'ΪΤΥ,μι. hus -ανξόω, vallo intersepio, munio. I has -ίΐλον, 2. sing. a. 2. imper. act. verbi I hxs -ίλλω. \ΰιχπίχω, permeo, pervadoj (2) discedo. Αια^ίίχων πόλιν, Eur. hxs -ίλλω, f. ιλω, diduco ; (2) divido, sepa- ro, distermino ; unde διχηΤλχι, pro dis- sentire, ap. Polyb. (3) dispono, distin- guo ; unde et pro interpungo ; (4) man- ' do, edico, praacipio ; (5) interdico. Aii- g -ίιλχς χΰτχς σιχυτω ύς χλΥίξονομίχν ϊκ, ίτχντων λ,χων, 1 Reg. 8, 53. ΑΐίΓίίλχτο ι χΰτοΤς, Ί'νχ μΥΐδινϊ ί'ινωο-ιν, Marc. 7, 36. ' has -ίνος, α, ό χα.) υ>, angustus. | hxs -ίξος, α, ό χα) ή, stellis distinctus, stella- tus! Ex ha, et as-v.g, stella. hxs -Υιμ,χ, χτοί, το, distantia, intervallum. A lu ζ-Υ,μι. Hinc ΰιχΓΥ,ματίζω, f. ίσω, paulisper subsisto et cesso, intervallum facio. hxrYj.u -χτιχος, ■>.. ov, intervallus distinctus. has -Υ'ξ'ζω, stabilio, firmo. hxs-yio-xi, a. 1. inf. act. v. h'ir -Λμι• hxs-Y)TYiv, 3. dual. a. 2. ind. act. Ion. pro hi?Yi?Yiv. Ιιχς-ιζω* f - 1^ distinguo punctis et notis ; (2) in punctum desino. has -ίλζω, mico, pelluceo, intermico. Α'ίτι &ξίνχκ'.ς ΰιχςύλζχοΊ πξος τον 'ήλιον, Arist. Pace, 565. hxrilis, teas, υ), interpunctio. A hxg -ίζω. ΰιχΓΟίοάξω, f. άο-ω, constipo. hxs -οιχίζω, fut. ίσω, ordine colloco .et dis- pono. hxs -ολίυς, ίως, Ό, instrumentum chirurgi- cum quo os aagrotantis aut alia compres- sa diducuntur. Α δοί^-ίλλω. hxs -ολγ,, γ]ί, ή, distinctio ; unde et inter- punctio ; (2) divisio, discretio, distrac- tio ; (3) pacificatio, reconciliatio animo- rum ; (4) eminentia. Ab eod. hxs -ομόω, ω, f. ώσω, diduco ore patefacto. Ex hx et ζ-ίμχ, os. Hinc Ιια?όμωο•ις, ίως, ϋ,, diductio et apertio oris. hxs -ομωτΛς ΐίΥ,λν], speciUum, quo os clau- sum diducitur. Ab eod. ^ιχτοχάζομχι, f• άσομχι, conjentor. hxs -βχπτω, f. ψω, corusco, fulguro, quasi diffulguro. Ex ha, et χς-ςχ-πτω, fulgu- ro. hxs -ξχτίύομχι, conficio stipendia; legiti- me stipendia, seu annos militia?, absolvo; Ιια,Γξατίυσχμίνοι, emeriti veterani. ΰιχΓξχτΥ,γίω, S, munus imperatoris obeo. ( 1*4 ) ΔΙΑ ΰια$-ξίξλόω, torqueo, tormentis distraho. Ιιάϊί,ίμμ,χ, το, depravatio, perversitas. A hixs -ξίφω, f. -φω, perverto, distdrqueo ; (2) depravo. Τ,Υ,των hxf^i-^/xi τον χνΟύτχ- τον χπο ΤΥις πις-ίως, Act. 13, 8. Αιχ- ο-τξίφων τχς οδέί Κυξία τχς ίύβίίχς, ib. ν . Ικχ,Γξοζίω, ω, fut. Υ,ο-ω, rapido vortice cir- cumago, impetuose pervado. lixs-gotpy,, Ϋ]ς, yj, distortio, obliquitas; (2) iniquitas, perversitas. A hxre^co. hus -ξοςος, α. ό χα) ■>„ distortus ; (2) perver- sus, praaposterus. Αιάς-ξοφος ποιχΐλως χίφχλ->„ Aret. Ab eod. οιαζ-ξωννΰμι, vel hxf -ξωννύω, sterno, hcis -Ιλος, ν, ο xx) ■>„ columnis fultus. Ex hit et ς-ΰλος. Hinc has -υλόω, ω, f. ώίτω, columnis fulcio. ΰιχα-υνίς-Υ,μι* commendo, jucundum reddo ; (2) constituo, instituo, Gl. V. hxo -ΰομχι, vel hao -ίίομχι, transeo. Poet. ut hinc sit hia -σντο. οιχιτΰξίω, idem quod hxe -ύξω, Ath. ΰιασυξίγμος, 2, ό, exsibilatio, irrisio. A hxo -υξίζω, sibilum edo. hxo -υξμος, S, ό, distractio ; (2) Diasyrmus, figuira rhetorica, qua dictio ad duo di- versa signirlcata trahitur ; (3) obtrecta- tio, cavillatio. A hxo -ύςω. hxo -υξτιχος, ij, ov, aptus ad obtrectandum, obtrectatorius. Ab eod. hxo -ΰ'ω, obtrecto, calumnior, graviter re- preliendo. "Ov «ν συ λοιΰοξύμίνος xx) ΙιχσΟζων, Bern. hxo-QayYi, γ,ς, ϋ), hiatus in jugulo, seu gut- ture dissecto ; (2) hiatus quihbet. ΰιά,σφαγμα, το, idem. A διασςάζω, vel Ιιχσφχττω, jugulum seco, disseco. ΰιχσφχΐξίζω, fut. ίσω, in modum pike disji- cio. Ιιχσφχχτν,ξ j %ξος, ό, jugulum alicui resol- vens, aptus ad resolvendum jugulum. A φχλίζω, f ίσω, munio, tutum reddo. Ζιασςχλλω, aberrare facio, fallo. Αάσφ^Χί ty,v τίχνΥΐν, JEschin. ΑιχσφχλΥ,νχι της πξός τίνος συμμαχίας, id. ΰιχσφχξ, γος, ϋ], interstitium, quo duas ru- pes diruptae distant a se invicem, montis hiatus et scissura, rupes hians et diduc- ta ; (2) vallis, quasi a ΰια-σφάζαι. ΰιασφίνδονάω, vel ΰιχσφίνΰσνί&ι, Ι. -ί,σω, flUl- da dissipo, disjicio. ΰιασφίνΰονίζω, f. ίσω, idem. διχσφίτίξίζίσθχι, sibi vendicare. Ex hx et σφίτίξίζω, meum facio. διχσφΥ,χόω, ω, f. ώσω, in vespam converto, vespas figuram tribuo. Vide σφΥΐχόω. ΰιχσφΥΐνοω, ω, cuneis diffindo. ΰιχσαίγγω, f. Ζω, perstringo, valde stringo, cohibeo, colligo. ΰιάσφιγξις, ίως, r), colhgatia Αιάσφιγξις χξχταΐ'ή, Aret. ΙιάσφυΙις, ίως, ν, pulsus arteriarum, Aret. Ex ha et σφύζω, salio. ΰιχσχάω, f. σω, pertundo. Αιχσχάσχι φλί• ζχ, Aret. Ex hoc et σχάω, scalpro a- perio. hxffxilas-w, a, o, dissipator, Steph. ΰιχσχώχΓ'χος, υ), ov, dissipandi vim ha- bens, id. διχσχΥ,ματίζω, f. ίσω, figuro. ΰιχσχίζω, f. ίσω, diffindo, discindo, disse- co. Αιίσχις-χι τα χχλν, separatur ab honesto. ΰιχσχις, ίδος, ϋ>, dissectio, fissio. Ιιάσχισμχ, χτος, το, frustum ex dissectio- ne. Α ΰιχσχίξω- Ιιχσχολίω, f. Ϋ]σω, negotiis distineo, occu- po. Ιιχσχων, a. 2. part. act. verbi Ιιχσχίω. οΊασώζω, f. ώσω, servo, salvum et 'incolu- mem tueor, conservo ; in pass. efFugio, Salvus perfugio. Έοωτων αυτόν 'όπως ίλ- 6&ιν ΰιασώσΥί τον ΰύλον χυτϋ, Luc. 7, 3. ΑΐίσώθΥ,σχν h' ύδατος, 1 Pet. 3, 20. ΰιασώσαί, servaverit, 3. sing. aor. 1. opt. act. Mol. pro διχσώσχι- Ιιχσώσγ, servaverit, 3. sing. aor. 1. conj, act. " Ιιχσωστιχος, yi, ev, hominum vita? conser- vanda? studiosus, Epith. Imperatoris. hxT&yn, γ,ς, yi, ordinatio, sanctio, manda- tum; (2) ministerium. Α Ιιατάττω* Hinc ha ιχταγμχ, χτος, \ edictum, sanctio. ΙιχτάχτΥ,ς, a, o, dispositor. ΔΙΑ ΔΙΑ ΔΙΑ ^/ατα.λαιτωξΊω, ω, f. ί,σω, serumnis et ml- seriis usque premor. δια,ταμιεύω, f. εύσω, in penu custodio. διατάμνω, disseco, discindo, Ion. et Pool. pro διατέμνω- διάταξις, εως, r>, edictum, constitutio ; (2) ordinatio ; (3) ordo militaris, acies. A διατάσσω• διαταράσσω, vel διαταξάττω, £ ξω, pertur- bo. Αιεταράνθη επι τω λόγω αυτΰ, Lite. 1,29. διάτ&σις, tats, ν, contentio virium et vocis; (2) contentio, seu oratio invectiva ; (3) distentio. Α διατείνω• διατάσσω, vel διατάττω, fut. άξω, ordino, dispone ; (2) statuo, constituo j (3) im- pero, prascipio. Αιατάσσων τοις δώδεκα μαθ^ταίς αύτα, Matt. 11, 1. Έποίγ,σε τα διαταχθέντα, αυτω, Luc. 17, 9. διαταφξΐύω, fut. εύσω, fossam duco ad diri- mendum, fossa dirirno, vel separo ; (2) perfodio. διαταχίων, adv. repente, derepente, Stra- bo, lib. 7. Α δια et ταχύς- δ-ιατίγγω, f. ξω, humecto, mollio. διατεθξυλλημί'να, divulgata, nom. pi. perf. part. pass. n. g. verbi διαθξυλλεω. διατεθξυμμίνως,αάν. delicate, molliter ; (2) dissolute. Α διατεθξνμμενος, quod est particip. perf. passivi a διαθξίιπτω. διατείνας, a. 1. part. act. verbi δ.ατείνω, protendo, extendo, porrigo ; (2) duro ; (3) pertineo, specto ; (4) διατείνο- μαι, omnes nervos intendo, enitor, alla- boro ; (5) adfirmo, adsevero ; (6) ora- tione contendo cum aliquo, saape per contentionem interrogo. Αιατείνει ταύ- τα δια παντός βία, Aristot. Αιατεινάμε- νοι οι μεν τα πελτά, ol it τα τόξα, Xen. διατειχίξω, f. ίσω, dirimo, distermino mu- ro interjecto. Ή δε ύψνλτι ρις διατετεί- χιχι τα όμματα, Xen. Hinc . διατείχισμα, ατός, τό, murus in id struc- tus, ut separet quasdam, murus interse- piens. διχτίκμχίξομχι, a. 1. διετεκμγξάμνιν, certis notis ostendo ; (2) conjicio, conjecturis adsequor. "Epya τάτ' άνθξώποισι 3-εβ/ διετίζμήξχντο, Hesiod. Op. 3.96. διατελευτάω, idem quod διατελίω, Horn. διατελίω, ω, f. ίσω, perago, traduco sevum vel vitam; (2) permaneo, persevero. Αιατετελεχως τ« εν τοίς εφήζοις δίχα ϊτ'ή, Xen. "Ασ-ιτοι διατελίϊτε, Act. 27, 33. διχτελης, Ό χα) 4), perpetuus. διατελως, Ion. διατελεως, adv. semper. διατέμνω, f. ιμω, disseco, divello, perrum- po, discindo. Αιατίτμηχότα τ->,ν πολιτεί• α,ν, AUschin. harevin, ies, ο χα) ή, pertendens, conten- dens. Α διατείνω, διατεξσαίνω, exsicco, inarefacio. διατεταμενως, adv. magna contentione, e- nixe. Α διατείνω. διατεταχίναι, perf. inf. act. v. διατάσσω- διατετιναχθαι, perf. inf. pass, verbi διατι- νάσσω. διατετξαίνω, vel διατιτξχίνω, perforo, per- terebro, pertundo. διατήχω, f. ύξω, liquo, liquefacio ; (2) ta- befacio, mollio. διατ^ίω, ω, f. ν]σω, servo, conservo, tueor; (2) servo, observo ; (3) attente observo, Caveo. Αατν,ξίΐ πάντα τα ρήματα ταύ- τα εν τγι καρδία αΰτης, Luc. 2, 51. Hinc διατήρησις, εως, ν\, observatio, conservatio. διατίθ^μι, f. $-γ]σω, dispono, compono ; (2) administro quamcunque rem; χαχως διχτιθίνχι, male pronunciare, male age- re ; (3) constituo ; (4) aliquo modo adfi- cio ; (5) tracto ; et in medio, (6) testor, testamento mando ; (7) paciseor, pactum ineo, fcedus pango ; (8) satisfacio ; (9) vendo, venum expono ; (10) in pass, sig- nificat et habitum animi et mores, ut φιλοτιμώ! διατιθνίναι, cupidum honoris esse; (11) statum et conditionem, ut άγων' άδοξότεξον διατεθειμένος, certamen tenue, minus gloriosum. Ή διαθήκη, ΐ}ν ΰιαθίισομχι τω οίκω Ίσξοιηλ, Heb. 8, 10. Αιάθα τάδε χόσμω, dispone eleganter, ΑτΰΛ. Αν. 1336. δίκ,τιλάω, ω, f. ήτω, caco, excerno. διατίλλω, pervello, evello. Hinc διάτιλμα, ατά, το, pervulsio, evulsio. διατιμάω, ω, f. ήσω, sestimo ; (2) probo, in honore habeo, euro. Αιατετίμ-ητα» 3-ΕοΓί , Mschyl. Hinc Ιΐιατίμν,τι;, (ως, ήι JBStimatio. διατιμ'ήτιχο!, ή, όν, asstimandi vim habens, i. e. rei venalis pretium coustituendi. δια.τινύο-0-ω, fut. άξω, discutio, quassatione discutio ; (2) quatio, vibro. Κάζα τε διε- τίναξ' ά\ιω χάτω, Eur. διατινΰαλεο;, ία, εον, fervidus, ignitus, can- dens. διχτιτξαίνω, vide διατετζαίναι. διατλαω, vel διάτληίΑΐ, ι. ί,σω, perfero, per- petior. διατμ-ίγω, f. ξω, disseco, discindo. διατμήσω, idem. Ex δια et τμ'/ιοΌΌ>, seco. διχτμ,ίζω, f. ίσω, in vaporem resolvo, per- spiro. ΑΐΥίτΐίίσθνι το ξΰμ-χαν σχν^ος, Α- ret. διατοιχίω, ω, f. νιιτω, modo in hoc, modo in illud navis latus jactor. Ex ha et το7- χος. διάτοιχος, u, Ό χα) η, a pariete ad parietem pertinens. Ex iisd. διατομ'.,, %!, Ϋι, incisura. Α διατέμνω. διάτομος, is, i χα) ή, dissectus, discissus ; (2) asquali portione divisus. Α διατέμνω. διατονθοξύζω, murmuro, fremo. διατόνια, ων, τά, circuli, annuli. Α δια• τείνω. διάτονοζ, ν, 6 χα) η, distentus, extentus ; (2) coHtentus, vehemens. Ab eod. διατοξεύω, f. εΰσω, sagitta penetro, vel tra- jicio ; (2) jaculor, telum vibro. διατοξίω, ω, ι. %/τω, perforo, perterebro. διάτοξοζ, n, i χα) τι, penetrans ; (2) trajec- tus ; (3) qui clare audiri potest, acutus, sonorus. Ex δια et Togen, penetrans. διατξανόω, ω, f. ώσω, redao clarum et per- spicuum, declaro, manifesto. διατξαχ'/ιλίζω, f. ίσω, prajcipitando collum frango ; (2) prsecipito. διατξίτω, f. τζίψω, distorqueo, perverto ; (2; aver-to, avoco, deterreo ; (3) persua- deo ; (4) confundo, perterreo, ad inopi- am cpnsilii redigo. Αιέτξεψε π^ος ολίγον το μείξάχιον, Herodian. διατξίπτιχώτατα, efficacissrme sc. ad per- suadendum, ap. CI. Alex. διατξίαω, fut. 8-ξεψω, alo, nutrio, enutrio. 'Aso άξτοποίϊα{ ο'ιχίαν δικτξίφει, Xen. δια,τξίχω, f. ξομαι, p. δεδξ&μνικχ, discurro, percurro, cursu pertranseo. διατξίω, ω, f. ίσω, intremisco ; (2) perter- reiactus dififugio ; (3) perterebro, perfo- ro. Ύζωες δε διίτξίσαν α,λλυδα οίλλοί, II. 11, 486. Ex δια et τξίω, tremo, vel τξάω, perforo. διάτξ'/ισΐ!, iui, ί, perforatio, pertusio. A διατξίω. Unde διάτζΫΐτοί, u, Ό χα) %■, perforatus, foramini- bus pertusus. διχτξϊξ-/ι, Sji, η, mora, productio temporis in longum, procrastinatio ; (2) commoratio in aliquo loco, conversatio ; (3) studium vel opera, quae alicui rei impenditur, ex- ercitium, occupatio ; (4) Philosophorum congressus et disputatio ; (5) locus in quo διατςιζν, fit ; (6) schola, locus, in quo li- teral discuntur. A διατξϊξω, f. -ψα>, absumo, attero, perdo ; (2) moror, commoror; (3) tempus tero in aliqua re ; (4) procrastino, differo. Aia- τξίζειν χξόνον, επη, τον βίον, εν τινι, επί τινι, πες) τα μαθήματα, xgos ^νσίαις, Plut. Αιίτξίζον δε εχεί χξόνον &χ ολίγον συν το?! μαϋ'4τα\, Act. 14, 28. Hinc διάτςιμμα, ατός, το, intertrigo. διχτξίπτιχό;, -η, ον, ex attritu ortus, atte- rendi vim habens. διάτξϊτος, n, o, morbus seu febris tertia quaque die veniens. Ex δια et τξίτος. διάτξίχα, adv. trifariam, tripliciter. διάτξομοί, tremens, al. διάδξομος, dissili- ens, Eur. διατξοπή, ν&, ή, pudor, confusa facies ; (2) confusio, perturbatio ; (3) commiseratio. Α διατξίπω• διάτξο-τος, u, Ό χα) ή, perversus; (2) qui perverti solet ; (3) mutabilis. Ab eod. διατξοφη, vn, ή, alimentum, victus, cibus. Α διατξίφω• διατροχάζω, curru vehor, et quidem fere celeriter, propere. διχτξύγιο!, ν, β χα) r h, frumento consitus inter vitium ordines ; (2) frugifer. Ex δια et τζύγ'/ι, triticum. διατξνπάω, ω, f. ν]σω, perterebro, perforo, pertundo ; (2) penetro, transfigo ; (3) excavo. Hinc διατξύπνιμχ, ατός, το, perforatio, foramen. διατξΰτ-ήσΐ!, εο>;, ij, perioratio. διατΜπΗτός, vi, ov, perforatus. ( 145 ; διατξυφάω, ω, f. ήσω, delicate vivo, luxn- rior, luxu diflluo. Αιατξνφησ?) παιδεία τεθξαμμίνος, Plat. διατξυφε);, a. 2. part, pass, verbi διαθξύπ- διατςωγω, f. τξωξομαι, peredo, perrodo, e- rodo. ΔΙΑΤΤΆΩ, OS, percribro. διάττω, prosilio, desilio hue et illuc, emi- C0. Ex δια et άττω, prosilio. διατνπόω, ω, f. ώσω, constituo, sancio ; (2) formo, reformo ; (3) apud me constituo, animo concipio. AiarvrSv νόμας, Luc. Hinc διατνπωσις, ίως, v\, informatio ; (2) consti. tutio, statutum, testamentum ; (3) figu- ra rhetorica. διαυαίνομαι, exsiccor. διχνανθϊνχι, a. 1. inf. pass, verbi διαυαίνο- μαι. διαυγά'ζω,ΐ. άσω, djffulgeo, transpareo; (2) illucesco. "Εως ? ήμί°α υιαυγάσνι, 2 Pet. 1,19. Hinc διαύγασμα., ατός, το, diluculum. διαυγασμος, 5, β, splendor translucens. διαύγεια^ ας, η, idem. Α διαυγϊ,ς, ίος, ό χα) ή, pellucidus, transluci- dus, limpidus. Ex δια et αυγή, splen- dor. διαυγία, ας, ή, splendor pellucens. διαυγάω, illucesco : ήμίζα διαυγωσα, dilu- culum. διαυλαχιζω, f. ίσω, persulco, peraro. διαύλειον, ν, τό, diaulium, quum omnibus in scena tacentibus tibicen intus canit. Ex δια et αυλός, tibia. διαύλιον, u, το, idem quod διαύλίιον• διαυλίσχος, α, ό, canaliculus in dioptris, quo visus dirigitur. Ex iisd. διαυλοδξομίω, ω, quum ad calcem seu me- tam perventum est, rursum ad carceres redeo. A διαυλοδξόμος, u, ό, qui diaulum currit, qui cursum circensem, i. e. διστάδιον, pera- git. δίαυλος, ts, ό, circumactus curriculi hujus- modi, ut, quum ad metam pervenissent, flectentes eo rursum recurrant, unde cursum inierant, cursus duplex, a car- cere ad metam, et a meta ad carcerem ; (2) mensura duorum stadiorum ; (3) stu- dium abeundi, sed et mox redeundi. Ex 'δια et αυλός, quod vide. διαυλωνία, ας, 'h, locus angustus, in quo a- ves silvestres capiuntur. Α δίαυλος. διαυλωνισμος, if, β, transitus per longos meatus. διαυχενίΚομαι, f. ίσομαι, cervicem erigo; (2f e" ■ et elata cervice incedo. Ex cervix. )ιαυχίνιος, n, β χα) y, cervicalis. Ex iisd. διαυχεω, glorior. διαφαγειν, peredere, exedere, edendo con- sumere. διχφαίνω, f. α,νω, ostendo, demonstro ; (2) eluceo ; et διαφαίνομαι, in*er alia con- spicuus sum ; (3) transparens et pellu- cidus sum ; (4) in conspectum venio, conspicuus fio. Αιεφάν/ι ΰδεν πξός αυτό ισχύος ίτίξΐ, ί) ασθενείας, Thucyd. 1. 2. c. 51. διαφάνεια, et διαφανία, ας, η, splendor, per- spicuitas, pelluciditas. διαφανν,ς, εος, ό χα) ή, pellucidus, candens ; (2) illustris, Celebris, clarus. Α διαφαί- νω• διαφανε^ατα, adv. clarissime. διάφανσις, εως, ή, interlucentia ; (2) trans- par en tia. Ab eod. διαφανώς, adv. pellucide, perspicue, clare, manifeste ; (2) cum concentu suavi. διαφαξμαχιύω, fut. ευσω, medeor, medica- mentum purgans pra?beo, potionibus me- dicatis purgo. διάφασις, εως, Μ, idem quod διάφανσις. διαφαυλίζω, f. ίσω, pro vili habeo, floccifa- cio. διχφχύω, f. αύσω, illucesco. διαφεγγν,ς, ες, splendidus. δια,φενάχΐσις, εως, ή, deceptio, impostura. δ αφερόντως, adv. excellenter, egregie, ve- hementer ; (2) magis, maxime. A διαφίξω, f. διοίσω, a. 1. διηνεγχα, differo, in div'ersas partes fero ; (2) dissipo ; (3) di- vulgo ; (4) traduco, agito bellum, aeta- tem, &c. (5) fero, perfero, sustineo; (6) diflero, discrcpo ; (7) antecello, excello, praasto ; (8) confero prosum ; et (9) δια.• φίξομαι, jactor, diffundor ; (10) dissideo, Κ ΔΙΑ ΔΙΑ ΔΙΑ cnssentio ; (11) contendo, ambigo, litigo ; (12) etiam sententia judicum dicitur διαθίξ\σθαι• Αιαφίξίΐν τάς 'J /νχάς, dis- trahere, \v ίαυτω, cogitare, άπο τάπα, \π) τόπον, traducere; γυναικών χδϊν, differre; των 'άλλων τινι, antecellere in ; ήμϊν, pro- desse ; άνδξία, π(ός πολεμικά, prasstare : impers. ω μάλιρα διαφίξίΐ, cujus maxi- me interest, οϋδϊν διοίσίΐς Ύίαιρ,φωντος triv φύσιν, discrepabis, Arist. Nub. 533. διαφίύγω, £ ίύξομαι, effugio, evito. Ε'ίπίξ τα χξία διαφίυξχμαι, Arist. Nub. 442. Oi ό'χ,δίως sra; icv αύτ&ς διίφυγίς, idem. Vesp. 459. Hinc διαφ-ύξι;, ίως, ή, efFugium. διαφημίζω, £ ίσω, spargo famam, divulgo, noiiaen indo, quod vulgetur mox. Aia- φημίζίΐν τον λόγον, Marc. 1, 45. Αιαφ-ί,- μισαν αυτόν \ν ολγι τγ γΫι ίχίίνγ, Matt. 9, διαφθ&ξγ, 2. sing. a. 2. conj. pass. v. δια- φθίίξω, corrumpo. ίικφθα'ξω, ΐζω, corrumpo ; (2) stupro ; (3) interficio ; (4) de le gibus est abrogare, de judiciis, eludere, perfringere ; in fcetu, elidere per abortum. Τίξαγμα χάλλισ- τον διαφθίίξίτί δια^ τα. σχήματα., Arist. face, 325. Ύάς Ίϊσάς τι μ -u χα) τα.; ά- πύσας ϊλπί%ας διίφθύξίν, Soph. ΕΙ. 308. Ex ha, et φθίίξω. διαφθονχμαι, per invidiam in periculum et mala adducor, ap. Jos. διαφθοξά, ας, ή, corruptio, corruptela ; (2) stupratio, vitiatio ; (3) abortus ; (4) in- ternecio, strages, casdes, pernicies; (5) mors. Α διαφθίίξω. ΰιαφθοξίυς, ίως, Ό, corruptor ; (2) stupra- tor. Ab eod. διαφθοξίω, ω, diripio, vasto. διαφίχμι, £ γ,σω, dimitto. Αιαφΰναϊ tyjv δύναμιν, Dem. Ex δια, από, et 'ίημι. διαφιλονίΐχίω, ω, f. γ,σω, pervicaciter con- tendo. διαφιλοτιμίομαι, ΐίμαι, f. Υ,σομαι, contendo et magno studio conor ali'quld efficere. διαφλίγω, £ ξω, exuro. Ex δια et φλίγω. διάφλνξις, 'h, effusio, ebullitio. Α φλύω. διαφοιζάζω, f. άσω, vaticinor. διαφοινίσσω, rubefacio, cruento. διαφοινός, idem quod δαφοινός, Orph. διαφοιτάω,^ ω, £ face, pervagor, percrebres- co. TS Ιξγν λόγο; μιίζων διίφοίττισίν ιις "Ρώμην, Plut. Ex ha et ΰοιτάω. διαφοξά, ας, ■>„ differentia, discrimen ; (2) dissidium, dissensio, controversia, con- tentio, inimicitia. Α διαφίξω. διχφοξίω, ω, £ γ,σω, differo, disjicio, distra- ho ; (2) diripio, spolio ; (3) discutio ; (4) digero; et in pass, exhaurior, resol- vor, dissipor. Αιαφοξχμίνν;^ τγ,ς αυτί χώξας υπό των λγι?ώ~ν, Dem. "\ν ύπό τύ• των ΰιαφοξ-,-,θω dilanier, Arist. Αν. 360. Αιαφοο-ί,σω σ , ί'ίτι γξύζας, id. Eq. 294. A διαφοξά. Hinc Ιίαφό'Υ,μχ., ατός, το, quod dissipatur, seu disjicitur; (2) ludicrum, ludibrium. διαφόξΥ,σις, ίως, vi, dissipatio, v. c. per su- dorem, resolutio; (2) dissolutio. Ab eod. ΰιχφοξνιτιχος, -Jj» ov, discutiendi vim habens, v. c. per sudorem. Vox medica. Ζιάφοξον, χ, το, differentia ; (2) simultas, odium ; (3) pars adversa ; (4) controver- sia ; (5) sumptus, impensas ; (6) ipsa pe- cunia, et pretium rei ; (7) tributum ; (8) utilitas. ίιάφοξβς, s, ο xai i, differens, diversus ; (2) pra?stans, excellens ; (3) commodus, con- ferens ; (4) dissidens, dissentiens, atque etiam inimicus, hostis. Α ΰιαφίξω. ίιαφοξότΥ,ς, ν,τος, 'h, idem quod διαφοξά- Ιιαΰόξως, adv. differenter, cum differentia; (2) 'diverse, varie, multifariam. ϊιάφξαγμχ, ατός, το, intersepimentum, quod intersepit, seu intersepiendo dis- cludit ; (2) membrana, qua* cor et pul- monem a jecore et liene distinguit, pra?- cordia. ίια^ξάγνϋμι, sive ΰιαφξάγνΰμαι, sepio, mu- nio, obstruo. Ααφξάγνυτο ξύλοις πολλοίς το Γξατόχίδον, Plut. A ίιαφζάζομαι, med. (al. ΰιαπίφζαδω, CI.) consilium confero, Horn. ίιαφξάοΌ-ω, vel διαφξάττω, f. ά%ω, interse- pio, septo interjecto discludo et separo. ϊιαβςαδίως, adv. liquide, aperte. διχφξίττω, inhorresco. Ιιαφςοντ/'ξω, f, /V», euro, curam suscipio et adhibeo. ha^'jxruv, secundum Suidam est, suffra- gia ferre et sortiri. A calculo, qui φξυχ- Tvi ψήφος dicebatur, et φονχτος χίιαμος. ΰιαφαας, ά,Ζος, -h, fissura. ΰιαφνγγάνω, effugio, evado. Δαφύγγανον sx των hxaf /ΐξίων, Thuc. Α διαφύγω. διαφυγή, ν\ς, ή, effugium. Ex ha et φυγή. διαφΰγοι, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi ha- φίυγω. διαφυνι, ν,ς, v>, interstitium inter artus, in- tervallum, fissura. Α ΰιαφύω. διαφνλάξαι, a. 1. inf. act. v. διαφνλάοΊΤω. ΰιχφυλάο~τω, vel διαφυλάττω, f. άξω, con- servo, custodio, tueor, retineo. Αιαφυ- λάοΊΤίΐν τν,ν πάλιν, Eur. διαφυξάω, ω, ΐ. άσω, subigo, pinso. hafvo -άω, ω, £ ν,σω, perfio ; (2) flatu dis- cindo ; (3) efBo. Hinc διαφΰο-Υ,ο-ις, ίως, ή, perflatio, dissipatio. διάφΰο-ις, ίως, 'h, interstitium inter artus ; (2) fissura, rima, res intercurrens et dis- criminans. Α διαφΰω. διαφυσσω, exhaurio. Ex δια et αφύτσω. διαφυτίύω, sero, planto. διαφύω, fut. ύο-ω, internascor ; (2) enascor, orior. Ex δια et φύω, tiascor. διαφωνίω, ω, f. Ϋ,σω> voce seu sono dissideo, dissentientem sonum edo ; (2) dissideo, discrepo ; Αιαφων£ ταΖτα αλλήλοις, A- rist. (3) a nimia vocis contentione ob- mutesco ; unde (4) animam ago, efHo, morior, pereo, Em. διαφών/ισις, ίως\ τι, dissonantia, discrepan- tia. διαφωνΆτιχος, Vi ov, qui est ingenio ad dis- sensionem propenso. διαφωνία, ας, i\, vocis seu soni discrepantia; (2) dissensio, discordia. A διάφωνος, ν, ό χα) -/ι, discrepantem vocem seu sonum habens, dissonus ; (2) dissen- tiens. Ex δια et φωνή, VOX. διαφώνως, adv. diverse ab aliquo. Ex iisd. διαφωσχω, illucesco. διαφωτίζω, f. ίο-ω, lucidum reddo, ulumino, illustro ; (2) in lucem profero. διαχαίνω, hisco, magno hiatu diducor. διαχάλαο-μα, το, interstitium, hiatus. διαχαλάω, ω, f. άσω, laxo, di.ssolvo ; (2) re- solvo, dissipo, aperio. διαχαξάττω, f. \ω, describo, exaro. διαχαβίζομαι, dilargior. διαχάσχω, hisco. διαχίαι, a. 1. inf. act. verbi διαχίω. διαχίΐμάζω, fut. άο-ω, hiemem traduco, hi- berno. διαχίίξαγωγίω, traduco. διαχίΐξία, ας, η, administratio, tractatio. διαχίΐξίζω, f. ίσω, in manibus habeo, admi- nistro, rego, gero, tracto ; in med. inter- ficio. Αιαχίΐξίζαν τα πξάγματα, χξνι- ματα, πολλά των χοινων. "Ον ΰμίϊς δΐί- χίΐζίϊαιτθί Χξίμάσ-αντίς ίπ) ξύλα, Act. 5, διαχίίςιαΊς, ίως, η, idem quod διαχίΐξία. διαχίΐξΐιτμος, 5, ό, idem. διαχίίξοτονίω, ω, f. τ,σω, suffragio meo de- claro, utra res ex propositis mihi pla- ceat. διαχίίξοτονία, ας, y„ dijudicatio, qua una e duabus rebus alteri suffragio praafertur. διαχίω, f. ίΰσω, diffundo, dispergo, et dissi- po fundendo j (2) divulgo ; (3) perfundo, transfundo ; (4) disseco, in frusta seco ; (5) frango, minuo, v. c. impetum, iram; unde et lenio, placo ; (6) perdo. Κ«ί μιν διίχίυσαν άπαντα, II. 7, 316. διαχλίυάξω, irrideo. διαχλιδάω, ω, £ γι<τω, luxui deditus sum, in deliciis vivo. διαχέω, f. ύο-ω, aggerem perduco ; (2) ag- gere arceo. διαχξάομαι, ωιχ,αι, f . Υ,σομαι, utor ; (2) sus- tento me ; (3) interficio ; (4) mutuo su- mo. Αιαχξαο-θαι ξίνιχοΊσι ϊθίΟΊ,^ χηξυξι, αζαλία. Αΐίχξησαντο τούτω μόξω, He- rod. διαχξάο•θαι, prajs. inf. pro διαχξάίο-θαι, a διαχξάομαι• διάχοιο-μα, ατός, το, id, quo perungimur, unguentum ; (2) perunctio. A διαχξίω, £ ίο-ω, perungo, perlino. διαχξόω, £ ώσω, coloro ; (2) contamino. διάχ\ϋσος, χ, ό χα) ϋ„ auro distinctus, au- rum intextum habens, inauratus. διαχξώννϋμι, ^el διαχξωννύω, £ χξώσΌ), id. quod διαχξόω. διάχΰσ-ις, ίως, η, diffusio, effusio ; (2) pro- fusio, prodigalitas ; (3) lastitia, voluptas, risus, placatio. ( 146 ) διαχυτικός, ij, ov, diffundendi vim habenj , (2) prodigus. A διαχύω, £ ίσω, diffundo, effundo ; (2) late spargo, placo, exhilaro ; unde διαχίχυ- μίνοι, lffiti, hilares, prcesertim in convi- viis, ludo ; item voluptuarii. διαχωννΰμι, vel διαχωννΰω, idem quod δια• χόω. διαχωξίω, ω, £ fou, pervado ; (2) excerno, onus ventris pono ; (3) admittor, pro- bor, de nummis. Hinc διαχώξνιμα, ατός, το, excrementum ; (2) hiatus. διαχώξΥ,σις, ίως, %, ipsa excernendi actio, διαχωο'/ιτιχος, egerendi vim habens (per alvum). διαχωρίζω, £ ίσω, disgrego, discerno, dis- jungo. Hinc διαχώξισις, ίως, 'h, idem quod διαχωξίσμος, 5, ό, separatio, sejunctio. διαχωξίς-ιχός, υ], ov, separandi vim habens, qui discernit ac separat. Ab eod. διάχωξος, ν, i, intervallum quod est inter cohortes, aut centurias, manipulorum in- terstitium. Ex δια et χωξος, locus. διάχωσις, ft, aggeris oppositio. Α διαχόω. δια-φαθάλ?.ω, idem quod δια^αλάττω, Hes. δια-φαίξω, £ αξω, perpurgo ; (2) perfio, per- spiro ; (3) distraho ; (4) dissolutus sum, diffluo ; (5) quietus sum. Αυξαι δια- ύαίξασι πλίχτάν/ιν χαπνν, Arist. Αν. 1721. δια-^αλάττω, dimitto ad scrutationem. δια•\ιάλλω, £ αλω, tango ; (2) psallo. διά-^αλμα, ατός, το, cantus et melodiaa im- mutatio. Α διαψάλλω. διαψάω, ω, £ ν>σω, radendo et tergendo pe- netro ; (2) perforo, perfodio, efibdio. διαψίγω, £ ξω, vitupero, reprehendo. διαψίύδομαι, fut. ίύσομαι, fallo, decipio, mentior. Αια'^ίυσβύς ύπο τν,ς άο'οωτίας* Isocr. in orat. ad Philip. δη-φίΟσθν] τω» λογισμών, Plut. in Lye. opinione sua est falsus. δια^/νιλαφάω, ω, £ γ,σω, pertrecto. δια^Υίφίζομαι, fut. ίσομαι, calcidum in ur- nam cOnjicio, sente'ntiam fero. Ex δια et ψηφίζω, calculis compute. Hinc διαψγ,φϊσις, ίως, ■/>, suffragiorum latio ; (2) disquisitio; (3) recensio civium popula- tim tributimque citatorum, examen, quod singuli populi de popularibus insti- tuunt, inquirentes, num quis revera ci- ves sit, an verb peregrinus et perperam adscriptus. διαψιθυξί'ζω, £ ίσω, murmuro, susurro. διαψυχτικος, r, ov, vim refrigerandi, refici- endi habens. A διαψύχω, £ ζω, refrigero, recreo, reficio ; (2) aeri seu vento perflandum expono. Τάς ναΰς διαψυξαι, Thuc. διάω, vel διάνιμι, perfio, perspiro. Ex δια. et «6», vel άνιμι• δίζ&μος, if, ό και rj, bipes. Ex δϊς et βαί- νω- δίζ&φος, ν, β χαι η, bis tinctus. Epitheton purpuras ; (2) vestis purpurea, purpura prastexta. Ex δις et βάπτω, τ ϋ^ο. δίζολος, ν, Ό χα) νι, duphciter injectus ; (2) anceps ; (3) duplex. Ex δ)ς et βάλλω. δίζχλος, u, ο χα) ή, qui duplicis est consilii. Ex his et βνλνι, consilium. δίζξοχος, s/, b xa) 'h, bis madefactus, bis tinc- tus. Ex δις et βξίχω, madefacio. . ν διγαμίω, alteras nuptias celebro., -& διγαμία, ας, ή, secundas, seu iterates nup3y- tias. A % δίγαμος, ν, ό χα) νι, qui secundo jungitur * matrimonio. Ex δις et γάμος. δίγαμμα, duplex gamma. iEolica litera, figura et vi similis Latinas F. Sic dicta quod duorum Γ sibi superimpositorum formam gerat. διγίνίίος, u, ό χα) ^, qui mento est bipartito. Ex δις et γίνίΐον, mentum. διγίν>>ς, ίος, ό χα) ή, qui duorum est gene- rum ; (2) qm duplicis est sexus. Ex δ)ς et γίψος , genus. δίγλν,νος, u, ό xsu yi, binas pupillas habens. Ex δις et γλ -hvA, pupilla. δίγλυφος, », β χα) r h, bis incisus, gemina sculptura incisus. Ex 5;j et γλύφω, scul- po. δίγλωσσος, vel δί^λωττος-, n, ό χα) ή, bilin- is, duarum linguarum peritus ; (2) bi- nguis, fallax. Ex δ)ς et γλωσσά- ίγνωμος, n, ο χα) νι, qui duplicis seu dubia» est sententia;, anceps. Ex δ)ς et γννμ*. gui liiK ΔΪΔ iiiyiv&Tot, u, ό χα) -h, tluplici geniculorum nodo cinctus. Ex δ /V, et γόνν, genu. διγονία, ας, vi, partus geminus, seu partus geminatio et iteratio. A ΙΊγονος, u, ό χα) η, geminus, seu bis geni- tus. Ex Si? et yivou-xi, nascor. δίγυιος, vel Υιγυος. ν,'ό χα) 'h, qui duorum jugerum est. Ex δις et γύα. δίδαγμα, ατός, το, documentum. A δι- δάσκω. διδχχτήξίον, ν, το, idem et ab eod. διδχχτιχος, 'η, on, aptus ad docendum, do- cendi peritus. Ab eod. διδχκτος, ij, ev, doctus, peritus ; (2) qui do- ceri potest ; (3) qui disci potest ; (4) do- cendus, quem docere licet ; (5) arte ex- cogitatus, exquisitus. Ab eod. δ'ιδχκτζον, u, το, premium, quod magistro pro doctrina traditur, Minerval, didac- trum. Ab eod. διδχκτΰΧος, u, β κχ) ή, qui duorum est eli- gitorum. Ex δις, bis, et δχχτυΧος. διδχχτως, adv. per doctrinam. διδάΐαι, a. 1. inf. act. verbi δίδασκα. διδά\α, docebit, 3. sing. f. 1. ind. act. δίδχξις, ίας, ή, doctrina, docendi actus. A διδάσκω• διδάξω, a. 1. conj. act.v. διδάσκω. διδχσκχΧίΐον, n, το, locus, ubi docetur, gy- mnasium, schola. Α διδάσχχΧος. Unde διδχσκχΧία, χς, ; λ, doctrina, institutio. δϊδχσχχΧιχος, yi, β», q. d. doctorius, ad doc- trinam pertinens ; (2) docendi peritus. διδασχαΧιχως, adv. more docentium. διδχσχάΧιον, α, το, idem quod δίδχχτξον. A διδάσκαλος, n, ό, magister literarum, aut morum; (2) magister quilibet; (3) poe- ta comicus, tragicus, aut dithyrambicus. A δίδασκα- διδασκίμίν, praes. inf. act. Ion. pro δίδώσ- Λίε/ν. διδασκίμεναι, idem, sed Dor. διδάσκω, 2. sing, praes. imper. pass. Dor. pro δίδασκα, διδχσκησχι, a. 1. inf. act. v. liheurxiu t Att. pro ΔΙΔΑ'2ΚΩ, f. ξαι, doceo, erudio, instituo; (2) in pass, disco, certior fio ; (3) in med. erudiendum euro, loco. Αιδάσχίΐν τνς ποΧ'ιτχς τα συμφίξοντα, τίνα. πίξί τίνος, τίνα, μίσθα δξάμα, edere. ΈκίΊνος ύμχς διδάξει πάντχ, Joan. 14, 26. διδαχή, ν\ς, ή, doctrina, instructio, admo- nitio. Α διδάσκω. διδαχθγ,ς, 2. sing. a. 1. conj. pass, verbi δι- δάσκω, διδίίασι, ligant, 3. pi. praes. ind. act. Poet. pro διδίχσι, vel δίδασι, a δίδνμι. Ιίδίω, vel hJh' /ιμι, ligo. A δίω. δ/δ»!, ligabat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et Poet, pro έδ/δ*?. διδόχμεν, damns, 1. pi. praes. ind. act. per Epenthes. pro δίδαμεν, a δίδωμι. διδοΊ, dot, 3. sing, praes. ind. act. contr. pro διδόίΐ, a διδόω, pro δίδωμίϊ do. διδόμεν, praes. inf. act. Ion. pro διδόνχι. δίδοτι, 3. sing, praes. ind. act. Dor. pro δί- δωσι. διδότω, dato, 3. sing, praes. imperat. act. δ/δ*, da, 2. sing, praes. imperat. med. δ/δ»», Ion. et Poet, pro διδόνχι. δ/δβα«. Unde διδωσομίν, διδάσίΐν, έδ/δ«ν• Idem quod δίδωμι. διδξάσκω, fugio, aufugio. Α δξάω- διδξάσω, f. 1. ind. act. verbi διδξάσκω. δίδξαχμον, is, το, didrachmum, nummus duas con tineas drachmas. ( Alexandrinis autem idem est, quod al. τίτξάδξαχμον, quia drachma Alex, valet duas Atticas, Em.) Ex δις et δξχχμ^. δίδξαχμος, is, β χα) η, valens duas drach- mas. Ex iisd. διδυμάονε, nom. dual, a διδνμάων. διδυμχτόκος, is, ν), et διδνμοτόχος, gemelli- para, quae gemellus peperit. Ex δίδυμος et τίκτω, pario. διδνμάων, άονος, e, geminus. Α δίδυμος, διδυμίύω, f. ίύσα, geminam habeo prolem. διδυμογίνΥ,ς, \ς, eodem partu editus. ΐιδυμόθξοος, ts, ο xod rs, duplici voce reso- nans. Ex δίδυμος et S -ξόος, vox. AY At M02, is, ο xxi *i, geminus, duplex; in plurali, (2) gemini, gemelli ; (3) tes. ticuli. ΙιΙυμότγ : ς, τ,τος, 'h, duplicitas ; (2) gemina natura ; (3) geminatio. Α Ι'ώυμος. Ιώυμοτοχίω, ω, f. %σω, geminos pario. Ιώυμοτοχίχ, «,ς, η, geminorum partus. A, ΔΙΕ δώυμοτόκος, is, η, idem quod ΰώυμχτόχος• 'Ίιδυ/ίόχξοος, contr. ϋΊΰυμόχξας, ts, ό xxi 'h, bicolor. Ex ΙίΙυμος et χξόχ. ίδωθι, imperat. act. Poet, et JEol. pro δ/- Ιοθι. ΔΓΔί2ΜΙ, f. δώβ-ώ», dono, do ; (2) concedo, permitto ; (3) do nuptum, do in patri- monium ; (4) oifero, porrigo ; (5) dedo ; (6) tribuo, adscribo alicui, in bonam par- tem, ut doctrinae laudem, &c. (7) in par- tem deteriorem, affligere, ut Ιώόνχι πό- νβί, &c. Em. AihOvxi tivi οΌφίχς ups-ti- ov, S -νγχτίζα, iU χιΐξας, Ίχυτον, dedere ; πλ'/ιγας, infligere ; τω ριύμχτι, projicere, οιμφιδίας πίξϊ^τΰς πόδας, Jnjicere. Oiix ο'ιιτθ' οτω μ' 'ίδωχχς ίις χί7ξας ποτ\, Soph. El. 1S63. Ταμιχν,ν χλαιύΰχ δίδοτώ; τις ΰίΰξό μοι, Arist. Αν. 1699. δίδων, dare, prass. inf. act. Dor. pro δ/δΐτν, et hoc Ion. et Poet, pro δ/δόνβί<• όιΰωξος, is, ό χχι ή, qui duorum palmorum est. Ex δι? et δά^βν, palmus. δ /e, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ιδ<6, a δ/ω, pro δέ/δω, timeo. liiQiQxo-i, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δ;α- ζιζάξω. %ΐίζλγ$'/ι, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi δ<α- ζάλλύΙ. δαγγνχ, ας, η, fidejuseio. Ex δ;α et lyyCy,. διίγγνχω, ω, sponsione facta r-ecipio et libe- ro, quod sit in adsertibne, repignero ; (2) oppignero ; (3) in medio, spondeo, pro- mitto, facturum me recipio. ΑαγγΆ- ιτχντίς τα σώματα χξίημάτων, D. Hal. Hinc ΰηγγύηβ-ις, (ας, 'h, fidejussionis intercessio. ΰιίγύξω, f. ίξόΐ, excito, suscito, expergefa- cio ; (2) exstimulo. Έν αίς διιγίίξα ΰμαν sv νπομν.γι<τίΐ tyiv i&ixqivri "hiavoiav, 2 Pet. 3, 1. ®x\xffcra δινιγίΊξίτο, Joan. 6, 18. διιγΐξθύς, a. 1. part. pass. v. Τϊιιγείξοι. διίγίξο-ις, ίας, η, excitatio. Α ΰαγίίξα. δηγίξτιχος, "ή, ev, excitandi vim habens, concitandi vi praeditus. Ab eod. διιγξηγοξία, ω, f. foa, vigilo, experglscor. Siihxo-0 -χτο, distribuit, 3. sing. a. 1. ind. m. Poet, a ΙιχΰάΖα. δ/εδε|6, 3. sing. "a. 1. ind. act. Ion. pro hi- δί(ξε, a ίίίχννμι. δ/εδ/δ^ν, 1. sing. imp. ind. pass. v. ha- ϊίίωμι. δ^ε'δβξε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δ;«δβ- χίω. δ<ε'δξ«, 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro δ;ε- Ιξ•4, a ΙιχΙξημι, effugio. ΰαΰξία, ας, ή, dissidium. Α δ/εδξβί•. διίδξίον, is, το, sellula, Dim. a δ/ε'δ^βν. ΙύΙξον, is, το, bisellium, sellae genus. A Ιι&ξος, », ό χ) »j, dissidens. Ex ha et 'ilgx, sella. %iilaxa, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi δ<αδ/- ΰωμι. Μζωο-ίν, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δ/α- ζώνννμι• Μθντο, 3. sing. a. 2. med. verbi ΰιατίθνμι. Μθ'/ιχ,α, 1. sing. a. 1. ind. act. δ/ε/, transmittebat, 3. sing, imperf. ind. act. verbi δ<ε'ώΐ, aut ΰι'ϊημι, transmitto. ΰαζίυγ μίνας, adv. divise. disjuncte. Ιιίθ',ξω, f. σα, adsuefacio; et Καθίζομαι, as- suefacio. Αΐίβίζτ; χξόνα μαχξα το αλγη- μα, Aret. δ/ε;δε'κ«;, pernoscere. δ/ε/δ^ί, ίος , ό και ή, conspicuus, clarus. Ex δί« et εΓδβί, forma. δ/ε?λε, 3. sing. a. 2. ind. verbi Stasia. "διίίΜμ,μίνας, adv. distincte, divisim; (2) prajcise, praecisa formula. Α ΖιιιλΥ,μμί- νος, quod est a ΰιαλαμζχνω. Ιΐίίλνίο-ις, ίας, v\, turbo, convolutio. Ex δία• et ί'ιλία, volvo. δηιλύα, vel haXvcrΐίίμί troi τον αίξα, narro Arist. Av. 1398. Ex dia et ίΐμι, eo. ύίαμι, usque sum, pergo esse. Ex hit, et ί'ιμι, sum, Itiixa, enuncio, expono ; (2) administro. ιίΐίίξγω, f. ξα, diduco, dirimo, intersepio, separo. ΒξχχίΤ πόξω δΐίίςγίται της Άτ• tixyi; νι ντ,σος, Pint, ΰΐίίξίο, imp. med. Ion. pro δ/ε/ξ», a ΰΐίίζομχι, inquiro, interrogo. Ex dia et ίιξα dico. hiiqa, trajicio, infero, innecto ; (2) transa- digo, transuo. ( 147 ) ΔΙΕ οΐίίξωνόζ'νος, u, ό xx} *j, simulato hospitio i'allens, sub hospitalitatis specie decipi- eits. Vox Comica Aristophanis de La- conibus. Ex δ<α, ίίξωνα'α, simulatio, et ξίνος, hospes. δΐίΐσΰύνα, f. Sucroj, subeo, ingredior. Ex δ/ώ ίΐς, et δίνω, ingredior. ΐίχζχίνα, exeo per, inter. Ίίχζχλλα, per medium emitto, trajicio. Hinc hixSoXy, %ς, 'h, trajectus, saltus ; (2) erup- tio ; (3) exitus per locum angustum et interceptum, et exitus quicunque, ΰιεχξόλιβν, is, το, medicamentum ejiciens fcetum. liixhixia, a, f. Υ,σα, tueor, defendo, sive ar- mis, sive oratione. ΰΐίχΰξομίι, νις, vi, excursus ; (2) percursus. Ex δ/« et ίχτξέχω, excurro. Μχΰΰμι, et liixlua, exeo, erumpo. Hinc δ(εχδυβ-/ί, ίας, v\, ambages, fuga et strophae tergiversationum, exitus, eruptio. Mxuto, 3. sing, imperf. indie, med. verbi ΰιάκίΐμαι. δηχθίω, ΐ. S -ίύσομαι, discurro, excurro. ΰίίκθξώσκα, perrumpo, erumpo. Ιΐίχλύω, resolvo, exsolvo. ΰαχόπ'ήν, 1. sing. a. 2. pass, verbi ΰιχχόίττα. ΰαχπαία, proruo, prorumpo, cum impetu egredior. ΰΐίκπατία, e via s. semita digredior, Diog. La'ert. ΰΐίχπίζχίνα, fut. ανω, absolvo et ad finem perduco rem institutam ; (2) percurro. ΰΐίχπίξάα, a, f. νισω, vel atra, ex loco ali- quo per alium transeo; (2) exeo; (3) transjicio, transeo; (4) transjicio, trans- figo. cSiixxiepixfca, f. ίσα, perdicis more decipio et effugio. Ex htx, \x, et πίξοιξ, perdix. ΰΐίχπίπτω, per medium elabor, et evado ; (2) per rimam et foramen evado ; (3) in- tercido. Ααχπιπτα ex των ϊρχτοπίΰων, Plut. διίχπλία, fut. ίύσα, impetum classe facio, carptim, h. e. irruendo, et mox receden- do, et deinde iterum impetum faciendo. Unde talis impetus dicitur ΰιίχπλοος, contr. διίχπλνς, ts, ό, et distin- ' guitur a μάχη, Em. hixxXaav, praes. inf. act. Ion. et Poet, pro δ;ε^τλεΐν, a ΰΐίχπλίω- δαχπνία, f. ivtra, exspiro per, perflo. Hinc hix-rvori, %ς, η, perflatus, exspiratio, per- transitus. ΰΐίχποξίύομαι, fut. ίύσομαι, egredior, exeo per, transeo per ; (2) progredior. ΰΐίχπξοχλν,ς, ες, e superiori loco pondere suo ruens. Ζιίχπταο-ις, ίας, 'h, elapsus,' effugium. A 'Βΐίχπίπτα. δΐίχξία, f. ξίύσα, perfluo, eflfluo per. Ιάχξοος, contr. ΰιίχξχς, u, i, meatus per quem aliquid effluit, ostium, exitus a- quaa. Α Ιιεχξία. ΰιίκτχίτις, ή, pandiculatio. Α διίχτίίνα. Ιΐίχτίμνα, f. ίμΖ, disseco ; (2) exseco. ΰηχτξίχω, excurro per, percurro. hixQaivis. ίος, 6 xai v>, pellucidus ; (2) illus- tris, clarus. Ex dia et εκφαννις. liixqiuya, effugio. ΰκκχία, effundo. Ααχχίνι το αίμα, Aret. διίλχθον, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi δ<α- λχνθχνω. δ/ελάλ»ν, divulgabant, 3. plur. imperf. ind. act. contr. pro δ/ελ«λε«κ, a haXaXia- ΰαλαο-ία, ας, ή, decursio militaris. Α δ<ε- λαύνα• ΙΛΧασις, ίως, νι, idem et ab eod. ΰηλχύνα, f. Χχσα, perequito, equitando iter perago ; (2; decurro in armis ; (3) trans- figo, transjicio. "Οι* αν ΰοξατία %ιίΧασχς, Luc. ΖιεΧίγίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi διχΧίγομχι. lixXiyyu, f. la, redarguo, refuto ; (2) dis- cepto. ΑαΧίγχαν απαντάς, Luc. StiXiTv, divisisse, a. 2. inf. act. verbi ΰιαίξίαι. hiXwo -ίται, penetrabit, 3. sing, et διίΧίυσ-όμίθα, transibimus, 1. pi. f. 1. ind. med. 'verbi Ιιίςχομαι- δΐίΧίχθφ, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi ha- Χίγω. ΙΐίΧν,ΧυΟότα, ace. sing. perf. part. m. verbi ΰιίξχομχι, transeo. δ/έλ'/ίί, 2. sing. a. 2. conj. act. v. διχίξία- ΖΐΐΧθίΊν, a. 2. inf. act. verbi Ζιίξχομχι. diiXiwua, cesso, desino. δ<ελ/ττΛ, pervolvo, excutio, sc. librum, K2 ΔΙΕ ΔΙΕ ΔΙΕ δαλκυνμος, S, ό, pertractio. A διιλχύω. δΐίλχν$•ίνδχ, γ,ς, r„ puerorum lusus, in quo una pars singulos alterius partis ad se pertrahere satagit. Α δαλχΰω. δαλχύω, f. ύα-ω, traho per, v. c. annulum, preecipue dicitur, de navibus qua? per istiimum trahuntur. Vide δίολχος. δήλχω, f. ξω, diduco. δαλλχμζχνω, undique amplector, λάγος δι- ίναλημ,ίιΐΰ;, oratio mtricata, obscura δη?.οιδ»ξ»ντο, conviciis adficiebantur, 3. pi. imp. ind. pass, verbi διχλοιδοξίω. δήλοι/το, 3. pi. a. 2. ind. med. pro δαίλοντο, a διχίζίω, divide. ΰήμχί, humecto. Α δί'/ιμι- διίμχξ.τυξχμγ,ν, 1. sing. a. 1. ind. m. verbi οιχίΑΧξτύοομχι • δαμάχίτο, ο. sing, imperf. med. verbi διχ- μχχομχι• δημξάλλω, injicio, immitto. ΰιίμΐξίσθγ>ν, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi διαμίξΐζω. δαμμίνω, f. ίνω, constanter permaneo in. διιμπιμτλάω, S. δημνίμπλημι, S. διίμπι- πλύω, f. πλν,β-ω, impleo. δαμτολχω, ω, f• #Λί>. coemo, mercor ; (2) divendo. Τ/ ^ε χατα. σχάτον ποτι διιιχ.- π.ολχ λάγοισι τξάς β•' ό vciybar»;? ; dictis obscuris ducit, So /ιΛ. Phil. 580. διιμφχίνω, f. ανω, ostendo. &ενε?*α<, a. 1. inf. act. Poet, pro htviyzcu, a διχφίξω., conficio. SitvivSvTo, 3. pL plusq. ind. pass, verbi διχ- νοίομχι. διίνί,νοχί, distulit, 3. sing. perf. ind. med. Att. verbi διχφίξω, differo. ίηνθνμίομχι, cogito diligenter, cum cura et sollicitudine. διίνιχυτίζω, f. ίο•ω, peranno, per totum an- num duro ; (2) per totum annum alicui rei incumbo. δανίταμαι, f. ίνϊήσομχι, refragor disseren- do. invorftvi, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi £/«- νοίομχι. δίΐνος, α, β xxi -h, biennis, bimus, qui est duorum annorum. Ex δι vex δίί, et ϊνος. δανοχλίω, molestus sum. δΐίν-ίξίνμα, ατσς, το, commentum, Ar. Ιηξά-γω, f. ά|ϋΐ, traduco ; (2) rego, admi- nistro ; (3) transigo ; (4) dirimo. Δ/εξ- άγαν τον βίον, τν,ν χμφισ^γ\τγ,σιν, Polyb. δΐίξχγωγΥ), ψ, υ\, transactio, compositio, controversial diremptio ; (2) exactio, fi- nis rei. Α διφίγω. διίξχφ, cum impetu iransiit, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro διφ/ΐφ, a δηξχΐο-ο-ω. δαΙχνΟτιμα, ατός, το, pustula. Αιφ*.νθγ)• μχτχ μιχξχ, Aret. Ex διχ et ανθημχ• δΐίζχτμίξω, per vaporem emitto, evaporo. Ιαξάττω, f. άξω, erumpo, prosilio, raptim emico. διφιμι, transeo ; (2) narro, edissero, men- te revolvo j (3) perlego. Ex hoc, εξ» et εΐμι, eo: διφια -jv, 3. pi. prass. ind. act. διφίξγω, prohibeo, arceo. διφλχύνω, f. άσω, transeo. διφλιυσ-όμίθχ, 1. pi. f. 1. ind. med. verbi διιξίξχομχί. διφλίγχω, refello. διφλίυσις, υ), idem quod διέξοδος. διφλΥ,λΌΒχ, transit, perf. ind. med. ίιφλθιΐν, transiisse, a 2. inf. act. %ιφλ'ισσω, % dissolve. Φχχίλχς ρχζδων διφ ΐλίσ -o-uo-h Herod. διφζίομαι, νμχι, f. γ]σομχι, interrogo, per- contor. διφξίννάω, 2, f. Ϋ\σω, pervestigo, persecu- tor. Αιφξίννώμίνο; χάξχν, Plat. Hinc ΰιιξίξίυν/ιτ->,ί, S, i, perscrutator, indagator. Ζιφςπύζω, f. ύο-ω, erepo, prorepo. A διφξ-τω, f. ψω, penetro, rependo. διφεχομκι, f. ιλιυσομΜΐ•, pertranseo, per- vado ; (2) percurro narrando, explico ; (3) percurro legendo ; (4) considero, per- pendo. ΛιφλθίΤν xxTViyogix•» χατά. τί- νος βι'ν, Luc. accusare. "Οο-νς -τονηο-οις >ί ΰιφλθων πόνχς. Soph. Phil. 1409. ΰιφξχοντχι, 3. pi. praes. ind. act ΰιφτά,ζω, f. ά,σω, diligenter inquiro. διφ/,γ'ίομοΐι, narro, demonstro, explico. Βιίξήμ'νχι. enarrare, praes. inf. act. Dor. pro δίίξ/ένα;, a verbo Μξαμι. %ίφς, ιω•, -ί, idem quod δ,έξβ§βί• ίιιξίνμι, dimitto, emitto per. Znhriov, pertranseundum, percurrendum, Stcph. liiiofoCui exitum reperio, exeo. δ;ε|βδ^βί. y„ ov, pervius ; (2) qui aliquid ord'me et prolixe narrat et explicat, Ίς-ο- ξΊα. ίΐίξοδίΧΎΐ, Pint, in Fab. A hifylo; ■ Ιιφ^ιχω;, adv. narratione et explicatione verbosa, perspicua. 5<εξβδβί, if, 'i, biviuni, trivium ; (2^ eifugi- um, exitus latior ; (3) transactio ; (4) explicatio verbosa, et enarratio rei ; (5) curs us ; (6) excretio per alvum ; (I) ex- peditio bellica. ^ΐίξαξίω, per urinam emitto. δαοξτά.ζω, f. άα-ω, festum celebro. <5ΐίπίξαο-ί, 3. sing, a 1. ind. act. verbi Itx- Ιιίπιο-ο», 1. sing. a. 2. ind. act. verbi g;«- ίτίίττω. $ιετίφξ&δε, dixit, 3. sing. a. 2. ind. act Ion. pro διίφξχο'ί, a verbo Ζ,χφζάζω, dico. Ιΐΐτιφξίζω, explico, prascipio, inoneo. δίίπιφώσχω* illucesco. dtiTovTj, Dor. pro dnfxtrt, a δάιτω• διί^χθομ,-ς, perdidimus, 1. plur. a. 2. ind. act. Dor. pro ίιινξχθομίν, a %ιχπί°8ω. δι'ϊτξΥ,ιτσ-ον, efficiebant,o. plur. imperf. ind. act. Ion. pro διί^ξχοΊτον, a verbo Six- !Τξχα•(τω• διίττχτο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi di- ιπτύιμχι. Ίάπω, administro, rego, guberno. Αιί<πιν xyZvx. Herodot. s -ξχτον, II. 2, 207. Ex hx et 'ίπω, CMro. ΰΐίξγχξομχι, f. χιτομχι, conficio. Koti μν, σι γ' χντον xxt πάλιν ΰΐίζγάο-'/ι, perdas, Soph. (Ed. Col. 1412. διίζίθίζω, f. ίσω, valde irrito. Hinc ϊΐίξίθισμχ, χτο;, το, irritamentum. Ιΐίζύΰω, f. ύο-ω, infigo, et δαούδομχί, in- nitor. Κίγώ σχολιω σχίμπωνι χίξ,ος δι- ίξίΐδομίνχ, Eur. Hec. 6ο. Αϋξα/τμίντ} το σχΥ,μχ τγ βχχτΥ,ξίχ, Aristot. Cone. 150. ΰϋξίσο-ω, vel διψττω, f. ξω, remigo per. δΐίξίννχω, ω, fut. ν,ο-ω, indago, perscrutor. Τ«ί μνχϊίί τν,ς ^■χλά.σίΤΥ,ς δϋξίύνων, Αρρ. ΰΐίξΐυντιτϊ,ς, S, ό, inquisitor, scrutator. δΐίξϊ,ν, ace. sing. f. g. Ion. pro διίξάν. Ιϋξίζω, ΐ. ίτω, contendo, certo. δΐίξμγ,νίυο -i;, 'h, interpretatio. δΐίςμννίντϊ.ς, S, Ό, interpres. Α δϋξμ^νίύω. δΐίξμννίύω, f. ίυσω, interpreter. Αιν,ξμίτ νίυίν αυτοίς \ν πχιταις ταϊί γξχφχις τα, πί- ρ ixvrS, Luc. 24, 27. δΐϊζομχι, interrogando pergo, interrogo. δΐϊξο;, ex, ξον, humidus, madidus j (2) re- cens. Α διχίνω, humecto. δκξίτύζ /u, f. ύσω. penetro reptando. διίξπω, f. ψω, idem. δηρργ,γνύμν,ν, 1. sing. imp. ind. pass, verbi διαρρύγνυμι. disppvyvyTo, 3. sing, imperf. διίρργφ, dirupit, 3. sing. a. 1. ind. διιρριμμίνως, negligenter. Α διχρρίττω. διερριψί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi dtap- ρίττω. διίξυθξΟξ, α, ό xxi r h, rubro colore distinc- tus, cui ruber color permistus est. Ex hx et ίξνθξο;, ruber. διίξύχω, f." ίζ,ω, inhibeo, impedio ; (2) diri- mo quasi medium me interponendo. ΑιίξΟχΛίν α-^Ίμχχίχν τινχ, Plut. διίξχομχι, f- ιλίίισομαι, transeo, pertrans- eo, prastereo ; (2) dissero, enarro, ora- tione percurro ; (3) transigo, conficio. ; (4) pervado, dimano ; (5) exire, prster- ire, de certo die ac tempore j (6) nihil prastermittere, v. c. in narrando, vexan- do, &C ΑάοχίσΒχι τον βίον δια &(.οσί- ζιίχί, pie transigere. Αιιλθόντί; 51 ir,t vvifov, Act. 13, 6. Τίίξ) \μπ δι?ιλθί λόγο;. Plat. Τον βίον, id. προς ίχντον, repu- tare, Isocr. διίξωτάω, ω, fut. γ,ιτω, interrogo. ΑηξωτΥ,- σα,ντίς ττ,ν o'txtxv Ί,ίμωνος, Act. 10, 17. δαο-χφτ,σ-α, 1. sing. a. 1. ind. act. v. διχ- σχφίω• δΐίο-θίω, f. ίβ'ω, exedo, corrodo, erodo. δ'ασις, ίω;, -η, divisio ; (2) transmissio ; (3) perfusio ; (4) quarta pars toni musici, quod est elementum toni minimum. Unde (5) minima rei pars, Em. A δ<- r /ιμι, divido, vel δίνμι, per) undo. δησχίδχ-η, 3. sing. a. 1. ind. act. v. διχ- σχίδχο). διίο-χίμμίνωί, adv. prudenter. Α διχ?χίπ- τομχι, contemplor. δΐίσχόξπκπ, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi διχο-χοξπίζΐύ. δασ-πχξχξχν, 3. plur. a. 1. ind. act. v. διχ- σΐΐχζά,οΌΌΐ» ( 148 ) act. δι<<τπά.ξγ,ν, 1. sing. aor. 2. ind. pass, verbi διχσπίίξν, dispergo. oht-zxo-l-Jvu);, sparsim, diversis partibu*. Α διχστχω. δησπνδχσμ,ίνως, accurate, diligenter. δίίο-τίΐξΐ, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi διχ- σπιίξω• διίο-ο-υτο, mota est, 3. sing, plusq. ind. pass. Poet, pro δησ'ισυτο, a διχσιυω• δηταλά-μ-ζίν, 1. sing. a. 1. ind. med. v. διχ- 5-ίλλω. δα???, 1. sing. a. 2. ind. act. verbi δης-/>• μι. Ms -ιχί, 3. sing, a 2. ind. act. verbi διχ- ςΊ'ιχω• διίΓξχμμίνο;, perf. part. pass. ν. διχ^ίφω. Hinc δΐί?ξχμμίνως, adv. distorte. διίς-ξάφΥ,ν, 1. sing. a. 2. ind. pass. δας-ώ;* dissilu .', perf. part. act. Ion. et Att. pro διίς-χχώ;, a 5;';V boni consulo. δι-νθίτΥ,α-ις, y„ compositio, bona administra- tio. δι-υθυμίω, ω, f. -ί,σω, pergaudeo, bono et hi- lari sum animo. δανθυντΥφ et διίθνντΥ,ξ, idem quod δαυθυντν,ς, et δίίβυντΥ,ς, 2, ό, director, gu- bernator, Man. A δπυθννω, f. υνω, dirigo ; (2) corrigo, emen- do; (3) examino, discepto ; (4> refuto ; (5) inquiro disputando. AnvBCvuv τον λόγον, Luc. διίυχξίήω, ω, f. γ,(τω, discerno, distinguo ; (2) dijudico, disputo, discutio, accurate examino. Ex διχ et ιΊχοινΥ,ς, dijudica- tufacilis. Hinc ς, Ϋ;, discretio, discussio. διίυχξίνΥ,/τις, (ωι δΐίνλχζίομχι, Ζμαι, f. γ,<τομχι, metuo ; (2) caveo; (3) vereor; (4) colo. δαννάζω, sopio ; (2) vitam adimo. δανα-ξαγίω, res bene, feliciter gero, fortuna secunda utor. διίνξιτίζω, fut. io-m, hue et illuc vagor, sive Euripi more hue illuc agitor et recipro- cor. διίνξύνω, f. vvSJ, dilato. δΐίυο-τοχίω, adsequor quod petii, voluL διινιτχΥ,μονίω, decore ago, decorum conser- ve. Ιΐίυτονίω, Ζ, f. νκτω, vahdus sum, valeo vi- ribus, possum. Ex διχ et ιύτονος. διίντυχίω, ω, f. ν,σω, usque quaque prospe- ra utor fortuna. δάφαυσίν,ΜιιχΆ,3. sing. a. 1. ind. act. cum ν Ιφιλχ. verbi διχφχύα-χο). 'δαφθχξΥ,ν, 1. sing, a 2. ind. pass, verbi διχ- φθίίξω• διίφθχξρι,χι, 1. sing. perf. ind. pass. ΔΙΗ ΔΙί Δ1Κ δαφθαξμίνως, adv. corrupte, vitiose. δήφθος, η. ό χα) ή, decoctus, concoctus. Ex δια et ίφΟος, coctus. διίφυ, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi διαφϊμι- δΐίχίΐξίο-αο-θί, 2. plur. a. 1. ind. med. verbi διαχαξίζω, interficio. δήχίυαν, 3. pi. a. 1. ind. act. v. διαχίω. δαγγ,ς, ίος, ο xa) Ϋι, disjunctus, discretus. Ex δια et ίχω, habeo, teneo. δαχΟξίύω, f. tutru, inimicus sum, inimiciti- as gero. δαχξγ,ο'ατο, 3. Sing '. a. 1. ind. med. verbi διαχράομαι• διίχω, disjungo ; (2) pertineo ad locum a- liquem ; (3) disto. Διίχων απ' αλλήλων, Thuc. Ex δια et Ιχω, habeo. διίψίυσμίνως, fallaciter, fallendi causa, fal- so. διίψίυς-αι, 3. singul. perf. ind. pass, verbi διαψίύδομαι• διίψω, coquo, concoquo ; bene calefacio. δίζίο, qucere, 2. sing. pra?s. imperat. med. Ion. pro δίζίο-ο, a δίζγιμχι. δίζγ,αι, quceris, 2. singul. praes. indie, act. Poet, pro δίζίαι, et hoc Ion. pro δίζίσαι. δίζγιμαι, quaero, investigo. Α δ/ζω. διζΫ,μίθα., qucsrimus, 1. pi. prass. ind. act. δίζγιμι, idem quod δίζω. δίζγ,μων, όνος, Ό χα) -ή, quaesitor, investiga- tor, Nonnus. Α δίζγιμι. δίζϋγος, χ, ό χα) Ϋι, bijugis ; (2) duplex. Ex δίί et ζυγός, jugum. δίζυξ, ΰγος, β χα) «, idem et ex iisd. ΛΓΖΩ, ambigo, dubito; (2) qusero; (3) do operam, studeo. Δ/ζε γαρ, ϋ>\ μα- χβιτβ, &c. 11. 16, 713. $ίζων, geminum, nom. sing. g. η. Dor. pro δίζνν, et hoc cenir. pro δίζοον, a δ/£οβί. δίζωος, s, i xa) *j, qui geminam vitam ha- bet, vitas geminaa, vel duphcis. Ex δ)ς et ζω-η, vita, ΰιϊγιΐξα, 1. sing. aor. 1. ind. act. verbi δα- γιίξ&>. δΐΥΐγίομχ,ι,ΐίμαι, f. -^o-e.aos/^narro, comme- moro, dissero. Τις αν hv to πφ,γμ' al- τιίϊς hrr/foaiTo ; Arist. Av. 205. Aug-ti• λατο αυτόις 'ίνα μ-ηδίν) δΐΥΐγΫισωνται, Marc. 9,9. διΫ,γνιμα, ατός, το, narratio ; (2) expositio, commemoratio. Α δι•/ιγίομαι. hny /ιματιχος, ■>„ ov, qui warrationibus de- lecLatur, tabulator ; (2) ad narrationem pertinens, narrativus. Α διΫ,γγιμα. διγ,γγ,ματικως, adv. narrative, narratione verbosa. δΐΥίγΥΐμάτιον, a, to, narratiuncula. Dim. a διΫ^Υ,μα. διΫ,γγιο-ις, tan, Ϋι, narratio, commemoratio, sed longior quam διΫ,γγιμα. Α διν,γίομαι. διγαν, 1. sing, plusq. ind. m. Att. a δ/ε/«•/. διΎ,ψος, pro haigtos, α, β χα) Ϋι, aerius, per aerem gradiens vel volans, qui est in aere, ad aerem pertinens. Ex ha et at• ξίος, aerius. δινβίω, ω, f. ν,ο-ω, percolo ; (2) idem trans- mits, ut lumen de corporibus pellucidis. Ex hit, et Ϋ,θω, colo. διΫ,θω, idem et ex iisd. h-ifiwn, ιως, -h- percolatio. hvjxovuv, 3. pi. imperf. ind. act. contr. pro h' /ιχόνίον, a haxovtai. h -ζιχοίζωμίναις, adv. accurate. Ex hoe, et ■ηχξίζαιμίναΐί, accurate. h'Axai, f. ν,%ω, pervado, pertranseo. 'It• h' /ινίμο;, ov, ventosus, vento expositus. ΰΐΥ,νόιζί, 1. sing. aor. 1. ind. act. verbi h- ανοίγω. δί-ίξε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro h^ilt, a hato'0 'ω• ΰΐΥ,πιΐξόω, ω, f. ώσω, in continentem redigo, continent! adjungo. ΰΐΥΐπόξίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. verbi ha• τοξίω. ο~ΐ'/ίτόξνν, mirabantur, 3. plur. imperf. ind» act. contr. pro h^Ttogtov, a διαποζίω. hviPtfft, 3". sing. aor. 1. ind. act. Poet, pro hiiPtffat, s.htgto-ffa• ΰιγξΥΐμίνος, divisus, quod est a ίιαίξίω. ^ι^ξΥΐμίνω;, adv. divisim, distincte. A praec. hr.pm, to;, 6 ^ *j, biremis. Ex δίί et ϊξίσ- σω, remigo. hypviTai, 3. sing. perf. ind. pass. v. ΰιαίζίω, aistinguo. h' /,ξμγ,νίυον, imp. ind. act. verbi διίξμιηνίύω. h-APvaat, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ht/,%- πάζω• δινίξχθτιν, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi δ.ε/ξ- γω. h -ηξχόμγιν, 1. sing. imp. ind. med. verbi Ιαρχομαι. hvio-av, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi h'' /ιμι. hyraro, 3. sing, imperf. ind. med* contr. pro h' /ιτάίτο, a hai -τάομαι. h-fiir,tra, 1. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro ihatTv,ffa, a ΰιαιτάω. h -ζιχίω, ω, f. ν,ο•ω, persono. Hinc h' /,χγι, 7t(, -/ι, facultas ilia, qua, velut vehi- culo, sonitus ad auditum pervebitur. ΰιθάλαο-οΌς, vel διθάλαττος, u, ό χα) 'i\, bi- maris, qui utrimque mari adluitur. Ex δίί et 3-άλ«οΌ-«, mare. hOiia, ας, ή, duplex numen, duo dii. Ex δίί et St7ov, numen. Hinc hBuTai, ων, ο'ι, qui duos deos statuunt. Ιιθν,χτος, », β χα) -/), utrimque acutus. Ex δ/, vel δ/ί, et Β-Υ,χτος, acutus. ΰίθξονος, ev, geminum thronum habens, Msch. ΰιθυμία, ας, 'h, dissensio, discordia. A Ιίΰΰμος, n, ό xa) fi, discors. Ex δ;? et ,9-w- μος, animus. htii /ξαμζιχος, v, ov, ad dithyrambos perti- nens. Α διθύξαμζος- διθυξαμζιχως, adv. poetarum dithyrambi- corum more, dithyrambica licentia et audacia. ΰιθυξαμζογίν/ις, ίος, β χα) ί, quasi duabus januis in lucem editus. Ex διθύξαμζος et γύνομαι, nascor. ΰιθυζαμζοΰώάο-χαλος, ν, ο, dithyramborum poeta. Ex Ιιθύξαμζος et ΙιΙάσχαλος- $)θυξαμζοποιίω, ω, f. ησω, dithyrambos scri- bo et compono. διθυξαμζοποίΐα, ας, -η, dithyramborum scriptio. ΰιθυξαμξοποιος, if, ο, dithyramborum poe- ta, seu scriptor. Ex ΰιθύξαμξος et ποΛω- ΑιβΟξαμζος, a, i, Dithyrambus, cognomen Bacchij (2) genus carminis in honorem Bacchi. Ex δίθνξος, biforis, et ίμζχίνω, ingredior, quia Bacchus primum ex Se- mele et deinde ex femore Jovis natus, adeoque bis in vitam ingressus flngitur. Hinc διθνξαμξώδΥ,ς, ίος, ό, xa) -h, dithyrambicam audaciam, seu dithyrambicum tumorem praa se ferens. Ιίθνξος, ν, ό χα) η, duas januas habens, bi- foris. Ex δ /f et 3-uga,janua. hBvgtrov, το, duplex thyrsus. Ιιϊαύω, bene dormio, dormio. δίχίξως, ω, ο χα) ■/>, idem et ex iisd. δικέφαλος, χ, ο xui v), biceps. Ex Bis et χε- aotXh, caput. ΔΙ'ΚΗ, ,55•, y,, jus, justitia, fas ; (2) dea ju- diciorum praises, Dice ; (3) ritus, mos, consuetudo ; (4) dica, judicium, caussa, actio, lis ; (5) supplicium, pcena. διχ^γόξος, o, causidicus, Bud. δίχηλον, χ, το, imago, proprte statua Jo- vis. ΕχΔ/βί etti'xiXov, simulacrum. Vi- de δείχελον- δίκγσιν, dat. plur. Ion. pro δίχαις. SixTjo-ie, ίως, ν], vindicta. Α δίκη. δικν,φόρος, χ, ό, juris defensor, Epith. Jovis ; item judicialis, v. c. dies; item judex, uitor injuria? alteri factae. δικίδιον, χ, το, liticula, controversiola. Dim. a dixy,. δίκλειδος, n, Ό xa) -h, utrimque clausus. δίχλιδος, χ, Ό xa) vt, idem. A ΰιχλϊς, ίΰος, vt, fores gemina?, valva? bifores; (2) qua? duplici clave obseratur. Ex h); et χλίίω, claudo. δικογραφία, as, ή, caussavum scriptio, seu concinnatio. A δικογξ&οος, χ, b, caussarum scriptor, qui orationes judiciales conficit, quas alii re- citent. Ex δίχνι et <γξάφω, scribo. tixohoiria,, on, v\, caussa? dictio. Ex δίχη et δίΰωμι, do. iixoxxos, «, l xoCi vi, duplici grano prasdi- tus^ Ex Sis et χόχχος* granum, iixoXixTK, η, Ό, eaussidicus. Ex δίχπ et λίγω, dico. ίιχολογίω, ω, f. ν,β-ω, caussas dico ; (2) judi- ciales prajceptiones do. οικολογία., ας, ή, de jure disceptatio. A διχολόγος, α, ό, eaussidicus. Ex Υιχη et λίγω, dico. ΰίχολπος, is, Ό xai %, duos sinus habens. Ex δ;ί et χόΧπος. διχόνδΰλος, ν, ό χα) ν;, duos nodos habens, qui binis nodis adducitur. Ex j; ff et xiv- ΰυλος, nodus et articulus digiti. "Ζιχοί'ρα&ίω, ω, f. ν^ω, caussas consuo, Arid. Ιικορ'ραφία, vt, causarum consarcinatio. διχορράφος, ts, 6, caussarum consarcinator, calumniator. Ex Six?] et ράπτω, suo. δίχοξο-ος, κ, ό χα) v\, biceps. Ex h)s et χόξ• ο- vi, caput. οικόξυμζος, n, β χα) ii- binos corymbos, seu vertices habens. Ex h)s et χόξνμζοί• ΰιχόξυφος, α, Ό χα) '/,, qui duplicem verti- cem habet ; (2) qui duplici est capillo- rum discrimine. Ex δ)ς et χοξυφν]. διχότΰλος, ν, ό χα) ν\, duas carunculas con- cavas circa cirros habens; (2) qui gemi- nas cotylas capit. Ex δις et χοτύλνι• Ιιχόω, ω, f. ώσω, supphcio adficio. Apud Cic. ίΰιχώθ7;ο•αν. Α δίχνι. ΰιχξαϊς, ίος, ο xa) v), biceps. Ex δις et χξάας, caput, ΰίχοαιος, α, ό χα) ν), bicomis, bifidus. διχξαιότνις, νιτος, ή, q. d. bicornitas, bifidi- tas. Α δίχξαιος. δικξαιόω, in duas partes divido, bifidum fa- ClO. δίχραίξος, α, ό χα) v\, biceps ; (2) bifidus ; (3) bicornis. Ex 1)ς et χξαΊξ». ΰίχξανον, χ, το, fuscina. ΰίχξανος, α, ό χα) ν„ biceps. Hinc ΰικςανόω, ω, f. ώσω, bifurcum reddo, biceps facio. ΰικξ &Tr.s, ίος, i xa) vi, q. d. bipotens, divi- sum habens imperium. Ex S)s et χξα- τίω, impero. δίκξοος, contr. δίχξχς, et διχξόος, contr. δι- χ(ύς, biceps, biridus, bifurcus. ΙΊκζοσσος, Ό κα) ν], geminam habens fim- briam, fimbriatus, cin'atus. Ex d)s et κξθο-0 -bs, fimbria. Ιίχροτος, α, ό χα) ν,, bis pulsans ; (2) qui u- trimque impellitur. Ex δις et χςοτος. Ιίικζννος, α, Ό χα) v\, duos habens fontes a- quffi salientis. Ex Vis et xpwos. ΔΙ'ΚΤΑΜΟΝ, νζνΐίκταμνον, χ, το, et δ/- χταμνος, χ, ή, dictamnum, seu dictam- nus, herba. Angl. dittany. Υιχτν,ς, Ό, indagator, inspector, defensor. Α ΰίζομχι• δικτυαγωγος, χ, ό, retiarius. Ex Ζίχτυον et άγω, duco. διχτυάλο)τος, χ, ό χα) ν>, reti captus, irreti- tus. Ex ΙΊχτνον et άλίο-κω, capio. διχτυζόλος- Vide δικτυοζόλος. Αίχτυνα, Diana, άπο των διχτύων, a reti- bus, quia venatrix. διχτυίιον, χ, το, reticulum, rete parvum. Dim. a δ'ιχτυον. διχτίυς, ίως, ό, piscator retiarius. Abeod. διχτυοζόλος, χ, ό κα) ή, qui rete jacit, pisca- tor retiarius. Ex δίκτυον et βάλλω. δικτυόθιτος, χ, Ό χα) ν), retium instar posi- tus, reticulatus. Ex δίχτυον et τίθνιμι. διχτνόχλως-ος, χ, Ό χα) ν,, in retia plexus, in retia fill modo intextus. Ex δίχτυον et χλώθω, neo, nexo. ΔΓΚΤΥΟΝ, χ, το, rete ; (2) plaga, cassis ; (3) media cribri pars. διχτυοπλόχος, χ, ό χα) ν), qui retia texit. Ex δίχτυον et πλίχω. δικτυονοιος, χ, ό κα) ν>, qui retia conflcit. διχτυχλχος, χ, e, qui rete trahit, piscator retiarius. Ex δίχτυον et 'ίλκω, tra/io. δικτυόω, ω, fut. ώσω, ad retis formam com- pono et iabrico, reticulatum facio. A δίχτυον- δικτυωθώ, ίς, et δικτυωτός, ν), bv, reticulatus. Α διχτυόω. δίκυκλος, ό χα) ή, binas rotas habens, sc. currus : unde et pro carpento tali dicitur. ΔΙ'ΚΩ, jacio, dejicio. δίκωλος., χ, ό χα) i\, bimembris. Ex δ)ς et χωλον, mernbrum. δικωπία, as, vi, scapha, qua? duobus tantum remis agitur. A δίκοπος, χ, ό κα) ν„ duos remos habens. Ex δις et χώπνι, remus. διλίχυβον, χ, το, gemina lecythus, bina? lecythi. Ex δ)ς et λν,χυβος, lecythus. δίλημμα, ατός, το, dilemma, syllogismus ab utraque parte feriens adversaiium, syllogismus cornutus, complexio. Ex δ)ς et λνιμμα, quod est a λαμζάνω, SU- mo. διλογίω, ω, f. ν)σω, bis idem dico. διλογία, ας, ν], sermonis ambiguitas; (2) duplex vocis in eodem loco signiflcatio. Figura Gram. δίλογος, χ, Ό, bilinguis, fallax. ύίλ ογ%ος, χ, o^ :) ν,, duas gestans lanceas. Ex s)s et λόγχν,, lancea. δίλοφος, ov. duas cristas, item duplicem rer- ticem habens. ( 150 ) διλοχία, ας, ή, duplaris decuria. Ex δι; rt λόχος, decuria. διμάχχι, ot, duplicem pugnam committen- tes, qui equites et pedites depugnant, prout necessitas exigit. Ex δις et μά- χομαι, pugno. διμάχαίξβς, ov, duobus gladiis armatus. διμίδιμνον, χ, το, mensura capiens duos lodios. Ex Sis et μίδιμνο5. διμίξνχ, ίος, ό χα) ν), bipartitus, bimembris. Ex δ)ς et μί^,.ρα^. διμίξ^, adv. bipartite. Α διμΐξ^ς. διμίτξητος, ov, duas amphoras capiens. δίμίτξος, χ, b χα) ν), duas habens seu con- tinens mensuras, qui duabus mensuris seu dimensionibus constat. Ex δ)ς et μίτξον. διμέτωπος, χ, β χα) ή, bifrons ; (2) anceps. δίμ' /ivos, χ, Ι χα) ν,, bimestris. Ex Sis et μν,ν• διμν,τωξ, opos, Ό, duas matres habens. Ex Sis et μν,τν/ξ. δίμιτξον, χ, το, duplici zona cinctum ; (2) duplex germen. Ex S)s et μίτξα. διμναΊ(%, αία, αιον^ qui duarum minarum est, duarum minarum pretium a?quans. Εχ"δ/ί et μνά, mina. διμοίξν,ς, ίος, ό κα) ν,, duas habens partes. Ex δ)ς et μοΊξα, pars. Hinc διμοιοία, ας, ν,, dua? partes, duplum ; (2) bes in haareditatibus ; (3) cohors dimidia in militia. διμοίξίτνις, χ, b, qui duplam portionem ca- pit, cui duplex portio, dupla annona, du- plum stipendium datur ; (2) qui διμοίξία prseest. δίμοίξος, χ, b κα) ή, idem quod διμοίξης. δίμορφος, χ, b χα) ή, biformis. Ex his et μοξφνι. διμόξφωτος, ov, biformis, Man. Α μβξφ•η. δίμυξος, χ, b κα) ν), duo ellychnia habens. Ex S)s et μύξα, ellychnium. δινάξω, in gyrum agor, vorticosus sum, ut τόπος διναζων- gurges. Stvaios, a, ov, idem quod δινν,ίκ, Ep. δίνασι, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Dor. pro ίδίν^σΐ. δινίμίν, pra;s. inf. act. Ion. pro SiviTv. δινίύίσκ' pro δινεύίσκί, volutabat se, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro 'εδίνΐυε. δίνίυμα, το, circumactio in gyrum. δινίύω, f. ιύσω, instar vorticis circumago, gyro, verso ; (2) versor, moveo me, vo- lute me. A Sivvt. δϊνίω, ω, f. ν]σω, idem et ab eod. Δ^-ίτΕ- gs? Ίίξόν axTvis δινίμιν, Hesiod. Op. 596. ΔΓΝΗ, vis, v>, vortex ; (2) aeris turbo. διν/ιίΐς, ισσα, εν, Gen. εντός, iffa%St εντός, vorticosus. Α δίνν). δίνν,σις, tωs, ν), in vorticem seu gyrum cir- cumactio. Α δινίω. STvos, x, b, vortex a?therius, turbo ; (2) gy- rus ; (3) vertigo ; (4) saltationis genus ; (5) vasculi species ; (β) area, in qua fru- ges teruntur. Α δίν/ι- δίνω, idem quod δινίω. δινώδν /s, ios, β χα) ή, turbineus, vorticibus plenus. A Stvv). δινώε^, εσσα, εν, vorticosus, Eur. δινωτας, ν), bv, turbinatus, tornatus ; (2) tes- sellatus ; (3) rotundus. Α δινόω. δίξoos, χ, ό χα) ή, bifidus, bifurcus. Ex Jij et ξέω, rado, scalpo. διξος, ν), bv, geminus, Ion. pro δισσός. διό, conj. ideo, propterea, proinde, quam- obrem. Ex δια, et 2, quod. διόζλνιτος, χ, b xa) y, a Jove tactus, seu ful- mine ictus. Ex Zibs, Gen. Aibs, et βάλ- λω, jacio. Unde διόζολος, χ, b xa) v t , a Jove missus. διογενετωε, oeos, το, Jovis parens, Jovis na- talis. * διογενν,ς, ίος, b και ν), e Jove genitus, s. or- tus ; (2) generosus, divus, nobilissimus. Ex Aibs et γύνομαι, nascor. διογίνν,το5, χ, b χα) ή, idem et ex iisd. διογχόω, ω, f. ώσω, tumefacio, inflo, tumi- dum reddo ; διογκόομαι, χμαι, turgeo. διόγκωση, εως, v„ tumefactio. Α διογχόω. διόγν/ιτος, χ, b και ν), idem quod διογένητος. διοδεία, ας, ν\, et διόδευσις, εως, ν,, transitus. διοδιύσιμος, χ,όν^ν,, pervius, permeabilis. A διοδεύω, fut. εύσω, iter facio per, transeo. Αιώδευε «ατώ πάλιν χα) χώμν,ν, Luc. 8, 1. Αιοδεύσαντες δ\ τν,ν Άμφίπολιν, Act. 17, 1. Ex δια et οδεύω, διοδοιτοξίω, fut. ν,οω; permeo. Ex δίοδος et πίίξω, transeo. ΔΙΟ ΔΙΟ ΔΙ II δίοδος, », y, transitus. Ex ha, et Όδάς. δίοζος, ο «2 y, duos ramos habens. Ex Sis• et όζος, ramus. AioOiv, adv. a Jove. Α Ζώς, Gen. Αιάς. δίοιγμος, ο, reclusio, ap. JEsch. (si locus snnus, Em.). Ck. v. 24. ubi legendum videtur διίϋγμος- διοίγνΰμι, fut. ξω, aperio, pando, resero. 'Αλλά. τάς γνάθχς διοίγνυτί, Arid. Cone. 849. Ex δια et ο'ίγω, aperio. διοίγω, f. £a>, idem et ex iisd. Be* διοιγίϊν κλύΟζκ, Soph. CM. Tyr. 12£6: διοιδαίνω, intumesco, inturgesco ; (2) intu- mesco ira ; (3) emano, erumpo. διοιδίω, ω, f. ήσω, intumesco. Αιοιδίασαι φλίζίς, Aret. ^ Αιωδίικίΐ \x της φάρμακο- ποσία,ς τα σκίλη, Luc. διοιδνιςΐίος, ο κα) y, tumidus, turgidus. διοικίω, ω, f. ησω, seorsim habito ; (2) rego, administro; (4) instituo. Αιοικίϊν την πάλιν, τάπξος την πάλιν, τον βίον' πξαονοία διοικίΤται, administrantur. tioixvuraui a. 1. inf. act. hioixyns, ίως, y, administratio, moderatio; (2) quaavis provincia, in qua prases jus dicit et conventus habet; (3) admini- stratio multarum provinciarum ; apud Scriptores Ecclesiasticos, dicecesis. A διοικίω. Unde διοικητής, St 6, administrator, procurator, impr. fisci. διοιχητζία, y, promacondo, cella? penuariae preeposita. , διοικίζω, f. Ινώ, dissocio, incolas dispergo, sparsim colloco. διοιχοδομίω, tut. foai, asdificando separo et discrimino. διοιχονομίω, ω, f. η<τω, persevero regendo. διοικώντας, ace. plur. prass. part. act. contr. pro dioixsevra.;, a διοικίω. διοινοχίω, vinum ministro convivis. hioivau, ω, f. ώσω, vino refercio. Ex Si» et οΐνος, vinum. δίοιξις, (ως, y, apertio, patefactio. Α διοίγω. διοίσω, 1. s. f. 1. ind. act. v. διαφίξω, difiero. Sioirtvoj, f. ίύσω, sagittam mitto per, jacu- lor. διοικίω, vehementi cupiditate ac prope in- sana incendo. διοιχνίω, ω, f. Ϋ\σω, pererro, permeo. Aiol- vvu δυσφάτνς αινιγμάτων ο'ίμα,ς, Lycurg. διοίχομαι, f. οίνησομαι, pereo, intereo. διάχτΰπος, Ό, fulmine ictus. διοχωχη, y, remissio. διολισθαίνω, labor per ; (Q) dilabor e mani- bus ; (3) labor, cado. διολισθίω, ω, f. ν^σω, idem. Αιολισθΐΐν τϊις χξης-ας, Arist. Nub. 433. διολκη, ης, y, distractio, tractio per. A h- ίλχω, distraho. Αίολκος, u, Ό, tractus in Isthmo Corinthi- aco, ubi naves ex lonio in iEgaeum et vicissim trahebantur. Ab eod. διάλλΰμι, S. διολλύω, f. ολίσω, p. ολώλίχα, disperdo. To κάλλος αυτής τον βίον διώ- Uo-u Soph. Track. 472. Αίολος, ο και y, perpetuus. διάλν, adv. perpetuum, Gl. V. ΰιομα,λίξω, f. ίσω, complano, iaevigo, squa- len! reddo. διομαλύνω, idem. δίομ&ξος, α, ο και y, imbre madidus ; (21 madidus. Ex ha et ομζξος, imber. διάμνϋμι, f. ομάο-ω, vel ομνμαι, dejero ; (2) juro ; (3) jurejurando adfirmo. ΰιομνύω, idem. Ex hia et ομνύω, juro. ίιομολογίομαι, αμαι, f. Υ,αομαι, confiteor ; (2) paciscor, ex pacto promitto ; (3) con- stituo ; (4) adfirmo ; (5) transigo ; (6) decido ; (7) a te contendo, ut hoc fatea- ns. Αιομολογη/τάμίθα την hxaioo'uvviv αξίτν,ν ihat, Plat. διομολόγηο-ις, M\ confessio, pactum, trans- actio. liov, 1. sing, imperf. ind. act. Ion. pro she», a. ο'ιω• ΰιονομάζω, f. άσω, denomino, appello.Hinc διωνομχβ-μίνος, celeber, in utramque par- tem. hovi/iria, ων, τα, sacra baccliica, bacchana- lia. Α ΑιάνυοΌς, Dionysus, s. Bacchus. Ιιονυο-ιάζω, f. άσω, bacchanalia ago, festum Bacchi celebro. Ab eod. διονυσιακός, ->„ ov, Baccliicus, Bacchanalis. Διονυσίας, άΰος, ii, herba quadam. Ab eod. Αιοννσιον, n, το, templum Bacchi. Abeod. Διονύσιος, ία, ιον, Bacchicus. Ab eod. Ι/ονυσισχος, ν, β, q. d, BaccJiulus ; (2) os- j sea eminentia, qua? prope tempora nasci- tur. Dim. ab eod. ΔΙΟ'ΝΤ202, u, o, Dionysus, Bacchus. Ιιάπαις, αιΰος, ο, Jovis filius. Ex Zewj, Gen. Αιος et παις, filius. Ζιάπιμπτος, α, Ό και η, a Jove missus. Ex Zeus, Αιος , et πίμπω, mitto. harng, conjunct, quapropter, quare, proin- de, idcirco. Ex ha, propter, et οπίξ, quod. ^ιοπιτν,ς, ίος, Ό κα) η, a Jove delapsus, de ccelo descendens. Ex Ί,ιυς, Αίος et πίπ- τω. Ιιοπομπίομαι, 5μαι, expio, ablego, procul amando, exigo, et procul amoveo, reji- cio, negligo. Ex Αιος, Jevis, et πομπή, missio. ΰίοπος, n, o, administrator, inspector ; (2) curator navis ; (3) rex, Mschyl. in Pers. 44. Vide Eust. ad II. 2. et Od. 17. A δίο<φ• Ιιάπος, ό κα) η, qui habet duo foramina. Ex δίί et esrsj, foramen, ΰιοπτίύω, f. ίύσω, inspicio, euro, custodip, impr. navem ; (2) speculor, exploro. Ex ha et οπτομαι, video, ΰιοπτν,ξ, Υίξος, ό, inspector ; (2) dispensator; (3) excubitor ; (4) instrumentum geome- tricum, cujus ope rerum altitudo aesti- matur. Α Ιιάπτομαι. ΰιάπτης, ν, ό, qui pervidet, et prospicit, in- spector. Ab eod. ^ιάπτομ,αι, f. άγομαι, pervideo, perspicio. Ιιάπτξα, ας, v\, dioptra, instrumentum geo- metricum ; (2) instrumentum librandis aquis aptum ; (3) speculum matricis. A ΰιάπτομαι. ΰιοπτξΐκος, v\, h, ad spectanda remotiora aptus. hogav, contr. pro ho^aav, a ΰιοξάω. ΰιοξατικος, ij, ov, perspicax. Α ΰιοξάω. ΰιοξάω, ω, trar.spicio ; (2) perspicio ; (3) in- ternosco. Αιοςαν πξός τίνα, Isocr. ΰιοξγάνωσις, ίως, vi, partium instrumentali- um in corpore humano coagmentatio. Ex ha et οξγανον, instrumentum. διοξγίζω, f. ίσω, ira accendo vel inflammo. Ζιάξγυιος,χ, ό κα) ή, duas ulnas longUs. Ex ha et οξγυια. ΰιοξθίύω, recte quid facio. διοξθάω, ω, f. άσω, corrigo, emendo. Δ /eg- θαμαι το χξίος, reddo, Phal. Hinc ΰιάξθωμα, ατός, το, correctio, emendatio. hozuw, corrigens, contr. pro διοζθάων, a dr ο'ξθάω. ΰιάξθωσις, ίως, η, idem, vel ipsa corrigendi vel emendandi actio, membri luxati re- positio. Ab eod. Unde ΰιοξθωτης, S, β, corrector, qui emendat. ΰιοξθωτικος, ij, ov, qui corrigere potest. hogia, ας, ή, definita et prasscripta dies ; (2) discrimen. Α ΰίοζος. Unde διορίζω, f. ίσω, distermino ; (2) extermino ; (3) definio, distinguo ; (4) explico, ex- plano disserendo; (5) statuo, decerno, adfirmo, quo sensu (2. 3.) et in med. di- citur. Αικαιάτατον διοξίζίσθαι π(ξί τίνος, Isocr. Hinc διάξισμα, ατός, το, distinctio, definitio. διοξίσμος, S, ό, idem et ab eod. διοξίσμίνως, adv. distincte, definite. διόξνΰμαι, procedo. Ex ha et οξνυμι. δίοξος, n, ό, diremptor, discriminator. Ex ha et οξος, terminus. διόξοφος, u, ό κα) ή, duplici tecto instructus, duplicem concamerationem, vel contig- nationem habens. Ex hi et Ζξοφος. διοξάω, vel διορόόω, f. ώσω, in serum con- verto, in serosam qualitatem muto. ΰιόρρωσις, η, idem quod ΰιάξωσις. hoguyvi, ν\ς, ή, fossa, perfossio. Α ΰιοξύτ- τω• hot>uyrtvai, a. 2. inf. pass, verbi ΰιοξύσσω. ΰιάξυγμ,α, ατός, το, fossa per aliqaem lo- cum ducta ; (2) fovea. Ab eod. διοξύσσω, vel ho /ζύττω, f. ξω, perfodio. "O- πν κλίπται ύ ΰιοούσσασι κα) κλίπτασι, Matt. 6, 19. ΰιοξχίομαι, 5μα.ι, f. ησομαι, persalto, usque ad finem salto, desaltoj (2)peritia sal- tandi cum aliquo certo. Ιιάξωσις, ίως, ή, conversio in serum. Αιος, Jovis, gen. sing, a Ί,ώς, Jupiter. ΙΊος, h~a, h'ov, a Jove oriundus ; (2) divus, (3) generosus. Α Τ,ύις, Gen. Αιάς. Ιιάσίοτος, ν, ό κα) ή, a Jove datus. Ex Gen. Αιος et ΰίΰωμι, do. διοσημίία, vel ΰιοσ-ημία, as, ί . signum a Jo- ve datum } (2) prodigiosa tempestas : (3) ( 151 ) ιοχυξάω, ω, f. ώσω, munio, firmo. /«•ψ, οπός, b, dispensator, Res. Α ίιόπτο- prodigium, ostentum. Ex Ζως, ΑΓος, et σημΰον, signum. Αιάσκοξοι, ων, ol, Jovis filii, Castor et Pol- lux ; (2) reges. Ex Ζώς, Αιος, et χόςος. Αιοσχχξοι, ων, οι, iidem; (2} apostemata sub auribus emergentia (παρώτιΐίς) in gravi morbo salutem indicantia. ΰίοσμος, u, o, vis ilia, quai odorum sensum ad odoratum transmittit. Ex ha et e V- μος, odor. ΰιάσπΰξα, et %ιάσπυξον% genus cerasi, Theophrast. Hist. Plant. 3, 13. Est eti- am diospyron alio nomine lithospermon dicta herba. Plin. 27. § 74. c. 11. Angl. STONECROP. hos -ίος, u, ό κα) η, ex gemino constans os- se. Ex h)s et isriov, os. ΰιοσφξαίνω, odore (s. suavi, s. fcedo) perfun- do, imbuoj unde inquino fcedis sordibus. διότι, conjunctio, quoniam, quamobrem, quare. Ex ha, propter, et 'ότι, quod. διοτξίφύσσι, dat. pi. Ion. pro διοτξίφίσι, a διοτςίφ'ίβ' ΙιοτξίφΥ,ς, ίος, ο χα) ή, Ά Jove nutritus, Jo- vis alumnus. Ex Ζώς, Gen. Αιος, et τξί- ψω, alo, nutrio. δινξίω, ω, fut. 'ήσω, permingo, permeio. Hinc hv^vwxos) ν•., ht vim habens uiinam cien- διοχίταα, η, aquae deductio. ho -χίτιυω, f. ίύσω, per canalem aquam de- duco, aquam per tubam duco. διοχ->,ς, ίος, Ό και νι, quo duo vehi possunt. Ex δ)ς et οχος, currus. ΰιοχλίω, ω, f. ν,σω, turbo, molestiam exhi- beo, molestus sum. διοχλίζω, idem quod οχλίζω. δ, δ, μαι. Hinc δ/οψ/ί, ίως, -h, transpectus ; (2) perspectio. δίπαις, Ιος, ο χα) ή, duorum liberorum pa- rens ; (2) bis puer. ΰιπάλαις-ος, ν, ό κα) η, duorum palmorum, bipalmis. Ex δ /V et παλαιή palmus. ΰίπαλτος, u, ο κα) η, qui utrimque vibrari potest ; (2) utrimque telum vibrans, bina tela tenens ; (3) ambidexter. Ex hs et παλτος, vibratus. ΰιπάλτως, adv. utrimque vibrando telum ; (2) ambabus manibus, totis viribus. Ιίπηχυς, ίος, ο κα) ή, bicubitalis. Ex his et πνχυς, cubitus. διπλάζω, f. άσω, geminus sum ; (2) dupli- co. Α διπλοος. Ιίπλαξ, &κος, ή, leena duplicata ; (2) ό κα) ίι, duas habens crustas. Ab eod. vel e- tiam ex h)s et πλαξ, crusta. διπλασιάζω, f. άσω, duplico, gemino. διπλασιασμός, S, o, duplicatio ; (2) Figura grammatica, qua htera geminatur. hιπλάσιoς, ία, ιον, duplo major ; (2) duplex, geminus. Α διπλάος. διπλασίων, όνος, ο κα) η, duplex. Ab eod. δίπλίθξον, α, β κα) ή, spatium duorum ju- gerum ; (-2J duo jugera. Ex δις et πλί- θξον. , δίπλιθξος, ov, duo jugera aequans. διπλφ/,ς, ίος., 6 κα) 'h, duplicatus, bis ple- nus. Ex δίί et πλν,θω, impleo. διπλές, ϊς, plenus, refertus, Nie. διπλά'/ι, ν,ς, ν), duplicitas ; (2) fraus, versu- tia, deceptio ; (3) obscuritas. Α διπλάος. διπλοιίυ,ατος, ov, duplicate pallio utens. διπλο'ίζω, duplico, ap. Msch. (si lectio sana, Em.) Ag. v. 844. διπλοις 'ί'δος, ί, lsena duplicata; (2) toga Rom. qua? totum hominem ambit j (3) pallium ; (4) ehlamys. Ab eod. ΔΙΠΛΟ'02, νς, fut. διπλός, ν], η. διπλίον, Sv, duplex, duplus ; (2) versipellis, ver- sutus ; (3) magnus. διπλοσημαντος, α, ό κα) y, duas habens sig- nificationes. Ex διπλόος et σημαίνω, διπλάω, ω, fut. ώσω, duplico. Αιπλώσατί αύτ% δίπλα κατά τα 'ieya αυτν)ς, Apoc. 18, 6. δίπλωμα, ατός, το, diploma, liter» princi- pum, vulgo patentes ; (2) vas duplex. δίπλωσις, ίως, y, duplicatio. Α διπλόω. δίπνοος, ov, duo spiracula habens. διποδία, y, genus saltationis Laconica> ; (2) dimensio versuum per duos pedes, v. c. qui Hexameter vulgo dicitur, χατα δι- ποδίαν est trimeter, ut et senarius 1am- bicus. διποδισμ,ος, S, ό, idem. διποδιάζω, f. |cr διποδίαν. ΔΙΣ ΔΙΦ ΔΙΧ διτοδιαίος, aia, α,Ίον, bipedalis, bipedaneus. διτολίττ,;, χ, b, gemina urbe utens, Man. δίπολος, n, ο χα) v>, bis versus seu aratus. Ex δ); et πολίω, verso. δίποζος, χ, ο χα) ή, duas vias seu duos mea- tus habens. Ex δ); et πόξβς, meatus. διπόταμο;, ov, duo flumina' habens, qui a duobus fluminibus alluitur. δίπχς, οίος, Ό χα.) ή, bipes. Ex δ)ς et χους, διπρόσωπος, χ, ο χα.) ν), biceps, bifrons, an- ceps. Ex Si? et πξόσωπον. δίπξυμνος, χ, b χα.) r lt duplicem puppim ha- bens. Ex δ/ί et πξύμνα,, puppis. δίπξωξος, χ, Ό χα) ή, duplicem proram ha- bens. Ex δ/ί et πξώξο., prora. Ιίτ-ίξος, χ, b χα-Ί γ„ bipennis, binas alas sive pennas habens. Ex δ)ς et πτίξόν, ala. διπτίξυξ, υγος, b χα.) r„ idem et ex iisd. 3/s-TOf, υχος, Ό χα.) ν), duplex. Ex δ)ς et πτύσσω, plico. δίπτυχα, adv. dupliciter. Α δίπτυχος. δίπτυχος, χ, b xa) 'hn duplex, geminus. Hinc δίπτυχον δίλτίον, pugillaris dupli- cates. Α δίπτυξ- δίπυλος, duas portas habens. διπύον,νον, χ, το, instrumentum chirurgi- ciim, specillum, duo capita habens, aver- sa parte, et in sunima cuspide, velut nu- cleus. A 111 υξν,νος, Kit! xa.) v\, duos nucleos habens ; (2j qui interiore ligno geminus est. Ex δις et πυξν,ν, nucleus. διπυξίτ^ς, 6, bis coctus, Epith. panis. δίπυοο;, it, ό xa.) τ), idem. Ex δ/ί et πυξ• ΔΙΡΚΔΙ'Δ, vel χ^χα,',α., *s, -h, herba qua;- dam. δί'/ραζδος, ov, duabus lineis descriptus, no- tatus. δίρρυθμης, ov, duos rhythmos habens. διρόυμος, S, ό xa) ϋ\, duos temones habens. Ex δ)ς et ίυμός, temo. ΔΓ 2. adv. bis, quod in compositis sequen- te Vocali vel Diphthongo σ fere reti- net, sequente Consona vero plerumque amittit, v. gr. δίσίχτος, bissextus, dims;, bipes. Sed dicitur tamen etiam δίίφθος, pro δίσίφθος, et δισθανν,ς, pro διθανϊ]ς. Ah, Αιος, Ό, Jupiter, sed pro hoc Nomina- tivo in usu est ϊίύς. δισαλία, impuritas. Α δΐΐσα,, stercus. δισάξπαγος, ov, bis raptus, Lye. δισίγγόννι, ν,ς, v), atneptis. Α δισέγγονος. δισέγγονος, χ, ό χα.) *), atnepos. Ex δίς et ϊγγονος, nepos. δίσιχτο;, χ, β χα.) ν,, bissextus. δισεξάδελφο;, consobrinus, patruelis. δίσώνος, is, ό, qui duas habet uxores. Ex δις et ευνν), cubile. δίσεφθος, a» b χα.) ϋ). bis coctus, recoctus. δίσν.μος, ov, duplicem signiricationem ha- bens. δισθαν/,ς, ίο;, ό χα.) ν), bis moriens. Ex δ /V et ΐτνν,σχω, morior. δισχένς, έως, b, cometa quidam. Α δίσχος. δισχεύω, f. ίΰσω, disco ludo, discum jacio. δισχίω, ω, f. ν,σω, idem et ab eod. δίσχν,μα, το, quod jaculamu-r, projicimus, ut δίσχον. δίσχν,πτξος, ov, duo sceptra tenens. δίσχιος, ov, perumbrosus. δισχν,σαις, a. 1. part act. Mol. pro δισχν- σας, a δισχίω. δισχοζολία, ας, ν), disci jactus. Α δισχοζό- λος. δισχοζόλος, is, b, disci jaculator. Ex δίσχος et βά,χχ ω , jacio. ΔΓ2Κ02, χ, β, discus, orbis ferreus, lig- neus, saxeus, vel plumbeus, quem exer- cendi corporis caussa jacere solebant o- lim ; (2) orbis sohs ; (3) vas in quo ciba- ria apponuntur, patina, quadra ; (4) spe- culum. δ/>»«ξα, terminus, qui disci jactu compre- henditur. Ex αίσχος et Ionico ζξος, pro Όξο;, terminus. ϊισχοϊόξΰ;, ov, discum ferens. Ιισμν£Μΐ, ίαι, ια., bis decies mille, viginti millia ; reperitur et ΰισμύζίος, a,, ov. ϋίσπα,ππος, a, Ό, atavus. Ex δ;ί et πάππος, avus. ?,ίσπιθα.μα.7ύς, αία, ouov. idem quod διστίθάμος, ν, ό xu.1 ή. duas spithamas lon- gus ; (2) duos dodrantes altitudine a; quaus. Ex h); et σπιθα.μ->„ spithama. ^ir-rmono;, ν, Ό, geminus, vel duplex spon deus. We-ai, due?, n. pi. f. g. a Κισσός. hffffagiu cl ciiic/.xii adv. bis. Α ΐίισσίς• δισσάξχ•/,;, it, ό χα.) ή, princeps vel rex ge- minus. Ex δ/ί et α-ξχων, princeps. ΰισσίύω, f. ίύσω, duplex sum. Α οισσός. ΰισσολογίω, vel 7>ιττολογίω, ω, f- ν,σω. gemi- nato verbo loquor ; (2) bis dico ; (3) duo- bus modis eft'ero. Ex οΊσσος et λίγω. Ιισσολόγις-ο;, ov, quod duobus modis pro- nun ciatur, scribitur. ΰισσολόγος , ev, gemino sennone utens, Man. Κισσός, vel διττός, ν Λ ov, duplex, geminus. Α δ/?. ΰισσυλλαζία, ν,, dua? syllaba?. ΙίσσΟ\\&ζος, n, β χα.) ή, duabus constans syllabis. δισ'συλλαξως, adv. per duas syllabas. δισσυμίωνίω, ω, £ Ϋ,σω, duarum sum Con- sonantium. A ίισσύμφωνος, n, ό χα,) η, qui duarum est Consonantium. διο-σως, adv. duphciter, iterum. (ίις-αγμος, ΐί, β, dubitatio. Α δικάζω, hirahio;, ov, duo stadia Eequans. ΔΙ2ΤΑ'ΖΩ, f. άσω, dubito, ambigo. Ό- λιγόπιπ, ίις τί ihi^ara; ; Matt. 14, 31. his -αχτιχος, ij, ev, dubitativus. ΰΐς-α,σις, ιως, •/■„ dubitatio. Α δικάζω. iiis -ατιχος, ■>,, ov, dubitativus. Ab eod. Ιι^άσιος, ov, bilibris j (2) duplum ponde- rans. δ/5"«ι?'<ί, ίος, ό χα) η, bis sepultus. Ex δίί et S -άπτω, sepelio. ΰΐΓ.ίγία., a.;, r„ duplex tectum, vel domici- lium duobus tectis seu contignationibus duabus instructum. A ΰίπγο;, α. ό xa.) r„ duas contignationes ha- bens. Ex δίί et riy-A- δ'Γϊχο;, ts, ό χα.) ή, duos ordines habens ; (2) ex duobus versibus constans. ΙιτοιχΊα., α,ς, r„ duplex ordo, bini ordines. A ΰίς-οιχο;, ν, ό xa.) r„ idem quod Vis -ιχος. his -οχος, is, ή, quae bis peperit. Ex h); et τίχτω, psrio. δ/'Γίλοί, ov, geminus. διτομίω, bihnguis sum. δ/5-ί.αοί, χ, Ό χα.) *j, gemiiium os habens ; (2) anceps, acutus ; (3) duo habens ostia. δισύλλαβος, ts, β χα.) ή, idem quod Ιισσύλ- λα,ζος. δισχιδής, ίος, ό χα) -η, bifidus. Ex δ /j et σχίζω, findo. δισχίλιοι, ία,ι, ια., bis mille, duo millia. δισχωλος, χ, ο χα.) r„ utroque claudicans pede. Ex δις et χωλός, claudus. δισώμ,ατο;, χ, ό a£ -ή, bicorpor. Ex δις et σώμα., corpus, δίσωμος, χ, ό χα) *ι, idem et ex iisd. διτάλαντος, duo talenta ponderans. διτοχίω, ω, £ ν,σω, bis pario ; (2) gemellos pario. A δίτοχος, χ, τ;, quae bis peperit. Ex δ)ς et τίχτω, pario. διτονίζω, duobus diversis tonis utor in pro- nunciando. διτταχως, adv. duphciter. Α διττός, διττογλωττία., ας, r„ duplex lingua. A διττόγλωττος, χ, ό χα) ή, bilinguis, duplicis linguaa. Α διττός et γλωττα, lingua, διττογονίω, ω, bis pario, seu bina pario. Ex διττός et yiyova, quod est a γύνομαι. διττολογίω, ω, idem quod δισσολογίω. διττός, ν), ov duplex, Att. pro δισσός. δίτνλος, ov, duplicem gibbum habens. διυγξαίνω, madefacio, hiunecto. Α δ/κ- γξος. δίνγξος, χ, ό χα.) τ,, humidus ; (2) uligino- sus ; (3) mollis, infirmus. δινλάζομαι, f. άσομαι, in materiam abeo. διυλίζω, fut. ίσω, defffico, per colum trans- fundo. 0< διυλίζοντίς τον χώνωπα, Matt. 23, 24. Ex δια. et ΰλίζω, defceco. δινλισις, ιως, ■>„ defascatio, percolatio ; (2) baptismus. Α διυλίζω, διυλισμος, χ, ό, idem et ab eod. διυλιτν,ξ, ν,οος, Ό, colum. Ab eod. διυπνίζω, f. Ίσω, expergefacio, e somno ex- cito. Ex δια. et 'ύπνος, somnus. διυφαίνω, intertexo, pertexo. διφαλαγγάξχγ<ς, χ, ό, praafectus duarum phalangium. Ex δια et Οαλαγγάξχνις. διφαλαγγαςχία, a;, ->„ prasfectura, qua quis duabus phalangibus prasest. A διφαλάγγαξχος, χ, ό, idem quod δι^α,λαγ- γάξχγ,ς. διζ-χλαγγία., ας, i], duplicata phalanx ; (2) duo.• phalanges. Ex δ;ί et φάλαγξ, pha- lanx. Ιιΐασία, α;, ϋ„ duobus modis dici, sermo duplex c't secum non conveniens, A ( 152 ) διζάσιος, Ία., ιον, qui duobus modis dicitur, bifarius; (2) duplex, geminus. Ex δις et <ράσις, a ςίω, dico, aw. δίφατος, χ, ό χλ) ϋ„ qui duobus modis dici- tur. Ex δις et ςίω, dico. Δ1ΦΑ'ί2, ω, qua?ro, vestigo. Tii)v διφωσα χαλιών, Hesiod. Op. 372. Hinc διφ'ϊ,τωο, οξος, ό, quffisitor, investigator. ΔΙΦΘ'Ε'ΡΑ, ας, y„ pellis, exuviirm; (2) vestis coriaceaj (3) rhembrana, in qua scribitur. διςθίξΊας, χ, e, qui gestat διφθίξαν- διφθίξιον, χ, το, ulcus quoddam. Ab eod. διφθίξΊτΥ,ς, χ, Ό, idem quod διφΟίξίας- διφθίξίτι;, ιδος, v„ femina, qua? vestem co- riaceam gestat. Α διφθεξίτης. διφθίξίπώλΥ,ς. χ, b, qui pellibus negotiatur. διφθίξόω, ω, f. ώσω, pelle obtego, corio inte- go. Α διφθίεα,. διφθογγίξω, per diphthongum scribo aut pronuncio. διφθογγξα,φίω, per diphthongum scribo. δίφθογγος, χ, ό χα) ϋ), duplicem somnn ha- bens ; (2) γ), duae vocales in unum sonum conflatae, Diphthongus. Ex δίί et φθόγ- γος. διφοξίω, ω, f. ν,σω, biferus sum, bis fructum fero. Hinc διφόξνχτις, y„ differentia, discrimen. οίφοξος, χ, ό χα.) ν, biferus, bis anno fruc- tum ferens. Ex δίί et φίξω, fero. δίφξαξ, α^βί, ν), sella. Α δίφοος. διφξας, άδος, ■>„ idem et ab eod. διφξ-ία, ας, ν\, aurigatio, eurrus agitatio vel circumagitatio. Α διφξύω. διφξίλάτίΐξα, y„ eurrus agitatrix. διφξ'.υτΥ,ς. χ, b, auriga, eurrus, seu bigarum agitator, rector plaustri. Ab eod. διφξίόω, f. ίΰσω, curru aut bigis vehor ; (2j aurigor, moderor currum. Α δίφξος- διφξΥ!>.ασΊα, ας, ν), eurrus agitatio, auriga- tio. Ex δίφξοος et Ιλαννω, agite. Unde διφξν,λάτΥ,;, χ, b, eurrus agitator, auriga. διφξν,φόξο;, χ, b xa) r„ qui sella lecticaria a- hquem gestat. Ex δίφξος et φίξω, fero, gesto. διφξίσκος, χ, b, sella? curulis auriga. Dim. a δίφ°ος. δίφξοντις, b xa) y,, animi dubius. διφξοτΥ,γία., ας, ί, vehiculorum fabrica, sel- larum fabricatio. Ex δίφξος et π-ί,γνυμι. ΔΓΦΡ02, χ, Ό, locus in curru, in quo pa- rabates et auriga sedebant ; (2) biga? ; (3) sella. διφξχλχίω, ω, f. ν,σω, currum traho. "Av- τυγα διφξχλχίΐ, Epigr. Ex δίφξος et £λ- διφξνςγία, ας, i\, bigarum seu sellarum fa- bricatio. Ex δίφξο; et ίξγον, OpUS. διφξοφοξίω, ω, f. ν,σω, curru veho. A διφξοφοξο;, χ, b xa) ■>,, qui sella lecticaria a- liquem gestat. Ex δίφξος et φίξω, fero. διφξυγν,ς, ίος, b xa) ■>„ ois tostus, qui bis torretur. Ex δις et φξύγω, torreo. διφυν,ς, ίος, Ό χα) ϋ„ qui duas habet natu- ras ; (2) bipartitus, geminus. Ex δις et φυβ. διφυία, ας, >;, bifida partitio. Α δ/φυί;ί. hiivXlc;, χ, b χα) Ϋ„ bina folia habens, bi- folius. Ex δις et φύλλον, folium. δίφωνος, χ, b >£ ϋ„ duplicem habens vocem ; (2) duplici voce loquens, bilinguis. Ex δις et φωνν), VOX. διφώσα,, part, contr. pro διφάχσα, a διφίω- δ>χα, adv. bifariam, dupliciter, divisim ; (2) sine, absque, seorsim. Α δις. διχάζω, f. άσω, in duo divjdo, separo ; (2) dissidere facio. ^ΐίλθον γάξ δΊχάσαι άν- θξωπον χατά. πα,τξός α,υτ'χ, Matt. 10, 35. Α δΊχα. διχα,ίω, idem. διχα^Υ,ξ, ν,ξος, ό, unus dentium quatuor an- teriorum. Α διχάζω, quoniam dentes isti cibum dividunt. διχΫ], adv. divisim, bifariam, dupliciter. διχν,λίύω, fut. ίΰσω, ungulam bisulcam ha- beo. δ'χν,λίω, ω, f. ν,σω, idem. A δίχν,λος, χ, b xa) v,, in duas chelas fissus ; (2) ungulam habens bisulcam; (3) bi- sulcus, bifidus. Ex δ)ς et χν,λΫ)• διχθά, duphciter, bifariam. Α δίχα. διχυάδιος,' ία, ιον, duplex. Α διχθά. διχΟάς, άδος, -h, duplex. Ab eod. διχίτων, Ό χα) ν>, duabus tectus tunicis. Ex δ/ί et χιτών• διγόζχλο;, χ, Ό χαί r t , discors, dissentiens. fix δίχα. et βχλ>, voluntas, χογνύ/μίω, ω, f. ν,οω, disbentio animo, du» ΔΙΨ plici sentcntia distrahor. Α διχογνώ- μων• διχογνωμονίω, ω, f- ησω, idem et ab eod. διχογνώμων, όνος, b χα) η, ancipiti tractus sententia ; (2) cujus sententia dissidet a sententia alterius. Ex δίχα et γνώμ,η. διχόθιν, adv. a duabus partibus. Α δίχα. διχόθϊ,μος, ts, Ό κα) ή, dubius animi. διχοίνικαν, ts, το, mensura continens duas chceuicas. A διχοίνικος, u, ό xa) η, duas capiens choeni- cas. Ex δ /V et χοΤνιξ, chcenix. διχόλωτος, ts, ό και η, duplicis ira=. διχόμην, ηνος, <5 κα) η, in duas partes men- sem secans. Ex δίχα et μην. Hinc διχομηνία, ας, ή•, dimidia mensis pars ; (2) pl'en ilunium. διχομηνιαία, ας, η, sc. ημίξα, dies, qui men- sera, in duas partes asquales dividit ; (2) qua decimo quinto die mensis aliquid fa- cit. Ab eod. διχόμηνις, ιδος, ή, luna plena et soli adver- sa; (2) medius mensis, Idus. Ab eod. διχόμηνος, ts, h, idem quod διχόμην• διχομ,ητις, ιος, b χα) ή, duplicis consilii, an- ceps, dubius. Ex δίχα et μητις, consi- lium. διχόμϋθος. ts, ο xa) ή, qui ambigue loquitur; (2) ambiguus. Ex δίχα et μύθος. διχονοίω, Si, f. ησω, dissentio, dissideo. Ex όίχοί et vSs , mens. διχόνοια, ας, η, duplex seu bifaria sententia mentis, dissensio. Ex iisd. διχοςία, ας, ή, divisio chori in duas partes, chorus in duos partes divisus. Hinc διχοςιάζω, fut. άσω, in duabus choreis ca- no. διχορόαγης, ίος, ο χα) ή, duplicem rupturam nabens, dupliciter ruptus. Ex δίχα et ίηγνυμι, rumpo. διχοόόόκως, adv. in duas partes. διχο$•ασία, ας, η, dissensio, seditio, seces- sio. Ex δίχα et ς-άο-ις, staiio. διχο$•ατίω, ω, f. ησω, dissideo, dissentio, 'discordo ; (2) dissensionem facio ; (3) contendo ; (4) ambigo, dubito. "Οταν γυ- νή πζός άνδξα μη διχος-ατη, Eur. Med. 15. Ex δίχα et 'ts -ημ,ι, sisto. ' διχοτομίω, ω, f. ησω, in duas partes seco, aisseco, separo. Διχοτόμησα αϋτον,ΜαΗ. 24, 51. Ex δίχα et τίμνω, seco. διχοτόμημα, ατός, το. una ex duabus par- tibus aequa proportione divisis ; (2) par- ticula, frustum. Α διχοτομίω. διχοτομία, η, divisio in duas partes. A διχοτόμος, is, ό χα) η, dissectus, in duo di- visus j (2) dimidiatus. διχοτόμος, in duo dividens. Α δίχα et τίμνω. διχοφζονίω, dissideo, dissentio. διχοφςοσύνη, ης, ή, discordia j (2) inimici- tia ; (3) seditio. A διχόφξων, όνος, ο χα) ή, discors, dissentiens, qui mente est discordi. Ex δίχα et φ^ην. διχόω, divido in duas partes. δίχξοια, ας, η, geminus color. Α δίχξβος. διχξβνίω, ώ, fut. ησω, sum duorum tempo- ruin, sum anceps, indifferens. Α δίχξο• νβί ' ΰιχξονοχατάληχτος, ν, ό χα) η, desinens in ancipitem vocalem. δίχξονος, ts, Ό χα) ή. qui duorum temporum est, anceps, indifferens, communis. δίχξοος, contr. δίχξΐις, ts, ό χα) ή, bicolor, qui gemini colons est. Ex δίς et χξόα. δίχξωμος, ν, β χα) η, idem et ex iisd. διχώς, adv. dupliciter. Α δίχα. ΔΓΨΑ, ης, η, sitis ; (2) vehemens deside- rium. δίψα, sitit, vide διψη. διψακος, S, ό. morbus renum, quera comi- tatur maxima sitis ; (2) genus herbae. Angl. teasel. Α δίψα. Unde διψαλίος , ία, ίον, sitibundus, siticulosus. h -ί/ας, οίος, η, siticulosa, bibula, arida ; (2) • genus vipera? veneno celerius necantis, prester, causos, melanurusj (3) genus herbae. 'hi-S/awy ω, f. ησω, sitio ; (2) cupio, deside- ΓΟ, appetO. Αιψην ΰίά'των μάλις-α, He- rodot. Τίόλις ίλωθίξίας "bi -^ιηα-ασα. Plat, hi^'h sitit' 3 • sin S- P r 'CS. ind. act. Dor. pro hi' -φα, contr. ex li-tyau, a verbo Ιι-^άω- ϊιψηξος, ςα., ξον, siticulosus, aridus. Ab codem. hi -φησγ, 3. sing. a. 1. conj. act. ν.-ΰιψάω. ϊ>Ί•\>ησΊς, η, sitis. "6ι\ητικος, η, όν, sitim provocans ; (2) siti- culoius, bilicn?, sitibundus. Α διψάω, Am hi^ios, u, β χα) ii, siticulosus, aridus. A δ;•ψβ£. δ/•ψοί, ιος, το, idem quod δ/^/α. ΰιψυχίω, ω, f. ησω, ambigo, ambiguo et du- plici sum animo. ΰιψυχία, ας, η, dubitatio, haesitatio. A Ιίψνχος, u, ό % η, animo duplex, qui men- tem habet dubiam et inconstantem. Ex δί? et ψυχή, anima. δ;-ψώδ^ί, ιος, β χα) η, siticulosus, sitibun- dus. Α δ/ψα, Sitis. ΰιψωντίς, pro δ/4<ώβν«ί, a διψάω. ΔΓΩ, expello, abigo ; (2) timeo ; (3) cele- riter curro, fugio. ΤΙΐξ) γαξ δ/ε ποιμίνΐ λαών* 11. 5, 566. M^ σι, χα) όπλότίξός πΐξ Ίων, αγςόνδΐ ΰίωμαι, Βάλλων χΐξμα- δΊοισι, Odyss. 21, 370. Ιιωζίλιον, ts, το, duo oboli. Ex δ/ί et £So- λος, obolus. ΰιώζολον, ν, το, idem et ex iisd. ΰίωγμκ, ατός, το, id quod persequimur ; (2) sacrum quoddam apud Grascos, a quo viri arcebantur. Α διίχω. διωγμός, H, ό, persecutio, exagitatio, vexa- tio. Ab eod. διώδιυσιν, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δ/ο• διύω. δίώΐύνος, ov, acerbus, gravem dolorem ad- ferens. Ιιωβίω, f. Ιιώσω, vel διωθησω, dispello ; (2) diluo, refello ; (3) intrudo per, trajicio impellendo ; (4) detrudo, deturbo ; (5) ejicio, propulso. Ταΰτα πάντα Ιιιωβνν το, Bern. Διωσάμινος την άξχν,ν, τον οχ- λον, Plut. διωθίζω, f. Ίσω, idem. Hinc διωΟισμος, S, ό, impulsio ; (2) propulsio. διωχαθω, Att. idem quod διώκω. διωχίμιν, Ion. pro διώχιιν, a διώκω. διώχιν, Dor. pro διώκιιν. διωχτίος, ία, ίον, persequendus. Ab eod. διώκτης, n, ό, persecutor. Ab eod. διωχτος, η, ov, quern persequi debemus ; (2) quern consectari oportet, expetendus. διώχτξία, ή, persecutrix, venatrix. διωκτυς, ύος, η, persecutio. A Δ1'ί2ΚΩ, f. ξω, et ζομαι, expello, abigo ; (2) in exsilium mitto ; (3) persequor, in. sequor ; (4) adsequi conor, consector, ad- fecto, expeto ; (5) persequor judicio, ac- cuso, reum ago ; (6) persequor oratione, describo. Αιώξομαί σι δαλίας, reum a- gam, Arist. Eq. 367. Φζϊδοι διώκοντίς σι ναυτικω ?όλω, discesserunt ut perse- quantur, Soph.' Phil. 562. Ονδι ταπιινω; διώκιι τον Ίαντχ βιον, Isocr. διωλίνιος, ία, ov, ulnas expansas habens. ΔΙΩΛΪΤΙ02, ν, Ό χα) ή, magnus; (2) vehemens ; (3) late se extendens. διωυ,οσία, ας, η, dejeratio ; (2) jusjurandum de calumnia. Α διόμνυμι. διώμοτος, ov, perjurus. Διώνη, τ,ς, η, Dione, mater Veneris. διωνομασμίνος, perf. part. pass, verbi διο• νομάζω. διωννμία, ας, ή, duplex nomen. A διώνϋμος, ν, ό χα) ή, binominis, duo habens nomina ; (2) Celebris, pervulgatus. Ex δις et όνομα, nomen. Διώνϊσος, idem quod Διόνυσος. διωξάτω, 3. sing. aor. 1, imper. act, verbi διώκω. διωξικίλιυθος, ov, cursor, festinans. διώξινχος, u, ό, equorum agitator. Ex δι- ώκω et iWei, equus. ■ δίωζις, ιως, ή, persecutio. Α διώκω. διώξωσι, 3. plur. a. 1. conj. act. verbi διώ- κω- διωξία, dilatio ; (2) intervallum. διώξίσι, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi διοξίζω- διωξίσμίνως, adv. definite; (2) seorsim,par- ticulatim. διώξοφος, ν, Ό xai r,, duplex tectum habens. διωξύγη, ης, ή> fossa. Α διοξύσσω. Unde διώξνγμα, ατβ?» το, fossa per aliquem lo- cum ducta. διωξνχτης, 5, ο, qui parietes perfodit. διώξνξ, ΰχος, vel £yaj, ή, fossa j (2) cuni- culus. διωξύσσω, perfodio. διωξυχη, ή, idem quod διώζνξ. διωσάμίνος, a. 1. part. med. verbi διωθίω- δΊωσις, ιως, ή, protrusio, propulsio ; (2) di- latatio cum pulsu. Α διωθίω. διωσμος, £?, «5, protrusio, extensio. Διωσμος χαζών, Arct. Ab eod. διως-ζξ, νξος,ό, instrumentum chirurgicum, quo aliquid ex vulnere dctruditur ; (2; vcctis. Ab eod. ( 153 ) Δ OK διώτη, ης, ή, diota, genus vasis duas haben- tis ansas. A δίωτος, », ό κα) ή, duas habens aures; (2) duas habens ansas. Ex δ)ς et %ς, Ζτος. δμάθίν, 3. pi. a. 1. ind. pass. Dor. et JBoeot. Χ?ΤΟιδμηθησαν, a δμάω. δμηθιισα, domita, a. 1. part. pass. f. g. δμηθητω, dometur, 3. sing. aor. 1. imper. pass. δμησις, ιως, η, subactiq, domitio ; (2) ipse domandi actus. Α δαμάω. δμητιιοα, ας, ή, domitrix. Α δμητηξ. δμητϊξ, ν,ζος, ό, domitor. Α δαμάω. δμητος, η, ov, domitus. Ab eod. δμητξα, per Sync, pro δμητίιβα, Hes. δμωη, ης, ή, serva, ancilla. Α δμώς. δμώϊος, ov, servilis, Ep. δμώι'ς, Ίδος, η, serva, ancilla. Ab eod. δμωος, a, ό, servus. Α δμάω. δμώς, όος, 6, idem et ab eod. δμώσιν, servis, dat. plur. cum » Ίφιλχ. ΔΝΟΠΑΛΓΖΩ, f. ίσω, agito et percutioy vel excutio manibus ; (2) induo. Άνηξ δ' άνδξ' Ίδνονάλιξιν, 11. 4, 472. δνόψιος, ία, ιον, caliginosus, ater. Α δνό- φος- δνοφίξΐϊσι, dat. pi. Ion. pro δνοφιςαϊς. Α δνοφ-ξΌς, ξά, ξον, idem et ab eod. δνοφοίι:, ισσα, iv, id. quod γνόφιος, Steph. ΔΝ0'Φ02, », Ό, tenebra?, cahgo. δοάζω, ομαι, dubito, delibero ; (2) post du- bitationem tandem decerno. δόγμα* ατός, το, edictum, decretum ; (2) placitum, dogma ; (3) ritus, institutum. Α δοκίω, censeo. Hinc δογματίζω, f. ίσω, dogma aliquod introdu- co, dogmata trado ; (2) ritibus onero ; (3) consulto ; (4) censeo. Τ/ ως imns iv κόσμω δογματίζισθι ; Col. 2, 20. δογματικός, η, ov, dogmaticus, qui certarn rerum quarundam scientiam dari sta- tuit; (2) ad prajcipiendum vel docen- dum aptus. δογματικής, 2, ό, qui dogmatis alicujus est auctor vel defensor. Α δογματίζω. δογματοτοιίω, ώ, f. ησω, decretum facio. δογματοτοίία, ή, inventio sententiarum philosophicarum, confectio systematis philosophic!. δόδξα, ή, Lat. potio, s. quoddam jusculum, ap. Auson. δοθείς, a. 1. part. pass. v. δίδωμι. δοθιίσης, datce, gen. sing. a. ejusd. f. g. δοθηναι, datujn esse, a. 1. inf. pass. ΔΟΘΙΗ'Ν, ηνος, 6, furunculus, tumor in carnosis corporis partibus. δοθίων, όνος, ό, idem. δοιά, duo, nom. plur. n. g. Poet, pro δύω- δοιάζω, f. άσω, dubito ; (2) consulto, deli- bero. Α δοιη. δοιδυκοίτοιός, ό, pistillorum fabricator, Steph. ΔΟΓΔΎΚ, νκος, i, pistillum mortarii j (2) cochlear, quo contusa eximuntur. δοιδυκοφόζης, ts, ό, pistilli sonum timens. δοΊιν, 3. plur. a. 2. opt. act. Bceot. et JEol. pro δοίησαν. Α δίδωμι. δοιη, ης, η, dubium, dubitatio. Α δύω. δοίη, 3. sing. a. 2. opt. v. δίδωμι. δοιο), duo, nom. plur. masc. gen. Poet, pro . δύω- δοιος, a, ov, geminus. Ab eod. δοιώ, duo, nom. dual. gen. masc. Poet, pro δύω. ΔΟΚΑ'ΖΩ, f. άσω, observo, expecto, ar bitror. 'Ώ,ξαν πιπλνσθαι δοκασίϊς, Theoc. 1, 150. δοκασΰς, 2. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro δοκησιις, a δοκίω. δοκιΊς, 2. sing, prass. ind. act. contr. pro δοκίιις. δοκινω, observo, expecto ; (2) insidior. B/*j σύλασκι δοκιύων, Hesiod. Scut. 480. A ΔΟΚΕ'Ω, ώ, f. ησω, videor, censeo, existi- mo ; (2) probo ; (3) in aliqua existima- tione sum, laudor, celebror ; unde δοχΰν τ£ί sunt clari, &c. Impers. δοχίί, vide- tur, placet, volo, ut νως δοχιΐς, τ) δοχΰς % πόσον δοχιίς, sunt formula? admirandi. In pass, δίδοχται, visum est, decretum est. Αοκώ uo) αδύνατος ιΤναι, Plat. Κβίμ Ίγώ δοκώ μοι κίνδυνον tStov υπομίιναι* Xen. "Αξίς-ος ιΐναι δοχι7, Luc. 'Us τβτ' ιδόχιι, Msch. δόχημα< ατός, το, idem quod δόκησις. δοκησιδίξιος, ts, ό χα) η, qui sibi acutus ct dexter vidctur, qui se faustum et felicem existimat. Ex δοκίω ct δφός. Ιόκησις, ίαις, ή, cxistimatio, opinio, suspi» cio, cxpcctalio. Α δοκίω. ιπι χξαναισι ΔΟΛ Δ08 Δ OP δοχνισισοφία, ας, i), opinio, quam quis falso de sua sapientia concipit. A δοχνισίσοφος, χ, ο χα) r), qui sibi videtur sa- piens esse, quiun non sit. Ex δοχίω et σοφός, sapiens. δοκίδιον, χ, το, trabecula, trabs parva. Dim. a δόχος . δοκιμάζω, f. άσω, exploro, probo, exami- no, experior ; (2) approbo, in pretio ha- Deo ; (3) utile judico, consultum censeo ; item simpliciter, judico, censeo; et in pass. (I) tutela? mea? permittor, togam virilem sumo ; (2) de iis quorum vita et mores explorantur, an quis sit ad hono- res, quos petit, admittendus. Αοχίμαζί τχς φίλχς ix τγ,ς πίξ) τον βίον ατυχία,;, Isocrat. ΐίξός ανθρώπων δοχιμάζίσθαι ; Plat. Α Μάχιμος. Hinc δοκιμασία, ας, γ,, probatio, exploratio ; (2) impr. eorum qui honores petunt; (3) censura ; (4) specimen, documentum. δοχιμα^γ,ς, χ, β, explorator, examinator, a?stimator ; (2) approbator. Ab eod. δοχιμας-ιχος, v>, ov, exploratorius. A δοχι- μχΤΫ\ς• "6oxiu.ii, iis, v), experientia. Α δόκιμος. δοχιμιον, χ, το, exploratio. Ab eod. δόκιμος, χ, ό χχ) v], probus, probatus, ac- ceptus. A δοχίω. δοκίμως, adv. plane, vere. δοχις, ίδος, -h, trabecula ; (2) trabs. A δο- κός. ΔΟΚΟ" 2, x, o, trabs, tignum ; (2) hasta, lancea. δοκώ, 60s, it, opinio. Α δοκίω. δόκωσις, ίω; ύ ή, cotignatio. A δοκός, ver- bale. δολεξός, ξα., ξον, dolosus. Α δόλος. δολίξως, adv. dolose, fraudulenter. δολίαισι, dat. plur. Ion. pro δολίχις, a δό- λιος. δολαύο&αι. f. ίύσομαι, fraudulenter ago. A δόλος. Hinc δολίζω, f. ίσω, adultero, corrumpo. δολιόπχς, ό >ί ν), insidiator, insidioso pede ineedens. δόλιος, ία, ιοί, dolosus. Α δόλος. δολιότγ,ς, ητος, ή, fraudulentia. Α δόλιος. δολιόφξων, όνος, ό χα) ν), dolosa cogitans, fraudulentus, dolosus. Ex δόλιος et φξγ,ν. δολιόω, ω, f. ώσω, dolo utor, decipio. ΎαΤς γλάσσ-αις αυτών \δολίχσαν, (pro εδολιχν, Bceot.) Rom. 3, 13. Α δόλιος. δολίχχυλος, χ, ό χα) ν;, longas tibias seu fis- tulas habens. Ex δόλιχος et αυλός. δολιχαΰχν\ν, ενός, ο χα) η, longam cervicem habens. Ex δόλιχος et αυχϊ,ν, cervix. δολιχεγχϊ,ς, ίος, β χα) r„ longam hastam habens. Ex δόλιχος et "εγχος, hasta. δολιχευω, f. εύσω, dolichum, quod est cur- riculum certum, curro, decurro ; (2) cursito. Αολιχεύει τον τη; φύσεως δξόμον, Pkilo. Α δόλιχος. δολιχ-ηξετμος, χ, ό χα) ν), qui longis remis utitur. Ex δόλιχος et ϊξετμος, ι emus. δολιχογζαφίχ, ας, '->„ scriptorum prolixi- tas. δολιχόδίίξος, χ, xa) vj, collum longum ha- bens. Ex δόλιχος et δείξνι, collum. δολιχοδξομίω, ω, fut. ^σω, dolichum, h. e. cursum longissimum decurro. A δολιχοδξόμος, χ, ό χα) ν), qui sexies stadium decurrit. Ex δόλιχος et δξίμω, curro. δολιχόχανλος, χ, ό χα) -h, longum caulem habens ; (2) longum hastile habens. δολιχόνξος, q- d. longam caudam habens ; Epith. versus cujus in fine syllaoa re- dundat. δολίως, adv. dolose. δολίδχπος, ό χα) γι, callide strepens. δθλιχί,ξν\ς, ες, longUS, Op. δολιχόπχς, β χα) r„ idem quod δολιχνιπχς. ΔΟΛΙΧΟ" 2, ν,, ον% longus, prolixus; (2) multus. δόλιχος, χ, ό, curriculum duodecim, vel quatuor et viginti stadiorum. Α δόλιχος, δολιχόσκιος, χ, β χα) ή, longam projiciens umbram ; (2) longus. δολόιις, όεσσα, όιν, dolosus ; (2) dolose fac- tus. Α δόλος. δολοΫ,τωξ, οξος, ό, dolosus, Sibyll. δολοχτάσία, h, ca?des per insidias facta. δολομν,δν,ς, ίος, ό y^ ή, qui dolos meditatur, dolosus. Ex δόλος et μγ/δθς. δολομνιτα, voc. sing, a δολομτιτν)ς, a, i, vafer, dolosus. Ex δόλος et μϊ}τΐίί consilium. δολόμητις, ιος, ό χα) r„ idem et ex iisd. δολομν,χχνος, ts, ό χα) ή, dolorum machina- tor. Ex δόλος et μηχανή, machina. δολόμΰθος, ov, dolose loquens. δβλοπίύω, fut. ιί>νω, Lex. Gr&c. fraudem meditor, insidior. Α δόλο-φ. δολοπλοκία, Ίας, ν), dolus. Α δολοπλοχος. δολοτλόχος, α, β χα) r,, dolos nectens, ver- sutus, dolosus. Ex δόλος et πλίχω, necto. δολοποιος, ov, idem. δολόπχς, οδός, ό χα) ϋ), doloso pede gradiens. Ex δόλος et jrsi, pes. δολορρχφίω, dolos suere, dolum procudere. A δολορόαφν-,ς, ίος, β χα) y, ex dolis consutus, dolosus. Ex δόλος et ράπτω, suo. δολορραφία, ας, v\, vafrities. Α δολοΐόαφί,ς. A0j\02, a, ό, dolus, fraus. δολίντίς, part pro δολίοντίς, a δολίω. δολοφονία, ω, f. Υ,ο-ω, dolo et ex insidiis oc- cido. Ex δόλος et φόνος, ccedes. δολοφονία, ας, vj, Ccedes dolo et ex insidiis patrata. Ex iisd. δολοφόνος, ό, sicarius. δολβφξοίδν,ς, ίος, ο χα) ν\, dolos animo agi- tans, astutus. Ex δόλος et φξάζω, dico. δολοφξάδμων, όνος, ό χα) η, idem et ex iisd. δολοφξονίω, ω, f. ritra, dolos, fraudes cogitc ΟφξΟ! Τίίνιχα^δ/ι νυν διϋζο δολοφξο COgltO. ovwo~a παξί^ν,ς, II. 3, 405. Ex δόλος et φξονίω. δολοφξοσίιννι, ης, %, doli meditatio, dolus, fraudes. A δολόφξων, όνος, ό χα) η, dolos meditans. Ex δόλος et φξν,ν, mens. δόλο-φ, οπός, ό, speculator, explorator, insi- diator, ap. Hes. Ex δόλος et ο-φις, visio. Alioqui Αόλοπίς, Thessalice incolge. δολόω, ω, f. ώο-ω, falso vel dolose ago, dolis capio, decipio ; (2) adultero, depravo. Οΰχ α,ρα διύτίρον δολάμιθα, Soph. Phil. 1276. Α δόλος. δολωθύς, a. 1. part. pass. δόλωμα, τος, το, fraus. δόλων, όνος, ό, sica, pugio, in baculo ligneo occultus ; (2) minimum velum in navi. Ab eod. δόλωο-ις , ίως, r\, fraus, deceptio. Α δολόω. δόμα, ατός, το, donum quocumque modo datum. Α δίδωμι. δομαΤος, αία, αΊον, ad structuram perti- nens. δομίω, ω Λ f. 559-4;, a?difico. Ό δ' 'Αζγυξϊπ- παν παξ' ΑυσονΊτιν φυλαμον δομείται, J~.yc. 593. Α δομ->„ if,-, •>„ asdificium, structura ; (2) mu- rus. Α δίμω, exstruo. δόμν,ο-ις, ίως, ή, structura. Α δομίω. δομ-ήτωξ, ορός, ό, architectus. δόμονδί, adv. domum versus. Α δόμος. δόμος, χ, ό, domus. Α δίμω• δομοτφαλν,ς, ες, domum labefactans. δοναθασα, aor. 1. part. pass. f. g. Bo?: pro δονν,θίιίτα, a δονίω. δοναχίΐΰν, χ, το, arundinetum. Α δόναξ. δοναχώς, ίως, έ, arundinosus. Ab eod. δοναχόίΐς, iff /τα, tv, idem. δοναχν,α, ace. sing. Ion. pro δοναχία, a δο- ναχίύς. δοναχοτΡίφΥ,ς, \ς, idem quod δοναχοτξόφος, Nonn. δοναχοτξόφος, n, ο χα) ν), arundinifer. Ex δόναξ et τξίφω, alo. δοναχόχλοος, contr. δοναχόχλας, ν, ί χα) η, arundinibus virens. Ex δόναξ et χλόα. δοναχώδν,ς, ίος,ό χα) ν\, arundinosus. Α ΔΟ'ΝΑΗ, &χος, ό, arundo concava et cras- sa ; (2) sagitta ; (3) calamus scriptoriusj (4) calamus piscatorius j (5) tibia. δονΐύω, f. ίύσω, agito. Α δονίω. Δ0ΝΕ'ί2, ω, f. ν,σω, idem ; (β) turbo ; (3) lacesso. 'Ρύμν/ τί χα) πτίροίσι χα) ροιζγ,- μαο-ιν α'ιθϊξ δονίΊται, Arist. Αν. 1187. δόννιμα, ατός, το, motus. Α δονίω. δόνΥιο-ις, ίως, vj, agitatio. Ab eod. δόντίς, nom. plur. a. 2. part. act. verbi δί- δωμι. δόξα, *}?., vj, sententia, opinio; (2) fama, rumor ; (3) gloria, laus, fama, honor ; (4) exspectatio ; (5) dignitas ; (6) dog- ma, axioma. Α δοχίω. δοξάζν,τί, 2. pi. p'rses. conj. act. verbi δοξ- άζω. δοξάζω, f. άβ-ω, glorifico ; (2) existimo, o- pinor, suspicor, conjicio. Αοξάζαν τον Θεό» τ' αλνβνι, χαχως, φξίνί. ^ Αοςάζω πίξ) ■φυψ'/ίς ΐίτως, Thuc. 'Έ,δοξάσθ'/ι εΐναι νοφώτατος, Eerodot. Α δόξα. δοξάςιον, α, το, parva gloria, gloriola. Dim. a δόξα, { 154 ) δοξάιταιίζ. 1. inf. act. verbi δοξάζω. δοξασθωοΊ, 3. pi. a. 1. conj. pas's. δοξασία, ας, η, opinatio, opinio, conjecture. Α δοξάζω, δόξασμα, ατός, το, quod faciendum vide- tur. δοξας-Υ,ς,^ 5, Ό, opinator. Ab eod. Hinc δοξας-ιχος, ν,, ov, vi opinandi pra2ditus. δοξα^ός, y„ ov, opinabilis. Α δοξάζω. δόξν/τί, 2. pi. a. 1. conj. act. verbi δοχίω. δοξοχαλία, ας, ϋ„ opinio pulchritudinis sua?. Ex δόξα et κάλος, pulcher. δοξοκομπίω, ω, f. ij,, ov, scientia? opinionem, inspirans, tradens. δοξοποϊία, r\, inanis opinionis susceptio. δοξοσοφία, ας, vj, opinio, qua quis se ipse sapientem censet. A δοξόο-οφρς, χ, ό χα) ϋ\, qui se ipse sapientem credit. Ex δόξα et σοφός. δοξΖσθαι, pro δοξόίσθαι, a δοξόω. δοξοφόξος,ον, gloria plenus, Ulan, δόξω, I. sing. f. 1. ind. act. verbi δοχίωψτο δόχω• δοος, a, ov, duplex. δοξά, ας, vi, pellis detracta ; (2) excoriatio. Α δίξω, excorio. δοξατιαΤος, a/a, αΊον, hasta? magnitudinem a?quans. Α δόξυ. δοξατίζο f. ίσομαι, hastis pugno. δοξάτιον, χ, τί, hastile, spiculum, jaculum. δοξατισμος, χ, ο, pugna, qua? fit hastis. A δοξατίζομαι• δορατογλυφος, ο, e ligno structus. δοξατοθν,χνι, '/,ς, υ), locus in quo hasta? repo- nuntur. ^ Ex δόξυ et Ο-ήχη. δβξατομχχίω, hasta pugno. δοξατοπαχγ,ς, ίος, ό χα) -η, qui hasta? crassi- tudine est. Ex δόξυ et παχύς, crassus. δοξατοφόξος, χ, ο χα) r), hastatus, satelles. Ex δόξυ et φίξω, fero. δοξιάλωτος, χ, ό χχ) υ), hasta captus. Ex δόξυ et άλίσχω, capio. δοξίγαμζξος, -ή, in bellum nupta (sc. a cujus nuptiis bellum natum est), Msch. Ag. 695. δοξίθν,ξχτος, χ, ο χα) ϋ,, quern hasta aliquis venatus est, hasta captus. Ex δόξυ ct 3-ν 4 ξάω, venor. δοξΐχμγ,ς, hastatus, bellicosus, JEsch. Ch. '36o. Ex δόξυ, hasta, et κάμνω, lahoro. δοξίχτνιτος, χ, ό χα) Ϋι, captus bello. Ex δόξυ et χτάομχι, adquiro. δοξίχτΰπος, χ, ό χα) r\, hastifremus, bellico- sus. Ex δόξυ et χτίπος, sonitus. δοξίλζπτος, χ, ό κα) ή, hasta captus. Ex δόξυ et λαμζάνω, capio. δοξίμανν,ς, ίος, ο χα) r\, hasta furens ; (2) in- sano belli amore captus, bellandi cupi- dissimus. Ex δόξυ et μαίνομαι, furo. δοξίμαξγος, ov, bellicosus. δοξίμί,ς-ωξ, ό, belli peritus, amans. δοξίπαλτος. 6, hastam quatiens, hastatus. * \ικετν}ς, ίος, ό κα) vj, qui hasta cecidit. Ex οόρυ et : 1 cado. δοξιπόνος, χ, ό χα) vj, fortis, laboriosus in bello. Ex δό&υ et πόνος, labor. δοξ)ς, ίδος, v„ cultur quo utuntur coqui ad excoriandum. Α δοξά, excoriatio. δοξίτολμος, χ, ό χα) 'h, audax bello, stre- nuus. δορχάδίίος, ίία, uov, e dorcade factus, seu e talo, tibia hinnuli. δοξχαδίζω, dorcadum sive caprearum sal- tus imitor. δοξ κάδιον, χ, το, damula, parva caprea sive "dorcas. Dim. δοξχαλίδΐς, ων, α'ι, flagella e corio caprea- rum confecta; (2) instrumentum, quo sontcs torquebantur. A Δ02 ΔΟΤ ΔΡΑ δοξχάς, άδος, ή, caprea, dama, dorcas. A Ζοξζοί, α, ό, capreolus. δόςχων, ωνος, ό, idem ; (2) cervus. A Δθ' ΡΞ, χός, ν, caprea, capra silvestris, da- ma, dorcas. ίοξοδόχος, α, b, lignum, quod tectum do- mus sustinet, trabs, Suid. sed vox est corrupta, legendumque cum Valesio, δα• ξοδόχος. δοξός, ?. b, uter, culeus, saccus e cono con- fectus. Α δίξχς, pellis. δοξός, Poet, pro δόξατος, a δόξυ. δοξπίω, ω, f. τισω, coeno. "Ιππας λυσάμενοι δοξπγ,ο-ομεν ίνθάδί πάντίς, II. 23, 11. Α δόξπον- δόξπγ/, γ,ς, τι, ternpus vespertinum. Ab eod. δόίπτις-ος, α, b, hora ccena?. Ab eod. δο\πία, vel δοξπίία, ας, τ), prima dies Apa- turiorum, quo ad ccenam couveniebant, qui ex eadem tribu erant. Ab eod. δόςπι?ος, α, b, idem quod δόξπτι^ος. ΔΟ'ΡΠΟΝ, α, το, ccena; (2) pastus; (3) appetitus coenandi. δόξπος, α, b, idem. ΔΟ'ΡΥ, Gen. δόξχτος. Poet. δοξος, et Ion. δαξος. Bat. Sag/, et δαξ), hasta ; (2) lig- num. δοξυάλωτος, ν, b χα) τ], bello captus, capti- vus. Ex δόξυ et άλωτός. δοξυζόλος, ov, hastam jaculans, Epith. tor- menti bellici. Ζοξυδξίπανον, α, το, falx prseacuta infixa longurio, harpago. Ex "hasp et δξίπανον. δοξυθαξο->,ς, ίος, b χα) τ), bellicosus. Ex δό- ξυ et S -άξο-ος, audacia. δοξυχλυτός, ->„ ov, bello inclytus. ΔΟΡΤ'ΚΝΙΟΝ, a, το, dorycnium, herba. δοξύχξάνος, ov, cuspidatus. δοξύχττιτος , α, b χα) ή, idem quod δοξίχττ,• τος. δοξύλγ,χτος, α, ο χα) -η, idem quod δΰξίλνιπ- TOJ. ΰΰξύμέίχος, u, b χα) τ), bellator. δοξυμγ]$-ωξ , οξος, ο, peritus rei militaris. δοξύξενος, ο χα) t), qui in bello captus atque dimissus est cum hospitii jure ; ex hoste factus hospes; (2) qui mittitur legatus de redimendis captivis. Κάμο) δε πάντων φίλτατος δοξυξίνων, Euri'p. Med. 688. conf. 2EschyL Choenh. 560. Ex δόξυ et ξένος, hospes. δοξύίιον, u, το, locus ubi hastfe raduntur aut poliuntur, Hes. Ex δόξυ et ξέω- δοουξοος, α, β, et δοξύξας, qui hastas radit aut polit ; (2) hastarum artifex. Ex iisd. δοξυπχγγ,ς, ες, e ligno constructus. δοξυπετγ,ς, Is, hasta percussus. δοξΰπλγ,χτος, ev, hasta interfectus. δοξυπτοίγιτος, α, β χα.) ri, hasta perculsus. Ex δόξυ et πτοίω, consterno. δοξίιπυξος, a, 6 xa) 'h, igneam hastam ha- bens. δοξυο-θίντ,ς, ίος, o*jVt hasta potens. Ex δόξυ et ο-θίνος, robur. δοξυσο-όος,α, b xa) t), hasta impetuosus, bel- licosus. Ex δόξυ et σύω, moveo. δοξΰσσω, f. ξω, s. σω, hasta pugno. A δόξυ. δοξυς-ίφ&νος, ov, hasta coronatus, bellico- sus, Diog. Laert. δοξυτίνχχτος, ov, hasta concussus. δοξυτόμος, ov, lignum secans, findens. δοξυβοξίω, ω, f. ν,σω, stipo, comitor ut sa- telles; (2) tueor, protego; (3) servio. Έδοξνςόξίον τον βαο-ιλία, Herodot. Tij των πολιτών tvvota, ΰοξνφοξύ [Αίνος, Isocr. Tijv Ixas-ts σωτγ,ζία,ν τάτων ΰοξνςίξίϊντίς, Dem. ΰΰξυφόξ'/,μαι χτος, toj sateUitium, mutie personae in scena. "Ην ΠίξΖίχχας ίϋθυς ιν Ιυνάμιι μίγίζ•'') τον ΆρριΰαΤον ω<τπίζ 5ο- ξυφόξγ.μΜ. ϊςίλχόμίνος, Pint, in Alexandr. . c. 77. ΰοξυφόξησΊς, ίως, ή, idem. ΰοξυφοξία., ας, i), satellitium. ϊοξνφοξίχος, ■>,, ov, ad satellites pertinens. A Ζοξυφόξος, ν, 6, spiculator, satelles, hasta- tus. δβί, et Soft, 2. sing. a. 2. act. verbi S/^ojtw. ico-av, dederunt, 3. pi. a. 2. ind. act. Ion. pro thotrav. 2όί-£/ί, nom. pi. contr. pro ΰίο-αις, a Soov;. hoo-tiixof, u, ό χα) ή, qui peccati dat poe- nas. Ex hio -ις et δίκη, pcena. ϊο/ηλνφί*, *ί, 'h, aviditas largitionum. ioo -ίη-ϋγος, ϋ„ prostibulum. ϊόο-ις, ίως, >h, donum, donatio. Α ΰΐΰωμι. ϊόσχον, 1. sing, imperf. ind. act. Poet, pro ilihuv, a ZlhtofAl, Ιότι, dedcritis, 2. plur. a. 2. imper. act. ΰότίΐξα, ας, Ϋ), datrix. Α δοτήξ. δοτί/ξ, ϊτ,ξοςι ό, dator. Α δίδωμ,ι. δότ»)?, n, ό, idem et ab eod. ΰοτιχος, ij, οι», ad dandum propensus. δοτός, h, ov, qui dari potest ; (2) datus. δότω, dederit, 3. sing. a. 2. imp. act. verbi hS, 2. sing. a. 2. imper. med. Att. pro δόο, et hoc Ion. pro δοο-β. δαλαγωγίω, ω, m servitutem redigo. A δαλχγωγος, χ, ό χα) ν, servorum ductor. Ex δϊλος et 'άγω, duco. δχλαπατία, ας, ν), servorum seductio. Ex δ»λβί et απατάω, sedliCO. δαλάξίον, ν, το, servulus. Dim. a δ5λβ?. huXuu, ας, ή, servitus. Ab eod. δχλιιος, e, ό χα) v\, servilis. Ab eod. δχλίυμχ, ατός, το, servitium, servitus. ΙίΧίοσαν, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. pro ϊδύλίυααν, a δΰλίύω• δνλίυο-άτωο-αν, 3. plur. a. 1. imper. act. ΰάλίνα-ις, ίως, 6, servitium. A δαλίύω, f. ίύο-ω, servio, servus sum. Aw λίύαν τχ7ς ηΰονχις, Xen. τοΊς νόμοις, Plat. Α δ£?λθί• Μλν, -ης, τι, ancilla, serva. Ab eod. huXviiw, gen. sing. Ion. pro δαλύας. δαλιχος, τι, ov, servilis. Ab eod. ΰαλιχως, adv. serviliter. Α δαλιχός- δύλιος, u, ό χα) -h, servilis. Α δ5λβί. ααλ)ς, ίδος, ή, serva. Ab eod. ΰνλιχόδίίξος, α, Ό χα) υ), longam cervicem, sive longum collum habens. Α δόλιχος, pro δόλιχος et διιρτι, cervix, δαλιχόίΐς, ίο -tra, iv, idem quod δαλιχος, Ep. δχλογνώμων, ό χα) t\, servili anhno prsedi- tus. δχλογζάφιον, n, το, adsertio in servitutem. Ex δΰλος et γξάφω, scribo. δαλοκξατίομχι, a servis me regi patior. δαλοχςατία, ας, ή, servorum imperium in dominos. Ex δϋλος et κξατίω, impero. δχλοπζιπν,ς, ίος, ό χα) τ\, servo conveniens, servilis, illiberalis. Ex δζλος et γξίτω. δνλοπξίτως, adv. serviliter, servili more. ΔΟΤ~Λ02, ν, ο, servus; (2) adjective, ος, τι, ov, servus, a, um. δαλοο-ύντι, γ,ς, τ), senitus. Α δΐίλος. δΰλόο-ΰνος, ts, ό χα) τ], sen'ilis. Ab eod. δαλοσώματα, ων, τα, mancipia, servi, fa- muli. Ex δίίλος et σώμα, corpus, δχλότίξος, ίξα, ίξον, qui magis servitutis ju- go premitur. Comparat. a δίίλος. δνλχμίνος, pras. part. pass. v. δαλόω. δνλος,ανΥ,ς, ίος, Ό χα) i), servi speciem ge- rens. Ex δϊίλος et φαίνομαι, appareo. δαλόφζων, ό χα) τ], servilis animi homo. δαλόω, ω, fut. ώσω, in servitutem redigo, servum facio. AaAav άπάτ? τνς πολί- μιχς, Plut τόπον νπο νόμοις, Plat. Ο/ χαξίς ίδνλώθ-ήίταν ΰπο Άξπάγα, Herodot. Α δΐίλος. δνλωθίντίς, a. 1. part. pass. ν. δαλόω. δάλωο-ις, ίως, τ), subjugatio. Α δαλόω. δχλωσυντι, servitus, Ion. pro δαλοο-ύν/ι. δνναι, dedisse, a. 2. inf. act. v. δΊδωμι. δαπίω, ω, f. %0-ω, sonitum edo ; (2) caden- do sono. Αάπτκην δε πίο-ων, II. 4, 5U4. δύτγ,ο -iv, 3. pi. a. 1. ind. act. Ion. et cum y ίφίλχ. pro 'ίδίπΥ,ο'ί. Δ0Υ~Π02, α, ό, sonitus, qui ex corpore ad terram adliso oritur ; (2) sonitus qui- vis ; (3) mors ejus, qui cum strepitu ca- dit. δαξα, ligna, nom. vel ace. plur. per Apoc. pro δύςατα, Ion. pro δόξατα, a δόξν- δ'άζατ' pro δάξατα, vide antecedens δ2ξ». δάξατα, τα, ligna, hastse. Α δόξυ. δϋξάτίος, ία, ίον, ligneus. Α δάξατα. δαζατόγλυφος, ov, lignis compactus, Lye. δάξίίος, u, ό χα) ή, ligneus. Α δαία. δχξτινίΧΥ,ς, ίος, ό χα) ή, qui intra hastae ic- tum est. Ex δόξυ et Ϋ,νίχτ-,ς, longus. δνξ), dat. sing. Ion. pro δοξ), a δόξν. δχςικλιιτος, S, ό χα) ή, hasta clarus, prajcla- rus bellator. δαξίχλντος, S, idem. Ex δόξυ et χλυτός. δαςίχτητος, α, ό χα) ή, bello captus. Ex δόξυ et χτάομαι, possideo. δαζίλτιπτος, a, b χα) ή, idem. Ex δόξυ et λαμζάνω, capio. δάξιος, ία, tov, ligneus. Α δΖξΧ. δχξοδόχτι, τ,ς, ή, hasta? receptaculum, arma- rium. Ex δόξυ et δίχομαι, pro δίχομαι. δχξοΰί,χΥΐ, idem. Ex δόξυ et θ -sj»^, theca. δαξοπαγν,ς, v. δύξυπαγΫ,ς, Opp. δαξοτόμος, idem quod δοξυτόμος, Ep. δαζύπλκχτοι, idem quod ίορύπλ, JEich, ( 155 Γ δοχαιος, αία. α'ιον. capax. Α δίχομαι. δοχίϊον, ν, το, receptaculum. Ab eod. δοχώς^ ίως, ό, acceptor. Ab eod. δοχτι,τίς, τι, epulum, convivium. Ab eod. ΰοχμτ), γ,ς, η, palmus, Ab eod. δόχμιος, α, ό χα) ή, obliquus. Α δοχμός. δοχμόχοξο-ος, α, ό χα) ή, qui coma est obli- qua, seu tortuosa, Hesi/ch: Ex δοχμος et χόξο-τι, crinis. δοχμόλοφος, ov, crista nutans, Msch. ΔΟΧΜΟ' S, -η, ov, obliquus, tortus. Hinc δοχμόω, ω, f. ώο"ω, curvo, inflecto, obliquo. θτιγίι δί τί λίυχόν οδόντα δοχμωθίις, He- siod. Scut. 389. de apro. δοχμωθύς, a. 1. part. pass, verbi δοχμόω. δοχος, τι, ov, capax. Α δίχομαι, capio. ΔΡΑ'ΒΗ, ν,ς, i], herbaenomen. Angl. Ara- bian mustard. δξάγμα, ατός, το, manipulus. Α δξάοΊΤω. δξαγματολόγος, α, Ό, qui manipulos colli- git. Ex δξάγμα et λίγω, colligo. δξαγμίύω, et δξαγματίνω, f. ιυσω, manipu- los colligo. Α δξάγμα. δξάγμα, Ϋ]ς, τι, manipulus. Ph. At Elymo- logo multitudo parva= pecunias. δξαγμος, a, o, idem s. prehensio. δξαγμις, ίδος, τ\, pugillus. δξαθύν, a. 2. inf. act. verbi δαξθάνω. δξαίτιν, 1. sing. a. 2. opt. act. verbi inusit. δξΥίμι pro διδξάσχω, fugio. δξαίνω, f. ανω, facio. Α δξάω. δξάχαινα, ν>ς, τι, dracasna. Α δξάχων. Hinc δξαχαινις, ίδος, τ\, dracunculus, piscis. δξαχύς, visus, a. 2. part. pass, verbi δίξκω. δξάχον, 3. pi. a. 2. ind. act. Ion. pro ϊδξχ- xov. δξάχοντί, nom. dual, a δξάχων. Unde δξαχόντίΐο;, iiet, uov, dracontinus, angui- nus. δξχχοντίας, a, ό, anguinus ; (2) lapis qui- dam. Ab eod. δραχόντιον, ν, το, nomen herb32. Anglice dragons. (2) genus vitis; (3) species morbi. Ab eod. "δξα.χοντογονΥ,ς, ίος, ας, ό χα) τ), serpentige- na. δξαχοντοίθίΐξχ, τ), serpentes in capite ge- rens. Epith. Furiarum. δξαχοντοίιδτ-,ς, ες, serpentis speciem habens. δξαχοντοίΐδως, adv. specie serpentis. δξαχοντολίτν,ς, a, o, draconis interfector. Ex δξάχων et ολλυμι, perimo, occido. δξαχοντομαλλος, ev, anguinos crines ha- bens. δξαχοντόμϊμος, α, Ό xj t\, dracones imitans. δξχχοντόμοξφος, idem quod δξαχοντοίιδγ,ς. δξαχοντοπαις, gigas, sc. c serpentis denti- bus natus. δξαχοντόπας, Ό χα) i), anguipes, Steph. δξαχοντοαόνος, b χα) yi, serpentis interfici- ens. δξαχοντόφξαξος, ov, a serpente custoditus. δξαχοντώοΥ,ς, ίος, b χα) •η, draconibus, seu anguibus plenus. Α δξάχων. δξάχος, εος, το, oculus, visus, apud Nican- drum. Α δίξχω, video. δξαχω, f. 2. ind. act. per Metath. pro δαξ- χω, a δίξχω, video. ΔΡΑ'ΚΩΝ, οντος, b, draco : δξάχοντες, ca^• tellas, armilla:. δξχμα, ατός, το, fabula, Tragosdia, vel Co- moedia ; "(2) narratio ; (3) rei repraesen- tatio ; (4) actus, seu facinus. Α δξάω. δξαματίξω, fabulam ago. Α δξχμα. δξαματιχός, Y t , ov, ad fabulam pertinens, fabularis, po'eticus, activus. Ab eod. δξαματιχως, adv. scenice. δξχμάτιον, α, το, fabella, Dim. δξαματοποιίω, ω, ΐ. ησω, fabulas scribo. A δξαματοίτοιός. δξχμχτοποιια, ας, τι, fabularum scriptio. δξχμχτοποιος, α, Ό χα) τ), fabularum sceni- carum scriptor. δξχμχταξγίω, ω, idem quod δξαματοποιίω ; (2j aliquid machinor. δξαματαξγία, ας, τ), idem quod δξαματο• ποίΐα. A δξαματαξγος, α, β χα) τ), idem quod δξαμχ- τοποιός. Ex δξάμα et ίξγον, opus, δξαμ,ίϊν, a. 2. inf. act. verbi τξίχω- δξάμτιμα, ατός, το, cursus. Α τξίχω. δξχυ,Υιν, a. 2. inf. act. Dor. pro δξχμίΐν. δξχμασχ, qucB cucurrit, a. 2. part. act. f. g. δξχναι, aor. 2. inf. act. Dor. pro δξΡιναι, a δξνιμι, facio. δξάναι, fugisse, aor. 2. infin. act. verbi ?r δξάσχω. δξχξ, αχός, b, pngillut;. Α δξάοΊΤω. δζχξάμίνο;, a. 2. part. med. a Ιξάα-<τκ. ΔΡΐ ΔΡΤ ΔΥΝ ΰρχπιτίύω, f- ιΰιϊω, fugio, aufugio. Τ» δ$«- πίτ'ύίιν ο^ίσμοΊς αϊΤίίξγ&ο~ι, Xe?l. Α 7>ξαπίττς, u, ο, servus iugitivus. Α δ<δξά- σχω. ^ξχτιτΊ^χν, servum fugitivum, acc. sing. Dor. pro Ιζχπιτίΰγ,ν, a ΖοχτίτιΙγ,ς-. h^ofririh'/i;, is, b, idem et ab ipso. hqoe.mriv'ba., γς, ϋ„ genus lusus. /ib eod. ΐξα-Ύίτι;, /δ*?, ή, ancilla fugitiva. A δξ*- τίτγ,ς- Unde Ζξχτίτίο-χος, ts, β, servulus fugitivus. Dim. ΐ\α.τΐτο~αι6ς, S, ο χχ) ϋ„ fugitivum faciens. Έχ Ή^χτίτγ,ς et ποήω,/αοίο. δξατάν, a. 2. part. act. verbi ΰξίπω. ΰξκς, a. 2. part. act. verbi Ιώξάο-χω. ΰξΛστία, facturio, facere vel patrare cupio vel cogito. Kx) δίΐλβί S5"/v ώί τ< δξχσίίων xxxbv, Soph. Aj. 326. Α ΰξάω• ^οάσιμος, is, ό χα.) ϋ„ efficax, strenuus. Ζξ/Ζα-ΐί, ίί»ς, ή, actio. Ab eod. ΰςαα-χάζω, aufugio, latito. A lihgao-xu. ΰςάο-χασις, uue, -i, fuga, Hes. A przee. Ιζα<τυ.ος, a, 0, fuga. A Ithoaffxoi, fugio. ΔΡΑ 2 2X2, seu 1*άττω, f. |A. Antig. 241. igas-av, acc. sing. Poei. et Dor. pro fyxrw• S;5C5-i<5•/, faciendum, SopA. δ«*5-ί;β, ?*ίί, ό, servus, minister. 7on. δ«5?- *Τ*>ξ• Unde Sejj 5•««*, famula. Α ίίά'ω. 5*«s-sig/ej, /«ι /Λ» efficax, strenuus, impi- 'ger, industrius, promptus. A hgcts -γ,ξ. le'y.s-r.i'OTf,;, τβί, r„ strenuitas. $earr.;, n, 0, idem quod ΰςα?γ,ξ. Α δξάω. Ι'ξα,ς-ιχος, '>,, bv, efficax ; (2) ad faciendum 'paratus, et usu exercitatus. Α igar^s• ΰξοίΓΟΒ-ύν/ι, ης, ή, strenuitas in agendo, Ion. pro ίξγ^οα-ύν /i- Ab eod. ΰζχτος, pro ΰαςτοί, Horn. 1'οα.χμα.ΐος, χία, xlov, drachma? pretium seu 'pondus squans. Α ^ξα,χμ,Υΐ• ΔΡΑΧΜΗ' , sjff, ϋ„ drachma, moneta Rom. denarium asquans ; (2) pondus duarum unciarum. δξχχμιχΤος, χία, αϊον, idem quod δζχχμαϊ- ος, et ab eod. δξα,χμίΐιο;, ν, Ό χχ) y. idem et ab eod. "b^ciyun, ιΒος, 'h- Vide ΰξχγμίς. ΔΡΑ'Ώ, ω,ΐ- άσ-ω, facio ; (2) ministro ; (3) fugio. Agav τ/να. άγχθον, xxxbv, ίν, χχ• χί>ς, χάξΐν, κμχξΤΥ,μα,τα.. Ό Ζ.ίύς μί ταΖτ' ϊΐξχσίν, Arist. Plut. 81. ^Αλλ* ΰξάσω ταΖ-τχ, χχ'ι τοι %ΰο~χολός y ίφυσ' α- νν.ξ, id- Lys. 1031. "Agytx γας Υ,μχί, Ζ yjvulxi;, Igx χχχχ, id. Tkesm. 4G2. ΙξίτάνΥ,, r,i, -<,'falx. Α δβίται. ΙξίτχνΥ,ςίξο;, ν, β χχ\ ή, falcem ferens, fal- catus. Ex ΖξπάνΥ) et φίξω. fero. Ιξίπχν)ς, ΊΙος, ή, avis, Plinio Drepanis. Ga. zee Falcula riparia. ΰξί7χν6ϋ$γ,ς, ίος, S;, ό xai ί,. falcis habens 'formam, falcatus. Ex Ιξίπχνον et eT5«i. ΰξίπ&νον, u, το, falx messoria. ϊξίτχναξγος, if, β χα) y„ falcium artifex. Ex ΰξϊχχνον et Ιξγον, opus. igfTToe, ■>„ ov. Qui percipi potest, maturus ; (2) quo quis frui potest ; (3; vindemialis. ΔΡΕ'ΠΩ, f. ψω, et ΰξίπομχι, decerpo; un- de (2) colligo fructus ; (3) vindemio ; (4) meto. Μίλιβ -trai ποίχίλα Mucrxuv xvBlx d°i-i,xu.ivai^Epigr. Ιί^ινμίνα,ι, Dor. pro ΰξίψάμίνκι, et hoc 'Ion. pro ΰξί-^όμίναι, a Ιξίτω- (>ξγ,ο-χ;, a. 1. part. act. Ion. pro Sgatrxs, a Ζξάω. ΰξΥ,ε-μ,ον, acc. sing. jL.on. pro ΰξασμίν• ΰξΥς-ιΐξα, δξΥι5•6?ύνΥΐ. Vide ΰξχς-Υ,ξ, &C. ΰξΫ,σΊιΐ, f. 1. ind. act. V. dirjeao-Xtu• Ιξΐάω, ω, arboribus et herbis vireo. A δξ/β;. $ξ!λαξ, αχός, Ό, hirudo, Eleis, Hes. A ΔΡ1~Λ02, χ, ό, lumbricus. In Epigram. ίξϊμίως, adv. acriter, vehementer. ΖζϊμΟλος, β, ό χα) ή, aliquantum acris seu acerbus, acriusculus. A ΔΡΪΜΤ"2, ux, υ, Gen. ίος, ΐίας, ίος, qui acri gustu est, acrem seu pungentem sa- porem habens ; (2) acer, vehemens ; (3) astutus; (4) truculentus, iracundus. Hinc ^, δξϊμύο-ο-ω, acri et mordaci humore adficio. Ζξϊμϋτης, ν,τος, ή, acrimonia, acritudo ; (2) vehementia, acerbitas, asperitas ; (3) a- cumen, astutia. Ab eod. ϊξϊμύφχγία, ας, *i, acrium ciborum csus ; (2) vomitus aciium esu provocatus. A ΖξΤμΰφαγος, y, i xa) y„ qui acribus vesci- tur, qui acrium esu delectatur. Ex δ«<- μυς et φαγιϊν, rdere. δξίον, α, το, locus arboribus consitus. A ΰξΖς, arbor. Unde Ιςίος, ίος, το, silva ; (2) locus quivis arbo- ribus consitus, locus nemorosus. οςοίτνι, γ,ς, ή, alveus balneatorius ; (2) area funebris. Vide $ξύτγ,• Ex hg-Js et οΐτος. ΰξομ&$γ,ν, adv. cursim. Α Ιξίμος. ΙξομχΊος, α'ια, αΊον, cursu valens, velox. ΰξομαίως, adv. cursim. δξομχς, άίος, ή, cursitans, velox, cursorius. Ut Ιξομας χχμγ,λος, vulgo Dromedarius; (2) vagum scortum. Α Ιξίμω, vel τξί- χο>• ΰξομίίς, ίως, β, cursor. Ab eod. 1~ξομγ,μχ, ατός, το, cursus, curriculum. Ιοομιχος, υ,, ov, cursu valens. Ab eod. ΰξομιχως, adv. cursu, celeriter. ΙζομβχΥ,ξνξ, ϋχος, ό, pr£eco, nuncius curso- rius. Ex Ιοόμ-ος et ΧΥ,ςιιξ, prceco. δξόμος, s, i, cursus ; (2) fuga ; (3) curri- culum. A St'iuu, pro quo usurpatur τξίχω. Ιξομοχχίτνις, si, ό, setas, vel jubam inter currendum agitans. Ex ΰξόμος et χαί• TY). ΔΡΟ'ΜΩΝ, όνος, b, dromo, parvus cancer. ΰξόπις, ώος, ή, vindemia, Hes. A SeiV». ΰξοβ-ίξος, ?a, ξον, roscidus, rorulentus ; (2) ' tener, mollis. Α ΰςόο-ος. ΰζοο-ίω, idem quod δξοσίζω, Steph. ogoo -ίζω, irroro, adspergo. ίξοο-ΰζολος, ts, ό χχ) ή, rorem jaciens, vel spargens. Ex ΰς όσος et βάλλω, jacio. $ξοο-οίίμω», i χα) ή, roratus, qu. rore ves- titus. δξοο-ό-ις, ίίσσα, oiv, roscidus, rorulentus. ίζοσομίλι, ϊτος, το, roscidum mel. Ex Ιξό- σος et μίλι, mel. ΰξοο•οτάχνγ„ τις, ή, ros semiconcretus, ros pruinosus.- Ex 'Βξόο-ος et πάχνη, pruina. ΔΡΟ'202, a, i. ros ; (2) (diciiurde teneri- vdine, ut ίξόο-ος χχ) χ*νς, tenera lanu- go, Em.) aqua, Eur. Hipp. 126. (3) pul- lus, JEsch. Ag. 145. Vide Etym. in v. '"Eeo-ai. δξοοΌφόξος, n, ο χχ) υ,, roriferus. "hgocruh-K, ιος, ό χχ) ή, roscidus, rorulentus. Δξνχδ'ς, ων, xi, Dryades, nymphs. A lfi s . δζνχξίον, ss, το, quercus. Dim. ΰξυΥΐχόπος, idem quod ΰξυοχόπος, Lye. ΰξύϊνος, Ί\υ„ ϊνον, quernus, roboreus. Sgwrsjs, is, b, dryites, lapis. Ab eod. ΐξυχάξτον, το, fructus, Lye. ΰξυχολάπτΥ,ς, is, i, picus. Α ΰξΖς et χολάπ- τω, scalpo. Ιξυμον, S, το. silva quema, quercetum ; (2) nemus. Ab eod. δξυμόνιος, a, ov, Epith. Diana?, Orph. δξυμος, S, ό, idem quod Ιξυμόν. ΙξυμώΰΥ,ς, ΐος, Ό χα) ή, silvosus. Ab eod. Ζξυμων, ωνος, ό, idem quod ΰζΐ>μόν• ΰξυμως, acc. plur. Dor. pro Ιςυμύς. Ιουοζάλχνος, ->„ glans quema. Ιξυοζ&φΥ,ς, ίος, ό χα.) ■>,, quercu seu quercus cortice tinctus. Ex ΖξΖς et βχπτω, iingo. δξνόγονος, tj, e quercu nata. Nympha Dry as. ΰοξνοχοίτγ.ς, n, Ό, in quercu, seu arbore Cu- bans. Ex δξ νς et χαίτη, cubile. ΰξνοχολάπτΥ,ς, is, 0, picus arborarius, picus Martius. Ex ΙξΖς et χολχπτω, iundo, excavo, quia arbores rostro tundit et ca- vat. ΙξυοχΌπος, n, Ό χχ) y„ qui quercus secat, qs. querciseca; (2J generis roborei avis.. Ex ΰξϊς et χόττω, seco. δξύον, idem quod S«/ev, seu ΰξνμον, Hesiod. ΙξυοπίίγΥ,ς, ίος, ό χα) ή, e quercubus com- pactus. Ex ΙξΖς et πίγνυμι, compingo. ΰξνοπτίζις, ίοος, ή, herba quaedam. Ex δ^ΰί et πτίξ)ς,βϋχ. ΰξύος, n, β, secundum quosdum pro δξ/βί• ίξυοτομίχ, ας, yi, arborum amputatio. Ιξνοτομιχίι, γ,ς, y„ sc. τίχννι, ars amputandi arbores. A Ζξυοτόμος, ts, ό χα) ή, quercuum amputa- tor; (2) arborum amputator; (3) ma- teriarius, lignarius faber. Ex δξΰί et τίμνω, seco. Ιξύοχος, is, ή, carina, alveus navis ; (2) se- curis. Ex ΙςΖς &Αχω, habeo. δξύβ-ψ, όσος, β, nomen avis. Α δξνς. fyiKtisrvG, ίος, ό χχ) ή, oliva drupa ; fructus maturus. Ex IgZs et πί-τ-τω, coquo. ΰξυτίτϊς, ίος, ό χα) i), maturus, qui ex ar- bore cadere solet. Ex dev; et πίπτω. ( 156 Γ δ^ίτί-ψ, ίτος, Ό χα) υ\, idem et ex iisd. Ιξυπίς, ίΤίος, 'h, frutex, qui loco foliorum spinas habet.' Α ΰξί/πτω, lacero. ΔΡΥ'ΠΤΩ, f. -φα, lacero, lanio. Δξύπτί- ται παξ'.ιάν, Eur. Hec. 651. ΔΡΥ~2, νος, η, quercus; (2) robur; (3) quEevis arbor, impr. fructifera. δξύτνι, γ,ς, ή, loculus, sandapila, capulum. Alii scribunt δξοίττι, JEsch. Cho'eph. 999. ΰξντόμος, idem quod ΰξνοτόμος, Horn. ΰζύφαχτον, ν, το, cancelli, sepes. Ex fyZt et φχττω, sepio. ΰξύφαχτος, u, ό, idem et ex iisd. δξυφάχτωμχ, ατός, το, idem, Strabolib. 13. Α ΰξυφαχτόω• ΰζυφχς, άδβί, ή, unguis ; (2) laniatus, Hes. Α δξόίττω- ΰξυφάο-ο-ω, lorico, munio, v. c. veste. ο°υφΥΐ, γ,ς, 'h, carptio et laceratio, quae fit unguibus. Ab eod. δξί-φίλβν, seu ΰξύ-ψίλλον, το, cortex, sti^s, Hes. Ε. M. SjuaSsjff, ιος, β >ί ■>„ roboreus, quernus. A "δξΖς. "hguotiLi, 1. sing. pra?s. opt. act. pro ΰςΖμι vel δξάοιμι, a verbo Ιξάω, facio. Ιξώντων, gen. plur. pra?s. part, pro δξάβν- των δξωτχχίζω, fat. ίο-ω, adglutinatione picis calida? evello pilos, et cutem deglabro. Hinc ΰξωταχιο•μ.ος, is, Ό, dropacis adplicatio. ΔΡΩ'ΠΑΞ, χχος, ό, pix, qua eveiluntur pili ; (2) adjective, vulsus, glaber. δϋ, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro "du, a ΖΖμι• ΰνχδιχος, y„ bv, dualis. Α Ιυχς . Unde ΙυχΖ,ω, f. χσω, dubito ; (2) pass, co'e'o, de duobits, Em. ΰυχς, χΰος, ή, binarius, dualitas. Α δίβ. ο*νχσμος-, 5, β, coitus. Α ΰυχζομχ». dvxoj, ω, in miserias et calamitates conjicio. Unde Homericu7n Ιυ'οωσι, pro Ιυωο -t, Ιυά• iso-t. Α 1(>γ>. Unde Ζν'ξ'ος, ξχ, gov, laboriosus, a?rumnosus, ca- lamitosus ; (2) damnosus, noxius. ΔΎ'Η, γ,ς, vi, calamitas, infelicitas ; (2) do- lor, mceror, anxietas. dvY,ra6nx, ας, ή, laborum et aerumnarum perpessio. A fowr&SiiS, ίος, ο χα) -h, laborum ierumna- rumque patiens ; (2) patiens. Ex δό*) et πάσχω, potior. "δυγ,πχΰι.ς, ov, idem quod ο*υγ,πχθγ,ς, Horn. ΰύγις, 2. sing. pra?s. conj. act. v. ΰΖμι. ϊυθι, subiveris, 2. sing. a. 2. imper. act. ΰυϊχος, y„ bv, dualis. Α δίο• Ιυ'ίχως, adv. dualiter. Α Ιυϊχός• Ήίμίναι, a. 2. inf. act. Dor. pro IZvxi. A ΙΖμι, subeo. Α SCvco, vel Ιύω- ZZvxt, potes, 2. sing. pra?s. ind. per Apoco. pen, pro Ιΰνασχι, vel Dor. pro Suvy, a 10- ναμαι. Ιυνίζομαι, inus. unde ΜυνάσνΎ,ν, potui. ΰύνχΐτ' pro huvxiTo, 3. sing, praes. opt. A ΔΤ'ΝΑΜΑΙ, fut. νΥ,σομχι, possum, valeo ; (2) aestimor, de nummis ; (3J efficio. Οΰδενί άξίσαι δύναται, Xen. ϊυνάμίΐς, virtutes, nom. pi. contr. pro δυνά- μίίς, a Μνχμις- ΰννάμίο-θχ, possumus, 1. pi. prass. ind. act. Poet, pro ΰυνάμιθχ, a ΰύναμαι. Ιυναμιχος, vi, bv, valens, efficax. Ιύνχμις, ίως, ϋ„ potentia, vis, vires, facul- tas; (2) exercitus, copias; (3) multitu- do, copia, ut Lat. vis, in plur. (4) an ge.li ; (5) miracula, in Ν. Τ. Α δύναμκι. Unde ΰννχμόω, ω, f• ώοΌ>, confirmo, roboro. ovvxo -θγ,νχι, poluhse, a. 1. inf. verbi ejusd. Ιί/νχσις, ίως, ή, potentia. Α Συνάζομαι. hvva?iia, ας, ϋ„ potentia, dominatio, impe- rium. A dwa^Yj. ΰννας-ίΟοντας, acc. pi. part. A Ιυνχ?ίύω, f. ίύσω, potentatum obtineo, sum princeps, impero, prassum; (2) polleo opibus et potentia ; (3) in pass, potentias seu imperio alicujus subjectus sum. Αυ• νχ•πί>ω "Ρώμν,ς, Plat, χχτα μοναξχίαν, Gal. Ιννάς-Υ,ς, α, Ό, pntentatum obtinens, potens, dominus, dynasta. Α Συνάζομαι. Ιννχπχος, ■>„ bv, ad obtinendum potenta- tum aptus, potentatum referens. Α δυ- νά^Υ,ς. Ιυνάς-ις, ιδος, -h, mulier potentatum obti. nens. Ab eod. hwas -ωο, οξος, ό, vir obtinens potentatum. ϊννατίν, ω, t ή<τω, potens sum. A ΔΥ2 δυνατός, '>„ bv, potens ; (2) possibilis. A ciOvocuxi. δυνατως, adv. potenter, valide. δυνί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ihv- vi, a verbo Ιύνω, ingredior. δυνίαται, possunt, 3. plur. praes. ind. med. Ion. pro δύνανται, a δύναμαι. δύνγι, possis, 2. sing. praes. conj. δύνΎ,αι, possis, 2. sing, praes. conj. Ion. pro ft•* huvy6uyv, 1. sing. a. 1. opt. pass. Ιννν,ζΙς, ξ», ξον, potens, pollens. Α SCva- twyinai, poteris, 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. pro dwyo-y, a δύναμαι. δυνίκτιται, poterit, 3. sing. f. ejusd. δύνοντος, g• sing, praes. part. act. verbi δίνω. δύντα, occidentem, accus. sing. a. 2. part. act. ίύκΛ, f. δύσω, subeo, ingredior ; (2) occido; (3) induo. θώξγ,χα πίζ) 5"<ιθίσσιν 'ίδυνίν, II. 3, 332. Α δύω- AY'O, et Att. δύω, Gen. δυοΤν, duo. δυογον, το, vox antiq. pro ζνγον, ap. Ptoi. δυόδεχα, oi, αϊ, τ», duodecim. δυοδίχάμν,νος, u, h χα) y, qui duodecim mensium est. Ex δυόδίχα et μγ,ν, mensis. δυοδίχταίος, duodecim dies natus, vel duo- decimo die ; (2) qui duodecimo die ali- quid facit. δνοδίχατος, άτ», ατον, duodecimus. δνοαδγ,ς, h, biformis. δνοχαίδεχα, duodecim. δυοχαιδεχάς, άδβς, & duodenarius nume- rus. δυο?ον, 5. το, intel. μίξος, pars altera ; re- spondet quaestioni, quota pats Ρ Α δύο. δυοτοχίω, ω, f. νκτω, bina pario. Ex 2ye et τίκτω, par to. δύπτν,ς, u, b, urinator, qui aquas subit. A δύπτω, f. -φω, aquas subeo, mergo. Φίξω• νύμας ΐδυ-ψί NsjjEws τάφας. Lye. 164. A Sua. subeo. ΔΥ' 2, particula inseparabilis, notans in compositione aegre, difficulter ; (2) male, infeliciter ; (3) in, sive non, velut a pri- vativum ; (4) intensionem, velut «, |jr<- τατιχον, valde. δυταγγις, Is, male sacer, Man. δυσαγχομίς-ος, ov, non tollendus, JEsch. δνσάγχξίτο;, ov, difficilis judicatu, JEsch. δύσαγνος, n, b χα) y, male castus, impurus, spurcus. δυσαγφω, ω, f. -ί,σω, infelici captura utor, infelix sum in venando vel piscando, &c. 'Αλανών χα) δυσαγξων, Plut. in Anton. cap. 29. Ex δυς et άγξα, venatio. δυσαγξία, ας, y, infelix captura, seu vena- tio. Ex iisd, δυσαγωγος, 2, b χα) y, qui difficile impelli- tur, vel ducitur, quo volumus ; intrac tabilis, refractarius. Ex δνς et άγωγ->„ ductus, δνσάδιλφος, b χα) y, infelix in fratribus. δνσαίξία, ας, #, malus aer, aeris tempestas gravis, cceli intemperies. A δυσάεξος, a, b χα) y, malum habens a'e'rem. δυσαΥ,ς. ίος, b χα) y, graviter spirans. Ex δυς et αω, spiro. δυσάβλιος. ov, valde miser. δΰσαι, a. 1. inf. act. verbi δύω, vel δύνω• δυσαίαχτος, u, ό χα) y, graviter et misera- biliter defletus ; (2) qui non facile lugo- tur ; (3) lugubris ; (4) qui non facile lu- get. Ex δυς et αΐάζω, lugeo. δυσαιανν,ς , ίος, ό χα) y, idem. Ab aiavys• δυσαίνήτος, ov, infamis. δυσαίξίτος, ov, difficilis expugnatu. δυσαισ^σία, ας, ή, sensuum labefactio. Ex Syj et αϊο-θησ-ις, sensus. ΰυο-κίοΌ'/ιτος, tt, b xa) *), sensu non valens, hebetem sensum habens ; (2) hebes. δυα-αίων, ωνος, Ό χ,α) ή, qui eerumnosa est vita, qui vitam miseram degit. ΰυβ•αλγ->,ς, ίος, b χα) ή, difficilem et gravem adferens dolorem, aegre tolerabilisj (2) qui aegre dolore alterius adficitur. Ex Ιυς et 'άλγος, dolor, δνο-άλγνιτος, u, ό χα) ή, idem quod ΰυσχλ• ΰυτάλίχτος, ov, infandus, Man. ίνταλθ->,ς, ίος, Ό χα) y, sanatu difficilis ; (2) incurabilis. Ex ΰυς et αλβος, sanatio. Ιυτάλβνιτος, n, Ό χα) ή, idem et ab ipse. ivo -αλλοίωτος, », b xa) y, qui vix mutari potest. Ιυσάλυχτος, ν, β χα) ί, vix evitabilis ; (2) inevitabilis. Ex hut et αλίιο-χω, evito. ivo-aXsoTOs, «ι ό **/ -At difficilis captu ; (2) ΔΤ2 qui ocgre vel difficulter corripitur vel ten- tatur. Ιυτάμζα,τος, ν, b χα) y, qui difficulter adiri aut scandi potest, impervius. Ex Ζυς, ava et βαίνω, scando. Ιυσάμμοοος, n, b xa) y, idem quod seq. Ιυο-άμοίξος, n, b xa) r h infelix, qui fata ha- bet difficilia, lies. Ex Suj et μόξος, fa- tum. Ιυο-αναξίζαο-τος, b xa) y, qui haud facile adduci, adsuefieri alicui rei potest. ΰυσανάγωγος, u, b xa) y, qui aegre rejicitur, vel exscreatur, non facile exscreabilis ; (2) difficilis persuasu. Ex 7>υς et ανάγω. ΙυσανάΙοτος, u, b xa) y, qui non facile dige- ritur et in membra distribuitur. lυσavάxλyτoς, n, b xa) y, revocatu diffici- lis, qui aegre revocari potest. Ex Sy? et αναχαλίω, revoco. Ιυσαναχόμιτος, qui aegre reducitur. Ex Ιυς et άναχομίζω, reduco. Ιυσανάχξατος, β, β xa) y, qui difficulter commiscetur seu temperatur. Ex gyj et αναχίξάνννμι, commisceo. δυο•κνάλγγ,τος, idem quod δυσάλγγ,τος• ΰυσ-ανάλ'/ιπτος, n, b xa) y, qui difficile refo- cillari, aut recreari potest. Ex $1ς et αναλαμξάνω, recupero. Ιυο-ανάλυτος, ν, b xa) y, aegre resclubilis, seu dissolubilis. Ex ΰΐς et άναλΰαα re- solvo. ΰυο-ανάλωτος, ov, qui non potest absumi, confici. Ιυσανάπίΐζ-ος, a, b xa) y, qui vix dissuaderi potest; (2) qui aegre ab opinione potest deduci. Ex hl /ς et αναιπίθω, persuadeo. ΰυο-ανάπλνί, αν, non navigabilis, adverso flumine. ΰυο-ανάπλωτος, ov, vix tranabilis. Ινο-ανάπνΐυς-ος, a, b xa) y, aegre respirans. Ex Sy f et α,ναπνίω, respiro. ΰυο-ανάποξοί, ov, difficilis transitu, seu ad quern non facile transitur. ΰυιτανάο-φαλτος, ov, qui aegre e morbo con- valescit. hvo-avao -χίτίο), ω, f. ytrai, aegre fero, gravor. Αυσ-αναβ-χίτΰνης επ) τόίς γιγιννιμίνοις, Plut. πΐξ) S -ανάτν, Ph. A hvo -ανάσ-χίτος, u, ό xa) y, toleratu difficilis; (2) intolerabilis. ΰνσανα/τχίτως, adv. aegro animo, iniquo a- nimo. δυο-ανάτξίντος, n, b xa) y, eversu difficilis. Ex Τυς et άνατξίπω. ΰνο-αναφοξίχος, y, bv, qui difficulter ex- screat. Ex Ζυς et ίναφίξω, sursum/ero, exscreo. SvtraviZTOS, idem quod δυο•ανάο•χίτος• Ιυο-ανιάω, anxium reddo; sum molestus, V.L. Ιυσάνιος, u, b xa) y, morosus, difficilis ; (2) anxius. Ex Ιυς et ανία, mceror. ΰνο-άνοΰος, n, b xa) y, adscensu difficilis ; (2) ad quern accedi vix potest. huo -άνολζος, ov, miser. )ϊυο-αντοί.γώνις•ος, χ, b xa) y, cum quo male et periculose decertatur, fortis, bellico- SUS. Ex %υς et ανταγωνίζομαι. Ιυτα,ντΥ,ς, ίος, Ό χα) y, arduus. Apud Poe- tas idem quod l•υo■άvτyτoς, u, b xa) y, cujus malus, seu si- nister est occursus ; (2j difficilis, saevus. Ex Ιυς et αντάω, occurro. Ιυσαντίζλιπτος, ν, b xa) y, adspectu terri- bilis. Ex hvs et άντιζλίπω, contra ad- spicio. ΰνο-αντίλίχτος, »♦ β xa) y, cui vix contra- dici potest, qui vix refelli potest ; (2) cui resisti non potest. Ινο-αντι'ρ'ΰόνιτος, », b ^ y, cui aegre contradi- ci potest. ΰυο-αντιρόήτως) adv. ita, ut vix contradici queat. ΰνταντοφθάλμ.'/ιτος, ov, cui resisti non po- test, invictus. ίυο-ανωζ, οξος, infelix viro, qui viro infeli- citer succedit. Epitk, nuptiarum. δνο-αξίωτος, ov, inexorabilis. ΰυσαπάλαπτος, ov, non facile abluendus. Ινσαπαλλαχτία, y, difficultas rejectionis. A Ιυο-αϊτάλλαχτος, u, b xa) y, qui difficulter abjici potest ; (2) qui difficulter profliga- tur, quo vix liberari possumus. Ex hi/s et ά,παλάττω, dimitto. δυο-απαλλάχτως, ut haud facile discedere, liberari possis. δυσαπάντΥιτος, ov, idem quod hvfavTyt• δυο-απάτητοί, ν, b xa) y, difficilis deceptu, ( 157 ) ΔΤΣ qui regre decipi potest. Ex %υς et axas τάω, decipio. "Βυο-ατις-ίω. ω, f. γ,<τω, difficulter diffido, VIX non credo. ΰνο-απόδίίχτος, ov, aegre demonstrandus. ~δυσαπο}>ίο"αχτος, b xa) y, qui aegre dedoce- tur. "δυσαποχατάστασις, y, aegritudo, languor. ΰυσαπόχξίτος, u, b xa) y, difficilis ad re- spondendum, cui difficulter responderi potest. Ex ατοχξίνομαι, respondeo. hvo -αποχξίτως, adv. ita, ut aegre responderi queat. %υο-απολόγ'/)τος, ν, b xa) y. qui aegre defen- ditur vel excusatur. Ex Jyj et άτολο- γίομαι, exCUSO. ΰυο-απολύτως, adv. ita, ut difficulter avelli, vel absolvi queat. iva-a -τόνΐΎτος, a, b xa) y, qui vix deleri, vel elui potest. Ex hus et άσον/στ», eluo. ΰυ/ταπόπαυρος, u, b xa) y, cui vix iinem imponere possumus, vix sedabilis ; (2) strenuus in bello. Ex gyj et αναπαύο- μαι, cesso. δυο-αποπαύς-ως, adv. ita, ut vix finis imponi possit; (2) firmissime. ΰυ/ταποπλυτος, a, b xa) y, qui difficulter ab- lui potest. Ex <$bs et άποπλύνω, abluo. ^ιιχαπόπτωτος, ν, b xa) y, qui vix decidit, 6eu delabitur. Ex %b; et απονίπτω, de- cide. δυσαπ'οο'ρνχτος, ov, qui elui non potest. ΰυο-απόο-τας-ος, is, b xa) y, qui aegre avelli- tur. Ex gyy et «.ποσ-χάω, avello. ΰνο-αποο-πάΓως, adv. ita, ut aegre avelli possit, more eorum, quae difficulter avel- luntur. Ιυο-αποτίλίϊος, ov, eventum non habens, non finiendus, aut absolvendus. ΰυο-αποτξίπτος, u, b xa) y, qui cum difficul- tate avertitur ; (2) qui difficulter avoca- tur, refractarius. Ex Ιυς et άποτξίπω. δυο*απότξΐπτος, ov, qui amoveri non potest. Ινσάπνλος, α, Ό xa) y, aegre cicatricem du- cens. Ex ΙΊς et άπνλόω. ΰυσαπύλωτος, ss, b xa) y, idem et ab eod. }>υο~αξίο•χομαι, displiceo. δυ<τάξίο•χος, ν, b, ineptus gratiae aucupator. Λυο-αξ'ς-ίω, ω, non sum hilariter adfectus, morosum me praebeo, offenso sum ani- mo. A lutraetsOi. δνο-αξίς-ν,οΊς, ίως, y, displicentia sui et tae- dium. Α ΰνο-αξί?ίω. Ινο-άξίς-ος, ν, b xa) y, cui placere difficulter queas, morosys. Unde το Ιυσάξίς-ον, », morositas. Ex Ιύς et &ξΐ?ος, gratus. Ιυσαξί?ως, adv. morose, iniquo animo. ΰνο~αξίθμ'4τος, ov, innumerabilis. Ιυο-άζΐΰμος, ov, vix numerabilis, Cyr. Ζνο-αξίς-οτόχαα, ας, y, quae optimam prolem peperit, sed malo fato. ΰνσαξχτος, u, b xa) y, cui difficile est ira- perare, contumax. Ex ΰυς et άξχψ δυο-αξμρΓίοί, ας, y, disconvenientia, discor- dia. Ex Syj et άζμόζω, congruo. δυα-αξχία, ας, y, difticultas imperandi, quando milites imperatori vix obediunt. ΰνσάο-χίτος, a, b ti y, intolerabilitate mo- lestus. δυσάτΊμος, ov, idem quod άτιμος- δυσαυλία, y, inhospitalitas loci. δύσαυλος, u, b xa) y, et ο^νσαύλιστος, ad commorandum, diversandum parum commodus. Ex δύς et ανλ-ή. hvo -αυξγ,ς, ίος, b xa) y, cui difficulter auges- cit, auetu difficilis. Ex ΰνς et αϋξω. ΰυσαύζ,ν,τος, u, b xa) y, idem et ex iisd. Ιυο-αυχν,ς, ίος, b xa) y, molestus sese jac- tando. Ex gyj et αύχν\. ΰυιταφαίξ'.τος, a, b xa) y, difficilis ablatu. Ιυσ-αχθ'/,ς, ίος, b xa) y, onerosus, molestus. Ex Ινς et άχθος, molestia. Ιυο-ζάς-αχτος, u, bjca) y, difficilis portatu. luo -ζατοποιίομαι, νμαι, difficilem aditum, transitum, vel receptum facio. Ex iCa- ζατος et ποιίομαι, facio. ϊυο-ζατος, a, b xa) y, qui difficulter adiri, aut scandi potest, inaccessus, impervius. Unde το Ιύσζατον, n, adeundi, seu trans- eundi difficultas. Ex Syj et βαίνω, eo. ΰυο-ζάνχτος, ov, larnentabilis. Ιυσζίοτος, ov, miser, aerumnosus. ΰυο-ζλαρίω, ω, difficulter germino. A Ιυσζκας-ν,ς, ίος, Ό xa) y, difficulter, tarde, vel male germinans. hi/s -ζογ,θγιτος, v, b xa) y, cui vix succurri potest, aegre medicabilis. Ex Ιυς et βο?Γ θίω, auxilior. lufZiyGot, v, b xa) y, idem et ex iisd, ΔΥΣ Δ Ή ΔΤ2 δύτζολος, χ, Ό χα) Ϋι, cui jactus alese male cecidit. Ex δύς et βάλλω, jacio. δυσζχλία, ας, ϋ„ malum consilium, infeli- citas consilii. A δύσζχλος, χ, b χα) ϋ,, cuius malum vel in- felix est consilium. Ex δύς et βχλ->„ con- silium. δύσζβωτος, χ, Ό χα) ϋι, non valde edulis, gratiam in cibis non habens. δύσζωλος. χ, b χα) ϋι, cui terra est aspera, vel gleba difficilis. Ex δύς et βωλος, gle- ba. δυσγαμία, ϋ,, infelix conjugium, Man. δυσγοίμος, χ, b χα) ϋ„ qui infeliciter con- traxit nuptias. Ex δύς et γάμο;, nup- tits. δυσγάργαλιί, ιος, b xa) r„ qui se a?gre ma- nibus titillari vel contrectari sinit. Ex δύς et γαξγαλίζω, titillo. δυσγαογάλι^ος, χ, b χα) v„ idem et ex iisd. δυσγάξγαλος, χ, b χα) ϋ„ idem et ex iisd. δυσγίνεια, ας, ■>„ ignobilitas, generis obscu- r.tas ; (2) animus degener, ignavia. A δνσγενζς, εος, Ό χα) sj, ignobilis, qui claro genere non est ortus ; (2) degener. Ex δύς et γένος, δυσγεφύζωτος, χ, b xa) f>, qui ponte vix jungi potest, qui a?gre fert pontem. Ex δύς et γ-φυξόω, pontejungo. δυσγεώξγγ,τος, χ, Ό χα) Ϋι, qui difficulter co- li potest. Ex δύς et γεωογίω, terrain co- lo. δυσγνώξίς-ος, χ, b χα) r„ agnitu difficilis, qui difficulter agnosci potest. Ex δύς et γνω- ξίξω, noscito. δύσγνω&ος, x, b xa) y„ idem. δυσγοΫ,τευτος, χ, b χα) Ϋι, qui non faerie fas- cinari potest ; (2) qui non facile vel ille- cebris, vel stupore adficitur. Ex δύς et γοτιτεύω, fascino. δυσγςάμματος, ov, ineptus ad literas dis- cendas. δυσγοίπιτος, χ, b xa) 'h, scriptum invenitur δυσγρΫ,πΐϊος, e quo non facile lucrum percipi potest. Ex §W et γξίπίζω. δυσδαιμονία, ας, A, infortunium, infelicitas. Ζυσδαιμόνως, adv. infeliciter. δνσδχίμων, όνος, b xa) -h, infelix, infortuna- tus. Ex δύς et δαίμων, for tuna, sors. δυσδάχξϋτος, ov, lacrimabius. δυσδάμαξτος, ov, infelix uxore. Α δάμαξ. δύτδειχτος, χ, b χα) ϋ,, demonstratu diffici- lis. Ex δύς et δείχνυμι, demonstro. δυσδίξχετος, or, ingratus visu, Opp. A δίξ• χομαι. δυσδεξχ->,ς, εος, Ό χα) Ϋι, qui difficulter vide- ri potest. Ex δύς et δεξχω, video. δυσδπξΐ, to, phalangii quoddam genus, Nic. δυσδιάξάτος, χ, b xa) q, transitu difficilis, impervius. Ex δύς et διαζαίνω, transeo. δυσδιάγνως-ος, ov, obscurus. δυσδιάγωγος, χ, b xa) jj, difficulter tractan- dus, regendus, coercendus. Αυσδιάγω• γον ποιεί τν,ν πάλιν Ϋ, πολυπλγβία των βα- φέων, Strabo lib. 16. δυσδιάθιτος, χ, b χα) r„ dispositu seu com- positu difficilis ; (2; non vendibilis. Ex δύς et ΰιατίθημι. δυσδιαίξετος, χ, b xa) r„ difficulter divisibi- lis. Ex δύς et διαίξίω, divido. δυσδιαίτν,τος, χ, b xa.) 4. cujus arbitrium difficile est, de quo difficile est arbitrari. Ex Syi et ΰιαιτάω, arbitror. Ζυο-ΙίαχόμίΓος, s, b xa) -h, portatu difficilis. Ex Ιυς et ΰιχχομίζω, porto. Ιυσ'&ιάχξϊτος, a, ο xa) v, qui discerni, seu dijudicari a^re potest. Ex Ινς et δια• χείνω, dijudico. Ινο-Ιιάλλαχτος, ν, ό χα) ■>„ difficilis recon- ciliatu, qui asgre placari potest. Ex ΰυς et ΐιιαλλάττω- 'δυο-Ιιάλυτος, a, b xa) -/j, qui difficulter dis- solvi potest; (2) qui iram asgre deponit. Ex Ιυς et διαλύω, dissolvo. Έυα-διανό'/ιτος, ov, obscurus, difficilis. Ιυο-διάπνίυς-ος, is, b χα) ή, qui a?gre diffla- tur ; (2) qui per spiritales meatus asgre transmittitur. Ex δυς et διαπνέω, per- fio. δυα-διατύίτωτος, n, b xa) v„ qui asgre ad bo- nos mores formari potest. Ex δυς et διατυπόω,/οττηο. δυσδιάοίυχτος, a, b xa) %, qui £8gre evitari potest. Ex δνς et διαφύγω, evito. ονσδιχςόξΥ,τος, a, b xa) -h, cui difficulter succi perspirabili cute digeruntur. Ex δυς et διαςοξίω, digero. δυτ%ιάφυχτος, n, ό χα) ■>„ iegre evitabilis. Ex δνς et διαφύγω, evito. δυτδιαίνλαχτος, u, b xa) yi, qui fegre custo- diri potest. Ex δύς et διαφυλάττω, δυσδιχχώξνιτος, κ, b χα) ή, qui difficulter excernit. Ex δυς et διαχωξίω, excerno. δυσ-Ζίδαχτος, ov, tardus, difficilis eruditu. δυτδήγίξτος, χ, b χα) •ή. excitatu difficilis. Ex δνς et διιγίίξω, excito. δυσ-δκξίτψ-ός, qui difficulter percurri, seu transiri potest ; (2) qui percurrendo vix explicari potest. Ex δυς et δήξαμι, per- curro, transeo. δυο-διίξοδος, tf, b xa) -h, *egre pervius, unde exiri non potest. δυιτδΐίζίύνν,τος, a, b xa) 'h, difficilis investi- gatu. Ex δυς et διίξίυνάω, investigo. δυο-διν,γητος, a, b xa) ■>„ enarratu difficilis. Ex δυς et διηγίοΆαι, enarro. δυο-διόδίυτος, ov, idem quod δυο-διίζοδος. δυσδιοΊχν,τος, χ, b χα) 'h. administratu vel moderatu difficilis. Ex δυς et διοιχίω- δυο-διόξθωτος, χ, b χα) τ\, qui a?gre emendari potest. Ex δυς et διοξθόω. δυσ-δοχίμα?-ος, χ, Ό χα) -η, probatu perspec tuque difficilis. Ex δύς et δοχιμάζω, probo. δύτδωζος, ov, inauspicato datus, Opp. δύο-ίαι, 2. sing. a. 1. conj. Died. Ion. pro δύοΊσαι, a δύω, induo. δυο-ίγχύξ'/ιτος, ov, difficilis conatu. δύσίδξος, ov, ineptus, abborrens. δυΰ•ίΐδ->,<, ίος, Ό χα) i\, deformis, turpis. Ex δυς et εΐδος, forma, δυο-ίΐδία, ας, ή, deformitas, Steph. Α Ιυς et ίΤδος. Ιυο•ί1χα?ος, χ, Ό χα) i\, infeliciter expres- sus, conjectu difficilis. Ex δύς et u$ti- ζω. δυο-ίίματος, male vestitus. Hinc δυο-αμκτόω, ω, f. ω<τω, malo, seu sordido vestitu utor. Ex δύς et e7u.it, vestitus. δυο-υαονία, ή, malus et sordidus vestitus. A ουσ-Ίμων, όνος, b xa) 'h, sordide vestitus, male indutus, pannosus. Ex δύς et εΐ- μα• δυο-ίιείτία, ας, y, difficilis remigatio; (2) rerhigatio infausta. Ex δύς et ugiολγ„ ingressus. δυσεΊσπλοος, ov, idem quod δυσείσπλωτος, χ, b χα) r t , a?gre patens navi- bus. Ex δύς et εΐο-τλώω, nave intro. δυο-ίχζ'ιας-ος, χ, b xa) r„ cui non facile vis adferri potest ; (2) pertinax. Ex δύς et εχζιάζω, vi exiurbo. δυσεχζ,Ίζας•ος, b xa) r t , qui haud facile ab aliqua re revocari, abstrahi potest. δνο-'ίχδοτος, χ, b xa) y„ non facile edendus vel elocabilis. Ex δύς et Ιχδίδωμι. δυα-ίχδξομος, ov, a δύς et εχδξομος, quod vide, Nic. ΙυσεκΜομαντος, χ, Ό χα) ■>„ qui a?gre potest calefieri, seu incalescere. Ex δυς et \x- θ-ξμαίνω, excalefacio. δυο-εχχόμιτος, ov, aegre exportandus. Ιυο-εχχξίτος, ov, non facile excernendus. δυο-εχλάλ'/,τος, ov, non effandus. δυο-ίχλειττος, χ, b χα) η, Eegre deficiens. Ex δύς et ϊχλύτω, deficio. δνσεχλόγιτος, χ, b χα) ή, qui a?gre compu- tari potest, adeoque perspectu difficilis est. Ex δύς et έχλογίζομαι, expendo, ra- tiocinor. δυο-ίχλυτος, χ, ο χα) -η, qui segxe solvi vel exsolvi potest, vix cxsolubilis. Ex δύς et εχλύω, exsolvo. δυσεχλύτως, adv. inextricabiliter, Msch. δυο-'εχνιπτος, χ, b xa) -h, qui difficulter elui potest. Ex δύς et εχνίττω, eluo. δυο-εχπίξαντος, χ, b χα) η, qui difficulter ab- solvi et ad finem perduci potest. Ex δύς et Ιχπεξχ,ίνω, ad finem per dueo. δυο-εχίτλχς, xv, unde vix enavigari potest. δυσεχπλωτος, ov, idem. δυσεχπλυντος, χ, b xa) vj, qui difficulter elui potest. Ex δύς et εχπλίνω, eluo. δυσεχπλυντος, χ, b xa) 'h, idem et ex iisd. δυο-εχπό°ευτος, ov, unde evadi, exiri non po- test. s δυο-εχπύτ,τος, χ, ό xa) -h, suppuratu difficilis, qui asgre ad suppurandum perducitur. Ex δύς et Ιχπυίω, suppuro. δυσεχτν-χτος, ov, qui non facile evacuatur. δυσίχφευχτος, ov, vix effugiendus. δυαίχφοξος, ov, difficilis, durus pronuncia- tu. δυο-εχφόξως, adv. dure ad pronunciandum. δυο-ίχφυχτος, ov, inevitabilis, Man. δυο-'ξλίγχτος, x, b χα) -h, qui difficulter re- ( 158 ) dargui potest. Ex δύς et Ιλίγχω, redar- guo. δυσίλιχτος, χ, β χα) Ϋι, difficile evolubilis; (2) difficilibus gyris perplexus. Ex δύς et ελίσσω, volvo. δυσελχν,ς, ίος, b xa) -h, cujus difficulter cu- rantur ulcera vel vulnera. Ex δύς et ίλχος. δυσελχία, ας, ii, difficilis curatio ulceris, vel vulneris. Ex iisd. δυσελχυ^ος, «ν, qui Eegre aliquo duci, trahi potest. δύσελτις, ιδος, b xa) 'h, qui est abjectae spei. δυσελπις-,εω, ω, f. ησω, prope despero. δυσϊλπις-Ία, ας, ή, spes mala. Ex iisd. δυσιλπίπι;, χ, b xa) yi, idem quod δύσελπις. δνσελπίζ-ως, adv. cum mala spe, sine spe. δυσίμζατος, χ, b xa) v, in quo incedi aegre potest, qui pedibus calcari nequit. δυσεμζλ-Λ,τος, ov, qui non facile reponi in locum suum potest. δυσεμζολρς, χ, Ό xal ■>„ difficilis accessu, in quern difficulter invasio fieri potest, item ad quern vix perveniri potest. Ex δύς et ϊμζάλλω, injicio. δυσεμηίω, ω, f. %σω, a?gre vomo. δνσίμετος, χ, b xa) ■}>, a?gre vomens. A δυσεμίω, idem quod δυσεμετ'εω. δυσεμν,ς, b xa) ■/], idem. Ex δύς et \μίω• δυσίμφχτος, χ, Ό χα) ii, mala? et molests signiricationis. Ex δύς et εμφαίνω, sig- nifico. δυσεντερία, ας, %, intestinorum tormina. δυτεντι\ιχος, v„ bv, dysentericus ; (2) qui dysenteria laborat. δυσεντεξΐώδγ,ς, εος, b χα) ϋ„ idem. A δυσίντεξος, idem. Ex δύς et εντίξον. δυσίντευχτος, χ, b xa) r„ ad quern non fa- cile patet aditus ; (2) inaffabilis. Ex δύς et εντυγχάνω, adeo. δυσεντευξία, ας, Ϋι, morositas. δυσίνωτος, ov, non facile in unum conjun- gendus. δυσείάγωγος, χ, b xa) y„ qui difficile addu- citur, vel exportatur. Ex δύς et 'εξάγω, educo. δυσεξάλειπτος, b χα) Ϋι. qui difficulter dele- tur s. obliteratur. Ex δύς et εξαλείφω. δυσεΐάλλαχτος, χ, b χα) Ϋι, aegre mutabilis, qui in aliam naturam vix mutari potest. Ex δύς et εξαλλάττω, muto. δυσεξανάλωτος, χ, Ό χα) Ϋι, qui non facile consumitur. Ex δύς et εξαναλίσχω• δυσεξατάτΆτος, χ, b χα) v„ difficilis deceptu. Ex δύς et εξατατάω, decipio. δυσεξαξ,θμγ,τος, χ, b κα) Ϋι, vix numerabilis. Ex δύς et έξαξίθμεω, enumero. δυσεξελεγχτος, ov, qui non facile convinci, item demonstrari potest. δυσεξελιχτος, χ, b xa) yj, difficilis explicatu et evolutu. Ex δύς et εξελίττω, evolvo. δυσεξίξγα^ος, cv, difficilis elaboratu. Ex δύς et εργάζομαι. δυσεξεξεύνΥίτος, χ, Ό χα) ϋ„ cujus difficilis est perscrutatio, qui non facile investigari potest. Ex δύς et εξερευνάω, investigo. δυσεξεύξετος, », Ό χα) ϋ], inventu seu adin- ventu difficilis. Ex δύς et Ιξευξίσχω. δυσεξγ,γγ,τος, χ, b χα) Ϋι, qui vix explicari potest. Ex δύς et εξγ,γίομαι, explico. δυσεξΫιμεξος, χ, Ό χα) ϋ„ difficilis ad cicuran- dum, qui difficulter cicurari potest. Ex δύς et εξημίξόω, cicuro. δυσεξ-ηνυτος, χ, b χα.) ϋ„ vix enodabilis ; (2) inenodabilis j (3) effectu difficilis. Ex δύς et εξανύω, perficio. δυσεξίτηλος, χ, b χα) Ϋι, qui difficulter elabi- tur seu evanescit. Ex δύς et ίξίττιλος. δυσεξίτΥίτος. χ, ό χα) Ϋι, difficilis exitu. Ex δϋί et εξειμι, exeo. δυσίξοδος, b χα) r„ difficilem exitum ha- bens. Ιυσίίοΐ5•ος, χ, b xa) h, elatu vel expositu, vel interpellatu difficilis. Ex δυς et \x- φερω. δνσεπανόξθωτος, χ, Ό χα) Ϋι, vix emendabilis. Ex δύς et 'ετανοξθόω, emendo. δυσεπίχτατος, χ, ό χα) Ϋι, qui difficulter ex- tenditur. Ex δύς et 'επεχτείνω, extendo. δυσεπΫ&ολος, χ, Ό χα) ϋ„ conjectu difficilis, quern contingere vix licet, explicatu dif- ficilis. Ex δύς et επΫ,ζολος, compos. δυσεπίζ&τος, ov, aditu difficilis. δυσετιζχλευτος, χ, Ό χα) Ϋι, cui non facile fi- unt insidia;, cui difficile imponitur. Ex δύς et Ιπιζχλεύομαι, insidior. δυσετιχχοΥ,τος, χ, Ό χα) Ϋι, cui vix auxilium adferi potest Ex δύς e t Ιπιχχξίω, auxi- lior. ΔΤ2 ΔΥΣ ΔΥ2 δυοΊπίκξϊτβί, χ, Ό χα) y, de quo vix judi- can potest. Ex Stiff et Ιπιχξίνω,βιάΜο. ξυα-ίπίμικτος, χ, β κα) y, qui cum aliia comrnercium non habet, qui non facile aliis admiscetur. Ex Stiff et ίπιμίγνυμι. Syo-itftvo' /ιτος , idem quod δυνδιανόητος. δνο-ίπίο-τξοφοί, qui non facile converti po- test. ξυσίπΊσχιτος, χ, b xaiy, qui difficulter inhi- beri, contineri, aut retineri potest. Ex Stiff et Ίπίσχω, cohibeo. ho-urittvxres, ov, difiicilis ad assequen- dum. Suo-iKiryfovres, χ, b κ») y, multis difficulta- tibus iinplicitus, in quo elaborando sum- ma diligentia requiritur. ξυσιπιχύ^τος, χ, b χα) y, qui non facile in vadi potest; (2) confectu difficilis. Ex Stiff et ίπιχίΐςίω, manum admoveo. ΰνο-ίξγα&ας, a, b xoti y, factu difficilis. Ex St»? et ίξγάζομαι, operor. Sus-Egy-W» ίος, 6 κα) y, idem quod %uυσνιλ&τος, », ο κα.) y, vix equitabilis, in- equitabilis. Ex Siij et Ίλαύνω, agito. tvtrykiyyi, ίος, i κα.) y, molestam habens dormitionem ; (2) molestus, gravis. Ex Stiff et Χίγομαι, cubo, dormio. duo-yXiuf, u, b xa,) y, ad quem sol segre per- venit, soli minus expositus. ΰνο-ημίξίοζ, et, ov, immansuetus, Ar. ΰυ^μίξίω, ω, f. yυο•θίτίω, ω, fut. yi et ^ςά,ω. ΰύο-θπξος, u, ό κα.) y, cui parum succedit ve- natio. Ex iisd. ΰνο•θ•/ι/ταύξΐ?ος, tt, b κα.) y, reconditu diffici- lis, qui segre recondi, aut adservari po- test. Ex Stiff et 3-γ,ο-αυξός. Ιυσθν/ισκω, infeliciter seu male morior, Eur. δύΰ-θζαυς-ος, ν, b xcu y, qui asgre frangitur. Ex Suj et &ga.vo,frango. ΰυο-βξΎ,ν/ιτος, ov, lamentabilis, Eur. ΰυσ&ςοος, ov, flebilis, lamentabilis. ϊυο-βυμίω, ω, animum despondeo. ΰυο-θνμία,, ας, y, animi mceror. A Ιύο-θΰμος, a, b xa) y, graviter animo adfec- tus ; (2) quem pcenitentia facti subit. ΰυο-θύμως, adv. a?gro animo. Sua•/, duobus, dat. plur. a Sue, duo. Ιυο-ιά,τος, ν, Ό κα.) y, incurabilis ; (2) cura- tu difficilis. Ex Stiff et Ιάομαι, euro. Svo-iSeos, n, b κα) y, qui ajgre sudat, cui difficulter elicitur sudor. Ex Stiff et /S- ξώς. Ιυβ-Λξϊαι, ω, f• yo -ω, male sacrifico ; (2) sa- criricia mihi dira portendunt. Ex Stiff et Ιίζος, sacer. δνο-ιβάϊλαοΊΤος, vel ΰνοΊθάλα,ττος, a, b xa.) y, mare subiens seu ingrediens. Ex Su&>, vel ίύνω et Β-άλαο-ο-α,, mare. δυσ-ίμίξος, u, b κα) y, aegre amabilis ; (2) segre cupidus ; (3) improbus et proter- vus amator. Ex Stiff et ϊίμίξος, deside- rium. ΰυο-ιπνος, ν, b κα) y, equitatui minus ido- neus. Ex Stiff et JWoi, equus. ΰνο-ις, ζως, y, occasus. A Sue», subeo, oc- cido. ΰυο-ίχν.υτος, ν, b ν ύ y, investigatu difficilis, eegre investigabilis. Ex Sti? et Ίχνίύα. ΰνσκκνς, ίο;, b χ») y, qui difficulter uri, seu ( 159 ) cremari potest, eagre ardens. Ex St -ί et καίω, uro. ΰνο•χαθα.ίςίτος, n, b xcu y, qui fegre sive difficulter everti potest. Ex Stiff et xa.• θαίξίω. δυα-κάθχξτος, χ, b κ} y, purgatu difficilis. Ex Stiff et καθαίξύ), pur go. Ιυα-κάβίχτος, χ, ο £ y, qui difficulter conti- neri seu cohiberi potest. "δυσχα,μπΥις, ίος, b xa) y, qui non facile flec- titur, inflexibilis. Ex ϊυς et κάμπτω. }>ύ<τχαμπτοζ, χ, b κα.) y, idem et ex iisd. δύο-καπνος, χ, Ό κα) y, fumum molestum habens. Ex Stiff et χα,πνος, fumus. "&υο•κ«.ζτίζητος, χ, ό κα) y, aegre tolerabilis ; (2) plane intolerabilis. Ex $υς et καξτί- ξίω, tolero. δυσ-καταγώνίΓος, χ, b κα) η, expugnatu dif- ficilis. Ex Stiff et καταγωνίζομαι. ΰυτκα,τάκλα,Γος, χ, b xa) y, fractu difficilis. Ex Stiff et xXaa>,frango. Ιυο-κάτα,κτος, χ, b j£ y, idem. Ex Stiff et χαταγνΰω, frango. δν/τκατάΧ'/ιπτος, ov, obscurus. ΰυο-χατάΧΧβ,χτος, χ, b xa) y, difficilis re- conciliatu, implacabilis. Ex Syj et xar ταΧάττω, reconcilio. "δνσ.κατάΧυτος, χ, b xcu y, 8egre solubilis» Ex Stiff et καταΧύω, dissolve, ΰυο-κα,τχμάθ'ητος, χ, b xa) y, difficilis act discendum, obscurus. Ex Stiff et χα,τα- μανθάνω, disco. Ιυο-χαταμα,ΰ^τως, adv. ita ut vix addisci, vel intelligi possit. l•uo•κctτa.μάχyτoς, χ, b >£ y, vix expugnabi- lis. Ex Suff et χαταμάχομαι, expugno. hucxaravoyTo;, x, b κ} y, qui vix potest a- nimadverti. Ex Stiff et χατανοίω. ivtrxarafravro;, χ, Ό j^ y, qui vix sedari seu cohiberi potest, irrequietus. Ex Siij et καταπαύω, sedo. Ιυσχατα-πανζ-ως, adv. ita utvix sedari pos- sit. %vo~κMτάπXyκroς, ov, terribilis, timendus. l•υo^xa.τa,πoXίμyτo;, ov, vix bello subigen- dus. Ιυα-κατα.πόνΑ'τος, ov, vix efficiendus. δυιτκατάπξχκτος, ov, idem. ΰνο-κατάποτος, χ, b s^ y, difficilis deglutitu. Ex Stiff et καταπίνω, deglutio. ΰυο-κατάβτις-ος, χ, b * ύ y, qui conceptum non perficit. Ex Sti? et καταξτίζω. Ιυσκατάσζ,ίϊος, χ, b κ, y, qui facile extingui nequit. Ex Stiff et χαταο-ζίννυμι. "δυσχατασκίυας-ος, χ, b κα) y, conditu seu fabricatu difficilis. Ex Stij et χατασκιυ• άζω• "ΰνο-κατάζ-ατος, χ, b yjj y, sedatu difficilis. Ex Stiff et καθίς-'/ιμι, compono. δυο-καταφξόν/ιτος, x,b>$y, qui contemni vix potest. Ex Sui et καταφξβνίω. ^υσ , χατίργα$-ος, χ, β κα) y, qui effici seu confici asgre potest ; (2) difficilis colicoc- tu. Ex Stiff et χατίςγάξομαι, conficio. ΰυσ-χάτοπτος, χ, b y$ y, qui spectari vix po- test. Ex Suj et κατόπτομαι, specto. δυσ-κατόξθωτος, χ, b χα) ή, qui difficulter ex animi sententia conficitur ; (2) qui dif- ficulter emendatur. Ex Stij et χατος- θόω. ο^υσχατχΧωτος, χ, b >§ y, segre cicatricem ducens. Ex Stiff et χατχΧόω• 'δυσκίΧαώος, χ, ο κα) y, malum sonum e- dens, horrisonus ; (2) maledicus. ΰύο-κίν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro εΰυο-κίν, a ΰύσκω, pro ξύνω, vel ξύω. Ivcj y, qui difficile movetur, aut moveri potest, tardus ; (2) inexora- bilis, prafractus. Ex Stiff et χινίω. δυϊκινητως, adv. difficulter ad movendum. δνΐκΧίΥ,ς, ίος, Ό »} y, inglorius,infamis. Ex Sti? et χχίος, gloria. Ιυο -xXiia, ας, y, obscura fama, gloria paene nulla. A IvtrxXiy;• ΰυο-κΧίως, adv. cum fama non bona, sine gloria. Ιυο-κΧνΰόης-ος , χ, b ^ y, qui male ominis est, male ominatus. Ex Ινς et xXyhovi• ζομαι, ominor. Ιυο -xXyeiu, ω, f. yo -ω, difficili sorte premor j (2) sorte a magistratu excludor. ΔΥ2 ΔΤΈ ΔΥ2 όυα-χλνίζίχ, ας, i), sors difficilis et aspera, infortunium. A δΰβ•χλ*)ξθ(, χ, b χα.) r„ quern sors difficilis premifc. Ex lbs et xXy.sos, sors. lOtrxXfros, .», ό 2« γ), inglorius, inhonora- tus, Celebris. Ex lbs et χλντος, clarus. ΙυσχοίΧιος, χ, b x) y), cui alvus est adstric- tior, alvo incommodus. Ex Ιυς et χοι- Xia. Ιυσχοινώνγιτος, ov, alienus a societate, as- per, intimitis. Ιυο-χοιτίω, ω, segre et non sine molestia cu- bo. Ex lbs et χοίτγ), cubile. Ιυο-χοιτία, ας, i\, mala et incommoda cuba- tio. A Ιύβ-χοιτος, x,.b χα.) η, male et incommode Cubans. Ex lbs et χοίττι, cubile. ΙυσχοΧαίνω, morosus sum, indigne fero. Αυο-χοΧαίνίι τξος \ιΛ, χα.) βζίνθΰιται, Α- rist. Lys. 889. Α' ΙύσχοΧος. Unde ΙυσχοΧίχ, ας, sj, difficultas, morositas. ΙυσχόΧΧγιτος, χ, b χα.) ή, qui glutinari diffi- culter potest, glutine vix sociabilis. Ex Ιυς et χοΧΧάω, glutino. Ιυο•χολόχαμττος, n, Ό χα.) yi, difficulter flexi- bilis, qui segre flectitur, in quo vox varie inflectitur. Ex Ιύο-χοΧος et χάμττοι. Ιν/τχοΧόχαιτος, χ, Ό χα.) ή, difficilem som- num efficiens. Ex ΙΟο -xoXos et χοίτγι, cu- bile. Ιύο -xoXos, χ, Ό χα.) ή, difficilis in sumendo cibo; (21 morosus; (3) difficdis; (4) a- cerbus. Ex lbs et χόλον, cibus. Ιυ/τχόΧως, adv. morose, iniquo animo. ΙνσχοΧτος, ov, infelicem uterum habens. Epith. matris foetum mortuum edentis. Ιυσχόμίζ-ος, χ, Ό χα.) ή, aegre tolerabilis. Ex Ινς et χομίζω, tolero, porto. Ιυο-χξαο-ία, ας, \, intemperies. Ex lbs et χξαο -is, tnixtio. hua -χξΛτοί, χ, b xcti'h, maletemperatus. Ex lbs et χίξάννυμι, tempero. δυο-χςιτβι, χ, Ό χα.) i), judicatu difficilis, cu- jus disceptatio difficilis est Ex lbs et x$Uu,judico. δνσ-χξίτ^, adv. ita ut non facile sit judica- re, ita ut difficilis sit diseeptatio. 10o-xty,tos, u, b χα.) }„ ffigre parabilis, com- paratu difficilis. Ex lbs et χτγιτός. Ιυσχυζίω, ω, fut. foco, infelix sum in ludo tesserario. Ex hb; et χύίος, tessera. Ιυσχύμχντος, ov, procellosus. Ιόο-χωφος, χ, b χα.) γ), surdaster. ΙΰτΧίχτξος, ov, infelici conjugio utens. ΙυσΧίν/ις, tsi sine cortice, Nic. Ιί/ο-Χγ,ττος, χ, <5 xx) y), captu difficilis. Ex lbs et Χχμζάνω, capio. ΙυσΧόγι^ος, χ. b χα.) γ), ratiocinatu difficilis; (2) inconsideratus, qui reputatus et per- pensus non est. Ex lbs et λογίζομαι. ΙΰσΧοφος, χ, b χα.) h, qui cervici non conve- nit, quod difficulter portatur. Ιυο-λόφως, adv. difficulter, periculose. Ιύο-Χυτος, χ, b χα) υ), qui vix solvi potest. Ιυο-Χύτως, adv. ita, ut vix solvi queat, nexu non facile solubili. ΙυτμχΟαα, as, y), tarditas ad discendum, indocilitas. Α Ιυο-μαθγ)ς. Ιυ/τμχβίω, vix agnosco, Msch. Ιικτμχθγ,ς, εος, Ό χα) ϋ), qui non facile discit, tardus ad discendum. Ex lbs &μανθάνω. Ιυο-μαθία, as. υ), idem quod Ινιτμχϋίΐα. Ιυο-μαθως, adv. non facile discendo. Ινσμανν,ς, ios, ό χα.) ϋ), rarefactu difficilis. Ex lbs et μχνος , rarus. Ίυο-μχξ^ς, Us, b χα.) ϋ), difficilis. Ex lbs et μάξ*ι, munus. Ιυο-μαχίω, ω, f. ί,σω, acriter resisto, ita, ut vix sim expugnabilis. Ιυσμάχνιτθ5, et Ιύο~μα,χο5, χ, ό χα) ft, vix expugnabilis, in- expugnabilis. Ex lbs et μάχη, pugna. IvtrpiiXixTos, χ, ό χα) y> qui difficulter seu vix mulceri potest, implacabilis. Ex lbs et μίΐλίο-ο-ω, mellitum reddo, placo. Ινο-μιναίνω, animo erga aliquem sum male adfecto, adversor. Ex lbs et pivos• Ιυο-μίνίίο-<η, dat. pi. Jon. et Poet, pro Ivo•- μίνεοΊ. Α Ινσμίνης. Ivtrttima, as, '/>, animus male erga aliquem adfectus, odium, inimicitia, hostilitas. A Ιυ<τμίν>,ς, tos, ο χα.) ί, cujus animus male erga aliquem adfectus est, malevolus, ini- micus. Ex lbs et μίνος, animus. Ιυο-μινωί, adv. animo male erga aliquem adfecto, inimice, hostiliter. Α Ιυο-μίνης• lv£ r h, infelix. Ex lbs et μοί- ξα, sors. Ινο-μοξία, ας, i), miseria, qua quis fatum adversum experitur. A Ιύσμο^, χ, Ό % i), cui difficile fatum ob- tingit, infelix ; (2) mala infelicique mor- te periens. Ex lbs et μό^./αίντη. Ινο-μοξφία, as, i\, deformitas, forma turpis et indecora. A Ιύο-μος^, *, «5 >9 *i, deformis, infelici for- ma preeditus, turpis adspectu. Ιύσ-μχο -os, ov, abhorrens a musis, parum suavis. Ιυσνιχτ,τος, χ, ό j£ ή, qui haud facile vinci potest. Ιύσνιπτος, χ, Ό r$ i\, qui ffigre lavari, aut elui potest ; (2) qui a?gre deleri potest. Ex lbs et νίπτω, lavo. Ινσνοίω, ω, f. ν]σω, malevolentia prosequor, infensus sum. Ex lbs et vxs- Hinc Ιυο -voviTos, χ, ό % yi, qui a?gre intelligi po- test, vix intelligibilis, difficilis intellectu. Ivo-voYiTois, adv. perobscure. lufvoia, i], malevolentia, Soph. Ινσ-νομία, as, yi, malarum legum institution (2) improbitas. Ex lbs et vo^s, lex. Ιυσνομίνι, Ion. pro Ιυα-νομία. Ιυο-νομο5, ov, abhorrens et legibus nefarius. Ivirvoos, contr. lua-vxs, α, ό κ. ν), qui mala est mente adversus aliquem, malevolus, inimicus. Ex lbs et voos, mens. Ιύο -vos-os, χ, β >9 yi, difficilis, infaustus, E- pith. iter facientis vel itineris. Ιυο-νύμβίυτο5, χ, ό χα) i), gravis nuptiis. Ex lbs et ννμφίύω, nuptum do. luarw^os, χ, β χα) ■>„ qui inauspicatas con- traxit nuptias, infelix sponsus. Ex lbs et νύμφη, sponsa. Iva-^Yi^avTos, χ, ο xj yi, qui difficulter inare- scit, difficihs siccatu. Ex lbs et ξγ,ξαίνω> Ιυ<τξ,ύμζΧγιτο5, ov, obscurus. Ινσ-ξύμζοΧο$, χ, Ό jL yi, idem ; (2) cum quo non facile pacta ineuntur ; (3) difficilis moribus, non affabiUs. Ex lbs et συμ- ζάΧΧω- luo-%bviTOs, u, b xa) yi, imprudens ; (2) dif- ficihs intellectu. Ex lbs et συνίνμι. Iva-cyxos, x, b x} y\, valde gravis. Ex lbs et oyxbs, moles, lucoliu, S, f. rto-o), segre iter facio, in ma- ( 160 ) lam et imperviam viam incido. A lu/ro* los. Ιυο -olia, ας, fi, iter impervium eivemahim. lue -οΐμος, χ, ο χ} υ), malum odorem spiralis, olidus, fcetidus. Ex lbs et olu.vt, odor. I'jtroloi, χ, b xa) yi, per quem difficulter iter fieri potest ; (2) invius, avius ; (3) Subst. via difficilis, aspera, et salebrosa. lupoloTatKoXos, ov, idem. Ιυο-οίζω, timeo, suspecto ; segre fero, Eur. Ιυο -oixYiTos, b xa.) yi, habitatu difficilis, pro- pemodum inhabitabilis. Ex lbs et 6 J- Ινο-οιχονομγιτο$, χ, b xa) yi, dispensatu dif- ficihs. Ex lbs et οίχοΜομϊω, dispensio. lv70ixos, idem quod α,οιχος. luo-oixTOs, x, b χα) ή. immisericors. Ινσοιμος, χ, b xx) Ϋ). idem quod ΙυσοΙος. Ex lbs et οΊμγ„ semita, via. Ibtroivos, x, b K) yi, malum vinum producens ; (2) non ferax vini. Ιύ /roiros, x, b xx) i\, quem difficulter ferre queas, EEgre tolerabilis. Ex lbs et οίοι. luarois-ois, adv. ita ut vix feras. Ινσ-οιωνιτμκ, Si ό, omen infaustum. Ιυο-οιώνίΓος, if, ό χ} 'h, inauspicatus, suiistri auspicii. Ex lbs et οίωνος, augurinm. lutrc-xvos, b x} y„ piger, segnis. Ex lbs et Ινο-όχνως, adv. pigre, segniter, gravatim. Ιυΰ-όλ'.θξος, χ, b κ. ϋ., difficulter interiens. Ιυσόμζοος, ov, pluvio^us. Ινο-όμιλθ5, χ,Ό v+ yi, cum quo consuetudi- nem habere et colloqui difficulter possu- •mus, asgre adfabilis. Ex lbs et 'όμιλος, ccetus. Imto^iX^tos, ov, idem. Ιυο-όγ,μχ-οϊ, ov, hebes, caucus. Iv^uoios, χ, ό xx) y,, dissimilis. Ιυο-όνίίξος, χ, Ό xa) ri, molestis somniis mo- lestans. Ex lbs et ονχξ, somaivm. Ιΰο-οπτος,χ, b x} i), qui a;gre videtur. Ex lbs et οττομχι, video. Ivo-oexros, χ, Ό xa.) q, qui vix visui est ob- vius, qui cemi difficulter potest. Ex lbs et όξάω, video. Ιυο-οξγΥίτία, ας, y\, gravis ira. Α Ιΰσοξγος • Ιυρ.οξγία, yi, iracundia. Ιυσόξγνιτος, ov, iracundus. Ιυσοογ-ήτως, adv. iracunde. ΙύοΌζγος, χ, b χα) ϋ„ iracundus, qui gravi- ter irascitur. Ex Ιυς et bgyii, ira. Ιυο-όξίΓο;, χ, b x^ Ϋι, qui definiri et determi- nari vix potest. Ex Ινς et αξίζω. Ιύο-οξμος, χ, b χ) ν), stationem navium dif- ficilem et incommodam habens. luo-ogvtsj, i9os, b si y), qui adversi ave (i. e. adversis auspiciis) fit. IvrogQvaias, a, ov, obscurus, caliginosus. Ιυο-οο-μ'ιχ, as, yi, mains odor, Α Ιίισοτμος. lύoΌΰ■μos, b xx) yi, malum odorem spiralis, fcetidus. Ex lbs et Όσμγ„ odor. Ιυο-χζίω, ω, f. foot, a?gre urinam reddo, A- ret. Ex lbs et χοον, urina. lvo -χξία, ας, ϋ„ difficilis urines excretio ; (2) urinse suppressio. Ex iisd. Hinc Ιυσχςιάω, £>, urina? difficultate laboro. luax\ixbs, ■>„ bv, urina? difficultati obnoxU us. lvo-xeis-bs, x, b x} ft, infehx, qui secundo vento non provehitur. Ex lbs et Jjo ; . 10tx°os, x, b χ} y„ custoditu difficilis. Ιναπάθ-ια, as, yi, laborum et aarumnarum perpessio. Α Ιυο-χαΜ,ς. loe-sraBiis, Us, b xa) 'h, laborum miseria- rumque patiens. Ex lbs et srados, pas- X, Y), infelix proles, vel prole, Ιυο-παίπα,Χος, ov, asper, Nonn. Ivo-crxXxiros, x,b xa'i ί,νίχ eluctabilis, su- peratu difficihs. Ex lbs et παλαίω, Inc- tor. ΙυστάΧΆμος, χ, b xa) y\, difficilis et malis instructus artibus, Hes. Ex lbs et w Χάμνί- Ιυιτίτάλ->.ς, Us. b xa) yi, difficilem luctam adferens, non facile superabilis, supera- tu difficilis ; (2) difficilis. Ex lbs et πά• Xyi. Ιυο-πάΧΧω, concutio, labefacto, Scot. Ιυσπχοαζοφ /^os, ov, cuiauxilium ferri non potest. Ιυο-πχξάζχΧο5, ov, male consulens. Ivo-xaoalixTOs, n, b x} yi, difficilis admissu seu perceptu. Ex^u? et παξχΐίχομαι. luffvagalixTois, α ^ υ • difficulter ad credeiu dum ; cum Ιχαν, vix credere. Ιυσπχξ «.ityiios, »> b x} yi, exoratu difficilis ϊ ΔΥ2 ΔΤΣ ΔΤ2 (2) inexorahilis, implacabilis. Ex δί/ί et παξχιτίομαι, exoro. ^νσπα^άχλ-ζιτος, ov, difficilis ad flectendum. Ινο-παξαχολύθ^τος, χ, β χ) -<ι, intellectu dif- ficilis. Ex hhi et παξαχολχθίω. $νο-πχξαχόμι$-ος, χ, β χ, ή, qui difficulter vehftur equo, vel gestatur, qui difficul- ter iter facit. Ex δυ? et πχ°αχομίξω. Ινσπα^αιχν^τος, χ, b χ) -h, qui verbis vix flecti potest, qui hortamenta et suasio- nes aagre adrruttit. Ex hv; et παξαμυ- θίομαι. δυο•παξαπλ>ύοΊος, ίχ, b xa) hi ad praater-na- vigandum difficile, Strabo, lib. 16. ΰνο-πάςίννος, ov, in quo seu quocum aagre cubatur, non bene dormitur. ΰυβ-πχξϊΐγόξντοζ, χ, b χ) v\, vix consolabilis, consolatu difficilis, omninoque vehemen- tissiraus, velut amor. Ex Suj et sr«gsj- γοξίω• ^νο-παςί,γο^ος, ov, idem. ΰυσπαξν,γο'Υ,τως, adv. q. d. inconsolabiliter, consolationem non admittendo. Ινσπχφϊίχτος, ov, inconsolabilis. Ιυο-πάξθίνος, χ, ή, virgo misera. Αύο-πάξΐς, ιϊος, b, infaustus et infelix Paris ; (2) infaustum et male ominatum nomen habens, ut Paris. ίυο"πάίϊτος, χ, ο χα.) y, progressu vel trans- itu difficilis. Ex tus et πάξίίμι, progre- dior. ΰυα-πάξοΰος, ov, difficilis transitu. %υο~πάτγ,τος, ov, asper calcatu. ΰυο-πιίθ-ια, ας, ή, obsequium coactum et in- voluntarium, inobedientia, inobsequen- tia. A luo-riSh, ίος, ο χ) -h, qui aagre paret et ob- sequitur ; (2) refractarius ; (3) cui aagre persuauderi potest. Ex Ζνς et πίίθω. ΰυο-παθως, adv. inobsequenter. ίνο-παςία, n, difficultas experiential. Βύο -Tiiroi, χ, ο χα) y, qui aagre sibi persua- deri quidquam sinit. Ex Shs et πίίθω. δυο-πίίς-ως, adv. ita ut aagre aliquid alicui persuadeatur. 2>ύο•πεμπτος, ov, qui aagre aut non amoveri, submoveri potest. δυιτπίμφίλος, χ, b χ) η, trajectu difficilis; (2) valde turbatus, tempestuosus. Ex δ«ί et % ίμπω, mitto. δυο-ηνθίω, ω, f. %σω, graviter lugeo. A δυβ-ίτίνθκ, ίος, b χ) -h, graviter lugens. Ex δί>? et πένθος, luctxts. Ζυο-πίπτίω, ω, f. τ,ο-ω, difficulter concoquo ; (2) ferre non possum. A δύσ-τεττοί, χ, Ό χ) 'λ, concoctu difficilis. Ex dhs et πίπτω, coquo. ίυο-πίζατος, χ, Ό χ] ή, qui difficulter transi- tur. Ex Svj et πίξάω, transeo. ΰυσπίξίχαβαίζίτος, χ, b χα) r), qui difficul- ter detrahi seu demi potest. Ex Ινς et πΐξίχαθαίξίω, demo, ΰυο-πίξΐχχθοξτος, χ, Ό j^ %, qui non facile circumpurgari potest. Ex Su? et πίξίχα- θα,ίξω, circumpurgo. ΰυο-πίξίλν,πτος, χ, 6 xa) *i> qui difficulter comprehendi potest. Ex ΰνς et πψλαμ- ζάνω• duo -τίξΐνό'/ιτο;, χ, b x) 'h, difficilis intellectu. Ex δνς et πΐξίνοίω, intelligo. όυο-πίζί-ϊ/υχτος, χ, b χα) ή, qui difficulter re- frigerari potest, difficulter refrigescens. ύνσπίτίω, ω, f. «σοι, res mihi male cadunt, cum malis conflictor, adversis casibus a- gor ; (2) male me habeo ; (3) segre fero. dutrvi-r'/ifMt, τβί, το, casus advers'us, infor- tunium. iuf^tr>,s, ίος, b xat η, male cadens, adver- sus ; (2) difficilis. Ex Suj et πίπτω, ca- do. ΙυσπίτΖς, asgre, moleste ; (2) infeliciter. huo-n-i^icc, ας, ή, difficultas concoctionis. Ex Ιυς et^irru, coquo. %νσπ%μ.α, το, damnum, jEsch. ΰυσπινν,ς, ίος, Ό χα) y\, sordibus ac illuvie de- formis, squalidus, sordidus. Ex hhs et πίνος, sordes. hu/nririx, ας, ή, credendi difficultas. Ινσπιτος, u, Ό χα) r„ qui difficulter credit, incredulus ; (2) creditu difficilis, cui fi- dem vix adhibeas. Ex ΰνς et π'^α• ϊνσπΊτως ΐχω, a?gre credo. ίυο-πλαγχνος , ov, immitis, sa?vus. Ιίισπλάνος, ov, vagabundus, sed misere, /Esch. ίυσνλν,χ'τος, μ,Όυ^ϋ,, qui non facile per- cellitur, seu perturbatur, qui aegre ob- stupescit, V. L. Ex Ιυς et πλάσσω. ϊυ<πτλΫ)ζωτθί, ν, ό χα) ή, completu, seu per- fectu difficilis. Ex Ιυς et ίτλ'/φο, com- pleo. Ιυο-χλνιτις, /δβ?» 'a, aspera, Lye. Μσπλοος, ν, b j£ ή, navigatu difficilis ; (2) malefidus navibus. Ex Syj et πλόος. ΰύο-πλυτος, ov, a?gre eluendus. Ιυο-πνοίω, ω, f. r,irca, spirandi difficultate la- boro. Ιυσπνό-Λ-τος, ov, aagre respirans. ΰυο-πνοια, ας, ■/>, spiritus difficultas. Suo -πνοϊχος, η, ov, respirandi difficultate la- borans. A δύο-πνοος, contr. dufftrviss, idem. Ex Ιυς et πνίω, spiro. Ινο-πολίμ,-ήτος, ν, b χα) 'h, qui bello aegre ca- pi potest. Ex δί/ί et πολίμίω. ΰυσπόλιμ,ος, ν, b κ) -h, vixhabilis ad bellum, imbellis, timidus. ΰυα-πΰλίόξχτιτος, a, b χ) η, obsessu difficilis. Ex fog et πολιοξχίω. ΰυο-πολίτιντο!, ov, ineptus ad remp. geren- dam. ΰυο-ποννς, ίος, Ό χα) 'h, laboriosus, asrumno- sus. Ex Τυς et πόνος, labor, ΰνσπόν/ιτος, x,b κ) 'h, qui difficili labore fit. Ex δί/ί et πονίω, laboro. ΰύο-πονος, infelix, asrumnosus. Πόνο/ δύο*- !τβνβ/, Soph, ΰυο-πονία, v\, difficilis opera, Man. δυο-πόξίυτος, n,b χ» ϋ„ impervius, invius, dif- ficilem habensltransitum. δνο-ποξία, ας, fi, via? difficultas. Α ^ύα'ποξος• Ιυσπόζίτ,ος, χ, b κ\ ή, 32gre parabilis. Ex δίίί et ποξίζω, paro. ΰνσποξος, n, b j£ ή, qui difficulter transiri potest. Ex δ«ί et πόξον, transitus. ΰυο-ποτμίω, ω, f. ν\σω, adversa fortuna utor, infelici fato adfligor. Ζυο-ποτμία, ας, h, sors, seu fortuna ad- versa. ΰύΰ-ποτμος, α, Ό x\ 'h, cui sors est adversa, infelix. Ex hus et πότμος, sors. ΰυσπίτμως, adv. infeliciter, misere. δίο-τοτοί, ov, amarus, de potu, non potabi- lis. ΰνο-πξαγίω, ω, f. 'i«roj, infeliciter res gero ; (2) infelix sum, adversa fortuna utor. A ΰυο-πξα.γ->,ς, ίος, b κ} ή, infelix in rebus agen- dis ; (2) infelix in rebus quibuslibet. Ex ΙΙις et πξάττω, ago. ΰνσπξαγία, ας, ή, infeiicitas in rebus agen- das ; (2) infeiicitas quaevis. Α Ιυσπξα- y /ις• Ζνο'πξαγμά.ηντος, ν, b χα) r„ difficulter tractabilis, difficilis, morosus, cum quo rem habere difficile est. Ex Ιυς et πξαγ- μα• Μσπξχχτος, a, b χ] 'h, factu difficilis. Ex Ινς ^πξάττω,/αοιο. Unde huo -πξαζία, ας, r„ idem quod ^υσποαγία. ΙυσπξίπΥ,ς, έος, b χ) -ί, indecorus, turpis. Ex hl /ς et π*ίπω, decorus sum. Ιυο-πζίς-ος'α, b xa) r„ serra aagre secabilis, sectu difficilis. Ex δ« et πξίω, serra seco. Svo -πξόμοίχος, b xa) r„ inhabilis ad defen- dendum alterum. Ιυο-πξόπτωτος, ν, b χα) ή, non facile proci- dens. Ex δι/? et προσπίπτω, procido. ΰνο-πξόο-ζατος, b χα) ή, haud facilis accessu. ίυο-πξόο-ζλ'/ιτος, idem. ΰυο-πξόο-δίχτβς, a, b ^ -h, qui asgre admitti- tur, seu recipitur. Ex δί>ί et πξοσδίχο- μαι, admitto. ΰυο-πζοο-Υ,γοζος, u, b >ί ή, non adfabilis, qui difficilem se praebet in colloquiis. Ex hvs et πξοσν,γοξίω, alloquor. ΰυσ-πξοο-ηγόξως, adv. ita ut alloqui difficile sit Ιυσπξόσϊτος, n, b x\ η, qui difficulter adiri, seu accedi potest ; (2) qui non est adfa- bilis. Ex Sw ff et πζόσίίμι, adeo. ΰυο-πξοο-ίτως, adv. ita ut aagre adiri possit. ΰυσπξόσμιχτος, et δυο•!Γ|όο-οδοί, a, b )% 'λ, idem quod Ζυσπξόσι• το;• Ex δϋί et πξόσόδος. ΰνιτπξόσοίΓος, ov, idem ; intractabilis, vix fereiidus. ΰυο-πξόσοπτος, ν, Ό ν ύ 'h, adspectu difficilis ; (2) qui adspectus infausti est. Ex ϊυς et πξοο-όπτομαι, adspicio. ΰυο-πξοσόξμίΓος, ov, quo naves appelli non possunt. δυο-πςοο-πίλας-ος, n, b x) ■>„ accessu difficilis, qui a?gre adiri potest. Ex Ζνς et πςρσπί- λάζω, accedo. Ιυο-πξόο-ξντος, ov, non adfabilis, morosus. ΰυσπξόσωπος, a, b x] -/\, qui deformi facie est, adspectu tristis. ( 161 ) ΙυσπίΐΥ,τος, «, b χ) sj, suppuratu difficilis. Ex ΰυς et πυίω, suppuro. δυο-ξαγ->,ς, ίος, b Xj ή, ruptU difficilis. Ex δί/ί et jsvjyvu/ii, rumpo. ΰύο-ξ*ιχτος, ov, qui non facile perrumpi po- test. ΰύο-ξ*τος, n, b x) 'a, qui a:gre dici seu pro- nunciari potest ; (2) non facile dicendus. Ex Ιυς et ρίω, dico. _ ΰυο-ξΐγν;ς, ίος, b xa) r„ idem quod ΰύο-ξίγος, a, b xa)r„ qui frigus aagre tolerat, frigoris impatiens, alsiosus. ΰυο-ξοίω, non bene succedo, non prospere fluo. dvo-triSiia, ας, ί , impietas. Α δκονεβ-ί? . ' ϊυοΌ-ίζίω, ω, f. '/,ο-ω, impius sum. Ab eod. Ιυο-0-ίζ-Αμα, ατός, το, impium facinus, im- pietas. Α ΰνο-ο-ίζίω- ο*νο-ο-ίζγ,ς, ίος, b χ] r„ impius. Ex δυ; et tri- ζομαι, religiose colo. Ιυσσιζως, adv. impie. δύτ-ο-ε/5-βί, ov, firmus, immobilis. Ιυσσιο, 2. sing, praas. imper. med. Poet. pro δύο-εο, et hoc Ion. pro dutraro, a hutro- μχι. ^ύο-3-ομαι, Poet, subeo aquas, mergor. A ΰνσσομ'.νάων, Mol. et Poet, pro ΰνο-ομίνων• Α όΰσομα,ι. "bwro -οος, n, b χα) η, qui difficulter servari potest; (2) qui vix abigi potest; (3) quem difficulter persequi possumus. Ex δυ? et σ'οος, salvus, vel σόω, in fugam conjicio. Ιυσο-ΰμζατος, n, b κ) ft, aagre colens, aagre sociabilis. Ex 1>νς et συμζαίνω, co'eo. Ιυσσΰναχτος, ν, Ό χ] r„ qui difficulter cogi, seu colligi potest. Ex δ&ί et συνάγω. ΰυανυνίώνιτο'ς, r), ov, et ΰυο-ο-ΰνοπτος, ov, obscurus. ϋταχτος, n, b x^ %, ordinatu difficilis. Ex "όυς et τάττω, ordino. Ιυς-άλας, οίνος, valde miser, aarumnosus. dCfavov, Dor. pro δύ^νον• Svs -άξαχος, ov, valde ventosus, procellosus. Ιυς-ίχμχζτος, n, b xa) ■/>, conjectu difficilis, qui difficulter quaari, inveniri, aut com- prehendi potest, Soph. GZd. Tyran, 109. Ex δ^ί et τιχμαίξοι, certis signis ostendo. "hvs-ixvia, ας, ή, infeiicitas liberis. A Ιΰηχνος, α, Ό xa) y, infelix liberis. Ex Ινς et rfxvov,filius, velfilia. δι><πξπ->,ς, Ις, molestus. ΰί/ΓΥ,χτος, a, b xa) *, aagre liquabilis. Ex δΐί et τ•Αχω, liquefacio. 'hiis-wia, ας, ή, miseria, aarumna, calami- tas. . A δόΓ'/ΐνοί, n, b xa) r\, infelix, miser, aarum- nosus, perditus. Ex Ιυς et 'if /ιμι, sisto, quasi qui non invenit ubi consistat. ΰυς-Υ,ξ-ιτος, χ, b xa) -h, observatu difficilis, qui aagre custodiri potest. Ex δν; et Τ -ή- ξίω. ΙυςΊζωτος, χ, b χα) ?j, investigatu difficilis. Ex hue et ηζύω. Ιυ&βάο-σιντος, ov, ferus, qui se mansuefieri non sinit. hus -λγιμων, όνος, b xa) r), aarumnosus. Ιύζ-Χ'Ατος, χ, b xa) 'h, toleratu difficiUs. Ex δι/ί et τλάω, tolero. ΰυς-οχίω, ω, f. '/)ο"ω, difficulter pario. Ιυϊοχϊ,ς, idem quod Us -οχος, Call. hus-ox-Ao-ao-a, a. 1. part. act. f. gen. verbi "hypoxia. "hvs-oxia, ας, -h, difficultas pariendi. A δύς-οχος, χ, b χα) r„ difficulter pariens. lus -ομος, χ, b xa) r„ difficilis caasu. Ex ΙΙς et τέμνω, ccedo, scco. Ids -όνος, ov, valde molestus, gravis. A rs- hvs -οπάζω, f. άϊω, difficulter conjicio. Hinc Ιυς-ίπας-ος, χ, b χ) 'h, quem conjectura dif- ficulter adsequi possis, difficilis conjectu. ΰύς-οπος, χ, Ό χα) ϋ„ difficilis, absurdus. Ιυς-όχας-ος, χ, Ό χα) -/ι, conjectu difficilis» Ex Ινς et Γοχάζω, conjicio. ΰντξάπίζος, ov, nefandis cibis utens. δυΓξ«τ£λ)'<κ, ας, ή, perversitas et malignitas morum, improbi mores; (2; molestia aliquid efficiendi. A ΰνε-ξάπελος, χ, Ό χ) ν), morosus, qui difficul- ter moveri potest, cujus animus aagre flecti potest, durus, rigidus ; (2) qui non facile sedatur ; (3) qui suaa calamitatis eft'ugium non invenit. Ex Ινς et ϊτ°α• πον, a τξίπω, verio. hus -ίαπίλως, adv. implacide, contumaciter, (2) inconcinne, incondite. ΰνς-ξάπητος, ov, non facile loco movenaus. ΔΤ2 ΔΎΣ ΔΩΔ &uyg difficultas morum, moro- sitas, raalignitas et pravitas animi. A ^«Ti«roi< χ, Ό xx) -h, qui ingenio et moribus est difficilis ; (2) qui transferri et moveri difficulter potest; (3) inutilis; (4) pra- vus, malignus ; (5) contumax. Ex Stiff et τξότος, vel τξίπω. hus -ξόπως,αάν. maligqe, morum quadam perversitate. ΰύζζοφος, ». ό xx) νι, qui difficulter alitur. £x Stiff et τξίφω, alo. Svre'jrvros, ν, β χα) 'h, terebratu difficilis. Ex Syj et τξυνάω, terebro. ΰνς-νχεω, ω, f. ησω, sum infelix^ Αυ^υχΰν ίτίξΐ riv μάχην, Plut. εν tfii ΙξωτιχοΊς, Luc. A ΰυ^υχης . 2υ?ίιχ'/ιμα., ατός, το, infortunium, calami- tas. Α ΰυ$•υχίω• Ιυ&χγ,ς, εος. 6 χα) ν, miser, calamitosus, infelix. Ex Sti? et τυχγ„ fortuna. ΰυΓνχΙα,, ας, *), miseria, infortunium. ΰυΓυχχντχ;, acc. pi. prass. part act. contr. pro ^υ&υχίοντοίς, a ίυ^-υχίω• dvs -υχως, adv. infeliciter, adversante for- tuna. ίυονχνίω, ω, aegre dormio, seu obdormisco. Α ΰυιτνπνοζ. ϊνιτνανος, χ, ο xa) %, qui asgre obdormiscit. dua-uxoSiS&raSi χ, ο χα,) vj, subductu diffi- cilis. Ex Si)? et ύποζιζάζω, subduco. Huirvffuroi, χ, ο χα.) i), qui aegre sufferri potest, asgre tolerabilis. Ex Sis et Izo- φίξω. Ιυο-υτός-ατος, χ, ο χα) ν, cujus impetus vix sustineri potest. Ex Sti? et ύφί^αμχι• Suo -φαλτος, χ, ο χα) η, labefactu et sub- versu difficilis. Ex Syj et σφάλλω, Ια- Ζυσφανης, ίος, β χα.) y, vix apparens, obscu- rus. Ex Stiff et φαίνομαι, appareo. ίυσφάντας-ος, a, 6 xa) r„ non facile visiones cencipiens. Ex Stiff et φαντάζω. ίύα-φατβί, χ, ό χα.) vt, nefandus, non dicen- dus. Ex Stiff et φημ), dico. ΰυσφεξγ,ς, ες, intolerandus. Ιυο-φγιμίω. ω, f. ν,σω, probra et convitia in aliquem jacto ; (2) male ominor ; (3) ominosa loquor. ίυσφημία, ας, ί, maledicentia ; (2) obscce- nitas verborum. $υο•φνμΐζ•ος, ev, male ominatus. Ιίισφγ,μος, χ, b xa.) ϋ), maledicus, famam et existimationem alicujus lasdens ; (2) mali ominis, infaustus. Ex Stiff et φγ,μί. ΰύσαθχξτος, χ, ό χα) ν•,, vix corruptibilis. Ex Stiff et φθείξω, corrumpo. ΰνο-φοςίω, ω, f. ν,σω, difficulter porto vel tolero ; (2) asgre fero, indignor. Ζυσφόξγ,τος, χ, ό χα) ■>„ latu toleratuque dif- ficilis ; (2) qui non facile resolvitur. tueraoeja, ας, ν, portandi seu tolerandi dif- ficultas ; (2) difficultas trahendi, v. e. spiritum. ^υο-φοξίχος, ov, animi molestiam exprimens, indicans. Vox Gramm. ΰυσφόξμιγξ, γγος, ο χ. i), flebilis, luctuosus. ΰύσφορος, χ, i xa) -i,*portatu difficilis ; (2) molestus, gravis. Ex Sti? et φίςω. ΰυσφόξως, adv. ita, ut vix portari queat • (2) moleste, asgre, iniquo animo. υΰσφξχ^ος, χ, Ό χα) ή, qui vix explicari potest. Ex Ιυς et φξάξω, expono. ^υσφξάς-ως, adv. obscure in pronunciando, dicendo. ονρφξονίω, f. y efirsenis. ^υιτχύξίτος, α, β t^ ί, parum gratus. Ex Siiff et χάξις, gratia. ΰυο•χίΐμίξϊι>δς, ν,, ο», difficilis habitatu obhl- berna frigora; (2) infestus hiberno fri- gore. A ΰυσχύμίξος, χ, Ό v^ ■/;, idem. Ex hu; et χ£<- μων, hiems. ΰύο~χίΐμ$ς, ν, β χα) ί, idem et ex iisd. 'Βυσχίίμων, όνος, idem. ΰυο-χίίξωμα, το, res invicta, invincibilis. ΰνο-χίίζωτος, ν, Ό κ, ν, aegre superabilte. Ex Βυς et χίΐξόω, subigo. Ιυα-χίζαινόνταις, adv. cum indignatione et stomacho. A δνο-χίξαίνω, f. avS, moleste fero, gravor ; (2) pertassus sum, indigne fero ; (3) rem difficilem esse censeo, addubito, haisito ; (4) rem difficilem reddo ; et (5) ΰυο-χίξαί- νομα,ι, sum molestus, odiosus, invisus. Λυσ•χΐξαίνιις καθ' Υ,μων, Plut. tcr) πξάξίΐ, Luc. το χξαγμχ, Bern. Α ΰυβ-χίζν,ς. Hinc Ίϊυσχίξαντιχος, ^, ov, difficilis, molestus. ΰνσ-χίξχιτμχ, ατός, το, morositas. ΰυσ-χίξίΐα, ας, ή, difficultas ; (2) molestia, tasdium, incommodum ; (3) sasvitia, a- cerbitas quascunque. ΙνιτχΐξΥ,ς, ίος, ό χα) i, manibus non facile tractabilis; (2) difficilis, arduus j (3) mo- lestus, gravis, odiosus. Ex Ιυς et χΐίξ. ΰυο-χίξΰς, adv. difficulter ; (2) odiose, mo- leste. Ιυσχγ,μάτΐ5•ος, u, ό χα) ή, figuratu difficilis. Ex Suff et σ•χ'/ιματίζω• Ίυσχίμος, pro Ζύο-χαμος. δύα-χίΓος, u, ο χα) ϋ„ difficulter finditur, seu scmditur. Ex Si»? et β-χίζω,βπάο. ΰνο-χλαινία, ας, ή, mala et detrita lama ; (2) quesvis vestis squalida. Α ΙΰσχΚαινος. δύο-χλαινος, ν, β χα) ή, attritaet lacera leena indutus. Ex Sy? et χχάΐνα, lcena. ΰνσχοξτος, ev, non commode habitandus, non bene munitus. ΰυο-χζχ,Υ,ς, ες, fcedus, squalidus, et hinc in- visus. ΰυϊχξαν/ίς, ες, idem. Ιυο-χζΥΐε-ίω, ω, difficilis, aut etiam nullius usus sum. Ανο-χξΥίτχμαι, usu rei cujus- piam ofiendorj (2) impedior. ΈΪυο- Χξ'ήϊνν τα. των αντιπάλων σχάφ%, Potyb. Ex §yj et χζωμαι, utor. Hinc ΰνο•χξ7>5••/ιμα, ατός, το, incommodum. ΰυο•χξ•/ι?ία, ας, ή, difficultas utendi re ali- qua, incommoditas. A ΰυο-χξνίΓος, >,ΐ^ i), cujus difficilis est usus; (2) inutilis, incommodus ; (3) mala vati- cinans, sinistra oracula reddens. Ex Syj et χξάομχι, utor, vel oraculum reddo. δυο-χξτις-ως, ita, ut difficile sit uti. Ab eod. ΰύσχξοιχ, 'h, deformis, teter color corporis. Βύο-χξοος, contr. Βΰσχξνς, ν,ό^ ί, male co- loratus. Ex Ιυς et χξόχ, color. ΰίσχξως, ωτος, ό r^ ή, idem. ΰνο-χυλία, ας, ή, saporis injucunditas, sapor insuavis. A Syir^yXef, ν, ό g v. difficilem et in. habens saporem. Ex δυς et χνλός gratum ■OX,*], difficilem et molestum succum, seu saporem habens. Βύο-χωλος, n, i xa) i\, graviter claudicans. δνο-χω?ίχ, ας, ή, difficultas loci, seu regio- nis, loca difficilia. Ex Zi /ς et χωξος, lo- cus. ΰυϊχωξίς-ος, α, ό xx) xt, qui difficulter se- jungi aut secerni potest. Ex Syj et χω• ξίζω. lvc -ωδγ,ς, εος, ό κ) ί, graviter olens, fcetidus. Ex δι)? et Όζω, oleo. Hinc Syo-iiS/a, ας, ϋ„ malus odor, fcetor. Ιυο-ώλίθξος, ν, ό χα) Ϋ,, qui difficulter inte- nt ; (2) asgre moriens. Ex St>i et ολεθ- ξος. Ινσων'εω, ω, f. ν<τω, difficilem me prasbeo in emendo; nolo tantum dare, quantum petitur. A δυσ-ωνης, difficilis emptor, qui morosus est in emendo. Ex Stiff et ωνίομαι, emo, ΰυο~ώνγιτος, ov, male emptus. ΰνα-ώνΰ/ίος, e, ό xx) vi, cui malum est et in- faustum nomen ; (2) cujus nomen odio- sum est ; (3) infaustus. Ex Stiff et όνο- μα. tuo -ωπεω, a>, fut. ν^σω, pudore adficio ; (2) flecto, exoro, persuadeo ; (3) omnino mo- veo, sed.rebus deterioribus, quas abster- rent, &c. unde est (4) horribili specie perterreo ; (5) hasreo, hassitabunde ad- spicioj (6) suspicor, vereor. Τί μάλκτ- ( 162 ) τά. σε ^νίωτεί των Ιπο Κλεομζξότν τιθέμε- νων ; Plut. Ex Stiff et ώ•ψ, vulius, adspec- tus. Hinc ΰυσώπΥ,ας, εως, r,, ipsa actio adficiendi ali- quem pudore ; (-2) exoratlo, persuasio. Βυο-οκίΥίτιχος, υ,, ov, vim habens pudoris, ti- moris, &c. injiciendi. ΰυο-ωπητιχως, adv. ad injiciendum pudo• rem, &c. accommodate. ΖνσωπΊα, ας, y\, pudor, qui nos eos intueri non sinit, qui aliquid a nobis postulant ; (2). vitiosus et immodicus pudor; (3) difficultas aliquid oerto comprehendendi. Ex Stiff et ώψ, oculus, adspectus. ΰυο-ωπιχως, adv. graviter, dure, acerbe, Ar. Ιυσωξίω,ω, f. ν,σω, difficulter custodio. Ex Stiff et ξξος, custos. Ιυσω&σονται, 3. plur. f. 1. ind. med. verbi Ίυσωζέω• Ιυο-ωξος, ov, importunus. Sorr/i, a, ό, urinator. Α ϊύνω. Hinc ΰυτιχος, ν, ov, urinatorius ; (2) qui aquas subire amat, seu solet ; (3) occidentalis. Syref, i), ov, qui indui potest. ΔΥΏ, f. Sy, qui duodecim cubitorum est. Ex ΰυώδεχα et πϊίχυς. δυωΰεχάξίθμος, ν, ο xx) ή, duodecimus nu- mero. Ex ΙυώΙεχχ et αξίθμος, numerus. ϊυωίεχάς, αίος, %, duodenarius numerus ; (2) adj. pro in duodecim partes divisus ; (3) pars duodecima. ΰνω^εχαταίος, qui duodecimo v. g. die aut anno aliquid facit aut patitur. A Ιυωδ'εχχτος, duodecimus. Ιυων, gen. dual. Att. et Ion. pro Sye«i. ΰυώνομος, ov, duo nomina habens. ϊω, acc. sing, per Apoc. pro ΰωμχ. ϊω, dederim, X. sing. a. 2. conj. v. S/S< ΰώΐεχχ, ο'ι, χι, τά, pro "hviihixa. ΙωΙεχάζοιος, a, ο % ί, duodecim boum pre- tium valens. Ex ΙώΙεχα et βχς, bos. Ζωΰεχάγναμπτος, ov, duodecim fiexus ha- bens. Epith. curriculi. ίωΰεχαΰάχτΰλος, u. ό κ) it, duodecim digitus habens. Ex ΰώΰεχα et δάχτυλος. Ιωΰΐχάο~αξχος, ν, ό, idem quod ϊνωίεχχ' δάςχ-ης. ΙωΙεχάΰελτος, u, ό xx) %, qui duodecim ta- bularum est, qui ex duodecim tabulis constat. Ex δώίεχχ et ϊίλτος, tabula. ίωΙεχάό~ξαχμος, ov, duodecim drachmas habens, seu valens. δωδεχάΰωξος, n, ό xa) r\, qui duodecim pal- morum est. Ex ΙωοΗχχ et lUgov, paU mus. ΰωδεχάεο'ξος, n, 6 £ $, qui duodecim basi- um, s. laterum est: Ex S^Stxa et e'Jg». ΰωΰεχάεθλος, ov, duodecies victor. ΒωδεχαετΥ,ς, εος, ό χα) ή, qui duodecim an- norum est, duodecennis. Ex laibtxa et 'έτος, annus. δωΰεχχΥ,μεξος, ov, duodecim dies durans. Ιωΰεχάθεον, if, το, medicamentum quoddam antidoton ; (2) herba quaedam, a duode- cim diis sic dicta. Sunt autem οι ΙωΙεχχ &εο), Jupiter, Juno, Apollo, Mars, Ve- nus, Ceres, Neptunus, Mercurius, Vul- canus, Minerva, Diana, et Vesta. ΰωίεχάθεος, χ, ό χα) ή, qui duodecim dee- rum est. ΰωΐίχάχις, adv. duodecies. Α Ζίΰεχα. ΙωΙεχάχλΤνος, ov, duodecim lectos stratos habens. ΙωΙεχάχλωνος, ov, duodecim ramos habens. δωδεχάχξχνος, ό χα) *ί, duodecim habens fistulas, sive scaturigines. Ex SaSs*« et χςχνος, scatebra,fons saliens. Ιωδεχάχωλος, ov, duodecim membra, versus habens. δωΰεχάλινος, ov, duodecim filis constans. ΰωΙεχάμΥ,νος, ν, ο xx) 'h, idem quod SuaSt- χάμηνος. ΙωΙεχαμί,χανος, α, ο xa) 'h, duodecim in- structs machinis ; (2J duodecim artium >μΐ. ΔίΙΡ peritus, versutus. Ex ΖάΖεχα et μγ,- xuvn• , . ΖωΖεκάμοΐξο ς , ν, Ό χα) fi, in duodecim par- tes divisus. Ex ΖύΖεχα et μοιςα, pars. ΖωΖεκχπχλχι, dudum. . ΖωΖεχάπν,χυς, ιωι, b ν ύ ν, qm duodecim cu- bitorum est. ΖωΖεκάπ^, οίος, S * fa qui duodecim pedes habet ; (2) qui duodecim pedum est. ΖωΖεχάςχγις, v. ΖυωΖίχάςχ'Κ• . ΖωΖεχάσχαλμο ( , ». b **< «• duodecim seal- mis instructus. Ex ΖωΖικα et σκαλμος- ΙωΙϊχίσκυτος, ts, Ό κα) ν), duodecim habens • pelles. Ex δ»δε*« et σχυτκ, corium. ΖωΖίχχ,στάΖιος, ov, duodecim stadia aaquans. Ex ΖώΖεκα et ffaZiov. ΖωΖεκαίττάσιος, β», duodecim libras pen- dens. δώ>δε*«το:7οί, uiu, «Ten, qui duodecim die- rum est j (2) qui dies duodecim alicubi manet, vel alicunde abest. A ΖώΖεκα. ΖωΖεχατνιμόξίον, rs. το\ duodecima pars. Ex ΖωΖίχατος et μοξίον, pars. ΖωΖίχατος, άτνι, arov, duodecimus. ΖωΖεχαφόξος, vitis singulis mensibus uvas ferens. ΖωΖίχάφνλλβί, u, ο xu) v), duodecim folia habens. Ex ΖώΖεκα et φύλλον, folium. ΖωΖεχάφΰλον, u, το, duodecim tribus. ΖωΖεκίτν,ς, u, e, qui duodecim annorumest; foem. ΖωΖεκίτ^• iuZixviiZis* Ion. pro ZuZikuiZis, Svtrtai, quaa et ΖωΖεχίΖες dicuntur, sacrificia ex duodecim animalibus. ΖωΖιχγ,ςνις, us, b k) yi, duodecim remorum ordinibus instructus. Ex ΖώΖεκα et \- ξίσσω. Ζων\ν, dederim, 1. sing, a. 2. opt. act. Att. pro δο /ijv, a ΖΊΖωμι. Ζών,σι, dederit, 3. sing. a. 2. opt. act. Ion. pro Ζων„ et hoc Att. pro Ζο'ιν\• Ζωλον, servum, ace. sing. Dor. pro δίίλον. δά>«, Λτ«ί, το, domus ; (2) tectum pla- num. Α δίμω, cedifico. Ζωμάτιον, ν, to, cubiculum, conclave ; (2) tectum. Dim. a Ζωμχ. Ζωματ'ίης, ϋ\, domestica. Ζωμάω, ω, f. γ,σω, aadifico. Ou σνιμχ Ζωμν έ • ffuvris Ιγχωξοι, Lye. 719. Ζωμιν, 1. pi. a. 2. conj. act. verbi ΖΊΖωμι. Ζωμν,σκ, ίωί, ν, structura, aadificatio. A . Ζωμάω. Ζωμ' /iTvs, Cos, ν), apparatus structura?, struc- tura. Ab eod. ΰωμηταξ, οξος, b, aedificator, conditor. Ab eodem. Ζώομίν, dederimus, 1. pi. aor. 2. conj. act. per Sy stolen pro Ζώωμεν, et hoc Poet, pro Ζ ω μεν. Sag', dona, pro Ζωξα, p'l. a Ζωξον, donum. Ζω^εα, as, ν), dc.Aim, munus, utvictus,qui publice alicui praabetur; prima sedes, immunitas, et similia, quaa in primis ho- noris caussa alicui dantur, sive qua? ita dantur, ut non reddantur. Α δώ|βν• Ζω^εαν, adv. gratis, sine merito ; (2) frus- tra, sine caussa. Α Ζωξεά, cujus proprie accusativus est, subaudiendumque venit το χατά. Ζωβίω, ω, f. νιιΤω, et Ζωςάμαι, dono. KgoTffos 'ixafov Ζύο 5•ατΫ)ξσι Ζωζίεται,^ Herodot. ' Ελένη σ' άΖίλφνι ταισΖί Ζωξειται χοαίς, Eur. Or. 117. Α Ζωξον, donum. Hinc Ζώξνιμα, τος, το, donum, munus. Ζωξ-ζίματιχος, »j, όν., munificus, liberalis. Ζωξν)τιχο;, ν), bv, idem quod δω^τό?. Ζωξ•/ιτο;, ίι, ov, muneribus placabilis; (2) donatus, dono, sive gratis datus ; (3) qui dona accipit. Α δαιξίω. Α&ΐξίξω, et Αωξίάζω, Dorice loquor; (2) partem corporis nudo, seu nudam con- spiciendam praabeo, ut Dores quondam solebant. Αωξίκο;, et Αωξίχκος, r„ ov, Doricus. Αώζίος, ία., ιόν, idem. A ΔΩΡΓ.2, fiasi *j, Doris, regio Graeciaa. Δωξΐβ -hiv, Dorice loqui, prajs. inf. act. Dor. pro Αωξίζίΐν, a verbo Αωξίζω, Dorice lo- quor. Αωζίο-μο;, 5, β, Dorica loquendi ratio. Αα>ξΐ?ϊ, adv. Dorice. A A^if ?>ωξ1τ-/)ς, b, adj. munerahs, Plut. Ζωζοζόζος, u, b κν.] η, qui dona vorat, doni- vorus. Ex Ζωξον, et βόςος, vel β $ός. Ζωξογζ<χ.φγι, r,;, ί, accusatio ejus, qui remp. administrat ob dona accepta. Ex Ζωςον et γξά,φω, scriho. ΖωοοΙοκίω, ω. f. ν\σω, donis inhio, munera accipioj (2) muneribus corrumpo. o! EAK ΰωξΰΰοκΐίντίζ xaci χζν,μΛΤΛ \αμζά,νβντ(ί α^ικαα-ι, Dem. Αω^οκω_ χαξο, ο~2, id. Αίΰωξοΰόκ'ηνται ταύτα, id. ΖΰύξοΖόχνιμα, ατός, το, munus per corrupti- onem acceptum. Α Ζωζο^οχίω. ΖωοοΖοκία, ας. ν), munerum acceptio. δωξοΰΰκι?), adv. avide in accipiendis donis. ' <ξοΰόκος, n, b xou 'h, munerum acceptor, donis inhians. Ex Ζωξον et Ζίχομα,ι. δωξοκοπίω, ω, f. ν\σω, de donis reseco. Ex Ζωξον et κόπτω, seco. Ζωξοληπτίω, munera accipio, muneribus me corrumpi sino. ΰωξολ'ήπτΥΐ;, a, b, qui munera accipit. Ex όωξον et λαμζάνω, capio. Ζωξολ-/ι4>ί«» «ί» 'ht munerum acceptio, avi- ditas. ΔΏΓΡΟΝ, a, το, donum ; (2) palmus mi- nor. ΰωξοξ,ίήα, ας, v\, quum quis peregrinitatis accusatus donis judicibus datis effugit. Ex δωξον et ξίνβς, hospes, peregrinus. δωξοτΐλίω, munera solvo, fero. ίαίξοφαγος, if, b κα) y), qui dona devorat, do- rivorus. Ex Ζωξον et φα,γίΐν, vorare. ΰαξοφοξίω, ω, donum fero, largior. A δωξβφοξία, ai, ή, munerum oblatio. A ΰωξοφόζος, ts, b xai y), qui dona fert, seu por- tat. Ex ΙΖξον et φέξω, fero. Ιως, υ), donatio, donum. "Αχλιτον, a δ/δα- μι. Ζωο-εμίναι, f. 1• inf. act. Dor. pro δώο-ε/ν. Ζώο-Υΐ, tradat, 3. sing. a. 1. conj. act. Poet. pro ΰώχγι. Ιωο-ί, 3. sihg. a. 2. conj. act. Ion. pro δi, age igitur. t», eram, 1. sing, imperf. ind. act. Ion. et Poet, pro γ,α, et hoc pro % v , ab ιΊμί. ea, concedit, 3. sing, prass. ind. act. pro iati, ab Ιάω• iaa, sinit, 3. sing. pr3?s. ind. act. Poet, pro laya, perf. ind. med. Att. pro %ya, ab ay- wfhhfiSemm. Ιάγνιν, aor. 1. indie. pass.,^i ab ίάω. ( 1G3 ) ΕΒΔ ΐάλωχα, captus sum, pepf. ind. act Alt. pro Ύ\λωκα, a verbo άλίσκω, capio. ίάλων, a. 2. ind. act. Att. pro Ϋ,λων, ab eod. ΈΑΝ, conjunct, si; (2) Ίαν μη, nisi; (3) geminatum cum « notat sive ; (4) par- ticula potentialis pro av ; (5) ίάνπίς, si, dummodo, licet. iavZ&vov, placebam, 1. sing, imperf. ind. act. Att. pro yvZavov, a verbo άνΖάνω. Ιαννιφόξος, b κα) ν), Epith. Aurora; ; quasi splendidam vestem ferentis, Hes. ίάνος, vi, ov, indutu pulcher; (2) splendi- dus ; (3) tenuis, simplex, coloribus non distinctus ; et (4) ίανος, 'u, b, amictus, pallium, peplum. Ab 'ίω, induo. 'ίανται, 3. plur. praas. ind. act. Att. pro 5jv- ται, ab vijjtai, sedeo. la£iv,freget, 3. sing. a. 1. ind. act. Att. pro ϊ,ξί, a verbo αγννμι, vel ayo),frango. "ΕΑΡ, αξος, το, ver; (2) sanguis; (3) pin- guedo. Hinc ίαξίζω, f. Ί<τω, vernum tempus dego ; (2) verno, vernam temperiem refero. Ιαξϊνος, vi, ov, vernus. Ab eod. ίαςόΖξϊττος, ov, verno tempore decerptus. Ιαξοτίξίτν,ς, Is, verno tempore gaudens, Orpk. Ίαξοτξίφν,ς, Is, vernus, vere natus, nutri- tus. 1«§οτ|00βί, ov, et ΙαξοτξοφΥ,ς, Is, idem. Ιαξόχξοο5, ov, vernum colorem, i. e. recen- tem, viridem habens. εάςτίξος, ίξα, ΐξον, vernus. Ab Ιαξ. las, sinis, pro Ιάίΐς, ab \άω. 'i'atra, a. 1. ind. act. Att. pro V«> aD άνδά- να, placeo. ΐάο-αμίν, sivimus, a. 1. ind. act. v. \άω. Ίάο -iTi, sinetis, 2. plur. f. 1 . ind. act. lao-i, sunt, 3. plur. praas. ind. act. Ion. pro tla-t, a verbo ύμ), sum. leur χι, dimittebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ϊίαι, v. \άω• Ιάσομίν, sinemus, f. 1. ind. act. v. Ιάω. luffffu, existens, praas. part. f. g. Dor. pro Vtra, ab ύμ), sum. Ian, eratis, 2. pi. imperf. ind. Ion. pro γ)τ%. Ιατίον, renunciandum vel valedicendum est. Ab \άω. ixvru, vis, 8, sui ipsius. Ex 'ίο pro £, sui, et axiTos, ipse. ίκφθΥ.ν, accensus sum, a. 1. ind. pass. Att. pro Υίφθνιν, ab άπτομαι. Vel est per Ion. Dialys. pro siipfojv» a. 1. ind. pass. v. s- ποα,αι, sequor. ΈΑ Ω, ω. fut. άσω, sino ; (2) praatermitto, omitto ; (3) desino ; (4) valere jubeo, re- nuncio. Οϋχ \ω ποιίΐν, Xen. Μν)τί τον οχλον ύζξίζίΐν 'ias, μν\τί ΰζξίζόμίνθ5 πίξΐο• gas, Isocr. εάω'ιι, gen. pi. f. g. Mol. pro lm, ab lis- Ιξα, venit, 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro 1£yi, a βαίνω. IQuZiffi, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi βχ. Ζίζω. Kuivu 3. sing, imperf. ind. act. verbi βαί- νω, eo. l£&Kov,jeci, a. 2. ind. act. verbi βάλλω. IQav, iverunt, 3. pi. a. 2. ind. act. Bceot. pro ISviffav, a βαίνω. Ιζαπτίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ίζαπτίο-αντο, 3. pi. aor. 1. ind. med. verbi βαπτίζω. ίζαξυώπΥκταν, caligarunt, 3. pi. a. 2. pass. verbi βαξυόπτομαι, caligo. IZaffov, sine, a. 1. imper. act. Lacon. pro ίίαοΌν. Kas -ασα, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi βα- στάζω. Ιζάφν,ν, 1. sing. a. 2. ind. pass. v. βάπτω. ϊ'ζΖίλυγμίνοί, part. perf. pass, verbi βΖελύο- σομαι. 'εξΖίλνξάμίθα, 1. plur. a. 1. ind. med. ΙζΖομάγίτ'κ, «, b, septimo die natus. Epith. Apollinis. ίζΖομχΖικκ) ν* ov, septimanus. Ab ΙζΖο- μάς• iSZofAxTos, αία, ulov, qui septimo die ali- quidfacit; (2) septimanus. Ab 'ίζΖομος. εζΖομάχ /s, adv. septies. Ab eod. ζζΖομα^, άΖος, vi, numerus septenarius ; (2) hebdomas, septimana ; (3) septima quaa- que dies. Ab eod. εζΖόματο$, uTYi, urov, Septimus. Ab eod. εζΖομνιχοντα, οι, αϊ, τ«, septuaginta. ίζΖομνιχοντάχκ, adv. septuagies. εζΖομνικοντύτΥΐς, septuaginta annos natus ; εΖΖομγιχοντ2τις, mam. ίξΖομνιζοί-η , -h> ov, septuagesimus. Ab cod. L 2 ΕΓΓ ΕΓΓ ΕΓΚ ϊζίομβς, όμη, ομον, Septimus. Ab επτά. εζεζαιώθη, 3. sing. aor. 1. ind. pass, et εζεζαίωσε, 3. sing. a. 1. ind- -act. verbi βε• ζαιόω. Κεζλημην, ictus eratn, 1. sing, plusq. ind. pass, verbi βάλλω. Κίζ,λητο, jaciebat, 3. sing, plusq. ejusd. "ΕΒΕΛΟΣ, seu Κενός, x, η, ebenus, lignum gravissimum. iSivivos, illy, ivov, ebeninus, ex ebeno fac- tus. Ab 'ίζενος, idem quod εζελος. '£&ξ, vel Έζ).ξ, ό, Heber, vel Eber. No- men viri Hebr. α,χλιτον, transiens. Ιζγ,ν, veni,aoi. 2. ind. act. verbi βαίνω, ve~ nio. έζησε, venit, 3. sing. a. 1. ind. act. ϊζησετο, ibat, 3. sing, imperf. ind. med. verbi βησομαι pro βαίνω, eo. εΖιησατο, 3. sing. a. 1. ind. med. v. βιάω. Ιζίχ, vivebat, 3. sing, imperf. indie, act. contr. pro Ιζίοε, a verbo βιόω, vivo. ΈΒΓ2Κ02, x, n, hibiscus, malva althasa, herba. Κίων, vixi, a. 2. ind. act. verbi βιόω. Κλάξον, a. 2. ind. act. verbi βλάπτω, ίζλάχευμαι, dissohdus sum, perf. ind. pass. Att. pro βεζλάκευμαι, a verbo βλχκεύω- Κλαμμαι, lcesus sum, perf. ind. pass. Att. pro βΚλαμμαι, a verbo βλάπτω, noceo. εζλας-ηχότες, nom. pi. part. perf. apt. Att. pro βεΖλατηκότίς, a βλχς-άνω. Κλάς-ησιν, germinavit, 3. sing. a. 1. indie. act. 'Κλας-ον, germinavi, a. 2. ind. act. Κλασφημησε, 3. sing. a. 1. ind. act verbi βλασφημίω. Κλάψε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi βλάπ- τω. Κλεπες, 3. singuL imperf. ind. act. verbi βλίπω. Κλητο, jactus erat, 3. singul. plusq. ind. pass, per Syncopen, pro ΚΚλητο, a ver- bo βάλλω. Κόα, 3. sing, imperf. pro I gauss, a βοάω. Κοηθησα, succurri, a. 1. ind. act. Κοηθησάμην, 1. sing. a. 1. ind. med. verbi βονβίω. Κοσκον, 3. pi. imperf. ind. act. y. βόσκω. Ιζαλίοίτο, volebant, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. pro Κύληντο, a verbo βύλου,αι, volo. 'Κύλευχε, 3. sing. perf. ind. act. Verbi βχ• λεύω. Κέλευσε, considuit, 3. sing. a. 1. ind. act. Κχληθη, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi βοί>~ λομαι. Κχλχ, volebas, 2. sing, imperf. ind. pass. Att. et Ion. pro Κίλεσο, ab eod. Έζξχΐζω, f. /V, opportunitas. Ab εγκαΐζος. εγχαίξος, χ, Ό και ή, opportunus, tempesti- vus. Ex \v et καίξος, tempus. εγκαίρως, adv. opportune, tempestive. Ιγχαίω, fut. χαύσω, inuro ; (2) exuro; (3) encaustica pingo. εγχαχ'εω, male tracto, molestia afficio ; item segnesco, detrecto, ut εκχαχεω, si vera lectio, Em. ιγκαλεοι, ω, et in med. εγχαλχμαι, in jus voco ; (2) peto ab aliquo aliquid actione juris, ut pecuniam ; (3) accuso, sc. in causa capitis. Έγκαλων Μ μοι φόνχς πα- τςωχς, Soph. El. 781. Ο'ύτ' εγκαλχντες, 'ύτ εγκαλύμενοι ύφ' έτίξων, Dem. εγχαλινίεω, ΰ, fut. γ]σω, involvo, obvolvo, operio. εγκαλλωπίζομαι, fut. ίσομαι, placeo mihi, glorior. 'Αγαθός ων εγκαλλωπίσασθαι τοις αισχξοίς, Plut. Hinc εγκαλλωπισμα, ατός, το, omamentum, id, quo gloriamur. εγχαλοσχελης, ίος, Ό χα) y, qui habet crura in ligno seu numella, Hes. Ex h, χαλον, lignum, et σχίΧος, crus. Ιγχαλυττ%ζΐα, vox jocantis, qui ob defor- mitatem sponsae negabat sibi ανακαλυπ- τηξία convenire, sed \γχ. ιγκαλύπτω, f. υ•\ιω, obtego, velo ; (2) in med. velo me, faciemque meam aut ca- put, prae pudore ; (3) pudore suffundor. ιγχάλνψις, ίως, i,_velatio. Ab Ιγκαλύπτω• Ιγχάμνω, fut. αμω, lassesco. Έγχάμ' /j το S -ίξμβν ϊξγον, Aret. \γχάμπτω, ϊ• ψω, inflecto. iyxa.vi^a.1, Aristoph. Eq. 105. ίγχάναζον, infunde cum sonitu; quasi a χανχχ'η. Vide "btaxava&at• ίγχαναχν,ο•αα•θαι, Theocr. Ιγχαναχ7)ο*ατο> laetus insonuit. Ex iv et χαναχη. ίγχανθίς, Hot, ■>>, canthorum radix ; (2) tu- mor carneus in angulis oculonim. Ex έν et xavOot, oculi angvlus. lyxcLxxo), f. -ψω, voro, 'devoro. ϊγκα,ξ, όίςος, το, cerebrum ; (2) pediculus. Sea habc vox cum hie significationibus tantum Gjrammaticorum auctoritate ni- titur eorum, sc. qui apud Horn. II. 9, 378. pro lv καζος legebant ΐγχαξος, mi- nus bene. εγκά^ιον, is, το, q. d. in quo cor est, me- dulla ligni ; (2) quod in corde est, τα ϊγ- xkgha, cogitata mentis, CI. Al. Ex h et χαςδία• ϊγχ&ξος, ν, ό, cerebrum. Ex lv etx^, ca- put. ίγκαξπν,ς, \ς, fructuosus, Hes. Ιγκάξπιος, ov, idem quod Ιγκαξπβς, a, e xai 'h, fructum in se habens; (2) fcecundus ; (3) gravidus. Ex lv et xagaU,fructus. Hinc ίγκαξπόω, fructum capio, mercedem, &c. ut simp. Ιγχάξίτιος, a, ο xoCi i, obliquus. Ιγχαξσ1ως, adv. oblique. ίγχαξτίξ ίω, ω, fut. ησω, patienter vel forti animo fero, constans maneo in re aliqua. Έγκαξτίξω ταΐς άλγ•/ι%όσ•ιν, Xen. Ιγχα,ς, adv. profunde, alte, Gal. in Lex. - Hipp • έγκατα, ων, τα, intestina, viscera. Gen. 43,30. \γχαταζαίνω, descendo in, ingredior. εγκαταζ,ώω, ω, fut. ωσω, vitam consumo in. Ιγκαταγίλας-ος, ν, ο χα) ή, qui irridetur, ridiculus. Ex lv et κκταγελάω, irrideo. εγκαταγνίξά.ο'κω, consenesco in. εγχαταγξά.<*ω, inscribe ϊγκα.τάγω, deduco in. \γχατα%αμάω, subigo, affligendo perdomo, ίγκαταΰαξθάνω, indormio. εγχαταΰίω, illigo. Ex iv et χαταδίω, ligo. ίγκαταΰίΰωμι, f. δάισω, dimitto. εγκατοιΰύω, sive Ιγκατάΰυμι, subeo in. εγχαταξεύγννμι, f. ζίύξω, adjungo, adapto, accommodo. 'εγκαταθίίς, reposueris, 2. sing. a. 2. conj. act. verbi εγχ*.τατ'βγ>μι. εγχαταχαίω, aduro, inuro. εγχατάκίΐμαι, f. κείτομαι, insideo, incum- bo; (2j incumbo, sc. oraculi petendi causa. εγκατακεΐσθχι, instdere, praes. inf. med. εγκαταχεξάννΰμι, vel εγκατακεξαννύω, fut. χεξάσω, immisceo. εγχατάκΧίΐτος, ov, inclusus. Ab εγκατακλύω, f. είσω, includo, ihtercludo. εγκαταχλίνω, f. ινω, reclino, depono ; un- de εγχαταχλίνομαι, discumbo, accumbo. εγκατακξΰπτω, occulto. εγκατακξίιω, infigo. εγκαταλαμζάνω, f- ληψομαι, intus capio ; (2) obstringo, obligo ; (3) intercipio. 'Ef καταλημμίνβι εντός τε'ιχεος, Thuc. εγκαταλεγω, f. ξω, recensco inter alios, ad- numero ; (2) adlego, adscisco ; (3; mili- tibus accenseo ; (4) congero. εγκατάλειμμα, ατός, το, reliquiae, monu- mentum. Ab εγκαταλείπω, εγκαταλείπω, ΐ. ψω, derelinquo. "Οτι ουκ εγκαταλείψεις τϊ,ν ψυχν,ν μα εις αΰα, Act. 2, 27. Της χωράς τν,ν επωννμ'ιαν εγχατί- λιπε, Thuc. Hinc εγκοίτάλειψις , εως, ή, derelictio ; (2) cum aliquid alicubi relinquitur. 'εγκαταλείφω, inungo, illino. εγκατάλνάις, r\, interceptio, interclusio; (2) suppressio humorum evacuandorum in corpore. ♦ εγκαταλιμπά,νω, idem quod εγκαταλείπω, εγχαταλογίξομαι, f. ίσομαι, computo, ad- numero. εγχαταμεμιγμίνως, adv. permixtim, im- miscendo. Ab εγκαταμίγνϋμι, vel' εγχαταμιγνύω, f• /|«, insero, immisceo. Και τέτνς έγκατα- μίξαι, Arist. Lys. 583. εγκατχνάω, habitatum deduco aliquo, col- loco alicubi habitandi causa. εγχατάντλ'/ιίτις, ιως, τι, exhaustio, actio ex- hauriendi. εγχαταπαίξω, f. ζω, vel σω, illudo. εγ-Λαταπ'/,γνϋμι, f. ήξω, infigo. εγχαταπλεχω, f. ξω, innecto, insero. εγχαταρράπτω, f. •\ιω, insuo in. εγχατασζ'εννυο-θαι, extingui in, Steph. εγχατασχευάζω, f. άσω, intus conficio, con- do, et perficio. εγχατάσχευος, ν, Ό χα) νι, coneinnus ; (>2) locuples ; (3) absolutus. Ex εν et *«• τασχευ-ή. εγχατασχευως, adv. aptc, concinne. ίγχαταΐτχΥ,πτω, f• ψα>, invaao. Hinc ( 165 ) εγχατάσκν,ψις, εως, -^.invasio, v. c. morbi, &c. εγκαταιτκιίρόω, ω, f. ωσω, in scbirrum in- duro ; (2) invetero. εγκατοίο-πύξω, f. ες£, spargo in, semino in; (2) dissemino, divulgo. εγκαταο-ποξα., ας, ή, disseminata. A praec. εγκατχο-τνίξίζω, insero, interpono, pono in mediis. εγκα,ταΓοιχαόω, ω, ΐ. ωσω, una cum primis dementis indo, Plut.'m Lycurg. cap. 13. Ex iv, χατα, et ς•οιχείον, elementum. εγχατασφάζω, trucido in loco aliquo. 'εγχοίτασχάζω, f. άσω, scarifico, scalpro a- perio. εγχατατάσσω, vel εγχατατάττω, f. άζω, inter alios colloco. εγχατατ'εμνω, concido in loco aliquo. εγκατατίθν,μι, f. θΐ>σω, depono in, repono seu recondo. εγκαταχόω, et -χάιννΰμι, obruo. 'εγκα,ταχωξίζω, suo, apto loco pono. εγκα-τεζα, intravit, 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro εγχατεζ'/ι, a verbo εγκατχζαί- νω• εγκατειλεω, ω, f. ησω, involvo, implico. εγχατίλϊπον, 1. sing a. 2. ind. act. verbi εγκαταλείπω, desero. εγκατεχω, insisto. Ex iv et κατέχω. εγκάτθίο, conde, 2. sing. a. 2. imper. Ion. pro εγχατάθεσο, vel εγχατάθα, a verbo seq. εγχά-τθετο, 3. sing. a. 2. ind. med. per Syn- cop. pro ΐγκα,τίθετο, ab εγκατατίθημι. εγκατίζεσθαι, prass. inf. med. Ion. pro έγ- καθίζεσθαι, ab εγκαθίζομαι.. εγκατιλλώπτω, f. ώ•ψ», irrideo, cum quo- dam oculorum motu. Hes. εγχχτιλ- λω-φαι, εγχαταμυκτνιξίσαι. εγχατόεις, εσσα, εν, interims, Nic. εγχατοικίω, ω, f. %σω, inhabito, incola sum in. Έγκατοιχων iv αυτόίς, 2 Pet. 2, 8. εγκατοικίζω, f. ίσω, introduco, colloco in vel intus. εγχατοιχοίομεω, inaedifico ; (2) aedificatio- ne includo, munio; (3) in carcerem com- pingo, item vivum circum aadifico, in- cludo structis parietibus ut moriatur, Em. εγκά,τοικος, a, o, incola. εγκατοξύττω, fut. ξω, defodio. εγκατος, n, β χα) 7), interior. Ex iv et κεϊ- μαι. εγκαυλίω, ω, fut. '^σω, caulesco, caulem e- mitto, seu gigno, erumpo in caulem. Ex iv et χαυλος, caulis. εγχα,ΰλνιμα, το, Ar. Sch. et εγκαύλνισις, ν), Theoph. Vide εκχαίλησις• εγκαυλίξω, caulem evello, s. emitto, Steph. έγκαυμα, ατός, το, nota inusta; (2) inus- tio ; (3) pustula ex ustione contracta ; (4) materia, qua? cito ignem concipit. Ab εγχαίω. Unde εγκαυσις, εως, τι, exustio ; (2J ardor, asstus aliqua re excitatus. εγχαυ^ν,ς, S, b, inustor ; (2) pictor, qui in- ustione aliquid pingit. Ab eod. εγχαυς-ικος, ν), ov, ad 'ίγκαυσιν, sive inustio- nem pertinens ; (2) εγχαΰσει pictus ; un- de et it εγχαυ?ιχγ), scil. τίχνν,, ars inus- tione pingendi. Ab εγχαυτί,ς. _ εγκαυ^ος, χ, b κα) ή, inustus ; (2) 'εγχαύσν pictus. Ab εγκαίω, inuro. εγκαυχάομαι, ωμχι, f. foou.ai, glorior. εγκαφος, a, b, buccella. Ab εγχάπτω. εγκειμαι, f. χείσομαί, jaceo in, insum, in- haereo; (2) invado, immineo, incumbo, insto, valde cupio. Οϊς άγαν εγχείμεθα, Arist. Ach. 313. "Οσοι δ' εκασίαισιν έγ- κεινται βλάζαις, Soph. Phil. 1306. εγκείσεαι, 2. sing. f. 1. ind. Ion. pro εγχίί- σγι. έγκειται, 3. sing, prass. ind. verbi εγχει- μαι. εγκεκαίνις-χι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi εγχαινίζω, dedico. ίγκεκαλυμμίνος, occultus, perf. part. pass. v. εγκαλύπτω. εγκελαίος, χ, Ό κα) ή, cui inest strepitus j (2) genus insecti, quod bombum edit. εγκελευμα, το, adhortamentum, ap. Xen. εγχελευσμα, ατός., το, idem. έγκελευσμος, 5, b, hortatio. εγ-Αλευτος, ν, Ό κα) 'i,jussus. Ab εγχελεύω, f. εύσω, et εγχελίύομχι, hortor, incito. εγκελλω, f. ελσω, insisto, inciimbo. εγχίνόω. infundendo evacuo, infundo lar- ge, Ex iv et χενόω, vacuo. ΕΓΚ ΕΓΚ ΕΓΚ ίγχίντξία, ων, τά, calcaria, Hes. Ab 'ίγ-' χεντξος. Unde εγχεντξίζω, f. ίσω, stimulo,pungo ; {2) in- sero. Αυνατος γάς is~iv Ό &εος πάλιν Ιγ* χεντξίσαι αυτας, Rom. 11, 23. Έγχεν- τξίσίίησονται τη ihia. ελαία, ib. 24. εγχεντξΐς, ΊΙος, η, aciileus ;' (2) calcar ; (3) graphium, stylus ; (4) retinaculum fer- reum, quo uti solent in altum nitentes. εγχίντξίσις, εως, ή, insitio. Ab εγχεντξίζω- εγχεντξος, e, ο χα) ν), aculeatus, cui.aculeus est. Ex iv et κεντξον, stimulus. Hinc εγκεντξόω, S, f- ώσω, aculeum infigo. Ιγχεξαν, praes. inf. act. v. εγχίξάω. ιγχεζάννϋμι, seu εγχεξαννύω, f. χεξάσω, im- misceo. Ιγχεξτομίω, fut. ησω, convitia ingero ; (2) illudo. f γχίξχνω, exaspero. εγκέφαλος, ss, Ό χα) η, qui in capite est. Hinc t εγκέφαλος, sc. μυελός, cerebrum. ΙγχεχοΙα, pen. ind. med, v. εγχίζω. Ιγχεχξημίνος, perf. part. pass, verbi εγχξά- ομαι. Ιγχεχυξασμενος, perf. part. pass, verbi εγ• χυξάζομαι• εγκηξος, mortalis, Hes. εγχηςοι, 3-νητο), mortales. Ex \v et x fy, Parca, mors. εγχηξόω, ω, f. ώσω, cera obduco. Ex \v et Χηξός. ϊγχιθαξίζω, f. ι&ω, citharam pulso in. Ιγχιχξώ, immisceo. Ex \v et χιχξω, a χε- ξάω. εγκιλιχεύομαι, fut. εύσομαι, morosus, seu potius improbus sum, ingenio improbo praeditus sum, moribus Cilicum utor, Lexicogr. Gr. Ex h et Κ/λίξ, Cilix. εγκιλικίζομαι, idem pro eodem. εγκινύμενος, turbans, impediens, Lexicogr. Gr. Ex εν et χινΰμαι, moveor. Ιγκίξνν,μι, immisceo, Pind. ΈΓΚ122ΑΏ, ω, f. ησω, coitum maris ap- peto, concipio. Hinc εγχισσεύομαι, hederae more volvor, serpo ; unde (2) implicor ; (3) coeo. ϊγχΐσσησις, εως, η, implicatio; (2) initus, coitus Venereus. ίγχισσησωσι, coitum appetiverint, 3. plur. a. 1. conj. act. verbi εγχισσάω. εγχλας-ξί'ΰια, ων, τα, iliaures. εγχλάω, f. άτω, infringo. Ex 'εν et χλάω. εγκλείω, f. είσω, includo. Ε'ι μη γλωσσαν εγχλείσοι (ρόζος, prascludeiet, Soph. Antig. 311. Έγχεχλειμίνος τι, aliquid occul- tans, occulte faciens. εγκλεισμός, 5> inclusio, occultatio. 'έγκλημα, ατοί, το, crimen cujus aiiquis ac- cusatur ; (2) accusatio ; (3) querela. Ab εγχαλεω. εγκληματεύω, fut. εό/τω, accuso, queror, querulus sum, Bud. εγκληματικός, r„ ov, litigiosus, accusato- rius. Ab 'έγκλημα, εγκληματικως, adv. accusatorie. A praec. εγκληματόομαι, ίίμαι, sarmentis silvesco. 'έγχληξος, n, ο χα) i), consors, particeps; (2) haereditarius ; (3) dives. Ex iv et κληξης. εγχλησις, εως, ν), criminatio, accusatio, ex- postulatio. Ab εγχαλεω. εγκλητίος, εα, εον, reprehensione dignus. εγχλητος, a, i χα.) ή, de quo provocatio est ; (2) de quo provocatum est. Ab eod. εγχλιδον, adv. inclinando. εγκλιμα, ατός, το, inclinatio. Ab Ιγχλίνω, f. ινω, inclino. Έγχεκλιμενοι τοΙς σχίμποσι, innixi, Plut. ίγκλισις, εως, ν, inclinatio ; (2) Modus, a- pud Grammaticos. εγκλιτικός, hi ov, qui inclinari potest ; (2) encliticus, sive qui accentum in vocem praecedentem reclinat, vel rejicit. Ab eod. εγχλοιόω, ω, f. ώσω, includo, seu illigo vin- culo, quod collo circumdatur. Ex εν et κλοιω, collari, sive χλοιόω, indo. εγχλυΰάξομαι, fut. άσομαι, intus fluctuo. Hinc εγχλυο~ας•ιχος, ->„ h, solitus fluctuare vel aestuare intus, seu aastum intus movens. Ιγχλύζω, f. ύο~ω, per clysterem indo. 'ίγχλυσμα-, ατός, το, quod per clysterem in- funditur, infusio. Ab εγχλύζο). εγχνίθω, f. ν)α•ω, intero, immisceo. ίγκοιλαίνω, f. ανω, incavo, excavo. εγκοΊλιος, u, ο χα) ή, qui in ventre est. Hinc τα. εγχοίλια, intestina, viscera. Ex \: et κοιλία, alvus. ΐγχίΐλος, u, b κα) ή, intror&um earns, ίγκοίλωιτις, ίως, ί> excavatio. Ab εγχοι- λόω. εγχοιμάομαι, ωμαι, indormio, incubo. εγχοισυξόομαι, ϊίμαι, Ccesyraa mores imitor, luxuriose vivo, et in primis nimio cultu ornor, Aristoph. εγχιχοιο-υξωμίν/ιν, etiam, longo Ccesyrarum ordine ac serie (i. e. nobilitate) superbiens. Ex \v et χοισυ- ξόομαι, quod est a Κοισ-ύξα, quaD femina Athenis erat luxu et mollitie dimuens. εγχοιτάω, dormio alicubi. εγχολαζ,ίω, idem quod εγχολάπται. 'εγχόλαμ,μα, α,τος, το, sculptura, cselatura. εγχολαττος, ii, ov, insculptus, incisus, pro- prie tundendo. Ab εγχολάπτω, f- 4>ω, tundendo insculpo ; (2) insculpo, incido. ΤΙοοι&άντειαν εις το με- τωπον τ5 χα,λχΗ λύκα εγχολάπτω, Plut. Ex εν et χολάπτω• εγχολλαζίζω, fut. ίο-ω, εί^εγχολαζεω, instar χολλάζα deglutio. ΕΓτ' atofefi-i/ai τον Ζμον, αυτόν ενεχολάζ•/]θ•ας, Arist. Εα. 263. Εχ \ν et χόλλαζοί, panis genus. εγχολπίας, χ, ο, ventus, qui e sinu maris oritur. Ex \v et χόλπος, sinus. εγχολτίζω, f. Ίσω, insinuo, in sinum reci- pio. Τίληθος άλλων σωμάτων, ώς οικεία εγχεχόλπιται μίξη, Philo. Ex iisd. εγχόλπιος, ev, in' sinu s. gremio jacens. εγχολπόω, ω, f. ώσω, in sinum colligo vel constringo. Ex iisd. εγχομζόομχι, ΐίμαι, f. ώσομαι, induor ; (2) ornor. Ύην ταπεινοφροσυνών εγκομζώ- σασθε. 1 Pet. 5, 5. Ex εν et χομζόω, or- no. Hinc εγχόμζωμα, α,τος,^ το, amictorium servile. εγκομμα, ατός, το, impedimentum, oflfen- sio. Ab εγχόπτω• εγχομπ'εω, jactito me in, ostento me inter, Plut. εγχονενσα, praas. part. act. f. g. Ab εγκονεω, ω, f. γ]σω, propero, festino, urgeo opus. Οΰ 3-αττον εγχονησεις ; Arist. Av. 1329. Ex h et χΌνις, pulvis. Unde εγχον/ιτ), adv. laboriose, cum labore. εγκονίζω, pulvere conspergo luctatorem. εγχονίομαι, pulvere perfundor, ut luctato- res. Ιγκονις, ίΖος, i 5 .ancilla, famula, ministra. εγκοπευς, εως, β, instrumentum, quo lapides secantur. Ab εγχόπτω. εγκοπν, ης, η, incisio, incisura ; (2) impe- dimentum. Ab eod. εγχοπος, ν, 6 χα) ν, laboriosus, de rebus. Ex Iv et xotos, labor. εγχόπτω, f. ^>ω, incido ; (2) impedio, inter- pello ; (3) impingo ; (4) figo. εγκοξΰυλίω, ω, fut. Ϋ,σω, involvo, Aristoph. Ιγκεχοζδυλημενος. Ex εν et χοζ^ύλη. εγκοξύπτω,ί. -ψω, cornibus peto. T« h~l ΰευτίξαν επ) πληγν,ν άθαμζης χςιος εγχβ• ξύψεται, incutiet, Lye. 558. εγχοσμεω, ω, f. ν)σω> ordine colloco, seu dis- pono. Ex εν et χόσμος, ordo. εγκόσμιος, u, ό χα) ή, qui est intra mun- dum qui m mundo versatur. Ex \v et χόσμος, mundus. εγκοτίω, Si, f. τ)σω, irascor, Eestuo ira. Ex εν et χότος, ira veius., ΙγχότΥ,μα, τος, το, ira. Ab εγκοτίω• εγκότησις, εως, η, idem et ab eod. εγκοτος, ν, ό χα) η, qui veteres iras animo conditas habet ; (2) iratus, pertinaciter infestus. Ex εν et χότος, ira vetus. εγχοτΰλη, ludus quidam. Vide Steph. εγχότως, adv. irato animo, iracunde, irate. εγκαξάΐες, stigmata et notas in facie ; εγχύ- ξας, pictus, JEsch. εγχςαγγάνειν, Suidas εχζοαν• A seq. εγκξάζω, inclamo. Ex \v et χξάζω, clamo. 'εγχξασίχολος, cui permixta est bilis, bilio- sus: εγχςασίχολοι, pisces quidam. Ex εν, χξασις, mistura, et χολή, bilis. εγχξάτεια, ας, ή, continentia, temperantia, moderatio. Ab εγχξατης. 'εγκξατείς, continentcs, nom. pi. contr. pro εγχξατεες, ab ίγχξατίις• εγχξατεί/ομαι, contineo me. Ei Ss ix Ιγ• χξατεύονται, 1 Cor. 7, 9. εγχξατεω, ώ» f• ησω, teneo, contineo. Έγ• χξατω rij πενία., Plut. εγκξατίως', adv. fortiter, Theoc. Ab εγχξ&της, εος, ό χα) i), qui in potestate ha- bet aliquid; (2) superior; (3) potens, vaiidus ; (4} qui potitur re aliqua. Οΰχ ό πξίσΖυς ΤΙόλυζος εγχξατης ετι ; annon se- nex Polybus regno potitur adhuc ? Sopk. (Ed. Tyr. 941. (5) temperans, suimet ipse compos. Ex U et χ^άτος. ( 166 ) a εγχξατως, adv. potenter ; (2) temperanter. εγχςεμάννϋμι, ιγχςεμαννΰω, et εγκξεμάω, ω, fut. άσω> suspendo in. Ex εν et χ?ε- μαω- εγχζίΒοπώλης, a, ο, qui vendit εγχξίο'ας.ΛΓ. εγχξΐχόω, insero, devincio, proprie annulo. Α χξίχος. εγχξίνω, f. ινω, admitto, adopto, adjungo. 'Επειθαν τις εις την χαλαμίνην γεξασίαν Ιγχξίθη, Bern. ΈΓΚΡΓ 2, ΊΙος, η, opus dulciarium ex si- mila et oleo, vel oleo, melle, et aqua, Exod. 16, 31. εγκξϊσις, εως, η, admissio, approbatio ; (2) sacrum certamen. Ab εγκρίνω- εγχξϊτος, », ό χα) η, admissus, approbatus, probus. Ab eod. εγχξοτίοισαι, pulsantes, Dor. pro Ιγχξρτίχ• σαι. Ab ίγχξοτίω, ω, f. <ησω, pulso cum strepitu, impr. de saltantibus. εγχξέω, f. ίσω, pulsando introrsum adigo, infigo ; (2) ad numeros incedo. 'ίγχξυμίΛα, το, milites qui aliquo in loco occuluntur ad circumveniendos hostes. Ab Ιγκξύπτω, f. ψω, condo, intego, oculo. Ό- μοία ε?) ζύμη, 'hv λαζνσα γυνή ενίχξυψε εις άλεύζν σάτα τξία,, Luc. 13, 21. εγχξ υφιάζω, lateo in, Ar. εγχξυφίας, », β, genus panis qui in cinere occultatus coquitur, panis subcineritius. εγχτάομαι, possideo extra patriam. Unde εγχτημα, ατός, το, et εγκτησις, possessio, extra patriae fines. εγχτητος, α, ό χα) η, adquisitus, compara- tus. έγχτεοεΐζω, justa facio, funus. 'εγκτίζω, f. ίσω, in aliquo loco condo. εγκϋΐον, magna^loria prasditum, Hes. Ex iv et κΰοΌς, gloria, εγχυκάω, ω, t. ησω, immisceo, miscendo confundo. Έσόψεται εγχυκωσαν αλφί- τω &ξόνα, Lye. 674. εγκυκλίω, ω, circumvolvo ; (2) in theatris dicebantur. ΈγχυχλεΊν, cum per ma- chinam proferebant spectanda, quae intus acta essent, Em. 'εγκύκληθξον, το, id. quod εγχυχλημα, Ar. εγχυχλημα, τος, το, machina, quaconyersa in scenis proferuntur ea, de quibus εγχυ- χλίίν dicitur. Ab εγκυκλίω. εγκύκλιος, n, ό χα) η, circularis, rotundus ; (2) trivialis, vulgaris, ad omnes perti- nens ; (3) anniversarius ; (4) certis tem- poribus velut orbe quodam rediens, so- lennis. Ex iv et χΰχλος. εγχυχλοπαιίεία., ας, η, disciplinarum orbis sive complexus. Ex εγχυκλος et πα»• ΰεία. εγχυχλος, ν, ο χα) ή, orbicularis, in orbem factus, circularis. Ast το εγχυχλον, ves- tis quasdam muliebris. Ex iv et κύκλος, εγχυκλόω, ω, f. άσω, circo includo, circum- ago ; (2) circumeo, cingo. "ίίσπεξ $ωνη με τ)ς εγχεχύχλωται, Arist. Vesp. 394. Χωξει dl πας τις όνυχας ηγχυχλωμίνος, id. Αν. 1185. Ab εγ.χνκλος• Hinc εγχυχλωμα, το, machina qua? et εγχύχλη• μα; (2) actio, qua proferuntur in con- spectumper machinam, quae latebant ; quod et εγχύκλωσις, εως, -i). εγκυλίδωτος, ov, (seu potius εγχυλ'ινοωτος) mvolutus, convolutus. εγκυλινδεω, ω, ί. ησω, involvo, implico. εγχυλίω,ϊ. ίσω, idem. Ex iv et κυλίω. εγχυμονεω, ω, f. ί]σω, gravida sum, lero ute- rum. εγκύμων, όνος, ό κα) ή, fcetum habens,pra3- gnans ; (2) plenus, refertus. Ex ' (v et χύω. έγκυος, α, ό χα) η, idem et ex iisd. εγχυίμενος, praes. part, verbi εγχυεομαι. εγχύπτω, f. <ψ«» pronus incumbo ; {2) in- curvo me ad introspiciendum j (3) cog- nosce εγκυξίω, ω, fut. γ]σω, incurro, incido. Ab εγχύξω. εγκύξσας, illapsus, a. 1. part. act. Mol. pro εγκύξας, a verbo εγχύξω. εγχυξτος, idem quod κυξτος, Steph. 'εγκύψω, f. ύξσω, idem quod εγκυξίω. Τμη- τοίς όλχοις εγκύξσαι, loris implicari,5'o/;/<. n El. 863. Ex iv et χύξω. εγχυσις, ίως, ή, partus. Ab εγκύω. εγκυτ), adv. ad cutem usque, Etymologus. Ex iv et χύτος, pro σκύτος, cutis. εγκυτον, ν, το, Laconibus pro 'ίγχα,χον, in• testiniun, Hes. Ex iisd. ΕΓΧ ΕΓΧ ΕΔΔ γχΰω, fut. ύσω, in utero fero, sum pre- gnane. εγκωμιάζω, f. άσω, laudo. Άν$ξος άξίτνιν δ/ώ λόγων εγκωμίαζαν, Plut. Έγχαιμι- ασθύς y άνδξαγαθίας, lsocr. Ab εγχώ- μιον, laus. Hinc εγκωμιας-εος, ία, ίον, laudandus. εγκώμια?**, S, β, laudator. Ab eod. tyxuMcts-mcs* «« w, laudatonus. Ab eod. ΈΓΚΩ'ΜΙΟΝ, », Te,laudatio,prfficomum. ey«»3-ev, τβ, ea pars navis qua remi sunt collocati, Ath. ίγλυχάνθνιν, a. 1. ind. pass, verbi γλυκαίνω, ίγμίν, habere, pra?s. inf. act. per Syncop. pro εχεμεν, quod Dor. dicitur pro ίχαν. ϊγνω, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi γιγνύσχω. ΐγνωκα, cognovi, perf. in'd. act. v. ejusd. Ιγνώκαμεν, cognovimus, 1. plur. perfect. ejusd. ιγνων, sapui, cognovi, a. 2. ind. act. εγνω«ίζίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi γνωξίζω. εγνώξίσε, notum fecit, 3. sing. a. 1. ind. act. 'έγνωσαν, 3. plur. a. 2. ind. act. verbi y;y- νώσκω. 'ίγνωσμαι, 1. sing. perf. ind. pass, lyleai, ά», intus rado ; (2) insculpo, inscal- po. ιγόγγυζον, murmurabant, 3. plur. imperf. ind. act. verbi γογγϋΧω. Ίγξάφ^σαν, scripti sunt, 3. plur. a. 2. ind. pass. ζγξαψι, scripsit, 3. sing. a. 1. ind. act. εγξίκϋΰοιμος, n, β xa) ν), tumultum exci- tans bellicum. Ex εγίίξω, excito, et χυ- ΰοιμος, turba. Ιγξίμάχος, ν, b χα) ν\, incitans ad pugnam. Ex εγίίξω et μάχη, pugna. ιγξίο, excitare, 2. sing. pra?s. imper. pass. ion. pro ϊγξίσο, a verbo εγξω, pro \γ%1- Ιγρκτίΰομός, ov, domum excitans, Man. Vid. Thes. Gr. P. App. Ίγρίσίχωμος, n, b xa) v), excitans comessa- iionem, cognomen Bacchi. Ex ίγίίξω et χωμος, comessatio. Ιγζν,γοξΐ, vigilavit, 3. sing. perf. ind. med. V. γξ'/ιγοξίω• »£ΓΡΗΓΟΡΕ"Ω, ω, perf. εγβν,γοξα, vigilo. Έγώ δε γ' ΰμας πξοσΰοκώς ίγξ%γοξω την νύχτα πασαν, Arist. Cone. 32. Hinc ΐγξηγοξθαι, suscitatum esse, perf. inf. med. Poet, pro εγ^γοξεναι, a verbo prase. Ιγςηγόβθαιην, 3. plur. perf. ind. med. Dor. pro εγξηγόξΧβΊν• εγξνιγοξίχος, v>, ev, vigil, pervigil. εγξν,γοξοί, ts, b χα) η, idem et ab eod. εγξπγοξότως, adv. vigilanter, vigilando. ίγξύγοξβΊς, ίως, ν), vigilantia, evigilatio. Ab eodem. Ιγξνγοξτι, adv. vigilanter. Ab eod. ίγξ'/ιγόξως% idem quod εγξνιγοβότως, Steph. εγξν)σσω, idem quod Ιγξηγοξεω. ϊγξομαι, excitor, Att. pro εγείξομαι. Ιγύμναζον, imperf. ind. act. verbi γυμνά- ζω* Ιγύμναο-μαι, exercitus sum, 1. sing. perf. ind. pass. Att. pro γίγύμναα'μαι. Ιγυμνώ'θνι, 3. sing. aor. 1, ind. pass, verbi γυμνόω. εγχαίνω, f. ανω, inhio ; (2) valde derideo. Koiix εγχανίίταί ο•' Ιϊ,απατων Ύπίξζ'ολος, Arist. Vesp. 1000. Οΰ γάξ νιμόίν γι ?ξα- τ'/ιγων εγχανύται τ'<ϊ πόλίΐ, idem, Eq. εγχαλινόω, ω, f. ώσω, freno, frenum injicio ; (2) freno injecto rego. Ίγναλχίύω, f. ίύσω, cudo in aliquo, cuden- do imprimo. Ab ϊγχαλκος, u, b χα) ν), cui a?s inest, iereus ; (2) cui est pecunia. Ex iv et χαλκός, , insoulptura, incisura ; (2) scarificatio. Ab ίγ%αζάο•ο*ω, vel Ιγχχζάττω, f. | b, qui conator, molitor. Ιγχαξογά$•βξα, qui manuum labore victi- tant. Ex Ίν, χύξ et γα^Υ,ξ, venter, εγχιίξοτονίω, ω, f. ν)σω> inter alios creo ma- nus imponendo. Ιγχιΐξνξγίω, ω, f. ν)ιτω, manibus operor ; (2) fabricor ; (3) manu facinus perpetro ; (4) medicinam manu admoveo. ϊγχίλιιος, ν, b xa) 'h, anguillaris. Ab 'ίγ- χιλνί, anguilla. Unde. ίγχΐλιών, οίνος, β, vivarium anguillarum. ίγχίλιον, α, το, parva anguilla. Dim. Ιγχίλύΰιον, το, idem. Ιγχίλυοτξόφος, », β χα) ν), anguillarum nu- tritor. Ex 'ίγχίλυς et τξίφω. 'ΈΓΧΕΛΤ2, υος, et ιως, 'h, anguilla. εγχιλυωπος, is, b χα) η, anguilla? similis. Εκ 'ίγχίλυς et ώψ, vultus. \γχίον* imperf. ind. act. Ion. pro Ινίχίον. Ab Ιγχίω. ίγχίβ-ίμαξγος, n, b x») v), idem quod Ιγχίί- μαξγος* Hes. ίγχίο-ίμωζος, χ, b χα) 'h, belliCOSUS. Ex "ίγ• χος et αιξα, cura. ίγχίο-ίιταλλος, idem quod \γ χίο-ίχαλος, Hes. Ιγχίο-ίίταλος, ν, b χα) 'a, qui nastam vibratj (2) bellicosus. Ex Ιγ^ος et -χάλλω. εγχίο-παλος, ν, b χα) ή, idem et ex iisd. Ιγχίτφόξος, b xa) v), hastatus, bellicosus. εγχίΰντα, ace. sing. part, prses. act. Dor. pro Ιγχίοντα. Ab εγχέω, f. εύιτω, infundo.^ "Eyye/ δ'^ σπονδών, xa) των σπλάγχνων φίξΐ ΰίυξΐ, Arist. Pace, 1111. Ex εν et χίω, /undo. 'εγχθ-όνιος, a, b xa) ■>„ qui in terra est, ter- renus. Ex iv et χθων, terra, εγχλαινόω, f. ώο*ω, lana induo. Αίως έοΌη- τα Κξος τξόπαιον ίγχλα,νύμίνος, Lye. εγχλίω, f. ίσω, delicias habeo in, luxurior in. ίγχλοάω, unde Ιγχλοάχιτα, idem quod εγ• χλωξος, Nic. ΐγχλωξος, ν, b χα) η, viridis. 'ίγχνοος, contr. εγχνας, »» b χα) ν), lanugi- nosus. 'εγχονΰείζω, f. ίο*ω, chondro adspergo ; (2) cartilaginem coapto. Ab εγχονίεος. laginem coapto. AD εγχονΰξ «os, a agineus. εγχον'ξξος, »> β χα) ί), grumosus ; (2) carti- Sai νγχοξδος, ut οξγανα ϊγχοξία, instrumenta chordas habentia. Ex Iv et χβξΰη. εγχοξίύω* f. εύσω, choros duco in. *£ΓΧ02, eeff, το, hasta ; (2) ensis. εγχνσα, ν,ς, v\, fucus, anchusa herba. εγχνο-ίζεο-θαι, fuco colorari. A prase. εγχόω, ω, f. ώο*ω, usit. ίγχωννύω, terra ad- gesta impleo. έγχξαύω, infligo, impmgo. Ένίχξαυί ro σχνΐχτξον ες το πξοσωπον, Herodoi. εγχξάω, coloro, imbuo; pass, εγχίχξαμίνοι, collisi. εγχξίμμα, νος, το, quod in aliquem ex- screamus. Ab Ιγχξίμχτομαι, exscreo in, inspuo in. ϊγχξήΐω, utor, opus habeo. Ύά ίγχξγζον τα', utensilia. εγχξίμίττΰο-α, a. 1. part. pass. f. g. Ab εγχξίμπτω, et εγχξίντω, appropinquare fa- cio, appello ; (2) accedo , (3) fulcio me, nitor. ΐΐίζΐιτχοπω μήχν τις ήμϊν εγγύς ιγχξίμπτνι βξοτων, Soph. ΕΙ. 904. ίγχξίο-ις, ιω'ς, ή, inunctio ad, sc. quae fit ob vulnus, &c. quod et ίγχξΗτμκ, ατά, το, unguentum. Ιγχξίσον, 2. sing. aor. 1. imper. act. verbi ■ νγχξίω. ΦΧξίΓος, «, ό χα) ν), inunctus, illitus ; (2) qui inungitur, seu illinitur, de medica- mentis. Ab εγχξίω. ίγχξίψας, Nicana. in Tkeriac. 445. admo- vens, aor. 1. part. act. Poet, pro ίγχς,ίμ- -ψας, verbi εγχξίμπτω, admoveo. εγχξίω, f. ίσω, inungo, illino ; (2) pungo, Stimulo. Κολλύξίον εχξΐιην τας οφθαλμός σν, Apoc. 3, 18. Ίγχξονίζω, f. ίσω, diu permaneo in, immo- ror ; (2) inveterasco. Ab εγχξονος, ν, b χα) η, per aliquod tempusdu- rans. Ex iv et χξόνος, tempus. εγχξόω, usit. εγχξωννύω, f. ωσω, colore im- buo, tingo ; βΐ) imbuo velut colore. εγχξώζω, vel εγχξώννυμι, idem. 'ίγχξυσος, u, b χα) %, aurum in se habens. εγχυλίζω, fut. ίσω, in succum redigo. Ab εγχυλος. Hinc εγχύλισμα, ατός, το, succus expressus. εγχυλος, a, b χα) '/ι, succum in se habens, succulentus; (2) sapidus. Extvet χυλός, εγχυλόω, ω, idem quod εγχυλίζω. Hinc ίγχύλωσις, εως, ν), succi derivatio, Aret. ϊγχυμα, ατός, το, quod infunditur, seu in- fusum est. Ab εγχύω. Hinc ίγχυματίζω, f. ίσω, infundo,. instillo. Hinc Ιγχνματισμος, S, b, infusio, instillatio. εγχυμος, u, b χα) Ϋ), succulentus, succi ple- nus ; (2) sapidus. Ex iv et χυμός. Hinc ίγχύμωμα, ατός, το, sanguinis et humo- rum in aliquam partem naturalis infu. sio. εγχύμωοΊς, ίως, %, idem et ab eod. 'ίγχυσις, ίως, ν), infusio. Ab εγχύω. εγχυτος, ν, b χα) ν), irifusus, qui infundi so- let aut potest. Ab eod. εγχυτξίαι, et εγχυτξί$•ξΐαι, qua? inferias mortuis ferunt ; (2) praefica? ; (3) quae in olla exponunt. Ab εγχυτξίζω, in olla pono; (2) occido. Ex I» et χυτξα- ίγχύω, f. ίσω, infundo. Ex iv et χύω. ίγχώννϋμι, vel ίγχωννύω, f. χώσω, p. ωζα, terra adgesta impleo. εγνωξίω, ω, fut. ησω, concedo, admitto, do locum. Hinc εγχωξίΐ, licet, locus est. Καθ' όσον εγχωξίΐ, quatenus fieri potest, Xen. εγχώξίος, n, b xa) v\, qui natus est in ea re- gione in qua degit, indigena, domesticus, patrius. Ab εγχωξος, b xa) r), idem. Ex iv et χωξος. εγχωσις, ίως, ν), impletio, qua? fit terra ad- gesta in locum cavum. Ab ίγχόω. εγχως-νιξίος, a, ov, qui inservit ad complen- dam aggere fossam. Έφίξίτο δε χα) τά• ^ξων ίγχωρίιξία οξγανα, App. Bel. Civ. , 36. ΈΓΏ\ gen. ίμ'ύ, per Aphceresin μίί, ego. εΐαεν, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi %αίω. ύά'/ι, novit, 3. sing. a. 2. ind. pass. 'ίΐαϊζίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ΰαΐζω, divido. ίΐάϊσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi lai- ομαι, epulor. 'ilax y , pro εΐαχε, 3. sing. a. 2. ind. act. v. ΰάχνω, ιδάμασσε, 3. sing. a. 2. ind. act. Poet, pro ϊδάμασι, a verbo Ιαμάω, domo. Ζδάμ'/ι, domitus est, 3. sing. aor. 2. indie. pass". Μάμνα, domabat, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro εΗάμναε, a verbo %αμνάω. ϊδανος, νι, bv, jucundus, suavis. Ab ν)1ύς. ύαξ, ατός, το, unde usitatum ίϊΒαξ per E- penthesin tu ι, esca, edulium, cibus. Ab εΐω, edo. εΰαξθον, dormivere, 3. pi, a. 2. ind. act. v. ΰαξθάνω, seu Ιαξθίω, dormio. ΙΙαξχον, vidi, 1. sing. aor. 2. ind. act. per Metath. pro 'βξακον, a verbo Sig««. έΰασάμην, divisi, 1. sing. a. ί. ind. med. verbi Σάζομαι, divido. ΙΙασσάμίθ' pro 'εΐασσάμεθα, divisimus, 1. pi. Poet, pro εΐασάμίθα. ίΰαφιιϊ, 3. sing. f. 1. ind. act. Att. pro έδ«- φίσίΐ. Ab εΐαφίζω, f. ίσω, solo allido, solo a?quo. Ab ί&αφος. εδάφιον, α, το, parvum pavimentum, Dim. ύαφος, ίος, το, solum ; (2) pavimentum ; (3) fundus; (4) contextus sacer. Ab εζομαι, sedeo. εδοί-ψεν, 3. sing. a. 1. ind. act. a Τίάπτω• εδδε/ίτε, timuit, 3. sing. a. 1. ind, act. Poet pro 'ibn*). εδεδοίχει, 3. plusq. ind. med. verhi δε/δ«• 15=6, oportebat, 3. sing, imperf. indie, act. /ora. pro 'ilu, a verbo 5s?, oportet. ΙδεΫ)ϋγ,ν, indigui, a. 1. ind. pass, verbi δε'β- μχι. ίΰίικη, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δε?. ψίθνι, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi δίω. εδιι, oportebat, imperf. ind. verbi impers. δεΓ. ϊδείδισα,ν, timuerant, 3. pi. plusq. ind. m. . Per Syncop. pro ΐΌνδίεισαν- Α δείδω. εδειμι, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δει^ω. εδειξχς, 2. sing. a. 1. ind. act. verbi dux• νυμι. thi'i, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δίξω.' εδίΰ?.ιον, α, το, firmamentum, fundamen- tum ; (2) solum, pavimentum. Ab ε ζο- μαι, sedeo. εδεθλβν, χ, το, idem et ab eod. Μικτό, susceperat, 3. sing, plusq. ind. act. Ion. pro έδίδεχτο. Α δέχομαι, εΐ'εμεναι, pra?s. inf. Dor. ρΓο'έ'δε/ν. Ab Ιδω. εδίξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi δε'χβ- μοιι• ΙΙίξχθ-/:, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi δίξ- χω, video, εδεσχε, 3. sing, imperf. Ion. pro γ ( δε. Ab ίδώ>. εδΕί-,ΜΛ, ατβί, το, cibus, edulium. Ab εδω. ΐδεσμάτιον, χ, το, idem. J>««. εδεσματοθί,χΥ,, χς, v„ penaria cella. ψε?χς, S, o, esor, qui edit. Ab \δω. ψ>ε?-ος, •>,, ov, edulis, esculentus. Ab eod. εδεύετο, 3. sing, imperf. ind. verbi δένομαι, ϊδείτησε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi Poet δεύω, oro. ψγ, 2. sing, f 2. ind med. verbi '{ζω. ίδ-ί,δαται, comesus est, 3. sing. perf. indie. pass. Ion. pro ϊδεδεσμίνος Ir/• tlrfc, 3. sing. perf. ind. med. Att. pro £δί, a verbo Ιδω, edo. IHooxa., edi, 1. sing. perf. ind. act. Att. 5 pro tfyxa, averboinus. Ιδε'ι». εδγ,δων, όνος, τι, serpigo, phagedena. ϊΰΥ^ώ;, edens, perf. part. med. verbi ΐδω. ihyzoc., 1. sing. perf. indie, act. Ion. pro vM.xa, a verbo inus. Ιδ'εω, edo. YhrMs-oiVTo, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi δγ,λίω. Ιδηλχν, manifestabant, 3. pi. imperf. ind. act contr. pro \Iy,\oov, a verbo δγ,\όω. ψτ,σαν, 3. pi. a. 1. ind. act verbi δεω- fSr/Tyi, ίο?, ί, cibus, id quod comeditur. \oy,xBy,v, punctus, seu morsus sum, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi δάχνω, mordeo. εδίδαίε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi δι- δάσκω. εδίδχ, dabat, 3. sing, imperf. ind. act. ab εδίδχν, Dor. pro εδίδων, a δίδωμι. εοίζίτο, 3. sing, imperf. indie, med. verbi δίζω. Ιδ.'ζνε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi διαίνω. p.Va«, 3. sing. a. 1. ind. act. v. δικάζω. εδί•φγ,σε, 3. sing. a. 1. ind. act. v. δι•φάω. εδίωκον, imperf. ind. act. verbi διώκω. εδμεναι, pries, inf. act. Dor. et per Syncrp. pro ίδίμενα,ι, Poet, pro εΰειν. a verbo £δώ>. "ΕΔΝΑ, vel εδν«, av, τα, munera sponsa- lia, qua? sponsus sponsas dat. Ιδναία, α,ζ, y„ cathedra, sedes, Suid. Ab εζομαι, sedeo. εδνα,ς, ufo;, y„ epulum quod acceptis donis sponsalibus paratur, Hes. Α&έδνα. TJnde εδνάω, idem quod \δνόω. 'ίδνιος, ία, ιον, sponsalis. ψνίω, ω,ϊ. ώσω, despondeo. ίδνωτί;, γ 4 ς, ϋ„ q\\& sponso jam desponsata est et donata ab ipso donis sponsalibus. ίδνωτΥ,;, S, b, socer, qui fiiiam despondet addita dote. Ab eod. ΙΖόθ»ι, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi δίΰωμι. 'thou, edas, 2. sing, praes. opt. act. ϊδόχει, ". sing, imperf. ind. act. v. δοχίω. ίΰοκ,ίΖμΐζ, 1. plur. imperf. ind, act. Dor, pro ΊοΌζΐίμα; ν, ϊοχί&ι. idoXiistrxv, dolo v.tebantur, 3. plur. imperf. ind. act. Bceot. pro έδβλ /sv, a δολιίω. ΐδομοίΐ, comedam, 1. sing. f. 2. ind. med. Att. pro ίδ5μαι, ab thu. Ιδβν, dederuni, 3. plur. a. 2. ind. act Dor et Bceot. pro Ιδβ«ταν, a δίδωμι. εΰονεΤτο, 3. sing, imperf. ind. pass, contr pro εδονεετο. Α δονεω- εδβντ;, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro £■ dao~i• Ab εΰω• εδοξε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi οόχω puto. εδβί» to?, το, sedes, sella ; (2) delubrum templum, a?des ; (3) simulacrum ; (4) fir- mamentum, basis ; (5) solum. Ab εζβ- ,α,α;, sedeo. "εδοο-οίν, 3. plur. a 2. ind. act. verbi δίδωμι εδχ, da, 2. sing. a. 2. imper. med. Att. pro εδοο, et hoc Ion. pro έ'δυβ-β. 1δ»λ5ϋίτ«ν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi δαλεύω. ϊδνμοιι, 1. sing. f. 2. ind. med. v. Ιδω. είχμαι, 1. sing. f. 2. ind. med. v. gg^ εδν'πον, 3. plur. a. 2. ind. act. v. δαα-ίω. εδξα,, ας, yi, sella, sedes ; (2) basis ; (3) po- dex hominis ; (4) latrina. Ab εξομαι. ίδξα, cucurri, 1. sing. aor. 1. ind. act. per Apoc. pro εδξΆο -ot,, a verbo διδξάο-χω. ίδξάζω, f. άα-ω, colloco, stabilio. Ab ϊδξα. εδξαΟΰν, dormivi, 1. sing. a. 2. ind. act. per Metathes. pro εδαςθον, a verbo δαξθάνω. εδξαίος, octet, aim, sedentarius ; (2) stabilis, firmus. Ab εδξα- Hinc ίδξΰίΐόω, ω, f. ώο-ω, sta*bilio, firmo. εδ\α.'ίωμα, ατός, το, stebilimentum, firma- mentum. ίδξχίως, adv. qu. d. sessim ; (2) stabiliter, firmiter. εδξχχον, vidi, 1. sing. a. 2. ind. act per Metath. pro 'ίδαξχον, a δίξχω. εδξαμε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi τ^εχω pro δξίμω, curro. εδξαμες, fugimus, 1. plur. a 2. ind. act. Dor. pro εδξ»μΐν, a verbo 5/%««^, /w- g/o. %ai ) i£.«i', cucurri, 1. sing. a. 2. ejusd. ^av.fugerunt, 3. plur. a. 1. ind. act. per Sync, pro ιδξοίο -civ, a verbo δ/δβώίτζ,ϋ. εδξανον, α, το, sedes ; (2) basis. Ab εδξα. εδξχνος, υ,, ov, stabilis, firmus. Ab eod. εδ\ανως, adv. firmiter, stabiliter. ύξαο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act, verbi διδξάσ- χω• ϊδξα.ο•μα, ατός, το, firmamentum, funda- mehtum. Ab έδξάζω. εΰξν,εις, Ϋ,εο-σα, y^v, sessilis, stabilis. Ab Ί- δξα. \δξγς, settee, gen. sing. Ion. pro 'ίδοας. εδξγ,ο -a, a. 1. ind. act. Ion. pro εδξαοΌο, a δξάω, /acio. εδςγιβ -iy, dat. plur. Ion. pro εδξ/χ,ις. εοράομαι, sedeo. Unde ίδξίοωντο, pro ίδξΐ- ωντο, ίδξΐάοντο- εδξίχος, υ,, ov. sessilis, stabilis. Ab eod. εδξίον, ss, το, Hes. εδξία, idem quod συνεδζία, consessus. Ab eod. εδξΐόωντα.1, sedejnhabent, 3. plur. pra?s. ind pass. Poet, pro Ίδζινντκι, a verbo ίδξΐάω. εδξΤται, supplices, Suid. Ab εδξα,. ίδ\ύδια?ολί\>ς, εως, ό, instrumentum, quo chirurgi hominis anum diducmit, ut ex- erementa transmittere possint. Ex εδξα et διας-ίλλω, diduco. 'εδξοϊξόςος, n, ό xat η, qui podicem versat, velut luctatores inter luctandum. Ex εδξα et rj ε, ov, edax. Ab eod. εδωχε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi δίδωμι. ίδωλιάοΌΐι, in transtris collocare remiges. Ab εδώλίον, α, το, sedes ; et in plur. navium transtra, fori. Ab εξομκι, sedeo. Ιδωντα,ι, 3. plur. praes. conj. med. v. Ιδω• εδώοηο-α,ν, 3. plur. a. 1. ind act. verbi δα- ξίω. έδωσαν, dederunt, 3. pi. a 2. ind. act. Poet. pro εδοσαν, a δίδωμι. εεδνα, et ΐίεδνχ, ων, τ», dona sponsalia Ab f εδνα. εεδνώσχσθαι, ab ίεδνασθαι, dotatam fiiiam elocare. εεδνωτΥ,ς, S, h, qui dotatam elocat ; (2) so- cer, affinis. εε'ίδομαι, adsimilor : unde εεισάμενος. ε-ιχοσάξοια, τα., pretium viginti bourn. Ex ε'ίχοσι et βίς, bos. εείχοσι, Poet, pro ε'ίχοσι. ίίίχται, si?nitis est, 3. sing. perf. ind. pass. Ionice pro εϊχτοοι, a verbo ε'ίχω, similis sum. "εεντα, dixi, 1. sing. a. 1. ind. act. Att. pro εΐτα, ab ιπω. εειτον, 1. sing. a. 2. ind. act Att. pro είτον. εεις, unus, Ion. pro εις. εεισάμενος, a. 1. part. med. Ion. pro είσά,• μένος, a verbo ε'ίδω, video. 'εεισάμ,Υ,ν, adsimilatus sum, 1. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro είσάμν,ν. εείο-αο, 2. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro £*- σοισο. εεισάτΥ,ν, 3. dual. aor. 1. ind. act. Ion. pro εΙσάτΥΐν, a verbo ε^α./, eo. είλδεται, Ion. pro ελδετα<, ab ελδομχι. Ιίλδωξ, desiderium, Ion. pro ελδωξ. 'ίελμαι, obvolutus sum, 1. sing. perf. ind. pass. Ion. pro εΐλμαι, a verbo εί'λω, seu ΐ'ιλεω. ΥεΧτετο, sperabat, 3. sing, imperf. ind. Ion. pro Υ,Χπετο, a verbo ελ^οαα/, speio. εέλσχι, a. 1. inf. act. Ion. pro 6λ<τβ/, quod per Syncop. dicitur pro έλάσαι- Ab i- λαύνω. εενδννεν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ενδννεν, a verbo ενδύω, induo. είξγαβί, 3. sing, imperf. ib?i. pro ηξγα,βε, ab εε^ε, cohibe, 2. swig. pra?s. imperat. act. Ion. pro £ %>>ε. Ab ε'ίξγω. εεξγμίνοι, nom. plur. perf. part. pass. Ion. pro εΐξγμενοι. είξχατο, muniti erant, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro εΐξγμίνοι Υ,σχ,ν. Its, eras, 2. sing, imperf. ind. act Ion. pro ~r» ab ε/'^/, sfcwe. ίίσθω, induatur, 3. sing, a 2. imper. pass. /o«. pro ϊσθω, a verbo ϊνννμι, seu έ'^, ?>ι- dwo. εε5-β. 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ύσ• his, suus, ab Ιος, item mitis, bonus, J/b»z. έζεε, 3. sing, imperf. ind. act verbi ξί ω . ίζετο, 3. sing. hid. med. Ion. pro ιΊζετο. Ab εζομχ-ι. ΐζγ„ vivebat, Dor. et conir. pro εζαε, a ζάω- ΙζΫ,λωσα, a. 1. ind. act. verbi ζγ,λόα. εζγ,μίωμαι, perf. ind. pass, verbi Ζ-/ έ μιόω. ίζΥίν, vivebam, 1. sing, imperf. ind act. Dor. et contr. pro εζονον, a ?άυ». εζγ]τει, qucerebat, pro εζγ,τεί, a ζ»;τεα)- εζγ,ταν, queer ebant, 3. plur. imperf. ejusd. iJo/AOi/, f. 1. εσομαι, f. 2. 'εδχΐίαι, sedeo. έζο>ενο?, pra;s. part. med. verbi 'ίζομαι. έζνγΥ,ν, 1. shig. a. 2. hid. pass, verbi ξεύγ- νυμι. ΙΖωγξΥ,μίνος, perf. part. pass, verbi ζαγξίω. εξωον, 3. pi. imperf. ind. act. verbi Poet. ζώω, vivo. ϊξωσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ξωννύω, pro ζώω, cingo. εζωσν,αι, cinctus sum, perf. ind. pass, svj, s#, 3. singuL pra?s. conj. /on. pro f, ab εγ, -ia, aor, 1. indie, act. Attice pro -^«cs, ab h,v, eram, 1. sing, vel erat, 3. sing, imperf. ind. Ion. pro 5j», ab εϊ^ί, sum. '■■ί,νδανον, placebam, 1. sing, imperf. mdic, act. Ion. pro Υ,νδα,νον, ab «co«v«. ΕΘΕ ΕΙ A ΕΙΛ Ιϊο;, boni, gen. sing. Ion. pro Mos, ab Ίΰ;. Ίγ,σθα, eras, 2. sing, imperf. ind. act. Ion et JEol. pro ?,;, a verbo dpi), sum. ivto-t, sit, 5. sing. pra?s. conj. Ion. pro $". ijj«», dat. plur. f. g. /on. pro laws-, ab li? ' SMWS. IVav, siveris, 2. sing. a. 1. imper. act. Ion, pro εοίβ-βν, a verbo l«a>, sis». ερη, 2. pi. a. 2. conj. act. Ion. pro £τε, at hmu. Uxxas, 2. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro e 9-/j xas, a τιθγ,μι• WaXov, vigui, a. 2. ind. act. verbi Β-χλλω. ίθχνον, a. 2. ind. act. verbi Βνγ,ιτχω. Ίθα;, oho;, ο χχ) ί> adsuetus, amicus. Ab Wo;, ιθαύμαζι, 3. sing, imperf. ind. act. verbi Βχυμάζω. Ίθαΰμχσαν, 3. pi. a. 1. ind. act. ίθχ -^x, sepelii, a. 1. ind. act. verbi 3-atfTai. ίθίασάμγιν, a. 1. ind. med. verbi Β-ιχομχι. Ιθίχο-αο-θί, vidistis, 2. plur. a. ejusd. lies», 3. sing, imperf. ind. act. verbi Β-ίω.' "ΕθΕΙΡΑ, as, %, coma, cassaries; (2) juba equorum. ε0ε;^άζώ>, f. άο*ω, comam alo. Ab Wugx. Wtis, missus, a. 1. part. pass, verbi ΊΎ,μι. Ιθιλαχοιζύα, as, r„ inanis diligentia. Ιθίλίσχι, volebat, Ion. pro !&λε, a Β^ίλω. ίθίΚίχθξΟζ, tt, b χα) τ), qui libenter cum ali- quo inimicitias exercet. Ex Ίθίλω et Ίχ• βξόί- Ιθίλίχθξω;, adv. ita ut libenter cum alio suscipiantur inimicitias. Ιθίλν,μος, 5, b χα) γ), voluntarius. Ab Ίθίλω. ΊΑίλτιμων, όνος, b χχ) τ\, volens, lubens. ΊθίλτιμΛ/;, et ίθιλνμίίί, adverb, voluntarie, prompte. Ιθίλτισ-θχ, velis, 2. sing, pries, conjunct, act. JEol. pro Ίθίλτι;, ab ίθίλω. Ιθίληο-ιν, voluerit, 3. sing, prses. conj. act. Ion. pro έ&'λ?. Ιθιλγ,ο-ω. volarn, f. 1. ind. act. verbi ejusd. ίβίλο^αλίω, voluntariam in servitutem me trado, ε0ελ«δ»λ/«, et ΊθίλοΙαλίίχ, as, τ), voluntaria servitus. Ab Ίβίλόδνλος, servus voluntarius. Ab Ιθίλω et δίτλβί• ίβίλοθ^γιο-χίία, ας, τ), numinis cultus volun- tarius ; (2) superstitio. ίθιλοθξγ,Γχίω, ω, arbitratu meo numen ali- quod mihi fingo et superstitionis ca?re- moniis colo. Ex Ίθίλω et Β-ξγ,β-χιύω- Ιθίλοι, 3. sing. pras. opt. act. verbi ίθίλω. ίθιλοχχχίω, ω, f. ν,σοι, rem ultro ignaviter gero, tergiversor. Hinc Ιβίλοχάχτιο-ις, ίως, τ), quum milites volunta- rie vincere nolunt ob indignationem et malevolentiam erga imperatorem. Ίθο.οχχχία, a;, r„ idem. Ab iOiXoxaxos, ν, b xa) -h, malevolus, male rem data opera gerens. Ex ίθίλω et xaxbs, malus. iθiλoxάxωs, adv. de industria ignaviter. ΙθιλοχίνΙϋνο;, χ, b χα) τ), qui sua sponte se periculis objicit, temerarius. Ex ίθίλω et xWhmos. periculum. Ιθίλοχωςίω, ω, sponte audire nolo. Ab Ιθίλόχωφος, n, Ό xa) r), qui spontesurdus est et audire non vult. Ex Ίθίλω et χωφό;. Ιθίλοντγ^Όν, adv. ultro, sponte. Ab ίθί>^ο. ίθιλοντγ,ν, adv. idem et ab eod. ίθϊλοντγ,ξ, γ,ξο;, b, voluntarius. Ab eod. ίθιλοντν,ς, S, b, idem et ab eod. Ιίαλοντ), et ίθίλοντί), adv. sponte. έθίλβκτ/βί, thi^fi, voluntarius, ultroneus. Ιθίλόξίνος, u, b χα) %, qui voluntarie pere- grinatur. Ex Ιθίλω et ξίνο;, hospes. ϊΟίλοπψσ-ο-οθξτιο-χίίκ, idem quod Ίθίλοθξ. εθίλόπονο;, u, Ό χα) r„ laboris cupidus. Ex Ίθίλω et τόνο?, labor. ιθίλόποξνο;, n, ό χα) τι, qui sua sponte cor- pus suum prostituit Ex Ίθίλω et tOpvo;. Ιθίλοτξόξ,ινος, ν, b χα) τ), voluntarius hos- pes, qui ultro hospites recipit. Ex Ίθίλω et πξόξίνο;, hospes publicus. Ίθίλότξίίττο;, ν, ο χα) ϋ), cujus voluntas mu- tabilis est. Ex Ίθίλω ot τξίπω, verto. ίθελνεγίω, alacer sum in labore suscipiendo vefperagendo. εθίλϋξγία, -h, alacritas in labore suscipiendo vel conficiendo. Ab ίθιλνξγο;, u, b χα) τ], qui sponte opus subit, promptus et impiger factor operis. Ex ίθίλω et ίξγον, opus. ψίλύο -ics, u, Ό χα) -h, voluntarius. Ab Ίθίλω. Ίθιλνσ'^, adv. ultro, libenter, sponte. ίθί/χΟν, a. 1. ind. pass, verbi Βίλγω, ΈΘΕ'ΛΩ, f. Ίθίλϊο-ω, volo, opto, possum. 'ίθίν, sui, gen. sing. JEol. pro §•. ίθεντο, 3. pi. a. 2. ind. m. verbi τίθτιμι- Ίθίξάτπνί, medebatur,\. &ίξαπιύω, niedeor. Wto-av, 3. pi. a. 2. ind. act. verbi τίθημι. Wiv, 2. sing. a. 2. imper. m. Dor. pro Wu. ϊθν,γ-ν, acuebat, 3. sing. imp. act. a B -ν,γω. ΊθΥ,ώμ,ιθα, spectamus, 1. pi. pra?s. ind. m. Dor. pro Ίθτιύμ,εθα, a Β-Υ,ίομαι. Ίθπτιο-αντο, inspexerunt, 3. pi. a. 1. ind. m. Ion. pro Ίθίάο-αντο, a Β-ιάομαι. ΊΘ-/ΐ7ΐτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ϊθτ,χα, posui, a. 1. ind. act. verbi τίθ^μι. ΊΘυ,χχο, 2. sing. a. 1. ind med. Ion. pro Ίθτ,• xaj, si quidem, si modo ; (12) u- ynv, si saltern ; (13) it δ* αγι, agendum ; (14) u χα), etsi ; (15) ύ μ\ν, U li, si, sin ; (16) il μν„ nisi ; (17) i'i Tt;, si quis, u T u, si cujus, ί'ί τω, si cui ; (18) utojs, utinam. El r A, adv. hortantis, eja. ί','α, idem ; (2) as, τ), herba, gramen, Hes. _et Suid. ifx, 1. sing. perf. ind. med. v. {[μ(. ίϊάζω, hortor, Eur. ap. Hes. ΕΓΑΜΕΝΗ\ υ,;, Ϋ), locus humectus, irri- guus ; (2) locus herbosus, pratum. ι'ίχντο, 3. plur. imperf. ind. Ion. pro y)vto, ab Υ,μχι. ( 169 ) ί'ίαον, 1. sirg. imperf. ind. act. verbi Ίχω. tfaq, ver ; (2) sanguis, Poet, pro lag. uagivos, y„ iv, verUus. ί'ιχεόμχιτο;, ov, vernantes mammas habens, ( Ep. Ab 'ίχζ et μάτος- uagoTOTYis, v, b, sanguipota. Ex εΓ«ξ» san- ■ guis, et ctotyjs, bibax. uagoTi£VY,s, Is* veris amicus. Ex ίχξ et τίςπομαι. lias, sinebas, 2. s. imperf. ind. act. contr. pro t'tat;, ab Ίχω. uao -ί, reliquit, 3. sing. a. 1. ind. act. uxo-xi, sinebai, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro si'a, quod contr. dicitur pro ι'ίχί, ί'ίχται, 3. plur. pra?s. ind. act. Ion. pro ^v- TOt, ab Υ,μαι. liZiTxt, distillat, 3. sing, praas. ind. pass. Ion. et Poet, pro λύΖίτχι, a λΐίξω. ί'ίζιμ,ο;, ν, b xa) n, stillatitius : (2) stillans. Ab ϋ'ζω, libo; (2) perfundo; (3) ιΊζομχι, de- stillo ; (4) lacrimor. Άπο βξίφχξων ί°ος ί'ίζίτο, Hesiod. Tkeog. 910. Α λαζω. ιϊγμα, ατός, το, imago. Ab ϊίχω, similis sum. υφαίνομαι, adsimilor, similis fio. Ab sUe?. ί'ιο~χλιμο;, s, b xx) r), speciosus, formosus. Ao eod. ιΐΰάλλομχι, idem quod ιΐ^χίνομαι, L. G. ίΤδαξ, ατο;, το, esca, cibus. Ab 'ί?>ω. i'idt, 2. sing. a. 2. imper. act. v. e/Ssa/• ithia, χ;, τ], idem quod IMa. Ab uiot. ilSiiw, prais. opt. act. v. ί'^Υ,μι. iThiv, 3. sing. a. 2. act. cum y ίς,ιλχ. Ab εί'δ&>. ulivxt, videre, pr£es. inf. act. v. t'hnpj. ί'ίΰιτχι, 3. sing, pries, ind. pass, verbi si'Se- μαι. ύΙιχθ>,;, ios, b xx) y\, adspectu deformis, qui adspectu odioso est. Ex iTdos et ΐχ• eos• ίΐΰίω, scio, inus. in praes. et imperf. Usita- ta ε'ώγ,ο•ω, ithvrxx, oThx, yibuv, \xv t'thal, llhyjs, &C. ti'Se/jju. tlhivai, ί'ιδώς• "Ocra γχς «.Saj, ίζίχια; ατχντα, Aristoph. Thesm. 561. uSyi, simul, una, Horn. al. u δη, al. pro έ- ctu'By). ιΙΰγ,μονιχω5, et ΰο-γιμόνω5, adv. scienter, perite. Ab ύΐΫ,μων, ovos, b xa) r\, sciens, peritus. Ab είδα• ε /'Sfji, 2. sing. a. 2. conj. act. v. ι,Ιίω. i'ti-/)• ύΐΰλλιον, ν, το, Idyllium, parvum poema. Dim. ab είδίί• Ι ΕΓ'ΔΩ, video, in pra?s. et imperf. inuslta- tum. Usitata ε/δβν, et ί'δον, a. 2. ϊδοιμι, opt. /δεΐν, infin. /δών, part, ε/δω', 1. sing, prass. conj. act. pro uUu. ΰίωλί7ον, ν, το, delubrum. Ab ι'βωλον. ί'^ωλ^Μ, τι, bv, paganus, opp. Cbristianus. ιΐδωλιχω;, adv. corporea specie. ΰδωλόθυτον, u, το, quod idolo immolatur. Ex ύΐωλον et Β-νω, immolo. ι'^ωλολχτζ'.ίκ, *it idololatria, cultus idoh. Ab ΕΙΚ ΕΙΚ ΕΙΛ >ύϊωλολάτςν,ς, u, ό, idoloiatra, cultor idoli. Ex ύΐωλον et λάτξης, servus. ύΰωλομανία, ας, v), insanus idolorum cul- tus. Ex ύϊωλον et μαίνομαι, furo. ttZuXev, χ, το, idolum, simulacrum. Ab είδος, species. ύΐνλάπλαςος, ov, cujus species efBcta est animo, somnio. Ex εΐδος et πλάσσω, fingo. ε)%ωλοαοιίω, ω, f. -ησω, idola fabrico, simu- lacra conficio. Ex ε'ΐδωλον et xotsan fa- cto. ιΜωλοιτοιητιχος, Jj, bv, ad speciem rei vel corpoream, vel inteliigibilem effingen- dam aptus. ε'ώωλοποιος, S, β χα) ν), idem. ι'ιΰαλχξγιχος, ν), bv, idem. ιιΐωλο-χοϊία, ας, ν), imaginis fictio ; (2) per- sona? reprasentatio. Ab εΐΰωλοποιίω• ύΐωλοφάνν,ς, ίος, b xa) ν), simulacri speciem habens. Ex εϊδωλον et φαίνομαι. ϊώωλοφανϊντες, ων, ο'ι, idoli speciem referen- tes. Ex iisd. ίΐδώί, qui novit, perf. part. act. per Sync. pro tissue, a verbo ι'ώίω. Cev, age vero, esto ; (2) satis de hoc, haec hactenus. Ab ύμί. ίΐεν, essent, 3. plur. prajs. opt. per Syncop. Att. pro ί'ίπσαν, a verbo ύμ), sum. t'l'vy, 1. sing. a. 2. opt. act. verbi ϊημι, ΕΓΘΑΡ, ad», statim, confestim. είθε, adv. utinam. Ab tl ε'ιθην, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi quae viginti est anno- rum. ύχοσάχις, adv. vicies. Ab ύχοσι• ύχοσάχλινος, ov, viginti lectos habens. ύχοσάχωλος, ov, viginti versibus breviori- bus constans. ύχοσάχωπος , ν, β χα) fi, viginti remos ha- bens. Ex ύχοσι εΐχωπνι, remus. ύχοσάμηνος, ν, i χα) ή, qui viginti men- sium est, viginti menses durans. Ex ύ- χοσι et μην, mensis. ύχοσαπλάσιος, ία, ιον, vigecuplus. ύχοσαπρωτύα, ας, r h, viginti primatus. Ab ύχοσαπξωτοι. ύχοσάπςωτοι, ων, οι, viginti-primi. ύχοσάς, άΰος,νι, duse decades. ι'ιχοϊάΐιον, το, spatium viginti stadiorum. ύχοσάφνλλος, ν, β χα) ή, viginti habens fo- lia. Ex ύχοσι et φύλλον, folium, ύχοσίτνις, ίος, ό, qui viginti annorum est. Fem. ύχοσίτις, 'h• ύχοσνιζίτμος, ν, ό χα) ji, habens viginti re- mos. Ex ύχοσι et Ιςίτμος, remits. ύχοσύξΥΐς, ίος, ό χα) νι, habens viginti re- morum ordiftes. Ex ύχοσι et ΐξίσσω, re- migo. ΕΓΚ02Ι, viginti, adj. indeclin. ύχοσίζοιος, n, ό χα) ή, viginti boum pretio aestimabilis. Ex ύχοσι et βνς, bos. ύχοσίιΰξος, idem quod ύχοσάίδξος. ύχοσίχλινος, idem quod ύχοσάχλινος. ύχοσιϊξ, viginti sex. Ex ύχοσι et ε|, sex. ύχοσίμιτξοι, u, ο xa) 'h, viginti mensuras capiens. Ex ύχοσι et μίτζον, mensura. ύχόσιμνος, ν, ό χα) fi, viginti minarum. Ex ύχοσι et μνα, mina. ύχοσινίΐξίτος, α, ό χα) ft, de quo viginti con- tendunt. Ex ύχοσι et Ίξίζω, contendo. ύχοσιοχτω, viginti octo. ύχοσιπίνιι, viginti quinque. ύχοσίπηχυς, ίος, 6 χα) ή, qui viginti cubi- torum est. ύχοσιτίσσαξίί, at, ol xa) of, viginti qua- tuor. ύχοσόξγνιος, », β χα) ■», qui est viginti or- gyiarum. Ex ύχοσι et όξγνιά, orgyia. ύχόσοξος, «, b xa) n, qui viginti remis agi- tur. Ex ύχοσι et ΐξίσσω, remigo. ύχοζ-άιος, αία, άίον, vigesimo die proveni- ens. Ab ύχοτός• ύχος-ολόγΰς, ν, 6 χα) η, qui vigesimam par- tem vectigalis colligit. Ex ύχος-ος et λίγω. iixos -ος, νι, ov, vicesimus. Ab ύχοσι- ύχος-ώνης, publicanus vicesimae partis vec- tigalis. Ex ύχοσι et ωνίομ,αι. ύχοτολογίω, S, f. ί,σω, probabiliter dico j (2) ex conjecturis dico. Ex ύχως et λί- γω, dico. ύχοτως, adv. merito, ut par est, ut consen- taneum est. Ab ίίχός. ttxrviV, similes fuerunt, 3. dual. a. 2. ind. act. per Sync, pro ύχίτ%ν, a verbo ύχω. ύχτιχος, η, ov, facile cedens. Ab ύχω, cedo. ΐίχτο, adsimilalus erat, 3. sing, imperf. ind. pass, per Syncop. pro ύχιιο. ύχυίαν, decorum, ace. sing. f. g. ab ύχώς. Ε Γ ΚΩ, f. ξω, similis sum ; (2) cedo, non repugnoj (3) morem gero. Έ'ίχαν nvi τ-/? e'§yij. Hinc lotxi, consentaneum est, par esd. Hinc ύχω, όος, contr. ύχνς, ϋ), imago, effigies. ύχων, όνος, *j, imago, effigies j (2) schema rhetoricum. Ab eod. ί'ίχων, cedens, prass. part. act. verbi ύχω- ύχώς, via, ος, similis, cequus, probabilis, perf. part. med. verbi ύχω. ύλαΐον, adv. in gyrum, simul, universim» turmatim. Ab Ιλαδόν. ύλαμις, ίίος, 'h, membrana cerebrum am- biens. Ab ύλίω, involve, ύλαίτινάξω, f. άσω, epulor. Ab ύλαπίνι. ύλαπινα,τ-κ, S, ό, conviva. Ab ύλαπινάζω. ΕΙ'ΛΑΠΓΝΗ, m, r,, epulum. ύλακιννξγος, b, repotiorum auctor, Man. ύλαξ, αξος, το, propugnaculum. Ab ύλίω. ύλάξχν,ς, α, 6, praafectus agminis equitum, ordinum praafectus. Ab ύλνι et άξχοιν- ύλάω, idem quod ύλίω. Έ'ιλώνται οφθαλ- μό), Aret. ίίλί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi αίξίω. ύλίγμχι, dictus sum, 1. sing. pert, indie. pass. Att. pro λίλίγμαι, a verbo λίγω- ΕΙ'ΛΕΓΘΎΙΑ, ας, ή, Lucina, deaparturi- entium ; (2) partus. Hinc ύλύθνιον, it, το, templum Lucina?. ύλίϊται, 3. sing, praes. ind. pass, ab ύλίω. ύλίος, S, ό, volvulus, morbus intestinorum; (2) mensa coquinaria ; (3) latebra fera- rum. Ab ύλίω, volvo. ύλίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi αΐςίω. ύλίυ, cepisti, 2. sing. a. 2. ind. med. Dor. pro ύλα. ίιλίϋντο, 3. pi. imperf. ind. pass. Dor. pro ύλνντο, ex ιΐλίοντο, ab ΕΡΛΕΏ, s. ύλίω, ω, fut. -ί,σω, conglobo, cogo, coarcto, concludo, circumago, vol- vo, involvo, circumvolvo. "Hyjreg αίλλαι χίιμίξιαι ύλίωσιν, II. 2, 294. ύλίω, insolo, Eust. unde ύλησις. Ab ύλη. ύλίώδν,ς, ίος, ό χα) υ), ileo sive volvulo la- borans. Hinc τά ύλίώΰνι, ile'i cruciatus, sive torsiones. Ab ύλίός. ύλη, ν,ς, ϋ), globus, agmen, grexj (2) fora- men. Ab ύλίω- ύλνι, ης, ii, splendor solis ; (2) calor Solaris. Ab 'έλη. ύλν$ον, adv. turmatim. Ab ύλίω, verso. ύλνβίρρίω, ω, f. ν,σω, ad solem calesco, in- solor, apricor. Ab ύλνιθίξής, ίος, δ χα) ή, a sole calefaetus. Ab ύλη, splendor, et S -ίξω, calefacio. ύλνΐ'ιον, in sole calefactum, Hes. Ab ύλη. ύλν,λαθί, venit, 3. sing. perf. ind. med. Poet, pro Ιλήλυθί, ab ίξχομαι. ύληλάθίΐ, venerat, 3. sing, plusq. ind. med. Poet, pro ίλνιλύθιι• ύλν,λκθμίς, venimus, 1. pi. perf. ind. med. per Sync, et Dor. pro ιίλνλύθαμιν, quod Poet, dicitur pro ύληλΰθαμιν. ύλν,μα, ατός, το, involucrum, integumen- tum. Ab ίϊλίω, involvo. ύλημμαι, adsumptus sum, perf. ind. pass. Att. pro λίλνιμμαι, a λαμζάνω. ζΐλνιπται, adsumptus est, 3. sing. perf. ind. . pass. Att. pro λίλνρτται. ύλησις, ιως, ν), apricatio, asstus. Ab ύλη. ύλνιτις, εως, ν\, convolutio, circumvolutio. ύλνιτιχος, ν), ov, qui se volvit et trahit inter incedendum, ut serpens, eruca, &c, Ab ύλίω. ύλητος, νι, ov, convolutus ; (2) convolubilis. Είλνιτνι, ap. Schol. Arist. farcimen. ύλ'αφα, sumpsi, 1. sing. perf. ind. act. Att. pro λίληφα, a λαμζάνω. ι'ίλνιχι, sortitus est, 3. sing. perf. ind. act. Att. pro λίλν,χί, a λαγχάνω. ύλιγγιάω, ω, ί. ν)σω, tentor vertigine. Ab ύλιγγος, ν, ό, vortex, gyrus ; (2) tormen intestinorum ; (3) vertigo. Ab ΰλίττω. ύλιγμα, ατός, το, involutio. . Ab eod. ίίλιγίΑαι, perf. ind. pass. v. ύλίττω. ύλιγματώίης, ίος, b xa) *j, tortnosus, in tortus, flexuosus. Ab ύλιγμα- ϊιλιγμος, 2, b, vortex, gyrus. Ab ύλίσσω. EIN ε'ιλιδόν, adv. plexim et implicatim, flexuo- se. ειλιχοείδγ,ς, ίος, ό χα) ft, flexuasus, anfrac- tuosus. Ex ε'ι'λιξ et εΤ^ος, forma, ειλιζόεις, εσσα, όεν, tortuosus, voluminibus tortus. Ab είλίοΌ-ω- ε'ιλιχξίνεια, ας, ft, sinceritas. είλιχςινίω, Si, f. %σω, sincerum reddo. Ab ειλιχξϊνϊ,ς, ίος, ό χα) -h, distmctus ; (2) sm- cerus ; (3) manifestus. Ex εΐλ•*, splen- dor softs, et χξίνομαι, secerno. ΐίλιχτος, it, ov, convolutus. Ab ε'ιλίττω. ύλινίίομαι, ϊμχι, versor, volutor. Ab ει- λίω. ί'ίλιξ, χος, Vvolumen, involucrum; (2) gyrus ; et hinc (3) via per ambages ; (4) species hederae ; (5) adj. implicatus. Ab ΰλίατσω. ύλιπόδνις, ts, i, idem quod ε'ιλίπης, Hes. ύλίπας, οδός, ο χα.) ft, flexipes, curvos pedes habens. Ex ε'ιλίω et πας. ίίλιο-χότωο-ις, εως, ft, vertigo; (2) vertigo conjuncta cum ofl'usione oculorum. Ex ύλίσσω et σχοτόω, obtenebro. ύλίσσω, vel ε'ιλίττω, fut. /g», rircumvolvo, verso. ®οαΊς Ί'πποισιν ε'ιλίσσων φλόγα., Eur. Ph. 3. Βιξλίον ε'ιλισσόμενον, Apoc. 6, 14. Ab ε'ιλίω. ύλιτενης, ίος, Ό χα.) f), qui volutatim in al- tum extenditur. Ex ε'ιλίω et τείνω- ύλίχατο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro εΐλιγμενοι %σαν, ab ε'ιλίσσω. ίΐλχεν, 3, sing, imperf. ind. act. ab ελχω, traho. ε'ίλχΰσα,, traxi, a. 1. ind. act. v. Ιλχύω• ύλλω, vel ε'ίλλω, in angustiam cogo. Πλί?- θεν όμως 'ίππων τε χα,) άντρων άσπίζ'άων ε'ιλομενων, II. 8, 214. Ab εΐλίω. ύλόμενος, arctatus, praes. part. act. verbi ε'ιλω. ύλόμην, elegi, a. 2. ind. med. v. αΐξίω. ιίλβν» accept, a. 2. ind. act. verbi ejusd. ύλόπεδον, ν, το, campus apricus, locus ca- lori solis expositus. Ex ε'ιλη et πεΒον. vXS, 2. sing. a. 2. imper. med. v. αΐξίω. ύλοχε, dixit, 3. sing. perf. ind. med. Att. pro λίλοχε, a λίγω. ύλνα,ται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro ε'ιλυυ,ίνοι ε'ισ), ab ε'ιλύω, seu ε'ιλυμι. ιιλυθμος, S, i, latibulum. Ab ε'ιλύω. Unde ύ'λυμα, ατός, το, involucrum, integumen- tum ; (2) vestis, indumentum. είλυος, S, o, latibulum, lustrum. είλυς, ύος, ft, limus, ccenum. Ab Ιλύς . ίϊ'λνης, εως, χ, volutio, volutatio. Ab eod. ύλνσπάομαι, ωμχι, volvendo trahor. Ex ε'ιλύω et σπάομαι, trahor. Hinc ύλύσπωμα, ατός, το, motus, quo quid vol- vendo trahitur. ύλύσσω, intego, involvo. Ab ε'ιλύω. ι'ιλύφαζε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi εϊλυφάζω, verso, torqueo. ΐίάντνι τι χλο- νίων άνεμος φλόγα ειλυφάζει, II. 20, 492. Ab ε'ιλύω. ι'ιλνφάω, ω, idem et ab eod. 'Ie«*jv φλόγα τ ίίλυφό&ιντίς, Hesiod. Theog. b92. ι'ιλυφόωντες, Poet, pro είλνφωντες. ύλυφόωσα, part, praes. act. f. g. Poet, pro ε'ιλυφωσα, et hoc contr. pro ε'ιλυφάπσα- ύλΰω, Vel ίίλυω, et ε'ίλνμι, f. ύο-ω, verso, vol- vo ; et (2) ίίλυομκι, volvor ; (3) repto, de homine qui incedere nequit j (4) involvo, OCCulto. Έχ χεφχλνις ε'ίλντο %ιαμπεξ\ς \ς πό'Βας άχρνς, II. 16, 640. Ab ύλίω. Unde ε'ιλω, Sive ε'ιλω, volvo. Mij νυν πιρ) ffalrov ύλί τίιν γνωμών at), Arist. Nub. *759. Εΐ"Λί22, ωτος, β, et Έΐλώτης, if, ό, Helos, Helota, servus Spartanus. ΰλωτιία, ας, ^, helotici ministerii prassta- tio, servitus ; (2) turba servorum, man- cipia. Ab ύλωτιύω, fut. ιύϊω, heloticum ministerium presto, servio. Έΐλωτίύίΐν τί? πάλα, Isoc. ύλωτιχος, j», ov, heloticus. ιίλωτ)ς, ίδος, ft, serva, ancilla. Ab eod. ίϊμα, ατός. το, vestis. Ab \ω, induo. iiu.ai, perf. ind. pass, verbi e&/. ύμαξμαι, perf. ind. pass : Alt. pro μίμα,ξ- μαι, a μα'ξω, divido. Unde ιΐμαξμίν/ι, %ς, ή, fatum, divinitus decretum. ιΊιΔν, sumus, Poet, pro \ο*μ\ν, ab %\μ',. ί'ίμιναι, esse, pra?s. inf. act. Dor. pro efv«<. ΰμίνας, '/j, ov, coopertus, indutus, Horn. Soph, ύμες, svmus, Dor. pro Ιο-μΙν. ι'ιμ), f. 'έοΌμαι, sum. Ab \ω• ίΤμι, eo, vado ; (2) venio. Ab inus. \ω% eo. hi in, Poet, pro iy. EIP ιΐνάίτις, vel ίΐναίτίς, adv. per novem ari- nos. Ex Iwia et 'έτος, annus. Hinc ίίναιτίξομαι, novem annos natus sum. ίΐναλόφβιτος, h xa) ft, marivagus, Ep. ΰνάπηχνς, β χα) ft, idem quod Ιννιάπνιχυς• ίΐνας, pro Ιννας, άδος, ft, nonarius nume- rus ; nona mensis dies, Hesiod. ΕΓΝΑ'ΤΕΙΡ, vel ύνά,τνξ., ξος, ft, fratria, i. e. uxor fratris. ίΐνάτιος, a, ov, Epith. Lucinae. Ab Eharos, mons Creta?, Call. ίίνατος, pro Ιννατος, nonus. ί'ιναφώοΌ-ων, ό χα.) ft, unum, vel novem vela habens. Ex ϊν vel Iwia et φώσσων• uvtxa, propter, Poet, pro '(vixa. ί'ίνίτίις, ϊς, novemiis. tlv), in, Poet, et Att. pro h. thixavTo, 3. plur. aor. 1. ind. med. Ion. et Poet, pro ηνίίχαντο, vel τ,νίγχαντο, a ver- bo φίρω. ιΐνόδιος, in via positus. Pro Ινόδιος. ι'ινοσ-ίφνλλος, in qua folia agitantur, i. e. frondosus. Ab ίνόθω, agito, et φύλλον. ίίνύω, vel ύ'νω, induo. Ab 'ίω. ίΐνται, sederunt, 3. pi. perf. ind. pass, verbi inusit. 'ίω. ε7ξ<», simkis sum, aor. 1. ind. act. verbi u- tlo, svi, gen. sing. Po'et. pro ». uoixvia, perf. part. med. f. gen. Poet, pro iotxuia, ab ι'ίχω• ίΐπα, dixi, a. 1. ind. act verbi ϊπω, dico. tisrh die, 2. sing. a. 2. imper. act. Att. pro ύπίμιν, a. 2. inf. act. Ion. pro ιιπΰν. ί'ΐπίξ, siquidem, si. Ex ύ et πίξ. ύπισ-χι, dixit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. ι'ίπγ, dixerit, 3. sing. a. 2. conj. act. ύ'πγς, dixeris, 2. sing. a. ejusd. ί'ίπ'νχτθα, dixeris, 2. sing. aor. ejusd. et pro e'od. per Paragogen τα S-a- ίΙπόΐΑ,νιν, imperf. ind. med. verbi 'έπομαι. εΐπον, dixi, a. 2. ind. act. verbi 'έποι, dico. έίπω, dixero, a. 2. conj. act.. ΐίπως, si quo modo, si qua ratione, si forte. Ex i\ et πώς. ίϊξάνας, pacts, gen. sing. Dor. pro itgitvm• ίίξαφιώτης, ts, ό, quasi insutitius, Epitheton Bacchi, Orpk. Α ράπτω vel ράφ*). ί'ΐξγάβω, prohibeo, distraho. Ab ύ'ργω. ίΐξγαο-άμην, a. 1. ind. med. verbi βγάζο- μαι. ίΐργάο-θνν, confeci, a. 1. ind. pass. ύξ,γμαι, perf. ind. pass, ab ι'ίξγω. ίίξγμος, if, ό, inclusio ; (2) conjectio in car- cerem ; (3) adulteri deprehensi detentio. Ab ίΐξγω. ΐίξγμοφύλαξ, ««β?, β, carceris custos. Ex ( ίΐξγμος et φυλαξ, custos. ίΐξγννμι, f. ξα, coerceo, carcere contineo. ^ Ab ι'ίξγω. ϊΐξγον, pra?s. part. act. n. g. verbi El 'ΡΓΩ, f. ζω, arceo, prohibeo, veto, ex- cludo. "Η φόζος τίς ίϊξγί νιν ; Soph. Phil. 570. ΐ,'ίργίο-θα,ι γίλώτων, Plat. ΕΓ'ΡΓΩ, f. ζω, includo ; (2) includo car- cere, conjicio in carcerem. 'Εάν τις αδί- κως £i'f!>? μοιχον, Dem. ίϊξία, ας, f,, concio, ccetus audientium. Ab ί'ίξω, dico. ΰ'ξία,ι, interrogas, 2. sing, prses. ind. med. lonice pro ti'gjj, a verbo ΰ'ξομαι pro 'έξο- μαι. ύξίαται, dicti sunt, 3. pi. perf. indie, pass. Ion. pro 'ίΐνται, a ρίω- ΰζίατθαι, interrogare, prtes. inf. med. Ion. et Poet, pro ίΐξατθαι, a verbo ΰ'ξομαι. ΰ'ξίο, 2. sing, praes. imperat. med. Ion. pro ε'ίξΐιτο. (Ί'ξ'.ξος, ts, β, captivitas, servitus. Ab ύοω- ί'ι'ξίο-θαι, prajs. inf. med. verbi ΰ'ξομαι. ίΐξίο-ία, ας, ft, remigatio, remigium. Ab Ιζίοητω. ίιξίο-ιών/ι, ης, f,, ramus oleas lana velatus, insigne supplicum. Ab ίΐςος, lana. ύίίύο-αι, apud Hesiodum, Theog. 38. Ion. pro Ιρίασαι, dicentes, nom. plur. prass. part. act. f. g. verbi \φω. upvtxu dixit, 3. sing. perf". ind. act. Att. pro 'ippyixi, a ρίω, dico. Unde (ΊξΥΐμίνος, perf. part. pass. Attice pro IppV μίνος. ί'ίζφ, ινος, Lacedcenioniis puer, qui jam fari potest. Ab eod. ίίΡΥΐναγωγίω,ω, fut. ηιΤω, pacifice deduCO. Ex ίΐς'ήν /j, pax, et άγω, duco. ιΐξνινα.'ϊος, α'ια, alov, paciiicus. Ab ίΐξίινη• ΰξ'/ιναίως, adv. pacate, amice. ίϊξ'4»*ςχ*ΐί, tr> i, irenarcha, magistratus qui ( ΠΙ ) EI2 securitatem et quietem tuetur. Gl. V t Ab u^vvt et άρχων. Hinc αξνναξ χιχος, it, ov, ad securitatem, quietem . prastandam constitutus, factus, &c. itprtvuov, κ, το, templum pacis. Ab iio^. ιΐξ'/ινίω, in pace vivo, pacem ago. ίίΡΥΐνΐύοντίς, nom. pi. praes. part. act. verbi ίίξτινίυω, f. ivira>, et ειρωνεύομαι, idem quod ειρτ,νίω. Εΐξ'/ινεύετο εν έαυτοΤς, 1 Thess. 5, 13. μετά πάντων, Mom. 12, 18. Ab ΕΙ'ΡΗ'ΝΗ, τις, ft, pax, quies. εύηχος, ij, ov, pacificus, pacatus ; (2) pa- cis studiosus j (3) ad pacem pertinens. Ab εΙςηνΥΐ. εΐξ'/ινιχως, adv. pacifice. Ab είζηνιχός. εΐςνινοΰίχαι, οι, feciales, quia interpretes sunt pacis et belli. ίΐξ'/ινοποιεω, ω, f. η/τω, pacem constituo, pa- cifico, paco. ΕΊρηνοποιί,ο-ας diet τΐι α'ίμ,α- t τος, Col. 1, 20. Ab εΐξνινοποιος, ν, ό χα) f„ pacificus, qui est in- genio pacis amante -, (2) pacificator, pa- cis conciliator. Ex εΊξήννι et ποιίω, facto. είξηνοφύλαξ, αχός, ο χα) ft, pacis custos ; (2) pacificator. εϊξίνεος, ts, ό χα) ft, laneus. Ab εΐξβς. t'jeiov, ts, το, et εΊςίον, lana. Ab eodem. εΐξΐς, ιίος, ft, Iris, genus aromatis, ap. Ath. έΐξχτεον, prohibendum, Soph. εΐξχτ'/ι, ης, *t, career. Ab εΐζ,γο εΐξχτοφύλαξ, i, custos carceris. εΐξμος, S, o, nexus, series. Ab είξω, necto. εΊξοχόμος, u, ο xa) ft, lanas carpens, vel tractans. Ex εΤξβς et χομεω, euro. ε'ι'ξομαι, interrogo. Ab εςω, dico. εΐξοπόχος, ts, β xa) ft, laniger. Ex εΐξος et ποχος, vellus. εϊξοπόνος, ts, ο xa) ft, qui lanificio laborem impendit. Ex εΐξος et χον'εω, laboro. EFP02, ίος, το, lana. ι'ι'ίτομες, ibamus, 1. pi. imperf. indie, act. Dor. pro ε'ίξπομεν, a verbo εςπω, repo. ίίξοχ&ξής, It, q. d. lastans lana j lanificus, lanam gerens. εΐξύαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro εΐξυνται, a verbo εϊξύω pro εξύω. ε'ίρρχαν, sustulerunt, 3. pi. perf. ind. act. εΐξύμεναι, praes. inf. act. Dor. pro εΐξύειν. είξυντο, 3. plur. imperf. ind. med. verbi εΐξύομαι, servo, conservo. Ab εφομαι- ιΊξύο-αβ-θαι, a. 1. inf. med. Poet, pro εζύο -aer• Oat, ab ερύω. ε'ίξυτο, 3. sing, plusq. ind. pass. ε'ι'ξχαται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ε\• γνυμι. εΐξ-φε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi 'έρπω. ΕΙ" ΡΩ, unde ε'/ξκς, necto. ε'ίξω, dico. In praesenti et imperfecta inu- sitatum, f. \ξω, et per ΰιάλυσιν, εςίω, usi- tatum et perf. εί^χα. ΕΓ'ΡΏΝ, ωνος, β, dissimulator in oratione, dissimulate loquens ; (2) cavillator, om- nia deridens. Hinc εΐξ&ινεία, ας, f,, dissimulatio in oratione ; (2) derisio ; (3) Tropus rhetoricus. ειρωνεύομαι, f. εύσομαι, utor dissjmulatione in oratione; (2) derideo. "Hxtso -ας ah- τν,ς οίον εϊξω«ίύίται ; Arist. Αν. 1216. εϊξωνίυτΥ,ς, ts, ο, idem quod εΊ'ρών. εΊξωνεντιχος, ft, ov, dissimulatione utens. εϊξωνιχος, f„ ov, idem. Ab ε'ι'ρων. > εΐξωνιχως, adv. ficte, dissimulate, ironice. είξωτα, 3. sing, prass. ind. act. pro εΊξωτάει, ab είξωτάω, Ion. et Poet, pro ερωτάω. είξωταν, praas. inf. act. Ion. ρνοίξωτάειν. El'2i prcepos. regens ace. in ; (2) ad; (3) erga; (4) contra; (5) super; (6) post; (7) propter ; (8) apud ; (9) per ; (10) in- ter; (11) circiter; (12) quoad; (13) rr- tu, modo ; (14) in Compositione notat in, ad, intra; (15) inservit Periphrasi, et cum Nomine redditur quandoque adver- bialiter, v. g. εις τάχος, celeriter, εϊς άχ- ριΖ'ετατον, accuratissime, εις ύπεξζολην, summe, ες ο, quare, quapropter. ΕΓ2, μία, εν, unus ; (2) quidam ; (3) al- ter. Hinc (4) ε7ς χαθ' e?i, ( Singuli ; (5) εν πάξ' εν, vicissim ; (6) νφ h, conjuncte in unum. εΤς, eras, 2. sing, imperf. ind. contr. ex Ion. εες pro fe, a verbo ειμ), sum. εΐς, 2. sing, prass. ind. act. verbi εΐμι. εις, qui misit, a. 2. part, verbi Ί'ημι. εϊο-α, scivi, a. 1. ind. act. verbi ε'ίΰω. εΐιτχ, a. 1. ind; act. v. εννυμι, Seu 'ίω, mitto. εισαγάγγ, introduxerit, 3. sing. a. 2. conj. act. Att. pro εϊσάγγ, ab άσάγω. ειο-αγγελενς, ίως, ό, qui nuntiat adventum alicujus ; (2) delator, accusator in sena- ΕΙΣ ΕΙΣ ΕΙΣ Alex. 46. internuntius, Justin. 1, 9. Ab eodem. ίϊσαγγελία, as., v), accusatio, delatio crimi- nis innominati, stellionatus. ίΊσαγγελιχο5, vel είσχγγελτιχ^, pertinens ad είσχγγελίαν, ut lex, moduna εισαγγε- λιών praescribens. ί'ισχγγελλω, f. ελΰ, p. ιλχα, accuso, defero; (2) renuntio, refero. To πρχγμα tut) δεινον ε'ισχγγίλλεται, Arist. Thesm. 604. ύσαγε, 2. sing, praes. imper. act. verbi ει- σάγω. ύσαγείξω, colligo, congrego. ι'ισάγω, fut. ζω, introduce» ; (2) est verbum forense, quod de judice et actore dicitur; (3) referre in nuraerum, ordinem, colle- gium. Hinc'Orav σε xaieos i'i„ ev, quem ingredi possumus. ιισ-ζιάξομχι, fut. άσομχι, y i ingredior ; (2) vim infero. Εΐο-ζιά,ζβι /rxt its tvs o'ixus, Plut. ίιβ-ζιζχζω, f. xffu, adscendere facio. Eίζχομχι. ύσΙίχθ(χ.χι, f. Μζομχι, admitto intro. Ki- γω ί'κτΜζομαι ΰμ^* 2 Cor. 6, 17. uffhoxh•, ί)ί, ί> receptio. Ab ίΐ&ίχομαι• ίιαΰξχμνΰ-Λ, a. 2. part. act. f. gen. ab u ap. Diod. nisi leg. ε)σποςίσχ^ ειο-ίφΐ'/ιμι, f. ν,σω, intromitto. t'to -ίγω, pertineo, pervado. ΕΙο-εχει us τον ofxov ''rikios, Herodot. ύσηγίομχι, αμχι, f. ηο-ομαι, auctor sum et causa alicujus rei. Unde varie dicitur pro suadere ; (2) docere ; (3) legem fer- re ; (4) instituere aliquid ; (5) exem- plum praeire; (6) explicari. M^ oxvu τχΰτχ εϊο-ηγεϊο-θχι xvtxTs, Xen. Εισηγη- ffxro τον νόμον, Luc. uo-w'/iffis, εωs, 'h, omnia significat, qua? ver- bum: h. e. in quo auctoritas aliqua, cau- sa intelligi potest, ut suasio, admonitio ; doctrina, &c. ilo-nyvTYis, S, b, cujuscunque rei quocunque modo auctor, ut suasor, monitor, &c. iltrriyogix, as, 'h, accusatio, querimonia, Suid. Ex its et ^οξίω, dico. ίιο-γει, 3. sing, plusq. ind. med. verbi t'itru- μι. εΐο-'ήθίω, ω, f. ηο-ω, Att. ΙοΎ)6ω, colo, percolo, colando infundo, per colum instillo. Herodotus εo•'/βγ l δ!φ ξ ω, II. 24, 700. ειοΌδιάζομχι, f. άσομαι, redeo, de pecunia. Ab εία-όΐιον, ν, το, reditus honorarius, pensio honoraria ; in Plur. reditus quivis, sum- ptus. ritroSios, x, b xai 'a, ad introitum pertinens, in ingressu adhiberi solitus ; (2; qui itat, ventitat ad, &c. Ab uirolos. είσοδος, χ, 'h, ingressus^ introitus; (2) via, quae in locum aliquem fert ; (3) reditus, tributum, vectigal. Ex ε'ις et bibs• ιΐσοιχειόω, ω, £ ώσω. concilio, amice jungo, familiarem et amicum reddo. εΙσοΓχίω, ω, f. Ϋ]σω, habitatum aliquo migro. ίίσοίχΥ,σ^, £»ίι Ϋ), migratio in locum ali- quem. είσοιχίξω, (■ ίσω, domum introduco, seu re- cipio ; (2) in uibem habitatum mitto ; (3) in med. in domum immigrare; (4) insinuare se; (3) versari, commorari. Έχθϊς είσωχίσμεθα, Arist. Pace 260. εϊσοιχισμκ, S, b, introductio vel receptio in aedes, deductio colonorum. ε'ισοίσε^, 2. sing. f. 1. ind. act. v. είσαίξω. είσοιτίθ5, inferendus, introducendu-. ε'ισοιχνεω, ingredior. Ουδέ μιν είσοιχνίνσι χυννιγεται, Od. 9, 120. είσοχε, et εΐσοχϊν, Poet, donee. Ex us, o\ quod, et x\, vel x\v, pro άν. είσομχι, sciam, f. 1. ind, med. verbi ei'S&M ύσομόξγνϋμι» < EI2 EKA EKA ύσοπίσω, adv. postea. Ex us et Ixi&u, retro. ι'ιο-όπτομαι, adspicio, intueor, Horn. ϊίο-οπτος, β, ο κιχ.) ή, qui inspectus est, qui inspici potest. Ex tls et 'άπτομαι. ιΊσ-οπτξίζομχι, f. ίσομχι, inspicio in specu- lum, in speculo faciem intueor. Ab iia -οπτξον, χ, το, speculum. Ex sis et οπτο- μχι, video. ύαΌξά,α), ω, intueor, adspicio. "Ιππνς τ* ε'ιο-οξόων, 11. 5, 183. ίΙοΌξμάω, irruo, invado, Horn. Ex όξμάω. ύβ-βζμίζω, in portum inveho. ίΐο-ύζίων, videns, prass. part. act. Poet, pro ε'ιο-οξων, quod contr. dicitur pro ίΐο-οξάων. tio -ος, η, ov, Poet, pro Te-os, aequalis, a;qua- bills, moderatus. 'Έ'Ίο-η Epith. navis, vi- detur esse bona, bene aedificata ; dicitur- que et de singulis, forte et, cum de cibo dicitur, signincat bonum, suavem, salu- brem, Em. είσοχη, vis, ή, quod introrsum vergit. Ab ε'ιιτεχω. είσπχίω, f. αΊσω, feriens insilio, irrumpo. είσπίμπω, f. φω, immitto, importo. ε'ιο-πεζάω, ω, f. άσω, vel ησω, transeo, trans- jicio ; (2) adeo. είσπ'εταμαι, fut. πτ^σομαι, involo, volando introeo. ε'ισπίτάομχι, vel ε'κτπετομχι, idem. είσπηίάω, ω, f. ησω, insilio, irrumpo. A<- τηο -as δε φωτά. ε'ισεπν$ησε. Act. 16, 29. είσπίπτω. incido, irruo. Είσπίπτω its την πόλιν, Thuc. εισπλέω, f. εύσω, navigo introrsum, adnavi- ; go. Εισπλέει iis τον λιμένα, Pint. ε'ΐσπλοος, conir. ε'ίσπλχς, ν, b, adnavigatio ; (2) locus per quem intrant naves portum. Ex il; et πλίς, navigatio. εΙσπνεω, f. εύσω, inspiro, adflo ; (2) spiritum duco; (5*; amo. Hinc ίΐο-πν/ιλ' /is, u, 6, Laconibus amasius, amoris > igne adflatus, Theocr. 12, 13. εισπνοή, iji, η, inspiratio. Ab eod. είσποιεω, ω, fut. ησω, adscisco ; (2) adopto. Των πξαττομενων είσεποίει χοινωνον αυτόν, Dinar ch. εΊσποίησ^, εως, η, adoptio. Ab είσποιεω. είσποιητος, η, ov, adoptatus. Ab eod. ιίσπομπη, ης, ν), immissio. Ab είσπεμπω• ε'ισποξεύομχι, f. εύσομχι•, ingredior. Είσπο- ξεί/οντχι ε'ις Καπίξναχμ, Marc. 1, 21. εις το ligov, Act. 3, 2. πξος αυτόν, ib. 28. 30. ίίσπξάκτωζ, οξος, β> exactor. εΐο-νξχζις, ίως, ή, exactio. Ab εισπξάσσω, vel ίΊσπξάττω, f. ξω, poenas, pe- cuniam exigo ; (2) vendico alicui quid. Ε'ισπξάττίσθαί τίνα, τα χώματα, εγγύην, Dem. εισπτύω, ϊ. ύσω, inspuo. Ex ε]ς et πτύω. ε'ισξέω, f. εύσω, influo, illabor, interlabor. ΰ'σ-ροος, contr. εΐσξχς, ts, Ό, influxus, in- fluxio. Ab εισξίω. είσξυσις, ίως, ή, idem et ab eod. iJrai, 3. sing. perf. ind. pass. Poet, pro είται, ab ίϊμαι• tls -ηκίΐν, plusq. ind. act. verbi Ί'?ημι• tlg-ia, convivio excipiebat, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ε'ιβ-ίαε, a verbo ες-ιάω. ει$-ίθημι, impono, pono in, seu intra, indo. ε'ιστιμάομχι, m censum defero, cum accus. είστοζεύω, sagittam immitto, sagitta ferio ; tropice, alte in animum injicio. tls -ξ'επομχι, f. ψομαι, vertor in, seu intra, recipio me intra, s. intus. i/V$6£w, fut. 8-ξίξω, incurro. "Εως Άν είσ- θξεξωσιν ^Αμβίίξας ΰόμνς, Lye. 1163. Είσΰζαμΰσα δε άν/ιγγαλίν, Act. 12, 14. ιΐϊξυιτάω, ω, fut. r t crai, terebro intro, tere- brando perforo ; (2) insinuo me, clam me infero. t'io -φίζω, f. ύσο'κτω, a. 1. uffhviyxa, infero, irigero. "Β,ίνίζοντα γάε τίνα ί'ιο•<ρίξίΐς us τχς αχοας ήμων, Act. 17, 20. Έιτφίξίται ζώων το αίμα, Heb. 13, 11. ιί/τφΟίίξομ,αι, clam irrepo. Ex ύς et φθίίξω. ιισφοιτάω, ω, ΐ• ν,α-ω, ingredior, eo, vado j (2) sa?pe ingredior ; (3) ssepe adeo. ύσφοζα, ας, %, oblatio; (2) collatio; (3) tri- butum. Ab ύο-φίζω. ύσφξάσσω, vel ύσφίάττω, fut. αί,ω, obstru- endo includo. Ex ι)ς et φξά/το-ω, obstruo. ιιο-φζίω, et ί'Ιο-φςνιμι, fut. ηοτω, infero, intro- mitto ; (2) ingredior intra ίμαντόν» ί'ιο-χίΐζίζω, trado, in manus do. ιίσχίω, f. ίύσω, infundo. ι'ΐσω, adv. intra ; (2) intus, Poet, pro eVa. Hinc β ά'β-ω, interior. Ab ύς. ύ'ο-ω, sciam, f. 1. ind. act. verbi u^u. %Ίο•οΛίω % S, f. ίΊα-ύο-ω, intrudo, iiitropello, ύσωχος, ν, i, ante conspectum aliquid ha bens. Ex us et ώψ, vultus. El^TA, adv. postea, deinde, turn ; (2) an- ne, numquid, itane ? cum indignatione ,• (3) in argumentations atqui, enimvero ; (4) sed. εΐτ' pro ίΐτα, deinde. υπ, et tiff, seq. asp. conj. sive. Ex ύ et τε. εΓτε, sitis, 2. plur. pries, opt. per Syncop. ^pro ίΐητε, ab ί]μ), sum. ίϊτεν, et 'ίπειτίν, pro είτα, et επίΐτκ, Ion. adv. idem quod ιΤτα. ί'ίτω, sit, 3. sing, praes. imper. pro ε$-ω, a verbo ί,μ), vel eat, 3. sing, prses. imper. pro iTu, ab εϊμι. ειχεναι, cessisse, perf. inf. act. verbi ει'*». ε'ιχεο, tenebas, 2. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ε'ίχεοΌ, ab εχω• είχαν, habebam, imperf. ind. act. εΊω, usitatum εΐι^ι, vado, eo. Ab lu, eo. ε'ίω, misissem, 1. sing. a. 2. conj. act. pro S, ab 'ίήμι. εϊωθιν, 3. sing. perf. ind. med. v. ϊθω. ίΐωθότως, adv. consuete, more solito. Ab εΐωθώς, consuetus. ε','ων, imperf. ind. act. pro uaov, ab εάω. tlSffi, 3. plur. praes. conj. act. Poet, pro εωσι. ΈΚ, sequente Consona, et I| sequente Vo- cali vel Diphthongo, prcepos. regens Ge- nitivum, e, ex ; (2) a, ab ; (3) de ; (4) per ; (6) propter ; (6) juxta ; (7) post ; (8) extra; (9) in; (10) saepe cum suo casu pro adverbio, ponitur, v. g. 1« r» φανεφ, aperte, εκ, τα Si-zxiu, juste, εχ πξοαίξίο-εως, ultro, consulto, \x ριζών, ra- dicitus ; (11) interdum abundat, v. g. I| έξχνόθίν, ccelitus ; (12) servit Periphrasi, ut οι εχ tS Πίξίπχτίΐ, Peripatetici, el 'εξ Ιξίθείας, rixosi ; (13) notat in Composi- tione ex, vel extra, item ab, in, re, seor- sum ; (14) vehementiam; (15) ornatum; (16) contrarium. ixahvov, imperf. ind. act. Dor. pro ixv^iu- ov, a verbo χηρεύω. ίχάίςγος, ν, ο χα) ν), Apollinis Epitheton, longe arcens, procul abigens. Ex ixas et εϊξγω, arceo. εχά'/ιν, ustus sum, a. 2. ind. pass. v. χαίω. ίχαβαξίο-θνιο-αν, 3. plur. a. 1. ind. pass. v. χαθαξίζω. ίχαθίζόμν,ν, imperf. ind. verbi χαθίζομαι. 'ίχαθεν, adv. procul, eminus. Ab Ixas• εκάϋευΒον, imperf. ind. act. v. xaty-ulu- εκαθγιμ' /iv, imperf. indie, med. verbi κάθο- μαι. εκάβηξεν, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χα- θαίξω. Ικάβητο, 3. plur. imperf. ind. med. verbi χάθημαι. εκάθιζον, imperf. ind. act. verbi χαθίζω. εκάθιξί, 3. sing. aor. 1. ind. act. Dor. pro εκάθισε. εκαίνυτο, 3. sing, imperf. ind. verbi χαίνυ- μαι. εχάχω<τα, a. 1. ind. act. v. xax'ou. εχάλει, vocabat, 3. sing, imperf.' ind. act. contr. pro εκάλεί, a χαλεω. εκάλεο-σε, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro εκάλε<τε• εκχλτιμνιν, vocabar, imperf. ind. pas& Mol. pro εχαλίμνιν. εκαλλωπίσατο, pulchros oculos fecit, 3. S. a. 1. ind. med. v. καλλωπίζω. εκαλον, quietum, ace. sing. Dor. pro 'έχη- λον. εκάλνφα, a. 1. ind. act. v. καλύπτω. ίκάμμναν, claudebam, imperf. indie, act. Poet, pro κατεμυον, a verbo χαταμύω, claudo. εχαμον, a. 2. ind. act. v. κάμνω. εκανον, occidi, a. 2. ind. act. v. καίνω• εκαον, ussi, a. 2. ind. act. v. καίω, uro. εχάξνι, 3. sing. a. 2. ind. pass. v. xt'^u. 'εχαζτύναντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi χαξτύνω• 'EKA' 2, adv. procul, e longinquo, emi- nus. εκα$-άτω, adv. longissime. Ab εκάς•^ έχα^αχη, adv. ubique, ubilibet. Ab 6*«e- τος. εκχραχόθεν, adv. undique. Ab eod. ίκαραχόθι, adv. ubique gentium, passim. ίκας-αχόο-ε, adv. quocumque, quoquo ver• sum. Ab eod. ίκαζ-αχν, adv. ubilibet, ubique. ixxs -ίζω, adv. ulterius, magis procul. Ab ixas• 'ίκαρο*} ά?Υΐ, k?ov, singuli, quisque. Hinc ( Π3 ) ο vel el καθ' 'εκατόν, singuli ; χαθ' 'ixatr τον, sigillatim ; καθ' εχάς-ην, SC ήμί exv, παζ' έχά?α, semper, ubique. ίκάς-οτί, adv. semper, ubique. Ab eod. ixas -οτίξω, adv. longius. Ab ixas. εκχτω, pro εχχζ•άτω, ap. Hipp. εχαταζόλον, Jonge jaculantem, ace. singul. Dor. pro ίκατηζόλον, ab ίκατηζόλος. ίκάταΐΰν, et ίκάταον, Hecates fanum et statUa. εκχτεατβ, sedebant, 3. pi. imperf. ind. Ion. pro εχάθ'/ιντο, a χάθ'/ιμχι. ίκχτεξχκις, adv. alterutra seu utraque vice, bis. Ab εκάτεξος. εκάτεξθεν, adv. utrimque. Ab eod. έκατεξις, ΊΙος, η, genus saltationis, in qua manus alternatim movebant. Ab eod. εχατεξομάο-χαλος, n, ο κχ) ή, manicis ab u- traque axilla dependentibus instructus. Ex ε*άτε§β? et μασχάλη, axilla. 'EKA'TEPOS, ίξα, ε§βν, alteruter, alter ex duobus, utervis ; (2) uterque. εκατέρωθεν, adv. utrimque. Ab eod. εχατίξωθι, adv. in alterutra parte, utrobi- que. Ab eod. εκατίξως, adv. alterutro modo ; (2) utroque modo. Ab eod. εκατίξωο-ε, adv. in alterutram partem ; (2) in utramque partem. Ab eod. 'Εκάτη, ης, 'h, Hecate. Nomen dese. 'εκατηζελετά,ο, gen. sing. Mol. pro e*«t/j- ζελετα, ab εχατν&ελίτ'η, if, e, longe jaculans. Ex I• xaset βάλλω, jacio. εκχτηζίλος, n, Ό κχ) ν), idem et ex iisd. ίκατηγόζίΐσ'α, a. 1. ind. act. verbi χατνιγο- ξίω. εκατησια, τα, sacra Hecates. 'έκατι, propter, causa, Dor. pro %κ%τι. 'εχατογκεφάλας, a, Dor. pro Ίκατογκεφχλα, ν, b και ή, centiceps. ίχατόγχξχνος, b χα) ή, idem. Ιχατόγχείξ, είξος, b χα) ϋ), centimanus. εχατόγχείξος, χ, b κα) τ), idem et ex iisd. εκάτοιο, gen. sing. Ion. pro εκάτα. εκατόμζχιχ, ων, τχ, festum in qua heca- tombe mactari solebat. Ab εχατόμζτι. Έκατομζαιών, ωνος, b, Hecatombason, men- sis Atheniensium, it*a dictus ab heca- tombis, quae turn immolabantur. 'εχατόμζ'η, ης, ν, sacrificium centum bourn seu quorumvis pecorum, hecatombe; (2) sacrificium-solennius quodvis. Ex εκα- τόν et /3Si, bos. εκατόμζοιος, ν, Ό κα) ή, centum bourn, seu ejus nominis nummorum pretio aastima- bilis. Ex iisd. εκατόμπεΰον, α, το, templum Athenis, &c. Steph. εχατομπλαα-ίων, evos, b xa) i\, centuplus. Ab εκατόν• ixaTOjx. centesimus. Ab I«««y. ea«Toruii fas, 'h, centuria. Ab eod. 'εχχύθγι, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi χχίω- εχζχξχξχι, excutere, V. L. Hes. ex Soph. εχζχζω, hortor, JEsch. εχζχίνω, f. β-^σομχι, p. βήχα, egredior ; (2) evenio, accido. "Ετλη 3-εων χλοιτος lx- ζγ,νχι διχην, Lyc. 136. Κχχι?ος xvbj>uiv ίχζεζγ,χ' ούμο; πόσις, evasit, Eur. Med. 229. Ευτυχώς τχ πξχγμχτ' εχζεζηχεν, Arist. Cone. 503. Ex εχ et βχίνω. Ιχζχχχεύω, f- εύσω, et εχζχχχεΰομχι, vehe- menter bacchor, debacchor; (2) IxZxx- χεύω, in furorem bacchicum impello. εχζχλε, ejecit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro είεζχλε, ab εχζχλλω. ΙχζχλεΤν, ejecisse, a. 2. inf. act. εχζχλλω, ejicio, excutio, elido, inpr. fee- turn ; (2) repudio, explodo ; (3) contem- no, atque adeo contumelia adficio ; (4) erumpo, velut fons e terra. Οϋχ αν εχ• ζχλα ΰά,χξυ, erTundat, Eur. Hec. 304. ~2,χωμμάτιον ε'ίποτ'ε τι 3-λιζόμενος εχζάλ- ?μ, Arist. Vesp. 1279. "Ελωξος 'ένθα, •ψυ- Χζον ϊχζάλλίΐ ποτον, Lyc. 1033. εχΖχλω, a. 2. conj. act. εχζχζζχζόω, ω, f. ώσω, barbarum reddo ; 'εχξχξζχξΖμχι, barbarus flo. Έξεζχξζά• ςωσε τν,ν πάλιν, Isoci: ίχζχξζάξωσις, -h, barbaries. εχζχσχνίζω, cruciatu et tormentis fateri cogo. εχζχσιος, α, e, exscensorius. Epitheton A- pollinis. Ab εχζχσις, εως, v, egressus ; (2) eventus, exi- tus ; (3) evasio j (4; figura rhetorica. Ab εχζχίνω al. εχζχχτηςϊ ΙχΖεζχιόω, confirmo, V. L. έχζεζχίωσις, εως, η, fiducia. εχζελειος, ev.sine telis capiendus vel captus. εχξεζληχχ, perf. ind. act. -verbi 'εχζχλλω- εχζγ<σγι, exibis, 2. sing. f. 1. ind. med. Att. et ion. pro \χζγισεσχι, ab εχζχίνω. Ιχζν,ττω, f. Ζω, extussio. εχζιχζω, ΐ- χσω, et ίχζιάζομχι, vi exturboj (2) vi adigo ; (3) exprimo, extorqueo. εχζιζάζω, f. χσω, educo ; (2) e navi exire facio ; (3) exigo. Έχζίζχσον \x τϋ β*- τάμα τ&ξνίθοον, Arist. Αν. 688. Hinc ίχζιζχσμος, », ο, exactk). εχζ£χί">.ς, S, ό, exactor rei judicata?, exse- quutor sentential ; (2) apparitor, viator, qui in jus vocat. Ab eod. ixQXxrxvu, f. s-'iirui egermino. Έχζλχ• S-rto-xi llohov χλόν,ί, Job. 38, 27. εχζϊΑς-νμχ, ros, το, germen, quod eger- minat. Ab εχζλχς-χνω• εχζλχς-νιο-ις, ιως, ί, egerminatio. Ab eod. εχζλΥ,^οΌμαι, fut• 1; wd. pass, verbi ex- ζχλλω. εχζλν,τος, ν , b xxi ν, ejiciendus, rejiciendus, ejectitius. Ab Ιχζχλλω. ίχζλύζω, f. ίσω, effundo, emano, scaturio. εχζοχω, ω, exclamo ; (2) proclamo ; (3) ce- lebro ; (4) cum clamore erumpo. εχζοί,θίΐχ, χς, η, proruptio. Ab 'εχζοηθίω. έχζοΥ,θίω, ω, f. ν,ο-ω, ad opitulandum pro- curro, auxilium fero. ixSOYjtrii, ίως, η, exclamatio. Ab Ιχζοχω• εχίοΚχς, χΙος, i, abortus ; (2) purgamen- tumargenti, scoria;. Ab εχΖχλλω. ίχζολξίξω, radicitus extraho, effodio. ίχζολ-η, iji, v, ejectio, jactura ; (2) alicujus loci, aut fluminis exitus. Ab eod. ίχζολιμχϊοζ, «/«, x~w, expositus, ejectitius. Ab eodem. εχζόλιμοί, », ό xxi ή, idem et ab eod. νΆόλιον, n, to, q. d. ejectorium, i. e. ejec- trix medicina, abigens enectcs in utero infinites ; Ιχζόλιο; οίνος, vinum, quo par- tus ejicitur. Ab eod. ΐχξολος, u, β xxi -Λ, idem et ab eod. Ιχζόο-χω, f. βοσ-χΥ,α-ω, et εχζόο*χομχι % depas- co, absumo. Ιχξρχζω, f. ά,σω, ebullire seu fervere facio, Nehem. 13, 28. Hinc 'ίχζξχιτμχ, xtos, to, quod qs. bulliendo e- rumpit ; (2) papula ardens ; (3) fragmen- tum navis in littus ejectum. εχξξχο-μο;, S, β, ebullitio ; (2) ejectio. ΙχζξχοΌ-ω, sestus impetu ejicio, s. exspuo. εχζξοντχω, ω, f. Ϋ,ιτω, tonitru emitto, instar fulminis emitto vim. ϊκζξυχχοαχι, ωμ,χι, vehementer vociferorj (2) rug'io, ut leo ; (3) ut alia fera. ϊχζρωμχ, χτος, το, edulium, quod editur. Ex \x et βιζξώο-χω, edo. 'ίχξξώα-χω, exedo, consumo. Ιχγαμίζω, nuptui colloco, Matt. 22, 30. ϊχγχ.Μ.ίο~χω, idem. Ο/ vioi ts χιωνος tstj# γχμ5ο•ι xxi εχγχμ'ισχοντχι, Luc. 20, 34 Ιχγχυρόομχι, ϊμχι, f. ώο•ομχι, superbus fio, insolesco ; (3) effero, jacto, exaggero. 'ixytyxfjciv, perf. inf. med. Poet, pro ίχγε- γχεμεν, Dor. pro εχγεγχίνχι. Ab εχγίί- νομχι, nascor. εχγεγχω;, perf. part. med. verbi Ixyxa. 'εχγελχω, ω, f. άσω* in risum eifundor, ef- fuse rideo. 'ίγχιλω;, ωτοί, ό, risus efTusus. εχγινίτνις, n, ό, oriundus, ortus ex. Ιχγίννάω, pario. ίχγενόμ'ο-θχ, 1. pi. a. 2. med. Ion. et Poet. pro 'φγινόμ,ίθχ. Ab εχγείνομαι• εχγιγχξτίζω, f. ίσω, nucleum eximo, vina- cea eximo. Ex \x et γίγχξτον. Ιχγίγνομχι, vel εχγίνομχι, fut. γίν-ήσομχι, enascor, oriundus sum; (2J εχγΊνεται, datur, licet. εχγλισχξχίνω, f. νω, viscosum reddo, Aret. ίχγλυχίζω, dulce reddo. εχγοτιτίύω, f. ΐύσω, priestigiis illudo. 'έχγονοι, liberi liberorum. Ab ΐχγονος, is, S, ortus, oriundus ; (2) έχγονοι, proles, et quicquid alicunde natum est ; (3) alumnus, discipulus. Ex εκ et yovr,, proles. εχγξχφω, et ίχγξχφομχι, exscribo, descri- bo. "Ov \yu πκςχ τ' Απόλλωνος ίξίγξα- ψχμγ)ν, Arist. Αυ. 588. εχγξΥ,γοζίω, ω, evigilo. Tar/ το χχχον ου φχΰλον 'φγξγ<γοξεν, Arist. Αυ. 1419. ^ Ιχγζυτεύω, f. εύσω, scrutor, Hes. Ex \% et γξύτΥί, scrutum. εχΰχχςύω, f. ύσω, illacrymor. εχδχνίίζω, f. είσω, foenero. Ex εχ ei Ιχνος, mutuum. εχΐχπχνχω, ω, f. Υ,σω, expendo.^ 'ΈχΉχπχ• νΥ,θησομχι ΰπΐξ των ψυχών ΰμων, 2 Cor. 12, 15. Ex εχ et Ιχπχνγ\, sumptus. εχΐώχρμίνος, perf. part. pass, verbi εχΥι%ω- ΙχΰάίχΥίτχι, vltio data est, 3. singul. perf. ind. pass, verbi Ιχ^ιχίω, ulciscor. ϊχ^Ίχνΰμ,ι, ostendo. εχΙΐΥ,ς, ίος, ό xxi -h, cui aliquid deest, im- perfectus. Ex \x et hiouxt, egeo. TJnde \xlux, χς, ή, inopia, penuria, defectus. εχΰειμ,χτίω, ω, f. ώσω, terreo, timore per- cello. ίχδειμχίνω, idem. 'εχΰίΐνόω, augeo dicendo. Ex εχ et Juycj. 'εχΰίχχτεύω, decimas do. ΐχδίχεσθχι, praes. inf. med. Ion. pro εχΰέ- f -εσθχι- εχτιχος, t), ov, exceptivus. Ab εχ¥εχο• μχι. εχδέχτωξ, oj«i, β, susceptor, JEsch. εχΰεζις, εως, vj, exceptio, susceptio j (2) suc- cessio. Ab eod. 'εχΐίξω, f. ίξω, excorio, pellem detraho. εχ'&εξμχτίζω, idem. εχ^εσμευοι, f. εύσω, revincio, religo. εχίεχομχι, f. Ζαμαι, excipio, succedo ; (2) exspecto; (3) suscipio; (4) insidiis aut vi excipere, i. e. capere, interficere. 2u μλν μίνων νυν 'xfivov ενθχο' 'εχδεχν, Soph. Phil. 122. εχΐ'εω, f. %σω, religo. Ex \x et Ιίω, ligo. 'εχ^Υ,θύνω, f. νω, tardo, moror, Aret. εχΰ'ήλος, α, β χχΊ \, evidens. Hinc εχ^Υΐλόω, ω, f. ώσω, manifesto ; (2) explico. εχΙΫ,λως, adv. manifeste. εχΪΥ,λότχτχ, adv. clarissime. 'εχΰνμχγωγεω, concionibus concilio mihi plebem. ΙχΐΥ,υάω, ω, f. ^σω, e gente vel populo meo peregre absum, peregrinor. Ex εκ et Ιημος, populus. Hinc ( 174 ) εχδνμίχ, a;, ^ peregrinatio. ϊχΰΥΐμοχοπεω, ω, f. Ϋ,σω, popularitate ροριι. lum capio. εχΐΥίμος, ν,όχχ) ή, peregre agens, peregri- nus, longinquus. Ex lx et Ιγ,μος. εχο*γ,μοΓεΰω, palam facio ; (2) publico. ixhxhoxYh ΐί, -h, successio. Ex εχ, hx et Υεχομχι, capio. εχΐιχιτχομχι, ωμ,χι, descisco a disciplina, genere vita;, victus. Ex εχ et ^ίχιτχ. εχϊιχίτΥίσις, εως, η, discessio a disciplina; (2) vita in luxum efFusa. A pra^;. εχΰιχπξίζω, resecare veluti serra sa;pe feri- endo. εχΎι^χγμχ, το, tirocinium. Ab εχΙι%χσχω, f. ξω, edoceo ; 'εχΰιΰχσχομχι,β- docendum euro. Αόγω δ= σε βξχχεϊτντ εχίδχΐω, Soph. Phil. 435. ixhidSv, exonerare se, prss. inf. act. Ion. et Poet, pro Ixhihovxi, a verbo εχΙΊΙωμι. εχΐώξχσχω, eft'ugio. έχδιΰςΥ,σχειν, Ion. pro εχΰιΰξάσχει»• εχΐιΐΰσχω, exuo. Ab εχΐΰω. εχΐΐδωμι, edo ; (2) dedo in potestatem al- terius ; (3) do nuptui, eloco, item nubo ; (4) erumpo ; (5) in aliquem locum in- fluo, illabor. Τον χμπελϊφχ εχΐώσιτω χΆλοις γεωξγοΊς, Matt. 21, 41. εχΐιεχπχίω, cum vi emptionem facio. 'εχΰΐΥ,γίομχι, ΐίμαι, fut. Ϋ,σομΜ,ι, enarro, ex- plico. Έχόΐ'^γίμενοι τ*)ν επις-ξοφ^ν των εθνών, Act. 15, 3. ixliis-YiiLi, disjungo.- \χΙιχχ\ω, f. χσω, judicia exerceo. εχδιχεω, ω, f. %σω, defendo, vindico, ulcis- cor. Έχ^ίχΥΐσόν με χπο τ2 xvTihtxts μα, Luc. 18, 3. 'E|eSj«*af,ulciscendi vim,munus habens. ixhxix, ας, vi, defensio, vindicta. Ab eodem. εχοΊχος, ν, ultor, vindex, defensor ; (2) adj. injustus. Ex \x et S/»-/j. εχΰιχίντες, ulciscentes, nom. plur. praes. part. act. contr. pro εχ^ιχίοντες, a verbo 'εχΰιχέω. εχΐίχως, adv. injuste. Ab εχοΊχος. εχΰινευντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. et JEol. pro εχΰινϊσι, ab ΙχΙινεω. εχΐιόθεν, adv. ex Jove, divinitus. εχΖιφΡίΰω, f. εύσω, e curru vel sella excu- tio. εχίιωχτεον, propulsare oportet. Ab εχΐιώχω, f. ζω, expello ; (2) vexo, affligo. Ήμχς εχΐιωξχντων, 1 Thess. 2, 15. Hinc Ιχΰίωξις , ίως, y„ insectatio ; (2) expulsio. εχΰοχιμχξω, exploro, exammo. εχΰονεω, ω, f. ν,σω, emoveo. εχίοςχ, χς, vi, excoriatio, evulsio. Ab \x• Ι'εξω, excorio. εχίοξίχ, sc. φχξμχχ», ων, τχ, medicamen- ta excoriatoria. Ab eod. εχΙΌσιμος, u, c xxi fi, qui edi, seu dedi po- test, vel debet, locatitius, elocatus. Ab εχΰίδωμι. εχίοσις, εως. vj, editio; (2) deditio ; (3) lo- catio; (4) desppnsatio j t (5) nauticum fcenus. Ab eod. εχίοτ'εος , εχ, εον, edendus j (2) evulgandus ; (3) dedendus. εχίοτιχος, %, ov, locatus mercede. εχίοτος, μ, ό xxi 'h, deditus, traditus, prodi- tus. εχίνς, a. 2. part. act. verbi ΙχΥιδωμι. εχίοχΰον, α, το, receptaculum, cistema. Ab εχΰοχΥΐ, %ς, $, exceptio; (2) exspectatio ; (3) susceptio ; (4) conjectura, ap. Polyb. Ab έχίίχομχι. έχΰξχχοντόω, in draconem converto; (2) erferare; in pass, gravi ira excandescere. ΙχΙξχμεΊν, excurrere. εχΐξχμων, excurrens, ab inus. ΙχΙξίμω. \xhe,S.v, effugere, praes. inf. act. contr. pro έχόξάνν. Ab εχ'Βζχω• εχΐξχχμος, n, ό xxi 'h, qui sex drachma- rum est. Ex εξ et 1°αχμ«, arachma. εχίοίπω, et εχΰξίπομχι, decerpo. εχ\ομγι, Υΐς, fi, excursio, excursus. Ab|«- τζεχω, excurro. 'ίχίξομος, u, ό £ ν, qui extra institutum cur- sum fertur. Ab eod. εχΐυμα,, χτος, το, exuviae. Ab εχΐύω* εχΖυνχι, a. 2. inf. act. verbi εχΰύνω. εχδυνομίνω, dat. sing, praes, part. pass. ΕΚΘ ΕΚΚ ΕΚΚ εχΰόνω, emergo. Έκδυναι κακών, ολεΰξον, effugere. εχΐυσις, (ως, it, spoliatio ; (2) exitus, emer- sio, effugium. Ab εχδύω vel εχΰυνω. \χ§υσω•τίω, absterreo, commoveo, Jos. ίχΰυιτώπ-ήίης, εως, it, supplicatio. ^ ίχδίιω, f. vtru, spolio, exuo. Έξίίυβ•»ν αυ- τόν τγ,ν ποξφύξαν. Marc. 15, 20. Έξεδύσα- ro Ίωνάθαν τον ίτενίύτγ,ν, 1 Sam. 18, 3. Ιχδωξίίύωί Dorice loqui dedoceo. ΙχΙωσομαι, f• 1. ind. med. vcrbi εκΰίίωμι. ίχέΰαβ-σε, dissipavit, 3. *ing. a. 1. ind. act. Poet, pro εχ'ϊδασε• A χείάω- Ixu, adv. illic ; (2) illuc,eo. Ab εκείνος. εκείθεν, adv. illinc. Ab \χΐϊ• Ιχεϊθι, adv. illic, ibi. Ab eod. Ixuv, cedere, praes. inf. act. Poet, pro tJ- Ιχείνα, ilia, Dor. pro εχείνγ,, ab εκείνος, txiiviaiv, iliorum, gen. plur. Ion. pro £W- ixiivn, adv. illie ; /2) ilia ratione, ilia via. Ab ΈΚΕΓΝ02, ε /v/j, εΊνο, ille. ε*6/'ν*ί, βώ». illo modo. Ab εκείνος. txuTo, 3. sing, imperf. ind. verbi χεΊμαι. ίχίχά,ο-μγμ, 1. sing, plusq. ind. pass, verbi Ι*ε'*λετο, 3. sing, imperf. ind. verbi χεχλο- μ,α,ι. verbi ίχεχλιτο, 3. sing, plusq. ind. χλίνω• Ιχεχλόφειν, 1. sing, plusq. ind. act. Att. v. ε»ε»βίΓΑ«Λτο, ornati erant, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro έ*ε«ό(Τ/£'(ίντβ, a zotr• εκίχτγ,ντο, 3. plur. plusq. ind. pass, verbi χτάομαι• ιχεχτγ,σο, 2. sing, plusq. ind. pass. Ιχ'ελιυ, 2. sing, imperf ind. Dor. pro ε«ε- λχ, a χελομαι• έζελεύθγ,μεν, 1. plur. a. 1. ind. pass, verbi χελεύω. txiXivirecjussi, a. 1. ind. act. verbi ejusd. ίχίζίοινίν, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi *|g- ΰαίνω. Ικίξδνίσα, a. 1. ind. act. verbi χερΥεω. ϊχίξο-*, totondi, a. 1. ind. act. JEol. pro I• ΧίΙξ». Α ΧίίξΟ)• ΐχεχείξία,^ ας, ij, inducias, vaeatio. Έχε• χειξίαν ενιαύο-ιον εχοΐγ,<ταντο, Thucyd. Ex εχω, cokibeo, et χε)ξ, manus. εχεχειεοφόξος, fecialis. ΊχεχγνΎ,ν, hiaveram, 1. sing, plusq. indie, med. Att. pro εχεχγνειν, ab εχχαίνω• ίχξεμα, ατός, το, fervida eruptio. ϊκξεο-ις, εως, i>, idem. ϊχζεο•μα, ατός, το, idem. Ab ίχζεω, f. ετω, efferveo, effervesco, ebullio ; (2) ebullire facio. Mi; εκζεο-γ,ς. Gen. 49, m 4. "Εχζετε σχώλ%χας, Exod.' 16, 20. ΐχζε?ος, en, fervens. i*;|Wa, ω, requiro, exquiro. Κχίπεξ με- τά, ΰαχξύων εχζγιτ-ήσας αυτγ,ν, Heb. 12, ΙζζντνΟγ, reposcatur, 3. sing. aor. 1. conj. pass, verbi εχζγ,τίω, reposco. ίχζίιτγ,οΊς, εως, vj, exquisitio, inquisitio. ϊκζωόομχι, νμαι, animal fio. εχζαηνξίω, Si, f. γ]σω, excito, exsuscito so- pitum jgnem ; (2) aliud quidvis. Έχ• ζύκτυζΰν συγγενίιαν, Plut. Hinc ίχζωηΰξγ,α-ις, εως, *j, exsuscitatio, aceensio. txvjct, combussi, a. 1. ind. act. verbi χαίω• ίχ'ηζολίχ, ή, peritia jaculandi eminus. Ab ίχγ,ζόλος, », 6 χα,) ή, longe jaculans. Ex εχας et βάλλω, jacio. txvihi, 3. sing, imperf. ind. act. v. *^S». txyxtov, imperf. ind. act. verbi χγ,χίω. ίχνιλία, '/■„ quies ; (2) benigna tractatio. Ab "EKHA02 5 tf, i xoii 4), quietus, mitis, pa- cificus. Ιχήλως, adv. quiete, pacifiee. Ιχγίξύχθν^ι, a. 1. ind. pass, verbi χγ,ζύοΌ-ω. εχ-ήτι, adv. caussa, gratia ; (2) voluntarie ; (2) sine, absque. Ab ίχών. Ιχθαλαττόαι, in maris formam redigo ; ma- re facio, sc. e terra continente. ίχθαμζίομα -i, 5μκι, obstupesco, expavesco. Ό όχλος ΐδών αυτόν εξεθαμζηβη, Marc. 9, 15. Ab ΙχΟαμζος, u, i xai ί,. qui mente attonita stupet, attonitus, stupore perculsus. Ex ix et &άμζος, stupor, ΐχθαμνίζω, exstirj.o. Ex ix et 3-άμνος, > frutex, JEschyl. Sept. 72. εχθαρρίω, Si, f. ύ,οό), valde confido. εχθχζνίω, ω, f. ν,σω, idem. εχθαυμάξω, f. a, valde admiror, prjedico. 'εχθεάομχι, specto. ΐχθίατξίζαι, f. i&a), per theatrum traduco ; (2) arguo ; (3) explodo, exigo. Ταχέως εξεθεάτξκταν αντας, Polyb. εχθυά.ζω, f. άο~ω, deo dfcdico, consecro ; (2) in numerum deorum refero; (3) divi- num habeo, valde admiror. Έξεθώαξον αΰτον, App. Hinc εχθειαο-μος, », e, consecratio, admiratio. Hinc εχθεμα, «t#j, to, aliquid publice exposi- tum, progrannna publicum. Ab εχτί- θν,μι. εχθίμεν, pra?s. inf. act. Dor. pro Ιχθεΐν. εχθεόω, ω, deifico, deum efficio ; έχ6ίΐίο•θαι, deum fieri. εχθΐξαπεύω, fut. ενιτω, cultu et observantia concilio, vel demereor ; (2) sano, persa- no. Όζίνιον εξίθίξάπεικτε ΰώξοις, Pint. εχθεξίζω, f. ίο-ω, meto, demeto, reseco. Ιχθεςμαίνω, f. ανω, excalefacio. έχθίξμάνασ-α, a. 1. part. act. f. g. verbi \x- θερμαίνω. εχθίο-θαί, a. 2. inf. med. verbi ίχτίβνμι. εχθεο-ία, r„ expositio, Man. εχθεο-ις, εαις, %, explicatio, expositio ; (2) e- ditio alicujus dogmatis, vel dogma edi- tum et promulgatum ; (3) finis, clausu- la, opp. είο-θατις. Ab εχτίθημι• ϊχθατμος, ν, e xal fi, exlex j (2) lege veti- tus, illicitus, nefarius. εχθίο-μως, adv. illegitime. ΐχθίο-φατα, oracula, II. 5, 64. Ubi tamen aliqui legunt separatim S-soiv έ« θέσφα- τα, ut sit, ix S -εων &'εσφατα• εζθετιχος, ν, ov, expositivus j (2) expressi- vus. Ab εχτίθνιμι. εχθετος, α, β χαϊ ή, expositus. Ab eod. 'εχθίαι, f. Β-εύο-ομαι, excurro, propero. εχθίαισις, ή, consecratio, relatio in deos. εχθεωτιχος, η, en, deificus. Ab εχθεόω. εχθγ,λάξω, f. άσω, exsugo. εχθ'/,λννιης, η, effeminatio ; (2) imbecillitas, extenuatio. Ab εχθ%λΰνω, effemino, emollio, enervo. εχθγίξεύω, venor. Ex ix et &$ ? ,fera. έχθγ,ξίξω, effero, exaspero. Ex iisd. εχθεόω, ω, f. ώ<τω, effero, mitem naturam in belluinam muto. εχθ-ισανξίζω, f. ίο-ω, e thesauro depromo ; (2) thesaurum exhaurio. εχθλίξω, f. «J/w, exprimo, elido. Hinc εχθλιμμα, το, elisio ; (2) summa? cutis ex- ulceratio e compressione aut collisione. ϊχθλ^ις, ίως, 'h, elisio ; (2) expressio foras; (3) figura grammatica, qua litera elidi- tur. εχθνϊσχω, animo linqui ac pro mortuo ja- cere ; (2) prseternaturali morte, ut fame, site, &c. extingui, εχθοίνάομαι, epulor, JEsck. εχθοζίω, ω, exsilio, a. 2. έξεθοξον, εξεθοξίς. ΈΙεθορε %ρυο"άωρ τι μίνας, Hesiodum Ttieog. 281. 5 εχθόξνϋμι, idem, Aret. Ex ix et Β-όξνυμι. εχθοξυζεω, ω, f. ϊσω, perturbo, Aret. εχθξοέϊν, 'εχθξονίβ-αι, enunciare, indicare. "Οί σφωϊν θάνατον εξ άμφοΊν %-ςοεΐ. Soph. (Ed. 1420. Ab ix et 3-ξβείν, loqui. εχθξομξόω, ω, f. ώσω, in grumos cogo, con- gelo et concrescere facio. Hinc εχθξόμζωο-ις, εως, ή, concretio. εχθοώσ -xm, exsilio, prosilio. εχθύζω, eflervesco, ebullio ; (2) evomo,flii. Ab εχθύω, erumpo. ΐχθυμα, ατός, το, quod per cutem quasi e- rumpit, pustula, papula. Ab eod. εχθυμία, ας, ή, animi alacritas, animi promptitudo. Ab ϊχθυμος. 'εχθυμιάω, ω, suffio, adoleo, accendo. εχθΰμος, ν, ο χα) ί, qui animo prompto est, alacer. Ex ix et S -υμος, anima. εχθύμως, adv. alacriter, prompte. εχθύομαι, placo, expio. Ex ix et &υω> εχθυο-ιίΐω, idem quod εχθυω, Sibyl. εχθΰσιμος, α, Ό χα) Μ, expiandus. A priec. εχθυσις, εως, yi, victimarum oblatio. εχθΰω, fut. ύσω, perdo et quasi macto j (2) efierveo, erumpo. εχίνγ,σα, movi, a. 1. ind. act. verbi χινεω. εχιον, 1. sing, imperf. ind. act. verbi χίω. εχίζν/ι, miscebat, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. pro έζίξναε, a χΐξνάω. εχίχάνί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi χιχάνω. εχχαγχάζω, f. άΰω, effuse rideo. ίχχαθαίξω, f. αξώ, expurgo, ejicio. Έχχα- θάβαπ uv tyiv πάλαιαν ζύμην, 1 Cor, 5,7. εχχαθάξατί, 2. pi. a. 1. imperat, act. verbi εχχαϋαίξω. χχαθεΰ^ω, dormio. έχχαίΐεχα, οί, αί, τα, sedechn ίχχαώεχάΰωξος , u, ό κ. ή, sedecim palmos longus. Ex εχζαίΐΐχα et &2 ? βν, palmus. εχχαίδεζαετνξϊς, ίδος, ή, sedecim annorum tempus. Ex εχχαίΐεχα et Ιτος, annus. εχχα&εχαίτΥΐς, u, ο, qui sedecim annorum est. Ex iisd. έχχαι'Βεχάννιχνς, sedecim cubitos squane. εχχαώίχατος, άτ' /j, ατον, deoimus sextus. εχχαιΙεζετΥ,ς, ν, β, idem quod εζχαιΰεχαί• τνις. εχχχ^ίχΥιξΥ,ς, ίος, υ„ sc. v«ui,navis sedecim ordinum. Ex εχχαΙΙεχα et εξίτσω. \χκ.αιοος, », Ό κ, υ„ intempestivus ; (2) exo- letus. Ex ix et χαίξβς, tempus. εχχαίω, exuro ; (2) accendo, Rom. 1, 27. εχχαχεω, ω, fut. γ,σω, segnesco ; (2) malis succumbo. Αίτνμαι μ->, ixxaxilv εν τάΐς δ-λίψίο-ί μα, Ephes. 3, 13. Ex ix et «*- χος, malum, εχχαχωμεν, 1. pi. pra3S. conj. act. verbi ix- χαχεω. εχχαλαμάομαι, £μαι, extraho, evello. Metophora a spicilegio, α,-αο τγ,ς χαλαμνις, a culmo, spica ; vel etiam, ατο τ» άιπτα- λιεντιχν χαλάμν, ab ar undine piscatoria. Κα) παππάζνσ 1 αμα τ»? γλωττ -fi τξΐώζΰλΰ» ίχχαλαμάται, Arist. Vesp. 607. χαλαμασθαι, praes.^ inf. pass, contr* pro ίχχαλαμάεσθαι, ab εχχαλαμάομαι• εχχαλεο-αι-θαι, a.l. inf med. verbi εχχαλεω, S, et εχχαλίίμαι, Arist. Cone, 34. evoco, elicio ; (2) excito. εχχαλύνω, deformo, corrumpo. εχχαλύπτω, f. •ψα, detego, revelo, in thea- trum produco spectandum. εχχάμνω, defatigor, labori aut dolori suc- cumbo. έχχανάξαι, evacuare, exhaurire. Ut supra iyxava\ai, infundere. εχχαπΥ,λεύω, fut. εΰσω, adultero cauponum more ; (2) cauponor. εχχαξτίζω, fructus decerpo et pcrcipio, et εχχαξίτίζομαι, defrugo, defrugatione ex- inanio. εχχαζτόομαι, ΐίμαι, f. ώσομαι, fructum col- ligo ; (2) exhaurio, extenuo. Hinc εχχάξπωο-ις, εως, 'h, fructuum ac commodo- rum perceptio. εχχαταγγελλω, indico. 'Έ,χχαταγγιΙλας αγώνα, Plut. εχχαταλείνω, relinquo, penitus destituo. εχχατάτασις, r>, membri luxati per exten- sionem repositio, ut simp. (2) luxatio ipsa. txzartiia, imisitat. conspicor. εχχατεφάλλομαι, desilio, Horn. εχχατιϊων, a. 2. part. act. verbi εχχατίίο*» εχκαυλίω, ω, fut. Ϋ,σω, caulesco, caulem e- mitto ; (2) in eaule marcesco. Hinc εχχαύλνιμα, ατός, το, id quod caulis instar erumpit ; (2) caulis scapus. εχχαύλΥ,σις, εως, r„ caulis emissio. εχχαυλίξω, caulem evello. Ab eod. ίχχαυμα, ατός, το, fomes, suscitabulum ; id, quo aut quod accendimus. Ab ix,- χα'ιω. εζχαυοΊς, εως, ή, aceensio, adustio. ixxaus -ιχος, ϋ„ ov, inflammandi et accen- dendi vim habens. Ab eod. εχχαυχάομαι, glorior, Eur. εχχειμαι, periculo expositus sum. ίχχίλευθος , u, ο ηνι, devius. εχζελευς-ος, subornatus j quasi έ| άλλων χι• λιυθείς» ixxtvSv, pro εχχίύίΐν• Ab εχχενόω, ω, f. ώ<τω, evacuo, exinanio ; (2) denudo. Ex ix et χενός- έχχεντάω, ω, pungo, stimulo, transfigo, transverbero. Ο'ίτινίς αυτόν 'εξίζίνττ,ο-αν» Apoc. 1,7. εχχεντίω, ω, idem. 'εχχεντίξω, f. ίσω, idem. εχχενωο-ις, εως, Ϋι, egestio, evacuatio. Ab εχχενόω. εχχεξα'ίξω, diripio, populor, vasto. εζκΐξάννΰμι, vel εχχεξαννύω, fut. εχχίξάιτω, effuiadendo misceo. εχκεχυμενως, adv. liberaliter, benigne ; (2) effuse. Ab εχχεω. ίχχ'εχυται, ejfusus est, 3 ; sing. perf. inclic. pass, verbi εχχυω, vel εχχΰνω, effundo. εχχγΐξαίνω, aufero, AEsch. εκχϊξυχτος, ν,όύή, voce pra?conis exter- miuatus, publice expulsus; (2) expul- sus, exactus, ejectus^ Ab ΕΚΚ ΕΚΛ ΕΚΛ εχχνξύσσω, vel ττω, fut. ξν, prseconis voce extermino, ejicio. Έξεχγιξνξί» εκ ττ,; τό• λιως, JEsch. \χχϊ»εω, ω, fut. γ,σω, exagito ; (2) item pro χινίω, itndepass. proappetere, cum prsep. jrf ό;• 5u γάξ ,«■' α,πίννα,σΟεντο; εκκινεί; xa-xh Soph. Track. 1258. Οϋτω; otvat- ΰ£; ίξζκίνγ,σχ; το&ε το ργ,μχ, idem, (Ed. Tyr. 363. Ιχχίω, exeo, egredior, Horn. ΐχχλάω, f. ίσω, defringo. Τη Λ-τις-ία. Ι|ε- χλάσθτ,σα.», Rom. 11, 20. ίχχλίίω, f. ίίσω, excludo. Έχχλίϊσχι νμχ; 9ΐλβ«», Gal. 4, 17. ίχχλεπτω, f. -^ϋ), furto eripio, clam et fur- tim subduco ; diciturque et de reis, qui per fraudem periculo et poena eripiun- tur. M} εχχλί^γ,; λίγο», ne celes, Soph. Trach. 444. Τ-ή» Φιλοκτϊ,τχ σε h7 ψν- χ-<ν οταβ λόγοισι» ίχχλίψγ; λίγων, dictis dicere, So/?A. ΡΛ*7. 54. 'Έχχλίψας i^ts, decipiens, ibid. 959. vtzXvfeurBeu, excludi, pra?s. inf. pass, verbi l»x>.i;i'ts»i f• <"*"»> excludo. Ab Ιχχλίίω. ΙχκλΥ,σία,, et;, ή> concio, ceetus convoca- tus ; (2) locus concionis ; (3) Ecclesia, coetus eorum, qui verbum Dei audiunt, eique quocumque modo credunt ; (4) coetus electorum ; (5) coetus fidelium in una aliqua civitate, vel etiam in una aliqua .domo ; (6) soli pastures et presbyteri, qui Ecclesia? praesunt; (7) soli auditores ; (8) locus in quo coetus sacer congregatur, templum. Ab ixxx- λεω. Hinc ίκκλΥ,σιάζω, concionor ; (2) in concione delibero ; (31 sum in concione, concioni intersum ; (4) in eoncionem voco. T«- κ,υτχ \» α,λλίλοι; ίχχλγ,σιάΖο»τίς, Thuc. Ίχχλτ,σίοις-Υ,ς, a, a, eoncionator, qui in con- cione verba facit; (2) qui in concione sententiam dicit ; (3) qui in concione a- dest ; (4) nomen unius librorum sacra? Scriptural ΙκκλΥ,σιχς-ικο;, y„ o», ad eoncionem perti- nens ; (2) ecclesiasticus, ad Ecclesiam Dei pertinens ; T o Ιχχλν,σ ιχτιχο», apud Athenienses, merces eorum qui concio- ni interfuerunt. ίχχλΥ,σις, ίω;, ■>„ evocatio. Ab ίχκχλίω. ΙχχλΥ,ηύω, f• ίίσω, ob λι-τομαοτυοίχ», testi- monium non dictum in jus voco. ίχχλτ,τιχος, τ,- ov, evocandi, item alliciendi et eliciendi vim habens. Ab εκκλ^το;. Ιχχλν,τιχω;, adv. tanquam evocando, eliei- endo. ϊχχλν,τος, χ, ο xou -h, evocatus ; (2) ad quern provocatur ; (3) de quo provocatio est ; (4) ad certam consultationem destinatus. Ab εκκχλίω. ίχχλίνω, deflecto. ΤΙάντί; εξίχλινχν, οίμχ '/ιχξίιώθν,β-οί», Horn. 3, 12. ϊχκλισι;, ίως, ή, declinatio. Ab εχχλίνω. ίχχλύξω, f. ίσω, eluo, abluo. Τβν \zi ψυ• χί? ρίτο» εκκλυζειν, Luc. Hinc Ιχχλυσμα., το;, το, elutio, ablutio. Ιχχλύω, exaudio, Horn. ίκκλώζω, exsibilo, explodo. Ιχχνχισενντι, odio enecabujit, 3. plur. f. 1. ind. act. JEol. et Dor. pro εχκνχίσνσι. Ab ίκκνχίω- Ιχχνχισεω, idem quod εχχνχίω, Theoc. ίχχνχίω, odiose strido. Ex ix et κνχίω. Ικκνίζω, fut. ίσω, excido, expungo, evello, excerpo. Ιχχοζχλικείεσθχι, apud AristopHianem, fraudulentis adulationibus circumvenire, astute fiirari. Ώ,σ^ίξί) γίξοντχ; Ϋ]μ.χ; εκκοζχλικίίετχι, Arid. Eq. 270. ίχχοιλίζω, e ventre eximo. ΐκκοιμάομΜΐ, ωμαι, somno excitor. Ιχχοιτίω, ω, excubo, dormio foris. Ab \y, et xoirr„ cubile. Ικχοκχίζω, fut ίσω, cortioe ablato granum eximo"; (2) spolio, viduo. 'Έ,χχοκκιω το γν,οά,ς era, Arid. Lys. 366'. Ιχχολύπτω, f. ψω, essculpo, tundendo ex- imo ; (2) excido ; (3) excludo ova. Hinc ίχχίλχψΐί, ίως, ή, excisio, qua? tundendo fit, exclusio ovorum. \χχολυμ.ζά.ω, ω, f. ησω, enato. Mr,ris exxo~ λυμΖγ,σχς ΰιοχρύγοι, Act. 27, 42. ϊχχολύττω, cortice nudo. i xxopihr,, ν,ς, '>,, exportatio, elatio. Ab Ιχχομίζω, f. Ισω, evehe, exporto ζχχορύ- σας ϊμα,υτον χα.) %ξγ,μ.χ.7<χ., Herodot. Έξ• ιχομίζίτο τίθν/ίχώ";, Luc. 7, 12. Hinc Ιχχίμ,ιο-οίΐ, 2. sing. a. 1. imper. med. verbi ίχχομισ-μο}} 2> e> exportatio, evectio. Ιχχομ,νίξω, f. άο•ω, insolesco, me effero. ϊχχομ,-^ίύω, lepidus, venustus, argutus sum in ornatu, sermone, &c. Ιχχονιόω, a pulvere purgo. Βχχοτώ;, ίω;, ό, scalprum ad exsectiones. ixxovy;, %;, y„ excisio. Ab ίχχό'ττω. ίχχοτο;, α, ί yl ή, fessus, lassatus, lassitu- dine enervatus. Ex \x et y.foo;, labor. Ιχχοτρίω, ίχχοπξίζω, et Ιχχοπξόω, etercus edo, alvum levo. ιχχόΐίξ,ωσι;, ίω;, ή, alvi laxatio. txxorgwrixo;, ■>„ o», laxandi vim habens. Ixxixru, exscindo, extundo ; (2) oinnino de medio tollo ; (3) impedio, et quantum in me est, tollo. Κλαίβ-ε/ γα,ξ ϊ,ν 'ά.τα.% yi τω 'φθα,λμω 'χχοτ-7,;, Arist. Αν. 348. Ιχχοξα,χΖω,Λά corvos' ablego, Suid. abi- go, ejicio, facessere jubeo. Ex \y. et %,ί• ίχχοξίω, ω, fut. γ,σω, everro, verrendo ex- purgo; (2) excutio; (3) deformo cor- rumpo. Ιχχοξνφόω, ω, f. ώσω, summatim dico. Ex \x et χοξυφγ„ vertex, ίχχας'ιζω, f. ίσω, levo, sublevo. Ex \x. et xS$e;, levis. Ixxt-^ov, 2. sing. a. 1. imper. act. verbi ix- χίπτω* ίχχξθίγγά.νω, VOCiferor. \χχξά.ζω, exclamq. ίχκζίμ,χ,μΜ, et \χχξίμά.ννυμ.<χ.ι, dependeo, suspensus sum de, pendeo ab aliquo. Ό λα,ο; γα,ζ oirr&s ϊίίχήμα,το α,ΰτΐϊ α,χίων, Luc. 19, 48. > εχχξίμχννϋ.Μ, Ιχχξίμ.χννύω, et Ιχχζίμάω, suspendo. Ex iisd. \χχο ιμ->,;, ίο;, 5;, ό yl ϋ,, pendulus, depen- dens. A praec. " ίχχξ•/,μ,νγ.μι, idem quod \%κζίμ£νννμι. Ιχχρϊνω, f. ινω, excerno, expello, eximo, re- jicio ; (2) ordine moveo, expungo ; (3) ablacto. 'Έ.χχοί»α<π St τω» xajjtAiKon Ivi- αΟσιο» τον Ιχγονον, Aristot. Hinc ίχχρο-ι;, μ;, Ϋ„ excretio ; (2) exhaustio ; (ί) evaporatio, vapor. ίκχ'ΐτιχο;, ->,, o», excemendi vim habens, exeretorius. Ab eod. Ιχχξίτο;, », ό kj fi, selectus, eximius. Ιχχξοτίω, excutio sc. fragore et cum soni- tu. ixxgrnn;, ίω;, 'h, excussio, exturbatio. 'ixx'xs-o;, α. β -λ ή, excussus, exturbatus ; (2) stupefactus. Ab ίχχξύω, fut. ίσω, expello, excutio ; (2) re- pello, depello ; (3) dimoveo, deterreo, deturbo ; (4) rejicio a me, procrastino ; (5) tero. 'Εχχξύίΐν τον xot.igov,jl; ty,v is"i°aiice.v, το» φθόνο». Έχχξίσω τΰ πα,ξόν- το; Ιμοιυτον, Dem. ίχχτυτίω, cum sonitu erumpo. ϊχχ'ΆίΟω, f. ίύσω, jacio aleam, jacta alea periclitor. Ex εχ et χυζίίω, alea ludo. ίχχυζίΓά,ω, ω, praeceps in caput desilio. ϊχχυχλίω, ω, fut. γ,σω, evolvo, revelo, con- versione machinae in scena ostendo quod intus agitur. \χχίιχλγ,ιχ.οί, το;, to, machina theatralis, quse efiert res spectandas. ϊχχυλίξω, idem quod ίχχνλίω, Horn. ϊχκύλίΓο; s-i$a»o;, quasi dicas, rotatilis et volubilis corona. A seq. ίχχυλίω, Ιχκυ>Λ»Ιίω, et ϊχχυλίιδω, evolvo, devolvo. Ιχχυμοίίνω, fluctuando exundo ; (2) fluc- tuo ; (3) ejicio in littus. ϊχχΟμα,νσ.ι;, ίω;, ϋ„ exundatio. A praec. ϊχχυμχτίζω, fiuctibus ad Uttus ejicio. ίχκυνΥ,γίτίω, persequor feras. ixxwoixvvi;, canes morbo quodam affecti, et hinc a canum societate remoti. ίχχύπτω, f• -φω, prospicio ; (2) promineo, foris appareo. εχχωΰωνίζω, ebuccino, divulgo. Α χώδων. εχχωχίω, evello, Arr. εχχωμάΖω, f. ά,σω, procax excedo, abeo, las'eive profugio. Έξίχώι&α,σε νεα-νία u.Αμηω, f. ψω, eluceo, efi'ulgeo ; (2) ad- fulgeo, illuceo ; (3) majore laude enites- CO. Ά»* εζε?^α,μ-φε των γννα,ιχω» ή τξνφγ ι% Arist. lys. 390. Οϋθ' Υ,λίχ τγιλα.νγ\; α,χ- τί»ω» σέλα,; εΊ-ελαμψε», id. Αν. 1716. Έΰχτα.10» εχλά.μ•1/ασι &υμ£των βΊλΛί, Lye. 1091. ^ εχλα,μτψΐζ, εω;, υ,, fulgor, splendor enites- cens. Α^Ιχλάμπω. εχλανθάνομ,αίΐ, obliviscor. Έχλέληθί τ7,ί ίτα,ζα,χλΥ.σεω;, Heb. 12, 5. Ex ix et λα,»• θάΐω. εχλχζίύω, expolio, exsculpo, inpr. saxo. εχλατάζω, abripio, JEsch. εχλά.7Υ,ν, a. 2. ind. pass, verbi χλεττω- εχλάττω, lambendo ebibo, seu exsorbeo, lambendo exhaurio. Τον irriareuct ix• λά-^/α; ιτίτ'ον, Lye. 1201. Ιχλασα., /regi^ a. 1. ind. act. verbi χλάω- ίχλατομίω, ω, f. Υ,σω, lapides excido ; (2) lapidibus construo. εχλαυσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χλαία. εχλαχχίνω, f. α»ω, efTodio. εχλα.γ^α.νίσα,σθα.1, olus decerpere. Ex ix et λάχανον, olus. εχλίγω, et εχλίγομ.α.1, eligo, dehgo ; (2) ad- noto, colligo ; (3) eximo, detraho ; (4) exigo, sc. tributum vel vectigal ; (5) ac- cipio, v. c. mercedem ; (6) Ex Hebr. in med. amo, item appeto, probo. Μα«/<& δε ty,v ίγα,θϊ,ν μεξίΐα. είελίξατο, Luc. 10, - 42. εχλαγμα,, α,το;, το, ecligma, medicamen- tum quod alias electuarium dicitur. εκλειχτο», 2, το, idem. Ab εχλείχω. ίχλαοτξίζ'εω, ω, fut. %σω, tero minutissirae, contero et contundo, ita, ut levissimum. evadat. Ex ix, λείο;, et τρίζω. 'εχλίίπτικο;, υ-, ο», eclipticus, defectivus. Ab εχλείτω, fut. ψω, derelinquo, desero; (2) omitto, praetermitto ; (3) deficio, desum. 'Η ηλτ,ντι h' είίλιπί τα.; ihs;, Arist. Nub. 384. "Ινα μγ έ ίχλίίίτ/ι ϋ, πις-ι; β"2, Luc. 22, 32. ΙχλίίσθΥΐ, 3 sing. a. 1. ind. pass. v. χλίίω. Ιχλύχω, delingo, delambo ; (2) in ecligma- te sumo. Ex ix et λίίχω, lingo, εχλει-ψι;, εω;, ϋ„ defectus ; (2) dehquium sobs, vel lunas, eclipsis. Ab εχλείπω. εχλεχτιχο), philosophi qui nulli secta? ad- dicti ex omnibus debgunt, quod maxime placet. εκλεχτό;, yi, ov, electus ; (2) eximius ; (3•) Ex Hebr. sanctiis, item carus. Ab ix• λέγω• εχλελα,θον, latui, aor. 2. ind. act. Fo'e't. pro 'εξελαθον, a verbo εχλα-νθάνω, pro εκλΫβω. εχλε>Μων, prees. part. act. verbi εχλελάθω, ίκλίλνσθε, 2. pi. perf. ind. pass, verbi ix- λανθά-νω. εχλίλυμ,ίνω;, adv. solute ; (2) minus orna- te, et elaborate. Ab εκλύω, solvo. ίκλεμιΐΜ., α,το;, το, cortex. Vide λίμμα* εκλιΐι;, ίω;, ϋ„ delectus, electio. εκίεζασθαι, a. 1. inf. med. verbi εκλέγω, εχλεπ-ίζω, fut. ίσω, ex cortice et. putamine eximo, decorcico, desquamo ; (2J exclu- do, excudo. εχλίίτισι;, ίω;, ή, corticis detractio ; (2)pul- lorum exclusio. εκλεπτο;, ο», valde tenuis. ίχλίπτχργεω, ω, f. ν,σω, minutissima qus- que persequor. ίχλειττύνω, extenuo j (2) conficio tabe, ma. cie. ίκλίτω, f- ψω, idem quod ίκλεπίζα. ίχλευχα,ίνω, f. α,νω, dealbo. 'ίκλινκο;, α, ό κ, 'h, valde albus, candidissi- mus. έκλεψε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi κλί• πω. εχλν,γω, f. ξω, des'isto, desino ab, cesso ab. ίχλΥβίνω, oblivisci facio. Ab Ιχλίβο* ΕΚΛ Ε KM ΕΚΟ ΐχλ'ϊθν,ν, a. 1. ind. pass, per Sync, pro lr.a- λγθγ,ν, a χαλέω. εχλγβγ,τε, voccti est/s, 2. pi. a. 2. ind. pass. ε-κλγ,βω, unde εκλίλαθον, apud II. 2, 600. pro έξίλαθον, oblivisci facio. έκλεισαν, 3. pi. a. 1. ind. act. v. χλγΐΙΖω. ίκλΫ,πτω ξ , ο ξ ος, ό, exceptor j (2) susceptor. Ab εκλαμβάνω- Unde ixkvifis- Mffi «J. exceptio ; (2) susceptio ; (.3) collectio j (4 1 conductio. Ab eod. 'ί«λ97Λί, εως, ή, oblivio. Ab εχλ-ίβω. εκλιθάζω, f. άσω. lapidem jacio. εκλιθολογεω, ω, rut. frai, lapides eligo, ι. e. legendo eximo. εκλισμάω, ω, rut. ί,σω, ventilo, ventilabro purgo. εκλιΐίία, ας, ν, vehemens fames. Ab ΐχλίμκ, a, ο Y t τι, fame confectus, macilen- tus, jejunus. Ex \κ et λιμός, fames, εχλιυ,νόω, palude obruo, stagnum facio. εκλίμπάνω, idem quod εκλείπω- 'έκλιναν, 3. pi. a. 1. ind. aGt. verbi κλίνω, εκλινάτω, declinet, 3. sing. a. 1. imper. act. εκλινίω, ω, f. ν,σω, de retibus evado, seu ef- fugio. Ex \κ et λίνον, linum. εκλίνθτ-,μες, recubuimus, 1. pi. a. 1. ind. pass.' Poet, et Dor. pro ε«λ/ν^αίν 5 aver- bo κλίνω- Ικλιπαίνω, pinguefacio. ικλιπαφω, ω, f. γ,σω, impense oro, obfes- tor ; (2) impense orando exoro. ΙκλιπεΊν, a. 2. inf. act. verbi εκλείπω, εκλίπγ,ς, εος, ό ^ τ) , deficiens, prastermissus. Ab 'εκλείπω- ΐκλίπγ,τε, 2. plur. a. 2. conj. act. verbi εκ' λείπω, ϊκλογεομαι, excuso, crimen diluo. Ex εκ et λίγω, colligo, ν el dico. εκλογείς, εως, ό, exactor vectigalium, coac- tor. Ex iisd. εκλογή, γ,ς, τ), electio ; (2) carmen pastora- le, ecloga ; (3) excerpta ; (4) pra?stantia in quoque genere. Ab εκλέγω, eligo. εχλογίξομαι, fut. ίσομαι,^ numero, reputo, perpendo, a?stimo. Έ.Ι σωφξόνως τις τον πόλεμον εχλογίξοιτο, Thuc. Hinc εχλογισμός, 'ύ, ό, computatio, sestimatioj (2) consilium. εχλογίΓΥ,ς, S, ό, prasfectus rationibus. 'εκλογις-ία, ας, τ), enumeratio ; (2) compa- ratio j (3) numeratio facta posito calcu- lo. εχλογος, ό, narratio, JEsch. εκλόγω, fut. |^ eligo. Έκλογείν των πξοε- χοντων ποιτ\των τάς χαλχμενας γνώμας, Isocr. εκλονεοντο, 3. plur. imperf. ind. pass, verbi κλονίω. εχλοποφόςνιβ-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χλοποφοξεω. εκλύω, f. ίσω, eluo, abluo. εχλοχεύω, f. εύσω, partu edo, enitor. "Ov τ) ζύναια.ος πατξός εκλοχεύεται, Lyc. 468. εκλοχίζω, f. ίσω, cohortes seligo ; (2) in co- hortes distribuo. Ικλοχμόομαι, 5μαι, f. ώσομαι, silvesco den- sis fructibus, fruticor, fruticesco. Ex εκ et [λόχμτι, locus fruticosus et insidiis aptus'. εκλύζετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi χλύζω. Ιχλυθωσιν, 3. plur. aor. 1. conj. pass, verbi εκλύω. Ιχλυον, 1. sing, imperf. ind. act. v. χλύω. εχλΰπος, ov, admodum tristis. εκλύσασθαι, aor. 1. inf. med. verbi εκλύω. Unde εκλϋσις, (ω;, τ), exsolutio, dissolutio, libera. tio ; (2) imbecillitas, enervatio, debilita- tio ; (3) deliquium animi viriumque. Ικλυσσάω, ω, rabie et impetu feror ; (2) cupide appeto ; nam et λύσσα dicitur de amore insano. Ex εκ et λύσσα, rabies, furor, εχλυττιξίον, το, piaculum libertatis, qui mor- te sua medetur malis publicis. έκλυτος, n, ό >i τ), dissolutus, languidus, ef- feminatus. Ιχλύτως, adv. solute, expedite. εκλύτξωσις, εως, ί, redemptio. εκλύω, f. ύσω, exsolvo ; (2) dirimo ; (3) dis- sipo ; (4) discedo ; (5) enervo, debilito ; (6*) macero ; (7) destituo, relinquo ; (8) libero. Κ«ί μν.ν φόζοιοΊ γ' αυτόν εξελυ- ο-άμην, ablegavi, Soph. Aj. 531. Μτιποτε έχλνθώοΊν 'εν ττί όΰω, Matt. 15, 32. εχλωζίω, f. 7,0-ω, injuria afBcio. Μόλις S' igSi α. εγωγ' ύπ' χυτών \&λωζγβγ,ν μόλων, Soph, Phil. 329. εκλωπίζω, f. /«•»,' veste exuo. Ex iz et λώ- πν\, vestimentum tenue. κμχγεΊον, to, mantile, spongia, et quocun- que ad abstergendum, expurgandumve utimur; (2) expressum rei alicujus si- mulacrum. εκμοιγειίω, ω, f. ώα'ω, exprimo, effingo. ίκιχα.γμκ„ ατός, το, massa subacta ; (2) ex- pressum rei alicujus simulacrum, velut in cera signum ; unde et σ^ξαγ); exponi- tur ; (3) illud ipsum, quod recipit speci- em et figuram ; unde ap. Plat, materia susceptrix et genetrix formarum varia- rum sic vocatur. Ab εκμάσσω. μαίνομαι, perfuro ; (2) furo, insanio. 'ααίνω, in furorem ago; (2) amore in- cendo. Κύπξΐ, τί μ' εκμαίνεις επί ταύτΑ ; Arist. Cone. 961. εκμακχξίζω, f. ίσω, (prorsus) beatum pra?- dico. 'ίκμχκτ*ον, το, impressa species, vestigium. εκμχλάσσω, vel εκμαλάττω, fut. ξω, emol- lio. 'εκμαλθακόω, ω, fut. ώσω, emollio; (2) effe- niino. εκμανΥ,ς, εος, Ό ^ τ], furiosus ; (2) insane cupiens, amans. Ex εκ et μαίνομαι, fu- ro. εκμανβάνω, f. S -γ,σομαι, perdisco, edisco ; '(2) cognosce, intelligo. Άμ-^χανον Ιε παντός ανΰξος εκμαθίϊν •ί/\ιχγ,ν τί, και φξόνημα, και γνώμγ,ν, Soph. Atltig. 181. "Επειτ' ακύασ' εξεμαθον των ρΥ,τόίων, Α- rist. Cone. 244. εκμανω, a. 2. conj. act. verbi εκμαίνω. εκμανως, adv. furiose, ardenter. εκνάξας, qui abstersit, a. 1. part. act. v. εκμάσσω, dbstergo. εκμχξις, εως, r> extersio. Ab εκμάσσω. 'εκμαζαίνω, fut. ανω, tabefacio, languidum reddo ; (2) extinguo, perimo. εκμαξτ-υξεω, f. τ\σω, testimonium absens e- do, 5 mitto. εκμαξτυξία, ας, -h, testimonium absentis a judicio. Ex εκ et μαξτυξία, testimoni- um. εκμχξτύξίον, a, το, idem. εκμάσσω, vel Ικμάττω, f. ζω, et εκμάττο• μαι, extergo, abstergo ; (2) exprimo ; (3) veneficiis defixum ac devotum libe- ro. Έξίμαξε ταΊς 3-e'Vv αύτγ,ς τνς πόδας αύτίί, Joan. 12, 3. Άξκτχ τιθΊινΥ,ς εκμί- μχγμένος τξόπας, Lye. 138. εχμας-εύω, quasro, indago. εκματαίομαι, ΐίμαι, vanus fio. εκμεθύσκω, fut. 3-ύσω, ebrium reddo, ine- brio. εκμειλίσσω, demulceo, delineo. έκαείξω, sortior, Horn, εκμιλεία, v\, cantus extra numerum, sine numeris. εκμελίτα, 2. sing, prses. imperat. act. pro εκμελίτκε• Ab 'εκμελίτάω, ω, fut. ^σω, meditor, exerceo. ΤΙολιτείαν TYiV αζίςγ,ν εκμελίΤΥ,σαιμι, Luc. εκμελν,ς, εος, ό χ, i, socors, iners ; (2) qui est extra modulationem, absonus, incon- cinnus ; (3) viribus carens, invalidus ; (4) luxatus. Ex \κ et μίλει, curce est, vel μέλος, carmen, sive membrum. εκμελίζο), f. Ίσω, membratim concido, trun- co. Ex \κ et μέλος, membrum, Unde εκμελος, α, β y$ τ), invalidus, Hes. εκμελως, adv. cum resolutione membro- rum, seu laxatione. 'εκμεμύθγ,ται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi εκμνθεομαι. ίκμετςεω, ω, et εχμετξΐίμαι, emetior, di- mensione exquiro, dimetior. Ty.v Kopiv θίαν έκμετξόμενος χθόνα. Soph. (Ed. 805. εκμίτξΥ,σις, εως, τ), dimensio. εκμετξος, α, ό j^ τ), modum excedens. Ex εκ et μίτξον, mensura. εκμετξώς, adv. modum excedendo, immo- dice. εκμγ,κύνω, longum facio, extendo. εκμτινίω, f. ίσω, excandesco ira, indignor. εκμν,νος, n, ο χα) y„ qui sex mensium est. Ex εκ, pro \%, et μγ,ν, mensis. εκμανω, f. ύσω, indico, enuncio. εκμγ,°ύομαι, f. ύσομαι, evolvo ; (2) extraho. Ex \κ et μ^ξύω, volvo. Ικμιαίνομαι, polluor, nominatim profluvio seminis. Ex ex et μιαίνω. εκμιμίομαι, νμαι, f. Ϋ,σομαι, imitando ex- primo. 'Σφιγγος κελαιντ-,ς γν,ξυν εκμιμν μένη, Lyc. 7. ^ ΤΙάντα δ' ΰπο wjs ήΰονης ποίνσι* άπερ οενιθες, εκμιμνμενοί, Arist. ι Αν. 1290. ( 177 ) ϊκμισθος, ν, ο χα) ϋ„ cui merces non datur. Ex \κ et μισθός, merces. Hinc εκμισθόω, ω, f. ώσω, mercede cloco. εκμίσθως, adv. ita ut merces non detur. εκμίσθωσις, εως, ϋ„ locatio, qua? fit pacta mercede. Ab εκμισθόω. εκμολίω, ω, f. Ϋ,.σω, exeo, prodeo. ίκμόξγνϋμι, vel εκμόξγνυμκι, f. %ou.al, ex- primo ; (2) imprimo ; (3) abstergo. Ex εκ et μ,όξγνυμι, pro όμόςγννίΑΐ. ίχμοξφόω, formam erfmgo', seu exprimo. εκμα'σόω, carmine aliquid, v. c. leges, com- plector ; (2) doceo, sc. per carmiua, pro- prie. εκμοχθίω, ω, f. -/,σω, exantlo labores. εκμοχλεύω, vectibus evello, vel excutio. εκμυιλίΖω, medullam eximo, detraho ; (2) omnino, detraho, v. c. pinguedinem, conficio. Α μυελός. εκμυζάο), ω, f Υ,σω, exsugo. εκμυζεω, ω, f. %σω, idem. Hinc εκμύζγ,σΐί, ως, υ„ exsuctio, ipsa sugendi actio. εκμυκτΥ,βίξω, f. ίσω, irrideo, sannis excipio. Έξεμνκττιζίξον αντον, Luc. 16, 14. εζωνϊίζω, f. ίσω, uno haustu et spiritu ebi- bo. "Ex εκ et μύω, os sive labra claudo. εκναίω, efiluo, Sibyl. εκναξκάω, ω, f. Ϋ,σω, obtorpesco. εκναυλόω, ω, f. ώσω, cum navi portu exeo. έκναυσθΧόω, Ζ, f. ώσω, naulo accepto expor- to ; (2) e fluctibus me solvo. Αίγεια δ' ε'ις Τίξειναν εκναυσθλώσεται, Lyc. 726. εκνεάζω, f. άσω, juveniliter excresco. εκνίμεσθαι, depasci ; (2) educi vel exire i:d pastum. Ουκ' ά-φορόον εκνίμγ πόΖα J re- tro feres, Soph. Aj. o96. εκνευξίζω, fut. ίσω, enervo, nervos incido. Ex εκ et νενξον, nervus. εκνενζόκανλος, ν, ό κα) y„ cui nervosus cau- nciilus est, nervicaulis. Ex εκ, νευξον et καυλός, caulis. εκν.υσαι, enatasse, a. 1. inf. act. verbi εκ- tiai. εκνευσις, εώς, τ), declinatio, quum quis in- clinato capite ictum evitat ; (2) deflexus sive diverticulum. Ab εκνεύω, nutu jubeo ; (2) propendeo, evito ; (3) diverto, declino. Ό γάξ 'It/trSs εξί- νίυσεν, οχλχ οντος εν τω τόπω, Joan. 5, 13. εκνίςελος, β, β χα) τ), e nube' prorumpens. Ex εκ et νε$ίλτ\, nuhes. εκνεΐίας, α, ό, idem. Ex εκ et νέφος, nubes. εκνεω, f. εύαω, enato ; (2) expedio me a re aliqua difficili et perniciosa. εκνΥ&εύω, jejuno. εκνίςω, f. ψω, crapulam edormio. *E|s- wi^ /εν από τ» ο'ίνα, 1 Reg. 25, 37. a Έκ- νύ'ψει 'ύπνος αο'οώζΎίμα% Sirac. 31, 2. Hinc εκνΥ,ψις, εως, ϋ„ exhalatio crapula?. εχν/ιχομαι, f. ν£ομ.αι, enato. εκνικάω, ω, vinco, supero ; (2) obtineo. ΙκνίκΥ,μα, το, quod quis vincendo obtinuit. εκνίκν,σις, εως, ν), evictio. Ab εκνικάω- έκνιζε, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro έκνι- σε, a χνίζω. εχνίπτω, fut. -ψ^,εηιο ; (2) expio ; (3) abs- tergo. Ουΰεποτ' εκνί^'/ι συ τά εκεί πε- πραγμένα σαυτω, Dem. εκνίσθΥ,, 3. sing. a'. 1. ind. pass, verbi κνίζω. εκνιτξόω, ω, f. ώσω, lavo nitro, nitro perfri- co, nitro perfrictum expurgo. Ex εκ et νίτξον, nitrum. εκνιψις, εως, τ), elusio, abstersio. Ab εχ- νίπτω. εκνοια, ας, τ), dementia. Ab ΐκνας. εκνομγ„ τ), pastio. Ab εκν'εμω- εκνόμιος, u, ό κα) ϋ„ exlex ; (2) inusitatus, vehemens, insolens ; (3) scelestus, ne- fandus. Ex \x et νόμος, lex. εχνομίως, adv. enormiter, prater modum, magnopere, vehementer. εκνομος, n, ό κα) τ), idem quod εκνόμιος. εχνοος, contr. ίκννς, α, ό κα) τ\, excors, de- mens, stultus. Ex εκ et νόος, mens. εκνοσηλεύω, f. εύσω, a?grum euro. εκνοζ-'-ω, redeo, Horn. εκνοζ•γ\σαντε, nom. dual. a. 1. part. act. v. εκνοτεω• εχνοσφίξω, f. ίσω, separo ex ; (2) alieno ; (3) rejicio. εκξυλόω, ω, f. ώσω, ex alia materia in lig- num verto, ex tenero et molli lignosum reddo ; et in passive, lignum fio, in lig- num mutor. εκοίλαναν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi xor λαίνω. έχοιμήθτκτχν, 3. pi, a. 1. ind. pass. - Μ ΕΚΠ ΕΚΠ ΕΚΠ ϊκοιμήσαντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi χοιμάω. εχοίμισα, a. 1. ind. act. \&&\*κοψίζαι• εχολάφισα, a. 1. ind. act. verbi χολαφίζω. εχολοζώθ'/ιν, a. 1. ind. pass, verbi κολοζόω. εκόμιξίν, 3. singul. imperf. ind. act. verbi κομίζω, εκόμιξαν, duxerunt, 3. plur. a. 1. ind. act. Dor. pro ίχόμισχν. εκομίσχντο, 3. pi. a. 1. ind. med. Ικόμισσεν, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro εχ'ομισε• εκόμπασε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi κομ,- πάζω. . εκόνισσεν, pulvere fcedavit, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro Ιχόνισε, a verbo κονίζω. εκοντι, adv. sponte, ultro. Ab εκών. Ικόπασα, a. 1. ind. act. verbi κοπάζω, εκόπτ,ν, a. 2. ind. pass, verbi κόπτω, έκοπταν, incidebant, 3. pi. imperf. ind. act. Ικοπώθην, a. 1. ind. pass, verbi κοπ'οω. εκοξίο-θ'/ιν, a. 1. ind. pass, verbi κοξίω. εκοξίσσατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Poet. pro Ικοξίσατο- εκόξυσσεν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi κοφσσω. εκόσμγβ-ν, 3. pi. a. 1. ind. pass. Bceot. pro εκοσμήθησαν, a χοσμίω. \κ*σα, volens, fern, ab εκών, voluntarius. εκνσιάζομχι, f. άσομχι, sponte et volunta- rie aliquid ago, do, &c. Ab εκύσιος. ίκνσιασμος, S, o, actio voluntaria, inpr. do- num tale. εκύσιος, u, Ό xxi ή, spontaneus, voluntari- us. Ab εκών• εκασίως, adv. sponte, ultro, voluntarie. εκπαγλα, adv. terribilem et stupendum in modum, immaniter, neutr. plur. εκπαγλον, adv. idem. neut. sing. Ab εχπαγλος, s, Ό κα) h, terribilis, stupendus, admirabilis. Ab εκπλήσσω, εκπχγλίομχι, ϋμχι, admiratione percellor, obstupesco, admiror. A prase. εκπαγλότατα, ierribilissima, nom. pi. n. g. grad. superlat. εκπαγλύμενος, τι, ov, efflictim cupiens. H«• τίξα μεν σον εχπαγλύμενος, Eurip. Orest. τέμον (Τδος 'εκπαγλα uiv/j, idem, Troad. ϊχπάγλως, adv. horribditer, mirifice. §*sr«0»ji» ίος, Ό xai ή, qui nihil passus est, illassus, incolumis ; (2} immodice adfec- tus. Ex \x et πάθος, εζπαθως, adv. cum immodico adfectu. εκπαίΐίυμα, το, discipulus, filius, Eur. εκπχ&ιυω, f. εύσω, instituo, erudio ; (2) ad adultam astatem perducere. " Agdii ΤΙξό- ζλας-ος εξεπαί'Βευε &ξασυς, Lye. 577. εκπαιφάσσιιν, more insanorum excurrere, II. 5, 803. Ex \x et πχιφάσσω• εκπαίω, f. αίσω, cum impetu egredior, per- rumpo. εχπαλαι, adv. jam olim. Ex ex et πάλαι, εκπαλαίω, f. αίσω, eluctor ; (2) contra le- ges gymnasticas ago. εκπαλλακίΐιοι, ων, β/, nothi, spurii, Hes. Ex \x et πχλλακ->„ concubina. εκπαντος, adv. omnino, prorsus. Ικπαππχσβαι, prass. inf. pass, contr. pro \y,- πχππόεσθαι, ab εκπαπποομχι, in pappos abeo vel dissolvor. Α πάππο;, lanugo carduorum. y εκπα^χΖόλως, adv. audacissime. (χπχφίνίύω, fut. εύσω, devirgino. Ιχπα,ξίΓ'/ιμι, prope adpono ; in a. 2. adsto. Έκπαξα^ηναι V*' ίν r V γ.νώμ-ι, Dem. ϊκπαταγίω, persono, obtundo aures alicu- jus clamore. εκπατάσσω, f. ξω, percello, attonitum red- do. Unde εχπεπαταγμίνος, perculsus, attonitus. εκπχτίω,.ω, f. 'fan, i extra viam tritam eva- gor, exspatior ; (2) inambulo. Ex \x et πάτος, via. Unde Ιχπάτια, qui in devia abductus, qui extra semitam est, JEschyl. Again. 49. 'Ex- πάτιον, το εξω πάτα, Hesych. (κπώτξίον, α, το, non patrium, dissimile, Hes. Ex Ιχ et πάτςιος, patrius. εκπαύω, libero a malo aliquo ; (2) eripio. εκπαχΰνω, f. ννω, crassum reddo. εκπαφλχσμος, S, ο, stridor. εχπείθω, persuadeo. ίχπίίξάξω, fut. άσω, tento, experior. Κα/ σα τοσατον πρυτον ιχπειςάσομαι, percon- tabor, Arisi. Eq. 1230. Ιζπαςάω, ω, et ΐχπίίξωμαι, idem. ΙκπΟ-ίκάω* ω, f. Ϋ,ιτω, securi exscindo. Ιχπίλίΐ. Hes. 'ίξίς-ι, licet. Α πίλω, sum. ίχπίμπωι fut. ψω, emitto. Αι* της νυκ- τός ΙΖίτιμψοιν τον Πχνλον, Act. 17, 10. Hinc 'ίχπίμ•ί/ΐς, (ως, ί, emissio, legatio. ίκπίπαίνω, prorsus percoquo, ad maturita- tem plane perduco. ϊκπίπόξν'.υχα, perf. ind. act. verbi Ιχποξ- ηύω, effuse scortor. Ιχπίπότάσ-α,ι, evolasti, 2. s. perf. ind. pass. Dor. pro ΙχπίπότΥίσα,ι, ab Ιχποτάομοί». Ιχπίπτϋμα,ι, expansus sum, prast. pass. v. Ιχπίτάζω, S. Ιχπίτάννυμι• Hinc (χπιπτοιμίνος , sj, ov, extensus, seu expansus, perf. part, et Ιχπίπταμίνως, adv. cum expansione. Ικπίξχίνω, ad finem perduco, praetereo. Ίκπίξα,μΛ, το, exitus, JEsch. ίχπίξάω, ω, transeo ; (2) trajicio, traduco, transporto. Κίΰξχ πάλαιαν χ,λίμαχ' Ιχ• πίοα. σ-βδί, scande, Eur. Ph. 100. ίχπίςΰιχίζω, fut. ίο-ω, decipio, effugio more perdicis. Ex \x et τε§δ/|, perdix. εκπίξθω, f. ίξο-ω, everto, devasto. Έχπίξ- ffoti ΊΙξίάμοιο π'ολιν, 11. 1, 19. Ιχπίξΐάγω, circumduco. Ικπίξίίίμι, peragro, lustro. Ex 1%, πίξ) et (ΐμι, eo. ίχπίξΐίξχομκι, usquequaque circumdo ; (2) usquequaque obeo, circumeo ; (3) cir- cumvenio, obsideo; (4) graviter con- strictum teneo. 'ίχπίξίϊζις, (ως, -η, circuitio, percursio. Ex ix et πίξΐΊχνεομαι. (χπΐξίλα,μζ'άνω, f. λ%•^/θμίί.ι, p. (ίλ'/ιφα, Un- dique comprehendo et circumplector. Ιχπ(ζΐνο5-ίω, ω, f. νσω, peragro, lustro. ΊχπίξίοΙίυω, undequaque cingo, Met. ap. Jos. Ιχπίξίπλίω, f. ίν/τω, circumnavigo. \χπ(οισπαο-μος, u, «5, plenior conversio mi- Htum triplici flexione constans. Ex \x et πίξίσ-παο-μός. εχπεξίτζίχω, percurro, currendo obeo, seu ab uno ad alteram curro. (χπέςο-α,ι, a. 1. inf. act. verbi (χπίξθω. ϊχπίσί, excidit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ίξεπίο-ί, a verbo Ιχπίπτω pro ίχπίτω. \χπ'ισσω, excoquo. \χπί<τωσ>, 3. plur. a. 1. conjunct, act verbi Ιχπίπτω. Ίχπίτοίλος, ν, ο χα) 'h, amplus passusque in modum folii. Ex lx et πίταλον, folium. ιχπίταμαι, f- πτν,σομαι, evolo. ΐκπιτάννϋμι, vel '(χπίτχννύω, seu Ιχπίτάζω, extendo; unde 'φπίτασ-χ. Έχπίτάνΰμαι, extender; unde Ιχπίπταμίνος, extensus. Έξ,ιπίτχο-α τας χίΤζάς μα πξος λαον ottru• Θ5ντα, Mom. 10, 21. ίκπίτάομχι. ωμαι, evolo, (χπίτ&β-ις, ή, expansio. Ab Ιχπίτάννυα,ι. ϊχπίτΥ,ο-ιμος, maturus ; (2) volatilis, Arist. Αν. 1355. Ab ίχπίτάομαι. ίχπίτομχι, volo ; (2) evolo. έκπίττω, fut. ε-ψω, excoquo. Έξίπί-^ε τα, α-ίτια, Aret. Ex \χ et π'εττω, pro πίπτω- Ιχπεφξαϊαι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ίχφξάζω. ϊχπίφυυϊαι, perf. part. med. f. g. v. εχφυω. ΐχπνιγνΰμι, vel εχπτιγνύω, f. π-ήξω, congelo, conglacio. 'εχπνΰάω, ω, exsilio, saltu exeo. Hinc εχπτ^ν,μα, το, saltus, procursio. \χπν$γ<ο-ις, εως, ή, exitus ejus qui exsiliit. εχπνιχτιχος, %, ov, congelandi et conglaci- andi vim habens. Ab εχπν,γνυμι. εχπν,νηιται, filum educet, 3*. sing. f. 1. ind. med. Att. pro εκπ^νΊσεται. Ab εχπνινίζω, f. ίο-ω, extrico, Arist. Ran. 587. Α πηνίον• εχπ-φς, εως, y, congelatio, concretio quaa frigore fit. Ab εχπ.'/ιγννμι. εχπν,ρόω, οι, f. ώο'ω, mutilo. 'ίκπνιχυς, εος, ο xxi 'h, qui sex cubitorum est. Ex \x, pro '(ξ, et πν,χυς, cubitus, εχπίαο-μα, quasi ab 'εχπιάζω, pro Ιχπάξω. Vide εχπίίο-μα. εχπιίζω, f. ίο-ω, exprimo, premendo expel- 16. Hinc ίκπίεοΊς, (ως, ■>„ expressio ; (2) compressio, comprehensio. εκπίεσμα, ατός, το, id quod expressum est, suceus seu liquor expressus ; (2) fractu- ra calvarias in multas partes. ίχπίίο-μος, S, 6, expressio ; (2) oculi pro- lapsus extra suam cavitatem. Ιχπίί^ξίον, α, το, in quo aliquid exprimi- mus, prelum, torcular. Ιχπιε<τος, r„ ov, expressus ; (2) qui exprimi potest. Ίκπικξάξω, idem quod ίχπιχξόω. ίχπιχξαίνω, f. χνω, exacerbo, exaspero. Ab ίκπιχξος, a, ο xxi vj, vehementer amarus. Hinc ΐχπιχξόω, ω, f- ώο'ω. peramarum reddo. ίχπίμπλνιμι, vel εκπιμπλάω, f. πλν,σω, im- pleo, compleo. εχπίνω, ebibo, epoto. Tev Ss λο7ο*θΰν Ιχπιών σχυφιον, Lye. 163.^ Ύνμον ίκπίννατ' id Α>υχγ\ς αχξχτον αίμχ, Soph. ΕΙ. 787. Έπίώάν (χπίνης ο'ίνν νέν λεπα^νν, Arist. Pace, 921. Ιχπίπτω, excido, decido ; (2) expellor, ex- plodor, repudior ; (3) erumpo, edor, ut d ποτ ες τν,ν ~2.χΰξον εχπλείισν,ς έχων, Soph. Phil. 380. Ήμε7ς δέ 'εξεπλίύσ-αμεν μετά. τά; ήμίξάς των άξύμων απο Φιλίαπων, Act. 20, 6. Ex \χ et πλίω. εχπλίως, adv. cumulate, abunde. ίχπλ-ί,γΐην, adv. terribiliter. Ab εκπλήσ- σω • εχπλΥ,θω, f. %σω, expleo, compleo ; (2) luo ; (3) perfungor. "ilj -ε σ' εκπλνίσαι χαεας, Eur. Ph. 174. 5 εκπληκτικός, ή, δν, terrorem adferens, hor- ribilis. Ab εκπλήσσω. εχπλΥ,χτικως, adv. cum stupore, cum ter- rore. 'ίχπλν,κτος, n, ο xx) v, attonitus. Ab eod. ίχπλ'/ιμμνζίω, ω, fut γβω, ajstu inundo, re- stagno; εκπλν,ξις, εως, ή, perterrefactio, consterna- tio, mentis abalienatio ; (2) sideratio et arborum tabes. Ab eod. εκπλν,ξόω, ω, fut. ώσω, impleo. Ύαίτνιν ό ®εος (χπίπλ'ί,ςωκε τοις τέκνοις αυτών ν,μίν, Act. 13, 32. Hinc εκπλήξωμχ, το, supplementum, comple- mentum. r εχπλήζωσι;, εωςϊ i\, expletio, complemen- tum. εκπληξωτης, κ, β, qui facit jussa, mandata. Ικπλήσσεο, 2. sing. pra?s. imperat. pass. Ion. pro εκπλήσσεσο. Ab εκπλήσσω, vel- Ικπλν,ττω, fut. Ζω, percello, perterrefacio, stupefacio; (2j excutio, opprimo, amoveo ; (3) de nidore nares suaviter afficiente, qiiod Eat. tangere ; unde cupiditate incendo ; (4) in pass, ti- meo, terreor. "Έςωτι &υμον εκπλχγείσ' Ιάσονος, Eurip. Med. 8. Εκπλήσσαμε• νος άπο τί? δίδαχν? rS Κ,υξίν, Act. 13, 12. Ικπλινϋείιω, ΐ. εύσω, lateres eximo. εκπλοος, contr. εχπλβς, ν, β, enavjgatio, eruptio navium ex portu ; (2) impetus classis in hostes. Ab ϊκπλίω. ϊκπλύνω, f. υνω, eluo. Έκπλύνχντας rr.v οισπώτΥΐν, Arist. Lys. 577. Έκπλνθνί το 'ίξίον εις γάλχ, Aristot. Hinc εκπλυσις, εως, r,, ipsa eluendi actio. εκπλυτος, n, ί κχι η, vel εκπλυτος, η, ον, β- lutus, elotus ; (2) colorem non retinens. εχπλώω, f. ώσω, enavigo. ΐΐίτξχς ^,υμπλτ;• γάδας εξίπλωμεν, Apoll. εχπνίυμχτόω, ω, f• ώσω, in spiritum verto ; (2) flatibus extollo. Ex εκ et πνεΰμα, spiritus. εκπνευσις, εως, ή, exspiratio ; (2) mors. Ab εκπνέω, f. εύσω, efflo, exspiro ; (2) morior. "Οταν Γίνάξων κτ,ξας εχπνίΰσν, βίον, Lye. 807. Ό δε Ί'/ισ$ς, άφύς φων%ν μεγίλην, εξέπνευσε, Marc. 15, 37. ΕΚΠ ΕΚΡ ΕΚΣ \κ^'ΐογ„ γ,ς, γ„ exspiratio, exhalatio. A prasced. εκποδών, adv. e medio, e conspectu, tropice e vita ; (2) cum gen. vertere licet procuL Ex εκ et πας, pes. εκποιεω, ω, fut. ί,σω, alieno, abalieno; (2) subduco, libero ab aliqua re; (3) eman- cipo, item adoptandum do ; (4) sufficio ; (5) perficio, consummo ; (6)Jmpers. sup- petit, licet. 'Εκποιώ με tS δικχς-Υιξίΰυ, Herodot. Hinc εκποίγισις, εως, i. alienatio ; (2) emancipa- tio ; (3) absolutio, perfectio. εκποίγ,τος, ν, Ό κχ) r„ emancipatus, in a- doptionera datus. Ab eod. εκποικίλλω, f. ιλω, vario, varie distinguo. εκποκίζω, f. ίσω, vello crines, vellus adimo. Άλλ' εκποκιω σα τχς ποκχΰχς, Arist. T/iesm. 574. εκπολεμίω, ω, fut. &ω, debello, expugno. Ex εκ et ;r όλεμος, bellum. Unde εχπολεμόω, ω, ad bellum concito, hostem alicui conciliare, infensum reddere; in pass, infensum fieri alicui. Έξεπολεμ,ω- πςρς τνς ς•ξατιωτχς, Plut. εχπολίζω, f. ίσω, urbem exstruo. εχπολιοξχεω, ω, f. γ : σω, obsidione ad deditio- nem cogo, capio. Έχπολιοξχγβείγ, δ* πό- τερος civ &£.ττον, Xen. εκπολιτεΰω, populum ad aliam formam reip., morumve traduco. εκπομπεύω, f. εύσω, me effero ; (2) effero, evulgo, pando secreta. Έκπομπεύει τω χάλλει, Luc. εκπομπή, ν,ς, -η, emissio ; (2) deductio ; (3) excursio ; (4) relegatio ; (5) repudium. Ab εκπέμπω, emitto. Ικπονεω, ω, fut. γ,σω, elaboro, excolo, exer- ceo, conficio ; (2) labores perfero. 'Ex- χονεΐν ΰψγ,λχ τειχγ,, Arist. Αν. 384. ίκζον/ΐζίυω, fut. εύσω, pravum et vitiosum reddo, vitio. Ex \κ et παντός, εκποντίζω, f. ίσω, trajicio mare. Ex εκ et πόντος, mare. εχπορεύομχι, fut. εύσομχι, exeo, egredior. Έξεποξεύετο εξω της πόλεως, Marc. 11, 19. Hinc εκπόξευσις, εως, η, processio, egressio. εκπορευτος, ν, όν, procedens, egrediens. εκποξευτως, adv. per processionem. 'εχποξθίω, ω, f. γ,σω, devasto, diripio. TIS- tretv χχτγ,ν εξεπόξβγ,σχν δβ«ί, Lye. 1339. εκποξθ^τωξ, οξος, ο, vastatof . A prajc. εκποξίχ, χς, ή, quaastus, negotiatio. Ex εχ et πόξος, transitu^, έκποξίζω, £ ίσω, exeogito ; (2) quaero, com- paro ; (3) suppedito. Ύοίς ΙεομενοΊς τον /β/β» εκποξίζει ν, victum suppeditare, hem. Τίύ,ντα γχς κίντ&μΛν χνδζχ, χχχποξίξομεν ' βίον, Arist. Vesp. 1107. εκποξνεύω, f. εύσω, effuse scortor. Αϊ πίξϊ οώτα,ς πάλας ταν ομοιον τύτοις τξόπον εχ• ποξνεύσχσχι, Judce 7. εκποξπχω,β. εχποξπόω, fibulo, fibula sub- necto, Hes. εχποτχομχι, ωμχι, evolo. εκποτεΌμχι, Sju,xi,idem. "ίΐς V οτε τχρφει- αι νιφάδες Αιος εκποτεοντχι, H. 19, 357. εκποτισμος, S, ό, siccitas terra?. εκιτξίζξις, εωί, ϋ„ exactio. Ab εκτξάσο-αι, vel ίκπξύ.ττω, fut. |α, perficio, exigo. Έκπξά.σ<ηιν χξ-ηματα,' μ-ήτξωον φόνον, ulcisci. 'εχνξα,ννω, f. ννω, demulceo, permulceo. εκπξεμνίζω, exstirpo, radicitus evello. έκπξίπΥ,ί, iof, 6 κχ) ή, decorus et insignis inter alios, eximius, elegans. Ex εκ et !τ§£!Γβ, decorus sum. Unde εκίτςίπω, decorus sum, inter alios excello. εκπζίπίντω;, adv. decenter, ut decet. εκτξίτως, adv. decore, eximie. εκπξί,θω, fut. fou, incendo, inflammo ; (2) efflo. Hinc εκπξΥ,ο-ι;, tug, %, incensio, inflammatio. εκτξ'/ισμος, S, ό, fervor aqua? &c. bullientis s. stridor. εκπξίξα,ί, a. 1. part. act. Ion. pro 'εκπξάξκς ab Ίκ^ξάττω. εκνξΊα.μα,ι, eximo ; (2) pecunia corrumpo. Τ»? κινίύννς 'φτξ'ιαντο, Lysias. εκπζίαο-θα,ι, prses. inf. med. εκχξΐόω, redimo, Chrys. ex Prov. Sol. εκτξίω, f. ίπ-ω, serra exseco, excido. εκπζοβίο-μίω, ω, f. itra, diem prajstitutum excedo, in mora sum. Ab ίκίΓξόΟίσ-μος, u, i και r» qui prcestitutum diem non servat. Ex Ικ et πξοθίο-μίος. εχίτξοθίΰ'μως, adv. post diem prasstitutum. Ικχξοθνμίίμχι, cupio, valde cupio. εκχξο'ίνμι, emitto, Euripid. Ion. 118. ■\κ προικίζω, fut. /«•«, doto, dote data eloco. Ex εκ et πξόϊξ, dos. έκτξοκαλίομχι, 5μαι, evoco, accerso. Έ»• ίΤξοκχλίθΌ•χμίνη μίγάξων εϋναιίτχοντων, Od. 2, 400. Ex εκ, πξο, et χχλίω. εχπξολίΐτω, f. -φω, relinquo, dimitto. Mv r τέξα δ' ίκπζολίπγ,ς, Phocyl. εχτξρλίποΐί, 2. sing. a. 2. opt. act. έκπξομολίω, ω, f. ν-,ο-ω, egredior. ίκτξοπ'ιπτω, decido. εκπξΟξίω, effluo, Orpk. εχπξοτιμάω, prasfero, Soph. ίκπξοφαίνω, ostendo, pra? me fero. Έκπξΰφίξω, effero, profero. εκπξοφίύγω, effugio. εκπςοχέω, f. εύ/τω, effundo. ΧλβΕξέί \κ• -τροχιών πλοκάμι/ς, Epigr. εκπτεξίΐμαι, in altum evolo; (2) attenuo, ut levitate facile attollar έκπτεςύα-οΌμκι, f. ξομχι, alas pando et qua- tio, alas expassas concutio ; (2) gestio. \κχτί]ο•ο-ω, f. ξω, expavefacio, exterrefacio. Ο'ι'κων μ' ως τ' hpviv &άμζει τωΐ}' ϊξίπ• m τχξας, Eur. Hec. 181. εκπτιλον, το, Nic. Vide πτίλον• εκττοιίω, percello, Eur. 'ίκπτυς-ος, ο κού ή, abominandus, repudian- dus. εκπτύω, f. vera, exspuo ; (2) respuo, abhor- reo, Gal. 4, 14. εκπτωμα, ατός, το, prolapsio ; (2) luxatio. Ab εκπίπτω. Unde εκπτωσις* εως, 'h, elapsio, eruptio ; (2) cala- mitas. έκπτωτος, n, ό xai r), delapsus. Ab eod. εκπυίω, £, f. %σω, suppuro ; (2) ad suppu- rationem perduco. Ex εκ et πυον. Hinc εκπίιν,μχ, α,τος, το, puris collectio. εκπόνο-ις, εως, ί, suppuratio. Ab eod. εκπνΥ,τικος, ij, ov, vim habens suppurandi seu pus movendi. Ab eod. εκπνίσκω, idem quod εκπυίω. εκπυνθάνομαι, ί-^πευιτομκι, audio ; (2) scis- citor. Ί,κχιως αΰτν εκπυνθάνει, roges, Arist. Plut. 60. Τίξΐν έχπύθομχι παν το πξάγμ', 'όπως έχει, Arist. Cone. 749. "I»' εκπυθώμεθα. πόθεν πάξευτι, Eur. Cyc. 93. εκπυοω, ϊ• ώσω, idem quod εκπν'εω. εκπνξΥ,νίξω, fut. ίσω, enucleo, educo ^elut nucleum ; (2) extraho. Ex εκ et πυξϊν, nucleus, 'εκπυξίόΐσθχι, incendi, incalescere, ap.Hipp. εκπνξος, a, 6 »«/ 'h, fervidus, asstuosus, ar- dens. Ex lx et πνξ, ignis. Hinc εκπυοόω, ω, fut. ώσω, incendo ; (2) excan- defacio. Αίιτων τ' εκπυζουσΊ σώμχτχ, Eur. εχπυξσεύω, f. εύσω, igne luceo, ex aliquo lo- co. Ex εκ et πυρσός, fax. εκπύξωσις, εως, r\, inflannnatio ; (2) ardor. Ab 'εκπυξίω. εκπυ^ος, n, ό κχ) yi, exauditus, COgnitus. Ab εκπυνθά,νομχι. εχπώγων, όνος, ό και ν\, cui barba excrevit, barbatus. Ex \κ et πώγων, barba. εκπωλίω, ω, f. ν,<τω, vendo. εκπωμχ, χτος, το, poculum, phiala. Ab εκπίνω. εκπωτά,ομχι, ωμαι, evolo. εκπωτισμος, 5, ό, siccitas terra?. εκξχχνοεν, impleti sunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. Bceot. pro εκξχχνθ-^σχν, a κξχιαινω• εκξχβϊίζω, f. ίσω, yirgis expello. Έκ της πόλεως επικλινείς εχζαζδίζειν τνς μοχθΥιξχς, Arist. Lys. 578. Ex εκ et όχζΐίζω. εχζαγχ, perf. ind med. verbi κξχξω. εχξχζον, ο. pi. imperf. ind. act. ΙχξχγΥΐ,Υ,ς, yi, diruptio, effractura. Ab \x- ξ-ί,γνυμι, effringo. εχξχΥ,νχ, implevi, a. 1. ind. act. verbi κξχι• α,ίνω• εχξχίχινον, 1• sing, imperf. ind, act. εχξχθγ,ν, mixtus sum, 1. sing. aor. 2. ind. pass, per Sync, pro εκεξάθΥ,ν,ζ κεξχννυμι- εκξχίνω, f. ανω, spargo ex ; (2) dispergen- do pffundo. Κόμν,ς U λευκον μυελόν εκ- ξχίνει μέσα κεατος διασπχξίντος, effluit, Soph. Track. 795. Ex εκ et ρχίνω. εχςαζχ, a. 1. ind. act. verbi κξάξω. εκξατχ&το, corroborabatur, 3. sing, im- perf. ind. pass, verbi χςχτχύω• εχζχύγχσεν, vociferatus est, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi κξχυγά,ζω. εχξεματο, pendebat, 3. sing, imperf. indie. nied. verbi χξεμχμχι. 'εκξίμ,ω, pendebas, 2. sing, imperf. ejusd. Att. et Ion. pro εκφμχσο. ίχείω, f. εύσω, effluo; (2) excido, Έίεο- ( 179 ) ρύνισχν oi Θεμις-οκλεχς λόγοι των 'Ελλή- νων, Plut. εχζΥίγμχ, χτος, το, abruptum ; (2) salebra, locus a torrente in campo excavatus ; (3) eruptio aquarum. Ab εκξΥ,γνΰμι, vel εκξγ ι γνύω, f. ξν&ω, effringo, erumpo. Κχθ' νμΖ,ς δ' 'ύποτ εκρΫ,Ιει μΑ- χ«, Soph. Aj. 786. Hinc ς εκξΥίξις, εως, ϋ,, diruptio ; (2) vociferatio. εκξΥ,Υΐνχ, a. 1. ind. act verbi κξχιχίνω.' εκξιζόω, ω, eradico, exstirpo. Έκρζώσν,τι α,μχ χυτοΊς τον σιτον, Matt. 13, 29. 'εκει- ζωΰγ,σ -Txt, ib. 15, 13. εκξίζώσΥίτε, 2. plur. a. 1. conj. act. εκξίζωσις, εως, ή, eradicatio, exstirpatio. εκξίζωτΥίς, is, ό, eradicator, exstirpator. εχξΐ/Λμχ, χτος, το, purgamentum, quod ejicitur. Ab εχξίπτω. εχξΐν, ϊνος, ό χχι ή, cui nasus est prselongus, Aret. Ex \x et oh, nasus. εχξίνχτο, interpretatus est, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi χξίνω. εκξινίξω, f. ίσω, naso suspendo, subsanno. Ex εκ et piv, nasus. εκξίπίζω, f. ίσ.ω, flando excito ; (2) accen- do; (3) flando impello; (4) excito. Ιίνεΰμχ πξοσπεσόν χφνω ty,v πχεεσκ-υχσ- μενΥ,ν ϋλΥ,ν επ) τνς πολέμιας εξίρρίπιζε, 'εχξίπτεα, ω, projicio, ejicio. εκξίπτω, f. •φω, projicio; (2) decutio, rele. go in locum aliquem. Hinc εκξίψις, εως, yj, projectio, decussio, ipsa ac- tio projiciendL εκοο-η, γ]ς, y\, effluxus. Ab εκξεαι. εκξοος, contr. εκξχς, α, ό, idem. 'εκξχσθΥΐν, a. 1. ind. pass, verbi κξίω- εκςύσω, pepulisti, 2. sing. a. 1. ind. med. εκξαφίω, ω, f. ν]σω, exsorbeo. εκζύζ-ν, 1. sing. a. 2. ind. pass, verbi κρύπ- τω. εκξυπτον, 1. sing, imperf. ind. act. εκευσις, εως, r), effluxus; profluvium. Ab εκξύω, effluo. εχξυφχ, occultavi, 1. sing. perf. ind. act. Att. pro κίχξυφχ, a κξύπτω- εχζυψχ, abscondi, 1. sing. a. 1. ind. act. εκξύω, f. ύσω,^ effluo.^ Et εχξύομχι, eximo, libero.^ Ty,v πότ' εν σφχγχΤς κεμχς φχσ• γχνων εκξίισετχι, Lye. 190. εκσχ«/γ,νεΰω, e sagena, seu reti explico. ϊκσχλχσσω, idem quod εκσχλεύω, Ep. εκσχλεύω, agitando seu concutiendo ejicio, cum vi expello. εκσχοκίξω, f. ίσω, excarnifico, carnem se- paro. Ex lx et σχξξ, caro. εκσχξχόω, ω, f. ώσω, carnem excrescere fa- cio, carnem ingenero. Ex iisd. Hinc εκσχξχωμχ, χτος, Te,camis excrescentia. εκσχώζω, idem quod εκσώζω, Horn. εκσείω, f. είσω, excutio, quassando emoveo. εχσΥ,μχίνω, f. χνω, declaro, aperio. εκσ^πω, f. -^ω, penitus putrefacio. εκσιςωνίζω, f. ίσω, siphone elicio, vel ex- traho. εχσχεΰχζω, f. ίσω, ejectos dissipo, ejicio si- mul et dispergo. εχσχείχννϋμι, dissipo, Ar. εχσχευάζομα,ι, f. χσομχι, vasa summota a- licunde exporto ; (2J exporto. εκσκοξπισμος, ΰ, ό, dissipatio. Ex εκ et σκοξπίζω, dissipo. εκσμάω, ω, f. γ\σω, extergo. εχσοζεω, ω, f. ησω, expello, abigo foras. εχσπχω, f. χσω, extraho, expello. εκσπενίω, fut. σπείσω, Ubamina effundo. li- j bo. εκσπίξμχτίζω, f. ίσω, semen emitto. εκσπερμχτόω, ω, £ ώσω, ad semen pervenio, semen reddo. εκσπευΰω, festino, festinando pervenio, ten- do. εχσπογγίζω, f. ίσω, spongia extergo. εκσπονΰυλίζω, cervicem confringo. 'ίχσπονίος, », ο κχ) yi, exclusus a fcedere vel a societate ; (2) fcedifragus ; (3) qui nul- lo fcedere tenetur. Ex ix et σπονδή, fce- dus. εκϊχΰιος, jj, ό χχι υ), sex stadiorum. Ex εκ, pro εξ et ς-ά,Ιιον, stadium. εχς-χσις, εως, ϋ\, dimotio rei e statu, in quo erat ; (2) mentis emotio, ecstasis ; (3) abscessus, discessus ; (4) mutatio, qua res in aliam naturam degenerat ; (5) ad- miratio, stupor. Ab εξ!$•Υιμι, de statu dejicio. εχς-χτιχος, y„ ov, vim rem aliquam e statu suo dimovendi habens; (2) attonitus, mente alienatus, furiosus; (3) demen- M2 ΕΚΤ ΕΚΤ ΕΚΤ tans; (4) pronus ad iracundiam. Ab eodem. ixs -ίλλω, fut. λω, emitto, extra mitto ; (2) exorno. ίχρίφω, f. -φω, coronam aufero, coronam depono ; (2) inanio, evacuor ; (3) coro- na exorno ; (4) exorno. Πάντα; δε βω- μας οι χα,τ' Άΰμίτν ΰόμχς προσήλθε, χά,- Us-i-U, Eur. Ale. 168. εχ^θίζω, fut. ίσω, ex pectore loquor ; (2) memoriter non e libro aut membrana re- cito. Ex ix et g -γβος,. pectus. εχτίσ-γ, mirabitur, 3. sing. f. 1. ind. med. Att.'et Ion. pro ϊχ^ίσετα,ι, ab ϊξί^χμι- εχ^ξαγγίζω, fut. ίσω, excolo, stillatim ex- haurio. εχς-ξχτεια., α,ς, eductio exerc-itus in ex- peditionem. Ab εχς-ξατεύω. εχς-ξάτευσις, εως, ί, idem et ab eod. ixs -ξα,τίύω, f. εύσω, exercitum in expeditio- nem educo, infesto exeo agmine. ίζρξα,το,πεΰεύω, f. εύσω, castra loco extra. txs -ξίφαι, f. ψω, inverto, immuto. "Exs-gi- ■φον ως τάχιτα. τϊί; σχ,υτχ τξόπχς, Arist. Nub. 88. Έζς-ξί-ψβίς τνς ίμετίξρς Ιπ- πία.; χα,κός χαχως, ibid. 554. ϊχσύομα,ι, aut ϊχσεύομαι, erumpo ; unde 'ε'ξίσσυτο, apud II. 7, 1. ίχσυξ ιγγόω, ω, fut. ώσω, aperio e.t pervium reddo velut fistulam. εκσυξίζω, sibilo, de serpente. ϊχσυζίσσω, vel ϊχσιΐξίττω, fut. ξω, exsibilo, explodo. εχα-φινΰονιίω, ω, f. ίσω, funda ejaculor ; (2) fundatoris more ejaculor. εχσφενίονίω, ω• f• ίσω, idem. εχσ&ξαγίζω, fut. ίσω, ad exemplar signo. Ktinc εχσφξάγισμκ, α,τος, το, effigies expressa. ϊχσχίζω, f. ίσω, scindo ex, exseindo. Ίχσώ'ζω, fut. ώσω, e penculo servo, libero, tueor. Ύύμζος δ οίύτον εχσώσει μόξν Όπλοσμία,ς, Lye. 613. ΤΙξος οΐχον τον σον 'ίχσωσόν μ' 'άγων, Soph. Phil. 488. "Ιδεο— θί τώΰί τώ χα,σιγνίτω, φίλοι- 'Ώ τον πατ τξωον οιχον ίξίσωσκτ'ήν, id. ΕΙ. 985. εχσωξίύω, f. ώσω, accumulo, acervatim ad- gero. ΐχτα,, occidit, 3. sing. imp. vel a. 2. ind. act. Dot . pro 'ίχτ-,-„ a verbo χτ7,μι. ίχταγν], ν,ς, ί, delegatio. Ab 'εχτάσσω• εχτ&γχεν, 3. sing. perf. ind. act. verbi χτεί• νω. Ιχτάΰχν, adv. extense, porrectim. Ab εκ- τείνω, εχτάΰιος, α, b χα.) ί, extensus, exporrectus ; (2) amplus, qui longe lateque patet. Ab eodem. ϊχτα,Τον, adv. idem quod ϊχτάΐχν• IxToMui, a. 1. part. pass, verbi ϊχτεΊνω. ϊχτα,θεν, occisi sunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. Bceot. pro ϊχτάθν,σαν, a χτίίνω- ίχταϊος, α,ία,, οΓιον, sextus; (2) sextanus. Ab 'ίχτος, sextus. "txT&xi, occidit, 3. sing. perf. ind. act. 'ίχταχτοι, ol, extraordinarii, JEsch. Ιχτχλαντάω, talentis, i. e. magna pecunia, fraudo. %χ"αμ.οί, α,τος, το, extensio, productio, id quod extensum est. Ab εκτείνω, ίχτα,μίνος, perf. part. pass, verbi χτείνω- ϊκτά,μ'/,σι, exciderit, 3. sing. a. 2. conj. act. Ion.' pro ϊχτάμγ, ab ϊχτίμνω.^ εχταμμα,ι, perf. ihd. pass, verbi χτείνω. εχτάμνω, exseco, excido. Ίβί εχτάμνειν, II. 11, 515. yyjtov, ib. 3, 62. πξυμντ,ν,Μ. 12, 149. Ab εχτίμνω. 'ίχτα,ν, occiderunt, 3. plur. aor. 2. ind. act. Bcc'ot. pro 'ίχτασα,ν. a verbo χτν,μι. tx.Ta.vi, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi χτείνω. εχτχνβαξύζω, tremo. Ιχτα,ννω, f. ίσω, extendo. Ab εκτείνω, ϊχταξις, εως, ί, ordinatio, instructio aeiei. Ab ϊχτά,ττω, ordino. ίχτοιπίΐνόω, ω, f• ώσω, deprimo, humilem facio. IxTuoocxTixls, ->„ ov, vim turbandi habens, ap. Medicos, ventrem. Ιχτάξοίξις, tus, ri, perturbatio, ap. Medicos, ventris. ϊχτοίξάσσω, vel ΙχτοίΡ&,ττω, f• ξω, perturbo. Ούτοι ο'ι α,νθξωποι ίχταξάσσχσιν ήμων τχν πάλιν, Act. 16, 20. Έτοίξοιχβίΐί πζά; τον των πληγών φόζον, Luc. ίχτα,ξζίω, ω, fut. ίσω, extimesco ; (2) ex- terreo. ίχτοις, occidisti, 2. sing. a. 1. ind. act. per Syncop. pro 'ίχ,τίΐνας, a χτιίνω. ϊχτ&σις, (ω;, ή, extensio, porrectio ; (2) Fi- gura grammafeca, qua syllaba br&vis pro- ducitur. Ab ίχτείνω. '■χτάσσω, vel Ιχτάττω, f. ξω, instruo, in or- dine pono. Έν τόΐς οπλοι; Ιχτίτχγμίνοι πξος μά-χ'/ιν, Pkilo. ικτάσω, possedisti, 2. sing. a. 1. ind. med. Dor. pro Ιχττ,σω, a χτάομα,ι• Ιχτα,το, 3. sing, plusq. ind. pass. v. χτίίνω. ίχτ&τός, -η, iv, exporrectus, extensus. Ab ϊχτύνω• \χτία.το, possessa erant, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro 'ίχτηντο, a χτά,ομοίΐ. Ιχτίθίντοι, cxpositum, ace. sing. a. 1. part. pass, verbi ϊχτίθνμι. Ιχτύξαμμίνας, emitritos, ace. pi. perf. part. pass, verbi ΐχτξίφω. Βχτίίνα;, a. 1. part. act. verbi Ιχτίίνω- exTitvi, 3. sing. a. 1, ind. act. v. χτίίνω. ϊχτύνω, f. %νω, extendo, protendo ; (2) ex- traho, educo. "HS»j γχξ πολύς ϊχτίτοιται χξόνος, Soph. Aj. 1419. Μιίξον' Ιχτινω λόγον, id. Trach. 692. ίχτίιχίζω, f. ίσω, muris cingo. ^Αξα, 3-env- μά,ζας 'ότι ϋτω το τίϊχρς Ιχτίτίίχι^οιι τ -ar χίι ; Arist. Αν. 1170. ϊχτίχνίω, pario ; (2) med. ίχτιχνόομκ,ι, li- beros suscipio. ϊχτίλιιος, idem quod ϊχτίλν,ς, Bom. Ιχτίλίΐόω, ω, f: ωσω, perficio, consummo. Ιχτΐλίοιτί, 2. plur. praes. opt. act. verbi ix- τίλίω. Ιχτίλίσχις, quum complevisset, qui comple- vit, a. 1. part. act. Mol. pro ϊχτίλίσοις. ιχτίλιυτάσίΐ, Dor. pro Ιχτίλίυτίσιι, ab \x- τελίυτάω, finio. ίχ-τίλίω, ω, f. ^σω, perficio. Έζτίλΰν τϊ,ν dixr.v, φόνον, γάμον τινι. \χτελν,ς, ίος, Ό χλι ή, perfectus. Ex ix et τέλος, finis. Ιχτίμνω, fut. εμω, excido, exseco ; (2) cas- tro. 'Έγω δε τον λά,ξυγγ' ο\ν Ιχτεμοιμί σα, Arist. Ran. 584. εχτενεΐΆ, ας, %, extensio; (2) explicatio ; (3) jugis et adsidua opera ; (4) copia, a- bundantia. Ab Ιχτείνω. εχτενν,ς, εος, Ό xou 'h, extensus ; (2) sedulus, diligens ; (3) assiduus, jugis. Ab eod. IxTivi'ct, οις, τι, idem quod 'εχτενεια. εχτενω, 1. sing. f. 1. ind. act. v. Ιχτείνω- εχτενως, adv. vehementer, impense, pro- lixe. Ab εχτενης. εχτεταγμενως, adv. ordinate, ab εχτοίσσω. εχτετα,μίνως, adv. explicate. Ab εχτετα,μί- νος, quod est partic. pass, ab Ιχτείνω. εχτευς, εως, ο, sextarius. Ab εχτίς, sextus. Ιχτεφξόω, ω, f. ώσω, in cineres redigo. εχτεφξωσις, εως, η, cinefactio. \χτεχ.νάομα.ι, ωμαι, f- ν,σομα,ι, COntechnor, comminiscor. Ex \ x et τ'εχνν,, ars. εκτίσω, f. ίξω, eliquo, expnmo liquefac- tum ; (2) emacero, extabefacio. εχτφς, εο:ς, ->„ liquefactio, percolatio. έχτνμόξίον, u, το, sextans, sexta pars, sex- tarius. Ex ίχτος et μίξίον, partic ula. ixTTtVTa.1, 3. pi. perf. ind. pass. v. χτχομαι. εχτ'/ισάτν,ν, 1. sing. a. 1. bid. med. εχτϊσθκι, perf. inf. pass. Ion. pro χίχτησ- 6cci. 'εχτιβεύω, f. εύσω, enutrio, educo. 'εχτίθν,μι, f. S-' /,σω, expono, ut e navi, e ve- hiciilo ; (2) expono infantem ; (-3) adop- tandum do filium ; (4) propono, v. c. e- dictum, premium, &c. (5) proscribo ali- quem vel aliquid ; (6) edo in publicum, ut librum ; (7) venum expono ; (8) in med. aliquo transportandum euro, secu- ritatis causa, Ern. 'Εχθείνα,ι ββίφος,ζά. Ph. 25. Τον §6 πα,τεξ-Ά Κηφεοϊ, ός σ' 'εξε- θηχεν, ίπολεσειαν ο! 3-εβ/, Arist. Thesm. 1065. Έχτεθείς ύπο μητξος εϊς την «δον, Isocr. Ιχτιθν,νεύω, f. εύσω, idem 'quod εχτιθεύω. ίχτιϋηνέω, ω, f. ίσω, idem. εχτιχος, ν» ον, in habitu positus ; (2) qui hectico febri laborat. Ab 'ίχομοιι, habeo. 'εχτιχως, adv. habituaMter, h. e. firmiter, probe. εχτίχτω, fut. τέζομχι, partu edo, edo in lucem. εχτίλλω, evello. εχτιμχω, ω, f- ίσω, ffistimo, nimio pretio asstimo ; (2) valde honoro ; (3) honoris causa nomine aliquo, pra?sertim hones- tiori, appello. Hinc εχτίμν,σις, ί, magni honores. * εχτΤμος, ss, 6 xou %, expers bonoris. ExI» et τιμή, honor, εχτιναγμος, S, h, excussio. Ab Ιχτινύσσω. εχτινκϊιντε, 2. pi. a. 1. imperat. act. verbi ( 180 ) Ιζηνά.σσ'ω, f. ξω, excutio. Έχτινάξατε τβι» χονιοξτον των ποίων νμων, Matt. 1θ\ 14. ϊχτιννίιω, f. τίσω, exsolvo, -luo. Ab ϊχτίω• εχτίνω, f. τίσω, idem et ab eod. Έχτίνειν τα. οφειλόμενα,, Plat. "Οσην χα,τ' α,υτων Ζζΐΐν εχτίσα,ιτ ιών, retulisset, Soph. Aj. 304. φ θυμάτων πξόσπαιον εχτίνων χάζι* Ια,ίμ'ων, Lye. 211. Ab eod. έχτισε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χτίζω, εχτισις, εως, %, persolutio. Ab ϊχτίω. εχτισμα,, α,τος, το, mulcta. Ab eod. εχτΐ5-αι, S. sing. perf. ind. pass. v. χτίζω- ixTir-y.i, S, a, qui solvit ; (2) exactor j (3) vindex. Ab eod. ϊχτιτθεύω, idem quod ϊχτιβεύω. ϊχτιχξώσχω, f. τξώσω, abortum facio. ϊχτίω, luo, punio, soLvo,^rependo. Ένδ/- χως εχτίσγ πόσιν, Eur. Med. 267. εχτμημα., α,τος, το, frustum sectione ex- tractum, segmentum. Ab Ιχτίμνω, ex- seco. 'ίχτμ'/ισίς, ιως^ ί, exsectio, excisio ; (2) castratio. Ab eod. ϊχτοΰεν, adv. extra, ex eo, seorsim. Ab εχτίς. ϊχτοθι, adv. idem et ab eod. ϊχτοιχωξνχίω, parietes perfodio furandi causa'. ϊχτοχίζω, f. ίσω, fcenori do. ap. Jos. ad au- dendum impello, incito. Ex \x et τάχος, usura. ϊχτολμΑω, f. ίσω, audeo. ϊχτολμίσας, ausus, a. Y. part. act. Ιχτολυπεύσα,ς, a 1. part. act. verbi εχτολυπεύω, f. εύσω, perficio. εχτομενς, εως, ό, sculptor, excisor, sector. Ab -'εχτεμνω. ϊχτομν,ης, χ, excisio. Ab eod. εχτομία,ς, a, e, exsectus, castratus. Ab eod. ϊχτομις, ίίος, r,, sectrix. Ab eod. εχτομος, ss, it χα.) i, idem et ab eod. εχτονε, 3. sing. perf. ind. med. v. χτείνω. εχτονος, ov, abhorrens a tono, s. musico. εχτοξενω, f. εύσω, exhaurio, proprie phare- tram ; (2) emitto telum. Κομίζων ix• τετοξεΰσθαι βίον, Arist. Plut. 34. Ex ix et τόξον, arcus. Ιχτοπίζω, f. ίσω, loco moveo, abigo, relego ; (2) peregre abeo. Έχτοπίζω ίπο τ%ς οι- χία,ς, Aristot. Ab εχτοπος. εχτάπιος, u, ο xoiiji, peregrinus. Ab eod. ϊχτοπισμος, S, b, discessus, sedis mutatio ; (2) luxatio; (3) longinquitas loci. Ab εχτοπίζω. εχτοπιτ'εον, abigendum. εχτοπιτίος, a,, ov, exterminandus. εχτοπίζ-ιχος, i), ov, qui loca mutare solet. εχτοπος, u, b xal i, loco suo emotus ; (2) inusitatus. Ex ix et τόπος, locus. εχτίπως, adv. mirum in modurn, incredibi- liter, nimium, impendio. A prsec. εχτοξίω, OS, f. ίσω, tornando elicio. εχτος, yj, by, sextus. Ab εξ, sex. εχτος, adv. extra. Ab ix vel ?|, ex. εχτόσθεν, adv. extra. Ab ϊχτός. εχτοσε, idem et ab eod. 'ίχτοτε, adv. ex eo tempore. Ab ix et τότε, tunc. 'εχτςχ-γωΰέω, ω, f• ίσω, tragoadia decanto ; (3) tr'agice decanto et exaggero. ϊχτξα,νόω, declaro, manifesto, Jun. εχτξάπεζος, u,-b χα,ι ί, extra niensam con- sfitutus, qui in mevisam non infertur. Ex ix et τξάπεζα, mensa. εχτξα.πελογά$•ωζ, οξος, b, deformem ven- trem habens. ιχτξάπελος, a, b χα.) i, invenustus, fcedus, aversanaus. Έκ ix et τξίπω, decorus sum. εχτξα-πίλως, adv. invenuste, fesde. εχτξαπγ, deflectat, 3. sing. a. 2. conj. pass, verbi' ϊχτξίπομα,ι, aversor. έχτξα-χτ,λίζω, f. ίσω, excutio et praecipitem do, de equo; (2) collum seu cervicem frango ; (3^ intejficio, nominatim decol- lo ; (4) in superbiam ago, effero, extol- lo. Έχτξα,χ'/ιλίζεσθαι, excuti et in collum devolvi; t 2) interfici ; (3) superbire; (4) dehquium pati. Ό δέ 'ίππος εχτξαχνλίζει τχς μί ΰυναμίννς οχίΤσθαι, Plut. Ex ix, et τξάχηλος, collum, cervix. εχτρα,χύνω, exaspero, exacerbo. ϊχτξίπομα,ι, diverto, deflecto iter; (2) a- versor. ϊχτξίπω, f. τξί•φω, deflecto. ΤΙξάς τε ποίμ• να,ς ϊχτζίπω, Soph. Aj. 53. Ούτος ϊχτζί- πετα,ί με νυν ίπαντων, Dem. ϊχτξίφω, f. 3-ξίψω, enutrio. Έχτξεφει xtti 5•άλ!Γ£< α,ντν, Ephes, 5, 29. Χ' *jV/j 1ς- ΕΚΦ ΕΚΦ ΕΚΨ ίθίΐάί χωράν τίνίι τν,ν S -ρασεΤαν ϋτω, Α- rist. Thesm. 522. εχτξίχω, excurro, raptim proripio. Έίς την ιδίκν 'εχτξίχει χώξαν, Aristot. ϊχτργ,σις, εως, ή, foramen, perforatio, Aret. EX Isk et τιτζάω. Ιχτξίαινόω, S r f. ώσω, tridente emoveo. Ιχτξϊζν;, w, ή, extritio, deletio. ίζτξίζγ,σομαι, perdar, f. 2. ind. pass, verbi εχτξίζω, f. <ψ<ν> extero. Κατεύχομαι κακόν ribit, ibid. 436. Hinc εχτβιμμα, ατός, to, id, quo aliquid abster- gimus ; (2) mantile, sudarium, &c. εκτξί-^αι, a. 1. inf. act. verbi Ιχτξίζω. εχτξίψις, εως, -h, extritio, deletio. Ab eod. £«rf«s"4, %ς, 'h> deflexio, digressio ; (2). di- verticulum ; (3) divortiurn aquarum, &c. (4) ambages. Ab εκτρέπω, εχτξοπίας, a, b, scil. βΐνος, vappa. ΙχτξοΜον, u, to, vitium palpebral eversse. εκτξοπος, α, Ό χα.) ~h, deflexus ; (2) male moratus ; (3) dissentaneus. Ab eod. ΐχτξοφ?ί, γ]ς, 'h, nutritio, educatio. Ab \x- τξίφω. ίχτξοχά,ζω, f. άσοι, excurro, procurro, per- curro. εχτζυγάω, ω, f. ήσω, vindemio. ϊκτςυτάω, ώ, f. ησω, terebrando egero ; (2) terebrando erumpo. Άλλ' εχτιτρύπγχε λαθΰσχ μ' 'ίνδοθεν, Arid. Cone. 337. Hinc ίχτξύπ'/ιμχ, ares, τό, terebramen, ramen- ta, qua? terebra educit. εκτρυχόω, ω, f. ώσω, detero, attero, consu- mo, exhaurio. Ex \x et τξυχάω, tero. εχτςύχω, idem. Ex \x et τξύχω, tero. ιχτξώγω, erodo, exedo. Ex εχ et τξώγω, rodo. εκτξωμα, ατός, το, abortus. Ab εχτίτζώ• σχω. Hinc εχτξωματαϊος, at a, a7ov, abortivus. ΐκτξωσις, εως, ή, abortus. Ab εχτιτξώσχω• ίκτξωσμός, S, ο, abortio. Ab eod. εκτύγχάνω, adsequor, vel sum. ίχτύπος , a, b xa) 'h, expressus ex archety- ■ po. εκπυπόω, ω, exprimo, effingo, informo. Hinc εκτύπωμα, ατοί, To,effigies expressa. Ίχτυπωσις, εως, %, expressio, efformatio. ιχτυφλόω, ω, f. ώσω, exca?co. Hinc εκτύφλωσις, εως, ή, excascatio. εκτύφομαι, et ΐχτυφόομαι, 'ύμαι, in furnum evanesco. Ex \x et τύφοι, fumum excito. εκυίάσσατο, convitiatus est, 3. sing. aor. 1. ind. med. Poet, pro εχυΐάσατο. A sat- p Μζρ. εχυχλωσα, a. 1. ind. act. verbi χυχλόω. εχύξά, ας, ή, socrus, mariti mater. Ab 'EKYPO'S, S, b, socer, mariti pater. ixvgo-a, a. 2. ind. act. JEol. pro εχυξ». A χύζω. Ιχυξώθην, a. 1. ind. pass, verbi χυξόω. \χυ•\ιεν, 3. sing. a. 1. ind. cum » Ιφίλχ. v. κύπτω. ΙχφαγεΊν, exedere, 'εξίφαγον, εχφαγών. εχφαιίξύνω, nitidum ac tersum reddo. εχφ&,νν,ς, ίος, b xa) *j, manifestus, apertus ; (2) splendidus, illustris. Ab εχφαίνω, f. α,νω, in lucem edo, profero, e- vulgo ; et (-2) ίχφαίνομαι, in lucem edor ; (3) appareo, conspicuus sum. 'Ω,ς το πυ~ θιχόν B-iS μχντέϊον εξίφηνεν αζτίως εμο), (Ed.Tyr.%0. ίχφοινίζω, f. ίσω, manifestum reddo, aperio. sxqctvtris, ia>s, 'h, patefactio, evulgatio ; (2) expressio, enarratio, significatio. Ιχφαντιχος, η, ov, enunciativus, enarrativus. ίχφκντιχως, adv. enunciative ; (2) expres- se, significanter. ίχφα,ντοξία., α,ς, 'h, doctrina rerum recondi- tarum interpres. Ab Ίχφκίνω. ίχφοιντοξίχοί, vi, ov, idem quod ΐχφοιντιχό;. 'ίχφα,ντος, ν, Ό xot,) ν), patefactus, evulgatus. ϊχφάντωξ, οξος, β, enarrator, interpres, qui arcanum aliquod patefacit. . Ιχφανως, manifeste, palam. Ab \χ_φ«.νγ,ς. (χφ&ο-ις, ίων, r h, edictum. Ab 'έχφημι. ιχφοίτνίο-μοίτοί, ων, τα,, praesepium purga- menta, sordes, quse e prassepibus ejiciun- tur, reliquias ciborum. Ab Ιχφχ,τνίζω, quod est ab \x et φάτνη, prcesepe. Ίχφίτνωμον, το, lacunar, &c. Msch. Ιχφαυλίςω, fut. ίσω, pro vili habeo, elevo, contemno. Hinc ίχφοινλκτμος, is, a, contemptus. ϊκφχυλοί, ov, contemtus, fcedus. ΙχφίξίμΧν, pr«£S. inf. act. Ion. pro ίχφίξαν. Ιχφίξίμύθω, dicta foras elimino, divulgo. Ex'k, φίξω et μΖθος, verbum. ίχφέξομχι, effero, aufero ; (2) efferor, ra- pior. Ιχφίξω, effero, exporto ; (2) effero mor- tiium; (3) divulgo, enuntio; (4) publi- co, v. c. librum, publice propono, recito, &c. (5) promo, edo ; (6) refero, v. c. ad senatum vel populum ; (7) infero, v. c. bellum ; (8) uterum fero ad maturitatem foetus, Em. Έχφίξίΐν ΰίϊγμα τηί φύο'ίως, lsocr. ΐΐζος oe,y>,v Ιχφίξγ, Soph. El. 628. Κ«/ γάξ τινίς Ιχφίξ,χοΊ τνντονϊ vixeov, Α- t rist. Ban. 170. ' ^ Ιχφίύγω, effugio. ΤΛϊχξον εξίφυγί τη μτ, χα.• τοϊπίτξωθηνοίΐ, parum abfuit quin, Xen. Ιίω; γαξ civ τίτας ΰοχΫίς ίχφυγίϊν ; Arist. Αν. 361. Αυλ'/ιτΥίξος Βχ^ίφίυγότ» Xcteyov χοφθόξχξ ξ,ίφα,ς, Lye. 235. Ιχφίύξγι, 2. sing. f. 1. ind. med. verbi Ιχ- φίύγω. ϊχφ'/ιμι, eloquor; unde 'ίχφα,το, Ιχφά,α-Θα,ι. εχφθα'ξομκι, inauspicato et in perniciem exeo. ίχφθίνω, corrumpo, perdo, interficio. ίχφλανςίζω, f. Ίσω, idem quod εχφχυλίζω• Ex \x et φλκνξος, vilis, pravus. 'εχφλεγμ»τΐίο•θκι, in phlegma converti. Ιχφλεγω, f. ξω, exuro. Avtos εξίφλεξε την πάλιν, Arist. Pace, 606. Ιχφλίζω, idem quod εχβΧίζω, ap. Hipp. εχφλογόω, ω, f. ωσω, inflammo, flammarn ejaculor. εχφλοίω, decortico, elido, Nic. Ιχφλυαξίξω, contemno, deprimo. εχφλύξω, f- ύ/τω, ebulliq, exundo. εχφλυνΰά,νω, erumpo. Ex \χ et φλύω. ΙχφλύοΊτω, fut. ξω, ebullio ; apud Apollon. Rhod. εχφλύξκι, quasi exasstuare, ex cor- de a?stuanti promere. Ιχφοζίω, ω, f- Υ,ο-ω, exterrefacio, exterreo. Hinc εχφοζ'εομΜ, extimesco. "hoc μνι Ιό• ίω, ώς civ εχφοζειν ύΐΜ/,ς δ<ώ των επιβολών, 2 Cor. 10, 9. Ab Ίχφοξ,ος. Hinc 'εχφόξ'/;θξον, α, το, terriculamentum. έχφόζ'ημα,, το, idem. εχφόζτ,ο-ις, r,, terror, terrificatio. εχφοΖος, a, i χα.) v>, exterritus, constema- tus. Ex \x et φόζοί, timor. εκφρινίοΊτω, vel εχφοινίττω, f. ξω, rubefacio ; (2) cruento. εχφοιτάω, ω, f. ήσω, exeo, egredior, prodeo. Τίκ-ξα. TYU γυνκιχο! εξεφοίτων λόγοι, Plut. Hinc ίχφοίτνιο~ις, tais, fi, egressio ; (2) divulgatio rei. as, α,ς, v\, elatio ; (2) elatio funeris ; (3) divulgatio. Ab Ιχφίξω. Ιχφοξίω, ω, f. fan, effero, exporto. Έχφό- SYjffov αντον τον !Γλ3τβν εχ τν,ς olxiccs, Luc. Otiyi μόνος τον ζωμον εχφοξ'ήα-ϋς, Arist. Eq. 359. Ab eod. Hinc εχφόξτιμα, ατός, το, quod exportatum seu egestum est. εχφόξ'/ισις, εως, %, exportatio, egestio. εχφόζίον, ου, το, terra? proventus, fructus, quern terra edit. Plur. τα, 'εχ$όξΐχ~ εχφβξος, «, β χα,) 'h, exportatitius ; (2) di- vulgatus; (3) percitus. εχφοξτίζομαι, f. ίσ-ομα,ι, onus abjicio, exo- nero ; (2) excutio velut onus. εχφξάζω, f. ά,σω, eloquor, edissero, enarro. εχφξα,χτιζος, riyov, cui vis inest expediendi meatus obstructos. Ab εχφξάσο'ω. εχφξαίοΊς, εως, ή, descriptio, expositio, ex- plicatio. Ab εχφξάζω. εχφξα,τιχος, *z, ov, eloquendi facultate prae- ditus. Ab eod. εχφξίω, vel 'ίχφξ'/ιμι, f. φςτ^ω, emitto foras ; (2) effero. εχφξονίω, ω, f. ήοΌ>, euro ; (2) despicio ; (3) animo efferor, omninoque impotenter fortunam fero. Ab 'ίχφ%οιν• εχφξοντίζω, f. ίσω, excogito ; (2) non euro; (3) cogito. Έχφοντίξειν των σεα,υτν ■xga.f- μά,των, Aristoph. Ex εχ et φξοντίς. εχφξόνως, adv. stulte, amenter. Ab 'ίχφξων, όνος, b χα,) ή, qui est extra mentem, delirans, amens. Ex \x et φξ->,ν, mens. ίχφυα,ς, ούος, *j, res qua? alii adnata est. Ab εχφύω. Ιχ,φνγάνω, effugio. εχφΰγε, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro έξι' φύγε, ab ΐχφεύγω. Unde εχφυγν,, %s, ί. effugium, fuga. Ιχφυνς, ίος, ο χα) ή, natur?e modum exc!e- dens, sed fere in bonam partem. Ex \x et (jujj. ( 181 ) έχφυλάσσω, observo, tueor, Soph. εχφνλλοφοζίω, Si, senatu vel ordine aliquem moveo. Ex \ x et φύλλόν, folium, quo olim suflfragia ferebantur, et φίξω- ίχφυλλ.οφοξία,, ας, ή, ejectio e tribu, senatu, vel populo. Ex iisd. εχφϋλος, n, b χα.) ή, qui non est ejusdem tri- bus ; (2) qui nullius est tribus ; (3) pe- regrinus, externus, barbarus, a moribus gentLs abhorrens ; (4) inusitatus. Ex ix et φυλή, tribus. εχφυμα, α,τος, το, papula. Ab εχφύω. εχφυρ,μα,, τό, stercus, Nic. εχφυσα,ν, prajs. inf. act. contr. pro \χφνσά- ειν. ' Ab εχφυσάω, ω, exsufflo, vehementer respiro, gravi respiratione laboro; (2) follibus ventilo ; (3) excito spiritu. Έξ^ί^ο-έ yap τοσχτον τόλεμον, ίύ?ε, &c. Aristoph. Pace, 628. Hinc εχφύσνιμα, ατός, τό, efflatio, exsufflatio ; (2) inflatio, morbus ; (3) id, quod efflatur. εχφύστ,σις, εως, η, efflatio, exsufflatio. εχφΰης, εως, η, q. d. enascentia, exortus, germinatio ; (2) eruptio germinantium post sementem ; (3) generatio, procrea- tio ; (4) quae nata sunt. Ab εχφύω. εχφυς-ις, εως, r„ idem, Ετη. εχφυτεύω, translatum alicunde planto. εχφύω, f. ύσω, et 'έχφυμι, gigno ; (2) nascor. Έγώ δ' ελίυθίξχ μεν ϊξίφυν πατρός, Soph. Aj. 487. Ήμόϊς μεν ώς ΰύλχς σαφώς τα,- τ?!ζ άζ' ίξίφυσεν, »δ' ελευθίξχς, id. Phil. ίχφωνεω, ω, ί. ν,σω, exclamo ; (2) pronun- cio, exprimo ; (3) nominatim dico. Hinc εχφώνησις, εως, ν, exclamatio ; (2) Figura rhetorica j (3) pronunciatio, vocis emis- sio ; (4) diserta alicujus nominatio. εχφωτίζω, f. ίσω, illumino, illustro. εχχαλάω, ω, fut. άσω, demitto, laxando e- mitto , (2) dejicio. εχχαλχεύω, fabricor ex a?re aut metallo alio. 'εχχαξαΰξόω, ω, f. ώσω, cavernosum et sale- brosum reddo, torrentibus impetuosis excavo. Ex \x et χαξάΰξα. εχχαννόω, ω, laxiorem reddo, emollio ; (2) tumidum reddo, proprie et tropice, Em. εχχίω, f. εύσω, effundo, exhaurio ; (2) pass. effundor, absumpr, pereo. Καχχίω τό παν σόφισμα, Soph. Phil. 14. '©οίναισιν ολζον εχχίασα, Lye. 773. εχχιλόω, ω, fut. ώσω, pabulo privo, vasto ; unde ίχχεχιλωμίνος, desolatus. ίχχόιζω, f. ο'ίσω, fodio ; (2) emundo. Ex εχ et χόω, humum egero. \χχλοι'ύμαι, et ΊχχλοΖμαι, pallesco, sed ut aliquid viridis vel luridi admistum sit. εχχολόοι, ώ, f. ώσω, in bilem verto ; (2) bile impleo } (3) iratum reddo. εχχοξίόω, e fidibus excito, h. e. fidibus cano. εχχοξίύω, e choro ejicio. εχχ^ίμπτβμαι, exspuo. εχχξχν, prass. inf. act. pro εχχξάειν. ίχχξ'/ίματίξομαι, f. ίσομχι, exigo pecuni- am. Ex ix et χρτ,μα, pecunia. ΙχχξΥισαι, sufficere ; εξίχξνσε, suffecit ; \χ- χρ,ήσει, ex usu erit. Α χςνι, ut άπόχο-ή. εχχξΥισμωΰίω, vaticinor, oraculum reddo. 'εχχυθέντος, g. sing. a. 1. part. pass, verbi εχχύω. εκχυλίζω, f. ίσω, succum elicio ; (2) in suc- cum redigo. εχχυμίζω, f. ίσω, exsugo.^ Ex \x et χυμός, εχχυμόω, ω, a quo 'εχχυμ5σθαι aliquid dici- tur, cum succos et humores extra vasa sua effundit, ut in suggillatione. Hinc εκχύμωμα, ατοί, τ~ό, sanguinis sub cutem per grumos effusio, suggillatio. εκχυμωσις, εως, -/ι, idem et ab eod. εκχυντο, eff'usi erant, 3. plur. plusq. indie, pass. Ion. pro εζικίχυντο. Ab \χ-χύω. εκχϋσις, εως, ή, effusio. Ab εχχύω. εχχύτ'/ις, h, Ό, effusor. • Ab eod. 'ίχχυτος, », b κα) 'h, effusus. Ab eod. ϊκχυτξίξω, f• ίσω, ex olla effundo, vel exi- mo ; (2) effundo. Ex έχ et χύτρ,οί. εκχύω, effundo; pass, amore uucujuk rei capior j (2) valde exhilaror, ad lastitiam, risum profundor ; (3) frangor, langues- co ; (4) pereo, frustra consumor, dc la- bore, impensa, Em. εχχωνίύω, conflo. Ιχχωξίω, ώ, excedo, discedo. Χιιμό/νις Ix* χωξασιν εϋχάξτω i)tg;;•. Soph. Hinc ίχχώξΥ,σις, ή, exx-essus, discossus. ϊχ•^γ°γμα, τό, rameutum. ΕΛΑ ΕΛΑ ΕΛΕ εχ^/ύχω, ί• ξω, animam efflo, exspiro ; (2) deficio animo. εκώλυσε, 3. sing. a. 1. ind. act. v. χωλύω. ΈΚί2' Ν, χσα, bv, voluntarius, qui sponte aliquid facit. ελάα, ας, τ), oliva, fiructus olea?. Ab ελαία. Ιλάαν, praes. inf. act. Poet, pro Ιλάαν- ελάασχον, imperf. ind. act. Ion. pro 'ήλαον. ϊλ&ξον, a. 2. ind. act. verbi λαμζά,νω. Ιλάδιον, », το, pauxillum olei. Ab ελαία. ίλαθας, a. 1. part. pass, verbi ελαύνω. 'ελαθον, latui, a. 2. ind. act. verbi λανθάνω. ΈΛΑΓΑ, ας , τ), oliva, arbor ; (2) olea, i. e. fructus olivae. ίλαίαγνος, χ, τ), oleagnus, planta in lacu Orchomeno nascens ; oleaginus, Theoph. Ex ελαία et αγνός, vitex. ελαιάγξίον, χ, το, olivum agreste, Pind. tKtt.ia.ui, άεσσα, am, oleosus, oleaceus. Ab tXctioz• Ιλαιαλογίω, ω, f. ν^σω, olivarum fructus col- ligo. Ex ελαία et λίγω- ελαιίΐΜποζος, χ, b, qui olearum mercaturam exercet. Ex ελαία et ϊμποξος, merca- tor. ελαίζω, oleas colo; (2) oleagino colore sum. Ab ελαία. ελαιΫ,ας, ίιεσσα, r,iv, oleosus. Ab eod. Ιλκί'/ίξος, ς», ξον, olearis, olearius. Ab eodem. ikeuvios, εα, to», oleaginus, ex olea arbore. Abeod. ελάϊνος, ir/i, ivov, idem et ab eod. ελαιόζξοχος, χ, b χα) -h, oleo tinctus, imbu- tus. Ex ελαία et βξίχω. ελαιόΰευτος, χ, ο χα) r„ oleo imbutus. Ex έλαια et δίύω, imbuo. ίλαιοΰόκος, vel Ιλαιόδόχος, α, ο χα) ή, ole- um continens. Ex ελαία et δίνομαι, ελαιοαδης, oliva? vel olei speciem habens. 'ελαιοκομία, olearum cultura. A seq. ίλαιοχόιχ,ος, χ, b χα) ϋ), olearum cultor. Ex ελαία et χομίω, euro, ίλαιοχονία, ας, r), aloarium ex oleo. Ex ελαία et χονία, aloarium. Ιλα,ολογίω, ω, f. %σω, olivas colligo. Ex ελαία et λίγοι. ίλαιολόγος, χ, Ό χα) τ), qui olivas coUigit. ελαιόμίλι, ιτος, το, ela?omeli, oleum mel- leum, quod in Syria alibique ex arborum caudicibus effluit. Ex ελαία et μίλι, mel. ϊλαιον, χ, το, oleum. Ab ελαία. ΐλαιοπιντ-,ς, ες. oleo imbutus, sordidus. Ex ϊλαιον et πινος. ελαιοποίϊα, ας, τ), olivatio. Ex ελαία et ποιίω. ιλαιοπωλαον, χ, το, locus, ubi venditur ole. um. Ex ϊλαιον et πωλίω. vendo. Ιλαιοπωλτις, χ, ο, venditor olei. Ex iisd. ελαιοπώλιον, χ, το, idem quod Ιλαιοπωλαον. ΙλαιοτζίζίΤον, χ, το, trapetum, locus, ubi olivae teruntur, et oleum exprimitur. Ex ελαιον et τξίζω, tero. Ιλαιότξυγον, χ, το, olei fa?x, murca. Ex ελαιον et τξνξ,/ίεχ. ελαιχξγίΐον, χ, το, locus, ubi oleum confici tur. Ex ϊλαιον et ϊξγον, opus, ίλαιχξγία, ας, τ), olei confectio. Ex iisd. ελαιοφόξον, χ, το, vas olearium. Ex ϊλαιον et φίξω, /ero. ελαιοφόζος, χ, b χα) τ), ferens oleas, olivifer. ίλαιοφυης, ίος, ό χα) τ), oleis consitus, in quo olea? enata? sunt. Ex ελαία et φύω. Ιλαιοφυλλοφάγος, ο χα) ν, oliva? folia edens. Ιλαιόφΰτος, e, Ό χα) τ), idem quod ίλα.ιοφύτις. ίλαιοχξΐ$-ία, ας, τ), olei unctio. Ex ϊλαιον et χξίω, nngo. ελαιόω, Si, f. ώσω, olivo, olivas colligo ; (2) oleo perungo. Ab ίλαία. ελαϊς, ίίος, τ), oliva, olea arbor, Ab eod. ελαΊ'ε-ϊ,ς, S, Ό, qui oleas colligit. Ab eod. ελαίω, olei, gen. sing. J)or. pro iXafx. ελαιώδης, εος, b χα) ή, oleosus ; (2) pinguis. 'ελαίων, ωνος, b, olivetum. Ab eod. ελαιωτί-,ξ, ϊιξος, b, qui olivas colligit, qui o- livat. Ab ελαιόω. ίλαιωτος, τ), bv, oleo perunctus, seu imbu- tus. Ab eod. ϊλαχον, a. 2. ind. act. verbi λ-ήχω. ελάλαν, pro ελά,λεον. Α λαλίω, loquor. ελχο-ί, agitavit, 3. sing. a. 1. ind. ace. Ion. pro 'ήλασί. Ab ελαύνω. ελανδξος, ov, viros capiens. Ex ελΰν et avr t g- ελά,ν/ι, τι, fax, Ath. Ab ϊλη. ελασας, Ό, nomen avis, ap. Aristoph. ελάται, compulisse, a. 1. inf. act. ϊλαα-χν, Ion. pro ηλασαν, compulerunf, 3 flur, it 1, ind. act, verbi ϊλαύνω. \λά<ϊα#χ%, 3. sing", a. 1. ind. act. Ion. pro 'Ί)λα.σε. ίλάο -ua, a. 1. opt. act. Mol. pro Ιλάο-αιμι. ελασίίω, expeditionem adfecto et apparo. Ab ϊλαυνω, agito. Unde έλαο-ία, ας, ν, equitatio ; (2) cursio ; (3) expeditio militaris. ελαο-ίζξοντος, u, b xa) i), a tonitru agitatus, impetu quodam agitatus, qualis est toni- trus. Ex ελαύνω et βξοντ-)ι, tonitru. ίλάσιπχος, ov, qui equis vehitur, eques. Ab ελαύνω et Ίππος, ελ&σις, ιοις, 'h, agitatio equorum, seu cur- rus, aurigatio, equitatio ; (2) expeditio ; (3) remigatio ; (4) expulsio, abactio. Ab ελαύνω. Unde ϊλαο-μα, ατός, το, lamina metalli. ελασμος, s, b, idem et ab eod. ελασσάμινος, qui impulit, a. 1. part. med. Poet, pro ελασάμενος, a verbo \λάω- ελασο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro ?- λαο•ε• ϊλασσον, adv. minus. Ιλ&σσόνως, adv. idem. Ab ϊλάοΊΤων. ελασσόω, vel ελαττ'οω, ω, diminuo. Έλαα"• ιταμαι της τιμής, Time Ab ελασσων. Ίλάσο-ω-, minorem, ace. sing. Att. et Ion. pro ελάσσονα, ab ελάσσων. Ιλάσσωμα, ατος,^ το, diminutio, deterior conditio. Ab Ιλασσόω. ελάσσων, vel ελάττων, όνος, b χα) v\, minor ; (2) deterior; (3) inferior; (4) paucior. Comparativus ab ϊλαχ,ύς. ελας-Υ,ς, 2, b, impulsor, agitator. Ab ελαύ- νω. Hinc ελα$•ζίω, ω, f. %σω, agito, impello. ϊλατεον, το, id quod impellit, unde ελας-ζίω, E.M. ίλάσω, f. 1. ind. act. verbi ελαύνω, pro ίλάω- ϊλατείξα, ας, }>, expultrix. Ab ελαύνω. ΈΛΑ'ΤΗ, ης, ί), abies ; pahnula, extrema remi pars ; item hasta, seu hastile ex a- biete, Horn. (2) remus, ελάτα πλώσασα, Eur. Phcen. 217. ΙλατΥ,ζ, Υ,ξος, b, agitator, auriga ; (2) pla- centa? genus. Ab ελαύνω- ΙλάτΥΐς, χ, b, agitator ; (2) cursor. ίλατ'ίΐξίον, ts, το, quicquid deorsum ventrem purgat ; (2) succus cucumeris agrestis ; (3) cucumer. Ab eod. ίλατιχος, η, bv, impellendi, incitandi vim habens. ελατίν/ι, ν,ς, ν), herba quaadam. Ab ελάτη. ελάτινος, 'ivy>, ινον, abiegnus. Ab eod. ελατόμγ,σα, a. 1. ind. act. verbi λατομίω. ελατός, -}, bv, ductilis, ut lamina metalli. Ab 'ελαύνω• ϊλαττον, adv. minus, parum ; ϊλαττον ϊ' /jiv, vinci, inferiorem esse, injuria affici, inul- tum abire. Ab ελάσσων. ελαττονάχις, adv. minus, rarius. Ab eod. Ιλαττονίαι, ω, minus habeo. Ab eod. ελαττόνως, adv. minus. Ab ϊλαττον. ελάττων, idem quod Ιχάσσων. ελαττέω, idem quod ελασσόω. Hinc ελάττωσις, εως, ή, diminutio. ελαττωτιχος, η, bv, diminuens, diminuendi vim habens. ίλαννίμεν, pra?s. inf. act. Ion. pro ίλαύνϋν. ελαύνοι, impellat, 3. sing. opt. verbi ejusd. ΈΛΑΎ'ΝΩ, f- ελασω, p. ελγ,λαχα, agito, impello ; (2) stimulo, incito ; (3) exer- ceo, exagito ; (4) fatigo ; (5) vexo, bi- sector; (6) persequor judicio, accuso; (7) verbero ; (8) excutio ; (9) excito, ci- to, moveo ; (10) abigo, expello ; (11) du- co, ductile opus facio; (12) traduco, transfigo; (13) promoveo, progredior, evado, pervenio ; (14) equito ; (15) vul- nero. Κανάς τί λύπη πας ελτίλαται χαχ%, Soph. Ajac. 275. Κξίων μ' ΐλαύνει φυγά- δα τνισΐ' ϊξω χθονος, Eur. Med. 706. Έπ' "Ινδ»ί ?ξ α,τιαν ηλασε, suscepit, Luc. Ύ- π2 τγ,ς συνέσεως των ϊξγων ελαυνόμενος, Herodian. ίλάφίίος, n, b χα) ν\, cervinus. Ab ελαφος• ελαφΥ,ζολία, ας, ν\, cervorum jaculatio, seu venatib. Ab ΙλαφΥΐζόλος. ΙλαφΥ,ζόλια, ων, τα, festum in honorem Di- ana; venatricis. Ab eod. ΈλαφΥ,ξολιων, ωνος, b, mensis Februarius, ita a figendis cervis dictus. Ab eod. ϊλαφΥ,ζόλος, χ, b χα) ή, qui cervos jaculis fi- git, venator cervorum ; (2) venator qui- vis. Ex ϊλαφος et βάλλω, jacio. ελαφίνας, χ, b, hinnulus cervinus. Ab ϊλα- ίλκφιον, χ, το, cornu, vel caro cervi. ΐλκφοξόσ»ον ί ϋ ) To,elaphoboscon, herba qua;• dam valens contra morsus serpen turn. Ex ελαφος et βόσκω, pasco, alo. ελάφοιο, cervi, gen. sing. Ion. pro ελάφχ. ελαφοχτόνος, χ, b χα) ή, cervos occidens. Ex ϊλαΦος et χτείνω, occido, "ΕΛΑΦ02, χ, b, vel ή, cervus, vel cerva ; (2) placenta? genus. ελαφοσχόξοΰον, χ, το, allium cervinum. Ex ϊλαφος et σχοεοΐον. Angl. wild parsnip. ελαφξία, ας, ή, levitas ; (2) paucitas. ελαφξίζω, f. ίσω, levo, elevo, allevo. ελαφξόπχς, celer. ΕΛΑΦΡΟ' 2, a,, bv, levis et celer, velox ; (2) levis, non gravis ; (3) levis, non mo- lestus, non difiicilis. • ελαφξότν,ς, τ;, levitas, celeritas. ΐλαφξύνω, f. υνω, allevo. Ab ελαφξός. ελαφξως, adv. leviter, celeriter. ελαχεν, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi λαγ• χάνοι. Ιλάχγ,νί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi λαχαίνω. ελάχίζ-α, adv. minime. Ab ελάχίΓος. ιλάχις-ος, is•*], trovi minimus, paucissimus, brevissimus. Ab ελαχύς. ελαχιστότίξος, ίξα, εξόν, minimo minor. Comp. a superl. ίλάχι?ος. ϊλαχον, a. 2. ind. act. verbi λαγχάνω. ελαχυπτίξυξ, γος, b χα) *j, breves alas ha- bens. ΈΛλΧΥ ν 2, εΊα, υ, parvus, exiguus ; comp. ελάσσων, superl. ϊλάχις-ος. ίλάω, abigo, ejicio. ΤχσΙί παιΰαςγν,ς ελάν Κοξίνθίας μ-ίλλιι Κξίων, Eur. Med. 70. ϊλαών, ωνος, Ό, olivetum. Ab £λ«<<*. ϊλΰίαι, 2. sing. pra?s. ind. med. Ion. pro ϊλΐ•/]. Ab "ΕΛΔΟΜΑΙ, Poet, cupio, desidero, appeto. ϊλίωξ, οξος, το, desiderium, cupido. Ab ϊλοομαι• ελε, interfecit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ειλε, a verbo αίξίω, pro 'ίλω. Έλίάζαξ, b, Eleazar. Nomen viri Hebr. άκλιτων, Dei auxilium. Ιλίαίοω, misereor. Ab έλεος , misericordia. Έλίαχί)μ, Eleachim. Nomen viri Hebr. αχλιτον, Deus restituet. ΈΛΕΑ~2, b, nomen avis. ϊλίγιία, ας, τ), carmen elegiacum. ίλίγίϊον, χ, το, id. Ab ϊλεγος, lamentatio. ίλεγίίοποίος, χ, b, scriptor elegiarum. Ex ίλίγΰον et ποιίω, facio. ίλιγϊϊος, t'ia, ίϊον, ad mcestitiam factus. Ab ϊλεγος- ΈΛΕΓΓΝΟΙ, ων, οι, pisces gregales, ele- gini. ελψχτιχος, ij, ev, reprehensorius. Ab ίλίγχω• Ιλεγχτος, τ), bv, reprehensibilis. Ab eod. ίλίγμός, χ, b, reprehensio, redargutio. ίλίγξάτωσαν, 3. plur. a. 1. imp. act. verbi ίλίγχω. ϊλίγΐις, εως, τι, idem quod Ιλεγμός. ΈΛΕΓ02, χ, b lamentatio, vox lngubns ; (2) carmen elegiacum, quo lamentatio continetur. Ιλίγχίίτ], τις, τ), increpatio, probrum. ίλίγχγ,ς, ίος, ό χα) τ), vituperabilis. ίλίγχθτϊ, 3. sing. a. 1. conj. pass, verbi ίλίγχω. \λιγ•χιγαμος, ov, fidem aut perfidiam con- jug'is ostendens. ίλίγχι?ος, τι, ov, probris dignissimus, Horn. Ab ϊλίγχος. Ιλίγχος, ίος, το, probrum, dedecus, II. 2, 235. ϊλίγχος, χ, b, elenchus, argumentum, in- dicium, signum ; (2) criminatio ; (3) ac- cusatio. NDv δ' ί'ις ϊλίγχον ίξιών, experi- entia doctus, Soph. Phil. 97. Ab ΈΑΕ'ΓΧΩ, f. Ιω, arguo, argumentis de- monstro ; (2) refuto ; (3) redarguo, re- prehendo ; (4) convinco ; (5) reprimo, coerceo; (6) adspernor; (7) sciscitor, percontor ; (8) qua?stionem de ahquo habeo. My] μ ϊλεγχΐ πλείοσι λόγοις,^ίη- terroga, Soph. El. 1369'. Άμτιχανω hi πότεξον το σον πάβν,μ ίλίγχω πξωτον, h χίϊνον s -ίνω, id. Phil. 336. ΈΛΕΔΩ'ΝΗ, γ,ς, τ), eledona, species po- lypi. ι £ ίλίίΐν, capere, a. 2. inf. act. Poet, pro ελαν, a veroo α'ιρ ίω pro 'ίλω. ίλαινολογίω, ω, f. ησω, miserabiliter lo- quor, miserabilem vocem edo. Ex Όλ• ιινος et λίγω, dico. Unde ίλίίΐνολογία, ας, υ), oratio miserabilis. ίλίίΐνος, τ), bv, miserabilis. Ab ϊλίος. ίλωνως, adv. miserabiliter, Ab ΐλιανό}. ΕΛΕ ΕΛΕ ΕΛΙ ίλίίω, ω, f. foait misereor ; et in pass._ mi- sericordiam consequor. OwS' ίλαΊς το rraidiov αλί/τον βν χάθ-ηλον ϊκτνιν νΐΜ,ίξχν ; Arist. 1/ys. 882. ΈλίνιοΌν αύτων την οπα id. Pace, 339. Ab ϊλίος. ελίηθήο-ονται, 3. plur. f. 1. ind. pass. Ιλίνιθώσιν, 3. plur. a. 1. conj. pass. ελίν,μονιχος, η, bv, misericors, benignus. ίλν/ιμόνως, misericorditer. Ab ελεήμων. Ιλίτιμοο-ΰννι, ν,ς, ή, misericordia ; (2) stips e- rogata pauperibus, eleemosyna ; (3) om- ne beneficium, quo calamitosos prose- quimur. Ab eod. ελεήμων, όνος, Ό xet) v), misericors. Ab ?- λίος. ελίνκη, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi Ιλίίω. ελίνιτιχος, ή, ov, ad misericordiam propen- sus, misericors. Ab ίλίίω. Ιλίν,τυς, ύος, ή, commiseratio. Ab eod. ελίίν, interficere, a. 2. inf. act. verbi αΐξίω- ίλίΐβξ&τ^ς, u, b, qui per paludes graditur. Ex 'ίλος, palus, et βαίνω, eo. tXuoyivvii, ίος, ο κα) -h, in palustribus locis natus. Ex 'ίλος et γίνομαι, nascor. ελίΐονόμος, u, b κα) ν), vel ίλίΐόνομος, in pa- ludibus degens, palustris. Ex 'ίλος et y|- μω, colo, habito. ελαος, χ, ο και ν), palustris, in paludibus nas- cens, vel degens. Ab 'ίλος. Ιλιιος, S, h, glis; (2) sciurus ; (3) species accipitris. Ab eod. ελειοσίλινον, tt, ro, apium palustre. Α σίλι- vov, apium. Vide ίλίοο-ίλινον. Angl. SMALLAGE. ίλαότξοφοί, tt, Ό χα.) *j, in paludibus altus, crescens. Ex έ'λβί et τξίφω, nutrio. ελαόχξϋοΌς, n, t» aurelia, flos agrestis au- rei coloris. Ex ελειος et χξυο-ός. Ιλύψαο-κον, reliqui, a. 1. ind. act. Ion. pro ελίίψα, a λίίπω. tkixro, concubuerat, 3. sing. perf. ind. pass. Poet, pro ελίλίχτο. Α λίγομαι• ΈΛΕΛΕ Y~, acclamatio bellica, eleleu! Ab Hebr. Hallelu Jah, Em. Ιλίλ'ήθίί, oblitus erat, 3. sing, plusq. indie. act. Poet, pro ϊλίλήθα, a verbo λανθάνω, ϊλίλιζί, torquebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ν,λίλιζε. Ab ελιλίζω, f. ίσω, eleleu, seu alala clamo ; et ελπίζομαι, defleo cum acclamatione tS ίλίλίυ ; (2) ; torqueo. Τον εμον χα) σον ιτολύδακξυν "Ιτυν ίλελιζομίν/] ίΐίξοΊς μίλε- σι, Arist. Αν. 220. Ab ελελίΰ• ελίλικτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi I- λίσσω• Ιλίλίξαις, qui convolvit, aor. 1. part. act. JEol. pro έλελίξας, a verbo ΐλίλίζω. ελίλιξεν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum ν ίφελκ. ελίλιο-φακϊτνκ, ν, b, scil. οΐνος, vinum salvia conditum. Ab ελελίσφαχον, α, το, vel Ιλίλίσφακος, a, b, salvia obversa et implicata mari, salvia femina. Α ο-φάχος, salvia. Angl. sage. ελελίττω, f. ξω, rapido volumine torqueo, convolvo, vel circumago, concutio et tremefacio. Ab εΐλίω, volvo. Ιλίλιχθίν, 3. plur. aor. 1. ind. pass. Bceot. pro ίλίλίχθηο-αν. Ab ελελίζω. ελΐλίχθημα, ατός, το, rapidus motus et concussio. Ab ελελίττω. ελίλίχθων, όνος, Ό χα) ν), qui terram rapido motu concutit. Ex ελίλίττω et χθων. ελίλόγχα, 3. sing, plusq. ind. med. verbi λαγχάνω. Ιλίλοίπισαν, omiserant, 3. plur. plusq. ind. m med. Att. pro ίλίλοίπίΐο-αν, a λείπω, ίλίν, invasit, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro ίΤλίν, a verbo αΐξίω, pro \λω. ΈΛΕ'ΝΗ, vie, ν), Helena; (2) vas quod- dam. ίλίντ,^όξΐχ, τα, festum quoddam, dictum α-χο τη; ίλίννις, a vase, in quo mysteria portabantur. Έλίνια, τα, festum apud Lacectemonios, in honorem Helenas. ίλίνιον, ν, to, herba qusedam, quae e lacry- mis Helenae enata fingitur ; Ph. inula. Ab ΈλΙν /j. Angl. elecampane. ίλιξατο, dormivit, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi λίγομαι, dormio. ίλίοΜτνίί, ν, 6, mens32Coquinaria? minister. Ex Ιλίοί et δύ». Ιλίόθξίπτο;, α, Ό και ν), genitus seu nutritus in paludibus. Ex 'ίλος et τζίφω, alo. Ίλιο'ϊο-ιν, tnensis, dat. plur. Ion. pro ίλίοΤς. eXfov, adv. miserc, per Syncop. pro ίλαινόν. ίλίον, 5, το, sive ΈΛΕΟ' 2, S, o, mensa coquinaria ; (2) avis quajdam. "ΕΛΕ02, a, o, vel ίος, νς, το, misericordia, commiseratio. ίλίοο-ελϊνον, α, τέ, apium palustre, heleoseli- num. Ex 'ίλος et ο-ίλινον, apium. Ιλίπϊσα, a. 1. ind. act. verbi λατίζω- ίλίπολις, ιως, η, sc. μ^χαν/ι, machina obsi- dionalis, machina, qua urbes capiuntur. Ex ίλίίν, capere, et πόλις, urbs. ελίίττολίζ, idem. ϊλίσθαι, a. 2. inf. med. verbi αΐζίω. 'ίλίο-θί, sumite, 2. pi. a. 2. imper. med. ίλίο-πις, /δβί, if, Αρ. Vid. Tli. Gr. Pr. ίλίτ'/ιν, 3. dual. a. 2. ind. act. ίλίτος, '>„ ov, prensabilis^ apud Homerum, II. 9, 409. Ab ίλίίν, prehendere. ϊλίυ, elige, 2. sing. a. 2. imper. med. Dor. pro έλ«. Ab αΐξίω. ίλίυθίξία, ας, ν), libertas. Ab ελίύθίξος. ελίυθίξια, ων, τ*, libertatis solennia. ελίυθίξΐάζω, f. άο-ω, libere vagor, ut servus fugitivusj (2) libertatem usurpo, libere ago. Ab ίλίυθίξία. Hinc ίλίυθίξίας-ικος, ν), ov, qui libertatem amat, qui libere agere amat. ίλίνθίξΐκος, ij, ov, liber. Ab Ιλίύθίξος. ίλίνθίςιος, α, Ό κα) i), liberali higenio pros- ditus, ingenuus ; (2) liberalis, libero ho- mine dignus ; (3) servator, liberator. E- pitheton Jo vis. Ιλίυθίξΐότνις, vitos, ii, ingenuitas ; (2) libe- ralitas ; (3) beneficium a sincero animo profectum. Ab ίλίυθίξίος. ίλίυθίξίως, adv. liberaliter, ingenue. ίλίυθίξόπαις, αιΰος, b χα"ι r), cui filii sunt li- ben et qui ipse etiam inde liber est. ίλίυθίξοπξαζίχ, ας, ν), audacia, Sibyl. ίλίυθίξοτξάο-ίον, y, το, liberi hominisvendi- tio ; unde ίλίυθίξοπξαο-ίχ Ιίκνι, plagii cri- men. Ab ίλίύθίξος et πιπξάιτκω, vendo. ίλίυθΐξοπξίπ'><ς, ίος, Ό χα) ή, liberum homi- nem decens, liberalis. Ex ελίύθίξος et *ξίπω, convenio. ίλίνθίξοπξίπως, adv. liberaliter, ut hominem liberum et ingenuum decet. ΈΛΕΤ'ΘΕΡ02, ίξα, ίξον, vel α, Ό χα) i\, qui vadit quo vult ; (2) liber, non ser- vus ; (3) liber, immunis, liberatus j (4) liberalis, ingenuus, generosus. ίλίυθίξοτομίω, ω, f. τ\σω, libere loquor. ίΧίνθίξος-ομία, ας, 'h, libertas loquendi. Ab ίλωθίξό^ομος, a, b κα) 'h, qui est ore libero, qui loquitur libere quaecumque in buc- cam veniunt. Ex Ίλίύθίξος et ς-όμα. ελίυθίξΰντας, liberantes, ace. pi. part, prass. act. contr. pro ίλίυθίξόοντας. Ab ίλίυθίξόω, ω, f. ώσω, libero, manumitto ; (2) in libertatem vendico. Έλίνθίβν τίνα τν)ς αιτίας, tS πόνν. Άπο βαξζάξων ν)- λίνθίξωο~ε την πάλιν, Plat. Ab ίλίύθίξος. \λίυθί°ωθγιο•ίται, 3. sing. f. 1. ind. pass. ίλίνθίξως, adv. libere, ut liberum et inge- nuum hominem decet. Ab ίλίύθίξος ■ ίλίυθίξωο-ις, ίως, '/ι, bberatio. Ab Ιλίυθίξόω. ίλίυθίξωτν,ς, S, b, liberator. Ab eod. ίλίύθω, venio. Inusit. pro ϊξχομαι. Unde usitata, ίλίύσομαι, ϊλ-^υθα, ν,λθον. Hinc Έλιυθώ, όος, contr. ιΐς, ή, Lucina, quod in- vocetur, ut partus veniat in lucem. Έλίυο-ίνια, αν, τα, mysteria s. sacra Cereris et Proserpina?. 'ίλίυα-ις, ίως, i), adventus ; (2) itio. ίλίύσομαι, f. 1. ind. med. verbi ϊξχομαι. Ιλίνς-ίον, eundum est. Ab eod. ΈΛΕΦΑΓΡΩ, decipio, noceo, lsedo. Έ- λίφαίξίτο φυλ' άνθξώπων, Hes. Th. 330. ίλίφανταγωγος, S, b, qui elephantem agit, vel ducit. Ex ϊλίφας et αγω, ago. ίλίφαντάξχνς, ν, b, dux eorum, qui pug- nant ex elephantis, elephantorum pree- fectus. Ex ίλίφας et oW»j. Hinc έλίφαντκξχίχ, ας, ή, prasfectura elephanto- rum. ίλίφάντίίος, ν, b χα.) 'a, elephantinus. ελίφαντίαοΊς, ίως, r„ elephantiasis, morbus leprae similis. ίλίφαντιασ-μος, S, b, idem. Ab Ιλίφαντιάω, ω, elephantiasi laboro. ίλίφάντινος, vi, ov, eburnus. ίλίφχντις-νις, S, b, elephantorum magister, elephantorum domitor et rector. ίλίφαντόΐίτος, ν, b κα) r), ebore revinctus. Ex ίλίφας et Ιίω, vincio. ίλίφαντοκόλλ'/ιτος, ov, ex ebore compositus, seu ebore ornatus, eburneis sigillis. ίλίφχντ'οκωπος, ν, b κα) ν), eburneum capu- lum habens. Ex ελίφας et κων/ι- ίλίφαντόμαχος, ν, b και ν), cum elephanto pugnans, elephantis infestus. Ex Ικίφας et μάχομαι, pttgno. ( 1S3 ) 'ίλίφαντόπνς, οοος, b χα) ν), CburilCOS pede? habens. Ex ελίφας et πχς, pes. ίλίφαντοφαγος, b xa) vi, elephanti carnem comedens. ελίφαντωΐ'/ις, εος, b χα) ή, elephantinus. ΈΛΕ'ΦΑ2, αντος, ό, elephas, elephantus; (2) ebur ; (3) elephantiasis, morbus ; (4) poculi genus. "ί2 'ίζίνος, ω χξυσος, ω ί'<ί λίυκω ίλίφαντος Αΐίτω, Theocr. id. 15. ελεχθ'/ιν, a. 1. ind. pass, verbi λίγω. ελε-φε, 3. sing a. 1. ind. act. verbi λεχω. "ΕΛΗ, νις, ϋ], calor, ex sole prodiens, calor Solaris ; (2) splendor solis. 'ίλνια, aor. 1. ind. act. Poet, pro ελ-ήο-α. A λάω. ϊλνιαι, ceperis, 2. sing. a. 2. conj. act. Ion. pro 'ίλγι, a verbo αΐξίω. ελνιθετο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro ίλάθίτο, a λανθάνω, ίλνιλ&κα, perf. ind. act. Att. pro 'ήλαχα, a verbo Ιλαύνω. Ιλνιλαμαι, perf. ind. pass. Att. pro %λαμαι. ίλνιλαμίνος, perf. part. pass. Att. pro γ\λα• Μ,ίνος. ίλ'ί,λαται, 3. sing. perf. ind. pass. Att. pro ν,λαται. ίλ'ήλίγκται, redargutus est, 3. sing. perf. ind. pass. Att. pro ΐ^λίγκται. Ab ϊλίγ- χω. ελνιλίγμαι, convictus sum, perf. ind. pass. ίλ'/ιλίϊαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. ct Att. pro νιλασμίναι ίΐσί• Ab ελαύνοι. Ιλνιλχθως, qui venit, perf. part. med. Att. et 2Eol. pro ήλυθώς. Ab ϊξχομαι. ίληλΰθα, plusq. ind. med. Att. pro %λυθα. ίλνιλύθίΐν, plusq. ind. med. Att. pro ΰλύ- θίΐν. ελνιλυθυΤα, perf. part. med. Att. pro ήλυ- θυΐχ. ϊληξί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi λν,γω. ίλν,φθνις, 2. sing. a. 1. ind. pass, verbi λαμ• ζάνω- ίλθϊ, veni, 2. sing. aor. 2. imper. act. per Sync, pro 'ίλυθί, ab ϊξχομαι- ίλθίμίν, a. 2. inf. act. Ion. pro ΐλθίϊν. ίλθίν, vel ίλθην, venisse, a. idem, Dor. ϊλϋν,ς, 2. sing. a. 2. conj. verbi ϊξχομχι. ίλθ'ον, quod venit, a. 2. part. act. n. g. ίλθόντίοΌ-ιν, advenientibus, dat plur. a. 2. part. act. Poet, pro ίλθΐίοΊ. ελθοταν, 3. plur. a. 2. ind. act. Bceot. pro %λθον. ϊλθω, venerim, a. 2. conj. act. ίλιαα-θ'/ι, 3.' sing, a 1. ind. pass. v. λιάζω- ίλίγΰνιν, adv. volutim, convolutim, volubi- liter. Ab ελίσο-ω, volvo. ελιγ-ίιοΌμαι, f. 2. ind. pass, verbi ελίσο-ω. 'έλιγμα, ατός, το, volutatio, involutio. Ab eod. Hinc ίλιγματώΰνις, ίος, b κα) i), tortuosus, fiexu- osus, intortus. ίλιγμος, S, b, vortex, gyrus. Ab Χλίσσω. ίλιθάσθνιν, a. 1. ind. pass, verbi λιθάζω. ίλιΟοζόλίον, imp. ind. act. verbi λιθοζολίω- ίλικάμ,τυΐ, κος, ν), crines in nodum collec- tos habens. Ex ελιξ et αμπυξ. ίλικάς-ίξος, b χα) ή, obliquans, Man. ίλίκν,, ης, ή, ursa major inter astra ; Ιλικνι, salix Arcadibus. Ab ίλί<ητω. ίλικνιΐον, adv. volutatim, in orbem. ίλιχίας, ν, b, tortuosus; unde ελιχίαι χί~ ξαυνοί. ίλικοζλίφα.ξος, a, b κα) v\, proprie cui palpe- brae sunt vokibiles, tortiles, aut nigrae ; (2) pulchros oculos habens, pulchra. Ex ίλικος et βλί'φαξον. ίλικόδξομο;, b κα) r), in orbem currens. E- pith. solis et lunae. ίλικοίΐδύς, ίος, ΐίς, tortilis. Ab Έ'λ<| et είδος, species, ίλικοίώως, adv. tortuose, in gyrum. ίλικόεις, bio -σα, όίν, tortuosus. Ab ίλίσσω. ελικόμοξφος, ov, tortuosus, Orph. ελικος, vi, bv, volubilis, tortilis, vorticosus ; (2) niger. Ab eod. ίλικτΥ,ξ, νιξος, Ό, armilla ; (2) inauris. ΐλικτος, (j, bv, tortilis, tortuosus. Ab eod. Ελίκων, ωνος, b, Helicon, mons Boeoti:c Musis sacer; (2) instrumentum quoddam musicum. Ab eod. Hinc Έλικωνιαδίς, ων, ai, Heliconiades, Musa?. Έλικώνιος, ία, ιον, Heliconius, ad Helico- nem pertmens. Hinc ai Έλικωνιαι παξ- θίνοι, eaedem sunt, qua? Heliconiades sive Musae. ελικωπις, ιίος, ν), puella, quae amantium oculos ad se trahit ; (2) cui oculi sunt nigri, vol rotundi, ac mobiles, h. e. pul- chri ; unde (3) pulchra. Ab EAK ΕΛΑ ΕΛΠ Ιλ/χαψ, aim;, β χα.) i, cui oculi sunt nigri, vel fotundi, vel mobiles, pulchri. Ex \ju- xl; et £ψ, oculus. ΈΛΙΝΝΥΏ, ίίί-αι,.νίίο, caveo j (2) desino, desisto; (-3) maneo, moror; (4) sedo, cessare facio. Έλιννύσοος olliva. χξόνον, Herodot. 'ΈΛΙΝ02, α, ό, ramus, apud Nicandru??i; (2) vitis, ap. Dionys. P. ελινΰω, idem quod Ιλιννύω. Ova ελινύειν I• χξγ,ν, όίλλα, σχοπεΤν τον ανίξ», Aristoph. Tiiesm. 605. i>.il, ΐκο;, ■>,, volumen, involucrum; (2 vertex, gyrus ; (3) clav icula ; (4) armil- la, annulus ; (5) species hederae ; (6) ό xa) %, intortus, implicitus ; (j) volubilis; (8) circumiens. Ab είλέα. Ιλίξις, %, linctus. Ab ελίσσω, ap. Hipp. ε^ξόκεξω;, ωτο;, β xa) r,, tortuosa cornua habens. Εχίίλιξ et xi°cts, cornu. ίλιξόποξο;, ov, tortuosus, Prod. Έλιζδ,ό, EUud. Nomen viri Hebraeum a,- tcXitoi, Luus Dei. i)..roy, reliqui, a. 2. ind. act. verbi λείπω. 'Έλισ&ζετ, τ,, Elisabetha. Nomen niulieris Hebr.' mJjtm, Deus juravit. Έλισσα,Ίο;, \s, ό, EUssceus. Nomen prophe- tae Hebr. A Deo salus. ελισσ'εμεν, praes. inrln. act. Ionice pro l>J' οίω-,οΐ Έλ• ΧΥ,σασ' ί'ιζω;, IV. 22, 336. ΙλκΥ.Ιον, adv. tractim, trahendo. A praec, ίλχν,θμο;, S, 6, violentia, tractio, vis. Ab ελχίω- 'ίλχν,θξίν, n, το, traha; (2) buris. Ab eod. ελκ^μα., to;, to, praeda. ίλχο'ποιέω, S, ulcero, exulcero. Ab ελχοποιο;, 5, δ χα.) %, vulnificus ; (2) exul- cerans. Ex tkxes et rroiiu, facio. "ΕΛΚ02, ίος, to, ulcus; (2j vukius, im- primis inveteratum. Ό.χόω, ω, f. ύσω, ulcero, exulcero. Unde pass. i/.xSo-6a.i, ν,>.χωμ.ϊΊ>ος. Ab %}.xo;• ίλχτιχος, 'h, ov, tractorius, attractativus. Ab Ίλκω. ίλχτος, ->,, ov, tractus, ductilis. Ab eod. Ιλχώξίον, α, το, ulcusculum. Dim. ab ελ- χος. ϊλχΰοπς, ίχς, q, tractio. Ab Ιλχύω, traho. \\κυσμ&, α,τος, το, scoria seu recrementum argenti. Ab eod. eXxvs -μος, S, o, tractio. Ab eod. ίλχυρ-άξω, f. ά,σω, trahendo rapto. iXxvs-y.l, ϊξος, ο, tractor; (2) haustorius ; (3) capistrum ; (4) instrumentum, quo fcetus ex utero trahitur. Ab eod. εΧχνπχος, υ,, ov, vim habens trahendi. O.xiu, f- dru, traho. Έλχίε/ν τίνα. ιϊ; οΐχ- tov. ' Οτ» '/.ινί'γγ,ς χλω(Π$ iKxdrii πιχξά., Lye. 716. Ab "ΕΛΚΩ, f. |s», traho, attraho, manu, na- ribus, pondere, &c. -Ί) sugo. "Ελχαν το yivo; cccri τίνος- Τ/ d^Tatjx' ϊλκεΐζ α./τθί• ν£σα.ν ; Arist. Thesm. 625. "Ιβ-χε ο-υν.ξ- y\v ν,λΆχάτΥ,ν Ό.κιιν, χττίμα. πίννιτι βίω, Epigr. ίλκώΐΥ,ς, εβί, Ό χ») >;, ulcerosus. Ab 'ίΧχος. Ό.κωμ,α., το, ulceratum. Ab ελχόω. Hihc ίλζωμΜτιχος, ν,, ov, ulcerativus. iXzaviS: f». f j ί> ulceratio. Ab Ιλχόω. ελλα£ε, sumpsit, 3. sing. aor. 2. indie, act. Poet, pro ελα?ε, a verbo Χα,μζάνω. Έλλα,Ιιχο;, z, ov, Gra^canicus. Ab Έλλάί. ΙλλΛμζάνώ, comprehensum, constrictum teneo. ίλλα.μ^ξύνομα.ι, splendesco, claresco; (-2) magnificentiam ostendo, largitionis splendore me illustro ; (3) splendida et magnifica oratione utor. Ex I» et λα.μ- πξύίω. ίλλα,μττιχος, y„ ov, illuminativus. Ιλλαμπτίχωζ, adv. illuminose. Ιλλάμπαι, f. 'φω, illuceo •, illustro, clarum reddo ; (2) illumino, divinitus doceo. Ό^άμψα-ο-θο:!, a. 1. in£ med. verbi prase. ϊλλοίμ -i/i;, ιως, y„ splendor, fulgor, claritas; (2j illuminatio. Ab ΙλΛάμχοι. "Ελλάνεί, β/, Greed, Dor. pro "Ελλχνες, ab "Ελλ^ν, GrcEcus.^ Έλλάνιο;, u, Ό xaCi Ί], Dor. pro 'EX'/.y.vio;• Έλλα.νο'δίχα.ί, ων, oU judices sacrorum certa- minum apud Grscos, Dor. pro 'Ελλ«ρο- %'ixa.t. Ex "E7J.Y.V et IIxy,, judicium. Έ).λα.νοΰιχίω, Ζ, f. Υ,σω, judex sum sacro- rum certaminum. Ex iisd. Έλλας, &οος, y„ Hellas, Grscia ; (2) adj. y„ Grscanica, Gra?ca, pro Έλλγ,νιχγ,. Ελλάδα/, Poet, pro ελά-σαι, ab ίλαύη». 'ίλΧα,χον, a. 2. ind. act. Pott, pro 'εΚα,χον, a λα-γχάνύ,• ελλεζοξΐ£ν, helleborG indigere. ίλλεζοξ'ιίω, helleboro purgo. ίλλεξοξίσ-μΛς, S, β, purgatio helleboro facta, Aret. Ab 'EAAE'BOPOS, et Ιλλίζοεκ, »» β, helle- Dorus, veratrum. Angl'. hellebore ΙλλεΙα,νοΊοΊν, d. pi. Ion. pro ελλεδανβ??, ab ελλεΰιζνος, 5s Ό, vinculum, restis. Ab ελλω, stringo. ελλε/,α«, οίτος, το, defectus, delictum, er- ratum ; (2) reliquum pensionis non per- solutae. Ab ελλείπω. ΙλλειτΥ.ς. ίο;, β χα.) ή, cui deest ahquid, im- perfectus. Ab eod. ελλεπτιχος, y„ ov, defectivus. bXXuttjxos, adv. defective. ελλείπω, f. ψω, reiinquo, prffitermitto ; (2) deficio. Ovhlv ελλεί^χο-ιν αΖταιλιπα,^α,ς χείξϋξγία.;, Arist. Lys. 676. Hinc ελλειψι), εω;, r„ derelictio, praetermissio ; (2) defectus ; (-3) Figura grammatica, qua vox eleganter omittitur. Ab ελλεί- πω. Ιλλείχω, f. ζω, Unctu ingero, lingendo ad- sumo. Ex lv et λείχω, lingo. ελλεσ-χο;, 8, ό χα.) %, vulgatus, qui est in omnium ore et sermone. Ex h et λ'εσχν,. "ΕΛΛΗΝ, Υ,νο;, Ό, Grscus ; (2) filius Deu- cahonis, a quo Grasci nomen 'Ελλήνων sortiti. ΈλλΥ.νίξω, f. ίσω, Grsecos sequor, seu imi- tor, Grzecum refero, Greecus sum; (2) cum Grscis facio, Gratis faveo; (3) Graece loquor. Ab "Ελλην. Έλλν,ίϊχο;, ■);, ov, GrEecus, Graius, Grsca- nicus ; (2) Gra?cos decens ; (3) Gratis favens. Ab eod. 'E>XY,vixu>;,adv. Greece, Grsco more, Graj- cauice. ΈλλΥ,νιος, n,b xa) r h, idem quod Έλλν,νιχΌς. ΈλλΥ,ν);, ίοος, %, Grascia. Ab "ΕλλΥ,ν. Έλλζνιο-ΐίο;, S, Ό, imitatio Gra=corum ; (2) liters Graacaj, lepos Grsecus ; (3) sermo Grscaiiicus, seu proprietas verborum Graecormn. Ab ΈλλΥ,νίζω. Unde ΈλλΥ,νις-Υ,ς* S, <5, sectator, seu imitator Grascorum, aemulus et studiosus Gras- conun. 'EXXrifts"), adv. ad imitationem Graeeorum, ritu et more Graecanico; (2) Greece, lingua Graeca. Ab eod. ΈλλΥ,νοδίχα,ι, ων, ο), iidem qui Έλ>.α.νοΙί- 'EXXtjvoxeria, Graeeorum gratiam capto ; (2j Graeeorum more differo, ap. Pdlyb. ΈλλΥ,ν οταμία,ι, ων, oi, quaestores Grasciae, aerarii Graeci praefecti. Εχ'Έ'λλ^ν et τα.• μία.;, dispensator, qucestor. ΐλλγ£ί, Poet, pro ελγ,ξε, a λ'/Γ/ω. ΈλλΎ,σποντία.;, α, β, nomen venti ab Hel- lesponto spirantis. ΈλλΥ,ο-πόντίος, ν, β χα.) ■>„ Hellespontinus ; (2) qui ad HeHespontum pervenit. Ab 'Ελλήσποντος, n, <5, HeHespontus, mare, vel ipotius fretum inter Europam Asiamque. Ex "Ελλ' /ji Hette, et πόντο;, mare, quasi πόντο; ty,; "Ελλικ, mare Hetles, quae io ipsn periit. Ι ϊλλιμζνίζ*, fut. ίσω, in portusum, in portu ' * ( 184 ) versor ; (2) in portum venio, portum ca- pio ; (3) portorium exigo. Ex ίν et λι- ^>,v,portus. ελλιμενιον, α, το, portorium. Ex iisd. ελλιμενιχο;, y„ ov, ad portum seu portorium pertinens. 'Ελλιμενιχο,, τα., vectigaba e portorio. ελλιμενις-Υ,;, S, o, portorii exactor, portitor. Ex ΙλΧιμαίζα. ελλιμνάξ'ω, f. άτω, stagno, restagno. \λλιπγ.;, ίο;, Ό xa.) 'ht cui deest aliquid. Ab ελλείπω. ελ>απω;, arfw.defective, imperfecte. A pracc. ελ?.οξίζω, sihquor. Ab ίλλ^ζος- ελϊ.όζιον, α, το, inauris. Ex εν et λοζός. \λλοΖοα.ν$γ,ς, εο;, Ό χα.) ■>„ florem in siUqua edens, in follicido florens. Ex έλλβββί, et ίνθος, flos. ελλοζο; χα.°πρ;, fructiis in folliculo, vel in siliqua clausus. Ex εν et λοζός. ΌΧοζοο-πεξμα,το;. s, ό χα.) ϋ„ cui semina sunt in folliculo vel siliqua. Hinc έλλβ- ζοο-πίςμα,τα., semina in follieulis clausa. Ex i /.λοζο; et σ-πίξμα., semen. ελλοζώΐΥ,;, εο;, ό χα.) ϋ„ qui est e genere si- liquatorum vel sUiquas fercntium. ελλογείν, imputare. Ab ελλογο;. ελλόγιμο;, a, c xa.) i, clarus, nobilis ; (2> doctus, facundus. Ex lv et λόγο;. ελλογος, α, ό χα.) ■>„ rationis particeps, ratio- nabs ; (2) aptus, probandus ; (3) eximi- us, insignis, clarus. ελλόγω;, adv. cum ratione, apte. A praec. ελλοπ-υω, et ελλοπιεύω, fut. εΰσω, piscor. Φα.ίγ,; χεν γυίων νιν β5"βν σΒ'ενο; ελλοπιεΰειν, Theocr. Id. 1, 42. Ab έλΑβ-φ, piscis. ΈΛΛ0 Χ 2, s, β, hinnulus ; (2) mutus. ελλοίόνο;, n, ό χα.) ή, hinnidorum cervino- rum peremptor ; (2) cervorum interfec- tor. Ex ελλο;, hinnulus, et qovos, ceedes. ελλοχάο, ω, f. ί,σω, in insidiis lateo, insidi- or. Ex lv et λόχο;, insidiw. ελλοχίΖω, in insidiis pono. Ex iisd. ελλβ•φ," οπο;, i, qui vocem edere nequit, mutus, ut piscis; (2) piscis. Ex λείπω et £4-, vox. ελλνπο;, α, β xa.) r,, qui molestiarum et cu- rarum expers non est. Ex εν et λύπ*ι• ελ>.νχνια.σμενοί, ellychnium habens. Ab ελλύχνιον, a, to, ellychnium, funale. Ex εν et λύχνο;, lychnus. ελλυχνιωτόν, bnamenti genus apud chirur- gos ex materia ellychniorum. εΧλω, contineo. Ab ε'ίλεω, coarcto. ελμινθιάω, ω, lumbncis infestor. ίλμ,ίνθιον, n, το, lumbriculus ; (2) tinea. ίλμινθώ^Υ,;, ο xa.) r„ lumbrico sunihs. Ab "ΕΛΜΙΝ2, νθο;, ν, [scribitur et ελμυν;) lumbricus ; (2) tinea. ΈλμωΙα,ν, Elmodan. Nomen viri Hebr. ίχλιτον, Deus mensurabit eos. ελξίν/ι, υ,;, ■>„ helxme, parietaria, herba. Ab 'ί>Μω, traho, eo quod praetereuntium ves- ces attrahat. Angl. pellitory of the WALL. ελξι;, εω;, %, tractio, attractus. Ab eod. έλογίο-θΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi λογίζομαι. ελόιυν, imperf indie, act. Dor. pro ελόνν, a λύω. b.oidocu, 3. s. imperf. ind. act. v. λαΰοξέω. ϊλλοιμι, ccperim, a. 2. opt. act. ελοΊσα., a. 2. part. act. Dor. pro ελ2<τ«. 'ελοίτΥ,ν, a. 2. opt. act. verbi α,ίζίω. Ίλίμν,ν, a. 2. ind. m. Ion. pro ύλομγ,ν. 'ίλον, cepi, a. 2. ind. act. Ion. pro εϊλον. "ΕΛ02, εο;, το, palus, aqua palustriscceno mixta, II. 4, 483. ελ$, 2. sing. a. 2. imper. med. verbi αΊξίω. ελχμεν, 1. pi. imperf. ind. act. pro ελύομεν, a λύω. ελαντε;, nom. plur. f. 2. part. act. verbi «/- ί ίω ' ίλαο•' pro έλίίιτα,. Vide ελοισα.. ελοχείθΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi λοχεύω. \ ελπεαι, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro ελπεσαι, ab ελπομα,ι• ελπεο, 2. sing, praes. imper. med Ion. pro lAsra. ελπιίοποιεω, spem alicui facio, spe lacto. ιλπιοίτν,;, et ελπιίώτν,;, u, o, auctor spei. ϊλπ.'Ζω, f. ίσω, spero ; (2) reor, existimo, diciturque interdum et in pjtrtem deteri- orem pro vereor, metuo ; (3) etact. spem facio, ut επελπΖω- Τγ,νΙε δ* εξβδβν όλε• 6 ξ ία.ν Α','αντο; ελπίζει φ'εςειν. Soph. Aj.%10. Tut) μα. Δ/' εγω το χα,χον ύδέποτ' fjAiW- σα., Arist. Αν. 962. Ab ελπίς. Ιλπιΐισι,3. plur. f, 1. ind, act, Ait. pro έλ- πίσασι* EMB EMB EME ΈΛΠΓ2, ΫΒος, γ), spes; (2) exspectatio. ελτισθΐΊς, aor. 1. part. pass, verbi ελπίζω- Unde ελπισμχ, ατός, το, id, quod speratur, spes. ελτίζ-ιχος, υ), bv, in spe positus. ikrig-oi, γ), bv, sperabilis, qui sperari potest. ελπιω, f. 1. ind. act. Att. pro ελπίσω. ελνομχι, spero ; (2) existimo, puto. Ab ελτίς. ελτω, sperare facio, in spem adduco, apud Homerum, Od. 2, 90. Ab eod. ίλνωξγ,, ν,ς, γ), spes. Ab eod. tXruA, a. 1. inf. act. per Sync, pro Ιλάσαι- ελϋυ,χ, seu ϊλϋίίΛ, ατός, το, pars aratri in medio, temo, buris ; (-2) integumentum. Ab Ιλύω, s. ίλύω, involvo, tego. Έλύμχς, a, Ό, Elymas. Nom. magi Arab. ίλυμφ&το, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi λυμχίνω- ίλνμήνω, 2. sing, ejusd. mod. et temp. ελυμος, n, β, theca cithara?; (2) tibia e buxo ; (3) genus leguminis, panicum herba. Angl- p.vnick. Ab Ιλύω, involvo ελίκτει, dolebat, 3. sing, imperf. indie act. contr. pro ελύτεε, a λυτίω. ελυσχ, solvi, a. 1. ind. act. verbi λύω, solvo. ϊλυ?ξον, tt, to, involucrum, integumentum; (2) pars ilia, e qua nascitur cilium ; (3) crusta in insectis, quae alas claudit ; (4) folliculus seminis ; (5) alveus et recepta- culum aquarum. Ab eod. ΐλντξβν, ss, το, idem et ab eod. Ιλυτξώα-ω, liberasti, 2. sing. a. 1. ind. med. Att. et Ion. pro ελυτξώσχσο, a λυτξόω. Ιλύω, vel Ιλύω, f. ύσω, involvo, implico, in- tego. Ab ΐ'ιλίω, involvo. ϊλω, a. 2. conj. act. verbi κίξίω. ίλώΰης, it;, Ό xxi υ), palustris. Ab 'έλος. ίλω.α,χι, a. 2. conj. med. verbi χϊξ ίω. ΐλών, capiens, qui cepit, a. 2. part. act. "£ΛΩΡ, βξος, το, captura; (2) rapina, prasda; (3) poena captionis vel interfec- tioilis. ΤΙξίαμίΰγ,, μ,Ϋ) dy με ελωξ Αχνχοι• σιν εάσγς Κεϊσθαι, II. 5, 684. ελώξίον, χ, το, idem. εμάθετε, 2. plur. a. 2. ind. act. verbi μχν- θάνω. εμάθοσαν, 3. plur. a. 2. Bceot. pro ϊΐΜχ,θον. εμαί/Λασσε, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro εμαίμασί, a μαιμά,ω- εμαχάξΐσε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi μαχαξίζω• ιμχλάχθγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi μαλάσσω. Ιμαλοφόξίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. et per contr. pro ΙμηλοφόςΗ, a μγ,λοςοξίω. εμ,άνγ,ν, a. 2. ind. pass, verbi μαίνομαι- εμάξχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi μάσ- σω• εμάξάνε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi μχ- ξαίνω. ίμχξάνθιι, 3. sing. a. 1. ind. pass. Ιμχογ-^αντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi μχξγαίνω• ίμκξνάο-θνιν, 3. d. imperf. ind. med. verbi μάξνομαι. εμαυτχ, %;, a, mei ipsius. Ex ίγω, Gen. kuS et αυτός, ipse, ίμαχίο-άμην» a. 1. ind. med. verbi μάχο• εμζχ, progi-edere, 2. sing. a. 2. imper. per Apocop. pro ϊμζγβι, a verbo ϊμζαίνω. εμζαΉίζω, incedo. εμζάΐιον, α, το, calceus, vel solea. Ab \μ• ζάς. εμζάΰον, adv. pedestri itinere. Ab εμζαί- νω. ίμζχθμος ΰικν,ς-Υ,ί, in Pand. ordinarius ju- dex. Ab eod. ίμζχθξχ, ων, τα., calceamenta quaedam. Ab εμ ζχίνω. εμζχθυνχς, Hes. sapientes, prudentes, quo- rum cogitationes sunt profunda?. Ex h et βάθος- Unde Ιμζχΰύνω, f. υνω, profundum facio, in pro- fundum extendo ; (2) immergo. εμζχινον, imperf. ind. act. Poet, pro ενίζχι- vov. Ab Ιμζχίνω, ingredior, subeo, adeo ; (2) ingre- dior, i. e. gradum facio j (3) insulto ; (4) ίμΖϊο-χι, intrare facere, injicere. Χς υ - σοχολλΥ,τοισιν Ιμζεζώ; Ιίφξοις, Eur. Ph. 2. εις χγοξάν, Pint. Ex iv et βχίνω. εμζχχχεύω, bacchorin, insolenterlastor in. ψ,ζχλειν, a. 2. inf. act. verbi 'εμζάλλω. ιμζχλλε, 3. sing. imp. ind. act. Poet, pro Ινίζχλλί. ϊμζχλλω, jaculor in aliqnem, immitto, in- jicio; (2) insero, intersero, intercalo; (3) ingredior, irrumpo ; (4) hostiliter ir- ruo, impetum in aliquem facio ; (5) re- pono, condo. 'Ήτις τίχνοιο-ι o-oio -ιν ίμζα,- λΐΐν ξίφος ϊτλνις, Eur. Med. 1326. Καυ- τό? ο ΤΙΰσΊώων χπχοΊν Ιμζχλϋί τχς οικίας, subvertat, Arist. Ach. 516. "Εμ,ζχλλί χ'.ίξος -χίζ-ιν, Soph. Phil. 810. Ές τας λιχχνχς Ινίζαλον αύτοιν τοιν ποΰοιν, Arist. Αν. 1151. εμζάλοι, conjiceret, 3. sing. a. 2. conj. ίμζχμμχ, χτος, το, embamma, liquamen, intinctus, jurulentum quod ad intinctus paratur. Ab Ιμζχπτω. Ιμζχντι, dat. sing. part. Ιμζάς. ίμζχπτίζω, f. ίσω, intingo, immergo. ίμζχπτίύω. idem. Ιμζάπτω, f. ψω, idem, Ένίζα•^ίν th τον ζηξον αίΐτης τω -rohi, Arist. Nub. 150. ϊμζχξος, ό, stultus, stolidus, Hes. ex Men. Ab ίμζχβος, Pr. ίμζχξΰθω, f. ύσ-ω, ingravo, gravo. ϊμζχς, ά,Ιος, ή, solea ; (2) SOCCUS. Ab Ιμ- ζχίνω. ϊμ,ζχς, a. 2. part. act. verbi Ιμζχίνω. ' ίμζχο-ίζοίτ'/ις, qui intrare facit, aut intrat τ'/ιν χο/τ•/ιν, cubile. Ιμζχο-ίχ,οιτος, ov, cubilia lustrans, Man. Ιμζχο-ίλίυον, imperf. ind. act. Poet, pro Ivs- ζχσίλίυον, ab εμζχοΊλίύω, f. ίύιτω, regno in. Ό h' ΰξχνω Ιμζχο-ιλίύίΐ, Hesiod. Theog. 71. Ιμζά,οΊος, u, a, conscensorius, Epithcton Apollinis, qui colebatur in littore a con- scensuris navem. Ab εμζχίναι. Unde 'ίμζ&σις, εως, 'h, ingressus, introitus, con- scensus ; (2) solium, in quo lavamus. εμζχα-ίχντξος, α, ό xxl 'η, in ollas repens, nom. muris in Batrachom. 208. Ex εμ- ζχίνω et χύτξχ, olla. εμ,ζάτχί, ων, ol, cothurni. Ab Ιμζχτ'ής. εμζχτίυτιχος, y), ov, possessorius. Ab 'εμζχτίύω, fut. εύσω, et εμζχτίω, f. υ,οόι, fas- tuose incedo ; (2) invado, ingero me, in- colo, JEschyl. m Pers. 449. (3) qusero, scrutor. Έμζχτεύιιν εις τν,ννο-ίχν, Bern. εις τγ,ν νχΖν, id. Κχί τοι μεν χχτχς εμ• ζχτευοΌντχι λενρχς Ίζγ)Ροζόσχ.Ης, Eye. 642. εμζα,τεω, ingredior. ίμζχτΫ), ης, ϋ„ solium, vel alveus, sive vas, quo in babieo ad lavandum utuntur. Ab ιμζχίνω. \μζχτ-/ιξΐον, n, το, genus cantus ad tibiam ; (2) ingressus. Ab εμζχτΥ,ξίος, α, ό xxi *), ingressivus. Ab Ιμζαίνω. εμζχτν,ς, u, 6, sessor, equitatorj (2) miles classiarius. Ab eod. εμζχτος, ■)■„ ov, et εμζχτος, a, ό χα) -h, qui adscendi potest ; (2) facilis accessu, ad quem accedere licet. Ab eod. εμζάφιον, a, το, patina profundior. Ex Iv et βχπτω. εμζάφιος, α, ό χχι vt, bibulus. Ex iisd. ίμζχψχς, a. 1. part. act. verbi εμζάττω. εμζεζχιόω, ω, f. ώο•ω, constabilio, confirmo. Έμζεζχιώο-χο-θχι το νίχνιμχ, Plut. ΐμζίζχχεν, 3. sing. perf. ind. act. Dor. pro εμζεζ'Αχεν, v. Ιμζχίνω. εμζ'εζχσχν, 3. pi. plusq. ind act. per Sync. pro \νεζίζγιχεισαν, ab Ιμζχίνω- εμζεζχως, part. perf. act. Ait. et Ion. pro Ιμ,ζιζΥ,χώς. Ab eod. \μζεζγ)λίω, ω, profano, contamino. εμζ'εγ, ingressus sit, 3. sing. a. 2. conj. act. Ioh. pro εμζί), ab Ιμζχίνω. εμζελΥ,ς, ίος, ό χχι υ), qui est intra teli jac- tum. Ex Iv et βέλος, telum. εμζ'/ι, 3. sing. a. 2. ind. act. Poet, pro \ν'ε- ζη, ab Ιμζχίνω• εμζγιν, 3. sing. a. 2. opt. act. Poet, pro \μ- ζχ'ΐΥ). εμζγ,9ι, inscende. 2. sing. a. 2. imper. act. εμζηναι, ingressum esse, a. 2. inf. act. εμζιζάζω, f. άο-ω, facio ut inscendat ; (2) impono ; (-SJimpello; (4) induco, intro- duco ; (5) deduco. Έμζιζχξειν τινχ εις ΐτλο7ον, Plat. εμΖιος, u, ό xxi τ), vitalis, vivus, animatus, cui vita, seu vitalis vis inest, vividus, vi- vax. Ex iv et βίος, vita, εμζιοτίυω, f. εύσω, vivo in, alor. 'Ey y (J/- χίτχ) 'εμζιοτεύει υ) νίο-ος, Aret, 'εμζιόω, ω, idem. Hinc εμζίωο-ις, εως, υ], vita aliquo loco acta. ΙμζιωτΥΐζίον, ν, το, domicilium, sedes. εμζλ'.μμα, ατός, το, intuitus, rectus ad- spectus. Ab εμΖλίπω, f. «ψω, intueor, oculos figo. 'Eur βλί•ψ«,- μοι xxi μάλχ τυςαννιχως, Plat. ( 185 ) εμζλΥ,μχ, χτος, το, emblema, operi alten insertum ornatus caussa. Ab εμζάλλω. εμζλ'/ιο-ις, εως, ϋ„ injectio. ϊμζοχω, ω, ΐ. ψω, inclamo, clamorem tol- 1ο. \\ε"ιζον εμζοχν τ» Στεντοξος, Luc. εμζόγ]σις, εως, υ), q.' d. inclamatio, clamita- tio, Aret. Ab εμζοχω- 'έμζοΟξος, u, 6 xxi ■>„ in foveam depressus locus ; (2) qui in fovea est. Ex εν et βό• θβος. εμζοθξόω, in fovea? vel scrobis formam ex- cavo vel deprimo. εμζολας, άδος, υ), arbor insita ; (2) fructus insitus. Ab εμζχλλω. εμζολευς, εως, Ό, adgressor, invasor. ϊμζολΥ], γ]ς, υ\, irruptio ; (2) impressio irru- entis aciei vel grandinis ; (3) ostium flu- minis ; (4) rostrum navis an signified, non certum est, Em. Ab eod. εμζολιχ, tx, retia qua?dam. εμζολιμχΊος, χίχ, χΊον, interjectitius, inser- tus, intercalaris. Ab ϊμζόλιμος, α, Ό xxi ϋ\, intercalaris, insertus ; (2) imperfectus. Ab εμζχλλω. ίμζολία•μ.χτχ, panni hinc inde consuti. εμ,ζολισμος, S, ό, intercalatio. ίμζολος, χ, b, et 'ίμζολον, n, το, rostrum na- vis ; (2) paxill'us, fulcimentum j (3) a- cies cuneata, pars machines; (4) porticus in templis Graecorum. Plur. ol εμζολοι, rostra, pro tribunali. Ab εμζάλλω- Ιμζομζίω,ω, £ %σω, bombos'edo; ^2) re- sono in. 'εμζξχΰύνω, f. υνω, immoror, moror in. ϊμζξχχν, adv. summatim, breviter. εμζξίγμχ, ατός, το, liquor, succus, id, in quo aliquid tingitur et madefit ; (2) id, quod in liquore aliquo madefactum parti adfecta? applicatur. Ab Ίμζξίχω. Ίμζξίμω, infremo. Άνίμοιο δ= ΰεινος άγ\τγ\ς 'lg -ίω εμζξίμετχι, II. 15, 627. Ιμζξίχω, f. ξω, impluo, humecto. εμζξίϋίΐα, ας, υ), gravitas. Ab εμζέΐθ->,ς, εος, b xai ■>„ gravis, ponderosus; (2) majoris momenti ; (3) constans, soli- dus, firmus ; (4) ferox. Ex kv et βξίΟω- εμζξίθως, adv. ponderose, graviter ; \2) se- vere, rigide ; {3) ferociter. εμζξΐμάομαι, ωμχι, f. ί^ομχι, fremo, gra- viter et vultu irato mcrepo, interminor.' ΈνεζξίμΥΐο'χτβ αύτοις b ΊΥ,σίς, Matt. 9, 30. τω πνίύματι, Joann. 11, 33. Ab εμ- ζξίμω. Hinc εμζζίμγιμχ, ατός, το, comminatio, indigna- tio, oratio minarum plena. εμζξοντάομαι, ωμχι, attonitus fio, obstu- pesco : unde ΙμζεζςοντΥ,ο-θχι, stupere ; ίμζεζξοντΥΐμίνος, stupefactus, stupidus. Hinc ΙμζξοντΥ,β-ία, ας, υ), stupor ; (2) vesania. ϊμζξόντΥ,τος, u, b xal y), attonitus ; (2) a- mens. Ab eod. Ιμζξοχ->, iji, υ), irrigatio, qua? fit intingen- do, numectatio. Ab 'εμζξίχω. ΙμζξΟΎος, n, Ό xai υ), illaqueatus, laqueis implicitus. Ex iv et βζόχος, laqueus. εμζξνοΐόχος,^ a, b, receptor embryi. Ex ΐμ- ζξυον et Υεχομαι, capio. εμζίνοθλά?Υΐς, α, ό, uncus, seu spic\dum ad educendos fcetus. Ex ϊμζξυον et Β-λάω, contundo, frango, Ccls. 7, 29. Galen. Conf. Tertull. de Anima, c. 25. ίμζζυοχτόνος, a, b χχι y\, fcetum necans. Ex ϊμζξυον et χτείνω, neco. ϊμζξυον, u, το, embryon, infans in utero materno adhuc conelusus, crudus et im- maturus ; (2) fcetus ; (3) infans recens natus, vel fcetus, qui ante paucos dies ex utero prodiit. Ex iv et βξύω, pullulo, quasi iv τγ γχ^ξΐ βξυον, in ventre sive utero pulliilans. εμζξυος, n, b xxi y), prolificus, genitalis. εμζρυοτομίχ, χς, y\, umbilici sectio in in- fante recens edito. Ex ϊμζξυον et τέμνω. Ιμζξυχλχος, 'ύ, ί, instrumentum, quo fcetus ex utero trahitur. Ab ϊμζξυον et 'ίλχω. ϊμζξωμα, χτος, το, jentaculum ; (2) ero- sio, seu id ipsum, quod erosum est. Ex iv et βξωμχ. εμζξωμχτίζω, f. ίσω, cibum do. Ιμζύθιος, tt, b xxi y), quod est in profundo, profundus, immersus. Ex iv et βύθιος. εμζυχανάω, f. γ)σω, buccina cano. εμζύω, f. ύσω, obturo, obstruo ; (2) impleo; (3) tego. Ίμιγάλυνχ, a. 1. ind. act. verbi μεγχλύνω. εμίγαξχ, a. 1. ind. act. Att. pro ίμίγγΐξχ> Α μεγχίρω. ϊμιΟχ, 1. pi. a. 2. ind, med. verbi ιν,μι. EMM EMM ΕΜΠ ίμίθίν, gen. sing. JEol. pro \μπ, ab εγώ. εμεθύσθην, a. 1. ind. pass, verbi μεθύω- 'έμεινα, mansi, a. 1. ind. act. verbi μίνω. εμειο, met, gen. sing. Poet, pro \μϋ, ab εγώ. ίμελε, imperf. ind. impers. verbi μίλα. εμίλησε, curcefuit, a. 1. ind. ejusd. 'έμελλε, 3. sing, imperf. ind. verbi μέλλω. εμεμεκώς, perf. part. act. verbi Ιμίω. εμεμίγμην, plusq. ind. pass, verbi μίγνυμι- εμίμφετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi μέμφομαι, εμεν, sumus, 1. pi. praes. -ind. Poet, pro \σ- μεν, ab ίΐμΐ. '.μεν, esse, prass. inf. pro εϊναι, ab eod. 'εμεν, a. 2. inf. act. Ion. pro είναι, ab Ί'ημι. Ιμενοίνα, curabat, 3. sing, imperf. ind.' act. contr. pro εμενοίναε, a μενοινάω. 'έμεναν, imperf. ind. act. verbi μίνω. 'εμενος, a. 2. part. med. verbi Ίημι. ίμίξίσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi μεςίζω• Ιμίσας, a. 1. part. act. verbi ίμίω, vomo. ϊμεσ'ια, ας, η, vomitus. Ab Ιμίω. εμεσις, εως, η, idem et ab eod. εμεσμα, τος, to, quod vomitu rejicitur. εμετείθη, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi με- 6ίημι. ΙμίτΥ,ζΐχ., ων, τα, pharmaca vomitoria. Ab Ιμίω. εμετιάω, ω, vomiturio. Ab eod. εμετικός, η, ov, vomitorius, vomitum pro- vocans. Ab eod. Ιμετοποιίομαι, ίίμκι, vomitum facio. ϊμετοποΓος, s, Ό χα) η, vomitum ciens. Ex εμετός et ποιίω, facio. εμετός, n, i, vomitus, vomitio. Ab Ιμίω. εμετός, η, ov, vomitu ejectus. Ab eod. ιμετωΐίως, adv. in modum vomitus. Ab έμετώδης, quod est ab εμετός, εμεΰ, met, gen. sing. Dor. pro εμν, ab εγώ. ΈΜΕ'Ω, ω, f. ίσω, vomo, evomo. ΟύΙίπω το ϊκταξ εμίμηκας, Luc. Μίλλω σε εμ.ί~- σαι εκ, tS c -όματός μα, Apoc. 3, 16. εμεωϋτα, met tpsius, Ion. pro ίμχντΐτ εμην, misi, a. 2. ind. med. verbi 'ίημι. εμγνα, a. 1. ind. act. verbi μαίνομαι. \ύηνιε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi μη via•• ιμηνυθεν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Boeot. a μηνύω, εμηνυσεν, indicavit, 3. sing. a. 1. ind. act. εμησατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi μη- ΰομχι. εμηχανίατο, 3. pi. imperf. ind. med. Ion. pro εμηχανωντο, a μηχανάομαι. εμίάνα, a. 1. ind. act. verbi μιαίνω. εμιγον, a. 2. ind. act. verbi μίγνυμι. Ιμίηνα, a. 1. ind. act. Alt. pro 'εμίανα, a μιαίνω• ϊμικτο, mixtus erat, 3. sing, plusq. indie. pass. Ion. pro εμίμικτο, a μίγνυμι. Ιμιμησω, 2. sing. a. 1. ind. med. a μιμίο- μαι• 'εμιν, mihi, dat. sing. Dor. pro εμο), ab εγώ. ίμιμνε, 3. singul. imperf. ind.' act. verbi μίμνω. ίμιξε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi μίγνυμι. ΐμίσγετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi μίσγομαι, id. quod μίγνυμι. εμίσησαν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi μισίω. Ιμισθώσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi μισθόω. ϊμιχθεν, mistisunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. Boeot. pro εμίχθησαν, a μίγνυμι. εμίχθην, mistus sum, 1. sing, ejusd. aor. εμμαθε, didicit, 3. sing. a. 2. ind. act. Poet. pro έμαθε, a μανθάνω, pro μαθίω. ιμμαίνομαι, furo in, insanio. ΤΙεξίσσως τ% i '___>_- J,.* OR 11 εμμαινομενος αυτοις, Jc£. 26, 11. εμμαλλος, ν, β ««i ή, lanatus, villosus. Ex εν et μάλλος• Ιμμ&νης, ίο;, Ό κα) ή, furibundus, lympha- tus, furore plenus. Ab ιμμαίνομαι• Έμμανχηλ, β, Emmanuel. Nomen Hebr. άχλιτον, Deus nobiscum. εμμκνως, adv. furibunde, furenter. Έμμανς, ή, Emmaus. Nom. Hebr. ακλι- τον, Propugnaculum. Ίμμαπίω, dicto citius aliquid facio. Hinc εμμαπίχσα, apud Nicand. ubi Scliol. \v- ίξγνσ-κ, i. e. satagens, operosa. Ex 'άμα. et 'έπος, verbum. Ίμμαπίως, adv. dicto citius, simul cum dic- to, prompte, studiose. Ό V α.ξ' εμμχ,- <χίως α,πόξχιτίν, II. 5, 836. Ex iisd. Ιμμάξτΰξος, n, ό y.ai -ή, testes habens, tes- timoniis comprobatus. Ex εν, et μάξ- τυς, εμμκξτύξως, adv. e testimonio, ut testis idoneus adsit. εμμάα-Μΐ, Hes. ενεξεισα,ι, impingere. Ab h et μά,ο-αι, contrectare. \μμ.α.τα,ιά.ζω, f. ά,σω, inania et futilia bla- tero, Suidas. Ιμματίω, insero. Hinc ίμμχτίων, ap. Nic. ubi Schol. χαθιε)ς τας Ιαχτυλας, demit- tens et immittens digitos. Hes. εμ,μα- τεων, •&'/ιλα.<$ων, i. e. contrectans. Al. ίμμκπεων, sed male Ab ίμμάο-κι. εμ,μα-χίομχι, 5μχι, pugno in. εμμέθοδος, χ, ο **' 'h, in quo methodus in- est ; (2) compendiosus, artificiosus. εμμεθόΰως, adv. methodice, artificialiter, via et ratione compendiaria. εμμεθίο-κ-ομα.!, inebrior in, vel inter•; (2) ebrius sum. Ex εν et με%<τκ.ω. εμμειίιάω, ω, fut. άσω, subrideo in, vel propter. εμμεινα.1, a. 1. inf. act. verbi εμμίνοο. Ιμ'μίλεια, ας, y, modulatio ; \2) apta mo• dulatio ; (3) genus saltationis tragica? ; (4) concinnitas, elegantia. Ab Ιμμελν,ς. εμμελεΓίξως, adv. curiosius, accuratius. ΐμμελετάω, ω, f. %σω, meditor exerceo me in aliqua re. Hinc εμμελετημχ, ατός, το, id, in quo se aliquis exercet. εμμελής, ίος, ο και 4], modulationem ha- bens, canorus ; (2) concinnus, scitus, aptus. Ex si/ et μίλος, carmen. εμμελως. adv. concinne, ante ; (2) canore. εμμελωδίω, ω, f. ν,σω, modulando pronun- cio ; (2) modis musicis mando. εμμεμαυΊα, part. perf. act. f. g. Ion. pro εμμίμνκυια, ab εμμάω•_ εμμεμαώς, υΊα, ος, concitatus, studio in- citatus, part. perf. act. Ion. pro εμμεμντ χ-ώς. εμμίμγνα, perf. ind. med. verbi ίμμαίνο- μαι. ϊμμεν, prajs. inf. Ion. pro εΤναι, ab ιΊμί. εμμεναι, idem, sed Dorice. εμμενίτικος, ■>,, ov, qui permanere et perse- verare potest, aut solet. Ab εμμένω. εμμενεως, adv. constanter, alacriter, Poet. pro εμ,μίνως. Ab Ιμμεν>,ς, ίος, ό και r„ permanens et con- stanter perseverans. Hinc το εμμινες, ίος, constantia, stabilitas, et εμμενες, adv. constanter, firmiter, perpetuo. Ab εμμίνω, fut. ενω, permaneo, persevero, v. c. in conditione, pacto, &c. unde ver- titur, servo, observo ; (2) adquiesco. Έμμίνειν ταίς συνθν,καις, τοΊς λελεγμί- νοίς, τοίς Όξκοις, εν τν> τάξει. Ουκ ενίμειναν Ίν τγι διαθήκη μα. Heb. 8, 9. εμμεσιτεΰω, conciliatorem, pacificatorem ago. ϊμμεα-ος, α, β και ή. intermedius, qui medi- um habet. Ex lv et μίσος. εμμες-ος, ν. ό και ή, plenus, impletus, re- fertus. Ex εν et με^ός. εμμετξίω, metior, ap. Lucian. sed verbum est suspectum, Em. εμμετξος, n, ό και ή, metricus, metro con- stans ; (2) qui metrice scribit. Ex lv et μίτξον, metrum. εμμίτξως, adv. carmine, verbis metro vel numero adstrictis, metrice. εμμηνιος, χ, ο κα) ή, menstruus. Ex εν et μν,ν, mensis. 'έμμηνος, u, ο και η, idem. Hinc τα. 'έμ- μηνα, ων, menstrua mulierum. Ex iisd. εμμητξος, s, ό και ή, medullam in se ha- bens. Ex lv et μητξα, medulla. εμμι, sum, Dor. pro εΙμί ε/Λΐιιγννμι, vel εμ,μιγνυω. f. |», immisceo. εμίΛίλτος, », ό και ή\ imbutus rubrica, ru- bricas colore rubens. Ex εν et μίλτος, minium, rubrica. 'έμμισθος, n, Ό και ή, mercenarius. Ex |» et μισθός. j r έμμονη, ης, η, duratio. Ab εν et μίνω. έμμονος, ν, ό και η, stabihs, permanens, constanter perseverans. Ab εμμίνω. Έμμος, ό, Emmor. Nomen viri Hebr. ακ• λιτον, Lutulentus. έμμοξα, perf. ind. med. per Metath. pro μίμοξα, a μείξω, sortior. 'έμμονος, α, ό και ή, particeps ; (2) qui in fatis est, fatalis. Ex h et μόξος. εμμοοφος, α, ό και η, forma indutus, infor- ma'tus ; (2) forma? speciem habens. Ex εν et μοξφη, forma. 'έμμοτον, α, το, sc. φάξμακον, medicamen- tum liquidum, quod linteolis concerp- tis exceptum intra ulcera reconditur. Ab έμμοτος, ν, h και ή, qui ulcere cavo labo- ^ ( 186 ) rat ; (2) cui μοτος inditus est. Ex \v et μύτίς. εμμασος, α, ο και ή, musicus ; (2) musi- cos modulos in se habens. Ex h et ΤΑΰσα. 'εμμέσως, adv. musice ; (2) Musarum in- stinctu. εμμοχθίω, Eur. Vide Thes. Gr. P. App. εμμοχθος, α, ο seal ή, laborum et ffirumna- rum plenus. Ex εν et μόχθος, εμμΰλων, ωνος, b, mola. Ex εν et μύλη. εμνάσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Dor. pro εμνησατοι a verbo μνάομαι. εμνημυκα, inclinavi, perf. ind. act. Att. et per Epenthes. pro ημυχχ, a verbo ήμύω. εμνησα, a. 1. ind. act verbi μιμνησκω• εμνησθην, memini, a. 1. ind. act. εμνώοντο, memores erant, 3. plur. imperf. ind. med. Poet, pro εμνων.το. εμόγησα, a. 1. ind. act. verbi μογίω. εμοιγε, mihi quidem, dat. sing, ab εγώ. εμολε, 3. sing. aor. 2. indie, act. verbi μο• λεω. εμόλΰναι a. 1. ind. act. veri μολύνω• ε'μος, η, ov, meus. Ab εγώ, Gen. εμν. εμόχθει, laboravit, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ϊμόχθεε, a verbo μοχθίω. 'έμπα, Conjunct, tamen. Ab εμπας. εμταγίντων, gen. pi. a. 2. part. pass, verbi εμπηγνυμι. εμπάζεαι, 2. sing, praes. ind. Ion. pro \μ- *άζη. Ab ΈΜΠΑ'ΖΟΜΑΙ, euro, rationem habeo ; (2) revereor. ^ Οΰτε 3-εοπςοπίης 'εμπάζο- μαι, ηντινχ οιϊα, II. 16, 50. Ό δ' in εμπάζετο μύθων, Odyss. 17, 489. εμπάθίΐα, ας, ή, affectus, commotio. Ab εμπαθής, ίος, ό χα) η, cui insunt adfectus seu perturbationes, adfectu commotus. Ex lv et πάθος, adfectus. ιμπαθνς, gen. sing, contr. pro εμπαθεος. εμπαθώς, adv. cum adfectu, cum perturba- tionibus. Ab εμπαθής, εμπαιγμα, ατός, το, illusio, ludibrium. εμπαιγμός, 5, β, idem. Ab εμπαίζω• εμπαιΰοτξίζίομαι, ΐίμαι, in aliqua re innu- tritus, diu versatus sum. 'εμπαίζω, f. ξω, vel σω, illudo. "Η ("Ηςα) πάσ, το~ις χοροΤσιν εμπαίζει, Arist. Thesm. . 983 • εμπαικτίων, gen. pi. 7ο». pro Ιμπαικτων. Ab εμπαίκτης, », ο, illusor, irrisor. Ab εμ• παίζω, εμπαίξομεν, 1. pi. f. 1. ind. act. verbi Ιμ' παίζω. 'έμπαιος, α, ό χα) η, peritus, expertus. Ab εμπάζομαι, vel εμπαίω. εμπαϊος, a παίω, incidens, JEsch. Ag. 195. έμπαις, αιίος, ή, qua? infantem utero ges- tat, gravida, prsegnans, Hes. Ex kt et παΊς,ρηε^ 'έμπαισμχ, ατός, το, imago^^eir plctura incusa, s. imp'ressa. Ab εμπαίω. εμπαιστικη, sc. τέχνη, ης, ή, ars excudendi seu imprimendi imagines, Athen. 1, 40. εμπαιστος, η, ov, cui imagines sunt im- pressee. εμπαιχθησεται, 3. sing. f. 1. ind. pass, verbi εμπαίζω• εμπαίω, f. α,ίσω, incudo, imprimo, sc. per- cussu. εμπαλάσσω, f. ζω, inquino, involve 'έμπαλιν, adv. contra, e diverso, vice ver- sa ; (2) retro, retrorsum. Ex » et πάλιν• εμπάλλω, cum vi injicio, immitto. εμπαλύνω, f. υνώ, p. υγχα, inspergo. εμπανηγυξίζω, f. ίσω, publicos festosque eonventus celebro in vel ob. 'έμπα,ξ, ακος, ο, curator ; (2) tutor ; (3) e- ducator. Ab εμπάζομαι, euro. εμπαξαζάλλομαι, injicio, indo, infero. εμπ ανασκευάζω, preeparo, efficio. εμταξάσκευος, n, ό και ή, prasparatus, in- structus. Ex iv et παρασκευή, εμπαξατίθημι, depono aliquo loco. εμπαξέχω, prasbeo ; (2) permitto, concedo; (3) accommodo j (4) expono. Ού he av εμπαξασχεϊν εαυτόν τοιύτω, Luc. εμπαζίημι, remitto, laxo. Έμπχξΐιμένη ώ^Ίσι, partus doloribus fracta. εμπχξοινεω, ω, f. ησω, temulenter aliquid facio, per ebrietatem alicui injuriam in- fero, insulto, ludibrio habeo ; (2) absol. insolenter se gerere ; insolenter abuti a- licujus benignitate. Pass, ab temulento insolenter tractari. ΕΜΠ ΕΜΠ ΙίΑπαΙό-ΛβΊάΙομαι, libere, magno animo dis- 1 Ιμπίξίγξάφω, f. ψω, scripto comprehendo. "f __rr '•,. ? 5" ' _,._.._ i .. i- λ i.. nrmtinmis ranav run sero, dico de re aliqua. ϊμπας, acto.jmmino, prorsus ; (2) conjunct. Ex h et ίτ£; , omww. Χάσω, ins _ ενίπασσεν αεθλχς, ■ εμπάσσω, et ίμπάττω,£άσα>, inspergo ; (2) intexo. Πβλ£«ί 3, 126. Ιμπατίω, ingredior, Msch. ΙμπεΙα, adv. tuto, accurate. Ab εμπείος. εμπείίω, ω, f. «ie-a/. compedibus constrmgo. εμπ-Ιόχυχλος χςόνος, tempus quod firmis jugibusque orbibus volvitur, Nonnus. εμπείολώζαι, perpetuae noxae, Man. εμπείόμ-^τις avayxy, necessitas stabilis consilii. Ex εμπεδος et μ%ης, consilium, εμπ&όμοχθος, α, Ό kou y, laboriosus, ssrum- nosus. Ex 'iuxihoi et μόχθος. ΙμπεΜυ-ΐΒος, a, b xa) y, qui firmi et con- stants est sermonis, Nonnus. ϊμχιδον, adv. firmiter ; (2) tuto ; (3) per- petuo. Ab εμπεδος. εμπείοςχίω, ω, f. ίσω, fcedus sive jus jura- tum servo. Ex εμπεΰος et 'όξχος. 'ίμπείος, α, b xa) y, stabilis, firmus, in solo stans, seu fixus. Ex lv et «ilov. εμπεΰοσθενύς, ες, firmum robur habens, con- stans. Ex εμπεδος et σθένος. Ιμπεΰόφξων, όνος, Ό χα) y, qui mente firma praeditus est, qui mente captus non est. Ex εμπείος et φξ' /tv, mens. ΙμπεΙόφυλλος, a, b xa) fi, qui folia non a- mittit, sed perpetuo retinet. Ex εμπε- δβί et φύλλον, folium, εμπείόοι, ω, f. ώσω, stabilio ; (2) firmiter et constanter servo, seu observo. Τόνδ' 'όζχον, b χατώμοσ' Ιμπεοώσομεν, Eur. Iph. in Taur. 793. Ab εμπεΰος. ΙμπεΙως, vel ΙμπεΙως, adv. firmiter, certo. εμπείξκμος, Poet, pro Ιμπείξος, peritus. Ιμπείξίω, ω, peritus sum, calleo ; ut Ιμπει* ξ*7ν χώξας, regionis et loci peritum esse. Ab έμπειρος• εμπείξϊα, ας, y, peritia, experientia; (2) empirice, secta medicorum. Ab eod. εμπείξίχη, iji» y, empirice, medicorum sec- ta. Ιμπείξίχος, y, ev, qui solum ex experientia aliquid tractat ; (2) b, medicus ejusmodi. Ιμπείξίχως, adv. empiricorum more. Ιμπειεοπόλεμος, u, b xa) y, belli peritus, in ' bello exercitatus, veteranus. Ex έμπει- ρος et πόλεμος, bellum. ϊμπείξος, u, b xa) y, usu peritus ; (2) peri- tus. Hinc το εμπείξον, a, peritia. Ex lv et πεϊξα, experientia. Ιμπεψτόχος, y, mulier quae jam antea pe- perit. έμπείξω, f. ΐξω, p. αζχα, infigo. Σπλάγ- χνα, δ' άξ' Ιμπείξχντες, H. 2, 426. Ιμπείζως, adv. perite, more eorum qui rei periti sunt ; (2) scite, apte. Ιμπίλα, appropinqua, 2. sing, praes. imper. act. contr. pro ίμπίλαι, a verbo εμπελάω. εμπελάδν,ν, adv. prope ; (2) cum impetu. ευυπελαΐον, adv. prope ; (2) appropinquan- do. Ab εμπελάζω, f. άσω, appropinquo, pervenio ; (2) admoveo ; (3) committo, congredi fa- cio. Ah) χα,ψθχνεΐν εχευχόμην πξ)ν τ'ήο-^ε χ,ΰίτΥ,ς εμπελαο•β : ήνκί ποτέ, Soph. Track. 17. Π2 δ' ίμπελάζεις τ' κνδζ) χοά π«τ tfs-uo-ou ; ibid. 761. ίμπελα,Β-ιχώς , adv. cum impetu. Ab inus. εμπελΆς-ίχος, quod est ab ίμπελάζαι. Ιμπελάτεΐξ», ας, ή, meretrix. Ab eodem, propterea quod omnibus corpus admo- veat. \μπε'κά.ο>\ ω, f. ύ<τω, appropinquo. εμπελιος, a, b xea 'h, intus lividus, seu in quo livor inest. Ex εν et πίλιος. έμπεπαξμίνος, perf. part. pass. v. εμπείξοιί. εμποίζοινίω, ω, temulentus injuriam s. con- tumeliam alicui infero, Luc. Τ» εμπε- ίΤΛξων/ιμενχ, contumeliae ex insolentia. Ex εν et πα,ξοινεω. Ιμπεπΐ5•ίυμενος, perf. part. pass, verbi \μ- πίζ-είιο). εμπεπςαμίνος, p.erf. part. pass, verbi εμπι- Τζά,ο-χω. εμπίξοιμος, n, b xcu v, peritus; (2) qui transit, vel trajicit ; (3) vector. Ex lv et πείξα, experientia, vel πεξύω, transeo. ίμπεζάμως, adv. scite, perite, Call. Χιντε&ς, ίος. b χα.) ή, peritus, Hes. ex So- phocle. Ex lv et πε7ξα, experientia. Ιμπεξίάγω, f. άζω, circumdo. ίμπεξίζά,λλω, complector, comprehendo. Ιμπεςίζολος, y, b xa.) ■/), ornatus, elegans, artificiosus. Ex lv et πίςιζάλλω. εμπεξίεχτιχος, r„ ov, continens, capax, qui multa cornprehendere potest. εμπεξΐίξχομα.ι, obeo, perlustro. εμπεξίεχαι, contineo, comprehendo, com- plector. Φέξε Sij, τα, εμπεριεχόμενα, χαθ' εχάζ-'/ιν Ιδίαν τύτων ίπισ-χεψήμεθα,Σ,οηβϊη. εμπεξίχλείω, inclusum teneo. εμπεξίλαμζάνω, intus comprehendo ; (2) comprehendo. Hinc εμπίξίληπτιχός, ν, bv, qui comprehendi, ca- pi potest. Ιμπεξίλνιψις, εως, y, complexus, quo ali- quid intra nos continemus, interior co- arctatio. εμπεξίοίος, ov, periodis constans, Epitk. o- rationis. Ιμπεξίπαθεω, ω, f. sie-a», indoleo ; (2) stoma- chor in. εμπίξίπατεω, ω, f. ν,ιτω, inambulo, incedo ; (2) discepto, proprie inambulando, de- fendo ; (3) versor inter. "Οτι ενοιχ^ο-ω εν αίιτο7ς, χα) Ιμπεξίπατ'/ιοΌΐ, 2 Cor, 6, 16. Ιμπεζίπύξω, transfigo, configo. εμπίξίπίπτω, incido. εμπίξιπλεοι), navigo alicubi. Ιμπεξίζύγνΰμι, disrumpo. εμπεοονάω, ω, f. ν,σ-ω, infibulo, fibula infigo, perforo, trajicio. Hinc εμπεξόν/ιμα, ατός, το, vestis fibulis nexa, seu perforando et fibulas trajiciendo con- fecta. εμπεξπεξεύομαι, jacto me, ostento me et ar- tem meam, placendi causa. εμπεσ•ε, inciderat, 3. sing. aor. 2. ind. act. Poet, pro ϊν'επεο-ε, ab εμπίπτω• εμπεο-εϊται, incidet, 3. sing. f. 2. ind. med. Ιμπεο-ωοΊ, inciderini, 3. plur. aor. 2. conj. act. Ιμπεταλ)ς, 11ος, ν, edulium ex caseo para- tum. Ex lv et πεταλον,1οΙίιι?η, quoniam foiiis inductum coqui solet εμπετάννΰμι, vel εμπετανννω, f. χετάσω, ex- plico, extendo. εμπεταο'μα, τος, το, aulasum. εμπετες, 2. sing. a. 2. ind. act. Dor. et per Antithes. pro εν'επεαες, ab εμπίπτω, εμπετξον, ν, το, saxifraga, herba. Ab εμπετξος, ν, b χα) ri, qui in petris et locis saxosis provenit. Ex εν et πετξος. εμπευχν,ς, εος, ο χα) 'h, amarus. Ex h et πεΰχη, amaritudo picea. εμπεφυα, implexa, part. perf. act. f. g. per Syncop. pro εμπεφυυια, ab Ιμφύω. ΙμπεφΟ'/ι, innata est, 3. sing. a. 2. ind. pass. Poet, pro Ινεψύ•/ι. 'εμπεφυυια, implexa, idem quod Ιμπεφυα, sed magis communiter. εμπνιγνΰμι, f. πνίί,ω, infigo, depango ; Ιμ- πίιγνυο-θαι, concrescere. εμπνίδάω, ω, f. νχτω, insilio, insulto. εμπ-ΐ,χτ'ής, u, b, minister, qui tabulas legum a legislature accipiens in libellos compin• git, Hes. Ab Ιμπν,γννμι- ψπνβ,ις, εως, y, infictio. Ab eod. εμπηξος, a, b xa) y, mutilatus, mutilus. εμπ'/ις, Ion. idem quod εμπας, tamen, ε μπάζω, imprimo, insero firmiter. εμπίχξχίνω, f. ανία, exacerbo in ; Ιμ,πιχξαί νομαι, amarulentus et infensus sum. εμπιχξος, a, b xa) y, amarulentus. εμπιλεω, ω, f. yo -ω, cogo ac constipo in. εμπίμελος, ν, Ό xa) y, in quo pinguedo est, pinguis. Ex lv et πιμελίι, pinguedo. εμπίμπ^ιχι, vel Ιμπίπλ•/ιμι, vel εμπιπλάω, fut. πλήο-ω, impleo ; (2) expleo, exsatio. Έμπιπλαναί τίνα ατ$ια.ς, χαξδίαν τη 3-e/s έρωτος, απο πώτ'ήτος ο'ίχν 9-εί 'εμπλ'/ισ-θνχΤΒ- ται• Ευ γ' οίον ydy ρ'/ιματίων Ιμπίπλα- μαι ; Arist. Ach. 451. εμπίμπξ•/ίμι, vel εμπίπ^μι, vel Ιμπιπξάω, f. ya -ω, incendo, inflammo. εμπίνω, ebibo, exhaurio ; (2) deglutio ; (3) poto. ΈμπιεΤν εμοιγ' αφσκ,ει, tS S-e» Ιξωντος χαλως, Arist. Pace, 1152. εμπίπλχνται, 3. plur. praas. ind. med. verbi εμπίπλ'/ιμι• εμπιπλάω, et εμπίπλyμι, impleo. "Τ»ς χο• fΊvaς απαντάς νμ,πίπλ'ή πτερών, Arist. Αν. 315. εμπίπλ'/ι, 2. sing, praas. imp. act. Alt. pro Ιμπίπλ'/βι. Ιμπιπζασχόμενος, prass. part. med. verbi εμπιπξά,σχω, f• atria, vendo. εμπιπλάω, et εμπίπξνμι. Vide εμπίμπ^- , /"■'• εμπίπτω, incido ; (2) invado, irruo ; (3) obvius fio. Έμο) μεν οΐχτος Ζεινος εμ- πίπτωχί τι; τ'ύο' άνϊξός. Soph. Phil. 956. ( 187 ) ΕΜΠ ΈΜΠΓ2, /So?, y, culicis genus. εμπίζ-εύω, fut. εύσ-ω, fido, confido ; (2) con- credo, fidei committo; et εμπιψεΰομαι, fidei meas committitur, concreditur mi- hi. εμπις-ος, a, b xa) y, cui fides inest. Ex lv et π'ι^ις, fides. Ιμπιτνεω, ω, irruo, adgredior, adorior. "O* ά,λλοτ' άλλον εμπιτνων, Soph. Aj. 58. Τόσσον lv ποίμναις πιτνων, ibid. 185. Ιμπλάζομχι, erro, seu vagor in ; inerro. εμπλαχε)ς, a. 2. part. pass, verbi Ιμπλίχω. Ιμπλάσσω, vel εμπλάττω, f. άσω, illino, in- spergo ; (2) obstruo ; (3) in massam for- mo ; (4) imprimo, seu imprimendo figu- ram rei impresses efficio, infercio. Tev Χ'/ΐξόν εμπλάτταοΊ, Aristot. Ιμπλαζ-ιχος, y, bv. ad illinendum aptus. εμπλατος, y, bv, idem. Ab Ιμπλάσσω. Ιμπλάς-ξον, u, το, SCiL φάξμαχον, emplas- trum. Ab eod. Ιμ.πλάς'ξος, », y, scil. φαξμαχεία, idem. εμπλα^-ξά-ΰης, εος, ας, b xa) y, emplastro si- milis. εμπλεί^ν, prtss. opt. med. v. εμπίμπλ'/ιμι. εμπλειω, idem quod Ιμπλεω, Aret. εμπλεχτ'/ις, », b, ciniflo, Ph. Ιμπλεχτόν, 2, το, structural genus apud ar- chitectos. Ab Ιμπλίχω. εμπλεχτος, 5, b, implicitus, Vitruv. εμπλεχτξία, ας, y, ornatrix quaa crines in. torquel, qua? capillos fucat. Ab eod. Ιμπλίχω, implico, irretio, intexo ; (2) con- fundo, permiseeo. "Ιχνος εμπλίξας λύ- γοις, Lye. 213. XjT^aj δ Ιμπλίξασ' ί- μνιν Eur. Or. 253. Έμαλαχεις πόνοις, „ * laU . έμπλεος, Att. εμπλεως, Poet, εμπλειος, ex- pletus, plenus. εμπλεόω, ω, f. ώσω, impleo ; (2) satio ; (3) refercio. A praoed. εμπλευξος, a, b xa) y, latera plena habens. Ex lv et πλενξά, latus. Hinc Ιμπλευξόω, ω, f. ώσω, in latus alicujus insi- lio, costas alicujus insulto. Ιμπλεω, fut. εύσω, innavigo ; (2; innato. Ένεπλεον τγσι ν/ινσ), Herodot. 'εμπλεως, adv. plene. Ab έμπλεος. Ιμπλήγΰ'/ιν, adv. attonite, stupide; (2) te- mere ; (3) sine judicio. Ab Ιμπλί,σσω. 'έμπλyyoς, b xa) y, qui fit verberibus, ver- berando, ut υζξΐς εμπλν,γος• Α jrXijy^. Ιμπλ' /ilyv, adv. confertim, plene. Ab εμπλΥίθω, impleo, expleo ; (2) exsaturo. ΈμπλΥ,θειν τινά, χαί/νης 'ελπίδος, Platb. τήν πάλιν χξζμάτων, Plut. "Οταν εμ• πλ'/ισθως ύδατος πολλχ, Arist. Nub. 375. lμπλyxτιxbς, y, bv, stupefaciens. Ab eod. εμπλ-ήχτος, a, b xa) y, attonitus vel ter- rore, vel admiratione ; (2) stupidus. Ab Ιμπλησσω.^ Ιμπλνιχτοις, idem quod ϊμπλ-ήγΰ'/ιν, Thuc. εμπλ'ίιμενος, qui implevit, a. 1. part. act. per Syncop. pro εμπλ-ήσάμενος, a verbo iμπtμπλyμι. ε».πλ'/ιν, adv. prope ; conj. tamen. Ab Ιμπελάω, appropinquo. εμπλ'/ιζία, ας, y, stupor, stupiditas ; (2) ve- cordia; (3) pavor; (4) admiratio. Ab ιμπλάσσω. Ιμπλ'/ΐξόω, ω, f. ώσω, impleo. Hinc εμπλν,ξωσις, εως, y, impletio, expletio. Ιμπλν,σατο, implevit, 3. sing. aor. 1. ind. . med. Poet, pro Ινεπλ^σατο. Ab εμπλνι• θω. lμπλyσθi)ς, impletus, a. 1. part. pass. Ιμπλάσσω, vel Ιμπλν,ττω, f -^ζω, irruo; (2) obstupefacio. Έν πυχνοΊς ΙεσμοΊσιν Ιμ- πεπλ'/ιγμέν/ι, Arist. Thesm^ 1041. εμπλν&ίος, implendus. Ab Ιμπλτιθω. Ιμπλοχνι, Ϋ]ς, y, nodus, implicatio. Ab Ιμ- πλίχω• εμπλώω, f. ώσω, innavigo, innato, Aret. εμπνευματόω, inflo ; (2) flatu seu vi vento- rum incite Ab εμπνέω. Hinc εμπνευματώ^ς, εος, Ό xa) y, flatus movens. Ιμπνευμάτοισις, εως, y, inflatio, flatuum in- generatio. Ab eod. Ιμπνενματωτιχος, y, bv, inflandi vi pra;di- tus, flatulentus. Ab eod. εμπνεύσαις, qui inspiravit, a. 1. part. act. JEol. pro εμπνεύσας, a verbo ίμπνίω. ερπνεΰσας, idem, sed magis communiter. εμπνενσις, εως, y, inspiratus. Ab Ιμπνίω, et Poet. Ιμπνείω, f. £^4», inspiro ; (2) spiio; wide εμπνέων, vivus, adhuc spiralis ; (3) Metaph. inspiro, adspiro, inflo. "Ετι μεν ευ,πνίει, βξαχυ δ' ίνα?ί- νιι, Eur. Or, 152. Οΰ γάς πξοΜσω σ' ΕΜΠ ΕΜΠ ΕΜΦ αο~ίποτ', %νπες εμπνέω, AHst. Thesm. 933. Ex £i> et ίηίω, spfro. ΐμ,πνίγω, f. ίξω, suffoco. Hinc εμπνιχτος, n, ο χα) ^, sufTocatus, specialiter in olla furno inclusa. ίμπνο-/,, ίί, Tit flatus venti irruens cum mag- na vi. εμπνοια, ας, $, ipsa inspirandi actio; (2) spiratio, vita. Ab εμπνοος, contr. \μπνας, u, b χα) v\, spirans in ; (2) spirans. Ex Iv et πνόος, flatus, ϊμπνύθη, respiravit, 3. sing. a. 1. ind. pass. Poet, pro 'Μπνύθη, a verbo έμπνυμαι. \μποΥιΖ.ο>, rut. ίσω, pedes implico, impedi- ments sum. To 3-ιϊον ενεπόδιζε με, A- rist. Au. 971. 'Αλλά χ' α'ι σοφά) γνωμχι εμποδίζονται 3-αμα, Soph. Phil. 432. Ex iv et trSs, pes. Ιμπόΰιον, χ, το, impedimentum. Ab εμπόΐιος, α, b xa) ή, qui est impedimento ; (2) obvius. Ex iv et π?ς, pes. εμπόΰισμα, ατός, το, impedimentum. Ab εμποδίζω. . 'εμποτισμός, S, b, idem et ab eod. εμποΐιτάιν,ς, n, Ό, qui obstat, qui impedi- mento est. Ex ΙμποΙων et 'ΐ5-/ιμι, sisto. εμποΐι^ς, S, a, qui impedimento est. ιμποΙις-ιν,Ις, ij, ev, qui est impedimento, vel obstaculo. Ab eod. ιμποΐων, adv. ante pedes, in promptu, sig- nificatque saspe simplicem praesentiam ; (2) impedimento. Hinc b Ιμποδων. ob- vius, τα Ί&ποΖων, prasentia. Ex iv et π?ς, pes. ΐμποθεν, hinc, Theocr. Quasi % v ποθ' εν. εμποιίω, ω, f. ν,σω, injicio, indo, incutio, infe- ro, immitto ; (2) facio. 'Έ.μνοΐί7ν ελπίδας αγαθάς τινι, Xen. "Οπα χελιδων yjv τις εμπ-ποιημίνν,, depicta, Arist. Av. 1306. ^u.Toiv)!rtx.v,J'ecerunt, 3. plur. a. 1. ind. act. Poet, pro ενίπηίησαν. ΙμποΐΥ,τιχος, s«, ov, effi'ciens, injiciens, v. c. terrorcm, amorem, Sec. ίμποικίλλω, intertexo. ϊμτωμνος, n, Ό και ή, qui in grege est. Ex \v et ίτοίμν/ι, grex. εμποίνιμος, χ, Ό κα) r h, puniendus, poena dignus. Ex Iv et ποίνιμος, pcenalis. Ιμποίνιος, a, b κα) η, idem. Ex Iv et ποιννι, poena. εμπολαΤος, a, e, negotiator, mercator ; (2) Epitheton Mercurii ; (3) praeses negotio- rum. Ab εμπολη. εμπολάω, ω, f. ν,σω, vendo, negotior ; (2) compare Ex Iv et πωλεω. ϊμπολεμ,ιος, a, b και ή, bellicus, ad bellum pertinens. Ex Iv et πόλεμος, bellum. εμπόλεμος, a, b κα) ή, cujus in bello usus est, aptus ad bellum. Ex iisd. εμπολώς, sag, b, mercator, negotiator. Ab εμπολεω, ω, f. ν,σω, vendo in aliquo loco ; (2) emo ; (3) comparo. 'Αλλ' illv ν,μ- πόληκά πω, »•-' «ίλβ/τ', 'ύτί τυρον, Arist Pace, 367. Hinc Ιμπολνι, ν>ς, Si, quod sibi aliquis emit, vel comparavit, merces, onera ; (2) lucrum ex negotiatione partum. εμπόλν,μα, ατός, το, idem et ex iisd. ϊμτόλν,τος, ov, venditus ; (-2) emptus, Soph, ίμπολίξω, f- Ίσω, in urbem recipio, de ho- minibus ; et de rebus, locis, qua? mceni- bus urbis amplectimur. εμπολις, εως, b κα) r\, cui patria est et certa civitas ; (2) eandem civitatem incolens. Ex Iv et πόλις, civitas. Ιμπολιτεύω, f• ιύσω, et εμπολιτίύομαι, ver- sor in republica, administro rempubli- cam ; (2) versor in, habito in. ίμπολίτης, u, b, incola. ιμπολόωντο, 3. pi. imperf. ind. med. Ion. et Poet, pro Ινίτολωντο• Ab \μ-το\άω. Ιμπομ-πύω, f. ίύσω, pompatice me in aliqua re'effero; (2) publice traduco; (3) in triumpho duco. Έμπομπιύαν το7ς χα- τοζβώμασι, Dem. ίμπονίω, ω, f. fata, i-llaboro alicui rei, ope- ram alicui rei impendo. Ab Ιμπονος. ΊμπόνΥ,μ,α, ατός, το, labor alicui rei impen- SUS. Ab ϊμπονέω. ϊμτονος, u, b και ή, laborum patiens ; (2) qui est in labore. Ex Iv et πόνος, labor, ίμποξίϊον, a, το, emporium. ΐμ.ποξίυίο'θωο'αν,3. pi. praes. imperat. pass. verbi Ιμποξίόομαι, f- ίύοΌμαι, mercaturam facio, negotior, mercor, nundinor ; (Si) merces aliunde importo ; (3) ad negotiationem utor ; (4) lucror, Jac. 4, 13. Ab ϊμπο• ξος, mercator, \ ίμπόξΐνμχ, ατός, το, negotiatio, mercatura Ab ίμποξίύομαι• ίμποξίυτίος, ία, εον, mercanduSj mercium loco importandus. Ab eod. Ιμποξίυτικος, sj, ev, rei mereatorias peritus, studiosus. έμποςίω, ω, f. fota, negotior, mercaturam facio. Ab 11 ίμτοξος. Hinc έμποξΥίτικος, ή, ev, pertinens ad mercatores. ϊμποξία, ας, 'h, mercatura, negotiatio, pro- prie, qua mare trajicitur mercium caus- sa, mercatus, nundina? ; (2) merces ipsa. Ab 'ίμποξος. Ιμποξίκος, ->„ iv, mercatorius, negotiatori- us. Ιμπόξίον, α, το, forum nundinarium, locus ad mercaturam exercendam aptus, em- porium. Ab eod. ΐμποξος, a, b, vector, qui mare transjicit pro naulo in aliena nave ; (3) viator ; (4) b κα) 'h, mercatorius. Ex h et πόξος. Ιμποζπάω, ω, f. ησω, infibulo, fibula alligo, seu subnecto. Ex I» et ], ov, habens emphasin. "Er*» αξ' b ϊδιωτισμος ενίοτε τη κόσμα παξαπολυ εμφανίΓΐκώτίξον, Longin. 31. ϊμφανσις, idem quod εμφασις• εμφαντάζομαι, intelligo, cogito in re ali- qua, ut in ilia re latens, eomprehensum. εμφαντικός, η, iv, idem quod εμφατικός, εμφαντιχως, adv. idem quod εμφατικούς, εμφανώς, et εμφανίως, adv. clare, manifeste, palam. εμφαςυγξάμίνος, vel ΐμφαξυξάμίνος, qui in guttur demisit, devoravit, Hes. et Diosc. tanquam a themate φαξύασομαι, quod esset a φάξυγξ, guttur. εμφασις, εως, 'h, repra?sentatio, inanis rei exhibitio ; (2) simulatio ; (3) expressa rei significatio, quum verbis inest taciia quaedam vis et significatio ; (4) significa- tio qusevis ; (5) demonstratio. explicatio; (6) cognitio, ut efifectus demonstrationis. Ab εμφαίνω, εμφατικός, π, iv, habens emphasin, signifi- cans cum emphasi. Ab eod. εμφατικούς, adv. significanter, perspicue. εμφα,τον, ν, το, per emphasin dictum. Ue- sychio aenigmatice dictum. Ab εμφαίνοί. εμφίξίΐχ, ας, ή, similitudo. Ab ΕΜΦ ΕΝΑ ΕΝΑ Ιμφίξϊς, its, Ό χα) ά, similis, qui refert ali- quid. Ab ίμφίξομαι, deferor ; (2) contineor ; (3) in- tervenio ; (4) convenio, similis sum. Έμφεξόμενος εν πελάγει, Philostr. ίμφε*ως, adv. similiter. Ab έμφεξάς- ϊμφθχξτος , idem quod φθαρτός. ϊμφθεγγομαι, f. ξοαχι, vocem edo. ίμφθοξϊΐς, ίος Ό χα) ή, qui periit in, Nican. Ιμφιλν^ονίω, delector aliqua re. ίμφιλοχαλίω, ω, f. ί\<τω, in studio rei hones- taeversor. ΈμφιλοχαλεΤν τόίς ς-ζατιωτι• χοΊς Plut. \ιχ.φιλοσοφίω, ω, philosophor in, philosophice comm'entor in, disputo in ; (2) studium et operam meam colloco in. Hinc εμφιλοσόφαμα, ατός, το, in quo philosopha- mur, disputatio philosophica, studium philosophicum. ίμφιλόσοφος, α, ό χα) a, philosophies conve- niens, ad philosophum pertinens ; (2) ad philosophiam aptus, idoneus, de homine. έμφιλοτεχνίω, perite in aliqua re versor, pe- rite et accurate considero, exploro, ex- plico. έμφιλοχωξίω, ω, f. άσω, libenter habito in, libenter commoror in ; (2) adhaereo. εμφλάω, intro deprimo; εμχεφλχσμίνος, in- tro depressus. εμφλεζοτομίω, venam seco in loco aliquo. εμφλίγω, f. Εω, inflammo, comburo. εμρλοιος, ν, l χά) τι, corticem habens. Ex Iv et φλοιός• εμφλοιοσπίξμχτος, η, ο χα) νι, cujus semi- na cortice obtecta sunt. Ex εμφλοιος et σπίςμχ. εμφλοξ, γος, ό χα) ά, inflammatus, ignitus. Ab εμφλίγω. εμ,φοζίομχι, ΰμχι, f. άοΌμχι, timeo. Έμ' φοζήσονται ιτίξΐ αυτών, Plut. ιμφοζος, ν, 6 χα) ά, perterritus, timens. Ex I ν et φόζος, timor. εμφόςζιος, α, ό χα) y, depascens, absumens, meander. Ex Iv et φίζζω, pasco. ϊ&φοζζιόω, ω, fut. ώσω, capistro, capistrum injicio. Unde εμπίφοςξιωμίνος, tibicen, apud Aristophanem, Av. 868. capistra- tus, capistro munitus, ut spiritus coerce- retur, nee bucca? nimis inflarentur. Ex Iv et φοξζιοί, capistrum. Χμφορμσθχι, praes. inf. pass, pro εμφοξίεσ- 6χι, ab Ιμφοςίαι, ω, f. άσω, importo ; (2) infercio ; (3) infligo, incutio. Hinc εμφοξίομαι, repleor, satior, fruor copiose, et'iam in malam partem ; item immodice utor, v. c. potestate ; nimis inaulgeo, v. c. irae, Ern. Τίολλάς ενεφόρι τω πςοσώττω πλή- γος, Plut. Έμφοξ(7σθαι της άμζ'ξοσίας, των όψων, Luc. Ex iii et φί^ω. ίμφόξτιο-ι;, εως, ά, usus cibi, potus, largior et ultra satietatem ac necessitatem, ni- mis avidus ; (2) abusus rei borne cujus- cunque. ίμφοζτος, a, ό χα) ά, oneratus, onustus. Ex Iv et φόρτος, onus. έμφραγμα, arot, το, obturamentum, sep- tum, obex, obstructio. Ab εμφξάσσω. εμφξχγμος, £r, ό, idem et ab eod. ίμφξαχτιχοί, η, h, obstruendi vim ha- bens. ίμφξχζτος, η, ο χα) ά, obstructus, septus, munitus, obturatus. Ab eod. εμφξάσσω, vel εμφξάττω, f. ξω, obturo, ob- struo; (2) infercio. ^'Έμφξάττειν s -όμα, Dem. Ύαίς αιτίαις ενίφξαξας τάς ΧΧΤΛ σΰ τιμωζίας, Mschin. εμφξόνως, adv. prudenter. Ab ίμφξων. ΙμφξΗξίω, Si, inter custodias ago. Ab ϊμφζΗξος, ν, β χα.) ή, cui praesidia imposita sunt, preesidiis munitus ; (.2) qui in pre- sidio est, qui custodit ; (3) in custodiam inclusus, in custodiam traditus. Ex iv et φξϋζοί, custos. ΐμφξων, όνος, ο χα) ά, mentis compos : (2) prudens, sapiens. Ex | v et Q ? fo. Ιμφυ'/ις, ίος, ο χα) ή, natura insitus, natura- lis. Ex iv et φνή, natura. ίμφύλιος, u, β χα) ή, tribulis j (2) intesti- nus ; (3) civilis. Ab Ιμφϋλυς, u, & χα) vis idem. Ex iv et φυλή. Ιμφνλλίζω, insero, inoculo. Ιμφυναι, a. 2. tanquam ab ϊμφυμι. Unde a. 2. Ίνίφυν, ίμφυς, ίμφϋναι, inheerere ; (2) amplecti. Α φύω. ίμφύομχι, inhajresao tenaciter. Έηφύίντο γαξ άλλίλοις, χα) κχτίφίλχν, Plut. 'είΛφύξομχι, immisceo, subigo. ίμφυο-άω, ω, f. ήτω, inflo, inspiro } (2) fla- tu accendo. Ka) tSto ιίπων hiqdtrvicri. scil. αίτβΐς, Joan. 20, 22. Hinc Ιμφύβ-νιμα.. ατός, το, insufflatio ; (2} id, quod-sufflatur, seu inflando immittitur ; (3) Spiritus Sanctus ; (4; tumor, morbus. έμφυβ-νιο-ις, ίως, %, flatus in intestinis. εμφΰο-ις, ιως, νι, ingeneratio, ipsa actio in- generandi. Ab εμφΟω. εμφνο-ιόομαι, Ζμχι, inflor, intumesco, su- perbio. Ex Ik et φνο-ιω, inflo. εμ$υτιία, ας, v\, insitio. Ab εμφυτεύω. εμφότενο'ίς-, εως, vj, idem et ab eod. ίΐΛφντεύω, f. είο-ω, insero. Ab έμφυτος, ν, ό χα) i), ingenitus, insitus'a na- tura ; {%) nativus, non fucatus ; (3) sta- bilis, pertinax, constans, sic et Latini in- situs. Ab Ιμφύω, f. υσω, ingenero, insero. ©εος Se μοι εν φξε(τ)ν ο'ίμας παντοίας εν'εφυσεν, Odyss. 22, 348. Ex h et φύω, gigno. εμφωλεύω, f. ιύο -ai, lateo in, tenebras quaaro in, Aret. εμφωνεω, ω, f. ήσω, canendo declaro vel in- dico, Strabo, lib. 13. Ab ϊμφωνος, a, h xa) h, voce prasditus, canorus. Ex iv et φωνή' εμφωτειος, χ, b χα) ή, splendidus. Ex iv et φ,ως, lux. εμψνιφίζω, imputo. 'εμψιθυξίζω, susurro, fremo,.obscure et clam loquor cum aliquo, insusurro aliquid. Ab iv et ψιθυξίζω. εμψοφοβ, α, ό χα) ή, cui sonitus inest ; (2) cumsonitu factus. Ex iv et ψόφος. εμψνξις, εως, νι, refrigeratio. Ab ίμ-φίχω. έμψυχος, u, ό χα) 'h, animatus, spirans. Ex εν et ψνχνι, anima. ίμψυχοφαγία, ας, νι, esus animalium. εμψνχόω, ω, ί. άισω, animum indo, animo. Ab έμψυχος. εμψύχω, f. ξω, refngero, frigus mgenero. εμψύχως, adv. vive, vivaciter, animate. ΈΝ, prcepos. regens Dat. in, quum signi- jicat in loco ; (2) pro εις, in, quum signi- ficat in locum ,• (3) inter ; (4) apud ; (5) ex ; (6) per ; (7) ad ; (8) penes ; (9) vice ; (10) facit Per'iphrasin adverbii; ut h vi- ο-υχία, tranquille, Iv xaieoi, opportune, iv Vixvi, merito ; (11) verbi, v. g. \v φόζω ΐ'ιμ}, metuo, iv Συνάμα είναι, posse j (12) notat tempus, v. g. iv τξίο-ιν νιμίξαις, spa- tio trium dierum ; (13) abundat, v. g. iv /3*ίλ6/ πλν,γεις, telo percussus. Hinc e- tiam (14) εν'ω, valet dum, interea dum, propterea quod, quo facto ; (15) iv τύτω, interea ; (16) idem quod ένθα, ibi. (lV) r/ iv Ss, significat, insuper, item. 'ίνα, vesperi y Dor. pro sinj. εναζξύνομαι, insolesco. έναγγειοιττίζματος, ν, ό χα) νι, vascuus se- men inclusuni habens. Ex iv, 'ayyuov, vas, et σπέρμα• εναγείξω, congrego aliquo, convoco. εναγές, εος, ό χα) νι, exsecrabilis, impurus, piacularis. Ex iv et 'άγος, piaculum. Hinc εναγίζω, f. ί<τω, sacra mortuis facio, paren- to ; (2) immolo. Έναγίζειν β2ν, Plut. εναγιχος, ij, ov, piacularis, de re. ενάγιο-μα, ατός, το, parentatio ; (2) liba- men, quod parentationis caussa adfer- tur ; (3) inferiaa. Ad Ίναγίζω. εναγιο-μος, S, ό, parentatio. Ab eod. 'εναγχαλίζομαι, f. ίοΌμαι, in ulnas recipio, amplector. Έναγχαλιο-άμενος avT0,scil. naihlov, Marc. 9, 36. Ex iv et αγχάλη. εναγχάλιο-μχ, το, quod amplectimur, deh- ciae. εναγχυλάω, et όω, amento. Ab αγχύλ-η- ίναγχωνιείς, 2. sing. f. 1. ind. act. Att. pro εναγχωνίοΊΐς, ab εναγχωνίξω. εναγχωνιζ,ω, f• ίσω, cubito incumbo, incline Ex iv et αγχών, cubitus. εναγλα'ίζομαι, placeo mihi in.reahqua, jac- tome. εναγχος, adv. paullo ante, nuper. Ex iv et αγχι, prope. ενάγω, induco, incito ; (2) suadeo, urgeo ; (3) accuso, defero, adduco in jus, judici- um. Ένάγειν τον -χόλεμον, Thuc. Hinc εναγωγν,, %ς, r), accusatio, delatio. 'εναγωνίζομαι, f. ίοΌμαι, resisto, adversor ; (2) certo in ; (3) elaboro, exerceo me in aliqua re. Έναγωνίζεο'θχι τοΊς'ΈλληβΊν, Thuc. εναγώνιος, ν, ο χα) νι, qui in certam'inibus versatur, certaminum studiosus ; (2) ad certamen pertinens ; (3) peritus, praefec- tus in aliquo genere ; (4) Epith. Mercu- ( 189 ) rli ; (5) anxius, solicitus. Ex iv et αγα», vel αγωνία. εναγωνίως, adv. militariter, perite, valde. εναδημονίω, mcereo, lugeo, angor alicubi. 'εναδιαφοςεω, ω, f. ν,σω, rem aliquam pro in- difFerente habeo ; (2) indiffcrens sum in aliqua re j (3) contemno, non magni fa- cio. εναδολεο-χίω, de aliqua re garrio. ΐνάίνος, α, ό χα) ή, armiculus, qui unius est anni. Ex W et ενός, annus. εναεςίζω, f. ίσω, in aerem subveho. Ab εναέριος, », ό χα) νι, aerius. Ex iv et ify. εναθλεω, exerceo me in aliqua ve;perf. ex- ercitatus, peritus sum. εναθξίω, ω, f. νισω, fixis oculis intueor. εναιε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi yaiot. εναιθεςιος, ov, aetherius. εναίθξίος, u, b χα) ή, qui est sub dio, apri- cus. εναιμος, ν, β χα) η, sanguine praaditus, vi- vus ; (2) sanguinolentus, cruentus, san- guine adhuc stiflans ; (3) qui adhuc cru- ento vuliieri injicitur et sistendo sangui- ni aptus est. Ex iv et αίμα, sanguis. εναιμότνις, νιτος, νι, est attributum partium corporis sanguinem habentium. εναιματόω, cruento. εναίμων, ό χα) νι, idem quod εναιμος. ΈΝΑΙ'ΡΩ, occido ; (2) perdo ; (3) spolio. Κα) τν,ν μν,ν Αιος νιος ενηρατο νν,λ'ύ χαλ~ χω, Hesiod. Theog. 316'. εναίσιμον, adv. decenter, commode. Ab εναίσιμος, α, ό χα) $, fatalis, aliquid porten- dens j (2) idoneus, decens, utilis, asquus, Justus. Ex Iv et aT, idem et ex iisd. εναχολας-αίνω, f. srvio -ω, petulans sum in ali- quem, vel in aliqua re, libidinem meam in aliqua re exerceo. εναχοσιοςος, vj, ov, nongentesimus. εναχύω, exaudio. εναλδίω, ω, f. ήσω, intrinsecus augeo. Έν- αλΰήο'ας χοξύννιν, Nic. Ex Iv et αλΰίω. ενάλειμμα, τβ, quod illinitur. ενάλειπτος ov, illitus, unctus. Ab ενχλείφω, f. ψω, inungo, illino. εναλίιθνις, εος, β χα) ή, in veritate, verus. Tiji ΰ\ ό'Ατοξίχνις φαντασίας, χάλλιχον άίϊ το εμπξαχτον, χαι ενάλ'φες, Longin. 15. εναλν/θως, adv. vere, verisimiliter. εναλίγχιος , u, β χα) νι, similis. εναλινΰεω, ω, f. -ηο~ω, inyolvo. ενάλιος, ν, ό χα) νι, vel ενάλιος, ία, ιον, Poet, ΰνάλιος, marinusj (2) maritimus. Ex Iv et άλς, mare. εναλλα, inversa, contraria, praepostera, ap. Tneocr. quasi 'εναλλαγμένα, aut adver- bialiter pro εναλλάξ, aut ab Iv et άλλα, alia. 'εναλλαγών, adv. permutato ordine; (2) decussatim; (3) complicatim; "(4) vice versa, vicissim, alternatim, e contra- rio. εναλλαγή, w, νι, commutatio, permutatio, ordinis mutatio. ενάλλαγμχ, ατός, το, permutatio ; (2) pre- tium. εναλλάξ, adv. mutuo, vicissim, vice versa. ένάλλαξις, εως,νι, idem quod εναλλαγή. Ab εναλλάσσω, vel εναλλάττω, f. ξω, immuto, permuto ; (2) vario, vices alterno ; Ιναλ- λάττομαι, immutor ; εναλλαγμένος, im- mutatus ; item per vices dans et accipi- ens ; άξθξα 'εναλλαγμένα, articuli verte- brarum inserti sibi invicem; (3) com- mercium habeo, apud Thuc. εναλλάγη- ffav Άθαναίοις, cum Atheniensibus com- mercium habuerunt. Νΰν δ' 'ενάλλαξε* 3-εβί τν,ν τ2δ' ϋζξΐν, SopL• Aj. 1080. Τ>,ν ix τα χατά φΰσιν ίΐςμν, παντοίω; πςός μυζίας τζοπάς εναλλάττνσι τάξιν, Lon- gin. 22. ενάλλομχι. insilio, insulto. Soph. (Ed. Tyr> 1261. Ex iv et χλλομχι. Ε•ΝΑ ΕΝΑ ΕΝΑ εναλόντες, nom. pi. a. 2. part. act. verbi εναλίσχω. ίναλύω, immoror cum toedio. εναμάξτν,τος, ov, peccati minime expers, non purus a peccatis. ενχμζλύνω, f- wu, hebeto et obtundo in. εναμάω, aggero, accervo in re aliqua, ut terram in corpore insepulto. ενχμείζω, alterno. ενάμιλλος, ν, β χα) ή, certans et contendens cum, non cedens, par, respondens ex ae- quo, comparaudus, par. Ex iv et 'άμιΧ- λα. ενχμίλλως, adv. ita, ut contendi possit, pariter. ενχμμα, ατός, το, vinculum. Ab Ινάπτω. εναμοιζαΰις, adv. p'ermutatis vicibus, vi- εναναπαυαμχι, conquiesco in, acquiesco. ενχνχφχνίζω, obscuro, deleo. ενανθςωπίω, ω, f. ν,σω, inter homines ver- sor. Ex iv et ανθξωτος. Hinc ενανθξώπηο-ις, εως, ί» conversatio inter ho- mines. ενανθξωπίξω, idem quod ενανθξωπίω. ενανΰ'ξωπότγ,ς, ητος, -h, incarnatio, vox Ec- cles. εναντα, adv. contra. Ex iv et α,ντα, co- ram. έναντι, adv. coram, ante. Ex iv et αντί. ενάντια, adv. idem quod εναντα, Αρ. εναντίζιον, adv. adversus, contra. Ab εναντίζιος, χ, Ό αχ) η, adversarius. Ex έναν- τι et βία, vis. εναντιγνωμονίω, contra sentio. εναντιγνώμων, όνος, b not,) r„ qui contrariae est sententiae, seu bpinionis. Ex ενάντι- ο;, et γνώμη. ίνχντιοίξοίύω, in contrarias partes curro, occurro. εναντιοΐίναμος, ov, adversus, contrarius ; (2) contrariam vim habens. εναντιολογεω, ω, f. r.trco, contraria loquor. ενχντιολογία, ας, %, contradictio. Ab ένχντιολόγας, n, b nai r„ contraria loquens. Ex εναντία; et λέγω, dico. εναντίον, adv. contra, ex adverso, coram. εναντιόαμαι, ΐίμαι, fut. ώσομαι, adversor. Άλλώ μην «δ' άλλο crni πω πξαγμ? ν,ναν τιώμεθα, Arid. Αν. 390._ Αυλός ΙοΌ'^τος y' οτι εναντιώνεται τι ταις ΰιαλλαγαϊς, id. Pace, 1054. Ab εναντίας. ιναντιοπετν,ς, ίος, ο και ϋ), in contrariam partem lapsus, qui in adversum cecidit. Ex εναντίας et πίπτω, cado. εναντιοπαιολογικός, ')•„ ov, qui semet ipsum cogit contraria dicere, vox Platon. de So- phistis. ενχντιοπξχνίω, adversor, ab adversariorum partibussto. εναντίας, ία, ίαν, qui est in conspectu, ad- versus, oppositus ; (2) contrarius. Hinc εξ εναντίας vel εξεναντίας, e regione, ex adverso, et Ό ενάντιος, n, hostis. ενχντιότης, ητος, ή, repugnantia. εναντιοτξοπ-)], ν,ς, ή, conversio contraria. Ex εναντίας et τξοπϊ, conversio. εναντιόφημος, ov, contraria dicens, sibi non constans. εναντιάφωνος, a, b κα) r„ contrariam vocem edens, contra sonans. Ex εναντίας et φω- νή, vox. εναντιπάσχειν, mutuis beneficiis cum ali- quo certare. Ex lv et άντιπάο-χειν• Ιναντίωμχ, ατός, το, quicquid adversatur, resistit; (2) adversus casus; (3) repug- nantia rerum et factorum. Ab ενχντιόο ■• μαι. εναντιωμχτικος, r„ ov, adversativus. ΐνχντιωμχπκως, adv. adversative. εναντίως, adv. contrarie. Ab εναντίας. ενχντίωσις, εως, ή, repugnantia, contrarie- tas. Ab εναντιόαμαι. ειοφ, cequavit, a. 1. ind. act. verbi ενάσιτω. εναπαιωξίμαι, pendeo, s. suspensus sum in. εναπίΐίΐκ,ννατα. 3. plur. imperf. ind. pass. lonice pro Ίναπίόείχνυντο, ab εναποδείχ- ννμι. εναπίΐλ.ίω, minor. εναπίνιαυτίζω, annum integrum commoror alicubi. ΐναπίξγάζαμαι, f. άσομαι, facio, emtio in. εναπεξίίΐω, f. ιίσω, firmiter infigo ; (2) re- torqueo. εναπίςαο-μα, το, impressio, quod impres- sum, infixum est. εναπαΟ,άπτω, intingo. εναποζλύζω, vomo vel mingo in locum, ίναποζξίχ,ω, f. ξω, macero, perfundo. ένχπογίννάω, ingenero. ενχπόγξαφος, ν, b χα) r\, adscriptitius, ad- scriptitiae conditionis. ιναποοείχνΰμχι, ostento ; (2) demonstro, probo. εναποΥ-ω, illigo in aliquid. ϊνχποζίω, incoquo, decoquo in. έναποθν/)ο~κ-ω, immorior. εναπακάμνω, frangor animo, deficio in. ϊναποθωπεύω, f. εύα-ω, blanditiis delinio in. εναπόκειμαι, repositus sum in, insum. εναποκινίυνευω, periculum subeo in re ali- qua. εναποκλάω, partem defringo; unde ϊναπακε- ζ,λας-ος, de hasta confracta in re aUqua. ίναποκλείω, f. titru, intus includo. εναποκλόξω, f. νσω, aliquid abluo in, ad ab- luendum immergo. εναπακξύπτω, includo, intus abscondo. Ιναπολαμζάνω, intercipio, intercludo. εναπολείπω, relinquo, derelinquo. Hinc I- ναπολείπομαι, relinquor, remaneo in. ϊναπάλαΆ/ΐς, εως, r>, reliquiae. εναπόλ^ις, εως, r,, interclusio, cohibitiOj conclusio. Ab εναπολαμζάνω. 'εναπόλλΰμαι, pereo alicubi, in aliqua re. εναπολύω, abluo in. εναπαμάσσω, vel εναπομάττω, f. ξω, in ali- quo exprimo. Έναπ&μάξατο τον οιχίΤον χαζαχτηςα, Philo. εναπομένω, persisto, permaneo in. εναπομόξγνΰμαι, f. ξομαι, imprimo, inuro ; (2) abstergo, detergo. ϊνα,π'αμοφς, i,abstersio,detersio, Theophr. ubi al. εναπάμιξις. εναπονίζω, abluo in. εναπονίπτω, idem cum prsec. εναπόνιψις, εως, ή, ablutio in. Ab eod. 'εναποξύω, erado, radendo eximo. εναποπατεω, ω, fut. foca, inambulo, con- gredior. ΈναπαπατεΤν γάξ ες•' επιτήδειος πάνυ, Arist. Pace, 1227. εναπαπλίνω, abluo in. εναποπνεω, f. εΰσω, spiro in, immorior. εναποπνίγεο-θχι, sufFocari in, v. c. aqua, i- tem fumo. εναποο-ζίννϋμι, extinguo. εναποα-/ιμαίνομαι, imprimo, velut in cera signum. εναπος-ΐξίζομαι, incumbo, decumbo in ali- quid. Ιναποο-φάττω, insuper macto, interficio. εναπαο-φζαγίζω, imprimo, velut in ceram έναποο-ΰξάγιο-μα, το, quicquid impressum est alicui rei. εναποτελεω, ω, perficio in ; (2) emtio, red. do. εναποτεμνω, f. μω> inter abseindo, Slrabo, lib. 2. εναποτ'ώνιμίι f. θ-/ίβ•ω, depono in. εναποτιμάω, in aestimationem accipio rem (speciem ICti vocant) propecunia, in so- lutum. εναποτίω, f. ίιτω, persolvo in. Hatri xoivviv εναποτίσαι χφματα, Arist. Αν. 38. εναποτυπάω, ω, ϊ.ώσω, imprimendo exprimo εναπν\άω, idem. έναποχξάομαι, abutor. εναποψυχω, f. ξω, efflo animam in, immo- rior ; (2) crepitum ventris emitto in ; (3) ventris excrementa ejicio in. ενάπταμαι, f. ψομαι, tango, attingo ; (2) alligor, annector, induor. Unde ενημμί vej, indutus. ΤΙίμ^/ω -^— Οξνεις επ' ab τον παέΒαλας ενημμενχς, Aristoph. Αν. 1255. ενάπτω, fut. ψα, alligo, illigo, innecto, ad jungo ; (2) incendo, accendo. εναςα, ων, τα, spolia, arma interfectis de tracta. Ab εναίξω, occido. εναξάοΊτω, vel 'εναξάττω, f. άξω, illido. 0< xgio) ifti τον βωμόν αυτόματοι, χα) βία _ χίξατα εναξάξχντες απαθνίισ'χΰοΊ) Pau- san. ενάξγει, operabatur, 3. sing, imperf. indie act. contr. et Dor. pro ενηξγεε, a verbo ενεξγίω. ενάξγεια, ας, η, evidentia, illustratio.- Ab ΕΝΑΡΓΗ' 2, εος, Ό και -h, clarus, evidens, manifestus. Τελός δ' εναξγϊ,ς βάξις %λθεν Ίνάχω, Msch. Ρ. V. 684. Κ'ιεί γαξ το πάξος' γε Β-εοι φαίνονται ενχξγίϊς, Oaf. 7, 201. Est etiam βίζαιος, άσ.φαλγ,ς. Hmc το εναξγϊς, evidentia. εναξγώΰης, εος, β χα) ί, clarus, manifestus. Έναξγώΰεες ονείξοι, Aret. * Ab eod. εναςγως, adv. evidenter, perspicue, lucu- lenter. Ab 'εναξγης. hagio -κομ»!, delector aliqua re. άξετοζ, », Ό χα) νι, virtutis particeps, vir- tute prasditus, commendabilis virtutis er- go. Ex si» et αςετίι, virtus. Ιναξίτως, adv. honeste, cum virtute. '-■■ϊξ'/ις, εος, b χα) ή, exsecrabilis, diris de- votiis. Ex it et aga, dirce. εναξηφόξος, a, b κα) η, spolia ferens, sive ge- rens. Ex εναξχ et φίξω. ενάξθξος, ν, b και r„ articulatus ; (2) perfec- tus. Ex In et αξθεον, articulus. ενάξθξως, adv. articulate, articulatim. ίναξίξω, f. ίξω, interficio ; (2) spolio. Ou φίτυν ν,νάξίξεν Οίταιοις στόνυξ, Lye. 486. Ab εναξα. ενχξίθμίω, adnumero. εναξίθμιος, ν, b κα) η, adnumeratus. Ab ένάξίθμος, n, b κα) ή, idem. εναξίμζξ&τας, a, ο κα) 'h, homicida. Ex ε- ναΐξω £ίβξοτός. ενάξίξε, a. 1. ind. act. Ion. et Dor. pro ϊνά• ξΐο-ε, ab εναςίζω. ενάσκησα, a. 1. ind. act. verbi ναζχάω. εναζκτικος, ν), bv> inchoativus. Ab ενάξχο- μαι, incipio. εναξμόζω, fut. όσω, et ενα^μόττω, concinno, coapto ; (2) adjungo, adapto ; (3) conve- nio, quadro, cohaereo. Ε'ις πε%ιόϊνς ivag- μόζων απανπα τα νοήματα, Dion. Hal. εναξμονικος, η, bv, ad harmonias musicaa modulos compositus. Ab εναξμόνιος, ν, b χα) ή, idem ; (2) concin- nus ; apte compositus, cohaerens. Ex it et άξμονία, harmonia, concenius. εναξμονίως, adv. composite ad modulos mu- sics. εναομόξαι, aptasse, a. 1. inf. act. Dor. pro έναξμόο-αι, a verbo εναξμόζω. Ιναξξάμενος, a. 1. part. med. v. ενάςχομαι• εναςον, interfecerunt, 3. plur. a. 2. ind. 'act. Dor. pro '^vagov, ab εναίξω• ενάςος, ts, b xa) fi, diris devotus. Ex iv et άξα, dirce. 'εναξφόξος, u, b χα) ή, pro Ιναξοφόξος, spolia- tor. Ex ίναξ» et φίξω, /ero. Ινάξχομαι, incipio, auspicor. "Άμας l\ χξ•/] των δίυτίξων λόγων ίνάξχεσθαι, Luc. εναξχος, a, b κα) ή, principium habens ; magistratu fungens. Ex iv et αςχί). ένας, άΰος, η, unitas. Ab είς, unvs. ivaa -θίνεω, ω, f. ν,σω, debilis sum in. ενάο-θην, 1. sing. a. 1. ind. pass, verbi νάω, pro ναίω, habito. ivao -κ'εω, ω, exerceo me in aliqua re ; in med. disco aliquid, exerceo me in. εναο-μενίζω, fut. Ίσω, delector aliqua re, ad- quiesco. εναο-πιΰόω, ω, f. ώσω, et ενατπΐδόομαι, νμχι, clypeo armo. Ex iv et ασπ)ς, clypeus. εναο-ο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet, pro e> νασε, a verbo νάω pro ναίω. ivas -ξάπτω, f. ψω, q. d. infulguro ; (2) in- terno splendore radio. 'ίνατξος, a, b κχ) ή, astris apertus. Ex it et as -ξον, astrum. εναο-χ'/ιμονίω, ω, f. ijtfu, turpiter in aliqua re me gero. ενατενίζω, f. Ίσω, intueor, oculos defigo in, intentis oculis aspicio. ενατμος, ov,. plenus vapore, τα ενατμον, va- por. εν&τος, άτν\, ov, nonnus. Ab ivvia. εναυγάζω, incendo, ignem scil. vel cande- lam. Ιναυδης, ίος, b χα) η, voce pneditus, voca- lis; (2) vivus, spirans. Ex it et aiiZrj, vox. εναυ'Βος, a, b και 'h, idem et ex iisd. εναυθεντίω, ω, f. ^σω, auctoritatem obtineo inter, auctoritate valeo in. εναυλίζομαι, f. ίσαμαι, diversor. Ένχνλι- ξόμενον TOSt χωξίωί, Thuc. Ab εναυλος, stabulum. εναυλ.ικόφοιτις, y, rusticau εναύλιας, a, ov, interior, γ) ενανλία, via do- mus interior. Ιναυλιο-χμενος, moratus, a. 1. part. med. εναύλιον, ν, το, domicilium. Ex iisd. εναύλισμα, ατός, το, idem. εναυλις, v\, tibiae inserta, Epith : γλωοΌ•ίΰος• εναυλις-τιξίον, το, diversorium. εναυλος, ν, Ό, stabulum. Ex iv et αυλή. εναυλος, α, Ό χα) -a, tibiis personans j (2) in tibiam insertus ; (3) inhabitans. Ex iv et αυλός, tibia, seu αυλή. εναυξάναμαι, innutrior. ενχυξτ,ς, b κχ) ή, qui bene crescit, Theoph. εναυξος, α, Ό κα) r>, in quo aurae sunt, auris apertus et pervius. Ex ev et aVga, au- ra. ΕΝΔ ΕΝΑ ΕΝΔ έναυσμα, ατός, το, id, quo ignis accenditur, igniarium, suscitabulum, fomes, fax, in- citamentum. Ab Ιναύω, incendo. εναυχένιος, ts, Ό xj ί, ad cervicem pertinens, qui in collo est, collo injectus, collo in- sertus. Ex lv et αυχην, cervix. ιναύω, f. αυσω, incendo, accendo. Tow κί- ξκννϊν εναυσάμενος εκ τηί Οίτης, LllC. ίναφανίζομαι, f. ίσομαι, obscurus fio. ' Ω,σ- πες και τα,μυΐξχ. φέγγη• εν αφανίζεται τω τ)λίω πεζίαυγύμενα, Longin. 17. Ιναφανίζω, obscuro ; (2) tollo, deleo. εναφάπτω, immitto. εναφεψίω, ω, f. jje -ώΐ, incoquo. εναφέψω, idem. 'iva.qi'/]ui, f. ηο-ω, immitto in alium Ιναφθξμ.ος, ov occasionem, materiam alicu- jus rei in se habens. ενχφώσσων, seu είναφώσσων, univelis, Lye. ενγνάμπτω, implico, Horn. ένγόνασι, vel lv γόνασι, Ingeniculus, nomen sideris. Ex lv et γόνυ, genu, ένδαδος, u, ο κα) ή, teedam habens, seu qui cum facibus fit, ut nuptiae. Ex lv et dais, fax. Hinc ΙνδαδόΌ;, ω, f. ώσω, in taadem converto, vel converter. ενδαίνΰμαι, vescor, loco scil. aut tempore quo. ενδα /s, ,ctt$6s, idem quod Ινδαδος. Ινδχιτέομαι, ΐίμαι, f. Υ,σομΜΐ, epulor, COnvi- vor. Ex lv et halt», epulum prcebeo. Ινδάκνω, mordeo, morsus infero. ένδακους, υος, b κα) n, cui lacrimse oboriun- tur. Ex lv et δάκξυ• •χκξνω, lacrimor, illacrimo. ενδάπιος, a, b κα) i), indigena. Ex lv et δά• .τεδον, solum, ενδασυς, εος, b κα) ή, pilosus, hirsutus. ειδατίομαι, 5μαι, f. ή<τομαι, dispertior; (2) valde accuso, vitupero, Em. Τον ώλε- νίτ'/ιν χόνδζον ενδαταμένη, Lye. 155. Soph. (Ed. Tyr.205. ενδα-^ιλεύομαι, f. εύσομαι, dapsilis et largus sum in. ίνδεδομ,ίνως, adv. remisse, laxatis habenis. Ab ενδίδωμι. ενδεδυμένοι, nom. plur. perf. part. pass. v. 'ενδύω, ίνδεές-εφν, adv. non satis, minus quam. ίνδεε$•έξως, idem. Ab ενδεές, έος, b κα) -h, indigus ; (2) qui non sufficit, cui aliquid deest ; (3) inferior, minor, impar. Hinc το ενδεές, defectus. Ex lv et δεβ,Μ.α/, indigeo. 'ίνδακ, ας, τι,' indigentia, penuria, inopia, inedia. Ab ενδεής• ενδιιγυ,α, «.to;, to, documentum, indicium. Ab ενδείκνυμι- ενδιίκνΰμαι, ostento me, vendito me, speci- men prsebeo ; (2) defero. Unde ενδιιξά- μενος, delator, accusator. Πολλών άξετην χα) σωφξοσύνην εν τω βίω ενδεδειγμένος, Isocr. ενδείκνυμι, ostendo, pra? me fero, indico; (2) defero, accuso. ενδείκτης, ts, b, delator, quadruplator, syco- phanta. Ab ενδείκνυμι. ενδεικτικός, n, bv, ostentatorius. Ab eod. ενδεικτικώς, adv. ostentatorie, ostentabun- de, cum ostentatione ; (2) per indicatio- nem. ϊνδεικτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Poet, pro ενεδέδεικτο. Ab ενδείκνυμι. ϊνδεινος, a, b κ») r\, gravis. ϊνδειξις, ίως, ή, demonstratio, indicium ; (2) delatio, nomen actionis, cujus exemplum in Lys. or. adv. Andoc. Ab ίν^ίκννμι. 'ivbiKU,, undecim, el 'ί•ώικα>, Athenis unde- cimviri. Ex ev et Ιίκ«., decern. ίνΰίκα,ίτίί;, ίος, b καά v\, qui undecim anno- rum est. Ex 'HiHetoU et fros, annus. Ινΰίκά,ζω, diem festum celebro, qui incidit, sc. in diem decimum. Ι^ίκκκις, adv. undecies. Ab hdtxet. ίνδίκά,κλΐνο;, a, b καύ i), undecim lectis in- structus. Ex ϊνΖικ» et κλίνη, lectus, vel κλίνω, inclino. 'ινΰίκά.πνιχυς, εος, b κοά ν), qui est undecim cubitorum. ίν^ίκά^ας, ode;, b και ή, undecim pedum ; ut ίνδίκάπνς σκιά., de hora diei. ΊνΙεκας, άΐβς, ή, numerus undenarius. Ab 'ίνΰίκα..^ Ίνδίκα,ταΰος , αία, οΰον, qui undecima die a- liquid facit aut patitur ; (2) qui undeci- mum diem agit. Ab eod. ίνΰίχα,τνμόξίον, u, το, undecima pars. Ex ϊ vJi*ai et μόξΐο», pars. εν^ίκΆτος, ο,τά, ατό*, undecimus. \νδίκίο•θα.ι, admittere, prtes. inf. med. Ion. pro ΙνΜχίο-θαι, ab Ινίίχομχι. ίνοΊκν,ξΥις, ιος, r), navis undecim ordinum, undeciremus. Ex ϊνδίκα et Ιξίο-ο-ω. 'ενΰίλίχαχ, ας, ν), perennitas. Ab ΐνΐίλίχί,ς. ένδελενήί, εΌί, β και ή, perennis, continuus. Ex ενίελίίί» pro εντελές, et \χω, habeo. ενΰελενίζω, f. ίσω, perennis, continuus sura. Ab ενΐελεχής. Hinc ενΰελιχιο-μο;, 5, b, perennitas, continuatio. ενίελεχως, adv. adsidue, continenter. Ιν^εμα., ατός, το, id, quod illigatur, alliga- mentum ; (2) gestamen collo appensum. Ab ενΰίω. εν'δίμω, obturo, muris vel sedificiis mu- nio, et condo ; (2) exstruo simpliciter ; a. 1. ενίΰειμχ, part, εν^ύμας• ενΰίξια, adv. dextre, apte ; (2) versus dex- tram. Ab ενίεξιο;. ένδφόομοιι, χμαι, dextra manu teneo, vel amplector. Ab eod. ivSi|«i, ice,, /ov, qui est ad dextram; (2) faustus, prosper. Ex έν et δεξ/ώ, dextra. ενδιξίως, adv. apte, prospere. ενΐίομα.1, indigeo, deficior ; unde lvh' /ιθύ;, a. 1. part. pass. Ab lv et ΰίω, absum. ενΜομαι, illigor ; unde ΙνδεδείΛενβ?, perfect, part. pass, innexus. Ab εν et δεω, Ugo. ενδε«-/ί, ιως, ή, illigatio, locus ubi aliquid al- ter! copulatum est. έ'νδεογ^Λ, α,τος, το, vinculum. Ab ενδέω. εν%ίο~μίω, ω, f. ν)ιτω, illigo, implico. Ex h et hie-u,bs, vinculum. εν^εο-μευω, f. ενσω, idem. ενίεο-μος, u, b, ligatura, volumen, nodus.' ενίΐτος, n, b και r), constrictus, nodatus. A Ss», Ugo. ενδίχομα,ι, admitto, recipio. Hinc ενδέχε- ται, irnpers. convenit, licet, fieri potest; ενδεχόμενος, conveniens ; το ενΰεχήμί.νον, contingens. Πώντοι γ' ένεδε'ξατο εφ' εαυ- τόν τα πξοείξνιμίνα, Dem. ενδεχομένως, adv. convenienter, quam fieri potest maxime. Demosth. De Cor. Ινδεω, f. ενδίησ-ω, deficior. Ένε'δε/ τω αξίθ- μω, Luc. ενδίω, f. ενΥεσω, et ενδύσω, illigo ; unde ενδί;- β-βν, illiga. ένΰεως, adv. indigenter, non sufficienter, pa- rum, leviter. Hinc μ->, ΙνΙεοίς, plane ; h- ΰίως εχω, indigeo. Ab ενδεές. 'ίνδ-/)λος, u, b και y\, manifestus, evidens, in- signis. Ex lv et δήλος. ενδήλως, adv. evidenter. ενδημεω, ω, f. ήσω, in populo meo sum, do- mi sum prassens. ^Ένδ-ημχντες εν τω σώ- ματι, 2 Cor. 5, 6. Ινδημνο-αι Τξος τον Κύ- ξΐον, ibid. 8. Ab ενδημος. ενδ'/ιμία, ας, ν], praasentia, quum quis a po- pulo non abest. Ab eod. ενδήμιος , n, b και ή, populo cuidam peculia- ris, aut solennis. Ab eod. ενδ'/ιμιχξγίω, gigno in, v. c. corpore. ενδήμοκτι, dat. pi. Ion. pro \νδήμοις, ab ενδτΐμος, a, b και τ), qui in populo est, in ci- vitate vel domi, domesticus, popularis, ut ενδήμιος . Ex lv et δνμος, populus. ενδιάασ-κον, meridiabantur, 3. pi. imperf. ind. med. Ion. pro Ινεδίαον, a verbo lv- διάω. ενδιαζάλλω, criminor, calumnior. ενδιάγω, agito, seu dego in ; (2) versor in ΐνδιάζω, meridior. Ένδιάζοντο εκεί δια, την σκιάν &ξίμματα, Plut. Ab ενδιος. ενδιάθετος, if, β και ή, mente conceptus, in ternus ; (2) in canonem sacrum recep- tus. Ex lv et διατίθημι, dispone. ενδιαθετως, adv. e sententia animi. ενδιαθξύπτεσθαι, praas. inf. pass, verbi ενδιαθξύζτω, ludificor, per delicias illudo ; (2) delicate, molliter ago. ενδιαιτάομαι, immoror, inhabito. Hinc ενδιαίτημα, ατός, το, locus, qui inhabita- tur, habitatio, mansio, hospitium. ενδιακειμίνως, summa vi, cum contentione. ενδιαλλάττω, f. άζω, immuto. 1νδ/ο4ίΑενί>(, immaneo, maneo alicubi. ίνδιαπζίπω, ornatus, honoratus sum,splen- deo. ενδιάσκευος, n, b κα) ή, ornamentis instruc- tus. Ex lv et διασκευή- Ινδιασκεύως, adv. apte, decenter. ενδιασπείξω, f. εςω, dissero, dissemino in. ενδιατάσσω, vet Ινδ/βύτώττ», ordino et dige- ro in, seu intus. ενδιατξίζω, tempus tero in, versor in, ope- ram et studium pono in re aliqua, im- moror, imprimis in laude alicuius rei 1 ( 191 ) unde inlerdum laudo, verii potest. To/j ηθίσι λίαν τόίς τ' ίζχαίοις 'ενδιαίξίζειν, Α- rist. Cone. 583. Hinc Ινδιατξίττίαν, immorandum est. ενδιατξΐιττικος, η, bv, assiduus in aliqua re. ενδιαφείζω, eneco in, v. c. utero. ενδιαχειμάζω, hiberno alicubi. ενδιαχξίω, f. ίσω, illino, oblino. ενδιάω, meridior, dormio in meridie ; (2) tranquillus sum. Ab ενδιος. ενδιδυσκω, induo. Ένδιδύσκετβ πορφυρχν, Luc. 16, 19. Ab ενδύω, ενδίδωμι, in manus trado ; (2) praabeo ; (3) cedo, remitto, permitto me, v. c. flucti- bus, voluptatibus, &c. cedo precibus, flector; (4) inclinatus sum ad aliquid, studeo, v. c. rebus novis ; (5) praaeo aliis voce, cantu ; b ενδιδνς, precentor, Em. Ε/ γαξ ενδώσει τις ν)μων ταΊσδε καν σμι- κξαν λχζην, Arist. Lys. 675. ενδίεσαν, incitabant, 3. pi. imperf. ind. act. pro ενδίησαν, a verbo ενδίημι- ενδίημι, insequor, persequor, Horn. ένδικος, u, ο κα) r„ Justus j (2^ judicialis. Ex lv et δίκη, jus. ενδίκως, adv. jure, merito. A prase. 'ενδικωτέξως, justissime, Eur. ενδινα, ων, τα, intestina. Ab ένδον, intus. ενδΐνεω, ώ, f. ήσω, instar vorticis aut turbi- nis circum ago ; (2) intus converto, seu torqueo, v. c. oculos. ενδ /ov, a, το, domicilium, sedes, habitacu- lum ; (2) meridies. Ab "ΕΝΔΙΟΣ, ία, ιον, meridianus; (2) subdio agens. ενδίφξίος, ν, Ό κα) ή, qui in curru est, ses- sor. Ex lv et δίφξος, currus. ενδογενής, εος, b και ή, intus genitus ; (2) dominatus. Ex ένδον et γίνομαι, nascor. ενδοθεν, adv. ex interiore loco, intrinsecus. ενδόθι, adv. intus, in. Ab ενδβν. Ινδό?, intus, Dor. pro ένδον. ενδοιάζω, f. άσω, dubito. Μίχξΐς Tivbg ενε- δοίαζε, κα) μάχης κ κατηξχιν, Αρρ. Εχ lv et δοΓος, geininus. Hinc ΙνδοιάσιΐΛος, n, b και ή, dubius. ίνδοιασιμως, adv. dubie. A pr33C. !νδο/«ο-/ί, εως, ή, dubitatio. Ab eed. 'ενδοιασμός, S, b, idem et ab eod. 'ενδοιας-ικος, η, ov, ad dubitationem pronus, cum dubitatione conjunctus. Ινδο /ay/^oji, adv. dubitanter. 'ενδοιαρος, η, bv, dubius. Ab eod. ενδοιας-ως, adv. ambigendo, dubie, non con- stanter. ενδομα, ατός, το, remissio, laxatio ; 01) in- dulgence. Ab 'ενδίδωμι. Ινδομάχχν, ace. sing. Dor. pro ενδομ&χην, ab ενδομάχης, a, Dor. ϊνδομάχας, b, intus vel domi pugnans. Ex ένδον et μάχομαι. Ινδο^,ίνία, ας, ή, supellex. ενδομησις, ιως, ή, pila, moles erecta ad mce- nia fulcienda. Quasi ab Ινδομίω. ενδομυχεω, ω, intus lateo, Ινδβ^^^ν καχον^ latens malum. Ab ενδόμυχος, u, b κα) ή, intestinus, abditus, occultus. Ex 'ένδον et μυχός, penetrate. "ΕΝΔΟΝ, adv. intus. Ινδοξάζω, fut. άσια, glorifico, 1νδο|ο£ο-β>ίνβί/, glorificari. "Οπως ενδοξασθη το όνομα τ» Κυ ξ ίν, 2 Thess. 1, 12. ενδοξασθνί, 3. sing. a. 1. conj. pass. ενδοξολογέω, ω, f. ήσω, gloriam in sermone aucupor. 'ενδοξόπωλος, n, β κα) -/j, equorum pullis in- chtus. Ex 'ένδοξος et -πώλος, pullus. 'ένδοξος, ν, b και τ), nobilis, gloriosus ; (2) opinabilis. Ex lv et δόξα, gloria, opinio. ενδοξότης, ή, gloria. ενδόξως, adv. honorifice, ενδοξότατα, hono- rificentissime. Ab ένδοξος• ενδόσθια, ίων, το, intestina. Ab ένδον, ενδόσιμον, α, το, carminis cantus, vel orati- onis exordium ; (2) incitatio ; (3) occa- sio ; (4) indulgentia, concessio. Ab ενδόσιμος, n, b κα) ή, gratuitus. Ab Ινδο- σις. ένδοσις, εως, ή, remissio, laxatio ; (2) incli- natio cedentis oneri; (3) deditio; (4) modulations exordium. Ab 'ενδίδωμι- Ινδότατος, άτη, octov, intimus, penitissimus. Superl. ab Ινδβν. ενδοτάτω, adv. intime. Ab ενδότατος. ενδότεξος, ίξα, εξόν, interior. Comparat. ab ενδοτίζω, adv. interius. Ab ενδότερος. ^ ενδοτικός, η, bv, incitandi vim habens ; άσ- μα ενδοτικον, idem quod 'ενδόσιμον. ENE ENE ENE IvSonzSs, adv. remisse, moderate. ενΰαπ'εω, S>, fut. γ,ο•ω, insono, sonum edo in. "Αντλώ δ* 6vSa5r»jer£ πεσχσα,, Odyss. 15, 478. ' ίνΙξχκοντωθε)ς, instar draconis, JEsch. ίνδξχνης , ίος, b κα) y, efficax, habilis ad fa- ciendum, solers. Ab iv et δξαίνω. εν\ομη, γ,ς, -h, incursus, insultus ; (2) cer- taminis quoddam genus. Ab iv et hgx- μεϊν• ϊνδξομίΐες, αϊ, calceamenti genus, quo ute- ba'ntur cursores in tertamine; (2) vin- culum. Ab eod. Ινΰξομις, /Sej, *j, vestimentum crassius apud Juvenalem. ενίζοο-ος, n, β χα) r,, roscidus, rorulentus ; (2) humidus, aquosus. Ex εν et ΰξάο-ος- ενΰςυον, ν, τβ, cor et.medulla arborum ; (2) temo ; (3 N aratrum. Ex iv et hjys' "'"_>, Hes. iv et ΰύω, duo. Hinc ινΰυάζω, dubito, heesito, ambigo, Ex ivhuao -μος, S, o, dubitatio, Hes. ίνΐυχε'ς, adv. pro ενΰυκίως, Nic. ΈΝΔΤΚΕΏ2, adv. prompto animo, dili- genter. "Ως αξχ ταίγε Ένΰυκίως χνίζχς αμφ) χινυξάμενχι πζοχίοντοι, Apoll. Rh. 1, 883. ένδυμα, are;, το, indumentum. Ab ενΰύω. ΐνδυμι, idem quod ενίΰω. ενΰυνχμάω, ω, f. ωσω, validum reddo, corro- boro, confirmo. Ένεΰυνάμωο-έ μι, 2 Tim. 4, 17. Ένώυναμώθ'/ιιηχ,ν ά,πο ασθενείας, Heb. 11, 24. ΐνΰυνας-εύω, f. εΰσω, auctoritate valeo apud aliquem, in ditione habeo aliquem ; (2) primas partes obtineo ; (3) auctoritate mea obtineo, perficio. ίνδύντΕί', nom. plur. praes. part. act. verbi ενΰυμι• ενΜνω, fut. Ιΰσω, penetro, induo. "Of εμ\ χζοχίεντ iv'ihvtriv, Arist. Thesm. 1053. Ύ'/ιν εξωμίδ' ενίυσω σε προσινσ' εγώ, id. Lys. 1022. «δυο, ocyus, cito, Suid. ex Men. ενίνομαι, ingredior. ενίΰσχ, a. 2. part. act. fem. gen. verbi iv ΰνμι. ΙνΰύσχσΒε, 2. plur. a. 1. imperat. med. ίνϊυσις, εω;, ή, ingressus, introitus ; (2) ves- titus. Ab ενίύω, subeo. ενΰυς-υχίω, £>, f. γ]σω, infelix et miser sum in. Ένΰυς'υχεΊ τχι πάλει κακώς βχλευσχ- μίνος, Plut. ΙνΙυσώμεθχ, 1. plur. a. 1. conj. med. verbi ενΰυμι. ΙνΙυτϊ,ξ, νιξος, ό, quo quis indui potest. ενΰντον, S, το, indumentum. Ab ενΰυτος. ov, indutus. ενίύω, f. wr», induo; (2) ingredior, subeo. ενεχξίζω, vernum tempus dego in, ver ali- cubi transigo. Ex Iv et εχρ, ver. ενίζχλον, a. 2. ind. act. verbi εμζάλλω• ivtStSote-t, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi εμζι- ζχζω. ενεζξίμησάμΥΐν, graviter interminatus sum, a. 1. ind. med. verbi εμζξίμχομχι• Ινιγγυάομχι, ωμχι, f• ησομαι, et ενεγγυάω, ω, f. Υΐσω, Spondeo. Ex εν et εγγυΥΐ• ενεγγίιησκ, a. 1. ind. act. Ion. pro εννιγγυντ σα• 'ίνεγγυς, adv. prope. Ex iv et εγγύς• ενίγκχι, tulisse, a. 1. inf. act. verbi φέξω. ινεγκειν, tulisse, a. 2. inf. act. ενεγχον, a. 2. ind. act. Ion. pro 'ήνεγκον ενεγχχσχ, w, yi, patria. Ab ενεγχω, /ero. ενεγκομιάζω, la'udibus celebro. ίνεδιϊυσκετο, induebatur, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi εν&δύσκω. ενίΰξα, χς, η, insidia?. Ex εν et 'έΰξα,. ενεΰξευτΥΐς, insidiator, inceptor. A seq. ενίΐξίυτιχος, 'h> ov t ad insidias aptus, procli- vis. ενεΰξεύω, t εύσω, insidior. ΈχεΊνο; ενεΰξίύ- ων α,υτον ΰπο την πάλιν, Plut. Tic hi των ζώων ποτω ενε^ξίύετα,ι, Xen. Ab ενεΰξοι. Ιν&ξον, n, το, insidiosum, insidias. ϊνεΰξβί, u, ό χα) ή, inquilinus. Ab h et ε- δξα, sedes. εν'εΐνο-α., indui, a. 1. ind. act. verbi ενΰόω. ενίν,χίν, immisit, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro ένεκεν, a verbo ενίημι• ενίζομα,ι, insideo. Ex iv et εζομαι, sedeo. 'ενίθεα, dilutus, a. 1. part. pass. v. ενίχμι. ϊνίθηχ», a. 1. ind. act. verbi εντίθνμι. ενεθίζω, f. ίσω, adsuefacio. ενεθυμΥιθπ, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi lv- θυμίομχι• ivdhov, ενίΐΰες, vidisti in, animadvertisti in. Part. sw5iv, intuitus. ενιίην, insim, pra>s. optat. act. verbi ενίιμι. ενείχαί, propter, gratia, Poet, pro ενεχα. ενειχχ, attuli, a. 1. ind. act. Poet, pro %»εγ• χα., a verbo inus. ενείχω, pro φίξω. ενειχονίζω, f. itrai, specto, vel comparo ima- gine. ενειλεω, ω, implico, involvo. Καθελων α,υτον ενείλνο-ε τγ ouvlovi, Marc. 15, 46. Ένε<- λ-ήθεις λεοντή, Time. Hinc ενείλημα., ατός, το, involucrum, volumen. ενειλινί'εω, ω, ί. ηο-ω, volvo, voluto in. ενειλίσσω, f. ξω, involvo j unde ενειλιγμίνος, involutus. ενείλλω, idem quod ενειλεω, a quo etiam de- scendit. ενίΐμχ,, distribui, a. 1. ind. act. verbi νέμω• ενειμιν, 1. plur. praes. indie, act. Poet, pro ενεσμεν. Ab ενειμι, insum. Ex iv et ε'ιμί• ενείξγνϋμι, vel ίνείξγνύω, includoj (2) pro- hibeo. Ab ενείξγω, f. ξω, idem. ίνείξω, innecto, insero, infibulo, implico; (2) confero, apto. ενεις, qui misit, a. 2. part. act. verbi ενί'/ιμι- ενεΊο-θα,ι, perf. ind. pass. ενείχεε, in-animo habebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ενεΊχε, a verbo ενέχω• ενείχθν,ν, latus sum, a. 1. ind. pass. Ion. pro '/ινεχθην, a verbo Ινείχω, pro φεοω. "ΕΝΕΚΑ, adv. caussa, propter. ivexiiro, 3. sing, imperf. ind. v. εγχειμαι. ενεχεχάλα,πτο, insculptus erat,3. sinij• plusq. ind. pass, verbi εγχολάπτω. ένεκεν, adv. idem quod ένεκα.• ενεκεντζίο-θ'Λν, a. 1. ind. pass, verbi Ιγχιν τξίζω• ενεχίβ-ιτων, concipiebant, 3. pi. imperf. ind. act contr. pro ivixitro-a-ov, a verbo εγκισ- σάω• ενεχοντάμνιν, impediebar, 1. sing, imperf. ind. pass, verbi εγχάπτω• ενεχάτει, odio habebat, 3. sing, imperf. ind. aet. contr. pro ενεχάτεε, a verbo εγχοτίω. ενεκοψα., a. 1. ind. act. verbi εγχάπτω, im- pedio. ενίκξυ-φε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi \y- χξίιπτω• ενεκτίος, εα,, εον, referendus. Α φίξα. ένεκυξο-ε, incidit, 3. sing. aor. 1. mdic. act. JEol. pro ενίκυξε, a verbo εγκύξω. ενελα,ύνω., invehor curru, equo ingredior, ap. Pind. ενίλίπανεν, 3. sing. aor. 1. ind. act. ab ελλι- πα,Ίνω• ένεμα,, ατός, το, id, quod immittitur seu in- funditur, scil. per inferna in alvum. Ab ενίνιμι, immittp. ενεμιν, a. 2. inf." act. Ion. pro huvai. Ab ενίνιμι. ενεμετο, 3. sing. imp. ind. pass, verbi νέμω. ενεμίω, ω, f. ησω, evomo in. ένεμες, 2. sing. a. 1. ind. pass, verbi νίμω. ενεμοντο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ejusd. ενεμφύεσ-θαι, praes. inf. pass, verbi ενεμ<ρύω. ivtv /ιχοντα, ol, α,ί, τα, nonaginta. Ab ivvia. Ινεν/ιχοντα,ετΥ,ς, ίος, νς, ο, nonagenarius. ενενΥΐκοντύτνις, u, ό, idem. Ex ενενΫ]κοντα, et έτος• ivivYiTo, cogitaret, 3. sing, imperf. ind. m. Ion. pro ενενάνιτο, a verbo εννοεω, £. ενενώχασι, 3. pi. perf. ind. act. Ion. pro \νε- νοΥΐκασι• ενενωντο, 3. pi. plusq. ind. pass. Poet, pro ενενοΥ,ντο• ενεξνο-ίάζω, licentia utor in. Ab iv et I|«- σ'ια,• εποξτάζω,ί. atrai, festum celebro. Ex h et εοξΤΥΐ. ενεος., », ov, mutus ; (2) surdus ; (3) stul- tus. Ex iv et uou. clamo. Xen. Anab. 1.4. Hinc ενεότΥΐς, ii, surditas ; (2) defectus vocis. ενεοττοποίΥκτατο, pullos exclusit, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi νεοττοποι'εω. εήοχμεν, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi νεοχ- μίω, innovo. ενεπα,γγελλομαι, polliceor alicubi. ενίπάγ'/ιο-α,ν, 3. pi. a. 2. ind. pass, verbi εμ- πηγνυμ.. ενεπαιζον, 1. sing, imperf. ind. act. verbi εμπαίζω. ενεπα,ίχθΥΐ, illusus est, 3. sing. aor. 1. ind. pass. ενεπαζε, infixit, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro ενεπΥίξ,ε, ab εμπ^γνυμι. ενεπήγετο, 3. sing, imperf. ind. med. ενίπεο-ον, 3. pi, a. 2. ind. act. yerbi εμπίπτω. ( 192 ) ενεπΥ,ξεάζω, insulto, vexo, calumnior. ενεπιΜχνϋμι, ostendo in re aliqua. ενεπιΐΥ,μίω, ω, f. ν,σω, ut peregrinus verso? et commoror in. ενεπ ΊΙν,μος, peregrinus in urbe aliqua, ad- vena. ενεπιδίδωμϊ, idem quod επιΰίΰωμι. ενεπιχύπτω, f. ψω, inclinato capite incvim- Bo ; (2) inclinato capite intueor ; (3) in- cumbo ; (4) do operam. 'ενεπιοξχεω, ω, f. γ : ο~ω, pejero _ in. ενεπία-ΛΥιμμα,, τβ, actio judicialis, quam in- tendebant vindicantes sibi aliquid de pu- blicatis bonis. A seq. ενεπισκνιπτεσθαι, incumbere. Peculiariter creditores ενεπισκήπτεσΒαι dicebantur, qui publicatis bonis eujuspiam experie- bantur, contra populum, ut hotlie contra fiscum, actione pignoratitia petentes et vindicantes sibi partem eorum, qua? sibi quacunque de causa deberentur, ut uxori dos, creditori creditum. ενεπλνιο-θγιο -av, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi εμπλ'ήθω. ενέπνευσαν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi εμ- πνέω, ενεποΐ'/ιο-αντο, 3. pi. a. 1. ind. med. verbi ενεποιεω. ενίποισ-ιν, 3. pi. praes. indie, act. Dor. pro εν'επασι• Ab εν'επω• ενίπξΥ,α-α, incendi, a. 1. ind. act. v. εμπξ'/βω. ενίπτυο'α, a. 1. ind. act. verbi εμπτύω. εν'επω, et εννεπω, dico, cano ; (2) calumnior. ενεξγάξομαι, injicio, ingenero. Ένεξγάζε- ται το7ς οίλλοις επιθνμίαν τ5 χξχίο-θχι, Plut. ενέξγει», ας, ΐι, actio, emcacia. Ab ενε^γ^ς. ενάγ'εω, ω, f. y,ooj, operor, intus efficio, ago. Hinc ό ενεξγύμίνος, a, a diabolo posses- sus. Hinc ενεςγγ,μα, ατός, τβ, effectus, operatio, fa- cultas. ενεβγχς, ίος, ο κα) r\, efficax, acer. Ex iv et ε'^βκ. ενεξγΥίΤίχος, ij, ov, activus ; (2.1 efficax. ενεξγγίτικως, adv. active ; (2) efficaciter. ενίζ,γοζατ'εω, vi, (v. c. divina) aliqua com- muter in aliam naturam. ενεξγολαζίω, quaestum in aliqua re facio ; [2) opus faciendum suscipio, conduco. tvegyoV, 5, ο κα) ν), efficax, acer._ Bin τε ha• μίναι χα) ενεργοί βχλόμενοι είναι, Herod. t Γ 8. c. 26. S ενεργώς, adv. efficaciter. Ab ενεςγνις. 'ενε?ίί$ω, f. εισω, impingo, illido ; (2) infigo; in med. innitor, incumbo. Hinc ενεςειο-ις, εως, ή, compressio, infixio, innix- us. ενίξίίγω, eructo, irructo. Unde a. 2. ivY]- ξυγεν. ενεξίυΟγ,ς, ίος, ό κα) υ), ruber, rubicundus. Ex εν et εςευθος, rubor. ενίξθε, vel ενεφν, adv. infra. Ex iv et t*a, terra. ενεξοι, ων, mortui, manes, inferi. Ex iisd. 'ενεξοχξωτες, mortuorum colorem habentes, lundi. Ex ϊνεοος et χξάα, color. ενίξα-ις, εως, υ), innexio, religatio. Ab ενείςω. 'ενίξτεξος, ίςα, ΐξον, inferior. Ab ενεξος. ενεςυθςος, α, ο και r\, rubicundus. 'Ενίξΐτ θξοι οφθαλμό), Aret. Ex iv et ερυθράς, ενεο-χν, 3'• pi. a. 2. ind. act. verbi ενί'ήμι• ενεο-ία, ας, υ,, consilium. Ab ενευ-ις, εως, ή, immissio. Ab ενίνιμι. ivis-x', inerit, 3. sing. f. 1. ind. med. per Syncop. pro έκενετβίί, a verbo ενειμι. 'ενψχχτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi εν^άζω• ενιρίωτος, gen. sing. perf. part. act. Ion. et per Crasin. ρΐθ.ενε?γικότος, ab ενί^μι• ενετγι<τάμ•/ιν, institi, a. 1. ind. med. ενεπ, beet. Ab ενειμι. ενεριάω, ω, convivio excipio in, convivium celebro alicubi. ivi's -ιος, n, β xx) yi, qui intra lares est, do- mesticus. Ex iv et ες-ία, lares. ενεε-ως, perf. part. act. Ion. et Att. pro ina- ΤΥΐκως, ab ενίςΎίμι. ενίτειλάμην, a. 1. ind. med. verbi ίντίλλω. ενετη, ν]ς, υ), fibula. Ab ενίνιμι• ενετός, γ\ρος, Ό, instrumentum medicinale, quo infusio perficitur, clyster. Ab eod. ενετύγχχνον, imperf. ind. act. verbi έντυγ• χχνω• ενετυλιξε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi εντυ- λίσσω• ενίτυχον, a. 2. ind. act. verbi Ιντυγχάνω. εηυδαιμονίω, S, feliciter vivo.in, felicem vi- tain, dego in. ENH EN Θ ENI ivivfov, prajs. inf. act. Dor. pro iv.iiSitv, ab ενευδω. ενενϊιάων, tranquillus, quietus, Ap. ivtudoxiuica, ω, inclaresco, clarus sum in. Ινεύΰω, indormio. Ex h et eVSa, dormio. ίνευημεξίω, Si, prosperor in; ενευημίξηκε, prospero successu usus est in. επυθηνεΊιτθαι, abundare in aliqua re. ενΐυζαίξίω, opportunitate utor in aliqua re. ενενκαταφξόνητος, ov, contemptibilis. ενευλογίω, ω, beatum reddo per, beatum pra?dico. ίνεύναιος, α, β κα) ί» in lecto positus, qui est in lecto. Ex h et ευντ„ cubile. ενευνος, tt, b xa) -h, idem et ex iisd. ενευσαν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi νείιω. ενευ?ομίω, Si, fut. fata, concinna suavique melodia cantillo, seu perstrepo in. Χνευσχημονίω, ω, f. %j, vetus ; (2) 'ένη xa) via, tricesi- mus seu ultimus -dies mensi's ; Atticis, proprie vetus et nova, sc. luna. Ii/'/jCaa/, pubesco; (2) juveniliter lascivio, delectationibus indulgeo. εννιζ'/ιτΥ,ςιον, u, το, locus amcenus, in quo ju- venes voluptatibus indulgent. Ab ενν,ζος, «» ο κα) ή, qui in pubertate est, pu- ber. Ex \v et ί/,ζ-η. εν/^ομαι, delector in. Ex εν et {jS». έντονος, ν, Ό κα) ή, voluptati deditus; (2) cum vqluptate conjunctus. Ex εν et *j- iovvi• ιν/δξίυον, imperf. ind. act. verbi ενεδξίύω. εν/ι&ννω, exhilaro in, illastifico. . ενφυπαΰίω. Si, suavitate et voluptate fruor in re aliqua, oblector. Ex iy, {jhus et πάθος- hnua, ας, %, beiiignitas, mansuetudo. Ab ivviv, 3. sing, imperf. ind. Poet, pro Iv^v, verbi εναμι. ivvms, εος, ό χα) ή, benignus, placidus, mi- tis. Ab Ιύς, bonus. \v$Yivai, a. 1. inf. pass, verbi Ινίνιμι. ivvma., immisi, 1. sing. a. 1. ind. act. ενηχοος, a, b χα) ή, audiendi facultate prae- ditus. Ab εναχύω, inaudio. ενήλατα, ων, τα, ligna recta, in quibus de- figimtur et adiguntur gradus scala? ; (2) clavi rotam in axe continentes ; (3) spon- dae, et in sing, ενήλατον, sponda, ap. Jos. pars throni in qua sedetur. ενήλικος, a, b xx) i> puber. Ex h et ήλ;- χ'ια. ενηλιξ, ικος, b κα) ή, idem. ενφ-λαγμίνως, adv. ordine permutato, or- dine inverso, vicissim. Ab εναλλάττω. ενγ,λνο -iov, locus de ccelo tactus, bidental. Ab ηλυσις, sicut Jupiter fidminator dici- tur καταιζάτνις, quasi descensor. Ιντιλούο-ις, εως, 'h, insertio clavorum, item clavi ipsi. Ex εν et r,Kou. ενημαι, insideo. 'ενύμίνος, insidens, part, praes. med. \vv,v, 1. sing, imperf. ind. verbi 'ίνειμι. Ινήνοθα, 1. sing. perf. ind. med. verbi έναν θίω. ενήνοχα, tuli, 1. sing. perf. ind. med. Att. pro ηνοχα, a verbo 'εμφίξω. \v'o% ατο, z. sing. a. 1. ind. med." verbi Ival• ξω. Ιν/ίξεμεω, Si, f. ν,σω, quiesco in. Ivfiew, εος, b κα) η, navis remigio instructa. Ex εν et εςίο-ο-ω, remigo. εν/ιο-α, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi via. ivijo-av, 3. plur. imperf. ind. act. verbi ha- ,<"■'• \vv t ciiv, f. 1. inf. act. verbi ενίημι. εν/ιχίω, Si, insono ; (2) inculco, doceo. ενν,χος, n, b κα) ή, sonans, sonorus. Ex lv et %χος, sonus. ενθ', pro 'ένθα, hie. "ΕΝΘΑ, adv. hie ; (2) ibi, illic ; (3) ubi ; (4) turn. ενθάΐ', pro IvOah, hie. ενθάΰί, adv. hie, istic ; (2) hue. ενθαϊ), Attice, idem et ab eod. ενθακέω, Si, f. tio-tu, insideo. Hinc ενθάχ'/κης, εαις, ή, insessio. ίνβαλα/το-ίύω, vel ενθαλαττεύω, in mari ver- sor, mare frequento, in mari navigo, du- ro. ενθάλαττος, ov, marinus. ενθάλπω, foveo, velut in sinu. ενθανατ'οω, capitis condemno. ενθάπτω, fut. -ψ», q. d. insepelio in, vel in- tra, ενθαζο-ίω, Si, et Attice ενθαρρίω, Si, confido, bono animo sum in. ενθαυτα, hie, Ion. ρτο'ΙντανΟα. ενθεάΖω, et ενθιάζομχι, divino spiritu adfla- tussum. Αλϊ'ένθεος. ένθεαπ&ος, ^, bv, qui fanatico furore agita- tur, fanaticus, numine adflatus, qui nu- mine adflari solet. Ab eod. ενθιαζΊκως, adv. ritu fanatico. ενθεμα, ατός, το, surculus, qui inseritur ar- bo'ri. Ab εντίθ*ιμι. ενθεματισμος, S, b, insertio. ενθεμεν, inserere, a. 2. inf. act. Ion. pro h• θίΐναι, a verbo εντίθ'/ιμι- ενθέμιον, ν, το, interior pars puppis. Ab eodem. ένθεν, adv. hinc ; (2) illinc. Ab 'ένθα. ε'νθενΰε, adv. idem et ab eod. Ινθεο,Ζ sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ενθεαο, ab ίντίθημι. ενθεος, et&e^, ν, b κα) ή, numine adflatus, divinus, fanaticus. Ex εν et Θεός. ενθεότιμος, ov, pius, Sibyll. 'ενθίξίζω, f. ίσω, aestatem in aliquo loco de- go, per asstatem moror. ενθεζμαίνω, f. vSi, incalesco. EJVeg Ιντεθβξ- μανται πόθω, incensuifsit, Soph. Track. 372. ' ;„ . 'ένθερμος, n, ό κα) v\, callldus, fei'vidus. ίνθες', 2. sing. a. 2. imperat. act. verbi Ιντί- θ.ημι• ενθέσεις, εως, ή, interpositip, insertio ; (2) bo- lus, buccella. Ab Έντίθημι- ενΰεο-μος, n, b κα) y, qui est intra leges ; (2) legitimus, licitus, legi conveniens. Ex εν et S-to -μος, lex. ενθίο-μως, adv. legitime, ut fas est. 'ένθετος, u, b κα) ri, insitus. Ab εντίθημι. ενθευτεν, hinc, Ion. pro εντεύθεν• ίνθίως, adv. sancte, pie ; (2) furiose. Ab 'ένθεος, ( 193 J 'ίνΟν,κν, ή, merces, proprie, qua? imponitur• navibus. ΙνθηΚυπαθίω, ω, f. Υχτω, muliebria patior in, muliebri libidine tabesco. Ex \v, S-ij- Χυς et πάθος, passio. ενθ•/ΐξος, », b xa) -h, feras habens ; (2) feri- nus. Ex lv et &y,g,fera. ενθης, veneris, 2. sing. a. 2. conj. act. Dor. pro έλθγις, a verbo 'ίς χ0 μαι. ενβλαο-ις, 'εως, ή, cavitas in capite facta ex contusione. Ex \» et &XoLv,frangere. ένθλάω, contundo, s. tundo, premo, ut sub- sidat, flectatur, cedat interiori parte vel in medio. ενθλίξω, f. -φα, infringo, imprimo, Nicand. Ινθν/ισκω, immorior. ενθοξίω, Si, insilio. ένθοξον, insilui, a. 2. ind. act. verbi Ινθόζω. ενθοξος, ov, insiliens, in Venerem ruens, Nic. Ther. 99. Α &6 ξ ω. 'ένθα, imposueris, 2. sing. a. 2. imper. med. Ion. et Att. pro 'ένθεσο, ab εντ'ιθνμι- ενθασιάζω, f. άσω, fanatico, seu divino fu- rore agor; ενθνο-ιαζόμίνος, lymphaticus. Ab 'ένθεος. ενθασιαν, lymphari, insanire•; in particip. ενθασιων, insaniens. Τίολλαχΰ yao ενθα- ο~ιαν ϊαυτόίς Ήοχϊϊντες, έ βακχεύχιτιν άλλα παίζαιτιν, Longin. 3. ενθνο-ίαοΊς, εως, fanaticus seu div Ν ENI ENN EN Ο iv), in, Poet, pro h. ίνιαυγίζομαι, terreor, Atk. ενιαύσια, adv. quotannis. Ab ενιαύσιος. ενιαυσιαΤος, a, ov. annuus. ενιαύσιος, α, Ό xai Ϋ), annuus, anniculus, an- niversarius. Ab ενιαυτός. ενιαυτίζω, annum transigo. ΈΝΙ A TTO' Σ, S, b, annus. ίνια,ντΰφοξίω, ω, fut. τχη», annuum fructum fero. Ab Ινιαυτοφόξος, χ, ο xai r t , annuum fructum ferens. Ex ενιαυτο; et φεξω, /ero. ίνιαύω, f. αύσω, immoror ; (2) indormio. ε'νιαχγι, adv. nonnullis in locis aut partibus. Ab hioi. Ινιαχζ, adv. alicubi, aliquando, interdum. Ινιζλάπτω, impedio, Horn. Ιϊίγνιος, u, b xai ή, uno membro seu pede mutilus, claudus, Suidas. Ex I ν et γυϊον- Iv/Se, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi htidm. ενιδςίω, f. ωσω, insudo. ΙνιΙςύνω, colloco in ; (2) fundo, firrao.^ ίνι&ξύω, f• ύσω, idem quod ενώξύνο). ΟΊον δ= νίλιον h ΰξανω πίξίχαλλϊς ειΒωλον εαυτού και σίλΥ,νΥιν, Ό ®ίο; ενίδξνσε, Pint. Ινώων, intuitus, a. 2. part. act. v. ενίίΰω• Wiu, 3. sing, imperf. indie, act. contr. pro Iv/ss, a verbo ενίνιμι pro \νιεω. tvnv, 3. sing. a. 2. ind. act. v. ϊνειμι, ineo. ivihai, immittere, pras. inf. act. verbi hi' τι μι. en/ere, immittite, 2. pL pras. imperat. Ινιξάνω, f. ζήσω, insideo. ίνιζευγνύω, adjungo ; unde ενιζίυχβείς. \νίζν\μα, το, sedes. Ινίζ'/ιο-ις, εως,ν), q. d. insessio, Aret. Ab Ινίζω, f. σω, insideo. Ένίζχσα τϋ> γλο>σσνι χολή, Aret. Ινίζω, unum seu unitatem pono, aduno. Ab sv, unum. ΙνίΥ,μι, immitto, infigo, injicio. ενιχαταζάλλω, demergo, Ap. Ινιχαταπίπτύ), cotlabor, Ap. ίνιχατατίθ-ψ,ι, depono in, repono. ίνιχάτθεο, 2. sing. a. 2. imper. med. Poet. et Ion. pro εγχατάθεσο, ab εγχχτατία\μι. Ινιχλάω, f. άσω, infringo. ϊνιχλείω, f. ύσω, includo. ϊνιχμος, ts, b xai ή, humidus. Ex h et /»'- μάς, humor, ϊνιχνίομαι, ϋμοα, intro, penetro. ενικνηθω, f. Ϋ,σω, intero radendo ungue, vel radula carptum intero. ίνικνωσσω, indormio, incubo, Mosck. ενικός, 'hi ov, singularis. Ab 'iv, unum. ενιχως, adv. singulariter, numero singulari. ένιχξίνίσθαι, pro εγχξίνίσθχι, adnumerari j unde hixgiQ^vai. ενίλλω, irrideo oculis, Eustath. Hinc Ινιλλωπίω, ω, f. vjo-oj, oculos contorqueo, seu distorqueo. ενιλλωπτω, sum strabo. Ab eod. ϊνιοζολεω, ω, f. ν,σω, veneno inficio. Ex Iv et Ίοζόλος, venenum ejaculans. "ENIOI, ιαι, ιοί., aliqui, quidam, nonnulli. ενίοτε, adv. interdum ; (2) aliquando ; (3) aliquoties. Ab hiot- ϊνιπάλλομαι, tremefio, Ap. hitrcii, gen. sing. Dor. pro ενιπης. Ab ενιπη, ης, 'h, increpatio. Ab ενίπτω. ενίπλειος, Poet, pro έμπλεος, plenus. Ινιπλίβω, f. γ]σω, impleo. Έ'ισόχί πάντας ΙνιπλΫ]σωσιν επαύλας, Od. 23, 358. ϊνιπλντ σθϊναι, ib. 11, 451. ενιπλΥ,σσω, vel ενιπλ^ττω, terrorem incu- tio ; (2) irruo, incido. ενιππάζομχι, equo invehor. ενιππεύω, f. εύσω, idem. ίνκτξηθω, f- Ϋ)σω, inuro. '£lg zugi νγ)ας hi• πξΥιοΌι, 11. 8, 182. Ινιπτάζω,-ΐ. άσω, increpo. Ab ίνίττω, f. -ψω, dico ; (2) objurgo. ^ Μ-ί μι, γύναι, χαλίτοίσιν ονίίδεσι &υμον ϊνι^τί,ΙΙ. 3, 438. Ex h et 'ίπω, dico. ϊνιπτύω, f. ύσω, inspuo. ενισάζω, f. άσω, exajquo. Ex Ιν et 7σος. ίνισχίλλω, intus arefacio. ίνισχΥ,ΐττω, f. •Ψλ>, innitor, incumbo. Ovfoi 'ΐνισχΥιψχντί χοίξ-ηκτα, II. 17, 437. ϊνισχίμπτω, f. "ψα, infigo. Αόξυ μχχζον U- Se/ ίνισχί/ίφθη, It• 16, 612. ίνισπί, dixit, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi Ινκτχίω, ω, dico. Ex lv/ pro |v, et Ιπω. ίνίστω, dico, enarro; (2) increpo, objurgo. EJ μίν τις τον ovueov Άνχιων άλλο; ϊνισ- sn,,fl.2,80. Exnsd. ινισσίμιν, Ion. pro \νίσσίΐν> ab ίνίσσω, verbis asperis incesso, objurgo, in- juria adiicio. "Εζισσ' αισχξοίσιν Χνίσσων•, II. 24, 238. ενισσόμινος, pass. Odyss. 24, 162. Ab ίνίίττω, ivis-ocvToti, 3, plur. prass. ind. pass, verbi Ινις-νιμι• ενΊβ-Υ,μι, statuo inter, interpono ; (2) collo- co; (3) hinc ίνις-οιμαι, insisto, insto ; (4) instituo, incipio ; (3) intendo ; (6) immi- neo, observo ; (7) obsisto, repugno ; (8) intercedo. "UIy, t~k rs χλγ,ξ* liuSixa.- σ'κχ,ς Ινΐ5•Υΐχυία.ς, I)em. "Οσον ίξγον \νίσ• τα.μα.1 το μίγίϋο;, Isocr. ϊνισχνος, u, Ό χοά ή, gracilis, tenuis. ϊνισχυξίζομχι, fiduciam colloco, innitor. ενισχύω, f. ύσω, vires sumo, invalesco ; (2) corroboro, validum reddo. Ένισχύων «.ντον, Luc. 22, 43. εν'ισχω, detineo, retineo ; ενίσχομχι, inhae- reo ; (2) haesito in loquendo. ϊνιτξίφω, alo, seu nutrio in. "Ο? Ίχύςω μοι ενιτξίφίται φίλος νϊός, II• 19, 326. 'ενιφίξζβμχι, pascor in, Mosch. ενιχξίμπτω, f. ψω, appropinquo ; pro \γ• Χξϊμιττω,• Τ,ωον ίνιχξΐΐΛφθίντοι. πύλγσιν, Χι. 17, 4Uy. ενχάπτω, avide edo. *Κλλ'\1,α.ζπάσα.ς ολ%ν ίνίχα^ί πίξίχυχλΐσας το7ν πο~6οΊν, Arist. Pace, i. ενχτίξύζω, sepelio in, Αρ. ίνλίίτομχι, usitatius ελλείχομοιι, deficio. εννοίίτίίξοι, ας, r\, inhabitatrix. Ab ενναετΥιξ, Υ,ξος, β, inhabitator, incola. Ex εν et ναιετΥ,ς. ίννάίτες, adv. per novem annos. Ex hv'iu. et \τος. ενναίτΥ,ξϊς, ΊΙος, r), novennium. Ab eod. ενναίτνίξος, », β, novennis. ενναετΥ,ς, novennis. Foem. ενναίτις. ενναετν,ς, inhabitator. Fcem. ενναίτις, in- habitatrix. Ab ΙνναΊω, inhabito. ενναιτίζομαι, inhabito, Call, ενναίτις, ν), inhabitatrix, Αρ. Ιννχίξίιν, pra?s. inf. act. Poet, pro Ιναίςαν• ενναίω, inhabito, incolo. Έ» άνΰζα να'ιασι πολύρρΥ,νες, Tmesis, II. 9, 154. Ινναχις, adv. novies. ενναζοσιας-ος, ii, ov, nongentesimus. ενναχόσιοι, ιχι, ια, nongenti. Ab eod. εννάννχες, seu ιΐνάνυχις, per novem noctes, Horn. ΙνναταΊος, atx, cuov, qui nono die venit, mo- ritur, &c. εννάτ'/ι, nonce, dat. sing. f. g. ab εννατ'ος, άχτι, ατον, nonus. Hinc τά ϊννατα, ων, memoria? mortuorum nono die cele- brataa, novemdiaha. Ab έννί». έννχνλοχνμαι, in portu sto, de navi. Ινναυμαχ,ίω^ ω, f. ίσω, pugna navah dimico in. Ex iv, νανς et μάχομαι, pugno. ΈΝΝΕ A, novem. Ινπάζοιος, a, b xai i, novem boum, seu ejus nominis nummum pretium valens. Ex ivvixet β5ς, bos. ίννίάγΥίξος, a,, ev, idem quod iwietyf^ust A- rat. hviayvizus, ω, ο και %, qui novem vixit 32- tates. Ex hvia et γΫ,ξχς. εννιάΐεσμος, u, ό xai ν, qui novem vinculis seu junctures continetur ; (2) multis vin- culis ligatus. εννιαίιχος, %, ov, novennarius, nonarius. εννεάξω, f. άσω, juventutem tero in, adoles- co in aliquo studio. εννεακαίδεχα, novemdecim. Ιννιχχχι'δίχίτΥιξίς, ίίος, ν), cyclus novemde- cim annorum. Εχ hvia, tea), lix» et έτος, annus. ίννεαχαιΰεχα,ταΤος, αία, alav, undevicesrmo die aliquid agens aat patiens. Ιννιαζαιδεχατος, άτν\, ov, undevicesimus. εννίάκίντξος_, », ο xai ν), novem habens sti- mulus sive aculeos. Ex ίννία et χεντξο». Ιννιάκις, adv. novies. Ab ίννία. εννιάζξχνος, ν, ό xai υ), novem habens fis- tulas aquam fundentes ; (2) nomen fon- tis Athenis, ante Callirhoe dicebatur. Ιννίάχλΐνος, b xai r), novem lectis stratis constans. ενπάλινος, a, b za\ y), novemplici lino plex- us. Ex εννέα et λίνον. εννίάμνινος, α, Ό xai υ,, qui novem mensium est. Ex εννέα et μγ,ν, mensis. εννεάμνκλος, a, b xai y), qui novem anno- rum est, robustus, vahdus, Ues. Ex Id» via et μύχλοι, rugae in collis asinorum. εννεάννχες, adv. per novem noctes. Ex εν- νέα et ννξ, nox. εννίάκΥίχυς, ίος, u, b και i»qui novem CUbi- torum est. ίννίαπλάσιος, /*» ιον, novemplex. ( 194 ) εννίά-χας, ο%ος, b xai ϋ\, novem pedes ha- bens. εννεάτίΰλος, b xa) y), novem portas ha'»*ns. εννεάς, aho>, y\, novennarius. Ab itvioi- ίνΗάφθογγος, a, b xai ή, novem sonos red- dens. εννιάφωνος, n, b και yi, novem voces habens. Ex hvia et φωνΥΐ• VOX. εννιάχϊλοι, apud Horn, pro Ιννακισχίλιοι, novies mille. ΙννεάχοξΙος, n, b xai y„ novem chordas ha- bens, novem intentus fidibus. Ex hvt» et χοξ^Υΐ, chorda. ϊννεμομχι, pascor in. hvivvrxovTx. nonaginta. Ab hvia, novem. ΙννενΥίχονταετΥίς, et εννενγ,χοντύτΥΐς, qui no- naginta annorum est, nonagenarius. Ex εννενΥ,χοντα et έτος, annus. hvivYjxes -ος, y), ov, nonagesimus. Ab hvia. Ιννίόξγνιος, », b ««/ v), novem ulnas (orgyas) longUS. Ex hvia et ίξγυιά. εννεος, ά, ov, attonitus, mutus, in quo vox pra? stupore oppressa. Ex Iv et α'ύω. ΙννΐοτξοΦίϊσϋαι, 'εννίοτξοφΥ,θιις, ab adolescen- tia innutritus. ιννιοτεύω, fut. εύσω, nidifico in. "£v rs τοις βαλαντίοι; εννεοττεύσασι, Arist. Αν. 1113. ενΛτοισα, Poet, et Dor. pro Ινϊπνσα, ab Ιννεζω, dico, loquor. Ex Iv et επω, dico. ιννεσΊα, ας, ϋ], consilium, instinctus. Ab ΙνίΥίμι. Ιννεσίγισι, dat. pi. Poet, et Ion. pro ενεσΊαις. εννίύω, f. εύσω, innuo, nutu significo. Ένί• νευον Ss τω πατξϊ αντίί, Luc. 1, 62. εννίωξος, is, b xai r), novennis. Ex hvia et α>ξχ, annus. ίνν^μαξ, adv. per novem dies. Ex Ivve* et ν]μαξ, dies. ΙνννίξΥΐς, scil. ναϋς, novem ordines remorum habens navis. Ab hvia et Ίξίσσω. εννπφιν, in perendinum, perendie. Ex hv/t, pro Ivy\, et syllabica adjectione φι. εννοεω, mente concipio, cogito. ΈπάεΊξαι εθίλω τί ποτέ εννοεί, Plat. M'/jr^oy έδεν Ιννούμίνοι καχων, Eur. Med. 46. Ab εν- νοος. Hinc Ιννόγ,μα, τος, το, animi conceptus, cegita- tio, intelligentia. 'εννόΥίσα, sensi, a. 1. ind. act. Poet, pro Ινό- Υ,σα, a νοίαι. ΙννοΥίτίον, cogitandum, Steph. Ab eod. hvotx, ας, ή, cogitatio. Ab eod: έννομα, adv. legitime. Ab 'έννομος. εννομολίίχΥ,ς, ν, ο, qui de legibus confabula- tur. Ex Iv, νόμος, lex, et λίσχν\. 'έννομος, », Ό xai ϋ), legitimus, legibus con- sentaneus, Justus ; (2) legi obnoxius. Ιννόμως, adv. legitime, ex lege, secundum legem. εννοος, contr. εννας, ν, β xai υ), mentis com- pos, sapiens, prudens. Ex Iv et νόος. ϊννος, ν, b, vetus. Ab ενός, 'ivvj. εννοσίμεν, movisse, a. 1. inf. act. Poet, et Ion. pro Ινόσαι, a verbo hbdon ίννοσίγαιος, a, b, quassator terra?, Epitketox Neptuni. Ex ενόθω et ya/a, terra, ϊννοσις, ιως, τ), idem quod ενοσις. Ιννοσίφυλλος, χ, b xai υ), quatiens seu agi- tans folia seu frondes, in quo frondes seu folia agitantur. Ex 'ενόθω et φύλλον• ίννοσσεύω, pullos gigno, nidificor. εννοσσοποιεω, idem. 'εννότιος, et ϊννοτος, b και υ), humidus, irri- guus. A voria, humor. ίννυχτίξίύω, f. εύσω, pernocto in. hvtiff.i, vel ενννμι, induo. Xj^ χαλά μ\» αύτίιν ϊννυσθαι, Od. 6, 28. Ex Iv et εω. Ιννυος, S, ϋ), nurus. Ex Iv et ννος, narus. Ινννστάξω, dormio in loco aliquo. ϊννυτο, 3. sing, imperf. ind. med. v. ϊνννμι. ενννχίύω, excubo, Soph. εννύχιος, u, b xa) r), nocturnus. Ex Iv et νυξ, nox. εννυχον, et εννύχιον, adverb, noctu j multa nocte. Ab εννΰχος, ts, b xai i), nocturnus. Ex Iv et vu|, nox. ενννχώτεξον, adv. maturius. Ab ϊννυχος. εννύω, induo. Ex Iv et ψ, induo. Ιννωθξος, is, b xai r), torpidus. Ex Iv et νω- θξός, tardus. εννώσας, qui mente concepit, a. 1. part, act. Ion. pro εννοτ,σας, a verbo εννοίω. hohia, ων, τά, casses. Ab hohio;• 'Evohia, ας, v\, Hecate, Diana. Ab eod. ενόίιος, κ, b xai i\, in via positus, obvius ; (2) quod incidit seu ofl'ertur in via, aptus itineri, ut 'όπλα. Ένόΰια, quibus uti so- lent viatores. Ex Iv et όΰός. ENO ENS ENT εντώμος, », α χα) v), odoratus. Ex lv et id- μ,Ϋ), odor. ενόϋω, f. όσω, quatio, agito, moto. ίνοΰίτις, 'h, vialis Dea, praises via*, dux vise, imbijfr f'flii ο »/ ϋ), intumescens, turgidus, tumidus. Ex lv et οϊΰος, tumor. Ινοιχγ\σιμο:, ον, habitabilis. Ινοιχάΰιος, n, b xx) Ϋ), domesticus. Ένοιχά- Ιιοι γχλεοι, Aret. Ex lv et όΤχος. Ινόιχίίωσχι, familiarem reddidisse, aor. 1. inf. act. verbi Ivoixnom. ενοιχεω, ω, f. Ϋ\σω, et Poet. Ινοιχίΐίω, incolo, inhabito. "Αλλοι l•' Ινοιχησασι Σιχχνων χΟόνα, Lye. 951. Ινβίχν.σις, εως, r h, inhabitatio. Ab hoixica• ΙνοιχίΙιος, ev, domesticus. ίνοιχίξω, fut. •/«•«, in asdibus colloco, in do- mum introduco, domo excipio. Ένοιχί- ζειν χλλότξίον. Ινοίχισμχ, το, inhabitatio. ίνοίχιον, u, το, pretium conducta? domus ; merces, quae hospiti datur, ad quem di- vertimus. Ab fahtxeg. Ινοιχο&ομλω, ω, f η/τω, ina?difico. • ενοιχος, u, ο χα.) υ), inccla, inquilinus, qui domum aliquo in loco habet. Ex εν et οΐχος, domus. ίνοιχϋξίω,^ω, domi maneo, serv.o. Ινοινοφλυίίν.. vino se largius ingurgitare. ίνοινοχοεω, ω, f. τ,σω, vinum infundo. Ινοχλχζω, fut. ά,σω, genibus liexis subsido. Ό δε τοις όπισθίοις Ινοχλάσας ανίχε> rv\v ΰίξνν, Philostr. de Cane. Ινολζος, ο χα) ϋ), beatus, praedives, Man. Ινολισθχίνω, labor in, nuto. ενολμος, 8, ό, divinus vates. Ex lv et ό'λ- μος, pro tripode, quia ex hoc inter alia Apollo olim responsa dabat. έι/ομ.Υΐξ•/ΐί, n, concordans, Nic. Ab ομνιςος. Ινομιλεω, ω, f. ν,σω, in consuetudine alicu- jus sum, conversor. Μγ]πω τοΤς των Ιγ- χωξίων Ινωμιλνιχως ηθεσι, Philo. Ex lv et όμιλος- ενομόογνΰμι, f• ξομαι, abstergo, seu detergo in. ivov, impers. cum liceat. Ab eyes*!• ϊνοντα., quce penes nos^unt, nom. plur. part. pra?s. verbi 'ίναμι- IvoT'h, %ς, τ), vox, clamor. Ab Ιν'επω. Ινοπλίζεσθχι, armari. Στίρράν Ινοπλίσασιν ώλεναις πλάτνιν, Lye. 205. Ινόπλιος, n, Ό xx) -h, qui in armis est, vel fit. Ex lv et οπλον, arma. ένοπλος, u, Ό xx) v), idem et ex iisd. Ινοπλισθωμες, 1. plur. a. 1. conj. pass. Dor. pro Ινοπλισθωμίν, ab Ινοπλίζω. ενοποιίω, ω, f. ν\σω, unum facio, unio. Ex εν et ποι'εω. ενοποιός, S, b xx) r), unum faciens, vim uni- endi habens. Ex iisd. ενοπτξεύομχι, f. εύσομχι, intueor in specu- lum. Ινοπτξίζω, f. ίσω, in modum speculi illumi- no. Hinc Ινοπτξίζομχι, intueor velut in speculo. Ab ϊνοττξον, ν-, το, speculum ; (2) quidquid vi- sum reflectit. Ex h et οπτομχι, video, ενοξχν, pras. inf. act. pro Ινοξάειν, ab Ivo- ράω. ίνο'ξκο-ις, r), spectatio, inspectio. Ab Ινο°άω, ω, inspicio, animadverto. V H μίγ' ίνοξω βίλευμ' ev ίξνίθων γίνει, Arist. Αν. 163. Ινόςιος, u, it xcu 'h, qui intra terminos est. Ex lv et 'όξος, terminus. hogxtovi a, το, juramentum. Ab Ινόίχιος . Ινόξχιος, 8, β χα) ν\, qui jurejurando fit. Ab ίνοξχος, 8, Ό xeu 'h, juratus, jurejurando comprobatus. Ex lv et 'όξχος, jusjuran- dum. ενόξχως, adv. jurato. Ινοξμάω, impello ; in med. vado, venio. Ex lv et όξμάω. ίνοξμίξω, fut. ίσω, et ίνοζμίζομιχ,ι, navem in stationem appello, portum teneo, vel ca- pio. Ύνιν voevv ενοξμίξίΐ λίμίνιο-χίω τινι χχξίίντί, Synes. ΙνοξμίτΥΐς, 8, Ό, qui in portu stationem ha- bet. Ex lv et 'όρμος, portus. ενοξύω, f• υ/τω, irruo, insilio. ίνόξχα,ν, acc. sing. Dor. pro Ινίςχην. ίνοξχίων, gen. plur. Ion. pro ίνοξχων, ab Ι'όξΖ'ΐς, 8, i, qui unum habet testiculum. ϊνοζχος, 8, ο xeu r\, idem. Ex \v et οξχις, testiculus. ίνόξχης, 8, Ό, testiculos habens, testicula- rs. Ex lv et οξχις. ΐνοξχις, ιος, idem. ίνοζω, excito, concito in ; unde occurrunt Ινωξίτχς, excitasti, Ινωζτο, excitabatur. ΎγιαΊν hi γόον •τά.<τγι<Γΐν ΙνωζσΊν, 11. 6, 499. Ένωζτο γίλως μ<χ.χά.ρίσσι ϋ-ίοιο-ιν, 11. 1, 599. "ENOS, vel 'ίνος, 8, β, annus. "ENO 2, -η, ον, vel 'ίνος, ϊννι, ϊνον, annuus ; (2) vetus. Hinc Xwi κ, vice., ultima dies mensis lunaris, quasi vetus et nova : pro vespera evej quidam accipiunt, ap. Theoc. Vide Potter. Archceol. vol. 1. p. 521. Ivia-u, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ΙνόοΊί, a νοσίω- ίνοσις, ίοις, r), motio, motus. Ab Ινόθω. Ινοιτίγαιος, a, ο, terras motor, Epitheton Neptuni. Ex ΐνοοΊς et γα,7α, terra, lvoo -ίχθαν, όνος, Ό χα.) ή, idem. Ινοο-φίσ-θνΐΰ-αν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi νοο•φίζω. ίνότης, τιτος, ν), unitas. Ab είς, ενός. Ινοτοτύζω, fleo, Eur. 'ίναλα,, ων, τα,, gingiva? interiores, carnes denies intra ambientes. Ex lv et %λον• Ιναλιο-μος, 8, ό, crispatio, v. c. comas quae fit calamistro. Ex lv et ίλός. Ινχξόί,νιος•, 8, b χα.) ν), qui in ccelis est, cce- lestis. Ιναξίω, ω, f. Υΐο-ω, meio in ; (2) urinam non contineo. Hinc ενχξίιθξα,, ας, r\, matula, matella. 'ίνα^ος, 8, b xa.) v\, qui in urina est. Ex \v et Ιίξον, urina. Ινύ/τιος, 8, b xa.) *), substantialis ; (2) sub- stantia? inhaarens ; (3) innatus ; (4) opu- lentus. Ab ενειμι, insum. ενοφίίλομα,ι, debeor in. Ινοφθα,λμιά,ω, ω, oculos alicui rei adjicio, appeto. Ex lv et οφθαλμός. Ινοφθα,λμίζω, f. ί<τω, inoculo, gemmam cum exiguo cortice in delibratam arborem in- sero. Έ'ί τις ΙνοφΟΰίλμ'κπι ίίνΰξον εν νπό πλειόων Ιια,φοξων, Diosc. Ex iisd. Hinc ενοφθα,λμκτμος, S, β, inoculatio. Ινοχ'/ι, ν]ς, ν), obligatio, nexus. Ab ενέχο- μαι , obligo. Ινόχιον, 8, τό, pretium pensionis. Ab eod. Ινοχλίω, ω, turbo, molestus sum. ϋυν) δ' ενοχλνο•' αγα,νι Arist. Cone. 303. Ήνώχ- λνν τα,ς πόλεις τα,ς εν Ίΐίλοπονντιβ'ω, Isoc. Ού γα,ζ 'ίνα. ενοχλωμεν ύμα,ς δ /f π(ξ) των αύτων εξΐίμεν, Dinarch. contra Demosth. Συνεχώς ίπο νίσα Ινοχλάμίνον, Herod, lib. 3. Ex εν et όχλος, turba. "ένοχος, u, b χα.) ν), qui tenetur quasi vinctus et obstrictus; (2) obnoxius, obstrictus, reus. Ex \v et εχω, habeo, teneo. ενόω, ω, f. ώ&ω* unio, aduno. Ab εϊς, ενός. Ινξάπτω, fut. •ψω, insuo, includo. Ένερ- ρά'φετο ες τον ffveovi Herodot. ενξά.ο•ο•ω, f. ξω, illido, irruo, mtendo effrin- go. Ό δε ~2,α,μ•^ων ενςάσσει πυλκις, Jo- seph. Ab Ινζγ ι β , ο'ω, idem. ενξίγόω, ω, frigeo in. Unde \νερ'ρίγω&». Ινξΐζόω, radices ago in. Ινξίπτω, conjicio in aliquem. 'ενξυθμιχος, νι, β», qui certa ratione ordinem servat. Ab ενξυθμος, 8, b xtti v), particeps rhythmi et numerorum. Ex εν et όύθμος, rhythmus. ΙνοΊ&ξόω, OH, verro, jacto. Πόντ8 δ' όϊοζνος ενοΌ-ξύμενος μυχοϊς. Lye. 753. ενο-είω, f. είο-ω, incutio, infligo. lvo -Υΐθω, incerno, cribro transmitto. ΙνοΎΐμκίνω, et 'ενιττιμα-ίνομαι, significo, ex- primo, imprimo. Tijk euviotv ενο"/ιμχινό• μένος, Themist. Ινσ-ίχλεύω, inspuo. Ex lv et ο-ίαλον, saliva, ενο-ιμος, 8, β χα) ν), simus, pressis naribus. ενσινΥ,ς, ες, innexus damnis, Man. Α σίνω. ενο-χενάξω, fut. άο~ω, instruo, induo, orno. Ίμα,τίω δ' κνδζίίω χα.) ΰποδγ)μα,ο•ιν hffxw- άζε,,ΡΜ. ' Ινο•χ•/ινοξχτεω, ω, in scenam vel proscenium produco. Ex lv et (ζχ^ντ), et βα,τεω. Ινσχνιπτίμιν^ Ion. pro Ινο•χγ)τταν, ab Ινσχν,πτω, S. ij/a.ingruo, irruo ut fulmen. To7tn τατίων Ιχγόνοισι Ινίτχττφε b 3-εβί ^■Υΐλειαν vSo-ov, Herodot. Ινο-χια,τξοφίομχι, vitam umbratilem dego. Ινο-χιρραμαι, schirrhum duco, in schirrum degenero. ho -χλγιμι, durefacio, per/, indurui, durus sum. Ινο-οξίάζω, f. ά,σω, in loculo condo, sepelio. Ex lv et ο-οξος, tumulus. ϊνο-οφος, b, intus sapiens, Man. lvffξίζω, infigo, adigo in. ΙνΓοιζχζω, instipo. Ιν?ομίζω> f. ίσω, fraenum injicio. Ab lv S -ομος. Unde Ινζ-όμιος, 8, b xcu v\, qui in ore est. Ιν^όμισμχ, ατός, τό, frasnum. Ab Ινστο• μίζω. 'έννομος, a, b χχ) v\, idem quod Ιν^όμιος. Ex lv et s -όμχ, os. ΙνΓξχτοπεδεύω, castra metor s. pono in. Ιντξίφω, intorqueo. "Ενθχ τε μπξος ΊσχΊω Ιν?ξίφετχι, R. 5, 306. Ινστυφω, fut. -\ιω, adstringo linguam ; (2) spisso. Ινα-φνινόω, ω, f. £>σω, cuneum intrudo, im- pingo velut cuneum ; (2) inspisso, velut adacto cuneo. ενιτφξχγίξω, f. ίσω, signum imprimo, nota insignio. Ινσ-φξΥΐγίζω, pro Ινβ'φξχγίξω, Ep. ΙνσχίΙιος, ν, b xx) r), levis, inelaboratus. ενσχύιος χχθχξσ-ις, Aret. Ινα-χεξώ, adv. directo o»dine, Ap. Ινο-χολάζω, f. χιτω, immoror, versor in. Ινσώμχτος, 8, b xx) y), corporeus, corpora- te, corporalis. Ex lv et σωμχ. Hinc Ινσωμχτόω, ω, f. ύσω, corporea natura in- duo, in corpus immitto. ενο"ωμχτωο~ις, εως, ϋ), animarum in corpora immissio; (2) incorporatio, incarnatio. Ινσωοείω, accumulo, obruo. IvTxxtif, a. 2. part. pass, verbi Ιντν)χω. Ιντχλθίΐς, a. 1. part. pass, verbi Ιντ'ελλω. ίντχλμχ, «τβ?, τό, mandatum. Ab Ιντ'ελλω- Ιντχμιεύω, f. είχτω, recondo, in thesaurum refero. Ιντάμνω, incido, Ion. pro Ιντίμνω. Ιντχνύω, fut. (>ο~ω, intendo. Nswgijv Ιντχνύ- σιιν, Od. 21, 97. εντα,σις, εως, ν), intensio. Ab Ιντείνω• Ιντχξχο-σ-ω, turbo, perturbo. εντάσσω, ν&Ιντχ,ττω, interjicio, interpono. Ιντατιχος, y), ον, intendendi vim habens. Ab Ιντείνω• Ιντχτός, ϋ), ον, intentus. Ab eod. εντχυθχ, adv. hie, illic, hue, eo. Ab hQx. Ιντχυβοί, adv. idem et ab eod. 'ενταφιάζω, f- άσω, funero, ad sepulturam corpus compono. Τίξος τό Ιντχφιάσχί με Ιποίησεν, Matt. 26, 12. Ex lv et &άπτω. ντχφιχσμός, S, ό, funeratio. A prase. νταφια?γις, 5, b, funerator, libitinarius. νταφιοπώλΥις, n, b, qui vendit ea, qua? ad sepulturam pertinent, libitinarius. Ex 'εντάφιος et <τωλίω, vendo. εντάφιον, τό, vestis qua? induitur cadaveri, ornandi et honoris causa. Τ* 'εντάφια, inferia?, Soph. El. 326. 'εντάφιος, u, b xa) v), sepulcralis, funebris. Ab Ινθχπτω. "ENTEA, ων, τα, arma ; (2) vasa convi- valia. Ιντειλάμινος, a. 1. part. med. verbi Ιντίλλω. εντείνω, f. ενω, intendo ; (2) ca?do, ferio ; (3) versibus exprimere, nude, et addito είς 'έπος. Έντείνειν lv τγ ποίΥΐνει, Plat, πλτι- γάς, Luc. 'Εντείνομαι τόξον, Xen.^ No•• μας Ιπεχίίξ,τισεν Ιντείνχς εις Ιπος είπειν, le- ges edeie versibus tentavit, Xen, Γνώ• N2 ENT μαις ενέτεινε φιΧοσόαχς, sententias adjecit philosophical, Plut. apud Sol. εντειχίδιο;, », b xa) r t , qui muris se conti- net, qui muris inclusus est. Ab εντείχιος, a, b xa) %, muro cinctus. Ex 1» et τείχος, εντειχίζω, f. ίσω, munimentum et murum aadifico. Hinc εντείχϊσις, εως, r„ muri seu munimenti in loco aliquo excitatio, seu muri exstruc- tio. εντεχμαίξομαι, colligo, conjicio, judieo. εντεχνεω, ω, £ γ.σω. liberos procreo in. Ex εν et Tixvov.filius. έντεχνος, ov, liberos habens. Ex iisd. εντελειότν,ς, ϋ„ perfectio, V. L. Α τίλ.ειος- Ιντελείται, 3. sing. f. 2. ind. med. verbi Iv- τελΧω. εντελευτάω, ω, finio vitam in, morior in. ίντελεχεια, ας, ϋ„ perfectio ; (2) actus. Ab εντελεχγ,ς, εος, b xa) ϋ„ perfectus ; (2) adsi- duus. Vide ενδελεχή, εντελή, ίο;, b χα.) -h, perfectus, absolutus. 'Εκτελεί δίϊπνον, ccena recta, Luc. Ex Iv et τέλος, finis. irreXXa, et εντέλλομαι, mando, jubeo. To7; χόξαξιν εντελνμαι διατξίφειν σε έχει, IReg. 17, 4. ΈντίταΧτχι Ϋ,μιν b Kvpfos, Act. 13,47. ίντελομίσθιο;, %, b χα.) *}, qui plenam et per- fectam accipit mercedem. Ex εντελή; et μίσθο;, merces. εντελώς, adv. perfecte, absolute. εντειζ,ενίζω, dedico signum Dei in eede. εντίμνω, incido ; (2) ca?sas seu mactatas hostias inunolo, sed hero'ibus ; (31 dedi- co hero'i. ΈντεμεΤν σφάγια Ιίεζίφή,μω, Plut. Ex iv et τέμνω• εντενε;, adv. contente, Ap. εντενγ;, ίο;, b xa.) & intentus, contentus. Ab εντενίζω, f. ίσ•ω, oculos defigo. Ab εντενγ,ς. εντεξεύω, exentero. Ab εντεξοψ. εντεριχος, γ„ ov, intestiriabs. Ab eod. \ντι\.ωνγ,, γ,ς, y„ interior pars cujuslibet rei, ut medulla, nucleus, &c. (2) intima pars navis. Ab eod. εντεζίωνίς, ίΰος, ή, idem et ab eod. εντε\οεπιπλοχγ,Χγ„ ν,;, %, tumor scroti intes- tine et omento simul in ipsum devolutis. Ex εντερον et 'επιπλοχγ,λγ., hernia, quum omentum descendit in scrotum. 'εντεροχίΜ, vis, ■>„ ramex, tumor scroti ex delapso in id intestino. Ex ϊντεξον et xvtXvi• εντεξοχγ,λγ.τ-/!ί, ν, b, ramicosus, Gl. V, εντεξοχγ,λιχος, idem. ϊντεξον, α, το, intestinum, εντίξα γγς, lum- brici, qui ϊαλοι alias dicuntur, centipeda?. Ab εντός. εντίξόνεια, ων, τα., interiora navis ligna, qua? a carina initium ducunt ; (2) ipsa carina navis. Ab εντεξον- εντεροπωλγς, Ό, qui viscera, farcimina ven- dft. εντεσι, armis, dat. pi. ab εντεα, εντεσίεςγος, a, b xa.) r„ subjugalis. Epith. mulorum. Ex εντεα et εΊξγω, coerceo. εντεημ^ωζ, b, armorum peritus, bellico- sus, Steph. Ab εντεα. εντεσιν°γος, S,b xa.) r„ armorum opifex. Ex εξγον et εντεα. εντεταΧται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ΖντεΧΧω. εντετχμίνος, part. perf. pass, verbi εντείνω. εντίταμίναι:, adv. vehementer. εντετα,ται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi εντείνω. ^ εντετυπωμενν, perf. part. pass. fem. g. verbi εντνχόΐό. 'εντετνχ-ηχα, perf. ind. act. verbi εντυγχάνω. εντεύθεν, adv. hinc, ex eo, exinde. Ah'hda.. ίντινβεν), adv. idem, Attice εντινχπχος, '>,, cv, qui conveniri et compel- lari facile potest, adfabilis, comis. Ab εντυγχίνω. ϊντενξι;, εω;, %, aditus, congressus ; (2) cujus causa fit aditus, ut postulatio, preces, gratiarum actio ; (3) lectio. Ab eod. Ιντευτλα,νόω, cum betis coquo. Ex Iv et τεντλον, beta, ϊνπφξο;, a, b xa.) ->„ in quo cinis est ; (2) cinereus ; (3) referens id, in quo cinis est. Ex \v et τ-Ζζος, cinis. εντεχνία,, r t , peritia, doctrina, eruditio. Ab έντεχνο;, n, b xa) -h, doctus, artrbus instruc- tus, peritus ; (2) ab arte profectus, arti- fieiosus. Ex h et τ'-χνν,, ars. Ιντίχνω;, adv. perite, cum magna arte. εντί,χω, Ι ζω, illiquefacio, instillo ; (2) im- ENT >i Ti ya ,), Soph. El. 1311. ' εντ), Dor. pro l r ) vel ε)σ), ab είμ), sum. t'Sy.u.1, f. Υ,ο-ω, impono ; (2) insero, indo, immitto. 'Σνίθ^χε hs χείξ) όίξ^Υ,ν χα,ζχα,- ξόΐοντα., Hesiod. Theog. 174. Ιντίχτω, ingenero, insero. "Ινα, ty,; εχείνων α,ξετΥ,; τοι; uxiuotv εντεχγι λόγον α,ξιον, Longin. 16. εντιλά,ω, ω, f ν,σω, incaco, caco in vel ad ; (2) merda seu stercore inquino. εντιμάομα,ι, ωμα,ι, ffiStimatum accipio. kvTiue;, si, β xa) ->,, qui in honore et pretio habetur, spectabilis, honorabilis, hones- tus, honorificus. Ex εν et tiuy,, honor. IvtTuuty,;, υ,το;, υ,, dignitas. Ab ενημο;- εντίμΛκ, adv. honeste, honorifice. Ab eod. Ιντινα,γμΖ;, S, b, incussio. Ab εντινάσσω. εντινάσσω, vel Ιντινάττω, f. ξω, incytio. εντμγ,μα, α,το;, το, incisura. Ab Itnfctm εντο, 3. plur. a. 2. ind. med. verbi Hipu, mitto. εντοχο;, βν, pariens, Epith. puerpera? ; sub usuris collocata pecunia sic dicitur, quia quasi gignit. \vto).y,, v.;, y,, mandatum. Ab 'εντελϊ.ομ,κι• εντολμάω, audeo. έντομα., ων, τα., insecta, ut vespse, formica;, &c. (2) %dctimge, inferiie. Ab εντίμνω. εντομγ., υ,;, ϋ., incisio. Ab eod. εντΌιχ,ια., τα., insecta. IvTou-ia;, a, b, eunuchus, spado, exsectus. 'vtou'iSy,;, *, b, qui in funere se laniat, aut qui τα έντομα,, i. e. insecta mactat, aut inferias infert. εντομ);, ίδο;, ■>„ incisio, incisura ; (2) lace- ratio corporis, qua; ab ethnicis in luctu fiebat. Ab eod. εντομβς, a, b xa.) %, sectus, incisus; unde (2) έντομα., animalcula, insecta, sacra heroi- ca, Gl. V. inferias. εντονία., a,;, ■>„ firmitas, intensio. A seq. έντονος, ν, b xa.) y,, intentus ; (2) acer, ve- hemens. Ab εντείνω, εντόνω;, adv. intente ; (2) acriter, enixe. εντοξεύω, sagitta ferio, et tropice animo in- jicio, velut amorem. εντοπίζω, fut. ίο-ω, in loco meo me conti- neo ; (2) in loco aliquo dego, sedem non muto. Ab ε\τότιο;, a, b xa) %, inquilinus, loci incola. Ex Iv et τόπος, locus, έντονος, ov, idem. εντοξεύω, f. είσω, perforo ; (2) ferro trajicio; (3) penetro ; (4) cslo, insculpo, per ca^ laturam rado. εντορνεύω., torno rado. εντοξνος, α, Ό xa) %, tomatus, torno confec- tus. Ex \v et topvov. εντός, adv. intus, intra. Ab Iv εντοο-θε, adv. intus, intra. Ab εντός. ΙντοΓΥ,βίδια, ra, interiora pectoris, Poll. Ex εντός et ξί-θος, pectus. εντοο-θι, adv. intus, intra. Ab εντός. Unde εντόσθια, ων, τα., intestina, viscera. εντοσθίδια, ων, τα, idem et ab eod. εντξαγείν, comedere. εντραπεζίτΥ,ς, a, b, parasitus, mensa; adse- cla. "Ex εν et τξάπεζα. Hinc εντξαίτεζίτις, ιΰος, τ,, femina alienas mensas s'ectans, parasita. ντραπώ, 3. sing. a. 2. conj. pass, verbi lv- τξίπω. έντξαχυ;, in quo asperitas est. εντξεπτιχό;, y„ ov, pudefaciendi vim habens, pudore adficiens. Ab εντξίπω- εντξίίττιχως, adv. pudore adticiendo. εντρίτω, fut. 4/cj, pudore adficio, facio, ut pra; pudore aliqtxis faciem avertat. Hinc (2) 'εντξίχομαι, pudore suffundor, vere- cundor, revereor ; (3) euro, curam ha- beo ; (4) mutor, Sector. Tv/ αΐτίαν ty,; ολιγωξία; ε); ολίγας τονς μγ$ενος αξίου; άναφίξων τνς πολλ&ς εντςίτα, Plut^ να Horn. Ojx εντξετων νμχ; γε,άφαι ταΰτα, 1 Cor. 4, 14. "Ανθρωπον μν, εντρ,επόμενο;, Luc. 18, 2. εντςίφω, £ θρ,εψω, innutrio, nutrio, vel alo in. ΊΛ,αχξω χξόνω βασιλίχΫι εξχϊία ϊντε• θςαμμίν /j, tlerodian. Ιντρ'εχεια, ας, ϊ„ solertia, industria. Ab \ντρεχγχ, εος, b χα) υ„ velox ; (2) solers, a- cutus, acer, in utramque partem. εντρεχω, incurro ; (2) convenio, quadro ; (3) inha;reo, insideo. Έντξ'εχοι ά,γλαα yu7a, II. 19, 385. Χντρεχω;, adv. citate, solerter. Ab εντρεχΫς. εντξίανας, cum tridente incedens, Epithe- ton Neptuni, Pind. Ex Iv et τρίαινα. ( 195 ) ENT \ντξϊΖγ,ς, εος, ο χα) υ„ diligenter rersatus in aliqua re, adsuetus, tritus. 'Af^«7i ts xa) votioio-iv εντζΐζ->,ς, Soph. Aniig. 183. Ab εντξϊζύ), f. -φω, intero, infrico; (2) infligo, incutio, impingo ; (3) tero. Hinc ίντριμμα, τος, το, id, quod infricatur faciei, fucus, cerussa. εντξϊτος, a, b xa) ■>,. triplex. Ex h et τρίτο;, εντξίτος, a, b, mediator inter duos ; Gl. Phil, sequester, μεσίτΥ,ς- εντξίτωνίζω, tribus aqua; portionibus mis- ceo. Vox Comica, Arist. Eq. 1189. εντξίχον, n, το, coma apposititia, galericu- liim. Ab εντξίχος, a, b xa) 'h, qui galericulo utitur ob"comarum penuriam. Ex εν et 3-g<|, coma, ίντζίχωμα, τος, το, pars sub oculis, seu ex- tima'palpebra, qua piU longiuscuh enas- cuntur. Ab εντρ,χο;- εντξίχωο-ι;, εω;, r„ palpebra. Ab eod. ϊντξίψι;, εως, r„ infricatio. Ab εντξίζω. έντρομο;, u, b χα) Ϋ,, tremefactus. Ex εν et τξόμο;, terror. 'εντξοναλίζομαι, convertor, respecto inter eundum. εντξοπΥΐ, ν,;, yi, verecundia, pudor, pudefac- tio, reverentia, respectus ; (2; excusatio Ab εντρεχω. εντξονία, Ion. εντξοπίη, idem et ab eod. εντξοτία;, s, b, mutatus, ut εντροπίας oho;, vappa. Ab Iv et τροπυ,, mutatio. ε\τροτίΙες, ων, a), cailceamenta qusedam. εντροζος, a, b xa) ■>„ innutritus, adsuefactus in. Ab Ιντξίφω. εντξυλίΖειν, inclamare in aurem, coturnici sc. victa; in certamine j Dam pecuhariter id sic dicebatur, Poll. εντξνφάω, ω, f. %σω, oblecto me ; (21 luxu- riose utor ; (3) illudo, insulto. Ύίο; εν- τξνφων τϋ, μγ /re), Plut. Έντζυφ-ί,σατε i.r) ty,; yvi;, Jac. 5, 5. Hinc εντξύφνμα, ατός, το, oblectameritum, deli- CicB.1 εντξώγω, unde ΙντραγεΤν, in a. 2. comedens ingero in ventnculum ; (2) comedo. εντυγχάνω, fut. εντεύξομαι, aor. 2. ενίτυχον, per?, εντίτύχν,χα, occurro ahcui ; (2) compello, adfeo aliquem precandi eausa, interpello ; (3) invenio. Τ oiutoi; γα; χ,αχοΊ; εντυγχάνω, Soph. Aj. 433. Ε/ γα» Ιντνχγ, τ); Ύ.ρωί των βξοτΰν νίχτωξ O«£r'f» Arist. Αν. 1497. Τ? δυνάμει Ϋ,μΖν ιδείς χω ίτοΧίμίο; ενετυχε, Thucya. lib. 2. Hinc ci εντνγχάνοντε; dicuntur, in quos forte fortuna mcidimus, qui nobis obviam fi- unt. Έντνγχάνειν τιν) χατ' β-φ/», videre ahquem. Έντνγχάνειν επ) γξάμμαοΊ, legere literas, Herodian Έντνχ,ων πα-ί,- μαΰ-ι, qui legit poematas, Plut. in Lye. ίντυε,β. siDg. imperf. ind. act. Ion. pro yj'v- τυε, ab εν.τύω. ιντυΧίσσω, vel εντυλίττω, fut. ξω, involyo. Έν ιματίοι; διδάσχει; 'εντετυλίχθαι, Arist. Nub. 983. εντυλόω, ω, £ ί<τω, callum obduco. εντύναο-θχι, a. 1. inf. med. verbi εντύνω. εντύνω, fut. υνω, apparo, adorno, instruo, Τί?.ωτγ,ζΠ λαμπαΐαχον εντυνεΊδξόμον, Lye. 734. Ab Ιντεα, ai-ma. ενταπά;, adv. impresso corporis vestigio ; (2) obvolutim. Ab εντΰπο;, ν, b xa) y„ impressus : opp. ngbsv no;, quod vide. εντυπόω, ω, f. ίσω, imprimo ; (2) formam et effigiem imprimo, ca;lo. Φαο-ι το» Φειΰίαν το εαυτα πξόο-ωπον εντυπώσασθαι Aristot. Ab έντυπο;. εντίπωο-ι;, εω;, %. humeri acetabulum, ubi iste cum brachio coalescit. Ab εντυποω• εντυπωτΥ.;, 5, b. impressor, cselator. εντυξαννεομαι, ϋμαι, tyranno subjectus sum. εντίφω, incendo ; (2) intus foveo ; (3) fo-- veo. εντυχία, ας, y„ congressus, colloquium, compellatio, etiam per literas, legatos. Ab εντυγχάνω. εντύω, paro, adorno, instruo. Ab εντεα., 'EvuaXioio,gen. sing. Ion. ρτο'ΕνυάΧιν- Ab ΈνϋάΧιο;, ν, b, Mars ; (2) bellicosus, Mar- tius. Ab Ένυω, Bellona. ενυζρίζω, f. ίο-ω, contumeha adficio, injurius et* contumeliosus sum in aliquem. To σον φράσον αυθι; πάλιν μο) πξάγμ' οτω σ' Ινυζξϊσαν, Soph. Phil. 341. Hinc ε\•Λρ:σμα, ατο;, το, contumelia,ludibrium. ενυγξοθγ,ξίυτγ,;, S, b χα) ν„ piscator. Ex bv- γρος et ^-Υ,ξευτΥ,ξ, venator. ΕΝΩ ένυγξοθ'/ίξίχος, sj, ov, in aqua veiians. ενυγξος, κ, ό xx) ϋ„ humidus, madens ; (2) in humido degens, aquatilis. ίνυΰξίω, huinesco, madesco. Ινυΰςίχ, ας, ϋ), aqua; copia, aquatio. 1*υΙξ)ς, Άβς, vel 6νοδξ/ί, ιδβ?, ιί, lutra. ΊνυΙ°όζιος, ν, ό **< i, in aqua vivens, aqua- tilis. Ex ενυίξος et /3/«?, vita. ενυίξος, ν, ό χα) ή, aquas in se habens ; (2) aquis abundans, aquis irriguus; (3) in aquis degens, aquatieus. Ex iv et ύΰως• ενυΰξόω, ω, f. ώσω, aquosum reddo. ενυεϊον, a, το, templum Bellona;, vel etiam Martis. Ab Ένυώ. ϊνυλος, ν, β χα) υ), cui inest materia, ex ma- teria constans, materialis. Ex iv et 1\y,. ίνυμενόσπεξμος, u, β χα) Ϋ), semen habens membranis inclusum. Ex iv, ύμγ,ν et (ΓπίξίΙΜ,• ενυξαν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi »ίττω. Ινυτά ξχω, -fvit. ξω, insum, sum insitus; (2) antecedo. Ex |» et ΰπάξχν, sum. ενυπνιάζω, et ενυπνιάζομαι, somnio. Ένυπ- wa£sj των ζώων μάλιρα ό ανθξωπος, Arist. Ενύπνια. ενυπνιασϋγ,σοντχι, Act. 2, 17. Ab ενύπνιον. ενυπνιχ?γ;ς, ν, ό, somniator. Ab ενυπνιάζω. Ινύπνιον, α, το, itisomnium. • Etiam adver- bialiter, per somnum. Ex I» et 'ύπνος. Ινυπνιώδης, ες, somnio similis, vanus, ina- nis. ενυποτνίγω, suffbco in, v. c. aqua. ίνυπόσαπξος, ov, cui aliquid puris inest, pu- rulentus. Ινυτός-χτος, n, β χα) y), qui subsistit, reve- raque in rerum natura existit. Vox Ec- cles. de humana Christi natura. Ex iv et ΰφί^ν,μι, subsisto. ίνύ?αξε, 3. sing. a. 1. ind. act. v. νυ?ίζω. lvus -ξον, η, το, magnum intestinum. • Ex iv et uV^ei, posterior, quia est in postrema corporis parte.* ίνυφχίνω, f. χνω, intexo. ινύβχντος, ov, intextus. A pra?c. Theoc. id. 15, 83. Ινύ$χο~μα, το, quod intextum est, tela au- ro, &c. intexta. Ab eod. £vu?/r-/j£", insero. In a. 2. insum, ut pars pro toto. ΈΝΤΩ', ο'βί, contr. Si, ->„ Enyo, Bellona, Dea belli, Martis soror. ενώμα, quatiebat, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ενώμχε, a ver'co νωμάω. ϊνωμος, ν, b χα) υ), cui adhuc aliquid crudi- tatis inest, crudiuseulus, acerbus. ενωμοτάξχτ-,ς, n, i, qui praeest certo nume- ro inilitum, qui ενωμοτίχ dicebatur. Ινωμοτία, ας, r„ apud' Laced, certus nume- rus militum, videlicet viginti quatuor.vel secundum alios viginti quinque. Ab i- νώίίοτος. ίνώμοτος, u, ό χα) Ϋ), juratus, qui juravit, jiiramento obstrictus. Ex \v et ομνυμι. ίνωμότως, adv. cum jurejurando, jurato. ivcorruh)i, adv. coram. Ab Ινακτν]• ενωπαϊίως, adv. idem et ab eod. ΙνωτΥ,, ν,ς, ή, adspectus. Ex iv et ωψ, ocu- lus. ΙνωπΫ,, adv. manifeste, coram proprie. ενώπια, ret, apud Homer um paries vicinus ostio, aut adversus, qui est in adspectu. ϊνωπώίως, adv. coram. ενώπιον, adv. in conspectu, coram. Ab ενώπιος, α, Ό χα) ■>„ qui in alicujus praesen- tia aliquid facit, aut dicit. Ab ενωπν,. ΙνωξοίΐζομΜΐ, f- ίσομ,χι, placeo mihi, ostento me in. Τυνχιοις ίνω^οϋζόμίνος, Luc. ϊνοίξος, in flore aetatis constitutus, tempes- tivus, vegetus. Ex I v et £««, tempus. Ινωξσι, irruit, 3. sing. a. 1. ind. act. JEol. pro Ινωςί, a verbo iviqu. Ινω^το, irruerat, 3. sing, plusq. ind. pass. Ένως, ό, Enos. Nomen viri Hebr. istXt- τον, Homo. huauyap, cogitavi, a. 1. ind. med. per Cra- s/n, pro Ίνογ,ο•αμγ,ν, a νοίω. ίνωσ-ι, 3. plur. pras. conj. v. \νιιμι, insum. ivwts, ίοΐζ, -h, unitas, unitio. Ab ίνόω. Ινώτπ, '/■„ idem quod ίνώτιον, Hes. ex Soph, ϊνωτίζομαι, fut. ίσομα,ι, auribus percipio. Ένωιίο-οισθί τα ργ<μχτά. μα, Act. 2, 14. Ex iv et Us, auris. ίνωτιζ,οί, ϋ), iv, vim uniendi habens. Ab Ίνόω. ίνωτιον, ν, το, inauris, pi. ίνώτιχ, τα, inau- res. Ex iv et ωτίον. ίνωτίί-ασ-θί, a. 1. plur. imperat. med. vcrbi ίνωτίζομαι. ϊαιτοχοίτΥ,ς, u, i, aurci habens ad podes us ESA que dependentes, ut in iis dormire vide- atur. Ex iv, oSi et xoIty,. Ένώχ, ό, Enoch. Nomen viri Hebr. ά*λ/- τον, Consecratus. ίνωχλΫβγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi ΐνοχλίω. 'ίνωχξος, ν, ό xal r). in quo pallor est, palli- dus. Ex iv et ώχ°ος, paUidus. "E3, ol, a!, tcc, sex. ΈΞ, prcep. e, ex, sequente vocali, vel diphthongo, qua? i% scribitur sequente consona. Vide i%. έξάξιΖλο;, ov, sex Ubris constans. ίξαγί, eduxit, 3. sing. aor. 2. ind. act. Jon. pro ίξγ,γί, ab ίξάγω. ίξάγαγί, 2. sing. a. 2. imper. act. Att. pro Uayi. ιζάγας-ος, n, ο χα) Ϋ), admiratione dignus, admirabilis. έξχγγιλώ;, ίακ, Ό, nuncius, nunciator. Ex i\ et ayytXos- ίξχγγίλλω, fut. ελϋ, enuncio, pra?dico, an- nuncio, narro, expono. ΤΙως συ αυτό i- ξαγγίλλίις ; Plut. ίξαγγίλίχ, ας, i), nunciatio ; (2) evulgatio, enunciatio ; (3) annunciatio. Ab εξάγγίλος, ν, ό χα) ■>,, qui nunciat iis qui foris sunt, ea, qua; intus sunt, enuncia- tor; (2) index, qui in fabulis aliquid e scena adfert. ίξαγγιλτιχος , r), ov, nunciativus. Ab ί'ξάγ'γίλτος, n, β χα) i), patefactus per fa- mam, proditus, enunciatus. ίξαγγίξω, f. ίσω, effundo e vase. Ex l£ et αγγος, vas. ίξχγίζω, impurum declaro, ob piaculum ex- pello, item extermino simpliciter. Ίξαγινίω, pro ίξάγω, congrego. ί%άγιον, α, το, sextula, pondus pendens' quatuor scrupula. Ex 1% et ίγω, pendo. ίξάγίζ-ος, impurus, piaculo obstrictus, ex- terminatus, exsecratus. Ex έξ et άγος, scelus. « εξαγχωνίζω, f. ίσω, medium aliquem com- prehendo, ut fit in lucta. Ex i% et αγ- χών, εξαγοξάζω, fut. άνω, redimo. , Εξαγοξάζει χόσμον μεγάλΥ,ς τιμγ,ζ, Nazia?l. ίξαγόξίυοΊς, i„ indicatio rei arcana?. Ab ίξχγοξίύω, effutio, enarro, confiteor. Έ- χάζ-Υ] ov γόνον 'εξαγόξίυεν, Od. 11, 233. εξχγξίαίνν, effero, exaspero, exacerbo. 'εξαγριόω, ω, fut. ώσω, agrestem reddo ; (2) effero, exaspero ; (3; item, asper sum Hinc εξαγξίωσις, ιαις, i), mutatio in naturam sil- vestrem ; (2) efferatio, exasperatio. εξάγω, educo ; (2) exporto j (3) subduco ; (4) proveho ; (5) induco, incito, impel- lo ; (G) perduco ; (7) exeo ; (8) aperio, patefacio. οί-'ί εξϊγον χλαίοντας άι), Α- fist. Pace, 743. 'ΈξΥ,χθΥ, ί τίζίΟ,ολος, ex- structus, Tkuc. Έ« , qui sex drachma- rum est, qui sex drachmis venditur. Ex εξ et δξαχμΫ), drachma. ίξχΐξίνεσθαι, ad perfectam maturitatem pervenire. εξαίυνατ'εω, ω, elangueo, debilior fio, defi- cio. ΈξαΙυνατων τω σώματι, Plut. εξαΊω, excanto, incantatione libero. εξαείςω, extollo, elevo. εξαεζόω, ω, f. ώσω, in aerem converto, ex- tcnuo. Hinc εξα-,ξόομαι, in aerem con- vertor, evanesco, item ab aere perflari. Ex εξ ct άγ,ζ. ίΐάετ'.;, adv. per sex annos, ,-cxcimio, ( 1P7 ) ESA ίςαετΥ,ς, a, o, sexennis. Ex εξ et έτος. ίξα.=τ-<ί, ίο;, ό χα.) Ϋ ; , idem et ex iisd εξαετία, ας, -ή, sexennium. A pra?c. ίξαγ,μεξος, ϋ, Ό χα) r„ sex dies habens vel durans. Hinc το ίξαγ,ιχεζον, u, spatium sex illorum dierum, quo mundus a Deo conditus fuit. Ex Έ'ξ et t,uiea, dies. έξαθελγω, emulgeo, exsugo. εξαθεοιζω, f. ίσω, vilipendo, contemno. j ϊξαθλος, ό, qui certare (ob senectutem,&c.) amplius non potest. εξαθξοίζω, congrego, convoco. ίξαθϊιμίω, ω, penitus deficio animo, exani- mor. εξαιβξΐάζω, f. άσω, sereno cceIo expono, sub dio habeo, ad solem expono, insolo. Ιξα,ιμάσσω, et εξαιμάττοι, f. ξω, cruento. εξαιματόω, ω, f. ώσω, in sanguinem verto. Ex εξ et χ7μα, sanguis. Hinc εξαιμάτωσις, εως, yi, ipsa actio vertendi in sanguinem, sanguinis effectio vel gene- ratio. 'ίξαιαος, u, ό χα) v>. sanguine destitutus ; (2) qui multum sanguinis effudit, exsan- guis. εξαίνϋμχι, aufero, privo. Φ/λον l•' εξαινυτο &υμον αμψοτίξοιν, II. 5, 155. Nri δ' εν) ■χίύμν /i 'εξαινυτο χάλλιμα §£««, Odyss. 15, ιΐάϊττος, ov, sex equis junctus, sc. currus. ΙξχΐξίθΥ,σαν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi εξαίζίω• ίξαίξίΐσθχι, prsas. inf. pass, pro εξαίξίεσθχι. εξαιρέσιμος, y\, ov, exemptilis. A seq. 'εξαίξίσις, εως, ϋ), exemptio ; (2) eductio ; (3) exceptio ; (4) locus in portu, in quern merces e navibus exponuntur ; (5) actio forensis, qua servum vindicamus, ap. Harp. Ab εξαιςίω- εξαίξίτος, e, ό χχ) υ), exemptus e numero, ' selectus, eximius, peculiaris. Ab eodi εξχΐξίιως, adu. eximie, praecipue, impri- m'is. εξχΐξίύμγ,ν, Dor. et Ion. pro εξ'/ΐξίμν\ν, imp. ind. pass, verbi 'εξαίξίω, ω, et εξχιξίομχι, ΐίμαι, eximo, e- " ruo, educo, aufero, extraho ; (2) secer- no, seligo tanquam prasmium, donari- um j (3) diripio, populor ; (4) everto, expugno. Ούχ εσΰ" όπως ix εξελω ix της οΐχίας, Arist. Nub. 800. ΈξαίξεΊσθαι τν,ς μεμ'^εως, liberari. Ήΰοναις άμοχθον Ι- ξχίξίιβίον, exigit, Soph. Track. 150. Εϊ- τις χυτών ελπίσιν χενχΐς πάξος εξγξετ', ela- tus, id. El. 1488. Τίς τν,ν άγχπν,τΥ,ν πχ7~ Μ σα εξγ,ξγ,σατο ; Arist. Thesm. 768. εξχι°όοίΐ.χϊ, ϊμχι, in lohum vertor. Ex εξ et αιζχ. εξχίοω, fut. χρω, tollo, effero, extollo ; (2) toho e medio, aufero ; (3) effero, expor- to ; (4) incito, irrito. Έξχίξειν τω Ίππω τον χχλινον, Xenoph. Ε'ις ογχον εξχξθεις, Plat. εξαίσιος, ν, ό χα) υ), iniquus ; (2) indecens ; (3) ingens, immensus ; (4) inauspicatus. Ex εξ et χΐσχ, sots. εξαί'σσω, f- ξω, prosilio, alicunde, cum im- petu prodeo. 'ΐ.ξγ,ξάτγ,ν Vv huo ΰξάχοντ ' ix tS νεώ, Arist. P'lut. 732. εξαϊς-ίω. f- ώσω, memoriam alicujus abo- leo, facio ut de aliquo nee sciri quid- piam nee cognosci possit ; (2) deleo, ex- tinguo. εξαιτίω, ω, et in med. εξχιτχμχι, deposco, exposco ad quasstionem; item ad poe- nam, supplicium ; (2) expeto, postulo ; (S) in med. est etiam aliquem deprecor ab aliquo, h. e. deprecatione a poena li- berare cupio vel libero. Έξγτ^σεν άν μ% trouha τον γράφοντα τχς μχζτυζίχς, Hem. Έξγ,τγ,σχτο ΰμχς, Luc. 22, 31. εξχίτΫισις, εως, ■>„ ipsa actio deposcendi ali- quem ad supplicium, vel quaestionem ; (2) deprecatio pro reo. Ab εξχιτ'εω. εξχιτος, eximius, Hes. Suid. pro εξαίρετος. εξάίφνας, repente, Dor. pro εξαίφνης. ίξαί$νγ.ς, adv. subito, repente, quasi ex oc- culta adveniendo. 'εξαιφνίΰιος, n, ό χα) ϋ), repentinus, subitus, improvisus. εξαχανθίζω, spinis privo, spinas evello. εξχχχνθόω, ω, f. ώσω, spinos.um, seu aculea- tum reddo. Kx 'εξ et άχχνθόω, quod idem notat. έξχχεομαι, Huxi, f. εσομχι, medeor, sano, persano ; (2) placo ; (3) sarcio. θύσβλοι; Φίξχίχν, ίίχκίύμενοι Ssav, Lye. 1180. εξχχ-σχιο, 2. sing. a. 1. opt. med. εξαχίσας, medicatuf, a. 1. part. act. EHA Ιξάχεσις, ιως, wj sanatio. Ab εξαχεομαι- εξαχες-ηξίος, »> ό χα) η, sanandi vim ha- bens ; (2) expiatorius. Ab eod. έξάχις, adv. sexies. Ab εξ, sex. Ιξχχισμύξίοι, ιαι, /«, sexagies mille. ίξαχισχίλιοι, ιχι, tot,, sexies mille. Hinc εξχχισχιλιο^ος, η, bv, sexies millesimus. έξάχλϊνος, n, b χα) ή, sex lectis instructus. Ex έ'ξ et χλίνη- εξχχμαζω, fut. άσω, vigorem amitto, flac- cesco. εξάχνημος, ν, ο χα) η, sex χνημχς, s. radios habens. εξαχολνθεω, ω, fut. ήσω, sequor, investigo, perequito, proprie et tropice. Κα; πολ- λά) εξαχολαθησασιν οάτων παις άπολίίχις, 2 Pet. 2, 2. εξχχολίθησις, ή, investigandi, cognoscendi, intelligendi studium. εξαχοντίξω, futur. /«», jaculor, jaculum e- mitto. Έξχχοντίζίΐν \sti τίνα,, Plut. τοΊς ΰόξασιν, Xen. Hinc εξαχόντισμα, ατός, το, jaculatio ; (2) ful- guris geuus ; (3) scatebra ; (4) sanguinis ductus. εξαχοντισμος, 3, b, idem et ab eod. ίξχχόσιοι, ixi, ix, sexeenti. Ab εξ, sex. εξχχοσιο^ος, η, ov, sexcentesimus. εξάχνς-ος, s, b χα) ή, qui facile exaudiri po- test ; (2) Celebris. Ab εξαχύω, exaudio, intelligo. Αίνης πτερωτός φθόγγος εξχχάεται, Arist. Αν. 1203. εξαχξίζάζω, f- άσω, diligenter et ad amus- sim aliquid facio. εξακξΐζόω, ω, f. ώσω, idem. Οΰ μην εξαχξΐ- ζ3σί γι πάσχις ομοίως, Aristot. εξχχξίζω, f. ίσω, ad verticem pertineo, in cacumen evado. 'Έ,ξαχξίζετ' α'ιθίξα πτε- ξοΤς, Eur. Or. 265. εξχχτεος, educendus. Ab εξάγω- εξάχυχλος, ov, sex rotas habens, Epith. cur- rus. εξάχωλος, ov, sex membra (versiculos bre- viores) habens. εξαλαόω, ω, f. ώσω, excffiCO. Ιξχλαπάζω, f• άσω, et ά,ξω, evacuo, exina- nio ; (2) vasto, diripio, depopulor. "Έτε- ρος δ' Iviev πόλιν εξαλχπάξίΐ, Hesiod. Op. 187. εξαλχπχξαι, a. 1. inf. act. > εξάλχτο, exsiluit, Dor. pro εξηλχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi έξάλλομχι. εξχλΰχίνω, germino. ϊξαλεχσθχι, evitare, aor. 1. infin. med per Sync, pro εξχλενχσθχι^ et hoc pro εξχλίύ- σασθαι, inusitato. Ο'ύτως'άτι π3 ir) Λιος νόον Ίξχλεασθαι, Hesiod. Op. 105. Ex εξ et ά,λεύομχι, vito, \'ίάλ\ ιπτξον το, vas unguentanum. Ab εξχλείφω, f. •&&>' unguentum abstergo ; (2) deleo unguendo ; (3) deleo, oblitero, tol- lo, v. c. leges ; (4) ungo ; (5) abjicio ex animo, omitto, veluti spem. Οΰ μη Ι|α- λί/-ψα> το ονομ,χ αΰτχ \χ της βίζλα της ζω- ής, Apoc. 3, 5. Οΰχ χν Ιυνχίμην εξχλεί- ■ψασθαι φρενός, Eur. Hec. 590. Έίς το εξαλαφθηναι υμών τάς άμχξτίχς, Act. 3, 19. Ex \ξ et αλείφω, ungo. εξχλειφθηναι, a. 1. inf. pass. εξχλεί -^ux, aor. 1. opt. act. Mol. pro εξχ- λύ^χιμι- εξάλειψις, εως, ή, qbliteratio, deletio. εξχλιύω^ devito, efFugio^ "Ω,ς αν μηνιν βα- ξίϊχν εξχλευο-ωίΑχι &εας, Soph. Aj. 665. ίζχλίπτης, ν, ο, qui calce, vel alio tectorio illinit, unotor, pro εξχλείπτης, Hipp. ίξαλίς-ξχ, ας, η, volutabrum, locus, ubi e- qui volutantur, abstergendi pulveris et sudoris causa. εξάλιτΡος, ν, ο χα) η. qui sex librarum est Ex εξ et λίτξα, libra. εξαλίω, f; ίσω, volvendo ejicio, v. c. pulve- rem evacuo ;' ab εζχλίς-ξχ abduco. "A- παγε τον 'ίππον Ιζαλίσας o'ixxhi, Arist. Nub. 32. εξχλλ&γη, ης, η, immutatio, varietas, dis- crimen. Ab εξαλλάττω. εξάλλχξί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ίξηλλαξε. Ab εξχλλχττω• Ιζά,λλαξις, εως, ή, alternatio ; (2) diversitas. Ab εξαλλάοΊΤω, tel Ιξαλλάττω, f• ξω, immuto ; (2) differo, 'εζηλλχγμίνος, inauditus, pro- dig'lOSUS. 'Εξχ>Λάττιιν των εναντίων την εαυτΗ γύμνωσιν, Tliuc. της α,ςχχίας μοξ- φης, Aristot. ΚχχοΊο-ιν ος-ις μηΤεν 'εζχλ- XxffffiTai, semper versatur, Soph. Aj. 474. i|«AAeic«j ω, altero, muto. Έ.ΗΑ έξάλλομχι, exsilip. Kxi fix πολύ πξομά- ων εξάλμίνος 'is'n, pro ίξχλλόμενος, II. έξαλλος, χ, ο χα) η, ab aliis diversus ; (2) inusitatus ; (3) egregius ; (4) peregriiius. Ιξαλλοτξίόω, ω, f. ωσω, abaheno, emancipo et vendo aliis. Ιξώλλως, adv. alio modo ; (2) inusitate ; (3) mirum in modum, insigniter. ϊξχλμχ, χτος, το, q. d. exsultatio, desulta- tio ; (2) eruptio ; (3) impetus ; (4) sal- tus. Ab εξάλλομαι. εξαλος, n, β χα) ή, mari exemptus ; (2) ex- tra mare positus ; (3) exstans mari. Ex εξ et χλς, mare. εξαλσις, εως, ή, exsultus, saltus. Ab εξάλ- λομαι. εξαλύξχι, et Ιξχλόξασθαι, effugere, devita- ϊ. Ab εξ et αλύσχω, vito. εξάλφω, invenio. ίξχμάξω, convitior, maledico, V. L. Ab άμαξα, qu. de plaustro convitia fundo. εξχμαςτάνω, pecco, aberro ; (2) peccare fa- cio. Έξαμαξτάνειν us τυξάνννς ανΰξας, Eur. Med. 308. r H δε/νον ευ λίγασαν εξ- αμχξτχνειν, Soph. EL 10<ί5. ^Βύλομχι δ'. α,νχξ, χχλως, ΰξων εξαμχξτίΐν μάλλον, τ) νιχχν χχχως, frustrari, Soph. Phil. 94. εξχμχζτίχ, ας, η, peccatum ; (2) frustratio, cum quis excidit spe, aut alia qua re. εξχμχυξόω, Ζ, f. ώσω, obscuro, obUtero. ίξχμχω, ω,ί- ησω, meto ; (2) abscindo. Β^ώ- χνσά σα τχς πλεύμονχς, χχί τχντίζ' Ίξχ- μησω, Arist. Lys. 369. εξαμζλίσχω, abortio, abortum facio. Ab εξχμζλόω, ω, idem. Φ^βντ/δ' εξημζλωχχς εξευςημενην, Arist. Nub. 137. εξχμζλωμα, ατός, το, abortus. εξχμζλωσις, εως, r h, abortio. εξαμζλώσχω, f. βλώσω, aborto. έξχμξξόσχι, Aisch. affluere. ίξαμείζετο, S. sing, imperf. ind. med. Ion. pro εξημείξετο. Ab ιξαμιίζω, f- ψω, immuto, in varias formas mutoj (2) rependo, retribuo. ΚαχαΊσι ποιναίς ταΤσδί μ' 'εξημείψατο,^ JEschyl. Έίμη 'ξαμείψει χως)ς ομμάτων εμων, Eu- rip. Orest. 266. Ex |ξ et χ,μείζω• Hinc εξάμίΐ -^ts, εως, ή, immutatio j (2) vicissi- tudo. εξχμελγω, £ ξω, emulgeo, exsugo. εξχμιλεΤν, pries, inf. act. ab 'εξχμελεω, ω, fut. ησω, negligo, contemno. Έξημίλητο τα των Β-ίων χΰτοίς, Plut. εξάμ,ετξος, α, ο χα) η, sex metris constans ; (2) subst. versus hexameter. Ex εξ et μίτξον, mensura, metrum. εξαμηναΤος, a, ov, semestris. Ab εξ et μην, meusis. ίξαμηνόζιος, n, b χα) η, qui sex menses vi- vit. Ex 'εξάμηνος et βίος, vita. εξάμηνος, α, Ό χα) ή, semestris, sex mensi- um. Hinc το εξάμηνον, a, semestre, sex menses. Ex εξ et μην, mensis. εξχμιλλάομαι, ωμχι,ρβτ contentionem exi- go, vel exagito, in certamine expc jo ; (2) insequor, vexo. Τίνες πολιτώι εξχ- μιλλωντχί σε γης, Eur. Or. 415. ΑΪ τόνδ' εξαμιλλωνται φόζω, ibid. 83. εξχμναϊος, αία, αΊον, qui sex minarum est. Ex έ'ξ et μνα, mina. εξάμ,νας, idem et ex iisd. ίξάμοξον, is, to, sexta pars. Ex εξ et μόξος, pars, εξχμτξεύω, f: «y.^traho. Χ' ω<χως ποτ' ϊξ' αμπζίύσομεν τΰτ' ανίν χανθηλίχ ; Arist. Lys. 289. εξαμύνομαι, defendo, propulso. εξχμυς-ίσχι, uno spiritu epotare. Ab εξ et χμυ$•ίζειν- Ιξαμφοτψζω, f. ίσω, utraque re excido ; (2) in dubium pono, dubium facio. έξχναζαίνω, ascendo, conscendo, Sibyl, εξανχγεννάω, cum gen. libero, purgo ab ah- qua' re, ap. Julian. Ιξανχγινώσχω, perlego, legendo evolvo. Έξαναγνεις to βιζλίον, Plut. Ιξανχγχάζω, f. άσω, cogo, compello, exci- to. Ό δ' εχθρός χυτός εξηνάγχασεν, Arist. Αν. 382. Ιξανάγ.ω, educo. 'εξανάδϋμι, εξχνχΰύνω, εξανχΐυομχι, emer- go; (2)detrecto. 'ΈξαναΙύεσθαί μάχης, Plut. Ex εξ et ά,νχδύω, emergo. ' ΙξανχΙυς, a. 2. part. act. ίξαναζίω, ω, ΐ• ησω, ebullio. εξαναίξίω, eximo, tollo de. εξαναχαλύπτω, e tegmentis evolvo. ίξανα,χολυμζάω, ω, f. ησω, emergo, enato, ( 198 ) EHA εξανχχξίω, f. άσω, retraho. εξαναλίσχω, absumo, exhaurio ; f. εξανχ λώσω, p. εξηνάλωχα, pass, εξηνάλωμαι, a. 1. part, 'εξχν αλωθεί ς. ξαναλύομαι, f- λύσομχι, eripio, libero ; (2) pass, penitus resolvor et evanesco. εξανχνεόω, ω, renovo, Strabo, lib. 9. εξχνχνηφω, resipisco, ad me redeo. Ιξχνχπείθω, persuadeo. Ίξανχνληξόω, ω, f. ώσω, repleo, compleo. Ίξαναπνίω, respiro. ιξανάπτω, f. -φω, appendo, suspendo, ad vel ex. Έπωτίδων εξανηπτον αγχυξχς, Eur. εξχνχξπάζω, abripio. εξχνχσνάω, ω, evello, demolior. εξανάτχσις, εως, ή, reditus in vitam ; (2) expulsio e sede ; (3) eversio ; (4) migra- tio e sedibus suisj (5) resistentia, ap. Long. εξχνατ'εφω, corono. ϊξανας-ξίφω, everto. εξχναζ-ηνχι, a, 2. inf. act. verbi Ιξανί^ημί' Ιξχνχί-ηση, 3. sing. a. 1. conj. act. Ιξχνχτίλλω, exoriri facio, excito. Θόξυζοψ ■τολλην Ιξχνχτελλει, Plut. εξχναφχίνω, ostendo, exhibeo, Orph. Ιξαναφανίον, adv. aperte, clare. εξχνχφίςω, reficio me ; (2) sufifero, sustineo. εξχναχωφω, ω, f. ησω, recedo ex. Έξχνχ' χωζΰν την g -ξχτιην, Herodot. εξχνχψυχω, refrigero ventilando ; (2) ab- stergo, sicco ; (3) refocillo, recreo. εξχνΰξχποΐίζομχι, in servitutem redigo. εξανΖζαποοΊύμενοι, nom. pi. f. 1. part. med. Ion. et Att. pro 'εξανΰξαποΰισόμενοι. εξανΰξχνόδισις, ή, abreptio in servitutem. εξχν'δζΧ'Ζοΰισμο'ς, S, b, idem. 'εξχνΰξόομχι, χμαι, vir fio, vir evado. εξάνειμι, egredior, exep, revertor ; unde εξχνιων, a. 2. part. ®ηρης εζανίων, Apoll. Rhod.l.3,69. ϊξανεμόομαι, αμχι, flatu turgesco, disten- dor j (2) flatu siccor. Hinc εξηνεμωμί- νος. εξανίξγας-ας, ν, β χα) ή, infectus, infabrica- tus, minime concoctus. εξχνίξχομαι, egredior, prodeo alicunde. ϊξχνίζ-ην, a. 2. ind. act. verbi Ίξανίςημ*• ίξχνετειλχ, a. 1. ind. act. verbi ίξχνχτίλλω. εξανευξίσχω, deprehendo, invenio. Qua χί- ξχνευξίσχεις λέγειν, Soph. Phil. 982. εξανεχω, exsto super, emineo, pra?tendo. Κεϊθεν δε πξοτεξωσε μέγας χα) ΰνείζοχος α,γχων Έξανεχει γαίης, Apoll. Bhod. 1. 2, 370. Πίί πλόος εξανίχει ΊΙίλοπη'ί'δχ γαΐην Ιχίσθαι, id. 1. 4, 1570. Hinc εξανίχομαι, perfero, tolero, sustineo. εξχνηχε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi εξανί- ημί. εξχνεψιο), cl, consobrinorum filii. εξανθίω, ω, f. ησω, effloresco ex ; (2) deflo- resco ; (3) scateo, pullulo ; (4) mergo j (5) per summa emineo ; (6) emitto ; a. 1. εξηνθησα, perf. part, εξηνθ-ηχώς. Ο'ι τοιαυ- tx εξηνθηχατε ποιχίλχ, Lucian. Piscat. 2. Hinc εξάνθημα, ατός, το, quod effloruit ; (2) pus- tula, seu papula. εξχνθησις, εως, ή, ipsa efflorescendi, prorum- pendi actio. εξχνθίζω, floridis coioribus tingo. Hinc εξχνθίζαμαι. utor veste diversicolori, flori- bus intextis, &c. εξχνθισμος, S, b, eruptio pustularum. εξανθρωπίω, ω, f. ησω, ad humanum cultum traduco. εξανθρωπίζω, ex homine quasi in alienam nafuram transmute ; in pass, homo esse desino, sed contra Ιξηνθξωπισμίνχ, ap. Hipp, ad naturam humanam accommo- data, velut σιτίχ. εξάνθξωπος, χ, b xx) ή, durus, ssevus, inhu- manus ; (2) ex homine ratione prsedito insanam belluam efhciens ; (3) ex homi- num numero tollens. Ex έξ et α,νθζω- πος. εξανίημι, remitto, libero. Ex εξ et άνίημι, mitto. Hinc 'εξχνησω, εξχνείς- Sed εξχ- νίεσθχι, exsolvi, liberari, et/ εξανίει, re- mittit, dissolvitur, quasi ab χνίω- ilavis-avxt, funditus evertere, praes. infin. act. 'εξανί^ημι, excito, exsurgere facio ; (2) sur- gere cogo ; (3) expello, ejicio ; (4) fundi- tus ejicio ; (5) irrito, incendo in aliquem. Unde εξχναρησω, εξανίρησα, εξανα^ησας. At εξανίϊαμαι, J ur g°> exsurgo ; unde εξανί^ην, εξχνας-ηνχί, εξχνα^άς. 'Κςήζων γίξ«Μ εξχναϊησοα Ι'εμας, Eurip. Med, EEA EHA EHA 1215. Έ,ιιβυί εξχνί?αμχι οξγη βχξ'.ία, ef- feror, Soph. Phil. 365. ^ ίξανοίγω, aperio. Εΐτ' εξάνοιγε μν\χανάς τάς 2ισύφ«, Arist. Ach. 595. εξάνοιξις, ή, patefactio. ίξχνοξθόω, rursus erigo ; (2) in meliorem statum redigo. Ιξανίπλευζος, ov, qui est vel fit in latere contrario. εξάντας, εί, sanatus, morbo defunctus, ap. Hipp. qu. ΐξα> tvs άττ,ς, Em. Ιξχντλίω, ω, f. %σω, exhaurio, exantlo, ex- primo. ΈξαντλέΓν γόνς, Eur. Hinc εξχντλν,μα, ατός, το, haustrus, haustrum. ϊξχνΰω, ί• ύσω, perficio ; (2) efficio aliquid, prosum. λχθίπονον δ' οΰύναν St' ίνΰοθίν, ντε 3-ύξα.ζ' liis -Ί μοι εξχνύσχι βιότπ, ex- pellere, Soph. Trach. 1039. A/Ve 2* ήμιν έπος, τ'ο xtv εξχνΰσχιμι "Πζόφξων, Apoll. Shod. 1, 897. id. 3, 188, 787, 1189. ϊξχνύτω, idem, Attice. εξαπάλχίΓος, u, Ό κα) f„ qui sex palmorum est. Ex εξ et παλαιή• εξχπχλλάττομχι,Μηάβ εξχπχλλαγΫ,ναι^χΛ)- ducere se, discedere. Ιξχπατχν, prajs. infin. act. pro εξχπχτάειν, ab ϊξχπχτίω, ω, f. γ,σω, seduco, decipio. Οΰδ' υμάς ζήτω εξχπχτ-χν δ/ί xx) τξις τχυτ είσάγων, Arist. Νιι6. 546. ΤΙολλάχις εξν •τχτγβγ,ν ΰπίτε β -S, Arist. Eq. 1099. Τ/ ίξαταταί αυτόν ξένον ; ί<2. Thesm. 899 'Έ.ξγ,πάτνισεν r, χάξαξ την αμπελον, idem, Vesp. 1281. εξατά^, ν,ς, γ,, fallacia, deceptio. εξχπατΫ,σχι, decepisse, a. 1. inf. act. εξαπχτΥ,τιχος, fi, bv, fallax. εξχπχτίσκω, fallo, decipio, Poet. Ex |g et χπχτάω. εξχπχτυλλω, idem. Ιΐατατιίντί, decipiunt, Dor. pro i -ξχπχτω• fft ' εξχπαφάω, ω, f. io-a;, Poe£. fallo, decipio. εξχπαφίσχω, idem. εξαπάφοιτο, 3. sing, prsss. opt. med. verbi εξχπχφν, decipio. "Οππως Ίξχπάφοιτο Αιος t νόον, II. 14, 160. εξάπεξος, ov, sexpes. εξχπιίΐω, video. Έξχπίίδομίν τον άνΰξα, τον με» νΰχμΐί χχξόντ' ετι, Soph. (Ed. Col. 1643. Ex εξ, άπο, et ε'ίΐω, video. Ιξχπίλεχυς, εως, Ό χα) ν, cui sex secures pra?feruntur, ut praetori. ϊξχπεπιλεν, ablegavit, 3. sing. aor. 1. ind. act. cum ν εφελχ. a verbo εξχποϊ'ελλω. Ιξάπινχ, adv. repente, ex improviso. Ex εξ, χ priv. et φαίνομαι, appareo. Hinc Ιξχτίνχιος, aia, xtov, vel εξχπινάίος, aia, a7ov, repentinus, subitus, improvisus. εξχπινχίως, adv. subito, ex improviso, re- pente. εξχπίνΥ,ς, adv. idem quod έξάτινχ. εξχπλάσιος, ία, ιον, sextuplex, sextuplo ma- jor ; (2) sexies tantus. Ab εξ, sex. ίξχπλεθξος, ν, ο κα) i,qui sex jugerum est. Ex eg et τλίθζον, jugerum. Ιξχπλευξος, ov, sex latera habens. Ιξχπλν,, adv. sextupliciter. Ab εξχπλόος. εξχπλΥίσιος, Ion. pro εξχπλάσιος. ^ εξαπλόος, ότι, όον, contr. εξχπλνς, yi, Sv, sex- tuple x. Ab εξ. Ιξχπλόω, ω, f. ώσω, expando, explico, ex- plano. Hinc εξάπλωσις, εως, r), explicatio, expansio. 'Eg- ατλώοΊο; των νμίνων ύς πλάτος, Aret. εξχνοζχίνω, descendo ; unde Έξχαίζ'/ισ•χν ετχίξοι ννίος, Odyss. 12, 306. Igas ; εξχξάομχι, ωμ,αι, f. άο~ομαι ; unde εξαξοίο*• 6χι, vota persolvere, Suid. dedicare, con- secrare. Ιξάξχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi εξ- αίξω. εξαξάττατ, f. ξω, exturbo, expello^effringo. Εΰθϊις εξαζάττω πολλοίς χχχοις, Arist. Nub. 1376! εξαξγίω, ω, f. γ,ο•ω, otiosus sum, obtorpes- co ; unde εξ^γ^χεναι, perf. inf. act. et εξχξγφίς, aor. 1. part. pass. Δια, το εξ- Υΐξγγ,χενχι tyjv αυτί δύναμιν, Aristot. εξάξγματα, τα, primitias. Apud Apollo- nium, membra exteriora, quae prima am- putantur in truncatione. Ab εξάζχω. εξχςγΰξίζω, et ομαι, med. in argentum re- digo, pecunia vendo, vel permuto. Ex εξ et αξγυζος. ίξχξγυξίο-άμενος, a. 1. part. med. ίξαξγυξαν, contr. pro εξαξγυξόειν, ab εξχργυξόω, idem. Ι,τξωμνΥΐν εξχξγνξω /reth Thuc. Ex iisd. Ιξαξεβ-χεύομαι, placo. Ab εξχξ,ίσχομχι, f. ξίοΌ^αι, idem. 'Exv τους χυξίας ΰώξοις εξαίζίοΎΐται, Dem. τοΊς 5-ε• όϊς, Xen. 'εξχξθξίω, ω, luxo ; unde ϊξΥΐ^βξ^χος, το, lux- atum. Ab εξχξθξος. Hinc ίξάξθξΥΐμχ, ατός, το, luxatio. εξχξθζΥχτις, εως, υ\, idem et ab eod. εξχξϋζος, n•, Ό xx) *j, articulis suis emotus, luxatus ; (2) cui articuli naturaliter pro- minent et extant. Ex \ξ et άξθξόν. έξχξθζόω, ω, f. ώβ -ai.artus suis sedibus emo• veo. Ab 'ίξχξθξος. Hinc Ιξάξθξωμα, ατός, το, luxatio. ίξάξϋιωσις, εως, υ), idem et ab eod. 'ίξαξίθμέω, enumero, recenseo. ΈξαξίθμΫ]- ο~ας γονχς συος μίλχινν,ς, Eye. 1255. ίξχξίθμγ)<τις, εως, ϋ„ enumeratio. έξάξίθμος, ov, sextuplex. είχξχίω, ω, sufiiciq, satus sum ; ΙξχξχεΤ, suf- ficit, εξχξχίσει, \ξγ,ζχε?ε. Ύχΰτα Ό φίλος πξος τκς φίλχς εξγ,ζχεο•εν, Xen. Ιξχξχγ,ς, εος, Ό χχ) ή. sufficiens. Ex iisd Ιξχξχάντως, adv. sufficienter, abunde. 'Γξχξμχ, ατός, το, sublatio; (2) elevatio po- ll ; (3) tumor. Ab εξχίξω. εξχξμόζω, harmonico.concentui non sum consonus ; (2) avello, disjungo. εξχξνίομχι, πμχι, pernego ; (2) nego. Ούχ ϊξχξνχμχι πξάττειν, JEschin. ΙξχξνΥ,ο-χμενος, a. 1. part. med. εΙά.ξνγ,σΊς, εως, ή, negatio, inficiatio. 'εξχξνήτικος, τι, ov, inficiandi peritus. ϊξχξνος, α, Ό xx) v, qui negat, inficiator. εξχξτάζω, fut. άσω, vel ξω, eripio ; unde ϊίΫιζτχσχ, et \ξγ,ξπαξχι etpass. εξΥ^πας-ο., ereptus fuerat. Έξχεπάσομαί σα τοΓ< ονυξι τά 'εντίξχ, Arist. Eq. 705. Το παν hiov ίξχζπάσας μα) φξΰΖος άπο τΰ τιτθία, id Thesm. 698. εξχξσίς, εως, ϋ„ ademptio, evulsio ; (2J ela- tio. Ab 'εξχίξω. ίξχζτάω, ω, suspendo, alligo, aiinecto j (2) ( iyj ) elevo, tollo. Hinc ίξαξτάομχι, αμχι, pendeo, dependeo ; (3) magnopere dedi- tus sum ; (4) conjungor ; unde fyfevrr μχι, conjunctus sum, adhasreo. At in voce media, εξν,ξτν,σάμΥ,ν, 'εξγΐξτγισω, di- vinxisti tibi. ΈξΥ,ξτ^ντχι τα άποζ^σο- μίνα, Xen. ΙξάξΤΥίμα, ατός, το, appendix. εξώξΤτισις, εως, υ), suspensio, Aret. εξχξτίξω, fut. Ισω, absolvo ; (2) prasparo, perfecte instruo ; pass, εξν^τισμίνος, per- fecte instructus. "Ore Ιεεγίνίτο γ\μχς Ιξχξ.τίσχι τα,ς Υΐμίζας, Act. 21, 6. ξαξτυμ'ενοι, instructi, perf. part. pass. Ion. pro εξγΐξτυμενος, a verbo έξχξτύω. εξάζτυσις, ή, apparatus, instructio. Ab egagryiu, adorno, apparo ; perf. pass. Igi§- τυνται, εξγιξτυμίνος, a. 1. εξχξτυβεΤς, in- structus. ΤΙχντοΰαπνί οπλών πχξχσχίυί} εξΥΐζτυμίνοι, Herod. εξάξυσις, εως ϋ,, exhaustio. Ex εξαςύω, fut. ύσω, exhaurio ; (2) exprimo. Ούτος γχζ τχ γε κείνων κάκ' εξτ/ξυκί βα- λεύων σαφώς, Soph. Phil. 423. eg«€zii» adv. ab initio. Pro eg χξχ^ς. εξχςχος, χ, b κα) r), qui aliquid incipitauc- tor ac princeps alicujus rei, qui in aliqua re primus est. Ex εξ et άξχγ\, initium. ίξχξχω, et ίξάξχομχι, incipio, auspicor. Οίον ΰμων Ιξχξξω tyiv 'άγαν auQxhiav, A- rist. Thesm. 711. Ίτξόμζω τον αϊματντ eov εξάξχων νόμον, Lye. 251. Βαλάς τ* ίξάζχων άγχθάς πόλίμόν τί χοςύσσων, II• <ζ?ϊ3. Vide //. 18, 605. Odyss. 4, 19. Apoll. Khod. lib. 1, 362. εξάς, άίος, vt, senarius numerus. Ab εξ. ίξασθενίω, ω, fut. Ϋ\σω, elanguesco, virilius deficior. εξασθενίζω, f. ϊσω, debilito. Ex εξ et άο -fle- νγ,ς, debilis. εξασχίω. ω, fut. ν,σω, exerceo ; (2) exorno, perpolio. "Ην ταϋτα πάντα εξγ\σχγιμενοι Ζισιν oi Ιππείς, Xen. Ίξχζ-άΙιος, ov, sex stadia aequans. εξά?εξον, ν, το, Pleiades. Ex εξ et α?ξον, quoniam tantum sex plerumque stellae in Pleiade videntur, septima vero ob- scura est. 'ίξχης, αί, flocci extantes in tela, panno, e tramma seu subtemitie, ap. Hipp. εξά^ιχος, a, b χα) ή, senis constans ordini- bus ; (2J sex constans versibus. Ex εξ , et s -ίχος. εξχΓξάπτω, f. •ψ&), emico, refulgeo. Kx) b ιματισμός αυτχ λευκός εξα&ρχπτων^ Luc. 9, 29. εξχϊϋλος, it, b χα) i), sex columnas habens. εξχσφχλίζω, fut. ίσω, munio, tutum reddo. Ex εξ et άσφχλγ]ς. εξατιμόω, ω, prorsus infamia noto. 'εξχτμίζω, fut. ίσω, vaporem elicio, exha- lationem subduco ; έξχτμίζισθαι, evapo- rare, exarescere, expirare"; εξατμισθείς, evaporatus, in vaporem cvanidus. 'Eg- ατμίζεσθαι γάξ απ' άμφοτίξων συμζαίνίΐ* Aristot. εξατονεω, ω, f. γ]σω, deficio, fatigor. Ι|ώττυ>, exsilio, subsilio. Ex εξ et αττοι, prosilio. Ιξχυχίνω, f- ανω, exsicco. έξχυγν,ς, εος, b κχ) ϋ], splendens, candens. Ex εξ et αυγ•>„ splendor. ΙξχύΙα, 2. sing, prses. imperat. act. contr. pro εξαύΰχε- Ab ίξχυΐάω, ω, eloquor. 2ε κχκεΤ,ματίξ ποτ- νι\ εξΥΐυΰώμαν, invocabam, Soph. Phil. 394. "Σοφός πεφυκως, έΰϊν εξχυδάς σοφον% ibid. 1232. ίξχυϋχδιάξομχι, arroganter me gero. ίξχυλίω, ω, unde εξΥιυλν,μίναι γλωττχι, SC. αΰλων, inveterate et detrite lingulaa ti- biarum. Ab 'έξχυλος, ν, b κα) f[, cui tibia exempta aut fracta est ; (2) qui tibiae sonum non am- plius edit. Ex eg et χϋλας, tibia. ίξχύξίσθχι, immodice augeri. ίξχυΓΥΐξ, b, fuscina, barpago, jEsck. Ab ' ΙξχΖσχι, eximere, Hes. εξάντας, adv. eodem momento, continue Ex εξ et αυτ%ς, SC. ωζχς. εξχυτις, adv. continuo, statim. εξχυτολομίω, Ζ, transfugio. εξχυχενισμος, 5, b, contumacia pervicax, quasi ab Ιξχυχενίζομχι, meant cervicem a jugo vel freno libero. Ex εξ et αυ- XW• , , εξχυχίω.^ω, f. Ϋ]σω, yalde glorior. Ου γχς ποτ', % <τχι, τ'ύτ civ Ιζγ,ύχγισ' εγάί, crcdi- dcrim, Soph. Phil. 870. EHE EHE EHE ίξχυχμόω, et φζ,υχμόομχι, "ύμα.ί, squales- co, exaresco. Ex 1| et αύχμός. ίξχύω, accendo, torreo. ϊΐαφχΐξίομχι, Suai, adfero ex. Hinc \ξχ- ' φίλίσθαι us Ό.'νθίξία.?, apud Demoslh. quasi ex servitute transdare in liberta- tem. Ιξαφ&ίξα, deleo. Ex \ξ efci^e»/?». 'ιξχφίνμι, dimitto. ΈξαφίΤται iShi y% ως Ιγω χλύω, Soph. Track. 72. ίξαφίζ-αμαι, abscedo, absisto, abducor. Ές • αφί&αμ,χι λόγων παλχιων, Eur. ίξχφόξβι, ων, ol, qui seni aliquod onus ges- " tant. Ex e| et φίξω -.fero. Ίΐάφοςον, u, το, lecti'ea, qua; a sex viris ges- tatur. Ex iisd. ϊξχφξίζω, f. ίσω, despumo ; ίξχφοίΖομαι, in " spumam redigor. Ex || et χφξ'ός. ϊ2χ.*ύω, exhaurio. Ex \ξ et άφΰω, haurio. ίξάχας, ίίξοι, ο χα) -h, qui sex manus ha- bet. ίξαχγι, Od»• sexies, sex modis, in sex par- tes. Ab ϊξ, sex. Ιξάχοος, contr. ίΐχχας, «, ο χα.) ή, qui sex congiorum est. Ex ϊξ et χ5ς, congius. \1χ•\>ις, ίως, -h, inflammatio. "Ab ifeara• 'φξχλον, a. 2. ind. act. verbi Ιχξάλλω. ϊ'ξίζαν, exierunt, 3. plur. a. 2. ind. act. per Syncop. pro φζν : σχν, a verbo Ιχξαίνω. φγγυάω, ω, sponsione, vel fidejussione a- " liquem ex, vel a custodia libero. Hinc φγγυάομχι, expromitto. Mr.hi το λοι- πόν φγγναν μν,δίνα, Dem. -Hinc φγγί>γ,σις, ιως, η, vadimonium, fidejussio, " sponsio. φγείξω, exsuscito, suscito ; unde φγτϊ- ξο,ι, excitare, a. 1. Hinc φγείξο^μχι, ex- surgo. "Άμ,χς φγίςεΊ ΰια. ττ,ς ΰννάμεως abrv, 1 Cor. 6, 14. φγίνοντο, 3. plur. aor. 2. ind. med. verbi ϊχγίνομχι- "φγίξα-ις, ίως, ■>„ excitatio ; (21 expergefac- tiOj surrectio e cubili. Ab φγίίοω. Ιζί'/ξομ,χί, exsurgo, exorior. ■£* tv χάζχ xx) τν,ς μ'ίϋν,ς φϊ,γξί~ο, Aret. φγξοντο, 3. pi. imper'f. ind. pass, per Sync. pro φγιί°οντο, ab φγιίξω- φΰχφ'.ζω, frit, ίσω, e fundamentis eruo et everto; unde φΰαφισΰεν, desolatum. φοεχόμ-ήν, imperf.' ind. med. verbi \xhi- χομχι. ihcixro-ae,, a. 1. ind. act. verbi ϊχΐιχίω. ihl'ioTo, 3. sing. a. 2. ind. med. v. ΙχΙίΙωμι. ί'ξώξκ, ας, %, exhedra, locus, in quo fre- quentes sedes, v. c. porticus ; (2) popina. ίξίδςιο*, n, το, exhedrium, parva exhedra. Dim. ab φ}>ξχ. Unde ϊξώξος, n, Ό χχ) ή, qui in sede et domicilio suo non est, a sede et domicilio absens, remotus, aut expulsus. ϊΐιΐυσχν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi ϊχΰύω. ιϊίοω, exedo ; med. φΰομαι, εξίίεται, exe- det. φίν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi ξίω. φθχμξγ,θγ,σχν, metu perculsi sunt, 3. pi. a. 1. ind. pass, verbi εχθχμζίομχι- φθλιψα, a. 1. ind. act. verbi Ιχθλίζω. φβοντο, 3. plur. a. 2. ind. med. verbi εχτί- θγ<μι• ΙΙ'ίθοξί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi εχθόξω. ίξίθξί-ί'χτο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi ϊχτξίφω. ίί-ί, exi, 2. sing, prass. imper. act. pro i|ss, ab Ιξίω, pro quo in usu est 'φιμι. ϊξίιοίνχι, nosse, a themate inusitato ; unde et ίξοώχ, perspectum habeo. Έξίΐΰϊο-χι, accurate nosse. ih'iltov, α, το, parvus habitus. Dim. ab ih'trj. Poet, pro ;'!->;?, deinceps, ex ordine. \\ίιχά.\ω, effingo, effigiem alicujus expri- mo. adsimilo, ad simihtudinem ahcujus facio. Hinc 'φιχχζομχι, simihs sum ; unde iluxxc -μ'ίνος, imagine expressus. Ex 5| et ύχχξω, assimilo. Μαχονίζω, fut. ίο-ω, exemplari effingo vel " exprimo, omnibus lineamentis ad exem- plar exprimo. Ex || et ιϊχονίζω, effingo. Ιίΰλί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi ΐξχΐξίω. ~ϊ!ί./.ίω, ω, f. %σω, explico, evolvo. ίξίίλιμτις, r h evolutio. Αύλχυσχ, a. 1. ind. act. verbi 'φλχίω. φίλλω, e pofsessione ejicio. 'Εάν ns ίξ- ίίλλη τίνα τ'Ϋ,ς i°yxv, exiens. i : ~xi, pra> inf verbi impers. % ; , Uco, φίνκτχ, hospitio except, a. 1. ind. act. ver- bi Ijiy/^a, pro ξίν,'ζω. ilit -τίϊν, enunciare ; lav 'φίτω, φΙ<ζγ•, re- nunciet, φ7τον, edixi vel effatus' sum, &c. item dicere simpliciter. Ύχχα γαρ τύχοΐί αν χξ-',Γον φζΐΐτων, Arist. Αν. 4•60\ Ab ίξ et hius. ere. φίτω, dicam, dixerim, a. 1. conj. act. φι°-/χσμ,ινος, perf. part. pass, verbi φξγά- ζομ,αι. φ'ιεγχο-μίνως, adv. perfecte, absolute. φίξγω, f. ξω, cohibeo, excludo ; (2) inter- pello dicentem. Tas ο-νχοφάντα.; u 3-ύ- ξχζ'φίξξίτΐ ; Arist. Ach.831. 'Οφθαλ- μοί vhiii τον σον φίζγίΐ αόμων, id. Cone. φΐζύο-χι, extraxisse, a. 1. inf. act. v. seq. φΐβύω, f. υσω, extraho. ίξ-ίξω, exsero. 'EiiUuv τν,ν γλωτταν, Arist. φίξωνίύομχι, irrideo ; (2) pro joco, ut per jocum dictum aecipio. s|siij qui emisit, a. 2. part. act. verbi e|/»j- „ A"• φις, 2. sing. f. 1. md. act. verbi \χω. U'iio-i, 3. sing, prass. ind. act. verbi φιμι. φχαίθΥ,ο-χν, exusti, cremati sunt, 3. pL a. 1. ind. pass, verbi Ιχχχίω. φχίντγ,ο -a, a. 1. ind. act. verbi \χχιντίω. φχίνωσα, a. 1. md. act. verbi Ιχχίνόω. φχχλν,τιάζω, f. άσω, concionem advoco, concilium habeo. φχλάα-θνν, a. 1. ind. pass, verbi Ιχχ,λαω. φχ\ύσ$ηι, a• 1• ind. pass, verbi Ιχχλύω- φχλί-4 /i, 3. sing. a. 1. ind. act. Ιχχλί-ττω. φκλίνχτί, 2. plur. a. 1. ind. act verbi \x- χλ'ινω. φχίλα -i/a, a. 1. ind. act verbi Ιχχολχττω. φχομίζιτο, efferebatur, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi Ιχχομίζω, ejfero. φζχξία.-^το, pendebat, 3. sing, imperf. ind. med. verbi Χχχοίμχμχι. φλάχν, expettere, pra;s. inf. act. Foet. pro φζ,λάίΐν, a verbo φιλάω. φλχθον, a. 2. ind. act verbi Ιχλχνθάνω. φλχιόω, ω, f. ώσω, oleo perungo et imbuoj (2) in oleum verto. φλάμζχνί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi Ιχλχμζάνω• 'φλχΰο-ι, 3. plur. praes. ind. act. verbi φ- λάω- φλχσαι, a. 1. inf. act. verbi φλάω. φλάσαί, 3. sing. a. 1. opt. act. Sal. pro φλασαι. φλασίχ, ας, υ), expeditio, profectio. (ξϊλαοΊς, (ως, υ\, expulsio ; (2) discessus ; (3) expeditio mihtaris. Ab φλχίινω, f. φλάσω, Attice φλω, p. φλη• λχχχ, expeUo, abigo ; (2) equo erumpo. Τίί ίχ ίτχτζώχς φλΥίλαμχι φνγας, Soph. (Ed. Col. 1287. φλχσσι, 3. sing. a. 1. Poet, pro φλαα- Ab φλάω, ω, unde φλάχν, expellere, per Di- alysin ab φλχν, idem. φλϊ, 2. sing. a'. 2. imper. act. verbi έξα;- ξίω. φλίγοντο, 3. plur. imperf. ind. med. verbi Ίχλέγω. φλίγχω, fut ξω, redarguo, convinco ; (2) deprehenclo, comperio, in lucem profe- ro ; (3) pass. ap. Polyb. nudare animum. 'Έξίλίγξχι τχντχς τχς ασίζ,ΐίς, JudcB,\o. Άλλα ίτάλχι τάντίς τ,σχν φλΥ,λίγμίνοι, Demosth. de Corona. φλίβ', pro Φλίτο, delegit, 3. sing. a. 2. ind. med. Ion. pro φίλίτο, a verbo \ξχι• ξίω• Φλίξατο, elegit. 3. sing. a. sequentis. \10.ίίω, elegisti, 2. sing. aor. 1. ind. med. a verbo Ιχλίγω- φλίο-θαι, a. 2. inf. med. verbi Ιξαίξίω. φλίυθίξίχος, 2, ο, libertinus. Ab φλίύθίξος, n, Ό xa\ y„ proprie, qui ob a;s aUenum in servitutem a creditore redac- tus, post Ubertatem recepit ; [2) idem qui αιτΟ,ίύθίξος, hbertus, libertinus. φ?.ιυθϊζ05-}μίω, ω, admodum hbero ore lo- quor, apud Soph. φλίνθίζόα, Ζ, f. ώσω, liberum facio, hber- tate dono, manumitto. φλ'.υσις, ιως, ν, exitus. Ab φοχομαι. φλιΰσομαι, egrediar, prodituriis sum, f. ind. med. verbi φξχομ-αι, pro φλίύθω. φλΥ,λάχιιταν, 3. plur. plusq. ind. pass. Att. et Ion. pro φ/,λάχιισαν, ab φλχίινω. φλΥ,λύθχ, exit, perf. in'd. med. Ait. pro Φϊ,λνθχ, a verbo φξχομχι. .._/? .~v, exire, a. 2. inf. act. verbi ejusd, llihShi a, 2, part. act. n. g. ( 200 ) φλθω, exiverim, a. 2. conj. act. φλιγμ^ς, 5, ό, evolutio, exphcatio, impri- mis aciei. Ab φλίσσω. φλιχτος, », β χχ\ ϋ» evolvendus, explican- dus. Ab eod. φλιξις, ιως, 'h, idem quod φλιγμος et ab eod. φλϊΐτον, a. 2. ind. act. verbi l^Ae/s•». φϊάσσω, vel φλίττω, f. ξω, evolvo, expli- co. Έξγ,λιχας ίμί '/ ix των ιμων, Arist. Nub. 33. φλχομίνοιο, extracti, gen. sing. m. gen. part, praes. pass. Ion. pro φλχομίνα, v. φλχω- φλχόω, Ζ, f. ώσω, exulcero. 'φΛχτίον, abstrahendum, extrahendum, Soph, φλχυσμος, S, i, extraciio. Ab φλχίιω, abstraho, extraho. Έξίλχίσαι ty,v πασιν ζίΡΥ,νΥ,ν φίλΥ,ν, Arist. Pace, 294. φλχωΛ- ζ'ω, idem. Άμ$ίχξυσον ςάσγχνο» χωπΥ,ς λχζών, φΊλχί χολίν, E ur - t Hec. 542. Ύτβ ΤΥ,ς ιδίας εχιθιιμίας φλχόμίνος* Jac. 1, 14; φλχωσις; ίως, ϋ], laniatio, exulceratio, Steph. Ab φ\χόω. φλλΥ,νί.ζω, fut. ίσω, Grsecum facio ; (2) a Graac'is derivo, a Grajco deduco j (3) ad Grascorum formam et ritum instituo; (4) ad Grascam facundiam exacte enun- cio. φλόμν,ν, diripui, a. 1. ind. med. Ion. pro φζΐλόμν,ν, a verbo Ιξαίξίω pro φλω. φλον, a. 2. ind. act. Ion. pro φιλον. 'φλω, ex imam, f. 2. ind. act. verbi ejusd. φμαξα, a. 1. ind. act. verbi \χυΑσσω• φμίν, emisisse, a. 2. inf. act. Ion. pro φ~ι- ' vat, a verbo φΎ,μι. φμίν, servare, vel servaturum sive habit u~ rum esse, f. 1. inf. Ion. pro φιν, ab \χω• φμίω, ω, evomo, reddo vomitione. Ιξίμτάλιν, idem quod 'ίμτχλιν, Hes. φμπΐδόω, constanter o'bservo et sancio. φμπολάω, ω, f. γ,σω, divendo. φμτω>.γ,μίνος, venditus, perf part. pass. Ion. pro φμτίτωλΥ,μίνος. φναίξω, interficio ; unde φνχοίϊν, aor. 2. inf.' Κύχνον τ' φνχξίΤν, Hes''. Scut. 329. φνχξίζω, fut. ίσω, vel ίξω, interficio ; (2) occisum armis spolio. 'Έ,ξγ,νχξιξ -v ov ποτ' ίξίφω δόλω νίχνς. Lye. 50. O-jhi μιν φ• νάξιξί' σίζχσσατο γχ« τόγί &vua>, II. 6, 417. φνίγχχτί, ogite, extuleritis, 2. plur. a. 1. "imper. act. verbi Ίχφίοω pro φνίγχω• Φνΰχχι, a. 1. inf. act. Poet, pro φνίγζ,αι. φνίχθύς, a. 1. part. pass. φνίχω, Poet, edico, eloquor. φαχυξίάξω, f. άσω, pigneror ; (2) pignora capio. φνΥ,νιιγμίνος, expj)rtat-us, perf. part. pass. Ion. pro φνγ.ν=γμίνος, ab Ιχφίβω. φν-Ρ,νοχα, extuli,cxportavi, perf. ind. med. φνγ,•\>χ, aor. 1. ind. act. verbi ίχνί-,φω, so. briusfio. φνθοις, exeas, s. exiveris, 2. sing. a. 2. opt act. Dor. pro φλΟοις, ab φ ξ χ β μαι. εξίνϊσα, a. 1. ind. act. verbi ξινίζω, φννϊμι, exuo. φ,πξίζω, f. ίσω, exentero, eximo intesti- na, item medullam. Ex I| et ΙντίΡοι. φντο, 3. plur. a. 2. ind. med. verbi φ\- μι, eximo. Φ^άΙω, ex'canto ; (2) incantationibus per- miilceo. φπχίξω, extollo; (2) effero animo; (3) impello. incito ; unde φπάξΥ» 3. sing. a. 2. conj. Τχς $-ίοΊς ίχθξχς γυναΊχας φ- παίξωσιν Ιόλω χαταλαζίΐν τ» χξΥ,μαθ' r r μων, Arist. Lys. 626. φτίλλομχι, exsilio, Hes. ίζίτχοθον, a. 2. ind. act. verbi Ιχχίξθα. φΐίσον, excidi, a. 2. ind. act. verbi !*«■/*- τω, pro ΐχπίτω, excido. φπίτχσα, a. 1. ind. act. v. εχίτίτάννυμι. φπεύχομχι, glorior. φπιπλΥ,σσω, percello, Eur. φπιπτί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi j*. πίπτω. φχίταμχι, probe novi, percalleo. Άχξΐ- ζως φπις-άΐΛ,ίνος, Dem. φ^ίπαι, 2. sing, pries, ind. med. Ion. pro φτίτχσχι. | φϊτισφξχγίζω, signo, imprimo signum. ' φπίτγ$ίς, "adv. ex industria, de industria, cum ix vel 'uxw est frusira. 'φτιωθίω, fut. ώσω, perf. φτίωχχ, premo, urgeo oiicre. φτλά,Υ,ν, a. 2, ind, pass, vcibi ί^^λιίττ». ΕΞΕ EHE EHH φιλγ,βσοντο, 3. plur. imperf. ind. pass. φ-τλίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. verbi i»- ■χλίω. φ-χόνχσχ. a. 1. ind. act. Dor. pro φχ'ονγτ σχ, ab εχτον'εω. φπο°εύοντο, 3. plur. a. 2. ind. med. verbi εχποξεύομχι. φπξύ.θομΐν, deprcedati sumus, 1. plur. a. 2. ind. act. per Metath. pro φπχφομεν, ab ίχπέξθω. φχτνι, 3. sing. aor. 2. ind, act. verbi eg/sr- έξί'^ά,α.*, ar«i, ro, vomitus. Ab φξάω. Φξχο-μχ, χτος, to, idem ; (2) id, quod e- jectum est. Ab eod. φξόίω, ω, f. χα-ω, evacuo, expromo. Τνς νυν μοι λίβας χχμάζε ποντον φξά\ο•χτε, Arist. Ach. 345. Ex έξ et lea, ierra. ίξΐξγάξίο-θχι, interficere, praes. infin. med. verbi φξγχζοαχι, f• χοΌμχι, absolvo, perficio ; (2) opera pretium facio ; (3) reddo, v. c. placatum, doctum, &c. (4) malo aliquo adficio; (5) perdo, occido; unde φίξ• γχ?ο, φιςγάο -Jh), φΐξγχ<τμίνος• Ύχΰτχ ξυμ.ζ*λεύειν δε7, χ. τας χολεμίνς, ως -xXuff• τχ χαχχ ϊζγχο-ετχι, Plat. Hinc φξγχο-θεν, aosolutum, a. 1. part. pass. η. gen. φεγχο-ίχ, ας , i, elaboratio, absolutio ; (2) Figura rhetorica, qua phrases idem sig- nificances eleganter conjunguntur. φξγχο-μενος, /actus, perf. part. pass. φξγχ?ιχος, r„ ov, industrius, rebus agendis idoneus. Ab eod. φο'εεινε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro i&okm, Apoll. Rhod. 4, 721, 1250. Ab Ιξίξίΐίνω, perquiro, interrogo. φξεθίζω, f. if ai, irrito, prorito. ίξίξίί™, everto, prosterno. Λαχίνοα φξΐ- πόντες, Hesiod. Scut. 174. 'Φ°ίίψχι, prostraverit, 3. sing. aor. 1. opt. act. φξίοντο, interrogabant, 3. pi. imperf. ind. m. Ion. pro φ/ΐξίίντο, ab φξίομαι. Φςευγμχ, χτος, το, id, quod ructu ejectum est ; (2) ostium fluminis. Ab φηίγω, et φξεύγοι^χι, eructo, ructu ef- fundo, de fluminibus, quo se effundunt m mare ; f. φζευξομχι, a. 2. φ^ουγον• "Orxv χλυδωνας φξεΰγτιτχι γνάθων, Lye. 474. 'Έφοευγοντχι τοτχ, id. 725. φςευνάω, ω, f. ίμτω, pervestigo, perscrutor, 1 Pet. 1, 10. Hinc φρεΰν^ο-ις, %, perscrutatio, investigatio. 'φξίυν/ιτ->,;, 5, a, perscrutator, indagator. φίευν^τιχος^ 'h, ov, ad investigandum acu- tus. 'φξίυξα, ιως, %, eructatio, Aret. Ab φ- ξίυγω• φξίω, ω, eloquar, dicam, nempe per ha'/.w ; φξίω, et φξίομαι, perqui- ro. Ex ίξ et inus. εϊξω, dico. φςημόω, ω, tut. ώαω, desolo, vasto. Ύχς φξημωμίνχς πάλας χχτοιχίξειν. Plat. φζΐθίύομχι, redimo, mercede allicio, Bud. Ab (.ςιβσς• φξίνχζω, caprifico. Ex l| et ίξΐνάζω. φξ'5">.ς, », ό, litigator, contentiosus". φξίπόνης, nom. plur. a. 2. part. act. verbi φξίίαω. φξμννίύω, f. εύσω, interpreter. ίζέζομχι, interrogo ; unde φίξετο et Ιξίί- ξίτο, apud Homer. Ex || et Ιξίω, dico. φρτύζω, f. ο"α, prorepo. φοόχγ-η, 3. sing. a. 2. ind. pass, verbi 1«- ΡΥΐβΊτω. 'φ'ρόω. Hinc Jlsgps, abi in malam rem. φρόωοΊς, ν, pro εξίρόευο-ις, efHuxio, evacu- aiio. φςνβξΐάω, rubefio. 'φξυθξος, α, ό xxi r„ valde ruber. φξύχω, inhibco, Soph. φξυσε, 3. sing. a. 1. ind. act verbi φξίω. φξΰτχο•χε, Ion. pro φξυοτ•ε• φεύω, f ύο-ω, extraho. Χείι Hesiod. Op. 624. Ιζίξχομχι, exeo, egredior. Έξϊζχοντο it; xx8' ίΐς, Joann. 8, 9. φξωίω, extra viam concurro, Horn- 'φξωτάω, interrogo. φσ-ί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ξίω, rado. φο-θίω, exedo, erodo. φο-Ίχ, χς, r„ ablegatio, legatio publica. Ab 'φ-ημι, ablego. φσις, ιως, ή, expulsio. Ab eod. φο-χλ-ηχχ, perf. ind. act. verbi isnrxhiah φσμων, exlergcbam, imperfect, indie, act. contr. pro φσμχον, a verbo ϊχσμχω. ίμχξον φούσας•. φο•<Ύχ<η> 3. singul. a. 1. ind. act. verbi %χ. φσσυ -TOs eruperai r 3. sing, plusq. perf. pass, per Metath. pro φο-ίσυτο, ab Ιχσύω, vel ϊχσιίω- I|£s-«/, Ucebit, f. 1. ind. act per Syncop. pro φσιτχι, a verbo impers. φς-ι. l|i>»)y, a. 2. ind. act verbi ίξί^πμι. φς-ι, licet. Hinc Ιξον, cum lice'at. Ab 1| et ίίμϊ, sum. 'φρζχμμχΐι perf. ind. pass, verbi ϊχ^ξίφω- φ?ζχμμίνως, adv. e transverso ; (2) more eorum, qua? inversa sunt. Ab φ?ζχμ- μίνβς, quod est ab ΐχρ-ξίφω. φτάζω, fut. άσω, examino, inquiro, per- scrutor, exploro, probo, experimentum facio ; (2) ajstimo ; (3) comparo, conten- do ; (4) recenseo, enumero ; (5) adnu- mero ; (6) in pass, dicitur de eo impri- mis, qui in aliquo genere egregia docu- ments edidit, cognitus, spectatus. Πώ- ,γα.γε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi $|«- γω. φ/,γγαλχ, a. 1. ind. act. verbi Ιξχγγίλ,λω» ϊξτιγείξχ, a. 1. ind. act. verbi φγα'εω. 'φ/ιγίία-θω, dux esto, 3. sing, imperat. med. contr. pro φ/ιγείο-θω, ab φ/ιγίομχι. φ/ιγίομχι, χμχι, dux sum, prassum; (2) exp'ono, explico, interpreter, impr. res sacras, leges ; (3) censeo, dissero ; (4) administro ; (5) educo, diduco ; (6) per- ficio. Των h' Ιξτιγείο-θω, χβο-μηο-χμΐνος ίτολί'/ιτχς, II. 2, 806. 'Έξηγΐίμχι τον νό• μον, praeeo legis verba, Demosth. Έξιτ γίϊσθχι τχς δυνάμεις χπχντων φχςμχχων* Galen, ad Glauc. Χωςον μεν χίιτος ««- τίχ' εΖ,ΥΐγήοΌμχι, Soph. (Ed. Col. 1515. φ/ιγίξθνν, a. 1. ind. pass, verbi φγείξω- φ/ιγΥ,μχ, χτος, το, explicatio, enarratio. Ab φιγεομχι. φήγηοΊς, εως, ή, idem et ab eod. φ,γνιτΎ,ς, 5, <5, dux in re aliqua ; (2) seques- ter, transactor, conciliator; (3) intef- pres, enarrator, explicator ; (4) magus ; (5) prudens juris pontificii et sacrorum interpres, omninoque juris divini et hu- mani, qui consulitur de istis rebus. Ab eod. Hinc φ/ιγητιχος, i), ov, enarrativus, interpretan- di, narrandi peritus. Hinc τ* έξνγτιη- χχ, ων, libri pontificiales. φ/ιγόξχο•χ, a. 1. ind. act. verbi εξχγοξχζω. ύ,νγοζίχ, η, tripudium, preedicatio accepti beneficii. 'εζπγύμενος, prees. part. med. verbi φ/ιγίο- μχι. έξγ,εο -xv, egressi erant, 3. plur. plusq. ind. med. Att. pro φ/,ειο-χν, a verbo φιμι. εζήχειν, exire, pra;s. inf. act. verbi 'ϊςήχω. φ/ιχοντχ, οι, χι, τ», sexaginta. Ab φ φι-,χοντχετΥ,ς, εος, ό χχ) *ι, sexagenarius. Ex φ,,χοντ-χ, et Ιτος, annus. φηχοντχχις, adv. sexagies. ε\,γ,χοντχπεντε, οι, χι, τ», sexaginta quiii- que. φ/ιχοντχ{ττ}χυς, Ό χχ) η, sexaginta cubitos aequans. φ /ixovTxtrTxdiosi ov, sexaginta stadia ex- plens. φηχοντχτ'εσσχςίς, οι xx) xl, sexaginta qua- tuor. φ/ιχοντχτύτγ,ς, ες, sexaginta annos natus. φχος-χϊος, qui sexagesimo die venit, agit aliquid. φ-,χοτος, Yi, ov, sexagesimus. Ab φ sex. ύ,Υ,χξίζωμίνως, adv. diligentissime, ad a- mussim. Ex Xt et χχξΐζόω. φ/ιχω, discedo ; (2) prsetereo ; (3) egressus sum. Ό δε χξόνος φ/,χει, Xen. εξτιλχο-χν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi φ• λχύνω. εξίλχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi 'εζχλ- λομχι, exsilio. φηλχτος, ov, lamina ductili tectus, Horn. εύποίητος, Hes. Ιξγιλίίφθγιο-χν, 3. plur. a. 1. ind. pass. εξγ,λίΐνεν, delevit, 3. sing. aor. 1. ind. act. cum y εφελχ. ab εξχλείφω. εξέλθετε, 2. plur. a. 2. ind. act. verbi φς. χομχι: Ιξ,Υίλιχζω, f. ίσω, sole aduro, soli expono j (2) suspendo sub dio. Ex it et 'ήλιος, φ/ιλίχο-χ, a. 1. ind. act. verbi εξηλιάζω. εξΥίλλχγμίνος, perf. part. pass, verbi ίξχλ- λάτ -Ta;. φλλχγμίνως, adv. perverse, abhorrenti modo. φ/ίλυσ-ις, εως, ί, exitUS. Ab φξχομαι• ίξνμχς, adv. per sex dies. Φ^μχ^Υ,μΙνωί, adv. falso, dolose, pcrpe- ΕΒΙ ESO EHO ram. Ab φ/ιμΛξτγιμ,ίνοζ, quod est ab Ιξαμαξτάνω, pecco. ϊίγ,μίξόω, ω, mansuefacio. HinC ίξγί/ίέξωοΊς, ίως, ή, cicuratio. φ,μεσί, 3. sing. a. 1. ind. act. v. 'φμίω. εζγ,μοιζός, ii, όν, permutatorius. Ab ||«- μ,ϋζν• Μν,νίγχε, 3. sing. a. 1. ind. act. v. εχφίξω. ίξγ,νιος, u, β χα.) Ϋι, effrenis. Ex || et Ϋ,νία., frenum. εξίταρε, 3. sing, imperfect, ind. act. verbi 'εζα,πάφω. ίξγ,πίξοτίύω, f. εύβ-ω, decipio, circumvenio " falsis verbis. Ις-/;τίΐξόω, aggeranda terra continens solum ' facio. ιξ,γ,πιαλόω, febri laboro, qua? νιπίαλος dici- tur. 'φίιπλωτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi Ι εξα,πλόω, explico. Ιξνίξοι, sustuli, a. 1. ind. act. verbi εξχίξω. εζγ,ξα.μμαι, perF. ind. pass, verbi αξαίνω, ϊζ,ίξΰ,να., arefeci, a. 1. ind. act. ϊξνάνβγ,ν, a. 1. ind. pass. \\γ\ες, 2. sing, imperf. ind. act. verbi εξαί- ζω. Ιξ'/ίξίτο, 3. sing, imperfect, ind. med. verbi Ιξίξομ&ι. ίζνξίύνηΰ-** a • !■ ind. act. verbi φζίυνάω. εξγ,ξγις, ίος, Ϋι, sc. να,ΰς, navis sex ordinum, hexeres. Ex ε| et έξίσσω, remigo. 'φ/£τιο-μίνος, perf. part. pass, verbi \\α.(τί• ζω. ί&ξτυμίνοι, nom. plur. perf. part. pass. v. ίζαξτΰω, inslruo. ίξγ,ζχον, incipiebant, 3. plur. imperf. ind. act. verbi εξάξχω. εξγίζώγ,σε, cum impetu latus est, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi φξωεω• ΈΞΗ~2, adv. deinceps, consequenter, or- dine, serie perpetua. εξγ,ταξα, a. 1. ind. act. Dor. pro ΙζΫ,ταοΌ,, a verbo φτάζω, examino. ίξγ,τξΐάζαι, fut. άσω, sumendum hinc esse ίςγ,τξίασμίνον, quod Galeno apud Hippo- cratem est τό ha. Ϋ,τξίν, i. e. λεπτχ υφάσ- ματος ηθνμίνον, per tenue linteum per- colatum. Ex εξ et Ϋιτξίον, liiiteum. ίβγίττάομχ,ι, ωμα,ι, vincor. ΐξγ,χίω, ω, ff. y -,σω, persono. Άβ' υμών γα,ζ Ιξγ,χγιται^ό λόγος τν Κυξίν, 1 Thess. 1, 8. φάουΐΜΐ, ωμα,ι, fut άσομα,ι, sano, sarcio, Plat, (ζ/διάζομαι, fut. άο-ομαι, mihi vendico, oc- cupb ; (2) alicujus gratiam mihi conci- lio. Ex j| et ;&«?. ίξ/ί/αογ^οί, 5, β, usurpatio. A praec. \hhoou.a.i, 5μαι, proprium mihi facio ; un- de φΐιώσω, aor. 1. med. peculiarem tibi fecisti, et privatim familiarem. ϊ\ιδιοτοήομ.αι, proprium mihi facio, man- cipo, vendico. φδιοτοΐΥ,σις, ίως, Ϋι, USUrpatio. ΦΙίω, f. ίσω, exsudo ; (2) alvum exonero. φδξόω, ω, f. ώσω, idem. Ιζιΰξίω, f. ύσω, depono, colloco. 'φε\όω, ω, f. ώσ-ω, consecro, dedico. 'φ'ίΊν, pras. inf. act. Ion. pro φίναι- Ab ϊξίγμι, emitto ; (2) eximo; (3) depono. Hinc φμεν, emittere, Poetice j φασιν, emittunt. ίξιθϋ»ω, regn, dirigo. "ilj-E s -άθμγ, Soju νΫ,ϊβν εξιθυνει, II. 15, 410. "Ος ρ' εν) χί°σ)ν ίύξοχ, τίχνΥ,ίντως Τ1γ,δάλί α,μφιίνίεσχε όφζχ. εμπί- Sav φθΟνο, ; Apoll. Rhod. lib. 1, 562. φκίσθαιν, pervenerunt, 3. dual. a. 2. ind. med. Dor. pro φκίσθγ,ν, ab φκνίομα,ι. εξ,ίχετ' pro φχ.ετο,3. sing. a. 2. ind. med. ihy.iTiCui, f. εί<™, supplico. ίξιζμάζω, f. «β-ω, exsicco, arefacio, exsu- go ; (2) excoquo ; (3) exhalo. 'φχ.νϋσθΜ, praes. inf. med. conir. pro φκ,- νίιο-θκι. Ab 'φκνίομαι, νμαι, pervenio; (2) assequor, v. c. oculis, mente ; (3) exsequor, perii- cio. © έ Λ y 'φχντο Ζώζνς, II. 8, 439. φχόμν,ν, pervcni, a. 2. ind. med. φ'χω, evenio. φλύ.<τκ.ομκ.ι, f. άσομαι, propitium reddo, placo. 'φλχ-τις, ίως, •/;, placatio. Ab φλάομαι. φλκο-μΜ, α,τος, το, placamen. Ab eod. 'φλα,ο-μος, ν, ό, placatio, expiatio. φλά.ο-ομα.1, f. 1. ind. med. verbi φχάσχ,ο- μα,ι- Ιζιλαις-Υ,ξίος, ov, vim placandi habens ; unde τα. φλα,ϊϊζία., piacula ira? divinae. φλιόβμο», νμ*ι, propitio, placo. Ex |£ et ίλίΟΐΛΐ. Ιξιλίωμχ, το, (non φχίωσ-μα,) placamen. Ίξίλλαν, ejicere, arcere, interficere. Φ^,ίναι, prass. mf. act. Dor. pro φίνκι, ab 'έξίίμι. φνόω, ω, fut. ώο-ω, evacuo purgationibus, impr. bilem ; unde φναιμίνβς, purgatus. Ab ΐκς,βδτ&. 'φόντων, gen. plur. aor. 2. part. act. verbi "φι μι. 'φνόω, ω, f. ωβ-ω, exprimo, expurgo. Ex εξ et ϊπτω, seu Ίπω, noceo. 'φππάζομαι, f. άσομαι, equo vehor, equo exeo. ϊξ /a-xeel ν, ό χα.) ή, sex equis junctus, Epith. c'urrus. εξίσταμαι, evolo. φπωτιζος, v„ ov, exprimendi vi, item ex- "trahendi et expurgandi prasditus. Ab 'φπόω• φς, ιως, ■>„ habitus, adfectio constans cor- poris vel animi. Ab ϊχω. 'φο-άζω, f. ά,ο-ω, adaequo, aequalem reddo. l|/s-/ji, adv. aiqualiter, perinde. Ex l| et uros• Ιξίο-α, adv. idem et ex iisd. φο-ονομίω, parem portionem capio, par sum aliis ; unde « 'φσονομων* dicitur de fiho "yvYiffica. ίξιο-ος, ό», 82qualis, par. 'φο-οτιμ,ία., α,ς, ί, asqualitas seu asquatio bonorum. Ex ε| et Ισότιμος• ίξισΖσθχι, adcequari, prass. inf. pass, verbi φσόω, ω, f• ώσω, adasquo. Έζισωσχι τνς πολίτα,ς, Arist. Ran. 706. έξ/Γ«ντ«, 3. plur. imperf. pass. v. εξίς-ημ*• φ?άνω, vel φς-ά-ω, vel φ'^αμαι, absisto, desisto, cedo ; (2) degenero, exolesco ; (3) pavesco, stupeo. 'E|/V«vto πάντίς οι όχλοι, Matt. 12, 23. 'φς-Υ,μι, de statu mentis dejicio, mente alieno ; (2) percello, stupefacio ; (3) de- sciscere vel degenerare facio, immuto, corrumpo. 'φτοξΰν, exquirere, sciscitari. Έξι^οξ^σχι ohov βχλίυμάτων, Eur. Hec. 733. Ιξίσχιος, ov, cui coxa eminet ; (2) omnino membrum, cujus articulus vel nodus e- minentior est. 'φσχΰσγ,τί, valeatis, 2. plur. a. 1. conj. aet. " verbi φσχύω, fut. Cffu, possum, valeo, Ephes. 3, 14. 'φ'σχω, emineo, promineo ; (2) porrigo. 'φ'σωσ-ις, ίως, y, exasquatio. Ab φσόω. φσωτίον, exaaquandum, Soph. φιτωτΥ,ς, S, ό exaequator; (2) perasquator, in Jure let. dicitur, expendens census et aaquans, ut ajqualiter tributarii pen- dant tributum. 'φτΥ,λος, ν, ό χα.) Yi, evanidus, evanescens, exolescens, fugiens ; (2) qui evanuit, de- letus est. Έ| ίνθζώ'πων 'φτΥίλα, γίγνεσ- θαι, Herod, lib. 1. c. 1. Ου -χί^ιοιτίον γίνος τό Ενξυσθίος γίνεσθαι 'φττιλον, id. hb. 5. c. 39. Ab 'φιμι, exeo. Unde 'φτγ,ξΐος, ν, ό xoCi -h, ad discessum pertinens. 'φτης, n, ό, senarius, de jactu in talis, qui et Cous dicitur. Ab 'φ 'φτν,τίον, exeundum est, prodeundum est. φτόν, exeundum. Ab 'φιμι. φχνίυτΥ,ς, S, ό, investigator, speculator. φχνίύω, f. ίύσω, idem quod simplex. φχνιάζω, f. άσω, idem. Hinc φχνιασμος, S, ό, investigate, indagatio. φχνοα-χοπίω, ω, fut. γ έ σω, investigo, qusero per vestigia. Ex ||, 'ίχνος et σχοπίω. φχωξίζω, fut. ίσω, humorem serosum aut saniem exprimo. Ex 1| et Ίχώξ. ίζμίΐιμνύς, Όν, sex modios asquans, Ar. 'φγχίω, Si, idem quod 'φγζ,όω, ω, f. ωσω, tumidum reddo, tume- facio. Ύάλχιναν μγ,τίξ' ίξώγααν τάφω, Eur. Or. 386. Hinc ϊζόγκ,ωμα, τος, τό, tumor. φγχωσις, υ,• idem. 'φϊώω, iter facio ex aliquo loco ; (2) exeo, procedo ; (3) excedo ex hac vita. iloliix,, α,ς, -η, exitus. Ab 'φΐίύω- 'φδίω, ω, fut. χσω, idem quod Ιξοδεύ» ; (2) vendo. 'φΰίχ, ας, '/), egressio, expeditio, excursio. Ex || et οδός, via. 'φΰιάζω, fut. άσω, exire facio ; (2) erogo, expendo, impendo. Ab Ιζο^ία.. 'φΧιασις, ίως, yi, ipsa actio expendendi seu impendendi. Ab 'φΐιάξω. 'ίζοδιχος, yi, h, ad exitum pertinens. Ab ίξοο~ος. ίξοΖιχΰί, adv. obiter. ( 202 ) Ιζόΰιον, n, το, exodium, sive carmen, quod in exitu fabulas canitur ; (2) exitus, li- nis ; (3) festum in Vet. Testamento, quod celebrabatur in memoriam exitus ex iE- gypto. ΙξόΙιος, a, i %cti fi, idem quod φονικός. 'φδοιτοξίω, ω, f. Υ,σω, proficiscor ex aliquo loco, exeo foras, egredior. εξβδβί, ν, Ϋι, exitus de via ; (2) egressio ; (3) expeditio militaris ; (4} excursio, e- ruptio ; (5) profectio ex aliquo loco ; (6) cantilena, qua? in exitu alicujus rei ca- nitur; (7) exitus, finis; (8) finis vitaj (9) impensae. Ex e| et βδβί, via. 'φϋυνάω, torqueo. ίξόζω, oleo, redoleo. ίζοίγω, f. ζω, aperio. ίξοώαίνω, idem quod φιΐίω, Si, f. Υ,σω, extumesco. Ι^οιΙίσχω, tumefacio. Ab 'φώίαι. ίξοιχίΐόω, ω, et φιχίΐόομα,ι, νμχ-ι, concilio, amice conjungo, famiharem et amicum reddo. Ex Ίξοικίω, ω, f. Υ,σω, domicilio et sedibus meis exeo, emigro. Ab φιχος. Hinc 'φίχΥΐιτις, ίως, yi, emigratio ex aedibus. φιχΥίσιμος, ov, habitabilis, ap. Soph. 'φιχίζω, f. ίσω, domo expello et ejicio ; (2) expello ; et (3) iii pass, migro, emigro. K«i Ayjavov άξΰτιν άξσίνων Ίξωχισοιν, Eur. Hec. 8/6. Φζίΐΰοι γάς ί'ισιν (οι 3-εοϊ) Ιξω- χισμ,ίνοι, Arist. Pace, 197- Hinc ιξοίχισις, εως, υ„ expulsio seu ejectio e do- mo ; (2) expulsio ex quocumque loco. ίζοιχισμος, s, 0, idem et ah eod. 'φιχ,οοΌμίω, ω, fut. ίισω, exasdifico, incep- tum aklificium perficio ; (2) aadifico, sim- pUciter. 'φιχοίόμησις, yi, exasdificatio. ΐξοιχος, u, β xat ii, e domo sua ejectus, ex- sul ; (2) qui e domo sua migravit. Ιζοιίίώζω, f. ώο-ω, ejulo, in ejulatus erumpo. 'φιννισις, ϋι, ebrietas e vino. εξοινία, yi, idem. φίνος, u, β χα) yi, qui vineura saporem per- didit ; (2) vino expletus, ebrius. Ex ίξ et οίνος, vinum. 'φινόω, vino inebrio. "φισις, vi, divulgatio. Ab Ίκφίςω. 'φΐσομίν, 1. pi. f. 1. ind. act. verbi ϊκφίξω. ίξοίΓξάω, ω, cestro exagitor, furore percul- sus sum, furo. 'φΐζ-ξίω, ω, demento, et active, cestro ex- agito ; unde pass. φις-£μαι, cestro ex- agitor. 'φιχνίϋσιν, 3. pi. praes. ind. act. Dor. pro 'φιχννσιν, ab ίξοιχνεω, ω,ΐ. Ϋ,σω,^ egredior. φιΎΟμαι, idem. "Η is Άθηναιης ίξοίχίτχι, ( ^.§,379. 'φιωνίζομαι, ominor. 'φκίλλω, a. 1. ίξώκαλα., inf. 'φκιΊλαι, im- pingo, incurro ; (2) erumpo, effundo me; (3! averto alium a portu, a recta via ; di- citur et tropice in partem malam, incido, sc. in aliquod vitium, malum. 'φλεσίΐί, perdat, 3. sing. a. 1. opt. act. JEol. pro φλίσαι, ab ιξόλλυμι. 'φλίσωμίν, 1. pi. a. 1. conj. act. ' r, Si, fut. ' contemno. φλιγωξίω, ω, fut. ησω, prorsus negligo et 'φλισθα,ίνω, idem quod φλισθίω. 'Αλλ' ύφίζα,νον κύκλοις. 'όπως σΐδγβος 'φλιο-θάνοι μάτΥ,ν, Eurip. Phcen. 1398. φλισθίω, ω, fut. γ,σω, elabor, erTugio ; (2) delabor, prolabor, incido. Έξολισθαίνίΐ» τα,ς Ζια,ζολα,ς, Arist. Eq. 489. ΤΙως 'φ- λισθίΤν πτΥ,νός ων ΰννΥ,σίται ; id. Pace, 141. Ώ,ς μί} ποτ' ίξολίσθγ, Ϋιμα,ς ό κίνδυνος, ani- mo excidat, id. Cone. 2i6. ιξολκνι, ν,ς, ϋ„ extractio. Ab 'φλχω. 'φλλνμι, vel Ιξολλύω, fut. ίξολίσω, prorsus everto, omnino perdo, f. 2. φλω, in inf. εξβλεΓν, perf. 'φλώλικα, part, φλωλίχώς» a. 1. opt. 'φλίσίΐί. Είθε μί πυξφόξος αι- θίεος as -γ,ξ τον βάξζαοον φλίσίιίν, Arist. Thesm.^ 1060. Τους Ζώς φλεσ-αε, πξί* Ϋ,μϊν, ■ΧΥ,μα. γίν'εσΰαι, Od. 17, 597. εξολόθξίυσις, ίως, υ,, pemicies. ίζολοθξευτΥ,ς, S, ό, vastator, deletor. εξολοθξίυτιχος, υ„ όν, nerniciosus. Ab εξολοθξίυω, f. εύσω, disperdo, funditus per- do ; extermino. ΈξολοθξίυθΫ,σεταιεχ τ2 λαϊ._ Act. 3, 23. Ex εξ et ολεθξος. φλολύξω, f. ύξω, exululo, ululatus edo. είολόλυξα., ululavi, a. 1. ind. act. 'φμ.αλ'ίζω, f. ίσω, complano, lasvigo ; (2) manu permulceo. Ex ε; et όμαλίζαι* planum reddo. E30 ESO ΕΗΩ ίξομζξεω, ω, f. γ,σω, pluo, pluendo emitto ; (2) effundo tanquam pluvianu Ιξομζξίζω, f. ίσω, id. Ab eod. ίξομγ,ξίυο-ις, εως, *;. postulatio obsidum vel obstrictio alicujus per obsides, vel ob- stringendi aliquem tanquam obsidibus datis. Ab εξομγ,ξεύω, f. εύσω, obsides posco, acceptis obsidibus alicujus fidem obstringo; (2) obsidibus datis emereor et adsequor. εξοιχιλίω, ω, consuetudinem habeo. εξομ,Ίλος, u, ό χα) fi, alienus, abhorrens a consuetudine. Ex εξ et 'όμιλος. εξομιχατόω, ω, fut. ώσω, oculatum reddo, visum restituo ; (2) oculos effodio ; (3) sordes ex oculis abstergo. 'Αντί γάξ τυ- , sc, ων, externus, pcrcgrinus ; item Compar, EOI ΕΠΑ ΕΠΑ ιξώτίζος, ίξα, tgov, exterior, et εξώτατος, άτη, ατον, extimus. 'εξω, habebo, f. 1. ind. act. verbi έχω. ■εξωδηχχ, perf. ind. act. verbi εξοώέω• εξαθεν, adv. extrinsecus, ab externa j (2) extra, exterius, foris. Ab 'έξω. εξωθίω, ω, f. ωθήσω, vel ώσω, extrude•, ex- pello, ejicio ; (2) e ccetu hominum ex- turbo ; (3) sedibus expello et extermino. Unde εξέωσχ, a. 1. et εξ^ωσα, inf. έξώσχι, a. 1. pass. εξωσθ^ναι• Όςμ' εξέωσε, xx- πεσύλησεν πάτξας, Soph. (Ed. Col. 1325. ΊΑυ) φθονεξάν εξωσαι γλώσσας ohvvxv, ex- primere, id. Phil. 1142. Έξώσχι ro πλο7ον εις χόλπον, Act. 27, 39. Hinc εξώθησις, εως, ή, expulsio, ejectio. εξωχεχνισθ^ναι, in oceanum egredior. Ex εξ et ώχ-εχνος, oceanus. Hinc εξωχεανισμος, 5, ό, egressio in oceanum. εξώχισχ, a. 1. ind. act. verbi εξοιχίζω. ίξώχοιτος, tt, ο xx) r\, qui foris cubat, eman- sor ; (2) exoccetus, piscis quidarn. Ex 'έ- ξω et κοίτη, cubile. εξώλειχ, χς, ή, internecio, pernicies, exiti- um. Ab εξώλης, εος, β xx) v), perditus, deploratus ; (2) perniciosus ; (3) interitu dignus ; (4) cinasdus. TOT»? μεν χΐ/τας χχθ' εχυτνς, εξώλεις χα.) πχνώλεις εν γγ χα,) δ-χλάττη ποιγιο-χιτε, Demosth. de Cor. Ab έξόλ• λυμι. εξωλίχειν, plusq. ind. act. verbi εξόλλυμι. ίξώλισθον, a. 2. ind. act. verbi εξολισθέω. εξωμίχς, «, ό, qui humerum e pallio, veste exsertum habet. Ab έξωμ,ος. εξωμίδιος, u, ο χα.) ϋ), superhumeralis ; (2) ab humeris dependens. Ab eod. Ιξωμώοποίϊα, ας, r), opificium conficiendi exomidas. Ab εξωμιδοποιος, S, Ό χα.) 'h, exomidum confec- tor. Ex εξωμ)ς et ποιέω, facio. εξωμίζω, f. ίσω, humero tonus nudo. Ό- μως χείξοτονητέον εξωμισάσχις τον ετεςον βξχχίονχ, Arist. Cone. 267. Ab εξωμος. εξωμις, ίδος, ν), brevis et substricta tunica circa humeros desinens, seu tunica ser- vilis non tegens brachia ; (2) tunica vi- lis. Ab Ιξωμος* ν, Ό xx) v), qui humeros exsertos habet ; (2) expeditus ; (3) subst. idem quod εξωμίς. Ex εξ et Ζμος, humerus. εξωμοσία, ας, ν), abjuratio, inficiatio sive exceptio cum jurejurando. Ab εξόμνυ- μ(; ιξωνίομχι, ίίμχι, redimo. Χξημάτων εξεω• vSvto τε)ς συνειλημμένας, Aristot. ίξών-ησις, εως, ν), redemptio. Ab έξωνέομχι• εξώπιος, κ, ο χα) ή, extra conspectum posi- tus. Ex εξ et »ψ, oculus. εξώπλισε, a. 1. ind. act. verbi 'εξοπλίζω. ίξώτξοιχα, αν, parapherna, dona, quae spon- sa extra dotem constitutam fert seeum. Ex εξω et πρ)ξ, dos. εξωξχ'ίΧομχι, f. ίσομχι, exorno me. εξώξγισμαι, perf. ind. pass, verbi εξοξγίξω. εξωςιάζω, extermino, Msch. εξώξχιζον, imperf. ind. act. verbi εξοξχίζω. εβωζμγ,θ' /tv, a. 1. ind. pass. v. έξοςμάομ-χι. εξωξος, u, h xx) ή, intempestivus ; (2) astati non conveniens ; (3) qui ex florenti es- tate jam excessit ; qui consenuit. Ex I| et Ζξχ. Ιξωξτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi Ιξόξω. εξωσαι, a. 1. inf. act. verbi εξωθέω. εξωσις, εως, ν), pro Ιξώθησις, expulsio, emo- tio, luctatio. εξωσμα, ατός, το, expulsio. Ab εξωθέω. 'εξως-νΐξ, νίξος, Ό, expulsor. Ab eod. εξώλης, u, ό, idem. Έξωσης άνεμος, ventus asper et violentus. Ab eod. Unde εξώ?ρχ, ας, ή, machina theatralis, qua im- pulsu conversa ostendebatur spectatori- bus, quid in scena pararetur. εξώτατος, vide εξω. εξωτάτω, adv. extime. Ab εξώτχτύς , quod est Superl. ab εξω. ΙξωτίξΐχΌς, ή, ov, externus ; (-2) trivialis. Ab Ίξώτίξος, vide 'ίξω. εξωτίξω, adv. foras, exterius. Ab eod. εξωτικός, ■>„ ov, peregrinus. Ab εξω. Ιξωχοντο, 3. plur. imperf. ind. iried. verbi εξοίχομαι. ΐξωχξος, valde pallidus. tot, 3. sing, praes. opt. act. Poet, pro uy, ab εια,ι. to7, ipse, sibi, dat. sing. Poet, pro «Γ, ab eg. wyv-'-v, 1. pi. perl", ind. med, per Syncop. pro Ίοίχχμιν. εοιχχ, perf. ind. med. Att. pro oTxx. εοιχε, decet, 3. sing. perf. ab έίχω. εοίχεσχν, similes facti erant, 3. pi. plusq. ind. med. Att. pro ο'ίχεισχν. lotxorx, ace. sing. perf. part. med. εοιχότως, adv. similiter; (2) convenienter ; (3) recte, jure, merito ; (4) probabiliter. Ab εοιχώς, similis, consentaneus, conve- niens, meritus, quod est part. perf. med. Ab ε'ι'χω. εοιχώς, similis, &c. nom. sing. part. perf. med. verbi ε'ι'χω. Vide prase. εοιμι, immitterem, prass. opt. act. v. Ί'ημι, εοΊο, sui, gen. sing. Ion. pro 15, ab Ιός. εοΊσχ, prass. part. Ion. et Dor. pro 5Ό-», ab ειμί. εοϋο-ι, suis, dat. pi. Ion. pro ΙοΊς, ab ε'ος. εόλ'/ιτο, turbabatur, movebatur, Apol. Rh. 1. 3, 471. al. αΊόλ-ήτο. Hoelz. χΊΌλτο pro αιοΚετο, s. χιόλνιτο- εολπα, perf. indie, med. Att. seu Ion. pro ViK-xa, ab ελίτω. εον, imperf. ind. act. Poet, pro ?,v, ab ειμί- 'εον, prass. part. act. n. g. Ion. pro ov- εοξγχ, perf. ind. med. Att. pro Ζξγχ, a ver- bo inus. Ίξγω. εοξγαν, /ecerunt, 3. pi. perf. ind. med. AU. et Bosot. pro εόξγχοΊ. εόξψιι, 3. sing, plusq. ind. m. Ion. et Poet. pro εώξγίΐ• εόξγνι, ης, τι, cochleare, tudicula. Undeleg- yr,trat, cochleari agitare, et εοξγίζίο-θχι, cochleari agitari, Lexic. Grcec. εοξτάζω, festum celebro. Έοξτάο-ετί Ίοζτϊ,ν τω Κυξίω, Lev. 23, 31. Ab εοξτν). Hinc εορτάσιμος, u, ό xx) ή, solennis, festus. εό°τασμα, ατός, το, festivitas. Ab eod. εορτασμός, £?, ό, feris. Ab eod. εοζτατιχος, *j, ev, solennis. Ab eod. 'εοξτας-ίον, feriandum est. Ab eod. ΈΟΡΤΗ ν , νις, y), festus dies j (2) celebritas, dies Celebris ; (-3) feriae. εόξτιος, a, ό χα) ->„ ad festum pertinens ; (2) solennis. Ab εΌξτνι. Ίοξτολόγιον, if, το, codicillus festorum, liber, in quo festa solennia consignata sunt. Ex εοξττ; et λόγος, sermo, recensio. εοξτώΰης. ες, festivus, solennis. εος, εη, εον, suus, de uno ,• (2) meus, cum verbis primce persona ; (3) tuus, cum verbis sec. personce ; (4) vester, cumplw- ralibus et verbis secundce personce. Ab 6, se. iSς, εος, ό καϊ -h, turpis, pudendus, in- famis. Ex επ) et αίσχος, turpitudo. επαισχυνεσθε, 2. plur. praes. ind. pass, verbi ΐπαισχύνομχι, me pudet, erubesco. Hinc ίπαισχυνθάσομαι, f. επαισχυνθω, γς, a. 1. conj. Έφ' οΐς νΰν επαισχυνεσθε, Rom. 6, 21. Tyv αλυσίν μα ix επ-ζισχύνθ'/ι, 2 Tim. 1, 16. ίπαιτίω, ω, f. font, mendico, stipem peto; (2) insuper peto, post aliud peto. Έπχι- τεΤν α'ισχύνομαι, Luc. 16, 3. επαίτης, ν, ο, mendicus. Ιπαίτησις, εως, ή, mendicatio ; (2) mendici- tas. Ab επαιτεω. x επαιτιάω, ω, et aouai, ωμαι, caussam ad- signo; (2) crimihor, culpo. Μ^δ* επαι- τιω τ&μον ^όμα, Soph. El. 635. Φιάλην Ιτητιωντο χλεΑιαι ru 3-εν, Arist. Vesp. , 1 1 36 • επαίτιος, η, ο χα) fi, qui est in culpa. Ex επ) et αιτία, culpa. επαίχθτι, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi 3•«/- tfraioi, idem quod simplex «1«, audio. ίπαιωξίομαι, 'ύμαι, attollor, efferor ; (2) impendeo ; (3) suspense ago. Unde επγ• ωξίϊτο, 3. sing, imperf. ίπαχανθίζείν, acculeatum esse, spinis hor- rere. \παχ%χοχ, perf. ind. med. Att. pro επάχοα, ab επαχάω. 'ϊταχμάζω,ί- άβ-ν, vigeo, sum astate vege- ta. Ab επαχμος. επαχμχς-ιχος, r„ ov, invalescens paulatim, sensim effervescens. Ab επαχμάξω. ιπαχμος, ν, ο χα) -h, vegetus, rouustus. Ex επ) et αχμύ,τόοοΓ, vigor, ίπαχολνθεω, ω, f. ν]σω, subseqUOf; (2) se- quor ; (3) insto operi ; (4) adsector ; (5) {>ersequor ; (6) animadversione et intel- igentia dicentem consequor. ν Ας' έ>ι των άνΰξών τις νιμιν Όστις ίπαχολνθίϊ; Arist. Cone. 479. "Ιναεπαχολνθ'/ισνιη ro7s 'ίχνισιν αΰτν, 1 Pet. 2, 21. Hinc Ινααολνθ'/ιΐΛα, ατός, τβ, quod consequitur ex alio ; (2) appendix. ίχαχολύθησκ, ιως, ή, consequentia, conse- cutio. Ab eod. ίτχζολνθντιχοί, ti, ov, consecutivus, qui consequitur. Hinc το ίΎΟ,χολχβτιηχον, 5, consectarium. ίταζοντίζω, f. ίσοι, jaculor. Hinc Ίπαχοντια-μΛς, S, β, jaculatio. ίίτάχοον, acc ; sing. Dor. pro Ιι-ί,χοο». iraxuo;, S t e\ auditor. Ab ϊτακ,ύω. \παχΗ<τμλς, S, ό, exauditio. Ab eod. iraxuro; , S, β χα) ί, qui auditor ; (2) qui audiri potest ; (3) cui prsestatur obedien- tia. Ab eod. ίπαχύω, f. ύσω, exaudio ; (2) obedio, sum dicto audiens ; (3) ex prasceptore audio, disco ; (4) audio. Καιξα Ιίχτω ΙτΥ,χασά σν, 2 Cor. 6, 2. ίταχ ξίξα., f. ίσω, ad summum perduco ; (2) rinem induco. Ab Ιταχξος. Ιπάχςιος, ν, β, q. d. cacuminatus, Epith. Jovis.qui in montium cacuminibus cole- batur. Ab eod. Ιπαχζοάβμαι, exaudio, ausculto. ΈτΥΐχξο- ωντο Vi αΰτων ti Μσ/Μοι-, Act. 16, 25) Hinc ίίτχχζίχσΐί, ία/;, ή, auscultatio. ΕΠΑ Ιταχξοί, κ, ο χα) νι, in summitate angus- tLks, in acutum desinens. i-raxTr^, νίξος, ό, venator. Ab Ιπάγω. ίπαχτιχος, y, ov, illex ; (2) advena. ϊπαχτιχως, adv. per inductionem, singula a?stimando percurrendoque. ίπάχτιος, st, β χα) ή, littoraTis. Ex iarj et αχτνι, littus. Ιταχτος, η, ov, advectitius, adscititius ; (2) peregrinus ; l -χαχτος Όξχος, jusjurandum delatum; Ιπάχται τιμίξαι, intercalati dies. Ab ίτάγοι. ϊπάχτξΐς, idos, ν, navigium piraticum, ac- tuarium. ίπάχτξον, ν, το, navigium piscatorium. Ab It άγω. Ιπαχτξοχίλ'/ις, vtos, ό, navigium praadato- rium, medium inter Ιχακτςίδα et χίλη• τ». ίπαλαζονίνομαι, jacto me. ΐπάλαΐίν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi παλαίω. ΙπαλαλάΖ,ω, f. άξω, Ifetus acclamo. Ι-ταλάλχω, Nic. Vide Simp, ΐπαλάομαι, ωμαι, pervagor. Πολλά πα- θών, χα) ιτολλ' ΐπ.αλγ,6ί)ί, Od. 15, 176. ιναλας-ίω, ω, graviter adficior ob mala. Ιπαλγάνω, Nic. Vide Simp, ίπαλγης, ίος, b χα) vj, qui valde dolet ; do- lorem adferens. 'Έπαλγατίξ? ίσχνξία, Aret. Ex Ίπ) et 'άλγος, επάλίίμμα, ατός, το, inunctio ; (2) id, quo inungimus. Ab επαλείφω, f. •ψ<", superinungo, superillino ; (2) acuo, exhortor, excito. Βνλόμίνος αυτόν Ιπαλ(ί<ραν Ιπ) τον Άντίγονον, r.olyb. Ιπαλίξίω, f. ν,σ.ω, auxilipr. Τώδ' \<χαλε\ί\- σων Ί,Ζχος, II. 11, 428. Ιπαλίτξίύω, molo. Κύζιχον Ινναίοντίς Ίάο- νίς 'έμσώο, ah) ΤΙανΖ^μοιο μυλ'/ις πίλάννς ίπαλίτξίύασιν, Apoll. Rhod. lib. 1, 1077. Ιπαλφύω, verum reddo; (2) verura esse probo, confirmo ; (3) verus sum. ΙπαλΥ-βίζομαι, consentio cum aliqua re, convenio. Ιταλθίω, ω, euro, sano. ιπαλθτις, Ις, sanitati utilis, saluber, Nic. ιπαλίνίομαι, volvor, involvor. Ιχ&λχν,ς, ες, validus, robustus. Ex ίλχος. 'εναλλαγή, νις, ή; permutatio, variatio, vices. επαλλαξ, adv. permutato ordine, vice ver- sa. Ab επαλλάττω. επάλλαίις, εως, r,, alternatio ; (2) indiscre- tus ab altero ad alterum transitus ; (3; motus celerrimus; (4) micatio digito- rum ; (5) contractus ; (6) mixtio. Ab επαλλάσσω, vel επαλλάττω, ί• ξω, alterno, varius sum, vicissim hoc atque illo modo procedo ; (2) vario, evario ; (3) implico. Τώ h' Ιριδος Ζξατεξης χα) όμοϊΐα πολίμοιο ΙΙεΤξΧξ επαλλάξαντες, II. 13, 359. επάλλετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi πάλλω. επαλληλία, ας, fi, series continua et sine intercessione. Ab επάλληλος, a, 6 xa) fi, alius super alium, vel ppst alium; (2) creber et continuus; (3) qui sine interstitio aut intercapedine succedit alteri j (4) similis. Ex \π) et άλλ'ήλων• επαλλ'ήλως, adv. serie continua et sine in- termissione, identidem. επαλλόχαξπος, ν, ο χα) ή, qui aliarum plan- tarum fultus sustentaculo fructificat'. Ex επ), άλλος, et χαξπος, /ructus. επαλλόχαυλος, ν, β χα) ή, cujus caulis alii innititor. επάλμενος, praes. partic. med. Ion. et per Sy'ncop. pro εφαλλόμενος, ab εφάλλομαι. επαλξις, εως, ή, pinna muri. επαλ\ίτγ,ς, a, ο, sc. λίθος, lapis pinnalis, k- pis, qui est supra pinnam muri positus. ιπαλπνος, ov, mitis, suavis. επαλτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. et per Sync, pro Ιφάλλετο, ab εφάλ'λομαι. επαλφιτ'οω, ω, unde Ιπτ,λφίτωσε, farina con- spersit. επαλως-ης, a, o, triturator, aut qui bobus terentibus seu triturantibus moderatur. Ex επ) et άλοάω, trituro. επαμαξεύω, tero plaustris. Γ»ί επημχξεν- μεν», επαμάομαι, ωμαι, accumulo, coaceiTO. 'επαμζαΐΎ,ξ, ν,ξος, ό, vector, eques. επαμζλτί^ψ, adv. cum tergiversatione ; (2) procrastinando, differendo. Ab \πα*α• ζάλλομχι, differo. επαμζλίσχω τνς χχξπύς, excutio immatu- ros fructus, Steph. ( 205 ) ΕΠΑ Ιπαμι',ζω, et επαμείζομαι, permuto ; (2) alterno. Ύεύχεα, h' άλλήλοις έπαμίί-φο- μιν, II. 6, 230. Ιπάμειπτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro Ιπημαπτο. Ιπαμμίνω, Poet, pro Ιπαναμίνω. επάμίξον, acc. sing. Ion. et Dor. pro \q-^- μεξον, ab εφ'/ιμεξος. επαμησάμίνος, a. 1. part. med. verbi Ιπ/χ.• μάομαι, COlligO. \παμοιζαΙ)ς, adv. per vices, mutuo, impli- cite. Ab επαμοιξός. ίπαμοιζχδον, adv. idem et ab eod. επαμοιζος, ι?, ov, alternans. επαμπίχω, superinduo. επαμπίσχω, idem. επαμυναι, a. 1. inf. act. verbi επαμυνω. ϊπχμάντωξ, οξος, ο, auxiliator; (2) vindex. Ab 'επαμύνω, f. wm, defendo ab injuria, uleis- cor ; (2) auxilior, succurro. Έπαμύνειν ταίς ενΰείαις, Isocr. επαμφίξω, pro εταναφεξω, Sol. ζπχμφιάζομαι, superinduor. 'επαμφιίννυμι, f• ιεσω, induo, circuminduo. επαμφίσχω, idem. 'επαμφοτεξίζω, f. ίσω, in utramque partem vergo, 'an'cipitem me praibeo ; (2) utri- que sufncio ; (3) in neutras partes tran- eeo, neutrum me praebeo ; (4) oratione ambigua utor, et quae in utramque par- tem accipi potest. - επαμφοτίξΐζόντως, adv. ambigue. ΐπαμφοτεζΐ$-ίΐί, S, i, in utramque partem proclivis, medius, ambiguus. επάν, conj. postquam. Ex επε) et kv. επαναζαθμος, 2, ό, gradus. επαναζχίνω, adscendo, conscendo. επαναζάλλεσθαι, praes. inf. med. verbi επαναζάλλω, diflero ; J2) in ?ned. induo, Κα/ 3-οιμάτια τάνΰξεΤα, τά πίξ ίχλί-φατε, έπαναζάλλεσΟε, Arist. Cone. 2/6. επανάζ&σις, εως, ν\, adscensio. Ab i -πανα• ζαίναι- επαναξιξά.ζω, impono, v. c. equo ; (2) ad- duco, sed in locum editum. επαναζλν$ον, adv. quasi injectim. Ab επα- ναζάλλω. επαναζοάω,^ω, f. %σα>, acclamo. επαναγαγΐϊν, a. 2. inf. act. Att. pro επχνχ• γαν* ΐπαναγινώσχω, relego, επανάγνωθι, lege; i- παναγνωναι, recognoscere. ίπαναγχάζω, f. άσω, cogo, compello. επανάγχες, το, necesse, necessitas ; (2) ne- cessario. Ex επ) et άνάγκ», necessitas. Μόνα επανάγχες απαγόρευσαν εσϋίειν ε;δ&>- λόθυτα, Origen. contra Cels. bb. 8, p. 396.' Conf. Act. Apost. 15,28. εναναγοξεύομαι, praaconis voce pronuncior. Ιπανάγω, revoco, retrorsum ago, rejicio, commoveo, proveho in altum, sc. mare navem ; in^ass. in altum navi provehi ; επανάγαγον, revocavi, a. 2. Έπανάγετε εις το βάθος, Luc. 5, 4. επαναγωγη, ή, reductio ad aliquid. επανάγ«ιγος, ο χα) ή, redux. Epith. For- tunae. επαναΰίζω, cutem, corium revello. 'επαναδίόωμι, cresco, augeor. επαναδιπλάζω, et επαναδιπλόω, ω, redupli- co. Hinc επανα'Βίπλασμα, ατός, το, idem quod επαναοίπλωμα, ατός, τβ, id, quod redupli- catum est, replicatum. Ab επαναδιπλόω. επαναΐίπλωσις, εως, r„ reduplicatio, replica- tio, geminatio ; (2) Figura rhetorica, quum eadem vox in una sententia pri- mum et ultimum locum occupat; (3) Figura grammatica, quum syllaba ab ini- tio vocis geminatur ; (4) vox medicorum de febri. επαναίξομη, ν>ς, ν, recursio, recursus ; (2) reditus. Ab επανατξίχω, recurr.o. επαναζευγνύω ; επαναζευξαι, reverti ; (2) prolicisci. επαναθεάομαι, ωμαι, specto. ίπαναίξίομαι, νμαι, suscipio, capesso ; (2) occido. Ex επ), ανά, et αίξίω. Hinc επαναίξεσις, εως, ΐ, occisio. έπαναίξω, elevo. Unde έπχνγςατο, a. 1. m. sustulit. επαναίσθ-/ιτος, n, Ό χα) -h, sensus valde ex- pers, Aret. επαναχαινίζω, f, ίσω, rursus renovo. επαναχαλεω, ω, revoco. επαναχάμπτω, f• *$/ω, reflecto. ίπανάχειμαι, unde f. επανχχείσίτχι, repo» situs erit, manebit. ΕΠΑ ΕΠΑ ΕΠΑ ίτχνχχίφχλχιόομχι, ΐίμαι, summatim enu- mero et colligo. ίπχναχίξνχο-θχι, rursus miscere. Ιτανχχλχγγχνω, Tien. Vide χλχγγάνω• ίτχνάχλΥ,α-ις, ίως, υ), revocatio, restitutio. Ab \-τχνχχχ>Λω. ΙτχνχχΧίνω, reclino. Ex Irri et ανχχλίνω. ίτχνάχλιιτις, ίως, r), retrocessio ; (2) aciei in sinistram partem inclinatio. Ινχνχχοινόω, ω, f. ώσω, conimunico consilii capiendi gratia. iTa.va.xou.lZo), f- ίσω, refero, reduco. ίτχνχχξίΐΛ.χμα.ι, pendeo, suspensus sum. επχνχχξίνω, interrogo, percontor. ετχνχχξαοΊς, ίως, i, repulsus, rejectio. Ότχναχξύω, f. ύο-ω, repello ; (2) retro inhi- beo navim, currum, &c. (3) retrocedere seu remeare cogo. ίτχνχκτχομχι, ωμχι, recupero ; (2) colligo me, i. e. animum, vires, &c. ίπαναχνχλίω, repeto, itero, revolvo. ίπχνχχνχλόω, ω, idem. Hinc Ιτχνχχόχλωιης, ίως, y), revolntio. ΙτχνχχΟπτω, attollor, erigor. ίπχνχλχμζχνω, apprehendo, arripio ; (2) repeto, itero ; (3) auxilior, quocunque modo, etiam monendo, corrigendo, as- serendo ; (4; epilogum facio. ΙτχνάλΥ,-ί,ις, ίως, y\, repetitio ; (2) Figura rhetorica. Ab ίπχνχλχμζχνω. 'ντανχλίο-χω, insumo ; \τχν%λωχχ, ultra in- sumpsi; ΙτχνΥ,λωχότ-ς, qui consumpse- runt. Ιπχνχλογίω, ω, altius repeto, ab initio, ac- curate explico. Ιτχνχμίνω, unde Ιτχνχμίΐνον, expecta, a. 1. iinperat. Άλλ' Ιτανάμανον χ°'ονον, A- ristopk. Nub. 801. ίτχνχυ.ιμ,νγ,β•χω, in memoriam revoco; \- χχνχμνΐ,σχι, commonefacere, a. 1. Έ- πχνχμιμνί,ο-χων υμάς-, Rom. 15, 15. Ιτχνχμν/ί<ης, r„ repetitio, recordatio. Ίτχνχνίόω, ω, f. ώιτω, renovo. ΈπχνχνίώβΌ- μχι τον ®ξα<τυμάχΗ λόγον, Plat. Hinc ίτχνχνίωσις, ίως, Ϋ„ renovatio. Ιχχνχτχνω, fut. α,ίισω, do requiem, reficio, recreo in. Hinc αναπαύομαι, requiesco super ; (2) adquiesco in. 'Etxvxtxvyi τω *όμω, Rom. 2, 17. Έτανχτχυο-ίτχι επ' χι/τον υ) ίΙξΥ,νη νμων, Luc. 10, 6. ετχνχτίμπω, sursum pello in locum ali- quem'. ίτανχτΥ,ΰάύ}, ω, f. Ϋ,σω, insilio, insurgo. ετχνχπίττω, decumbo in, v. c. lectum. 'επχνχτλχττω, fingo, formo. επχνχτλίω, ω, crebro navigo ; Ιτχνχτίνλίν- κ,ενχι, navigasse; (2) navibus irruo in a- liquem. επχνχπνίω, saepe respiro, apud Herodot. I- trxvxwiuv ina, effundere verba. ετχνχτοΖίξω, f. ίο-ω, diligenter perpendo. ε^χνατοΐις-ίον, ua medium revocandum et diligenter expendendum est. Ab Itxvx- ποδίζω, επανχπολίω, ω\ f. γ,σω, iterum revolvo ; (2) iterum in memoriam revoco, oratione repeto. επανχρρΫ,γνϊιμι, erumpo. ετχνχρριτίζω, suscito ignem flatu; (2) com- moveo, sero bellum, belli causas. Ιτχνχρρίττω, unum super aliud rejicio; ΐπχναρρίπτίΐν, ejaculari, in sublime ja- cere. επχνχο-χλεύω. f. ίίσω, concutio, moveo sur- sum versus. 'ετχνχσασις, ίως, ϋ„ concussio armorum, vi- bratio, minae. Ab Ίτανασύω, fut. είσω, concutio arma, quod factum initio praslii. Unde (2) terreo, et in pass, terribilis sum alii, minis ter- reo ; (3) intento, v. c. arma. Ίτχνασχύξω, insuper sero, denuo semino. Hinc 'ντχναστο(χ, ας, y„ satio iterata. επχιά?άσις, ίως, ϋ„ seditio, rebellio ; (2) e- minentia, tumor ; (3) eruptio. Ab \π«,- νί$"»",μι• επχναΓίλλω, reprimo, ir.hibeo, compesco, contraho. ΑΊ γίνίσας hravetg-eXXtm τχς φθοβάς, Aristot. εχχνα,ς-Υ,μχ, χτος, το, prominentia. Ab ε- Txvtrw• tTxvxs -γ,σομχι, f. 1. ind. med. verbi htcuitr- τχμχι. ετανχ$-ζχ^ί)ς, regressus, a. 2. \ζχνχ?ρψομαι, revertor. ts-atvar? ίίω, retrorsus ago ; (2) subverto : (3) redeo. Hinc iW)et?e6$Y„ Υ,ς, ■>;, reversio, reflexus ; (2) vita et consuetudo. ίτανοίσ-ωζω, servo, itenim servo. ίτα.να.τόίΐι.νω, iterum exscindo. Έτα.νχτά.μ• viiv χνθις ty,v φλίζχ, Aret. Ex i-r), ava. et τάμνω. ίπα.νά,τα.<ης, ίως, r„ extensio, intensio ; (2) sublatio, evectio. Ab ίπκνα.τίίνω, intento, sublatum intento ali- cui ; (2) intendo, augeo ; ίσκναιτίίνα,β" tiati ; ί^ανχτίινά,μίνος, a. 1. ί•χ«.\χ.τϊ/Χω, et \πα.ντίλλω, orior, exsisto ; (2) prorumpo, exorior. ΐίοίος Ίχνος \- πχντίλλωΥ, Eurip. Phcen. 104. id. Here. F. 1052. Έϋννίς ίτκν.τίίλοίσαν ως τάχος, JEsch. Again. 26. Αίυχα,ς Z\ χόζβ-χς tyiV έταντ£λ•λ"ε/ν \Ό<τω, id. Cho'eph. 280. ίτα.)ΐΛτ1θίο-θοίΐ, pr'ais. inf pass, verbi Ιπχνοίτ'ιθΥ,μι, impono, repqno ; (2) tribuo alicui, concedo, ut habeat sc. (3) tribuo alicui, ut dederit, acceptum fero. ίποίνοίτξίπω, subverto, everto. ϊτα.ν*.τξίςω, reficio, proprie medicorum verbum ; dein tropice recreo, quoad rem familiarem. ίνχνοίτξύχω, recurro; (2) in sublime ex- cresco ; Ιτχνίδξ χμί, succrevit. \τοινα.τξνγά.ω, £ %σω, post vindemiam colli- go quae supersunt. Ιχα,νοίφίξω, transfero, removeo, rejicio : (2) refero, renuncio ; (3) refero, reduco ; (4) repeto, conduplico ; Irrxviviyxitv u; τϊν Αία, in Jovem removere, a. 2. o/ It πφσ-ζίΐς ίτχνίφίζοντο tovjtol ίΐς Αθήνας, Xen. Hinc Ιπανα,φοξα, ας, ϋ„ repetitio, relatio, reduc- tio ; (2) Figura rhetorica, qua ab eodem verbo plures sententias initium sumunt. ίπανχςοξίχος, ->,, ov, {τχ^μα.) Figura Epana- phoras similis. Ιπα,ναςυσάω, respiro. 2y δ', 2 ΎίξΥ,δων, iravapjo-ot Tlio/rixov, Arist. Tkesm. 1175. ίτα.να.χίω, gemo, queror. Ιπχ.νκ.χξίμπτΥ,ςιος, ov, exscreationem ju- vans, de medicamentis. ίπαναχξίμπτομαι, exscreo, inpr. pituitam. Ιτανάχξίμψις, ή, exscreatio. ίττα.να.χω'ίω, recedo ; (2) impetum facio ; (5) reieo ad priora, post digressionem. 'Έτα.νχχωξΥ,σω τχ\ιν, μ,Υΐ xx't τις ων χνΥ.ξ ο πξοιτιων τνγχάνΥ,, Arist. Cone. 29. Ex It) et χνχχωξίω, 'retrocedo. ίπανχχώξΥ,ιτ.ις, ίως, υ„ impetus. Χπχν\ος, α, Ό χχ) υ„ virilis, virilitatem prse se ferens ; viripotens. Ex \π) et α.νγ,%• ίπχνΰξόω, ω, fut. ύσω, liberis masculis im- pleo, frequento, Apoll. Rhod. 1, 873. Ιπχνίγίίξω, excito, suscito. Hinc 'ίτχνίγίξβ-ις, ίως, r„ resurrectio. ίπανίθΥ,οΌμχι, f. 1. ind. pass, verbi £t«v/V μι. Ιπάνίίμι, redeo, revertor ; (2) rursus dis- puto, ad disserendum redeo; Ίπχνίωσι, revertantur, a. 2. conj. hrmniieu, redire ; ϊπχνιων- 'Err' ίχύνας yxg ίτχνίίμι, Luc. Ιτχνίΐπΐν, prasconio annunciare. ίπχνΰπον, prsconio promiserunt. Ιτχνύςίσθχι, praes. inf. med. Poet, pro Ιπχ- νίξίβ-θχι, ab ίπχνίξομχι. ίτχνύς, a. 2. part. act. \*α.ύ*ιμι. ίπχνίλίνιτις, Ϋ), reditus. ϊίτχνίλβίΤν, a. 2. inf. act. verbi Ιτχ/ίξχομχι. ίτχνίλχνω, attraho. ϊτχύμω, ssepe vomo. ίτχνίξίί/γομχι, ructo, subinde ructo. ϊπανίξομχι, rursum interrogo; (2) interro- go. M-zjS' xvBii txav'ts'/i μί, Arist. Ran. 434. ίπχνίζχομχι,^ redeo, accedo. Έ» τω \τχ• νίλθίιν χίτον, Luc. 19, 15. 'Έ.πχν'ίλθοντίς ίΧπ'ισι, Dent. ίτχΜίΡωτ&,ω, ω, f- %ο•ω, interrogo rursum. Ιτχνίχω, antecello ; (2) innitor. ίτχνί-χίτος, π, ov, insanabilis, irrevocabilis ; de poena, est ultima, gravissima. ΙτχνΥ,χω, redeo ; (2) venio, advenio. ίπχνΥίξΐτό, 3. sing, imperf. ind. med. verbi ίπχνίξομαι. Ιτχνθίω, dicituT de rebus, qua? aliquid de- coris extrinsecus addunt ; (2) de iis qua? medicis ίξανθγ>ματχ dicuntur, qua? et di- cuntur Ιτανθιϊν, erumpere e cute, pro- rumpere, Em. superfloreo ; (2) eniteo, effulgeo. K'jxvu « πολιώτίξχι hi-, a'iV I• πανθϊσι τί'ιγίς, albicant, Arist. Vcsp. 1059. Ιπχ^ν,ο, i, floridus, Man. Ab άνθος. ίτχνθΥ,ο-ις, ίως, 'h, eruptio pustularum ; (2) decus extrinsecus colori, &c. additum. ( 206 ) ΙτΛνΟιάω, effloresco, Ion. όω. ε*ανθίζω, fut. ίο-ω, floridis coloribus orno ; floribus spargo, floriduin reddo. Έσί-,ν- θιξον χξνο-ω, Luc. Hinc Ιτάνθιβ-ΐΛχ, χτος, το, eruptio pustularum ; (2) quod inest, natat, serpit, in superfi- cie, ut languo in genis, spuma in urina, &C. ΈπάνΟιβ-μα χψξωδίς, Hippocr. ί.τχνθιο-μος, 5, ο, exornatio coloribus fiori- . dis, verbis venustioribus et sententiis. ΙτχνθξχχΊΙίς, x\, pisciculi qua? super car- bonibus assantur. Ex It) et ανΟξαχις- Ιτχνθξχχίζω, f. ίο-ω, super carbonibus asso. Moiiflv Β-ίων γάς dix σ' ίπανβξχχίζομίν, Arist. Αν. 1552. ixxvixtri, 3. plur. pra?s. ind. act. Att. pro ίΎχνίίΐαΊ, ab ΙπχνιΎ,μι, remitto, laxo ; Ιτανιΰς, particip. prses.jTxviU, a. 2. part. f. ϊτανΰσχ, inf. irrxviivxi. Olixgov Ιπανίις των οφξύων, Luc. ίτχνκτόω, exaequo. IxavirxixTo, 3. plur. pra?s. opt. pass. Ion. pro ίπανίτχητο, ab isreuis^u. ϊτχνί^χμχι, t assurgo ; (2) emineo. "Og- νιθίς τινίς ί-χανιτάμινοι τοις ^Υ,μοτιχοισιν ίζν'ίοις, Ariii. Αν. 1590. ίτχνίΓίχτχι, 3. plur. pra?s. ind. pass. Ion. pro Ιτχνίζ-χντχι, ab l-rxvis-YiLu, excito, erigo ; (2) antepono, pra?ficio ; (3) in aor. 2. et perf. et med. assurgo, insurgo ; (4) rebello, seditio- nem moveo ; (5) ex inferis redeo ; (6^ exorior, nascor, erumpo, v. c. e cute. ίτχνιτίον, redeundum est. Ab ϊτάναμι. ίτχνιτν,τίον, idem et ab eod. ϊτχνιων, a. 2. part. act. verbi Ιτάνίιυα. ϊτχνοίος, ν, υ), reditus ; (2) Figura rhetori- ca. Ab It), xvx et όδβί, via. Ivxvoihiai, ω, f. ν,σω, intumesco. ίνχνοξθύμινος, prass. part. pass, contr. pro ί!Γχνοξθΰόμίγος. Ab Ιπανοξθόω, ω, ί. ώο*ω, in integrum restituo, corrigo^ emendo. 2φχλλομίνας <τλίί<τα, ίτχνοξθαν, Xen. ίπχνόξθωμχ, χτος, το, recte factum; (2) emendatio, restitutio in integrum. Ab ίπχνοξθόω• ίτχνόρθωο-ις, ίως, %, idem ; (2) Figura rhe- torica. ίτχνοξθωτΥ,ς, S, c, corrector, qui emendat. Ίπχνοξθωτιχος, ■>„ ov, corrigendi vim habens, ad emendandum pertinens. επχντχννω, extendo, Horn. l-TxvTiXXvex, pra?s. part. act. verbi ΙτχντίλΧω, vid. ίτχνχτίλλω, Eur. ίπάνττις, ίος, Ό χχ) υ), acclivis ; (2) excelsus altus. Ex Is•) et χντχ, in conspeclu. επχντιξολίω, precor, suppUco. Ιπχντλίω, ω, haustam aquam infundo. ιζχντλν,μχ, xtoj, το, infusio aqua? vel ali- us liquoris, fovendi potissimum gratia ; (2) fotus, fomentum. Ab Ιτχντλίω. ίίτχντλγιο•ις, ίως, υ), idem. ίπχνί/ω, fut. ύσω, perficio. Unde I^-^yj-ftj, a. 1. pass. 'ατχνω, adv. supra ; (2) supra quam. ίτχνωθίν, adv. desuper. Ab ίτάνω. Ιίτάνωθι, adv. supra. Ab eod. Ιτάζας, a. 1. part. act. verbi \τχγω. \πχ\ί, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro l^n- ξί, V. ΤΥ,γννμι. Ιτάξιος, χ, Ό χχ) υ), dignus. Hinc ίπαζιόω, ω, f. ώσω, postulo, rogo, precor ; (2) puto, censeo. Ύ'ύτ' \τγ&ωο-χ htuv, Soph. Phil. 799. ίπχξίως, adv. digne, pro dignitatc. \-χχ\ιωσις, υ), aestimatio, census. \πχ\όνιος, u, Ό χχ) v\, qui circum axem vol- vitur. Ex la-; et άξων, axis. Ιπχξω, 2. sing. a. 1. ind. med. Dor. Att. et Ion. pro \πγ\\ω, a ΤΥ,γνυμι. Ιτχοώ'>,, iji, ή, incantatio. Ex Ιτί et ίοι• , 14> • , iTxotbix, υ,, idem. ίτχοιϋς, S, Ό, incantator. ίτχον, sedavi, a. 2. ind. act. verbi τχύω. ϊτχτίιλίω, ω, perf. Y t xx, minor. \Εμο) τλ h*ilv' ίτΥ,τίίλν,ο•' ίτΥ•,, Soph. Aj. 312. ίτχτίξύίομχι, innitor. A seq. Ιϊτατίξίί'δω, f. ίίσω, firmiter figo ; pass, in- nitor. ίτχσίξχομχι, discedo post, subsequor. \nxTo\lou.xi, fut. vo-euai, susc.ipio. Άλλ* ίτχτοΙυώΐΜίθχ τντωί τω Τξάγμχτι, Arist. Lys. 618. ί-τχτοθνΥ,ο-χω, post aliquem morior. ϊταποιχίζω. iterum coloniam deduco ali- quo. Ex \t) et ίτοιχίζω. ΕΠΑ ΕΠΑ ΕΠΕ εχαχοχτιίνω, insuper post alium vel alios interficio. εχχχολχΰω, fruor, i. e. voluptatem, fruc- tum capio ex re aliqua. Ιπχχόλλυμι, pessundo porro. εχαχολογίομαι, χμαι, insuper defendo ; (2) defendo. Ιχαχβξεω, ω, f. vitrtu, addubito, insuper du- bito ; (2) aliam insuper dubitationem et quaastionem moveo. Hinc εχαχόργ,μα, ατός, το. addubitatio, quasstio super' aliqua re. Hinc ετα.τοξ?;μ.οιτικος, h ov. addubitativus. ίπκπόξ'ΉΜ ,. εως, *i, addubitatio et quaestio super aliqua re. εχχχοξντιχως, adv. dubitanter. επχχοςίχ, it, V. axogia, Hes. Suid. εχχχορωμεν, 1. plur. prass. conj. act. contr. pro εχχχοξίωμεν, ab εχχχοξίω. εχχχοζ-'ελλω, mitto post alium. εχχχτγινχ, a. 1. ind. act. Att. pro Ιχάχτχνχ, a iresrT«/va», circumspicio. εχχχύω, seu hr/niicti, acclamo, Hes. εχχρχ, ας, τ\. imprecatio. Ex εχ) et αξχί- εχχξάομκι, ωμαι, hnprecor. Έπχξ'/ιιτύμί- νος ΤΙίξ(Τ'/ι<Γΐ πολλά, Plat, 'εχχρχς, α,σα,, χν, 6, υι, το, a. 1. part. act. v. εχχίξω• εχαοχο-Χμος, ν, β χχ) υι, exsecrabilis. Ab εχχξάομχι. (Χχξάο-ο~ω. vel άττω, item εχαροάσϊω, ττω, f. ξ*,, illido ; (2) irruo, incumbo, a. 1. I- ΧΥίξχξε, et εχΥ,'ρόχξε• ίχάξχτε, 2. plur. aor. 1. imperat. act. verbi εχαίξω. Ιχάξάτος, u, ό χχ) y, exsecrabilis; (2) diris devotus; (3) diris sacratus, ne occupe- tur, habitetur. Ab εχχρχομχι. ίχχξγεμος, leucomate seu albugine labo- rans, de oculo et animante ; (2) caucus, obscurus. Έχχςγεμον χχθος, οφθαλμ.* το κοινώς λεγόμενον λεύκωμα, Eust. ad II. 3. Ex εχ) et αργεμος. ίχάξγΰςος, u, ο κα) ή, inargentatus. ίχχξΰεύω, et Ιπάξΰω, f. σω, irrigo. Ιπαξί<τκ.ομα.ι, placo, reconcilio. ε*άξ-/ι, 3. sing a. 2. ind. pass, verbi χείξω• ίτΆξηγω, f. ξω, auxilior. Όΰυο-βν,ϊ' χχρίιτ- ταται, yiV εχαργ\γει, II- 23, 783. ΙχαξΥ,γών, όνος, Ό χα) i\, adjutor, auxiliator. εχάξΥ,ξις, r„ auxiliurrt. ετας-ίΐξίΐν, plusq. ind. med. verbi επάξια, ιχαρ^σάμενος, a. 1. part. med. Ion. pro I- παεασάμενο;• Ab επαξάομαϊ. εχχξβεις, a. 1. part. pass, verbi 'εχχίξω. εχχξθον, a. 2. ind. act. verbi πίξθω. ίπχξίΓεξβς, ts, ο κχ) ή, sinister, perversus, ineptus. Hinc έχχξΐ?ερότγ,ς, Υΐτος, ή, q. d. sinisteritas j (2) ineptia, insulsitas. ιχχξίτ'εξως, adv. sinistre ; (2) inepte. ίχχξχειχ, a;, fi, auxilium. Ab εχχξχίω. εχάξκεοΊς, v\, idem. Ίχχξχεσε, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro εχγ\ξχεο•ε• ίχχξχίσει, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi εχχξκίω, ω, arceo, propulso ; (2) opitulor, opem fero ; (3) suppedito, suggero, f. \- χχοκεσω, εχχξκίσοντχ, opem laturum, a. 1. εχΫ,ξκεο-χ, inf. εχχξχ'εσχι, Poet, εχχξ- χ'εσσχι. "Ηδ/ον ε; &χλχττχντχ σφετεξα αυτών βάλοιεν, *ι το7ς ΰεομ,ίνοις εχαξχεσειεν, Dem. εχαςχ•)ις, ίος, Ό κα) υ\, sufficiens. εχάξκιος, Ό κα) υ\, idem. Ab εχχξχ'εω. Ίχχξχίντως, adv. sufficienter. Ab εχχξχε- αν, ων, part. Ab εχχρχεω. εχαξμα, ατός, τΐ, locus sublatus, editus ; (2) tumor, tuberculum. Ab εχχίξω. επάξμενον, ace. sing. prass. part. pass, per Sync, pro εχαξόμενον, ab εχχξω. \χαξ%άμενος, a. 1. part. med. verbi ετάξχο• μχι. εχάζνζος, u, Ό κα) i>, agricola, hortulanus. ϊχαξο -is, εως, η, idem quod εναξμα, eleva- tioj item inflatio, superbia.' Ab επαί- 60). ίχάξβ-ω, f. 1. ind. act. Mol. pro strat^, ab έχαίξω» Ιχαοτάω, ω, suspendo desuper ; (2) sed I- παςτάομαι, ωμαι, impendeo ; perf. έχν,ξ- τ*ιμίνβί κίνδυνος, impendens periculum. ΙπαζτΥ,ς, εος, i κα) 'h, paratus, qui est in promptu. Ex lx) et αξτεομχι, paro. εχαξτίζω, paro, perficio. ίχαξτιχός, ♦;, ov, attollens, inflans. "%ίσα• ξον (ρυσώ^ες μεν κα) ?ομάχν εχχ,ζτίχον, Aret. Ab εχ»ίξ*ι. ιχαξτΰω, fut. ύοΌι, apto, adapto, ίχαξυΐ"/ΐξ, νίξος, Ό, et εχοΐ£υ?ς)ς, ίδος, *ι, haus- trum, infusorium. Ex ix) et ά.ξύω. εχαξύ-ττω, et εχαξύω, haurio, Steph. εχαξχία, ας, ή, prarfeotura, provincia. Ab εχαοχικος, ■);, ov, ad magistratum pertinens, proconsularis. εχκξχιώτη;. a, o, provincialis, f. εχαβχεωτις, τώος. Ab eod. ε-χαζχος, n, Ό κα) η, praises, pra;fectus. ίχάξχω, f. |λ», impero, dominor ; (2) sum prffifectus. Hinc ετάβχομχι, auspicor. Tiji Εΰξώπνις επηξχον, Isocr εχά,ξω, apto, Horn. ετα-ξωγη, ν\ς, ri, auxilium. έταξωγος, S, Ό, auxiliator. ixatrat, a. 1. inf. act. verbi IxdSat. εχ'άσαντο, 3. plur. aor. 1. ind! med. verbi χάω• εχασθμαίνω, anhelo. εχατκίω, ω, f. νισω, exerceo, instruo, ad- versus aliquem. 2o tur. Ex It/ et χνχ->,ν, cervix, ετχυχίω, ω, glorioi ob. Έπαυχ-ήΐτας hi Toltri ο-ο'ις λόγοις, Arist. Αν. 635. εχχύω, exclamo, Theoc. έχαφαίξίοΊς, εως, yj, detractio iterata. Ab εχαφαίξίω, ω, insuper demo, seu detraho. εχαφαυχίνω, exsicco. Sed hoc verbum pra?- supponitur tantum, propter επ~αφχυάνθγ,ν, ex Aristophanis Ranis, ubi tamen alii legunt αχχφχυάνβΥ,ν. εχχφάομχι, ωμχι, f. Υ,σομαι, contrecto ; (2) demulceo. Ab επαφί,. επαφχυάνθγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi εχαφχυ- αίνω. εχαφΥ), γις, η, contactus, contrectatio. Ex • εχ) et άφάω• εχάφΥ,σις, ή, idem. ΙχάφΥΐο-εν, a. 1. ind. act. verbi εχαφίτιμι. έχχφί'/ιμι, f. -/ισω, immitto. Έχχφιενχι τα. χχλτχ, Xen. Έχαφξχς, χ, ί, Epaphras. Nomen viri, de- cur'tatum ab Έπχφξόδιτος. ■ εχχφξίζω, spumam ago, spurno. Έπα.φξόΙϊτος, n, b, Epaphroditus. Nomen viri. Venustus. εχαφξος, u, ό κα) ή, super quo spuma est. εχαφύω, s. εχχφΰσσω, insuper fundo, Horn, εχαφω, a. 2. conj. act. verbi εχαφί'/ιμι. εχχχθειχ, χς, ϋ\, molestia, ofFensa. Ab εχχχΰ->,ς, εος, ό κχ) Ϋι, gravis, molestus. Ex εχ) et χχϋος, pondus. εχχχθως, adv. moleste. Ab εχχχβίις. εχαχλύω, tenebris obscuratus sum. "Ως τίς Tt νίω εν) ηυ-ατι μγ)ν•/\ν"'Ά 'ίίεν % εδόκΥί- ο-εν 'επχχλύχο-χν ιΐίσΰχι, Apoll. Rkod. 4, 14S0. εχχχνωο'ίν, 3. singul. aor. 1. ind. act. verbi πχχνοω. Ιχχχυνθ'/ΐν, a. 1. ind. pass, verbi χαχύνω. εχίχν, conj. posteaquam. Ab Ixxv. εχ'εΖχ, accessit, 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro εχ'εζγ\, ab εχιζχίνω. εχεζχινον, imperf. ind. act. Ιχίζχλλε, 3. singul. imperf. ind. act. verbi 'εχιζχλλω. εχεζχλον, injeci, a. 2. ind. act. εχ'εζχσε, 3. sing, a, 1. ind. act. Poet, pro εχεζ,ίζχσε, a verbo εχιζιξά'ζω- έχεζαν, a. 2. ind. act. verbi εχιζχίνω. επίζγ,σχ, a. 1. ind. act. εχε€ίζχο•χ, a. 1. ind. act. verbi εχ&ιζχζω. ενεζίω, 3. sing. a. 2. ind. act. ab εχ&ίωμι. ετίζλε^/α, a. 1. ind. act. verbi εχιζλεχω. επεζίλευο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ixt- ζκλεύω. εχεγγελάω, ω, illudo, insulto. Ύοϋς B-avS, '/ι, idem quod επειξις, Ε. Μ. Ιπειδχν, postquam, ; quoniam. Ab επεί. ίπειδϊι, idem quod επεί. ίπειΰήπεζ, conj. quandoquidem. Ιπείΰοι, 3. sing, prses. opt. act. ίπείδον, inspexi, ab inusitato επείδω. Ίπειϊ,, Poet, quum ; (2) quoniam. Ab επεί. ίπείθετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi πείθομαι. Ιπειχάδες, αϊ, dies nefasti, V. L. ίπειχχζω, fut. άο-ω, conjicio, conjecto ; (2) conjectura adsequor. νχείχί, seu επείχεν, quando, postquam, Po'e- ticum pro επείδχν. ίπείχελος, assimilis, Horn. ϊπεΊχτψ, κ, ο, instigator. Ab επείγω• ίπειλνμμένη, perf. part. pass. f. g. Att. pro επιλελημμίν/ι, ab επιλχμζχνω• επειμι, succedo; (2) invado. "Επειο-ί μοι γελάν, Luc. επειμι, immineo, sum super et post ; unde επεσσόμενοι, Poet, posteri. ίπεϊνχι, a. 2. inf. act. Ion. pro ΙφεΤνχι, ab εφίημι- ίπύνχσχ, a. 1. ind. act. verbi πονάω• ίπείνυιτθχι, praes. inf. pass, verbi ϊπείνυμχι. επειξις, εως, ή, festinatio. Ab επείγω. Ίπείπεζ, conj. quoniam, quandoquidem. ϊπείζχ, transfixi, a. 1. ind. act. verbi πείξω. Ιπείξάθην, a. 1. ind. pass, verbi πείξάω. ίπείξάο-ω, tentasti, 2. sing. a. 1. ind. med. ιπείξχτο, 3. sing, imperf. med. contr. pro επείζχετο. ίπείξέομχι, et Ιπείξομχι, Ion. pro επέξομχι, interrogo, Herod. Ιπείρεο-θχι, pries, inf. med. verbi Ιπείξομχι. ixiigvn 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro 'επείξχ, et hoc contr. pro 'επείςχε, a jre/f «ω. επειζύεσθχι, inf. med. PoeY. pro επίξύεο-θχι, ab ιπείξύω, attraho. ίίτε^ώκτβ, 3. plur. imperf. ind. med. low. pro επείξωντο, per-iculumfaciebant, 3. plur. im- perf. ind. pass, pro 'επειξάοντο, a πείξάω• Ιπείξωνεύομχι, ironice loquor super aliqua re, derideo. Ιπειςωτχν, rogare, pra?s. inf. act. Ion. et contr. pro επεξωτχειν, a verbo έ?τεβό<ιτάώ>. Ιπΐξώτίνν, imperf. ind. act. Ion. pro επηξώ- τω•», contr. ex έ^-^ξάίτίχίν. επυξώτησιν, ace. sing. 7ob. pro επερώτηο-ιν. £!τε<ΐΓΑ6, αώκ, aor. 1. ind. act. verbi επειμι, adeo. ίπείτχγμχ. ατός, το, Sophocl. id quod su- perinductum est, accessio, incrementum. Ab επεισχγω. Sed apud Sophocl. alii le- gunt έπίΐχγμχ, ab επισχττω. ίτεκτά,γω, super induco, alicunde inveho, adscisco, adopto. innrefyuyri, %f, ή, superinductio, invectio, importatio. ίΧίΐοΌ.γάγίμο;, ν, ο χα.) ή, invectitius, im- portatus aliunde. επεΐο-οιχτοΐ, χ, Ό zai ■/» advectitius, adscititi- us. Ab eod. επειο-ξ-χ.! νω, insuper ingredior ; (2) ingredi- or. 'Έ.πίΐο~ζοιίνων τω 'ίππω επί την Β-άλχτ- τχν, Xen. επαο-ζά,λλω, super infundo, v. c. aquam vi- no ; (2) ingredior ; (3) irrumpo. \πιισζά.τγ,ς, a, e, vector, miles classiarius. επείο^ίχομκ.ι, f. ξαμκι, insuper admitto et recipio intro. ενείο-ειμι, super ingredior, invado. είτειο-ίξχομκι, idem. ετειο-'/ιγίομα,ι, ϋμα,ι, insuper induco ; (2) in usum, consuetudinem induco, invenio ; (3) celebro. επεία-θεο-ις, εως, η, initium. Vox Schol. Vid. ε'ίσΒεσκ• επείσ-θνιν, a. 1. ind. pass, verbi πείθομχι. επειο-ιν, adit, 3. sing. prss. ind. act. verbi επειμι. ΈΠΕ1'2ΙΟΝ, ν, τβ, aqualiculus ; ima pars ventris, pudendum muliebre, Lye. 1385. επεισχαλίω, ω, intro voco. ϊτείο-χξίνομχι, ingredior, insinuo me. επαο-χυχλίω, ω, advolvo ; (2) insero, incul- co, et ferd in malam partem, ineptd in- sero. επεισχύχληοΊς, ΐ, idem ψιοά.α.νχχύχ. Suid. ενειο-χυπτω, incumbo alicui rei, invado. επεισχωμάΖω, comissatum adaliquem inve- nio ; (2) irrepo aliunde, insinuo me. ttinrohov, χ, το, pars fabulse quasi adven- titia, sive digressio in carmine epico, ad narrationem non necessaria, sed tamen apte cum fabula conjuncta suavitatis, et ornatus causa; (2) omne acroama ad- ventitium et jucundum. Ab 'επείο-οδος. imio-ohos, ν, ο xxi *j> superinductus adven- titius. Ab eod. έτε/β-βδίβω, ω, tanquam episodion interjicio et intersero. Ab επεκτοΐιον. ίπεισ-οΰιώδ*/);, εβί, I xxi ή, qui abundat cre- bris ίίΜο-οΰίοι;, quod est in vitio. έίτε/ο-βδβ?, ν, ο χα) ψ ingressio, adgressio. Ιπεκτχαίω, insilio, irrumpo ; έτε/β-!τε!Τ«<*£ΐ/, irruit, irrupit, Aristoph. Pint. 804. Ινειο-πίμπω, immitto alicui. \viwri)hoc.a, ω, f. jje-aj, super insilio. 'Έ,γω h' επειο~χ"4?>£)ν ye τ^ν Βνλην β'ιχ κυχγ,<τω> Arist. Eq. 363. επεισπίπτω, super incido. έπειο-νλέ&ι, navigo in, v. c. portum. επεισπήω, insuper spiro. επειο-ξίω, super influo. 'ενειο-φίξω, infero,^ intromitto. Χξεία. St ποία. Tovl•' ετίασ&ίρείί Xoyov, Arist. Tkesm. , 117 ' 4 V ' . επεισφξίω, et επείοΊ?ξνιμι, insuper intro feroj (2) superintro. Hinc 'επειο-ίφξηο-οι, a. 1. ί!τει<7*φ{*}β•βίί, et επαο•φξ'/ϊο•ά.υ.ε\ιο; . έπειτα, adv. deinde, postea, tiim. Hinc U 'έπειτα, in posterum ; et έπειτα, posteri, το έπειτα, posteritas ; (2) nonnunquain a- bundat ; (3) interrogantis est cum indig- natione ; (4) argumentanti servit, enim- vero, atqui. Ex IVi et είτα, επείτε, postquam. Ex έπει et «. επειτεν, pro 'έπειτα, Herod. επε'ιτοι, idem, ex \πύ et τβ/. 'επείχθην, a. 1. ind. pass, verbi επείγομαι, επίιχον, imperf. ind. act. verbi επέχω, επεχάθιο-α, a. 1. ind. act. verbi επιχαθίζω. ΐπεχαλείτο, 3. sing, imperf. pass, contr. pro έπεχαλέίτα, ab επιχαλέω. επεχαλύφθ'/ιο-αν, 3. pi. a. 1. ind. pass, verbi επιχοόώπτω• επεχζαίνω, egredior, inpr. in terram e navi. επεχζοάω, infamo ; pass, infamor, rumori- bus differor. επίχζον,θέω, ω. f. ηο-ω, ad auxiliandum pro- curro, auxilium fero. επεχί&άσχω, f. δά|ώ/, amplius doceo et de- monstro. επεχίΐΰωμι, insuper elargior ; Ιπεχδννοα, a. 2. επεχΰΐ'/ιγίομκι, χμαι, fut. ηο-ομαι, insuper commemoro vel enarro, insuper explico. επεχΰΐΥν/ιο-ις, εως, fi, repetita narratio. επίχ^ξαμεϊν, excurrere adversum. Hinc επε-Λ^ομΎΐ, ijs, y, excursio, eruptio in ali- quem. επεχεχτο, 3. pi. imperf. ind. med. Ion. pro επίχαντο, jacebat super, 3. sing, imperf. med. επεχεχΧετο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi επιχαλέω• επίχίΐνα, adv. illic; (2) ultra ; {3) ante. 'επεχθίω, adversus aliquem excurro, erum- po. Ιπεχχλΐνω, f. ϊνω, devito, declino, Steph. επεχχαφίζω, levo. επεχλίγομχι, percenseo, perlego. ίπεχλίιω, exsolvo, debilito, Steph. επεχλωο-αντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi επιχλώθω- επεχπίνω, insuper ebibo ; (2) ebibo in re a- liqua, v. c. dum loquor, inter scriben- dum. επεχπλοο;, contr. επίχπλας, ν, e, enavigatio adversus aliquem. Ex επί et έχπλοος. 'επεχξάτει, 3. sing, imperf. ind. act. verbi επιχξατέω• επεχξέμαο-χ, a. 1. ind. act. v. επιχξίμάω. επίχξοφίω, f. η/τω, exsorbeo. Κάπεχξοφνο-χς χυτός επιΰιχρρχγω, Arist. Eq. 701. επεχτ&σις, εως, ή, extensio, dilatatio. Ab επεχτε'ινω, idem quod εχτεΊνω, extendo. επεχτεταμενως, adv. intente, vehementer. επεχτΥ,σω, 2. sing. a. 1. ind. med. verbi \πι• XTXOJMXI' επεχτξέχω, prorumpo adversum ; (2) ex- cursionibus et latrociniis infesto. επεχτυπίω, ω, f. ν,ο-ω, persono. Τίας δ' 'επε- χτύπτ,σ•' "Ολυμπος, Arist. Αν. 786. επεχφέξω, profero, proveho. 'επεχφεύγω, effugio, perfugio. επεχφορχ, ας, elatio, i. e. pronunciatio. επεχχιω, insuper effundo. επελάζετο, 3. sing. aor. 2. ind. med. verbi επιλχμζχνω. επελάθετο, 3. sing. aor. 2. ind. med. verbi επιλανθάνομαι. επέλασ-ις, εως, ή, invasio, impetus. Ab ίπελχύνω, infesto incursu in aliquem feror, invado ; (2) adequito ; (3) admoveo. X§£ τάχι^.χ αλληλοις επελχύνειν, Xen. επελχφξΐΐω, fut. ίσω, sursum tollo, elevo, ^ attoHo". επελχφξύνω, levo. επε-λεγχος, ts, i, saquens elenchus, elenchus elenclio superadditus. επίλευο-ις, εως, η, invasio, impetus ; (2) ad- ventus. Ab επέξχομχι, advenio. ίπελευπζος, %, h, superveniens, adventi- tius ; (2) subito superveniens. Ab eod. επεληλχτο, 3. sing, plusq. perf. pass. Att. pro επνιλχτο, ab επελχύνω. επελθίΐν, a. 2. inf. act. verbi επεςχομχι. επελίο-σω, flecto, Horn. επελχω, Ion. pro εφίλχω, retraho, attraho. επελπίζω, cum ace. in spem adduco; (2) cum dat. spem pono in aliquo ; item be- ne de aliquo spero ; (3) spero. επέλπομαι, spero. επέλνον, a. 2. ind. act. verbi επιλύω. επεμχίετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi επιμχ'ιομχι. επιμάξκτο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi επιμάσσω. επεμζχίον, adv. adscendendo. Ab επερζχίνω, ingredior ; (2) insulto. "Ayx* εοιχεν ίιμΐν επεμζχίνειν, Plut. ΈΊς-ηχει πβοζλητος επεμζεζχως σχύπέλοιο, Apoll. Shod. 1. 4, 1681. επεμζχλε, 3. sing. a. 2. ind. act. Poet, pro επενίζχλε, ab 'επεμζχλλω. επεμζχλλεσθαι, svperinjici, praes. inf. pass. 'επεμζχλλω, intercalo, intersero ; (2) super adjicio, auctarium addo ; (3) urgeo, im- pello j (4) in alium irrumpo. Πβλλ» η- μείς των μίτξων ενεχχ χχί της εύφων'ιχς επεμζχλλομεν, Luc. επέμζχο-ις, εως, ή, incursus. Ab επεμζχίνω. επεμζχτν,ς, α, ό, vector equi, currus, navis; miles classiarius. 'επεμζεξχως, perf. part. act. per Crasin. pro επίμζεζηχως, ab επεμζχίνω• επεμζοχω, ω, inclamo, clamorem tollo. επεμ,ζολας, άΰος, ή, insititia. Ab επεμ- ζχλλω. επεμζολη, νς, ή, Figura grammatica paren- thesi similis, interjectio. επέμεινα, a. 1. ind. act. verbi επιμένω. επεμελνβτι, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi επιμελέομχι. επέμενε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi επι- μένω. επεμέμφετο, 3. sing, imperf. ind. m. verbi επιμέμφομαι. επεμψάμην, a. 1. ind. m. v. έπιμχίνομχι. επέμμηνος, -h, fcem. vid. 'έμμηνος. 'έπεμπε, 3. sing, imperfect, ind. act. verbi πέμπω. επεμπν^χω, insuper insulto calcibus; (2) insilio ; (3) super aliquem ingredior ; (4) insolenter erga aliquem me gero. ΕΠΕ ΕΠΕ ΕΠΕ Ιπ\μπίπτω, super incido ; (2) invado, ir- ruo. Τ/ Ζήτα Toiuvan rr,vl•' επεμπίπτει βάσιν ; Soph. Aj. 42. ίπέμυξχ, a. 1. ind. act. verbi επιμύττω. ίπει/,φύξω, tingo in, immisceo. Ζπεμψα, a. 1. ind. act. verbi πέμπω• ϊπενάχετο, 3. sing, imperf. ind. med. Dor. pro <επενγ)χετο, ab επιν-ηχομαι, supernato. ίπενίίΰωμι, do amplius, addo. ΙπενΙαπεω, insuper sonitum edo, Horn. ίπένδνμα, ατός, το, superior vestis, ut toga, pallium. imvSOTjji, if, i, amiculmn, indusium. ΙπενΖύω, f. ύσω, super indue. ίπενεγχέιν, a. 2. inf. act. verbi Ιπιφέξω. ίπένεγζις, εως, ή, illatio. Scribitur etiam sine γ, 'επένεξις- Ab επιφίξω, injero. Ιπενείχαντες, nom. pi. a. 1. part. act. Poet. pro επενίγχαντες, ab επιφίξω• Ιπέναμα, a. 1. ind. act. verbi επινεμω. ίπενέμετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi επινέμω. Ιπενήνεον, 1. sing, imperf. indie, act. verbi επιννινέω. ίπενηνοθα, perf. indie, med. Att. et per E- penth. rii ο pro επψΟα, ab επανβέω. Ιπένθει, lugebat, 3. sing, imperf. indie, act. pro επένθεε, a πενθέω. ίπένθεσις, εως, v>, insertio literae vel syllabasj Figura Graram. Ab επεντίθνιμι• Ιπενθοξίω, insilio. Unde a. 2. ίπένθοξί, ir- ruit, ίπενβοξών, επενϋοζΰσα. ίπενθξώσχω, insilio, irruo. ίπενΟυμέομαι, ίίμχι, enthymema enthyme- mati superaddo. Ιπενθύμνμα, ατός, το, enthymema enthy- memat.i additum. Ab έπενθυμέομαι. ίπενθύμν,σις, εως, ή, enthymematis ad en- thymema adjunctio. Ab eod. ίτενθων, a. 2. part. act. Dor. pro Ιπελθαιν, a verbo επέρχομαι. Ιπεντανύω, f. ύσ-ω, insuper intendo. ίπεντείνομαι, contendo me, ;vires. "Ω,σπεζ εΐχ', έπενταθεις tipitri πλενξοΰς μίσσο» ϊγ• χος, Soph. Ant. 1235. ίίτίντίλλω, mando, jubeo. ίπιντίθνιμι, infero in medium. ίπεντξίζω, infligo, sc. plagam, vulnus. ίπεντξυφάω, luxuriose aliqua re utor. ίπεντξώγω, una comedo, inf. a. 2. ιπεντ^α• yih. ίπέντξωμχ, το, et Ιπέντξωσις, ί, voces Epicurean de voluptati- bus quaesitis et superfluis. Ab επεντξώ• γω, Casaub. Al. ab 'επεντιτςώσχω, leviter vulnero, stringo, s. pungo cutem, Em. Ιπεντύνω, apparo, instruo. Άδάμας-ος 3-ε* %hvi μ* επ' αυτοΊς χε7ξ' επίντυνοντ' εμην εσφνλεν, Soph. 451. Ab Ιπεντύω, idem. ίπεζάγω, educo exercitum. Hinc ίπεξαγωγ'η, ν/ς, i, eductio aciei in hostem. επεξαμαξτάνω, pecco insuper, porro. Ιπεξανβίξομαι, effloresco, επε&νβισμένος,τύ- tidus, pinguis. Ιπεζαπατάω, fallo, decipio. ίπέξειμι, egredior, exscendo; (2) erumpo ; (3) reum perago, accuso ; item impugno, verbis male accipio, s. tracto ; (4) ulcis- cor, punio ; (5) persequor oratione, scrip- tis ; (6) operam navo ; (7) exsequor. Άλλα πάντ' έπεξιτον, Arist. Ran. 1181. Ές τη* μάχν,ν επεξιέναι, Thucyd. 1. 2, 13. Ύάς των πολεμίων παξχσχευάς λόγω χα- λως μεμφόμενοι, ανόμοιας ϊξγω επίξιέναι, Ιχεζελαύνω. f. λάσω, in aliquem provehor equo j (2) immitto ; (3) erumpere ju- beo. Οι Όλύνθιοι επεξελαύνασι τας Ιππείς, Xen. ίπεζέλεγχος, ό, confutationis (έλεγχα) copi- osior elaboratio. Ιπεξέλευσις, teas, y» vindicta, ultio ; (2) poe- na ; (3) executio. Ab έπεξέξχομαι. ΐπεζελευσόμεθα, 1. pi. f. 1. ind. med. verbi ίπεξέξχομαι. 'κτεζελενς-ιχός, y, ov, ultor, ultrix. i*ihxBCiv, a. 2. inf. act. ίίΤίξίξγά.ζομχι, f. ά,νομα,ι, elaboro; (2) ef- fectum opus polio ; (3jabsolvo; (4; oc- cido. t!Ti|iiy«s-ii. »» o, executor. Ιπφξγο&πχος, ν, ov, ad operis expolitionem faciens. Ab eod. ίπίζίξγκΓίχαί, adv. cum quadam operis expolitione. Ιχί!-ίζπω, permco, pervado, velut calor cor- pus. ί*Φςχομ*ι, f. ιλίίκτομαι, incurso, invado, fnsulto; (2) percurro, oratione perse- quor ; (3) ulciscor, punio ; (4) in jus ra- pio, accuso, actionem intentatam perse- quor ; (5) perficio, absolvo ; (6J exscen- do aliquo. έτφ'τΛΛί, vi, repetita, altera lustratio, re- ce«sio exercitus. Ιπιξίνξίσχω, r • gfarn•, ultra adinvenio. Ιπιξώξομίν, 1. plur. a. 2. ind. act. E!rel*iy5?«i, tcof, *i, narrationi juncta narra- t'O ; (-2) enarratio ; (3) Figura, quas idem varus verbis explicat ornandi vel diluci- dius explicandi gratia. Όπζϊίί, deinceps, Ion. pro 'ιφίξ%ί. ίπί!-ιθ„ 2. sing, praes. imperat. act. verbi Ότίξίίμι. ίπφΰια,, τα, sacra facta ob felicem expedi- tionis bellicas suscipiendae eventum. Ιπίζοδος, if, i, eruptio, exitus adversus ali- quem. Ex \-xl et e|eSei, exitus. Ιπίοιχί, 3. sing. perf. ind. med. verbi ixti- χω• Χπίπίίβίτο, 3. sing, iraperf. ind. pass, verbi 'ατατίίβω. ίχίπίΐν, insequi, prass. inf. act. Ion. pro ίφίπίΐν, a verbo ίφίπω. Ιιηιηΐξί&το, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro ΙπίπιίζΥ,ντο• Α παξάαι. £τί!Τ£βΌν, a. δ. ind. act. verbi ίπινίπτω. WiT-rtyu, fixerat, 3. sing, plusq. ind. med. verbi έτιπνιγνυμι,βΕΟ- ϊπίπιθμίν, 1. plur. a. 2. ind. act per Sync. pro ία-ίπίθομίν, quod Ion. pro Ι^ίθομίν, a πίίθω. ίίτΙτλΕβν, 3. plur. imperf. ind. act. verbi ίτιπλίω. Ίπίπληγον, a. 2. ind. act. Att. pro ΐπληγον. Ίχίπληξκ, a. 1. ind. act. verbi ί«ιτλ'/ια•(τω. \πίπ\ων, a. 2. ind. act. verbi ίπίπλωμι, pro ϊπιπλίω. Ivirroidav, 1. sing, plusq. ind. med. verbi εχιπίίθω. ίπίπόνθνιν, 1. sing, plusq. ind. med. Att. et Ion. pro Όππόνθίΐν, ab ιππίσχω. ίχί•τξ«.γικτα,ν, 3. plur. plusq. ind. med. v. ψιπζάίτσοί. Ιπίχτοίξον, a. 2. ind. act. verbi ίπκττοιίξύΐ• Utisrruxunt I• sing, plusq. ind. act verbi Ίπιπίπτοο. ιπίπυϊο, 3. sing, plusq. ind. med. verbi ίτυνθάνομοα. ίπίζοιιωθην, a. 1. ind. pass, verbi χίξαιόω. Ιπεξχ?οίι amabilis, Suid. ίτίξγά,ζου,Μ, colo, aro, subigo. Hinc ίχίξγα,σί», as, ή, jus arandi inter se ; (2) aratio, qua? fit ultra terminos ; (3) ara- tio, cultura. 6T£gy/a, ή, operatio penes alios, V. L. ΐπίξίθίζω, irrito. Ίπΐξίθισ-μος, 5, ό, irritatio, proritatio. ΙτίξΕ/δω, infigo, valde firmo et impingo, imprimo j Ιτε^ί/δο,αοΜ, innitor, incumbo. Hinc £!T£f£/o-£, adegit, 3. sing. a. 1. ind. act. ίπίξίΐα-ις, iut, vi, illisus ; (2) intentio cogi- tationis in rem aliquam, repugnantia. ίτίζίύγω, evomo in aliquem. Ιηξίφαι, tego, tectum impono, Horn. ΐπΐξ'ίξίΐο-μιχ,ι, perf. ind. pass, verbi Ιτε§ε/$Αΐ. £T£j55o«, a. 1. ind. act. verbi πίξόίαι. ίπίξομ,αι, f. ξ-ήβ-ομαι, sciscitor. Πξΐν λίγαν ΰμα,ς τβδί, ΌτίξηοΌμοιί τ< μιχξον, Arist. Lys. 98. iirippayiiv, a. 2. ind. pass. v. ίπιρρίιγννμι• ΐτίρρΊφΥΐν, a. 2. ind. pass, verbi ίπιρίίφω• ίτίρρωο-αν, 3. plur. aor. 1. ind. act.' verbi \- πιρρώννυμι• ίτπρρώσ-α,ντο, 3. plur. a. 1. ind. med. ΐπίξυθξΐάω, erubesco ob rem aliquam. iiritfioi, f. ξύσω, attraho. ίπίξχομα,ι, fit. iXtvaoucit, accedo, advenio, etiam de adventu inopinato transeo ; (2) in animum venio ; (3) invado, impetum facio ; (4*) ulciscor ; (5) edissero, explico ; (6) in concionem dicendi causa proaeo. Έ'ιθ' ίπίλθοι; 'άποιντύ. μοι σαφώς, percur- ras, seu narres, Arist. Eq. 615. Ιχίξωτάω, ω, interrogo ; (2) consulo. ϊ-πξώτ'/ιμοι, arcs, το, interrogate ; (2) sponsio, stipulatio. Ιτίζώτνισίί, ίως, r„ idem et ab eocL Ιπίζωτη,τας, $.. 1. part. act. verbi Ιπίξωτάω. Ιπιςωτωντα., ace. sing. part. pra?s. act. contr. pro επίξωτάοντα, ab ίπίξωτάω• Ιπίσκξ'.ν, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ίπι- σά,ττω• ϊτησζα,Ίνω, f. ξησομχι, ingredior ; (2) con- scendo, sc. navem. Έπίσζαίναν is rr 4 v δύλκο-σκνι Thuc. ( 209 ) επισζάλλω, Att. pro Ιπιισζίλλω, Thuc. Ιτισζολίω, convicior, maledico. Ex Ιπίσζολία,, ας, ή, convicium. Ab Ιπίσζ'ίλος, ν, i xcu i\, maledicus, convicia- tor. Ex It), ες et βάλλω, jacio. ΐπεσεν, vel έπεσε, cecidit, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi πίπτω, pro πετώ. επεσνιθω, per colum adspergo, ap. Jos. έπεσθίω, post alium edo, insuper edo. Έπισ• θίειν μιχ,ςω σίτω πολύ οψον, Xen. επίσθω, Poet, pro ίπεσθίω. ίπεσθω, 3. sing, praes. imperat. med. verbi έπομαι, επεσιν, dat. plur. ab έπος, verbam. επίσχαζον, imperf. ind. act. verbi επισχάζω. επίσχεπεν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi ιπισχίπω• επεσχίψασθε, 2. plur. a. 1. ind. med. verbi ετισχέπτομαΐ' _ επεσχίασα, a. 1. ind. act. verb! επισχιάξω. επεσχίζτνισε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi επισχίξτάω. επεσχότησε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi ejr/c^oTEii;. επεσον, cecidi, a. 2. ind. act. verbi πίπτω- επεσπεσθαι, praes. inf. med. Ion. et Poet. pro 'εφεπεσθαι, ab εφεπομαι- ^ επεσπον, a. 2. ind. act. verbi επισπάω• ίπεσσεται, erit, 3. sing. f. 1. ind. act. Poet. pro £!T£V£t«<, a verbo ϊπειμι. sum. επεσσεύοντο, 3. plur. imperf. ind. med. Poet. pro £!τ£β-6ϋβντβ, ab επισεΰομχι• επεσσυμενως, incitate, cum impetu, Aret. ίπεσσυτχι, 3. sing. perf. ind. pass, per Me- tathes. pro επεσ'εσυται, ab επεσεύω. επεζ-ά^ν, a. 2. ind. pass, verbi εφΊϊ'ίμι• εζεταλμαι, perf. ind. pass, verbi ε!τ;5-6λλ«. επ'εςτειλα, misi, a. 1. ind. act. επίΓενάχιζε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi επι&εναχίζω- επίμενε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi \πι- g -ενω• επετε-^αντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi επι^εφω. επετεως, perf. part. act. Ion. pro εφες-αχως, ab έφί^Υΐμ». 'επίς-ην, superveni, a. 2. ind. act. επες-^ιχτο, 3. sing, plusq. perf. ind. pass. verbi επις-κξίζω. επΐΓ*ΐξΐξα, confirmavi, a. 1. ind. act. έπεισαν, 3. plur. a. 2. ind. act. verbi ίφί- ρ^μι. επεπ, impers. imminet; (2) licet. Ab ϊπ- ειμι, immineo. επετιος, ν, ό, Ion. pro Ιφε^ιος, rectius au- tem επίζ-ιος, domesticus, familiaris j Epi- theton Jovis. Ex επ) et is-ia. 'επεΓονάχιζε, 3. sing, imperf. ind. act. ver- bi επι$τοναχίζω• επεε-ξαμμενα, nom. pi. perf. part. pass. n. g. verbi επι^ξίφω• επετ%άφν\ν, conversus sum, a. 2. ind. pass. επε/υφελιζον, 3. pi. imperf. ind. act. verbi επι^νφελίζω. 'επεσχάξίος, ov, in foco situs, s. ardens, &c. δαλβί επεσχάξίος, titio. επεσχε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi επίσχω* επίσχετο, inhibuit, 3. sing. a. 2. ind. med. επ'εταν, ace. Poet, et Dor. pro ΐπετνιν, ab £!Γ£Τ^ί. επετάσθνν, a. 1. ind. pass, verbi πετάνννμι, seu πετάξω, pando. επ'ετειλα, a. 1. ind. act. verbi £:ητέλλ«. επετειόχαξπος, u, e xai vi, quotannis fructi- ficans. Ex επέτειος et xa^^.Jructus. 'επετειόχαυλος, u, ο χα) v>, singulis annis cau- lem mutans. Ex επέτειος et καυλός, επέτειος, u, ό χα) ί, anniversarius. Ex Ιπι et έτος, annus. επιτειοφοζίω, ω, f. ησω, quotannis fero, seu fructifico. Ab ϊπετειοφόξος, a, b χα) i, singulis annis fruc- tum ferens. Ex επίτειος et φί^ω, fero. επετειόφυλλος-, ν, ο χα) ή, singulis annis fo, lia mutans. Ex επέτειος et αύλλον. 'επετέςπετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi επιτέξπομαι. Ιπετίΰίυσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi επι- τηΰεύω. M επετνις, α, Ό, pedissequus, famulus. Ab 6- πομαι, sequor. επετίισιος, ό χα) fi, vel επέτειος, ία, ιον, per totum annum durans ; (2) annuus. Ex επ) et 'έτος, annus. επετίθνν, 1. sing, imperf. ind. act. pro επε- τίθεον, qu. ab επιτιθέω, pro επιτ'ώημι, im- pono. επετιχος, -),, ov, qui sequitur ; (2) qui paret, seu obscquitur. Ab 'έπομαι. ΕΠΗ ΕΠΗ ΕΠΙ Ιχίτιμα, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro εητ'ιμχί, ab εητιμάω. ΙητΊμγ,β-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. ίτίτίμαν, imperf. ind. act. pro επτίμ&ον• ίτίτις, /δ*?, ϋ), pedissequa, famula. Ab f- irirofo"», a. 1. ind. act. Poet, pro iriroo•», ab -χετόω. Ιπτξά^γ.ν, a. 2. ind. pass, verbi irir'iru. ιπίτξίψα, a. 1. ind. act. verbi inreira. Ιτίτυχον, a. 2. ind. act. verbi επτν/χάνω. έίΓΕίαδβν, aor. 2. ind. act. Mol. et /on. pro εφΫϊΰον, ab \φχ%ω• Ιπυχΰω, placeo, Mus. Ιπνίζω, laetis vocibus celebro, acclamo. Ιηυβν, adv. recta. irevSbs, adv. statim. Ιίτίυθόμ,ίβα., 1. plur. imperf. ind. med. verbi Π•/9θμ»Ι. Ιτιυθνμίω, ω, f. faa, bono seu a?quo animo sum in, vel ob. εηυθυνω, d-irigo ; (2) rego. ixivxTost y„ ov, expetendus votis, exoptan- dus. Ab επύχομχι. ΙπνΧ»ζίομαι, ϊίμαι, metuo. Ιπνξάμίνος, a. 1. part. med. verbi επύχο- μχι. ίπΰξεχι, 2. sing. f. 2. ind. med. Ion. pro 'ΐχίύξγι. επυφγ,μίω, ω, f. γ,ο•ω, fausta acclamatione utor. 'Έ.ηυφγ,μγ,σχν Άχχιο) α'ώεΤο-θαί 5-' t htf», II. 1, 22. ετει^α•^», laudavi, a. 1. ind. act. ίπύφτ,μίζω, bene precor ; (2; honoris cau- sa nomen tribuo, v. c. Sulla επνφ-/ιμίο-θ-/] felix, i. e. appellatus est honorific'o no- mine, Ern. Ιπύχεο, 2. sing. pra?s. imper. med. Ion. pro εηύχν, ab 'επύχομχι. επνχγ,, %;, ή, precatio, preces, votum. επύχομχι, f. ξομχι, precor, facio vota ; (2) glorior, jacto me. ΤοσαΖτ' Έλεξε, ra; δ' επνίύξα,το f -ξατος. Eur. Hec. 542. Έπύ- ξατο τοΊς &εοΤς, Pint. "Ινα μΫ) τις Άχχι- £ν χαΧχογιτώνων Φθα,ίγ, επ-Αάμίνοι βά• λίαν, Ό δε οίύτίοο; ϊλθν, Ιί. 10, 369. Ιπυωνίξω, ί. Ίσω, vilis pretii facio ; (2) vili pretio vendo. 'Επνωνισ-χι τγ,ν ayogav, Plut. Ex let, iu et ώνίομαι. επυωχίομζι, convivor. ίίτίφίνν],' 3. sing. a. 2. ind. pass. Ιπφαντο, 3. plur. plusq. ind. pass, pro ri' φχ^μίναι γ,σχν, a φχίνομχι. Ιτίφίξύν, imperf. ind. act. verbi επφίξω. ίπφνεν, 3. sing, imperf. ind. act. veroi πφ- να>• ίτίφξ&^ον, a. 2. ind. act. verbi ΐπ^ξάζω. επφξάο-ατο, 3. sing. a. 1- ind. med. επφξχο-α-χτο, Poet, pro ίπφζάί-ατο. Ιτίφξάα-ω, 2. sing. a. 1. ind med. Ιτίςυκον, 3. plur. imperf. ind. act. verbi πφύχω- Ιχίφώνίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro επφωνα, ab επφωνίω. επχαν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi in- , X^; ίϊτίχίίξγ,β-ΰίν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi ϊπχίΐξίω. επχιιτο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi j- ίπχίω. επχθγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi πκω. επχ^αον, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi iri- χξάω. Ιπχξΐπ, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi in• ετεχω, f. βφέξαι, vel Ιτ/ιτχίίίτ», inhibeo ; (2) subsisto ; (3) differo ; (4) adhibeo, appli- 1 co; (5) attendo; (6) do, praebeo ; (7) obtineo, occupo ; (8) re aliqua nitor, fre- tus sum ; (9) in animo habeo ; (10) nan- ciscor, incido in; (11) exagito, facesso negotium ; (12) irruo, invado. Έπχιιν arse/ τίνος, haesitare ; uri τ5 α'ιχιο-μί, ab- stinere; τινΛ χίγοντα, impedire; r> lV yvaur,, rivt, applicare ; ετίχΐσθα.ί nvas •τ,μ,ίξχ;, intermittera Ού 3-βλυ» χςόνον μ' επεσχαν μη μι va , V5 -o\uv τα,νυ, permise- _ runt, Soph. Phil. 348. ΕΤΕ-ψα, a. 1. ind. act. verbi 3-eVt». «τ??, cartnina, nom. plur, contr. pro Ire». %rri, ttisit, 3. sing, prces. conjunct, verbi I- πιμι. Izf.Sohoi, u, ο χά) r„ et iriSoX*;, proprie qui scopum ferit ; (2) qui adeptus est, > petita, optata. Ab Ιτ,ζίχκω. ε<χγ,γ»γί> 3. sing. aor. 2. ind. act. Att. pro erUyi, ab \r&.yu>. imyayovro, 3. plur. imperf, ind. pass. Att. pro irYiyetro- • Ιπνγγαλάμΐίν) a. 1. ind. med. verbi irxy- γίλλω. ΙπΫ,γιΐξ», a. 1. ind. act. verbi επγιίζω• ΙπΥ.γενς, i, ductor, V. L. ΙπΥ,γχίνίϊες, tuv, cci, tabula navium a puppi ad proram extenss, quasi irtnyxfits• Ab inviyxuv, inferre. ίίίΥ,γοξείιειν, Ion. et Herodoto peculiare ver- bum, pro commun. χ»τχγοξ{1ν χ») irr μίμφεσθ»ι, incusare, conqueri. TSro irr,yesivaiv el, hoc de ipso conquerens, 1, 90. Port. ίχ'/ίΥ<>ξίω, accuso, incuso ; (2) queror, con- queror. Hinc Is-'/jyej/a, ctf, r„ accusatlo, incusatio; (2) querela. lrY,iv, 3. sing, imperf. ind. Poet, pro irr,», ab Ιπιμι- ir'ouv, 1. sing, plusq. ind. med. v. ίπιμι. Ir'iToivog, r /j, ov, annuus, toto anno durans ; (2) copiosus, abundans, largus. Ex ir) et \to;^ annus. ετγ,θξγ,χν7α, part. perf. act. f. g. v. Ιπαθξίω• irt'itrxv, noverunt, 3. plur. a. 1. verbi ί-τύ- h -ω, Apoll. Shod. 1, 1023. έτυχαν, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. pro I- φγ,χαν, ab εφ'ΐΥ,μι• ^Υ,κολύθΥ,ΰ•», a. 1. ind. act. verbi \r»xo\v βία,. ΙτΥ,χοος, χ, ό. χα) r t , audiens, auditor, qui rem aliquam audit vel audivit ; (2) unde aliquid audiri potest. Ex lr) et ά,χύν. ε•?γ,χν<τα„ a. 1. ind, act. verbi irocxuai. -. \rY,x^oa.vro, ab Ιτα.χοοά.ομαι. IrzXav, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi raXXm. Ί^Υ,λθον, a 2. ind. act. per Sync, pro irr t Xih- θον, ab Ιπίξχομιΐίΐ. IrtfXis, ώος, ϋ„ operculum area? vel cista? ; (2) macula a sole. Ex hei et %\ος- IryXvyiicu, et 1^γ,Χυγύ.ζομα.ί, obumbro, ve- lut umbraculo tego ; tropice, tego, obscu- ro ; in pass, lateo. Ab ϊχ^λοξ, ετν,Χυγ'ίζω, f. ίσω, idem. IriiXvl». ων, τά, advense. T« Ss Xotroc 19- H»% τΰν erTU, τίοΌ-χξ» Irrikvh» is-i, He- rod. 8, 73. εχνλυθε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi Ιτε'«- , χομ^ -t- ; ':■■'■ ' '-■ ίτΫ,λνζ, yo;, ο χ»ι sji obscurus. A Xvyvj. ϊϊΤΥ,Χν;, υΙος, ό χα.) 'h, advena, extraneus. Ab ΙπΧείθω. \rv,Xv(r't'A, ης, ή, pro IsrejAtHr/as, ας, r„ adven- tus, aditus ; (2) incanutio, qua? fit vene- ficiis. Ab trYjXvs• \rY,\wig, y), idem. ΙτΥ,ΧύτΥ,;, ν, ό, advena. Ab eod. ΙνΥ,Χυτύς, β, idem. ΙπΥ,μΑτιος, ov, diurnus, qui interdiu facit quid, aut quod fit, &c. Ab γ,μα.° ■ \πΫ,μγ,να.ν, 3. plur. a. 1. ind. act! verbi irr μχίνοο. IrYuoiSoi, χ, ov. permutatorius, mutuus. Ex ir) et α,μύζω, muto. irY.v, 3. sing, imperf. ind. verbi 'ίπιμι. irYjviLiio;, α, ο χα.) r„ ventosus, vanus, eva- nidus, in ventum abiturus. Ex ir) et 'άνεμος, ventus. ir^vi'ov, 1. sing, imperf. ind. act. verbi |- raivim. iryvio-i, 3. sing, a 1. ind. act. irY.viro•»*, 3. plur. a. 1. ind. act. Poet, pro irYivi. iryco-x, a. 1. ind act. /Eol. pro ε^ξ». ε^ξτνμίνο;, perf. part pass. v. έτ«§τάω. irr,«aiT», 3. singul. imperf. ind. contr. pro irY^urae, ab έπξωτάω. lrY^aiTY,o-av, 3. pi. a. 1. ind. act. πΥίξωτΥ,ο-ίΐν, f. 1. inf. act. 'ε^Υ,ξώτων, 3. pi. imperf. ind. act. pro ir*i• ξώταίν• irvjo-av, 3. pi. imperf. ind. verbi επιμι. ίτγ/τ6ί7ίν, 3. plur. aor. 1. opt. pass. /071. et Boeot. pro i^e-eur.rav, ab ίφΫ,δομαι. irijo -θετο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi i- raio -θάνομχι• irntrxrio -ατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi irxa -χίω. irYiTxi, 3. sing, prass. conj. med. verbi 'iror μαι. irr,Tiia, y\, sapientia, facundia. \rv,TYs, ίος, ό χα) ϋ), facandus. Ab irta• Ι^ί,τξίμος, α, ο χα) ϋ,, densus ; (2) confer- tus. Ex ir) et rrretei, stamen. irrirbs, ύος, 'h, fecundia. Ab πγ,τν•,ς. irY,o), jEgyptii undecimi mensis nomen,Ep. ετΥ,χίω, ω, obstrepo, insono. '^Υ,χθία-μίνος, perf. part. pass, verbi ετάχ- θομαι- πΥ.ωξοί, n, ό χα) υ>, impendens ; (2) subU- mis. Ex lr) et au%a>, tollo. ΈΠΓ, prcepos. cum Genitivo, super; (2) sub ; (3) in ; (4) coram ; (5) ad ; (6) ver- sus ; (7) penes ; (8) erga ; (9) per ; (10) cum ; (11) de ; (12) a, in notatione offi- cii, ut ir) των επς-οΧων, ab epistolis ; (13) apud ; (14) inservit periphrasi, ut τα iri μίξνς, particularia, ό ir) των Ί^'εων, e- quitum magister : cum Dativo, (15) su- per ; (16) ad ; (17) penes ; (18) in ; (19) post; (20) praeter; (21) ob, propter; (22) adversus ; (23) apud, juxta ; (24) cum ; (25) notat conditionem, ut trrovhii ir) τύτοις iyiveTo, inducia? his conditioni- bus fiebant ; et causam, ut εφ' ξ, propte- rea quod, et propterea ut, hae'eonditio- ne ut ; (26; tempus, ut ir' νιματι, uno die, vel per unum diem ; (27) abundat, ut ir) yoyyuXxi; ΰιεζίω, rapis vixit ; (28) facit periphrasin Adverbii, ut ir) τ?! »- Χυ,Μ», vere: cum Accusativo, (29)' su- per ; ' (30) supra ; (31) ad ; (32) versus ; (33) contra, adversus ; (34) in ; (35) prop- ter ; (36) per ; (37) apud, inter ; (38) no- tat tempus, ut ir) too-vtcv, sciL χξόνβ», tamdiu : ;39) sine Oasu, desuper, super- ne ; (40) additum adjectivis, ut ίπμίγχ* valde. In compositione notat, (41) ad, in, super, contra, imminutionem, inten- sionem, prochvitatem, et vitiationem, seu depravationem ; saspe tamen redun•- dat: (42) cum Gen. sub, in notatione temporis, ut ir' Avyurv, Ern. irtosyarY,To;, ov, charissinius, V. L. επάΧΧω, f. αΧω, immitto ; (2) mitto. '£- riaXXtiv o'ixahe, Thuc. επάλμίνος, prffis. part, per Sync, pro In• αΧΧόμενος, ab έ^άΧλομαι• επχΧτΥ,ς, ν, i, insultor, insultator ; (2) in. cubus. Ex ir) et α,ΧΧομχι, salio. επα\%χνω, complaceo, gratus sum. ir'taca, cepi, a. 1. ind. act. verbi πάζαι. επάο-θνιν, prehensus sum, a. 1. ind. pass. inxvu, dormio inter vel apud. γο-ι σνζωτγ,ς io -ΘΧος εων iriaviv, Od. 15, ult.' Al. ivtxvir. iriaxo», 3. pL imperf. ind. act. verbi επάχω, acclamo. Έπχχον, II, 5, 860. ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ !τ/6«, imulta, 2. sing. a. 2. imper. per A- poc. pro ίίτίξν,θι, ab ετ&αίνα. ΐτιζάθξα, λ;, r„ pons qui machinis admo- vetur ad muros urbium scandendos ; (2) aditus ad rem, v. c. scientiam, basis. ίτιζαθξαίνω, ascendo, aggredior. ίτίζοώξον, χ, το, naulum. Ab ετιΖαίνω. ετιζαίγ,ν, a. 2. opt. act. verbi Ιτιζαίνω. ετιζαινίμεν, Ion. pro ItriZaivuv. Ιτιζαίνω, f. β^σομαι, p. βίζηχ», conscendo. Έτιζαίνειν ty,s Ααχων^χγ,;, Bern, ετών ησσαξάχοντα, Plat, τοίς ς-ξάμασι, Thuc. KeXr /δ» νΫ,α, Soph, ετ) ras vaZj, Thuc. lis Χογον, Herodot. Έϋσεζίαζ ετιζαίνοντες, religiose nos gerentes, Soph.(Ed.Col.l$8. Ιπιζ,αχχεί/ω, lseta voce adclamo. ItiSuXyis, 2. sing. a. 2. conj. act. verbi la•/- βάλλω. ΙτιζάΧΧεν. 2. sing. prses. imperat. med. Dor. pro έτιζάΧΧα, et hoc Att. et Ion. pro έτι- 6ώλλε<τβ• («έάλλόυ, f. Χω, injicio ; (2•) impono, velut mulctam, &c. (3) addo ; (4) imprimo, sc. notam, &c. (5) contendo aliquo ; (6) ur- geo, ingruo ; (7) aggredior, capesso ; (8) να ετιζάΧΧοντα, quaa ad nos pertinent, officia, et sic fere in medio. OiSi συμ- ζοΧον ετεζ,αΧεν Όξνίθχξχο; iliis trot xoc- ξώι/ ; Arist. Αν. 1220. Αια, tSto tois γυ- ναιχωνίτισιν ο'φξοίγβχ; ετιζά'ΧΧχσιν, id. Thesm. 422. ετιζαΧνσχ, a. 2. part. act. f. g. ϊτ&αΧνσι, injicient, 3. pL f. 2. ind. act. Ιτιζαττίζω, immergo. ίτιζάττω, fut. -ψω, idem. ίχ&κξία), £, fut. ijff-ui, adgravo ; (2) gravi damno adficio. Ir&as, a. 2. part. act. ab Ιτιζαίνω. ετίζ&σκ, (as, 'h, scansio ; (2) invasio ; (3) incessio; (4) iter; φ) actio. Ab ετι- ίτιζασχίαεν, inducer e, LI. 2, 23-1. prss.' inf. act. Ion. pro ετιζάσχειν, a verbo Poet. ετιζάσχα, induce. ίτιζας-άζω, fero in, v. c. manibus. ετιζατεύω, navem ingredier; (2) navigio vehor ; (3) in navi milito ; (4) adscendo ; (5) minitbr, insisto, incumbo ; (6) inva- do, occupo, mini vendico ; (7) ineo, con- gredior, rem veneream habeo, de anima- libus. Έτιζατεύων r&rx tS ρέματος, He- rodot. Έτιζατεύων τίτ ϋ,μ,ίξίϊίος οννόμα- tos, Smerdis nomen usurpans, sibiqne vendicans, id. 3, S3. Ab ετιζαίνα. ΐΐΓίζχτΥ,ξίος, ν, ο και yi, scansorius, ad scaur dendum pertinens. Ab Ιτιζαίνω- ΊτιζάτΥ^, ss, ό, epibata, vector. Ab eod. i-r&ccTixis, %, ov, ad epibatas pertinens. Έ- πιζχτιχο), classiarii. 'tsriSarost r >„ on, ad quem patet accessus, qui conscendi potest. Ab eod. ΈΠΓΒΔΑ, ή, dies quarta et ultima festi Apaturiorum apud Athenienses ; (2) postridiana feriarum diesj (3) dies se- cunda nuptiarum. ΙτιζΙάΧΧα, rursus mulgeo. ετιζίζαιόω, et ετιζεζαιόομαι, ΐίμαι, confir- mationem addo, post confirmo, confir- mo. Ix&iSvixiis, part. perf. act. verbi ετιζαίνω. Ιτιζ-ζιματα., τα, genus quoddam saltationis, Hes. ετιζΫ,μεναι* aor. 2. inf. act. Dor. pro ΙτιζΫι- ναι. ϊτιζ^σεαι, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro ετιζγ,σ -fl. ίτιζ*ισεμεν, conscensurum esse, fut. 1. inf. act. ίτιζΫ,σεο., 2. sing. pra?s. imperat. med. Ion. pro \τ ιζγ,σν• \τιζγ,τ-α«, οξος, i, incensor, vel adscensor, qui navem vel equum conscendit, qui nave vel equo vehitur ; (2) mobilis, agi- lis; (3) qui feminam conscendit. Ab ετιζαίνω. Ιτιζιζάζω, f. άσω, impono, facio adscende.- re. Έτιζιζάσας &s αΰτον ετ) το Voiov xtyj- νος, Luc. 10, 34. Ab eod. £37&6ώ<7•Λί, a. 1. part. act. ίηζιξξώο-χω, insuper edo, edo una, velut opsonium cum pane. ίτιζιόω, ω, et ίπιζίοϋμι, supervivo, ultra v-i- vo, superstes sum. Hinc Ίπιζιύο-ομκι, ίπζιωο-(τα.ι, ί^ιζιπ;, Ιπιζιωναι. ΐχιζλαζϊ,ί, ίος, β χα.) Ϋι, noxius, damnosus. 'Er&KaShs xOTOt, Aret. Ab ίτιζλάπται. ίπιζλαζωί, adv. damnose, noxie. Ab ΐτιζλάίττο), f. •ψα, insuper noceo et dam- num infero. Ιτιζλαζ-ίνω, super germino, insuper ger. mino ; (2) refrutico. 6!r/ix«rs»» ω, f. fooit idem-. Hinc ίπιζλάς-'/ίο-ι;, ιως, ■>„ supergerminatio, se- cunda germinatio. Ινιζλαςπχο;, t, t ov, qui supergerminat, vel supergerminandi vim habet. Ιίτ&λαοΊ*>Υΐμίω, convicior insuper, ultro. ίίτιζλίπω, f. 4"»> inspicio. Έπιζλίπίΐν us τι, ras ο-νμφοξας rocs Ix tr,s ά£»λ/«ί, I- socr. ίπιζλίψίΐχ, aor. 1. opt. act. 2Eol. pro im- ζλίψαιμι. Ιπ&λνι, i, fibula, Hes. Ab Ιπιζάλλω. 'οτιξλΥ^Υ,ν, adv. q. d. injectim, superinjec- tim, injiciendo. Ab Ίπιζάλλω. εχίξλΥίμα, aros, τβ, additamentum ; (2) panniciilus ; (3) inserta purpura in fine vestis ; (4) ornamentum domus. Ιιπβλ^ι y ή> auxilium, subsidium. Ab ΙτιζονΜοι, ω, f. Υ,ο-ω, ad auxilium ferendum supervenio, insuper auxilior, prster ali- os subvenio. i&iQSzpt», «Tost το, acclamatio. Ab Icti- ζοά,ω. IriScY/ris, y„ idem. 'friZOYsros, u, ό χα.) Yi, famosus ; in utram- que partem, sed magis in malam. Ιίτίζοιαν, re, scil. &Ζμα, sacrificium, quod pra?ter, vel post bdvis immolationem fit. Ex \t) et βϊ ; , bos. Ιτιζόλαιον, το, velamen, amictorium. Ab ίπιζολϊι, γ,ς, y„ injectio, impositio ; (2) ap- plicatio mentis ; (3) impetus ; (4) incep- tatio ; (5) mulcta ; (6) tributum, vecti- gal ; (7) impressio not£e in nummo, nota ipsa, insigne, quo quem agnoscimus. Ab ίίτιζάλλω• Ιτίζολος, u, ό χα.) y\, compos, qui aliquid a- deptus est. Ab eod. £:π£όλωί , adv. ingeniose, sapiGnter ; (2) fe- Iiciter. Ιπιζομζίω, ω, fut. Υ,ο-ω, bombis adsono ; (2) bombos edo ; (3) strepitum facio. iiTihoo-xY.irist io>s, '/i, depastio. iTiQoffx)s, fios, ν, proboscis. Ab Ότιζόο'χομαι, pascor, depascor. 'επιζνχόλιον, το, armentum, Theoc. iriCuzoXos, u, ό, bubulcus. επιζύλενμα, arost το, insidiee ; (2) moli- men, adgressio, conatus. 'επιζύλευο-ις* to>s> 'hi insidiatio, insidia?. ίπιζχλεντΥό, 5, ό, insidiator. Ab επιζχλεύω, f. εύσω, msidias struo ; (2) insi- diose molior ; (3) consilium capio, deli- bero ; (4) conjiiro. Έπιζχλεύειν τϋ, τυ• eavvihi, Plat. 3-άνα.τόν tivi, Thuc. λ«- ζε7ν, Dem. επιζνλγ„ y,s, ν, consilium adversus aliquem initum, insidiae. Ex ir) et βα-λη. iTtSaXyiTost ov, insidiosus, Luc. επιζνλία, Yj, idem quod yn&Aij. iviSaXosi α, β χα) yi, insidiosus. itriCuXas, adv. insidiose. Ab επίξκλθ{. ετιζξχΐύνω, cunctor, immoror. ίπιζξαχν, adv. ad breve tempus. 'ετίζξίγμα, το, irrigatio, irroratio. liriCgijxoj, et 'εχιζξίμομαι, admurmuro. ετιίξίχω, perfundo, irroro. έτ/έ?/θί??. \s, gravis, Msch. ίχίζςΐθω, fut. ϊσω, ingravesco, magno cum pon^ere irruo, impressionem "facio j (2) degravo, deprimo. 'επιζξΐμάομαι, ωμαι, infrendeo. 'ατΊζξία-'/ι, 3. sing. a. 1. eonj. act. verbi ivi- ζξίΟω. ετιβξομίαι, ω, f. γ,α•ω, adfremo, rugio. Ab επιζξίμα). 'ετιζςοντάω, ω, f. fani, insuper tono, attono, intono. Hinc IffiSeovTYiTos, u, ό χα) yi, cui tonitrua men- tem perculere, attonitus j (2) vecors, ve- sanus. 'ετιζξοχΥΐ, y,s, %, perfusio. Ab Ιίτιζξίχω. επιζξύχω, f. ξω, infremo, fremo. επιζξύω, f. ύο -oj, scateo, plenus sum. 'επιζυΓξα, as, i>, obturamentum j (2) obtu- ratrix, obstructrix. Ab ετιΖΰοι, f. vfu, obturo, obstruo. Έτιζνειν ( 2U ) το ζ-ίμα tms χεξμαοΊ, Arisloph. Έτ;ζΰ- <ταο-θαι τα. Srce., Luc. ετιβωμίζω, fut. ίο-ω, ara? sacrificandi causa impono. Ex 1^) et fico/tos, ara. 'επιζώμιο;, u, ό χα) ή, altari impositus ; (2) d altare cantari solitus. Ex iisd. επι£ωμιοϊα.τίο>, ad aram colloco. επιζώο -ao-dat, a. 1. inf. med. Poet, pro Iri- ζοΥ,σασθαι, ab ετιζοάω• επιζωο-όμεθα, 1. plur. f. 1. ind. med. pro e- ίΓίζογ>σ•όμεθα• επιζως-ξίω, ω, f. γ,ο•ω, invoco. επβώτωξ, ogos, ό, pastor. i-riSairos, pro ΙπιζόΎ,τος, infamis, Anac. Wiyaios, ν, ό χα) y„ qui super terrain est ; (2) humi repens. Ex y) et γαία. επιγαμζξεία, as•, n> connubiorum junctio. Ab επιγαμξξεύω, generum assumo, filiam ali- cui nuptum do ; (2) et in pass, gener fio, uxorem duco. επιγαμζζία, as, -h, adfinitas e matrimonio, Eust. * Ab eod. Ιπιγαμίω, ω, uxorem superinduco, aor. 1. 'επίγημα. Ob γαρ ϊτεγάμει trcirii τοοΊν, Eur. Or. 512. έτιγαμία, v t . adfinitas, jus connubii. Ab itr'^&uos, α, ό χα) -h, nubilis. επιγά'ννυμαι, vel ίτιγάνυμαι, gaudeo aliqua re, inipr. malis alterius. ετιγανόω, orno, illustro. έπιγάς-ξίον, u, το, epigastrium, venter exte- rior. Ex It) et γα?γ,ξ, venter, ετιγάρξ^, βν» ventri deditus, ad ventrem spec tans. Ιπγανξΐάω, ω, insulto calamitoso. ετιγανξόομαι, νμαι, exsulto, hetor; (2) ef- feror animo et ferocior reddor. ετίγαυροί, ο χα) r„ jactabundus ; (2) fortis. ετιγίγον£ΐ5, perf. part. med. verbi έτιγίνο• μαι. iT^ioxauXos, χ, ό χα) yi, cujus caulis hu- Biilis est, qui non erectum, sed humi stratum caulem habet. Ex Ιτίγε^ et xavXos' ετίγειον, α, το, apsis ima planetarum, auge; (2) funis quo navis terras alligatur. Ab ετίγiιos, », e xa) %, terrestris ; (2) humi repens. Ex \τ) et γία, terra. iTr/tii^uXXos, ν, ο χα) yi, a radice tantura fohatus ; (2) sparsa humi folia habens. ετιγεΧάω, SS, arrideo ; (2) irrideo, insulto. ΈτιγεΧάται τ?ο%μ^ Ta7s γορ,είακ, Arist. Thesm. 988. Ιτιγεμίζω, f. Ίσα, onero, repleo. ετιγίνΥ,μα, aTos, το, id, quod ad aliquam rem quasi insuper accedit, accessio ; (2) vitium vulneri accedens. Ab ετιγίνομαι. 'ετεγενκ, ios, Ό χα) -h, indigena; 0>) hatus post, adnatus, seu insuper natus. ετιγεννάω, adgenero, insuper gencio. ίτιγεννΥ,ίΜα, το, quod adnatum est; (2) sjTnptoma. ετιγεννγ,ματιχο5, yi> ov» adnatus, adjunctus velut natura. iτtγεvόμίvβs, a. 2. part. med. v. ετιγίνομαι. ετιγεξαίξωϊ insuper honore adficio. ετιγεύον,αι, f. ενσομαι, gusto, degusto. 'ετιγγβεα, gaudeo, laator aliqua re. iTiyuiTis, ihos % yi, herba qusdam humihs. Ab lrr/j/6 /ίί. Ιτιγίγνομαι, vel ετιγίνομαι, post nascor; (2) adnascor; (3) succedo, subsequor; (4) advenio, supervenio. Έτιγίγνεται γας βυξσοτωΧ•^ ό ΤίαφΧαγων, Arist. Eq. 136. 0< ετιγινομίνοι, posteri, Isocr. ετιγιγνωσχω, s. ετιγινώσχω, agnosco, cog- nosco, rescio, novi ; (2) decerno, statuo; (3) amo, diligo, Ν. T. ετιγΧισχξαίνα, viscosius reddo. ετιγΧίχομαι, cupio, appeto. ετιγΧυχαίνω, reddo dulce ; (2) duicesco. It'^Xuxos, h, ό χα) --;, dulcis ; (2j subdulcis. ετιγΧύςω, f. '\ιω, insculpo, ca?lo. ετιγΧωσσάομαι, male loquor de aliquo, ma- le ominor alicui, male precor. Σν S->,v α. χξΐιζε^, ταΰτ' Ιτιγλωσσα Aios, tu quae jamdu/lum cupis, ilia Jovi'ominaris, 2Es- chyl. Prom. Vinct.92T. '•τιγΧωσσίζομαι, vel ετιγΧωττίζομαι, idem. Π=£/ των Άθννων b' εχ ετίγΚοιττΌτομαι toiStov έί=ν, Arist. Lys. 37. Ex \τ) et γΧωσσα, lingua. ετιγΧωσσ^, vel ετιγΧωττ'^, ihos, yi, lingula, lingua minor ; (2) membrana cartiJagi- nosa rotunditatis oblongaj in interiore gutturis parte. Ex iisd. 'ετιγνάμττω, f. •\ιω, infiecto, intorquea επιγνάμψας, a. 1. part, act. ΕΠΙ 1#ίγναφος, », β χ-α) ί, interpoljtus, innova- tus. Ex in) et γνάπτω, polio, itriyvoiyi, 3. sing. a. 2. opt. v. \*iynai> ίπιγνόντίς, nom. pi, a. 2. part. act. ίτίγνωθι, 2. sing. a. 2. imper-at. act iirtyvafMii ■/>;, 'h, cognitio; (2) venia. Ab ίπιγινώ σχω• ΙπιγνωμοσύνΥη ϋ), arbitriura, cognitio. Ab Ιπιγνώμων, όνος, Ό χα) ή, arbiter, judex ; (2) qui veniara dat, veniae facilis ; (3) in- spector sive eestimator frumenti. Ab ίπιγινωσχω- ίπγνώο-ίο-θί, agnoscetis, 2. pi. f. 1. ind. m. Ιτίγνωσις, ίως, ή, cognitio, agnitio, scientia. Ab eod. ΐπίγνω?ος, ts, ο χα) ή, cognitus, notus. ίπιγονατις, ίίος, r„ os latum et rotundum, quo genuum commissura tegitur, patel- la; (2) femur, genu musculus; (3) ves- tis genus ad genua pertinens. Ex \π) et yovvt genu. IrriyoviTov, το, musicum quoddam instru- mentum. Ab Epigono inventore, Poll, iiriyovh, γ,ς, ή, instauratio generis ; (2) f 03 - tus. Ab Ιπιγίνομαι. Ιπίγονος, u, Ό xoii ή, post natus, foetus suc- cedaneus ; (2) secundis nuptiis natus. Hinc ίίτίγονοι, ων, ci, posteri filii. Ab eodem. Χ-χίγπνατις, ίΰος, γ» idem quod Ιπιγονατίς• \τιγ*ν)ς, ίΰος, ή, idem. iTiyvvihos, Ό χα) υ), genibus impositus. ίτιγξά£δ'/ιν, adv strictim, stringendo levi- ter. Ab Ιίΐιγξάφω. ίτίγραμμα, ατός, το, epigramma ; inscrip- tio, sive prosaica, sive metrica ; (2) titu- lus, laus, gloria quam quis fert] aucujus facti, Appian. Pun. 94. Ab eod. ΙβΠΥζαμμχτογξάφος, u. et ίττιγξαμματοζοΐος, ts, a, scriptor epigram- matuni. ϊπιγξχφίνς, ίως, Ό, qua?stor, qui pecuniam in a?rarium conferendam describit. Ab eodem. Ινιγξαφη, 5ί, η, inscriptio, titulus ; (2) in- dictio ; (3) descriptio, census. Ab Ιπιγξάφω, f. ψω, inscribo ; (2) adscribo, ut autori ; (3 ) acceptum refero ; (4) viritim collationem describo ; (5) testium nomi- na edo, quos producturus sum ; (6) sub- scribe Έπιγξάφίιν τίμημα τινι, Arist. Έπιγξχφίίτθχι τους α-λλοτξίχις γνώμχις, subscribere, Dem. Άχβία-θίΊο•', 'ότι αΙτω ίτονηρον ίΤΡο$•ώτγ]ν ίϊΓίγρά-ψχτο, Aristoph. Pad, 682. ίπίγξΰπος, », Ό χα) ή, nasum aliquantum ad- uncum habens ; (2) curvus, aduncus. ϊτιγυμνάξομχι, insuper exerceo me. ιτιΐχίομχι, in medium profero, divido. iteihaio -ιος, if, Ό χα) η, communis ; (2) ad e- pulandum accommodatus. Ex \,ν Ιπώίίχνν το7; ξίνοις, Arist. Αν. 672. Hinc 'ντιίαχτιάω, ω, ostendere vel ostentare me cupio, ostento. wtitixTixls, vi, ov, demonstrativus, ostensi- vus ; (2) utens genere dicendi ad osten- dendum ingenium et eloquentiam com- parato; quod genus ipsuin tTiluxrtxh dicitur, et oratio ipsa imismrne^' (τώνχηχας, adv. cum ostentatione j (2) ΕΠΙ demonstrative ; (3) aperte, in propatulo ; (4) valde oruate. IxiBults, ta>i, ή, demonstratio ; (2) ostenta- tio, artis specimen ; (3) oratio, cantus, &c. artis ostentanda? causa. Ab OriZtix- ννμι. ΙπΙίιχήω, secundariam ccenam perago. 'iTifcivvtes, ts, Ό χα) -h, qui post coenam est, fit, &c. Ab Ιίτ/δε/ίΓνβν. \xihti,> ν» permansio, immoratio. ΕΠΙ ϊηοίχήμω, insuper dlstribuo. ΐτάιανοίω, post excogito. ίίτιδιαπέμπα, mitto insuper, sc. post alium jam missum. ΌτιΙιαπλίω, f. ίύσω, insuper navi trajicio (2) trajicio. Ιπί&ια'ρρΥ,γνΖμι, f• ηζαι, disrumpo hao-xtvx&, recognosco, ret'^ ivi.uiatrxtiacK, ίως, ή, recognii tTiZtao-vgu, perstringo, irrideo PpYjyVV^t.*, ί • Yi$U>, ujoiuim#w. ο-χίυχζω, recognosco, retracto. tKihiaΛ•^ι?λοτϋ.τ6«, ΰ, fut. rpu-, zelotypia laboro. ΕΠΙ In vulg. ap. Lvcian. sed ibi legendum Ιτι ξγ,λοτυτίω, Ern. τιξίμν;, ν, ό χα) y, damnosus, noxius ; (2) cui mulcta est irrogata. Ex sir) et ζν,μία* ιτϊΐτ,ιχ,ίίω, mulctam irrogo. πζτ,μ,ίως, adv. damnose. Ιτιζϊίν, pro Όπζάίΐν, ab Ιτιζίω. Ιτιζ'/ιτίω, aj, f. ν,σω, requiro, rei amissaede- siderio teneor ; (2) posco. 'Εη^ηβ τ< traoa. mo;, Arist. Hinc ίίτιζγ]τνμα\ το, quasstiq. 1•τιζγ,τγ,ΰ-ΐί, ιως, ν, requisitio, desiderium. ΙπζΥ,τϊο-ι,ΐΑος, χ, ό χα.) r), qui requiri potest, aut solet, appetibilis. Ab eod. ΊπΖύγιον, τβ, pars navis, &c. Hes. Ίτιζνγ)ί, ή, loculamentum machinaa in quod indftur ίτιτοξ);, Steph. ιξνγόω, ω, fut. ωσω, claudo, munio. Ab ίπζώΓξ*., r,, balteu«. Ex \π) et ζω?4ϊξ' ϊτίγ, 3, sing. a. 2. conj. act. verbi ίφίτιμι, immitto. ίτίκλι, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi Ιτιάλλα. ιχΐΥ,μ,ναι•, incumbens inclino, Horn. ίΎΐΥ,ζανοί, », ό χα) ϋ), adjutor. Ex έίτ /rf «f ι », ό χ*Ί ν* auxiliator ; (2) gratiam re'ferens. Ex έτι et ίξάω. 1*ιπξίφγ,ΐ, Ion. pro Ιτν,ζίφΥ,ς. ίπνο-θίντα, nom. plur. a. 1. part. pass. Ion. et Poet, pro ίφΥ,β-θίντίί, ab Ίφγ$ομκι. Ιπθαλάμιον, s, τβ, carmen nuptiale. Ab ^ ίτιθαλάυ-ιο;, *, β χα) ή, nuptialis. Ex etr/ et 3-αλαυ.ος. Ιιτιθαλασο-ϊδιο;, /at, /β», vel Ό χα.) r„ mariti- mus. Ex It) et S -άλατο-α. ΐΎΐβαλάοΌΊος, vel Ιτίθαλαττιος•, idem. ΙπιθαΧπΥΐί, ίο;, ό χα) & caUidus ; (2) jucun- dus, delectabilis. Ex lx) et &άλ-τω. Ιπιθαμ,ζίω, ω, f %σα>, cum stupore attonito admiror, stupeo. ίπιθηνάτιος, χ, ό χα) υ), morti destinatus, capitis damnatus. Ex lr) et 5-άνατβί. 6!7/5ώνάτβί, s, ό χα) r„ mortem accersens, seu adferens, lethifer ; (2) morti vicinus. Ιτιθχνάτω;, adv. ita ut morti vicinus sit. hriO&tm\ ίο;, ό χα) υ), morti propinquus. Ex It) et Β-νν,σχω, morior. Ιπώαζσίω, ω, f. Ϋ,σω, fiduciam sumo, confi- dentior fio. 'ετιθα.*ο-ύνα>, f. υνω, audacem reddo, animum addo. ίτιθανρίάζω, f• άσω, donis honoro. ιθίάζω,ϊ- άσω, deorum opem contra ali- quem imploro ; (2) deorum irani alicui imprecor. Ιτιθαάζω, f. άβ•α>, numine divino adflor, in- stinctu divino agor ; (2) vaticinor ; (3) deos precor ; (4) imprecor ; (5) per deos ubteslor, deorum testlmonlO utor ; (6J consecro. ίτιθίίαοΊ;, ΐω;, υ), afflatus divinus ; (2) ob- testatio, quae fit per deos vel deum j (3) precatio, quadei opem imploramus. Ab ΐτιθίΐάξω. Ιτιθίΐαο-μο;, », β, idem et ex iisd. Ιπιθίϊναι, a. 2. inf. act. verbi Ιτιτίθγ,μ4. Ίπίθιμ*, ατο;, το, id, quod imponitur, seu super imponitur ; (2) statua, qua; de- functi sepulchro imponitur ; (3) opercu- lum ; (4J corona ; (5) cinctura. Ab %th- τίθγ,μι. Ιπιθίξατίύα/, fut. ιίσω, obsequium praesto. Έίτιθίζατίύων ry,v iawrv xadohov lis ty,v ίτατξίόα, Thuc. ίΐτ'ώίσι;, ίω;, ϋ], impositio ; (2) adgressio, invasio ; (3) rerum novarum molitio ; (4) conjuratio ; (5) insidiaa, impostura ; (6) amor, concupiscentia, libido. Ab eod em. ίτιθιστίξαι, oraculum reddo in, sancio ora- culo, auspicio addico aliquid. Ινιθίστιο-μο;, S, i, oraculum, scitum. ίηθίτίον, imponendum,aggrediendum. Ab ιιτιτίθγ,μι• ΙτιθίτΥ,;. u, ο, impostor. Ab eod. Hinc ίτιθίτίχο;, y„ ov, aptus ad fallendum, fallax ; (2) adgressu promptus, audax. ίτ/θίτβί, a, ό χα) r„ adjectus, adjectivus, qui adjici solet ; (2) aliunde invectus ; (3) commentitius ; (4) simulatus, adfec- tatus; (5) impositus, qui imponi solet. Hinc το ίτίθιτον Όνομα, apud Gramma- ticos est nomen adjectivum. Ab ίπιτί- 6y,ui. iTitii'cu, adcurro, incurro, irruo. ϊτιϋίίΐξία, ω, fut. foe», prospicio, considero, contemplor. ijri0£, 3. sing. a. 2. conj. act. v. ίζιτίθνμι. ΕΠΙ \τΛγ,γω, acuo, exacuo. ΙτιΒυ,χυι, υ,;, v\, accessio, additio. Ab \snt~ , βγ,μ,. ΙτίθΥ,μΛ, το, (al. Ιτίθίμοι) operculum, teg- men. Ab eod. Ιτιθγ,ματόω, ω, operculo claudo. ίχιθνμΛηΐξγίΛ, a;, r), januarum, tectorum, et aliorum operimentorum confectio. Ex Ιτ'ιθΥ,μ,α et ϊξγον, opus. Ίτιθγ^αοχία, a;, r„ munus quo insignitur qui aliis 3-*ΐξάξχοι;, vel quatuor elephan- * tis, praeest, Ab Ίτιθγ,°αοχο;, g, ό χα) υ), qui aliis 3-γ,ξάςχοα praeest, qui quatuor elephantos regit. ίτίθγ,ο -i, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi τιθίω. ίτιϋΫ,σιται, 3. sing. f. 1. ind. med verbi \-xr τίΒγ,μ.1. Ιτιβι, 2. sing, prass. imperat. act. verbi l- ιτίίμι. Ιτιθιγγάναι, et Ιτιθίγω, attingo, tango. Ιτιθλίζω, f. /•ψω, premo. Ιτίθλιψι;, ιω;, %, compressio, Aret. Ιτιθμίν, 1. plur. a. 2. ind. act, per Syncop. pro ίτίθομίν, a πιίθ&ι. ίτίβοάζω, insideo; (β) sedeo; (3) insanio, furo, Eur. Med. 1409. ίτιθολόα, infusco, obfusco, perturbo. ίτιθον, persuasi, 1. sing. a. 2. verbi trtiOai• ίτιθοζίω, ό7, adsilio, insilio, supersilio. ίτΊϋοξνΰμαι, ineo feminam, de equis, &c. A praec. έηθίξομαι, insilio, V. L. ίτιθοξυζίω. ω, f. Va;, adstrepo, secundo ru- more adstrepo, admurmuro. ίτιθξαύαι, effringo, Ep. ΐτιθξίξα;, 2. sing. a. 1. ind. act. verbi irr τξίχαι* ίτίθίίττο;, or, bene nutritus vel auctus, de came. ΙτιθξΥ,νία), allamentor, collamentor. ίτιθξομζόω, ω, in grumos cogo, coagulo in. "Ην ίτιθξομ.ζωθγ, si coaguletur,Zv7canrfer. ΐτιθξύο-χω, insilio ; (2) subsilio, subsultim progredior. ίτιθϊμίω, ω, f• r,tru>, cupio, concupisco, de- sidero. ''"ii ty,; μιγάλν,; σοφία; ΐτιθυμ.ν\• σα; ανθξωτί ταξ' Ϋ,μΐίν., Aristoph. NuA. 411. Κίξ^ΰν Ιδιων Ιτιθυμων, id. Ban. 359. Ex It) et S -υμο;, animus. ΊπιβύμΥ,μα, ατο;, to, cupiditas, desiderium. Ab ίτιθυμίω. Ιτιθύμγ,σΐί, ιω;, υ), idem et ab eod. ΊτιθνμΥ,τιίξα, ϋ], cupida, affectatrix, Call. ϊτίθϋμγ,τγ,;, i, qui tenetur alicujus rei de- siderio, cupidus. Ab eod. Hinc Ιτιθυμ.γ,τιχο;, y, ov, ad concupiscendum pro- pensus, insitam concupiscendi faculta- tem habens ; (2) impellens ad concupis- cendum; το ίτιβνμντίχο*, libido, cupi- ditas. \τώυμ%τιχω;, adv. ad desiderium propen- se ; cum ίχαν, cupiditate teneri. X-x^vjjLYiTo;•, %, ov, desiderabilis. Ab ΐτιθυ- μεβ*. ίτιθϊμίοι, a.;, y, cupiditas, desiderium, avi- ditas ; (2) libido, cupiditas effrenata. ίτιθυμίάμχ,, are;, to, suffimentum, quod ad sufnendum adoletur. Ab Ιτίθνμιάω, ω, fut- άσω, suffio, odoramenta adoleo, seu accendo. Ίτιθϊμιο;, ov, cupidus, Man. ιτιθνμόΐατνο;, α, ό χα) y„ ccenarum appe- tens. Ex ΐτιθνμίω et iunrvov, ccena. Ιτιθϋνω, f. ΰνω, corrigo, Suid. ίτιβύνω;, adv. recte, Man. Ιτιθνσιάζω, rem divinam facio. ϊχίθύω, f. ύσω, impetu feror in aliquem ; (2) imm'olo vel sacrifico post alium ; (3) im- molo, sacrifico. Isr/0oivTOM, 3. plur. a. 2. conj. verbi 'urmSy μι, ίτιθωξαχί^ιον, ν, τβ, vestis, quae tnoraci su- perinduitur. Ab Ίτιθωξαχίζω, f. ίσω, insuper lorico ; (2) lo- rico ; (3) super thoracem aliquid induo. 'εηθωξΥ,σσομαι, armor adversus aliquem. ίπιΟωύσσω, f. ξω, inclamo, acclamo, vocife- rando incito. ''Ή μν,ν χιλίύσαι, χάιτίθωΰξα) yt *ξο;, .Esch. P. V. 73. ιτιΐδμων, ovo;, b xa.) y, gnarus. ίνι^ωξ, οξο;, ό xa) y, sciens, peritUS. Ιτίίζομαι, insideo. Ιτιχαγχάζω, f. άσο*, cachinnum sustollo ad aliquid. Ιπιχαγχλάζω, strepo, de aqua maritime. ίτιχαθαίξίω, destruo, diruo. Ότιχαθαίξω, perpurgo, abstergo, Steph. ^ ίπιχαθίζομαι, consido in. 'Ea' ol; a» ouro$ 'vTixxQliyTat μήο$% Arist. Plut, 185. ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ ε πιχκΟεύδω, indormio ; (2) incubo. Ιπικάθημαι, insideo ; (2) sedeo. ίπικαΟιξάνω, insideo. ίπιχα&ίζω, f. ίο-ω, insideo ; (2) impono. επι-χαθίο-αντος, gen. sing. a. 1. part. act. Ιπικάθισμχ* ατός, το, insessus. επικαθίτγ,μι, substituo, sufficio,a. 1. επικα- τ'ε^σα, pass. ϊπιχατε^άθ'/ιν, επικατα^α- θε)ς, substi tutus. επιχαινίζω, f. ίο-ω, instauro, jnnovo. επικαίνω, conficio, JEsch. επικαιρια, ή, opportunitas. επιχαί\ιος, β κα) ■/>, opportunus, commodus ; (2) praecipuus ; (3) temporarius. Ah επίκαιρος, a, 6 κα) ή, idem. Ex επ) et χαι- ξός. Hinc ετικαίξω:, adv. opportune, tempestive. επικαίω, et Ιπικάω, fut. α,ύιτω, accendo, in- cendo ; επικεκκυμίνος, adustus. Τά σώ- ματα υπό τ£ Ϋ]λία επικεκαυμίνοι, Plat. επικαλαμάομαι, ω&αι, f. γισομαι, spicilegi- um facio ; (2) spolio bonis qua ab aliis relicta sunt. Ex gjri et χαλαμάομαι. Ιπικαλίομαι, Ζμαι, invoco, imploro; (2) provoco, superiorem appello ; Ιπεχαλε- σάμγ,ν, a. 1. med. Pass. επικαλνμαι, cog- nominor; επιχλφις, cognominatus ; a. 1. part. (2) postulor, accusor. Έπεχα- λείτο τον B^Stov, Plut. Ιπιχαλεω, ω, nomino, appello, cognomino ; (2) pro εγκχλ'εω, objicio, vitio verto ; (3) invoco, imploro ; (4) testem facio. 'Av- δξαποδι^άς εαυτών επίκάλξ.ι, Hen. επικάλυμμα, ατός, το, tegmen, operimen- tum ; (2) prastextus. Ab επικαλύπτω. ΙπικαλυπτΥ,ζίον, a, το, idem et ab eod. επικαλύπτω* f. •ψω, tego, contego ; (2) ob- scuro. Hinc ϊπικάλυ-φις, εως, v>, contectio, velatio. επικαμπν,, % s , Ϋ„ inflexio, incurvatio, cur- vamen. Ab 'επικάμπτω. Hinc Ιπικαμπ-ης, ες, nexus, curvus. ίπικάμπιος, α, ο καΐ η, idem. ΙπικαμπτΥ,ς, ίος, Ό και ή, inflexus, incur- vus. Ab eod. Ιπικάμπτω, f. ψω, inflecto ; (2) persuadeo, animum alicujus ad meam voluntatem inflecto. Ιπικαμπΰλος, n, i χα) y\, ineurvus. Ιπιχαμπως, adv. flexe, curve. ετίκαμψις, ■}), flexus, conversto, v. c. navis. ίπικανθίδες, ων, eel, canthorum radices. Ex επ) et κανθος, canthus. Ιπίχας, adv. ad verticem, in caput. επικαξδιάω, vide simpl. Nic. επικαρπία, ας, ή, fructus, seu fructuum proventus ; (2) usus rei fructuosus ; (3) quaestus, fcenus ; (4) vectigal, quod a fructibus provenit. Ex επ) et καρπός. επικαξπίδιος, αν, qui fructibus (pomis) m- est, extrinsecus. επικαξπίξαμχι, defrugo, Theoph. Ίπικάςπιον, το, quicquid semen aliquid con- tinet ; 'επικαρπία, τα, ramusculi planta- rum qui sunt super fructum, Ath. επικάρπιος, α, Ό κα) ή, frugifer, fructifer, qui semen continet. Ex iisd. επικαοπολογεω, spicilegium facio. επικά,ρσιος, ία, ιον, vel επικάξσιος, χ, h κα) ■h, obliquus, transversus. επιχαουχεύω, insuper condio, condimentum aliud addo. ιπικαταζαίνω, descendo. ϊπικαταζάλλω, deprimo, demitto. επικατάγνϋμι, insuper frango. επικατάγομαι, post alium applico, vel ap- pello. Ή δ' ύζ-ίξ,α αύτης επικατάγεται, Thucyd, lib. 3, 49. επιχαταδαξθάνω, indormio ; επικαταδα,φΰν, a. 2. indoruiire, indormisse. Ιπικατακλείω, f. είσω, concludo, recondo. Ιπικατακλϊνω, reclino in, repono in. επικατακλύσαι, a. 1. inf. act. verbi Ιπιχα- τακλύζω, inundo, obruo aquis. Ιπικατακοιμ.άομχι, ωμαι, indormio. ϊπιχαταλαίίω, insequor, persequor. Ιπικαταλαμζάνω, occupo, anteverto; (2) consequor ; (3) opprimo. Ιπικαταμενω, insuper maneo, immoror, Xenop/t. επικαταμωμάομχι, irrideo, subsanno. επιχαταπΥ^άω, desilio in, ut aqua, &c. ϊπιχαταπίπτω, incumbo in aliquem. ίπιχαταπλάσσω, emplastrum impono. ΙπιχαταπξΥίθω, comburo super aliqjuo. επιχαταοά,ομαι, diris devoveo. Ιίτιχατάξάτος, Ό xai i,, sacer, exsecrabilis. Ιπίχαταξάο-(τω, vel επιχατα^άττω, percutio, •iaipetuosc impello \ in pass, ioumttor. super επιχαταρρεω, influo, illabor ex superiore loco. επικαταρρύγνΰμαι, super aliqua refrangor, discindo, v. c. vestes, a pectore. έπιχαταρρΊπτίω, super injicio. ίπιχαταρρνίω, desuper defluo aliquo. επιχαταο-ύω, f. είσω, super decutio. deturbo. επιχατασ-χάπτω, f. ψω, super fodio, diruo super. ϊπιχατασπάω, detraho. ίπιζατας-ξατοπεΰευω, castra loco contra a- liquem. ιπίχατασπί-ν^ω, f. σπε'κτω, libo desuper. ' πικατας-ξέ-φω, f. 4^, superinverto, in verto super jaciendo. έπιχαταο-φάττω, f. ξω, insuper jugulo, mac- to super. επιχατατεμνω, concido, lacero. επίκατατξίχω, irruo in abquem, hostiliter impetum facio. επιχαταφίξομαι, deferor, delabor super ali- quem, prasceps ruo. επιχαταφοξα, ή, vocabulum mathematicum, pra?ceps locus in octavo, ab horoscopo, signo. Ad επιχατάφοξος, n, ο xai ή, pronus, proclivis. επιχαταχωννύω, adobruo. επικαταψάω, superficiem v. c. agri leviter rado, sarrio. επικαταψεύίομαι, mentior adversus ali- quem. Και 'άλλα πολλά επιχαταψ ευχό- μενος ελεγεν, Thucyd. 1. 8, 74. επιχατείΐω, inspicio. επιχάτειμι, desuper descendo in, v. c. ca- pite in stomachum. επιχατίζχομαι, idem. επικατίξάω, ω, defusum, transfusum, seu decapulatum, vel elutriatum superpono, vel indo compositioni. επιχατίχω, retineo. επιχατΥίγοξίω, insuper exprobro ; (2) iusu- per explico. επιχατΥ,γόξΥ,οΊς, 'h, addita rei explicatio, ut in Lat. Alba longa, το longa est Figuras επιζατγ,γόξ•/ιοΊς. επιχατοιχ'ιω, inhabito, incolo. επικατοξθόω, bene gero insuper. επικαττύω, et επιχαττύομαι, veteramenta- rii sutoris artem exerceo, coria invetera- ta et detrita consuo. Ιπικανλόφνλλο;, Ό xai -h, a caule tantum fo- Uatus. Ex επί. καυλός, et φύλλον επΊκαυμα, ατός, το, adustio ; (2) id ipsum, quod adustum est ; (3) genus ulceris cir- ca nigram oculi partem : inustionem Lat. Medici vocant. Ab Ιπιχαίω. Ιπίχαυο-ις, εως, y, idem et ab eod. επίκα-υςΌς, et επ'ικαυτος, a, ο xai &, pra2lis- tus. Ab eod. επικαυχάομαι, ωμαι. f. ηοΌμαι, glorior ad- versus aliquem j (2) insulto alicui. Hinc ιπικαύχ'/ισις, εως, ή, insultatio. επικαχλάζω, strepito, de aqua illisa saxis ; (2) irrideo, cachinnor. επικάω, idem quod επικαίω, quod vid. επίκειμαι, impositus sum, super impositus sum ; (2) imponor, super iniponor ; (3) jaceo super; (4) incumbo, immineo. 'Έπίχίινται yap εγγύς αυταΊς, Arist. Αν. 1024. επικείξω, attondeo ; (2) praacido. ϊπίχιχλομαι, impero, inclamo, Άλλ' ούτως άκ'ιχσα τεω Ιπιχίκλεο παιΰι, Apoll. ffliod. 3, 85. Το7ς δ' i νυ π' γν,ξυς ετύχθτι 'Ριγί- havr, ετάξοιο φίλοις επικεκλομενοιο, id. 4, 1343. Ιπιχεκλ-ημίνος, perf. part. pass. ν. επιχχλίω. επικεχονμμίνως, adv. occulte, obscure. \πικελα>>ίω, acclamo, Horn. IsrixiKivo-iS} 'h, acclamantium cohortationes. Ab επικελεύω, et επιχίλίνομαι, hortor. επικίλλω, Poet, appello, vel appellor, per- venio, f. επικελοω, a. 1. επίκ,ελσα^ επιχίλ- ffai, επιχίλσας• επίχΐ-νος, n, Ό χα) ή, inanis, vanus. Ίπιχεντξίω, stimulum addo. επίχεντξος, cv, in centro, Man. επιχίξάννύμι, vel επικεξάω, admisceo. Hinc Ιπικίξαπχος, ν,, ov, cui attemperandi vis inest, obtundens vel temperans maligni- tatem morbi. επικίξας, vel επ'ιχεοας, ατός, tc, fcenum Grscum, herba. Ex επί et κίνας, cor- nu. επιχε^Υ,ς, εος, Ό xai r it quapstuosus, lucro- sus. Hinc το 'επικίξϊις, lucrum, qua?s- tus. Ex επί ct χίΑος, lucrum, ( hi ) έπιχεξτομεοιο'χ, pra?s. part. act. f. g. Dor. pro επικεξτομεασα. Ab επικεξτομίω, ω, f. ν,σω, inaledictis seu pro- bris incesso super aliqua re ; (2) falsum timorem incutere alicui cupio j (3) delu- do, derideo. Hinc επιχεοτόμ'/ιμα, ατός, το, dictum mordax cum irrisione ; (2) objurgatio. επικεξτόμτιο-ις, εως, ■/), idem et ab eod. επιχεύθω, f. εύσω, oculo, celo. επικεφάλαιον, α, το, capitatio, id, quod in capita singula penditur, tributum capi- tulare, Ph. Ex επί et κεςάλχιον, caput, επικεςαλαιόω, in summam coiligo. επικήδειος, u, ο xai 'h, funebris. Hinc τ» επικνΰίΐον, a, Epicedium, carmen fune- bre, nsenia. Ex επί et χγ)Ιος, funus. επικήκας-,ος, ν, ο και κ, ridiculus ; (2) infa- mis. Ex επί et χ^χάζω, convitiis insector. επιχήπιος, α, Ό χα) ή> hortensis. Ex \π) et ΧΥ,πος, hortus. επιχ'/ιξίον, το, quicquid fato obnoxium est, Luc. επικ-ηξίος, n, ό και r„ idem quod επίκ'/ΐζος, a, b κα) --5. fato lethifero obnoxi- us, fatalibus morbis obnoxius ; (2) cadu- cus, fluxus. Ex επί et xfy, fatum. επιχΥιξυκύα, ας, actus mitteiidi, legatio de pace aut fcedere ; (2) alia re. Ab επιχΥ,ξυχεύομαι, percaduceatorem, seupras- conem p'acem peto. Dicitur tamen et de nunciis privatorum ; (2) mentionem, facio (sc. in senatu vel ap. populum) pa- ds cum hoste faciendse ; (3) pronuncio, praidico, edicc, denuncio. επικ'ήξυξις, y„ pronunciatio pecunis, vel de- nunciatio poena?, per prasconem. επιχ'/ΐζύο-ο-ω, vel επιχγ,ξύττω, f. ξω, per pra;- conem pecuniam publice ei polliceor, qui aliquem vivum mortuumve tradiderit; item, qui alicujus rei judicium fecent ; (2) per prasconem edico, denuncio, ve- luti capitis pcenam ; (3) sufficio, substi- tuo. 'Έπεκύξυττον τά χρήματα, χα) τά, σώματα, Plut. επιχγ,ρως, adv. more eorum, qui fatalibus morbis, vel fato etiam mortifero obnoxii sunt. Ab επίχΥ,Ρος- επιχίΐναμα,ι, dissipor super, dispergor su- per. Ex επ) et κίΖν/ιμι, dissipo. 'επικινΰυνεύομαι, f. εύσομαι, in periculo ver- sor, in periculum adductus sum. επικίνδυνος, Ό κα) ϋ„ periculosus. επιχινδυνώ$γ<ς, ες, idem. επικινδύνως, adv. periculose. 'επιχίζνΥ,μι, et επιχίρναμαι, admisceo, He- rod. 1,51. 'επιχλάζω, flecto, infringo. Ex επ) et χλάω. ίπιχλαίω, fleo super ; (2) fleo. 2s V {χς?) επικλάειν ΰ<τεξον, Arist. Thesm. 1072. επΊκλαυτος, u, ό χα) r„ flebilis lamentabilis. Ab επικλα'ιω. επικλάω, ω, f. άο-ω, frango, flecto ; (2) ani- mum alicujus flecto; (3) reflecto; in- κλαο-θΥ,ναι, a. 1. pass, frangi, flecti, nem- pe animo ; επικεκλασμίνος, reflexus. επικλεγ,ς, εος, Ό κα) 'ή, gloriosus, celeber. Ex \π) et χλίος, gloria, επιχλείω, celebro ; (2) perhibeo, dico, no- mino, appello ; (3) invoco. επιχλΥ,θύς, aor. 1. part. pass, per Sync, pro επικαλγ,θε)ς, ab επιχαλεω. Unde επίχλν,μα, το, criminis objectio ; (2) accu- satio ; (3) crimen, quod objicitur. επίκλΥ,ν, adv. cognomento ; (2) prasnomine. Ab inusit. nom. επίχλ-ή. επίκλΥ,ξος, ή, puella, ad quam univcrsa he- reditas pertinet ; (2) orba ; (3) locuples, opulenta. Ex επ) et κλϊ,ξος, sors. επικλνξόω, ω, fut. ώσω, sorte attribuo ; (2) decreto aut quocunque mod ο assigno. Έπικλ^ξαν τον άρχοντα, De?)l. επικλΫ,ρωσις, Y t , sorticio, attributio per sor- tem. επικλΫισαι, a. 1. inf. act. per Sync, pro επι- καλείται, ab επιχαλεω. επ'ιχλ^σις, εως, r t , cognomen; (2) invoca- tio ; (3) ignominia. Ab eod. επίκλΥ,τος, α, ό χα) ϋ„ advocatus, c» ocaiuo, accitus; (2) mobilis, Celebris; (3) ijoUi- butus, adsignatus; (4) conviva - xtraor- dinarie vocatus, umbra ; (5) r: prehensi- one dignus. Ab eod. Ιπίχλινν,ς, εος, ό κα) ϋ„ declinrns, deorsum vergens, declivis, devexus. επίκλινον, acclina, 2. sing. acr. 1. imperat. act. verbi επικλίνω. επιχλίντΥ,ς, a, i, inclinans, faciens ut quid inclinet. Ab.eod. Em ΕΠΙ ΕΠΙ ίτίχλιντξον, », τβ, sella, vel lectus, in quo nos reclinare vel recumbere possumus. Ab ίτιχλϊνω, acclino, inclino, declino, jaceo su- per, Appollon. ΐτιχίχΛίται, adjacet ; ixi- χίχλιμίνος, inclinatus, Thuc. Hinc ίχίχλϊσις, ίως, *ί, inclinatio ; (2) acclinatio. Ιηχλβνίω, ω, fut. ίσω, concutio, perturbo ; (2) valde concutio. ίτ«λβτ.βί, *, β χα) v, furax, avidus furan- di ; (2) furtivus, occultus, clandestinus ; (3) subdolus, vafer, versutiloquus ; (4) subst. fur. Ex \x) et χλίπτω, furor. ΊχιχΧύζω, f. ύσω, proluo ; (2) inundo, sub- mergo ; (3) tropice, ut inundo ap. Lat. (4) in aor. 1. abundo. \χιχ\ύσα#α, a. 1. part. act. f. g. Ιπίαλΰσις, 6&>j, i, proluvies, diluvium maris terrain obruentis ; (2) illuvio, mundatio. Ab Ιπιχλύζω. Ιχιχλυσμος, a> Ό, inundatio. ίχίχ\ν?ος, ov, inundatus, aquis obrutus. Ιπιχλντος, 5, e χα) r„ Celebris, inclytus. Ab ίτιχλύω, audio, celeber sum. ίχιχλώθω, neo, fatalia stamina duco ; hri• χλωσίν, destinavit ; ί^ηκλώσαντο, desti- narunt ; Ιτιχίκλωσμίνχ, fatodestinata ; ίχιχλωσβύς, sorte attributus. r £lt ts Κξ6• νίων'Όλζον Ιπιχλώσγι γαμίοντί τί γιινομί- νω τι, Od. 4, 208. ( Όππόττ χα.) βασιλίΖ- <τιγ επιχλώσονται οίζυν. id. 20, 196. Ιτιχνάμντω, iriflecto ; (2) intorqueo ; prop- ter Homericum \τικνάμ•^ασα, 11. 1, 569. sed ibi plerique legunt ίπιγνάμψασα. ΙΠχνάω, ω, et ίτικνί,θω, fut. ίσω, intero. Έχιχνωσιν τνξον, ΐλαιον, σίλΟιον, όζος, in- super radunt, Arist. Αν. 539'. ί χιχύζα, fut. ίσω, in superficie scalpo ; (2) per "surnma incido. Hinc Ιπίχνισις, ίως, ί, scarificatio, scalptura ; (2) incisio, quas per summas partes fit. ίτιχοιλις, ίΰοί, ί, superior palpebra, cilium. ίτίχοιλος, ov, cavus. Ιπιχοιμύομαι, ωμαι, indormio, incumbo dormiens ; (2) negligens, supinus, secu- rus sum in aliqua re. Ιπικοίμγ,σις, ί, decubitus in aliquam corpo- ris partem in somno. ίτιχοινης, adv. communiter, Stephr 'ντίχοινος, υ, Ό χα) ί, communis, promiscu- us. Hinc τώ ίτίχοινα, ων, nomina epi- ccena, quas sub una terminatione utrum- que sexum denotant. ϊπιχοινόω, et Ι'χιχοινόομα.ι, communico. ΐχιχοινωνί-ω, ω, f ίσω, commune habeo. ΐχιχοίνωνος, ov, particeps. ίπιχοίζανος, ό, rex, princeps, dux, Orph. ίΐτιχοιτά,ζΰμχί, cubile habeo, vel constituo mihi in! Ιχιχοχχάξω, arrideo. Vox Comioa. Unde ixixoxxas^ia, arridere, adludere solita; Epith. Echus : aL ixixoxxusrga. Ιπιχολλάω, ω, f. ίσω, adglutino. Hinc ίτιχόλ/.Υ,μα., ατός, το, id, quod glutinamen- tis alicui rei jungitur. Ιηχολνίδιος, u, Ό xou ί, qui in sinu gesta- tur. Ex hi et χόλνος, sinus. Ιχιχομίζω, f. ίσω, euro, procuro. ιτιχομμίω, ornatu nimis exquisito excolo. Ιχίχομος, ό, ad aliquid missus, curator, V. Ιιτιχομτάζω. fut. ίσω, jactabundis verbis prasdico, Plut. in Camill. c. 22. (2) jac- tabundis verbis addo. 'νχιχομπίω, ω, f. ίσω, jactito, ostento. Έ- χιχομτων τα μίγίζ-α, Thuc. ίχιχύμψίύω, exquisite omo. ixixoxavov, α, το, mensa coquorum, supra quam carnes secari solent. Ab txixoxii, rii, it incisio, accisio, pra?cisio, qua arborum extreme partes praiciduntur. Χχίχοχος, u, ο xoii ί, accisus, preecisus, de- cacuminatus ; (2) brevis ; subst. το, lig- num, quod supponitur rei, qua? secatur. Ιχιχ'οπτ-κ, χ, Ό, reprehensor. Ab Ιίτιχόττω, f. •φϋ;, incido, prieeido, in cacu- mine casdo; (2) accido, vires attenuo, retundo, reprimo, inhibeo, reprehendo. Ιπιχοξίζω, sperno, rejicio, Gaz. ap. Aristol. ίπχόξμιον, το, lignum quod supponitur rei secandse. Ιπίχοξο-ος, u, β χλ) Yi, qui supra tempora s. maxillas est. Ex ίπι et ζόξβ -cu. ίχιχοξύοΌΌμοίί, armor adve-rsum. Ιχιχος, epicus, ut poeta, versus. Ab «τβ?. 1•τιχοο•μίω } eohonesto, ornatum addo, Arist. Ίπίχοτος, ira dignus : τα. ΧτΊχοτα., culpan- da, ob quae quis merito irascatur, Res, ex Soph. Ex έτι et χότοί. Ιηχοττα,ζίζω, f. ίσω, defiindo guttas In po- culo epoto relictas, ita ut sonitum red- dat. ίπιχότωί, adv. irate, iracunde, Hes. Ab ιπίχοτος. Έπιχέςίιοί, a., ov, Epicureus, Ep. ϊπιχνξϊω, ω, f. ί,σω, auxilior, auxilio venio. 'Επίχνξίϊν το7ς δίομίνοι;, Luc. Ιπιχνξΐίσαι, a. 1. inf. act. ίτιχέξνισις, ιως, i\, opitulatio, auxiliiun. \τιχίζν\μα,, το, idem. Ιτιχας ία, ας, ft, auxilii latio, Thuc. Ιχιχχξίχος, η, ov, auxiliaris. Hinc το \m- χαξίχον, S, auxiliares copia?. Ιπιχύξιο;, ν, ο xou r,, auxiliaris. Ab ΈΠΓΚ0ΤΡ02, st, b xai r„ auxiliator, ad- jutor, opitulator. ίπιχνφίζω, f. ίσω, allevo. Έπιχνςίζίΐν r/iv xiviav τινοξ, Greg. Ιπχξαδαίνω, eviDro, quatio super. Ιίτιχξάξω, inclamo. 'ίπιχξάθνν, amarus /actus sum, aor. 1. ind. pass. Poet, pro Ιπιχξάνθνιν, a «ιχςαίνω. ίπιχξαίνω, et Ιπιχξαιαίνω, efficio, perficio. Hinc a. 1. ίπιχξτ,γνον, seu ΐτίκξΥ,νον, per- fice, apud Homerum, II. 1, 455. item, confirmo,*ratum facio promissum, dic- tum. "Oj ταντ' ίπίχξανίν, Soph. Phil. , 1458 • Ιπιχζάνθγ,ν, vide ίπιχξάθ' /iv. ίτιχξανϊί, ίίος, r], cerebellum. Ex i-xi et χξάνον, caput. ιπίχιάνον, α, το, quod super caput est, vitta, capitis ligamen, capitis tegumentem mu- liebre; (2) munimentum, quod capiti imponitur j (3) capitulum columnar Ex iisd. ίπίχξ&σις, ΐω;, r\, attemperatio. Ab Ιπιχι- ξάννυμι. ετιχζαταιόω, ω, f. ο'σω, insuper firmo. Ίπχξάταα, a;, v\, poiestas, rlitio. ϊτιχξατίοντα., ace. sing. part, prass. m. g. verbi Ιπικξατίω, ω, f. %σω, pra;valeo, potior, do- minium obtineo, supero, cohibeo. Έ- πιχξαταν τεοφν,ί, j.• τρο&ς, Thuc. τας τν,ς ςυσιως ιμοίξτία;, Isbcr. "Οσσοι yag νί.ισσιν \πι- Χξατίνσιν αξίς-οι, II. 10, 214. Ex \τ) et χοατίω. Οίχςάτίωςί potenter, prasvalide, Poet, pro Ιχιχζατω;• Ab επιχξ&τϊ,ί, ίος, α, Ό χα) ί, in potestate sua habens, alicuju^ rei compos ; (2) fortis ; potens. Ex Ιτί et κλίτος. ΙπιχζατΥΐσίΐα, 1. sing. a. 1. opt. act. JEol. pro ΙπιχξατΥ,σαι uu. Ab ϊπιχξατϊω. επιχξαττ,τικοί, cohibendi vim habens, Gal. ίπιχξατν,τω<>, ό, apud Astrologos ks-r,g CU- jus in themate maxima? vires sunt, Steph. ιπιχξατίΰίί, at, sudaria. Ιπιχοατίδιον, α, το, sudarium, quo caput ob- volvebatur. Ex It) et χξας, caput. ΐπιχςατιχοί, »j, ov, cui attemperandi vis in- est. Ab ίίτιχίξάνννμι. ϊπιχξχτύνω, f. υνω, confirmo, roboro. ίπιχξατως, adv. valde. Ab ίπιχξοοτής. ίχιχξίχω, digitis citharam vel lyram pulso, posito plectro quo proprie χςίχχσι. ΙίΓίκξΐμάννϋμι, Ικικΐίμαννύω, vel ίπιχξίμιίω, suspendo super, imminere facio. Hinc a. 1. ϊτίχριμασα' Ιπίκςίμασαί xWhvvov, periculum impendere fecisti. Hinc Itrt- χξίμαμαι, suspensus sum super, impen- deo, immineo ; επιχξίμάμίνος χίνίννος, impendens periculum; in a. 1. ΐίτιχξίμασ- θείί. Hinc ΙπιχξίμΥίί, ίος, β χα) η, impendens. ΐπιχξν,γ,νον, 2. sing. a. 1. imperat. act. per Ejie'nth. etAtt. pro Ιπίχξανον,εΛ) \-xixgai- ΙπίχξΥ,μνος, υ, Ό χα) ν,, praceps, in pra?cipi- tium vergens. Ex ίπ) et χξΥ,μνός. Ιπιχο-ηνωμεν, 1. plur. a. 1. conj. act. Att. pro Ιπιχξάνωμίν, ab ιτιχ^αίνω• ΙπιχξΥ,σαι, aor. 1. inf. act. per Syncop. pro ίπ(χεξά.σαι, ab Ιτιχίξάνι/υμι. isrix°YiTY,*i%iov, χ, το, operculum «gtjnjgJ&e sive parvas cratera;. ixixoihov, adv. cum delectu, de victimis, > Apoll. Rhod. 2, 301. Ιτιχξίνω, judicio meo approbo, decerno. ϊπίκξίον, α, το, antenna navis. Hinc r» ίτίχζία, ων, navis tabulata. ίτίχςϊσις, ίως, i\, adjudicatio ; (2) judicium, juramentum ; (3) discretio ; (4) censu- ra ; (5; dignatio. Ab ίπιχζίνω. Unde ίτικςϊτΥ,ς, if, 6, arbiter ; (2) consultor. ίπίχξΐτος, a, ό xou ■>„ lectus, delectus, ap- probates. Ab eod. ( 216 ϊπιχξοτίω, ω, fut. -ησω, applaudo ; (2) crepo, crepito, castigo, vitupero, increpo. Νη- SYJpfcs παξίππίυον ire) των ΰίλφίνων ίπιχξο- τνσαι, Luc. Ιπίχξοτος, tt, ό χα) ή, pulsatus, propulsatus, proculcatus. Ex 1 Ύ ] et χξότος. Ιτίχξνμα> ατός, το, pulsus, ictus. Wixevns, ίως, ή, certa percussio ferulis le- vibus. Ab Ιπιχζύω, f. ίσω, impello, incito. Μ«λλβ» Ιπιχεύίΐς σίγί [τον %Χου) Arist. Thesm. 1013. (2) idem quod ϊτπχξίχω. Ιπιχξνπτιχος, r,, ov, q. d. occultativus ; (2) occultationis significationem habens. Ab Ίπιχούπτω, f- •3?ω, abscondo j (2) celo, dis- simulo. Hinc ΐπίχξΰφος, ov, occultus, celatus, latitans. ίπίχξυψις, ιως, ϋ,, occultatio ; (2J sermo si- nigmaticus. Ab Ότιχςύχτω. έπικξώζω, adcrocito. ΐπιχτάομαΊ, ωμαι, fut. Υ,σομαι, insuper ad- quiro, ultra adquiro, seu compare \νιχτίίνω, interficio, Soph. Ιπιχτίνιον, u, το, lanugo lini adherens pec- tini, dum pectinatur linum; (2) locus supra pubem. Α χτάς, quod de pube etiam dicitur. \πίχτγιμα, το, possessio extra patria» fines, quae al. ϊγχτΥ,μ*. ΙπίχτΥ,σις, ή, accessio possessionum. Ab ίπιχτάομαι. Unde ΙπίχτΥίτος, α, ο χα) ή, adquisitus, possessus. ΙπιχτΚω, f. ίσω, super sedifico, superstruo. ϊπικτυπίω, ω, f. ν,σω, insono, strepo, per- strepo ; (2) strepitum excito. Ιίας δ* ίπίχτύπησ' "Ολυμπος, Arist. Αν. 780. Άλλ' ως μάλι?α τοΊν rroholv Ιιτιχτυπων βάΐιζι, id. Cone. 483. Ex isri et χτυπίώ» sono. ίτιχυΐαίνω, glorior, effero me. ΙπικυΙίΓίζως, adv. gloriosius ; (2) meliore fortuna et successu. ίπιχίΙΫ,ς, ίος, ό χα) r„ gloriosus ; (2) potens; (3) magna fiducia praeditus. Ex in) et χυΰος. ιπιχυίω, ω, f. %σω, superfceto. Hinc Ί^ιχίΐΥ,μα, ctref, το, superfoetatio, foetus qui post alium conceptum concipitur. ΐπιχνΐσκω, et Ιπιχνισχομαι, idem quod Ιπι- χυίω, de lepore diet. Plut. ιπιχυχλίω, extrinsecus insero, inculco. ΐηχύκλιος, sub. πλαχΐίς, quoddam placenta? genus, Ath. ίΤίχυλΊΐίς, ων, al, superiores palpebrai ϊπιχυλίχίίος, u, ό χα) %, inter pocula dictus vel factus. ίχιχυλινΰίω, ω, volvo super, devolvo. ίπιχυλινδξόω, ω, f. ωσω, cyhndris in supe^ ficie asquo et complano. Ex ear) et xd- λινίξος, cylindrus. ίπικυλίνΰω, idem quod 'απχυλινΰίω. ϊπιχυλΤω, devolvo in. ιπιχυμαίνω, fluctuando irruo. ίπιχυματίζω, f. ίσω, innato. Ex χύμα• Ιτιχυμάτωσις, ϋ), fluctuatio. ΐνιχνττω, ί. -ψω, pronus vel propendens in- cumbo. ίτιχνξίω, f. ίσω, incido, nanciscor. Ιπιχυξόω, ω, f. ωσω, confirmo, approbo. ίπίχϋψαι,Ά. 1. inf. act. Mol. pro ίπιχν^αΐι ab ίπκύξω. ψίχυξτος, u, ό χα) ί, incurvus. Hinc ϊπιχυξτίω, ω, f. ώσω, incurvo. ίίτιχυξτώοντί, nom. dual. part. pras. act. Poet, pro ΙπικνζτοΌντι. Ιπικύξω, f. ύξσω, idem quod Ιπιχνξίω, a. I. ίπιχύζσαι, incidere ; ίπικύξσας, partic. Ιπικΰξωσις, ίως, ή, confirmatio. Ab ϊπιχο• ξοω• ίπίχυφος, ν, ό χα) ί, incurvus. Ab It/• χύπτω. ίπιχνψίλιος, qui curat alvearia apum,^p»YA. Panis, Ep. Α χυ^ίλνι. Ιηχωθωνίζομχι, f• ίσομαι, perpoto. Ιπικωκίω, f. ύσω, allamentor, allacrimor. Κατικωχύω πχτξος τγ,ν ΰν?άλα;γαν δα?τα» Soph. El. 285. Ex Ίπ) et χωχύω,βεο. Ιτιχώλνσις, ίως, η, impeditio. Ab έπικωλύω, ΐ. ύσω, impedio ; (2) insuper im- pedio, insuper prohibeo. Ύίς i?ai μ' ό ίπικωλύσων τάΐι. Soph. Phil. 1230. ίπικωμάζω, fut άσω, commissatum eo ad quern. ίπιχωμα?ιχως, adv. laudantium more. ίαιχώμιον, ν, το, encomium, laus. Ab ^ ΐτιχωΜος, S, β χα) ή, laudatorius. Ab iy» χώμιο», pro quo etiam Pottice dicitur. ίπίχωμος, comissator. Ex ίτί et xSfu^^ ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ \*ιχωιχφ&εω, £ ~> £ '«(Τω, mordacibus dictis incesso, mordeo, noto, taxo, subsanno. επιχωπητήξ , ό, ν.χωπητηζ, Suid. Eust. επίχωπος, ν, ο χα) ή, remo adraotam habens manum, remigationi accinctus ; (2) re- migio instructus. Ex επ) et χώπνΐ' επιχως, adv. more carminis epici. επιχώφωσις, ή, surditas. επιλαζίσθαι, a. 2. inf. med. verbi Ιπλαμ- ζάνω. επιλα&η, τι, prehensio, 2Esch. επιλαγχανω, super alio seu post alium sorte obtineo ; unde επιλαχών, a. 2. sorte suf- fectus, subjectus, subsortitius. επιλάξΰμαι, prehendo, compr.ehendo. επιλάθηται, 3. sing. a. 2. conj. med. επιλαϊς, ιδος, ή, curruca, avicula, qua? et ύπολωίς nuncupatur. Ινιλαλεω, interpello, obloquor. επιλαμζανω, insuper adsumo, sumo post a- liud; (2) excipio, succedo, subdo; (3) op- primo, invado ; (4) corripio, manum in- jicio ; (5) occupo ; (6) attingo, nanciscor ; (7) retineo, sisto ; (8) obstruo, obturo : επιλαμβάνομαι, prehendo, arripio ; (2) reprehendo, corripio ; (3) retineo ; (4) capto ; (5) impedio ; (6) opprimo, inva- do ; (7) opem fero. Κυχτος επιλαζάσης το εξγον, Thuc. 2i» δ* επίλαζ,ε τό υΖωζ, Hem. επίλαμπος, α, ο χα.) ή, clarus, illustris, ma- nifestus. επιλαμπξύνω, floreo, in celebritate magna versor, excello, insignem me facio. επιλάμπω, superfulgeo, luceo super aut post; (2) illustro. επιλανθανεσθω, 3. sing. praes. imper. m. v. ίπιλανθάνομαι, obliviscor,fut. επιλ-ησομαι, perf. επιλελησμαι, a. 2. επελαθόμην• N»j- ■ZiO? oris των ο'ιχτςως οιχομίνων γονέων επι- λάθεται, Soph. ΕΙ. 14ΰ. Ύαΰτ' επιλ'ε• Xnrai πε)ν μαθεϊν, oblitus est, Arist. Nub. 631. επιλαξχία, ας, ν), turba duplaris, duae tur- ma?, agmen militum centum viginti oc- to. Ex επ) et ιλάξχν,ς. επιλεαίνω, lasvigo, polio ; (2) commendo a- liquid, laudo per assentationem. επιλέγω, dictis addo ; (2) eligo, deligo, se- ligo : επιλέγομαι, eligo, deligo ; (2) lego; (3) recenseo ; επελεξάμπν, a. 1. med. \πι• Άελεγμενοι, perf. part. pass, delecti. Έ- πιλεγειν τεχμήζία, Thuc. Ιπιλείζω, insuper s. ultra libo ; (2) super a- liqua re libo ; (3) libo. επιλειόω, la?vigo. επιλείπω, f. •ψω, deficio,^ desum. Κληττ,ξες έπιλείψνσι τέί χαλαμενας, Aristoph. Vesp. 1324. Έπιλίποι δ* αν ήμας Ό πα,ς χξόνος, Isocr. επιλύνω, in superficie lambo ; (2) lambo. επίλίΐ'ψΐζ, εως, ή, defectio, penuria. Ab ε- πιλείπω. επίλεχτος, α, ί χα) r), delectus, selectus ; (2) miles extraordinarius. Ab επιλέγω. επιλεχτάξχ•/ΐί, s, Ό, prarfectus militum ex- traordinariorum. επιλεχτως, adv. cum delectu. επιλέλαβα, perf. ind. med. Dor. pro Ιπιλε- λν,θα, ab επιλανθάνομχι. επιλελν,σθαι, oblivioni traditum esse, perf. inf. pass. επίλεξις, εως, i\, delectus. ίπιλεπω, decortico, Horn. επιλενχαίνω, dealbo. επίλενχος, a, ο χα) i\, aliquantum albus, al- bicans. επιλεύσσω, adspicio, prospicio. επιλνβεο, 2. sing, prass. imperat. med. Ion. pro επιλνβν. επιλΫβν,ς, ες, oblivionem afferens. Ab ιπιλνβομαι, obliviscor. Κα,πιλήθύμαι xa- χων, Eur. Hec. 285. επίλ-ηθον, apud Horn, aliqui pro επιλητιχον, efficax oblivionis. Vid. mox επιλνβω, apud Poetas oblivisci facio, obli- vionem induco ; a. 1. επελψεν, oblivisci fecit. Ab hoc επιλύω, participium neut. επιλνιθον, apud Horn. Odyss. 4, 221. obli- visci faciens, secundum eos qui ibi non scribunt επίλτιθον. ιπιλ'ώς, iho?, ή, jure belli parta, v. c. urbs. Ex επ) et λεία. εχιληκίω, crepitum seu strepitum excito ad, applaudo. επιλί,ναιοζ, u, ο χα.) >„ in sacris Bacchi usita- tus. Ex επ) et ΧηναΊος, Bacchus. επιλίίΥΐοί, u. ο xa) -h, torcularius, ad torcu- lar pertinens. Ex \π) et ληνός. εηλνπτίξω, f. ίιτω, morbo comitiali laboro. Ab επίλ-ηπτος. επιλΥ,πτιχοί, ν, ov, morbo comitiali labo- rans. επιλήπτομαι, idem quod επιλιηπτίζω. Ab Ιπίληπτος, α, β χα) 4), reprehensione dig- nus ; (2) correptus a damione ; (3) labo- rans epilepsia, sive morbo comitiali j (4) conspicuus. Ab έπιλαμξάνω. επιλήπτωξ, o»o;, i, reprehensor. Ab eod. επίλΥ,ο-ις, r), oblivio, Find. επιλήσμη, *n, v), oblivio. Ab επιληθω. επιλ^σμονν,, ν)ς, ή, idem et ab eod. 'επιλ'/;σ•μοο~ύν•/ι, ν,ς, i), idem et ab eod. επιλ'/ισμότατος, pro επιλήσμονες ατός, Ar. επιλν,σμων, όνος, β χα) ή, obliviosus, quern facile capit oblivio ; (2) oblitus, imme- mor. Ab επιλνβω. επιλί,σομαί, f. 1. ind. med v. επΊλ'ήθομαα.' επιλΥ,πχος, ΐ?, ov, oblivionem afferens. επιλν,-^ια, ας, ν), invasio, paroxysmi initi- um; (2) morbus comitialis, epilepsia; (3) retentio, obstructio, obturatio. Ab έπιλαμζάνω. επιλν^ιμος, n, ί χα) ϋ), reprehensione dig- nus. Ab eod. επίληψις, εως, fi, prehensio, apprehensio ; (2) invasio, manus injectio, vendicatio ; (3) morbus comitialis, epilepsia. Ab eodem. επιλίγδνιν, adv. strictim, leviter. επιλιμνάζω, superstagno, restagno. επιλιπαίνω, pinguedine ilhno. επιλϊπτις, εος, 6 χα) ϊ„ deficiens. Ab επι- λε'ιπω• επιλλίζω, f. ίσω, ocuhs innuo ; (2) subsan- no, derideo. Ex επ) et 'ίλλος, oculus. επιλλος, α, Ό χα) ή, strabus, partus. επιλλώπτω, conniveo, adnicto. επιλοξις, ίίος, r), jecinoris fibrse, lies. Ex επ) et λοζος, extrema pars hepatis. επιλογή, %ς, r„ delectus, electio. Ab επιλέ- γω, seligo. επιλογίζομχι, compute, supputo ; (2) cogi- to, recogito, reputo. Hinc επιλογιχος, ν), ov, ad reddendam rationem pertinens ; τα. επιλογιχα, idem quod επί- λογος. επιλογιο-μος, S, ί, computatio, enumeratio ; (2) cogitatio ; εξ επιλογισμν, prudenter. επίλογος, u, ο, subjuncta dictorum ratio, died alicujus explicatio ; (2) epilogue, conclusio. Ab επιλέγω. επίλογχος, ov, Epith. cuspidis in hasta. επιλοίζιος, ov, libationi serviens, sc. patera. επιλοιίοοίω, convicior, in re, ob rem. επιλοίμ'α 'ίπ -n, carmina, qua? cantantur post sedatam pestem. Ex επ) et λοιμός. επίλοιπος, ν, ό χα) ή, reliquus. Ab επιλεί- πω, relinquo. επίλντξον, n, τό, merces pro lotura, merces balneatoris. Ex επ) et λίΐτξον. επιλϋπεω, ω, f. ί,σω. insuper molestiam ad- fero; (2) contristo. επίλϋπος, n, ό χα) ν, valde mcestus, admo- dum tristis. Ex επ) et λύπη, tristitia. επίλϋο-ις, εως, ■/), explicatio ; (2) liberatio. επιλυτιχος, nodosas qusstiones solvendi pe- ri tus. Ab eod. έπίλυχνο;, ό, lucerna seu ellychnium. επιλϊιω, explic.o, solvo ; (2) med. etiam li- bera ad facultatem alicujus rei. επιλωζάω, ignominia, injuria afneio. επιλωζενω, f- εύσω, cavillor, irrideo. επιλώζ-Λ,ς, ες, damnosus, perniciosus, Nic. επιλώζ'/ιτος, ov, ignominia affectus, infamis. επιμάζιος, lactans, de infante. Α μάζος. επιμαιμάω, ω, f. ησω, vehementer cupio. Έπιμαίμωο-α.1 μάχν,ς, Eye. επιμαίνομχι, insanio ; (2^ furiose amo, a. 2. επεμάνην ; επιμανεις, επιμανεισα. επιμαίομχι, attingo; (2) instigo; (3) cu- pio ; (4) quaero. επίμαλθος, α, ί χα.) r), maltha inductus. Ex επ) et μάλθα. επιμα,λλον, adv. promptius, propensius, ve- il em entius. επιμ&νης, εος, ο χα) ή, insanus, furiosus. Ab επιμαίνομαι. επιμανίχιον, το, manipulus sacerdotis, Chrys. ϊπιμανως, adv. furiose, vehementer. επιμανθα,νω, disco seu doceor post. έπίμαξγος, u, ό χα) ή, insanus. επιμάξτυξ, ΰξος, ό χα) r), testis facta? rei. 'επιμχξτνξεω, testimonium perhibeo ; (2) testimonio meo attribuo vel adscribo. επιμαξτυξία, ας, %, attestatio. επιμχξτύςομαι, testes appello, cito super a- liqua re ; (2) testiflcor, contestor. Όύ- χΐνος uv έχων τιν' ιπεμαζτνρα,τό, Arist. fesp. 1426. Ιπιμάξτύξος, Poet, qui testis est super ali- qua re, qui testis adhibetur. επιμασσάομαι, insuper mando, seu man- duco; επιμαο-σ'ηθεις, insuper manduca- tus. ϊπιμάοΌ-ω, et επιμάσσομαι, tango, attingo, contingo ita ut alius persentiscat ; (2) tactu exploro, palpo ; (3; prehendo ; (4) abstergo. επιμαςίΐιος, u, ό χα) i), mamma? admotus j (2) subrumus. Ex επ) et μας-ός. επιμάς-ιος, n, ό χα) ν, idem et ex iisd. επίμαχος, i, qui cibum qua?rit, mendicus, Horn. επιμα,χεω, ω, f. %<τω, fero auxilium. επιμαχία, ας, i\, societas belU in propul- sanda injuria, societas belh subsidiaria. Ab επίμαχες, ν, β χα) 'h, oppugnabilis ; (2) ex- pugnabilis ; superl. Ιπιμαχώτατος ; (3) qui auxiliatur in pugna. Ex επ) et μά- χομαι, pugno. επιμειΰάω, idem quod επιμειΰιάω, Horn. επιμειδίιπ-ας, a. 1. part. act. επιμεώίασις, ν), arrisio ; (2) risus. Ab επιμειίιάω, ω, fut. άσω, subrideo ; (2) adri- deo. επιμείλια, τα, ap. II. 9, 147. res dotales. Ex επ) et μειλ'ισσω, mulceo. επιμελαίνομαι, nigresco, nigredine inficicr. επιμίλα4, αινα, av> nigricans. επιμέλεια, ας, ή, et Ion. επιμελίνι, cura, di- ligentia, studium ; (2) curatio, procura- tio ; (3) curatio muneris. Ab επιμελής . Ιπιμελεομαι, ίμαι, fut. επιμελν,σομαι, euro, curam gero, studeo, operam do. Έπι• μ,ίλεισθαι τ'ύ σώματος' των χοινων, res pu- blicas. ΈπεμελεΊτο δβ των υπαρχόντων ως αθάνατος, Isocr. Ex \π) et μέλει. επιμελές, τό, cura, Polyb. Ίπιμελες-ατα, adv. diligentissime. Ab In- μελες-ατος, superl. ab επιμελής. επιμελες-εξον, adv. diligentius. Ab επιμί- λίςίξος, quod est compar. ab eod. επιμελίβψι, 2. sing. a. 1. imperat. pass. v. επιμελεομαι. Unde επιμελν,μα, ατός, το, negotium, cujus cu- ram gerimus, res, qua? cura? est; (2) cura. επιμελν,ς, εος, ό χα) ή, qui curam agit ; (2) solicitus, diligens ; (3) qui cura? est, qui curatur. Ex επ) et μέλει, curce est. επιμελν,τΫ,ς, S, o, curator ; (2) procurator. Ab επιμελεομαι. επιμελν,τιχός, ->„ ov, aptus ad curam geren- dam alicujus rei ; (2) diligens et peritus curator. Ab επιμελητής. επιμελλω, f. λήσω, cunctor. επιμίλομαι, idem quod 'επιμελεομαι. 'επιμελώς, adv. cura adhibita, diligenter. επίμεμπτος, α, ό χα) ή, culpabilis, accusa- bihs. Ab έπιΐΛεμφομαι. επιμεμ$γις, εος, ο χα) ή, idem et ab eod. επιμίμφίαι, 2. sing. pra?s. conj. med. Ion. pro 'επιμεμφεσαι, ab επιμεμφόμαι, conqueror super aliqua re, incuso; (2) reprehendo, vitupero. Έ- πιμέμφεσθαι εαντω τν,ς τόλμης, Diosc. Ο'ύτ' ue ογ' ευχωλνς επιμ,εμφεται, ο'ύθ' I- χατόμζν,ς, II. 1, 93. Ο'ύτε χασίγνητοις ε- πιμεμφόμαι, Od. 16, 115. επίμίμψις, εως, ν), conquestio, reprehensio. επιμένω, permaneo, persevero ; (2) exspec- to ; a. 1. επέμεινα, επιμιΐναί• "Έτι δί Κασ- ταλίας ϋδωξ επίμενε^ με, Eur. Ph. 231. επιμεξΥ,ς, εος, ό χα) -<ί, vide επιμόξίος. έπιμεξίζω, f. ϊσω, impertior. επιμερισμός, S, ό, partitio, επί μέσος, χ, Ι χαι ή, Ιπίμισα ρήματα, Ver- ba Deponentia. 'επίμες-ος, α, Ό χα) i), plenus, redundans. επιμεταπίμπομαι, arcesso novum, v. c. au- xilium. επιμετξίω, ω, f. ήσω, super mensuram ad- jicio ; (2) certa mensura mutuo do, quod eadem reddatur mihi ; (3) admetior, ad- do ; unde prorogo in tempus ahquod. επίμ,ετοον, α, τό, quod super mensuram ad- ditur, auctarium ; (2; quod ex abundant! additur. επιμήίομαι, f. ν,σομαι, excogito. 'επιμν,θεια, ας, -<ί, consilium post rem jam peractam ; (2) prudencia. Ab επιμτβεΰς . επιμνβενομαι, consilium re jam peracta ca- pio. Ab eod. 'επιμηθείς, έως, qui sero sapit, qui re jam ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ peracta consilium capit ; (2) prudens ; (3) Epimetheus. Ex επ) et μη%ος, con- silium. {πιμηθης, εος, b χμ) η, prudens. Ex iisd. irtuvxm, εος, h xa) η, oblongus ; (2) sub- Jongus; (3) pnselongus ; (4) procerus; Sujierl. έπιμηχιστος. Ex επ) et άηχος. ϊπιμηλοίΰε<, al, ovibus admixtas, Call. V. L. %πψηλ)ς, ύος, H, mespili arboris genus ; (2) apii genus. Ex επ) et μηλίς. ίπιμηλοζοτηξ, β» idem quod μηλοζοτηξ sed vox est suspecta. Χπιμηνιος, », b »«ii„menstruus, qui singu- lis mensibus fit. Ex επ) et μην. ϊπιμηνϊω, f• ίσω, irascor. επιμητιάω, delibero, cogito. ίπιμηχανάομαΐι ωμαι, fut. ησομχΐ, molior, vel machinor in aliquem. Ιπιμίγνϋμι, vel επμιγνύω, f. μίξω, misceo, permisceo ; (2) commercium habeo, ex- erceo. Ιπίμιχτος, α, ο xx) 'h, permixtus, commix- tus ; (3) promiscuus. A praec. Ιπιμιμνησχομχι, recordor, memini; (2) cum ace. mentionem facio, f. ϊπιμνησο- μαι, έπιμνησθησομχι, a. 1. έπιμνησχσθαι, et usitatius επιμνησθηναι- *Ete/ 3= χα) xo• λαχείας επεανησθης, Luc. Ex επ) et μνά• ομχι. ίτιμίμνω. Poet, permaneo alicubi, incum- bo. ίπιμιξ, adit, mistim, promiscue. Ab Ιπι- μίγνϋμι. Unde Ιπιμίζαις, aor. 1. partic. act. JEol. pro \πι~ μίζχς• ιπιμιζία, ας, η, permistio, commistio, coa- lescentia ; (2) commercium ; (3) con- gressus, consuetude Ab eod. Ιπίμιξις , εως, ν, idem et ab eod. ίπιμίσγομαι, commercium habeo, in con- sortium venio; (2) ingredior, accedo. Οΰδε τι πω πάσχις έπιμίσγεται άμφιπόλοι- eiv, Apoll. Rkod. 3, 658. A/si μϊν Τξώ- tnf ίπιμίσγομαι, II. 10, 548. Ab επι• μίγννμι. Ιπιμίσϋιος, u, Ό χα.) η, mercenarius, qui mercede aliquid facit. Ex έπ) et μισθός. ΐπιμισθ)ς, ίδος, ή, mercenaria meretrix. ϊπιμνάομαΐ\ V. έπιμιμνησχομαι, Αρ. Ιπιμνημονεύω, memor sum. ίπιμνησθεντες, nom. plur. a. 1. part. pass, verbi έπιμιμνησχομαι. ίπιμοίξα,σθχι, praas. inf. med. pro επιμοίξά• εσθαι,^ ab Ιτιμοίξάω, ω, et kouxi, ωμαι, impertior. επιμοίξιος, ov, fatalis. 'επιμολίω, invado, Soph. επίμολος, ο, qui invadit, JEsch. ίτιμομφάς, gen. sing. Dor. pro έπιμομφης. Ab επιμομφη, ης, η, objurgatio, reprehensio. Ab έπιμεμφομαι• Ιπίμομφος, ov, vituperandus, vituperio ob- noxius. ίπιμονη, 5« ί, permansio, perduratio, per- se verantia ; (2) mora, cunctatio. Ab ε- πιμένω. επίμονος, α, ο χα,) η , constanter permanens, perdurans. Ab eod. επιμονόω, ω, fut. ώσω, desolo, solum reddo, solitudinem adfero ; (2) desero, destituo; unde επιμονωθεις, destitutus. επιμόνως, adv. constanter, perseveranter. Ab επίμονος. επιμόξιος, n, b xa) η, q. d. superparticularis, qui aliam quantitatem continet et pras- terea partem ipsius. Ex επ) et μόςιον• επίμοξτος γη, tellus, pro qua colenda par- tem fructuum a domino capit colonus. Ex έπ) et μόρτη. Ιτιμοξφίζω, f. ίσω, vultum varie" fingo. ίτίμοχθο;, ν, ό χα.) ή, laboriosus, aerumno- sus. Ιχιμόχβαις % adv. magno cum labore et mo- lestia. Ι-χιμοχΧίω, pessulum obdo. ίτιμτλίίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ίτιμ-χλάίτο, et hoc pro ϊίτίμτλχ-το, a ιτίμπλημι. Ιχίμπλω, 2. sing, imperf. ind. pass. Ion. et Att. pro Ιπίμπλα,σο. Ιη'μπξα,, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. pro Ίπίμπζ'/ι, a πίμτρνιμι. ίπιμνζω, f. ζω, conipressis labris gemo. ίπμυϋίομχι, 5μαι, alloquor ; (2) exhortor. Ιπμυθίύω, et Ιπαυθίύομαι, adfabulor. Ex lv) et μΖΟοί,βΛιΊα. ίτιμύθιον, ν, το, adlabulatio, epilogus fabu- lae. Ex iisd. Ιίτιμόλιοί, ν, ο χα.) •η, molaris, in mola can- tari solitus, mola superior. Ex eV< et μύλη, mola. Ίπιμΰλίς, idos, v, patella, aut mola genu. ϊτΊμυζις, ιως, η, suspirium seu gemitus, qui fit compressis labris. Ex Ιτιμΰζω. ϊιτιμύζομα-ι, humecto. "Otrirov r' ϊπιμύζίτ&ι Ισθμός, Apoll. Rkod. 1, 938. Ιπιμύσβ-ω, vel ίχιμύττω, fut. ζω, subsanno, strepitu narium flocci facioi. Ιτιμύω, f. ύτω, claudo. Βλίφαξο. μόγις το7• σι οφθα,λμόϊσι επιμύιι, Aret. ϊτιμωμάομα,ι, vel ίπιμωμλομα,Ιι vitupero, reprehendo. ίπιμώμητος, ov, reprehensibilis, Hesiod. Ιτίμωμος, n, ό χα) ή, culpabilis. imvas -ιος, », β χα.) i>, qui sedibus suis relic- tis se habitatum contulit ; pulsus patria, exsul. Ex i-r) et ναίω, habito. ί-χινάττω, vel Ιπινάσσω, fut. a, oppleo, ponitur propter Ιτινίνασμίναι, oppletae ; apud Aristoph. Ex \x) et νάσσω vel »ώτ- τω, impleo. itrivttov, n, το, navalia, statio navium. Ex It/ et νΰος, navalis. Ιπινίίσσβμχι, idem quod ίτινίσσομαι. ί-τινία,ίσΰαι, prajs. inf. pass, verbi Χπινίμω. ϊπινιμνσις, ίως, y, distributio, divisio ; (2) indictio. Ab Ιτινίμω. ίνινίμω, distribuo, partior ; (2) in numeros militares refero, decurio, centurio. Έ- σινίμαν τα, βοσχηματα,, Plat. ίπινίννιμίνος, partic. perf. pass, verbi an- . νίβω. Ιτινίνόηχα., perf. ind. act. verbi Ιτινοίω. Ιπιν'ί/ω, f. ίύσω, innuo, nutu significo ; (2) annuo, adsentior; (3) vergo, deorsum vergo, propendeo. 2y μϊν yap Ιπίνΐυσα-ς τώδ', Eur. Or. 274. ίπίνίυσις, η, concessioj (2) instinctus, in- spiratio, adfiatus. έίτινίφελος, u, Ό xa) *j. nubibus tectus, nu- bibus obductus ; (2) nubilosus, nubis mo- do innatans. Ex \x) et νιφίΧη. ίτινιφίω, nubibus tego, obnubilo. Ab ίτινίφΥ,ς, ίος, b χα) η, nubibus tectus s. ob- ductus, obnubilus. Ex \π) et νέφος. Ιττινίφξίδιος, ν, Ό χα) ή, quod est in renibus. Ex It/ et νίφξος, ren. ίπίνεψις, ίως, ο, actio ipsa obtegendi nubi- bus. Ab inus. Ιχινίφω, pro ϊπινίφίω• Ιπινίω, supernato, in superficie aquae nato; (2) adnato. ίπιν'εω, sive ϊκινηΟω, fut. %σω, fatalibus filis attribuo, fatalia fila nens tribuo, seu des- tino ; ί-χινίνησμίνα, fato attributa. Ιτινίω, siye \πιντ>ω, accumulo. 'επινί,θω, idem quod Ίτινίω, Luc. Horn. ετινηίος. n, b χα) n, qui super navi est aut fit. Ex Itr/ et νανς, navis. Ι-χ,νν,νίω, accumulo, Horn. Ιπίννιτξον, u, το, id, supra quod fila deducta glomerantur, fusus, seu fusum. ίΐτινηφω, f. -ψω, sobrius sum, maneo. ϊπιντιχομαι, f. ξομαι, innato, in superficie aquee nato. επινήχΰτος, ov, copiosus, largus. ϊπινίχιος, u, b χα) ή, ad victoriam perti- nens. Hinc το Ιπινίχιον, s, epinicium, carmen triumphale. Ex \τ) et νικάω. επ'νΤχος, idem quod ΐτινίχιος. Find. ί*ινιπτς)ς χυλιζ, poculum, quod post lotas manus extreino convivis apponitur. Ex It/ et νίπτξον. Ιτινίσσομαι, adeo, convenio, peragro. ίπινίφω, f. "ψω, ningo super, nive obruo ; (2j in superficie irrigo. Ίπινοίω, ω, f. ν,σω, excogito, comminiscor ; (2) mente agito, cogito ; (3) animadverto; (4) destino, in animum induco. Ευ γ' Ιπενόησας αΰτο χα) ΐΓξομηθικώς, Arist. Αν. 1517. "Ην τανΎ α. 'χινοίϊς χχτίργάση, t id. Cone. 247. Hinc επινόημα, το, commentum. ιπινοηματιχός, η, ov, promptus consilio. Ab επινόημα., επινοητικός, η, ov, idem. Ab Ιπινοίω. επινόησις, η, inventio consilii. επίνοιχ, ας, η, cogitatio ; (2) commentum ; (3) solertia, qua quis excogitat. Ex ϊπ) et ννς, mens. ίπίνομες, 1. plur. imperf. ind. act. Dor. pro 'επίνομίν, a πίνω. επινομ,η, ης, ή, jus compascui. επινομία, ας, ή. pastio, jus pascendi in alie- no ; (2) jus pascendi inter se, pascuari- um commercium. Ex \π) et νίμω, pas- co. ίπινομις, ihoc, fi, strena: (2) appendix le- ( 217 ) gum ; (3) dialogue quidam Platonis. Et επ) et νόμος, lex. Ιπινομοθετέω, ΰ, f. ησω, insuper sancio, ad leges latas aliquam addo. 'επίνομος, it, b χα) η, ha?res, Hes. (2) idem quod σύννομος. Ab επινεμω, distribuo. επινοσίω, ultra (superato morbo) aegrotoj (2) aagroto. έτ/νβίτβί, », b χα) η, morbis obnoxius. επινόσως, adv. per morbos, cum morbis. επινοτίζω. fut. ίσω, in superficie humecto j (2) irroro, inspergo. επιννχτερεύω, f. εύσω, pernocto. επινυχτϊς, /δβ?, ή, pustula noctu in eminen- tioribus corporis partibus erumpens, et noctu maxime etiam crucians ; (2) noc- turna hominis custodia ; (3) commenta- rium nocturnum. Ex επ) et »y|, nox. επινυμφίΰιος, ov, nuptialis. 'επινύσσω, vel επινύττω. f. ξω, pungo, fodico j (2) admoveo, impello. επινυ$•άζω, f. άζω, capite declivi dormito, insuper dormito. επινωμάω, ω, f. ησω, insuper distribuo; (2) lustro, inspicio, Oibi τιν' αύτω παιωνα. χαχων επινωμαν, Soph. Phil: 167. Ιπινώτια, dorsualia. Ab επ) et νωτος. επινωτίΐιον, ν, το, mantica, quaa tergo im- ponitur. Ab επινώτιος. επινωτίΰιος, ov, humeris impositus, Ep. επινωτίζω, irruo, invado, Eur. Ιπινώτιος, ν, Ό χα) η, super dorsum positus. Ex £T/ et v&/T0f. επιζαίνω, exulcero. επίξανθος, ν, b χα) η, subflavus. επιζενίζω, hospitio excipio ; in pass, diver- sor (divertor) apud aliquem. επιξενόομαι, αμχι, f. ώσομαι, hospitio exci- pior ; (2) peregrinor, peregre advenio. επιξεω, in superficie rado seuscalpo. επίζηνον, mensa coquinaria. 'επίξηνος, b, idem quod έπίξηνον, Ar. έπιξηξχίνω, in superficie sicco ; (2) Cxsicco, arefacio. Hinc 'επιξηξαντιχός, η, bv, exsiccandi seu arefaci- endi vim habens. 'επίξηξος, α, β χα) ή, valde siccus. Έπίξηξοί •ya^ -ηξ, Aret. ίπιζιφίζω, f. ίσω, protensis ensibus salto. έπιξυννοεομχι, νμαι, excogito. επίίυνος, u, b χα) ή, communis, promiscuus. Ex Ιπ) et ζννος, idem. έπιζύω, f. ύσω, in superficie rado. επιόγΰοος, ν, Ό χα) ή, sesquioctavus. επιοίνιον αθλον, vini premium, Theog. επιοινοχοεύω, vide ο'ινοχοεύω, Horn. επιόμννμι, επιόμνυμ,αι, insuper juro, Horn. επιον, a. 2. ind. act. verbi πίνω. επιόντα, ace. sing. a. 2. part. act. verbi f- πειμι. επιόπτομαι, fut. -φύομαι, inspicio. T« a,» 'εγώ επιό•\ιομαι ο'ι οε πιθίσθων, II. 9, 167. επιοξχεω, ω, ί*. ησω, pejero. T»j &ενς έπι- οξχω, JEsch. Ab επίορκος. 'επιοξχησης, 2. sing. a. 1. conj. act. verbi i- πιοζχ'εω- επιοξχητιχός, ij, ov, perjurus. Ab ίπιοξ• χ'εω• επιοξχία, ας, η, perjurium. Ab επίορκος, έπιόξχιον, ν, το, idem et ab eod. επίοζχον, adv. pejerando. Ab eod. επίοςχος, u, ό χα) ή, perjurus. επιόξχως, adv. perjure, neglecto jurejuran- do. επιόξομχι, pro εφοζάομαι, Horn, επιόσσομαι, adloquor, significo ; (2) prospi- cio. επίνξχ, τα,, interstitium. Ab \π) et Ίίζος. επίαξος, a, b, custos. έπιασα, a. 2. part. act. f. g. verbi επειμι. επιύσιος, u, b xx) ή, ventnrus ; (2) de die in diem sutficiens, quotidianus, nobis sustetitandis idoneus ; Script. Ecc/es. su- persubstantialis. Ab έπιασα, scil. ήμί- ζα, crastina dies, quod est partic. verbi επειμι, succedo, sequor. 'επιόψετχι, videbit, f. 1. ind. med. verbi |- πιόπτομαι• έπίπάγος, n, b, glacies superficiaria ; (2) humor in summo concretus ; (3) succus, qui inciso arboris cortice emanans con- crescit. Ab έπιπηγνυμι. επιπάγχυ, adv. prorsus, omnino. Ex επ) et πάγχν, pro πάνυ, valde. επιπχιανίζω, pasanis cantu celebro. επιπαίζω, deludo. επίπαισμα, ατός, το, oftendiculum, offeu» 4 sio. Ab επιπαίω. Ιπιπχίω, f. χίσω, impingo, offendo. ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ itrirotftrlu ί*ος, ν, herba quaedam. Ab tV;• πηγννμί. ιπιπχχτ'οω, ω, f. £>σω, obser.o, elaudo. ΐπιπχλχμχομχι, ωμχι, fut. ηοΌμχι, machi- nor , (2) simulate applaudo ; (3) dolose ago. ίπιπχλλω, evibro, concutio, Mick. ΐπιπχμβχλχω, ω, attonitus inspicio, Apoll. Jthod. 2, 127. επιπχμφχλχοντίς, pro \πι• πχμφχλωντίς. Ιπίπχν, adv. m universum, omnino. Ιτίπχξ, adv. ut semel dicam, summatim, Stepfi. Ιτίπχπατος, b xxi y>, proavus, al. atavus. ίπιπχξχγίνομχι, supervenio. ίπιπχξχνεω, ω, f. γ,<τω, accumulo, exstruo, exaggero. Έπιπχξν)νγ,ο~χν ττβ ίλλης πό- λεως, Time. ΙπιπχξχνΥΐω, f. υ,οόι, idem. ίπιπχξχο-χενχζω, f. χσω, apparo, prajparo. επιπχζΐιμ,ι, adsum ; επιπχεών, adstans. Ιπιπχξειμι, supervenio ; (2) subsequor. ίπιπχ*ε^ζχλλω, impetum facio in. ιπιπχ\εζειμ.ι, sensim exeo ; unde Ιπιπχξίξι• ων, paulatim evadens, seu excedens. Ιπιπχξίξχομχι, progredior, procedo. επιπάξ uloc, ή, secunda, seu repetita ingres- sio, Poll. επιπχξοξύνω, incito, stimulo, incendo. ίπιπχξοξμάω, ω, f. ν,ο-ω, insuper adhortor. ιπιπχσσω, vel επιπχττω, f. χσω, q• d. insu- per adspergo, inspergo. 'A^jj πχντόΐχ επιπχττνσχ τί? ννμφγι, Lucian. Hinc Ιπίπχ?ος, a, b xxi i, conspersus condimen- tis ; (2) qui inspergitur. επιπχτχγίω, ω, f- γ\σω, adstrepo. ίπιπχτάσο-ω, infigo, v. c. clav.um. ίπιπχτωξ, οξος, b, vitricus. Ex Ιπ) et πχ• t'/ig. επιπχφλάξω, f. άο-ω, inferveo, infervesco ; (2) efferveo, aestuo. επιπεδΊς-ε^ος. ov, planior, satis planus. ϊπίπεδος, *, b χχι ri~, asqualis, superficiei pla- nus ; (2) latus ; (3) campestris. Hinc το επίπείον, a, superficies. Ex Ιπι et πί- δβν. ίπιπείθεο, 2. sing, praes. imperat. pass. Ion. pro επιπείθν, ab επιπείθομχι. Ιπιπειθϊ,ς, εος, b xxi ή, obediens, morem ge- rens, obsequens. Ab Ιπιπείβ'ω, f. είσω, persuadeo. Hinc Ιπιπύ- θομχι, persuadeor; (2) credo; (3) obe- dio, morem gero. "Οσχε Β-εοΤς επιπείθγ,- ιχι, II. 1, 218. Άλλ' tS πχξχινεΊς χχπι- πείσομχι, Soph. El. 102. Ιπιπείξχω, tento, periculum facio. ϊπιπελάζω, appropinquo. επιπίλομχι, incido, Od. 15, 407. Ιπίπεμπτος, u, b xxi h, sesquiquintus } (2) quinta pars. Ιπιπίμπω, f. *]/ai, insuper mitto ; (2) mitto ad; (3) mitto; (4) immitto. Εΐτχ σιτίχ τίς τΐ,ς τεχίσΥ,ς μχλλον επιπίμ-^ειεν χν ; Arist. Cone. 235. Hinc ίπίπεμψις, εως, 'h, missio in aliquem locum Ιπιπεντχμοίξος, n, b xxi Ϋ,, quinarius alter. Ιπιπεπτωχος, quod incidit, perf. part. med. n. g. verbi επιπίπτω, incido. ϊπιπεξάω, traiicio, Od. 5, 175. ίπιπίξίτξίπω, circumducendo ad me con- verto. Ιχίπίξχος, a, b xxi -h, subniger, nigricans ; (2) maculis nigris distinctus. Ex \t) et •xigxli, niger. ιτϊτισων, a. 2. part. act. verbi Ιπιπίπτω• ίτινίτχννϋμι, super extendo vel pando. Έ- tntrfrxvvvvxi τγσι ίσχύξγ,σι, Aret. ΐιητητύομχι, ωμχι, advolo ; (2) involo j (3) evolo. ίΐτιπίτομχι, idem. Ir'iTtTgov, α, το, herba quiedam. Ex \•χϊ et πίτξβί, pelra. ίίΓίπνγνυμι, vel Ίπιπηγνύω, f. Ζω, in superfi- cie congelo, in summa parte concresco. \πιπν$χω, ω, f. χιτω, insilio, insulto, invado. Khxit' ιια-χΖθίς γ' ίτίην^σχ γ' χίιτω xu• μίνα, Arist. Nub. 550. ίηπ-ίι$-/ι<ης, ή, impetus in quem. Ιτίτηο-σω, idem quod ίπιπν,γνυμι. ΐζΊχν,-χυς, to;, b xxi r,, qui supra cubitum est Hinc τβ Ιτ^χν, sc. μίςος, pars cu- biti superior. Ex \ π ) et πί,χνς Ιπιπιθ'/ιχίξω, simium imitor. Ιτιπιχξχίνω, amarum reddo, exacerbo. ίτΐτιχξο!, ν, b xxi 'fi, ad amaritudinem ac- cedens, aliquid amari habens. \π>πίλνγ,μί, conspergo, Od. 6, 43. Ιπιπΐνω, subbibo; (2) potum potui addo. Ιχιπίντω, irruo, incido, ingruo, 'E^hts, ii, confirmatio. Ιππλχ, ων, τχ, sxipellex ; (2) omne genus instrument!, ut in bello, arma, tela. Ab ΐπινλχζομχι, f. γξομχι, erro, vagor. TLbv τον ίπινλχγχθίΐί, Od. 8, 14. Ex Ijt< et πΧχζω, errare facio. Ιιτίπλχο-ΐί, ίως, 'h, idem quod \πίπ\χσμχ, χτος, το, medicamentum quod illinitur aut imponitur. Ab \πιπ\χσσω, vel ίπιπλχττω, f. π\χσω, illino ; (2) obstruo. Ινίπλχς-οί, ν, b xxi i, fictus, simulatus, commentitius, dicitur et de medicamen- tis, emplastris, quse distinguuntur ab |. mtrx?ots> Ab Ι-τιπλχτ/τω. Ιπιτλχς-ως, adv. ficte, simulate. \•χιτ\χτχγίω, ω, f»t. ν,σω, plaudo super re aliqua, alicui applaudo. ΤοΊς μϊν 'νπτλχ• τά,γτιο -x, xxi αΰπίχχ δωεον 'ί^ωχχ, Theoc. ρ id. 9, 22. Ιπιπλχτννω, dilato, expando. Είτ/ίτλί/βν, adv. ut plurimum j (2) ulterius, amplius, copiosius. Ab Ιτ/ίτλε/βί, a, b xxi *j, refertus, plenus. iz-txXiXrov, adv. frequentissime, maxime. Ιπιπλιίων, όνος, b xxi ή, amplior, copiosior. επιπλίχω, f. ξω, permisceo, implico, intrico. \πιπ\ίον, adv. amplius, copiosius. Ab WrtXios, ix, iov, plenus. Ex bj et πλίος, plenus. Ιπίπλίνξος, u, b xxi r„ qui supra latus est, costis superjacens ; (2) latera ampla ha- bens. Ex iiri et πλίυξχ. ΙπΊτλ'νο-ις, r„ ingressus navis, vel classis. Ab Ιπιπλίω, f. ίύβ-ω, supernavigo ; (2•) adnavi- go in ; (3) classe invado, navigando op- pugno ; (4•) appello, appfico ; (5) innato, fluito. Αύθις χθξοκτθίντίς επιπλέον το7ς Κίζχνξχίοις, Thuc. Έπιπλειν χλμυεον νΥωξ, Od. 9, 470. επίπλίως, idem quod Ιτίπλιος» ψιπλΫΓ/ύ-ν, strictim, Stepk. επιπλωθώ, impleo. εΜτλ'ήχτης, e, b, castigator. Ab Ιπιπλν)ο•α•ω• επιπλ'/ιχτιχος, r,, ov, in castigando asper, ad castigationem pertinens. επιπληχτιχάς, adv. graviter, aspere repre- hendendo. Ιπιπλϊιζχι, increpuisse, a. 1. inf. act. verbi ενιπλΥ,ο-ιτω, increpo. ΙπίπλΥ&ς, εως, 'ή, increpatio, objurgatio, re- prehensio. Ab επιπλ'/,ο-ο-ω. έπιπλΥ,ξόω, adimpleo ; (2) impleo. ΐπτ?.γ,σ-(ηο, increpare, 2. sing, prass. im- perat. pass. Ion. pro επιπλΥ,α-σεοΌ. ab ϊ-χιηΧΫ,τσω, vel επιπλΫ,ττω, fut. ξω, increpo, objurgo, castigo, percutio, Horn. ΤΙξίο•- ζυτίςω μνι ίπιπλΥ,&ς, 1 Tim. 5, 1. Τ/ τόο' ίπίπλΥ,ξχς ; Soph. (Ed. Col. 1730. Κχγω 'πιτλγ]σ•σω, xxi 7Αγω, id. Aj. 288. ΙπιιτΧοχχς, χΙος, -h, amplexus, complexio. Ab επντλίχω. Unde ΙίΓ/.τλβζί, ϊς, -h, implicatio, implexus ; (2) nexus amicitia?, familiaritas, adfinitas. ΙτιπλοχΥ,λΥΐ, ψ, ή, hernia, ramex, quum o- mentum descendit in scrotum. Ex ijrl- ίτλοον et xyjXy], hernia. επιπλομίνοιο, gen. sing, praes. part. med. Ion. per Sync, pro ίπ-ιτίλομίνΰ, ab επιπί- λομχι• ετιπλον, α, το, supellex. Ab επιπΧίω. επντλον, impleverunt, 3. plur. a. 2. hid. act. verbi επιπλήω pro πιμπλχω, seu πίμ- πλΥ,μί. ενίπλοον, u, το, omentum. Ab επιπλέω, quod reliquis intestinis quodammodo in- natat. επίπλοος, contr. ας, a, b, navigatio adver- sus aliquem ; (2) conflictus ; (3) infestus classis adventus. Ab επιτλεω. ετιπ?,ώοντι, 3. pi. pra?s. ind. Dor. pro Poet. επιπλώχσι, et hoc pro ΙπιτλίνοΊ. επιπλώς, navigans, aor. 1. part. act. per Sync, pro Ιπιπλώσχς, ab επιπΧωω, innavigo; (2) navigo adversus. Ab ίηπλέω• ivixvi'mo-x, praas. part. act. Poet, pro \πι- xviuffx, ab _ επιπνείω, inspiro, respiro. Ab εχιπνεω. 'ενίπνευοΊς, εως-, yi, adflatus, inspiratio.; ετίτνευτ'χος, yi* ov, inspiratione, adflat'u fac- tus vel constans, Epith. μχντείχς. \ππνίω, f. εν/Τω, adspiro, adflo j (2) flo seu spiro super ; ψ) suggero, inspiro. Sr^*- tov Άξγείων επιπνεύσχ; χ'ία,χτι ®•ήζχς, incitans contra, Eur. Ph. 796. επίπνοιχ, χς, 'h, adflatus instinctusque divi- nus. Ab Ititviu• επίπνοος, contr. επίπννς, ν, b xxi ή, adflatus. Ιτϋτβδ/βί, ov, pedem irretiens, Epith. laquei, pedieffi. ενιποθίω, expeto, desidero ; (2) intime amo. ε•χιπόθγ)<τις , εως, *ι, desiderium. επιπόβΥίτος, ν, b xxi ή, exoptatus. Ab eod. Ιπιποθίχ, χς, υ], desiderium. Ab eod,, επιποιίω, ω, f. Ϋ)σω, adfingo. επιποΐΥίτος, u, b xxi ?j, fictus, commentitius. Ab επιποιεω. επινοιχίλος, n, b xxi y), valde varius. επιποιμην, b xxi r„ vid. χοιμνιν, Horn. ετίποχος, χ, b xxi v), lanatus, vellere intec- tus. Ex l-ri et πάχος, vellus. επιπολάζω, fut. χσω, innato ; (2) in super- ficie sum, per summa feror, existo ; (3) multus et frequens sum, redundo ; (4) invalesco ; (5) emergo, emineo. Ab έπι• πολνις• 'επιπολχιόρίιξος, ν, b xxi ν}., cujus radices le- viter sunt fundatae. Ex επιπολχιος et . p'C*• , s , * . . επιπολχιος, ν, ο xxi ϋ„ superficianus, qui in superficie tantum corporis alicujus ex- stat ; (2) levis, non profundus, non pe- netrans ; (3) trivialis ; (4) extans, non intus latens ; (5) evidens, perspicuus, non obscurus. Ab επιπολν,ς. επιπολαίως, adv. in superficie, leviter, non vehementer, summatim. ΐπιπόλχο-ις, 'h, superlitio, V. L. επιπολχσμος, S, Ό, innatatio cibi in ventri- culo ; (2) oberratio, pertinax et assidua insultatio, vel impetus. Ab επιπολάζω, επιπολχπχος, yi, bv, fluitans, innatans, re- dundans. Ab eod. επιπολχτιχως, adv. abundanter, supra mo- dum. επιπολιμίω, bellum infero, Steph. επιπολεμίω, excito ad beUum suscipiendum, Steph. ΈΠΙΠ0ΛΗ~2, adv. in superficie, in sum- mitate, supra. επιπολίχιος, idem quod επιπόλχιος, Steph. επιπολιόομχι, νμχι, f. ώσομχι, superne ca- nesco, can us fio. επίπολος, b, curator, Soph. επιπολυ, adv. multum, valde, admodum; ^2) diu ; (3) magna ex parte. Hinc ώς επιπολυ, ώς επι το πολύ, plerumque, fere, pene semper, ut plurimum. επιπομπευω, triumpho, pompam duco. επινονίω, ω, f. Ϋ,σω, illaboro alicui rei ; (2) labores tolero. Ab επίπονος, a, b xxi fit laboriosus, operosus ; (2) labores et molestias adferens, lasses- cens, lassitudinem sentiens. Hinc το e- πίπονον, u, labor, molestia. επιποντίχ, ας, υ), q. d. supermarina, Vene- ris cognomentum. Ex \πι et πόνιος, pontus. Ιπιπόνως, adv. magno cum labore, difficul- ter, aegre ; (2) sedulo, diligenter magno cum studio. Ab επίπονος. επιποξίύομχι, fut. ίύίτομχι, eo ad, proficiscor ad ; (2) eo, seu proficiscor per, peragro. Των xxtx π'ολιν επιποξενομίνων πξο; αυ- τόν, Luc. 8, 4. επιποξπχω, fibulas necto ; in pass, induor veste fibulis nexa. Hinc ΙπιπόξπΥ,μχ, et Dor. επιπόεπχμ.χ, ατός, το, ornamentum supra fibulam ; (2) fibula. 'επιποξπις, ίΰος, yi, fibula. Ex ποξπνί» επιποξποοΐ; vide I επιποςπχω. Hinc επιπόξπωμχ, χτος, το, idem quod ΙπιπόξπΥτ μχ, Hes. επιποξφνξίζω, f. ίσω, ad purpuram accedo, in purpuram candico. Ab 'επιπόξφΰξος, n, b xxi Ϋ,, purpureus, purpu- ra? simihs. επιποτχομχι, ωμχι, involo, advolo. Ab επιπετομχι. επιπξχττομχι, addo, insuper facio ; (2) exi- go, ut ε'κτπζάττομχι. τιπζίπειχ, χς, υ), decus επιπςεπειχ, χς, ϋ\, aecus. Ab Ιπιπξίπω. έπιπξεπγις, εος, b xxi yi, decorus. Ab έπιπξίπω, decorus sum, cum Dat. ε-πιπξίο-ζεύω, et επιπξεο-έεύομχι, legatus mir- tor, seu eo ad. \πιπζΥΐ»Υις, 'εος, b xxi yi, cernuus, in facicra pronus. Ιπιπξίω, f. ία-ω, in superficie serro ; (2) tV<• ίΤξίω τας οΐίντχς, dentibus infrendeo. έπιπλο, adv, longo tractu, perpetim. ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ Ιηχξοζαϊνω, progredior, provehor. ίπιπξοζάλλω, superinjicio. ϊπιπξοί'/ιχεν, 3. sing. a. 1. ind. act. Att. pro Ιπιτ-ζοηχεν, ab επιπξοί'γιμι, II• 9. 516. Ιπιπςοεμεν, a. 2. inf. act. Ion. pro επιπςοεΤ- Vat. ίπιπξοβέω, longe procurro, provehor. ίπιπξοϊάλλω, protendo, foras emitto. Η σ&ώϊν πρώτον μεν 'ίπιπζοί'ηλε τράπεζαν, II. 11, 627. Ιπιπ°οϊγ,μι, insuper mitto, Ιπίπξοιχι catur. Ab ίπ'ιπροιΐ, quod doti additur, quod doti acce- dit, lies. Ex It/ et τ$ο/ξ, , recito more rhap- sodorum. icripphiv, praes. inf. act. verbi tvip'pioi. Ιτιρρίζω, f. ξω, sacrifico. Ιπιρρίπίΐκ, α,ς, v) t pronitas, propensio. Ab Ίχιρρίχγς, ίοι, ο χα) γ], qui propendet, pro- pensus, proclivis, pronus ; (2) felix, suc- cedens. Ab ενιρρίχω, f. •Ψλ, propendeo, vergo ; (2) ver- gere facio, incline Ήμ7ν δ' αΐπυ; ολιθ- ξο; hnppiftfjijB. 14, 99. Ζευς γκξ τοι το τάλαντβν Ιτιρρίπα α,λλοτί ίλλω, JEpigr. Χτιρρίω, ξ'.ύβ-αι, mfluo ; (2) fluo super j (3) inundo ; (4) largior copiose. ίπιρρΥΐγννμι, obdo, Horn. ίπφρΥ,δψιν, adv. palam, aperte ; (2) nomina- tim. Ex It/ et ρίοι, dico. ίπϊρρΥΐμκ, κτο;, το, Adverbium, pars ora- tionis ; (2) pars comcedias ; (3) gestamen quoddam comicum. Ex iisd. \•χιρργ]μΜτιχος, y„. ov, adverbialis, adverbii fbrmam habens. Ab ΙπίρρτιμΜ. \Λιρργιμα.τιχω;, adv. adverbialiter. ίπ-ίΐρΎιιτίί, ίως, y\, vituperatio j (2) accusatio. Ex It) et ρίοι, dico. iTi'ppfotrno-xi, 3. sing imperf. ind. act. Ion. pro iireppcto-ffi, ab Ιτιρρά,ο-ο-ω, obdo pessu- lum, irrumpo. ΙπιρρΥ,τορ'.ύω, oratorie dico, et eloquenter, ; Ath. Ιπίρρ^τος, a, b xa.) yi, vituperabilis, repre- hensione dignus, probrosus, infamis. ίτιρριγόω, idem quod ίτίξίγίω. Ιπιρριζιον, β, το, additamentum ad radicem ; radicamentum; capillamentum radicum. Ex St/ et ρίζα, radix. Ιπίρρϊνο;, 6, naso justo prjeditus. ψιρριττίω, ω, superjicio, injicio. Ab ϊπιρρίπτω, f. •\>ω, idem. Έπιρρίιΐ/οιντίς εαυ- τών τα, ιμάτια. It/ τον πωλον, Luc. 19, S5. \xihpoYi, -τ,ς, r), influxus ; (2) abundantia, ad- fluentia. Ab Ιτι'ρρίω. επιρροβίω, ω, fut. ν,σω, strepitum sou fremi. turn edo ; (2) tumultuor. Ab iripfoOoi, n, Ό xui yi, auxiliator, adjutor, au- xilium ferens cum magna animi alacri- tate ; (2) utilis. Wippoia, as, yi, idem quod ενιρρο^. ίπιρροίζΐ'/ιν, adv. rapido cum impetu et stri- dore.^ Ex It/ et ροΚΰος, stridor. irippoitiai, adclamo, minor vociferando, cum strepitu irruo. Avjoooj σΰρνσαν α,λμΥΐ κάτι'ρροιζύσαν T«Tg-/j foivots χπίΐϊάς, Aristoph. Lys. 217. ψιρ'ροΊΖω, idem quod Ιτ/ρρο/ζί», Theoph. ϊτίρόοπος, oy, idem quod ετ/ρ^ετή?, Nic. Ιπι'ρροοάω, ω, f. r,'< fodio, circumfodio. 'επισχίΰάξω, f. άσω, dissipo et dispergoj (2) inspergo, spargo. επισχεΰάννΰμι, idem. 'επισχελτισις, εοις, ϋ), primus equi motus ad gressus glomerandos. Ex It/ et σχελος. επισχεπάζω, tego, contego. επισχεπΥ,ς, εος, b χα) n, tectus ; (2) a vento. Ex It/ et σχεπν). επισκέπτομαι, f. ψομαι, inviso, visito ; (2) poenas sumo ; (3) opem fero ; (4) adspi- cio, inspicio, contemplor ; (5) lustro, re- censeo ; (6) considero, animo expendo j (7) disquiro ; discepto mecum, commen- tor. Έπισκεψασθε iv, άδελ^ο/, άνΰξχς Ιξ υμών μαξτνξν μίνας, 'επτά, Act. 6, 3. "^Cl θάνατε, ®άνα.τε, νυν μ' επ'ισχεΛιαι μ,ο- λών, Soph. Aj. 854. Ιπισχεπω, insuper tego, Mus. επισχευάζω, fut. άσω, sarcio, instauro ; (7) insterno clitellas et onera jumentis im- pono, 'ilg το δί7πνον κϋτοϊς ε?' Ιπίσχιυ• ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ Λτηάνον απαξύχαιη*, Arid. Cone. 1142 HinG Ιτιο-χευχς-γ,ς, 8. ό» instaurator. ίηβ-χευχΓος, yi, ov, instauratus, redivivus. inrzevh, γ,ς, y„ instauratio, refectio. ϊτίο-χι-φις, it»;, ή, inspectio ; (2) recensio, quae fit lustrando et inspiciendo ; (3) con- sideratio, perpensio, cogitatio ; (4) dis- putatio, disquisitio. Ab 'επισκέπτομαι. Ιτιο-χγ)νιον, χ, το, domicilium super scena j (2) superior scenes pars. Ab Wivx-ntts, u, ο xx) r„ qui super scena est aut fit. Ex It/ et σκηνή, scena. ίπσχγινόω, ω, in tentoriis habito. "1ν»Ίχι• ο-χγινωσπ \π' εμε ΰυναμίς τβ Xj/rS» 2 Cor. 12,9. ' Ιτιο-χγ,πτω, fut. -ψ», irruo, ingruo in ; (2) urgeo, insto ; (3) mando, injungp, inpr. de mandatis morientium ; (4) obtestor, obsecro ; (5) innitor, incumbo ; (6) inpr. est verbum forense, et (maxime in?ned.) significat (1) falsi testimonii accusare ; (2) actionem injuriarum intendere, ob verbera vel vulnera consulto iflata; (3) reperitur etiam universe pro accusare, ut caedis, ap. Plat. Me?j' — \-xi„ umbra tectus, umbro- sus ; (2j umbratilis. Ex la•/ et σχι». Ιτίο-κίως, adv. umbrose. \πι<τχΐξτ&.ω. ω, f. %σω, exsulto alicubi, in- sulto, exsultim ludo. \π1ο-χλγ,*ος. ov, durus, praedurus. sa-zo-zoVa, ε-π-σχόπως, adv. tendendo ad sco- pum, Suid. ίπισ-χότα, 2. sing. praes. imper. act. contr. pro ετισχόχα, ab Ιπισχοπεω. Ιτισχοπΰον, α, το, domus episcopi. Ab e- ■τίσχοτος. Ιτιτχοτεύω, f• εύσω, episcopus sum. Ιπισχοπίω, ω. fut. faa, viso, visito, inviso ; (2) inspicio ; (3) curator, inspector sum ; (4) dispicio mecum, animo verso, consi- dero ; (5) video, observo, animadverto ; (6) etiam sidera dicuntur ετισχοτειν prop- ter influxum suum. ΈπισχονεΊν 21, πχν- ταχφ χυχλνο-χν ομμχ, χξγ, χοςχ χκτχς•Χ' σιν, 'Arist. Thes?n. 966. Ilay β, τ/ αν μελλγ,ς λέγειν, ττξότεξον εζισχόπίΐ τη γνώ- μη, Isocr. ad Bern. Hinc ΙπισχοπΥ,, ης, ή, inspectio, munus inspicien- di ; (2) episcopatus ; (3) visitatio ad opem ferendam, vel poenam sumendam, Luc. ^ 19, 44. 1 Pet 2, 12. ίπισχόπησις, η, idem. ίτισχοπιχος, r„ ov, episcopalis. Ab ϊτ'ισχοτος, u, ό, inspector ; (2) qui alicui rei curandae praefectus est ; (3) inspector ecclesiae, episcopus. Ab επισχ'επτομαι. ΙπισχοτάΙω, idem quod Ιπισχοτεω, ώ, fut. •>.σω, obtenebro, tenebras offundo; (2) luminibus obstruo. Ex li) et ατχότος, tenebrce. Hinc \*ισχότ•Λο-ις , ua;, v), ootenebratio, obfusca- tio ; (2) caligo. lrte -χύζομοίΐ, indignor. ίτιο-χύζωντχι, 3. plur. praes. conj. med. ϊπιο-χυθίζω, f. ίσω, Scythas imitor, inprimis in potando. Ι'τισχνθξω'τέ.ζω, tristi, severe vultu sum In aliqua re. i xitrxvucv, ν, το, supercilium ; (2) fastus. ίτιο-χώπτω, f. -φω, scommata et dicteria ja- cio, cavillor. Έπατχωπταν τίνα,, Xen. tis τ/, Plut. ίτιο-μοίξχγίω, insono, strepo, fremo. ixio -μάω, f. ησω, abstergo. ίΎΐο-μίί, 3. sing, praes. ind. act. Ion. pro \- ■τιο-μά,α, ab 'ϊχισμίω• 'ντισμί,χν, f. ζω, abstergo, detergo. \χι/τμϋγίΐ>ος, ξ», ξον, ffirumnosus, TMiserabi- lis ; (2) tristificus, cor dolore exedens. Ιπιο•μνγίξΐ>;, adv. asrumnose. ϊτκτοζίω, incedo, V. L. hcurvyx.it, aequabiliter, ex asquabili superfi- cie constans, Strabo, lib. 13. Ex is•/, Γ- σοζ, et ογχος. ϊπσοί, ν, ό χα) i), sequalis. έίτ/ο-ίτάδ-^ν, haustu, attractu. Ab \•χισ-χία>• ίπιο~πάζομχι, amplector, Steph. ίπιο-τα,ίζω, subsulto, velut ab animi deli- quio palpitabundus. Ιπιβ-πόίσ-θχι, prss. inf. pass, pro itrirsruto•• θα.ι, ab Ιτ/ο-τάα;. Unde Ιτίο-τ&,οΊς, ίως, ή, attractio, adductio. la-/o-ir«rrf» if*?» e, attractor, instrumen- tum, quo aliquid attrahimus. tTio'troc.s'ixo;, v), ov, attrahendi vim habens. ET/e-a-asref. r„ ov, quemquis sibi ipse attrax- it et accersivit. Ab \πιο-πά.ω. ιπίο-χα,Γξον, το, laqueus, quern quis sibi ipse attraxit et induit ; (2) marculus ferreus ; (3) funis, quo aliquid attrahitur ; (4) ve- lum, quod obducitur aditui. Ab Ίπκτχάω, ω, fut. ά,σω. attraho ; (2) conse- quor, adquiro ; (3) hi med. adsequor, in- sequor, impello. 'Εγώ d\ κ, Ιίχχ χιίνων π'ιποΑα τΐττ' entr*a.o-iiv χλίος, Soph. Aj. 780. Ή .9-άλαττ* την yxXtivr.v ivtfftra- σχμίννι λιίχν πκξΐϊχίν ίχντΥ,ν, Lucian. ίτισχύξω, f. ιςω, insuper sero, denuo semi- no ; (2) dissemino ; (3) insero, insemino, sero in aliquo. lertfxiirisi u»s, i» libatio, libamen. Ab l- πιο••χίν§ω• Ιπισπϊν'δω, fut. trxtiffu, libo, infundo ex pa- tera. Ινισ-πξχϊ;, ίο;, β xxi ν, incitatus, festinus, properans studiose aliquid. Ab ino -ίτίξχια, premo, urgeo. 'Αλλά μ.% λν ygoi Ίπιο'τίξχνβτιν χιθλοι, ApolL Rhod. lib. 1, 841. Kew οτ' χ.νίξίί χντοϊ Νωλψ,ί&κ χιίξατο-ιν ίπκτπίςχακτιν ίξίτμοΊι, id. 3, 1346. \πιο•πί%χω;, adv. studiose, festinanter. \πισχίΰΙα>, f• ιίισω, accelero, propero, festi- no ; (2) festinare cogo, incito ; (3) ur- geo, exhortor. 'Έπισπίΰδων toIs Ηζοΐο-ι, Herod, το Ζζχν, Plat. irio-r-/!, 3. sing. aor. 2. conj. act. verbi la•/• o-cra; abeo, II. 2, 359. ιπίσποιτο, cmnitetur, 3. sing. aor. 2. opt med. verbi Poet, ο-τόμχί, pro 'ίπoμx^. ϊπισπλχγχνίζομχι, f. Ίσομχι•, misericordia commoveor super. \-χ1στΧγ\νος, ov, lienosus. iTifxovlf,, γ,ς, Yi, foedus; (9) inducia?. Ab Ιπιο-πίν'δω, libo. ϊτιττοοχ, ας, υ), satio iterata, qua satis pri oribus novum superseritur ; (2) iusitio, satio alicujus in alio. Ab ίπιο•χί!ξα>. ίνιο-ποξία., us, ϋ), idem et ab eod. ίπί/πτοξοί, u, ό xxi τ), qui inseritur vel rese- ritur. Ab eod. ίπιο-ίΓϋΰχζω, f. xtrai, festino ; (2) incito, in- stigo. 'Ercto-T&uirov It/ B-xerirov, Lucian. ίπισπνΙχτΥ,ς, S, ό, accelerator, exactor, qui urget. Ab \•χισπν§χζ > ω. ινισπώμινος, praes. part. pass, pro Ίπΐϊχκό'• fjcivog, ab Ιπιο•πχω. ίπίοΊτΰτος, u, ό xxi υ), impetuosus, ingruens, incumbens. Ab \πιο•σίυω• Wirx, 2. sing, praes. ind. med. Poet, pro iTirxirxi, ab Ι^ίς-χμ-χι. \πι?χ•/μοί, 5, β, instillatio. Ab lns -χζω• ixts-xhov, adv. constanter; (2) instando ; (3) scite, scienter, perite. Ab Ιχί^χμχί- ϊπις-χζω, f. άξω, instillo ; (2) super instillo. Ιίτίτχθμα,, ων, τα, mansiones, stativa. Ab Ίφ'ιΓΥ,μί. Ιπι?αθμίία, ας, r„ stabulatio, diversatio ; (2) necessitas hospites accipiendi, vel re- cipiendi comitatum principis, aut legati. Ab eod. ϊπιταΰμώω, ω, fut. ιίσω, stabulor alicubi, stativa habeo, diversor. έπίΓχθμία, idem quod Ιπ^αθμίί», mansio, it. munus τκ ίπις-άθμα, Bud. 'εχίταΰμος, u, ό xxi yi, stationarius, mansio- num curator. Ab lcig -γ,μι. ίτίΐ-χθμος, if, β χα) i.qui ponderi adjicitur. Ex e« et s -χθμος, libra. ΙνίΓαλάζω,ί. άξω, instillo, irrigo. Ιτ/Γ«λάω, ω, idem. ixis -χλμχ, χτος, το, mandatum, quod fit per epistolam, commissio. Ab Ιπις-ίλλω. Ιτι?χ\τϊχος, y„ ov, qui scribendis epistolis operam dat. Ab eod. his-up*h sciOj peritus sum j (2) possum, soleo ; (3) existimo, credo. Ni7 Si **) χ' ίγαθοιοΊν 'ίτι$-χίμίσθχ μάχίο-θαι, II. ΙπίΓχμίνως, adv. scienter, perite ; (2) pru- denter. Ab Ιπις-χμίνος. 'aris -χξι;, ϋ), crebra stillatio, v. c. sanguinis e naribus. ΙτίΓας, instans, nom. sing. a. 2. part. l^irxtrai, 2. sing, praes. ind. med. verbi I- πίταμ&ι. Ιπίς-αο-θαι, supra stare, praes. inf. med. Ion. pro i*iratruai, a verbo i0ig-Y}Uu. ΙπίΓχο-ίχ, χς, ή, attenta consideratio ; (2) praefectura, imperium ; (3j cura, inspec- tio. Ab Ιφί^Υίμι. ίνιράοΊός, n, ό, stator, Epith. Jovis. Wirao -ις , ίως, ϋ], inhibitio, cum gradum sis- timus ; (2) animadversio, consideratio ; (3) commentatio ; (4) cautio ; (5) dubi- tatio, cogitatio; (6) cura, curatio, in- spectio ; (7) cohibitio, retensio ; (8) im- petus j (9) quod insidet, vel supernatat urinae ; (10) pars navis. Ab eod. ΙχίΓατίία, ας, i), functio. Ab Ιτ/^Λτείή»• επις-ατίον, praeesse oportet, Plat. ιχιρατίΰω, f. iittru, praefectus sum, prsesum. Ab Ιχι^-άτΥ,ς. \•τι?ατίω, ω, f. υ,οό), idem et ab eod. Έλ • TxtCiv train το7ς τίχν'ιτα\ς, Plut. των ίξ- γων, Xen. 'Evrxuti' οξίίοις ποιμνιοις int- ra™, Soph. (Ed. Τ. 1028. ItnrdTY.it Ϋϊξος, ό, rostrum navis. Ab Ιφί- FW• ,. . . ιπίΓχτνις, a, o, qui praefectus est alicui rei, qui praeest, curator ; (2) qui reipublica? praeest j (3) mendicus, qui ad fores stare solet. Ab eod. Ιπις-ατϊχος, r„ ov, ad curatorem vel praefec- tum pertinens. Ab iris -άτγ,ς. ί!τι$•ατιχώς, adv. constanter, fixe. \πΐ?χτις, ιίος, r„ quae curandis et admini- strandis negotiis praeest- Ab eod. i-ris-arov, τβ, basis crateris, in inscr. Sigaea. ivls-uTo, 3. sing, imperf. ind. med. verbi ϊτΊζ-αμαΛ. Ιπις-ατΖντίς, nom. plur. part, praes. act. v. Ότι^ατίω• Ίπις-αχύω, idem quod Ιπχνθίω, de lanugine barbae. Ιπΐϊίαται, sciant, 3. plur. praes. ind. Ion. pro ίτίςτανται, a verbo ϊπΊζ-αμαι. ίπιη'ιζ,ω, calco. ixis -ίϊλχι, a 1. inf. act. verbi Ιτι^ίλλω. Ιπις-ιίχω, adeo, accedo, advento ; (2) ingre- dior, inambulo. ΙπίΓίλλω, mitto ad ; (2) mitto ; (3) mitto literas ; (4) per literas certiorem facio, uteris significo ; (5) mando, jubeo ; (6) attraho, adduco, f. |•τ/Γ6λώ, a. 1. IteVu• λα, perf. pass. Ιπις-αλμίνος, τα Ιτ£Γ<*λ- μίνχ- Αια βξαχίωνφίΓί'λχνμιν,ΙΙεύ. 13, 22. Τύτων εγώ ήδίω uXv αν ιίχον ΰμι* ϊπςα Ιτ/ΓΕλλε/ν,^ Thuc. lib. 7, 14. Ή 2ε- λίν /i Ιυντυχνο•' ν,μϊν, εκ'εΐίιΚίν φζάα-χι, Α- rist. Nub. 608. ϊπιπνάζω, f. άξω, ingemo, ingemisco ob. επΐ5•ενχχω, idem. Ex Jrr/ ets -ενκχω, ^emo. επιτ'ενω, idem. Τ/ Ιυ,τχ λίχν τοϊο -i' ετι$4" νεις τεχνοις, Eur. Med. 929. ixis-iviro, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi πΐΓίύω. InriOUYi, 3. sing. a. 1. ind. pass. ixirtvo -χμεν, 1. plur. a 1. ind. act. 'επι?εφανόω, corono. επις-εφΥις. ίος, β χα) τ), corona imposita cinc- tus vel redimitus. Ab εΐΐΐς-'εςω, f. '\ιω, corona redimio. Κνςοι με* χξΥ/τΫ]ξχς επίΓί-φαντο τοτοΊο, H. 1, 470. επις-ίωνται, 3. plur. praes. ind. Ion. pro !*■/- ς-χνται, ab ετίταμχι. Wiry, 2. sing, prass. ind. med. Ait. pro la•/'- $-utrai. επΊζ-Υβι, 2. sing. aor. 2. imperat. act. verbi ΙφίϊΥ,μι• είτίΓΥ,θίος, u, i xa) y„ in pectore recumbens. Ex la•/ et giYiOo;, pectus. επις-νίλόω, columnam impono. Ia-/£r*i,aa, ατβ?, το, columna, quae defunc- tis ierigi solet, stela sepulchrahs. Ab Ιφί- 5Ύΐμι• l-Tis -γ,μγι, γ,ς, ή, scientia j (2) peritia ; (3) ars. Ab επίς-χμχι• Wis -ν,μος, haesitans, cogitabundus. Ab Iqt- 5-Υΐμων. επιΤΥιμοηχος, y„ ov, cui' scientia inest, sci- entia, praeditus ; (2) scientiae cujusque proprius; (3) scientiam efficiens. Ab eodem. tvis-ripmxuu ad"• perite. ΕΠΙ ptii^twvaji, adv. scienter, perite, scite. ίπίΓΥ,μοσύνν, ϋ\, scientia ; (2) peritia. Ab ems -ήμω*, βνβ?, β x«< ή, scientia prasditus, sciens, peritus. Ab |{r/r«/f«'• ίτι?*ξ!ζω, f. /fa», magis stabilio ; (2) stabi- lio et firmo super. Hinc επιτγιζίζομχι, innitor, incumbo, fulcio me super. Έτι- ΓΥ,ξίΚοντες T*f ψυχχς των μαθητών, Act. 14, 22. Έπιργ,ζίχτο επί το ΰίξυ, Luc. ϊπιτγ,σγι, 2. sing. fut. 1. ind. med. a verbo επί$-χμχι• f hrirvriov, sciendum est. Ab επί^χμαι. inn™;, *), ov, sub scientiam cadens, quod scitur. Ab eod. ΙπίΓίζω, f. ίξω, notis compungo ; (2) in su- perficie notis distinguo. Ιπιτίλξω, splendeo, fulgeo, Lucian. ιπί$•ιος, ov, pro εφέτος. hrts -ιχχομχι, accedo, eo, Nonn. ίπι^οζίεσχεν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro επις-όξι/ν, seu 'επι^όζεον, ab fais-oGi*, *»» i"• fau, irrideo, contumelia ad- ficio, convicior, apud Apollon. Rkod. Quasi επις-ομίω. Ex επί et f -όμχ, °*• Χπίζ-οίζάζω, f. a,. epistola, literas, quae ad ali- quem mittuntur; (2) mandatum, jus- sum, praeceptum. Ab eod. επι$τολίζω, vestio, velut veste tego. Ιπι?ολιχος, γ), ov, epistolaris. Ab επιβολή. επις-ολιμχΤος, α, ό xxi υ), idem, et ap. De- ?nosth. conductitius. ϊτίΓβλίβν, ν, το, parva epistola, epistolium, Dim. ab eod. lxts -ολιοφόςος, a, β xx) v), qui epislolas fert, tabellarius. Ex επις-'αΧιον et φίξω. ΙπίΓολογξχφϊχός, y„ ov, epistolis scribendis serviens. ιπιτολογεχφος, ό, epistolarum scriptor,^fA. ΙπιτολοειόΥ,ς, ες, epistola? similis, Bud. ϊπιτομίζω, f. ϊσω, os obturo, et loquentem reprimo ; (2) fraenum injicio, inhibeo. Ο'ύς i& επις-ομίξειν. Tit. 1, 11. ' Ω.?ε x- ίτχξχπχντος τνς έμνς 'εχθξνς έπΓομίζειν, Arid. Eq. 845. Ex Sir/ et ς-όμα, os. ins -όμΐόν, u, το, idem quod Βπις-όιχισμχ, το;, το, obturamentum, pras- pedimentum, quo os alicui obstruiturj (2) obstaculum. Ab επίΓομίζω. Ιπις-ονχχεω, ω, f. ν,σω, ingemisco. Ιπ($•ονχχί'ζω, f. ίσω, idem. ίπι^όξνυμι, pro 'ατις'ξόννυμι, insterno. ΙτίΓξχτείχ, ots, ή, expeditio adversus ali- quem ; (2) copiae supervenientes ; (3) exercitus. ιπις'ξχπυσις, εως, y\, expeditio. Ab ΐτίΓζατίύω, f. εύσω, expeditionem suscipio adversus, infesto agmine tendo in. Έ- ίτίΓξχτίύει πχτξ'ώχ^ τ->,ν τχΰτγ\ς,^ Soph. Track. 366. Αιπλαν γχβχΰτϋ πν,μ' et-6" 5•ςχτεί>ετο, infestabat, hur. Med. 1188. Έπιπχτεύσειν φχσ' 'άνωθεν τω ΑΪΪ, Arist. Αν. 1528. ιπιτξχτοπείείχ, %, castra adversus quern ρο- sita. επιτξχτοπεδευω, castra moveo adversus. ίπίΓςχφεις, aor. 2. part. pass, verbi ivifgi- Ιπις-ξεπτ'εον, revertendum est, Aristid. επι<τζεπτιχος, y>, ov, vim habens convertendi. ίπίϊξεπτος, ov, spectabilis, qui ora homi- num convertat. Ιπιτξίφειχ, χς, -h, solertia, industria, saga- citas, severitas, accurata diligentia. ϊπιτςιφ'εως, et \πίς•ξε$ως, adv. diligenter, accurate ; (2) fraudulenter. Ab ixts -ξεφν,ί, εος, Ό zxt ή, solcrs, industrius, circumspectus, prudens ; (2) perversus ; (3) versutus. Ab ίπιτξίφω, f. ψω, converto, convertere gres- sum cogo, retroago ; (2) in diversum converto ; (3) errantem in veram viam reduco ; (4) intorqueo, contorqueo ; (5) vexo ; (6) adduco, attraho, corrugo ; (7) inflecto, incurvo. Έτις-ξίφομαι, pedem refero ; (2) ad meliorem mentem redeo ; (3) euro ; (4) se respicere tandem, ad sua: utilitatis curam tandem converti. Κυων Χπιτςί-^ιχς It/ to "ihtov έξίξχμχ, 2 Pet. 2, 'JQ. Ή είξγιν/ι ύμων ιτξος ΰμόίί επι?ξΧ• φίιτω, Matt. 10, 13. 'Obuvvi σε *ξθί τχ πτλάγχν' εοικ' irirqiifuv, Arist. Flut. ΕΠί 1131. "Ελχε δ* krrtfpbi/xi μίτ' ευκνημι• ixs Άχχ,έ;, II. 3, 370. iiris-gi-J/xi, a. 1. inf. act. verbi praeced. ενίΓςογγύΧομχι, rotundor, Λ«. Α ατξογ- γύλο;. έπίΓςόγγνλοζ, ft, h χχϊ ft, in rotundum in- clinatus, subrotundus, turbinatus. Ίτΐ5•ξοι*ά.Ιτιν, adv. hue illuc se convertendo, in utramque partem se convertendo ; (2) studiose ; (3) strenue, fortiter. 'επις-ξοφευ;, εος, Ό, primus spondylus, qui una cum collo convertitur. Ab επις-ξίφω• ΙπίΓξοφη, Jji, τι, conversio ; (2) reversio, re- ciprocatio ; (3) vortex ; (4) turbatio ; (5) turba, multitudo ; (6) animadversio, cu- ra, respectus; (7) punitio, ultio; (8) hospitlum. "Οπως μν) τις επίϊξοφν; ■yivyr τχι, Tkuc^ lib. 3, c. 71. "Ελλ' /jv πεςυχω; oThv ohx Itri^oipx), Eurip. Helen. 446. ΈπίΓξοφν,ν ποιϋσθαιι, animadvertere, pu- nire, apud Demosth. Ab eod. ετιρςοφίχ, χς, ή, cognomen Veneris, quasi Antevorta, vel Verticordia. Ab eod. εχίΓξοφίΰες, ων, «/, crines contorti, cincinni. Ab eod. ln's -ξοφβς, α, ό χχ) r), qui convertitur, reci- procus, flexuosus ; (2) qui conversatur cum aliis. Ab eod. 'ενίΓξόφως, adv. diligenter. 'ετίΓξωμχ, χτος, το, instragulum. Ab επις-^ώνννμι, vel ετίζ-ξωννύω, fut. $•%ωσω, in- sterno, supersterno, strato tego. Έτ<- fguvvvffvrt τν] γη νιφετον, Luc. ετΐ5-ξωφάω, ω, versor in, oberro, obeo. Έ- ίτ^ξωφωο-ι πόλν,χς, Odyss. 17, 486. Ab Ιπ'Τξί'φω. επιρυγνάζω, tristor ob aliquid, contristor, dolore'et tristitia adficior propter ali- quid. ετίξ-ΰΧιον, το, trabs, aut lapis, qui supra co- lumnam ponitur. Ex lr) et ς-ύλος . .επις-ύφω, f. ψ ω, adstringo, coerceo. επίτω, 2. sing, imperf. ind. med. et prass. imperat. Alt. et Ion. pro επΊς-χοΌ, ab 'επί• ς•χμχι• ίπίΓώο-χντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi χις-όω• επιο-υχοφχντεω, ω, f. ν,ο'ω, sycophantice ali- quem insector. επισυγχ'οτίω, convoco, colligo. επκτυΧλεγω, fut. ξω, colligo, congrego, con- gero. επιο-ύλλη-φις, εως, i), superfcetatio. επιο-υμζχίνω, superaccido, insuper accido, postea accido. ετίο-υμμα,χίχ, χς, ν), jus contrahendi socie- tatem mutuo. επιο~υΐίτίπτω, una incido ; επιο'νμπίπτει, praaterea accidit. επιο-υνχγχγεΤν, a. 2. inf. act. Att. pro επισυν χγεΊν, ab επιο-υνά,χω, f. χξω, adgrego, post alium col- ligo, insuper colligo ; (2) colligo. "Ov τξόπον επισυνάγα οξνις τχ νοσσίχ εχυτης vrb τχς πτίξυγχς, Matt. 23, 37. Και ν ποΚις βλ' /j επισυνν,γμίν'/ί r]v πξος ty,v Β-ύζχν Marc. 1, 33. ΙπισυνχγωγΥ), Ϋ]ς, υ), adgregatio, congrega- tio. Ab επκτυνχγω. επο-υνχθξοίζω, congrego ad locum. επιο-υνχπτω, coagmento, conjungo ; (2) ad- jungo ; (3) committo, sc. praelium. Πβ- λεμ»ν συν ΰίχγι επκτννχΤτασι, Plut. επιο-υνχχ^θέιο-ων,' gen. plur. a. 1. part. pass. verbi επισυνχγω• ΙπισυνΙεοΊς, y\, conjunctio, colligatio. επισύνίεο-μος, ό, vinculum, copula. επιο-υνϊίω, colligo, connecto. ενισυνίίΰωμι, invalesco, accresco. 'ϊτιο-ύνειμι, insuper convenio in unum. Un- de ίπσυνιόντες , supervenientes ; επισυνή• vxt, convenire. επισννεχω, contineo, apto. επιο-υνΥ,γμίνΥα perf. part. pass. f. g. verbi επισννχγω. Ιπιο-ύνθεα-ις, εως, i), cumulata conjunctio, compositio. Ab 'ετκτυντίθζμι. επκτννίβ-χμχί, coeo, conspiro, insurgo in a- liquem ; (2) concresco. ετκτυννίω, aggero. ετιο-ννοΰοιποξέω, una iter facio. επισυνοιχίζω, colonos addo. lrio -νντχο-σ-ω, vel επισυντχττω, f. άξω, im- pono aliis jam constructis. ψισυντε'ινω, coiitraho. επιτυντΥ,χομχι, contabescoaliquam ob rem. \πισυντίθ-/ιμι, insuper compono et conjun- go j (2) cumulatini adnecto et adjun- go. ( 221 ) ΕΠΪ επονντξίχω, accurro, concurro, εοηίϊύΛ Ίδώ» Se ό 'lYjo -ΰς 'ότι έπιο-υντζίχα όχλο?, Marc. 9, 25. ϊτιο-ρομχι, impetum facio. Unde εχίσαν μχι, incitatus seu concitus sum ; Ιπατσ-ύ* μένος, ϊπκτυρίσο-α, vel Ιπισνξίττω, f. ζω, sibilo ad, sibilis excipio ; (2) exsibilo j (3) more gruum clamo. Ιπίσυξμχ, χτος, το, id, quod aliquis post se trahit ; (2) vestigium corporis tractim se agentis. ε-πσσυ'ο'οίω, confluo, affluo. επισύρω, attraho, post me traho ; (2) trac- tim duco. Χπισΰςτχσις, εωί, υ), conjuratio, coitio facti- osa, seditio, tumultus. Ab Ιπκτυνί$Ύΐμι• 'ετισυς-ελλω, contraho. επισνς-ςίφω, f. -ψω, una converto ad aliquid suscipiendum contra aliquem. 'ειτισ-φαγευς, Ίος, ό, jugulator, mactator. επιο-φχγιχξομχι, fut. χο-ομαι, immolo seu macto super, immolo succedaneam. Ab επια-φάζω, f. χζ,ω, jugulo, seu macto super j (2) eneco, obtundo. Ιπιο-φχχελίζω, insuper sphacelo laboro. επιο-φχλΥ,ς, εος, ό xxi ϋ\, qui labefactari po- test, lubricus; (2) instabilis, incertus; (3) periculosus ; (4) damnosus. Ab επιο-φά,λλω, supplanto, everto, fallo. ϊπία-.φχλμχ, τος, το, res male, infeliciter gesta, infelix eventus. επιτφκΧως, adv. ita ut labefactari possit, lubrice, non sine periculo. επίβ-φ&τος, u, ό xxt y), perniciosus, exitialis. Ex επι et φχω, occido, Eust. (2) infamis, ap. Amm. Α φΥ,μί. επιο-φάττω, f. χξω, jugulo, seu macto super. επιο-φελίτΥ,ς, n, ό, remex, Hes. Ex ίτί et ο-φίλχς, sedss remigum. έπισφίγγω, f. ξω, adstringo, adductum ad me stringo et arete complector. επιβ-φξκγίζω, f Ίσω, signum imprimo ; (2) probo, approbo, subscribo ; (3) consigno ; (4) concludo velut sigillo. Hinc επιο•φξχγι?γ,ς, S, i, qui sigillum imprimit, obsignator. επιο-φξΥ,γίζω, pro επισφζχγίζω, Ep. έπιο-φύξίον, u, το, fibula <>crea2 ; tegumen- tum seu fascia malleolorum sive tibia- rum. Ex ixi et σφυςον, malleolus pe- dis. επιο-χχζω, f. άσω, in superiore parte scari- fico, seu cultro aperio. επίσχε, •2. sing. pra?s. imperat. act. verbi επίσχω. 'επιο-χεΰον, adv. propemodum. επισχεειν, a. 2. inf. act. Ion. pro επισχίίν. έπίο-χεξώ, adv. deinceps, ordine. Tanquam ab επίσχω, inhibeo. 'επισχεσίχ, χς. i„ praetextus ; (2) mora. Ab επέχω, inhibeo. επίσχεσις, εως, υ), retentio, inhibitio, repres- sio, remora. Ab eod. επισ'χετιχος, tj, ov, inhibendi et reprimendi vim habens. Ab eod. επισχνμχτίζω, f. ίσω, effingo, compono. επισχίΰις, ων, χ'ι, cunei, quibus aliquid fin- ditur aut distinetur. Ab 'επισχίζω. ΙπισχίοΊον, n, το, cuneus, quo ahquid findi- tur. Ab επισχίζω, f. ίσω, in superficie aliquid findo, vel scindo, incido. 'επισχνχίνω, f. χνω, arefacio, extenuo. Hinc επισχνχντίον, arefacere oportet. 'επισχολχζοίΛχι, vaco. επισχϋζίζω, f. ϊσω, corroboro j (2) omni ope resisto. επίσχϋξος, n, o, auxiliator. επισχύω, f. νσω, vires sumo, invalesco. O/ δέ επίσχνον, Luc. 23, 5. επίσχω, cohibeo, inhibeo, reprimo, retardo; (2) adhibeo. Έπίσχες τ» Ιεομν, Arist. Αν. 1205. επισχων, a. 2. part. act. επισωμχτόω, ω, f. ώσω, corpus reddo, cor- poreum facio. επίσωμος, ν, ό xxi ϋ\, corpulentus ; (2) to- rosus. Ex επι et σωμχ. corpus. επισωξεύω, cumulo, acervatim adgero. Κα- τά τα,ς επιθυμίχς τχς Ιδίχς έχντοίς επισω- ρενσχτι ΰιδχσχάλνς, 2 Tim. 4, 3. ΐπισωτξον, ν, τβ, ferrum curvum, quo σω- τξβν munitur, ne citius deteratur. έπιτχγγι, γ]ς, ϋ„ mandatum, imperium. Ab ίτίτάττΛ• επίτχγμχ, τος, το, subsidiaria cohors j (2) mandatum. Ab eod. επιτχγμχτιχός, y„ by, subsidiarius. ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΙ ίπρταζτγ,ξ, %ζθί, ό, qui aliis imperat. ίπιταχτιχός, ->„ ov, imperiosus ; (2) ad im- perium pertinens. Hinc επιταχτιχνι, sc τέχνη, ars imperandi. Ab eod. Ιπιταχτιχως , adv. imperiose, pro imperio, cum imperio, cum mandate επίταχτοι, milites triarii et subsidiarii. επίταχτος, ov, Justus, prsscriptus. επιταλαιπωξίω, £, f. ν.σω, insuper laboro et molestias perfero. επιτάμνω, incido, Steph. ϊπιτανύω, fut. Ctru, intendo, contendo ; (2) augeo ; (3) enitor, adnitor. ίπιταξ, adv. deinceps, ex ordine ; (2) bre- viter, ap. Comicos ; (3) longe, ap. Tra- gicos. Ab Ιπιτάττω, Etym. M. Unde επίταξις, εως, ή, mandatum, imperium. ίπιτάςχξις, γ), perturbatio, interpellatio. Ab ΙπιταξάοΌ-ω, vel επιταξάττω, fut. ξω, inter- turbo, interpello. Έπιταξάτηι Ϋ,μων τάς οιμωγάς, JLllC. Ιπιτά'ρ'ροθος, ts, ό χα) υ), auxiliator, adjutor. Ex επ) et ρόθος, undarum strepitus. ιπίτασις, εως, ϋ„ intentio s-ignificationis ; item (2) afflrmatio, opp. ς-ίξΥ,ο-ις, priva- tio, diminutio ; (3) inerementum ; (4) amplificatio, exaggeratio, vehementia ; (5) pars Comcedise. Ab επιτείνω, intendo. ιπιτάο-ο-ω, vel Ιπιτάττω, f. ξω, colloco seu dispono post ; (2) mando/impero, jubeo. Hinc επιτάττομαι, subditu-s sum alicujus potestati.^ 'Ey έξαρία χα) δυνάμει επι- τάσσει τόϊς αχαθάξτοις πνεύμασι, -Luc. 4, 36. Έπεταξεν αυτοΊς άνχχλΤναι πάντας, Marc. 6, 39. Ο/? ει ΙργχωοΫ^ετε, χα) άλλο τ/ μείζον είιθίς επιταχθΫ,σεσύε, Thuc. lib. 1, 140. Ιητατιχος, η, βν, intendendi augendique vim habens, intensivus. Ab επιτείνω. Ιπιτατιχως, adv. intensive. επιτάφιος, α, ο χα.) ή, fanebris, pro subst. sc. λόγος, laudatio funebris. Hinc το I- πιτάφιον, a, carmen sepulchrale, Epita- ph ium. Ex \τ) et τάφος. επιταχύνω, aecelero, urgeo. ίπιτεγγω, irrigo, Anac. ιπιτεθειασμενως, adv. adflatu, seu cum ad- flatu numinis. Ab επιτεΰειασμενος, quod est ab επιθειάζω. Ιπιτείλαι, a. 1. inf. act. verbi Ιπιτελλω. επιτείνω, intendo, contendo ; (2) augeo ; (3) incresco, invalesco ; (4) enitor, anni- tor ; (5) torqueo sc. in equuleo, quia ibi - homines extenduntur. Hinc επέτεινα, επιτεϊναι, a. 1. intendere, pass. ε<τε<τ&ΰήν, conj. επιταθώ, επιταθωσι, intendantur. augeantur, perf. επιτεταμίνος, intensus. 'Έ,τιτείνίις μο) τον ϊξωτα, Luc. Ιπιτειχίζω, fut. ίσ -tu, munio adversus impe- tum hostium ; (2) castellum struo, unde hostem infestemus ; (3j e propugnaculo decurrendo infesto ; (4) excitato muro oppugno j (5) murum addo, muro cingo. Hinc επιτείχισις, εως, ν), idem quod Ιπιτείχισμα, ατός, τό, propugnaculum con- tra aliquem munitum ; (2) tropice quic- quid ejusmodi est, ut eo uti advexandos alios et infestandos possimus. ίπιτειχι/τμος, S, ό, excitatio muri adversus aliquem. Ab eod. επιτεχμαίξομαι, qusro, indago oonjecturis, &c. ιπίτεχνοι [γυνάίχες), mulieres qua? tandem pariunt, Hipp. επιτεχνόω, insuper gigno; in pass, insuper nascor. επιτελειόω, idem quod Ιτιτελεω. επιτελείωσις, εως, ή, perfectio, absolutio, peractio; (2) augmentum; (3) procrea- tio. Ab επιτελειόω. Ιπιτελεόω, ω, f. ώσω, offero, ν•. επιτελεωμα. Ab Ιπτίλτ-,ς. Ιπτίλίο-θίντα, acc. sing. aor. 1. part. pass, verbi Ιζιπλεώ. εχιπλίς-ιχο;, -> n h, strenuus, acer, indus- trius. tTtrtXiu, ω, f. ίο-ω, perficio, perago, exse- quor, pra;sto ; (2) obeo, perfungor ; (3) celebro. Μέλλων ετιτίλίίν τϊ,ν σχ-φν,ν, Heb. 8, 5. Ένλίύν μεν $ξα.^ίως, Ιτιτίλα δί ταχίως τα δόξαντα,, Isocr. Nut/ tragx) επιτίλιΊσΰί ; Gal. 3, 3". Χχιτιλϊωμα, ατός, το, hostia succedanea, quae post cameras omnes immolatur, ut priora sacrificia rata fiant. Ab ϊτιτε- λεόω. επιπλέω;, adv. tandem, denique, Aret. Ab ετιτίλτ,ς, ΐος, ό χ») η, ad finem perductus, absolutus ; (2) non irritus ; (3j maturus. Ex It) et τίλος, finis. ίτιτίλλω, 2. sing, praes. imperat. med. Ion. pro ίτιτίλλχ, ab Ιτιτίλλω, faciendum injungo, jubeo, man- do ; (2) orior, exsisto. Hinc a. 1. \τί• τίΐλα, in med. Ιτιταλάμνιν, injunxi. Τϊάντα μάλ' άτξίχίως άγοαίνίμίν, ώς \- χιτίλλω, II. 2, 10. Ό γοίξ S-vriO -χων επι- τύλατο τν,ν Si χίλίνθον, Apoll. Rhod. 2, 1098. ίίτ/τΞανω, f. εμω, incido, concido ; (2) bre- vius reddo, in compendium redigo. "O- μω; δι σί 'ίνιχα ιπιτεμΰμαι τϊ,ν απολογί- αν, Luc. pro imag. έίτ/τΕξ, ίχος, ν, partui vicina, parturiens. Ex' \τ) et τίχτω, pario. ίτιτίξατίύομαι, f. ευσομα,ι, prodigiose adfin- go, et adfabulor. ϊτπίξμιος, u, Ό χα) ■>„ qui terminis seu li- mitibus prasest. Ex \τ) et τίξμα, termi- nus. ΙπιτίξΧΥ,ς, ίος. ο χα) 'h, delectationem et vo- luptatem adferens ; (2) deditus rebus vo- luptatem adferentibus. Ab ί-τιτίξπω, f. "i /ω, oblecto, delecto. ϊτιτίξτως, adv. jucunde, suaviter, itautde- lectationi sit. Abiiinecrfe. Ιπιτίξίταίνω, arefanio. ΑΊ μίν τ' ν)ιλίω ψα- μάϋαις ετιτίοιταίνονται, Apoll. Rhod. lib. 4, 607. επιτίταμίνως, adv. intense, vehementer. Ab Ιτιτίταμίνος, quod ab επιτείνω. ετιτίταται, 3. sing. perf. ind. pass. \τιτίτγ$ενμίνως, adv. accurate, perite. επιτετμημίνως, adv. concise, &c. Ιτιτίτμω, deprehendo, Horn. ίτιτίτξαπται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi Ιπιτξίτω- ίτιτίτξάφαται, 3. plur.perf. ind. pass. Ion. pro ιτιτετξαμμίνοι lift. Ιπίτΐυγμα, ατός, το, adeptio, prosper suc- cessus. Ab επιτυγχάνω. επιτευχτιχος, y, ov, qui solet adsequi id ad quod contendebat, successu non carens. Ιπίτενξις, εως, ή, impetratio. Ab eod. επιτίχνάομαι* ωμχι, f. ν,σομ'ίΐ, Insuper ma- chinor; (2) molior, machinor, commi- niscor. Hinc Χππίχνν,σις, εως, v\, machinatio, adinven- tio; (2) commentum, inventum; (3) solertia. ΙπιτίχνΎ,τος, v r ov, arte factus, artificialis. Ιπιτίχνολογίω, arte et ratione trado, disse- ro. Ιπιτ-^ίίος, εία, (ap. Lysiam) uov, idoneus, aptus, commodus, opportunus ; (2) ami- cus, benevolus, studiosus ; (3) necessa- rius, amicitia conjunctus. Hinc τα επι- τν,ΰεια, ων, ad vitam neoessaria, victus, commeatus. Ab επιτν^^ς. Ιίτιττ^ειοτίξως, adv. aptius, amicius, &c. ίτιτΥ,σίιότΥ,ς, Υ,τος, Ϋ). opportunitas et habi- litas, aptitudo. Ab ετιτγ^αος. ΙπιτΥ,ΰείως, adv. commode, utiliter. ΙτιτΥ^εος, idem quod \πιτγ$ειος, Herod. ΙτίτΥ,ΰίς, adv. de industria, data opera, studio. Ab ΙτιτΥΐ^Υ,ς• ετιτ'/,ΰίυμα, ατός, το, studium, institutum, quod studiose sectamur, tam in malam, quam in bonam partem ; (2) professio ; (3) disciplina ; (4) vita? institutum, vita? genus. Ab ΙτιτΥ,ΰεύω. \τιτν$ιυ!τις, εως, υ), studium accuratum, in- dustria, opera ; (2) adfectatio. Ab eod. ΊτιτΥ^ευτΥ.ς, 2, ο', studiosus, deditus alicui rei. ϊπιτΥ,Ιεντος, r„ ov, adfectatus, nimis accura- to studio factus. Ab eod. ίπιτγ,%ίύω, f. εύσω, studio et data opera ali- quid facio ; (2) studeo, operam do, stu- diose sector in bonam et in malam par- tem. Hinc ετιτΥ^ίύομαι, exerceor, ha- bilis reddor, instruor. ΈπιτΥΐδίύιιν χα• ξαχτΥιξά τίνος, Plat. 'Αλλ' εν τοΊς χα- χόίς τολλ'/ι γ' ανάγχΥ, χάτιτΥ,Βίύίΐν χκχ», Soph. ΕΙ. 309. Ab ΙπτυΜ?• ίτιτΥ^ίως. adv. commode, apte. Ab eod. ΈΠΙΤΗΔΗ ν 2, έοί» ό χα,) i), idoneus, ap- tus, habilis. \πιτγβγι, ν,ς, r„ abavia, avi vel avia; mater. επιτύχω, f. '/;|«, illiquefacio ; (2) liquefac- to obduco. ΙπιτΥίξίω, ω, fut^ γ,ο•ω, diligenter observo. Καίξον ΙπιτΥιξίΊ, Plat. ΙτιτΥ,ζΎίο-ας, Ά. 1. part. act. ΙτιτΥίζΥίσις, tax, ϊ, observatio, animadver- sio. Ab επιτηξίω. ( 222 ) Ιίτΐ'τνίξνιηχίς, y„ ov, qui observare solet, ob- servator. Ab eod. ετιτιθιαοΊ, 3. sing. pr£es. ind. act. Ion. pro επιτίθΥ,ίτι• επιτΜω, idem quod επιτΊθΥ/μι, impono, super impono; (2) ad- fero, infero ; (3) irrogo, infligo j (4) ad- do, adjicio ; (5) obdo, occludo. Et Ig-<- τίϋεμχι ; (6) impono aliquid faciendum, injungo, mando ; (7) manum impono, inchoo, adgredior ; (8) hostiliter adgre- dior, adorior, invado ; (9) toto pectore incumbo, penitus deditus sum; (10) cunctor, diem duco, differo. Ύαΐς ύπο- σχίσεοΊ τον νιανιχώτατον ετίθνιχας, Plat. 'Έ,τίθες λάζων δ^ χα) αν λιζανωτον, Arist. Ran. 888. επιτιθ-Τις, 2. sing. pra?s. conj. act. Ιπιτίχτω, insuper pario ; (2) pario, partum edo. επιτιλάω, commaculo sordibus. επίτιμα, 3. sing, prtes. ind. act. contr. pro επιτιμάει• Ab επιτιμάω, ω, f. γ]σ-ω, rei pretium augeo seu intendo ; (2) reprehendo, objurgo ; (3) celebro. Μάλ /r» δ' αν εύ^οχιμοίγ,ς, ti ,ν φυλαχ->,ν, quibus custodia com- missa erat, id. ibid. 126. Ιχιτξίφω, alo super, alendo superinduco, ad- nasci facio. ίίιτςίχω, percurro ; (2) adcurro ; (3) in- curro, incido ; (4) incursionem facio. ΙίολλαΤς μυξίάσι ϊτπξίχειν, adoriri, Phi - Ιο. ίπίτξίψον, 2. sing. a. 1. imperat. act. verbi ετιτξίτω. ίτιτξίψοντι, 3. plur. f. 1. ind. act. Dor. pro ίΤΙΤξί^ /tHri. Ιτιτξϊζω, f. •4/&), attero, adfligo. Hinc aor. 2. ίτίτξίξφ• Ίτιτζίζύν,ς, iii conj. pereas ; perf. ίτιτίτειψαι, periisti. ο/ ΙώΙεκα S-se/ έίζασιν ετιτξίψαι σε, Arist. Av. 96. ΙτιτξΐΥ,ξα,ξχίω. ω, f- Υ,σω, munus trierarchi sustineV; (2) ultra justum tempus mu- nus trierarchi obeo. Hinc ίτιτξΐΥ,ξάξχΥτμχ, ατός, το, tempus, quo quis triremem regit. Ιτίτςιμμχ, ατός, το, id, quod atteritur seu adfricatur, protrimentum. Ab ετιτξίζω. ετίτξίττος, n, b χα) ϋ), contritus ; (2) dignus qui conteratur, vel perdatur ; (3) scele- ratus, perditus. Ab eod. επιτξίς, adv. ter. ετίτξίτος, ν, b xx) y), sesquitertius ; (2) pes poeticus. ίτίτξίψις, εως, vj, ipsa conterendi actio ; (2) fluctus. Ab ΐτιτξίξω. ίτίτξομος, Ό χα) υ), perterritus, trepidus. ίτιτξοτάΰην. ado. ex commisso, non spon- te. Ab ετιτξοτΫ)• ίτιτξοταΤος, αία, a7ov, commissus, conces- sils ; (2) curae alicujus traditus. Ab eod. Ιτιτξοτάω, ω, idem quod Ιτιτξίτω. ΙπιτξοτεΊχ, ας, r„ pra?fectura, procuratio. ϊτιτςότίνοΊί, υ), idem. ίτιτξοτίυπχος, ->„ ov, peritus aliquid procu- randi, seu administrandi. Ab Ιτιτςοτεύω, f. ιύσω, sum administrator seu praefectus, procuro, administro ; (2) tu- tor sum, in tutela habeo. Hinc (3) \τι- τξοτεύομχι, sum sub tutela. ^ &χνμάζω δ' οτως τον %γ]μον όϊός τ' iiu.' ετιτξοτενειν vym, Arist. Eq. 212. Ab ίπιτςοτη, τις, ή, ipsa actio τα 'ετιτξοτενειν, give administrandi seu procurandi ali- quid, procuratio, tutela ; (2) deditio. Ab Ιτιτξίτω. ίτιτξοτιχος, υ), ov, ad tutelam pertinens, Plat ίτίτξοτος, ν, b χα) τι, cui cura alicujus com- missa est, procurator, vicarius ; (2) tu- tor ; (3) praefectus provinciae minoris. Ιτιτξοφ-η. Ύ\ς, ή, alimentum, ap. Jos. ίτιτξοχάΰν,ν, adv. mature, festinanter, mo- re ejus qui currit ; (2) summatim, bre- viter succincte. Ab Ιτιτξοχάζω, f. άο*ω, percurro. ίτίτξόχχλος,.ό χα) ή, velox, volubilis. Ab Μίτξοχασμος, δ, b, percursio ; (2) verbo- rum super se invlcem efliusio ad pertur- bandum adversarium. Ab ΐτιτξοχάζω. Ιτιτξοχάω, vide Ιτιτξονάζω. ^ ίτίτξοχο?, ν, b xx) r„ id. qu. Ιτιτξοχαο'μόί' ίτιτξόχως, adv. velociter, cito cursu. Ιτιτξοχώτίξον, adv. agilius. ΙτιτξΟζω, £. νο-ω, admurmuro, accino. ίτιτξώξω, una cum pane comedo. Ιτιτνγχχνοις, 2. sing, praas. opt. act. verbi ίτιτνγχάνω, adsequor, nanciscor; (2) at- tingo; et (3) succedo, feliciter evenio; (4) incido in aliquid ; (5) convenio, ad- loquo». Hinc a. 2. ίτίτνχον ; Ιτιτνχων, adeptus ; (6) Ό Ιτιτνχων, quilibet obvius, vulgaris ; per£ ΙτιτίτΟχ-ήχα, nactus 6um ; pass, ίτιτίτίυγμίνον, quo potiti sumus, quod bene successit. Ύίτο V αν i-xirwy• χάνοι;, ti λν,γοις των τόνων In τονίϊν δυνά- μενος, Isocr. ad Dem. "Ην τ'ύ ίτ•ιτνχγι Β-ίατχ)ς ί'τω σο^οϊς, Arist. Nub.^ 535'. ΤΑιτξίν γάξ άνδεος £χ ιτίτυχις χύχοτί, id. Plut. 245; ΙχιτυμζΙΙιος, a, b χα) ν), super sepulchro positus ; (2) ad sepulchrum pertinens ; (3) galeritus ut alauda. Ab Ιτιτόμξιος, ν, b χα) τ), idem. Ex tit) et τύμζος, bustum, sepulchrum. Ιτίτυξον, το, edulium quoddam ex confrac- tisOlivis, V. L. ετιτνφλόω, ω, f. ώο-ω. obCaeCO. Ιτιτύοω, f. -^>ω, accendo in, inflammo. Ιτιτνχνς, ίος, b xx) 'h, voti compos. Ab ιτιτυγχανω- Ιτιτυχία, ας, -h, adeptio, prosper successus. Ιτιτνχων, a. 2. part. act. verbi ϊτπνγχάνω. Ιτιτυγως, adv. prospero successu, feliciter. ίτιτωθάζω, f- ά<τω, irrideo, derideo, convi- tior ; (2) effuse cachinnor j (3) adsentor, adulor. Hinc ίτιτωθχο-μος, S, b, adulatio. tTiQayCiv, a. 2. post aliquid edere, supere- dere, una cum pane edere. ιτι&χιΐξύνω, f. υνω, exhilaro; (2) splendi- dum reddo, purgo, lavo. ίτιφαίνω, appareo super aliqua re, i. e. dum res geritur ; (2) intervenio, super.venio j (3) appareo. Ιτιφαναι, a. 1. inf. act. ίτιφάναχ, ας,, ν), species superna, superfi- cies j (2) habitus et forma loci, item cor- poris, seu oris ; (3) dignitas, honos, praa- stantia ; (4) celebritas ; (5) apparitio Deo- rum, sive vis divina, in auxilio ferendo, puniendo scelere, &c. conspicua ; (6) ap- paritio Christi in came ; item in judicio mundi ; (7) omninoque majestas divina? naturae in Christo conspicua, divinitas ipsa Christi; sed ™ 'ετιφάνιχ, ων, dies, qua Christus baptizatus fuit ; item, qua gentibus manifestari ccepit, Magique ad eum accessere. Ab Ιτιφαντ,ς, ίος, Ό χα) ν), conspicuus ; (2) il- lustris, insignis, clarus. Ab ίτιφχίνω. ιπιφανία, ας, ή, vel τα. ετιφάνια, ων, idem quod ετιοάνίΐα- ■ ιτιφανως, adv. insigniter, insignem in mo- dum, splendide, magnifice. Ab ίτι- φανης. ίτιφχξμαχίυω, alivxd insuper medicamen- tjim. sumo. £3•/^««•/?, ίως, ή, species externa, cultus, ap. paratus, ut magistratuum, &c. (2) ad- spectus, vultus. Ab ίτιφχίνω• Ιτιφάσχω, dico. Ιτιφατνίΰιος, α, Ό χα) i), prassepialis. Ex It) et φάτνη, prcesepe. Ιτίφατος, a, b xa) r), qui male audit. Ex It) et φ•/\μ), dico. ίτιφχΰο-χω, luceo, splendeo, effulgeo ; et in Med. in lucem profero, ostendo. Ex ετ) et φάω, luceo. ετιφχύω, f. αυσω, illucesco. ετιφάω, idem. ετιφίξοιο-α, pra2s. part. act. f. g. Dor. pro ετιφίξϋο-χ, ab ΐτιφίξω, fut. ετοίο-ω, a. 1. εττ,νεγχχ, infero, induce ; importo, inveho ; (.2) objicio, accuso ; (3) adscribo ; (4) impono, su- perimpono ; (5) subjicio, subjungo, post castera profero in medium, promo ; (7) infero, v. c. censum, primitias, &c. Έτι- φίξομαι, med. infero, importo ; (2) pro- fero ; (3) affero, etiam de dote, quae af- fertur a foemina. ΑΊτίχν %μίν ως χατα• σχότοις ετίφίξίν, Philo. Έτίφίζε τολεμι- ον Όξμαν φον'ιαν, Arist. Αν. 350. 'Έτιφί- ςειν τιν) μανίν,ν, Herodotea locutio, insa- niam alicui inferre ; aMquem insaniaa damnare, Port. ετιφίυχτος, ov, fugiendus, aversandus, V. L. επιφν,μεΊν, bene ominari, acclamare, assen- tiri, Steph. ΙτιφνιμνιτΥιξ, νιξος, b, fausta precans, qui bo- na ominatur adclamans, adsentiens. Ex It) et φγ,μ), dico. ετίφνιμι, promitto, Eur. ίτιΦΥΐμίζω, f. Ίσω, fama; seu nomini alicujus adscribo ; (2) adscribo, adsigno, tribuo ; (3) pervulgo, dissemino ; (4) imprecor, appello, nomino (per acclamationem maxime), quo sensu et in med. maxime dicitur. Hinc επιφτ,μιο-μα, ατός, το, omen ; (2) favor, ac- clamatio. ίζΊφημιτμοί, ν, b, idem. Ab eod. '( >m ) ετίφθχς, a. 2. part. act. verbi ΙχιφβάΊα• ετιφθίγγομχι, fut. ξομαι, adsono, acclam?, respondeo. Hinc ΐτίφθεγμα, ατός, το, acclamatio. ετίφθ-/ιμι, ετιφθάνω, prior assequor, Horn. ετιρβονίω, ω, f. ν,ο-ω, invideo ob, vel super. ίτίφθονος, ν, Ό χα) r), invidia; expositus, in- vidiosus ; (2) reprehensione dignus. ετιφθόνως, adv. invidiose. επίφθοξος, u, b xa) r), exitiahs, lethalis. Ex έτι et φθοξχ, exitium. ετιφθύζω, inspuo veneficarum more, Theoc. ετιφβνσΰοιο-α, praes. part. act. f. g. Dor. pro έτιφθύζνο-α, ab ετιφΰυζω. ετιφθυω, vel ετιφθύζω, inspuo. ετιφιλοτονίω, ω, et ίομχι, Σμχι, naviter ali- cui rei operam do. ετΊφλιζος, ν, b χα) -h, venas eminentes ha- bens. Ex It) et φλίψ. ετιφλεγμαίνω, valde ardeo vel tumeo. ετιφλίγω, f ζω, incendo, inflammo, com- buro; (2) illustro. "Ηύ'τε τΰε αί'δηλο* ετιφλίγει α,στετον ϋλην, II. 2, 455. έτιφλογ•)]ς, ίο;, β xai ν), flammeus, incen- dens. Ab 'ετιφλίγω. ετιφλόγκίμχ, χτος, το, vox medica, inflam- matio seu pars inflammatione vexata. Quasi ab ετιφλογίζω, incendo, quod est ex It) et φλόξ, flarnma. ετιφΧογω&ν,ς, ωΐες, inflammationem habens, rubicunUus. ετιφλΰω, f. ΰσω, nugor, deblatero. ετίφοζος, a, b xx) v), metu perculsus, per- territus. Ex It) et φόξος, metus. ετιφοινιχίζω, ad colorem purpureum vergo. ετιφοιν'ιο-σω, rubefacio. ετιφοιτάω, ω, f. ησω, venio ad, accedo ad j (2) ventito ad aliquem audiendi caussa ; (3) viso ; (4) pervado ; (5) peragro ; (5) in mentem venio; (7•) consuetudinem stupri babeo. ετιφοιτεος, ία, ίον, adventitius, Hippocr. ετιφοιτεύω, idem quod 'ετιφοιτάω• Έτίφοι- τεύει ν2βΌς ες τον ανθξωτον, Aret. ετιφοίτγιο•ις, εως, ή, acces'sus, adventus ; ipsa actio superveniendi ; cum gen. S-tii, in- spiratio, adflatus divinus. ετίφοιτος, b, qui incurrit, Man. ετιφοξα, χς, Yi, vis, impressio ; (2) impetus hostilis ; (3) vis atque impetus imbris ; (4) oratio invectiva et cum impetu pro- lata; (5) prasmium praeter stipendium publicum nautis dari solitum a trierar- chis ; (6) pecuniae solutio et pcenae per- pessio ; (7) humoris impetus in aliquam partem corporis influentis ; (8^ illatio, qua? adsumptionem sequitur in Syllogis- mis, conclusio ; (9) sententia addita ser- moni praecedenti ; (10) Figura rhetorica, verbum in fine sententiarum repetens, Anaphora? opposita. Ab ετιφίξω. ΙτιφοξΖίω, depasco. ετιφοξίω, Si, f. γ)<τω, comporto, adgero, inge- ro, injicio ; (2) gravidam reddo ; (3) in- fero post castera, postremo loco infero. Ού χατοοΰίεις χάτιφοξν,σιις τν,ς Υ^ς «ολ- λγ,ν, Arist. Pace, 167. ετιφόξ-/ιμχ, το, mensa secunda, bellaria. Gallice, le dessert. ετιφίξίχος, y„ ov, vehemens, acer. έτίφοξος, b χα) ϋ), ferens, perferens ; (2) se- cundus, de vento ; (3) uterum ferens ; (4) proclivis, propensus, pronus. Ab ετι- φίξω. Ιτιφοζως, adv. prone, propense ; (2) vehe- menter, acriter. έτιφοξτίξω, fut. Ίσω, onero, onus impono ; (2) molestiam exhibeo ; (3) in humeros attollo. ετίφξχγμχ, χτος, το, obturamentum. Ab ετιφξάσσω. ετιφξχΰίως, adv. consulte, prudenter. Ab ετιφξάζω, indico, ut hinc sit ετίφξχΐι, a. 2. indixit; ετιφξάζομαι, excogito, com- miniscor, item, comperio, cognosco, ut hinc sit f. ετιφξάσομαι, et Poet, ετιφξάσ- σομχι. Έτιφξάσσετ' ολεθξον, Odyss. 15, ετιφξάσσω, vel ετίφξάττω, f. ξω, obturo, ob- struo. 'Έτιφξάττομαι τ« £>τα, Luc. έτιφειξ, horror maris, apud Horn, εχευατ» Tovrov ετιφξ)ζ, H• 7, 63. ubi vacat praep. Eust. sed aL divisim, τ«τβν ίτ* φ§ί|» me- lius. Ιτιφξίσσω, inhorreo. ετιφξοντίζω, euro. ετίφξονχ, acc. sing, ab επίφξων• Unde ΙτιφξοσΰνΥ), χς, prudentia ; (2j instinctus, adflatus, suggestio. ΕΠΙ ΕΠΙ ΕΠΑ Ιηφξκτύνγη, dat. plur. Ion. pro ϊπιφροσύ- \αις• ίτίΟζχζος, οι, custos, custodia? impositus. ίτ/ί^ν, όνος, i χα) ήι mentis compos ; (2) prudens, sapiens. Ex It) et $*■%*. ενιφυάοΗς, propagines. Ab επιφύω. ΐχιφνλχ,ξ'.ζίς, custos. Ab ΙνιφυΧάττω, f- ξω, observo. ίτιφυλιος, ov, in tribus distributus, Eur. Ινιφυλκίζω, f. ίσω, racemationem facio, ra- cemor ; (2) accurate exquiro. Ab ντιφα\λ)ς, thti, »;, racemulus, qui niagno racemo supeijacet; (2) pampinus race- marius; (3) racematio; (4) racemus post vindemiam relictus ; (5) parvus ra- cemus, qui sub folds latet Ex επ) et φίιΧΚον• ίηύυλ.λόχα'τος, ό χα) ί, q. d. super folia fructum habens, qui in folii dorso fruc- tum gerit. Ex επ), cOJ.ov et χα,ξτός. 'ντίφνλλος, β, ό χα) r„ valde foliatus, multa ac magna folia habens. Ex isr) et φύλ- Xov. ίχιφυσάω, ω, f- Ϋ,σω, inflo. ίπιφυτεύω, f• εΰσω, supersero. ϊπίφϋσις, εως, τ„ accreiio, incrementum; (2) unitio ossis cum alio osse. Ab Ιηφύω, insuper produco seu edo ; (2) iri- Q'jua, et ΙπιφΟομ,χι, adnascor, innascor; (3) adhaereo, adha?resco ; (4) adorior, in- vado, insurgo. Hinc perf. ε-ζιπεφνχώς, innatus, εσιφν<)ς, agnatus, post natus, a- dortus; quod et ειτιφνς, inha?rens, in- cumbens ; ετιφνΫ,ναι, ingruere. Ιτιφωνεω, ώ, fut. γ,σω. acclamo ; (2) dictum aliquod iis, qua? dicta sunt, cum accla- matione adjungo. Hinc επιφώντ,μα, ατός, το, acclamatio ; (2) epi- phonema, dictum superioribus additum cum acclamatione. Ιπιφωνγ,ματιζος, ■>„ ov, qui per acciamatio- nem effertur. Ab επιφώνημα. \τι$ωνν.υ,α.τιζ.ως, adv. exclamatorie, cum epiphonemate. ιπφωνγ,μΑτιον, το, parvum epiphonema. επιφώ*γ,σκ, εως, ■>,. acclamatio, inclamatio. Ιπιφωί άω. ω, in furto deprehendo ; (2) de- prehendo in quocumque facinore. ιχιφώσχω, de sideribus, appareo, luceo ; (2) de die ac node, incipio. Ex \n) et φως. Ιχιχαίνω, inhio, perf. επιχεχγ,νώς, inhians. ίπιχαίξάγαθος ; u, e TUti r„ qui honestis de- lectatur studiis, etvirtutem amplectitur. Ex ετι, χαίρω et αγαθός • ϊπιχαιρεχαχία, ή, lastitia et gaudium ex a- liena calamitate, voluptas ex alienis ma- > lis. Ab Ινιχαίξίχΰ,χος, η, i xa) t), qui gaudet alie- nis malis, qui gaudium ex aliorum cala- mitate percipit. Ex hri, χαίρω et χχ- χός. Ιπιχαίξω, proprie gaudeo aliqua re ; (2) plerumque, ex alterius malis gaudium percipio, insulto calamitoso. "Σ\ μα sJT ποάσσοντ' επιχαίρω, Soph. Aj. 136. θΓδ' cvv γελάντων, χαπιχαιςοντων χαχοις τοι; nZy, ibid. 961. ίτιχαλαξάω, ω, grandine impeto, insulto seu verbero. 'επιχαλάω, ω, laxo, resolvo; (2) demitto, deprimo ; (3) remitto. ΙπιχαΚχεύω, f. εύσω, fabricor et cudo ; (2) insuper fabricor et cudo ; (3) expolio ; (4) auditorum mentes mihi concilio. ΊπιχαλχΊται, m, armati, Hes. Α χαλχός. ϊ-χίχαΚχος, β »«' ί• aeratus, sere obductus. ετίχάξαγμα, το, signum quod monetae im- prelsum est, ut noctua in nummis Atti- cis. ίτιχα/ιίσσω, vel \•χιχα.ίίττω, fut. ίξα, in- scufpo, imprimo ; (2) incisuris serratum reddo. Ιτίχα.ξίΙα, -h, venustas, lepos. ίτιχο^γς. Us* ό χ«.ϊ r„ gaudens et tetus ob aliquid. Ab Ιτιχοιίξω. ίηχαιξίιι;, tv, et ιπιχάξϊτο;. ev, idem quod Ιπίχα,εις, ιτο;, Ό χα.) v„ gratus, gratiosus, a- mabilis, jucundus, comis, cui gratia in- esti Ιιτιχαξίττα,, pro Ιτιχα,ξίτωί, Ar. ΙπιχΆξίτω;, adv. gratiose, cum gratia, ve- nuste, lepide. Ab Ίτίχαξίί• WtXtjc^yut,, ατός, το, res lietabilis, felix e- ventus ; (2) lastitia ipsa, irrisio. ίπίχοίξσις. iu>;, ->„ gaudium ob aliquem rem; (2) insultatio. Ιπίχαξτο;, tt, i xoCi vi, ob quem, vel apud quern laetamur, lastitiam ac gaudium no- bis adferens j (2) cujus malis atque in- fortuniis lffitamur. Ό ri\ett 'txfoolt 1»/- χοίοτα. πίχηιβα,, JEsch. P. V. 10%. Ab νχιχαίίοα. ιηχα,τγ,ί, et £ir;yijT/i»i, v, c, qui indiget, inops, Hes„ Αχα.τίω• ίχιχίζω, f- io-co, caco super, perf. Ι^ηχίχο'δοί, Ιτιχιχοδώς. Ίπιχαλϊς, ίο;, ό xot) r„ labra attingens, la- bris vicinus ; (2J qui super labro aut cre- pidine est ; (3) qui non est plenus, sed cui aliquid deest. Ex \π) et χΰΚος, la- brum. Ίπιχα μ,ά,ξω, £ άο-ω, hiemem dego in; (2) in hibernis me contineo. Hinc Ιπιχιίμ&σΐζ, ιω;, %, tempestas qua? post diein statutum sequitur. ίπχίίξα, 2. sing, prses. imperat. act. pro ϊπιχύξΐι• Ab ίπχίΐξί manum admovep, ma- num injicio ; ;2) conor, nitor, adgredior ; (3) argumentis adstruere et probare Co- nor. Κάλο* μ,ϊν Ιξγον ΙτιχίΐξΰβΊ, Isocr. πξίγμΑίΟΊ νίωτίξοι;, Plut. Ι^ίχίίξν,μα. α,τος, το, quod quis adgreditur* seu molitur, molimentum, conatus, in- ceptum; (2) argumentum, quo aliquid probare satagimus ; (3) syllogismus dia- lecticus. Ab ίτιχίΐξίω. Ίπιχίΐξ*μα.τιχΙς, ■>„ ο», exercitatus in argu- mentationibus ; (2) qui novit petitionee athleticas et gladiatorias. Ab Ίπιχι',ξΥ,- μα. Ιπιχα'ξνη;, ίως, ή, adgressio, molitio ; (2) argumentatio. Ab Ιπιχειςία• ίπιχίΐξνιτίχ., pro gjnzagwrewi adgrediendum est. Ab eod. ίτιχίίξίοί, τα, idem quod ΙνίχίΐξΛ, Poll. ΙτιχίίξίζομαΛ, manus admoveo ; (2) cura- tioiiem per chirurgiam tento. Βτίχίΐςοψ, ν, το, manupretium ; (2) premi- um militare ; (3) premium quodvis. Ex Ιτί et χιϊξ, manus. ΙπιχίίξονομιΤν. manibus tanquam legibus uti, Hes. al. ί^ιχίΐξονομ5*τίς, quasi Ιτιχαξων νομϋντίξ, Steph. \πιχΐ!£οτονία>. ω, fut γ έ <τω, scisco, decemo,' suffragia fero. Έχί/δαν Ιπιχί^οτονΰπ τας γνώμας, Bern. Hinc Ιΐτιχίίξοτονίοι, eti, r,, plebiscitum. \•χιχίο'οοΜΥ,σιά.ζω, f. ά,σω, accedo ad figuram cnerronesi. Ex ϊπ) et χιρρόντ,ο-ος. Ιπιχίω, f- ίύα-ω, infundo, superinfundo, ad- dito efvev vel α,χζοίτιν, est in convivio ali- quid vini efFundere appellato amici vel amicae nomine. "KieuZa. h' ίμφίπολος no -οί, Od. 4, 52. 'Ea•; πξοχοω ατίχίυί φίζνσοί, ΐίΤπίο-Ίγ, hi Ύξωίς τί χα,ί Έ,χτωί 'ΙΙχΫι ^ΐσπίο-ί•, βίΧίχ, Γονόίντα. χίόντο, Tmesis, 11. 8, 159 ΙπιχΥ,ξίύω, vidua sum, in viduitate vivo. Ιπιχθόνιος, u, ο xoCi ή, terrestris, in terris versans ; (2) indigena. Ex l-r) et χθων. ΐπιχλίυάζω, f. άσω, ludificor, illudo. ίτιχνοάω', ω, sum obsitus lanugine. Tff xau ποίξθίνιχ&ϊ morCen σχεδόν ίΰξιόωντο, Άΰμγ,τίς, \%νχησιν ίτιχνοάνσοίΐ IBiieou;, Apoll. Rhod. lib. 1, 672. ^ ίπίχνοος, contr. Ιπίχνας, α, ό χα.) ■>„ lanugi- ne tectus ; (2-3 pulvere velut lanugine obsitus. ίχολος, a, ο xou vi, Ex i?) et χολ->„ ira. Ιπιχοξ%)ί, ίίος, r„ corpus membranosum in medio intestinorum situm, mesenteri- Ex et >di), intestinum. ιπιχβξίΰω, saltabundus accedo. \νιχο\γ,γίω, suppedito, subministro, adjicio. 'ΕπιχοζΥ,γν,ο-οιτΐ iv τη πίς-α νμ£ν ty,v α,ςί- t τϊν, 2 Pet. 1, 5. Hinc ΌτιχοξΥ,γΥιμοι* α,τος, το, quod insuper sup- peditatur, additamentum ad priorem suppeditationem ; (2) apparatus, submi- nistratio. ΙπιχοξΥ,γίαί, ας, r,, suppeditatio. Ab eod. Ιπιχξάομα,ι, ωμ,αι, f. τ]σομα.ι, utor ; (2) sa?- pe utor.; (3) familiar is sum alicui. Ιπιχξίω, invado, vebementi cum impetu aoorior, insto, urgeo. ίχιχξ ιυ,ίθω, insuper hinnio. 'ιπιχξίμπτομχι, insuper exscreo. ίτιχξίύμινοί, Ion. pro Ιπιχξώμινος, ΙτιχξΥ,μα,τίζω, scisco, ratum facio. ίπιχξγ,ματιο•μος, ό, scitum, ratificatio. \πιχςγιματιστγ,;, £, ό, qui sciscit, ratum fa- cit. Ιπιχξίμττω, f. -φαι, idem quod χ^ιμπτω. ίπιχξίσις, ttui, r„ unctio. Ίπίχζίο-μα, ατός, τβ, id, quo illirrimur, quo inungiraur. Ab ίνιχρία. i 224 Ί ντιχξΐ?ΰς, n, ό χα) $, illitus, inunctus. Ab 'τιχςίοτ, fut ίο-ω, inungo, illino, proprie in superficie. τιχζοα, ή, color. ίτιχξ ονίζω, fut. ίσω, immoror ; (2) invete- rasco. ϊτιχξόνιος, ν, ό χα) ή, diuturnus, invetera- tus. Ab ίσί'χζονος, a, b χα) η, idem. ίτΊχρΰσος, tt, i xu) %, inauratus, auro ob- ductus. Ιπιχξώζω, f. ύσω, coloro, colorem induco, et quidem leviter, ut color non alte de- scendat ; (2) leviter imbuo qua re ; in- χιχξωσμίνος, leviter ductus. Αόζαις 'nrt~ χίχξωο-μίνοι, Plat. ΙνίχξΛίματίζω, idem. Α χξΖμΜ,. ϊτιχξώννΰμι, vel Ιτιχρωννίιω, f. ωσω, idem. ίτίχξω<ης, ιως, r„ infectio, levis coloratio, levis macula. Ιτίχυλος, ov, succum faciens nutritium, ad alendum valde aptus. ίχιχύνα, vel χύω, infundo, superinfundo. Unde usitate, ιπίχνντο, Ιτιχυθύς. Ιπίχυο-ις, ιως, %\, infusio ; (2) vasculum quo aliquid infundimus; (3) dealbatio; (4) numerus redundans, multitudo ingens. Ιπιχυτίον, infundendum, Steph. ίπίχΰτον. το, genus quoddam pemmatis seu placenta?, Ath. Ιπίχύτος, u, β, genus quoddam placenta?. ίίτιχωλος, *, ό χα) y„ aliquantum claudus; (2) claudus. επίχωμα, ατός, το, agger, aggestus. Ab εχιχώννυιω, vel ενιχωννΰω, f. χώσω, aggere munio ; (2) terra aggesta operio. ετιχωξίω, concedo, permitto. Hinc ετιχωργ&ις, εως, {■„ concessio, permissio ; (2) cessio. επιχωξιάζω, f. ίσω, sum indigena, sum ver- naculus ; (2) ad locum aliquem ventito ; (3) frequenter versor apud ; (f) in usu sum alicubi. Ab επχώξίος. ε<τιχωξίξ•ω, separo, secerno, Steph. επιχω'ιος, ια, ιον, vel ετιχωριος, n, ο χαι y i% indigena, patrius, vernaculus, de persona et re. Ex Ιτί et χωξος. locus, επιχωξίας, adv. more regionis, more pa- trio. επίχωσις, εως, r„ agger ; (2) aggestio terra?. Ab επιγίω. ε-τι•^ίλ>.ω, f. aXZ, psallo, cano. \•ζι•ί/α.ίΙγ,ν, adv. ita ut summis tantum di- gitis attingas ; (2) strictim. επί'ί>αύσγ,σι, 3. sing. aor. 1. conj. Ion. pro ετιψαίση. επιψαύω, fi αΰσω, attingo, attrecto leviter. Aa5^«;j τοις ΐτοσιν έπι•φαύει* τί 'ύδατος* Lucian. Κα,ζατεύζασϋαι βξοτων αρετΥ,ς εχατι τωνδ' επι*\ιανσαι μόνον, Soph. Phil. 670. Χε7ξ« hibav όρας χάπγ,ς Ε3•;•ψ«ί«- trav, ib. 1243. επι-^εγω, f. ζω, inhumo, sepelio. 'επψεχάξω, i*ut. άσω, irroro, adspergo j (2) instillo, Arist. Pace, 1150. επιψενΰομαι, f. εύσομαι, adfingo, ementior. 'Έτΐ'^είίδεσθαι χατΥ,γοζίαν αχάχοις. εκΊ'^Υ,γμα, ατός, το, strigmentum, rameH- tum, purgamentum. Ab εη^Υ,χω. ενιψγ,λα$άω, ω, leviter attrecto. επι-^Υ.φίζω, et επιψγιφίζομαι, in suffragium mitto, rogo sententias ; (-2) sufFragiomeo comprobo. decerno, idem in medio scepi- US. Και συ, ώ ΙΙξύτχνι, ταντα—^ιτί'^/Ϋ,φιζε χα) γνώμας προτΉει αύθις Άθγ,ναιοις, Thuc. lib. 6, 14. Κα) EievGiahw ix εων ετιψψιφίξει* 'άτοΧι itigi, Herod. 1. 8, 61. επιψϊφισις, εως, -ή, actio ipsa mittendi in suffragium ; (2) approbatio. A pra?c. επι^Υ,χω, in superficie rado, destringo, de- tergo, Steph. επίλογος, α, β χα) r„ qui reprehensionem meretur, in vituperium incurrens. ετί'ί/οφεω, persono, Call. επι-Ιύχω, fut. ξω, refrigero, perflo, perspi- ro. ετι^/ωμΖω, bolos in buccam insuper ingero επιωγα,), loca ubi naves stantes a ventorum injuria tutae esse possunt. Ex it), )uy,, flatus, et αγω, /rango. επιών, a. 2. part, act verbi επειμ.ι• ετΧάγν,ν, a. 2. ind. pass, verbi πϊ.Ϋ,σσω. επλάγχθγ,ν, a. 1. ind. pass, per Epenth. pro επλάχθγ,ν, vel ab inusitato verbo πλάγγω, pro πλάΖω, errare facio. ετλανατο, 3. sing, imperf. indie, med. pro επλανάετο, a πλανάομαι. ενλχξε, 3. singul. a. 1. ind. act. Dor. pro επ?.ασε, a πλάσσω. ΕΠΟ ΕΠΟ ΕΠΟ Ιπλε, 3. sing, imperf. act. per Syncop. pro ?!Γ6λ£, a πίλω• ϊπλεο, eras, 2. sing. aor. 2. ind. med. per Syncop. et Ion. pro επίλν, a κ|λα;. ιπλεον, 1. sing, imperf. ind. act. verbi πλέω- επλίόνασε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi πλεο- νάζω• %πλετο, erat, 3. sing, imperf. ind. med. per Syncop. pro 'επέλετο, a verbo πίλομαι- ίπλευ, eras, 2. sing, imperf. ind. med. Dor. et per Sync, ψΐο'επ'ελχ. Ιπλεύα-χμεν, 1. pi• a. 1. ind. act. verbi πλέω• ίπληγην, a. 2. ind. pass, verbi πλ'/\<το-ω. ίπλν,θ'/ιν, a. 1. ind. pass, verbi πίμπλτ\μι. ίπλτιθύνβνιν, a. 1. ind. pass, verbi πληθύνω. ΐπληντο, 3. pi. plnsq. ind. pass, per Syncop. pro επέπλ'/ιντο, a πίμπλν,μι. 'ίπλ'φ, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi πλ-^β-ω. Ιπλ'ήξώθν,σχν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi πλν,ξόω- 'ίπλ^σχν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi πλϊ)θω. ΙπλνιίτθΫ,ν, impletus sum, a. 1. ind. pass. ετλητβ, 3. singul. imperf. indie, pass, verbi πλνιμϊ. Ιπλύτησ-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi πλα- £3•λ»•πν055Τ5, 2. pi. a. 1. ind. pass, verbi πλα- τ'ιζω. ΐίτνίνα-ί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi srcl». 'έπνιγε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi πνίγω. επνίγγ„ 3. sing. a. 2. ind. pass. ΐπνύνθτιν, spiratus sum, a. 1. ind. pass, ver- bi inus. πνύνω pro πνύω. επόγ'&οος, sesquioctavus. επογχίχι, ων, α,Ί', sarcina? et onera navis, Hes. Ex επ) et ογχος, massa, moles, επογμιύω, vide όγμίύω, Tryph. επόγμιος, ov, Epith. Cereris, Epig. Iroh'ix, viaticum,' Ion. pro εφόίιχ. ΙπόΙύνος, u, Ό χα) $, plenus molestia? et la- boris. Ex Ιτί et οδύνη, labor. ϊποϊΰξομαι, fleo super, defleo, deploro. Ιπόζω, oleo, suboleo, fceteo. Unde aor. 1. επώζεσεν. επόθν,σε, vel επ'οθεσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ποθέω. Ιποιΰάλίος, a, ev, tumidus. Ab ιποιδίω, intumesco; (2) in superficie tu- meb. εποιδίσχω, tumefacio ; (2) in superficie tu- mefacio. ϊποίει, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro £ire/ss, a ποιίω- \roivitfocg,fecisti, 2. sing. a. 1. ίποιχίω, ω, fut. ησω, aliis ejectis inhabito. ΊΙέμφει ξίνην Ίποιχησοντας οθνείαν χόνιν, Lye. 926. Έποιχίδια, ή, Ceres, quasi domestica. εποιχίζω, aadifico, v. c. ad flumen ; de urbe, condo. \ποίχιον, e, το, suppellex ; (2) villa, casa, domicilium. Ex επ) et οϊχος , domus. έποιχοΰομίω, ω, superstruo, asdifico. εποιχοδομίι, ή, inaadificatio. \ποικ.οΙο^.ηθέντίς, nom. pi. a. 1. part. pass. ίποιχοΰομνισις, εως, ή, inaedificatio, super- structio. ιποιχονομίω, ω, accuro, dispenso. 'ίποιχος, a, e, colonus, advena. Ex επ) et οίχος. Ιποιχαξίω, ω, f. ησ.ω, inhabito. εποιχτύξω, misereor. Kix 'εχοιχτίξεΤτε με, Soph. Phil. 1062. ΤΙΰθ'—την σ->,ν ω?' εποι- χτείζαι τύχην, Eur. Hec. 347. ιποιχτίζω, f • ίσω, commiseror ; (2) misera- biliter queror. Ιποίχτκττος, ov, miserabilis. Ιποιμωζω, f. ώξω, illamentor, adgemo. ιποίνιος, a» b xxi η, vinosus. Ex επ) et οίνος, vinum. Ιποϊσ-αι, aor. 1. infin. act. verbi επιφίξω pro επο'ιω. Χπο'ισιι, inferet, 3. sing. f. 1. ind. act. Ιποιςίον, inferendum. Ab eod. ιποίχεο, accede, 2. sing. praas. imperat. m. Ion. pro εποίχα, ab επο'ιχομΜΐ• ίποιχνέω, ω,, eo adversum, irruo, invado ; (2) obeo, percurro ; (3) adeo, accedo. εποίχομαι, idem. En 1st et οιχομχι, abeo, Ιτοιωνίζω, ominor alicui, faveo. ίποχέλλω, impingo, illido, a. 1. επώχειλ». ίπολζος, ov, felix, dives, Man. \πολισθχ'ινω, et επολισθίω, ω, f. η incido. iroXmvovro, 3. pi. imperf. ind. med. verbi πολιτεύομαι, ίπολολύζω, f. ξω, ejulo, lamentor. Μελβί Χά;/τί; μ'ύσκί τ' ίπωλόλνξαν, Arist, Αν. ίω, ω, f. Υιίτω, illabor, ίχολοφύςομαι, lamentor, lamentis prose- quor. Ινολύλλιτοί, ov, miserabilis, Man. ΈΠΟΜΑΙ, sequor; (2) assequor, intelli- go ; (3) consentio, convenio, respondeo ; (4) too Ιπόμινά, rivi, quae cum aliqua re conjuncta sunt, consentanea. Έπίσ-θχι τιν), 'άμα. τιν), μιτά, τίνος. Ύω λόγω μοίλ- λον ϊπίτα-ι, rationi consentineum est. Τάχος γα,ζ ίργχ•> xcc) ποΰων α,μ' ίψίτκι, Soph. Aj. 825. Ιτομξξίω, imbre rigo, irrigo. Hinc ίπόμζξνκτις, η, irrigatio per imbrem. ' laeuSeiot, ας, -/ι, imbris copia ; (2) humidi- tas. Ab επομξξος, u, Ό χα.) v\, imbrem habens seu pluviam, imbre abundans. Ιχόμενον, acc. sing, prass. part. med. verbi 'έπομαι. ίχομενως, adv. consequenter, exinde, dein- de, turn ; (2) pedario more sequendo. Ιϊΐόμννθι, 2. sing, praas. imperat. act. verbi επόμνΰμΐ) επομνΰω, επομνΰμα,ι, de re aliqua juro, jurejurando confirmo ; (2) insuper vel praeterea juro ; (3) dejero; (4) juro. Hinc f. 'επομΐίμα.ι, a. 1. επώμ,οσα., inf. i- πομό/τα,ι, *part. επομοο-άμίνος. , Αοιζαΐς ενα,γίεο-ο-ιν επώμοσαν, Apoll. Rhod. lib.^ 2, 717. Ίν' επομνύμινον πα,ύο*ω σε τ%ς εχ- χλνισ•ία.ς, Arist. Plut. 725. επομίσσγι, 3. sing. a. 1. conj. act. Poet, pro ίτομόο'•/ι. Ιπομοςγννμΐί et Ιπομόξγνυμα,ι, imprimo, in- uro. επομφά,λιον) α, το, quod supra umbilicum est ; (2) umbo clypei. Ex Isr/ et ομφα,- λος, umbilicus. Ιχομφάλιος, u, ο χα.) η, umbilicati^, rotun- dus. επόναο•α.ν,3. plur. aor. 1. ind. act. Dor. pro επόν'/ίΟΌ,ν, a πονίω. έχόνει, 3. sing, imperf. ind. act. pro ίχόνα. επονείΐίζω, f. ίσω, probris et convitiis incre- po, exprobro. ίίτονίίΰίΓος, ν, ο χα) η, qui probrose objici potest, probrosus. Ab επονίώΐζω. htovithis -ως, adv. probrose, cum probro. \ω, coacesco. εποξύνω, instigo. 'εποξΰς, l•, valde irehemens.• εποπίζω, f. ίσω, revereor, caveo. επόπιο-θεν, adv. a tergo, pone. εποποιία, ας, η, scriptio carminis heroici. Ex έπος et ποιέω, /acio. εποποι'ϊχος, η, ov, ad epopceiam pertinens. έποποιος, is, Ό, heroici carminis scriptor. εποπτάω, asso insuper. εποπτύα, ας, ν, inspectio ; (2) cura sacro- rum. Ab εποπτεύω, fut. ιύο-ω, inspicio, inspect© ; (2) secretiora sacra post annum initiationis inspicio ; (3) ferior. Ab ίπόπτομαι. επ>ίπ.τ'>,ξ, ό, inspector, speculator. , 'επόπτης, α, Ό, inspector, spectator, specula- tor ; (2) qui aliquid inspicit et censura notat ; (3) antistes sacrorum. Ab επ'οπ- τομαι. εποπτιχος, η, ov, ad εποπτών pertinens. επόπτομαι, f. όψομχι, inspicio, viso, inviso; (2) diligenti facta invisione secerno ac seligo. Ο'ιχτξόν γάξ ο'ιχτξον xuv' επόψο- μα,ι φάος, LyC. 304. Τις εμον νχ επό•φε• ται•πάθος άμέγαξτον, επ) χαχων πχρχο•ία ; Arist. Thesm. 1057. Hinc εποπτος, β χα.) A, conspicuus, aspectabilis. εποπτυω, sibilo, V. L. εποξχν, pra=s. irrf. act. Ion. pro 'εφοξάαν, ab εποςάω, • inspicio, guberno. Έποξα ν τα πξάγματα, Herodot. εποζγάω, ω, ϊ. ν,ο-ω, impetu feror et conci- tor, proprie libidinis. εποξγιάζω, mysteria, orgia celebro. εποςέγομαι, fut. ξομαι, exporrecta manu prenso, protenta manu capto; (2) por- recta manu praebeo. ( 225 ) ΐχοξίζάμίνος, a. 1. part. med. verbi Ιπο«ε- γομα,ι. ίποξίύίτο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi ποζίνομαι. εποξεύβ-ζι-σ-αν, 3. plur. a. 1. ind. pass. 'εποξθιάζω, altum clamorem tollo. ίποξθΰζοάω, alta voce nuncio. επόξθνν, imperf. pro ίπόςθεον, a ποζθίω. εποξθξίύω, f. εΰσω, diluculo surgo. εποζθξίζω, f. Ίσω, idem. Hinc εποξϋξία-μος, S, o, quod fit matutino tem- pore, consuetudo matutino tempore sur- gendi et agendi. εποξίνω, concito adversus quem. εποςία-αντο, 3. plur. aor. 1. ind. med. verbi ποξίζω. εποξχίζω, f. if ω, adjuro, exorcizo. Hinc εποξχιο-μος, 5, <5, adjuratio, exorcismus. ϊποξχις-ης, S, β, adjurator, exorcista. Ab eodem. εποξμέίΐν, prass. inf. act. Ion. pro 'εφοξμέαν, ab Ιφοζμίω. Ιπόξνϋμι, vel 'εποξνύω, concito et paro ad- versus. 'εχοξνύμενος, praas. part, verbi έπόξννμί. επόξχο-ί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi εποξέω, f. ίσω, impetu seu gradu concitato feror, irruo, hostiliter adsilio. 'έποξίτον, 2. sing. aor. 1. imperat. act. Mol. pro εποζον, ab επόξω. ΙποξχεομΜΐ, χμχι, f. ν\σομαι, insulto. επόξω, incito, concito adversus. Unde a. 1. 'επωξβ'α, επωξσεν, incitavit. " Αγξίΐ μα* ο'ι 'έποξο-ον Άθηναιην άγίλίίνιν, II. 5, 765. έπος, εος, το, verbum, vocabulum ; (2) car- men heroicum; (3) versus; (4) versus contextus biblici ; (5) oraculum ; προς έ- πος, statim. Ab 'έπω, dico. επο^αχίζω, f. ίο-ω, concham vel testulam mitto per superficiem aquae, quod pueri ludentes facere solent. Ex επ) et 05-5«- xov. Ιπθ5•ζαχισμΖς, if, e, ludus, quo conchas vel tests per superficiem aquaa mittuntur. _ επόσχιον, το, palmes, ex quo quid enasci- tur. Ab οο•χος• εποτατο, 3. sing, imperfect, ind. med. pro εποτάετο, a ποτάομαι. εποτίσατε, 2. plur. a. 1. ind. act. verbi πο- τίζω. εποτοτύζω, defleo, deploro, super aliquem lugeo. 'εποτξυνέμίν, pra?s. inf. act. Ion. pro \ποτφ- VitV• εποτξύν/ιτον, II. 6, 83. 2. dual, praes. sub. verbi εποτξύνω, instigo, excito, incito, a. 1. part. ίποτζΰνας. Μί?τ' ίμε 3-υμός εποτξύνειειι αείύιν, Apoll. Rhod. 4, 249. επαλ)ς, άος, r„ vitium gingivarum, quo tu- berculum quoddam in lis provenit. Ex επ) et νλον, gingiva, επαλόω, ω, f. ώσω, cicatrice obduco, ad ci- catricem perduco. Ex επ) et έλ^, cica- trix. επύλωοΊς, εως, ί, cicatricis obductio. επαλωτιχος, ij, ev, efficax cicatricis. επαξαίος, αία, αΊον, qui in Cauda est ; (2) cui cauda est, caudatus. επαξάνιος, a, b χα) vi, ccelestis. επαξίω, meio super ; (2) meio, mingo. επΰξιάζω, flatu secundo impello ; (2) obse- cundo. Ex επ) et £§/«, prosperitas ven- ti. επχείζω, fut. ίσω, vento secundo impello ; (2) prospero, perficio. Τξίχε vZv, χατ» τχς χόξαχας ίπαξίσχς, Arist. Thesm. 1226. Ab 'ίπαζος, α, ό χα) ή, vento secundo impeliene. επασιώ^-ης, εος, ο χα) ή, ad substantiam ac- cedens, substantias adjunctus. Ex επ) et iff ία. εποφύλο), insuper debeo, a. 1. \πωφΐίλνι<τα• ίποφίλλω, adaugeo, amplifico, accumulo. 'εποφθαλμιώ, ω, fut. ^σω, oculos adjicio et concupisco ; (2) invidis oculis adspicio, invideo ; (3) adnicto. εποφθαλμιάζω, idem. εποφθχλμιχω, ω, idem. 'εποφθαλμίζω, idem. 'εποφθαλμιάς, n, ο χα) v>, OCulo impositus, supra oculum situs. Ex \π) et οφθαλμός• ϊποχίτίία, ας, -h, derivatio. Ex επ) et οχε- τός, rivus, canalis. ίποχετενω, per canalem deduce, derivo ali- quo. Ιποχάις, Ό, retinaculum rotae decurrentis, East. Ath. Ιποχείω, Lterum ineo. ΕΠΤ Elm EPA ιποχίω, ω, f. ηβ•ω, veho, ίποχϊίμαι, innitor, invehor. Ab ετβ^β?. Ι,τοχη, ης, ή, retentio, repressio ; ("2) remo- ra, impeilimentum j (3) duhitatio; (4) status cceli positusque siderum ; (5) ini- tium chronologiae, epocha, aera. Ab ε- πέχω, contineo. Ιχοχο;, if, b «a/ & qui vehitur curru, seu equo ; (2) qui firmiter insidet ad vehen- dum ; (3) cui quis insidet ; (4) constans, permanens j (5) obnoxius. Ex la-J et «- χίω, veho, porto. "ΕΠΟΥ, οπός, ό, upupa, avis. ε;τ^ψάβ^α<, ωμ.*/, una cum pane comedo, opsonii loco vescor. Ab %4>ov. Ιποψί, adv. sero, usque in seram. επο-^ειασμος, 2, b, inspiciendi vel spectandi cupiditas. Quasi ab 'εποψειάζω, quod est ab εποψις. επίθημα, ατός, το, quod cum pane come- ditur. επ'οψησις, εως, ή, idem. Ab β'-ψβν, opsonium. εποψία, ας, ή, inspectio. Ex Ίπ) et άπτο- μαι, video. \πό•\ιΐμος, ov, idem quod ετβ-ψ'βί, ν, β χα) ν, adspectabilis, qui cerni- tur, visibilis ; (2) Epith. Jovis. Ab Ιποπ- τομαι. εποψις, tust adspectus, prospectus. επξάίειν, plusq. ind. med. Ion. pro επεπόξ- h.iv, a π'εζίω, jDedo. ετξάθην, a. 1. ind. pass, verbi πιπξάο-χω. επεαθον, a. 2. ind. act. per Metathesin pro επαξθον, a a-sgife/. £^aic-«, a. 1. ind act. verbi ir/a-gas•*•*). Ιπξάχβη*, a. 1. ind. pass, verbi πλάσσω. ϊϊτξγ,ξκ, a. 1. ind act. Ion. pro επξαξα. ϊσ -po-t, 3. sing. aor. 1. indie, act. Po#. pro επξησε, a πςηθω• ίτξγ,σβν,ν, a. 1. ind. pass. Ιίτ^Λτό^ν, 1. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro επξασσίμγρ, a πλάσσω. επ^ηχθην, a. 1. ind. pass. 7o». pro Ιπξάχθην. Ιτξίά.μ.γ,ν, imperf. ind med. verbi πξίαμαι. επξίο-θηο-αν, 3. pi a. 1. ind. pass, verbi π(ίω vel πξίζω, disseco. επείω, 2. sing, imperf. ind. Att. et Ion. pro επξίαοΌ, a πξίαμαι. .. Ιπξωο-σεν,ΑηϊνΗ, 3. sing. a. 1. ind. act. per Sync, pro επε°άτωσεν, a ««κτω. ΈΠΤΑ\ septem. Hinc ό έττ» αξίθμος, numerus septenarius. ίπταζαα-ίλειον, τβ, genus unguenti. ίπτχζόειος, ν, Ό χα) ή, ex septem bubulis pellibus factus ; (2) impenetrabilis, II. 7, 2-20. θυμούς επταζοείβυς, animos sep- templicem clypeum gestantis Ajacis, A- rist. Ran. 1017. Ex επτά et β£ς, bos. επτάΖοιος, α, ό χα) ή, septem boves, i. e. nummos bovis imagine signatos valens. επτάγλωσσος, vel επτάγλωττος, α-, ό χα) η, septilinguis. Ex επτά et γλωβ -cra. ίπταγξάμματος, χ, b χα) η, qui septem li- terarum est. Ex επτά et γράμμα- επτάγωνα, ων, τα, musica instrumenta qusedam, q. d. septangula. Ex επτά et γωνία- επταετής, vel επταετής, εος, ο χα) η, septen- nis, qui septem annorum est. Hinc επταετία, ας, ή, septennium. επταήμερος, Ό χα) η, qui septem dierum est. ΙπταΊος, a, ov, qui septimo die venit, aliud- vefacit. ίπταχαίδεκα, oi, al, τα, septemdecim. ίπταχαώεχχτος, άτη, arov, decimus Septi- mus. ίπταχαιΙιχαταΊος, idem quod ιπταχχιΐ-χ'ετης, septemdecim annos natus. ΙπταχαιίιχοσαπλάοΊος, n, i χα) ή, septem et viginti partibus major. ΙχτάχαυΧος, Ό χα) ϋ„ septem caules habens. ί-ττάχι, vel ίττάχις, adv. septies. ΊπταχίΒ-μύξίοι, ίαι, ια, septuagies mille. ϊπταχισχΊκιοι, iat, ix, septies mille. i frra -χλινος, α, ο χα) η, septem lectis instruc- tUS. Ex 'frra et χΧίνη. ίΐίταχ'οσιοί, septingenti. ιπταχοσιοπλασιάχις, septingenties. Ιτταχοσιοστος, yi, ov, septingentesimus. ίπτάχτυπος, u, ό χα) h, septisonus, septem sonos edens. ίχτάχωλος, ov, septem colis, versiculis con- stans. ίπτάλογχος, ov., septem legionibus constans. Soph. (Ed. C. 1305. Ex ixrk et λόγχη, lancea. ίπτάλοφος, α, ό χα) ί, septicollis. ίττάλνχνος, n, ό χ») ή, septem lucernas ha- bens. Ιττάμν,ν, a• 1. ind. med. verbi ίττημι, vel a. 1. ind. med. per Syncop. pro ΙπτΥ,ο-ά- μνιν, ab 'ιττταμοιι. ίίτταμγ,νιοι7ος, αία, οΓιον, septimum mensem agens ; (2) qui septimo mense in lucem editus est. Ex ίπτα et μην, mensis. ιπτάμενος, », ό χα) ή, idem et ex iisd ΐττταμητωξ, y, septem filiorum mater. ίττάμηος, ν, β xtu ή, septem habens chor- das. ίτταμόξίον, u, vo, septima pars. ίπτάμυχος, β χ*) ή, septem habens reces- sus. £!ττ«|«μ, 3. pi. a. 1. ind. act. Dor. pro eV- τη%αν, a πτηοΊΤω. Ιπτάπίχτος, y, i> xoi) η, qui septies vel mul- toties tonderi potest. Ex y T a et πιίχω. Ιπτάπηχυς, ίος, b χα) η, septem cubitis. ΙπταπλασιάΖω, f. άτω, reddo septuplo ma• jorem. Ab ΙπταπλάοΊος, ία, ιον, septuplus. Ab \πτα. ψτατλασ-ίων, όνος, ό χα) ή, idem et ab eod. ίπταπλαίτίως, adv. septuplo. Ίπτάπλιυξος, a, 6 χα) ή, qui septem latera habet ; (2) cui septem costas sunt. επτάπλοος, contr. ίντάπλχς, if, i χα) ή, sep- tuplex. Ab l* ό χα) η, superhumeralis, hu- meris superimpositus. Ex επ) et Ζιχος. επωμαΐον, adv. super humeros, in hume- ns. επωμίδιον, is, to, parva epomis. Dim. ab επωμ)ς, ίδος, η, superhumerale, i. e. sum- ma humeri pars ; (2) humerus ; (3y no- men vestis muliebris humeros tegens; (4) pars eminens in navi, cui kiscriptum est elogium. Ex iisd. ίπωμββ-ία, ας, ν, jusjurandum, quod addi- tur ad confirmationem alicujus ireL Ab ίπόμννμι. 'επώμοτος, is, ο χα) η, qui juravit, adstrictus juramento; (-2) obstrictus. "Ομνυμ' ε- γωγι, Ζην έχων επώμοτον, Soph. Trach. 1190. Ζ ευς aicitur επώμοτος, i. τν'όζχν εγγυητής, ut exp. Suid. Ab eod. επώνιον, ν, το, tributum, quod pro aliqua re empta penditur. E« επ) et ωνεομαι. ιπων'ομασα, a. 1. incL act. verbi επονομάζω. επωνυμία, ας, η, cognomentum, cognomen 5 (2) nomen. Ab επώνυμος, ts, ό xai η, additus ad nomen, q. supemominis, qui pro cognomine tribui- tur, item cognominis ; (2) denominatus, qui nomen traxit ab alio ; (3) qui no- men dat abi. Hinc το επώνυμον, a, cog- nomen. Ex επ) et όνομα. επωήμως, adv. nomine. επωπάζω, inspicio, Hes. Ab επώπης. επωπάω,.ω, idem, Hes. Ab eod. επωπη, ή, vultus, Steph. επώπης, is, 0, inspector, Hes. Ex επ) et &ψ, oculus. επωπις, ιδος, ή, pedissequa. επώξα, 3. sing, imperfect, ind. act. Ion. et contr. pro εφόξαε, ab εφοςάω. επωξίάζω, euro, solicitus sum, Steph. Ex επ) et ωξά, dura. επωξοξίχατο, 3. plur-. plusq. ind. pass. Ion. pro επωξοξεγμενοι %..r,'iov, instrumen- tum, ferramentum. Ab 'ίξγον. Ιξγάντι, -ής, 7j, Minerva; cognomen, q. d. opifex. Ab 'ίξγον et άνω, perflcio. Ιξγάξγι, 2. sing. f. 1. ind. med. Dor. pro |g- yatry. Ιξγάο-άιο, operatus sis, 2. sing. a. 1. opt. med. (pyemia, facere cupio, SopJi. ipyuo-By, operatus sit, 3. sing. a. 1. conj. * pass.' ΐξγχσία, ας, τ), opus ; (2) elaboratio, inpr. in operibus artificum ; (3) cultus ; (4) opificium, opera, labor ; (5) concoctio ; (6) quaestus, lucrum ; (7) factum preecla- rum. Ab Ιξγάζομαι. Ιξγάσιμος, n, b χα) v\, fabricabilis, qui ela- borari potest ; (2) confectus, elaboratus j (3) cultus. Ab eod. Ιξγαιτίαν, ωνος,ο, agricola, Ar. Χξγασμαι, 1. sing. perf. ind. pass, pro si'g- γαο-μχι. \eyas-iov, opera danda est, agendum est. Ab eod. \ξγχ&7ίξ, ηξος, b, operarius. Ab eod. Ιξγχΐ'τίξΐάξχτις, a, b, manceps officina; ; ta- bernariusj institor. Ex Ιξγας-τίξίον et άξχτι. ^ ίξγα?7ΐξΐον, α, το, ofncina, taberna ; (2) in specie cella meretricia, quam et Plautus opificinam vocat. Ab Ιξγάξομχι. Ιξγα?ιχος, τ), ov, operarius ; (2.) operosus, efficax ; (3) in opere solicitus ; (4) ope- re et labore prasstans. Ab eod. ϊξγατίύομαι, laboro. ϊξγάττ,ς, n, b, mercenarius, qui opus facit in quocunque genere et arte ; (2) pro ίξ- yas -ιχός. Ab eod." ΙξγαττιοΊος, ss, b xai τ), qui coli et laborari potest. Ab eod. Ιξγατιχος, τ), ov, operarius, operosus. Χξγχτιχως, adv. operose. Ιξγατίνχισι, dat. plur. Poet, pro Ιξγατίνχι; , ab Ιξγχτΐντις, n, b, Operarius. Ab eod. ίξγάτις, ώος, ν), operatrix ; (2) mercenaria. Ab Ιξγάττις. Ιξγάω, ω, idem quod Ιξγάζομαι. Ab ίξγον. igye/, 3. sing, prass. ind. act. verbi 'ζξγω, Ion. pro ΰξγω. ϊξγίπύχττις, n, b xxi τ), qui opus urget. Ex ϊξγον et \<πύχτν\ς, instigator. Ιξγινι^ατίω, operi praasum. Ιξγατι^άττις, ν, b, qui operi prasest, operum reficiendorum curator. Ex 'ίξγον et \πι• τανκ- ίξγετος, n, b, sepes, sepimentum, impedi- mentum, Hes. Ab ΐξγα pro ΐίξγω, in- clude. Ipy'tla, operor, V. L. ΐξγΐίχ, ατός, το, septum, claustrum. Ab eodem. ■ϊξγμχ, ατός, το, factum, opus, facinus. A ρίζα, facio. 'ίξγματι, dat sing, per Metathes. pro biy μα,τι, Άβίγμα, opus. ΙξγοΙίωχτίω, ω, f- %• (ξγοπονος, ο χα) ν\, laboriosus, rusticus. ΙξγοτόΧος, u, b, curator, praefectus operis. Ex s -ίλλα. ϊξγότξυς, inspector operum, qui urget opus, Hes, Ex 'ίργον et ίτςύνω, urgeo. 5 ( 227 ), ίξγοχίίξον, α, το, opus manuum. Ex ίξγον , et Zt'$- εξγοχείξοω, manibus laboro. ϊξγω, f. |iy, t arceo, prohibeo, veto, include Εΐξγετο ίχών της πόλιος, Herodot. Ab ίΐξγω. Ίξγά%7}ς, εος,ο, operosus, difficilis, laborio- sus. Ab 'ίξγον• ίξγωΥια, ή, difficultas, molestia, negotium, Naz. εξγωίως, adv. ditBculter. Ab έξγώδης. (ξγωΧτ), τ), idem quod ΙξγωΥια, Αρ. ίξγώνής, a, b, manceps, seu conductor ope- rum, inpr. publicorum. leyavia, ft, redemtura operum publicorum. Ex ωνεομχι. ϊξΒίο -jeu 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro εξδον, imperf. ind. act. Ion. pro τ\ξ&ον. Ab 'ίξΤίω, facio. ΎαχΒε)ς toV 'ίξΰειν των xvxff- ο-όντων ϋπο, Soph. Phil. 7. "Εξΰοι τις τ)ν 'ixxs -ος ιΊΜτί τεχννιν, exerceat, Aristoph. Vesp. 1420. Α ό'εζω,^μοά. idem notat. Ιξίχ, ας, τ), lana. Ab εΐξβς • Ιξεζεννος, τ), ov, furvus, obscurus. Ab 'ίξεζος. ίξεζ(υο*φιν, gen. sing. Dor. et per Paragog. Poet, pro Ιξίζας, contr. ex Igs&es, ab ?g£- ζος. Ιξίζίνθειος, χ, β χα) τ], cicerinus. έξίζινθιχιος, αία, α7ον, idem. ίξΐζίνθΐνος, fan, ινον, idem. Ab ΈΡΕ'ΒΙΝΘΟΣ, », β, cicer, leguminis ge- nus ; (2) pudendum virile. Hinc ίξεξινθωδτις, εος, b χα) τ), ad cicerem perti- nens j (2) ciceri similis. ίξεζοΰιφάα, orci tenebris abscondita scru- tor ; (2) subterranea scrutor. Ex ίξεζος et ΰιφάα, qucBro. Ιξίζόθεν, adv. ex erebo, ex orci tenebris. "EPEB02, ίβς, το, erebus, orci tenebrs seu caligo. \ξεζωΙτ\ς, εος, b χα) τ), tenebrosusj (2) pro- fundus. Ab ίξεζος. ίξεζωπις, ώος, y, orcinos, nigros, s. terribi- les oculos habens. ίξίγμα, ατός, το, faba fresa fractaque, mo- lam tamen nondum experta, nee in fari- nam redacta; (2) legumina quaevis eo modo se habentia. Ab ^a'xa,frango. Ίξίγμινος, ex fabis fresis, Diosc. εξεγμος, S, b, idem et ab eod. Ιξεείνω, interrogo. Ab \ξία, dico. ίξεβγο-ιν, 3. sing, praes. conj. act. Ion. pro εβίθτι, ab ίξίθω. ίξίθιζί, 2. singul. praas. imperat. act. verbi έξίβίζω. ίξεθιξίμεν, praas. inf. act. Ion. pro ίξίθίζειν' ίξίθίζω, f. ίσω, irrito, lacesso. Κύνας τ' αν ΰξχς τ* ϊβεθίζων, II. 17, 658. Εμάς $1 φξίνχς τ)ξεθιιτί Ιιχτόξος βόζος, Mschyl. Ρ. F. 188. Ablgi'fl». ίξίθίο -tiuv, Dor. pro έξεθίξειν. ίξέθισ'μα, ατός, το, irritamentum. Ιξίθισμος, S, ο, irritatjo, provocatio; (2) rosio. Ab eod. (ξίθιρϊ,ς, $, b, irritator, prov.ocator. Hinc εξίθιπχος, τ), bv, irritatorius, proritandi vim habens. Ιξίβί^χωζ, adv. irritantis more, irritando. ΈΡΕ'θΩ, lacesso, irrito, provoco. ΌξεΤχι μελεΰωνχι οΰυξομενΥιν ίξίθχοΊν, Odyss. 19, 517. ΙξίΊ, dicit, 3. sing, praas. ind. act. verbi Ιξία. ΈΡΕΓΔΩ, fut. ίξείο-ω, figo, firmo, fulcio, trudo; (2) ingruo. Έ,ις 9-Tv' ίξΐίο-ας λοι- ο~6ίαν α'βων λύχος, Lye. 246. 'Κσπ)ς «g* ao~st'ih' 'ίξαΰί, II • 13, 131. ίξείχτ), s. Ιξίχτι, erice, arbor fruticosa, Nic. Ιξίίχτος, τ), bv, confractus, fresus, fissus. Ab ΈΡΕΓΚΩ, frango, confringo, contundo; (2) frangor, adfringor. Έξειχόμενος πεξ) ΰ*ξ), II. 13, 441. 'ερειχάΰνς, ες, erice abundans, al. disrup- ts, V. L. ίξίίξις, εως, τι, fractio, fissio. Ab ίξίίχω. ίξΐΐο, interroga, 2. sing, praas. imper. med. Ion. et Poet, pro ?g a, a verbo 'ίξοαιχι. έξείομεν, 1« plur. pra;s. ind. act. Poet, pro Ιξίομεν, ab Ιξίω. ίξείος, contentiosus, ap. Theoc. si sana sit lectio, Ern. ίξείπιον, το, ruina; ; (2) collapsi a;dificii ru- dera. Ιξαπ'ιωοης, v\, ruina, V. L. ίξίίπομενν,ς, diruentis, gen. sing. pra;s. part, med. f. g. ab εξείτω. ΈΡΕΙ'ΠΩ, everto, disturbo, demolior; 'f ςιιφβε)ς, a. 1. part. pass, prostratus j a. 2. ab Ιξύπα, ruo, τρίτον, eecidi, lapsus EPH EPI EPI sum. Oi γάξεσθ' 'όπως ττόΚιν κείνην Ιξίί- ψ-ΐί. Soph. (Ed. Col. 1367. Αί$-ξοις αι- πνν ηριψεν πάγον, Lye. 1348. Ιξΰςί 2. sing. f. 1. ind. act. verbi ε'ί?ω. εο-ύα-ατο, 3. sing. a. 1. ind. med. ν.'εξείδω. Ιξεισις, εως, ■>„ fultura, innixus. ΐξασμα, ατός, to, firmamentum, fulcimen- tum. Ab ίξύδω. Ιξεισμχι, αϊ, pro ίξείσματα, Stepfi. ex Vi- truv. ίξί7τί,2. plur. praes. ind. act. contr. pro \- ξίίΤί• ΐξύτω, diced, 3. singul. praes. imperat. act. * contr. pro Ιξείτω, ab \ξίω. Ιξίίψιμος, a, β κα) η, caducus, ruinosus. Ab ίζΐίκω- Ιξίίω, interrogo. Ab Ιξίω. Ιξίμ,νο;, η, ov, tenebricosus, obscurus, cali- ginosus ; (2) terribilis, horribilis. Ab 'ίξίξος. ΐξίξα, feci, a. 1. ind act. verbi ρίζω• Ιξίοντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. pro ν,ξοντο, ab Ιξομχι• ίξ&ς, η, 2v, laneus. Ab εΤξος, lana. ερεττα,. τα. alimenta, V. L. Ab εξίπτω• 'ΕΡΕ'ΠΤΩ, et ίξίπτομαι, edo ; (2) tego; (3) omoj (4) corono. "Αξτον ίξίπτων, Nonn. ίξίξίπτο, projectus erat, 3. sing, plusq. ind. pass. Att. pro ερ}ιπτο, a ρίπτω• ίξία-ίχ, χς, ή, remigatio. Ab έξίσσω• Ίξεσσίμεναι, praes. inf. act. Dor. pro \φτ- , indago, investigo ; (2) scrutor, perscrutor, quaero ; (3) Co- nor. Tioixs 3-κλάσο~ν;ς νκ. tetvvijcril μύγας; Lyc. 283. ίξ-υν /j, 3. sing, pries, ind. act. Dor. pro |j£ U - »£. ΐξ'.νν/ιτίίξ, ν,ξος, ο. scrutator. Ab ϊ^ευνάω. ε'ΐννν,τγ,ς, ν, ό, idem et ab eod. ίζενξ'ς, εως, ή, eructatio, Hipp. ΈΡΕ'ΦΩ, fut. <ψω, tego, contego, tectum impono. EiWore τοι γαρίεντ' επ) vr,ov t- ξΐ -W, II- 1, 39. Έ|£χ0=/δ-/5ί, u, Atheniensis, sic diet, ab Erechtheo rege. εξίζθω, scindo, agito, jacto. ίξε-ϊ/α, coronavi, a. 1. ind. act. verbi Ιξίφω. ίξίψιμος, α, ο κα.) ή, tectis idoneus. Ab ίξίψις, εως, ή, tectura, tectum. Ab \βίφω. ίξίω, ω, quajro, interrogo, nuncio ; (2) di- cam, quEeram, nunciabo. "Αλλβ hi τοι \ρίω % συ V ίνι φρο-ι βάκλεο tr'/itrt, II, 1, 297. Ab ε'ι'ξω, dico. ieyj, amat, 3. sing, prass. ind. act. Dor. pro >g«, contr. ex ίξάει, ab Ιξάω. ίξνμάζίΒ-κβν, imperf. ind. act. Ion. pro if ξΥιμαζον, ab εςημάζοι, f. ίο*ω, in solitudine vagor, loca deserta frequento. Ab 'ί^μος• εργ,μοΰος, αία., aTov, solitarius, desertus ; (2) privatus, orbatus. Ab eod. εργ,μα,ς, άΒος, yi, orbata, Ep. εξγ,μ,ατα, τα, pecora, Suid. eggpwj, sub. dixv, vadimonium desertum, Dem. ϊξγ,μία, ας, yi, desertum, solitudo ; (2) pe- nuria ; (3) viduitas, orbitas, &c. (4) ab- sentia. Ab eod. ΙξΥΐμΐΆς, αδος, «, idem et ab eod. ϊξγ,μικος, yi, ov, solitarius. Ab eod. ϊξΥιμΤτγ,ς, a, i, solitarius, eremita. Ιξνμύβάτευτος, cv, qui per deserta vagatur, qui in desertis agit. Ιργιμο&ωκος, Ό, qui solus suam causam agit, - V. L. ΙξΥΐμοκόμγις, i, calvus. Ex έρημος et κόμη. εξγ,μοΰίκιον, n, το, desertio vadimonii. Ex έρημος et δίκη, caussa, lis. Ιϊγ,μολίίλος, ό κα) yi, in solitudine loquens, ' canens. ίξγ,μολόγος, ό, idem, Hes. 'ίξγ,^όνομος, α, ό και •η, in deserto pastus. Ex έρημος et νέμω, pasco. εξημοπλχνης, et ος, ο και ή, solivagus, in de- sertis errans. \ργ,μοπο;ος, 2, ό και η, qui desertum aliquid reddit, qui vastat. Ex Ιρημος et ποάω. "EPHM02, α, ό κα) 'h, vel εξημος, γ,μη, γιμον, desertus, solus, solitarius, inhabi- tatus ; (2) incultus ; (3) preesidio desti- tutes, incustoditus, item qui defendi non potest propter absentiam exercitus, aut aliam talem causam ; (4) omninoque carens aliqua re utili, necessaria ; (5) subst. ή, scil. νώξα, eremus, desertum ; (6) η έρημη, scd. Ζίκη, vadimonium de- sertum. Ιξημοσκόπος, ό, qui negligenter excubias agit. ΙρηίΑοοΌνη, η, solitudo. εζημοφίλης, et ος, ν, Ό, solitudinem amans. εξηυ,όω, ω, f. ωσω, vasto, desertum reddo ; (2)^derelinqiio. Φύο -ie ίΡημωθί7ο-α της εκ &£s σωτήριας, Arist. Ab έρημος. ϊξημΐϊται, 3l sing. pra3s. ind. pass, pro \ρη• μόεται. ίρημωσις, εως* η, vas,tatio, desolatio. ίξημωτγ,ς, 2, ό, vastator. Ab eod. Ιξηνιζόσκος, pecuarius, Ε. Μ. ex Soph. ερηξίΒαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro ηξεισμίνοι εισι, ab igtihiu. ερηρεικα, perf. ind. act. Att. pro ηρεικα. ερηρειστο, nixus erat, 3. singuL plusq. ind. pass. έξγ,ξΐκα, perf. indie, act. Att. pro ηρικα, ab ερ'ιζω» \ρηριμμαι, perf. indie, pass. Att. pro ηξίΐμ- μαι- Ιξηξίφα, perf. ind. act. Att. pro ηξίφα. ϊξηξώτηκα, perf. ind. act. Att. pro ήξώτηκα, ab ερωτάω. ερησομαι, f. 1. ind. med. verbi ϊξομαι, seu ίξίομαι• Ίξητύετο, 3. sing, imperf. indie, pass, verbi ερητυω• Ιξητνθίν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Eceot. pro ίξητύβησαν. Ιξητνσασκε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro έξητυσί• Ιξητύσίΐε, 3. sing. a. 1. opt. act. 2Eol. pro ίξητύσ.αι• ΈΡΗΤΥΏ, inhibeo, cohibeo, reprimo. Πβλλώ κελ'.υθος Ιρητυιι, Soph. (Ed. Col. 156. "EPI, particula, augens significationem vo. eum, cum quibus componitur, v. g. \pi- ξξομος, valde fremens. εξίαύχην, ενός, ό και ή, cervicem elatam habens. έξΐζόας, ν, ό, valde damans, clamosus. Ex tPi et βοάω, clamo. Ιξίζρίμεταν, gen. plur. Dor. pro εριζξεμετων, ab Ιξίζρείίίτης, ν, ο, graviter fremens, valde fremens. Ex Ipi et βξεμω, /remo. Ιξίζξομος, ν, i και η, idem et ex iisd. Ιξΐ'&οχθος, ov, magnum guttur habens, εξίζξύχεω, gen. sing. Ion. pro \ριζρνχχ, ab εξίζξύχης, n, ό, et έξίζξνχος, vafde mugiens. Ex t'i et βξύχω, mugio. εξίζώλάξ, ακος, ό και ή, valde glebosus ; (2) fertilis. Ex \pi et βωλος, gleba. \ρίζωλος, ν, i και ή, idem et ex iisd. ( 228 ) Ιξΐγά$•ωξ, οξύ;, ό κα} i, ventricosus. Ex Ipi ° et γας-ηξ, venter. εξίγδύποιο, gen. sing. Ion. pro ίξίγΰίιχν, ab \ρ'ΐ'/Ιντος, α, ό καϊ ή, valde sonans. Ex ϊξΐ et gS-roj, sonus. Ιξίγηθης, ες, valde ridens. Α γηθίω. ΙζΊγληνος, α, ό και ή, magnas pupillas ha- bens, Nonnus. Ex ipi et γληνη, pupilla. ϊξίγμα, ατός, το, faba ahaque legumina fresa. Ab ερείκω• εξίγμη, ης, η, genus pulmenti ex legumini- bus contusis. Ab ερείκω, f tango. \pthaivu, certo, contendo. E< δ-λ σφώ ενίκα &νητων tpihaiviTOv aiht, II. 1, 574. Αΐιτάρ oy' ούτι παξχζληΰην εξίΒηνεν, Apoll. Rhoa. 2, 60. Ab ψς. . εριΰίησασθχι, II. 23, 279, contendere, a. 1. inf. med. verbi Ιξίζω, f. 2. analogice \ei- $£. Unde novum verbum εριΐ'εω, Poet. duplicatione εξίΰδίω- έξίίηλος, Η,ίκαι ή, valde manifestus, Nonn. εξίδηνα, a. 1. ind. act. Att. pro \pilava, ab Ιξΐ^ησασθαι, a. 1. inf. med. verbi ιρϊδ'εο). ΙρίΙϊνης, εος, ό κα) ή, valde vorticosus. Ex ϊξΐ et δίνη, vortex. ϊξίδιον, n, το, exigua lana. Dim. ab ίξίον. ίξίδμχίνοντι, 3. pi. prass. ind act. Dor. pro 'εξίδμαίννιπ, quod Poet, pro \ςιδαίνχσι• ϊξίδμαίνω, vocabulum Poet, pro Igilaivm, contendo, certo ; (2) irrito, ad conten- tionem provoco. o'tii παίδες έξίδμαίνν- σιν Κοντές, 11. 16, 260. Ab 'έξις. εοίδαπος, *, β κα) ή, valde sonans. έριζε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro υ,ρι- ξε, ab εξίζω. Ιξίζεμεν, pises, inf. act. Ion. pro Ιξίζειν- Ιξΐ'ζεμεναι, pra?s. inf. act. Dor. pro Ιξίζειν. Ιξίζοντι, 3. pL prass. ind. act. Dor. pro Ιξί- ζασι. Ιξίζω, et Ιξί'ζομαι, contendo, certo ; (2) ex- aspero. ϊίεΓωξο7οςεξΐζεν,ρ.2,555. ν Ωι ο'ύτις τοι εξίζεται ίνθάδί γ' ανηξ, U. 5, 172. Ab 'έξις. ΙξίΙωος, u, ό κα) η, vivax, Hes. Ex ϊρι et ζωη, vita. ϊξΐηκόος, ov, diligenter, studiose audiens. εξίηξος, κ, ό, valde congruus, amabilis. Sae- pe apud Homerum, et ϊξίηξες, Ιξίηξας, per Metaplasmum. Ab Ιξΐ et 'ά,ξω, apto. ίξΐηχης, εος, ό κα) ή, magnisonus, valde so- nans . w Ex εςι et ηχεω, sono. ΈΡΙΘΑ'ΚΗ, ης, ή, erithace, cibus apum, vel gluten ad conficiendos favos. Ιξίθχκίς, ίδος, y„ mercenaria. Ιξίθακος, a, ο, erithacus, avis queedam soli- taria, quae a quibusdam Silvia, ab aliis nubecula dicitur. Ab εξίθάκνι. εξΜλης, εος, i κα) ή, valde virescens, valde pullulans vel frondens. Ex 'ίξΐ et 5-άλλ», frondeo. Ιξΐθαλ)ς, ίδος, η, herba quEedam. Ιξΐΰχλλης, ίος, ό κα) ή, idem quod έξΐβαλης. εξίβχλος, 6 και ή, idem quod ευθαλί,ς, V. Ιξίθεία, ας, η, contentio. Ab Ιξΐθεύ /u. Ι^θενς, εως, ό, avis eadem quae εξίθχκός. ίξίθεύω, et ίξίθεύομχι, litigo, contendo ; (2) lanam tracto ; (3) laboro ; (4J servio. Ab 'ίξις, contentio, vel 'έξίον, lana. ίξΐ&ηλης, εος, ό κχ) η, valde virens, pullu- lans, aut frondens. Ex \ξΐ et 3-άλ.λω. 'ίξΐθος, u, ο κχ) ή, lanificus, textor, vel tex- trix ; (2) agricola, messor, minister, fa- mulus, adjutor. Ex εΤξος , lana, vel ίξχ, terra. ΙξίθΰΐΛος, ov, alacrem animum habens, Orph. ίξίκιδες, a), hordea fresa. Ιξίχλάγκτας, Dor. pro Ιξίκλχγκτης, i, valde strepens. Ex ίξΐ et κλχγγω• Ιξίκλα,υτος, n, ό κχ) η, valde lacrimosus. Ιξίκλυτος, ov, valde clarus. εξίκτίχνος, u, ό κχ) ή, valde dives. Ιξίκτος, η, ov, fresus. Ab Ιξίκω. Ιξίκτνπος, χ, ο κχ) ν\, valde sonans. εξίκνδης, ίος, ό κα) ή, valde illustris, admo- dum gloriosus. Ex %n et κΰδος, gloria. εξίκύμων, ov, valde foecundus. Α κυω. Ιξίκω, frango ; ι2) scindo, II. 17, 295. ίξΐκώδης, ό κα) ή, disruptllS. εξίμηκετος, χ, ό και η, valde longus. Ex έξι et μήκος, longitudo. Ιξίμιυκος, u, i κα) ή,_ valde mugiens. Ex ίξΐ et μνκάω, mugio. Ιξίνχζω, fut. άσω, caprificos admoveo. Ab ίξΐνός. ίξίνας, χδος, η, caprificus. Ab eod. ίξίνχσμος, 2, ο, caprificatio. Ab ίξΐνάζω. EPI EPN EPP ίξίν-ον, 2, το, caprificus, fructus, ficus silve- stris. Ab ΈΡΙΝΕ0 Ν 2, 2, o, caprificus, arbor, ficus silvestris ; (2) caprificus fructus. ΈΡΙΝΝΥ'2, ύος, -h, Erinnys, Furia, Deain- fernalis. Ιξίννώδ-κ, tes, ο xa) v, furiosus. A priced. Ιξίνον, 2, το, idem quod Ιξίνιόν. ίξίνος, 2, ό, idem quod ίξίνίός•^ ΐξΐνόω, ω, f. ωο~ω, idem quod Έξΐνάζω• \°ιόΙων, οντος, ό χα) -ή, magnos habens den- ^ tes. Ex εξί et όδνς, dens. ίξίον, u, το, lana. Ab ύξος ■ ίξΐόξΰλον, n, το, lana, seu lanugo xyli, id est, gossypii fruticis. Ex 'ίξίον et ξύλον. Ιςιοπλύτης, α, ό, qui lanas lavat, fullo. Ex 'ίξίον et πλύνω, lavo. Ιφοπωλίω, ω, fut. fam, lanam vendo, sum venditor lanas. Ex 'ίξίον et πωλίω. Ιξίοπώλης, n, ο, lanas venditor. Hinc Ιζίοπωλιχως, adv. more eorum qui lanam vendunt. Ίξίοπώλιον, ν, to, locus, ubi lana venditur, emporium lanas. Ab eod. ίξίννος, et Ιξΐύνιος, ν, ό, valde utilis, Mercu- rii Epith. Ex 'ίξΐ et οντ,μι ίξΐιΐξγ! ο, lanificium exerceo. i\m\yi«, ας, η, lanificium. Ab ΐξΐ^εγος, 2, ο χα) %, lanificium exercens. Ex ϊξίον et 'ίξγον, opus, ίξίοφοξίω, laneo vestitu utor, aut lanam fero. Ιζίοφόξος, ν, β χα) r>, laniger. Ex 'ίξίον et <ρίξω, fero. Ιξιόω, exerceo lanificium. Ab hiov. ΐξΐπ*, cecidit, 3. singul. a. 2. ind. act. Ion. pro ηξιπί, ab Ιξύπω• Ιξίτλινοος, ov, robustus. Α πλινξά. Ιξίπνίυ^ος, ό χα) ή, valde spirans, Diosc. Ighv/i, ns, w, cacumen. Ex 'ίξΐ ettrysu,flo, s quia valde perflatur. ίξιπόω, ω, fut. ώσω, everto, disturbo. Ab εξίίτω• "EPI 2, άος, v, lis, contentio j (2) Dea con- tentionum. ϊξΐο•ά.λπιγ£, yi, valde sonans. Ιξίο -scvrt, dual. a. 1. part. act. verbi ίξίξω. ίξΐο-θίν -hi, ίος, ο χα) Si, valde potens, praspo- tens. Ex Igt et ο-θίνω, possum, valeo. ίξΐο-μ.%, ατός, το, contentio, certamen. Ab , k'&-, . Ί , ίοκτμ,αξαγοιο, gen. sing. Ion. pro ίζΐϊμχξα γα, ab Ιξίο-μάξοίγος, α, ό χα) ί, valde tonans. Ex 'ίξΐ et σμαξαγίω. Ιξίο-τοξος, *, ό χα) 'h, ad sementem recipi- endam aptus. Ex ggi et σποξά, satio. Ιξΐο~ο-αξάΰοιο, gen. sing". Ion. pro ίξίσσαξά• δ», ab ίξίο-σάξαίος, ν, ό χα) 'h, grandifremus. Ex 'ίξΐ et 'άξαοΌς, strepitus. Ιξίς-άφΰλος, α, ό χα) ή, magnas ferens uvas. Ex 'ίξί et ^αφυλ->ι, uva. Ιξ'5 -hi, S, o, litigator. Ab Ιξίζω. ϊξίς-ίχΐς, -h, ov, contentiosus. Ab Ιξίς-ός. ίξΐ;-ος, η, ov, de quo contenditur. Ab Ιξί- ζω. Ιξΐο•φάξοίγβί> qui magno et elato collo est, Hes. Ιξίο-χνιλβί, ov, contentiosus, E. M. Ab Ige- σκΐλίω• Ιξίταξζϊ,ς, ίος, ό χα) ή, admodum pavidus et meticulosus, Hes. Ex 'ίξί et τάξζος. ίξίτϊμος, ν, ο χα) ή, pretiosus, valde hono- " ratus. Ex 'ίξί et τιμ -h, honor. ϊξίφίγγης, ις, valde splendens, Prod. Βξίφαος, u, Ό χα) v\, hcedinus. Ab ίξίφος. ίξίφιον, ου, ro, parvus et tenellus hcedus, Dim. ab eod. ίξίφλοιος, ov, crassum corticem habens, E- pith. arboris. sterilis. Ιξίφοχλόνοί, β, hasdi fur, Opp. "ΕΡΙΦ02, u, Ό, hoedus. Hinc oi ϊξίφοι, ων, Hoedi, astrum. Ίξίφυλλος, ό χα) ή, valde foliatus, multa aut magna folia habens. Ex ψ et φύλλον. ίξΐώδ'/ίς, ίος, ο χα) it, cui lana inest, lanatus, laniger. Ab 'ioicv. Ιξΐώΰϋνο;, κ, β χα) r,, gravem dolorem adfe. rens. Ex 'ίξί et οΐύν/ι, dolor. Ιξΐώλνι, ης, y, vehemens procella, sive tur- bo. Ex ίξί et αν\μ.ι, flo, vel uxitv, vol- vere,ut et aiXXa- Άποι, 'h, retiaria venatio. Ex 'ίξχος ■ eta-jjg. ίξχοθ'/ΐξίχη, r h, idem et ab iisdem. 'igxos, ίος, το, septum, vallum ; (2) τα ϊζχνι, retia. Ab ίίξγω, includo. ίξχτ'/ι, %ς, 'h, career. Ab ύ'ξγω, includo. "ΕΡΜΑ, ατός, το, fulcrum, stabilimentum; (2) confidentia ; (3) saburra ; (4) scopu- lus, saxum in mari ; (5) inauris ; (6) mo- nile. Έξμάδιον, u, το, Mercuriale, Suid. (nisi le- gendum Έξμβιον vel Έξμάζίον, Ε. Μ. Em.) Ab Έξμνίί. ίομάζω, f. ά,σω, fulcio ; (2^) saburro. Ah ϊξμα. 'Έ.(μαθγιντι, statua Mercurii cum Minerva. Ex Έξμνις et 'AOviva. Έξμάίζω, Mercurium imitor. Έξμαιχος, η, ov, Mercurialis. 'ίξμαιον, η, το, lucrum insperatum. Ab "Έ.£μ.αιος, u, ό χα) ή, νεΓΕ^οβΓοί, αία, αΊον, Mercurialis. Hinc τα ΈξμαΤχ, ων, Mer- curii festum. Ab Έξμν,ς- ίξμαχίς. saxa mari latentia ; (2) cumuli la- pidum, Έξμας, 2, i, Hermas. Nomen viri. ίςμας, άίος, 'h, scopulus occultus in mari. Ab 'ίςμα. 'ίξμαο-ις, ιως, 'a, saburra, vel quod saburrse loco ad stabiliendam justo pondere na- vem adhibetur. Ab Ιξμάξω• ϊξμαο•μα, ατός, το, idem et ab eod. ίξματίζω, fut. ίσω, saburro, saburra onero. • Ab ϊξμ,α• - s ίξματΐτ'/ις, ό, fulciens, stabiliens. Ab 'ίςμα- Έξμαφξόΰϊτος, ν, ό, Hermaphroditus, filius Veneris et Mercurii ; (2) semimas, am- bigui sexus, androgynus. Ex Έξμης et Άφξοΰίτν, Venus. Έξμάων, £νος, β, Mercurius. Έξμίας, a, 6, idem. Έξμίίας, ν, ό, Poet, idem.' Εξμϊ,ΰιον, ν, το, Dim. ab Έξμϊίς. ίξμν,νίία, ας, -η, interpretatio, elotrutio ; (2) vocabulum, modus loquendi ; (3) Ν. Τ. facultas interpretandi ea quas alius pere- grina lingua pronunciasset. Ab ΈΡΜΗΝΕΤ ( 2, ίως,ο, interpres. ίξμηνίυμα. ατός, το, interpretamentum, in- terpretatio. Ab ίξμτινίύω• ίξμνινίΰιται, a. 1. inf. act. verbi ί*μνινίύω. ίξμνινίυτνς, 2, β, interpres ; (2) historicus. Ab eod. Hinc ίξμν,νΐυτίχος, r„ ov, interpretatorius, ad in- terpretationem pertinens. Hinc η Ιξμιτ νίυτιχη, ης, n, sc. τίχνη, ars interpretan- di. ίξμνινίύω, f. tvoOi, interpretor, explico ; (2) dicitur et de Historicis ; (3) propono, de- monstro, doceo. Ab ϊξμ'ήνίύς• ΈΡΜΗ~2, 2, β, Mercurius. \ξ[Δν, vel \ξμ)ς, Ίνος, Ό. fulcrum tori. Ab ϊξμα. ίξμογΧυφίΤον, ν, το, officina ejus, qui Mer- curii statuas sculpit. Ex ίξμογλυφίνς, ίως, t>, qui Mercurii statuas sculpit; (2) statuarius qui vis. Έχ'Έ,ξμης et γλύφω, sculpo. Hinc ίξμογλνφιχος, γι, ov, ad statuarum confec- tionem pertinens. Hinc *j ίξμογλυφιχ};, ν\ς, sc. τίχνη, ars sculpendi statuas. ίξ.μογλύφος, ν, ό, idem quod ίξμογλυφίύς. ίξμοχο-χίΐ^ς, u, ό, qui mutilat statuas Mer- curii. Ex 'Έξμνις et χόπτω, amputo. "Εξμίπαν, ανος, το, Pan. Ex Έξμης, Mer- curius, et Uav, Pan, qui a Mercurio fin- gitur gehitus. Ίίξμοπώ-ΛχιάΙίς, οί, Hermosimia?, seu si- miae Hermolyci nepotes, Ep. ίξνίσίπίπλος, ov, frondibus velatus. Ex tg- νος et χίπλος. ίξνοχόμος. if, β χα) η, qui plantas educat et curat, hortulanus. Ex εβνος et χομίω. "EPN02, ιος, το, planta, germen ; (2) ra- mus. Hinc \ξνώο*ης, ιος, Ό χα) -h, similis planta? vel ger- mini ; (2) ramosus. ( 229 ) Ιξΐ-,αί, a. 1. inf. act. verbi Ιξΰω pro ρίζοι. 'έξξαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro j/'g- ζαν. 'ίξξίΐ, faciei, 3. sing. f. 1. ind. act. ίξξίίης, a, ό, coercitor, Herodotus. Ab tig- yu, coerceo. lgoya,feci, perf. ind. med. per Metath. pro ϊοξγα, ab 'ίξγω. ΐξόίΐς, όίσία, oiv, amabilis. Ab Ιξάω. 'ίξομαι, f. ijo-e^a^interrogo, rogo, inquiro. ' Ατόχξίναι νυν α,ττ' αν 'ίξομαι, Arist. Ab ίξίω. Ι?»?, », ό, amor. Ab 'ίξως. Χξοτις, η, JEol. et per Metathes. pro ίοςτιςι idem quod Ίοξττ,, Trail. Ιξ2μίν, 1. plur. f. 2. ind. act. verbi sJ'g». 'ίξνοΊν, dicent, 3. plur. f. 2. ind. act. έ'^ο-ψ, avis quasdam, Hes. Ίξπάχανθα, ης, %, herpacantha, genus her- bas. Ex 'ίξτω et axavBa, spina. ίξτίτόο'/ικτος, st, ο χα) ή, morsus, seu ictus a reptilibus, seu serpentibus. Ex igvt• τος et Ιύ,χνω, mordeo. ΐξτίτϊς, η, ov, reptilis ; (2) serpens, maxU me. Ab 'ίξτω. Hinc ΙξπιτώΙ'/ις, ό χα) ή, qui est naturas reptilis. ίξπ•/ίδων, όνος, ό, idem quod 'ίξπης. 'ίξ'Τ'/ιν, prass. inf. act. Dor. pro 'ίξηΐν. 'ίξπ'νς, ητος, ό, morbus a serpendo dictus, eo quod per corpus serpat, estque tumor e bile puriore ortus, cum exulceratione. Ab 6 g -χω. ίξτ'/ΐΓ'/ις, 2, ο, reptator. Ab eod. ίξν/ΐΓ'χος, ii, ov, reptilis. Ab eod. ίξπινώΰνις, ίος, ο χα) ή, repens, serpens ; (2) vim serpendi habens, ad serpendwn ap- tus. Ab eod. 'ίξπις, vinum apud iEgyptios. ίξττος, η, ov, per Sync, pro Ιξπ%τίς. ίξτύζω, f. υσω, serpo. Ab 'ίξποι. ίξπύλλον, χ, το, serpyllum. Ab eod. ίξπυο-μος, 2, β, reptatio. Ab ίξπυζω. ' b eod. ίξπυςΎ,ς, ηξος, ο, reptator. Ab ι ίξπυτϊ,ς, 2, b, idem et ab eod. Hinc ίξπυπχος, ii, ov, reptilis, aptus ad repen- dum, rependi vim habens. "ΕΡΠΩ, f. «φω, serpo, repo ; item incedo, vado. Τίξος γαξ τον 'ίχονθ' ό φθόνος 'ίξτίΐ, ad potentem, Soph. Aj. 157. Εις οχλον 'ίξπίΐν παξθίνοιοΊν έ χαλόν, Eur. Or. 808. "Eftrs ^•οτ' "Ιδαν 'ίξτ( ϊτοτ' Άγχίο'αν, Theoc^ Id. 1, 105. Oi γας αν o-Qhoiji^ μόν Υιμας 'ίξ•/ιμον ίξτίΐν, »δ' ΰφτ.γ?ιτ2 y* ανΟΗ SopJi. CEd. C. 502. 'ίςπωμις, 1. plur. praes. conj. act. Dor. pro ϊξπωμιν. ίρραζδίσθνν, a. 1. ind. pass, verbi ραζ^ξω. ' ϊρράγν,ν, a. 2. ind. pass, verbi ίνιγνυμι. ίρράΐαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro ίρραΰ•μίνοι lur), a ράζω. ίρόαμμίνος, perf. part. pass, verbi ίάπτω. Ίρραντιο-μίνος, perf, part. pass, verbi ραντί- 'ίρραος, ν, ό, arks, al. aper. ap. Lye. Ιρράπιο-αν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi pa- sr /ζβ. ίρράο-θν,ν, a. 1. ind. pass, verbi ράζω- eppas -ωνιυμίνως, adv. per inertiam, segniter. A perf. verbi ρατωνιυω. Ιρράφην, a. 2. ind. pass, verbi ράπτω. 'έρόαψαν, consuerunt, 3. plur. a. 1. ind. act. ϊρρί, peri, 2. sing, prass. imperat. act. verbi ϊρρω. eppu, 3. sing, imperf. ind. act. verbi pic*. Ιρρεθην, a. 1. ind. pass, verbi ρίω, dico. ΐρρίξί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ρίζω. Ιρβίτω, abeat in malam crucem, 3. singul. praes. imperat. act. verbi ϊρρω. 'ίρριυν, 3. pi. imperf. ind. act. Dor. et Ion. pro Vppxv, contr. pro Vppiov, a ρίω. tppiuo~i,fluxit, 3. sing. a. 1. ind. act. ipp -ίιθν, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi ρίω, dico. 'ίρρ'/ιξαν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi pfoo-u, ■ \eip-wvu^s. conj. act. Ion. pro ι'ρρίγγ, ab Ιρρίγω• ίρριγοντι, dat. sing. pra?s. part. act. έρριγόω, ω, fut. ώσω, inalgeo, a. 1. ενίρρίγω- σα• Ιρρίγω, horreo, cum horrore trepido. Ab Vppiya, quod est perf. med. a ριγίω. ί'ρρίζωμαι, perf. ind. pass, verbi ριζόω. ιρριμμαι, perf. ind. pass, verbi ρίπτω. ippTvov, ν, το, medicamentum purgando ca^ piti naribus infusum. Ex iv et piv. ίρρίφβων, 3. dual. perf. imperat. pass. sppi -ψΕ, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi-pixm, JEPT ΕΡη E2A ΐρρι -bn, Μ;* "hi prostratio et dejectio corpo- ris. Ex iv et ρί-φις, projectio. ερρΟηχα, pen. ind. act. quasi a ρνίω pro pi». είρνθμκτμίνως, adv. apte, concinne. ερρυθμος, ο», aptus, concinnus. ί'ρρΰτγνα,, 1. sing. aor. 1. ind. act. Att. pro ippoffava, a ρυπαίνω. ϊρρυσάμην, a. 1. ind. med. verbi pwu. Ιρρύσ^ν, 1. sing. a. 1. ind. pass. "ΕΡ'Ρ'Ω-, asgre eo, dolens et adflictus eo ; (2) inauspicato et cum pernicie accedo ; (3) abeo in malam rem, facesso in ma- lam crucem ; (40 pereo, intereo, pessum eo. "Ερρίι ταύτα εχ της εαυτών χώρχς, Plat. Κα.• πας Ιόμος εοροι, Eur. Med. . 114 • •' tpptuya,, perf. ind. med. Att. pro ΐρρηγχ, v. ρϊ,γνυμι seu όησνω, frango. ερρωμαι, perf.' ind. pass, verbi βώννυμι seu ρωνννω. ερρωμίνως, adv. robuste, fortiter. Hinc ερρωμίνες-ίξον, et ερ'ρωμενι^ίξως, fortius. Ab Ιρρ'ωμίνος, quod est a ρώννυμι. ερρων, praas. part. act. verbi ερρω. ερρώοντβ, 3. plur. imperf. indie, pass, verbi ρώω, vel ρώομαι, mo. ΈΡ'Ρ'ΩΟ^, ε, b, aper; (2) aries. ερ'ρώσαντο, 3. plur. aor. 1. ind. med. verbi ρώννυμι. εβρωσθαι, perf. ind. pass. ερραο-ο, vale, 2. sing. perf. imperat. pass. ΐξο-α., a. 1. ind.^act. Ion. pro Ψ,ξο-α, ab Ipfa. εΙα•α7ος, αία, άίον, roscidus, rore imbutus. Ab "EP2H, vel 'ίξση, ^ is £, ros ; (2) dicitur ut ΰςόα-ος, ad exprimendam teneritudinem alicujus rei, utagni, graminis, lanuginis. ΐξο-ηεις, -ί,εσσα, ν,εν, rorulentus, roscidus. 'έξδ-ην, ενός, b, mas, Ion. pro αξο-ην. Ιξο-ις, vel 'ίξο-ις, εως, ή, nexus, plexus, reli- gatio. Ab ίΐ'ζαι, necto. ϊξ/τω, f. 1. ind. act. lEol. pro ερόΐί, ab ερρω. Ιξσώΰης, εος, b χα) ή, idem quod εξσηιις. εξυγγάνω, eructo. Ab Ιςιύγω. ΐςυγίϊν, ructasse, a. 2. inf. act. verbi Ιξίίγω. ΐξυγη, ης, η, ructus, eructatio. Ab \\-ίιγω. ϊρυγμαίνω, eructo. Ab Ιξυγμός. ίξυγματώίης, εος, b χα.) ή, ructus movens. Ιξύγμηλος, ε, b za) η, graviter boans ; (2) eructans cibos. Ab eod. \ξυγμος, ε, β, ructus, eructatio. Ab Igvj- ya>. Ιξύεο-θαι, liberare, prass. inf. med. v. Ιξίω- Ιξνθα,ίνίτβ, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ίξυθαίνω, rubefacio, εξυφαίνομαι, rubeo. Ab εξευβος, το, rubor. Hinc Ιξύθημα, ατός, το, rubor; (2) verecundia. εξυθ&ας, a. 1. part. act. Att. pro Ιξυθάνας. Ιξυθιάω, ω, rubefio. Ab ϊξευθος. ίξυθιόωο-αν, ace. sing. praes' part. act. Poet. pro ίξνθιωβ-χν, ab Ιξυθιάω. ϊξυθζαίνω, rubefacio. Ab Ιξυθζός. ΙξυθξχΊος, αία, x7ov, ruber. Ab eod εξύθξημα, ατός, το, rubor. ίξυΘξία.;, ε, b, rubicundus, ruber. Ab eod. ΐξνθξίαοΊς, εως, η, rubor. εξυθξΐά.ω, ω, fut. άο*ω, erubesco, rubore suf- fundor. Ab eod. ϊξύθξΐο», ε, το, malagmatis nomen, apud 3E- ginetam. Ιξυθ(ΐνος, vel ίξυθξίνος, rubellio, piscis no- men. Ιξυθξβζαφ^ί, ει, rubro colore tinctus. Ιξυθξόγξαμμος, ε, b χα.) τ„ rubeis lineis in- terstinctus. Ex Ιξυβξοί et γζά,μμνι, li- nea. IpvtpclaxTv'Kos, ν, ο zee,) n, rubros habens digitos. ΙξοΒξβΒ&ϊβ*, ν, το, rubia, herba, qua tingun- tur lana;. Ab Ιξυθξόί- Angl. madder. εξυθξαΰα,νώμενχ, apud Hes. rubra, coccinea, ° tincta rubia; radice. Quasi ab εξυθξοΰχ- νόω• ίξυθζοίς, 'Itc;, 'h, vel ίξυθζΰΐιΰνς, tunica tes- tium et vasorum spermaticorum, ubi ex- tra ventrem processere, quia rubet. Ab ίξυθξός. ϊο,υβξοχά,ξδΐύς, u, b χα.) i), rubro corde pra;- ditus ; Ex ϊξυβξβξ et xaglia-, cor. ΙζυΟξίχίμο;, α, Ό χα) ή, qui rubeis est co- mis. Ex ΙξυθξΟί et χόμη. Ιζνθξόπιλοχ, idem quod ερυσίπεΧονς, Hes. Ιξυβξάχνς, οίος, β χα.) %, cui pedes rubent, rubeos pedes habens. Ιξυθξο;, ξχ, ξον, ruber. Ab 'ίξίνΟος. έξν8ξό?ιν.70ΐ, α, Ό χα.) ή, rubris maculis dis- tinctus. Ex εουθξος et ριχτός. Ιξνθξόχςίκ, i χ») ή, ruber, rubro colore in- ffcCtUS. εςυθξόχξαι;, uros, b xot) %, rubram cutem ha- bens. 'εξυθξώδ-κ, ες, rubicundus. ίξνχκχίω, et εουχάχω, coerceo, Horn. ^«{5- xotxi, Ιςυχα,χίίΐν, εξυχάχβι. Ab Ιξύχω. ερυχα,ν'εω, εξυχάνω, inhibeo, detineo, in ali- quibus exemplaribus, Horn. Ιξνχίμεν, pries, inf. act. Ion. pro iguaii». ε'ξυχοι, contineat, 3. sing. pra?s. opt. act. ΈΡΤ'ΚΩ, ξω, inhibeo, contineo, impedio ; (2) servo. "Ιππας μ\ν ϊξνξχν έπ) ΓΪχχς, II. 3, 313. 'Αλλ' a.siihrjv ids χωξοζ εευχε- τα,ι, Soph. Phil. 1153. . ίξυμα., α-τος, το, tutamen, presidium, pro- pugnaculum. Ab Ιξύω, servo. Ιξΐιμα,τιον, το, parvum propugnaculum. Ιξυμνόνωτος , u, b χα.) 'h, dorsum habens mu- nitum seu loricatum. Ex Ιξνμνος et νώ- τος. εξυμνος, ■ munitus, tutus. Ab εουω. εξνμνότνς, Υ,τος, sj, munitio, qua quid est munitum. Ab εξυμνός. ερνμνόω, Si, f. ufft-i, munio. Ab eod. teuo-ou. a. 1. inf. act. verbi εξνο-χίατο, 3. plur. a. 1. opt. med. Ion. pro εξύο•χιντο, ab εξίιω, traho, It. 5, 298. Ιξύο'χίς, a. 1. part. act. jEol. pro IgvoOes• tcve-av, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. pro ϊ,ξυ- ffxv. Ιξυο-άξμχτος, a, b χα) η, currum trahens, II. 16, 370. ϊξνο-άξμχτίς isrstoi, pro ϊξυσάζ- μχτοι, per Metaplasmum. Ex ΐςύω et όίξμχ, currus. εενσγ,ς, traxeris, 2. sing. a. 1. conj. act. Ιξνο-Ίάξω, pignoris loco capio. Α ρυα-ιάξα/. Ιςνο-ιζά,ω, Si, asruginem creo ; ίονιτιζα, sru- gine laborat. Ab ίξυο-Τζ•/], πς, η, rubigo, morbus ex aere su- perveniens segetibus. Ab ϊξίνθος, rubor. ΐξυοιζόομβα, αμχι, ίξυσιζντοιι, srugine viti- atur. . Ab iovouQv). εξυβ-ίθξΐξ, τξίχος, b χχ) η, cui rufi sunt ca- pilli ; (2) qui capillos distrahit. Ex Igu- θξος, vel Ίξύω et 3-ξ)ξ, capillus. \φο-ιμα•), a, το, erysimum, herba. Ab Ιξύω•• ίξυβ-ί^ίλχς, οι,τος, το, tumor de tenui fer- ventique sanguine ortus, ignis sacer, E- rysipelas. Ex εζύω et πελχς, prope, vel in viciniaj unde etiam vicinitraha, et vi- ciniriibia, dicitur. Hinc εξυβ•ιπελατώΐ5νις, ιος, b χα) η, erysipelatis speciem habens, in ignem sacrum ver- gens. έξνο-ίπτβλις, εος, b χα) ί. custos urbis. εξυο-ίσ-χνπτξον, if, erysisceptrum. Frutex spinosns, alio nomine dictus ασπάλαθος. Ίξνο-μος, S, το, tutamen, remedium. ίξυύ-ο-άμινος, a. 1. part, med. Poet, pro Ιξυ- σάμ,ενος, ab Ιξύω. εξΰο-ΰτομίν, 1. plur. f. 1. ind. act. Poet, pro ίξύσ-ομΐν εξυς-ος. ->„ βν, tractilis ; (2) tractus, strictus, Ab εςύω. ίξντΥ.ο^ϊξος, b, qui salvum et incolumem reddit. Ab eod. ίξυτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ε'ίξυτο. ΈΡΥ'Ω, traho; (2) custodio ; (3) vito. Ύξωας ες Ιππο'δάμχς εςύιτει, II. 17. 230. ίξφος, χ, a, pellis, Nicander. Ab εξίς ε}χαται, 3. plur. perf. ind. pass. εΐξγμενοι no•/, aD εΐξγω. Hinc εξίφω. Ion. pro ξχατος, b, sepes, septum, murus. Hinc εςχατόω, obsepio, concludo ; ut hinc sit Ιξ- χατόωντο, apud Horn, Qdyss. 14, 15. εξχατόωντο, 3. pi. imperf. ind. pass. Poet. et Ion. pro ηξχατωντο Ιξχεο, 2. sing. pra;s. imperat Ion. pro ερχα, ■ ab "έρχομαι. - . ερχευ, 2. sing, praes. unper. Dor. pro ερχχ. ΕΡΧΟΜΑΙ, fut. ελεύο-ομαι, aor. 2. «λνθον, per Sync, ψ,χβον, perf. ελνλυβα, venio, eo; (2) adgredior, incipio ; (3) invado, per- sequor ; (4) part, ελθων, indicat studium, festinationem ut Ιών. 2ϊ> δ' ε)ς too-Sto των μανιών ελ'/ιλυθας, Arist. Nub. 830. "Εξχομχι φξάο-ων, dicerc aggredior, He- rod. 'Ερχόμενε έτους, insequenti anno, Thucyd. ϊξφις, εως, ν>, reptatio. Ab 'ίξχω, repo. ίξψίίμεν, 1. plur. f. 1. ind. act. Dor. pro '{p- ii /ομίν. ίξ4-ω, 1. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro 'ig'\,u. Ιξω, f. 1. ind. act. verbi ε'ίξω, dico. Ιξώει, 2. sing, prses. imperat.. act. contr. pro εξωίί, ab έξωεω• Ιξωόα,ς, et εζωδιχς, ardea. ΈΡΩΔΐΟ ν 2, ν, b, aidea,. Lev. 11, 19. ΈΡΏΕ'Ω, μ, ί. fooi, eo ; (2) fluo ; (3) im- ( 230 ) petu feror ; (4) cesso ; (5) retrocedo ; (6) inhibeo ; (7) impello. ΑΓ•φώ τοι αΐμ» χελαινον ε-ξωίιο-ί: «reg/ δ»ξ/, II. 1, 303. Ιξω-κ, ν\?, ri, impetus ; (2) cessatio ; (3) re- trocessio ; (4) fuga. Ab ε% ωίω. εξωί : ο~ει, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi ϊξωίω. εξωμχνίεβ-οπ, dat. pi. Ion. et Poet, pro ε°ω• μαν'εοΊ- Ab εξωμχνης . Ιξωμχνίω, ω, amore insanio, Oppian. εξωμ&νν,ς, εος, b κ,χ) y, amore insaniens ; (2) amatorius. Ex ε ξ ως et μαίνομαι. Ιξωμανία, ας, : t„ amoris insania, perditus et insanus amor. Ab Ιξωμαν/,ς. Ιξωμχνως, adv. insano et furioso amore. εξωμίντ), ης, ή, arnica. Ab ίζαν, ainare. εξωμίνιον, α, το, sco'rtulum, Dim. εξώμενος, amasius. έξων, pra?s. part. act. pro Ιξάων, ab Ιξάω. Ιξως, ωτος, b, amor, quo prosequimur ali- 5 quem ; (2) Cupido, Amor, Deus amoris; (3j amor quivis. Ab ΐξάω. Έξωτάξίον, α, τβ, parvus Cupido, Dim. ΈΡΩΤΑΏ, ω, fut. ν,σω, interrogo, rogo, sciscitor; (2) oro, precor; (3) εξωτόίν λόγον est proponere captiosas quastio- nes, e quibus concessis conclusiunculse ducantur, deinde argumentari. Ήξώττ;• ffi πζωτα μεν αυτές, πότίξοι τχϊς ναυσ) χίατχο-ιν, Arist. Ach. 654. 2u δ' εις τί ^njAt τετ' ε^ωτ^σας έχεις ; Soph. Track. εξωτΐΤν, pra;s. inf. act, Ion. pro ερωτόίν. εζωτνβε)ς, a. 1. part. pass. ερώτημα, ατός, το, interrogatio, queestio. Ab εξωτάω. Hinc ίξωτηματίζα, f. ίσω, interrogo. εεωτηματιχος, v„ cv, interrogatorius, inter- rogativus, qui per interrogationem effer- tur ; (2) ad interrogationem pertinens. Ιξωτημχτιχως, adv. interrogative. εξωτζμά,τιον, ε, το, interrogatiuncula,Di»j. Ιξωτζο-αι, a. 1. inf. act. verbi ερωτάω. εζώτησις, εως, y, interrogatio, ipsa interrc- gandi actio ; (2) quaastio j (3) proposi- ti. Ab έξωτάω• Ιξωτιας, άΰος, r„ amatoria, amabilis, Ep. Ίξωτίίν,ς, b, amatorculus, pipio, Anac. ΊρωτΊΙια, ων, τα, amoris festum. Ab Ιξως. ίξωτιχος, %, ov, amatorius, ad araorem per- tinens, ab amatore proficiscens; (2) in amorem valde propensus ; (3) rerum ad amorem pertinentium peritus. Hinc τ» ερωτιχχ, ων, festum, quod Amori cele- brabatur. Ab eod. εξωτιχϋς, adv. amatorie. Ab ε»ωτιχός. Έξώτιον, ε, το, parvus Cupido'; (9.) ima- guncula Cupidinis. Dim. ab eod. Ιξωτις, ίίος, ή, amicula, scortillum. Ιξωτογξάςος, scriptor historiae amatoria?, vel carminis amatorii. ίξωτοΙί^ίσχκΧος, ε, b χα) η, artem amaudi, seu amoris pracepta tradens. Ex ϊξως et ΰιΐάσχαλος, doctor. ΙζωτόΧν,πτος, ε, Ό χα) -h, amore captus ; (2) cujus amor auctus est. Ex 'έξως et λαμ- εξωτολν,-^ία, ας, -h, libido, perditus amor, quo quis captus est. Ex iisd. Ιξωτομχνίω, ω, f. %tru, furiose amo. Ab ίζωτομανν,ς, ic;,b xa) r„ perdite et furiose amans. Ex εξως et μαίνομαι. Hinc Ιξωτομανία, ας, ή, furiosus amor. \pc>>TcrTa.'.y\iov, το, poema, quo lusus amato- rius continetur. Ex \ρως et πα',γνιον. \ρωτοπ>.ανος, b χα) r t , amorem fallens, ab a- more avocans. Ιξωτοτλοίω, ω, in amore navigo, seu ver- s sor. Ex ϊξν { et πλίος, navigatio. εξωτοτοιέομαι, εμχι, ad amorem adjicio. Ex 'έβω; et ποιίω, facto. εξωτοτοχος, ε, b χα) ή, amorem pariens. Ex εξως et τίχτω, pario. εξωτΰτξίςος, ε, b χχ) -h, amorem alens. Ex εξως et τξίΰω- nutrio. Ιξωτυλος, ε, ο, amatorculus, parvus amator. Ab ίξως. ΙξωτωοΙ 2. sing, praes. opt. pass, contr. pro εξωτάοιο, ab εξωτάω. ες, in, prcepos. Poet, et Att. pro ε)ς. if, mitte, 2. sing. a. 2. imperat. verbi !W. Ιο-αγγίλλω, vide ε'ιιταγγελλω, et ita vocabu- la etiam reliqua, in quibus ες Att. pro £ s . έσ-αείξάμενος, a. 1. part. med. verbi ειταείξω. εο-αθξί,σειεν, 3. sing. a. 1. opt. act. AEol. pro εο-χθξηιται, ab ε/ταθξίω. εσαλτο, insilierat, 3. sing, plusq. ind. pass. Dor. pro εο-ηλτο, ab εο-άλλομαι- 'ίταν, 3. plur, imperf, ind. Poet, pro Heu», ab εΙμί. ■ E2I Ε2Π EST if «κ, 3. plur. a. 2. ind. act. verbi ΊΎιμι. ίσχνε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi σχίνω. εσχντχ, ex adverse-, iJom. al. ες άντα. 'έσα,ντο, 3. plur. a. 1. ind. med. Ion. pro ε/βτχντβ, ab Wwpu» εσάπαξ, semel. ΐιτάξτι, adv. ad hoc tempus. εσχξτίζω, f. /Va), insero, immitto. Ισχυγάζω, Poet, inspicio, Ep. εσχντις, pro ειο-χνθις, alias, Ap. Ισχφάαι, et άομχι, immitto manum contrec- tandi causa. εσαφάσσω, idem. ίσάφην, a. 2. ind. pass, verbi σηπω. εσχφιχνεομχι, Poet, pro εισχφιχεομχι, per- venio ad, accedo. εσάχξΐ, ad usque, Λρ. εσάωβεν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Boeot. pro εσχωνΎισαν, a verbo σχώζω. Ισάωσχ, servavi, a. 1. ind. act ίσζάλλω, pro εισξάλλω, Ar. ίσζχντες, ingressi, nom. pi. a. 2. part. act. verbi εσζχίνω pro είσζαίνω• ϊσξεσεν, 3. sing. a. 1. ind. act verbi σζεννυ- μι, exstinguo. itrSriv, incendi, a. 2. ind. act. verbi σζγ,μι. ia-hdSv, influere, prass. inf. act. Ion. Poet. et Att. pro εισΰιΰόναι, ab ε'ισΰ'φωμι. Ιστάμενοι, Dor. pro ίζόμενοι, ζύ'ίξομαι•' ίσδώμεθχ, 1. plur. pen. conjunct. Dor. pro εσεαι, 2. sing. f. 1. ind. m. Ion. pro ea^j, ab ί!μ.ί• εσεζάσθγ,σχν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi σεζάζομχι- Ισει, 2. sing. f. 1. ind. Att. pro eV/j, ab ειμί. Ισείσχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi σείω. εσε'ισΒγρ, motus sum, a. 1. ind. pass. ίίτ£7τ«/, 3. sing. f. 1. ind. Dor. pro εσετχι, ab e/jim. εσελβεΤν, a. 2. inf. act. .4ft. pro ίίσιλβΰν, ab S'Vj'j^OylfcOM. εσενειχθύς, a. 1. part. pass. .4ft. pro ε)σ• ίναχθίϊί} ab εϊσφίξω. εσίπτχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. .4ft. pro ε'ισίπτχτο, ab είσίπταμαι. εσεξγνύναι, praes; inf. act. ,4ft. pro είσεξγνύ• von, ab είσίίγνυμι. ισεσάχχτο, 3. sing, plusq. ind. pass. /ore. pro εσίσχχτο, a σάττω, onero. εσεσήξϋ, 3. sing, plusq. ind. m. verbi σα/ξω. wi, induo. Ισθγ,μίνος, perf. part. pass, ab inusit. εσθεο- μχΐ- ΐσβϊ,ς, Υ,τος, tj, vestis, vestimentum. Ab εω, induo. εσθπσις, εως, ν, vestitus. Ab inus. εσθίω. εσθίω, edo, comedo ; (2) absumo. Ab ϊσβω. 'Αλλ* α,γετε, εσθίετε βζώμνιν, χα) πίνετε eTvov, Od. 10, 460. Μ»}!' ούτως εσθιε σχυ- τον. Arist. Vesp. 287. εσθλοδότΥ,ς, ν, β, bonorum dator, Synes. Έ2&Αϋ"Σ,γ„ ον, bonus; (2) frugi, pro- bus; (3) utilis; (4) strenuus, fortis ; (5) peritus. Hinc εσβλότης, ητος, ή, bonitas ; (2) strenuitas. εσθλωμα, χτος, to, factum strenuum, faci- nus prasclarum. Ab eod. ta -θοξί, 3. sing. a. 2. ind. act. Poet. Ion. et n Att. pro εισίθοςε, ab ιΐσθοξίω. εσθος, εος, το, vestis. Ab ϊω, induo. "Ε2ΘΩ, edo, comedo. ϊο-θω, 3. sing. a. 2. imperat. med. verbi Sfy- , A"• ισιγύθ-ή, 3. singul. a. 1. indie, pass, verbi σι- γάω. Ιο-ίϊ-/), 3. sing. a. 2. conj. act. Att. pro s, invoco, advoco, Arist. \σχα.μμ&ι, perf. ind. pass, verbi σχ,άατω. ίσχάτθίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. Att. et per Syflc. pro eJ, ab £/V««t. ίσχον, imperf- md. Ion. pro ?,v, ah ϋμί, ΙσχοτίσθΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi σχοτίζω εσχωπτεν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi σχώττω. Ισλεύσσω, vide εΐσλίόσσω, Soph, εσλο;, Dor. pro Ισβλός. εσμχζύ,γΥΐσεν, 3. sing. a. 1. ind. act. a ir^oi- gatyEOj. , ίσμά,σσω, vide εΊσμάσσω, Horn, εσμϊν, sumus, 1. plur. pra»s. ind. verbi εΙμί. ίσμνιγμχι, perf. ind. pass, verbi σμγ,χω. εσμός•, S, ό, examen apum ; (2) examen quodvis, multitudo. Ab Έ'&>, mitto. Ισο, esto, 2. sing. pra?s. imperat verbi ίιμί. 'εσοώχίνω, ;intus tumefio. Έσοώοιίνίΐ το ΰίξμα,, Aret. εσοιντο, 3. plur. f. 1. opt. act. verbi ιΙμί. ϊσομα,ι, ero, f. 1. ind. εσοκττξίζομοα, in speculum inspicio. εσοχτξον, το, vide εΐσύπτξον, Anac. εσοχτςοεώ'/ις, if, speculo similis, Steph. Ισοξ£ν, prass. inf. act Att. pro εσοξάειν, ab ϊσοξά,ώ. εσβξάω, vide είσοξάω, Tkeoc. εσοξ'Τΐί, 2. sing, praas. ind. aet Att. et Dor. pro ιΐσοξόίς, et hoc contr. pro εΐσοξάει;. έσοξωμες, Ϊ. plur. prass. indie, act. Att. et Dor. pro είσοξωμίν, contr. pro είσοξάομεν. εσοζων, Att. et contr. pro ιΐσοξά,ων. Ισνμχι, f. 1. ind. Dor. pro Ισομαι, ab gjjten 'εσνντκι, erunt, 3. plur. Dor. ϊσορίσατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi σοφίζω• Ισόψομοιι, f. 1. ind. med. Att. pro είσοδο• μ»(, ab £<νΟΛ•Τβ,£*65<. ίσπα.θ-/!μίνΰς, perf. part. pass. v. ffrxdiu. Ιστχθων, imperf. ind. act. pro εστάθχον. ίστχχα, perf. ind. act. verbi σπχω. Ίσπάξχζεν, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi σπα- ξάσσω. ίσνχξγχνωμίνον, ace. sing. perf. part. pass. ίσπχξγχνωσεν, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi στχργχνόω• Ιστάξοχι, perf. ind. pass, verbi σπείξω. 'εσπχςμενο;, satus, perf. part. pass. εσπχσχτο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi σπάω. ϊσπε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi β-τεα, pro σπάω. ισπείξχ, a. 1. ind. act. verbi σπιίξω. 'ίπ-ισχ, libavi, a. 1. ind. act. verbi σπενϊω. εσπιίσθΥ,ν, a. 1. ind. pass. ϊσπεζ, dum, donee, in posterum, Steph. εσπίξχ, χς, ή, vespera ; (2) vespertina ; (3) occidens, occidentalis mundi pars. Hinc εσπίξχς vel πζος εσπίξχν, vesperi. Ab εσπεςοί. Hinc ίσπεςίχ, xs, -ή, occasus, occidens, Hesperia. εσπεξίξω, vesperi edo. Ab 'ίσπίζο;. εσπεςΐνοί, ή, ov, vespertinus. Ab eod. Ίσπ'ίΡίος, α, β χα) y„ vel ίσπεξίος, ία, ιόν, ves- pertinus, vesperi accidens ; (2) occiden- talis. Ab eod. I ( 231 ) ίο•πΐξΐί, itoi, y), occidua, occidentalis, her- ba quasdam noctu fragrantius, quam in- terdiu spirans. 'Εσπέρες vero sunt Hesperides, Deae. Ab eod. εσπίξίσμχ, xrog, το, vespertina manduca- tio. "Ε2ΠΕΡ02, h, i, vesper, Hesperus, Stel- la Veneris, qua? Hesperus dicitur solem sequens, Phosphorus solem antecedens : (2) vespera; (3) vespertinus; (4) occi- dentalis, occidentem spectans. "Εο-^ερβί 5-εοί, ό "A5-/K, ut Schol. exp. in Soph. (Ed. Tyr. 178. * εσπεσθχι, praas. inf. med. Poet, pro επεσΟχι. 'ίσπετο, 3. sing, imperf. indie. Poet, pro εΐ• πέτο, ab 'έπομαι, εσπετε, 2. plur. praes. imperat act. verbi εσπω, dico. 'ίσπενίον, 3. pi. imperf. ind. act. v. σπείρω, εσπευσμένως, adv. cito, festinanter. 'εσπιλωμίνος, perf. part. pass, verbi σπιλόω. εσπλχγχνίσθΥΐν, a. 1. ind. pass. v. σπλαγ- χνίζομαι. εσπόμεθχ, 1. plur. prass. indie, med. Poet. pro επί μέθα, ab 'έπομαι, εσπον, evulsi, a. 2. ind. act. verbi σπάω. εσπχΰα, perf. ind. med. verbi σπεύδω, εσπίΐασα, a. 1. ind. act. verbi σπαδάζω. εσπνΰασμενως, adv. bona fide, serio. εσσχ, a. 1. inf. act. Poet, pro εΐσχ, ab 'ίζ α . ϊσσαι, a. 1. inf. act. Poet, pro εσχι. εσσχμενή, a. 1. part. med. f. g. Poet, pro εσαμίνη, ab '{ω, vel ενννμι. εσσαν, 3. plur. imperf. ind. Poet, pro %σχν, ab ε'ιμί. εσσαν, prees.inf. act. Ion. et contr. pro ήσ- σάειν, ab ϊ,σσάω. εσσας,^. 1. part. act. Poet, pro 'ίσκς, ab '{ω, vel iVnjyU.*. ΕίΤ/τεαί, 2. sing. f. 1. ind. Poet, et Ion. pro eV;/7, ab ειμί. εσσεΤται, 3. sing. f. 1. ind. Poet, et Dor. pro ϊτετχι. εσσεται, 3. sing. f. 1. ind. Poet, pro εσετχι, ab £lusq. ind. pass. Ion. et Poet, pro ίϊσο, ab ε», seu 'ίνννμι. εσσόμενα, futura, nom. plur. f. 1. part. med. n. g. Poet, pro εσόμενα, ab ε//*/, εο-ο-ον, if, το. vestimentum. Ab 'ίω, induo. ϊσσον, pro 'eVov, indue, 2. sing. a. 1. imper. act. Poet, a verbo ε», vel e'vh;^<, εσσόομαι, vincor, Ion. pro ν,σσωμχι, et hoc contr. pro Υ,σσάομαι, ab Υ,σσάω. έσσυθεν, 3. plur. aor. 1. ind. pass. ^o^oi. et Poei. pro Ιο-ό^σ-ακ, a ο-ίώ;, vel ο-εύω. εσσυμ,αι, erupt, perf. ind. pass. Po#. etper Metath. pro σεσυμαι. εσσυμενως, adv. mcitate, cum impetu, cum studio. Ab εσσυμενος, a β"ίω. εσσυτχι, irruit, S. singul. perf. indie, pass. Poet, et per Metath. pro σεσνται. εσσω, f. 1. ind. act. Poet, pro eV&>, ab |a>. 'έσσωμχι, perf. ind. pass. /o«. pro Υ,σσωμχι, ab εσσόομαι, Ion. pro νσσάομαι. 'ίξ -eta, perf. indie, act. /on. pro '«V^a, ab ΕΓΟίθε»•, 3. pi. a 1. ind. pass. Boeot. pro l?x- θ•/ισαν. Is-at, 3. sing. f. 1. ind. per Sync, pro εσετχι, ab eJJm/. εσταΐΥΐν, prass. opt. act. verbi εο-τί}^./, pro Ί'στΥ,μι. εσταχα, 1. sing. perf. ind. act. Dor. pro ΪΤΥ,ΧΧ. IraxTo, 3. sing, plusq. ind. pass, a c-afo si/7/o. Is-xXaSxTO, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro εστάλχτο, et hoc pro εστχλμενοι ν\σχν, a 0"Τ£λλύΛ ls -άλαται, 3. plur. perf. ind. pass. /ore. pro ερχόμενοι ε'ισί. ls -άλγ,ν, missus sum, a. 2. ind. pass. iraXxa, misi, perf. ind. act. ?r«ju.£» ; , stamus, 1. pi. prass. ind. act. Poet. pro 'ϊζ-χμεν, ab 'ί$Ύ>μι• ls -χμεν, prass. inf. act. Jim. pro ls -άναι, seu iS'avxi, Is-xv, 3. plur. aor. 2. indie, act. Z«ro/. pro EST Ε2Χ ETA iravMf, perf. inf. act. per Sync, pro ες•χκί- ycii tra -ότΰί, ace. sing. perf. part. act. per Sync. pro ες-ακότχ. ϊ?χσχν, 3. plur. aor. 2. ind. act. Dor. pro ες-Υισχν. ls-ei.a-a.To, 3. sing. a. 1. ind. med. Dor. pro kr-^ctro. t?Ztrt, 3. plur. prss. indie, act. Poet, pro Is- a. j- 1. is -άτω, stato, 3. sing. praas. imperat. act. ε?αως, perf. part. act. pro ίς-χχώς- irxvoM,uivBv, perf. part. pass, verbi $-χνξόω. \r\, estis, 2. pi. praes. ind. verbi είμ), sum. tfs, adv. donee. Ex \ς, pro us, et «. 'ίς-ειλχ, misi, a. 1. ind. act. verbi ^'λλω. Ις-ειχον, 3. pi. imperf. ind. act. verbi τύχω. ί$-±λά.Ζχ.το, 3. pL plusq. ind pass. Ion. pro Ιί-αλ^ίΐιβί γ,σχν, a 5-Ιλλα. ις-εναζε. 3. sing. a. 1. ind. act. verbi Τινάζω. «Γίνεν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi ς-ίνω. ls -ίνωμίνως, adv. anguste, arete. Ab Ij-«- νωμίνος, a επνόω• εστεξεώθγ,σχν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi ς-ίξΐόω. is-s°Yipux.i, perf. ind. pass, verbi στεξίω. Ις-ίφάνιξχ, a. 1. ind. act. Dor. pro 'ες-εφάνι- σα.• A s-£05tv/?iy. ersi?4ivSre, 3. sing", imperf. ind. pass, contr. pro ες-'.φχνόίτο, a ^Εβακίω• ts-EraviiTix», 3. sing. perf. ind. pass. es-e^s, 3. sing, imperf. ind. act. verbi s -ίφω. is -ίως, stans, perf. part. act. Ion. et per Sync, pro sV^a,-, a verbo 'ίζ-Άμι. t5"/j, steiz'2, 3. sing. a. 2. ind. act. 'ίς-γ,κα, steti, perf. ind act. is-r,-«.a.vTi, 3. plur. perf. ind. act. Dor. pro ks -γικω, f. ες-γξ,ομχι, sto, persto, constanter sto. Ab sV-'/z^a, ab iV^A"• ες-γιμος, il!ud tempus, £■«$£ al. ες τ^ΐΛος. Isrw, a. 2. ind. act. verbi 'ίς-γ,μι- Is-rfyh 3. sing. f. 1. ind. act. verbi eV^ai. Ι-'/ΐξ'^,ίΛ-'νβί, perf. part. pass, verbi s -γ^ίζω. ίΓίξίχται, 3 sing. perf. ind. pass. £5--^i|sv, pro ls-ijgi|E, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ejusd. %5-γ,σχ, 1. sing. a. 1. ind. act. £Γ'40Ί»ν, steterunt, 3. plur. a. 2. ind. act. ετγ,ως, perf. part. act. per Sync, pro eVtjj- κώς- Έ2ΤΓΑ, αί, *j, focus, lar; (2) domus; (3) ara; (4) asylum; (5) Vesta, Dea. Άφ' ες-ίχς άξχίσθχι, consentaneum rei gerenda? initium capere, vid Petav. ad Synesium, p. 4. ' 'Αλλ' ί'ν« 'Αφ' εστίχς αρχόμενος επιτοίψω rivet, Arist. Vesp. io-riilhp, a. 1. ind pass. Ion. pro είϊτιάθγ,ν, ab εστιάω. εστίάμχ, χτος, το, epulum. Ab ες-ιάω. (s -ιαξχίω, de domino aedium, item diis, ut laribus, &c. Ab έστίχξχος, quod apud Hesych. reponendum pro ες-άχος, Ern. ίηα,ς, echo;, }„ Vestalis. Ab ssrfa. ίστίχσις, εως, ή, epulatio, convivatio ; (2) epulum, convivium ; (3) animi pabulum. ls -ιχτόξΐον, a, το, convivatorium, locus, in quo 'convivium instituitur. ετιχτωρ, οξος, β, convivator, qui convivium prasbet. Ab ls -ιάω, ω, fut. άσω, lare vel domo excipio ; (2) convivio excipio ; (3) agito convivia ; (4) convivia celebro ; (5) pasco animum, obJectO. Έστιχν hi μ'ιλλομιν ξένα; τινάς, Arist. Lys. ΙΟδΟ. ΎοΊς χόξχζιν Ις-ιων, id. Thesm. 949. Ένύπνιον ε$-ιώμίθχ, id. Vesp. 1212. Ab ίς-ϊ*. ΐ?ιζεν, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi ?ίίζω- ες-ιοπάμμων, όνος, ο, pater-familias, domus dominus. Ex l?!x et πάω, possideo. ίζ-ίχχος, η,, Ό, domus custos. El γάξ τιν' is -'Ζχον ο'4/ομαι μόνον, Longin. 3. ls -ιτξώσ-κω, f. σω, intus vulnero. Έσετξω- σχν τω ος-ιω, Aret. ί?'χίτ•φ> 3. dual. a. 2. ind. act. verbi g-ii- χω. ls -ιχόωντο, 3. plur. a. 2. ind. pass. Poet, pro ϊζ-.χωντο, a ς-ιχάω- Ιρωτις, the;, ■>„ domestica, Soph. Track. 954. ifo, induerat, 3. sing, plusq. ind. act. Poet. seu Ion. pro εΤστο, seu εϊτο, ab ϊω, seu έ'ν- vvui. Χζ-όΖίον, imperf. ind act. verbi ς-οζίω. ί^βμώθγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi ς-ομόω. £5-ον, sunt, 3. dual. pra;s. ind. verbi ι'ιμί. is -ονχχιζίν, 3. sing, imperf. ind. act. cum ν ίφιλχ. a ς-ονοίχίζω. iy*sy«, perf. ind, med. verbi sieyo), Ιί-όξίσ•», a. 1. ind. act. verbi ?βξίω< ί^ΟξΙ-. ι, strt est, 3. sing. perf. ind. pass. ιπα.μμα.ι, perf. ind. pass, verbi ?ξίφω. Ιζ-ε,α,τονϊ^ίυσ», a. 1. ind. act. verbi Γξχτο- πεΰιύω. Ιζ-ξα,τόωντο, 3. plur. imperf. ind. m. Poet. pro Ις-ξοί,τωντο, a $•ξοιτάομχι• ϊς-ξάφιχ,το, 3. pi. plusq. ind, pass. Ion. pro iS -ξχμμίνοί \σ•χι, a $-ξίφω• Ις-οχφγ,ν* a. 2. ind. pass, verbi ejusd. ΪΓξίφΒγ,ν, versus sum, a. 1. ind. pass. εΓξ'ΐνίχσ-χ, a. 1. ind. act. verbi Γξγ,νιχζω. 'is -ξοφχ, verti, perf. ind. med. verbi ς-ξίφω. ϊτξωμχι, perf. part. pass, verbi $-ξώνννμι• is -ξώννυον, 3. plur. imperf. ind. act. 'is -ξωο-χν, 3. plur. a. L ind. act. is -ξωτο, 3. sing, plusq. ind. pass. ϊσ-τυγον, aor. 2. ind. act. vefbi ο-τυγίω, vel ο~τυγω• ίο-τυφίλιξιιι, 3. sing. a. 1. ind. act. a στυφί• λϊζω. is -ω, 3. sing, praes, imperat. verbi ύμ,Ί. is -ωμυλχμγ,ν, a. 1. ind. med. verbi στωμύλ- λω. \ζ-ων, 3. dual, prses. imperat. verbi ύμί. 'is-ejg, οξόί, i, clavus, temonis. Ab 'ίω. is-ais, stans, perf. part, act. per Sync, pro Ίς-χκώζ, ab 'is -Υΐμι• ις-ωα-χν, 3. plur. prees. imperat. act. verbi ί'ιμί. Ir»«ffi stantes, nom. plur. perf. part. act. per Sync, pro if-xzorn, ab Ί'πιμί. . io -ύβγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi σ-Οω vel αύω- ϊσ-ύλχ, 3. sing, imperf. ind. act. pro Itrukxt, a ανλάω• Ισ-ύλίυον, 3. plur. imperf. ind. act. verbi „ focus et craticula in fo- co ;- (2) focus seu craticula in ara; (3) ara inpr. Heroum ; (4} vagina cerebri ; (5) basis ex arrectariis et transversariis compacta ; (6) pars balnei ; (I) puden- dum muliebre ; (8) crusta ex adustione vulneri a'dfeEerens. Hinc εσχχξίϊις, ίως, Ό, qui foco praaest in navi. ισχαξίων, ωνο; focus. Ab eod. σχάξίον, u, το, foculus ; (2) craticula ; (3) acerra, thuribulum ; (4) basis. Ab eod. Ισχάξΐο;, u, 6 sex) ή, ad focum pertinens. ίσχχξϊς, iho;, 'h, cratieula. Ab eod. ίσχχζ',τΥ,ς, u, Ό, focalis, coctus in foco. Ισχχξόπίπτχ, τχ, cocta in foco. Ex \σχχ• ξχ et πίπτω. Ισχχξόω, ω, crustas obduco, in crustas e- rumpere facio. Unde perf. Ιο-χαξωμίνχ %λκγι, incrustata vulnera. Ab Ισχάξχ. ϊσχάξωσίί, ίως, 'h, incrustatio. Ab Ισχχ- ξόω. Ισχχξωτικος, yi, ov, crustas inducens. ίσχα,τάω, It. 2, 508. idem quod ΐσχχτίύω, f. ίύσω, extremus, seu ultimus sum ; (2) in extremis finibus, sub oris situs sum. Ab 'ίσχχτος. Unde Ισχχτιχ, χς, υ,, ultimas cujusque rei partes, seu extremitas ;' (2) agri privatorum suis terminis distincti et separati, iidemque remotiores et finibus territorii, vel mari montibusve proximi ; (3) extrema pars et finis territorii ; (4) explieantur etiam per solitudinem, ap. Hesych. Ern. Ισχχτιχω, ω,'ί. άσω, in extrema parte sum. Ab Ισχχτιώ• ( 232 ) ίο-χχτίζω, fut ,'σω, extremus, seu ultimus sum ; (2) tardo. Ab ίσχχτος. Ισχχτιος, α, ό χχ) ή, ultimus. Ab eod. ισχχτιγίξων, et Ισχχτόγνιξως, ω, ο κχ) yi, extremam senec- tutem agens, decrepitus-. Ex εσχχτος et γτ,ξχς. ϊσχχτόίΐς, όίσσχ, όιν, ultimus, postremus, in ultbnis finibus situs. Ab eod. "E2XAT02, άτΥΐ, xtov, ultimus, postre- mus; (2) summus. "Αβετβν χλ,χσθχί yns L•' ίσχάτοις 'όξοις, JEschyl. P. V. 687. ®ξνιϊζίς o'ih' χπάνιυθί ην,λ\^ίς, έσ- χατοι άλλων, II. 10, 434. Ισχάτως, adv. extreme ; (2) summe, ita ut nihil supra sit. Ab ίσχχτος . Ισχί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi \χω. εσχίθνν, habitus sum, a. 1. ind. pass. \σχ•ηκχ, habui, perf. ind. act. ΙσχΥ,μχτίζίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. v. σχνιμχτίζω. \σχ•/ιμχτισμίνως, adv. figurate. ϊσχικχ,βάι, perf. ind. act. verbi σχίζω. wxia8Y!v,fissus sum, a. 1. ind. pass. ic -χόμγ,ν, habui, a. 2. ind. med. verbi Ιχω. ϊσχον, habui, a. 2. ind. act. ϊσω, sedere faciam, f. 1. ind. act. verbi ϊζω. Ισω, adv. intra. Ab ύς. ϊσωθίν, adv. intrinsecus. Ab Ισω. ίσώθΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi σώζω. ϊσωπνι, ίι aspectus, Steph. Ισωσχ, servavi, a. 1. ind. act. εσωσίν, 3. sing. a. ejusd. cum ν Ιφιλχ. Ισωτχτος, άτγι, χτον, intimus, penitissimus, superl. ab Ισω. Ισωφξονίσθ-ήν, a. 1. ind. pass, verbi σωφρονί- ζω. Ισωχάς, ά$ος, η, excrescentia in ano, seu tuberculum, sed intus latens, cui oppo- nitur εξωχάς, ap. Hipp. ίτάγγ,ν ι a. 2. ind. pass, verbi τάσσω. ΈΤΑ'ΖΩ, f. άσω, examino, inquiro, scru- tor. In compositione usitatum. ΙτάθΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi τίίνω. ίτχίςχ, χς, ή, arnica ; (2) meretrix. Ab ίτχίζος. ίτχΐξίίχ, χς, yi, societas, sodalitas, amici- tia ; (2) factio, societas factiosa ; (3) scor- tatio. Ab ίτχΐξίύω. ετχίξειάξχης, ί, sodalitii princeps, Suid. ίτχΐξίΤος, ιίχ, uov, sodalitius ; (2) qui soda- litatibus praaest; (3) meretricius. Ab ΐτχΊζος. ίτχιξίνω, f. ιύσω, societatem ago, in socie- tate versor ; (2) meretricor. Ab eod. ίτχΐξίω, ω, f. ησω, prostituo me. mereo ; ίτγ,ξΥίχως, perf. part, qui meruit, sese pr'ostituit. Ab eod. ίτχΐξΥ,ϊος, νι, ον,Ιοη. idem quod ίτχίζεΤος. ίτχίξΥ,σις, ίως, ϋ» impudicitia. Ab ιτχΐξίω. ίτχΐξίχ, χς, 'h, sodalitium. Ab ίτχ7ξβς. εταίξΐΐύχ, ων, τχ, festum in honorem Jo- vis sodalitii celebrari solitum. Ab ίτχι- . ξίχ. ίτχΐξίδιον, », το, meretricula, Plut. ίτχΐξίξω, sodalem reddo, mihi adjungo, consocio ; et ϊταιζίζομχι, sodalis fio ; (2) opitulor. Ab eod. Ίτχίζικος, y>, ov, sodalitius ; (2) meretricius. ίτχιρικως, adv. meretricio more. ίτα,ιςιος, ίχ, ιον, idem quod ίτχΐξΐκός. ίτχίξις, ίίος, ίι, scortum, meretrix. ίτχΐξίσμος, S, i, scortatio, vita meretricia. Ab ίτχίζίζω. ίτχΐξίς-Υίς, S~ i, scortator, qui meretricari solet. .Ab eod. Hinc Ιτχΐξίς-ξΐχ, χς, ϋ„ meretrix. ΈΤΑΓΡ02, e, ό, sodalis; (2) familiaris ; (3) soeius ; (4) administer, adjutor ; (5) . nomen, quo compellamus non satis no- turn ; (6) discipulus ; (7) commilito. Ίτάκίυ, 2. sing, imperf. ind. med. Dor. pro ίΤΥ,ζα, a τΥ,κομχι• Ιτάχγ)ν, 1. sing. a. 2. ind. pass, verbi τγ,κω. ετχλάνιζίν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi τχλχνίζω• ' ίτχμον, I. sing. a. 2. ind. act. verbi τέμνω. ' ετάν, Dor. Voc. pro ετά, ab ετγ,ς, Ar. ΙτχνίσθΥ,, 3. sing. a. 1. ind. pass. v. τχνύω. ϊτχξχ, a. 1. ind. act. verbi τώττω. ίτχπύνωσιν, 3. sing. a. 1. ina. act. cum y εφελκ. a τχπεινόω• ίτάξχ, s. ίτάξγ„ 'h, idem quod ετχίξχ, Horn. ετάξαίχ, 1. sing. aor. 1. ind. act. verbi τα- ξα,ττω• ετχξάχθ'/ι, 3. sing. a. 1. ind. pass. ΙτχξάχθΥΑχν, perterrefacti sunt, 3. plur, ίτχξίχ, idem quod ίτχίξείχ•. S-'eph, ίτχίίξω, pro ίτχιςίζω, 1(. 13, 45.6, ETE ETE ΕΤΗ ίταξί/τβ-ατί, 3. sing. aor. 1. ind. med. Poet. pro ίτχξίσατο, ab ετχξίζω,1?ΐ'θ έτχΐξίζω. 'έτχξον, acc. sing. Poet, γχοίτχϊξον. έτχςος, is, b, idem quod ίταίξος. ϊτ&σις, ίω;, -ή, inquisitio, examen. Com- posite usitata sunt. Ab ετάζω- ετχσμος, S, β. inquisitio ; (2) tormentum. In compositione usitatum. Ab eod. ετχσον, 2. sing. a. 1. imperat. act. verbi ε- τάζω• ίτάφνιν, a. 2. ind. pass, verbi 3-άπτω. ετάχυνον, imperf. ind. act. ; verbi τχχύνω. ετεχ. annos, acc. plur. ab έτος. ίτεθν,λα, 3. singul. plusq. indie, med. verbi Β-άλλω. ετέθπν, a. 1. ind. pass, verbi τίθνιμι- ετεθητε, 3. sing, plusq. ind. med. Ion. pro ετεθν\πίΐ, a Βάττω- ετεθν/ιχιιν, plusq. ind. act. verbi S -ννισ-χω. ετειά, adv. quotannis, Lye. Ab 'έτος- ετειλχν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi τέλλω. ετεινχ, extendi, a. 1. ind. act. verbi πίνω. ετειος, είχ, ειον, annuus. Ab Xros• ϊτίΐξίν, 3. sing, imperf. ind. act. cum v εφελχ- a τείξω• ετείξετο, 3. sing, imperf. ind. pass. ιτεκε, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi τίκτω, pro τέχω. ετεκνοποινισχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi τεκνοτοιίω• Ίτεκνωθεν, 3. plur. aor. 1. ind. pass. Boeot. pro ετίχνώθν,σαν, a τίκνόω. ετελύίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. et Poet, pro ετελίετο, a πλέω. ετέλειον, 3. plur. imperf. ind. act. Poet, pro Ιτίλίον. ετίλύωσχ, a. 1. ind. act. verbi τελιιόω. ετίλατα, a. 1. ind. act. verbi πλέω. ετέλίσαν, perfecerunt, 3. plur. Ιτελέσθην, a. 1. ind. pass. ετέλισσα, Poet, pro ετίλίο'Μ. ΐτελίύτα, 3. sing, imperf. indie act. contr. pro ετελίύταε, a τίλιυτάω. ετεμον, a. 2. ind. act. verbi τέμνω. ετεοίμως, ωος, ο, fideliter serviens, ita ser- viens ut bonum servum decet. Ex ετεος et "δμως, servus. Έτίόχξ•/ΐί, ητος, b, indigena Cretensis, Horn. ίτύχξίθον, u, το, genuinum hordeum, hor. dei genus, quod nunquam vitiatur. Ex ίτιος et χξίθν,, hordeum. tTiiv, adv. 'vere, revera. Ab ετεός. ίτεος, a, ov, verus. Ab Ιτίς. ίτεξαλχίως, ως, adv. ancipite Marie. Ab ΐτεξαλχν,ς, ίος, Ό χχ) v\, dubius, anceps, q. d. anceps robur. Ex 'έτίξος et άλκν\. ετεξαχθν,ς, ες, alteri parti gravis ; in alte- ram partem ineumbens. Ab 'άχθος. Ιτίξεγχεφχλαν, desipere, Poll, ex dr. Ιτίξει^ν,ς, ες,' v. 'ετεροίών,ς, Nic. ίτίξγι, adv. Ion. alia, via, alia ratione, alio modo. Ab 'έτίξος- ίτίξνιμ,'ξος, α, b χα) 'h, akernis diebus du- rans ; (2) vicissim et mutuas sortes ha- bens, per dies variatus. Ex έτεξος et ήμί- ξα., dies. ίτίξοζάξϋΛ, ας, η, alterius partis favor, s. studium. ίτιςογιννίί, ίος, β χχ) v„ alienigena ; (2) alte- rius et diversi generis. Ex 'έτίξος et γέ- νος, genus. ίτεξόγλαυχος, u, Ό χα) 'n, altero oculo caesi- US. Ex έτεξος et γλαυκός, ccesius. ϊτίξίγλωσσος, vel ίτίξόγλωττος, n, b χα) ή, qui alterius et diversa; lingua; est ; (2) lingua ipsa diversa et peregrina. Ex e'rt- ξθς et γλωσσά• ίτίξόγνα-θο;, tt, Ό χα) η, utrisque mandibulis avide comedens ; (2) edax ; (3) qui duro ore est. Ex 'έτίξος et γνάθος. ετίξογνωμοσύνη, %ς, ή, diversa sententia. Ab ίτίξογνώμων, Ό χχ) *>, qui alterius, seu di- versa? est sententias. Ex 'ίτίξος et γνώμη. Ιτίξόγονος, α, b κχ) 'h, e vario genere natus. Ex 'ίτίξος et γονϊι, genitura. ίτίζοΰιΰκο-χα.λίω, ω, ί. ν,ο-ω, diversam doc- trinam doceo. Ex ϊτ-ίξος et ΙίΙύο-χω. ίτίξοΰοξίω, ω, f• ησω, alter-ius sum opinio- nis, orthodoxis non adsentior. ίτίξοίοΐίκ, «?, ή, opinio diversa ; (2) opinio prava. Ab ίτίξόδοξος, χ, Ό xai fi, qui alterius est opi- nionis ; (2) qui alterius est sectae. Ex 'ίτίξος et δο'ξ«, opinio. ΊτίςοαΙνις, ίος, 6 κα.) »j,^qui diversa? es.t spe- cie! . Ex ϊτίξος et ίϊΖος, species. tTigoiOvw, ίος, ο xtx.) h, qui diversa; est gen- tis. Ex 'ίτίξος et 'έθνος, τΐζοινίςγης, i, aliud agens, Damoc. Ίτίξό'ζνιλος, ν, h xeti f>, qui alio studio duci- tuf, alia sectans. ίτίξοζηλως, adv. iniqOe, alieno animo, ani- mo erga aliam partem magis adfecto. ετίξοζνγίω, diversa animalia jungo ; (2) ad- jungor alienigenis. ίτίξοζύγιοι, quibus in jugo non convenit. ίτίξόζϋγος, Phocyl. βαθμός ίτίξόζνγος, sta- tera in alteram partem inclinans ; (2) di- versi generis, de animalibus, LXX. ίτίξοθ&λϊ,ς, ίος, Ό χα) -h, qui altera tantum ex parte viret, vel altero ramo ; (2) cu- jus pater vel mater tantum vivit. Ex ϊτεβος et Β-αλίω, vireo. ίτίΡοθ'.λϊ,ς, ιός, Ό χα) ή, qui aliud vult. Ex 'ίτίξος et Μλω, volo. ίτίξόϋξΐισ-κ$ς, b, idem quod ίπξόδοξος, Suid. ίτίξόθξοος, if, i xa) -h, q d. alterisonus, qui divei-sa; est lingua; ; (2) alienigena. Ex 'ίτίξος et Β-ξόος, vox. ίπξοΐος, οία, οίον, alius, dissimilis, diversus a reliquis. Ab 'ίτίξος. Hinc ίτί"οιΌτ%ς, τος, v>, dissimilitudo. ετίξοιόω, ω, f. ώο-ω, altero, immuto» ετίΡοίως, adv. alio et diverso modo, aliter, dissimiliter, diverse. ετίξοίωης, ίως, ri, alteratio, diversitas, quum rerum qualitates alia; atque alia; fiunt. ετϊξόχχρπος, ov, diversum fructum edens, ut, v. c. surculus insitus stirpi, &c. ετεραχλινϊ,ς, ίος, ο χα) y, versatilis ; (2) in alteram partem vergens. Ex ετίζος et κλίνω, inclino. TJnde ετίξόκλ'ίτον, α, το, sc. ονομ,χ, Heterocliton, nomen, quod in diversas declinationes cadit. ίτίξόκλιτος, α, ί χα) ν, aliter declinatus, a communi declinandi ratione deflectens. ετίξοκλίτως, adv. aliter declinando. ετίξοχλονίω, ω, f ή<τω, in diversum moveo, vel quatio. Ex ετίξος et χλονέω. ίτίξοκξανίχ, χς, -h, dolor alteram cranii par- tem tentans. ετίζόκωφος, altera aure surdus. Hinc ετεροκωφίω, altera aure surdus sum. ίτίξολίξίχ, -η, ejusdem rei aliis verbis ex- press'io. Α λί^ις. ετίξόμχλλος, ν, Ό χα) ή, altera parte villo- sus. έτίξομάο'χχλος, ο χχ) ri, altera tantum parte manuleatus. Ex 'ίπξος et μχο-χχλ^• ίτίξομεγεθίω, ω, f. ν,ο-ω, inasqualiter cresco. Ex ετίξος et μίγίθος, magnitude. ετεςομίξειχ, ή, studium partis alterius. Ab ετίξρμεξν,ς, ίος, Ό χα) y, qui est alterius par- tis, in alteram partem inclinans. Ex ίτίξος et μίξος, pars. ετίζομί,κνις, εος, Ό κχ) ή, altera parte longi- or. Ex 'ίτίζος et μ%χος, longitudo. ετεβομνιτωξ, οξος, Ό, frater ex diversa matre. Ex 'ετίξος et μητνιξ, mater. ίτίξομόλιος, Ό χχ) v\, quo, vel ad quern alte- ra tantum pars venit, vel accedit ; ut |- τίξομόλιος δίκν, in qua adversarii non comparuerunt, Suid. Ex ϊτίξος et μο- λεω. ετΐξόμοξ?ος, Ό χχ) 'h, qui forma; cuversa; est. ετίξοπάϋειχ, ας, y, alterius partis vexatio. Ex ετίξος et πάθος, passio. ετιε,οπλχνν,ς, ες, ad alteram partem vagans, Epith. oculi, Nic. ετίξόπλοιχ, τά, idem quod ετίξοπλΐίν. ετίξό'τλοος, contr. ίτε^ότλας, α, β χα) ή, ab . altera tantum parte navigationem pra;- bens; 'ετίξόπλαν Ιάνασμα, pecunia mutua . nautica, qua periculo creditoris transfe- runtur empta; merces aliquo, non vero alia; inde rcportantur, ut in άμφοτίξόπλω fit. Dicuntur et χν,φοτ(ξόπλο<χ, sc. ρί- ματα, vel Ί>ανύσμχτα. Ιτερ,οπλνν.. το, foenus nauticum, cum com- meatus tantum periculum foenerator sus- cepit, Dem. Ιτίξόπνοος, ov, alternatim flans, vento mini- me suo sonans, Anac. ετίξοπξοσ-ωπίω, ω, f. ησω, persona differo. ετεςοποονωπικος, sj, ov, qui alius seu diver- sa; persona; est. ετίζονςοο-ωτιχως, adv. in alia persona. Ab ίτίξο.τξόσ-ωπος, α, ο χα.) ή, idem quod ετίξο- πξοσ-ωτιχός. Ex ίτίξος et πρόσωπον. ίτίξορρεπίω, in alteram partem vergo, seu propensus sum. Ex 'έτερος et ρίνω. ετίξορόίπνις, ίος, Ό χα) ή, in alteram partem vergens, seu inclinans. Ex iisd. ίτεζορροπίω, idem quod ετίξορρετίω. ετερόρ'ροπος, ν, ο χχ) h, idem quod ίτίξορρί• ( 233 ) ετίξόξυθμος,ν, ί χα) ή, qui alterius rhythmi est. Ex 'έτερος et ρυθμός, rhythmus. ΈΤΈΡ02, ίξα,εξον, alter; (2) alius; (3) diversus. Κα) το μεν ετεξον τοΊν ΙυοΊν τει- χοιν χατεζαλον, Thiic. lib. 7, 24. "Ετεξος ίτίζα π^οφίξΐι, alter alteri pra;stat, id. lib. 7, 64. Έτ£^βν τ» άλφίς, diversum seu alienum a vero, Plat . ετεςόο-χιος, quorum alterum latus umbram ,facit, quorum umbra aut ad septentrio- nem, aut ad meridiem spectat. Ex ετί- ξος et ο-χια, umbra. ίτίξό^οιχος, ν, b xa) vj, qui alterius est ordi- nis et diversa; seriei. ετίξόρομος, u, Ό χχ) ί, altera tantum parte aciem habens, ex altera tantum parte acutus. Ex 'έτερος et s -όμα, acies. ετεροΓξοφα, metra quasdam ab alteratione stropharum. Ex 'έτερος et $•ξοφνι• ετίξοο'χΥιμων, β κχ) ή, qui diversa; figurae est. Ex ετίξος et σ-χν,μχ. ετίζότ%ς, ν,τος, ή, diversitas. Ab ετίρος. ίτίξότζοτος, «, Ό και η, aliusmodi, diversus ; (2) alius ; (3) dissimilis. Kaxbv ετίξό• τρόπον, Arist. Thesm. 724. ετέρας, Ό κα) ν\, unam aurem habens. Ab Ιας, pro %ς. ετίξύο-ϊος, α, Ό χχ) y, qui alterius seu diver- sa; est essentia; ; (2) alius, diversus. Ex 'έτίξος et isa-ix, essentia. ίτίξαφθαλμία, ας, vi, vitium, imprimis in equis, quum varios habent oculos. Ab Ιτερόφθαλμος, a, b κχ) v\, qui alterum ocu- lum amisit ; (2) monoculus ; (3) qui ha- bet oculos duplicis coloris. ετίξοφθίγγος, ov, idem quod ετεξόφωνος, Sy• nes. ετεροφξάξν,τος, ov, qui ab alio custoditur. ετίξόφζων, όνος, Ό κα) ή, aliter sentiens. Ex ετίξος et φξην, mens. ίτίροφυν,ς, εος, b κα) ν„ diversa; natura; ; (2) alibi natus. Ex ετεξος et φυίι, natura. ίτίξόφϋλος, α, Ό χα) ή, qui est ex alia tribu ; (2) qui diversa; est gentis, alienigena; (3) qui diversa; est naturae. Ex 'έτερος et φυλή., tribus. ίτεξοφωνία, vi,. diversitas soni, seu vocis. ετεξόφωνος, u\ Ό χα) ή, aliam et diversam e- dens vocem. Ex 'έτεξος et φωνν,, vox. ετίξοχξοίω, alio et diverso colore sum. ίτεξοχξοιότνις, vi, diversitas coloris. Ab ετεξοχξοος, contr. ετίξόχξας, n, b xa) v\, dis- color, diverso praeditus colore, versico- lor. Ex 'ίτίξος et χξόχ. ετίξόχξωμος, ν, b xa) vj, idem. Ex ετίξος et χξωμα, color. ετίξόχξως, a, b χα) ή, idem et ex iisd. ίτίξόω, ω, f. ώο~ω, altero, muto. Ab 'έτεξος* ετίξτεν, 3. sing, imperfect, ind. act. cum ν εφίλχ. a τίςπω. έτίξο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi τείξω. έτίξφθ' /iv, a. 1. ind pass, verbi τίξπω. έτίξωθεν, adv. altera ex parte, diversa ex parte. Abe'rige?• . ετίξωθι, adv. alibi, alio loco. Ab eod. 'ετίξωνυμία, ν;, diversitas nominis, Steph. ετίρωνΰμος. a, b χα) ή, diversum nomen ha- bens. Ex 'έτίξος et ονομχ, nomen. ετίξωνΰμως, adv. diverso nomine, non ana- logice. ετίξως, adv. alio modo, aliter, secus. ε-ίξωσε, adv. alteram in partem ; (2) alio. ίτίξωοΊς, εως, ν), alteratio. Ab ίτίξόω. Ιτετάλμν,ν, plusq. ind. pass, verbi τελλω. ίτίτατίίνωτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi ταπανόω. ετίτάχατο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro τεταγμένοι Viffav, a τάσσω, ετετίύχχτο, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro τετίυγμένοι %σαν, a τιύχω. ετετμίν, 3. sing, imperfect, ind. act. verbi τίτμω• ετίτξν,χειν, plusq. ind. act. verbi τξν,χω- ίτέτυκτο, 3. singul. plusq. ind. pass, verbi τεΰχω. ίπτνφίχ, plusq. ind. act. Ion. pro ετετύφαν, a τίιπτω. ετετύχοντο, 3. plur. a. 2. ind. med. Ion. v. τυγχάνω• 'ίτίχ', l )ro ετίχί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi τ/«τω, pario. ίτίχθν,ν, natus sum, a. 1. ind. pass. ετ-ήχετο, 3. sing, imperfect, ind. pass, verbi tvixoj. ίτί,ξνν, imperf. ind. act. contr. pro Ιτν,ξεον, a τνίξίω. "ΕΤΗ 2, a, b, socius, amicus; (2) civis ; ετχι, sodales. Hinc ω 'rav, ό bone. 'Ετγ,ο -iou, ων, o't, Etcsiae, venti anniversaru» ΕΤΡ ETA ETA qui circa decimum vel duodecimum diem ab ortu Canicula? spirare solent. Ab Ιτίο-ίβ/, u, β xx) t), anniversarius, annuus. Ab Ιτος. ίτΎ,σιως, adv. quotannis. ίτγ,τόμχχα, perf. ind. act. Att. pro γ,τοίμα- xx, ab ετοιμάζω. ετ•/,τυμία, as, yi, Veritas. Ab Ιτγ,τΰμο;, a, b xx) y„ verus, verax. Hinc 'ετγ,τυμον, adv. vere, revera. Μΰθο; Ity,- τυμο;, Od. 23, 62. ΤοΊο; Ίων οίο; πΐξ' ε- τγ,τυμο; γ]ίν lUo -θχι, Apoll. Rhod. lib. 4, 1603. Ab Ιτυμο;, per Epenih. syllaba? t-/j, metri causa. ετγ,τύμω;, adv. vera "ΕΤΙ, adv. adhuc, etiamnum ; (2) ampli- • us, prasterea ; (3) posthac, in postre- mum ; (4) quin, quin etiam ; (5) jam, jam nunc ; (6) interdum eleganter re- dundat. Hinc =« μγ,ν, etiam nunc. Ιτίθίί, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ίτίθίί, a τιθίω, pro τΊθγμι. Ιτ/θιυ, 2. sing, imperf. ind. pass. Dor. pro ετίμγ,ο-χ, a. 1. ind. act. verbi τιμάω, ε-ινάσσίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi - τινάσσω• iriouiv, 1. plur. imperf. ind. act. verbi τίω. intra., colui, a 1. ind. act. ετιταίνιτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ΤΙΤΧίνω• ΐτλγ,ν, sustinui, a. 2. ind. act. verbi τλημι. ετμχγιν, 3. plur. a. 2. ind. pass. Boeot. pro ετμάγγ, /rxv, a τμγ,γω, vel τμν,σσω. ετμηγον, secui, a. 2. ind. act. ετμηξα, a. 1. ind. act. ΙτμΫ,θΥ,ν, aor. 1. ind. pass, verbi τέμνω pro τμάω. irvY.go;, £, ό, ptilmentarium ex fresis elixis- que leguminibus confectum. Ab ίτνό;. ετν/,ξυσι;, εω;, yi, trulla, qua puis hauritur ; : (2) omne instrumentum, quo aliquid hauritur, cochlear, tudicula, Arist. Ach. 245. Ab eod. trvoVoxo;, sc. to°uvyi, tudicula seu cochlear quo το ϊτνο; ΐ1γ_όμί0α, et ex olla expro- • mimus, Ep. "ETN02, to;, το, puis ex leguminibus e- lixis confecta. ετοιμάζω, f- ά.σω, paro, expedio, facio, ut - in promptu sit. "Α Ϋ,τοί μασίν Ό ®ν, a. 2. ind. pass, verbi τξίφω. ίτξα^ον, alui, a. 2. ind. act. ϊτςίμί, 3. sing, imperfect, indie, act. verbi τξίμω. ϊτξίο-α, tremui, a. 1. ind. act. verbi τξίω. Ιτξίςίτο, 3. sing, imperf, indie, pass, verbi τξίξω, alo, nutrio. Ιτζνβ-ι, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi τίτςάα, seu τίτξνιμι. Ιτςιγον, stridi, a. 2. ind. act. verbi τςίζω• Ιτξύγων, 3. plur. imperf. ind. contr. pro I- τξύγοιον, a τξυγάω- Ιτξύτγ„ 3. sing, imperf. ind. act. Dor. pro ΐτξίκτοι, contr. ex \τξίι«α.ί, a τξνχάω. ΐτξύφΥΐν, a. 1. ind. pass, verbi 3-ξίκτται. Ίτξυφγ]<τα,τί, 2. plur. aor. 1. ind. act. verbi τξυφάω. ίτξωο-α, a. 1. ind. act. verbi τιτςωσχω» ίτύθτ,ν, a. 1. ind. pass, verbi Β-ύω- 'ετυλίχθγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi τνλ'κτσω. ϊτυμγ,γόξο;, 8, β χα) η, veridicus. Ex Ιτυ• μο; et άγοξίω, dico. ετυμόΰου;, νο;, ν), quercus proprie dicta. Ex ετυμο; et ΰξν; . ετνμόθξοο;, contr. ετνμόβζα;, n, ο χα) rti v 6- risonus, veriloquus. Ex ετυμο; et Β-ξόο;. ετυμολογίω, ω, f• rjrui, originem verbi indi- CO. Ab ετνμολόγο;. ετυμολογία,, a;, y\, Etymologia, originis verborum indicatio. Ab eod. ετυμολογιχο;, v„ bv, etymologicus, peritus etj'mologiarum expUcandarum. ετυμολόγο;, n, b xcii -h, qui origines verbo- rum indicat. Ex ετυμο; et λίγοι, dico. "ΕΤΪΜ02, a, b xai i[, verus. Hinc "ετυ- μον, adv. vere, revera, et ro ετυμον, ety- mum, vera origo alicujus vocabuU. ετυμότΥχ , υ,το;, ή, idem quod ετυμολογία* \τυμ•τανίβ-θγ<ο~ανι 3. plur. a. 1. ind. pass. v. τυμτανίζω. Ιτυμώνιο;, α, β χα) yi, verus. Ab Ιτυμο;. tTuua;, adv. vere; (2) ab origine vocis, secundum originem vocis. Ab Ιτυμο;. ετυααν, a. 2. ind. pass. Dor. pro itvky.v, a τίχτω. ετύφθίν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Eceot. pro ετί>φθγ)θ•αν• ϊτυχε, 3. sing. a. 2. ind. act. ν'τυγχάνω. ετύχθΥ,ν,/ϋϊ, a. 1. ind. pass. ετυχον, nactus smn, a. 2. ind. act. Ιτώο-ια, adv. frustra, Theoc. ϊτωσιοίξγο;, S, b xcc) ->„ qui incassum labo- rat ; (2) qui laborem fugit. Ex Ιτώσιο; et εςγον, opus. ϊτώο-ιο;, a, b χα) y„ inanis, cassus, inutilis, Ab Ιτοι Ab Ito;, frustra. ϊτωο-ίω;, adv. frustra. iv, Dor. pro J, sui, II. 14, 427. eu, adv. bene ; (2) recte ; (3) facile ; (4) feliciter; (5) commode; (6) rite; (7) prseclare ; (8) pulchre. In compositione notat, (9) facile ; et interdum, (10) feli- citer. Ab \i;. Ε'ύχ, α;, ϋ„ Eva. Nomen prima3 rruuieris Hebr. Vivificans. ευαγγέλια., τα., sacrificium, s. pra3mium ob lastum nuncium. Ex t? et άγγιλΊα.. ίυαγγίλίζω, et ευαγγελίζομαι, bonum nun- cio, laeta nuncio ; \2) doctrinam Christi annuncio, evangelium priedico, evange- lizo. Έυοί,γγίλίο-οκτθαι πξωτον viu» βέλο- μαι, Aristoph. Eq.654. '£1; ιΰν,γγελκη τοΊ; ίαυτα δύλοι; το7; ίΤξοφΥ,ται;, Apoc. 10, 7. Εύαγγελιζόμενο; τί,ν βχιτιλίίαν του ®£, Luc. 8, 1. ίϋαγγίλιχο;, υ., βν, evangelicus, ad evange- lium pertinens. Ab ευαγγέλιο•», α, το, latum nuncium ; (2) pre- mium, quod nuncium lsetum adferenti datur ; (3) annunciatio beneficii Christi, quo homines morte sua ab asterna morte liberavit ; (4) doctrina Christiana uni- versa; historia Christi, prout ab evan- gelistis descripta est. Ex ευ et ά,γγε- λ /as. ίυαγγίλι"ΰ)>ται, 3. pi. f. 1. ind. med. Att. pro ίΰαγγίλίοΌνται, ab ευαγγίλίζω. ευαγγέλια;. S, b, evangelista, evangelii prsco; (2) evangelii sive historia? evan- gelical scriptor. Ab eod. Hinc είχγγίλίί-ξία, -h, qua? evangelium docet. ευάγγελο;, a, b xa) yi, qui fausta annuneiat. ευαγίω, sanctus sum ; εΰαγίω;, adv. sancte, pure, rite. Ab εΰοι.γγ,;, ίο;, b χα) -h, sanctus, sacer, purus, castus, pius ; (2) agilis ; (3) secundus ; (4) qui facile frangi potest. Ex ευ et όί- γβ;, res sacra, vel 'άγω, ago, s. frango. εΐάγν,το;, n, b xa)vi, purus, splendidus, cla- rus, mobilis, qui hue etilluc agitur. (Vox inepta dithyrambica ap. Aristoph. incer- ta? significationis,^ Dor. pro ίΰν,γΥ,το;, Em.) Quasi ab to et άγω, vel ab αυγή, splendor. ίυάγχ&,λο;, fcr, b xa) ■/;, facilis complexu, fa- cilis portatu. Ex ε'ΰ ct kyx&lxi. ulna, { 234 ) thayxiiet, fi, fertilia vallis, Call. al. Epith. Pindi, pervocahs. Ab άγχο;• ΐυαγχΥ);, I;, in valles devexus, Pind. εΰαγλις, ιδβί, b xa) yi, bonas seu pulchras spicas habens ; (2) bonos nucleos habens. ίυαγξίω, ω, f. ν,σω, in captura sum felix ; φ.) pra?d£e copiam habeo. Ex ευ et iyga,. ίυαγξΥ,;, I;, prospere capiens, Opp. ίϋαγξίχ, a;, yi, felicitas et bonus successus in captura, prospera venatio, opima pra2- da. Ex iisd. ί'ΰαγίο;, βν, felix in captura. ευα.γωγΊα, «,;, ϋ„ bona educatio. ίυάγωγο;, u, b χα) ή, ductilis, qui facile du- ci potest ; (2) tractabilis, docilis. ίυχγω;, adv. sancte. Ab ίυχγ%;• t'uxht, 3. sing. a. 2. ind. act. /Eol. pro saJs» ab χιιΰάνω. tlxoY,;, ίο;, b xa) y\, placidus, tranquillus. Ex ίυ et άΰω,ρίαοεο. ίΙαΙίχΥίτο;, n, b xx) yi, qui facile injuria ad- fici solet, injuria? obnoxius ; (2) imbe- cillis. Ex tS et άψχίω. tbati, dat. sing, ab tbavis• tlxtgY,;, t;, tranquillum ccelum habens. ίΰαί\!α, yi, tranquillitas cceli. Ex ιυ et ά-<«. εΰάζω, f. άσω, evan clamo ; (2) sacro fu- rore percitus sum. Ab ευάω. t-jxY,;, ίο;, b xa) ■>,, salubriter spirans ; (2) qui bene a ventis perflatur. Eut' άν π*ωτα Qxvyi ο-θίνο; Ώξίωιο;, χωξω t> ίίιαίϊ> Hesiod. Op. 506. Ex tu et χγ,μι. ίυχθλο;, if, b xx) yi, clarus certaminibus, peritus certaminum. Ex sff et χΰλος, ccrtamen. ίυχίνΥ,το;, ov, laude dignissimus. Ex ευ et α'ινίω. ίυαίξίτος, n, b χχ) i, qui facile capi potest. Ex tu et χΐξίω, capio. ίυαισβγ,σ -ia, x;, yi, sensuum vigor. Ex tu et χΊο-θάνομχι, sentio. TJnde ίϋχίο-ΟΎ,το;, ν, b χα) Ϋ,, sensu valens, sen- sum acrem habens. Hinc το ευχίσΟνιτον, a, sentiendi facultas, sensus acumen. tuato -θγ,τω;, adv. cum sensuum vigore; comp. ίΰχιο-θΥ,τοτίξω;, ap. Plat. ίΰαίων, ωνο;, b xa) ■/>< beatus, felicis εενί. ίϋχίως, adv. feliciter. Vox Comica. iuaxtre;, a, b xxi v>, curatu facilis. Ex tV et χχίομχι• ίΐαχίω;, ita ut curari facile possit, Aret. εϋάχτιν, ho;, b xx) yi, pulchros habens ra- dios. ευχλάκχτον, ace. sing. Dor. pro ίΙγ,λάχατον• ίϋαλΰίω;, fehciter et cum profectu. Ab ίΰχλΪΥ.;, to?, b xx) yi, bene et feliciter cres- cens, bonum incrementum accipiens. Ex ευ et ίλΐίω, cresco. ίυχλθν,;, ίο;, Ό χχ) ϋ„ sanatu facilis. Ex ιυ et άλθω, sano, medeor. ίυά-λιο;, soli bene expositus, apricus, Dor. pro ίϋνλιο;. ευχλλοίωτο;, u, b xx) yi> qui facile mutari potest. ευχλο-Υ,;, ι;, nemorosus. Ex s5" et άλο-ο;. ίυχλωο-ίχ, χ;, ή, Cereris Epitheton, quoni- am areas frugum copia implet, Hes. Ex su et ά,λοάω, trituro. ίυάλωτο;, a, b xx) -h, captu facilis, expug- nabilis. Εκ ιυ et άλίο-χομαι, capio. ΐυαμίζΊχν, ace. sing. Dor. pro ιϊ,Υ,μ'-ξίαν. ίϋάμτιλο;, ν, b χχ) ■>,, pulchre vitibus con- situs, bonas vites habens. thxv, vox mulierum Bacchum inclaman- tium. Hinc Lat. Evan, ipse Bacchus. ΐυχνάγνως-ο;, n, b xx) -h, lectu facihs. Ex tu et άναγινώΰ-χω, lego, ΐυανάγωγο;, u, b χα) Ϋ,, qui facile rejicitur, sive exscreatur. Ex tS et χνχγωγγι• ίυανχΐιΐάχτω;, adv. ut facile meliora sibi persuaderi sinat. Ex ιυ et άναΖιο'άβ'χω. thxvahoTo;, b xx) ii, qui facile digeritur et in membra distribuitur. Ex tu et «v«- ίί'δωμι. ιυχνάχλΥ,το;, ν, b xa) yi, revocatu facilis ; (2) qui facile flecti potest et ab ira revo- cari. Ex ιυ et άνχχχλίω, revoco. ίυχνχχλΥ,τω;, adv. placabiliter. A pra?c. ιυανάλΥ,πτο;, n, b, xx) i, qui facile refocil- lari, restitui potest. Ex tu et ίναλαμ- ζά\ω• ίϋχνάλωτο;, β», qui facile absumitur. Ex tu et άνχλίσχω. ίυχνάμνΥ,ς-β;, ov, memor. tlxva-rvtus-osy ov, respirationi aptus. Ex tu et χνχπνεω. ιίανάσςχλτο;, *, b χχ) ■ facile ex mcr'oo resurgens; facile convalescens. Ex tu et ίν^σςάλλω. ETA ίνανάτξΐ*76ί, », b χα) Ϋ), subversu seu ever- su facilis. Ex iZ et άνατξίπω. ίΰχνάτξοφοί, ov, bene nutritus, vigens. Ex ίύ et άνατςίφω. ίνανδξίω, ω, f. γ,α-ω, bonis et strenuis viris abundo ; (2) viribus polleo, vigeo. ιύανδξία, as, ή, abundantia fortium viro. rum ; (2) virilitas. Ab ί'όαν^ξβς, n, i κα) y), strenuos seu fortes vi- ros habens, qui a strenuis viris incolitur. Ex iS et ίν>,ξ, vir. ίυάκμβς, β, i κ a.) 'hi bonos et prosperos ventos habens ; (2) serenus, pulcher ; (3 a ventis tutus. ίύάνετβς, u, b και yi, emissu facilis ; disso- lutu et dilutu facilis ; facile liquescens. Ex iS et ανίνιμι, remitto. ιύανθίΤς, nom. pi. pro ίύανθίίς, ab ίύανϋγ,ς. tuavduos, a, ov, et iva.v6tu.os, υ, ο xa) υ), floridus. tiixvOsa, bene et prospere floreo. Ab ιύκνθϊί, tos, b χα.) ϋ), pulchre floridus ; (2) nitidus, venustus. Ex tZ et avdostflos. ιύάνιος, u, ο χα.) γ), qui moderate dolores fert, lenis, mitis. Ex tZ et aviot. ιύάνοικτος, v, b κα) γ), apertu facilis, qui fa- cile reseralur. Ex eZ et ανοίγω. : ιύαντάω, propitius sum, Call, εύάντης, is, et < ώάντγγτος, v, e xa) $, facile-obvius, exposi- tus ; (2) propitius ; (3) cui occurrere bo- num et faustum est. Ex tZ et ίντάω- ΐυαντίλίχτος, ο χα) υ), qui facile refefli po- ■ test. Ex iS et αντιλέγω, ιύάντυξ, υγος, Ό χα) ή, pulchram circumfe- rentiam aut orbem habens. ύαπάλλαχτος, u, b χα) y), quo facile libera- ri possumus. Ex iZ et απαλλάσσω, ΐίαπαλλάχτως, adv. ad evadendum apte. ζναπάξτίς-ο;, ov, perfectus, absolutus. ιύαπάτητοξ, u, b xa) y), qui facile decipitur. > Ex sS" et απατάω, decipio. tlaTr,yriTOv,facilem narratu, ace. sing. Ion. pro ίύαφγ,γγ,τον, ab ιύαφγ,γ' /iTos• ιυατόζ&τος, a, b χα) v\, facilis descensu. i Ex tv et άποζαίνω. ίναπόδιιχτος, ν, b χα) υ), demonstratu faci- lis, probabilis. Ex tZ et άποδίίχνυμι. ΐυαπόδίχτος, n, b xa) y), acceptus, gratissi- mus. Ex ίύ et αποδέχομαι, ίυαποδοτος, b χα) y), redditu facilis ; (2) qui facile excernitur. Ex άποδίδωμι. ΐνατοκξίτως, adv. ita, ut facile responderi ^ queat. Ex tZ et άποκξίνφαι. ιύαπολόγητος, ν, b χα.) ή, qui facile excusa- t ri potest. Ex tZ et άπολογίομαι. ιύαπόλυτος, ν, b κα) υ), qui facile exsolvi ^ potest. Ex t5 et απολύω, absolve, ίναπό/ιρντοί, v, b κα) ή, facile defluens. ύαποσύΐως, adv. ut facile amoveri, repel- li possit. ιίαπόο-χας-ος, a, b xa) yi, qui facile avelli vel abstrahi potest. ίναποτύχις-ος. ο χα) ή, qui circumvallari et muniri facile potest. Ex tZ et άποτα- χίζω. ίνχπόφνχτος, qui facile efFugi potest. Ex tv et απο$ίύγω• ίυχξδγ.ς, ίος, b κα) υ), bene irrigatus ; (2) ir- rigation! aptus et conveniens. Ex tZ et ? άξδω. ίΐάζίο-χοζ, a, b κα) y), blandus, placere cui- libet studens, placidus, obtemperans. Ex t tu et αζίο-χω, placeo. Hinc ΐΐ>ας'.σ•χοτέξως, adv. blandius, Xen. ίϊικξ'εΓχως, adv. blande. ' ίΰαξίΓίω, ω, f. fou, bene placeo. Ει/'/ΐξίβ'- τν,σί hi Ήνωχ τω ®ίω, Gen. 5, 22. Τβ<- αύταις γχζ S -υο-ίαις ihanrCnat Ό &ίο;, Heb. 13, 16. f Hinc 5 ίυαξίΓηξίοζ, ν, β χα) η, placatorius. iiagis -',ο-ις, ίως, placabilitas, lenitas, gratia? conciliatio, studium placendi. ίυαξίς-ιχοί, %, bv, ad placendum accommo- datus. ώάξίς-ος, a, b xa) r„ acceptus, valde gratus, bene placens. ΐύαξίΓως, adv. ad placitum, grate. %υαφμ%τος, ν, b xa) : /\, numeratu facilis ; (2) non multus, paucus. ίϊιχςκϊς, ίος, Ό κα) η, ad propulsandum vel auxiliandum idoneus. Ex αξκί ι'ύαξχτος, ov, tractabilis, moriger. Ab α,ξ- Χ*>• ίυάςματος, b χα) i\, qui bonum habet cur- rum eoque bene utitur. Ex όίξμκ. ιυαξμορίω, sum concinnus, Hipp. tuot.0u.0Tta, fi, aptitudo, dexteritas, lepos. ίϋάξμύΓος, g y b xa) r„ aptus, habUis, dcx- ΕΥΓ ter, quadrans, commodus; (2) harmo- nice compositus. ίϋαξμό?ως, adv. apte, concinne. ίϋαξνος, e», agnis abundans, bonos agnos habens. Ab άξς, agnus. ίνάξοτος, n, b xa) 'h, aratu facilis ; (2) bene aratus. Ex tS et αςοτός. ΐυάξτυτος, ov, bene conditus. Ab α,ξτύω ώαξχία, ας, v\, principatus bonus. Ab ί'ύαξχος, b xa) n, bonus ductor et impera- tor j (2) imperio parens. Ex tv et ίξχη tvao -μα, ατός, to, ovatio, vociferatio bac chantium j (2) vociferatio quaevis. Ab ■ ίίιάξω. ^ ίυασμος, if, b, idem et ab eod. ίνάς-αξα, η, Baccha, sacerdos Bacchi. ίύα?ίξος, ν, b, splendide lucidus, lucidissl me fulgens. Ex &u et ar-%» Stella, ίνχτϊξ, ϋξος, b, evans, qui furit ex Baccho j (2) sacerdos Bacchi. tvas -γ,ς, », b, idem. Ab ίιιάζω. ίϋατιχος, τ), bv, Bacchicus. ίΰάτμωτος, ov, volatilis, Theophr. ιναυγγ,ς, ίος, b χα) n, illustris, seu qui IU1- dique conspici potest. ιιιαυξίις, ίος, b xa) y), auctu perfacilis ; (2) auctu insignis. Ex tS et αυξάνω, ί'ύανξος, ov, bene situs, bene ventilatus. ίναΰΥ,γν,τος, a, b xa) v), facilis explicatu, item qui facile exprimi verbis potest. Ex ίύ et αφνιγζομαι. ίύαφίίοί, ας, 'λ, mollitudo. Ab ώαφνις, ίος, b κα) $, moUis, tractabilis. Ex ίύάςοξμος, a, b xa) 'a, opportunus ; (2) ex- cusatii facilis j (3) excusatione dignus, Ex tv et α$θξμνι. ίνάφοξος, v. b xa)v\, editus, unde longe pro. spici potest. Ex sS" et άφοοάω. ΐυαφως, adv. decenti tactu, appositissime. ίύαχίΤς, nom. plur. Dor. pro ίύνιχίίς, ab t εύηχης. ίΐζάταχτος, χ, b χα) ν), facilis gestatu, fa- cilis ad ferendum. Ex tS et βας-άξω. ίνζατος, η, b xa) r„ qui facile adiri, aut transiri potest, pervius. ί'νξιος, b χα) ϋ), bene et commode vivens, compos vitae facilioris, cui victus facilis est. ίνζίοτος, ν, b κα) v\, idem. ί'ύζλαπτος, b xa) v), ofiensioni expositus, qui facile la?di potest. Ex βλάπτομαι, ίύζλατίω, ω, f. γ]ο-ω, bene et copiose germi no. Ex iV et βλα?άνω, germino. ίύξλάτίΐα, ας, i\, copiosa germinatio. ίύζλατΥ,ς, ίος, Ό xa) y, bene germinans. \ ίύζλα?ία, ας, ϋ), copiosa germinatio. ί'ύζλας-ος, u, b χα) ή, bene germinans. ίΐζ,οίβ'ήτος, u, b κα) ν], cui facile est opitu- lari, facile medicabilis, qui facile juvatur. ίύξολίω, ω, f. Υ,ο-ω, felicem alea? jactum sor- tior, fehciter aleam jacio. Ab ί'ύξολος, b xa) i), fehx jactu. Ex βάλλω, jacio. ί'ύζοος, ν, b xa) r,, fertilis bourn, Horn. tuSetria, ας, ή, pabuli bonitas, seu ubertas, bonum nutrimentum, fertilitas, pabuli copia. Ex iS et βόσχω, pasco. ίύζός-ςνχος, u, b κα) v\, pulchros habens clncinnos, seu cirros. ι'ύζοτος, b χα) 4i, bene pastus ; (2) pascuis abundans ; (3) bonas pecudes habens. ί'ύζοτξνς, υος, et ίύζοτξνος, a, b xa) r), pul- chros racemos habens, Anacr. ίύζνλίνς, a, b ΆίΖ'/;ς, χατ' ιύφνιμιο'μον, Nic. ίύζνλία, ας, νι, bonum consilium, pruden- tia, sive scientia dispiciendi, quid et quo- modo aliquid faciendum sit. Ab ί'ύξνλος, a, b κα) r\, consultus, prudens, qui bene consulit aliis. Ex iS et βαλί]• ίύζύλως, adv. prudenter. ιύζίίχίως, larga irrigatione, 'seu potione, Me. ϋζξοχος, a xa) y\, multos habens laqueos. 'ύξςωτος , u, b xa) r), qui facile comedi po- test, edulis. ti /ζύζΐος, ov, idem quod ί'ΰοικος, Ε. Μ. ίύγαθ'/ιτος, n, b και ή. Dor. pro ίυγ-ήθνιτος, delectabilis. Ex eu et γηθίω. ίύγαιος, ov, terreus, Epith. soli, non lapido- si, sed facilis aratu et fertilis. . ίύγάλαχτίς, ων, οι χα) αί, bene lactati. Ex tv et γάλα, lac. ίύγάλνινος, ov, serenus. Α γαλήνη, ίύγαληνως, adv. serene. ϋγαμος, α, Ό κα) -h, Mix in nuptiis. βγί, adv. laudantis seu adsentieniis, eu- ge, sane, recte ; (2) iusultanlis vel irri- deniis, ( 235 ) ΕΤΔ ι'νγίίος, Ό xa) h, idem quod ι'νγαιος. ίύγίνίΐα, us, i), nobilitas; (2; ingenuitas. i Ab ίύγίνής. ίύγίναος, ν, ό χ Λ ) i), pulchram barbam ha- bens; (2) barbatus; (3) villosus; (4) ge- nerosus, nobilis.^ Ex y U U ov, vel γίνος. ίυγίνίτ' /is, a, i χα) is, nobili genere ortus, generosus. tvyims, tos, β χα) ν), idem. Ex (5 et γίνος. ίύγίνις, /δβί, τ), generosa. ίΰγίνως, adv. generose. ιυγίωζ'ήτος , ov, arabilis, fertilis. ίϋγίως, ω, b xa) r), idem quod ίϋγίίος. ίύγηθης, Is, leetus, Eur. ίύγγβν,τος, ov, lffitus, jucundus, Eur. εύγτ,ξία, ας, yj, commoda senectus, felix senium. Ex tZ et ^as, senectus. ίϋγγ,ξ•^, tos, b xa) v\, vocalis. KinasoXoy 'ύμνων βοάν φΰίγξωμίθ', ί'ύγγ,ξνν ίμάν αοι• Zxv, Arist. Ran. 213. tiyjjgaiff, ω, b χα) ή, senio felix, cui commo- da et fehx senectus obtigit. Ex tS et joj- ευγλάγίτος, ov, idem quod. ίύγλαγκ, ίος, b κα) ν), lacte abundans et _ plenus. ftxtV et γλάγο5,Ιαο. t'ύγλaγos, ov, lactens, Lye. ί'ύγλΥ,νος, a, b κα) ή, pulchras et bonas pu- pillas in oculis habens ; (2) acutum cer- nens. Ex tu et γληνη, pupilla. ίϋγλνπτος, ν, b xa) r\, bene sculptus ; (2) bene cavatus. Ex iZ et γλύφω. ΐνγλνφΥ,ς, ίος, b χα) ν), idem et ex iisd. ινγλώκιν, ivos, b χα) τ), bonam habens cus- pidem, Call. ίύγλωσσια, vel ίίγλωττία, as, 'h, recte lo- quendi facultas j (2) facundia, suavitas sermonis. Ab iύγλωo•oΌs, vel ί'ύγλωτ^, b xa) i), disertus, facundus. Ex γλωσσά. Hinc ίύγλωττίω, facmidu's, s. disertus sum. ίυγμα, aros, το, votum, precatio ; (2) glo- riatio. Ab ίύχομαι, precor. ίΖγμαι, perf. ind. pass, verbi ejusd. ίύγναμπ^, n, b χα) Ϋ), flexibilis, qui facile flecti potest; (2) bene flexus, unde in nonnullis rebus vertas elaboratus, pul- cher. ίνγνωμονίω, fidem bonam agnosco ; (2) aj- quo animo sum. Ab ίύγνώμων. ίύγνωμόνω5, adv. ex eequo bonoque, ex bo- na fide. Ab eod. ίνγνωμοο -uvYi, y,s, 'h, asquitas animi, bona mens ; (2) squanimitas ; (3) candor. Ab ίύγνώμων, όνος, Ό χα) ή, proba mente prsedi- tus) fidelis, asquanimis ; (2) bonus rerum a;stimator ; (3) qui bonam fidem agnos- cit ; (4) candidus. Ex tZ et γνώμη. ίύγνώξίτος, u, b κα) v), agnitu facilis, qui fa- cile agnosci potest. Ex ευ et γνωξίζω. ί'ύγνωτος, m b κα) Ϋ), clarus, cognitu facilis; (2) bene notus. ίύγνώτως, adv. clare, perspicue. ίύγνωτος, idem quod ί'ύγνως-ος, Steph. ίνγομφος, ov, clavatus, clavis firmans. ώγόμφωτο5, ov, bonis clavis compactus. Epith. navis firma?, Opp. fybiaTOs, a, b xa) 'h, pulchi-a genicula seu internodia habens, bene seu pulchre ge- niculates. Ex iZ et γόνο5, genu. ίύγονίω, sum fcecundus, Theophr. thyovia, as, ή, fcecunditas. Ab tfyovos• tfyovos, a, b xa) y), fcecundus, ad generan- dum et procreandum habilis. Ex γονή. ίύγξαμμία, as, ϋ), lineamenta scite ducta, accurata delineatio. Ab ί'ύγξαμμος, b χα) ή, bene delineatus, linea- mentis bene distinctus. Ex γξάμμη. ίύγξαφΥ,ς, tos, b χα) ϋ], bene, seu pulchris li- teris scriptus ; (2) bene scribens, seu pin- gens. Ex tZ et γξάφω, scribo. ίϋγυξος, ov, in orbem actus, rotundus. E- pith. luctse. ίύγώνιος, ν, b xa) yi, recte angulatus, angu- los bonos et rectos habens. Ex tZ et γωνία. ίύΙαΊΙαλος, ο», perpulcher, egregie elabo- ratus. ίύΙαιμού?ατα, adv. felicissime. Ab w- ΰαίμων• ίύίαιμονίω, ω, f. γ]σω, felix sum,beate vivo. Ab eod. Hinc άίαιμόνημα, ατός, το, res, eventus felix. ευδαιμονία, as, yi, feUcitas, beatitude 'δαιμονίζω, f. ίσω, beatum judico, vel pra?- dico. ίύδαιμονιχος, r„ bv, ad felicitatem idoneusj _ (2J beatus. ίνδαιμόνισμα, ατός, to, felicitas. ΕΥΔ ΕΤΕ ΕΎΕ ιΐ^αιμονισμος, χ, ό, beatitudinis pra?dicatio. tiiaipovis-ies, ία, to», fortunatus, existi- mandus. νΛαιμονως, adv. fortunate, feliciter. ιυΐα'ιμων, όνος, b xa) η, fortunatus, felix, beatus ; (2) dives, opulentus. Ex lai- ths&x(>uns, a» β κα) η% valde luctuosus, la- crymosus. ιυΐά'νω, incubo, Lye. ιυοάπάνος, a, b κα) ή, sumptuosus, largus. Ex tu et δάτανος • ίυΰχξκης, b κα) η, bene et acute videns, Hes. pro ίυΰίξκης- Ex Yi^xo iuSs, 3. sing, imperf. " £y δε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro φ δε, ab tSh». ιυούίλος, a, b χα) ί• ad occasum, vel etiam ad meridiem situs ; (2) clarus ; (3) tran- quillus. Ο" νίμόμίσθ' Ιθάκη* εΰδε/ελον, Od. 2, 167. Ex tu et Μλη. tvhitrvo;, a, b και ή, copiosus, delicatus ; E- pith. ccenae ; (2) bene ccenans, qui lautis epulis excipitur, Eur. Med. 200. ϊύΰινίξος, a, b κα) ή, arboribus bene consi- tus. Ex tu et δε'νδ^ον, arbor. ΐυοίξμ&τος, ov, finna vel pulcra pelle muni- tus, tectus. ιυΐί-^ητος, x, b κα) η, subactu facilis. Ex tu et $i-j,itu, subigo. ιύΐηλος, χ, b χα) ή, admodum evidens. sa&jir/, 3. sing. pra?s. conj. act. Ion. pro iS: δ'νι, ab iviu. ΕΥ ! ΔΓΑ, α?, ί, q. d. aeris bonitas ; (2) se- renitas, sudum, serenum ceelum ; (3) pulchra dies ; (4) tranquillitas aeris j (5) tranquillitas maris. ιυΐιάζατος, a, b κα) η, qui facile transiri potest. Ex iS et Ιιαζ,αίνω, transeo. ίϋΐιάζλητος, a, b κα) η, quern facile calum- niari possumus, ealumnise obnoxius ; (2) dignus calumnia. Ex eS et ΰιαζάλλω. ίυΐιάζολος, x, b κα) ή, idem et ex iisd. ίϋΰιάγνωΓο;, a, b χα) ή, facile discernen- dus. ιυΰιάγωγος, x, b κα) η, lastus, hilaris ; (2) qui est lseti seu jucundi convictus ; (3) qui oblectat vitam et taedium adimit. Ex ιυ~ et διαγωγή, vitce institutum. ιυΐιάζομαι, fut. άσομαι, tranquillus sum, tranquille vivo. Hinc et ίϋΰιαζόμίνος, tranquillus, serenus, Clemens et tepidus. Ab εύδ/α. ιυΙιάΡα-ος, a, b κα) ή, bene seu pulchre dis- positus ; (2) bene adfectus animo ; (3) qui facile distrahi, qui vendi potest. ιυ'οιαθίτως, adv. recte atque ordine. ιΰδιάϊος, χ, b, clavus ligneus in carina navis fixus, quo exempto defluit aqua in senti- na collecta ; (2) foramen in carina, per quod egeritur sentina. Ab tuhla. ώΐιαίρτος, χ, b κα) ή, qui facile dividi po- test, fissilis ; (2) perspicuus. ίυδιαίτίξος, a, ov, serenior, tranquillior. ιυοιαίτητος. b κα) sj, arbitratu facilis, de quo arbitrari s. disceptare facile est. Ex iu et "οιαιτάω-, arbitror. ίΰο'ιαιτος, a, b κα) ή. qui victu facili est con- tentus, homo frugi. Ex tfi et δίαιτα. ιυΐιάχλατος, χ, b κα) ή, fragilis, fractu fa- cilis. Ex tu et διαχλάω, perfringo. ιυοιακόμΐϊος, ov,«qui facile trajici potest. ίυΐιάκοπος, et άΐιάκοπτος, qui facile fran- gi, comminui, secari potest. ίυΰιάλλαχτος, χ, Ό κα) v u facile reconcilia- bilis, placabilis. Ex tu et ΰιαλ.λάττω. ίυΐιαλλάχτως, adv. placabiliter. ίυΐιάλΰτος, b κα) η, qui facile dissolvi, fran- gi potest j (2) pronus ad pacem. ιύοιανίμητος, b κα) ή, dividuus, qui facile distribui potest. . Ex eu et Ιιανίμω. tuhavog, idem quod tuhnivos, Find. ίϋΰιάπνίυ5•ος, «v, idem quod seq. tudiacrvoos, contr. suS/atr.vai, x, b κα) η, per- flabilis, perflatum facile capiens ; (2) qui per spiritales meatus facile transmitti- tur. Ex tV et Ιιαπνίω, perflo. ίίιίιάξθξωτος, ov, bene articulatus, bene co- pulatus. ίίιΰιάξπα^ος, χ, b κα) η, direptu facilis, di- reptioni expositus. Ex tu et ΙιαςπάΖω. ίυΰιαρόίπίΓος, ov, qui facile difflatur, h. e. perimitur, aboletur. tubiaroXui, adv. distincte. ίΐ\ίάτμγ,τος, ov, bene sectus, divisus. ίΙΙιάφϋαξτος, ov, valde corruptibilis. ίύδιάφθοξος, χ, b κα) ή, idem. Ex tu et &«- φθίίξω. ιΰ^ιαφό^Ύο;, χ, β κα) ή, qui facile sudat; (2) qui facile digerifeur. Ex tu et ΰιαφοζίω. ίΰ%ιά<ίυκτ6ζ, y, b xa) v, qui facile vitari po- test. Ex tu et ΰιαφίύγω. ίΰοΊάχυτος, χ, b χα) r„ qui facile diffundi- tur, et diffluit. Ex tu et διανύω• ίϋΰιαχύξητος, x, b xa) y, qui facile egeritur. Ex tu et Ιιαχωξίω, pervado. ώΰιάω, ω, tranquillus sum, tranquillitate fruor. Hinc tvhibtav, lonice pro tllioiv, tiatauv, Apoll. Rhod. 2, 905. ώΙίΖακτος, a, β κα) ή, doeilis. ίΐΰιανο;, et ίίώιανος, ii, bv, serenus, tran- quillus. Abtuhia. ίυΰιανως, adv. cum serenitate, tranquille. εΰδ/ί|β?βί, ov, facile excernendus. transpi- randus. tuhyy/iros, x, b κα) *j, narratu facilis. Ex ΰιηγίομαι, enarro. ίυίικία, ας, ή, bonum jus, judicium since- rum, Od. 19, 111. Ex tu et lixr„ jus. liiYivviros, x, b xa) v t facile mobilis. Ex tu et Ijivica. 'ΜίοΙύς, x, Ό κα) η, transitu facilis, facile pervius, permeabilis. Ex tu et ΖΙοοΌς. ίύιοίκψος, tractabilis, qui facile admini- strari potest. Ex tu et Stoixtlv- ίυ^ίοττος, ό κα) ή, qni facile pervideri po- test, visui facile pervius. Ex tu et hix- τομαι• ίΰ^όξθωτος, x, b κα) Μ, emendabilis, emen- datus. Ex tu et ίιοςθόω. ί'ύΰιος, x, b κα) ίι, serenus, tranquillus ; (2) sereno coelo utens, ap. Arat. Hinc tl• ' δ/α, adv. tranquille, p'lacide. Ab tuYta. ί'ύΰμητος, x, b κα) ή, bene asdificatus. Ex tu et Ιίμω, struo. ώΐοκίω, ω, f. ησω, adquiesco, oblector ; (2) bene volo ; (3) bona existimatione sum ; (4) probor ; (5) celebror. Aib tuloxu tv άσ-θίνίίαις, 2 Cor. 12, 10. tv σο), Luc. 3, 22. ολοκαυτώματα, Heb. 10, 6. ιυ'δοκία, ας, ή, benevolentia ; (2) bona et propensa voluntas Dei, amor Dei gratui- tus ; (3) summum desiderium ; (4) de- cretum, placitum. Ιυ&οκιμίω, ω, et ίυΰοκιμίομαι, χμαι, bene audio ; (2) clarus sum ; (3) felici succes- su utor ; (4) gratiosus sum. Έ,υΰοκιμΰν ΤΛξ« το7ς άλλοις, Isocr. Ab ίυο~όχιμος• ίυΰβκιμνκότίς, nom. plur. part. perf. act. verbi ίΰΰοκιμίω• ίυοΌκίμηο-ις, ίως, ή, glorias adeptio, honor, nominis splendor ; (2) approbatio. ίϋ<5οκίμ•/!τος, ov, probus, Sibyl. ΐΙΙόχιμβς, χ, b χα) ή, probus, probatus et laudatus. ίυΰοξίω, ω, f. τ,<τω, celebror sermone homi- num, sum clarus et illustris. Ab ΆΙο^ος. ίυΐοζια, ας, η, celebritas, claritas nominis, bona existimatio. Ab ίύΐοίος, χ, Ό κα) ή, illustris gloriosus, hono- rificus. Ex tu et δόξα. ίυΰόξως, adv. cum laude. ιϋΰχλος, χ, β, bona? frugi servus ; (2) servis benevolus, aut benignus. ίνΰξακης, \ς, pro ίύΰαξχίις. ίυίξάνίΐα, ας, ή, potentia, vires, robur effi- cacia. Quasi ab ίϋΰξανης, efficax. ίΰΰξανία, ας, ή, idem. ίυίξομίω, ω, bene curro, agilis et pernix cursu sum j (2) inofienso pede procur- ro. ίϋδξομία, ας, η, celeritas. ίϋδξομίας, χ, b, qui bene currit, celer. Ab ίύόξόμος, χ, b κα) ή, idem ; (2) bene pro- cedens. Ex tu et άνομος, cursus. ί'ύίξοσος, χ, b κα) ή, pulchre roscidus. "Or- σα τ' ίϋδζόα-χς Tt γης τόπχς έχετε» Arist. Αυ:24&- ίΙΙυκίως, adv. al. ϊν'Βυκίως, Od. 10, 65. ίυ^υνα,τος, ov, valde potens. ίυΙ~υο•ώπητος, χ, ό κα) ή, qui facile pudore adficitur ; (2) facile exorabilis. Ex tu et ίύΰυσ-ύπητως, adv. facile erubescendo, flexi- . biliter. ΕΤ"ΔΩ, dormio. Ώ,ς ίίποτ' tulu λυτξά αχ κηρύγματα ; cessabis clamare ? Eur. Hec. 657. "θτώτ-/;τ«?, a, Ό κα) ή, facilis deceptu. Ex iS et ίξαπατάω. decipio. ίύίίαπτος, a, b κα) ή, accensu facilis, qui facile accendi potest. Ex εΰ et ίξάπτω. ίύίξελίγκτος, a, b xa) -h, qui facile argu- mentis probari potest, certus, explora- tus, bene discussus ; (2) qui facile refelU potest. Ex iu et Ιξίλίγχω. ΕΧΕ ίύεξελιχτος, χ, ο κα) ί, facile evolendus, vel explicandus, Strabo, lib. 3. ίύίξίΐΑ, ας, ή, bona corporis habitudo. Ex tS et 'ίχω, habeo. ιύίίοίος, χ, Ό και Ϋι, facilem exitum habens. Ex ευ et εζοίος. ιύίπα,'κτθ'/ιτος, ov, acutos sensus habens, fa- cile sentiens ; (2) qui facile sentitur. ίΰ-ταν όςθωτος, χ, b xa) 'h• correctuet emen- datu, sanatu facilis. Ex ευ et επανοίΟάω. ίύίπεια, vel εΰεπία, ας. Ϋι. facundia ; (2) ap- ta verborum compositio, nitor et eiegan- tia verborum, (Ed. T. 932. Ab evest^. ινεπήζολος, χ, b κα) -,ς, b χα) ή, virens,qui est laetis germi- nibus; (2) pulchros habens stipites seu truncos ; (3) densus arboribus. Ex 'ίςνος. ι'ύίζος, et (όίξίος, u, b κ») r ht bene lanatus. £x iS et ΐςιον, lana. ΕΤΗ ίύιβ'ίτίξΐ^ς, a!, horti Hesperidum, Tlteoph. ίΰίτιος, b κα) v\, bene habitans. Ex ig-ia. iuis -ω, όος, contr. πς, η, felicitas, animi tran- quillitas, status rerum bonus ac tran- quillus, JEschyl. Prom. Vinct. 192. Ex (S et ΐ?9ΐμι, sisto. ίύίτν,ξία, ας, η, annuorum pro ventuum feli- citas, fertilitas, ubertas. Ex 3 et 'έτος. ίύιτυς, ίος, ή, idem et ab eod. ίύίίξίτος, ov, facilis inventu. ιύίφοΰος, n, b xa) yj, accessu facilis, adortu, oppugnatu. ίύί-φν,τος, ν, b κα) ή, bene coctus ; (2) coc- tu seu.concoctu facilis. ίΰζν,λία, ας, 'h, bona jemulatio, £emulatio in bonam partem. Ab ίϋζνιλος, u, b και y, asmulator in bonam partem ; (2) bonus et felix Eemulator, s. imitator. ιύξτιλως, adv. bono zelo ; (2) feliciter. (ύ'ζυγ'>,ς, ες, bene compactus, Ep. ί'ύζΰγος, b xa) v, bene junctus seu copula- tus. ινζωα, 'h, Dor. pro ιύζωνί, bona et beata vita. ιύζώία, ας, -ί, idem et ex iisd. ιύζωμίύω, bene coquo, condio. ίϋζωμος, b xa) »j, jurulentus, in jure seu condiendis cibis gratiam habens. Hinc το ί'ύξωμον, if» herba eruca, mira? suavi- tatis. ιύξώνοιο, gen. sing. Ion. pro (ύξώνν. Ab εϋζωνος, n, Ό χα) «, bene cinctus ; (2) fo-r- mosus; (3) expeditus. 'Αν>,ξ ί'ύζωνος iv- Ιιχαταϊος τιλίΊ, Thuc. lib. 2, 97. 'Hfo γνναΤχας Ιϋζώννς, II. 9, 366. Ex ίύ et ζώνη. ι'ΰζωος, ν, b χα) ή, cujus vita beata est ; (2) vivax. Ex iZ et ξω-η, vita. ΐ'ύζωξος, u, b κα) ή- merus, meracus ; Comp. ίύζ,ωζότίξος, et ίύζύϋξί?ίξος ,meracior.^ ίύηγγίλΥΐν, a. 2. ind. pass, verbi (ύαγγίλλω. ίύνιγγίλίζίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. ίΰγ,γγίλισάμνιν, evangelizavi, a. 1. ind. m. ίύγ,γίνγ,ς, ες, Poet, pro ευγενής. εϋγιγεα -la, ας, ή, bonum imperium, bona ad- ministratio. ενηγοζίω, ω, f. yjooj, laudo, benedico. ενΥίγοξία, ας, jj, sermonis elegantia. Ab εύγ,γοξος , χ, b χα) v, bene peritus fori ; (2) jureconsultus ; (3) facundus. Ex άγοξά. ευΎιγόξας, adv. facunde. εύν,νεια, ας, Ϋι, innocentia, probitas, simpli- citas ; (2) fatuitas, stultitia. ενΥ,θία, i, idem. Ab εύνιθΥ,ς, εος, Ό κα) ή, bonis moribus prasdi- tus ; (2) simplex ; (3) fatuus, stultus ; (4) mitis, lenis, de morbo, &c. ; (5) vilis, contemtibilis, tenuis. Hinc το ε'ύ?ιθίς, simplicitas, Dem. Ex ευ et %9ος. ευΥίθίζομαι, simpliciter ago ; (2) stulte ago. Τ/ ενΥΐθίζίοΌί ίΤξίς ίλληλοις ; Plat. Ab εύγιθία. εύΥίθικος, y, ov, simplex ; (2) stultus, inep- tus. ευγ,θικως, adv. simpliciter ; (2) stulte, in- epte. ίύνιθαις, adv. idem. εύήκνς, εος, b κα) v\, valde acutus. Ex ακη. εύγ)χοεω, ω, f. %σω, facile audio ; (2) obedio. εύ•/]χοί'α, ας, v>, facilitas audiendi ; (2) obse- quentia. Ab ευήκοος, «, b χ a) it, facile audiens, auditu valens ; (2) qui facile auditur, exaudibi- lis ; (3) obsequens, morigerus j (4) atten- tus. Ex ευ et uxxoj, audio. εύηχόως, adv. obedienter. εύνιχτνν, imperf. ind. act. pro t-jfiznov, ab εύεκτίω. εύν{Κάκατος, χ, β χα) υι, pulchram colum ■ habens ; (2) colus tractandas peritus ; (3) pulchras sagittas habens ; (4) artis sa- gittaria; peritus. Ex εΙ~ et ΥΐλακάτΥΐ. εύ'/ιλατος, χ, b κα) yi, bene ductus ; (2) spa- tiosus, equitabilis, patens, facilis equita- tu ; (3) bene fabricatus, puta, ex auro, &c. Ex ευ et ίλαύνω• ευήλιος, χ, b κα) ϋι, apricus, soli expositus. ιύνιλίως, adv. serene, placide. εϋγιμεξίω, ω, fut. ήσω, prospero, prosperor, dies feliciter transigo, commode et ex animi sententia vivo, bona sum habitu- dine, vigeo, gratia et auctoritate valeo. Km/ Toio-i ©ν,ζα'ις ε'ι τανΰν εύνιμεξεΤ, Soph. (Ed. Col. 616. Ab εύΫ,μεξος. εύ'/ιμίξγ>μα, ατός, το, res, qua? prospere suc- cessit, felix inceptum, successus. εύγιμερα, ας, yi, diei serenitas ; (2) coeli tem- peries ; (3) successus, impr. in rebus bel- ( 237 ) ΕΤΘ licis, prosperitas ; (4) secunda fama, glo- ria. Ab εύ-ζιμίξος, χ, ό xa ) } )s prosper, felix; (2) mansuetus. Ex £ S" et Ϋ,μίρα. dies. ευνιμονία, 4), peritia jaculandi. Ex %μα. ευΫ,νεμος, χ, b κα) Ϋι, prosperos ventos ha- bens ; (2) amcenus, pulcher. Ex ευ et ανεμοί• εύΫ,νιος, χ, β κα) η, qui habenas facile ad- mittlt; (2) tractabilis, mitis, lenis; (3) obsequens ; (4) non turbulentus. Ex Ϋΐν'ια. εΰγινοξία, ας, Ϋι, fbrtitudo. Ex εύΫ,νας, οξβς, b, virilis ; (2) viriles seu stre- nuos faciens, viris animum addens ; (3) habens et generans bonos viros ; (4) po- tens ; (5) viros ornans ac tuens. Ex tv et ά-νΫ,ς, vir. εύΫ,νυ^ος, χ, b κα) Ϋι, effectu seu confectu facilis. Ex ευ et ανίω. εύνιτελΫις, εος, Ό κα) Ϋι- mansuetus ; (2) obe- diens, Hes. Ex ευ et πίλομαι- Hinc εΟνιτελία, Ϋι, prosperitas, bona habitudo. εύΫιξατος, b χα) Ϋι, valde amabilis. Ex |- ςάω. εΰγ,ξίΐα, ας, ϋι, facilitas in remigando; (2) facilitas in re quavis. Ab εΰΫιςής. ευΥ,ζί^νιο'α, a. 1. ind. act verbi εναξεςτεαι• εΰΫ,ξίτμος, χ, b κα) Ϋι, bonos habens remos, agilis, habilis, de navi proprie. Ex ευ et εξίσοΌ;. ίΰΫιξΥ,ς, εος, b χα) Ϋι, idem ; (2) qui facile a- gi, duci potest ; (3) tractabilis, mitis. Ex iisdem. εύγ,ξΐς, Ϋι, affabre elaborata. Ex ε? et ocgoj. εΰΫ,ξοτος, b χα) Ϋι, aratu facilis ; (2) bene a- ratus ; (3) bonam habens terram. Ex ά.ξόω, aro. εύγιτόξΐος, χ, b χα) Ϋι, animum oblectans. Ex sS" et ητοξ , animus, cor. εύΫιτξίος, b χα) Ϋ,, bene textus. Ex ητξίον. εύγιχΫ,ς, ίος, b χα) Ϋι, bene sonans, sonorus, bonam vocem habens. Ex ευ et 'ήχος. εύΫιχνιτος, χ, b χα) Ϋι, idem et ex iisd. εύθά.λαο-0-ος, ov, mare opportunum habens, ad mare situs, Epith. urbis, Soph. (Ed. Col. 711. εύθαλίω, bene vireo seu germino. Ab εύθαλΫις, b χα) ϋι, florens, floridus. Ex Γάλλοι. εϋθαλόεις, εσσα, εν, bene virens, Call. εύθαλίτΫ,ς, ες, facile incalescens, Call. εΰθαλπιάω, bene caleo, Horn. εΰθαναο-ία, ας, Ϋι. naturalis, facilis, item ho- nesta mors. Ex θάνατος. Hinc εύθανατίω, ω, f. foa>, felici et honesta mor- te morior ; (2) dicitur et de eo quocum bene agitur, cum moritur, cui optabilis mors est. εΰθάνατος, χ, b χα) vi, qui in lectulo suo mo- ritur, jubente fato ; (2) bene et honeste moriens ; (3) bonam et honestam mor- tem adferens. ενθανάτως, adv. felici morte; (2) facili morte. εΰθαξτεω, forti animo sum, bene spero. εΰθάξβ-εια, {], fiducia, animi praesentia. Ab εύθαξο-Ϋ,ς, εος, b κα) Ϋι, fiducia prasditus, qui fidenti est animo, alacer, confidens. Ex eS" et S -άξσΌς, fiducia. εύθαξο-ως, adv. cum fiducia, audacter. Ab eodem. εύθείγι, dat. sing. Ion. pro ευθεία, ab ευθύς. εΰθίμεϋλος, ov, bene fundatus, Horn. εύθενεια, vel εύθενία, ας, Ϋι, prosper succes- sus ; (2) annonee ubertas, abundantia et copia rerum. εύθενίω, prospero successu utor; (2) sura dives, rebus omnibus abundo. Εΰθενχν των των ίΤξαγμάτων, Dem. Ex 3-ijy, cu- mulus. εύθεξάχευτος, χ, b χα) Ϋι, facile sanabilis. ίύθίξμαντος, χ, b χα) Ϋι, bene calefactus ; (2) bene calescens. ευθεσία,ας, Ϋι, bona corporis habitudo, fir- ma corporis constitutio ; (2) de agris vel tempore, fecunditas, fertilitas; ut εύθί- τγιο•Γς• Ex ευ et Β-ίο-ις. ευθεσμος, ov, probe legem observans, Apoll. εύ'θετίω, aptus sum ; (2) utilis sum ; (3) be- ne habitus sum ; (4^ concinne dispono, scite digero. Εύθετεις πάντα, Syn. Ab εύ'ίετβί• TJnde εΰθετίξω, f. Ίο-ω, concinne dispono. εΰθετίσας, a. 1. part. act. ε'ϋθετος, χ, b χα) Ϋ,, apppsitus, aptus; (2) firmus, stabilis. Ex ευ et τίθημι. ευθετως, adv. apte, utiliter. εύβεώξΥίτος, b χα) Ϋ>, spectatu, cognitu facilis. ΕΤΘ ΕΪΘ ΕΤΚ ιύθίως, adv. statim, confestim. Ab ευθύς. ίίθηγνις, ίος, i χα) ή, bene acutus, facile pa- tiens acui. Ex tZ et 3-ηγω. ίΰθηχτος, ts, h χα) v), idem et ex iisd. ινθηλίω, ινθηλνμίνον, idem quod ίύθηλον, s. ίύθηλημονα, lEsch. ίύθηλημων, όνος, bene nutritus, pinguis, Ep. ενθηλος, α, ό xa) η, mammosus, distentas mammas habens. Ex tS et Β-ηλη. εύθημονίω, apte et concinne dispone. Eu- θημονΰν γνάθνς, Plut. ίύθ%μοσ_ύνη, ης, v), concinna rerum disposi- tio, ordo. Ab ιύθημων, όνος, b xa) η, concinnus, bene con- stitutus, apte seu pidchre dispositus. Ex tS et τίΒημ,ι, pono. ίύθηνεω, ω, et ίύθηνίομαι, 'ύμαι, abundo, exubero ; (2) prosperis successibus utor, item, prospere succedo ; (3) vigeo cor- pore, bene cresco. Ex tS'et 3->,v pro 3•/». ιύθηννντα, ace. s. part. act. pro ίύθηνίοντα. ιύθηνία, ας, η, vide ιύθίνίΐα. ίύθ-ήξ&τος, a, b xai *j, facilis venatu, qui fa- cile capi potest venando. Ab ί'ύθηξος. ίύθπρ!», ή, opportunitas aut felicitas venan- di. ιύθνξβς, ν, h xai η, felix in venando ; (2) aptus venationibus, de loco, &c. Ex 3-/ιξα. ίύθτιαΌίνζος, a, ο xai η, felix thesauris, ha- bens egregios thesauros; (2) bene re- conditus et custoditus. ι'ύθιχτος, κ, b xai η, tactu facilis, tractabi- lis ; (2) facetus, dicax. Ex εν et &ίγω• εύθίχτως, adv. apte, congrue, facete. ίύβιξία, ας, η, dexteritas in feriendo scopo ; (2) sagacitas in re aliqua conjicienda et adsequenda ; (3) felicitas in perficiendo, &c. Ex tu et 3-ίγω. ιύθλας-ος, ov, valde fragilis. A S -λάω. ίύθνηο-ιμος, ov,. facilem ac sine dolore mor- tem efficiens, pro ίύθανάο-ιμος. ίύθοινος, tt, b χα) η, splendida ccena execp- tus, lautus. Ex 8-οίνη. ιύθοζύξητος, ν, Ό χα) n, qui facile terretur, perturbatur. Ex 3-οξυζίω. ίΰθξαν?ος, u, b xa) ->,, fraotu vel contusu fa- cilis, fragilis ; (2) aptus ad vulnera faci- enda. Ex i5 et Ά-ξανω, vulnero. ι'ύθξίγκος, ov, firma lorica, septo munitusj (2) bene munitus. ΐνθχιξ, τξίχος, Ό χα) & bene capillatus ; (2) coronatus. ίΖθξονος, ο χα) ή, pulchrum thronum ha- bens. ti /βξοος, a, b χα) η, pulchre sonans, sonorus. ίύθξνξϊ,ς, Is, fragilis j (2) friabilis, Diosc. Α 9-ςΰιττω. . ίνθξνττος, ν, b χα) η, fragilis ; (2) friabilis ; (3) fractus deliciis, solutus ; (4) mollis. Ex iv et $-ςύπτω. ί'ύθυ, adv. recta ; (2) statim. Ab ευθύς. εύθνζολίω, recte jaculor. ιύθνζολία, ας, ή, rectus jactus ; (2) recta conjectura. Ab ίυθύζολος, a, b km ή, oppositus, q. d. recte jactus. Ex ευθύς et βάλλω, jacio. εύθηζόλως, recto et destinato jactu, recte. ίύθνγλοχτσος, vel ίύθνγλωττος, n, b xa) η, veridicus ; (2) qui eloquitur qua? sentit ; (3) sincerus, probus, verax. ίύΟύγξαμμος, ν, b xa) ή, rectis lineis dis- tinctus, directis lineis constans, rectili- neus ; το ίύθνγςαμμον, recta linea, regu- la lineis ducendis. Ex γξαμμΫ), linea. Ιυθνΰημων, b,- Ε Χ Ρ• απλυο-'ια δημότης, ex fa?ce vulgi, Hes. ex Eur. ίύθυΐίχίω, quasi pede collato et recto cer- tamine confligo ; (2) caput causa? peto. ίύβυϊιχία, ας, 'h, intentionis depulsio; (2) judicium rectum et incorruptum. Ab ιύΰύίϊχος, n, b χα) ψ qui in neutram par- tem muneribus illectus inclmat, recte judicans. Ex iv et Mxvi,ju&. ιύθυΐζομίο), ω, fut. fau, rectum cursum te- neo, recto cursu pergo. Έύθυο~ξομγ,σα- μ'.ν ιϊς Ί,αμοθξάχ'/ιν, Act. 16, 11. Ab ιύθυδζόμος, n, b χα) ή, qui recto cursu per- git. Epith. stadii. ίύθυίντξος, a, b χα) ή, cui recta sunt intes- tina. Ex ίύθνς et 'ivneov. ινθυΐπία, a;, •>„ rectum' minimeque obli- quum dicendi genus, Hes. Ab 'ίπος. ίνϋνθάν&τος, ν, b χα) ή, subitam mortem inferens, statim interficiens. ιύθύθξΐξ, τζίχβ;, b xa) ->„ qui crines habet pendentes. ίύθύχανλος, b χα) ή, qui rectum habct cau- lem. Ex ίύθνς et χανλίς. ίύϋύλγ,(ττος, a, b xa) in comparatu, captu fa- cilis. Ex ευθύς et λαμζάνω. ίνθνλογίω, recte et proprie loquor. Ab ιύθυλόγος , b xa) v), proprie loquens sine cir- cuitione, Suid. Ex εΛ /uj et λίγοι. ίύθνμαχξος, a, b xa) r), recta in longitudi- nem tendens. ΐνθυμάχης, b, Oor. ίύΟυμάχας, qui recta in prselium tendit ; (2) vir fortis. Ex ίύθνς et μάχη. ίυθυμαχία, ας, η, prselium, seu bellum tu- multuarium et repentinum. Ex iisd. ' ίύθνμάχος, ν, b, tumultuarie pugnans j (2) bellicosus. Ex iisd. ίύβνμίω, et ίομαι, bono et la?to animo sum. Ένθυμίϊ τις ; ψαλλίτού, Jac. 5, 13. εύθνμητίον, lastandum, Xen. ίύθνμία, ας, ή, laetitia animi, alacritas. Ab ί'ύθΰμος, b xa) vy, qui est bono et alacri ani- mo. ίύθνμως, adv. alacriter, bono animo. ίΰθννατι, 2. plur. a. 1. imperat. act. verbi ίύθύνω. ίύθύν/ι, ης, η, disquisitio ; (2) accusatio ; (3) crimen ; (4) poena ; (5) γαίας, arnelior- atio soli, Theoph. PI. ίύθύναι, rationes. Ab ιύθύνω. ίνθυνος, n, b, qui rationes exigit. ί'ύθυνπς, ιως, ή, directio; eorrectio. Ab eod. ίύθυντηξ, ηοος, b, director, corrector. ίύθυντΥ,ξία, ας, η, apud architectos de com- planatione soli ; (2) pars navis, ab ιύθύ• viiv, gubernare, ut hat. gubernaculum ; prius illud ab ιύθύνω, complano. ίύθνντηξίος, et, ov, gubernandi vim habens, gubernans. ιύθνντΥ,ς, S, Ό, idem. ίύθυντιχος, η, bv, directorius, correctorius. ιύθυντος, ■>,, bv, directus. Ab ιύθϋνω, fut. ΰνω, complano ; (2) giibernp, dirigo; (3) reprehendo, redarguo; (4j inquire, exigo ; (5) reum facio, postulo ; (6) damno et mulcto. Φ/λ/ϊττον λαον ίύ- θύνων δοξ), Eur. Hec. 9. Πξος οΐχον εύ- θννοντας εναλίαν πλάτην, ib. 39. Ύων μεν ΥΒίφ πξός τίνα α&ιχημάτων ίύθύνθη. dam- natus est, Thuc. lib. 1, 95. Ab ίύθνς. ίύθυονίΐζία, ας, η, somnium aperte osten- dens quid futurum sit. Ab ίύθυόνείξος, ν, b χα) η, qui aperte videt in somnis quod futurum sit ; (2) « ίύθυ'ονει• ςον somnium evidens. ίνθνόννξ, χος, Ό χα) ή, rectos ungues ha- bens. Ex ευθύς et ονυξ- ίύ-θυόνϋχος, u, b χα) η, idem et ex iisd. ιύθυπλοίω, recta navigo, Strap. 11, 13. ίύθύπλοια, ας, η, recta navigatio, rectus na- vis cursus. Ex εύθυς et πλόος. ίύθνχλοχία, ας, η, recta textura seu con- nexio. Ex ίύθνς et πλοκή, nexus. ίύθύπλοος, en, recta navigans, rectum cur- sum tenens. ίύθύίτνοος, contr. ίύθύπννς, a, b χα) η, recta spirans, cujus flatus in rectum procedit ; (2) qui facilem respirationem habet, ap. Hipp. ίύθυίτοξίω, ω, f. ν,σω, sum meatibus in rec- tum porrectis, habeo meatus in rectum protensos ; (2) rectam viam sequor, rec- to itinere progredior. ίύθνπβξία, ης, ή, itineris rectitudo, progres- sio in rectum. Ab ίύθύποξος. ιύθυνβξον, adv. recta, Horn. ίύθύποξος, a, b χα) η, cujus meatus in rec- tum porriguntur, tramite recto progre- diens ; (2) rectus. Ex ίύθνς et πόξος. εύθυρρημονεω, recta sine circuitione rem eloquor ; (2) rem suo nomine proprio, quamvis turpi, appello. ίύθνορημόνως, adv. sine circuitione ; (2) pro- prio, quamvis turpi, verbo. ίύθυρρημοο'ννη, ης, η, oratio ίύθυρρημονος, S. consuetudo ίύθυρρημίνως loquendi. ίύθνροημων, όνος, b χα) ή, qui aperte et sine circuitione ulla rem ipsam loquitur ; (2) utens verbis turpibus, non consulens au- ribus honestis. Ex ευθύς et ρήμα. ίύθν'ρριζος, u, b χα) η, cujus recta? sunt ra- dices, in rectum protensa?. Ex ρίζα. ίύθνρριν, ΐνος, b χα) η, qui recto est naso, habens nasum justa? proportionis. ίύθύρρΊς, idem. ίνΟυξο-ος, ov, thjTsum gerens, s. ad modum thyrsi redimitus. ΕΥ'ΘΥ'Σ, ϊϊα, υ, gen. ίος, ίίας, εος, rectus, non obliquus ; (2) apertus, nulla circui- tione tectus. Hinc ίύθνς, adv. recta; (2) protinus, confestim, statim ; (3) jam inde ; (4) inconsulte, inconsiderate ; (3) aperte, non dissimulanter. ίύθυσχοτίω, recte adspicio. _ ίύΰυτίνης, ίος, b κα) ή, directus, in direc- tum tendens. Ex ίύθνς et τιίνω, tendo. ίύθύτης, ητος, ή, rectitudo; ^2) a?quitas. ^ Ab ίύθύς. ίύθυτόμος, s, b χα) η, in rectum secans ; %i- θύτομος, pass, directo sectus. Ex τίμνω. ίύθύτονος, a, b χα) η, in rectum extensus. Ex τίίνω• ίύθύτξητης, n, β κα) η, in rectum perforatus, recta habens foramina. ίνθυφίξης, ίος, b χα) ϋ), in rectum tendens j (2) rectus. Ex ίύθνς et φίξω. ίύθύφλοιος, ν, ό χα) η, rectum corticem ha- bens ; (2) species roboris. εύθυφοξίομαι, χμαι, recta feror. ίύθύφξων, ov, sapiens, prudens. Α φξη"ν. εύΟυωζίω, ω, f. ησω, recta Unea progredior.' ίύθνωξία, ας, η, rectitudo ; (2) proceritas ; (3) directio; (4) rectus trames; (5) rec- tus processus j (6) recta? linea? porrectio. Ab ίύθύς. ίύθυαίξον, adv. secundum lineam rectam ; (2) recto tramite, recta via ; (3) statim, eadem hora. Ab ίύθνωξος, a, bv, rectus, secundum lineam rectam. Ab ίύθΰς. ιύθωξΥ.κος, ν, b κα) η, bene thoracatus seu loricatus; (2) bene armatus. Ex e2"et Β-ώξαξ, thorax. Εύϊακος, η, bv, Bacchicus. Ab Ε'ύϊβς. ΕύίίξΌί, ά., bv, idem. ίύία,τος, u, b κα) ή, sanatu facilis. Ex ευ et Ίάομαι, sano. ίύϊλαο-ία, ας, ή, propitiatio. Ab iS et ίλ«- σχομαι, propitior, placer, ίύϊλατίύω, propitius sum ; (2) ignosco. Ab ίύ'ίλάτος, ν, β κα) ή, propitius, qui facile co- hiberi potest, Suid. Ex su et Ιλάω, pro- pitius sum. ίύϊματίω, bene, pulchre vestitus sum. ίύ'ί'ματος, ov, pulchris indutus vestibus, Steph. ίΰ'ίνος, n, Ό κα) η, bene fibratus, nervosus. Ex ίυ et ^,fibra t nervus. Εϋϊος, b, Bacchus. ίύϊππος, ν, b χα) η, bonos seu pra?stantes e- iquos habens ; (2) equitandi peritus ; (3) equitatu pra?stans. ίύϊχθυς, b χα) ή, piscosus. ίύχαης, b χα) η, facile ardens. Ex καίω- ίύχαθαίζίτος, n, b κα) ή, qui facile everti potest. Ex καθαιρώ, ίύχάθώξος, η, remigio bene instructa, scil. navis. ίνχάθίκτος, ν, b χα) η, qui facile contineri aut cohiberi potest, facile in ordinem re- digendus. Ex iZ et κατίχω. ίύχαίξίω, opportunitatem nanciscor ; (2) vacat mihi ; (3) opulentus sum. Oils Qayuv ηνχαίζχν, Marc. 6, 31. ίύκαιξία, ας, ή, opportunitas. Ab ίύχαΐζος, b χα) η, opportunus, tempestivus; (2) cui vacat, otiosus. ίύκαίξως, adv. opportune, tempestive ; (2) otiose : ίύχαίξως εχαν, yacare. ίύχάμ&τος, ν, ό χα) ή, facilem laborem ha- bens. ίύχαμτης, ίος, b κα) ή, flexibilis, curvus, rotundus. Ex iS et χάμπτα. ίύκαμττος, u, b κα) η, idem et ex iisd. ίύχαμΆ,ιία, ας, ν), flexibilitas. Ex iisd. ίύχάζδιος, », b xa) y), bonum cor habens, forti animo pra?ditus ; (2) stomacho gra- tus. Όξας τον Β-ζασννϊ τον ίύχάζΰιον, Soph. Aj. '364. Ex χαφία. ίύχαξδίως, adv. forti et pra?senti animo ; (2) prompte, cupide. ίύκαξπίω, uberes fructus fero. ίύχαξτίζω, idem. ίύχαζτία, ας, ή, fructuum uber proventus ; (2) fcecunditas, fertilitas. Ab ι'ύκαξτος, b χα) ή, fructuosus, fcecundus ; (2) frecunditatem arljuvans. ίύκαταγ φ ίλας-ος, ov, derisu facilis ; al. ridi- culus, contemnendus, Steph. ίύχατάγνως-ος, u, b κα) ή, reprehensibi^s. ίύκαταγοξητος, ν, Ό κα) ή, qui facile accu- sari potest; facile reprehensibilis. Ex ίυ et κατηγβξίω, accuso. ίύχαταγώνίΓος, a. b χα) ή, expugnatu fa- cilis, parum validus. Ex sw et κατάγω• νίξομαι. ίύχατάχαυςΌΐ, ov, facile comburendus. ίύχαταχόμίζ-ος, ν, β χα) ή, deportatu faci- Us j (2) pronus, proclivis. Ex iS et ;s«- τκχομίζωί deporto. ETK ETKJ ΕΤΛ ιΰχατακξάτ-ήτος, ov, infirmus, parumvali- dus. ίύχαταλίγω, rite narro, Horn. tiai*TX0i$rJhutfai. ivxKuv^, ίΰς, b xa) 'h, gloriosus. χύχΧίΐζ-ος, ov, bene clausus. ιΰχλίως, adv. gloriose. Ab tCxXtfe. ίύχλτίϊς, fa bene clausa. Ex tu et xXtiia. ίύχλτ-,ξίω, prospera fortuna utor. Ab eu- χλνιξος• ινχλί,ξ'/ιμκ, ατός, 70, prospera fortuna, ίύχλ',ΐξία., »j, bona soi-s, prospera fortuna. άχλ'^Ιος, ν, Ό χα) ν, fortunatus. Ex %λ%- ξος. ίυχλωΓβς, κ, ό χα) ή, nendo bene contortus. Ex tu et χχώθω. ίΰχναμ,ντος, ts, b xa) fa flexibilis, qui flecti facile potest. Ex eu et χνάμ,κτω. ίΰχναπτος, ts, b xa,) %, bene paratus afullo- _ ne. Ex χνάντω. ίϋχν/ιμ,ις, ΐΰος, b χα) ή, bene ocreatus vel armaius. Έχ tu et χνημ,ίς. tuxynpos» ts, b χα) n, qui bonis seu pulchris tibiis est. Ex χν/ιμ,γ• t'uxvtsOs, ov, bene vellicans, Man. Α χ,νί- ζω. ίύχο/λιος, ts, i χα) -η, bonam alvum faciens. Ex χοιλία, alvus. ίύχοινόμ,πτις, ft, communi multorum consi- lio bene constitutus. ίύχοινών/ίτος, ts, b xa) 4\, facile communi- cans, communis, adfabilis. Ex xotvuvieo- ΐύχοινωννιούα, ϊ„ affabilitas, comitas. ίύχολία, ας, ή, facilitas. Ab ί'ύχολος. ίύχόλλ'/ιτος, ts, b xa) fa q. d. adglutinabilis, sociabilis. Ex tu et χολλαν, glutinare. ί'ύχολος, ts, ο xa) fa facilis, qui non est sto- macho fastidioso ; (2) simplex, apertus, ingenuus. Ex t5 et χόλον, cibus. ί'ύκολτος, ov, sinuosus, magnum sinum ha- bens. ίΰκόλως , adv. expedite, facile ; ίύχολύτοο- τα, facillime. Ab ί'ύχολος. ίύκόλυ,ϋίζος, ts, b xa) fa urinandi peritus. ίύκομ,ίω, bene recondo, Ap. ίύχόμ,νις, b, bene comatus. Ex tu et χόμ.•/ι. ίύχομώης, ίος, b xa) fa bene curatus ; (2) bene tractatus. Ex 3 et κομίζω, euro, ίύχομίξω, f. cm, bene recondo. ίύκομίσ-αο-θαι, a. 1. inf. med. ίύκόμΐϊος, ts, b xa) fa qui bene curatur. ^ Ex tu et κομίζω, euro. ίϋχομος, ts, b xa) fa idem quod άκόμης. εϋκοντία, ας, fa facilitas. Ab ί'ύκοπος, ts, b κα) fa facilis, qui facili labore fit j (2) qui facili labore aliquid conficit. ίϊ>κόπως, adv. facili labore et negotio. ιύκαπξώ'δνς, ις, excrementi colorem et na- turam habensj τ« εΰχοπξώΰία, excremen- ta stercorea. ίύχόξνθος, b xa) fa pulchre galeatus. Ex κοςνς. ίύκοο•μίω, ω, f. fot», modeste me gero, oifi- cio fungor ; (2) orno bene. Hinc ίύκοο•μία, ας, fa decentia, modestia. tuxoo -μίως, adv. modeste, decenter. tuxoo -μος, ts, b xa) fa bene ordinatus, con- cinnus. tuxoo -μως, adv. concinne, recte. tuxgars, ίος, b κα) fa bene temperatus. Nija; ν.ιϋκζαΥ,ς ανίμος φίξίν, Apoll. RJwd. lib. 4, 892. Ex κίξάννυμι. ίύχξαίξος, ts, b xa) fa pulchra cornua ha- bens. ίξαίξα. ΐύχξας, άτος, έ, ή κα) τβ, bene mixtus, di- lutus seu temperatus, Eur. ίύχβαο-ία, κς, fa bona temperies. Ex tu et χίξάννυμι. ι'ύχξατος, ts, b xa) fa temperatus ; (2) sin- cerus ; (3) qui . media constat tempera- tione; (4) qui confundi commiscerique potest. Ex iisd. ΐύχξατως, adv. firmiter. Α κξάτος» ίϋχξίκτος, ts, b xa) fa bene strepens, cano- rus, sonorus. Ex κφχοι. ί'ύχξννος, κ, β χα) fa scaturigine bona pra?- ditus. Α χξηννι- ί'ΰχξ'/ιτος, o.v, bene mixtus, temperatus, Ep. ί'ύκξίθος, ts, b xa) fa bonum habens hor- deum. ίύκξίνακ, ets, fa diluciditas, puritas. Ab ίύχξίνΥ,ς, ίος, β xa) fa purus, liquidus ; (2) ordine collocatus ; (3) distinctus ; (4) qui e morbo convaluit, omninoque robustus, elegans, velut de corpore. Ex κξίνω. ίύχςίνητος, ts, b κα) fa bene discernendus. ίΰχξίνω, bene discerno, accuratum delec- tum habeo ; bene secerno et seligo, Horn. ιύκξίνως, adv. distincte, discrete. ί'ύχξίτος, ov, perspcuus, facile distinguen- dus, judicandus. ώκξόκ&λος, ts, b xa) fa pulchram s. copio- sam in littore arenam habens. Α %ξο• χάλη. ίΰκξότ&λος, ov, suaviter strepens, sonorus. Α χζόταλον• ίύχξότντος, ov, bene conflatus, compactus j (2) laudatus, ap. Soph. Em. ίΰκξύίξος, ov, valde terribilis, Tryph. ί'ύζςυπτος, ov, facile latens. ( 239 ) ίύχρυφν,ς, ίος, b xa) fa facile se occultans ; t (2) qui bene latet. Ex tu et χξΟπτω. ίύχταΊος, aoia, alov, optabilis, votivus, eJt χταΊαν χάξΐν, donum votivum, Msch. Agam Μ Ab ΐ'ύχομαι. , ίύκταίως, adv. optabiliter. ίύκτίανος, u, b xa) fa dives, opulentus. A χτίανον. ιύχτίατος, ov, felicis possegsionis, Cal. ίύχτίος, optandue, Ep. ΐύκτ'/ιμοσ-ύνη, fa divitia». Ab ίύχττιμων, όνος, b xa) fa dives. Α κτάομαι. ίύκτΥΐβ'ος, is, b κα) fa precatorius, ad preces pertinens. Hinc tuxrfytov, oratorium, sacrarium, lararium. Ab εύχομαι, ίύχτίζω, f. ίσω, bene Eedifico. ίΰχτικος, fa ov, optativus. Ab ί'ύχομαι. ίΰχτιχως, adv. optative. Ab ΐϋκτιχός. ίύχτιμίντι, perf. part. pass. Poet, pro tuxrio*- μίνν,, ab ίόκτίζω. ίύχτίμίνος, bene sedificatus, Horn. ί'ύκτίζΌς, is, Ό xa) fa eleganter conditus. ίύχτιτος, n, b κα) '^,J)ene structus. ίύχτος, fa ov, item ίυκτος, b κα) fa optabilis, optandus, expetendus. Ab εύχομαι, νύχτιας, adv. optabiliter. ΐυκυξίω, ω, f. ησω, felici successu ludo tes- seris. Α κύζ,ος. ί'ύχυχλος, is, b xa) fa rotundus ; (2) cum est Epith. currus, significat volubilis, ί'ύτξοχος ; (3) qui fit in orbem. ίύκύκλως, adv. rotunde. ίύκυκλωτος, fa bv, rotundatus. ίύχύλιζ, b xa) fa poculis, i. e. compotatio- nibus, conviviis aptus. ΐΰκύλιε-ος, ts, b xa) fa volubilis. Α κυλίω, ίυκύμαντος, ov, fluctuosus. ίνχνξίω, bene ago, Msch. al. ίύχνξόω. ίύκώλνττος, ov, membris bene compactrs, S. firmis pedibus, Nic. ί'ύχωπος, ov,.remigio bene instructus, agilis, de navi. ίύλάζαα, ας, fa metus, reverentia, circurn- spectio j (2) sollicitudo, anxietas. ίύλαζίομαι, vereor, caveo religiose ; (2) ti- meo, metuo ; (3) caveo, declino religio- se; (4) vito, fugio ; (5) religione teneor. Εύλαζίΐο-θαι την από τίνος λυμ'/ιν. Εϋ'λύί- ζ'/;βί)ς β χιλίαξχος μη "διάσπαση Ό Τλαύλος war' αόταν, Act. 23, 10. Μάλ^α ίύλαζπ τας. εν τοΤς πότοις συννσίας, Jsocr. Ab tw- . λαζης• ίύλαζί$•ίξως, adv. cautius, Eur. Ab tiXaZfa, ίος, b xa) fa qui bene res capessit, seu adgreditur, circumspectus, cautus ; (2) timidus ; (3) rehgiosus ; (4) verecun- dus. Ex tS et λαμζάνω, capio. ίΰλαζ'/ιτίον, cavendum est. ίύλαζία, ας, fa cautio. Ab ΐνλαζίομαι* ίυλαζί-Λ, fa idem quod ίύλάζαα, Theog. ίύλαζίης, gen. sing. Ion. pro ίϋλαζίας. ίύλαξΖ, 2. sing, imperat. praes. med. pro ΐύλαζία, ab ίύλαζίομαι. ίύλαζως, adv. timide, caute ; (2) religiose. ίύλαγν,ς, \ς, leporibus abundans. Α λαγός, lepus. - ίύλάζω, putresco, vermes produco, Hes. Ab ίΰλαί. ίύλάζω, f. ίύλάξω, aro, Lac. ap. Thuc. ΕΤ'ΛΑΓ, ων, aU vermes, proprie, qui epu- tredine nascuntur. ίύλάϊγζ, γος, b, 'h κα) to, e bonis pulchris- que lapidibus structus. Ex λάϊγξ. ΕΤ'ΛΑ'ΚΑ, ας, fa Vox Lacon. vomer; (2) bidens, ligo. ί'ύλ&λος , is, b xa) fa bene loquens, facundus, disertus ; (2) loquaculus. Ex λαλίω. ίύλαμπης, ίος, b xa) fa splendens, fulgidus. Α λάμπω, ί'ύλαμπςος, ov, splendidus. ίύλάχανος, ov, oleribus abundans, seu fer- tilis. ίύλίίαντος, ts, b xa) fa qui facile levigatur aut complanatur ; (2) qui facile conteri- ( tur. Ex λααίνω. ε'ύλίΐμος, is, b xa) fa bona prata habens. Ex tu et λίίμων. εύλίίμων, όνος, b χα) fa idem et ex iisd. ί'ύλιχτζος, ov, pulcher. Epith. feminse. Etr λίχτξος Κύττξΐς, Soph. Irach. 515. ί'ύλεξις, ίως, b sjeti 'ί, bonas dictiones habens. ίύλίπις-ος, is, b κα) fa desquamatu facilis j (2) qui facile delibratur et cortice spolia- tur. Α λίπίζω. ίυλίυκος, b κα) fa valde albus. ίύλίχνς, \ς, idem quod ί'ύλίχτξος ; (2) felix de sponsis, vel conjugibus, vel nuptiis. (ύληθάργητος, ts, b xa) fa qui facile labitur in lethargum, Α λίβαξγοι. ΕΪΜ Ε ΧΜ ΕΥΝ άληκτος, βν> brevis, non diu duraturus. A λήγω. άληματίω, ω, f. ησω, animosus sum, forti sum animo. Α λνιμα. άληκτος, ν, Ό χα) η, qui facile capi potest. Ex iS et λαμζάνω- ιύληττως, adv. ita ut facile et cito capi possit. ΕΤ'ΛΗΡΑ, ων, τα, lora, habenae. ιύλίξ&νος, ov, thure abundans, thurifer. άλιθος, u, Ό χα) η, pulchros habens lapides. άλίμινος, b χα.) η, bene instructus portu ; Epitli. portus ipsius, commodus. Α λ/- ίυλιτΥ,ς, (ος, ο και η, praspinguis. Α λίπος. άλογ'ιω, ω, f. ηνω, laudo, praedico ; (2) be- ne precor, ominor ; (3) benigne polliceor, per Hebr. vulgo benedico. Έάν τις αυτός 7 άλογγ, Arist. Ack. 376. Άλλα πολλά τι χάγαθα, ίΠξά, τί πλΰςΌ- τάς γυναιχας ά- λογα, id. Cone. 454. Α λόγος. άλογηθηο-ονται, 3. pi. f. 1. ind. pass. ιύλόγημαι, perf. ind. pass. Ion. pro άλιλό- ■ γημαι. άλογγ,μίνος, benedictus, part. perf. ejusd. άλογητος, η, ov, cui benigne promissum ■ est ; (2) laudatus, vulgo benedictus. ιολογία, ας, η, honestus sermo ; (2) laus, prsedicatio ; (3) fausta omina, felicitatis promissio, vulgo benedictio; (4) benefi- cium, munus, eleemosyna; (3) Sacra Ccena. άλογατίω, ω, f. ηΌ-ω, recte ratiocinor ; (2) aequo animo fero. ίύλογι^ίοο, ας, ή, ratio bene subducta ; (2) consilium, vel ratio recte inita, pruden- tia in capiendis consiliis. Ab ιύλόγι?ος, Ό χα) η, quem facile reputare et perpendere licet ; (2) qui recte ratiocina- tur, prudens, moderatus ; (3) probabilis, idoneus. Α λογίζομαι. ΐύλογίς-ως, adv. prudenter, sapienter, recte. άλογος, n, Ό χα) ή, rationabilis, rationi con- sentaneus, probabilis, rectus, verus ; (2) quod facile parari et haberi potest. ιύλόγως, adv. recte, apte, opportune, vere. άλογο$άναα, η, probabilitas causae, prae- textus. άλογοφ&νης, \ς, speciosus, verisimilis. άλογχίω, felix sum, Hesych. Ab άλογχος, fortunatus. Α λογχΫι• άλαα-Ία, ας, η, mundities, qua quie bene e- lotus est ; (2) purgatio. Ex tu et λύω. ιύλοφος, e, ό χα) ή, fortem cervicem ha- bens ; (2) strenuus ; (3) morigerus ; (4) - bene cristatus, pulchram cristam habens. άλό$ως, adv. generose, fortiter. ί'ύλοχος, u, b, gravidis vel parturientibus favens ; Epith. Diana?, Eur. Hipp. 166. άλύγίζ-ος, u, xa) η, flexilis, qui facile flec- ti potest. Ex ey et λυγίζω, ίύλύξας, Dor. pro άλύξης, u, b, bonam ly- ram habens ; (2) bene lyra canens ; (3) canorus. Ex tu et λύξα. ιϋλϋξος, ν, ο χα) η, idem et ex iisdem. ί'ύλιττος, ν, b χα) η, qui facile solvi potest ; (2) paratus discedere, expeditus. Α λύω. άλύτως, adv. expedite, facile. άμάθαα, ας, η, docilitas, celeritas discen- • di. Ab ίύμ&ΘΫ,ς, ίος, ό χα) η, docilis, ingeniosus ; (2) facilis intellectu. Ex tu et μανθάνω. ίΰμαθία, ας, η, idem quod άμάθαα• ίύμαθως, adv. ita, ut quis facile addiscat, facile discendo. άμάλαχτος, u, b χα) Ϋι, qui facile emolli- tur, facile emollescens. Ex tu et μα- λάσσω, ίΰμαλλος, ov, bene villosus, Pind. άμαλον, aCC. Slllg. Dor. pro άμηλον. ινμάξα, ή, pellis, corium, Sch. Theoc. ίύμάξχντος, n, b χα) η, qui facile marces- cit, caducus. Α μαξαίνω- ■auA^tia, ας, η, facilitas ; (2) tranquillitas animi ; (3) latrina, ap. Iones. ίύμαξίως, adv. facile, Theog. ιύμαξϊ,ς, ό χα) ή, facilis, commodus. A μάξ'ή. ίΰμαξία, ας, η, idem quod ίύμάξίια. ίύμαξίζω, f. ίοτω, allevo. Ab eod. ίύμαξ)ς, ί'δος,^ ή, calceamenti genus. Άξ• yuov ξίφος \χ 5-ανάτ» πίφίυγα βαξζάξοις ■ ίύμαξίο-ιν, Eurip. Orest. 1364. Ab ίύμα- g->,s, quia facile induitur aut expeditum mcessum facit ; sive ab άμαξα, quia e . corio erant, Em. ίύμαξΖς, adv. facile, nullo negotio. ιΰμίγίθ'/ις, ίος, ο χα) -η, valde magnus, in- gens j (2) procerus. Ex μίγιΟος. ιυμίθο^ιχως, adv. methodice ; (2) compen- diose. Ab ίύμίθοίος, n, ό χα) ΐ, in quo methodus et ratio est ; (2) compendiosus, artificiosus. ύμίθόδως, adv. idem quod id μίθοΰιχως• νμαΰτ,ς, ίος, b χα.) h, hilaris, laetus. Ex (5 et κ,αΰιάω. ίΰμίίλιχτος, ό χα) 'h, qui facile mulceri, le- niri, vel placari potest. Α μαλίο-σω. ίύμιίλιχος, u, b χα) ή, idem et ex iisd. ίύμίλίΐα, ας, ή, apta modulatio. Ab ίύμίλν,ς, ίος, 6 χα) -h, apte modulatus, ca- norus. Α μίλος, modulatio. ινμιλία, ας, ■/}, idem quod ίύμίλιια. ίΰμιλίας, a, a, fraxini, i. e. hastee e fraxi- no, peritus. Α μιλία, fraxinus. ίύμιλίν,ν, ace. sing. Ion. pro ώμελίαν. ίνμ'.λιττίω, apes mea? bene mellificantj (2) bene mellifico. Α μίλιττα. ιύμίλως, adv. perite, accurate, egregie. ίύμίνίΐα, ας, ί, benevolentia, animus bene 'adfectus, dementia, placabiUtas. Ab eJ- μιψής. ίΰμίνίΓίξως, adv. benignius. Ab eod. ίύμίνίτίΐξα, ij, benevola, patrona. Ab ίύμίνίτν,ς, %, b, benevolus, amicus. Ab ίύμίνίω, ω, f. ί,ιτω, benevolus sum, propiti- us sum. Ab ίυμινν,ς, ίος, b χα) yj, benevolus, Clemens, amicus, benignus. Α μίνος. Ένμινίΰίς, ίδων, αϊ, Eumenides, Furiae. Per Antiphrasin ab ώμίννί• ίϋμίνίζω, f. ίο-ω, benevolum reddo. ίνμίνως, adv. benvole, benigne. (ϋμίξίΓος, », ό χα) 'h, dividuus. ίύμίτάζλ•/]τος, u, ό χα) 'h> mutabiUs. Α μί- ταζ,άλλω. ΐνμιτάξολος, χ, b χα) ή, idem et ex iisd. ίΐμίταζλν,τως, adv. inconstanter. ώμιτάΖοτος, *, b xa) tj, facilis ad imperti- endum. Ex tu et μιταΐίΰωμι. ίυμ'.ταΰότως, adv. benigne, liberaliter. ίΰμίτάθίτος, ν, ό χα) ή, mutabilis. Α μι• τατίθημι• ίύμίταχίν/ιτος, ν, ο χα) 'a, qui facile trans- moveri et mutari potest. Α μίτακινίω- ιύμιταχόμίΓος, n, b χα) ή, transportatu et traductu facilis. Α μίταχομίζω. ίνμιτάπας-ος, χ, ό χα) 'h, cui facile aliud persuadetur; (2) qui facile dissuaderi potest. Ex £w et μιταπύΒω. ιϋμίταποίητος, ov, mutabilis. ίΰμίτάίττωτος, ν, Ό χα) ή, mutatloni obno- xius. Α μιταπίπτω. ίνμίτα^ατος, n, ο χαι instabilis, incon- stans. Α μίθί$•αμαι. ίυμίτάτξίττος, ov, idem. ίνμιτάφοξος, ov, mutabilis. ίίμίταχίΐξΐ5-!α, ή, mobilitas, placabilitas. ίύμίταχιίξίΓος, a, b xa) 'h, tractabilis, non difficilis, mitis, placabilis ; (2) qui facile Capi potest. Α μίταχιΐξίζω. ίνμ,ίταχίΐξίί-ως, adv. ita ut facile tractari queat, placabiliter. ίνμίτειος, ία, ιον, idem quod ί'ύμιτ'ξΜ, a, b χα) ή, modum servans, mo- deratus. Α μίτξον- ίυμ-ΑΧ'Λ,ς, ό χα) Ϋι, bene longus. Α μ^χος- ί'ύμνλος, u, b χα) -η, ovibus abundans j (2; pecorum ferax. Α μήλον. ί'ύμνξος, n, b χα) ή, qui bona seu firma fe- mora habet. ίυμγ,ξυτα ϊξία, lanaj ad nendum faciles. Ex tu et μνίξύομαι,βΐιιηι diduco. ί'νμ-ήτις, ιΰος, ή, prudens. Α μγ,τις. ίύμηχανΜ, ας, ή, industria, sdlertia. Ab ίυμν,χα,νος, u, ο χα) ή, ad machinandum promptus, industrius, ingeniosus. Ex ey et μηχάνη. ώμ'/ιχάνως, adv. ingeniose, artificiose. ί'ύμιχτος, ov, facihs, bonus sodalis. ίυμίμητος, b xa) i, imitabilis. Α μιμΰα- θα,, αμίαντος, n, b xa) 'h, invidiosus, invisus. Α μισίω• ί'ύμιτος, ov, bono stamine factus. ινμπξος, b xa) y, bene cinctus. Α μίτξα. ίϊιμνν,μονί^ίξως, adv. ad retinendum aptius. ίϋμννιμόνιυτος, ν, Ό xa)vt, memoratu facilis, memorabilis. Α μννμονίύω. ιύμν/,ς-ος, a, b xa) 'h, cujus facile recorda- mur, cujus memoria semper nobis ob- versatur. Α μνάομαι• ίΐμοίξίω, ω, bona sorte utor. ίύμοίξία, r,, bona sors, felicitas. ίύμοΐξος χ a, b χα) Ϋι, bona sorte utens, felix. Α μ,οΊξ». il /μοίζως, adv. felici fato. A preec. άμολπίω > recte cano, Horn. ( 240 ) ίϋμολχία, ας, %, elegans cantus, elegantia cantus ; (2) suavitas vocis. A μολπ /f ιϋμολπος, b χα) r„ bene canens. ίνμοξφία, ας, Ϋι, pulchritudo. Ab ώμοςφος, »» b χα) Ϋι, formosus, speciosus. Α μθζ$-η. ΐϋμοξφολογίϊν, facete, lepide loqui. ίϋμχσία, ας- ϋ„ musica elegantia, musicus lepos, et doctrinae lepos et gratia. Ex iS et MSera, Musa. ί'ϋμνσος, ov, suaviter canens; (2) venustus, argutus ; (3) eruditus. ίυμνο-ως, adv. eleganter, erudite. Ex iiscP. ιύμοχΰος, n, b, labore honesto ortus, vel cum eodem conjunctus, Hesych. ίνμυλί'/ι, ϋι, rumor, Horn. ί'ύμυχος, ov, mugiens. Α μνχάομαι. ίύνάζομαι, dormio, cubo. Ab ιΐνψ ίΰνάζώ, f. άο-ω, sopio ; (2; in cubiU colloco, cubile statuo ; (3) de mari, placare, tran- quillum reddere, ponere, sternere ; (4) dormio, quiesco ; (5) concumbo. Ti» τιτξάπνην υ"Βξον ιυνάσας 3-ξόνοις, Eye. 1313. Τάμοις Ίάςων βαοΊλιχοΊς ίϋνάζί- ναι, Eur. Med. 18. Και των μϊν Ϋ,μΤν ιννασιι ΰαίμων δόξυ, Lye. 567. Ab ty- . "^ ίυναία, ης, Ϋι, Ion. pro tlvv]• ίίναίίΐς, bene seu benigne defluens, JEsch. ίνναατάω, commode habito, Horn, ίύναίομαι, bene habitor, Horn. ιύναιόμινος, part, praes. ind. pass, verbi jy- ναίω. ilvalov, α, το, stratum lecti, stragulum. ίϋναίος, oua, alov, qui procumbere amat ιΰναίω, bene vel commode habito. ίίνας, άίος, jacens, Steph. ίϋνάσΐμος, n, Ό χα) %, ad cubandum, seu cubile statuendum opportunus. Ab ίύ- νάζω. Unde thvas-r.e,, ηξος, b, concubitor; (2) maritus. ίύνας-Ϋ,ξΌν, u, το, cubiculum, dormitorium ; (2) cubicularis lectus. ilvarrt, S, b, cubicularius. ίννά?ωξ, οξος, b, idem quod ibvas-/,g. ώνάτίΐξα, ας, Ϋι, concubitrix ; (2) conjux, marita. ίυνατΫ,ξ, Υ,ξος, b, concubitor ; (2) maritus. ΰνατίξίον, n, b, cubile ; (2) dormitorium. ίΰνάτωζ, b, vide tLvas -ωξ. ίΰνάω, ω, fut. Ϋ,ο-ω, sopio ; (2) concumbo. Tijs δε ι'ύνψι γόον, Odyss. 4, 758. 0s« βξοτω ίύν/ιθίίο-α, II. 2, 821. Ab ίννη. ίννίτ'/ις, a, b, concubitor ; (2) maritus. t'jvins, /δβί, ϋι, concubina; (2) uxor. Ab ET'NH\ ης, Ϋ,, cubile; (2) lustrum; (3) concubitus; (4) tentorium; (5) sepul- chrum ; (6) locus quivis, in quo aliquis commoratur ; (7) ancora ; (8) vestis, stragula lecti ; (9J torus funebris. ivvvfiiio-a, part. aor. 1. ind. pass. f. g. verbi (ύνάω. . tvvrfliv, adv. e lecto. Ab sivij. Hinc ί'ύνν,μα, ατός, το, concubitus. ίύνΫ,τξ'α, ας, Ϋι, cubitrix, cubans. Ab eod. ίϋνΫιτίΐξα, ας, Ϋι, idem quod ίϋνάτίΐξα, item somnum afferens, Epith. noctis. 2rgiy- γομίνοις h' αν ομιλον ΙπΫιλυΟίν ilv/iTiiea, ' Nil, Apoll. Rhod. 4, 1057. ίύνητΥ,ξ, ηξος, b, cubicularis ; ίύνητΥΐξ xiTMVt vestis cubicularis, nocturna. ίύνν,της, b, maritus, Eurip. Med. 159. ιύνητος, s. ίύνήτος, ό χα) Ϋι, bene textus. A νίω. ιύνΫ,τξία, ϋι, conjux, cubitrix, Soph. ΐύνΫιτωξ, vide ίύνάς-ωξ. ιϊινηφι, adv. e lecto. Ab ilvv, ί'ύνια, ων, τα, stragula, strata. Ab eod. ίϋν)ς, ίδος, ϋ„ uxor. Ab eod. ι.υνις, ιος, b χα) Ϋι, privatus, orbus, viduus, vidua, orba. Ab ί7ς, unus. ίίινοίω, ω, f. Ϋ,ο-ω, benevolus sum, bene ad- fectus sum. Μίλίΐν μϊν ήμων, ivvoiiv l•' νμιν αμα, Soph. Aj. 689. \σθι ίυνοων τω -αντιΰίχω era, Matt. 5, 25. Ab ίίίνοος. ίύνόητος, is, Ό χα) ή, facilis intellectu. Ab ίυνοίω. ίΰνοΫ,τως, adv. ita, ut facile intelligi queat. άνοια, ας, Ϋι, benevolentia. Ab eod. ίύνοϊχός, ■>„ by, benevolus. Ab eod. ίύνοϊχως, adv. benevole; ώνοίχωτίξως, ma- gis benevole. Ab ίΰνοϊχός- ίϋνομίω, ω, f. Ϋιιτω, bonis legibus instituo. Hinc ίύνομίομαι, χμαι, bonis legibus u- tor ; (2) bene leges exerceo. Ώόλις μίλ- λιι ίννομΫιο-ίο-θαι, Plat. Ab άνομος. ανομία, ας, Ϋι, bona legum constitutio, bo- rue leges ; (2) status sub bonis legibus ; f3; eequitas, eunomia. Ab eod. ΕϊΟ ώνομιΜίΌτΰΐ νάμα, sc. paseua pecoribus ac- commodatissima, Hes. εΰνομίτι», acc. sing. Ion. pro ευνομίχν• ιϊινομος, χ, b xx) τ), qui bonis legibus uti- tur ; (2) pascuus, pabulosus. Ex νόμΰί, ie.v, vel νίμω, pasco. ί'ύνοΰζ, contr. avxs, χ, β χα) ή, bene adfec- tus erga aliquem, benevolus ; το ε'ύνουν, benevolentia. Comp. εΰνύρεφς, Sup. εύ- txsrxtos- , * . tvmroi, χ, b xx) τι, numen molendinis appo- sitiim, quod farina? mensuram inspicere, eique pra?esse credebatur. Ex ε? et to• ς-ος, reditus. ίνναχίχς, χ, b, spado. Ab tltxxos• ευνχχίζω, f ίο-ω, eunuchizo, castro, eviro, Matt. 19, 12. Ab eod. εΰνύχιον, χ, τβ, lactuca? genus Veneri maxi- me adversum. Ab eod. ιΐνχχις-ν,ς, S, b, castrator. A prase. ίϋναχοιάγ,;, Is, eunuchi similis. ίΰνΐίχβς, χ, b, eunuchus, spado ; (2) conti- nentiam servans ; (3) gynaecei pra?feetus, genus honoris in oriente, unde ευνχχοι, proceres. Ex είντι et εχω, euro. ώνχχώδτις, tes, b xx) h, effeminatus, ut eu- nuchus. Ab εννχχος. tivbas, adv. benevole. Ab ivtoos• ίύνώμτΐί, ts, volubilis, Soph. ιννως, adv. idem quod εΰνόως, et ab eod. tSW«, acc. sing. part, pra?s. Dor. pro εοντβί, s. St ret, ab ειμί• ιυνωμος, ov, Dor. ει/ νώμος, χ, qui facile movetur, vibratur. A/'sv εΰνώμχ χξόνω τβνχόμίνο;, Soph. Aj. 604. Aldus autem et codd. omnes veteres cum Brunckio εννόμχ ediderunt. Vide Brunch, ad lo- cum.' Α νωμχω- ιννωτος, χ, Ό χχ) τ), bonum habens dorsum; (2) bonos et latos humeros habens. ι'ύξχιο, 2. sing. a. 1. opt. med. v. εύχομαι. εϋζχμίνω, dat. sing. part. a. 1. med. tv\avos,'x, b χα) τ), hospitalis. Hinc Eti- %uvai, sc. παντός, Pontus Euxinus, qui ante a feritate accolentium χξενος dice- batur. iigi/W, adv. hospitaliter, amice. t'v\\tos, χ, ο xa) h, idem quod εύξεινος. ίϋξίνω;, idem quod ligiitug' ί'ύξίς-οί, b xa) τ), bene rasus, politus. A ξίω. ii}|ij, 2. sing. a. 1. conj. med. v. εύχομαι- tv\v\t%cevt, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi «i- ίά,νω. 6Ϊ/&ξοιντος, χ, 6 xx) t\, qui facile desiccatur, exsiccatu facilis. Α ξν,οχίνω• ΐ'ύξβος, χ, β χα.) τ), bene rasus seu politus ; (2) qui rasura seu sculptura facile poliri potest. Α ξέω. ευξΰλ'κ, ios, b xx) i), qui est proba? mate- ria?. Α ξύλον. ΐνξυλοΐξγοί, b, e ligno poliens egregia,Mra. ίύξΰλος, χ, b xa.) r), idem quod εΰξνλγ-,ς• Item arborum ferax, lignis abundans. ενξύμζολος, vide εϋσύμζολος, et sic et'iam ca?tera in quibus τβ ξι/ν» Att. pro avv, po- situm. ώξύνετος, ot, perspicmis, clarus. εύξυς-ος, x, b xa.) r), rasilis. Α ξύω, rado. ιύογχος, b xa) r\, molis ampla? et compac- ts, corpulentus, mediocriter intumes- cens ; (2) qui admittit et requirit orna- tum ; (3) portatu facilis. Ab ογχος. Ιυοδίαι, ω, f. vjirm, et ιΰύδέομ,α,ι, ίίμχι, pros- pere progredior, prosperum iter prasbeoj in med. prospero itinere, seu omnino, prospero successu utor. Ή μϊν xv tuoSij βίξίται χάτω, scil. aqua, Dem. Ab t'vo- οος. tvod'hi, idem quod ίϋοίος. ιί/οΖίχ, χς, it, prosperum iter. Ab eod. ίίιοοΊχζω, idem quod tuMm. ίύοδμίχ, χ;, i), bonus odor, fragrantia. Ab ϋμν]. ί'ύοΰμος, a. h xx) i) y boni odoris, fragrans. ι'ύούος, α, Ό xx) y, per quern facile iter pa- tet, pervius ; (2) iter expeditum habens ; (3) qui prospero successu utitur. ti„hOM, idem quod ιΐάδίω, in act. et med. ίϋόΐωχχ, perf. ind. act. Ion. pro ίϋώΰωχα,. sieWsv, 3. sing. a. 1. ind. act. iiohai, adv. facili via, expedite ; (2) pro- spero successu, feliciter. Ab eod. EY'OI", Euoe, vox, qua Baccho acclama- batur. Hinc b Εϋϊος, Bacchi cognomen. ΐυοιχονόμτιτος, u, b xx) 'h, dispensatu facilis; (2) digestu facilis.. Ex iV et οίχοιομίω. ώαχονομιχος, β. osconomiffi peritus. i'voixoi, u, b xa) y), bonam domum habens ; (2) bonus et commodus ad habitandum, ΕΤΠ ιυβινίω, ω, f. νι&ω, vino abundo ; (2) vinum bonum fero. Ab ιυοινος. Unde iioivix, as, τι, vini abundantia et bonitas ; (2) annus vini copia et bonitate insig- nis. ivaivtsOs, ov, vino bono factus, ut libatio. ivotto?, x, b xx) it, bonum vinum ferens ; (2) vino abundans. ιϋοιώνΐϊο;, a, β xx) t), auspicatus. Ab οιω• ΐίζομχί. ιΰολζος, ov, felix, dives. ίνόλια-θος, a, b xx) i), valde lubricus, labilis. ίϋομζ^ος, ν, β χα) τ), imbribus abundans. ίΰομίνοι, part, prass. ind. pass, verbi ί'ύω. ίυομϊλος, a, b χα) τ), qui bene et dextre no- vit cum aliis conversari, affabilis. ίυομβλόγτιτον, planum et concessu facile. Ab όμολογίοίΑκι• ίΐόνίίξος, qui bona somnia videt, vel efficit. ilo-xXix, τ], armorum bonitas. ένοπλοι, a, b χα) τ), bene armatus, felix in ivosrros, a, b χα) τ), conspicuus, adspectabi- lis. Ex til et Ζπτομχι. ίΰόξχτβς, χ, 6 xx) τ), qui facile cerni potest. Ab βξάω. ώοξγψίχ, ας, τ), promptitudo, seu facilitas ad irascendum. . Ab {ΰοφος. ίίόξγτιτος, a, b xx) v), qui facile seu levi de caussa irascitur ; (•2) qui moderate iras- citur ; (3) bene moratus. Ab eod. ινοξγν,τω;, adv. ita iracunde, ut ne ira mo- dum excedat ; (2) studiose, alacriter ; (3) moderate, decore ιυοςγος, ν, b xx) vj, idem quod ίύοςγτιτοί, 2. 3. Ab οςγΫ). ίύόξίχτΰί, if, β xx) τ), qui bene appetit cibos ; (2) qui stomacho appetitum cibi concili- at. Ex eu et έξίγομαι ενόξίς-ος, b xa) t), qui suis flnibus facile con- tinetur ; (2) quern definire et suis limiti- bus describere facile est. Ab όξΙξαι. ιίιοξχίοι, religiose juro, liquido juro. Ύ- μΰς hi xxrx ύμον tiiriQSvris xx) ίΐιοξ- xvtris χξίνίΊτε, Xen. Ab tvogxos• ευοζχτιο-ίχ, ας, tj, sanctum jusjurandum. ίΰβξχία, as, τ), jurisjurandi fides. Ab ί'νοξχος, ν, b xx) τ), qui jusjurandum religio- se colit ; (2) το ί'ύοξχον, quod jurijurando consentaneum est. ώόξχως, adv. religiose jusjurandum ser- vando ; (2) interposito sacramento. ίΐόξχωμχ, xros, rb, vide ίνοξχτιβ-ίχ. εΰόςχωτος, vide εΰοξχος• ίϋόξμτ,-,ος, ov, unde facile impetus fieri po- ^ test. Ab όξμάομ,χι. lio^os, n, b xx) τ), commodam ct tutam navium stationem habens. ευοξνιθίχ, ν], bonum augurium. Ab ενοξνι?, i9os, b xx) τ), qui bonis auspiciis fit. είβξβρβί, et, pulchram seu bonam contigna- tionem habens, Ep. εΐοο-μίω, bene olec, odorus sum, fragro, Theophr. ευοο-μίχ, τι, bonus odor, fragrantia, Soph. tvoo-uos, x, b xx) τι, bene olens, fragrans, odoratus. Ex iS et ίο-μτ), odor. ihotrqgxtTixbs, τ), bt, idem quod ivoffQeyiTos, x, b χχ) τ], olfactu pollens, sa- gax. Ab όσ'φξχομχι• ίυόφθχλμο$, x, b xx) τ), qui pulchris et ve- nustis oculis est ; (2) qui alienis oeulis gratus est ; (3) honestus, bellus. ΐύοφθχλμω$, adv. cum quadam oculorum venustate ; (2) decore, decenter. tvoqevst 'jos, b xx) v„ pulchra habens super- cilia. είιοχίομχι, χμχι, ίϋοχίΐται, recte habenis regitur. Ab οχίω. ε'ύοχθίω, laetor, feliciter ago ex labore. Ab tvoxBos, x, b xx) τι, la?tus. ivoxos, ov, firme retinens. Ab Ιχω. εύοψίω, pulcher, jucundus adspectu sum. ίϋοψία, as, τ], facies pulchra, pulcher ad- spectus, venustas ; (2) opsoniorum abun- dantia, bona opsonia. Ab S4"s, vel ο•φον• εύ'β-ψβί, χ, b χα) τ), opsoniis abundans. ίύνχγτις, eos, b xa) v), bene compactus. A πηγννμι• ευπχθιιχ, as, τ), natura, qua? facile adfici potest, corporis constitutio injuriis facile obnoxia; (2) felicitas; (3) beneficium, quatenus quis eo adficitur ; (4) voluptas, oblectatio, delicia?, habitus bonus corpo- ris vel animi qui facile sustinet incom- moda, robur corporis vel animi. ιυπαθίω, ω, fut. γο-ω, facile patior, seu adfi- cior ; (2) felicitate fruor ; (3) bona sum ( 241 } ETII corporis habitudine ; (4) genio vel volup- tatibus indulgeo. Ab π&θ'κ, sos, b xx) i), qui facile patitur, seu adficitur ; (2) pronus, promptus. Ex %Z et xaQos, adfecius. iuxxOnros, x, b xx) τ), passibilis, patiendi necessitati valde expositus. Ab ίΰπχ- εΰπαθων, beneficiarius, partic. iutrxidivc/x, as, 55». recta institutio libero- rum ; (2) disciplinarum notitia, qua? in- est recte instituto. Ex iS et παλεύω. ivtrxtfevTus, x, b xx) *ι, recte insticutus, valde eruditus, doctissimus. Ex iisd. ευ*!τ«/δεύταί, adv. erudite, docte, perite. ίύπαιΥια, as f n, felicitas habendi bonos li- beros ; felicitas, quam adferunt boni li- beri. Ab ε'ύπακ, xthos, b xx) 'h, bonos habens libe- ros; (2) bona proles. ιύπακτον, acc. sing. Dor. pro ευz7lxτot^ ίύπχλοίμο$, x, b xx) t), manu perita struc- tus, artificiosus, bene constructus ; (2) dexter, agilis ; (3) validus. Α παλάμτι. εύκ&Κτχ, ios, a xa) v, laborem facilem ha- bens, facile eluctabilis. Έπε) μετόπισ- θεν xi&Xxs Εύπαλίας τελίεο-θχι Άγηνοξί- "hTis φχτο Φ;νεί»ί» Apoll. Rhod. 2, 620. Α. χχλτι• εΰπχλτκ, ov, vibratu facilis, Stepk. εΰπχλω$, Ion. εύπχλί^, sine magno certa- mine. ενπχζχΜ, acc. sing. Po'e't. et Dor. pro ευ- ιτ&ξίΐον• . (ΰπxξxγωγόs, χ, b xx) τ), qui facile decipi- tur ; (2) cui facile persuadetur ; (3) qui facile regitur, seu tractatur. εύπχξάο'εχ^, χ, b xx) τ), valde acceptus, probatus, gratus. εύπχξάΰοξο5, et, idem quod simplex. εύπχξχ^οχο5, et, aptus, seu facilis ad reci- piendum. εύπχξαίΊ -TiTes, x, e xx) '/}, facile exorabilis, placabilis, non durus deprecantibus. εύπχξάχλτιτβς, χ, β χχ) τ), qui facile advo- catur, qui facile allicitur, placabilis ; (2) propensus ad recipiendum. εύπχξχχολχθτιτος, χ, b xx) τ), facilis intel- lectu ; (2) perspicax. Α πχξχχολχθέω. εύπαξχχολχθ7ΐτω$, adv. perspicue. εύπχξχχόμι^, χ, b χχ) τ), advectu seu comportatu facilis. Α παξαχομίζω. εύπχξχλόγι?βς, et, qui facile decipitur. εΰπχξχμύΟτιτος, χ, b χχ) τι, qui facile verbis flecti potest, facile exorabilis. Α πχξχ- μυθίομχΐ' εύπάξχο5, ot, pulcher, Dor. ap. Find, pro εύπάξγος, seu εύπάξΐιος• εϋπχξχπει^, χ, b xx) ν), pravi docilis ; cui facile malum suadetur. Α πχξχπείθω. εύπχξάπλχε, xv, qui sine periculo pra?ter- navigatur. εύπχξάτξεπτο5, χ, β χα) τ\, qui facile deci- pitur. Α πχςχτξίπω• εύπχξχτύπωτο5, ot, qui facile perperam ex- primitur, vel effingit, nam et act. dici- tur. Α τνπόω. ενπχξχφβξΟί, χ, b xx) τ), qui facile in malam partem detorquetur; (2) qui facile in mentis errorem incidit. A πχξάφoξos^ εύπχξεδξος, χ, b xx) τ), constanter assidens ; assiduus in aliquo negotio. εύπχξίδξω$, adv. assidue, constanter. εύπχξε^, χ, b xx) τ), pulchras genas habens. Α πχξείχ• ,εύπάξθενος, χ, b χα) τ), felix virgo, virgini- tatem facile et honeste tolerans. ευπαξΥ,γο^, facile consolatio- nem admittens, a?quus animo. εΰπκξτιγόξως, adv. a?quo animo, facilem se consolationibus pra?bendo. εΰπχξτιο5, ov, pulchras genas habens, Find. Pyth. 12. εύπεξάχ, Din. male. εΰπαςόξμΥΐτος, x, b xx) y, qui facile com- movetur. Α πχξοξμάω. εύπχξοχος, χ, b χχ) τ), facilem se pra?bens. Ex εΰ et πχξίχω. εvπxξυφos, χ, b χχ) 'h, eleganti limbo pra?- textus ; (2) laticlavius ; (3) laticlavia veste utens. Ex πχξυφτ]. εύπχσχω, beneficio adficior ; unde ευπαθών- εύπχτίξίΐχ, as, τ), claro patre nata, genero- sa ; quasi ab εΰπχττίξ. ενπχτίζεΜ, χ, ov, claro patre natus ; gene- rosus, nobilis, Eur. εύπάττίξ, b, idem quod εύπάτωξ, Steph. εΰπχττίξ* x, b xx) τ), qui facile calcari po- test. Ex εΰ et πχτ'εω, calco. ΕΎ'ΠΑΤΟ'ΡΙΟΝ, β, τβ, eupatorium, her- Q ΕΧΠ ΕΤΠ ΕΧΠ ba qusedam, Plin. 25, § 29, c. 6. Angl. AGRIMONY. tvrrxrphr.s, Dor. ίύχ*7ξβ»ί, patricius. Ex iu et πατν,ζ. ί'ύπατξΐ;, ώο;, Ό χα) ή, idem quod ίύπάτωξ, οξοί, ό, a bono patre natus. ιύπαχγ,ς, Ϋ;, carnosus, compactus. Α 3•«- JC«ff• ίΰπίίια.;, άδος, '-ξ, bonos agros, multa loca plana habens. άπίΙΐΧο;, χ, β xa) y, pulchris indutus cal- ceis, seu talaribus. Α πίδιλον. ΐ'ύτ'ξος, ev, pulchros pedes habens, puichra sc. femina. ιϊπίίθαα, as, ■/„ obsequium, obedientia. ίΐιπαθίω, obtempero, obsequor. Ab ίΐιτίΐθϊ;, ίο;, Ό -y.a.) %, qui facile paret, seu obsequitur, credulus Ex =5" et πιίθω. ίίαπιθΰ;, adv. obsequenter, obsequiose. ί'ύτ-ις-ος, x, 6 xa) ■/„ cui facile aliquid per- suaderi potest ; (2) morigerus. Ab eod. ΐυπύς-ω;, adv. ita ut facile persuaderi cui- quam possit. ιυπίχτο;, χ, Ό xa) r t , bene pexus. ίϊιπίΧίχγ,τος, χ, ο xa) ϋ„ secari facilis, dola- tu facilis. Α π-Χίχάω. ίνπίμπίλο;, ev, felix, lastus. Ex eu et πίμ- ιυπειβίςος* χ, Ό χα) ή, qui nobilem socerum habet. ίνπιπΧος, ν, ο χα) ν, pulchrum habens pe- plum. ί'ύπίππο;, χ, ο xa) r„ concoctu facilis. A πίπτω. ιυπίξΐάγωγο;, a» β χα) ϋ„ facilis circumactu, versatihs. Α πΐξΐάγω. \ίπίςιαίξίτο;,χ, β χα.) ->,, qui facile detrahi- tur. Ex tZ et πΐξίαΐζίω• ίνπίξίζΧίπτο;, χ, ό χα.) ■>„ conspicuus. ti /πίξίγξα,φος, χ, β χα) r„ bene circumscrip- tus, concinnus, habilis ; (2) qui facile explicari, describi potest. A πΐξΓ/ξά- φω. ινπ'ξίεοαυΓο;, βν, fragilis. A $-οαί>ω• ίΰτίξΐχάλυττο;, χ, β χα.) ϋ„ qui facile cela- ri potest. Α πίξίχαΧύπτω. ιυπίξίχοπτο;, β χα.) r„ ap. Polyb. qui facile aliorum importunitatem fert, v. c. in a- deundo. tuTse/Wrei, s, b χολ ϋ„ valde adspectabilis ; (2) qui facile despici potest, contempti- bihs. Ex tu et πίξιόπτομαι. ιυπίξύξίΓος, χ, b χα.) ή, qui' facile terminari seu circumscribi potest. Α πίξίοξίζω. ινπ-ξίπατο;, χ, h xa) ■>„ bene amoulare seu incedere faciens, qui non impedit iter facere. Ex iv et πίξίπατίν. ίϊιπίξίο-πα^;, βν, qui facile flecti, circumagi potest. Α πΐξίσπάω. ινπίξί^ατο;, α, b χα) r„ ad circumcingen- dum proclivis ; (2) tenaciter inha=rens ; (3) quern multi circumsistunt. A πΐξΐ- ί$-αμαι. ιοχίξίς-ξβφοδι versatihs, versutus. Ex tv et πίξΐ$-ξίφω• ΐνπΐξίτξ-.πτο;, χ. Ό χα) %, circumactu facilis, subverti facilis. Α πίξίτξίπω• ίιαπξίφωξοί, χ, b χα.) ϋ„ manifestus, depre- hensu facilis. Α πιοιφω°άα>. ίνπΐξίχντο;, β xa) ϋ„ qui facile circumfun- ditur, undique circumfusus. Α πίξΐχύω- ιίπίτ&Χο;, χ, b χα.) •ί,' bene foliatus, foliis decorus. Α πίταΧον- ttctiras-oi, u, β xa) r„ expansu seu exphca- tu facilis. Α πιτάζω. ιΐιχίτιια,, «jj r„ facilitas. Ab ivrirqg• ίΰπίτΎ,;, so;, i> xa.) r„ facilis, Eurip. Phcen. 696. A sr/3-wu. ιϋτίτξο;, βν, e saxo duro factus. ίϋχίτω;, adv. facile, sine molestia, expedi- te. Ab ii/Kir/is* ΐννίψία* a,;, ■>„ facihs concoctio. Ex tv et νίπτω, coquo. iinrr,y'>,;, ίο;, β χα.) ί, bene compactus, fir- mus, validus. Α τν-,γννμι- tvxr.xro;, ν, β xa.) r /t idem et ex iisd. £U!ri;/.r|. %xo;, β xa.) 'h, puichra ornatus ga- lea. ί'ύτν,νο;, β χα) ■>„ pulchre textus. Α πν,νΥ,. ιΰχν,-χν;, ίο;, <5 χα) ί, puichra brachia ha- bens, puichra, de femina. tyjr/Secl, a.xo;, β χα) -η, pulchros fontes ha- bens, irriguus. tl-zi$r.;, \;, certus, quo freti esse possumus. Α ίτίίθω. vj-x'iX-nrt;, βν, densus, dense textus. ivxivix, ίο;, ό χα.) ->„ squalidus, sordidus. A τ/νβί. ίϊίτ/Γβίι ut β xaj ΐ, qui facile credit, credu- lus ; (2) fidelis ; (3) credibilis, qui facile creditur. A «>«! ιΐνίς-ω;, adv. fideliter. ν!ιχλά,ν>,;, ίο;, ό χα.) η, qui feliciter errat et vagatur. άπΧατο;, β xa) ^, qui facile fingi potest, qui facile formam induit. Α τλάσο-ω. ΐυπλάς-ω;, adv. ad fingendum apte. ίΐ/πλοίττ,;, ίο;, β χα) ή, valde latus, peram- plus. Α πλατύ;- ώπλίΐο;, βν, bene plenus, Horn, ίϊπλίχίων, gen. pL ab ίνπλιχΥ,;, ίο;, β χα) ή, bene junctus, nexi- lis ; unde νίιπλίχίΐ;. Poet. Α πλίχα. tuirXixTo;, x, i xa) ■>„ bene plexus, bene pli- catus, eleganter nexus, seu con textus. ι'ύπλίνξο;, a, β χα) η, qui bonis firmisque la- teribus est, lateribus valens, seu decorus. Α πΧίΌζά.. ί'ύπλ'/ιχτο;, ν, β χα.) ν, qui facile pulsatur. Α πΧΫ,σσω. ίΙπλΥ.οωτο;, α, β χα.) y„ bene repletus; (2) qui facile impletur. Α πλ^ξάω. ίΐιπλοίω, bene navigo. ί'ύπλοια, a;, r„ Ion. ίύπλο'ί•/;, felix et bona navigatio. Α πλίω. ίυπλοχΰ,μ);, Ho;, •η> pulchros cincinnos ha- bens. Ab ίυπλόχ&μ,ο;, as «5 xa) r„ idem ; crinitus, cin- cinnatus. ? H pa, χα) αμζιπόλοιο-ιν Ιϋ• πλοχάμοιο -t xiXtvos, Od. 6, 198. ί'νπΧοχο;, α, β xa) '/■„ bene textus. Α πΧίχω ίύπλοι;, contr. ί'ϋπΧν;, n, β χα) 'h, navigatu facihs, navigationem facilem habens. εί^-λίττΌί, α, ό χα) vit divitiis auctus, pras- dives. iitrXvvi;;, ίο;, ό χα) ί, bene lotus ; (2) mun- dus. Α π?.ύνω. vj^wjs-ia, a;, y„ commoda spiratio, spiri- tus facilitas, facilis flatus. Ab iuxtivs-o;, u, β χα) Ϋ„ bene spirans, cujus spiracula aperta sunt ; (2) perflabihs ; (3) bonum odorem spirans. Α παίω. ώπνοίω, facile spiro, Steph. ιϊ/πνοι», νι, commoda spiratio, Steph. εΐιτνββί, contr. ίΰ-τν*;, α, β xa) y\, bene spi- rans ; (2) perflabilis. Α πνίω. '.υποψία, a;, r,- pedum integritas, vis, cele- ritas. Ab {ύπν;. ίυποιίω, a, fut. γ ιΒ -ω, benefacio, beneficium confero. EbzonTv τον ?ύτβ;5ντα, Xen. ίυποΐΥ,τίο;, ία, ίον, beneficio adficiendus. ιΙποΐΥ,τιχοί, y„ βν, propensus ad benefacien- dum. ύπο'ΐΥ,το;, υ, Ό χα) ■>„ bene factus, elegans. ίνποΐϊα, a;, r„ beneficentia, beneficium. ώποιο;, S, ό χα) ή, beneficus. Ab eod. ιυποίχιΧο;, ev, diversicolor. εΐί^-β^βί, if, β χα) Ϋι, bonum vellus habens. ίίιποΧίμ,Υ,το;, a, i xa) r\, oppugnabihs, qui debellari facile potest, cum quo bellum gerere facile est. Α ποΧιμϋν. ίΙπόΧΐμο;, α, β χα) •>„ habilis ad behum, bel- licosus, strenuus et fortis in bello. ίϋποΧίμω;, adv. apte ad rationem bellicam j ex arte militari. iivroXi;, ■/■„ multas, pulchras urbes habens. ίυποΧίτιυτο;, βν, bene constitutes, de civi- tate. ρΙιποΧιόςχΥ,το;, α, β χα) ή, obsessu facilis. A ποΧιορχίω. ίύποΧίζνΧο;, βν, consiliisabundans, pruden- tissimus. ίνπομπο;, β, bonus dux. Α πομπό;• ώποζίυτο;, χ, ο χα) r t , fecile pervius, per- meabihs. Α ποξίύω. ίύπβξίω, £, et ίνποξίομαι, ΐίμαι, abunde pos- sum, est mihi facultas. Έΰπο°ΰν γεμά- των, ΤΥ,; τξοφΥ,;, Aristot. ιΐπίϊν, Plat. ' τ» χξΥΐματα, 'Dem. Α πόξο;. ίύποξΥίμα, το, facultas, copia. ιύπόοΥ,το;, β, β χα) ϋ„ parabilis, cujus copia facile nobis fit, abunde suppetens. ίύποξίχ, a;, ■/■„ copia, facultas, opes. ίύποξίζω, excogito, Eur. υπόξινο;, ν, β χα) ■>,, parabilis, adquisitu et paratu facilis, qui facile suppeditatur. Ex 3-SJ/iil. ίνποξβ;, ν, ο xa) r„ expeditus ; (2) copiosus, opalentus, locUples. Νΰν μοι S -ξάο-ο; xa) γΧωτταν ί'ύποξον δβτε, Arist. Eg. 657. Χς^ματα. ποξίζίΐ» ίύποζώτατο» yvvr,, id. Cone. 236. ίνπόξΐ»;, adv. facile, copiose. ίύποξώτίξβν, adv. facihus. ίύποτμία, r„ bona fortuna, felicitas. Ab ί'ύποτμο;, n, β xa) v„ felix, fortunatus. ίΰπότμω;, edv; fortunate, feliciter. ί'νποτο;, v t ο xu) ■>„ potatu facihs, potui ap- { 242 ) tus ; (2) e quo bibere facile ac jucundum _ est. Ex tu et ποτό», άπα;, βδβ?, ό χα.) ή, bonis pedibus praeditus, j pedibus firmus ; (2) velox. ίύπξαγίω, aj, f. Ϋ]<τύΐ, feliciter res ago, felix sum in rebus gerendis. Ab ώπ^αγΫ,;. Hinc ίύπξάγ^μα, «,το;, το, felicitas in rebus a- gendis ; (2) opera strenue navata. ίύπξαγγ,; Λ ίο;, β χα) υ„ felix in rebus agen- ' Ex ευ et πξάττω. Hinc dis. ίύπξαγία, etf, y, idem; (2) sors prospera, res se^undie j (3) recta actio, bonum o- pus. c ίνπξαξία, α.;, η, idem. ί'ύπξαξ,*;, ή, idem. ί'ύπζαχτο;, β χα) Ϋ 4 , factu facilis. ίύπξάο-σω, vel ίϋπξάττω, f. ξα>, felix sum in rebus gerendis, secundis rebus utor. Ev- πξάττ-ιν iv τγ μάχγ„ Thuc. ί'ύπξ'.μνο;, n, ό χα) ή, pulchrum habens sti- pit'em. Α πξίμνο». ιύπξίπαα, α;, ί, decor eximius, decora for- ma, pulchritudo, decus. ίύπ^πίίο-ο-ι, dat. pL Ion. et Poet, pro ιύπ^ι- πΐσι, ab ίύπξίπϊ;, ίο;, β χα) r„ decorus, decens, spe- ciosus ; το ίύπξίπΐ;, inpr. de prsetextu specioso dicitur. Α πξίπω. ι'ύπξίπτο;, βν, idem, ap. JEsch. ιύπξ'-πω;, adv. decore, decenter, speciose, specioso prstextu ; ΐϋπξίπίί-ίξω;, decen- > tius, quod et ιύπξ(πίς-ίξον- ιύπξΥ,ξ'ΐΥ,ν, acc. sing. Ion. pro sJsrgae&w• ίύπ{γ,ο•σω, Ion. pro ιύπζάσο-α, Herod. ινπςτίΓο;, u, e χα) i, facilis accensu nstu- que; (2) inflatu facilis. Α πξ υ,Βο>• ίϋπξίς-ο;, u, β χα) ->„ accurate sectus aui dissectus ; (2) qui facile secari potest. A πξίζω. ίύπξοχι'ξίτο;, u, ο χα) ϋ„ promptus. Α πξο- αίξΰμαι. ίνπξοόξατο;, g, β χα) ή, perspectus, prsvi- sus. Α π^οο°άύ). ίύπξοπαθων, io-a, βν, part, qui prior benefi- cio est adfectus. Ex πξοπάο-χΛΐ• ίνπξόο-δίχτο;, g, β xa) r„ gratus. ίΊπξόσώξο;, u, ό xa) r» adsicluus in aliquo negotio. ίΰπξοο-Υ,γοζίχ, a.;, %, adfabilitas. Ab ίϋπξοο-Υ,γοξο;, α, ο xa) r„ adfabilis, comis. ίϋπξόο-ϊτο;, n, β xa) *>, accessu facilis. Ex πξόσαμι. ίυπξοο-ίται;, adv. facili aditu. ίυπφσ -oho;, α, ό χα) y„ accessu facihs. ίΙπξόο-οίΓο;, n, β xa) r„ allatu facilis ; (2) pervius ; (3) expositus ; (4) commodus ; (5) aditu facilis, mitis, quocum congre- di, agere et consuescere facile jucundum- que sit. Ex πξοσςίξω. ίίπίοιτόξμ^ο;, «y, facilem aditum habens, Epith. portus. ίνπξόα-φοξο;, α, ο xa) r„ promptus. ίύπξί<τ$ϋτο;, n, i xa) z, facile coiens et co- alescens. Ex πξοο-φύω. εύπξοο-ωπίω, honestam speciem habeo. "O- o-ot S-iXwrw ιυπξοο-ωπΥ.σαι iv aragx), Gal. ίίπξοσωπία, α;, η, honesta species, verosi- mihtudo. Ab ■Ιπξόο-ωπο;, α, ό xa) fi, pulcher adspectu, qui speciosa forma est ; (2) speciosus, probabilis ; (3) qui hilari et la?to est vul- tu. ιίπροςάσίζ-ο;, a, b xa) y„ prastextu facilis ; (2) speciosum prastextum habens; (3) excusatione dignus. Ex πξοεχο-ίζομαι. ίίπξοφαο-ί^ο^, adv. specioso prastextu. ίϋπξυμνΥ,;, ι;, et ι'ύπξυμνο;, ν, β χα) ή, pulchram puppim ha- bens. ϊνπξωοο;, βν, bonam proram habens; (2) idem quod ίΐπξωσαιπο;• ίύπταις-ο;, βν, lubricus, fallax. Α πταίω- ίϋπτίξο;, ν, ό χα) ■>„ bene alatus ; (2) nobi- hs, superbus. Ex πτίξόν- ίνπτίξνγο;, βν, idem ; (2) celer. ίνπτόνττο;, βν, timidus, facile terrendus. A πτοίω. ίϋπτοξβος, χ, β χα) υ λ habens pulchros ra- mos. ίίιπνγία, 'h, puichra? clunes, Ath. ιυπΐ,γο;, χ, β xa) 'h, cui bonae seu puichra; nates sunt. Ex πυγή• ίϋπυξγο;, χ, β χα) ή, pulchras turres (item urbes) habens, bene munitus. ώπυξοφόξο;, βν, fertUis frugibus. Α πυξός- ίίπύξωτο;, χ, β χα) 'h, qui facile ignescit, facilis excandefactu. ΕΤΡ EXP ΕΤΡ εϋνωγων, όνος, ό, bene barbatus. Α πύγων. ε'υπωλος, χ, Ό xa) *j, producens bonos equos j (2) qui facile vertitur aratro. Ex πυλός, vel πωλίω, verfo. ίυξαθάμιγξ, γος, Ό χα) η, multis irrorans guttis, s'tillans, Nonnus. tvocti, ων, ah ferramenta axi infixa, ne a rotis atteratur, Pollux. Ab ιΐξύς. εΰξάμενος, a. 1. part. med. per Syncop. pro εΰξγκτάμενος. εΰξάμην, aor. 1. ind. med. per Syncop. pro εύξησ-άμην, ab ευρίσκω pro εύξίω, invenio. ΐυξχξ, adv. ex obliquo, a latere. Ab εΖξος• ίύξάς-ίίξα,ι, at, bene laborantes, Epitketon °Eumenidum, Oiph. ευξαφγ,ς, εος, ο χα) ή, bene consutus, pul- chram suturam habens. Ex ράπτω- εύξί, 2. sing. a. 2. imperat. act. verbi εϋξίσ- ευξία, Ion. fern, pro εύξίία, ab ευξύς. ίΰξ'Φ',, 3. sing, ab ίύξίθ•/ιν, a. 1. ind. pass, verbi εύξίσχω. ενξίθνο-κν, inventi sunt, 3. plur. a. ejusd. eyjs^svus/, prass. inf. act. Dot: pro «ύξ£(ΐι, invenisse, a. 2. inf. act. verbi ejusd. είίξεμα, ατός, το, inventum. Ab εΰξίσχω. εύξεα-άπεια, ή, inventio verborum; facun- dia. ίνξίο-Ηβτίι», verba invenio ; nova verba fin- go. εύξατιεπγ,ς, εος, h χαι ή , verborum inventor, facundus. Ex εΰξίο-χω et sVej- εύξεο-ίχ&χος, ο xa) n, inventor, autor ma- lorum. ΐύζ'.ο-ίλογίο), ω, f. i$,ς, χ, ό, inventor. Ab eod. εύξετίος, εκ, εον, inveniendus ; (2) investi- gabilis. Ab eod. εύξεπχος, y>, ov, inveniendi vim habens. ενξίτίς, ίΰος, ή, inventrix. Ab εύξετης. εϋξίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi ε,ύςίσ- χω. ιύξετος, «, ov, inventus; (2) qui inveniri potest. Ab εΰξίσχω. ευξίτξο., τα, prasmium inventori rei amis- sa? dari solitum. Ab eod. εδζέτξΐχ, ας, ή, inventrix. Ab εΰξετης. ιίίξνιχχ, invent, perf. ind. act. verbi εΰξίσ- χω. εΰξηχτος, χ, ο χα) η, facile frangendus. Εϋξηχτα σώματα, Aret. Αρ*ιο*ο-ω- εύρημα, ατβς, το, inventum ; (2) qua?stus, lucrum. εϋξημοσΰνη, ης, η, facundia. Ab ιυΡΫ.ιχων, Ό χα) ή, facundus. Ex Ιίω• εν'ξψ, a. 2. inf. act. Dor. pro εύςεΤν• ε'ύξήνος, et ευρρηνος, ov, abundans pecoribus. ευοησεις, invenies, 2. sing. f. 1. ind. act. εΰξησετε, invenietis, 2. plur. f. ejusd. εΰξησιεπης, ο χα) ή, idem quod εΰξεσιεπης. ιΰξητωξ, οξος, Ό χα) ή, inventor. ε'ύξητε, 2. plur. a. 2. conj. act. v. εΰξίσχω. εύξητίος, ία, εον, inveniendus. Ab εύξίο-χω. ι'ύξίζος, β χα) ή, bene radicatus, firmis ni- tens radicibus; (2) radice exuberans. Ex 'ρίζα. ευξίξόω, £>, f. ώσω, bene radicatus sum ; (2) radicibus exubero. Ab ε'ύξίξος. u(iv, ϊνος, Ό χα) ή, sagax, quasi cui bonus est nasus. ε'ύξϊνος, χ, Ό χα) η, idem ; (2) firmo vel pul- chro corio, pelle pulchra tectus. A p<- V9f. εΰξίπιΰιχως, adv. more Euripidis. εΰξίπίζαν, Euripi modo hue illuc agitari, Aristot. εΐζ'ιπιτος, n, Ό χα) 'h, qui instabilis est, ut Euripus; (2) qui fide incerta est. Ab εϋξίτίζω. ΕΥ"ΡΙΠ02. a, β, Euripus, fretum recipro- crum, quale est inter insulam Euboeam et Atticam ; (2) fretum quodvis ; (4) a- qua? ductus et receptaculum, cisterna, lacuna, stagnum. Hinc £νξ<νώδ-/κ, εος, ο χα) y, Euripo similis, re- ciprocos a;stus habens, velut Euripus. EY'PI'SKii, invenio investigando et in- quirendo ; (2) casu reperio ; (3) compe- rio, reperio, deprehendo. At εΰξίο-χομαι, invenior, a, 1. εύξίθτ,ν; (4) in med. com- paro mihi, adipiscor, paro, impetro ; (5) incido in aliquid mali, conscisco, a. 1. med. εύξάμνιν' εύξάμίνος, εύξ'ΐμενος, perf. part. pass, ευξίιτβαι, a. 2. inf. Άξετας εύξΎΐο'εις πάνας μχθηιπι ts χα) μελετνι αυξανομίνας, Xen. έξυσαν δαχτύλιον οΊ>ω βαΰίζων εύξε, Luc. Τα δ' ϊζγα τας λόγας εύξίσ-χεται, Soph. ΕΙ. 627. A canibus sumptum qui εύςινες_ dicuntur, quod όΐ- factu investigent et inveniant. ευξοίω, ω, fut. ύα-ω, bene fluo ; (2) facilem cursum habeo ; (3) feliciter ago, prospe- ra fortuna utor. Ένοώσαντος tS πράγ- ματος, Polyp. Ab εϋξοος• ε'ύξοια, ας, ή, facilis fluxus ; (2) facilis cur- sus ; (3) res prospers et ad voluntatem fluentes. Ab eod. ενξοίξ•/ιτος, n, 6 xa) v\, bene stridens ; (2) ce- leriter volans. Ex ευ et βοιζίω. εύξοίμην, a. 2. opt. ind. med. verbi ευξίβ•χω. ευξοχλύΰοη, ωνος, Euroaquilo, fluctuosus Eui-us. Ex ευξος et x\uhu>v,fluctus. εϋξομις, 1. plur. a. 2. ind. act. pro εϋξβμεν. ^Ab ευξον, invent, a. 2. ind. act. verbi ejusd. εΰξόνοτος, a, h χα) 'h, Euronotus, ventus ab oriente liiberno spirans. Ex εΐϊξος et νοτύς• ί'ΰξοος, contr. ε'ύξας, u, i xa) y, bene fluens, facilem cursum habens; (2) facilem me- atum praebens; (3) copiose fluens; (4) facundus. EY r P02, χ, β, Eurus, ventus ab oriente spirans, ap. Po'etas; at ap. Geographos, Historicos, Physicos, spirans ab oriente brumali, adeoque regione meridiem ver- sus. ε5ξος, εος, το, latitudo, amplitude Ab ei- ξυς, latus. tiepca, a. 2. part. act. verbi εΰξίο'χα. εύρρα<ργ : ς, εος, Ό χα) ή, bene seu pulchre con- sutus. Ex ευ et 'οάπτω. εύρρείεις, idem quod εϋρόευς, Ep. εϋρ^είτ^ς, κ, ρ χα) %, pulchre fluens, Horn. ίυρρείταο, in Genitivq. Έχ ρίω, νβΐόε/ω. εϋρόευς, al. εϋρργ,ς, pro εύρροος,^. vide, Horn. ϊύρρν.ν, νος, β χα) '/\, pulchras habens agnas, seu oves ; (2) dives ovibus, ovibus abun- dans, Apoll. Rhod. 1, 49. εϋρργ,νος, a, e xa) %, idem. Ex ευ et άξνος, ,agnus. ενρόης, εος, β χα) ιζ, aut εύρρευς, q. chrifluus, ut hinc sit Genitiv. 'εϋρρίίος. 6, 508. Ex ευ et ρίω,βιιο. εϋρριν, ΐνος, ό χα) η, sagacis naris. εύρύοος, u, ό χα) ϋ,, largiter, bene fluens. εΟςυ, adv. late. Ab εύξύς. ευξνάγυιος, a, ov, latas vias habens. Ex αγυιά. εϋξύ&λος, α, ό χα) y>, latam seu amplam are- am habens ; (2) latus, amplus. Ex είξυς et άλως, area. εύξυάλως, ωος, ο χα) νι, id'em et ex iisd. εύρυάνάσσα, η, late regina, regina potens. ενςυξατεύεο-θαι, improbe agere, ut Euryba- tes, s. Eurybatus. εΰξυζίης, pro εΰξυξίας, α, ό, cujus vis se late extendit. Ex εύξυς et βία. εΰζυγίνειος, n, ό χα) η, amplam et numero- sam posteritatem habens. Ex εύςυς et γένος. εΰζυΙϊνΥΐς,ν,ο, latos vortices habens. Ex εύξυς et i;iijj. εύξυϋέμεθλον, το, templum lati fundi, Call. εΰξυθμία, ας, r,, concinnitas, quam adferunt numeri; (2) concinnatus, corporis de- cens et aptus motus. Ab ε'ύξυθμος, ό χα) ή, numerosus ; (2} concin- nus. εύξύθμως, adv. numerose ; (2) concinne. εύξυχάξν,νος, ts, ο χα) ή, latum seu vastum caput habens. Ex χάξ^νον. εΰξύχεξως, ωτος, lata cornua habens. Ex χεξας. εΰζυχοίλιος, ev, latum alvum habens. A χοιλία- εύξύχολπος, ov, latum sinum habens. εΰξυχξείων, οντος, β, late dominans. εΰξυλείμων, ωνος, ό χα) ή, lata prata ha- bens ; (2) latus, amplus. ιΰξ ύμίΰων, οντος, ό, late regnans, late rex. Ex εύξυς et μ'είω, impero. εύζυμετωπος, χ, ό χα) ή, latam frontem ha- bens. εύξυναν, 3. pi. a. 1. ind. act. verbi εύξύνω. εύξύνοντι, 3. plur. prais. ind. act. Dor. pro ' εύζΰνχα•ι• ίύξϊνω, f. ΰνω, dilato. Καλόν δ' ε'ύ^υνχν α- γώνα, Odyss. 8, 260. Ab εύζύς. C 243 ) d. pul- 11. Άμφ' Έ' εύξύνωτος, χ, ό χα) *j, latum dorsum habens. εύευό^ειος, εία, είον, vel εύξυόΰειος, χ, ό χα) r it latas vias habens. Hinc εϋξνο&εώα Jon. εύξυ'οπά, pro εύξυόπν,ς , II. S, *206. late so- nans, eujus vox late diflunditur. Ex εύξυς et β•ψ, vox. εύξυοχλος, χ, h χα) η, latus seu amplus tur- ba ; (2) populosus. Ex εύξυς et όχλος, εύξύο^ι, late sonans, ut hinc sit accusativus εύξύοπα Κξονίδην- Ex εύξυς et ο•ψ, vox. εύξυπίδΤλος, χ, ό χα) vj, latum habens solum. εύξύποξος, χ, ό χα) ή, latos habens meatus ; (2) lata habens vada. Ex εύξυς et πόξος, εύξυπξωχτίχ, η, mollities cinaedi. εύξΰπξωχτος, χ, ο χα) ή, latum et amplum podicem habens. εϋξυπτος, ov, abstersu facilis. Α ρύπτω. εύξΰπΰλ'ή, ης, ή, lata et spatiosa porta. ίύξυπϋλν,ς, εος, β xa) i\, latas, amplas, et spa- tiosas portas habens. Α πύλη. εύξύπΰλος, χ, ο χα) ν\, idem et ab eod. εύΐυξεεθξος, χ, β χα) ή, lata habens fluenta, late fluens. Ex εύβις et ρεω, fluo. εύξυξεω, f. εύ(Τω, late fluo. Ex iisd. Ε Y'PY V 2, εία, υ, latus, amplus. Ά λίχην εύξΰαν II. 2, 575. εύξυο'άχ' /is, εος, ό χα) ή, latum et amplum scutum habens. Ex εύξυς et <τάχος, scu- tum. εύξυο-θινης, ό χα) ί, late potens. Α α-θενύς. εύξύοΌξος, χ, ό χα) η, latum habens loculum, ut εύξύο-οξον ο-ημα, in Epigr. amplum et capax sepulchrum. εύξύς-ΐξνος, χ, e xa) 'h, latum pectus habens. εύξυς-ηθνις, εος, ο χα) η, qui lato seu amplo pectore est, pectorosus. Ex εύξυς et ri- θος. εύξυτομία, ας, η, hiatus vastus oris, sc. in pronunciando. εύξυ^ομος, χ, i χα) η, qui lato ore seu ostio est. Ex εύξυς et ?όμα, os. εύξυτεντ,ς, εος, ο χα) ή, qui late distenditur, latus, amplus. Ex εύξυς et τείνω, tendo. εύξυτίξως, adv. latius. εύξύτ'/ις, ν,τος, η, latitudo, amplitudo. εύξύτϊμος, ov, valde honoratus. Α τιμή. εΰξΰτος, ό χα) η, bene fluens, manans, liqui- dus. εύξύτξ'ήτος, χ, ο χα) η, lata et ampla habens foramina. εύξυφαξίτξΥΐς, χ, ό χα) η, altam seu amplam habens pharetram. Epith. Apollinis. εύξυφυης, εος, ό χα) η, late crescens. Ex φύω. εύξυφωνία, ή, pronunciatio, sonus verbi am- phor. ιύξύφωνος, ov, ampla pronunciatione gau- dens ; (2) de verbo, sonorus. εύξυχαΰνις, ίος, ο χα) ή, latus, capax. Ex εύξυς et χάζω, capax sum. εύξυχαίτας, t>or. pro εύξυχαίτης, χ, ό, la- tam comam habens. Ex εύξυς et χαίτη, coma. εύξυχανης, ες, lato hiatu, Opp. ιύξυχόξοιο, Ion. pro εύξυχόξχ, ab εόξύχοξος, χ, ή, in qua ampli chori duci pos- sunt, et propterea ampla, spatiosa, scil. urbs vel regio, ut sit ab εύξυς et χοροί, chorea. Aut εύξύχοξος, pro εύρύχωξος, metri caussa. ίύξυχωξν,ς, εος, ό χα) η, idem quod εύξύχω- ςος. ευξυχωξία, ας, η, locus amplus, spatium la- tum. Ab εύξύχωξος, ό χα) η, amplus, spatiosus, ca- pax. εύξύωψ, ωπος, vel οπός, ό χα) η, latum vel magnum habens oculum, iate t videns. Jovis Epitheton, quasi omnia longe late- que providentia sua perJustrantis et gu- bernantis. Ab Si-i/, oculus. Aut ab ϊ•ψ, vox, ut sit longe lateque sonans, tonans, II. 1, 498. εύξύοπα Kpoviim. Apud eun- dem est et εύξυοπα Ζευς, II. 5, 26.5. Νο?>ι. pro εύρνόπης• εύξώγης, εος, ό χα) ή, bene acinatus. Ex Ja /ξ. εύξώΰης, εος, ό χα) ν), et εύξωεις, εντός, putris, situ obsitus ; (2) teneorosus, obscurus ; (3) amplus, latus. Ab ευξος. εύξώεις, ειτσα, εν, situ-sentus, Horn. εϋρωμενΛ. pi. a. 2. conj. act. verbi εύξίσχν. ΕυξοιπαΤος, αία, a7ov, Europaaus. Έύξωπευς, ίως, ή, idem et ab Έ,ύξώπη, ν,ς, ή, Eviropa. εύξωπος , ij, ov, adspectu latus ; (2) tenebri- cosus. Ab εύξύωψ' ΕΥ'ΡΩ 1 2, ωτος, ό, situs, mucor, caries. %ύρως•εω, bene valeo, robustus sum. Q2 EY2 ΕΥ2 ΕΥ2 εύξω^-ία, «ί, ί» robur, firmitas, bona vale- tudo. Ab stifiws*fli» »» ό χα) 'hi robustus, validus, bene valens. Ex ευ et ρώννυμι, roboro. ίύξώε-αις, adv. robuste, valide, firmiter. EY'Pil'TAS, a, b, Eurotas, fluvius Laco- nic; (2) veretrum, in Ep. ap. Suid. ίΰξωτιώω, ω, situ obsitus sum, putreo, mar- ceo ; εύξωτιων, part, cariosus, sordidus. Ab εύςως. Έϊ'2, εεϊα, ευ, et Ion. ηϋς, gen. ίίος, et 5ίίίί, acc. iuv, et ^y>, gen. plur. ίίων,Ιοη. ίηων. Dor. εάων, bonus, Od. 15, 449. (2) pulcher, II. 2, 653. (3) strenuus, prae- ^stans, II. 20, 80. ιυσα, a. 1. ind. act. verbi εϋω- ευσα, part, praas. ind. act. Dor. et iEo/. pro εκσα, vel 3V«» ab ειμί. ιύσανίΰωτος, ν, b χα) η, bene tabulatus, E- pith. navis. Ex ευ et cawSoai, tabulo. εύσαξχία, ας, η, corpulentia. Ab εύσαςχος, u, b, bonam habens carnem, car- nosus, corpulentus. Ex σάζξ. Hinc εύσαξχόω, reddo corpulentum et carnosum. εύσάξκ,ωσις, η, corpulentia. εύσίζεια, ας, ή, pietas, religio ; (2) cura et tutela eorum, quibus earn debemus. Ab εύσεζης- Hinc ιύηξίω, ω, f. γ,σω, probe et religiose Deum colo, pius sum, pie ago adversus quem- cunque, cui pietas debetur. Hinc (2) euro et tueor eos, quos debeo. ΐΐςωτον μεν ?v εύσίζει τα ίΤξος τνς &εΐίς, Isocr. εύσεζίως, adv. pie, religiose. Ab εύσεζης. εΰσίζημα, ατός, το, pium factum, officium pietatis. Ab εύσεζ'εω. εύσεζης, ίος, e χα) ή, pi" s » religiosus, qui pie colit Deum. Hinc το εύσεξες, ίος, pietas. Ex σεζομαι. ευσεζία, idem quod εύσίζεια, Soph. εύσεζως, adv. idem quod εύσεζίως. ivtruros, u, b χα.) η, qui facile potest concu- ti ; (2) terra? motibus obnoxius. εύσίληνος, ν, ο χα.) ■>„ lucidus, lunas fulgore illustris ; (2) non illunis. ευσελμος, α, b χα.) η, pulchra habens trans- tra. Ex σέλμα, εύσεττος, ts, b χα.) η, venerabilis. Ex σίζω. ε'ύσημος, ν, ο χα.) f), bene significans ; (2) insignis. Ex σηΐΛα.. ϊύσηπτας, n, b χα) ή, qui facile putrescit, putredini obnoxius. Ex r locuples, Suid. A σιτύη. εύσιτίω, bene habitus sum e cibo ; (2) ci- bum appeto j (3) cibum alacriter sumo. Ab ευσΐτος, ts, ο χα) η, qui bono est stomacho. Ex σίτος, cibus. εύσχανίάλιτος, ov, qui facile offendit. A σκανδαλίζω, ε'ύσχαςθμος, n, b χα) η, bene saltans, celer, velox, agilis. εύσχελν,ς, ίος, Ό χα.) η, bona habens crura. εύσχετας-ος, ov, bene tectus, atque munitus. ε ϋσχεχης, ίος, Ό χα) η, idem ; bonum tegu- mentum habens. Α σχίπω. ίύο-χίυαϊος, ov, et ί'ϋσχευος, ν, ο χα) ^,.vasis, utensilibus bene instructus. ίύο-χιυίω, vasis utensilibusque bene instruc- tus sum ; bene paratus sum, Soph. ίύΊτχίυόω, vasis utensilibus bene instruo. Οϋτω μ\ν ίύο-χίυνμίν, Soph. Aj. 834. iinrxias -ος, ov, Soph. (Ed. Col. 1706. id. quod ίϋσχιος, n, ό χα) ή, umbrosus, opacus, gra- tas umbras habens, amcenus. Ex σχιά. ΐυβ-χοπ-ος, n, ό χα) ή, qui scopum perite ad- sequitur ; (2) providus ; (3) opportunus ; (4) aptus videri. Έξμίίαν πίμψαντίς ίύσχοτον Άξγίΐφβντν,ν, Od. 1, 38. ila -χό-τως, adv. apte, perite. ι'ύβ-χαλος, Ar. Lys. 810. sed. leg. ινα'χαΆοι- 9». ιύϊκωμμόνως, adv. facete, salse. ίύο-χωχ,μοο-ύν/ι, ης, ή, facilitas in scommatis et dicteriis salsis jaciendis. Ab ίΰο-χώμμων, όνος, ό χα) ή, facilis in dicte- riis sive scommatibus dicendis, dicax. Ex ιτχωμμα. ιύσ-μίλωτος, ts, b xa) 'h, scalpro bene poli- tus, ex Hes. Ex iS et ο-μίλη. tvoOiu, at, i, salus, incolumitas, Soph. (Ed. Col. 390. Ab ίΰσοος, contr. ίνσας, b χα.) ή, qui tuto ser- vatur, incolumis, bene salvus, Hes. ΐύσπϋξης, ις, et ί'νβ-πίξος, a, b xa) %, pulchras spiras fa- ciens, pulchre se in spiras colligens, in spiras bene convolutus. Ex στηΊία- euo -πλαγχ,νίχ, ας, 'h, animositas ; (2) mise- ricordia. (ϋο-νλαγχνίζομα», facile misereor. ευβ-πλαγχνος, n, b xa) ft, animosus ; (2) mi- sericors ; (3) qui bona et valida viscera habet. Ex σπΧάγχν». ί'όο*τοξος, a, b χα) η, fcecundus, de agro. Ex o"xoea. ιύ?άί)ίΐα, ας, ή, stabilitas, firmitas, con- stantia ; (2) bona constitutio corporis. ίν?αθίω, ω, f. ησω, stabilis ac firmus sum, placidus ac tranquillus sum, quiesco. Ey- s-aOSv πίλαγος, Luc. Ab ίνταθης, ίος, b.xa.) ή, stabilis, firmus, con- stans ; (2) Epith. morbi constantis, ejus- demque moderati. Hinc το εύ^αθις, ίος, bona constitutio. Ex ε5" et Ί'?ημι. ίύς-άθια, ας, η, idem quod tvs -άθιια. tvs -αθμως, adv. exacte, ad amussim. tos -αθαίς, adv. constanter, firmiter, tuto. ίύϊαχτος, ov, stillatitius, Gorr. ίύϊ&λΥ,ς, ίος, Ό xa) r„ bene instructus, de- center ornatus ; (2) succinctus et para- tus ; (3) leviter armatus, ideoque expe- ditus. A s -ίλλω. εύταλως, adv. decenti cultu et ornatu, composite. εύτάφϋλος, a, b xut i, uvis onustus. Ex iU et Γχφυλη. ' tvg -αχυς, υος, b xa) %, bonas et multas spi- cas ferens. ivs'iyvs, έί> bene tectus, munitus. A 5-I- •yoi. ενΓίίξος, ov, firmam carinam habens, Epith. navis. A ffdga. ιύϊίΚΚω, bene orno, Horn. ε'ύς-ίξνος, is, Ό xa) 'h, bonum ac firmum pec- tus habens. Ex g -ίξνον. tvs -ίφα,νος, is, b xa) ri, corona pulchra cinc- tus, bene coronatus ; (2) bene munitus, bene muris cihetus. suVe*£'4ί» ίος, b xa) r h, bene tritus et calca- tus pedibus viatorum ; (2) planus. Ex ^ εα et πίζω. εϋρι-ττος, n, β χα) vi, idem, Apoll. Shod. 2, 20. Ex iisd. ivg -ολίζω, probe decoro, Eur. εϋς-ολος, ts, b xa) >h, bene indutus, pulchre ornatus ; (2) bene instructus, habilis. Ex s -ίλλω. ivs -ομα, ady. de silentio in sacris, ut ί'ύς-ομ' 'ίχί, ore fave, lingua fave, i. e. sile ; ι'ύ- s -ομα χΐίσθαι, lingua favendum. ίύ?ομαχία, ας, 'h, bonus ventriculus ; (2) sapor stomacho gratus. Ab ίύ^όμαχος, a, b χα) ί, bonum habens sto- machum ; (2) stomacho conveniens, u- tilis, gratus, stomachum corroborans. ivs -ομίω, ω, fut. ησω, suavem ore cantum modulor; (2) ore rotundo loquor; (3) ore faveo, bona verba dico. ευνομία, ή, bona pronunciatio ; (2) oris festivitas, dicacitas ; (3) sapor ori gratus. Ab i'vs -ομος, u, b xa) yi, ori conveniens, sapi- dus ; (2) qui pulchro ore est ; (3) diser- tus. iir'ot, θνγξ, γος, b xa) n, e robusto et valido stipite, Ep. ίνε-οχάζομαι, f. άοΌμα,ι, conjectura adse- quor. εν$-οχίύ>, jaculandi peritus sum, solerter ja- cuTor, scopum attingo ; (2) solerter con- jecto ; (3) prodesse, valere ad aliquid. ΐίάο-'/ις ίύ$•οχίϊν πίζίξάσίως, Potyb.^ ίύ^όχνιμα, ατός, το, id, quod conjicitur, quod solerter perspicitur ; (2) sententia, apophthegma. ίύ^οχία, ας, 'h, dexteritas in jaculando, perspicacitas, solertia conjectandi. Ab ίϊιε-οχος, is, b χα) ή, felix in jaculando, pe- ritus jaculandi; (2) recta ad scopum tendens, directus; (3) solers, ingenio- sus, perspicax, acutus. A s -οχάζομαι. εύς-όχως, adv. dextre, apte, solerter, ac- commodate. ivrea, vel εΰ?ξα, ας, ή, fossa, in qua sues mactabantur ; (2) spica hordei tosta. Ab ινω, vel ε'ύω, ustulo. ( 244 ) ίύ?ξαζίις, ίος, Ό xa) n, qui facile torquetur, vel flectitur. Ex ς-ξίφω. ενς-ξατ'/ιγίω, bene impero exercitui. εύ<τξαφγ,ς, ίος, b χα) ή, versatilis, agilis ; (2) navus, strenuus. Ex εν et g -ξίφω. ε'ύς-ξεπτος, is, b χα) ή, idem et ex iisd. ιύϊξεφγ,ς, ίος, b χα) n, pulchre tortus ; (2) flexilis. Ex iisd. εν'ς-ξογγυλίξω, in rotunditatem conglobo. εΰΓξοφάλιγΙ-, b χα) ή, calamistratus, Epith. ivs -ζοφία, ας, ή, q. d. versatilitas ; (2) ver- sutia, versatile ingenium. Ab ιύζ-ζοφος, is, b xa) v\, tortilis ; (2) agilis j (3) pulchre tortus. Ex ς-ξίφαι. εΰς-ζόφως, adv. apte, perite. ε'ύ^ξωτος, ov, bene stratus, Ep. ε'ύζ-ϋλος, is, b χα) ή, columnas justis inter- vallis distributes habens, ideoque colum- narum specie decorus. ευσΰ γχζνπτος, b χα) Μ, bene celatus, Aret. εύο-ύλνιτος, ov, praedantibus, spoliantibus ex- positus. Α συλάω. ινσύλλνιπτος, is, b xa) ri, qui facile concipit ; (2) facilis captuj (3) comprehensibilis. Ex συλλαμζάνω. ίύο-υλλόγιςΌς, », b χα) i, qui facile colligi potest. Ex συλλογίζομαι. ίύσυμζίζας-ος, ov, facile conciUandus, con- jungendus, congruens. ιύσυμζλτιτος, a, b χα) η, qui per conjectu- ras facile cognosci potest. Ex συμζάλ- λω. εύσύμζολος, ts, b χα) η, facilis in pactis, facilis in commercio, cum quo facile pac- tum inimus ; item, facilis et comis in congressibus, aditu ; (2) fausti ominis, fausti sign! ; (3) facile aliquid conjiciens, bonus conjector. Ex ο-ύμζολον. ίύιτυμπίξίφοξος, is, b χα) η, qui facile cir- cumducitur quo quis vult, obsequiosus, moriger, facile adsentiens. Ex συμπε^ι,• φίξί». εύ σύμφυτος, ts, b xa) 'h, facile coalescens, qui facile coagmentari potest. Ex συμ- φύω. ιύσυνάγωγος, is, b xa) yi, qui facile congre- gari potest ; (2) in quem facile aliquid comportari potest. Ex συνάγω. εύσυνάλλαχτος, n, b χα) ή, idem quod ιΰ• σύμζολος• Ex συναλλάττω• εύσυναλλάχτως, adv. comiter, placide. ιύσυνάζμοϊος, b χα) ή, qui facile aptari et coagmentari potest. Ex συναζμόζοι. εύσυνάξχαί-ος, ts, b χα) ή, qui facile abripi potest. Α συναξπαζω. εύσυναςιτά^ως, adv. ut facile corripi possit. εΰσυνειΜσία, ν, conscientia recti. ευσυνείδητος, Ό χα) ή, bene sibi conscius. Ex ffovtiSivuii ιύσυνε^Υ,τως, adv. cum scientia recte facti. εύσννεσία, ας, ή, bona sagacitas, prudentia in judicando. Ex σύνεσις. εύσύνετος, b xa) v\, intellectu facilis; (2) prudens, perspicax, sagax. Ex συνίνιμι- ευσυνθεσία, y„ facilitas in paciscendo, fides in pactis servandis. εύσυνθετεω, ω, bene compositus sum; (2) fcederibus ineundis facilem me prsebeo ; (3) foedera et pacta servo. Ab εύσύνθετος, u, b xa) yi, apte compositus ; (2) aptus ad compositionem. εύσυνθίτως, adv. apte, congrue. ευσύνοπτος, b xa) yi, qui facile conspici po- test, conspicuus, manifestus, intellectu facilis. εύσυνίντως, adv. perspicue, clare. εύσύνταχτος, ov, bene compositus, aptus, congruus. Α σ.υντάσσω. εύσυντάχτως, adv. apte, congrue. ε'ύσφυχτος, a, b xa) yi, facile vel recte pul- sans, Aret. Ex σφύζω. ε'ύσφυξος, is, b xa) *j, elegantes habens pedes; de femina, pulcra. εϋσχετος, ov, qui bene retinen, excipi po- test. Ab εχω. εΰσχημολογίω, honeste et scite loquor. Ex ίύσχΥΐμος et λέγω. εύσχνιμονίω, honeste me gero, contineo ; (2) de hominibus, et rebus honestis, visu, auditu, &c. εύσχΥΐμόνως, adv. decore, decenter. εύσχημος, n, b χα) i» honestus, speciosus. Ex σχήμα. εύσχημοσύ'νΥΐ, ης, η, decor, speciositas, mo- destia. Ab εύσχημων, όνος, Ό χα) η, decens, spectabilis, honoratus ; (2) modestise studens, et le- gibus obtemperans. Ex σχημα> EXT EXT ΕΧΦ ίυσχημως, adv. honeste, composite. εΰσχιίης, έος, β αχ.) ή, bene fissus aut scis- sus. Ex ευ et σχίζω. ευσχις-ος, ν, β χα) ή, iissilis, qui facile findi aut scindi potest. Ex iisd. εύσχολέω, ω, f. ησω, vaco, otio abundo. ινσχολία, ας, ή, abundantia otii. ευσχολος, ν, β χα) ή, qui abundat otio. Ex σχολή, otium. εύσωματέω, sum corpore pulchro et bene constituto. Έΰσωματεϋ γαρ χα) σφριγά, Arist. Nub. 797. ιΰσωματία, ας, ή, bona corporis constitu- te. Ab ενσώματος, u, b χα) η, qui corpore bene constituto est, corpulentus, corpore ro- busto. Ex σωμα._ εύσωμος, Η, ο χα) ή, idem. ινσωτξος, ν, ο χα) ή, habens bonas curvatu- ras rotas. Ex σωτξβν. ευταχτέω, ordinem servo; (2) facio quae debeo, modeste pareo, solvo tributa qua? debeo ; (3) castus sum. Πάντα τε πςος to χαραγρημαι, π.εριΰεες 'έτοιμοι η~σαν ίϋταχ- τε'ι'ν, Tfiuc. lib. 8, 1. Ab ενταχτος, α, ο χα) ή, ordinatus, dispositus ; (2) ordinem servans, certo ordine pro- cedens. Hinc το ε'ύταχτον, a, disciplina, modestia. Ex τάττω. ευτάχτως, adv. ordinate; (2) sequaliter, composite. ευταμίευτος, ο χα) η, bene reconditus ; (2) bene administrate, cum sc. parce et mo- dice aliqua re utimur, nee totam simul profundimus ; unde (3) moderatus, me- diocris, facilis, parabilis. Ex ταμιεύω. ευταξία, η, ordo, modestia. Ex τάττω. εύτάξαχτος, », β χα) ή, qui facile perturba- tur. Ex ταράσσω- ιύταρσος, ov, bene pennatus, Ep. ET^TE, et %ύτε, adv. aliquando ; (2) quan- do, quum, ubi ; (3) quoad ; (4) quando- quidem ; (5) sicut, velut, ceu. (ίιτείχης, ios, b χα) η, bene munitus. Ex τάχος. t , , ιυτειχεος, ευτειχητος, ov, Mom. et ευτειχισ• τος, ov, idem. ΐυτέχμαρτος, ν, b χα) h, conjectu facilis. Ex τεχμαίξύμαι• ιΰτεκνέω, ω, είτεχνϋσα, felix prole. ιυτεχνία, ή, boni liberi et multi. Ab ι'ύτεχνας , », ο χα) ή, felix sobole ; (2) fce- cundus. εντέλεια, ας, η, parvus sumptus, frugalitas, parslmonia ; (2) vilitas, humilitas. Ab ιυτελης, έος, ο χα) η, non magnam impen- sam requirens, tenuis, frugalis, qui par- vos sumptus facit ; (2) vilis, frivolus. Ex τίλος, sumptus. Hinc ευτελία, 'h, idem quod ευτέλεια, it. felicitas, Ar. ΐυτελίξω, fut. ίσω, flocci facio, vili pendo, contemno aliquid, fcanquam ευτελές. Εΰ- τελίζειν τ'άς &εάς, Luc. εατελισμος, ύ, ο, extenuatio rei, contemp- tus. εντελώς, adv. parvo sumptu, frugaliter, te- nuiter. Ab eod. Έυτέξτη, τις, ή, Euterpe, una Musarum. Ex ευ et τέρπω, delecto. ιυτερργ,ς, ίος, ο χ») η, aptus ad delectan- dum, vi delectandi prseditus, amcenus. ευτεχνία, 'h, peritia, doctrina, eruditio ; (2) artificium quod ν is. Ex ίΰτεχνος, χ, Ό χα) ή, artificiosus, artis peri- tus. Ex τέχνη, ιντίχνως, adv. artificiose. εϋτηχτος, ov, qui facile colliquesoit, Steph. εϋτμητος, n, Ό χα) i,bene sectus etparatus. Ex τέμνω, είτοχέω, ω, f. ησω, facile, saspe pario. ευτοχία, ή, foecunditas ; (2) facilis partus. Ab εύτόχος, n, ο χα) i), fcecundus ; (2) facile pariens ; εντοχος pass, bene, feliciter ge- nitus, pulchra proles. Ex t'ixtu. tt /τολμίαι, audeo. ιντολμία, ας, τ), audacia, confidentia, ani- mositas, animi prassentia. Ab ε'ύτολμος, u, i xa) 'h, audax, confidens, ani- mosus, intrepidus. Ex τολμάω, ιίτόλυ,ως, adv. audacter, animose, intre- pide. ί'ύτομ,ος, ν, Ό χα) i), sectu facilis ; (2) bene sou pulchre sectus. Ex τέμνω, ευτονέω, validus sum ; (2) vires recipio. ίύτονίκ, ας, τ), firmi'tas, vis in extendenao, seu nitendo. Ab ίύτύνος, ν,όχα) ht validus, firmus. Ex nh,ς, Nic. εύτροτία, ας, ή, morum probitas, morum elegantia. Ab εΰτξοπος, u, ό χα) ή, qui probatis est mori- bus, bene moratus. εύτξόπως, adv. morate, decenter εύτξοπ)ς, ίίος, r), bonam carinam habens navis. εύτξβφέω, ω, f. γ,ο'ω, bene alor, copiosum nu- trimentiim accipio. εύτξοφία, ας, ή, bona nutritio, alimenti co- pia ; (2) habitus vegetior. Ab ε'ύτξοφος, u, ό χα) ή, bene nutritus ; (2) pin- guis, plenus ; (3) act. part, εότξόφος, co- piose nutriens. Ex τρέφω, εύτξόχα,λος, α, ό χα) ή, rotundus ; (2) pla- nus. Ab ε'ύτξοχος, », β χα) τ\, bene currens, volubi- lis, agilis. Ex τζέχω- εότξύγτιτος, u, ό χα) τ), qui facile demetitur, decerpitur, vindemiatur. Ex τξυγάω. ευτυχος, ov, bene paratus, ornatus, facilis. ευτυχώς, adv. affabre, facile. εϋτυχτος, β χα) τ), idem. Ex τεύχω• εύτνττις, ες, bene cusus, Man. Α τύπτω. εύτυχεΤν, prass. inf. act. pro εύτνχέειν, ab εύτνχέω, ω, fut. ησω, sum t'elix, secunda fortuna utor ; (2) feliciter obtineo, asse- quor. Εύτυχ'/ιται τόίς πολεμίοις, Pint. Ab ευτυχής, εύτύχτιχα, perf. ind. act. εύτυχεως, Ion. pro ευτυχώς, feliciter. εΰτύχτιμα, ατός, το, felicitas. ευτυχές, έος, ό χα) ή, secunda fortuna u- tens, votorum compos, felix. Hinc to ευτυχές, idem quod eJtu^/oi. Α τύχη. ευτυχία, ας, τ), secunda fortuna, felicitas. εύτυχησαις, a. 1. part. act. JEol. pro εϋτυ- χτ\σας, ab εύτυχέω• εύχυχως, adv. feliciter, prospere. εΰυάλος, ov, e pulchro vitro factus, vitreus. ε'ύύΐίξος, n, ό χα) ή, aqua abundans. Χωξος εύϋΐςότίξος, Herod. 9, 25. Ex ϋίωξ- εύϋΖξία, ή, copia aquarum. ευύμνος, β χα) τ), laude dignus, celebran- dus. εϋϋμνία, τ), celebritas. ίύυνέζζατος, ov, superabilis, qui facile supe- ratur. ίύυτέξζλ-^τος, *, ό χα) ή, superatu facilis, superabilis. Ex ϋτίζζάλλω, ( 245 ) εΰϋπνος, cv, facile et placide dormiens. εύύποις-οτ, ov, tolerabilis. εύϋπόλτιπτος, ov, qui facile cogi potest, et congregari, V. L. ευύφαντος, 6 χα) τ), bene et eleganter tex- tus. εΰ'ύφν,ς, έος, Ό χα) ή, idem. Ab ύφη- εΰφάμίαν, ace. sing. Dor. pro ενφΥ,μίαν. εύφάμως, Dor. pro εύφίιμως. ευφχν/,ς. έος, ό χα) ϋ), bene clarus, pelluci- dus, Nonnus. Ex φαίνω. εύφαντασΊωτος, χ, ό χα) ή, qui bene et facile capit visiones ; (2) qui sibi omnia secun- dum verum optime fingit. Ex φαντα• σιόομαι. εϋφαξέτξας•> Dor. pro εύφαξέτξτις, ν, ό, pul- chram pharetram habens. εΰφάςμαχος, n, Ό χα) τ), medicamentis con- veniens, seu utilis. Ex φάξμαχον- εύφεγγν,ς, έος, Ό χα) ή, pulchrum splendo- rem habens, valde splendidus. Ex φέγ- γος. εύφπμέω, ω, f. τ\σω, celebro, laudo ; (2) gra- tulor, bene ominor; (3) faveo lingua, bona verba dico ; (4) verbis εύφί,μοις u- tor, εύφημα, melius ominare; bona ver- ba queeso ; desine male loqui ; sila ; εύ• φημεϊτε, favete Unguis. Ίίν xaxals-i dl y ράΰιον βξοτοΤσΊν εΰφημεΤν ϊόμα, Eur. Hec. 659. Ab εϋφημος. εΰφημηο-αι, a. 1. inf. act. ευφημία, ας, η, bona fama ; laus, favor ; (2) honorifica appellatio ; (3) bonum o- men ; (4) fausta acclamatio. Ab eod. εύφημίξω, fut. ίσω, faustis acclamationibus prosequor. Ab eod. Hinc, ευφημισμός, S, b, boni ominis captatio; (2) Euphemisrnus, figura rhetorica, qua res ingrata nomine molliori effertur. εύφημος, n, b χα) η, honorificus ; (2) pins, religiosus ; (3) proprie, bene, suaviter so- nans, sed de verbis ; bonae, honesta?, ju- cundai rei cogitationem afFerens (opj). βλάσφημος) ; (4) bonum omen faciens, habens, bene ominatus. εύφ,ημως, adv. honesto nomine; (2) per Euphemismum; (3) bona verba dicen- do, bene precando ; (4) religiose. £150^00"^^, η, idem quod ευφημία. εϋφθαξτος, β, b χα) η, facile corruptibilis. Ex φθείξω. εύφθογγέω, bene sono, suaviter cano. Ab ευφθογγος, ν, Ό χα) ή, bene sonans, suavem edens sonum. εύφϊλης, ες, gratus, jucundus alicui. εύφίλητος, et Dor. εύφίλατος. εΐφιλόπαις, b χα) ή, indulgens in liberos. εΰφιλοτίμητος. ov, ambitiosus, laudis cupi- dus, magnificus. ε'ύφΤμος, n, b χα) η, adstringens, vim ad- stringendi habens, obturandi vel obstru. endi vi pollens. ε'ύφλας-ος, ov, fragilis. Α φλάω• εϋφλεχτος, u, ό χα) τ), inflammatu facilis. Ex φλέγω- εύφορζία, ας, ή, pastus seu ahmenti copia. EX φύξζη. εύφόξζιον, α, το, nomen arboris. Ex iisd. εϋφοξέω, ferax sum, uberes fructus profero. Άνθξώπα τίνος πλνσίπ εύφοξησεν η χώξα, Luc. 12, 16. Ab εϋφοξος. εύφορητος, β χα) η, portatu seu toleratu fa- cilis, tolerabilis. Ab εύφορίω. Unde ευφορία, ίας, ή, portandi facifitas ; (2) fera- citas, fertilitas, abundantia ubertas. εύφόΛμιγξ, γος, Ό χα) ή, pulchram citharam habens ; (2) subst. ή, pulchra cithara. εϋφορος, n, b χα) ή, portatu facilis ; (2) qui facile fert, fertilis, ferax, fcecundus ; (3; agilis, expeditus. Ex φέξω-_ ε'ύοοξτος, ov, facilis oneris, levis, Opp. εύφόξως, adv. ita, ut facile portetur vel to- leretur ; (2) leviter, facile, aequo animo. εύφξα^ίσοΊν, dat. plur. Ion. et Poet, pro εϋ- φξαάίσι, ab εύφ^αΐν,ς, έος., b χα) ή, clarus, manifestus ; (2) bene disserens, disertus. Ex φξάζω. εύφξαίίως, adv. eleganter, prudenter ; (2) decenter, ornate, item clare, Odyss. 19, 352. εύφραΐία, ας, ή, venustas sermonis, vis di- cendi. Ab εύφξαίης. εύφξαίνω, f- ανω, exhilaro, oblecto ; εύφξαί- νομαι, lastor. Καχύσας γ' εμ5 τοιαΰϋ' α τον Ttil•' uctot' ευφράνει βίον, Soph. (Ed, Col. 1348. "Η» %' εμο) χα.) τοΊσιν εμοΊς εύφεαίνησβ' εΰςημασιν, Arist. Nub. _561. * Τίεταυμίνος μηΐίν τι μάλλον η νοοων £V? ΦξαίΗΊαι Soph. Aj 2S0. Ex φφ. ETX ETX ΕΦΑ ιύφ'ξΛνίαι, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro εΰφξαννί• ιΰφξανίειν, f. 1. ind. act. Ion. pro ενφξκνεϊν. ιύιρξάνθτιν, a. 1. ind. pass. ίύφξάνθ'/ιτί, 2. sing. a. 1. imperat. pass. εύφξαντιχος, ii, ov, exhilarans, genialis, la?- tus. εύφξαντοποιος, ov, exhilarans» ίϋφξαο-ία, ας, ν), laetitia, gaudium hones- tum. Ab ευφραίνω, ιϋφξας-ος, χ, b χα) νι, explicatu facilis ; (2) pronunciatu facilis ; (3) bene notus, no- tabilis, certus. Ex φράζω, εύφξονα, hilarem, accus. sing, ab εϋφξων• ίύφξονία, bene sapio ; (2) bene cupio. "Ος traiv ευφρονίων αγο^σατο, II. 2, 78. Ab ε'υφξων. ίίιφξόνή, ν,ς, ν), nox. Ab ζυφρονίω, quia nox aptissima ad inventionem et considera- tionem rerum. ευφρόνως, adv. prudenter ; (2) benevole. ίυφξοο-ύνη, ης, ή, lastitia, hilaritas, animi vo- luptas. Ab εϋφξων• ευφρόσυνος, χ, b χα) νι, laetitiam adferens ; (2) hilaris, laetus. Ab eod. ιύφρχρος, ov, bene munitus, Opp. ί'όφςαιν, όνος, b xa) v\, cui mens integra est ; (2) hilaris, laetus ; (3) teetitiam adferens, exhilarans. Ex qpfo. ίϋφυγί», ας, η, fugaj facilitas seu commodi- tas. Ex φεύγω• ιυφυης, ίος, ο χα) ν), bene ac la?te crescens, ut arbor, &c. ; (2) habilis et aptus ad ali- quid natura ; (3) ingeniosus ; (4) bene a natura constitutus et factus ; (5) facetus, jocosus, dicax. Α φύα. ίνφυ'Ι'», ας, r h, bona indoles, ingenii dexte- ritas. Ab ευφυής, αφύλακτος, χ, Ό χα) *ι, custoditu seu serva- tu facilis ; (2) bene custoditus ; (3) a quo facile caveri potest. Ex φυλάσσω, εΰφυλλος, χ, b χα) ή, densus foliis, umbro- sus. tt /φυξώτατος, ov, penitus inutilis, Polit. ιΰφύσ-'ήτοί, ov, qui spiritu facile dissipatur. Α φυσάω. ιυφν'ώς, adv. ingeniose ; (2) ut decet bona indole praeditura ; (3) percommode. ενφωνία, ας, v\, bona vox, vox canora, voca- utas ; (2) suavis pronunciatio. Ab ΐυφωνος, χ, b ss«i ή, bene sonans, vocalis, ca- norus. Ex φωνή. ευφώνως, adv. bona voce ; (2) suavi pronun- ciatione. ίϋφώρατος,^ χ, b xa) v), deprehensu facilis. Ex φωράω• ώχαίτ'/ις, χ, b, bene seu pulchre jubatus j bene comatus. ιϋχαλχος, χ, b χα.) η, bonum a?s habens, ex pulchro asre factus. ίνχάλχωτος, ov, idem. ίυχαξίίντίζομκ;, honeste, lepide, acute jo- cor. εύχαρις, ϊτος, b χα.) vi', gratiosus, gratus, ju- cundus, facetus, cui gratia inest. ιυχα,ξίς-ίω, ω, fut. ησω, gratum me praabeo, gratias^ ago. Ευχαξί^εϊν οφείλομεν τω &εω πάντοτε ίΓίξ) ύμων, 2 Thess. 1, 3. Ab ίνχάξίΓος. Hinc ιυνα.ξΐ5-γ,Ρΐον, χ, το, gratiarum actio ; (2) Sacra Coena. ιυχαξίΓ'/,ξΐο;, χ, b χα) v), ad gratiarum ac- tionem pertinens, ut hymnus, quo gra- tis aguntur. ίνχχξΐ? ν>σα.ς, a. 1. part. act. verbi εϋχαξί• στεω• ίύχκξίΓία, ας, ν), grata beneficiorum com- memoratio, grata animi significatio, gra- tiarum actio ; (2) mysterium Sacra? Cce- nae, quia pars ejus gratiarum actio cum beneficiorum per Christum partorum commemoratione conjuncta. Ab ιυχάξΐϊο;, χ, b xa.) *j, gratus. beneficii me- mor ; (2) gratiosus, acceptus, amabilis. Ex χα-ξίς. Μχοίξίς-ως, adv. animo gEato ; (2) placide, gratiose ; (3) bene, fortunate. Κα.) ϊπίΐ- τα. τίλίυτν)σ•γι ιυχα,ρί^ως τον β'ιον, vitam placide finiverit, Herod. 1, 32. ίΐχά,ξϊτο;, ov, idem quod ί'ύχαξίί. ι'ύχία.ι, 2. sing, praes. conj. med. Ion. pro ,ι'ύχ';), ab ίνχομ,α,ι. ίύχίΐλος, χ, b χα.) η, labrosus, pulchra seu magna labia habens. ώχιίμίξο;, n, b xa.), yi, ad hiberna accom- modatus ; (2) saliibri frigori expositus j (3) frigoris bene patiens. Ex χίίμα.. &χ*>ζ, ?«ί» ό χα.) νι, cui manus sunt habiles. iHanu foitis, strenuu?, arteriosus. ιύχίΐξίοι, α,ζ, η, manuum dexteritas seu a- ; gilitas ; (2) artificium. Ab ί'ύχαξ. ιϋχαξος, a, b χα.) vi, idem quod είνε/ξ. ώχύξοιτοζ, n, b χα.) vi, qui facile m potesta- tem redigi potest, facile superabilis, captu et.mansuefactu facilis. Κτε/κβ/εν <-νχΐ!ξω• τον "Ελλήνων ϊξα,τον, Mschyl. Pers. 458. Ex χίΐξόω. ίΰχίξίΐα., α,ζ, ν), facilitas j (2) levitas j (3) proclivitas. Ab ιΰχΐξν,ί, Ϊ6ί, b χμ) ν), manibus tractabilis, fa- cilis ; (2) levis ; (3) proclivis. Ex χίίξ. ίΐιχίξως, adv. facile ; (2) leviter ; ίνχΐξίπ- ςον, facilius ; ίυχίξί^ατα,, facillime. ώχίο-θω, 3. sing, praes. imperat. med. verbi ί'άχομα,ι. ίδχίτάα.ΰ•θα.ι, pra>s. inf. med. Poet, pro ew- XiTa.trda.i, ab ίΰχίτά,ομα,ι, ωμα,ι, precor ; supplico; (2) glorior ; jacto me, Poet, ΐνχίτόωνται pro ίϋχίτωντοα,_ ίύχίτάονται, 3. plur. ind. εί- χίτοώμν,ν, imperf. pro ίνχίτώμην, ίυχί- τα,όμν\ν• Μίγάλ' ίϋχίτόωντο Ίχα,ζ•ος, H- 8, 347. Ύίνις ίμμινχι ώχίτόωντοα, Od. 1, 172. Ab ίϋχομα.ι. ιυχίτνις, χ, b, supplex, vota faciens. ίΰχ'/ι, νι;, ν, oratio, precatio, votum. ίΰχ'ίιμων, ov, optabilis. ε'ύχθω, 3. sing. perf. imperat. pass, verbi ί'ύχομα,ι. ϊ'ύχιλος, b xa.) v), abundans pabulo et alimo- nia ; (2) bene nutriens ; (3) succulentus, corpulentus. ίνχλοοί, contr. ίΰχλχς, ν, Ό χα.) ν), bene vi- rens,- pulchre virescens. Ex χλόα.. ΐυχλαςον, το, viriditas, Steph. ί'ύχλωξο;, a, b xa.) n, pulchre viridans ; (2) viridis. ίυχολόγιον, n, το, libellus, in quo preces continentur. Ex ιυχν\ et λόγο{. ίύχολος, ov, facilis ira?, Ep. ETf'XOMAl, fut. ίνξομα,ι, precor; opto; voveo ; (2) glorior ; jacto me ; (3) pro- fiteor, dico; (4) ι'ύχομαι ι7να.ι, J>ara- phrastice sum. "Ετίξοι γα.ξ utriv, oftrtv είί- χομα-ι 3-ίο7ς, Arist. Ran. 1002. Εύξόμιθ' savToTs oivuTiivovTis τω χί7ξ', idem, Αν. 630. νύχοξδος, α, Ό χα.) ν), pulchras habens chor- das, suaviter sonans. Ex χο£>ί\. ί'ύχοζτος, b xot,) v\, fceno seu g'ramine abun- dans. ιυχο;, ios, το, gloria; honor, decus ; (2) glo- riatio, jactatio. Ab ί'ύχομχι- ίνχξνιμκ-τίω, opulentus sum, divitiis abun- do. ίύχξημα,τία., ας, vi, opulentia. Ab ίύχξ'/ΐμα,τος, a, b xa.) v\, pecuniosus, peCU- nia bene instructus. Ex χώματα,. ΐνχξημονίω, idem quod ίυχξνιμα.τίω. ιύχξνίΓίω, ω, f. ν\<τω, facilem seu commo- dum usum praebeo, utihs sum ; ώχ^ΰ- μα,ι, commodis afficior, seu benertciis. Ab ί'ύχξη?ος. Hinc ινχξίίΓνιμα., α,τος, το, commodum. ivxe'irta., ας, ή, utendi facilitas, usus com- modus, commoditas ; (2) utilitas. Ab ί'ύχξνε-ος, n, b xa.) v\, commodus ; utilis. Ex χξάομα.1. ίύχζνΐ5•ως, adv. commode, utiUter, libera- liter. ίύχξόα,ζ-ος, ov, bene coloratus, nitidus, E- pith. bene valentium. Α χξόα- ίυχξο'ίω, ω,ΐ. γ)σω, bono sum colore, colore sum hilari, vel jucundo ; (2) bona sum corporis habitudine. Ab ί'ύχξοος. ινχξΟ'/ις, ίος, b χα.) v\, idem quod ίϋχξοος. ίΰχξοια,, ας, v\, pulcher color. Ab ϊ'ύχξοος. ΐνχξοος, contr. ί'ύχξχς, n, b χα.) ή, bono prasditus colore, bene coloratus. Ex χξόα. ί'ύχέϋοΌς, ov, auro abundans, aurum ferens, Epith. Pactoli. ί'ύχξως, b χα.) ή, idem quod ίνχζοος- ίύχυλία., ας, ν), bonitas succi; (2) 'bonus sapor. Ab ί'ύχνλος, n, ό xa.) vi, bono succo prseditus, sapidus ; (2) succo abundans. ιύχνμία., ας, v\, bonus succus, bonus sapor, saporis gratia. Ex χυμός. ίϋχυμος, a. b xa) vi, qui boni succi est, sa- pidus. Ex iisdi ί'ύχυτος, a, b xa.) v), facilis fusu. Ε'ύχυτον \ς τον ίλλίζοξον φλίγμα., Aret. Ex ίύχωλνι, %ς, νι, votum ; (2) precatio j (3) devotio ; (4) gloriatio ; (5) gloria. Ab εύχομαι. ίύχωλιμα,Ίος, κ!», alov, soldiuius, devotllS ; (2) optabilis. Ab ιύχοιλ^. 246 ) ίύχώξίΓος, a, b χα.) ή, qui facile separatur, separatu et secretu facilis. Ex χωξίζω. ίϋχορος, ov, pulchrum seu bonum campum liabens, Sibyl. άχαρος, a, b xa) v\, qui facile muniri ag- gere potest. Ex χώνννμι. ίύ4 / νλάφ'/ιτος, a, b xa.) v), tractabilis. Ex •φνιλαφαν• &•\υχτος, b xa.) v\, refrigerabilis. Ex -φύ- ίϋψνχίω, ω, fut. foca, forti magnoque sum ammo, confido, bono sum animo. "ha χα,γω ίύψυχω, Phil. 2, 19. Ab είίψϋχΛί• ίύψυχν,ς, ίος, b χα) ν), jucundi et salubri expositus frigori j (2) frigidus. Ex -ψύ- ίυψνχία., ας, vi, animi praestantia et forti- tudo, magnanimitas, asquanimitas. Ab ίύψϋχος, χ, b xa.) vi, qui generoso et alacri est animo, animosus, magnanimus ; (2) laatus ; (3) a?quo animo, m'iti praiditus ; (4) audax. Ex -ψυχή. ινψνχως, adv. animose, animo magno for- tique, a?quo animo. ΕΥ"Ω, vel ιϋω, uro, ustulo. "Ητ' avhga, χά) ϊφθιμον πι? Uvtoc, Evil όιτίΡ δαλίί, Hes. Ορ\ 103. ίύώΐνι, acc. sing, pro εΰώδεα, ab ίύώίης, ιός, b χα) ν, bene olens, fragrans. Ab οζω. ίύωο~ία., ας, νι, odor, fragrantia, suavitas o- doris. Ab ιύώΜς• Hinc (ύωΰιάζω, fut. άα-ω, boni odoris sum, bene oleo, odoratum reddo, odorem spargo. ίΰάΰιν, Γνος, y, partu felix. Nonnits, tuλάμν)ν, part, ίφαλάμενος, qui insiluit. Apud poetas εχάλμενος, pro εφαλλόμενο;, insi- liens, irruens. Έφαλλόμίνος επ' αύτχί β 'άνθρωπος, Act. 19, 16. ΕΦΕ ΕΦΕ ΕΦΗ ϊφαλμος, χ, ο χα) ή, muria conditus. εφαλος, α, Ό χα) ή, idem quod Ιφάλιος. 'ίφαλσις, εως, ν), assultus. Ab εφάλλομαι• εφαλων, prffis. part. ind. act. Dor. pro Ιφη• λων, ex εφτιλόων, sib εφνιλίω. εφαμαξτάνω, pecco. εφάμαξτος, ov, peccatis obnoxius. εφαμεν, 1. plur. imperf. ind. act. εφάμνιν, a. 2. ind. med. Dor. εφάμαν, a φν,- μ'ι. εφάμιλλος, α, ό χα) ν), similis, par, asqualis ; (2) asmulus, semulator. Ab άμιλλα. εφαμίλλως, adv. cum aemulatione, studiose. εφαμμα, ατός, το, amictus, indumentum. εφαμμ,ος, ν, 6 χα) ν), arenosus. ΐφαν, 3. plur. imperf. indie, act. Bceot. pro εφαο-αν, a φημί. Ιφανδάνω, complaceo, gratus sum, II. 7, 45. έφανε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi φαίνω. εφανεξώθνι, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi φ»• νεξόω- ϊφάντι, 3. sing. a. 2. ind. pass, a φαίνω. ίφάνθη, apparuit, 3. sing. a. 1. ind. pass. εφανίβ-θ' /sirav, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi φανίζω. εφάπαξ, adv. semel. ίφαπλόω, impono, circumdo. ' εφάπλωμα, ατός, το, tegumen, culcita. Ex επ) et άπλω. ΙφαπτΊς, ίίος, ν), sagum, paludamentum. Ab εφάπτω• εφάπτομαι, attingo ; alligor ; impendeo. Κα) πξώτα μεν Sij της κεφαλής εφν^ατο, Aristoph. Plut. 727. Ίχέτψ έφα-^αι πα- τξος Ός σ' εγείνατο, Soph. Aj. 1191. εφάπτω, f. ψω, ilhgo, alligo ; (2) accendo. εφάπτωξ, οξος, ό, captor, qui captis pignori. bus aliquem coercet. Ιφαξμ,ογ'ή,ης, ή, commissura, convenientia. Ab εφαρμόζω, fut. όνω, accommodo, apto, con- cinno; (2) congruo, convenio, quadro. Άνης οΌφος φειΰοΐ χα) δαπάνγ) μίτξον εφν,ξ- μόσατο, hue. in Epigr. εφαξμίϊΰιιν, Dor. pro 'εφαξμόξειν. εφάςμοοΊί, εως, ν), convenientia. εφχξμόττω, accommodo; (2) quadro. Έ- φαξμόττϋν άλλνιλοις, Procl. επ άλλο γέ- νος, Aristot. Ab εφαρμόζω. εφάξξαντο, 3. plur. a. 1. med. per Meiath. pro εφξάξαντο, a φξάοΊτω, vel φξάττω• εφαο-αν, 3. plur. a. 2. ind. med. Dor. pro εφνισαν, a φν>μί. εφατο, 3. sing. a. 2. med. verbi φν,μί. εφαύλισα, a. 1. ind. act. verbi φα,νλίζω. εφα-φαμίν/ι, aor. 1. part. ind. med. verbi ε- φάπτομαι• 'εφάψατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Dor. vel Ion. pro εφύψατο. Ιφα-^/)ς, ίδος, ν), vinctura. Ab εφάπτω. ίφίξοντο, 3. plur. imperf. ind. med. verbi φέζομαι. εφίϋξα, ας, v\, insessio; (2) herba quasdam, ita dicta quod arboribus insideat. Hinc εφ'Ιςάζω, impono, defigo. εφίίξανα, ων, τά, natium prominentia». εφώξίία, ας, ν), sessio, ipse sedendi vel insi- dendi actus ; (2) statio, qua? alicui sorte obtingit ; (3) actus insidiandi vel obser- vandi ; (4) subsidia. Ab εδξα. εφίδξίύω, f. ιύ<τω, insideo, subsideo ; (2) in- sidior ; (3) victori imminep, ut cum eo quam primum congrediar ;l (4) immineo calamitati alicujus ; (5) in subsidiis sum. ϋχλνμενος εφιΤϊξΐΰσαι το'ι'ς των συμμάχων χχξποΊς, Polyb. Ab εφεί^ος . εφ&ζίζω, f. ίβ-ω, insideo ; (2) insideo tergo alicujus, quod fiebat in ludo. Ab eod. εφίΐζίσμος, S, Ό, actus insidendi tergo ali- cujus in ludo, ab εφώξ',ζω, Hes. εφείζΐ- αο-μος, quasi ab \φώ°ιάζω, quod idem est. ιφώξίς'ϊ,ζ, Ϋιζος, e, qui in ludo devicti mani- bus a tergo junctis insidens portabatur ; Ex Hes. Ab eod. εφιΐζον, το, sella, et quidem firma. εφί\ος, χ, ο χα) η, insidens ; (2) insidiator, qui eventum rei quasi ex insidiis aucu- patur ; (3) captator occasionis ; (4) sub- sidiarius, subsessor, triarius ; superstes ; (5) adversarius ; (6) successor. Ab ε- eeet• εφίζετο, 3. sing, imperf. indie, med. verbi έφίζομαι. ιφίζομαι* insideo. "Οχθω εφ'ζόμίνοι παξ' Έ,ζξον ποταμον, Arist. Αν. 780. \?!v,xa, a. 1. ind. act. Ion pro Ιφηκκ, ab ΐφίν,/Μ. φίθεϊς, a,M.. part. ind. pass. φίΐΒετο, 3. singul. imperf. ind. med. verbi φίί'όομαι. φίΐμίνος, perf. part. pass, verbi Ιφεννύω. ιφίΤναι, a. 2. inf. act. verbi εφίτιμι- ΙφεΤντο, irruerant, 3. pi. plusq. ind. pass. εφείο-ατο,'3. sing. a. 1. ind. med. verbi φεί- δομαι• φίία -L•, 3. sing. perf. imperat. pass, verbi εφ1'/ιμ{. ^E/^^s/v^plusq.-ind. act. Poet, pro εφίϊ'Λ• xuv, ab εφΐς-νιμι. φείσ-ω, 2. sing. a. 1. ind. med. Ait. et Ion. pro εφείσασο, a φύομαι• εφίΐτο, 3. sing, plusq. pass, verbi εφίνιμι, permitto. εφείω, aor. 2. conj. act. Poet, pro Ιφ£, ab ίφί'/ίμι. εφεχτικος, ij, ov, inhibendi et reprimendi vim habens, compescens ; εφεχτιχο), Phi- losophi, Sceptici, Eyrrhonii, a cohiben- do assensu. Ab επίχω, cohibeo. εφεχτίχως, adverb, dubitanter, haesitanter, Steph. εφεχτος τάχος, q. d. iisura sextaria ; a sex- ta summse parte ; (2) ίφεκτον, supra sex crescens. Ex \π) et εχτος, sextus. εφελχ)ς, ίίος, v„ ramentum, crusta ulceris. Ab ελχος. εφελχίνω, pro εφίλχύω, ap. Sck. Lye Ιφίλχυο-μος, ό, attrac'tio. εφίλχυ^ιί, 2, ο, attractor ; (2) au-xiliator, adjutor. Ab εφελχνω. 'εφίλχυς-ιχος, y, ov, attractivus ; (2) attrac- tus. Ab eod. εφελχύω, attraho ; (2) elicio ; (3) impello. εφελχω, f. ζω, idem. Πβλλ' εφίλχεται φνγίι χαχά ξΰν αυτγ, Eur. Med. 461. M*jS' οτι ναυτικού ξνμμαχίαν μίγάλην 'hihoatn τχτω εφίλχεο-θί, Time. lib. 1, 42. Ιφίμεν, aor. 2. inf. act. Dor. pro εφείναι, ab εφίνιμι• ίφίξν;, adv. deinceps, postea ; (2) ordine. εφίξις, εως, 4 retentio, inhibitio. Ab επέχω, εφεπεο-κον, 1. sing, imperf. ind. act. Ion. pro εφίΤπεν, ab εφεπω. εφίπομχι, subsequor, Poet, εφίιτπομαι, a. 2. επεσπόμνιν, επίσπομαι• 'Τω σω ΰιχαίω δίϊτ' επιο•πίβ•θαι μ\ δέΓ, Soph. El. 1043. 'Αλλ' viv επίσπγ τοΊς εμοίς βχλίύμααπ, lb. 973. vid. Schol'. edit, per Johnson. εφίπω, apud Poetas, persequor, sector ; (2) rego, guberno ; (3) quaero, incolo. "Sis τνς ΆτρείΖης εφίπε χξείων Αγαμέμνων,, f 7/. 11, 177. εφεριυζω, f. ίσω, adrepo, irrepo. Έβ' r,v επεθυμνν δαιμονίως ίφίξπύο'αι, Arist. Plut. 674. εφίξπω, idem. Ex επ) et 'έξπω, serpo. εφίξσ-εν, 3. sing. a. 1. ind. act. Mol. pro #- νεγχε, qs. a fut. φέξσω, Mol. pro φίξω, a φέξω. έφες, 2. sing. a. 2. imperat. act. v. εφί'/,μι. ϊφέοΊμος, n, Ό χα) ή, qui transferri potest de judicio ad judicium. Ab 'έφεο-ις, εως, ή, provocatio de judicio ad judi- cium, translatio causas de foro ad forum; (2) appetitus, desiderium ; (3) impetus, impressio. Ab εφίνιμι- 'εφεο-πίξεία, ας, ή, vespertina. Ab εφέιτπίξβς. έφεο-πεξεύω, fut. εύνω, vesperi advigilo. Ab eodem. εφέο-πίξος, u, ό χα) vt, vespertinus. εφίο-πετο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. et Poet, εφέσπομαι, prosequor, sector, Poet. Ζ χάξΐς ίφέσ-πετο, Arist. Vesp. 1268. Ab εφέπο- μαι. Ιφεσσαι, 2. sing. a. 1. imperat. med. Poet. pro εφεσαι, ab Ιφέ'ζω, al. ab Ιφέω. εφέο-σεσναι, f. 1. inf. med. Poet, pro Ιφέσεο- θαι. 'εφίταο-αν, 3. pi. imperf. ind. act. verbi \φί- 'εφίςΎΐκα, 1. sing. a. 1. ind. act. ίφ'ίς-ιος, ν, Ό χα) ή, domesticus, qui est apud focum; (2) qui habet focum seu larem, id est, domum ; (3) oppidanus, civis, in- cola ; (4) qui in eadem est domo ; (5) qui domi est, qui domum rediit ; 'εφέ$Ίοι 5-εβί, penates. Ab ε$•ι». έφε?ξ)ς, ίΰος, ; /\, sagum, chlamys, amiculum (opponitur χ/τΛ/, tunicas); (2) vestimen- tum quodvi's. Ex επ) et εννυμι. Ιφε^ωτα, acc. perf. part, act.' per Crasin Att. pro εφε^νικότα, ab έφί?'/ιμι• Έφέται, ων, οι, Epheta?, magistratus apud Athenienses, qui de causis capitalibus judicabant, Ab εφίνιμι, immitto. ( 247 ) Ιφετιχος, r„ ov, desiderativus. Ab ϊφίν,μι. εφετις, it, ancilla, Hes. εφετμέων^ gea pi. Jon. pro Ιφετμων, ab εφετμνι, νις, ή, mandatum jussum. Ab ϊφί- εμαι• Ίφευάζω, bacchantium more tripudio, et vociferor in re aliqua. εφευξίτ'ης, S, ό, inventor. Ab έφ'νςίσ-χω, invenio. ρ'ύτε τιν' άλλνν μ^τα εφίυξίο-χω, Od. 19, 158. Ιφίύεοι, 3. sing. a. 2. opt. act. εφεψιάομαι, ωμαι, illudo, insulto ; εφε-ψι• όωντο, 3. pi. imperf. pro εφε-φίωντο, ίφΐ- *]/ΐάοντο• Αυτάξ τεΰν/ιωτί γ' 'εφεψιόωντοίί 'άπαντες, Od. 19, 331. 'εφεψιάωντο, 3. plur. imperf. ind. Poet, pro εφν^ιωντο. εφέψω, recoquo, insuper coquo. εφίω, ω, f. έιτω, insidere facio, colloco. εφεώςα, 3. sing, imperf. ind. act. pro εφεώ- ξαε, ab έφοξάω. εφ'/), 3. sing. a. 2. ind. act. verbi φημί. εφν,ζαΐον, το, pubes, pecten, Diosc. εφτ&άω, ω, pubesco, adolesco. ο'ύτ' εν τ^ο- φαϊβΊν, ο'ύτ' εφ'/ιζ'ησ'αντά πω Αίκτ; πξοσ-εΤ^ε χα) χατνίιώο-ατο, JEschyl. Sep. Theb. 662. Abeod. Ιφν,ζεία, ας, νι, ipsa actio pubescendi ; (2) pubertas ; (3) adolescentia. Ab εφνιζεύω. Ιφ-ηζεΊον, u, το, ephebeum, locus, in quo ephebi versantur. Ab έφν,ζος. εφηξεύω, f. εύσω, pubesco ; (2) puber sum. εφνιζία, ας, νι, idem quod ϊφ-ήξεί». Ab eodem. εφνιζικος, ν), ov, ad ephebos seu puberes per- tinens. Hinc το εφ^ζιχον, 2, pubertas, ipsa pubes. Ab eod. εφν]ζοιον, το, pubes, pubis regio ; id omne, quod est ab hypogastrio usque ad puden- da. Ab 'έφνιζος, α, β χα) ν), qui ad pubertatem per- venit, puber, pubescens, adolescens us- que_ad virilem aatatem. Ex επ) et ijgfj, pubertas. \φΥιζότν\ς, τιτος, ν), pubertas. Ab εφν,ζος. \φ•*γέομαι, νμαι, prassum. Hinc ΙφΥιγνιο-ις, εως, ν), actio adversus eum, qui recipit aliquem, cui publice regione in- terdictum est. εφνΰομαι, delector, vel gaudeo aliqua re, inpr. malis alterius, f. έφΥι/τθν,ο-ομαι, εφ'/τ ιτθ-ήσόμενος, a. 1. εφνισθνιναι, in I'lif. εφνιΰύνω, exhilaro super aliqua re. εφ%χα, 1. sing. a. 1. ind. act. verbi εφίνιμι. εφ'ίικω, pervenio ; (2) advenio; (3J venio. Καίξον εφνιχιιν, Soph. εφίιλατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi εφάλ- λομαι. Ιφνιλιζ, ιχος, ο χα) ν), astate par, asqualis ; (2) adultus. έφ'/]λ)ς, ίδος, ν\, fibula. Ab 'ήλος. εφνιλος, ν, Ι χα) νι, et 'έφν\λις, ιΰος, adfixus ; (2) maculis solaribus infectus; et hinc (3) Siiis. cutis asperitas in facie ex ardo- re solis aut inflammatione ; (4) soli ex- positus. Ab νίλος vel ήλιος. εφΥιλόω, clavo affigo, Steph. εφνιμαι, insideo, Soph. εφνιμενος, insidens, pi'Ees. part, verbi εφν,μα:. εφν,μίξΐύω, quotidie versor, assiduus sum in aliqua re. εφν,μεξία, ας, ν), et pi. Ιφημεξίαι, vices dia- riai. Ab εφνιμεξ,ος. έφνιμεξίνος, ν), ov, quotidianus. Ab eod. εφτιμίξίος, α, ό χα) ν), diurnus ; (2) unius diei. Ab eod. εφν,μεξίς, ίΰος, ν), ephemeris, libellus, in que acta diurna sive quotidiana consignan- tur, diarium, commentarius. Ίφνιμίξον, α, το, herba qua;dam ; (2) cicuia, qua? ita dicitur ab interitus celeritate. εφν,μίξος, u, ο χα) νι, quotidianus ; (2) di- urnus ; (3) in diem vivens ; brevis vitas; morta'lis ; homo. Κα) vvv φλογωπον πυς εχειο-' εφν,μεξοι, JEschyl. P. V. 261. Ex επ) et ν)μίξα- Ιφ-όμιος, ov, infaustus, JEsch. εφημοα-ύννι, ν\ς, ν), mandatum. Ab εφίεμαι. έφνιν, dixi, a.. 2. ind. verbi φν,μί. έφγινε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi φαίνω. εφΥίπται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi εφάπ- τομαι. ίφγΐξμο<τε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi εφχξ• μόζω• εφ-ήο'α, dixi, a. 1. ind. act. verbi φημί. ^ εφΥιο-εις, 2. sing. fut. 1. ind. act. verbi εφίνι- μι- ε<$##«, 2. sing, imperf. ind, act. Mol. pro i?- a „ inspectio, ephori munus. εφοξέϊον, s, το, ephororum curia, locus, in quo ephori judicia exercebant. εφόξίΐς, 2. sing, imperf. ind. act. contr. pro εφόξεες, a φοοεω. ίφόξευν, 3. pi. imperf. ind. act. Dor. pro 'εφόξεον- εφοξίύω, fut. εύσω, ephorum ago, inspector sum. Ab εφοξός. εφοξίχ, ας, τ), confinium ; (2) fines. Ab εφϊξίος, ία, ιον, qui in finibus est, finitimus. AbeodL εφοξχίζω, adjuro. εφοξμχθε)ς, a. 1. part. pass. Dor. pro ίφοζ- μγ,θε)ς, ab ίφοξμάω. εφοζμαίνω, irruo in aliquid, appeto aliquid. εφορμάω, ω, f. ν,σω, irruo, invado, impetum ' facio in. Έφοξμΐίο-ιν ίλλΥ,λοις, Thuc. ΤΙομ<Ζ7)'ίω δε άντ-,ζ μέγας πεζός εφώρμΥ,σε, Plut. πολιμον, II. 3, 165. Έφορμν)σχοτ• θαι άίθλνς, Hesiod. Scut. 127. εφοξμεω, ω, f. %σω, appello, applico ; (2) in ' statione sum ; (3) in statione me conti- nens alteri immineo; (4) obsideo por- tum. Πόλ/ν μεγάλΥ,ν εφοομείν τοις εαυτν χχίξοΤς, Dem. Ab εφοξμ.ος. εφορμά, Υΐς, ν), incitatio ; (2) invasio. 'εφοβμΥ,ο-χσ-θχι, a. 1. inf. med. verbi εφορμάω. εφοςμγ,οΊς, εως, τ\, invasio cum impetu ; (2) ipsa irruendi actio ; (3) adgressio. Ab εφορμάω. ΙφοξμΥ,τιχος, y„ ov, vhn habens aggrediendi. Ab eod. ίφοξμίζω, f. ίο-ω, navem ad stationem ap- pello, applico. Ab εφοξμος, ν, ό χχ) ■>,, qui in statione est ; (2) i, locus stationi navium accommodatus ; (3) ingressus navium. εφοξος, α, Ό χχ) 'h, finitimus, confinis. έφορος, ΐί, φ, inspector, ephorus, prases. Ab εφοξάω.. εΰόο-ον, adv. in quantum, quoad. Ex \π) et όσον• εφξχδον, a. 2. ind. act. verbi φράζω. "Εφρχθα, τις, y„ Ephratha. Nomen urbis Hebraeum, Fructifera. 'Έφραίμ, Ό, Ephraim. Nomen viri Hebr. άχλιτον• Sese propugans. εφξαξα, a. 1. ind. act. verbi φράσσω, εφξάσαθ', pro εφξάσατο, 3. sing. a. 1, ind. med. verbi φράζω- έφξασε, 3. sing. a. 1. ind. act. εφράσσαντο, 3. pi. a. 1. ind. med. Poet, pro εφξάσχντο. εφζόννν, imperf. ind. act. pro ίφαόνεον, a. φρονεω. εφρύρα, 3. sing, imperf. ind. act. pro ίφρί- ξίε, a φξΧξίω- εφρυάττετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi φξυάττομαι. ίφξυξα, a. 1. ind. act. v. φξΰγω, vel φρνσσω. ϊφυ, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi φΖμι. εφυζξίζω, f. ίσω, contumeha adficio. Π» S* ος τα δεινά τ' /jS' 'εφυζξίΖει πόλει Καπανευς ; Eur. Ph. 185. τον δϊμον, Plut. εφυζξΐ$">,ξ, Υ,ξος, ο, qui in aliquem injurius est, contumeliosus in ahos, insolens, pe- tulans. Ab 'εφυζξίζω. εφυζρίζ-Υ,ς, if, ό, idem et ab eod. εφί/ζρΐί-ος, α, ό χα) τ), contumeliosus, injuri- osus. Ab eod. εφυζρίζ-ως, adv. contumeliose, ignominiose. έφΰγον, a. 2. ind. act. verbi φεύγω. εφϋγοσαν, 3. plur. a. 2. ind. act. Dor. pro έφυγον. εφογραίνω, humecto. ί$υγξος, u, ό χα) τ), irriguus, uliginosus, hu- midus. Ιφυδάτιος, n, ό χα) τ), aquaticus. Ab ΰδωξ. 'εφυδρεύω,ϊτΐ^ο ; Ίφυδξεύομχι, adaquor. Ex επ) et νδωξ, aqua. εφνδξίχ, ας, ν), aquae copia. Ab έφνδξος. εφυδξΐάς, άδος, NjTTipha aquatica. έφυδρος, χ, ό χα) τ), aquosus ; (2) aquaticus, aquas adferens. Ab ϋδωξ• εφύδωρ, ό, apparitor apud Athenienses, qui clepsydras in judiciis curabat. Ab eod. ΕΧΕ ΕΧΙ ΕΧΩ ίφίιγι, 3. s. a. 2. ind. pass. ν. φύω, vel φ υμι• ίφύλαξα, a. 1. ind. act. verbi φυλάσσω, εφνμνεω, decanto, celebro ; (2) invoeo, ob- testor ; cum imprecatione exprobro, di- ra imprecor. Ab 'ύμνος- Unde εφύμνιβν, α, το, canticum, quod hymnosuc- cinitur, sive, quod post hymnum canta- tur. εφνν, a. 2. ind. act. verbi φΖμι. Ιφύτίξθί, sive έφύπεξθεν, adv. desuper. Ab ΰπέξ. ίφυπεξθύξίον, a, το, superliminare. εφυτνίδιος, α, b χ») ii, qui ad somnum ad- ferendum facit, somnum inducens. Ab ViTVOS' ίφυπνώττω, indormio, Bud. ϊφυξον, 3. pi. imperf. ind. act. verbi φί,ρω. εφύσα, 3. sing. imper£ ind. act. pro Ιφυσαε, a φυσάω εφυσιώθνισαν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi φυσιοω. εφυσσ-η, sufflabat, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. et Poet, pro εφύσα, ex εφυσαε, a φυ- σάω. Ιφυπξίζω, f. ίσω, posterior sum, vel fio. ίφύτευσε, 3. sing. a. 1. ind. act. v. φυτεύω. Ιφυφαίνω, intexo ; (2) inter texendum in- sero. ίφυφ-)}, %ς, -h, id quod stamini subtexitur, trama, subtegmen. Ιφύω, f. ύο-ω, superpluo ; (2) pluvia perfun- do. Hinc έφύει, impers. impluit, pluvia statim sequitur, statim post pluit. εφφχθα, vox Syriaca. Aperitor. ίφώκεν, 3. sing, imperf. ind. act. cum ν I- φελχ- a φωνέω. Χφωνει, 3. sing, imperf. ind. act. pro εφώπε- ΐφώξίος, α, b χα) f), tempestivus. ϊφωτίσθ'ην, a. 1. ind. pass, verbi φωτίζω• εχα,δον, a. 2. ind. act verbi χάξω. ίχαίξον, imperf. ind. act. verbi χαίξω. εχαλάσθ^ν, a. 1. ind. pass, verbi χαλάω. Ιχαλίπγνα, 1. sing. a. 1. ind. act. Att. pro εχαλέπανα, a χαλεπαίνω• έχαναν, hiavi, a. 2. ind. act. verbi χαίνω. εχχξάκα, 3. sing, imperf. ind. act. pro \χα• ξάχοε, a χαξαχόω• Ιχάξην, a. 2. ind. pass, verbi χαίξω- εχαξίσατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi χχξίζω- _ εχαξίσθγν, a. 1. md. pass. ϊχεα, a. 1. ind. act. pro εχευϊα, a χέω- εχέζοιον, α, το, lorum, quo bos alligatur ara- tro. Ex 'έχω et βϊς, bos. εχέγγυος, α, Ό χα) r„ fide dignus ; (2) qui promissa servat ; (3) ad fidem faciendam aptus. Ex εχω et εγγυη. εχεγγλοπτία, 'h, taciturnitas, Lucian. εχέθϋμος, β, Ό noil it, mente pra?ditus ; (2) qui animi cupiditates coercet. Ο'ϋνεχα ο'ι χαλη Β-υγάτν,ξ, άτάξ οϋχ εχεθυμος, Od. 8, 320. Ex εχω et 3-υμός. Ιχείδιον, α, το, viperula ; (2) foetus viperae. Dim. ab εχις. Ιχείξοτον/Μ, 3. sing. a. 1. indie, pass, verbi χείξοτονεω- εχεχαλλος, α, ο χα) i), pulcher. ϊχεχολλος, α, Ό xa) v\, tenax instar glutinis, glutinosus. Α χΌλλα. ιχεκόλλως, adv. firmiter. εχεχτεανος, α, Ό χού ΐ» habens divitias, di- ves. εχεμεν, pra?s. inf. act. Ion. pro εχειν. εχεμυθίω, ω, f. -ή/τω, linguam contineo, sup- primo verba. εχεμυθία, on, v\, taciturnitas, silentium. Ab εχέμυθος, α, β xoii ή, qui linguarn cohibere novit, taciturnus ; (21 qui mysterium oc- cultum servat. Ex εχω et μύθος, εχεν, habet, 3. sing, pra?s. ind. act. Dor. pro έχει, vel habebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro εΐχε, habebat, ab εχω. εχεο, 2. sing, prses. imperat. pass. Ion. pro εχενν,ις, ιδος, -/j, ecneneis, remora piscicu- lus ; (2) anchora navem retinens. Ex εχω et νΐ,υς. Ιχεπευχνς, ίος, b χα) n, amarus ; (2) morti- fer, venenatus. Βίλβ? εχεπευχες κμυνεν, II. 4, 129. Ex εχω et πεύχ*. εχετιχοο;, ον, idem. ΙχίπωΧος, ν, Ό χού ή, pullos equinos habens ; (2) equos habens. Ex εχω et πώλος. Ίχίσοίζχος, ν, b xoCivt, carni seu cuti adhe- rens. Ex εχω et τά,ξξ,. ϊχεσχε, 3. singul. imperf. ind. act. Ion. ct Poet, pro είχε, ab εχω. Ιχίς-ονος, if, b xaci ■/;. qui gemitus adlcrt ; (2) pcrniciosus. Ex ϊχω et j-ecej • εχέτην, 2. dual, imperf. ind. act. Ion. pro είχίτην. εχετΎΐς, n, b dives. Ab εχω- 'χίτλνι, ης, ή, stiva. Ab eod. εχετλ•/ιεις, tcro -οι, εν, stivalis, Ep. Ab εχετ- λν χετλιον, ν, το, locus in navi, ubi res re- conduntur. Ab eod. εχετο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ε'Ιχετο, ab εχω. χετξωο-ις, εως, η, bryonia alba. εχενοί, a. 1. ind. act. pro εχευο•οο, a χεω• εΎεύοίτο, 3. sing. a. 1. ind. med. pro Ιχεύ- εχευοοτο, -i. sing, χίφξονες, cordail, nom. plur. ab εχίφζων. χεφξονεω, ω, f. νι<τω, prudens sum, sapio. Ιχεφξοο-ύνϊΐ, ης, •η, prudentia, mens cordata. Ab χίφξων, όνος, b xoii y, prudens, cordatus. Ex εχω et φξΎ,ν. εχγίξοι, aor. 1. indie, act. Att. pro ϊχα,ξχ, a χούξω• εχ-',ς, Ό, dives, idem quod Χχίτ,Υ,ς, Ε. Μ. Ίχ.'/ις, 2. sing, prass. conj. act. verbi εχω. Ιχ'θκίξΥΐ, 3. sing. pra?s. conj. act. εχθοίίξ'οντι, 3. plur. prses. ind. act. Dor. pro εχθΰοίξϋ/η. 'εχβαίξω, odio prosequor. Μβνβν δε σον α,χ- ξΐτον ομμοο εχθχίξω, Epigr. "OfS εμφα- νώς 8•εο7ς 'εχθαίξομαι, Soph. Aj. 457. Ab εχθος, odium. εχθει, 3. sing, praes. ind. act. verbi ϊχΟω. εχθές, adv. heri. Α χθες• εχθίο-ινος, η, bv, hesternus. A prase. 'ίχθνμκ, α,τος, το, odium. Ab εχθος. εχθγξειε, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. pro εχθγίξοιι, ab εχθα,ίξω. εχθήξ'ω, a. 1. conj. act. Att. pro Ιχθάζω- εχθ-/ιο-ομαι, f. 1. ind. med. verbi εχθ'άνομχι. έχθιον, odiosus, Soph. εχθιόνως, adv. magis intense, infestius. Ab 'εχθίων, infensior, ab εχθος. εχθρός, inimicissimus, infensissimus, su- perl. εχθόδοπεω, ω, f. ησω, altercor ; (2) invisus fio, odio sum. "Οτ' εμ' εχθοΰοπηο-χι εφή- σεις "Ηξν,, II. 1, 518. Ab εχθοίοτος,'ν,, bv, odiosus, invisus. Ex εχ- θος et β-φ, visus, seu vox. "ΕΧΘ02, εος, το, odium inimicitia?, si- multas. Hinc comp. εχθίων, odiosior, magis inimicus, et superl. εχθις-ος, odio- sissimus, inimicissimus. εχθξα, ας, 'h, simultas, inimicitia?. εχθξαίνω, odio prosequor ; (2) pro inimico ha'beo, invisum reddo. Έχθςαίνει βίον χα) πόλεα-ον, Plut. Έχθξανγί εξ, εμί, ο- dio habeueris, Soph. Antig. 93. Ab \χ- θξός. 'εχθξαντίος, εα, εον, odio prosequendus, pro inimico habendus. Ab εχθξαίνω. εχθξεύω, f. εύο-ω, inimicus sum, inimicitias gero ; simultatem exerceo. Ab έχθξ». εχθξιχος, infestus, odiosus, Jun. εχθζοΰαίμων, όνος, Ό χα) ή, invisus diis ; (2) infelix. Ex εχθζος et δαίμων, deus. εχθξόξενος, ν, b χα) v\, osor hospitum. εχθξοποιίω, ω, f. ^σω, inimicum reddo, ini- micitias concito. Ex 'εχθξος et ποιίω. εχθξος, a, bv, invisus, quem odimus ; (2) qui odit, infensusj (3) inimicus. Ab εχθξοτατα, adv. inimicissime. Ab eod. εχθξωΰως, adv. infense, infeste, infesto ani- mo, hostiliter. Ab εχθξός. έχθξως, adv. inimice. εχθω. odio prosequor, odi ; et ΐχθομαι, sum odio. ΈχΟόμενος Άθίνγι, Odyss. 4, 502. '"Άχθετο xoLtrt Β-ίοΤσι, ib. 14, 366. Ab εχ- θος. εχιδνχ ι w, 'h, vipera. femina. Ab Ιχις. εχιδναΊος, αίχ, alov, viperinus. Ab εχιΰνχ- εχιΰνν,εις, ί,εντος, idem et ab eod. εχίΐνιον, α, το, viperula, vipera parva, Dim. εχιϊνοίηχτος, χ, b χα) -h, morsus a vipera, ictus a vipera. Ex ϊχιΐνα et Ιάχνω. εχώνοαίν,ς, εος, b χα) ή, vipera? similis j vi- pereus. Ab εχιΐνα et είδος, εχώνοχα,ξϊ,ς, ες, viperis gaudens, Sibyl, εχίειον, apud Nicandrum, το Ιχιον- 'έχιλος, b, locus, ubi tenetur temo, Steph. 'εχινχλώπ'/,ε, εχος, ή, echinovulpes. ^ εχϊνες, ων, ot, murium genus. Ab εχΐνος. εχινία-χος, ts, b, echinulus, parvus echinus; (2) concavitas aurium. Dim. ab εχϊνος. ιχινοχίφαλος, ν, b χα) i), qui caput habet capiti echini simile. Ex εχινος et χεφχ• λή. εχινοΐΛ/Λτεχι, ων, αϊ, echinomctrac, cchino- ( 249 ) rum matres, seu matrices, echini majo- ' Te f- Ex εχίνος et μ.γιτξα. εχινότχς, ο^ος, b χα) τ,, spina? vel tribuli ge- nus aculeis horrens. ΈΧΙ~Ν02, if, Ό, echinus, marinus vel ter- restris, erinaceus ; (2) testa echini ma- rini ; (3) oUa? species ; (4) capsa vel seri- nmm forense in quod acta conjicieban- > tur ; (5) fra?ni pars ; (6) placenta? genus. εχΐνώΰης, εος, Ό χα) ή, echinatus ; (2) spino- sus, asper ut echinus. Ab εχΊνος. ίχιόΰνικτος,χ, b χα) rt, morsus a vipera. Ex έχις et δάχνω•^ εχιον, α, το, echion, herba. Ab εχις, quod hujus morsibus medetur. "EXI2, ιος, vel εως, b, anguis, vipera, mas. ιχΐτν,ς, n, b, echites, lapis quidam, seu gem- ma. Ab εχις. εχμα, τος, το, retinaculum ; (2) junctura. Ab εχω- εχμάζω, fut. ά,σω, inhibeo, prohibeo ; (2) detineoj (3) firmoj (4) quiesco. Ab• εχοισα, pra?s. part. act. f. g. Dor. pro έχα- σα. εχόλωσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χολόω. εχομενως, adv. proxime, contigue ; (2) de- inceps ; (3) statim ; (4) congrue. εχομες, 1. plur. pra?s. indie, act. Dor. pro εχομεν, ab εχω• έχον, imperf. ind. act. Ion- pro εΤχον. εχόντως, adv. more habentis, ut appareat habere. εχοξτάσθτ,σαν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi χοξτάζω• εχζαον, a. 2. ind. act. verbi χςαύω. εχξ-ην, imperf. ind. act. verbi impers. χ^. εχ^Λο-άμιθα, 1. plur. a. 1. ind. med. verbi χξάομαι* εχξνίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro εχζχτο, ab 'εχξάετο. ίχξΥιο-θνν, a. 1. ind. pass, verbi χξάω- εχζίεν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi χζίω. εχξίσε, 3. sing. a. 1. ind. act. έχξόνισα, a. 1. ind. act. verbi χξονίζω- 'εχοόωντο, utebantur, 3. plur. imperf. ind. Poet, pro Ιχξωντο, quod contr. dicitur pro εχξάοντο, a χξάομαι, utor. εχΰ-Α, 3. sing. a. 2. ind. pass, verbi χύο* εχύθαν, a. 1. ind. pass. εχύμτιν, plusq. ind. pass. Ion. ρτο'εχεχύμνν. ΈΧΥΡΟ' 2, qoc, ςον, munitus, firmus, tu- tus. Ty,v ελπίδα ηδη έχυναν ειχον τα7ς μλν ναυσ) πολύ χρύνσνς ί'ιναι, T/ntc. lib. 7,41. εχνζότΥ,ς, %τος, η, munitio, munimen,.fir- mitudo. A pra?c. εχνξόφξων, όνος, Ό χα) 'h, flrma et stabili pru- dentia pra?ditus. Ex εχνξος et φξ -fa. έχυξόω, ω, fut. ώσω, munio, firmo, lirmum reddo ; (2) vallo. Κα) τχύταις εχυΡωσ-αι Try 'Ελλάδα, Isocr. Ab εχνξός. Hinc 'εχύξωμα, το, munitio ; (2) securitas. εχυξως, adv. tuto, firme. Ab εχυξός. "ΕΧΩ, f. εξω, vel σχ^σω, p. εσχν\χα, a. 2. εο-χον, habeo, possideo, teneo, obtineo ; (2)sustineo ; (3) resisto, obsisto ; (4) co- hibeo, reprimo, unde et pro abstineo, in. tell, εμαυτόν ; (5) cingo, circumdo ; (6) appello navem, classe ; (7J attingo ; (8) tendo, cursum dirigo, iter habeo; (9) attineo ; (10) gesto ; (11) scio ; (12) ha- bito, incolo ; (13) a?stimo, reputo ; (14) inf. seq. possum ; (15) prasbeo materi- em, causam alicujus rei affero; (16) cum adverbiis varia significat, αμφιζ'ο- λως εχω, dubito; εννοϊχως , benevolus sum, &c. (17) eleganter etiam redundat, ut λήγεις έχων, nugans ; (18) administro, gu- berno; (19) adfectus sum. In pass, ha- beor, sum in potestate alterius, impedi- tus sum ; (2) laboro, v. c. morbo ; (3) prehendo atque prehensum teneo, adha?- reo, conjunctus .sum alicui, loco, sectse, &c. (4) consentio, unde τα εχόμενα, con- sentanea ; (5) aggredi aliquid et in ec* assiduum esse; (6) In med. continere se, abstinere, desistere, quiescere. "Ασσο. 3-υμω χα) δια μνήμης εχω, in memoria habeo, Lye. 8. Τον ανδξ' εοιχεν 'ύπνος ου μαχξν χξόνα ψιν, SopL• Phil. 821.^ Ευ έχειν, χαχως, εννοιχως πξός τίνα' πως έχεις δβ|ΐί ; quid sentis ? Plat, δια χείξίς^ θά- ματος, 'ελπίδος' εχεσθαι 'έξγα, πολέμα, όδοι• ποξίκς, aggredi. εχωντι, 3. plur. pra?s. conj. act. Dor. pro ϊχασι. εχωςει, 3. sing, imperf. ind. act. pro εχωβα, a χωζίω. ΕϋΛ ΖΑΙ ΖΕΑ Ιχάβ•ατο, 3. sing. a. 1. ind. m. ν.χώομ,οίΐ• ίχώο-βην, a. 1. ind. pass, verbi χωννύω, vel γώννυμι, pro χί-α• Ιψχθάλχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi ψαθάλλα• ί-ψώλατα;, 3. pL perf. ind. pass. Ion. pro Ι-φαλ/ΑΕνβ/ Ho•), a ψάλλα- ίψαλεος, ία, ίον, coctus, elixus ; (2) coeti- . lis ; (3) jurulentus. Ab 'ίψα. ίψανος, >„ ov, idem. Hine ίψάνη, ης, ή, olla ; vas, in quo coquitur. εψάα, coquo. ε•ψε«/. 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro ϋψ^, ab 'έπομαι. 'ίψομεν, coquere, prses. inf. act. Dor. pro ε-ψε /V) ab 'ίψω• ε•φετα<, 3. sing. f. 1. ind. med. v. 'έπομαι. ε-ψείδετο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ψεύδομαι, /alio. Ιψεύο-βηο-αν, 3. plur. a. 1. ind. pass. ίψευρμενως, adv. falso. ίψεω, coquo, elixo ; εψη/ται, et Ιψηο•αοτθαι, coquere, a. 1. εψημίνος, perf. part, coc- tus, fervens. ε^λώ^ο-α, a. 1. ind. act. verbi ψηλαφάω. 'ίψημα, ατ<5? , το, pulmentum ; (2) coctile, quicquid ad coquendum est idoneum ; (3) sapa, defrutum. Ab ε-ψεω. Ιψηματώΰης, εος, Ό χα) ή, sapam redolens. 'ίψηο-ις, εως, ή, coctio, elixatura, coquendi ratio aut actus. Ab eod. ίψητεον, coquendum, Steph. Ab εψίω. έψητηξίον, ν, το, olla, id, in quo coquitur, aut elixatur aliquid. Ab eod. εψητης, S, a, coctor. Ab eod. ίψητιχος, η, ov, ad coquendum pertinens. εψητός, η, βν, coctus, elixatus. Ab eod. ε•ψ(«, τα, ludicra dicta ; (2) crepundia. εψία, ας, ή, confabulatlo ; (2) ludicrum, ludus. Ab ίτω, dice. Ιψιάαο-θχι, prses. inf. med. Poet, pro ίψι• αο-θαι, ex 'εψιάεο-θαι, ab ίψιάομαί, s. εψιόομαι, ωμαι, confabulor ; ludo, facetiis et jocis exhilaror, delec- tor j εψιόωνται, 3. pi. pro ίψιανται, εψι- άονται, imperf. εψιόωντο, pro εψιώντι, έ- ιΐ/ΐάοντο, imperat. εψιαάσθων pro Ιψ/άο"- ϋοκταν- Ούτοι h' ηε S -ύρησι χαθημίνοι εψια? άσθων, Od. 17, 530. ' \ψι%ξΊσΙομεν, 1. pi. imperf. ind. act. Dor. pro εψιθυξίζομίν, a ψ'θνξίζω. ίψιμμυθισμενως, adv. fucate. Α ψιμ,μυθίζω- Ιψιόωντο, 3. pi. imperf. ind. med. Poet, et Jon. pro εψιώντο, ab ε•ψ<άβ,ν,05/. Ιψυχαγώγει, 3. singul. imperf. indie, act. contr. pro εψυχαγώγεε, a ψυχαγωγία, ϊψυχον, imperf. ind. act. verbi ψύχω. "ΕΨί2, coquo, elixo. ia, inus. hinc f. εσομαι, ero, prses. ε!μί. 'ίω, inus. hine f. ϊσ•ω, Poet, 'ίσσω, 'ίσσεις, 'ίο•• «τει, induet, a. 1. m. εσσάμην, imperat. 'ία-σαι, indie, perf. είμαι, indutus sum; part. ε'ιμίνος, indutus'; prses. usit. 'ίννυμι• 'ίω, inusit. a cujus f. 'ίο-ω est a. 1. Ion. 'ίσα, 'ϊο-ας, collocasti; ε<>ε, eollocavit, perf. pass, είμαι ; ιΊ'αται, pro εϊνται, collocata sunt. 'ίω, inus. unde fut. ηο-ω, mittam, perf. ηχα, misi ; prses. usit. Ί'ημι. 'ίω, a. 2. conj. act. Poet, pro S, ab Ί'ημι. I», s/m, prses. eonj. Ion. pro £, ab ε/>/. 'ίω, acc. sing, ab εω?» aurora, matiitinum tempus, Appian. ίω, suo, dat. sing, ab 'ίος, suus.^ Ι'ωγα, perf. ind. med Att. pro Ζγα, ab eiy„ ov, matutinus. Ab e °d• έώ0ίίν, imperf. ind. act. Att. et contr. pro ωθίον, ab ώ0ε'ω. έώϊβί, <'ί4, βκ, matutinus ; (2) orientalis. εώτίε,ιν, similis eram, plusq. perf. ind. med. Poet, pro loixuv, ab ε/'^ω- Ιωλίζω, fut. /β•», putresco sepositus. Ab ίωλβς• εωλοζξχο-ίκ, ας, ή, mistura pridiana et exo- leta ; (2) potio vana et inefficax, hester- nse repletionis gravedo et incommoditas, temulentia pridiana; (3) sordium, pur- gamentorum colluvies. Αίτιος δε euro?, οΊκττίξ ίωλοτίζασ'ιαν τινά μα της πονηξίας της ίαυτν και των αδικημάτων ζαταρχί• Saώμασιν χοιμώμενος, Euripid. Rfies. 439. ΖΑΏ, ξα, vivo, vigeo; (2) revivisco; (3) valeo ; (4) laetus sum, bono animo sum. Ύμε'ι'ς μεν αξα ξητε νυμφίων βίον, Arist. Αν. 161. Flectitur hoc verbum sic : ξω, ξηί, ξη. Imp. εξων, έξης, f• 1• ξηοΌμαι, aor. 1. 'ίξησα. Part. ξώ"ν, ξωντος. Inf. ζην. Dorismus obtinet ; Poet, ξώω, ξώας* vivo, vivis. ΖΕΆ, ας, η, zea, far, hordei genus, spcl • ta ; (2) striata pars oris equi. ΖΗΛ ΖΗΤ ΖϊΓ ΖιίεδαΓοί, ν, ό, Zebcdseus, Nomen viri Hebr. Doiatus vel Munificus. ξίΐα., ας, v), idem quod ζία. ζύίωςρς, α, b *«i ί, fertiiis, almus. Ζίΐδω- ξον αξΰξαν, II. 8, 486. Ex ζαα et Βωξον• ξαασα, Ion. pro £sWes» a ζίω, ferveo. ZEIPA\ «?, ή, amiculum, palla; (2) redi- miculum. ξίΐβίΊν, aromata facere, Hes. ξίΤξον, varium, Hes. ξιίξοφόξΰ;, i, ferens ζίίξαν, Hes. ξύω. Poet, pro ζίω. ferveo. ΖΕ'ΛΛΩ, jacio, Hes. Etym. pro βίλλω, idem quod βάλλω. . ζίμα, ατός, το, decoctio, potus coctus. A ζίω. ξίννυμι, vel ζίννύω, ferveo ; unde ζίννύμίνον, quod coquitur. Α ζίω- ζίξίθξον, ss, το, (βίζίθξον, βάξαθξον,) barath- rum. ξίσε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ϊζίοΊ, a ζία,- ξινθεϊς, fervef actus, a. 1. part. pass. ξίσις, ιως, i, fervor, aastus. Α ζίω- ξί$•ολχσία, as, ν), lotio, qua? fit aqua fervi- da. Ex ζ($•ος et λύω, luq. ξίε -bs, ν), bv, fervidus. Α ζίω. , ό, asmulator ; (2) invidus. A ζηλίύω, f. ίύο-ω, aemulor. Α ξϊίλοί* ξνιλίω, invideo, Eust. ζνιλνιμων, ovos, b, invidus, zelotypus. Α ζν]- λos, aut quasi a ζνιλέω, quod esset invi- deo. ζ'/ιλοδοτϊ,ξ, vigos, b, dator rerum invidenda- rum ; ^2) studium rerum bonarum inji- ciens. ξ^λομΑν /is, Is, iracundus, Epith. Bacchi. ξν,λοΊ,3. sing, prais. ind. act. pro ξ^λόα, a Ζνιλόω. ΖΗ~Λ02, ν, b, samulatio ; (2) invidia ; (3) zelus, amor cultus divini j (4) zelotypia ; (5) felicitas, gloria. ζνιλοσύννι, ν,ς, ν), invidia. Α ξν]λοζ. ζφοτυπίω, ω, fut. ν\<τω, zelotypus sum, pra? amoris vehementia rivalem pati nequeo; (2) zelo ducor; (3) asmulor, bono zelo prosequor; (4) invideo, maligno animo prosequor ; (5) invideo, maligno animo prosequor. Ζ^λβτιυηίκ α.ξ,ίτν)ν, Mschin. ζνίλοτυπί -a, as, ν, zelotypia, invidentia, qua quis rivalem in amore pati nequit ; (2) invidia, aamulatio. A ζν)λότΰπο5, ν, b xx) v), zelotypus, invidia per- cussus. Ex ξν)λ05 et tusttw. ζηλοτύπως, per ajmulationem, per invidi- am. ζνιλόω, ω, f. ώο-ω, asmulor, ambio ; (2) pro- bo ; (3) invideo ; (4) beatum prcedico ; (5) zelotypus sum. Ζν,λω in tS vS, t?is i\ li&ias rvyiZ, ob prudentiam laudo, Soph. El. 1027. "Οσοι οΎ,μνιγόξχς ζ-ηλατί τιμα$, Eur. Hec. 257. Ού ζν,λω σί tv]s πaιΰίύσiωs, Arist. Thesm. 175. A ξv]λos^^ ζηλωμα, ατός, το, asmulatio, zelotypia. A ξν,λόω. ξήλωσα, ίως, ν, idem et ab eod. ξνιλωτ^, ία, ίον, aamulandus. Ab eod. ξν,λωτκ, s, b, asmulator, accensus zelo. ζνιλωτιζκ, ν), ov, ffimulativus. Α ζηλωτή- ζνιλωτοί, ν), bv, samulandus ; (2) qui beatus est ducendus ; (3) laudandus. Α ζνιλόω. ΖΗΜΙΆ, as, ν), damnum, detrimentum; (2) mulcta j (3) poena, supplicium ; (4) privatio. ξνιμιόω, ω, f. ωσω, damnum adfero, detri- mento adficio ; (2) mulcto pecunia, ex- silio, &c. Έζνιμίωσί πατίξα, Eur. Or. 561. Ttva, χωμάτων, Plat, βασιλία χξνιμα,οΊ, Plut. &ανάτω τίνα, Thuc. A ξνιμία. ξνιμιώΰ' /is, eos, b κα) v\, damnosus, pernicio- sus, qui fraudi est. Ab eod. ξν\μιωδως, damnose. Α ξν,μιω^• ζνιμιωθνί, 3. sing. a. 1. conj. pass, verbi ξνι- μιόω. ξνιμίωμα, ktos, το, damnum ; (2) mulcta. ξν,μίωσ^Λ ίωs, ν), mulctatio. Ab eod. Ζν,ν, Zvivbs, Ό, Jupiter. Zvjv, praas. inf. act. Dor. pro ξα,ν, a ζά,ω• ζνινόφξων, oji /βί, b χαΊ ν), Jovis mentem ha- bens. Ex Zv)v et φ^ν. ξ% ς , 2. sing, praes. ind. act. Dor. pro ξκς, ex ξάίΐς. ξν)σασ•α, a. 1. part. act. f. g. ξν\σνι, vives, 2. sing. f. 1. ind. med. ζί,σωμίν, 1. pi. a. 1. conj. act. ζν)τίΐ, 2. sing, praas. imperat. act. pro ξνιτα, a ζνιτίω. ζητίύ -iis, 2. sing, press, conj. act. verbi ξνιτίύω, f. ίύσω, quaero. A ΖΗΤΕΏ, ω, f. fou, qusro ; (2) quaestio- nem habeo seu exerceo ; (3) requiro, rei amissas desiderio teneor ; (4) studeo, Co- nor. "Ελλ^νεί οΌφίαν ξνιτύσιν, 1 Cor. 1, 22. Ζνιτίί τα χξ'/ΐί&ατα αποχίμπίσθαι, Plat. Ούκ, ων diwfieas Ιξητίΐτο tokos, Heb.$,7. Hinc ξ'ήτνιμα, ατός, το, quaastio, quaasitum. ξν,τνιμάτιον, α, το, qua?stiuncula, Dim. ζνιτνισάτω, 3. sing. a. 1. imperat. act. verbi ξνιτίω. ζν,τ /iffis., £«ί, ν), ipsa quasrendi actio, inves- tigatio ; (2) queestio, controversia. ξντνιτ^, ία, ίον, quasrendus. Ab eod. ξνιτνιτ'ήξία, τα, quaastiones, vel potius loca, ubi quaastiones exercentur, tormenta, Suid. ξ'/ιτν,τν^, v, b, quasstor criminum ; (2) impr. in foro sic dicitur, qui Eat. recuperator in causa repetundarum : qui quasrit quo pecunia male conciliata et capta perve- nerit, ut repeti inde possit, Em. ξητησωμίν, 1. pi. a. 1. conj. act. verbi ξγ,τίω. IviTVjTixbs, ν), bv, qui qua?rere et investigare solct, sagax, ad qua?stioncs movendas promptus. Α ξντν,τ^• ( 251 ) ζητπσιν, 3. pi. pro ξν,τίαο-ι. ζνιτξί7ον, n, το, locus, in quo servi puniun- tur. Vid. ζ*τξ<7ον. ζίιτω, vivat, 3. sing, praas. imper. act. Ion. pro ζά,τω, contr. ex ζα,ίτω, a ζά,ω. ζνιτωμίν, 1. pi. praas. conj. act. contr. pro ξνιτίωμίν, a ζν,τίω. ζιξύννι, vis, vi, lancea, hasta, jaculum, vena- bulum. Α σιζύννι. ΖΙΓΠΈΕΡΙ2, ίω;, v\, zingiberis, planta Arabica. ΖΓΓΓ02, n, vi, sonus apum, Hes. ZIZA'NION, ν, το, zizanium ; lolium. ξινίχιον, το, corrigia calceamenti, Suid. ζϊω, quaaro, Ε. M. ξόνις, vitce, gen. sing.- Ion. pro ζων^, a ζων\. ^ngxalis, a!, caprea;, Ion. pro totalis. \ogxis, capreae, pro ho^xis• ζύο-θω, 3. sing, praas. imperat. pass, contr. pro ξοίσθω, a ξόω pro ξώννυμι. ξόφ^, ία, ίον, idem quod ζόφίξος. ξοφίξοίο, gen. sing. Ion. pro ζοφίφ, a ζοφίξος, ζα, ξίν, tenebrosus, caliginosus. A ξόφOS^ ξοφοδοξπ'^, a, b, qui vesperi ccenat. Ex ξόφος et δόξπον, ccena. ξοφόίορπκ, ihos, v), ccena tenebricosa, h. e. serotina. Ex iisd. ξοφοιβίλος, ov, idem quod ζοφοαΰκ, ater, ξοφοαΰν,ς, its, b κα) ν), idem quod ξοφω^ν^• ζοφόί^, όισσα, όίν, tenebricosus, obscurus. A ξόφos. ζοφον,ν,νία, ν), obscuritas lunas, lunas defec tus. Ex ξόφο5 et μν,ν, luna. Ζ0'Φ02, n, Ό, caligo, tenebraaj (4) occa- sus, pars occiden talis. Hinc ζοφόω, obtenebro, obscuro. ζύφώΰ-κ, ios, b xa) v), tenebricosus, obscu- rus. ξόφωο -is, ίωs, vi, obscuratio; (2J tenebrae, obscuritas. Α ζοφόω- ξυγα, τα, juga, transtra in navi triremi medii ordinis. ζυγαΐα, adv. jugatim, junctim. A ζυγόs. ξύγαινα, %s, v), zygaana-, vel libella, piscis. ξυγά^ξίον, ts, το, area, capsa. Ab eod. ξύγαε-ζον, α, το, idem et ab eod. ivyas-gos, b, idem quod ξύγα$•ξον, Xeti. ζυγίν^, nom. plur. a. 2. part. pass, verbi ζίύγνυμι. ζυγνιφό^, u, b xod v), jugum ferens. Ex ζυγ^ et φίξω. ξυγίω, ω, jugo, in jugum porrigor, quod fi- eri solebat in acie, quum militum ordi- nes ab uno cornu in alterum instrueban- tur. A ξυγόs. Ζυγία, ν), Juno, Hes. ξυγιανκ, ν), bv, natus sub Libra, signo cce- lesti. Ab eod. ζύγΐ(Λ05, u, b xa) vi, jugalis. ζυγίον, n, το, statera, libella. Ab eod. hftet vi, zygis, serpillum silvestre, Diosc. ξυγϊτφ, n, b, remex in medio navis supra arborem, remex medii ordines ; (2) ξυ- γΐται, οι ζίυγΊται, de quibus supra. ζυγόΐίσμον, u, το, lorum, quo temo alliga- tur jugo ; (2) collare, subjugium loruia Ex ξυγος et Zurjtos• ζυyohio•μos, a, b, idem et ex iisd. ζυγοίίτνις, n, b, idem. Ex ξυγο5 et Yw ξυγοίιδνό, ios, b xa) v\, jugi speciem prasfe- rens. Α ξυγος et iJlos ■ ξυγόλωξον, τό, lorum, quo jugum adstrin- gitur cervicibus. ζυγομαχίω, rixor, contendo, inpr. cum domesticis, familiaribus ; (2) repugno. Δια γας-ίξα rrqbs οϊχίτνιν ξυγομαχίΐν, Plut. Ex ζυγός et μάχνι• ζυγόν, α, το, transtrum, sedes remigum; (2) in pi. inpr. trutina. Α ξυγ05• ζυγοχοιίοι, ω, fut. ν\σω, juga curruum con struo. ζυγοποιο5> b, qui jugum facit, Ath. ξυγος, S, b, jugum, tropice leges. (2) in tes- tudine transtillum, quo brachia, seu cor- nua ejus junguntur ; (3) jugum in acie, series porrecta ; (4) calceamenti corri- gia; trutina, libra, in gen. fcem. ut Grammaticis placet. ξυγος-ατίω, ω, f. τ\σω, pondero, in trutina appendo, libra exaaquo. Ζυγορατω \v aUToTs tvs λόγns, xa) ^os το ίσον α.#ιυΟύ• νω, Lucian. Vitar. Auct. 21. ού ξυγο- 5"αττ)σω travTas auras "Χβός τον Γ Γιμάξχα f>ax'iava, non comparabo omnes eos ad imarchi brachium, Alciph. 2, 2. A ξυγο^ατν^, u, b, libripens, ponderator. Ex ζυγός, libra, et Ί'ί"/)μι. ΖΩΗ ΖΩΟ ΖΩΦ ζυγοφόξος, χ, Ό χα) ί, jugifer, qui fert ju- gum. ζυγόω, ω, ί. ώο-ω, jugo submitto ; (2) con- jungo. Α ζυγός, ζυγωβςίζω, f. ίσω, claudo vecte ; (2) exami- no,libro, perpendo. A ξύγωθξον, χ, 10, vectis, qui valvas seu am- bas fores conjungit. Ex ζυγό; et &ύςα. ζύγωμα, ατός, το, jugamentum. ζύγωσις, ίως, ή, jugatio. ζυγωτός, sj, ον, junctus jugo. Α ζυγόω. ZY'002, χ, i, vel εβί, το, zythus, potus ex hordeo confectus, cerevisia. ΖτΊνΐΗ, τις , *j, fermentum ; (2) falsa doc- trina ; (3) pravi mores. ζυμήιις, ήατσα, ijev, fermentatus. Α ζύμη- ζυμήτγ\ς, idem quod ζυμίττις, Ε. Μ. Ab eod. Ζνμίζω, fermentum refero. Ab eod. ξνμϊτνις, χ, ό, fermentator. Ab eod. ζυμόω, ω, f. ώ(Τω, fermento. ΐ/ίιχξα ζύμη 'όλον τό φύξαμα. ζυμοι. Gal. 5, 9. ' Έως χ Ιζυμώβ'/ι όλον, Luc. 13, 21. Ab eod. ζυν,ώδΥ,ς, to;, Ό χα) υ), fermentaceus ; (2) non mucidus. Ab eod. ζύμωμα, ατός, το, fermentum. Α ζυμόω. ζυμών, ωνος, Ό, sed Sch. ζύμωμα., Nic. ζΰμωοΊς, ίως, ή, fermentatio, inflatio. ζυμωτιχος, i), ον, vim inflandi, flatus ciendi habens. Ζυμωτός, ή, ον, fermentatus. Ab eod. ζωαγξάφω, idem quod ζωγξαφίαι. , ζωαγξκψάμίνος, a. 1. part. med. verbi ζω- αγξάφω. ζωάγξία, τα, pra?mium pro vita servata. A ζωγξίω. ζωάξίον, χ, το, animalculum. Α ζωαν. ζωα,ζχΥΐς, ίος, Ό χα) τ), qui ad vitam susten- tandam sufficit, vitam adjuvans. Ex ζωή et άξχίω. ζωαξχιχός, ή, ον, vitse principium habens. Ex ζωτ) et άξχή• ξώχξχος, χ, Ό χα.) ή, qui animanti priest ; (2) qui prasest elephanto. Ex ζωον et ζωγξάφαον, χ, το, officina pictoris. A seq. ζωγξαφίω, ω, fut. γ)σω, animalia pingo ; (2) quidvis pingo. Ex ζωον et γξάφω- ζωγξά-φπμα, οίτος, το, pictura* id ipsum, quod pictum est. Α ζωγξαφίω- ζωγξαφτιτός, ή, ον, pictus. ξωγξαφία, ας, ή, pictura. Α ζωγξάφος. ζωγξαψική, ή, sub. τίχν/ι, pictoria ars, Steph. ζωγξαφικός, ή, όν, pictorius, pingendi peri- tus ; (2) ad artem pictoriam pertinens. ζωγξαφιχω;, adv. pictura? modo. ζωγξάφος, χ, ό χα.) 'h, pictor. Ex ζωον et γξάφω• ζώγξίΐ, 2. sing. pra?s. imperat. act. pro ζώ• γξίί, a ζωγξίω• ζα>γζΐία, a.;, -η, et ζωγξία., condonatio vita? capto hosti facta"; (2) captura vivi ani- malis. Α ζωγξίω. ζωγξίϊον, χ, τό, vivarium, bestiarium, ca- vea, locus, in quo animalia capta adser- vantur. A ζωγξίω, ω, fut. γ\(τω, vegeto, vivifico ; (2) in vitam revoco, exsuscito ; (3) instauro ; (4) vivum capio, a caede captum servo, vitam alicui in bello servo. Ί,ώγξίΐ iitr ττνίίχσα καχως χίχαφΥ,ότα 3-υμόν, II- 5, 698. Ex ζωή, et ϊγίίξω, excito, vel άγ- ξίω. ζωγξ-ήτίχος, r„ όν, vivis animalibus capien- dis accommodatus, ut rete, &c. ζωγξία.;, u, it, vivus captus. Ab eod. ζωγξον, tf, to, vivarium, cavea. Ab eod. ζωγξο;, ό» pro ζωγξΰον, Hes. ζωγξΰν, pra?s. part. act. contr. pro ζωγξίων, a ζωγξίω. ζωΐά,ξίον, », τό, animalculum, Dim. a ζωον. tzibiolxv), 7), pro ζωδιαχό; χυχλο;, Man. ζωΰια,χό;, b, signifer, zodiacus in ccelo. A ζώδίβν, n, το, animalculum; (2) signum coelesie in zodiaco ; Dim. a ζωον, Hinc ζω^ιοτό;, ν), όν, idem quod ζωοιίς. ζωΰιοφόξος, signifer, sell, circulus. ζωε, vivebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ίίζωί, a ζώω, Poet, pro ζάω- ξώίΐν, vivere, pra?s. inf. act. a verbo eod. ζώ'.ο-κον, imperf. ind. act. Ion. et Poet, pro ίζωον ζωγι, 3. sing, praes. conj. act. ζω'-);, ν,ς, r), vita ; (2) facultates, res famili- aris ; (3) omne genus felicitatis, in N. T. " Η γάξ οι ζωή γ' r]v 'ά,σπίτο;, Od. 14, 96. Α ζάω. Ζω-^όν, adv. animantium more. Α ζωον. ζων,ν, pra?s, opt. act. Alt. ζγμι, contr. pro ζά α μι. ζωΎ.ξός, ξ*,, ξόν, vivax ; (2) vitam praebens. A^. ζωγσιν, pi. Ion. et cum ν ίφιλχ. pro ζωα,Τς. ζω'νιφόξος, 6 χα) ν, vitam adferens, saluta- ris. ζωθάλμιος, α, Ό xa.) y, vividus, almus. Ex ζω->, et &άλπω, vel $-άλλω. ζώΐΰιος, », ό, idem quod ζωδιακός• ζωικός, τι, όν, animalis. Α ζωον. ζωμα, τος, τό, vestimentum, quo cingimur, cingulum. Α ζώννυμι. ζωμάξυζ-ξον^ n, τό', trulla, cochlear. Α ζω- μός et άξίιω. ζώμιυμα, τό, condimentum, salgamum. A ζω'μίύω, condio ; (2) elixo. Α ζωμός. ζωμνίξυιη;, ίω;, τ), haustus jusculi. Ex ζω- μό; et α,ξΰω• ζωμίδιον, ν, τό, jusculum. Α ζωμός. ζωα,οχοιίω, jurulentum cibum facio. ζωμοποιό;, S', β χα) ν, opifex jurulenti cibi, condiendi juris peritus ; (2) in cibos ido- neus. Ex ζωμό; et αοιίω. ZiiMO'S, s, ό, jus, jusculum, cibus juru- lentus. ζωμοτάξίχο;, χ, ό, qui muria piscium sale conditorum nimium delectatur. Ex ζω- μό; et τάξίχο;• ζωναϊος, 6, qui zonam habet, Synes. ζωνάςιον, a, to, zonula. A seq. ζών/ι, Yi;, v), zona, balteus, cingulum ; (-2) pera. Α ζωννύω, cingo. ζωνιον, τό, cingulum ; (2) cinctura, Dim. ζωνιοπλόχβ;, χ, ό και r\, qui zonas plicat, s. conficit, zonarius. Ex ζωνιον et πλίχω. ζωνίττ;;, u, ό, zonarius. Α ζων/\. ΖωνΊτις, ιδος, r\, zonaria. Α ζωνίτν,ς• ΖΩ'ΝΝΎΜΙ, ζωννύω, et ζωννύσκω, f. ζώσω, cingo, prascingo, arma induo. "Οταν h\ γτίξάσγ,ς, ϊχτίνίϊς τας χιίξας σα, χα) αλ• λος ο-ε ζώσίΐ, Joann. 21, 18. Ί,ωιται νυν, 'ίνα ίτάντί; ίπιγνωωσι χα) o'idl ΊΛαζναμίνιι;, Od. 18, 30. ζωννύσχετο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ίζώννυτο• ζώννυο-βαι, accingi, armari, sese parare, ζω- σαι. aor. 1. med. accinge te, ϊζωσμίνος, perf. pass. part, accinctus. ζωνογά?ωξ, οξος, ό j^ sj, medio ventre cinc- tus Ex ζώντι et γαςνιξ. ζώνταον, s. ζώντιον, χ, τό, mola, quasc. vic- tus conficitur. Α ζωί,. ζωογονίω* ω, f. ί,σω, animal seu vivum gig- no ; (2) fcetifico ; (3) vivifico ; (4) vivum conservo. Ex ζωον, vel ζωγ„ et γονή. ζωογινν,ς, \ς, ab animali procreatus, anima- lis. ζωογονία, ας, ν), generatio animalis, ani- mantis procreatio ; (2) vermiculatio. ζωογοακό;, ->„ όν, animantis procreandi vim habens, Phil. A ζωογόνο;, χ, ό χα.) ή, vivum animal gene- rans ; (2) vitialis ; (3) Epiih. numeri sep- tenarii, quod infantes septimo mense nati vivant facilius, quam qui nati men- se sequente. ζωογξάφο;, pictor, idem quod ζωγξάφο;, THeoc. Ζωοδότίΐξα, a;, yi, vita? largitrix. A ζωοδότΥ/;, χ, ό, vita? largitor. Ex ζωνι et δί- δω μι, do. ζωόδωξο;, χ, ο χα) y, vitam donans. Hinc το ζωόδωξον, χ, vitam dandi facultas. Ex ζωή et δώξον. ζωοβγ,ξία, τ), animalium vivorum captura. Ex Β-ήξ*. ζωοθνιξιχός, υ), όν, ad ζωοθνιξίαν pertinens. ζωοθυο-ία, ή, victima constans animante. ζωοθυτίω, animal sacrifico. Ex h -ΰτγις. ζώοιμι, pra?s. opt. act. verbi Poet. ζάω. ζώοισι, animalibus, dat. pi. Ion. pro ζώοις. ζωόμοξφος, χ, ί και ή, formam animalis ha- bens. Ex ζωον et μοξφή' ζωον, χ, τό, animal. Α ζάω, vivo. ζωοίτλα$•ίω, ω, fut. ήσω, animal effingo, vi- vum formo. Ί^ωοπλαρων άνδρας, Eye. 844•. ζωοποιίω, ω, fut. ήσω, vivifico ; (2) vermes genero. Ex ζωος et ποιίω. Hinc ζωοτοί'/ιο-ις, tea;, ή, vivificatio ; (2) in vitam restitutio ; (3) conservatio. ζωοτοινιτιχός, ή» ov, vim habens generandi viva, vim vivificandi habens. Ab eod ζωοποιός, χ, β χα) ϋ), vivificus ; (2) vivum et animale generans. Ex ζωός et τοιίω. ζωοχώλνις, χ, β, qui animalia vendit. Ex ζωον et πωλίω. ζαός, τ), ον, vivus. Α ζάω. ζωοταο-ΐΛ, ας, ή, animalium statio, stabu lum, Α ζωον et ς-άσις, statio. ( 252 J ζωοτάμνω, vivum disseco. ζωότΥΐς, y\to;, ή, Q• d. animalitas, natura a- nimalis. Α ζωον- ζωοτοχίω, animal genero, seu pario. ζωοτοχία, α;, ή, animalis generatio. A ζωοτόκο;, χ, ό χα) ή, animal gignens vel pa- riens ; (2) viviparus. Ex ζωον et τίκτω, ζωοτό;, ή, όν, animalibus pictis distinctus. Α ζωόω. ζωοτξοφΰον, χ, τό, vivarium. A seq. ζωοτξοφίω, animalibus nutriendis remquae- ro. A ζωοίξοφία, ή. pecuaria ; nutritio, et sagina- tio animalium, piscium, ut vendantur. ζωοτξοφιχό;, ή, όν, ad alenda animalia, et ad negotiationem istam pertinens. ζωοτξόφο;, χ, ό χα) ή, pecuarius, pecoribus alendis rem quasrens. Ex ζωον et τξίφω. ζωοτύπτι, υ), genuina forma, Man. ζωχξγο;, ο, vita? operator, Diosc. ζωοφαγίω, ω, animalibus victito. A ζωοφάγο;. χ, ό χα) ή, animantes deverans, animalibus victitans. Ex ζωον et φάγω. ζωόφβαλμον, χ, τό, herba qua? βχφθαλμον, ζωοφόξο;, ό χα) ή, animalia ferens ; (2) cir- culus ccelestis, zodiacus. Ex ζωον et φέ- ξω. ζωόφυτα, τα, qua? medias sunt natura? inter animalia et plantas. Ex ζωον et φύω. ζωοφυτίω, vivos surculos edo, ap. Athen. si lectio sana, Em. ζωόω, ω, f. ωσω, vivifico, animo. ΖωώοΊΐ; ήμά;, Psal. 80, 18. Α ζωός. ζωτισσα, γ,ς, ή, P*x a navibus derasa, resi- na, qua? in usum medicaminum a navi- Ijus deraditur. Α πίσσα, pix. ζωπύξα, υ), follis, Hes. ζωτύξίω, ω, f. ήσω, ignem sopitum a!fccen. do ; (2) bella aut alia mala sopita susci- to ; (3) refocillo, vires propemodum ex- tinctas instauro ; (4) vita? restituo. El νή τω 9τίω μι ζωπυξή<τας , irritabis, Arist. Lys. 685. Όξας, α, νυν συ ζωτυξίίς νύχη via, Eur. Elecir. 1121. Α ζώπυξον. ζω-χΰξΥίμα, τό, idem quod ζώσυξον. ζωπϋξΥ,σις, ίως, ή, suscitatio ignis sopiti ; (2) item alius rei prope extincta?. ζωπύξία, τα, idem, Hes. ζωτϋξίον, χ, τό, follis. A ζώπϋξον, χ, τό, suscitabulum ignis ; (2) scin- tilla?, reliquia? ignis sopiti et cineribus obrUti ; (3) vitam conservans et quasi ex- citans sopitam ; (4) follis, cujus flatu ig- nis excitatur; (5) reliquia? qua?vis rem conservantes ; (6) herba quaedam. E< ζωός et πυξ- ζωπϋξόω, ω, f. ώϊω, idem quod ζωτυξίω. ζωξοτοτίω, ω, f. ήο~ω, merum bibo. A ζωξοπόττ,ς, χ, ό, meri bibulus, qui meracum bibit ;' (2) ebriosus. Ex ζωξός et πίνω. ΖΩΡ0 ν 2, merus, meracus. ζωρότίρος, scil. οΐνος, meracius vinum, II. 9, 203. ζως, pro ζωός, vivus, apud II. 5, 887. ζωσαι, a. 1. inf. act. verbi ζώννυμι pro ζόω. ζωσαν, ace. sing. part. pra?s. pro ζάχσαν, a ζάω, vivo. ζώσιι, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi ζώννυμι. ζώσίο-θαι, cincturum esse, f. 1. inf. med. ΖωσθίΤσα, cincta, a. 1. part. pass. f. g. ζωσθτίναι, cinctum esse, a. 1. inf. pass. ζωσθήο-ομαι, cingar, f. 1. ind. pass. ζωσι, 3. pi. pro ζάχσι, a ζάω. ζώσιμος, χ, Ό χα) ή, vitalis, qui vivere po- test. Α ζάω. ζωσις, ίως, τ), ipsa Cingendi actio. Α ζων- νύω. ζωσμα, ατός, τό, cingulum. Ab eod. ζωσμο;, ό, pro ζωσμα, Sibyl. ζώς-ίιον, τό, pro ζώντίΐον, Ε. Μ. ζώηΐξα, ή, Epith. Minerva?, Beeot. al. ζω• s -ν,ξία. ζω^ϊξ, Υ,ξο;, e, cingulum, balteus. Ab eod. ζω^Άξία, Palladis Epitheton. Α ζώσαο-β&ι* accingi et armari. Ί,ωτήξΐο;, ό, Apollo, Eye. ζωςΎις, χ, ό, cinctor. Α ζωννύω. ζω?ός, ή, ον, cmctus. Ab eod. ζωγξον, χ, τό, cinctus, vestis ad praecingen- dum. Ab eod. ζώτιιον, χ, τό, locus, ubi servi molunt, idemque adeo quod ζώντίΐον- ζωτιχός, υ,, όν, vivax ; (2) vitalis ; (3J vivi, ficus ; (4) vegetabilis. Α ζώω. ζωτιχως, adv. vivifice ; (2) vitaliter. Ζωφοξία, ή, via lucifera, Man. ζωφυίον, χ, τό, animalculum, bestiola, in- " sectum. Α ζωον. ΗΓΑ ΗΓΗ ΗΔΙ ζώφΰτος, α, ό xeu ή, fertilis plantarum. Ex ζωος et φυτόν- ζώω, vivo. Α ζά,ω. ζωώδης, εος, Ό χ»} νι, animalis ; (2) bellui- nus. Α ζωον- ζωω\υα,!χ, γι, denominatio ab animalibus, ut siderum. Ex ζωον et ονομχ. ζώωσις, ecus, ή, vivificatio animantium, ani- matio. Α ξωόω. ζωωτος. v„ ov, idem quod ζωοτός. Η Η, Septima litera Gra?corum, qua? 'Ήτ* dicitur ; (2) in notis numeralibus valet ooto; et, cum lineola infeme addita (jj), octics mille. v), kcec, nom. sing. f. arcticuli pra?positivi qucB, nom. sing. f. articuli postpos. ος, ι}, ii, qui, qua?, quod ; (2) pron. poss. sua ; (3) Poet, pro auV-j, hcec. conj. aut, vel, seu, sive, an, quam. adv. sane, certe, profecto, utrum, an. eram, 1. singul. imperf. per Crasin ex Ion. fa, verbi ε/μ.;, sum. erat, 3. sing, imperf. dixit, 3. sing. a. 2. per Aphcer. pro • νιγομίν, 1. pi. imperf. ind. act. verbi χγω. νιγοντο, 3. pi. imperf. ind. med. -^β^άβ-βίί, 2. sing. a. 1. ind. act. verbi aye• ξάζω. ηγοξάσθ'/}τΐ, 2. pi. a. 1. ind. pass. νιγοξχσμίνος, perf. part. pass. ν,γοξίύϋησχν, 3. pi. a. 1. ind. pass, verbi ί• γοζίύω. νγοξόωντο, 3. pi. imperf. ind. pass. Poet. pro ύγοςωντο. W*v t conj. sive; (2) videlicet. Ex >) et γουν• νγξίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Poet, pro νιγιίξίτο, ab ιγίίξω. •ηγξίΟθνιν, a. 1. ind. pass, verbi χγξίύω. ϊίγξΐυσιν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum v ίφιλχ. ν,γξίωσχι, 2. sing. perf. ind. pass, verbi ώ- γξΐόω. ■ΐγςιωσθχι, perf. inf. pass. νιγξοιχ'/ισχμνιν, a. 1. ind. med. verbi χγξοι- χίω• νιγωνίζιτο, 3. sing, imperf. ind. act. verbi χγωνίζομχι. νιγώνισμχι, perf. ind. pass. vfix, placui, perf. ind. med. verbi &ν$χνω pro «S». νιδχνος, νι, ov, dulcis, suavis. Ab ν$νς• νιΐχφωτχι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi £. ΰχφόω• ΉΔΕ\ conj. apud Po'etas pro xx), respon- dens τω νιμίν. yfcx, 1. sing, plusq. ind. act. Ion. pro iJSsov, canebam, imperf. ind. act. verbi aha. ηίονη, ης, η, voluptas, suavitas, delecta'tio ; προς ήΰονην, suavitatis causa; h ήΐονγ,, idem, et leniter. Ab fjBos• νΰονιχός, ■'„ ov, voluptarius. Ab y^ovy,- ηδονοπληζ, ηγος, β χα) ή, voluptate percus- sus, voluptati deditus. Ex ηδονή et πλάσ- %$ος, εος, το, utilitas, delectatio, suavitas, jucunditas. Ab nhvs• ?^ος, εος, to. acetum. Ab eod. φξχσ-α, a. 1. ind act. verbi ίδξάξα- ήΰξΥ,χω;, adultus, perf. part. act. verbi ά- δξίω. νΖξύνθτ,ν, a. 1. ind. pass, verbi αίςννω. ■iSy, adv. suaviter. Ab Ϋ^ί,ς. ήΐύζ,ια, placenta; genera. Ε•χ fiSbg et βίο;, victus. ηΒυζόας, Dor. pro ηΐυζόης, y, ό, jucundum damans, suavem vocem edens, canorus. Ex ηδύς et βοο\ω. ήΰΟζοξος, Ό χα) η, suavis esus, Naz. νδύγαιος, y, Ό χα) ή. bonam terram seu bo- num solum habens. Ex ήΐυς et γαία. ηδύγελας, i χαϊή, dulce ridens, suaviter ri- dens. %6ί>γλασσος, u, ό χα) η, suavem et jucun- dam linguam habens. ηϋυγνάμαν, όνος, Ό χα.) 9j, qui consilio et pril- dentia, &c. homines delectat. Ex ήΐυς et γνώμη. νΰυγόαν, suaviter gemens, Cal. ήδυεπεια, ας, ή, suaviloquentia, facundia. Ab η&υεπης, ίος, ό χα.) η, suaviloquus, eloquens, facundus, II. 1, 248. %δύθξοος, contr. ήίίθξχς, y, <5 χα) η, suaviter sonans, dulcisonus ; mitis, lenis. χΰύχαξπος, tt, Ό χα) η, suaves fructus ha- bens. ηΰύχξεως, α, ό χα.) ■>„ cujus caro grati est sa- poris. Ex χξίχς. ν$ύχαμος, y, b χα.) vi\ jucundam praebens comessationem ; (2) jucunda comessa- tio ; (3) genus saltationis. ν^υληπτός, ov, suaviter captus, s. perceptus, P. Sil. ί,ΰυλίζα, fut. ίσω, adulor, jucunda loquor, Eustath. ex Menandro. Ab £&&. Hinc ήουλισμός, y, e, adulatio, adsentatio. ήΐυλογίω, a, f. ησω, loquor auditu juGunda, adulor. ευλογία., ας, r„ suavitas sermonis, suavi. loquentia ; (2) scurrilis dicacitas ; assen- tatio. Ab ήΰνλόγος, ν, ό xeu r„ suaviloquus, assenta- tor, scurra, Eurip. Hecub. 131. ν^νλύξης, a, 6, suaviter lyra canens; (2) suavisonus. Ex λύξ». νίδυμελης, ίος. ό χα.) τ„ suavem et canoram vocem habens ; suaviter canens, Arist. Av. 659. A u'O.ot• %δνμελίφθογγος', ov, dulces et melhtos sonos e'dens, Ep. ν$υμος, suavis, jucundus, dulcis. Ab ή U;. ηδύναιντο, 3. pi. praes. opt. Ion. pro livair τβ, a ΰίινα.μα.ι• r,%'jvuu.r,v, imperf. ind. med. 'how/tOw, aor. 1. ind. pass. Alt. pro lluvv, Gv.v. vihwroct, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ιζδό νω. %&υντν.ι>, vdwrveu όίλις, sal condiendi vim habens. Ab Ϋ,ΙΟνω- Hinc νδυντίζίος, u, ev, permulcendi, delectandi vim habens. ίιΰυντιχα., τα, condimenta, Bud. ί$υντιχο;, «?, ov, condiendi vim habens, ad condiendum aptus; (2) ad condiendi scientiam pertinens,. Hinc %IvvtixL•, (sc. α.ξτίμα.τα.) ων, condimenta. Ab Ϋ^ί,νω- ribvvTOs, '>„ ov, conditus. Ab eod. %huvoj, suave reddo, condio ; (2) laetitia ad- ficio. Ab Ϋ,δύς. ΰ^Οοινος, u, β χα) η, suave vinum ferens. ίουόνιίξοί. u, ό χα.) -h, jucunda ferens som- nia. Ex 4,1ας et hitgov* γ$υοο•μΊο•,, ας, ή, odoris suavitas, odor ju- cundus. Ex Ϋ,ΰνοο-μος. ■βύοο-μον, n, το, mentha. A seq. ήΰύοο-μος, α, ό χα.) ή, jucunde et suaviter olens ; (2) mentha, Angl. mint ; (3) ό, calamus aromaticus. Ex oru.y r τ-,^υόφΟαλμος, ov, laatos oculos habens, sua- vis adspectu. γ$νπάθίΐα., α.ς, r„ voluptas, vita voluptaria, mollities, libido. Υ,^υΐτα-θίω, ω, f. %tru, voluptate fruor, mol- liter vivo. Ab ν$υπα.Μ ι ς. '/■^υ^άθ-/-ιμα, το, voluptas, suavitas. Ύ^ιιτα,θΥ,ς, ίος, β χα.) i„ voluptati deditus, voluptarius, libidinosus. Ex r,lhs et sr»- . βκ. νίδυπνοιος, ov, pro Ϋ^ύπνοος, Ep. ΥΪδύτνοος, COtlir. ν^ύπνχς, α, ό χα.) i), suaviter spirans. A s-veij. Ϋ$0•χολις, ιος, ό χα.) i)< gratus et acceptus ci- vitati, (Ed. Tyr. 510. Υ-ιΰντοζφύξα., ας, ή, ostrea quasdam. ΫΊΰνπότΥΐς', ό, suavis conviva : fccm. vihwo- τις, hinc pi. ν,^ντότι^ίς, phialaa et pocula quaedam. Ex Ϋ^νς et triviiv, vel πότος. Ϋ,Ιΰποτος, a, b xa) ■>„ cujus potus suavis est. iSi/T«eVα.°ια, opsonia condimen- torum nescio qua; nugamenta habentia, f Ath.^ γ$υσμΛς, S, i, idem et ab eod. ΫιΙνσώματος, ov, pulcher forma. νΰΰτατα, adv. libentissime, suavissime. Ab Ϋ^ίοις. Υ^ύτ'Λ,ς, νιτος, ν), suavitas, lepos, jucunditas. vdu$ayia>, suaviter edo. Υ,ΰυφαΫ,ς, ίος, ό χα) ν), suave splendens. A θάω. ϊΰυφάξνγγίς 3-ξυμμα.τίΰίς, gula; grata; pla- centae. Α φάξυγξ. ΫΪΒνφωνία, ας, υ], vocis suavitas. Ab Ϋ,δύφωνος, α, ό χα) r), suavem vocem habens, suaviloquus. Α φωνί). Ϋΰυφώνως, adv. suavi voce. Υ^ΰχξοος, contr. Ϋ&ύχξνς, n, ό χα) ή, jucun- do colore praeditus. Α χξόα- 'Jihoj, suavitate et jucunditate adficio, delec- to, oblecto, f. 1. γ,σω, aor. 1. ν,σα •, τ]σας, delectasti. Ab Ϋ,Ιύς. ϋ\. Poet, pro »), aut, vel, an, utrum, quam. "H tv, r)\ χαχως, II. 2, 253. ν,ί, 3. sing, imperf. ind. act. Poet, pro %, ab ίιμί. Yita, plusq. ind. med. Ion. pro %uv, ab ίΐμι. γα, iverat, 3. sing, plusq. ind. med. r.i'tha, pro ylit, sciebat, Ap. γύΰαν, plusq. ind. med. Att. pro e, ϊίξοΰίννιτος, n, ό χα) r„ in aere agita-tws. ν,ϊξΟίί&Υ,ς, ίος, Ό χα) Ϋ), obscurus; το γ)ίξοιι&\ς, dicitur totum aeris spatium, quoad ocu- Iis prospicere possumus, Em. "Oro-ov δ' ΥΐίςοιΛες α,νΥ,ξ 'iZiv οφβαλμοΤοΊν, II. 5. 570. Ex i)™ et i'id ω. ( 254 ) Υΐίξόίΐς, oio-fct, kv, tenebricosus, caiiginosus. Ab υ)ϋ]ρ. Ϋ,ΐξόθίν, adv. ex aere, ab aere. Ab eod. ■>,ίξο\ίο-χγ,ς, ό, vaniloquus, Ep. γ,ίΡθμγ)χτ,ς, ίς, altus. Α μ^χος. Ϋ,ίζόπλαγχτος, ov, in coelo errans, Epitheton stellarum. Α π\άζω• Ϋ,ίξοφοίτΥ,ς, β, idem quod γίζόφοιτος, Orph. γ)ίξοφο7τις, ιΰος, υ), per aerem means; (2) qua; in tenebris vagatur, quae obscuri- tate septa vel ahorum oculos latens in- cedit, Epith. Furiarum. Ex γ)γ,ξ et φοι- τάω, eo. Υΐίξόφοιτος, n, ό χα) y\, per aerem vagans ; (2) aerius. Ex iisd. Υΐ-ξόφωνος, ν, ό xat.vi, elatam seu altam vo- cem habens, voce aerem replens, valde clamans. Ex -^g et φωνί]. '■h'.PTO, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi αάξω. γιίο~αν,3. plur. plusq. ind. act. Att. pro iju- σαν, ab ίΊμί. ij, %, ah, ah ! vel ha, ha ! vox desistere ju- bentis. Ϋ,Υ,ξ, γ)ίξβς, ό χα) η, Poet, pro α-ϊξ, aer. Ϋ,ζάνθΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi αξαίνω. YJtia, perf. ind med. Att. pro ΰ'αιϋκ, seu ίΐθχ, ab 'ίθω, consuesco. yfiaha, consuetam, ace. sing, ab Ϋ,θάς- Ϋίθάνιον, s, το, colum. Ab Ϋ,θί7ν- Ϋ,θχ;, άδος, ό χα) ϋ], familiaris, adsuetiis. Ab γ)θος. Υΐβία, mores, nom. plur. ab ϊβος, εος. Ϋ,θύ'ν, praes. inf. act. pro γ}θίαν, ab γ)θίω. ϊ,θιϊϋς, ιία, tlov, venerandus, colendus; r• θίϊί, vox junioris ad seniorem reveren- tia2 causa ; germane venerande, colende frater. Α 3-ί7ος. Ιίθελί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi Ιθίλω. ηθέλησα, volui, a. 1. ind. act. verbi ejusd. ψελον, volebam, imperf. ind. act. Υίθεος, idem quod ηιθεος. Ού γάε ε?ιν 'ίΟεος, non enim est ccelebs, Eur. Pncen. 2b3. γ)βία>, colo, per colum mitto. Ao ηθω• γ,θγ,χα, colavi, perf. indie, act. verbi v)6iu, colo. γ,θγ,τγ,ς, S, Ό, colator, sacellator. Ab Ϋ,θ'εω. ήθίζω, ί. ίσω, colo. Ab eod. ηθίχος, η, ov, ethicus, morafis, moratus ; (2) colatus. Ab ήθος, mos, vel Yfiu, colo. ν,θίχως, adv. moraliter, ethice ; (2) modes- te ; (3) graviter, severe. ϋθισις, (ας, ν), percolatio. Ab ν,θίζω. Υίθισμος, 5, ό, idem et ab eod. Ϋβις-Υ,ζίον, in, Tb~, rete, nassa. Ab Υ,θίζω. ήθμάξίον, n, το, parvuni colum, saccellus. Dim. ab ηθμός, ηθμοειίης, ίος, Ό χα) η, coli formam habens. •^,«.05•, ΐί, ό, colum, qualus. Ab ήθω. ηθογξαφίι», ω, f. ησω, mores scribendo ex- primo. Ab ηθογξάφος, α, ό, qui morum notationes scripsit. ηθολογία, ας, r„ figura rhetorica, quum ver- ba moresque alicujus oratione exprimun- tur. Ab ηθολόγος. ηθολόγοι, morum effictores, mimi. Ex Έ^θος et λόγος, ηθοποιία, mores exprimo. ηθοποιητιχας, adv. accommodate ad mores exprimendos, vel affectus. ηθοποιία., ας, υ), morum, adfectuum expres- sio. Ab ηθοποιός, S, ό χα) η, mores instituens ; (2) ^ mores exprimens. Ex ήθος et ποιία. '"ΗβΟΣ, ίος, το, unde usitatum pi. ηθεα, ηθη, domicilium, mansio, sedes consue- t33. r H©02, το, ingenium, indoles, morum qusedam proprietas ; (2) mores, affectus, natura, proprietas. ηθξοισμίνας, adv. gregafim, confertim. Ab άθξοίζα. ηθύμνν,ϊΤΏίρετΐ. ind. act. Alt. et contr. pro εϋυμοον, a &υμόω- "ΗΘΩ, colo, percolo, saccello, per colum mitto, f. ησα, unde a. 1. part, ησας, i. e. ηθίσας. v;ia, τα, viatica ; (2) palea;. ηϊε,^β. sing. perf. ind. med. Ion. pro ηε, ab εϊμ.1- Ή1•'•ΘΕ02, n, i, adolescens, juvenis ; (2) caslebs, Venerem non expertus. ηϊχτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Poet, pro εΐχτο, ab t'ixa- ηϊμεν, 1. plur. plusq. indie, med. Att. pro γαμεν, ab εΤμι- ήΊξα, a. 1. ind. act. verbi αί'σσα- ηϊζοα, 2. sing. perf. ind* pass. Poet, pro «Γ- ξαι, ab lixai. ΗΛΑ ΗΛΙ ΗΛΥ ήϊόεις, όεσσα, όεν, habens magnas ripas, sive magnum littus. Ab ή'ϊων, ripa. ήϊόνεσσι, littoribus, dat. plur. Ion. pro ήϊό- νεσι. ήϊονήσοιι, a. 1. inf. act. Ion. pro «,ίονήσαι, ab OLICVKOl γ/ίόνιος, vide ήόνιος. Ab ή'ϊων. n '•Χίος, 'ία. ΊΌν, jaculandi peritus. Ab Ιημι. γ,ϊς, quibus, dat. plur. Poet, pro jfc, et hoc Ion. pro αΐς, ab »j, quoe, fem. ab oV, qui it, s. vadit, Man. Ab ήχω. ήχυ«ώσατε, 2. pi. a. 1. ind. act. verbi άχυ- ξόω• "Η ΚΩ, f. ήξω, venio, accedo, pervenio, ve- ni ; pertineo, attineo. "Uxu σοι 'ολεθξος, Dem. εις Άττιχήν, id. επ) το "hiinvov, Xen. επ) την πξίσζίίαν, Dem. ίτξος ΰπο- 4>ί<Μ, Xen. εχχλησιάζοντίς, Isocr. Eur. Heraclid. 431. ηλάθην, a. 1. ind. pass. v. Ιλαύνω, pro Ιλάω. Υΐλαχα, perf. ind. act. ήλαίνω, insanio ; ήλχίνοντκι, vagantur. Ab ήλεος, stultus. ΉΛΑΚΑ'ΤΗ, ης, ή, colus ; in pi. -zee, ήλά- κατα, m, fusus ; (2) fila, stamina ; lana? colui circumvolutae. Hinc ίγλαχατηνες, pisces quidam a similitudine coli ita dicti. ήλαχατωΰής , if, coli similis ; (2) ad colum pertinens. ^λώλ(κ|«, a. 1. ind. act. verbi ίλαλάξα. ' ήλάμνιν, a. 1. ind. med. verbi όίλλομκι, sa- %\cttn, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ίλχ,ύνα. χλοατχάξω, idem quod sequens ήλά,ο-χω. El- teCiv οππνι χίϊνος ϊμον μένος ηλασχά,ζιι, fu- giat, Od. 9, 457. ΉΛΑ'ΣΚΩ, vagor, errabundus circumeo ; (2J declino, devito ; (3) errabundum fu- gito, vagabundum declino. Aire xocra, S -α,θμον π<χμν/ιϊον ήλάσχαο-ιν, It. 2, 470. 1)Ka>rioi, imperf. ind. act. verbi ΰΧα,ς-ίω, It. 15, 21. Υιλύ?ξεις, 2. sing, imperf. ind. act. pro faa- Γζίίς, ab έλας-ξίω. 'τ,λΛτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi ίίλλο- μχι. ηλοίντοννντο, ο. pi. imperf. ind. med. pro νλκτονίοντο, ab \\Λττονίω• ηλά,ττωοΌΐ, a. 1. ind. act. verbi ίλχττόω. Ϋ,λγ'/ιχα, dolui, perf. ind. act. verbi άλγίω. ΫΙλγαν, imperf. ind. act. pro faytov. ϊιλεγξα, a. 1. ind. act. verbi εΧίγχω. τιλειμμαι, perf. ind. pass, verbi αλείφω. vXuea, unxi, perf. ind. act. verbi ejusd. ίόλΐχτξον, », το, electrum, succinum; (2) metallum ex auro et argento conflatum ; (3) lapis crystallinus. Ab ■/ιλέχτωξ. ΐίλεχτξος, ν, ί, idem et ab eod. ηλεχτξβφοίΥ,^ ίος, ό χα) ϋ), instar electri ful- gens. Ex ηΧεχτξον et φάω, luceo. ήλίχτξώΐΥ,ς, ες, electro similis ; (2) de ex- cretione, cum splendicat et relucet. γ)λεχτωξ, οξος, ό, sol. Ex v\ pro « priv. et λεχτξον, ledum, quia eo oriente lectos deserimus ; aut ab electri splendore. ΫιΧίμοίτος, ά,ι-Υι, «.τον, vanus, stultus. Ab ΉΛΕΟ'2. it., ov, stultus, stolidus. ΥΐΚευα., aor. 1. indie, act. Poet, et JEol. pro YiKiver», ab άλεύω. Υ,λίυθίξωο-α, a. 1. ind. act. verbi ελενθίξόω- ήληλατο, 3. sing, plusq. ind. pass. Att. pro εΧνιΚοίτο, ab ελκύνω, pro ελάω. γ)\γ^ίμμγ,ν, plusq. perf. ind. pass. Ati. pro '/ιλίμμν,ν, ab ίλείφω. γ]λθε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi εξχομαι• vtXtiov, a. 2. ind. act. per Sync, pro %λυυΌν• 'ήλθοσαν, 3. plur. a. 2. indie, act. Bceot. pro %λθον. Ήλί, vox Hebr. interpr. Beusmi ; (2) est et Eli, nomen propr. viri Hebr. όίχλιτον, Adscensus. ηλιάζω, f• άσω, et άξω, ad solem expando, soli expono. Hinc ήλιάξομοα, apricor ; (2) in Heliaea judico. Άλλ' Ssx εο-θ' ηλι- άζεις, in foro sedebis, Arist. Lys. 382. Ab Ηλιαία, ας, ϋ), Heliaaa, forum Athenis, in quo causa? publica? agebantur. Ab ήλιος. Vel potius concio, congressus populi, de- liberandi ergo de rebus ad se suamque salutem majestatemque pertinentibus. non Athenis solum, sed in nulla non ci- vitate Gra2ca. Reperitur quoque in ve- tustis plebiscites et aliis monumentis α- λέα, ab άλεω, congrego, άλν-,ς, confertus, universus, άλίω et άλίζω, congrego, Ern. ήλιαζαν, S, το, solarium, locus apricus. Ab γ)λιαχος, ν, ov, Solaris. Ab ήλιος. Ήλιάς, άίος, ή, scil. κόξη, SoUs filia. j Ήλιάδες, Heliades, Solis filia?. Ηλίας, ν, ο, Elias. Nomen Hebra?um vi- ri. Deus mens. ήλίαο-ις, ιως, ή, insolatio, apricatio ; (2) ju- dicandi munus in Heliaea. '/ίλιας-Υ,ξίον, ν, το, locus ad apricandum, so- larium. Ab eod. Ϋιλιας-Ϋ,ς, S, o, judex in Heliaea. Ab ηλιάζω. ήλιας-ιχός, i), ov, heliasticus, judiciahs. ήλιάω, ίά, solem refero, solis instar candeo. Ab 'ήλιος. ηλιζάτας, pro ηλιζάτης, s, i, errabundus. ήλίζατος, χ, ό χα) ή, tarn altus, ut uni soli fit pervius. Έχ,ηλιος et βαίνω, vado: vel etiam ηλίζατος, tam altus aut profun- dus, ut accessum frustretur.^ ΊΙίτξαι ηλί- ζατοι, II. 16, 35. Ab άλιτεΊν, aberrare, et βάο-ις, gressus. ΉλιεΤον, το, fanum solis, Eust. Ϋιλίευον, imperf. ind. act. verbi αλιεύω.' ηλιθα, adv. frustra ; (2) copiose, valde ; (3) simul. Ab ηλίθιος. ηλιθιάζω, f. άσω, stulte ago, stultus ac stu- pidus sum. Ab eod. ΉΛ1'Θ102, Ία, ιον, stultus, stolidus, bru- tus, insipiens, sensu communi destitu- tus. ηλιθιότης, ητος, ϋ), stoliditas, stultitia, de- mentia. Ab ηλίθιος. ήλιθιόω, ω, f. ωσω, stultum reddo. Ab eod. ήλιθίως, adv. stulte, stolide. Ab eod. ήλιθοίξγος, 2, stulte agens. Ex ηλίθιος et εξγον. ΉΛΙΚ1' Α, ας, η, statura ; (2) aetas ; (3) adolescentia, juventus, aetatis vigor ; (4) aetas bello apta, juventus apta bello ge- rendo ; (5) astas senilis ; (6) aetas, i. e. saaculum ; (7) altitudo. Hinc ηλιχιώτης, ο, par setate, asqualis. ήλιχιωτις, iho;, η, COffiva. Ab ήλιχιωτης. ΉΛΓΚ02, ί'χη, ίχον, quantus, quam mag- nus ; (2) quam potens. ηλιν'Βησθαι, perf. inf. pass, verbi άλινδίω. ηλιξ, ιχος, β χα) ή, qui ejusdem est a?tatis. ηλιόΖλητος, ov, idem quod ήλιόζολος* ν, β χμ) η, qui solis radiis qua- ( 255 ) si feritur, soli expoaitus ; (2) solis ra- diis ictus, liquefactus, &c. Ex 'ήλιος et βάλλω, ήλιοεώης, ίος, ό χα) η, solis formam habens, f soli similis. Ex ϊ,λιος et εΐδος. Hinc ήλιοίώως, adv. specie solis. ήλιοχαης, εος-, ό χα) ή, perustus a sole, exus- tus in sole. Ex η?,ιος et χαίω. ηλιοχα'ία, ας, y„ ardor, sive sestus solis ; (2) insolatio. Ab ήλιοχαής. ηλιοχάμινος, ts, ο, fornax Solaris, caminus Solaris, vaporarium solare. ήλιοχάνθαξος, ν, ό, scarabaeus Solaris. ήλιόχαυς-ος, u, ό χα) ή, sole tostus, sole ex- ustus. Ex ήλιος et χαίω- ήλιόχεντξΐς, ώος, ή, q. d. solipunga, musca in a?stu solari pungens. Α χίντξον. ήλιομανης, ίος, ό χα) ή, insano solis amore captus, sole nimium gaudens. Α μαίνο- μαι. ηλιόμοξφος, ό χα) η, solis formam habens. ήλιόπνς, οίος, ό, heliotropium magnurni "ΗΛΙ02, if, ό, sol. ήλιοσχόπιος, ν, q. d. solem spectans, helio- scopium, tithymalli species comas cum sole circumagens. Α σχοπός. ■ηλιοιπξης, εος, ό χα) ή, sole privatus ; (2) sole privans, inumbrans. Ex ήλιος et ϊίξίω. ηλιοπξης, εος, ο χα) η, a sole tritus, per quem sol incedit aut meat, soli exposi- tus, JEschyl. P. V. 816. A g -είζω. ηλιότενχτος, ov, a sole ortus, seu creatus. Α τεύχω. ήλιοτξόπιον, a, to, herba Solaris, heliotropi- on ; (2) solarium, horologium. Α τςίπω. ηλιοφάνεια, ας, ή, Solaris claritas. Ab ήλιοφάνης, εος, ό χα) ή, solarem splendorem habens ; (2J sole illiistris. Α φαίνω. Ϋίλιόω, ω, f. ωσω, insolo, in sole expono, in- de solis modo splendeo, nitesco, ήλιωσα, nitida. Hinc in pass, ήλιόομα,ι, χμαι, sole illustror, a sole uror. K»y' ήλίωσε τ»5τβί, irritus fuit, Soph. Track. 263. Ab ήλιος. ηλίσχοντο, 3. plur. imperf. ind. pass, verbi αλίσχω. ήλίτχος, 8, ό, claviculus, parvus clavus. Dim. ab ήλος, clavus. ήλιτεν, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi άλιτΐω. ήλιτενης, altus ; quasi ad solem protensus. Ab ήλιος et τείνω. ηλίτης, n, ό, clavaris. Hinc ηλΊτις, ιΰος, η, squama a?ris, qua? e clavis decutitur. Ab ήλος . ηλιτοίζγός, β, qui aberravit ab opere sus- cepto, Suid. ήλιτόμηνος, », β χα) η, aberrans a mensi- bus, qui ante justos menses natus est. Ab άλιτίω et μην, mensis. ηλιτόπ οίνος, ov, improbos ulciscens, Epith. Furiarum. Ab άλιτεΊν et ποινή- "ΗΛΙΨ, ιπος, ή, calceus, Schol. Theocr. ηλιώΐν,ς, εος, ό χα) ή, solem referens, soli similis. Ab ήλιος. ηλιωθύς, a. 1. part. pass, verbi ηλιόω. ήλιωσα, scil. χόμη, flava, solem referens, Anac. ηλίωσις, εως, ή, insolatio, apricatio. Ab ή- λιάω. ήλιωτις, Solaris, Soph. Track. 697. ηλχον, imperf. ind. act. Dor. pro εϊλχον, ab ελχω• ήλχωμενος, perf. part. pass, verbi ίλχόω. ήλλάγησαν, 3. plur. aor. 2. ind. pass, verbi αλλάσσω. ήλλαγμενος, mutatus, perf. part. pass. ήλλαξα, mutavi, a. 1. ind. act. ήλλοίωμαι, perf. ind. pass, verbi άλλοιόω. ήλλοτξίωνται, 3. plur. perf. ind. pass, verbi άλλοτξΐόω- ήλοίιδής, ό χα) ή, clavi formam habens. ήλοήθην, a. 1. ind. pass, verbi άλοάω. ήλοίησεν, 3. sing. a. 1. ind. act. v. άλοιάοι. Poet, pro άλοάω. ήλοχίντξον, if, το, calcar. Ab ήλος et x{ y - τξον- r HA02, n, ό, clavus, palus ; (2) olea? mor- bus, qui et fungus ; (3) tubercula callo- sa potissimum in plantis et digitis pe- dum, etiam in albo oculorum. ήλος, ή, ov, stolidus. Ab ήλίός. ήλότΐιτος, n, ό χα) ή, clavo percussus aut fixus; (2) clavo trajectus. Ex ήλος et τύττω. ήλίω, ω, fut. ώσω, clavo figo, configo. Ab ήλος. ήλνγάξω, f. άνω, obumbro, obtenebro ; (2; occulto. Ab ήλίγη. Unde ΗΜΕ ΗΜΙ ΗΜΙ vkvy»7ef, αία, άίον, umbrosus, opacus. ΫιΧύγγι, vis, vel Ϋιλνγ-η, %s, Ϋι, tenebra?, um- bra. Α Χύγη. ϊιΧυγίξω, f. ίσ-ω, idem quod γ 1 Χυγάζω. Hinc *ιλνγισ•μος% S, b, obtenebratio, obumbratio ; (2) obscuritas. yXuda, perf. ind. med. verbi ?§%e/A«<, pro ίλίύθω. ϋΧυθον, veni, a. 2. ind. act. ίίλυξα, a. 1. ind. act. verbi αΧνβ-χω. Ήλύο-ιον, scil. πεδίον, Elysius campus. νιΧυο -is, εως, Ϋι, adventus, ingressus, itio, Eurip. Here. 1140. Ab ϊξχομαι. %Χφον, 1. sing. aor. 2. ind. act. verbi αΧφω, vel άΧφάνω. ViXuxa, perf. ind. act. verbi kXiffxu pro ά- Χόω. νλώμ,Υ,ν, vagabar, imperf. ind. v. άχάομαι. %Χων, a. 2. ind. act. verbi αΧίσχω pro άλβώ/. %Χωσαν, 3. plur. a. 1. ind. act. ξ/Λα, «τβί, το, telum, missile, jaculum. Ab Ί'^μι, mitto. Υΐμάθγινεν, 3. sing. aor. 1. ind. act. Λ«. pro Ϋΐμάθανεν, ab άμχθαίνω. χμαθόίΐς, όειτσα, όεν, arenosus. Ab άμα- θο;, arena. νμαθόεντα, acc. sing. Ion. pro α,μαθόεντα. ΐιμαιθΖΙί;, το, arena, Anac. _ ■ημα.θώΰης, arenosus. ^HMAI, «»■«/, W/, sedeo. %μαρ, ατίί) ro, dies. Ab Ϋιμίξα. νιμχξη;, 2. sing. a. 2. ind. act. verbi άμχξ- τάνω. νμάξτηχχ, peccavi, perf. ind. act. νιμα,ξτημίνως, adv. perperam, opp. Ιζθωι. νιμαρτον, peccavi, a. 2. ind. act. νιμκτίτι, adv. quotidie, assidue, .Bom. Τΐμάνιο;, ία, , mansueta, cicur ; (2) vitis sativa, ab hominibus culta, ad difFeren- tiam agrestis. Ab ίί^ε^βί• Υΐμίξόζ^, β, ο χα) i.-qui in diem vivit ; (2) victum quotidie mendicans. Ex ν,μίξα et βίο;, vita, vel victus. ί;μ-°ο>>ανατγ,ς, Ό, fcenerator diurnus, Epith. Menippi, Diog. L. τ,^ξοΰρομίω. Si, sum cursor, sum a pedi- bus ; (2) totum diem curro. Ab ^uiPohp^os, i, q. d. cursor diurnus, qui ' cursum die conricit, Epith. Solis ; (2) ta- bellarius ; (3) qui est a pedibus. Ex 4- μίξχ et 'hξόμos• ^ieol^vs, vos, v, arbor quasdam glandifera, species quercus. Ex 'faigos et Spvs• ημίξοΒ&λτό, ios, β χα) 'ή, placide et benig- ne vigens seu pullulans ; (2) placide vi- rescere et pullulare faciens. Ex {j/^sf os et 3-ώλλΛ. 'ήμΐξοθν,ζΐκ^, ο, interdiu venans. ^iPOxaKKis, το, SC. άνθος, et ΥιμίΡοχαΚΚίς, ίδος, ί, flos uno die vigens. νιμίξοκλίχτ'κ, u, 6, fur diurnus, Ph. Ab ήμίξα et χλίττ^ί, fur 'faigoxoiTos, β, ο xa) 'a, qui tota die dormit. Ex -/ιμίξκ et xoiv/i, lectus. ήμίζόλίγίον, adv. singulos dies numeran- do. '/ιμίξολίχτίού, ω, fut. foco, quotidie numero, dies supputo. Ex %μίρα et χίγω. Ϋ,μίξολογίιιν, dies numerare, prass. inf. act. verbi ήμίξολογίω. ίιμίξολογίΐον, et ήμε^ολόγιον, β, το, diarium, calendarium, fasti. Ex iisd. νμίςονύχτιον, β, το, diei et noctis spatium. Ex ημίξα et νύξ. νμιροποάω, mansuetum reddo. Ex ημίζας. Ϋιμ-ιροποίος, q. d. mansuefactor. "HMEP02. β, ό χα) η, mansuetus, cicur, mitis, piacidus ; (2) sativus, domesticus, de frugibus, opp. ayeios• Αϊιτος α.γρ%ν χήνα φίξων iwvitsiri πίλωξθν> "Ημίξον έ| «ΰλίϊ?, Od. 15, 162. ■ίιμίξοτχοχίω, speculor interdiu. '/ιμΐξοο•χο!π7ον, vel ήμίξοσχόπιον, diurnaa speculationis locus. Ab Ϋΐμίξοο -xo^os, β, ό, diurnus 'speculator, ex- cubias diurnas agens. A o-xo^os- τιμίξότης. vitos, ή, mansuetudo. Ab ημίρος. ήμίξοτξοφ^κ , η, idem quod χοίνιξ, Ath. ήμίρόφαντος, ov, mterdiu conspicuus, s. vi- sus. Α φαίνω, ήμίξόφοιτκ, β, 6 χα) ί, interdiu oberrans. Ex ήμίξα et φοιτάω• ημίξοφύλαξ, xos, β, custos diurnus. Ύιμίξόφωνο5* β, ο χα) η, diem inclamans, seu vocans, i. e. lucem. Ex ήμίξα et φοονν,- Υ,μίξόω, mansuefacio, cicuro ; γιμ%φμαι, mansuefio. Ab ημεςος• Hinc Ϋιμίξοομα, «τ«ί» το, mitigatio, mansuefac- tio. Ϋιμίίωρίϊν, interdiu custodire, Suid. Hes. Ex ήμίρα et άιξίω. '^ipu>s, adv. mansuete, placide, modeste. ήμέξωοΊς, itus, 'h, mansuefactio. Ab ήμίξόω. j&jBMi^praes. inf. Dor. pro ίΐναι, ab ΰμί. ήμίτίξΐίος, pro Y^iTipps, Anac. ΥίμιτίξΥΐσ-ιν, dat. \A. f. g. Ion. pro ήμίτίξχις• '/ιμίτίξ05, ίξα, tpov, noster ; (2) qui nobis- cum facit. Ab ήμ&• Υ,μίων, nostrum, gen. pi. Ion. pro νιμΖν. γιμγιμίνό5, perf. part. pass, verbi αμάω. Ϋιμ-ην, eram, imperf. ind. med. verbi ειμί. Υίμνν, imperf. ind. med. verbi ν,μχι. Υΐμην, adv. certe, Hebr. 6, 14. ? μ?ιν, profecto. Ϋιμνο-ε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi αμάω. Ϋιμ), pro φγ,μ), dico, Att. Aristoph. παι, ήμ), πα7, puer, inquam, puer. Hinc ^ δ' \γω, dicebam ; ?j δ' os, dicebat, inquit, apud Atticos.,_ ■ίιμιαμφόριον, β, to, amphora? dimidium, ur- na. Ex Ϋιμιο -vs et αμφοξίυς, et sic reli- qua deinceps, ab %μι incipientia. wiavlgos, b, o, semivir. Ήμίανδξοι, semi- mares. Ab aviig. Ϋιμιάνθξωπο5, β, ό, semihomo, semivir. ήμιάνωξ, opos, Ό, semivir. Ϋ,μιάξτιον, το, genus panis hemicycli figura, Hes. νιμίαξτον. Ab apros• Υίμιαο-ο-άξίον, το, semissis. _ ήμιαΓξάγαλον, β, to, semitalus. Ϋ)μιζά.ζζαξ05, β, ό χα) ή, semibarbarus. Ϋιμίζως, ov, media vita, Man. ΥίμιζξίΖης, et ημιζξαχΥ,ί, ios, ο χα) ή, dimi- dia ex parte rigatus, semimadidus. ήμίζξοχθ5, idem. Α βξίχω. Ϋιμιζξως, ωτος,ό χα) & sem'esus. Αβξωο-χω. Ϋιμίζρωτος, β, ό χα) υι, idem et ex iisd. ημιγενιιος, β, b χα) Ϋι, semibarbatus. Υίμιγενίις, ios, b χα) ή, semigenitus, i. e. im- perfectum genus habens, quasi semicrea- tus, semiinchoatus. Α γείνομαι. , ημίγυμνος, β, ό χα) υι, seminudus. Ϋίμιγυναιζ, et ήμίγΰνος, β, b χα) Ϋι, semivir. Ϋ,μιίαΥ,ς, εος, Ό χα) ft, semesus, semiesus ; (2) semidivisus ; (3) semiustus. Α Ιαίω. ίιμιίαΐχτος, ν, ό χα) Ϋι, semioccisus, Α δχίζω. f 256 ) ΫΐμώαμΥ,ί, ios, ό κα) Ϋι, semidomitUS. Α 'Βαμά.ω• ΫιμιΙε^, ios, Ό χα) Ϋι, cui dimidium deest, semivacuus, semiplenus. Α Ιίομαι. Ϋιμιδιπλοίδιον, β, το, dimidiata diplois, se- micinctium, vestimenti muliebris genus. A durXo'is• Ϋιμί$Βλ05, β, b, semiservus. νιμιεχτεον, β, to, dimidiatus sextarius, dimi- dium sextarii. Ex γιμιο -vs et 'ixTos• Ϋιμίεχτον, u, το, idem et ex iisd. ΫιμιίλλΥΐν, semigracus. Ϋιμίίξγ'Κ, ios, β χα) Ϋι, semifactus, ad dimi- dium factus ; (2) inchoatus. Ab έργον- Ϋιμίίξγο$, β, b χα) Ϋι, idem et ex iisd. Ϋιμίετες, το, dimidius annus. Ab Itos• Ϋιμίεφθος, Β,όχαι Ϋι, semielixus, semicoctus. Ab 'εφθί ς • Ϋ,μιζωνιον, β, το, semicinctium. Α ζώνη. Ϋιμίζωο5, β, b χα) Ϋι, semivivus. Ϋιμί' /ikos, β, b χα) Ϋι, dimidia ex parte soli expositus; (2) ad dimidium siccatus. Ab yiKios' Ϋιμιθ&λΥ*, ios, b xa) «, semiviridis. Α 5•«λ- λ». ΫιμώανΥΐ, acc. sing, contr. pro Ϋ,μιθανεα, ab Ϋιμιθανγ,5, ios, b χα) Ϋ,, seminex, semiinor- ^ tuus. A frvYio-xa. Ϋιμιθεαινα, vis, Ϋι, semidea. Ab Ϋιμίθ^, β, b χα) ϋ>, semideus,. indiges, he- ros ; Ϋ,μίθεοι, indigetes, divi. vjpiQiikus, b, semivir. Ϋιμιθνιζ, Υβος, b, semiferus. A $-Y^,fera. ΫιμιθνΫ,ς, '/itos, vel Ϋ,μίθννς, yitos, b, semimor- tuus. Α Β-νΫ,ο-χω. Ϋιμίθν/ιτος, β, b χα) Ϋι, semirnortuus ; (2J se- mimortalis, semideus; (3) qui alternis vicibus vivit, vel moritur. Ex iisd. Ϋιμίθξανε -os, b, b χα) Ϋι, semifractus. A 3-Ραύω. Ϋιμιθωζάχιον, it, το, dimidius thorax. A , 3-ύξαξ. νμ>ΪΒδα7ο$, b, semijuda?us. YiiMxahSiov, vel Ϋ,μιχάοΊον, β, το, dimidius cadus, dimidium cadi. A xaddos, vel xados• Ϋιμίχαχος, β, b χα.) Ϋι, semimalus, semipra- vus ; (2) non plene bonus ; (3) neglec- tus. Ϋιμιχάκω5, adv. semiprave, non omnino bene. Ϋιμίχαυρος, β, b χα) f), semiustus, dimidia ex parte crematus. Α χαίω. Ϋιμίχχυτο$, β, ό χα) Ϋι, idem et ex iisd. Ϋιμίχενος, β, b χα) Ϋι, semivacuus, semiple- nus. Ϋιμιχίξαμον, β, το, urna. Α χεξαμο5• Ϋιμιχεφάλαιον, et Ϋ,μιχεφάλιον, nee non Ϋιμι- χίφαλον, β, το, sinciput. Α χεφαλ-ή. ί/Λ/ζλώδίϋτβί, β, ό χα) Ϋι, semipuiatus. Α χλαΰεύω• Ϋιμίχλα5•ο$, b χα) Ϋι, semifractus. Α χλάω. ΫιμικλΫιξίον, το, dimidia haareditas, dimidi- um bonorum. A xX^pos- Ϋιμιχόξίον, β, το, dimidia pars cori. A x'opcs• Ϋιμιχοτυλ'/ι, yj, dimidia^cotyla. Ϋιμιχοτυλια^, αία, αΊ'ον, qui est cotylis di- midiata?. Ab Ϋ,μιχοτυλιον, β, το, cotyla, seu hemina di- midiata. A XOTXjXy). Ϋιμίχραίξα, as, Ϋι, dimidia capitis pars ; (2) medium capitis. Α χξαίξα. Ϋιμιχξχνία, as, Ϋι, dolor circa dimidium sive ' medium capitis. Ab γ 1 μ!χξανον. Hinc Ϋιμικξανικκ, β, b, hemicrania laborans. Ϋιμίχξανον, β, το, dimidia capitis pars ; sin- ciput. Α χξάνον. ΫιμιχξΫό, b, semicretensis. Ϋιμιχύαθοε, β, b, semicyathus, Aret. . Ex xvados• Ϋιμιχύχλιον, β, το, semicirculus, semiorbis, hemicyclium. Ab Ϋιμιχύχλιος, b χα) Ϋι, semicirculi figuram habens, semicircularis. Α χύχλος. Ϋιμιχνχλιάιΰ' /is, is, idem. Ϋιμίχυχλος, β, ό, semicirculus, hemicyclus. ΫιμιχυλίνΙξίον, β, to, semicyiindrus. Α χύ- λ/»δ^βί• Ϋμίχυτξον, β, to, semimodius. • Α χύπξον. Ϋ,μ,ιχύων, υνος, ό χα) Ϋι, semicanis. ΫιμιΧάζ-αυΡος, β, b χα) Ϋι, nequam. Ϋ,μιλίπι^, β, ό χα* Ϋι, semidecorticatus. Α λεπίζω. γ,μίλεπτο$, ov, semiexclusus, sc. ex ονο. A Χετω. faiXiuxes, β, ο χα) Ϋι, semialbus. ΫιμιΧιτΡίαιος, αία, οίον, selibns, semilibris. Ab ΫιμίΧιτξον, ν, τί, selibra, semilibra, libra άϊ- ΗΜΙ taiidiata ; (2) semiobolus, sex asrei. A λίτξα. χμίλατος, ts, β κα) v„ semilotus. Α λύω• ήμιλοχία, ας, η, dimidiatus λόχο?, dimidia cohors. χίΛίλβχίτνίί , n, S, qui prasest ^μιλοχία. ίμιμ&θϊς, ίος , ό »«/ ί, semidoctus. Α /*«»- βκ»αι. γιμιμ&ν^ς, ίος, ο κα) ί, semiinsanus. Α μαίνομαι• Φ,μιμάξαντος, ov, flaccidus, semiandus, se- mimarcidus. "ϊ,τίφανοι ημιμάςαντοι, Lu- cian. in Toxari, p. 59. Α μ,αξχίνω. ήμιμάσσγ,τος, ν, ο κα) ν, semimansus. A μασσάομαι• ημιμίοΊμνος, tt, β» semimedimnus. νμιμίθυσος, β, β *«" ί» semiebrius. _ νίμιμ,ίξ'/ίς, ίος, ό κα) ή, dimidia? partis, semi. Α μίξος. ίιμίμίϊος, ο κα) γ), semiplenus. νμίμίΐξρΗ το, dimidium mensurae, v. c. modii. ^ γ,μιμνινιιζϊοί, a, ov, semimenstruus. Αρ,ίρ. νιμιμίνιον, το, semimenstruum, mensis di- midius. Ab eod. γιμίμναιον\ a, το, dimidium minas, dimidi- ata mina. Α μνα. ύμιμόξίον, ts, το, dimidiata pars, altera pars. νμιμόχθγίξος, ν, ο κα) ν), semimalus. νιμίνα, ■*$, Ίι, hemina, demidium sextarii, cotyla, acetabulum. Ab ήμισυς, χμινίξος, ό, coracinus piscis, Soph. ap. Ath. νιμίξίς-ον, hemina, dimidius sextarius. ύμίξγίξος, 6 xa) y), semiarefactus, sideratus. χμιξύξγιτος, ts, ο xa) ΐ, semirasus. Α ξυζάω- χμιοζόλιον, το, semiobolus. νμιοδίον, semita, Phiioxenus. Ab όΰος,νϊα. νμιοδιος, ts, β κα) γ), qui dimidia parte pras- est itineribus. νιμιολία, ας, γ), sescuplum ; (2) sesquialte- ra ; (3) navis piratica. %μιολιασμος, S, o, pensio sescupli. Ab ή'μιόλιος, a, i κα) jj, totus cum dimidia sui parte, sescuplus, sesquialter, sesquiplex. Ex Όλος, totus. χμιολις, ί, sub. μο"ξ», sescupla portio, idem qUOd γ,μιολίΧ. νμίολος, ts, ό κα) ν], idem et ex iisd. ήμιίναος , ts, ο αού υ), mularis. Ab γιμ,ίονος. νμιοντιγος, S, ό, agaso mulorum, mulio, Ex Υΐμίονος et 'άγω. •fifjuovtxo;, r„ ov, mularis. Ab ήμίονος. νμιόνιον, ts, το, herba quaedam, aspledon a- lias dicta ; (-2) avis qusedam. Ab eod. ίμιονις, ι&ος, υ), stercus muli, ap. Hipp, pro ν,μιόνα evU• ήμιονίτ' /is, ts, β, mularis. Ab eod. γ}μιον7τις, ιίος, v, mularis ; (2) mulum pa- riens. γ)μίονος, ts, Ό xa) '-5, mulus, yel mula; (2) idem quod γ)μιόνιον. Ab eVej. ίιμίοπλος, q. d. semiermis. Ab 'όπλα, ar• ma. χμίοποι αυλοί, tibia? pauciorum foraminum. Ab σπ-η. •ημίοπτος, ts, β xet) r h, semiassatus, semias- sus ; (2) semicoctus. Ab οττά,ω. ίμιοφόίν'ής, ίος, ο xaCi ν), qui ex dimidio ap- paret. (Sed rectius exaretur ημιφοΜ,ς, aut ίιμιοΊΐφχνίΐζ•) Α φαίνω• χμιναγν,ς, ίο;, 6 xau ν), semiconcretus. A ίττίγνυω. νμιπ&θης, ίος, ο χκι 'h, partim adfectus vel vitiatus. Ήμιπαθία μίξίκ, Aret. A πάθος, νμιπαίδίντος, semidoctus, Suid. indoctus. Α π/χάίνω. ήματα.χ}ίς, ίος, ο καϊ ν), suffertus. A tree,- . χύί >' ν,μιπίλικχον, et '/ίμιχίλίχίον, το, securicula, Ερ. V.L. ημιπίλίκον, α, το, securis uno tantum la- tere scindens, ab una tantum parte acu- " ta. Ex πίλικυς. νμίπί*τος ι it, ό, semicoctus. ήμιπγ,χυ»ως , αία, oiiov, semicubitalis. νιμίπηχυς, υ, idem. ήμίπλίθξον, ts, το, dimidium jugeri. ήμίπληχτικος, η, ov, hemiplexia laborans. Ab ήμίχληξ, ί\γος, Ό καΐ ή, dimidia parte per- CUSSUS. Α πλήττω. •ημιπληγία, ας, *j, dimidii corporis resolu- tio, paralysis, hemiplexia, quae est partis corporis, sicut apoplexia totius corporis. ήμιπλ•/ΐξ7)ς, ίος, β και ίι, semiplenus. Ήμ»- •τλν,ξίοΊ κΰτιοΊ, Aret. ίίμιπλνίξωτος, u, ό και ν\, semiplenus, semi- inanis. Α -χλ^όω., ΗΜΙ •η μΐίτλίνβιον, ν, τβ, dimidius later ; ήμίπλιν- θοι, semilateres. Α πλίνθος. ήμίπνικτος, ν, β κα) η, semisuffocatus. Α πνίγω- ν,μίπνοος, contr. ημίπννς, χ, β και ν), semi- animis, semivivus. Α πνέω, spiro. νιμιποΒιον, ν, το, semipes, pes dimidius. A «ft• ημίπολον, ») το, dimidium poli, i. e. cceli media pars, Hes. Α πόλος. ύμιπόννίζος, ο χαϊ i), semimalus, semimalig- nus. νιμίπας, όδος, semipes. Α πας, pes. νιμίπτωτος, ts, ό κα) ν], semirutus, qui dimi- dia ex parte corruit. Α πίπτω. ήμίπυξος, n, b κ») ίι, semiustus, semiar- dens. ήμιπύξωτος,' ov, semicombustus, seu semi- calidus. ημίπυρβος, », β κα) ή, semirufus. ήμιρραγης, ίος, ο κα) ή, semifractUS, Semi- lacer, interruptus. Α όψσω. ημιο-άλίυτος, ss, β κα) ν], dimidia ex parte concussus et agitatus. Α ο-αλίύω• •ημισαπης, ίος, h κα) ή, semiputris qui di- midia ex parte computru'it. Α ο•γ]πω. ■ήμισίλπϊΰος, ό, semisperans, Steph. ■ημίο'ίυμα, ατός, το, dimidium, dimidia pars. Ab ΥιΜσώω, dimidius sum; (2) dimidia ex parte aequo ; (3) ad dimidias partes redi- go. Ab 'ήμισυς. ήμίο-νς, gen. sing, pro ημΉτιος, ab ήμισυς, ιίμίοΌφος, ν, ό κα) »j, semisapiens. ήμίσπαβΌς, ts, β κα) »5, semivulsus, semia- vulsus. Α σπάω. ήμις-ίχιον, n, το, hemistichium, dimidium versus. A s -ίχος, versus. νμις-ξατιώτ'/ις, ό, semimiles, miles semivir. ■ήμΐϊξίγγΰλος, ov, semiteres, semicircularis, obliquus. νϊμισυ, ίος, το, dimidium, altera pars, se- mis. Ab "HMI2T2» σεια, συ, Gen. ιος, ίίας, ιος, dimidius, semi, semis. Υΐμ,ισφαγ%ς, ίος, ο χα) ri, semimactatus. A σφάττω. ν)μισφαίξΐον, ν, το, dimidia sphaara, dimidi- um globi ; (2) cceli dimidium. Α σφαϊ• ν) μιτάλαντον, α, το, semitalentum. ''ήμιτάξίχος, ν, β κα) %, qui media ex parte est salsamentum. ήμιτίλιία, ας, ' dimidium, semis, Luc. νίμιτίλαος, a, ov, dimidius. ν)μιτίλΐ?ος, α, ο κα)ν), dimidia ex parte ab- solutus, imperfectus. Ab νμιτιλν,ς, ίος, ό κα) η, semiabsolutus, inter- ruptus, seinifinitus, imperfectus ; (2) ap. Horn, de domo vacua, vidua, II. 2; 701. Α τίλος. 'ήμίτμητος, ov, in duas partes sectus. ■ήμιτόμης, ν, ό, semicastratus, oui alter tes- ticulus exsectus est. Ex τίμνω. νιμιτομίας, η, Ό, idem et ex iisd. νιμιτόμιον, tt, το, dimidia pars, dimidium. ήμίτομον, it, τβ, idem ; (2) latus. Ab 'ήμίτομος, h xa) v), dimidiatus. ήμιτόνιον, ν, το, dimidia pars toni, semito- nium. Α τόνος, νμίτξαυλος, ts, ό κα) 'a, semibalbus. ήμιτζίζ^ς, \ς, paululum detritus. Α τξίξω. νιμιτξίγωνον, το, dimidium triangulum. γ)μι-τξΐτα7ος, αία, alov, semitertianus. νμιτύζιον, το, indumentum lineum, fim- bria ; (2) sudarium, fascia. νιμιτύμζιον, α, το, dimidium, h. e. parvum bustum, parvum sepulchrum. Α τύμ• ζ'ος• Υΐμίυπνος, is, ό κα) ν\, semisomnis. ήμιφΛΎ,ς, et ήμ,ιφανίις, \ς, dimidia parte con- spicuus. Α φαίνομαι, ■ήμιφάλακζος, is, ό κα) *j, semicalvus. ήμιφάζίον, it, το, dimidia vestis pars. A φα,ξος. Υιμί'φαυλος, ov, dimidia parte futilis, i. e. nullius pretii in aliquo genere. ήμιφλίγνις, ί'ος, ό κα) ή, semiustus, semius- tulatus. Α φλίγω• ίιμίφλίκτος, ts, ο κα) ί), idem et ex iisd. ήμίφωνος, ts, β κα) fi, dimidiatam vocem e- dehs ; (2) litera semivocalis. Α φωντ,. ίιμίχλω^ος, ts, ό κα) i\, semiviridis. Ϋιμιχοαιος, αία, alov, dimidium continens congium, semisextarius. Α χόος. ημίχοος, contr. ^μίχχς, ν, β κα) ή, idem et ex iisd. dimidii congii capax, Anstot. Hinc et congius. scil. ( 257 ) dimidius HNE ν,μιχοίνικος, u, ό κα) v\, dimidiam chceni- cem continens. ΪΗ,ίχοινιξ, 5j, dimidia choenix. Ϋ,-μιχολώΰ'κ, tag, S κοί ) .^', subhiliosus. 'λμιχόζίον, β, τβ, altera pars chori bipartiti. *ιμιχξ'<ι<τος> β κα) Ϋι, non satis bonus, sub- lmprobus. '<ιμίχ%νσος, h κα) ή, ex dimidia parte au- reus. 'ΑμΊχωτος, ts, ο κα) »5» semirutus. Α χω*• ήμιψυγ^ς, ίος, β κα) ν), idem quod seq. ■ήμίψυχτος, is, β κα) ν], semifrigefactus, se- migelatus. Α ι^ύχω- νμίψνχος, ts, ό κα) τ), semianimis. Α •ψο- , Ζ&- _ ημιωζολιχιος, αία, άιον, semiobolaris, semi- obolum pretio aequans ; (2) vilis, exigui pretii. Ab ήμιωζόλιον, ts, το, semiobolus, dimidia obo- li pars. Hinc et τά τιμιωζόλια, ων, vasa minimi pretii. Ab eod. ήμιωζόλον, κ, το, idem et ab eod. ήμιώζίον, ts, το, semihora. Ab %ξα. ν,μμαι, perf. ind. pass, verbi « w ϊιμοίξηκως, perf. part. act. verbi άμοίξίω.' ''HMOS, adv. Poet, quando, quum, post- quam. 'ίμος, τι, ov, noster, Poet, ab γ,μ{ίς. Υ,μοσυννι, ν,ς, τ), jaculatio, seu jaculandi pe- ntia. Ab %μων• ?ιμπίΐχόμ'/ιν, induebar, imperf. ind. pass. Poet, pro άμπαχόμην, ab άμπίχω. Υΐμπίσχόμνιν, a. 2. ind. med. verbi άμπίχω. νμπισχόμην, imperf. ind. pass, verbi άμ- πίσχω. Υΐμπόλτισί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi \μ~ πολίω. τιμύνατο, ultus est, 3. sing. a. 1. ind. med. Ϋιμυνι, 3. sing, imperf. ind. act. verbi άμύ• νω. Υίμυόίΐς, όίσσα, όίν, qui solet inclinare, seu cadere. Ab ημύω. γ\μυσι, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ν^,ί/ω. Υΐμύσιΐί, ceciderit, 3. sing. a. ejusd. JEol. format. II. 4, 290. ΉΜΪ'Ώ, f. ύσω, incline, cado, demitto. Έπί τ' νμυα άς-αχύίσσιν, II. 2, 148. "Η- μυσί κάξνι, ib. 8, 308. ίιμφαγνόνν, imperf. ind. act. pro τιμφχγνό• iov, ab άμφαγνοίω. νμφαμίνος, perf. part. pass, verbi άμφιίν- νυμι. 'ημφίζαλλον, imperf. ind. act. verbi αμφι- βάλλω. νιμφίγναν, imperf. ind. act. pro ημφιγνόζον, ab αμφιγνοίω. νμφηννύμΥΐν, imperf. ind. verbi άμφιίννυμι. •/ιμφίισα, vestivi, a. 1. ind. act. '/ιυ.φίίσμα.ι, indutus sum, perf. ind. pass. ■/ιμφιισμίνον, ace. sing. perf. part. pass. '/ίμφισ§γιταν, imperf. ind. act. contr. pro ημ- φισζτιτεον, ab άμφισΖν\τίω• τιμών, όνος, β, jaculator. Ab Ί'ημι, mitto. "ΗΝ, conj. si, pro Ιών, si. Hinc jjv ^,nisi. %)v, dixi, Poet, pro 'ίφ^ν, a. 2. verbi φημί. riv, mist, a. 2. ind. verbi "ήμι. ανάγκασα, a. 1. ind. act. verbi αναγκάζω. Ϋιναγκασμίνως, adv. coacte. ηναιί'/ιχότίς, nom. pi. perf. part. act. verbi άναιΥίω• ηνάλωσα, a. 1. ind. act. Dor. pro ανάλωσα, ab αναλίσκω• _ νναντιώθην, a• 1. ind. pass, verbi Ιναντιόομαι. %ναξα, a. 1. ind. act. verbi άνάσσω. τ\νασσίν, 3. sing, imperf. indie, act. cum v Ιφίλκ- νιναξα, interject, a. 1. ind. act, verbi ίναίξω. r]vhavov, imperf. ind. act. verbi άν^άνω. ΫινΙ^αγαθηκίναι, perf. ind. act. verbi άνΰξα• γοίθίω. ΥινΙζώθην, a. 1. ind. pass, verbi άνΰξόω. 'ήνιγκα, a. 1. ind. act. verbi φίξω, pro ίνίγ- κω. Ϋινιγκον, tuli, a. 2. ind. act. verbi ejusd. Ϋινίγμα,ι, latus sum, perf. ind. pass. we6'/)y, a. 1. ind. pass, verbi α'ινίω• νινίικα, aor. 1. ind. act. Ion. pro ν\νιγκα, a φίξω• ■ίνιιπί, edixit, 3. sing. a. 1. ind. act. Poet. pro άνίιπί, ab άνίπω. ήνίίχθ'.ιν, a. 1. ind. pass. Ion. pro ν,νίχβνιν, a φίζω- ηναχόμ'/ιν, sustinebam, imperf. ind. med. Att. pro άνιιχόμ'/ιν, a verbo άνίχομαι, sustineo, tolero ; 'ήνίσχίτο, Eurip. Electr. 264. ■>Μχίως, adv. diu multumque, longo tern» pore. ' Ab HNT ΗΠΕ ΗΡΑ ΉΝΕΚΗ' t, ios, ό **) »', porrectus, pro- tentus in longitudinem j (2) perpetuus, continuus. γινεμόικ, εσιτα, εν, ventosus, Horn. ΐινεμόφοιτος, ov, aera vadens, aerius, Stepk. Ab άν-μο; et φοιτάω. τινίμω^γ,ς, ες, β χα) Ϋ), ventosus, Hes. τινίπον, dixi, a. 2. ind. act. verbi ενίπω. νινίσα, laudavi, a. 1. ind. act. verbi α'ινίω. ν,νίσχίθγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi άνίχω. τινεο-χόμγ,ν, a. 2. ind med. Att. pro άνίσχό- μ-ην. γ,νίχΒην, delatus sum, a. 1. ind. pass, verbi φέξω* γ,νίωγα, perf. ind. med. Att. pro inay« f s.b ανοίγω. ίινίώχθ%ο•χν, aperti sunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. γ)νηλωμαι, perf. ind. pass. Att % pro άν^λα- μαι, ab ayxXiirxa, pro «κ»λό». %νγ,νάμτιν, renui, a. 1. ind med. verbi aval• ?νθί, 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro ?λ0ε, ab ΐξχβμαι. V,vQov, a. 2. ind. Dor. pro ?λ0βν• '/It9nru.iv6f, perf. part. pass, verbi ανθίζω. ΉΝΓ , αώυ. ecce. ΉΝΙ'Δ, «?, ύ» habena, lorum, retinacu- lum. Άφ' Y,vias, ad sinistram a dextra. ύνίάζω, f• «Va». frasno. Ab ηνία. ίήνίγμαι, perf. ind. pass, verbi αΐνίττομαι. 'ήνίδε, ecce, Dor. pro Iv/Ss, ab ένί/δω. 'HwSs τβ< δέ«« μαΚα φίξω, Theoc. Id. 3, 10. χή-/,ο-αι, 2. sing. perf. ind. pass, verbi «ν/ώα. ΉΝΙ'ΚΑ, orfv. quum, quando, ap. Atticos dicitur de hora diei, qua hora ? ut et snj- ( »/««, qua ? ijvio», »ι τβ, framum. Ab ηνία• νινιοποιίΐον, ν, το, ofBcina habenarum. ήνιοποιίω, habenas conficio ; (2) habenas re- go et duco ; (3) rego, moderor. Ab •ηνιοποιο;, 2, b κα) ν], qui habenas conficit. Ex % via et ποιίω. 'ονιοτξοφίω, ω, habenas verto, guberno. "Os α,ξμα λίυχον γ}νίθς~ξύφί7 βιζως, Eur. Ph. 176. Ό r>,v ποδαξγον Ψύλλαν ήνιος-ροφων, Lye. 166. Ab ηηοζ-ξίφΛς, ν, ο χα) ν), qui habenas vertit, auriga, Soph. Elect. 731. Ex Ϋ]νία et ?ξί• φω. χνιοχϋα, et γ)νιοχία, ας, τ), aurigatio; (2) gubernatio, moderatio, agitatio. Ab r r νιοχίύω. ννιοχώς, ios, ό, auriga ; obliqui casus, y)vio• XYfis, τ)νιοχγ]ι, ν\νιοχν]α, Poet. Ab %νιονεύω, f. iutrcu, habenas teneo, aurigo ; (2j moderor, rego. Ιίόλιν τινιοχίύαν, E- pigr. Ab ν^ίοχος. ϊ,νιοχίω, Si, f. 7,σω, idem et ab eod. hioxviSt nom. pi. Ion. pro Yivtoxhs• γ,νιόχγ 4 σΐί, uos, y\, aurigatio. Ab Ϋ,νιοχίω. νινιοχιχος, ad aurigandum aptus, aungatio- nis peritus. %νίοχος, a, i, auriga. Ex Ϋ,νία et εχω. ηνίπαπιν, dixit, 3. singul. perf. ind. med. Poet, pro ί^νιπι, ab ενίπτω. ?wf. ios, ν), annicula, Od. 3, 382. Ab hes, annus. γνισσάμΥ,ν, a. 1. ind. med. verbi αινίσσω. zvioO -άμγ,ν, a. 1. ind. med. verbi Χνίσσω. ναιίσιητβ, 3. sing, imperf. ind. med. verbi α\νίσσομαι• γνίχθω, 3. sing. perf. imperat. pass. ν,νοθα, florui, perf. ind. med. verbi ίνίθω, per Metathes. pro άνθίω. ν,νοίγτιν, a. 2. ind. pass. Ion. pro ίνωγ-ήν, ab ανοίγω. τινοιξχ, aperui, perf. ind. act. verbi ejusd. sjveirat;, 3. sing. perf. ind. pass, verbi «>>«- φίξω, pro α,νΰίω, refero. %vov, imperf. ind. act. per Sync, pro %νυον, ab α,νΰω. *>νοξία, ας, τ), vel ηνοξίτι, τις, τ), virilitas; ν)• νοξίτιν \°ατιινγ,ν, II. 6, 156. Ab αντίξ. ν,νοχα, tuli, perf. ind. med verbi φίξω. ννοψ, οπός, β χα) ->„ sonorus, vocalis ; (2) perspicuus, lucidus. Ab οψ, vox, vel &$/, oculus. ί,νο-χόμην, 1. sing. aor. 2. ind. med. contr. pro τινατχόμτιν, ap. Soph. Ann. 473. Ab ανίχω- %«ται, sedent, 3. plur. prass. ind. v. ^μαι. HvTtov, imperf. ind act. verbi ίντίω, Ion. pro αντάω• Tjvnro, 3. sing, imperf. ind. med. verbi iv τομαι• yvTviri, 3. snig. a. 1. ind. act verbi ανιάω. ϊντιζόλαν, imperf. ind. act. contr, pro fan- ζόλίον, ab αντιζολίο). nvtihixvv, imperf. ind. act. contr. pro τ-,νιι• 'hixiov, ab αντιδιχίω. ν,ντινα, quam, ace. sing, ab #«?. τιντλτιχότίί, nom. plur. plusq. part. act. v. αντλίω. TivTo, sedebant, 3. plur. imperf. act. verbi •ημαι. riwiv, 3. sing, imperf ind. act. cum y Ιφλ*. ab ανίιω. 'ήννσα, perfect, a. 1. ind. act. verbi ejusd. %νυ?ξον, sf, re, unus ex ventricuhs anima- hum ruminantium, ex eo dictus (ut pu- tatur) quoniam in eo iiavvtrat xa) srsV- jussi, a. 1. ind. act. τινωμαι, perf. ind. pass, verbi Worn. ηνώξθνν, imperf. ind. act. pro ν,νώξθοοί» sb ανοξθόω. 7ΐνώξ&ωσ•α, emendavi, a. 1. ind act". τινώχλαν, imperf. ind. act. contr. pro ν)νώ• χλιον, ab ίνοχλίω. τιξα, veni, a. 1. ind. act. verbi Ύ\χω. v\a, fregi, a. 1. ind. act. verbi άγνυμι. rJia, a. I. ind. v. αϊβνν, vel ασσω. Soph. τιξίΐ, veniet, 3. sing. f. 1. ind. act. τιξα, (ως, τι, adventus. Ab ν,χω. γ)ξ/ν, 3. singuL imperf. ind. act. contr. pro τιξίοε, ab ίξιόοι. τιξίωται, 3. sing. perf. ind. pass. ■>ιΙω, veniam, f. 1. ind. act. Dor. pro Sj|a>. t)o7, aurorce, dat. singul. contr. pro r,oi, ah *)ώς νοιος, οία, o~ov, orientalis, matutinus. Ab τ)ώς τιομιν, 1. plur. a. 2. ind. act. Att. pro tlo- μίν, ab ΐΐμ.ι. %ov, ivi, a. 2. ind. act. Att. pro εΓβν. ν,όνα, ripam, ace. sing, ab ν,ων. γ)όντιο•ας, 2. sing. a. 1. ind. act. v. αίονάω. '-/ιόνιος, ία, tov, fittoralis. Ab γ,ών• ■>#?•, gen. sing, contr. pro ν,ίος, ab τ,άς. ^HII AP, α«ί, c -β, hepar, jecur. '/ΐίτατΥ,θτιν, a. 1. ind. pass, verbi απατάω. ν)πατν)ξία, τα, medicamenta hepatis affec- tibus accommodata, &c. Steph. Ab §- ηταττιςος, a, ov» hepaticus, hepatarins : AfFerunt et wartya, scil. φάξμαχχ, medicamenta hepatica. Ab eod. 7ivoc,TYiTixas.y τ), «ν» fraudulentus. Ab oara• ιτάω. fa-arias, 8, 6 U hepatarius, ad hepar perti- nens. Ab ν,ταρ. γ)πατια7ος, a> ov, idem. τσατίζω, f. ία-ω, hepar refero, hepati simi- hs sum ; (2) ad hepatis colorem vergo. Ϋρατιχος, ν), ov, jecoralis ; (2) qui morbo hepatico laborat. Ab eod. τιπάτιον, x, to, jecusculum. Ab ?«r«a. τιτατϊτΥ,ς, n, i, jecorahs ; (2) lapidis genus. ήτατΤτα, /δβί» ν , jecoraria, ut vena, morbus. τ-,πατοίΐϊνς, ίος,ο χα) i), jecinorisimilis. Ex ν,παξ et ΐΓδος. vsrares, u, S, piscis quidam a jecinoris co- lore nomen sortitus. Ab faag. '/πατοσχοπίω, ω, f. τ]ο'ω, exta consulo. ηπατοσχοπία, ας, τ), jecinoris inspectio, ha- ruspicina. Ab faaroirxoffes, if, ό χα) τ], haruspex, exti- spex, qui ex inspecto victima? jecinore fiitura colligit. Ex %χαξ et σχοπίω. τ-,πατκξγος, β χα) η, hepatis dissector, ap. Lye. si lectio vera, quod non videtur, Ern. ϊ,πατύξίον, n, to, eupatorium, herba ; dici- tur etiam ινπατώξίον. τριαφί, 3. sing, aor.- 2. ind. act. verbi atra- φίσχω. τιχάω, sarcio. Hinc τ)π-/;β•χο•θαι. TiTihavo;, τ], ov, claudus ; (2) inflrmus ; (3) stolidus. Ex τι pro a priv. et πίζα, pes extremus; ut sit quasi άπας. Hinc τιτίδανόω, debilito. faiiyno, 3. sing, imperf. indie, pass, verbi Ιτύγω. νπιιγμαι, perf. ind. pass. Υΐπύθν,σα, a. 1. ind. act. verbi ίπαδίω. τινιίθαν, imperf. ind act. pro γ)πιίθίον. τιπίλίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. pro faii• λα. γ)πίίλτι<ην, 3. sing. aor. 1. indie, act. cum v εφίλχ. ab αχίΐλίω. Υ,τείξογίννις, 6ί» in continente natus. A yiy vouat. ■ϊπείξοιο, gen. sing. Ion. pro fai'^v. Ab ( 258 ) "ΗΠΕΙΡ02, «, *), terra continens ac me- diterranea ; (2) nomen regionis, Epirus. Hinc νχίΐξόω, continentem facio, continent! ad- jicio. Άναχωξτ,σιις χνμάτων §-x\acrtrai τιπίίξωσαν, Aristot. ντϋξώτΥς, n, ό, in continente natus; (2) Epirota, quidam ex Epiro. Ab eod. τ] πιιςωτιχος , if, ov, ad continentem spectans j (2) Epiroticus. Ab eod. νιπίζωτις, ties, v, mediterranea ; (2) Asia- tica. ήπατα, deinde, Poet, pro Ιτε/τα. τιτίξ, conj. aut, quam. Ex 5J et srsg. jia-sg, quomodo, prout, pro uaxig. Υιτίξόπευμα, ατός, το, res, qua aiiquem de- cipimus. Ab τιτίξοπιύω. τΐίΠξοτίυς, ίος, seu r t os, ό, impostor, decep- tor. Ab eod. 7)τίξθίπίισας, a. 1. part. act. verbi τιχεξοχύ*. TiTigixiwris, ws, τ), fraus, impostura. faigomvriis* S, ό, idem quod faieotnvs' τιπίξοπίύω, fut. ύσω, decipio, fallo. V H «χ eiXis, οτ.τι yvvalxas ανάλχιδας faieosrtu- tts ; II. 5, 349. Ab β•ψ, vox. τιπεχθάνοντο, 3. plur. imperf. ind, pass. Aft. pro απτιχθάνοντο, ab απεχθάνομαι. 7i!T7iT7is, S, i, sartor, vel sutor. Ab faae/. 'ήττ-,τξία, as, y), sartrix, vel sutrix. τιΧ7ΐτξΐον, a, to, instrumentum, quo sutores et sartores in consuendis coriis vel pan- nis utuntur, subula, acus. Ab foot», τιπιαλίω, ω, epiala febri laboro. Ab ΉΠΓΑΛ02, v, e, febris quotidiana, epia- lus. Eustathius per Antiph. ab faios de- rivatum existknat. tiTiaXTis, Tiros, ό, ( idem. ΫιτιαλώΤϊτκ, ios, ό **/ υ], febrilis. A praec. Υ,πίάμα, ατός, lenimentum. Ab τιτιάω,ω, fut. άσω, vel -iitru, mitigo, lenio. Ab fates- 7ΐ*ιγιθγ>ν, a. 1. ind. pass. τιπιίΰω gos, *t, ο χα) ν), leuis, qui mitia dat. Ex faios et δάξον. Υ-.τιοΖώτΥ,ς, u, ο, idem, Epith. JEsculapii. τιπιόθομο;, n, e xa) y), benigni et mitis ani- > mi. Ex Υΐτιος et ^-νμός. τ)χιόλγι, y„ medela, V . jL. Ep. al. Ϋ,τιόνΥ,. Y.criofajs, ν, β, idem quod faiaXos• ηπιόλιον, ν, το, levis febris, epiaU accessio. Dim. ab Yi-riokos, *i β, bestiola circa lychnum voli- tans. DicitUr etiam idem esse quod y)- vria\0S' faiopviTis, o, idem quod τιχιόθνμοί, Epith. Patris, Naz. ^ιίμοίξος, ov, mitefatum sortitus, mite in- genium sortitus. "ΗΠΙ02, ία, ιόν, placidus, clemens, mitis, lenis. Hinc YimOTvis, y/tos, 7i, lenitas, dementia. Υ,πιόχί/ξ, ξος, β χα) ν„ qui placidas et benig- nas manus habet, placidus, mitis. Yictis -ατο, 3. sing, imperf. ind. Ion. et Att. pro \τί$•ατο, ab ials -αμαι. Υ,πις-ίιθΥ,ν, a. 1. ind. pass, verbi itrifia. fois-.Y/trav, diffiderunt, 3. plur. aor. 1. ind. act. τιπίς-χν, imperf. ind. act. pro fais-io». mis -ω, noveras, 2. sing, imperf. ind. verbi επίϊκ-μαι, imperf. γ)πι$•άμγιν, faira/re, Ion. Υ&ίς-αο, Att. επίζ-ω, Euripid. Here. Fur. 344. τιπίως , adv. leniter, benigne, clementer, ae- quo animo ; τιπιωτίξως , lenius. τ-,πόμην, imperf. ind. med. verbi 'έπομαι. Υ,ποξΗν- imperf. ind. act. pro γ\πΌξΐον, ab «- ποξίω. υ,χχ, nirnirum ; (2) certe, profecto ; (3) ne- dum, multo minus ; (4) interrogat eti- am. Υ,πται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi όίπτω. Tisrvov, 3. pi. imperf. ind. act. verbi »πύω» vel τατύω. Υ,πντα, vociferator, voc. sing, ab YiirvTYis, x, i, vociferator. Ab τιπύω, sono, sonitum edo, vociferor, clamo. Ovr' ανεμο$ τ'οσσον γε ποτ) δξυο•)» ν^ιχίτ μοιο-ιν Ήπύει, II. 14, 39&i At) απύω. ?§ι ?e«i» τβ, ver; (2) dduculum. Ab t«g. Υ,ξα,'τά, grata, apta, convenientia. Ab Ιξαν* amare, vel αξω, apto. '"Hgat, gratiain, beneficium, auxilium, ace. sing, ab anti- quo %ξ, quod idem.signifieat, Ern. 'Etri >/iga φίξ(ΐν Aii, obsequium preestare Jovi, Ά. 1, 578. Sic melius divisim, ut sit in - φίςνν. "ΗΡΑ, as, τι, Juno. Dea vivifita, poten- tiarum feracium fons et mater. HPH *Γ,βα, tuli, a. 1. ind. act. verbi a'lga. ΐήξχ, 3. sing, imperf. ind. pro %ξαι, ab \ξία. ήξκτο, imprecabatur, 3. sing, imperf. ind. pro-yjeatro, ab αξάομαι. 'Hga7o;, αίχ, alov, Junonius. Hinc"H^at/e», To,pro'H^ot7ev, Junonis templum, τα'Ή- ςχια, pro Ήξχΐα, ων, Junonia sacra, seu festum Junonis. Ab"Hg«. Ήξαχλίν,ς, he;, contr. Ήξχχλ?,ί, Hercules. Declinatur : Ήςαχλης, Ήξχχλίος, Ήξα- ζλι7, Ήβαχλίχ, ϋζάχλας- ApudPo'etas, Ήξχζλεης, Ήξαχλτ,οα 'Ηξχχλγ,ϊ, Ήξα• χλν,χ, ' ϋξχχλί'/ιν, Ήξχχλην. Ήξχζλίίδ?!;, α, β, Heraclides, fUius vel ne- pos Herculis. Patronym. ab 'Heaxkern. Ήξάχλαο;, ε/α, t /βν, Herculeus. Hinc τ« Ήςάχλϋα,ων, festum Herculis, et το Ή- ζάχλιιον, χ, templum Herculis. Ab eod. ν,ξάχλιις, adv. hercle ; (2) part, admirandi cum terrore, indignantis et detestantis. Abeod. fi ξχχλατίξω, fut. fat», sum sects Heracli- teae. Ab Ήξάχλίΐτος. 'HgaxXunr^s, S, β, sectator Heracliti. νίξαμαι, perf. ind. pass, verbi Ιξύω. γξάμ,νιν, extuli, a. 1. ind. med. verbi αΐξω. γξχν, 3. pi. a. 1. ind. act ήζύ-νθιμον, ν, το, eranthemon, herba. Ex %)g, ver, et a\Mm,floreo. xgxvos, v, i, rex, praefectus, opitulator, E- tym. Hes. •κζχνίω, opera fero, gratificor. ilgxga, perf. indie, med. Att. pro agygot, ab &ξΟΙ• χξχξον, aptaverat, a 2. act. v. &ξω, H. 4, 110. ήξχξχιχοί, τ), β*» a vere incipiens. Ex 5Jg et αςχομαι. τΐξχζ,2. sing, imperf. ind. act. pro %gxis, ab Ιξάαι. %ξχσ•άμ*ιν, devovi, a. 1. ind. med. αξάομαι. ν,%χσάμπ,ν, captus fui amore, ab ίζάζω pro Βξάομχι, amo, B. 14, 317. Ούδ' eW' ^ jao-a^tijv ' Ιξιονίης ά,λόχοιο. χζά,σ-θτνι, a. 1. ind. pass, verbi Ιξάω. τΐξάο-α-χο, 2. sing, a, 1. ind. med. Ion. et Po#. pro *5fa!» β», vernus. Ex Ιχξίνος , ab Ute. γ,ξίον, imperf. ind. act. verbi χίςίω. fyvrrat, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ig|. ΐξίχίΐ, contenderat, 3. sing, plusq. ind. act νςιχον, secui, a. 2. ind. act. verbi Ιξίίχω. fyiviosi », Ό, candidus. '/■,ξίνολόγοι, cicada?, Hes. Ab όξινος et Χίγω. ήξίνος, oj, β», vernus. Ex Ιαξίνός. ίξίνοτόχβί, 6 χα) τι, in verno tempore pari- ens, Hes. Α τίχνω. ΉΡΙ'ΟΝ, ου, .το, monumentum, sepul- chrum. 'Ενθ' at' Άχιλλώί Φξάσ-σ-α,το Ιίατζόχλω μίγα. ^giov, yhi β/ αΰτω, II. 23, ίηςιχον, cecidi, a- 2. ind. act. verbi Us'itu• ϊΐξίζ-όλη, να, τι, aurora ; (2) dies. Ex %gi et troXii», versor. '/ΐξΐχώθην, a. 1. ind. pass, verbi Ιξΐχέω. ίζίο-άλπιγξ, τ), species avis, tanquam vere vel mane buccinator, Callim. Frag, apud Schol. Aristoph. ad Aves, 88*. τΐζΐο•(, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi Ιξίζαι. τϊξζί, tulit, 3. sing. perf. ind. act 4 verbi α'ΐξο). τΐξχα, 3. sing, imperf. ind. act. pro ί^εε, ab αξχίω. fyxurt, 3. sing. a. 1. ind. act. τίξχται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ίξχο- μχι, incipio. faxa/s, qui sustulit, perf. part. act. verbi α'ί°ω. ΐίζμχι, sublatus sum, perf. ind. pass. 'ίίξμοξί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi <£j- μοζω.^ τΐξ/Αοσμίνως, a dv. apte. Ab άξμόξαι. 7)ξνί7το, 3. sing, imperf. ind. pass, pro iigvl• tro, ab ίξνίομχι. τίζννιο-ατο, negavit, 3. sing. a. 1. ind. med. τΐξνυντο, 3. pi. imperf. ind. verbi Άξννμχι. ήζξάμτιν, a. 1. ind. med. verbi Άρχομαι. τΐξζχντο, cozperunt, 3. pL a. ejusd. \liv, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi ά,ξχω. τΐζόμνν, a. 2. ind. med. verbi ίςομχι. τΐξν, 2. sing, imperf. vel a. 2. ind. med. Ύίξοσα, aravi, a. 1. ind. act. verbi α,ςόω. feSvro, 3. pi. imperf. ind. pass, pro γξξοντο, ab a'tpioi• νξ5το, 3. sing, imperf. ind. pass, pro jjf&re. ν,ξπάγ'/ι, 3. sing. a. 2. ind. pass. Ti'trao-iv, 3. sing. a. 1. ind. act. cum y IqiXx. ab άξπάζω. \σα, a. 1. ind. act. JEol. pro \α, ab &$». γ,ξτχι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi α'ίξω. ΐίζτνιμαι, perf. ind. pass, verbi ίξτάω. $ξτο, sublatus erat, 3. sing, plusq. ind. pass. ϊίξτύνιτο, 3. sing, imperf. indie, med. verbi αξτ.ύνω. ΉΡΤΓΓΙΟ'Ν, . ν, τό, eryngium, herba, Angl. ervngo, or sea-hollv. νιςυγγος, ν, i, villus dependens ex mento hircorum. Quasi ab iigiov, lanugo. Yjouyi, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi tgiC-yt». 'nPTTil.mugio, Hes. ϊζύγων, μυχώμινος, mugiens. τΐξύχαχί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi \- ξυχάχω. νίξυχιν, 3. sing, imperf. ind. act. verbi Ιξύ- „ χω • . ΐηζυον, imperf. ind. act. verbi α,ξνω• 'ή%υτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi IgCu. ίήζχατο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro ^ ν)ξγμίνοι tjrav, ab ϊςγω, vel ugyto. ??Z £ » 3• sing, imperf. ind. act. verbi αξχω. *ΐξχθν>, inceptus sum, a. 1. ind. pass. v)V Ijo-av, 3. plur. imperf. ind. verbi ιΊμί. τ}ο•ας, 2. sing. a. 1. ind. act. verbi ίίδ«. ψατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi ij'oV μαΛ• liAZviza, perf. ind. act verbi αιηΖίω» 'r]tru, 3. sing. f. 1. ind. verbi ΐνιμι. νισίλγπμαι, perf. ind. pass, verbi αο•ίλγ(α>. yo-iXyyva, a. 1. ind. act. Att. pro %σιΚγα• να, ab αοΊλγαίνα). v)o~tv, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi '士. %0-θα, 2. sing, imperf. ind. JEol. pro fo , ab ΰμί• Ύΐο-βαι, sedere, praes. inf. verbi τ,μχι. vio -θίίνιν, a. 1. opt. pass, verbi ν$ομαΛ. ηο-θίνιιχχ, perf. ind. act. verbi atrdtvsu. ήο-θίνίιο-χ/Λίν, 1. plur. a. 1. ind. act. *ιο*Βίννν, imperf. ind. act. pro totiiviw. *)<τθένπς, nom. plur. a. 1. part. pass, verbi ίίΰΰμχι. ρρ-θίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi αιο-θά- νομχι. γ,ο-θ' /j, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi ί/ίδομαι. Υ,σ-θν,ν, a. 1. ind. pass, verbi ν$ω. *ιο•θ*ιο•άμγιν, a. 1. indie, med. verbi αίσϋάνο• μχι. ^ο-θνο-θχι, sensisse, perf. ind. pass. ϊ,ο-θ-ήο-ομαι, f. 1. ind. pass, verbi ηδομαι. ηο-θπτο, 3. sing, plusq. pass, verbi inus. if θίομχι pro 'ίννυμχι, induor. %ο•θιον, imperf. ind. act. verbi Ισβίω. Ϋ,ο-θμγινχ, a. 1. ind. act. Att. pro 'ήο-θμανα, ab 'ασθμαίνω. -£τ6όμ*ιν, a. 2. ind. med. verbi χίσθά,νομαι. ψρ, 3. sing, praes. conj. act. Ion. pro ξ, ab ίίμί. y$άξαντο, 3. pi. a. 1. ind. med. Dor. pro ηυΐάσαντο, ab αϋο~άξομ,χι. ηυΖηχως, perf. part. act. verbi χίΰάω. ηυΰόχησα, a. 1. ind. act. Att. pro ευδόκησα,, _ab ευδοχεω, volo. ηνοΌν, imperf. ind. act. verbi ευΐω. η'ύν,να, aor. 1. ind. act. Att. pro η'ύανα, ab αϋαίνω, arefacio. ηΰθύνβην, a. 1. ind. pass, verbi ευθύνω. ηϋχαίξχν, imperf. ind. act. Att. et contr. pro εΰχαίξεον, ab εΰχαΐζίω• ήϋχόμοιο, per Diceres. et Ion. pro ευχόμν- ηΰχομΰς, ν, β χα) ή, pulchre comatus, pul- chras comas habens. Ex ηυ, pro iS, et χόμη. η'ύλίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. pro η'όλεε ab αυλεω. ηνλήσαμεν, 1. plur. a. 1. ind. act. ηύλίσθην, a. 1. ind. pass, verbi αυλϊζοιιαι. ψλόγει, 3. sing, imperf. ind. act. pro ηύλό γεε, ab εϋλογεω. ήϋν, bonum, ace. sing. Poet, pro ifSv, absu? η'ΰξανε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi al ξάνω. ηϋξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi εύχο- μαι. ήνξεν, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. et cum εφελχ. pro ήϋσε, ab άυω. η'ύξετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi αϋ• ϊ-ομαι. ηίξήΟην, a. 1. ind. pass. η'ύζησα, auxi, a. 1. ind. act. ηίποξΰτο, 3. sing, imperf. indie, med. pro ηΰτοξίετο, ab εΰποζίω• ηΰξάμην, a. 1. ind. m. Att. et per Syncop. pro εΰξησάμην, ab εύςίσχω. ηύξήσθαι, inventum esse, perf. inf. pass. ηυξω, invenisti, 2. sing. a. 1. ind. med. ή'ύς, εος, β, bonus; (2) fortis; (3) magnus; (4) generosus. Ab Ιύς. ήϋσα, aor. 1. indie, act. per Dialysin, pro ηυσα, ab αϊ/ω- ήΰτε, adv. sicut, tamquam. Ab {5τε. %$a, nexui, perf. indie, act. verbi όίπτω, necto. Ήφαίτειος, εία, ειον, Vulcanius. Hinc τβ Ής/ζ,ίΓείίν, a, Vulcani templum, et τα Ήφαί^ίΐα, ων, Vulcanalia, s. Vulcani fes- tum. Α&ΉφαίΓος. Ήφαί?ια, ων, τά, Vulcanalia. Ab eod. ΉφαίΓοιο, gen. sing. Ion. pro Ήφαίε*. Ab "ΗΦΑΙ2Τ02, u, 6, Vulcanus, fabrorum mecallicorum Deus, ignis praises ; (2) ig- nis, fiamma ; (3) lux. Ab α,πτω, accen- do, Em. ήφαις-ίπονος, υ, ο χα) ή, a Vulcano elabora- te. Ex "Ηφαις-ος et πόνος, ήφαις-ότευχτος, ν, Ό χα) ή, idem. ήφαιροτευχής, ες, idem. ήφχσα, a. 1. ind. act. verbi ίφάω. ήφειο'ήχεισχν, 3. plur. plusq. ind. act. verbi aaiihim. ( 260 ) ήφείθην, a. 1. ind. pass. Att. pro k&ifk,*, ai> αφίημι- ηφηνιχχώς, perf. part. act. Att. pro ίςηνια' χως, ab αφηνιάζω• ηφθα, 3. sing. a. 1. ind. pass. Dor. pro ν,φ9η, ab αίττ&ι. ηφθαι, attigisse, perf. inf. pass, verbi ejusd. ήφίει, 3. sing, imperf. ind. act. Bceot. pro ήφίη, ab αφίημι-. ήφιεν, 3. sing. a. 2. iud. act. cum ► Ιφελχ* ήφυσάμην, a. 1. ind. med. verbi άφύω. ήφωξίσθαι, perf. infin. pass, verbi α,φοξίζω, termino. ήχαίνω, mendico, Suid. Quasi ab αχήν. ή~χε, duxit, 3. sing. perf. ind. act. verbi ίγω. ήχε7, 3. sing, prass. ind. act. pro ήχίει, ab ήχεω. ήχειον, n, το, sonale, sonaculum, vas, seu machina, quo sonus editur. Ab eod. ήχετης, a, b, sonator, sonorus, ήχίτχ τίτ' τιί, cicada strepens, canora. Ab ήχεω. Hinc ήχετιχος, ή, h, sonorus, canorus. ήχεω, ω, fut. ήσω, sono, resono, tinnio. Ήχε7 τις ix άσημον, άλλα δυ^υχή χο>χρ~ τον ε'ι'σω, edit ploratum, Soph.Trach.815. Ab %χβς. νχι, ής, ή, sonus. Ab eod. ήχήίΐς, ήεσσα, ήεν, resonans, sonorus, II. 1, 157. ^ιχ^ής, ι?, ό, sonans, sonorus. Ab ήχεη- ήχητιχος, ή, ov, sonorus. ήχθεσθην, a. Γ. ina. pass, verbi άχθομαι. ήχθημαι, perf. ind. pass, verbi εχοάνομαι. ' ήχθην, a. 1. ind. pass, verbi άγω- ήχθγξε; 3. sing, a; 1. ind. act. Att. pro %%~ θάξα, a verbo εχθαίξω. ήχθόμ,ην, a. 2. ind. med. verbi εχθάνομαι. %χι, adv. ubi. ήχλυσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi αχλίω. ήχμαλώτευται, 3. sing. perf. ind. pass, ver- bi α'ι-χμα,λωτεΰω. %χον, imperf. ind. act. Dor. pro εΤχον, ab ίχω. νχόπυς, οδός, Ό χα) ή, sonipes, pedibus soni- turn edens, Eust. Ex %χος et π2ς. r HX02, », i, sonus, sonitus ; (2) clamor. ήχξειώθην, a. 1. ind. pass, verbi αχξειόω. ήχω, όος, contr. 5 it ή, Echo, sonus recipro- cus, vox repercussa, quae ab imitatione vocis humanaa imago etiam dicitur a Val. Flacco. Cavas etiam rupes aut valles argutas Grseci ή-χνς vocant, ut docet Co• lum. lib. 9, c. 5. Ab %χος. ήχώδης, εος, β χα) ή, sonorus, sonans. Ab eod. ή-φάμην, a. 1. ind. med. verbi άπτομαι. ήψατο, tetigit, 3. sing. a. ejusd. ησα, a. I. ind. act. verbi ε-φω, pro ίψεΛ. ή-φ; ήω, ace. sing, pro ήόα, ab ήως. ήωθεν, adv. mane, a diluculo. Ab ήως. ήωθι, adv. sub aurora, diluculo, mane. ήώχοιτος, u, β, matutinus, Hes. Ex ήως et χοίτη• ήων, όνος, ή, littus, ripa. Ab ήϊών. γωνίχει, 3. sing, plusq. perf. ind. act. verbi ήωος, ώα, ωον, matutinus ; (2) orientalis ; ' (3) oriens, orientalis plaga. Ab ήως. γωξεΊτο, 3. sing, imperf. indie, pass, contr. pro γωξίετο, ab α'ιώξίω. γ,άονν, imperf. ind. act. pro ήώξίον. ΉΩ Χ 2, ήόος, contr. ή5ς, ή, aurora, dilucu- lum } (2) dies j (3) oriens ; (4) sol. Θ Θ, Octava litera Grascorum, qua? Β-ητα ap- pellator, atque nomen habet ab Hebrse- orum Teth ; (2) in numeris significat novem, et cum lineola inferne addita (S-j novies mille; (3). sola extra numeros po- sita olim θάνατον notabat, signumque e- rat condemnationis. S -άασσεν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro εβάασσε- A Β-αάσσω, sedeo. Λιχων'ίδοί, ϊνθχ S -αάσσεν. II. 9, 194. Srayv,, 2. sing. f. 1. indie, med. verbi 5-ώβ-- S -αεΊτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. Dor. et contr. pro ϊθηίετο, a S -ηεομαι pro 3-ίάβ- μκι. ΘΑΛ S -άιο, praes. imperat. pass. Ion. pro S -άν, a S-xoftou pro ΐϊίύ,ομχί. 3-χνιμχ, κτβί, to, speotaculura, miraculum. A Six. 3-ccyros, i>, β», spectabilis, mirandus. Ab eod. ©AIPO'2, if, o, cardo, axis. S -χχίύω, sedeo. A Ά-χχος. 3-Μχίαι, ω, sedeo. Ab eod. Hinc &χχ*ιμχ, xrot, to, sessio, sedendi actio, sedes, item domicilium. 3-xxos, x, i, sedes, sedile. &&.ζ*ς, ίος, to, idem. &χΧ&μχι, ων, xU foramina seu cavitates narium, nares. Α Β-χΧχμν/. S -χΧχμχξ, xxos, i, remex infimi ordinis, Arist. Ran. 1074. A S-aXapes• 3-χΧχμίνμχ, xros, το, contubernium. k -χΧχμίύτξΐχ, χς, 4» mulier, quae curat ad thalamum et nuptias pertinentia, pronu- ba. A 3-χΧχμίύομχι, intra thalami parietes me contineo, domi maneo, in thalamo ver- sor. A d -άλχμοζ- S-xXxpg, vis, fi, cubile ferarum, latibulum piscium. Έν τχΊς ποΧυΰίνΰξίοΌΊν ΌΧύμ- trv S -χλχμχις, Euripid. Bacch. 561. A B-xXxpiOs• 3-χλχμγι, templum Dioscurorum : item templum cujuscunque Dei. 3-χλχμ,•/ιγος, S, γ, thalamegus, navigii ge- nus, ad magnificentiam et delectationem factum habens diaetas, triclinia, &c. quo genere usi quondam reges iEgyptii in Nilo. Ex Β-χλχμβς et χγω. hxXx^fiioi. Hinc $-χΧχμν ι 'ΐχ $Ζξχ, ligna thalamo struendo apta. Pro 3-χΧχμίΐος• 3-χλχμ'ήχολίω, ministro, famulor in cubi- culo. $-χΧχμν,τόχος, s, b xx) 'h, cubicularis, circa cubiculum versans, idque custodiens. Ίΐιχξον δ* ομμχ των Ά-χΧχμντχόΧων, JEsch. Sep. Theb, 353. Ex 3-ά.Χχμος et ποΧίω, versor. 3-χΧχμίχ, xs, *i. Ion. &χλχμίη, να, navis foramen, per quod remus exstat. S-xXk/mos, u, e, scil. Ιήτν,ζ, remex infimi ordinis, S -χΧχμίχ, ejrij η 9-χΧχμίχ. A 8-χΧχμος. Β-χλχμίτνίζ, u, e, idem et ab eod. ΘΑ'ΛλΜΟΣ. ν, ο, cubiculum, ubi lectus genialis ; (2) thesaurus, ubi reponuntur pecuniae et alia pretiosa ; (3) nidus om- ninoque ubi animalia habitant ; (4) con- cavus locus in parietibus, ubi simula- crum Dei repositum est ; (5) pars sanc- tior templi ; (6) cavitas ilia capitis, in qua oculi sunt ; (7) pars navis, ubi infi- mus remigantium ordo sedet ©A'AA22A, seu Μ,λχττχ, ν,ς, v\, mare; (2} aqua marina, aqua salsa ; (3) aquae- ductus seu fossa. Etymol. deducit a α~ά- Χος, ut dicatur quasi σχΧχο-σχ, aut πχξχ τν,ν xXos yivixv,v quasi χΧχσσχ, pleonas- mo τβ θ• S-xXxtra-xlos, χ, ov, marinus. SxXartrivi, ίως, ο, piscator. Α 3-χΧχοό~χ• h -χΧχσσίΰω, fut tua-tu, in mari versor. Ab eodem. S -χΧχσσίχς, u, a, cui marina aqua admixta est. Ab eod. &χλχβ•<τίδιος, ν, i xx) v), marinus, mariti- mus. &χλχ<τ3•!ζω, aquam marinam habeo, de ostreis. 3-xXxo~, tumultuor, vana et ina- nia loquor. f Ex S-xXxovx et χοπ-ή. ^■χΧχσο-οχξχτίω, maris potior. S -χλχο-οΌχςχτίχ, xs, 'h, imperium maris. 3-χΧχο , β , οχξχτωξ, οξοζ, Ό, maris potitus, ma- ris dominus ; (2) potens mari. Α 3-ά- Xxfftrx et χξχτος, robur. Β^χΧχο-ο-όμ'.Χι, nos, το, thalassomeli, con- fectio ex melle, aqua marina, et aqua pluvia. ^■χΧχσσ'ονομος, ν, ο xx) v\, in mari pascens. Α νίμω. $χΧχο-ο-ό**.χγχτοζ, ν, β xx) ν,, per mare er- rans, marivagus, fluctivagus. Α ^λχγ- XI Of, ΘΑΛ S-xXxo-o-ixXoos, ov, mare trajiciens. Β-χΧχο-ο-ίχονος, ov, in mari laborans, Cyr. Β-χΧχτο-οποξίω, per mare iter facio. A Β-χΧχο•ο•οτόξος, ν, ο xx) r,, per mare iter fa- ciens. Α &χΧχσσχ et πόζος- &χΧχο•ο~χ*γίω»ω, fut. ν)α;ω, in mari opus fa- cio, maritimis negotiationibus vaco. A 9-χΧχο•οΉξγίχ, η, piscatura. &χΧχϊο~αςγος, 5, ο xx) νι, in mari opus fa- ciens, piscator, item mercator.. A 5•«- Χχσσχ et Igyov. d -χΧχο'ο'όω, S>, f- ώο*ω, mari submergo, ma- ri obruo. Ήπίίξνί ΙθχΧχττακτχν, Aristot. A S-xXxfftrx. Ά-χΧχττώί, &χΧχττίύω, §τχΧχττ'ιας, 3-χ• λοίττί'δ /ej, S -χΧχττιος, &C. vide Β-χΧχ /r- ffil•;, S -χΧχσσίύω, &χΧχσούχς, &χΧχσσ'ί- ΰιος, Ά-χΧχσοΊος, &C. B-xXxTTueris, ίως, ν], submersio, quae fit a mari, inundatio, proluvies maris. A S -χΧχττόω. 3-xXtx, ίων, tx, omnia bona, quaehominem quasi florere faciunt. Α 3-ώλβί• 9-xXhi, 3. sing, praes. ind. act. v. %-χϊίω- S -χΧίθοντες, nom. plur. praes. part. act. v. S -χΧίθω. Β-χΧίθω, vireo, pullulo. Ab eod. θχΧίίχ, vel ΘάΧίΐχ, χς, vi, Thalia, nomen Musae; (2) epulum solenne ac splendi- dum ; (3) dies festus ; (4) rerum adflu- entia. A S -χΧΧω, vireo. Β-χΧαος, it», uov, virens, floridus. ^■χΧίξόμμχτος, ov, pulchros oculos habens, pulcner. S-xXieoxoiis, 3, i xx) ΐ, virescere faciens, Steph. S-xXigos, ξχ, ξον, florens, floridus ; (2) pul- ■cher; '(3) calidus, vehemens, magnus, de lacrimis, spiritu, &c. Ab eod. S-xXigZms, ιίος, vi, formosum vultum ha- bens. Β-χΧίω, ω, floreo, vireo; (2) decoror, or- nor. Ab eod. S-xXict, xs, vi, convivium, epulae solennes ; (2) irons oleagina; (3) ramus virens. Ab eod. 3-χΧιχξω, f. ί<τω, convivia florida ago ; ser- tis virentibus redimitus convivor. A Β-χΧίχ• 3-χΧιχτςον, if, το, thalictrum, herba. A SrxXtU' SxXiokoios, v, o, qui arculas corio obductas sive riscos coriaceos conficit. Ex 3•«λ/« et jre/siu• 8-χΧΧίω, ω, f. ν\σω, floreo, vireo. A S -άλ Χω• S-xXXlx, xs, vi, ramus virens, germen. Ab eodem. hxXXoto-x, praes. part. act. Dor. pro 5-άλ Xmrx. S -χΧΧος, 2, o, oleae germen ; (2) omnis frons vel planta virens. Ab eod. 3-χΧλοφχγίω, ω, frondes comedo. Α φχ γίϊν. &xXXoaoeito, ω, oleaginam frondem gesto. Ex &χΧΧος et φοξίίν. 3-χΧΧοφόξος, ν, Ό, oleaginam frondem ges- tans, ut in Panathenaeorum festo apudA- thenienses. Ex eod. et (ρίξω. ΘΑ'ΛΛίϊ, vireo, floreo ; (2) pullulo ; (3) scateo, perf. τίθνιΧχ, partic. τν,θν,Χώς, fcem. TiB'/iXuix. ^ 'Η δ' \μν\ νίσος ku τίθν,• Xs, χάπ) μίΐζον ΐξχίτχι, Soph. Phil. 258. 5-αλβί, S, ό, ramus virens. Α 3-άλλω. 3-ώλοί, tos, το, germen, proles, filius. Ab eodem. 3-χΧπέχι, 2. sing, praes. conj. pass. Ion. pro &χΧπνι, ά. 3-ώλτω. S -χλπΐίώ, calefacio. Α Β-χΧτω. &χΧπιά.ω, ω, calesco. Ab eod. Hinc 5-«λ- πιόων, calens, pro 9-χΧτιων, 3-χΧπιάων, Od. 12, 319. S -χΧπιόων, praes. part. act. Poet, pro BxX- #/£», contr. ex S -χΧχιχων, a verbo 3-aX- ίτιάω. S -χΧπις, ihos, 'h, iris, H. Steph. ex Vet. lex. 3-xXkvos, vi, ov, calidus, fervidus ; (2) splen- didus. Ab eod. Β-άΧπομχι, calefio. K«< τχντά. γ' aXXcc Β-ά,Χίπτχι ράχη, siccantur, Soph. Phil. 37. S-xXtos, tos, το, calor, aestus. Ab eod. S -χΧποτξΐφϊ,ς, ίος, Ό xx) »j, in vapore alitus, sustentatus. Ex eod. et τξίφω, alo. S-xX-xTviyos, it, ό χχ) -λ, fovendi vim habens, ad fotum aptus. Hinc Β-χΧπτ-ί-,ξίον, ν, το, fomentum, tegumentum. Ab eod. ©Α^ΛΠΩ, f. •φω, foveo, calefacio. "Αλλβν ιοΊσχ SmXm φιΧΰν, Tkcocr. 14, 58• Ύπο ( 261 ) ΘΑΝ τ' ίΐτξνιτϋ. νούνοιο 3-χΧαθύς, de stanno, Hesiod. Theog. 864. 8-χΧτωξ?,, vis. vi, fomentum ; (2) solamen, spes. Α 3-ώλβ•«. S -χΧΌΧξος, ίο, ov, calidus, fervidus ; (2) ve- hemens. A 3-χΧύω. 3-χΧύνω, calefacio, Hes. Ab eod. S -χΧϋο-ιχ, ων, Ta,Cerealia, festum post com- portatas fruges ; (2) primitiae frugum. Α Άά,χχω, vireo. Β-χλύο-ιος, ίχ, ιόν, ex novis frugibus factus ; (2) qui pro felici frugum proventu datur. Ab eod. S-xXu-bxi, fovere, incendere, Hes. 3-χΧύω, calefacio, uro, inGendo. Et pass. S -κλύομχι, unde d -χΧύίο-θχι, αλίγίσθχι, Hes. 3-χΧφθί)ς, aor. 1. part. pass, verbi 3-άλτα, calefacio. 3-ώλ-ψ/ί, ms, vi, calefactio, calor, tepor, fo- mentum. A S -άΧπω. 3-χΧωμίν, 1. pi. a. 2. conj. act. verbi 3^άλ- Χια. ©ΑΜΑ' , adv. crebro, frequenter ; (2) per- petuo. 3-χμήχις, Dor. idem ac 3-χμοο, Pind. Nem. Ud. 10. Str. 3. Θχμχξ , vi, Thamar. Nomen mulieris Hebr. Palma. %-χμχτίοχίω, ω, inquietus sum, concurso, trepido, Hes. Ex S -χμχ et τξίχω- 3-χ/ΛζχΧίος, ίχ, ίον, stupendus, formidabi- lis ; (2) stupens, admirabundus. Α &χμ- Qos• 3-χμζίν, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. et cum ν ίφίλχ. pro Ιθχμζί, a 3-κμζίω, ω, f. ί]™, obstupefacio, stupore percello ; (2) obstupeo ; Β-χμζίομχι, οΖ• μχι, pavesco, πθχμζνιμίνο5, stupefactus. Ο/ Ss IhovTts 3-χμζ'/]0•αν, II • 8, 77. Έθχμ• ζίον χΐιτον, Od. ΐ7, 367. Α 3-χμζος. 3-κμζνιμχ, το, terror, Man. Α &χμζίω. 3-άμζ•/ι<ην, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et cum ν ΙφίΧχ. pro Ιθαμζν,ο -i. 9-χμζνιοΊς, ίως, 'h, horriditas, Man. S -χμζγ,τίΐξχ, vi, terribilis, Epith. Furiarum. Β-χμζνιτος, vi, ov, timendus, horrendus. ©A'MB02, ίος, το, stupor, attonita admi- ratio, pavor, quo attoniti percellimur. S -χμζ'ος, attonitus, stupenda admiratione pereulsus, Eust. Α Β-χμζος. S -χμίίς. frequentes, nom. plur. a 3-χμή• 3-χμιιιος, χ, ov, creber, frequens. Α 3-χμχ. &-χμίωs, Ion. pro Β-χμινω$• A 3-χμκ, ios, ό xx) vi, creber, frequens. Hie Nominativus vix occurrit, sed ab eo plu- ral ia, 3-χμίίς, Β-αμίο-ι, &χμίχ5. 3-χμίξω, f. ία-ω, frequento, frequens sum. Oy3s Β-αμίξί^ ν,μίν. Plat. Ab eod. 3τχμινχ, idem quod Β-χμχ. A 3-κμινκ•. vi, ov, creber, frequens. A h -χμχ. 3-χμινως, adv. frequenter, crebro. ©A'MIH, ixos, v„ vulpes, Hes. Β-χμνίζω, ίσοι, frutico, frutices perduco. A &■ύ.μvos• S -χμνίον, α, το, fruticetum parvum, Dim. S -χμνίσχιον, το, frutex pusillus, Diosc. §■χμv^σxos, h, ό, idem. Ab eod. 3-χμνοίώ->ό, ίος, ό xx) vi, fruticosus. Ex 3-χμνος et ίϊδος, species. Β-χμνομνιχνίί, ις, Epith. virgae, flagelli ex arbore s. vepribus resecti. 3-χμνοφΛγος, ov, frutices depascens. ΘΑ'ΜΝΟΣ, n, i, dumus, frutex, frutice- tum ; (2) ramulus densus arbori adna- tus ; S -χμνοι, vepres, virgulta. ^ Όξίίν/ t'xiXoi ρντη πνξος, νιτ in 9-χμνοις ΑΰχΧίοιο -f πίσχο-χ χορίο -triTxi, Apoll. Rhod. lib. 1, 1028. Hinc . S -χμνώΰν,ς, ίος, ό xx) 'h, fruticosus. S -χμνών, όνος, ό, fruticetum. Α 3-χμνος. 3-χμνξίζω, congrego, cogo in unum. A S -ά,μΰξΐς, ihos, 'h, solennis conventus horni- num, concilium, Hes. Alioqui nomen proprium viri, II. 2, 595. Α %-χμχ. Β-χνάοΊμος, ν, β xx) v h vel &χνά/ημος, Ίμνι, ιμον, lethalis, mortifer, exitialis ; 3-χ ν ά- ίτιμχ, morticinia. Α Β-χνχτος. %-χνχσίμως, adv. lethaliter. h -χνχτχω, ω, mori cupio, mortem mihi op- to. Ab eod. Β-χνχτζγος, Ό χχ) vi, mortifer. Ab xyu. Β-χνχτ'/ιφοξίχ, χς, vi, mortis illatio. A seq. Β-χνχτηφόξος, u, ό xx) vi, lethifer, mortife- rus. Ex S -χνχτος et φίξω. Άχνχτιά,ω, ω, mori cupio, Luc. S -χνχτιχος, i;, ov, lethalis, mortifer, capita- lis. Α &χνχτΰί • SxvoiTOets, hoffx, όίν, idem et ab eod. ΘΑ2 ΘΕΑ ΘΕΗ S&vxrtte, gen. sing. Ion. pro Β-χνχτν. B-avxroxoibs, idem b xxi τ), diviniloquus, diyina loquens, digna Deo loquens; (2) vates, propheta; (3) theologus. Ex Sus et kytpx, oratio. ΘΕΛ ΘΕΜ ΘΕΟ S-aiSixtCt ». β χχ) ν), Dei seu rerum divina- rum susceptor. Ex S -εβί et δίχομχι. Β-εήΙοχος, », Ό χα.) v\, idem et ex iisd. B-t^'ios, pro 3-tlos, Bion. B-tfaxTOs, a, b xx) v\, a Deo invectus, a Deo impulsus, a Deo immissus. Eiyxq ?v τβ πξχγμχ μτ) Β-εηλχτον, Soph. (Ed. Tyr. 255. Ex 3-εβί et eXoeiw, ag#o. Β-ίημχ, etroi, το, pro Β-ίχμχ, Ion. Β-ιν,μχχίχ, Βιτιμχχος, V. Βτεομχχίχ, &C. Β-ϊημοο-ύνν,, f>, speculatio, contemplate. A &ίγ)μων, όνος, β, spectator, Ion. pro αιχμών. Β-ενιπολίω, ώ, f. τιο-ω, deorum simulacra cir- cumfero et stipem corrogo. Ex 3-ibs et πολίω, verso. Β-ΐνιπόλος. β »«/ ί, Dei minister. Α τβλε». J9-6ii, dat. plur. Ion. pro ,!>ε«7$, a θ-εώ. Β-ίν,σχο-θχι, aor. 1. inf; med. Ion. pro S -εώ- ο-χο-Θχι, a Β-ιχομχι. &-ιί•<ηχι, 2. sing. fut. 1. ind. med. /ore. pro B-ixo-yi. Β-ίτιτνί;, S, b, spectator, Ion. pro Βιχτής» B-itiroxes, v. Β-εοτ'οχος. Β-εητος, τι, ov, cum admiratione spectandus, spectabilis, Ion. pro Β-εχτός. Β-είχ, xs, v), amita ; (2) matertera. A S-eTej. Β-ειχζω, f. ώο-α, divinum instinctum im- mitto; (2) divino adflatu incito j (3) pass. adflatus sum divmitus. ®ειχζνσι τελευ- tx7s, Philostr. A &titg, divinus. Sucurpo;, Ζ, b, adflatus numinis j (2) super- stitiosa religio ; (3) preces, quibus Dei opem imploramus. Α Βειχζω. Β-ειχς-ιχως, adv. afflatu numinis, Poll. Β-είει, 3. sing, praes. ind. act. Ion. vel Bceot. pro Β-εει, a Βεω. S-e/V, a. 2. opt. act. verbi τίβνιμι. S-witos, r), ov, admirandus. Α Βενιτός. Β-είχελθ5, idem quod S-tosixiXos, Ar. B-uxos, «j, i», divinus. A Βεός. B -εϊχως, adv. divine ; (2) Deum respicien- do j (3) ad Deum referendo. A B-uxos- Β-ειλοπε'όεύω, in aprico exsicco, insolo. A Β-ειλόχείίον, a» to, locus apricus j pro ε'ιλόπε- Sov, ex εί'λ») et πεδον. Β-ε7νχι, posuisse, a. 2. inf. act. verbi τίθημι. θΕΙ'Νίϊ, ferio, percutio. 'Tsr' άνδ§ο<ρβκχβ Auxugya ®εινόμενχι βαπληγι, II. 6, 135. Βεινομίννιν, 11. 1, 588. Β-ειοΜμνι, ί, divinum numen domans,S'«z'i. &%ιΌΙομος, ov, a Deo, s. Diis exstructus. A %ίμω. Β-είοιο, gen. sing. Ion. pro S-f/tr, a 3-ε7βί. Β-είομεν, a. 2. conj. act. verbi r/t%M• 3-ε7β», ν, to, sulphur. 3-ε<β!Γβ<ε'α>, idem quod Βεοτοιω, Sibyl. 5-ίΓβ?, i/«, Ciov, divinus, ad Deum pertinens. Hinc τβ S -εΓβν, », divinitas; (2) numen divinum ; (3) providentia divina. 0EI~O2, v, b, patris vel matris frater. avunculus, patruus. θεΓβ?, absolute pro β a-gej !T«Tges• 5-εΓβί, vide -Εώττρ. Iph. T. Β-ειοτίξως, adverb, divinius. A hu'otigoi, Comp. a StTos. Β-ειότης, Tiros, v), divinitas, divina majestas. Α 3•ε7βί• S-iioQxyiis, ες, quem Dii edunt, delicatus. Β-ειόχξοος , contr. Βτίοχξνς, tt, ο xxi v), sul- „ phuris colorem habens, luridus. Ex 3-εΓ- ι)ν et χξόχ, color. S-hou, ω, f. &σο), Deo, seu Diis consecro ; (2) sulphure perfu'mo. Ex huoi divinus, vel S -ίΐον sulphur. S-iioj, curro, metri causa, pro 3-ε'». ίΗκίιΰνα, its, ό χχ) ν), sulpnureus. ©ε/ώί^ λντζχ, Aret. A S-uov, sulphur. S-iiui, adv. divine, divinitus, divina sorte. k-uiio-x, a. 1. ind. act. Ion. pro Ιβύωσχ, a 3-ιλγ£ο-ίμνθο;, ov, suavia loquens, oratione permulcens animum. &ίλγϊνα Hesychio sunt «i ηλχΊνα, praesti- giatores, venefici ; versipelles. A h -ίΧγω. S -ίλγνπζον, v, to, delinimentum j illecebrje. Α Μλγω. &ίλγμχ, χτος, το, delinimentum. Ab eod. 3-ίλγομίνγι, gestiens, praes. part. pass. f. g. A ®Ε'ΛΓΩ, fut. ξω, mulceo, delinio, demul- ceo ; (2) decipio, seduco ; (3) laedo ; (4) tenebras inducq. Αντχς Άχχιων Θε'λ^ε νόον, It. 12, 255. &νμ,ον, zb. 15, 594. Πβλλ* Άγχμίμνονίνιν χλοχον &ίΚγίο•χ' ϊπ'ασσιν, Od. 3, 264. S -ελεβί, idem quod Β-ίλημων, Msch. 3-ίλίμος, idem, spontaneus j it. miserabilis quietus, Hes. §ίλ'ήμχ, Λτοί, τβ, voluntas, Α Βίλα. &ίλνιμοί, β, voluntarius, lubens, Vet. Lex. &ι\ίιμο»ι όνος, β xxi ν), spontaneus, vo- lens. S-eXvio-is, tvi, vi, volitio, voluntas. Ab eod. S-i\r,tra>, f. 1. ind. act. verbi MXoj. , B-iXvirtK, S, i, qui vult, qui libenter facit, Hes. 3•ελνίτβί, vi, cv. cupitus, expetitus. θ•ελ»τ»}£, ν]ζος, ό) delinitor. A S -ίλγω» d -ίλχτ'/ΐξΐον, ν, το, illecebra. Ab eod. 3-ίλχτνΐξΐοί, if, β xxi v], cui deliniendi, seu oblectandi vis inest; (2) blandusj (3) pellax. Ab eod. 3-έλχτΐί, ν], deliniens, v. c. cantilena, "f S -ίλχτξΐος, it, ό xoCi >), idem et ab eod. S -ίλχτξον, α, το, delinimentum. Ab eod. Β-ίλχτώ, όος, τι, adulatrix, blandiens, Suid. A S -ίλγω. S -ίλξίμζξοτοι, ov, homines permulcens, sua- vis. 3•ελ|Λββί, contr. 3-ελ|/»»ί, υ, ο xxi f t , men- tem demulcens ; (2) animum decipiens. Ex 3-£Xya> et v'oos. $-ίλξίφει»ν, όνος, β χχ) ν), animum deliniens. Ex 8-ίλγω et φξγ]ν• 3-ίλο8ςνΐ!τχύχ, τι, pro Ιθιλοθε. V. L. 3-ίλοιο-χ, prass. part. act. Dor. pro S-iXxcrx, a 5-ελ«. S -ίλοχχχίω, vid. Ιθίλοχ. S -ίλοντι, 3. pi. praes. ind. act. Dor. pro S -ί- λνο•ι. S -ίλνμνον, ν, το, fundamentum. A 5-1/*^- λον. Μλω, f. Β-ίλνο-ω, volo ; (2) opto ; (3) de- lector ; (4) possum. Ab Ίθίλαι. 3-ίμχ, χτος, το, positio, positum, apposi- tum, expositum, aut depositum, unde et pecunia apud trapezitam posita ; (2) le- gio provincial imposita ; (3) ipsa provin- cia ; (4) propositio apud Rhetores j (5) horoscopus, sidus natale. Α τΊΒτ,μι, po- no. &ιμχτίζω, f. Ίο•ω, depono, pono casum j (2) themata facio, horoscopum erigo. Βπμχτιχος, sj, ov, positivus ; (2) primitivus apud Grammaticos ; (3) provincialis ; (4) premium propositum habens pecuni- arum, Epith. ludi seu certaminis. A 3-ίμχ. S -ίμχτιο-μος, s, β, positio casus ; (2) posi- tus, statio j (3) the-matis astronomici e- rectio. Α Βιμχτίζω. 3-ίμιθλον, χ, το, fundamentum. Α 3-ίμ-η- λον. &ιμίίλιον, το, pro Β-ίμίλιον, metri causa. S -ίμίλτι, νις, ή, fundamentum, Hes. 9-ίμίλιον, », το, idem. 8-ίμίλιχχος, τι, ov, fundamentalis. S -ίμίλιόθίν, funditus. A seq. S -ίμίλιος, n, ό χχ) ή, qui in fundamento seu fundamenti loco ponitur. Ab eod. S -ίμιλιόα, fundamentum jacio. 2u zxr' χξχχς, Κύξη, ττ,ν γν,ν ίθίμίλίωο'χς, Heb. 1, 10. Τίΰεμίλίωτο γχς Ίπ) τν)ν srirexv, Matt. 7, 25. Hinc Β-ιμιλίωο-ις, ους, τ), fundatio, fundamenti substructio. S-iuiXtoiTw, S, ό, fundator, qui fundamen- tum ponit. Ab eod. 5-ε/ΛΕ», a. 2. inf. act. Ion. pro S-uvxi, a τί• θνιμι. Β-ίμίνχι, a. 2. inf. act. Dor. pro Si7vxi. $-ιμίθλω, Poet, et Dor. pro 3-ίμίθλίι• ΘΕ'ΜΗΛΟΝ, ν, το, fundamentum. $-ίμίζα>, idem quod ^μι<πύω, Pind. δ-ίμίπλΐχτος, ov, legitime nexus, seu plex- us, Epith. corona?. ©E'MIS, ts -ος, vel &ος, v\, lex; (2) insti- tutum ; (3) jus, fas ; (4) Dea juris, sive justitias, consihorumque et oraculorum praeses. In plur. 3-ξμι?ίς, tributa, vec- tigalia j (2) oracula, vaticinia ; (3; con- silia. Β-ιμιο-χξίων, recte, bene imperans. A χ^ίω, aL &ίμιο•χίξα>ν, jus administrans. Α χίξάω. ; &ίμίσχοπος, ο, Justus inspector, seu cura- tor. Β-ίμΐί-χ, justitiam, ace. sing, a 8-ίμις. Β-ίμι^ιϊο;, tix, uov, Justus. Ab eoa. Β-ίμΐ5•ίυτον, lege sancitum, Hes. A S-tuis-ttu, f. ίύο-ω, do jura et leges ; (2) va- ticinor, do responsa et oracula ; (-3) lm- pero, ®iuis-iuu δε 'ίχχς-ος Hxfiuv τ$' «- λόχων, θα. 9, 114. Ab eod. 3-ίμι$•ίων, gen. plur. Ion. pro δ-εμ,/^ων, a Ά-ίμις-ος, τ), ov, legibus consentaneus, Jus- tus. Α &εμις. διμίΓοπόλος, ν, ό χχ) ν), qui circa leges et ( 263 ) reddenda jura versatur, legis peiitus ; (2) judex. Ex S -ίμις et πολίω, versor. ΒτιΐμΐϊΖχος, ο, jus dicens, jus reddens. Ab (χω. Β-ίμΐί-Ις, ΰος, ν), Dea justitiae, V. L. 3-ίμί?ωζ, οςος, i, Justus ; (2) prudens ; (3) aiquus. Α Μμις. S -ε/Α/τβί, ν), ov, Justus, licitus, legibus con- gruus. Ab eod. 8-ιμιτως, adv. juste, licite, legitime. S -ιμόω, £, f. ώσω, appropinquare facio, ac- cedere cogo. ®ίμω<η hi χίξο-ον Ίκίσθχι, Od. 9, 486. Α Μω, pono, scil. in con- spectu. S -εν, particula, significans in compositione motum de loco, v. g. άξχνόθίν, de ccelo. ΘΕ'ΝΑΡ, χξος, το, vola, cavitas manus et pedis. S -ίνχξίζω, f. ί&ω, perevjtio. Α Β-ίνω. Βίνω, caedo, pulso, tundo. T£ ο-χίλα Β-ίνί ττ)ν πίτεχν, Arist. Αν. 54. Ύτ,ν γνχΟον βαλα Βίνω, id. Lys. 823. Α Βύνω. 3-ίοζλχζίΐχ, xs, τ], Uesio Deorum, impie- tas; (2) dira stoliditas, velut divinitus immissa. Β-ίοζλχζίω, ω, f• γ)<τω, divinitus punior. A Β-εοζλχξχς, ίος, Ό χχ) ν>, cui Deus mentem eripuit, divinitus mente captus ; (2) in Deos contumeliosus ; (3) adverso numi- ne agens; (4) a Deo reprobatus. Ex B-ios et βλάπτω. Β-ίοξλαζ^, adv. dementer, furiose. Βεογχμιχ, ων, τχ, festum Proserpina?. Ex Βίος et γχμος• Βίογίνια-ίχ, xs, ή, regeneratio, baptismus. ^-εο^εν^τβί, », β χχ) 'h, a Deo ortum ha- bens, a Deo genitus ; (2) baptismus. Ex B-ios et γίνομχι. B-ioyMvos, α, Ό χχ) v\, divinas, i. e. pul- cherrimas oculorum pupillas habens, ad- spectu aivino praeditus, Nonnus. Β-ίόγλωο -o-os, Ό χχ) τι, cui divina est lingua. Βίόγνιχ, ων, τχ, Dei natalis. A Btoyovix. Βίογνωσ-ίχ, xs, 'h, cognitio Dei ; (2) religio orthodbxa. Α γιγνώο-χω. B-i'oyvuTos, α, ό χχ) -h, Deo cognitus. Ex iisdem. Bioyovix, xs, ν], deorum generatio, deo- rum ortus et origo. Α γίνομχι. BtoyeaQos, a, b χχ) τ), a Deo scriptus. ΒίοΙιγμων, ovos, b χχ) ή, Dei seu rerum di- vinarum susceptor divinus. Α Ιίχομχι. Βεοΰίχτωξ, οξος, b χχ) τι, idem et ex iisd. Β-ίοΰίξχϊχ, b χχ) ν,, Deum capax videre, Synes. B-iodrMros, s, β xx) v\, a Deo lassus ; (2) Dei noxa illatus. Α οτιλίω. BtohtlxxTos, u, b χχ) τ], a Deo doctus. A hidxtrxoj• B-iohvhs, ios, b xxi -h, qui a Dei circumagi- tur, a Deo agitatus, instinctu Dei editus. Α ίινίω. Btohqtis, b, Deum vestigans, Synes. ΒίόΊίμχτον, Dor. pro Βίόΰμν,τον• A BioduTiros, v, b xx) v), divinitus asdificatus, a Diis exstructus. Α ΰίμω. Biolbxos, et B-io'hoxos, ov, sacer, de templo, quia Deum Ιίχίτχι. B-todotrix, τι, cuitus Dei per victimas. Biolbo-ios, a, b xx) v\, divinitus datus. A ΰίδωμι. Btohoros, v, b xx) 'h, idem et ex iisd. Βίοΰωξνιτος, ov, idem. Β-ιοΙξομίω, ω, f. τιο-ω, sancte vivo. A Sgs- μω. B■ίόl•eoμes, ov, sancte vivens. B-ioiihix, xs, τι, similis Deo forma. A Bioalvts, ios, b xx) v), Deo similis, Dei for- mam habens, II. 2, 623. Ab ύΙος. ΒιοαΙως, adv. Deo similiter, ita ut Dei fi- guram repraesentat, divine. Β-ίοίίχίλος, ν, b xx) vi, Deo similis, 11. 1, 131. Βεοίχθιχ, τ], idem quod Βεοζλχζύχ (2;. Βεοετθξίχ, τ), idem. Biotiiv, adv. a Deo, divinitus. Β-εόθυτος, u, b xxi -h, Deo immolatus, Diis sacrificatus. Α Βύω. Β-ίοίνιχ, ων, vx, Bacchanalia, Vinalia, sa- crum Bacchi, Hes. Suid. Α θίοινος. Btoiviov, ν, το, templum Bacchi. Ab eod. ©ioivos, v, b, Deus vini, Bacchus, Suid. Biolo, Dei, gen. sing. Ion. pro B-tS, a Bus» Βίοισχ, part. act. Dor. pro B-ivtrx, a Β-ίω. Βίοιτο, cucurrerit, 3. sing. a. 2. opt. med. Β-εοχχτνιλος, u, b xx) v), qui Deum sea res divinas cauponatur et quaestui habet, sa- crilegus nundinator. Α χχπνλος. Βιοχ« 7 ά(τχίνχ$-οί, ov, a Deo paratus, seu ΘΕΟ ΘΕΟ ΘΕΟ Deo, in honorem Dei factus. Α χατοί• σχώαζω• ΪΗοχήξνζ, ϋχος, ο, priBCO Dei, s. sacrorum. Β-ίοζίνν.τος, β», a Deo commotus, concitus. 3-ίοχλγ>μινος, pro Β-ίόχλτ/τος, V. L. Βτόκλν,τος, χ, Ό χχ) -h, a Deo vocatus ; (2) quo, vel in quo Deus invocatur. A xx- λίω• 8-ίοχλυτίω, ω, fut. foot, Deum invoco, seil. ut preces meas audiat ; (2) Deum audio, Deo obedio- &ιοχλυτί7 V xhixx ναθχ- tra, rav Xyivos όξχίαν &ίμιν, Eur. Med. 210. ®ίοχλντΐ7» τον Κνξϊνβν* Plut. A χλύω. Β-ίοχλύττισις, se»;, sj, Deorum imploratio, Dei invocatio. ϊτιόχλυτο;, χ, β χα.) 4. a Deo honoratus. Βώχμγ,τος, χ, ό χα) y\, a Deo laboratus, i. e. divinus. Α χάμνω. Β-ιοχοίξ&νος, ov, admodum divinus, Synes. Β-ίοχόχλτ,τος, ov, Deo adherens, qu. adglu- tinatus. B -ιόχξχντος, ov, a Deo perfectus, eiFectus. Α χο/χ,ούνω. Β-ίοχξχτία, ας, r), Dei imperium. Α χξά- το;• S -ίόχξϊτοί, χ, ό xxi τ), divino judicio elec- tus. Α χζίνω. B-'Jxriroi, χ, ό χοιι ϋ), a Deo conditus, a Deo institutus. Α χτίζω. Β-ίοχτονίχ, τι, Dei cades. Α χτύνω• 3-ίοχτόνος, x, ό, qui Deum interfecit. Voces Eccles. S -ίοχυμων, ov, β xx) y), divinus, Synes. Β-ίολαμτγ,ς, h, a deo illustratus, divinum splendorem habens. Α λχμπω. Βιολέτας, χ, ο xa) y, numine adflatus, qui divino instinctu rapitur, a numine cor- reptus. Α λχμ,ζάνω. Βίολγ,ψίχ, ας, ϋ), numinis adflatus seu in- stinctus. Ex iisd. Β-εολογίω, ω, f. Υ,σω, de Deo loquor, de re- bus divinis dissero ; (2) de coelesti ratio- ne vel de rebus coelestibus commentor ; ap. Aristot. Β-ίολογχμίνα, ea qua? de Diis feruntur; qua tneologice disputantur. ©εβλβ γιϊται τι ΰξχίγονος φύσις το7ς ivtffi τχ Όμ^οχ, Plut. Α Βιολόγος. Β-ίολογιϊον, χ, το, locus supra scenam, in quo Dii ostendebantur. Ab eod Β-ιολογίχ, ας, ν), theologia, sermo de Deo. Β-ιολογιχος, τ), ov, theologicus, pertinens ad eos, qui de Deo rebusve divinis loquun- tur ; (2) theologia? peritus ; (3) theolo- gian deditus. Α Β-ιολογία• Β-ίολόγος, χ, ό χχι h\ theologus, qui de Deo disserit, rerum divinarum consult us, a- pud Eccles. qui divinitatem Christi de- fendit scriptis. Β-ίολωξ'/ιτν,ς, ό, in numina contumeliosus, Man. Βίομχν^ς, ίος, ο χχι ϋ\, Deorum instinctu fnrens, cui furor a Diis immissus est. A μχίνομχι• Β-ιομχντύα, ί, djvinatio, instinctus divi- nus. Β-ιου-χντίω, vaticinor instinctu divino. Β-ίομχντις, ΐως, ό χχι τ), vates. %ίομχχίω, ω, ί. ί,σω, cum Deo pugno, Deo repugno, Act. 29, 9. Α Β-ιομάχος. Biou -χχία, ας, τ), deorum pugna. A Β-ιόμ&χος, χ, ό χχι τ), cum Deo pugnans, Deo repugnans. Α μάχομαι- Β-ίομιν, 1. pi. a. 2. conj. act. Poet, pro Β-ω- μίν, Λ τίθτιμι. Β-ιομίξ,ϊς, idem, Pind. B -ίομγ,νίχ, ας, -η, ira divina, ira Dei, seu de- orum. Α μΐηνις. ^-ίομνίΓωξ, οξος, ό, rerum divinarum con- sultus, peritus. Β-ιομτιτίω, ω, divina sapio, divino spiritu agor, Res. A ^-ιόμητις, ιος, ό χα) ri, divina sapiens, divi- na consulens. Α μν\τις• 3-ίομίιτωξ, y\, Dei mater, Epith. B. Virgi- nis Marian Β-ιομιμησία, ας, τ\, Dei imitatio. Α μι• μΰο-Βαι- 3-ίομίμ?)τος, χ, ό χχι r„ ad imitationem Dei factus et institutus. Ab eod. ^ίομιμ/ητως, adv. imitando Deum, imita- tione Dei. ΪΗομϊο-ν,ς, ίος, ό χα) *j, Deo invisus. Α μ7• tro;. Άίομίο-ν,ς, ίος, ό χα) ή, qui Deum odit. ^■ίομιτώς, odio Dei, impie. ϊ} ίομοίξος, χ, ό xx) ή, divinitns acceptus, pravstantissimus ; (2) a Deo aiiqua re or- catus. Α μοίςχ. Β-ίαμοξία, s. ^-ιυμ,ορχ, ή, fatum, Call.' ^ S -ίομόξΐος, s. S -ιυμοξΐός, idem quod 3-ιίμοΊ• ξος, divina inflictus manu, Αρ. Β-ίομΰο-ϊς, 6 χα) i.quem Deus abominatur, sceleratus, abominandus. Α μνο-ος. 3-ίόντων, gen. pi. prass. part, act verbi 3-ίω. 3-εοξίνια, αν, τα, festum in omnium deo- rum honorem institutum. Α ξίνος• S -ΐοξίνιος, ό, Epith. Apollinis. Ά-ίόκαις, χιΰος, ό χα) ΐι, Deo natus. 3-£β!ταξάδβτοί, χ, ο χα) η, divinitus tradi- tus ; (2) divinitus institutus. Α πχζαδί- ΰωμι* 3-ιοπάξχχτος, χ, ο χα) η, a Deo productus. Α παξάγω. S -ίοτάτωξ, ό, Dei pater, Epith. Davidis, ap. Script. Eccles. Β-εοπαθης, ίος, ό χχ) ή, parens, seu obediens Deo, fidelis, pius. Α πύθομαι. 3-ίοπίίθίΐα, τι, obedientia adversus Deum. &ίόπίμ-χτος, χ, β χα) τ), a Deo missus. 3-ιοπλαντια-ία, τ), ignorantia veri Dei. A π\ανάομαι.^ -Β-ίοίτλας-ίω, ω, f• υ,οό/, deos fingo ; (2) in numerum deorum refero. A ^■ίοηΧχζ-Υ,ς, χ, &, deorum confictor; (2) Deus, rerum omnium efBctor. 3-ίοπλας•ίχ, i), deorum confictio. S-iozrvws -ος, », ό χα) τ), divinitus inspiratus. Α πνίω. 3-ίοποιίω, ω, f. %σω, deum seu deos facio. ®i0T0iuv TTiv χβιλίχν, Luc. Α Β-ίοτοιός. Β-ίοτοΐΥ,τιχίι, τις, τ), confictio deorum, fabri- catrix religiosorum simulacrorum. A pra?ced. S-iotror/irixh, χ, ό, qui deos seu deorum si- mulacra facere potest, unde ^-ίο-ποι^τιχτι, sub. τίχντί, Poll. 3-ίονοιΐχ, ας, τ), deorum fabricatio, simu- lacrorum in deorum honorem effictio. ίτίοτοιος, χ, ό χα) τ), qui deos seu deorum imagines fabricator. Ex &ιος et ποήω. 3-ίονολέω, ω, circa deos versor, deos fingo, deorum simulacra fabricor. Α τολίω. S-iosrouxo;, ov, divinitus datus, divinus. B-iOTor /ιτος, χ, ό χα) i), a Deo elaboratus, factus, structus. Α πονίω. 3-ιοπξίπτις, ίος, ό χα) ί, Deo conveniens, di- vinus. Hinc το S -ίβπξΐπις, ίος, divinum decus, divina majestas. Ex &ιος et «£• tru. 3-ίοχξίτως, adv. ut Deum decet, Deo con- venienter, divino modo. 3-ίο7ξοπίω, ω, f. 7, S -ίοξγον, χ, το, quod fit a Deo. Ab 'ίξγον. 3-ιοί>ργιμοο~ύντι, τι, institutio divina, doctrina divina j {2) institutio, quas viva voce fit A §-ίορργ)μων, όνος, Ό xoCi i), qui divina loqui- tur, divina locutus. Βίό'ρ'ρτ,τος, χ, ό χα) τ), a Deo dictus ; (2) di- vinus. Α ρίω, dico. Β-ίόρρντος, χ, ο χα) τ), a Deo profluens, a Jove fUSUS. Α ρί/ω. 3-ί.οξτος, χ, ο χα) τ), a Deo excitatus. Ab osu. ΘΕΟ ν 2, 5. ό, Deus, ή Β-ίος, Euripid. Λη- drom. 130. et τ) 8-ta, Dea. S-iot/hoTOi, χ, Ό χα) τι, a Deo divinitus da- tus. Α ΰ'ιΰωμι. Β-ίόσ-^ωξος, ov, idem. Β-ίοβ-ίξίΐχ, ας, τ], Dei cultus, religio. S -ίοσαξίω, ω, Deum colo. A S-ieo-e&ji, ίος, ό χα) τ), Dei cultor, religio- sus. Α ο-ίζοίΛ colo. Btoo -ίξως, adv. pie. Βίόσίττος, χ, β χα) τ), Dei instar colendus, venerabihs, venerandus. Ex 3-eej et (ηπτός. &-ίοο•ίπτΛ><>, Οξος, ό, Dei cultor, pius. &ίο<πχ6ξΐα, ας, τ\, odium et inimicitia in Deum, Dei odium, impietas. Ab 'ίχθξα. Β-ίοο'νιμίίχ, ας, τι, signum divinitus editum, miraculum : f2) oraculum. Α τκμΰον• ( 26i ) 3-ί6ο•χυνίω> a, deos honoro, deos colo. A χυιίω- Β-ίοο-οφία, ας, r„ rerum divinarum scientia, theologia, religio Christiana. A 5-tee-e- );ς, ίος, β χα) η, a Deo calcatus, vel calcandus. Ex d-tb; et ς-ίζος, via. &ίό?οξγος, χ, ο xx) ή, Dei amans, Nonnus. A s-oeyr]. S-iorvyrj, ίος, ο xx) τι, Dei osor, Deum ex- osus ; (2) Deo invisus. A g-vyiai. 3-ίος-ύγίτος, ov, idem. S-ioruyix, ας, τ), odium Dei. A S-ios -υγγ.ς• 3-ίοο-νλτις, ίος, ο χα) τ), sacrilegus. Α ο~ύλγ,. S -ίΰίτύνχχτος, ov, Deo conjungens. Α συν- άγω. §-ιοσίι?χτος, ov, Deum commendans, lau- dans. Α οννί$-τιμι. 3-ίόταυξος, χ, ό χα) ■«, Deus taurus, Epith. Jovis. $ποτίξχτοςί χ, ό χχ) τ), a Deo prodigiose proficiscens. Α τίξχς. 3-ίοτίζπϊις, ίός, β χα) ή, Deum delectans, Deo gratus, Nonnus. Α τίβτω. S-ioTivxTOi, χ, ό χα) τι, a Deo factus. Βίόττις, τιτος, η, deitas. A 3-60?• Β-ίοτίμτ,τος, χ, e χα) τ\, a Deo honoratus ; (2) hono're adficiendus, venerandus. A 8-ίότΐ.ΐίος, χ, ό xx) τι, idem. Α τιμτι. Β-ίοτόχος, χ, τι, Deum pariens, Dei geni- trix ; Epitheton B. Virginis Marias. A τΊχτια. S -ίότοχος, χ, ό χα.) τ), a Deo natus. Ab eod. S -ίότξίπτος, ov, a Deo conversus jn aliquem. Β-ίοτυτία, ας, τ), confirmatio cum Deo. A τυτός. 3-wSiia, ας, τ\, pietas, religio, Nonnus. A &ίχ?>γ.ς, ίος, ό χα) ή, Deo similis, religiosus. pius, Deo acceptus. Ή s φιλόξανοι, χα) σφ)ν νόος ir) Β-ίχΙν-,ς ; Od. 6, 121. Ex 3-ίος et είδοί. Β-ιχΰόχος, χ, ό χα) τ), Dei, seu rerum divi- narum susceptor, Deum seu res divinas capiens ; (2) Epith. templorum et Ma- rise B. Virginis. Α Ιίχομαι. 5-ΐΧξγία, ας, ή, opus divinum. Α 9-ιχξγός. Β-ίΧξγιχος, τ), ov, cui deos faciendi vis in- est ; (2) ad sacra pertinens ; (3) in sacris frequens, diligens. 3-ίχξγος, χ, β χα) sj, qui sacris operatur. Ab Ιξγον. S-to$avux, ας, ή, Dei apparitio ; (2) nati- vitas filii Dei. Α φχίνω. &ίοφάνίΐα, ων, τα, et S -ίοφχνίχι, α'ι, Festum solenne, quod illo die celebratur, quo Deus hominibus apparuit. Apud Chris- tianos festum nativitatis Christi ; item trium regum. Ex iisd. Vide ίπιφάνιχ. Β-ίόφχντος, χ, ό χα) τ), a Deo declaratus, aut manifestatus. Ex iisd, Β-ιοφάντως, οξος, ό, sacerdos; (2) theologus. Β-ίοφατίζω, f. ίσω, vaticinor, Hes. A 3-ιόφχτος, χ, ό xx) τι, a Deo pronunciatus, Dei oraculo editus. Α φημ,ί. Β-ιοφίγγης, ϊς, divmitus lucens, Jo. Dam. 3-ίόφτιμος, χ, β, deiloquus, Man. S -ίόφθίγχτος, ov, idfnu. S -ιοφιλτ,ς, ίος, i xx) τ), Deo gratus ; (2) a- mans deorum ; (3) pius ; (4) quod divi- ni numinis favore contingit. Β-ίοφιλία, ας, τ), amor Dei j (2) amicitia et familiaritas cum Deo. A 3-ίόφιλος, χ, ο χα) τ), Dei amans, amicus Dei, Deo gratus. Ex Β-ίος et φίλος. Β-ίοφιλως, adv. feliciter, beate. Β-ίοφιν, adv. divinitus. Ex S -ίος et φίν. Βίόφοζος, χ, ό χα) ή, Deum timens, Hes. Βίοφοξίομχι, χμαι, divino numine correp- tus ago. Τίχξαΰόξως τα τχ Αυχχξγχ βα• σίλιια χατα ty,v έπιφχνίιαν τχ Αιονίισχ Β-ίοφΒξΰ,ταί, Longin. 15. Α Βίοφόζος. Hinc Β-ίοφόξησις, τ), inspiratio divina. Βιοφόςντο;, χ. ό χα) τι, qui numine agitur, numine adflatus. Βιοφοξί,τως, adv. divino numine, instinctu. Βιοφοξίχ, ας, τ], numinis adflatus, Stcph. A Βίβφόξος, χ, ό χα) -h, Deum fcrens ; (2) di- vinus. Α φίξω. StcfivhK, ίος, ί χα) a, a Dec pronunua,. ΘΕΡ tus ; (2) diviniloquus, qui divina loqui- tur. Α φξάζω. Hinc Β-εοφραΥια, ας, ή, consilium divinum, ora- cufum divinum. Β-εοφεάΙμων, όνος-, Ό xx) ν), qui ex Deo lo- quitur, in quo Dous loquitur. Ex iisd. Β-εόφξων, ovos, ί χχ) τ), divina mente praedi- tus, vates, propheta. Ex 3-soj et φξγ]ν Βεοφςοο-ίντι, t,s, ν, pietas, religio, qua scili- cet divina sapimus. Α Β-εόφξων. 3-ιοφξύξΥΐτοί, βν, aDeodefensus, custoditus. Α όξϋξίαι. &α>φυλ«,χτος, ν, β χχι *i, a Deo servatus, qui est in Dei tutela. Α φυλχο-ο-ω. 3-ioiS'jros, ν, ο χα.) ν, a Deo plantatus. A φυω. 3-ίοχά.ξα.χτο;, χ, Ό χα) ί» a Deo sculptus vel impressus. Α χαξχσσω. Β-εοχόλωο-ιχ, χ;, ί), dirae, Philoxenus. A χολϊΌ-θχι, irasci. Β-εοχόλωτος, u, ο χα.) h, iratum deum ha- bens ; (2) dirus, Phil. Ex iisd. Β-εόχΡ,ις-ος, tf» β χα.) ft, a Deo unctus. A Χξ' ω • Β-εόω, deum facio, deum efficio. Ex Β-εός. Β-ερ,άααινα, ns, i), ancilla, famula. Β-εξαπχινίΰιον, ν, to, ancillula, Dim. ^qxvxiv)s, ido;, 'h, ancilla. A Βεεχνων• Β-εξχτεΊχ, ας, -h, famulatus, ministerium ; (2) famuli, ministri, servi, comitatus; (3) observantia, obsequium ; (4) cultus, qui exhibetur ; (5) cultus arborum, her- barum, plantarum ; (6) sanatio, mede- la ; (7) indulgentia in quovis genere, cum fovemus aliquid, &c. Α Β-εραπεύω- &ίξχπίυθίίβ•γι, dat. sing. a. 1. part. pass. f. g. V. Β-εςά*εύω. Β-εξάπυμχ, xtos, to, cultus, quo demere- mur, vel conciliamus ; (2) id, quod sa- nandum proponitur. Ab eod. Β-ερχ-χευοΊχ, us, r, curatio, sanatio ; (2) supplicatio. Ab eod. Β-ερχπενσιμος, ν, Ό χ χ) -<ί, medicabilis, sana- bilis. Ab eod. Β-εξχτεύ<τω, f. 1. ind. act. verbi Βίξχχεύω- Β-ίζαπεντεος, ία, εον, venerandus; (2) sa- nandus ; (3) colendus. Ab eod. Β-εξχτενττ,ζ, %pos, b, cultor ; (2) curator. 3-ΐξχτίυτ•>,ί, §, b, minister; (2) medicus, curator. Ab eod. Β-εξχτευτιχκ, y), bv, obsequiosus, officiosus, colendis hominibus deditus ; (2) sanandi vim habens ; (3) aptus ad gerendam cu- ram alicujus rei. A Β-ερχιτεντγ^• S -ίξχηυτιχω;, adv. officiose, obsequiose; (2) comiter, benigne. 3•£ξώ!Τ£ϋτβί, ν, b χχ) τ\, sanabilis, curabilis. 3-ίξΧτηύτξΐχ, χς, i), et &ίξχχίυτζΐί, fie;, τ), cUltrix ; (2) curatrix. Ά-ίξχπίύω, f. ίίσω, famulor, servio ; (2) ob- sequium praesto, officiis demereor, colo, euro, procuro ; (3) medeor, reraedia ad Jiibeo, sano.^ &εζχπεύειν τίνα, τ&ς θενς ιτωμχ- Ύχυτχ γχξ.τοι γνας εγώ εμχντόν Ιθεξάπενο-χ, Arist. Tliestn. 179. A B-i hipanr$vis, gen. sing. Ion. pro Ο-ίςχπίίχς. Β-ερ[α*)ς, thos, τ>, cultrix, Hes. 3-ίβάπνη, -ης, τ), ancilla; Euripid. Troad. 1070. per Syncopen a Β-εξάταινα. B-t^avvihov, u, το, ancillula, Dim. Β-ερχτοντ)ς, ίΰος, τ), idem. A ΘΕΡΑΊΙΩΝ, ovrot, b, minister, famulus, servus ; (2) cultor. Toy μϊν Άξ' 'Ιΰομε- νν,ος lo -ίιλευον Β-εξάτοντες, II. 5, 48. Τώ Χζχτίζώ Βερχιτοντε Αιος μεγάλοιο γενίσθ-Λν Άμφοτεςω,Οά. 11, 254. 9-ίξχψ, χτος., b, servus, minister. A Β-ε- ράπων• S -εξειχ, vel B-wix, ,«f, -η, aestas, tempus aestatis. Α Β-ίξος. S-Egf /ββτοί, tf, b χχ) ν, asstiva habens pas- cua ; Β-ίξείζοτον, locus ajstiva habens pas- cua. Α Β-ίξρς et βότχα. S-8j£i'i)ffi gen. sing. Ion. pro 3•£«/ αί . &ίζα\εχϊ,ς, εος, i χχ) y, astate lectum pra?- bens, umbrosus. Ex S -ίξειχ et λεχος. &(ζείνομοί, ov, idem quod $-εξίί€οτος. A νομίι- Μςειος, είχ, ειον, astivus. Α Μζβς. Β-ι-ξείποτος., ov, aistate rigatus. Α πίνω. S -εξίίτχτοί, νι, ov, £estuosissimus. Α 3-ε'ββ?, vel 3-ίζειος . S -ίξετξον, ν, το, locus habitation! aestiva» ac- commodatus. Ab eod. Βίξίυς, gen. sing. Dor. pro Si^vs, ex S-g• ξίος. Αφ*, idem quod Ssg«, Horn. ΘΕΡ S-itfyetvov, ν, το, currus, quo messis impor- tatur, Hes. Ex Μςος et xya>, ago, porta. 3-£gW7» ii» v, *] pro Β-εξίίχ, limice. §-ε\ίζω, f. ίο-ω, aestivo, a?statem alicubi tra- duco ; (2) meto, demeto, prosten»o. Kx) τχς χξίθχς εν τοΙς πεδίοι;, έθεξίξον, Arist. Αν. 512. Κομ εθεξίο-βπ f) yy, Apoc. 14, 16. 3-tetxos, ti, ov, asstivus ; (2) messorius, Vet. Lex. A^ &ίξος. Unde 3-εξΐνοί, r„ ov, aestivus. St -ίξΐος, pro S-itfios, Diosc. S -εξΐο-ΰειν, metere, pra?s. inf. Dor. pro Β-ίξί- ζει*. Β-ίξΐο -ii, tut, τ), messio. Α &-ίςίζω. &εξΐο-μοί, 2, ο, messis. Ab eod. Β-εςίΓΐόξίον, u, το, falx messoria. A Sigio•• Ti];. Β-ίξΐ^τις, S, ό, messor. Α Β-εξίζω. Β-ίξίρτίξ,^ r^oi,et Ο-εξίςΊχοί, i), ov, messorius. Ab eod. 3-ίξΐΓθί, τ), ov, messus ; messilis. Ab eod. Β-εξίς-ξΐχ, xt, i), qu» metit. Ab eod. Β-εξίς-ξίον, κ, το, vestis aestiva. Ab eod. Β-ίξί^ξον, α, το, idem et ab eod. 3-έςμχ, το, pro 3-ίξμτι, Men. &εξαάζω, sive 3-εξμάού, calefacio, foveo, Nicand. Β-ΐξμχο-χιο, in aor. 1. med; A 8-ίξμτι. Β-ίξμχίνω, I xvS, calefacio, conj. a. 1. 8-εξ- μ$νοι, Β-εξίχ-γιννις, calefacias; $-ΐξνι.χίνομχι, caiesco; Β-εξμχνϋνίνχι, a. 1. inf. calesce- re ; (2) febricitare. "Ος-χ χενχΊο-ιν £λτ/- criv Β-ίξμχίνετχι, Soph. Aj. 478. Mr a^oj i"yy,v ο-τλχγχνχ Β-ίξμτιντίί χότω, Arist. Ran. 954. Β-ίξμχνο-ις, ιως, ν), calefactio. Α 3-εξμα.ίνω. Β-ίξμχντίΐξ, ijjof, όι calefactorium, caldari- um. Ab eod. S -εζμχντϊξΐον, y, το, idem et ab eod. Βτερμχνττ.ζίος, a, ov, vim calefaciendi ha- bens. &(ξμαντιχοί, r„ ov, qui calefacere potest, calefactorius. A 3-εΡΐΜχ,ντος, ->i, i», calefactus ; (2) qui cale- fieri potest. 3-εξμχο-ίχ, on, *), calefactio, calor. A S-ej- μά,ξω. Β-έξμχσ-μχ, το, fomentum. Ab eod. Β-ι'ςμχΓΪθίν, adv. e caminis, Hes. &εομχς-)(, ή, idem quod 3-εξμχντγ,ζ, Poll. S -έξμχΓξχ, as, τ], caminus, Hes. A &eg• μάζω. $-ίξμ*.^, iSos, τ], caldarium ; (2) genus saltationis. Ab eod. Β-ίξμχυς-ξχ, xs< r), caminus. Α Β-εςμχ^ζχ Β-εζα.χυρξΊΖαι, f. ίσοι, in aere pedes concu tio. A " $-εζμχυΓξ)ς , fios, τ), idem quod &εξμχς•ξίς• ^guxu, seu &εξμάζω, calefacio, foveo, Nic. 3-ίξμελτι, ί], pro §-ί*μΐ), Suid. 3-ίζμεζύνομχι, (vox Comica) delicate vivo, Poll. 3-εξμεζω*ις, iios, v, faciem rubefaciens, TEsch.Pr.lYJ. $- 1 ςμεςω'ν,ν aitiS, pudorem, qui faciei calorem et ruborem inducit. Etym. M. vitiose pro Β-εμεξωτις, ubi vid. (Videtur aliquis Poeta ^ε /^sjef, metri causa pro Β-εμεξ^, usurpasse, et librari- us aliquis id ita exarasse, ut lectori im- prudenti videretur Β-εξμίζο$ esse. Saspe t et ξ in codd. MStis permutari observa- vit Pierson praaf. ad Mcerin.) Em. 8-ίξμ.ετο, 3. sing, imperf. Ion. pro ίθίξμίτο, a Β-ίξμομχι. 3-εξμτι, Tis, τι, calor, astus. A &(ea>. δ-ίζμτιγοξε&ι, vehementer, iracunde loquor. Ab ά,γοξίω. Β-εξμτ,μεξίχι, ων, eti, dies calidi, dies aestivi, tempus aestatis. Ex &εξμο; et ί,μίξχ, dies. 9-ίξμιχ, τα,, lupini. Α &ίζμο5• Ά-ίζμινβοι, τ\, interdum pro τίξμινθοί. &ίξμινος, τι, ov, e lupinis factus. 3-εζμόζλυΓξο;, ov, calide scaturiens, P. Sil. 3-ίζΐχ.όζνλος> ov, calidis consiliis utens. A βνλτ). §-ίξμοΙίτνις, ο, qui calidam aquam dat, qui calidam prsebet. Ex Β-εξμος et ίίΰωμι. 3-ίξ^βδότ/ί, ties, τ), quae calidam praebe't. ^εξμοχύχμος, b, calida faba, Ath. 9-εεμολνο•ίχ, as, τι, lavacrum calidum. Ex !$■εςμos et λύω. &εξμολντζΐχ, τ), ap. Hipp. idem. Βεομολατεω, lavor calida. Ex iisd. Β-εξμολντξίω, idem. Ex XtfTgoy. Άεξμόνκ, b xx) i\, calidi ingenii homo. J S ιςμοχόττίί, e, b, qui calidam bibit. ( 265 ) ΘΕ2 S-il/ctftroT/j, iios, i), poculum, e quo cali- dum bibebatur. Α 9-ΐξμοίτόττΐί• ®εςμόπϋλαι, ων, ai, Thermopylae, q. d. por- tae calida;, fauces saltus, in Graecia, pro- pe quas fontes erant calidi. Ex Β-α>μος et aruXaei. &ίξμοπωλτιβ, ν, b, qui calida vendit. Ex 3•££ΐ4βί et πωλίω. 3-ΐξμοπώλιον, ν, το, locus, ubi calida, ut ca- lidus potus, venduntur ; thermopolium. Δείμος, ν, bv, calidus ; (2) ardens, fervens etiam animo. Α 3-ίξω- &ίξμο5, ν, b, lupinus ; leguminia genus ; Angl. lupins. Β-ίξμοο-ποΰιχ, χς, i), calidus cinis. Β-ίξμότ'^, τιτος, τ), caliditas, calor, asstus j {2} fervor animi. Α Β-εξμός. Β-ίξμοτςχγεω, ω, calida comedo. Β-εζμαξγίχ, as, ν), audax et temerarium fa- cinus. A Β-εξμι/ζγ^, S, Ό χχ) i), fervidus ingenio ; (2) audax, temerarius, acer, confidens. Έχ Β-εξμο$ et έργον, opus. S -ίξμόω, calefacio. S -ΐξμω, calefacio, Hom.B -ίρμιτο h' Ίίίως, ca- lefiebat aqua, II. 18, 348. Α Β-ίξω. 9-εξμωλτι, τ\ς, ■>„ calor j (2) febris. * Α Β-εξ- μός. Βίξμως, adv. calide, fervide. Ab eod ΘΕ'Ρ02, εοί, το, ajstas; (2) messis sive fruges demessa?. Β-ίξο-ος, JEol. pro Β-χ^σος, Steph. Βίξα-ω, f. 1. JEol. pro Βίξω, a Biev• ΘΕ'ΡΩ, f. Αεξω, (et JEol: Βίοσω, unde 5-ig- σόμενος apud Homerum, Odyss. 19,507.) calefacio ; (2) medeor, euro. Et in pass. calefio, caiesco, uror, caleo. B-h, 2. sing. a. 2. imperat. act. pro Bin, a τίβτιμι. Β-ίο-χν, 3. pi. a. 2. Ion. pro εθεο-αι. Β-εσ-θχι, posuisse, a. 2. inf. med. Β-εβ-ις, εως, ν), positio ; positura ; situs ; (2) depositio pecuniae, (a) in mensa trapezi- tae ; (b) ap. judicem, sacramentum ; un- de et pro controversia dicitur ; (c) ap. debitorem foenoris causa ; (3) imposi tio, v. c. nominis ; (4) ap. Philosophos, (a) principium demonstrations, (b) positio, s. vera et propria rei explicatio, cui opp. άξβ-ις, negatio, (vid. etiam Prosod. Mo- rell. p. 4.) ; (5) ap. Rhetores, quaes tio infinita ; (6) adoptio. Α τίθνμι. Β-εσχελον, adv. mirum in modum, Horn. Β-εο-χελος, n, b χχ) τ), Deo similis. Ex B-ibs et εΐχελος. Βϊο-μχ, τχ, pro Β-ατμοΊ, Nonn. Β-εο-μιον, ν, το, debitum legitimum; (2) consuetudo, lex. A Β'εο-μιος, Ιχ, ιον, legitimus, legibus conve- niens, consuetus. Α Β-εσμος, lex. Β-εο•μοΰοζεα>, ω, f• τισω, legem accepto et ad- mitto, legi me submitto. Ex Β^εσμος et δέχομαι. Βίΰ-μοδότείζχ, τ], quae leges dedit. Β-ε/τμοθεο-ία, as, v, lex, institutum ; (2) le- gislate ; (3) ritus, mos. Ex τίθτιμι. Β-ίο-μοθεο-ιον, χ, τβ, locus, ubi leges ferun- tur, concilium civitatis. Ex iisd. Βεο-μοβίτίω, ω, sum thesmotheta; leges fero. Β-εο-μοθετ^, a, b, legislator, institutorum auctor ; (2) magistratus quidam Athe- nis, custodes legum. Β-εο-μοποιίω, leges facio, praescrlbo. Β-εο-μο!τόλο$, ov, circa jura versans, Ep. Βεσμίξίος, a, ov, idem quod Β-εομόξιος, Αρ. ΘΕΣΜ0 ν 2, S, b, lex, institutum, ritus. A τίθνμι• Β-εο-μοο-ύντι, ν, jus, leges. Βισμοτόχος, ν, b χα) h, legislator, Nonn. A t'ixto). Β-εο-μβφόξΐχ, ων, τβ, Cerealia ; festum quod in Cereris legiferae honorem celebratur. Α Β-εο-μοφόξος. Hinc Β-εο-μοφοξίχζω, f. άσω, sacra Cereris legife- rae celebro. Β-εσ-μοφόξίον, το, festum in honorem Cere- ris, A'r. Β-εο-.μοφόςος, », b xa) v), legifer, legislator. Ex Β^ετμος et φίξω. Βτο•μοφύλ&χΐ5, legum et Institutorum cus- todes. Ε φύλαξ. Βεο-μωΰεω, ω, leges et institute sacra cano. Ex alv>. B-io-rio-ios, ν, Ό xx) v], divinus. Α Βίσπκ• Β-ιο-πεσίως, adv. divine; divinitus. At» eod. . Βεα-πώχτι; . £βί, β χα) ν), divinitus ardenp, Ι Λ. 12,441. Ex Βίσχίί et }«/«. ΘΕΩ, ΘΗΛ ΘΗΝ S-io-ithvux, as, fa divino ore loquens, fati- dica. Ex S-stnrtt et fsre? . S -ιο-χίζω, f. ίσοι, vaticinor, oraculura reddo; (2) sancio, statuo. A Moyrtg. S -ίστιον, το, res divina, V. L. ©Ε'2ΙΠ2, ιος, i χ*ι fa vates, divinus, ex Deo loquens ; (2) a Deo dictatus. ©ί«- sr/y άβίδήν, Od. 1, 328. Hinc &ίσ•πιο•μχ, ατός, το, responsum vatis, ora- culum ; (2) dictum vel sancitum. &ισκιω&ίοι. ω, fut. ije-iy, vaticinor, oracula cano. "Of 3-εβ•!Γΐ&>δε7 rf/a-eJe? i* χξυ*•»)• λώτ», -4mi. Plut'. 9. A S-£e-!T, p. τίθαύξηχχ, spec- to, contemplor, inspicio ; (2) perpendo, accurate investigo ; (3) ludos specto, lu- dos spectatum publice eo. ©ε^εΤν τι, »■££/ τ<»«5•» fj w. 'Eyi δε ηθίώξηχχ ϋ-ώ- 1182. A^ageV. 5-εώί^*, «βτβί , τβ, spectaculum, ouod spec- tamus; (2) contemplatio ; (3) doctrina, artificium ; (4) tractatio alicujus rei scri- bendo vel legendo. θεάματα, spe- culamenta disciplinarum, commentatio- nes et praecepta. Cicero vertit percepta, Em. A S -ίωζίω* &ία>ςνμΐΛτιχο!ι fa ov, contemplativus ; the- orematicus, dogmaticus, praeceptis arti- um utens. A S -ίώξΥΐμΛ. &ίύξτιο•(ς, tust fa contemplatio. Α 8-ιοοξίω- S -ιωξγ,τν,ζΐον, ν, το, locus, ubi spectantur lii- • di, cavea in theatre. Ab eod. ίΗαξνιτιχοί, fa en, contemplativus, contem- plationi deditus; (2) theoreticus, theo- remata continens. Ab eod. ^■toieriTos, fa ev, spectabilis, adspectabilis ; (2) qui sub animi contemplationem ca- dit, perceptibilis, comprehensibilis. Ab eodem. ^■ίύζνιτζα,, τ», munera, qua? sp.onsus spon- ε« dabat, cum se primum, deposito flam- meo, spectandam daret. Ab eod. 3-ίαΐξν)τως , adv. spectabiliter, vdsibiliter. S-Eaf/as, ας, fa contemplatio, meditatio, commendatio ; (2) legatio ad ludos no- mine civitatis ; (3) ludus ipse, spectacu- lum} (4) inspectio locorum et morum cujusque civitatis ; (5) dicitur etiam de rebus ipsis spectatu dignis, ut S-t^ice, βχ- β-<λε/«», ap. Jos. magnificentia regis vi- senda. Α &ιωξός. §-ιι»ξίζ», specto, V. L. S\u(is , /δβί, fa navis, qua legati Athenien- ses vehebantur ad sacra Deliaca. 3-ιαξΐκος, fa ev, ad spectationem ludorum seu spec taculorum pertinens. Α ^-ίωξίχ. S -ίύξΐον, το, spectaculum. θίόΐξίος, 6, Apollo, Hes. ΘΕΩΡΟ' 2, 5, o\ spectator, contemplator ; (2) legatus ad sacra solenniaj item ad oraculum petendum. 3-ε**ββ-ίν>ι, fa inspectio, Man. Β-ίωξίο-ι, 3. plur. pro 5•εΛ>|ε»β•/, a S-feigi». Μωσις, tan, fa deificati'o, apotheosis; (2) unio cum Deo, in Deum adsumptio. A Β-ίόω. 3εώτε{βί, divinor, pro S-8ie«gej. A S-eij, ut a βχοΊλίυι βχσιΧίύτίξΰ;. QyiGxytvfa-, iet, β xai fa Thebis oriundus, Thebis genitus sive natus. Ex θ^ζτ) et γίίνομχι, nascor. ®ίιζχζί, adv. Thebas. A ®^.' Θ•/•,ζχϊκοί, fa ev, Thebaicus ; ad Thebanos pertinens. Ab eod. ®v£x7s* /Se;, fa Thebais, sc. poesis. ®yi£x7os, αίχ, xTov, Thebanus. ®riZ*i, νις, fa ®ijSxi, χ'ι, Thebe sive Thebae. Urbs in iEgypto, Asia Min. et Bceotia. ©i?55«, Thebis. &ίξ*)θίν, adv. Thebis. Α ®ί,ζ»ι. 9νιγχλίος, ίχ, lev, acutus ; in Epig. Β-'/ιγχ»*ι, vn, fa cos. Α Β-'/ιγω. d-foxvov, », το, idem et ab eod. S^jyavej, acuo, Hes. A $-r,ycj. ©ΗΤΩ, f. 3-'i|a>, acuo ; (2) excito, insti- go, inflammo ; τιθνγι&ίνο;, perf. acutus. Qriyu δε Ti Xtuxh» οΐόντχ, de apro, Hes. Scut. 388. et Π. 11, 416. Τα? ψυχχς t'is tx ίτολιμιχχ, Xen. §-Ytu3τβί, ^,.βν, cum admiratione spectandus spectabilis, admirabilis. Ab eod. S-rr /ιτωξ, οξοί, e, admirator, admirans spec tator. Ab eod. 8-ήίΌ»^το, pro 5-ε7βν, Ion. sulphur. Ο-νχχΊος, χίχ, xjov, thecae destinatus ad aliquid condendum aut recipiendum. A Srixvi• 3-γ,χάμινοί, a. 1. part. med. verbi τίθνιμι. Sv.xxf, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. pro e- θηχχν. S-' /,χχο, 2. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro \%• χχσο• &vxt, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ϊθνχε. &ίχν, vis, fa theca, vagina, conditorium, sepulchrum, loculus. Α τίθν,μι. S-vx'iov, v, ro, repositoriolum ; (2) loculus. Dim. a d-fay. S -ηχτοί , fa ev, acutus. Α Β-^γι». Ο-τ,λάζω, f. χσω, papillam sugendam pras- beo, lacto ; (2) in med. lacteo, mammam praebitam sugo. (Μχχχξίοι) μχς-οϊ οϊ ix ίθίιλαο-χν, Luc. 23, 29. (Μχχχςιοι) μχα•• τοί, as tQr^xffus, id. 11, 27. θηλάζω το 5-'/ig/ev, Pint, de Romul. A S-qXfa S-' /ιλχίνω, lacto ; unde apud Hes. a. 1. med. Β-ηλχνχντο. Β-ν>λχμίνο$, fa ev, lactens. recens natus, Hes. Α Β-ηλχζν. S -Ϋΐλχμαν, όνος, Ό χχ) fa nutritor, nutrix, Eustath. Ab eod. &'/ιλ<χ.σμη, ν, β, lactatio i, (2) nutritio ; (3) Jactis haustus. Ab eod. $-'/)λα?ξΐχ, χς, fa nutrix, lactatrix. S-faux, χς, fa Ion. S-jjXl^, ης, fa femina, femella, cujusvis generis animantium. A B-rMs. B-'/iXuisj, 2. sing, praas. indie, act. Ion. pro &χλίίΐς. A Ά-Ϋΐλία, f. itru. germino, vireo ; ut hinc fit ( 266 > 9-ftXm, pro IQfiXiov, virebant, in imper- fecto, et S-vXiitrxvTx, in a. 1. part. Άμ- ιλυδ^« v, puellascere, Gl. V. A seq. 3•'/ι\ν'δξΐχς, », o, molhs, eflfeminatus, pa- thicus ; (2) castratus. A S -^λυς. Hinc Β-ηΧυ^ζΐώ^ς, ίος, ό xxi fa molhs et effemi- natus ; (2) quaMs est mollium et efifemi- natorum. §-νιλυδξΐωτις , tlos , fa mollis, effeminata. 3~τ 1 λυχΐύομχι, muliebriter me gero. d -νιλνχος, fa ev, femininus ; (2) feminam re- ferens ; (3) eflffeminatus ; (4) femineo sexui proprius et pecuharis. A JSKjXuj. S -ηλυχΖς, adv. feminino genere. 3-τιλυχξχνίίχ, vel S-' /ιλνχξχνίχ, xs, fa cor- nus, femina. Ex SiiXus et χςχνίίχ, cor- nus. Β-ηλυχξχτκ, Is, feminis imperans. &νλύχτονος, ts, ί Κ) fa a muliere interfectus. Ex xtu'voj. S -νιλυμχνίω, furo feminarum amore, Man. &>ιλυμχν)ις, ίος, e xxi fa insano feminarum amore captus, mulierosus. Ex μχίνο- μχι. Ά'/ιλυμίλίις, ίος, β **/ fa molhter et ut femi- na canens. Ex ,αελβί. 3-'/ιλυμιτξ->,ς, e, mitra muUebriter redimitus. 8-νλΰμιτξΐς, fa idem, de viro, per irrisio- nem. &ηλύμοξφος, a, e xxi fa feminina forma praaditus, qui forma feminea est. Ex μοβφί. SyiXvvoos, contr. 3-yiXuvus, »» e xxi v, qui a- nimo est femineo, mollis, effeminatus. Έ.!ο•ιλθίτω . ϋ-ηΧυφχνης , ίος, ο xxi fa qui videtur esse fe- mina, femina? similis. Ex φχίνομχ.. S-yXvQOvos, e, e xxi fa feminas occidens, fe- minei sexus animalia intcrimens. Β-ηΧύφξων, ovos, ό xxi fa muliebri mente praeditus, mollis, eflfeminatus, sapiens muliebria. Ex φξην. &γιΧύφωνος Λ ev, mulieDrem, item suavem vo- cem habens. ΒηΧυχϊτων, β, muliebri indutus tunica. S -ηΧω, όος, contr. 5f, fa altrix, nutrix, Hes. Α Β-ηλη. Β-ηλωτις, /δβί, fa idem. Plut. si lectio sana. Abeod. S-'^u•*» ref, το, theca, sepulchrum, Hes. A τίθημι. 3-ημων, i'ms, e, acervus frugum in agro j (2) cumulus quicunque. A &ημχ. ΒημωνΊχ, χς, fa idem et ab hoc ipso. Apud Hes. et 3-ημονιχ. ©H V N, ^^vef, i, acervus, ciunulus, ag- ΘΗΡ ger; (2) cumulus arenas j (3) acervus frumenti ; (4) littus, al. 3/*• θΗ λ Ν, pariicula Poet, sane, diu; 2 3-jjv, haud sane. Βνινιον, a, το, lac, Hes. &*i%xs, a. 1• part. act. verbi S-$ya>. ~ Si*/?, £»f , i, punctio per acum ; (2) mo- mentum, punctum, celeritas, quasi a S -ί,γαι, nisi forte 3/|ζ*γξίτης, α, ό, venator. Α 3-νΐξάγζχ. S-vigaypos, ov, venationi aptus, serviens. 3-/ΐξκμχ, aros, το, captura, quod venatu capitur ; (2) venatio. A 3-'. &'/ΐξ£ν, praes. infin. act. pro k-ygauv, a 3?j- ζάω. &κξ*ξχία, »s, ν), imperium in belluas ; (2) in elephantos. A &ήξ<*ξχοί , ν, ό, praefectus ferarum seu bel- luarum, rector ferarum ; (2) rector ele- phantorum. Ex 3-ijg et ίξχό(. 3-ηξά.σιμΛς, ν, β χχ) ν), qui venatu capi ρο- test ; (2) venatu captus. θηςάημοι γά- μοι, captandae nuptiae, JEsch. Pr. 864. A S -νξάα. Unde S-r^ariov, venandum est. 3->ΐξχτίοί, ία, tov, venandus. Ab eod. S-vipxtyis, ν, i, venator. Ab eod. S^xtixos, ν), ok, venaticus. Ab eod. &χξΰ.τος, νι, ov, venatu capiendus ; (2) tro- pice, assequenda, quae labore curaque possunt 3-ν,ξχτά dicuntur, ap. Polyb. 3-ίΐξατξον, u, το, instrumentum venatori- urn, id, quo feras capimus, v. g. laqueus, pedica, rete. Ab eod. Syi?xu, Si, et 3-ν,ξάομχι, ωμ,α,ι, venor ; (2) sector, consector ; (3) capto, in re ama- toria, in amorem illicere tento ; (4) eli- cio, ut rnisericordiam, &c. @^£ y £ irpi-xu ταμν,χανα, Soph. Ant. 92. Πολλί? ivoias χα) το &ν\ρχσ%αι xtva, id. £/.1060. Α 8-ίξ. Unde S-igs /βί, ν, ο xx.) v), ferinus,belluinus. δηξίνίμιν, praes. inf. act. Ion. pro 3-. Shigivr/iz, ϋςος, ό, venator. Ab eod. S-r^tvTYis, S, Ό, venator, captator. S-fitturixes, v), ov, venaticus. Hinc 3-jjgstr rtxr,, scil. τίχννι, venandi scientia. 9-figiuris, i), ov, q. d. venabilis, qui vena- tione capi potest. Ab eod. 8-χξίύω, f. tutu, feras venor, aucupor ; (2) sector, consector ; (3) insidiose observe &*ΐξίύνη γκε<ημνο7ί Xoyoitiv altxga μν\• χχνώμΐνχι, Eur. Hipp. 960. A 3*;g. 3-ήρνιμα, aros, το» venatio, captura. A 8-νΐξνις, gen. sing. Ion. pro S-faxs, a 3-jjgol• &7ΐζΎ)τΐΐξχ, ν), venatrix, Call. Scurfy, vipos, ό, venator. Ab eod. - 3-*igv]rue, of os, β» idem et ab eod. $-'/ίξΐχχχ, ων, τ«» sciL φά,ξμχχ», medica- menta, quibus animalium venenatorum morsus sanantur. Α ^ξΐαχός. $-γ,ξΐκχ}ι, r,s, 'h, sc. ivriiorof, theriaca, an- tidotus adversus venenum. Ab eod. ^■vigtxxos, i), ov, ferinus ; (2; agens de feris. A 9-fy. &7ieiiXures,ju,o xxt i), a feris captus. Ex Sneiov et Lxitxu• 3-'/>ξίζοζθ!, ν, ο χχ) fi, a feris adesus, a feris comesus. Ex 3^ et βορ». &ηξίοΊον, ν, το, bestiola, Dim. a 3•^. ®γΐρίχλ'.ιος, u, Ό χχ) y), Thericleius, ut ©ij- ξίχλίίοι, sc. χύλιχίς. ®ΥΐΡίχλίΐχ, SC. a-e- τυ,ριχ, pocula, ab artifice Thericle. ^τηριόζρωτος, ν, ό χχ) η, a feris comestus. Ex SqgioyJBt βξώίχω. &νιςιόό'•/ιγμχ, xros, το, morsus a fera illa- tus ; (2) morsus serpen tis. A Ikxvw, ΘΗ2 3"ηξΐό$*ιχτοί, v, 6 χχ) r), a fera seu bellua morsus j (2) a serpente morsu ictus. 9-*ΐξΐοχτόνος, ov, bestias perimens. A xni- VOJ; &νξΐομχχ&, ω, f. ifl*a;/cum belluis pugno. E< xxrx. χνβξακτον ΙθνίΡίομίχφοο iv 'Eai'tu, 1 Cor. 15, 32. s 3-ηξΐομχχίχ, ees, v), pugna cum belluis. A d -γιριομκχοί, ft, ό χχ) y, qui cum feris seu belluis pugnat, bestiarius. Α μάχομαι- 9-κξΐομιγ)ΐ{, is, de Scylla, Centauris. A μίγννμι. &*ιρ»όμοξφος, ν, ό χχι ν), belluinam formam habens. Ex ^ξίον et μοξφϊ). 9-νΐΡ.ίον, », το, bestia, bellua, fera ; (2) bes- tia venenata, serpens, vipera ; (3) lum- bricus; (4) pediculus; (5) ulcus ferum, tetrum, malignum. Α 3->ίξ• Ο-νίξίονάξχν), i], frutex quidam, Gorr. vid. 3-*ιζΐο*ξί!τ^, is, bestiis conveniens. 3-ijj/oi, idem quod S-^s/ej, Poll, d-^iorvis, vivos, v), feritas. A S -ηςίον• &νΐξΐοτζοφ_ΰον, u, to, locus, ubi belluaa alun- tur, vivarium. A &πξΐότξοαος, », ό χχ) ν), qui feris vescitur ; (2) qui vescitur serpentibus. Α τξβφα». S-rigiorectpos, », β χα) y, qui belluas alit. S-vigioqivos, ν, ο xx) fi, qui belluas occidit, qui feras interficit. Ex 9-πζίον et TOs, v, b xx) v), a feris devoratus. Ex 3-rg et βιζζ^χ^ voro. $-vt»qhthxtxxXtx, v), ferarum institutio, Man. &νιξο9Ϋϊξχι, oU venatores, Hes. Ex S-^g et S-vietia, venatio. 3-*ΐξίθΰμο$, ov, ferus, iratus. ^νΐξοίώ' /is, ios, ο xx) v), animalium formas habens ; ut vestis animalium figuris pic- ta. Ex 3•-^ et tTSos• &νΐζοχόμο$, β, ferarum curator. Α χομίαι. SyeoxTOvos, ν, ο xa) v), ferarum occisor. Ex 3-^f et xrtlm^ Β-νίξολιχτΜ, voces aucupor. A Ο-νιξολίξ,κ, ν, ό, in dicendo adfectator, ve- nator verborum, Suid. A 3-ige& et λί* yea. Β-νίξοΧίτνίίι ν, ο, belluarum occisor. Ab l- λέτ»ΐί. 3-νΐξονόμο5, β χα) ί , feras pascens. Α νίμ». Srr^uxvxUs, ov, veste ferina indutus, ut pel- le leonis, &c, Lye. 871 S-vieoxXxriu, ω, fut. r,tu, feras fingo, facio. Ex 3-^g et trXas-vis• 8-ypotrXaros, ov, Eptth. Circes, Lye. 678. Ex 3-^f et srXattu % . §rv)Potxtxos , v, i xa) v\, feris insidians. A txotris• S-^otuwi, i, venatio, Hes. A 3•«? . 3•»?ζβτβχβί, ov, feras gignens, Epith. silva- rum, saltuum. A t'ixtu. §-v)pOTPoyos, ν, i xa) v>, qui feris vescitur. A Tgitfu. Β-νίξοτξό^, ts, ο xai v), feras alens. Ex iisd. 3-*)ςότυ!τος, ov, ferinam formam habens. &vιξoj- ξaoμtvos, a &ν)ζάα>. S-vjPuv, part act. pro &νξάΜ• ©Η 1 2, 9-viros, i, proprie, cives, liberi illi quidem, sed qui mercede operas faciunt propter paupertatem ; (2) mercenarius. Έχαλνντο Suns , oTs ill μίαν αρχν,ν thu- x» aexitv, Plut. in Solon, cap. 18. ( 267 ) ΘΙΓ &y}tai, a. 1. inf. act. per Sync, pro 3^λά- o-aw, a 3•υλ«ζ4». S-tjtaiaTo, 3. plur. a. 1. opt. med. Ion. pro ^■vitXlVTO, a 3-άαι. SvitxvtfZu, f. itu, thesauros exstruo ; (2) in thesauro repono ; (3) recondo, adser- vo ; (4) opes colligo ; (5) colligo, cumu- lo. Μή B-vitavj'^iTt υμΊν Β-ν,^χνξν; \πϊ J*lfjyv]f, Matt. 6, 19. "kxxg-os S^ «. ίϊχί» txtitt ίθ^χυξίζίτο, Herod. Α 3*ιβ"αι/ξβί• Hinc &ν)ίανΐΐίμα, ατός, τβ, quod in thesauro conditum et repositum est, thesaurus j (2) repositorium ; (3) adservatio. 3»]. . 3/ytfv, tetigisse, aor. 2. inf. act. verbi 3v- yu. ΘΟΙ ΘΟΤ ΘΡΑ Β-ίγμχ, xrtt* το, quod tangitur. A B-Syu. B-iyoitrx, prffis. part. act. f. g. Dor. pro Br ytttrx. B-iyov, tange, 2. sing. aor. 2. imperat. act. Dor. pro Biyt: ©ΙΤΩ, f. Βίξω, tango, attingo. Πΰη S' ?v peSej B-iyuv vtxgS, Eur. Med. 1205. Tik ejiiji χ£/ξο? S-zyaiv, SopA. (Ed. Tyr. 770. "E|e/2ot y«j viv πχντο; civ λίγα xx- xS yXucay ΒΊγοντχ, id. Phil. 406. ©/- yw τ αιλένα/ί «'«va, 2?«r. PA. 307. Κλα/- ων τι; Λυτών xg' ϊμν γι Β-ίξίτχι, id. Hipp. 1089. ΘΓ Ν, Βινο; , ό, vel y, acervus, cumulus ; <2) Httus, ripa; (3) collis; (4) agger. Uxgx B7vx &xXx ίο;, ό xx) v, formam mortalis habens j (2) mortalis. Ex Bvvitos et ιΐ• 3-νητο7ο, gen. sing. Ion. pro 5-νητκ, a 9-νητος, ι), ev, mortalis ; (2) homo ; (3) be- stia. Texytiiv τί 3-ννιτ£ν χόμιο-χι δίμχ{> Eur. Supp. 273. Α Βνί,σχω. S -οάζω, fut. χσω, celeriter moveor ; (2) se- deo, proprie celeriter in sedile insilio. Τίνχς 3-00' 'ϋξχς τχο -V ίμο) S -οχζίτί; Sopk. (Edip. T. 2. T/i ob" χγων φόνιοι 'ίβνιτχι, 3-οχζωνο-ι τον μίλιον ; Eurip. Or. 321. A 3-ββί. &όχο•μχ, τβ, sedes, Orph. $οηξος, turbatus, Hes. et Suid. S-oyirt, dat. pi. Ion. pro Βοχΐς• 3-οιμχτίδιον, u, το, parva vestis ; (2) pal- liolum, Dim. a 8-οιμάτιβν, α, το, vestis ; (2) pallium. Ex το et Ιμάτιον• S -οίμην, a. 2. opt. med. Poet, pro Β-ιίμν,ν, quasi a B-iu, pro t'Sv,ua- Β-οίνχμχ, χτοίι το, epulum, convivium. S -οινχτγ,ξ, ο, convivator, epulo. A Β-οινχΛ), Si, et Β-οινχομχι, αίμχι, epulor, con- vivor} (2; coeno; (3) in ccena absumo ; (4) vescor, comedo, devoro. 'AeyCgtoi hi\ Boev Zyiry μοι, Dem. Τχυτχ ΤχΧζχν ίθύξύζίΐ, Plut. "Τιθοξύζ'/ιτχι του; Qxvrxcrixi; μχΧ• Xov y Οδιίνωτχι, Longin. 3. Α Βόξυζος. BogvQyffy, 3. sing. &. 1. conj. act. B-ogvSyTtxof, y, ov, tumultus, pavores faci- ens. Β-οξνξοχοιίύΐ, tumultus facio Βοξνζοποιο;, 5, ό xx) y, tumultum faciens, tumultum excitans ; (2) seditiosus. Ex Β-όξυζο; et rroiiaj. ©0'PYB02, ν, Ό, tumultus, turba. 'Eyt νίτό τί eJB&gvZo; μίγχ;, xx) xvTyXXxy μίνο; tS ίχχτίξων Ttifxa ίΠξ) τχ; vxv;, Thuc. lib. 4, 14. Eustath. ex Β-ξϊ;(*βο-);, deducit. Βοξνζΐίνη;, nom. plur. part. Β-οξυζίοντι;, a Β-οξυζίαι. Bog'&utiy;, to;, i xx) y, tumultuosus, tur bulentus j (2) strepens, oostrepens. A Β-όξυζο;. Βοζνζω^ω;, adv. tumultuose, turbulente, raptim. Β-οξΰιβ-θχι, pras. inf. pass, verbi Βαξύω, in libidinem concito, q. d. trgo; rw Bogv,v ogvuifOxt. ©Ο'ΡΩ, salio ; uthinc fit Wogov, Bopov, im perf. et a. 2. 3-β^ών, B-ogStrx, a. 2. part. Auto; ?' sx hiaeoio χχμχ) Bin χχμαχνό- ο,ντο;, II. % SUO. V Βαζχΐο; , χίχ, αϊβν, qui cum impetu adsul- tat, impetuosus. Α Βνςο;. Bvea.it afof> y), impetuosa. Nicand. ( 268 ) Βϋξχω, idem quod B-ogtm, seu Β-όζαι, Lye. Β-βξγ)θξ», «ft y, initus, οχιία, Hes. A Bi- ξω. Bvgy;, ν, ό, admissarius, qui init, Hes. B-ttgixo;, y, ev, impetuosus, violentus. Βνξίμχντι;, e. Vox Comica, vates ineptus, proprie qui bellum vaticinatur. Β-ύξΐο;, ίχ, /ev, impetuosus, bellicosus. BSgi; , ώο;, y, impetuosa. Μ-} τώ τι μίθίί- τί Βν%ιο*ο; iXxy;, H. 4, 234. A B-5go;, ν, e, impetuosus, qui cum impetu adsultat. A Bogo/. Βίωχοί, e, sedile, solium, consessus. A BSixo;. Βοω;, adv. celeriter. A Boo;. Β-ξχγμο;, e, fragor, seu sonus e re aliqua contusa. GDexxy, y;, y, Thracia ; τα \x) &gdxy;% Thracis. Α ®ξχξ. ®ξ£χΐ;, β/, Thrace's, Edones. ®ξχχ!χ;, a, e, Thracias, ut ®ξχχίχ; Χίθος• ®g'xxtxo;, y, ov. Thracicus. A ® ? tt|. ®gxxis-)> adv. Thracum more. Ab eod. B -ξχμξγι, y, trabs, V. L. Β-ξχνίύω, f. ιΰσω, supra scabellum, ubi co- ria extenduntur, extendo. Ή βύξβ-χ σν B-gxviuo-tTxi, Arist. Eq. 368. A Bgx- vej. B-gxvtliov, tt, το, sellula, parvum scabellum, Dim* Βςχνίον, το, idem quod Bgxvo;, Ar. BgxvtTy;, tt, ό) remex, qui in puppi remi- gat. Hinc Β-ξχν7τι;, iSes-, y, remus thranita». Bg χνιτιχο;, y, ov, qui thranitarum est. Bgxvo;, tt, i, sella, in specie familiarica ; (2) scabellum, hypopodium ; (3) scabel- lum in quo coria extenduntur. A B-gxiu, sedeo. Βξχνόαι, Βξχνύω, ejusdem significationis cum Β-ξχνύσο -oj. Βξχννγξόκρο;, ό, parietum pictor, Hes. Β-ζχνύιτο-ω, fut. |ai, confringo, contero. O* -xxvTX Βξχνύξχντί; ίΰτόξνοι cxx, Thrax. ®ζχξ, nome'n avis, Opp. θξχϊχιο;, ίχ, tov, Thracius. A ®gx%. ®ξχχιος, ίχ, ιβν, idem et ab eod. Βξχο-ίω;, adv. audacter, temerarie. Βξχα-ιόμχχο;, ap Pind. pro Βςχο-ύμιχχβ;* Em. Ex B-gxoy; et jttxxy. ®<>xtrxix;, tt, e, Thrascias, Cascias, ventus. 'Ouasi ©gxxix;, a ©?*|, Aristot. >ά<το;, ιβί, το, audacia, ierocitas. Bgxtro;, ιοί, το, ΑΒξί- ®gxtr animo intre- pidus, audax. Α σπλάγχνο*. Β-(αβνσ*λάγχνακ, adv. audacter, intrepide. fyeurvrouiv, ω, f. ί<τω, audacter et insolen- ter loquor. A B-gaav^uos, ν, b xa) ij, orfraudax. &ς*βύτγΐί, ήτα, v, audacia, temeritas, fero- cia.^ A B-iourin. 3-ξασύφςων, Cat. . S-gamatovia, as, r), vocis audacia et proca- citas. A B-gao-ic^vos, κ, b xa) x, audaci et procaci ore utens. Ex B-gourus et $ωνν• S-g ασυχαομχς, b. audax in praelio, CaL $- ξ χ<τύχα ξ , gos, b x«.) χ, audax manu. B-gam X iigia, as, χ, audacia manus, seu martuum. Α B-gaevxug' Β-βαττα, χ, nomen piscis viHs, ap. Athen. 3-•αττϊϊιον, Dim. a praec. 3-ξά.ττ&, vide Β-ξάσσω. 3-gafaos, it. B-gavgos, ruptu facilis. Comp. Bgx^ori^x, Hes. Suid. Α Β-ξαύαι. S-txfar&Xos, traupalus, arbor apud Theoph. B-gaurU, iies, x, avis. Gaza? carduelis, a- pud Aristot. $ξα,υ(τύ*τνξ, vy»s, β χα) χ, frangens cur- rum, canthum. Verbum ineptum veteris Tragici, ap. Arist. Ex B-ga(x» et ίντυξ- j Β-ξαΰτμ», arc;, rb, fragmentum, frustum. B-gxZ*•«, Threissa, Dor. pro ®gr"i.a l\ χάν- «■« Ύχλχ.ι 3-ξίΎτγ,ξΐα πίπτω, Apoll. Rhod. lib. 1, 283. "Hinc τα S -ξΐπτϊξΐα, m, ali- menta, item nutritionis prasmia. 8-ξ.ίττιχο;, y, or, aptus ad nutriendum, a- lendi vim habens. Ab eod. S-jettoV, r, «»i nutritus, altilis. ϋτξίχτξία, as, rt, nutrix, altrix. Ab eod. 9-ξίττξον, το, pL $-ξέπτξα, nutritionis pra?- mium, quod et 3-ξίίττα. ΘΡΕ'ΤΤΕ, vox barbara pro Β-αίμΤ*, au- dacem esse. Β-ξίφθ•/;, 3. sing. aor. 1. ind. pass. Ion. pro ιθζίφθίΐ, a τξέςω. S -ξίψαι, aiuisse. a. 1. inf. act. S-c'^auivas, a. 1. part. med. &jkK-> **?' * nutritio, alitura. Α τρις*. Β-ξί^ο», 2. sing. aor. 1. imperf. act. verbi τξίφαι. 8-ζί4,ω, alam, f. 1. ind. act. ΘΡΕΏ, seu Β-ξίβμαι, tumultuando clamo, seu loquor. Autij &-eiou.i»vi o-atrrv xa• xa, Eur. Med. 51. GtfxZv, Thracium, gen. plur. Ion. pro &ζαχΖ*, a θζάτξ, Thrax. S-(r,»n. 2. sing, praes. imperat. act. conir. pro ΒξΥ,νίί, a Β-ξτ,,ίΛΐ, Si, fut. ί<τω, lamentor ; (2) lugeo ; (3) odas lugubres cano. To» 5usTj»ev s- μοψ Β-ξφόΙ ΐταπξα, Soph. El. 94. "a.)j; yaf few τίθξί,Μίται yioist id. Phil. 1392. ΘΡΙ OSs iia. 3-it'tt rouMTOs 3•ζ%η7;, Arist. Au. K18. Α 3- ξ ϊ,ο;. S -ξνγτ,τίο;, ία. sat, lugendus. Α Β-ξτ,ψίο*. 3-°T,vr,TY°, i, qui luget, ejulat. Btr.vzrr,;, et Β-'ΥΛΥ,τω', ό, idem, AZsch. Man. Β-ξ-νκτιχος, ^, αν, ad lamentandum propen- sus. Ab eod. B-grivYittxus, adv. lugubriter, lamentabili- ter. Β-ξΥ,ιτ,τοια, as, %, prrefica. Α Β-ξΥ,ήω. ΘΡΗ~Ν02» «ι ό, threnus, planctus, lamen- tatio. S-tfvvi, vos, b, scabellum pedum."A 5-ξάαι. ^-ftireSia;, 2, £ r, tru, lugubre carmen cano ; (2) lugeo, deploro. Α θ-^νωδόί. Hinc Β-ξΥ,νωΙτ,μΜ, το, lugubris cantus. 3-ervaJ5ri» us, ό xa) r„ ad lamentandum propensus, flebilis, querulus. A S-'wos- Β-ξΥ,νωο'ία, r„ lugubris cantus. A fyr,ia>Us, S, ό xa) ■!■„ qui carmen lugubre canit ; ή Β-ξν,ιω^, prasfica, qua? conducta plorat in fune're. Ex Β-ξτ -vos et ώΐίι. S-er,>rziia, as, ν, religio, superstitio, ritus, ceremonia. Β-ξΥ,ο-χίντΥίξΐο», το, templum, aides. $-ξγ,ο•ζίυτη, 2, i, rebgiosus, cultor, super- stitiosus. A ΘΡΗ2ΚΕΥΏ, f. ίύο-Λΐ, superstitiose Deum colo, veneror ; (2) colo, veneror. © ?r - ext'jutri ya.% μάλι$-α rr,i frtxr t^vSs 'Pai- μάίοι, Herodian. Hinc B(r,o-xos, ν, Ό, religiosus ; (2) superstitio- sus. S -ξΐάζω, f. άσοι, folia fici, aut cujusvis arbo- ris decerpo ; ζ2) furore percitus sum, nn- mine adflor, Hes. A S -ξίον vel 3-«;*/. ΘΡίΑΓ , ωι, a!, calculi, quos sortilegi in ur- nam coujiciunt ; (2) sortes. S-(iapt.£iirrr,s. S, i, triumphator. A Βξίαμξ'.ύοι, f. iCtra>, triumpho de aliquo ; (2) triumphare facio. Hinc 3-ξΐαμ£ίύο&χι, in triumpho ducor, s. de me triumpha- tur. Έβξΐάμξινβ-ί @atriXi7t, scil. χατα, Plut. 'Arro τύτ&ιν, id. Τ» δί &ίω χάζΐ$ τί rravroTi Β-ξίαμζίύοντι r.uas Iv τ£, Xgi- s-u, 2 Cor. 2, 14. Conf. Euripid. Here. Fur. A S-oiapZos• Βξίαμζιχος, r„ by, triumphalis. Α Β-ξίαμ- Sos- Β-ξίαμ^, fios, y\, idem et ab eod. ΘΡΙΑΜΒΟΣ, a, ό, triumphus. fyix'ra), ων, oU ficuum cultores ; (2) vini- tores. A k -ξΐάζω- S-'iyybs, S, β, id• qu. Β-ξΐ' /xos, Plut. Paus. Βζίγχίον, a, ro, septum parvum, Dim. a ΘΡΙΓΚ0'2, ν, ό, pinna seu corona muro- rum ; (2) lorica muri ; (3) septum, val- lum, maceria. &c,yxis xaxSv, sum- mum malorum, Euripid. T/vad. 489. Est enim B-tiyxos το ανώτατον τ» ruxvs, Eustath. Scribitur etiam S-etyyos et B-gtyxos, non bene, Ern. Hinc 3-ξΐγζόά>, ω, f. άσ -oj, vallo, sepio, lorico ; (2) fastigium seu coronam aedificio impono. '~E9*iyxaHrtv αχί$ω, Odyss. 14, 10. Β-ξί'/χωο•^, tens, r„ loricatio, circumseptio. Be^axivvt, r,s, r), lactuca sQvestris. A S -ςί- Ιαξ. 9-(iiaziv)s, ftos, x, lactucula. Ab eod. S-cihaxivts , n, ev, qui est in vel e lactuca, ut fohum. - δ-ξώαχίο-χνι, xs, r, lactuca. Ab eod. $-o,hazu>lY,s, ios, i xa) r„ lactuca? similis, qui e lactucarum genere est. A J9-g/5oc|. ΘΡΓΔΑΗ, axos, r„ lactuca, Angl. let- tuce. Β-ξίξω,.ί Ίσοι, meto ; (2) incido ; (3) rado. A S-t S %oj. €>ξΐναχξ!α, as, r. Sicilia. ®°ivaxeir„ Sicula. ®ςιναχ£ις, iios, r„ Sicula. S -ξ/ναξ axes, o, quasi tridens, ligo.bidens ; (2) vannus, vannulus, ventilabrum. A ΘΡΓΞ, τξΐχπ, ->., capillus; (2) seta; (3J villus. 3-ξ/ββόλβί, ». ό xa) r- qui Β-ξΐζ: in urnam jacit, sortilegus. Ex Β-ξία) et βάλλω- ΘΡΓΟΝ, vel B-cTov, ου, ro, folium ficul- neum; (2) folium quodvis; (3) genus edulii. ΘΡΓΟΙ, o\, extremi rudentes, qui laxantur primum in prora vento favente. Β-ξΐίτΫ,ΰ&ος, α, ό xa) r„ corrosus et exesusa tineis. Ex ϋ-βί-ψ et \%ω, edo. 3-ξΐΎΟζ»ωτο5, u, ο χα) τ,, idem ; (2^ corro- sus et exesus a vermibus quibusvis. Ex 8-ξ)ψ et βιζξώο•χΛΐ. S-'iroaayos, a,iiir., cui victus est e cossisj ^ I 269 ) ΘΡΪ (2) qui vescitur vermibus L'gna rodeiiti- bus. Ex Β-ξϊψ et , S-jtvos, i, vermis, qui hgna exedit. Α τξίζο*. Βξοίω, ω, f. Yfim, turbo ; (2) tumultuando clamo vel loquor ; (3) dico, loquor. Ό ξίνος 3-ξθίι rals αιχμαλώτου -χαιο•)ν, allo- quitur, Soph. Trach. 540. Οΰ τ ? ο.- ΐατζί ιτοφχ Β-ξβίΤν iraidas *£0s τομωντι πί,ματι, canere, id. Aj. 583. Α 3- ξ όο,-, 3-f5 f . B -ξογ,θγ,ναι, a. 1. inf. pass, verbi 3-ξοίω. 8-ξομζγ.ϊον, pro Β-ξομζΰον, ν, το, grumulus, parvus gnimus. Α Β-ζόμζος. Β-ξομζίον, u, το, idem et ab eod. 3-ζομζοίΐΰγό> ios, ό xa) r), grumosus, gramo simihs. A S■ξόμξos et eFiej, species. ΘΡΟ'ΜΒ02, u, ό, grumus, frustum rei in unam massam concreta? ; (2) partes san- guinis concreta? j (3) locus editus. Hinc 9-ξομζόω. Ζ, f. ώσω, in grumos cogo. Hinc 3-ξομζόομαι, νμαι, in grumos coeo. §-°ομζώΙγό, (os, ο xa) r), grumo similis, gru- mosus. €>ξομζωδίΐς af'o), Soph. Trach. 699. Α Β-ςομζόαι. Β-ξόμζωο -is, tvs, ϋ), concretio rei in grumos. 3-ξβνίζω, fut. io-a/, in throno colloco. A ■9-ξόνβί• Hinc &eofio-pAs, H, O, collocatio in throno. S-eOvtrrs, 2, Ό, qui in throno collocat. ΘΡΟ'ΝΟΝ, is, το, flos ; (2) pigmentum ; (3) pharmacum, venenum. Usitatum in plurali, τα 3-ξόνχ. fyovorcios, S, β χα) ■>., qui thronos conficit. 0PO'NO2. ν, Ό, thronus, soUum, sedes, sedile, sella ; (2) regnum, imperium ; (3) regimen seu administratio Ecclesia?. 3-ξόβί, n, contr. B-gUs, 5. b, clamor tumul- tuantium ; (2) tumultus ; (3) murmur, susurrus ; (4) fama susurrans, rumor ; (5) turbo. Α Β-ξίω, clamo. γυαλίζω, crepo, Horn. Ep. Β-ξνχλλίδιον, το. Dim. a ©ΡΤΑΔΛΓ2, SSos, r„ ellychnium; (2) herba, cujus folia ap'ta sunt ad elychnia, Arist. Nub. 585. ΘΡΤΓΑΝΑ'Ω, ω, frico, scalpo. Try γ\Ί• τονα ττ,νδ' ίχχαλίσομαι B-gvyaiSffa ττ,ν Βύξχν, Arist. Cone. 34. B-'iltos, Uy,, />ev, junceus. Α 3-ξΟον. Β-ζυλίαι, seu Β-ζυλλίω, Theoc. B-^'jUyuos, e, vitium et peccatum canentis, ap. Dion. Halic. idem fere quod \x- μίλιια, aut saltern species ejus. Α Β-ξυ- 'λίΖω, Ern. Β-ξυλλ.ίω, ω, £ %<τω, susurro ; (2) femigero, dissemino, jacto in vulgus ; (3) inculco. ΎαΖτα ΰτο πλίΐόναιν τ'ίθξύλλΥ,τχι, Plut, Α Β-ξύλλοί- B -ξύλλγμα, arcs, το, quod vulgi rumoribus jactatur, fabula vulgi, proverbium vulgi, rumor, susurrus. Α Β-ξνλλίω- Β-ζύλλιγμα, ατοί, το, quod confractum, sive quod discerptum est. Α Β-ζυλ- λί/τζω- BξυλλJξω. f. ίσα, susurro, murmuro. A Bty>Xos- Β-ξυλλίο-ο-ω, f• ξω, frango, quasi a 3-josww. θξ κλλ/|αί di'uas, Lyc. 487. ΘΡΤΆΛ02, κ, ό, susurrus, murmur, ru- mor ; (2) tumultus ; (3) colloquium clan- destinum. Βξύμμχ, ατοί, το, fragmentum. Α Β-ξύίτ• τω. Β-ξνμματ^, ihos, %, genus placenta?; (2) frustum panis ; (3) crustum. Α Β-ξύμ- Βξνόας, ttro-a, εν, idem quod B-'vtvts , Nic. 0ΡΤΌΝ, u, το, juncus ; (2) ulva. Βξ -jocos, u, i, genus herba? vesicaria;. A Β-ξύον. Β-ξυττιχοί, υ., bv, propensus ad delicatam vitam, delicatus, mollis; (2) frangendi, seu comminuendi vim habens. Α Β-ξύχ- τω• B°'jttixu, ωπος, ό, titio ambustus, carbo semiustus. Α τύφοι, ustulo. Βυμχξίω, «, f. fou>, placeo ; (2) mihi pla- cet. A Β-υμαξν,ς, ίος, β χχ) ν), gratus, placidus. Βνμάξμίνο»,^ animo gratum, Nicand. A Β-νμος et x»u, apto. Βυμάτιον, ν, το, parvum et vile sacrifi- cium, hostiola, victima exigua, Dim. a Β-υμχ. ©T'MBPA, χς, ν), thymbra, herba odorata, satureia, Philox. Β-υιχ,ζξίτίΰίίπνος, ν, ο χχ) νι, qui thymbra super ccena utitur. Ex Βύμζξχ, itr) et iuirvoi- &υμζξ)ς, ίϊος, ν), Tiberis, nomen fluvii. Β-υμζρ'ιτνις, », ό, sc. οίνος, vinum thym- brit'es, i. e. thymbra conditum. Α Βύ- Β;ύμζξ6»,ν, το, idem quod Β-ύμζςχ, Βνμζξοψχγος, ν, Ό χχ) ν), thymbra victi- tans. Β-υμιλάχςαντος, ό χα) νι, qui non foedat seu dedecorat convivia et lusus, V. L. &υμίλν>, νις, i], altare ; (2) ara Bacchi post orchestram; (3) farina, quae in ara of- fertur ; (4) scena, theatrum. Τίξοσ-αι- no•' ϊμολον ΰφπύξνς Βίων Βυμίλας, Eu- ripid. Suppl. 65. Α Β-ύω. Βνμίλιχος, ν„ ov, scenicus, theatricus ; Subsi. o, histrio ; (2J musicus. Α Βυ• μίλ7μ Βυμίομαι, νμαι, f. χσομαι, irascor. 1\ τν,ν ο-χνθξωπον, χχ) τοσΰ Βυμχμίνν,ν Μν,ΰίίχν, ίΐπον TViirhi γτ,ς \%ο> !Πξ£ν, Eur. Med. 271. Α Β-νμός. Β-υμν,γίξίω, ω, f. 'froi, animum recolligo. Ex Βυμος et xyiigu>,colligo. Βυμνιΰίω, ω, f. ί\σω, animo lastor. Έτ/ τί? σωτν,ςί* τν) tS 'Yixtrcrg Βυμγ$ύντΜ, He- Uodor.'lOl, p. 458. Ex Β-υμος et ν$ομ*ι. Βνμγ$γ,ς, ίος, ό χχ) ν), animo gratus. Ex Β-υμος et ν$ύς ■ Hinc Βνμγ&χ, ας, υ„ animi voluptas, animi de- lectatio, lsetitia. Βυμ£νχς, a. 1. part» act. Att. pro Βυμά- νχς, a Βυμαίνα). Βυμν,ξνις, ίος, ό χα) τι, vide Β-υμαζης• Βυμάτιον, pro Β-νμάτιον, Suid. Βνμία, ας, ν), et Ion. Β-υμίνι, idem quod Β-υμ'ιαμα. ®υμί•/ι<τι χαχωίίοΊ, Aret. Α Βυμιάω• Βνμιάμα, ατός, το, Ion. Βνμίνιμχ, suffi- tus, suffimentum ex aromatibus, incen- sum, thus. Β-υμίχο-ις, ίαις, τ), suffitus, suffitio; (2) e- vaporatio, exhalatio. Ab eod. B-uimxty^iov, ν, το, thuribulum, acerra Βυμιχτιχος, ν), ov, ad suffiendum aptus, va- porificus. Ab eod. Βυμιατος, ν), ov, exhalabilis. Ab eod. ΘΥΜΙΑΏ, ω, f. atru, suffio, odores ac- cendo, adoleo; Βυμιχθί)*, a. 1. part. pass. accensus, ustus. Θυμιαν tS XiSxvoitS, Luc. λιζαναιτον, Herodian.^ Κατά το ϊθος τ υ, ς ΐίξατείχς, (λαχί τν Βνμιίσαι, Luc. 1, 9. Βνμίΰιον, ν, το, animulus. Dim. a Βυμός, Βυμ.ιΫ)ται, 3. sing, praes. ind. pass. Ion. et Dor. pro Β-υμιχτχι, a Βνμιαω. Βυμιχος, ν), 6v, animosus ; (2) fortis; (3) iracundus. Ab eod Βυμιχως, adv. irate, vehementer. Βύμινος, ivyi, ivtv, thyminus, qui ex thymo factus esL Α Β-ύμος . Unde ( 270 Βύμίον, *, w, smilax, taxus, cunila ; (2) quod supra corpus quasi verrucula emi- net, inpr. tubercula carnosa. Βνμίτνς, ν, β, thymo conditus, ut Βνμίτν,ς οΐνος, vinum thymites; ίίλ'.ς Β-υμΙτχι, sa- les cum thymo triti. Ab eod. Hinc Β-υμΐτίΙνις, ν, ό, thymo mistus, tritus. Hinc apud Aristoph. Βυμιτιΰαν άλάΊν, Dor. pro Β-υμιτιΰω» άλων, salium thymo misto- rum. ΒυμοζχξΥ,ς, ίος, i χα) νι, animum gravatum habens, animo dolens, luctu et mcerore gravatus. ^ Ex Β-υμος et βάξος. Βυμοζοζίω, Si, f. ν\σω, animum exedo. "Αλ* •yia Βυμοζοξίϊν, Hesiod. Op. 35. A Βυμοζόξος, ν, ό χχ) ν), animum exedens. Ex Βυμος et βοςχ, pabulum. ΒυμοΰχχΥ,ς, ίος, β χχ) ϋ), molestus, animum mordens. Ex Ιάχνω. B -υμοαΰγ,ς, ίος, ό χχ) υ„ animosus, acer et vehemens, το ΒυμονοΊς, animi praesen- tia, vigor, strenua virtus, Plat Ex Bv μίς et ίΐ$ος. Β-υμοαΙΖς, adv. animose, iracunde. Βυμολίαινα, nr» i> leonina, h. e. magna mente praadita. Ex Βυμος et χίχ,νχ. Β-υμολίοντα, aec. sing, a Βυμολίύΐν, οντος, ό, leonino animo prsditu». Ex Βυμος et Xtoi». Βνμόμχντις, to /ς, i xa) v), qui animo, ra- tione, futura prospicit, vates. Ex Β-υμος et μάντις. Β-υμομαχία, ω, f. vitroj, infenso animo hel- ium gero ; (2) bello aliquem ulcisci cu- pio, cum propter tenuitatem virium non possim, sed cogar injurias perferre, ap. Polyb. ^Hk Ss ό Ήξώ^νις Βυμομχχων Ttr ξίοις , Act. 12, 20. Ex Βυμος et μχχν\. Βΰμον, ν, το, thymum, herba odora j (2) cepa agrestis, bulbus. Α Βύμος. Βνμοξχλμνι, νις, νι, confectio medica ex thymo, aceto et salibus, pulegio et ruta. Α Β-ύμος et οξος , acetum, et ίλμνι % mu- ■rice salsedo. Βυμ#τλΥ)θν)ς, ες, plenus irarum, iracundus. Myiti on Β-υμοΎλ•/ιθγ,ς ο*θξίμα*γος χτχ Otfi' το» AEsch. Sep. Theb. 684. Βνμοξχιε-νις, S, i, animum perdens, II. 13, ©TMO'2, S, β, animus, mens ; (2) cupidi- tas ; (3) animi praesentia ; (4) animi prae- stantia ; (5) animi vehementia ; (6) ani- malis et vivificus spiritus ; (7) ira, excan- descentia, iracundiaj (8) irae effectus, pcena. Β-ΰμος, n, Ό, thymus, herba; (2) bulbus, cepa agrestis ; (3) glandulosa pars qua; in jugulo ad os summum pectoris consistit ; (4) tuberculura carnosum, quod super corpus quasi verrucula existit. A &u- μος vel a Βύω, ob fragrantiam. Βνμοσοαιχος, νι, ov, qui ipse sibi animi sui acumme peritiam alicujus rei adquisivit ; (2) ingenio prasstans, ingeniosus, solers. Ex σοφός. Βυμόο-οφος, η, β χχ) ν), qui sapientiam non ex discipline, sed ab ipsa natura hausit, natura solers, docilis, ingeniosus. Ex Ι Βυμνμίνοις, dat. plur. praes, part. pass. verbi Β-υμόαι. Ι Βυμοφθοξίω, animum corrumpo, exedo, Soph. Track. 163. Ι Βυμοφθόξος, ν, β χχ) ν), animum labefac- I tans, animum perdens. Ex φΒιίςω. ' Βυμόω, ω, fut.atra, ad iram provoco, con- I cito; Β-υμόομχι, νμαι, irascor; Βυμοτ βι)ς, iratus, a 1. part. Έθυμάθνι λ/α», I Matt. 2, 16. το Β-υμνμίνο» τνις γνώμηςι Thuc. Α Β-υμός. Ι ΒυμωθίΊς, a. 1. part, pass. ΒυμώΙν,ς, ίος, ο χχ) ν), animosus ; (2) ira- cundus ; (3) thymum referens. Ex Bv μος vel Β-ύμος. Βύμωο~ις, ιοκ, νι, excandescentia. Α Βυμόω. Βυνάζω, f. a frustum thynni. ΘΤΡ era ΘΩΤ Sovvturixo; , ?, ο», thynninus, Epith. retis, quo thynni capiuntur. B-uvvyi, v, idem quod Bvvvis, ΛίΛ. Svwitsgi tav, xi, salsamenta muriae; (2) frusta thynnorum in partes concisorum. Β-νννίζω, f. itroi, pungo, stimulo ; (2) reji- cio ; (3) decipio. Vide 3wa£oj. Swwec, u, το, parvus thynnus, Di'ra. B-vwi;, /δβί, ί, thynna, piscis. Ab eod. ^i;vve0r£*iOi, «<<», «s7ov, thynnorum vena- tioni aptus. A Βνηοθγιξχ;, if, «, thynnorum venator, qui thynnos captat. Ex Β-ύννο; et Β-ίϊξχ. ®Y'NN02, 8, o, thynnus, piscis. Β-νννοτχοτίω, thynnos speculor et capto; (2) intentis oculis accurate observo. Βνννοο-χοίηΤον, ν, το, locus thynnorum insi- diis aptus. B-vwoo-xorlx, χ;, y, thynnorum speculatio et captatio ; (2) accurata observatio. A Β-υ»νοο•χίπο;, 8, ό xxi f\, qui thynnis insidi- atur. Ex Β-ύννο; et trxoro;. 3-υννώΰνΐζ, to;, β xxi ί), thynnum referens ; (2) crassus et ineptus. A Β-ύννο;. Β-υνο;, e, impetus, it. bellum, Hes. Β-ύνω, cum impetu feror, propero, ruo. ®dvt γα,ζ χμπ&ίον, H• 5, 87. "htx πςομχ- X m. ib. 20, 412. ®dvov, ib. 11, 73. A B-voUxas, », Ό χλ) yi, suffimentorum recep- tor ; (2) victimas recipiens, Eur. Andr. 1158. Hinc Β-υοδόχον, sc. xyyCiov, suffi- mentorum reeeptaculum. Est et Epith. templi. A Β-ύον et ΰίχομχι, recipio. Βνόιι;, όιβναι, 6iv, odorus, 'sufnlu repletus. Β-ύοιο-χ, prais. part. Dor. pro Β-υέσ-χ. 3ύβν, ν, το, libum, quod diis offerebatur ; (2) aroma seu suffimentum; (3) thya, arbor odora. Α Β-ύαι. 3-όβντ/, 3. plur. praes. ind. Dor. pro Β-ύνο-ι, a Β-ύαι. Β-ύο;, ίβί, το, victima, hostia, sacrificium ; (2) suffimentum ; hinc Latinum thus. A Β-ύω. Β-νοο-χινίαι, sacra facio. Β-υοο-χόο;, a, o, haruspex. Ex xoica pro νοίω, intelligo. Βνιχτχόπο;, ό xxi yi, idem. S -υόω, S t fut. aicrai, rebus odoratis suffio, odorem jucundum reddo. Α Β-ύον vel Β-ύόί. ©Y'PA, «j, •ί, janua, ostium; (2) facultas rei faciendae. Β-ύξχξε, adv. foras ; (2) extra, foris. Β-ύξχθιν, adv. foris ; (2) forinsecus, extrin- secus. Hinc ό χα) ή Β-ύξχθίν, externus, a, um 5 ret Β-ύξχθεν, bona externa. Β-υξχίχ, χ;, ή, janua inter duas aedes, qua; sc. facta est perfosso pariete communi. A Β-νξχϊο;, χίχ. «To», foris veniens, foris ad- latus, qui foris est, absens, externus ; (2) ad januam pertinens, Eur. Orest. 795. Α Β-ύξχ. Βνξχν, gen. plur. Mol. pro B-vp£v, a Β-ύξχ. B-vexvXioj, foribus adsideo ; (2) foris, sub dio ago, ut pastores, &c. Α Β-ύξχνλο;» Β-υξχνλίχ, χ;, ν, pernoctatio ad fores. Β-υξχυλιχο; , yi, on, qui sub dio est, aut fit. Β-ύξχνλο;, ν, ό **; yi, ante fores jacens seu excubans, foris pernoctans. Ex Β-ύζχ et χύλίι, atrium. Β-νξάων, gen. pi. Mol. pro Β-νξων, a Β-ύςχ. Β-υφχσπι;, iho;, ν), scutum et parma. Β-υζίβΐώγι;, ίο;, e xxi v>, scutiformis: (2) car- tilago quaedam. Ex Β-νζύ; et tiho;. S -νξίος, S, ό, janua, operculum; (2) scu- tum, quod ita dicitur a forma januae. A Β-ύςχ. 3-υξίοφόξοι , n, ό xxi ί, scutifer, qui gestat scutum. A 5-oesii et φίξαι, gesto. ϊτυξίτχνοίχτικ, ν, ο, januarumapertor,P/»i- lox. effractor; (2) qui quasvis aedes im- pune ingreditur. Ex &ί>ςιχ, et \-χχ•»οΊγο>. $-ύξπςον, u, το, janua, ostium. Α 8-ύζχ. S -νςγιξόλοί, β, faber, Suid. &ύξγιφι, dat. adv. posit, foris, extra. 3τ>ξάιον, ν, το, ostiolum, Dim. a S-ijos. S-ujion, idem et ab eod. Sv\Ui ti<>s » i, ostiolum ; (2) fenestra. 8-υ'οίώγ,ς, ίο;, ο ^ y, ostii speciem habens. Ex Β-ύξχ et iTSof. ^ujeiyoi, b, », janitor, januaj apertor. Ex &ύζχ et ο'ίγω. &υζοχοχίω, ω, f. ^οίι;, januam pulso. Άτβ yij βί'ν» γίπτχι xxi &υζοχοπΥιθ*χι, xxi πχτάξχι, xxi βα,λιΤν* Artst. Fesp. 1245. Ex χοχίοι. &υξοχοτ$τ*)(, v,S, januam pulsans, ut mar- culus. Ab eod. 3-νςόχοτιχος, ί, ο ν, idem. Β-υξοχόίτο;, ν, ο', idem et ex iisd. 3νξοχξν?ίω> januas pulso. Ex χ ξ άω. Β-υ'ξθίτ>ιγίχ, xe, Vy januarum fabricatio. Ex πγιγννμ.ί. S-ugofro/oi, 5, ό, januarum opifex. 5-i/§oa>, ω, f. ώσω, janua claudo seu obstruo, foribus munio. θυςωα-χι χξυο-χΤοΊ &ύςχι;• Arist. Αν. 621. A 3-if *. Β-υξα-χξοϋ, thyrsum fero, bacchor, Ar. 3-υζο•οίΐΰ'/ι;, ίο;, ό xxi v\, thyrsi formam re- ferens. Ex Β-ύξο-ο; et ιΐδο;. 3-υξο-ο,αάνίί, so?, ό xxi ή, thyrso furens. Ex μαίνομαι- Οΰ sohx &υξο-ομχνη νΐζξΐΰων μίτχ lindt;, Eur. Phcen. 803. S -ύξο-ον, το, idem quod 3-igo-o;, Ep. &υξοΌΎλ'>,ξ, unde apud Hes. 8-υξοΌ*λ%γε;, thyrso percussi, insanientes in orgiis Bacchicis. Ex πληρο-ω. S -ύξο-ύ;, ν, Ό, thyrsus hastula hedera ves- • tita. A Ma/. &υξσοφοξίω, ω, f. ν\&ω, thyrsum gesto. 3-υζ/τοφοξίχ, χ;, ή, thyrsi gestatio. A S -νξο-οφόξο;, », β xxi i, thyrsifer, thyrsum gestans. Ex αίςα> 9-νξβ-όλογχΰ;, ό, thyrsus, hasta thyrsi, λόγχχ τίθυξσ-αμίννι. S-veo-ooj, hastam bedera "cingo, ut thyrsus fiat. 8-ύξωμχ, χτο;, το, obstructio aditus ad januam; (2) janua; (3) tabula; vel ad januas faciendas, vel e januis revulsa? ; (4) postis, Gl. V. Α Β-υξό&>. 9-.νξών,£»ο;, ό, vestibulum. A &Cgx• Β•νξύ)ξίΐον, n, το, cella janitaris. h -υξωξίω, januam custodio, sum janitor. "Ην Β-υξαιξίΐν χύτον krifyio-vi;, Luc. A &υξαΐξο;, ν, β xxi ή, januae custos, janitor, ostiarius. Ex ?ξο;, vel Σξχ, cura. Β-ύο-χι, χι, Bacchae, Lye. 3-ΰβ-χι, a. 1. inf. act. verbi 3-ύω. 3-υβ-χνόα;, ittto -χ, όίν, fimbriatus, Horn. H. 17, 593. rectius S-vo-trxvou;. A ®T'2AN0I, oi, fimbriae, limbi. &vtrxwto;, ts, ό xxi it, hirtam et villosam, fimbnatam vel alatam habens caudam, Hes. Ex B-vtrxvo; et &jx, cauda. 8-υο•χνάΰ•/>;, to;, ό xxi v), fimbriatus. Svexvurosi r» β», idem, et quasi a S-o- erxvou- Β-ύο -uv, f. 1. inf act. verbi S -ύαι. 3-ύο-θλχ, αν, tx, vitis folia seu rami cum fructu appenso; (2) virgae Bacchicee; (3) folia ficus, qua; altaribus imponeban- tur. A 3-uoj. &u, qui sacrificari potest aut solet. Α Β-ύω. Β-υσχχξίον, χ, το, Dim. a 3-C, ustio. Α τύφοι, wo. 0ΥΏ, f. Β-ύο -at, p. τίθυχχ, sacrifico, sacra facio, macto, at in med. exta inspicio, de haruspicibus ; (2) cum impetu quasi furibundus feror, praepropero et festi- no impetu feror ; (3) . furo ; (4) ferveo, SestUO. "Οταν ΒύσωίΊν χνθρωτοί B-io7s> ( 271 ) Arist. Αν. 191. "On το χίσχα Ιθνοπ Marc. 14, 12. 'To-eg ίμ£ν Ιτύθτ» 1 Cor. 5, 7. βόή, dicitur tam de inanimatis, quam de animatis. Έθύο-χπ itik&w* Euripid. Ion. 226. B-vulri;, to;, ό xxi -η, odorus. A B-uof. Βυώίΐ;, uisro -χ, φ;, ιω;, ό xxi ή, loricatio ; (2) potatio vini. Ab eod. B-DigYiffffiro, Ion. pro ΙθωξΥΐσο•ίτο, a Β-αίξΎΐοΊτω, f. ξω, thorace munio, lorico ; (2) armo ; (3) poto, Β-ωξ'/ιχθϋνχι, armari, a. 1. pass. Β-Λ>ξ*ιχθίΊ; , part, armatus, inebri- atus, ebrius. ΙΛυζμώόνχ; V Άξ iroiva- μινο; B-uqrfciv Άχιλλώ;, H. 16, 155. Tiiit δ* Ιγων χΐιτοί Β-ΛίξΥ,ξομχι, armabor adversus, ib. 7, 101. Α Β-ώζχξ. Β-ωζνχθι);, a. 1. part. pass. Βως , Bail;, i xxi i), animal lupo simile, lu pus cervarius, Gl. antiq. A 5-iaivel B-ios Β-ώτίξον, atterum, Dor. pro το st£{ov. Β-ωνχτνις, υ\(ο;, β• latrator. A B-aiitrfei. Β-ώϋμχ, χτο;, το, miraculum, res mirandu, Ion. pro Β-χΖμχ> Β-ωϋμχζαι, admiror, Ion. pro Β^χυμάζω- ©Ωϊ-'^ίΩ, fut. ξν, clamo, vociieror ; (2) IAM ΙΑΤ 2AI clamore incito, adhortor ; (3) impetuose feror. "H «as ηχντατε Αί'χντος^ o7xv την- ii $-"\ων. Ιαχχαγωγος, 2, β, quasi mystagogus, mini- ster in orgiis, sc. qui Bacchi imaginem in orgiis portat. Ab" Ιχχχος et αγωγός. Ιαχχάζω, clamo, vociferor bacchantium more. Ab "ίχχχος. Ίαχχχ7ος, alx, a7ov, Bacchicus. Ab Ιχχχιν, clamo, Steph. Ιάχχω, Suid. idem quod Ια,χΙω. "Ιαχχος, if, e, Iacchus, Bacchus ; (2) hym- nus in Bacchum ; (3) porcus, Dion. Sic. Ίαχωζ, b, Jacob. Nomen viri Hebr. otx• "Kirov. Plantam tenens. Ιαλιμίζω. fleo, lugeo, Res. Ab *IA ΛΕΜ02, u, b, Ialemus, Calliopes Ali- us, poeta ineptus et frigidus ; (2) qui de- functos luget ; (3) carmen lugubre et la- mentabile ; (4) adj. miser, flebilis, nul- lius pretii, contemnendus. Ίάλεμοι δε παρθένων ε?'εναζον ο'ίχοις, Eur. Phcen.1048. Hinc Ιαλεμώδης, εος, b xal η, frigidus et ineptus, Suid. "χλλον, imperf. ind. act. verbi /άλλα. 'ίαλλος, ν, b, derisor, cavillator ; (2) scom- ma, dicterium, Suid. Ab Ιάλλω. ΊΑ'ΛΛΩ, fut. α,λω, mitto, emitto, jacio. Ίάλ?.ειν bis-bv άτβ νενξγφιν, II. 8, 300. χιΤξας str' ονείχθ' ετοίμα, ib. 9, 91. άτι- μ/^σιντινχ, afficere, Odyss. 13, 142. Mt- τάχξόνιαι γχξ 'ίχλλον, volitant, Hesiod. Theog. 269. Ιχλτος, β xad η, missus, Msch. ί'χμα, ατός, το, sanatio ; (2) remedium. Ab Ιάόμχι• 1χμζχνλε7ν. Iambis tibiam adhibere, Hes. Ex ΐαμζος et αυλίω• Ιαμζΰον, ν, ro, carmen iambicum. ϊάμζειος, ν, b xxi η, iambeus, iambicus. Ιάμζηλος, n, b χα) η, convitiator, maledi- cus, Hes. Ab Ί'χμζος. Ιχμζιάζω, ex Epigr. pro Ιαμζίζω. ία,μζίζω, Iambis insector ; (2) maledico. ιχμζιχοί, *j, ey, iambicus, Iambis constans. ιχμζις-ν,ζ, », ό, convitiator, proprie, qui a- lios Iambis proscindit. Ab Ίχμξίζα. ΙχμΖογξαφος, ό, iambicus poeta, et ίχμζοτοιος, ό, iamborum scriptor, Ath. "ΊΑΜΒ02, n, ό, Iambus, pes metricus, syllaba brevi et longa constans ; (3) car- men satyricum, mordax, quod Iambico earminis genere fere conscribi solebat. 4αμζ»ςά,γος, ό, idem quod Ιχμζι^ς. Ί*Μ.ζξία, S, ό, Jambres. Nomen viri Hebr. Reoellans. Ίχμξύχχι, £», κΊ, organa, sive instrumenta miisica, triangula, quibus carmina Iam- bica canebantur, Hes. Suid. Ab 'ixu.• ζο;. Ίαμινχι, al, loca herbosa et irrigua, prata, vireta, Hes. Ab ΰχμίν/α idem. Ί'χμνοι, el, ap. Nic. idem. ιά.νθ'/ιν, florui, a. 1. ind. pass, verbi \xUu. ιάνθινο;, ίνιη, ivev, violaceus. Ab ϊχνθοί• 'ίχνθος, u. β, flos colore purpureo, seu viola- ceo, lies. Ab 'Uv. Ίχννχ, Janna. Nomen viri Hebr. ctxXi• rev. Adflictio superborum. Ίαννϊ,ς, S, ό, Jannes. Nomen viri Hebr. ΊΑ'ΟΜΑΙ,.ωμχι, medeor, sano, euro, fut. ΙάοΌμχι, Ion. Ιί,σομχι, a. 1. ια,τχμνιν, vel Ινιο-χμην, a. 1. pass. Ιάθνν, sanatus sum. Ίάιτχιτθχι vitrev α,ξχχΐχν lv τί? xoku εντί- roxvtxv, Arist. Vesp. 649. Ίχσ'ομινοί ctv- rov riji πηξώπως, JEsckin. 'Ixovt;, Iones, Athenienses, Gra?ci. ΊΑ'ΠΤΩ, fut. Ιχψω, mitto, jacio ; (2) no- ceo ; (3) jungo ; (4) convitiis insector. 'Ixsrniv ίςχίιμκτ avrohxvi, Soph. Aj. 710. K«/ ris πιχξον πξόο-φθιγμα hinroruv ΐξίΤ, λόγβις Ιχντων, ib. 501. ΊΑ' UTS, wyo;, i, Japyx, Apulus, ventus ex Apulia flans versus Romam. letfeus, io-era, sv, animadvertens, Man. Ίας, othos, v, Ionica. Ab"I«jv• ιάο-χσθχι, a. 1. inf. med. verbi Ίάόμχι• Ίάβ -xre, sanavit, 3. sing. a. 1. ind. med. Ιχβ-βχι, mederi, prass. inf. med. contr. pro ιχίο-Βχι. 'ixtri, 3. pi. praes.. Ion. pro ίΤο-ι, ab £μι. Ixo-i, mittunt, 3. pi. prajs. ind. act. contr. ex Ion. lixo-i, pro UTiri, ab ΐν,μι. Ιχο-ιμον, ro, Nic. Ίάσ-ιμοί, n, ό xxi {], sanabilis. ϊχσ-ΐί, ία;, ή, sanatio. Ab Ίάόμχι. ΙΙΑΣΙΩ'ΝΗ, γς, ή, jasione, olus silvestre. Ιχο-μ•/), ν,ς, it jasme, et Ιάσ-μινον μνςον, un- guentum quoddam. Ab 'ίον, viola, quod ex violis albis conficeretur. Ιάσ-μινον, χ, ro, idem et ab eod. lxo -μος, ό, lugubre carmen, Hieron. Ιχσπίζαν, jaspidem imitari, jaspidis colore esse, Dioscor. Ab "ΙΑ2Π12, lie;, ί, jaspis, gemma. 'I«5-i, adv. Ionice. Ab"Iajv. Ίχο-ω, ίος, contr. Ss, v, Jaso, Dea sanatio• nis. Ab Ιάόμχι. Ίάο-ων, όνος, i, Jason. Nomen viri. lartov, sanandum est. Ab Ιάόμχι. Ιχτ'ιος, ex, ίον, sanaridus. Ab eod. lxrr /ξ, Υιξος, b, medicus. Ab eod. 1χτ*ΐξί*ι, medicina, ars medica, Hes. A seq. lar-y^io;, lot, ιόν, sanandi vim habens. Ab Ιάόμχι• Ixnxoi, ti, ov, idem. Ab eod. lotrogi», it, sanatio, curatio, Soph. Ab 1ί• Πύξ. Iar$a\ii#rv6, n, β, medicus unguentis et perfrictionibus corporis morbos sanans, medicus unguentarius. Ab αλείφω. latr^x\nrrrixvi, ijs, ή, scil. τέχνη, ars ungu- entis curandi. A pra?c. Ixr^ux, vi, curatio, medela. Ab Ixreiuu. lareitov, u, ro, medici vel chirurgi officina; (2) przemium medici. Ab eod. Ιάτξίνο-ΐζ, (ας, ή, medicatio, sanatio. Ab Ιχτξΐύω, fut. tvo-aj, medeor, euro, sano ; (2) medicinam profiteor. Σχυτον πξο rfe χνάγχ' /js Ιάτξΐυσίν, Naz. Ab Ιχτξό;. Ιάτξΐχ, ας, %, mulier artis medica? perita. Abeod. Ιχτξίχος, v„ ov, ad medicos vel ad medici- nam pertinens; (2) medicina; peritus. Hinc largixY}, ης, ϋ), sc. τέχνη, ars medi- ca, medicina. Ab eod. Ίχτξίχως, adv. medicorum more." Ιχτξίν/ι, %ς, τ), medica; (2) obstetrix, in Pandect. Ab Ιχτξός. Ιατξολογέω, £!, f. %σω, de medicina loquor seu dissero. Ex Ιατξος et λίγω, dico. Ί'ατξον, u, ro, merces, quae datur medico. Ιχτξόμχνπς, c, medicovates. Αύχι, hihao— xtiv ίξοχώτχτχι ψξίνων Ίχτςομάντίΐς, Msch. Agam. 1613. Vox Scenica. largovlx-ni, α, ό, medicorum victor. A vixaol• Ιχτξος, S, i, medicus. Ab Ιάόμχι. ΙχτζοοΌφίζ-Υβ, Ό, medicam artem doctus. Ιχτξοτέχνΐ,ς, ts, b, medicina? artifex, qui medicinam profitetur. Ex Ιχτξος et τίχνν,. Ί ΑΤΊΑΤΑΓ, interject, lamentantis, ah ! heu! { 272 ) χττοίτΜίάξ, interjectio, heu ! elieu ! Ab eod. IAY~, interjectio indignantis ; (2) lu- gentis. Ιχυθμος, 5, b, locus quietus, in quo quis commoratur ; (2) stabulum, lustrum ; (3) cubile ; (4) somnus. Ab Ίχύω. Ια,υοΊ, interject, exclamantis, qua quis uti- tur adventante gaudio ; (2) audientis vo- cantem et respondentis. Ab IxZ. Ί'χυον, imperf. ind. act. verbi ΊΑΎΏ, commoror, tempus tero ; (2) dor- mio, pernocto; IxCia-xov est imperfec- tum, Ion. ab ϊχνον, ϊ'χνες, non ab Ίαύεο-χω. Ίχύο -ii rov μιμχζμενον αότμον, Eye. 4d0. Χηνος yxe rS aeiru lv αγχοίν/ισιν lotCuit B. 14,213. ;,. Ixtpir-K, v, b, Sagittarius. Ex 1ος et χφίημι. Ίαφθηνχι, a. 1. inf. pass, verbi Ιάπτω. ΙχχαΊσι, dat. pi. Ion. pro Ιχχαϊς, ab Ιαχή. ιαχε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi Ίάχω. Ίαχεω, ω, f. r,"\"ha. 'ΐδαΊος, aia, alov, ldasus. Ab eod. ΙΜλιμος, χ, b xai h, asstuosus, sudoriferus ; (2) speciosus, formosus. Ab Ί'δος, sudor, vel Idea, species. ΐδαξ, το, cibus, esca, Hes. lie, Ionice, pro η%\, et, atque. Ihea, as, η, idea, species ; (2) genus et for- ma ; (3) pulchritudo ; (4 modus et ratio rei ; (5) redundat etiam, Ilia πράγμα- τος, res. Ab Ihelv. IVetiv, vidisse, a. 2. inf. act. Ion. pro IfaTv. I$e7, dat. sing, contr. pro ΪΜ, ab ΊΙος. Ihc7v, vidisse, a. 2. inf. act. verbi e'ihu. ΙΜμεν, a. 2. inf. act. Ion. pro lht7v. ΙοΊν, a. idem, sed Dorice formatus. ΐϊέο-θαι, vidisse, a 2. inf. med. verbi ejusd. 'fhio-xe, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro i'Sg. 'iliri, 2. pi. a. 2. imper. act. ύη, ης, ή. Ion. ap. Herod, silva, materia. Ί'ϊη, 3. sing. a. 2. conj. 'ίίηαι, 2. sing. aor. 2. conj. med. Ion. pro 'ίΐη. ΙΙησΖ, videbo, f. 1. ind. act. Dor. pro llfom* ab Hsu• 'ilvve, videritis, 2. pi. a. 2. conj. act. Ιδία, privatim ; (2) seorsim, separatim ; (3) clam. Dat. adverbiascens ab 'ίδιος. Ιδιαζόντως, peculiariter, singulariter. Ab ιδιάζω, f. άο-ω, seorsim sum ab ahis, in se- cessu dego; (2) propriura mini facio, ΙΔΙ ΙΔΡ ΙΕΡ Mihi Vindico ; Ιδιάζων, proprius, singu- laris, peculiaris. Κίλιύιι τω Μαχξίνω απο?άντι χα) Ίδιάσαντι, ίντνχΰν τόϊ; γξάμμχσι, Herodian. Ab 'ίδιος• ίδιίίίτατα, adv. maxime peculiariter, seor- sum ac proprie. Ab tdialr&Tos, άτη, tx.ro», maxime peculiaris vel proprius. Ab ίδιο;. Ιδιαίτίξον, ado. peculiarius ; (2) secretius, magis seorsum. Ab eod. Ιδια.?*); 5» b, vitam agens privatam. Ab Ιδιάζω, ιδικός, η, bv, specialis, peculiaris. Ab ίδιος, vel ιΤδος, species. Ιδικως, adv. seorsum, speciatim. ίδιοζνλ'ζΰω, meo consilio utor, mei consilii et arbitrii sum. Α βαλιύω. ιδιοζαλίω, idem. Α βνλη. ίδιογίνης, to;, ο χχ) η, proprium et privatum genus habens, sui generis. Α γίνος. ιδιόγλωσ-ο-ος, ν, b χα) ή, propriam et pecu- liarem linguam habens. Α γΧωα-σα. ιδιαγνωμονίω,- ω, f. η<τω, propriam ac pecu- liarem sentcntiam habeo, vivo meo arbi- tratu. Ab Ιδιογνώμων, όνος, ο χα) η, qui propriam et peculiarem sententiam habet, qui ex suo arbitrio privato statuit, qui sua? senten- tial est. Α γνώμη, ϊδιογονία, η, generatio prolis e sui generis animali. Vox Platon. Α γίγνομα_ι. Ιδιόγξ&αον, ν, ro, scriptum manu propria exaratum. Α γξάφω. Ίδιοθηξίυτιχο;, η, ov, sibi venans, sui quaes- tus causa venans. A S -ηξΐύω. Ιδιοθηξίχ, *), venatio, cujus quaestus ad nos redit. ιδιόκτητος, ν, i κχι η, peculiaris, Ph. A χτάομαι• ιδίΰλογίομχι, separatim, procul ab arbitris, item meo proprio more loquor. A λίγν. ιδιολογία., ας, ή, propria et peculiaris lo- quendi forma. Α λίγος• ιδιομόξφος, ν, Ό χα) ή, qui propria? etpecu- haris formac est. Α μοξφη. 'ίδιον, ν, το, pecuHum, Ph. Ίδιοξινία, ας, η, necessitudo hospitalis cum aliquo privata, privatum hospitium. Ab ιδιόξινος, ν, $ χα) *i, cui privatum est hospi- tium cum aliquo, privatus hospes. ϊδιόομχι, νμαι, f. ώσομχι, mihi vindico ; (2) mihi concilio. Ab 'ίδιος. Ίδιοπάθιιχ, ας, ή, propria et peculiaris ad- fectio. Ab Ίδιοπ&θ-),;, ίο;, Ό χα) η, aliquem peculiarem adfectionem habens. Α πάθος . ϊδιοποιίω, alteri proprium reddo, stabilem et firmam possessionem do. Med. ίδιο- •χοιίομχι, 5μχι, proprium mihi facio, u- surpo, mihi vindico ; (2) mihi concilio. Ίδιοποίημχ, ατός, το, usurpatio, Ph. ιΐιοτοίν,σι;, η. vindicatio : apud Scriptores Eccles. dicitur de naturis Christi sibi ip- sis alterius naturae praedicata vindicanti- bus ; item de assumptione humans na- turae, Em. Ιδιοπξαγίω, ω, f. ηρω, mea negotia euro, non aliena. Α πξχγο;. ιδιοτξχγίχ, ας, η, cura negotiorum suo- rum ; (2) privata commoditas. ιδιοπξαγμονίω, vide ϊδιοπξχγίω• Ίδίοπξάγμων, όνος, ο χα) ή. sua tantum CU- rans, suas res agens ; (2) vitam privatam agens. Α πξαγμα. Ίδιοπξαζία, a;, η, privata commoditas. A πςάξις, quod a πξάο•<τω. facio. "Ι ΔΙΟ 2, ία, ιον, peculiaris, sui generis ; (2) suus; (3) privatus; (4) de morte spon- tanea, non per vim ab aliis illata ; (5) τα 'ίδια, domicilium, sedes. ιδιός-ολο; vaij;, navis, quam quis sibi suis sumptibus instruxit. Ex 'ίδιο; et s -ίλβ;. Ιδιοο-υγχζίσίχ, a;, v, propria et peculiaris quasdara concretio et constitutio, pecu- liare temperamentum. Α σύγχξίσι;. }διοο•ν?ατο;, n, b χα) η, qui habet propriam hypostasin, per se consistent A συν'ι• ξΤαμαι• ϊδιοο-υς-άτως, adv. ex propria substantia. Ίδιίτης, ητος, ή, proprietas. Ab 'ίδιος, ΐδιότξοτο;, Ό χα) ή, proprius cuidam, pecu- liaris, moribus alicujus vel hominis vel popul'i receptus, ut τξβφη ιδιότξοπο;, de cibis Judaeorum, ap. Jos. (2) qui ad alie- nos mores sese accommodare non potest, morosus, Em. Ίδιοτξόπως, adv. modo proprio et peculiari; (2) peculiariter et privatim. Ιδιίτξοφες, u, Ό xx) ή, qui seorsum alitur et pascitur ; (2) qui peculiaribus et propriis nutrimentis utitur. Α τςίφω. Ίδιόχιίξον, ν, το, propria manu scriptum fac'tumve. Α χιίξ. Ίδιοχιίξως, adv. manu propria. A praec. 'ίδισις, ιως, ή, sudatio ; (2) sudor. Ab Ίδίω. ιδιίω, mihi vindico, adscisco. Ab 'ίδιο;• Ίδίω, f. ίσω, sudo. "Sleri ηδ'ή τινί; 'ίδισαν al• μχτωδη Ίδζωτα, Aristot. Ab ΐδο;• ιδίωμχ, ατός, το, proprietas ; (2) idioma, proprietas linguae. Ab ίδιο;, 'ιδιωματικό;, i), bv, peculiaris. Ab ιδίωμχ. Ιδίω;, adv. proprie. Ab 'ίδιο;. Ίδίωατι;, ιω;, ή, vindiciae. Ab Ιδιίω• Ίδιώτιία, ας, it, vita privata. Ab Ίδιωτιίω. ιδιωτίύω, f. ίύο-ω, privatam vitam ago. Τί• m tS πξάγμχτο; τν,; άζίτη; νδίνχ δίϊ'ιδι• ωπύειν, Plat. Ab Ιδιώτης, u, b, idiota, privatus, vitam priva- tam agens ; (2) laicus, apud Scriptores Ecclesiasticos, sive qui munerelin eccle- sia non fungitur ; (3) unus e vulgo, ple- beius ; (4) rei alicujus imperitus ; (5) do- mesticus, inquilinus ; (6) omnino tene- arittirones, vim hujus vocis admodum variam esse, eamque singulis locis ex an- titheto intelligendum esse. Ab Ίδιόω- Ίδιωτίζω, ad vulgarem consuetudinem ac- commodo. ιδιωτικός, η, bv, ad privatos seu vulgus per- tinens ; (2) privatus. Ab Ιδιώτης, ιδιωτικώς, adverb, privatorum more, vulgi more ; (2) sermone vulgi. Ίδιωτις, ιδος, η, privata. Ab ιδιώτης. ιδιωτισμος, 5, b, sermonis forma e vulgo sumpta, plebeia dicendi ratio. Ab Ιδιω- τίζω. 'ίδμίν, 1. plur. praes. ind. act. Dor. et per Sync, pro ΊΊταμίν, ab ιο-ημι, scio. 'ίδμινχι, a. 2. inf. act. Dor. et per Sync, pro Ιδίϊν. Ιδμοο-υνη, ης, η, scientia. Ab ίδμων, ovo;, ό ? sciens, peritus. Ab ίιδίνχι. ΊΔΝΟΌι ω, f. ώσω, incur vo, inflecto, in- torqueo, aor. 1. pass. Ίδνώθη, incurvatus est, sese retorsit. Ίδνώθη δβ ποτών, II. 13, 618. Ίδνωθι); οπίσω, ib. 12, 205. ΊδοΊχτο, 3. plur. aor. 2. opt. med. Ion. pro ίδοιντο, ab (Ίδω. ίδοιμι, viderim, a. 2. opt. act. Ίδοίσα, a. 2. part. f. g. Dor. pro ιδαοΌΐ. ϊδόμην, vidi, a. 2. ind. med. ίδον, vidi, a. 2. ind. act. Ίδόντι;, nom. pi. a. 2. part. act. ίδοντο, viderunt, 3. pi. a. 2. ind. med. ίδοο-αν, 3. pi. a. 2. ind. act. Bceot. pro 'ίδον. "ΙΔ02, to;, το, sudor, Hesiod. Ιδν, adv. en ! ecce ! Ab }δί7ν. ίδϋθο), οΊ, tlbiarum genus, Poll. Ίδνμχίχ, α;, η, Idumaea. Nomen regio- nis Hebr. Rvfa. Ίδνο-α, a. 2. part, verbi ti δω. Ίδξ'.ία, α;, ή, peritia. Ab 'ίσημι. Ίδξία, α;, η, idem et ab eod. Ιδ\ίη;, gen. sing. Ion. pro Ιδξία;. ίδξΐ;„ίω;, b χα) ή, peritus, sciens ; (2) pro- vidus. Ab eod. Ίδξίτη;, ν, b, idem et ab eod. ΐδξόω, ω, fut. ώο-ω,^άο. Οίίτε αυτό; tron πξ)ν Ίδξωβ'χι δίΐπνον αίξίΐτο, Xen. Ab Ιδέα;. Ίδξύθην, s. Ίδξύνθην, a. I. pass, ab Ίδξύνω. 'ίδξΰμα, α,το;, το, opus constructum ; (2) firmamentum, fundamentum, stabui- mentum ; (3) delubrum, locus, in quo deorum simulacra collocantur, fanum; (4) sedes. &tuv 3•' Ίδξύμ»τχ Λ JEsch. A- gam. 330. Ab ΐδξύω. Ίδξυνθί);, a. 1. part. pass, verbi Ίδξύνω. Ίδξύνω, seu Ί'δξΰμι, idem quod Ίδξύω. Τβί δ' Ίδξύνθησαν απαντί;, II- 3, 78. Ίδξνο-ι;, ιω;, ή, collocatio, fundatio ; (2) se- des. Ab Ίδξύα. ϊδξύσω, f. 1. ind. act. verbi Ίδξύω• Ίδξυτίον, sedendum collocandum. Ab i- δξύω. ίδζντο;, y„ bv, fundatus, firmatus, stabilitus. Ab ΊΔΡΤΏ, f. ύίω, sedere facio, statuo, col- loco ; et in pass, statuor, collocor, sedeo, insideo ; Ίδξυμίνος, perf. pass, collocatus ; Ίδξύθη, a. 1. pass, collocatus est. Κα/, jr5 χλύίις νιν, τίχνον, Ίδξύσθαι χθονός ; com- morari, Sojph. Track. 68. Άνωφιληβ w*)• θία κατ' οΐχον Ίδ^υται γυνή, Eurip. Hip. 643. Ίδξω, dat. vel ace. sing, per Apoc. pro Ίδξω- τι, Horn, vel j^rm, ab Ίδ{ώ% Ί'δξωχ, vel Ίδξω», ων, τα, morbi ex sudore c 2^3 y pustulis ulceribusve se exserentes, pus. tulse ipsae. ΐδξώδης, ι;, cum sudore conjunctus. ίδξώ;, ωτο;, b, sudor. Ab Ίδο;. * 'ίδξωο•ι;, toi;, ή, sudatio, sudoris evocatio.' Ίδξωτίΐξίον, ν, το, sudatorium. Ab Ίδξόω• Ίδξωτικος, y„ ov, sudare solitus, crebro su- dans, sudatorius. Ab eod. Ίδξωτικω;, adv. propense ad sudorem. ΐδξώτιον, το, sudor. Ab Ίδξώς. ΐδξωτοποιίω, sudorem ehcio ; et in pass, su- do, Aristot. ιδξωτοποί'ία, ας, η, sudoris evocatio, suda- ( tio. Ab _ ϊδξωτοποιο;, ν, b κχ) τι, sudorem eliciens. Ex Ίδξώ; et ποιίω- Ίδξώω, sudo, II. 2, 388. Ab Ίδξόω, quod id. notat. Ίδυία, part. perf. med. pro ΰδυΐα, ab ι'ίδω• 'ίδωμαι, viderim, a. 2. conj. med. 'ίδων, intuens, a. 2. part. act. 'ίδωο-ιν, viderinl, 3. pi. a. 2. conj. act. 'it, 2. sing. a. 2. imperat. act. ab ίΐμι. Ίιζαζηλ, Jezabel. Nomen mulieris Hebr. αχλιτον. In insula kabitans. Ί'ίθι, 2. sing, praes. imperat. act. verbi Ί'ημι. 'ίιι, mittebat, 3. sing, imperf. ind. act. verbi ejusd. htyv, praes. opt. act. verbi ejusd. 'in;, 2. sing, imperf. ind. act. verbi ejusd. it);, mittens, praes. part. act. itierai, nom. pi. pr. part. act. f. g. v. ejusd. itio-i, 3. pi. praes. ind. act. verbi ejusd. 'ίιμαι, eo cum impetu. Ίίμίνος ποταμοί* n ροάων, Od. 10, 529. "Ag -υδί, ib. 17, 5. ΐίμαι, cupio, desidero. Ίίμίνο; vosoio, Od. 15, 69. φιλίίΐν, ib. 201. Ίπ) oixiav, Luc» πξος την πάλιν, P,lut. Ιίμίν, praes. inf. act. Ion. pro Mvxi, ab Ί'ημι. Ίίμίν, praes. inf. act. Ion. pro Ίίναι, ab ιΤμι. ΐιμίναι, mittere, praes. inf. act. Dor. pro Ίίναι, ab Ί'ημαι. 't'tv, 3. pL imperf. ind. act. Bceot. pro 'ίκταν, Ίίναι, prae3. inf. act. verbi 'ίημι. Ίίναι, ire, praes. inf. act. verbi ίΐμι^ 'itvTxi, 3. pi. praes. ind. pass, verbi Ί'ημι. itvTt;, nom. pi. part, praes. act. ilea, ων, tx, sacra, exta. ίΐξί, α;, ή, medicamenti quaedam composi- tio; (2) serpentis nomen. Ab Ίίξός. ΐΐξάγγιλο;, ν, b, qui sacras celebritates a- nunciat. Ίΐξάκιον, n, το, hieracium, genus herbae. Ab 'ιίξαζ, quoniam ejus succo oculorum hebetudini mederi credebantur accipi- tres. Angl. hawkweed. Ίΐξχχίο-κο;, u, b, parvus accipiter, Dim. ab eodem. Ίίξακίτν,;, ν, b, lapis quidam. Ab eod. ιΐξάμοιζοι, ων, ei, sacri vates, πξοφητχι» Hes. Ex ΐίξο; et αμύζω• 'IETAS. axo;, b, accipiter. Ίίξαοίδο;, b, sacer cantor, poeta, Hes. Ίΐξάιμαι, ώμχι, ιΐξάσομαι, sacerdos sum ; ΐίξωμίνη, femina sacerdos ; Ίίξαο-άμην, aor. 1. sacerdos factus sum. Ίίξασθαι τίί 3-e», Pausan. τνί Άθηνα, id. Ab i^os• Ίΐξχξχίω, ω, f. ηο-ω, sacris praesum, sacro imperio et magistratu fungor. Ab Ίΐξάξχη;, ν, b, qui sacris praeest ; (2) ponti- fex, qui sacris ordinibus praeest. Ex Ίίξο; et άξχη, principatus. Hinc Ίίξαξχία, a;, *j, sacrum imperium, imperi- um in rebus sacris. Ίίξαξχιχο;, η, bv, pontificialis, ad eum per- tinens, qui sacris praeest, vel etiam ad hierarchiam ipsam. Ab eod. Ίίξαξχιχώ;, adverb, more eorum qui sacris praesunt. Ίίξαται, 3. sing, praes. ind. med. contract. pro 'ιΐξάίτχΐι a verbo Ugaouat, Ίίξχτιίχ, as, η, sacerdotium. Ab Ιΐξχ. rtvat- Ίίξατιϊον, ts, τβ, sacrarium. Ab eod. Ίΐξάτιυμα, «τ«ί, το, sacerdotium. Abeod. Ίΐξχτιύω, et Ίίξχτιΰομαι, sacerdotio fungor, sum sacerdos. Τίί &-ι$, ω ιΐξάτιυσι, Herodian. Ab itgb;. Ίΐξατιχο;,η, bv, sacerdotalis ; (2) sacris usi- bus destinatus. Ab ίΐξάομχι• Ίΐξάων, gen. pi. Dor. pro U^Sv, ab itgo;. Ίΐξΐία, α;, η, sacerdos, femzna. Ab eod, Ίΐξίϊον, ν, το, victima, hostia j (2) actus sa- crificandi. 'I £f Cia, quaecunque ad come- dendum jugulantur animalia, Casaub. ad Athen. l; 11. Ab eod. Ίΐξΐίτη;, u, b, sacerdos. Ex Platone. ΐΐξΐϊτις, η, antistita ; (2) supplex femina. ΙΕΡ Ίψμΐχς, n, β, Hieremias. Nomen viri < Hebr. Exaltans Beum. ι'.ξΐυζ, ίως, i, sacerdos. Ab Ίίζΐυω. Ιΐζίυαι, f. tao -ω, sacrifico; (2) dico, conse- cro; (3) maeto. Αίιταξ Ό βϋν ιίψχπν αναξ ίνΰςΐϊν Άγαμίμνων ΐίίονα, II. 2, 402. iuox.oe.ili»» μήλα, Odyss. 8, 59. Ab t Ιίξός. Ηςτι, ης, η, sacerdos, antistita, Plut. hqrj'ov, Ion. pro ΐίςεΤον, Ε. 22, 159. hms, gen. sing. Ion. pro Ίιςας, ab Ίίξός. Ίΐξ!;, ίδος, η, sacerdos, femma, Ab eod. ίίξοζοτάνη, ης, η, verbena. ΐίξογλύπτης, tt, β, sacra sculpens, peritus sculpendi hieroglyphica. Α γλύφω. ήςογλνφιχοο, ων, τα, hieroglyphica, sacra monumenta apud JSgyptios, non uteris sed varus figuris animalium, aliarumque rerum constantia. Ex iisd. Ιίξογλύφος, tt, β, idem qui ίίξογλύπτης. Ιιρόγλωσσος, tt, β χα) ή, sacram linguam ha- bens. Α γλωσσά. ΐίξογξαμματώς, ίως, ό, scriba rerum sacra- rum et mysticarum, sacer scriba. ίίξόγξαφα, ων, rot, divinarum rerum imagi- nes seu adumbrationes. Α γςάφω. ΐίξογξα,φίοί, οχ, ν), rerum divinarum adum- bratio per signa quaedam. Ex iisd. ίίξογξαφύμίν», ων, ία,, idem quod ίίξό- γξαφα. ιίξόϋαχξυς, Epith. thuris, quia in sacris ad- hibetur, et e frutice lacrimarum modo prorumpit. ίίξοΰιδάσχαλος, ν, ο χα) η, qui sacra docet, sacrorum doctor, qui ad sacra initiat. Ιίξόΰοχος,' ov, sacer, Epith. victimarum, aliorumque donorum, quae diis dantur. At ΙίξοΙόκος, Epith. templi, &c. ut &ίόδόχος, Α δίχομαι. Ιίξόοαλος, tt, Ό αού ν), sacris inserviens, aedi- tuus ; (2) Deo sacratus. ΙίξοΟίτίού, ω, sacros ritus instituo. Ab Ιίςοθίτης, tt, ό, sacrorum rituum instituor. Ex h°o; et τίθημι. _ Ιίξοθηχη, ης, η, sacrarium, Ph. ίίξοθυτίω, sacrifico, sacris faciendis praesto sum. Ιίξοθύτης, tt, o, sacerdos ; (2) summus sa- cerdos quibusdam loeis, a quo annus no- men accepit, Em. ΙίςόΒοτος, tt, 6 xa) η, sacrificatus, immola- tus. Hinc τα Ίΐξόθυτχ, ων, sacra? hostiae. Ex ίίξος et &ΰω. ΐίξοΤο-ί, sacris, dat. plur. Ion. pro ίίξοΤς. ήξοχχντόω, sacri causa cremo, immolo ; Pass, immolor. Α χαίω. ΗξοκΥίξυξ, ϋχος, β, sacer praeco, qui in sacris aliquid edicit. Ιίξοχόμοί, tt, ο xoii η, qui sacrorum curam gerit, aedituus. Α χομίω, euro. Ήξολογίω, ω, de sacris rebus loquor ; (2) sa- cra verba pronuncio. Α λόγος. Ιίξολογία, ας, η, sermo de rebus sacris. Ιίξομχνίχ, η, orgia Bacchi; in quibus e Baccho furebant. Α μαίνομαι- Ιίξομ'/,νίζ., ας, η, calendae; (2) dies festi, supplicationes ; (3) festivi ludi. Ex ίίξος et μϊ,ν, mensis. (Vel potius a μήνη, luna. Sacra luna, h. e. nox cum die ludis con- secrata. Nam a nocte νην ημΛξαν, h. e. spatium viginti quatuor horarum inci- piebant), Em. U° ο μνημόνιο», ω, fut. ησω, fungor munere Ίίξομνημονος. Ab Ιίξομνημων, όνος, β χα) η, sacrarum rerum, seu sacrorum rituum memoriae praefec- tus, sacrorum prsesul ; (2) .sacer scriba, qui est a commentariis rerum sacra- rum ; (3) apud Graecos, sacerdos an- num, qui cum Pylagoris mittebatur ad concilium Amphictyonum, superior Py- lagoris; (4) idem qui 'κξοθάτης (2), Em. Ηζόμυζτοί, α, η, myrtus acuta, myrtus sil- vestris. Ιίξομύστης, tt, i, qui sacris mysteriis ini- tiat, qui sacros ritus tradit, sacrorum antistes. Ugh, 5, τβ, sacrum sacrificium ; (2) hostia, victima : (3) sacellum, fanum, templum, delubr um ; (4) quicquid est eedificiorum ad iedem pertinentium, etsi in iis sacra non fiunt, ut Hiersolymis Ήξον, a quo distinguitur ve us, a?des, in qua sacra fiunt. Ab ΐίξό;. ΙίξονΐχΥ,ι, », i, victor in sacris Greecorum certaminibus. A »/«»7. Ι-ξονόμος, ν, i, sacrae discipline magister et exactor. Α νίμα, ι ΙΕΛ Ηξοννμν,νίοι, idem quod a^owmioo. ίεςοπλοιγχτο!, ov, sacra? ambages, Man. U%6x>ms•*, av, too, rerum divinarum imagi- nes seu adumbrationes. A jrXaj-w• ΐίξοτλα?ίχ, ας, ii, rerum divinarum adum- bratio per quaedam signa. Ex iisd. Ιιζρποάω, ω, f. faa, sacra facio; (2) dico, consecrp. Eio-tr-foec, ύπίξ της βνλης ίίςο- aotvitrat, Dem. heoz-oii», ας, ή, sacrificatio, sacrificium. Ab Ηξοποιος, ν, β, sacrincus, sacrificulus; (2) Athenis decern inspectores haruspicum, cum inspiciunt, ne fraus intercedat. ίΐξίπολίς, ίως, ή, urbs sacra, sancta ci- vitas. ΐιεοπξίπης, ίος, b xot) fi, sanctimoniam prae "se ferens, sanctus, augustus. Hinc το ΐίξοπξίπϊς, ίος, sanctimonia. A Tcgi-nn. ΙίοοπξΜως, adv. ut decet sanctum, ut con- venit rei sacrae, sacro quodam modo. ϊίξόπττις, ο, haruspex. Ab Ιπτομαι. 'ΙΕΡΟ' 2, a, h, sacer, sacrosanctus, au- gustus j (2) magnus, ingens, excellens. "0γχνΐ5•όν &' Ιίξον, THofftSvijov ctykaov αλ• ο-ος, II. 2, 506. 'lteov μλνΰί Άλχινόοιο, Od. 7, 167 Ιίξοο-αλπιγχτη;, », h, tubicen in sacris ; fi- dicen, Ph Ιίςοο-χοπίω, haruspicis munere fiingor. Ηςοιτχοπίχ, ας, ή, haruspicina. Ab Ηξοσχόπος, u, 0, haruspex, extispex. Ίίξοο-όλΰμα, ης, η, vel aw, τα, vel ΊίξασΛ- λημ, η, 'άχλιτον, Hierosolyma. Nomen urbis Hebr. Hinc Ίίζοο-ολυμΐτης, χ, 6, Hierosolymitanus. Ηξό^-ίττος, ov, velatus sacris insignibus. A S -ίφΟ). 1•ξο<τΰλίω, ω, £ ησω, sacrilegium committo. [Ο βδίλλυοτόμινος ra ί'/Χαλχ, ίίξύο'υλίις ; Bom. 2, 22. Ab U^oo -υλος. Hinc ηξοο-ύληο-ις, ή, sacrilegium. ίίξοσ-νλία, ας, η, idem et ab eod, ΐίξόο-ΰλος, α, Ό χα) η, sacrilegus. Α ο*νλάα>. ΐίξοτίλίΓί,ς, S, Ό, qui sacris initiat, sacer- dos ; (2j episcopus. Α τιλίω, initio. Ιίζοτίλιε-ία, η, initiatio, consecratio, &c. ίίςότξοχος, ov, sacer, Epith. carpenti. A ηξοτΰνος,ιν, ο χα/ η, cm sacra ngura 1m- pressa est. !ίξϋξγία>, sacra celebro, operor sacris. 'Iig- vgyivra to ώαγγίλιον, Rom. 15, 16. Ιίξχξγία, ας, η, rei divinae peractio, seu o- peratio, sacrificium. Ab ΐίςχξγος, S, xoCi η, divina peragens, divi- nis operans, sacrificus, immolator. Ab ϊξγον. Ιίξοφαντίω, sacrorum antistes sum. Ab Ιΐξο<ράντης Λ «, S, qui sacra et caerimonias do- cet; sacrorum antistes. Α φαίνω. Hinc ίίξοφαντία, ας, ή, antistitis sacrorum digni- tas ; (2) sacrorum caerimonia. ίίξοφαντιχος, η, ei»,*sacerdotalis. Ab eod ΐίξοφαντιχως, adv. more sacerdotum. ίίξόφαντις, ή, antistita sacri. ίίξόφοιτος, αηο~ών, Ep. sed. leg. ηίξόφοίτος, aera frequentans, Binn. ίίξοφόξος, ο χα) η, qui sacra fert. Α φίξω.* ίίξοφυλάχιον, n, τβ, locus, ubi sacra custodi- untur, sacrarium. Ab Ίίξο.φΰλαξ, αχός, hi sacrorum custos, aedi- cuus. Ίίξόφωνος, a, xaj η, sacram vocem habens, s. in sacris canens, sonans. Α φωνή. /Έξο-ψ άλτης, u, 0, qui sacra canit, psaltes in sacris. Α ψάλτης. _ . _ ΐΐξόψυχος, tt, ο χα) η, divinum animum hat- bens. Α ψυχή. Ηξόω, ω, f. ώο-ω, sacro, dedico, initio, inau- guro ; ίίζωο-θαι, perf. pass, sacratum, sa- crum esse ; part, ιδωμένος S-toi, Deo sa- cratus, sacer. Ab ϊΐξός. ίίξωμα, ατός, το, quod consecratum est, sa- crum. Ab Ιΐξόω. ίΐξώνϋμος-, «, ί χα) η, cui sacrum est nomen. Ab όνομα. Ιίξως, adv. sancte. Ab Ηξίς. ίίξωτύνη, ης, i,.sacerdotium, pontificatus. 'tto-av, 3. pi. imperf. ind. verbi Ί'ημι. ϋο-θην, 3. dual, praes. imperat. pass, verbi ΐίμοίΐ. IWe, cupiebat, 3. sing, imperf. ind. med. 'lETr.hui! (2) irridentis. Ίίφθάί, ί, Jephtha. Nomen viri Hebr. αχλιτον. ϊίω, jaculor, mitto, immitto ; thema inus. unde imperf. 3. sing, in usu, ifa, mittebat, jaciebat, itpud Poet. Τβ7«» Ι' 'ίχμιην ΙΘΪ Ζξαν \u ΐχάΐξγος 'Απόλλων, Β. l» r/ 479. otr» μιγάλην ϊχ ?ήΊϊίος, ib. 3, 221. 'ίνα οΐχόν δί. vho -θαι, ib. ί', 397. γεινομίνοισιν χαχό- τητα βαξίϊαν, ib. 10, 71. ις τΰχος όόον, ib. 12,25. iigit, ib. 13, 650. Abfo. Ιζάνη, η, vestis e caprinis pellibus ; vel po- tius caprina pelhsvestimenti vicem prae- stans, Poll. ϊζάνω, sedere facio ; (2) sedeo, sido, pes- sum eo, f. Ίζησω, a. 1. Ί'ζηο-α, mutuatur ab inusit. Ιζίω. Ο'ύ μοι i-x' ομμασι ννΐδυ- μος ύπνος Ίζάνιι, II • 10, 91. 'ίζιο, 2. sing, praes. imperat. pass. Ion. pro ΐζίΟΌ. _ ΐξηο-χς, a. 1. part. act. verbi ιζιω. 'ίζημα, ατύς, το, sedile ; (.2) locus depressus, vallis. Ab ΐξίοι. ΐζοιο-α, scdens, praes. part. act. Dor. pro Γ- ζατα- "ίζον, imperf. ind. act. "IZi2, f- σω, sedere facio, colloco ; (2) se- deo \ ΐζομαι, sedeo ; (2) sido. 'Ejt' αμ- φοτίξας ποίας ϊζα, II. 13, 281. ΊΗ\ io ! }η παιαν, io Paean. Ιη, vox; lijv, vocem. ϊη, una, sola ; pro Τ», una, sola, ifit cequali, dat. sing. Ion. pro /«, ab i'o?, ' quod in gen. et dat. circumflecti dicitur; sed fortasse pro m£, ponitur, a μία, una. Ιηίος, ν, ό, Epitheton Apollinis, ab Ίη, quod ipsi Pythonem interficienti acclamaba- tur, Soph. (Ed. Tyr.. 1096. Ιηίος, lugubris, flebilis, lacrimosus, Soph. (Ed. Tyr. Π3. Ιηχοπος, tt, β χα) η, doloribus medens. Ex Ιάομχι et χόπος, labor. Ί'ηλα, inject, a. 1. indl act. verbi ίάλλω. Ιηλιμίϊξία, ας, η, ploratrix, praefica, ex lies, quasi ab ιηλεμίζαν, quod esset plo- rare. ιηλιμος,Ιοη. pro Ιάλιμος, lamentatio. O"- scTtaai μ' Ιηλιμον οιχτεόν ίίΤσαν, Euripid. I ( Suppl.W\ Ί'ημα, ατός, το, Ion. pro 'ία μα. 'ιημι, mitto; (2) emitto ; hiiriv, et ΙαοΊ, mittunt ; Ίίμιν, mittere, et in a. 2. 'ίμι», Poet. At f. 'ήσω, ab ϊω, ut et perf. ηχα, Poet, 'ίηχα, Ut in Ιφίηχα, πξοίηχα ; pass. Ί'ίμοα significat, cupio, desidero. "Ιημι φωνην, Plat. Sioo χώζν, Hesiod. Theog. , 806 • Ινπαιηων, όνος, ο, Apollinis cognomen ab aoclamatione )η παιαν. Ίηιταοτθαι, a. 1. inf. med. Ion. pro Ίάο-αο-θαι, ab Ίάομαι. 7ηοΊ, 3. sing, praes. ind. act. ab Ί'ημι. 'ίηο-ι, 2. sing. a. 2. conj. Ion. pro Ίγς, ab ιηο-ιμος, sanabilis, Ion. pro Ιάσιμος, ΐηο-ις, Ion, pro ΐαο-ις, sanatio, Hippocr. Ίηο-οϋς, S, i, Jesus, nomen Salvatoris nos- tri, origine Hebraicum, et idem notans, quod Graecum2»T*ig. Servator, seu, quod Scriptoribus Ecclesiastzcis magis usita- tum est, Salvator. !ητ>,ξ, ηξος, ό, medicus, Ion. pro Ιατηξ. Ίητηξίος, a, ov, medicinalis, Aret. A praec. ϊητξίΐον, tt, το. Ion. pro /«τξε?βν• Ίητξος, 2, e, medicus. Ion. pro Ιατζός. ϊητωξ, ό, idem quod Ιητης, Hes. ΙθάγΙνϊ,ς, ίος, i χα) ή, Odyss. 14, 203. ge- nuinus, q. d. recte natus, verus ; aL I- θαιγίνης , ΊθυγίΆ.ς, Hes. Ex γιίνομαι. Ίθακη, ης, ή, Ithaca, nomen insulae. ίθέα, recta, Ion. pro 'Sua, ab Wue , rectus. Wiiav, vel ϊόη. Ιθιίην, recta. Ab ίθύς. ίθίως, adv. recte ; (2) confestim, statnn. Αύίθύς. Wi, adv. age, agedum ; imperat. ab ϊΓμι. ίθμα, τό, gressus, passus. Ab eod. Ίθμος, pro ήθμος, Ep. Ί'θζΐς, spado; qu. cui IV «fligir*/» vis de- messa est. ίθυ, et Ίθνς, adv. recta ; (2) obviam ; (S) statim. Ab Ίθύς. Ίθύζολος, it, i χα) ή, qui recta jacitur, seu projicitur ; (2) directus. Α βάλλω. ΙθυδίχαιοΊ, dat. plur. Ion. pro Wudixait, ab ίθυΰίχης, it, β χα) η, cujus judicia recta sunt Ex Ίθυς et Ιίχη. Ιθύΰξομοζ, tt, Ό χα) η, recta currens, rectam viam in currendo tenens. Ίθύθ'ΐξ, τςιχος, ό, qui crinibus est passls. Ίθμχίλίυθος, tt, Ό χα)η, recta via ambulans. Ίβυχξίτης, i, recte judicans, Dolsc. ιθυχυφης, \ς, et Ίθυχύφος, y, ov, e recto ob- liquus, gibbosus. Α χύπτω. ιθύλοξΰος, ov, e recto incurvus, sc. ad inte• riores partes flexus, repandus. IKE ϊΰυμχχίη; vis, »7, pugna legitima, aperto * Marte. Λ μάχη. "1ΘΥΜΒ0Ι, αν, οι, saltatores ridiculi, vel saltationes sive Gantiones ridiculae ad Bacchum pertinentes, Poll. Hes. ϊθύνιι, di'rigit',3. sing, praes. indie, verbi Ιθύ- νω. Ί'θννιν, direxit, 3. sing. a. 2. ind. act, ϊθύντ\, ηι, 7], directio, V. L. Ιθύνοοί, ο χα) τ\, recta cogitans, Apoll. ΐθυνσ-ΐί, ία;, v), directio. Ab ιθύνω. νυνπίζα^ as , τι, rectrix, moderatrix. Ab ϊθυντϊξ, %ξος, 6, rector, moderator. Ab Ιθύ- νω Unde Wvvrfym, β, το, regimen, Ph. At Hes. sceptrum e lauro, quod vates gestarunt. ιθυντγΐί-, 5, ό, idem quod ιθυνττις. Ιθύντωξ, οξοί, i, idem et ab eod. Ιθύνω, rego, dirigo ; (2) corrigoj (3) mul- cto. Βελβί i' Ί'θυνίν Άθνιννι 'Viva παε' όφ~ θαλμον, II. 5, 291. \<π) s -άθμτ,ν, Od. 21, 44. σχολίον, Hesiod. Oper. 7. μύθνς, ib. 261. __ Ab'Ms- ϊθυτιηΤν, recta volare. Α πίτομαι. ίθυνοξίω, recta progredior. ϊθυτόξος, ό χα) t\, recta procedens, ϊθύποζος, recta transeundus, directus. Ίθυπτίων, ων»ς, ο χα) 7), recta volans. A sri- τομαι. ΊΟΥ" 2, ιϊα, v, rectus, directus, non obli- quus ; (2) rectus, verus, apertus. Ιθυς, ύος, 'h, impetus. Ab ϊθύω. Ιθυς, et ϊθυ, adv. recta, vel recta in, ad, ad- versus ; (2) obviam, ex adverse Ιθύτκτο;, τι, ov, rectissimus. Ab Ιθύς. Ιθνο-χόλιος, ov, ex recto obliquus et incur- vus. ϊθυτίνιια, as, t), via in rectum extensa, via recta. Ab Ιθντίννί, ίο;, Ό χα) τ), in rectum extensus ; (2) rectus. Ex lets et πίνω, tendo. Ιθυτίνως, adv. direct» via. Ιθυττ,ς, S, 0, director. .Ab Ιθύνω. Ιθύτης, 7]7βί, ν), rectitudo, Ar'et. Ab eod. Ίθύτομος, u, ρ χα.) ν, in rectum sectus ; (2) rectus. Ex Ιθυ; et τέμνω, seco. Ιθύτξίχα, vide ϊθύθςιξ. ϊθυφαλλιχκ, ithypfiallicus. ίθύφχλλος, α, ό, penis erectus ; (2) carmen quod in erectum penem cantabatur ; (3) qui in sacris Bacchi phallum sequeba- tur, muliebri indutus veste, ac phalli- cum seu ithyphallicum carmen cum tripudio canebat. Ex ΪΘΙ? et φα,λλος, penis ligneus. ίθύφξων, β χ») r), recta sapiens, Apoll. ϊθύω, f. ύσω, recta feror, recta pergo ; (2) impetu feror, prorumpo; (3) desiderio alicujus rei feror seu agor, incendor. "Χθυσαν δ* Ίχ) τΰχος αολλίχ, H- 12, 433. Ίθύίΐ, αλλ' Sri πξτιο-σ-ίΐ. i. e. recta irruit, sed nihil proficit, II. 17, 661. Ab ϊθύς- ϊθυωξία, ας, v>, rectitudo, rectus, trames, progressio directa. Ab eod. ϊ'ίζω, aeruginem refero, aerugini seu ferru- gini assimilis sum, Diosc. Ab lis • Ί'χανι, 3. sing, imperf. ind. act. verbi ϊχάνω. ϊχάνιτον, perveniebdtis, 2. dual, imperf. ϊχανοΰοο-ία, as, 7), satisdatio, Theophil. et PA. Ex Ixavos et Ι'ώωμι, do, unde Uo-is• ϊχανοΰόττις, ν, ό, satisdator, Ph. Ab iisd. 'ΙΚΑΝΟ' 2', τ), ov, idoneus; (2) sufficiens, aptus ; (3) satis magnus, satis multus ; το Ixavov, subst. quod dari oportet, con- stituta multa, certum pretium, satisda- tio, summa qua satisdatur. Hinc ef IxavS, scil. xeovn, a multo tempore ; \ ατό;, ro, supplicatio. Ab Ixt• τίύω. IxiTivTixos, i), ov, supplicatorius. A seq. ίχΐπύω, fut. ίύσω, supplico, supplex oro. Ίχίηύω β*6 ίτασθηναί τί μοι, Soph. (Ed. Col. 1409. Ίχίτίύω <Τί των Ss γονάτων ί χα) β-3 yivitfs, Eur. Bee. 741. Ab ϊχί- T7)g. ■ Z> ίχίττιςία, τ), supplicatio, deprecatio ; (2) velamenta supplicum, i. e. oleae ramus, lana velatus. 'IKE'THS, a, 0, supplex, qui humiliter et more servili aliquid orat ; (2) cui supph- catur; (3) servus. Ixirfitrios* ία, ιον, idem quod Ιχίαηος. IxtTtxos, τ), ov, supplicatorius, Ab ίχίττις. ixins, /δβί, τ), femina quae supphcat; (2) famula, serva. Ab ixirvis. ΐχίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. ab Ί'χω. /»ετβδόχβί»•ν6ΐ IxiTohoxos, κ» β χα) ή» sup- plicum receptor. Ex IxirTis et -δέχβμβΜ. Ιχίτξία, α?, ή, idem quod Iximei*. Ιχιτώσυνα, ων* τα, supplicationes. % Ab ίχίττ,ς. "xnai, 2. sing, praes. vel a. 2. conj. med Ion. pro ΐχτι, ab ίχνί'ομαι. "χτιται, veniat, 3. sing. a. ejusd. * Ίκμάζω, f. άο-ω, humecto, humefacio, hu midum reddo. Abίχμάs. Ίχμαίνω, idem ; (2) emollio. Ab eod. 'Ixuaiost Jupiter, q. d. humidus, humidi dator. Ab eod ίχμαλίοξ, ία, ίον, humidus. Ab eod. 'IKMA V 2, ah'os, 'h, veli»^ii, humor; (2) vapor. Ιχμασία, as, τ), humor, humiditas. Ab i«- μάζω. 'ίχμινο5, vel 'ίχμίνος, humidus; secundus de vento. Ab ιχμας, vel per Sync, pro ixo- μινος, ab Ί'χομαι. τ), planta qua?dam humida. Ab ιχμτ), Tis Ίχμ&$. /«^ββόλβί, χ, ό χα) τ), humorem jactans, e- mittens. Ex Ιχμα,ς et βάλλω. Ίχμόζωλον, ν, το, glfiha humectata. Ex lx- μ^ et βωλο$ Ιχνίίσθαι, praas. inf. med. pro Ίχνίία•θαι, ab ΊΚΝΕ'ΟΜΑΙ, αμαι 1 venio, advenio ; (2) subeo ; (3) invado ; (4) pertineo, tango ; (5) supplico, obsecro, f. Ί'ξομαι, et a. 2. ιχόι&γ,ν, ab inus. 'ίχομαι. 'Εγώ Β•αξο•5τα μάλλον Is λβ>Ήί τ»ί ds ίχοίμν/ν, loque- rer, Soph. El. 316. Καί σι -xejos τ» σϋ τίχνν χα) &ίων Ιχνϋμαι, Soph. Aj. 589. Ιχνίυμίνα), dat. sing. part. med. Ion. pro Ιχννμινω. txvwvrat,' 3. plur. praes. ind. med. Dor. et Ion. pro IxvSvrat. ίxvvμίvωs, adv. congrue, convenienter. 'ίχοι, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi Ίχα. ίχοίμαν, a. 2. opt. med. Dor. pro Ιχοίμνν. ίχόμτιν, veni, a. 2. ind. med. verbi ejusd. ixovTo, venerunt, 3. plur. a. 2. ind. med, Ί'χβ, 2. sing, grass, ind. med. Att. et Xm. pro 'ixiiro. Ιχζ'ώιον, το, Dim. Ab ΊΚΡΓΟΝ, ν, το, tabula, tabulatum. ίχξίοττιγκ, 5, i xai w, qui tabulata caificit seu coagmentat. Ex Ίχξίον et «rij γνυμι. ϊχζΐόω, e tabulis et levibus lignis exstruo, qualia fuere ab initio theatra et imphi- theatra temporaria. Ί'χτας, adv. juxta, prope ; (2) celerrime. Ab Ιχνίομαι. ιχτίίάω, s. ίχτίξιάω, ω, ictero, morbo regio laborans. Ab 'ixrigos* ϊχτίξίοίί, 6, icterias lapis, Steph. ιχτίςιχος, i), ov, ictericus, arquatus. Ab eodem. Ιχτίξΐώ^, us, i χα) τ), ictero laborans, ic,f tericus. Ab eod. ΐχτίξόομαι, 2μαι, idem quod ίχτίξάω. ' ιλαξος• ΙΛΗ IRTEP02, *, β, icterus, morbus regiuf seu arquatus, qui e bile nascitur ; (2) avis galbula. κτίξώ^, vide Ιχτεςιώ^• ixrfy 7,ξθί, ό χα) Ϋ), supplex. Ab Ιχίττα . >χτ'/•,ξία, τ], pro Ιχττίξίοι χλάδοι, Ar. lxT7\gios, ία, ιον, pro Ίχίττιξίος. Ίχττ)ς, ο, idem qnod ΐχτ'ί,ί, Lye. ixridios, ίη, ιον, e mustela confectus. Ab Ixris• ΊΚΤΓΝ, 7vos, I, milvus, seu milvius ; (2) lupi genus. JxtIvos, u, 0, idem. ΊΚΤΓΣ, ihos, 7], mustela silvestris ; (2) mustela domestica major, viverra ; (3) animal aquaticum et piscivorum ; cas- tor. Ί'χτο, 3. sing. aor. 2. ind. med. pro Ί'χιτο, ab Ί'χω. "1ΚΩ, venio ; (2) adsequor, f. "ξω, a. 1. 7ξα ; est et Ίξον, imperfectum, tanquam a themate Ί%ω, facto ex futuro. Άυταζ Όγ Is 'Ρβδβν ΐξιν ώλώ/*£»βί, 11. 2, 667. Ί'χωμαι, venerim, aor. 2. conj. med. Ί'χωντι, 3. plur. aor. ejusd. Dor. pro "χω/τι. Ιλαδον, turmatim ; (2) affatim. Ab ϊλτι. Ί'λαθι, 2. sing, praes. imper. verbi 'ίλν,μι. Ίλάομαι,ν^ο^\ύο, /Aaeo-i«/,propitiare, pla- care, ϊλάονται, placant, fut. Ίλάσομαι, hinc ΊλάοΊτιαι, 2. sing, placabis, Ίλασσώ- μιθα, a. 1. conj. propitiemus, Ίλάο-ατο, 3. sing. a. 1. med. propitium reddidit ; Ί'λαο-ο, aor. 1. imperat. propitia, placa. Part, ϊλaσάμιvos, qui propitiavit, aut cum propitiasset, Ίλάσθτιτι, a. 1, impe- rat. esto propitius, Ίλασμίνος, propitia- tus, Ίλαο-μίνος x«ios aries expiatorius, Num. 5. Occurrit et Ίλάζονται, ^• 1• propitiabunt, apud Apoll. JRhod. Waos, ν, ο χα) 7), propitius ; (2) benignUs, clemens, facilis. Ab ϊλάω. ίλάξια, ων, τ», hilaria, festum quoddam. Ιλαξον, το, hilaritas, Suid. Ab iXaefis, a, ov, hilaris, laetus. Ab ϊλάω. Ίλαζόττΐ3, Titos, τ), hilaritas. Ab ϊλα Hinc ϊλαξόω, ω, hilaro, exhilaro, laetifico. Ίλαζύνω, idem quod Ίλαξόω, Steph. Ιλάςχης, ν, ό, praefectus tunnae, seu agmi- ms ; (2) qui octo elephsntis praefectus est. Ex ϊλτι et α,ξχτ). Hiac ϊλαξχία, as, n, praefecKira tunnae militura, seu equitum. ιλαξωΰιΐν, leeta cartiina cantare, ut dea- moribus rebusqui jucundis ad theatra et convivia exhila/anda. Ab foaeos et ώ^τ). ϊλαξωΐία, us, τ), ^ecantatio carminum hila- rium et festiv/>rum in theatris et convi- viis. Ίλαςωΰκ, ν, ό, carminum hilarium poeta et cahtator. Ex iisd. Ίλάσθτιτι, 2.sing. a. 1. imperat. pass, ab Ίλάο-χομαι. propitio, placo ; (2) pass, pro- pitior, rlacor. Els το ϊλάσχίσθαι rus L•- μαξτίκ tv λ«», Heb. 2, 17. τον &ιον, Luc. Ιλαο-χΙμίνος, praes. part. med. ϊλάο•>ω, propitio, placo. Ί'λαι^α, τβ, idem quod ϊλαϊμος, Sibyl. ίλα/μοί, n, 0, propitiatio. Ab eod. Ίλόο-ομαι, f. 1. ind. med. verbi ϊλάσχομαι• Ιΐκασάμίνοϊ, a. 1. part. med. Poet, pro Ίλα- e■άμιvos■ ,λάο-οΊαι, 2. sing. a. 1. conj. med. Ion. et Poet, pro ϊλάσισαι, vel ϊλάο-γ. ϊλαο-ο-ώμιθα, 1. plur. a. 1. conj. med. Poet. pro ϊλααώμίθα- Ίλαττ,ζ, ό, redemtor, Ep. Ίλας-ΥΐΜν, το, piaculurn, ανάθτιμα, et quic- quid fit, datur placandorum deorum cau- sa; unde et de victiraa; (2). in Libris Sacris aurea tabula, seu lamina quae te- gebat arcam foederis, Em. Ab aas-tpos, ία, ιον, propitiatorius,. habens vim propitiandi. Ab ,λάο-χομαι. i\ios, v, «, Poet, propitius, facilis, benig- nus ; (2) hilari?, laetus. Ab ϊλάσχομαι. ϊλιίομαι, 2^«,, propitium reddo, placo. Ab * 'ίλΙΟζ. .. ' - , , ϊλίόω, prop'iium reddo, idem quod ikatrxo- μαι,ΒΛά. "λιω ς , <* ° **' *' P ro P ltlus > Att • P ro <λ*βί. hius,^"• animo propitio et hilari, hilari- ty. Ab Ί'λιος . ΊϊΛ, Tis, ν), agmen, grex, multitudo congre- j gata; (2) turma, ordo equitum. Ab ιιλτ). Ί'λτιθι, propitius esto, 2. sing, praes. imperat. act. Ion. pro ι'λαθι, ab 'ίλτ,μι. S2 IMA INE IOM ikyixyeh 3. sing. perf. conj. act. Ion. pro ιλγιΧΥ). /λίί*α>, propitius sum. Ut nine sit Γλγ,χοις, opt. sis propitiiis, Ίλγιχοι, sit propitius, et in subj. IXyxgtrt pro ιλΫ,χγι. A seq. 'ίλτιμι, propitius sum ; pra?s'upponitur prop- tier Ίλαθι, et 'ίλγβι. Ίλιχχος, ϋ), β», Iliacus, Trojanus. Ab "I- λιον• 'Duets. ά$ος, ν), Ilias, prius Homeri Poema, quod de rebus agit Iliacis; (2) mulier Iliaca ; (3) turdi species ; (4) multitude Ιλιγγιχω, vertigine laboro. 'Ύπο ts ΰίον; γχς των 'όπλων Ίλιγγιω, Arist. Ach. 587. Ab 'ίλιγ%• Hinc 'ίλιγγος, a, b, vertigo oculorum; (2) haesi- tatio hominis, quo se vertat, nescii. ίλιγξ, γο;, r„ vortex. Ab ύλίο~σω. Ίλιόθίν, adv. ab Ilio. Ab "Ιλιον- "ΙΛΙΟΝ, », το, Ilium, urbs Troja. ΊλιοξχΪΓκς, ν, ό, Ilii populator. Ex "Ιλιον et όαίω, destruo. ϊλλχίνω, f. οινω, oculos distorqueo, torve in- spicio. Ab 'ίλλος . Ιλλα.;, ahos, ή, vinculum contortum, funis. Ab Ίλλω. Ιλλίζω, oculis innuo. Ab 'ίλλος. ϊλλις, ίΰος, ϋ„ lusciosa, qua? oculis retortis est. Ab ϊλλός- "ΙΛΛ02, n, ο, νείί'λλβ?, oculus. ίλλος, υ, b, strabo, strabus, lusciosus, oculis retortis; (2) cascus. Ab 'ίλλω. Ίλλνξίχον, S, το, Illyricum. Hinc Ίλλύξίοι Illyrii, incola? Illyrici. "ίλλω, oculis conniveo, item strabus sum, (2) volvo, convolvo ; (3) vincio, constrin- go ; (4) volvo, contineo ; (5) concludo. Ab 'ίλλος. ΙλλώΙνις, ε?, qui oculis connivet, strabo. ίλλωτίω, ω, fut. ί^ω, nicto ; (2) conniveo ; (3) hallucinor. Ab 'ίλλος et ά'ψ. Ιλλωχίζω, f. ίσω, idem et ab iisd. ΐλύα, xs, ή, cavema, latibulum. ίλυβϋί, όίο-ο•*, όίν, limosus ; (2) feeculentus. Ιλύος, 2, ο, lustrum. Ab ΰλνός. *ΙΛΥ ν 2, ύος, ϋ), limus, qualis in paludibus et fluviis ; (2) lutum, coenum ; (3) fa?x. ΙλύσπχΜς , ϋ), reptatio ilia qua? fit tractim et volutim, Arist. ϊλύω, oblimo, lime obduco. Ab Ιλύς. ίλυωΰης, to;, Ό χχ) n. limosus ; (2) fasculen- tus. Ab eod. 'ίλωσις, ιως, yi, v el 'ίλλωτις, distortio, s. per- versio, de oculis, at ίλλόω, idem quod Ίλλαπίω. "Ιλωσις n ιηθχλμα, Aret. Ab 'ίλλος. ίμα^οιτος, To,jestimentmi, pro είμα. Ιμχίος, αίχ, xlov, molaris, »ui a molas ver- santibus aut aquas e putus extrahenti- bus caniturj (2) redundiQg, copiosus, uber. . Ab eod. ίμχιος, tt,Ji, haustor. Ab 1^«. ίμαλια, »ς, ϋ), cumulata farina mensura, Hes. Ab eod. ίμχλίος, ί», ιον, abundans, copiosut, Hes. ΊμΜλις, υ), Dea farinas j (2) cantilena mo- lentium. Ab eod. Ιμαντάξιον* if, το, situla nautica ; (2) iiutru- mentum nauticum quodvis. Ab Ιμί?. Ιμχντιλιγμος, S, b, duplicis lori tortihsa implicatio, Eust. ljjtMvri%iov, n, τί, loriolum, corrigiola,JD?X (μάντινος, iyv^ivov, loreus, e loris factus. ίμάντιον, «, το, uva morbus, uvulae in ore extensio. Ab Ίμά*. ltjuitvTohio -μΛς, β, qui loris devincitur. ιμαντοπίδη, i), vinculum loreum. Cirri f Polypi. ίμ,χντοΊτνς, ο, loripes, Steph. ιμ.χντοτομίω, lora scindo. Ιμχντοτομος, qui lora scindit, Steph. ΊμαντωΙν,ς, ιος, β χα.) υ), lori vicem pra?bens, lori modo flexilis. Ab eod. ϊμάντωο-ις, ίως, ϋ), loramentum, corrigia- rum in calceamentis constrictio ; (2) lig- num, quod ad continendos parietes in medio structural ponitur; (3) adfectus morbidus gurgulionis. Ab eod. ίμαοιίος, S, b, qui canit Ίμχιον, i. e. canti- lenam aquas haurientium. A^ ΊΜΑ 2, ά,ντος, β, lorum, corrigia, tabena ; (2) adfectus gurgulionis, quum l»ngior aridiorque evadit. }μάο•βλΐ), %s, τι, scutica, flagellum. Aiu ;. μά,ς. Liaov, loris, dat. plur. ab Ίμίς, lorum. ιμΛο -o-ets, a. 1. part. Poet, pro Ιμά,σα*, ab Ιμία•σω, loris csedo, verbero, f. Ίμί^ω, unde aor. 1. 'ίμοιτ», part, Ιμίατκς, Poet. Ιμίο" ,e"«f. Ηνίοχο; δ" "μαοΌ> χχλλιτξίχα; 'isr• πνς, II. 11, 280. μά$•ιγι Qxuvn 'Άμιόν^ς, Od. 6,316. AbVaf. 'ιματιΰάίξίον, u, τβ, idem quod ίμχτιΰιον, ν, το, Dim. ab Ιμά,τιον. Ίμ.χτίζω, f. ίσω, vestio, Luc. 8, 35. Ab eod. ϊίίχτιοθίχνι, ν,ς, ν), vestiarium. ίμχτιοχάπνλος, u, β, vestimentorum propo- la, veStiarius, scrutarius, cerdo. Ίμχτιοχλίΐττπς, it, ό, vestium fur. Α χλίτ• τω. Ιμχτιομίσθν,ς, ν, β, qui choragis vestes mer- cede locat. Α μιο-θός. Ίιχ,χτίομιιτθώτΥίς, ν, ό, idem. Α μιτ^Όω. Ίμχτιον, α, το, vestimentum, velamen, to- ga. Ιμχτιονώλν,ς, tf, β. vestium venditor, vesti- arius. Α χωλίω. Hinc Ίμχτιότωλις, ίΰος, ν), vestiaria. Hinc ίγοξα. ΐμμτιόπωλις, forum vestiarium, s. in quo vestes venduntur. 'ιμχτιοφοζίς, ίδος, ν), vestigerula. Ιμχτιοφυλχχίω, vestes custodio, servo. Ίμχτιοφυλάχιον, το, area ve-stiaria, vestiari- um, locus, in quo vestes adservantur. Ab Ιμχτιοφύλχξ, χχος, ό, vestium custos. Ιματισμός, S, ο, vestitus et cultus. Ab ϊ- μχτίζω. ίμχτοποιίχ, χς, ν), vestifichun:, Gl. V. Ab ΐμα, pro ιΤμχ, et ποιΐΐν. Ιμχτνξγιχος, η, ον, ad vestes conficiendas pertinens. Hinc Ίμχτνξγιχτι, sc. τίχν/ι, ars vestiaria. Ab ιματϋξγος, 5, ό xxi r„ qui vestes conhcit, vestiarius. Ex 7μχ, pro ιΤμχ, et Ιξγον. ΊμχτοάνλχΙ, et Ιμχτοφυλχχιον, idem quod ΐμχτιοφύλαξ, &c. ΙμΑω, loreo fune extraho, haurio. Ab ίμάς. ΊΜΕΙ'ΤΩ, et Ιμιίξομχι, desidero, cupio, amo. Ίμιίςων λίχνς. Lye. 9.QI. Ίμιίξων οιλοτΥίΤος, Hesiod. Scut. 31. νρ^μχτχ Ιχαν, Plut. Ί'μίν, 1. plur. praas. ind. act. verbi £μι. Ίμιν, prees. inf. act. Jon. pro wn, livxt, vel itvaj. ίμίξόίΐς, iifffx, όίν, desiderabilis, amabilis. Ίμιςόίν χΜρζί, II. 18, 570. ίμίοόννς, vv, amabilis animo. Ίμίξος, », ό, desiderium, cupiditas, cupido ; (2) Cupido, Deus amoris; (3) deside- rium amatorium. Ab Ίμύξω- Ιμίξΐίο-θχι, Venerem pati ; Ιμίξωθίί/τχι, aor. 1. Hippocr. coitum passae. Ab 'ίμίζος. Ιμίξόφωνος, tf, β xxi ή, qui vocem nabet suavem et optabilem, suaviloquus. A φωνί). Ιμίξτος, i), ov, desiderabilis, optabilis, ama- bilis, formosus, suavis. Ab eod. Ιμτ,τος, >j, ov, loreo fune extractus, haustus. Ab Ιμχω ιμονιχ, χς, ν,, funis loreus, seu e loris bu- bulis tortus, quo aqua ex puteis extrahi. tur. Ίμονιχν χχτχίτχτίϊν, Aristoph. Con 346. Ab eod. \μονιο?ξόφος, tf, β xxi r), qui funem loreum, quo aqua extrahitur, versat Α 5•{ί^α. "IN, nomen mensura? j (2) fibra. Tvx, ace. sing, ab 'ίς. "ΙΝΑ, conj. ut. Hinc 'ίνχ μτι, ne, ut ne. Apud Horn, 'ίνχ μ*ι, pro tl μ•>„ nisi, 'ίνχ τί, vel Ινχτί, quamobrem ? quare ? quo- modo? in quem usum? (2) adv. ubi. "Ηξομ,ίν, ί'ν' ϊλθίϊν βνλόμιθχ, ττ,ς τυχ%ς, venhnus ad earn fortunam, ad quam ve- nire volumus, Euripid. Helen. 1461. "Εμχθί 'ίνχ \ xxxS, Herodot. ^ Aliquan- ■y> sine genitivo.^ Ώχτξις yx^lffi^x^ α' α,ν Ύξχττνι τις ίύ, Aristoph. Plut. 1151 ίνχ* ire, praes.' inf. verbi εΤμι, eo. Ινάοτω, vires praebeo, robur addo. Varin. quasi ab 'ίς. Ίνχω,ω, inanio, vacuo, expurgo: Hes. i'vxo- θχι.. 'ixxivSa -θχι. Ab ίνίω. Ινΰχλλομχι, similis videor ; (2) videor, ap- paret. Οιμωγή δ! μοι iv ώσϊ πύξγων ί| χχζω\ Ίνΰχλλΐτχι, . Lye. 254. Κύζνοια-ιν ινίχλ&,ντίς ίυγληνοις, id. 597. Ab t /δάλ- λομχι. ΐνδχλμχ, χτος, το, simulacrum, species. Ab ϊνδάλλομχι- ΊΝΔΙΚΟ'Ν, ν, το, piper vel zingiber Indi- cum ; (2) colons et medicamenti genus. Ίνδβλετίκ,ΐί,β, Indorum perditor, qui Indis cladem intulii, Bacchi Epitheton. Ex "Ινδβί et ολλυμι. i"f , */, fibras, nervi. iv^a, tendo, Hes. Ab Ίς, nervus. ΊΝΙίβ, ί, vacuo, inanio, purgo. Hinc ( 276 ) " ΊνΥ,θμο;, 2, ό, purgatio, vacuatio, inanitio. Ίνίον, tf, το, occipitium, occiput a cerebri basi usque ad latos nervos, qui robur nostrum continere creduntur, posterior colli pars. Ab 'ίς. Τνις. ιος, ό xxi %, filius, puer, infans, nepos, Hes. Φίλος Άο•τνάνχξ, "Εχτοξος Τνις, Eurip. Troad. 570. ίνοίώϊ,ς, ίος, ό χχί ή, fibra? simiiis, nen r o- sus. Ab , viola, et βάντω. ίοζχφΥ,ς, ες, violaceus. Ex iisd. ιοζλίφχςος, tf, β xxi y), violacea, nigra, pul- chra habens supercdia. Ex He's. Ίοζολίω, ω, sagittas mitto ; (2) veneno in- ficio. Ab Ίοζ όλος, κ, b xxi r„ qui sagittas jaculatur ; (2) venenum ejaculans, venenatus, ve- nenosus. Ex Ίος et βάλλω. Ίοζόζος, ν, Ό χχ) fi, venenivorus, venenatus ; (2) iracundus, Hes. Ex Ίος et βοξά. Ίοζότςυχος, u, b xxi ή, comam nigram ha- bens. Ίογλγ,ν*ι, γ\ς, -η, nigricantes habens pupillas in modura viola?. Ex ΊΌν et γλγ,νν\• Ίόϊετος, ov, e viohs nexus, Epith. coronas. 1οδνίφγ)ς, ίος, β χχ) ϋ), violaceus, purpureus. Exioi-et^voeei. ΊοΥοχϋ\, 4ji, υ), pharetra. Ab ΊοΙόχος, tf, Ό χα) Ϋ,, sagittas recipiens. Ex lot et ίίχομαι• ΊοιιΐΥ,ς, ίος, β χα) υ„ niger, rubiginosus ; (2) purpureus, violaceus. "Ev(f ix χόντουβχς Ίοιώίος, Od. 5, 56. Ex 'iov et ίΤδος. Ίόιις,Λίο-σα, όίν, rubigini obnoxius, ferru- gineus; (2) accommodatus ad sagittas confieiendas j (3). niger. Ab Ίος vel 'iov. Ίόζωνος, if, b χχ) Ϋ), violaceo, seu purpureo cingulo circumdatus. Α ξώντι. ΊοθχΗς, ίος, b xxi ί, instar viola? florens, pulcher. Ex ΊΌν et 9-άλλω. 'ίοι μι, earn, a. 2. opt. act. verbi ιΐμι. ioi violaceos vel nigros capillos habens. hrXexes, χ, ο χχ) v\, e violis corollas nee- tens. Α πλίχω- Ίβίττ»), i){ , ν), Joppe. Nomen urbis Hebr. Pulchritudo. 'leelxwis, », b, Jordanes. Nomen fluvii Hebr. tfluvius. "IOPKOI, ων, el, caprearum genus. '10*2, S, b, missile, sagitta, jaculum; (2) venenum ; (3) rubigo metallorum, pras- cipue rubigo Eeris, aerugo. "102, "α, 'lev, solus, unus. hr'tqxves, β xx) v), coronam e violis ges- tans. Urns , vires, *?, consilium ; (2) voluntas, ut Ιόττ,ιι &tuv, voluntate deorum, Horn. Ab 'ίω, mitto. Vide JEsch. Pr. 559. leroxes, χ, Ό χχ) ν), venenum pariens, vene- nosus.^ Ex τΐχτ». \orvxv,s, ies, b xx) 'h, jaculo percussus, sa- gitta ictus. Α τυπτω. ΊθΤ, interjectio dolentis, heu, eheu, 6; (2) exultantis, io ! Scribitur et IS. Ίχδχ'ί%ω, f. ιο-ω, Judaizo, Judaeus fio, Ju- daice vivo, Gal. 2, 14. Ab 'IxdxTos• Ixdx'ixbs, ν), ev, Judaicus. Ab eod. 'Ixlx'ixus, adv. Judaice. Ab Ίνδχϊχίς. Ίνδχϊα-μο;, S, b, Judaismus. Ab'IeW£aj. 'lulxlos, χ, i, Judasus ; (2) Judaicus. Ab 'Ixtixs• 'luhxs, at, β, Judas. Nomen viri Hebr. Filius celebrationis. ΙχΧίξω, f- ίσω, primam lanuginem emitto, pubesco, primam barbam emitto. ItsXk, ilos, r„ iulis, piscis quidam saxati- lis. ΙχΧοπιζοι, naves ap. Lye. qua multos ha- bent remos. Ex "xXes et πίζχ. 'iuXos, χ, β, nianipulorum collectorum fas- cis; (2) cantilena lanam tractantium; (3) prima lanugo ex puberum genis ef- florescens ; (4) lanugo aliarum rerum ; (5) bestiola quasdam multipes in parieti- bus repens; item scolopendra. Ab £- λβς. ΙχΧοφυίω, ω, primam lanuginem emitto. Ex t'xXes et φύω. ΊχΧώ, όΰΐ, contr. Ss, ν), Ceres. Ab ixXes• ΙνλώΒνί, ut, b xx) v), iulo, vermi similis. Ab 'tuXoi • ','xv, imperf. ind. pro 'hev, ab Ίν,μι. Ιχο-χ, a. 2. part. act. f. g. verbi ιΐμι. Ιοφβξο;, ev, venenatus, venenum ferens, Opp. Ιοχίχΐξχ, xs, v\, qua» fundit sagittas, vel sa- gittis gaudens, Diana. Ex Us et χίω, vel χχίξω. You, rubigine obduco, rubigine consumo, Arist. wies, /*» ιβν, qui e furno est, qui furni est Ab l«vbs• hntrnit x, e, ut 'aeros, panis furnaceus; (2) testaceus. Ad eod. Ixvoxxv.s, Is, in furno tostus, crematus. A xx'tai. IxvoX&vis, vires, b, lebes ad aquam in furno calefaciendam, Lucian. Ιίτνολίζητιβν, το, idem, Poll. Irvoroios, S, b xx) %, qui furnos facit vel fa- bricator. Ex iVves et κοήω. isrvbs, S, vel ί'τνβί, x, b, furnus ; (2) cami- nus ; (3) culina ; (4) lampas, lychnus ; (5) sterquilinium. Ab Ί'ττω. fooxTOvof, u, β xx) vi, qui vermiculos vites arrodentes occidit. Ex ϊ•ψ ct xnivoo. "xos, *, ό, muscipula. Ab ί'ττ». Γτβί, x, e, pressura. Ab eod. ΐπίω, ω, f. ύσαι, premo, more fullonura ; (2) vexo, affligo. Ab iW». hrrxyeirxt, ων, el, equos oongregantes. Ita dicebantur tres viri apud Laceda?monios ab Ephoris electi, qui equitatum congre- garent, vel qui ephebis praeessent : ephe- bi enim a ? Spartanis Uxus dicebantur, Xcn. Ex ί'ττβ? ct ν.γςομκι. 'irtrayges, x, β, equus silvestris et ferus. ιππχγωγος, x,.e xx) ν), navis equos vehens, vel trajiciens. Ex «We; et χγω. 'unrxtres, x, o, aquila magnitudine equum sequans ; (2) animal ex aquila et equo. Ιχχάζω, et ΙνχίζομΜΐ, equito, equo vehor. Qrxv yi μγ,ν Ιππχζ,όμινον divvjrxt, Xen. Ab , equorum agitatio. Ex IWej et ίλαίινω. IfnrviXxcrtos, ut Ιππνίλχσίνι chis, II. 7, 340. via equitabilis, per quam equi aguntur. Ex iisd. ItrfrviKetriu, ω, fut. ν,<τω, equos agito, equos impello ; (2) equito. Ab «Wij.\aT»!i, χ, b, equitator, agitator equo- rum. Ex iisd. foxv\\KTos, x, b xx) ii, equitabilis, per quem equi agi poss'unt ; (2) spatiosus, amplus, latus. Ab eod. ίππν,μολγο), ων, el, equimulgi populi, //. 13, 5. Ex JWej et χμί^ω, mulgeo. y-rixhis, xl, status equestres muliebrum, V. L. Ιιτπιχνχξ, b, dux equitum. fcirixTgix, xs, vi, mulomedicina, ars vcte- rinaiia, medicina equaria. Ab ( *77 ) παίχτη, n, b, medicus equarius, vetcri- narius, mulomedicus. Ex JWe? et ix• T|0f. iW /δ/ομ, χ, το, equuleus, Dim. ab IWe?• ixxixos, vi, ev, equestris ; (2) equestris artis peritus. Hinc τβ hnnxo», S, equitatus. AbiWej. JW /βί, x, b, equestris. Ab eod. iicmexx'iTvis, χ, b, ex juba equina, sive setis equinis factus. Α χχίτνι, seta. ϊ«τχιοχχςμκ, χ, b, equis gaudens, qui equo in pugna utitur. Α χχίξω. ixris, /δβί, ή, equestris, Dion. l-rxio-xos, χ, b, equulus, Dim. ab fares• ίπποζχμων, eves, b, qui equum conscendit ; eques, equestris ; (2) grandis et quasi e- quo vehens. Α βχίνω. iffxoSxrvis, x, b, eques, qui equum conscen- dit. Ex iisd. itrxeSviTvis, x, e, idem et ex iisd. hxoGivos, valde libidinosus; vox ficta ab Aristophane, qui Calliam Hipponici fi- lium, libidinosum hominem vocat, Καλ- λίχ» τον iWeC/v». Ex . iinreyigxvoi, qui magnis gruibus ceu equis vehun'tur, apud Luc. in Vera Hist. Ex yigxves• ^x■rόyλωσ■o•os, x, b xx) v), linguam equinam habens, seu referens. Hinc το Ιτχόγλωο•* cev, x, hippoglossa, frutex, cujus folia linguae equina; similia sunt. Ex yXuo•• . ίτποβυτίω, equum sacrifico. Ιπποχχμπνι, v,s, v, hippocampus, animal marinum. ' Ex χχμπτω. Ι-χχόχχμ -xos, χ, b, idem et ex iisd. Ιπποχχνθχξος, b, cantharus equi vicem pra?- stans volaturo in coelum, ap. Comicum, Arist. Pace, 180. iTrexiXtvuos, »f, b xx) vi, iter equo faciens, equester, qui multum itineris conficit. fatroxevrxvgos, x, b, hippocentaurus. Ιπποχομίω, ω, equos euro. Ιπποχομο;, b xx) r„ equiso, equorum cura. tor. ΙΠΠ ϊίτπόζόμοα «•. ό χα) ή, ex setis equinis con- stans. Ex χόμ-η. ΙπποχοζυϊΥ,ς, 5, ο, qui armato equo pugnat, bellator equestris, 11.2,1. Ex χοξύσσω- Ιιτποχξχτίω, equestribus copiis vinco; (2) equestribus copiis praesto. Hinc 'αητοκςατία, as, v, victoria pugnae eques- tris. ΐπτίχζ'/ιμνϋ;, n, ο xa) v), rupiura modo gran- dis, valde asper sicut praecipitia; vox Ac- ta apud Aristophanem ad asperitatem verborum JEschyli exprimendam : faro• χζγ,μνχ ργ,ματα, verba praerupta, alta, aspera. ϊπποχξρτίω, ω, f. γ)σω, equis perstrepo. Ex irroxgtTos, n. β xea v\, equis perstrepens. IrroXaradov, u, το, hippolapathum, herba. fairoXu^a, as, 'h, locus ubi equi lavantur, Hes. Ex Χίω. Ι^ομανπ, tos, το, frutex quidam equis le- thalis ; (2) equina cupido coitus ; (3) a- moris veneflcium, quod equis innascitur; virus ex equarum equientium naturali- bus distillans. Ab Ιππομανκ- Ιππομχήω, ω, equorum insano amore du- co'r ; (2) equio, de equa, qua?, ad rabiem coitus agitur ; (3) libidinis furore, equa- rum more, exstimulor. Ab eod. Ιττομα,ιιτ,ς, ίο;, ο χα.) τ), insano amore equo- rum flagrans ; (2) qui equino more libi- dinis funis exstimulatur ; (3) valde in- sanus.^ Ex μαίνομαι. Hinc ifrirofictvja, as, *i, insanus equorum amor, insanus equorum curulium studium. ίιπτομάξχθξον, ν, το, foeniculum silvestre sativo majus. Ex μάξαθξον. ίππομαχίω, ex equo pugno. νπτομαχία, as, v), equestre praelium. Ab ϊπχόμ&χος, ν, i χα) v), ex equo pugnans. Ex μάχομαι. Ιχπομολγος, ν, ο xea ν\, equimulgus, vel e- quimulga, equum mulgens. Ex αμίΧγω. Ιππόμοξφος, ov, equi speciem habens. Ιππομϋξμτιχκ, ων. oi, qui magnis formicis, velut equis, vehuntur, apud Lucian. ϊπχόνομα, merces ex equis et mulis locatis, Hes. Ab iWevo /Αβί. iirirevoAMyi, ius, Ό, equarius, equi pastor. farovt^os, a, e> equorum pastor.. Ex vi- μω. ίπτονώμγ^, Dor. -μα5, ts, ί, equos agitans, Epith. solis; equorum moderator, E- pith. aurigae. Ούδ* ΐππονώμχς, Eurip. Hippol. 1399. ^ Ex νωιιΑω. ϊχπόομαι, νμαι, ΐ^νσθαι, in equum mutari. ireroni'ppvis, ν, β, qui equi aut artis eques- tris periculum facit. Ex rugaoi. farorv^at, bulgse, sacculi, sive perae, qui- bus equites hecessaria itineri secum fe- runt. Ex «rig». faxoxtXos, ν, β χα) ν), qui circa equos versa- tur, qui equos alit, equester, bellicosus. Ex ποΧίω, versor. Irtroroevos, », β χα) ν), equae equientis more scortans, immane libidinosus. 'IrroroatthZv, Zios, ό, Neptunus equestris. ίίΓίτβ!Γβτά|ί*βί, ν, 6, hippopotamus, equus fluvialis. farroroiMs, u, o, equorum venditor. Ex κωΧίω. "ΙΠΠΟ 2, η, i vel τι, equus, equa; (2) e- quitatus, Ϋ) faros ; (3) nomen piscis ; (4) oculorum queedam affectio, cum assidue tremunt, moventurque; (5) pudenda; (6) in compositione significationem au- get, et magnitudinem abnormem notat, V. g. Irr'orogvos, Ιχπομανγ,ί• faroaiXtvov, ν, το, apium sativo majus ; hip- poselinum, smyrnium, Plin. 19. § 37. c. 8. et § 48. Ex faros et σίΧινον, apium. Angl. ALEXANDERS. Ixxoerias, a, e, Dor. pro vis, ν, equorum agi- tator, eques. Ex faros et σύω, vel σώω. trrorios, idem quod fartsovts, Pind. lrros -ασία, as, v), equile, stabulum equo- rum, statio equorum. Ex g-uo-is• Ixtros-airiov, idem et ex iisd. iircTOr&e-is, tois, i), idem et ex iisd. l-XTrorgarvtyos, a, a, dux equitum. itnrenvvi, '/is, -h, ars sive peritia equitandi. isrrio-uvos, *, a, equester. /τ3•βτ-/5ί, u, o, eques. Ab JWii• Isr-rOTiXoi, u, Ό, morbus equorum. Ex τι- λαν, stercus elidere. UxoToloTrs, a, 6, eques Sagittarius. Ex hfcor^ayiXa^os, v. β» bestia, ex equo, hir- co, et cervo. Ex faxes , τξάγα, et eXa- IPO Ιίητΰτξοφίω, Si, f. ije•», equos alo. ίϊζοτξοφίκ, as, «j» equorum nutritio; (2) munus apud Athenienses, ut ditiores e- quos de suo alerent ad usus publicos. Ιπποτξοριχκ, ν, ov» idem quod /τίΓβτξβ^βί, u, 6 xa) vi, qui equos alit. Ex τςίφω. Ιπποτυφία, as, 'h, equina, i. e. magna, su- perbia, inanis gloria. Ex Ttxpos• Ίπχνχξνινη, 5ji, ii, Hippocrene, i. e. equi fons quem Pegasus in Helicone pedum pulsu elicuit. fanxHs, ibos, ν, galea cristam ex setis e- qumis habens ; (2) setis equinis comans ; (3) cauda equina, herba? nomen ; f4) morbus genitalium, ex Hipp. Ex faros (5) ; seu potius ex faos et £§«, inguen, Ern. faivgibs, piscis nomen, Plin. hippurus. 'ιππχξος, α, Ό χα.) ή, caudam equinam ha- bens ; (2) piscis quidam ; (3) sciurus, a magnitudine cauda ; (4) genus muscai. Ex iisd. ΙτποφαΙς, et -v\s, vide faxoQuis ■ Ιππόοαι'ς-ον, u, το, hippophasstum, planta, spina fullonia. faxoqoQxs, alos, vi, equis terrorem incuti- ens, herba queedam, quam equa? in pri- mis aversantur. Ex φόζος. faxot*,o£ivs> ius, o, equorum pastor. Ex φίξζω. facr -οφόξζια, ων, τα, greges equorum. Ex iisdem. ϊχποφόξζιον, ν, «re, locus pascendis equis. !#χοίρόξζ»οε, ό, qui equos alit, Eur. Ab fatros et φίξζω. Ιπποφοζζος, if, ό, equorum pastor. Ex iisd. ΐπποφοξύ/5, ius, e, tolutarius, gradarius, Gl. V. Ex φίξω. faxoavls, ios, vel Ιππίφνον, carduus, quo fullones utuntur in concinnandis vesti- bus. Ex fa^os et φύω, nascor. Scribi- tur et Ιπποφ&^, Ίχτοφανκ et fa^xoφιώs. Ιτποχάξμιις, tt, β, equis gaudens. Ex χαί- ξω• /ίττώδ'/ι?, us, ό xai ν], equinus, equo shnihs. Ab faros• ίππων, ojvos, i, equile, equorum stabulum. ΐητωνίω, equos emo. Ex ωνίομα,ι. faraivTis, α, ό, equorum emptor, qui equa- riam mercaturam exercet. Ex iisd. Ιαπωνία, et faruviia, as, v\, equorum emp- tio. Ex iisd. "ΙΠΤΑΜΑΙ, f. Ιχτν,ο-ομαι, volo ; (2) cito cursu vel impetu feror. 'Exas 'ίττατο nxeis ci?os, R. 13, 592. 'Aire δ* εττβι- t το 5-u^oj, ib. 16, 469. 1<ττγιο>ίμαι, f. 1. ind. med. verbi 'ί-χταμαι- "ΙΠΤ12, f. Ί'ψομαι, laedo, noceo, damnum infero. Τάνβι h' ΐ•ψίται vias Άχαιων, 11. 2,193. Ίπτω, volabas, 2. sing, imperf; ind. Att. et Ion. pro faraero, ab ίπταμαι, 'ΐχω, idem quod 'ίττω. ίζα,τα, sacra, victima?, Jon. pro Uga, U- if a • Ίξα), vel ΐςαι, ΐξάων, ίξαν, concio, locus ubi habentur conciones, forum. Ab ίΊ'ζω. ΙΣΘ ΐξω, idem quod tiea, necto. Ίζων, gen. plur. Jon. pro ίιςων, ab ngSs. "Ι2,λβί, vi, fibra, nervus; (2) robur, vis. Ού γαζ Ijayi "is "Έσθ', ofa raeos Iffxiv iv) γναμττοΊβΊ μίλίσην, Jl. H, 668. "ly «- νίμν, ib. 15, 383. 7■£, scitis pro faau.iv, 'ισατί. faOi, fau,&c. scias, sciat, pro Ίο-αθι, ισάτω. ΊϊΥιμοίξος, α, ό χα) ν\, cui portio aequalis cum caeteris datur, qui parem portionem accipit. Ex μοίξα. ίο-Υ,ξίτμος, n, ο χα) ν), totidem seu aequales remos habens, Eur. Ex ϊςίτμο^• Ισ-ΥιξΥ /s, its, ό xa) vi, aequalis, par. Ex ΰξω. 1ο-γ]ξΐθμος, χ, β χα.) Ϋ), idem quod }ο~άξΐ()μο$• Io -βγιτγ,ςιον, rete, nassa, Strabo lib. 3. Ca- saub. autem legit, iv YiBts-vigiotf ■ Ί'ο-βι,' scias, 2. sing, praes imper. act. per Syncop. pro Ί'ο-αβι, ao ΊΌ-νιμ^ 'ίο-θι, es, vel sis, 2. sing, praes. imperat. v. ίιμί• Ί'ο-θμια, τα, monilia, ornamentum collare. Ab Ισθμό;. 120 ισθμιχ, τα, scil. ΰζα, Isthmia, quae in ho. norem Neptuni celebrabantur in Isthmo Corinthiaco. Αύ!οθμό;. } ισθμιάζαν, Suidas ait dici -hi) των κακω; βιάντων, de minus commode salubriter- que viventibus. Proprie, Isthmiacum festum agitare, Isthmiacos ludos cele- brare, Em. A prase. ισθμιακό;, η, ov, isthmiacus, ad Isthmia pertinens. Ab Ισθμό;. Ισθμια;, άδο;, ή, isthmiaca. Ab eod. ϊσθμιχό;, η, ov, isthmicus. Ab eod. ' Ί'σθμιον, ν, τβ, quod circa fauces est; (2) ornamentum collare, monile. Ab eod. ισθμιονΐχη;, ν, b, victor in ludis Isthmicis. Ί'σθμιο;, Ία, ιον, in isthmo habitansj (2) isthmius. Ab eod. ϊσθμοαδη;, ίο;, β χ») rii isthmo similis. Ex ισθμό; et ιΐδο;. ΐσθμ,οΤ, adv. in isthmo. Ab eod. *Ι2ΘΜΟ ν 2, 5, b, isthmus, terra angusta inter duo maria ; (2) Isthmus Pelopon- nesi ; (3) aliquid isthmo simile, fauces, guttur ; (4) collum clepsydra?. ΐσθμώδη;, to;, ο χα) η, isthmo similis, isth- mi formam habens, in modum isthmi angustus. Ab Ισθμό;. Τσι, eunt, 3. pi. praes. ind. act. verbi ίϊμι. Ίσιακό;, S, ο χα.) η, indutus more eorum, qui Isidis tempi um visebant; (2) quiini- tiatus est Isiacis sacris, sacerdos Isidis. Ab"Lr, ? . ίσιχιον, n, το, et Ίσικο;, v, o, lucanica, edu- lii genus, e carne intrita et minutissime incisa. Videtur Latinum. "1 2 1 2, ϊδο;, ν, Isis, Dea .Egyptiorum. ισχον, adsimilabam, imperf. ind. act. verbi ΐσχω, Horn, 'ίσχιν, Odyss. 22, 31. sciebat, fingebat; (2) adsimulo; (3) dico, apud Po'etas recentiores. Ί'σμα, το;, το, structure, opus, ut sepul- chrum, &c. Ab Ί'ζω. Ίσμίν, sctmus, 1. plur. praes. ind. act. per Syncop. pro Ίσαμίν, ab Ίσημι. Ίσμ,ίνιο; vocabatur Apollo, eo quod omnia sciret. Ιηζίθ'/,ς, (os, b χα) ν), aeque profundus. ϊσοζαζη;, ίο;, b κα) ή, aeque gravis. ΐσοζασιλώ;, ίω;, b, par, vel aequalis regi. ίσόζοιον, bovis pretium aequans, Bob. Ex tiro; et βίο;, βν;. Ισόζολο;, ν, b χα.) ή, aequalis ponderis, Hes. ϊσόγαιο;, ν, b χα) η, terrae aequalis, par, qua te'rram, seu regionem, seu agros. Ισογίνη;, ίο;, b xa) ή, aequalis, ejusdem ge- neris. Α γίνο;. Ισογνώμων, ovo;, b xa) η, ejusdem sententia? ac voluntatis. Α γνώμη, ϊσογονία, a;, r), par genus, pares natales. Α γίγνομαι. ισογξάφο;, ov, aequalis scriptor, Ep.' ϊσογώνιο;, b χα) ή, aequiangulus. Ex γω- νία• ισοδαίμων, ovo;, b xa) y, qui a?quali sorte fruitur, qui ejusdem sortis est. ισέδίνδξο;, h, b xa) ή, arborem aequans, i. e. altus, longus. ΐσοδίαιτα, η;, r), aequalitas victus, similitu- do in victu. ισοδιαίτη;, u, b, idem quod ισοδίχιτο;, v, b xa) η, aequali seu pari victu cum alio utens. Α δίαιτα, ισόδομο;, α, έ χα) ή, aequaliter structus. Ex δομίω. Ισόδοζο;, ov, aeque clarus. Α δόξα. Ίσοδζομίν, ω, fut. ησω, cursu aequo, pariter curro et una feror. Ab Ισοδζόμο;, u, b xa) ή, cursu aequans. ίσοδυναμ,ίω, aeque potens sum, aequipolleo, Gl. V. Ίσοδυναμνντα, aequalia. ΐβ-οΰυναμία, a;, v), aequalis potestas. Ab ισοδύναμο;, u, b xa) ή, aeque potens. Ex δύνχμι;• ισοδυναμώ;, adv. pari vi. A praec. ϊσοίλκη;, ίο;, b xa) i), par pondere, aequili- bris. Ex Ίσο; et 'ίλκω. ισοζυγν,;, ίο;, b χα) ν), q. d. aequijugis, par, aequalis. ίσόζυγο;, u, bxaivi, et ισόζυξ, υγο;, b χ α) ή, idem. Α ζυγό;. Ισοθιϊα, aj, i), aequalitas cum deo, deitas. . Ab Ισόβιο;, b xa) v), deo par, deo sequiparan- dus. ισοκαταληχτο;, ν, b xa) v), aequaliter de• sinens, similem exitum habens. Ex χ»- τα\ν\γω• Ισοχίς,όίλο;, cv, par caput habens. A xi- I20 ίσβχίνδϋιιο;, s, b xa) h, W*\ est in pari dis- crimine, qui pari periculo se exponit. ισοχιννάμωμον> cinnamomo aequipollens, casia. ισοχλίη;, ίο;, b xa) vi, gloria par, eandem gloriam habens. Ex χλίο;, gloria. 'ισόκλν,ξο;, ts, b xa) i), qui pari cum alio sorte est, cui par portio sorte obvenit. ΐσοκλινίι;, ίο;, b xa) v), ajqualiter vergens et inclinans ; (2) aeque propensus, ad aequi- librium quoquoversus tendens. Ex χλί- νω, inclino. Ίσόχοιλο;, β, b χα) ν), aequalis concavitatis. ισοχόςυφο;, ν, b κα) ή, aequalem verticem habens, aeque eminens. Ex κοξυφή. ισοκξάτίια, seu ΐσοχξατία, οι;, vf, aequale imperium. Α χξάτο;. Ισοκράτη;, ίο;, b χα) ν), aequali robore prae- ditus, aeque pollens. Ab eod. • . ΙσοχζατΥ,;, vel Ίσοκ^αν,;, aequaliter tempe- ratus. Α χίξάννυμι• Ίσόκζίβο;, ov, hordeo par mensura, aut pre- tiO. Ex κξίθίι ίϊοχωλία, α;, ή, membrorum sequalitas. ισόχωλο;, u, b xa) i\, paria membra habens. Ex κοίλον. Ισολογίχ, a;, ν), par, aequalis ratio ; (2) ho- noris aequalitas. Ex λόγο;. Ισόλΰξο;, ov, Epith. cantus. Ex λύξα. Ίσόμαχοι, o\, pares et aequales in pugna. Έ,Χμαχίι. ισομιγίθν,;, to;, ο και η, aeque magnus, ae- qualis magnitudinis. Ex μίγιβο;. ισομίξτ,;, ίο;, b κα) υ), aequaliter participans. Α ρίξο;, pars. Ισομιτξητο;, χ, b χα) ν), cujus mensura ae- quata est, aequam mensuram habens. Ex μίτζίω. Ίσόμίτξο;, b, qui paris mensurae est, Ath. Ισομίτξω;, adv. pari mensura. Α μίτςον• ϊσομίτωιτο;, ν, b χα) ν), parem frontem ha- bens, de acie; Ισομίτωποι, aequata acie stantes. Ex μίτωπον. Ισομήκη;, to;, b xa) h, Q u i P ar i longitudine seu proceritate est. Εχ.μ%κο;. ϊσομνιτωζ, oeo;, b tiv], aequalis matri, Theoc. Vid. This. Gr?P. ίσομιλτ,σιο;, ov, Epith. vestis, ad modum Milesiarum factae, mollis. ίσόμιμο;, ov, similis. Α μιμίω. Ίσομοιξίω, aequalem portionem capio; (2) tantundem juris habeo. ισομοιξία, a;, %, aequalis portio. Ab ισομοίξο;, u, b κα) ν), cui portio par et ae- qualis datur, qui idem juris habet. Ex μο7ξα• ίσίμοξο;, ν, b κα) η, idem, Hes. ΊσομυΟίω, ω, exquisite loquor, Hes, Ισομυ- uSvTt;, αχξίζολογίίντί;. Τσον, adv. aequaliter. Ab Tiro;, ισόνίΐξβ;, a, b κα) ή, somnio similis, inanis, vanus. ισόνίκυ;, %ω;, b xa) v), fato defunctus pari. ισονομ,ίομαι; νμαι, in legum seu juris aequa- bilitate vivb. Ab Ισόνομο;. Ισονομία, a;,, i), aequabilitas legum et juris. ισονομιχο;, τ), bv, aequabilitate juris utens. ίσονομιχω;, adv. aequabiliter. Ίσονόμο;, ν, b xa) v), aequabilitate legum seu juris utens ; (2) aequabiliter distributus. Ex ΐσο; et νόμο;, lex, vel νίμω• Ί'σονται, 3. pi. f. 1. ind. med. Poet, pro Ί'ξον txi, ab Ίχω. ϊσόίται;, b xa) v), juvenilis, v. c. vis, qualis in juvenibus est. ισοπάλαιζα;, ov, aequans palmi latitudinem. Ex παλαις"/!• ισόίτχλι;, ιδο;, ί, Epith. fornacis, ap. Jos. si sana lectio. Interpr. par tormentum habens, Em. ισόπαλη;, ίο;, b χα) y), par in lucta seu pug. na ; (2) par viribus. Ex Ίσο; et πάλη, lucta, vel χάλο;, sors. Ισόπαλο;, u, b και ή, idem et ex iisd. 'ισοπαλω;, adv. aequalibus viribus in pugna seu lucta. Ισοπαχη;, ίο;, b xa) v), aeque crassus, aequa• lem habens crassitiem. Ex παχύ;. ΙσόπίΙον, ν, f&, planities. Ab Ισόπίδο;, a, b κα) η, planus. Ex πίδον. ισοπίλιθξο;, ts, b κα) ή, qui totidem jugerum est, aeque magnus. Ex πίλίθξβν. Ισονίνθη;, I;, parem luctum, noxam afferens seu habens. ΐσοπίξίμίτξητο;, ov, eundem ambitum ha bens. Ισόπίτξο;, ev, durus. Ex ίπτξβί• ισότηχυ;, to;, i χα) η, qui totidem cubito rum est. X 279 ISO Ίσοπλ&τη;, to;, b χα) η, aeque latus. Hinc τβ ϊσοπλατί;, ίο;, par latitudo. Ex πλα- τό;. ϊσοπλάτων, Platoni par, comparandus. ϊσόπλίυξο;, ν, b χα) ή, sequilaterus. Ex πλιυξά. σοπληΤη;, ίο;, b xa) i\, aeque plenus, pari multitudine. Ex πληθο;. ΙσοπολΊτχι, ων, οι, aequales cives. ισοποληίία, α;, ή, par jus civitatis ; (2) ae- qualitas reipublicae. ϊσόπξίσζυ;, b, pari aetate. Ισόπ-ξΐο;, b, utrinque strictus, seu onustus, Epith. asini, Soph. Ίσόπυξον, τβ, isopyrum, planta, alias pha- siolus. ϊσορόίπη;, b χα) η, aeque vergens, Nic. ίσο'ο'οοπίω, ω, fut. ησω, aequilibrium facio, sum aequalis momenti, in neutram par- tem vergo, aequalibus sum viribus, ae- qualis sum, adaequo. Ισορροπία, α;, η, aequilibrium. Ab 'ισόρροπο;, ν, b xa) i), par, aequivalens. Ex ρίπω. Ισορροπώ;, adv. pari vi, valor # e. ""2, vel ίσο;, η, ov, aequalis, par, aequa- . Hinc το Ισον, ν, aequalitas, aequa- 1202, yelie-ei, bilis. lis portio ; ΐσα xa), perinde ac, aeque ac j Ίσοι, totidem. Ισοο-βίνίΐα, α;, ή, aequalitas virium, aequi- pollentia. Ίσοσθίνίω, aequipolleo, squali polleo robore. , Ab ισοσθίνη;, to;, b χα)η, pari robore praeditus, paribus pollens viribus. Ex σθίνο;. Ίσοσκίλη;, ίο;, b κα) ή, aequalia habens cru- ra; (2) aequalia habens latera; (3) par de numero. Ex σκίλο;. Ίσόσπξΐο;, v,b xa) i), legumini similis. Ex οσπξίον. Ίσοστάδην, adv. contra stando, seu pugnan- do, pari vi. Ab Ίζ-ημι• Ίσοσταθμίω, idem pondus habeo. A s-«0- μό;. ίσοσταϋμί», α;, η, aequilibrium, Ph. A seq. ισόσταθμο;, «, b xa) v), par pondere. Ίσοστάσιο;, ν, b χα) η, idem.^ Ex 'ϊ?ημι. ϊσοστίω, idem quod Ισος•αθμίω• Ίσόστοιχο;, ov, ex adverso respondens, op- POSitUS, Ut αντίροιχο;. ιτόστξβφο;, idem quod αντί^ξοφο;• Ίσοσυλλαζίω, totidem syllabas habeo. Ισοσυλλάζω;, adv. totidem syllabis. ίσοτάλαντο;, u, b κα) η, qui paris est pon- deris et momenti, aequilibrium faciens j (2) aequalis. ισοταχή;, ίο;, b χα) η, aeque velox. Ex τββ- χύ;• Ίσοταχω;, adv. aeque celeriter, pari celeri- tate. Ίσοτίλίΐα, a;, v), aequalitas in pendendo tri- bute cum civibus ; (2) aequalis libertas. Ab Ίσοτίλη;. Ίσοτίλίτο;, ov, qui simul, una absolvitur, expletur. Ατίλίω. ίσοτίλη;, ίο;, b χα) η, qui idem cum alio vectigal pendit; (2) qui iisdem legibus cum civibus vivit. Ex τελβ?. Ίσότη;, »jTe?, η, aequalitas, par conditio, pa- rilitas ; (2) aequitas. Ab Ίσο;, ισοτιμία, α;, η, par honor et dignitas ; (2) par conditio et jus. Ab Ίσότϊμο;, ν, b χα) η, aeque pretiosus. Ex τιμή. Ίσοτίμω;, adv. pari honore, conditione. Ίσότοιχο;, ov, pares parietes habens. Ίσότονο;, u, b κα) ή, qui est aequalis toni, eodem accentu praeditus. Ex toW Ίσοτόνω;, adv. aequali tono ; (2) aeque, per- inde. Ίσοτξάπίζο;, ov, par mensae vel par alteri, quoad mensam, h. q. cui sunt dapes pa- res dapibus alterius. Α τςαπίζα, Em. ισοτξοπίω, ω, fut. ησω, similibus moribus sum. Ab Ίσότςοπο;, «, b κα) η, qui similibus est mo- ribus. ίσότΰπο;, u, b να) ή, eandem habens formam et sculpturam. ιτοτύξαννο;, b κα) η, tyrannis par et aequa- lis. ισνξγίω, paria faciens. Ab Ίσιΐίγο;, S, i xa) v), paria faciens, Hes. Ex 'ίξγον. ίσνσθαι, praes. inf. med. ab Ισόω. Ίσοϋ-φη;, ίο;, β κα) η, qui ejusdem est alti- tudinis, aeque altus. Ex ίί-ψβ?. Ίσοφαζίζω, aequo, adaequo, aequiparo ; quasi 1ST ΙΣΧ Ι2Ω ΙοΌφίρίζω• Oihi τις οι δύναται μίνος ΐοΌ- φχξίξίΐν, Β. 6, 101. "Εργα δ' Άθγ,ναίνι •γλαυκώπίΰι Ίσοφαζίζοι, ib- 9, 390. Αϊ) ίσον et $i ? itr6xi,ferre, ut εμφίφ. ίσοφχξίσΰίν, Dor. pro Ίσοφαζίζίΐν• ίσοφίξος, ο χα) ν), aequalem partem ferens. Ίσοφυ\ς , ίος, ο χα) ν,, aequalis naturae, qui ejusdem est essentia?, Nonn. Ex φυνι- ϊσοχαλίω, labrum pari libramento demitto, Gaz. ισοχίίλχς, ίος* ο χα) ν\, labra aequans, de mensura, plenus usque ad labra. Ex χ(7λος• Ισόχαο, ό χα.) ή, pari robore praeditus. Ισίχνοοίι ss, i xa) r), aeque lanuginosus. Ex χνόνι. ισοχοξδος* ss, % ό και ν), totidem constans cnordis. Ex χορ,Ιγ,- ια-οχξονίω, tempore aequo, aequali tempore vivo. Ab Ισόχρονος, ισοχζόνιος, κ, ό *«/ υι, idem quod ΊσόχοοΜο;, α, β xa) -h, tempore seu estate par. ιοτίχροο;, contr. Ίσόχξχς, ss, β xa) Ϋ), simili colore praeditus. Ex χξόα. Ισόχρϋσος, ss, ό xa) vj, in quo est aequa auri portio ; (2) auro par ; (3) qui auro re- penditur, auro repensus. Ισοψηφία, ας, v, par auctoritas in suffra- giis ferendis ; (2) paria suffragia. Ab ίο-όψν,φοί, ss, Ό χα) ϋ), qui par est in suffra- giis ferendis ; (2) parem auctoritatem habens. Ισό^υχος, ss. ο xai Ϋ), unanimis, amicissi- mus, similis animo. Ex '\>υχγ,. ισοψύχας, adv. pari animo. Ίσόω, ω, f. ώσω, aequo, adaequo, aequiparo. Αξόμ,ν h' Ίσώσας τν\ φύσίΐ {τϋι 'φίσα Brunck.) τ» τίξματα, Soph. El. 688. Ab 'ίσος. Ίσ^αγ,λ, β, Israel. Nomen Hebr. αχλιτον, Princeps Dei. Ίσξατ.λίτγ,;, n* e, Israelita. Ab Ύσραν,λ. . Ίσξκ^,Ττις, ιίος, v>, Israelitis. 'i'ra, 2. praes. imperat act. Att. pro ϊς-χβι, ab 'ίτνιμι. t's -αμαι, sto, subsisto, persto, statuo. ίϊάμινος, praes. part. pass, verbi 'ίς-αμχι. Ις-αντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro ι$-ασι• ' Ις-άνω, idem quod »V«a> seu ίς-ν,μι, Steph. irao, 2. sing, imperfect ind. act. Ion. pro 'ίρασο. 't'rao-o, sta, 2. sing, praes. imperat. med. 'ΐ?ατο, 3. sing, imperf. ind. pass, vel med. Is-kui, ω, is&s• tra, sisto. Vide "s -νιμι. J's-6, 2. pluf. praes. ind. act. per Sync, pro Ίσατί, ab 'ίσν,μι• Ic -ίον, sciendum, Ion. pro i'riov, ab ϊι&ω- 'i's-Y,, sta, siste, 2. sing, praes. imper. act. Att. pro 'ίς-χ-βι* vel statueris, 2. sing. pr. ind. pass. Att. pro 'is -ασαι, ab 'ίσν,μι- ','ρνμι, in praes. imperf. fut. aor. 1. colloco, statuo : et hinc pondero, converto, &c. quce ex adjecto substantive judicanda sunt, at in aor. 2. perf. plusq. sto, consisto ; unde est (1) de meretrice prostante ; (2) esse natum, ortum esse, (3) conquiescere, &c. quae vis et in med. \?αμΛΐ obtinet : fut. ς-γ,σομ,αι, stabo, aor. 1. rwat* et ς-γ,ο-ασθαι, perf. esnpsa; in partic. ί&ως, ις-ωσα, tros, stans : in inf. ipnxivat, stare; Ις-άναι, statuere, sravui, stare, $-χς, stans, &c. "Οξθον Vs 'irr,, velorum sutor, qui vela consult ; (2) dolosus, astutus. Ex is-'iOS et ρίχτω. ίροζοώς, ίως, ό, proprie aratri temo. Ex 'ίς-τ,μι et βοίΰς. ls -οζόνι, v,s, vi, idem et ex iisd. Is-o&vrii, Ion. pro Ss -οζοίϊ, ab 1?οζοίύς• irodoxvi, v.s* vi, receptaculum mali nautici. II. 1, 434. Ex /yes et Ιίχομαι. Ι-οκίξχία* as* ή, antenna. hcvi?*!, */-$■> *!, lignum in media et una navi, cui inserebatur malus, seu foramen in media navi, cui mali erecti pars infe- rior inserebatur. ls -οπόνος, ό χα) vi, textor, textrix. Ex iyos (2) et (3). \s-oxvs* ohos, o, pes textorii mali, seu ligni, e quo stamina ducta sunt. 'is -οξα, peritmn, ace. sing, ab 'ts -ωξ. ls -οξίώ, ω, fut. ητω, inquiro, sciscitor ; (2) viso, lustro ; (3) memoriae trado, Uteris prodo ; (4) sciscitando vel percontando audio, vel cognosce Ύόλμν,σον iUw, u Qgovfis* a. or' ls -οξω. Soph. Trach. 408. Βχλομίνο; ΙςΌξτ,σαί τν,ν πάλιν, Plut. Ab ι?ωξ• Ις-όξνιμα* το, res gesta, et quaecunque, quae audiendo visendove cognoscitur. ΐς-οξία, as, v,* cognoscendi studium ; (2) lustratio locorum; (3) percontatio, in- quisitio • (4) commentatio ; (5) histo- ria, rerum gestarum expositio ; (6) sen- sus Scripturae historicus sive literalis. Ab eod. Ις-οξάω, vel ί?όζκ6ω, ostento, cum affecta- tione quadam demonstro. Ίς-οξίίυμίν/;, Ion. pro ΐ$•οξΐαμ.ίνν„ Hipp. Ab 1$-όξΐον• Ι^οξίχο;, τ), iv, ad historiam pertineris ; (2j historicus, historiarum scriptor. lo-roptxZs, adv. historice, historicorum more ; (2) sensu literali. ΐ^οξίογράφος, n, ό, historiographus, histo- riarum scriptor. Ex l$-opla et γ^άοω, scribo. ts -όξΐον, n, το, argumentum, fides seu pro- batio rei alicujus, apud Hippocr. Ab ίςΌζίοσνγγξαφίνς, ίως* β, historiarum scrip- tor. *$Όξ)ς* ίΰος, historica traditio, fama, his- toria. ls -ος, S, ό, malus navis ; (2) malus seu lig- num e quo stamina seu tela suspenditur • (3) ipsa tela. Ab 'i's -νιμι. βότανα πν,ν'πτματα, stamina seu Ucia qui- bus textorius lg -ος intenditur, Ar. ls -οτςίζν,ς, u, ό, classiarius, socius navalis. Α τξίζω• ϊ^ϋξγίίον, n, το, textrina. A seq. ΪΓϋξγίω, ω, fut. ν,ο-ω, telas tracto, telam texo. Wupy'ia, ας* v„ textura, telae contextio. ΙϊΧξΥ'κος, vi, ov, textorius. Hinc Wxpyixv}* sc. τίχννι, ars textoria. Ab <* gravia, fortia au- SUS. Α πράγμα, ΐσχνξόρριζος, α, ό χα) ν), radicem validam haDens, seu agens. Ex ρίζα. Ισχυρός, ξα, pov, robustus, validus, potens, iortis, vehemens. Ab Ισχύς. Ίσχυξόω, idem quod Ισχυροποιώ ; (2) munio. Ab Ίσχνξός. ισχυρώς, adv. valde, vehementer, enixe, naviter. ΊΣΧΤΣ., ύος, vt, robur, vires, potentia; (2; exercitus. ίσχυσαν, 3. plur. a. 1. ind. act. Ίσχυσίΐ, 3. sing. f. 1. ind. act." verbi Ίσχίω- Ίσχυτν,ξίος, u, ov, idem quod Ισχυρός, ab Ισχύω• Ισχύω, fut. ύσω, robustus sum ; (2) potens sum, polleo, praevaleo, possum. Ύανυ» l\ Ιΰλον Ίσχύασιν βίον, sustinent, Soph. Trach. 306. τόϊς 'οπλοις, Dem. σωμασι, Xen. Ab ισχύς, 'ίσχω, habeo, teneo; (2) occupo, occupa- tum possideo ; (3) cohibeo, coerceo, contineo, reprimo, impedio, repello j (4) retineo ; (5) scatere facio ; (6) valeo, de pretio interno nuuimi j ίσχομαι, htereo, sisto gradum, desino. ξύγγνοιαν 'ίσχαν, dare veniam, Soph. Ant. 66. Χαλέτβν υπό τν,ς οργής* αίτα,ς^ SC. χι'ίξας ίσχαν, Arist. Lys. 507. Ab Ιχω. «V«W*j »ί> ή< pretium par. Ab οηίομχι. IX Θ ΙΧΝ ΚΑΒ Ίσ-ύνΰμος, ν, Ό Κ) ί, cognominls. Ab Όνομα, 'ίσως, adv. a?qualiter, a?que, pariter; (2) fortasse, forsitan. Ab 'ίσος. ίσωα-ι, 3. plur. aor. 1. conj. act. verbi εί'5ω, nisi sit pro JVaev, 3. plur. praes. ind. ab ίο-/ιμι. ίσω<η-„ ίως, y, aequatio, comparatio. Ab Ίσόω. 'U -χλία, ας, 4, Italia, regio Europa?. Ab 'Ιταλό?. Hinc Ίτχλ,κος, ν,, βν, Italicus ; (2) Latinus. Ίταλιώτν,ς, 8, β, Italus, magna? Gracia? incola, qui est ex magna Gra?cia. Ab eodem. Ίταλιωτις, ιΰος, ί, Itala. Ίτ«λβί, S, ό, Italus; (2) taurus, bos. Aliis "Ιταλβ?. ιταμός, ii, βν, temerarius, pra?ceps, proter- v'us, trux, petulans, impudens. Ab ire». Ίταμότν,ς, 5jT«i, i, tementas, proeacitas, lm- pudentia. ϊταμΰς, adv. proterve, impudenter. 'in, 2. plur. pra?s. imperat. verbi ιΐμι. ΊΤΕ'Α, ας, ή, et ,'«% '/if, -h, salix ; (2)_ hasta saligna. Ίτίάν λάζων χίξ) χω^ίί πξΐν ίλθΐϊν ξυμ^άχοις Suo -θυμίαν, Eurip. Suppl. 695. Hinc iriivos, /V/j, clamor acutus. Ab Ίΰζω. Ινγμος. S, <5, clamor acutus, stridor. Ab eod. "ΙΥ"Γ3, γοί, ν), torquilla, vel motacilla, avicula veneficis in usu; (2) illecebra? amoris ; (3) illecebra? qua?vis ; (4) desi- derium, cupiditas. "Ιϋγζ ϊλχί τυ τίίνβν ϊμον ποτ) %ωμα. τον avO~gx, Theoc. Id. 2, 17. Ab Ίόω, unio, jungo. Est omnes ani- mos jungens, uniens, Era. ιΰζω, acutum clamo, strideo, cano ; (2) e- julo, Soph. Track. 787. Hinc Ίυχτν,ς, S, Ό, acutum clamans, stridens. Τφα, Icesi, perf. ind. act. verbi ί-χτω. ίφθΐμος, 8, β χα) '/}', vel ίφθιμος, Ίμνι, ιμον, viribus potens, robustus ; (2) fortis, ge- nerosus, animosus. Ex Τφι• Τφι, adverb, valide, fortiter, magno animo. Ab iff. Ιφικξατίΰίς, ων, et!, genus calceamentorum, qua? ab Iphicrate nomen indepta sunt. ϊ'φιον, roboris efficax, pingue ; ut hinc sit Ί'φια μήλα, II. 5, 556. Ab Τφι. "φις, ίφιος, ό, robustus, fortis, celer, Bes. Steph. Ιφύνι, vi, species oleris agrestis, Suid. ϊχΟίια, a?, et 1χθό•η, vis, % pellis arida ma- rina? squatina?; (2) ferreus unguis, cu- jus usus est in extractione et sectione foetus ; (3) bmatura, scobs, ca?mentum. Ab Ιχθύς. ΙχΒνάού,^ω, piscor. Hinc Ιχθνάα., Odyss. 12, 95. pro 1χ0υ£ et ιχΰνάχνχον, Ion. pro ιχθύχον• Ab Ιχθύς• Ιχθνζολίυς, ίως, ό, qui tridente pisces figit, piscator. Ex Ιχθύς et βάλλω. Ιχθυζολίω, ω, pisces tridente figo, piscor. ΈτξίΩιν Ιχθνζολιΰντοο, κατίφλίγί τίθνίΐω• τα, Epigr. De nave. Ab ιχθυζόλος, ν, ό xou -h, pisces tridente figens, piscator. Ex \γβυς et βάλλω. Ιχθυξόςος, βν, piscivorus. Α βοξά.. Ίχθυζότος, ό και ή, pisculentus, jNonn. ΙχθύϋΊον, «, τβ, pisciculus, Dim. ab ιχθύς- ϊχθυΐόχος, βν, pisces capiens, continens. A δίχομχι. Ιχθύνι, vis, ν], Vide ,χθυκ.' Ίχθυν,ΐΛο,τα, ων, τα,, squama? piscium ; (2) scobs ; (3) ramentum ; (4) cortex. Ab ιχθυά.ω. Ίχθννιξος, ξοο, (αν, pisculentus, piscarius j (2) aptus ad pisces. Ab Ιχθύς- Ιχθυι'ίΙιον, το, idem quod7%0o£;ev, Man. ιχθνϊχος, vi, βν, ut Ίχθυϊχνι πύλη, piscaria porta. Ab eod. ιχθύχίντξον, 8, το, fuscina, tridens. ' ιχθνοζολίυς, ίως, b, idem quod Ίχθυξολίύς. ΐχθυοζολίω, ω, idem quod ιχθυζολίω. Ίχθυοζόλος, idem quod ΙχθυΖόλος- Ίχθυίζζωτος, α, β xou *j, a piscibus depastus, aut depascendus. Ex βιζξωο-χω. ΐχθυοεώίις, ίος, ο xeti ν), pisci similis. Ab ιϊδος. Ιχθυόίΐς, hitrtfoi, όιν, piscosus. Ab Ίχθύ$• ίχθυοθνιξας, ν, ό, piscator. A 3-ijga., Ίχθυοθνιξίύτ'ής, β, piscator, Man. Ιχθνοθνιζίντιχνι, ί?ί, ν), piscatoria. Α Β-νιξίύω Ιχθυοθνιςνιτν,ξ, ό, piscator. Α 3-νΐξάω. Ίχθυοθνιζίχος, ν,, βν, piscatorius. Ab Ίχθυο- θ'/ίξ/ζς. Ιχθυόΰν,ςον, vel -θν,ξβς, rapum terra?. . Ιχθνόχίντξον, idem quod ιχθύχίντξον, Suid. Ίχθυοχόλλοο, ν,ς, >h, icthyocolla, piscis cui glutinosum est corium, ipsum illud gluten. Α *βλλ«- ϊχθυολχος, if, β, qui pisces reti e mari vel flumine trahit, piscator. Ex 'ίλχω- ιχθνολο'/ίω, ω, de piscibus dissero. A seq. Ιχθυολόγος, ts, i, qui de piscibus disserit. ιχθυολύμνις, ό, pisces multos absumens. Vox Comica, de Atheniensibus. A λύμν\. Ίχθνόμοοντα, (us, ό, ex piscibus futura pra?- dicens. tχθυovόμos, 8, β xeti vi, piscibus imperans, piscibus jus dicens. Α νόμος. ιχθυοπωλοιίνοί, vis, ν), piscium venditrix. A πωλίω• ■ ιχθυοπωλίϊον, et Ίχθυοτώλιον, 8, τβ, pisca- ria, forum piscarium. Ex iisd. Ίχθυοπώλκ, β, piscium venditor. Ex iisd. Ιχθυοπωλίοο, us, v>, negotiatio piscaria. ιχθυοτξοφϋον, 8. τβ, piscium vivarium, ceta- rium, locus ubi pisces aluntur. Ίχθυοτξοφιχος, ν}, βν, qui piscibus alendis delectatur. Ab lx6uo^o χίί,ω. Ιωτογξχφίω, per Ίωτα scribo, cui opponitur, per digpthongum a. Vox Grammatico- rum, Em. Ίωχυάς, 8, β, persecutio, hostilis infestatio ; (2; turba pugnantium. Pro ίιωχμος» a ΰιωχω. "ΙΩ,Ύ, 'ίωαος, β, iops, piscis nomen. Κ Κ, Decima litera Gra?corum, qua? χάχαα dicitur, et nomen habet ab Hebraeorum Caph ; (2) in numeris valet viginti; et, cum lincola infeme potita (*J, viginti millia. KAZ ΚΑΘ ΚΑΘ χαζαίνων, Lacon. pro χατχζχίνων, descen- dens, Alcman. ap. Hephcest. 44. χάξακτος, vorax, qui satiari nequit. Α χα- ζός. ΚΑΒΑΆΛΗ2, ν, c, caballus, equus clitel- larius. χχζάλλω pro ««ταβάλλΑΝ Horn. χάζζχλε. 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. vel Poet pro χοιτίζαλί, a χχταζάλλω. χχζζχλιχβς, γ), ov, luctandi, dejiciendi peri- tus, bonus luctator. Α χατχξάλλω- χχζζχς, a. 2. part. act. Poet, pro χχτχζάς, a χ«τ*βα/νω. ^αβΕ/ξΐώζο^αί, Cabirorum ritus sequor, ce- lebro. Καζείξίχος, ->„ β», Corybanticus, a Cabiris fieri, cani solitus. Κάζειξοι, o/, iidem qui Corybantes. Fcem. Καζιΐξίδες. χάζτ), γ,ς, γ), cibus, Suid. quasi a xarmv. χάζγξ, %χος, i, vel χάζχξ. larus, avis vo- rax ; (2) versutus, vafer, Lex. Gr. Ab eodem. KA'BOS, n, ό, mensura? frumentacea? ge- nus ; (2) mensura vinaria. κά,γχθόΐς, et bonis, pro χχ) ίγαθοΊς. χάγγονυ, II. 20, 458. ad genu, JEol. pro xa- τα γόνυ• KATKAMON, ν, το, cancamura, lacrima ligni Arabici. κχγκανον, το, herba quasdam. χάγχανος. aridus. Α χχγχχίνω. ΚΑΓΧΑ'ΖΩ, f ίο•», cachinnor, convitior. Καγχάζων μεθ' ίτίξν νεχνίν, Arist. Cone. ΚΑΓΧΑΓΝΩ, calefacio, arefacio, Hes. χαγχχλάω, ω, cachinnor, rideo ; (2) exsul- , tOy-gaudeo ; χαγχαλάων pro χχγχα\ων> If. 6, 514. '"Ha•» χαγχα\όωο•ι χχξΥΐχόων- ΤΕί Άχχιοι, II. 3, 43. Α χαγχάζω• χαγχχλόωο-ι, exsultent, 3. pi prass. conj. χχγχχνιο!, ι», εον, aridus, Man. A χχγ- χχίναι. χχγχατμος, 5, ό, cachinnatio, ipsa actio cachinnandi ; (2) risus effusus. Α χαγ- χχγχχζ-Υ,ί, S, ό, cachinnator, qui lubenter cachinnatur, seu effusius ridet. Ab eod. χαγχχριχος, 'u, h, idem et ab eod. κχγχριδ'ιας. χ, ο, Ut χαγχζΐΰίχς άξΤ6{, pa- nis hordeaceus ; alias χαγχςυΥιας. χάγχςος, s. χάγχ«ν, roris marini fructus, Diosc. Scrib. etiam sine γ. χάγχξυς, xl, hordea, hordei farina ; alias χάχξυς• Α χάγχςυες, contr. χάγώ, et ego, Att. pro χα) εγώ. xa.IV ΐζχλεν, prostravit vero, pro χχτα. l\ έβαλε, s. χατίζαλε hi. xxhhl, secundum vero, Poet, pro xetrx δε- xxWtxuri, 3. sing. a. 2. ind. act. JEol. pro χατεχιο*ε h\, a χαταπ'ιπτω. «άδδβί, xabhiov, χαοΊΙσχος, vide χάΰος, xx- δ/ον, χχδίσχος. χχϋξχθίτ'/ΐΥ, 3. dual. a. 2. ind. act. Dor. pro χχτ&ξχθίτΥ,ν, a χχτχΰξϊθω. χχοΊ>υγχμ,ΐγ, pro viribus, secundum poten- tiam, Dor. pro χχτα ΰύνχμιν. xallvs-ai, a. 1. inf act. Dor. pro xetrxiu- ffxi, a XXTxhCdl- xahi, pro xxi lln. Soph. x'xl'iov, α. τβ, parvus cadus, sitella ; (2) pe- ra. Dim. a xxbO;. xxh'io -χος, n, i, idem et ab cod. Καδ,α.εΓα, ας, r„ arx Thebana. χχΰμίία, sive χαΐμία, ας, ϋ), lapis asrosus ; (2) medicamentum metallicum. Κχ^ΐΛίϊος, ιίχ, ίϊον, Cadmasus. Καδμ.ίϊοι, Thebani, posteri Cadmi. Α Κάδμος• Κχο~μί!ωνα, β/, Thebani. Ab eod. Κχ}>μν?ίς, ύος, r„ Cadmaea, Thebana. Κάδμος, ν, ό, Cadmus, filius Agenoris, ^> gj*ptius, et arcis Cadma?a2 in Boaotia pos- tea conditor. Ex Hebr. orierdalis. ΚΑΆ02, x. o, cadus, dolium, vas vina- rium, situla; (2; sitella suffragiorum. Κάδδβ? xx\t~T&i ri χγγίϊον ιΐς ο τας άτβ- μχγίχλίχς ιμζάΧΚνσι, ΡΜ. in Lycurg. c. 12. χχοΌτοίος, S, β, cadorum fabricator. KAAfTAS, jf, ό, herbula Syriaca arbo- ribus et spinis se circumvolvens. χχύς, deuMus, a. 2. part. pass, verbi χχίω• ΚΑ'ΖΩ, fut χάο-ω, orno, exorno, decoro, excolo, instruo. Unde usitatum apud Poet, χίχχσμίνος, ornatus, perfect part. pass, ϊχίχχζ-ο, plusq. part. pass, ornatus erat. 'Exixxro ϊγχιίη, II. % 530. xx\- Xw, ifi. 13, 432. &τοούν/ι, ib. 23, 289. έλ£*>, ίτλύτω, ib, 24, 536. μαντούν?, Od. 9, 509. Καϊ σν, xctx4t, ov, evertendi sive minuen- di vim habens. Ab eod. χχθχΐξίω, ω, detraho, everto, destruo ; (2) victum interficio ; (3) cohibeo, compri- mo ; (4) extenuo, deprimo ; χχθίλιϊν, a. 2. inf. deducere, dejicere, minuere; part. χχθίλωΎ, qui minuit, &c. χχθχΐξίομα,ι, S- μχι, dejicior, evertor, imminuor ; Χ χ- θχΐξίΒίΐς, a. 1. depositus, dejectus, &c. ΚαθχίζίΪΥ τχς ϊίλχς, rescindere, Dem. το χξίωμχ, Plut. ψί,ςιιτμ*,, id. Κχθχι• iito -θαι. Act. 19, 27. ΚΑθΑΙ'ΡΩ, f. χξω, p. otgxx, purgo, mun- d© ; (2) lustro, expio ; (3) flagris casdo, aor. 1. Ιχάθν.ξα, purgavi, pass, 'εχχθάξ• θν,ν, part. χάθχ(θίΐς, ^purgatus. ^ Κ«5α/- ξ αν χχθχξμον, Plat. "Ομζξοις yr) χχθαί- ξετχι, Arist. χαθάΚλομαι, desilio. Καθάλλίσβχί αν' όχθων, Xen. χχ(ταλμγ,ς, ίος, ο χα) υ., aliquantum salsus ; (2) salsus, Nicand. Ex χατα et αλς, sal. χάβαλος, u, ο χχϊ r„ sale conspersus ; (2) subsalsus. Ex iisd. χχθαμαξιυω. Ex χχτα et άμχξίύω, plaus- trum duco, agito. Hinc in usu χχθντ μαξευμίνος, in perf. pass, tritus, trivialis, χαθαμάξίνθ'.ν, a. 1. pass, tritum. χάθχμμχ, ατός, το, vinculum, nodus. χαθχμμίξω, arena obruo. Ex άμμος, χχθάνχν, pro χαθ' χπαν, adv. omnino, in universum. χχθάτχξ, adv. omnino, prorsus. χαθάπΐξ, adv. sicut, veluti, ut, ceu, quasi, tanquam. χχβατίξχνύ, veluti, quasi, ac si. Ex χχ• θάίΠξ, xv et it. χχθχπίξί}, veluti, quasi, ac'si/ χαθανλόω, explico, expendo. χχΰάτχ, adv. simul, vero, Strabo, lib. 7. χχθάπτίο-θχι, pra;s. inf. med. verbi χχθάίτ- Touai. χαΰχπτιχος, r„ ov, invectivus, mordax. A χαθάατομαι, attingo, tango ; (2) taxo ; (3) reprehendo, impeto, pungo, mordeo, la- cesso ; (4) delinio, sedo ; (5) manus in- jicio, invado ; fut- χχθά-ψο.ΐίχι, aor. 1. χχθγψχμνιν, χαθίψω, tetigisti, pupu- gisti. Κχ6γ,^/χμ•4ν τνξχννίδος, Plut. Toy " ί-χίιιτσι χχθχπτεο-θχ/ μαλαχοίσιν, H- 1, 82. Hinc χαθαντον, tractionale, Guil. Bud. χχθαπτος, ligatus, adstrictus, inductus. A χχθάπτω, apto, annecto, necto, aliigo, aor. 1. xaBr&a• Οΐον too' '/ι^βολωνις Ο'ινίως χόξν xabr,'i>tv ωμοις τοΊς ΊμοΊς, Soph. Trach. 1068. scil. malum. Ex »«toj et αττω, necto. χχθάξϋος, α, β χα) r„ mundus, munditiem servans. Α χαθαίξω. χαΒαξίΐότν,ς, r., mundities. χχθχξίνω, f. ίύα-ω, purgo ; (2) sum purus. Καθχξίνίΐν των τοιίτων τν.ν πολιν, Plut. "Η γνώμνι μ•>ι χχθχξ'ύει, Arist. Ban. 355. Abeod.' χχθάξθαι, perf. inf. pass. Ion. pro χιχκθαξ- 0«O a χχθχίξω. h χαθχξΐι", 3. sing. f. 1. ind. act Att. pro χα • θχξίίπι, a χχθχξίζω, f. ίο-ω, purgo, purifico, mundo. T'/} iris"U χαθχξίο•χς τάς χχςο"ιχς αίτων, Act. 15, 19. Ονχ) el Ιίχα ίχχθχξίο -th)- σαν ; Luc. 17, 17. Α χαθαξός. χχϋάξίος, ν, ό χα) υ,, mundus, munditiem servans, delicatus, Ph. Ab eod. χχθχξΐότΥ,ς, τιτος, υ), mundities, puritas. χχθχζίο-τι, 3. sing. a. 1. conj. act. xxdagi- ζω. χαθχξίο•θγ,τ(, 2. sing. a. 1. imper. pass. χαθαξίό-μος, 5. ο, purificatio, purgatio ; (2) expiatio, piaculum. Α χαθαξίζω. χαθαξίως, adv. munde, munditiem servan- do ; (2) eleganter. Α χαθάξιος. χάΟχξμχ, ατός, το, purgarnentum. Hinc τα χαθάξματα, ων, homines viles et ab- jecti ; (2) sacri et piaculares. Α χαθαί- i°>• χχθαομόζω, fut. όσω, apto, cempono. Β{β- rot λίυχα χχθχξμόζχο-α δίξχ, Eur. Hipp. χαθαξμος, 5, ό, purgatio, purificatio, lus- tratio. Α χχθχίξω- χχθχζοποιίω, ω, purifico, purgo. χχθχξος, ξχ, ξον, purus, mundus, nitidus, sincerus, merus, candidus; (2) imper- mixtus, simplex ; (3) qui se non conta- minavit scelere; (4) expeditus, nullis impedimentis impeditus ; (5) praestans, excellens ; άζτος χχθχξος, purior panis, Gl. V. siligineus. Α χαθαί«ω. χχθαξότΥ,ς, ητος, υ), puritas, nitor, mundi- ties ; (2) puritas, innocentia. Α χχθχ- ξός- χαθχςπάξω, corripio. "Ex τε διξιχς ξίφη χχθαξνάζνοΊν ίξαίξύμίνοί, Eur. Andr. 813. χαθάξο-ιον, u, το, purgatio, expiatio, lustra- tio, piaculum ; χχϋάζ<ηχ, sacra expiato- ria, piacula, expiamenta. Α χάθαξο-ις. χχθάξβ-ιος, α, β χα) r), purgatorius, lustralis, expiatorius. Ab eod. χάθοξβ-ις, εως, υ), purgatio; (2) expiatio, lustratio. Α χχθαίζω. χαθχξτίον, purgandum. Ab eod. χαθχξτΥ,ξ, Υ,ξος, ό, purgator; (2) lustrator, expiator. Ab eod. χχθχξτΫ]ξΐος, u, Ό xx) f), purgativis, purgan- di vim habens, expiativus. Hinc τ* χα• θχξΤΥ,ξΐχ, ων, purgationes, et το ννξ χα• θα'ΤΥ,ζίον, ignis purgatorius, purgatori- um. Ab eodem. χαθαξΤΥ,ς, 2, ό, purgator j (2) expiator, lustrator. Ab eod. χαθαξτιχος, fi, ov, purgativus, purgandi vim habens ; (2) lustralis. Α χχθαίξω. χχθχξύλ?>ος, ν, ό χχι ν„ Dim. a χαΟαξΙς" άξτοι των χχθχξύλλων, Alexis, panis pu- rior. ΥΊάβχαθα°ό(. χχθχζω, gen. sing. Dor. pro χαθχςν. χχθχζως, adv. pure, nitide; (2) dilucide, manifeste ; (3) pura mente, candide, sin- cere ; (4) prorsus, omnino. χχθανχίνω, arefacio, exarefacio. χαθαυτον, adv. seorsum; (2) per se; (3) plus; (4) sua sponte; (5) sua arbitrio. Pro xutx εαυτόν- χαθίδίίμαι, fut. ind med. verbi χαθίζο- μαι. χχθίδξχ, ας, ν„ cathedra, suggestum ; (2) sedes, sella, sedile ; (3) locus exoneran- die alvi ; (4) obsidio ; (5) sessio; (6) ha- bitus sedentis. χχθεδξΐάομαι, consideo, Horn. χχθεζομχι, sedeo, fut. χχθεΰνμχι, sedebo'; χχθεζιο-θαι, etiam castra dicuntur alicu- bi subsistentia et manentia ; dicittn (3) de supplicibus," qui ad aram confuge- runt ; (4) de meretricibus, qua» in cella se prostituunt. Έπε) Ι' ετ) ζνγοΊς χα θίΖετ• άξχϊ,ς, Eur. Ph. 73. \ς το Ήξαίον, Thuc. χχθίίχτο, 3. plur. imperf. ind. Ion. εχάθγ,ι- το, a χάθγ\μαι. xaffiixivai, perf. jnf act verbi χαθί%μι. χχθεΐλον, aor. 2. ind. act. verbi χκθαίξίω, pro χαθίλω. χχθίιμίνος, perf. part. pass, verbi χχ~ θίνιμι. . χχθίΐμίνως, adv. remisse, parce, denusse. χχθείναι, a. 2. inf. act verbi xxBivyu. χαθϊΐντο, 3. pL plusq. ind. pass. χαθίίξγννμ*, et χχθείξγνύω, coerceo, cohi. beo, concludd. Κχθείξγγυντο εις ο'ίχχμα Plut. χχβείξγω, f. ζω, idem, a. 1. χχθεΤξξα, perf. pass, χαθιΐξγμίνσς. Είτα hi; ui /τγ,ν xx- ΚΑΘ ΚΑΘ ΚΑΘ θείςξχιμ' is λοφεΊον $•ξογγύλον, Arist. Nub. χχθεΊζκτχι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi καϋείξγω. κάθϋξξΐί, ίβος, r), prohibitio, coercitio. A χχθείςγω. χχθε7ς, unusquisque sigillatim, unus post alium. Ex κχτχ -et εις, unus. κα,θύς, a. 2. part. act. verbi κχθίτιμι. χαθέϊσεν, 3. sing. aor. 1. indie, act. cum y ίφελχ. a κχθίζω- χχθειτ^χεισχν, 3. pi. plusq. ind. act. verbi καθίς-νιμ,ι. χχθείτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi xx- θίγιμι• χαθίκάςΎιν, pro χχθ' IxafYjV, SCil. ν)μεξχν, quotidie, indies ; καθίχχς-ον, pro χχθ' 'ixxg-ov, singulatim. χχθεχύηος, u, ό χα) y\, voluntarius. χαθεκτεον, retinendum est. Α κατέχω, χαθεχτιχος, v, 6v, continens, retinens. A χαθεκτος, υ), ov, qui contineri aut detineri potest ; (2) qui fieri potest. Α κχτεχ-ω. χχθίζτάίζ, adv. ita ut contineri, vel retine- ri queat χαθίλγίί, 2. sing. a. 2. conj. act. verbi xx- θχΐξίω, pro κχθίλω. χαθελκυσμος, ό, detractio. A χχθελχύω, f. ύσω, traho deorsum. Κχθελ- χυειν txs νχΰς, Thuc. χχθίλκω, f. ξω, idem ; χχθελχειν et χχθελ- κύσαι rots vavsi naves in mare deducere. Ν«ϋί δή καθίλκειν τω χίνΥΐη μεν "hoxfi, Α- rist. Cone. 197. rxs τξΐγ)ξεις, Bern. χαθελω, f. 2. ind. act. verbi κχθχίξεω- χχθεμχ, xtos, το, monile ex varus gemmis in pectus mulierum descendens, orna- mentum collare. Ex κχθίτιμι, demitio. xxdyxivos* a. 2. part. med. verbi χχθίνιμι. χχθεννυμι, vestio, Horn. κχθεξΐί*, adv. ordine, deinceps. κάθεξις, εως, -h, retentio, conservatio; (2) detentio. Α κχτίχω- καθίζω, f. 1. ind. act. verbi κατέχω- κάθεο, 2. sing. a. 2. imperat. med. Jon. pro κάθεσο, a κχθίγ,μι• χχθίξμχτχ, τχ, monilia; πεξΐτξαχγ)λιχ, or- namenta, Anac. Vid. Thes. Gr. P. χαθεξπύζω, f. ύσω, irrepo, serpo. Κχθεξπύ- ffetvris χπο.των τειχών, Jos. κχθίζπω, idem ; (2) serpendo descendo, i- tem descendo. χάθίς, 2. sing. a. 2. imperat. act. verbi xtx,- θΐΥίμι• κάθεσχν, 3. pi. a. 2. ind. act. κάθεσις, tais, ft, sedes, domicilium, diver- sorium, habitatio ; (2) demissio, dejec- tio, immissio, insectatio. Α καθίζω, vel χχθίημι.^ χχθεσμος, S, ό, consessus, sedes. Α χαθί• ζομΜί. χχθίσσχντο, collocarunt, 3. plur. a. 1. ind. med. Poet, pro κχθεσχντο, a καθίζω, χχθίς-χμί^, perf. part. pass, verbi χχθί- Γημι. χχθίΓπχχ, constitui, perf. ind. act. χχθε^νκότες, β/, virilem astatem agentes, maturam et gravem; (2) κχθερν,κότχ, stata, certa, fixa ; item bene constituta. χχθε<τγ\κότως, adv. composito, animo com- posite et moderate. Α χχθϊς-Υ,μ.!• χχθιτν,χω, consto, persto, constanter per- maneo, ut hinc sit f. 1. καθίζω, χχθι- f /ιξίΐ, constabit. χχθε^ωτχ, ων, τχ status prsesens, leges, de- creta, institute et omnino, quajcunque de re quapium constituta sunt ; pro χχ- θίΓηκότα,. Α καϋίς-νιμι, constituo. χχθετΥ,ξ, r^os, ο, immissor. Instrumentum chirurgicum vesicarium ; (2) linteamen- tum tortum, quod ulceribus immitti- tur ; (3) rediroiculum, Ph. Α χχθίγιμ.ι. Hinc χχθντνιξίο'μος, ο, operatio per catheterem. κχθίτ' /is, ts, ό, perpendiculum, Ph. κχθίτος, u, ό, agnus, qui in mare demitte- batur. Α χχθίημι. xaeiros, v, r), sc. γβάμ,μνι, perpendiculum, linea perpend'icularis ; (2) altitudo rectis lineis subvecta, perpendiculariter ardua ; C3) linea piscatoria, hamus, rete. Ab eodem. χχθινΰω, fut. χχθίνΰήσω, dormio ; (2) cum muliere rem habeo ; imperf. χαθ^ον, χχθ' /ivhis, χαθ'/,ϋΰί, dormiebat. "OS'av^j xag Ίμο) χαθώΐιν, Arist. Thesm. 486. χαθίυξνιμχ, xras, ro, inventum. χχθιυξίο'χα), invenio. χάθίφι, ν, i x«i ή, probe coctus. Epith. auri obryzu Κχθΐφθο$ xnlravvi, Aret. Ex xxtx et £•ψθ). χχθίψίαι. decoquo ; (2) mollio, frango, A- rist. Vesp. 791. Hinc χχθίψ'/ίΟΉ* ν], decoctio. χχθιψιάομ.χι, scommatis incesso, illudo. χχθέψω, idem et ex iisd. χάθνι, 2. sing. pras. ind. med. Att. pro xx- θγ,σ -ai, a χάθημαι• χχθηζχω, ω, idem quod simplex 'ήζχω. χαθηγιμονιχκ, »j» its ad praeeundum et prae- cipiendum aptus. A χχθ'/ιγιμων, ovos, ό xxi r), dux via?j (2) sua- sor; (3J praaceptor. A χαθνιγ{ομ.χι, $μαι, dux sum, duco, praseo. Κχθνιγγ)<τα70 Ss Kxtffugos ό Άδ^νβδαξβί, Strab. rS πολιπύμχτος, Plut. Hinc χχθν,γν,τΥ,ς, S, ό, dux vias ; (2) institutor, praaceptor, doctor, monitor. χχθνιγνμίνΥΐ, v,s, -a, prasfecta monasterii, ab- batissa. Ab eod. χχθπγύμίνο5, ν, <5, praafectus monasterii, abbas. Ab eod. χχθ'/ιδύνω, suave reddo. χχθ'/ι&υπαθίω, ω, f. γ\στ*>, per voluntatem et luxum absumo. Tvs τ» πολίμν xxtps χαθγ$υπχθων, Luc. Άνχλίο-χίΐν χχι χχ• θηδυπαθίΐν τβ ιτολυπλίς-χτο* χνάλωμχ τον χξόνον, Plut. in Anton, cap. 28. χαθ%χχ, a. 1. ind. act. verbi χχθίν,μι. χχθνικον, avros, to, conveniens, decens ; (2) officium. Α χχθίιχω. χχθνιχόντοκ, adv. ita, ut officium postulat, convenienter, decenter, rite. Α χαθη- κον• χχθγ\χω, convenio, pertineo. Hinc χχθν)- xu μοι, impers. convenit mihi, consenta- neum est mihi ; officii mei est, partium mearum est ; item, meum est ; rx χχθν)• χοντχ μοι, mea. Simpliciter, aptus sum; item appropinquo, Em. χχθν,λόω, clavo defigo, clavis configo, figo. χχθί,λωοΊς, ίως, 'h, confixio, quas fit clavis, confixio. Α χχθν\\όω. χαθνιλωτΥό, κ, β, confixor. Α καθν,λόω. χχϋνιμχ, xros, ro, idem quod χχθίμχ• κάθομαι, sedeo ; (2) maneo ; (3) desideo ; (4) habito ; (5) insideo et obsideo ; (6) castra metor. KxSijo -θαι \ en, quotidianus, diurnus. χχθημίξίος, ίχ, ιβν, idem et ex iisd. χχθνιμίξόζιος, ν, β χα) fi, in diem vivens, prassentibus contentus, minime solicitus de futuris. Ex χχτχ, νμίξχ, et /3/οί, vita, κχθνξχμίνος, a. 1. part. med. χχθγι'ξί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χχθχί• ξω. χαθνίξίθνν, a. 1. ind. pass, per Systolen pro χαθΥίζνβν,ν, a χχθχιςεω. 1 χχθτιξ'/ιτό, 3. sing, plusq. ind. pass. καθησθαι, praes. inf. verbi κάθομαι, κάθηο-ο, sede, 2. sing, imperat.' med. IL 2, 191. καθηο-ομαι, sedebo; f. 1. ind. med. χχΘυ,το, 3. sing, imperf. ind. Ion. et Poet. pro εχάθνιτο. χχθγ,•φίν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum ν liptXx. pro χαθ^-φί, a χχθάπτω^ χαθίγνυμαι, vid. χαθίννυμχι. χαθιΐζόω, ω, desudo, Gl. V. χχθΊΙξυμχ, xros, to, delubrum, ara, statua, Phil. pulvina"r, Ph. Α χχθιίφω. χχθ&ρυνθίντκ, nom. plur. a. I. part. pass. verbi χαθιΐξύνω. • χχθιΰξύνω, idem quod χχθιΰξύω. χχθίΐξυο -is, ^ωs, ή, dedicatio. A χχθιΐξίιω, colloco ; (2) fundo, instituo, con- stituo, erigo ; (3j dedico, consecro. Έ» γχξ ro7s τιίΑίωτίξρκ το τιμιώτίξον κχθίδξν χιν ν) φύσις, Anstot. "Οποί χχθιδξνθίντί ΰιαγίνοίμιθ' α,ν, Arist. Αν. 45. χχθΊΙε,ω5, Suid. lassus usque ad sudorem. χαθίίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro χχθάί, a χχθίΥίμι. κχθίιμχι, demittor, p. pass, χχθαμ,ίνον, de- missum. Α χχθίνιμι. κχθίίξίύω, f. είκτω, sacrifico, sacris operor j (2) sacro, dedico, consecro. χαθίίξϋξγίω, et νμχι, idem. χαθιΐξόω, ω, fut. ίισω, consecro, devoveo. Τ» 5' \ργχ\ϋ» χχΘλρ&ητη Mvviieti kycik- ( 283 e ) roeets. Lye. 950. τω &ΐω ττ,ν ίίχχτν,ν, Plut. χχθίίξωτεα, consecranda. χχθιίξωο -is, ίως, ή, consecratio, dedicatio, devotio. Α χχθη ξ όω. χχθίισ-χν, 3. plur. imperf. indie, act. verbi χαθίνιμι. χχθιξχνω, sedeo, insideo, resideo ; (2) con- stituo. Έφ' χτχντχ βΧχτνιμχτ» χχθι- ζάναν, lsocr. χχθίζνιο -is, ν), sessio, collocatio. χαθίζίν, 2. sing, imperat. ind. med. Dor. pro χχθίζν, a καθίζω- χαθΊζασχν, ace. sing. part, praes. f. g. καθίζω, f. ίβτω, sedere facio seu jubeo, col- loco ; (2) constituo, velut, in insidiis, &c. (3) prostituo, sc. feminam ; (4) du citur tamen et neutraliter, ut in med. καθίζομαι, sedeo ; unde (1) de supplici- bus ; (2) de meretricibus in lupanari ; (3) de saltatoribus scenicis, cum contu- meliaj causa coguntur inter spectatores sedere ; (4) de judicibus, qui et Latinis sedere dicuntur ; (5) de exercitu, seden- te ad urbem ; (6) de navi sidente. In quorum tamen nonnullis medium usi- tatius est, Ern. Κάθιξί τβίνυν itri τον h- ξον σχίμποΐχ, Arist. Nub. 253. Ίτίνιι r]v μν\ 'πι τ» πζώτν χχθίζτιτχι ξυλν, id. Vesp. 90. χχθί' /iui, demitto, submitto ; (2) immitto ; xxtinis, demittens ; καθείς, in aor. 2. qui demisit; κχθιενχι, demittere; καθν\κχ, demisi ; p. Poet, καθί^κχ, Ρ• pass. χχ• 6ειμενο5, demissus, dejectus ; et de barba, promissus : promissaque barba, Virg. Κχθί'/ιμι τον πωγωνχ, το Ίμχτιον, βθ5"ζύ• χαθΊκεο, contigisti, 2. sing. a. 2. ind. med. Ion. pro χαθίχν, a κχθικνεομαι. κχθικετεύω, supplico ; (2) submittendo me alicui capto gratiam ejus, Eur. Orest. 318. Em. κχθιχνίομχι, νμ,χι, f. ίξομχι, contingo, ad- sequor. ΜίοΌν κάξχ ΰιπλοΊς κεντξοισ-1 μα κχθίκετο, percussit, Soph. (Ed. Tyr. 818. χχθιλχξύνω, exhilaro, placo. κχθιμάω, ω, f. νιτω, fune demitto ; (2, 1 de- mitto. Έ|ά•ψ«? Six t~/\s Ο-υξίδος το χα.• λώΰιον, εϊτχ χχθίμχ }>r]irxs ο-χυτον, Arist. Vesp. 378. Hinc κχθί(ίΥΐο•ις, tus, ν], demissio per funem. κχθίννΰμχι, insideo, desideo, collocor, apud Hipp. ΑΙ. κχθίγννμχι, quod vitiosura putatur, Em. κχθίξχς, a. 1. part. act. Dor. pro κχθίο -xs, a κχθίζω. καθί%γ, 3. sing. a. 1. conj. act. κχθίζω, f. 1. ind. act. Dor. pro κχθ'κτω. κχθιίμχι, f. 1. ind. med. Att. pro χχθκτο- μχι. κχβιπ-χ&ζίμαι, fut. χο-ομχι, equo decurro^ , (2) in equo, vel equitatu incurso. Ka- θιππάζεσθχι r%s φιλοσοφίχς, se exercere in, L'aert κχθίτπευο -is, εως, y, invasio et incursio, quaa fit in equo ; (2) adequitatio. A κχθιππεύω, f. εύσω, perequito, equo decurro. καθιπποκξχτίω, ω, f. «σω, equis seu eques- tribus copiis vinco. καθιπποτξοφεω, alendis equis insumo. καθίπτχμαι, vel κχθίπτνιμι, f. πτν,σομκι, devolo, volando descendo. κχθίσχς, a. 1. part. act. verbi χχθίζω. καθίσ-χτε, 2. sing, a. 1. imper. act. καθίσει, 3. sing. f. 1. ind. act. καθίο-νι, 3. sing. a. 1. conj. act. κάθιο -'is, £4)f» 'h, sessio, sessus. Α καθίζω. κάθισμα, xtos, to, sessio ; (2) sedile, sella. κχθίς-χ, 2. sing, praes. imperat. act. per Apoc. pro καθίζ-αθι, a κχθίτ*ιμι• κχθι?άνω, et χχθι?άω, ω, fut. χχτχ^σω, idem quod κχθίτΆμι, in pr. fut. aor. 1. constituo ; (2) instituo ; (3) colloco ; (4) efficio, reddo ; (5) compono, ordino ; (6) paco, in tran- quillum statum redigo, omninoque (7) bene constituo, firmo. At aor. 2. perf. pass, dicitur καθε^'ήκότχ, mores, item res bene constitute ; γ]λιχ1χκχθε5•Υιχυΐχ, setas integra, qualis est militaris, media, i κχθετΥΐκως, qui non sana mente est ; κχθίΓχμαι, fio, sum. "Οθεν τύζχννος τν,σ- li yyjs κχθίίτχται, Eur. Ph. 51. (Sed hunc versum delet Porsonus praeeunte Valckenario.) ΤΙχντχχΫ] φυλχχχι κχθισ- τΥ,κχσι, Arist. Αν. 1166. KetTwy^* '' εγω τύξχννον, ib. 1678. xx9ifw> 3. sing. pra?s. ind. act. ΚΑΘ ΚΑΙ ΚΑΙ tcxBifZe•*, praes. part. act. f. g. contr. pro xadiravtra, a χαθιτάω. χχθο,αάν. sicut; (2) in quantum, quate- nus. Ex χατα et 8, quod, κ,κθόδνγίω, ω, dux viae sum, deduco ; vide όοτιγίω. 9ίχ8οΖηγίκ, ας, τ), viae deductio. A χαθοΰ'/ιγος, S, β, dux via?, seu itineris. χάθοΰος, *, r), descensus, migratio ex aliquo loco ; (2) reditus, plerumque exsulum in patriam, aut restitutio in regnum. χχϋολιχος, ν, bv, universalis, perpetuus ; (2) idem quod οξθόΰοξος, ap. Script. Ec- cles. Em. Ex xara et 'όλοι. χχθολιχως, adv. universe, in universum. χαθολκγ„ ή, detractio seu deductio,.5te/?A. χκθόλκ, adv prorsus, omnino, penitus, in universum, in genere, in summa. Ex κατά- et 'όλος• χαθομχλίζω, f. ίο-ω, complano ; (2) a fero- cia in mansuetudinem redigo. Ex xa• τα et όμν,λός. χαθομνίξίζω, idem quod simplex όμνξίζω, Honierice indttco, Homericis versibus describo. χαθομιλίω, S, f. ν,σω, cum dat. consuetu- dinem seu commercium habeo ; (2) in- servio tempori ; (3) cum ace. alloquor, colloquor, alloquendo erigo, recreo, et in pass, in consuetudinem, proverbium abeo. Καθομιλΰν vols χαίξοϊς, Aristot. χχθομολογίω, ω, f. υ,ο -u, connteor ; (2) pa- ciscor, despondeo. ΚαϋωΐΛολογημίνος τν,ν ά.ΰίλφγ)ν αυτί Υίαχόξω, Plut. χχθοπλίζω, f. ίσοι, armo. Κχθοπλίζίΐν rivet όπλοΊς. Chrys. Ίο-χνξος χαθοπλιο-μίνος, Luc. 11, 21. χαθόπλιο-ις, ιω{, τ), actio ipsa armandi. χκ-θύτλισ-μος, S, b, instructio armis, arma- tura. Ab eod. χάθοπτος, b xa) r), pro χάτοπτος, Hipp, χαθοξα, intueTur, 3. sing, praes. ind. act. pro χχθοξάίΐ, a χχθοξάω• χχθοξατιχος, τ), bv, perspicax. A χχθοξάω, ω, despicio, despecto, deorsum adspicio; (2) perspicio, oculis lustfo; (3)^ animadverto. * Απνίσ-ιν οφβχλμοΤς τι- μάς χαθοξων, fixis, Luc. Κα/ iij χαθύβω ττ,ν^οιχίαν ττ,ν τ» Αιος, Arist.Pace, 1/8. Ύο7ί ποι-ημαο-ι νοίμίνοο χαθοςαται, Rom. χχθοξίζω, f. ίσω, definio. Hinc χαβοξίς-ιχοί, «j, bv, definitivus, perspicuus, certus. χάθοξμχ, ares, to, collare, ornamentum, Bes. Ex χατα et 'όξμος, monile. χαθοξμίζω, f. ίσω, stationem subeo, in por- tum appello. Κχθοξμίζίΐί εαυτόν ίις τισυ- χίαν, Plut, Καθοξμισάμίνος ες rhv "Έ,φε- σον, Thuc. χ»θόξμιον, ν, to, monile. χαΟοσιόω, ω, f. ώσω, sanctum reddo, sancti- fico; (2) expio; (3) consecio, dico, de- voveoj (4) sacrifico. Καθοσιώτας -rij« πόλιν χχθαξμοΤς, Plut. Έπί) 51 βωμω κόπανα, χα) προθύματα χαθωτιώθν), Arist. Plut. 660. χα.θο<τίί»ο-ις, εως, τι, sanctificatio, justificatio, et condemnatio ; (2) devotio, dicatio. χχθόσον, adv quantum. χαθότι, adv eo quod. Ex xara. et ο, rt. xatin, 2. sing. a. 2. imper. med. verbi xa• 6Ϊ7,μι, vel sede, a χάθημαι χαθυζξίζω, f. ίσω, insolenter adficio, injuri- is, injuria lacesso, dedecore adficio. ΎοΊς e -οίς ocvio -ιν χχθυζξίζων, insultans, Soph. Aj. 153. Ώί μτι Tii echrvg πολίμίων χα.• θυζξίο-ν,, Eur. Med. 1383. Ο;' τί σν χα- θύζζίτ'αν, πατρός yieoig συλωντι;. Soph. Phil. 1353. χαθυγξαίνω, madefacio, humecto, irrigo. χάθυγξοί, u, ο και ί, humidus, madidus. χαθυ^ξΐάϊίί, sc. αύμφαι, idem quod vhyi- lu, Ep. χάΟυΰξος, n, ο χα) r), aquis abundans. Ex xarocSt νΰωζ. χαθυ> ακτίω, ω, fut. fou, oblatro, latro in. χαθυλομανίω, ω, frondibus et foliis luxurio, supervacuis frondibus silvesco. χαθυμνίω. Si, £ foai, decanto, celebro. χχθυπίζί^ω, supeio, vinco. χαθυιτίξίχω, idem, superior sum. χαθυπίξτιφχνίω, insolens, arrogans sum. xa%Tiffiis vel χαθύιπξθίν, adv. in summo loco, supra. Ex χατα. et uVegft», supra, χαθυηξτίξίω, prassto, superior sum. χαθυπίξτίςο!, ίξα, ίξΰν, superior; (2) prae- stantior; (3) ditior; (4) elatior. Hinc Superl. χαΟυίτίξτ«,τοί> editissimus, supre- mus. Αυα-μινίων ati καθυχίξηζοί us •πλίθοιη, Theoc^ Id. 24, 98. χαθυτιο-χνίομαι, ίμχι, fut. νν,σομα,ι, pro- mitto, polliceor ; (2) voveo. Καθυπί• α-χίτο τΰ 3-Εω, Naz. χαθυννϊς,'έο;, β χα) ίι, gravi seu alto som- no oppressus, graviter consopitus. Ab ύπνος. χάθυπνο;, κ, β χχ) fi, idem et ex iisd. Hinc χαθυπνόω, ω, fut. ώοΌ>, obdormio, somnium capio. "Ivct til χαθυπνωο-ιις vipioisy Xen. xaeutrveonsy ίαι;, v), obdormitio. A *es- θυπνόω• χχθυποζάλλν, subjicio ; (2) suggero, ad- moneo. χαθυτογζά$ω% exprimo dicenao, demon- stro. χαθυποΰίίχνυμι, idem. χαθυπόκαμαι, subjaceo, subsisto, supposi- tus sum. χχθυποχξίνομαι, histrionica actione expri- mo ; (2) simulo, apud Jos. χκθύποπτος, u, b xa) v), suspectus. χαΰυποτάοΊΤω, vel χχθνποτάιτω, subigo, subjicio. χχθυπκςγίω, ministro. χχθνϊίξίω, &7,.posterior sum, tardius venio, cedo, inferior sum. χαθυΓίξ'ιζω.^ fut. /V«, tardo, moror. Ex χατα et iiytgej. χαθυφχίνω, intexo, detexo. χχθυφίΐί , aor. 2. part. act. verbi χαθνφίημι. χχθύφίο-ις, ίως, v>, prffivaricatio. A χχθνφίτιμι, submitto, remitto; (2) cedo; (3) prodo causam adversariis, praevari- cor ; (4) subtiaho. Ton ie *a/|ov r£v πξχγμάτύΐν \άν τις ιχων χαθυφγ, Dem. χαθυ-φτιλος, *, ov, altus. χχθύω, compluo. Ex *ατα et Ι! ω, pluo. χχθωξχΊΖομίίΐ, fut. ίσομαι, glorior. χαθώς, adv. sicut, prout, velut. χαθώο•πίξ, adv. idem. ΚΑΓ, conj. et, atque, ac ; (2) etiam ; (3) asque, perinde, sic et ; (4) quam, ac ; (5) sed, at ; (6) nam ; (7) aut ; (8) igitur ; (9) an vero ; (10) ponitur et pro relativo pronomine ; (11) post τις vel τι significat tandem ; (12) abundat, Attice. Hinc (13) xuv vel χα) av, etiam, etiamsi, plane; '(14) x£v tl, quod si; (15) χα) γ.αξ, etenim, et quidem ; (16) »«/ ys, quanquam, saltern, atqui ; (17) xx) dij, continuo, protinus, ideo, vel χα) Si xa) et quidem, et certe, quin etiam ; (18) xa) tl, etsi, etiam si j (19) xa) »), sive ; (S20) x α) μάλα, certe, ita, profecto; (21) χα) μ,ν,ν, enimvero, et vero, et sane, et pro- fecto, porro, effiterum, jam vero, equi- dem ; (22) χα) μν,ν xa), quin etiam ; (23) χα) μτ\ν yu at saltern, at vero ; (24) χαί τ οι, atqui; at; etiam; quanquam; et quidem, et vero; proinde; itaque; et tamen; (25) χαίτοι.ί'ι, vel «», quod si; (26) χα) γάς το/, etenim; (27) xa) i, χα) μτι, non autem ; • (28) &a) vh Via, atque adeo ; (29) y ,a) πάλαι, jam pri- dem; (30) χαί πίξ, quamvis, quanquam; (31) «αϊ ταΰτα, iaque, praesertim ; (32) χα) ταύτα μ\ν %ri ταΰτα, atque haec quidem ita se habent, sed de his bac- tenus. ΚΑΓΑΔΑ2, n, Ό, career subterraneus, in quern sontes conjiciebantur apud Spar- tanos ; (2) barathrum, sive fossa, in quam conjiciebantur apud eosdem cada- vera supplicio adfectorum. Καϊάφας, α, Ό, Caiaphas. Nomen viri Hebr. Circuitor, vel Blasphemus. Καίγι, conj. et quidem. Ex xa) et yi. ΚΑΙΚΙΆ2. v, b, Cascias, ventus ab ortu sestivo spirans. Καΐν. b, Cain. Nomen viri Hebr. 'άκλιτη- Adquisitus. Kahav, b Cainan. Nomen viri Hebr. in- declinabile. Possessor. χαινΊα, ας, r,, victoria c?ede parta, Res. A xa'ivoi. χχινίξω, fut. ίσοι, novo; (2) renovo. \ A χαινός. Hinc χχίνιο-μ», το, sc. τίχνης, artificium novum, Man. χαινιο-μος, 2, ό, novatio, innovatio. xaivis -ν,ς, v, b, innovator, Gl. V. χαινοΙο\ία, ας, τι, studium et amor rerum novarum. Ex χαινος et δόξα, opinio. χαινολογία, ας, %, sermonis novitas, nova loquendi ratio. Ex χαινος et λόγος. xamwyvis, ios, b xa) v), novo quodam | ( 284 ) modo compactus, seu novus. A niyvu- μι. χαινοπν,μαιν, ov, qui nova mala expertus est. Α πημχ. χαινοποιίω, ω, res novas facio,; (2) re- ficio, novo^ innovo aliquid. A xxivo• ποιος. Hinc χχινοποιτιτίις, ν, b, nevis artificiis utens. χαινοποι'ίχ, i), res novae, rerum conversio. " «α/νοίτβ/βί, S> ο xj v, novator, nova faciens. Α ποιίο)• χαινοπξαγία, ας, i), rerum novarum desig• natio. Α πξάγος. χαινοπξίπίΐα, vi, novitas moris. χαινοπξίπίς-ίξως, adv. insolentius. χαινοπξίπτις, ίος, b xa) ii, novi moris, inso- litus. Α πξίπω. χχινοπξίπως, adv. nove, insolenter. ΚΑΙΝΟ' 2, τ), bv, novus ; το χαινον, v. c. πολίμν, Atticis notat vicissitudines belli. Hinc ix χαιντις, denuo, de integro. «α;νββ•χ»!^*ατ/5-βί, ov, novo modo formatus, insolens. Α α-χτ,ματίζαι- χαινό'ταφος, ov, novo modo sepultus. χαινόττ/ς, τιτος, ν), novitas. Α χαινός. χαινοτομίω, ω, fut. fou, innovo, res novas facio, molior ; (2) metallum aut lapidem excido. Α χαινοτόμος. Hinc χχινοτόμτιμα, ατός, το, innovatio, rerum novatio, novum institutum. χαινοτομία,- ας, ν), innovatio; (2) rerum novarum molitio ; (3) novitas. A χαινοτόμος. u, b xx) v\, qui novas res mo• litur ; (2) qui novi quid instituit, novita- tis studiosus. Ex «α /voj et τίμνω- χχινότομος, a, b xx) v\, in quo nova? viae sects et apertae sunt. Ex iisd. ζχινοτόμως, adv. nove, novo quodam more. χαινότξοπος, ov, novi moris, insolens. xxiw^yioi, ω, fut. tjo-ai, designo, res novas edo. Τα πίξ) τνς ανθξώπνς χαιννφησαι» Luc. Αχαιννξγός. Hinc χαινύξγνιμχ, ατός, το, innovatio. xaivvgy'ia, τ), idem. χαιννςγίζω, fut. ίσοι, idem quod xouvv^yiot» Hinc χαιννξγΐϊμοί, a, b, innovatio. χαινϋξγος, S, b xa) ii, innovator, nova ope- rans. Ex χαινος et Ιξγον. χχινοφαντ-,ς, ες, hovitatis, seu insolentias speciem habens. Α φαίνομαι, χαινόφιλος, b xa) v), recens amicus ; (2) . qui non iisdem, sed subinde novis rebus utitur. χαινοφωνίω, novis verbis utor. χαινοφαινία, «.ς, *ι, novitas vocum ; (2) o- pinio e doctrina prava, ap. Script. Ec- cles. Em. Ex χχινος et φο/ννι, vox. χαινόω, 2, fut. ύσω, novo, innovo, renovo. Α χαινός. χχίννμαι, vinco. "Η pa yvvxixoov φύλο* Ιχαίνυτο, Hesiod. Scut. 4. A ΚΑΙ'ΝΩ, perimo, interficio, occido. ΤΙαΤς πατίξα xaivti, Eur. Ph. 44. χχινως, adv. nove, novo modo. Α χχι- νός. χαίομχι, ardeo, conflagro, p. pass, xtxaw μίνος, combustus. Καιόμιναι 2«τα/, //. 11, 553. πυξ), ib. 21, 361. Α χα, ω, uro. χαιομίνγιο -t, dat. pi. Jon. pro χαιομί,χις, a xxjovto, 3. pi. imperf. ind. pass. Ion. pro ϊχα'ιοντο• χαίπΐξ, conj. etsi, quamvis. Ex χχ) et πίξ. χαίξία, adv. tempestive^Ca/Z. χαίξίχος, τ-,, bv, ad tempus spectans, tempus significans. χαίξίος, ία, Ιόν, vel χαίξιος, u, b χα) τ;, tem- pestivus, opportunus ; (2) dicuntur %air ξΐα, quibus maxime prodesse quid vel no- cere potest ; unde (3) lethalis, de plaga, ictu, &c. Οϋχ lv χαίξίω όξΰ πάγτι βίλος, II. 4, 185. Α χαίξός. καιξίως, adv. tempestive, opportune ; (2) lethaUter. χαίξόίΐς, biffffx, όίν, bene textus ; ut hinc sit Homericum illud χαιςοσίων, nempe pro χαίξοίο-ο-ων, gen. pi. fem. Od. 7, 107. Α χαΊξος χχίξοπτία, r„ tempus continuum, perpetu- um, ap. Jos. KA1~P02, u, b, licium. ΚΑΙΡΟ' 2, S, b, occasio, opportunitas tem- poris, loci, immo quaecunque opportuni- tas, et facultas, inpr. vita? tuendae ; unde et (2) victus, ut χαίξος όνων pro gramine ; (3) modus ; (4) tempus certum et statu- tum ; (5) quod par est, decet ; (6) status rerum et conditio ; (7) \x κχΐξ2, ex tern- KAK }>oro, s-goi χαιςον, et us χαίξον, in prae- yentia. χαίξοο-χονίω, tempus, occasionera specu- lor. χαίξοτηξίω, idem quod χαίξοο-χοτίω. χαιξοφυλχχίω, et χαίξοφυλαχτίω, ω, idem. Ex φύλαξ. ^ χαι^όω, ω, stamen connecto. A χαίζο;• Hinc χαίξωμχ, arc;, το, connexio staminis. χχ^ωα-ι;, ίω;, ή, idem et ab eod. χκίξωΓΪς, fios, i, textrix. Ab eod. χαίξως-ξϊς, ilos. ή. idem et ab eod. Κβί/β-κς, αξος, β, Caesar. Nomen Latinum. χαίτοιγι, conj. quanquam. ΚΑΙΏ, et Att. χάω, f xaiitrco, et χαύοΌμαι, ί». χίχαυχχ, uro, incendo, cremo, ustu- o ; (2) uro, ut nix, vel frigus ; med. e- tiam ardeo. Pass, idem, uror ; (2) amo, cum Gen. a. 1. εζανθην. 2. εχκψ• OuSs xct'mtri λύχνον. Matt. 5, 15. Έαν πκξκΰω το σώμα μν, 't'vx χαυθησωμαι, 1 Cor. 13, χΛχάζνι, ή, cacabus, Gal. χάχχαζος, Ath. olla testacea. xaxayyaia. as, i, malum nuncium j (2) maleficentia. A xaxayyO-os, u, Ό κα) ί, malus nuncius. xaxayyiXros, ν, ό χα) ή, idem. ΚΑ'ΚΑΛΑ, ων, τα, muri, JEschyl. ΚΑΚΑΛΓΑ, α?, *j, cacalia, leontice, ii'r- Λα, Plin. 25. § 85. c. 11. AngL wild CHERVIL, STRANGE COLTSFOOT. xxxavlgia. as, *i, ignavia, timiditas. Ex χαχος et avr,o. χχχχνίω, ω, excito, Vox Laconica. ΚΑΚΑΏ, ω, caco ; xaxav, cacare. xaxu, pro χα) \xu, etibi', et illic, per Cra- sin Atticam. χάχίίθίν, et illinc, ex χα) et Ίχ/ΐθίν• xaxuvos, et Me, ex χ») et ixuvos• χάχΰσι, et illuc, ex χα) et \xua-i. χ'αχίμφατον, u, τβ, dic'tio obscoena ; (2) o- ratio mali ominis. Ab ΐμφατος• χαχίμφχτως, adv. obsccene, parum grate. χαχίντξίχαα, as, •«$, solertia subdola et ma- lefica, vafrities. A χαχίντζίχν^, ίο;, Ό χα) ί, solers in re mala, astutus, versutus, malitiosus. Ab evrge- X->,s, solers. χαχίξγάτι;, ώο;, -ί, malefica. χαχίξγίτνις , tt, i, maleficus. Ab Xgyoi. xaxi^y'iTis, lies, •/>, malefica. A praec. xaxicx&ros, »» i x») fj, extreme malus et improbus. χαχίφ&τβς, ν, ό χα) ti, d-s quo mala loquun- tur, inglorius, ignobilis, Hes. Sed prava haec est lectio voc. χχχίμφχτοί, Ern. Ex φημΊ. χάχνι, ris, ί, proprie vitium reicujusque in quocunque genere; (2) malitia; (3) ig- navia, timiditas militis. A xaxes- χαχν,γοξίω, ω, f. ηο-ω, maledico, eonvitior. ΕΊ'ο -ji ySv αντίκα isnvas ovtxs νμ&ί ixx• x*iyo(tts, Lucian. Piscat. 1. χχχν,γοξία, as, ij, maledictum. xaxviyotnov, ν, το, idem, Ut χχχν,γοξίν "hix'4, actio injuria? ex maledictis. χαχνιγοξί^ίξβ;, maledicentior ; xaxv t yogl- s-ares, maledicentissimus. A χαχΥίγοξος, ν, ο χα) ή, maledicus. Άχίξΰυα XiXay%t> S -αμινα xaxayeqeos (Dor. pro xaxnyo^tis), Pind. Olymp. 1. 85. Ab χαχΥΐγίξως, maledlce, cum maledicentia. χαχφκ, is, malignus, Nic. χαχτηλίχν,ς, is, malum habens conjugem, Cyr. Α λίχβί. χαχητίλίων. A Nicandr. dicitur, β xaxZs 'ίχων, Qui male habet, aeger. A xaxos et ίτίλω, sum, ad exemplum Homerici βλ<• γηχίλίων, II. 15, 24. χαχνιτίΧία, fi, adversa valetudo, Nic. xxxfis, malts, dat. plur. Ion. pro xaxals• xaxia, as, v, malitia, malignitas ; (2) vi- tium, pravitas ; (3) peccatum, scelus ; (4•) ignavia, timiditas ; (5) incommodum, malum, adflictio. A xaxos• xax^ortxves, ν, β χα) η, artem vituperans. Ex χαχίΖ,ω et τέχνη, ars. χαχίζω, f. la -ω, vitupero ; χαχίζβμχι,ϊξηΆ- vus fio, sum timidus, Eur. Ion. 984. A κακό;, χχχίμνινο;, adversa luna natus, infelix. A ι*-}'*, mensis. xaxtov, adv. pejus. A xaxos, xaxiuv, pejor. xuxirat, aor. 1. inf. act. verbi χαχίΚω. χ*χιο•μοί, S, i, vituperatio, ipsa actio vi- KAK tuperandi, probrum, detractio. Α χχ- χίζω. xaxurra, adv. pessime. A xaxos, χά• XlffTOS• KAKKA'BA, w,^, perdix. KAKKA'BA, vis, ή, seu χαχάζη, %;, ί, et χάχχαζο;, tt, ο, cacabus, olla testacea. χαχχαζίζω, caccabo, vox perdicum j (2) ululantium. Α χαχκάζα- χαχχά,ζιον, ν, το, parvus cacabus, Dim. xaxxaZ);, ίδο;, -ή, perdix. χαχχάζαν, gallinarum cantus ad ovorum partum, Hes. At Poll, meleagridum. xxxxaia, pro χαταχαίω, Hom. χαχχάώ, idem quod χαχάω. xaxxthiv, dormitare, praas. inf. act. 2E61. pro xaraxikiv, a χαταχίίω. xaxxtiai, decumbere cupio, pro χαταχιίω. xuxxi<$a\ris, <& ex capite, ex χα), lx, et χι• φαλης, a χίψαλνι, caput, χάχκη, vis, 'λ-, merda. χαχχγαι, aor. 1. inf. act. per Sync, pro xaraxpai,seu χαταχααιται, a χαταχαίω. χαχχίξυΰα, in galeam, ex χατα et χόξυ- θα• χαχχύξυφΥ,ν, in verticem, ex χατα et xo- ξυφ-ζιν. χαχχξύπτω, pro χατακξύατω, Hesiod. χαχχςύίττων, pro χαταχζίιζτων, a χατα• Χξύπτω. xatcoGaxxiuTOs, cv, Epith. chori ; tristis, luctuosa. Α βαχχώω. xaxoZios, Ό χα) ή, male seu duriter vivens. χαχοζλα?ίω, ω, f. νκτω, male germino. A χαχοζλατ*;, (os, β χα) ή, male germinans, in germinando deficiens. Α βλας-άνω. χαχόζλας-ο;, n, ό χα) 'h, idem et ex iisd. χαχόζλητο;, ov, frustra jactus, Epith. teli. χαχοζαλινω, male consdlo, malis consiliis impeto. Ύνχα δ' iXyu χχχοζνλίνθίΤο•', Euripid. Ion. 877. xaxoZttXia, α;, ή, malum consilium, teme- ritas, perversitas et pravitas in capiendis consiliis. A χχχόζζλο;, ν, Ό χα) f>, cujus malum est consilium ; malevolus, stultus, parum prudens. Α /3»λί$. χαχοζνλοο-ύννι, ή, malum consilium, Sibyl. χαχοΖύλω;, adv. temere, imprudenter. χαχόγαμζζο;, β χα) ί, infelix, ob generum, seu ob aifinitatem. xaxoyά.μιov, n, το, nuptiae malaa, sive malo consilio et non rite contractas, ut xaxo- γαμίν ihen, accusatio ob tales nuptias. A yάμoS' χαχόγαμο;% ό χα) ft, qui infelici matrimo- nio utitur. χαχογύτων, eve;, ό χα) ί, malus vicinus ; (2) mali vicinus, adfinis mali. Ουδέ τιν' ίγχώξων χακογίίτονα, neque incolam lo- ci ullum, infortunii sui adfinem, Soph. Phil. 692. xaxoyivuos, ν, β χα) r„ male barbatus, cui tenuis vel rara est barba. xaxoyivvs, Is* ignobili et sordido genere natus. xaxόyλωβ•oΌs, »» β χα) η, qui est malae lin- gua?, inauspicatus ; maledicus, jactator, &c. χαχόγονο;, ov, male, infeliciter natus. A γίνομαι, χαχοδχιμονάω, ω, Ά malo genio sive caco- deemone agor. χαχοΰαιμονίω, ω, f- ν,σω, sum infelix, ad- versa fortuna utor. χαχοίαιμονία, as, i. infelicitas, calamitas. χαχοδαιμοσυννι, r,s, ή, idem. χαχοϊαιμονίζω, fut. ίσω, infelicem judi- co. A χαχοϋχίμων, ovos, β χα) it, infelix, miser, calamitosus ; (2) malus daemon, malus genius seu spiritus. xaxolaxquTOs, ov, tristis, luctuosus. A δακξύω. χαχοΐίχτιυω, male excipio, male accipio, Hes. Α ΰίχομαι• xaxotitSao -χαλίω, ω, fut. ηβω, male doceo. xaxohxia, as, 'Λ> malum et corruptum ju- dicium. Ex Ιίχνι- xάxol•μos, ov, male olens. Ex οο•μίι. xaxololiu, ω, f. γσω, sum pravae et malae opinionis ; (2) infamia laboro. Ιίςο; it tutois χαχοίοζ,ων, Xen. κακοΰοξίχ, α;, ή, mala opinio ; (2) malum dogma j (3) infamia, ignominia. A xaxoholos, α, β χα) ή, ignobilis ; (2) malae famae. Ex δόξα. xxxob*v\os, u, i, malus et infelix servus. χχχοίώήί) is, mala specie, deformis. KAK χχχοιιμονία, «5, malus ac sordidus vesti- tus^ A χχχοιίμων, ovos, ό χα) %, male indutus, per- peram vestitus, pannosus, detrita veste amictus. Ex ίϊμα, vestis. χαχοιλχίι;, i;, qui male, seu in malum tra- hitur, Man. χαχοίπιια, at, i, sermo vitiosus ; (2) ma- ledicentia, obtrectatio. Ex i^ os . χαχοίξγίω, ω, f. ησω, maleficus sum. xxxoigyivi, r,s, ή, Ion. pro χαχοίξγία, ma- leficium, improbitas. '£i s χαχοιςγίν,ί.. (Ιΐξγίούνι μίγ' αμίίνων, Od. 22, 374. A xaxoi^yost «» β xxt 'h, maleficus. Ex 'ieyov. χαχοξ-ήλία, as, 'h, male et infelix aemula- tio, seu adfectatio. A χαχόζ' /iXos, ν, β χα) 'h, malus et infelix ae- mulajtor seu imitator, malus adfectator. xaxoZ,v^s, mala et infelici adfectatione. καχοζωί'α, as, ff, misera vita. Ex ζω*. xaxovfiiia, y, calliditas j (2) malignitas j (3) fraus callida. χχχοΥ,θίνμ», το, quod maligne fit, Steph. xaxorfiy,;, ios, ο χα) }„ male moratus ; (2) malignus, malitiosus ; (3) callidus, frau- dulentus. . Ex %θο;, mos. xaxavfitriov, depravandum est, Steph. . χαχο•ήθω;, adv. maligne. χαχονιχνι; , ίο;, β χα) ή, male sonans. καχόν,χο;, ov, idem. Ex %xos• χαχοθαλ -riis, is, non idoneus adfovendum. Ex θ-άλτα. xaxodavaTos, ov, male, misere moriens. χαχοθίλή, ios, ό xx) »}> malevolus, malig- nus. Ex ϋΗλα. χακοθιλία, et χαχοθίλίΐχ, us, r h, malevolen- tia, obtrectatio. Ex iisd. xaxouios, ov, infelix, ut χαχοΐαίμοιν• χαχοθίξάίπια, ή, niala et perversa curatio mor'bi. χαχοβνιμοο-ύνη, vis, v, ignavia, proprie quum res male geruntur et disponuntur. A χαχοθνιμων, ovos, β χα) ί, qui est corpore male constituto ; (2) male digestus j (3) ignavus. Ex τίθ*ιμι. χχχοθγιν(7ν infelicem esse, vel male habi- tum : xaxoBrivtlv dicuntur τα πξόζατα, oves, cum male proveniunt agni, ipsae- quepartu sunt infelices, cum parva ag- norum copia est. Ex 5--S. χ'αχοχαξτία, as, ■», annus sterilis. A xaxoxayros, u, β χα) i\, male et infeliciter fructificans, malos fructus gignens. xaxoxixahos, ov, male sonans j (2) maledi- cus, invidus. χακοχίξδίΐχ, as, i» Ion. xaxoxigYtvi, %i, %, turpis quaestus. Ex x'^hos- καχοχίςΰίίνιοΊν, Ion. et Poet, pro xaxoxtf itiai;. χαχοχλίΥ.;, ίο;, β χα) ν, infamis, qui malsa famae est. Ex xXtos• χαχόχνημο;, α, Ό xx) ίι, qui crura habet exilia. Έχχ ν $μη. χχχοχοίμτ,το;, ov, male dormiens. χαχοχξΐη'χ, as, ii, pravum et iniquum ju- dicium. Ex xeie-is• xaxoxTigiro;, ov, insepultus, male sepultus. Α χτίξ.ι'ί'ζω, sepelio. χαχολίμινο;, ν, β χα) y, malum portum ha- bens. Ex x/amj». χαχολογίω, male dico, obtrecto ; (2) con- temno. ΑυννοΊται ταχύ xaxoXoyijtreti μι, Marc. 9, 39. . χαχολογία, as, ν, obtrectatio, cum male de ahquo loquimur. xaxoUyixos, '>„ ov, vituperatorius. A xaxoXoyos, .a, i xa) ■*), obtrectator. χαχομαθί*, ios, ό xx) ή, qui male didicit, male doctus. Ex μανθάνω. χαχίμαντχ, Ms, ό x«) ν, malus vates, mala vaticinans. κaxoμάχavos, ν, Ό χα) ή, malorum machi- nator, et excogitator. Ex μηχανή. χχχομχχίω, ω, ί• ησω, malitiose, improbe, ac subable, item prave, timide, ignavia pugno. Ex μάχη- χαχομίλίτο5, ov, mala tristia canens. Ex μίλος. χχχομίτξίω, u, male metior. KAK KAK KAK χαχομίτξ^τος, e» t recta mensura carens. A χαχόμίτςος % tt, β xx) τ\, male metiens. Ex μίτξον. ζακομγίδγ,ς, ίος, ο xa) v), cui malum est consilium ; (2) fraudulentus, astutus. Ex μν$ος , consilium. χακομγ)τγΐς, tt, e, malo consilio utens, cujus mala sunt consilia. Ex μητίς. χχχομγιτία, v\, pravus animus, Man. ««««ttinf, ιος, idem quod χαζομγ,τνις. χχκομγ,τωξ, eeas, b χ») ϋ), malam habens matrem. Ex μ-ήτγ,ρ• χχχομνιχχνάομχι, oiu.cu> mala machinor, mala struo vel molior. Α κχκομγιχανος. χχκομγιχανίω, ω, f. γ]σω, idem et ab eod. χαχομγιχανία, ας, yi, mala ars, dolus, fraus, machinatio malorum. Ab eod. χακομγ\χ&.νος, n, b za) ή, malorum excogi- tator, malorum machinator. Ex μη- χανή, χαζομιλίχ, v)> consuetudo cum pravis. χχχβμιμ-ζι'τωί, adv. male imitando. Ex μιμάομαι• χχκόμ,σθος., malum aut nullum pra?mium ferens. χακομοίζία, ν), fatum adversum. χαζομοίξίος, ov, infelix. χαχόμοξος, u> ο xa) fi, idem. ζακο^,βξφία, ας, y), deformitas. A seq. χχκομοξφος, », ρ xu) γ), deformis. Ex μο£Φ«' , "• ... χχκομοχθος, tt, ο χχι yi, male, ι. e. m va- num laborans. xaxov, adv. pro καζως, Call, xxzovoiu, ω, malevolus sum, male cogito. χαζόνοιχ, χς, i), malevolentia. A χχκόνοος, contr. χαχόννς, ν, b»zx) v)> male- volus, mala mente prseditus. Ex νόος. χχζονομίχ, γ), prava? leges. χχζόνομος, b και yi, qui malis legibus uti- tur. χχκονύ?ατχ, adv. nimis malevole. A zx- χόννς. χχχονυμφιυτος, n, ν), idem quod χακίνυμφος, a, γ), quae infeliciter nupsit. Ex νύμφγι• χακόνως, adv. malevole. Α ζαζόννς. χκχό&νος, ν, Ό χα) γ), qua? male se gerit erga hospites, inhospitalis. χαζοξύνιτος, tt, ο χα) v)> in malis sapiens ac prudens. Ex σννίτός. χχοπάθαα, ας, *i> vexatio, molestia, a?rum- na, calamitas, labor. χχχοπαθίω, ω, f. γ]σω, mala patior, tolero adversa, vexor, item molestias, v. c. iti- neris, &c. fero. 2ί< ?ν χακοπάθγ,σον ως χχλός Γξατιώτης 'IyjitS Χξΐ$•ΐ}> 2 Tim. 2, χχχοπ&θγις, ίος, b xx) yi, a?rumnosus, adflic- tus, malis pressus. Εχ πάθος, χαχοπαθος, ov, idem. χαζοπχθως, adv. a?rumnose, male, aspere. κχζοπαξθενύτως, indigno virgine modo. ζχζοπάφινος, ov, virgini non conveniens, faciens indigna virgine. χχζόπχτξΐς, ι7>ος, b και ή, malo patre ortus; (2) qui obscuris est natalibus; (3) cui mala est patria. Ex πατγ,ξ vel πατξίς. χαχοπίττις, male volans. Ex πίτομχι. χκκόπνιξος, ν, e και r)> malam habens pe- ram. Ex πήξχ. χαζοπινγις, ίος, b και yi, impurus, sordibus et illuvie fcedus ; (2) malignus. Ex srf* νος. χαχοπιςία, r), perfidia. ζαζβπις-ος, cv, perfidus. xazorXarog, n, b zai 'h, male flctus, si sit a πλάσσω, fingo, sedaffertur ex Hermog. pro errativus, ut sit a -τλάζοααι, erro. κακ6πλά?ω;, adv. per Actionem parum e- legantem. χακβπλοίω, et'zaxoxXua, male navigo. χακοπβιίω, male facio, noceo, Luc. 6, 9. χαχοποϊτιτικος, ν), ov, maleficus. xxxovoita, r], maleficentia, maleficium. A κακοποιός, S, b και ν], maleficus, malis adfi- ciens. Ex ποιίω. καζοπολιτίία, ας, ή, prava reipublica? ad- ministratio, corruptus reip. status. χαζοπονγιτιζος, 5, ex Aristot. affertur pro pessime adfectus ad labores tolerandos, ad laborem ineptus, debilis. Ex xonu. χαζόποτμος, a, ό zai η, infelix. ζαζόπας, οίος, b zai Ϋ), qui infirmis aut de- formibus est pedibus. χαχοπςαγίω., infelix sum. A κχζοπξαγγ,ς, ίος, ό -zai r), male factUS, HeS. Α <χξά,%•τια vel πξΖγος, Hinc xaxcneaytx, ας, infelicitas in rebus gendis, seu gerendis ; (2) infelicitas quag- vis, sors dura, res adversae. ζακοπξαγμοήω, improbe ago ; (2) impro- bas seu malas res molior, male cogito. χχχοπξαγμοσύνΥΐ, γ,ς, r\, nequitia, improbi- tas, calumnia. A χχχοτξχγμων, enej, ό xxi v), qui malas res agit, qui se improbe gerit, fitigiosus, ca- lumniator. Ex πξαγμα. ζχζοίΤξόσαιπος, b zxi r), informis. κχκόχτίξος , ν, β κα) ν), male pennatus, ma- le volans. Ex πτίξον. καχορίαφίχ, ας, r). Ion. χαζορραφίνι, ης, η, malorum machinatio, insidia;, dolus, fraudes. Α ζαζορράοος. ζχζορρχφίγισι> Ion. et'JPoet. pro zazoppx• φίχις κχζορράφος, ν, b χα) y, malorum sutor, do- lorum machinator. Ex ράπτω. χακορρΐζτίίξα, υ), aL χχχορρΥ,τίίζχ, malefi- ca, noxia, Sibyl. zxzoppizrw, v, b, maleficus, improbus. A ρίξω- χακορργ,μοσύνγι> τις, ν), maledicentia. A χ'αχοβρΥΐμων, όνος, b χα) ή, maledicus ; (2) indisertus, expers eloquentiae. Ex ρή- μα. χακορροθία), q. d, malo strepitu lingua? pro- sequor, vel insector. Οΰ γχξ ατός ανθξω• ίτος πάλαι άπασαν ημών ty,v πάλιν κακορ- (οθΰ; Arist. Ach. 582. Τίς ν\ γ^αΰς, ϋ) κα- ζορροθίσά σί ; id. Thesm. 903. 'Svyyovus χαχορροθΰς, Eur. Hipp. 344. ΚΑΚΟ' 2, t), bv> proprie vitiosus, vitio ali- quo laborans in suo genere ; (2) malus, improbus, nequam ; (3) infaustus, perni- ciosus ; (4) infestus j (5) ignavus, timi- dus ; (6) ignobllis ; (7) humilis, abjec- tus; (8) pauper; (9) vilis vetusque. Hinc to xxxbv, 5, scelus, calamitas, damnum. χαζόσινος, ft, b xa) ft, nocens. Ex σίνω, noceo. χαζοσιτία, ας, r], cibi fastidium. A χακόσιτος, ν, b χα) r), qui stomachi vitio cibum fastidit. ζχζοσζιλΥΐς, ίος, b xx) y\> qui pravis est cru- ribus. Ex σκίλος. κχκοσζίνινς, b, malum tentorium, Ep. καζοσμία, ας, ϋ], malus odor, fcetor. A χάκοσμος, ν, b κχ) ή, malum odorem spi- rans. Ex οσμγ\. χχχόσπιςμος, u, b xx) yj, male sementans, malum semen proferens seu habens. Ex σπίξμχ. χακόσπλαγχνος, cv, excors, timidus. χαχοσποξία, ας, υ), mala satio, i. e. alieno loco, &c. Α σπόξος. χακοσσόμινος, afierunt ex Horn. II. 1, 105. sed legendum χάχ' οσσόμίνος. χαζοΓατίω, S, male sto, male constitutus sum. Ex s -ατος, stems. . κχκο?όμχχος, b κχ) υ), cujus stomachus male adfectus estj (2) qui stomachum laedit. xxxos -ομίω, ω, f. Υ,σω, maledico, convitior ; (2) male pronuncio. χακοτομία, ας, yi, vitium, quo quis male pronunciat verba aliena? linguas ; (2) ma- ledicentia. A xaxbs -ομος, a, b και υ), qui mali est oris, maledicus ; (2) qui perperam pronunciat verba alienee lingua?. Ex ς-όμχ. ζαζόηωτος, ov, male stratus, incommodus, de lecto. χαζοσύμζαλος, ν, b zai yi, male suadens, malesuada, Gl. V. χαζοσΰνίτος, n, b και r), prudentia abutens ad malum. κακοσυνθισία, ας, ϋ), malum foedus ; (2) ma- la compositio ; (3) malorum structura et machinatio. Ex συντίθΥίμι. ζχζοσΰι/'θισις, yi, idem. χαχοσυνθιτος, ν, b κα) ϋ), male compositus. χαχοσύϊατος, a, b xa) r\, male consistens. Ex συνί$ταμχι• κακοσφυξία, ας, ν), pravitas pulsus. Ex σφύξις, pulsus venarum. χαχοσχν,μονως, adv. indecenter, turpiter. A χακοσχγιμων, βνος, β χα) %, indecens, inde- corus. Ex σχνιμα. χαχοσχολιυομχι, otio abutor, nugas ago. κχκοσχολίω, idem. κχκοσχολίχ, ας, ν), otium inutile, otium quod" malis rebus teritur. A ζαζόσχολος, ν, b κα) ϋ], otio male utens, malis rebus otium impendensj (2} im- probus. Ex σχολν,, otium. ( 286 ) χαζοσχόλως, adv. otio abutendo, nihil, ma- le, noxie, inepte, frustra agendo. χαζόταζτος, ν, b zai υ), male ordinatus. Ex τώττΛ• χχζοτίλίύτΥίτος, ov, male desinens, malum exitum habens. χχκοτεχνίω, ω, f• ίισω, malis artibus utor ; (2) malis artibus adultero et depravo ; (3) omnino mala fide in aliqua re utor ; (4) inprimis, falsum testimonium dicp. K«- κοτιχνων i\ φχ'ινγ, πΐξ) τας ίιχ8γικχς, Bern. κακοτίχννις, idem quod ζχχότίχνος. ζχζοτιχνία, ας, ν>, mala ars, qua? ad homi- num perniciem convertitur, maleficium; (2) falsum, quod ICti dicunt: falsum testimonium. ζαζοτίχνιον, u, το, idem, uride ζαζοηχν'.* Ιίχ•/ι, adversus eum qui falsum testimoni- um dixit. χακόηχνος, a, b xx) yi, malis artibus dedi- tus ; (2) in malis rebus artificiosus, ma- lignus. Ex τίχνΥΐ. κχκότΥ,ς, ν,τος, υ), malitia ; (2) improbitas ; (3) vitium ; (4) scelus ; (5) ignavia, ti- miditas ; (6) malum, calamitas, serum- na. Α χαζός. χχχοτξβπίύομχι, f. ιύσομαι, malis artibus ago, malitiose improbeque, item, perver- se,^ dementer ago. ΚακοτεοπίυσάμΜ! «ξος τνς πξοίΐξΥΐμίννς, Polyb. χακοτξοπίω, idem. κακοτ^οπία, ας, yi, mali et perversi mores ; (2) malignitas, nequ.tia. A κακότροπος, a, b κα) ϋ), male moratus, mali moris ; (2) malus, pravus, malignus. Ex τξόπος, mores. κακοτξόπως, adv. maligne, perverse. χαχοτξοφίω, ω, male nutrior, malum ali- mentum sive parum alimenti accipio, a. 1. part, κακοτξοφίισας, male nutritus, et pass. ζαζοτξοφΥΐϋίις, idem. ζαζοτξοφία, ας, ii, mala nutritio. A ζακότξοφος, u, b και υ), qui male nutritur. Ex τξίφω- καχοτνχίω, infelix sum, infeliciter ago. ζχχοτυχία, υ), infelicitas. A κχκοτυχγ,ς, ίος, b xa) v), infelix, infortuna- tus. Ex τυχνι. κχκ*πονίγιτος, ov, suspicax. Ex ύπονοίω. καζαξ'ί'ίω, ω, f. ν,σω, maleficus et fraudu- lentus sum ; (2) damno adficio. T<» χώξχν zx) τ» χτίιμχτχ κχζνξγίΊν, Plat. Α ζχζνξ'/ος. ζαζί&γιμα, ατός, το, maleficium, facinus maleficum, scelus. A pra?c. κακαξγία, ας, yi, improbitas, scelus, male- ficium, idque fere tectum et occultum, astus, fraus ; stellionatus, Gl. V. A κχκχςγος> a> b κα) υ), maleficus, improbus, facinorosus ; (2) fraudator, latro, insi- diator. Ex I ΐξγον Hinc καζύξγως, adv. malefice, improbe, scele- rate. ζαζνχίω, male tracto, male aliquem ha- beo. κακαχία, ας, yi, mala tractatio ; (2) cultus corporis neglectus ; (3) mala adfectio corporis e laboribus, fame, &c. Ex κα- κός et ϊχω- ζαζόφατις, ιΰος, ν), male sonans, male omi- nata, mali rumoris, Msch. Ex φΥιμ), seu φάτΐί. ζαζόφατον, το, mala compositio syllaba- rum, junctura deformem sonum reddens; detorsio sermonis in obsccenum ; ex nominibus male ominatis consistens. Al. χαχίφατον et κακίμφχτον- Ex iisd. χχχοφΥΐμία, ή, famositas; (2) obtrectatio. A χακόφΥ,μος, tt, b xa) yi, qui est mali ominis, inauspicatus ; (2) famam la?dens, infa- miam adferens ; (3) famosus. Ex φνιμν,. κακόφθαςτος, of, male perditus. χαχοφθοξώς, ίως, Ό, male perdens, Nic. χακοφθόξος, n, b κα) y„ perditor, male per- dens ; idem. Ex φθα'ξω. καζόφλοιος, ν, b κχ) Ϋ), malum corticem ha- bens, Nic. κχζοφξχΐΥ,ς, ίος, b xx) r), malum cogitans seu machinans, Apoll. Rhod. lib. 3, 935. Vocativ. χχζοφξαΜς. ζαζοφξαΰία, as, r), idemquod ζαζοφξοσύιΐΥΐ, Nic. ζαζοφξάΰμαν, ov, male suadens seu con- sulens. ζακοφξονίω, ω, f. fou, male cupio alicui. ζακοβξοσύννι, »ις, v>, mahtiosa mens ; (2) stultitia ; (3; mens malevola. A ΚΑΛ χα,χίφξαιν, ens, Ό xai ν), malas vel malitiosae mentis j (2) malevolus ; (3) stultus. Ex φξν)ν. χακοφυης, ios, b xai v\, qui prava est na- tura, pravo ingenio seu animo praeditus ; (2) male nascens, male proveniens. Ex φύω. Hinc χχκοφυΐα, as, v), mala indoles, pravum in- genium, ingenii indolisque corruptio. κακοφωνία, as, vi, vox seu sonus asper ; (2) insuavis pronunciation A χαχόφαηΰί, tt, Ό xai 'a, malam vocem seu asperam habens ; (2) ingratam et in- suavem pronunciationem habens. Ex φωνί)• χκχοφώνως, adv. ingrata pronunciatione. χοίχόχαζτβς , tt, b xeti ν], alienis malis gau- dens ; (2) quo mali gaudent. Εκ χαίξω. χακόχβλοί, al. χαχτιχολος, ov, mala bile per- citus, Cyr. χαχοχζάο-μων, eves, b x») v], improbus. Ex χξάομαι, utor. κακοχξοίω, ω, f- ν)ο"ω, mali sum colons. χκχόχξοίκ, as, v), malus color. A xaxbxeoos, contr xaxoxgvs, tt, b xeti v\, decolor, qui mali est coloris. Ex χξόχ. χαχόχυλβς, ft, b xeti ν), qui mali est succi. χαχοχυμ-ία, as, v\, redundantia malorum humor um. A χαχόχυμοί, tt, b χα.) ν), malis et vitiosus humoribus plenus j (2) malos humores gignens. χαχόψογό!, tt, b xou ή, qui nequiter repre- hendit, maledicus. Ex ^,ίγω. κακοτυχία, as, ή, ignavia, demissio ani- mi. A xotxa-^vxos, tt, b xai v), pusillanimis, qui animo est demisso, sive malo. Ex •^/υχν). χακόω, proprie corrumpo, vitiosum reddo, ut aquam turbulentam reddendo, &c. (2) malo seu damno adficio, infesto, vas- to, populor, vexo, adfligo, male eLinique tracto; χιχαχωμίνος, perf. pass, adiflictus. "Eais α» η νιμιτίξα χώξ» χαχωται, Xen. A xaxos. χακτάμίναι, a. 1. inf. act. Dor. pro χατα- κτίϊναι, a χαταχτείνω. xu.xTa.vit 2. sing. aor. 2. imperat. act. per Sync pro κατακτάνε• χάχηινε, 3. sing, imperf. sive 3. sing. aor. 1. ind. act. Poet, pro χατίκτεινι. KA'KT02, tt, v), cactus, spinosa quaedam planta, carduus. χάκτύτω, ex hoc tempore, Dor. pro χα) \x V*Ttf, sc. χξόνν. χακύνω, malum vel improbum reddo, de- pravo, vitio, corrumpo; χαχύνομαι, de- pravor, improbus fio, improbe ago. 'Ep'• elΛιίξίω, lito, bona exta reperio. Ex h- ξός. Hinc χαΜ.ιίξνμχ, ατός, το, perlitatio. χχΧΧιζνγ->,ς, Iff, pulchrijugus, pulchris equis junctUS. Ex ζυγός. χχΧλίζωνος. v\, pulchro cingulo ornata, pul- chra. Ex ξάν*ι. χχΧΧιθεμίθλος, χ, b xx) i), pulchre fundatus. Ex 3-ίμ.ίθλον. χχΧλίθςιξ, τςιχοςϊ ο χχ) -/>, habens pulchros capillos. χχΧΧίθυτος, χ, ο xx) ■>„ bonis auspiciis aut rite sacrificatus ; (2) in quo pulchra aut splendida sacrificia fiunt. Ex 3-ύω. χχΧλιχχξτίω, ω,'ί- ν,σω, bonos velpulchros fructus edo vel fero. χχΧΧιχχξτίχ, ας, ν, pulchrorum fructuum ubertas ; (2) fructuum pulchritudo et venustas. A χχΧλίχχξτος, χ, ό xx) v), pulchros aut etiam bonos fructus ferens. χχΧΧιχίΧχΙος, ο xx) r„ pulchrum sonum e- dens. χχΧΧίχιοως, ωτος, ο xx) %, pulchra comua habens. Ex χίιχς- χχΧΧίχοχχος, χ, ο xx) 'h, pulchra habens grana, cui pulcher est acinus. χχλλιχολώνΥ), ης, ->„ q. d. collis pulcher, lo- cus quidam amcenissimus juxta Simoen- tem, fluvium Troadis. Ex χοΧωνός. χχΧΧιχό/Μ)ΐο, gen. sing. Ion. pro xxXXixb- μχ. A χχΧΧΐχομος, χ, b χχ) ί, pulchram comam habens. Ex χόμη- χχΧΧιζοττχξίω, ω, cottabo venuste ludo, scite cottabizo. Ex χόττχξος. χχΧΧΊχξ,ιχς, χτος, το, pulchra caro, caro Candida et subpinguis esuque jucundis- sima. χαΧΧιχξύοΊμνος, χ, β xx) ν, pulchram ha- bens vittam. Ex χξί,^μνον. χχΧΧίχτις-ος, ov, eleganter structus, N&nn. χχΧΧίχτΰτος, ov, pulchre strepens seu so- nans. χαΧΧιχύξίοι, ων, β/, exp. ΰΖΧα των φυγάδων, Suid. χχΧλιλχμτίτνις, ο, pulchrilucidus, Anac. χχΧΧιΧίξία, Ϋι, idem quod χχΧΧιΧογ'ιχ. χχλΧιΧογίω, ω, scite et venuste loquor. Ex χόγος. Hinc χχΧΧιΧογ'ιχ, χς, r>, elegans venustaque di- cendi facultas, vis bene dicendi. χαΧΧίμηξος, χ, b xx) r), pulchra femora ha- bens. χαΧλίμοξφος, χ. β xx) fi, pulchra forma preeditus. Ex μοξφί. χάΧΧ,μος, χ, Ό xx) ί„ pulcher, elegans; prosper, secundus. Α χάΧΧος. χαχχίνχος, Ό χχ) ν), pulchre fluens, Eur. Med. 835. Ex νχω. χχΧΧίνϊχος, Ό χχί %, qui pulchram et egre- giam victoriam adeptus est, victor egre- gius ; (2) pulehritudine .vincens, Gl. V. At Ph victoriosus, invictissimus. Ού- τοι ρχΰίως γι συμΖχΧων ϊχθξαν τις xvr'/j χχλλίνιχον οίο-ίτχι, Eur. Med. 44. Ex νίχ•ή. χχΧΧιοινίχ, χς, ή, vini prsestantia et boni- tas ; (2) largus vini proventus. Ex οΐ»ος. xxXXiov, adv. melius. A xxXis χχΧΧιόνως, adv. idem. ΚχλΧιόπν, νς, fi, Calliope, una Musarum. xxXX'wXos, v, e, hymnus in Cererem. χχΧ>αόω, pulchrius reddo. Α χχΧΧος. xaXXinxil'ix, χς, i), pulchri liberi, copia liberorum bene natoium. A ΚΑΛ χ&ΧΧ'ικαιςχ h xx) ί, cui pulchri sunt liberi ; (2) proles pulchra, proba. χχΧΧιπάξτ,ος, Bceot. pro χχΧλιπχξΐίος, n, ο xx) ή, pulchras genas habens, pulcher. Ex trx'ux. χχΧΧατχζθΜς, b xx) y, pulchras vifgines habens ; (2) nitidus, pulcher, Epith. Tragic. xxXXiis'ihlXoi) I xx) %, pulchros habens cal- ceos. χχΧΧίνιπΧος, ο xx) *j, pulchrum habens peplum. χχΧΧιτίτ•/ιΧος, χ, β xx) ίι, pulchra folia ha- bens. Ex πίτχΧον, folium. χχΧΧίπηχυς, ίύΐς, ο xx) ij, pulchra brachia habens. χχΧΧιτΧόχχμος, g, ό xx) v,, pulchras comas vel comar'um cincinnos habens. χχΧΧίπΧχτος, e, i xx) η, magnas opes ha- bens. χχΧΧίπνοος, COtltr. χχΧΧΊπνχς, χ, ό χχ) ν), pulchre ac suaviter spirans. Ex -τνον]. χχΧΧΊποΧις, q, egregia seu pulchra civitas. xxXXisrov, reliqui, 1. sing. aor. 2. ind. act. 2Eol. pro χχτίΧιπον, a χχτχΧίίπω. χχλΧιπότχμος, tt, β χχ) ή, pulchros habens fluvios. χχΧλιπξόζχτος, β xx) i), pecore abundans. χχΧΧιπξόο•απος, ν, b xx) r) t adspectu pul- cher. χχΧΧ'ιχξοίζος, tf, ό xx) y), pulchram habens proram; (2; pulchram habens faciem Ex πςάςχ. χχΧΧιττόΧιμος, u, ό χα) 'h, egregius et strenuus in bello, bellicosus. χχλΧίπΰγος, ν, ό xx) r„ pulchras habens nates, pulchras habens clunes. Ex ^Cyvt. χχΧΧίτνξγος, ν, ο xx) Ϋ), pulchre turritus, pulchre turribus munitus ; (2) sublimis, χχΧΧιπυξγωτος, a, ο xx) vi, idem et ex iisd. χχΧΧίτωλος, α, ό xx) r„ pulchros equos ha. bens. χαΧλι^ίίθξος, ν, ο xx) ϋ), pulchra fluenta ha- bens, polchrifluus. Ex όηθξον. ΚχΧΧΐξό?,, fons Athenis ; ΑΙ. Έννίάχξχνος. χχΧΧίξοας, contr. χχΧΧίξνς, ν, ό χχ) η, idem quod χχΧΧΐξύβξος. χχΧΧιρρν,μονίύΐ, pulchre et ornate dico. xxXXippy/Ujo-vvvi, νχ, ή, dictionis elegantia. χχΧΧιορημοΜ, όνος, ό χα) η, pulchris et ele- gantibus ornatus verbis. Ex ρν,μχ. χχΧΧίρροος, idem quod χαΧΧίξοος. χαΧΧια-θ'.νϊ.ς, ίος, i χα.) ή, egregio robore pra?ditus. Ex c -Οίνος. χάΧΧιτχ, adv. optime. Α χχΧΧις-ος, pul- cherimus. Α χχΧος, pulcher. χχΧΧιστχΙιος, ev, pulchro stadio Celebris Eur. xxXXifilx, ων, tx, certamen in templo Ju- nonis apud Lesbios de muliebris forma? praestantia. xxXXis-ilov, ν, τβ, premium pulchritudinis eximiai; (2) praemium quodvis hones- tissimi optimique. A xxXi^tuai. χαΧΧ'ιΠξνος> «y, pulchrum pectus habens, Nonn. xaXXls -ίυμχ, το, pulchritudo vel potius pul- chritudinis prsestantia, Eur. χχΧΧις-Αυω, fut. tCe -ω, pidchritudine excel- lo, formosissimus sum. Ίΐότίξχ τ* T*jcSt σωμ' ixxXXts -ιντο πασών γυνχιχων ; Eur. Hipp. 1012. Οίξχίτχινιΰες χι χχΧΧιστίΰ- νο-χι, Plut. in Anton, cap. 26. Α χχχ- λος. χαλΧις-ίςχνος, u, Ό xx) r), pulchra redimitus corona. χχΧΧΐΓζύθι» σΖχχ, passeraria ficus, Plin. 15. c. 29. Ex χχΧος et ς-ξνθος, passer. χχΧΧίο-φνξβς, ν, 6 χα) ϋ„ cui pulchri sunt pedum malleoli, pulchros habens pedes, pulcher. Ex ο-φνξίν. χχΧΧιτίχνίχ, χς, }„ fcecunditas, hberorum bene natorum dives. A χχΧΧίτιχνος, α, ό xx) i), pulchros habens liberos. Ex τίχνον• χχΧΧιτίχνίω, eleganti artificio elaboro. χχΧΧιτιχνϊ,ς) κ, idem quod χχΧΧΐτιχνος. χχΧΧιτίχνίχ, χς, ή, artis pulchritudo, artis elegantia. A χαΧΧίτίχνος, ν, β xx) -h, pulchram artem factitans, pulchra artis opera edens. Ex τίχνη. χχΧΧιτόχίΐχ, ί, pulchripara, Opp. χχΧΧίτοχος, τι, pulchros edens partus, Hes. χχΧΧίτοξος, a. β χχ) -i ; pulchrum habens arcum ; (2) bonus Sagittarius. χαλΧιτξάτιζος, ov, delicata mensa utens. χχλλίτξίχος, ν, Ό χα) ν, qui pulchro est ca- ( 288 ) ΚΑΛ pillo ; (2) pulchros capillos faciens j fire* tex quidam. χχΧΧίφίίξος, ν, i xx) i), pulchre vestitus ; (2J splendidus. χχΧΧιφίγγϊς, ίος, ο xx) it valde lucidus. Ex φίγγος. χα?.λ!φθογγος, ο xx) r), pulchre sonans. χχΧΧΊφΧοΙ, γος, Ό χχ) i), pulchra flamrr.a- seu egregio splendore coruseans. χχΧΧίφνΧΧον, το, est adianti genus. χαΧΧίφυΧΧος, u, b xx) i), pulchris foliis prs- ditus. Ex φΰλλον. χχλλιφωνίχ, r), vox pulchra, sonus elegans. A χαΧΧίφωνος, ν, b xx) r„ pulchram vocem haberis, eleganter sonans. Ex φων«• χχΧΧιχίΧωνος, χ, b, obulus testudine signa- tus, Hes. q. d. pulchra testudinis figura msignitus. Ex χίΧωνν). χχΧΧίχνξ, Ό xx) ή, pulchras habens manus. χχΧΧιχθυς, υος, b, piscis quidam. χχλΧίχοίξος, Ό xx) r„ pulchros porculos ha- bens" χχΧΧίχοξος, χ, b xx) ■/•,. in quo pulchrae cho- reas duci possunt ; (2) pulcher, amabilis, amcenus ; (3) pulchras choreas agitans ; (4) tripudiis se oblectansj (5) pulcher chorus. χχΧΧίχωξος, χ, b xx) f], pulchram regionem habens. Ex χώξχ. χχΧΧιώνΰμος, χ, Ό χα) ψ pulchrum nomen habens ; (2) genus piscis siccissimi, Em. Ex ονομχ. xxXXovh, ίί, η, pulchritudo, elegantia. A χχΧΧος, ίος, το, pulchritudo oris, decor; (2) cujusvis rei pulchritudo ; (3) Veneris unguentum ; (4) barba seu palearia galli gallinacei. Α χχλός. χαΧΧοσΰνή, ν), idem. χχΧΧόσυνος, v\, ov, pulcher. χχΧλόφνλλος, b xx) τ), pulchris fohis pradi- tus. χχΧΧυντχξΐβν, χ, το, ornamentum, Hes. χχλΧυντί,ξΐχ, tx, festum quoddam apud Athen. Etym. Α χχΧΧύνω. χχΧΧυντϊς, i, ό, ornator, comptor ; (2) ton- sor, Hes. Α χχΧΧύνω. χάΧΧν^τξον, χ, το, omne instrumentum comptorum, seu aptum ad comendum ; (2) instrumentum, quo veriimus, scopae; (3) spathula. A χχΧΧύνω. pulchrum, seu venustum reddo, orno, honesto ; (2J verro, mundo ; et (3) χχΧΧύνομχι, venustor ; nitide eleganter- que me habeo ; (4) glorior, mihique ipse placeo. Kj^?r75« χν,γω νίξβι xxXXvvtT πΧόχω, Eye. 338. χ°υσω φαιίρα. όίθτί, ib> 862. ' Α χχΧΧος. * * χχΧΧωπίζω, f. Ίσω, decoro, elegantem et venustam faciem facio, sed fere de curi- oso nimis studio ornandi, et sic ctiam tropice ; (2) orno. Hinc χχΧλωπίζομχι, ornor, glorior, mihi placeo, artem osten- to. Ex ώ-ψ, ώτός. Hinc χχΧΧώπιο-μχ, χτος, το, ornamentum, cul- tus, inpr cultus superfluus. χχΧΧωπισμος, χ, b, idem. Ab eod. χχΧΧωκις-ϊ,ς, Si b, cultus (in vestitu) nimi- um studiosus. Ab eod. χχΧΧωπις-ιχος, i), ov, ad comendum vel or- nandum aptus. Α χχΧΧωπις-^ς. χχΧΧωπΊϊξία, χς, i], cultus in vestitu nimi- um studiosa ; (2) comptrix. Ab eod. χχΧοζχμων, β, funambulus, Man. χχΧοζχτης, χ, b, funambulus, Gl. V. et Ph. (2) grallator. A xxXov et βχίνω, incedo. xaXobilas -χαΧος, χ, b, honestatis magister, honesta docens. χχλόΐξγος, ov, beneficus, Man. χχΧοφης, \ς, commodis moribus prasditus, comis, mitis. χχλόθξΐξ, τξϊχος, bene comatus, item juba- tus, de equo. χχΧοιωνις-ος, χ, ο xx) ίι, qui boni est augu- rii, seu ominis. Ex οιωνός. χχλοχχγχθίχ, χς, i), probitas, integritas et honestas. χχΧοχχγχθιχος, i), bv, honestus, probus, in- teger. A χχΧοχχγχθος, 5, b xx) r), idem. Ex χχΧος, xx), et χγχθός. χχΧοχοπίω, ω, hgna ca?do, findo. A xbl' Xov et χίπτω, cado. χχλόμοςφος, ov, pulcher. Α μοξφ-ή. KA~AON, χ, το, lignum. χαΧοπϊϋΊΧον, χ, το, lignese compedes. xxXonohiov, χ, το, pes ligneus, instrumen- tum sutorum, forma calcei, norma. Ex χχλον et !τ?ί. KAM Κ AM KAM χαλοποΰιώκτης, α, e, ap. Comic, v. χχλωπ. et χολλοπ.• χολοποήω, ω,, f. ησω, benefacio, bonum fa- cio. χαλόπας, οδός, ό *«ί ί, pulchros pedes ha- bens; (2) ligneum pedem habens; (3) pes ligneus, forma calcei, norma sutoris. Ex χαλός vel κοίλον, et 3•«. ΚΑΛΟ' 2, η, ov, pulcher, formosus ; (2) de- cens, decorus, honestus, laudabilis, egre- gius; (3) probus, bonus, aequi bonique amans; (4) strenuus, fortis ; (5) jucun- dus, suavis. Hinc το χαλον, 5, decus, ornamentum, commodum; et compar. χαλλίων, pulchrior, superl. χάλλι?ος, pulcherrimus, et adv. χαλον, pulchre, belle, honeste. To χαλον, idem. Ύίτυξ' Ιμιν το χαλον πιφιλχμίνι, Tkeocrit. 3, 3. " Οπόταν δε xx) το χχλόν Ικίϊνο «Sjj» Luci- an. in Imaginibus. χχλος, α, β, rudens, funis nauticus ; usita- tius χάλως. χχλοτίθήνος, Ό »eu ή, bene nutriens ; (2) be- ne nutritus, Hes. Ex τιβηνός. χχλοτύπος, α, ό κχ) η, ligna tundens. Ex χαλον et τύίττω• χχλοφόξος, ό, qui ligna portat, calo, Ath. χαλόφξων, όνος, ο χα) ή, benevolus ; (2) pul- chra mente prasditus. Ex φξην. χαλπάζαν, equum in gressum exsultantem urgere, vulgo callopare ; summis pedi- bus et molliter incedere. ΚΑ'ΛΠΗ, ης, η, urna, situla, hydria, ur- ceus: χάλπις, ιΰος, η, idem. χάλπιον, α, το, genus poculi. A χάλπη. χάλπος, poculi genus, Hes. κχλύζη, ης, i,casa, tugurium, gurgustium; (2) caverna; (3) cella. Α κχλύπτω. χαλύζιον, α, το, tuguriolum, casula, gur- gustiolum, Dim. a καλύζη. χχλυζίτης, α, β, qui in tugurio habitat. χαλυζοποιίω, a>, et κχλυΖοποίίμαί, gurgUS- . tia, seu casas facio. Ex κχλύζη et ποιίω. χαλυζος, α, e, thalamus ; (2) ex velis ob- ductis facta seen a, Hes. Α χχλύζη. χχλνκίζω, f. ίσω, floreo, Hes. Α χάλυξ. χα,λύκιον, α, το, calj'culus. Ab eod. χχλυχο?ίφάνος, ov, coronam e rosis recen- tibus gerens. Α χάλυξ. χαλυκώϊης, <ος, ο χα.) η, calyculatus, caly- cula intectus. Ab eod. κχλυχωπις, ιίος, η, roseam, i. e. pulchram faciem habens. κάλυμμα, α,τος, το, velamen, velum, teg- men, tegurnentum. Α καλύπτω. χχλυμμάτιον, α, το, parvum tegmen. Dim. χχλυντν,ριχ, τα., festum ap. Athenienses, Ε. M. χάλυξ, ΰχος, η, calyx, flos rosae nondum apertus ; (2) omnis folliculus, seu omne putamen, quo aliquid continetur ; (3) ornamentum muliebre ; (4) nomen her- bs. Α κχλύπτω. χάλυξις, calix rosa? ; (2) ornamentum quod- dam e rosis, Hes. Quasi a χχλύσσω, quod esset tego. χχλυπτηξ, ηξος, ό, tegmen, operculum ; (2) tegula, imbrex. Α χχλύπτω. χαλυπτηξίον, ου, το, operimentum. Ab eodem. χχλυπτος, η, ov, opertus, tectus. Α κα- λύπτω. χχλύπτξχ, ας, η, tegmen capitis muliebre ; (2) tegurnentum, operculum quodvis. χαλύπτξην, Ion. pro χάλυπτξαν• ΚΑΛΎ'ΠΤΩ, fut. ψ ω , tego, operio, velo. TV hi μί hit κάλυπταν πίπλοις s -ίξνα; Eur. Andr. 832. Κάλυψα/ τίνα. τάφω, sepeli- re. Κίκαλυμμίνον το ίΰαγγίλιον 2 Cor. χχλύψχι, a. 1. inf. act. χχλχα,ίνω, purpureo colore tingo ; (2) alta mente cogito, alte ammo verso. A ΚΑ'ΛΧΗ, ν,ς, vi, flos vel animal, quo pur- . pura tingitur. Hinc χάλχιον, u, το, purpura χάλχγ tincta. χοίλώ, f. 1. ind. act. Alt. pro χαχίσω. χχλώΰιον, ν, το, funiculus nauticus; (2) quivis funiculus. Α χά,Χως. χχΧαινοΙιώχτ'ής, u, ό, qui consectatur pul- chros. Ex χα,Χωπος et ο*ιά>χοι. χα,Χωπος, ij, ov, pulcher adspectu. Ex oi-i/. ΚΑΆΩ2, uoi, vel ω, Ό, rudens, funis nau- ticus. ΤΙάντα, χά,Χων χινίΤν, Proverb. χα,Χως, adv. pulchre, rccte, belle, honeste. χα,Χως-ξόφος , u, ό xx) ή, qui funes conficit. Ex xxXaii et s -ςίφω• χχμχΜίχς, ν, Ό, ut χχμχχίκ; ,, crepitatio, sonitus. A pr. χχνχχν,Ιχ, adv. cum strepitu. Α χχνχχΫ]. χχνχχγ$ον, adv. idem et ab eod. χχνχχν,πχς, sonipes, Gl. V. χχζαχίξω, resono, Strepo. Των δ* νπο ffivo- μίνων χανχχ_ιζί π'οσ' ιΰξίΐα χθων, Hesiod. Scut. 337. Α χχναχν)- χχνχχος, streperus, clamosus, Nic. Kccvdxxri, •ν,ς, ?,, Candace. Nomen com- mune omnibus JEthiopia? reginis. xxvl• χυλός, χ, ο, edulii genus, ex amylo, lacte, caseo, et melle. Α χχνϊ>υλος• xxvIvxy,, γ,ς, yi, Persica vestis. Α χάνδυς. χχνΰυλαι, et χχνΰύτχναί, seu χχνΰυτχνίς, et χχνίύταλις, vestiaria, pretiosorum vestimentorum repositoria. Ab eod. ΚΑ'ΝΔΥΛΟΣ, e, idem quod χάνίχυλος. ΚΑ'ΝΔΥΣ, υος, ό, indumentum Persicum. χχνίΐν, a. 2. inf. act. verbi χχίνω. xKvitov, idem quod xa.vi.ovs Horn. xctvioio, canistri, gen. sing. Ion. pro xxvix, a xxviov, canistrum. xxviov, et xuvvv, το, canistrum, cista. A χχνν,ς• XKvftVi a. 2. inf. act. Dor. et JEol. pro xx- vav. a χχινω. ΚΑ'ΝΗΣ, Yiros, e, canistrum, calathus. xxvyjtiov, χ, το, parvum canistrum, Dim. χχνΥίφοξίϊν, canistrum ferre in sacris._ χχνγ,ι*ο\ίχ, v>, gestatio canistri in sacris. χκννφόξος, χ, 6 xx) it, canistrum ferens; Canephorae, virgines sacra portantes, Cic. in Verr. 4, 5. Ex χχνν,ς et φίξω. χχνθχρίζω, apud Ammon. tremo. Α xxr θχςος. Sed vox corrupta videtur, a τχν θχξίζω, Em. χοινθάξίον, χ, το, parvus cantharus, Dim. _ χχνθάξίος, vel χχνθάξίος, seu χχνθχζίος, vi r tis genus. κχνθχξϊί, ίίος, ΐ, scarabeeus frumentum eroctens ; (2) insectum alatum virosum causticum, e muscarum genere, vulgo musca Hispanica. Α χχνθχζος. χχνθαξίτΥ,ς οΐνος, vinum cantharites. ΚΑ'ΝΘΑΡΟΣ, α, ό, scarabeeus ; (2) can- tharus, poculi genus ; (3) piscis quidam littoralis ; (4) nota in lingua Apidis j (5) navigii genus. xxvOy,?jci, ων, τχ, clitella?. Α χχνθ'ηλίο;• χχνθγλιος, u, ό, asinus magnus j (2) bardus, stolidus. Α χά,νβος. χχνθις, ίίος, ή, asella, Dim. ab eod. χίνθβς, χ, ό, asinus, Etym. Α χχμπτω. ΚΑΝΘΟ" 2, Sf, ό, oculi angulus, nirquus ; (2) canthus, ferrurn, quo rot» vincinn- tur. ΚΑ'ΝθΩΝ, uvoi, ί, asinus, Arist. Vesp. 179. Α χάνθος. χχνΊσιον, ν, το, parvum canistrum, Dim. a xxyq;. χχνις-ρον, ν, το, canistrum, Hes. Ab eod. KA'NNA, vel xxvvy, %ς, ή, canna, storea. xxwxS;voi, ivy, iv ov, ex cannabe factus, stuppeus. A KA'NNABI2, et xavvxSos, cannabis, stup- pa, Angl. hemp. xxwiurx?, JEol. pro χχτχννυσχ?, aor. 1. apud Horn. Odyss. 15, 463. Α χχτχνινω. xxvvn, ν,ς, 'h, idem quod xxvvx. χανννμοποιος, S, i, qui storeas seu tegetes conficit, Pollux. Ex x£vs*s et ποήω. χχννομος, JEol. pro χχτάνομος, legitima. χχνονχξχν;;, ν, ό, prsfectus canonum, qui monachos ad canendos canones in vigiliis excitat. Ex χχνων et ίξχή- χχνονίχς, s, ό, et plur. xxvovixi, apud Hip- pocr. quibus ventres velut ad canonem sive regulam exacti sunt, h. e. substricti, non prominentes. Α χχνών. χχνονίζω, fut. ίσω, ad regulam dirigo, ad normam exigo ; (2) per certas regulas seu canones constituo aliquid, veluti xx- νονίζίτχι, apud Gram, diciturde regulari forma dechnandi et conjugandi ; (3) in canonem Scripturarum refero aliquid; (4) concinno, modulor. Tij πίίξχ τνν ίνίςγίΐχν φχζμάχω» χχιιονίζίΐν Diosc. Ab eodem. xxvovixos, r„ ov, canonicus, regularis, re- gulae consentaneus ; (2) in canonem Scripturse relatus. Ab eod. χχνονιχως, adv. regulariter, rite, secundum regulam et normam. χχνόνιον, n, το, lignum, cui in navibus ca- taphractis tabula? incumbunt ; (2) libel- lus, seu quodvis tractatus seu operis ge- nus, Dim. a χχνών- xxvovis, ilo;, vi, scriptorium instrumentum, quo utuntur elegantius scripturi ; (2) librorum seu chartarum volumen. Ab eodem. χχνόνιο-μχ, το, regula, regularis ratio. χχνονιο-μος, £?, ό. norma, Man. xxvUv, το, et plur. xxvx, canistrum, ca- nistra. χχννπόίχτο;, JEol. et Dor. pro χχ) χννπό- υγ,το;• χχνυο -tvis, ό, canusina pamula, item pasnula quscunque, sc. φχινόλνι;. χχνυς-ξον, το, idem quod χά.νχ$•ξον, Poll. KANil'N, όνος, ο, proprie examen in libra ; (2) regula, norma, unde judices, quorum judicium in abquo genere sequimur, item, excellentes in aliquo genere χχ- νόνίς dicti ; (3) calamus, circa quern tex- tores fila involvunt j (4) virgula;, quibus olim clypeos tenebant ; (5) palus, seu lignum erectum, mensura saltus, omni- noque mensura et portio certa alicui at- tribute ; (6i tributum statum j (7.^ de- creta conciliorum ad mores pertinen- tia ; (8) psalmus et cantus certis diebus ordinarie cantari solitus; (9) catalogus librorum divinorum, item, hominum certo collegio adscriptorum, unde et or- do Clericorum. χχνωπιχον, S, το, pityusa, herba. A ΚΑ'Νί2ΠΟΝ, n, το, sambuci flos. xS.%, Mol. pro xxl έ|. χάζγ,γίΐ£ί, excitavit quoque, JEol. pro xx) 'έξγ,γ$ΐξί, 3. sing, aor; 1. ind. act. verbi 'φγίίξω. χχπάνχξ, nomen partis in curru, Poll. χχπχνη, v,i, 'h, praesepe; (2) rheda; (3) pars quaedam currus ; (4; galea e pilis. Α χχπτω. χχπχνιχοί, unde χχπχνιχώτίξχι raagis sa- tiantia, grandiora ; (2) curulis. χοίπατχ, JEol. pro χχ) 'ίπυτχ, etpostea. χχπίλχιον, idem quod χαπνίλχιον• Κχπιονχχμ, i\, Capernaum. Nomen urbis, χχλιτον. Vicus consolaiionis. χχπιτος, », Ό, fossa, fovea, scrobs, condito- rium, sepulchrum. Α σχίπτω. χχπίτωλ)ς, ί, sc. χυλνι, palatium Capitoli- num, Ep. χχπίυατΥΐς, S, i, pabuli inventor, Strabo, lib. 13. χχπ'/ι, *ι?, '\, praesepe; (2) pabulum equis in praesepi appositum. Α χχπτω. χχπν,θίν, adv. a praesepi, Suid. χχπΥ,Κιίχ•, us, rii ars institoria, ars cau- ponaria ; (2) cauponatio, ipsa caupo- nandi actio. χχπ«λ$ϊον, u, to, caupona, popina, taberna. ( 290 ) χχπνιλΐυττιί, »» &, nundihator, Gl. V. A χχπτιλίύω, fut. iinrai, cauponor, caupona- riam exerceo ; (2) nundinor, cauponor, callide et avare tracto. Ty,v ύ&ντ,ν xii πξος "Ρωμαίας χξυσίν ζχπνλώοίτίς, He* rodian. de Germanis. Α ζχπ%\ος. χχπΥίλιχος, *i, ov, cauponarius, ad caupo- nam pertinens. Hinc χχπηλιχίι, Us, ή, sc. τίχνί), ars cauponaria. Ab eod. χχπνλιχως, adv. cauponarie, cauponum more ; (2) fraudulenter, dolose. χχπγ,λιαν, χ, το, taberna. Α χάπν.λος. Unde. χχπΥίλΊς, Ί'δος, >h, qu* cauponariam exercet, copa. χχπηλοΰύττις, χ, ο, qui cauponam subinde ingreditur; ganeo, tabernarius. Ex xi- πηλος et Μω, subeo. χχπνιλον, dolo fraudeque vitiatum, adul- teratum. A ΚΑΊΙΗΛ02, x, i, caupo ; (2) institOT* cujusque rei propola. ΚΑΠΗ'ΡΙΑ, placentae genus, Suid. Κχπ), JEol. pro χχ) \π), et in. χάπίθνι, %ς, y\, mensura duarum choenicum Atticarum vel sex cotylarum. Α χά,πνι, unde et Lat. capis. χχπνύω, fumigo, sufEo, Poet, pro χχπνίω. χχπνίλχιβν, resina sponte profluens, e χχπ- νος, quia igni admota multum fumi edit. χχπντι, Υ,ς, ν), caminus, fumarium. Α χχπ• νός. χκπνΥίλος, ov, fumidus, Nic. χχπνίχ, χς, v\, fuligo ; (2) vappa. Ab eod. χχπνίχς, χ, β, fumosus ; (2) lapis ex jaspi- dum genere ; (3) vinum vile, vappa ; (4) vinum fumosum, quod in fiimo suspen- sum fuit, Apr. χχπνιχω, ω, fumigo, fumo. Ab eod. χχπνιζόμίνος, infumum evanescens, part. pass, verbi χχπνίζω, f. ίο-ω, fumum excito ; (2) ignem accendo ; (3) mfumo, fumigo, fumo in- ficio ; (4) fumo ; (5) ignem accendo con- vivii gratia. Κχπνιο-σ-χν τι χχτχ χλιο-ί- χς, χχ) Ιΰπνον ϊλοντο, II. 2, 399. χχπνίον, χ, το, parvus fumus, Dim. a χχπ• νός. χχπνκτις, ίως, ν), idem quod χχπνισμχ, α,τος, το, infumatio ; (2) thus in- censum. Α χχπνίζω. χχπνΐ5•ός, yi, ov, fumigatus, infumatus. χχπνοΰόχΥΐ, γ,ς, v\, fumarium. Α δίχομχι. χχπνοΰοχϊϊον, Χι το, idem. Ex iisd. χχπνοΐόχνι, Υ)ς, i\, idem et ex iisd. χχπνοΐόχον, χ, το, idem et ex iisd. χχπνόβμχι, suffumigor. °H νυν xxrvxrxh Eur. Troad. 8. χχπνοποίός , ov, magnum fumum edens. ΚΑΠΝΟ ν 2, S, e, fumus; (2) ignis ; (3) fu- maria, herba quaedam, Angl. fumitory. χχπνοσ^ξχντΥ,ς, χ, et χχπνοσβξχντΥ,ς, χ, ej fumi olfactor, sordidus et praparcus. χχπνοτοχύχ, v\, fumipara, Apollin. χχπνχχος, χ, i, tubulus, per quern fumus exit. Ex χχπνός et %χω. χχπνώΐΎις, ιος, ό χχ) ν, fumosus, fumidus ; (2) nebulosus ; (3) faeculentus. Ab eod. χχπος, χ, ό, flatus, spiritus, anhelitus ; (2) cortex palmae, in quo fructus latet et primum germen. χχππάλχξ', ad elavos cassidis, JEol. pro χχτχ φχλχξχ, II. 16, 106. χχππάξίον, χ, το, parva capparis, frutex et fructus, Dim. a ΚΑΊΙΠΑΡΙ2, ia>Si v, capparis, frutex spi- nosus. χχππχύα, 3. sing, prass. ind. act. Mol. pro χχτχπχύιι. χχππιΐίον, per campum, Mol. pro χχτχ sre- fo'ov. χύππίο-ί, decidit, 3. sing. aor. 2. indie, act. Mol. pro χχτίπιο-ί, a verbo χχτχπίπτοα pro χχτχπίτω, decido. Κχππΐβ-ον iv ι\%μ• νω, decidi, //. 1, 593,. Κχπποφόξος, χ, β χχ) υ]. Kappa ferens inus- tum vel quocumque modo imprcssum. Ex Κχππκ et φίξω• χχππυξίο-χο-χ, aor. 1. part, act f. g. Mol. pro χχτχπυξ'ισχσχ, a χχτχπυείζω. χχπξάινχ, v^, Yi, libidinosa. Α χχπξος. χχπξάω, ω, subo velut sus aprum appetens, prurio. Ab eod. χχπφχι, at, carnes in genitali cameli pro. minentes, Suid. χχπξίχ, χς, Μ, virus ex genitalibus scropha- rum. Α χάπξος. χχπξιχω, ω, subo, prurio. Ab eod. χχπξίξοί) idem et ab eod. KAP KAP KAP κ&χζίβς, », ό, aper ; (2) rostratus. Ah eod. χάτζίος, u, i-xai •$, aprugnus; ut ζατρίνς πςώξκς, aprorum instar rostratas pro- ras. κατςίσ•χ»ς, l, piscis nomen qui et rays ap- pellator, Ath. ΚΑΊΙΡ02, a, o, aper, verres ; (2) virilia. χχχροφάγος, i xxi ή, aprivorus, Hes. χχτ'ξοφύλχί, β, caprarum custos, Ep. χχπξόω, idem quod χχπξάοι, V. L. Ρίοατξύζω, idem quod χχπξάω. ΚΑ'ΠΤΩ, repetitis identidem et interpel- lantibus morsibus appeto, et vellicatim carpta demitto ; hinc edo, avide edo, mordeo. Ύχς βξιι^όμας ίμπΙΊίας χάπ• τετε, Arist. Αν. 245. χχτύξΐχ, et xaxvp'ihta, τα, crustula, pla- centa? genus. καπνξίΖω, clare et sonore rideo, cachinnor; (2; gula? indulgeo et ventri servio. ζάπυζκ, v\, tunica Persica manuleata. αοντυξοίομαι , ζμχι, torreor, callidus vel fer- vidus sum, Strabo, lib. 4. A χαπυξϊς , ξχ, ζον, torridus, adustus ; (2) ef- flans, exspirans. Α χχπύω- Hinc χχπυξόω. calidum, fervidum reddo. χχπΰω, flo, exspiro ; ut hinc sit a. 1. \χά• πνσνι, efflavit, ap. Horn. 'Atro δε -φνχ-ην \χάπυο-σι, H. 22, 467. Α χάπος. χάπω, idem ; f2) antiquitus, capio, Em. χάπων, ωνος, b, capo, gallus castratus. xxp, pro χάζα, caput, It) xxp, in caput. KA X P, Κχξος, ό, Car, gentile; (2) manci- pium Caricum, homo nauci. ίζχξίς, Ca- res. χά,ρχ, το, caput; (2)' vertex; (3) tota fa- des. Α χάξνινον. χχράζιον, is, το, parvus carabus ; (2) navi- cula, in Lex. vulg. Dim. a χάξχζος. ζχρχζοαΗς, ίος, ο xxi ή. carabi speciem ha- bens. Ex χάξχζος et ίΐδος, forma. KA'PABOS,», β, carabus, animal marinum e cancrorum genere. χαξαζοτξ άσωτο;, ov, carabi formam habens. χχζχξύΐν,ς, ίος, Ό xxi ν), ecaraborum gene- re. Α χάρχζος. χχξχ&οχίω, ω, f. v]„ capitis resectio. χχρχτομος, ν, ο xx) ν), qui caput amputat, caput abscindens. Ex χάξχ et τίμνω. χαξάτομος, is, ο xxi ν), cui caput amputa-* turn est. Ex iisd. χχξζχνίζίΐν, χχξζάζίιν* et χχξξχΐζίΐν, Ca- rice ac barbare loqui, Hes. χάοξχνοί, Barbarus, JEsch. Agam. 1070. K^PB ΑΤΓΝΗ, τα, 'h, vile et rusticum cal- ceamentum. χχξδαμϊς, iioi, v), idem et ab eod. χχρΖχμογλύφοζ, e xx) '/\, admodum parcus, ita ut etiam e nasturtio exsculpat, quo vitam toleret. Ex χχξίχμον et γλύφω, χαζίχμίζω, cardamum imitor ; (2) aspero vultu sum, aspere intueor. χχεδχμινΥΐ, ης, -h, herba nasturtio similis, Cardamine. Α χάζδχμον- ΚΑ'ΡΔΑΜΟΝ, α, το, nasturtium. Angl. CRESSES. χαβάμωμον, α, το, cardamomum, planta aromatica. Ex χάξδχμον et χμωμον, quia utrique simile. χχβΰχξ, χος, Ό, mercede conductus miles. Vox barbara, ap. Ammon. ΚΑΡΔΙΆ, ας, i), cor; (2) animus; (3) os ventriculi ; (4) adfectus, appetitus ; (5) medulla arboris; (6) alveus clepsydra?. Hinc χχξ&ιχζος, ν), ov, cordialis; (2) cardiacus, cui cor vel potius os ventriculi dolet, χο)ξ>>ιχλγι7ν, dolore cordis adfici. A χχζ&ιχλγτ,ς, ίος, ό xxi r), cui cor dolet ; (2) cordis dolorem adferens. Ab άλγος, χαξΰιχλγία, ας, ή, dolor eordis, vel potius oris ventriculi. Α χχ^ιαλγ^ς. Unde χαβίχλγιχος, r), ov, cum dolore cordis con- junctus, cordis dolorem invehens. χχβιάω, ω, cordis dolorem sentio, seu po- tius dolorem ventriculi. Hinc χχξΰιόων- rx, apud Nicandrum pro χχξΰιωντ», χχξ- ϊιχοντα, acc. sing. part, praas. χαεδιν/ιμα, χτος, το, capitis gravedo. "Vox lonica, Erotianus. Ex xaea et hivi7o- θχι. κχ$ιοζολί7σ-θχι, corde vulnerari, contrista- ri, Hes. Ex xxolix et βολν). χχξΐιοζόλος, n, ο χα) 'λ, cordi noxius. Κχξ- διοξόλχ βξώματχ, Aret. Ex iisd. χαοΰιογνώς-νις, is, ο, qui corda novit, cordi- um scrutator. Ex xagtia et γινώο-χω- χα$ίοπονίω, cordis dolore vexor ; (2) ani- mo angor. χα&ιαλχίω, cor extraho vel evello. Τά. Ίγχχτα ίζάίξων xxi χχξΰ&λχων, Luc. Ab ϊλχω. χχξδιχλχία, ας, i), cordis, extractio, seu e- vulsio. χχξΧιοφυλχξ, αχός, β, ferreum tutamen pectoris apud Romanos. χαζΖιόω, ω, f. ώσω, vulnero. Pass, χχξΰιΐίο" θχι, Hes. χχξ$ιζξγ(7ν, de victimis, q. d. cor laniare, apiid Etym. victims cor adipe tectum igni imponere; a. 1. med. χχξδιώσχσθχι. Α χχξΰία• χχξΰιωγμος, s, e, dolor cordis seu ventri- culi. A χαφιώσσω, et χαξ^ιωττω, ventriculi dolo- rem sentio. Α χχξΐίχ. χαςδοπίϊον, is, το, capistrum, quo servi pin- sentes aut farinam subigentes a come- dendo arcebantur. χαξδοπογλύφος, ό xxi ν), qui alveos seu mac- tras sculpit seu conficit. Α γλύφω• ΚΑ'ΡΔ0Π02, a, y, mactra, alveus, in quo farina subigitur, Arist. Nub. 670. χχξ•/ι, το, indeclinabile, caput. Α χχξ^νον- χχξγ, 3. sing. a. 2. conj. pass, verbi xugu. χάζ'/ιχξ, ατός, το, caput. Α χάξ'/). χχξνζχξχν, capite gravari. A seq. χχξν&χξχω, ω, fut. vjtru, gravedine capitis laboro, gravor capite. Ex χάξη et βάξος, pondus, gravitas. χχξ'/ιζχξίχ, et χχξν,ξάξίΐα, ας, ν), gravedo capitis. Ex iisd. χχξΥΐζαξίχν, capiti gravari. Ex iisd. χχζΫ,ζχζίχος, ν, ov, gravedinem capitis in- ducens, caput gravans. Α χχξ^ζχξίχ. χχξ^ξχξίτΥ,ς, ν, ο, sc. οίνο?, vinum gravedi- nem capiti adferens, Suid. Ex iisd. χχξν,ζοάω, ω, caput clamoribus diruptum haueo ; (2) vertigine laboro. Ex χάξη et βοχω. χχρΥ,χομχω, ω, caput comatum habeo, ca- pite crinito sum. Hinc illud Homeri- cum χχξΥίχομόωντίς, comantes, capillati, pro χαξ'ήχομωντίς, χχξ'ήχομάοντίς• A χόμη. χαξν)ναι, aor. 2. inf. pass, verbi χα'ρω• KA'PHNON, is, ro, caput; (2) vertex, summitas ; (3) ars. χάρητος j gen. sing, per Sync, pro χαο^χτος. Κχξίχ, χς, vi, Caria, regio Asiae mmoris. xxgiliov, et χχξώάξίον, n, το, parva squilla. Α χχξίς• χχξίζω, Carum more ago. καρχοίξγνις, ίος, ο χα} η, a Carica gente factus. Ex Κχξΐχίς et ϊξγον, opus. Κχβιχος, ν), ov, Carius. Α Κάξ• χχξΐχ2ν, το, medicamentum, unguentum, ulcera purgans ; (2) oleum quoddam, a- pud Athen. χαξίνχι, ων, αϊ, mulieres, qua? planctu pro- sequebantur funera, e Caria fere orta?. Α Κχςίχ. χχξιόω, unde χαςιωϊχι, perimere, Hes. A χαξ, pro xv,p, mors, χχξίς, /δβί, ν),, squilla, piscis caput permag- num habens. A xxpv\. xxpis-), adv. Carice, more Carum. ΚΑΡΚΑΓΡΩ, resono, sonitum edo; (2) pulsatus vibro, tremo. Kaexxigi δε γχ7χ triitov», Β. 20, 157. χχρχχρος, ξχ, ξον, crispus seu hirtus, Sim. χκξχινάΰίς, ων, χ!, parva animalcula can- cris sim.ilia, colore fulvo. Α χχρχ7νος. xxpxUiov, α, το, parvus cancer, Dim. A ΚΑΡΚΓΝ02, vel χαςχίνος, α, Ό, cancer, animal χμφίζιον ; (2) sidus cceleste ; (3) morbus ; (4) vinculi genus ; (5) genus calceamenti ; (6) forceps ; (7) instru- ( 291 ) mentum, quo pessulus attolitur ; et (8) χχξχίνοι, ossa duo jugalia, qua? prope tempora committuntur. Hinc χχξχινόω, ω, cancro adsimilo ; (2) cancro morbo infesto ; χχρχ,νΖσβχι, cancro ten- tari. χχξχινώΐνις, ίος, β χα) ν\, cancro similis ; (2) e cancrorum genere ; (3) a cancro exe- sus, cancrosus. Ab eod. χχξχίνωμα, ατός, το, carcinoma, cancer morbus. Α χαξχινόω• Κχξνίάται, ων, β/, Carneata?, ca?libes qui- dam Apollinis Carnei ministerio desti- nati, Hes. Κάξνΐιχ, vel Κάξνια, τα, sacra Carnea, quai celebrantur in honorem Apollinis Car- nei. ΚΑΡΝΕΓ02, is, h, Carneus, Apollinis cognomen, a Carno, ut putatur, Jovis et Europa? filio, Hes. Κ.χρ.νίον7χχι, ων, et, victores in ludis Carneis Ex Ka§vs/oj, seu Κάξν.χ, et vlxv,. KA'PN02, ίος, το, pediculus ; (2) ovis ; (3) pecus, Hes. χάξοινον, ν, το, carcenum, mustum decoc- tum. Ex χάξχ et οίνος. KA'POS, \s, o, sopor cum gravedine, mar- cor, Nicand. Ther. 728. Κχρος Ιί μιν άμφίχάλυψί Τίοξφύξίος, Apoil. Rhod. 2, χάρος, vel χάξον, herba qua? in officinis Carui ; al. χάξίον, et χάξίον, item χάξνον, necnon χαξνχζάΐιον, Angl. carawa-xs. χαξόω, ω, soporem cum gravedine adfero. Et in pass, gravedine soporis adgravor, ebrior, alto gravique somno corripior. Α χάρος. ΚΑ'ΡΠΑΙ, putantur esse vermes in oleis. ΚΑΡΠΑΓΑ, χς, ν), saltationis genus. χχξίτάλιμος, celer, rapidus. Quasi ab Up - πάλιμος, ab αρπάζω, rapio. χχξπαλίμως, adv. cito, raptim. χχρπαλίον, το, idem quod χάξπωμα, Hes. χαξπαο-ινος, vi, ov, carbasinus. A ΚΑ'ΡΠΑ^ΟΣ, is, v), venenatum quoddam medicamentum; (2) carbasus. χχζτύχ, χς, ν], fructus perceptio, ususfruc- tus. Α χχξπίύω. χχρτί~6ν, is, το, fructus. Ab eod. χχβτιύω, fut. ίύο-ω, fructum percipio ; (2) fruor. Πολλά? πξάξας χαξτηύσίται, D. Hal. Α χχρπ'ος. ΚΑΡΠΗ'2Ι0Ν, is, το, carpesium, festuca tenuis. χχξψία, ας, y, idem quod χαξτίία. Α χχξ• sroff- χχξτίξω, et χχξπίζομχι, fructum decerpo, defrugo, fruor ; (2) adsero, χχρπίζομχι, in Ubertatem adseror. Kxg^i%iso-t δε αυ- τήν Ίν 3-ίξίΐ, Diosc. χάξνιμος, ίμν,, ίμον, fvugifer, ferax fru- gum, fructifer ; (2) ad fructus edendos aptus. Α χχξτός. χχξπϊς, ί$ος, ϋ), vindicta, adsertio. χχρ',τιο-μος, S, ό, fructus perceptio, usus- fructus ; (2) defrugatio ; (3) vindicta, adsertio ; (4) mancipatio. Α χχρπ'ίζω. χχρπις-ύα, ας, r„ adsertio in libertatem, quod mancipii brachiale caperetur, quod carpus dicitur. χχξπΐξν,ς, S, ό, adsertor, vindex. Ab eod. χαρποζ,άλσαμ,ον, is, το, balsami fructus. χχζ-ζόζξωτος, is, Ό χα) ν), fructum exesum habens ; (2) fructum esculentum habens. Ex χχρτος et βξώα-χω, comedo. κχξπογίνιθλος, u,• Ό, generator fructuum. Α γινίθλη. χαρπογονίω, fructum gigno seu fero. χχξνογονία, χς, v\, fructus editio, quum stirpes fructum pariunt. A χαρπογόνος, is, e xai v), fructum gignens, frugifer. Ex χχρ-χος et γίνομχι, gigno. xaPTohio -μα, ων, τχ, manica? seu vincula, qua? manui injiciuntur. Sic abusive Lex- iphanes Luciani ; cum sit ornamentum manuum, Gl. Vet. καρχόΖίο-μος, lemnis- cus, articularia fasciola. Α ΰίο-μός. χχξποΰίο'μιος, lemniscatus, Gl. V. xapTOhOTttPx, vi, fructuum inventrix, s. da- trix. A χχξτοδότνις, is, Ό, fructuum seu frugum da- tor, frugifer. Ex χχρτος et Ιότν,ς. χχφτολογίω, ω, f. %σω, fructus lego, vel col- ligo. Ex χαζπος et λίγοι. χαρτομαν/,ς, ίος, Ό xxi *j, luxurians fructu, nimis fructificans. Α μαίνομαι. χαρτόομαι, ϊίμχι, fructum percipio, fruor, exhaurio fructibus. Έχ τύτων χχξτί- μχι ασφάλαα? xx~i tvx?,iiay, Xen. Ώς T2 KAP KAP KA2 α,Ο.χτΰν ομμ' \μο) φ'Αμνις άνασχον τησίί νΖ* χχξτύμεθα, Soph. Track. 203. χχξποποιος, S, β χα) ν), fructificus. Α «οιεω. ΚΑΡΠΟ' 2, 5, β, fructus; (2) semen cum suo involucro ; (3) semen quodvis ; (4) utilitas, emolumentum ; (5) junctura ma- ntis cum bracbio, carpus. Ο/ χαξ-το), segetes. χκξποσπόξος, β, fructuum sator, Man. χχξποτοχεω, fructum pario vel fero. χαξ'χοτοχΊχ, ας, ν), fructus editio. A χχξ-τοτόχος, ts, ο χα) v), fructum pariens, frugifer, fructifer. Ex χχξ^ος et τίχτω. χαξτότξοφος, if, e χα) 'h, frugibus nutritus et altus j χαξποτξόφος, fructus alerts, fru- gifer, alinus. Α τξίφω. χαξτοφαγε7ν, fructibus vesci, item fructi- bus victitare, Arist. A χαξποφά,γος, ο χα.) ν), fructibus vivens, fruc- tuum esu vitam sustentans. Α φαγείν. χχξποφοξίω, fructum fero, fiuctifico. Άυ- ioumt'/i γχξ v) yri χκξποφοξα, Marc. 4, 28. Καςποφοξύμίνον, Col. 1, 6. χκξπβφοξίχ., ας, v), generatio fructuum, u- bertas. A χαξτοφόρος, n, ο χα.) ν), fructus ferens, fruc- tifer, frugife^-. Ex χαξτος et φίξω. χχξτοφυίω, ω, fructus edo, seu gigno. Ex χχξπος et φύω, gigno. χχξποφύλαξ, αχός, Ό, fructuum custos. fructum ofiero, fruendum of- fero ; pass, seu med. fructum percipio, colligo, fruor, utor. Α χαξτός. χχξπωϊνις, ίος, ό χα.) ν), fructuosus, Gl. V. χάξπωμα, ατός, το. fructus, qui percipitur, quaestus ; (2) oblatio, sacrificium, hostia, victima. Α χχξτόω- χαρ-χώσιμος, n, ό χα.) ν), ex quo fructus capi potest ; (2) frugifer. Ab eod. χάξπωσις, ίως, ft, fruitio, usus rei fructuo- sus ; (2) holocaustum. Ab eod. χχξτωτος χιτων, vestis talaris, 2 Meg. cap. χάρρα, adv. continuo, pro χατάρρχ. χχρόίζω, demulceo ; χχβρέζνσχ, II. 5, 424. Ex χα,τα et ρίξω, facto. χάρρων, όνος, ό χα) ή, melior, preestantior, fortior, Comparativ. Dor. ab αγαθός. χαξσία, ας, ν), obliquitas. Α χάξσίος. KA'P2102, ία, ιον, obbquus. ^ χάξσις, ίως, ν), tonsura. Α χ,ίΊξω, tondeo. χαξσίως, adv. oblique. Α χάξσιος• χάξτα, adv. valde, vehementer, admodum; (2) profecto, certe. A χάξτος, pro χξά- τος. χαξταίνω, valeo, vinco. Α χάξτα.. χαξταιπχς, οίος, ο, bos, taurus, apud DeU phos. Α χξατάιος et πχς. χαξταλάμιον, χ, το, parvus χάξτχλλος, Ro- berts. At Gloss. Vet. χαξταλάμιον, car- talamia. ΚΑ'ΡΤΑΛΛθ2, et χάξταλος, χ, β, fiscella, cophinus, seu corbis in angustum desi- nens. χχξτίξχίχμχν, Dor. pro χχξτίξχίχμχν, a χαξτΐξ αιχμές, ν, ο, hastipotens, qui potens est bellicis armis. Ex χΊχμν), cuspis. χχξτίξίω, ω, f. Ϋ]σω, forti animo sum ; (2) persevero, tolero, patienter fero, dufo, perduro. Τβν υποπτιχόν ογχον μόλις αν οι δκλβ; χχτίξν,σίΐχν, I? ocr ; l το"ις χινΰύνοις, Xen. νξος το μίτξίον, id, "Εχων δι χχξ- τψϊς έτ' εν ΙΌμοις, Eur. Hecub. 1205. A χχςτίξός. Htnc χχξτίξν,σις, ίως, *ι, tolerantia, patientia. χαξτίξία, ας, ν), idem. Α χαξτίξός. Hinc χαξτψχος, ν), ov, patientia prasditus, pa- ttens. χαξτίξιχως, adv. toleranter, sedulo. χαξτίζοζξόντνις, u, ό, graviter tonans. _ χαξτίξόθυμ,ος, u, ό χα) η, qui pertinaci ani- mo est, pertinax, tolerans. χκξτίξονλϊ,ξ, vyes, ό y-** ί, -fortiter feriens. Α ρτλ'/ιοΊτω. χαξτίζος, ξα, eov, robustus, potens, qui re aliqua potiri, vel illam retinere potest ; (2) magnanimus ; (3) violentus ; (4) to- lerans, patiens. Α χάξτος, pro χξάτος. χχξτίξύντως, fortiter, patienter. Α χας~ τίξίω• χαξτίξως, idem. Α χχξτίξός. χχξΠξόφξων, όνος, , ό χα) -h, prasfractus ; (2) magnanimus. Ex χαξτίξος et φξτιν• χαξτίξόχιις, ξος, ό χα) ν\, fortis manu. χαξτίξοψνχί&ι ας, ν, animi fortitude A 'i/VX'/r χα,ρ,τίξώνυΐ, ΰχος, ό χα) ή, qui fortes sive robustos habet ungues. Ab en/|. καξτίξώνυχοςι ft, b xai r„ idem et ex iisd. χχξτος, r„ ov, tonsus. Α χιΐξβ• χάξτος, ίος, το, vires, robur, per Metathe- sin, pro χξάτος . χαξτΰναι, aor. 1. inf. act. per Metathesin, pro χξατΰναι. χχξτύνω, firmum reddo, corroboro. Τιτΰνΐς h' ίτίξωθιν Ιχαξτύναντο φάλαγγας, He- siod. Theog. 676. Α χάξτος. ΚΑΡΤΑ, ας, r t , nux juglans, arbor. χαξνάξιον, u, το, nucula, Gl. V. χαξύΰια, τα, nuces, GL V. χα-ξυ-ήδον, χάταγμα, fractura ossis in te- nues partes tanquam nucis fracts. A χάξνον. χχξυΥ-,ξος, ξα, ξον, nuceus, ad nucem perti- nens, nuci similis. χαξύϊνος , ΐνη, ϊνον, idem et ab eod. χα,ξνίσχος, ν, ό, scyphus in nucis modum factus. Ab eod. χαξυϊτΥις, caryites, herbae genus, Diosc. A Plinio Myrsinites etiam vocari traditur. Steph. χαζυχύα, ας, η, condimenti exquisiti con- fectio, nominatim e sanguine, v. xagu- χ'ή ; (2) conditura supervacanea. χαξύχίνμα, ατός, το, condimentum exqui- site factum. A χχξυχίύω, fut. ίνσω, exquisite condio j (2) condio quovis modo. A KAPY'KH, τ,ς, {), intritum quoddam seu condimentum Lydorum, sc. e sanguine ; (2) condimentum exquisite factum ; (3) conditura, seu" condimentum quodvis. χχξύχινος, τι, ov, Epith. vestis, ejus colons, quern subcruenta referunt, subrubicun- dus, niger. ^ Α χαξύχον- χαξύχιον, u, το, idem quod xaei /χίυμα• χαξυχοίΐδϊς, ες, subcruentus, Epith. excre- mentorum, ap. Hipp. χαξυχον, 5, to, medicamentum ex nucibus et aliis rebus. Α χάξνον. (Sed scriben- dum χχξίχον, Em.) χαξυχοτοιίω, ω, fut. ηο-ω, conficio χχξυχ'/ιν' (2) condio suaviterj (3) condimentum conficio A χαξνχοποιος, 5, ό zoCi 'a, qui conficit χαξύ• xt)v• Ex χαξνχ'η et ποιεω. χάξνξ, prceco, Dor. pro χν,ξυζ. χχξύξχισα, a. 1. part. act. Dor. et Mol. pro χαρύζασα, a χηρυσσω. χάξυ\ε, 3. sing. aor. 1. ind. Ion. et Dor. pro ίχ'/,ρνξε•. χαξυοζχφν,ς, ες, niger. _ Α βάπτω. χαξυοχατάχτης, a, 6, instrumentum, quo nuces ffanguntur. Ex χάξυον et χατα- γνύω. χαρυοχοχχόμτίλα, nucipruna, Vet. Lex. ex Plin. χάξυον, ν, το, nux juglans, fructus ; (2) omnis fructus durioris corticis. A xet- ξύα• χχξυονίξβ-ιχχ, q. d. nucipersica, V. L. χαξνόπος, n, ό, nucis succus. Ab οπός. χαξυόφυλλον, ν, το, caryophyllum, quasi nucis folium, fructus, vel etiam flos ar- borls cujusdam Indicae. χχξ υώΐνς, εος, ό χα) ν, nuceus, nucis simi- bs. Α χάξυον. χαςυωτις, ιδος, ή, caryotis, caryota pahnu- la. χαξυωτον, u, to, scyphus in nucis modum factus. Ab eod. χχξυωτος, i), ov, nuceus ; χαξυωτος φοίνιξ, caryota palmula. Ab eod. χαξφαλεος, εα,'εον, siccus, aridus. "Ω,ςΰ' άνεμος ξα-ης ν)ΐων 3-γιμωνα τινάξγι Κχξφα- λίων, θα. 5, 369. Α χάξφω. χαξφείον, α, το, ramentum. Α χάξφ•ή. χάξφνι, iji, τ), stramen, palea, faenum. A χάξφω• χαξφν,ξος, a, όν, e festucis factus. Epith. nidi. Α χάξφος. χαξφίον, u, τβ, parva festuca ; (2) surculus. Dim. a. χάξφγι• χάξφις, ίως, i), idem quod χάξφν). χαξφίτνις, χ, β qui est e festucis compositus, ut χχξφ'ιτ-Ας Β-άλαμος. Ab eod. χαξφοίώτ,ς, ίος,'ό χα) r), festuciE modo gra- cilis. Ex χάξφη et εΤ^ος, forma, χαξφολογίω, ω, f. ησω, paleas, seu festucas lego ; (2) exquisite in alium inquiro, quasi festucam in oculo scrutans; (3) floccos lego et quisquilias in veste hae- rentes. Έάν τι Πξος το τξίχωμα της χε~ φαλνις άπο ■χνίίματος πξοο-ίνεχθνι άχυξον, χαξφολογψαι, Theoph. Char. c. 2. varie autem scribitur, Casaub. leg. χαξφελογν]- σα,ι, alii χαξφολ• Ex χάξφος et λέγω, lego, i. e. colligo. C 292 ) χα,ξφολογία, ας, r,, palearum, s. festucarum, seu floccorum lectio. Ex Usd. χάξφος, tos, το, palea ; (2) festuca ; (3) suculus ; (4) nidus, aves e festucis, &c. (5) tabella, tessera ; (6) putamen pomo- rum. χαξφυλαΊ, α'ι, strata ex festucis, Eur. χαξφύνω, idem quod χάξφω- Hes. χαξφίι• νεο-θαι, Ι'Αξαίνεο-θαι, arescere, corrumpi. Α χάξφω. ΚΑ'ΡΦΩ, sicco, arefacio ; (2) deprimo, fa- cto ut deflorescat, frango. Kag -ψέ μεν ol Xgoa χαλον εν) γναμπτόίσι μελίσσι, Od. 13, 430. Άγν]νοξα χάξφει, Hesiod. Op. χα,ξφώ^Άς, εος, ο χα) ί, stramentitius. χαξχαλεος, ία, ίον, siccus, aridus. χαξχαξίας, n, b, canis marinus, piscis, sic dictus ab asperis, quos habet dentibus ; (2) piscis species. ^ Α χάξχαξος- χαξχαξόΖχς, οντος, ό χα) %, dentibus asper. χάξ\αξος, ν, ό χα) ή, asper, acutus j (2j ve- hemens. K«f χ'/ιΰονιάζω, Carthaginiensium partes fo- veo. Καξχν^όνιος, ν, Carthaginiensis. A Καξχτ,Ιων, όνος, ό, Carthago, urbs Africa*. KAPXH'SION, to, carchesium, summa pars maU nautici^ antenna ; (2) pocu- lum. Κξύψ•/) μεν Vv πεσΰσαν εχ χαξχν)- σ'ιων, Eur. Hecub. 1244. χάξχος, leguminis genus, Steph. χαξχώΐνις, ες, asper, idem quod χάξχαξος, Steph. χαξω, dat. sing. Dor. pro χν,ξω, a χν,ξός. χαξώϊνις, ίος, Ό χα) ν), soporifef, Aret. χάξωσις, ίως, ή, soporatio, actio inducendi soporem, sopor, vertigo. Α χχξόω. χαξωτιδίς, et χαξωτιχα) αξτν,ξίαι, arteriaa quaadam in cdllo. χαξωτιχος, v„ ov, soporifer, soporem indu- cendi vim habens, gravedinem adferens. Ab eod. χασαλζάζω, fut. ά<τω, convitiis et probris meretricium more incesso. Κασαλζάζω τνς εν Τίύλω ?ξατ•Αγχς, Arist. Eq. 35$. A ,χασαλζάς, άΰος, ν), meretrix. A ΚΑΣΑ'ΛΒΗ, τις, ν,, meretrix, scortum. χασάλζίον, u,.to, lupanar. Α χασάλζ•η• xa canes Sparta- ni. xxs -οξίζω, imitor castorium, castorium re- fero. A χχί'όςιον, et χκ$•6ξ'ΐον, u, το, χχ^όιειχ, cas- torea, testiculi castoris ; (2) medicamen- tum e castoris testiculis. A χά,^ωξ. zas -όξνυμι, sterno, consterno, pro χχτχ5~όξ- νυμι, Horn. xxs-opyZtrx, consternens. Κώεχ xxffopyvff» &eovois ενι ΰχιΰχλεοιο~ι, Od. 17, 32. ΚΑ'2ΤΩΡ, βξος, ό, castor, fiber; (2) Cas- tor, nom. propr. f rater Poliucis. χχσχεε, 3. sing, imperf. ind. act. JEol. pro ζχτεσχεθε, a χχτχρχεθω, pro ζχτ'εχω. KATA\ prcepos. cum genitiv. adversus, contra, in, super, de, post, sub. Cum accus. secundum, juxta, per, in, propter, ad modum, ad prasscriptum. Sa?pe per adverbium redditur, ut χα.™ βξχχν, χχ- τχ μιζρον, paulatim, sensim ; χχτχ xxi- eov, opportune, χχθ' r$ovr,v, libenter. Formula χχθ' χΰτον significat multa, ut sua sponte, ipse, suo arbitrio, solus, seor- sim, separatim ab aliis. Cum accus. et articulo Periplirasi servit, v. g. ci χχτχ iyoqxv, caussidici. Aliquando deficit, v. g. ov τξόπον, ad quem modum, quem- admodum ; ο~χ•/ινοποι$ι Sce- nopoei artem, i. e. quod attinet ad artem, vel secundum artem; in compositione notat fa) oppositum τω χνω, sive, de, vel deorsum, ut χχτχζχ'ίνω, deorsum scan- do, descendo ; (ζ) contra, ut χχτχχχν » χχσθχι, contra gloriari ; (γ) valde, sive intendit significationem, ut χατίίΰωλο;, refertus idolis; (§) retinet significatio- nem simplicis, ut χχτχΒνί,β-χω, morior. χχτχ, deinde. Exz«i et ε7τχ, deinde. χχτχζχ, descende, '2. sing. a. 2. imperat. act. per Apocopen, pro χχτχζχθι, a χχ• τχζχίνω. χχτχζχΰ%ν, adv. q. d. descensim, tanquam descendendo. ■ Α χχτχζχίνω. χχτχζχθμος, 2, ό, descensus, catarrhacta. Ab eodem. χχτχζχίνω, descendo; (2) demitto me; (3) incurro, congruo ; χχτχζχ, descen- de, pro χχτχζνβι. Πολλά δε δχχξυά μοι χχτίζχ χξοος χνίχ' ελειπον xs~u, Eur. Andr. 111. εις πεδίον, Xen. χπο τν Ί'π• πα, id. χχτχζχχχεΰομχι, enthusiasmo correptus sum. χχτχζχζχιόω, idem. χχτχζχλλω, dejicio, everto, deturbo, pro- sterno; (2) conjicio; (3) projicio; (4) abjicio ; (5) solvo, persolvo ; et χχτχ- ζχλλομχι, fundamentum pono, omnino- que, initium alicujus rei facio ; dicitur, et de serentibus. oi χχτχζχλιϊς τχ χώ- h' Ζ §-ντ,πόλε ; Arist. Pace, 1133. το ά,ξ- yiipiov, Dem. αχνπηγος νχυπΥ,γίας χξ- χν,ν χχτχζχλλόμινος, Plat. χχτχζχπτίζω, demergo, obruo. Α χατχ• ζάπτω• χχτχζχπτίΓκί, », β, qui demergit, vel aqua obruit, submersor. Α ζχτχζχπτίζω. χχτχζχπτατ, demergo. χχτχζχοίω, ω, .dcgravo, prsepondero, pon- dere deprimo. Α βά,ξος, onus. Hinc χχτχζχξτιο -ii, εως, ή, oppressio, Gl. V. χχτχζα,ρτ,ς, ες, ό xxi ή, prffigravis. χχτχζχξύνω, degravo. χχτχζχς, a. 2. part. act. verbi χχτχζχίνω. χχτχζχο-χνίζω, exploro. χχτχζάσιον, το, descensus. χχτχζχο•ιος, u, ό xxi ή, descendens. A χχτάζχο-ις, (ω;, ή, descensus, descensio, clivus. Α χχτχζχίνω. χχτχζ,χσχχίνω, fascino. χχτχΖχσμος, ο, descensus. Α mxtxZxUoi. χχτχζχτΥ,ς, ν, ο, Vid. χχτχ&χτν,ς. κχτχζχτω* 3. sing. a. 2. imperat. act. verbi χχτχζχίνω. χχτχζχνχχλχν, et χχτχζχνχχλίϊν, cantu sopirc, ut nutrices pucrulos. Hinc χχτχζχοζχληοΊί, ton, η, cantus sopiendis puerulis. χχτχζχυχχλίξω, f. ίσοι, sopio cantu nutri- cis more. Ex χχτχ et βχνχος, jucun- dus. χχτχξίξχιόομχι, χμχι, confirmo. A /3s- ζχιο;. Hinc χχτχζίζχίωιη;, η, confirmatio. χχτχζΐζλχχιυμίνι»;, adv. per socordiam, socorditer, remisso animo. Α χχτχζλχ- XiVOUXI. κχτχζιζλνιμίνχί, acc. pi. part. perf. pass. f. g. verbi χχτχζχλλω. χχταζίζξίθχο-ι, 3. pL perf. ind. med. verbi χχτχζξίθω• χχτχζγϊ, 3. sing. a. 2. conj. act. verbi χχ• τχζχίνω• χχτχζφ, descende, 2. sing. a. 2. imperat. act. χχτχζγιο•ίο, 2. sing. pras. imperat. med. Ion. pro χχτχζ,ϊ,σχ, a χχτχζί,σομχι. χχτχζιχζω, et χχτχζιάζομχι, vi compello, vi detorqueo, opprimo, urgeo, cogo. K«- τχζιχζίτχι χπ' xItS, Plut. χχτχζιζχξαι, f. άο-ω, descendere cogo, de- duco, dejicio, deturbo. Κχτχ μ,ιχξον χχ• τχζιζχξυ tyiV πάλιν πζο; τϊ,ν 3-χλχσ•β•χν, Plut. "Έως xdu χατχζιζχσθ^(Τ'Λ> Matt. 11,23. Hinc χχτχζίζχοΊί, ίως, ί, depressio. χχτχζίζχσμος, S, ό, idem. χχτχζιζξώα-χω, comedo, devoro, deglutio ; (2) consume Τα οντχ χχτχζίζξαιχί, Hyver. χχτχΖιόω, vitam transigo, finio. Hinc χχτχζ'ίωϊΐς, ή, vita, vita? finis. χχτχζλχχίύομχι, f. (ΰοΌμχι, socordia? me dedo, socorditer me gero, obtorpesco. χχτχζλχπτω, i. 4"», laedo, detrimento ad- ficio. Κ«ί ffiyxv βτε μν,τι χχτχζλχπτγι το ο-ον «ΰτ2, Horn. Hym. in Merc. 93. χχτχζλίπω, f. ij/iw, deorsum adspicio ; (2) diligenter contemplor, adspicio. Κχτχ• ζλίίηιν εις τν,ν y%vt Poll. χχτχζλνιμχ, χτοί, το, quidquid extremis cujusque rei injicitur, ut fundamentum, fimbria, vel simile quidpiam; (2; au- laeum, sive tabula picta in theatro, in qua fabulas argumentum pictum erat ; (3) li- gamentum, fomentum. Α χχτχζχλλω. χχτχζλητίον, dejiciendum ; reddendum. ζχτχζλν,τιχοξ, ij, ov, dejiciendi vel proster- nendi vim habens. Ab eod. χχτχζλν,χιίομχι, ωμχι, balo. χχτχζλώσχω, decurro in, percurro, subter- tugio. E/V Ύίματο-χν νχντχι χχτχζλώ- lvo-iv,Lyc^ 1068. x ru , Od. 16, 466. χχτχζοχω, ω, f. '/ίο*ω, et γ,ο•ομχι, Ion. ώοΌ- μχι, vociferor ; (2) reclamo ; (3) clamo- re persequor, convicior; (4) accuso. "Έπιμπον U ~Σπχξτν<ν χγγίλνς χχτχζωοΌ" μίνας Λίυτνχίΰίω, Herod. 1. 6, 85. χχτχζοΥι, ν,ς, ή, accusatio. ζχτχξότιο-ις, (ω;, ή, convitium, incusatio ; (2) reclamatib ; (3) invectio, querela. ζχτχζολϊυς, solutor, Gl. V. A seq. χχτχξολχν, acc. sing. Dor. pro χχτχζολν,ν. χχτχζολί;, %ς, ή, jactum fundamentum, molimen; omninoque cujusque rei ini- tium et origo, ut creatio mundi, &c. (2) pensio, solutio ; (3) calumnia ; (4) adfla- tus instinctusque divinus ; (5) destruc- tio, descensus ; (6) sacrificium ; (7) jac- tusj qui fit ex alto deorsum ; (8Ί febris per certa temporis intervalla in orbem rediens. Α χχτχζχλλω. χχτχζοξζόξωο-ις, ίως, ί, coeni adspcrsio, de- jectio in ccenum. Ex χχτχ et βοξζοξόω. χχτχζορόος, a, zx) ή, boreaa expositus, sive obversus. Ex χχτχ et βορρχς, bo- reas. ζχτχζοίτχομίνάων, gen. pi. part, praes. m. f. g. 2Eol. pro χχτχζοο-χομίνων• A χχτχζόο-χω, et χχτχζόσζομχι, depasco. ΊΞ,ύλβχον χχτχζοσχομ'.νχων, II. 5, 162. χχτχζό?ξυχος, u, ό xxi ή, cincinnis crini- um obtectus, comatus, capillis tectus. χχτχζνχολίω, ω, decipio, irrideo, deludo. χχτχζ ςχζιύω, ignominia afficio, debito pra;- mio privo ; (2) imperiose tracto. M'/jSsij ύμχς χχτχζξχζίυίτω, Col. 2, 18. χχτχζξχχίως, paulatim, Plat. ζχτχζξχχυ, paullatim, parumper. ζχτχζξίχω, perfundo, madefacio, irrigo, mergo. χχτχζξΙΟω, f. ί/τω, ingravesco ; (2) onustus sum; (3) copia supero. Έΐξίτοχοι h' ό'ίίς μχλλο'ι'ς χχτχζίζξίθχη, Hcsiod. Op. ( 293 ) ζχτχζξογχίξω, deglutio. Α βςόγχος. ζχτχζξοντχω, S, adversus aliquem tono ; (2) attonitvftn reddo. ζχτχζξοτόω, ω, fut. ωίω, cruore inquino, cruento. ζχτχζξοχθίζω, devoro, deglutio. Έγω It y' ϊήνυστξον βοίς, xxi χοιλίχν ΰίίχν χχτχ- ζξοχθίσχς, Arist. £q. 356. Όζολον zx- τίζξόχϋισ-χ, id. Αν. 509. Εχ βρόγβος. Hinc ζχτχζξοχθισμος, ό, devoratio, absorptic. ζχτχξξοχω, sorbeo, vel resorbeo ; ut hinc sit χχτχζξόζίΐίν, apud Horn. Odyss. 4, 222. ^ χχτχζξύχω, fut. ξω, comedo, commando. ζχτχξξύχω, fut. 'ξω, frendeo. ζχτχζξωμχ, χτος, το, esca, cibus. A χχτχζξώο-χω, sive χατχζιζξωο'χω, f. ζω, de- voru, deglutio, perf. χχτχζίζξωχχ, part. χχτχζίζξωχώς, qui devoravit. 'Sis μ-) χχτχζξώξγ νιν εν poxBois χλνΰων, Lye. 742. Α/ δ' χμ' χί'τνι ΐίχντχ χχτχζξωξχ- σχι ντ\ρ παντοίο φέροντα* Apoll. Rhoa. lib. 2, 271. ζχτχζξώξχς, a. 1. part. act. Dor. pro xx- τχζβώϊχς. ζχτχζυθίζω, in profundum jacio, demergo ; pessundo. χκτχζνθίζειι/ πολύτιμα- χχτχζυθιο-μος, S, ό, demersio. A pra?c. χχτχζνξο-όω, corio contego. Txs γχξ πξώ- qxs xxi της νεως xvo> 'επι πολύ χατεζύξ' ο-ωο-χν, Thuc. lib. 7, 65. ζχτχζώο-ομχι, fut. 1. ind. med. Ion. pro ζχτχζόηοΌμχι, a χχτχζοάω. χχτχγχιος, », ό zxi ή, subterraneus. Ex χχτχ et γχϊχ, terra, v. χχτχγειος, quod usitatius. χχτχγγελενς, εως, i\, annunciator, delator. χχτχγγελίχ, ή, annunciatio, delatio. A ζχτχγγίλλω, annuncio, nuncio ; (2) indi- ,co; (3) defero, accuso. Άντι V εΊξηνης πόλεμον κχτηγγέλχχοΊ, Plut. Αιχ τί -ns νμ7ν χφεοΊς χμχρτιων ζατχγγελλετχι. Act.. 13, 38. ζχτχγγελος, ό zxi ί, obnunciator, delator. ζχτχγγελτος, patefactus per nuncium, dc- tectus. ζχτχγγίΖ,ω, in vas defundo, vel condo. Ex χχτχ et χγγος, vas. ζχτάγειος, n, β xxi ή, subterraneus. Ex χχτχ et yix, contr. y%, terra, ζχτχγελχσθτ,σγ, 2. sing. fut. 1. ind. pass. Att. et Ion. pro χχτχγελχσθν,ιηο'χι, a xx- τχγελχω. χχτχγελχσ-μχ, ««?, το, derisus, derisio. Α χχτχγελχω. ζχτχγελχς-ιζος, r„ ov, irrisorius, vim irri- dendi babens. κχτχγελχ$•ιχως, adv. deridendo, deriso- rum more. ζχτχγελχ?ος, ν, ό xxi r„ ridiculus, qui de- rideri solet, derisione dignus, derisus. χχτχγελάς-ως, adv. ridicule. χχτχγελχω, ω, fut. άα-ω, derideo, irrideo. Ov o-S κχτχγελωμεν, Arist. Av. 98. Πε§- o-j5o-/, Herod, χχτάγελως, ωτος, ό, derisio, irrisio. χχτχγεμω, plenus sum, onustus sum. χχτχγεωξγεω, aro, consero, colo. ■ ζχτχγεωτχι, ων, ο'ι. pollinctores, qui inhu- mant mortuos, Hes. Α χχτχ,γειος. χχτχγν,οχχ, deduxi, Att. pro ζχτηχχ, a ζχτχγω. ζχτχγνξχιος, α, ov, senilis, senectute con- fectus. ζχτχγηξχιτζω, fut. ξάσω, senesco, conse- nesco. Έν χχζοτητι βξοτοι ζχτχγχξχο•' zno -ι, Hesiod. Op. 93. ζχτχγγ,ξχω, Si, f. χσω, consenesco. ζχτχγηρως, ω. Ό xxi ϊ„ consenescens, senex, senio confectus. Ex χχτχ et γΖοχς. χχτχγιχζω, consecro, Ion. pro χχθχγιάξω» χχτχγιγχξτίο-χι, verbum ab Aristophane cornice fictum, pro inire, permolere, a γίγχξ τον, nucleus sive os acini. χχτχγιξω, Ion. pro χχθχγίξω, consecro, dico, offero, adoleo. ζχτχγινεω, deorsum fero, vel veho, de- veho, e loco superiore fero. "Aro δ' άβ* ύψηλων ορίων κχτχγίνεον ϋλν,ν, Odyss. 10, 104. ζχτχγίνομχι, versor, sum occupatus ; (2) habito, moror ; (3) persevero. Κχτχγί- νεο•θχι πεξ'ι τι, πεξί τίνος• χχτχγινώσζω, decerno adversus aliquem, condemno ; (2) cognosco, intelligo, per- cipio ; (3) sentio de, judico, existimo de ; (4) arguo, reprehendo, accuso ; fut. xcv τχγνώσ-ομχι, reprehendam ; pass. «a». ΚΑΤ ταγνωσθηο-ομαι, reprehendar, aor. 2. χα• ταγνωναι, damnare ; pass, χαταγνωο-θ?,- ναι, daranari. Κχταγινώσ•χίΐν τίνος φόνον, τινά φόνα- Τίδη ιΰων ποί&ντα ταύτα χα- τίγνωχχς αυτά • Xe?l. ΐίολλϊ,ν γί μα χατίγνωχας χτνχιχι Plat. χατχγχυλόω, ω, £ ωσω, tortuosum reddo. χατχγλχ'ίζω, Orno. χαταγλιο-χξαίνω, viscosum reddo. χ,ατχγλυχα'ινω, dulce seu suave reddo ; (2) mulceo. HoiyjtuJv μίτξω χα) μίιθω χατα• γλυχαινόντων τγ,ν axor,v, Greg. χαταγλυφΥ,. γ]ς, ή, incisura, cavitas facta. χαιαγλωττίζω, f. itrai, oscula jungo colum- batim, suavior lingua ori inserta; (2) elinguem reddo, os obturo. Κχτιγλωτ- τισμίνχ, dicuntur res, verba exquisita? suavitatis, etiain in bonam partem. Kx) 'i'ivhyi χχτίγλώττϊζί μα, deblateravit, A- rist. Ach. 384. Ex χχτά et γλωττα, lingua. Hinc χατχγλώττιο-μα, ατός, το, suaviatio; (2) verbum exquisitee elegantias. χαταγλωττιο-μος, a, b, idem et ab eod. χάταγμχ, ατός, το, fractum ; pro χατίοιγ• μ», a χατάγνυμι ; (2) tractum laneum. Α χατάγω, deduco. χχταγνάπτω, carmino, item lanam carmi- natam repono ; (2) recondo, repono. χατχγνοιην, a. 2. opt. act. V. χαταγινώσχω. χατάγνυμι, vel χαταγνύω, frango, aor. 1. χα,τίαξ,α, p. m. χχτίαγα• Vide χατάγω. Τυνί) ποτί χατίαξ' ΐχΐνον, Arist. Vesp. 1425. Koe/ πως χχτίάγνι της χίφαλης μίγα σφόΐοα, idem, 1417. χ,αταγνω, aor. 2. conj. act. verbi χαταγι- νώο•χω• χατάγνωης, ίως, ή, reprehensio, damnatio, condernnatio. Ab eod. χχτχγνωςός, ignominiosus, notatus, Gl. V. χχτχγογγύζω, fut. Cro, murrauro adversus aliquem, obgannio, obmurmuro. χχτχγοητίύω, prffistigiis illudo, fascino. χάτάγοιχ,ος, onustus, Gl. V. Ex χατά, in- tensiva, et γόμος, onus, sarcina. χατχγομφόω, ω, f. ωσω, adfigo, infigo clavo. χαταγοοασμος» ο, emtio. Ex χγοξάζω. χαταγόςίυσις, (.ως, y\, delatio, arcani enun- ciatio, expositio. A χατχγοξίύω, fut. ιίκτω, defero, indico, ar- canum ehuncio. Κχταγοξίύω τ' αληθή, Isocr. χατάγζχπτος, α, Ό χα) ν\, descriptus, per- scriptus, pictus, depictus, notis punctis- que distinctus. Α χατχγξάφω. χαταγξαφίι, *Js, ή, perscriptio ; (2) delinea- tio ; (3) relatio in tabulas, census. Ab eodem. χατάγξχφος, α, ο χα) ή, idem quod χατά• γςχπτος. χαταγζάφω^ describo, delineo. Ύάς Όξ- φίία χατίγξα^/ί γϊιξυς, Eur. Ale. 957. Νόμοι χχτιγρά&Υ,σαν ί'ις ίυλίνας άξονας, Plut. χαταγυιόω, enervo, imbecillum reddo. χατχγυμνάζω, f. άσο}, exerceo. "Ην πολ- λοίς άνάγχαις χα) πόνοις άντίχαν τας ν'εας χαταγυμνάζωσι, Luc. χαταγΰναιξ, αιχος, b, mulierosus. Ex χα- τα et γυνγ\• χαταγύναιος, salax, Ph. mulierosus. Ab iisd. χα,ταγύν/ις, α, ό mulierosus. Ab iisd. χατάγχω, SuffoCO. χατάγω, frango, confringo. In prees. in- usitatum^et pro eo dicitur χαταγνύω, et χατάγνυμι ; verum a χατάγω formantur, ««««la, aor. 1. et χχτίαγα, p. med. fregi ; χατίχγώς, qui fregit ; partic pass. χατίχγμίνος, fractus ; χατίάγην, aor. 2. pass, fractus sum ; ίάν χατιαγγ, si frac- tum fuerit ; χαταγίν, fractum.' χατάγω, fut. ζω, reduco ; (2) deduco; (3) appello in portum, applico ; χατάγομαι, deducor ; (4) diversor, hospitor ; aor. 2. act. χαταγαγίϊν, pass, χαταχθηναι, xa- τν>%θ'4> appulit ; (5) neo. Κατάγα et xa- τάγατθαι τας ν^ας, ad terram appellere. Τ»ί μίχξνς άνάγιι, τνς μιγάλνς χατάγιι (Ααμόνιον) tollit, dejicit, Epigr. "Ος νιν ί'ις αδ» "δόμχς μίλλίΐ χχτάξίΐν, Eur. Ale. 26. "Αλλους χατάίω πρόσΟίν 'h τάλαιν' ϊγω, id. Med. 1012. χαταγωγ-ζι, %ς, ή, diversorium, hospitium ; (2) advectio, appulsus in portum; (3) reditus exulum in patriam. Α χατά- γω, deduco. ααταγωγιχος, opp. άναγωγιχω, i. e, myc- tico, Bud. ΚΑΤ χαταγωγιον, ν, το, diversorium. Ab eod. χαταγωγις, ίίος, y, indumentum muliebre, fimbria, Hes. Ab eod. χκταγωνίζομαι, fut. ίσομαι, in certamine vinco ; (2) aliquem quocunque modo percello, opprimo. 0< ha π'ι^ως χατη• γονί /ravro βαοΊλίίας, Heb. 11, 33. χαταγώνισις, ίως, oj, q. d. devictio. A prcec. χατκγωνισμος, 5, β, expugnatio, subactio, et quasi debellatio. Α χαταγωνίζομαι. χαταΐάζομαι, f. άτομαι, divido, discerpo. Άλλα χύνίς τί χα) οιωνό) χατα πάντα ΰάτοντκι, Tmesis, II. 22, 354. χαταΰαίνυμαι, epulor ; comedo, Nonnus. χαταΐαίομαι, consumo, de igni, qui absu- mit victimam, apud Jos. χατα,ΰάχνω, mordeo. 'Αλλ' \π) λίχτξον ιών, άχξον ΰάχτυλο» χα,ταΰάχνω, Horn. Batr. 45. χαταΰχχξυχίω, lacrymas fundo, Horn, χαταΰαχξύω, fut. ύσω, defleo, deploro ; (2) ad lacrymas provoco. Κατ3άχξυο-ί τ->,ν εαυτ'ά τύχην, Xen. χχταΰαχτυλίζω, pollice et medio digito crepo irridendi causa. Unde irrideo. Α δάχτυλος, χαταδαχτυλιχος, Aristoph. vide Sch. χχταΰαμάζω, fut. άιτω, edomo, perdomo. χαταΰάμναμαι, idem ac Ιάμναμαι, domo. χαταΰάνίίος, u, 6 xa) 'h, obseratus. Ex δά- viiov, mutuum. χαταδαπανάω, ω, consumo, impendo, sum- ptus facio. Καταΰαπανχν τον χξόνον. χαταΰχπάνΐ], ν\ς, ή, sumptus'. χαταΐάπτω, fut. -φω, voro, dilanlo, lacero. Μ>5 μι 'ία παξά v%yff) χύνας χαταΰά-ψαι ' Αχαιών. II. 22, 339. Καταΰάπτίτ' %τοξ, Odyss. 16, 92. άπτω, idem et ex iisd, χατκΰαξθάνω, indormio, obdormio ; (2) cubitum eo, dormitum eo, a. 2. χατα- ΰαξθι7ν, obdormire, obdormisse; χατα- Ια\6ών, qui obdormivit ; jjaS^astfeV/jv, apud Horn. Odyss. 15, 493. pro χατώαζ- θίτην• Καν χχταδαςβωμίν iv άλλοτξίων πα'ιζχσαι χα) χοπιωσαι, Arist. Thesm. 802. χαταδ&,ς, ίος, β χα) ν>, cui aliquid deest, non expletus omnibus numeris; χατα- ΰίίο"Γίξος, inferior. Ex χατα et Ζίομαι, indigeo. χαταΐΰ, indiget, ei deest. Ex μπα et δε?• χαταΰίΐδω, pertimesco, formido, aor. 1. χατα^ΰσαι, formidare. Μιίτε τγ,ν πζοσ- ν,γοξίαν χαταΰί'ισαντις, Luc. "Τοιούτον 'ώων τέξχς i χχτίδιιο•', Arist. Pace, 758. χατχΰίίχνυμι, vel χχταΰαχνύω, ostendo, patefacio ; (2) instituo, doceo ; (3) con- stituo, edo. ίΐάλαι χχταΰίδίίγμίνον τϊίτο ποιίΊν, Synes χαταΰαλιάω, ω, fut. άα"ω, timide et ignave succumbo, extimesco, expavesco. χαταίαπνίω, devoro, absumo. χατάδαπνον, το, prandium, Man. χατάΐίνίξος, ό χα) ή, plenus arboribus. χαταΖίξαι, aor. 1. infin. act. Ion. pro xa• τχδίϊξαι, a χαταΰίίχνυμί. χατχδίομαι, rogo, priecor, obsecro j aor. 1. opt. lav χατχΰί'ήθίίνι, si rogaverit. Οϋχ αν ιχίΐνός γί αυτν χαταδίνθίίνι, Plat. χαταΐίομαι, et χαταΐίμαι, devincior, ad- stringor j aor. 1. χαταδΆύς, vinctus, de- ligatus. Α χαταΐίω. χατν.Ιίζχομαι, video, specto. χατάΐίσις, ίως, 'h, adstrictio. A praec. χαταΰίο-μιύω, deligo, devincio. χαταδίσμίω, ω, innodo, vincio, Gl. V. χατάΰίΐτμος, a, b, vinculum, quo quis ad- stringitur, ligatura; (2) incantatio. A χαταΰίω• χατχϊίύω, fut. ίίιτω, madefacio. "W ΐίχτα μ->, χαταΐίΰγ, Hesiod. Op. 544. χαταδίχομαι,' fut. Ι&αμαι, recipio, admit- to ; (2; sustineo, possum ; (3) non recu- so, subeo ; (4) probo. Καταδίξαο-θχι το λίγάτον, Pand. χαταΐίω, fut. Μκτω, deUgo, devincio, ad- stringo ; (2) prohibeo ; (3) impedio ; {4) arguo, convinco facinoris alicujus ; (5) incanto, veneficio devincio. ^ Πζοο-ίλΟών χατίΰηο-ί τα τξχύματ» αυτί}, Luc. 10, 34. χατα^ίως, adv. tenuiter, parce. Α χα- ταδιί-,ς. χατα^Υ,ϊόω, devasto, depra?dor, exscindo. χατάΐήλος, Ό χα) ή, manifestus, perspi- cuus. ( 294 ) ΚΑΤ χαταίΐΊΜ.αγωγίω, ω, fut. ί,σω, bkmde et po- pulariter loquor, populum demulceo. Ύύτας β ΤΙεςιχλτ-,ς χαταΖιημαγοιγύμΐνος % Plut. Ex χατα, Ι^μος et άγω, duco. χχταΰνιμοζοξίω, ω, f. ν\ο-ω, populum devo- ro, quae sunt populi voro; (2) devoro, consumo. Ααόιη ΰότω χαταΰνιμοζοξΐί• σαι, 11. 18, 301. Ex χατα, Ζν\μος et $β- ξά, esc α. χαταδνιμοχοπίω, ω, fut. foa, populariter mihi populum concilio, auram popula- rem capto ; (2j favorem alicujus capto. χατ&ΰημομίξίο-αι, in populum distribiiere, quasi a ΰτιμομίξίζω. Ex Ιγ,μος et μίζίζω. χχταΰγ,όω, ω, idem quod χατχΙ%ϊόω. χατχδνίξΐάομαι, ωμαι, certo, concerto. Tso -δε δ' lav πΐ&ίον χαταδν,ηαάσθαι, II. 16,96. χαταΰιαίξίω, ω, divido, a. 2. χαταΰηλίτθαι* dividere, Hes. χαταίιαιτάω, ω, condemno, de arbitro. Ο'ύτί Ιφτι μί χαταδιαιτ'/,/Τα^θαι τγ,ν ΰίχγ,ν αυτί, Dem. Ex *«τ« et ΰιχιτάω, sum arbiter. χατχΰιχλλάοΌ-ω, vel άττω, reconcilio. E/V/ τινΐς ο'ι μ' ΐλίγον ως χαταδιγ]λλάγγ,ν, Α- rist. Vesp. 1274. χαταδΐδϊίν, pra3s. inf. act. Ion. pro χαταδι- Μναι. A χαταΐίίωμι, distribuo ; (2) influo, indo. "Ενθα τά'ίλνι χατχΰίίωιτι, Plut. de mart, χαταδιΰοΊ \ς ποταμόν, Herodot. χαταδιϊ?ν\μΊ, dirimo, intervallo aliquo se- paro. χαταδιχάζω, condemno, mulcto. Ovx S.v χατιϊιχάσατί τνς αναίτιας, Matt. 12, 7. Έχ τ£•ν λόγων σα χατ<χ.Τ>ιχασθΫ*ο-γ, ib. 37. " Hi/ (hixYiv) εν τω Όλυμπιαχω νόμω Ήλιϊοι χατώιχάο-αντο αΰτων, Thuc. lib. '5, 49. χαταΰιχασ-θΥ,τί, 2. plur. aor. 1. conj. pass. χαταΙΙχΥ,, γ,ς, ή, condernnatio ; (2) judica- tum, res judicata ; (3) mulcta. χατάδιχος, ν, β χα) τι, obnoxius e re judi- cata, damnatus, damnatitius. Ex iisd. χαταΰιχόω, condemno. A praec. χαταδιφθίξόω, ω, fut. ώο"ω, pelle obtego. χαταίι-^άω, intense sitio. χαταδιώχω, prosequor, persequor, inse- quor. Έις τγ,ν θάλασσαν χαταδιώξαντε, Xen. χαταδοχίω, ω, fut. ^σω, arbitror, existimo ; (2) improbo. χαταδολισχίω, ω, fut. γ,σω, deblatero et nugando futio in aliquem ; (2) meditor. OiS Ίνα τνινάλλως άΰολιο-χω, Dem. χαταΰοζάζω, fut. άσω, contra opinor ; (2) opinor, existimo; (3) gloriosum reddo, ad gloriam efFero. χαταΰνλόι, 3. sing. pr. ind. act. pro %«res• δ»λόε/• A χαταΰαλόω, ω, et χαταδαλόομαι, νμαι, in servitutem redigo, subjugo. ΚατιΖόλωο-ί τγ,ν νγισον βασιλΰ, Isocr. Ο/ avhpiioi τας άνάνδξχς χαταΰαλωσάμινοι χαξπΖν- ται, Xen. χαταΐάλωο-ις, ίως, υι, subactio, subjugatio, servitus imposita. Α χαταίαλόω- χαταίαπίω, ω, fut. ν ι0 -ω, sonitum edo ex alto decidehs, cum sonitu decido. A χατάίαπος, a, b, sonitus corporis ex alto decidentis ; (2) cataracta. χαταΰοχγι, γ,ς, ϋ,, receptio ; (2) inpr. re- stitutio exulum in patriam. Α χατα• Ιίχομαι. χαταΰξαμΰν, aor. 2. inf. act. verbi χατα- τξίχω ; χαταΰξίπω, decerpo. χατχΰξίο-τίΐξα, ή, famula, Horn. Α 1?άω. χαταΐρομίω, incurro, occurro. Α χατά• χαταίξομγ), %ς, γ), incursus, mcursio, de- cursus ; (2) insectatio, reprehensio. χατάΰξομος, a, b, locus, in quo decurrunt equites ; (2) funis tensus, per quern in- cedunt funambuli. Α χατατξίχω- χατάδξυμα, το, dilaceratio. Aflertur ex Eur', χαταΰξύματχ, pro lacerationibus ; sed potius χαταΰξύμματχ leg. χχτάΰξυμος, ό χα) ή, silvosus, silvis ob- situs. χαταΰξύντω, f. •φω, dilacero, dilanio, dis- cerpo. Κ.αταΰξύ4>αο-α ναξίιχς, Epigr. χαταΰξυφάσσω, f. \ω, sepio, munio. Χγ,λω χατίΰξύφαίί ΰιπτύχνς γονάς, Lye. 5:39. Ex χατά, ΰξυς, quercus, et φά<τσω, pro χαταΐΰμίναι, a. 2. inf. Dor. pro ««ταδί- ναι, a χαταΰύω• κατάΰνμι, idem quod χαταΐύνω. ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ xu.tcthm&ffiiay ας, ί, oppressio. Α χχτχΐυνχτιυω, potentia mea opprimo, ty- rannidem exerceo in aliquem, sub potes- tatem meam redigo. Οΰχ οΊ πΚϋσιοι ζ»- τχΖυνχ^ίύχσι ύμων, Jac. 2, 6. Καταδυ- νχ^ίυομίννς ΰτο τχ hixSoXu, Act. 10, 38. xxTxhuvrx, acc. sing. a. 2. part. act. verbi χχτχΐυμι. χχτχΰύνω, penitus ingredior, seu in peni- tiorem locum, in profundum ingredior ; (2) adeo ; (3) abdo me, latitio ; (4) vere- cundor, erubesco ; (5) demerge», submer- ge» ; (6) occido ; (7) induo. Κχτώύσα• μίν gt vxus των {τολίβ,ίων, Arist. Ran 50. εφ' uhxTt, Aristot. 'Ysr' xihSs xxTxhtho- χως, Luc. χχταΐυς, nom. sing. a. 2. part. act. verbi χχτχΖυμι- χχτχΖυσίο, 2. sing. praes. imper. pass. Ion. pro χχταδύσν, a χατχδύσομχι, quod a Jut. in prcesens abiit. Poet. ΚχτχΙυσσο- μχι. Schrev. χατχίυσις, tas, -h, recessus, latibulum ; (2) immersio. A χχτχΐύνω- χχτχΖυσωπίω, ω, pudore adficio ; (2) flee- to, exoro. Out» χχτώνσώπ'ησί τον 3-sev, Luc. χχτχΗνω, f. ύσω, idem quod χχτχΖύνω- χχτοέΰω, occino, cantu obstrepo ; (2) in- canto ; (3) carminibus placo. Ψχλτξίχν ίχων χχί χκτα,ΰόμΜος, Luc. κχτχδωξοΰοχίω, ω, f- ν>σω, muneribus cor- rumpo; (2) sordida munera accipio. "H Tsjff rroXius χίΐμχξομίν/ϊς α,ξχων χχτχΖωξΟ- "hoxiiTxi, Arist. Ran. 360. χχτχίγχΐιμχι, Hipp. v. χχτίγχίιμχι. xxTxifiu, Poet, idem quod χχτχδω. χατχίιμίνος, tectus, perf. part. pass. Poet. pro χχθίιμίνΰς, a χχθίννυμι• χχτχίίνυον, 3. pi. imperf. act. verbi χχτχ- ιινύω, tego, cooper io. χχτχύσχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi χχταμι. χχτχίννυμ,ι, vel χχτχίννΰω, induo, vestio ; xxtxuvuov, induebant, tegebant ; χχτα- ίΐμίνος, part, indutus. g)j/|i hi crxvrx νιχυν χχτύνυον, II• 23, 135. χχτχζχνω, sicco, arefacio. Κχταζγινχσχι hi Ιχίμων, Od. 11, 586. χχτχζχω, ω, longum vitae tempus duco. χχτχζινγνυμι, vel χχτχζίνγνύω, fut. ιύξω, conjungo, copulo ; (2) castra metor. Ά- vxtxvs-ixov των χχτχζίυγνύντων Ότίφθίγ- μχ, Plat. χχτχζινγοτξβφίαι, in alendis equis consumo. χχτίζίνζις, tea;, vj, castrametatio, castro- rum metatio. Α χχταζίύγνυμι. χχτχζνγίω, libro, unde χχτχζίιγωσις, ί, libramentum, Steph. χχταζώννυμι, vel χχτχξωννύω, f• ζώσω, prae- cingo, cingo. χχτχθχλχττρω, f. ώσω, mari submergo, de homine, qui in mare praecipitatur, et ter- ra, quss mari obundatur, Ern. χχτχϋάλίτω, f- ψω, calefacio, foveo. χχτχβχμζίαι, ω, f. -/,σω, demiror cum stu- pore. Κχτχτίθχμζπμίνος τον Άννίζχν, Plut. \ xxtx9xcttoj, sepelio, inhumo, funero. Άλ- λα χξν τον μίν χχτχθχπτιιν, 11. 19, 228. χχτχθχρρίω, ω, f. ν,σω, fidenti animo sum, fidenter seu audacter me adversus ali- quem gero. Τώ ήμζτίξων 'όχλων xxrx- θχρρίιο-χς, Herodian. χχτχθχξσίω, ω, idem. χχτχθχξσύνω, animo, incite χχτχθίάομχι, ωμχι, f. xtroitxi, respicio, sus- picio^ "Ινχ τον ΰξχνον χχτχβίχτχι, Ph.Uo. χχτχθί7νχι, aor. 2. inf. act. verbi χχτχτί- θ*ιμι•^ χατχθΰό, 2. sing. a. 2. opt. med. χχτχθέλγω, f. ξω, demulceo, cicuro. Kx- τίθίλγί hi χύξ'/ιν, Mosch. 2, 94. Ίο: yx^ ΐξύΐ; χχτίθίλξίν ιμον νέον, Epigr. Hinc χχτά,θίλζις, ιως, ή. demulsio, delinitio. χχτχθίςχχιύω, percuro, GL V. χχτχθίξω, torreo. χχτχθίο-θχι, a. 2. inf. med. verbi κχτχτί- θημι• χχτχθίο-ιον, », τβ, repositorium, conditori- um. Α χχτχτίθ'/ιμι. χχτχβίο-ΐί, tan, 'h, depositio ; (2) dispositio ; (3) adfirmatio; (4) professio; (5) solu- tio pecuniae. Ab eod. xxTxOto-o, 2. sing. a. 2. imper. med. verbi χχτχτίθ-ημι. χχτχβίω, decurro ; (2) hostiliter percurro, incursionibus infesto. Κχ7»θί7ν th τό- πον, Xen. xxrxSvxt, 2. sing. aor. 2. conj. med. Ion. pro χχτά.θ-/ι, a χχτχτίθ^μι. xxTxQ'ftyia, f. ξω, acuo, exacuo. χχτχΘυ,χ.•φ γ,ς, -h, depositio ; (2) depositum, fidei commissum. Α χχτχτίθ'/ιμι. χχτχθηλύνω, mulierem facio, effemino. χχτχθνιτω, obstupeseo, cum admiratione demiror, Suid. χχτχθ'ί]ο•ίΐν, f. 1. inf. act. verbi χχτχτίβνι• μι. χχτχθλχω, ω, fut. χοίο, contundo, confrin- go. χχτχθλίαι, ω, f. vioOi, athleticis certamini- bus seu exercitationibus operam do ; (2) vinco certamine athletico; (3) vinco. χχτχθλίξω, comprimo, opprimo. Hinc ρχτχθλίψκ, iois, i, compressio, oppressio. χχτχθν{ιο~χω, morior. 2ί>μ σο) χχτθχνΰν κΙξΥ,β-ομχι, Eur. Or. 297. Βξοτο7{ χπχσι χχτθχνιΤν οφίίλίτχι, id. Ale. 777. χχτχθνητος, η, ον, mortalis. χχτχθοινχω, ω, absumo epulando, absumo in caena ; (2) comedo, depasco. χχτχθολόαι, ω, turbo, turbidum reddo. χχτχθοξίω, ω, desilio, a. 2. χχτχθοξων, qui desiluit. χχτχθοξυζω, obturbo, deturbo, exturbo; (2) tumultuor, vociferor. χχτχθξχο-ύνω, audacem reddo contra ali- quem ; χχτχθξχρύνομχι, audax sum. χχτχθξχύα-χς, a. 1. part. act. verbi χχτχθξχύω, f. xvera), eSringo. κχτχθξίω, ω, f. %σω, inspicio, perspicio. χχτχθξηνίω, deploro. χχτχθξνπτω, confringo, comminuo. χχτχθζωο-χω, desilio. Κχτχθξώο-χαν ty,v χίμχο-ίχν, Herodot. χχτχθυμία), S, animo concido et labasco ; (2) considero. Α^μος πχντιλως χχτίθύ- μτιο -iv, Xen. Ex Β-υμος, animus. χχτχθύμιον, α, το, animi desiderium, libi- tum. A χχτχθΰμιοί, »j ό xal ri, vel χχτχθύμιος, ίχ, tov, animo obversans ; (2) gratus, jucun- dus. Ex 3-υμός. χχτχθνμίωξ, adv. ex animi sententia, li- benter. χχτχθνμοξοξίω, animum exedo trisiitia. > χχτχθυμοζοξ'/ισγς, 2. sing. a. 1. conj. act. verbi praec. χχτχθΰο-χι, occidisse, a. 1. inf. act. verbi χχτχθίιω, f. βίιο-ω, sacrifico, immolo, mac- to, Deo offero. Κχτχθυο-ομχι xvlex, Theocr. 2, 3. Κχτίθυο-ί ίχχτόμζχς, He- rodian. χχτχθώμιθχ,Ι. plur. a. 2. conj. med. verbi χχτχτίθ'/ιμι. χχτχθωξαχίζω, lorico. _ χχτχιζχσίχι, ων, x't, signa ccelitus in ter- ram demissa. Α χχτχζχίνω. Unde χχτχίζχσις, ιως, 'h, descensus. χχτχιζχττ,ς, u, β, dfiscensor, Epith. Jovis fulminantis, Lat. fulgurator, quod per fulmina quasi descendat de ccelo; (2) praeceps, Ern. Κχτχιζχτνίί κίξαυνο; ix- πνίων φλόγχ, JEsch. P. V. 367. Ab eod. χχτχιζχτις, fcem.^ declivis. "Ενθχ μιν th 'A'ibxo xxtxiSxtis £5"/ χίλίυθος, Apoll. Rhod. lib. 2, 253. Ab eod. χχτχιζχτοί, '^. ov, declivis, per quem de- scendere licet, θύξχι χχτχιξχτχι αν θέωπ-οιαν, januse per quas ingredi vel ex- ire beet, Od. 13, 110. Ab eod. χχτχίγΐ'/,ν, adv. impetu, irruendo. Α χχ- τχίσσω• χχτχιγίζω, impetuosus sum, ingruo, de vento ; χχτχιγιζόμίνος, procellosus. Ab eodem. χχτχιγΊς, ihet, vi, procella. Α χχτχ'ϊσσω- χ_χτχιΜο•βχι. praes. inf. med. contr. pro XXTXlh'iiO-Oxl• A χχτχιΐίω, οΊ, pudore perfundo ; xxTxih'to- μα,, ΰμαι, revereor, perpudet, a. 1. χχ- τΎΐΙίσθ-/,ν, imp. χχτχιΐίσθ'/ιτι, reverere. ΚχτχιΖίο-θ'/,τι -χχτζΰΌν Αίχ, Arist. Nub. 1470. Ex xxtx et ''xldaii, pudor. χχτχιθχλοοΜ ω, f. ώα-ω, combu'ro ; (2) nigri- facio, fuliginosum reddo. Κχτχιθχλάο-α {σωμχ) ira Λ,ιχυμνιχς βολχίς, Arist. Αν. 1247. Καταιθχ?.ώο•ίΐ γχίχν οθνί'ιχν, Lye. 1376. "Ον Ζίϋί χίξαυνΰ πυ^ποΚω χχτχι- θ'χλο7, Eur. Suppl. 641i χχτχιθΰσσω, cum splendore emitto. χχτχίθω, comburo. Κχτχίθίΐν τβν πχννζ' γον, Arist. Tliesm. 734. Κχτχιθί ytltro-x τιίχιος τάδί, Eur. Or. 1599. 2ά.ςχχ{ χχτχίθων λοφνίσιν, Lye. 48. γχίχν, ibid. 250. Άλλ* ΙπΊ τν,νω ηχσχ χχτχίθομκι, Theocr. 2, 40. ( 295 ) χχτχιχ,ίξω, f. ίσω, coutumeliose injuricsc- que foedo, plagis lacero. Ίωμχ σον xa- τχιχιγ,, Eur. Andr. 827. Άλλα. xxr/>- ms-.xi Όσσον πυςος ΐχίτ' χϋτμ-/), Odyss. 16, χχτχίνισις, teas, ν, adsensus, approbatio; (2) sponsio. A xxTxivica, Si, f. ίσω, comprobo, collaudo j (2) annuo, annuendo comprobo, adsen- tior. K«/ χχτχίνίσον μί,ποτί π^ούάσαν txkV Ι'χων, te nunquam proditurum, Soph. CEd. Col. 1629. χχτχ'ιξ, ixos, -ht turbo, procella. Α χχτχ- 'ϊσσω. χχτχΜχια, S, perfundo, adspergo. Kx- τχιονχν Ιλχίω, Gal. Hinc χχτχιόν/ισις, teas, 'h, perfusio. χχτχΐξίθίίσχ, a. 1. part. pass. fem..g. verbi χχθχιξίω• χχτχΐξ%όμίνο5, praes. part. med. vel pass. χχτχΐξίω, Ion. pro χχθχΐξίω, Herod. χχτχίξω, appello, applico, deferor, descen- do, advenio. Κχτχίξίΐν τχς vr,xs, appel- lere ad terram. Κχπίΐτ' αν χμχ χχτΤ,- ξχν is τχ βιζλίχ, Arist. 1293. χαταισΟάνομχι, intelligo, sentio. χχταισιΐΛόω, conficio, paro. χχτχ'ϊσσω, cum impetu delabor, deferor ; (2) irruo. χχτχ'ϊσχομχι, pro χχτίχομχι, Horn. χατχισχννχι, a. 1. inf. act. verbi χχτχισχίνω, dehonesto, pudefacio, dede- coro, probro adficio, fcedo ; (2) stuprum vel vitium ofiero ; (3) destituo ; χαται~ σχυνομαι, pudefio ; dedecoror, erubesco. "Τ'/,ν σύν χ χχτχισχίνω φύσιν, Soph. El. 611. Και τχυτχ λίξχς, έ χχτχισχΰντι &ί• us ; idem. Phil. 1372. χχταιτιχ, 3. sing, praes. ind. act. contr. pro XXTXiTiau• A χχταιτιάομαι, ωμαι, criminor, accuso, in- simulo; χατχιτιχθίκ, accusatus, aor. 1. pass. ΚΑΤΑΓΤΥΕ, vyos, ή, cassis, galea sine crista, et depressa, II. 10, 258. χχτχιωξίομχι, 5μχι, dependeo. ©ίισχνοι hi χχτγωξί'νντο cpxtivc), Hesiod. Scut. 225. χχτχχχγχχζω, vehementer irrideo. xxTxxxtts, a. 2. part. pass, verbi χχτχ• χα'ιω. χχταχχΥιμιν, Dor. pro χχτχχχηναι, exus- tum esse. Α χχτχχχίω. χχταχχν,σομχι, exurar, f. 2. ind. pass. χχτχχχιάθω, comburo. χχτχχχίνω, perimo, conficio, interimo. χχταχχίξίον, periculosum, letnale, oppor- tunum, V. L. χχτχχχίω, f. χύσω, concremo, exuro, com- buro ; χχταχχίομαι, conflagro ; χχτχ- χίχχυμίνο5, Ρ• pass, combustus, a. 2. xa- Txxaus, combustus, torridus. Ύπο τοΖ ροίίοδν xal ty,s ρύμ' /is αυτός ίχυτον χατα- χαίων, Arist. Nub. 406. Μων \γω τγ λχμ- xahi ύμχς χαταχαύσω, id. Lys. 1221. χχταχαλίω, Si, advoco, accerso ; (2) adqui- ro ; (3) invoco, imploro. 'E^ T iji μν,τξο- πόλίωs xxTxxXrfitis, Thuc. χατχχαλλύνω, exorno ; (2) verro. χατχχάλνμμα, xtos,to, operimentum, ve- lum. A χχτχχχλύπτω, f. -ψω, obvelo, obtego, ope- rio. Κχτχχχλυ^/άμίνθ5 τω λογισμοί, Plat. χχτχχχμ-φ^, tus, *i, inflexio. A 2«™• χάμ•ζτω. χαταχατ'/ιλίίω, adultero cauponum more. κχτχχχξχ, in caput, Long. xxTxxu^hios, n, Ό χα) ■/;, ad cor tenelens, ui cor directus. Ex χαξδίχ, cor. χαταχάξτίον, το, fructus, Theophr. xxtxxxotos, a xxi -/>, fructuosus, frugifer. χατχχα%τόω, adoleo. A prsec. Hinc χχτχχχξπωσ^, t&is, 'n, cinis in altari e con- sumpto holocausto relictus. χχτχχάζφω, desicco, exsicco ; - (2) e con- spectu seu medio tollo. χχτχχχνμχ, xtos, το, quod exustum seu combus'tum est j (2) ambustum. Α χχ- τχχχίω. χατχχχΖσχι, aor. 1, inf. act. verbi χχτχ- χχίω. xxTaxxvffis, £Λί> ί» ambustio ; (2) exustio, combustio. Ab eod. xxtxxxutvis, u, o, combustor, combusior mortuorum. Ab eod. χχτχχχυχχομχι, Ζμχι, glorior adversus a- liquem j (2) insulto alicui, Rom. 11, 18. χατάχιιμαι, decumbo ut aegrotus ; (2J ac- cumbo, discumbo} (3) dispo»itus sum, ΚΑΤ ΚΑΤ Κατ procumbo. Ή U χενθεξα Ίίμωνος χχτε- χειτο πυξίσσνσχ, Marc. 1, 30. χατχκασο, 2. sing, pries, imper. med. χχταχείξω, detondeo ; (2) absumo. BUv χχτχχείςε τε πολλον, Od. 5, 676. χχτχχείω, decumbo, recumbo, ut dormi- ara. κχτχχεχλιμενος, perf. part. pass, verbi κχ- τχκλίνω- χαταχεχξίτχι, 3. sing. perf. ind. pass, ver- bi χχταχξινω. κατχκε\ευσμος, S, b, cohortatio ; (2) can- tus in ludis Pythiis, quo Apollinem ad feriendum Pythonem draconem excita- rent. A κχταχελεύω, hortor ut nauta ; (2) hortor quovis modo ; (3) silentium indico. κχτακενόω, ω, evacuo, exinanio. κχτχκεντάννυμι, idem quod χατχχιντχοι, ω, pungo, stimulo, confodio. κχτχκεντίω, iciem. Hinc κχτχκίντηα,χ, ατός•, το. compunctio. χχταχεντξόομχι, stimulis refertus sum. χχτχχεομχι, idem quod χχτάχειμχι, Aret. κχτχκε%άννυμι, commisceo, permisceo. Hinc χΆτα,χίξαοΊς, εως, η, commixtio, contem- peratio. κχτακεξχϊ-ιχος, η, bv, temperandi vim ha- bens. Ab eod. κχτχκεξχυνοω, fulmine ferio, interficio. χαταζεξδχίνω, f. ανω, quantum facio. κχτχκεξμχτίζω, f. ίσω, in minutos num. mulos redigo, minutis nummulis muto ; (2) in minutas partes comminuo seu dis- seco. Άχαεσθω Ss νυν μη rot, δεόντως συν ι$•ξαμμενχ, άλλ* οσχ αντικςνς μιχξ» χ χ ι κχτχκεκίξυ,χτισμενχ, Longin. 42. κχτχκίξτομεω, verbis mordacibus insector. χχτχκεχύχτχι, effusi sunt, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro καταχίχυνται, a κχταχύω κχτχκηίμεν, a. 1. inf. Ion. pro κατακηαι, a κατακαίω. κχτχκηλίω, idem quod simplex κηλεω. Ή των κυξίων χα.) μ.ίγ<χ.λοπξίτών ονομάτων^ 'εκλογή ^-χυμχ^ως ocyu χα.) κχτχχηλεί τ»ί αχίοντχς, Longin. 30. Hinc κχτχχηλητιχος , η, όν, cui vis inest suavitate auditus animum permulcendi. κχτακηξόω, ω, cera obduco, iUino/ K«r«- χηξώσχντες "Βη 2v τον νεκυν ΤΙεξσαι γφ χξύπτασι, Herod, lib. 1, 140. χχτχχηξΰσσω, vel χατχχηξυττω, per pra?- conem indico. χχτχχινεω, commoveo ; (2) dimoveo. κατχκίνησις, εως, η, dimotio, commotio. κχτχκιφάω, £>, contempero, permisceo. Ή ύγξότης χατεχξίνχ το ίχ,γχν 8τίξμον τη μέλιτος, ΑΙ. Aphr. χχταχισσηξίζω, pumice polio, lasvigo. Ex χίσσηξίς, pumex. χχτίχισσος, ev, hederacius, hedera redimi- tus. κατχχλαίω, fut. χύσω, defleo, deploro; (2) lachrymas ad misericordiam commoveo. Hino χχτάκλασις, ιως, $, fractio, fractura. A χχτάκλχυσις, εως, η, deploratio. χχτχχλάω,ω, f. άσω, defringo ; (2) fran- go ; (3) torqueo. Κχτεχλχσε τνς «,°tus Marc. 6, 41. χχτχχλε)ς, .εΤδβί, fi, quse claudendis foribus adhibetur ; (21 jugulum, pars scapula- rum in collum sub pectoredesinens ; (3) parvum foramen in veste muliebri, in quod inserebatur fibula. χατάχλεις-ος, b κ, -h, inclusus, conclusus. A xst -τχχλείω, f. είσω, includo, concludo, oc- cludo ; (2) finio, claudo ; (3) claudo ob- sidione, obsidione oingo. Κχτεχλεισε τον 'Λωχννην IV τη QvXctxij, JLuc. 3, 20. βινλχκαΤς, Act. 26, 10. "ότχν εις χυτα,ς άνεμος ξηζος μετεωρισθείς χχταχλεισθη , Arist. Nub. 403. χχτχχλη'ίζω, f. ίσω, concludo, occludo. κχτχκλήίς, 'itiess ί. claustrum, Call. χα.τ(χ.χλνΐζοΰοτίύ>, sorte distribuo. Katrs- χλ-/ΐζθδότ'/ιο•ίν α,υτοΊς την γν\ν οώτων^ Act. 13. χα,ταχΧ'/ΐζονομίω, ω, hereditatem adeo ; (2) hereditatem possideo; (3) heredem fa- cio ; (4) hereditatis loco tribuo. Kars- χλ'/ΐξονόμ'/)ΐτίν αυτοί/ Κυξίος, 1 Reg. 2, 15. χΜ.τα.χλ'ήξχχίω, ω, fut. faa, sorte adsigna- tum accipio, sorte nanciscor, in sortem accipio; (2) in colonias describo, colo- nis distribuo. Κχ,τιχλνξύχνιο-ον την χώ- ςα,ν, Polyb. χΆτακλνξόω, ω, sorte lego seu deligo. ««τ«»λ'<5<τ/«» «s, ή, concio multitudinis facta per χ»τά.χλπ<ην, Hes. Α χχτκχα.- λίω. . χχτκχλΥΐ&ΐί, ίως, η, convocatio multitudi- nis non modo urbana?, sed etiam rusti- cse, et per pagos Atticos disperse ob gra- vius negotium. Ab eod. χχτά,χλιμα., το, lectus discubitorius, apud Jos. sed lectio est dubia, Em. xaTo,xXi6^vxh a. 1. inf. pass, verbi χχτ»• κλίνω- χατοιχλίθης, 2. sing. a. 1. conj. pass. χατα,κλΤνχι, a. 1. inf. act. χχτχχλίν/ίί, ίοί -i ο χα.) ή, decumbens in lec- to, reclinis ; (2) qui decumbit ob adver- sam valetudinem, valetudinarius. χατχχλινοζα,τίΐί, ες, lectos obiens, lectos tefens, Epith. morbi, ap. Lucian. Ex χχτλ, χλινη et βαίνω- χατα,χλίνω, fut. ινω, reclino, depono ; (2) discumbere facio ; (3) discumbo ; χατα,• χλϊνομΜ, reclinor; decumbo j procum- boj devergo; a. 1. χχτίχλινχ, reclina- vi, pass, χα,τεχλίθτιν, decubui, χατα,χλι• θε)ζ, a. 2. χχτχχλινε)ς, discumbens, a. 1. med. χχτχχλινάμενος, discumbens, f. 2. pass, χατα,χλιν/ιο-ομχι, accumbam, p. pass, χατχχίχλιται, vergit. Κχτχχλί- νχτε χύτϊίς, Luc. 9, 14. Μ'} χατχχλιθης ili τ'/,ν πξωτοχλισίχν, id. 14, 8. "Οξχ, xxff Scrvov μη χχτχκλιθεις xven f Soph. Phil. 30. Hinc κχτάχλιο-ις, εω;, η, accubitus ; (2) decubi- tus. χχτχχλιτον, ν, το, lectulus discubitorius ; (2) sedes, in qua reclinare possumus. χχτχχλύζω, f. ύο-ω, proluo, ut mare terram supergressum, inundo, obruo aquis sub- mergo; (2) abundare facio; (3) obruo. Την Φξυγων -τόλιν χξνσω ρίχα-χν ηΚπιο-χς χχτχχλύο-ειν δχπάνχκτιν, Eur. Troj. 996. Δ/ ών Ό τίίτε κόσμος ΰΰχτι χχτχκλυτθε)ς χπώλετο,Ζ Pet. 3, 6. Hinc χχτχχλυσις, εω;, η, proluvies, illuvies, illu- vio ; (2) diluvium, inundatio terra?. χχτχ-κλυσμος, ν, ό, diluvium inundatio; (2) ablutio, eluvies. Ab eod. χχτχκλυ?ξον, το, compluvium, Ph. Ab eodem. χχτχχλόΊθες, ων, xl, Parca?, stamina fatalia deducentes. Α κχτχχλώθω- χχτχχλώθη, ης, η, fatum, Suid. Ab eod. κχτχχλώθω, fut. ώσω, fila deduco, stamina deduco ; (2) deduco stamina fatalia. χχτχχνάω, ω, f. τ,σω, concido, disseco ; (2) derado, abrado, defrico. χχτχχνηθω, f. ησω, derado, a. 1. conjunct, pass, κχτχκνησθΐίην, divellicer; κατχ- κνηθομχι, pruritum patior, prurio. Hinc χχτχχνηζ-ίς, ιος, η, culter, quo caseum ab- radimus, Hes. χχτχχινίεύω, pungo, vel uro in modum ur- ticae, scarifico. Α κνίΐη, urtica. κχτχχνίζω, f. ίσω, concido, lancino, carpo, vellico ; (2) sugillo ; obtrecto ; (3) titil- lo, pruritum excito. Τ* τα Όμηςα xx- τχχνιζΖσι, Luc. Hinc χχτχχνισμος, ό, pruritus, salacitas ; (2) a- mores. χχτχχνωσσω, dormio. χχτχχοιμά,ω, sopio, consopio ; χχταχοιμχ•' ομχι, ωμχι, obdormio, dormio; κχτχ- κοιμήσεις, .aor. 1. sopitus ; κχτχχεχοιμη• μένος, p. sopitus. Φοίνιξ δ' άνθι παζ' α,μμι μίνων χχτχκοιμνβητω, II. 9, 427. χχτχκοιμ,ηθητω, 3. sing. a. 1. imp. pass. χχτχχοιμητης, », ό, cubicularius. κχτχχοιμητίχος, η, ον, soporans, somnum inducens. Α κχτχχοιμχω. χχτχχοιμίξω, f. ίσω, sopio, soporo. Hinc χχτχχοιμίϊης, 5, Ό, cubicularius. κχτχχοινόω, idem quod χχτχχοινωνίω, communico, impertio. χχτχχοίζχνίω, ω, dominor, rego, adminis- tro. ' Οσσοι κξχνχην Ίθχκην χχτχχοίξχ• νεασι, Odyss. 1, 247. χχτάκοιτος, .α, ό χα) ή, qui in cubili est, ja- cet, aut dormit. Α κοίτη. χχτακόλχάω, ω, f. ησω, giutino, adglutino. χαταχολϋθίω,οοπΒ^ηοϊ, sector ; (2) exse- quor, adsentior; (3) obsecundo, obse- quor. Α'ύτη χχτχχολνθησχσχ τω ΤΙχύ- λω, Act. 16, 17. χατακολπίζω,Ί-η sinum deflecto, sinum in- tro. Καταχολπίζειν ιις Αΐγιναν, Tkuc. χατχζόλπισις, εως, ή, receptio in sinum, Suid. Α χχτχχολτίζω. κχταχολνμζάω, ω, fut. -ί,σω, nato; (2) uri- nor. C 295 ) χοίτχχολυμζητης, S, b, qui aquas subit, ui i- nator. Α κχτχχολυμζά,νω. χχτχχομώη, ης, ή, deportatio ; (2) compor- tatio. A κα,τχχομίζω, f. ίσω, deporto, deveho, de- duco; χχτχχομ.ίΖομχ(, domum redeo. Κατχχομίζειν vxvv, JEsch. χχτάχομος, n, β xx) ή, cui disjecta coma est, vel qui densam comam habet. Ex κόμη. κχτχχομ,ψίύεσθχι, scite et eleganter dice- re. χατχκονχ, ας, Dor. corruptio, abolitio, mors. Eurip. Quasi a κενω pro κχίνω, nisi prava ha;c lectio est pro κατάκοπα aut χαταχτονα, Ern. χατχζονάω, ω, fut. ησω, acuo, exacuo ; (2) corrumpo et attenuo atterendo. Κατα- κονχ μεν Sv αζίωτος βίος, Eurip. Hipp. 824. Ex χχτχ et ακονχω. κατακονίυλίζω, f. ίσω, pugnos ingero, pug- nis caido, contundo. κχτχχοντίζω, confodio telo, seu jaculo ; χχτηχοντίσθχι, p. pass, jaculis contos- sum esse. κατάκοπη, ης, η, decisio, putatio, detrun- catio. Α χαταχόπτω. ' χχ•) η, defessus, labore χα,τακόπτω, fut. •φω, decido, amputo, de- trunco ; (2) concido, in minutas partes seco ; (3) trucido ; (4) percutio, batuo ; χχταχό-χτομαι, concidoc, percutior, tru- cidor ; (2) plango. Κχτακόπτων Ίχυτον λίθοις, Marc. 5, 5. Ές καίξον χξχ χχτε- χόπήσαν ttrott ες τχς γάμας, Arist. Αν. 1695. κατχχοξίννυμι, vel καταχοξενψύω, satio, ex- saturo. κατακοςες, adv. in plenum, admodum, Plat. \ καταχΰξίως, adfatim, Hippocr. A χχταχοξΫις, εος, b xx) η, fastidium adfe- rens; (2) saturatus; (3) multus, abuu- dans; (4) merus, purus, sincerus. A χοξίω, satio. χατχχοξμάζω, amputo, Hes. Α χβξΜ,ός. κατχχοξμίζω, lignum in minutas partes seco. Ab eod. κατάκοπος, ν, b xx) η, satur, satiatus ; (2) κατχχόξος, nimius, qui satietatem adfert. Α χοξίω• χχτάκορόος, a, b xx) η, altera parte pressi- or angustiorque, Epith. domus, ap. Ari- stot. Ern. κχτακόξως, adv. abunde, adfatim, immo- dice, crebro. Α κχτχκοξος. χχτχκοσμεω, ω, f. ησω, compono, exorno, condecoro, ordino, digero in ordinem, colo. Κατχχοσμησχί τίνα σεμνοτ'εςοις πξάγμ.χσιν Arist. Vesp. 1462. Hinc κχτακόσμησις, εως, ή, ordo et digestio re- rum, aptaque compositio. χχταχνστης, if, b, auscultator, Gl. V. A seq. χχταχάω, exaudio ; (2) dicto sum audiens, obedio, obsequor, obtempero. ϋυχτι- 'hepu.fs σύξιγγος εχν κχτχχέω, Eur. Rhes. κχτακζάζω, reclamo, obstrepo, occlamo, clamore obtundo ; paulo post fut. χχτχ- κεκξάξόμχι, clamore obtundam. κχτχχ'ξχς, adv. Ion. κχτάχξης, pro κατ' ακεχς, et χχτ' ακ%ης, quasi a summo, scif. ad imum, i. e. in totum, penitus, prorsus, funditus. Ab αχξα, summa, arx, vel a χχξχ, sive κχξη, caput. Ali- qui χχτχχξχς pro κχτχ χξχτος, i. e. vi^- per vim. χχτάχξχσις, εως, η, commistio, permistio. Α χατακεξχννυμι. χατχχξχτεω, robore vinco, subigo, supero ; (2) cohibeo, reprimo. Κχτχχξχτίίν της αξχης & ^ννχται, Theoph. Hinc χκτχχξχτησις, εως, ή, subactio, superatio. κχταχξχτητικος, η, bv, cohibendi seu sis- tendi vim habens. Ab eod. κχτχχξάτος, adv. per vim ; (2) omnino ; (3) vehementer; (4) pro viribus. καταχ^αυγάζω, f. σω, occlamatdbi, Suid. κχτχκξεμχννυμι, vel κχτχκςεμ,χννυω, sus- pendo de ; χατχκξεμχνννμχι, suspensus sum de, dependeo de. καταχζίμχτος, n, b xx) ή, dependens de, suspensus de. A χχτχχςεμάω,ω, f. άσω, suspendo de. Κάδε* εχ πχσσχλόφιν χςίμχσε φόξμιγγχλιγειχν, pro χχπκζίμασί, Odyss. 8, 105. χχτχχξίνξΐ ίω, ω, fut. ησω, lanionummore ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ toncido. Ό ΐϊύθης 'ίως roSe ίπ) τνκ νεως εμχχετο, 'έως άπας χχτίχ,ξΟίξγνιθ'η, Lon- gin. 31. ex Herodot. Ex χχτχ, χξεχς et Ιογον, opus. χΰ-.τχκςίίθεν, sive χχτάχξνιθίν, adv. acapite; in totum, penitus ; Horn. II. 16, 548. Ex χχτχ et χάξνι• Vide χατχχξκς. χα.τχχξ'/ίμ.νά,αι, ω, f. ησω, praecipito, praeci- pitem ago. χαταχοημνηΜ) idem et ab eod. χχταχζνιμ- νχμαι, praeceps dependeo, praecipitor. χχτχχξν,μνίζω, fut. icrai, per praerupta loca dejicio, praecipito, deorsum ago. Εις το χχτακξνιμνίσ'χι αυτό», Luc. 4, 29. χατακ^ιχνι^ν,ς, S, ό, precipitator. At Gl. Vet. praeceps. A praec. χατάκξν,ς, adv. in totum, funditus. Al. vi, per vim. Vide χατάχ^χς. χχταχξίζόω, ω, accurate rimor. χχτάχξίμχ, χτος, το, damnatio, condem- natio. A χχτχχρίνω, ω, damno, condemno; χχτχ• χξίπι, fut. condemnabit ; χαταχξίθιΐς, aor. 1. pass, condemnatus. χχτχχζίνα- ctv αυτόν Β-ανάτω, Marc. 10, 33. 'Ο Ss α,πιττν,ο-ας χατχχζΐθν,ο-ετχι, Marc. 16, 16. χατχχξίαΊμοί, ο», capitis damnatus. A prase. χατχχξίο-ι;, ιως, 'h, condemnatio. χχτά,χξίτος, ν, ό χχι ή, damnatus, condem- natus. Ab eod. χχτχχξοχομχι, ωμχι, ausculto. χχταχζοτχλίζω, tut. itrtu, magnopere stre- pito. χατχκξοτίω, ω, f. fou, laetis plausibus ex- cipio, seu comprobo, valde laudo. χχτχκξχνίξω- f. term, defluo, instar salientis aquae fluo deorsum. Α χξανός. χατάχξνο-ις, εως, y, repressio, depressio de- super. Α χχτχχξάω. χατχχξν>πζβς, '>„ oh vim habens reprimen- di. Ab eod. χχτχχξίω. fut. ύο*ω, deorsum pello, adigo ; (2) repello, reprimo ; (3) fallo. χχτχχξύπτω, fut. <ψω. occulto, dissimulo. Κχτχχζύ-φοίντες πεπλοιο-ιν ήλίχ πβόσβίν φλογός, Eur. Iph. in Taur. 1210. Hinc χαταζςυφνι, Sjtfj -/„ occultatio, dissimulatio. χαταχψ\αις, aor. 1. part. act. Mol. pro χατχχξυ-^ας, χκτκχξνψις, εως, η, occultatio, dissimu- latio. χχτχχτχμ'.ναι, a. 1. inf. act. Dor. pro χ»• ΤΧΧΤίΊνΧΙ, a XXTXXTiUo). χατχχτχνεεσθαι, fut. 2.' inf. med. Ion. pro χ xtx χ tx ν εΊοΌχι. χχτχχτχομχι, ωμχι, f. ν)οΌμχι, adquiro. χχτχχτείνω, f. ενω, interficio, occido. Π«7- δώ μα χχτχχτενασι ο*ο7ς Ζολώτχντες γχ• μοι; ; Eur. Iph. in Aul. 921. χχτχχτενίζω, f. Ίσω, pectine como, pecto. χχτχχτενο'χόμνι, *isi ή » quae pexis cpmis seu capillis est, Hes. Ex χτείς et χίμη. χχτχχ,τ•/ιμι, interficio, occido. Ke7ve» Ss ίϋθυς χχοντι πχλινΰξομίοντι χχτεχτχ, Ε- pigr. xxTxxTvis, a, o, deductor. Α χχτχγω, de- duco. χχτχχτ^ς, v, i, fractor. A χχτχγω, frango. χχτχχτ'/ιοΊί, εως, v\, acquisitio. Α χχτχ- χτωμχι. χχτχχτεος, ν), ov, fragilis. Ab χγνύω, fran- 8°• χατάχτος, deductilis, pensilis. Α χατάγω. xv.Txxrgtx, ή, lanificio dedita. χαταχτυπίω, ω, f. ν,σω, sonitu percutio. χχταχνζευω, fut. ευβ-ω, in alea consumo et dissipio. χχταχυΖευσας το οντχ, Lysias. χχτα,χυζιστχω, vide χυζι$•χω. χχτχχνχχω, ω, f. %σω, commisceo. χχτχ-χνχλόω, claudo, circumdo. χατχχυΧΊνΙω, et Ζίω, deorsum volvo, devol- vo. χ,χτχχυΧίσχς, a. 1. part. act. verbi χχτχζνλίω, fut. ίο•ω, idem; χχταχίχυλιβ*- μίνος, devolutus. Καταχίχυλατμενοι χπο . των Ίππων, Xen. χχτχχυμζχλίζω, cymbalo pulsando obtun- do ; (2) illudo, decipio, (quo sensu vide- tur potius leg. esse χκτχχυμζχχίξω, v. χύμζχχο;, quasi evertere aliquem gradu et in caput pronum dare, Em.) χχτκχύντασχν, ace. sing. part, praes. act. f. g. verbi χχτχχυντω, fut. •$,ω, incline me ; (2) deor- sum adspicio. Κατί^υ-φεν ύσω τϋ χά,σ- μχτος, Luc. χχτχχυξίίύω, f. (ί>σω, dominor ; (2) supero, SUbigO, vinco. Ο/ χξχοντις των ίϋνών xx- τχχυξηύνοΊν χυτών, Matt. 20, 25. χάτχχυξόω, ω, f. ωσω, confirmo ; (2) adju- dico, addico ; (3) damno, condemno. "Ψηφω B-xvxtu χχτχχυξωθάί, Eur. Or. χχτχχωλύο], fut. ύο-ω, prohibeo, veto, deti- neo. M^ χχτχχωλύοψΑ τα$ πζίσζας, Bern. χχτχχων,χζω, comessattim eo ad aliquem ; (2) irruo, invado per vim aut insolen- tiam. χχτχχωχν,, ης, y, detentio, retentio, pos- sessio ; (2) instinctus, adflatus nominis. Α χχτίχω, retineo. Hinc χχτχχώχιμος, n, 6 xxi ή, qui detineri et capi potest. χχτχλχζίο-θχι, aor. 2. inf. med. verbi χχ• ταλχμζχνω• χχτχλχζίω, antique, pro eod. Hipp. χα,τχλχζψί, 2. plur. aor. 2. conj. act. χχτχλχζόμίνοί, part. a. 2. χχτχλαζον, το, quod accidit, Herodot. χχτχλχγνύω, unde apud Hes. χχτχλχγ- νίυθί);, a. 1. pass, us ν$ονας χχτίνίχθύς, ad libidines dejectus, in libidines prolap- sus. χχτχλχζονίύομχι, jactabunde aliquid dico vel facio, arroganter et vane comme- moro. Κχτχλχζονίύιο'θχι πίξΐ ts πλ&τα, Isocr. χχτχλχχτίζω, inculco, Gl. V. calcitro con- tra quem. χχταλχλίω, obloquor,' loquacitate obruo ; (2) traduco, detraho. M-^ χχτχλχλΰπ αλλήλων, Jac. 4, 11. τινχ, Polyb. χχτχλχλιχ ή, obtrectatio, oblocutio. A χχτάλχλοί, α, ό χχι ή, oblocucor, maledi- cus, obtrectator. χχτχλχμζχνω, deprehendo, offendo, nan- ciscor ; (2J comprehendo, adsequor ; (3) comperio, deprehendo ; (4) invado ; (5) occupo ; (6) praesidia impono ; (7) pass. de iis, qui 'ivOtoi vocantur, a Deo quo- aam incitantur ; (8) caeterae significa- tiones facile ex adjecto verbo intelligun- tur. Κχτχλχμζχναν το ο-τξχτόπώον, Thuc. Κχτχλχμζχνίΐ μ% συμφοζχ. Plat. χχτχλχμπω, f. ψω, splendeo, fulgeo. Κα- ταλχμπίΐν τινχ, Luc. tivos, Arist. τινϊ, Ναχ. Ή Άχλχσ-ο-χ ύπο τ2 ηλία χατχλχμ- kiTxt, Luc. Vitar. Auct. 20. χχταλανβάν>μαί } χχταλνβομχι, obliviscor, Horn. χατχλγίω, doleo» Soph. χχτχλγύνομχι, doloribus et molestiis ad- ficior. χχτχλίχίνω, f. »vS, laevigo ; (2 complano ; (3) explano, explico. χχτχλίγω, deligo, describo, centurio ; (2) adscribo ; (3) censeo, existimo, loco ha- beo ; (4) recenseo, enumero ; (5) narro, commemoro, dico. Κχτχλίγίΐν ?ξχτιώ- τχζ, conscribere, Arist. Ach. 1070. Ka- τχλίγΐβ-θχι iv Toli τχχτιχοίς ά,ξΐθμο7ς, Xen. Κχτχλίγομχι, dormit'im eo, cubo dormio. Κίξχης l•' iv μιγά^ω χχτχλίγ- μίνος ουχ ίνάγ,σχ, Od. 11, 61. χατχλύζω, efTundo et destillo^ (2) pass. defluo. Αίμχί αίιχίλιον χχταλίίζίιν, Eur. Andr. 131. Κχτχλαζομίνχς χλγισι πολλοίς, id. Supp. 1116. χχτάλνμμχ, χτο;, το, reliquiae, id quod re- liccum est. Α χχτχλύπω. χατάλίίπτος, «> ό χχι ν,, relictus. Ab eod. χχτχλίίπω, relinquo, desero ; (2) ab aliquo deficio ; (3) relinquo, post me, relinquo posteris meis ; ^4) omitto. 'Αλλ' χντι- άζω, μη με χαταλίπγΐί μόνον, Soph. Phil. 805. Κχτ&λίίπετχι άίίμνης-ος ΰόξα, Thuc. Τ/ λοιπό; ήμ'ιν χχτχλίλίίπτχι ; Lucian. Vitar. Auct. 21. χατχλατχξγίω, in publicum insumo, im- pendo, militia fungor, &c. χχτχλίίφω, fut. ψω, ablino, illino. Ab a.• λίίφω- χχτχλίΐ-φις, ίως, ί, relictio, reliquiae. A χαταλιιπω. χχταλίλίίμμίνος, relictus, perf. part. pass. χχτχλίξίτχι, 3. sing. fut. 2. ind. med. v. χχτχλεγομχι. χχταλίΐω, rut. 1. ind. act. Dor. pro χχτχ- λίξω, a χχτχλίγω. χχτχλεπτολογίω, subtiliter disputo. χατχλίπιΰνω, extenuo, attenuo, demi- nuo. χχτχλίυχχίνω, dealbo. χχταλίύο-ιμος, u, ό xx) ή, dignus, qui lapi- dibus obruatur. A seq. χχτχλινω, f. ιΰο-ω, lapidibus cooperio, lapi- dibus obruo. a. 1. χχτίλίυσ-χ, pass, χχ- ( W ταλιυθεϊί, lapidibus obrutus. Κχτίλίυ- , fragmentum. Α μίξος. χαταμίβισμος, ό, divisio, partitio, Steph. «β6το£/*ε|ώίί•, adv. membratim, sigillatim. χαταμίτξίω, demetior, metior. Hinc χαταμίτξ'ησις, ίως, ή» dimensio, mensuraj et spatii descriptio. χαταμηχης, ίος> β χχι ί» perlongUS. A μν,χος- χχταμν,λόω, ω, f. ώσω, speculum immitto, spicillo seu spathula agito, exploro. χαταμίινιος, g, i xai ή, menstruus ; χχ. ταμηνιχ, τα, menstrua muliebria. A μίιν. χχτχμηνιώΰΥΐς, ίβς, ό χχι i\, menstruus. Α χαταμήνιος. χαταμψυσις, ίως, ri, indicatum, proditio, delatio. A χαταμηνύω, indico, defero et ostendo, pro- do, enuncio. Κατίμήνυσί πξαξιν, Plut. χαταμιχίνω, polluo. χαταμιάναις, aor. 1. part. act. JEol. pro χαταμιάνας, a χχτχμιαίνοι. χαταμίγ?υμι, vel χαταμιγνύω, immisceo, permisceo. Ύην ψξοντίΰα λιπτην «s«ra- μίΐας ίς τον ομοιον αέξα, Arist. Nub. 230. Καταμιγνύίτβ το7ς ίναγχαίοις άξί- της τίνα ζηλον, Plut. χχτάμιξιςι ίως, ν, commixtio, permistio. Α χαταμίγνυμι. χαταμιχξον, adv. sensim, paullatim; (2) divisim, minutim. χαταμ'ισγομαι, admisceo. Ύάχινθος χα• ταμίσγίτχι αχειτα ποφ,ν, Horn. Hym. ip Pan. 26. χαταμιο-θοΰοτίω, ω, f. %σω, largitione emo. χα^αμισθοφοζίω, ω, f. ί,σω, in stipendia mi- litum exliaurio. Κατίμισθοαόξ'/>σχ» τχ νπάξχοντα, JEschin. χχταμννμονίύω, f- ίύσω, memor sum. χατχμολίσχω, descendo. devenio. Α μόλω. χατάμομφος, ov, vituperabilis ; (2) infaus- tus, infelix. χαταμόνχς, adv. solum ; (2) seorsum, pri- vatim. Ex μόνος. χαταμονη, %ς, ΐί» statio, remansio, Gl. Vet. Α χαταμίνω• χαταμονομχχίω, singulari certamine vin- co. Κύχνον χατίμονομάχησί, Plut. χχτχμονος, χ, ο *«/ -h, 5 permanens, perdu- rans. Α χαταμίνω- χαταμόο-χιυοΊς, propagatio, Gl. V. A xa- τχμοσχίύω, propago. χχτχμνο-όω, u, numeris et modis exorno, et venustius reddo. χατάμπίλος, u, ο xai ή, vitibus consitus, abundans. χαταμιτίχω, cooperio. χαταμχισχω. idem. χαταμυθολογίω σι, fabulas tibi narro, seu fabularum narrationibus te occupo aut oblecto, Philostr. χαταμύξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro χατίμύζατο, a χαταμύσσω. χαταμυ%ιζω, unguentis perfundo. χαταμυσχι, a. 1. inf. act. verbi χαταμύω. χατάμυσις, ίως, ή, actio connivendi, conni- ventia. Α χαταμύω. χαταμύσσω, vel χαταμύττω, f• ξω, lacero, perstringo ; χατίμΰζατο, a. 1. med. per- strinxit, a. 1. pass, χαταμυχθύς, saucia- tus, saucius. ΙΙξος χευσίγι ππ%όν/ι χατα- μύξατο χί7ξα αξαίνιν, Ϊ1• 5, 425. χατχμυττόω, ω, f. ώσω, allium contundo, facio intritum alliatum, Aristoph. χατα- μίμ,υττωμίνα, perf. pass, contrita peni- tus ut allia in mortarium conjecta, sive ut alliatum quod in mortario con tun di- tur. Ex xxtx et μυττωτον, intritum ex aliis. χαταμυτγοτίύω, minutatim contero, Arist. Pace, 246. ubi leg. χχτα μίμυττωηυμί- va- χαταμύω, f. ύσω, conniveo, oculos claudo, (2) morior. Καταμύαν τα βλίφχξα* Xen. χαταμφιίννυμι, vestio ; (2) obduco, v. C. auro, &c. χχταμωχχομαι, ωμχι, derideo, deludo. Καταμωχησόμίνος σα, Arrian.. Hinc χαταμωχησις, ίως, η, irrisio, illusio, deri- sio. χαταμωλύνω, sensim sedo, lenio. χχταμωμίομαι, irrideo, vitupero. χαταναγχάζω, fut. άσω, COgO, adigo, C0Q1- pello•, impello ; (2) vexo. χατανάγχη, ης, ή, violentior amoris illece- bra; (2) catanance, herba quasdam ad amorem alliciendi vim habens. χατανάθίμα, ατός, το, maledictum, devo- tio. Hinc χαταναθίματίζω, f. ίσω, anathema impre- cor, diris devoveo. χαταναιδίύομαι, impudenter tracto ali- quem, seu loquor contra aliquem, Eust. xatxvatdir^, ό, inverecundus, Man. χατανχισιμόω, ω, insumo, impendo. χατανισχυντίω, ω, f. ησω, impudenter me erga aliquem gero. χατχναλίσχω, f. λώσω, consumo, impendo, absumo.; χατηνάλωσί, consumpsit, a. 1. χατηνχλωμίνον, consumptum, perf. pass. Κατανάλισχί την iv τω βίω σχολην ίις τη» των λόγων αιληχοΐαν, Isocr. ad Bern. χατανχξχάω, ω, t ησω, obtorpefacio, torpi- dum reddo ; (2) obtorpeo. Ού χατίναξ- χησα νδίνος, 2 Cor. 11, 8. χκτανχνμχχίω, ω, f. ησω, navali praalio ορ- pugno ; (2) navali prselio supero. Te» βασιλιχον χατίναυμάχησί s -όλον, Sliid. χατανάω, habitare facio, colloco. Hinc a. 1. apud Poet, χατίνχσσί, collocavit habi- tare jussit. Κχτίνχσσί νατηζ \ς πίίζατα γαίης, Hes. Op. 167. χατανΰζίξομχι, fut. ίσομαι, fortiter vinco, viriliter supero. χατανΰξολογία, ας, η, collectio viritim fac ta. Ex χατα, avlgx et λίγω, seligo. χατανίχνιίύομαι, fut. ίύσομαι, juveniliter glorior ; (2) juvenili robore prasvaleo, a- nimose supero. χατχνύσσομχι, vel χατανίσσομχι, venio de, descendo. Έξ άξιων χατανίσσιται ηπαξόνΐ'ί' Υψηλών, Apoll Rhod 1. 2,978. χατανίμίσησις, ίως, η, indignati'o. Ex ^ai- τα et νιμισάω, indignor. χχτανίμω, distribuo, partior; χατανίμο- μχι, incolo, possideo, fruor ; κατανίμό- μίνοι, aor. 1. med. part, κατανίμηθίντις, pass, distributi; χχτχνίνίμημίνος, perf. pass, depastus. "Ον εγώ χατανίμω τοϊσιν ίππίυσι ποτϊ ίς χάττυμα, Arist. Ach. 305. χατανίομαι, seu χατανίϋμαι, descendo ; χατανίύμίνος, descendens, Nonn. χατανίΰσαι, a. 1. inf. act. verbi χατανίίω. χατανίύσιμος, ον, quod concedi, annui, seu nutu perfiei potest. χατάνίυσις, ίως, η, nutus, cpnfirmatio per nutum. A χατανιύω, fut. ίύσω, annuo, nutu aliquid confirmo; (2) innuo, nutu significo. Oi/h' χτίλίύτγι τον γ' β, τι χΐν χιααλγί χα• ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ τανίΰσω, Β. 1, 527. Κατίνίυσαν το'ίς 'εν τω Ίτίξω πλοίω. Luc. 5, 7• χχταν'ίφόω, caligne obduco, obscuro. χκτΜννσ-αι, aggerare, extruere, Herodot. Ex χατα et νησαι, quasi a vim, sive νήω. χατχνήχομχι, n-atando deferor. χατανβξαχόω, S, f. ώσω, in carbones verto, seu redigo ; χχτηνβξχχωμίνος, perf. pass. in carbones versus.' 'Eire/ δ' «^«v xa- τηνθζχχώθη $-νμ' εν Ήφχίπί φλογ), Eur. Iph in Aid. 16Q2. χαταήζω, diffundo, transfundo, Vet. Lex. χχτανιχάω, supero, Eur. χχτάνιμμα, το, perfusio, lotio. χχτχνιπτης. χ, ο. qui Athenis peplum Mi- nerva? infra sordidatum eluebat. A χατχνίπτω, fut. -ψ*, idem quod χχτχνίζω. Κατανίψων από γλώττης απαντάς, Luc. χχτχνίσσομχι, idem quod κχτανίίσσομαι. χχτχνΊ$-χμ%ί, consurgo contra aliquem, insurgo' repugnatorius. Κατανί$-η των πολεμίων τη τόλμη. Potyb. χχτχνίφω, fut. <ψ», 'ningo ; (2) nive obruo. Ksi χςημνώδη χχτχνίφοι, Arist. Nub. 962. χχτανοίω, contemplor, specto ; (2) consi- dero ; (3) animadverto, intelligo, perspi- cio; (1e> disco. Κατανοήσατε τα, xeiva, £uc.'l2,27. Hinc xarxvonu-a, «τβί, το, quod ab aliquo ani- madversum seu perspectum est, com• mentum, remedium excogitatum. χατανόησις. εως, ή, contemplatio, animad- versio, deprehensio ; (2) cognitio ; (3) diligens et attenta consideratio j (4) do- cumentum. Ab eod. χατχνοητικος, η, ov, perspicax. Ab eod. χχτάνομχι. absumor. Τώ is πολλά χχτά- νετχι, Odyss. 2, 58. χχτχνομιπύω, in nummos conflo, vel in nummos cudendos insumo, apud Suid. Ex χχτχ et νομίζω, in ea significatione qua et νόμισμα, nummus indedescendit. χχτχνομοθίτίω, ω, legem oppono, legi ob- rogo, Plat. χχτχνοσφίζομαι, surripio, depeculor. χατχννθίτίω, ω, commoneo, monitis insti- tuo et moderor. χάταντα, ων, τα, declivia, Poetice. A κα- τάντης• χαταντάω, ω, fut. η/τω, devenio, pervenio, evado ; (2) pervenire facio, transfero. Κατήντησαν εϊς Καισάξίίαν, Act. 25, 13. Μισθοφοξίας άξιολόγχ προκείμενης πολλοί Ιβίλοντι χατήντων, I)iod. Hinc χατάντημα, ατός, το, occursus ; (2) fasti- gium aedificii ; item (3) finis, terminus. χατάντης, ios, β χα) n, declivis, proclivis, deorsum vergens. Ab eod. χατάντησιν, al. χατάντησιν, Horn, idem quod χαταντιπίξην• χχτχντίχ, ας, ή, declivitas. χχτχντιΖολίω, ω, f. '/μΤω, precor. χατχντιχξυ, adv. ex adverso, e regione, ex opposito, το χαταντιχςυ, contrarium. χατχντίον, adv. idem, χατχντιπίξχς, adv. idem. χατχντιπίξην, adv. idem quod χαταντιχξυ, Man. χχτχντλίω, ω, f. nη, II. 1, 81. χατχπίπυχασμίνως, solerter, callide, frau- dulenter. Α πυχάζω. χαταπίξΰω, oppedo, crepitum ventris con- tra emitto, conteinptim et insolenter il- ludo, a. 2. χατχπχςΐύν, oppedere. χαταπίξίαμι, longe superior sum, multum supero. χαταπίξίξυσις, ή, laceratio, scarificatio. χατχπίξονάω, ω, infibulOj velut'fibula de- figo. χαταπίξπίξίύομαι, adulor. χαταπισων, aor. 2. part. act. verbi χατα- πίπτω. χχτχπίτχζω, fut. άσω, expando, explico, extendo ; (2) obtego, obvelo, cooperio. Κατίπίτασ' αντ$ τν,ν χίφαλν,ν φοινιχίΰι, Arist. Plut. 730. χαταπίτάννΰμι, vel χατχπίταγνίιω, idem. χαταπίτάομχι, ωμαι, vel χαταπ'ίτομαί, de- volo, volando descendo. χχτχπίτασμχ. ατός, το, aulaaum quod rei alicui obtenditur. Α χαταπετάξω- χαταπίτομαι, idem quod χαταπίτάομχι, Steph. χαταπιτξοχοπίω, lapidibus jaciendis frango. Α πίτξος et κόπτω, χαταπίτξόω, ω, ί. ώσω, de saxo prascipito j (2) lapidibus obruo, lapido. Ex πίτξος. χαταπίττω, Att. pro χαταπίσσω. χαταπίφίίγασι, 3. plur. perf. ind. med. v. χαταφίύγω. χαταπίφνω, occido. Εί μίν χιν Mivikouv Άλίζανΰξος καταπίφνη, II- 3, 281. χαταπίφρονηκοτως, adv. contemptim. χαταπίψη, 3. sing. aor. 1. conj. act. verbi χαταπίπτω. χαταπήγνυμι, vel καταπηγνύω, defigo, de- pango ; (2) gelu constringo, congelo, con- glacio. ΈΤτα χχτάπηζον πξος αΰτον, SCil. όζίλίσχον, Arist. Αν. 365. καταπηΰάω, ω, f. ήσω, desilio, insilio. χαταπημχίνω, f ανω, noceo, damnum ad- fero, unde a. 1. opt. χαταπημγνίΛ, no- ceat, kedat. χαταπημήνια, 3. sing. a. 1. opt. act. lEol. et Att. pro χατααημάναι. χατχπηξ, ηγος, b, sublioa, pains, qui in ter- ram derlgitur. Α χαταπήγνυμι. χατάπηξος, ov, laasus, mutilatus. χαταπήσσω, vel χαταπήττω, f. ζω, deligo. χχταπιαίνω, f. ανω, pinguefacio. χαταπήζω, Ι ίσω, deprimo, opprimo j (2^ comprimo, presso. ΚΑΤ χατχπίίβ-κ, tut, η, depressio, oppressio, compressib. Α χχτχπιίξω. χατάπιχζοί, a, b xx) η, peramarus. χχτχπίμίλοί, ν, ο xx) η, praapinguis, obe- sus. Ex πιμίλη, pinguedo. χχτχπιμπλχω* χχτχπ'ιμπλημι, vel χχτχ- ίτίπλημι, repleo, oppleo, compleo ; f. xx• νχπλησω, a. 1. χχτίπλησ-χ, pass, χχτχ- πίμπλχμχι, oppleor. χχτχπιμπζχω, vel χχτχπίμπςημι, f. η&ω, incendo, inflammo, comburo. Κχτίπίμ- πξησχν rat oixtxf, Plut. χατάνινί, 2. sing. a. 2. imper. act. verbi xxtxvivu, absorbeo, ebibo, epoto ; (.2) de- glutio, devoro, f. 2. χχτχπιίμχι, χχτχ- πίΰντχι, devorabunt ; pass. f. 1. χχτχπο- θηο-ομχι, χχτχποθηατχι, devorabitur ; a. 1. pass. χχτ•χποθηνχι ; a. 2. act. χχτίπιον, COnj. kxv χχτχπίω- Αυτή yt τϊν ίβίων νάλαντον χχταπίπωχί ρχοίωί, Arist. Vesp. 1141. ν Κχον St τζίο'μύςιχι γίξχνοι, Β-ίμί• λί*ί χχτχπίπωχυιχι λίΰΰί, id. Αν. 1142. χχτχπίπλημ:, vide χχτχπιμπλχω. χχτχπιπξά,α -xu, vendo, venundo. κ,Μτα,τίπτω, prolabor, procumbo, decido, delabor; aor. 2. χχτίπίοΌν, χχτχπίσων, prolapsus ; perf. inf. χχτχπίπτωχίνχι, decidisse. ΊΙχντων Se χχτχπιο'όντων ημών tk την yw, Act. 26, 14. χχτχπισσόω, vel χχτχπιττόω, ω, fut. uo"u, pico, pice illino, pice incrusto. χχτκπις-ίύω, credo, fidei alicujus commit- to. ΚαταπίΓίύίΐτθχι τοίϊί Wluffctit, Phal. χχτχπίζ-όω. ω, fut. aire•), fidem facio, fidem prsesto, fidem exigo. Ex πίτα . Hinc χχτχπίζ-οια-ΐί, tut, η, fiduciae et securitatis contractus. χχτχπ'ιττωσ•ΐί, η, picatio, obductio picis. χχτχπίων, ova;, b xx) ή, praspinguis, valde obesus, Suid. χχτχπλχγύί, a. 2. part. pass, verbi xxrx- •τληο-σοι• χχτχπλ&.γηί, ίος, 6 χα) ■>), metu consterna- tus. Α χχτχπΧησσω• χχτχπΧχσμχ, χτος, το, medicamentum, quod illinitur, vel quod superimponitur, emplastrum ; pigmentum, quo mulieres faciem pingunt. A tCXTXvXxo-o'u, vel xxTXirXxTru, f. άοΌ), il- lino, oblino ; (2) cataplasma impono, ca- taplasmate euro. Μη τοίννν το πρόσωπον απχν -φιμύθω- χχτχπλχτπ^ Epigr. Έγω δί χχτχπίπλχιτμίνη -φιμνθίω ϊζ•ηχχ, fu- cata, Arist. Cone. 875. Hihc χχτχπλα^η, ης, ή, medicamentum, Herod. Et χχτχπλχς-οί, η, ov, illinendo adhibitus, illi- tus. χχτχπλίχω, f- ξω, complico, necto. Kxrx• srXtxtiv την ζύην, Herodot. finire, όησιν, perorare. χχτχπλίονίχτίω, excello, preesto. χχτχπλίοί, et Att. χχτχπλίωί, cumulate expletus, plene satiatus. χχτχπλίω, devehor, navi devehor in ter- rain, appello in portum. Κχτίπλίνο-χν Ut την χώξχν tuv Τχδχξηνων, LllC. 8, 26*. χχτχπΧηγμος, ν, Ό, objurgatio, insultatio. Α χχτχπΧησσω. χχτχπληθω, f. ησω, impleo, repleo, oppleo. χχτχπληχτιχοί, η, ov, formidabilis, terribi- lis, stuporem adferens. A χχταπλησ-ο-ω. χχτχπληχτιχωί, adv. cum stupore, terro- re, ut, stupeant, qui vident, &c. χχτχπληξ, ηγος, ο χχ) ή, perculsus, con- sternatus ; (2) pavidus ; (3) stolidus. χχτχπληξίί, tut, ή, obstupefactio ; (2) stu- por, mens attonita, Ab eod. χχτχπΧησιτω* vel χχτχπληττω, perterrefa- cio, percello, obstupefacio ; χχτκπληϊο-ΰ- μχι, obstupesco, stupeo, percellor ; a. 1. act. χχτχπΧηΙ,χι, perculisse, in med. χχ. νχίτληξχο-θχι, a. 2. pass, χχτχπλχγηνχι, percellii perculsum esse. Κχτίπληξί rexvrxt, Xen. Κχτχχλχγηνχι τ«ί πο\ί- μίΐίί, Thuc. χχτχπλοχη, ηί, ή, implicatio, complexio. Α χχτχπΧίχω. xxTO.x'koot, contr. xxTxsrXut, «> β, naviga- tio deorsum, sive qua descendimus ; (2) appulsus ; (3) locus ad quem appellimus! χχτχπλχτέω, dives sum, abundo. κχτχπλατίξω, f. Ίσω, dito, locupleto. χχτχπλντομα.%ίω, divitiis contra aliquem pugno, divitiis ad alterum debellandum utor. κχτχπΧύνω, f. vvv, abluo, eluo; (2) lavo, perluo. ΚΑΤ χχτχπλυοΉ, η, lotio. A praec. χχτχπλώω, Ion. pro χχταπλίω, navi deve- hor, a. 1. χχτχνλώο -xt, devectus. χχτχπνίνμχ, xTot, το, perspiratio, adfla- tus. A χχτχπνίω, f. tutu, perflo, adflo, et quidem cum vi, Eur. Rhes. 387. χχτχτνίγω, f. ίξω, sufFoco, pra?foco, stran- gulo. Κχτχπνίγίΐν rtZg, Gal. Hinc χχτχανίζΐς, tut, ή, strangulatio, suffocatio. χχτχτνοη, %t, η, venti irruentis flatus. A χχτχπνίω. xxTxtohx, et xxTxnohxt, adv. e vestigio, cursu, per vestigia. Ex χχτ» et jtSj, pes. χχτχποβγ, 3. sing. a. 1. conj. pass, verbi χχτχτίνω pro χχτχπ'οω. Unde χχτχπόθξχ, xt•, ή, fauces infima?, quibus ci- bus devoratur, stomachi orificium. xxTxveotx'tXku, variego, varie distinguo, perf. pass, χχτχπί-τοίχιλτχι, variegatum est. Α* των πτωσίων, χξόνων, Χξοσώπων, χξίθμΰν, ytvuv ίνχλλχξίι; vrut ποτίχχτχ• ποιχίλλαο-ι xxi ίπίγύξ*σι τχ ίζμηνίυτιχχ, Longin. 23. xxtxtoKxCu, perfruor; (2) nimium et plus, quam par est, fruor. χχτχνόλίΜ,ίω, ΰ, f. ηο -u, bellum gero con- tra aliquem, oppugno, debello. Κχτχ- ιτολίμίιν τινχ ίγχλημχτι, Thuc. Hinc χχτχπολίμησ-ι;, tut, ή, oppugnatio, dehel- latio. χχτχπολιτιύομνι, politica ratione vinco, institutis meis vinco vel antiquo. Kb- τίπτολιτΐύίΤχτο την tv TVTOtt ίτλίονίζίχν, Plut. χχτχπολυ, adv. multum, valde ; (2) multo, cum compar. χχτχπομπίύω, transmitto, tranSveho pom- pa ; (2) glorior adversus quem. xxrxtroveai, ω, labore conficio, fatigo, affli- go, vexo, lasso ; χχτχπονχμχι, labore conficior, fatisco, afHigor ; χχτχπονηθύί, a. 1. part, debilitatus, vexatus. 'Έ,ποίη- fftv Ιχϊίχηο -w τω χχτχποννμίνω, Act. 7, 24. Hinc ... χχτχπόνησ-ιι, tut, η, fatigatio, lassitudo. xxTxrovot, ό xxi ή, labore defessus, confec- tus. χχτχποντϊζω, f. iffu, demergo in pontum, s. mare, submergo, immergo. Κχτχτον- τιιτθη tv τω mXxytt τηί &χ\χσσης, Matt. 18,6. Hinc χχτχχοντΗτμΖί, ν, η, demersio in mare; submersio. χχτχποντίΓηί, S, ό, qui in pontum demer- git ; (2) pirata, qui post pra?dam captam homines in aquas submergit. Ab eod χχτχτοντόω, idem quod χχτχποντίζω. χχτχποπίβδω, oppedo. χχτχπΌξίνομαι, f. ίνοΌμχι, redeo ab exi- lio ; (2) descend©. χχτχχόξνίυο-ιι, tut, ή, scortatio ; (2) stupra- tio. A χχταποξ vt6t>, f. tCiru, stupro, stuprum in- fero ; (2) prostituo ; (3) corrumpo, adul- tero. χχτχποξνοχοπίω, ω, in meretrices insumo. Ex ποξνοχόποί, leno. χχτχτος,σύνω, molior, machinor, exhibeo, Xen. χχτάχοσίί, tut, η< absorptio, devoratio, de- glutitio cibi vel potus in ventriculum; (2) gula, cibi meatus, Gl. V. χχτχνοο-ις, vorago. Α χχτχτινω. χχτχπότηί, », ό> vorax, devorator, helluo, Gl. V. (2) gula, guttur. Ab eod. χχτχτότιον, s, το, catapotium, medica- mentum, quod deglutiendo sumitur. Ab eodem. χχτχποτον, ν, το, idem, Hipp. χχτχπξχγμχτύομχι, fut. ίνσομχι, nego- tior. χχτχπξχνηί, tot, i xxi η, declivis, pronus, dependens. χχτχίΤξχοΊτω, vel χχτχπξάττω, et χχτχ- πξχττομχι, efficio, perago, transigo ; (ty pertracto; (3) comparo. Έχν μη rxv- tx, otrx ή -ΛοΧίί βύλίτχι, χχτχπεχττη, Plut. χχτχνξχννβΊί, tut, 'A, mitigatio, sedatio. A χχτχπξχννω, mitigo, mansuefacio, lenio, demulceo, compesco, sedo. Κχπτξάννί τηί οξγης χυτον, Plut. χχτάπ«ίμνοί, ν, b χχ) ή, stirpibus, arbori- bus abundans. Ex πξίμνον, stirps. χχτχπςατζίύω, cum gen. legatus venio con- tra aliquem. ( 300 ) ΚΑΤ χχτχαξηθω, f. πξησ-βι), comburo, deuro; (2) incendo. χχτχπξηνηί, tot, ο χχ) η, pronus, declivis, dependens. χχτχπξηνίζω, pronum praecipito. χχτχπξηνο^, ω, pra?cipito, pessundo ; hinc a. 1. med. χχτχπξηνώο-χο, pro χχτχπξη- νύσω. Ex χχτχ et «ξηνοι, pronus. χχτχπξηο-θη, 3. sing. a. 1. conj. pass, verbi χχτχπξηθω. xxTxicgiu, fut. ίο•ω, serra deseco, vel pras- cido, serra descindoj (2) discindo, dis- seco. χχτχπξοΰώόνχι, pries, inf. act. verbi χχτχπξοΰίΰωμι, prodo. Μίτε rvs ιτυμμχ• %ui χχτχπξοίίδωμίν, Thuc. χχτχπξοησίο -tixi, a. 1. inf. med. verbi χχτχπξοϊημ.1, e manibus dimitto, projicio ; (2) cum neglectu abjicio. χχτχτξο'1'χομαι, progredior longius ; (2) impune evado ; (3) impune aliquid facio. Hoc thema inusitatum prassupponitur, ut hinc sit χχτχν^οΊ%ίο•θχι, futurum. Sic autem occurrit, £ χχταπξοίΐα pro & χχ. τχπξοίΐ?), haud impune feceris ; et » xx- τχπξοίξ'ίτχι, non impune fecerit. Ού- τοι, /rv χχτχπξο'ί'ξίΐ λίγχιτ.χ τχντι, Arist. . Thesm. 573. et Vesp. 1385. Quasi χχ- τχ ffolxx, gratis, impune ; in altera signiheatione quasi ex χχτχ, srge, et Ί'χο- μχι. χχτχπξοΊ'ζχμην, impune reliqui, aor. 1. ind. med. verbi χχτχίτςοίχομχι. χχτχπξολίίπω, relinquo, desero. χχτχπξοτίξίω, OS, f. ησω, primas partes eri- pio, devinco. χχτχτοογίω, fut. ίίισω, p. tuxx, profundo, effundo. χχτχνξωχτοί, ο, cinaedus. χχτχττχί, aor. 2. part. act. verbi χχθίχ- τημι. χχτχπτχω, ω, fut. χχτχττησομχι, devolo. PrtES. inus. χχτχπτίξοί, ό χχ) η, plumatus, aliger. Ex χτίζόν. χχτχπτίο-θχι, perstringere, pra?s. inf. med. Ion. pro χχθάττίσθχι, a χχθάπτομχι. χχτχπτησο'ω, fut. χχτχπτηζω, p. χχτίπτη- χχ, consternor, perterrefio, obstupes- co ί pertimescd, valde timeo ; (2) perter- refacio. «αταττίίτίίΐι, 3. dual. aor. 2. ind. act Ion. pro χχτίπτητην, a V. χχθίπτχμχι. χχταπτοίω, metu consterno, exterreo. χχτχττομχι, Ion. pro χχθχπτομχι, tango, exprobro ; cito, de teste. χχτχπτύε-ηί, i, despector, derisor, Anac. χχτχίττν$•οί, ν, ο χχ) η, despuendus, detes- tandus, abominabilis. Α χχτχ-χτίιω. χχτχπτυχηί, tot, i χχ) η, sinuosus, plica- tus. Ex ίττύτσ-ω, plico. χατχπτύω, ύσω, despuo, despicio, contemp- tim adversor. χχτά,πτωμα, χτοί, το, lapsus, casus, ruina. A xxTXrriitTU• χχτάπτωιτίίΥ tui, η, idem et ab eod. χχτχτυώσ-σω, metu concido, trepido, H. 4,34. xxTXTTurot, succiduus, Gl. V. Α χχτχ- πίπτω, χχτχπτωχίίιομκι, fut. ίίοΌμαι, inops sum ; (2) ad mendicitatem redigor, pauper fio. χχτχπΰγηί, ίοί, i, cinaedus ; (2) obsccenus, Hes. Ex πυγη. χχτχπυγοί, », <5, idem et ex iisd. Hinc xxTxwyo(ruv7i, ηί, ή, flagitium cinaedo- rum. xxTxxiiyuv, uvot, ό, cinaedus. Α πυγη. χχτχπυγωνίστίξοί, impudicior, libidinosior. χχτχπίβω, fut. ίιο-ω, putrefacio, putredine consumo ; χχτχπύθομχι, putresco. χχτχπυχάζω, f. χσω, exorno. χχτά,πυχνοί, ν, ό χχ) ή, condensus. χατχπυχνίω, ω, fut. oxru, condenso. Κχτί- vrvxvx παξχΰαγμχτων πληθίΐ την πάλιν, Plut. Ύχΐί \χ τηί άληθιίχί Qxvrxcixii χχταπίπυχνωμίνον, Longin. 9. xxTxvvxTtCu, f. tuo -ω, vinco pugilatu. χχτχπνξίζω, fut. ίο*ω, inflammo. Ex χχτχ et πΰζ. χχτχτνξπολίω, ω, fut. ησω, igni absumo, comburo. χχτάπυξοί, α, ό χχ) η, ignitus, igne excan- defactus ; (2) ardentissimus, ierventissi?» mus. Ex πΰξ- χχτχπνρροί, κ, ό χα) ή, valde rufus. χχτχπώγων, ωνοί, ό, barbatus. χχτχπωλίω, vendo, venale habeo, χχτάξχ, χ;, ή, exsecratio, diree. ΚΑΤ κατχξχχόω, sive χχτχρρχχόω, ω, lacero. Unde popart κατιρρχκωμίνος,^ Jaceratus. Hdv l•' «5' άναθξος κχ) κατίρρχκωμίνος τυφλής ΰτ' αττις ίχπίπόξθτιμαί τάλας-, Soph. Track. 1119. Α ράκος, χχτχξάκττ,ς, n, β, cataracta, locus abruptus et prasceps in flumine, unde aqua pras- ceps ruit ; (2) vectis, obex ; (3) porta ; (4) avis quasdam. Α χαταρράσσω. χχταρχομαι, ωμχι, fU't• άσομαι, male omi- nor, exsecror, devoveo. "Οταν κχτχρά- σωμχι λάθξκ τω δισπότγι, Arist. Ran. 764. Ή (Τύχη, v)v χχττίξάσω,' Marc. 11, 21. Ex άξά, preces, dirce. χατχξχΊ-θε, 2. plur. praes. imper. med. contr. pro κατχξάίσθί, a κχταζάομχι. χαταζάσιμος, βν, exsecrabilis. ζχτάξασις, ίως, τ), maledictio, ipsa exse- cratio. χχτάξάτος, u, ο xxi t), diris devotus, exse- cratione dignus ; (2) homo nefarius. '"Ώ χατάξχτοι πχΊΰίς ολβισθί ?υγίξχς μχτςος ξυν χχτρ), Eur. Med. 112. Α χχτχξάο- μχι. χατχξάσσω, vel άττω, vide κχτχρόάσσω. χατάξζΰλοί, u, Ό χάϊ υ), usque ad calceos demissus. Ex χζζυλτι. χχτχρρίω, ω, f. γ)σω, p. κχτγΐξγ?ικχ, ineffi- cacem reddo, oessare facio ab opere, abo- leo ; inutile reddo, inutiliter occupo. Κχττ)ξγγιχχ τα τχ νηπία, 1 Cor. 13, 11. Κχττ-,ξγτιθτ-μίν άπο τ5 νόμχ, Rom. 7, 6. χχτχργφ^σονται, 3. plur. fut. 1. ind. pass. verbi χχταξγίω. χάτχξγμχ, ατός, το, initiatio, et in plur. primitia*. Α κχτάξχομχι. χχτχξγνμίννιν, ace. sing. part, prass. pass. f. g. V. κατχξγίω. χχτίξγΰξος, u, β xxi ί, argentatus ; (2) ar- genteus. χχταξγυςόω, ω, fut. ώσω, inargento, argen- to obduco, vel tego ; (2) pecunia corrum- po. κατάφυτος , st, β xxi τ), irriguus, Gl. Vet. quasi a χατχζδεύω, quod esset irrigo. κχτάξδω, irrigo. Ovn xxvupyZv tm χ«.τ- άξδων, χλλχ τχ βίλτιρα ΰιόάσχων, laudi- bus perfundens, Arist. Ach. 664. χχτχξίζω, fut. ζω, demulceo manu. Χίΐξ) τί μιν κχτίξίξίν, II. 1, 361. χ»τά.ζ'/ις άνεμος, ventus contortus, et de- super irruens cum impetu, typho. A χχτχξάσσω, (vel a χχτχξίω, nisi potius est, κατάρττ\ς, a κχτχίξω, Ern.) χχτχξθεις, a. 1. part. pass. Ion. pro κχθχξ- θεις a κχθχίξω. χατχζθξόω, ω, f. ώσω, articulo. χατχξίγνιλος, τ), bv, horribilis, horrendus. χχτχξίθμίύ), annumero ; (2) enumero ; (3) connumero; (4) numero. Κατχξίθμνι• Txt Τςωάδων χλλων μίτχ,Εητ. Tro. 873. ΚχτΥιζίϋμαιμίνβ; τ]ν συν ν,μιν, Act. 1, 17. χχτχξίθμ•/ΐ(Τΐί, ή, enumeratio, dinumeratio. χχταξίχτάζω, f. άσω, dejicio, Hes. χατχρίζ-άω, ω, f. τ\σω, prandeo. χχτχξχίω,'ω, fut. ίσω, sufiicio. Έμο) δΐ confrin- go, diffringo ; (2) constrepo, intersono. χχταρρνιτοξίυω, contra aliquem verba fa- cio ; (2) eloquentia supero ; (3) eloquen- tia? vi demulceo. χατάρρΊζ-ας, u, 6 xxi r), radices terrae infixas habens ; (2) radices e capite demittens. Ex ρίξχ, radix. Hinc χχτχρόιζόω, ω, f. ώ<τω, radicibus firmo seu fulcio," radicibus fixis stabilio. χχταρρινχω, ω, f. r,crco, limo, lima polio. Ex ρίνη, lima. χατχρρινίξω, f. Ίίω, idem. xxTxppiTTxZfiii fut. xcm, dejicio, vel disji- cio. χχτχρριπτίω, dejicio, prosterno. A καταρρίπτω•* f• •φ&>, idem. xxTMppoviTixot, i), bv, idem quod χχταρροϊ- χος, et ab eod. χχτχρροϊζίω, asthmate sibilante laboro. χχτχρροιξομχι, f. ίαΌμχι, catarrho laboro, destillationibus vexor. Α χχτχ'ρροος. χχτχρρύΊχος, i), et», a catarrho proveniens ; (2) catarrho obnoxius; (3) catarrhum ciens, seu cum catarrho conjunctus. Ab eodem. xxrxppotTfzbst idem quod x»TxppovjTixos, Steph. χχτχρ'ροος, contr. xxrxppus, v, o, catarrhus, defluxio, destillatio ; gravedo. A poos. χχτχ'ρρωπία; χ;, i), decli vitas, cum quid deorsum vergit. A χχτά,ρροπος, α, Ό xoCi v\, declivis, deorsum vergens. Α χατχρρίπω. χχτχρροφί&ι, sorbillo, absorbeo. xxTxbjoulinst ts, catarrhis obnoxius, gra- vedinosus. xxTxppu(ca,_et χχτχρρΰω, inus. id. quod χχτχρρίω, Steph. χχτχρρυθμ,ίω, ω, fut. fou, quadrare facio, ad numeros aptos redigo., χχταρρυθμίζω, f• ίο'ω, idem. χχτχρρύομχι, defluo, descendo, de veste. χχταίρυπχίνω, f. χνω> conspurco, contami- no. 2πΐξμολόγΜ ρτιμχτα τχς λίγοντχί πξάτνς χχτχρρυπχίνα, Plat. χχτχρρυτόω, idem. χχτχρρυτος, α, Ό xxi η, irriguus, qui deflu- ente humore irrigatur; (2) abundans, copiosus. Α χχτχρρίω• χχτχρρωδίω, extimesco ; metu consternor. Unde plusq. perf. χχτχ'ρρωίνιχα. Ion. pro xxTxbpo$Y)xu, part, χχτκρρωΰνχως, apud Herod. χχτχρρωξ, ybs, b xxi v, scopulus fractus fluctibus. Α χχτκρρνιγνυμι. χχτχξο -ii, ιως, ή, appulsus navium, descen- sus navis ; (2) locus, ubi naves appellunt, vel unde egrediuntur. Α χχτχίξω. χχτχξτχω, appendo; (2) apto. "1»« xx- τχξΤΎ,σω i; τντο χιινχ νχντχ, Herodot. Hinc χχτχξτνκτις, ίωί, i), coaptatio. χχτχξτίζω, f- ίο-ω, membrum luxatum lo- co seu repono ; (2) instauro ; (3) perfi- cio, absolvo, struo, instruo ; (4) accom- modo, apte compono ; (5) ex multi-s u- num compono ; (6) concilio, ad concor- diam adduco; (7) reconcinno, resarcio, reflcio. Κ,χτχξτίζοντχ; τχ hixrux χυ- τών, Matt. 5, 21. 'Χωμχ δε χχτνιςτίσω μοι, Heb. 10, 5. χχτχξτιον, a, το, malus nauticus, Hes. ex Horn. χχτάξτιβ -n, ιωί, ν], instauratio, perfectio, absolutio. χχταξτιο-μος, S, b, restauratio membrorum luxatorum in locum suum j (2) instau- ratio. Ab eod. χχτχξτίζ'Υΐί, ίξβί» β» compositor, concilia- tor, moderator. Ab eod. ( 301 ) ΚΑΤ ζχτχξτυο -if, τ], conditio ciborum ; (2) disci- pline, institutio. A χχτχξτυω, fut. Ccru, compono, coagmento, instruo; (2) condio. Ώ 5 *& τ, λίί»», τι χχτχζτυσων μολΐϊν ; Soph. (Ed. Col. χχτχξχχίξεο-ιχζομχι, magistratus creo. χχτχξχχί, adv. ab initio. Ex χ^χί). χχτχξχΫ), Us, vi, initium, exordium ; (2) primitia? ; (3) libatio. Ex iisd. χχτά,ξχαο'χ, praas. part. act. f. g. verbi χχτάξχω, f. \ω, prior, vel primus facio aut dico; (2) incipio, inchoo; (3) auctor sum alicujus rei, exemplum prasbeo ; (4) prascentorem ago; (5) imperito, domi- nor; (6) χχτάξχομχι, incipio, inchoo; victimam ferio, hbo. Ύχύξω χξυφχίχς χίζνιζχς χχτάξίτχι b χιλίχζχος, sacrifi- cia, Lye. 209. Κχτά,ξχομχι νόμων βχχ- χιίων, Eur. Hec. 680. Τέθντικ' Ojlrii» « χαττίξξχμνιν Ιγώ, Id. in Tau. 56. χχτχξωμίνας, ace. plur. praes. part. med. contr. pro χχτχξχομίνας, a κχτχξχο- μχι. χχτχξωντχι, 3. plur. pras. ind. med. contr. pro χχτχξάοντχι. xxTxo-xexog, it, b xxi τ), carnosus, corpulen- tus, obesus. Ex ο-χξξ, caro. Hinc χχτχσχζχόω, ω, fut. ώσω, obesum reddo. χχτχσχττω, fut. |in, constipo, condenso. χχτχο-ζίννυμι, vel χχτχσΖίννΰω, fut. o~Gi, p. te -ζίχχ, extinguo ; (2) sedo, restin- guo. 'Εγύ hi γ' ι'νχ ττ)ν στ)ν πυξχν τύτια χχτχσζία-χιμι, Arist. Lys. 367. "Ομοιος, Ά/τη πΰς χχτχσζίσχί λχζζον, Eur. Or. 680. χχτχο-ζίΐτις, ίως, τ), extinctio. A prase. ! χατάο-ίκτις, τ), concussio. A χχτχσίίω, f. σύσω, decutio ; (2) concutio, quasso ; (3) terrefacio ; (4) manu deor- sum commota silentium praacipio, seu aiiud signum do. Κχτίο -iitn τ% . £ £ 'S' τω λχω, Act. 21, 40. tyiv xdgxi ib. 19, χχτχσΎιμχίνω, fut. ανω, annoto, observo j (2) obsigno, sigillo ; (3) nota insignio. χχτχσνιμχντιχος, τ), ov, rem clare signifi- cans, Apr. χχτχβΎρω, fut. <ψω, tabefacio, marcescere facio, putrefacio. Άλλα. χατασίστιπας* ως γ Ίμοι Ιοχΰς, Arist. Plut. 1035. χχτχο-θμχίνω, de equo saaviente in fre- num. χχτχο-ιγάζω, fut. άσω, silere facio, silen- tium impero. Ex χχτχ et σιγάζω, ta- cerejubeo. χχτχσιγχω, ω, fut. ^σω, conticescere facio. χχτχσιχίλίζω, Siculum quid comedo. Ver- bum cornice Actum ab Aristophane, τυ- ξον χχτίσιχίλιζί, caseum Siculum devo- rabat. Ex ΙιχιλΊα, Sicilia. χχτχσϊμος, resimus, Gl. V. χχτχσινχζω, f- άσω, admodum lsedo. A χχτχσίνομχι, idem. χχτχσιτίομχι, £μχι, fut. τ]σομχι, comedo, vescor. χχτχσιωπχω, ω, f. τ]σω, conticesco ; (2) si- lentium impero ; (3) sedo. χχτχσχχξω, fut. άσω, concido ; (2) pro- sterno. χατχσχχίξω, desilio. χατατχάττω, fut. ψω, suffodiendo everto, diruo, everto. Κατασχάπτιιν πόλιν, Eur. Iph. in Au. 63. Μεθ* ων.Ύξοίχν σ' ΐλΰν Se7, ««κ/ χχτχσχά•\/χι βίχ, Soph. Phil. 989. ΙΙχτρώα 3-' ίστίχ χατίτζάφτι, Eur. Hec. 22. ζ • χατχσχχξίφάω, fut. ω, vellico, pungo, fo- dio. χατασχαφτ), ης, i), eversio. Α χχτχσχάπτω. χχτχσχχφν,ς, ίος, b xxi τ), dirutus, suffodi- endo eversus. Ab eod. χατχσχώάζω, fut. άσω, dispergo, dissipo ; (2; diluo, refuto ; (3) dissipo, v. g. ru- mores ; (4) offundo. Κχτισχί'δχσχν 5-sj- μον tSto χχθ' ΰμων χυτών, Arist. Αν. 542. χχτασζίΰάννυμι, et -χιινΰω, idem. ζχτχσχίλίτίΰω, exsicco, exarefacio, exte- nuo ; (2) proprie camera et medullam demo, ut sola ossa remaneant ; sceleton efficio. χχτχσχιλίω, idem quod χχτχσχίλλω, seu χχτχσχιλίτιύω, Hes. χχτασχιλτ,ς, ϊς, tenuis, exsanguis, durus. χχτχσχίλλω, idem quod χχτχσχίλίω- Άλ- λα, φαρμάκων χξΐία- χχτΐσχίλλοντο, JE- schyl.Prom. V.Vfo. χχτχσζ%'χάζωγί. άσω, protego. ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ κ*τ«ο•*ι)Τ«/ιμμ, exploro ; (2) providoo. χατχσζίυχζω, f. άσω, instruo, adorno ; (2) armis instruo, arm ο ; (3) exstruo, eXae- difico; (4) adstruo, piobo, argumentis confirmo ; (5) instauro ; (6) molior, ma- chinor ; (7) efficio, reddo ; (8) comparo, adquiro; (9) fabricor, compono, confi- cio ; (10) pneparo. Ό U τα πάντα xa- τασχιυάσας θεοί, Heb. 3, 4. Πα? ya° οΐχος χατασχίνάζίται ΰπί τίνος, ibid. Hinc χατασχιύασμχ, ατής, το, id, quod struc- tum est, molimen, machinamentum ; (2) ffidificium ; (3) commentum, moli- mentum subdolum; (4) remedium ex- cogitatum. χχτασχίνασμος, 3, e, commentum, moli- mentum subdolum. Ab eod. ζχτασχινχΓΪ,ς, 5, ό, exstructor, molitof, opifex. Ab eod. χατασχίυα?ιχος, r„ ov, affirmandi vim ha• bens, aptus ad confirmandum. Ab eodem. χατασχίυα^ιχως, adv. demonstratione. χατασχινχ?ος, ή, ev, exstructus, conditus, structilis ; (2) compactus ; (3) fabrilis ; (4) subornatus, appositus, submissus. Abeod. χχτχσχιυ*ι, γ,ς, Y t , exstructio, structure, o- pificium ; (2) structure, compositio et artificium orationis ; (3) constitutio ; (4) institutum ; (5) apparatus ; (6) supellex, vasa et instrumenta domus ν el fundi ; (7) metatio castrorum; (8) adstructio, probatio, demonstrate. Ex trxmfi• χατάσχίψις, ίως, -η, contemplatio. Α χα- τχσχίπτομχι. χχτχσχίω, ω, f. foa, exerceo ; (2) erudio. χχτχσχγ,νάω, et χατασχγ,νάομαι, tentori- um defigo, sedem et domicilium pono. χατχσχγ,νόω, ω, idem; (2) tentorium seu tabernaculum prabeo ; (3) quiesco. K«• τασχηνων εν μίσω των νιων Ίσξαν)λ, Num. 35, 34. W ίλτίΰι, Act. 2, 26, έν τοις χλάδοις, nidulari, Xen. Hinc χχτχσχγ,νωμχ, το, idem quod χχτχσχ-ί,νωσις, (ως, f,. tentoriorum seu ta- bernaculorum collatio; (2) tentorium, habitaculum ; (3) nidus. χχτχσχγ&τω, f. •ψα>, impetu devehor, im- petuose irruo ; (2) corripio, invado ; (3) incumbo. Κατίσχγ^ον ϊς ά-γγίλχς, He- rodoL τω οδόντι, Aristot. ΚχτχσχΥ,πτω λιτα7ς ιλβίϊν ίξνγχς ζνμμάχνς, Soph. (Ed. CW. 1008. Hinc κατάσχεις, ίως, r„ invasio; (2) decubi- tus'. χατασχιάξω, fut. άσω, obumbro, opaco. Κχτασχιχζοντχ το Ίλχ^^ζίον, Heb. 9,5. χατασχιάω, ω, idem. HihC χχτίσχίχον apud Horn. Odyss. 12, 436. obumbra- bant, tegebant. χχτχσχίδνχμχι. dissipor. χχτάσκιος, a, ο xai η, umbroSUS, opacus A σχιά. χχτχσχιρρόω, f. ώσω, id. quod σχιρρόω. χχτάσχλν,μι, exaresco, contabesco ; p. χχ. τίσχλΥ,χα, exarui, contabui ; part, χα- τιο-χλτ,χως, emaciatus, tabefactus. χχτασχλΥ,τιύω, idem. χχτχσχό-χίυσις, ίως, fi, exploratio, specula- tio. A χχτασχοπίίω, fut. ίύσω, exploro, speculor. Α σχοπν,, speculatio. χατασχοτ'ιω. exploro, et quidem hostili a- nimo; unde insidiari. Παειισνίλθον xx- τασχοπνισχι τν,ν ίλίυθίςίαν Υιμων, Gal. 2, 4. Hinc χχτχσχοτ)ι, ν,ς, ί, speculatio, exploratio ; (2) specula. Α χατχσχί-ττομαι. Hinc χατατχόάιχος, η, ov, speculatorius, explo- ratorius. χατασχόπΥ,σις, ίως, r„ exploratio. χατασχί -tiov, ν, το, navis exploratoria. χατάσχοτος, a, Ό χα) Ϋ,, explorator, specu- lator, index. Α χχτασχίπτομαι. χχτχσχνθ°ωπάζω, tristi, severo sum vul- tu. χατασχώττω, fut •ψω, cavillor, dictis mor- dacibus incesso. χχτχσμιχοίζω, deprimo verbis, Aristot. sed lectio dubia, Em. χχτχσμιχξολογίω, ω. parvipendo ; (2) par- cuni et llliberalem judico, obloquor, ut parco. χατασμιχξύνω, f. υνω, parvum reddo, im- minuo, extenuo, deprimo. χχτά,σμυξνος, χ, ο χχι r), myrrhatus, myr- rham redolens. Α σμν^χ, myrrha. ' xarae -μύξχΐ, 3. sing. aor. 1. opt. act. verbi χχτχο-μύχω, fut. ζω, comburo, exuro. χχταό-μώχΜ, fut. ξω, contero, contundo, minuo. χχτΛΰ-οζχξίύομχΐ, insolenter, ve\ superbe me adversus aliquem eifero. χχτχα-οζίω, ω, fut. %σω, ago, propulso, ex- pello ; (2) persequor ; (3) arceo. χχτχο-οφίζω, et χχτχο-οφίζομχι, sophistice decipio, sophismate circumvenio, redar- gue, aut percello ; (2) fraudes et dolos machinor, dolose ago ; (3) arte aliqua decipio, circumvenio ; pass. χχτχο•οφίζο- μχ;, decipior, a. 1. part, χχτχο-οφιο-θείς, deceptus. Οντας χχτχσοςισάμίίος το γί- νος τ,μων, Act. 7, 9. 'Ύπο τιχι'ιτν ρητοξος σχτιμχτίοις χχτοίΓβφίζίταα, Longitl. 17. χχτχο-οψίΓίύω, f. ιύσω, eludo capuose ver- borum argutiis. χχτα,β-^ά,ζομΜ, fut. άσομχι, valde comiter accipio et amplector. χχτχο•!τχΟχω, ω, fut. χσω, luxu consumo, prodigo. Υ^χτχσπχβα,ν τχ οντχ. χχτχσπχξχσσω, vel χΆτα<τχχξχττω, fut. ζω, dilacero, dilanio, discerpo. T^v ε /ji- σιώνν,ν μα χχτίοΊΤοιςάξχτι, Arist. Eq. I'-J.o. χχτχο*χχο•ις, ίως, η, detractio. Α χατ»- ο•:τχω. χχτχσπχνμα., χτος, το, detractio ; (2) con- vulsio. Ab eod. χχτχσπχο'μος, 5, a, idem. χχτχο-τχνπχος, η, ov, detrahendi vim ha- bens. χχτχο-χατχ\χω, delicior, in deliciis vivo. ' . χχτχβ-τχω, ω, f. χο-ω. detraho, destruo, con- vello, deturbo; (2) avide deglutio, seu haurio faucibus, p. in sing, prass. χχτί- ο-πχχχς, deglutis, sive soles deglutire ap. Aristoph. Των τριχών χχτίσπχσχ, Arist. Lys. 728. χχτχο-χίίξω, sero, semino, consero. "Οο-χς α,νΊχς μοι χχτχο-πίξχς φθΐνίκ, Soph. Aj. χχτάο-ίΤίΐοης, ίως, r lt perfusio, ut hostiai. A χχτχσχ'ιν&α, fut. ντύσω, libo, perfundo li- bamine seu libamento ; (2j devoveo. Χβαί χχτχνχύσνσ' ντίξ μν,τ°ος τχ$ν, Eur. Or. 1176. 07 μι χχτχνπύσχντις ίίΓΥ,μονχ, Epigr. χχτχο-πίξχω, impello, urgeo, properare cogo. χατχο-πίύδω, f. ίύσω, festino, propero ; (2) urgeo, incito, instigoj p. part, χχτατπίν ο-μίνος, acceleratus. Κχτχσ-τιύΰίΐν το ίΤξχγμχ, JEschin. Α σπίίώω. χχτχστιλόίζω, fut. χσω, commaculo, labem adspergo," inquino. Α στίλος. χχτχο-ποΐίω, ω, fut. fo u , ferio, percutio. Ύον χνίίχ τω πιΧίχίΐ ywr, xxriff^roBr^iv, Arist. Thesrn. 567. χχτχσποζχ, ας, ή, seminatio. Α χατχ- σίτίίξω• χχτχσπχο^χζω, fut. άσω, studeo, operam navo, studiose adfecto; p. part, χχ-ησπν Ζχσμίνος, rerum agendarum anxius. χχτχ<ητνδ•>,ν, adv. de industria, studio, data opera. A c-yaJi;, studiu?n. χατάσσω, frango, idem quod χχτιχσιτω. χατχτχγμ-ος, ν, b, destillatio. A χατχς-χζω, f. άξω, destillo, instillo, stilla- tim infundo, stillatim efTundo. ΊΉεως yi τοι viv χχτχς-χζα δίμας, JSoph. Phil 823. 'Οξ?ί νίκξον τβνδ', ir χχτχ?άζω " ' ΐξν ; Eur. Hec. 749. Ά$ξω χατχς-ά• ζοντα Καΰμίίαν χθόνα, Eur. Supp, ΪΓνμι χχτχΓχβιϊς, aor. 1. part. pass, verbi χχθ- χατχΓχθμίόω, fut. ύσω, in statione, diver- sorio, seu stabulo colloco. Τα βοσχη• μχτχ χατχς-χθμίΰνσι, Strabo. χατας-χβμίζω, fut. ίσω, appendo, pondere demetior. χχτχς-αθμισμος, S, o, appensio. χατχζ-χλτιχος, ■>,, ov, reprimendi aut si- stendi vim habens, reprimens, sistens, cohibens. Α χατα&λλω• χατας-αοίνίζία, fut. ίσω, in vas seu dolium infundo et condo. Α θάμνος. χχτχς-χντος, gen. sing. aor. 2. part. act. verbi xa(ti,, ov, conjecturalis, in con• jiciendo acutus. xxTanxyy'iiu, f. ίσω, destillare facio. ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ κα.τιχ.ς'ξά-πτω, fut. -ψ», fulgore vel fulgetro illustro, fulgore vel splendore oppleo. χχτχ?ξκτ*;γίω, ω, f. η<τω, stratagemate su- pero, bellica astutia decipio ; perf. part, pass. χχτι?ξχτ%γίμινος, stratagemate circumventus. Κα/β -ese* χχτχη*τνιγων, Pint. χχτχ^ξ^τοτίΐίύω, fut. ιύσω, castra moveo adversus, exercitu infesto invado; (2) castra metor ; in castris dego. χχτχΓξχτοπ&ίχ, i, castra metatio, seu cas- tra ipsa. χχτχ^ξ^όω, ω, f. ωσω, torqueo ; (2) dis- torqueo, depravo. «arair^s), fut. ψω, subverto ; (2) dejicio, prosterno ; (3) revoco ; (4) exigo, finio, claudo ; (5) morior, vitam finio ; (6) de- sino, finior; (7) su'oigo, subjugo, in po- testatem redigo; χχτχζ-ξίφομχι, act. et pass, ut, χχτίς-ξχμμίνος νολλν,ν yr>v, qui multum terra? subegit ; χχτίΓξχμμίνος, subactus, eversus. Ύχς τξαπίζα.;—— χχτί^ξί^, Mate. 11, 15. Οι Avloi xx• τίΓξί-^αντο υχο Π ίξσίων,^ Herodot . _ Κατε- Π^χμην yt τ *ί ενχντίαι, fugavi, Arist. Vesp. 1086. ΧΛ<τ»Γξί•$/ά.μ.ίνος, a. 1. part. med. χχτχς-ξίψοντι, 3. plur. f. 1. ind. act. Dor. pro χχτχτξί-^νσι. χατχς-ξν,νιάω, ω, f. άσω, insolentius et las- civius me gero, lascivio ; (2) injuria af- ficio. "Οταν γχξ χχτχ^ξ'Όνιά.β'ωτι τ» ΧξίΓχ, 1 Tim. 5, 11. Α ^ξννος, luxus. χχτχς-εοφΥ,,ΐά, oji catastrophe, extrema pars fabufse ; (2) subversio ; (3) exitus, mors. Α χχταζ•ξίφω• Hinc χχταΓζοφιχως, adv. more catastropharum, seu ut in catastrophis fabularum fieri so- let. χχτχ^ξωμχ, χτος, το, superius tabulatum navis, quod nautas aut milites sustinet, fori. A χχτχΓξώννϋμι, vel κχτΧ5"ξθΐννύω, f• $-ξώιτω, consterno ; (2) humi sterno, humi adfli- goj inf. xxrxs -ξωννννχι, eternere, a. 1. χχτί^ξωο-χν, straverunt ; plusq. p. χχτί- <Τξωντο, strati fuerant. KarB^eubTjirxv γχξ iv τ-? (ξϊμω, 1 Cor. 10, 5. Hinc χχτχΓξοινις, ιως, ή, constratio, prostratio. xxrxrvyiu, aversor, odio prosequor. χχτχς~υγνάζωι f. χσω, molestia afficior. xxrxrvyvos, ov, tristis, a?ger. χχτχ?ύφ<λο;, ο xxi ή, valde durus, asper. χχτχ^ωμύλΧω, deblatero ; perf. part. pass. χχτί?ωμυλμίνος, ad loquacitatem et gar- riendum factus, compositus ; a. 1. med. χχτι$-ωμύ\χτο, argute accusavit, argute recitavit Ojx χχτί,ρωμύΧχτο ix xxxi- ξχ, Arist. Thesm. 468. χατχο-ύβμχι, cum impetu descendo ; ut hinc sit Homericum χχτέο~σντο, II. 21, 382. χχτχονξίττω, fut. %ω, sibilum edo, sibilo ; (2) exsibilo. χχτχνύξω, detraho, deorsum traho ; (2) po- pulor, diripio; (3) pertraho. Μί,νοτί χχτχσύξγι tn πξος τον χξίτν,ν, Luc. 12, 58. Tijff hiie. μίσσατίης χχτχσύξίτχι υδχτχ 'Psjvif, Dion. Per. 296. xxrx(r$xyvit ys, ν, interemptio, occisio. A χχτχσφίζω, sive χχτχΰ-φχττω, f- |a», jugu- lo, macto ; (2) interficio, occido ; a. 2. part, χχτχβ-φχγιΐί, interemptus. Kx- τχσφά,ξχτί (χύτϊϊς) ίμπξοσβίν μν, Luc. 19, 27. KxrarOxyyi re*ro7, Eur. Rhes. 811. Hinc * xocTxe-oxxrixos, *ι, iv, jugulatorius, avidus jugulationis et caedis, sanguinolentus. χχτχο-φχλίζω, f. ίσω, munio, tutum reddo ; (2) demissum munio, securitatis caussa aemissum obfirmo. χχτχο-φχξχτι, 2. plur. a. 1. ind. act verbi χχτχσφχττω. χχτχσφίνΖονχω, ω, f. •?,σω, fundam contor- queo adversus aliquem. χχτχΒ-φηχόα, ω, in angustum contraho. χχτχρφνινόω, ω, f. ν,σω, CUlieo findo. χχτχσ-φίγγω, distringo, Gl. V. constringo. χχτχσφξχγίζω, fut. ίσοι, signo, signaculo obfirmo. Β&λίον χχτίο•φξχγι<τμίνον, A- poc. 5, 1. χχτχσχχζί), f. άσοι, scarifico, scalpro ape- no. *«τάβ-%Λο"ΐΜ6ί xros. το, scarificatio, incisio aut apertura scalpello facta. Α χχτχ• σχάζω. ^ _ χχτα.σχχ(τμοί, κ, ο, idem et ab eod. χχταα-χχΓίον, scarificandum. Ab eod. χχτχσχχω, laxo, remitto. χχ-τχαγι(Μ\τω, 3. sing. a. 1. imperat. pass. verbi χχτίχω pro χχταίΤχίοΗ χχτχβ-χίθω, inhibeo, detineo. χχτχσχίβτα, ίως, {j, possessio, occupatio ; (2) retentio. Α χχτίχω, contineo. χχτχο-χίτλιάζω, fut. ά,ο-ω, indignor adver- sum. χχτάίτχίτος, », ο xxi fit detentus, qui cap- tus detinetur. Α χχτίχω, detineo. χχτάα-χγι, 3. sing. aor. ii. conj. act. verbi χχτίχω. χχτχο-χ'/ιμχτίζω, f. ίβ*ω, effingo, conformo. ΚχτατχΥίμίτκτον ίχντον, Plut. χχτχο-χ'/ιμονίω, ω, f. fow* indecore et con- tumeliose ago, seu tracto. χχτχο~χ!ζω, f ίσω, diffindo, discindo, con- scindo, difHndendo convello ; (2) prseci- do. 2u γχς χχτίο-χίιτω μϊν \-xi γίΧωτι, Arist. Ran. 402. Hinc χχτχΒ-χιο-ις, ius, ή, diffissio, discissiq. χχτχσχισμχι «τβί, τβ, frustum difnnden- do avulsum. Ab eod. χχτχο-χο7(τχ, a. 2. part. act. Dor. pro χχ• τχσχΰσχι a χχτίχω. χατχσ-χολάζω, otium habeo, vaco. χχτχβ-χΛλίω, Si, f. ίιιτω, occupo, occupatus sum ; (2) otio male utor. »«6τ«ο•χο>£κ»ί» a• 2. part. med. Terbi χχτ- ίχω. χχτχβ-χωμιν, 1. plur. a. 2. conj. act. xxrxo -χών, a. 2. part. act. verbi ejusd. χχτχβ-ωξίόω, f. sue-», accumulo, coacervo. χκτχο-ωτιύω, per luxuriam absumo. χχτχσωχω, attero, contero. χχτχτχμνω, idem quod χχτχτίμνω. χχτχτχννω, f. ύο-ω, extendo ; (2; explico, expedio. χχτχτχξίΤ;, 2. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro xxTXTvfeK•, a χχτχτίιχω. χχτχτχξι;, ins, ί» centuriatio, decuriatio. Α χχτχτχσσω. χχτχτχξχατσω, seu χχτχταξχττν, ■ f. άξω, perturbo. χχτχτχξτχξίω, f. άο*ω, in locum caligino- sum, item carcerem, dejicio. xxrxTxtriSi e*7f, y, extensio; (2) conten- tio ; (3) collocatio membri, ap. Hipp. χχτχτχβ•(τω, vel χχτχτχττω, f. ζω, ordino, constituo, in ordines militares refero, centurio, decurio; (2) refero inter, in- sero. Εί' τις αί/τον τχξιχςχύς ίϊς τάξιν τι• νώ χχτίτχξί, Lys. χχτχτχχίαι, ω, celeritate vinco et averto. Κχτίτχχηο-ί yxg χίτνς 'Ανν/β«ί» Polyb. Ex τχχυί• χχτατάχο;, adv. celeriter; pro χχτχ τχχοι. χχτχπθχρρηχότως, adv. confidenter, au- dacter, hcenter, Plut. in Anton, cap. 27. Α χχτχβχρόίω. χχτχτίθίπίΐτχν, 3. pi. plusq. perf. med. v. χ»τχβί\πω, admiror, obstupesco. χχτχ,τύνω, tendo; (2) retineo attractis habenis ; (3) inhibeo, coerceo ; (4) pro- sterno, dejicio; (5) contendo; (6) dis- tendo, extendo, distendendo torqueo; (7) tendo, porrigor, pertineo ; (8) pergo ; ?9) contendo, connitor. Kxtxtuvuv tvc itrxvsi Plut. Ό hi χχτχτΜνόμινο! vtro τγ,ς βχβ-χνν, Dem. χχτχτιιχίζω, muros demolior et dejicio. χχτχτίίχογξχφίω, cum gen. in pariete ad- versus quem scribo quid. χχτχτίλν;, Ut, β α*ϊ fi-> perfectus, totus, usque ad rehquias. Hinc τ* χαρχτίλίχ, ων, reliquias ; (2) sumptus et impensse ; (3) magistratuum consessus. Ex «Xej. χχτχτίμνω, f. ίμω, concido ; (2J vulneri- bus multis concisum interficio ; (3) oc- cido ; (4) disseco, in partes seco ; (5) dirimo, dirimo societatem; a. 2. χατίτχ- μον, part, χχτχτχμων, qui scidit, aor. 1. pass, χχτίτμνβ^ν, partic. χχτχτμηθύς, scissus. 'EotoToy χχτχτίμναν, Xen. χκτχτίξπω, ί. •ψ«υ, delecto. χχτΆπφξόω, ,ω, f. ωσω, in cinerem redigo. χχτχτίχνιχο;, ν, ov, id. quod χχτχτιχνοι• χχτχτίχνιχωί, adv. artificiose. χχτχτίχνολΰγίω, ω, f• ησω, artificiose di- stingo et dissero ; (2) in artem redigo. χχτχτίχνος, ν, Ό xxi ή. artificiosus, indus- trius ; (2) artificiose elaboratus et per- politus. A τίχνν, ars. χχτχτίιχω, f. ξω, colliquo, colliquefacio ; (2) emacio, extabefacio. 'T«re τ» γχζ χλγας χχτχτίττιχ', Arist. Plut. 1034. χχτχτίθπμι, ex humeris, &c. depono ; (2) depono apud aliquem ; (3) persolvo, nu- mero; (4) repono, colloco, constituo; (5) in med. depono ex humeris, omit- ( 303 ) to controversiam, accusationem ; (2) constituo, ordino res; (3) comparo, consequor; (4) ineo (gratiam), suscipio (inimicitias) ; (5) tribuo {beneficium). In pass, accipio ; (6) tracto aliquem in utramque partem; (7) occulto, com- primo, de Dardanariis, qui frumentum nolunt vendere, ut carius fiat, Em. KXios χχτχθίσθχι, Herod, lib. 9, 72. glo- riam adipisci; gloriarri sibi parare, et quodammodo reponere, atque recondere in aliquo secretion loco, in quo pretiosis- sima quasque reponere solemus, Port. Κχτίθ' /ixtv xiiTOv tv μννιμιίω, Marc. 15, 46. ®ίλων τε χάξίτχς χχταθίο•Βχι τβϊς 'luZxiots 6 Φίίλίξ, Act. 24, 27. χχτχτιλάω, ω, ϊ. %σω, stercore contamino ; (2) stercus emitto adversum. χχτχτίλλω, pervello, depilo ; (2) compilo, convello. χχτχτιτξχίνω, perforo. χχτχτιτξάω, ω, fut. χχτχτξνβ'ω, perforo, pertundo, perterebro ; p. part. pass. *«- TOM-£Tf»),asiO?, perforatus. χχτχτιτξώσχω, f. χχτχτξώσω, saucio, vul- nero. χχτχτοχίξω, fut. ia-m, fcenore obruo et ex- haurio. χχτχτολμάω, audeo adversus aliquem, item audaci ammo, cum periculo; etiam, facio aliquid. χχτχτομλ ίί, i, concisio ; (2) incisio, scc- tio, incisura. Α χχτχτίμνω. χχτχτονβξ, »» β xxi τι, deorsum tendens ; (2) minus altus. Α χχτχτύνω, deorsum tendo. χχτχταζίύω, fut. ιί,σω, sagitta peto ; (2) sa- gitta configo, trajicio, transfigo, confo- dio. Βολ/δ/- χχτχτοΙιυΒ^σίσθχι, Exod. 19, 13. χχτχτξχνμχτίζω, f. ίσω, saucio, vulneribus conficio. χχτκτξχω, ω, f. %σω, perforo. χχτχτςίπω,ί. "φ»» * n fugam verto, fundo, fu S°• . . χχτχτξΐχω, incurro, mcursionem facio, incursionibut vasto; (2) insector, inve- hor, reprehendo ; (3) percurro, lustro, considero ; a. 2. χχτίίξχμον, inf. χχτχ• δξχμίΤν, part χχτχΰξχμών. . Κ.χτχτςί^ χοντις την χωξχν χχι λε/«» «!r«yevT6ffi xxi ποξθησχντις, Herod. Κχτ&ξχμί* It' χίτνς, Act. 21, 32. χχτχτξτισ-ΐί, tag, ί» perforatio. Α χχτχ• Τζάω. xxTXTfiixxovTSTitrxit cum scortis rem ha- bere, V. L. χχτχτξίζω, f. •ψο>, contero, attero, infrico ; (2) consumo, vel tero tempus ; χχτχτξΐ- Gijvxi, a. 2. pass, aatatem consumpsisse ; perf. pass, χχτχτίτςιμμχι, aetatem con- sumpsi. Κχτχτζίζίσθχι nhcvx7s> srtgi τβ» ίτόλίμον, Plut. χχτχτξίζω, f. ίσω, strido, stridorem edo. xxTXTfiixies, ν, ο xxi i» instar pili tenuis. A »${. χχτχτςίψίΐα 2. sing. f. 1. ind. act. verbi χχτχτξίζω• Unde χχτάτξίψα, ιοκ, fi, attritus, contritio. «ββτώτξβτβί, », ό xxi ή, deorsum versus, deorsum vergens, declivis, Hes. A »«- τχτξίπω. χχτχτξοχχζω, fut. «0-ai, decurro, incurro ; (2) roto. Ex τξόχοϊ, cursus, vel τςοχος* rota. χχτχτξόχχΜ, », β χχι ί, qui curru trans- iri potest. A praec. *β6τβ*τ|υίτάβ;, ω, penetro, terebro. χχτχτξνφχω, ω, f. fov, oblector, deleetor ; (2) luxu diffluo, delicate admodum vivoj (3) luxurior in aliqua re. Κ,χτίτξύφιμτχν «ίξϊ Toji» S -χλχβ-ο-χν, Aristid. χχτχτξύχω, exhaurio; (2) adfligo, vexo. Λώξοιο-ι χχτχτξύχω, H. 17, 225. _ χχτχτξύω, f. ύο-ω, emacero, conficio. χχτχτξώγω, comedendo, seu corrodendo consumo, comedo. χχτχτυγχχνω, evenio, successum habeo, .consequor, adsequor; χχτχτνχων, a. 2. part, voti compos ; successu usus ; inf. χχτχτυχίϊν assequi, sortiri. χχτχτυξχν'νίω, tyrannidem exerceo. χχτχυχίνω, arefacio. Ύυχξρν vtxvv ixris ertifiin xxTxvxvd, Lye. 397. χχτχνγχζω, f. άσω, illumino, illustro ; (2) respiendeo, luceo; (3) video. Ket«e^• γχζων φύο-ιν ανΰξων, Nonn. KxTXtiyx• ξίβ-θχι ύπα της σοφιχί• Κχτκυγά/τβ-χντύ βοτν,ξων α'όλιον, ΑροΙΙ. Rhod. 4, 1248. . ΚΑΤ , ΚΑΐ ΚΑΤ κ&τχυγχσμο;, 3» β, illuminatio, illustratio. Α χχταυγάΖ,ω. χχτχυγάϊίΐξχ, χς, ή, illuminatrix. χχτχυΐάω, eloquor, voeifero, S&ph. χαταύ^σι;, ίως, ϋ\, vociferatio. Ab «.Ιΰάω• χχταΖθι, adv. illic. χχτχνλχχίζω, f. ίσω, sulco. χχτχνλίω, ω, fut. ν,σω, tibia modulor. Et in pass, χχταυλίομχι, ΰμχι, tibia? can- tum audio ; (2) tibiis persono ; (3) exsi- bilor et derideor. Hinc χχτχΰλν,σι;, ίω; r„ tibiarum inflatus. χατχυλίζομχι, f. ίσομχι, stationem habeo ; (2) castra metor, consideo. Νΰ> μϊν χα- ταυλίσθγ,τ%, Eur. Rhes. 517. χάταυλο;, χ, Ό xx) -h, extensus, apertus, Ern. χχτχυ^ί, »> ό» urinator, Hesyck. A xx- τχύω. χχτχντίχχ, adv. statira, illico. χχτχυτόθι, adv. ibi, illic, istic. χατχνχάομχί, ω/χ,χι, glorior contra. χατχυχίω, glorior, JEsch. χατχνω, torreo, exuro ; (2) aboleo ; (3) demergo. χατχοαγχ;, άΰο;, Ό χα.) ί, nepos, comessa- tor, vorax, devorator, nelluo, ganeo, Ph. χχι χφαγα;, comestor, Ph. χατχφαγχ- "ht;, gula tores, Ph. A χατχφαγίίν, aor. 2. praes. non datur ; pere- dere, edere, devorare; (2) consumere, absumere, per luxum abligurire ; χατχ- φάγομαι, devorabo. Καταφαγών σα τον $iov,Luc. 15,30. Π» γάξ Ijv, νυν W$i*iS, i χχτίφχγίν j Arist. Pac. 6. κχτχφχίνομαι, appareo, videor esse. Hinc χαταφχνίΐχ, us, ϋ), claritas, perspicuitas. χχτχφχνΫ], 3. sing. a. 2. conj. pass, Άχατχ- φαίνομαι. χχτχφχνη;, ίο;, β xx) υ), conspicuus, aper- tus, qui apparet Ab eod. χατχφαντάζω, fut. άσω, apparere facio, et phantasia adficio. «χτχφχντο;, i), ov, adfirmativus, qui adfir- mari potest, adfirmandus ; (2) qui videri aut conspici potest, conspiciendus. A χχτχφχίνομαι. χατχφανω;, adv. aperte, evidenter, mani- festo. Α χαταφαντ];• χχτχφαξμχχίύω, fut. soV&i, veneficio de- linio et sortilegio j (2) lenocinio adficio, fuco. χαταφχζμάσσω, vel χχτχφχξμάττω, fut. ξω, veneno hedo, veneno noceo. ■χχτάφχσι;, ίω;, r„ adfirmatio, enunciatio cum adsensu. Α χατάφτ,μι• χαταφχσχω, idem quod χχτάφΥ,μι• χχτχφχτίζω, dico contra aliquem ; (2) sancte polliceor, affirmo. Ex φάτι;, fama. χαταφχτιχο;, *)> ov, adfirmativus, adfir- mans. Α χατάφτιμι- χκταφαηχω;, adv. adfirmative, adfirman- do. χχτάφκτο;, ov, recens, qui potius πξοσφά• το;, Steph. χατχφχυλίζω, ftat. ίσω, pro vili habeo, con- temno, verbis deprimo. χχταβίγγω, fulgore percello. Ώσηξί) xa- ταζξοντα χα) χαταφίγγίΐ <κ; απ' χΐωνο; ffiTO* a;', Longin. 34. χχτχφίζΐιχ, χ;, τ), proclivitas. A χχτχφίξΥ,;, ίο;, ό χα.) r„ declivis, pronus, proclivis ; (2) infirmus, imbellis ; (3) salax, libidinosus ; (4) omninoque intem- perans in quocunque genere. A χχτχφίξω, deorsum fero, defero, demitto ; (2) dejicio, deturbo; (3) adigo, allido, incutio ; χατχφίξομχι, defero, appello ; χχτίνεχθί);, a. 1. part, delatus, appulsus; in act. χχηνίγχων, qui detulit, adegit. Άνχίζνμίναηι tt οώτων xonr^iyxot, ^/Υιφον, Act. 26, 10. Κχτχφίζόμινο; ΰπνω βχθιι, ibid. 20, 9. α,το rS iitrve, ibid. 9tttT»tfi„ αν, vehemens, cum impetu incurrens, invectivus. Ab eod. χατχφοξίχω;, adv. vehementer, aspere. χατάφοξο;, n, ό χα.) ih proclivis, pronus, propensus, qui defertur, delabitur. A χαταφίξω. χατχφοξτί'ξχ, magnopere onero. Hinc χαταφοξτιχο;, v t , ov, onerosus ; (2) vehe- mens. χατάφοξτο;, ov, onustus. Αφόξτο;• χατχφξχγμχ, χτο;, το, munimeu. Α χα- ταφξχο -cu. χχτχφξά,ζκτθί, 2. pi. prass. imperat. act. v. χχτχφρχζομαι, fut. άσομαι, considero, per- pendo, animadverto. Καταφξά.ξ<ο~βί χα) αντο) τ -iivdi hxv,v, Hesiod. Op'. 246. χατχφξχχτο;, α, ό χα) ή, circumquaque ar- mis munitus, cataphractus. A χχτχφξάβΊΤω, vel χαταφξάττω, f. %ω, mu- . nio ; (2) lorica munio. χαταφξονίω, contemno, sperno, despicio; (2) a//c«6/^^3?Oadfecto,meditor; (3) in fines alienos irruo hostiliter, sc. quia hostes contemno, h. e. non timeo ; con- temptim, ut quern non timeo, tracto ; ut Lat. contemno. "H rv,; ixxXr,o-ia; τύ &iS χαταφξονιΐτί ; 1 Cor. \\, 22. Oy xa ταφξονω tyii των 3-ίων> ^-νητο; yiyui;, Eur. Bacc. 199. Καταφίονηο-χ; τγ,ν τυ- ίΰχ, tyrannidem affectans, Herod. 1,59. Hinc κχτχφξόνΥ,μχ, χτο;, το, contemptus, con- temptio, despicientia ; (2) hostilis irrup- tio in fines alienos. » ίω;, ν], contemptus, despec- SC tio. χατχφξονγιτΫ);, S, ό, contemptor. Ab eod. χαταφξονΥιτιχο;, ij, iv, ad contemnendum propensus, qui facile contemnit. Ab eodem. χχταφξοννηχω;, adv. contemptim, per con- temptum. χχτχφξοναντχ;, ace. pi. part. pra?s. act. pro χχτχφξονίοντχ;, a χχταφξονεω. χκτχφ'οντίζω, f• ίσω, jocose fictum ab Ari- stophane, xx άπολώλεχ', αλλά, χχτατι• ( 304 ; φξόντιχχ, scil. &4ΐμίάτιον, non amisi ves- tem, verum studiis impendi, Nub. 855. χχτχΰξύχγμχ, χτο;, το, fastus, supercilu um A χχτχφξυάοΌ-ομχι, s. χατχφξυάττομχι, pro- prie de equo saeviente ih frenum ; (2) gloriam mihi adv-ersus aliquem adsumo, effero me contra aliquem. χατχφξύγω, f- ξω, torreo, torrefacio, arefa- cio ; (2) cremo. ¥.αταφξί>*/Μ βχλλαιν r,- μα;, Arist. Nub. 395. χαταφφσσω, vel χαταφξΰττω, f. ξω, idem. χχτχφυγ η /άνω, confugio. Α χαταφίυγω. χαταφυγ-η, %;, ή, refugium. Ab eod. χαταφυγιον, α, το, perfugium. Ab eod. χαταφυλοάον. adv. per tribus, tributim, per gentes. Ex χατα et αΖλον, tribus. χαταφυλά-σο-ω, vel ττω, 1.' ξω. obserPO. χαταφυλλοξοίω, ω, f. '/,σοι, folia demitto, fo- lia abjicio. ΆχλίΥ,ί τίμα χατίφυλλοξότ,- σί xohw, Pind. Olymp. 12, 22. Ex χχ- τα, φύλλον, folium, et ρέω- χχταφίξιμο;, α, ό χα) r„ ad quem perfugi- um est. Α χαταφίίιγω. χχταφοσάω, ω, flatu eftundo, inflando per- fundo. Καταφυσωο-ιν οΐνω γλνχιΤ, Ari- stot. χχτχφΰτίνοΊ;, ius;, r), plantatio. A seq. χχταφυτίύω, f. ίυσω, planto, consero. χατχφυτο;, n, ο xx) 'h, consitus, arboribu3 consitus. Α φυτον, planta. χαταφωνΰν, resonare facere, de cicadis. Hinc χατχφώνΥ,α;, tui, v), cum quid sono exple- tur. χαταφωξάω, ω, fut. άσω, in furto, aut alio facinore deprehendo ; (2) deprehendo et comperio; (3) scrutor, exquiro. Taj Ιπιζχλίύοντα; μΫ) χχτχφωξαν, Thuc. A χχτάφωξο;, », ό χα) i), depre'hensus, in fa- cinore manifestus, reus. A φω', /ur. χατχφωτίζω, f. ίσω, illumino, illustro ; \2) baptizo, a'p. Eccl. Script. χατχχαίνω, dehisco ; (2j derideo, χαταχαίξω, gaudeo infbrtunia alicujus, a- liorum malis iastor, insulto. Κχταχχί- ξίΐν Ίπί τινο;, Herodot. χχταχσ,λαξάω, ω, grandine obruo, lapides, fustes congero. χχτχχαλάω, ω, f- άσω, demitto per funem. χατχχαλχιυω, refingo fetreum aut a;neum instrumentum, ap. Plat, si lectio vera, Ern. χχτάχαλχο;, χ, i χα) y\, aeratus. Α χαλ• xi;. Hinc χχτχχαλχόω, Si, f. ώσω, zere obduco. χατχχαξίζομαι, f- ίσομχι, indulgeo, condo- ne ; (2) in gratiam alicujus fero ; (3) po- pulariter et ambitiose loquor; dicitur autem plerumque in partem deteriorem, ut praeter jus alicui condonare. Οώ %ξ<τ forty; ύμά;, ϊιΖϊ τον άγωνα χαταχα^σόμί- νο;, Mschin. χαταχαοι^ιχο;, S, ο, largito.r. A praec. χατάχαξμχ, χτο;, το, ludibrium. χχτάχχσμχ, χτο;, το, hiatus, profunditas. Α χαταχαίνω. Hinc χχταχασμ,άομαι, ωμαι, f. Ϋ,σομαι, dehisco ; (2) derideo. Hinc χαταχάσμτ,σι;, ίω;, ή, derisio. χαταχίζω, f. ίσω, concaco. χχταχιίξιο;, ov, habilis manui, ut χίξμά- ho;, Ern. χαταχίίξοτονίω, ω, adversus aliquem suffra- gium t'ero, suflxagio condemno. Hinc χαταχίίξοτονία,. a;, y), condemnatio per suifragia, condemnatio a plebe facta. χαταχίύω, profundo, idem quod χαταχίω, defundo, efTundoj (2) ofiundo, perfundo, a. 1. χχτίχίυχ. Αλλ' 'ίππίξόν μα χχτίχ'.ί των χζΥ,μ,χτων, Arist. Nub. 74. Έγωΰί χαταγίασχ τ5 ?ξοφίω; νΐωζ, supra cardinem, id. Thesm. 494. χαταχί;, ίο;, το, sonorum, streperum, Dor. pro χατν,χί;. Α χατΥ,χΥι;. χατχχίύίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro χαπχίύίτο, a χατιχίΰομχι• χχταχΥ,νη, υ,;, y„ derisio, contemptus. A χαταχαίνω. χατχχγινγι, 3. sing. a. 1. conj. act. A tt. pro χαταχάννι, a χατχχαίνω. χαταχΥ,ξίίιω, vidua sum in viduitate ago. χαταχϋίω, molestia alficio. χατχχθΥ,;, t;, gravatus, valde gravis, Nic. χχτάχθομαι, rei ahcujus molestia adfici- or. χχτχχθίνιο;, β xx) 'h, subterraneus infer- nus, infernalis; καταχθόνιος inferi. A. χθων. ΚΑΤ χχταχλαινίω, vestio, proprie lama, veste pinguiori. Α χλαίνα. χατχχλευάζω, f. άσω, ludificor, ludo, Irri- deo, subsanno, cayillor. χαταχλιΰάω, delicias facio, insolens sum. χατάχλοος, ov, valde viridis. Α χλοίι. χατχχοξίεύειν, intestina et ventrem seu e- tiam carnem concidere, secare, rescin- dere. Kas/ ταύτνιν (scil. γας-ερα) χατα- χοφεύων ίνεθχνε, Herod, lib. δ, 75. A χοζδεύω• χχτχχοβεω, idem ; (2) interficio. Ab eod. χχταχόζευσις, ίως, ν, species cantus, quo in ludis Pythiis Apollo ob jam devictum Pythonem ovans reprassentabatur. χχτχχοξηγεω, ω, f. ν,σω, consumo in chora- gia, absumo in apparafru ludorum chori- corum ; (2) suppedito, largior, erogo ; (3) effundo, large contribuo. χχτχχόω, inusit. sed fut. 1. χχτχχωσω, et tempora inde formanda suppeditat ver- bum χαταχωννύω, humo congesta tego, humo vel arena obruo. χχταχξχίνω, polluo, imbuo, Ep. χαταχξάομχι, ωμχι, f• χςτισομχι, abutor, immodice utor, absumo, profundo ; (2) utpr in bonam partem ; (3) male acci- pio, verberibus, morte adficio, interfi- cio ; (4) utendum accipio. Els ro μγ> χχτχχζγ,σχσθχι tjj ίζνσία μ,Β, 1 Cor. 9, 18. χατχχήμπτομαι, fut. ψομχι, exscreo in ; (2) aespuo, conspuo. χχτάχξεο;, n, ο xa) y, Att. χατάχζεως, aere alieno oppressus, obaeratus ; (2) obnoxi- us. Hinc τα χατάχξεα, ων, bona oppig- nerata et obaerata. χοίτα,χξηο-θα,ι, praes. inf. med. contr. pro χαταχξάίσθαι, a χαταχξάομαι• Hinc χχτάχξν,σις, ίως , »J> abusio, abusus ; (2) u- surpatio, etiam in bonam partem; (3) catachresis, figura rhetorica. ΧΛτα,χξΥίς-ιχος, η, ov, abusivus. Ab eod. xotTctxt'/is-ixSis, adv. abusive. χατάχξίσι;, ttus, *i, inunctio. Α χχτχχξίω• χατάχξίσμα, ατός, ro, unguentum. χατάχ^ι^ος, Ό χα) y, inunctus, perlitus. A χχτχχξίω, f. ίσω, inungo, illino, oblino. χαταχξόω, inusit. sed suppeditat f. χχτα- χξώσω verbum χχταχξωννύω, colore im- buo ; (2) tingo. xara-xeutrosi n, ο χα) r, auro obductus, in- auratus. Hinc χα,τ'χχξνο-όα, ω, inauro, auro obduco. χάοταχξώζω, f. ωσω, coloro, colore imbuo. χ&ταχξώννϋμι, vel χαταχζωννύω, idem. χατάχξωσις, Ϋι, coloratio, infectio, Poll. χαταχύδην, idem quod simplex, Anac. χατάχυμα, acres, ro, profusio, infusio, ad- spersio. Α χαταχύω. χατάχυσχ, tms, *i, idem ; (2) vas, quo aqua manibus infunditur, vel mensae infertur. Ab eodem. χχτάχυσυ,χ, ατός, ro, adspergo, -inis ; quod effunditur, seu defunditur in aliquid. Hinc τα χαταχύσματα, ων, bellaria, nu- ces et ficus, quae in capita recens emp- torum servorum ad forum sedentium, vel etiam sponsorum effundi solebant. Ab eod. Hinc χχταχυσμχτιον, u, ro, jusculum et condi- mentum, quo perfunditur caro assa, Dim. χατάχντλον, n, ro, perfundibulum, vas, quo lavantes se perfundunt balneatores. Α χαταχύω. χαταχυτξίζω, f. ίσω, in olla vel vase fictili condo, repono, expono ; (2) occido. χαταχύω, f. ύσω, defundo, effundo, inus. χαταχωλίύω, f. ευσω, Claudico. χαταχωνεύω, f. ευσω, conflo. χχτχχωννϋμι, vel «αταχύαννί», f. χαταχώ- σω, ab inus. χαταχόω, aggerem duco ; . (2) terra obruo ; a. 1. part. pass. χα,τα• χωσΰ')ς, obrutus. Κατά σε χώσομεν roTs λίθοι; , Arist. Ach. 299. χαταχωζίζω, fut. ίσω, semoveo ; (2) in ali- quo loco colloco, in loco aliquo statuo ; (3) in literas refero, in tabulario repono. χαταχωξίσμος, 5, ο, collocatio, relatio in literas, in tabularium, &c. χαταψαίξω, commoveor. χαταψάλλω, fidibus cano, fidibus oblecto. χαταψάω, ί• ν\σω, tergendo siiccandove de- mulceo, defrico, demulceo. Κατα-ψίί- σας altrl• rv)V χίφαλην, Xen. χατα•\>ίχάζω^ f. άσω, irroro, rore adsper- go ; (2) adspergo. χχτΛ-φίύ^ομχι, fui, -ψιύσομκι, mentior, ΚΑΤ mendaciter confingo; (2) mendaciter . ^"aduco. Κατχψίύδίσβχί nvos πζοΰοσίαν, Pkal. χχτχψίνΰόμχζτνς, Ό, qui falso testimonio oppugnat, Plat. χατχψίυΰομκζτνξίω, ω, f. ησω, falsum tes- timonium dico in, falso testimonio op- pugno et opprimo. Κατχψίυΰομχξτυξίϊν Tivos, Xen. χαταψίύΰω, fallo, frustro, Stepk. χατάψίυσις, ιω;, η, figmentum, mendaci- um, obtrectatio. Α χχταψίύίομχ^ χχτχ•$/ΐυσμος, »» β, idem et ab eod. χχταψίφω, tenebras oifundo, Em. χχτχψ'/ιφίξομχι, fut. ίσομχι, damno ; (2) censeo, decerno, pronuncio ; (3) senten- tiam fero adversam, antiquo. Κχτα- •^/νιφίΖ,ισθαί τίνος Ο-άνατον* Xen. χχταψηαισμος, S, i, condemnatio. A priced. χχτχ•φ*ιφισΐί, ε^ί» ί» idem. xxrx-j /ήχω, fut. ξ», mulceo, permulceo, demulceo, frico, derado, destrfngo, de- tergo ; (2) aequo, complano ; (3) conte- re, contUndo. ΚαταψύχΗ» 'ixxttu E ur • Hipp. 115. χαταψιλόω, ω, fut. ώσω, denudo, depilo, compilo ; (2) complano. χαταψοιρίω, f. ησω, persono locum. ζατάψνχτος, n, Ό χα) ή, refrigeratus, qui refngerari pojtest. χχτά-φί/ξγ, 3. sing. aor. 1. conj. act. verbi χαταψύχω. χατάψνξις, ιως, y, refrigeratio, frigiditas. χατάψυχςοί, ν, β xx) η, perfrigidus, prse- gelidus. A ζχτχψύχω, fut. ξω, refrigero ; (2) inarefa- cio, exsicco ; (2) sedo, refocillo. Κ«τβ&- •φόξνι την γλωσσάν μα, Luc. 16, 24. χχτχωξος, ov, immaturus setate. χατίαγηναι, perf. inf. med. Ion. pro «mmj- γηναι, a χατάγω. χατίαξ,α, confregi, a. 1. ind. act. χατίαται, sedent, 3. plur. pra?s. ind. med. Ion. pro χάθηνται, a χάθημαι. χατίζα, Dor. pro χχτίζνι, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi xxra• ζχίνω. χαπζάλλΐυ, Dor. pro χα,τα,ζάλλα, a xarx- ζάλλω. ■ χχτίζιάσχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi χχταζιάζω• χατ&\ήΗν, aor. 1. ind. pass, verbi χχτχ- ζά,λλω. χαπγγνάω, ω, f. χσω, vadimonio, sponsio- ne, vel satisdatione obstringo ; (2) de- spondeo, vel desponsatam trado ; χατίγ• γυιιμίνη, desponsata, sponsa. "Ην σο) χα- τιγγύησ', ίταίξίίαν σίζων, Eur. Or. 1068, κατίγγίτή, vis, ή, desponsio, Ph. χατιγγυητιχα, rx, sponsalia, Gl. V. A χχτίγγυχν• χατίγίΧων', ^imperf. indie, act. pro χχπγί- λαον, a ζΆταγίλάω. χατίγχαλίω, ω, in judicium voco, actione convenio ; (2) accuso. Hinc χατίγχλνιμα, aros, re, criminis intentio, criminatio; (2) crimen ipsumj (3) ac- cusatio. χατίγχίΐμαι, irruo, incumbo in. χατίγχονίω, ω, f. γ]ρ•ω, festino. χχτίγνωσχν, 3. plur. aor. 2. ind. act. verbi χατχγινώσχώ. χαπγχαίνω, f. avS, inhio ; (2) hiante ore illudo, irride.0. χχπγχίω, infundo in. χαπγχλώάω, ω, f. ησω, delicias facio ; (2) delicato fastidio rejicio. χατύάν,ν, a. 2. ind. pass, verbi χαταΐαίω. χατώαίσχτο, divi&it, 3. sing. aor. 1. ind. med. χατίδαξθον, a. 2. ind. act. verbi χαταΰχξ- θίω. χαπΰαφίζω, solo aequo ; (2) solo allido. χχτίόίΐξχ, a. 1. ind. act. verbi χχτχ^ιίχνυ- μι. xxr'ibwxs, 2. sing. aor. 1. ind. act. verbi χαταΰίύω• χατίίψοχί, 3. sing. perf. ind. act. Alt. pro χατίοΎ,χί, a χατίΜω. xar'ihwi, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi xx- ταδίω. χατίΐιώχίτο, 3. sing, imperf. ind. med. v. χαταΰιώχω. χατΐΰίωξα, a. 1. ind. act. xarthoxiov, imperf. indie, act. verbi xava- ΰοχίω- xxTtbuXuro, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. et contr. pro χατιίαλόίτο, a xxrxhvXia>, ( 3(>5 ) ΚΑΤ zetrifyaOts, 2. sing. a. 2. ind. act. per Me tath. pro χατίΰχςθίς, a χαταΖαφάνω. χατίΰξχμον, a. 2. ind. act. verbi χχτατξί- χω. χχτίΐυ, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi xara- ΰυμι. χατίΰω, comedo, consumo, p. χχ^-ζ^οχως, qui devoravit ; a. 1. pass, χα,τνδίσθτ,ν, p. pass. χχτ&γ$ίσμίνος, comestus. Tiji» πΐξίζωτον \μ\ πτόλιν, "Ιλιον Ίζν, ν • ■■ Άϊ• aJvos τίιρξνι xarihvjhoxtv, Epigr. τβοφαλίία 2ιχιλ->,ν, Arist. Vesp. 834. Αυτών t« s olvavhas οι ΙΙάζνοπκ & χατϊδονται, Arist. Αν. 595. χχπαγώς, perf. part. med. Ion. pro »««- αγως, a χατάγνυμι• χαπθάρρ'/ισί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi χατχυαρρ'ίω. χατίθίτο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi »«- τατίθημι. χαηθίζω, consuefacio. χατίθοινησατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi χατχθοινάω• χάπι, 2. sing, praes. ind. act. verbi xaru- μι. χαηίζω, effundo, perfundo; χαπίζομαι, defluo, fluo. Θχλίςον δβ χαπίζίτο ΰάχξυ ίταςιίων, per genas, II. 24, 794. xarCifo, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi xotr τίίΰω. xariihu, inus. sed hinc χατ-ίϊΰον, conspexi, perspexi, respexi, despexi (ex loco edi- to) it. animadverti, Em. χα,ταίως, con- SpicatUS. n»Au Αίωνίΰίω χατιΰων Μμας α,ντο ^xtxrov Ή,ίξξης, Epigr. "Ωφθ'ΐ §έ μάλλον η xxTiihi μxιvάl•xs, Eur. Hec. 1075. χχπίδωλος, », Ό χα) ί, idolis refertus, ido- lis deditus. Ab ίίΰωλον. χχτΐΐιν, 3. sing. perf. ind. med. cum y |- φίλχ. a χάταμι. χαταχάζω, f. άσω, conjicio. χατίΐχ' /is, ies, β χα) ή, cedens, obsequens, moriger. Ab ύχω. χχτίιλίω, implico, involvo; (2) colligo in arctum, In orbem conglobo ; (3) invol- vo. Kxrt^'/)6ivTis Ι? Μεμφιν, Herodot. xxniXwts, εως, r,, involutio. Κχτίίλησις (Ιξίων, Aret. A praeced. χα,τίίλΥιμμίνος, perf. part. pass. Att. pro χχτχλίλημμίνος, a χαταλχμζάνω. χχταλίσσω, obvolvo ; χαηιλίσσατο, 3. pi. plusq. perf. pass, obvoluti erant. χχτίΐλίχχτο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro χατιιλιγμένοι %σαν, a χαθαλίσσω. χατίίλλω, coarctum et quasi conclusum te- neo, in angustum cogo. χαηιλυστάοα,αι, ωμα», corpus instar ser- pentis trano. Ab ΰλίω et σχχομχι. χχτιιλύω, f. ύσω, intego, occulto. χαταλωτίξω, f. ίσω, in servitutem redigo. mancipio. Ab ίί'λαί, servus Laconum. χάταμι, descendo j (2) redeo, reverter. xxravxt, a. 2. inf. act. Ion. pro xaUt7vai, a χχθίημι. χχτανύω, pro χχτχιννύω, Ε. Μ. ex Horn. xarCirtxi, a. 1. inf. act. verbi χχτίπω. χχηΐξγάσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi χατίξγάζομαι. χχτιΐξγνΰναι, praes. inf. act. verbi χαηίξγ- ννμι. χχπίςγω, fut. %ω, arceo; (2) subigo, com- pello. Νχμσιν \x &αλάσσνις xaruqyav, Paus. s -ζατΰα, idem. Κχτίίξγεσθχι ντβ τ5 ΰννατωτίξν, Thuc. χαηίξαχον, 3. plur. imperf. ind. act. verbi χχπξΐίχω. χχηίξω, exp. calumnior, detraho, Stepk. χχταξωνίύομαι, f. ίυσομαι, per dissimula- tionem deludo ; (2) cavillor. χάτασιν, 3. sing, praes. ind. act. cum ν |- φίλχ. pro χάτασι, a χάταμι. _ xurixxviv, a. 2. ind. pass, verbi χαταχαίω. χατίχανί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi *«« ταχαίνω. χχπχίίμην, imperf. ind. med. verbi χχτά- χαμχι• χατίχν,ί, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χχ- ταχ'αίω. χχτίχνίλι, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi *«- ταχηλεω• χχηχχλν,σία, ή, concio derepente convoca- ta, Poll, χαταχλτ,σία, ties. χατεχλάξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Dor. pro χατεχλιίσατο, a χατχχλείω• χχτεχλα,σθγί, 2. sing. a. 1. conj. pass. Dor. pro χαταχλησθής, a χαταχλιίω.' χατεχλύω, frango alicujus vires, impetum, &c. U ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ xourixaxvtfae, 3. plur. a. 2. ind. pass, verbi χχτχχόπτω. ζχτεχξίβνν, a. 1. ind. pass. v. χχτχχξίναι. χατίχξίνχ, condemnavi, a. 1. ind. act. χχτ'εχτχ, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro verbi χχτχχτημι. κχτεχτκθίν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Boeot, χχτεχτχ^ησχν, a χχτχχτείνω. χαοτίχτα-νον, occidi, a. 2. ind. act. χχτίχφιύγω, effugio. χχτεΧχζον, a. 2. ind. act. verbi χχτχΧχμ- ζχνω. χχτεΧχύνω, depello. Ex xark et εΧχύνω, crgzYo. χχτεΧεγχετω, 3. sing, prass. imperat. act. verbi χχτεΧεγχω. χχτεΧεγχω, f. ξω, redarguo, convinco. Οϋ χχτεΧεγχιι ΊΙεζσεχ σον χτις•*ιν, Epigr. χχτεΧεεω, εω, misereor, commiseror. Κχ• τεΧεηχχτε με, Luc. χχτεΧΰν, a. 2. inf. act. Ion. pro xxhXuv, a χχβχΐξία, pro χχθεΧω. χχτελείφθην, aor. 1. ind. pass, verbi χχτχ• Χείιτω. χχτεΧεΧειπτο, 3. sing, plusq. ind. pass. χχτίΧεχτο, 3. sing, plusq. indie, pass. Ion. pro χχτεΧεΧεχτο, a χχτχΧεγω. χχτεΧεξχμην, a. 1. ind. med. χχτεΧεξε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χχ- τχΧίγω. χχτίλιυο -is, tms, *;, descensus, adventus. Α χχτίξχομχι- χχτεΧηαΒ'ήν, aor. 1. ind. pass, verbi χχτχ• Χχμζά,νω. χχτεΧθεμεν, a. 2. inf. act. Ion. pro χχτεΧ- Θε7ν, a ««riejseAfciK;. χχτίχθωμεν, descenderimus, a. 2. conj. act. χχτεΧθων, qui descendit, a. 2. part. act. 3£ύ6τίλ/3•ε, 3. sing. a. 2. ind. act verbi xx- τΛλε /jra. χχτεχίσσομχι, Ion. pro χχθεΧίσσομχι, con- volvor. χχτεΧόμενος, a. 2. part. med. Jora. pro «<*- 6£λό«.ίν«ίι a χχθχΐξίω. χχτεΧνσι, dat. plur. aor. 2. part. act. Ion. pro ««0sXS ov, oppugnans, adver- sans. A χχτίίχνίρχμχι, contra aliquem insurgo; (2) contra futurum me pra?paro. χχτίξίτχξω, recognosco. χχτίξαιηχζω, fut. ά<τ», potestatem exerceo in aliquem. Οί μιγχλοι χχτίΐνσιχζβσιν χίτων, Matt. 20, 25. Hinc χχτίξαηχ&χος, ij, ov, imperans. χχτιξόο -ios, a, 6 xx) y, qui est sua? potesta- tis, qui est sui juris et arbitrii. Ab \\v- , concupiscens, Gl. V. χχη*ίθνμος, desiderabills. Ex χχτχ et ίίτιθυμίχ, cupiditas. χχτίχιοξχία), ω, perjurio caussam subverto, vel judicio vmco. χχτιπτνϊδίύο), cum aflectatione aliquid a- go, nimis diligenter studioseque. χχτεηφίύγω, confugio. χχτεπιχειζεαι, impetum facio in aliquem, manum injicio. χχτίνΧευσχ, a. 1. ind. act. verbi χχτχπλίω. χχτίίτόθ*ιν* a. 1. ind. pass, verbi χχτχπίνοι. χχτεχέά,ϋνχ, aor. 1. ind. act. verbi χχτχ- ίΤξχϋνω. χχτεχω, contra aliquem loquor. M>j argej των Sta/v, τιμών χχτείτγς, χντιζοΧω σε bitrrroTx, Aristoph. Pace, 377. "Αγε h->i ζχτεΊχί μοι αν το» σχυτΰ τρόπον, id. Nub. 478. χχτεξχο•χι, defundere ; quasi ab Ιξχ, ter. ra j unde ?g«£s, humi. χχπξγχζομχι, emcio, perficio, perago ; (2) conficio, concoquo; (3) consumoj (4) profligo; (5) interficio ; (6) operor ; X x- ηΐξγχοψ,ενος, p. pass, excultus, elabora- te. 'Ο γαξ νόμο; ίζγτ,ν χχτε^γάζετχι, Bom. 4, 15. Τα μεν α-ημεΊχτί χκοτόΧν χχτείζγχσθ'ή εν ΰμιν, 2 Cor.\1, 12. Msr τίζχ xxTUiyxjrxvTO χοινωνω ξίφΐΐ, Angl. dispatched, Eur. Iph. in' Taur. 1176. Hinc χχτεςγχσΊχ, xs, v, confectio; (2) opifici- um ; (3) concoctio. χχτίξγχο-μίνος, perf. -part. pass. Ion. pro χχτεΐζγχο•μίνο;• Α χχτίξγχζομχι. χχτεξγχρεον, expugnandum, enitendum est. Ab eod. ( 306 ) xan^yxs-ixos, y, cv, vim habens cenficieii- di. χχτίξγχί-οί, ν, β xx) ή% excultus, ornatus, operosus. χχτίξγνϋμί, includo, Odyss. 10, 238. χχτίζγοί, ν, ό χχι 4), labore excultus ; το χχτεξγο», confectio, cultus, usus, LXJL Ex Ιξγον. ζχτίξγόί, ov, confectus, ut senio, &c. χχτίξγω, idem quod χχθείξγω, Msch. χχτεξεθίζ»), £ ίσω, irrito, incito. χχτεξείίο), f. είσω, superimpono. χχτ'εςειχτος, h xx) ή, contractus. A χχτίζείχω, f• ξω, frango, contundo, scindo. χχτεξείπω, f. <ψα, dejicio, diruo ; χχτ•ξ•ή• ξειμμενος, p. pass, dirutus. "Es-r,v εν φόξ• μιγγι» χχτίξείφθπν Ss συν χΰΧω &νιζγι, Epigr. Κθίνοί 3-', α, χχτνω χχτίξείίτετχι τυφομενχ, Eur. Hecub. 475. χχτεξίξεν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum ν i- φεΧχ. a χχτχξίζω. χχτερεύγω, eructo in, ructu effundo aujt efflo in ; χχτί,ξυγεν, a. 2. ructavit in fa- ciem. 'ί2ί 8-εεμον r, μιχςχ τί μν χχτύγ ξυγεν, Arist. Vesp. 1145. χχτεζεφΥ,ί, ες, tectus, coopertus. A χχτίξίφω, fut. -ψ», tego, tectum impono. 'Sis ευ χχτ'/ΐξίψχσθε xx) vuSuFixSis χΐξά.' μω το νωτον, opertae estis, Arist. Vesp. 1284. χχτιείω, ω, dico seu loquor contra, indico, obloquor ; (2) edissero. Κα,τ-.οω πής y ' νμχ5 ελευθίξω5 rxXqBvi, Arist. Nuff. 5Γ8. ΆχοθχνεΊ, εϊ μ% χχτεξέϊς μοι τννομ' ο, «•τότ' iff -ί σοι, id. Pace, 188.* χχτεξ'ήτυον, 3. plur. imperf. ind. act. verbi χχτίςνιτί/ω, f. ύσω, detineo, retinea Κχτε- βνιτνσων 3•' ado» %v fiXXyt Soph. PhU. 1462. χχτεξίθεύΰμχι, contendo, litigo. χχτίξίζτος* ov, legumen fressum. r H4«£ *«- τεξίχτων χύτξχς ίτννς iC % τ$ε7<τ, Arist. Ban. 505. Α χχτεςε'ιχω. χχτεξοτόω, idem quod χχτεξίίίται. Hinc χχτίξίίτωσιε, εως, ή, destructio, vastatio. χχτεξνθξχίνω, rubefacio. χχτεξυθξΐχω, rubore suffundor. χχτεξνχχχω, detineo, remoror, ut hinc sit Homericum μη χχτΐξύχχχε, ne detine ; sed ibi legitur et χχτίξύχχνε, II. 24, 218. χχτεξυχχνω, idem. χχτίξυχε, 3. sing, imperfect, ind. act. Ion. pro χχτήβνχε. A χχτεφχοι, f. ξω, detineo, inhibeo, remoror. "S,xi"\iXi V ifro των χγχθων οίων ίτοχΧεί- εις xx) χχτεφχείβι Arist. Vesp. 599. χχτεξύω, f. ύσω, detraho, deduco. T^» j/g χχτείξνσε» Us xXx hixv, Od. 5, 251. χχτίξχομχι, f. ελεύσομχι, descendo, sc. in loca depressiora ; (2) de oratore, scripio- r.e, venio ad locum aliquem explican- dum oratione ; (3) redeo ex exsilio, post- liminio redeo ; (4) invehor, irrumpo. "Oi xv χχτίχθγ) τίινοε γην "EXXtjv xv*ie, Eur. Iph. m Tau. 39. x*o -njs Ίχΰχίχς, Act. 21, 10. xgos tvs iyivs, ib. 9, 32. χχτίσζγ, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi *«. τχσζενννμι. χχτεσεΐί* 3. singul. imperf. ind. act. verbi χχτχσι'ιο». ' χχτεσθίω, edo, peredo, voro, devoro. "0« χχτεσθίκσι rtis πχτίξχ$ xto^xvOvtxs, Luc. txs oixixs των χ'/ιξων, Matt. 23, 14. χχτεσχχμμενχ, perf. part. pass, verbi χχ. τχσχχχτω. χχτεσχχ•\)χ, dirui, a. 1. ind. act. χχτεσχεύχσε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χχτχσχιυχζω. χχτεσχευσμενοκ, adv. festinanter, accele- rando. Α χχτεσηυσμενος, perf. part. pass, verbi χχτχσχευδω. χχτεσκχδχσμενως, adv. stndiose, dedita o- pera ; item bona fide. Α χχτεσιτν&'χο- /*ε»βί, perf. part. pass, verbi χχτχσιτν- δχζω. χχτε?χθεν, oppositi sunt, 3. plur. a. 1. ind. pass. Mol. pro χχτε^-χβησχν, a xxBig-yr μι. χχτε?χ6νσχν, idem, sed commumter. χχνε^χσχ», 3. plur. a. 2. ind. act. Dor. pro χχτε^ησχν. χχτε?εω$, perf. part. act. Ion. pro χχθεπ- χως. χχτεΓ-ηχεε, 3. singul. plusq. ind. act. Ion. pro χχβε^ηχ^• xxTig-Tiv, constitui, a. 2. ind. act. χχτεε-ξχφχτο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro χχτεστξχμμίνοι %σχν, a χχτχστζί• φα. ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ κ'ατίτζάφΰγ,ο'χν, 3. plur. a. 1. ind. pass. xoiTis -ξίφιτο, 3. sing, imperf. ind. pass. χχτί$τξ<ψχ, subverti, a. 1. ind. act. αατί 5 •ξώθ'/ι<τ«.ν, 3. plur. a. 1. ind. pass. v. χατχς-ζώννυμι. χατίς-υγι, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi xx- τχ?υγέω. χκτέο-χιθι, 3. sing, imperf. ind. act. verbi χχτχσχίθω pro χχτίχω. χχτίσχιν, rctinuit, 3. sing. a. 2. ind. act. «««τάκετβ, 3. sing, imperf. ind. pass. Dor. pro XCiTiTY)ZtTO, a Ji05Ti»T-is£iil. χατίτόξίυσ-χν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi χχτχτοξίύω. χχτίτος. adv. quotannis, annuatim, pro χχτ' έτος. Ex ϊτος, annus. χχτίτζίζον, 3. plur. imperf. ind. act. verbi χατατξίζω. χχΊίτξίζί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi χχτχτξίζω. χχτέτξωξαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi χχτχτξώγω. χχτιτξώσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi χχτα,τιτξώσχω. χάτίυγμα, ατος > το, imprecatio, dira? ; (2) res voto promissa, donum votivum, Soph. (Ed. Tyr. 920. Α χχτώχομχι. χχτιυδχιμονίζω, fut. ίο*ω, fortunatum dico, beatum praedico. χχτιυδοχίω, laudo quem, probo. χκτίυημίξ ίω, ω, f. foca, prospere ago ; (2) gratia et auctoritate polleo ; (3) auctori- tate et gratia supero. Κκπυνμίζ'/ιχω; πχξ' νμ7ν, JEschin. χχτίυθιχτίω, ω, f. foai, recta scopum tango, vel attingo ; (2) rem acu tango ; (3) ad- sequor. Ex ί'ύθιχτος, tactufacilis. xxtivSu, adv. recta. Ex χα.™ et ώΟυς, rectus. χχτίνθυι/τίίξ, ηξος, ο, corrector, emendator. χχτίυθυνττίξίχ, ας, η, amussis, regula fabri- lis. χχτινθνντΥ,ς, 5, o, idem quod χατίυΡυντύξ. κατευθύνω, dirigo ; (2) rego, moderor ; (3) compono, constituo ; (4) mulcto ; (5) commode ago seu vivo", felici successu gaudeo ; (6) recta incedo. Ό δε Κύξίος, χχτίυθύναι υμών τας χχξδίας, 2 T/iess. 3, 5. τ»ί πόδας ίιμων, Luc. 1, 79. χατιυχαΐζίω, ω, f. ίκτω, occasione dextre u- tor. χχτίυχνιλίω, permulceo, delinio, sedo. χχτίυχτιχως-, adv. optative, precandi cau- sa. Α χχηύχομχι. κχτιυλογίω, ω, prasdico, laudibus extollo ; (2) fausta precor. KxriuXoyeri πξος τας πολλνς, Plut. χχτίνμχζίζω, verbis aliquid levo ; (2) levo, elevo; (3) complano; (4) facile aliquid efficio. κχτινμίγίθιϊν, superiorem esse, dominari. Ab ίύμίγεθης. χχτιυνάζω, f. άσω, sopio ; (2) sedo, paco ; (3) finio ; (4) in pass, et med. quiesco, requiesco; (5) cubo, dormio. "Έχτος cciiriv τάζίων χατίυνασίν"Έ.χτωζ,^ΕηΗρ. Rhes. 614. T3» ανδξα δ' νμΤν π2 χατιύ- vxs-at φξάβ-ον, ib. 611. Hinc κατευνασμός, S, o, dormitio. xxTiuvxrrigtov, το, cubiculum, cubile. χχτίυνχΓΪ,ς, 3, h, cubicularius ; (2) qui sponsam ducit dormitum. χχτευνχπχος, r„ en, vim sopiendi, sedandi habens. χχτευνάω, Si, unde, a. 1. pass, χχτίυννιθεντχ, sopitum, idem quod κατευνάζω, ζχτιυοίόω, ω, f. ωσω, prosperum iter prae- beo j (2) fortuno. Et in pass, χχτευο- δϋμχι, prosperor, prospere ago. χατευοδωοτις, εως, y, prosperatio, Gl. V. A praeced. χχτίυοξχίαι, ω, fut. τ,*ω % sancte et religiose juro ; (2) non pejero. κχτευόζβφος, ov, vide εϋόζοφος, χχτευποοίω, abundo. χχτευξυνω, f• υνω, dilato, Em. χατευ^οχεω, ω, fut. inrot, bene contra colli• mo ; (2) conjecto bene. χχτευτελίζω, f. ίσω, elevo, parvi facio. Ex εΰτελΥ,ς, vilis, χχτίντξίπίζω, f. ίσω, apparo, instruo. Kx) μεντοι συ μεν ταίιτχς κχτευτήπιζ' ', Arist. Cone. 508. κατευτυχίω, f. foot, feliciter ago in. χχτευφνιμίω, ω, f. %σω, fausta acclamatione prosequor ; (2) laudo, collaudo: ΤΙολλχ χχτίυφ'/ιμΰ ντίς χΰτον, Plut. χχτευφζχίνω, cxhilaro. χχτινχαζ'ιξω, idem quod ίνμχξίζα. κχτίυχτ,, νχ, ί, precatio, obsecratio, νο- tum j (2) imprecatio, Gl. V. A χχτίύχομχι, f. ξομχι, imprecor, diras pre- cor, devoveo; (2) magnopere precor; (3) precor; (4) votum facio; (5) opto; (6) glorior, me jacto.^ "Οταν χχτίύχγι τανβ', όμν χαμοί 3-ανΰν ί'νχκ, Soph. Aj. 392. Και sreitra ίτ£0<χθίν Ί^Ίας χχτνιΟζ,χτο, Eur. Ale. 152. χχτίνωχίω, epulis excipio. χατίνωχέομχι, νμχι, epulor. χχτέφχγον, 3. olur. aor. 2. ind. act. verbi χαταόάγω• ζατίφχινιτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi χχτχφχίνω. χατίφά,λλύίί,χΐ) idem quod χαΟχλλομχι, Horn, χατίφά,μιξιν, 3. sing. aor. 1. ind. act. Dor. pro κατίφήμιξίν verbi χχτχφ•/ιμίζω. χχτίφχνην, a. 2. ind. pass, verbi χχτχφχί- νω. χχτίφθχξμίνος, perf. part. pass, verbi xx- ταφθίίζα). χατίφβίΐξχ, corrupt, a. 1. ind. act. χχτίφίΓνμι, insurgo, in aliquem. K««ts- S'iio'av ομοθυμαδόν cl Ί«δ«7β< τ$ Tlau\ai t Act. 1S,12. κατιφίνΐυ<τί> aor. 1. ind. act. verbi χαταφο- νιύω. χατίφυγον, a. 2. ind. act. verbi χαταφίυγω- χάτίχί, 2. sing, praas. imper. act. vel 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro χχτίϊχί, a χχτ'ιχί». χχτίχΐίν, 3. sing. a. 1. ind. act. per Sync. pro χατίχίυιη, a χχταχίω. χχτίχίυσχ, effudi, 1. sing. a. ejusd. χχτίχίυο-ίν, idem quod antecedens χατί- χχτίχθςαίνού, odio prosequor, mimicus sum alicui. χχτίχμάξοο,.ϊ. άσω, idem quod Ιχμάζο/. χχτί>χόμινος, pra?s. part. pass, verbi xxnxm fut. χαθίξω, vel χχταο-χίο-ω, deti- neo, retineo ; (2) teneo, occupo, possi- deo ; (3) sustineo, v. c. impetum ; (4) contineo, cohibeo, coerceo ; [5) applico, appellor, advenio, accedo : cum subs, va- rias accipit significationes, ut histriones scenam, scurrse convivium χχτίχίΐν di- cuntur, qui placent, in quos omnes sunt intenti : fama χατίχαν, quae pervulgata est, Em. Et ad hasc in pass, numine sum ^adflatus. Άλλ' άγξίαις χατΰχ' at) παν rqxTOTtdov δυσφημίαις, implebat, Soph. Phil. 10. Κατίχνα-ί δ' ίξωτίς Ιμχς πόλιως, Arist. ΑνΛ321. ΐΛίγαλοι 3-όξν- ζοι χάτίχαο•' νιμχς \χ) ΰυσχλιίχ, Soph. Aj. 142. Καξΰίαν χχτίσχίτο huiTt ΰιινω, Eur. Hipp. 27. χαττ&ολίω* ω, animam ago, linquor animo, Nicand., χχτΥ,γχγον, a. 2. ind. act. Alt. pro xxr%- yovt a χχτάγω. χατΥ/γιμων, Ion. pro χαθνγίμων, dux. χχτΥ,γίομχι, Ion. pro χχβ'/ιγίμχι. χχτηγοςίω, ω, f. vjcrm, accuso, reprehendo, adversus aliquem loquor ; (2) indico, ar- guo, defero nomen, demonst»o, prasdico, enuncio ; in logicis. v Slv νμίΊς χατΥ,γο- ξΖμίν χυτά, Act. 24, 8. Τα μιν γχξ άλλα αντν χατηγόξΥΐχίν iu, Arist. ThesmA5l. 'Έγω Ζ' oL ff' otda Sia λόγων /eW \μν χα- ΤΥιγοξΥΐΟΊΐν, αντιθίΤς' ^αμιί^ομαι, Eur. Tro. 918. ΚατΥ,γοζΰται iraea των Ίΰ• ϊχίων, Act. 23, 30. χατνιγοζΥΐθϊν, a. 1. part. pass. η. g. χατΥΐγόζνμα, ατός, το, de quo quis accu- satur, crimen, quod objicitur ; (2) accu- satio ; (3) quod objicitur, vel praedica- tur, praedicatum apUd Logicos. A xa- τνιγοξίω. ^ χατνιγοξνιτίον, accusandum. Ab eod. κατηγορία, ας, 'h, accusatio ; (2) categoria, praedicamentum apud eosd. Ab eod. χατνιγοξίχος, v„ ev, accusatorius ; (2) ad praedicamentum pertinens ; (3) delator. Α χατίιγοοος. χατηγοξίχως, adv. accusatorie, criminose. χχτί,γοξος, »» Ό χχι ή, accusator. A xxtyi- γοξίω. , χχτΥ,γοςνμίνος, prass. part. pass. χχτγ,γωνίο -xro, 3. sing. aor. 1. ind. med. v. χχταγωνίζομαι• χατν^ισχ) aor. 1. ind. act. verbi χχτχι• Via». χχτγιθχλωμίνΥΐ, perf. part. pass. f. g. verbi χατχιθχλόω. xxTYi'nv, 3. sing. perf. med. Att. pro x»rut t a χάτίίμι. ( 307 ) κάτεχα, 3. sing, praas. ind. act. Ion. pro xaBnxti, a χαΰίιχω. χχττίχιζον, imperf. ind. act. verbi χχτχι- χίζω. χχτν,χοος, a, i xx) r„ dicto audiens, mori. ger; {2) imperio subjectus; (3) atten- tus ; (4) explorator auritus, auscultator ; (5) auditor. Α χαταχίω. χχτ4ιχω, Ion. pro χχΟ-ήχω, devenio, perti- neo. χατ'/ιλχο-χ, aor. 1. ind. act. verbi «««- λχυνω. χατίίλθί, 3. sing. aor. 2. ind. act. per Syn• cop pro χατίιλυθί, a χατίξχομχι. ΚΑΤΗ~Λ1Ψ, ιπος, vel ιφος , ϋ\, tabulatum, trabs tectum sustinens'; (2) scala. N» δε Ζί'ισασχ'ι γί π-ω Ιτί rr,v χατηλιφ' ti /ϋϊις άνίπγΜο-αμίν, Arist. Ran. 566. χχτγιλλάγγ,ν, aor. 2. ind. pass, verbi »«- ταλλάττω• χχτΥ,λογίω, ω, fut. ν,σω, contemno, nihili facio. χατηλοχίζω* fut. ίιτω, sulco. χχτΥ,λόχΐϊ-χι, 3. sing. perf. ind. pass. χάτ'ηλυς, υδος, Ό χα) ή, declivis, Nonnus. Α χχτίξχομχι. χατΥ,λυοτίΛ, ας, υι, descensus. Α χάτήλυς . , χατγ,λυσ•ις, (ως, υ), idem et ab eod. χατΥίλωχυΙα, part. perf. act. fem. gen. Ion. pro χχΰγιλωχν7χ, a χχθάλωμι. χατνιμαξ, indies, quotidie, singulis diebus. χχτΥ,μιλΥ,μίνως, adv. contemptim, neglec- tim, cum neglectu. Α χατνιμιλημίνος* neglectas, vilis, perf. part. pass, a xxtof μίλίω. χατ'ημύχθ'/ι, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi χχταμύσσω• χχτΥΐμύω, demitto v. c. animum dolore, &C. ΚατΥ,μυο'αν δ' άχίισσι Θυμον, Apoll. Rhod. lib. 2, 864. χχτΥΐνχγχαο-μίνως, adv. coacte, necessario. χχτΥΐνχλωμίνχ, nom. pi. p. part, pass, n. g. verbi χαταναλ'ισχω. χχτίινχξί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi χχτίναίξω. χατί\νιγχα, aor. 1. ind. act. verbi χατα- φίξω. χχ,τννοχα, detuli, perf. ind. med. χατΥ,νιμος, », Ό χα) ή, ventis obnoxius, ven- tis expositus, ventosus. χατγ,ντΫιο -iv, 3. sing. aor. 1. ind. act. cum y ίφίλχ. a χατχντάω. χάτΥΐΙις, ίως, Ϋ,,Ιοτι. confractio. Αχατάγω. χατΥίξιώ^Υΐσαν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi χαταξιόω. χατγιόνων, perfundebam, imperf. ind. act. contr. pro χατγόναον, a χαταιονάω. χατψίξος, u, b xoii ή, dependens, demissus. Ex xxtx et άίίξω, tollo. χχτΥίπιχω, ω, mitigo, lenio, placo ; (2) lenis et placidus sum. Hinc Homeri- cum χατΥίπιόωντο, leniebantur, pro ««- τΥ,πιάοντο, imperf. Π. 5, ill. χατΥ,ξχτο, 3. sing, imperf. ind. med. contr. pro χατ'ήξάίτο, a χαταξάομαι• χατΥιζγΥιθΫ}, 3. sing. a. 1. conj. pass, verbi χαταξγίω. χχτΥΐζγΥιχα, abolevi, perf. ind. act. χχτΫ,ξγνισα, inanem reddidi, aor. 1. ind. act. xxTYtp., 3. sing. a. 1. ind. act. verbi χχ- τχίξω• χχτγξίί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro xafjyeit, a χαθχΐξίω. χατνιζίϋίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi χατίςίθω. χατΥ,ξίμίω, ω, fut. η/τω, quiescere facio, sedo. χχτνίξίμίζω, fut. ίο•ω, idem. χχτν,ξίφΥ,ς, ίος, ο xx) yi, tectus, coopertus, opacus; item, plenus, redundans. Ex Ιξίαω. χατήξης, ις•, pendens, Eur. χχτΥίξίπι, 3. sing. aor. 2. ind. act verbi χχτίζίίπω• χχτΥίρρχζχν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi χχτχρρχσΌ-ω• χατνίξτίο-θχι, perf. inf. pass, verbi χχταξ- τΐζω. χχτΥίξτίίτω, perfecisti, 2. sing. aor. 1. med. xxTYio-Bm, imperf. ind. act. verbi χατία- θίω. χχτΥκτχύνθνν, aor. 1/ind. pass, verbi «5«- ταιο-χύνα. χατ^ο-χυνον, pudefaciebam, imperf. ind. act. χατίιφίΐα, ας, η, vultus demissus, pudor cum mcerore. χατ'ήφύ», sum vultu demisso pra? pudore, Eur. Med, 1012. A "US ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ χατνΰη, ίος, ο χα) ή, qui est vultu pra= pu- dore demisso, pudibundus, subtristis, mcestus. Τβ» μίν χχτν,φη xx) πχξίΐμένον vac -ω, Eur. Or. 871. Ex χχτω et φά,ος, yultus, (vel potius ίίττω, figo, Έτη.) χατηφησ-ας, aor. 1. part. act. verbi xxtyi- φίω. χχτηφιχω, ω, fut. ύ,σω, erecto vultu intueri lion audeo pra? pudore. Hinc Poetice χατηφιόων, part, pro χχτ/,φιχων, χχτν Γ φιων. A χατηφης. χατηφόνις, el, probrosi, pudore et probris digha committentes ; vel pro χχτγ,φίΐχι, probra, ut χχχ• Ιλίγχία, Horn. χατηχίω, ω, fut. χα-ω, sono, insono, perso- no, obtundo aures fremitu, e. c. aeneo- rum valde frementium, quod fieri sole- bat in ingressu sacrorum Eleusiniorum, aliorumque arcanorum, initiandis ; quod deinde traductum est ad traditionem ele- mentorum Christianismi ; (2) insono a- liquid auribus alicujus, viva voce doceo aliquem; (3) doceo prima artis alicujus rudimenta; (4) doceo prima elementa Christianismi; aor. 1. pass, χχτΎ,χ'/$ύς, edo'ctus, informatus. "Ux xxiJtXk^ xx- τν,χτ,ο•ω, 1 Cor. 14, 19. Iligi ων χχττιχν]- (hi^L'uc. 1, 4. χχτί,χν,μχ, arc;, τβ, sonitus. A χχτντ χί*• , '_ ' χχττιχτίί, ιος, ο χλι r>, sonorus, streperus. Ex xctTa et ?,χος, sonus. χχτν,χψις, ίως, τ„ catechesis, institutio in primis rei alicujus dementis. Α xx• τ'/ιχίω. χχιηχπττ,ς, ν, i, qui prima tradit elemen- ta, qui initiat. Ab eod. χχτί,χητοι, qui initiantur, Vulg. Lex. ex Dionys. Areop. Ab eod. χχτηχθην, a. 1. ind. pass, verbi χχτχγω• χχτγ,χίζω, fut ίσ-ο), idem quod χατνιχίω• Hinc χχτνι^ιο-μος, a•, e, catechismus, prima dis- ciplinae, in primis Christianismi, ele- menta. χΛτγ,χΐΓΪς, 2» β, qui prima elementa rei, in primis Christianismi sive doctrinas Christians, docet. Ab eod. χχττ,χΐΓίχος, ν, ον, ad institutionem pri- mam in re aliqua pertinens. Ab eod. χατηχ&μίνα, vel χχτγιχνμίνιχ, et χχτν,χχ- μ,ίνίΐα, ων, τχ, loca, in quibus stabant ca- techumeni, tabulasque catechetical ad- servabantur. A xxr /ιχίω. χχτγ,ωξίΖντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Dor. pro χατγιωξΐίντο, a χχτχιωζίομ,χι. χχτθχνί, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi χχ- τχθνγ,σχω. χχτθίμί»,^ aor. 2. inf. act. JEol. et Ion. pro χχταθιϊναι, a χχτχτίθγΜί. xxrBio, 2. sing. aor. 2. unper. med. JEol. et Ion. pro χχτχθατο. χχτιάΐττω, fut. -ψα;, lasdo, corrumpo. χχτιχς, όώος, scalpellum, quo foetus, autab- scessus ex utero exscinditur ; Ion. pro χαβιάς. χχτίχα-ι, 3. plur. praes. ind. act. Ion. pro ΧΧΤίΚΤΙ, a XX7U/M• χχτιΐΰν, aor. 2. inf. act. verbi χχτίίΰα. χχτιΐόντίς, nom. plur. aor. 2. part. act. χχτιίνχι, prss. inf. act. verbi χχτίνμι, Ion. pro χαθίημι, demitto, χχτίζω, Ion. pro χχθίζω, colloco. χχτιθυ, adv. recta, e regione, ex adverso. χατιθυνω, dirigo. χχτιχίτίύω, Ion. pro χχθίχετίύω, supplico. χχτιχμάζω, Nic. \ 7 ide simpl. χχτιχμχίνω, Ion. pro χχθιχμχίνω, humec- to ; (2) mollio. χχτιΚλχίνω, distortis oculis irrideo. χχτίλλω, contorqueo, convolvo ; (2) impli- co, confundo, ut verba in pronunciando; (3) idem quod χχτιλλχίνω, ut et χχτιλλωτίω, ω. χχτιΧΚώττω, idem ; (2) strabis seu contor- tis oculis intueor. χχτιλύω, f. ύο~ω, limo obduco ; unde a. 1. pass, χατιλυθε);, obhmatus. χχτιόντχ, ace. sing. aor. 2. part, act verbi χάτίίμι. χατιόω, ω, rubigine obduco, seu consumo ; χχπόομχι, Siaxi, rubigine consumor, perf. part, χατιωμίνος. χχηννάξίτθχι, press, inf. med. Ion. pro χχθιτχάξίίτθχι, a χαβιπιτύζομχι. χχτίξΖν, praes. inf. act. Ion. et contr. pro χχθαςόίΐν, a χχθιίξόω. zxris-xffQxi, prass. inf. pass, Ion, pro »«- xetrts-ixro, constituebantur, 3. pi. imperf. ind. pass. Ion. pro χχθίς-χντο. χχτίΰ-χίχι, 2. sing, praes. ind. med. verbi seq. Ion. pro χχτί/τχγι- χχτίβ-χιιν, praps, inf. act. verbi χατία-χω. χχπσχναίνω. idem quod χχτισχνίω. Κα• ιτκτχνχνίίσΟχι -reps πίτεχίί xtdxeiriuif, 2E- sch P. V. 277. χχτατχνος^ ν, h xxi w, macer, gracilis. χχτίΒ-χνόω, 3, f- ώβ-ω, attenuo, emacio ; (2) diligenter examino, minutissima quaique pervestigo. χχτίσ-χύασ-ι, 3. plur. praes. ind. act. verbi χχτισ-χύω, f. νσω, viribus valeo adversus a- liquem ; (2) invalesco ; (3) possum ; (4) roboro, corroboro; (5) conor, et (6) in pass, viribus alicujus opprimor, vincor, cedo. Κχτίσ-χνον χι αωνχϊ χίιτων, Luc. 23, 23. χχτίσ-χω, coerceo, contineo, sisto ; (2) ap- pello. Αίγνσι σιΧας Ιτί ττ,ν /3sv \χ rS a- ςχνν χχτίίτχίΐν, Herodot. deferri. Έ; Ί,χΧχμΊνχ χχτίΐτχίΐ rxs vr,xs, idem, χχτίωτχι, S. sing. perf. ind. pass, verbi xx- τιόω. xxTohe;,Ion. pro χύθο^βι, Herod. xxTOh'jvvM, Z, dolore conficio j xxrohuvu- μχι, dolore conficior. χχτοδύξομχι, deploro, defleo. xxreixxs, άδο?, ή, domestica, sedes inhabi- tans. A xxrcixos- xxroixiirix, ων, τχ, festa eo dj,e quotannis celebrari sohta, quo quis aliquo habita- tum concesserat Ab eod. χχταιχίω, ω, f. tjc&j, inhabito, incolo, habi- to. Κχτφχίΐ T'/iv'bi γην Κοξίνθίαν |y» άν- ίξί xxljrixvmtriv, Eur. Med. 10. 'Avv.g xxtcixu rvtrSi rig rims σχ&ως, Soph. Phil. 39. xxroixyv, prass. inf. act. Dor. pro xxrer κίϊν.' Hinc xxT6txr,eris, ιως, %, habitatio, domicilium. χχτοιχντν,ςιον, a, to, idem, et ab eod. xxrotxix, χς, ί, habitatio, habitandi locus ; (2) colonia; (3) prsefectura; (4) oppi- dum; (5) pagus; (6) colonia? deductio. Α χάτοιχος. xxrctx'iho;, Ix, tov, vel xxruixiiie;, χ, ό xxi ή, domesticus, domi nostra? degens. Ab eodem. χατοιχίζω, fut. ίβ-ω, in domo colloco, (2) habitatum mitto ; (3) condo, iedifico ; (4) creo; (5) incolis frequento; χχτοιχίζο- μα.ι, habitatum mittor, collocor. "Ως-' άν xarotxfcoiuA μίτχ cH τν,ν πάλιν, Arist Αν. 203. xxTeixts, /Sej, ν, domestica, in domo habi- tans. A xxtoixo;. χχτοίχΐίίΐς, ίως, τ), collocatio in a?dibus ; (2) coloniae deductio. Α χχταχίζω. χχτοίχιτμος, s, i, dbmicUium. Ab eod. xxroixt$-Yis,*i, a, deductor colonic. χχτοιχοΰομίω, aedifico, inasdifico. χχτοιχονομίω, ω, f• ^υχν,ν χχτώμοο' ί ην χν ιΐοξχΐίμ' ίγω, Eur. Or. 1490. χχτόμοοΊς, r„ pro χχτώμβοΊς, Steph. χχτΰμφχλίος, ον, ab umbilico, Nic. χχτοναδΖω, £ ίσω, probris incesso, increpo, vitupero. χχτονίύομχι, suculam verso et circuma- go. χχτύνομχζω, f. χσ'ω, nomino ; (2) denomi- no. Κχτονομχζόμίνβς τοΐς πάθίβ-ι, ab, Philo. Hinc χχτΰνομχσ•ία, ας, ν, denominatio, nomen. χχτονοω, ω, et χχτόνβμχι, vitupero, carpo, vihpendo, spemo, despicio, ut hinc sit Herodoteum μγ\ μ% xxToveBfit, in aor. 1. conj. pass, ne me contemnas. χατβξύνω, acuo. A χχτοξυς, %ux, ξν, peracutus ; τβ χάτοξυ, ve- hemenfia, vis, Heliod. χχτοπάζω, a tergo premo, persequor. xxTOTY.yiev, τβ, vectis, obex, V. L. Theoc. Sch. xxTcttn, adv. a tergo, retro. Ex eV/Va». χχτίπκτθί, vel χχτόπιο-θίν, idem. χατοπτάω, asso, torreo. Α χχτβπτβς. χχτόττίυβ-ις, ίως, r], adspectus, inspectio, specula tio. *«TOjrrevT?jf/«i, ον, ad speculandum aptus. A χατοττιίω, despicio, speculor, adspicio, o- cuhs lustro ; (2) perspicio, animadverto, Kfar/re^ iyivir» ρητόρων φ -jfftv χνθξώναι* xxrcitivjtrxi, Dion. Hal. χατοντΥίζ, Υ,ξβς, ό, speculator; (2) specu- lum, instTiimentum, quo sedes mali di- ducitur, ut vitium latens cognosci possit Α χατόπτομαι- Hinc χαταττΥ,ξίος , ον, idem quod χχτ&ττίυττ,ςιβς. Est et nomen proprium rupis in Parnas- so. χχτοΎΤΥ,ς, i, speculator, explorator. xxrexTix, r\, speculatio, contemplatio. A χχτόπτομχι, rut. -^,ομχι, perspicio, video, cerno. Τίαξθίνβν τε xx) ΰάμχξτχ, δύω ηχξώ χχτόψίται, Eur. Or. 1514. χχτοχτος, ν, β χχ) ή, conspicuus, oculis ex- positus ; (2) pertostus, valde assatus. A χχτόπτβμχι, vel ex xara et «ττβ;, as- sus. χατοχτξίζω, f. ίσω, imagines et reflexiones facio in modum speculi ; χατοντξίξαμαι, in speculo me contemplor, intueor velut in speculo. Α χάτοπ-τξον. Unde χατοπτξίχος, ν), ον, specularis. Hinc η χχ- τοίττξΐχΎ), sc. τίχνη, Catoptrica, discipli- na optices, qua? reflectiones radiorum contemplatur. χχηπτξίχως, adv. specuiari ratione. χάτοχτξΐς, r„ speculum, Call. χάτο-ττξον, ν, το, idem. Α χατόΊττβμαι. χχτβξάω, ω, Ion. pro χχθοςω, prospicio, cerno. χχτοζγχν, vigere vel deflorere, vigorem a- mitte're, Hes. χχτοξγιάζω, fut. άσω, orgiis initio, ad or- gia prseparo. χχτοφϋο-χν, ace. sing, praes. part act f. g. contr. pro χχτοξΜκσαν• A χατοξθόω, ω, fut. ώ<τω, erigo, instauro ; (2) fehci successu rem gero ; item recte et laudabiliter ; (3) perpetro,^ constituo, prospero successu usus. Τβ7ί Β-ίοϊς μϊν ίϋχομχι τυχίΤν χχτοφωσχσχ τχ βίζχλίυ- μίνα, dirigens, Arist. Cone. 172. Οΰδί πολλος-κμόξίον χ* ίΰξίθίίη^ των ίχιίνοις τόϊς 'ήεωσ-ι πχντ'Λ χατοξθνμίνων, Longin. 36. Hinc χχτόςθωμχ, χτος, το, res feliciter gesta, fe- cinus fehci successu patratum ; (2) recte factum, bonum opus j (3) beneficiiun ΚΑΤ ΚΑΤ ΚΑΤ Dei erga homines ; χχτβξθωμχτχ, fortia facta, res feli'citer gestae, status rerum {inpr. bellicarum) prosper, victoriae. χχτόςθωο-ις, ιως, ft, perpetratio, rei felix gestio, res feliciter gesta, prosper suc- cessus ; (2) recta effectio ; (3) directio ; ($) correctio. Α χχτβξθόω. χχτοξθωτϊί, 5, β, perpetrator. Ab eod. χχτοξθωτιχος, ij, ov, qui recte efficere omnia solet, ad res feliciter gerendas idoneus. χχτορρωίίω, ω, fut. ήσω, vehementer ti- meo. χχτβζνχτος, 97, ov, defossus. Α χχτοζυιητω. χχτόζυξίί, ίαις, ft, defossio. Ab eod. χχτοξΰοΌ•ω, vel χχτοξύττω, fut. ξω, defodio, terra obruo ; (2; sepelio. 'Ύπο τί? πνίλω χχτύξυξίν iron, Arist. Thesm. 469. Ή» δ' χξ' χποθχνωμεν, χχτοξυχθνιο'όμεο'θχ πν yij, id. Αν. 400. Hinc ΧΛτοξυχγι, %ς, ft, defossio ; (2) defossum. χχτοοχεομχι, βμχι, saltando delecto ; (2) in contemptum et contumeliam alicujus salto. Φνλον &τω μάχιμο ν τοις χυτόϊς h-totffoti χχτωξχηο'χτο, Luc. Hinc χχτοξχίτνις, e, b, sc. οίνος, vinum demul- cens lenitudine sua. χχτοξαίζύχθοα, perf. inf. pass, verbi χχτο- ξύττω. χατα2χ7ος, subterraneus, χχτν$χ7οι, sub- terranei, inferi. Ex JSof, solum, χχτκλχς, άδβί, ή, sciL ν νξ, obscura nox, quasi ab ουϊ.ος, noxius, perniciosus, vel όλος , solidus, Ern. χχταλόω, cicatrice obduco. Hinc χχταλωτιχος, ν- ov, cicatricem inducens, χχτνξχνόθεν, adv. coelitus. χατχξίω, meio in aliquem ; (2) permeio. χχτχξίζω, vento secundo expando, explico, ut ventus secundus inspiret; (2) vento secundo utor ; (β) fortuna secunda u- tor. ^ χχτνξόα, i^ eln • To λοιπόν πλήθος επχ- εχμενον rut 'i?vs, xxi χχτνςωο-χν, Polyb. Ex $ξος. χχτοφείλω, debeo. χχτοφξνάομχι, Ζμχι. supercilium tollo ; (2) superbus fio. Ex χχτχ et οφξύς. χχτοφ'υόομαι, νμχι, idem ; χχτωφζυωμίνος, perf. part. pass, superbus, elati super- cilii. χίτοχχ, ης, ft, pars terebrae, quae manu tenetur. Α χχτίχω, Ern. χχτοχενς, ίως, Ό, retinaculum, Gl. V. Ab eodem. χχτοχίύα, fut. tixroi, coire sino. χχτοχνι, if?, ft, detentio, retentio ; (2) pos- sessio ; (3) adflatus, instinctusque numi- nis ; (4) adfectus vehemens cerebri, cum gravi dolore, itemque stupore totius cor- poris conjunctus. Α χχτίχω. χχτοχος, u, 6 xxi ft, qui tenetur, v. c. som- no, possideri potest, licet; (2) qui cap- tus tenetur ; (3) tenaciter barrens ; (4) numine adflatus ; (5) qui laborat xxro- %fj ; (6) unde et χχτοχος scil. νόσος, pro χχτοχγι• Α χχτίχω. χχτόχως, continenter, et cum stupore. χχτόψιος, ν, Ό xxi ft, oculis subjectus, con- spicuus. Α χχτόπτομχι. χχτο^οφχγίω, opsonia comedo. Hinc χχτο-ψοφχγίχ, obsoniorum comestio. χχτχίε, Dor. pro χχτχ τάδε. χχττ%ς % ο, cattus, Suid. χχττυμίΜ, χτος, ro, coriumj (2) machina dolosa. A xxttuoj. KATTTfft, fut. ίσοι, vel χχσσύω, consuo, reficio consuendo, et quidem imprimis calceos, ut veteramentarius ; (2) machi- nor, struo. "Eotxi Ώίλμχο-ιν όϊσι π'εΐιλχ πχλίμζολχ χχσσΰνο-ι, Nicatid. OTh' iyai το πςχγμχ τβΰβ', Όθί» πχλχι χχττύΐτχι, Arist: Eq. 314. χκτύχΐξθι, super, Ion. pro χχθύπίξθε. χχτυίτνωο'χι, aor. 1. inf. act. Ion. pro xx- θυπνωσχι, a χχθυπνόω. χχτύίττίο-θχ», praes. infin. med. per Syncop. pro χχτχτύίττίο-θχί, a χχτχτύπτομχι. KA'Tii, adv. infra , (2) deorsum ; (3) in- ferne, in inferiore parte, subter; (4) a, ή, το xxtoi, infernus ; (5) τχ χχτω, ter- rena ; (6) el χχτω, homines terrenis ad- dicti ; item, posteriores, ap. Lucian. χχτωζλίπβϋν, οντος, ό, Catoblepon, bestia tauro similis, solo adspectu hominem in- terficiens. Ex χίτω et βχίκω. χχτώζλι•^ Έξμϊίς, despiciens Mercurius. Ex iisd. χχτύγαβς, y, 6 xxi ft, subterraneus. Ex xxt» et yix % seu yjj, terra. χχτάγιαις, et χχτώγαος, Suid. ut xxTxyu- ος, subterraneus. χχτύΐυνος, u, Ό xxi it, qui dolore adficitur. Ex χχτχ et oluv/i, dolor. χχτωθί, vel χχτωθιν, adv. ex inferiori loco, ab ima parte ; (2} infra, deorsum, in in• feriorem locum, τχ χχτωθίν, posteriora. A XXTZO• χχτωθίω, ω, detrudo, depello, dejicio. χχτωχχξχ, adv. in caput, capite deorsum vergente. Ex χχτω et χά,ξχ. χχτώχίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro χχτώκ,ίί, a χχτοιχίω. χχτωχιο-χ', habitavi, aor. 1. ind. act. χχτωχισθ(ν, 3. plur, aor. 1. ind. pass. Bceot. pro xxToiz'urd'/jffxv, a χχτοιχίζω• χχτωχο~Βομ•/ιμίνχις, dat. plur. perf. part, pass. f. g. verbi χκτοικοΰομίω. χχτωμόώιος, ν, /χ, Ion. ίη, ιον, qui humeris fertur; (2) qui ex humeris dependet. Α χχτωμος• χχτωμχίον, adv. humeris. Ab eod. χχτωμίζω, humeris tollo. Ab eod. Hinc χχτωμιο-μος, S, 6, sublatio in humeros ; (2) operatio chirurgka, qua humerus luxa- tus in suum locum reponitur. χχτωμις-Υ,ς, S, 6, 'ίππος, equus sternax, ses- sorem excutiens, Hes. Ab eod. χχτωμος, ν, Ό xxi v\, qui est dejectis hume- ris vel armis. Ex χχτω et ωμός. χχτωμοο -'tx, χς, ή, jusjurandum. A xx- τόμνυμι. χχτώμο&ις, ιως, 'h, dejeratio ; (2) jusjuran- dum. Ab eod. χχτωμοτιχος, oj, ov, jurando serviens, et quidem affirmative ; ut νη est particula χχτωμοτιχ'ή. Ab eod. χχτώμοτον, το, jumenti genus, Steph. χχτωνχχ'ή, τις, 'h, vel χχτωνχχνς, it, ο, ves- tis servilis, cui adsutus erat limbus e pelle ovina. Ex χχτω et νχχος, pellis ovina. χχτώνοντο, 3. plur. imperf. ind. med. verbi χχτόνομχι. χχτωπιάω, vultum demitto. A χχτωπος, ■);, iv, qui oculos dejicit, qui vul- tum demittit ob mcerorem. Ex χχτω et <5nJ/, oculus, vultus. χχτώξχ, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et contr. pro χχβώξοα, a χχθοξάω. χχτώευξ, defossus, χχτώξυχίς λίθοι, lapides in tundamentis eedificiorum defossi, Hu- merus χχτωξυχίχς vocat, Pollux, χχτώ- ξνξ, propago, Gl. V. nempe stirpes et virgulta in terram defossa ad plantan- dum. Ex χχτχ et οξύο-ο-ω,/οάΐο. χχτώρυζί, 3. sing. aor. 1. ind. act verbi χχτοξύττω• χχτωξυχϊ,ς, ίος, ό, defossus, ob Dat. χχτω- ξυχίίοΊτι λίθοιο-ι, defossis lapidibus apud Horn, vide χχτώζνί χχτωξνχος, β xxi *j, Ex it •χ. οορσσω• χχτωεχίοντο, 3. plur. imperf. ind. med. verbi χχτοζχίομοοι- χχτωτεξίχός, ij, ov, Epith. medicamenti de- orsum purgantis. A χχτώτίςος, inferior ; χχτώτχτος, infimus, imus ; χχτωτίζω, adv. inferius ; χχτωτχ• τω, adv. imo loco, maxime infra. A χχτω• χχτωφχγχς, χ, ό, nomen avis ; (2) cogno- men scommaticum Cleonymi apud Aris- toph. Ex χχτω et φχγίϊν, comedere. χχτωφίλν,ς, ίος, ό xxi ή, utilis. χχτωφίξίΐα, χς, ft, pronitas, qua aliquid deorsum fertur ; (2) salacitas -femina- rum χχμχιτυπων. A χχτωφίζϊ,ς, .ίος, e xxi ft, qui deorsum fer- tur, declivis, deorsum propendens, pro- clivis, pronus ; (2) salax, Ubidinosus ; (3; infirmus corpore. Ex χχτω et φίξο- μχι. χχτωφίξως, adv. deorsum, in prasceps. χχτώφοξος, », ό xxi fi, ima petens, deorsum tendens. κχτωχξάω, ω, palleo, pallesco, admodum pallidus fio. In Epigram, χχτωχζτίο-χ- o-x, aor. 1. part, pallore perfusa. χατωχςιχω, ω, idem. χχυχζω, fut. ζω, Poet, pro χχτχγνυμι, vel χχτχ-γω, contero, frango. Ούτε xi νηχ χχνχξχις, Hesiod. Op. 664. Α χχτχ- ξχις. KAT'AS, αχος % e, et χχύηξ, νιχος, ο, larus, avis quaedam. χχνχξχις, 2. sing. aor. 1. opt. act. Dor. pro χχυχσχις, a verbo χχυχζω• χχυ%ν έ ο-ομχι, fut. 1. ind. pass, verbi χχΊω. χχυθνιο-ωμχι, 1. sing. fut. ejusd. in conj. ( 309 ) χχυθμος, S, i, uredo, arborum morbus. A χχίω• ΚΑΎΚΑΛΓ2, ίίος, ft, caucalis, herba ex olerum genere ; (2) myrrha exoleta. χχυχχντι, ft, vesttmenti genus, Ar. χχυχίζομχι, salto, et quidem lascivius. Hinc χχνχίζεσθχι, saltare indutum χα,υ- xio-tv, ut ex fragmento apud Athenceum colligitur. ΚΑΤΚΓ2, ΙοΌς, ft, calcei genus, ib. χχυλίω, ω, caulesco. Α χχυλός. χχυληο'ο», adv. in modum caulis. Ab eod. χχυλίχς, β, ό, ut χχυλίχς οπός, succus e caule. Ab eod. χχνλιχος, ft, h, cauliculaceus. Ab eod. χχυλίνχι, xl, virides cobii, Ath. χχνλίον, «, το, cauhculus ; (2) herba quae- dam, Dim. a χχνλός. Unde χχυλίσχος, n, i, cauliculus, parvus caulis. χχυλοίώ->,ς, ες, ceulis formam habens, Stepk. χχνλοπώλνς, u, ό, qui caules vendit. Ex χχνλος et πωλίω, vendo. ΚΑΤΛΟ'2, S, ό, caulis; (2) virga mem. bri virilis ; (3) ostium uteri muliebris ; (4) ligni in hasta extremitas, quae cus- pidi immittitur. Αίχμης πχεχ χχυλον οπιο-βεν, 11. 16, 115. χχυλώ$γι;, εος, ο xxi ft, caulosus, caulaceus, qui caule magno est. Ab eod. χχυλωτος, ft, ov, caulatus, caulem habens. χχϋμχ, χτος, το, ardor, aestus, calor ni- mius; (2) aestus febris; (3) adustum. Α χχίω. χχυμχσίχ, χς, f„ pileus latus ad arcendum sobs aestum, ex Vet. L. vide χχνο-ίχ. χχυματνίξος, χ, ov, eestuosus, aestivus. A χχυμχ. χχυμχτίζω, fut. ίσω, aestu adfiigo, ardore excrucio; χχυμχτίξομχί, torrefio, aor. 1. εχχυμχτίσθη, sestu interiit. 'Έΰόθ-η χυτω χχυμχτ'ιο-χι τνς χνθξώπζς εν πνξϊ, Apoc. 16, 8. Ηλία Ss χνχτείλχντος ίχχυ- μχτίο -Bvt, Matt. 13, 6. Ab eod. χχυμχτόομχι, νμχι, aestuo, Gl. V. Α χχΰ- μχ. χχυμχτωΒης, εος, β xxi ft, aestuosus. χχυμος, β, ό, idem quod χχνθμός. χχυνχχη, τ,ς, ft, vestis barbarica, Persica. Α νχχος, pellis cum suo villo. χχνιχο-χι, sortiri. A xxvvos, sors, vel a Cauniis (Caunii Cariae urbis incolis) quod praecipue sortitionibus uterentur. KAT~N02, *, o.sors, Hes. Sch. Ar. χχΰβος, ν, Ό, ventosus, levis, Suid. Ab χυξχ. χχυσ-θμος, 5, Ό, idem quod χχνθμός. Κχυο-ίχ, χς, f,, Causia, tegumentum Ma- cedonicum capitis. Α χχίω. χχύο-ιμος, ν, ό xxi ft, aptus ad comburen- dum, qui uri et cremari potest. Ab eod. χχΖο-ις, ιως, ft, ustio, crematio ; χχΖσις νι- χξων, ustrina, bustuarium, Gl. V. (2) cremandi et abolendi modus; (3) ustio medicorum; (4) ustio architectonica ; (5) aestus, ardor. Ab eod. χχυσ-όομχι, χμχι, aestuo, ardore infestor, ardore nimio corripior, calore ex"tremo uror. Κχυβ-ιιμενω ?ομάχω βοτιθεί, Diosc. Α χχυσόω, ardore infesto j hoc a χχυσος, u, i, ardor, aestus, calor nimius ; (2) febris ardens; (3) dipsas, serpens quidam. Ab eod. χχνπίξος, χ,ον, ardens, fervens. Ab eod. χχυΓνξΐχζω, idem quod χχυττίξΐάζω. xxurf'gwv, u, τό, locus, ubi inuruntur stig- mata ; (2) ferrum, quo stigmata inurun- tur. • Ab eod. χχν?'4ξος, ξχ, ξόν, ardens, fervens. Ab eodem. χχνρϊ,ς, 5, β, combustor, Gl. V. x«vs"as «- Χξων, bustuarius. Ab eod. χχυς-ιχός, η, ov, urendi vim habens. A χχίω. xxvr's, ίως, ft, seges adulta et sole aduren- te maturescens; (2) fcenum ejusmodij (3) pudendum muliebre. Ab eod. xxvs -ος, 5j, h, ustus, crematus ; (2) qui uri et cremari potest. Ab eod. xxUT.gx, χς, ft, xxvffix νεχξων, ustrina, Ph. χχνο-ώδνς, ίος, ο xxi ft, aestuosus, ardens. Α χχνο•ος. χχΰ&ωμχ, χτος, to, ardor, aestus ; (2) in- flammatio. Α χχνσοομχι. χχύσων, ωνος, ί, ardor aestus ; nomen venti, Eurus. χχυτΥ,ς, ΰξος, i, cauter, instrumentum, quo notae et stigmata inuruntur, item, quo medici partem corporis putrem inurunt», Ab eod. KAY ΚΕΔ ΚΕΙ χαυτηξίάζω,. fut. άσω, cautere inuro ; (2) cautere prsestringo amputata, compri- mendo cruori. Κιχχυτν,ξίασμινων την Ιδίαν σ-υνύδησιν, 1 Tim. 4, 2. Α xau- χαυτηξίον, a, to, cautenum, quod urendi vim habet ; (2) medicamentum urens ; (3) stigma inustum ; (4) locus, ubi inu- runtur stigmata. Ab eod. xxvtixos, vi, ov» vide xavnxos. xxotos, η, ov, vide xauffbs. χαυχάισαι, 2. sing, pra?s. ind. med. Ion. pro χαυχασ&ι, a KATXA'OMAI, ωμ,χι, fut. • η σομχι, glori- or ; me jacto ; (2) exsulto ; (3) jactan- ter praedico. Μνι χχνχω τά lis α'όξίον, Prov. 27, 1. lv ίνθξύποις χ 1 Cor. 3, 21. isr' ιλπίΰι, -So;». 5, 2. y:r£g rS τοιντν, 2 Cor. 12, 5. xxvxas, άΰο;, ν), jactatrix. Α χχνχάο• μαι. χχυχασχι, gloriaris, idem quod χαυχάι- σαι. χαυχίνα, cervicem, ace. sing, a aau/gqy. χχυχνι, vis, η, idem quod χχυχησιξ. χχύχν,μχ, χτος, το, gloriatio, jactatio ; (2) de quo quis gluriatur. Α χχυχάομχι. Hinc χχυχνμχτίχί, a, b, gloriator, jactator. χαύχηοΊς, i&s, Ϋ), gloriatio, jactatio. ζχνχητνις, S, 6_, jactator. Ab eod. χαύω, (inus.) pro χάω, seu χχίω, Diosc. χχφίω, spiro, anhelo, exspiro ; ponitur, ut hinc sit χιχαφηώς, χίχαφηότα, apud Horn, pro χιχχφηχως, II. 5, 698. A χαπύω,βο. χάφος, et χάπος, flatus. Ab eod. ΚΑΦΩ'ΡΗ, ν,ς, ν), vulpes, Suid. χαχχξω, cachinnor, fut. Dor. χαχχξω,\>ιο χκγχχζ,ω. Α χχγχάζω. χχχα,ξϋ, imaguncula ex cera alba, vel auro, puellarum ludicrum. Ex χνίξος et χάξΐξ• χχχιχτίω,ω, malo corporis habitu laboro ; mala sum corporis habitudine ; (2) dici- tur et de vitio animi. Ο/ χχχίχτΐίντε; των αθλητών, Polyb. A χχχίχτ-κ, 8, ο, male habitus ; (2) qui mala? mentis et seditiosus est. A xxxos et \χω. χάχίχτος, a, e xx) v), idem et ex iisd. χαχιξίχ, as, ή, malus corporis habitus, ca- chexia; (2) mala mens; (3) perturba- tio animi. Ex iisd. χαχιΧχν,ς, is, gravia et insanabilia ulcera habens. Ab 'ίλχος. χαχίταίξΐία, as, v\, malum consortium. χχχίτχΐξύν,ί, gen. sing. Ion. χαχνιμ,ίξΟί, u, b xxi it, cui mala seu infelix est vita. Ex xxxos et ημίξχ. χχχλάξοισχ, prses. part. act. f. g. Dor. pro χχχλάζασα, a χχχλάζω. χχχλάζω, strepito, resono ; (2) turbor ; (3) tuineo, efferveo, ebullio, Gl. V. sca- turio, ebullio. Α χάχληξ. χχχλαίνω, turbo, Hes. Α χαχλάξω. Unde χάχλασμχ, χτας, το, strepitus, sonitus. χχχλχσμος, S, β, scaturigo, Gl. V. ΚΑ'ΧΛΗΗ, ήχος, b, lapillus, calculus, qui in aqua• invenitur. χχχΧοζ, et χάχνινος, apud Comicos, ridicu- lus, stupidus. Α χαίνω. V. L. Steph. χχχξυΥιχί, a, b, ut xaxgvltxs α,ξτοι, panis ex bordeo tosto. Axaxqus. • χχχξί /hov, α, το, hordeum tostum, Dim. χαχξυόίΐς, seu χαγχξυόίΐί, όισσ», όιν, simi- lis τη χάχζυϊ• A ΚΑ'ΧΡΎΣ, υος, ν), hordeum in furno tos- tum ; (2) semen roris marini ; (3) gra- num hordei ; (4) quiddam, quod pilulae forma in arboribus quercu, abiete, et aliis crescit Ώ<τ«•£ξε/ χάχςυί yuvxix' αλουο-χν, Arist. Nub. 1358. χχχξυφόξος, u, ο xxi v), planta χάχξυν φ£ξϋο-α, apud Nicand. Α χάχξυς et φίξω. χαχξυώΖνα, us, ο xxi 'h, idem quod xx- Xivkts- . χαχυπονοητος, ο xxi η, idem ac χχχυχοπ- tos, suspiciosus, suspicax, Poll, ex Plat. καχύποπτος, ν, b xxi v), suspiciosus, qui prave suspicatur de re ; (2) de quo mala suspicio est. Ab ύποπτης. χχχνποτοπίομχι, ΐίμχι, mala suspicor. A χχχυπότοπος, a, b xa) v), mala suspicans, suspiciosus, Suid. Ab νποτοπίω, suspi- cor. κά-^α, ης, v), capsa, cista, area. " Α χίπτω. tix-\xxnu »> ό, cista, theca, situla, urna, Α χίπτω, vel ctiam χίμ,πτω, quasi χχμψχχης. χχ^ιάχιον, To.cistula, capsula, situla, Dim. xa-i/ihgUTwv, α, το, sudarium. Ex xa-^is, et llgais, sudor, χάψις, tus, 'h, voratioj (2) morsus. A χάπτω. χάω, idem quod χχίω' χάομα,ι, uror, ar- deo; aor. 2. Ιχάνιν' fut. 2. χχίο-ομαι• KE' , sequente consona, et xh sequente vo- cali, particula Poetica, idem notans, quod oiv potentiale in prosa. χιάζω, fut. χσω, findo, scindo. Eo xa) ίπι^χμ-ίνοκ χίχσχν ξύλχ, Odyss. 20, 161. Ή δ* α,νδιχα πχσχ χίάσβνι, H. 16, 412. Α χίω. ΚΕΑΤ^ΩΘΟΣ, ν, b, spina quasdam, Theo- phrast. KE'AP, ατός, το, cor ; (2) animus. xixqvov, ου, το, securis, ferramentum fabri- le aut sutorium, Em. Kias, ahos, b, locus, quo immittuntur ma- lefici apud Lacedasmonios, ut Athenis in Barathrum. χίαο-μ,α, xtos, to, fractura, fragmentum, Hes. Α χιάζω, χίασσι, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro ιχίασι, a χιάζω, χίχται, 3. pi. przes. ind. med. Ion. pro χιϊν- ται, a χιιμαι. χίχτο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. Dro IXUVTO- xiSXy,, *i;, et xiSXii, vs. fi. Caput. Α χΐζχΚν,, quod Macedonica dialecto est r\ xstpaXv). xttxv,ybvos, a, b xa) v), in capite fcetum ha- bens, ut papaver. Ex χίξλνι et γονή. xtSXrirvBis, avis quasdam apud Aristoph. KEBPICNHX, v, b, cebriones, avis quas- dam apud Aristoph. at apud Horn, gigan- tis nomen. χιγχξχλετ'Μ, n, b, milii molitor, qui milii grana mola irangit. Ex xiy%gos et χλί- T'/is,molit3r .v χιγχραμιοώΰνό, ees, b xa) v), grams ficus si- mifis. sive e genere χιγχζχμίδων. A χιγχξΛμ /s, ihos, v), granum seu semen fi- cus j (2) nucleus seu os oliva?. Α χίγ- Χ& 6ς • . . „ , ΚΕΓΧΡΕΑ1 , Ζν, at, Cenchreas, nomen portus Corinthiaci. χιγχξίων, olvos, b, officina, in qua grana metallorum exsiccantur. A xiyx^os- xiyxyxlos, αίχ, x7ov, qui milii magnitudi- ne est. Ab eod. xiyxgixs, 8, b, miliaris, e milio confectus. xiyxgiiias, a, b, veluti milii granis varie- gatus. . Ab eod. ζιγχξίΰιον, n, το, parvulum milii granum, Steph. xiVXiivvi, v), puis e milio, Hes. χίγχξίν/ίί, idem quod χιγχξις, Nic. xiyxgivos, ivy, ivov, e milio confectus, mili- aceus. A xiyx^os• xiyx^is, ftos, 'h, cenchris, avis ex accipi- tnmf genere ; (2J serpentis nomen. Ab eodem. xiyXgiTv,s, a, b, sc. xiQos, cenchrites lapis, quasi milii granis respersus. Ab eod. χιγχξίτΐί, miliaris, Ep. ap. Suid. xiyx^onivis, ios, b xa) v\, milin similis.. Ex xiyxios et ίίδβί, species KETXP02, a, b, vel ή, mimim ; (2) ser- pens quidam, qui quasi milii granis cbn- spersus est ; (3) adamantis genus ; (4) ornamentum vestis ; (5) granum ficus. xiyxqoifcgos, χ, b xa) i), milii ferax. Ex xiyxeos et φίξω, /ero. ΐγχξώδης, 10S, Ό xx) v), 1 lii magnitudinem vel formam accedens. urts, ιός, Ό χχ) ν], milio similis, ad mi. A xiyxeos. χιγχ-ξώμχτχ, ων, τα., ornamenta in scuto- rumambitu granorum milii instar ad- spersa ; (2) parva foramina in scutorum ambitu, per quas speculabantur adversa- 4rios. 'Αλλ' ΐυ πξθο•ν)γον ασπίδων χιγχξώ- μχσιν οφβχλμον, Eur. Phcen. 1401. Ab inus. χιγχξόω, ejcorno, vario. ΧίΒάζω, Sive χώχω, pro σχίΐάζω. "Off ω- xx οίων Ίχ'ώαο-σι γιφύξχς, II. 5, 88. 'Α- χαώί, Od. 3, 131. KihxfrdivTis χχτχ vij- as, II. 2, 398. χιΰχίω, dissipo; χιΖχίομχι, dissipor; eti- am pereo, de naufragis, ap. Arai. et Sch. χάαιομίννις, Nicand'. xihao-WivTis, nom. pl. a. 2. part. pass, verbi χιΰάζω. ΚΕ'ΔΜΑΤΑ, ων, τχ, diuturni e defluxio- nibus adfectus, diuturni articulorum do- lores. 310 ) χώμχτώΰια, toc, χίΒμχοΊ similia. xihvos, v), bv, dignus, cujus cura habeatur, in pretio ob vlrtutem habendus ; (2) ve- nerandus ; (3) prudens ; (4) probus, ho- nestus ; (5) pudicus ; (6) temperans. A xvjdos, cura. κιδξίλχιον, α, το, oleum cedrinum. Ex χί- δξβ? et tXxiov. χιΰξΐλάτνι, vis, ν), cedrus abietem magnitu- dine aaquans. Ex x'lbeps et Ίλάτνι, abies. κιδξίχ, as, v], pix cedrina, resina, lachryma cedri ; (2) oleum cedrinum. A xihgos. xifyivtos, ex, tov, cedrinus, e cedro confec- tus. Ab eod. xihyvost ivv), ivov, idem et ab eod. χίΰξίον, ν, το, oleum cedri, cedria. xiiyos, x, ov, cedrinus, bene olens, Hes.' xtfyis, ilos, vi, fructus cedri ; (2) frutex ce- dro similis. Ab eod. χι^ξίτ' /is- n, b, sc. ofvos, cedrites, vinum ce- drinum. Ab eod. ΚΕΆΡ02, v, vi, cedrus, arbor odorata; (2) masc. fructus cedri. χάξοχχξν^. Is, cedro gaudens, Man. χώξοω, OS, f. ώ,ιτω, cedrino oleo, vel liquore perungo, vel condio. A xihgos- xibgaiv, Zvos, b, locus, ubi cedri nascuntur. Abeod. xihecoTos, v), ov, cedratus, cedria unctus. KE^PfiSTI^, tots, 'h, cedrostis, vitis alba. χίπαι, 3. sing. pra?s. ind. med. Ion. pro χΐιτχι, a χιΤμχι. χίνιται, jaceat, 3. sing, praes. conj. med. χιίχντΗ, nom. pL a. 1. part. act. pro xxi- ffxvTis, a χχίω. χιίατχι, 3. plur. pra2s. ind. med. Ion. pro xtlVTXi, a χιιμαι. xi'tvi, Dor. pro χι ι'Ινι, sit. χιΤθιν, illuc ; pro ΊχιΤβΐν• χιΤθι, illic ; pro Ιχι7θι. KEFMAI, f. χιίο-ομχι, jaceo ; (2) positus sum, situs sum ; (3) repositus sum ; (4) propositus sum ; (5) projectus sum ; (6) mortuus sum ; (7) sepultus sum ; (8) pendeo ex aliquo interfectus; (9) desi- deo, ferior, nil ago ; (10) dicitur etiam de rebus ahcui deo consecratis. Κιΐται h*i πάνθ' απ-.ζ ιΐπα$, parata sunt, Arist. Cone. 512. Τίάντων δ' Ελλήνων χι'ισομχι \ν ί-όμαο-ιν, de ITio, Epigr. χιιμν,λιάξχνις, χ, b, qui pretiosa? supellec- tih priest, thesaurarius. Ex χιιμήλιοι et & αςχνι. Hinc χιιμν,λιάξχιον, ν, το, locus, ubi pretiosa su- pellex reponitur. xi^viK'iagxos, b, idem quod χιιμνιλιάξχ^• χιιμτ,λιον, », 70, supellex pretiosa, cimeli- um ; (2) supellex quaivis ; (3) corpus hominis. Α χΰμαι. Hinc χιιμνιλιος, qui velut pretiosa supellex repo- nitur vel repositus est. xiiv, pro xa) m, vel χα) ih, et in. χιίνγ,, iliac, ilia ratione, pro Ixavyi, sc. όίω χιιν'ος, ille, Ion. pro ixiivos• xuvos, vacuus, inanis. Pro xivbs.. xums, ilia ratione. Pro exu'vvs. χι7πο5, idem quod xy&os, Strab. χιΐξάμιναι, nom. plur. a. 1. part. med. f. g. verbi χιίξω. χίΤξί, tonde, 2. sing. pras. imper. act. χίφχόμκ, v, b, qui comam totondit, ton- sus. χιΐξίχ, as, ν). Κιΐξίαι, fascia, cui mortuus involvitur, sepulchralis ; (2) fascia?, qui- bus colligatur infans in cunis, Gloss. Vet. χιΐξίαι, instita. Sunt autem liga- mina spondarum. ΕΓδβί ξωνκ ιχ σχοινι- ών παςιοιχος ιμαντι, γι δισμΐϊσι txs χλί• vxs, Schol. Aristoph. Αν. 815. xiigis, ιως, ν), ciris, avis quaedam, halcyon aliis. aliis accipiter; quibusdam scylla. A ΚΕΙ'ΡΩ, fut. χίξω, tondeo ; (2) scindo, ab- scindo ; (3) populor, vasto, diripio ; (i) insatiabili edacitate voro, aor. 1. \xugx. med. Ixugxpuiv, aor. 2. pass, ixa^w, p. act. x'ixxgxx, pass, χίχχξμχι, part, «e- «atg^Evoi.'tonsus. Έχίίξχτο^ τν,ν χόμν,ν. Job. 1, 20. Τίολύν σοι βοτφχων πλόχα- μον χιςχμαι, Eur. Tro. 1184. 'Asro hi s -ΐφάνχν χίχχξσχι πύξγων, idem, Hecub. xus, et in, Dor. pro xa) tls• χίϊσι, illuc. Pro Ίχιισι• χιισιΰμαι, f. 1• med. Dor. pro χιίσομχι. χΰσβχι, jacere, pra?s. inf. med. v. χΰμαι. χιισίμαι, fut. 1. ind. med. Dor. pro χύσο' μχι. ΚΕΚ xtjro, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro Ixuto. χιίω, jacere, seu cubare cupio. Α χΐϊμ,χι. χΐζχΰί,ο-ομχι, f. 2. ind. pass. Ion. et Poet. pro ζχϊ^σομχι, pro χχδήο-ομχι, a χά£ω. ^««δ^ον, perf. part. 'pass. Dor. pro »ε- χχσμίνον, a *ώ£α. . κε«αδ»ν, a. 2. ind. act. Ion. pro ε%«δβν, a χάζα. *ε««Λ»«, perf. ind. act. verbi χαΜζω. χίζχλυμμχι, perf. ind. pass. v. χχλνχτω. χίζχμον, a. 2. ind. act. Poei. pro ΐζχμον, a ζάμνω. χιζά,μω, a. 2. conj. act. Jora. pro χάμω. χιχχφχι, perf. inf. pass, verbi xugu. xizxgnx, totondi, perf. ind. act. χιχχξωμίνων, gen. plur. part. perf. pass. v. χχζόω• χΐχχο-θχι, perf. inf. pass, verbi χάζω, orno. χιχχσμίνος, ornatus, part. perf. ejusd. χιζχϋθχι, perf. inf. pass, verbi xat.ii». χίζχνμίνω, usto, dat. sing. perf. part. pass. χίχχφγ,ως, perf. part. act. Ion. pro xizxqvr ζως,Ά χχπτω. χιζίξο~χζχ, perf. ind. act. verbi ζι$χΊνω. χίχιυθχ, text, perf. ind. med. verbi χίύθω. χίχγχ, accendi, perf. ind. med. verbi χχίω. xtx'favxreu, 3. sing. perf. ind. pass, verbi χκξύσσω. χιχινδυηυμίνως, adv. periculose. A xivdu- VtVCJ. χίζινίχτχι, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro xixirfirix.it a χινίω. χίχλχγζω, f. I. ind. act. Poet, pro χλχγ- ξω, a ζλχζω, clamo. χίχλχγχχ, clamavi, perf. ind. act. χιζλχμενων, gen. plur. perf. part. pass, pro κίκλα/τμίνων, a κλάζω, frango. χίχλχμμχι, perf. indie, pass, pro χίχλιμ- μχι, a χλίπτω, furor. χΐζλχα•μίνως, adv. fracte. Α ζλάω. χίχλχς-ο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ΙχίχλχΓο, a χλύζω, frango. χιζλχύοΊτχι, 3. sing. p. post f. ind. pass. verbi ζλχίω. χίχλιιμίνος, perf. part. pass, verbi χλίίω, celebro. χΐζλψμίνον, perf. part. pass. n. g. verbi χλίτττω. χίχλιο, 2. sing. prses. imper. med. Ion. pro χίχλίσο, seu xtxXts, a ζίζλομχι. xixX'/ixrxh 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro χίζλνιντχι, a χχλίω. χίχληγχ, perf. ind. med. Ion. pro χίχλχ- •yx, a κλάζω- χιζλΫ,γοντις, nom. plur. praes. part. act. verbi χ'.χλίιγω, clamo, clango, fremo. 'ί2ί οί zi- χληγοντα in' χλλί]λοισιν o'evhust adv. temperate. Α ζικ^χμί• Μος, part. perf. pass, a χΐξχ»νυμι. χίχξχξώχμχς, κ, β, qui vociferatione et clamore aliquem vincit ac domat, valde clamosus. Vocabulum Aristophanicum de Cleone. Ex χξχζω et "δχμά,ω, domo. χίζξχξομχι, p. post f. verbi ζξάζω; vel clamabo, f. 1. ind. med. verbi ζίζζά,γω. χεχξχτνντχι, 3. plur. perf. ind. pass, verbi Χξχτίω. ζίζςχχχτχι, 3. plur« v perf. ind. pass. Ion. pro χίχξχγμίνίΐ titri, a ζξχζω. χίχξχχθι, 2. sing. perf. imper. act. pro χί- χξχχι• χίχξ'ΐχχί perf. ind. med. pro χίζζχγχ. χίχξητο, 3. sing, plusq. indie, pass. Ion. et per Sync, pro ίχεζίςχτο, a χΐξύ,ω. ζίχξίγότίς, incerte loquentes, nom. plur. part. perf. med. verbi χξίξω, strido. χίχςιμίνην, ace. sing. perf. part. pass. f. g. verbi χξίνω. χνιειμίνως, adv. exacte, cum judicio et censura. Α ζίζςιμβΜ» part. perf. pass. a ζξίναι. ζίζξίτχι, judicatum est, 3. sing. perf. ind. pass, verbi ζξίνω. χίζξοτχμίνοί, perf. part. pass. Dor. pro χί- Ζξοτνιμίνοί, a χξοτίαι. Unde χίχςοτ'/ιμίι /ast adv. sonore, numerose, (de oratione). zizgvZx, perf. ind. med. verbi χζύπτω. ζίζξνμμίνα, occultus, perf. part. pass. χιχξυμμίνως, adv. occulte, clam, latenter. Α χίκζνμμίνοί* part perf. pass, a xgdr- τω> χίζξνφχλιον, n, το, reticulum, Poll. ζίζξυβχλοιτλόζος, ν, ο χχι ν, qui reticula nectit. Ex ζίζξύφχλος, a σλίζω. ΚΕΚΡΤ'ΦΑΛ02, », Ό, reticulum, quo mulieres crines revinciunt, vitta, vincu- lum capillorum ; (2) sudarium ; (3) ven- ter quidam animalium ruminantium. χιχςύφχτχι, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro ζίζξυμμίιοι sWi.a χξύπτω. χίζτημχι, perf. ind. pass, verbi χτΰομχι. ζίζτημίνος, part. perf. pass. zizTYio-Qxi, adquisivisse possidere, perf. inf. pass. χίζύθω'ο-ί, 3. plur. aor. 2. conj. lore, pro χύ• θωο-ι, a ζίύθω, occulto. xiXxhivbs, streperus, tumultuosus, strepi- tum et sonum edens ; x&xbur/i dicitur Diana a tumultu et strepitu venatorio. A xiXxSos• ziXxiivvos, pro χίλχδίΐνός. Ιίχξίτοιν χίλχ- δίννων μίι ut Xiaot xxOxeov ciyyosi Pind. Pyth. 9, 158. χιλαΜοντι, 3. plur. prass. indie, act. Dor. pro ziXxdiufft, a xikxliai, ω, f. ν,ο-ω, strepo ; (2) tumultuor ; (3) sono, insono, resono. Ββαν, βοχν S' Έλλχξ xikxlwu Eur. Hel. 376.^ "Af an ' Απόλλων χίλχ^ίισ'/ι, ibid. 93. Ε'ύηχχ x%- XaSsfiTi, Luc. Ab eod. Hinc χίλά,Ινιμχ, xtos, το, strepitus ; (2) clamor, tumultuatio. 'Ev vpxvu χχλλι?ον xiXx- d -ζιμχ, Eur. Phceti. 220.' χιλχ^Υίτα, yi, sonora, Pind. ζίλχίόΰξομος, ev, cum strepitu, i. e. cele- riter currens j Epith. Dianai. ΚΕΆΑΔ02, u, β, strepitus j (2) tumul- tus, clamor ; (4) sonus musicus. χιλχίω, idem quod χιλχίίω, Horn. ( 311) ΚΕΛ χελάβΛΐ»» prass. part. act. Ion. pro «ελ«- ΰίων, a χίλχΜω. χίλχιηγχης, ίος, Ι χχι η, funestam hastam habens. Ex ζιλχινος et ιγχος. χίλχίΗφνί!, ίος, & χχι η, nubium obfusca- tor, nubes atras reddens, vel cogens; (2) nubes atras habens. Ex zaxtvos et νέφος. χΐλχινιάο), ω, nigricor, sum niger. Hinc χιλχινιόων, pro χίλχινιχο/ν, ζίλχινιων, par- tic. Α χίλχινόξ . χίλχινόζςωτοί, ov, niger, sed de cibo. Κε- λχινόζξωτον δ' ν,πχε Ιζθοιν/αητχι, Msch. P. V. 1061. Α β,ξξώα-ζω. χίλχινόλωτχ χΙξάο-ιχ,Ήεε. cerasa nigrican- tia, ut lotus. Ex χιλχινος et χώτος. χίλχινοπχθιμο», cujus adfectus sunt obscu- ri; tectum, argutum, subdolum, Hes. Ex ζίλχινος et xxOos, adfectus. χίλχινόόρινος* ov, nigram cutem habens. Opp. χίλχινοί, is, ov, niger, ater ; (2) horrendus ; (3) obscurus. Α μίλχς. ζ&λχινότνίί, 'ήτος, ί? nigredo. Α χιΚχιν'ος. ζιλχινοφχνις, ίος, ο χχ) νι, niger apparens j (2) ater, obscurus. Ex χιλχινος et $χος. χίλχινόφξων, ov, subdolus. Α φξίιν. χίλχινοχξως, ό zx) 'h, niger, obscurus. ζιλχιν'οω, conturbo, Msch. ζίλχινώπχς, Dor. pro χίλχινάπνις, a, β» Soph, χιλχινώ-τχς S -υμος, animus non palam apparens, sed in tenebris latens, quasi absconditus et insidiosus ; (2) pro- funda cogitans» subdolus. Fcem. χιλχι- νωπις. Α ζίλχίνωφ. χιλχινωπις, y, nigra aspectu, Pind. A zv λχινος et ά'ψ. χιλχίνωψ., ωχος, Ό ζχ) ί. niger; (2) for- midabilis adspectu. Ex χίλχινος et ώ-ψ, vultus. χιλάξΐχ, τα., quasdam vasa, Poll. ΚΕΛΑΡΥ'Ζί2, vel ζίλχςίζω, cum strepitu fluo; (2) murmuro, strepito. Της Six- μίοΌ-'/ις Κ.'/•,<ρισσα μίγχ χίνμχ χχτίξχόμΐ' νον χίλχξύζίΐ, Dion. Per'. 440. Hinc χίλχξύο-ΰίν, Dor. pro χιλχξύζειν. χίλάξυξις, ιως, νι, murmur, strepitus. χΐλάξυο-μχ, χτος, τβ, murmur seu strepitus aqua? fluentis. Ab eod. χχλχξνο-μος, S, a, idem et ab eod. χίλίχι, 2. sing, prais. ind. med. Ion. pro xtktcrxt, a χίλομχι. ζίλίζνι, *)f,4), poculum. Α λιΊΖω, libo. χίλίομχι, idem quod χίλομχι, seu χίλω, Eust. χίλίοντίς, ων, οί, pedes textorii mali, Anto- nin. Liberal. 10. ΚΕΛΕΟ" 2, 5, ό, avis quaedam pernjeissi- ma, galgulus ; (2) est et nomen propri- um Herois Attici; (3) idem qui ί$-όπνς, in pi. χίλίο-θί, 2. pi. prees. imper. med. verbi χί- λομχι. ΚίλίυθιΊχι, Dea?, qua? in vijs statuebantur ad eas monstrandas, vel ad viatores cus- todiendos, Hes. Α χίλίυθος. χιλιυθίίω, viam carpo ; όδευα, Hes. χίλίνθτιτΥΐς, ν, a, viator. Ab eod. ζελίυθιάω, ω, iter facere cupio. Ab eod. ' ζιλιυθοτόξος, ο, viator, qui iter conficit, Ep. ΚΕΆΕΤΟ02, a, i, via, cum terrestris, turn marina, velaeria; plur. τχζίλιυ- 8x, vice. χίλιυθοποιος, ov, dux viam ostendens, sub- motor. ζίλιυμχ, το, jussum. Α χιλίύω. ζίλίυο -i, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ί- χίλίνσί, a χίλιίω• χίλευσις, ιως, ή, jussio, ipsa actio jubendi ; (2) imperium. ζίλίυσμχ, χτος, το, j.ussum, mandatum ; (2) hortamentum, quod hortandi causa dicitur ; (3) hortamen remigum ; (4) hortamentum aurigas ; (5) clamor hoi ta- torius. Ab eod. χιλιυσιχΑς, S, i, idem et ab eod. χίλίνιτμοο'ύν/!, νι;, ή, jussum, mandatum. χίλίνς-ης, 5, ό, jussor, qui jubet, hortator ; (2) qui celeusma canit, celeusta, hortator remigum ; (3) proreta, prora? prsefectus. Ab eod. χίλίυςιζον, το. cohortatio, Synes. xtXivs-ixos, 'i. ov, hortandi vim habens. ζίλιν?ος, r t , ov, jussus, imperatus. Α χι- λίύω. χίλίυτιάω, ω, hortor. Hinc ζίλιυτιόων, pro Χίλιυτιων, ζίλίντιχων. "Ωί ρχ ζίλιυτιόων Τχιίιοχος ωξιτίν Άχχΐΰς, Π• 13, 125. Ab eodem. KEN KEN KEP κιλιύω, f. ίύο-ω, jubeo, impero ; (2) hortor invito ad aliquid agendum ; (3) peto, pos- tulo ; (4) permitto ; (5) censeo ; (6) re- miges clamore incito. 'ExtXtvfft to7s S- XKois, Matt. 15, 35.^ ^ίθγ,ναι άΧύο-ίσι,Αοί. 21, 33- Ει χρη μγ) χίΧίνο-θίίιταν Χίγαν, Eur. Iph. in Tau. 1293. Α χίχ ω . ΚΕΆΗΣ, Τίτος, Ό, celes, equus desultori- us ; (2) desultor, eques desultorius, qui in certamine uno tantum equo utitur; (3) navigium parvum, quod uno tantum remigio agitur, celox; (4) pudendum muliebre. χίΧγ]ο•ατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro ixtX'/iffXTO, a χίΧίομαι- χίΧτ)<τομαι, jubebo, f.' 1. ind. med. χίλητίζω, f. ίο-ω, celete equo vehor, equum desultorium i^ago. Ώί δ' or' Α χί• χίΧτιτίζίΐν ιύ e /'δώί, H. 15, 679. Ms- xiXiiTtov, u, το, parva celox, Dim. ab eod. χίΧοντο, 3. pi. imperf. med. Ion. pro ε*ε- Χοντο. xiXovTts, idem quod xtXiovTts, Em. ΚΕ'ΛΛΩ, f. χίΧσω, appello, appellor, per- venio in portum ; (2} moveo ; (3) celeri- ter curro. Έ» μίο•ω σχάφα 3-ivrss ο-φϊ sipos yr,v rr,vl•' ίχίΧσαμίν μ /tXis, Soph. Track. 817. χίκο-χι, appulisse, a. 1. inf. verbi χίΧΧω. KtXj-ir), α<&>. Gallice. Α Κελτ^ί, Gallus. χίΧύφχνον, α, το, putamen. χίΧυφανωΙν^, ts, corticosus, Theoph. χίλυφος, tog, το, putamen, cortex. A xa- λύίίτω. ΚΕ'ΛΩ, usitatius χίΧομχι, jubeo, hortor. V H μιν ΤξόΊί; γι χίλονται, II. 7, 393. Κε- Χοίμην Άξγίίοκτιν άμννίμίναι, ib. 9, 513. xiXojg, filius vel nepos, Eur. Andr. 1034. (2) spado, exsectus, Hes. (3) vox, id. et Etym. Α χίλω. χίλωξύίΐν, vociferari, clamare, Hes. Α χί- Χωξ. KEMA V 2, ahos, τ], dama, hinnulus cervi; (2) species caprae silvestris, Eur. lph. in Taur. 176. χίμ,φος, vide χίπφος* xtv, vide «£. asscayyiji, έί, naves exhauriens, JEsch. xtvayyix, as, 'h, vasorum vacuitas. Ex xi- vos et ayyos- xivavhoia, as, τ\, inopia virorum. A n'tvav'hgos, ν, Ό xxi τ), viris vacuus ; (2) vir vanus ac futilis, Suid. Ex xtvos et αντ]ρ. ΚΕ'ΝΔΥΛΑ, Tjs, 'h, instrumentum ad fa- bricandas naves ; in Epigramm. xtvtayyiuv, habere vasa inania, Hippocr. A xivixyyiivj, vts, r), Ion. pro xivtayyia, apud Hipp, vasorum vacuitas et inanitas ; (2) inanitas vasorum corporis j (3) fames, inedia. χίνίαγγν,τίον, abstinendum a cibo, Call, xiviayyixbs, h, on, habens vasa vacua ; (2) pertmens ad adfectum, quo vasa corporis habentur inania, Hipp. A xtvtayyia- xiviotyytxus, adv. eorum more, quibus va- sa sunt vacua, id. κίναχ,γοξία., as, yi, vanorum verborum jac- tatio, vaniloquentia, inanis sermo. Ex xinios et ayopa., sermo. χιηχυχγ£, ios, ο xa) %, vana jactans j (2) superbus. Ex xivibs et αυχίομχι. xtvtZgia, et ιιχ, ων, τα, morticina? carnes, carnes e cadavere excises. A vtxeos• χίνεν,γόξ05, et xtvr,yogos, ov, vanifoquus, Naz. Diosc. κίνίμζχτίω, per inane gradior. Ex xtvos &1μζατίω. xtvtbs, a, ov, vanus, inanis. A xtvos• xivUTY,s, yiTos, τ), vacuitas, vanitas. Ab eod. χίνίόφξων, idem quod χίνόφξων. xtvtuiv, wos, b, pars corporis inter thora- cem et os-ad ilia pertinens ; (2) venter ; (3) spatium vacuum. A xinos- χΐνίώτ^α -is, tois, i), morbus equorum circa ilia. Ex xivtuv et ^lo~is,fissio. χίνν,ξίον, ν, το, vacuum sepulchrum, inane monumentum. Ex xtvos et i) ξίον. xivoZnXta, as, it, consilium inane et futile. Ex xivos et βνλνι, consilium. xivo'SovTit, vi, dentibus carens. Ex 05»? . xtvolclia, v), vana gloria j (2) inanis glorise cupiditas ; (3) vana de se opinio. A xiviiolos, ν, Ό χα) 'h, inanis gloriai cupidus. ~Es. xtvos et δό|ο6. χίνοδξομίω, vacue curro, Man. KivezoKto), nugor, laborem inutilem susci- pio. Ex χάχος* xtvoxpavos, e, vanum caput habens, Sibyl. χίνολογίω, ω, fut. fooi, inaniter loquor, su- pervacanea dico. Ex xtvos et λίγω. χίνολογία, as, r t , vaniloquium. A seq. xtvoXiyos, n, b, vaniloquus, inaniloquus, Gl. V. Abeod. χίνοπαθίω, vanis ducor adfectibus. A xaBos• ΚΕΝΟ' 2, y, bv, vacuus, inanis ; (2) inanis, vanus. Hinc us xtvov, frustra. xtvoo -οφία, 'h, vana et inanis sapientia. A xivoo-o^os, α, Ό χα) ή, in vanis et inanibus sapiens, inani sapientia praaditus. χίνοο-πνΜω, rebus inanibus intentus sum, apud Jos. χινοσππΰΐα, as, 'h, inane studium. A xivoo"x*los., u, b xa) -h, rebus inanibus stu- dens. Ex xtvos et η-ππίτι- xtvotrnislojs, adv. studio inani, frustra. χίνοταφίω, tumulo inani sepelio, tumulum inanem aggero. "Ov Two-arts *a7s r,V απόντα xtvoraftl '; Eur. Hel. 1261. A τάφος• χίνοτάφιον, u, το, cenotaphium, honorari- um sed inane sepulchrum ; (2) quivis inanis tumulus ; (3) simulacrum, seu imago. Ex iisd. xtvbraaos, conditus in cenotaphio, h. e. u- sus honore sepulcri commentitii, titu- lum sine ossibus habentis. Vide χαινό- ταφ05, Em. xtvOTvis, τ), inanitas ; (2) vanitas. A xtvos- χίνοτομία, as, i\, inanium et vanarum re- rum studium. Ex xtvos et τίμνω- χίνοφξοο-ύννι, vis, 5j, vana mens, inanis opi- nio. A χίνόφξων, evej, b xal v\, vana cogitans, stul- tus. Ex xtvos et φξν-,ν, mens. χίνοφωνίω, inanes emitto voces, Suid. χίνοφωνία, as, 'h, clamor de rebus inanibus ; (2) sermo vanus et futilis ; (3) sermo im- pius sive hasreticus , A " xt^iivos, v, b xa) i\, inanes voces fundi- tans. Ex xtvos et ρ»νή, vox. xtv'ooi, ω, f. ώο-ω, exinanio, evacuo ; (2) de- primo, humilio ; (3) inutilem reddo j f4) exhaurio, consumo, omnia in aliquid impendo ; (5) corpus humoribus purgo ; xtvSo -θαι, evanescere, vacuari, purgari, de corpore ; aor. 1. xtvuftus, exinanitus. T/ V, S ματαία, τωνΖί tras xtvols Xtgas j Eurip. Med. 959. Hocus nvovTts δ* ah- xias xtvutrtrt^ id. Ion. 448. Nivyjchas τί tOKus avhgiiv αγαθών Ιχίνωσίν, idem, Rhes. 911. Ίνα μ•/] χίνωθίί b rccv^S tS Xg/r», 1 Cor. 1, 17. A xtvos- χίνο-αι, 2. sing. a. 1. imper. med. per Sync. pro xivTTiffai, a verbo χίντίω- χίντασι, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Lor. pro tx'tvTvyrt. xtvTauguos, tia, tiov, Centaureus, ut xtv- ταυξίία βοτάνη, herba centaurea. Α χίν Taveps- χίνταυξίδ'Κ, ν, Ό, Centauri filius, e Centau- ro natus, a Centauro genus ducens. xttTxveixbs, v), ov, Centauricus. Ab eod. χίνταυξίχα^, adv. Centaurorum more ; (2) more et ritu agresti feroque. χΐνταύξίον, seu χίντανζίΐον, n, το, centau- rium, herba, Plin. hb. 25. §. 14. cap. 3. A xivTavpos- Angl. centaury. xtvTau(ls, ioos, ν), idem et ab eod. χίνταύξΐο -xos, u, Ό, parvus Centaurus; (2) rusticus, agrestis. Dim. ab eod. xtvTauPoxTOvos, v, b, interfector Centauro- rum. A xtvTaiiPOs et χτιίνω- χίντανξοα,αχία, as, ίι Centaurorum pug- na ; (2) pugna immanis qualis Centau- rorum erat cum Lapithis. Ex χίνταυ- ςος et μάχη- χίντοίυξοπλτϊθκ, ios, β χα) ν), Centaurorum plenus. Ex xUravgos et πλί,θω- Kivraveos, a, b, Centaurus, animal, super- ne homo, infra equus ; (2) sidus quod- dam; (3) navis quaedam. Ex χίντίω, stimulo, et Tavgos• χίντάω, pungo ; χίντα, pungit, Ph. ΚΕΝΤΕ'Ώ, ω, fut. fog, pungo, stimulo. ΐΐάντα γας χίντϊίμίν οίνΰξα χακποξίζομίν βιον, Arist. Vesp. 1107. Τβ πξόο-ωπον α- παν χα) τω 'φθαλυ,ώ χίντίμινος ωσ-πίξ ύτ' άνθξτινων, id. Nub Θ44. χίνττιμα, aros, το, aculeus, stimulus, id, " quo pungimus ; (2) punctio ; Ph. χίνττι- μ,α, punctus, punctum. Α χίντίω. χίντ'/,ο-ις, tus, i> punctio, Gl. V. χίνττιττίζίον, a, to, id, quo pungere possu- mus ; (2) subula. Ab eod. xtvTTiTixos, τι, h, pungens, aculeatus._ Ab eodem, ( 312 ) xivrvrof, ii, h, punctus, punctis distinctus. χίντίζω, f. ίν ω, pungo. Α χίντίω- xtvTgrfiis, v,tffffot, ν,ίν, aculeatus. Α *εντ£β». xtvTPyvtxTis, ios, b xa) i), stimulis agitatiis. T'/j p<* di' αντάων xtvTgr,vtxias 'έχον ί'τ- tUs, II. 8, 396. Ex χίντξ,ον et u xu , ce- do. χίντξίζω, f. ίο-ω, stimulo, pungo ; (2) inci- to, excito. Όζχνιρνιν μα$-ιγων χα) χίν- τξίζων, Xen. Ab eod. χίντξίναι, ων, ol, culicum genus. A seq. xtvTotvK, u, b, q. d. aculeatus, genns squa- li piscis. A xivroov- χίντξίον, το, stimulus boum, Ε. Μ. χιντξ /s, iSos, τι, aculeus, ut apum, vespa- rum, et similium ; (2) locus in equo, qui a calcaribus stimulatur ; (3) genus ser- pentis. Ab eod. xiVTgod'/iXyjTOS, v, b xa) v), seu χίντξοίάλτ)- Tost qui pungendo noxam adfert. Ex χίντξον et δ^λίω, noceo. χίντξομυξο-ίν/ι, -/is, τ], ruscus, myrtus sylves- tris, qua? et οξυμνρο-ίντι, q- d. acuta myr- tus, et μvppιvάxxvθos, q• d. spinosa mjT- tus. Α χίντξον, acumen, et μυρσίνη, myrtus. χίντξον, ft, το, stimulus; (2) calcar; (3) incitatorium ; (4) aculeus, spiculum, cuspis, acumen ; (5) centrum ; ^6) viti- um lignorum seu lapidum ; χίντζα, car- dines ccelL Α χίντίω- χίντξοτύπος, ν, b χα) -ή, stimulo seu jaculo feriens, aculeum infigens. Ex χίντξον et rvx™,ferio. χίντξόω, ω, fut. ώσω, stimulo, spiculo confi- go ; (2) aculeo seu spiculo armo ; xtxtv- τξωμίνο<, aculeatus, perf. pass. A »iV Τξον• χίντξώΐ' /is, ts, aculeos habens. xivT^vts, centones. Ab eod. χίντξωο -is, ίω$, τ\, stimulatio, incitatio. A χίντξόω. χίντξωτκ, •>ι, ov, stimuhs confixus; (2) acu- leis seu spiculis armatus. Ab eod. χιντυξίαν, ωvos, b, centurio. Vox Latina. χίντω, f. χίνσω, stimulo ; ut hinc sit χίνσαι, aor. 1. inf. ap. Horn. II. 23, 337. χίντωξ, opos, b, stimulator, qui pungit ; xtvTOPis ίππων, agitatores equorum. A Χίντίω. χίνωμα, aros, το, purgamentum, evacua- tio. Α χίνόω. xivZs, adv. vane. A xivos , vanus. χίνω<τκ, tens, ν, evacuatio, exinanitio ; (2) detractio humo'rum e corporibus. Ab eodem. χίνωτιχκ, τ), ov, evacuandi vim habens. χίομαι, pro χΰμαι, jaceo. Άτάξ τοι ιΐ- ttar' ίν) μίγάζοισι χίονται, Ii 22, 510. χίονται, 3. plur. prses. ind. med. Ion. vel Poet, pro xt7vrat, a χΰμαι. ΚΕΊΙΦ02, ν, b, species avis marina? le- vissima?, quse a quovis vento facile cir- cumagitur ; (2) homo levis, stolidus. Hinc χίπφϋσβαι, leviter efferri et circumagi in modum τ? χί'πφν ; unde χίπφωθίκ, aor. I. part, elatus, agitatus, incitatus, Suid. deceptus, Hes. χίχίπφύμίναι, pra;s. pass, elatae, id. χίςα, as, r„ raphanus agrestis, Theophr. At τα, xtga, cornua, et alicubi crines, ap. Horn. xtgaSaTTis, a, b, qui cornuum adminiculo scandit Ex xigas et βαίνω, scando. xieatXxTjs, ios, b, qui cornibus trahit, de bove sub jugo. Ex xipas et ϊλχω. xtpatffffiv, dat. plur. Ion. et Poet, pro χί- ξχσι, a xipas• xtgaia, as, \, cornu ; (2) antenna ; (3) vir- gula inflexa; (4) punctum supra literam ; (5) apex. A xioas- χίξαί'ξίτον, 2. dual, imperf. ind. act. verbi χίξχΚω, cornibus dissipo; (2) vasto, ex- scirido, deleo ; (3) incurso, velut infestis cornibus. "QBi πίξ Tgoias xtpaiit xa) aXXus, II- 2, 851. Θαλάμνς χίζαϊζομί- v»s, ib. 22, 63. A x't^as- χίςαίνω, misceo ; ut hinc sit x'tPaivt, misce, II. 9, 203. sed ibi rectius legitur χίξχι- ξί• Α χίξάω- xtgavixos χάλωί, funis antenna? cornua retinens. Ex xtcaia et ϊχω- χίξαίζί, 3. sing, prses. imper. act. verbi χίξαίξω, misceo. Α χίςάω, seu χίξάννυμι, misceo. - xipats, iSegt ν, perditrix, vastatrix. A xt- ξάϊξω. (2) vermis cornu infestans ; (3) comix ; (4) pro xtpxs, ados* A xtgxs , KEP KEP KEP χΐξχ'ί^,ς, 3, i, vastator, populator j (2) pis- cator, nempe qui piscatur linea piscato- ria, quae Gratis vocatur χΐξάς. Ab eod. xi°xi?)st ioos , r), cornuta. Α κιςχϊ^ς• xfyxtrte, ιοος, ή, foenum Graecum. Ab eodem. xspeiMf, 7τος, vermis cornua rodens, Bust. ΚΕΡΑ'ΜΒΗΛΟΝ, χίζα,μΖον, ν, το, et χι• ξάμ,ζνξ, υκος, bestiola, scarabaeo similis, qua? ficui arbori circumligata culices a- bigit, Hes. χίξχμχΤος, octet, xtov, fictilis, figulinus. A χίξχμος. χίζχμΰ, dat. sing, pro χίξχμίϊ, a χίξχμιύς. χίξχμύχ, χς, fit sc. τίχν^ ars figularis, figlina. Α χίξάμίΐας. Kf ξχμιιχος, β, locus Athenis ita dictus. κίξχμά'ον, ν, το, figuli officina, figlina. χίςχμαος, ιί», uov, figulinus. A xig»' t*W- ■ , . „■ χίξα,ΐΛίΟί, t», εον, contr. χίξχμας, idem. χίξχμάς, tus, o, figulus. χί\<χ.μίυτιχ.ος, ft, ov, ad figulum pertinens. Hinc ή χίξχμίυτιχϊ» sc. τίχννι, ars figu- laris. A χίξχμίύω, fut. iuffoi^ fingo, figlinam exer- . ceo. Ϋίχλλίζ-τι xog't, %*ίξ χίζοίβ,ίυίΐ τον xigxvvov tu Αιος, Arist. Αν. 1544. Τα τξύζλιιχ, κ/χ,κως χΐξχμύαν, id. Cone. 253. Α χΐξχμώς. χίξαμϊ,'ίος, Horn. χίξκμιοΌΊ», ω, fut. utroj, tegulis tego. Κε- ςχμίϋαμί ν/ι ο'ικίχ, Aristot. Α κίζχμ'ις• χΐξχμιχος, f), ov, fictilis, figularis, figulinus. Α χίξχμος. χΐξάμιον, u, το, vas fictile ; (2) amphora, urceus ; (3) dolium. Ab eod. χΐξάμιος, tx, toy, fictilis, figulinus. Ab eodem. χίξοίμϊζ, Has, f), vas fictile, testa; (2) te- gula ; (3) dolium ; (4) genus terra?. Ab χΐξχμονοιος-, *, το, figulus, tegularius, Gl. Vet. Ex κίξχμος et ποιώ. χίζχμονωλί7ον, u, το, locus, ubi fictilia ven- auntur. A χΐ^χμονωλίω, fictilia, tegulas vendo. Ex χίξχμος et πωλίω. χΐζχμοπώλ-κ, α, ό, fictilium venditor. KE'PAMOS, u, Ό, terra figularis, sive e qua fictilia fiunt ; (2) vas fictile ; (3) tes- ta; (4) tegula; (5) omne instrumen- tum mensarium, argenteum, aureum, fictile, et ex quacunque demum materia constans; (6) career. χίξοίμνξγοί, ό, tegularum figulus, Man. χίζχμνς, et χΐζχμ&ς, idem quod χίςχμίοί, Diosc. κίξχμωτος, v„ ov, testaceus. Α κίεχμος. KEPA'NNYMI, vel χίζχννύω, vel κίξάω, ω, fut. ά,α-α), misceo ; (2) infundo ; (3) misceo, immisceo, sc. aquam vino ; (4) tempero; χίξάσχι, aor. 1. act. et xiga- σχο-θχι, aor. 1. med. miscere, temperare; perf. pass. part, χίχίζκο-μίνος, et usita- tius χίχξοιμίνος, mistus ; aor. 1. pass. part, χίξχο-θάί, mistus. Ktgavvvuv την ίπιύκιιαν r»? hxxioo-uvvi, ο'ίνω rr,v wyv)v• Ο'ιμοι oi χύλιχος, 'ίσον 'ίσω χίχξχμίνν^, Arist. Plut. 1132. Φύσα πςος πχσχν χ- ξίτήν ίυ χίκξχμίνος το %0ος, Plut. χίξχξ, χχος, ο, arcus ; (2) pilus; (3; pu- deni endum. χΐξχς. χίξχοξόος, u, ό χα.) η, cornuum politor, ex quibus arcus conficiuntur, Gl. V. χίξχ- οξόο;, cornarius. Ex xi s « s et ξίω, po- lio. χίξοιοί, corni.itus ; (2) corneus. Α χίζοχ. ζΐξύξχνς, «> β, qui cornui seu alas prasfec- tus est, χίξκ-ίχία, ν), munus illud, quo quis ala; praeest, Steph. KE'PAS, ατός, τβ, cornu ; (2) tibia vel poculum e cornu factum ; (3) arcus ; (4) cornu, pars exercitus ; (5) extremitas altera uteri ; (fi) fluminis ostium, seu ramus; (7) sophisma et captiosas argu- tiae; (8) cincinnus et plexus ad cornu formam factus ; (9) antenna ; (10) quae- vis eminentia, ut fastigium montis, dens, &c. ; (11) robur et potentia, item auctor, in Ν. T. Ern. χΐξκ,; , ώδβί, ί, cornuta. Α χίξοις. χίζοιοτζόλος, u, ο χα.) ή, ut χίξα,σζ'όλον σπίζ- μα., semen, quod inter serendum cor- nua bubula attigit. Metaphorice xt^a-o" ζόλοί, durus, contumax, intractabilis j (2) prasfractus. Ex »ie»set βάλλω, α-ςχσ-ία, «ί, -ή, idem quod χίζ»ο-ο$, Λ χίξάο -tovt ν, το, cerasum, fructus arboris cerasi. A xtgauros• χίςχ.ο•μ», α,τοί, το, mixtura. A xtqav- ννμι. KE'PA202, ν, νι, cerasus, arbor, Angl. THE CHERRY-TREE. χίξάε-νις, ν, ό, cerastes, vermiculus ficus iniestans ; (2) serpentis genus ; (3) cer- vus, quum perfecta cornua habet. A χίξΛς. χίξα,ο-φόζος, u, i xod v), corniger, cornutus. Ex χιςα,ς et φίξω. χΐζάο-χίΐλοι, labia cornuum modo incurva habentes, Hes. Ex χίζα,ς et χΰλος, la- bium. χίξά,σω, fut. 1. ind. act. verb! χΐξύ,νννμι, pro χίξά,ω, misceo. χΐξα.τα.νλνιζ, u, o, cornicen, qui cornu ca- nit. Ex χ'ίζα.ς et α,ΰλος, tibia. χίζα,τίία., as, ή, siliquastrum. Α χίςα,ς χίξο.τνιφόξο;, idem quod χίξα,τοφόζο;, Steph. po-tiucs, ν, β, cornutus; (2) nabens. . Ab eod. χίρα.τία.ί, ν, β, cornutus; (2) cornu speciem χίξα,τίζαι, fut. iiru, corriu peto, cornu ferio, arieto. Ab eod. asEgar /νβί, hn, no», corneus, ex cornu fac- tus. Hinc xtgxziyvi, va, buccina. Ab eodem. χίξάτιον, ν, το, corniculum ; (2) siliqua, Dim. a χίξκς. χίξο,τινμίν, 1. plur. fut. 1. ind. act. Att. pro χίξχτίιτομίν, a χίξα.τίζω• Μ xigotTtrvs, 2, e, qui cornu ferit. A xtgx- τίζοι. χίξΛτίτηί, κ, ό, cornutus, corniculatus, Teem. χίξα,τΊτις, corniculata. Α χίξα,ς. χίξα,τογλύφοί, st, ό χα.) ν), qui cornua seal- pit. Ex xigots et γλύφω. χίξα.τοιώ%ς, ίος, 6, corneus, cornu similis. xie*To*oios, S, 6, opifex qui ex cornu ar- cus et alia conficit, Gl. V. cornificus. χίξα,τόπνς, όδος, b, cornipes, Gl. V. χίξα,τΐίξγος, ό χα.) r), qui aliquid ex cornu conficit. Ex χίζα,ς et ΐξγον. χίξα,τοφοζίω, ω, fut. ησω, cornua gero, sum corniger. A χΐξκτοφόξοζ, a, ο x») fit corniger. Ex »!- £*i et φίςω. χίξα,τοφιιίω, cornua naoeo. Α φυω. χίξα,τοφυΥΐί, Is, cornutus. Ab iisd. χίζα,τόφωνοί, it, ο xou fi, cornu resonans. Ex χίςα,ς et φωνή, VOX. χΐξ<χ.τωΙγις, ίος, β χα.) *), cornu imitans, cor- nutus, corniger. Ab eod. χίξα,των, ωνος, ό, ara in insula Delo e cor- nibus constructa. Ab eod. χίξάτων, gen. pi. a χίξα,ς, etres• χίξα,τωνία., fi, siliqua, Gal. χίζα,ύλης, ν, ο, cornicen. Ab »υλίω• χεξχ,ύνιιος, β χα.) η, fulmineus. Α χίξχννό{• χίξαυνίας, «, ό, fulmine ictus, Hes. Ab eodem. χίζχύνιος, α, β χα.) f), idem quod xigavvuos• χίξα,υνοζάλλομχι, fulmine percutior ; part, a. 1. pass, χΐξκννοζλνιθύί. Hinc χίξα.ννοζλΫΐί, %τος, ό χα.) ν), fulmine ictus. χίζα.υνόζλ•/!τοί, β, attonitus, Gl. V. χίξαυνοζολίω, fulmino, fulmine peto. χίξα,υνο,ζολία., a.(, f„ fulminis jaculatio. χίξκυνοζόλιον, το, bidental, fulgor, Gl. V. χίξαννοζόλο!, u, ό χμ) ή, fulminis jacula- tor. χίξα,υνόίολος, ν, ο χα.) f,, fulmine ictus. χίξκυνοζξόντΥ,ί, n, ό, Epitli. Jovis tonantis et fulminantis. ΚΕΡΑΥΝΟ' 2, S, ό, fulmen. xteavvotrxoiTiTov, n, το, locus in scena, e quo fulmina mittebantur. Ex xiga.uvos et exo-xif. χίξ,α,υνοσχοτίΛ, i\, haruspicina. χίξΆυνοφα.ν?ις, ίος, ό χα.) f], inmodum fulmi- nis corruscans. Ex χίξα,υνος et φάω. χίξα,ννοφόξος, ν, β χα.) ή, fulmen gerens. xiga -υνόω, ω, f. ωσω, fulmino, fulmine per- cutio; χίξαννωθύς, a. 1. pass, fulmine percussus, de ccelo tactus. Φλοξ U xi- ξα,υνωϋίντ.ος άπίσαντο το7ο ανοικτός, Hesi- od. Theog. 859. Α χίξχννός. χίξχυνωθίντος, gen. sing. aor. 1. part. pass, verbi χίςαννόω. χίξα,ύνωο-ις, ιως, fi, fulminatio, percussio ful- mine. Ab eod. χίζάω, vide χιράννυμι. KE'PBEPOS, v, i, Cerberus, canis infer- nalis fictitius. χίξΰα,ίνω, lucror, lucrifacio, qua?stum fa- cio ; (2) dicitur et in partem deteriorem, ut initios xigba-iviiv, f. 1. χΐξδα.νω, aor. 1. {*££?«>'«.• Aliud f. 1. a χιςΖίω, χίξΗ<τω, ( 313 ) et κίφΎ,σομα,ι, a. 1. ixighv,ju, p. xixifivi- xa.. Έχίςΰ-,,ο-χς τον άΖίλφόν σν, Malt. 18,15. χι^νθίο-ωντχ,, I Pet. 3, 1. Έ,ΐτχ οίι Tt χίξύχνω, Arist. Nub. 259. A xie- oos• χίξϋχλίπ, ins, contr. %, % Sl pellis vulpina. Α χ^οάλη, vulpes. χίξόχλίος, λίχ, λίον, lucrosus, qusestuosus ; (2) astutus; (3) utilis. A xigoos, vel χίξόω.^ κίξοκλίότΥΐς, v,tos, fi, astutia, versutia, pru- dentia. Α χφχλίος. χίξοχλιόφξων, όνος, ό κχ) f\. vulpina mente prasditus, II. 1, 149. Ex κφχλίος et φξήν. χίξδχλίωςί adv. lucrose, cum lucro, utili- ter. κίξΰάλη, vis, fi, vulpes, Hes. Α χΐξΰύ. χιςοχνίομίν, 1, pi. f. 1. ind. act. Ion. pro χίξϋχνΐίμίν, a κίξόχ'ινω. χίξοάξιον, n, το, lucellum, Gl. V. A xigaos• xigoiuvogos, u, ό, mercator felix. χίξΰίω, ω, lucror, lucrum facio. Verbum χΐξΰχίνω, hinc sumit f. 1. χίξο-ήο-ω, et in- de descendentia. Έκ φοξτίων μίγιστχ ixeghrjtrxv, Herodot. "Οπως vgos oS •η χΛςδάνχιμι xx) χτώμ•/\ν χχίΐν^ Soph. Trach. 193. xtgoTJu-xi, a. 1. inf. act. verbi χίξοαίνω. χΐξΰητιχος, lucrosus, Gl. Γ. Α χίξΰίω. χΐξόογχμίω, lucri gratia uxorem duco. ΚΕ'ΡΔ02, ιος, to, lucrum, quasstus, emo- lumentum, compendium, commodum, utilitas ; (2) astutia, versutia, dolus. Hinc comparativus ό xx) fi χιλίων, χαϊ το χίξόιον, lucrosior, utilior, lucrosius, utilius ; et superl. χίξύΐς-ος, utilissimus, lucrosissimus. Κίζϋοσύννι, fit astutia, versutia, dolus. A praeced. χίξίνφιον, ν, to, lucellum, quaesticulus, Gl. V. Dim. a χίφος. χίξόω, όος, contr. Ζς, fi, vulpes. Ab eod. χΐξόωος, lucrifer, lucrosus ; (2) qui lucris praeest; (3) vulpinus. Epith. MercuriL Α χίζόος, vel χι^οώ. χίξία, nom. pi. Ion. pro χίςχτχ, a χίξχς. χίζίχλχΥ,ς, Poet, pro χίξαλχϊ,ς, cornibus valens, cornibus fretus. Ab χλχ%. χίξύχ, ft, idem quod xue'ix, Nonn. χίξθίΐς, tonsus, a. 1. part. pass, verbi ztigu. χίξθιος, u, i, avicula quaedam parva. Κίξκχφίΰχι, oU Rhodii, a Cercapho rege, Ep. κΐξκίΰΐον, ν, το, radiolus, Dim. Α κΐξχίς. χΐξχιοοποινιτικνι, ν]ς, ft, sc. τίχννι, ars confi- ciendi radios textorios. A xigxioo-xotos, S, Ό χα.) ft, qui radios textorios conficit. Ex xt ξ k)s et ποιίω. χι^κίζω, fut. ίσω, radio discrimino fila in- ter texerrdum ; (2) concutio. A ΚΕΡΚΓ2, ίύος, f], radius textorius, pec- ten ; (2) tudjcula, qua aliquid agitatur inter coquendum ; (3) os majus, quod ti- biam fert; (4) summum pini et populi cacumen ; (5) plectrum ; (6) radius ma- thematicus. χίξχονίθνικος, ν, ό, cercopithecus, simia caudata. Ex κίρκος et π'Ανιχος. KE'PK02, v, ft, cauda; (2) ansa poculi; (3) penis. χίξκϋξος νείχΐξχνξος, u, ο, genus navigii longioris, aL brevioris, Lot. cercurus, navigium celerius, ad persequendum ap- tum ; (2) species piscis. Ex κίρκος et iek, cauda. χίξχοφόξο;, ό xx) fi, caudatus, qui caudam gerit. Α χίξχος et φίξω. Κίξκνξχ, χς, ft, Corcyra, insula. ΚίξχνξχΤος, uix, xiov, Corcyraaus, ut Κίξχυ- ρχίχ μά$-ιξ, prov. de magno et egregio flagello. Α Κίξκνξχ• κίξκω, pecto, pulso, resonare facio. Pro χςίχω. χίξκώίτίίος, ν, ο xx) ft, versutus, fraudulen- tus, veteratorius. Α χίοχω-ό*. xigzoi-wnst fit cicada quaedam parvula, vel animalculum simile cicadae. χίξχωχίζω, cercopem ago, i. e. veterato- rem ; (2) lascivio ; petulans sum ; (3) subsanno. Α κίξκωψ. κίξχαψ, Λ!Τβί» ό, caudatus, versutus; (2) tera ingentem caudam habens ; (3) ho- mo versutus et fraudulentus. Α χίζ- κos^ κίομχ, xros, το, frustum monetae minutu- ium, minutiae aeris, nummulus, aes, pe- cunia. Κάκλίψουο-ι μ,ιχξα, χίςμχτχι A' rist. Αν, ίΐ08. Α χίίζω. KEP ΚΕΦ ΚΕΧ χίξμχτίζω,'ΐαί. ίβτω,.νη minutos nummulos comminuo ; (2) in minuta scindo, com- minuo. Α χίξμ». Hinc χίξμάτιον, s, το, nummulus, frustum, Dim. χε£μχτι$•νις, S, i, qui mmutias aeris cudit, qui minUtis nummis aurum vel argen- tum commutat, numniularius. χίξμοΰότνίί, «, ο, idem quod χεξμχτιο'τνις, Nonnus KE'PNOS, tt, Ό, vel εος, το, vel χίξνον, a, re, vas fictile,, quod omnis generis fruc- tibus repletum diis offerebatur, crater mysticus ; (2) genus saltationis. χίξνοφόςος, u•, ό χα) η, craterem mysticum ierens". Ex χίξνος et φέρω. Hinc χεξνοφβξίω, craterem ilium gesto in orglis. χιροζχτνις, n, ό, qui super cornua graditur, ι. e. corneos pedes habens. Epitheton Panis. Ex χίζχς et βαίνω* χίξόΰετος, ligatis et compactis cornibus con- stans, ut arcus. Ex χίξχς et Men, ligo. χεξοιιΐ^ς, ίος, ο χχ) ν), cornu similis. Ex χίξχς et είδος• xipoui, όεο -crx, όεν, cornutus; (2) capiHos habens plexos et intortos. Α χίεχς. χέξοίχξ, χχος, ό, antennae extremitas, an- tenna? cornu. Ex xieets et ο'ίχξ, temo. χΐζοκΧάς-Υίς, h, h, corns ornandae artifex, Pollux. Ex κίξα,ζ et πλάνης. χίζόΓξωτ»;, ν, β χχ) ν), eornibus seu corneis laminis stratus ; cerostrotum opus, e ra- mentis et tessellis cornuum pictorum varus coloribus et vermiculatim ligno insertorum, compositum. Ex χίξχς et Γξόννυμι• χεξονλχις, ίίος, v\, qua? cornibus trahitur. A χίζαλχοί, ν), h, cornibus trahens ; χεξκλ- xo) βόες, cornibus aratrum trahentes, Hes. χίξαλχοζ χχλως, funis quo antenna trahitur, Hes. χεξνλκος, Apollo, quasi corneum arcum trahens. Ex χίξχς et ελχω. χεεντίχς,,α, o, superbus, elatus, ferox, ut taurus cornua efferens. Α χίξχς. χίζντιάω, ω, cornua tollo, cornua sumo ; Metaph. superbio. Aristoph. χίχίξατί- α,ς pro χχ) εχεξατίχς, imp. ind. 2. sing. et cornua sumebas, superbiebas, Ea. 1340. κεξνχις, ίΰος, ν), comigera, comua habens; αίγες χεξΗχιϊες, Theocr. 5, 145. χίξνχος, u, ο xxi -h, cornua habens, corni- ger, cornutus ; (2) χεξΰχος χχλως, ceru- chus, funis antennam, seu antennae cor- nu tenens. Ex χίξχς et 'ίχω• χίξόωντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. et Poet, pro έχεξωντο a χεςχω. χίξοΌ,ι, totondisse, a. 1. inf. act. v. χείξω. χίξ<τε, totondit, 3. sing. a. 1. ind. act. χεξτομ,ίω, ω, f- ν\σω, convicior. Τίότεξχ 5»j χεξτομων λέγεις τάδε ; Soph. Phil. 1223. "Ισως εχεξτόμνκτε χχμε, χα,) σε τις., ,Eur. Iph. in Aul. 862. Α χίξτομος. Hine χΐξτόμτια -is, εως, v\, irrisio, ludibrium. χίζτομία,, ας, -ή, maledictum, maledicentia. Ήμιν χεζτομίχς vjh' α'ισυλχ μυθνισχσθαι, II. 20, 432. Α χίξτου,ος. χίξτομίας, it, c, maledicus, irrisor. Ab eodem. χίξτομ,ίοιβΊ, dat. pi. Ion. pro χεξτομίοις. A χίξτομιβς, a, h, vide Seq. χίζτομος, n, ο χα.) η, cor alicui scindens, conviciator vel conviciatrix ; (2) cavilla- torius, jocularis. Ex xiag, cor, et τεμ,- νω. χεξχχλίος, ία,, εον, qui ira exasperatus rau- cum sonitum edit; (2) aridus, siccus, Hipp. Α χίρχω. χίξχα,λΥΐ, ns, ri, asperitas gutturis. Ab eodem. κίξχάω, £, raucum creperumque sono, Hipp, χίξχναλίβς, Hipp, idem quod χίξχα.λίβς. χίΖχνασμοςι 5, β, raucedo, Gal. Xex. Hipp. A χΐξχνά.!», ω, idem quod χι^χάω. KHZwi* ''is, r), puis e milio ; (2) auris piscis ; J3) avis quaedam ; (4) quae est melleo co- χίξχνίω, aspero, q. granis milii ; (2) ca?lo. χίξχνω, idem quod χίξχω. χί'ζχνώΰης, ιος, ό χα.) ή, qui asperum quid rauciimque sonat ; (2) qui tale quid so- nare facit. Ab eod. χίξχνωμα., χ,τΰς, vo, adsperitas ; (2) cssla- tura. Α χεξχνόι». χιςχνωτβς, *ι, h, signis asper, caalatus. KE'PXil, exaspero ; χίξχομα,ι, exasperor, et quidem ita ut vocem seu sonum edam raucum et creperum. χίζχάΰνς, ιος, ό χα.) Ά, ita exasperatus, ut sonum raucum edat. Α χίζχαι. χίζω, pulso, ca;do, Sch. Lye. xigai, tondebo, f. 1. ind. act. verbi xilgu. χίξωίος, S, h, cornicen, Gl. V. Ex «δ«. xteaivia., vi, ceronia, Tkeophr. xitrxiTo, 3. sing, imper. ind. med. Ion. pro ixttro, a χίϊμα,ι. χίο-χομα,ι, pro χίίμα,ι, Rom. xis -ος Ιμα,ς, cestus, cingulum Λ Γ βη«ί8 ille- cebrosum; (2) acupictus. Α χιντίω, pungo, s. inus. χίομαι, vide ΐίχα-βς, Em. KE'2TPA, α,ς, i\, malleus; (2) piscis spe- cies ; (3) genus teli militaris, sudes. χίς-ς,ΛΪος, a, o, piscis species alia, quam xi- S -ξα,. Α χί^ξΟ" xirgCui, ίως•, Ό, mugil, piscis. Ab eodem. χίς-ξίύιιν, pra? fame ore Ware, Hes. i χίτξίνκτχος, β, Dim. a seq. χί^ξϊνος, hv, o, idem quod χίς-ςίύς• χις-ξίτνις, ν, β, sc. ύϊνος, vinum e cestro. A KE'STPON, η, το, cestrum, betonica, her- ba ; (2) idem quod χίς-ξος, Steph. xis -ξος, «, e, teli genus, tragula, Suid. (2) verruculus ad usum picturae encausticae. χί$•ξ6ο•φίν^όννι, tiii f/, tragula. Ex xis-ga, lore. Α χ * χίξχω. j Hinc xigxyv'iU, ΐΰος, ν,, avis quaedam, stridula, vel etiam strix. χ&χ,νος, a, o, adsperitas gutturis quasi mi- ni granis conspersi ; (2) milium ; (3) sonus, qui editur e sensu asperitatis in arteria, aut phlegmatis in pulmone ; (4) pulvis in officinis argentariis, seu argen- ti fodinis ; (5) adj. siccus ; (6) asper. A χ'ίξχω. Hinc vel xig -ξος et σφίν'δίννι,/ΜκΙα. χι$•$ωτον Ιίλ«», lignum urendo acumina- tum. Apud Hes. A xirea•• χίυθά,νω, occulo, occulto. oil μεν γα,ξ^ φι- λότν,τί y' εχιυϋα,νον, II• 3, 453. Α χεύβω. χεύθνι, ace. plur. contr. pro χίύθεχ-, a χενθος. χεύθνις, 2. sing, praas. conj. act. verbi χίύθω. χευθ'μος, S, ό, latebra, latibulum. Ab eod. χίυθμών, ωνος, ο, idem ; (2) penetrale, re- cessus, abditus locus ; (3) latibulum, seu lustrum ferae ; (4) orcus. Ab eod. χευθος, ίβς, το, idem et ab eod. occurrit in pi. χιύθία, χίυθίσ-,, Od. 24, 203. ΚΕΥ'ΘΩ, fut. χιίισ-ω, occulo seu occulto, abscondo ; χίχευθε, perf. med. in sing, praes. celat, occultat. Οίίτ< o*s χεύσω, Dion. Per. 270. Oy γάς εο-θ' oV» το<όνδ' οχνιμα, χθων χίχευθε πωλιχον, Eur. Rhes. 620. Σύξί ds χενθόμενον χρυσΖ χχίαζ, Epigr. ; χίφχλα,ία, ας, ν), inveteratus et aegre ce- dens capitis dolor. Α χεφκλνι. χίφάλα-ιον, », το, caput, capitulum ; (2) quod summum et praecipuum est; (3) vertex, cardo ; (4) caput, unde fructus et reditus manat, summa pecuniae, sors ; (5) pars libri. Adjective aut per opposi- tionem apud Aristoph. χεφα,Χχίω ρν]μχη, grandi et gravi verbo. Ώς h χεφχλαίω φχνχι, ut summatim dicam. Hinc χεφχλχιόω, summatim et capitulatim at- tingo, in capita et summas redigo ; (2) in caput vulnero. ΚάχεΤνον λιθόζολν)- ο-χνπς εχεφχλχίωσχν, Marc. 12, 4. χεφχΧα,ίώον,ς, εος, ό χχ) '/ι, summarius. χεφχλαιωΰως, adv. summatim. χεφχλχίωμΜ, χτβς, το, quod in summam subductum est; (2) summa ipsa. A χεφχλχιόω. χεφχλχλγέω, ω, fut. foo>, capitis dolore la- boro. A χεφχλχλγν,ς, ίβς, e xxi vi, caput dolenSj cui caput dolet ; (2) doiorem capitis adhe- rens, vel excitans. .Ex χε^χλ-ή et άλγος. χεφχλχλγία, χς, ν), dolor capitis. χεφχλχλγιχος, ν), h, idem quod χεφχλχλ- vis• ' ■ Λ ■ χεφχλχλγος, ν,, ον, idem. ΚΕΦΑΛΗ', ν)ς, νι, caput; (2J homo; (3) extremum ossis, crassius illud rotun- dumque; (4) summa et conclusio; (5) princeps, qui primas tenet ; (6) in aliqua re prascipuum. χεφχλν,γεξίτνις, a, o, Dor. χεφχλνιγεξίτας. Sic a Cratino apud Pint, dicitur Peri- cles, qui erat oblongiore capite, allu- sione facta ad Homericum Jovis Evith. νεφελνιγεξίτ'/ις ; quasi caput extoltens. Ex χιφχλί) et εγείςω. χεφχλί,γονος, ov, Epitheton tr t s χάλνχος, Ath. ( 314 > χεφχλιχος, νι, ov, capitalis, ad caput perti« nens. Α χεφαλνι• χεφχλικως, adv. capitaliter. χίφχλίνη, νις, ν), pars linguae proxima fau- cibus, alias γενο-ις, gustus, quia ibi prae- cipue sentitur, Poll. χεφαλίνος, χ, ό, cephalinus, piscis. Α χε~ φχλν). χεφάλιον, ν, το, capitulum; (2) caput, χΐφχλις, ΐ&ος, 'h, capitium, tegumentum capitis, pileus ; (2) capitulum ; (3) volu- men, liber. Ab eod. χεφχλισμος, it, ό, simplicium numerorum usque ad decern multiplicatio, vulgo a- bacus Pythagoricus. Alt) eod. χεφαλίτνις, it, 6, sc. λίθος, lapis angularis. χεφχλοζχςνις, ίος, b χα) vf, cujus caput grave et ponderosum est. Ex χεφαλνι et /2ά- ξος. χεφαλοΰίιτμιον, ν, το, capitis ligajnentum, frontale ; retiolum, Gl. V. A χεφχλόΰεο'ΐ&ος, a, o, idem. Ex δεσμός. χεφαλοίΐΰν,ς, εος, β χα) ν), capitis figuram sive speciem referens. Ex χεφαλτ, et είδος. χΐφαλόθλχ?ος, ν, ο χχ) ν), caput contu- sum habens. Hinc τ* χεφχλόθλαο-τχ, contusiones capitis. Ex S -λάα, tundo. χίφαλοχξύϊν,ς, a., o, caput pulsans, feriens. Ex χεφχλνι et χ ξύω, pulso. χεφχλόμΜ,χίξον, το, sudarium quo caput extergitur, Steph. χιφχλλόρόιζος, n, ο χχ) v\, radicem habens capitatam. " Ex χεφχλνι et ρίζα, radix. χίφα,λος, ν, ο, cephalus, piscis, mugil, Gl. V. χίφαλος, ϊχθυς, capito, mugilis. A χεφχλνι. χεφαλοτομ,ίω, caput amputo. Ex τίμνω. χεφχλοτομος, ov, caput amputans. A pra?- ced. χεφχλώδνις, εος, β χχ) %, caput imitans, seu referens; (2) in caput extuberans. A χεφχλνι• χεφχλωτος, v„ ov, caput habens, capitatus j ut χξύ,σον χεφχλωτον, porrum capitatum. χίχχδ», perf. ind. med. verbi χάξω- χεχχίονιο, 3. plur. aor. 2. ind. med. Ion. pro ιχχδοντο. χεχχνίότχ, acc. sing. perf. part. med. Poet. pro χεχχδότχ. χεχχξχ, perf. ind. med. verbi χχίξω. χεχχεαγμενος, insculptus, perf. part. pass. verbi χχρχσο'ω. χεχχξνιχχ, gavisus sum, perf. ind. act. verbi χχΐξίω pro χχίξω- χεχχξν,ότα, gavisum, acc. sing. perf. part. act. Ion. pro χεχχξν,χότχ. χεχά,ξ'/ιτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro εχεχάξ'/ιτο. χεχχξίσμενος, beneficio adfectus, carissi- mus, perf. part. pass, verbi χχξίζομχι. Hinc χεχχξίσμίνως, adv. grate, accepte, jucunde, ad gratiam. χεχχξίο-μενώτχτος, νι, ov, gratissimus, ju- cundisssimus, Xen. χεχχξίο-μενώτχτον, adv. suavissime, id. Em. χεχαίΐτωμενως, adv. jucundissime. Α χχ- ξΐτόω. χεχάξΐιτχι, 3. sing. perf. ind. pass. χεχχξοίχτβ, 3. plur. aor. 2. opt. med. Ion. pro χάξοιντο, a χχίξω• χεχείμχντχι, 3. plur. perf. ind. pass, verbi ^ειμχίνω• χεχγινχ, perf. ind. med. Att. pro χίχχνχ, a χαίνω, Mo. χεχνινότως, adv. ore hiante. Α χιχγνως. χεχλχίχ, perf. ind. med. verbi χλχξω- χεχλχίων, qui sibilavit, aor. 2. part. act. χεχλίχγχχ, perf. ind. act. verbi χλιχίνω. χεχλιίως, perf. part. med. verbi χλώά,ω. χεχολωμενος, perf. part. pass, verbi χολόω. χεχολώο-εχι, 2. sing. p. post f. ind. pass. Ion, pro χεχολώσεσχι• χίχολώο-'.ται, θ. sing. p. post f. ejusd. χεχολωσθαι, iratum esse, perf. ind. pass. χεχξνιχχ, perf. ind. act. verbi χίχξν,μι. χίχξ'ήμχι, perf. ind. pass, verbi χξάομχι. χεχξν,σετχι, mox indigebit, 3. singul. p. post f. χίχξνισθε, 2. plur. perf. ind. pass. χίχξίσμχι, perf. ind. pass, verbi χξίω. χεχνμχι, confusus sum, perfect, ind. pass. verbi χίω. χεχντο, 3. sing, plusq. indie, pass. Ion. pro εχίχντο. χεχωζΥ,χιιίτχν, 3. plur. plusq. ind. act. Ion. pro εχεχωξνιζασχν) a χωξίω. KHE Λίχωςβχται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro χιχα>ξΐο•μίνοι uo•),, a χοιςίζω. χίχωξκτμίνος, separates, perf. part. pass. ΚΕ*ίϊ, jaceo ; thema inusitatum. Hinc xi- ομχι, χίοντχι, ap. Horn, jacent. Et xso•- χετβ, Orfyss. 21, 41. jacebat, imperf. quod forraatur a f. 1. χίσω, inus. χίο-χω, inus. ε«Εΰ•«βν, inus. I^o-xsahjv» ϊχίσχίτο. Hinc et «si», decubiturio. ΚΕΏ, findo ; thema inus. Hinc χύαι, findo, Horn, χύων, findens. ΚΕΏ, uro; thema inus. Hinc. aor. 1. verbi ϋώ, uro, 'inux, pro 'ixya, 'ίχχυσχ, part, χιία,ντίς, pro χγχντίς, xxvtravTis, χίίομίν, pro χγομίν, χχύσωμίν, uramus. χγαι, accendisse, a. 1. inf. act. verbi χχίω, uro. χγαντο, accenderunt, 3. plur. aor. 1. ind. med. ΚΗΊΒ02, u, b, cebus, animal e genere si- miarum. xy -γώ, et ego Dor. pro χα) ίγώ. xyhxivtv, euro, solicitus sum. Α χίη^ος . xylxt, το, locus quidam tenebrosus, Steph. xydi, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ixvihi, a xyhai, torqueo. xydux, xs, y, funeratio, sepultura ; (2) ad- Anitas. Α xylos, funus, vel a xyhiua/, adfinitatem contraho. xyhuos, n, b, cujus curam gerimus ; (2) ca- rus, amatus. A xyHos• χ^Ιίμονίυς, idem quod χ^μώ», Αρ. xytiiuovix, xs•, y, curatio, cura alicujus rei, soucitudo alicujus de alio. Α χν$<-.μών• χγ)ΰίμονιχος, y, ov, accuratus, cui adhibetur cura, ad curam pertinens ; (2) qui curam gerit. Ab eod. χνϊδίμονιχως, adv. solicite, sedulo. χτιδιμώ», όνος, b, curator, qui rei alicujus curam gerit; (2) funeris curator. A xvjSei* xvihili, cura seu sepultura dignus. Ab eodem. xrihto -θί, 2. plur. praes. ind. med. verbi xy- δομχΐ• xyhtirxiTO, vide xybu. xydtrys, 5, 6, adfinis, propinquus ; (2) so- cer ; (3) gener ; (4) frater uxoris. Ab eodem. xydarTta, ας, y, adfinitas. Α χηΰίϊτηί. χι&ΐξ-ιχος, y, bv, ad adfinitatem pertinens. xydtros, b, idem quod xytis -γ,ς, Poll. χ'/ιΜ^ξία, ας, y, socrus, G/. V. Ab eod. χήδίυμχ, ατός, cura ; (2) affinitas ; (3) funus. ΤΙχλχιχ χχινών λΐίπίτχι xy&w μάτων, Eur. Med. 75. χηΙίύοΊμος, β, cura sepultura? dignus, Steph. xftfivrw, 2, b, funerator, qui curam alicu- jus rei gerit, curator. A xyStuu, fut. iCtrai, curam alicujus rei gero ; (2) funero, curam funeris seu exsequia- rum gero ; (3) adfinitatem contraho, ad- finis sum. 'Αλλ* xyhius μι xyfaurxtriv χϋθίν _, των χίξίς ; id. Rhes. 873. Α xylos . χνίδίω, euro, curam gero. Ab eod. xYihtos, idem quod xyiuos, Msch. xyhis^s, charissimus, dilectissimus/ Ab eodem. χί,ΰομαι, euro ; (2) satago ; (3) exsequias alicujus euro. 'Αλλ' ει' τ/ xyfat των πα,• τξώων αλφίτων, Arist. Nub. 106. Τίοτίξα ■ πάξ' ielv τ2 βίν χυ,οΌγΘ' ϊτ/ ; Soph. ΕΙ. 1341. "Έ,οιχας ν,μων ύΰίν χηδίο-θχι, Plat Ab eod. Hinc χν$ομίνΐή, part, pra?s. med. fem. gen. ΚΗ~Δ02, ios, ro, cura, solicitudo ; (2) moeror, luctus, molestia, asrumna, dam- num ; (3) exsequias, funus, parentalia, cura funeris ; (4) adfinitas ; (5) nuptiae. Hinc superlat. xyfos-os, ίο-τη, ιστον, cha- rissimus, cujus pra?cipue curam geri- mus. Hinc xydotrvvy, '/ις, y, mcestitia, diligentia. χϊ,ΰω, moerore adficio, ango, molestus sum; (2) la?do, noceo ; xyht, imperf. pro 'ixyli, angebat ; 'ixy^is, unde novum imperf. Ion. exy^frxov, χγ$ιο•χον• Άνίζα χ•/$ιι, Hsiod. Op. 362. "Oj τόζοκτιν Ixribt 5-ε»ί, II. 5, 404. A x%hof. xyoaixi, et dedit, JEol. pro xai tSaixi, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi ΰίδωμι. χνίωλος, •>ι, ov, solicitus, anxius. Α χηΰος. x -ήίΐα., et χΥ,ϊα, idem quod xrfiagia, Ar. Sch. χνϋάξίον, ts, το, idem quod ΚΗ'ΘΙΟΝ, ν, το, vasculum, in quod suffra- gia seu sortes conjiciebantur, scutella. χυ,χ, et ex, JEol. pro χα) ix. tmtiHi ctsi, Dor. pro χ») i'ixi. KHN χνιχαδίω, £, convicior, irrideo, Res. A χνιχάς. χνιχάζω, fut. afl-ai.idem et ab eod. χηχχς, ά^ος, i xai y, maledicus, convicia- tor ; (2) improbus. Α χαχος, malus. xyxao -μος, S, a, convicium, maledictum; (2) conviciorum ingestio. Α χηχάζω. ixihov, ν, το, gallula, parvula galla apud Suid. Dim. a xyxU• χΥ,χώοφόξος, 'a, gallam ferens, sc. arbor. A χτιχϊς et φίξοί. xyxii, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ixyxts, a χνιχίω. χ'/ιχις, ίίος, ft, nidor inaltumvelut saliens; (2) galla, quia e quercu quasi subito pro- siliit ; (3) fuligo, Msch. Agam. 969. A χ-ήχ'ιω, fut. Ίσω, cum saltu sursum feror. &xXacr qua? aures alicui mulcet. A xyhyTOify Steph. xy>.yrygiov, u, το, delinimentum ad aures permulcendas, seu animum capiendum. A xyXyTyyw, ία, ιον, mulcendi vim habens. x»Ajjt W , v, i, qui tumore scroti laborat, herniosus. A xfay. xykyTixos, y, ov, idem quod xyXyTygtos. xyXyT^ov, το pro xykyTyyov, Hes. χ'/ιλΊιτωξ, οξος, β, qui aures alicui permul- cet, delinitor. A xiXyca- xyλώόω, ω, maculo, labe fcedo. Οΰ ΰί/τμο7- triv ΰια τυραννίδας ΐίατίρχς IxyXiSuotrav ; Eur. Her. Fur. 1323. A xy^. Hinc χνλϊδωτος , y, ov, maculatus, labe fffidatus. ΚΗΑΓ2, /δβί, y, macula; (2) ulcus; (3) cicatrix ; (4) nasvus ; (5; probrum, ig- nominia. xykov, η, το, jaculum, sive telum ligneum. Α χχλον, lignum. »»ίλβί, y, ov, siccus, aridus, tostus. Α χχίω- ΧΫ,λόω, ω, f. ώσω, comburo ; (2) decipio ; (3) noceo ; (4) subagito ; (5) Hes. precor. Α χηλία], vel χyλός. ΚΗ'ΛΩΝ, οίνος, ο, machina hauriendae a- quae ; (2) equus admissarius. Hinc xyλώvi^ov, et χχλώνιον, ts, το, machina, cu- jus ope aqua hauritur, tolleno, ciconia. χνίλως-χ, tx, lupanaria, Lye. Eust. χφμαυτον, et meipsum, JEol. pro ii Ίμαυτόν• Κγιμί, et me, JEol. pro χα/ Ιμί. ■ KHMO'2, S, o, camus, capistrum; fiscella e vimine ; (2) cadus seu urna judiciaria. Hinc xy^oca, capistro, camum impono. χ'/ιμωο-ις, ίως, y, fiscella? seu cami imposi- tio. Ab eod. xyiv, et in, Mai. pro xa) iv• χήνιχυτοίς, et annis, pro χχ) ΙνιαυτοΊς. χγνος, ille, Ion. pro Ιχίίνος. KH~N202, a, Ό, census. Vox Lat. ΧΥ,νυγμχ, το, spectrum, umbra corporis, ties. KH'K» xyxh, y, larus, avis quaedam ; aliis fulica, quibusdam mergus. ( 315 ), KHP χήξχχ^ς, et repente, Dor. et JEol. pro jg ίξxίφvyς. χ$ομιν, 1. plur. a. 1. conj. Poet, pro x^w /κ.εν» a χχίω. χηταΊος, χ'ια, a~iov, hortensis ; xyxaia, α,ς, y, cepaea, herba portulacae similis, Diosc. Α χνιπος. xym, et dicebat, Mol. pro xai ιΐπί. xfaih et postquam, JEol. pro χα.) Ίπιΐ. xyxiia, ας, y, horti cultura. A xymvo). ΧΥΐπίίος, idem quod χηπκ,ϊος, Nic. xYitiiTx, etpostea, JEol. pro χα,) '(πάτα. χνίπίυμχ, το, horti cultura ; (2) hortus. xyvriuTw, 2, b, hortulanus, Ph. A xy πίύω. χηχιυτος, y, ov, hortensis, in horto satus. xyxiuco, f. ttio-ni, hortum colo ; (2) in horto sero. Αιδώς δε ποταμίχιοΊ xyxivu δζό- σοις, Eur. Hipp. 83. Α χύπος. xyx'thovi «, το, hortulus. A xytrfov. xyn'tov, ν, τβ, idem ; (2) tonsurae quoddam genus, quod xyitos etiam appellatur, Dim. a χηχος. xy■xoxόμyς, ts, β, qui quodam tonsura? ge- nere tondetur, Eust. χ'/ιτοχόμος, ts, Ό, hortorum curator, hortu- lanus. Ex xy -χος et χομίω, euro. KHTI02, a, b, hortus ; (2) flores, et fas- ciculi florum ; (3) pubes muliebris ; (4) tonsurae quoddam genus. xyru^ioi, ω, f. ytrai, hortum colo. xyrugixh, y, cv, ad hortulanum pertinens. A xyxneos, ν, Ό, hortorum custos, hortulanus. Ex xy -χος et %ξος , custos. χνχαΐζ/χος, y, ov, olitorius, Gl. V. A seq. χηκοϋζίς, S, β, hortulanus, olitor. Ex xy- •χος et Ζξχ, cura. KH'P, xyios, y, sors, fatum ; Κ^ζίς, Parcae; (2) fatum funesturn ; (3) fatum, mors ; (4) pestis ; (5) ealamitas, noxa ; (6) mor- bus. Sed xyg pro χίχξ, cor. χνξαγχϊις, b, picator doliorum, Man. xyqxivm, interimo, corrumpo, noceo; (2) pereo, quasi fatali necessitate. T/ xer\ S τίχνον, τάΐί χ'/ΐξχίνεις ; Eur. Hipp. 227. Α χί,ξ. «^«^iWiti, v, o, mortis propulsator. A χγιξ et άμύνω, arceo. χyξχvθtμov, α, το, erithace, herba. xyξxχxτyς, cerachates, achates ita dictus a cerino colore. Ex xyfa et ώχώτΐ}?, xyfiilxi, et χίΐξ tat, fasciae sepulchrales ; (2) fasciae lecti. A xfy. χ'ήξίλχιον, κ, το, medicamentum e cera et oleo, cui adfunditur et succus refrige- rans. Ex xy^ et 'ίλαιον, oliva. ΧΥιξίο-ιος, fatalis, noxius, Hes. A xyg. xy^iffffiQOpyiTos, ν, 6 xx) »;> fatis agitatus ; (2) quilethifero fato agitatur, quod fu- nesta fata afiferunt. Ex xye et φοξντός . xypvfe, χος, piscium genus, Strabo'. Vide χΫιρς• xyyaio), f. x, favos confingo, seu struo j (2) cerifico. Άλίβ-χοντχι δε τ5 ϊχξος, β- τχν xy^txivctv, Aristot. A xytfov. χύξίνθον, χ, το, cerinthum, flos asstivus. A xy&. t χνίζίνος, ivy, tvov, cereus. Ab eod. χγ\ιοίΐΗγις, ίος, b xx) y, favi speciem habens. Ex Χ'/Ιζιον et εΐϊοί. favus. Ab eod. xyqtov, χ, το, ι xypotTow, 5, b xx) y, qui favos conficit. Ex xygtov et ποάω. ΧΥίξις, ιδος, y, piscis quidam, Athen. xyξtτyς,^t, ό, scil. λίθος, cerites, gemma. ΧΥ,ριτζίΟΥ,ς, ίος, b xx) y, qui una cum lethi- fero fato alitur, qui inter duras miserias educatur, Hesiod. Ex χγ)ξ et τξίφω. χνζίφατος, u, b xa) y, qui morbo tatali de- cessit, fato decedens. Ex xyg et qxu, occido. χνξΐώδης, ts, cerae similis colore et odore, Em. xygoyovix, ας, y, cera? generatio. Ex ytty. xygoy^xqia), S>, f. ν,ιτω, ceris pingo. xypoygxQtx, ας, y, pictura, qua? ceris fit. A χηξογξάφος, a, b xai y, qui cera seu ceris pingit. Ex xyg>s et γξάφω. xygol'iTYu, b, idem quod χγ,ξόδίτίς, Eur. ' xypohi -τος, ts, Ό χα) y, cera ligatus, cera compactus. Ex χΥ,ξί,ς et δετοί, ligatus. ΧΆξοδομίω, ex cera asdifico, cereas a?des struo. Ex χγ,ζος et δίμω. xy^o^xo-xv, ace. sing. pra?s. part. act. f. g• χΥ,ζοειΰΥ,ς, ίος, b xx) y, qui cera? forma est, cera? similis. Ex χηξίς et εΓδβί- χηςόΰι, adv. corde, ex animo. A *ig. ΚΗΡ ΚΙΔ ΚΙΛ xv/eotretyzs, %os% β χα) f), e cera compactus. Ex κ,'ΐξΐς et tryyvu^pango. xvieoviiyiov, u, το, candelabrum ubi cerei depanguntur. Ex iisd. χγίξόπισσον, ν, το, maltha, Gl. V. emplas- trum unguentum e cera et pice, quo splenium illinitur ; (2) splenium tali un- guento illitum. Ex x^bs et πίσσα.. χγιΐοπλχζ-ίω, ω, f. γ)σω, ex cera vel in cera fingo ; (2) ceras fingo. A χνίξοπλά?*!!, st,b, qui e cera imagines fin- git. Ex ζν,ξοί et t\a.s"ii' χνιφχλατος, ν, b xx) »,. e cera formatus, cereii6, cera compactus, JEsch. Ex iisd. χνξοχαίω, ceram gigno ; de "apibus. χτίξοτύλΆί, *, b, cerarius, Gl. V. Ex xv>• ξβί et πωλίω. ΚΗΡΟ'Σ,ίτ, e, cera. χνίξος, it, bv, tenuis, macilentus, Hes. χνίξοτέχνης, u, b, idem quod χηξοπλχςΎΐς• χνίξοτςίφγ,ς, ϊς, qui inter miserias educatur, miseriis innutritus. χνιςοτξόφος, ν, b χα) f), lethum seu mortem adferens, lethifer, mortifer ; (2) ceram alens. Ex χν,ξ, mors, vel xvigbs et τξί• φω. χνίξολχος, *?, Ό χα) fi, ad fatum lethiferum trahens, ad funestum fatum rapiens. Ex seiej et 'ίλχω, traho. χγ,ξοφορίω, favos fero. Ex xy\pos et φίξω. χγ^οχιτων, ωνος, ό χα) ft, cerea veste indu- tus. χνίξοχξω;, Ztos, b χα) f\, qui cerino colore est, Ath. χνίξοχυτίω, ceram fundo, liquefacio; (2) facile fingo. χηζόχντβ;, u, ο χχ) fi, e cera fusa factus, Epith. picturae. Ex xyjpos et χύω. χγ,ίόω, incero, cera obduco, cera circum- lino ; (2) laedo, vitio. Α xyipos, vel χϋ\ρ. KHPY'BIA, ta, folliculi fabarum. χηρνγμχ, xtos, το, praeconium, h. e. actio praeconis, et id quod per praeconem pro- nunciatur, edicitur ; (2) in sacris est doe- trina, institutio. Α χγ\ςίισσω. χίξύχχινχ, f>, praeconissa, Ar. χηζνχίία, ας, fi, prseconis munus ; (2) mer- ces, quae datur praeconi. Α χηξυξ. χν,ζύχαον, ν, το, caduceus; (2) prasmium quod datur praeconi quidpiam nuncianti, aut vendenti. Ab eod. χνίξυκιιος, tix, uov, ad praeconem pertinens. χνίξύχίυμα, α,τος, το, praeconium. χηξύχίνσΐί, t&>;, fi, munus praeconis seu ca- duceatoris ; (2) merces, quae datur prae- coni venditionis seu auctionis nomine. χ'ήρυχίυηχος, y, bv, praedicatorius, ad prae- dicandum pertinens. A χΥίξυκιύω, fut. ιΰσω, munus praeconis obeo. Τα, δ! τοιαύτα, χξνι xmvxtvuv, offit ανοιχ- τοί, Eur. Tro. 783. A χί,ςυξ. xrgvxiv/t paSdos, virga Mercurii, caduceus, Suid. xvipyxixbs, ν), ov, idem quod xv,gCxuos. χ'/ιξύχιον, ν, το, caduceus. Α χηξυξ. χνξυχιοφόξος,ν, b, caducifer, Gl. V. Α χη• ςύχιον et φίξαι. χν,ξυχτνις, 2, ο, praedicator, Gl. V. Α χη• ξύσσω- KH'PTS, ϋχος, β, praeco, caduceator ; (2) nomen ministri sacrorum, apud Atheni- enses, quos Diodorus comparat JEgypti- orum pastophoris ; (θ) sacerdotes ipsi et quidem principes apud Corinthios ; (4) in Lib. Sacris, doctor religionis Chris- tianas; (5) piscis quidam, murex; (6) avis qujedam, et quidem, ut nonnulli putant, gallus gallinaceus. χτίξύξαί, aqr. 1. part. act. verbi χ^ξίσσω. χνξύξχτί, 2. plur. aor. 1. ind. act. xrjey\is, tais, fi, prasconium, praedicatio, Gl. V. A χν,ζύσσω, vel χ^ζίτται, f. %a>, praedico, prae- conio promulgo ; praeconio convoco ; (2) praeconis voce edico ; (3) prfficonis voci subjicio, per praeconem vendo ; (4) di- vulgo; (5) invoco; (6) in Lib. Sacris, doceo. Ονο ΎίαΖλοξ χχξύσσυ. Act. 19, 13. "Οτν lav χνίξυχθνί το thayyjUov, Matt. 26, 13. Kw νξάτω μνι ahixiiv μη• i'tva TYiv ayu'av, Xen. Α χί,ξυξ. χνΐξυχθίί,3. sing. aor. 1. conj. pass. χνςω, gen. sing. Dor. pro »?jgS, a χ^ξόζ. XYiP&tr,i, ιος, b xxi 'h, cerinus, cereus, ce- ram referens. Α χ^ίς. χνιςωμ», α,τος, το, ceroma, tabula cerata, in qua ohm scribebatur ; (2) ceratura ; (3) unguentum ex oleo et cera, A *«- gear* χΥίξαματιχΙξ, ^, ov, ceromatlcus, ceromate unctus. Α χήξαιμχ.• χνίξωμαηρία, S, β, qui ceromate ahquem ungit. Ab eod. χνξ&ιν. ωνος, alveus, in quo apes favos et mella faciunt, Em. Α χ'ήζός. ΧΥ,ξωτις, ίως, ή, materia cerae. Α κ*ΐξόω• χΥ,ξωτοί, ti, ov, ceratus, cera obductus, fu- catus. Ab eod. χντίίχ, ας, ν), cetorum captura. Α χ^ς. χνιταος, ύχ, uov, cetaceus ; (2) magnus. χγιτ' /jvvi, vis, f» navigium ceti instar, Hes. χ'/ιτόδοξπος, ov, balamis pabulum praebens. χ'/)τοφ6νος, ov, balamas occidens. Α φίνω. KH~T02, us, eontr. χίτχς, το, cetos, ce- tus, bellua marina, balaena ; (2) signum coeleste. x' /ιτώίγ,ί, ios, Ό xxi 'h, cetaceus, e cetorum genere. Α χϊτος. Unde ΧΊήτίίΐς, άασσχ, ωίν, χ'/ιτώίσσα, Lacedsemo- nis Epitheton, ob magnitudinem, //. 2, 581. κητωος, ώχ, ωον, cetaceus. Ab eod. xyS, et bene, Mol. pro xxi tu. χγφ' 'ότι, Mol. pro- χα) tTn, 'ότι. χγ,φχ, et dicebat, Do?: et JEol. pro xxi '*?"• , ΚΗΦΗ Ν, ν,νο;, ο, fucus, apum genus. χΥίφΫ,νιον, το, parvus fucus, foetus fuci,D?jM. χγ<ρθχ, Mol. Dor. et Ion. pro χχ) Υ,φθ'ή, 3. sing. aor. 1. ind. pass, ab αττω. χΥίφΥ,νώΰτις, ις, fuco similis, rapax. xYtuh'/ii, ιος, β χα) yi, bene olens, fragrans, proprie ex suffitu vel aromatibus crema- tis. Α χαίω, uro. χΥΐώΐΐζ, ώισσχ, Stv, idem et ab eod. χιζίνιλύχ, xs, fi, scoria; admixtio, adulter- atio, qua; fit scoriae admixtione ; (2) quaavis adulteratio sive corruptela. χιζίτηλίυμχ, χτος, το, cui scoria admixta est, adulteratum ; (2) adulteratio. A χιζΰνιλ'ύω, fut. ίύσω, scoriam admisceo, a- dultero ; (2) corrumpo, depravo. K;£- (ΪΥίλίύαν τα νομίσματα, Aristot. Et/ tSt' Ιχιζ^Υίλίυσχς, Ί'ν' χκνσαι S -ίλω, Eur. Bac. 475. Α χΙζ^Υ,λος. χιζΰηλίχ, a;, y>, vitium metalli non satis a scoria defaecati ; (2) scoria, metallorum fasx ; (3) improbitas, depravatio. Ab eod. Hinc χιζίνιλιάω, palleo, proprie, ut aurum adul- teratum. Κιξΰηλιχν νπο λιμϊί, Aristot. A ΚΓΒΔΗΑ02, χ, β xx) v>, cui scoria admix- ta est, non satis purgatus a faecibus j (2) non sincerus, fucatus, adulterinus. ΚΓΒΙ2ΙΣ, et χίζυσις, ιως, y„ pera, saccu- lus. Vox Cypria. ΚΙΒΩ'ΡΙΟΝ, n, το, fructus fabae -Egypti- aeae ; (2) poculi genus ; (3) proprie lo- culus fabae ; (4) vasis genus, quibus al- taria ornantur. χιζώτιον, ν, το, arcula, capsula, scriniolum, Dim. a χιζωτίς. χιζωτοποιο;, S, ό xx) yi, qui areas seu cistas conficit, arcarum fabricator. Ex χιζω- τος et ποιίω• ΚΙΒΩΤΌ" 2, 5, ο, area, cista,- capsa. χιγχλίζω, fut. ίσω, imitor xiyxXov, seu cre- bro motu corporis motacillam imitor ; (2) crebro motu agito. ES vtoxa xiyxXl- ζιυ, Theocr. 5, 117. Α χίγχλοί. xiyxXis, ίίος, y, cancelli, porta cancellata, valvae canceUatae, Gl. V. xiyxX)s, tran- senna. xiyxXwi;, (as, yi, crebra et levis agitatio, succussio. Α χιγχλίζω. χιγχλισμος, S, ό, idem et ab eod. ΚΓΓΚΛ02, «, b, avis quaedam, cinclusseu motacilla. χίΐχζος, ό, nummi genus, Poll. ΚΙΆΑΡΙ2, ιως, ή, cidaris, pileus regius Persicus j (2) genus saltationis apud Ar- cadas. χώχφώαν, malitiose et vafre agere, more scilicet vulpino, Hes. Α χιΰχφη. ΚΙΔΑ'ΦΗ, γ,ς, y„ vulpes, Hes. χώάφιος, fraudulentus, astutus, dolosus vulpis instar, Hes. Α χιΰάφ?]. χίΐαφοζ, vulpes, Hes. (2) dolosus, Hes. χϊΐναμαι, dissipor, dispergor, diffundor ; ixilvxTo, imperf. spargebatur. 'HJbs μ\ν χξοχόπίπλοξ ϊχίΐνχτο πασαν 'or' αϊχν, II. 8, 1. ''"Ημο; \χ "διίπνων 'ύπνος Ϋ)1υ; Ιπ' οσ• σοις xihvxTxi, Eur. Hec. 903. A seq. χΊΙν/ιμι, dispergo, dissipo. Α χιδάω. xii, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro txn, a χίω, Κιθχΐξύνιαί, Cithaeronius, Ar. ( 316 ) ΚΙΘΑ'ΡΑ, as, yi, cithara ; (2) .superior• pars thoracis ad jugulum, Hipp. χιθαξαοιδος, 5, ό, citharcedus, χιΟαξαοώότα. ros, Aristoph. fidicen peritissimus. Ex χιθάςχ et «.οιΐός. χιθάξίζί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ιχιθάξίζι, a χιθχξίζω, f. ίσω, cithara cano ; χιθχξίξομχι, cithara mihi canitur, cithara aures meae personant ; το χιθχξΐξόμενον, quod cithara canitur. Φωνν,ν ΐηχχσα χιθχξω^ων χιθα- ζιζόντων ev τα7( χιθάξαίί αϊτών, Apoc 14, 2. Τίως γνωσθησίτχι το αίλύμίνον y το χιθχξΐζόμίνον, 1 Cor. 14, 7. Α χιθάςχ. χιθάξίσν, α, το, parva cithara, Dim. a xr θάξα. χίθχξΐ;, ίως, yi, cithara, ars canendi citha- ra,' lyra proprie, ut placet Gramm. χιθάςισίί, ιως, yi, citharae pulsatio, cithara; cantus. Α χιθαξίξω- Unde et χιθάξίσμχ, ατός, το, cithara; pulsata; so- nus. χιθχξίσμος, ό, idem quod χιθάξίσμα, Call. χιθαξίς-'ίιξίος, ία, ιον, ad citharam pertinens, quo citharae accinitur. Ab eod. χιθχξίς-ϊ-,ς, S, b, citharista, qui cithara ca- nit ; (2) dicitur tamen et pro citharaedo. χιθχξίπχος, yj, ev, ad citharistam perti- nens ; (2) peritus pulsandi citharam. Hinc et ή χιθχξΐ^ιχ^, vis, sc. te^hj, peri- tia canendi cithara. Α χιθχρι$-ίις• χιθχξίΓξία, χς, yi, citharistria, femina, quas cithara canit. Ab eod. . χιθαξίς-υς, ύος, ή, ars pulsandi citharam, ars canendi cithara. Α χιθαξίζω. χίθαξος, a, b, thorax, pectus ; (2) citharus, piscis quidam, fidicula. Α χιΟάςχ. χιθαξωΰίω, ω, fut. 'ίισω, cithara cano. χιθαξ'ωΐία, ας, ή, citharae cantus, citharce- dica modulatio. χιθχξωΰιχος, yi, bv, citharoedious, citharas acebmmodus. A χιθχξωΰος, S, b, citharcedus, qui cithara ca- nit,' qui citharam pulsans simul voce ac- cinit. Ex xjuxqa et φδος, cantor. χιθων, ωνος, b, Ion. pro χιτων, tunica. χιχάμον, το, oleris genus, Nic. KTK1, (ως. το, cici, arbor quaedam; (2) genus olei. Hinc xixivos, ivYi, ivov, ut χΊχινον ίλαιον, oleum cicinum, sive ex fructu arboris praedictae factum. xixivos, b, idem quod xixiwos, Theoc. ΚΓΚΙΝΝ02, », Ό, cincinnus, cirrus, cri- nis intortus. KIKKABAY", vox clamantium noctua- rum, Sch. Aristoph. χιχχχζγι, vis, v,, noctua, Sch. Aristoph. χιχΧν,σχνσ' pro χιχ\γισχασχ, vocans, praes. part. act. f. g. verbi χιχλί,σχω. χιχλνισχω, voco, accerso ; (2; appello, no- mino ; (3) convoco. 'ΎψιμίοΌντα μ\ν &ίων 2,γ,να τύςχννον Is χοςον πξωτχ μίγοίν χιχλνισχω, Arist. Nub. 564. Α χαλί*. χιχλισμκ, 5. β, risus, cachinnus, Hes. pro xιyxλισμόs• χιχξάω, ώ\ misceo. Α χιςάν. χιχυμις, ihos, v„ noctua. Α χιχχχζχΰ. χιχυμώσσαν, vel χιχυμώτπιν, caecutire, de- bili esse visu, ut noctuae interdiu, Suid. Hes. Α χίχυμκ. ΚΓΚΤ2, vos, yi, vis, vires, robur. χιχΰω, valeo, viribus polleo, accelero, pro- pero, festino, Suid. Α χίχυς. KiXixuos, tia, uov, pertinens ad Cilices. Κιλικία, us, vi, Cihcia, regio Asia; Mi- noris. χιλικίζω, fut. ίσω, Cilices imitor ; (2) cum Cilicibus facio ; (3) sum improbus et truculentus, ut Cilix. Α Κ/λ;|. χιλίκιον, ν, το, cilicium, vestis ex villis hircorum. Α Κιλίχιος. Κιλίχιος, ίχ, ιον, Cilicius. Α Κίλιξ. χιλιχισμος, S, b, caedes ex temulentia pa- trata, Suid. Α χιλιχίζω. Κιλίχισσα, sjj, ν], quae est e Cilicia. Α Κί- λιξ. ΚΓΛΙΗ, ιχος, b, Cilix, Cilicia oriundus; (2) Cilicius ; (3) filius Phoenicis, a quo genti et regioni nomen inditum putatur. χιλλχχτΥ,ξ, ν]ξβς, b, agaso, Pollux. Ex χίλ• λος et 'άγω. ΚΙΛΛΙΈΑΝΤΕ2, ων, ci, ligna tribus suf- fulta cruribus, quibus clypei imponeban- tur ab iis, qui quiescere volebant a belli laboribus; tripodes. χίλλιος, ία, ιον, asininus ; (2) fuscus. A ΚΓΛΛ02, v, b, asinus, apud Dores, Poll. χιμχζΐί, f\, genus, quercus, ap. Sch, Theoc KIN KIP KIX χίμζιια, et χιμζίχαα, r„ sordes, avaritia sordida. Α χιμζος, vel χίμζιξ. KIMBE'PINON, tt, το, vestimenti genus, Suid. At Hes. χιμζψχίν• _ χιμζιύω, fut. ιύσω, eo, iter facio, Em. Kl'MBHS, χοί, Ό, animalculum e vespa- rum vel apum genere ; (2) sordidus, ni- mis parous, avarus et nimis tenax. χίμζιξ, ικοί, ό, idem quod χίμζηξ. χίμυνΰις, pro xdu.ivhis, Sch. Ar. χιμωλίχ, yVt, terra e monte Cimolo effossa, Candida alia, seu creta, alia ad purpuram colore accedens. KINA*BPA, as, v, canum cibus ; (2) foe- tor, quem alas caprarum reddunt ; (3) foetor quivis. χινχζξάω, ω, oleo, fceteo, et quidem hirci- num quid. ΑΊγων τι χινχζξώντων μίλι), Arist. Plut. 294. Α χινάζξχ. χινάζξ'.υμα, «τβ?, το, purgamentum foe- tens, Hes. Quasi a χιναζξΐύω, quod est a χινάζξχ. xivxhov, a, το, vulpecula, Suid. Dim. a ΚΓΝΑΔ02, ft, 6, vel us, το, vulpes, Soph. Aj. 103. (2) homo vafer et versutus, vul- pina mente praaditus, Theocr. Id. 5, 25. χινχϋίξω, mqveo; (2) exili voce lamentor, apud Hes. Α χινίω. Hinc χινάθισμα, »τοί, το, motus, strepitus mul- titudinis congregate, JEsch. Pr. 124. χιναώία, ets, v, cinaedica impuritas. Α χί• vxihos• χινχιδίζομχι, fut. ίσομχι, ciniedice me ge- ro, impuritate cinaedos imitor. Ab eod. Hinc xivaihtov, to, Hes. $ Ί'νγξ, motacilla. χιναίδισμχ, xros, το, obsccenitas cinaedica. χινχώολογίω, obscoene loquor. A χιναιίολόγοί, u, Ό χα.) it, turpiloquus, cinae- dico sermone utens. Ex xUaihos et λε- xivxiios, u, i, cinaedus, pathicus, mollis, puer meritorius ; Ph. xUxihos, eviratus. Ex χινίω et α/δώί, vel xibOToy. χιναιίώΐν,ς, is, cinasdicus. χινάμωμον, α, το, vide χιννάμωμον, Dion. χινάξχ, as, 'h, carduus, carex, Gl. V. Vid. χυνάξχ• χινίαλισμος, S, i, lusus, qui fit paxillis. Poll, cujus Ed. Νου. χννΰχλισμός- A Κΐ'ΝΔΑΛΟΣ, n, ό, clavus, paxillus, Poll. in Ed. Νου. χΰνίχλα et χύνδαλοι. χίνίχξ, xxos, ό xxt it, agilis, qui facile hue illuc movetur, Hes. Α χινίω. χινΰύνωμχ, xtos, to, facinus audax; (2) periclitatio. Α χινίυνιύω. xivdunuTios, tx- ion, periclitandus. Ab eod. xtvlvviwriis, S, β, periclitator, qui periclitari solet. Ab eod. Hinc χινΉυνιυτιχος , *>, ov, qui se offert periculis. χινΰυνίύω, fut. ιύσω, in periculum conjicio, periclitor, in periculo sum ; (2) pericu- lum• adeo vel suscipio ; (3) dimico ; (4) periclitor capite, reus sum ; (5) videor. Κινΰυνίύιιν tvis χξζ^,τΐ) πολιι' ««/, ύχίξ Titos• Ήμ,ίΤί,χινδυνίύομιν πασαν ωξαν, 1 Cor. 15, o0. ' Ω,ν 'ίσον τι χχίχομίν, xxt οχοτίζαι; tg-xi, iv χΐν,λω xiv$vvluiTXi,Thuc. lib. 1, 78. A ΚΙ'ΝΔΥΝΟΣ, u, ό, periculum, discrimen. xivhwtihr.s, ιος, β xx) it, periculosus. χινιίσθω, 3. sing, praes. imper. pass, verbi χινίω- xmZ, 2. sing. pr. imp. med. Dor. pro xivg. ΚΙΝΕΏ, ω Λ fut. foot, moveo ; (2) moveo loco ; (3) agito, quatio ; (4) permoveo, excito, incito; (Sj initium facio, inci. pio, v. c. cantum ; (6) sumo, attingo, v. c. pecuniam ; (7) subigo, sc. fcem. (8) muto, abrogo; (9) χιηιο -Qxi dicuntur, qui appetitu alicujus rei moventer; item (10) qui in aliqua re sunt studiosi et in- dustrii, &c. M>j S-iSiv xim φξίι /xs ΰίΐνχς, Arist. Αυ. 1243^ KixU -ήτχι Γζχτος,• Eur. Bhes. 89. KivSvTis τας χίφχλχς χυτών, Matt. 27, 39. Έν χϋτω γχζ ξωμίν, χχι x,vfaidx,Aci.n,28. χΜτιϋμος, £» ό» motus. Α χινία• χίννβζον, ν, το, tudicula, instrumentum tinctorum, quo pannos inficiendos de- mergunt versantque, Poll. • Α χιν'ω. χίνκμχ, xtos, το, motus, motio, commo- tio, qua aliquid movetur ; (2) inceptum, institutum, apud Plut. Ab eod. xi*r,us, •xxia.vxs μίλπαν, id. Ion. 939. xXoiit, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ixXecii, a χΧχίω. xXcifiis, claves, Dor. pro xXtTSif . ■ χΧκίοΐδ-α, part. act. f. g. Dor. pro xXetiso-x. χΧχίοισ-θχ, 2. sing, prajs. opt. act. JEol. pro xXctiots• xXeug-jev, claustrum, Dor. et Mol. pro χΧίΤθζβν, Pind. ΚΛΑΓΩ, Att. χχάω, lacrimor, fleo, ploro, ejulo ; (2) deploro, defleo ; (3) do poenas, vapulo, f. zXctvtrm, χΧχυσομχι, et xXatr)• σω, xXaviffu. Ktivvs ^s χΧχίω βνμφοξόΐ χΐχξημ,ίνίίς, Eur. Med. 347. _ ΚΧχίνό•' άδελ'^^ν, id. Or. 61. Kxx'/js ωδΤνος ϊχΧαυ- ffi /3«£βί, Lye. 477. Ο'ιχίτχι δ' ΙχΧχίομίν Μ#ποινα.ν, Eur. Ale. 758. KAA'MBOS, ί), ev, mutilatus. ΚΛΑ'ΝΙΟΝ, n, το, armilla. χΧχξ, axes, τ], clavis. Vox Dorica a χΧι',ω. χλοίξω, fut. 1. ind. act. Dor. pro χΧίίο-ω, a χΧ'/ΐ'ιζύΐ. xXxtrai, Siv, «/', gralke ; (2) lignei calcei quivis. Ex Lat. clava. xXxxus , a. 2. part. pass, verbi xXiiru t seu χΧίπτω. κXotξeveμύIs, ace. plur. Dor. pro χΧ'/^ονό• μ*5. χΧάξ&ΗΤΐ, 3. sing. aor. 1. indie, act. Ion. et Dor. pro ΙχΧήξωβ-ι, a χΧτ,ξ όω. χΧάα -ets, a. 1. part. act. verbi χΧ&,ω- xXetotiite-vis, gen. sing. a. 1. part. pass. f. g. χΧχο-ιζώΧχξ, axes, Ό χα) τ\, glebas frangens. Ex xXxns et βώχχξ, gleba. xXairts, i®s, -h, fractio; (2) fractura; (3) putatio vitium. Α χχάω. χΧά,σμ,χ, etTos, τβ, fragmentum, frustum defractum. Ab eod. xXetracu, ω, f. r,troi t sarmenta defringo vel amputo; (2) frango. Βαλψ ζ-κτηο-ίΚι xeii xeoiTviyvs xXag-'Wus, Arist. Eq. 166. Ab eodem. xXafYiyev, α, το, frangibulum. Ab eod. zXafvis, ν, b, qui frangit, fractor ; (2) qui vites ampiitat Ab eod. xXecffS, fut. 1. ind. act. Dor. pro xXtltru, a χΧίίω. KXxuSyi, y,s, τ), Clauda. Nomen insula?. KXetvViu, ets, τ), Claudia. Nomen mulieris Latinum. χΧαυθμοντι, v,s, τ), ejulatus, ploratus. A χΧχυθμών. zXotv8pA>s, S, i, fletus, ploratus. A xXuim. χΧαχιθμυξίζοο, et χΧΒΐυθμυξίζομοιι, fleo, va- gio. A xXav$pJ>s. Hinc χΧχυϋμυξίβ•^, S, e, ejulatUs, va.gitus. χΧκυΰμάιΙ'κ, ios, ο x«a 'h, qui cum fletu fit, flebilis. Α χλχνθμός- χΧχυθμών, Sves, e, locus flentium, seu fle- tus ; (2) fletus. Α χΧαίω- Unde et χΧχυμχ, xtos, to, ploratus, ejulatus. χΧαυμοντι, t]s, 'h, fletus. Ab eod. χΧχυο-άο'χω, fleo, ejulo. Ab eod. χΧαυο-ίϊτχι, 3. sing. f. 1. ind. med. Dor. pro xXxvjrirat a χΧχΙω. χΧχύβ -irt, 2. plur. f. 1. ind. act. xXautriaoj, ω, plorare cupio. ΆΧΧα Ιητα το 3-ueiov φθιγγόμινον xXXois xXxuirix, A- rist. Plut. 1099. Α χΧχίω. χΧχυο -iytXus, ares, ό. fletus cum risu per- mixtus, lacrima? risui intermixtaj. Ex xXx\jffls et yiXas• χΧαυ<τίμχχο5, ev, in pugna plorans, timi- dus. Ex μάχρ. χΧχύιτιμος, flebihs, Gl. V. Α χΧχίω. χΧχυ$•7ιξ, β, plorator, Man.• Α χλχίαι. xXxvs-ixos, *), ov, idem quod χΧχυτος. χΧχυα-ω, f. 1. ind. act. Dor. pro χΧαύσω, a χΧχίω• »λ«οτβί, τ), ev, lacrimabilis. Ab eod. xXaai, lachrimor, ploro, ejulo, Att. pro χΧχίω. ΚΛΑΏ, f. xo-oj, frango; xXxo-Qiis, aor. 1. pass. χίχΧχο•μίνο$, perf. pass, fractus. Xgunec, μηΧχ xkxffxs, Epigr. "Οτε τ»? τιίντί «.ejus txXxtrx, Marc. 8, 19. xXitivos, τ), ov, inclytus, illustris, celeber, Hes. Α χΧίίω, celebro. x7.ii.vvos, inclytus, celeber,. pro xXuves• zXi'/jhm, ovos, e, omen, prasdictio, oracu- lum. A xXios,fama, χΧιθίιο -trai, 3. sing. fut. 1. ind. pass, per Sync, pro χαΧφ/ιο-ίτχι, a χχΧίω. xXuVtev, u, το, clavicula, parva clavis, Dim. a xXus, clavis. xXuhoxeies, S, a, claustrarius, Gl. V. Ex xXiis et ίτοήω. xXiihvxos, α, β xxi τ), clavem habens, cla- viger. Ex xXiis et \χω. χΧίώοφυΧχξ, axes, b xai τ), custos clavium, aBdituus. Ex xXus et φύΧαξ. xXiihoo), ω, f ώο"ω, claudo, obsero j clathro, Gl. V. A xXiis- Hinc ( 318 ) χΧίΐΰωμα, xtos, to, obseramentum, sera. xXiihucis, io>s, τ], obseratio. Ab eod. xXiiiTt, 2. plur. prass. imper. verbi χΧι',ω. χΧίΐζω, fat. ίο-ω, celebro. A xx{ies- χΧι:θξίχ, as, 'h, rima janua?, Gl. V. xX U - θξίχ, rima. Α χΧύω. Hinc χΧίΐθξΐώ'δ'κ, tos, β xxi τι, rimosus, Gl. V. χΧΐϊθξον, ν, το, claustrum, sera; (2) cla- thriim. Ab eod. κΧιιθζοπβΜ,-ν, e, claustrarius, Gl. V. Ex χΧι7θξθν et fretioj. xXtmos, inclytus, celeber, Hes. A xXtiu. χΧιιννύω, claudo. Α χΧύω. xXavbs, τι, ov, inclytus, Celebris. χΧί'ιξαι, aor. 1. inf. act. Dor. pro xXutrxt, a χΧίίω. χΧί'ιομαι, Poet, pro χΧίβμαι. xXiios, pro xXies, gloria. xXutss, furatus, pass. χιχΧιμ- μίνθ5, surreptus ; zXxxus, aor. 2. decep- tus. a 0^xωs Χόγω xXinTovrts vihuxv φάτιν αίξωμίν auToTs, 'dolum verbis struentes, &c. Soph. El. 56. E< μτ) τω χξόνω χικ- χίμμίθα, pra? senio deliramus, id. Ant. ΚΛΗ ] μγ, ξυμφΰξα,ι zXizmri μι, fallant, ich. 247. 692. Ε, id. Track xXctas, το, mons altus, jugum, ap. Lye, *λε•φαί, aor. 1. part. act. χλί-ΐ/ίχμζοι, carminis genus apud Alcma- nera, Hes. At Polluci xXi^'a^Qos, in - ter instrumenta musica quae pulsantur. xXi-i,ly&u*s, β, idem quod χλίψίννμφος, Sibyl. χλιψιμχΊος, a'ia, a7ov, furtivus, furto abla- tus. Α χΧίπτω• χλίψίνοβς, contr. xXi-^Uvs, ν, β χα) τ), aliud in pectore clausum habens, aliud in lin- gua promptum,.qui aliud mente occulit quam loquitur. Ex χλίπτω et wag ■ ζλΐψίνυμφος, τ), clandestinas nuptias fa- ciens. ^ χλίψιποτίω, S, parce bibendo compotorem fallo, Suid. A «λε-φίτότ' /ji, ν, β, apud Suid. sine exposi- tione ; forte, qui fallaciter potat. Ex χΧίττω et jrsTiji. χΧί^Ί'ρρυτος, ν, ο χα) τ], furtim et per oc- cultos meatus fluens, ut Athenis aquae fontis Clepsydrae, Hes. Ex χΧίπτω et ρύω. χλνφιτόχβί, ν, ο χα) ν), clam pariens. χΧιψίφξων, ever, i χα) t), versutus, deci- piens, animum occultans. A φξγ]ν. χλϊφίχολοί, ν, Ό χα) t), bilem occultans, bilem seu iram occultam habens. A χβλ??. χ>Λ•φίχωλοί> claudicationem occultans. χΧί-^ίΙξΑ, as, τ), clepsydra ; (2) fons qui- dam Athenis. Ex χχίττω et ϋΰωξ. χλϊψύΰξίον, το, parva clepeydra, Philostr. ΚΛΕΩΝΓΑ, as, τ), cleonia, quibusdam helenium herba. xXy^yiv, adv. nominatim. Α χαλίω. > xXyi&cvas τι 7>ν<τχρΊτους ίγνώριο'' αυτοϊς, JEsch.Prom. V. 495. χΧνίδονία, idem quod seq. (2) infamia noto ; dicteriis incesso. ΚΧτιΰοννμΑΐ, ap. Eur. χλγιδονίζομΑΐ, fut. ίσομχι, ominor. A xXy Sm. χλγιδόνΗτμΑ, Ατοί, το, augurium, omen, quod capitur e re aliqua. Α χΧγ^ονίζο- μαι. χλγιδονιιτμοί, ν, ό, ominatio, divinatic, au- gurium. Ab eod. xXyio~os, v, e, acervus, Hes. Sed το χλ^δοί» us, sepes, seu transtra, Ern. χΧ'/$νχίω, claves habeo; (2) sacerdos sum. Εχ^λιίί et Ιχ«. xXvihvxest β χα) τι, aedituus, 2Esch. χλιδών, όνο;, r„ fama, rumor; (2) omen, quod per vocem fiebat, divinatio ; (3) ar- milla. Α χΧρζω. xXyuv, praes. infin. act. Ion. pro xXtiuv, a χΧύω. χΧτίζω, fut. fat», claudo ; (2) celebro ; (3) voco. Pro χλτίΐζω, a χΧιίω, claudo, vel celebro. Πάλ«<, ιγχΧαι hij τ^νδ Ιγω zXrf- ζω πάλιν, Arist. Αν. 927. Τάν Atos χό• fotv χλνίϋ-ωμΐν" Αξτίμιν, Eur. Iph. in Au. 374. Τ2δε χΧτ,ζίτΑΐ tatt)?, id. Iph. in Taur. 920. χΧτ,τι^ών, 6vos, v, fama, rumor. χλνβίν, aor. Impart, pass. χλτίθίντοί, voc'ati, gen. sing. aor. 1. part. pass, per Sync, pro xxXvfiivTos , a χχλίω. xXvfiyst 2. sing. aor. 1. conj. pass. χλνθίιο-ομΑΐ, vocabor, f. Γ. ind. pass. χλν,θξ-η, vis, r), Ion. pro χΧγ]θςχ, as, v, alnus. A χΧάω, frango. χλγ,Βζον, ν, το, claustrum, sera, repagulum. Α χλίίω, claudo. χΧϊθξος, v, τ), alnus. A χΧάω, frango. χλτβω, aor. 1. conj. pass, vefbi χάλίω. χλιδών, pro xXviiav, Horn. χλν,ΪΖω, fut. ία-ω, claudo ; (2) celebro ; (3) commemoro ; (4) voco, appello. Τω μϊν ο 5*§β6τ»)λώτ«ί 3•<*τ£ξ ίχΧτϊιζίτο, Eur. Or. 1380. Α χλίίω, claudo, vel celebro. x\-(?ts, ihog, τ), Ion. pro xXt)s, clavis. Vide x>js. xXvi'ta-Ai, aor. 1. inf. act. verbi χλψξω. xMiros, ν, ov, clausus, qui claudi potest. Α χλ-ήΐζω, claudo. χλνμΑ, atos, το, palmes, sarmentum ; fla- gellum vitigineum, virga vitea ; (2) -vi- tis, i. e. centurionatus, quia virga vitea insigne centurionum erat. Α χΚ&,ω, frango. χλτιματιχο;, 'i, ov, pampineus. Α χλημΑ. xXy^anves, /vjj, ivov, sarmentitius, e sar- rnentis factus. A xXy]ua. χλνμάτιον, ν, το, viticula, sarmentulum, flagellulum. Dim. ab eod. imper. act. ΚΛΗ xX*ifiutr){, fits, *i, xXv^ATihtst vinca per- vmca, lierbae, quae emittunt χΧν,μΑΤΑ, flagella vi t igineis flagellis similia. Angl. periwinkle. Ab eod. χΧΥΐμχτϊτκ, sarmentaria•, herba. xX^Arous, itriTA, εν, sarmentitius, Nic. xX7iicATOjhr,s, test ό χα) Vt pampinosus, Gl. V. Α χΧϋμΑ. xXnoixis, v), ov, qui censetur in clero, cleri- Clls. Α χ,λν,ξος. xXvtgahoo-tA, as, ϊ), distributio, quae fit sor- te ; (2) id, quod sorte datur ; (3) partium divisio ; (4) hereditas. Ex JoV/j. *λΐ7ξοδβτεβ;, ω, f. r), sorte distribuo. Ex xXvieos et διδωμι. χΧΥ,ξοΜτνις, vt β, testator ; (2) qui per sor- tem dat. χλ'/ίξοθιο-μοθίτία), ω, f. foca, sortitu thesmo- theta fio. Ex xX^os et §-ίο-μΛθίτγις• χΧνίξονομίω, ω, fut. r\ Eur. Ion. 4ΛΊ. JEv ω ΙχΧτ,ζώθνιμιν, Ephes. 1, 11. A xXvjoos• xX'^irist tust r), sortitio. Α χΧτίξόω. χΧηξωτϊ,ξίον, ν, το, locus, ubi magistratus so'rre creantur ; (2) locus in theatro, ubi magistratus sorte lecti sedebant. Ab eodem. xXvgmTv.s, ν, ό, qui sorte legit. Ab eod. χΧν,οωτιχ^, -)i, ov, ad sortiendum pertinens, ad sortitionem faciendam aptus. Ab eodem. χΧτΐξωτ /s, ioOst *)t urna, s. situla, in quam conjiciebantur sortes, Ph. Ab eod. xXy^tos, τ), ov, sorte lectus, sorte designa- tus, seu electus. Ab eod. χΧτίξωτ^ , adv. sortito, Gl. V. Ab eod. xXns, %los, τι, clavis; (2) angustiae, Eur. Med. 212. (3) jugulum, Soph. Track. 1034. xXvitris, tast %t vocatio ; (2^ inpr. ad coe- nam ; (3) in jus, diciturque interdum e- tiam pro πξρσχΧνσις ; (4) in Lib. Sac. di- citur de quovis beneficio divino, quod homini sine ejus opera datur ; item vitae conditione, sorte; in quo est Hebrais- mus. Α χΑλίω- χΧνκτον, 2. sing. a. 1. hnper. act. per Synce- ires, a χΧτϊϊζω. x^TiTiost tA, iov, vocandus. A xaX(o>. χΧητίύω, in jus voco testimonii dicendi causa, testimonium renuncio. Tvvaix) χλτιτιύίΐν ioixus BA-d/ivTit Arist, Vesp. 1402. Abeod. ( 319 ; ΚΛΙ χ\*>τν)ξ, t)§os, o, apparitor, qui in jus vocat ; (2) antestatus, testis vocationis in jus. Ab eod. xknrixijst appellatives, gen. 6ing. fem. gen. A xXviTixost τι, ov, appellativus, vocativus. xX'atos, τ), ov, vocatus ; (2) constitutus ad aliquid beneficio alicujus, per Hebrais- mum. A xAXto). χΧτιτωξ, ogos, i, vocator, accersitot, invlta- tor ; (2) praeco, nuncius, minister magi- stratus jus dicentis; (3) testis, nempe proprie in jus vocationis, qui potest esse ipse χΧτ)τ/ΐζ_, viator, qui vocavit ; item antestatus, sed deinde testis quivis. Em. * ΚΛΓΒΑΔΙΟΝ, ν, τβ, clibadium, herba quaedam, quam nonnulli helxinen vo- cant. xXi?Avtvst a, tabernarius, fornacarius, Man. xXtZAv'iTTist v, i, in fornace coctus. Α χλί- Gavos• xXiSAvouhiist ios, ο xa) t], clibani formam habens. Ex xX'&avos et iThos- KAI'BANOS, v, i, clibanus, in quo hor- deum coquitur ; (2) clibanus quivis ; (3) focus ; (4) caminus. xaiSavoitov, testaceum, Gl. V. Α χΧίξ»- vos. χΧίμΑ, atos, το, cceli inclinatio, clima ; (2) terrae tractus, regio ; {3) declivitas, de- vexitas.^ Α χΧίνω. xXijAAxrihovt ve i χλιμΑζιδον, adv. grada- tim, per gradus. Α χΧίμΑξ. χλιμΑχίξω, f. ία-ω, certo luctae genere, quod χΧίμΑξ appellatur ; (-2) perverto, detor- queo. Ab eod. χΧιμίκιον, ν, το, parva scala ; (2) lignum in scala transversum, Dim. χΧιμχχ^, /δοί, τ], scalula ; (2) femina ad- sentatrix, quae reginae in currus adscen- surae dorsum substernebat. Ab eod. χΧιμχχίο -xoit vt ό, parva scala, Dim. ab eodem. ζλιμμΑχίαϊί όίβ-οΆ, όίν, gradatus, scalae in- star factus. Ab eod. χΧιμΑχοφόξοβ, ό, scabellum gestans, per quod ascehditur in equum, currum ; ge- nus apparitoris. χΧιμ-κχτΥ,ς, Y)gost ό, xXiuaxty^s, soalaegra- dus ; (2) anni scansiies sive climactericL Ab eod. Hinc χΧιμΑχτγ,ξ /xost ν, ov, climactericus. χλιμΑχώΰνις, ios, ο xa) Y)t gradatus, sca- laris. χΧιμΑζωτο$, τ), ov, idem. A KAl'MAS, axos, o, climax, scala, gradus ; (2) instrumentum tortorium ; (3) grada- tio, figura rhetorica; (4) palaestrae ge- nus ; (5) pars currus. xXivA^ovt ν, το, lectulus, Dim. a χΧίντ), lectus. xXivaos, «, ev, ad lectos pertinens, Ern. χλίντι, -rist τ), lectus, lectica. Α χΧίνω. xXivY,£Y,st togt ό xa) v), lecto adfixus. Ab eodem. zXivYiQogost Vt I xa) v\t lectum ferens, sel- lam. Ex xXUyj et φίξα. χΧινθ'ίιττιν, 3. dual. aor. 1. ind. pass. Ion. pro ίχλινθίινττιν, a χΧίνω. xXiv'thiovt ν, το, lectulus ; (2) lectica. A χλίντι• xXivixos, τ), ht clinicus, morbo ita decum- bens, ut adsurgere nequeat ; (2) medicus, qui empirico opponitur ; unde y) xXivixr,, sc. τίχντι, medicina methodica. xXivis, Host it lectulus; (2) sellula. A xXivvj. xXtvouhiist ht lecti formam habens, Gorr. xXtvoxoo -μέω, eS, fut. tutu, lectos orno. xXtvoxtTTist tost ό xa) y\, qui in lectum pro- cumbit. Ex χλίντι et {γ/ττο», cado. xXtvovcYiytAt ASt i, lectorum eompactio. Ex xX'ivvi et χίιγνυμι, compingo. χλινοπν,γιον, ν, το, locus ubi lecti compin- guntur. Ex iisd. ζλινοπόδιβν, ν, το, clinopodium, lecti pedi- culus, fnitex quidam ; xXivorShm, lecti pes, Gl. V. Ex χΧίντι et *5s . xXivoxvst βδοί, i, pes lecti ; xXtvofrotitst lecti podes, Gl. V. xXivoToizos, τ), ov, ad lectorum fabricatio- nem pertinens. Hinc xXtvoroiixY,, y,s, sc• τίχντι, arsfabricandi lectos. A xXtvoxoins, ν, ό χα) τι, lectos fabricans, Gl. V. grabbatarius, lectarius. Ex χΧίντι et troiiai. χλινότξοχονί Vt το, vel χλ/νότξβχβί. ν, τ), lec- tirotana ; aceris genus, ex quo lecti tor- ΚΛΟ ΚΛΩ ΚΝΗ no fiebant ; (2) rotula lectl pedi indita. Ex χλίνη et τςίχ*>, cwrro. Ηλινοφίξο;, χ, β, lecticarius, Gl. V. Ex χλινχμιν, 1. plur. f 1. ind. act. verbi χΧίνω. xXsvxgybs, 6, idem quod xktvoxoibs. αλινοχ&ζνς, ios, b xx) vi, lectum amans, pi- ger, deses. Ex χλίννι et χχίξω- χλιντν,ζ, ηςβς, b, sella apta ad declinandum corpus i (2) lectus. Α χλίνω- Hinc χλιντγ,ξΐβν, χ, τβ, lectulus, vel sella, in qua reclini capite recumbimus. ΚΛΓΝΩ, f. tvS, incline ; (2) reclino ; (3) acclino; (4) deprimo; (5) inclino me; (6) declino, deilecto ; (7) reflecto, aver- to, a. 1. Εκλινα, inclinavi, pass, ίχλίνθην, inclinatus sum, jaceo ; χίχλιμίνος, incli- natus, jacens, Κλΐνον us tiivviv ΰίμ,κς, Eur. Or. 301. Ήμίξχ χλίνιι τι xu.va.yu arxXt* απχντά τχνθξώτίΐα, deprimit, et attollit, Soph. Aj. 131. Κλ/νεΓ^β? VSxs, sternet, Lye. 557. "Εχλινι ya.% xi°xs το fxibv 'hfwv, Eur. Supp. 705. KKWus is dots, id. Her Fur. 959. Έχ δε πυβμ,ί- νων 'ίχλινί κοίλα, χλίίθεχ, Soph. (Ed. Tyr. 1261. ' S χλιβ-ίχ, ms, fi, locus in quo recumbitur, ta- bernaculum; (2) casa, tugurium; (3) stabulum; (4)- sella discubitoria, aut in qua reclini capite sedemus ; (5) lectus ; (6) discumbentium classis. Α χλίναι. χλιο-ιχων, gen. plur. Mol. pro χλιιηωι χλιο -iks, ados, fi, fenestra. Ab eod. χλιοΊνινδί, adv. in χλατίχν. Ab eod•. χλιιτίνιθιν, adv. ex χλκτία. Α χλιούον. χλιο-ίον, χ, τβ, idem quod χλιο-ίχ ; (2) ovile, caula, stabulum. Ab eod. χλίο -is, ms, ri, inclinatio, declinatio; (2) motus militum, in exercitationibus ; (3) declinatio, in Gramm. A χλίνω. χλιο -ftos, x, b, lectus, in quo recumbere possumus; (2) sella recubitoria. Ab eodem. xXmxbs, h, ov, declinativus,. V. L. Α χλί- rm xXiros, tos, το, declivitas, devexitas. χλιτοί, η, βν, qui declinatur, seu inclina- tur ; (2) latus. Ab eod. xXirys, vos, ν, declivitas. TioKkks δε χλι- tus τότ' χποτμνιγχσι xxexSext, II. 16, 390. ^Ab eod. χλοιον, χ, το, idem quod xXoils, χ, Ό, vinculum, quod collo circum- datur, boia, furca. Α χλιίω. xXoiojTOSt '>i, bv, collari inclusus ; quasi a χλοιόω, quod esset collari induere. χλονίοντο, 3. plur. imperf. indie, med. Ion. pro εχλονίοντο, a χλονίω, ω, f. νιο-ω, commoveo ; agito tumul- tuose, turbulentum reddoj (2) quatio, concutio. Άλλ" χ XaSqaxxs χχταφχ- yuiv, ΊΛιλνιο -ixs χλονν,ο -us ; Arist. Eq. 360. Ήάντοθι ν βόξαοβ, cits tis χχτχ χνματο^λ^ιξ χιιμίζίχ χλονιϊται, Soph. (Ed. Col. 1235. Α χλόνος• Hlnc xXovvjtrts, ia>s, vi, concussio, perturbatio; (2) confluxus cum vi aut strepitu. χλόνιον, χ, το, coxendix, spina dorsi, lies, χλόνις, tus, v, venter. Ab eod. χλονόίΐς, όίοΌ -ei, όιν, tumultuosus, turbulen- tus. Ab eod. xXovoxotfiios , ov, quatiens cor, Orph. ΚΛΟ'ΝΟΣ, χ, b, motus tumultuosus ; (2) tumultus ; (3) strepitus j (4) concussio ; (5) tumultus bellicus. xXovuSvis, tos, b xx) vi, idem quod xXovbus• xXoirotiosi xlx, otlov, furtivus. Α χΧοπνι• xXoxtici, ets, vi, furtum, ipsa furandi actio. Α χΧοχίυω. xXocrivs, ius, β, fur. A xXotrvi• χΧοπεύω, £ ίΰσω, furor. A xXostyi. tiXoTici), ω, f. ν\ο~ω, idem et ab eod. χΧοπνι, vis* 'h, furtum, subreptio. Α χΧίπτω. xXotriet, as, vi, ideni. A xXotris• χΧύπιμ,α,Τος, oiiet,, ouov, furtivus. Α χλόη• IMS- χλοπιμα.ίω5, adv. furtim, Gl. V. A praec. χλόπιμος, ίμνι, ιμον, furtivus, furto ablatus. A xXozros• Hinc xXo!τ^μωs, adv. furtive, Man. xXbiTtos, v, b, furax, furtivus ; (2) subdo- lus. Ab eod. »λβτβί, 5, b, fur, Horn. Α χλίπτω. χλοποφοςίω, ω, f. ν,οΌΐ, furto aufero, furtim expilo. Ex χλοτη et αί ξω . ΚΛΟΤΟΠΕΤ'Ώ, fut. ιύβ-ω, latenter furor et subduco tempus ; (2) subterfugio ; (3) verba do, decipio. Ol γα.* χς), χλατοϊηύ- vy MxV Uvtoos, 11. 1% 149. KAY'BATIS, herba qua? et helxine, et Lot. parietaria dicitur. χλυδάζομ&ι, pro χλνδοινίζο/ίχι, fluctuo. χλυ^χσ•μο5, S, b, fluctuatio. Α χλυΰίζο- μα,ι. χλύδων, ones, b, fluctus, unda ; (2) aestus, tempestas. Ώ? its Hereto» in χλυΰωνχ Shibs Mvjdtix, xooxuv ΙίτόζίνοΊ, Eur. Med. 363. Α χλύζω- χλυΰαηίζομχι, f. ίοΌμχι, fluctuo, fluctibus agitor. Κλνΰωνιζόμινοι χα) πίξίφίξόμίνοι trecvn ανίμω hSas, vi, lavatio ; (2) infusio, clyster. Α χλύζω. χλύο-μα, xtos, to, ablutio ; lotio ; (2) ipsa actio abluendi ; (3) asstuarium. Ab eod. χλυσμάτιον, τβ, et χλ.νιτμκ, b, ablutio, lo- tio, seu ipsa actio abluendi, Hipp. χλυΓν,ς, ijgey, id quo alvus eluitur ; (2) ipsum instrumentum, quo elutio fit. Abeod. χλυ?νιζΐον, n, το, parvus clyster, clysterio- lum, Dim. χλυτόζνλο5, ev, inclytum dans consilium, seu clarus consilio, Opp. xλυτoίξγbs, tfj b xxt v>, inclytus artifex. ΑίοΌ•ίτο S' a&Y"HtpxisOV χλυτοίξγον, Od. 8, 345. Ex «λοτβί et 'ίξγον, opus. xXvTOxx^tros, x, b xxi ή, praeclarum fruc- tum habens. χλυτόμαντκ, ius, b, inclytus vates. χλυτομνιτ^, b, inclytus prudentia vel con- silio. Ex χλυτος et μ^τκ, consilium. Hinc χλντόμητκ, ios, vi, inclyta prudentia. χλυτομοχθο$, a» β xxi i, inclytus laboribus. χλυτότίχ^, αώος, b xai vi, clarus liberis. xλυτόπωλos , v, b xai ή, celeber equis. *λϋτβί, vi, bv, vel «λυτό? , ν, b xai vi, incly- tus, clarus ; II. 2, 742. (2) vocalis, cujus vox audiri potest, strepitum edens, ob- strepens, Od. 10, 87. Α χλύω. χλυτοτίξμων, ovos, sc. Ζξχ, inclyta, per li- mitem suum, Man. χλντοτίχνης, », b, celebns artifex, arte cla- rus. Ex χλυτο5 είτίχνν, ars. χλυτότΐχνθ5, b χα) v\, idem quod χλντοτίχ wis, Biosc. «λϋτβτβξβί, ν, b xx) ii, arcu et jaculis in- signis. Ε'ύχίο h' Άπόλλωνι Λυχν,γίνίϊ χλυτοτόξω, II. 4, 101. χλυτοφιγγνβ, is, clare splendidus, Man, ΚΛΤ'Ώ, audio; (2) exaudio ; (3) ausculto, obtempero, obedio, morem gero ; (4) per^ cipio, sentio. 'Sis ταπίλοιπα των λόγων σν μν,ν χλύοις, Soph.. Phil. 23. Κλόβντε? ix vixu.ov, JEsch. Prom. V. 457 ΚΛΩΒΟ 2, S, b, cavea avium. Ex Epigr. χλαιγμοί, S, b, vox proprie graculorum, turn vero gallinaceorum, itemque equi- tum ; (2) sonus, quo quis explbdebatur e theatre Α χλώξω- χλώΙωνί5, ώνων, αϊ, Bacchae seu Maanades. Vox Macedonica. ΚΛΩ'ΖΩ, clarao more graculorum ; (2) explodo e theatro ; (3) sibilo. ΚΛΩ'ΘΩ, fut. ώο-ω, neo ; (2) glomero ; (3) torqueo ; χλώθιο-θχι, etiam dicuntur, quae fato destinantur ; χίχλωο-μίνχ, p. fato destinata. Κλώθω, bos, contr. Ss, "h, Clotho, una Parea- rum". Α χλώθω. χλωμχχόίκ, όίσσχ, otv, cUvosus, adscensu difficilis. Α χλώμαξ. χλώμχξ, cixei, b, asperitas. Qu. a χλίμχξ. ΚΛΩ^Ν, uvbs, β, ramus, surculus, qui de- putari solet. χλώνχξ, xxos, b, surculus, parvus, Hes. Bim. χλωνχξίον, u, το, idem et ab eod. χλωνίζω, f. ίο-ω, ramulos seu surculos am. puto, Suid. Ab eod. χλωνίον, tt, το, idem quod χλωνχξίον. χλα /bs, S, b, boia. Attice pro χλοιός• χλ'ωπαο-θχι, furari, furtim, clanculum, sine strepitu incedere, aut aliquid agere, Hes. κλωπιίχ, xs, vi, furtum. Α χλωπίύω. χλωπιύω, fut. viffu, furor. Α χλώ•^/. χλωπν,ϊοί, x, ov, furtivus, clandestinus. χλωπιχό$, )j, bv, furax. Ab eod. χλωπιτιύω, idem quod χλωπίύω, Suid. χλωποπάτωξ, oeps, b xx) n, fure patre na- tus. Ex χλωψ et πχτν,ς . χλωσ -is, vi, idem quod χλω?ν,ξ, Lye. χλώο-χω, neo, Hes. Α χλώθω- χλωο-μΛ, xtos, το, filum, quod nendo de- ductum, glomus ; (2; fascia, qua? orna- tus causa stolis talaribus addi solebat. Ab eod. χλωο-μος, idem quod χλωγ^, Plut. χλωτν,ξ, v^os, vi, filum, nendo deductum ; (2) filum Parcarum ; (3) ipsa fili deduc- tio ; (4) fusus. Ab eod. jeXarij?» 2, b, qui stamina digitis torquet, qui fila deducit. Ab eod. χλωί -bs, h, bv, nendo vel digitis inter nen- dum tortus, connexus vel contortus. Ab eod. χλ'ατβ^Λλλβί, β >£ vi, lanosus, laniger. Ex μοιλλόί. χλώψ, ω -xbs, b, fur, praedo, grassator, latro, qui vias obsidet, et viatores pecunia ves- tibusque spoliat. Α χλί-χτω. χμ -ziTos, vi, bv, elaboratus, factus. Ex Hes. Α χάμνω, laboro. χναίω, scindo; (2) radula caseum rado; (3J contristo. A xvxu. xvxxbs, vi, bv, flavus ; (2) albus ; (3) colore varius. A xvijxas. χνχχων, tuvos, b, cneci colorem habens, i, e. album flavente mistum. Ab eod. χνχμττω, flecto ; (2) robore vinco ; xvxu,- πτομαι, malis frangor, succumbo. Ά χάμπτω, flecto. χναμώ$, ace. plur. Bor. pro xw^vs, a χνπμύ$, collis. ΚΝΑ'ΠΤΩ, carmino, carpo, ut fullones, pecto, polio. xvxo-xi, aor. 1. inf. act. Bor. pro χνΡ,ο-χι, a χνχω. χνάφχλον, ν, το, floccus fullonico carduo detractus; (2) tomentum e floccis ful- lonicis. Α χνάπτω. χνχφίίον, α, το, olficina fullonis, fullonica» xvxQiis, ίως, e, fullo, qui carduo pectit et distringit pannos. A χνχφίύω, f. ίύσω, fullonicam exerceo, sum fullo. Ό δί χναφ-ύκ tis, β Si πλύνα χώ• Six, Arist. Plut. 166. Αχνάπτω. χναφ'/ιϊον, το, Ion. pro χναφαον• xvxlpixbs, it, bv, fullonicus, ad fullonem per- tmens. A xvά.φos• χνχφος, u, b, carduus fullonicus. Α χνάχτω. ΚΝΑ'Ώ, et χνίω, vel χν%μι, fut. νατω, rado, scalpo, scabo, pruritum moveo, titillo. 'Επ) S' χϊγιιον, xvij tvpov Kvvis -ι χχλχίίνι, 11.11,639. χνίφάζω, obscuro, tenebras obduco. χνίφχΊΌς, αίχ, alov, tenebricosus, calligino- sus, obscurus ; (2) qui aliquid facit sub tenebras matutinas, vespertinas, autnoc- turnas. Α χνίφχ5• Hinc χνίφχίω5, adv. obscure. χνίφχλΛν, το, tomentum, pulvinus, Suid. Hes. ΚΝΕ'ΦΑ2, τβ, caligo, tenebrae; (2) cre- pusculum ; (3) diluculum seu ultima pars noctis. Hinc χνίφύί, ios, το, obscuritas, umbra, caligo. χνίωξον, χ, τβ, herba quaedam linguam mor- dens. Α χνίω. xvv,, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro ίχνη, a χνν,μι. xvrM, urtica ; vide xviS -ή. χννιθιάω, ω, prurio. Α χννβω. χνν ι θμο5, S, b, pruritus. Α χνηθω. χννιθω, fut. χνν,ο-ω, scalpo, scabo, frico ; (2) prurire facio, pruritum moveo ; (3) irri- to, ad iram provoco; et (4) χννβομχι^ prurio. Α χνχω. xvYixiios, niger aut fulvus, aquilaa Epith. apud Lye. xvTixixs, χ, b, lupus, a colore ut videtur A XVV,X({. KNI KOA KOI nvv/xtvoe, U-n, mv, cnecinus, ex cneco con- fectus. Ab eod. xvristii, ihos, τ), nubecula, Plut. xv*ixouhv)s, ίος, ο χα) ν). cnecL speciem ge- rens, cneco similis, Hes. Ex xvv]xos et uUs. KNH~K02, a, b, cnecus, herba quaedam flore croceo ; Ph. xvnxos, semen candi- dum. xvv,xbs, y, bv, flavus, rutilus, luteus, cro- ceus, albidus. A xwizas• χνηχώίης, ιοί, Ό χα) τ), cneco similis, ad cnecum accedens. Ab eod. χνύχων, i x») v), idem quod xvvixbs, The- ocrat. χντιμα, ατβί, το, ramentum, id quod abra- ditur; (2) pruritus. Α χνάω. χντιμχ7ο5,αία, αΊον, tibialis, ad tibiam spec- tans. Α χντιμτ,. χνίιμ.χ£γος, a, b, qui crassas tibias habet, Hes. forte ut Xaiuagyos, gulosus. KNtTMH, ν,ς, ν), tibia, crus ; (2) sura j (3) tibia in rota, radius. χν^μγισι, dat. plur. Ion. pro κνύμαις. Χντ,μία, as, ή, radius rotse. Α χνημνι• χνημιδοφόξΰς, a, b χα) τ), qui ocreas seu ti- bialia gestat, ocreis armatus. Ex xvv- μΐί et φέξω. χννμ,ώατοί, ij, βν, ocreatus, Gl. V. A xwp μ,ίς. χννμις, tdos, τ), tibiale ; (2) ocrea ; (3) rotae radius. Α χνημνι. χντιμοταχτΊς, έος, b χα) τ), cruris seu tibias crassitudinem asquans. Ex χνήμνι et *?**•.. , χννμος, a, b, pars montis, quas a pede ιρ- sius adscendit ; (2) locus saltuosus. Ab eodem. χν/ιβ-θιίνιν, a. 1. opt. pass, verbi χνά,ω. χνησιάω, ω, prurio. Τον k et λέγω, colligo. AL xvfgo\!>xos, quod iis insidietur, a λβ- χίύίΐν, insidiari. χνντΰλόχος, seu xviiToXoyos, avis quaadam, culicilega, Gaz. Α χνΥ-\> et λέχω. χνιπίμοξφος, ov, monstriformis, Lye. xviros, parcus, necessariis etiam aliquid abradens ; tenuiter vivens ; xvmos, cu- pidus, Ph. Α χνίψ. χν/ΎΛτης, ν,τος, ή, pruritus, aut lippitudo sicca, Gal. Lex. Hipp. Ab eod. xvis, xvides. urtica, Ph. Α χνίζω. κνίσα., «£, ν, i*idor. Vide xyitrc». xvieraLvrh dat. sing, contr. pro χνισάιντι, et hoc Dor. pro χνισάιντι, a xvio'tius• xvio-luv, inf. act. Dor. pro χνίζιιν. χνίσαζ, ό, novacula, Suid. Α χνίζω. χν'κτμ», otTos, το, vellicatio ; (2) pruritus ; (3) ignes, quibus amantum pectora u- runtur; (4) punctiunculas malevolentiaa, vindictaj, &c. Α χνίζω- χνισμο;, 3, ό, pruritus, prurigo ; (2) pruri- tus Venereus ; (3) dissidium et jurgium inter amantes. Ab eod. χνισμώ^κ* £θί, ό χα.) ν), pruriens. Α χνιο" μός• ;. xvitroXoixos, idem quod xvttro-oXoixos. ΚΝΓ2ΣΑ, sive χνίσκ, tis, ->„ nidor, arvinas seu pinguedinis incensa? fumus ; (2) o- dor et vapor ex carnibus, quae torrentur, aut assantur ; (3) ipsa pinguedo, arvina, aut adeps. χνισο-άξίον, vel χνιο-κξίον, α, το, exigua pin- guedo, Suid. Dim. a xvitrrx, vel xvio-ct. χνίο•ο•α.ι, a. 1. inf. Poet, pro xvitrat, a χνίζω. χνιο-σάω, vel χνιο-άω, ω, f. τ-,ο-ω, nidore infi- cio seu repleo ; (2) vaporo, suffio, de sa- crificantibus ; (3) fumo corrumpo. Kvitr- σα,ν τ' ayvtas, Arist. Av. 1238. χι£ «i βωμ^* Lite. Α χνίοΌΌ,. xvuro-Tius, vel Xvnr'r]its, ν&τσα., yiv, nidore plenus, nidorem referens. χνισσν,ξ^, vel xviff'/igos, ςά., eov, idem. χνιβ-σάδιωχτΥβ, ν, β, qui nidorem sectatur, parasitus. xvto-0 -οχόλα,ξ, axos, β, qui nidoris seu pin- guedinis fruendi causa adulatur parasi- tus. χνισ-βΌλοιχίοί, vel χνιοΌλοιχίχ, as, τι, gulosi- tas, qua quis rebus pinguibus lingendis inhiat ; (2) gulositas quaevis, liguritio. A xvio~roXoixbs, vel χνισολοιχος, ν), ov, liguri- tor, gulosus, qui pinguedinem lambit, qui pinguibus inhiat. Ex χνίσσν. et /t/- χαι. ■ xvitrerOTiQos, a, o, nidoris appetentior, gulo- sior, quasi a xvlo-o-osi quod esset gulosus. χνιβΊτόω, vel χνισίω, idem quod χνιο-σάω• χνισσύΖ' /is, us* ό χα,ϊ ή, nidorosus, nidore plenus. Αχνίσσοο. χνισσωτκ, ν), ov, idem. Α χνισσόω. xvtfost τ), ov, concisus, abrasus. Α χνίζω. xviQos, tos, το, urtica, apud Hes. χνϊψ, ixosi β, vermiculus ligna erodens ; (2) culex. Α χνάω. xvoTi, tis, τι, strepitus axis, rotas, vel pedum. xveos, contr. xvvs, h, idem, Hes. KNY~, res minima. χνύζα, tis, ή, scabies, prurigo ; (2) conyza, cunilago. Α χνυζω. Hinc χννζάομαι, Ζμο», gannio, proprie ut canis queribundum ululatum edens ; (2) gan- nio queribunde et adulatorie ; (3) vagio. χννζάω, et χννζέω, ω, gannio, garrio. χνυζίϋντΜΐ, 3. plur. press, ind. med. Dor. pro χνυζχντχι, a χνυζέ,ω. χννζτ,θμκ, a, β, gannitus canis adulatorius et queribundus ; (2) ploratus seu vagitus infantis ; (3) rugitus. Α χνυζάω- χνύζτιμκ, etTos, το, vagitus. Ab eod. χνύζομαα, lamentabiliter et gemebunde gannio seu ululo. Α χνύζα,• χνυζόω, ω, fut. ύσω, scabie infesto seu de- turpo ; (2) deturpo, deformo. Ab eod. χνίζω, rado, scalpo ; apud Hipp, 'ίχνυξιν, aor. 1. Dor. sonuit; item gannio. A χνυω. χννμα, U.T0S* το, sculptura. Α χννω. xvuos, tos, το, scabies, prurigo ; (2) per- ditio, corruptio. Ab eod. χννω, f. ύσω, rado, scalpo. Ούτοι π'οΰω μ' ϊχνυεν ίλθων ττ,ν &ύζαν, Arist. Th'esm. 488. Α χνάω. ΚΝΩ'Δ Α ΑΟΝ, ν, το, bestia quasvis, et ma- rina et terrestris ; proprie marina sec. Grammat. Dim. χνωίάλιον, Em. Κα,- ζίυξα, KeciJTOs iv ζνγοΤσι xvuiccXx-, Msch. Prom. V. 471. χνώτων, ovtos, b, mucro, cuspis seu acies gladii ; (2) dentdle in venabulo, quod hominem ab apro tuetur. Ab e'SsV• χνώσσω, profunde dormio ; (2) cubo ; (3) sterto, Od. 4, 809. Ex xivos, i- e. ueyps, otiosus, et ό',Γο -e, oculi, quoniam ocuh in- ter dormiendum sunt otiosi. χνω•\/, ukos* ο χα) τ), cascus, Suid. At a- pud Nic. χνώπισβι, quod est pro χνωψϊ, Schol. exponit φαλαγγίου. Ex xivos et ii-J/. ΚΟΑΆΕΜ02, stolidus, amens. KO'AS, vox ranas clamantis. χοάω, ω, audio, intelligo ; χοα, audit. ( 321 ) ' χοζαΧιία,, as, τι, impostura, quae fit joco, deceptio ludicri speciem habens ; (2) a- dulatio dolosa hominis improbi. A χοζαλίύω, decipio, impono, sum xcSaXes• κοζαΧία, ias, τ), idem quod χοζαλίία. χοζαΧίχίυμα, το, deceptio, impostura, ver- sutia; (•2) astutum et dolosum facinus. χοζαΧιχίύω, f ιύσω, idem quod χοΖαΧίύω• xoSaXXos, o, idem quod xotaXos, Ar. Κ0ΈΑΛ02, a, b, vafer, maleficus, blate- rator, adulator, impostor, deceptor. Co- balus, daemon quidam, qu. xoxoZaXos, a xb-ros, Em. ΚΟ'ΒΕΙΡΟΣ, ridiculus, scurra, dicax, con- vitiator, Hes. xbSvXis, τι, culter, radula, Phil, seu scri- bendum χύΖτ,Χ^, Steph. xbyygos, a, b, conger. A ybyygos• χογχάξιον, a, το, parva concha s. cochlea, Dim. a KOTXH, »jff, t\, concha, ostreum marinum et aquatile ; (2) mensura conchas capaci- tatem asquans ; (3) vasculum in modum conchas concavum ; (4) oculi cavitas. χόγχιον, a, το, conchula. Dim. a χ'ογχτι. xoyxiTTis, a, b, sc. λίθος, conchites, lapis. χογχοίώκ, is, ob cavitatem conchas similis. xbyxos, a, b. vel ή, idem quod χόγχγ\. χογχύλτι, YiS, τ], murex. Α χόγχτ). χογχυλιιυττ,ς, a, b, qui conchylia venatur conchyliarius. Quasi a χογχυΧηύω. χογχύΧιον, a, το, conchylium, concha, mu- rex ; (2) conchas genus menses asque in- struendas, ac vestibus inficiendis aptum ; (3) lana seu vestis conchylii cruore in- fecta ; (4) testa ostrei. Α χογχύΧνι. χογχυΧιώΰψ, ins, b χα) τ), conchyliatus, conchylii formam referens. Α χογχύ- Χιον. χογχνλιωτος, τ), bv, muricatus, Gl. V. qua- si a χογχυΧιόω, quod est a χογχύΧιον. χοΰομΰον, a, το, instrumentum, quo ad fri- gendum hordeum utebantur veteres. A χοίομινς, tens, b, qui hordeum frigit et tor- ret. Α χοϊίομ,ίύω. χοδομιύτςια., as, τ), quae hordeum frigit ac torret. Ab eod. χοΰομίύω, hordeum frigo ac torreo ; (2) in fumo vel aliquo vase frigo, Hes. A Κ0Δ0ΜΗ\ Us, τι, serva, ab opere torrendi hordei, Hesych. xol^avTTis, a, b, quadrans, s. quarta pars as- sis. Vox Latina. χοίω, ω, intelligo, sentio, pro νοέω. ΚΟ'ΘΟΡΝΟΣ, a, b, cothurnus, calceamen- tum utrique pedi et utrique sexui ap- tum ; inde, (2) homo inconstans, &c. χοθχζ^, vulpes, Hes. Ex χίύθω et £ξά. xbeaqos, a, b χα) τι, caudam abscondens ; (2J fuciis, quia aculeum abscondit. Ex iisd. KOI™, vox grunnientium porcellorum, ap. Aristoph. χοίγ, qua via, dat. sing. Ion. pro ποία. χοίζω, fut. ίξω, grunnio, apud Arist. A χοιχύΧΧαν, circumspectare, apud Aristoph. Thesm. 859. ubi alii aliter. χοιλαίνω, f• ανω, cavo, curvo. KoiXotvii δβ- μns, Lye. 772. A xoiXos• xotXavai, aor. 1. inf. act. verbi χοιλαίνω. Unde xoiXowa-is, tms, v\, excavatio ; (2) cavitas. xotXas, ados, v), vallis cava, convallis, ca- verna, Ph. xotXahs, cavernas, id. A *β7λθί• χοιΧέμξοΧον, ν, το, acies cava ; aciei mo- dus, cum duplicis phalangis postenora cornua conjuncta sunt, sed anteriora disjuncta. Ex xoiXos et ΙμζοΧί). χοίΧτι, vi, cavum navis, seu cavus recessus, aut venter navis, Ath. xoiX'jvavTUi acc. sing. aor. 1. part. act. verbi χοιΧαίνω. xoiXtis, dat. plur. Ion. pro xolXaist a « ~- Xo's- ΚΟΙΛΙΆ, as, τ), venter, alvus, ventricu- liis. Hinc xoiXiaxbs, τι, bv, cceliacus, alvinus, qui ex- crementa semicocta et fluida. sxibito red- dit. xoiXiltov, a, το, ventriculus, Dim. a χοιΧία,. χοιλιοίχίμων, cui venter deus est, qui in gula et ventre summum bonum ponit. Ex xoiXta et δαίμων• χοιΧιοϊίσμκ, u, b, ventrale vinculum, quo vepter revincitur. Ex χοιΧία et ΰισμός. xoiXib^nXos, a, b xc) τ), ventris servus, ven* tri deditus, X KOI KOI κοκ xjt>Xvtrfa, ias, v), ventris solutio seu reso- lutio. χοιλιοχώλτ,ς, β, qui vendit ventres et o- masa. χοιλις, ή, superior palpebra, Poll. χύΐλιφά.3χγξ, γγος, cava? vallis vel cavi hia- tus, Eub. χοιλιω&ν,ς, εως, ο χα) ν), ventrosus, ventris speciem habens. Α χοιλία. χ&ιλογάς-ωξ, ό, magnum ventrem habens, item magnam cavitatem, flexum mag- num, ut circulus. χβιλοχξόταφος, ν, i xa) y„ tempora capitis cavata habens, Aret. χοιλονίΰος, ov, valles, cavitates habens, E- pith. terra?, agri. A πϊδον χοιλόπεδος, ov, in cavo solo situs, Pind. ΚΟΓΛΟΣ, χοίλτ,, χοΤλον, cavus, concavus ; dicitur etiam de partibiis rerum, in qui- bus est cavitas, ut χοίλη ναυς, sentina, carina. Hinc re χοΤλον, n, cavitas, et τα χοΤλα, ων, ilia, cava lateris. χοιλος-αθμίω, fomico, camero. A χοιλός-αθμος, ν, ο xeu y„ cava habens sta- bula, i. e. stabula fornioata. χοιλοζ-ομία, ας, y„ vitium; quo VOX velut in specu obscuratur, et quasi in recessu auditur. A χοιλός-ομος, n,i xa) r„ qui cavo ore loqui- tur. Ex χοΊλος et ς-όμα. Κοιλοσυξία, ας, r„ Ccelosyria, regio Asia?. χοιλόσυξτος, β, claudus, Suid. χοιλοσώματος, ov, valde capax, Epith. va- sis, &c. χοιλόττς, ντο;, *), cavitas, concavitas. A χοΤλος. χοιλοφθχλμίχ, ias, ί» oculorum cavitas. χοιλοφθαλμιάω, ω, cavis oculis sum, octdi mihi recedunt. A χοιλόφθαλμος, a, e xa) -h, qui cavis est ocu- lis, cujus oculi subsidunt. χοιλόφνλλος, u, β xa) %, cencava folia ha- bens. χοιλόω, ω, f. ώσω, cavo, Gi. V. A χόϊλος. κοίλωμα, ατός, το, cavum, cavitas ; (ty ul- cus in cornea tunica oculi. Α χοιλόαι. χοιλωπις, ή, cava adspeotu, Suid. A χοιλωπο;, 5, ο, cavus adspectu. Ex χοΊλος et a-4/. ΚΟΙΜΑΏ, ω, fut. i.o-'A, facio dormire, sopio ; (2) in lecto colloco ; χοιμάομαι, ωμαι, cubo dormiendi gratia ; (5) dor- mio, obdormio ; (4) morior, x-xoiu.v,ui- toi, mortui, p. part, χοιμν,θύς, sopitus, aor. 1. {5i dicitur et sopire tropice, ut χομίΖω. Φύλλον ri μα πά,ξίς-ιν, ω μάλίς•' ait χοιμΖ τόΧ'ίλχος, mitigera, Soph. Phil. 650. Ίίξον νπνον χοιμΑται, Epigr. Αάζαρος ό φίλο; Y,u.Zv χεχοίμν,ται, Joanil. 11, 11? χοιμγ,θ-)ς, aor. 1. part. pass, verbi χοιμάω. χοί u -ν,μα, ocroi, το, dormitio. Α χοιμάω• zeiurlo-ouro, 3. plur. aor. 1. ind. med. Ion. pro Ιχοιμϊσαντο. χοίμ-τ,σις, εως, %, somnus ; (2) mors, obitus. Ab eod χοιμητχξίον, το, ccemeterium, locus in quo dormitur ; (2) locus, in quo humana corpora mortua jacent, seu humantur. Ab eod. χοιμίζω, fut. ίσω, dormire facio, somnum induco, sopio ; (2) opprimere vim ali- cujus rei et frangere, ut ira?, venti, &c. Καλοί θ' αμα. πομτοΰον 'Εξμγ,ν χθόνιον εν με χοιμίσαι, Soph. Aj. 843. Α χοι- μχαι. χοιμίΓΪς, 5, ό, sopitor. Α χοιμίζω. xoivio-avTis, nom. plur. aor. 1. part. act. Dor. pro χοι\ίισα.ντ•ς, a χοινόω. xciv-lv, scortari, V. L. χοινίΐον, 8, το, lupanar. A xoivos• xoivr,, adv. communiter, in commune. χοιννλογίομΛΐ, colloquor cum aliquo, ser- mones confero. Α λόγος. xcivicy, ς-β, idem quod χοινΰον, Hes. xeivooiaxis, '<» ov, coenobiacus. Hinc xeito- ζια,χο), qui non solum simul habitant, sed et eodem vita? genere in universum Utuntur. Α χοινόζιον. χοινοζιά.ΐ'χΥ,ς, χ, ό, coenobiarcha, abbas. Ex xotvoCiov et οι,ζχων, princeps. χοινόζιο», ν, το, ccenobium, id est, vita? communis societas, communis mona- chorum habitatio. Ex χοινος et βίος, vita. χοινόζιος, s, ό xoli ->„ consors, Ph. Ex iisd. χοινοζιότ^ς, ητος, r„ consortium, Gl. V. A prac. χοινοξνλαι, ei, senatores, Hes. χοινοζνλίω, ω, f. fan, communiter consul- to, consiHa communico. A χοι»οζχλίκ> on, r n commune consilium, vo- luntatis communicatio. Ex βαλη. αοινοζύλιον, β, το, idem et ab eod. χοινοζωμία, r„ commune altare, JEsch. xoiioy&pux, τλ, communes et promiscus nuptiae. Ex χοινος et γάμος. χοινογίνν-,ς, ίος, β xou i>, qui communis est generis, ut mulus ex asino et equa. Ex χοινος et γένος. χοινογονία, ή, generatio proUs ex alieni ge- neris animalu χοινοΰν,μύ, adv. vulgo, pubhce. Ex χοινος et Ιϊ,μος. χοινο^τ,μιον, α, το, hospitium pubUcum, Suid. xoivoVixouov, α, το, concilium publicum. Ex %ίχοιιος. χοινοΖξομίω, ω, pari incitatione communi- ter decurro. Ex δξόμος, cursus. xonol, 3. sing, praes. ind. act contr. pro xoivou, vel 3. sing. pra». opt. act. vel 3. sing. pra?s. conj. a xoivou. χοινολ<ζιττ<ς, n, i, plebeius. Ex λοιός. χοινολιχτί'ω, vulgari sermone utor. Ex χοινος et λέγω, Ern. χοινολεχτξος, χ, ό χοά %, communem lec- tum habens. Epith. conjugum. Ex λίχ- Τξ09. χοινολεχί-,ς, εος, β xod Μ, idem. Ex λεχβς. χοινολεχτως, adv. vulgari sermone, com- muni lingua. χοινολογεομα,ι, vide χοινν!λ> Κοινολογνντοιι γα,ξ άλλκλβ/ί χεξϊ ττ,ς χζίο-εως, Aristot. Hinc χοινολόγ-ζιμα, ατός, το, colloquium. χοινολογία., οος, ν, collocutio, consultatio. χοινολογίζομαι, fut ίσομχι, colloquor cum ahquo, Ern. χοινονοτ ί ια>σΰνη, ν, civilitas, animus civilem et communem se prcebens. Ex χοινός et νόημα,. χοινοχαθ->,ς, \ς, qui ahenis rebus commove- tur, humanus. Ex χοινος et πάθος, χοινόπλοος, contr. χοινότλας, χ, ο χα) fi, cui cum aliquo navigatio est, navigationis socius. Ex τλόος. χοινοτοιεομαι, iu.ni, commune facio, com- munico. Ex χοινός et τοιεω. χοινότπς, βδβί, ο xai r,, communi et socio pede iter faciens. χοινο*7ξα.γίω, ω, ί• ν,οτω, communiter aliquid facio, auxiliatorem et consortem me pra?beo. Ex χοινός et ■χ^αττω, facio. χοινοίΐξαγία, ας, vt, consprratio, societas in re aliqua peragenda. Ex iisd. ΚΟΙΝΟ 1 2, r» ov, communis, pubhcus ; (2) pervagatus, vulgaris, tralatitius ; (3) so- cietate gaudens ; (4) profanus, impurus, immundus; (5) facihs, comis, ut Lat. communis. Hinc et το χοινον, vel ri xoiva, respublica, commune commo- dum. χοινίτ/,ς, ν,τος, v„ communitas, consortium ; (2) societas ; (3) simplicitas, lenitas, fa- cihtas. Α χοινός. χοινότοχος, β χαι ή, communi partu editus. χοινοτςοφιχός, r,, ov, ad communem victum pertiriens- Α τξίαω. χοινοφαγία, ■>„ crimen Judaicum, siquis ve- tito cibo vescitur. Α φαγΰν. χοινόφξων, όνος, ό xai %, concors, similis ani- mi. Ex χοινός et qgf.v• χοινοχξν.ο-ίοί, ας, ί, communis usus, pubhca utibtas. Ex χοινός et χξϊσ-ις, usus. χοινόω, ω, fut. ώσω, communico, impertio, participem facio ; (2^ confero cum ali- quo, communico cum ahquo ; (3) inqui- no, polluo, in Sac. Lib. Φίξε, χοινώο -cv μνθόν ες ήμας, Eur. Iph. in Au. 44. Κε- χοίνωχε τον αγιον ToVev, Act. 21, 28. ~2νμ- φοξαν S -'ελω χοιννμίνν) τν,νΰ', η 9-ανειν, υ, ζην χαλως, Eur. Ion. 895. "Ι>« αντοΊσι χοίνωσω τ) πξαγμίτιον ΙμΖν, Arist. Nub. 197. Α χοινός- χοινών, ωνος, ό, socius ; sociatus, conjunc- tus, copulatus, Ph. Ab eod. χοινωχείτω, 3. sing, praas. imperat. pro χοι• νωνεετω, a χοινωνεω, ω, fut. %σω, in commune venio, commune aliquid habeo, particeps sum, communico ; (2) consuesco cum aliquo ; (3) consentio cum ahquo in re aliqua, velut opinione, &c. (4) sacra? ccenas par- ticeps fio, ad sacram ccenam accedo ; [5) ad sacram ccenam admitto ; sacram cce- nam alicui ministro. Έγω δε χαίτη τί)<τ- h xoivurv τύχη, Eur. Med. 302. Ώς &λανξο*ς IxoivivYiirtv αετό) ίίοτί, Arist. Ad. 653. Α χοινωνός. Hinc χοιι/ύνημα, ατός, το, commercium, commu- nicatio, societas ; (β) commercium cum femina. χοινωνν,σις, r„ idem. χοινωνγ,ο -atn, dat. plur. a. 1. part. act. verbi χοινωνίω- χοινωνΥ,τιχος., y„ ov, societatis amans, qui a- liquid alteri facile tradit, v. c. morbum, &c. χοινωνία, ας, %, communio, communitas, consortium, societas, communicatio, par- ticipatio; (2) concubitus, ap. Jos. (3) beneficentia, eleemosyna, officium cha- ritatis; (4) sacra ccena. Α χοηωνόζ. Unde χοινωνιχως, adv. communicatis inter se bo- nis suis, amice, concorditer. χοινωνοποάω, ω, communico, socio, Gl. V. χοινωνόί, S, β xai r,, cui est communitas, so- cius, particeps. Α χοινός. χοινως, adv. communiter, vulgo, in com- mune, simul, una, pubhce, uno animo. χοινωοιλΥ,ς, εος, ό χα) ή, communem adfe- rens utilitatem reipublica?, omnibus uti- lis. Ex xeivoset ώφελίω, prosum. χοινωφίλιμος, α, ό χα) r, idem. ■ χοινωφίλία, et χοινωφίλύα, as, i, communis utihtas. A prase. ΚΟΓΒι ιχός, ο, coix, species plantae; (2) vas farinarium ex arborum corticibus contextum. Κοιογενεία, ας, f), Co30 genita, Latona. Ex Κοίος et γείνομαι. χόϊον, το, pignus, Hesych. χοίξανεοντα, ace. sing, prais. part act. ver- bi χοίξανίω. χοίζανεοντι, Dor. pro xoi»avittfft. χοίξανίω, dominor, impero, principis, impe- ratoris, domini partibus fungor, princi- patum obtineo, excello. Οϊ ivf)al~t «β/««- νεχο-ι, Odyss. 20, 234. Α χοίξανος. χοίξανί^-ης, ν, β, idem quod χοί^ανος. χοΐξαν!γ„ Υ,ς, ζ, dominium, imperium. χοίξχνιχός, ϋ), ov, imperatorius, principalis. KOI'PANOS, n, princeps, imperator, do- minus. ΚΟΙΣΎ'ΡΑ, ας, v\, Ccesyra, femina Athe- nis, dives, sed luxu di'ffluens et arrogans. Hinc χύίτνξόομαι, Ζμαι, nobihtate et divitiis su- perbio. χοιτύω, et χοιτάζω, cubare facio, in lecto colloco ; et χοιταζομαι, sum in cubili, de- cumbo, cubo. "Έ.γ°ιο•θε, τί μέλλετε, χοι~ ταν ; Eur. Rhes. 531. A jse/nj. χω'ταΊος, αία, αΐον, qui lectum petit, qui it cubitum. Hinc το χοιταΐον, u, lustrum ferarum. Ab eod. χοιτάξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Dor. pro εχοιτάσατο, a χοπάω, vel χοι- τάζω. χοιτασία, as, %, concubitus. Α χ$ιτάζο~ μαΛ. KOl'TH, γ,ς, Y t , cubile, lectus ; (2) concu- bitus ; (3) ipsum cubandi tempus ; (4J cista. χοιτις, ties, r), lectulus ; (2) parva cista, arcula, capsula j (3) capsa vestiaria ; χοι- τίΰες, cuna?, Gl. V. Α χοίτη. χοιτονοφίιλαΐ, cubiculi custos. Ex xoity, et φυλάσσω, Ern. χίΐτονΥ,τΥ,ς, S, ό, cubicularius. Ex νν,σαι- χοΊτος, ν, ό, idem quod χοίτη ; (2) somnus ; (3) pisciculus quidam fluvia'tihs sub saxis latens. Ab eod. χοιτων, ωνος, ό, locus domus, ubi sunt cubi- lia, cubiculum, cubile. Ab eod. Hinc χοιτωνις, ίΰος, ϋ,, parvum cubiculum. χοιτώνιον, τβ, idem. χοιτωνίσχος, ν, β, idem j (2) parvus lectus, lectulus, Dim. χοιτωνίττ,ς, n, β, cubicularius, Gl. V. χόχχαλος, a, i, strobilus, nucleus nucis pi- nea?. Α χόχχος. Unde χοχχάζω, accino, onomatopoeia, Ern. χοχχίζω, f. ίσω, grana exuno. χοχχινοζαφν,ς, εος, i χα) v„ COCCO tinctus. Ex xoxxivos et βάπτω, tingo. χόχχινος, ίντι, ivov, coccinus, coccineus, coc- co tinctus. Ab eod xexxiov, s, το, pillula, Dim. ab eod. χοχχοέαφν-,ς, ες, cocco tinctus, Ath. χοχχο&όας, ό, avis qu. d. inter voctferan- dum cucurriens, Eust. ex Soph, xoxxofoaiffr.s, ν, o, avis qua?dam, Hes. Ex χόχχος et 3-ζ*ύν, a frangendis baccis. ΚΟΛ ΚΟΛ ΚΟΛ KCKKOS, κ, ό, granum pomorum et si- milium, bacca ; (,2) pilula apud medicos ; (3) granum ilicis arboris rubens, quo pu- nicea inficiuntur; (4) r„ frutex, cuigra- na adha?rent, quibus tinctores utuntur j (5) testiculus, item muliebria ; (6) mica, particula minuta, Em. KOKKY'AI, vel ζοχύχι, Sv, avi et majo- res, Hes. χοχχύζω, fut. ίο-ω, coccyzo, canto ut cucu- lus ; (2) ut gallus gallinaceus. Έχόχ- χύζον, ο μόνον μοι τότί δυνχτον yeijy» Luc. Α χόχχνξ. χοχχυμτ,χίχ, as, ν, prunus. χοχχίμγ,Χον, ft το, prunum. χοχζύμνιΧος, a, r,, prunus, Gl. V. Hinc χοχχυμνΧων, £νος, i, prunetum, Gl. V: ΚΟ'ΚΚΎΞ, νγος, i, coccyx, cuculus, avis clamans χοχχϋ, cuccu ; (2) piscis qui- dam ; (3) grossus caprifici arboris ; (4) galea, galerus ; (5) collis ; (6) herba quae- dam ; (7) os in imo sacri ossis. xexzCrSw, prass. inf. act. Dor. pro xozxC- χόχχων, ωνος, i, granum Cnidium, granum mali Punici. A χ-ίχχος. χοχχωτον, baccatum, granatum, Ph. quasi a χοχχόω, grano, unde granatus. KO'AA, -„ venter; dat. pi. νοίϊς χόΧχις, Suid^ At τα χόλο., Hes. ossa, membra. χοΧχζ ιϊν, buccellam devorare, deglutire. A χ'οΧχζ,ος. n, e, offula, buccea parva. Α χό• Xov, cibus. Χ9λ<χ.ζξίύίσ-θκι, saltare, quasi ex χίχ» et &- ζξός. χοΧα,ζξίζΐΗ, lascive saltare, Hes. Α χόχα- ζξος. a5oXa£«/£ee-0a;,_infamari, contemni, Suid. χοΧχζοιο-μος, S, ό, lasciva saltatio. Α xo• Χχζξίζω. ΚΟΆΑΕΡ02, χ, τι. porcellus ; (2) cantio lasciva, qua χοΧχξξίξοντις utebantur. ΚΟΑΑ'ΖΩ, f. χσω, punio, castigo ; (2) re- primo, coerceo, moderor, freer, o, tempe- ro, ut vinum aqua infusum; χιχοΧχσ- μίνας, perf. pass, punitus. "Or; ill xe- Xatr' Ιξίττί iMt τχς ο'ιχίτχς, Arist. Nub. 7• Ώχξαινω tStov χοΧχσχι τον ανΰξα, id. Thesrn. 461. Αίννοις χοΧχο-θίίς. Lye. 111. Τίως χοΧάσωντχι χϋτνς, Act. 4, 21. χοΧχχιίχ, ας, r„ adulatio, adsentatio, blan- dimentum, illecebrae. Α χοΧαχιΰω- Unde χοΧχχίνμχ, etroc, το, adulatio, lenocinium. xtXxxiCo-n, 3. sing. aor. 1. conj. act. verbi χοΧχχίύω. χοΧχχιυτίος, tot,, ίον, cui blandiendum est. χολΛχιυτχς, 5, ό, blandus, GL• V. χοΧχχιυτιχος, '>,, it, adulatorius, adsentato- rius, adulandi peritus. Ab eod. xo>.axivnx£s, adv. adsentatorie, adulato- rie. χοΧαχιύω, f. ιύ<τω, adulor, adsentor, adula- tionibus capio vel decipio ; χοΧχχιυθύς, a. 1. pass, blanditiis tentatus. KoXxxtvuv τίνα, Xen. Α χόΧχξ. Unde χολχχιχος, η, ov, adulatorius, adsentato- rius; (2) adulandi peritus, peritus ad- sentator. χοΧχχιχως, adv. adsentatorie, adulatorie. A praec. χοΧχχ)ς, ίΰος, ή- adsentatrix. ΚοΧχχίδίς dicebantur muliercula quasdam in aulis regum et principum, qua» reginis cur. rum adscendentibus • aut de curru de- scendentibus dorsum scala? loco subjicie- bant χοΧαχύννμος, ο, adulator, Ar. KO'AAS, αχοί, e, adulator, adsentator ; (2) parasitus. χοΧατττ,ί, Υ,ξοζ, ό, instrumentum lapicida- rum, maUeo simile, sed rostratum ; scal- prum. A ΚΟΛΑ'ΠΤΩ, f. •Φδ), tundo, tundendo ex- cavo, incido, scalpo, sculpo; χίχοΧαμ- μίνος, perf. pass, excavatus, sculptus. Τβ ν,τοιο xoXatrrii», Luc. τα, ομμοιτ», Aristot Κ0ΆΑΡΙ2, tag, ό, animal ululae inimi- cum. xiXouri;, ίως, r\, punitio, castigatio, suppli- cium ; (2) amputatio arborum luxurian- tiura. Α χοΧάζα. χόΧκο-μα., ατοί, το, poena, vel quod poena? loco infligitur. A b eod. χοΧοίς-ίξίον, u, το, locus supplicii, locus ubi sontes torquentur ; (2) instrumentum aptum ad pcenas inferendas ; (3) career ; (4) ipsa poena, quodcunque temperando, coercendo, et reprimendo adhibetur, in-. servit, Gl. V. χοΧασ-ττ,ξίον, camificina. Ab eod. χοΧα.5•ί,ξΐος, α, ό zau v), aptus ad infligendas pcenas. Ab eod. χοΧκς-ϊ,ς, 5, ό, punitor, castigator; (2) vin- dex, ultor ; (3) tortor. Ab eod. Hinc xoX&nzos, r„ ov, q. d. punitorius, pcenas infligens, moderandi, coercendi vim ha• bens. χοΧάο-αιντΛΐ, 3. pi. aor. 1. conj. med. verbi χοΧάζω. χοΧαφίξγ, 3. sing. pra?s. conj. act. verbi χολοιφίζω, fut. ίσω, alapam alicui infringo, colaphum infligo, Gl. V. χοΧαφίζιιν, de- palmare. ΈζοΧά<*ιο•α.ν αυτόν, blatt. 26, 67. ΚοΧα.αιζόμίθχ, 1 Cor. 4, 11. Α χό- Xcttpos• Hinc χοΧά.<*ιο~μ», otTOs, τβ, colaphi incussio ; (2) ipse colaphus, alapa. xoXafost »> ό, colaphus, alapa. Α χοΧίπ- TO). ζοΧίόΐίν, gen. dual. Poet, pro χοΧίοΤν. xoXioio, vagin&,gen. sing. Ion. pro x0 X. χοΧΧοποΙιώχτΥΐς, st, e, qui pueris exoletis et durioribus inhiat, Eust. χοΧΧοηωΧν,ς, Ό, qui glutinum vendit, Pud. χοΧΧύξίον, tf, το, medicamentum certa for- ma figuratum, in primis oblongum et teres, quo fistulis induci possit. Vide χοΧΧύξιον. ΚΟ'ΛΛΟΨ, βτβί, ό, corium durius in col- lis, seu cervicibus boum aut ovium; (2) puer exoletus et callosus, seu supra a?ta- tem libidinans ; (3) verticillus in cithara aut lyra, quo chorda? intenduntur. χοΧΧνξίΓΪς, 2, ό, trapezita, nummularius, qui nummis permutandis qua?stum facit Α χόΧΧυζος. Hinc χοΧΧΰζις•ιζος, jj, iv, ad rem nummulariam pertinens. ΚΟΆΛΥΒ02, ν, ό, vel ζόΧΧυζον, ν, τβ, ge- nus numismatis minuti, cui bovis imago ( 323 j J impressa erat ; (2) permutatio pecunia; ; (3) fosnus permutata? pecuniae. ΚΟΛΛΤ'ΡΑ, χς, ri, collyra, panis, qui pue- ris dabatur, i'rustulum panis ; (2) panis cinere coctus. χοΧΧνξίξω, f. ίο-ω, opus pistorium facio, pla- centas paro. Α χοΧΧύςχ. ΚΟΛΛΥ'ΡΙΟΝ, u, τβ, collyriura, medica- mentum oculorum, ex spodio, coloris cinerei ; (2) quodvis medicamentum o- culorum ; (3) quod adhibebatur ad re- signandas literas, ne fraus sentiretur. χοΧΧυζίς, ίΰος, r), collyris, Dim. a χοΧΧύξχ. χοΧΧυξίτΥ,ς, n, ό χα) %, sc. α,ξτβς, panis azy- mus. Lex. Cyrill. vid. χοΧλύξα, Em. ΚΟΛΛΥΡ1'ί2Ν, ωνος, ο, avis qusedam. χολΧώοχς, ιός, i xxi r), glutinosus, tenax. Α χόΧΧχ. χολόξιον, u, το, subucula, Gl. V. χοΧοζοχνθίϊν, florem minutulum aut secti- lem gerere. A χοΧοξοχνθ->,ς, tos, ό xxi r>, minutulum florem habens, edens. Ex χοΧοζος et α,νθος. χοΧοζοχίξχτος, ov, altero comu truncatus, seu fractum cornu habens. Ex χοΧοζος et χίξχς, Ern. χοΧοζόχίξχος, u, β xxi r\, cauda mutilatus. χοΧοζόηις, οδός, Ό xx)r„ truncus pedibus. χοΧοζίρ^ιν, vel χοΧοζορρις, ΐνος, h xxi i), cui nasus praecisus, qui mutilo est naso. χοΧο&ος, ν, ό xxi r), mutilus, truncus, recu- titus. Α χοΧύω, amputo. χοΧοζόρχχυς, υβς, ό xxi vt, spieis truncatusj (2) brevem ferens spicam. χβλβ? ότν,ς, ν,τος, r), q. d. decurtatio, qua a- liquid curtum, mancum^ truncatum, aut mutilum est, defectio. Α χοΧοΖός. χοΧοξνξος, ν, β χχ) r,, cauda truncatus, Hes. Ex iqx. χβΧοζόω, ω, f. ώσω, decurto, mutilo, trunco, contraho. Κα; u u,r, Κύξίος ιχοΧϊ&ωσί τχς ήμίξχς, Marc. 13, 20. Κα) t; μν, \χα* Χοζύ%Υιο•χν xl Ϋ,μίξχι \xuvxi, Matt. 24, 22. χοΧοζωθ-ϊο-ονται, wid. Α χοΧοζός. Unde χοΧοζώΙν,ς, ίος, ί χχ) ϋ), mancus, mutilus, imperfectum aliquod membrum habens. χοΧοζωθν,ο-οντχί, 3. pi. f. 1. ind. pass, verbi χοΧοζόω• χοΧόζωμχ, «τβ?, το, id ipsum, quod mu- tilum aut truncum est, quidquid aliquo membro deficit. Α χολοξόω- χοΧόζωσις, ιως, r„ mutilatio, detruncatio, defectus. Ab eod. χοΧοΖωτΥ,ς, ν, Ό, decurtator, detruncator; (2) loquendo ultimas syllabas suppri- mens. Ab eod. xoXoixv, dicuntur graculi clamantes, Poll. χοΧοι'ύζχ'Λς, n, ό, praafectus excubitorum et custodum, ap. Aristoph. Ern. ΚΟΛΟΙΟ' 2, S, e, graculus, monedula, par- va comix. χοΧοιώδΐ,ς, ΐος, ο xx) r„ graculo similis, ad graculos proxime accedens. Α χολοιός. Κ0Λ0ΚΑ2ΙΆ, χς, y„ faba JCgyptia, colo- casia ; (2) ejus fabae radix. xoXoxxtrtov, α, τβ, idem. χοΧοχοξοόχοΧχ, tx, intestina, Lasc. χοΧόχυμχ, ατός, το, fluctus surdus, qui nul- lum strepitum edit, sive nullam vim, quamvis magnus, habet, Lat. flustrum ; (2) ap. Com. homo, qui magnomolimine nihil agit ; aliis fluctus magnus. Ex %o- XoZov, i. e. xv<*iv, vel χόΧον, et χυμΛ. ΚΟΛΟ'ΚΥΝΘΑ, χοΧΰχύνθ' /s, et χοΧοχύντι;, ν,ς, η, cucurbita, Plin. 1. 20. § 7, et 8, c. 3. Angl. gourd. Hinc χοΧοχυνθις, ίίος, ή, cucurbita caprina, cu- curbita Alexandrina, cucumer amarus. χοΧοχύντχ, v,i, ή, vide χολάχυνθχ. χοΧοχύντιον, χ, το, cucurbitula, parva cu- curbita, Dim. a xoXoxvvt-/j. ΚΟ'ΛΟΝ, sf, toj cibus ; (2) intestinum, pro χωλον- χόΧος, ν, Ό χχ) ν), mutilus, truncatus. KoXoo-cx), ων, xi, Colossa?, urbs Asiae mi- noris. χοΧοσσχΊος, χΊχ, alov, colossaaus, qui colos- sum asquat, colosso par, A xoXotro -ός. ΚοΧοο•ο•ίυς, ίως, β, Colossensis. A KoXo/rtrxi. ΚοΧοο~ο~(χος, 'h, ov, Colossicus. Ab eod. xoXto-o -οζχμων. o. statuarius, ap. Lye. χοΧοο-σοπόνος, ό, colossorum faber, Man. KOA0220 v 2, S, o, colossus, statua in- gens. χολοο-οτ/ξγΐχ, χς, r„ colossi structura. Ex χοΧοσσος et ίξγον. χοΧοο-υξτος, 5, ό, strepitus, sarmentorum, quum per terram trahu'ntur ; (2) turba, tumultus. Τώ τ' iv ορισσιν Άνδεων r)hi X2 ? KOM χννων δέχαταί χολοσυζτόν ιόντα, II. 12, 147. Ex χόλον mutilum, et σύξω, trako. χολνζαΊος. a, ov, cavus, Epith. petras, ap. Call. Frag. 56. χολύξίον, cauda truncum, Suid. χόλϋξΐ;, vulpes. Supra χοθ2ξΐ;. χόλνξο;, tf, ό χα) yi, cauda mutilus ; (2) cir- cufi duo in doctrina sphaerica, secantes se mutuo in polis mundi, et per puncta asquinoctialia et solstitialia transeuntes, ita dicti, quod eorum pars, seu cauda quasi, semper sub horizonte lateat. Ex χόλο; et ago., χόλασι;, ίως, ή, truncatio, amputatio, de- curtatio. Α χολύω. Unde et χάλασμα, ατο;, to, fragmentum recisum, Hes. ΚΟΛΟΥΤΕΆ, vel χολυτία, οι.;, »;, colutea, arbor. ΚΟΛΟΥΏ, fut. ίσω, decurto, amputo, trunco ; (2) imminuo, retundo, debilito. Κολύίιν αξίωμα, Plut. Ύηζιμίλί) νύσω. χίχολνμίνο;, Epigr. χολόφϋξΛ, τα. jumenta, Sch. Nic. al. λόφν jot, Theophr. ΚΟΛΟΦΩ ν Ν, Zvo;, ο, fastigium, apex ; (2) summa rnanus, finis. Asia? Minoris o- lim civitas potens. Κολοφώνιο;, ία, ιον, Colophonius. χολοφωνία, resina, Gl. V. Κολοφώνια πίσ- σα, Colophonia pix. Α Κολοφών. χολπία;, α, ό, sinuatus. Α χόλτο;. χολπίζω, f. ίσω, sinuo. Ab eod. χολτοίώω;, adv. in formam sinus. ΚΟΆΠ02, a, o, sinus, gremium. Hinc χολ-χόω, ω, f. ώσω, in sinus contraho, si- num efficio. χόλτω, gen. sing. Dor. pro χόλπν. χολπωοΎ,;, ίο;, ό χα) r„ sinuosus, Eur. Iph. in Aul. 120. Ab eod. χόλτωμ,α, ατο;, το, sinuatum, sinuato vo- lumine collectum. χίλπωσις, (ω;, ή, sinuatio, in sinurn collec- tio. χολπωτό;, y„ ov, sinuatus. Α χολπίω• ΚΟ'ΛΥΘΡΟΝ, α, το, colythrum, planta. χολυμζά;, alio;, i, urinatrix, natatrix; (2) oliva in muria natans, qua? et ν-ήχτξ); et φθινοαωξ); dicitur. ΚΟΛΥΜΒ ΑΏ ω, f. γ,σω, nato ; (2) urinor, aquas subeo. Έχίλ'.υσε τί τ2; ΰυναμίνν; χολνμζαν, Act. 27, 43. Hinc χοϊ.νμζγ,θ'ξα, a;, it. locus, ubi natare possu- mus, piscina j (2; baptisterium. χολυμ,ζγ/τϊ,;, 2, ό, natator, urinator. χολνμ,ζν,τιχο;, y : , ov, natandi peritus. χολνμζ};, ilo;, v>, urinatrix ; (2) avis quae- darn. Ab eod. χόλνμξο;, if, ό, urinator ; (2) natatio ; (3) avis quaedam. Ab eod. KOAXIKO'N, 2, το, colchicum, herba ve- nenata. χολωάω, S, tumultuor, do turbas ; (2) vo- ciferando perstrepo, more graculorum garrio. ®ΐξσίτγ,; δ' em μΐίνο; αμίτξοιπ•);;, Ιχολωα, II. 2, 212. Α χολοιός. χολωϊον, 2, et χολωον, α, τό, idem quod χο• λωό;, Hes. χολών/ι, υι;, $, collis, tumulus, locus editus ; (2) montium fastigium. Α χολωνό;. χολωνίτγ,;, ό, mercenaries. Ab eod. ΚΟΛΩΝΟ' 2, 2, i, idem quod χολών/ι, II. 2, 811. χολών oiidr,;, l;, collis figuram habens. χολωό;, 2, e, tumultus, perturbatio. Α xo- λοΓο;, graculus, quia graculi gregatim cum magno strepitu ac garritu volant. χόμαιθος, α, β χα) yi, flavam habens ca?sa- riem. Ex χόμ'/ι et a7do;,flamma. χόμαξον, το, fructus arbuti ; (2) arbutum. KO'MAPOS, n, ο χα) yi, arbutus, Angl. THE STRAWBERRY-TREE. \ χομαξβφάγο;, ν, ό χα) r), qui arbutis vesci- tur. χρμάο -fu, 3. sing. aor. 1. opt. act. Dor. pro χομγ»σαι. A χομάω, Ζ, f. ν,ιτω, comatus sum ; comam alo j (2) abundo, ornatus sum ; (3) effero me, glorior et me jacto, magnifice de me sentio ; guperbio ; χοΐΛοωντί;, Poet. pro χομωντί;, χομάονη;, comantes, part, praes. χομόωσι, Poet, pro χομωσι, χομά• tsfft, 3. pi. praes. ipd. sibi placent, glori- antur. Άγ /j μ\ν lav χομα, ατιμία al- τω ip, 1 Cor. 11, 14. • E/ars μοι Ιπ) τω χομας, χα) χομ-Χ/ο; ιΤνα/ πξοσποιίϊς, Α- rist. Vesp. 1306. Α χόμ*. ί',ομζολύτνι;, a, i, marsupiorum amputator, Pet. Ex χόμξα et λύω, solvo. KOM KO'MBOS, a, o, nodus in culmis et arun- dine ; (2) ad ornatum in vestitu j (3) marsupium. Hinc χομζόω, ω. f. ώσω, nodo necto, Gloss. Vet. C2) χομζώσαο-θαι, vestiri, Hes. χόμζωμα, ατο;, το, vestitus, amictus, Hes. (2) ornamentum, Suid. Α χομζόω. χομίίτ-ήν, 3. dual, imperf. indie, act. Ion. pro Ιχομύτην• A ΚΟΜΕΏ, ω, euro, curam gero ; (2) nu- trio, alo ; χομίίο-χί, curabat, imperfect. Ion. pro ΐχόμα. Ιχόμιι. Κννα χαρχα^ό- dovTa χομΰν, Hesiod. Op. 622. KO'MH, η;, ή, coma, compta hominis ca»- saries et curiosius culta ; (2) coma, i. e. frondes arboris, herbarum, &c.j (2) her- ba quasdam. κομήτη;, a, e, comans, comatus, crinitus ; sell, αο-τϊξ, cometa, stella comata. A χομάω• χομιΐϊ,, ij;, r„ cura, curatio, qua alicujus rei cura geritur ; (2J portatus, vectio, vectura; (3) advectio, importatio; (4) accessio ; (5) recuperatio alicujus rei. A χομίζω. χομιδγί, adv. perquam, valde, admodum, nimis, oppido ; dat. adv. a χομώίι. χομίίύμίθα, 1. plur. f. 1. indie, med. Ion. Dor. et Att. pro χομισόμ<6α, a χομίζω. χομίζω, f. ίτω, euro, alo, foveo j (2j porto, fero, apporto, adveho ; (3) duco, dedu- co ; (4) effero, sc. sepeliendi causa. At in med. etiam accipio, recipio, fero, ve- lutpr3emium consequor; (2) sumo mi- hi, ut pcenam ex aliquo; (3) recipio me, revert or ; (4) proficiscor : f. 1. χομίσω et χομίσομαι, Attice χομιίμαι, χομαΐ, reci- pies, auferes ; χομιο-θι);, a. 1. pass, por- tatus, vectus. Κόμιζι νυν μοι παΊΙα τβν Ιμον,ώ; ι<5ω, Soph. Aj. 530. Κομιύμ,ίθα παντ) τξόπω τν,ν ν.μίτίξαν βοίΐτιλύαν, Α- r 1st. Αν. 556. Τό ο~ωψξον ώ; άπαντάχν χαλόν, χα) ΰόξαν ίσ-βλν,ν \ν βζοτοϊ; χομ,ίζί• ται, Eur. Hipp. 436. χομίξαι, a. 1. inf. act. Dor. pro χομίσαι. χομιύμαι, f• 1. ind. med. Att. pro χομίσο- μαι. χομίο-αντο, 3. pi. a. 1. ind. med. Ion. pro ίχομίσαντο• χομίο-Υ,ται, 3. sing. a. 1. conj. med. χομι$•ίο;, congerendus, JEsch. χομις-τ,, r,;, r\, commeatus, cibus, Hes. A χομίζω. χομις-ϊζ, %ζο;, I, portator, bajulus ; (2) de- ductor. Ab eod. χομις-Υ,;, S, ό, curator. Ab eod. χομΐ5•ό;, vj, ov, allatus. Ab eod. χομίς-ξία, a;, r\, curatrix. Α χομις'ήζ• χομί?ξον, u, τό, premium, quod datur por- tatori. Α χομίζω. xouiS, f. 1. ind. act Att. pro χομίσω• χομμα, ατο;, το, segmen, fragmentum; (2) incisum, incisio ; (3) pars periodi ; (4) nota, seu signum, nummo impressa. Α χόπτα. χομμ,ατιχό;, jj, ov, commaticus, commatis et incisis constans, in quo crebra sunt incisa seu commata. To χομματιχόν, . postrema chori pars, ubi reliquum totum in luctu consumitur. Vide χομμος,Εη. A -y.nuu.0i• ■ χομματιχω;, adv. crebris commatibus. χομμάτιον, u, το, parvum segmentum, Dim. ap. Sch. Com. χομμάτιον χοςχ. KO'MMI, τό, gummi. Nomen indfeclinab. (2) in specie gummi Arabicum. χομμιΐώΐν;, to;, c xa) y„ gummosus, gum- mi referens. A praec. χομμίζαν, gummi speciem preebere. A χόμμι- χομμιώ^Υ,;, to;, ό χα) υ), gummosus, gum- mi referens. Ab eod. χόμμο;, α, ό, planctus, plangor. Α χόχτο- μαι,ρία^ο. ΚΟΜΜΟ' 2, S, β, ornatus nimis accuratus et superyacaneus ; nitor fucatus et ad- scititius, fucus, mangonium. χομμόω, OS, f- ώσω, ornatum .curiosiorem adhibeo, fuco proprie et tropice ; unde χομμϋν, inf. prass. et χομμωσαι, aor. 1. κομμαθίΤσα, a. 1. pass, ornata. Αχομ- U.OS- Hinc χομμωμα, ατά;, το, id, quod ad corpus mangonizandum adhibetur; (2) cultus muliebris exquisitior; (3) ornatus ora- tionis exquisitior, et fere in deteriorem partem. χόμμωσις, ιω;, ίι ornatus et cultus corpo- ris, orationisve exquisitior et mollior. ( 324 ) KON χομμωτΥ,;, S, <5, mangonizandi corporis ar- tifex ; mango. Ab eod. Hinc χομμωτίζω, f. ίσω, curiosius orno. κομμωτικό;, υ;, ov, aptus ad formae lenoci- nia ; (2) ad cultum exquisitiorem perti- nens; (3) tropice χομμωτιχο) dicuntur in oratione omni modo ornatum exqui- situm captantes, et talis oratio χ&μμω- TIXYj. χομμωτιχω;, aov. nimis compte. χομμωτξία, as, yi, ornatrix. χομμωτξίοΊον, a, to, calamistrum, s. aliud aliquod instrumentum aut medicamen- tum, quo crines ornantur. Ab eod. χομοτξοφίω, comam alo. Ex χόμγι et τξίφω» χομόω, comam orno, Steph. χομόωντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro χομωσι, a χοί&άω• χ/>μτάζω, f. άσω, magnopere me jacto, in- isolenter, et fastuose me gero ; (2) pro- prie strepitum, s. sonitum edo. Κα/ σοι μιν, πίσι. γυναΐχ' αξίστην ιστι χομπάσαι νκαζ,ίΐν, Eurip. Ale. 321. "Οί Svix' ολζκ μίγα; έχομπάσθη ποτί, id. Here. Fur. 64. Α χ out ο;. Hinc χόμπασμα, ατο;, το, id ipsum, quo gloria- mur. ; χομπασμο;, S, i, jactatio, jactantia, gloria- tio, elatio, insolentia verborum. χομχας-Υ,;, 2, β, jactator. Ab eod. χομπα?ιχό;, ή, βν, jactans, jactabundus. χομπας-ιχώ;, adv. jactabunde. χομτίω, ω, f. Υΐσω, crepo, strepo, crepito, edo strepitum, qualem aper acuens, seu, collidens dentes ; (2) jacto, glorior. Te- ο-βν δ' Ιχόμπα μυθον. Soph. Aj. 781. Ke/i- trliv h' ϊστ' ατίλ^ συν •\ίυ?>ίσιν αισχςόν ο~ νιιδο;, idem, Phil. 835. Έ* των χαλώ» χομπ2σι τόϊ; ®ίσσαλο7; thai Tol•', Eur» El. 823. Α χόμπο;. χομπ-Υ,ξό;, ςα, ξόν, jactans se, jactabundus. χομίτολαχίω, inaniter strepo. Hinc imperf. ap. Aristopk. 'Αλλ' ix ίχομπολάχνν, at non inaniter loquebar, Ran. 1078. Ex κόμπο; et λαχίω. χομπολαχυθη;, n, S, magna sonans ; jacta- tor tumidus ; gloriosus ; vox Aristopha- nica. Ex χόμπο; et λ^χυθο;, ampulla. χομπορρνμων, ovo;, ό χα) 'h, qui se grandi- bus verbis jactat, tumidus jactator. Ex χόμτο; et ίν\μα, verbum. KO'MIIOS, u, h, crepitus apri acuentis dentes ; (2) strepitus, crepitus quivis ; (3) sonitus, qui a saltantibus pulsando pedibus terram editur ; (4) verborum ampulla?, jactatio, gloriatio, ostentatio^ insolentia. χομπό;, 2, ό, jactator, jactabundus. χομποφαχίλορ'ρν]μων, ovo;, ό, ampullosa et grandi verborum compositione utens^ percrepans grandiloquentia. Vox Ari- stophan. Ex χόμτο;, φάχίλο; et ρήμα. χομτώΰη;, to;, β χα) η, jactans sui, jacta- bundus. Hinc τό χομπωία, to;, jactan- tia. Α χόμχος• χομνώΐω;, adv. jactanter, jactabunde. χομ -i/ua, α;, ή, elegantia, festi vitas, lepor | (2) vafrities. Α χομψίύομαι. χόμψιυμα, ατο;, τό, scitamentum ; (2) speciosus sermo. Ab eod. χομψίυξίπώιχω;, adv. scite et eleganter,. Euripidis more. Vox Aristopkanica. Ex χομφό; et Εΰςιπίδν;. χομψίύομαι, scite s. festive aliquid facio ; (2) scite et urbane cavillor ; (3) scitus et facetus esse volo ; (4) ostentatorie fingo, jacto me, ac;vendito ; χίχομ-φίυμίνον, p^ pass, scite et eleganter composition, dic- tum. Ο/ πλάραι Ss ίτι μάλλον χομΛ>ίύ- ονται lv τω 'ίξγω, Plat. Α χομψό;• Hinc χομφ/ίυτό;, yi, ev.'festivus, lepidus, ornatus. χομ^ιοί-χΥ^;, ίο;, ο χα) ή, facetus, verbis ele- gans. Ex xojjl^o; et Ijo;• χομψοπξίπΥ,;, to;, ό χα) yi, scitus, elegans, festi vus. Ex τξίιτω. ΚΟΜΥΟ Λ 2, γ,, ov, scitus, elegans, bellus, venustus, lepidus, facetus, festivus ; (2) loquaculus, garrulus ; (3j vafer, versu- tus ; (4) plenus jactantia» et superbia». χομ-φότΥΐ;, yito;, yi, elegantia, lepor, festivi- tas ; (2) argutia, subtilitas. Α χ,ομ^ός. χομ -^/cSi, adv. scite, eleganter, lepide, fes- tive. χοναΖίω, ω, f. ν,σω, resono, sonum reddo. Άμ,φ) Zt vyiK "ΣμιςΒαλίον χονάζν.σαν, H. 2, 334. Α χόναζο;• χοναζγ,Ιόν, adv. cum sonitu. Ab eod. χονάζησί, 3. sing. aor. 1. ind, act. Ion. pro ίχονάζγισι, a χοναξία. KON ΚΟΓΙ KOP Χ«νχζίξύΐ, f. /λ», resono. Αυτάξ υπό χθων Ί,μίζδαλίον χονάζιζί ποδών κυτών τΐ χα) 'ίππων, 11. 2, 466. Abeod. KO'NABOS, ν, β, sonitus, strepitus. Κό- ναζος χατα νηας οζώζίΐ 'AvSeav ολλυμίνων, Od. 10, 122. ΚΟ'ΝΔΤ, υος, το, poculum barbaricum, Persicum, certe Asiaticum, decern coty- larum, Isaias, 51, 22. χονδύλτ,. uf, ΐ, tuber, vibex. χονδυλίζω, f. /«a», digitis in condylos con- tractis verbero ; pugnum impingo, pugno casdo. Α κόνδυλος. χονδυλισμος, », β, talitrum; plaga pugno incussa. Α χονδυλίζω. Κ0'ΝΔΥΛ02, ». β, digiti articulus et junctura, s. nodus et curvatura, qua di- gitus flectitur ; (2) tuber in digitorum junctura ; (3^ pugnus ; (4) ictus, qui fit pugno, Gl. V. χόνδυλοι, articuli ; χόνδυ• λος, colaphus, talitrum, pugnus. Hinc χοοδυλόομαι, χμαι, intumesco, extubero instar tuberum in juneturis digitorum. χονδυλώδνς, ιος, b χα) it, nodos et tubera in digitorum juneturis reprassentans. A χόνδυλος. χονδύλωμα, ατός, to, tuber, quale est nodo- rum in juneturis digitorum. Ab eod. ΚΟΝΕΏ, Z, festino, propero, curro, mi- nistro, famulor, Hes. usitatum in com- positione, ut Ιγχονίϊν, διαχονιιν. Hinc xov' /ι, ή, ministerium ; (2) ca?des. Ab ob- solete χίνω, occido. χοντ,τνς, χ, b, minister, famulus, Hes. χοή*, ας, yi, arena, pulvis; (2) cinis; (3) lixivium; (4) calx, tectorium, caemen- tum, albariiim, Gl. V. (5) arena. A xb- Wff• χονίχμχ, ατός, το, calce inductum, opus albarium, seu tectorium; κονιάματα, circumlitiones, Gl. V. Α χονιάω. χονίχσις, ίως, 'h, albarii, seu tectorii operis inductio, Gl. V. tectorium. Ab eod. χονιατν-,ς, x, i, et κονιάτνς, χ, b, qui opere albario parietes tegit, Ph. dealbator, tec- tor. Ab eod. χονιατβς, *!i ov, albario et tectorio opere in- ductus, calce illitus. Ab eod. χονιάω, ω, f. άσω, pulvere impleo, pulvere adspergo, inspergo ; (2) calce induco vel obduco, calce dealbo ; (3) cerusso, fuco ; χονιωμαι, in pulvere volutor, dcalbor, et alicubi active, tectorio induco ; χεχονια- μίνος, p. pass, pulverulentus, dealbatus. Ιίαξομοιάξετί τάφοι; χίχονιαμίνοίς, Matt. 23,27. Κ χοή*, χονιίω, ω, pulverem excito, moveo, V. L. Α χόνις. χονίγιο -i, dat. plur. Ion. pro χονίαις. χόνιζα, vide χίνιίζα. χοήζω, fut. cm, pulvere impleo, respergo, fcedo ; χονίζομαι, in pulvere volutor, ver- sor ; (2) ad pugnam me athletarum more paro, exerceor; χεχονισμίνος, p. pass, pulverulentus, festinans; (3) est etiam perire, interfici ; vide χοήω. Kixovis-o b ποταμός, Epigr. ΚΟΝΓΛΗ, r,s, *j. cunila, herba quas et ori- ganum Herculeum dicitur. χόνιον, χ, το, pulvis. Α χόνις. χονιοπχς, οδός, Ό xa) r t , cujus pedes in pul- vere versantur, pulvere respersi sunt ; calceamenti genus. Ex xovis et πχς. χονιοξτόπχς, οδός, b xa) 'h, cujus pedes in pulvere versantur, Hes. χονιοξτόποδις, ίγξοΊχοι Ιξγάται, rusticani operarii, agri- colae. Ex χονιοξτος et πχς . χονιοξτος, χ, b, pulvis, pulvis excitatus et in aerem elevatus ; (2) homo squalidus et illuvie laborans. • Ex χόνις et bem. Hinc χονιοξτόω, ω, f. art», pulvero, Gl. V. χονιοξ- τχμχι. pulveresco, Gl. V. χονιοξτώδγις, tog, b χα) ή, pulverulentus, Gl. χόνιος, pulvereus, ut ζιυς χόνιος. Α χόνις. χονιάω, pulverem excito. Ab eod. χονίπτω, excito pulverem, impleo pulvere, χονίπχς, οδός, b xa.) yi, idem quod χονιόπνς. KO'NI2, tust 'i, pulvis; (2) cinis; (3) lixi- vium. χόνις, ιίος, ΐ, lens, ovum pediculorum; χό- νώίς, londes. Α χόνις. χονίσοίλος, vol χον'ισσοιΚος, u, b, pulvis mo- tus, pulvis excitatus, Gl. V. pulvisculus; (5) pudendum, seu numen Priapeum. Ex χόνις et όίλΧομοα. xovirfyioYi v t το, locus in quo athletae de- certaturi pulvere se obducebant, oleo an- tea peruncti. Α χονίξω. χονιριχβς, oj, ov, qui in pulvere vblutari so- let. Ab eod. xovWi*, «4, vt, volutabrum pulvereum, a- rena, in qua se exercebant athletae ; (2) cavum pulvereum, in quo se volutant a- ves. Ab eod. χονιτζον, 5, τβ, pulvis, vel pulvereum vo- lutabrum. Α χον'ιω. χονίω, pulvere impleo ; pulverem excito ; oblino, oblino pulvere ; festino ; χονίο- μα,ι, in pulvere volutor. Ad pugnam me paro athletarum more ; χονισύμινος, a. 1. med. volutatus in pulvere ; xtxovi- μίνος, p. pass., pulverulentus. Κονίοντίς πίδίοιο, II. 13, 820. 'ί2{ tS μιν χεχόνιτο χόίξ-η ίτα,ν, II- 22,405. πάνοπλος Άξ- γήων ϊία,τος χωξίΤ, xovhi, JEsch. Sep. Theb. 60. Α χόνις. KO'NNAPOS, u, b, connarus, arbor apud Alexandrinos. χοννίω, ω, cognosco, JEschyl. Suppl. 171. KO'NNOS, x, b, barba; (2) gratia, Hes. Alicubi junctum voci ψίλλιον, armilla, videtur tale ornatus genus significare. Est Κόννος sive potius Κόννα,ς, et Κοννϋς etiam nomen proprium citharcedi cujus- dam pauperis miserique ; unde proverb. Κόννν ψήφος, de homine nihili. χοννόψζων, unde dat. plur. apud Hes. χοννό- φξοοΊ, quod exponit άφξοο-ι, dementibus, amentibus. Ex Κόννος et φξ? ν , mens, χοντίλος, a, b, contus, Lex. Vet. (2) cotur. nix, Hes. (3) serpens quidam, Hes. A ΚΟΝΤΟ' 2, S, b, contus, pertica, sudes. χοντοζολίω, contis jaculor, peto. Α βάλ- λω. χοντοφόξος, n, b zcu %, qui contum gestat, contd armatus, Ph. χοντοφόξος, hastatus. Ex χοντος et φίξω, /ero. χοντωτα πλό7χ. contis instrueta navigia, qua? contis impelluntur. Α χοντός. χόνυζα, ης, »j, herba coronaria; cunilago. χονυζήίΐς, io-ffa., iv, ex herba cunila, Nic. χοπάξω, f. άσω, desino, quiesco. Έχόπο> dat. plur. Ion. pro χοξάχαη, a χόξαξ. χοξχχεύομαι, denigro, V. L. Α χόξαξ. χοξαχιυς, ίως, b, piscis species ; χοξαχίων* gen. pi. ficorum species. Α χόξαξ. χοξχχίας, ν, β, corvinus, corvo similis ; (2) graculiis. Ab eod. χοξχχιήΐιον, n, το, parvus coracinus. A χοξάχινος, ivYj, ivov, corvinus. Α χόξαξ. χοξαχίνος, ν, coracinus, piscis quidam. Ab eodem. χοξάχιον, y, το, corvulus ; (2) malleus, quo fores pulsantur ; (3) species ficus, Dim. χοζκχίσχος, χ, Ό, corvus, Gl. V. parvus cor- vus, Dim. a χόξαξ. χοξαχοαδΥ,ς, ίος, b xa) yi, corvi speciem ha- bens. Ex χόξαξ et ίΤδος. χοξαχώΐνις, ίος, Ό χα) y, corvinus, corvini generis. Ab eod. χοξαλλίζω, coralli more rubeo. A ΚΟΡΑ'ΛΛΙΟΝ, vel χν ζ άλιον, ν, τ», coral- KOP ΚΟΡ KOP lium, corallum, curalium, lapis marinus rubens. KO'PAK, «««?, e, corvus ; (2) signum coe- leste; (3) nomen piscis; (4) machina bellica; (5) malleus, quo fores pulsan- tur ; (6) rostrum gallinaceum, Eust. (7) genus supplicii ; (8) nomen pastilli ; (9) repagulum. χοξαξαι, a. 1. inf. act. verbi χοζάοΊτω. χοξάσιον, u, το, pupa, puella, puellula. A χόξη. Hinc xogcMrtuh'/ii, ίος, β χα) η, puellaris. χοζάο-ιτω, vel χβζάτται, pertinaciter et im- probe aliquid flagito, Suid. Α χόξαξ (5). χοξΒακίζω, fut. /β•», cordacem salto. A χόξδκξ- χβξδακικος, ίι, ov, cordacicus, cordaci con- veniens. Ab eod. χοβΰακ/ο-μος, S, ό, cordacis saltatio. A χοξδαχίζω. ΚΟ'ΡΔΑΒ, αχός, β, cordax, genus salta- tionis comica?, et lascivioris. ΚΟΡΔΤ'ΛΗ, w, i), clava, fustis ; (2) invo- lucrum capitis ; (3) vilissimus pisciculus quidam ; (4) foetus thynni. Hinc χόξΰυλος, α, ό, piscis quidam, cordylus. xogiit, 3. sing. f. 1. ind. act. per Sync, pro xogio-u, a χο°ίω- xoma, ας, ν), virginitas ; (2) pulchritudo, Hes. (3) sacrificium in honorem Proser- pina?, id. (4) saturitas, id. A «eg»!, vel κοξίνω. χοοίννύω, saturo, vide κοξίω. χοξίσασΰαι, a. I. ind. med. verbi κοξίννυμι. χοξίο -inv, 3. sing. a. 1. opt. act. Mol. cum ν Ιφιλχ. pro κοξίσαι. χοξίβ-θιϊς* satiatus, a. 1. part. pass. χοξίσχω, pro xtgiai, Nicand. χοξί^ος, τι, ov, satiabils. Α χοζίω. χόξίυμα, ατός, το, virginitas. Α χοξ(ύω• χοξίύω, f. ιΰσω, devirgino, virginitatem li- do, stupro, pass, χοξίύίται, devirginatur. 2u δ', % τίκνον μοι, πως χοξίυθτιο'τι χαλως, Eur. Ale. 314. Α χόφ• χοξίω, κοξίννύω, κοξίννυμι, fut. ίσοι, et γ)ο•ω, satio, saturo ; κικοξίσμίνος et κίχοξτιμί- νος, ρ• pass, satiatus ; Ιχοξίο-θτιν, a. 1. sa- tiatus sum; χοξίοΊτα,το, Poet, pro Ικοξί- ffxro, a. 1. med. se sa'tiavit; Ικίκόξίς-ο, 3. sing, plusq. pass, satiatus erat; χο• ξίίΐ, Poet, pro χοξίΊ, fut. 2. act. satiabit. Άντίφονο» χοξίσα.ι ς-όμα, πξός χάξιν (μας β-Λξχος α'ιόλας, Soph. Phil. 1149. Μαι- μων χοξίσσαι χιϊξα διψωσ-αν φίνα, Eye. 1171. T/ff αν xogitriitv απαντάς, Epigr. Κοξίο-θίντα Si τξοφης. Act. 27, 38. χ»ξίω, τ,α-ω, verro, purgp, et hinc orno ; χ%• κοςτιμίνος, purgatus, p. pass. To παίΰα- γωγΰον κοζων, Dem. *P&i* ι?» »?» pupa, puella, juvencula, virgo, filia, puella nupta ; (2) Proserpina ; (3) pupa, imaguncula, qua puella? ludunt ; (4) pupilla, nigricans pars oculi. Α χοξίω. χόξγι, ή, navis, πξωτόπλοος, Lye. χόξ'/ίθξον, u, to, scopa?, scopula?. Α χοξίω- κόξτιμα, το, purgamentum ; (2) scopa?. Ab eod em. κοξν,μάτιον, to, scopula, Gl. V. A prase. Κ0'ΡΘΥ2, υος, ϊ„ acervus manipulorum frumenti, apud Theoc. (2) agger, tumu- lus, Hes. Suid. χοξθύνω, idem quod κοξθύω, in acervum colligo, coacervo ; κοξ- ΰνίται, attolitur, intumescit. "ΑμυΙις Si τε χνμ* χίλχινον Κβξθύίται, II. 9, 7. A χόζβυς. χοξία,ννον, vel χοξίανον, ν, το, coriandrum ; (2) annulus, qui in indice digito gesta- tur. Α χόξίς. χοξίΰιον, α, το, puellula, pupa. Dim. a χαζή. κοξίζομ,χι, f. ίο-ομαι, blandior, blande com- pello. Τίίτοιι τον viov λκμ,ζοίνχσ-' ίχοξίζί- το, Arist. Nub. 68. Ab eod. κοξίΰαλν,ς, et κοξοθοίλν,ς, unde χχξοθάλίΐ», %ά.φ\>η, virentibus ramis decora, Ep. κοζίχιος, ad puellas vel virgines spectans, Poll. A xS m . χοξίχος, *i, ov, puellaris, virginalis. Ab eod. χοξίκως, adv. puellariter, virginum more. χοζίναΤοι, ol, qui ex clanculario concubitu nati sunt, Stepb. χοξίνΟιάζαν., Corinthiari, scortari, lenonem agere, Hes. Α Κοξήθιος. ΚοξίΛος, ία, ιον, Corinthius. Α Κόξίνθος. Κοξαθίως, adv. more Corinthiaco. χοζίνθίχξγης, ίος, ο χα) ή, a Corinthio opi- iice, it. a?re CorintHiaco factus. Ex Ko- ςίνθιοι et ϊξγον ί opus. Κ0'ΡΙΝΘ02, n, v, Corinthus, urbs A- chaia?. χόζίον, ν, το, pupa, puellula ; (2) sacrifici- um pro puellis, seu pueris juvenculis; (3) coriandrum, herba. Angl. corian- der. Dim. a «oW KO'PIS, ίαις, ό, vel ν], cimex ; (2) herba? seu fruticis nomen, qui alias hypericon appellatur ; χόξΐις., cimices. χοζ!ο~χτι, '/}?, τι, puella, puellula, pupa, Dim. xogttrxtovi ν, το, idem et ab eod. χοξίά^ς , Ej, puellaris, Hes. ζόξχοξος, 6, olus agreste. Α χόξχοξος, Hes. χοξχοξυγίω, strepo, latro, de ventre. Com- pos, legitur apud Arist. Κλόνος εξαίφνης, αύτην ΰαχοξχοξυγΥια•ίν, Nub. 386. A χοξχοξυγτ/, τ]ς, τ\, intestinorum tumultus ac strepitus; (2) strepitus quiyis, Msch. Sept. Theb. 337. χοξκοξυγμος, is, o, idem et ab eod. χοεμάζα», truncare, putarej (2) circum- hgare, Hes. Α χβξμός. χοξμος, S, Ό, et Molice χοςπος (unde Lat. corpus, quod proprie truncum significat, Em.) truncus, caudex, stipes. Κοροπίων, cognomentum Herculis, quod a fugatis locustis accepit. A ΚΟ'ΡΝΩΤ, ores, i, locusta. κόξοιο, gen. sing. Ion. pro xiog, a χίξος. χόξοιφος, ν, ο χα) τ), virginum corruptor. Ex κόξτ) et οΙφΓιν, coire. κοξοχίο-μιον, ν, το, puellarum s. virginum ornamentum. Ex χόξτι et κόσμος. κΰξοπλάθος, s, ό και τ), qui pupas fingit. Ex κόξτι et frXatroOi.fingo. χοξονλάί-τις, u, ό χα) τ\, idem et ex iisd. κέξος, n, 6, satietas, fastidium. χόξος, a, ό, puer, juvenculus, filius. Alias et χ5ξο; ; (2) novellum germen. χόξος, corus, mensuras quoddam genus. κοζοΊνς, ίσις, ό, tonsor, Hes. Α κιίζω. κόξο-τι, Att. κόρρτι, τις, τ), crinis ; (2) tempus, pars capitis ; (3) caput ; (4) maxilla, ge- na, bucca, mala. A «£, cornibus peto, cornibus fe- rio ; arieto, Gl. V. KO'PYS, νθος, ή, galea, cassis ; (2) galeri- ta, alauda? genus. χοξνο-ο-ίμίν, inf. act. Ion. pro χοξυσσαν• χοςύο-ο'ω, galea armo ; (2; armo ; (3) inci- to; et κοξυιτσομαι, impetu feror, furo. Ώόλίμον κοξύσσαιν, II. 2, 273. JIovtw μ\» τα. πξωτα κοξύοΌ-ίται, ib. 4, 424. Α χό- ξυς. xoeusrw, Στ, ί, armiger, armatus miles, bel- lator. A xogitro-u. χοξνφαγίντ,ς, ίος, ν, capite nata, Epith. Mi- nerva?, Plut. κορυφαία, ας, τ), pars habena? summum ca- put equi cingens. Α κοξυφη. κοξυφαΤον, is, το, pars retis. Α χοςυφα7ος. κοςυφαΐος, aloe, alov, verticalis, in vertice positus ; (2) supremum locum obtinens ; (3) supremus, pra?cipuus ; (4) pra?sultor ; (5) caeteris honore quocunque praastans. A ΚΟΡΥΦΗ?, Ϋ,ς, τ], vertex capitis; (2) ca- cumen, fastigium, vertex cujusvis rei; (3) summa, caput; (4) ornamentum quoddam muliebre; (5) digiti extremi- tas interna ; (6) pars ossis versus anum inclinans. κοξνφί??;ξ, S, retis pars, Bud. χοξυφόα, ω, f. our ω, in verticem attollo, fas- tigio, consummo; κοξνφαμαι, in verti- cem attollor; fastigior; consummor. Κΰξνφάμίνος ίϊς ϊν αξίθμος, collectus, Ε- pigr. dicitur et de mari commoto ventis. Α κοξυφ'η. KO'PXOPOS, v, h, olus quoddam vilesil- vestre ; (2) piscis quidam. κοξώνίως, ω, ficus, cujus fructus coracino colore sunt. ΚΟΡΩ'ΝΗ, τις, τι, cornix ; (2) malleus fer- reus, quo fores pulsantur ; (3) annulus, quo fores attrahuntur ; (4) summitas in curvamine arcus, curvatura in arcu, ubi alligatur utrimque nervus ; 45) inflexum s. curvitas in puppi navis ; (6) apex ligni inter utrumque bovem in aratro proten- si ; (7) qua?vis summitas ; (8) corona. χοξωνιάαι, ω, cervicem vel cornua effero; (2) incurvus et lunatus sum ; (3) interpr. ap. Polyb. contendo, obtrecto. Κοξαινι- όωντα πίτ'ήλα, Hesiod. Scut. 289. A xo• ξώνη- χοξωνιΐώς, ίως, ό, cornicis pullus. Ab eod. χοξωνίζω, cornicis stipem colligo, ut sole- bant circulatores quidam, cornicem pra?- ferentes, stipemque ei corrogabant can- tilenam quandam canentes. Ab eod χοξώνιος, incurva et lunata habens cornua, Hes. Α χοξωνίς• χοξωνιίωντα, accus. sing. part. pra?s. act. Poet, pro κοξωνιωντα, a κοξωνιάω. χοξωνις, ίδος, r„ Epith. navis nigrae cujue K02 KOT ΚΟΥ puppis inflexa; (β) summitas cornu- um in bobus inflexa ; (3) nota libris ap- pingi solita ad denotandum flnem partis alicujus, velut scenae in fabulis scenicis ; (4) fastigium, summitas, apex alicujus rei j (5) id, quod ultimum aedificio im- ponitur ; (6) comix. Α χοζώνη. χοξώνισμα, »τβς, τέ, carmen των χοξωνίζον των. Α χοξωνίζω• κοξωνι?ης, «, β» circulator χοξωνίζω». Ab eodem. χβξωνοζόλον οξγανον, instrumentum ad cor- nices petendas accommodatum. Ex χο• ξώνη et βάλλω- χοξωνόμος, i, Medicorum vox, idem quod χύζωλον, Hipp. χοξωνοπόϊιον, », το, pediculus cornicis ; (2) coronopus, herba. Dim. a κοζωνόπνς. m χοξωνοτοιώης, ίος, ο xa) η, pedi cornicis si- milis. Ex χοξωνόχνς et ιΤδβ?. χορωνόχας, oho;, «', pes cornicis, herba quae- dam. Ex κοξώνη et trSg. χοξωνοί, 5, όι elatus, cervicem efferens. A κοξώνη. χοσχινιύω, f. ΐόσω, cribro. A χόσχινον• κοσκινηδο», adv. in moduni seu instar cri- bri. χοσκινίζω, f• ίσω, cribro. Ab eod. χοσχίνιον, «, τβ, cribellum. Dim, a χόσχι• vov. χοσχινόγυξος, ν, ό, circulus ligneus ambiens cribrum. Ab eod. et γν^ος, circulus. χοσκινόμαντις, ιος, ό x»i η, e cribro divi- nans, Tkeoc. 3, 31. KO'SKINON^», το, cribrum. χοσκινοποιος, 5, β χχι ή, qui cribra conficit, cribrifex, Gl. V. cribrarius. Ex χόσχι- νον et ποιίω. χοσχινοπώλης, ν, β, cribrorum venditor. χοσκινόεινος, ft, ό, pellis ad conficienda cri- bra, Hes. Ex χόσχινον et ρινός. κόσχινος, β, idem quod χόσχινον, Sim. KOSKYAMA'TIA, ων, tec, minuta re- rum, ut corii prsesegmina, quae abjici so- lent. χοσμάξίον, «, τβ, parvum ornamentum, inpr. exquisitius, ut annuli, torques, &c. Dim, a κόσμος. χοσμίω, ω, f. ησω, orno, honesto, condeco- ro ; (2) ordino, digero, dispono ; (3) a- dorno, instruo, apparo ; (4) fungor offi- cio meo ; de Cosmis. Έκόσμησίν τάς λα.μπν.}>α.ς αυτών, Matt.Jl5, 7. Ιίλντον δ? κοσμύν Ίματίοις σιμνόϊς πςίπιι, Arist. Plut. 940. Εύξίσκιι χίκοσμημίνον, Matt. 12, 44. Ζίχνλοισι μϊν γάξ Β-ίων χιχόσμην- τχί δόμοι Φξυγίοις, Eur. ΕΙ. 1014. Ab eodem. χόσμηθ'.ν, 3. plur. a. 1. ind. pass. Bceot. pro Ιχοσμ-ήθησαν. κόσμημα, ατός, τβ, ornamentum, insigne. Α χοσμίω. χοσμγν, praes. inf. act. Dor. pro κόσμιιν. κοσμησαις, a. 1. part. act. Mol. pro χοσμή- σας. χοσμησαντίς, nom. plur. a. ejusd. κόσμησις, ιως, η, ornatio, exornatio. χοσμητιιςα,ας, η, ornatrix. Α κοσμητηζ. χοσμητηξ, ηξος, β» idem quod χοσμητης, Man. χοσμητης, a, o, seu χοσμητης, κ» β, orna- tor, ciniflo, fucator j (2; moderator. A χοσμίω. χοο-μητιχος, η, ov, ornandi peritus. Ab eodem. χοσμητος, η, ov, ornatus, excultus. χοσμητοζΐ, principes, nom. dual, a χοτμήτωζ , Οζος, β, dux, princeps j (2) qui aciem instruit. Ab eod. χόσμητξον, το, instrumentum, quo in or- nando utimur, ut scopas, &c. χοσμικός, η, ov, mundanus, rebus humanis deditus ; (2) secularis, qui extra clerum est ; (3) externus, visibilis, caducus. A κόσμος. χόο-μιον, u, τβ, ornamentum exquisitius, deliciae. Ab eod. κόσμιος, tee., ιον, vel κόσμιος, α, β »«< η, qui est moribus compositis, moderatus, mo. destus. Hinc τβ χόο-μιον, ν, modestia, et β/ χόο-μιοι, magistratus quidam apud Cretenses (elegantiores homines, Em.) eadem potestate qua Ephori apud Lace- dasmonios, Slrabo, 10, 738. Hinc χοαμώινα, viros, 'h, modestia, decorum. χο/τμιώ^ηί, to;, h xxi fa modestus, elegans. Ab eodem. χοο-μίωί, adv. moderate, rnodeste j (2) or- dine. Ab eod. ζο?μογίνίΐχ< vel χοσμογινίΛ, κς, ti, mundi generatio, creatio, origo. Ex χόσμοί et γίνομχι• χοο-μογονί», νι, origo mundi, qualis vel a philosophis fingitur, vel a Mose traditur. Ex lisdem. χοο-μογξαφίοο, »s, ν, descriptio mundi. A χοο-μογξύφο;, u, i xod r), qui mundum de- scribit. Ex χόο-μος et γξάψω. χοσμοχόμνβ, n, β, comam ornans, Epith. pectinis. Ex χόο-μος et κόμη. χοο•μοκξά.τωξ, οοβς, β, mundi imperium ob- tinens ; (2) Satanas ; (3) rex, magistra- tus. Ex χόο-μος et χξΛτίω. χοο-μολίτν,ς, β, mundum perdens, Ep. κοσμολογία, ας, 'h, disputatio de mundo, ejus origine, &c. Ex zoVitei et λόγος. Hinc κοσμολογικός, r), ov, ad doctrinam de mun- do pertinens. κοσμομ&ν>,ς, ό, mundi amore insaniens, Sibyl. ■ κοσμαχλίζ-ζις, a. ο, mundi fictor, mundi creator. Ex κόσμος et πλάσσω. κοσμοπλόκος, «, ό χ») υ), ornans mundum, Epith. solis. Ex κόσμος et πλίχω. χοσμοποάω, mundum condo. χοσμοποί'ία, ας, r), mundi fabricatio, seu creatio. A κοσμοποιος, 5, β, mundi conditor, seu fac- tor. Ex κόσμος et -χοάω. κοσμοπολίτης, u, β, mundi civis. Ex κόσ• μος et πολίτης- K0'2M02, α, ό, ordo ; (2) modus et ra- tio ; (3) disciplina ; (4) Ornatus, orna- mentum ; (5) decus, laus ; (6) magistra- tus quidam apud Cretenses ; (7) apud Philos. tota compages rerum omnium, ob ordrnis pulchritudinem ; unde et La- tint vocavere mundum, inprimisque coe- lum, h. e. sidera ; (8) homines univer. sos ; (9) homines impios. κοσμοσάνΒαλον, τβ, planta bellum florem ectens, apud Ath. χοσμοσωτη^ιος, n, ό καϊ η, mundo salutaris, mundo salutem adferens. Ex κόσμος et σωτηξία, salus. χοσμνξγία, ας, η, mundi opificium. A κοσμχξγος, S, ό, mundi opifex, mundi con- ditor. Ex κόσμος et ίξγον• κοσμοφθόξος, u, β, mundi vastator. Ex φθιί- KO'SSOS, ts, c. colaphus, alapa. ΚΟ'22ΤΦ02, vel κόττϋφος, ν, β, merula, avis, piscis. xos -άριον, tf, τβ, locus ubi costus crescit, Strabo, lib. 16. A K0'2T02, », ό, costus, planta aromati- ca. ΚΟΣΥ'ΜΒΗ, vel κοσσύμζη, ης, η, crinium nodus ; (2) capitis redimiculum ; (3) tu- nica rimbriata ; (4) fibula. χόσυμζος, vel χίσσυμζος, u, o, idem. Hinc χοσυμζωτός, 5, ό, fimbriatus, nodatus, no- dis substrictus ; Epith. tunica?, LXX. Κόσυξα, η, nomen fceminae, nobilis, divitis, voluptariaa et arrogantis, ap. Com. κοταίνω, idem quod sequens χοτίω. κοτίσται, 3. sing. fut. 1. ind. med. Poet. pro κότίσιται, a κοτίω, irascor, simultates exerceo, it. in- video ; κοτισάμινος, a. 1. med. iratus, p. part, χίχοτηως pro xixo^x^ χίχοτηότι S -υμω, irato animo. 2βί 5* 'ύπω μάλα πάγχν S -έο) μάχαξίς κοτίνσιν, II. 14, 143. . Τοισίν τί χοτίσσίται όζξίμοπατξη, ibid. 5, 747. Α χότος Ζ κοτηιις, ηισσα, ηίν, iratus. Ab eod. χοτινα,ς, άΖος, η, ut χοτινας ίλαία, olea Ο- leastro inserta; (2) bacca oleastri. A κότινος, κοτινηφόξος, α, ο κα) η, oleastrum ferens. Ex κότινος et α£ξω• KCTIN02, u, ο χα) η, oleaster, oliva sil- vatica ; (β) corona ex oleastro j (3) aci- nus. κοτινοτξάγος, β» oleastro vescens, At: κοτις, ίΰος, η, occiput, vertex capitis; at κότις, ap. Hes. ira. KO'TOS, ν, ό, ira vetus, simultas, invidia. χοτταζίΐον, », το, praemium, quod ei daba- tur, qui cottabo vicisset ; (2) pelvis, in quam id, quod a potu in poculo reliqu- ura erat, ita efl'undebatur, ut rcsonaret ; (3) vas, in quod injiciebant τας λατάγας. Α χότταξος. Unde κοτταζίζω, fut. ίσω, cottabo ludo, cottabo certo ; (2) vomo, evomo. | χοττχζιχος, η, ov, cottabicus. Ab eod, ( 327 ) χοτταξις , ίΰος, η, idem quod χοττα,ζιχη, et ab eod. Em. \ττάζισις,^ ιως, η, idem quod seq. χοτταξισμος, 2 ό, lusus cottabi. Ab eod. KO'TTABOS, tf, β, cottabus, genus lu- dendi, quo amatores inprimis liquorem aliquem in altum jaciebant, ut caderet in aereas phialas, et, si major strepitus ederetur, ab amasiis se amari credebant j (2) vinum ipsum quod ita effunditur. KO'TTH, ης, ή, caput, Hes. χόττις, η, idem, Dor. ap. Poll. xoTTot, galli gallinacei. Α χόττη, ob caput insigniter cristatum, Hes. ΚΟΤΥ'ΛΗ, ης, ή, cavum, cavitas ; (2) ca- vitas coxa? ; (3) vola sive cavitas manus vel pedis ; (4) sinus, in quo caput femo- ris volvitur ; (5) quasvis cavitas profun- dior ossis, in qua aliud volvitur ; (6) vas- culum quoddam concavum ; (7j mensu- ra liquidorum, hemina, cotyla, cyathus ; (8) mensura aridorum, unciarum novem capax. χοτυληΰών, όνος, η, idem ; (2) umbilicus Ve- neris, herba ; (3) pars concava in poly- podis cirris ; (4) os vena? s. arteria? intra uterum eminentis ; (5) polypodis cirrus. Α κοτύλη. χοτυληξΰτος, vel χοτυληρρυτος, ν, β χα) η, vola haustus, utraque manu conjunct» haustus. Ex κοτύλη et ίίω. χοτυλιαϊος, αία, αΊον, cotylae mensuram ae- quans. Α κοτύλη. χοτυλίζω, f. ίσω, cotylatim s. heminatim li- quida aridaque vendo. Ab eod. χοτυλ)ς, /δβί, η, concavitas coxendicis. Ab eodem. κοτνλίσκη, ης, η, parva cotyla, Dim. χοτυλίσχιον, u, το, idem et ab eod. χοτυλίσχος, a, β, parvus crater, Baccho sa- cer, quo utebantur sacerdotes ejus ; (2) placentae genus. χότυλος, ν, β, poculum capiens quantum cotyla ; (2) mensura unciarum novem. Α κοτύλη. κοτνλώδης, ίος, ο κα) η, cotylae formam ha- bens. Ab eod. χοτώίΐς, idem quod χοτηΐις, V. L. κχχέθ' Mol. pro χα) έκίτι, nee jam. KOY~Kl, το, cuci, fructus arboris cujus- dam. καχίμηλον, u, το, cuci pomum. χνχιοφόξος, ό χα) ή, cucifer. Ex χουχι et φίξώ. καχέμιον, το, cucuma ; vasis genus, Steph. κνλύν, S, το, s. κνλίος, β, Poet, pro κολιός. κνλίόπτίξος, n, ο κα) η, ν. κολίοπτ- χχμι, surge. Vox Hebr. in Ν. Τ. κχξα, ας, η, tonsura. Α κίίξω. κνξχλιον, α, το, corallium. χνξίαχος, η, ov, tonsorius, ad tonsores per- tinens. Α κνζά. κνξΰον, u, το, tonstrina, officina tonsoris. Α χϋξίύω. χονξίίω, cupio tonderi. Ab eod. χονξίυς, ίος, β, tonsor. Ab eod. κουξίυτης, S, i, idem et ab eod. χουξίύτξία, ας, ή, tonstrix. Α χβνξίυτης. χον'ξΐύω, f. ίύσω, tondeo. Α χιίξω• κουξίωτις, sc. ήμίξα, s. εοετη, cum tonden- tes puerorum capillos Dianas sacrificant, Suid. χούςη, ης, η, idem est quod χόξη. κουςησιμος, ov, detonsus, sc. capillus. κουξίας, ν, i, tonsus. Α χιίξω. χουξιάω, ω, tonderi volo. Α καξά. κουζ'ώιος, ία, ιον, de eo, qui jdvenili aetate virginem duxit, juvenilis, virilis, 11. 5, 414. (2) de ea, quae virgo viro nupsit, juvenilis, ib. 1, 114. (3) nuptialis, geni- alis ; λίχος χνξίδιον, ib. 15, 40. Α κ2ξβς pro χόξος. χονξίζω, t. ίσω, juvenilem aetatem ago ; (2) juvenilia sapio ; (3) a puerili aetate edu- co ; (4) torideo, attendee >j (5) succido ; (6) deputo. A't κατά γαΊα» Άνδξας χβ- ξίζνσιν, Hesiod. Theog. 3471 Α χνςος pro χόζος , vel a χαζά. χονοικός, η, ov, tonsorius, ad tonsorem per- tinens, s. ad tonsuram idoneus. Αχνξά. χούξίμος, Ιμη, ιμον, idem et ab eod. κονξΐξ, adv. per comam, coma. Ab eod. κονζις, ή, tonsorium instrumentum, Poll. KOY~PMl, τβ, curmi, potionis genus ex hordeo vel tritico. χονςοζόξος, ό χα) η, nativorus, natos, pue- ros, perdens. Ex βοξά. χουςογονία, ας, ή, puerorum vel pucllarum generatio. Ex χ'ύζος et γονή. κοχ ΚΡΑ ΚΡΑ χουξοθάλίΐχ IxSvy, laurus virentibus ramis decora. Έκ'κ5ξθς et 3-χλλω, vireo. χουξοπλάθος, pro κο°οπλάθος, Steph. χουξος, idem est ac χίζος• xov^oruvy, γ,ς, y, pueritia, infantia. A xH- ξος ; χονξόο-υνος, juvenilis, Ep. χουζοτοχίω, marem pario. A xovg οτόχος, a, y, quae puerum peperit, pu- erpera, mater. Α τίχτω- χουξοτξοφίω, ω, £ ν,ο-ω, juvenes nutrio. A χονξοτξόφύ;, a, Ό xxi y, juvenum nutritor, vel nutrix. Ex χζξος et τΛφω. χβυ^ω^ίχ, ας, y, custodia. vox Latina. χονφχγωγος, S, Ό xai y, leve onus ferens. Ex κνφος et 'άγω. χουφ',ζω, f. Ίσω, levo, elevo, sublevo; (2) in altum tollo ; (3) erigo adflictum et consolor; (4) levis sum. Ώ; πλίβους χχφιοΉΐ μητίξα χθόνχ, Eur. Hel. 40. Έγώ τι γκξ λίζασα, χαφκτθήΟΌμαι ^νχ'ϊ,ν, idem, Med. 473. Α καΰος. χούφϊο-ις, ίως, y, levatio, allevatio. Α κον φ'ιζω. χούφιο-μ», ares, το, levatio, levamen. Ab eodem. χονφισμος, a, ο, idem et ab eod. χουφις-ικος, ■>„ ov, levandi vim habens. Ab eodem. χουφοΰοξίχ, ας, y, vana opinio. Α δόξα. χουφολογίω, verborum levitate utor. χουφολογίχ, χς, -hi loquacitas ; (2) nugas. A χουψολόγος, a, Ό xxi 'ht nugator, garrulus. Ex χϋφος et χίγω- χουφόνίος, ov, levis, Soph. χονφονοίχ, ας, r„ levitas, inconstantia. A χουφόνοος, contr. χνφόννς, a, Ό xxi -h, levis, inconstans. Hinc το κνφόναν, inconstan- tia et levitas mentis. Κούφαναν τ' ilrfi't- αν, Msch. From. V. 391. Ex κουφός et νόος. χουφόνως, adv. cum quadam mentis levita- te, temere. χουφόνατος, a, ο κχί y, levis et agilis dorsi, qui levi dorso est et agili tergore, Ath. Ex ΧΜφος et χουφόττίξος, facile volans. Α πτίςον• ΚΟΥ~ΦΟΣ, χόφν, χνφον, levis, non ponde- rosus; (2) remissus, languidus; (3) exi- guus ; (4) ventosus, inconstans ; (5) va- cuus ; (6) facilis. χουφοτίξως, adv. levius, &C. χουφότ'/,ς, %τος, y, levitas. Α χ3φος. χουφόω, ω, f. ώα-ω, levo, allevo. Ab eod. κούφος, adv. leviter, facile ; (2) temere. χοφ'ινοτοιος, S, Ό, quasillarius, Gl. V. Ex χόφινος et ποιίω, facto. ΚΟ'ΦΙΝΟΣ, «f, β, cophinus, corbis, qua- lus; (2) mensura apud Bceotos cum li- quidorum turn aridorum. χοφινώίης, ίς, ad cophini modum factus. κοχλάζω, ebullio, scaturio. ΑΙ. κχχλάζω- χοχλχκώδης, ίος, ό κ,χι 'h, siliceus. A ΚΟ'ΧΛΑΞ. αχός, «5, glarea, calculus, la- pillus in fluvii ripa vel maris littore ; (2) silex. χόχλχι, ων, χ], conchas. Α κόχλος. κ'οχλχσμχ, το, fervor aquas, aestus; (2) quod ebullit. Α κοχλάζω, χοχλιχξίον, a, το, cochleare'. Α κόχλος. χοχλίχς, a, e, cochlea ; (2) machina aqua- ria. Ab eod. χοχκ'^ίον, n, το, conchula, cochleola, parva cochlea, Dim. a χοχλίχς, vel κόχλος• χοχλιοαίν,ς. Iff, idem quod κοχλιώΐν,ς. χοχλ)ς, ίΰος, 'h, idem quod χοχλ'ώιον, et ab eod. χοχλιώΐν,ς, ίος, b xai ft, cochlea; speciem gerens, cochleae simiUsj (2) tortuosus, tortiUs. Ab eod. κ,όχλος, a, e>, concha ; (2) conchylium, os- trum, purpura. A ΚΟ'ΧΛΩ, gyro, roto, torqueo, Etym. K0'X02, u, ό, humor abunde fluens, ScJiol Tlieocr. ζίοχΰι impetuose, rapide, Hes. '<οχΰΙισχον, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. pro ίχ,οχυ&ίονι a χοχύί'ιω, ω, idem quod χοχύω•" χοχύίο-χίν, 3. sing, imperf. indie, act. Jon. pro Ιχόχυί, a "κοχυω, magna copia, cum strepiru defluo, abunde fluo. Έχ hi μ,ιτάπω ΊΙξως μ,ίν χοχίίο -xiv, Theoc. 2, 107. Α χ'οχος- KOXii'NH, ν,ς, v„ commissura partium coxendicis cum podice, ant femore ; item femur ipsum. xifcvw, ν, το, idem. χόιΐχς, a. 1. part. act. verbi ζόπτω• χό-φιιον, α, το, smyrnion herba, vulgo le- visticum, Nicand. ΚΟ'ΨΙΜΟΣ, a, -h, genus arboris. ΚΟ'ΨΙΧΟΧ, vel χόψυχος, ts, 6, avis quae- dam, merula. χξχχνον, a. 1. imper. act. Poet, pro χφ,νον, vel χξΥ,νον, a χξχίνω. Χζχχς, ατός, το, caput. Α χξχς, idem. ΚΡΑ'ΒΑΤΟΣ, vel χξάξξατος, a, β, grab- batus, lectus in quo sedetur ; Atticis σχ'ΐΜ.•τχς. χξχζζάτιον, n, το, lectulus. ΚΡΑ'ΓΓΗ, »ji, 'h, piscis e genere squilla- rum. ΚΡΑΤΓΟΝΕ2, ων, οι, crangones, itidem squillarum species. χξχγίίς, a. 2. part. pass, verbi χ ξ άξω. χζχγίτ' /is, a. i, vociferator, clamator. A ''χζά.ζω. Unde χξχγον, adv. clara, acuta, alta voce. χξαδχίνω, vibro, crispo, commoveo, quas- so, conditio ; χξαδχνχς, a. 1. part, qua- tiens, vibrans; χξχΰχίνομχι, tremisco, metu concutior. Te SoVu χξχίχνχς, Plut. Έν δί oi 'ίγχος J&vihu'iouri μά.λ' όζυ κξχΰχινόίΜνοΥ λύι γυ7χ, II. 17, 524. Α χζχδχω. χξχίαιον, ν, το, folium ficulnum. Α χξά- χξχδχλος, ν, ό, ramus riculnus. Ab eod. κξχΰχλος, r„ ov, vibratihs, qui facile concu- titur seu quassatur. Ab eod. xgxhxu, ω, vibro, concutio, quatio; (2) χρά%ω, laboro. Κ°χ$άων 1>ολίχόΌ•χ>ον ϊγ- χος,ΪΙ.7,213. ΑχξχΙπ. χξαΰίύω, £ ιύο-ω, vibro; quatio. Ab eoa. ΚΡΑ'ΔΗ, ι??, -h, ramus ficulnos, surculus ficulneus ; (2) folium ficulneum ; (3) quodvis fohum j (4) machina theatralis. χξχΙγ,φοζίχ, χς, fi, gestatio ramorum pro- prie ficulnorum. Ex x^xh-n et φίςω. x^xhi'Av, ace. sing. Ion. et per Metath. pro xxg&ixv. χξαίοκτώλπς, i, surculorum ficulneorum s. ficuum venditor, Steph. ζξάΰος, n, β, ramus ficulnus ; (2) vitium s. morbus in ficu. Α χ^χΐ-ή. χζχίοφχγος, a, ό xxi -h, qui ficus aut folia flculnea seu ramos ficulneos comedit. Ex ζξάδος et φχγίΤν. κξάζον, part, praes. act. n. g. a ΚΡΑ'ΖΩ, £ άζω, clamo ut cornix vel cor- vus, crocito j (2) clamo quovis modo j p. post f. χίχξχξομ,χι, p. med. χίχζαγα, clamavi, clamo ; τι χίχξχγχς • ; quid vo- ciferaris ? &ύς %\ τα γόνατα, έχξαξί φω- νί> μ,ίγάλ'/ι, Act. 1, 60. Πβ /'a χίχξαγχς χν'δζος ait' ΰτίξφξονχ ; propter quern ? Soph. Aj. 1253. Εΰθυς δ* aero Ιοζπιστχ xixgaytv ιμζχΐχς, poscit, Arist. Vesp. χζχθύς, a. 1. part. pass, verbi χίξχννυμ,ι. χξχβν,νχι, a. 1. inf. pass, verbi χρχτίω• χζχιχίνω, perficio ; χ^γ,γ,νον, perfice, aor. 1. imperat. Ion. χξχίχινον. II. 1, 41. ΚΡΑΓΝΩ, fut. χνω, perficio, effectum red- do ; (2) impero, regno; χξχνθύς, a. 1. pass. part, consummatus ; χξχνθίΐο-α •ψ?5- φος, victrix sententia. Ιίβλλχ δ' χίλ- πτως χξαίναοΊ Άίο), Eur. Med. 1419. et Ale. 1148. "Οί χξαίνίΐ Γξχτϊί, Soph. Aj. 1069. ΈνοΤς χγών Xxgavty.Eur.Supp. 815. Έιτύ σοι πολύθυτος xlti τίμα Χξχί- νίτχι, id. Herac, 778. χίχςαντχι, id. Ion. 1045. χξχιταλά,ω, ω, crapulam sentio, dolorem capitis sentio ex nimio potu ; (2) ine- brior; (3) des;pio per crapulam, vino demento ; χξχιταλωντίς, vacillantes, Ph. Ήμί7ς ξνιτνΰ-ομίν Κύχλωνχ •χεχιπχ- λΖντα, Arist. Plut. 298. A ΚΡΑΙΠΑΛΗ, ν,ς, y, crapula ; (2) comes- satio ; (3) obtenebratio mentis a potu. χξχΐίταλίζω, crapulor. Α χςαιπχλ'/ι- χοχιπχλόχωμος, a, ο xxi 'h, qui ebrius et vino gravatus comessatur et bacchatur. Ex χζαιπχλνι et χωμος, comessatio. χξχινχλώΪΥ,ς, ιος, Ό xxi 'h, obnoxius crapu- Ιεε ; (2) ad crapulam usque potans. A κραιπάλη. ■ ζξαιπνοζάτις, celeriter ambulans, Cyr. χξχιπνονόξος. ov, celeriter iens, Cyr. ΚΡΑΙΠΝΟ'Σ, -h> ov, pernix, celer, velox, rapid us. Hotri χζαπνοισι πντοιθως, II. 6, 505. Hinc χςαατνχ, adv. velociter. χξχιπνόο-1-υτος, a, ο xai -h, celer, velox. Ex Χξχπνος et σί/ω- χοχίΐνοο-ο-ύτως, adv. celeriter. { 328 ) χ^χιχνόφοξος, u, ό xai fi, velox, citus. Ex φίξομχι• ζςαιπνως, adv. velociter, cito ; (2) propere. KPA1~PA, ας, y, caput, Hes. χξά,χτΥ,ς, a, <5, clamator, clamosus. Α χιά- ζω. χξαχτιχος, ?i, ov, clamosus. Α χξά,χτΥ,ς. χξαμχ, το, mixtura, mixtum ; (2) vinum aquas mixtum ; (3) massa corporis natu- ralis concreta, sive concretio et tempe ratura corporis naturalis. Α χΐξά,ννυμι. χξχμζχλίος, a, ov, tostus, assus, siccus. A χξάμ,ζος. χξχμΖιϊον, α, το, cicuta. Vox Sicula. A x^au&'iov. KPA'MBH, ν,ξ, y, brassica, crambe, caules. Angl. COLEWORTS. χξχμζ-ήίΐς, ttro-a, iv, ad brassicam pertinens, Nic. χξχμξίΰιον, α, το, brassica ; (2) decoctum brassicas. Α χοχμζ^. χςχμζίον, a, cicuta ; (2) decoctum brassi- cae, ap. Hipp. ΚΡΑ'ΜΒΟΣ» -/5, 6v, aridus, siccus, torridus ; (2) bonus ; (3) dulcis ; (4) subst. vitium fructuum, praecipue uvarum. χξχμζοφχ -yog, a, β xxi ή, quibrassica vesci- tur. Ex χξά,μζνι et Qxytlv. ζςανανίίηϊί.ος, a, ό xxi r h, asperum solum ha- bens. Ex χξχνχος et -riipv. χζχ*ά.ϊνος, 'ivy, ϊνον, corneus, e corno. A «ζχνύχ, cornus. χξχναος, y, ov, asper ; (2) sterilis. Α χξά- vov• ζξχνύο-βχι, £ 2; ind. med. pro x^avuo-Gxi, χξχίνω- KPANEl'A, ας, y, cornus, arbor j (2) has- ta ex corno. Hinc χξχνίϊνος, 'ivy, hot, corneus. Κξάναον, seu Κξάνιον, Craneum. Nomen GjTnnasii Cormtni. χξάναο;, corneus. Α χξχνίίχ. xgxvix, χς, y, cornus. Ab eod. ζςανιχδχν, gen. plur. Dor. pro χ^νιχίωι, a χςννιχΰίς. χξάνινος, y, ov, corneus. χξχνίον, a» το, calvaria. Α χξχνον. χξχνοχολάπτν,ς, a, ό, genus plialangii, bes- tiolae lucernis advolitanti non dissimile, phalangium, quod caput petit, si in ali- quem irruit. Ex χξχνον et χολχπτω, per- cutio. χξχνον, α, το, caput, Eust. A zagyvov. χςχνοτοΐίω, galeas facio. A χξχνοτοιος, a, ο xxi y, galearum opifex. Ex χξάνος et ποιίω. χξχνος, ίος, το, galea. A xgxvoi. χξχνΰμχι, £ 1• ind. med. verbi χξχίνω. χξχννξγίχ, χς, y, galearum fabricatio. A seq. χξχννςγος, a, Ό, galearum opifex. Ex χ^ά- νος et tgyov, opus, ζξχντίΐξχ, χς, y, regina ; (2) perfectrix. A χζχντΥ,ξ, Υ,ξος, ό, effector, qui efficit vel per- ficit ; (2) χξχντΥ,ξίς, dentes, qui Lat. ge- nuini. Α χςχίνω. xξxvτyς, a> h, idem. χξχντί,ξίος, a, ό xai y, emcax, strenuus. χξάντωξ, οξος, ό, rex, princeps. Ab eod. χξάξας, a. 1. part. act. verbi χεάζω. χξχπχτχλλος, fatuus, delirus, Hes. (2) nu- misma, idem, Pollux j (3) χξαπάτχλλοι, pisces quidam, id. χξάς, ατός, ό, vel το, caput; (2) vertex. "A-J/ Όδνριυς χχτχ «£ατ« χαλυψάμαος γοχασχίν, Od. 8, 92. χξαο-ις, (ως, y, mixtio, mixtura, proprie, qua aqua vino miscetur ; (2) tempera- mentum corporis et eiementorum ; (3) contractio vocalium et diphthongorum apud Grammaticos. Α χΐξάνννμι- χξάο -fihOv, a, το, fimbria, limbus, instita, lacinia ; (2) margo retis ; (3) margo lit- toris ; (4) montis radix ; (5) vestis sa- cerdotis, sic dicta, quod solum usque pertingat. Ex χφίΜχμχι et τΐδβν. χξχσ-πίΐ'όω, cingo, circumdo velut fimbria, Em. A prase. z*a?yeiov, a, το, crates lignea super praese- pi, cui imponitur fcenum, Pollux. A κζχζ-ις. κεχΓίξιο-θχι, vesci gramine, Etym. Ab "eodem. ΚΡΑ~2ΤΙΣ, ίως, y, gramen. χξαταζίλος, ov, caput percutiens. Ex κξχς et βολή- κξχτχιξόλος, idem quod χξχτχζόλος, Nax. ΚΡΑ'ΤΑΙΓΟΣ, α, ό, crafaegos, arbor ha. bens folium simile mespilo. ΚΡΑ ΚΡΕ ΚΡΕ Kg ctTMiyuctXeit ν, ο xx) y, firmus, fortis. A χξχτχΤος et γίιχλον, VOla. XPxrxiyatv, ωνος, b, idem quod χρχτχιγος. χξβΐ.τα.',-ς, adv. valide j vel subs, vis magna. Ex "t;, vis. χρχτχίλίως, ω, idem quod χρχτχ'ιτ&ον. xgx -τχΊνον, χ, τβ, consuetum scripturae aut 'pictura? firmamentum. Α χρχτχιός. χξχτχί^ω. conforto, Gl. V. Α χςχτος . χξα,τχιο;, χ, βν, potens, fortis, robustus, va- lidus ; (2) validus s. potens in retinendo; (3) ingens, magnus ; (4) violentus, tru- culentus. Α χρχτος. Hinc χξχτχιότΥ,ς, ν,τος, v\, robur, vis, fortitudo. χξχτκιόαι, ω, viribus potentem reddo, ro- boro, corroboro. Αυνά,μίΐ χξχτχιωθϊ,νχι δ/α τβ πνώμχτος, Ep/ies. 3, 16. Χξχτχίπιΰον Viet;, solum firmum, seu lapi- dibus stratum. Ex χρχτχιος et τίδοχ. χξα,ταίτας, βδβί. β χα.) -h, qui pedes robus- tos habet. Ex χζχτχιος et πας • χξχτχιωθ-7,νχι, aor. 1. inf. pass, verbi xpx• τχιόω- Unde Χξχτχίωμχ, χτος, το, robur. χξχτχιά/ς, adv. valide, fortiter, robuste. ϋξα,τάνιον, ν, to, genus poculi, ap. Ath. χςχτία, 3. sing. pra3s. ind. act. verbi xex- τίω• κξίτΐι, dat. sing, pro χξχπϊ, a χρχτος. χξ<χ.τίξαιλχν;ζ. Is, cum valido robore con- junctus, Cyr. χρχτίρχΰχγ\ν, ο xx) y\, robustam cervicem habens. χςχτίξάων, gen. pi. JEol. pro χςχτίξων• A χξχτίξος, ξίί, gov, validus, potens, robustus, fortis; (2) validus s. potens in retinen- do ; (3) ingens, magnus ; (4) violentus, truculentus. χρχτίζόφςων, όνος, S xx) r\, invictus animo, cui mens dura et rigida, durus, acer, prasfractus ; (2) magnanimus. Ex xpx- τίξος et φργ,ν. χξχτίςόω, ω, fut. ίσω, validum et firmum reddo, solido. Α χξχτίρός. χρχτίξώδονς, ο xce) υ„ validos denies ha- "bens. Ex χρχτίξος et οίονς. χξχτίξωμχ, χτος, το, mixtura seris et stan- ni, qua aliquid solidatur, Hes. χξ&τίΒωνυζ, νχος, b xx) η, solidos, firmos, et robustos ungues habens ; solidas ungu- las habens. Ex χρχτιρος et !νύξ• χξχτιοώννχος, », b χα.) ϊ„ idem et ex iisd. χςχτίξως, adv. valide, fortiter, strenue, fir- miter ; (2) totis viribus ; (3) intrepide ; (4) aperte. Α χρχ-πξός- χρχτίυτχ), ων, ec'i, veruum fulcra. Α xpx- τίνα]• Χξχτίυτχων, gen. pi. JEol. pro χοατίντων• χρχτίυτΥ,ξιχ, αιν, τα., idem ac xp χτίυτχί• χρ,χτίω, ω, f. ν,σ-ω, imperium obtineo, im- pero, dominor ; (2) possideo, potior, com. pos sum; (31 superior sum, vinco; (4) praesto, excello ; (5) contineo ; (6) vin- co, obtineo, invalesco, retineo, mordicus retineo ; (7) memoria teneo ; (8) pre- hendo, apprehendo. Πβλλή χξχτΰ τού- των ivxyxr), cogit, Soph. Phil. 915. Ζίυς ItrB' ο τν,ς Se γν,ς χξχτων, ibid. 980. Νΰν δ' s χςχτω 'γω των εμχντίί χξΥΐμχτων, Α- rist. Vesp. 1343. Α χρχτος, vis, robur. χξχτίί, 3. sing. conj. pro χρχτίγι. χξχτΎ,μχ, το, fulcimentum! xpxty.p, Ύίξος, b, crater, cratera, vas, in quo miscetur vinum ; (2) signum coeleste ; (3) conceptaculum aquas salientis ; (4) χξχτνξϋ, montis JEtnse foramina, quibus ignis cinisque evomitur. Α χ^ςίνννμι. χξοιτΥ-.ξτις, £f , sc. 5τλ«7βν, navis instructa et parata, Herod. χξχτΥ.ξίζαι. t irai, compoto, Eust. Ex Vett. ίΖξχτν°ίτθνιμιν, a. 1. pass, inebriati su- mus exhaustis crateribus, Hes. (2) dici- tur tamen et de ministro compotorum. Α ΧζΧΤΥ,ξ. χξχτνίξίον, u, το, parvus crater, Dim. x,£«.Tvi„ ov, pendulus, pensihs. Α χςι- μχω. χξίμχΓξ», χς, ft, id, unde aliquid pendet ; (2) vas pensile, in quo panes, casei et si- milia reponuntur ; (3) pediculus multi- fidus, ex quo fructus appenduntur. Ab eodem. KPE'M Αί2, ω, vel χξίμχνννμι, seu χξίμχν- νύω, f. μχσω, suspendo; (2) suspensum teneo ; et (3) in pass, suspendor ; (4) pendeo. Έχξίμχο-ί χόξχξι SsTtrvov, Arist. Thesm. 1037. M/at μϊν yxg irtv x-ro xx- λω xx) &ρχνίν χρίμχσχντι σχυτον, idem. Ran. 122! χζίμζχλιχζω, crembalum pulso, Hes. A χξίαζχλον• Hinc χξίμζχλιχς-Υ,ς, S, b, crembali peritus, qui crembalo in son are novit. χζίμζχλ/χς-υς, ύος. fi. strepitus seu sonitus, quern edit crembalum. χξίμζχλίξω, f. ίο-ω, crembalum pulso. ΚΡΕ'ΜΒΑΛΟΝ. *, το, crembalum, crepi- taculum, quod digitis agitatum strepi- tum edit. χξίμνάω, ω, idem quod et a χριμχω. χξίμνγ,μ -i, idem et ab eod. χξίμομχι, suspensus sum, Ar. χξίμόω, ω, idem quod χριμχω. KPE'M Y2, ιιβί, ό, piscis quidam. Χξίμων, pro χχριμων. Ε. Μ. xp\L• χος, 'h, crex, avis pugnax, rostrum a- ciitum et serratum habens, nuptiisque inauspicata. Angl. a daker-hen. A χρίχω. χΡίοΖοτος, carnivorus, JEschyl. Suppl. 295. χξίόζξωτος, ov, idem. Α βξώο-χω. χξίοιτχ, part. act. Dor. pro χρίνσχ, a χρίω. χρίοχχχχχζος, u, h, edulium e carnibus mi. nutim concisis, etcum sanguine, arvina, et dulci jure concinnatis. Ex χρίχς et χαχχά.ζγ], χξίονομίχ, χς, ϋ), vide χξίωνομίχ, &c. χριοσΥ,πομχι, carnium more putresco. χξίοσχίνχο-ίχ, χς, r), ratio apparandarum carnium. Ex χζίχς et trxtvxirix. χρινργίω, excarnifico, dilanio, lanius sum, carnes lanii more concido. Α χΡίν^ίς . XPtvpyvlhov, adv. more eorum, quas in parva frusta dissecta sunt, s. quae a laniis con- ciduntur. Ab eod. χξαίξγίχ, χς, y\, carnium dissectio seu con- cisio, laniatus, visceratio. Ab eod. χξίνζγιχος, r), bv, lanionius. A χξίαργίς, S, b xx) it, lanius, lanio. Ex xpy χς et \pyov, opus. χξίοφχγίχ, ii, victus e carne. A xp ίοφχ~,ος , u, b xx) f„ qui carnes comedit, qui carne vescitur. Ex χρίχς et qxyuv. χρίσσονις, nom. plur. Ion. pro χζίίσσονις, a χρύσσων. χξίϋλλιον, ν, το, caruncula. Dim. a χρίχς. ΚΡΕΏ, vel χρύω, regno, impero. χρίωΖορίχ, ϋι, carnium devoratio, usus co- piosior. Ex βοξά.• xpiaihxur'ix, χς, r„ carnium in frusta con- cisarum distributio, visceratio. Ex *jt* χς et S«/«, divido. χρίωΙχίτΥ,ς, ν, b, carnium in frusta divisa- rum distributor. ΚΡΗ je;£*5«r«i, γι, /oem. τ» χζίωίαίηχ, Steph. χξίχδαξί, ν, culter ad carnes excoriandas, Poii: χξίύδνί, ίβς, ο xx) fit carnosus. A χξίχς. xg ίαδοσί», ας, r n carnium distributio, vis- ceratio. Ex χςίχς et δίδα,μι, unde b*i- β-ις. χξίωδοτίω, carnes distribuo. A κξία&ότΎΐς, *, i, camium dator seu distribu- tor. κξίωΐίχοί, », i xx) r,, ad recipiendas seu adservandas carnes factus. Ex Ιίχομχι. χξοοθίιχιι, τ,ς, -ή, camanum, Gl. V. χζίΛΐθοι»ία, f„ ccena, seu epulum e cami- bus, Suid. χξίωχοτία, cames seco. Ex xgixs et xkc τλ>• χςίωχίίτοι, ν, ο χα.) yi, carnes secans. χξίωλογέν, camem colligo. Ex χ£χς et λίγω. χοιωνομ,ίω, S, f. %σω, cames distribuo. Ex χξίχς et ν iuu• χξίω»ομ!χ, χς, f lt carnium distributio. χξίωτωλΰον, ν, το, idem quod χξίακτωλιον. xetonruXvs, u, ό, carnium venditor, lanius. Ex χξία,ς et -τωλίω• Hinc Χξΐίοτωλιχο; , υ,, ov, ad lanium seu carnium venditorem pertinens. ζ,ξίωαύλιον, u, το, locus, ubi venduntur 'carnes, macellum, laniena. ζξίνΓάθμτι, %ς, t, statera, in qua carnes appeniluntur. Ex χξίχς et τχ^μή. χζίωϊα,γίαι, ω, f. %σω, carne vescor. χρ'.ωίχγίχ, ϋ\, victus e carne. xfitifycye;, a, ο xx) y, carnes edens, qui carnibus vescitur. Ex χξίχς et φα,γαν. KPHTT02, uov, gratus, jucundus, placi- dus ; (2) bonus ; (3) utilis ; (4) idoneus, aptus ; (5) suavem vocem edens. Μχντι xxxmv, & ντίκτοτί μοι το xef.yuov utrxi, II. 1, 106. ΚΡΗ'ΔΕΜΝΟΝ, ν, τβ. capitis ligamentum, vitta, velamentum capitis, quod ad hu- merus usque demittebatur ; (2) opercu- lum doliorum aut vasorum et similium ; (3) muri quia cingunt urbem, et pinna? murorum quia in fastigio muri sunt, Ern. "Οφξ' οΐοι Τςοίης hex xer$iu.vx λύ- »μ<ν, II. 16. 100. ζζ&τ,νον, 2. sing. a. 1. imper. act. Poet, pro χξ?>νον, a χξχίνω• zesjUiv, adv. a capite. A χξχς, caput. KPH~0MON, ν, το, herba? genus j Angl. SAMPHIRE. χξΥ,θμος, ο, ostrea, Lyc u al. χξνθμίς- χξΥ,ϊον, το, Ion. pro χξϊϊον• χξίμ,νχμ,χι, pendeo, suspensus sum. Kvr Si xx) ρόττξων xiexs fMoii χ!Χξγ,μνχμίσ• θχ, Eur. Ion. 1658. Α χξΥ,μνος. ΧξΥ,μνχω, ω, vel χξίμν/ιμι, f. νητω, praBCi- pito. Ab eod. χξ νμννι, 2. sing, prffis. imper. per Apocopen, pro χ(ν.μνγβι, a χξύμνΥ,μι. ΖξΥ,μνΥ,ζά,ΤΥό, e, idem quod χξΥίμνοζχττ;;, Mass. χξΥιμνΥ,γο'ίω, ω, verba ardua et grandia fundito*. Ex χξ*ιμνος et xyogiu, loquor, dico. χξνιμνίζού, f. ίσω, prascipito. Α χ^μνός• χξΥ,μνοξχτίω, per pracipitia incedo. A χοΥ,α,νοζχτν,ς, u, o, per praecipitia ambulans, 'per loca prasrupta incedens ; (2) funam- bulus. Α χξΥ,μνο; et βχί,ω. χξΥίμνόθί», adv. e praBcipitio. Α χ^μ^ό;. χξΥ,μνοχομπίω, ω, verbis prseruptis et ar- duis glorior, jacto, arroganter et superbe loquor. χξΥ,μνοπαος, ό> verba ardua funditans, Ar. ΚΡΗΜΝΟ' 2, 5, ό, prsceps rupes, prajcipi- tium ; (2) ripa ; (3} labrum ulceris ; (4) omne excelsum et prominens. χξ-/ιμνώδγ>ς, ίο;, β χχι Ϋ„ prajruptus, pra?- ceps, arduus. Α χξγ,μ>όί. χξΥ,μνωςαχ, χς, y„ praecipitium montis. Ex χςΥ,μνο; et οξος, mons. xifivxiy a. 1. inf. act. verbi χξχίνω• χξΥ,νχΊοί, χίχ, χϊον, fontanus ; (2) frigidus, ut aqua fontana. Α χξΥ,νΥ,• χξτ,νχων, gen. plur. JEol. ^ιοχ^ωι, a xtf- KPH'NH, γ,ς, ϋ„ fons; (2) vas aquarium. χζΥριχΙις, xU Nymphae fontana?. χξΥ,νίτώα, xi, idem. A χξη>ις, Hot, i, fonticulus. Him. a χς^τη. χξΫϊνον, 2. sing. aor. 1. imperf. act. verbi Χζχίνω• 2ξγ ί νο<*υΚά.χΐ6ν, ν, το, fontis custodia, mu- *nus costodiendi et curandi fontes. A χζγ,νοςύ?Μξ, χχοι, Ό χχι h, fontis custos. KPI ζξηπώοτύΐοί, v,S tZfi, qui crepidas conficit, sutor crepidarius. Ex χξτ,πίς et τ«<£». ζξΥ,χιδοπύλΥχ, χ, β, crepidarum venditor. χξτίτι^ϋξγοί, idem quod χξΥΐτώοποιοί, Poll. χξατίίαμα•, το, fundamentum, crepida. A χξΥ,πδόω, fundo, fundamentum pono ; χξττ xtliuivc;, praes. part pass, crepidatus. A ΚΡΗΠΓ2, iies, fi, crepida, soccus ; {2) ba- sis, fundamentum ; (3) crepido, margo ; (4) placentas genus. KPH'2, ΚξΥ,τοί, ό, Cres, Gretensis. «f?f • Ρ Γ0 χξίχς, caro. KPH2E'PA, χς, y„ cribrum excussorium pollinarium e filo lanea j < (2) pannus ra- rus, per quern aliquid colatur; (3) oper- culum calathi. ΚξΥ,ο-ο-χ, γ,ς, ϋ,, femina Cretensis. Α ΚξΥ,ς. χξΥ,ο-φύγίτον, το, refugium eorum, qui Mi- noe'm Cretensem, severum vindicem sce- lerum, fugiebant ; (2) perfugium seu refugium quodvis ; (3) munitio subsi- diaria ; (4) asylum ; (5) latebra. Ex ΚξΥ,ς et Qtuyai. Κξγ,τχγίνγ;ς, ό xxl Yi, Cretensis. ΚξΥίτπ, υ,;, ή, Creta ; insula. ΚξΥ,τφΐ!, adv. e Creta. χξΥ,τΥ,ξίον, χ, το, parva cratera, parvus cra- ter, Dim. a χξν,τΥ,ζ, pro χξχτί,ξ• χξΥ,τίξω, Cretisso, Cretenses imitor. A Κ ξ ίίί. ΚξΥ,τιχοι, ij, h, Creticus. ΚξΥίτιχόίί, adv. more Cretensi. ΚζΥ,τισμος, S, i, mos Creticus j (2) Cretica fallacia. Α χξ^τίζω- χξγ,?χγί7ν, pro χξίωςχγέΐΥ, carnem come- dere. χ(Ί, το, hordeum. χξίχνοξ, %, ov, in Ariete sidere natus. A xeiis- ζξίζχνίττ,ί, ν, β, testaceus, in testa coctus j Ut χξίζχΥίτν; Χξτος. Α χξίζχνρί• χξίζχνοίώϊί, is, clibani formam habens, Diosc. χξίζχνοί, ν, ό, fornax, idem quod χλίζχνοί- χζΐζχνωτοζ, h, testaceus, in testa coctus. χξίγΐ, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro • ίχξιγί, a χζίζαι. xyyYi, Y,i, y„ stridor, Suid. Etym. M. χξίγμοί, S, i, idem, Suid. A ΚΡΙ'ΖΩ, f. |», strido, stridorem edo. Ke- xe ιγότίζ irtrexTiufiiv &xo•' άναιβί» τω Ait, Arist. Av. 1527. χξΐΥ,ΰον, adv. arietis more, valide. A ΧξΙΟί. χξίθχνίχ;, ν, i, hordeago, genus tritici ; ut χξίθχνίχς ίτυξοί, triticum hordeacei ge- neris. Α χζίβ-ίι. χριθχριον, if, το, hordeum, hordeolum, Gl. V. Αχς,θί. χξίθάοι, idem quod χξίθιά,ω. Hinc χξίθΐϊντιζ. πΰλον, lascivientem pullum, 2Esch. A- gam. 1649. χξίθιν, 3. pi. aor. 1. ind. pass. Ion. et Bceot. pro ΙχξίθΥ,ο-χν, a χ,φω. ΚΡΙΘΗ' , υ,;, 4, hordeum, planta granum- ve ; (2) tuberculum parvum oblongum, palpebra? adnasci solitum. χξίθϊ,νχι, aor. 1. inf. pass, verbi xgUu. χξΐθγ,π, 2. plur. aor. 1. conj. pass. xeMxa-t;, ίως, ■>„ morbus, quum equus xei» θ,χ. Α χξ,Μω. χξίθιάω, ω, fut. χσω, hordeo saturor ; (2) e nimio hordei pastu lascivio ; (3) de equo dicitur, quum ex itinere vel cursu anlie- labundus hordeum devorat, indeque cru- ditate vexatur. Ab eod. ζξίθίδιον, u, to, hordeolum, hordei granu- lum. Dim. ab eod. χξίθϊνος, 1r»), ivov, hordeaceus. Ab eod. χξίθολάγο;, n, β χχι ■>„ qui hordeum colli- git. Ex ζςιθΥ, et λίγω. χξίθόμχατίί, ιω;, ό, qui ex hordeo vaticina- tur. Ex xeitft et μά.*τΐξ• ζξίθοτξάγος, i, qui hordeo vescitur, Ar. χξίθοφχγίχ, χς, υ,, hordei comestio ; (2) poena quajdam militaris. A χξίθοφχγος, n, i χχι y„ hordei comestor. Ex xciBvj et QxyClV. χξίθοφόξος, u, β χχ"ι n, hordeum ferens, seu hordei ferax. Ex χξίθϊ, et φίξω- ζίΐθώΪΥ,;, £θξ, ό χχι 'h. hordeacus! Α χξ,ΰ•η. ζ'ξίχίν, 3. sing. perf. ind. act. Ion. et cum y iQikx• pro xixyxi, a Χξίξω. χξΐκίο>, u, το, circellus, Gl. V. A χξίχος, \s, Ό, annulus ; (2) circulus. A xlg- χος• χξιχόω, ω, fut. ύσω, annulo trajicio et in- fibulo. 330 ) KPI ζξίχαηοί, };, ov, annulis consertus. A xy. χόω. χξίμα, ατό;, το, judicium ; (2) damnatio ; (3) decretum ; (4) prsceptum, manda- tum. Τ» χζΙμΜτχ lites, controversiae forenses : in Ν. T. A ΧξΙϋΛ)• χξίμνιτΥ,;, ν, ο, ut χριμνίτ-ής irXttxvs, pla- centa e farina crassiore confecta. A Ζξίμνΰν. ΚΡΓΜΝΟΝ, ν, το, farina crassior ; (2) hordeum j (3) panis e crassiore hordei farina. χξΐμνώ$Υι;, ίος, ο xx) ή, de urina, cui in- sunt, vel innatant frustula velut crassio- ris farinai Α χξίμνον- χξίνχι, aor. 1. inf. act. verbi χφω. χξίνχμίνο;, aor. 1. part. med. χξί*ε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ιχξινί• χξίνίωιη, 3. plur. prass. conj. act Poet, pro χξίναιοΊ. χξίνθίντί;, II. 13, 129. pro χξίθίντΐί, delecti, aor. 1 pass, a χοίνω, seligo. KPl'NON, \s, το, libum ; (2) cucurbita ; (3) cucurbits flos ; (4) pauper ; (5) spe- cies saltationis ; (6) Aristoph. habet et xeiviiri quasi a xgUos• ΚΡΓΝΩ, fut. χξϊνω, secerno, discerno ; (2) excemo ; (3) seligo, deligo ; (4) discep- to, judico ; (5) censeo, asstimo ; (6) ad- judico ; (7) statuo, constituo ; (8) accu- so, diem dico, reum ago, defero; (9) damno; (10) probo; (11) exploro ; (12) in med. decerno acie, prashorj et in pass. (13) το χξΐνόμοιον est res de qua discep- tatur ; τα, χξΐνόμίνχ, exactum, germa- num : it. probatum ; it. conspicuum, de quo nemo dubitare potest. Κύχλω γχξ χι/τον ΜΥ,λιώί χπχ( λίαις χζίνίΤ *χ• ixrxs^ percunctatur, Soph. Trach. 197. Έχ τ5 ς-όμχτό; σκ Χξίνω ft, Luc. 19, 22. Δβλβ&λλαν s Ιχξινί χχχίισαύί \πχ°χίχς, Plut. 'ίϊς & x^iyxuxi τωνδέ σοι τ» σλε/β- yx, Utigabo, Eur. "Med. 609. κξηών, ate;, ό, lilietum, locus consitus li- his. χξίνωνιχ, χ;, yi, idem. Α χξίνον. χξίοΐόχ-ή, seu zgioiixvi, %ς, y„ machina arie- taria, arietem sustineris. Ex χξιο; et ίί- χοφϊΐ' , , % , . . r χξίοίΐόΥ,;, eoi, ο χχι r„ arietis formam ha- bens. Ex χξίος et iiho;, species. χςιοχοπίω ω, tut. fcu, arieto, ariete qua- tio. Ex χξίος et χόττω. xgioxguu, ariete percutio. χξίομχχιχ, χς, y„ arietum pugna. Ex xgil; et μίχν). χξίομχχω, arieto, Gl. V. χξΐόμνξος, ov, arietis instar mucosus, Gal. χςιοπξόσωπος, n, ο χχι yi, qui arietina facie est, arietem facie referens. Ex χξίος et •xoitrayjov. KP10'2, 5, i, sties, oviumduxj (2) sig- num cceleste j (3) navis genus ; (4) ma- china belli ca ; (5) voluta in capitulis co- lumnarum superiorum ordinum, Ionicai scil. Romanas, atque Cori.nthiaca?. ζξΐο$χγος, u, e xx) yi, arietum vorator. Ex χξίος et Qxyuv. χξίοφόξος, ϋ,ό xx) ϋι, arietem gestans. Ex Χξίος et ςίξω. χζ'κτιμος, ό xx) ϋ,, q. d judicatorius, ad ju- dicationem pertinens, ex quo argumen. turn judicii faciendi petimus, criticus, quo judicium instituitur, decretorius. Α χξίσις• χρο-ίμως, adv. ut judicari possit. χξίσις, ιως, ϋ„ judicatio, ipsa judicandi ac- tio ; (2; judicium, sententia, qua? de ali- qua re fertur, censura, eestimatio alicu- jus rei ; (3) caussa? dictio, accusatio ; (4) decretorium in bello prashum ; unde (5) eventus belli ; (6) morbi solutio aut mutatio in mehus deteriusve ; (7) con- demnatio ; (8; justitia, justum judicium ; (9) ultimi judicii dieSj seu ultimum ju- dicium. Α χξίνω. KPI 2KPANA, uv, τχ, scrinia regis, Cte. sias. χξίσσος, u, o, varix. Pro χςισός. Hinc χξίσσωΪΥ,ς, εβί, β xx) yi, varicosus, Gl. V. χξίτΥ,ριον, u, τβ, organum, seu instrumen • turn judicandi ; (2) sensus et pars animi rerum judicatrix et arbitra, judicium ; (3) id, ex quo judicandi materiara peti- mus, ad quod respicimus judicantes ; (4) locus, ubi judicium exercetur, tribunal judicis ; (5) lis ipsa et causa ; (6) judices ipsi. Α χξίνα, ΚΡΟ ΚΡΟ KPT χξίτ^ί, 5, ό, judex, adjudicator; (2) arbi- ter, arbitrator, aestimator. Ab eod. χξΐηζος, ν,, ov, solers ad judicandum, judi- candi peritus, qui dijudicat ; (2) criticus, qui de aliorum scriptis judicat ; (3) de- cretorius. Ab eod. x'itis, /δβί, ή, judex, arb'rtra, aestimatrix. χξίτοί , ν), ov, judicatus, selectus, delectus. χροχίνω, apud Horn, de equo pukante ter- rain pedibus, ut sonipes apud Virg Qua- drupedante putrem sonitu quatit ungu- la campum ; (2) cupidus sum ; (3) pul- sandis fidibus carmen exprimo. Α χξβω, pulso. χξόχχ, ace. sing, per Sync, pro χξβχβχ. χξοχχλνι, *if, it, calculus littoralis, arena lit- toralis ; (2) littus. Α χξόχτι- χξόχία, ία, tov, idem quod xeoxbtts. KPO'KH, ν.ς, τ), trania, subtemen, idem quod stamini inseritur ; (8.) arena littora- lis ; χξόχοιι, al, arena littorea ; (3) littus. xpox'tas, u, β, ut xfoxias λίθος, crocias la- pis : quod colore sit croceo. ζξοχιδίξω, seu χξοζνΰίζω, floccos lego ; (2) adulor floccos pillosque ex veste alterius legens. Α χξβχίς. Hinc χξοχώκτμίί, S, e, floccorum, seu pilorum lectio, de periculose aegrotantibus, sig- num mortis imminentis. χξοχίζω, f. /β-*, texo, neo ; (2) croco simi- lis sum, crocum refeio. Α χξόχνι, vel χξόχος. Hinc χξόχινος, ίνν\, ivov, crocmus, croceus. χζοχ)ί, ίίος, -h, subtemen ; (2) floccus in veste prominens, e stamine et subtemi- ne ; (3) floccus quicunque ; (4) medioa- mentum, quod per tomentum ano indi- tur. Α χξόχνι• χξοχι&μ,ος, S, i, tela. Α χξοχίζω. χξοχόζχπτος, u, ό χα) ν), croco tinctus. Ex χξόχβς eC βχιττω. χξοχοζχφ>ίς, tos, β xxi τ), idem et ex iisd. χξοχοδίίλιβι, ν, το, berba chameleontis nigri figura. A ΚΡΟΚΟ' ΔΕΙΛ02, ν, β, crocodilus, animal αμ$1ζιον ; (2) quaestio quaedam captiosa. Hinc χζοχοΐύληος, τι, ov, crocodilinus. χξοχοδιιλτίί, τ], quaestio sophistarum ludi- cra, V. L. xspxoiihru, tos, I xx) v), croco similis, colo- ns crocei ; luteus. Ex χ ξόχος et tThos• χξοχοϋμων, oves, ο χχ) τ), croceo amictu in- dutus. Ex χξόχοί et ίϊμχ. χξοχόίΐς, ois-ν, vestis fimbriata, tunica fimbria villove preetexta. Α χξο<τ- σοω. χξόσφο;, a, ο, idem quod γξόο"φο$. χξοτχίνω, idem quod χξοτίω• χξοτχλιχ, ων, τχ, ornamenta margarita- rum, qu« coUisa sonum edunt. Α χξό- Τ0ξ. χζοτχλίζω, fut. io~oj, pulso, crepitare facio, plaudo, //. 11,160. Α χςότχλο*. χζοτχλκτμος, S, i, plausus, Gl. V. A prase. χξότχλον, it, το, crotalum, crepitaculum, tintinnabulum ; (2) Comici etiam pro garrido, ut et xeorxXos. Α χ^ότος. χξοτχφΐί, -h, vas fabrile, Poll. X£otx<*'itv6, v, o, ut χξοτχφιτχι μνίί, mus- culi temporales. A ΚΡΟ'ΤΑΦ02, ν, i, tempus, pars capitis ; χξότχψοι, tempora. χζοτίω, £, f. fat», crepito, pulso, verbero ; (2) plaudo, plausu comprobo; (3) cre- pb, dico ; (4; clocito ut ciconia. Κιθχ' ςχν χςοτ•ηο•χι, Theoc. 18, 35. A «gerei•. χξότνιμΜ, xtos, το, plausus, sonus ex plau- su. χξότνκΜ, tons, τ], plausus, ipsa plaadendi ac- tio. Α χξοτίω. χξοτνιτοζ, ->„ ov, pulsatus, plausibilis. χζοτίο-μ,οι, S, o, idem quod χςότος. χξοτοδόξυζοι, ν, i, plausus, ictus cum tu- multu. Ex χξίτος et Β-όξυζοί. χξοτοπχίγνιχ, τχ, puerilia crepitacula, .4«- son. KPO'TOS, 8, o, pulsus, qui fit manu, re- mis, pedibus, vel simili modo, strepitus, crepitus; (2) plausus, favor theatrabs; (3) crepitatio, quam ciconia edit rostro. ΚΡΟ'ΤΏΝ, αινοί, o, ricinus, musca canina. ΚΡΟΤί2'ΝΗ, ης, τ), vitium in olea arbore. Χξοτωνοιιΰϊα, ίο;, ό χχι τ), ricino similis, ri- cini figuram habens. Ex χξότων et tibos. χξίίμ,χ, xtos, το, sonus, quern instrumenta musica pulsata edunt; (2) pulsus; (3) instrumentum musicum pulsatile. A Χξύ&ι. χξνματιχοί, ^, ov, pulsandi peritus. A »|S- μχ. χ^μά,τιον, το, canticum in instrumento musico pulsatib. Dim. a χξύμχ. χζνμχτοποιος, S, i, instrumenta musica pulsandi peritus. Ex χξίίμχ et sreitca. χξννχιος, aix, ouoi, e scatebris seu fonte saliens. Α χξίνος . χξνν'Τον, et χξννίχ, genus poculi, ap. Ath. χξχννιΰον, adv. instar scatebrae, ad modum fontis salientis. Ab eod. χξννίζα, f. itroi, in modum fontis salientis effluo. Ab eod. χξίνια•μχ, xtos, to, id, quod in modum sa- lientis aquae effluit. Α χξννίζω- ΚΡΟΥΝΟ' Σ, £r, β, scatebra, tons saliens. χζννοχυτξολτΐξχ7ον, το, nugator, garrulus. χξύπχλχ, ων, τα, lignei calcei, Hes. Ex χζύω et τχλλω, vibro. χςντ'ίζχι, ων. xi, calceamenta lignea, apud Boeotos Ex χφω et πίζχ. χξνπίζιχ, ων, τχ, idem et ex iisd. χξντί%νμίν«ι, qui induratis sunt pedibus, Hes. Α χζϋίτίζχι• χζνπίζοςόξοι, β/, Boeot. Poll. Α χξνζίζαΐ, calceamenta lignea. ( 331 ) xipaxs, a. 1. part. act. verbi χ^ίω. χζνο-ώνιμίο/, ω, populo aures obtundo ; (2) populum fallo, (idem quod χρο-ιμίτζίω, Em.) A xςtio■fi7ιμos, u, β xxi τ\, qui populum fallit, (idem quod χζμσίμίτ^, id.) χξαο-ίμίτξίω, m'ensura fallaci utor•; (2) de- cipio. A χξΐίο-ίμίτξος, a, i xtti v), mensura falsa u« tens ; in admetiendo decipiens ; (2) im- postor, fraudulentus. Ex xtficrn et μί- χ^ο-ιμτίξτα, ν, i, idem. «ξΪΛίι tus, «ι, pulsatio ; (2) exploratio ; (3) quod pulsatur. Α χξίω• χξΗ/τμα, xtos, το, idem quod χξ5μχ. χξχο-μχηχκι γ, ov, idem quod χορικοί' χξν<τμθ5, 5, ό, ictus. Α κξύω. χξνΓΪον, pulsandum, Ar. x^urixos, ->i, ov, pulsandi vim habens ; (2) pulsans aures, sonorus. Α χξέω. ΚΡΟΥΩ, f. ίσω, ferio; percutio ; pulso; collido. Kxxtfrx xtl^xs, Eur. Supp. 121. Έλιχτον χ°ύο~ω πόλίμον, td. Elec. χξύ£$χ, adv. clam, occulte. Α ζξύχται• χξύζΰτιν, adv. idem et ab eod. xexAus, a. 2. part. pass, verb! χξύνται. χξυζνινχι, absconditum esse, a. 2. inf. pass. χξυίξος, ξχ, ξον, frigidus, gelidus, algidus ; (2j horribilis, horrendus ; (3) dirus ; (4) tristificus. A xpos. χξυμχλέος, ία, tov, frigidus, gelidus. A χξνμη, 5, β, frigus, rigor hyemis. A xgdos• χξυμώδνις> tost ο χχι τ), frigidus. Α χξν μός• χξνμοίτχγπ, Is, glacialis. Ex χςυμος et χξυμοχχξκ, is, gaudens, hyeme, fngore. Α χχίξω. χξαόίΐρ, οίσσα, Stv, frigidus^ "2τύγίων μι» άλβί χξυόίντχ χίλίνθχ Hvji Ιιαπλώαν, Α- poll. Rhod. lib. 2, 630. Α χςΰο;. χξυόομχι, νμχι, gelasco ; χξυΰτχι, gelat, Ph. A ΚΡΥΌ2, tos, το, frigus, gelu. xivxTahios, ία, tov, occultus. Α χςνπτΛΐ• Χξυίττχξω, OCCUltO. χξΰντχρχί, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro ίχξνφι, a χξυπτχο•χω, cooperio. Ό Ss μιν ffxxu χ^υττχο-χί φχιινω, 11. 8, 272. Ab eod. χξύπτί, 3. sing, imperfs act. Ion. pro l~ x^vrrt. χξύίτταα, ν), virtus, (apud Lacedcem.) qua? est in dissimulandis doloribus et sensu molestiae ; tolerantia, apud Plat. χξυπτίον, tegendum, Soph. χξυπτίΰω, idem quod χξύ<ττω. χξύίττνι, vss, yi, crypta, testudo sublerranea, locus abditus et cameratus. Ab eod. χξνπτνίξίχ, as, v), latibulum, Gloss. Vet. A χξύπτω. χξυπτήξίον, n, το, idem, Gl. V. xgwTTixos, η, ov, crypticus, occultativus, celandi peritus. Ab eod. χξνττιχ&, adv. occultative, cum arte qua- dam ad occultandum et fallendum cap- tiose. x^wztos, τι* hi occultus, abditus, clandes- tinus. A ΚΡΥ'ΠΤΩ, f. ψω, abscondo, occulte, ab- do, tego ; (2) celo ; χξύπτομχι, occultor ; χ(χξυμμ^, Ρ• pass, occultatus ; χ ξν • Qus, aor. 2. pass, occultatus. Κξόττωκ i'iov τον Β-χνχτον τ' /is χΰίλφης' Έτίοχλίο» — χχτα zQovos ϊχξυψε, sepulivit, Soph. Ant. 24. At7 iv) σ' ιμοιγ' ΐλθόντα, ιτξοο•• φιλνί, λόγον χξύψαι treps τιμχς μνιΖίν', 2» axvixoxs, id. Phil. 589. sx%' ΰμιν, ib. 740. "Εχςυπτί h' ων ytvvxios, Eur. Ale. 853. x^jktSis, adv. occulte, abscondite. χξυς-αίνομαι, x^urotivtTah glaciatur, gla- ciali frigore adstringitur, Nicand. A xguos• χξυ?χλλίζω, ut crystallum splendeo. A xtfiS-xXkos• xfjraX-Xivos, ivvi, mv, crystallinus, e crys- tallo, crystalli puritatem habens. Ab eodem. χςυ<Γχλλοαδν)ς, ios, β χα) τ), crystalli spe- ciem prae se ferene, crystallo similis ; (2) qui glaciali specie est. Ex χξύίταλλοε et ίΓδίί• x$v?aX\oulZs> adv. specie crystalli. χξνεΊΛλΧόομχι, ίμχι, glacior, gelo ; xev. χτίίνί, occide, 2. sing, prees. imper. act. xtu^ivos, qui occiditur, prass. part. pass. ΚΤΕΙ'ΝΩ, f. ενϋ, interficio ; ίχτανα, a. 1. Ktsvso•/ t, ό, idem quod χυζίυττ)ς, Hes. A χύίος• χυζίζω, fut. ίσω, cubum facio. Ab eod. χνζιχος, τ), ov, cubicus, tesserarius. Ab eodem. χυζιχως, adv. cubice, in modum cubi. χνζι?χω, ω, f. γ,σω, in caput me dejicio, in caput salto, Gl. V. cernuo, urinor, prae- cipito me, proprie in aquam, ruo, irruo, ut in hostes, in tela. Α χυζίζω. χυζιρύχ, χς, τ\, saltatio. Α χνζις-χω. χυζίττιμ-*; χτος, το, saltatio in caput, prse- cipitatio, impetus. Ab eod. χυζίς-τισις, ιως, τ), idem et ab eod. χυζιε-Υ,τΥ,ρ, ίίξος, β, saltator, qui se in ca- put dejicit, urinator. Ab eod. χυζιτίζω, cubito pello, vel percutio. KT'BITON, n, το, cubitus, Hippocr. χυζοιώτ,ς, ίος, ό χχ) τ), speciem cubi habens. Ex κύζος et ίΤδβ?. ΚΥ'ΒΟΣ, ν, ό, cubus ; (2) tessera ; (3) lu- sus tesserarum ; (4) unio tessera? in- sculpta ; (5) panis quadratus ; (6) nu- merus cubicus ; (7) spina vertebra? et imprimis colli. χύζωλον, », το, idem quod χύζιτον, Pollux. ΚΥΓΧΝΓ2, ίίος, τ), calix parvus medicis quondam usitatus, Galen. Lex. Hippocr. KYTXPAM02, u, i, cynchramus, dux coturnicum. xuhxyxY,. γ.ς, τ), convicium, probrum, Hes. Α χν?>χο•<τω. χυΐίγχω, conviciis et probris incesso, Hes. Ab eodem. χυΐχζω, fut. χο-ω, convicior, maledico. Κυ- ΰχζίτχι τόίς πχσιν Άξγιίοις όμν, Soph. Aj. 733. Α χΰίος. χυΰχίνω, fut. χνω, celebro, laudo ; (2) ge- nerosum reddo, illustro. Λοιζχ7ο-ι 'ίταχ xuhxviatv οϊωνον 3-ίχν, Lye. 721. xlxvY] 5-sev 3-ύσθλοις βοών, id 929. Κυόγνχι Ά-ντιτον βξοτον, Odyss. 16, 212. Α κ,ΖΙος- κυδχλιμος, u, ό χχ) τ), gloriosus. Ab eod. κυ%χο-<τω, convicior, Hes. Α χύδος- χυΐχω, ω, glorior ; (2) veneror, admiror, extollo, Vet. Lex. Α χΰίος. χΰΐιος, tot, tov, gloriosus, Vulg. L, Ab eodem, ( 333 ) xvhY\m, Yitirtrx, r,tv, gloriosus. Ab eod. χυΙγιθΫ]νχι, aor. 1. inf. pass, verbi χυδχω. χυδιχνίιςος, n, ο, viros honestans ; (2j clau ros viros continens ; xvhxvt^x ίγοξχ, apud Horn, concio, in qua oratores ιη- clarescunt. Ex χΖΙος et xv fy. χυδιχω, ω, glorior, gloriose me effero et jactito. Hinc partic. χνΖιόων, Poet, pra xvhicZv, ζυόΊχων, II. 2, 597. A xZhoe• Unde χύΰιμος, ν, β χχ) τ), gloriosus, inclytus. xuhro;, n, ό, gloriosissimus, gloria emi- nentissimus, superl. a χΖΰος. χυΐίων, όνος, ό χχ) ή. gloriosior, comp. χιώνος, vi, ov, inclytus, gloriosus. Ab eod. χυΰύάοπχω, ω, tumultuor, misceo. Έ-ψό- φίι γϊν ivdov, ix otV άττα, zxxuhothonx, Arist. Pace, 1161. Ex zuSotpos et hn• πίω. χνΖοιμίω, ω, turbas excito, tumultuor. Hinc apud Horn, κνΰοίμιον, imperf. Ih 11, 324. A ΚΥΔ0ΙΜ0 Χ 2, ?, Ό, turba, tumultus. ΚΥ~Δ02, tos, το, gloria, decus. ΚΥ'Δ02, ν, 6, convicium, probrum. ζυΰοο-χόπος, ov, gloriosus, Man. χνΰξος, ξχ, ξον, gloriosus, clarus. A xZios* χνίξόω, u, clarum reddo ; χυΐ^μχι, glori- or, gloriose me effero. A xvojog. ΚΥ'ΔΩΝ, ωνος, τ), Cydon, urbs rretaj. χνίωνχΐχ συχχ, ficus hiberna?, Athenaus. χνίωνιχω, ω, imitor et repraesento malum Cydonium. My]Xu χμφοΤν μιτχξυ τοΊς υ- ΰχαι ^χντιχομίνα, τί) χαξ) χχτίΰίίχμνν* tSto ίινχι νομ'ισχς τον χυ&ωνιωντχ τγ,ς ποτ θουμίντις μχστον, Aristcen. 1, 3. Α Κυ- ΰων• zvlmtov μγ)λον, Cydonium malum, Coto- nium, PA. χυΐωνίττις, u, i, sc. οίνος, vinum Cydonium. χυι)ς, a. 2. part. pass, verbi χύω. χυίω, ω, f. χυτ,τω, uterum fero. Κίνσα, toV xpfcvx, Arisiot. Α χΰω- χυΥ,μχ, χτος, το, fcetus. Α χυίω. χύτ-,σ-ις, ιως, q, gestatio in utero. Ab eod. χυτιτιχος, τ), ov, concipiendi vim habens. Κυθγ,ξΐιχ\ χς, τι, Cytherea, Venus, qua? ita dicitur ab insula Cythera. χύθος, sperma, semen, Etym. Α χίω. χύθξχ, olla, Gl. V Ion. pro χύτξχ. χυθεόγχυλος, χ, labrum concha? specie, ap. Joseph. Ex χύθξχ et γχυλος, mulctra, situla. χυθώνυμος, ο χχ) ή, infamis, seu nomen ha- bens quod occultari debet, Hes. KY'I'S, xos, τ), cyix, bulbosa quaadam planta. χύϊσχω, et χυΐο-χομχι, concipio, fero par- tum, sum pra?gnans. Α χύω. ΚΎ'ΚΑ2, τ), genus palma? iEthiopica?. χυχχνχω. a^fut. τ\σω, misceo. NDy Vv \μο) τίτω doxt7 ολίΗξόν τιν' Ϋ,μχς χυχχνχν x- μωα-γίπως, Arist. Thesm. 435 A seq. ΚΥΚΑ'Ώ, ω, f. ίο-ω, misceo, liquores con- fundo, turbo, perturbo. Έγώ δ' ί-ταο- *τχ?>Μ y% τΥ,ν βνλΫ,ν β'ιχ χυχΫ,σω, Arist. Εο. 362. 'Έχ yx& ο-φίχς χαξων φυγον νι- νί» ο-ιγχλόίντχ, τω δε χυχφ/,τν,ν, II. Π, 129. ζυχίΊχ, χς, τ), permixtio, confusio. Α χυ• χχω• χυχίω, acc. sing, per Apoc. pro χυχίωνχ, a ζυχίών, αίνος, ό, miscellanea potio. Acc. χυχίωνχ, et χυχιω, item Poet. zoxeiSj Od. 10, 290. Α χυχχω- κυχν,Ητν,ν,ο. dual. a. 1. ind. pass. Ion. pro \χυχγβγ,τν,ν, a χυχχω. xvxvfigx, χς, v„ miscella, permistio; (2) confusio, perturbatio. Α χυχίω. χύχνβξον. ν, το, rutrum, tudicula; (2) auc- tor iraudum. Ab eod. χύχτιμχ, χτος, το, permistio; (2) perturba- tio. Α χυχίω. χύχν,αΊς, Ϋι, idem. χυχΥ,ο-ίτιφξος, η, i χχ) τ), cineres miscens, seu turbans. Ex χυχίω et τί<ζξ», cinis. χυχτιτΥ,ς, S, ό, perturbator. Α χυχίω. χυχλχζω, circumeo, Hes. Α χυχλος. χυχλχΊνω, roto, rotundo, Hes. Ab eod. χυχλχμινος, v. τ\, et χυχλά,μινον, το, cycla- minus, herba ex coronariarum genere, tuber terra?, rapum, umbilicus terra?» Angl. SOWBREAD. Α χυχλος• χυχλ»μ)ς, 'ώος, v\, idem et ab eod. χυχλχς, χδος, r], orbiculata, rotunda ; (2> Κυχλχδις vv,3-oi, Cyclades insula?; (3) Κυχλχς. cyclas, vestis genus vel limbus. Ab eodem. ζνχλίύω, fut. ίύο-ω, cingo, circumdo, in or- ΚΪΚ ΚΤΛ ΚΥΜ bem ago, Gl. V. circumeo, lustro, am- bio. Ab eod. χυχΧίω, verso, roto. Π«7 σον ποΎ \<χϊ ), ov, Cyclopicus, Cyclopes re- ferens. Ab eod. KuxXcutrtxuis, adv. more Cyclopum. χνζλώοπον, u, το, albugo oculi. Ex χύχλος et £>ψ, oculus. Κυχλωπις, ties, r>, Cyclopica. Α Κύχλαψ. χύζλωτις, tus, *ι, ipsa actio cingendi, cir- cumdandi, circumveniendi. Α χνχλόω. χνχλωτοί, η, ov, rotundus. Ab eod. Κύχλίύ•^, ones, ό, Cyclops. Ex xuxXes et «ψ, oculus, quia Cyclopes unicum ocu- lum orbicularem in medio frontis habe- bant. xvxvtfos, cygneus, olorinus. A x-uxvos• χνκνοθξίπτος, ov, a cygnis nutritus. A τξίφαι. χυχνοχάνθαςος, ν, ο, navis cycni et canthari effigiem gerens. χνχνόμοξ^, ov, cygni speciem habens, can- didus. Α μοζφνι. KY'KNOS, *, i, cycnus, olor; (2) genus navigii. χνχόωντι, dat. sing. part, prass. act. Poet. pro χυχωντι, a χυχάαι. KY'AA, ων, τα., cavitates oculorum, sub palpebris. χνλίω, voluto, xCXviifts, γι, volutatio, et χυ- X-ATYiS a, versator, V. L. sed hasc suspecta sunt, Steph. χυλίι, 'h, calix, Ath. χυλίζγιννι, 'h, brassica sterilis, Suid. xiiXtxiiov, u, το, repositorium calicum; (2) compotatio. Α χύλιξ- xvXixiios, tt, β xa.) vi, interpocula dictus vel factus. Ab eod. χυΧιχνιγο,ξίω, inter calices, seu scyphos lo- quor. A xuXiznyopos , s, β χα.) η, qui inter scyphos verba facit. Ex ζύΧιξ et άγβξίω. xvXixvi^uTOs, α, β χα.) η, calice haustus, ita exundans, ut calicibus hauriri queat. Ex χύλιξ et α,ξύω, haurio. χυΧίχιβν, χ, το, parvus calix. Α χυΧιξ. xvXtxis, ilos, ή, pyxis medica. Α χυΧίω- xvXizvy, vis, vi, pelvis, patina, catinus. A χυΧίχννι. xvXivdtTOj, 3. sing, prass. ind. pass, verbi xoXivhw. χνΧινΰίω, c5,fut. 'ήο-ω, volvo, voluto ; xuXiv Ιίίμαι, volvor, volutor ; xvXtvhvfius, aor. 1. pass, volutatus. Το'ύνομ' avrvis έν ά- γβξα χνΧίνδίται, Arist. Vesp. 490._ "Εγώ y' Vv ΙκυΧιν'δύμνιν Ί'χτινον Ιδών, id. Αν. 508. Vide χυΧινΙω. χνλινο~ν)θςα., as, νι, volutabrum, in quo ju- menta se volutant. Α χυΧινδίω- xuXivdvieris, ms, h, volutatio. Ab eod. xvXivtyxos, »j> ov, cylindricus, cylindraceus, qui forma cylindri est. A xuXtvBges. xvXtvh^xois, adv. in modum cylindri. A preec. xvXivigoiihris, ies, ό χα) vi, cylindro siinilis. Ex χύΧινδξος et iTdos, forma. xvXivh^uliis, adv. cylindri specie. xvXtvhgos, ν, β, cylindrus, corpus teres ; (2) lapis vel simile quidpiam gravius teres, quo hue illucque volutato area compla- natur. A χυΧίνΙοχ. χυλινδξόω, ω, fut. ώσω, cylindro a?quo, cy- lindro complano. A xuXivdeos- χνλινδξώδκ. tos, ό χα) ή, cylindro similis. χυΧίνΙω, volvo, voluto; (2) devolvo; xv- λίνΰομκι, volvor. ΤΙνιμα, 5-Εβ? AavaoHtrt χυλίνΰα, II. 17, 688. Κύμα χυΧίνΰίτα,ι, ib. 11, 307. • Α χνλίω- χυΧίννι, ii, terra minus frugifera, Steph. χύΧιξ, ixos, vi, calix. Ab eod. χυΧίσα, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi χυΧίοο. χύΧιο -is, ^s, ν), volutatio. Ab eod. χυΧίο-χνι, vi, patera. Α χύΧιξ- χυΧίβ -xtov, το, parvus calix, Ath. χύΧιο-μα, arej, το, volutabrum. Ab eod. xvXirvs, ό, idem quod χυΧις -os, Ath. xvXifos, h, ev, versatus, volutatus ; (2) vo- lubilis, rotatiUs ; (3) pactilis. Ab eod. χνλίτξα, as, η, volutabrum, locus, in quo jumenta se volutant. Ab eod. xvXipcyvi, vis, vi, poculum, vel pyxis medica. χυΧιχνιον, u. το, idem. Dim. a χυΧίχνπ. χυΧιχν) { , ίίος, vi, exiguus cahx, Dim. a χύλιξ• xiiXi%vos, ν, ό, idem quod χυλίχνη. ΚΤΛΓΩ, fut. ίο-ω, volvo, voluto, roto; χνλίομαι, versor, χυλιόμίνα, rotantia. Έχ τξοχνιΧάτων ΰίφξων xuXtoOds, Soph. El. 50. xvXXfats, ios, nomen panis ex olyra, He- rod. χυλλοπόΰνις, ν, ό, qui distortis pedibus est, loripes, claudus, mutilus. ζυλΧοίπνς, obos, β χα.) ν], idem. Ex xvXXos et tvs• χνΧΧοποδίων, ojvos, β χα) ν), Vulcani Epith. apud Horn, in voc. χυΧΧοποΊΊον, II. 21, 331. Gl. V. χυΧΧοποΙίων, Mulciber, lo- ripes. χυΧΧοιΙάοντίς, nom. plur. part, prass. act. verbi ζυΧΧοώιάω, ω, sum tumentibus oculis. Hinc part, χνΧοώιόων pro xvXoihw, xv- ( 334 ). λοώιαων- Έαν Ss τβτβ $ξ£{, χνλοώικ* α,νάγχ-/], Arist. Lys. 475. 'Ex χί,λχ et β/'δίώί. ΚΤΛΛΟ χ 2, ii, ev, claudus; curvus; man- cus. χνΧΧόω, curvo, trunco. A praac. xuXXutrts, vi, ipsa actio reddendi χυλΧον, Hipp. Α χυΧΧόω. ΚΎ~ΜΑ, aros, το, fluctus, unda; (2) me- taph magna multitudo malarum rerum, ut magna lues. χύμα, «.tos, to, foetus, germen ; (2) bras- sice2 cauhculus. Α χύω. xvpaivovTos, gen. singul. part, praes. act. verbi χυμαίνω, fut. α,νω, fluctuo, sestuo, undo; (2) agito, concito ; (3) exubero ; (4) un- doso inflexu procedo ; χυμαίνβμαι, fluc- tuo, aestuo ; χνμανθϊν tiXayes, fluctibus concitatum mare, aor. 1. pass. part. At χυμ -fivas, &a *-J\• act. in neutr. gen. xu- μνιναν- Βαξΰ πξ'/ις-νίξΐ χνμαίνων itX», Lyc. 1018. Α χΖμα, fluctus. χύμανο -is, ίως, ν), fluctuatio, undosus mo- tus. χυμα.5, ados, 'h, gravida. Α χύω. χυματνίξ^, », ev, fluctuosus, Gloss. Vet. A xv μα. χνματία, vi, tempestas, Herod. xυμaτ^as, tit ό. Ion. χνματίη$, Ciens fluC- tus, impetuosus. Ab eod. χυματίζω, fut. ίσω, undabundum reddo, undis agito, fluctus moveo ; χυματίζισ- θαι, aestuare ; undis agitari. Ab eod. χυμά,τιον, ν, το, parva unda, parvus fluc- tus; (2) cauliculus brassices; (3) pars columnaa, cymatium. Α χύμα, fluctus, germen. χυματοαγ^, Is, fluctus frangens. Ab ay νυμι- xvuaToGoXos, v, e xa) v\, undivomus, Gl. V. Ex xv μα et βά,Χλω. χυματίΰξομο5, ev, in mediis fluctibus, per fluctus currens. χυματοίώ^, ios, ό xa) vi, fluctuum, seu undarum^speciem pra? se ferens. Ex χΰ μα et t7hoS' χυματοπΧΥΐξ, vjyos, ο xa) v\, undis, seu fluc- tibus pulsatus, fluctibus jactatus ; idem et χυμχτοπΧνιγϊ-^, ios, ό j^ ί, unde pi. χυ~ ματοπλνιγίϊς. Ex χύμα et πΧνκτο'ω, pulso. χνματοφ6ζτ)ς, ν), concha, Hes. χυματοω, ω, idem quod χυματίζω• χυματωγνι, vis, h, littus, ad quod unda? fe- runtur et franguntur ; crepido. Ex ay νυμι• χυματώδνις, ios, β χα) ί, fluctuosus. A χύμα• χνματωθίΊο'α, aor. 1. part. pass. f. g. a xv ματόω. χυμάτωοΉ, tus, fit fluctuatio, ajstuatio. A χυματ'οω• χυμΖαΊον, et χυμζίϊον, pro χυμζίον, vel χύμζνι, Eust. χυμξχΧίζω, fut. ίοΌ>, cymbalum pulso. A χύμζαΧον. χυμξαΧίΓκ* ν, ο, cymbalista, cymbalum pulsans. A prase. χύμζαΧον, ν, το, cymbalum, crepitaculum, crotalum, instfumentum cavum, quod manu pulsum crepitat. Α χύμ^• xύμζaχos, ν, ο χα) ν), pronus in caput ; (2) extrema galeaa pars, cui crista inditur. Εχ•τί(Τί δίφξ» Κύμζα -xos εν xoviytrtv, II. 5, 586. Α χύμζνι, caput. χύμζνι, vis, ν), cymba, navigii genus; (2) acetabulum ; (3) genus poculi rotundi ; (4) caput. Α χύμζος. χυμζνιτιάω, in caput dejicere, Ε. M. χύμζιον, ν, το, poculi genus. Α χύμζνι• χύμζον, το, acetabulum, Nic. ΚΫ'ΜΒ02, χ, ό, cavus recessus; (2) ollaa fundum. ΚΤ'ΜΙΝΔΙ2, vi, avis nocturna. χυμινοΌχνι, vis, v\, receptaculum cumini. Ex χύ^ίΐνον et %ίχομαι• xυμιvohoχos, ν, ό, idem et ex iisd. χυμινοθτιχν, vis, vi, repositorium cumini. χυμινοχίμζιξ, ixos, ό, prasparcus, nimium adstrictus. Ex χύμινον et χίμζιξ. ΚΫ'ΜΙΝΟΝ, το, cuminum herba et se- men. ζυμινοζξίΓνβ, S, o, qui cuminum secat; (2) prasparcus, sordidus. Ex χύμινον et πξίω• xυμtvofι■ξιsΌxaξBaμoyλύφΰs, ν, e xa) vi, qui cuminum in partes secat, et e cardamo sive nasturtio, herba vili, exsculpit quod comedat, perquam sordidus. Vox Co- KTJ* mica. Ex χύμινον, Χξίω, χάξδχμον et γλύφω. χυμινοτξΊΖος, χ, b χα) ή, cum cumino tri- tus. Ex χύμινον et τξίζω• χυμινώδης, ιος, Ό χα) ή, cuminaceus, cumi- no similis. Α κύμινο». χνμοΰέγμων, όνος, Ό χα) r„ fluctUS excipi- ens. Ex χίϋ,α,* et δέχομαι. xu.uo9aXrii t ις, undis abundans, Epitheton Neptuni. Α 3-άλλω. χυμοτόΐΛος, χ, b χα) ή, fluctus secans, ma- china triangularis pontibus praestrui so- lita ad fluctus fxangendos. Ex τέμνω. χνναγος, χ, Ό χα) y, Tragici etDor. pro χο- νηγός. χυνάγχν, %ς, ν, angina; milium, collare canum ; (2) angina. Ex χύων et άγχω, strangulo. χυναγωγος, χ, b, canum ductor. Ex χύων et αγωγός, ductor. χύνχιδος, χ, b χα), ή, idem quod χίναίδος. χνναΤοί, Ό, impudens, Suid. Α χύων. χυνάχκνθα, vel χυναχάνθη, *js» ή, sentis ca- nina. xt/vaxTYii, x, o. vinculum, funis, quo duci- tur canis. Ex χύων et άγω. χυναλώ*'/ιξ, ιχος, i. canivulpes, vulpe et cane natus ; (Q) homo impudens, ut ca- nisj et astutus, ut vulpes. χυνάμυια, ας, ή, vide χννόμυια• χυνάνθξωνος, χ, Ό χα) ή, v.ersipellis ; (2) im- pudens. χυνάξα άχχνβα, et χύνχξος αχανθα, sentis caninus, cynosbatos, Gl. V. χυνάξα, car- dui. χννάξιον, χ, το, catellus, Dim. a χύων• χυνας, άδος, 'h, pilus caninus; (2) pulpa mollior ex pane, ad manus abstergendas adhiberi soUta ; (2J rubus caninus, sen- tis canina. Α χύων. χύνατςον, χ. το. canicula, stella Sirius. χννάω, ω, Cynicum ago, Cynicos imitor, sum Cynicus. Α χύων• χννέ'/ι, τις, r\y contr. χννΐϊ, ν\ς, pellis canina ; (2) pellis canis fluvialis, qua olim caput tegebant ; (3) galea ; (4) pileus, galerus. Α χύνιος. χύνιιος, ιία, ιιον, vel χύνιιος, χ, Ό χ») y, ca- ninus. Α χύων. χύνιος, έα, ιον, idem et ab eod. χυνέχν, 3. plur. imperf. ind. act. Ion. pro Ίχύνιον, a χυνίω. χννέσσι, canibus, dat. plur. Ion. pro χυσί. χννέω, ω, f. foot, osculor, suavior; (2) tur- bo, commoveo. Κννιΐ V Ό μέν τις χι)ξ', b δβ ξανθον χάςχ ταίΐων, Eur. Med. 1144. Έγω χιινν,σομαι τοιόνΰί πώμα, Cyc. 170. Α χύω. χννηγιιον, χ, το, venatio. χυν/ιγισϊχ, as, ή venatio, venatus. Α χυ- νηγός. χυνηγέοΊον, χ, το, idem et ab eod. χυνηγιτέω, ω, f. ί,σω, veuor. Ab eod. χνν/ιγέτ-ης, χ, b, venator. Α χυνκγέω. Hinc χυνν,γίτιχος, ij, ov, venatorlus ; ad venato- rem et venationem pertinens ; (2) vena- tionis studiosus ; (3) de re venatoria a- gens. χυντ,γέτις, ιο\>ς, ft, venatrix. Ab eod. χυνν,γέω, venqrj (2) vestigo. Ό μιν ixv- νηγιι τον Ήξαχλίίδν,ν, Plato. χυνηγία, ας, ή, venatus, venatio. x'jv /ιγιον, χ, το, idem. Α χννν,γίς, S, β χα) ή, venator vel venatrix» Ex χύων et 'άγω, duco. χυν /ihiv, adv. canum more. χυνηλχσίχ, ας, ή, canum incitatio. Ex χύ- ων et Ιλαύνω. χυν/ιλατέω, ω, £ ήσω, canes agito. Ex iisd. χυν/ιποΰίς, ων, ol, ossa in cruribus equorum inter ungulam et suram. Ex χύων et πχς. xuvt.a, ας, η, scil. χξάμζη, crambe canina. Α χύων. xw'ibiov, χ, το, catellus, Dim. ab eod. χννίξω, f. ίσω, canem ago ; (2) sum Cyni- cus, Philosophiam seu Sectam Cynicam sequor. Ab eod. χυνιχιόω, canem irrito, V. L. χύνιχλος, χ, 6, cuniculus. Sed rectius scri- bitur χύνιχλος• χυνιχος, ht ov, caninus; (2) Cynicus. A χύων. xuvitrx' /ι, ν\ς, ή, catena. Α χύων. χυνιιτκος, tt, b, catellus j (2) impudens, Dim. xwir), adv. canum modo. χυνιο-μος, S, i, Cynica institutio, vita Cyni- ca. Α χυνίζω. KTN χυνοξλω4Ί ω*ος, β, cui adspectus caninus est. Ex χύων et βλέπω. χυνόζξωτος, n, ό χα) ή, a canibus devoratus. Ex χύων et βξώιτχω. χυνόγλωο-ο-ον, u, το, q. d. lingua canina, plantago minor, herba. Angl. hounds- tongue. Ex χύων et γλωσσά, lingua. χυνοδέσμιον, n, το, vinculum, quo membri genitalis cuticula cum glande colligatur, quod χύνα vocant. Ex χύων et Ζίσμός. χυνό^ηχτος, ν, ο χα) ή, a cane morsus. Hinc τ« χυνόΐηχτα, canum morsus. Ex χύων et ΰάχνω, mordeo. χυνόΰχς, dens caninus ; χννόΰοντις οι, den- ies canini. Ex χύων et οϊύς. χυνοΰξομέω, ω, f. *σω, incitato cursu, tan- quam canis feror ; (2) cum canibus cur- ro, vestigo. Ex χύων et ΰξόμος. χυνοΰξομία, ας, 'h, canum cursus. Ex iisd. χννοίϊ^'/ις, έος, β χα) ί, canis speciem refe- rens, qui est canino adspectu. Ex χύων et ι7$ος• χυνόξολον, chamieleon niger gravem odo- rem spirans. Ex χύων et οζω, oleo. χυνοθαξσνις, έος, β χα) ή, canina praeditus audacia seu impudentia ; (2) ferus, de e- quo. Ex χύων et &άξσοι. χυνοθξασυς, tia, υ, idem. χννοχάφαμον, ν, το, nasturtium. Ex χύων et χάξΰκμον, quod idem notat. χννόχανμα, ατός, το, aestus Canicula?. Ex χύων et χαίω, unde χαυμα. χννόχίντξον, u, το, herbae nomen, Hes. qua- si aculeus caninus. Ex χύων et χέντξβν- χννοχέφαλος, n, ο χα) ί, capite canino pras- ditus, caniceps ; (2J impudens, ut canis ; χυνοχέφαλοι, Cynocephali, animalia quas- dam a figura sic dicti ; item homines fic- ti in Africa. Ex χύων et χιφαλη. χυνοχλέπος, u* ο χα) ή, canis fur, canem fu- ratus. Ex χύων et χλέττω• χυνοχοπίω, ω, f. ν,σω, canina pelle percutio. Κυνοχοπησω σχ το νωτον, Arist. Eg. 289. Α χύων et χ'οπτω. χυ»οχξάμζ*ι, %ς, ii, brassica canina. Ex χύων et χζάμζη, crambe. χννοχτόνος, χ, ό χα) ή, canicida, canes occi- dens. Hinc το χονοχτόνον, χ, aconitum, quod canes ab ipsis comestum necat. Ex χύων et χτίίνω, neco. χυνοχυτις, ιίος, ή, canina rosa, V. L. χυνολέσχης, χ, ο, cui confabulationes sunt de rebus obsccenis. Ex χύων et λέσχη• χυνόλοφα, ων, τ», asperitates qujedam post primam spinam. Ex χύων et λόφος. χυνόλυσσος, χ, ό, morsus a cane rabido. Ex χύων et λύσσα, rabies. χννομχχέω, ω, f. ησω, cum canibus, seu ad- versus canes pugno. Ex μάχομαι. χννό/ίοξφος, ov, canis formam habens, Steph. χυνομυια, ας, *ι, musca canina ; (2) impu- dens, II. 21, 394. Ex χύων et μυία, χυνοΎξόσωπος, χ, α χα) i\, qui canina facie est, caninum adspectum habens. χννόξοδον, vel xwohpohov, χ, το, rosa canina, silvestris, Gl. V. ligustrum. χννοοοαισττ,ς, vel χννοξχϊστ7ΐς > χ, i, ricinus. Ex χύων et ρα,ίω, χυνόσαςγις, ιος, το, gymnasium et populus in Attica. Ex χύων et άς,γος , albus. χυνόσζατον. χ, το, rubus caninus, sentis ca- ninus. Ex χύων et βάτος, rubies. χυνόσζατος, χ, ό, idem, sive cynosbatus. Κννόσσν,μα., vel χυνος σνμα, monumentum canis ; hoc est, Hecuuaa, nom. loci. χυνόσσοοι, venatores, Hes. Ex χύων et σίύω. Κυνοσχξά, ας, h, Canis cauda, Ursa minor, Cynosura, sidus boreale. Ex χύων et oh- ξά. χυνόσχξ» ωα, ova urina, irrita, ventosa. Ex χύων et %ξος, ventus. χυνοστάξαχτος, ov, a canibus discerptus. χυνίσπχστον, το, id. quod χυνόσζοιτον, Plin. χννοσφαγίις, ϊς, cui canis immolatur, Epith. Hecates. Α σφάττω. χυνοσςανϊ,ς, b χα) -h, Epith. Diana?, Lye. χυνοτζοφιχ'ή, vi, ars alendi, acuendique ca- nes. Α τζΟφη. χύνχξον, το, aspera petra, Lye. χυνχχος, χ, b, lorum, quo canis tenetur; (2) saccus, marsupium, proprie lorum quo contrahitur. Ex χύων et Ιχω. χυνοφαγί7ν_, canina carne vesci. Be χύων et φαγ νν• χννοφβαλμίζοααι, caninis, i. e. impudenti- bus oculis adspicio, Hes. Ex οφθαλμοί. χυνόφζων* b χα) fi, impudens. Α φςψ» χύντχτον, atrocissimum. A eeq. ( 335 ) ΚΥΡ χύντίξος, χ, Ό, impudentior, protervior, sai- vior. Α χύων. χννωίης, ιος, Ό χα) ή, caninus. Α χύων• χυνάκνις, χ, ό, caninum adspectum sive vultum habens impudens, inverecundus. Ex χύων et ώψ, vvltus. χυνωπις, ιίος, ->„ oculos seu vultum cani- num habens, impudens, inverecunda. χύνωψ, ωτος. Ό, herba canina, oculus cani- nus. Ex iisd. χύος, ίος, το, foetus. Α χύω. χνοτοχία, ας, ή, foetus editio, partus. Ex χύος et τίχτω, pario. χνοτξοφίχ- ί, foetus nutritio. Ex τζοφύ. χυχμίνα, nom. plur. part, praes. med. n. g. verbi χνέω. χυοφοξέω, ω, in utero fero, praegnans sum. Κνοφοξίΐν \x τίνος. Luc. Ex χύος et φέξω. χυοφοξΐα, ας, ή, tempus, quo mulier fert uterum ; (2) foetus in utero gestatio ; (3) conceptio. Ex iisd. χυπαξίτσίας, r,, tithymalli quoddam genus, Diosc. χυπχξίσσϊνος, vel χυχαξίττινος, ίννι, ivev, CU- pressinus, e cupresso factus. A ΚΤΠΑ'Ρ12202, vel χυ-χάξίττος, χ, 'λ, cu- pressus. χνταξίσσών, ωνος, β, cupressetum, locus, in quo nascuntur cupressi. Α χυπάξισ' σος. χνταξίττοτξόφος, χ, Ό χα) ί, cupressos alens. Ex χυτάξιττος et τξέφω. ΚΤΊΙΑΡ02, χ, b, vas magnum conca- vum. KTIIA'S, άίος, y, pallium, lecti stragu- lum. ΚΥΠΑ22Γ2, vel χύχασσις, ιως, vi, sup- parum, species tunicae. χυηΐξϊς, η, cyperis. Α χύπίίξος. χύπιίξον, το, cyperum, gladiolus, herba. A χύ*ιΐξος. ΚΥΊΙΕ1Ρ02, χ, b, vel i, cyperus, juncus angulosus, juncus triangularis. χυνιλλις, ii, idem quod ΚΥ'ΠΕΛΛΟΝ, χ, το, genus poculi. χυ<τιλλόμαχος, ov, in quo pocuhs certatur, vel pugnatur. Ex μάχη. χυηλλοχάξων, b χ») ί, poculis gaudens. Ex χαίξω. χυτόω, evcrto, Lye. χυχξΐάζίΐν, florere; unde apud Suid. xw χζΐάζχσαι, ανθχσαι, florentes. χνπξίζιιν, idem. χνπξ'ώιος* i*t ιον, Venereus; (2) tener, mollis. χύπξίνον, χ, το, sc. μύξον, seu ϊλ-αιον, oleum seu unguentum cypriniun, factum ex floribus Cypri arboris. χυπξ7νος, χ, b, Cyprinus, piscis fluvialis. Ab eod. Κύτξίος, χ, β, Cyprius, incola insula» Cypri. Α Κύπξος. Κύνςις, ίδος, v>, Cypris, i. e. Venus, quae ita dicitur a Cypro insula, in qua olim in primis colebatur, eoque ex mari appu- lisse credebatur ; (2) actio Venerea ; (3) flos vitis. χυτξίσμος , χ, b, germinatiQ. Α χυτξίξω. Κνττξογένίΐχ, ας, Ίι, Venus. Ex Kisrjef et γι'ινομαι, nascor. Unde Κυχξογίνίις, έος, b χα) ή, in Cypro natus. ΚΥΊΙΡ02, x, b, Cyprus, arbor quasdam ; (2) insula Veneri olim sacra ; (2; men- sura quaedam. χυχτάζω, pronus specto, prospecto, specto aemissis oculis ; (2) cunctor, tempus te- ΓΟ. Τ/ χνπτάζιις Ιχων trie) την &ύζαν ; Arist. Nub. 509. Α χύπτω- χυντος, r„ bv, inclinatus, supplex, JEsch. Α χύπτω• ΚΥ'ΠΤΏ, fut. 4-ω, pronus sum, incurvo me ad videndum, demitto oculos ; ver- ge ; incline ; χιχυφώς, perf. part pronus spectans; item ut χυπτάζω (2). Ό JJ Ί-ησχς χάτω χύψας, Joan. 8, 6. "Ζτίνων χα) χύντων ι'ις τν,ν yviv, Dem. χυξξχι'η μάζα, apud Horn, in Iresione fue- rit maza seu offa furfuribus conspersa, aut etiam furfuracea ; quasi avb ίων χυ- ς*)ζίων, quae sunt τά ττίτυςα, furfures ; ut χιτυξΐτ-ης et πιτυξίας αςτος, panis furfu- raceus. (Sed vox incerta.) ΚΥΡΒΑ21Ά, ας, ή, crista galhnacei ; (2) tiara, apex, Dion. Hal. ΚΥ•"ΡΒ12, ιω;, b, qvlibusdam *j, tabula tri- angularis cui leges Athenis inscrioeban- tur. χυξΐ, 3. sing, imperf. ind, act. Jon. pro l• κυζίϊ a χύξο/% incido. ΚΥΡ ΚΤΦ ΚΠΘ xvetieh «it ί» dominatus, potestas, Suid. Vide χνξία. Α χνξος. χνξίω, ω, fut. χσω, incido ; (2) adsequor ; (3) contingo, evenio ; (4) sum, existo. Nvv σοι τίξψις ίμφαννις χνξίΊ, contingit, Sophocl. Track. 295. E< /λ-} xtigfilhis !Τθλίμίονς απο χθονος φίύγοντοις, Eur. H/ies. 113. Άτιμίν/ς πξός νμίων χυξν,σας, a ν obis ignominia aflectus, Herod, lib. 7, 158. Α κύξω. χνξν,ζασία, i>, pugna, qua? fit comibus, con- cursus ariiraalium comutorum, Suid. A χυζνζάω, comibus peto. ΤΙξος σχίλος xv- e-/;Sa-o-ti, comibus incursabit, pugnabit, Arist. Eq. 272. KYPH'BIA, ων, τα, gluma», palete, fur- fures. χύξνιμα, ατός, το, inventum fortuitum, in quod casu ineidimus, Suid. Α χνξίω. Κυξίιννι, jjj, i, Cyrene, urbs Africa?. ΚνξΥ,νιος, ν, β, Quirinus. Nomen Lati- num. χνξία, ας, yi, domina ; χνξία, subaud, Ϋ)μί- ξ<χ, praestitutus dies ; (2) sub. Ιχχλησία, dies comitialis, seu comitia, quibus leges sanciuntur. Α χύξίος. χνξίαχος, h, bv, ad dominum pertinens ; (2) ad Dominum nostrum, Jesum Christum, pertinens ; (3) dominicus. Hinc το xv- ξΐχκον, 5, templum Dei, et τ* χνξίαχα, ων, bona ecclesiastica ; χνξίαχνι, sc. Ϋ,μί- ξχ, dies dominica. Ab eod. χνξίαξχία, ας, v), dominationis principium et origo. Ex χνξία et ά,ξχνι, princi- pium. χνξίίνσις, ίως, v„ dominium. Α χνξΐίνω. χνξΐιύω, fut ιΰσαι, dominor, dominus sum vel fio ; (2) potior, capio, in potestatem redigo ; (3) recupero. Κνξΐίύω σα, do- minor tibi ; o\, dominum te facio. Tlav- νων χυξίίύίΐν, Xen. 01 βασιλΐίς των ίθνων χνξΐίύντιν αντων, Luc. 22, 25. Α χύξίος. χνξίοχτονίω, ω, f. ν,σω, dominum occido. χνξίοχτονία, ας, ή, domini casdes. A χνξιοχτόνος, », β χα) fi, domini interfector. Ex χύξιος et χτί'ινω• χνξίολίχτίω, ω, f. τ\σω, proprie loquor. Ex χύξιος et λίγω- χυριολίΗτιχωι, et χνξίολίχτως, adv. proprie foquendo. χυξίολίξια, 'h, proprietas loquendi. Ex iisd. χνξίολογίω, proprie loquor. Ex χύξΐ05 et λόγος, χνξίολογία, ν), proprietas loquendi, sermo, seu oratio propriis constans verbis. Ex iisd. χύξίος, a, o, auctoritatem in aliquam rem habens, a cujus auctoritate pendet ali- quid, dominus. Α χνξος . χύξίος, ία, ιον, penes quern est potestas ali- cujus rei ; qui pro arbitrio aliquid facit ; (2) cui alicujus rei potestas, cura permis- sa est ; (3) auctoritatem habens, ratus ; (4) prascipuus, principalis ; ut in corpore membrum, vitale maxime, ut caput, cor, &c. (5) proprius. Ab eod. χυειότψ, ν>το(, yi, dominium, dominatio, dominatus. A χύξιος. χνξιόω, idem quod χνξόω, Steph. χνξίσσω, vel χνξίττω, f- ξω, comibus peto, comibus ferio. Ααχτίζοντίς χα) xitgir νοντίς, Plato. Α χίξας. χνξίττο), ol, genus mimorum, ligneas per- feonas sibi aptantes et obversis frontibus sibi occurrentes, Hes. χνξιώννμος, a, b xa) yi, a domino nomen habens. Ex χύξιος et όνομα, χνξίως. adv. cum auctoritate et potestate; (2) firmiter, stabiliter ; (3) proprie. χνξχαναν, idem quod xvxavav, Aristoph. T/ αν αν χνξχανας, Tkesm'. 859. χύξμα, ατός, το. idj in quod aliquis incidit, quod nanciscitur ; praxla, //. 5, 488. A χύξω. KY**P02, ιος, το, auctoritas; (2) firma- mentum, rata fides. Πάντα? γα,ς 'ίχα Tahi χυςος, rata sunt, Soph. (Ed. Col. ult. Sed KufOf, u, b, Cyrus, rex Persa- rum. χυςόω, ω, fut. ώσω, sancio, decerno, ratum facio, auctoritate mea probo ; χίχυξωμί- v ov, sancitum, aor. 1. χνξωθιϊ;, probatus. Κυ^ωσαι α,γάτΥΐν, 2 Cor. 2, 8. χίχυξωμίνΥ) ΰιαθνίΧΥΐ, Gal. 3, 15. Α χϋξος• χύζβ-αι, a. 1. inf. act. JEol. pro xvgai, a χύ• ξω• χυξο-άνιος, unde voc. χυςο -avti, adolescens, apud Aristcph. Vox Laconica. νύξβ-ω, f. 1. ind. act. J£ol. pro χνξΰ, χυξταίχ'/β, svos, b xa) %, cui incurva est cervix. Ex χνξτος ,υχπν. χύξτη, τις, νι, nassa, qualus, fiscella. χνξτία, yi, textum vimineum. χνξτίΰιον, ν, το, quasillum. A prsec. χυξτις, Ho?, yi, qualus, fiscella. Α χύξΤΥΐ• ΚΎΡΤΟ'Σ, Yi, bv, curvus, gibbosus, incur- vus; (2) convexus. Κνμα Κνζτον ibv χοξυφΐίται, i. e. tumidus, seu convexus existens fastigiatur, II. 4, 426. χύξτβξ, n, b, nassa ; (2) cavea. Α χυςτ'ος . χνξτότΥ,ς, Υ,τοζ, νι, curvitas. Ab eod. χυξτόω, ω, f ώ<τω. curvo, incurvo; curvum, convexum reddo ; χυξταμαι, curvesco. Άπο βάξχς χυξτΐίνται, Xen. Ab eod. χύξτωμα, ατός, το, quod est incurvatum, gibbus ; (2) tumor omnis prater natu- ram. Α χυξτόω. Unde χύξτωο-ις, ίως, v\, curvitas, gibbositas. ΚΥ'ΡΩ, f. Mol. χύξο-ω, aor. 1. Ιχυξο-α, inci- do ; (2) nanciscor ; (3) impingo ; (4) sum. Ώ Tixva, μνιτρος ως χαχ•/\ς ίχνζ- U.J IOCS f«-i L.'.J. J !> canious, uat. piur. a χυων, cams. Ζάχχα,ξος, qui nates sibi bacchare in- git.TJei. Ex χυσος et βά,χχαζις. laxviav, quasi nates pmrire j Hes. χυ- σατί, Eur. Med. 1366. *Ώ» ίχύξο-ατ' \% ίμΰ, id. Supp. 1167. χύςω/τις, ίως, νι, comprobatio, qua? fit auc- toritate alicujus, confirmatio, rata fides. Α χνξόω- Unde χνξωτίον, sanciendum. χνξωτιχος, νι, bv, confirmandi vim habens. χύο-ας, a. 1. part. act. verbi χύω. xvo-i, 3. sing. aor. 1. ind. act. Jon. pro txv «. KY'20O2, v, b, podex; (2) pudendum muliebre; Gl. V. cunnus. Κύο-θν λίον τΫιν Ιννιμ/χίνον, Arist. Han. 430. xvir), canibus, dac. plur. a χύων, cants. XVOO^it ungit, xva-ohi (rohaxvia, ψωξίκ, scabiosus est. Ex xv σος et ΰάχνω. χνσ-ολάχων, b, pueris abutens, Hes. Ex χνσος et λάχων, unde λαχωνίζίΐν, pcedi- care. χνο-ολαμπ)ς, iiet, yi, cicindela, noctiluca, Hes. Ex χν<τός et Χά-μτω. xvo -ολίο-χγ,ς, ν, b, turpiloquus. Ex χνσος et λίσχνι• χνσον'ί-πτν,ς, a, natium, seu pudendorum la- vator, Hes. πόξνος, impudicus, fornicari- US. Ex χνσος et νίπτω, lavo. χνσονίντξία, ας, yi, meretrix, adultera. χνσος, 5, vel χνσος, n, idem quod χί/σθος- χνσσαμίννι, a. 1. part. med. Poet, pro xv- σαμίννι, a χύω. χύσσαξος, u, b, idem quod χνσός. χύσσί, 3. sing. a. 1. ind. act. Jon. et Poet. pro ιχνσί, a xvu• xvs -ιγξ, γος, νι, parva vesica, Hippocr. KY'2TI2» ίως, νι, vesica, v. c. bilis, sed maxime urina? ; (2) ventriculus, ap. Sch. Arist. Α χύω, proprie comprehendo, complector, concipio : unde χύστις, χύ- σος, χύσθος, loca cava, quce aliquid conti- nent; sed ususfert, ut χύστις, magis de vesica dicatur, Em. Κατά χύστιν, jux- ta vesicam, II. 5, 67. xvr'thiov, η, το, cistula. Α χντίς. KY'TINOS, v, b, cytinus, flos et primus partus mali Punici. Hinc. χντινωίν,ς, ίος, Ό xa) f), capitulo maU Punici similis. χντις, ίΰος, η, cista. Α κύτος, cavitas. χντισνινομος, u, b χα) Ϋ), qui cytiso pascitur. Ex χύτισος et νίμω, pasco. KY'TI202, v, b, cytisus, frutex. χντμίΐίς, al, emplastri quoddam genus, Luc. KY'TOS, ίος, το, cavitas, cavus sinus, al- veus ; (2) venter cavus ; (3) corporis truncus ; corporis moles ; corpus. χύτξαν, acc. sing. Dor. pro χύτξαν, a %v- τξα• χνττάξιον, ν, το, cellula, alveolus, Dim. a χύτταξος, », b, loculamentum apum et ves- parum. Α χύτος. χντωίν,ς, χ, b χα) νι, cavus, cavo sinu tu- mens ; alveo tumens. Α χύτος. χνφαγωγος 'ίππος, equus proni vel cemui capitis. Ex χνφος et ay ω, duco. χνφα), vel xvQxi, ων, al, genus squillarum, gibbae. Α χνφός. χνφαλίος, ία, ίον, incurvus, gibbosus. Ab eodem. χύψίλλα, yi, nubes densa. Ab eod. ΚΥ~ΦΙ, (ως, το. cyphi, suffimenti genus, sacerdotibus jEgyptiis usitatum. χνφΰίώϊς, ίος, b xa) v), cyphi similis. Ex xv νι, bv, curvus, incurvus, gibbosfiBi Α χντιτω. Unde χνφος, %ος, το, incurvitas, gibbositas. χνφότν,ς, Υΐτος, Ϋ), idem. Α χνφός. χνφόω, S, incurvo•; χνφνσθαι, incurvari.' χύφωμα, ατός, το, gibbus. Α χνφόω. χύφων, ωνος, b, instrumentum, quo torque^ bantur sontes, catasta, numella, collare ; (2j furcifer, maleficus; (-3 > χύφωνίς, vel χνφωνις, virg33'incurvatae supra currum, Pollux de partibus currus; curvatura,• camera, fornix, Etym. stiva ; (4) angina, Hes. psellus ; (5) vestis genus, Hes. χνφωνισμος, S, b, supplicium. Α χύφων• χύφωσις, ίως, νι, incurvatio, gibbositas.. A χνφόω. χύψαντίς, nom. plur. a. 1. part. act. verbi χύπτω• ΚΥΨΕ'ΛΗ, vis, νι, alveare apum, e vimi- nibus aut stramine plexum ; (2) area ; (3) genus vasis aut mensurse frumen- tariasj (4) interius auris foramen j (5) sordes aurium. χνψίλιον, u, το, cistula, Dim. a χν^ίΧ'ή. χνφίλις, ίοος, y„ alveus ; (2) cistula, cis- tella ; (3) sordes aurium. Ab eod. χν^ιΧόΖνς-ος, α, ο χα) νι, cui aurium fora- mina sordibus, vel alio modo obturata sunt. Ex xvi /ίλγι et βύω, obturo. ΚΥΏ, et χνίω, fut. χνν]σω, in utero gesto, sum praegnans ; (2) concipio. Κύιιν Ιτη Ιύο, Theophr. Ovs τίχί χνσσαμίννι, He- siod. Theog. 125. χύω, fat. χύσω, osculor. Κνσόν μι, χα) τνρ χίΐξα Sej τν-,ν ΰιξιχν. Arist. Nub. 81. ΚΥί2'Ν, χννος, b vel ν), canis ; (2) canis marinus ; (3) canis ccelestis, Sirius, ca- nicula; (4) canis, jactus in ludo alea- torio ; (5) scintilla ex ferro candente dum cuditur prosiliens, Hes. (6) mem- brum virile, Hes. pars qua?dam ejus, Etym. At Eust. de pudendo muliebri ; (7) morbus quidam j (8) χύων ξνλίνη, ru- bus canina. χωας, pellis ovina, villosa, vellus. Α χώς. χωζώάζίον, u, το, parvus gobio, gobiuncu- lus, Dim. a χωζιός. χωζΐΰιον, n, το, idem et ab eod. ΚΩΒΙΟ ν 2, S, b, gobius, seu gobio, piscis. χωζίτις, (Ιος, yi, apua; species. Α χωζιός. χωζιώδνις, cos, ό χα) ϋ), gobio similis. Ab eodem. χωΐάριον, ν, το, Dimin. a χώΰιον, signif. lecythum, vel sacculum coriaeeum. ΚΩΆΕΙΑ, vel χωΐία, ας, ϋ), caput papa- veris ; (2) globulus. Κώΰιιαν άνασχών, II. 14, 499. i. e. capite tanquam papave- ris capite sublato. χωδΐχίλλος, b, idem quod χωδάξίον, Suid. χωρίον, u, το, pellis, vellus. Α χώς. χωΐιοφόξος, ov, pellem gestans, pellitus. A φίςω• χωΐύα, yi, caput ciborii, Eust. ΚΩ'ΔΩΝ, ωνος, b, tintinnabulum, nola; (2) Metaph. homo garrulus ; (3) tubas orificium, in extremo habens speciem campanula; ; (4) tuba ipsa. χωΰωνίζω, fut. ίσω, tinnio, tintinnabulum, seu nolam pulso; (2) tintinnabulo ex- plore ; (3) vasa figulina exploro ; (4) simpliciter, exploro. "Ο, τ< ποα7, χωΒω• νίσω, Arist. Ran. 79- Α χώΰων- χωίωνόχροτος, ov, tinniens ; (2) fastuosus, magniloquus. Α χξότος. χωΰωνοφαλαςόπωλος, b χα) νι, qui nolas, seu tintinnnabula equorum phaleris adjicit. Vox Aristoph. Ex χύΐων, φάλαξα et πώλος. χωΰωνοφοξίω, ω, tintinnabulum, seu nolam circumfero ; (2) vigilias exploro. Έφο- StviTot, χωίωνοφοξΰται, Arist. Αν. 1165. A χω^ωνοφόξος, ν, b, tintinnabulum, seu no- lam circumferens j (2) vigiliarum explo- rator. χώία, nom. pi. a χωος. χωθος, b, idem quod χώθων, Num. ΚΩ'ΘΩΝ, ωνος, b, Cothon, genus poculi Laconici et mihtaris, Plut. in Lycurg. cap. 9. (2) compotatio largior, Eustath. 8,17. χωθωνίνι, vis, νι, larga potio. Α χώθων. χωθωνίζω, f. ίσω, largius poto. Ab eod. χωθωνι'σμος, 2, ό, potatio, compotatio. A χωθωνίζω• χωθωνίζ-ν,ξίον, n, το, locus compotatiombus destinatus. Ab eod χώχνμα, ατός, το, fletus, ejulatus, Eurig. Or. 1298. Α χωχνω. KflM ΚΩΝ Κωχϋτος, », ό, idem ; (2) Cocytus, fluvius infernalis. Ab eod. Ki2KT'i2,Jfut. ύο-ω, fleo, ploro, lamentor, ejulo. Άχτίξΐς•ον iv πίτξαις αιώνα χωχύ• owrnv, Lye. 908. II. 18, 37. ΚΩΛΑΚΡΕ'ΤΑΙ, ων, e<\ diribitores carni- urn e victimis reliquarum inter sacerdo- tes,a χωλον (5) ; (2) Sch. Aristoph. quaa- stores et custodes judicialis pecuniae et in victimis consumendae, Vesp. 709. χωλάξίον, », το, parvum colon. Dim. a χω- λον. χωλία,, ας, η, fceni fasciculus, it. pema. χωλίος, b vel η, idem quod χωλον. χωλ%, ης, η, pema ; Contr. eX χαλί». χωλην, ηνος, η, perna, petaso. Ab eod. χωλη -rtov, u, το. Dim, a seq. Latine colepi- um. v. colephium. χώληψ, ηαος, η, talus ; ^(2) sura.^ Κβ•ψ* β- sn&6v »ώλ»!Τ« τυνώ?, ύπίλυΡί Ss Vu7i», Λ. 23,726. ΑχΖλον. χωλίχινομχι, coli vitio laboro, Alex. χωλιχος, η, ov, colicus, ad coli dolorem per- tinens. A ΚΩ~ΛΟΝ, ν, το, membrum, ut pes, lacer- tus, crus ; (2) pars periodi ; (3) intesti- num crassum ; (4) alvus ; (5) partes ma- jores victimarum, ut τξχ,χηλια, mino- res ; (6) χωλά., corpora. χωλοτομίω, ω, fut. ηβ-ω, membra incido, membris trunco. Ex χωλον et τίμνω. χωλυίτω, 3. sing, praes. imperat. act. verbi χωλύω• Unde χώλυμ,χ,, ατός, το, impedimentum ; (2) mu- nimentum. χωλνμη, ης, ή, impedimentum. Ab eod. χωλυσάνίμος, n, b, ventos arcens. χωλυο-ίδαπνος, u, β χ») η, coenam impedi- ens. χωλυο-ίΰξομος, ov, χωλυοΊΰζόμα, cursum im- pediens ; de podagra, Luc. χωλνο-ΐίξγίω, ω, f. ηιτω, impedio, impedire tento. χωλυο-ηξγίοί, ας, η, operis impedimentum et remora. Ex χώλυσις et Igyov. χώλυνις, ίως, η, impeditio, remora ; (2) im- pedimentum, obstaculum. Α χωλύω. αωλυτ'ήξ, ηζος, ο, qui impedit. Ab eod. χωλυτηξίος, u, ο χα.) η, impediendi vim ha- bens. Hinc το χωλυτηξίον, n, impedi- mentum, remora. Α χωλυτήξ- χωλυτης, 2, β, impeditor. Α χωλύο». χωλντιχος, η, ov, prohibitorius. Ab eod. χ,ωλυτος, η, ov, impeditus; (2) qui prohi- beri potest. Ab eod. ΚΩΛΥΩ, fut. ύο-ω, prohibeo, impedio; veto ; inhibeo, reprimo ; χωλυθηναι, aor. 1. pass, reprimi ; χωλυθύς, prohibitus ; perf. χίχωλνο-θοα, prohibitum esse. 'Eΐδάσχαλος, a, b, comcediaa scriptor, Poeta comicus. χωμωδολαχων, comoedilinctor. Κωμωδό- λαχων πίξ) τον ιδ πξάττοντ' α,ύ, Arist. Vesp. 1307. Α χωμωΐΐα et λιίχω. . χωμωδοποί'ία, ας, ή, actio ipsa scribendi comcedias. Α χωμωδοποιάς. χωμωδοποιητης, S, b, Poeta comicus. χωμ'ωίοπηάς, S, b, comcedise scriptor, qui comcedias conficit, Poeta comicus. Ex χωμωδος et ποιίω. χωμωδος, a, b, comoedus, comediaa actor, Ex χώμ•/ι et φδη, cantus, quoniam co- mcedias ab initio in vicis et pagis decan- tabantur. χωμωίοτξα,γωδία, η, fabula mixta e comce- dia et tragcedia, ut Cyclops Euripidis. χωμωδοτξαγωδος, b, actor ejusdem. χωνάξίον, α, το, parvus conus ; nux pinea. χωνίΐά.ζομα.1, fut. άσομαι, cicutam bibo, le- thale pliarmacum naurio. Α χώνιιον. ΚΩΝΕ1~Ν, circumagere, pice oblinere Hes. χώναον, α, το, cicuta. Angl. hemlock. ^ χώνησις, ίως, η, gummitio^apum. Α χωνίίν χων'ιας, u, b, ut χωνίας οίνος, vinum pica- tum. χωνιχος, η, bv, conicus, in coni figuram compositus, πνίνμα χωνιχον, turbo. A χωνος. χωνιχως, adv. ad figuram coni, meta?, &c χώνιον, το, idem quod χώναον, Ep. χωνοαδν,ς, ίος, Ό χα) ή, coni formam habens, turbinatus. Ex χωνος et ίϊδος. χωνον, Attice, pro χα.) oivov. ΚΩ~Ν02, u, b, conus, turbo, meta, cor- pus mathematicurn ex lato in acutum de- sinens ; (2) turbo, quo pueri ludunt ; (3) nux pini piceasque ; (4) involucrum quo- rundam fructuum ; (5) apex galea;. χωνοφοήω. Si, f. ησω, conum fero. A ( 337 ) χωνοφόξος, α, ό χα) η, conum ferens, coni- fer. Έ& χωνος et φίξω, /ero. χωνώπϋον, ν, το, conopeum, velamen ad arcendos culices. Α χώνω•^/. χωνωπιών, instrumentum ad arcendos culi- ces. χωνωχοαδης, ίος, b χα) η, culicis speciem habens. Ex χώνωψ et ^ος. χωνωπιθηξας, a, b, avis culices venans, Hes. Ex χώνω•\ι et Β-ηξα,, venatio. ΚΩ'ΝΏΨ, ωχος, b, vel ή, culex. χωος, ίος, το, vellus, stragulum e pelle vil- losa. At χωος, ν, b, jactus astragali. Alioqui Κωος, qui est ex insula Co. χώπαιον, u, το, superior pars remi, Hes. χωπαιώίης, ίς, longus in modum remi. Ab eodem. χωπώς, ίως, το, remex. Α χώπη. ΚΩ'ΠΗ, ης, η, remus ; (2) manubrium. Hinc χωπηίΐς, imro-a, ηιν, manubrium seu capu- lum habens, //. 15, 713. χωαηλα,ο-ίκ, ας, ή, remigatio. χωίτηλκτίω, ω, f. ησω, remigo. Ύξόχανον χωπηλατίϊ, Eur. Cyc. 454. A χωπηλύτης, η, b, remex, qui remum im- pellit. Ex χώπη et ίλαύνω. χωπηβης, ίος, b χα.) ή, navis qua? remis agi- tur, actuaria. Α χώπη. χωπητηρ, ηξος, b, id, quo remus scalmo alli- gatun Ab eod. χωνητηξίον, et χωπωτηζίον, το, q. d. remo- rum repositorium, Poll, χωπίον, u, το, parvus remus ; χωπία, ossa angustiora costarum. Dim. a χώπη. χωχος, b, monile, V. L. χωνωτηζ, ηξος, b, locus ubi remi ponuntur. χώξη, χωξος, et χωξβο•ύνη, Dor. pro χύζη^ χχξβς et χχςοσύνη• χωξυχαως, a, b, explorator, delator. χωξύχίον, το, sacculus, folliculus, Suid. χωξυχις, ή, Ρ Γ <> χώξυχος, Eust. Ar. χωξυχιώτης, n, b, idem. χωξυχομα,χία, ή, pugna Seu lusus qui xot~ ζύχω fit, Steph. ΚΏ'ΡΥΚΟΪ, a, b, pera, saccus coriaceus; (2) pila, folliculus seu pila major inflata ; (3) montis nomen. Hinc χωξ&χώΰης, ίος, b χα) η, pera? seu folliculo similis. ΚΩ ν 2, pellis ovina villosa, vellus ο vis ; (2) stragulum. Κως, Κω, η, Cos, insula. χως, quomodo, Ion. pro πως. χώταλις, tudicula, Eust. χωτιλας, άΖος, η, hirundo. Α χωτίλλω. χωτιλία, ας, η, adulatio, blanditiae. χωτίλλη, η, idem quod χωτιλάς. ΚΩΤΓΛΛΩ, fabulor, garrio; (2) blandis et fallacibus verbis decipio. Hautrae-B', £ ΰύς-α,νοι, άνανύτα χωτίλλοισαι, Theocr. 15, 87. Α'ιμ,ύλα χωτίλλνσα,, Hesiod. Op. •372. Hinc χώτιλος, ίλη, ιλον, garrulus, loquax; (2) canorus ; (3) blandus, fallax, astutus. χωφάω, ω, exsurdo, surdum facio ; et χω- φάομαι, obmutesco, obsurdesco. χωβία,ς, a, b, surdaster, species serpentis, Hes. A ΚΩΦΟ ν 2, η, bv, hebes, obtusus, proprie ; atque hinc, (2) sensu aliquo captus, in- primisque auditu ; (3) mutus, tacitus ; (4) stolidus, stupidus, iners, rudis; {5) invalidus, irritus. Hinc χωφότης, ητος, η, surditas, stupor. χωφόω, ω, f- ώσω, hebeto, o'otundo ; (2) ex- surdo, surdum reddo ; χοφϊίμα,ι, surdeo, surdesco. Ab eod. χώφωμα-, ατός, το, surditas morbo superve- niens. Α χωβόω. Unde χώφωσις, ίως, ή, hebetudo qua?vis, ut oculo- rum, aurium, &c. χωγίτο, pro χα.) ωχίτο, 3. sing, imper. ind. med. verbi οίχομαι, abeo. χωχίύω, fut. ο~ω, attollo, sustineo, Hes A, Undecima litera Grascorum, qua? λάμ- ζ^α, vel etiam λάζία, ab Hebraeorum Lamed dicitur ; (2) inter notas numera- les triginta notat ; et, cum lineola infer» ne posita (λ,), triginta millia. ΛΑΓ ΛΑΓ ΛΑΙ λχ, particula, augens significationem νο- cum cum quibus componitur, e. g. λά- μχχος, valde pugnax. Ex μάχομχι. ΔΔ~Α2, gen. λύκο;, contr. λαός, b, lapis, saxum. λαζάξγΰξος, u, b χα) γ), qui pecuniam acci- pit ; (2) qui nihil nisi accepta pecunia fe- cit. Ex λαζίω et άξγύξος. λαζΰαχισμος, 5, ό, crebrior litera; λ usur- pation Αλάζΰα, idem ac λάμζΰχ. λχζΰοαΰγ,ς, ίος, b χα) τ), ut λαζο~οίΐδ>ις ρχφγ,, sutura transversa in posteriore cranii parte, literae Lambda formam habens. Ab eodem. λάζί, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro Ιλχζί, a λχμζάνω. λά'ζι, cape, 2. sing. a. 2. imper. act. λαζιν, a. 2. inf. act. Dor. pro x«£e/i>. λα?-}, iji, ί, prehensio, proprie, qua athleta adversarium corripi't ; -mide et de initio paroxysmi febrilis dicitur ; (2) id, quo a- liquid prehendimus, velut ansa, capulus, manubrium ; (3) ansa, occasio. Α λχ- ζίϊν. λ«£ί?ν, a. 2. inf. act. Dor. pro λχζίΊν• λάζγ,ς, ceperis, 2. sing. a. 2. conj. λάζ,γ,σι, 3. sing. a. ejusd. Ion. pro λά&?. λαί /S/ev, », το, forcipicula. A XaS/j. ' λχζιΐόω, fibula constringo, connecto. Ab eodem. λάξιον, a, το, manubrium. Dim. a Xa&j. λα£/ί, ίδβί, y„ ansa, capulus, manubrium ; (2) forceps; {3) fibula; (4) cochlear, quo Graeci utuntur in-Eucharistia. Ab eodem. λάζοιμ,ίν, ceperimus, 1. plur. a. 2. opt. act. ΧνΆόΙσα., a. 2. part. act. Dor. pro λχζϊίο'χ. λαξόμγ,ν, aor. 2. ind. med. Jo», pro ελχζό- λάέον, c?, a. 2. ind. act. /ore. pro Ιλχζον. λχζόνης, nom. plur. a. 2. part. act. /aSgayaosV 5, procaciter loquor, praeceps vel incontinens sum in loquendo. Ex λάζξος et άγοξίω• λχζξαγόξΥ,ς, ν, ο, procaciter sive effuse lo- quax. Ex iisd. λαζζάξω, fut. άσω, idem quod λαζξονγοςίω, Nic. Α λάζζος. λχζοάχιον, το, parvus labrax, Ath. λάζξχξ, αχός, β, labrax piscis, lupus mari- nus. Α λάζξος. λχΖξύχ, ας, -h, praacipitantia et procacitas in loquendo. A λχζξίίιομχι, praaceps sum in dicendo, in- continens sum in loquendo. Άλλ' ah) μύθοι; λχξξύίται,ΙΙ. 23, 478. Ab eod. λχζξοποτίω, avide bibo. A λα.ξξοτότγ,ί , ν, b, qui avido et hianti ore bi- bit ; (2) vehemens et impetuosus, de tor- rente, (nisi in hoc sensu est λχζξονόΰτις, ut in edd. Em.) Ex λάξξος et πότγ,ς. ΛΑ'ΒΡ02, n, b, valde vorax, avidus ; (2) vehemens. Hinc το λάζξον, a, aviditas hianti ore omnia devorandi. '12; -xOvnt λάξξοια-ιν ολίθξίοι; iv χυμασι, Eur. Orest. λαζξόο-ο-υτος, n, ο χα) y), cum impetu ruens. Ex λάξξο; et ο-ύομχι, /eror, ruo. \χζ,οος-ομίω, ω, fut. ν,σω, procaci sum ore, procax sum in loquendo. λχζξοί-ομί», yi, procacitas in loquendo. A λαζξό'Γομοί, ν, ο xx) y\, valde garrulus, lo- quax. λχζβοο-ύν/ι, νις, ν), voracitas, incontinentia ; (2) procacitas. Α λάξξος. λχζξόττις, ν,τος, υ), idem et ab eod. λχζξοφχγίαι, ω, avido et hianti ore voro. Ex λάζξος et φχγ{ϊν• λχζξίο-ο-ω, idem quod λχζξάζω• λχξξώνιον, a, το, poculum quoddam latum Persis in prirnis usitatum. Α λχζξος. λχζξών'ος, a, β, idem et ab eod. λάζξως, adv. voraciter, incontinenter ; (2) procaciter ; (3) confertim ; (4) impetuo- se, rapide. Ab eod. λχξνξος, labyzus ; aromatis genus, Ath. λχζνξίνθίίος, a, ο χχ) y), labyrintheus, la- byrintho similis. ΛΑΒΥ'ΡΙΝ©02, a, b, labyrinthus, locus multis viarum ambagibus inflexus. » λαζυρινθωΐ'/ις, %ος, b xx) -h, idem quod λ«£ u- f /ϊβίΐι χζω, ( λ*Ζω, capiam, fut. 2. ind. act. verbi λχμ• ζίναι• Xxyxvtov, n, το, parvum laganum, Dim. a ΛΑΤΑΝΟΝ, ν, το, laganum, placentas ge- nus e shnila et oleo recente. Χχγκξίζομαι, laxor, evacuor, intra me ip- sum concido, flaccesco, extenuor, mace- ror. Έχ χ•/ιθχξίι/ λχγαςιξόμαΐί», Arist. Vesp. 672. _ . . * λχγχξόομχί, ίίμχι, idem. A λχγχξος, ζχ, ξον, laxus, vacuus, subvacuus, non distentus, non plenus ; λχγχξο; $•ί- χοι, versus, cui aliquid in medio deest. * Α λίγων, λχγχξοιώωί, adv. ad modum versus, qui λχγχξος dicitur. λχγχξόχυχλο?, ov t Epith. lyra; et citharae. λχγχζότ^;, ν,τος, ν, cavitas, laxitas, quum aUquid non distentum, sed inaniter lax- um est. Α λχγχς oj. λχγγχζιιν, et λχγγιύαν, λχγγίΤν, λχγγχ,- νιο-θχι, pigrari, cessare, fugere, Hes. λχγγων, cessator, Ph. λχγϊνιν, adv. calce, extremo pede. Α λά|. λάγνος, leporinus ; ut λχγιιον χξίχς, et pL » λχγαχ, sc. «gios, leporina caro. Α λχ• γώς. λχγίτγ,ς, α, ό, dux, ductor populi. Ex λχ- ος et rf /πγ,ς, dux. λχγί,ΐιΐΰν, α, το, lagenula, Dim. a λαγόνος . ΛΑΤΗΝ02, u, b, lagena, poculi genus; (2) genus mensuree, sextarius. λαγ-ήνοςοζίχ, χς, ί, festum quoddam Alex- andria?. Ex λάγηνος et , mentis obliviosaa ; (2) mentis sua; oblitus, stultus, demens. Ex λάθος et φξγ,ν- λάθος, ίος, το, oblivio, memoria abolitaj (2) negligentia, incuria. Α λήθω. λχθοο -uvYj, ϋ), idem. A prase. λάθξχ, adv. clam, clanculum, latenter, fur- tim, Ion. λάθξη• Ab eod. Hinc λχθξχϊος, χΊα, xlov, clandestinus, occultus. λχ6°χιοΙγιχτγ,ς, ν, b, clam mordens. A taxvm. λχθξχίως, adv. idem quod λάθξχ. λχθςγΜ, vel λχθξήδον, adv. clam, clancu- lum, furtim. Α λάθξα. λαθξίΐιος, ία, tot, occultus, latens. Ab eod. λχθζΐΐίως, adv. clam, furtim. λαθξΐμχ7ος, χ'ιχ, xiov, clandes.tinus, PhUox. λάθξίος, n, b, idem quod λχθξΐδιος. λχθξίως, adv. clam, furtim. Α λάθξίος. λχθξοζόλος, u, b χα) τ), clam feriens. Ex λάθξχ et βάλλω• λαθξογχμία, χς, υ), clandestinum matrimo- mum. Ex λάθξα et γάμος, λχθξόΰχχνος, ν, b χα) Ϋ,, vel λαθξίΰαχνος, ν Λ ον, clam mordens. Α ΰάχνω. λαθξοΰγιχτγις, α, ό χα) υ\, idem et ex iisd. λάθξίν, adv. idem quod λάθξχ, Call. λχθ'ξοννμφος, a, yi, quae clam nubit. λχθξοφχγίϊν, clam et furtim comedere, Poll. λαθξοφον(υτγ,ς, 5, β, latro, homicida ex vel in insidiis. Ex λάθςχ et φωνιΰω, occido. ΛΔ'θΥΡί 2, fios, fi, lathyris, herba. AA'0YPO2, », 6, cicercula, genus legu- minis. λάϊγξ, ιγγος, yi, lapillus, calculus, Apoll. Mod. Kb. 1,401. ΑλΖχς. ΛΑΙΔΡ0 ν 2, ξχ, gov, sinister; (2) impu- dens, procax. λχίθαξγος, ν, b xxi Ϋ), clandestinus. Α λί• θχξγος- λχιθυζάίω. irrideo, derideo, Suid. λχιχάξω, f. άσω, decipio ; (2) scortor. Έ» τΐξντχνίίω λαιχάσας, Arist. Eq. 167. Ex λχ et χά'ζω, orno. ΛΑΚ ΛΑΛ ΛΑΜ Και tarry,;, », ό, scortator. Α λαιχάξω. Hinc λαιχάςξία, ας, ή, meretrix, prostibulum. λαίχος, η, βν, laicus, qui non est e clero. A λαό?. λα'ίχόώ, ω, f. άητω, profano, Aquila. λαιλαπίΖω, violenter irruo, seu aufero. A ΛΑΓΛΑΨ, απος, ή, turbo, ventus procel- losus, procella. λαΤμα, το, q. d. cruentum guttur, vox Co- mica, Aristoph. Ex λαιμός, λκιμάζω, immodice edo, Res. Α λαιμός, λαιμαργία, ας, ή, gulositas, voracitas, in- • gluvies. Α λαίμαργος, λαίμαξγος, n, ό xai η, gulosus, guise dedi- tus, vorax ; (2) insatiabilis. Ex λαιμοί et μάξγος. λαιμάσσω, s. άττω, insatiabili aviditate de- glutio, immodice edo, Suid. Α λαιμός, λαιμάω, ω, idem et ab eod. λαιμητόμος, α, ό xai η, jugulum inciaens seu secans. Ι•η Epig. Α τέμνω, λαιμητόμος, u, β xai η, cui jugulUm est sectum, jugulatus, Eurip. Ex iisd. λαιμίζω, fut. ίσω, decollo. "Ην ες βαθεΊαν λαιμίσας ποιμχνδξίαν, Eye. 326. Α λαι- μός, ι λαψ,ο'δαχ,Υ,ς, ίος, ό χα) η, gulam mordens. Ex λαιμός et }>άχνω• λαιμοπεδη, ης, η, collare canis, millium; (2) pedica, qua gula avium constringitur, quum capiuntur. Ex λαιμός et πέδη. λαιμόξυττος, et λαιμόρρυτος, ov, e gutture profluens. Af» ΛΑΙΜΟ ν 2, S, e, guttur, gula, jugulus. λαιμότμητος, ν, ο xai ή, cui jugulus est ΪΠ- cisus, jugulatus. λαιμότβμος, ν, Ό χα} η, idem. A λαιμοτομίω, ω, f. ησω, jugulo, jugulum in- cido, seu seco. Ex λαιμός et τέμνω, λαιμωϊω, fugio, Suid. λαιμώο-ο-ω, gula? ingerere et abligurire cu- pio, famelicus sum. Α λαιμός. λαίνεος, ία, εον, lapideus. Α λάας, lapis, λάϊνος, 'ί'νη, ϊνον, idem et ab eod. λαΊον, ν, το, seges, qua frui possumus, Dor. pro ληιον• Α λαύω. ΛΑΙΟ' 2, a, ov, lasvus, sinister. λαιοτομεω, ω, segetem seco, meto. Ex λαιον et τίμνο), seco. ΛΑΓΊΙ02, cinajdus, salax, libidinosus, Hes. λαιο-ηΐον, ν, to, breve scutum, parmula. ΛΑΓ2ΘΗ, ης, ή, turpitudo, Hes. Suid. λαίσχαπξος, α, ό xai »), lascivus, perdite petulans, Suid. Etym. Ex λα et χάπφς , caper. λαισποΥιας, u, o, valde libidinosus ; quasi ex λα vel λίαν, et σποδείν. Fuit et no- men proprium viri Attici vitiosum pe- dem habentis. λαις-ον, onerosum, molestum, Suid. λαΊς-ξον, υ, τα, ventilabrum, Res. Λ A1~TMA, ατός, το, trajectus ; (2) latitu- de ; (3) asquor, Apoll. Rhod. 4, 1694. Καιφάξομαι, haurio, effundo, Nicand. in Theriac. 476. λαίφη, ης, η, vestis, vestimentum. Α λαΊ- φος. ΛΑΙ~Φ02, (ος, το, vestis e tenui stamine; (2) vestis quasvis ; (3) vestis attrita et la- cera; (4) velum. λαίφυξον, imbecille, invalidum, Suid. λαιψηξόΰξομος, α, ό xai η, velociter cur- rens. λαιψηξοχίλευβος, ν, ό xai η, celeriter viam eonficiens ; (2) velox, rapidus. λαιιΐ/ν,ζό'ς, ξα, pov, valde mobilis, perquam agilis, admodum celer, pervelox. ~Στη- trov, φοζ,α μεθϊΐσα, λαιψηξόν πόδα, Eurip. Rel. 562. Ex λα et αίψηςός. λαι•φτΐξως, adv. celeriter, velociter. λαχά'ζω. insono, strepo. Α ληχω- ΛΑΚΑ*©!!, ης, η, lacatha, arbor campes- tris. Ααχαίνα, ης, ή, Lacsena, mulier Laceda?- mone oriunda. Α Αάχων. ΑΑ'ΚΑΦΘΟΝ, a, το, species aromatis. λάχί, 3. sing, a. 2. ind. act. Ion. pro \λα- xi, a λαχΰν• Αχχεδαίμων, όνος, y, Lacedasmon, urbs Pe- loponnesi. Hinc ΚαχίΙαιμόνιος, Laceda?- monius, vel Laco. λαχΰν, sonare, crepare, strepere, est a. 2. prresentis vicem gerens ; λάχί, Ion. pro ΐλαχί, sonuit, crepuit ; λίλαχυια, p. part. vociferans, latrans ; τί λΕλα«<»ί ; quid clamitas? quid ais? τ) 'ΐλαχί ; quid effa- tus est ? Vide λαχίϊ et λπχίω. λαχίξος, a,, ov, garrulus, nugivendulus. A λαχίω. λαχίξόλογία, ας, ν), garrulitas. ΛΑΚΕ'ΡΤΖΑ, ης, ή, garrula, loquax ; (2) maledica, conviciatrix. Hinc λαχίξύξίοΌαι, garrire, convitiari, Hes. Suid. λαχιΰόω, OS, lacero. Α λαχίς. λαχίζω, f. ίβτω, discindo, lacero ; λίλαχκτ- μίνος, p. part. pass, scissus, dilaceratus. Ααχ'ιζχσ•' h φονα7ς ψυχξον δέμας, Lye. λχχις, ίΰοςί η, fissura cum crepitu facta, scissura ; (2) frustum seu lacinia panni lacerando avulsa. Α ληχ.ίω. λάχια-μα, ατός, το, fissura, fragmentum. λαχις-ός, η, ov, dilaniatus, dilaceratus. A λαχίζω. λαχχαΤος, ut λαχχαΐον ΰΰαΐξ, aqua cisterni- na, e cisterna. Α λάχχος. λαχχοχαταπύγων, ό, cinaedus. λαχχόπλατος, n, ό, qui e fossa ditatus, val- de dives. Ex λάχχος et πλχτος. λαχχοπζωχτια, ας, η, mollities cina?dica. λαχχόπξωχτος, χ, ό, podicem habens latum et profundum, cineedus. AA'KKOS, », ό, fossa, fovea, lacuna, fo- vea subterranea, cisterna•, puteus, Gen. 37, 20. λαχχοποΐος, lacunarius, Gl. V. Ex λάχχος et Tttiiu,facio. λαχχοιτχίας, 8, ο, cui semper laxus est tes- ticulorum sacculus. Ex λάχχος et oV- χία. λαχ^τατίω, ω, calce premo, planta pedis calco, Hes. ubi λαχτατηο-αι, aor. 1. inf. Ex λάξ, calce, et πατ'ιω, calco. Hinc λαχτάτητος , κ, β xai ή, calce pressus, calce pulsatiis. λαχτίζοισα, Oor. pro λαχτίζασα, a λαχτί- ζω. λαχτίζω, f. ί&ω, calcitro, calce ferio ; λαχ• τιο-θύς, aor. 1. part, calcibus insultatus. Οί'δ' ιχαξτίξνν νξος χνμα λαχτίζοντίς, Eur. Jph. in Taur. 1401. r ilv o-b λαχτί- ο"ας πολλην χάξΐν, id. Rhes. 410. Α λάξ. Hinc λάχτις, η, scutica, stimulus ; item pistillum spatha, cochlear, Nic. Ther. 108. λάχτια-μα, το, ictus calce factus. λαχτισμος, S, β, idem. λαχτίζ-ης, 5, β, calcitro. λαχτις-ιχος, η, βν, qui ferire solet, calcitrans. λάχω, crepo, Gl. V. ΛΑ'ΚΩΝ, ωνος, ό, Laco, incola Laoedsemo- nis seu agri Spartani. Hinc « λαχωνίζω, fut. ίσω, Lacedsemonios imitor ; (2) facio cum LacedasmoniiS ; (3) brevis sum in loquendo, ut quondam Lacones. Ααχωνιχη, ης, η, sc. χώξχ, Laconica, regio Peloponnesi. ; Ab eod. Ααχωνιχος, η, ov, Lacedaamonius, Laconi- cus. Ααχωνιχως, adv. more Laconum, Laconi- ce ; (2) breviter. Ααχωνις, Ήος, η, mulier Laconica. Α Αά- χων. Ααχωνισ-μος, 2, β, Laconismus, brevilo- quentia. Α λαχωνίζω. Unde Ααχωνιρης, 5, e, qui Lacedasmoniis favet, qui partes Lacedasmoniorum sequitur. λαχωνομανίω, ω, nimis faveo Lacedaamo- niis. Έλαχωνομάναν πάντίς ανβξωχοι τό- τί, Arist. Αν. 1286. Α Αάχων et μανίω. λαλαγιΰντίς, nom. pi. prass. part. act. Dor. pro λαλαγΰντις, a λαλαγίω, ω, resono, clamo, vociferor j λα- λαγίΰσαν ηχω, pro λαλαγπσαν, resonan- tem echo ; λχλαγίνο~ιν οόόντίς pro λάλα- yxffi, sonant, crepitant dentes. To λα- λαγηο'αι &ίλων Κξύφον τί &ίμίν εο'θλω'ν χα- χας'Έςγοις, Pind. Olym. 2, 176. Hinc λαλαγ -h, ης, η, clamor, vociferatio, Hes. λαλάγημα, ατός, το, sonitus, jubilum., λαλαγητης, n, ό, nugator. Ab eod. λαλάζω, vociferor, Hes. Α λαλεω. λάλαξ, άγος, ο, clamor, vociferatio, tumul- tus, sonitus. Ab eod. λάλει, 2. sing, praes. imper. act. pro λάλα, a λαλίω. λρλίοντι, 3. plur prass. Dor. pro λαλενοΊ. λαλευμες, 1. plur. prses. Dor. pro λαλνμεν. λαλευντι- 3. plur. preas. Dor. pro λαλνο-ι. ΛΑΛΕ'ίΙ, ω, loquor ; (2) garrio, temere et inconsiderate verba fundo. 'Ολίγα μεν λάλων, πολλοί, $1 αχίων, Due. ΑαλεΊτί αληθειαν, Ephes. 4, 25. Ilgis τκς πν.τί- ξας, Luc. 1, 55. Καθ' ον τζόπον λελάλη- ταί μοι, Act. 27, 25, λαληθνο-εται, Matt, 26, 13. ( 339 ) λάλη. ης, η, sonus ; (2) calculus candidus et lasvis. λάληθξος, v. h χα.) ή, garrulus, loquax. A λαλίω. Unde λάλημα, ατός, το, sermo ; (2) loquacitas. λάλχα-ον, 2. sing. aor. 1. imper. act. verbi λαλίω. λαλητίος, ε'α, tov, dicendus, praedicandus, celebrandus. Ab eod. λαλητος, η, ev,loquendi facultatem habens, qui loqui potest. Ab eod. λαλητιχος, η, βν, loquax, garrulus ; (2) vim habens loquendi. Ab eod. λαλητξϊς, ΐδος, ή, garrula, loquax. Ab eod. λαλία, ας, η, loquela, sermo; (2) loqua- citas. λάλιος, ν, ό, fcem. λαλ'ιην lTai%viv,vciEpigr. facundam amicam. Ab eod. λάλις, Po'et. pro λάλος, V. L. λαλί^ίξος, loquacior, a λάλις, Anacr. λαλόεις, oiirera, όεν, idem et ab eod. λάλος, n, b xai ή, loquax, verbosus, argu- tus. ΛΑΜΒΑ/ΝΩ, sumo, capio ; (2) capesso ; (3) tollo; (4) accipio, consequor; (5) emo; (6) corripio ; (7) prendo ; (8) deprehen- do; (9)convinco; (10) concipio, defem.; (11) acoipio aliquid in bonam malamve partem, cum a-ges, vel ιίς ; (12) in med* saepe active dicitur, et cum gen. pro ap- pr'ehendere, pervenire ad locum, nan- cisci, increpare ; et pass, capior, corri- pior, prehendor, fut. λη-ί,/ομαι, aecipiam, p. ί'ίληφα, accepi, p. pass: part, ιιλημμί- νος, sumptus, aor. 1. pass. λν,φθε)ς, ac- ceptus, aor. 2. ελαξον, accepi, part, λά- ζων, adeptus, med. λαξόμενος, prehen- dens. Ααμζάνειν μιο-βόν, Ιεξιάν' ΰίχην* sumere ; ε'ις τώί χείζας, Ιν τοις γνώμαις ιλαζί με πόθος, incessit ; χαχον, pati ; τ} οΖόλα, emere; λαμζάνεσ-βαι νόσω, corri- pij λαξόμενος της χειςος, σχολής. Τίξός σης ομαΐμχ xai χασιγνητης λαζών, ab, SQph. Elect. 12. Αάζεσβε χείξος %εΙ&ς, Eur. Med. 899. Έμε δε χαΰτον της χό- ζης ταύτης ϊζως ί'ΐληφίν, Arist. Thesm. 1128. λαμζΰαχιο•μος, », c, idem qued λαζΰχχιβ" μός. ΛΑ'ΜΙΑ, seu λαμί», ας, η, Lamia, bestia quaedam; monstrum; terriculamentum puerorum. Lamia?, sagaa incantatrices. λαμπαδαξχία, ας, ή, munus ejus qui λαμ~ παΰηφοξία» dirigebat. Ex λαμπάς et ίξχή• λαμπαδεύω, in facem converto ; ap. Diod. λαμπαδεύομαι, idem quod λαμπαΰίζω. λαμπαΐηίξομί», ας, η, cursus, quo lampa- des gestantes contendebant, quis primus ad scopum pervenire posset, lampade non extincta. Ex λ&μπάς et δξόμος. λαμ,παδηφοξίω, ω, fut. r)trcn., lampadem ges- to ; (2) lampadem gestans cursu certo. λαμπαΰηφοζία, ας, η, lampadis gestatio ; (2) certamen illud, quo lampades gestan- tes cursu certabant. A λαμπαδηφόξος, n, Ό xai η, qui lampadem gestat. Ex λαμπάς et φίξω. λαμπαδίζω, fut. ίσω, lampadem ferens curro. λαμπαδιςης, ν, β, Ut λαμπαδιρα) αγώνες certamina ludicra ferendis facibus. λαμπάΰϊον, ν, το, parva lampas, facula, fu- nale ; (2) instrumentum, seu vinculum, quo in vulnere curando utunturj (3) persona comica, Dim. λαμπαΰόεις, ΐ.σσα, εν, facibus gaudens, fad- feraj Epith. Cereris. λοίμπαδαχίω, idem quod λαμπαδηφοξίώ. λάμπαϋνχος, η, Ό xai η, facem tenens. Ex λαμπάς et εχω. λαμπαξά, ή, vulpis genus albicante cauda. λαμπάς, άδος, γ, lampas, fax, funale ; (2) phantasma aerium, meteoron igneum ; (3) genus tormenti j (4) certamen 1am- padum seu facium. Α λάμπω. λαμπανγέτις, sc. αχτίς, fulgida, Man. λαμπετάω, ω, luceo, splendeo. Hinc λαμ- πετόων, partic. pro λαμπετων, λαμπε- τάων' πυρι λαμπετόωντι, igni lucenti, II. 1,104. Ααμπετίη, ης, η, Lampetia, Solis filia. A λάμπω, λαμπετόωντα, nom. plur. part, praas. act. n. g. Poet, pro λαμπετωντα, contr. ex λαμπίτάοντα, a λαμπετάω. λάμπη, ης, ή, seu λαμπη, ης, ή, Crassior spuma vino innatans. Ab eod. Y2 ΛΑΜ ΛΑΠ ΛΑ2 λαμπρών, ωνος, r>> fulgor, splendor. Ab eodem. λαμπ -ivti, τα, τι, currus regius, lectica re- gia, tentorium. λαμπηνιχος, seu λαμπτ,νιχος, άμαξας λαμ• πγ,νιχάς, plaustra tecta, Num. 7, 3. ubi et λαμπηνίχας legitur. Α λαμπ^νη. λαμπηξος, gk- gov, spumosus, spumeusj Ga- len. Lex. Htppocr. Α λάμπτ). Αάμπος, χ, b, Lampus, equus Aurora? ; (2) equus Hectoris. Α λάμπω- λαμπχρς, 11ος, r, vulpes ; (2) cicindela, noctiluca. Α λάμπα ςος. λάμπνξο;, χ, Ό χα.) ν), lucentem caudam habens, canis nomen apud Theocr. Ex λάμπω et άξά• λαμπξαυγίτις, ν), idem quod λαμπαυγίτις, Man. λαμποαυγί-ς, \ς, candefaciens, Man. λαμπξίίμων, οίος, h xa) ~h, splendide vesti- tus. Ex λαμπξος et ίϊμα, vestis. λα,μπξούμω)!, όνος, Ό•χα) ■/], idem et ab eod. λκμπξόζιο;, χ, b, lautus, Ph. Ex βίο;, victus. λύίμπξόξαινΰί, b xa) -h, splendide cinctus, pulchro cingulo ornatus. Α ζώνη. λαμπξοπξέπΥ,ς, ίς, lucens decore, Nonn. λαμπξόπχς, xv, pulchros pedes habens, pul- chra. λαμπζοπυξσόμοξφος, χ, b χα.) ν), cujus facies rutilo splendore coruscat. Angeli Epith. Naz. Ex λα,μπξος, πυζσος, et μ,οξφ'η. λαμπξοζ, go., gov, splendidus, fulgidus ; (2) luculentus ; (3) clarus, illustris ; (4) cla- rus, ita ut exaudiri queat, unde et de vento magno dicitur j (5) liberalis, benig- nus ; (6) perspicuus. Α λάμπω. λα.μπςότ*ΐί, ητος, -h, splendor, fulgor, cla- ritas ; (2) splendor nominis, claritas ; (3) splendor orationis, splendidum dicen- di genus. Α λα,μπζό;• λαμπξότοξος, ό χα.) r t , pulchrum arcum ge- rens. Α τόξον. λα,μπςοφα,'κ, \ς, valde nitidus, splendens. Α λαμπξος et φάος. λχμπξόφθα,λμος, β χα.) η, splendidos s. pul- chros oculos habens. λαμπξοφοξίω, candidam seu splendidam vestem gero. λα,μπξΰφοξία., ας, 'h, splendida? vel Candida? vestis gestatio. A λα,μπξοφόξος χ, b xa) v\, splendidam s. can- didam vestem gerens. Α φίξω. λαμπξοφωνίω, alta voce clamo. λαμπξοφωνία, a.;, η, vocis elegantia. A λαμπξόφωνος, χ, b χα) τ), eleganti voce pra?- ditus. Α φωνή. λαμπξό-φυχος, χ, b xet) τ), qui egregio et pra?stanti est animo. Ex λαμπξος et λα,μπξυντ'/ις, χ, b, ostentator ferocia?. λαμπςνντιχίί, r„ ov, vim habens illustrandi et reddendi nitidum. A λαμπξύνω, clarifico, illusto ; λαμπξίνομαι, illustror ; claresco ; magnifice me osten- to. "Οχοις τι χα) στολγι λαμπξυνίται, Eurip. El. 974. \v ήμΤν b -ψόγο;, ib. 1053. Αίλάμπξυνται κάζα,;, Arist. Plut. 634. Α λάμπω. λάμπζυο-μα., το, ornamentum splendidum, splendorem afferens, ut gemma?, &c. λαμπξως, adv. splendide, magnifice ; (2) clare, perspicue ; (3) aperte, manifeste, haud ambigue, in utramque partem, ut manifeste improbus, manifeste victus et vincens. Α λαμπξός. λαμπτϊ,ξ, ίήξος, b, fax fulgens, lucerna ; (2) lignum in foculo ardehs ad faciendam lucem, Ph. candela. Α λάμπω- λα.μπτν^6χλίπ7Υ\ς, χ, 6, fur lucerna? seu facis. λα,μπτνίζοφόξοί, χ, β χα.) τ), qui lampadem seu facem fert. Ex λα,μπτνξ et φίξω. λοίμπυξίζω, f. ίσω, lampyridem refero, ci- cindela? instar luceo. A λα,μπυξ);, ίίος, ή, lampyris, noctiluca, ci- cindela ; (2) piscis qui Ausonio mustella dicitur, vulgo tampreda. Ex λάμπω et πυξ- ΑΑ'ΜΠΩ, fut. ψω, niteo, luceo, splendeo, fulgeo, mico ; (2) splendeo, splendesco, metaph. 'Arig /Se7v ίλα,μ-φί χξυο-α,νγιϊ Ζίμω, Arist. Αυ. 1714. 'Aijg ύπό xivrm- ύ>; λα,μ,πόμίνος, Arist. λκμπώΰνι;, tos, ό κα) 'h, in quo spuma in- natat, Erotian. Α λάμπω. λ»μυgίa., us, v), facundia, lepos ; (2) lo- quacitas ; (3) protervia, impudentia ; (4) limpiditas. A AAMYPO'2, sf, b, et λάμ -jgcs, disertus, loquaculus, lepidus, facetus ; (2) impu- denter loquax, scurrilis ; (3) saevus, ter- ribilis. λα.μ.υξως, adv. diserte, lepide ; (2) loquaci- ter, scurriliter, procaciter et proterve. λκμφθιί'/], 3. sing. aor. 1. opt. pass. Ion. pro λτ,φθίί'/ι, a λαμζάνω. λάμ4>*ι, 2. sing. aor. 1. Lmper. rned. verbi λάμπω• λάμψις, ίως, *}, splendor, fulgor. Ab eod. λ.άμ^ομοίΐ, f. 1. ind. med. Ion. pro λύο- μαι, a λαμζάνω- λανθάνίμος lliga., tempus, quo silent venti, dementia femporis. Ex λανθάνω et 'άνί- μοί, ventus. λανθανόντωί, adv. latenter, clam, ita ut ne- mo sentiat. Α λανθάνων, part, a ΛΑΝΘΑ'ΝΩ, lateo, delitesco ; cum part, clam facere, nescio altero, aut ut non resciscat ; λανθάνομχ», obliviscor j sumit tempora a λϊβω, fut. λν,σω, latebo, p. λε- λνιθα, latui, lateo, p. pass, λίλησμαι, part. λιλησμίνοί, oblitus, Poet, λίλασ-μίνος, a. 2. act. 'ίλαθον, latui, part, λαθών, latens. Έχζνν σχοπΰν τον uv&ga, χα) ζνιτΰν 'όπα λίλ-ήθίν υμάς, Arist. Thesm. 627. Λα- θών τγ)ν φυλαχν,ν, Thiic. "Οπως μν) λίτ σωοΊν α,ντχς α,Ι νηίς ΐφοξμγιθίϊσαι, id. lib. 8, 10. ΛΑ'Η» adv. calce, calcibus, extremo pede. λάξαι, calcitrare, pede impellere, Lycophr. Α λώξ. λάςασθαι, aor. 1. inf. act. Dor. pro ληξασ- θαι, a λαγχάνω, pro λνιχω. λάξίνμα, το, lapidea semita, Man. λαξίυτ^ιον, n, το, instrumentum, quo lapi- cida? utuntur. Α λχξιύω. λαξίυτνις, S, b, lapicida. Ab eod. λα\ίντος. ν), ov, in saxo incisus. Ab eod. λαξιύω, f. ίύο-ω, lapides poho, lapides scal- po, lapides incido. Ex λάς et ξίω- λάξις, ιος, *), sortitio, sors, portioj Ion. ρΓΟλίξ/ί. λαξιπάτνιτος, idem quod λαχπάτητος. λαοζότίΐξα, ας, 'h, alma. λaoγgaφιa, ας, ή, populi descriptio, census. Ex λαός et γξάφω, describe. λαοΐάμας, αντος, b, populorum domitor. Ex λαός et ΰαμάω. λαοΐογματιχως, adv. ex vulgi opinione. λαοηγηο-ία, ή, imperium in populum. λαομιδων, οντος, princeps. Α μίΰω. λαοξόος, u, b, lapidum sculptor, lapicida. Ex λάς et ξίω- λαοπαθν,ς, \ς, qui a populo male tractatus, injuria affectus est. λαοπλάνος, a, b, populi seductor. λαοπόξος, ν, b xa) 'h, populos transiens. λαόποξος, ν, b χα) ή, per quern populus transit. Ex iisd. AAO v 2,S,«, populus, turba. λαοσ-ίζτ-,ς, ίος, b χα) ή, a populo cultus. Ex λαός et σίζομαι, colo. λαοα-ίτόος, χ, β χα) ν,, populum servans, po- puli servator; (2) qui populum agitat, seu concitat. Ex σόος, vel σ'οω. λαοτόμος, b, idem quod λατόμος, Man. λαοτξόφος, a, b χα) <η, qui populum alit. Ex λαός et τςίφω• λaότgoφoς, u, b xa) v), a populo nutritus. λαοτύπος, b, idem quod λαοζόος. λαοφΟόξος, χ, b xa) -h, populum corrumpens et evertens, populi pernicies. Α φθίίξω. λαοφ'ονος, χ, b χα) ή, populum occidens. A φίνω, occido. λαοφόξος, χ, β χα) η, populos ferens. Ex λαός et φίξω. λάπαγμα, ατός, το, id quod evacuando educitur. Α λαπάζω. . Unde λαπαγμος, χ, b, evacuatio, exinanitio. ΛΑΠΑ'ΖΩ, et λαπάσσω, sive λαπάττω, f. «|», evacuo, ex inanio ; (2) mollio ; (3) perdo, destruo. Ααπάτταν τν» yocriga, Gal. λάπαθον, χ, το, fossa, terra? sulcus evacu- ando excavatus; (2) lapathum, herba. Angl. DOCK. Α λαπαζω, λάπαθΰς, χ, ή, idem et abeod. Unde λάπαξις, ίως, 'h, evacuatio, exinanitio. λaπάga, ας, ή, locus infra costas, quasi laxus et vacuus, quia caret costis ; abdo- men, ilia, Gl. V. A λaπagός^ λχπχξος, ξά, gov, vacuus, inanis ; (2) te- nuis, mollis. Α λαπάζω. λaπagωi, adv. vane, Gal. λαπάσσω, vide λαπάζω. λaπίg,ς, χ, b, jactator, hugax, mendax, te- merarius ; (2) delicatus et mollis ; (3) nihil pensi habens. Ab eod. ΛΑ'ΠΤΩ, f. •ψώΛ lambo, lambendo more canum bibo ; (2) me ingurgito, confer- tim bibo ; (3) evacuo, exinanio ; (4) con- sumo, perdo, ut λαπάζω. To αίμα λάπ• τχσι πgoθύμως, Plut. λαξινίύομχι, saginor. Α λαζίνός. ΛΑΡΙΝ0 ν 2, jj, bv, saginatus, pinguis; λ«- givo) βόις, saginati, bene habiti boves. λαξις, idem quod λagbς, Ep. λagxayωyoς, b, corbem gestans. Ex λάξ- χος et άγω. λχξχίδιον, χ, το, parvus corbis, Dim, a AA'PKOS, x, b, corbis e vimine plexus, cophinus, corbis carbonaria. λapίoφogίω, ω, fut. T-jroij corbem vimineam fero. Ex λάξχος et φίξω- λagvaxoφθόξoς, χ, b χα) -h, arcam corrum- pens. Ex λάξναξ et φθί'^ω. λagvaxόφogoς, ov, in area gestatus, vectus, &C. Ex λάξναξ et φίξω. ΛΑ'ΡΝΑΞ, αχός, b, capsa, area, riscus, cista, loculus, conditorium. λαξοίώνς, ις, iaro similis. ΛΑΡ02, χ, ό, Larus, gavia, avis v.orax. λα{ος, ga, gov, hilaris, jucundus, suavis ; di- citur inpr. deodore. Αΰτος iv) χλισίη λαξον παξά ίίΐπνον 'έθηχας, II. 19, 316. Ab Ιλαξός. λαξνγγιάω, ω. Hinc λαξυγγιόων part, prces. pro λαξυγγιων, λαξυγγιάων, raucumster- tens, raucos ronchos edens. Α λάξνγξ. λχξνγγίζω, vocem dilato ; clamito, vocife- ror ; λαξνγγιω, fut. Att. pro λαξνγγίσω, clamore obtundam. Ααξνγγιω τχς b%- τοξας, Arist. Eq. 357. Hinc λαρυγγισμός, χ, b, clamor, vociferatio, qua? ht gutture latius diducto. λαξυγγι?*)ς, S, a, vociferator, vel vorator, lurco. λάξυγξ, γος, b, caput aspera? arteria?, gut- tur. λχξυγγόφωνος, b xai %, e gutture vocem fundens. Ex φωνή. λάς, λαός, b, lapis, contr. a λάαε• λασάμινος, aor. 1. part. med. Dor. pro λ*τ σάμίνος, a λανθάνω. ΛΑ'2ΑΝΟΝ, χ, το, lasanum, vasculum, olla ; (2) cloaca, sella familiaris. λασανοφοξος, χ, b, qui domino lasanum fert. Ex λάσανον et φίξω. λάσΐίο, 2. sing. pra?s. imper. med. Dor. pro λάζχ, seu λάζίο, a λάζαμαι. λασίύμιθα, I. plur. fut. 1. ind.' med. Dor. pro λν,σόμίθα, a λανθάνω, λασθαίνω, llludo, maledico. A seq. ΛΑ'2©Η, τις, τ), illusio, contumelia. λασθϊ,μιν, aor. l.inf. pass. Dor. pro λασθν,- ναι, a λανθάνω• λασιαύχην, ίνος, ο χα) τ), hirtam cervicem habens. λασιόθρξ, χος, ό χα) τ), hirtus, hirsutus, λτΙ- losus. λασώχνημος, ov, hirsutis cruribus, Op]>. λασιόχωάος, χ, Ό χα) ν), surdus ex aurium hispiditate, Hes. Suid. λασιόμαλον, χ, το. pomum quasi hispidum, lanugine obductum, lies. AA'2102, x, b χα) ή, hirsutus, hispidus, pilosus, setosus, horridus, hirtus, villo- sus ; (2) herb'idus, fruticibusque et ar- boribus consitus. λασώς^νος, χ, Ό χα) τι, qui hirsutum habet pectus. Ex λάσιος et rigvov• λάσιους, νος, Ό χα) τ), qui hirsuta habet supercilia. λασιών, ωνος, b, loca densa et arbustis hirta. Α λάσιος, λασιωνίος, vide λασιών. ΛΑ'2ΚΩ, loquor. Τοιαύτα λάσχίΐς τχς άναγχαίχς φίλχς ; Eurip. Andr. 671. Ίί,φω πατξ) λάσχί τάς ίπνκόχς λιτάς, Lye. 460'. Confer JEschyl. Agam. 875. λάσσιον, τβ, -mantile hirsutum, Sapph. λασταυξοχάχχαΖον, edulium quoddam o- perosius et lautius. Ex λάσταυξος et χάχχαζος. λάζ-αυξος, χ, b, hirsutus circa virilia, et qui- dem inprimis inter anum et scrotum ; (2) insigniter mutoniatus ; (3) salax, im- pudicus ; (4) cina?dus. Ex λα, vel λά- σιος, et Tutugeff. λάς-ξον, χ, το, genus arboris, Theopkr. Λ4Χ λαο-ω, fut. 1. ind. act. Dor. pro λνισω, a λανθάνω• λαταγεΐν, strepitum seu sonitum edere, λάταξιν effusis. Ex λατάγνι, *j, vox Sicula, idem quod AA'TAS, γος, ή, sonitus, qui fit inter cottabizandum, poculo in altum sublato, et, quod a potu reliquum fuit in subjec- tam pelvim efFundendo; (2) animal quoddam amphibium. Αατϊν);, ή, Latina, Norm, λατομείον, ν, το, lapicidina. Α λατομίω• λατομίω, ω, fut. ν\σω, saxa caedo, lapides incido. Ό (μννιμίϊον) ΙλατόμνιοΊν 6» τνί πίτξα, Matt. 27, 60. λελατομημίνον, Marc. 15, 46. Α λατόμος. Hinc λατόμημα, το, saxum excisum. λατομ-ητος, ij, ov, incisus in lapides.^ λατομία, as, ή, lapicidina. Α λατόμος, λατομικός, η, ov, ad lapides exscindendos pertinens. λατόμιον, », το, idem quod λατομία. __ λατόμο;, u, b, lapicida. Ex λας et τέμνω. ΛΑ'Τ02, n, ό, latus, piscis. λατζ'ία, ας, ν,, servitus ; (2) cultus religi- osus, cultus Dei ; (3) eucharistiae cele- bratio. Α λατξΐύω. λάτξίυμα, ατός, το, servitium, ministe- rium ; (2) cultus. Ab eod. λατξΐυς, ίως. ό, servus, minister. Χατξίυτψ, 5, ό, cui tor. Ab eod. λατξίυτος, vt, ov, servilis. Ab eod. λατζ'.ύω, fut. ίύο-ω, servio, famulor ; (2) re- ligiose colo ; (3) ^acrifico ; (4) habito. ΚαλΐτΛ δ' αυτόν ω λατξ'.ύομιν, ΤΙολύφη- μον, Eur. Cyc. 24. Φοίζω λατξΐύων μη τταυναίμην, id. Ion. 150. Τίνα πόλιν, τίνα δ' οΐχον λατξΐύεις ; id. Elec. 131. A λάτξίς. λάτςης, χ, ό, servus, famulus. Ab eod. λάτξίος, a, ov, servilis, Pind. AA'TPIS, to;, ό χα) -h, servus, famulus. λάτςον, u, το, merces servientis. Α λάτξίς- λατυπίω, OS, fut. foot, lapides incido ; (2) muros e lapidibus exstruo. Α λατύπο;• λατύίτνι, ν,;, ί, quod e lapide abraditur ; (2) terra figlina ; (3) gypsum. Ab eod. λ<*τότβί, if, Ό, qui tundit, seu percutit lapi- des, lapicida. Ex λα; et τύντω. λατνο-ο-ίΐν, et λατύο•οΊ<Η)αι, agitare, ferire : dicitur et de avibus, qui aerem alis ver- berant ; et de piscibus, qui aquam pinnis et cauda agitant, Oppian. ΛΑΥΚΑΝΙΆ, α;, v,, guttur, gula, II. 22,- 325. Alii scribunt λευχανία. λαύξα, α;, vt, platea lata, vicus. Α λαΰςος. ΛΑΥ~Ρ02, ξχ, ξον, latus, multus, copio- sus. λαύξω;, adv. late ; (2) abunde. λανξος-ομίω, ω, f. fan, procaciter et praeci- pitanter loquor, blatero, JEsch. Ex λαυ- ■ ςο; et ς-όμα, OS. λαύω, fruor. λαφξία, να praedatrix, Epith. Minerva?, qu. λαφυζία, a λάφυίον• λχφυγμός, S, β, deglutitio, helluatio. A λαφνσσω• λάφυγζ,, β, morsus, V. L. λαφυχτν,;, ν, ό, liguritor, helluo. Ab eod. λαφυιαγωγίω, ω, f. ν\<τω, spolio, praedor, di- ripio. Ex λάφυξα et άγωγν). λαφυξαγωγο;, S, ό, praedator. Ex iisd. λαφυςευω, f. ιΰσω, idem quod λαφυιαγωγίω. Α λάφυζα. λάαυξον, το, apud Polyb. potestas praedandi ih agro alieno, qua? datur publico, quod est'urix^OTTiiv, Em. (2) λάφυξα, τώ,βρο- lia, et cetera praeda. λαφυξοπωλίία, α;, vt, hastarium, Gl. V. sub- hastatio praedae. Ex πωλίω, vendo. λαφυζοτωλύον, n, το, officina, in qua spolia divenduntur. A λαφυξοπωλεω, spolia vel exuvias vendo; (2) sub hasta divendo, auctionor. A λαφυξοχώλη;, κ, β, spoliorum seu exuvia- rura venditor; (2) qui captivos vendit. ΛΑΦΥ'22Ω, vel λαφύττω, fut. ξω, avide deglutio; (2) helluor, abligurio, lurcor. consumo per luxum, devoro. Tigiv λα φύζαο-θαι γάνος, Eye 321. λαφυπο;, /*ι «»ι vorax, helluo. Α λα- φίισα-ω. ΛΑΧΑΙ'ΝΩ, fodio, sulco. '"Ην μντι;χίξ- σον λαχήνη, βχσ)ν α'όλαχα; τιμών. Lye. 624. Ύην μίγάλ'ήν (τάφζον) ίλάχαινί, Mosch. 4, 96. λαχανάξίον, το, olusculum, Sleph. λαχανιία, ας, τι. locus oleribus consitus ; (2) olerum collcctio. A ΛΕΓ λαχανίόομαι, fut. $ύο•ομαι, olera produ- co; (2) oleris instar esui sum. Α λά- χανον• λαχανηξο;, ξχ, ξον, oleraceus. Ab eod. λχχχν/ιφόξο;, n, ο χ»} η, olera ferens. Ex λάχανον et φίξω• λαχανίζομαι, fut. ίσομαι, olera colligo, vel lego. Α λάχανον. Hinc λαχανικό;, ij, ov, ad olera pertinens, Stepk. λαχανιτμος, S, o, olerum collectio. λάχανον, n, το, olus. Α λαχαίνω• λαχανοτωλίΊον, », το, locus, ubi olera ven- duntur. A λαχανοχωλίω, ω, fut. ίκτω, olera vendo. λαχανοπώλη;, u, ό, olerum venditor. λαχανοχωλ-ητξία, ας, ί, olerum venditrix. λαχανόπωλι;, ibo;, ή, idem. λαχανοπωλία, et tia, r h, venditio olerum. λαχανοφαγία, v\, cibus ex oleribus. λαχανώδης, ιος, ό χα) ί, oleraceus, ex ole- rum genere. Α λάχανον. λάχαα,ας, ή, fossu facilis j (2) brevis. A λαχαίνω- λαχίώ-ϊ;, Nic. λαχΰν, aor. 2. inf. act. verbi λαγχάνω. Λάχειτι;, ιω;, ή, Lachesis, una Parcarum. Α λαγχάνω, sortior. λά.χ'4, ^ς, i\, sors, Hes. Ab eod. λαχήνα;, aor. 1. part. act. Att. pro λαγχά- νας, a λαχαίνω. ΛΑ'ΧΜ02, α, ό, pilorum densitas. λαχμός, s, β, sors, Gl. V. λαχμο;, micatio. Α λαγχάνω. λαχναίο;, αία, alov, lanuginosus, villosus, pilosus, hirsutus, hispidus. A AA'XNH, vt;, fi t lanugo ; (2) pili lanuginis modo molles ; (3) pellis lanugine hirta, seu pellis hirsuta pilis mollioribus. λαχνήιι;, Υιΐο•ο~α, ηίν, idem quod λαχνοΰος. λάχνος, pro λαχνοί;, Suid. λαχνώΰτι;, ίο;, ό και ή, idem quod λαχα• νώδ'/ι;. λαχοί'/ιν, 1. sing. aor. 2. opt. act. Att. pro λάχοιμι, a λαγχάνω. λάχος, ιος, το, sors. Α λαγχάνω. λαχύνω, idem quod λαχαίνω. Lye. λάχω, sortiar, fut. 2. ind. act. verbi ejusd. λαχων, sortitus, aor. 2. part. act. λα-φάν/ι, %;, %, lapsana, herba : item λαμ- ψάνη. λα•\ίϋμαι, 1. sing. fut. 1. ind. med. Dor. pro Χτίζομαι, a λαμζ,άνω• λοί-φ-ί, 2. sing. fut. 1. ind. med. Dor. pro λ"ί•ψ?7• λχψαμχι, fut. 1. ind. med. Dor. pro λύο- μαι. ΛΑΏ, video ; (2) volo ; (3) fruor. Ό μίν λάι νίζξόν άιτάγχων, Odyss. 19, 230. Ay; ποτ) ταν νυμφαν, λν/ς αίτόλί τγιδί χαθίξα;, ^υξίο -hv ; Theoc. Id. 1, 11. λαώίτι;, ίο;, ό χα) ή, popularis. Α λαό;. λία, α;, τι, lapis, qaem textor inter texen- dum stamini appendit, Etym. Α λας. λίαινα, vt;, ή, lea?na. Α λίων. λιαίνω, f λιανω, la?vigo, polio, complano ; (2) comminuo. "Επιιθ' ίνα λιαίνοιμι [al. ιν' άλΐαίνοιμι~\ tSt' '/ιμτιιτχόμ'/ιν, Calefie- rem, Aristoph. Cone. 538. Α λίϊο;. λιάναι, a. 1. inf. act. λιάντιιξα, a;, 'h, laavigatrix. Α λε«/»ώ/. λιαντιχό;, ή, ov, laevigandi vim habens. λιαντιχόϋς, adv. ad laevigandum apte. Αίζζαίος, ν, β, Lebbaeus. Nomen Aposto- li Hebr. Cordatus. ΛΕΒΗΡΓ2, iho;, v,, exuvia;, pellis deposi- ta, membranasive senectus anguiumde- posita, vernatio, vernatio aiiguina; (2) cortex fabaj, pellicula fabae, Hes. ΛΕ'ΒΗ2, ντο;, ό, lebes, abenum, cacabus ; (2) pelvis, 1 Reg. 2, 14. Hinc λιζν,τάξίον, a, to, parvus lebes, Dim. λιζ'ίιτιον, u, το, idem et ab eod. λιζν,τίζω, in lebetem conjicio, coquo. λιξ-ητοχάξων, lebetibus gaudens. Ex λίζη; et χαίςω, gaudeo, cum allusione ad Cha- rontem. λιζ-/ιτώΰ•/ι;, ιο;, ό χα) ή, lebetis formam ha- bens. Ab eod. λιζιανο;, ν, β, lebianus, piscis quidam. λιζία;, u, ό, lebias, piscis. λίγιων, ωνο;, ό, legio. Vox Latina. ΛΕ'ΓΝΟΝ, η, το, fimbria, qua? adsuitur ex- tremal vesti. λιγνόω, ω, unde apud Hes. λιγνωο*αι, a. 1. inf. quod exponit ποιχίλαι, i. e. varie- gare. λιγνώΐνι;, ιο;, Ό χα) r,, varius, variegatus, Hes. ubi λιγνωδιι;, ποικίλα;• Α λίγνον- λιγνωτο; χιτών, fimbriata tunica. ( 341 ) ΛΕΙ λιγόμιθιν, 1. plur. praes. indie, pass. JEol. pro λιγόμιθα, a λίγω. λίγομίζ, 1. plur. praes. Dor. pro λίγομίν. λίγοντι, 3. plur. Dor. pro λίγνο•ι. ΛΕΤΩ, f. λίξω, dico, aio, memoro; (2) numero, percenseo; (3) lego, colligo, deligo ; Pass, λίγομαι, dicor, deligor, re- censeor ; Med. deligo, numero, percen- seo; (2) dissero, loquor; (3) cubo, ja» ceo,dormio. Μίλλχο-ί μ.' al γυνα'ίχις ά- πολύν—οτι χαχω; αυτά; λίγω, Arist. Thesm. 189. TStov ^αμ5 λίγω, nihil! facio, Soph. Antig. 189. Έν βξκχιϊζυν- θι); λίγ&>.> summatim, id. El .675. *H» λαλεΐν άξΐς•ο;, αΰυνατώτατο; λίγιιν, Plut, in Alcib. c. 13. ex Eupol. λιγωμιθα, 11. 2, 435. tempus colloquendo teramus ■ vel, hie accubemus. λί'/ιλαο-ία, a;, v), praedatio, ipsa actio agen- di praedam ; (2; preeda. Ex λιί» et Ιλαύ- νω. λί'/ιλατίω, OS, f. νίο•ω, praedam ago, praedan- do abigo, depopulor, praedor. Αί'/ιλατϊϊν ϊχ τινο;, Xen. Ex iisd. λί'ηλχτιχός, ν, ov, prasdatorius. Ex iisd. ΛΕΓΑ, ας, r), prasda, corpora capta, pecu- des praedando abactae. λιιαίνω, fut. ανω, laevigo, polio, II. 4, 111. Odyss. 8, 260. Α λιίος. λιιάντίΐζα, ας, laevigatrix. Α λιιαίνω. ΛΕΙ'ΒΩ, libo, fundo, stillo; Med λιίζομαι, fluo, liquesco. 'Ear} δ' α'ίθοπα όΐνον Αι7ζι, 11. 1, 463. Αάχρα λιίζων^ ibid. 13, 658. Άφξος δί πίξ) ς-όμα μα&ιγόωντι Al'i£lTui t de apro, Hesiod. Scut. 390. λιίξηθξον, ν, το, rivus, aqua? ductus; (2) locus irriguus. Α λιίζα. λιιΐντΛξίω, Si, fut. ν,ο-ω, laboro laavore sen fluxu intestinorum. Ex λΰος et 'ίντίξον. λιιΐντιςία, ας, 'h, laavitas intestinorum, ci- bos incoctos elabi sinens. Ex iisd. λειιΰμαι, IcBvigor, praes. ind. pass. Dor. pro λιίϋμαι, contr. ex λιιόομαι, a λιιόω• λιίζομαι, et Poet, λτί'ίξομαι, f. ίσομαι, prae- dor. Α λιία. λι'ιψαν, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. et Att. pro Ίλείαναν, a λιιαίνω. λιιχνάξίον, u, το, vannulus, Gl. V. Dim. λιιχνίζω, vanno, Gl. V. Α λιΐχνον- λιιχνον, n, το, vannus, ventilabrum ; quod et λίχνον. λιιμαχίϊίξο;, herbidior, viridior, Suid. λιιμαχώδ'/ι;, ις, prata habens, seu pascua. λιίμχξ, αχός, ό, pratum. Α λιιμών. λιιμά;, aho;, ή, idem et ab eod. λιΊμμα, ατο;, το, quod rehctum est, reli- quiae. Α λιίπω- λιιιχ,όΰωξον, ν, το, limodorum, herba, quae foenum Graecum suffocat. ΛΕΙΜΩ'Ν, ωνο;, ό, pratum, locus irriguus ; (2) pudendum muliebre, Eur. Cycl. λαμων/,ξ'/ις, ιος, ό χα) r), ut λιιμωνΎιξΐ)ς βοτά• vq, herba pratensis. Α λιιμών. λιιμωνία, a;, r h, anemones species. Ab eodem. λιιμ,ωνιάς, ώδβί, ή, pratensis. Ab eod. λιιμωνιάτνις λίθος, limoniates, gemma, quae Plinio eadem videtur cum smarag- do, dicta a pratensi virore. Α λιιμών, pratum. λιιμώνιον, ν, το, limonium, quibusdam be- ta silvestris. Ab eod. λειμώνιος, ία, ιον, pratensis. Ab eod. λειμων);, ίίος, ί, praetensis, ut λιιμών); πόα, herba pratensis. Ab" eod. λιιμωνοιών,ς, ιος, ό χα) ή, prato similis, flo- ridus, herbidus. Ex λιιμών et είδος . λειμωνόθε vel λειμωνόθιν, adv. e prato. A λιιμών• λιιόζατος, », β xa)Ji, laevigradus, leniter incedens. Ex λείο; et βαίνω, eo. λιιογίνιιο;, u, ό χα) i, lseve mentum ha- bens ; (2) tenui mollique barba praedi- tus. Ex λείο; et γίνιιον. λιιόγλωτο-ο;, α, ό χα) ν, laevis lingua, blandi loquus. λιιοχάξτινο;, if, ό χα) % , laeve et glabrum ca- put habens. Ex λιΊο; et χάξ'/,νον. λιιόχαυλο;, ν, β χα) ν, laevem caulem ha- bens, cui scapus est laevis. λΐιοχύμων, όνος, ό χα) ν), ut λιιοχυμων Β-ά- λασσα, mare pacatum, non asperum fluc- tibus, sed quasi complanatum. Ex λείος et χΰμα. λειομίτος, sc. χάμα\, Ep. pertica ilia trans- versa, cui appenduntur αϊ λίϊαι ad com- plananda stamina, Steph. λΐιον -nj, v,;, vt, pro Xeevrij, leonina pellis. λιιοντομάχαν, Dor, pro λιιοντομάχ-ήν, 9, ΛΕΙ ΛΕΚ ΛΕΛ Χυοντομα,χνς, χ, β χα) r„ pugnans cum leo- ne. Ex λύων, pro λίων et μάχομαι. λαοντοΐτάλνις, χ, b, idem. Ex πάλγ,- Xuo -χχς, βδο,-, b χα) %, qui Iambus est pedi- bus. Ex λ-7οί et crSs• ΛΕΓ02, λ-ί/α, λΰον, la?vis, non asper, gla- ber, planus ; (2) proclivis, facilis ; (3) tritura lasvigatus ; (4) minutatim contu- sus. Hinc το λΰον, χ, laevor ; item pul- vis. Xuos -ραχος, χ, ο χα) ή, hevi testa intectus. Ex \ιΐος et οΓξκχαν, testa. Xuos~en», ων. τά, ostreae laves, ostrea non scabra. Ex λΐϊος et oV^ev, seu «rgyev• λείότίίί, »ίτβί, ί, lsvitas, lasvor. Α χΰας. λιιοτξίζίω, contero, contundo et commi- nuo, ita, ut laevigetur. Χϋοτξίζνις, ίος, b χα) r„ qui ita tritus et tu- sus est, ut sit laevis. Ex χΰος et τρίζω. Χιιοτριχιιν, lasvi capillo prasditum esse; ΧαοτΡίχΰν τβ;ε7, pilos lavigat et expolit. Ex Kilos et S -ξΐξ, capillus. Χίιχργίω, ω, expolio, la?vigo, complano. Ex λΰος et hyov, opus. ΧιΊχσιν, dat. plur. Ion. pro λίχσι, a λέων, leo. Χαόφλοιος, χ, i xa) v>, la?vem, seu tacru mollem corticem habens. Ex λίίος et φλοιός. Χαόφ υλλος, χ, ό χα) •/■, larvia, non aspera, ha- bens folia. Ex λίΤοί et φύλλον. Χίΐόω, ω, f. ώσω. laevigo. Α λίΤος. λειπανδξίΤν, viris destitui, virorum inopia laborare. Ex λι/β•« et άνν,Ρ. Hinc Xusavhpiiov, χ, το, decretum de virorum penuria emendanda. Xunavhpia, ας, η, virorum penuria. λιιτανθξωτία, r„ penuria hominum. Χανοζοτανίω, ω, herba seu gramine deficior, pabulo careo. Ex λύτω et βοτάνη- λίΐ•χόγαμος, χ, ο χα.) ■/;, qui nuptias reliquit Χίΐτογνώμων, όνος, ό χα) jj, dentibus, qui dicuntur gnomones, destitutus. Χιιπογ ράμματος, ov, cui litera deest. λίίποΐιϊ,ς, ίος, ο χα) τ„ inops, egenus, pau- per. Ex λιίπω et Ιίω, egeo. Χιινό'διρμος, χ, h, cui deficit praeputium, seu cutis glandem tegens, apella, Gl. V. Χιιπόΐιρμος, verpus. Ex λιίπω et Ιίρμα. Χαποΰξχνίω, ω, viribus ad agendum desti- tuor, ad faciendum aliquid imbecillis sum. Ex λιίπω et Ζξάω, facto. ΧίίποΙζανΥ,ς, ίος, ό χα) ■>„ viribus ad aliquid agendum destitutus, Aret. A praec. Χιιτοθνμίω, animo deficio seu deficior. λιποθυμία, ας, r\, animi defectio, animi deliquium. A λιπόθυμος, χ, ο χα) r,, animo deficiens, qui animi deliquium patitur. Χιποθυμιχως, adv. cum deliquio. Χιιπόχρ ιως, ω, b χα) τ,, cui caro deficit, non carnosus ; Gl. Vet. λιπόχζίως, macilen- tus. Χιατομ,αΡτυξίον, χ, το, desertio testimonii dicendij (2) actio in desertores testi- monii. λιιπομοςία, ας, r\, arbor, qua? superioribus mutilata., a radice germinat. Χιπόναυς, ό, qui navem deserit. λαποναυττ,ς* χ, b, qui socios nau'tas dese- rit. λιποναΰτιον, χ, το, desertio sociorum nau- tarum ; (2) λιιπαναυτίχ δίχν, lis, qua? in- tenditur desertoribus navium, nautarum sociorum, vel etiam certaminis navalis. Α λίντοναίιτη!• Χιιτονίως, ο, idem quod λιπόναυς, Suid. Χίποπάτν,ξ, idem quod λιποπάτωρ, Eur. Χιποπάτωξ, οξος, Ό χα) ή, qui patrem de- serit λαποτνξίχί, n, ό, ut λίίποπνξίας χυζΐτος, febris continua, in qua siraul externa rrigent, interna uruntur. Ex Xiiru et sryg. λυποπωγωνία, ας, η, barbs defectus. Ex ίτωγων• Χιιπόσαξχος, u, c xa) v„ qui carne deficitur, non carnosus, macilentus. Ex σάςξ. λίίποΓξατίία, ας, r„ militias desertio. λίίπος'ξατίχ, ας, ή, vel λίίπος-ξάτιον, a» to, idem et ex iisd. λίποτξατίο*, to, desertio expeditionis, seu militiai, Thuc. λνποτξάτιος, α, ο χα) ί, qui militiam de- serit. λιιποταχτίω, u, fut. ί,σω, desero ordinem, desero stationem. ΑίίποτχχτίΊν n φί- λα. A • ιιτΰτάχτκί a, o, qui locum in acie dese- rit, desertor ordinis, stationis, vel aciei. Ex λίίίτω et τάσσω, ordino. λιποταξία,, ας, ij,-desertio ordinis, aut loci in acie. λανοταξίας, a, o, idem quod λίίποτάχτης. λαποτάϊιον, α, το, idem quod λιποταξία. λντοτάξίος, vide λα-χοταξίας• λαποψυχίω, Si, fut. τ,σω, anima linquor, animo deficior, Xen. Χατο•ί/υχία, ας, •), animi deliquium, seu defectio. Ex λε/τα» et ^,υχ -r,. Hinc λίντο•3/νχω$γ,ς, ίος, ό χα) ή, qualis est, qui debquium animi patitur. Xu-TTiov, relinquendum est, Οΰ λίίπτίο» τάδε, Eur. Here. Fur. 1390. λίιπτίος, relinquendus, Eur. λιιτυξίας πυξίτος, febris continua, Gorr. ΑΕΓΠΩ, fut. •ψϋ), linquo, relinquo, dese- ro ; (2) relinquo alicui aliquid ; (3) de- sum, deficio, absum ; λιίπομΜΐ, relin- quor, supersum ; superor, minor sum, p. m. λίλοιπα, reliqui, a. 2. ϊλιπον, reli- qui, p. pass. part, λίλιιμ,μίνος, relictus, aor. pass. part, λααθύς, relictus. Των ων τίχνων λιίτοιτο •τ(ος τόζν χζίσιν, supe- raretur, Soph. Track. 270. Ό τα'ίς Ιύσ- τν,νος, ο'ύτ' ό^νξμάτων ελίίτίτ' tihlv, αμφί νιν γοώμ,ίνος, omisit, ibid. 954. Αίίιπτ' άγαχλν,ος ΪΑίνίλάα ^χρος Ιρωην, posterior erat, //. 23, '529. λε/3-ώδ/ν, Ίνος, ό, doloribus exemptus, Suid. λίίπωσά, Dor. pro λιίττνσα, a λιίπω. λίίξίνος, ίν/ι, ινον, liliaceus, e liliis factus j (2) lilio similis. Α λιίξίον. λνζίόίΐς, ό-σσα, otv, bliaceus ; (2) floridus j (3) suavis ; (4) tener> Ab eod. ΛΕΓΡΙΟΝ, κ, το, lilium ; (2) flos narcissi ; (3) flos quilibet. λίίξιος, suavis, Epith. Apollinis, Ap. λίίξος, ξα, ςον, gracilis, pallidus, Hes. A λιΐος. λϋξόφθαλμϋς, u, ό χα) r„ qui placido et miti adspectu est. Ex λιίξος et οφθαλμός. λαρωδτ,ς, liliaceus, Theophr. λύς-ός, ->„ ov, prasdabilis. Α λΰζω. Χί'ίτον, u, το, publicum. λϋτΰξγίω, ω, fut. τ,σω, publicum munus obeo; inpr. sumptibus in remp. facien- dis ; deinde, (2) tropice, reip. quocunque modo, prodesse ; (3) apud Eccles- script. munere ecclesiastico fungor ; inpr. Sa- cram Ccenam administro. Αατνργΰν τ»? ίΐόλίι, Xen. τάς 'δαπαν^Ρας λειτουργίας, Dem. tip) τας αξχας, Aristot. τοός τι, id. Α ϊΛίτνξγός. Hinc λίΐτίξγν,μα, ατός, το, ministerium sacrum et ecclesiasticum ; (2) onus tributi. Χίΐτϋξ γία, ας, η, ministerium, seu munus publicum; (2) ministerium quodvis ; (3) quodvis pietatis officium ; (4) admini- stratio S. Ccenae. Α λαταογός. λιιτχργιχος, ■>„. ov, ministratorius, ministe- rialis, ad ministerium pertinens. A λειτχςγός, 2, b χα) ή, qui munus publicum obit; (2) minister ecclesias. "Vide λν,ϊ- ταξγός. λίίφαιμίω, ω, sanguine destituor, exsan- guis et pallidus reddor. A λ-ίφαιμος, ν, β χα) ή, cui sanguis deficit, pallidus et exsanguis. Ex λίίτω et αίμα. λαχάξω, fello, as, Gl. V. Α λύχω. ΛΕΙΧΗ ν Ν, ν,νος, b, lichen, impetigo, sum- ma cutis asperitas, cum leni pruritu, Lev. 21, 20. (2) callus in equorum geni- bus ; (3) herba? species, lichenas sanans, Angl. LIVERWORT. λίίχννιάω, £, lichene, seu impetigine labo- ro. Α λίίχτ,ν. ΛΕΓΧίΙ, fut. %u, lambo, lingo. λεΤψαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro iXwJ/av, a λίίχω. λίίψανΰξία, ας, r„ virorum penuria. Ex λε7•φ/ί et ανηζ. λα^αν/ιλόγος, Ό χα) r„ rehquias colhgens. Ex seq. et λίγω• λα'ψανον, », το, reliquia?, quod relictum est. λιί-^ις, ίως, ί, rehctio ; (2) penuria. A λιίπω. λαψνο'ξία, ας, 'h, aqua? defectus, aqua? pe- nuria. Ex λε7-ψ(ί et νδ&,ξ. λιιωΰ'/-,ς, ίος, ό χα) η, laevis, planus, Suid. Α λε7οί• λιίωμα, ατός, το, lajvigatum ; (2) quod fri- arido in pulverem redactum est. Α λαόω. λίίωσις, ιως, -h, la;vigatio. Ab eod. λίχαλίος, ό, patinarius, ciborum dehcato- rum appetens, qu. λίχανίβίλος, ap. Lu- cian. I { 342 ) λίχανάξιον, ν, το, patella. A seq. ΛΕΚΑ'ΝΗ, ν,ς, /■„ pelvis, catinus, patina; λιχανίΐιον, α, το, idem quod λίχάνιον, χ, το, patella, parva pellis, cati- nulus, Dim. a λιχάνν,- λίχανις, βος, r„ idem et ab eod. λίχανίσχνι, %ς, 'ή, idem ab eod. λίχανομαντύα, 'h, divinatio e pelvi. λίχανόμ,αντις, ίως, ό χα) ή, e pelvi vatici- nans. λιχανοσχο'τία, r,, pelvium inspectio, Man. ?Λχιθίτψ, χ, b, qui e vitello est^ seu in quo vitelli sunt Α λίχιθος. λιχιθολαχχνόίτωλις, '//, qua? pisa et olera vendit. Vox Com. Ex λίχιθος, λάχα• vov et πωλίω. λ(χιθοζώλ?.ς, χ, b, qui pisa vendit. Hinc λίχιθόχωλις, ιίος, ■>„ qua? pisa vendit. ΔΕ'ΚΙ©02, χ, b, vitellus, ovi luteum ; (2) ΐ λίχιθος, pisum; (3) lens, cui cortex detracta ; (4) pulmentum e leguminum farina. λίχιθώΰης, ίος, b χα) r,, luteus, croceus, co- lorem vitelli referens; (2) qui e farina leguminum confectus est. Α λίχιθος. λίχις, ίΐιος, %, parva scutella. Α λίχός. λιχίσχιον, χ, το, scutella. Α λίχίς. λίχίσχος, χ, β, idem et ab eod. ΛΕΚ02, χ, b, vel λίχος, ίος, το, patina, scutella, Hes. Pollux. λίχτίος, ία, ίον, dicendus. Hinc λιχτίον, dicendum est. Α λίγω. Unde λίχτν-,ς, χ, b, dicentarius, Gl. V. λίχτίχιον, το, lectico, V. L. λίχτιχός, r t , bv, orationi et sermoni accom- modatus, Gl. V. λίχτιχ'ος, dicax. λιχτιχως, adv. proprie, vi vocis. λίχτω, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ϊλίλιχτο, a λίγω. Unde λίχτος, it, bv, collectus, delectus, dictus, di- cendus, qui dici potest, qui in dictis, seu verbis consistit ; Ph. λιχτόν, dicibile. λίχτξοχλόπος,,ό, adulter, Sibyl. λίχτρον, χ, το, lectus, cubile. Α λίγω. λίχτξονΰί, adv. ad lectum. λίχτζοχαρν,ς, εί, concubitu gaudens. A χαίρω, λίχϋθος, ν, b, idem quod λίχιθος. λελχζίσθαι, a. 2. inf. med. Jon. et Poet, pro λαζίσθαι, & λαμζάνω. λ&ά&τ,σι, 3. sing. a. 2. conj. act. Ion. et Poet, pro λάζν,. λίλαζόρν,ν, aor. 2. ind. med. Ion. et Poet. pro ίλαζόμτ,ν- λίλαθα, perf. ind. med. Ion. pro λίλ%θα, a λανθάνω pro λνβω. λιλαθόμγ,ν, a. 2. ind. med. Ion. pro ίλαθό- μγ\ν. λίλαχα, perf. ind. med. a λαχίω. λίλαχυϊα, part, perf med. f. g. λίλάλνχα, perf. ίηα. act. verbi λα,λίω. λίλάμπρυνται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi λαμπξύνω. λιλάσμιθα,' 1. plur. perf. ind. pass, Dor. pro λιλάσμιθα, a λανθάνω. λίλα^αι, oblitus est, 3. sing. perf. ejusd. λίλάχωσι, 3. plur. a. 2. conj. act. Ion. pro λάχωσι, a λαγχάνω- λίλιιπτχι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi λε/- λίλίίχτο, relictus, erat, 3. sing, plusq. e- jusdem. λιλαχότις, perf. part. act. verbi λιίχω. λίλίχθαι, perf. inf. pass, verbi λίγω. λίλαθα, perf. ind. med. verbi λανθάνω, λίλν,θότως, adv. latenter, clam, furtim. A λιλτιθος, part perf. med. a λανθάνω. λίλ'ηχα, perf. ind. act. per Sync, pro λελά- λν,χα, a λαλίω. - λίλνμμαι, perf. ind. pass, verbi λαμζάνω. λίλϊσθαι, perf. inf. pass, verbi λανθάνω, λίλ'/ισμα,ι, oblitus su?n, perf. ind. pass. λίλτιφα, perf. ind. act. verbi λαμ,ζάνω. λ'Οατιμίνος, perf. part pass, per Euphon. pro λίλιλ-/μίνος, a λιλίω. volo, II. 4, 464. Αιλιμμίνος, perf. part. pass, a λ'.πτω, avj- de cupio, j£sch. Sept. ad Theb. 386. ΤΌ- ϊίνς It μάργων χα) μάχης λίλιμμίνος, λίλογα, dixi, perf. ind. med. verbi λίγω• λίλογίσμίθχ, 1. plur. perf. ind. pass, verbi λογίζω. λίλογισμίνως , adv. prudenter, caute. Α λε- λογισμ,ίνος, part. perf. pass, a λογίζομαι, λίλογχα, perf. ind. med verbi λαγχάνω. λίλοατε, 3. sing. perf. ind. med. verbi λίί^ω. λίλχμίνον, acc. sing. perf. part. pass, verbi λέω• λίλοχας, 2. sing. perf. ind. act. Ait. pro }.i- Χίχ*ίι a λίγω. ΛΕΠ ΛΕΠ ΛΕΠ λίλύμαο-μαι, perf. ind. pass. Att. pro λιλύ- μαμ,μχι, a Κυμαίνω, λίλυμίνως, adv. leniler, lente. Α λύω. λίλυτχι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi λύω. λεμζχΐιον, χ, το, parvus lembus, Dim. λίμζχξχος, b, qui lembo praeest, Ε. M, AE'MBOS, χ, b, lembus, parvum navigi- um. Hinc λίμζώΰνις, ίος, ο χα) -h, lembo similis. λίμμα, ατός, το, cortex, liber ; (2) cortex nondum detractus; (3) tunica plants, legummis et similium ; (4) tegmen. A λίχω. ΑΕ'ΜΦ02, α, b, mucus concretus. λίμφός, χ, b, vel λίμφος, χ, b, mucesus ; (2) stolidus, stultus. Α λίμφος. λίνηον, χ, το, linteum. Vox Latina. λίξχο-θων, contr. ex λίξάσθωο-αν, a. 1. imp. med. a λίγω, cubo, II. 9, 67. λίζατο, recensuit, 3. sing, aor. 1. ind. med. Ion. pro ϊλίξατο, a λίγω, recenseo. λίξίο, 2. sing. praes. imper. Ion. pro λίξίο-ο, a λίξομχι, cubo. λίξίως, gen. sing. Att. et Ion. pro λ'φος, a λφς. λφΰιον, vel λφίΰιον, χ, το, dictiuncula, vo- cula, Dim. a λφς. λφίω, dicturio, Gl. V. Α λίξω, dicam. λφθν,ξχς, χ, Ό, vocabulorum captator. Ex λφς et S-jjgas, venatio. λφΟηζίω, ω, voculas aucupor, et capto. Ex iisd. Hinc λφθνξία, ας, v), vocum captatk). λφχογξχφος, χ, b xx) fj, Lexici scriptor. λφχός, χ, b, vocabula deinceps posita ex- plicans. Hinc ή λφχνι, ν]ς, scil. τίχνν,, ars lexica, vocabulorum rationem red- dens ; et το λφχον, χ, scil. βιζλίον, liber, in quo vocabula sua serie posita expli- cantur, Lexicon, dictionarium, vocabu- larium. Α λφς. λφς, (ως, ν], dictio, elocutio, oratio, ser- mo, stilus ; (2) vocabulum, verbum. A λίγω. λιξχντι, 3. plur. f. 1. ind. act Dor. pro λι- \xo"t, a λίγω. λίοντχγχωνος, b χα.) ν), leonem angendo pe- rimens. Ab χγχω. λιοντί*ι, νιξ, v), contr. λίοντν], ν]ς, ν), sc. $οξα, pellis leonina, exuvium leonis. Α λίων. λύντίίος, (ία, uov, vel λίόνταος, χ, β χα) ν), leoninus, qui leonis est, qualis leonis est. λ£βντ'/)δβν, adv. more leonino, instar leonis. λίοντιχΐος, αία, aiov, leoninus. Ab eod. λίοντώώί, (ως, ο, pi. λιοντώίΤς, leonis catu- li. Ab eod. XiovTixvi, ν\ς, νι, leontice, herba. Ab eod. λίόντιος, ία, tov, leoninus. Ab eod. λίοντίο-χος, χ, b, leunculus, parvus leo. Dim. ab eod. λίοντοΖάμων, b χαινι, leoni insistens, Msch. Κίοντόζοτος, χ, i xa) v), leones alens. Ex λίων et βόσχω. λίοντοΰάμας., αντος, ο, leones domans, leo- nis domitor. ^ Ex λίων et Ιχμάω. λαντόθυμος, χ, Ό χα) νι, leonino, id est, forti animo praeditus. Ex λίων et &υμός. λίοντοχίφαλος, χ, Ό χα) νι, caput leonis ha- bens. Ex λίων et χίφαλν). λιοντοχόμος, χ, Ό χα) ν), cui datum est ne- gotium curandi leones, leonum curator. Ex λίων et χομίω, euro, λίοντομιγης, ίος, Ό χα) νι, leonis mixtione genitus ; ut λίοντομιγίίς χύνίς, canes ca- num et leonum coitu progeniti. Ex λίων et μίγνυμι. λίοντοχίταλον, χ, το, leontopetalum, herba quaedam. Ex λίων et χίταλον. λίοντοχόΐιον, χ, το, leontopodium, pes leo- nis, herba. Ex λίων et χχς. λ(οντοχ%όσ.ωχος, ov, leonis faciem habens. λίοντοφίνος, χ, b χα) ή, leonicida, leonum interfector ; λίοντόοονος, a leone occisus. Ex λίων et φόνος. ( λίοντοφόξβς, ν, ό χα) νι, leoniger, leonem fe- rens. Ex λίων et φίξω. λίοντοφυν,ς, ίος, ό χα) ή, ex leone natus. Ex λίων et φύω, nascor. λίοντόχλαινος, n. ό χα) νι, pelle leonina in- dutus. Ex λίων et χλαίνα, vestis. λίοντόψνχος, fortissimus. Ex ^/νχν). λίονταύν,ς, ίος, ό χα) ν, leoninus, leoni simi- lis, qualis est leonum. Α λίων• λίοντωδως, adv. more leonino. λίΐιςγος, vide λίωεγός. λίπαδνον, it, το, plur. τα λίπαΐνα, lora lata, quibus equi collum ad jugum religatur, antilena. Α λίχω. λιταίος, am, αϊον•, montanus, arduus, pra2- ruptus, asper; (2) corticibus abundans. Α λίπχς, vel λίπος, λί-χα^γος, u, ό χα) ν,, albus, Eust. Ex λε- !T/j et αξγος, albus. λίχας, το, rupes, mons, jugum. Α λίχω. λντας, ίίος, νι, lepas, concha petra? adnas- cens. AsViti Κιβαιςωνος, Eur. Phoen. 24. Α λίχας. λί-χαζ-νι,νις, νι, lepasta, genus poculi con- cha? formam habens.' Α λίχάς. λίχα$•)ς, ίδος, ν), idem et ab eod. λΕίτ/δ/ομ, », το, parvus cortex; (2) parva squama ; (3) lancinula, Dim. λίπιΰοαδνις, ίος, ό χα) νι, squamae formam habens. Ex λατ)ς et £ΐος. λίχώόχαλχος, α, β, asris squama. λίτώωτοί, β χα) νι, et ος, ν), ov, squamatus, squameus, squamosus; (2) piscis qui- dam. λατίξω, f. ίσω, decortico, delibro, putamen, vel squamam detraho ; (2) pellem detra- ho. Α λατίς. λ(χ)ς, ίίος, ν), cortex, Uber; (2)sq\iama; (3) lamina. Α λίπω. λίνιο-μα, ατός, το, cortex detractus j (2) decorticatio. Α λίχίζω. λίπος, ίος, το, cortex, liber, id, quod decor- ticando aufertur; (2) cortex plantam aut legumen ambiens, siliqua ; [3) squa- ma piscis. Α λίπω- λίτξα, ας, ν, lepra, vitiligo, asperitas cutis profundior cum pruritu earn in squamas resolvens. Α λίτξός. Unde λατςας, άΰος, νι, scabra, aspera. λίχξάω, Si, scaber fio ; scaber sum. λίχζΐάω, £, idem et ab eod. λεχξίχος, ν), ov, ad lepram pertinens; (2) leprae medens. Ab eod. ΛΕΠΡΟ' 2, a, h, scaber, asper ; (2) le- prosus, cujus cutis quasi in squamulas asperas resolvitur. Hinc το λίχζον, 5, lepra. Hinc λατξόω, ω, fut. ώ<τω, scabrum reddo, velut squamulis obduco. Hinc λίχξόομα», » μαι, lepram patior, lepra laboro. λίΧξύνω, λεχξύνομαι, idem. λίτξώΰνις, ΐος, ό χα) ν), leprosus, scaber. λεχταχινος , ν, ό, tenuis, minusculus, minu tulus. In Epigr. Ph. λατταχίννις, graci lis. Α λίττός. λίπταλίος, ία, Uv, tenuis, subtilis. Ab eodem. λίχτίπίλίπτος, β χα) νι, gracilis supra gra- ciles, gracilitate omnes superans, Epigr. λίχτνιγβξίω, ω, fut. %σω, minutissima quae- que recenseo. Ex λεχτος et αγοξίω. λίπτιζω, extenuo, attenuo. λ(χτ)ς, ίίος, τι, hordei genus, ab exilitate η omen adeptum. λαττοζαθης, ίος, ό χα) ν), mediocriter pro- fundus. λαττόζλα?ος, α, ο χα) τ), tenuia germina e- dens. .Ex λίπτος et βλας-άνω. λίπτοζόνις, ν, ό, exilem et gracilem vocem habens. Ex λαττος et βον,, clamor. λ(χτόζυξο•ος, ov, tenuem pellem habens. λίχτόγαιος, u, i χα) vi< cujus solum tenue et non pingue est. Ex λίχτος et γαία- λιπτόγίίος, u, & χα) ν, idem. Ex γί», vel SW; , λ t λίχτογιως, α, ο χαι vj, mem ; το λίχτογιαη, tenuitas, sterilitas soli. KixToyvifjiMv, όνος, b χα) νι, acutus, subtilis. Ex λίπτος et γνωμνι. λίπτόγςαμμος, a, b xa) v), minutis Uteris s. lineis constans. Ex γξάμμα, seu γξαμ- μν>• λαττογςάφος, tenuiter, subtiliter seribens. λίχτόγξκφος, ο χα) vj, minutis et exiguis li- tens descriptus. λίχτοΰίξματος, a, 6 χα) νι, tenuem pellem seu cutem habens. Ex ΰίςμ». λίττόι5(ξμος, χ, ό xai ν), idem et ex iisd. λίπτοδίξμία, νι, corii tenuitas. λι-χτόίομος, χ, ό χα) νι, tenuiter aedificatus, ex tenui materia structus. Ex ΰίμω. λίπτοίχίω, ω, subtiliter dissero, minutissi- ma quaeque tracto. Ex 'ίτος. λ'.χτόθξΐξ, χος, b χα) νι, qui tenui pilo, seu capillo est. Ex λνχτος et 3-g/g. λίττόθξίος, χ, b xa) r], tenuia habens folia. Ex λίχτος et 3-ξ,Όν. λιπτοίνος, χ, Ό χα) ή, tenues nervos seu ex- iles fibras habens. Ex λαττος et 'ίς. λίντοχάλαμος, Epith. arundinis tenuis. λίχτόχαξχος, b χα) vi, cujus fructus tenuis. λιχτοκάξυον, χ, το, nux avellana. λίχτόχαξφος, χ, ό χα) ν„ festucam seu sur- culum tenuem habens. ( 3i3 ) λίχτόχκυλος, χ, b xa) L• qui tenuem cau- lem, seu scapum habet. λαττόχννιμος, χ, b xa) vj, exiles tibias, ac suras, seu crura exilia habens. Ex κνή- μη. λίχτοχοχίω, ω, fut. ^ω, minutatim conci- do, seu contundo, comminuo. Ex χοπψ λνχταλίσχν,ς, ίος, b χα) νι, subtiliter et ni- mis scrupulose de re leviori disputans. Ex λεχτος et λίσ-χη, sermo. λ(χτολ(ο•χία, ας, ή, subtiles nugae, subtihor de re levi disputatio. Ex iisd. λ(χτολογίω, minuta et subtilia disputo, sub- tilius de re levi dissero, curiosius expo- no. K«/ λίχτολογίϊν vjdvi ζν.τίϊ, χαϊ χίξ) χαχνχ ρενολίσχ&ν, Arist. Nub. 319. A λίχτολόγος. λίχτολόγνιμα, ατός, το, idem quod. λίχτολογία, ας, νι, subtilior de rebus mini- mis disputatio. Ab eod. - λίχτολογις-ν,ς, S, b, nimis subtilis argutator. λίχτολόγος, χ, b xa) v), qui subtiliter et mi- nutatim de rebus disserit ; (2) argutus ; (3) accuratus. Ex λίχτος et λόγος. λίχτομίξίΐα, ή, tenuitas partium, subtiM- tas. A λίχτομίξν,ς, ίος, ο χα) ν\, tenues et exiles partes habens, tenuis, exilis, minutus. Ex λίχτος et μίξος. λίχτομίζιιμνος, χ, ο χα) νι, scrupulosus, an- xius, Ph. Ex λίχτος et μψμνα, cura. λ(χτομ(ξως, adv. minutatim, subtiliter, ex- cutiendo minutissima quaeque. λίχτόμητις, (ως, ή, prudens consilium ; (2) animus cordatus. Ex λίχτός et μν,τις- λίχτόμιτος, χ, b χα) r), tenui licio, seu filo textus.^ Ex λίχτός et μίτος. λίχτομ,υθίω, subtihter dissero, argutor. λίχτόν, χ, b, minutus nummus. Α λίχτός• λίχτόνητος, χ, Ό χα) ν\, subtiliter netus, vel etiam e stamine subtili textus. Ex νίω. λίχτοχοάω, ω, extenuo, attenuo. λίχτόχχς, οΒος, b χα) ή, tenues et graciles pedes habens. λίχτόχυγος, χ, b xa) v\, tenues et exiles ha- bens nates. Ex χνγή• λίχτόρόιζος, χ, β χα) ή, cui tenuis est radix. λίχτόρρυτος, χ, Ό χα) ν], tenuiter fluens. Ex λίχτος et όύω,βιιο. ΑΕΠΤΟ'2, ν, ov, tenuis, subtilis ; (2) ex- iguus, parvus ; (3) gracilis, macer ; (4) rarus ; (5) subtilis, acutus, ingeniosus, argutus. λ.ίχτοο-χίλν,ς, ίος, ο χα) ν), tenuia habens crura. λίχτόσχίξμος, χ, b χα) ν), qui tenue et rai- nutum semen habet. Ex λίχτος et ο-χίξ- μα. λίχτόστομος, ov, tenue, angustum os ha- bens. λίχτοσύνη, τις, ν), tenuitas, exilitas, gracili- tas. Α λϊχτός. λίχτοο-ύνθίτος, ov, e subtili materia factus, subtilis, mollis. λίχτοιτχι'Βν,ς, ίος, b xa) v), tenuibus fissuris distinctus, tenuiter scissus, incisus, dif- fissus. Ex λίχτος et σχίζω. λίχτόσωμ,ος, χ, b χα) ν), tenue corpus ha- bens. Ex λίχτος et ο-ωμα. *.:χτότγις, ίίτβί, νι, tenuitas, subtilitas ; (2) gracilitas, raacies; (3) argutia, subtili- tas ingenii. Α λίχτός. λίχτοτομίω, in tenues partes seco. Ex λίχτός et τομν). λίχτοτξάχνιλος, ov, gracilem cervicem ha- bens. λίχτότξίχος, χ, b xa) v), tenues et raros ca- pillos, seu pilos habens. Ex λίχτος et λίχτχργίω, ω, subtilia opera conficio ; (2) subtiliter partior, distinguo, exprimo; (3) ad subtilem rationem revoco. 'Αλλ' έγχξ iv ViovTi λίχτχργίις, Eur. Hipp. 926. λίχτχξγν,ς, ίος, b χα) vi, subtili artificio fac- tus. λίχτχξγίχ, νι, opus subtile. A λίχτχζγός, χ, b xa) fi, subtihum operum ar- tifex, Gl. V. faber tignarius. Ex λίχτός et 'ίξγον• λίχτοϋφν,ς, ϊς, subtiliter textus. Ex ΰφν,. λίχτόφλοιος, 8. b χα) ή, tenuem et subtilem corticem habens. λίχτοφυν,ς, ίος, b xa) v), tenuis, exilis, sub- tilis. Ex φυν). λίχτόφνλλος, χ, Ό χα) ν), qui tenuia folia ha- bet. Εχ^ύλλβν. λίχτοφωνία, v„ exilitas vocis, vox tenuis. A λίχτόφωνος, χ, b xa) v\, tenuem et gracilezn vocem habens. Ex λίχτός et φωνή• ΛΕΥ ΛΕΥ ΛΕΤ Χίζτόχίΐλος, α, ό χα) %, tenuia labra ha- bens. λΐίττόχνλο; , ν, h χα) v), qui tenuem habet succum, qui succi tenuis est. λαττόω, ω, pass, λίπτόομαι, ΰμαι, macer fio, macreo, Gl. V. Α λίττός. Αίττυνις, v„ Proserpina, Lye. λίχτυνης, ίως, i\, attenuatio, extenuatio. λαττυντικος, ϋ), ov, attenuandi vim habens, quod tenuem et gracilem reddit. A λίπτΰνω, attenuo, tenuem et gracilem red- do, minuo, extenuo ; λίπτίνομαι, ma- cresco. Α λίντ'ος. λίχτυο-μος, S, i, idem quod λίττυνο-ις. λιττως, adv. tenuiter, subtiliter, accurate. λίχύξΜ, », το, parvus cortex, exiguum putamen, squamula, Dim. a λίπυξον. Hinc λιπυςιόω, Ζ, f. ώσω, decortico, deglabro. λατυξίά^ς, ίος, ό κα) -h, tunicis multiplici- bus obvolutus. Α λίπύξίον. λίχυξον, ν, το, cortex, testa. Α λίπω. λίπυςος, ξα, ξον, corticosus, squamosus, squama tectus. Α λίνυξβν• λατυξύοΎις, ίος, ό χα) ϋ), tunicis multiplici- bus obvolutus ; (2) squamosus, squamis tectus. Ab eod. λίπύχανον, ν, T6, gluma, folliculus. A ΛΕ'ΙΙΩ, fut. -ψ», decortico, delibro, puta- men vel squamam detraho. Μάζγέ μι- λαγχξγι μίξίΰα λαμζάνων λίχίΐ, Athen. λιπωΰψ, tot, ό χ») ν), squamosus, Gl. V. Α λίπος. Αίξ ναΊος, αία, a7ev, Lerna?us. A Αίξντι, γ,ς, Ϋ), Lema, palus in Argolide, in quam sordes omnis generis confluebant. λίσ&ιάζω, f. άσω, Lesbiorum mores obscce- nos imitor. Α Αίο-ζιος. Unde λίο-ζιας, ά%ος, i), fellatrix, fcemina obsccena. λατζίζω, fut. Ισω, f. inf. λίο-ζη7ν Λ Att. pro λίσζίσίΐν, idem quod λίο-ζιαζω. λίσζιον, το, poculum, Ep. Αίο-ζιος, ία, ton, Lesbius, ex insula Lesbo. ΑίσΖ)ς, ίδος, ή, foemina Lesbia. Ab eod. AE'SBOS, u, 'h, Lesbus, insula maris JE- gei. λιο-χάξω, f. άσω, garrio; blatero, sermoci- nor. λίσ-χα,ίνω, idem. Α λίο•χν\• λίο-χαϊος, α, ό, expositor, Hes. Ab eod. ΑΕ'ΣΧΗ, ?ii, r\, sermocinatio, crebra con- fabulatio; (2) futilis sermo; (3) sedes et locus, in quern homines de rebus phi- losophies disputandi gratia convenire so- lebant, Gen. 24, 63. λίσνΥ,νίία, -h, confabulatio ; (2) loquacitas ; (3) contumeha, convicium, injuria. λί<τχγ,νίυτγ,ς, S, <5, coufabulator. A λίο-χγ,νΐύω, f. ίίσω, sermocinor, confabulor, garrio. Α λίσχη- λίο-χηνίττίί, ό, contumeliosus, Suid. λίο-χγ,νόξΐος, ν, ο, confabulator, cognomen Apollinis, quod ipsolucente, s. interdiu, homines inter se confabulari solent. Qui- dam λίο•χγ,νάςΐΰν, alii λίσχΥΐκόξιον. λίο•χγινωται, discipuU, qui sermonibus pra?- ceptoris intersunt. Ab eod. λιο-χν,ξω, confabulor, sermocinor, Hes. λίο-χόμαχος, κ, ο χα) ή, confabulationibus pugnans. Ex λί<τχγ, et μάχομαι. λίυγχλίΥ,ς, dat. plur. f. g. Ion. pro λ-ίυγα• λίαις. λίυγαλίβς, ία, ίον, exitiosus, perniciosus ; (2) difficilis, gravis, molestus; (3) ma. lus ; (4) miserabilis, asrumnosus ; (5) in- validus. Α λοιγός. \ivyxKiu)s, adv. graviter, acerbe, tristi ani- mo. ■ λίυκαίνω, f. ανω, dealbo, candidum facio ; λίυκαίνομαι, dealbor, item albus seu candidus sum, albeo, candeo, candico. Αίυκαίνίΐ Tohi φως υΪ&υι λάμπασ' γ)ως, Eu- rip. Iph. in Aul. 154. Α Χνυχ'ος. λίυχάχαιιβα, yjs, η, spina alba. Ex λίυχος et ίίχανθ». λίυχαλφίτο;, ν, ό χα.) η. albam polentam seu farinam habens. Ex Kwxos et «λι*/- •rev. λίυχ«.μΎνξ, υχος, Ό xoCi Ϋ), albas vittas seu album vinculum habens, Opp. Xtvxotv, ace. sing. f. g. Dor. pro λίοχην. ?.tvxaiOLi, a. 1. inf. act. verbi Xivxaivu. λωχανθίΐς, dealbatus, a. 1. part.• pass. λιυκ,ίίνθίμον, u, το, anthemidis species. Ex λίυχος etctvOos• λίυχα-νθϊ,ί, ίος, ο χα) ν), florem album ha- bens. Ex iisd. λίυχανΰίζω, f. ίσοι, candidus sum ; (2) de- albo. Toy «c μη λίυχχ*θίξον7χ 'ίΐωνται, tStov xTifvuv, Herod, lib. 8, 27. Ex λεϋ- χος et ανθίζω. λίνχανία, as, 'h, Ion. λίυχχνίη, τις, 'h, gut- tur, gula. Α λαυχανία. λίυχχνί'/ινΰί, adv. ad gulam. λίυχανόθί», ex gutture, ex imo gutturis. λίύχανο-ις, ίως, ν), dealbatio. Α λίυχαίνω. Unde λίνχανττ,ς, 5, ό, dealbator, Gl. V. Α λευ- xaUca• λίνχαντιχω;, adv. candide, specie alba. λίνχάξγιλος, α, ή, argilla Candida. λινχάς, oho;, 'h, alba, Candida ; (2) clara ; (3) leucas, herba. Α λωχός. λίυχαο-μος, S, ό, dealbatio j (2) candor, V. L. Quasi a λίυχάζω. Χίυχασπις, tdc;, ή, album clypeum habens. λίυχαυγϊς, h, candidus cum splendore. λευζαχάτν;. ν, ό, sc. λίθο;, gemmae species, achates albus. λευ«ε?βν, n, το, viola matronalis, ap. Theo- phrast. λ'-υχ-ξίνίβί, i), caprificus alba, ficus species. λίυχίξυθξοί, n, ο xa) fj, ex albo et rubro mixtus. Ex Xevxos et ίξΐιθξός. λίυχίξώΰιος, ν, ό χα) ν\, ardea alba, ardeola. Ex λίυχοί et ίξω^ιός. λιόχΥί, τις, '>„ populus alba ; (2) vitiligo alba ; (3) spartum. Α Χαιχός λινχνπατίας, n, ό, pallidus ex vitio quodam hepatis] (2) timidus» Ex λίυχος et %■ ιταξ. λίυχΥ,ζίτμος, ν, ό χα) r), SC. ναυς% navis al- bos remos habens. λίνχΥ,ζΥ,ς, είτ albus. λίύκινος, ir/\, ινον, populeus. Α λίνχί). λίύκιτπος, α, ό χα) ή, qui candidos equos habet. λίυχίσχος, a, a, piscis e mugilum genere. Α λινχτ). λινχίτν,ς, u, i, candidus ; ap. Theoc. hircus dicitur λίνχίτας, Dor. a colore. Α λευ- χός. λίυχογαΤος, u, Ό χα) r,, cujus terra alba est. λίνχόγαος, a, vel Att. λίυχόγίως, ω, ό χα) r\, idem. λίνχογξαφίω, ω, f. fotu, colore albo depingo. Ex λιυχος et γξά<*ω. λινχογξχφ)ς, ίίος, '/), leucographis, genus la- pidis. Ex iisd. λΐυχοΰίξματος, α, β χα) η, alba pelle amic- tus. Ex λίυχος et Ιίξμα. λίυχοϊίφθίξος, tt, β χα) r„ albis pellibus seu rhenonibus indutus. Ex λίυχος et οΊφ- βί ξ α. λίυκοίίμων, όνος, h χα) i), candidatus, Gl. V. Ex λίυχος et (7μα. Αίυχοθία, ας, ν), Leucothea, Albunea ma- ter, Matuta ; Ion. Αίυχοθίαι, Nereides. λίυχόθρξ, χος, Ό χα) 'h, qui candidos habet capillos, cui nivei sunt pili. λίυκοθώςαξ, 6, candide loricatus. λίυκόϊνος, ov, e leucoio factus. A λίυκόϊον, ν, το, alba viola, Angl. snow- drops. Ex λίυκος et )ov, viola. λιυκόκαζτος, n, ό χα) ή, albos fructus pro- ferens. λίυχόκαυλος, a, e xa) -h, cujus caulis est al- bus. λίυκοκίξατίς, alba habentes cornua, Hes. Ex λίυκος et χίξας. λίυκοκίςιαλος, on, candidum caput habens. λίυκόκομος, tt, ό κα) r\, cui Candida est co- ma. Ex λίυκος et κομν,. λίυχόκ^ας, candidum habens caput, Hes. λίυκόκυμα, το, albicans fluctus. Hinc λίυκοκύμων, ό xa) i), spumans, Epitheton litoris. λίυκόλιθος, ο κα) \, ex albo lapide constans. λίυκόλινον, n, το, linum album. λινκολόφας, ό, \aem quod λίυχόλοφος, tt, 6 κα) ή, albam cristam ha- bens. λίνκομαιης-, ίίος, ϋ), mcena Candida, piscis. λίυκίμαλλος, ov, candidum vellus, seu al- bam lanam habens. λίυκομίλας, e nigro et albo mixtus. λίυκομίτο^ος, u, e xa) r,, candidam habens frontem ; (2) candidus. λίυκομφάλιος, ficus species. Ex ομφαλός. λίυκόνοτος, u, ό, purus et candidus, i. e. siccus notus seu auster, qui imbribus ca- ret. λίυκόοΐτωξος, -h, albescentes, seu flavescentes fructus ferens, Epith. arboris. Ex λίυ- κος et οπωξα• λίυκοπάξίίος, n, ό κα) -h, Candidas genas ha- bens. Ex λίυχος et -ragaa. XiuxoirufMi α, Ό χα) ■>„ idem et ex iisd. % • ( 344 ) λίυχοπάςυφος, h, ο xa) v), cujus vestis album limbum aut albos clavos habet. Ex λευ- κος et παξυφΫ). λίυχοτίταλος, gemma, qua candorem nivis ex auro distinguit, Plin. Ex «ταλβ». λίνκόίτνιχος, ίος, ό κα) ή, albos habens cubi- tus. λίυκόπλίυβος, ov, alba latera habens. λινκοπλΥβ-Κ Ικκλ^σία, concio albis, i. e. mulieribus plena, Aristoph. Ex πλήθος. λίυχοτοίκιλος, ov, albas maculas vel strias, &c. habens. λίυκίπνς, οΰος, ό κα) υ), albos habens pedes. λίυκόπ-ξωκτος, α, Ό κα) Ϋ\, album habens po- dicem, i. e. mollis. λίυκόττίίος, α, ό κα) υ), albas alas, vel e- tiam alba vela habens. Ex λίυχος et ■ττίξόν. λίυκ'οτυγος, α, ο xa) i], albas habens nates ; • (2) mollis et effeminatus. Ex λίυχος et rvyry- λίυκόπωλος, ν, ό κα) r„ qui albis equis uti- tur. Principis cujusvis Epith. et victo- ris, Eur. Here. Fur. 29. λίυκόπωξος, vide λίυκόοτωξος. λίυχόξοΰον, ν, το, rosa alba, seu Candida j Ph. λίυκόξοΙΌν, ligustrum, saliunca. ΛΕΤΚΟ'2, i>, ov, albus, candidus ; (2) limpidus ; (3) dilucidus, perspicuus ; (4) faustus, felix ; (5) jucundus ; (6J sere- nus ; (7) pinguis ; (8) mollis, ignavus ; (9) stupidus, tardus ; (10) integer, purus. λιυκόο-αζκος, n, ό κα) ϋ„ candidam camera habens. Ex λίυχος et ca&. λίυκο^ίςν,ς, ίος, ό χα) ή, alba lana velatus, Epith. supplicis. Ex λίυκος et sr'nsu• λίυκόχτικτος, u, ό xa) Y t , albis macuhs dis- tmctus. λίυκόο-φυξος, ν, ό κα) υ), candidos habens pedes. Ex λίυκος et ο-φύξχ. λίυκοσωματος, ov, albus, candidus. λίυχόττις, ν,τος, y„ albor, candor. Α λίυκ'ος. λίυκοτξΐχίω, ω, albos crines habeo. Ex λίυκος et &ξίξ• λίυκότξοφος, ov, albus et mollis, Ar. Sell. λίυχνξός, ov, albam caudam habens. Ab έςά. λίυκοϋφΥ,ς, ίος, ό χα) υ,, alba textura con- stans ; (2) albus. Ex λίυκος et ΰφάω. λίυκοφαΥ,ς, ίος, Ό χα) ή, albus adspectu. Ex λίυχος et φάω- λίυκόφαιος, ν, ό χα) ϋ„ ex albo et fusco mix- tus. Ex λίυκος et φαιός. λίυκόφθαλμος, u, ό κα) υ), candidos seu al- bicantes oculos habens. λ'.υκοφλίγματίας, n, i, ut λίυχοφλίγματίας ■ υ^ξω•^/, hydrops, qui totius corporis su- perfieiem alba pituita plenam extollit. Ex λίυχος et φλίγμΜ. λίυκοφλίγματόω, hydrope, leucophlegma- tia laboro. λίυκοφλίγματώΐτ,ς, a, laborans leucophleg- matia. λίυχόφλοιος, ov, album corticem habens. λιυκοφοξίω, Candida veste utor. λίυχοφοξος, n, ό xa) ■>,, albam seu candidam vescem gerens ; (2) albatus, candidatus. Ex λίυχος et φίξίο. λίύκοφξυς, υος, ό χα) h, candidam habens supercilia. λίυκοχίτων, ωνος, ο χα) υ), candidam tuni- cam habens. λίυχόχξοια, ας, υ), candidus et albus color. λίυκό%ξοος, contr. λίυχόχξχς, ό κα) ■>,, albus, albicans. Α χξόα• λίυκόχξυο-ης, u, ό κα) υ\, SC. λίθος, lapis au- reus interveniente Candida vena, Plin. λίυκόχξως, ωτος, ο χα.) ν\, qui candidam ha- bet cutem. λίυκόψχβος, ov, albicans in cinereum colo- rem, Bud. λίυκό'ω, ω, fut. άιιτω, dealbo, album reddo ; λίλίυκωμίνος, perf. part. pass, dealbatus, albo colore inductus. Αίλίυκωμίνον γξ*μ• ματύον, Dem. Α λίυχός. λίυκώλίνος, α, Ό κα) ϋ), candidos habens la- certos ; (2) formosus. Ex λίυχος et d>- λίνΤ]. λίΰκωμα, ατός, το, id ipsum, quod dealba- tum est ; (2) tabella albo colore inducta, qua? proponitur, velut in proscriptione ; unde tabula proscriptionis, album ; (3) liber e tabulis gypsatis, qui et ipse al- bum dicitur ; unde (4) catalogi, v. c. se- natorum, equitum, &c. (5) leges ipsa?, edicta ; (6) album ovi, albumen ; (7) al- bum oculorum, albugo. Α λίυχόω. λιυκωματίζω, dealbo. A praec. λίναών, uvos, i> populetuni. Α λιύχ-ή• ΛΗΓ λίυκωτν,ζ, α, ί, albus adspectu. Ex λίυχος et ιίίψ. λΐυκωτίας, χ, ό, idem et ex iisd. λιυ-ζωπις, ιΰος, ϋ), alba adspectu. λιύκωσις, ιως, ή, albugo, morbus oculorum ; (2) dealbatio. Α λιυκόω. λιυξός, ξα, ςον, laevis. Τίοταμο) πυξός δάτ- τοντίς αγξίαις γνάθοις_ της καλλικάξ^χ "Χικίλίας λιυξας γύας,ί. β. πλατίίας χω- ξα,ς, Schol. ad JEsch. Prom. Find. 369. A λιΐος. λιΰσιμος, χ, ό και ν), lapidatus, lapidans ; (2) λιυσιμος ϊίκ.7ΐ, actio, qua quis reus fit noxae, cujus poena lapidatio ; vel potius supplicium lapidationis, Eur. Heracl, 60. Or. 613. Α λιΰω- λιυσμος, ?., ό, lapidatio. Ab eod. ΛΕΎ22Ω, video, adspicio. 2u ταύτα λίίιις, Ϋ)νίκ' αν λιΰσσης μ' Ίχιΐ, Eur. Heracl. 736. λιυ?γ>ξ, %ξος, b, lapidator; (2) dignus, qui lapidetur, seu lapidibus obruatur. Αιυσ- Tv)e, φονώς λίθοις αν:αΐξων, ties. Αίυ^Υ,ζα μοξον, necem lapi datricem, JEsch. S. T. Xtvroi, *}, ov, lapidatus. Α λιΰω. λιυχιιμονίω, ω, fut. γ]σω, albis induor ; (2) laetitiam sermone prae me fero. A λιυχιίμων, όνος, Ι κ») ϋ), candidatus, albam vestem gestans. Ex λΐυκος et ίϊμ». λίυχν)«ατίας, vide λιυκνιπατίχς. λιΰω, fut. ω/τω, lapido, lapidibus obruo; λιυσθιϊς, aor. 1. pass, apud Hes. lapida- tus. Α λας, vel λαας. λιχαίνΐιν, lectum appetere, Hes. λιχαΊος, sua,, α,Τον, toris seu lectis exstru- endis aptus. Α λίχος. Χιχίισσι, lectis, dat. plur. Ion. pro λίχισσι. λιχιποίν,ς, ferens herbas lectis et stibadiis idoneas, II. 2, 697. Ex λίχος et «Oct,, herba. λίχί,ξΐχ, to;, i χα) ν\, lecto adfixus. A λίχος. λίχοϊν, nom. sing. aor. 1. part. pass. n. g. verbi λίγω. λίχος, ιος, το, lectus, cubile ; (2) concubi- tus, coitus ; (3) nuptia? ; (4) uxor, tori socia, passim apud Tragicos. Α λίγα, cubare facio. λίχοσίι, adv. lectum versus, ad lectum. AE'XPIOS, Ία, ιον, obliquus. λίχςις, adv. oblique. Α λίχξίος • λίχω, vel λίχομχι, cubo. ϊ.ιχω, οος, contr. S s , ή, puerpera, Eur. El. 652. Α λίχος. Hinc λιχώίος, χ, Ό και ν), ad puerperium perti- nens. λιχωΐς, ίδος, τι, puerpera. Ab eod. λιώζχτος, χ, Ϋ), seu όδβί, via publica et ve- hicularis. Ex λιως, pro λχος et βαίνω, λίώΐν,ς, ιος, Ό και ϋ), vulgaris, Ph. Α λιώς. λΐωλογίω, ω, populum percenseo. Ex λιως et λίγω. percenseo. λιωμι, vellem, praes. opt. act. contr. pro λιάοιμι, a λίάω. ΑΕ'ΩΝ, οντος, ό, leo ; (2) piscis quidam ; (3) serpens quidam ; (4) astrum zodiaci ; (5) morbus quidam, qui et elephantiasis ; (6) saKatio quaedam. λιωπάτητος, χ, ο κ») ν), a populo calcatus. Ex λιως et πατίω. λιωπίτξα vel λιιοπίτξα, et λιανίτξίχ, ας, ή, petra plana et laevis. Ex λιιος et «ί- ΤξΧ• λίωξγος, χ, i, proprie hominum fabricator ; audax, temerarius, Epith. Prometheiap. Msch. Ex λιως et ίζγον. λιως, ω, ό, Attice, pro λαός, populus. λίωο-φίτίξος, it, ό και ή, quem suae civita- tis jure donant, civemque faciunt, quem aliqui unum ex suo populo, L e. civem faciunt. Ex λιάς et α-φίπξος. Λιωφόξος, n, ό και ν), populum, seu popu- los ferens; via publica, via regia. Ex λιως, pro λαός et φίξω. λ?> 3. sing, praes. conj. act. Dor. pro λα, a λάω• λνιγίμίναι, pras. inf. act. Dor. pro λΫ)γίΐν. λν,γοίΜν, 1. plur. prses. opt. act. ΑΗΤΩ, fut. ξω, cesso, desino, finem facio ; (2) cessare seu desinere facio. Άλλ' a μλν δ'ί λήξω &ξ'/ινων ffuyt-ifiv τε γόων, Soph. El. 103. ΑΫ,γίτον τ£δ' άχνς, luctu, id. (Ed. Col. 1719. omv, Eur. Her. Fur. 1014•. 1ίί]γω «οίων. Plat. Av)yu μίνος, is qui ipse se cohibet ; λϊΊγίΐ μίνας, is qui occisus, aut vulneratus, aut defati- ^atus deficit, S. Clarke, S. T, P. ad Horn. R 13, 424. ΛΗΙ λήδανον, α, το, idem quod λ»5δβι/, vel etiam pingue illud roscidum, quod e λ^δω col- ligebatur in Arabia. Α λ-^δβν. λ'/$άξΐον, το, vestis vilis, qualis aestate ges- tabatur. Α λγ$ος• λήδιον, vel λγΐίον, χ, το, idem et ab eod. ΛΗ~Δ0Ν, u, το, ledon seu ladon, cisti ge- nus. ΛΗ~Δ02» ίος, το, vestis e panno raro et detrito. ληθαιος, aia, aiov, vel λνβαίος, at», atov, lethaeus, obliviosus, oblivionem indu- cens. Α λν,θνι• λΥ,θάνω, oblivisci facio. Ab eod. λΥίθαξγία, ας, υ), lethargUS. λγ,θα\γικος, y„ ον, veterno morbo laborans, letnargicus, vetemosus. Α λγ]ϋαξγος. λΥ,θαξγίζω, f. Ίσω, veterno laboro, dormi- endi necessitate sum oppressus. Ab eod. λήθαργος, ν, β, lethargus, veternus, quo quis semper dormit. Sed adject, ό και ν], obliviosus. Ex λγ]θγ] et άξγος, igna- vus. λτιθεαι, 2. singul. pries, ind. pass. Ion. pro λΫβγι, a λί)θω. λΥ,θίδανος, i), ov, oblivionem inducens. A λΥΐΒίΙων, όνος, Ό, oblivio, memoria abolita. Α λήθη. λνιθίΐ, 3. sing, prais. ind. act. verbi λνβω. λΫβίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ίλγ)θιτο• λ-ήθη, νις, ν], oblivio, memoria abolita. A λγ,θω. Hinc λνιθικος, υ), ov, oblivionem inducens. λ-ήθιος, ία, ιον, clandestinus, Hes. Ab eod. λΥίθομίξίμνος, ov, curarum oblivionem indu- cens. Α μίξίμν/ι• λΥ,θοο-ύννι, vis, y)i oblivio. Ab eod. λν,θότΥΐς, νιτος, ϋ), oblivio, Suid. Ab eod. ΛΗ'ΘΏ, f. Υ,σ-ω, lateo ; λνβομαι, obliviscor. Ού δέ σί λ-ήθω, II. 1, 561. Ουδέ μιν ν)ως ΦαινομίνΥ) λνιθίιΤζίν, ib. 24, 13. 2u δί λΫ]- θιαι, ib. 9, 259. ... λγ,ϊχ.ΰγις, u, ό, pra?dando captus, seu abduc- tus, captivus, Hes. A a»j;V λν,ϊάνίΐξα, ας, *), injiciens viris mulierum amorem. Ex λνι'ίΎι et ανν]ς. λΥ,ϊας, άδβί, ϋ], pra?dando capta, captiva. A λ' /j'/ij. λΥ,ϊζότιΐξα, ας, ν), quae segetes depascit, et arva vastat. λτιϊζοτΥ,ξ, ν,ξος, ό, qui segetem depascit. λΥΐ'ϊζότΥΐς, u, β, idem. Α λγ)ϊο-ν et βόσκω. λΥ,ϊΰάξίον, ν, ό, vestis vilis. Dim. a λψος. λύδιος, ία, ιον, praedando captus, captivus. Α λνϊ'ις• λνίίζίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ίλΥ,ΐζίτο, a λΥΐ'ίζω, f. ία-ω, pra?dor, depopulor ; (2) eri- pio, rapio ; (3) sortior, nanciscor. " Ος ΐξ Ιμων ΰόμων Ζάμαξτα ξ,ΐναχάτγ)ς \λ'4• σατο, Eur. Tro. 868. Ού μιν γάξ τι γυ- ναικός άννίξ λΥ,'ίζιτ' αμιινον τνις αγαθής, Hesiod. Op. 700. Έκ γης βαξζάςν λί- λγσμίνν), Eur. Med. 258. A λ' /jiV λ*?«?» %ς, 'h, praeda, Ion. pro λιία. λν,ϊνόμος, ό, qui segetem depascit, Ep. ΛΗ'Γ'ΟΝ, α, το, seges ; (2) triticum ; (3) arvum segete consitum, campus sege- tum. λΥΐ'ι'ς, ίΰος, υ), praada ; (2) magna pecoris co- pia, et arrrplae opes. Α λιία. λνίί<τσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Poet, pro ΊλγΙϊσατο, a λνι'ιζω. λνιΪΓ*ΐΐ> ίίξος, ό, prasdo, praadator. Α λν{ί- λιι' /r^i) α, ό, idem et ab eod. λΥ,ϊϊος, ν), ov, prazdando captus seu adquisi- tus ; (2) qui praedando captus seu adquiri potest. Ab eod. λνίί?οσάλ*ιγγις, dicti fuerunt Tyrrheni, quod praedones essent, et primi tubas in- venissent, Hes. Ex λν/ί^ς et σάλπιγξ. λΥιϊΐ-υς, νος, yi, praeda. Ab eod. λΥι'ΐ?ωζ, οξος, ό, praedo, praedator ; (2) prae- datorius, furtivus. Ab eod. λνϊ'ιτις, ;δβί, ή, praedatrix, Epith. Dianae. Α λιία. λΥ,ϊτις, /δβί, ν), bello, seu praedanda capta mulier. Ab eod. λΥι'ίτάςχαι, e'i, qui praeerant sacrificiis, Hes. Ex λΥ,ϊτον et αξχΫ). λγ)'ίτον, ν, το, locus publicus, ubi magistra- tes conveniunt, curia. Α λγ]ϊτος. λϊίτος, u, ο, publicus. Α λιΊτος. λΥΐϊτϋξγίω, opus publicum facio. A λΥιϊτνςγος, S, i και ν), opus publicum faci- ens; (2) minister publicus. Ex λψτβί ct 'ίςγον, , ( 345 ) ΛΗΝ ΛΗΚΕΏ, S, sono, reddo sonitum, resono, yocem edo, loquor. Hinc aliqui aor. 2. ϊλακον, vide λακίϊν. λνικτίΐξίος, a, ov, definitus, terminatus, un- dique finitus. Α λγ\γω. λνικτος, S, Ό κα) ν), suis finibus in quos de- sinit terminatus. Ab eod. λνιχυθίζω, f. ίσω, pigmentis oratoriis exor- no et illustro; elucubro ad lucernam, cui oleum e lecytho adfunditur, compono, ampullor, sesquipedalia verba erepo. A λν)χυθος. ληκύθων, χ, τβ, Dim. parva lecythus, parva ampulla ; (2) idem quod λΫ,κυθος. λΥίζυθιτμος, S, ο, cantillatio, modulatio, suavitas vocis. Α λν,κυθίζω. Unde ληκυθίΓΥ,ς, is, o, qui cavam vocem edit, se. qualem edunt vasa cava, quum pulsan- tur, qui exilem edit vocem, Hes. Suid. λνικυθοποιος, S, ό και v\, qui lecythos confi- cit, qui ampullas fabricatur. Ex λήκυθος et τοιίω. λνικυθ.οπώλ-<ις, ν, i, qui lecythos vendit. ΛΗ'ΚΤθ02, if, y„ lecythus, vas olearium, ampulla olearia j (2) ampulla unguenta- ria; (3) arcula pigmentaria; (4) pig- menta oratoria; (5) scriptum magno studio et eiucubratione confectum. AH~MA, ατός, το, praesens animus, ani- mus fortis virilisque, fortitudo ; (2) su- perbia, animus tumidus; (3) voluntas, consilium, decretum, propositum ani- mi ; (4) dignitas ; (5) lucrum. λνμαλίος, ία, ιον, gramiosus ; (2) lippus. Α λΥίμνι• λνκχ,άτια, τ«, sententiae, consilia, Hesych. Α λνιμα. λνιματίας, a, ο, praesenti et confidenti ani- mo praeditus. Α λημα. Unde λνιματιάω, ω, praesenti' animo sum. λΥ,ματίω, ω, fut. ωσω, animum addo, ani- mo confidenti munio. Ab eod. λν,μάω, Si, lippio, gramiosos oculos habeo. v £l λνιμωντις τχς φξίνχς, Arist. Pint. 580. Νΰν γί τοι yiSyi καθοξας αΰτας, ιι μνι λν>- μας κολοκύνταις, id. Nub. 326. Α λί)• μνι- ΛΗ'ΜΗ, νις, υ), gramia, sordes oculorum, cum lacrima e pituita concrescit; (2> lippitudo ; (3) stupor. λνιμία, υ), idem, Hipp. λϋμμα, ατός, το, acceptum, sumptio, res, quae accipitur ; (2) munus, quo quis cor- rumpitur ; (3) lucrum, reditus, qui ali- cunde capitur, seu honeste, sive turpi- ter; (4) reditus, obventio ; (5) sumptio, adsumptio, apud Dialecticos ; (6) major propositio, apud eosdem ; (7) titulus et argumer.tum disputationis j (8) apoph- thegma. Α λαμζάνω. λνιματικος, yi, ov, occasione apte et dextre utens. A praec. λνιμάτιον, το, propositiuncula, Dim. Αγ]μνιος, ία, ιον, Lemnius ; (2) maximus, de malo aliquo. Α Αημνος, Lemnus, in- sula. ΛΗΜΝΓ2Κ02, lemniscus, fasciola e co- rona dependens ; (2) linamentum ob- longum, quod vulneri inditur. Αν,μνόθιν, ex Lemno. Α Αϋμνος. Ανιμνος, χ, v\, Lemnus, insula Vulcano sa- cra. Αν,ναϊ, ων, α'ι, Lenae, Bacchae, mulieres bac- chantes ; (2) Nymphae, torcularium pre- sides. Α λΥ,νός. Unde λνιναίζω, e Baccho furo, de Poetis dicitur, in Bacchum carmen scribo, &c. Αζναϊκος, idem quod ΑνινχΤος, Ath. ΑΥ,ναίκος άγων, ludi Baccho Lenaeo sacri. Avivaiov, χ, το, plur. Ayiv«im, Lenaea. Le- naeum, festum in honorem Bacchi agita- ri solitum. Α Αν,ναίος. Αγ\ναΊος, Lenaeus Bacchus. Αν,ναϊτν,ς, χ, β, ut Α'/ιναΐτνις άγων, ludi Bac- cho Lenaeo sacri. Ανιναιων, ωνος, ό, mensis, in quo festum Lenaeum in honorem Bacchi agitabatur. Quibusdam idem est, qui Januarius nos- ter. Α λνινός• λνινις, /δβί, yi, eadem quae ΊϊοπίΊνι, scribi- tur etiam λ /v/V, male, Em. λΥ,νοζάτνις, χ, ο, calcator, torculator, Gl. V. Ex λνινος et βαίνω, calco. ΛΗΝΟ' 2, χ, Ό, lacus praeli torcularii, ubi uvae exprimuntur, torcular ; (2) lacus seu concavus locus in prato ; (3) alveus, in quo farina subigitur ; (4) locus conca- vus in curru, quo ab aurigis reponeban- turscuticaj; (5) mali nautici receptacu- ΛΗΤ ΛΙΒ ΛΙΘ lum; (6) canalis, aqualiculus; (7) ec- clesia, Metaph. ΑΗΊΝ02, ίος, το, lana, λ%ξα.ν, 3. plur. aor. 1. ind. act Ion. pro ίλζξχ», a λγ,γω. λΥ,ζαχ, aor. 1. opt. act. 2Eol. pro λΫ\ξχίμι• λνξιχξχιχον, χ, το, scil. βιζλίον, liber, in quern puerorum nomina inscribebantur, qui jam suae tutelae facti erant A λ^ξίχοχοι, am, tS, magistratus Athenis, qui pue'ros sua? tuteiae factos in λτ,ξιχξχιχον inscribebant. Ex λΐ,ξις et χξχτ). λ'/ιζιτύξίτβί, χ, ο xx) ϋ), faciens cessare fe- brem. λγ,ξις, ίως, »). sortitio ; (2) sors, id quod sor- titione obtingit ; (3) conditio ; (4) here- ditas ; (5) cessatio ; (6) regio, locus ; (7) culmen, fastigium. Α λ*χω, pro λχγ- χάνω, sortior, vel λγ,γω. desino. λν,χτίος, ίχ, eov, capiendus, petendus, su- mendus. Hinc Xr^riev, capiendum, su- mendum, incipiendum est. Α λαμβάνω- λτ^τττις, χ, b, acceptor, qui capit, prehen- dit. Ab eod. λΥ,πτιχος, ri, bv, ad capiendum seu accipi- endum proclivis. Ab eod. λν,ατος, ->„ bv, captus ; (2) perceptus ; (3) qui capi aut percipi potest. Ab eod. λν,ξχίνω, nugor, deliro, ineptio. A λτίξος. Χτίξίω, ω, fut. -τ,σω, idem. To γαξ νοσχντι λνξίΐν, ανΰξος χχ) σώφξονος. Soph. Track. 442. Ατ,ξον λΥ,ξΰς, Arist. Plut. 516. Ab eoiem. Hinc λί,ξΥ,μχ, ατός, το, nugae, deliramentum. λν,ξτισις, ίως, ή, idem et ab eod. λν\ολόγος, χ, ο xx) τ), nugator. Ex ληξβς et λόγος. ΛΗ~Ρ02, ν, seu Plur. λ?,ζοι, ων, ol, nugae, ineptiae, res nullius pretii, res vana, de- liramentum ; (2) nugax, nugator, vani- loquus. λνςωδίω, ω, fut. fou, nugor, deliro. Ex λγζος et ΰΰτί, cantus. λν,ξώΰης, ίος, ο x») τ), nugatorius, nugax. Α λί?ξθί• λΥ^ω&Ίχ, 'h, nugae. Ab eod. λτιςωίως, adv. inepte, nugatorie. Α λγ,ζώ- λγς. 2. sing, prees. conj. act. Dor. et contr. pro λχγ,ς, seu λχς, vel Dor. pro &ίλγς, a λάω, vel S -ίλω. ' λΫ,σας, 2. sing fut. 1. ind. act. verbi λ-ίβω. λτισιπαίγμων, όνος, β χα) τ\, qui ludi oblivio- nem inducit. Epith. Bacchi. al λνσι- ιτχίγμων- Ex λΫβω Ct παΤγμχ. λησις, ίως, 7i, voluntas, electio. Α λω, volo. λτισμοντι, γ>ς , υ„ oblivio, Gl. V. Α λγ,σμων- λτισμοσύντι, γ,ς, τι, idem et ab eod. λήσμων, όνος, b xx) τ), obliviosus, i'mme- mor. A λΫ,σομχι, fut. 1. ind. med. verbi λ-ίβω. ΛΗ~202, χ, b, stella splendida in spina Scorpionis, Hes. ΙγτάζχΥ,ς, χ, b, princeps latronum. λγς-χξχος, χ, b, idem. Ex Xrrii et α.ξχγ,• λ'γς-ύα- ας, τι, latrocinium. Ά λΎ,πίω, fut. tCe -ω, latrocinor, praedor, prae- donem ago, ex rapto vivo, praedando in- festo, vasto, corrumpo. Κώμχις τε xx) α,γξόϊς Ίπιτξίχων ϊλγ&ιυιν, Herodian. A "kv&tyov, u, το, praedonum receptaculum ; ' (2) praedonum agmen j (3) latrocinium. Ab eod. \γ,ρν,ξΐο;, idem quod λτις•;χος, Steph. tyrvs, S, b, latro, pfaedo, prasdator, pro λ7,ΪΓΥ,ί, a λιίχ, prceda. λτιηχος, τι, bv, praidatorius, ex rapto vi- vens. Hinc το λτιπχον, S, sc. «•ύε'τιμχ, agmen pra?donum. Α λτις-ίις. λ' /is-ixZs, adv. more praedonum. λ'ίβ-τ/ί, ιως, τ;, oblivio, Eur. C. 171. A λνβω- λ' /iroxrovo;, ν, b xx) r>, praedonum interfec- ' tor. Ex Χγζ-.ν,ς et ZTiivca- λ' /js-b;, τ-,, ov, qui praedando captus est, vel 'capi potest. Α \γ,ΐζω. λγ,Γοτξοςίω, e praeda alo. Ex τξοφτ). λτίΓξίχον, is, το, praedones, vel praedonum 'agmen. A λ -^rw• λτιτξίχο;, τ;, bv, praidatorius. Ab eod. λγις-ξΐχϊς, adv. praedonum more. λγ&ζ'ζ, Ήος, τι, praedatoria, praedatrix. A 'λ'45•7ΐ;- >,7 έ σω, fut. 1. ind. act. Dor. pro Χτ,ο-ω, a λΥ,θω. λγ,τχξχος, b, sacerdos publicus, apud Lye. Ex hf/iTov et χξχή . λ-ίιτίίξαι, sacerdotes, Cal. aL λίπιςχι. Ατιτογίνίΐχ, r„ fi.lia Latonae. Αγ,τογίνγ.ς, \ς, Latona natus. Αυ,τοι^υ.:, Latona filius. A Ατ/τώ. bos, contr. if?, τ). Latona. A'/jTOj /'ί, /So?, τ], filia Latonae; ut ΑνιτοΛ; χύξΥι, Diana. Ayit&ov, to, templum Latonae. Ανταίος, «, b, Latonius. λν,φθ'ύς, aor. 1. part. pass, verbi Χχμζίνω. λ7ΐφθ7ίτα>, 3. sing. aor. I. imper. pass. λν,ψγιβ•θΐ, 2. plur. fut. 1. ind. med. λίϊ4<<ί, eoji, τι, acceptio ; (2J captura, pre- hensio, captio ; (3) sumptio ; seu ad- sumptio, apud Dialecticos. Α λχμζχνω. λΥ,ψομχι, 1. sing. f. 1. verbi λχμζχνω, pro λτ]ζω• X h in compositione, est pro χ',χν- ΔΙΑ'ΖΩ, fut. xo-oj, agito, jacto, turbo ; (2) admodum propero, magnam adhibeo di- ligentiam; (3) separo; et (4) λιάζομχι, separo me, secedn; (5) egredior, exeo ; (6) abeo, discedo ; (7) eo, venio ; (8) in- clino, demitto me ; (9) coeo, claudo me. Ο; δ' Hfx γξώντι; ώγχλΥ,νχ χί'μχΰος vxv- τχι λίχζον, solvebant. Lye. 20. StsS'? ίτξό? ο•' iXixtrBTjv, exii, Eur. Eec. 99. 'Αμα) δ' α,ξχ σα) λιάΖίτο χΖμχ 3-βλάβ- e -γ,ς, II- 24, 96. άτο Ims, Apoll. Eh. 4, 1305. ΑΓΑΝ, adv. valde, admodum. λιχνθϊ,ς, \ς, valde floridus, pulcherrimus. Ex λι et ίνθό;. λιχξος, ξα,, ξον, tepidus, egelidus, calidus, suavis, placidus ; pro χλιχοός. Α χλ<- xivu• λίχσμχ, το, foraentum, medicamentum te- pidum ; pro χλίχοτμχ- Ab eod. λιχο-θί)ς, part. aor. 1. pass, verbi λιάζω. λιζχΐιον, u, το, locus irriguus, pratum ; (2) centaurium minus, herba. Α λιζχς. Χιζχξω, fut ίσω. stillo, gutto. Ab eod. λιζχνιχος, i), bv, thureus, thus referens. λιζχνινος, tburinus, Gl. V. Α λίζχνος. λιζχνοχχΐχ^ ets, 7„ q. d. ustio thuris ; Ph. λιζχνοχχ'ιχ, atthuratio. Α κχίω. λιζχνόμχντις, ίως, b xx) τ), qui e thure in- censo vaticinatur. Al'BANOS, u, b, thus ; at proprie (2) ar- bor thurifera : reperitur etiam το λίζχ- vov, et τ] λιξχντι, sed ap. recentiores ; (3) Libanus, mons Syriae. λιζχνοφόξος, ν, ο χχϊ fi, thuriferus. A αίτζω- λιίχνόχίοοί, contr. λιζχνόχξχς, n, b xx) yi, qui tnureo colore est. Ex λίζχνος et Xgbx. λ&χνώΙγ,ς, εβί, β xx) τ], thureus, thus refe- rens, thuris modo odoratus. Α λίζχνος- λιξχνωτίζω, fut. ίσω, thus adoleo. Α λ<- ζανωτ'ος. λιζχνώτινοζ, τι, ov, e thure factus. λιζχνώτιον, u, το, thusculum, Gl. V. Dim. λιζχνωτιι, /δβί, ί, rosmarinus. Α λ'ιζχνος, quoniam radix ejus thus redolet. λιζχνωτον, S, το, thus, liquor arboris thu- riferae. Ab eod. λιζχνωτοττωλίω, ω, fut. γ,ο•ω. thus vendo. A λιζχνωτοπώλν,ς, u, b, qui thus vendit. λιξχνωτο;, S, b, thus ; (2J thuribulum. A. λίζχνος. λιζχνωτοφόξοί, β xx) y„ thurifer. Α φίξω. λιζχνωτξις, ίδος, τ), planta thurea. Α λι- ζχνωτός. λιξχς, χίοί, 'a, gutta, liquor, uligo. "Οί νε σχν λι-χων Uexv λιζάΒχ, Soph. Phil. 1216. Αλύζω. λίξνθξον, ν, το, aquae ductus, fossa. Ab eod. λιζγ,(ο;, ex, ξον, humidus, stillans. Ab eod. Αιζονοτος, n, b, Libonotus, ventus, inter Africum et Austrum spiralis. Ex λ/-φ. λΊζος, ίος, το, gutta, stilla, stillatio humo- ris ex ocuhs ; (2) libum, apud Athen. Vox Lot. Α λύζω. Αιξοφο7νι£, Ό, Carthaginiensis, idem quod A^o'coroff. λιζξοί, ζχ, ξον, humidus; (2) tenebrosus, niger. Α λιΊζω. Αιζύτι, τι;, τι, Lybia, regio Africa?, Africa. Αιζυχος, υ,, bv, Africus, Punicus, Libycus. λιζνξν'ις, iho;, τ), liburnica navis. λίζυξνον, ν, το, liburnum, species navigioli. ΑΊζυς, ζυος, b, Libycus, Africus, Africa- nus, Punicus. Αίζνο-0-χ, τ;;, τ), Libyca, Punica ; (2) femi- na e Libya. AiZvs-ixb;, τι, bv, Libycus. AiGvrh, ties, τ), Libyca. ( 346 λίζω, libo, stillo, Hes. Α λί-ζω. λΊγχ, adv. stridule, argute, clare ; pro λ<- yix, a λιγύς- λιγχίνω, stridulum et argutum sono ; (2) clare praedico, veiiementer gemo, &c. II. 11, 684. Α λ,γύς. λιγγύξιον, το, electrum, lincurius. ΛΙ'ΓΓΏ, strideo, stridorem edo; unde Homer icum λίγξί, II. 4, 125. ΑΙΤΔΗΝ, adv. strictim; in superficie tan- tum, non profunde ; (2) leviter. ΑΙΤΔΌ2, ts, b, pila, mortarium; (2) for- nacula, in qua metalla conflantur. λιγεχ, nom. plur. n. g. a λιγύς. λιγ-αν, gen. plur. f. g. Dor. pro λιγαω».] λιγιίτι, dat. sing. f. g. Ion. pro λιγιίχ. λιγίως, adv. stridule. Α λιγύς. λίγνχ, τχ, vestis partes quaedam interiores, Pollux. At Ph. λίγνον, bandum. λιγνυόας, bio-trx, biv, fulginosus. Α λιγνυς. ΛΙΓΝΥ'2, uos, 4i, fuhgo; (2) fumus ; (3) namma. Hinc λιγνυώ^Υ,ί, to;, b xx) τ), fuliginosus. λιγνωτος, pingui similis ; λιγν'ωτχ, Nicand. ubi Schol. λιπώδτι. λίγξί, sonuit, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro Ιλιγξί, a verbo λίγγω, sono, strideo. Αίγξί βιοί, vivgvi he μίγ' Ί'χχιν, χλτο δ' o7 12i>. λιγυ, adv. stridule, Poet. λιγυγιχγ,{, ίος, b xx) y, stridens, clare reso- nans, argutum tinniens. Ex λιγυς et Υ,χίω, sono. λιγύθξοος, contr. λιγόθξας, tt, b xx) %, idem. Ex λιγνς et S -ςόος, sonus. λιγνμολπος, χ, b xx) τι, suaviter canens. Ex λιγνς et μίλπομχι, cano. λιγύμοχθος, ov, stridula voce aerumnas et miserias suas efferens, Sch. Ar. λιγνμϋθος, ν, e xx) τ), qui stridula voce lo- quitur. λιγυτνίΊων, βντος, b, dulce spirans, argutum seu stridulum flatu sonum reddens. Ex λιγνς et πνίίω, pro ~νίω, spiro. λιγυπνοος, contr. λιγύπννς, χ, b xx) τ), idem. Ex λιγυς et χνίω, λιγνττίξυγος, ov, alis stridens. Α χτίξυξ• λιγυξίζω, f. ίσω, argute et concinne cano. Α λιγύς. Αιγυξίχ, ας, vi, Liguria. Α Αίγυς• λιγύξίον, χ, το, lyncurius, lapis. λιγι/ζόθξοος, contr. λιγυξόθςνς, χ, Ό xx) τ), argutum sonans. Ex λιγυξος et 3-ξόο;• λιγΛίξόίτνοος, contr. λιγυξόπνχς, χ, Ό χα) r„ idem quod λιγύπνοοι• Ex λιγυξος et πνίω. λιγυξος, ex, ςον, stridulus, argutus, argu- tum stridens; (2) canorus; (3) jucun- dus ; (4) flexilis, gracilis. Α λιγύς. λιγνς, ίϊχ, u, idem. Α λίγγω. ΛΙΤΤ2, υος, b χα) τ), Ligur. Αιγυπχος, τ), bv, Ligusticus. Α Αίγνς. ΑιγνΓίς, ίίος, τ), femina Ligustica. λιγίιφθογγος, χ, β χχ) τ\, stridulam et sua- vem vocem habens, argutus. λιγύφωνος, χ, b xa) 'h, idem, H. 19, 350. Ex λιγυς et φωνίι, VOX. λιβάζω, fut άσω, proprie in lapidem con- vertor ; (2) lapido, lapidibus obruo. Ai- θάσαντίς τον ΊΙαυλον, Act. 14, 19. Έλι- θάσθΥ,σαν, Heb. 11, 37. Αιθάσϋωσιν, Act. 5, 26. Α λίθος, λίθχξ, αχός, b vel τ), lapillus ; (2) locus as- per ; (3) petra lubrica vel aspera ; (4) adj. lapidosus. Αίθχχι ποτ) πίτξα, Od. 5, 415. Ab eod. λιβάξγΰξος, χ, τ\, spuma argenti ; (2) medi- camentum metallicum. λιθχξίΰιον, χ, το, lapillus, gemma, Gl. V. Dim. A seq. λιθάςιον, χ, το, lapillus ; PA. λιθάξιον, gem- ma, Dim. Α λίθος, λιθας, άίος, τ), lapidum imber. Άχξοζόλων δ' ϊταλαίίων λιθας ίζχίτχι, JEscti. Sep. TJieb. 146. (2J lapiUus, Od. 23, 193. λιθάσχς, aor. 1. part. act. verbi λιϋάζω. λίβάσθωσιν, 3. plur. aor. 1. conj. pass, cum ν ίφίλχ- λιθχ5">,ς, χ, b, lapidator, Ph. Α λιθάζω. λιθάσωσιν, 3. plur. aor. 1. conj. act. λί'ϋιιος, ίίχ, tiov, vel λίθυος, χ, b xx) τ), la- pideus, saxeus. Α λίθος. λίθίος, tx, tov, vel λίθίος, χ, b χα) τ), idem. λιθία, seu λιθίία, τ], copia lapidum, lapides. λιθιχχος, unde λιθιαχα, τα,, liber de lapidi- bus. Α λίθος. λιΟίασις, ίως, %, calculi generatio in vesica, Gl: V. calculositas ; β) morbus oculo- rum in exteriori palpebrarum parte. A ΛΙΘ Δ1Μ AIM λιθιάα, ω, fut. άο-ω, calciilo laboro ; part. λιθιω», calculosus, Ph. Α λίθο;, λιθίΰιον, χ, το, lapillus, Dim. Ab eod. λιθίζω, lapidem refero, seu imitor, Steph. λίθινο;, ίνη, tvcv, vel λίθινος, V, ο ^αί 'ί, la- pideus, saxeus. Α λίθο;, λιθίνως, adv. ad instar lapidis vel saxi. λιθις. /δβί, ή, lapillus, parvus lapis, Dim. λιθόξλητο;, ν, ό χα) η, lapidibus petitus, s. impetitus, lapidatus, lapidibus obrutus. Ex λίθο; et βάλλω, jacio. λιθοζολίω. ω, tut. ησω, lapidibus peto, lapi- dibus obruo. Αιθοζολχο-α τχ; απε?αλ- ξΐίνν; πζο; αυτήν, Luc. 13, 34. 'Ημϊν ίνεηίλατο τάς τοιαύτας λιθοζολεΐσθαι, Joan. 8, 5. ΑιθοΖοληθησεται, Heb. 12, 20. λιθοζολία, as, ή, lapidatio. A λιθοζόλος, χ, β χα) ή, lapidibus jaculans, la- pidibus impetens. Ex λίθο; et βάλλω. • λιθογλύπτη;, χ, e, lapicida, sculptor. λιθογλυφη;, εο;, β χα) ή, in lapide insculp- tus. Ex λίθος et γλύφω, sculpo. Unde λιθογλύφιος, a, ov, caelatus, Man. λιθογλύφος. χ, a, qui lapides sculpit, statua- rius, sculptor marmorarius, Ph. λιθόΰίνδξον, ν, το, corallium. ίαθοΰίξχ.'},;, ίος, ό xaj ή, Epith. Gorgonis, quasi lapideo adspectu, qui vim habeat convertendi in lapides. Ex Μξχω. λιθόΰίξμος, χ, ό χα) ή. pelle lapidea tectus, cono duritie ad lapidem accedente mu- nitus. Ex λίθος et ΰίξμα, corium. λιθοΰιχτω, lapidibus impeto, Suid. λίθοίόμητο;, ov, e saxo structus. λιθοίόμος, χ, ό, faber, seu architectus lapi- darius; (2) qui ex lapidibus asdificia struere novit. Ex λίθος et Uu -ω, cedifico. λιθοειδής, ίος, Ό χα) η, lapidis speciem, seu formam habens. Ex λίθος et είδος, λιθοθλάω, ω, lapidem, aut lapide frango. Ex λίθο; et 3-λάω. λιθοχάςοΊος, χ, ό not,) η, qui lapideo corde est, immisericors. Ex λίθος et χαςΙΊα. λιθοχίφαλος, χ, ό not.) ή, lapideum et durum caput habens. Ex λίθος et χεφαλη. λιθοχόλλα, ας, η, glutinum, quo lapides conglutinantur. Ex λίθο; et χολλα. λιθοχόλλητο;, χ, i xa) η, e lapidibus con- glutinatus et compactus ; (2) cui lapides pretiosi adglutinati sunt ; (3) gemmis et lapidibus distinctus ac picturatus. λιθοχοτία, a;, ή, ictus lapide factus, Suid. ή ix λίθων βολή, percussio quaj fit lapidi- bus conjectis. A λιθοχότο;, χ, ο, lapicida. Ex χόττω. λιθολίυ?ίω, ω, fut. ί,σω, lapido, Suid. A λιθολεύτη;, a, h, lapidator. Α λιθολεύω. λιθόλίυς-ος, β χα) ή, lapidibus obrutus, lapi- datus; (2) per lapidationem factus. Λ/- θόλίν?ο;" Αξ?,;, Soph. Aj. Ab eod. Hinc λιθολίυς-ω, lapido^ Guil. Bud. λιθολεύω, lapido, V. L. Χιδολογίω, ω, fut. ησω, lapides lego, seu o- peri faciendo idoneos lapides seligo. A λιθολόγο;• Hinc λιθολόγημα, ccto;, to, aedificium ex lectis lapidibus exstructum ; strues lapidum. λιθολόγο;, χ, ό χα) ή, qui lapides legit, seu colligit, seu seligit, operi faciendo ido- neos. Ex λίθος et λίγω. λιθομυλία, η, lapides mollares, saxa, cae- menta. Ex λίθο; et μύλη. λιβόξες-ο;, ov, e lapide scalptus. λιθο\οειον, tin, ro, lapicidina, Gl. V. Ex λίθος et Ιίω, polio, λιθοξοϊχον εξγαλεϊον, instrumentum raden- dis aut scalpendis lapidibus idoneum. A λιθοξόο;, χ, ό.. qui lapides scalpit, seu polit, aut radendo complanat. Ex ξίω. λιθοτοιος, S, ό χα) ■/>, calculum gignens, saxificus. Ex λίθος et ποήω- λ&οτξίτν,ς, u, β, serrarius lapidarius, Gloss Vet. Ex λίθο; et χζίω, serra seco. λιθόρρινος, ν, ό χα) r„ lapidea pelle tectus, corio fere lapideo munitus, Epith. testu- dinum• Α ρινό;• ΛΓΘ02, 8, 6, vel $, lapis, saxum; (2) la- pis pretiosus, gemma. λιθοο-όος, vel λιθοο-ο-όος, u, ό, lapidum jactu fugans ; (2) lapidator, lapides jaciens. Ex λίθος et σόω. λιθοτπαΐϊ,;, \e, Epith. muri, &c. cujus lapi- des vulsi, Soph. Antig. 1216. Al. e lapi- de structus, male. Ex λίθο; et σπάω, vello. λιθόο-ίτίξίΜν, ν, το, lithospermum, herba, qua? sic dicitur ob seminis duritiem. Ex λίθος et α-πίςμιχ,. λιθοπγγ,ς, h, lapide tectus, e lapide struc- tus. Α ?ίγο;. λιθός-ξωτος, n, ό χα) f), lapidibus stratus. To λιθ05•ξωτον 3 subsi. pavimentum tes- sellatum. λίϋο<τομ<7ον,ι!ν, το, lapicidina, Gl. V. Ex λίθος et τίμνοι. λιθοτομίω, f. ίσω, lapides exscindo. λιθοτομία, ας, -h, lapicidina. Α λιθοτόμο;. λιθοτομία;, a, i, idem quod λιθοχόπο;, Poll, λιθοτόμο;, ν, ό, lapicida, caementarius ; (2) chirurgus calculum exscindens. Α τίμ• νω• λιθότομο;, ν, ό, incisus a lapide. Ex iisd. λιθοτξάχν,λο;, ν, ό χα) ί, duram, rigidam habens cervicem. λιθοτξίζιχΫΐ, %;, y, sc. τέχνη, ars lapides ela- borandi ad operum ornamenta. Ex λί- θος et τξίζω, tero. λιθαλχίω, lapides traho, extraho. A λϊθνλχο;, S, Ι χα) ή, lapides extrahens e la- picidina. Ex λίθο; et 'ίλχω, traho. λιθϋξγίω, ω, fut. τ,/τω, lapides elaboro ; (2) in lapidem converto. Α λιθχξγός. λιθχξγία, ας, *i, opus lapidarium. Ab eod. λιθϋξγιχος, r„ ov, lapides incidens. Hinc ή λιθνξγιχίι, i?r, sc. τέχνη, ars incidendi la- pides. Ab eod. λιθύξνιον, », το, lapicidina. Ab eod. λϊθαςγο;, 5, ό χα) ή, qui lapides elaborat, qui lapides scalpit et operi aptat ; lapi- darius, Gl. V. Ex λίθο; et ioyov. λιθοφοζίω, ω, fut. Υ,σω, lapides fero, lapides porto, lapides comporto. A , λιθοφόξο;, u, ό χα) r„ lapides ferens seu por- tans ; λιθοφόξος, sc. μηχαν/ι, catapulta, qua? lapides mittit. Ex λίθος et φίξω. λιθόΊ,ωχτο;, ov, lapides laavigans, Man. λιθόω, ω, fut. ώο-ω, in lapidem verto seu converto, lapidem reddo ; λιθόομαι, S- μαι, lapidesco. Α λίθο;. λιθώδ-/ι;, ίο;, ό χα) y, lapidosus, saxosus, la- pideus, saxeus. Ab eod. λιθωΥια, ας, ή, saxositas, saxea duritics. λιθωμόται, qui ad lapidem in concione ju- rabant, Hes. Ex λίθο; et ομνυμι,ίιιτο. λιθώπνι;, (ς, lapideo aspectu, Theoph. λίΰωο-ι;, toj;, *i, mutatio in lapidem, seu in naturam saxeam. Α λιθόω. λίχιγξ. minima et exilissima avis vox, Sch. Aristoph. λιχμαΊος, Ar,o7 λιχμαίγ, Suid. vide Steph. λιχμάω. ventilo, evanno, ventilabro purgo; (2) cribro, II. 5, 500. Α λιχμός. λιχμνίο -u, 3. sing. fut. 1. ind. act. λιχμνιτΥ,ξ, ηζος, ό, ventilator, qui vanno fru- mentum purgat. Α λιχμάω. λιχμητίΐζίον, ν, το, ventilabrum, vannus, qua frumentum purgatur. Ab eod. λιχμνιτγ,ξ)ς, iho;, %, qualus, per quem fasx percolatur. Ab eod. λιχμΥ,τΥ,ς-, S, o, ventilator. Α λιχμάω. λιχμητιχος, ij, ov, ad ventilandum factus. λιχμγ,τωξ, ogo;, β, idem et ab eod. λιχμίζωΐ" ttitUTO, tero, Hes. ubi λιχμίζιι, άλοα. ΛΙΚΜΟ ν 2, 2, ό, ventilabrum, vannus. λιχμοφόξο;, ν,ίχα) υ>, vannum ferens ; Vid. λιχνοφόξο;• Ex φίξω• λιχμώντων, gen. plur. part, prass. pro λιχ- μαόντων, a λιχμάω• λίχνάξιον, u, το, vannulus, Gl. V. λιχνίξω, vanno, vannio, Gl. V. Α λίχνον. λιχνίτ-/ι;, u, ό χ Bacchi Epitheton, kao των λίχνων, εν όϊ; τα παιδία χοιμωνται, a CU- nis, Hes. λιχνοει%γ,;, εο;, ό χα) υ>, vanno similis ; (2) sordidus. Ex λίχνον et εΤΰο;. λίχνον, α, το, vannus ; (2; cribrum j (3J cu- nabula, Gl. V. cunaa. λιχνοζ-εφΥ,ς, Ό, vanno redimitus, Hes. λιχνοφοξίω, ω, vannum gesto. A λιχνοφόξος, u, ό χα) -h, qui vannum gestat in Bacchicis sacris. Ex λίχνον et φίξω. λιχςιφ)ς, adv. oblique, ex obliquo, II. 14, ΛΙΚΡΟΓ, rami coniuum cervorum, Hes. λίχττις, ν, ό, linctor, Gl. V. Ex λείχω. λιλαίεαι, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro λιλαίγ, a ΛΙΛΑ1ΌΜΑΙ, ^cupio, appeto, desidero. Ούδί τι αντος^Ηο-θαι ίν^χλια-ί'/ίΟΊ λιλαίο- μαι, II- 13, 253. Όλοο7ο λιλαιόμενοι πο- λίμοιο, ib. 3, 133. λιμαγχίω, ω, inedia neco. Ex λιμός et αγχω. λιμαγχιχο;, t], ov, fame vexans. λιμα,γχονάω, ω, fame neco ; (2) fame ango ct adfiigo. Ex iisd. ( 347 ) λιμχγχονεω, ω, f. %σω, idem et ex iisd. λιμαίνω, fame laboro. "Ινα μη λιμ-ί,νεΐί ή ΓξχτίΥ,, Herod, lib. 7, 25. Α λιμός. λιμαχώ^ν,;, εος, ό χα) ϋ„ herbidus, humi- dus, Hippocr. Α λίίμαξ. λιμζξος, a, ov, obscurus, tenebrosus, Hes. Suid. Α λιζν,ξός. λιμενάρχης, α, ό χα) -h- portus, sen portuum praefectus, custos, Gl. V. portitor. Ex λιμγ,ν et άξχγ„ principatus. Hinc λιμεναςχία, a;, y„ portus praefectura, cus- todia. λιμενί-,οχο;, j#, ό χα) ή, qui portum tenet. Ex λιμγ,ν et εχω λιμενγ,τι;, al λιμενϊτι;, in portu versans, Ep. λιμενίοχος, u, ό sta) ή, qui portu continetur. Ex iisd. λιμενίζω, f. itru, recipio, colloco in portu. Pass, seu Med. sum in portu. Α λιμην. λιμενιον, χ, το, parvus portus, Dim. λιμενίπ-χο;, ν, ό, porticulus, Gl. V. λιμενίτγ,;, u, ό, in portu versans, qui por- tum incolit. Foem. λιμενϊτι;• Ab eod. λιμενοιι&γ,;, ίος, ό χα) ϋ\, portui similis, por- tuosus. Ex λιμγ,ν et εΊ%ο;. λιμενοξμίτγ,;, n, β, qui ad portum applicat, applicatur. Ex λιμ,γ,ν et όξμίζω. λιμενοιτχόίτος, ν, ό χα) γ„ portuum inspec- tor. λιμ-νοφυλαχία, ας, η, portuum custodia. A λιμενοφνλαΖ. αχός, Ό, portus seu portuum custos. Ex λιμγ,ν et φύλαξ . ΛΙΜΗ'Ν, ενός, ό. portus. λιμγ,ξγ,ς, ες, Ε. Μ. ex Pind. per Sync, pro λιμενγ,ζγ,ς, vel λειμωνγ,ξγις. λιμγ,ξος, ζα, ξον, famehcus, fame laborans, pauper. Α λιμός- λίμνα, Dor. pro λίμνη, mare, apud Soph, λιμνάζω, f. άσω, stagno, restagno ; (2) stag- nare facio. Αιμ,νάζει τας άξύξας, Philo. Α λίμνη• λιμναία, Po'et. pro λίμνη, Eust. λιμναίος, aia, atov, paluster, lacuster. A λίμνη. At Αιμναιος, Bacchus. Α Αίμ• ναι, loco Attica;. λιμναχις, iiogt η, palustris, Epith. Nym- pharum. λιμναο-ία, η, stagnatio, stagnum. Α λιμ- νάζω. λιμνας, άίος, η, palustris, lacustris. A λίμνη, λιμ,νατις, Dor. pro λιμνητις, palustris. ΔΓΜΝΗ, η;, η, palus, stagnum, lacus ; (2) mare. At Αίμναι, locus Atticaa. λιμνητη;, ν, i, idem quod λιμναίος, λιμνητι;, νητιΐο;, ή, palustris, lacustris. λιμνοεώω;, adv. specie lacus. Ab εΐδο;. λιμνοθάλαττοι ης, ή, lacus ingens, mans instar. λιμνομάχαι *άϊ$ε;, pueri pugilatu certan- tes in loco, qui Αίμναι dicebatur, Hes. Ex Αίμναι et μάχη, pugna. λιμνόομαι, νμαι, in paludem seu lacum abeo et exundo, in paludem redundo, aqua stagnante repleor. Α λίμνη. λιμνό?ξεα> ων, τα, paludis seu pa'ludum os- trea. Ex λίμνη et e'rgson. λιμνοιτωματο;, ov, Epith. piscis palustris. λιμναξγο;, S, ό χα) η, qui circa paludes o- pus facit. Ex λίμνη et \%yov. λιμνοφν/ις, εο;, β χα) η, in paliide seu stag- no natus. Ex λίμνη et φύω, nascor. λιμνοχαξγ,ς, ίος, ο χα) ή, paludibus gau- dens, qui in palude vivit. Ex λίμνη et χαίξω. Unde Αιμνόχαξί;, Limnocharis, rana* nomen in Batrachom. q. d. paludibus gaudens. λιμνωΐη;, εο;, Ό x.a) ή, paludosus, palustris, paludem imitans. Α λίμνη, λιμοίωρε'ίς, qui fame adacti aliquo demi- 'grant, ut Dorienses e Peloponneso, qui Rhodum et Cnidum incoluerunt; aut qui relicto Dorio Peloponnesum incolu- erunt, Hes. Α λιμός et Αωξίεύ;. λιμοΐωίΐίω, fame compulsus aliquo commi- gro, V. L. λιμοθνη;, i χα) η, fame mortuus. Ex &νήο•χω• λιμοχίμζιξ, xo;, i, η, το, qui ad famem us- que parcus est. Ex λιμός et χίμζιξ. λιμοχτονεω, ω, fame eneco. λιμοχτονία, ας, ή, q. d. interemptio per fa- mam, summa fames, summa esuritio; (2) abstinentia ab omni cibo. A λιμοχτόνος, χ, ό χα) η, fame enecans, fa- mem mortifcram adfcrcns. Ε-χ λιμός et χτείνω. AIN ΛΙΠ ΛΙΣ Κίμίξΐίξος, », Ό χαι ύ* famelicus, Gl. V. Ex λιμό; et I'/igoj, aridus. λιμοξνίξω;, adv. famelice, Ph. A prase. ΛΙΜΟ ν 2, a, b, IDor. ή,] fames ; (2) sordi- dus et praeparcus East. λιμοφοζίυς, ίως, b, famem afferens. Gen. plur. Poet. -λιμοφοξγ,ων, in Epigr. pro λ<- μοφοοίων• A seq. λιμοφόξος, a, β *oti 17, idem. Ex λίμας et φίξω. λιμόψωξος, a, β, strigositas et scabies e fame orta, sive qua homines jumentaque in fame corripiuntur. Suid. Ex -^uga. λιμπάνώ, linquo. Α λίίπω. ■ λιμ,φίύω. f. ίύσω, fallo, decipio. Α λιμφ'ος. Λ1ΜΦΟ ν 2, 8, ό, sycophanta, delator re- rum contra leges comissarum, Hes. λιμωοΎΐς, ίος, ο χα) ή, famelicus. Α λιμός, λιμώτται, esurio, fame laboro. "Απτός χα.) λιμωττων \ν αϋτο7ς πολιτίύίτχι, Luc. Ab eodem. λιναγξίτης, a, b, piscator. Ex λίνον et αγ- ςίίιτΥ,ς. λιναίος, e lino factus, V. L. Α λίνον. λινάξίον, a, το, funiculus, parvum filum, V. L. (2) rete, Eust. Dim. ab eod. λίναος μίτος, lineum stamen, Suid. Ab eodem. λίπος, ία, tov, contr. λιννς, v>, Sv, lineus. Ab eod. λίΜξγϊ,ς, Λος, it χα) ί, e lino factus. Ex λί- νον et 'ίξγον. ΛΙΝΕΥ2, ίως, b, mugil, piscis, Hes. λινίσχος, a, ό, parvum filum lineum, funi- culus, V. L. Dim. a λίνον. λινόΐίσμος, a, b χα) r;, ex lino vinculum ha- bens ; (2) vinculum lineum. λινόΐιτος, a, b xeu ή, lino vinctus. Ex λίνον et δία/, vincio. λινόδζυς, herba, qua? alio nomine χαμαί- ΰξυς, trissago, Diosc. Ex λίνον et ϊ^ίις. λινόζίυχτος, ov, lino compactus, Opp. λΐνόζωπς, herba mercurialis, Diosc. λινοθώξτίξ, θάξηχος, ό χα.) ■/>, lineum thora- cem habens. λινοχαλάμπ, sjj, η, lini stipula, Jus- 2, 6. λινοχάλαμις, yi, linum agreste, V. L. λΐνόχλωρος, a, b χα.) yi, e lino netus. Ex λίνον et χλώθω, neo. • λινόχξοχος, a, ο χα) η, e lino textus. Αινό• χξοχον φάξος, Eur. Mec. 1080. ΛΪ'ΝΟΝ, a, το, linum, herba quasdam. Angl. flax ; (2) filum lineum ; (3) filum quodvis; (4) chorda citharae; (5) rete; (6) linea piscatoria ; (7) textum e lino ; (8) linteum velum. λινόπίπλος, a, ο xa) ή, lineam vestem indu- tus. Ex λίνον et πίπλος • λινοπλνιγν,ς, ϊς, rete terendo, mordendo, fe- riendo perrumpens. Epith. piscis. Ex λίνον et πληγή, λινοπλόχος, α, b χα,) ν), retia plicans seu complicans, piscator ; Gl. V. linarius. Ex λίνον et πλέχω, plico. λινοπλύνας, a, b, q. d. hni lotor. Ex πλύνω, λινόποιος, a, b, linarius, Gl. V. Ex ποιίω. λινοτόξος, a, b xa) yi, per linum transiens,. per velum transiens. Ex λίνον et πόξος. λινοττάζω, retia specto, defixos in retia o- culos habeo, Hes. Α λΐνόπτης. λινοπτάω, ω, et λινοπτάομαι, ωμαι, retia speculor, retia servo. Α λινόπτ^ς. λινόπτίξος, a, b χα.) ή, lineas habens alas, i. e. vela. Ex λίνον et πτίξον.' λινοπτίξνξ, γος, Ό χα.) ■/,•> idem, Opp. λινόπτης, ν, ό, qui retia. speculatur, servat. Εχ-λίνον et ίπτΰμχι. λινορόα,φΥ.ς, ϊς, e lino sutus. Ex ράπτω, λινορρα,φος, et λ/νορραφις, apud Steph. idem quod λινορρα.φ'ος• λΊνος, *, β, iossorum et agricolarum canti- lena. λινοΌ-α,ξχος•, a, ό xx) 'hi 1• d. lineam, i. e. ex lino carnem habens, tenuis et mollis. Ex λίνον et ο-άξξ. λινόο-πκξτον, u, το, genus quoddam lini, quo ad ligandum, utebantur, Theophr. λινόηηξμον, a, το, lin'i semen, Gl. V. Ex λίνον et στίγμα., λινοζ-α-σία., α;, η, retium collocatio. Ex λίνον et ff -άο-ίς. λινοΓχτίω, ω, retia pono, seu colloco. Et in pass. λινοΓατίομα,ι, νμχ-ι, in retia in- cido ; illaqueor. Ex λίνον et s -α,τίω. λινο<τολί«., «ίϊ ή, amictus lineus. Ex λίνον et £-<»λ•/> λινός-ξοφον, ν, το, marrubium, herba, Ph. Ex λίνον et ί-ςίφω, verto. λινό?ξοφος, ov, ex lino tortus, Opp. λίνβλχα, ο xet) ! n, e lino ductus seu factus, nisi leg. λιννςγος, Ern. λινϋξγΐΐον, ν, το, lanificium. Α λινχξγός. λιναξγία» ας, ή, lini apparatio, confectio. A λιναξγος, S, β χα.) f>, qui linum elaborat, s. apparat j Gl. V. lintearius. Ex ίξγον. λινΰχος, ν, ό, retiarius, Gl. V. Ex 'ί-χω. λίνοφθόξος, n, ό χα) η, linum corrumpens. Ex λίνον et φθείξω. λινοχίτων, ωνος, ό χα) ή, lineam vestem ha- bens. λινοχλαίνης, a, ό, idem. Ex λίνον et %λχ7νχ. λινόω, ω, lino vincio. Α λίνον. λίνωσις, ίως, ^, ligatio. Α λινόω. λίπα, indecl. pingue. Α λίπος. λιπάξω, ungo, Nic. λιπαίνω, fut. ανω, pinguefacio, pinguem reddo ; pass, λιπαίνομαι, pinguesco, aor. 1. part, λιπανθύς, pinguefactus. "Ην τίγ- ' γων όόος νασμοϊς λιπαίνει, Eye. 886. Ab eodem. λιπαξα), genus medicamenti, Diosc. Αιπα.ξα,7ος, ov, Liparajus. Epith. Vulcani, Theoc. λιπαοάμπυζ, υχος, ό χα) ν\, pulchro redimi- culo ornatus, Em. ®atriav λιπαξάμπυ- xa, apud Aristoph. phialam vino Thasio quasi coronatam, plenam. λιπαξαυγ•>,ς, \ς, splendidus. Ex αίγη. λιπαξίω, ω, f. ν,σω, adsiduus sum, perseve- ro, adsto ; (2) adsidue rogo,^flagito, ef- flagito. Koc/ τα μι χξίίας Shi λιπαξΐίς τυχΐίν •. quid petis ? Soph. OSd. Tyr. 1434. Όσα vvv λιπαξίις Ιμχ μανβάναν, Xen. Α λιπαξης. λιπαζίως, ως, adv. jugiter, adsidue ; (2) fla- gitanter, ambitiose, instanter. Α λι- παξύς. ΛΙΠΑΡΗ'^, ίος, ό χα) υι, adsiduus, sedu- lus, qui instanter aliquid facit ; (2) sup- plex, Soph. Etectr. 451, et 1378. λιπαξΥ,τίον, rogandum est, postulandum. To hi μ.Υΐ αποΒανιϊν ix ώίτο λιπαξΥ,τίον ίΤναι, Plat. λιπαοία, ας, yj, Ion. λιπαξίω, ν\ς, υι, adsidui- tas, sedulitas ; (2) adsidua obtestatio. Α λιπαζΥ,ς, vel λιπαςός. Unde λιπαξία, ας, '!]> pinguedo, Gl. V. Α λί- παζός. λιπαξόγίως, ω, β χα) η, pinguem terram ha- bens. Ex λιπαξος et γ~ Λ . λιπαξόζωνος, a, 6 χα) ή, nitidam ac splendi- dam et velut unctam zonam habens, splendide cinctus. Ex λιπαςος et ζωνι- λιπαξόθξονος, ov, pulchram sedem habens. λιπαξοχξΥ,δίμνος , n, β χα) r,, pulchram ha- bens vittam. Ex λιπαξος et χξγ£ιμνον._ λιπαξόμματος, α, ο χα) y\, qui est nitenti- bus et pulchris oculis. Ex λιπαρός et όμμα. λιπαξοπλόχαμος, ό χα) ν, cui nitida est co- ma. λιπαξος, ξχ, ξον, pinguis, obesus, adiposus, nitidus, unctus; (2) opimus, opiparus, opulehtus; (3) pulcher, praiclarus, in- signis ; (4) . beatus, felix ; (5) est et Epi- - theton precum; ambitiosus, vehemens, assiduus, apud Jos. Α λίπος. λιπαοότίΐς, ζότητος, ή, pinguedo, pinguitu- do. Α λιπαξός. λιπαξόχξοος, contr. λιπαξόχζας, tf, b xa) yi, pinguis, corpore nitidus. Ex χξόος. λιπαξόχοως, b χα) ή, idem. λιπαζως, adv. adsidue, jugiter; (2) flagi- tanter, instanter orando ; pro λιπαξίως, a λιπαξΥ,ς ; (3) pinguiter, nitide ; (4) bea- te, feliciter. Α λιπχξός. λιπαξωψι Ut λιπαξωπα τξάπίζαν, mensam pinguem. Ex λιπαξος et ώψ. λίπας, . παος, το, oleum. Τίγγαν ty>v xt- φαλΥ,ν, \ς ΐμψνζιν, λίπαϊ \λαίγ\ς ομφαχος τιτριμ,μίνν,ς, Aret. de Curatione Acut. Morb. 1, 1. λίπαο-μα, πάσματος, το, res, quae pingue- facit. Α λιπαίνω. Unde λιπασμός, 5, b, pinguefactio, saginatio. λιπαυγγ,ς, ίος, Ό xa) yi, splendore seu lumi- ne defectus, obscurus. Ex λίίπω et ab• *V' ~ '■'. λιπάω, ω, pinguesco, pinguis et obesus sum. Α λίπος, λίπί, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ϊλιπι, a λίίπω. λιπίίΐν, a. 2. inf. act. Poet, pro λιπΰν. λιπίςνΥ,ς, ίος, Ό χα) h, qui ex agro in urbem fugit ; ex divite pauper, Ph. et al. Gl. V. λιπίξν>,ς, pupillus, orbus. Ex λίίπω et 'ίενος, planta, germen. i 348 ) λ/3Έξ»ίτί?ί• et λιπΐξνίτ7ΐς, υ, b, egenus, men• dicus, Lexicogr. Gr. A prase. λιπίσνινωζ, οςος, y, maritum deserens, adul- tera. Ex λίίπω et αν/ιζ. λιπίιμίξος, a, b xa) yi, qui statutum diem deseruit, qui statuto die non prasto fuit. Ex λίίπω et ίιμίζα, dies. λιπ'Ατος, a, Ό, tempus, quo germinantia succo turgere incipiunt. Α λιπάω. λιπόζιοι, qui vitam deseruerunt, mortui, Hes. Ex λίίπω et βίος, vita, λιποζλίφαξος, n, b xa) yi, cui palpebral de- sunt : apud Nonn. oculo destitutus. Ex λίίπω et βλίφχζον. λιπόγυιος, a, b xa) yi, destitutus artubus, pe- dibus ; mancus. Ex γυϊον. λιπόΐίξμος, a, b, cui deest pra?putium, ap- pella, recutitus j Ph. λιπόΖίξμος, curtus. Ex ΰίξμα. λιποδξανίω, &c. viae λαποΰξανίω. λιποζυγος, a, b xa) y\, qui excussit jugum, solitarius. λιποθυμίω, deficio animo. Α Β-νμός. λίποι, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi λίίπω. λίποαν, 3. plur. a. 2. opt. act. λιπ'οματος, ov, qui mamman reliquit, Λ τ οη- nus. λιπομήτωξ, ύξος, b χα) η, qui matrem reli- quit. λίπον, a. 2. ind. act. Ion. pro ϊλιπον, a λίί- πω. λιποναύτΥΐς, vide λίίποναύτης. λιπόναυτος, a, b, navis desertor. Ex ναυς. λιπόνίως, ω, ό χα) ή, idem et ex iisd. λιπόνΥ^ος, a, ό χα) ή, eximie improbus, in- signiter nequam, Hes. Ex λίαν et πον/τ ζός. λιπ'οπαις, Ό χα) ί, infantibus defectus, Man. λιπ'οπνοος, ας, οον, nv, quern spiritus defi- cit. Ex λίίπω et πνόος- λιπόρρΊνος, a, ό χα) ν, pelle destitutus dura, uvidam et lubricant habens pellem. Ex λίίπω et ρινός• ΛΓΠ02, ίος, το, pinguedo, adeps, sebum. λιποσαξχγ,ς, ίος, b xa) yi, macilentus. Ex λίίπω et σάξξ. λιπόσαςχος, a, Ό χα) '<5, idem et ex iisd. λιπόσχιος, a, b xa) yi, tenebras relinquens, qui umbram suam relinquit, clarus, ΛΌ;*- nus. Ex λίίπω et σχιά. λιποιτίφανος, a, b xa) ii, e corollis seu sertis defluens, seu decidens. λιποζ-ξατία, ας, ή, desertio militia?. A λιπο5-ξάτιος, a, b xa) i, desertor militias. Ex λίίπω et ^ξατός. λιποταχτίω, ω, desero lecum, ordinem. A λιποτάχτΥ,ς, a, b, vide λίίποτάχτν,ς. λιποτάξιον, a, το, vide λαποτάξιον. λιποτξΐχί>ς, ίος, depilis, cui pili defluunt. Ex λίίπω et 9-ξίξ. λιποφίγγγ,ς, ίος, b xa) 'h, linquens lucem, carens splendore ; (2) ceacus. Ex λίίπω et φίγγος, lux. λιπόφθογγος, a, b χα) τι, quem vox destituit, mutus. λιπο•\ιυχίω, animam efHo. Εκ "ψυχ-ί• λιπόων, pra?s. part. act. Poet, pro λιπών, contr. ex λιπάων, a λιπάω. ΛΓΠΤΩ, cupio, desidero, appeto. Tiov λίπτοντα γάλαχτος, Apoll. Rhod. 4, 813. Αίλιμ,μ,ίνος, avide cupiens, JEsch. Sep. Theb. 348. λιπώ^Υ,ς, ίος, b xa) yi, pinguis. Α λίπος, λίξίνος, ίν/ι, tvov, idem quod λίίξίνος. λίξιόίΐς, όεσσα, όίν, idem quod λίΐξΐόίΐς. λίξιον, a, το, idem quod λίίξίον• λΐξόφθαλμος, a, b χα) ή, qui oculis est im- pudentibus et audacibus, Suid. Ex λί• ςος. Al'POS, et λ~ξος, a, b, vel λίξος, a, b, im- pudens, inverecundus, audax, Hes. λ7ς, ace. λ7ν, leo. λ)ς, dat. λιτ), ace. λ7το4, tenue et subtile linteum. "Vide λ7τον. λ)ς, ή, laevis, glabra ; pro λισση, quod idem. λ7σχι, precare, 2. sing. a. 1. imper. med. verbi λίσσομαι. fut. λίσομαι. ΛΙ2ΓΑ'ΡΙ0Ν, a, το, ligo, Schol. Theocriti per hoc exponit vocem σχαπάνη. Et videtur lingua; fuisse vulgaris. λισπόπνγος, a, β χα) ή, attritas et exiles na- tes habens. Ex λίσπος et πνγη. λισπόπνξ, idem, ap. Sch. Aristoph. λίσπος, f. λίσπ'Λ, attritus, seu detritus usu. λισσα,ς, άίος, yi, 'tevis, glabra. Α λισσ'ος. λίσσίσΟαι, prass. inf. med. verbi λίσσομαι. λίσσομαι, fut. 1. ind. med. Poet, pro λίσοτ μαι. A ΛΓ220ΜΔΙ, supplico, supplex oro, pre- Λ IX ΛΟΓ ΛΟΓ cor ; λι<τσίσχ%το, 3. sing, imperf Ion. pro ιλίσσίτο. TIees νυν S-tav σί λίσσομαι των Ιγγίνων, Soph. El. 430. "On λισσόμιθ' ϊλβΰν, Eur. Supp. 60. Λΐ2ΣΟ ν 2, y, ov, laevis, glaber; (2) altus, Apoll. Rhod. 2, 382. λίΓξα/ν». complano ; (2) fodio. Α λ /rjev• λίΓξίύί», f. ιύσ-ω. idem et ab eod. λίς-ξ'ον, α, το, idem quod seq. ΑΓΣΤΡΟΝ, u, το, instrumentum ad com- planandum solum ; (2) radula ; (3) sco- pa; ad verrendum solum. Hinc λιεξίω, pavio, complano, asquo. λις-εωτος, •η, ev, pavitus, complanatus. λιτά., adv. pro λιτως, Ep. λίτα. ace. sing. It λίς. λιτάζομχι, supplico, supplex oro, Hes. A λΐΤ' /j. λιταίνω, supplico. Τίκος εμϊν λιταίνω, Eur. El. 1231. Ab eod. λιτάίσι, dat. plur. f. g. Poet, pro λιταϊς, a λιτός. λιτανιία, ας, y\, supplicatio. λιτάνίυί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ίλιτάνίυί• A λιτανενω, fut. tvoOi, supplex oro, supplico. Κατίύξατο, κα) λιτάνίυσε Τ αν νομπάν 3-άσχσθαι, Theoc. 2, 72. Α λίσσομαι. λιταογίζω, festino, celeri gradu proficiscor, f. λιτχξγίσω, Alt. λιτχξγιω, 1. pi. λιταξ- γιϊίμίν ο'ίκαδ' Ις τα χωξία, properabimul, Arist. Pace, 560. Α λιτάξγος. λιταξγισμος, 5, β, rapidus cursus, fuga. A λιταξγίζω- λίταςγος, u, ό κα) -h, velox, celer, Suid. Quasi ex λίαν et αργός, celer. λιτάαν, gen. plur. Mol. pro λιτών, a λι- ταί- λιτίσ-θαι, a. 2. inf. med. verbi λίτομαι. λ/τ-<5, ης, ή, janua, ap. Sch. Aristoph. si lo- cus sanus, Em. λιτΫ), γ,ς, υ), supplicatio, supplices preces, precatio, obsecratio. Hinc Ana), ων, Deas prassides supplicationum. Α λίσ- σομαι. λιτγ,σιος αίχϊν, supplex cervix, Nonnas. Α λιτί). λιτί&ιος, ν, Ό xx) ν), vili et tenui victu vi- vens. Ex λιτός et βίο;, victus. λιτοζόξος, ν, ο κα) 'h, idem. Ex λιτός et λιτοδίαιτος, ν, ο κα) τ), idem. Ex λιτός et "δίαιτα, victus. λίτομαι, supplico, supplex oro ; a. 1. ίλλι- σάμνιν, Poet, ντοέλια-άμνιν, aor. 2. inf. λιτίσθαι- Ύας h' επί) ευχωΚγσι λιτγισί τΐ ίνθεα νεκξων Έλλισάμγ,ν, Odyss. 11, 35. ΊΙςόφξων ουι κεν έπειτα Αία Κξονίωνα λι• ^τοίμ^ν, ib. 14, 406. Α λίσσομαι. λ?τβν, το, tenue et subtile linteum ; ut hinc sit λΐτα, II. 8, 441. Vide λ7ς. A AlTO v 2, tj, ov, simplex, nudus, vilis ; (2) tenuis, exiguus ; (3) non elaboratus, in. cultus. Hinc λιτότ'/ις, νιτος, υ), vilitas, tenuitas, frugali- tas, simplicitas ; (2) Fig. rhetorica, qua res magna modestia» caussa extenuatur. λιτϋξγος, S, <5, maledicus, maleficus ; et λιτνξγιΐν, maledicere, Simon, λιτοφαγία, ί), tenuis victus. Α φχγΰν• ΑΓΤΡΑ, ας, ν), libra, pondus duodecim unciarum ; (2) numismatis genus exigui pretii. Hinc λιτξα7ος, et λιτζίαΊος, libralis, Gl. V. λίτξον, u, το, Att. pro νίτξβν, nitrum. λιτςοσχόποι, qui λίτξας speculantur ; (2) nummularii, Hes. fceneratores. Ex λί- τξα, et σκοπός, λιτξώδχς, ίος, Ό χα) b\, llitrosus. Α λίτξον• λιτνίξο-/ις, et λιτνίξο-χς, ν, ό, fossorum et agricolarum et messorum cantilena, Theoc. Id. 10, 41. ubi alii λυτιίξο~νις. λιτως, adv. tenuiter, suppliciter. λι^αιμίω, ω- sanguinem amitto ; (2) deficio corpore, Hes. Ex λε /V» et αΤμα. λιχάζαν, per praerupta dejicere, apud Cre- tenses, Hes. (2) cupere, id. al. γλιχάΖαν. ΛΙΧΑΝΟ ν 2, S, ο, index digitus; (2) no- men sonitus harmonici. λιχας, άίος, i\, mensura interstitii inter pollicem et indicem digitos distentos, Poll. Α λιχανός. >αχ-/ιν, %νος, ό, impetigo, Gl. V. λιχγινωτος, r,, ov, impetiginosus, Gl. V. Qua si a λιχηνόω, quod esset impetigine affi. cio. λίχμαζον, imperf. ind. act. Ion. pro Ιλίχ- μαζβν, a λιχμαζω, fut, ίσα» lambo, ligurio. Α,ίχ- μαζον h' α.ξ» rays, Hes. Scut. 235. A λιίχω• λιχμας, άδβς, ν, qua? lambitur seu Ungi- tur. λιχμάω, Z,^ et λιχμάομαι, ωμαι, lambo, lingo. Αίξματα 'έ-φοντις ελιχμωντο, App. λιχμίς-κ, ίος, ό χα) ν„ exserta lingua os lingens, Nicand. in Alex. 37. Ab eod. λιχνίία, ας, v>> liguritio, gulositas, catilla- tio. λίχνίυμα, ατός, το, cupedia?, deucata? da- pes, quibus avido ore inhiamus. λιχνιύω, et λιχνίύομαι, ligurio j (2) avide capio. Α λίχνος. λίχνον, το, cupedo, gulositas, Steph. λίχνος, t], ov, qui ita cupediis deditus est, ut digitos seu catinos lingat, liguritor, catillo, gulosus, avidus. Α λιίχω. λιχνοφιλά^γυξος, ts, h, gulosus simul et ava- rus. Ex λίχνος et αιλάξγνξος. λίχνως, adv. gulose, avide, voraciter, more catillonum. Α λίχνος. λίχος, τό, condimentum delicatum, Poll. λί•ψ, λ/ββί, ν), petra, unde aqua destillat, Hes. (2) gutta, stilla. λ/•ψ, λιζος-, ό, Africus ventus. λι-^αξία, ας, ί, defectus urina?, ap. Msch. sed lectio vitiosa videtur, Em. ΑιψυΙξίον, a, to, locus quidam Atticas, aqua destitutus, ex re nomen habens. Ex Ex λίίπω et ϋδωξ. λόξιον, το, gibba pars hepatis, fibra, Dim. a AOBO v 2, 5, o, ima pars auris ; (2) extre- ma pars hepatis ; (S) siliqua, legumi- num integumentum, quo plura simul involvuntur. Hinc λοζώΐνς, ιος, ό χα) ή, siliqua? seu folliculo leguminum similis, siliquaceus. λογάδίς, oculi, Anth. album in oculo, Schol. Nicand. Est et electi : vide λογάς. λογάΐ -fiv, adv. lecte, electe. Α λογάς. λογαίο;, αία, a7ov, lectus, delectus. Ab eodem. λογαριάζω, fut. άσω, rationem ineo, com- pufo. Α λογάξιον. λογαριασμός, 5, ό, computatio. Α λογα- ξΐά'ζω. λογαξία^ς, s, ό, computator. Ab eod. λογάξιον, u. τό, verbulum, dictiuncula, vo- cula; (2) oratiuncula; (3) disputatiun- cula; (4) ratiuncula, computatiuncula, Dim. a λόγος. λογας, άΰος, ό χα) ή, delectus ; pi. λογαΰίς, electi, delecti ; λίθοι λογάδίς, temere re- perti, non excisi e lapicidina; (2) ocu- lus, Nic. Ther. 292. Α λίγω. λογάω, ω, dicturio, dicere seu disserere cu- pio, Lexiph. Luc. Α λόγος. ΛΟ'ΓΓΗ, ης, ?), sepulchrum, bustum, Hes. ΛΟΓΓίΙ' Ν, ωνος, ό, lapis in portu pertusus, ut per ejus foramen fune trajecto navis religari possit, Etym. λογΰον, ν, τό, pulpitum in theatro, super quo histriones fabulam recitant ; (2) qui- busdam et os, quoniam per illud sermo exit, Pollux. (3) in Sacris Literis oracu- lum, quod sacerdos in pectore gestabat, duodecim in primis gemmis, pro nume- ■ ro tribuum Israelitarum, constans. Ve- tus versio, rationale; Nova, pectorale. Α λόγος. λογίμτορος, n, ό, verborum venditor, qui mercaturam verborum exercet ; de So- phistis. Ex λόγος et ϊμποξος, mercator. λογίυς, ίως, ό, tabularius, scriba. Αλογος. λογία, ας, r), collectio, collecta, id, quod in ecclesia colligebatur, ad pauperum sustentationem, item, oblatio sacra, ap. Script. Eccles. Α λίγω, colligo. λογίατξος, χ, ό, verbo tenus medicus. Ex λόγος et ιατξός• λογίΐιον, s, τό, verbulum, dictiuncula ; (2) oratiuncula ; (3) fabella, Dim. a λόγος. Unde λογιώς, ίως, ό, orator, qui causas dicit ; h όγ,τωξ, ut exponit Pollux e Critia. λογιζία-θω, 3. sing, prass. imper. med. verbi λογίζομαι, fut. ίσομαι, rationem ineo seu subduco, computo, supputo ; (2) collatis utrimque rationibus certi aliquid con- cludo ; (3) mecum reputo, considero, perpendo, cogito, censeo, arbitror, exis- timo, opinor, scstimo; (4) imputo, tri- buo. "nj-* u τις δύο tj χα) πλίχς τις ή- μίζας λογίξίται, μάταιος ί$-ιν, sibi pro- mittit, Sopli. Track. 960. Ύύτ* vfa e-ar τ'/ΐξίαν ϊν ovfov) λογίζίται, nihil! ducit, Chrys. Τον καθ' τ,μίξαν βίο» λογίζν i6g. Laert. i. e. cum alterius dicta proferimus, publicamus, etiam pro nostris. λογολίσχίϊν, blaterare, nugari. A λογολίσχης, n, β, blatero, blaterator, nuga- tor, loquax. Ex λόγος et λίσχη. λογομανίω, Si, f. ησω, Uteris et disciplinis vehementer incumbo, insano quasi amo- re earum teneor. Ex λόγος et μαίνομαι. λογομαχία, ω, verbis pugno, rixor, 2 Tim. 2, 14. λογομαχία, ας, η, pugna, quae fit verbis, rixa. A λογομάχος, α, ό χα) η, qui verbis pugnat, argutator. Ex λόγος et μάχομαι. λογόμϊμος, ό, scurra, qui aliorum dicta imi- tando exprimit. ?.ογομΰθιον, α, το, fabulosa narratio. Ex λόγος et μΰθος. λογοποιίω,.ω, fabulas fingo, seu scribo, mo- re poetarum fingo; (2) fingo, mentior, rumorem falsum spargo; (3) dictito, perhibeo ; (4) dissero, sermones confero. K.a) παλλάς αλλΛς ανομίας ϊλογοποίησαν χατά των &ίων, Isocrat. Α λογοποιός. Hinc λογοποίημα, ποιήματος, το, fabula, com- mentiim", mendacium ; (2) rumor. λογοποιητιχη τίχνη, ars oratoria. Ab eod. λβγοποίία, η, fabularum confictio, fabula- rum scriptio j (2) mendaciorum confic- tio. λογοποΰχός,η, ov, idem quod λογοποιητιχός. λογοποιός, S, ο χα) η, fabularum confictor seu scriptor ; (2) qui mendacia confin- git, qui falsos rumores spargit, mendax, tabulator ; (3) orator, orationis artifex ; (4) historiarum scriptor, historicus. Ex λόγος et ποιίω• λογοπξαγίω, ω, f. ησω, confingo, mentior, falsum rumorem spargo ; (2) rationem exigo, ad rationem reddendam adigo, Suic. Lex. Ex λόγος et πξάσσω. λογοπξάτης, α, β, verborum venditor, cau- sidicus, rabula ; (2) Judas proditor. Ex λόγος et πξάτης. λόγος, ν, ό, dictum, verbum ; (2) sermo, oratio, item potestas dicendi, unde λό- γον δΐδοναι •, (3) rumor, fama ; (4) opi- nio; (5) liber, tractatus; (6) definitio; (7) ratio ; (8) caussa ; (9) proportio ; (10) mentis conceptus, cogitatio ; (11) fabu- la, mendacium ; (12) ratio, unde redde- re rationem; (13) verbum essentiale, Dei, sive Christus ; (14) λόγοι, studia ar- tium liberalium, litera?. Α λίγω- λογοτόπος. ν, ό, syllogismus hypotheticus, seu conditionalis apud Dialecticos. λογόω, ω, f. ώσω, rationalem facio ; λογόο- μαι, ΐίμαι, rationalis fio; naturam tS Λό- •yts quodammodo induo. Α λόγος. λογχάξιον, it, το, parva lancea. Dim. a λόγχη, ης, η, lancea, spiculum ; (2) Ionum ldiomate, sors, portio, παξά τό λαγχά- vav, sortiri. Α λαγχάνω. sortior. λογχαΊος, α, ό, hastatus, Suid. Α λόγχη. λογχ'ίξνς, (ος, ό scat ή, lanceatus, qui iert lanceam. Ab eod. λογχητης, ό, idem quod λογχίτης, Suid. λογχίδιον, το, parva lancea, Dim. λόγχιμος. η, ov, hastatus. λογχις, ΐ*ος, η, basta. Α λόγχη. λογχίτης, α, β, hastatus, lanceatus. λογχοδξίπανον, το, hasta falcata. λογχόομαι, νμαι, mucronatim, sive in acu- tum'desino. Ab eod. λογχοποιός, S, i, lancearum fabricator. Ex λόγχη et ποιίω. λογχοφόςος, ft, ό χα) η, qui lanceam fert, levis armatura? miles; lancearius. Ex φίζω. λογχωτος, η, ov, mucronatus, mucrom aut cuspidi vel lanceas similis. Α λογχόομαι. λόγω, gen. sing. Dor. pro λόγν• λόγοισις, ίως, ή, verbificatio, quum quis quodammodo ad naturam "Verbi sive Fi- lii Dei accedit. Α λογόω- Κόίν, lavit, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. et cum ν Ιψίλχ. pro ϊλβε, a v. Poet. λοίω. λοίσσάμινος, part. a. I. med. Poet, pro λα- σάμίνος, quasi a λοίω, pro λύω. λόίσσαν, 3. plur. aor. 1. irtdic. act. Ion. et Poet, pro Ιλόισαν- λοί-ί-ς ov, S, το, lavacrum, balneum ; (2) a- qua lavationi parata. Α λέω, unde λχ• τζον, et ab hoc per διάλυσιν, λοίτξόν. λοίτξοχόος, n, ό χα) ή, aquam ad lavandum fundens, aquam lavantibus afFundens. Est autem Dialysis pro λατξοχόος. λοίω, lavo. Ponitur ut hiric sit λόισσαι, , Odyss. 19, 320. vide λύω. λοιΖα, dat. sing. Dor. pro λοιξη, a λοιξη. Unde λοιζάομαι* libo; Hes. λοίΖαται, ffxivhu, 3-uu. λοιζάτιον, a, to, vas, quo libatur. Α λοιζη. λοιζίΐον, a, to, libamen ; (2) vas, quo liba- tur. λοιζη, ης, η, libatio, libamen ; sacrum, quod vino fit. Α λίίζω. λοιζίς, ίΰος, ή, calix, quo vinum in sacris deorum libatur. Α λοιζη. λοιγαΤος, αία, άίον, lugubris ; ut λοιγαία io•- θ->,ς, apud Lycoph. vestis lugubris. A λοιγός. λοιγηίις, ηίσσα, ηίν, idem et ab eod. λοίγιος, ία, ιον, exitialis, perniciosus. A ΛΟΙΓΟ' 2, S, ό, pernicies, exitium. λοιδοξίω, ω, et λαΐοξίομαι, κμαι, convicior, maledico, probris insector ; (2) repre- hendo, objurgo. Αο^οξηο-αι τχς τον^ας, έΜν is•'^ ίπίφθανον, Arist. Eq. 1270. Ό μιαζος ύτος ταντ' α,ξ' νπίε Έΰξίπίδν ήμΊν ελοιΰβξίΐτο ; id. Thesm. Β57. Άταζ ην Κ,ίφαλός σοι λοιΰοβίίταΐ προο-φθαξίϊς, id. Cone. 241. Α λοίδοξος. Hinc λοιΰόξημα, ατός, τό, convicium, probrum, id ipsum, quod alicui probrose objicitur. λοιδοξημάτιον, ν, to, conviciolum, Dim. a λοίδοξηοΊΛος, S, ό, objurgatio. Α λοιδοζίω. λοιδοξία, as, η, convicium, maledictum, maledictio, obtrectatio. Α λοίδοςος. λοιδοξίσμός, idem quod λοιδόζημα, Ar. ΛΟΓΔΟΡ02, a, i, conviciator, qui probro adficit, maledicus. Hinc το λοίδοξον, », maledicentia. λοιδόξως, adv. conviciando, maledicendo. λοιμηξός, idem quod λοιμιχός, Ep. λοιμιχός, η, ov, pestilens. Α λοιμός. λοιμόίο, pestis, gen. sing. Ion. pro λοιμα. ΛΟΙΜΟ 2, *f, ό, pestis, pestilentia, lues, contagium; (2) homo pestilens et exi- tialis. λοιμόφόξος, u, ό xai η, pestifer. Ex φίξω. λοιμώδης, ίος, β χα) ή, pestilens. λοιμώττίΐν, peste laborare, peste infestari, Lucian. Α λοιμός- λοιπαδάξίον, »♦ το, reliquum, Gl. V. A λοιπας, άδος, η, reliquum, Gl. V. λοιπάδα* rehquatores, Guil. Bud. λοιπάζίσ-θαι, rehquari, Guil. Bud. Ab eod. λοιπογξαφία, ας, ή, reliquatio, Ph. λοιτογξαφω, reliquo, Gl. V. λοιπός, η, ov, reliquus. Hinc τβ λοιπόν, quod superest, et λοιπόν, adv. ca?terum, alioquin, (postea ; (2) ad extremum, po- test tamen Us locis ubi ad extremum vertitur, melius plerumque verti jam, Em.) (3) in posterum, et tS λοιπν, de Cffitero. Α λιίπω. λοιο-θώς, λοισ-θηος, λοιβ-θηϊ, Poet, postremus, in primis in certamine. Α λο7ο-9ος. λοιο-θίϊα, Ionice pro λοιο-θίΐα, prasmia, quae xiltimo certatori dantur. Α λοΤο-βος. λοίτθιον, adv. postremo, Theoc. ad postre- mum, Soph. λοίσθιος, ία, ιον, ultimus, postremus. A λοίσθος. λοισθογίνιθλος, ov, ultimogenitus, Cyr. Λ0Ι~2Θ02» n, o, ultimus, postremus. Λ0'ΚΑΛ02, χ, ό, cicoma, Constantinus ex Aristot. λόχμη, η, chlamys, Hes. λόχχη, Ep. ubi bustum; exponilur vero calva, i. e. ve- tula sponsa. λοξά, adv. oblique. Α λοξός. Unde λοξίνω, obliquo, obliquum reddo. λοξίας, a, β, obliquator, Epith. ApolliniSj quia obfiqua dabat response, vel quia sol obliquis fiexibus coelum percurrit, GL V. obliquiloquus. Α λοξός. λόξις, η, idem quod λοξότης, obliquitas, Steph. λοξόζαμος, ov, oblique incidens, Nax. λοξοζάμων, όνος, ο xai ή, oblique incedens. Ex λοξός et βαίνω- λοξοζάτης, », β, idem et ex iisd. λοξοχίνητος, ov, qui oblique movetur, obli- quus. Α χινίω. λοξοπολίω, ω, oblique vagor, transversus fe- ror. Ex λοξός et πολίω, vagor. λοξοτοξίω, ω, oblique incedo. Ex πόξος. ΛΟΞΟ' 2, η, ov, obliquus, transversus; (2) ambiguus, dubius. λοξότης, ητος, ή, obliquitas. Α λοξός. λοξοτξοχις, ίδος, ή- oblique currens ; (2) oblique verba volvens. Ex λοξός et τξί- Χύ " ( 350 ) λοίοχξί,σμων, ό χα) ή, ambigua oracula e- dens, Epith. Apollinis et Pvthia?. Ex λρξός et χξάω. λοξόω, ω, obliquo, obliquum reddo. Ab eodem. λοξως, adv. oblique. Ab eod. λόξωσις, ίως, η, obbquatio. Α λοξόω. λοπαδαζπαγίδ-κ, α., ό, patellaftim raptor, cum scommate dictum in voracem. Ex λοπας et άξπαγν-,, raptio. λοπάδιον, ν, τό, patella, Dim. Α λοπάς. λοπαδοφυσητης, 5, ο, helluo. Ex λοπας et φυσάω, inflo. Λ0ΠΑ ν 2, άδος, η, patina, patella. λοπάω, ω, cortice turgesco, sum cortice turgido. Α λοπός. Hinc λοπητός, 5, ό, tempus anni, quo arborum cortices turgescunt et exemptiles fiunt. λοπία, ας, ή, corticis turgiditas, corticis tu- mor, quum humor sub eo est. λοπιάω, ω, idem quod λοπάω- λοπίζω, fut. ίσω, decortico. Α λοπός. λόπιμος, u, ό, decortabilis, qui decorticari potest ; ut χάξυον λόπιμον, nux, Gl. V. λόπιμα, castanea?. Ab eod. λοπις, ίδος, η, squama; (2) cortex, puta- men. Ab eod. λόπισμα, ατός, τό, cortex, putamen. A λοπίζω, decortico. λοπός, 5, ό, cortex. Α λίπαι• λοζδαίνω, fut. άνω, incurvo in anteriora. A ΛΟΡΔΟ' 2, η, ov, curvus, cernuus, mcur- vus in anteriora ; mancus, Ph. λβξδόω, incurvo ; trunco, debilito ; λοζίν- μΜ,ι, incurvor. Α λοξδός. λόξδαιμα, ατός, τό, idem quod λόδξωσις, ιως, η, incurvatio, inclinatio in anteriora, debilitatio. Α λοςόόω- λνδοτξόφος, n, β χα) η, lanista, Ph. Ex τζίφω. Ααχίς, α, ό, Lucas, nomen viri. λνμαι, praes. ind. pass. Att. pro λύομαι.' ΛΟΥΝΟ'Ν, Hes. λαμπζόν, lucidum, splen- didum. λνσιν, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et cum ν ίφίλχ. pro ίλασί, a λύω• λΰσις, ίως, ή, lavatio, Gl. V. Α λύω. ΛΟ~Τ220Ν, ν, τό, lussum, album quid- dam in abiete nascens ; apud Theophr. λνσω, fut. 1. ind. act. Dor. pro λύσω. λντηξ, ηξος, ό, pelvis, vas ad lavandum } labrum. Α λύω- λατηξίδιον, ϊιτο, labellum, Dim. a λκτ^ό». λατηξίον, is, τό, idem. λατηζίσχος, u, ό, idem, Gl. V. λντιαω, ω, lavare cupio, Luc. Lex. λύτξίον, n, τό. aqua sordida balnei, in quo quis lavit, Hes. Α λχτξόν. λντξοδαϊχτος, ov, in latrina caesus, /Esch. λντξον, tt, to, aqua sordida in qua quis lavit. λατξόν, S, to, lavacrum, ipsa aqua in bal- neo ; (2) balneum ; (3) libamina ; (4) purificatio ; ap. Script. Eccles. lavacrum sacrum, seu baptisma. Α λύω. λατξοφοξίω. ω, lavacrum fero, sponso loturo fero aquam. A λατξοφόξος, α,.ό χα) η, aquam ferens ad la- vandum. Ex λΰτξον et φίξω. λντξοχοίω, aquam ad lavandum afiundo. A λντξοχίος, a, I xai η, aquam ad lavandum fundens, aquam lavantibus adfundens. Ex λ£τςον et χίω. λχτςων, ωνος, ό, balneum, lavacrum, Gl. V. Α λατξόν. ΛΟΎ'Ώ, fut. λύσω, lavo, et quidem proprie alterum ; λύομαι, lavor, lavo me, f. λβ- σόμίνος, lavaturus, aor. 1. λύσασθαι, la- vari, p. pass, λιλνμίνος, lotus ; λνμαι, lavor, part, λύμινος, qui lavatur, Poet. pro λνσαι dicitur λοίσσαι, aor. 1. λοίβ- σάμίνος, part, lavans, lotus. Καχ των χαλπίδων ϊλασαν ημάς, Arist. Lys. 404. "Ύδασι ποταμίοις λίνχόν χζόα Ιλύσατ'* Eur. Ale. 157. λόφαλοι, ων, οι, scutula splendida, qua» ga- Icis adfigi solebant, V . L. Α λόφος. λοφάω, ω, cristatus sum, cristam in capite gero ; (2) cristam appeto. Ab eod. λοφίϊον, α, τό, cristarum repositorium ; (2) theca speculi. Ab eod. λοφίω, exalto, item acquiesco, desino, V. L. λόφη, η, summitas, V. L. λοφιά, άς, η, Ion. λοφιη, ης, η, cervix, dor- sum, seu eminentia dorsi ; (2) juba, seta 5 (3) summitas, cacumen. Ab eod. λοφινι, dat. smg. Ion. pro λοφία, a λοφιά. λοφι'ητης, e, cristatus, Ep. ΛΟΧ λοφίξω, exalto, Vulg. Lex. Α \ot?es* λοφίον, ν, το, parva crista. Α λόφος. Unde λοφϊς, ίΰος, ν), crista? in galea repositorium. λοφνία, ας, ή, fax, tpeda. λβ^ν/ί, /So?, dj, facula, tasda. λοφόας, όίντος, ό, tumulosus, editos colles habens. Α λόφο;. λοφοτοιος, S, h xa) r), qui cristas in galeis conficit. Ex λόφος et χοιίω. λβφοπνλίω, ω, cristas vendo. Λ0'Φ02, ν, e. cervix, seu ea pars colli in jumentis, cui jugum imponitur ; (2) col- lum seu cervix hominis ; (3) crista, seu set» equina? in galea ; (4) crista: avium ; {5) collis, tumulus ; (6) quicquid editum et elatum est. λόφχξα, ων, τα, animalia, qua? caudam et setas in cervice erectas habent in rnodum crista? Ex λόφος et £^a, cauda. λόφι/ξος. crista insignis, qui cervicem erigit, superbus, Hes. Α λόφος. λόφωσις, ιως, ή, cristatura, crista? emissio. Quasi a λοφόω, quod esset crislatum red- da. λοφωτος, η, ov, cristatus, crista insignis. λοχα/ίτγ,ς, a, o.Dor. pro λοχηγίττ,ς, JEsch. Sep. Theb. 42. λοχαγίω, f. ί,σω, cohortem duco ; (2) insi- aiis struendis prsefectus sum. λαχαγία, ας, ή, prefecture cohortis. A λοχαγός, s, β, cohortis preefectus. Ex λό- χος et α,γω, dUCO. λοχαγωγος, S, a, idem et ex iisd. λοχαγία, ας, ή, turma? vel insidiarum pra?- fectura. Ab eod. λοχάΐην, adv. insidiose, furtim per cohor- tes. Α λόχος- λοχάζω, insidior, Hes. Α λόχος. λοχάίος, αία, alov, parturiens, ad partum pertinens. Α λοχός. λοχαν, pra?s. inf. act. contr. pro λοχίας a verbo λοχάω. λοχάζ%'ΐϊ> *• »> decurio, Gl. V. Ex λόχος et αξχω, prcesum. λοχάω, ώ, f. ν,σω, insidior, insidias pono ; λοχάομαι, ωμαι, insidiis petor ; (2) in in- sidiis locatus sum. Έλόχησαν τάς γυ- ναίκας, Herodot. lib. 6, 138. Αοχησθηναι πξος των ΰιαΰξάντων, Hesiod. Α λόχος. λοχίία, ας, r\, puerperium, partus. Α λοχός. λοχΰα, ων, τα, purgamenta post partum in mulieribus relief a. Ab eod. λ.οχΰος, iia. iiov, ad partum pertinens ; ut λοχεία "Αξτίμ,ις, Diana cum a parturi- entibus invocatur. At λοχΰα, τα, pur- gamenta in utero post partum relicta. Alicubi et τα λοχΰα, pro loco natali. Ab eodem. λβχίοΤο, insidiarum, gen. sing. Ion. pro λβ- XtS. λοχίος, S, i, idem quod λόχος, Hesiod. λοχίτίω, idem quod λοχεύω. Poll. λόχευμα, ατός, τό, fetus, partus, partu edi- tum. Αόχιυμ,α ποιμνίβισιν Άτξίος iarsro- ζότα, Eur. Orest. 994. Α λοχεύω. λοχευτξία, ας, ή, puerpera, pariens; (2) obstetrix. Ab eod. λοχεύω, f. εύσω, parturio, pario ; λοχιΰομαι, partu edor ; ελοχεύθν,ς, a. 1. genitus es ; et active λοχευθείσπς της μητξος, matre puerperio functa. " Ανοσον λοχεύει ο•' ως-ε μ, -h γνωναι φΊλνς, Eurip. Ion. 1641. Λ χευϋίϊσ' α^ατηφόοω πυξ), id. Bac. 3. A λοχός. λοχεύω, insidior. Α λόχος. λοχτιγίτιΤν, prses. inf. act. contr. pro λοχη- γετεειν, a λοχ'/,γίτία, ω, cohortem duco. Αοχηγετίω λόχα, Herodot. λοχΥ,γίτζς, u, β, cohortis ductor. Ex λόχος et Ϋ,γίομαι, duco. Unde λοχν,γίω, ω, f. ν,σω, cohortem duco. λόχν,σις, -h, insidia?, Suid. λόχια, ων, τα, puerperium. Α λοχός. λοχία, ας, ή, puerperium, Gl. V. λοχίξω, f• ίσω, in cohortes dispono, decu- rio ; (2) insidias pono, in insidiis colloco Αοχ'ιζίΐ ί'ις όδόν τίνα χοίλην χα) λοχμώΰη Ιχλ'ιτας τινας, Thuc. Α λόχος ; sed λβ- χίζω, parturio, pario, a λόχος. λόχιος, ία, ιον, vide λοχεΤος. λοχισμός, ν, β, insidiarum collocatio. A λοχίζω. λοχίτκ, ν, ο, insidiator ; (2) manipularis. Α λόχος• λβχμαίος, ut λοχμχία μΰσα, musa sylves- tris, seu ex sylvis et fruticetis resonans. A λόχμη, %ς, ή, dumetum, fruticetum ; lo- 'ΛΥΔ cus insidiis aptus, ob virgulta densiora. Α λόχος, λόχμιος, silvestris, arbusta et fruticeta fre- quentans. Α λόχμ,ν,. λοχμόομαι, frutico, Tkeophr. λοχμος, ό, obliquus, Steph. λοχμώΰης, ίος, ό χα) ΐ, arbustis et virgultis densus, fruticosus. Ab eod. λόχβνδε, adv. ad insidias. Α λόχος. ΛΟ'ΧΟΣ, 8, ό, cohors, agmen, aiiis centvi- ria, aliis decuria ; (2) insidiae. ΛΟΧΟ" 2, 5, it, gravida, .Diosc. puerpera, Ph. Λόχβί, ό, mensis, apud Macedonas, qui ap. Atheniensis, Μαιμχχτνξίων, Joseph, λόω, lavo, ut hinc sit λό' apud Horn, pro ίλοι, lavabat, Odyss. 10, 361. Sed potest et pro ελ«£, ά-λύω- λύα., ας, vel λυ-ή, r t , seditio, dissidium, pug- na. Α λύω. Αναίος, », β, Lya?us, Bacchus. Ab eod. λυγαϊος, αία, alov, tenebrosus, obscurus. Α λύγ'ή. tenebrce. λυγαίως, adv. obscure, latenter, Hes. Suid. λνγγάνω, singultio, Hes. Α λύζω. λυγγύρον, et λνγχάζίον, το, lyncurium, s. electrum, Theophr. λνγγώΰης, ίος, β χα) i], continenter et assi- due singultiens. Ιίυξίτο) λνγγώΐνς, fe- bres cum singultibus, Aret. de Morb. A- cut. 2, 10. λύγΐην, adv. cum singultu. Ab eod. λίιγίινος, n*h tvov, lygdinus, e lygdo confec- tus. Α λυγίος. ΛΤΤΔ02, β, ό, lygdus, lapidis genus, can- doris plane eximii, Parium marmor. ΛΤΤΗ, ν,ς, ή, tenebra;, obscuritas. λυγιαίνω. singultio, Suid. Α λύζω. λυγίζω, fut. ',αω. Dor. ξω, flecto, torqueo ; vieo, Gl. V. Tu 5- β, prelum quoddam, Hes. Α λυ- γ '&' χ , . ν , • λυγοτίυχνις, ιος, ο και ν, viticeus, vimine- us ; ut λυγοτίυχν,ς χύξτος, de cavea psit- taci. Ex λύγος et τιύχω, struo. λυγόφως, i, crepusculum. λυγάω, ω, fut. ώσω, flecto, inflecto, vincio, ligo. Και Δανά-ης Ιλύγωσίν ο χρυσός φξί- να, Epigr. Α λύγος. ΛΥΓΡΟ' 2, ξα, ξον, gravis, difficilis, funes- tus, tristis, exitiosus, miserabilis, misero conveniens. λνγ°ως, adv. graviter, exitiose, miserabili- ter. Α λύγοος. λυγώΐ^ς, ίος, ό χα) ί, viticeus, vitici simi- lis, lentus, flexibilis. Α λύγος. ΑύΰΙα, ης, ή, Lydda, urbs Judeeae. ΑυΙία, ας, ή, Lydia, regio Asia? Min. Ma?- onia ; (2) nomen mulieris. Α Αυ>.ός. λυοΊάζω. Lydos imitor, Lydos sequor ; (2) cum Lydis facio, Suid. Ab eod. ΑυΙιαχος, η, ov, Lydius, Lydicus. Ab eod. ΑυΙιΰος, iia, fiov, Lydius,. Lydicus. Ab eodem. Αύδιος, ίοί, ιβν. idem et ab eod. λυΰίζω, ίσω, idem quod λυΰιάζω. Audi?), adv. Lydorum imitatione, Lydio more, Lydice. Α λυΖίξω. λοΰοπαΒης, ίος, ό χα) r), obnoxius iis πάθίοΊ, quibus Lydi ; voluptarius, mollis. C 351 ) ΛΤΚ ΛΥΔθ ν 2, S, b, Lydus, e Lydia oriundus. ΛΥ'ΖΩ, f. ζω, singultio, singulto. Γβε^ον λύζαν, Epigr. λύθίν 3. plur. a. 1. ind. pass. Bceot. et loft. pro ίλύθησαν, a λύω. λύθη, 3. sing. a. 1. ind. pass. Ion. pro Ιλύθη. Αυθίξχμζβς, ό, Bacchus, apud Pind. ΛΥ'βΡΟΝ, 8, το, cruor, sanguis pulvere mixtus, cruor, sanies. OIU fa 'φ ktxiu- νίφίϊ Κζονίωνι Α'ίματι χα) λύβξω πίπαλαγ- μίχον ίύχίτάασθαι, II 6, 268. ' λυβξόω, ω, fut. ώσω, cruento, sanguine cum pulvere permisto foedo ; unde part. pass. p. λίλυθξωμίνος, cruentatus. Α λύθ°ον. λυθζώΐ'/ις, to;, ό χα) ή, cruentus. Ab eod. ΛΥΚΑ'ΒΑ2, αντος, ό, annus, Apoll. Rhod. lib. 1, 198. Αύχαια, ων, τα, Lupercalia. Α λύχος. λύχκινα, ν,ς, ή, lupa. Ab eod. λυχαινις, ίοΌς, ή, parva lupa, Dim. a λί- λυχαινόμοζφος, ov, lupa? formam habens. ΑυχαΊος, Lyca?us. Jovis cognomentum, a Lyca?is, seu Lupercalibus, qua? Lycaon instituit. λυχανθξωπία, ας, ν), morbus melancholicus, quo qui laborant, noctu luporum more egrediuntur, et in primis circa mortuo- rum corpora, donee illucescat, versan- tur. A λυκάνθξωτος, sc. νόσος, 'h, idem. At λυ- χάνθξωπος, β, homo, qui lycanthropo, seu lycanthropia laborat. Ex λύχος et «»- θξωπ-ος. Αυϋας, Ό, nomen canis, Simon, λυχαυγίς, ίος, το, diluculum. Ex X6xv> et a^-A,fulgor. λύχάψος, idem quod λύκοψις, Nic. λυχάων, morbus, qui al. λυχανθξωττ'ια, Steph. λυχίνι, contr. λυχη, %ς, ή, pellis lupina. A λύχος. Αύχίΐον, 8, το, Lyceum, gymnasium Athe- nis. λύχίίος, iia, ttov, vel λίχιιβς, α, ό χα) 'h, lu- pinus. Est et Apollinis Epith. a λύχος ; quia lupus ei dicatus ; vel a λύχ•ή, qUas sole oriente existit. λυκίξγν,ς, ες, apud Herod, vide λυκίίξγης. ΛΥ'ΚΗ, ης, ή, lux prima, praacedens solis ortum. λυχηγίνης, ίος, ο χα) r„ lucem generans; (2) in Lycia genitus ; (3) Epith. Apolli- nis, quod ei lupus sit dicatus j vel quia sol oriens τν,ν λύχν,ν producit. Ε'ύχιο δ' Άπόλλωνι Αυχηγινίϊ, χλυτοτόξω, II. 4, 101. Εχ λύχος, vel λύχν> et γιίνομαι. λυκν^ον, adv. luporum more. Α λύχος. λυχηθμος, 5, ο, luporum ululatus, Suid. λυχιΐίύς, ίως, β, lupi catulus, pi. λυχιΰΐ7ς* Theoc. λυκίίξγτις, \ς, in Lycia factus, pro quo vi- tiose in libris est λυκίξγτ,ς et λυχοϊξγγ,ς % Em. ΑΙ. λυχιοίςγίις. Αυζίηθίΐι, adv. e Lycia. Α Αυχία, Lycia. λύχιον, 8, το, lycium, arbor spinosa; (2) locus in Thessalia ; (3) succus e lycio ar- bore, seu frutice extractus. Α λύχο$. λύχιος, idem quod λυχΰος, Eust. λυχις, ides, ή, lupa parva. Ab eod. iux'wxos, 8, e, trochlea sucula carens, Hes. λυκοζατίας, ν, ό, Ut λυχοζατίας ΰζυμός, ne- mus, saltus, ubi lupi versantur. Ex λύ- χος et βαίνω, vado. λυκόζξωτβς, u, ό κα) υ), a lupo mansus, a lupo arrosus, a lupo morsus. Ex λύχος et βξώσκω, voro. λυκόΐοντίς, canini denies, qui bini, al. zuvu• dovTis- Ex λύκος et οΐύς • λυκοίώκ, ίος, ο χα) ή, lupo similis. Ab ίϊδος. λυκοθαξσνις, ίος, ο χα) ν\, lupi more audax, magnanimus. Ex λύκος et &άξσος. λυχοθύςας, n, i, luparius, Gl. V. riempe qui lupos venatur. Ex λύχος et S-^a. λυχοχτονίω, ω, f. ν)σω, lupum vel lupos oc- cido. A λνχοχτόνος, ts, ό χα) 'h, luporum interfec- tor. Hinc το λυχοχτόνον, s, aconitum, cujus esus lupos interficit. Α χτα'νω- λυχοπάνθ•/ιζ, νίξος, ό, animal, quod ex parte lupus, ex parte panthera est λυχότοΐίς, ων, ol satellites tyrannorum, vel quod pedes pellibus lupinis contectos ha- berent, vel potius, quod luporum more rapaces essent, vel etiam lupi insigne in clypeis gestarent. λυχορρα,ί^Υΐς, a, ό, luporum laniator; λυ• χοοόοϊϊται χυνίς, in Epigr. Α ΙαΊω. ΛΥ'Κ02, 8, ό, lupus ; (2) lupatum, fra?ni ΛΥΠ ΛΤ2 ΛΪΤ genus asperrimum, Hes. (3) λύχοι, flos herba? iridis, quod labiorum lupi speciem referant, V. L. (4) instrumentum quod- dam coquinarium, Pollux. (5) avis e rao- hedularurn genere, V. Lex. Ex Aristot. (6) piscis, qui alio nomine χαλλιώνυμος, ex Athenaao ; (7) aranei genus, Hes. (8) pastilli nomen adstringentis et desiccan- tis, apud Aetium ; (9) sol, Macrob. λυχοσχυτάλιον, ν, το, quibusdam sesamoi- des magnum, Diosc. Ex λύχος et σχυ- τάλιοι• λυχοστάδες, ων, el, equi a fraani genere, quod λύκος, lupatum, Plut. Symp. Eus- tathio sunt, qui bibentes dimidiam capi- tis partem in aquam immittant. At Ni- tandri Scholiastce, vespae. λνχά^ομος, ts, b χ a,) q, qui ore lupino est ; apuae Epith. apud Suid. Ex λύχος et s -όμα. λνχάφβαλμος, s, b xa) υ), q• d. lupinos oou- los habens ; est autem gemma? nomen. λνχοφιλία, ας, γ), lupina, suspecta et subdo- la amicitia. A λνχοφίλιος, n, Ό χα.) v>, subdolus, suspectus, lupina quadam amicitia nixus. Ex λύ- κος et φίλος• λνχοφιλίως, adv. suspecte, subdole. λνχοφόςος, ts, b xa) y), lupum ferens. Ex λίιχος et φέξω. λνχόφξων. όνος, b χα.) i, qui est lupini ani- mi. Ex λύχος et φξγ,ν. λυχόφακ, το, tempus ante sous exortum, Gl. Ϋ. crepusculum, diluculum. λυχόχξοος, contr. λυχόχξχς, a, b χα) y\, lupi colorem habens. Ex λύχος et χξόα. λυχοψία, et;, r>, aliis nox sublustris, aliis noctis obscuritas, crepusculum. Ex λύ- χος et βψίί• λύχοψις, λύχοψος, vel λυχοψος, quarta an- chusa? species, Diosc. Gal. Paul. JEgin. λυχόω, ω, dilanio, dilacero lupi more ; pass, λυχνμαι, unde p. part, λελυχωμίνα, a lu- po dilacerata. £■ λύχος. λνχώΐπς, εος, b χα) ϋ), lupinus, lupo similis, Epith. coloris. Est autem medius inter album et nigrum. Ab eod. AY~MA, ατοί, το, purgamentum, sordes ; λύματα, piacula, Ph. \υμάζω, idem quod λυμαίνω, V. L. Ινμχίνω, et frequentius, λυμαίνομαι, de- Vasto, labefacto, violo ; populor ; vitio, corrumpo ; λυμγνάμενος, aor. 1. med. qui vastavit; λελυμασμίνος, p. part. pass. VastatUS. Αυμαίνίο-θαι τα πξάγματα της πόλεως, Bern, λίχγι, Eur. Bacch. 354. Τοιχυτα μίν τοι Ιοφοχλίης λυμαίνεται \ν ταίς τξχ,γωΰίαισιν ίμϊ τον ΤΎίξεα, Arist. Αυ. 100. Ά λύμνι- Hinc λ,υμχντϊ,ξ, ηξος, Ό, perditor, corruptor. λυμχντ«ξΐος, ν, Ό χα) υ), perniciosus, exitia- lis. Α λυμαντηξ• λυμαντΫ)ς, S, b, idem quod λυμαντηξ• λύμασ^ς, υ), idem quod λΖμχ, JEsch. λυμιω», ωνος, b, perditor, vastator, violator. A ΛΥ'ΜΗ, ν,ς, y\, lues, noxa•, exkium ; (2) contumelia ; (3) sordes ; (4) quicquid ob- est, nocet, perdit ; ut Lat. pernicies, pestis. λύμην, plusq. opt. pass. Ion. et Poet, pro λελυμενος εΊΎιν, a λύω- λυμηνάμίνος, aor. 1. part. med. verbi λυ- μαίνω. λυμητηζ, b, idem quod λυμαντΫ)ς, Sibyl. λύντο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. et Poet, pro Ιλίλυντο,^ a λύω, in med. redi- mo. Αυσόμενος 3-ύγατξα, II. 1, 13. λυπαξον, το, tristitia, Stepn. λυτεω, ω, fut. γ)σω, dolore adficio, contris- to; (2) laado, offendo, detrimento adfi- cio ; λυπάμαι, tristor, mcereo. Εί' μι λυπί,ο-ίΐ ίτίξα, praeter modum, Arist. Αν 1251. M-zjSs'va λυπϊίο -at των πολιτών, I- socr. A ΛΤ'ΠΗ, 9}j, ί, dolor, animi molestia et ae- gritudo, tristitia et mceror. λνττΜο-ίο-θί, 2. pi. fut. 1. ind. pass, verbi λϋίτίω. λύπημα, <τγ,ματος, το, id. q. λύπη- Α λνπίω. λντν,ξος, ξα, ςον, molestus, molestiam et as- gritudinem animi adferens, acerbus, tris- tis. Α Kusni• λν!Τ'/ιεως, adv. cum molestia, moleste, cum dolore, dolenter. Α λυπν,ξός. λν7?,ς, 2. sing, praas. conj. act. pro λυπίγ,ς, a λυχίω. ΪΜπνριλόγοςι i xou ή, sermonibus moles- tus, Ern. λυπντιχος, r { , bv, qui tristitia adficere solet ; (2) qui tristatur. Α λυπίω. λν,τΰ, angere, 2. sing, praas. imperat. pass. vel med. λυτξόζιος, ν, b xa) r), qui duram degit vi- tam. λυιτξόγαιον, το, soli gracilitas, Appian. ap. Suid. λυπξόγαιος, 8, Ό χα) η, gracile et macilen- tum solum habens. Ex λυπζος et γαία. λυτξόγίως, Att. pro λυπξόγαιος. λνχρος, a, bv, idem quod λύχνος ; (2) gra- cilis, tenuis, macilentus, aridus. Α λυ- ίτ•/1ζός. λυχζότΥ,ς, %τος, ν, ariditas, gracilitas, ma- cies. Α λυπζός . λνπξόχωξος, ts, b xa) fi, idem quod λυττξό- γαιος. Ex λυπζος et χώξα• λυτξως, adv. tenuiter, steriliter. ΛΪ'ΡΑ, ας, i\, lyra, instrumentum musi- cum ; (2) sidus coeleste ; (3) piscis qui- dam. λυζαοώος, 5, b, lyricen, qui lyra canit. λνξίζω, f. ίσ-ω, lyra cano, lyra ludo. Α λύξα. λνςιχος, τ;, ov, lyricus, melicus ; (2) «, poeta fyricus. Ab eod. λύξίον, ν, το, parva lyra, Dim. λνξίο-μος, b, cantus lyra?. Α λυξίζω. λυςι?γ)ς, S, b, qui lyra canit, fidicen, Ph. A λυξίζω. λνξογν,θψ, ίος, b χα) %, lyra gaudens,_.Epi7#. Apollinis in Epigr. Ex λύξα et γγ]θομαι. λνβόας, bio-ffa, tuv, lyricus, cui lyrica modu- fatio inest. Α λύξα. λνξοίζγος, 5, β χα) £, qui lyras conficit. Ex λύξα et ίξγον. λυξοθιλγγ,ς, ίος, b χα) ή, lyra seu lyra? sono delectatus, gaudens. Ex λύξα et 3-ίλγω. λυξόχτν,τος, u, b xa) r), lyra adquisitus. Ex λύξα et χτάομαι. λυζοχτυ^Υ,ς, b, idem quod λυξοχτυτος,Αηαο. λυξοχτνπίΥ), ης, 7), lyra? sonus, lyrae pulsus. λυξοχτύπος , u, b xa) y), qui lyram pulsat. λυξοποιίω, lyras facio. Hinc λυξοποΐΥίτιχος, υ), bv, lyras conficiendi peri- tus. λυξοποΰχος, v„ bv, idem. λυξοποϊΐα, ας, υ), lyrarum compactio, lyra- rum conflciendarum scientia. A λνξοποιος, S, b xa) y), qui lyras conficit, qui lyras compingit. Ex λύξα et ποιίω, facio. λυξοφοίνιξ, χος, b, species lyra?, quasi Phoe- nicia?, Hes. λνξωδία, ϋ), lyraa cantus. A λυ'ξ'ωδος, S, b, lyricen, lyren. Ex λύξα et ωΰΫ\. λν'ξωδως, lyrice, more eorum qui lyra ca- n'unt. ?Μξων!α, i\, idem quod λνξοχοινιτιχΥ,, scil. τίχνΥΐ• λύσαις, a. 1. part. act. Mol. pro λίο-ας. λνο-ανίας, ts, ο, dolores solvens. Apud Art. stoph. allusio ad Lysaniam, nomen viri. λύο-αντίς, nom. plur. a. 1. part. act. verbi λύω. λΖο-ί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro Ιλυιη. λυσν, 3. sing. a. 1. conj. act. verbi λύω- λυσΫ,νωξ, οξος, b χα) υ), homines solvens, homines frangens. Ex λύιις et αν/,ξ- λυσίγ&μος, α, Ό χα) υ], nuptias solvens. Ex λύο-ις et γάμος, λυο-ιγυι'ί'α, ας, υ), membrorum solutio, lux- atio. A λνο-ίγνιος, ts, b xa) y), membra solvens, dis- solves artus. Ex λύσις et γυΊον λυσίΐιχος, a, b χα) υ), qui lites dirimit ; (2) qui jura dissolvit. Ex λύτις et "hixv]. λυσ-ιίβίΐξα, ας, υ), capillos solutos sivepassos habens. Ex λύο-ις et ϊθαξα. λυσιζών/ί, Υΐς,.Υΐ, qua? zonam solvit. λυο-ίξωνος, is, b xa) ->„ discinctus, Ph. (2) qua? virginitatem amisit soluta zona vir- ginali. Ex iisd.^ λυο-ίχαχος, is, b xa) y), malorum solutor, a malis liberans. Ex λύο-ις et χαχός. λυο-ίχομος, is, b xa) r„ capillos solutos seu passos habens. Ex λύο-ις et χόμγ). λνο-ιμαχία, ας, yi, lysimachia, herba, cu- jus ea vis esse dicitur, ut jumentis dis- cordantibus imposita, asperitatem cohi- beat. Ex λύο-ις et μάχη- λυο-ιμάχιον, το, lysimachium, herba qua?- dam, Diosc. λυο-ΐμαχος, b χα) Ϋ), solvens pugnam, Ar. λυσιμιλίω, dimembro, Gl. V. A seq. λυο•ιμίλΫ)ς, ίος, b xa) v), solvens membra. Ex λύσις et μίλος. λυσιμίξίμνος, is, b xa) i\, curas solvens ; (2) curis solvendis idoneus. Ex μίξίμν», ( 352 ) ^ λυο-ιμίς, ν, Ό Hat υ), sdlubilis, qui solvi ρσ^ test ; (2) qui refelli vel refutari potest ; (3) exemptilis. Α λύο-ις- λύσινομος, n, b χα) Ϋ), legis dissolutor, legis ruptor, Nonnus. Ex λύο-ις et νόμος. λύιτιος, ία. ιον, vel λύσιος, ν, b χα) υ), solven- di seu liberandi vim habens, Epith. Bac- chi, quia solvit et liberat curis. At λύ~ trtoi S-io), expiationum pra?sides dii ; τ* λύσ-ια, sacra Bacchi. Α λύω• λυσ-ιταίγμων, όνος, b, in jocos resolvens, (E- pith. Bacchi. ap. Anac. sed vox est cor- rupta et contra analogiam, ex qua est finiens ludos, Ern.) Ex λύω et παΊγμα. λυσ•ιτγιμων, όνος, b χα) υ), detrimento vel damno liberans. Ex λύω et νήμα, dam- num. λυο-ϊχοθος, a, b xa) y), desiderium s. amorem solvens. Ex λύσις et πόθος • λυσίτονος, ν, b χα) υ), laboribus et molestiis liberans, dolores eximens. λύσις, ιως, ϋ), solutio, dissolutio ; (2) actio solvendi captivitate ; (3) redemptio ; (4J solutio qua?stionis vel a?nigmatis j (5) so- lutio pecunia? vel debitij (6) expiatio. Α λύω. λνσιτέλνχ, ας, y\, utilitas, reditus, fructus. A λνσιτιλίω, 2, utilis sum, prosum, expedio, confero ; λυσιτιλΐϊ, expedit. Mr,fcv) δε- σηότγι λυσιτιλΰν, Xen. ι\υσιτίλίΐ αύτω εί μύλος, &c Luc. 17, 2. Α λυσιηλΥ,ς, ίος, b χα) ϋ), utilis, frugifer, com- modus; λυσιτιλί^ίξον, commodius. Ex λύω et τίλος, vectigal. λυσιτιλχντως, adv. utiliter. Α λυσιτίλίων» part. pra?s. a λνσιτιλίω. λυσιτιλως, adv. utiliter, commode. λυσίφξων, όνος, b xa) r„ mentem curis sol- vens s. liberans, seu prudentiam e mente tollens, Epith Lyasi s. Bacchi. Ex Qefo. λνσιωίος, 5, b, Lysiodus. Ανσιωΰοι, erant theatrales musici, a Lyside sic dicti, et ώο~γ\. ΛΤ2ΚΑ'ΖΩ, f. άσω, aufugio, Hes. λΰσον. 2. sing. a. 1. imper. act. verbi λύω• ΛΎ'22Α, vel λύττα, rabies, furor, proprie canum ; (2) vermiculus sub lingua ca- num, quo exempto nee rabidi fieri, nee fastidium sentire dicuntur ; (3) amor in- sanus. λυσσαλέος, ία, ίον, rabidus. Α λύσσα• λυσσανίος, a, ov, idem quod λνσσΫ](ΐς, Ar. λυσσάς, άδβς, ϋ], rabida, rabiosa. Ab eod. λυσσάω, vel λυττάω, ω, rabidus sum, in ra- biem actus furo, de canibus et lupis ; (2) de homine. Λυττων χα) αγξιος ScirtreVijf» Plat. Ab eod. λυσσί,ίΐς, ιντος, b, rabidus, furiosus. λύσσ^μα. ατός, το, rabies, furor, Eur. 0- rest. 264. Α λυσσάω- λυσσν,ν, pra?s. inf. act. Dor. pro λυσσαν, ex λυσσάιιν, a λυσσάω• λύσσγς, 2. sing. a. 1. conj. act. Poet, pro λύσΥΐς, a λύω. λυσσ%ξΥ}ς, ες, idem quod λυσσγ,τγ]ξ, γ)ξος, b, rabidus, rabiosus. Α λυσ- σάω. λυσσν,τΥ,ς, b, idem quod λυσσγ)τΫ)ξ, Ep. λυσσοΒγ,χτος, is, b xa) y), a rabido cane mor- sus. Ex λύσσα et $άχνω- λυσσομανίω, attonitus sum, furo, Man. λυσσομανάς, ίος, b xa) y), in rabidum furo- rem actus, rabidus pra? furore. Ex λύσ- σα et μαίνομαι, furo. λυσσάω, ω, f. ώσω, in rabiem ago ; λυσσό»- μα'ι, in rabiem agor, rabie percellor, a. 1. λυσσωθγ)ναι, rabie agitari. Α λυσσάω. λυσσόων, furens, praas. part. act. Poet, pro λυσσών, contr. ex λυσσάων, a λυσσάω. λυσσώδης, ίος, b χα) υ), rabidus, rabiosus. λυσσωθίίΥΐς, 2. sing. aor. 1. opt. pass, verbi λυσσάω. λυσσωσι, 3. plur. praas. ind. vel conj. act. verbi λυσσάω. λυσσωπις, ιδος, υ), trux, torva visu. ΛΤ'2ΩΜΑ, ατός, το, aaquamentum capil- lorum, Gl. V. λύσωμα, discriminale. Hinc λυσωμάτιαν, α, το, discerniculum, Gl. V. λύσωσις, εως, ή, idem quod λύσωμα. λυτά, τα, juris intermissiones, qua? et λύ- σιμα, Ep. λυτίον, solvendum. Α λύω• λύτείξα, ας, ή, solutrix, qua? solvit. A λυτηξ, Υ,ξος, b, solutor, liberator j (2) expi- ator. Α λύω. λυτ-ίΐξία, τα, sacra expiatoria, Soph, λυτ*ΐξΐ»ς, άδος, n, liberatrix. ΛΩΒ λντημος, ν, β χα) η, liberatorius, solutori- us ; (2) expiatorius ; (3) solvendi seu li- berandi vim habens. Α λντήξ- λυτιχός, η, ov, solvendi vim habens. A λύω• λυτίχως, adv. cum vi dissolvendi. λύτο. 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. et Poet. pro έλελυτο, a λύω, solvo, II. ill, 114. λυτό, pro Ικύίτο, 3. sing. imp. 11. 24, 1. λυτός, '>,, ov, solubilis, qui solvi potest; (2) solutus. Ab eod. λντζ«ν, α, τό, redemptionis pretium, pre- tium redempti captivi, Ph. λύτξα, redi- mia;. Ab eod. Χυτξόω, ω, fut. ώσω, redimo ; λυτξόομ.κ.1, ίίμαι, redimo, redimor ; λυτξωσασθχι, redimere; λυτξωθ^ναι, redimi, redemp- tum esse. Ό μέλλων λυτ(5σθαι τον Ίσ- ςα,γ,λ, Luc. 24, 21. Ού φθαξτοΐς ίλυτξώθητε, 1 Pet. 1, 18. Α λύτξον• λύτξωα-ις, εως, η, redemptio, expiatio. A λυτξοω. λυτξωτέον, redimendum. Ab eod. λυτζωτίΐξ, ό, idem quod λυτξωτης. λυτςωτης, S, ό, redemptor. Ab eod. λύτωξ. οξος, ό, liberator, solutor. Α λύω- λυχναιος, u, ό, et λυχνευς, ίω;, ο, lapis pel- lucidus, speciesque pyropi, seu carbun- culi. Α λύχνος, λυχνάπτης, κ, ό, qui lychnum seu lumen accendit, Steph. Ex λύχνος et ίίπτω. Unde λνχνα-^Ία, ας, η, luminis seu lychni accen- sio ; lucernarum accensio, Gl. Vet. λυχνεΊον, ν, το, candelabrum. Α λύχνος» λυχνεύω, fut. εύσω, praaluceo. Ab eod. λυχνεων, ωνος, β, lucernarum repositorium. λυχνία, ας, η, idem et ab eod. λαχνιαιος, at a, αΐρν, ut λυχνιαία φλόξ, lu- cerne; flamma. Ab eod. λυχνίδιον, ν, το, lucernula, Dim. ab eod. λύχνιον, u, το, idem quod λυχνία, λυχνις, PSos, ή, lucernula ; (2) flos quidam, Ph. λυχνις, rosa Grasca; item, populia, lychnis, Plin. 1. 25. § 74. c. 10. Angl. campions ; (3) gemma quaedam. λυχνίσχος, a, i, lucernula. Α λύχνος, λυχνίτης, \s, Ό, q• d. lucernarius ; λυχνίτης λίθος, λυχνίτις πόα, herba lucernaria lychnites, lapis. Ab eod. λυχνίξιος, ν, ό χα) ή, qua; noctu agenda sunt interdiu agens, et qua; interdiu pe- ragenda sunt noctu agens ; lucernarius. Α λύχνος et βίος, vita, λυχνοζόξος, n, β χα) ή, lychni seu ellychnii vorator. Ex λύχνος et ββξα, cibus. λυχν.χαία, ας, ή• Ion. λυχνοχαίη, ης, η, dies festus, apud JEgyptios, quo lampa- des accendebantur. Ex χαίω, uro. λυχνοχαυτίω, candelis utor per noctem, candelis illumino. λυχνοχαυτία, ας, ή, luminum, lucernarum seu lychnorum accensio. Ex iisd. λυχνοποιός, 2, Ό χα) ή, lucernarum confec- tor. Ex λύχνος et ποιεω. λυχνόπολις, εως, ή, urbs lucernarum, nomen fictum a Luciano in V. Hist, λυχνοτώλγις, ν, ό, lychnorum sen lucerna- rum venditor. Ex λύχνος et πωλεω. ΛΤ'ΧΝ02» n, ό, lychnus, lucerna, can- dela. λυχνπχος, a, β, lychnuchus, qui lychnum tenet, qui lumen sustinet, Gl. Vet. lu- cernarius ; condelabrum ; (2) lucerna, monopodium, cui lumen cum candela- bra imponitur. Ex λύχνος et \χω. λυχνοφοξίω, lampada gesto. A seq. λυχνοβόξος, ts, β χα) η, lucernam ferens, praelucens. Ex λύχνος et φέξω. λύχνωμα, ατός, το, vox Medicorum, linteo- lum, quo in curationibus vulnerum u- tuntur, Schol. Arisloph. ΛΎΏ, fut. λύσω, p. λελυχα, solvo, laxo, remitto, libero, solvo e portu ; in med. redimo. Ού γαζ ήσυχος χόξ'/ι Ιλυσι χξ'/ιο- μ,ων^(δια), ως Tgiv, αιολον Γόμα, Lye. 4, ΙΙξωτος αγγέλων οχνου ο\ λύσω, Soph, Ttach. 184. Της νυν χαξίκτνις πημ,ονΐής λύσεις βάξος, id. ΕΙ. 945., 0< γα.ξ ΐίξυ τάνεις λύασι την ϊχχλν,σ'ιαν, Arist. Ach, 177. Αοσόν (At hto -μων, id. Thesm. 1118. TlaTha h' ίμ.ο) λύσαιτί φίλην, 11• 1, 20. ΛΩ~, λ??, λ%, vel λ-ίί, λνι, volo, vis, vult ; λωντι', pro λωτι, volunt. λω<οάξω, f. άσω, injuria adficio, contumeli- am infero ; λωζάξίσθα», contumeliose im- probari. Α λώζ-ή. λωζάομ,αι, ωμαι, idem ; (2) corrumpo, de- pravo ; (3; mutilo, deformo. Item pass. ΛΠΦ λίλωζιψ,ίνος, contumelia afFectus; de- pravatus, mutilatus ; λωζηθύς, a. 1. idem. Τίλίχταίσιν αξτάναισι λωζαται fiiov,Soph. Antig. 54. Τή» πάλιν ίίτως αισχςως χα) Ιιινίϊς ίλωζίισαντο, Herodot. Ab eod. λώζίυσις, εως, ίι, contumelia; illatio, irrisio. A λωΖίύω, f- εύσω, contumelia adficio ; (2) ir- rideo, illudo, Odyss. 23, 15. λωΖίω, λωζεομαι, Ion. 'injuriam infero. A ΛΩ'ΒΗ, ης, ή, injuria, contumelia ; (2) op- probrium, dedecus ; (3) pernicies, dam- num, jactura, mutilatio ; (4) quidam aurium morbus. Hinc λωζ'ίιεις, ί,εσσα, ψν, damnosus, pemiciosus. λώζ-ησις, εως, »j» injuria; s. contumelia; illa- tio. Α λωΖίω. λαζητηξ, ν,ρος, ή, injuria; s. contumelia; il- lator, injuriosus, contumeliosus ; (2) con- tumelia dignus ; flagitiosus. Ab eod. λωζ,Υιτ^ς, S, b, injuriosus, contumeliosus j (2) depravator, corruptor. Ab eod. λωζητος , r,, ov, injuria, seu contumelia ad- fectus, la^us ; (2) injuria;, s. contumelia; expositus, sive obnoxius ; (3) dolore ad- fectus. Ab «od. λωζ-ήτωζ, οξος, i, conviciator, contumelio- sus ; (2) qui nocet, qui perdit, qui vas- tat. λωξος, γ,, ov, qui aurium quodam morbo la- borat ; (2) perplexus. Α λώζνι. ΛΩΓΑ'ΝΙΟΝ, β, το, quod e bovis collo s. labiis, dependet, paleare. λω'ίων, όνος, ό χα) ή, melior, quern magis vo- lumus. Hinc compar. alius λω'ίτίξος, me- lior, et superl. λωίζ-ος, et contr. λω?ος, optimus. Α λω, volo. > ΛίΓΜ Α, ατός, το, fimbria, instita, ora ves- timenti. λωμάτιον, ν, το, fimbriola. Α λωμα. λωντι, 3. pi. prees. ind. act. contr. pro λάον- Ti, a λάω, volo. ΛΩ"Ό2, vel λίόος, n, o, Lous, mensis, apud Macedonas,'cujus primo die solstitium asstivum incidit. λωτας, άίος, ν> Λ vestimentum tenue. A λώπ'η, τις, τι, pallium ; (2) vestimentum, ves- tis. Ab eod. λωπίζω, f. ίσω, veste exuo, denudo. λώπιον, s, το, parvula tunica ; (2) vestis ; (3) vestimentum vile ; (4; velum nauti- cum, Dim. ab eod. λωτοΰυσία, ας, ή, spoliatio, grassatio, pro- prie vestium exspohatio. Α λωποδύω- λωποδυτεω, veste exuo, vestimenta furor ; (i) spolio, rapinis infesto, Ph. λωποΐυτιΐ, grassatur. λωποδυτών την 'Ελλάδα, Her- mog. vid. et Aristoph. Plut. 165. A λωπο%ύτ•/\ς, ν, β, qui viatores vel mortuos vestimentis exuit et spoliat, seu in bal- neis depositas vestes surripit, grassator. A λωποδύω, fut. ύσω, idem quod λωπο%υτ'εω. ΛΩ~Π02, εος, το, vestimentum tenue. ΛίΓΤΟΝ, κ, το, lorum, habena ; (2) vin- culum capitis, diadema imperatorium. λωξος, a, i, idem. λωξοτομίω, in lora seco. Α τομή. λωτός, vide λω'ιων• λωταξ, άγος, ό, mendicus ; (2) tibicen. A λωτός. λωτευντα πεδία, carnpi loto abundantes, herbosi, apud Homerum, II. 12, 283. pro λώΐτϊντα, quod veteres contractum ex λωτόεντα volunt, a λωτόεις, alii ex λωτε- οντα, quasi a λωτεω, quod esset Mum et herbas profero. λωτία, ας, ή, sertum e loto toxtum. λωτίξω, fut. ίσω, lotum carpo, lotum de- cerpo. Ab eod. λώτινος, ίν/ι, ίνον, lotinus, e loto factus. λώτισμα, ατός, το, flos loti ; (2) Metaph. flos populi, i. e. praecipui, Eurip. Hel. 1609. λωτόεις, όεσσα, όεν, loti ferax, herbosus ; po- nitur ob λωτευντα, quod vide. ΛΏΤΟ 2, 5, ό, lotus ; (2) trifolium, Ph. (3) tibia, Eur. Iph. in Aul. 1036, et Electr. 716. λωτοτξόφος, α, ό χα) y, lotum alens seu pro- ducens. Ex λωτός et τξίφω- λωτοφάγοι, populi loto victitantes. Ex eod. .et φαγειν. λωτςοχόος, aquam fundens, Dor. pro λ»- τξοχόος, vide λοετξοχόος . ΛΩΦΑΏ, ω, f. ησω, respiro, interquiesco. Κα;τε/τ' Ιπειδη tS2* ΐλώφ-ζισεν φόνν, Soph. Aj. 61. 'Aire voffu μεγάλης χα) πολέμα βξκχύ « λελωφτίχαμεν, Thuc. lib. 6, 12. ( 353 ) ΜΑΓ λωφεω, ω, quiesco, Hes. (2) sedo, JEsch. Ρ . λωφΥΐϊον, sedandi vim habens. Α λωφεω. λώφημα, ατός, τό, laxamentum. Α λω• φάω- λώφησις, εως, %, quies, cessatio, respiratio, laxamentum. Ab eod, λωφία, ας* 'h\ idem et ab eod. Μ Μ, Litera duodecima, μυ, ab Hebr. Mem ; (2) nota numeri quadraginta, et cum li- neola subjecta (μ,), quadraginta millia. MA\ adv. jurandi negat. μα Αία, ηόη certe, per Jovem, u μα Αία, idem. Sed να) μα Αία, affirmat. profecto, certe, per Jovem. Να/ μα τόΐε σχν,πτξον, na; per hoc sceptrum, II. 1, 234. Occurrit μ» solum et affirmative, sed raro, et fere ap. recentiores. μαγαδίζειν, magadi canere, psallere. μαγάΐιον, n, το, parva μαγάς; (2) asser- culus, qui recipit chordas lyrae, Dim. a μαγάς• μάγαδις, sive μαγάΰις, ace. /», ί, magas, instrumentum quoddam musicum. μαγάξειν, fides pulsare, psallere. A ΜΑΓΑ ν 2, «So?, ή, ponticulus testudinis, seu hemisphaerii testudinei, super quo nervi tenduntnr, nullum alias sonum e- dituri, qui olim ex arundine factus ; ei post vel lignea tabella, vel cornea substi- tuta est, unde Cic. in testudinibus reso- nari cornu dicit, Em. μαγγανεία, ας, *j, veneficium, pra;stigiae, incantatio, lenocinio. Α μαγγανεύω. μαγγάνευμα, ατός, τό, idem et ab eod. μαγγανευτΥ,ς, S, ό, veneficus, pra;stigiator, mango, qui varias res miscet, ut alios de- cipiat. Ab eod. Hinc μαγγανευτιχός, η, ov, prffistigiatorius. μαγγανίύω, przestigiis et incantationibus utor ; (2) assentando, adulando decipio, assentor, adulor. Κίςχην μαγγανεύ- σαν, μολύννσάν τι τχς ϊταίξ,νς, λαζόντες* ArisLPlut. 310. Α ΜΑ'ΓΓΑΝΟΝ, », το, veneficium, pra;sti- gia; ; (2) machinamentum praestigiatori- um ; (3) seras vectis, pessulus, repagu. lum ; Ph. μάγγανον πολεμιχόν, ballista j μάγγανα πολεμιχα, tormenta. Μαγδαλα, Magdala. Nomen loci Hebr, Turris. Μαγδαληνή, ης, οζ, Magdalena. Nomen mulieris Hebr. Magnifica, vel etiam qua; e Magdala oriunda est, Magdalensis. Μα^δαλ'^βί, η, ov, Magdalenus, Magdalen, sis. Μαγδαλία, ας, vel Μα^δαλία, ας, η, pulpa mollior ex pane, ad detergendas rnanus adhiberi solita. Α μάσσω. μαγεία, ας ί η, magia, ars magica, scientia magica. Α μαγεύω. μαγείξαινα, ή, coqua. Α μάγείξος. μαγείξεϊον, ν, τό, locus, in quo coquinaria exercetur, culina, coquina. Α μάγειςος. μαγείξευμα, τό, cibus coctus. A μαγειρεύω, fut. εύσω, coquinariam exerceo, sum coquus ; (2) lanio, macto. μαγείξΐχός, η, ov, ad coquum pertinens, co- quinarius, culinarius. Hinc ή μαγείζΐ- χη, ης, sc τέχνη, ars coquinaria. μαγείζίχως, adv. arte coquinaria. μαγείξίσχος, χ, ό χα) ή, coquulus, Dim. μαγείξισσα, ης, η, coqua. Α ΜΑΤΕΙΡ02, ν, ό, coquus. μάγευμα, ατός, τό, machinamentum magi- cum, artes magicae, Eurip, Suppl. 1110. Α μαγεύω. μαγευς, εως, ό, pinsor, pistor ; (2) tergens, abstergens, abstersor. Α μάσσω. μαγιυτης, ν, ό, magicus, artis magica; peri, tus. A μαγεύω, magus sum, artes magicas calleo, exerceo, magicis artibus utor. Κατα^α- γέϊν τον Δ/α μαγεύσαντας Ιχίίνας, Plut. Α μάγος• μαγιχός, η, ov, magicus, praestigiatorius, veneficus. Ab eod. μαγ)ς, ίδος, η, mactra, vas subigenda; fa- rina;; (2) offa; (3; panis, apud LXX. Α μάσσω• μάγμα, ατός, τό, quidquid superest eras- ΜΑΘ MAI ΜΑΚ sum ex aliqua materia expressa recre- mentum ; (2) unguentum, et omne spis- sius, pauco humore subactum. Ab eod. MATNH2, ητος, η, magnes, lapis ferrum attrahens ; (2) Ό, qui est ex Magnesia. μαγνησίη λίβας, Hippocr. magnes. μαγνήτης, ft, b, idem quod μάγνης. μαγνητις, ιδος, η, sc. λίθος, magnes. Μ ΑΤΟ 2» ft, b, magus, sapiens apud Per- sas, rerum divinarum naturaliumque pe- ritus ; (2) praestigiator, veneficus, ma- gics artis peritus. μαγοφονία, ας, η, magorum caedes, eorum, qui post Cambysis mortem regnum in- vaserant ; (2) dies festus apud Persas. Α φόνος. ΜΑΓΥ'ΔΑΡΙ2, ιως, η, magudaris, radix laserpitii. Μχγώγ, Ό, Magog. Nomen Hebr. άχλιτον, Munimentum. μαγωδη, ης, ή, mollis quaedam et effemi- nata saltatio, a Chrysogono mago, Hes. μαγωδία, ας, η, magodia, ludus scenicus in quo magorum decantabantur miracu- la. A μαγωδος, it, b, histrio magorum miracula decantans, gestibusve exprimens. Ex μάγος et ωδος, cantor, μαδάλλω, glabro, depilo, Hes. Α μαδος. Hinc μαδαξάς, ζά, ξον, depilis, glaber, laevis. μαδχξότν,ς, ητος, ή, glabrities, laevor, ex defluvio pilorum. Α μαδαξός. μαδαξάω, ω, fut. ώσω, glabro, depilo. Ab eodem. μαδάοωσις, εως, ή, depilatio ; (2) idem quod μαδαξότης ; (3) defluvium palpebrarum. μαδάω, laavis et depilis sum; (2) madeo, madidus sum; part, μαδωντες, glabrio- nes, Gl. V. Arist. Plut. 266. Α μαδάς, μάδδα, Dor. pro μάζα- Μα,διάν, ή, Madian. Nomen regionis Hebr. άκλιτον. Judicium. μαδίζω, fut. ί σω , glabro, depilo ; (2) depi- lis sum -,μαδισθεις, aor. 1. part. pass, de- pilatus, Ph. Α μαδάς, μάδισις, εως, η, defluvium pilorum, glabri- ties. Α μαδίζω. μχδιτηξίον, tt, το, id, quo glabratur, seu laevigatur cutis, Gl. Vet. volsella. Ab eodem. ΜΑΔΟ ν 2, •>ι, bv, lffivis, glaber, depilis. μάδξυα, ων, τά, pruna, madrya. Α μα• λάδξυα. μαδωνάϊς, r„ herba nymphaea, a Boeotis sic dicta, apud Theophr. MA'ZA, νέΐμαζ», ης, η, maza, offa ; (2) panis ; (3) massa auri vel argenti, Gl. V. μαία, βωλος, massa. μαζαγάας, tt, b, ob mazam flens, Hes. Ex μΑζα et γοάω,βεο. μαζαγξίτας, Dor. pro μαζαγξίτης, if, b, mazarum sectator, lurco, helluo. Ex μάζα, et ίγξίω, sector, μαζάω, ω, mazas pinso, coquo. Α μάζα. μάζινος, ίνη, ινον, e maza factus. Ab eod. μαζίον, tt, ro, mamilla, Gl. V. Α μαζός- μάζιον, tt, To,.mazula, parva maza, offula, Gl. V. (2) aurum et argentum rude, non signatum, Thuc. Dim. a μάζα• μαζίσκη, ης, ή, idem et abeod. μαζονόιχ,ιον, seu μαζονομεΐον, ft, το, lanx, Pollux, μαζάνομος, lanx, Gl. V. μαζόνομβι, lances, Gl. V. Α μάζα et νέμω, tribuo. μαζοπίχτης, tt, b, qui mazas coquit. Ex μάζα et πίπτω, coquo. μαζοποιος, s, b, offarius, Gl. V. μαζαποιεω, ω, fut. ησω, mazas conficio. Μ AZO v 2, S, b, mamma, mamilla. Apud CaUim. et pro nutrice. μάζύσιος, a, ov, uberosus, Lye. 554. A μχζάς. μαζοφοξις, ίδος, η, cistella ferendis mazis, Hes. Ex μάζα et φίξω- ΜΑ'Ζ,ΩΝΕ2, bacchanale convivium, apud Spartanos. Μ Α0ΑΛΛΓ 2, ίδος, η, genus poculi vel mensurae. μάθε, 2. sing. a. 2. imper. act. v. μανθάνω. μαθευμαι, f. 2. ind. med. Dor. pro μχθοΰ- μχι. μάθημα, ατός, το, disciplina, studium, do- cumentum ; (2) orbis artium, qua? in lu- dis puerilibus traduntur. Α μανθάνω. μχθηματιαίι, ης, ή, sc. εη^ημη, mathesis, disciplinarum mathematicarum com- plexus et notitia. A μκθηματίχος, & or, ad disciplinas pertinens, ad disciplinas aptus ; (2) discendi cupi- dus ; (3) docilis ; (4) sciens, peritus ; (5) ad mathemata pertinens, ad mathe- maticos pertinens ; (6) mathematicus, disciplinarum mathematicarum peritus. Α μάθημα. μαθηματιχως, adv. mathematice, mathe- maticorum more. μαθησιαι, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro μάθηση, a μανθάνω. μάϋηης,'εως, η, ipsa discendi actio, cogni- tio, perceptio, doctrina, disciplina. A μανθάνω. μαθητεία,, ας, η, institutio discipuu, doctri- na vel disciplina oralis. Α μαθητεύω. μαθητίον, discendum est, discere oportet. Α μανθάνω. μαθητεύω, f. είβ-ω, discipulus, sive auditor sum ; (2) doceo, instituo ; μαθητεύομαι, doceor. "O? *«/ αυτός Ιμαθητευσε τω Ίη• ens, Matt. 27, 57. ΙΛαθητεύο-ατί πάντα τά έθνη, id. 28, 19. Α μαθητές. μαθητής, 5, b, discipulus. Α μανθάνω. μαθητιάω,ω, discipulus esse, discere cupio. ΔεΓξβιι ως τάχι^ά μοι τον 'Σωχξάτη, μα• θητιω γάς, Arist. Nub. 183. Α μαθητής. μαθητος, η, ον, q. d. discibilis, qui disci po- test, debet. Α μανθάνω. μαθητξία, ας, ή, discipula. Α μ.«09)τί?• μαθητξίς, ίδος, η, idem et ab eod. μαθοΊτα, a. 2. part. act. f. g. Dor. pro μα- θϋσα, a μανθάνω. Ήίαβχσάλα, b, Mathusala. Nomen viri Hebr. indeclin. Mortem pellens. μαθών, qui didjeit, a. 2. part. m. g. verbi μανθάνω. ΜΑΓΑ, ας, τ,, obstetrix ; (2) nutrix ; (3) avia ; (4) appellatio honestior matronae cujusvis state provectioris ; (5) genus cancrorum ; (6) Maia, filia Atlantis. Μαίανδρος, ία, ιον, Maeandrius, a MAI ΑΝΔΡ02, v, b, Masander, fluvius Asiaa Minoris admodum flexuosus ; (2) Trop. ambages. μαιάς, άδος, η, nutrix ; (2) avia. A /^«7«. μαιεία, ας, τ), obstetricia ars. Α μαιευω. μαίευμα, ατός, το, quod ab obstetrice ex- tractum est, partus, infans. Ab eod. μαίευο-ις, ίβί, ή, idem quod μαιεία. Ab eodem. μαιευτικός, ν), ov, ad obstetricem pertinens, obstetricius. Ab eod. μαιευτιχως, adv. obstetricum more. μαιεύτξία, ας, η, obstetrix. Α μαιευω. Hinc μαιευτοιχως, adv. obstetricum ritu. μααύω, €t μαιείομαι, obstetrieem ago, sum obstetrix ; (2) pullos avium nutrio ; (3) qua?ro, investigo, scrutor. Άετον τίχτον τα χχνθαξός σε ιι&ιεύα•ομαι, Arist, Lys. 698. Α μαΐα. μαιμαζειν, palpitare, agitari, salire, fluc- tuari, Suid. Α μάω. μαιμαχτηςιχ, ων, τά, sacra, quse apud A- thenienses fiebant Jovi Μαιμάχτη. Μάιμαχτηξίων, ωνος, b, mensis, a quo'hyems incipit, quo Jovi Μαιμάχτη, sacrifica- bant Athenienses, propter mutationem et turbulentiam aeris, September, Gl. V. μαιμάχτης, n, b, furore percitus, furiosus; turbulentus, Jovis Epith. Α μαιμάσσω. μχίμαξ, αχός, b χα) ή, turbulentus, impe- tuosus, Hes. Ab eod. uMiuAo -σειν, vehementer cupere, palpitare, ties. Abeod. μαιμάω, ω, f. ηνω, vehementer cupio, im- petu feror. Μαιμων χοφο-σαι χεΤζα δ<•ψ- ωσαν φόνα, Lye. 1171. Ab eod. μαίμησε, 3. sing. a. 1. Ion. pro εμαίμησΊ• μαιμάων, praes. part. act. Poet, pro μαι- μων, contr. ex μαιμάων. μαιμώαο-α, prees. part. act. f. g. verbi μαι~ μώω, pro μαιμάω. μαιμώα-β-ω, cupio, impetu feror. Α μαι- μάσσειν. μαιμάω, f• ωσω, idem quod μαιμάω. μαινάς, άδος, ή, insana, furiosa, lymphata ; Wlaivag, Baccha, Μαινάδες, Bacchs. A μαίνομαι. μαίνη, ης, ν), maena, piscis Hecata? seu Dia- na? sacer. μαινίδιον, tt, rb, masnula, Dim. Α μαινίς. μαινις, ίδος, ή, maena, piscis. Α μαίνη. μαινάλης, u, b, furens, lymphatus, Bacchi . Epith. Α μαίνομαι- μχινόλιος, ft, β, idem et ab eod. μαινολις, ίδος, ή, furens. A prajc. MAl'NOMAl, fut. μανπμαι, insanio, furo, desipio ; (2) vehementi studio et volup- tateteaeor } μαινόμενος, part, furens, in- sanus, lymphatus, Ph. μανείς, a. 2. in fu- rorem actus, furore percitus. Ό δισπό- της μν μαίνεται xctivbv τξάπον, Arhtoph. "ace, ί>4• μαίννξγος, ν, β, maenurgus, piscis. ΜΑΓΝΩ, in furorem ago, aor. 1. Χμ-^α. Φαζμάχοις ίτεςα (γυνή) τον ανδξ,' 'ίμηνεν 3 Arist. Thesm. 568. μαίομαι, cupio ; gestio ; (2) quaero. A μάω. μαιόομαι, obstetrix sum, Ep. Α μαία• μαίςα, canicula, sidus ; aestus intensissi- mus ; luna, Hes. Α μαίζω, luceo. ΜΑΙ'ΡΩ, luceo. μχίσ-ων, b, coquus vel coqui servus, Hes. μαίω, instigo, incito, al. quaero, »6. μαΊωσις,^εως, η, obstetricis opera, ofneium. Α μα7α. μαιωτι$•ι, Scythice. A tt&v Μαιωται, populus Scythicus. μαίωτξβν, ου, το, merces obstetricis. A ^«7«. MA'KAP, αςος, b, η, το, beatus ; μάχα%ες dii et homines beati post mortem. Hinc μαχάζια, ας, η, locus beatorum post mor- tem apud inferos, locus vitae beatae. μακαξίζω, f. ίσω, beatum praedico ; beo. Ύον δε κατ' ?ιμα°, οτω βίοτος ευδαίμων» μακαξίζω, Eur. Sac. 910. "Ως σε ^c.**«- ξίζομ-εν, Arist. Vesp. 1265. Ab eod. μακάριος, ξία, ξΐον, beatus, felix ; (2) de- functus, qui sepelitur. Ab eod. Hinc μακαξιάτης, ητος, ή, beatitas, beatitudo. μαχαξίς, ίδος, ή, beata, locus beatorum apud inferos. Α μάχαξ. μακαξίσμίς, if, b, beatitatis praedicatio, qua nimirum aliquem beatum praadicamus ; (2) μακαξίσμοι, hymni in commemora- tionem beatitudinis sanctorum ; (3) ipsa felicitas, in Sac. LL. Α μακαρίζω. μακάξισσι, dat. plur. Ion. pro μάχχζσι, a μάκαξ. μακαοίζ-ον, το, beatitudo, Suid. μαχαξίζ-άς, η, ov, qui beatus habetur et praedicatur, quern omnes beatum judi- cant. μακαξΐς~ως, adv. beate. μακαξίτης, tt, b, beatus, de defuncto. μακα{ιτις, ιδος, ν), foem. praeced. Theoc. 2, 70. A μακαξιω, f. 1. ind. act. Att. pro μαχαςίσω. μαχαξίως, adv. beate, feliciter. Α μακά- ριος. μάκαξς, Χξβς, b χα) η, beatus. Α μαχά" ξίος, per Sync. Eust. μχκάξτατος, beatissimus. A praec. μακάξτεξος, beatior, apud Nonn. Ab eod. μακαξτος, i), ev, beatus et opulentus. Ex Epigr. Α μάκαξς. μαχεδνος, η, bv, longus, procerus ; quasi a μακεδανος, Dor. ut μηκεδανος, a μήκος. Μακεδονία, ας, η, Macedonia. Α Μακε- δών• μακεδονίζω, fut. ίσοι, Macedones sequor, cum Macedonibus facio. Ab eod. Μακεδόνικος, η, bv, Macedonicus. Ab eod. μακεδονι?), Macedonia) more vel sermo- ne. Μακεδών, όνος, b, Macedo. μακ'ελη, ης, ή, tigo. Α κελλω• μάκελλα, ης, ή, idem et ab eod. μάκελλιον, *t, το, macellum. Vox Latina. MA'KEP, macer, vel macir, cortex qui- dam, qui ex India advehitur. μακεσίχξανος, ft, b κα) η, oblongam galeam habens ; upupae Epith. Hes. Ex μάχος* pro μηχος et κξάνος, galea. •, lo A/a«- μακεςτηξ, ηξος, Ό, longus, prolixus. χος, pro μήκος. μακι?ηζ, β, punctor, pungens, Msck. pro- lixus, P. μαχτιστηί, Stanl. οικιστής Heath. MAKKOA7N, desipere, stulte et fatue se gerere ; μεμαχχοαχάτα, perf. part, deli- rantem. Κα) το rS δημν πβάσοχτον μαχ- χοα χαθημενον, Arist. Eq. 395. μκχ'ξά, ή, solium, labnim, al. μάχτςχ, Gal. μαχξά, τά, putei, lacus profundi. Ex Horn. μακζά, adv. majorem in modum, Horn. μακζαίων, ωνος, b m χα) η, diurnus, longa?- vus. T/f σ' Ιτικτί των μακραίωνων ; quis te genuit immortalium ? Soph. (Ed. Tyr. 1099. Ex μάχξος et αιών, eevum. μακζακάντιον, ft, το, spiculum longum. μακξάν, adv. longe, procul, de loco ; (2) longum, de tempore. Ύΰτων δώσετον κα- λην δίχην, •&χετ' ες μακξάν, Arist. Vesp. MAK ΜΑΛ ΜΑ Λ ν. 4•>2. Pro his fictis dabitis poenas, non longe post, τύ™ν ύφίξιις, ΰχ tk μα- Χξαν, htxw, Heliodor. lib. 5. p. 240. A μακςός. μακξαχιχινος, b, id. qu. (Λχκξχίχνν, V. L. Μ,αχοαύχγιν, ινος, b xa) it, Wii collum est pra?loi7gum. μακείταος, ν, Ό κα) it, qui in longos annos perdurat. Ex μχχξός et ϊτος. ΑΛ,κχξνγοξίω, ω, tat. ήσω, longa et prolixa oratiorie utor, multa verba facio, Eur. Hipju 708. et Ph. 768. Ex μακξος et αγοξίω. μα.κζ'/,γοζία, ας, y, sermo prolixus, oratio longa. Ex iisd- μακξνιμίξία., ν, tempus quo dies sunt longi- ores. Ab ημίξα. μακςοζάμων, όνος, b, qui longis passibus in- cedit. Ex μάκρος et βαίνω, eo. ΟΜχξόζιβί, α, b κχ) ή, longaevus. Ex μα.• χξβς et βίος. υ,αχξοζ,ιΌτ/ις, ητος, ii, vita longieva, viva. citas. μακξοζίωσις, ίως, », idem. μακξοζίώτίξος,.ν'ιν&οίοι ; Comp. a μαχξό- ζιος. μακξοζολίχ, ας, %, in longum jaculatio. Α μακξοζόλος. μακξοζόλος, n, b χμ) ί, e longinquo feri- ens ; (2) longius seu eminus feriens. Ex μχκξός et βάλλω. μχκξόΖωλος, ν, b χα) i,, qui magnis seu densis est glebis, glebosus. Ex μαχξός et βωλος. μχχξογίναος, ν, b κα) ή, qui longo est men- to. Ex μχκξός et γίνίιον. μακξόγηξώς, ω, ό χα.) it, longam senectutem agens, valde senex. Ex μαχξός et γΐηξας. μακξογόγγυλος, u, b χα) it, longus et teres. ΐΑαχξοΙάχτΰλος, b χα) it, longos habens di- gitos. μαχξόΰξομος, it, b χα) it, qui longos cursus conficit. μακξοζώία, as, % longaavitas. Ex μακξός et ζων•, μαχξο'/ιμίςίυιτ/ί, ίως, it, longitudo dierum, longaevitas. A μχχξοημίζίύω, fut. ίύσω, diu vivo. A /Αακξο'ίιμίζος, u, ο χα) it, longasvus. Ex μαχξός et ίιμίξχ. uaxgoUw, adverb, procul, longe, eminus. Hinc et «,πο μαχξόθίν, e longinquo. A μακξός•^ μαχξοθνμίω, ω, fut. foca, patienter fero, leni sum animo, patienter exspecto, iram differo seu cohibeo ; duro, Ph. Μαχξο- θυμιΐν Ιπί τ/ν;, Matt. 18, 26. πξός τίνα, 1 Thess. 5, 14. ΰ'ς τίνα, 2 Pet. S, 9. μακξοθυμίχ, it, tolerantia, lenitas animi, longanimitas, patientia expectandi. μχχξόθϋμβς, n, b κα) it, longanimis, lenis, patiens. Ex μχκξός et h -υμός. μακξΰϋυμως, adv. patienter, longanimiter, asquo animo, iram differendo. μακξοκαμπυλαύχίνος, Ό κα) ή, longum et ciHTViim collum habens, Epith. avium quarundam. Ex μακξός, καμπύλος, et αυχην. μαχξοχατάληχτος, ν, ο κα) it, in VOCalem longam seu syllabam desinens. Α κατα- λήγω, μχχξόχχυλος, α, b κα) η, caulem longum habens. ΐΜΐ,χξόχίντξος, », b κα) it, longum aculeum habens, longo spiculo armatus. μακξόχίξχος, u, b κα) ή, praslongam cau- dam habens. μαχξοκίφαλος, », ο κα) η, longum caput habens ; cilo, Gl. V. /Αχκξοχομίω, ω, longam et prolixam co- mam alo seu habeo. Ex μάκρος et χόμη. μχχξοχωλία, ί, longius membrum ; (2) quum periodus longius membrum ha- bet A μαχξίχωλος, ts, ο χα) ί, membra seu cola longa habens. Ex μαχζος et κωλβν. μακξόλοζος, ο χα) ή, longam habens sili- quam seu folliculum, siliqua oblonga in- clusus. μακξολογίω, ω, fut. fom, prolixe loquor, longa oratione utor. /χ.ακξολογία, ας, v\, prolixitas sermonis. A μακξολόγος, u, ό κα) i\, prolixus in ser- mone. μα,χξονοσία, ας, ί, morbus longus seu diu- turnus. Ex μχχξΰς et νόο-ος. μακξοπαζαλ'/ιχτίίν, in penultimam delinere. Ex μακςος et παζαληγω* μακζοταξοίνιος, longe contumeliosissimus, et quidem ex ebrietate. Α παξοίνιος. μαχξίαίπλος, ev, longum peplum gerens. ^ μαχξόπνοος, COntr. μαχζόπννς, n, ό κα) ή, qui longos ducit spiritus. Ex μαχζος et πνο•ή• μακξοπόν/ΐζος, ν, β κ») η, longe improbissi- mus, Suid. μακζοποξίω, procul eo, longum iter facio. μακξοποξία, ας, y, longum iter. Α πόςος. μακξοπόζος, ο», longis passibus gradiens, Apol. μχκξόπας, ohos> β κ») ί, longos pedes ha- bens. μχκξόπτΐξος, α, β χα) v\, longas alas, sive longas pennas habens. Ex πτίξόν- μακξοχτόλΐμος* i %*) %t e longinquo pug- nans. μακξόπνλος, »» β xec) 'h, amplas habens por- tas. Ex μακξος et jriXij. μαχξοτώγων, ωνος, β χα) ν, longam barbam habens. μχκξορριζία, ας, η, longitudo radicum. A μακξόρρΊζος, α, ό κα) ή, longas radices ha- bens. Ex μακξος et ρίξα- μαχςόξυγχος, β κα) ijj rostrum longum ha- bens*. μαχξος, ξα, ςον, longus, prolixus ; (2) lon- gus, diuturnus ; (3) magnus, multus ; (4) altus, excelsus. Α μήκος. μακξοσ-κίλ'/ις, ίος, b χα) ή, longa crura ha- bens. Ex μακξος et ο-κίλος• μαχξΟΓίλίχης, ιος, ο κα) ή, longum seu pro- cerum truncum habens, qui longo est caudice. Ex μάκρος et ς-ίλιχος. μακξότατα, adv. longissime. Α μακζός. μακξοτίξο» longius. Ab eod. μακξοτίξως, adv. diutius, longius. Α μα- χ'ξότίξος, quod est Comp. a μακζός. μακξότης, νττος, 'h, longitudo, longinquitas-j (2; diuturnitas. Ab eod. μαχςοτεμέα), ω, fut. vitra), ita puto, ut longse redundent amputatae partis reliquiae. A μαχ^οτόμος, u, b κα) η, ita putatus, ut am. putati longae reliquia? supersint. Ex μα• κξος et τβ/Λ-ί• μαχξοτξάχ'/ιλος, ν, e χ») ft, longum habens collum. μαχξ*νπνία, in diuturnus somnus. Ex ύπνος. μακςοφάξυγξ, νγγβς, b χα) ii, longas fauces habens. μαχξοφλυαξίιτνις* »» b, magnus nugator. Ex μαχξος et φλυαξίω. μακζοφλυάξτης, b, prolixus nugator, Ep. μακξοφνν,ς, ίος, b κα) ii, naturalongus, lon- gus natus. Ex ^««ίβί et φύω, nascor. μακξόφυλλος, n, b κα) η, longa habens folia. Ex μκκξος et φύλλον. μακςοφωνίω, alta voce clamo. μακξόχίΐλος, ov, magna labia habens. μακςόχίΐξ, ξος, b χα) ή, longimanus; (2) cui una manus longior est altera. μαχξόχνιλος, n, b xa) 'h, ungulas longiores habens. Ex μαχζος et χηλή. μακξοχξονίζω, fut. ίσω, diuturnus seu lon- gaavus sum. A μακζοχζίνιος, u, b κα) i\, longaevus, diu du- rans. Ex μαχξος et χρόνος• Hinc μακξοχξονιότ'/ις, Υ,τος, ή, longEevitas, Gl. V. μάκξυμμα, ατός, το, quod longe remove- tur, abominatio. A μακφνω, i. υνω, elongo, longe, seu procul amoveo, removeo, in longum differo, ex- tendo, porrigo. Α μακξός- μαχξω, dat. adv. longe, multo. Α μαχξός. μάχξώνίς, ol, qui longo sunt capite, al. pr. apud Xen. μακξως, adv. longe, prolixe. μάκξωο-ις, ίως, ii, prolongatio, in longum diductio. Quasi a μακξόω. μαχξάτνις, v,b, longas aures habens. Ex μακξος et %ς, ατός, auris. μάκται, qui mazas pinsunt, Besychio ; at Philox. gulatores. Α μάσσω. μακτΥίξίς, ol, idem qui μάκται, Hes. μάχτξα, ας, ii, vas, in quo pinsitur, etfari- na subigitur, mactra. Apud Nicandrum pro colo, seu mortario. Α μάσσω• μαχτξίσμος, S, b, saltationis genus. Quasi a μακτξίζω. μάχτξον, u, το, mapjia, Gl. V. Α μάσσω- μακών, vociferatus, a. 2. part. act. μ^κάω. Κάδδ' ίιτίο* Iv κονίνισι μαχών, oarb h' 'έκ- τατο Β-νμος, II. 16j 469. ΜΑ'ΛΑ,.αώ. valde, multum, admodum, vehementer. Hinc compar. μάλλον, magis, amplius, potius ; et superlat. μά- λι?α, maxime, potissimum, prassertim ; ( 355 ) jungiturque nominibus, verbis et adver bus. In numeris est,omri\no, admodumj de tempore est, fere. μαλαζάθξίνον, ν, το, foliatum, Gl. V. seil. unguentum. "Vide μαλόζαθξον. μάλαγμα, ατός, το, malagma, quo aliquid molhtur. In re militari est corpus molle ad frangendos eludendosque tormento- rum ictus, ut cilicium. Α μαλάσσω. μαλάκα, dat. sing. f. g. Dor. pro μχ- λαχγ. μαλαχαίπας, βδβ?, ο χα) η, (metri causa pro μαλαχόπνς,) molli pede incedens. μαλακαυγ'ητός, S, b κα) i), pro μαλακαλγη- τος, dolores leniens. Μαλαχαυγν,τος 'ύπ- νος, Aristot. (si lectio sana.) Α μαλάσ- σω et άλγος. μαλακίυνίω, S, f. ν^σω, molliter decumbo et dormio. Ex μαλακός et tlvf,- μαλακιυτικός, η, bv, vim leniendi habens, quasi a μαλακίύω. μαλάκια, ων, τα, mollia, piscium genus. μαλακία, ας, it, mollities, inprimis animi, ignava et effeminata ; (2) morbus qui- dam ; (3) summa tranquillitas maris. A μαλακός. μαλακίας, a, b, mollis et effeminatus. Ab eodem. Hinc μαλακιάω, ω, mollis et effeminatus sum, mollitie laboro ; (2) langueo, aager sum. Α/ χύνίς μαλακιωσαι τας ρίνας i δύνανται αΙσΟάνεσθαι, Xen. Α μαλακία. μαλακηΊς, οι, frigoris causa dolentes, Vet. Lex. μαλακίξω, f. ίσω, mollio, effemino, timi- dum reddo ; et pass. μαλαχίζομ.αι, mol- lesco et effeminor ; langueo, ajgroto, ti- midus sum, frangor. Ιίξος τον S -άνατον Ιμαλακίσατο, Xen. Α μαλακός. μαλάκιον, », το, ornamentum quoddam muliebre, Hes. Ab eod. μ,αλαχισθνιναι, emollitum esse, aor. 1. inf. pass, verbi μαλακίζω, emollio. μαλακίων* ωνος, b, molliculus, Dim. μαλαχόγνος, u, b xa) it, mollem habens terram. Ex μαλακός et y%. μαλακογνώμων, όνος, b xa) it, qui molli h. e. leni, submissa est mente seu animo. Ex μαλακός et γνώμη• μαλακόδίξμος, u, b κα) it, mollem habens cutem ; (2) molle habens putamen. Ex μαλακός et ΰίξμα. μαλακόθξΐξ, Ό κα) it, mollem habens pilum ; μαλακότξΐχίς, quibus molles capilli. μχλαχόχισσος, a, b, q. d. mollis hedera, convolvulus. μαλαχοκόλ«ξ, αχός, b, assentator, palpa• tor. μαλχχοκζζνίύζ, £&«,-, ό, q. d. mollicepsj a- vis. Ex μχλχκός et κξάνον. μχλαχοποιίω, mollio. A μχλχκοίτοιός, ov, molliens. μαλακοπύξ'/ινος, ν, Ό κα) i, mollem et te- nerum habens nucleum. Ex μαλακός et, IWJV. μαλακός, it, ov, mollis ; (2) placidus, lenis, mitis ; (3) effeminatus ; (4) remissus, languidus, molli et remisso animo ali- quid agens ; (5) placidus, tranquillus. A μαλάσσω. μαλακόσαξχος, χ, b κα) ί, mollem ac tene- ram habens carnem. Ex μαλακός et σάξΐ^ μαλακο$τξαχος, χ, ο χα) it, molli testa tec- tus. Ex μαλακός et ό&ξαχον. μχλχκότης, νιτος, it, mollities, mollitudo. Α μαλακός. μαλαχόφθαλμος, ov, mollis, mitis adspectu. μαλακόφλοιος, ν, b xa) %, mollem corticeni habens. μαλαχόφξων, ov, molli, leni animo. Ex μαλακός et φξην. μχλακόψωνος, ov, molli, suavi voce praedi- tus. Ex μαλακός et φωνή. μαλαχόχίΐξ, ιίξος, b χα) %, molles manus habens, lenis, mitis. μαλαχο-φυχίω, molli sum animo. Ex •ψυ• μχλακτίιξ, νίξος, b, qui mollit, seu emollit. Α μαλάσσω• μαλακτικός, ί>,•όν, emolliendi vim habens. μαλακτός, it, ov, qui molliri, seu emolliri potest. Ab eod. μαλάκυνσις, ίως, it, emollitio, cum aliquid mollius redditur. A μχλακύνω, mollio, emollio, moDem reddo. Ρα$5.,μαλακΰνομαι, mollior, molliorem me prasbeo, mollesco, languidior et re. missior sum, fio. Α μαλακός. Z2 ΜΑΛ MAN MAP uKkotx?, mollis, gen. sing. Dor. pro μα- λαχχ. ϋίΛλαχως, adv. molliter, leniter, placide, effeminate, remisse. μάλαξα, εως, yj, mollitio, emollitio. A ΜΑΛΑ'Σ2Ω, xel μαλάττω, f. ξω, mollio, emollio; (2) placo, lenio. Ώς εάν νυν) μαλάζγ,ς αυτόν ϊν tvj πξοσζολΫί, Arisi. Eq. 388. Κα/ μεν παξ' Ύιμϊν εντυχων Άσχλγ,- «r /δίίν,- νότα μαλαχθγς τγ,σ^ε, leveris, Sophocl. Phil. 1322.' Κ'όνω μάλαζαν σπλάγχνον, Eur. Or. 1190." Μαλαλε->,λ, β- Malaleel. Nomen viri Hebr. άχλιτον. Laudans Deum. μαλάχν,. γ,ς, y„ malache, malva, herba e- molliendi vim habens, Angl. mallows. Α μαλάσσω. μαλεξός, ξκ, ξον, ustivus, consumens, ignis Epith. (2) imbecillis, quasi corruptibilis. Α μαλός. ΜΑ'ΛΗ, r /ί, Yi, axilla, ala. μάλθα. ν,ς, r„ cera emollita. Α μ&λάσσω. μαλΟάζω, mollio, Aret. pro quo usitatius, μαλθάσσω. μαλθαχευνία, ας, y>, lecti seu CUbilis molli- ties. Α μαλθαχός et ευνν,• ακλθαχνξος, ξα, ζον, tener, mollis. Α μαλ- θαχός. ΐύΆλθα,χία,, a,;, $, mollities, mollitndo. Ab eodem. μκλθαχίζω, f. /λ», mollio, emollio ; (2) de- linio, emollio animum. Pass, μαλθχχί- ζομαι, mollesco, ignaviter ago, langues- co, elanguesco. Ab eod. ααλθάχινος, ivy* ivev, mollis. Ab eod. μ,αλθαχ^εον, molliter agendum est et seg- niter. Α μαλθαχίζω. μαλθαχός, '>,• ov, mollis ; (2) iners, remis- sus, ignavus, lentus•; (3) effeminatus. Α μαλάσσω, μ&λθαχόφω.νος, u, β χα.) r„ qui mollem ac teneram habet vocem. Ex μαλθαχός et φωνΥ,• μαλβαχίω, mollio, emollio. Α μαλθακός. μαλθαχτΥζίος, a, ov, idem quod μχλθχχτιχος, υ,, ov, emolliendi vim habens. Α μαλθάσσω- μαλθαχώ^ς, ίο?, Ό χα) 'h, qui emollit. A μαλθαχός. μαλθαχως, adv. molliter. μά?.θαζις, (ως, ■>„ emollitio, fotUS. A μαλθάσσω, f- ζω, mollio ; (2) mollibus ver- bis persuadeo, delinio, demulceo. 'Sis λόγοισι τόνΰε μαλθάζαι μεν αν, Eur. Her. Fur. 299. Α μάλθα, vel μαλάσσω. μίλθ-Λ, ν,ς, 'h, idem quod μάλθα- μαλθόω, ω. fut. ώσω, mollio, emollio, velut ceram, Hes. Α μάλθα- Unde μχλθωίν,ς, ίος, ο χα) *j, malthinus, cereus. μάλθων, c, mollis et effeminatus, dissolu- tus, Ph. μάλθων, nebulo. Ab eod. μαλιαθάλν!, ν,ς, ■>„ planta in iEgypto nas- cens, Theoph. μαλιασμόί, S, a, veterinorum morbus. A μαλίάω, ω, malide laboro. Α μάλις- ΜΛ'ΛΙΣ, 3ος, •>„ malis, jumentorum mor- bus, quum tussiunt. Μα?.)ς, ΐΐιος, sj, ftymphas nomen, Dor. pro MijA /ί. Α μϊλον, malum, pomum. μάλις-α, superl. a μάλα. μαλχίω, Ion. μαλχίίω, frigore contrahor, ex frigore obtorpesco. A ΜΑ'ΛΚΗ, ijff, r„ manuum pedumque con- tractio et torpor ex frigore. μαλχιάω, ω, idem quod μαλχίω. υ,άλχιον, frigidiim. Α μάλχν,. 'μάλχιος, frigus cum torpore invehens, Steph. μα>3οί?ατος, frigidissimus. Suid. μάλλιον, Dor. pro μα?.λον, Eust. μαλλο7σι, dat. plur. Poet, pro ^,αλλβΤί. μάλλον, adv. comp. a μάλα, quod vide. ΜΑΛΛΟ'Σ, 5, ό, vellus ; lana promissa, villus ; (2) coma promissa, cirrus, cin- cinnus. μαλλοςό°ος, υ, Ό χα) -h, vellus ferens, lani- ger. Ex μαλλός et φ ίξω. μαλλωτος, y„ ov, villosus, velleris densL A μαλλός. ΜΑΛΟ'ΒΑΘΡΟΝ, n, το, malobathrum, folium, quod in India? paludibus nasci-. tur. μαλόΰξυον, το, vide μάδξν&• μαλον, pro μ^λον, Dor. malum, pomum. μαλοπάξνος. a, ο χα) i.mauss. pomis simi- les gerias habens. Ex μαλον et παςμά. μαλός, i), ov. tener ; (2) exitiosus. . μαλοφόξος, ν, Epith. Cereris, pomifera. Ex fdtXo* et φίςω. Μάμίζϊα, 'h, Minerva, Lye. ΤΑάα,ίξτος, ό, Mars, Lye. MAMHPA\ vel μαμίξά, ας, ν, δ.μαμί'άς, medicamenti genus, quod quidam idem ac Doronicum Romanum censent. MA'MMA, μάμμη, μΛΧ,μμαία, '/), voces, quibus pueri matrem, vel aliam feminam astate provectiorem appellabant ; (2) avia. 'ί.'Ιαμ.μάχαθος, n, i, Mammacuthus; nomen hominis notse stultitia? ; ideo quivis sto- lidus et ignavus sic appellatur. μαΜ.μάχν•)ο;, idem. MAMMA~N, vox pueruh panem flagitan- tis. μαμμάξίον, », το, mater. Dim. a μάμμα. μαμμία, ας, 'h, mater ; (2) avia. Ab eod. μα,μμΊον, a, to, matercula, Dim. Ab eod. μχμμόθξαττος, α, ό χα) i), a nutrice, vel po- tius avia, eoque mollius educatus. A μΑμα,α et τξίφω. μαμμωνά vel μαμμωνας, vox Syr. άχλιτος, divitice. μάν pro μί -y, Dor. tamen, sane, certe ; item mensis, Dor. pro μ Υ , ν . μανάχιον, ν, τό, ornamentum collare, Sch. Tkeocr. Dim. a μάννος- Vid. μανιάχν,ς. Ήίανασσν,ς, ό, Manasses. Nomen viri Hebr. αχλιτον. Faciens oblivisci. ΜΑΝΔΑ'ΚΗ, %ς, »j, corium, pellis. μανδαχΥ,δόν, adv. ad cutem. Α μαν%άχ•>\. μάνίαλον, α, το, pessulus, repagulum, Ph. ΜΑΝΔ ΑΛΩΤΟ'Ν, S, β, oscuh genus im- modestum. μαν$οαΰ->,ς, ες, similis μανΰύγι* pro μαιΰυο- ίΐο~ής• ΜΑ'ΝΔΡΑ, ας, νι, stabulum, caula, sep- tum, quo noctu clauduntur pecora ; (2) spelunca ; (3) locus, ubi sunt torcularia. ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, ν, e, mandragoras, planta, cui vis inest obstupefaciendi sen- sus et soporandi homines. Angl. man- drake. μανίξαγοξίξω, mandragoram prjebeo. μανΰξαγοςίτ'/,ς, it, ό, sc. οίνος, vinum man- dragora conditum. Α μανΰςαγόξας. μάνΰζίνμα, ατός, το, idem quod μάν$ξα. ΜΔΝΔΤΆ2, u, ό, genus vestimenti mili- taris, ap. Persas, simile penula?. μα.ν&χη\, τ,ς, r„ vestis lacerna? simiUs, Pol- lux j et Gl. V. μανΰύ'ή, impluvia. μανίυς, r„ lacema. μανεΊσα, a. 2. part. pass. f. g. verbi μαίνο- μαι Hinc μανίομαι, insanio ; ut hinc sit μιμάνημοί, p. pass, apud Theoc. amore insanio. ΜΑ'ΝΗΣ, u, Ό, servus, famulus; (2) po- culi genus ; (3) nomen jactus tesserarii. ΜΑΝΘΑ'ΝΩ, f. μαθίσομαι, p. μεμάθτ,χα, disco ; (2) intelhgo, percipio, animad- verto, cognosco ; (3) doceo ; a. 2. ΐμαθον, part μαθών, qui didicit, Att. τί μαθών, quara Ήξός χαχων h' άνΰςων (&αθων εοι- χας ϊ,χειν αΊσχξά, edoctus a, Soph. Phil. 963. 'Act' έχθρων hr,Ta πολλά, μανθάνου- σιν οι σοφοί, Arist. Αν. 379. μανία, ας, r„ furor, insania ; vesania ; in- temperiae. Α μαίνομαι. μαινιάχν,ς, », ό, ornamentum collare s. bra- chiale, Gl. V. torques. Α μαν/αξ- μ&νιάχιον, if, το, idem ; μανιάχια Hesychi- us inter ornamenta numerat in μ,Υ^ίσχοι. μανίαχον, χ, τό, idem, Polyb. A μανίαξ, tortile, circulus, tortus, Gl. V. μανίας, οίος, ή, furiosa, insana. Α'μαίνο- μαι• μανιχός, r„ ov, insanus ; (2) ad insaniam pronus ; (3) insaniam seu furorem gig- nens ; (4) divinus ac numine inflatus ; (5j ingens, egregius, spud Xenoph. Ab eodem. μανιχως, adv. furiose, furenter. μανώχΥ,χος, ν, β χα) r„ furiose hbidinosa, Eust. Ex μανία et χν,χος. μανιο-χοΐός, s, ό χα) r,, ad insaniam redi- gens. Ex μανία et ποι'εω. μανίω, Dor. pro μν,νίω, succenseo. Μανίω 3-ίο7σιν, Eurip. Hipp. 1146. μανιώ^Υ,ς, εος, ό χα) ν, furiosus, insanus, furore percitus, vesanus • 3 (2) insaniam gignens. Α μανία. MA'NNA, vel μάν, τό, manna. Vox Hebr. α,χλιτος, quae cibum ilium extraordinari- um notat, quo Deus Israehtas indeserto sustentavit ; (2) manna Indicum vel sac- charum. veterum. μαννάχιον, n, τό, idem quod μανάχιον. μαννάξίον, τό, matercula, Era. an μ»μι*ά• eiev f ( 356 ) μχννοΰοτεω, ω, f. ί,σω, manna do, vel sup- pedito. Ex μάννα et δόττ,ς, dator. MA'NNOS, vel^yes, »» e, ornamentum collare, v. μανιάχν,ς. μαννοφίζος, ό χα) in ornatus monili. Τ§ε- φω hi τοι ίνδεχανεζξώς, πάσας μαννοφόξως% Theoc. Id. 11, 41. Ahi autem άμνοφό- ςως, vide Schol. μανόχαζπος, χ, ό χα) %, rarum ferens fruc- tum, cujus fructus non dense hseret. ΜΑΝΟ' 2, ή, ev, rarus, solutus, fungosus, laxus, mollis. μΜ,νοσποξίω, ω, semen non dense spargo. A μανόσποξος, ν, ό χα) r lt rare seminatus. Ex μανός et σπείρω. μανός-ν,μος, ν, ο χα) ί, qui laxo s. raro est stamine, Hes. Ex μανός et ς-ί,μων. μανότχς, %τος, η, rari&as j (2) laxitas. A μανός. μΜ,ννμχι, f. 2. ind. med. verbi μαίνομ.αι. μανόφυλλος, n, β χα) ή, cui sunt rara folia. μανόω, ω, rarefacio, solutionem reddo ; μα- ν'ύσθαι, rarescere. Α μανός- μαντεία, ας, ή, divinatio, vaticinatio, vati- cinium, oraculum ; (2) oraculi petitio. μαντεΤον, n, to, vaticinium, oraculum ; (2) locus, in quo editur oraculum. μαντεϊος, ύα, έΐον, ad vaticinationem s. va- tes pertinens. Α μάντις. μαντεύεαι, 2. sing, prass. ind. med. Ion. pre μαντεΰγ, a μαντεύομαι- μάντενμά, ατος,τό, vaticinium, oraculum. A μαντεύομαι, f. είισομαι, vaticinor, oraculum edo ; (2) divino, ariolor, auguror, conji- cio, opinor ; (3) oraculum consulo, ora- culum peto. ΎαΖτα χα) μαντεύομαι, Eur. Ion. 347. OvV αν πιβοίμην εΰ μί- μαντεΰσθαι τοδε, id. El. 995. Τ» πατξί μα τβν άΰελφόν οί ας-ξολόγοι μαχξόγτ,ξω» "' Epigr. Α μάν μαντευτεον, riicendum, vaticinandum πάντες έμαντεύσανθ' , Epigr. Α ( ιντις• Ύω yap &εω τίναντι & μαντευτεον, Eur. Ion. 31%.^ ' μαντευτ-ής, 5, β, vates, vaticinator. μ,αντευτιχός, ϊ„ όν, ad vaticinationem s. ν.τ- ticinatores pertinens ; (2) vaticinandi ar- tis peritus. Α μαντεύομαι. Unde μαντευτός, y, ov, vaticinio praxlictus. μαντΥ,'ί'η, jjf, i, Ion. pro μαντεία. . μαντΥι'ίον, α, τό, Ion. pro μΜ,ντεΊον, Apoll. Rhod. lib. 2, 495. μαντΥ,ϊος, a, 6, vaticinus, fatidicus, Epith. Apollinis, Ion. pro μαντίΐος. μαντιχΥΐ, τ\ς, %, sc. τεχννι, ars ratiocinandi seu divinandi. Ab eod. μαντιχός, y„ ov, ad vatem seu vates perti- nens ; (2) vatem efficiens ; (3) vatici- nandi peritus, divinus ; (4) ratiocina- tionem habens. Ab eod. μαντιχως, adv. vaticinando, per vatici- nium. μαντιπολίω, ω, fut. τ,σω, vaticinor. μαντιπόλος, ό χα) νι, vates. Ex μάντις et πολεω- ΜΔ'ΝΤΙ2, εως, Ό, vates, hariolus, haru- spex. Α μαίνομαι, furo. μαντιχώξας, n, i, mantichora, bestia qua?- dam horrenda ; dequa Aristot. Hist. An. et JElianus, Plinius item. Apud Cte- siam μαξτιχωξα. μαντοσύνΥ,, γ,ς, η, vaticinium, vaticinatio, ars vaticinandi. Α μάντις. μαντόσυνος, u, ό χα) ϋ,, vaticinatorius, vati- cinus, divinus. Ab eod. μαντά&ν,ς, εος, b χα) %, fatidicus, vaticinus. μαντωος, a, c, idem, Epith. Apollinis. Ab eodem. μάνυε, 3. sing, imperf. ind. Ion. et Dor. pro εμΑνυε, a μηνύω. μανύω, fut. ύσω, indico, Dor. pro μγ,νύω. μανωΙ%ς, εος, ό χα) ϋ,, laxus, rarus, remis- SUS. Α μανός- μάνωσις, εως, ϋ„ rarefactio ; (2) raritas, laxitas. Α μανόω. μαπεειν, apprehendisse, aor. 2. inf act. per Syncop. pro μαξπ'είΐν, et hoc Ion. et Poet. pro μάρπειν ; et μεμάποιεν, opt. a μάξπ~ τω, prehendo, aor. 2. ΐμαξπον, et abjecto ξ, εμαπον. ΜΑ'ΡΑΓΔ02, seu σμάξαγδος, ν, ό, sma- ragdus, gemma. ΜΑ'ΡΑΓΝΑ, γ,ς, ϋ„ flagellum, scutica ; (2) genus supphcii. ΜΑ'ΡΔΘΡΟΝ, χ, τό, marathrum, foenicu- lum. Angl. fennel. μάξαίΐνα, ■/■„ scutica, JEsch. Cho'eph. 213. ΜΑΡΔΓΝΩ, fut. ανω, macero, marcidum reddo, marcescere facio, tabefacio ; m- ξαίνομαι, marcesco, flaccesco, exaresco. MAP MA2 μα: Καλλβί μεν ij χξίνβς ανχλωσεν, η νόσος i- μάξχνε, Isocr. Φθίνει γαξ, χα) μχξαίνί• tcu νόσω, Eur. Ale. 200. μαξαίπνς, βίο?, ο χα) *), qui marcidos pedes habet, Hes. Ex μχξχίνω et πΰς. μαξανθηνω, a. 1. inf. pass, verbi μαθαίνω, μάςανσις, εως, *j, marcor, tabes. Α μα- θαίνω, μχξχντικος, ->„ bv, flaccidum seu marcidum reddens, corrurapens, absumens. Ab eodem. μχρχσμος, 5, b, marcor, flacciditas, tabes. Ab eod. Hinc μχρχσμώΰν,ς, εος, b xx) η, laborans μχξχτ- μώ, cui inest μαρασμός• MAPA'22ii, luceo, splendeo ; (2)perstre- po, sonitum edo. μαςχνγε7ν, lumine privari, Plut. Quasi ex μείξω, priVO, f. μα,ςω, et αυγγ„ Splendor, μαξαυγία, ας, i» obscuratio visus. Ex iisd. μχξγχίνω, insanio. Μαςγαίνειν Ιπ' αθχνχ• τοισι 3-εο7σι, H• 5, 882. Α μάξγος. μχξγχξίίΚι ισσα, εν, unioni seu gemmae si- milis, Naz. μαργαρίτας, ν, b, sc. λίθος, margarita, gem- ma. _A μάξγχξβν• μχξγχξΐτις, ι$ος, ή, sc. λίθος, idem. ΜΑ'ΡΓΑΡΟΝ, u, το, unio, plur. μάζγχξα, margarita?. Hinc μαργχρώ^ς, εος, b χα) η, margaritse simi- lis. μαςγάω, ω, insanio. Α. μάξγος. μάξγα, ν,ς, ή, insania, protervia, Hes. Ab eodem. μαργν,ιις, ί,εσσα, >jsv, insanus, amens. Ex Hes. A μχξγ' /j. μχξΤΤ,ς, n, b, insanus, Suid. Ab eod. Magy/V/ji, u, b, nomen proprium hominis cujusdam stolidi ; (2) stolidus, fatuus, leviculus, imbellis. Ab eod. MA'PFOS» •/>, ov, vel μάξγος, a, b xai it, insanus, amens, vesanus, stolidus ; (2) protervus, petulans, improbe libidino- sus. μχξγοσύνπ, rn, *i, insania, vesania, vecor- dia; (2) petulantia, protervia, procaci- tas. Α μάξγος• μχργ'οτν,ς, ητος. yi, idem et ab eod. MA'PH, r? , i, Veterum Scholiastarum tes- timonio μάξχι dictae fuere manus, Eust. μχζΐλευτ->,ς, S, e, qui carbones tractat, car- bonarius. Α μχξίλεύω μχξίλε ' ΜΑΡΓΛΗ, vis, ή, pulvis carbonum, fa- villa. μαξίλοχαύτνς,ν, b, carbonarius, Hes. ubi μχξίλοχχυτών, των άνθξχχίυτών• Ex μχ• ξίλη et χαίω, uro. μαξίλοπότης, », b, favillae potor. Vulcani caeterorumque fabrorum ac carbonario. rum Epiih. Ex μαξίλη et airs,;. MAPl~NOI, pisces quidam. MA'PI2, εως, ή, mensura liquidorum. ΜΑΡΜΑΓΡΩ, rutilo, resplendeo, vibranti splendore corrusco. ^Ηλθες μοι χξυσω χαίταν μαξμαίξων, Eur. Ion. 921. ' Ομ• ματ α μαξμχίξοντα, II. 3, 397. μαξμάξΐιο; , εία, ίιον, marmoris more can- dens, marmoreus. Α μχξα,χίξω- μαςμχξίοί, ίχ. Ion. (η, εον, idem et ab eod. μαξμχξίζω, marmoreo splendore vibro, ut marmor splendeo. Ab eod. μχξμάςϊιιοί, ίνη, nov, marmoreus, e mar- more confectus, marmoris nitorem ha- bens. Ab eod. μχξμχςογλυφίχ, χς, ί, marmoris sculptura, seu caslatura. Ex μχξμχίζω et γλύφω. μχξμα,ξί'.ις, όίΐτιτχ, £tv, marmoris mtore splendens. Α μίξμχξος. μά,ρμοίξον, ν, το, vide μχςμαξος• μχξμχξόομχι, fio marmoreus, Lys. μχζμβίξοτοιοί, S, e, marmorarius, Ph. Ex μάξμαξύν et τοιίω. μάξμχξος, β, b xxi y, albus, candidus ; (2) seil. λίθο;, marmor, quod.et μχςμχξον; (3) caementum marmoris, seu quodvis ; μάξμχξον, et μχξμχξ» vitium veterino- rum. μχξμχξνγν, ης, vi, splendor, splendor vi- brans, fulgor. Quasi a μχομχξύο-ιτω. μχξμχξυγύιϊ-/α, ίος, Ό xx) τι, fulgidos radios emittens, vibrans. Α μχξμχξνγνι. μχξμχξύζω, splendeo, apud Jul. μαξμαςωπις, ιίος, ν>, splendentem faciem, oculos nitentes habens. Ex μα,ξμχξυγ-ή et ω•\,. μχςμχξωτος, Ίϊ, ό xxi -hi oculis micans. μχξμάξΛ /irtst iu;, -ή, cxomatio, quae fit max- more, Gl. V. incrustatio. Quasi a μχξ- μχςόω• MA'PNAMAI, pugno, praelio decerno, de eventu belli.^ Μχξνχμίνον^ Μενελάω, II. 3, 307. ΉμίΤς τί πεός γυνχϊχχ μά,ζνχσθχι μίχν οΐοί τε, Eur. Tro. 728. μχρνχμίνοιϊν, gen. dual. part, praes. med. Ion. pro μχξναμίνοιν. μχξνωΜβ-θχ, pugnemus, 1. pi. praes. conj. med. Dor. pro μχζνώμίθχ. . 2. inf. act. Poet. μχξίτείίν, aor. pro μχξ- ΜΑ'ΡΠΤΩ, fut. -φαΐ, capio, corripio, pre- hendo, adsequor, attingo scopum. oix xv τις χΰτ' ϊμχζψίν αΧλος χντ' Ιμϊί, pras- ter me, Soph. Aj. 444. Φςχζίο %■>„ μ•ή πως σι δβ'λω ΰξίνας έξχάχντίίϊχς 'ίχτινος μάξψγι, Arisi. Pace, 1109. μχξσιτιον, ye\ μκξο-ύπην, α, το, marsupium parvum, sacculus, Dim. a ΜΑ'Ρ2ΙΠ02, vel μάξβ-νχος, a, b, mar- supium, crumena, loculus, sacculus. μχςτιχώξχ, vide μχντιχώξχς. ΜΑ'ΡΤΫΡ, ΰξος, b χχ) ϋ„ testis; (2) mar- tyr, qui tanquam Christianus, vel sup- plicia vel cruciatus, vel aerumnas, certe sustinet. μχξτνξίω, ω, fut. ησω, testor, testificor, testis sum, testimonium dico, perhibeo ; (2) significo, declare ; (3) laudo, celebro, praedico ; (4) probo, &c. Apud Eccles. Scr'iptores, sum martyr, martyrium su- beo. Μχξτυξίβμχι, ίίμχι, perhibeor, tes- tibus, testimonio comprobor ; (2) laudor, celebror, in memoria sum, Ν. T. (3) tes- tor, testificor. ΊΛχξτυξω σοι τας λόγας α,λφΰς ihxi, Dem. \ς τχ πζχγμχτχ εμχ, Luc. χχτά τίνος, de, Herodot. πΐξί τίνος, Philo. Α μάξτυξ. μχξτνξ•/ιμχ, χτος, το, testimonium, quod testimonio perhibetur. Α μχξτνξίω. μχξτυξία, ας, ή, testimonium, quod a teste perhibetur ; (2) ipsa dictio testimonii ; (3) elogium, testimonium, quod alicui datur ; (4) martyrium. Ab eod. μχξτυξίγσι, testiinoniis, dat. plur. Ion. pro μχζτνξίχιςι Άμχξτυξία• μχξτνξίχος, ij, βν, ad martyrium pertinens, ad martyres spectans. Ab eod. μαζτυξίχως, adv. martyrum more. μχςτύςιον, u, το, testimonium, seu quod testimonii loco adfertur ; (2) ipse testis ; (3) argumentum, seu testimonium, quo aliquid comprobatur ; (4) doctrina, pr«- ceptum, in S. S. (5) accusatio ; (6) re- dargutio ; (7) martyrium ; (8) templum seu sacellum in honorem martyn's erec- tum. Ab eod. μχςτϋξο/Λοι, testor, testificor, testatum fa- cio ; interdiCO, Ph. Ύαντ εγώ μαςτύ- Ρομαι, Arist. Vesp. 1425. "Οξχνς παλαι- άς Τυνδάζίω μχρτΰρίτχι, Eur. Iph. in Aid. 77. Abeod. μχξτύζοχοίνιμα, χτος, το, attestatio, testifi- catio, Ph. Α μχξτνξ& ποιιϊν• μαξτυξοποι'ΐα, ας, yj, testificatio. μάξτνξος, plur. μάξτυζοι, Poet, testes. μαξτυξνν, praes. part. act. n. g. contr. pro μαξτυξίον, a μαξτυξεω. μαςτυς, υος, ο. vel i), testis. μχξύετχι, 3. sing, praes. ind. pass. Dor. pro μηξύεται, a μηξύω. μαςνχάομχι, ωμχι, rumino. μαξυχαται, 3. sing. pras. ind. med. Dor. pro μ*ΐξυχ»τχί, ex μτίξυχάετχι, a μηξυ• χάομαι. μαξύχημχ, ruminatio. Α praee. μχξύομχι, Dor. pro μηξύομαι, neo, fila torqueo. μχξφχχτος, by, correptus, Matt, μάξψαις, a. 1. part. act. Dor. pro μάξψας, a μάξπτω. μά,ςψγς, 2. sing. a. 1. conj. act. ΜΑ2ΑΌΜΑΙ, vel μασσάομαι, ωμχι, fut. yo-ouxi, mando, comedo, voro. "Εωθεν axoioha μαο-ώμεθχ, Arist. Thesm. 501. Δαζών τιν' xptov xxi χΐίας, μασσωμενος το λοιπόν, idem, Plut. 321. Έμασσωντο τας γλώσσας αίιτων εκ τ2 πόνα, Apoc. 16. 10. μάσίαν, ace. sing. Dor. pro μάζαν. μασδβς, Dor. pro μαζος, mamilla. μάσημα, seu μάσσημα, ατός, το, id ipsum, quod manditur seu manducatur. Α μα• σάομαι. μάσησις, vel μάσσησις, εως, ή, manducatio. μασητηξ, seu μασσ*ιτ)ΐξ, ν\ξρς, ο, qui man- dit, qui commanducat. Ab eod. ΜΑ'2©ΛΗ, τις, ί> et μχσθλ^ς } riru{y β, Ιο- ί 35f ) rum emollitum ; corium, pellis ; (2) ho- mo mollis et in improbitate exercita- tus. μχσθος, S, b, mamma, mamilla ; μασΰοι, ubera. Α μχζός. μχο-ιν, dat. plur. Dor. pro μ• Λ σϊν, a μν,ν. ΜΑ'2ΠΕΤΟΝ, χ, το, laserpitii folium. μχσσάομχι, ωμχι, manduco. Vide μα• σάομχι. μασσον, adv. magis ; com. majus, vid. μχσ- σων, JEschyl. Prom. Vinct. 630. ΜΑ'22Ω, vel μχττω, fut. ζω, pinso, subi- go; μεμαγμενβς, perfectum partic. pass. SUbactuS. Ώςότεξον σχλν,ξαν η μαλχχϊ,ν μάξει, Aristot. ΙΛεμαγμ,ίνον σχώρ' εσ- βίειν, Arist. Plut. 305. μάσσω, vel μχττω, fut. ξω, abstergo. μχσσω, sive μάσσομαι, tango, fut. μάσω, unde aor. 1. μχα-χσθαι, et μάσσασϋχι. μχσσων, όνος, Ό χα) y, longior, amplior, ma- jor. Quasi a μαχξος, longus. μαστάΖ,ω, mando, manduco. Α μασχο- μχΐ. μχς-αζ, αχός, r„ mandibula, vel os ; (2) la- brum superius et in eo enati pili; (3) esca, cibus, alimentum ; (4) cicada μχϊχξύζω, male mando, languide mandu- co ; (2) labra contraho in modum lac- tentium puerorum. Όδ* ύπο γύξως μχσ- τχξύζει, Arist. Ach. 695. Α μχ^χζω, vel μαςός. μάτευσις, εως, y, inquisitio, perscrutatio. Α μαγεύω. μχς-ενττ,ς, 5, b, inquisitor, investigator. ΜΑ2ΤΕΥΏ, fut. εύσαι, quaere, perquiro, vestigo ; (2) desidero, cupio, adiecto. Τ/ χξημα μχ^εύασχ ; Eur. Hec. 743. πάνας &υγχτξος• id. Hel. 1036. %χΰμ- νος δε πατξος χ^α μχς-εύων φίνα, Lye. μχς-ίΐξ, %ξος, b, inquisitor, investigator. μχΓ'ίξίος, a, ον, in investigando callidus. Α μάω, qucero. μχζ-ιγευς, εως, Ό, virgator, flagellator, qui flagello caedit aliquera. Α μάς-ιξ μα^ιγεων. Ion. pro μαριγών, Herodot. lib. 1. flagris vel verberibus caedens. μχΐΐγίχς, a, b, mastigia, flagrio, verbero, mancipium improbum, servus nequam, Arist. Ran. 501. Ab eod. Hinc μχς-ιγιάω, ώ, verberibus indigeo. μχπγμχ, ατός, το, q. d. flagellamentum, Plut. ίζω. μχς-ιγον'ομος, b, qui gymnicis certamini- bus pra;est, designator. Ex μά?ιξ et νέμω. μχς-ιγύσθω, 3. sing. prss. imperat. pass. COntr. pro μχ$-ιγοίσθω, a μας-ιγόω- μχτιγοβόζος, n, b xa) r„ flagellifer ; (2) lie- tor, qui agonothetas in sacris certamini- bus comitabatur ad submovendam tur- bam, et cohibendas seditiones. Ex μάσ- τιξ et φίξω. μχς-ιγόω, ώ, fut. ώσω, flagello, flagris caedo, verbero ; μαζ-ιγχμχι, flagellor, vapulo ; μχζ-ιγώσεται, fut. 1. flagellabitur ; μχς-ι- γωθε)ς, aor. 1. flagellis caesus. Τίλευςάς τε xx) νμ,ας Οίΐξ' /j μαστιγίων, Hesiod. Scut. 431. al. μα$-ίζων, al. μας-ιίων. Μ<κ- S -ιγωθεις Όπόσας αν ΰόζγι τοις δ/««Γ«<ί» Plat. μαςτιγώσαντες, a. 1. part. act. μαίτιγώσιμος, ν, b χα) η, verberibus, s. fla- gello dignus. Α μχ&γόω. μας•Ίγωσις, εως, ν, flagellatio. Ab eod. μας-ιγωτεος, flagellandus. Ab eod. μα^ιεττ,ν, S. dual. a. 2. ind act. Ion. pro εμχςΊετην, a μχς-ίω. μχζ-ίζω, f. ξω, flagello, flagris caedo, verbe- ro ; μας-ιχθεΐς, a. 1. part. pass, verbera- tus. Te? iW»i Ιμάς-ιζον, Plut. Κίξχυ- v/jj μαζ-ιχΟησεται, Lye. 740. A uag -ιξ. , μας-ιχτηρ, %ξος, b, flagellifer, Sibyl. μα?ίχτωζ, b, idem. JEsch. MA'2T1B, γος, b,. flagrum, flagellum, scutica ; (2) Metaph. poena divina j etiam pro morbo. μάτιΐ,εν, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro {- μάπξεν, a μας-'ιζω. μάί-ις, Poet, pro μχ?ιξ; unde ace. μά^ιν, Odyss. 15, 182. et dat. μά$-ι pro μά?ιι» Iliad. 23, 500. ματ'ισίειν, Dor. pro μας-ίζειν- μα$-ίσΰοιεν, 3. pi. perf. opt. act. Dor. a ματ'υτΰω. Dor. pro μαστίζω, μαστίσδοιιν, Theocr. Id. 7, 108. pro μαστίζοιεν, flagris caedant. μχστιχάω, ω, mando, manduco. Hinc ap. Hes, Scut, 3S7. μχστιχόωντι pro μαστ,τ MAT MAX ΜΕΓ χάοντι, μαατιχωντι, mandenti, frendenti. Α u -ασάομχι. MASTI'XH, vis, ή, mastiche, Gl. V. mas- tix; lentisri resina, Hinc ματίχινον εΚαίον, mastichinum oleum. μα?ίω, Poet, pro μας-ίξω. ματοειΰης, ίος, ό χα) ή» mamma» similis. Ex μα^ος et είδος, ματος, S, b, mamma, mamilla, Gl. V. ru- ma; (2) tumulus, collis clementer as- surgens, Xen. Α μαζός. μχ$•ςωπείχ, χς, ή, lenocinium. A μαϊςωπεύω, f. εΰσω, lenocinor, prostituo. μχρξώχιον, α, το, lenulus, Gl. V. A μχΓξωπος, 5, i, vel ή, leno, vel lena ; oc- currit et μας-ζοπός. "Οποσα α'ι μχσ- veosroi t«ri τοις μηχανωνται, Luciatl. in Toxari, p. 59. Hinc μχϊξωπιχος, η, ov, ad lenocinium pertinens, aptus. υ,χρνς, vest i» vestigatio, inquisitio. A μάω• μαςωίης^ £«ί» β *«' 'ί» mammosus, Gl. V. mammatus. Α μχς-ός. μά$-ωξ, ΰξα, ο, quajsitor, inquisitor, qui de rebus publicis inquirit Α μάω. ΜΑ2ΧΑΆΗ, ης, ή, ala, axilla, armus ; (2) pars folii olivas, Hes. (3) palma? vir- ga, Hes. (1) pars prora?. Hinc μασχαΧίζω, fut. ίο-ω, axillis appendo ; (2) extremas corporis partes per ignomini- am trunco. Ύφ' %ς &άνων 'άτιμος, ω^ε "δυσμενής, εμασχαλίσθη, Soph. ΕΙ. 447. μασχάλιον, u, το, canistrum palmeum vel funis e palma, Hes. Ab eod. μχσχχύς, ίδος, η, axilla, ala. Ab eod. μχσχαλίσματα, truncationes, mutilatio- nes ; partes detruncatae, Hes. Suid. μασχχΧις-ήξ, ηζος, ό, lorum, quo equi alli- gantur currui ; (2) vinculum latum quod ornatus caussa gerebatur sub axilla ; (3) catena maxillaris, JEsch. Pr. 71. ματάζω, vana seu inepta cogito ; ineptio, desipio. Α ματάω. μχτχιάζω, ineptio. Τίχτίξχ rt&uffxt μα• 1 ταιάζοντα, Luc. Α μάταιος, μχτχ'ίζω, vana seu inepta cogito ; ineptio, desipio ; vana jacto ; (2) pedo ; unde comp. ά,πομχταΐσχι ap. Herodot. oppe- dere. ματαιοζας-άχτης, a, o, nugigerulus, Gl. V. Ex μάταιος et βα?άζω, gero. μχτχιοζαλίχ, ας, ή, inane consilium. Ex μάταιος et βαλή. ματχιόχομτος, ο χα) ή, vana jactans, glori- osus. Α μάταιος et χομπεω. ματαιολογίω, ω, vana loquor, blatero. μχταιολογία, ας, ή, vaniloquentia, verba vana ; vaniloquium, frustratio. A μχταιολόγος, α, ό χα) ή, vanus in.loquen- do, vaniloquus. Ex μάταιος et λόγος. μχτχιολοιχος, S, ό, qui frivolas res consec- tatur, eas velut delambens. Ex μάταιος et λείχω ; Vide μχτιολοιχός. μχτχιοποιεω, vanas res ago. A μχτχιοτοιος, ό xjx.) ή, inania agens. tcaraiocrovioj, frustra laboro, operam perdo. ματαιοχονία, ας, ή, inanis labor, opera frus- tranea. A ι/,ατχιόπονος, ο χα) ή, frustra laborans. ματχιοπξχγεω, ω. fut. ήσω, frustra laboro. Ex μάταιος et πςάνσω. μχταιοπξχγία, ή, inanis labor. Ex iisd. μάταιος, αίχ. αιον, qui frustra fit, vanus, inanis ; vanus, ineptus ; futilis ; men- dax, falsus; (2) miser, Soph. Antig. 1339. Α μάτην• μχταιοο -jothia, ας, 'h, inane studium. A υ.αταιόο•π&ος, χ, ο χα) ή, rebus inambus studens, in rebus vanis operam locans. Ex μάταιος et σπαΐν, studium. μχτχιοσύνή, ης, ή, fatuitas, desipientia. A μάταιος• ματαιότίχΜος, ov, frustra foetum, sobolem edens ; item nullius pretii prolem. υ,χταιοτεχνίχ, ας, 'h, vanas artis studium, vana artis imitatio. A μχτκιότίχνος, α, ο χα) ΐ, vanis artibus de- ditus, inanium artium studiosus. Ex μάταιος et τίχνη. ματχιότν,ς•) ν)τος, ή, vailitas. Α μάταιος, μ,κ,ταιοφιλοτιμίομαι, νμχι, ί"• ίτ,σομαι, frus- tra largus sum, frustra laboro j \2) frus- tra glorior et mihi placeo. ματχιοφξονίω, ω, vana cogito, desipio. A μκτχιόφξων, όνος, ό χα) >h, qui inepta et ab- surda sapit. Ex μάταιος et φξ^,ν. μχταιόφωνος, u, ο χκ) ->„ frustra et inepte loquens. garrulus. Ex μάταια et φωτΦ ματαιόω, ω, fut. uffai, vanum reddo ; frus- tror ; μχταιόομαι, νμχι, inepte et stulte ago ; vanus et irritus fio, Gl. V. evanes- ce. ^Έματαιώθηο-αν εν τόϊς "διαΧογισμοΊς αυτών, Bam. 1, 21. Α μάταιος. ματχϊο-μος, 2, ο, actio stolida, seu rerum stolidarum. Α μχτάίζω. ματαίως, adv. vane, inepte, leviter. μάταν, Dor. pro μάτην, frustra. ματάω, ω, f. ησ-ω, vane tempus tero, frus- tra laboro, segniter ago. Οΰ ματα τ%°- yov τβδε, JEschyl. Prom. V. 57. Α μά- την. ματιυτης, i, vestigator, Mart. μχτίύω, f. ιίκτω, quaero. ΐίατίξα ματιυων, Soph. Ph. 1200. ΉΙάτιυί ταχύ πάντα, Arist. Thesm. 670. "οδ" αινόλίχτξον άξ~ ττχγιιο'αν ώνίτης πλάτιν ματίύων, Lye. 821. Αμάω. μκτίω, ω, qua?ro, inquire ; (2) aberro, frus- tra laboro, Em. Ab eod. MA'THN, adv. frustra, incassum, in va- num, temere, nequicquam. ματν-,ξ, ηςος, ό, inquisitor, Hes. Α μάο>• μάτηξ, Dor. pro μητηξ, mater. μχτης, 2. sing, prass. ind. act. JEol. et Dor. pro μχτίϊς. a μχτίω. μχτηο-ιτον, 3. dual. fut. 1. ind. act. verbi («.«τα». ματία, ας, η, /ore- ματίη, vanitas, levitas, stoliditas ; (2) frustrata et infelix cupidi- tas. Α ματάω, s. μάτην. μχτίζω, indago, quasro. Α μάτο{. ματιολοιχος, S, 6, qui ex falsa mensura lu- crum captat, Arist. in Nub. 450. scribi- tur et μχταιολοιχος, quod vide. Ex μά• τιον et λύχω, lambo. MA'TION, β, το, genus mensurse venden- tium. μάτος, inquisitio, perquisitio, Gal. Lex. Hippocr. Α μάω. μχτξόξίνος, spurius, Hes. Dor. pro μητ. ματζυλλίίον, α, το, lupanar. A ΜΑΤΡΥ'ΛΛΗ, ης, η, lena. μχτξύλλιον, ν, το, idem quod μχτξνλλίΐον. μάτξωίς, nom. plur. Dor. pro μητξωις, a μητξως. MA'TTABOS, », ό, stulttiSj fatuus, Hes. /*αττύ<», ας, ή, deliciEB ciborum, lautitia? omnis generis, quae in edulis adhiberi so. lent. Α μάττω pro μάσοτω. μχττυάζω, f. άσω, paro epulas lautas. μάττω, f. ξω, pinso 5 μάττομαι, pinso ; (2) pinsor. ΜΑΤΛΓΑ, gladius, Schol. Thuc. Suid. μανλίΚω, f. itrai, mercede prostituo. A ΜΑΤΛΓ2, JSeA 4. nult'er, gladius; (2) mercede^aliquid faciens, meretrix, Hes. μαυ\ι$•ης, a» o, leno. Α μχυλίζω. 'μχνξος; fatuus, stultus, Hes. Suid. μχνξον, iisdem το aiAxvgbv χα) άό-θίνϊς, obscurum et invalidum., 'Ab .ά,μχυξον, per Aphce- resin. Hinc μανξόω, ω, obscuro, deleo, extinguo. 'ΐΐϊά, ι τε μιν μαυφσι S -εβί, Hes. Op. 323. ΜΑΦΟ'ΡΙΟΝ, tt, το, miuiebre tegmentum capitis, colli ac humerorum, velum de capite in humeros defluens. μάχχΐξα, ας, ή, machasra ; gladius ; sica ; culter ; cultellus ; novacula. μαχαιςβιον, η, το, gladiolus, oultellus. M«- χχΐξίΰιον 3-υτιχον, Lucian. in Piscat. se- cespita, Dim. a μάχαίξχ. μαχαίίΐον, u, το, gladiolus ; , cultellus j no- vacula. Ab eod. μαχαίξίς, ί$ος, ή, gladiolus, culter tonsori- us ; μαχαιςίΐα, forcipes. Ab eod. μαχαίξοΜτης* η, ό, lorum,. quo gladius al- ligatur, Hesych. Ex μάχαιρα et Ιίω, μαχαίξΰμαχίίο, », machasra pugno, seu certo. Ex μάχαίξχ et μάχομαι, μαχαίξοποιος, S, ό, machasrarum, cultro- rum, gladiorumve faber. Ex μάχαις» etffoiiv, facto, μχχαιςοπωλίϊον, χ, το, locus, ubi gladii ven- duntur. μαχχίξοίτώλιον, ν, το, idem. A μωχαίξοπώλης, s+ Ό, gladiorum, seu cultro- rum venditor. μχχχίξοφοξίω, gladium gesto. A μχχαίξοφόξος, α, Ό χα) ή, gladium gestans, gladio cinctus ; sicarius, Gl. V. (2) sa- telles. Ex μάχαίξχ et φίξω. μαχαίξώνιον, u, το, nomen herbas, quae aliis etiam ξίφιον dicitur. Α μάχαίξχ. μαχαίξωτος, η, ov, ad formam machasra? factus. Quasi a μχχαίξόω. μάχκι<Η> dat. plur. Poet, pro μάχαις. ( 358 ) μκχάω, ω, pugnare volo, pugnam desidero, Hes. Α μάχη. μχχίΐόμίνος, praes. part. med. verbi Pott. μχχίομαι pro μάχομαι, μχχίοιτο, 3. sing, praas. opt. med. μαχίο-αίμην, pugnaverim, a. 1. opt. med. μαχίο-ο-αο-θαι, a. 1. inf. med. μχχίύω, fut. ίίκτω, contendo, pugno. Ab eodem. μάχη, ης, η-, pugna, conflictus, pra;lium, dimicatio ; (2) contentio, altercatio, lis, rixa, jurgium. Ab eod. μχχημων, όνος, ο χα) ή, pugnax. Ab eod. μχχησμος, a, ό, prcsluim, pugna j (2; prai- liatio, pugnatio. Ab eod. μαχησομαι, fut. 1. ind. med. verbi μαχίο- μαι. μαχητής, S, S, Dor. μαχατα,ς, pugnator, bellatorj (2) pugnax, bellicosus. Ab eodem. μαχητιχος,.η, ov, pugnax, ad pugnam pro- pensus, aptus, fortis. Hinc το μαχητι• xov, S, pugnacitas. Α μαχητής. μαχητιχως, adv. pugnaciter, repugnando. μχχητος, η, ov, oppugnabilis, seu expugna- buis. Α μάχομαι. μάχιμος, ίμη, ιμον, vel μάχιμες, ν, ό xai ή, pugnax, bellicosus, habilis ad pug- nam, vel ad bellum. Ab eod. μαχλάς, άίος, ή, mulier lasciva. Α μάχ- λος. μχχλάω, ω, libidini indulgeo, lascivus sum, scortor, Hes. ubi μχχλώντις, nog- νίύοντίς. Ab eod. μχχλιχος, lascivus, Man. μχχλις, ίδος, ή, idem quod μχχλάς- Μ Α'ΧΛ02, χ, ό χχ) ή, incontinens, libidi- nosus, lascivus. μαχλοο-ύνη, ης, ή, lascivia, propensio ad venerem, impudicitia. Α μ,άχλος. μχχλότης, ητος, η, idem. μάχοιτο, 3. sing, prses. opt. med. verbi MA'XOMAI, pugno, praelior, bellum ge- ro ; (2) jurgo, litigo, rixor, disputo, f. 1. μαχίσομαι, et μχχησομχι, quasi a μα- χίομχι ; unde et μκχίύμινος, particip. pugnans, et μχχίΐόμινος, apud Home- rum; f. 2. μαχχμχι, pugnabo. ^ Μάχιο•- θαι τοΊς πολιμίοις, Dem. πίξ), ύπίξ τίνος* Xen. άμφί τ/ν;, Horn, τπξί τίνα, contra, Plat, πξός τίνα, Joan. 6, ί>2. Έγώ mp) ταύτης έ μανχμαί σοι, Aristoph. Plut. 1076. μαχομίνως, adv. repugnanter. Α μαχό- μενος, part, a μάχομαι. μχ,χόμην, imperf. ind. med. Ion. pro Ιμα- χόμην. MA'T, adv. frustra, incassum. μαψανξχι, ων, αϊ, leves aurae, venti leves, Hesiod.^ Theog. 872. ubi tamen aliqui μα<φ ανςχι, separatira, male μα-^ΊΪιος, ία, tov, inanis, vanus. Α μά•^. μα-φι^ίως, adv. inaniter, vane, incassum, frustra, temere. μαψιλάχας, u, 0, blaterator. Ex μάψ et λαχίϊν, sonare. μα-φιλόγος, ν, β χα) ή% vaniloquus. Ex μχψ et λίγω, dlCO.^ μχ-^/ίφωνος, α, ό χα) ή, frustra et inaniter loquens, garrulus. Ex μάψ et φωνή. μα-φύλαχτος, frustra latrans, inanibus stre- pitans latratibus, magno cum clamore inania deblaterans. Apud Plutarch, γλωιτο'αν μα•\>υ\άχταν, Dor. pro μα -^/u• λάχτην, teem.. Ex μοϊφ et νλάχτης. μαψνλάχης, ο, qui frustra nugas effutit, Find. ΜΑΏ, um, vehementer cupio, supra mo- dum desidero ; (2) quaero, investigo, di- ligenti meditatione excogito: unde etiam MSV«, vel Dorice TAoTo-a, est ingenium, solertia mentis nova reperiendi et, e com- paratione rerum cognitarum ciun in. cognitis in harum scientiam penetrandi, Em. perf. μίμχα, pro μΑμαχα ; in part. μεμαως, pro μεμχχως ; unde μεμακυΐα? μεμαυία, fcem. μεμαμιν, 1. plur. perf. ind. pro μεμάχαμεν 5 μεμασαν, 3. plur. plusq. perf. pro μεμάχεσαν, vel μεμάχει- . μεγάδιχος, ό> idem quod μεγαλαΐίχηιος, V.L. μίγάΰοζος, ΰ, β χα) ή, idem quod μιγαλο- ΰόξος, DioSC. ΜΕΓ μεγάδωςος, η, β χα) νι, valde munificus. Ex μέγας et ΰώξον, munus. μιγαθαξσης, ίος, Ό χα) η, magnanimus, ani- mosus. Ex μιγάς et Β-άξσος. μεγάθεες, sc. πόταμχι, magni, Herod. μέγαθος, εος, το, Ion. pro μέγεθος. μεγάθυμος, χ, β χα.) ή, magnanimus, mag- no et celso animo praeditus. ΜΕΓΑΓΡΩ, invideo ; (2) euro, respecto ; ίμέγηζε, a. 1. invidit, part, μεγγιξας, SO- licitus. Έμίγηζί μοι τόχοιο, Apoll. Rhod. I, 289. μεγαχητης, εος, b, vel η, ad cete instar magnus. Ex μίγας et χητος. μεγαχληεις, ίσ σα., εκ, valde gloriosus, Apoll. μεγακυΰν,ς, b χα) ή, idem, DlOSC. μεγαλαίιχητιχος,η, bv, vehementer injuri- OSUS. Ex μιγάς et άΰικητός. μεγαλαλχν,ς, ίος, b χα) η, magno robore praeditus. Ex μέγας et άλχη. μεγαλάμφοΰος, χ, b χα) η, amplos circuitus habens. Ex μίγας et αμφόίος. μεγάλανΒξοι, magni viri aut" fortes. Ex μίγας et άνηξ- μεγαλανηγητωξ, Οξος, b, dux magnus ; E- pith. Jovis, Orph. μεγαλκνοξίας, gen. sing. Dor. pro μιγά- ληνβξίας. μεγοιλανοξίη, Ion. pro μεγαληνοξία, arro- gantia, fastus, audacia. A μεγαλάνωξ, b, arrogans, audax. Ab άνηξ. μεγαλαξτία, ας, ή, festum, quo offerun- tur magni panes. A μεγάλαξτος, χ, b xai ή, magni panis dator. Ex μίγας et άςτος. μεγαλαυχέω, ω, et μεγαλανχέομαι, χμαι, magnifice me effero, me jactito, magna Seu grandia jacto, glorior. ΑΙσθχνόμενος σε μεγαλαυχχμενον επ) t% Βχσΐξίδος απο- λογία, Isocr. A μεγαλ'αυχης , ίος, ό χα) ή, qui valde glpria- tur, ostentator. Ex μίγας et αυχη. μεγαλαύχητος, ov, idem quod μεγάλαυχος, Ep. μεγάλαυχος, χ, b χα) ή, ostentator, Pind. μεγαλαυχία, ας, η, jactantia, ostentatio. μιγα,λειον, χ, τβ, magnificentia, majestas ; (2) magnitudo, altitudo, v. c. φξονημα- τος ; (3) unguentum quoddam, quod et μεγάλλιον• A_ μεγαλειος, ιία, Ciov, magnificus, veneran- dus, grandis; μεγαλεία, τα, magnalia. Α μίγας. μεγαλιιοτίςως, adv. a Comp. μίγαλειότίζος- A praec. μεγαλειότης, ητος, η, magnificentia, magni- tudo, majestas. Α μεγαλεΐος. μεγαλείως, adv. magnifice. μεγαλέμπορος, χ,όχαιη, rerum magnarum et pretiosarum negotiator, Gl. V. mag- narius. μεγαλεπήβολος, χ, ο χα) η, qui magnis re- bus manum admovet, ardua capessens. Ex μίγας et επηζόλος. μεγαληγοξίω, ω, f. ησω, magnifice loquor, magna loquor, magna jacto, magnis lau- dibus extollo. Ύάς πςάξίΐς μεγαληγο- ξων, Herod. Ex μίγας et άγ«ξίω. μεγαληγοςία, ας, η, magniloquentia, mag- nificentia verborum, jactantia. A μεγαληγόξος , χ, ο χα) ή, niagnifice loquens, jactabundus. Ex μίγας et άγοζίω. μιγαλν,γίζως, adv. magnificis verbis, jaota- bunde. μεγαληνοξία, «ς, η, euperbia. A ' μίγαλ^ιναξ, βίος, χ, ο χα) ή, magnos viros faciens ; (2) acris, magnanimus, fortis j (3) audax ; (4) arrogans. Ex άνηξ. μεγαλητωξ, όζος-, h χα.) η, magnanimus, mag- ni cordis, II. 5, 785. Ex μίγας et ?t«j. μίγαλίζιο, 2. sing, prses. imper. med. Ion. pro μίγαλίζν, a μιγαλίζω, f. i. μίγαλοχύμαιν, όνος, b xat ή, ingentes fluctus excitans, item habens. Ex μίγας et χΰμχ. [ΐιγαλίχωλος, ν, β χα) η, grandiora mem- bra habens ; (2) in quo articulorum in- ternodia magna sunt ; (3) magnis colis seu membris constans. Epith. periodi. Ex μίγας et χωλον. μίγαλόλαλος, ts, b χα) fi, magniloquax, Gl. Vet. μιγαλόμαζος, a, b xa) 'a, magnarum maza- rum dator, Suic. Ex μίγας et μάζαι. μεγαλομανής, ϊς, valde furiosus. Ex μαί- νομαι• μίγαλοωάξτυζ, νξος, b, magnus martyr. μιγαλομαο-θος, u, v>, magnas mammas ha- bens. μιγαλομίξαα, ας, η, cum res ex magnis partibus constat ; (2) magnitudo et po- tentia, amplitudo. μεγαλομεξία, ας, νι, idem. A μεγαλομίξης, ίος, b xa) w, magnis parlibus constans. Ex μ,ίγας et mm, (359 )' ΜΕΓ μφαλομίφς, adv. partibus magnis ; (2) laute et splendide, magnifice. μίγαλομητ'/ΐξ, ή, avia, Hes. μίγαλόβΛητις, b χα) ή, prudens. μιγαλομιο-θος, u, b xa) y), qui magna mer- cede aliquid tacit, qui amplum meretur stipendium. Ex μίγας et μ,ο-θός. μεγαλόμματος, ν, Ό χα) ή, magnos oculos habens, Rob. Ex μίγας et όμμα. μίγαλομυχητης, ν, b, grande mugiens, grande rudens. Ex μίγας et μυχάω. μεγαλόνοια, ας, η, mentis praestantia, mag- nitudo vel celsitudo animi ; (2) magna- nimitas, Gl. V. superbia, Hes. A μεγαλόνοος, contr. μεγαλόννς, a, b xa) '/\, mente prasstans, magni animi, magnani- mus, Gl. V. Ex μίγας et νόος, mens. μεγαλοπάθεια, ας, ή, gravium malorum tolerantia. Quasi a μεγχλοπαθης, ex μίγας et πάθος- μεγαλόπετξος, χ, Ό χα) νι, magnas rupes ha- bens. Ex μίγας et πίτξος. μιγαλοπλχαΊος, χ, ο χα) r„ praadives. μιγαλόπλχτος, χ, ο χα) νι, idem. μίγαλοτοάω, ω, magnas res facio, Gl. Vet. magnifico, amplifico. μεγαλοπόλεμος, ov, bello clarus, qui magnas res bello gessit. μεγαλόπολις, εως, %, magna cjyitas. μεγαλοπολίτης, χ, b. magna? urbis civis. μεγαλοπόνκξος, χ, ο χα) ή, valde improbus. μεγαλόπχς, βδος, ό χα) ή, magnos pedes ha- bens. μεγαλο'Τξαγμοσύννι, w, ν, rerum magna- rum inceptatio, animus promptus ad res magnas suscipiendas. A μεγαλοπξάγμων, όνος, b χα) νι, magnarum rerum susceptor. Ex μίγας et πξχγμχ. μεγαλοπρέπεια, fit magnificentia, majestas. A μεγαλοπξ επ.νις, ίος, b χα) νι, magnum virum decens ; (2) magnificus. τβ μεγαλοπξεπες, afFectus generosi, sensus magni et subli- mes. Α πξίπα>. μεγαλοπρεπώς, adv. magnifice. μεγαλοπτίξυγος, χ, Ό χα) 'h, magnas habens alas.^ Ex ^iya? et πτίξυΐ. μεγαλόπυλος, χ, b xa) y, magnas portas ha- bens. ^ Ex μέγας et πυλνι. μεγαλόρραξ, άγος, Ό χα) νι, magnos habens acinos, Suic. Ex μίγας et ράξ. μεγαλορρνιμονίύ), ω, grandibus verbis utor, magna loquor et jactito. μεγαλορρνιμονία, -η, idem quod μεγαλορρνιμοο-ύννι, ης, νι, magniloquentia. A μεγαλορ'ρνιΐΛων, όνος, b χα) νι, magniloquus, magna loquens, arrogans. Α ρήμα. μεγαλο'ρρημίνοις, adv. jactanter. μεγχλόρρΊζος, χ, b χα) νι, magnam radicem habens, Rob. Ex μέγας et ρίζα. μεγαλόρρινος, ov, magnum nasum habens, μεγάλος, per Sync, μίγας, JEsch. μεγαλόο•αζχος, χ, b, carnosus. Ex μέγας et ο-άξξ. μεγαλοο-θεννις, ίος, b χα) νι, magnis praeditus viribus. Ex μίγας et σκίνος, robur. μεγαλοσθενίτνις, b, preepotens, Apollin. μεγαλοσμάξαγος, χ, b xa) vj, magnum so- nans, Suic. Ex μίγα,ς et ρμάξαγος. μεγαλοσοφίζ-ης, χ, ο, clarus sophista. μεγαλόσπλαγχνος, χ, b xai ν), magna et tu- mentia viscera habens ; (2) magnum cor s. magnum animum habens, iracundus. Ex μίγας et σπλάγχνον. μεγαλος-άφνλος, ov, magnas uvas habens. Ex μέγας et ?κφνλγι. μεγαλός-αχυς, υος, b χα) ή, magnam emit- tens spicam. Ex μίγας et ο-ταχύς. μιγαλό$•ομο$, χ, b χα) νι, magnum habens os, Suic. Ex μίγας et ς-όμα. μεγαλόο-τονος, ov, graves gemitus expri- mens. Epith. magni mali. μεγαλοσύνη, ν,ς, νι, magnitudo, Gl. V. μεγαλόσχημος, χ, b χα) ή, magnam gerens speciem, Suic. Ex μίγας et σχήμα. μεγαλόσχημων, όνος, b j£ ή , idem et ex iisd. μεγαλόσωμος, χ, b χα) ή, qui magno sive procero, s. crasso etiam corpore est, Gl. V. corpulentus. Ex μίγας et σώμα. μεγαλότεχνος, χ, b χα) ή, arte, s. artificio magnus. Ex μίγας et τέχνη. μεγαλότϊμος, χ, b χα) η, qui in magno est honore. Ex μέγας et τιμή. μεγαλοτίμως, adv. magno honore, Rob. μεγαλότολμος, χ, b χα) η, valde audax, magna audacia praeditus. Ex μέγας et Τ0λ/Κ,«. μεγαλοτξάχηλος, ov, maguos cervices ha- bens. ΜΕΓ ΜΕΘ ΜΕΘ μεγαλαςγες, το, grandium rerum conatus. Α μεγαλαξγης , magna conans• μεγαλαξγίω, ω, magnifice ago. Hinc pass. vi μεγαλαξγηθεΐσα οψις, apud Phil, spec- taculi magnificentia. μ,ίγαλαζγίχ, ας, ή, magnificentia. A μεγαλαζγος, β χα) ή, magnificus. Ex fg- γον• μεγαλοφανης, ες, id. quod μεγαλοπξεπης. μεγαλοφανε g -ατα, adv. clarissime. μεγαλοφεγγης, ες, splendidissimus. Ex φέγγος• μεγαλόφθαλμος, α, ο χα) η, magnos et late prospicientes habens oculos. μεγαλόφλεζος, α, ο χα) ή, qui magnas habet venas. Ex μίγας et φλ'εψ- μεγαλοφξονίω, ω, fut. γ)σω, magna sapio, magnitice de me sentio, superbio. Με- γαλοφξονείν εφ' ίαυτω, Xen. Μεγαλοφξονά- μενος πιξί τι, Plato. Α μεγαλοφυών. μεγαλόφωνης, Ό χα) η, superbus, V. L. μεγαλοφξόνως, adv. cum animi magnitu- dine, excelso animo ; (2) magnifice, a- bunde, uberrime. Ab eod. μεγαλοφροσύνη, ης, η, magnus et excelsus animus, quo quis magna sapit ; (2) super- bia, Gl. V. magnanimitas. Ab eod. μεγαλοφυών, eye;, e xa) η, cui magnus est animus, magnanimus ; (2) magnificus, liberalis. Ex μέγας et φ^ν. μεγαλοφυής, ίος, b xa) η, magnanimus, magno animo prasditus, Ph. magnificus, amplificus. Ex μίγας et φύω, seu φυη. Hinc μεγαλοφυία, ας, η, magnanimitas. μιγαλόφυλλος, ο χα) η, magna habens folia. μεγαλοφυως, adv. laute, Gl. V. Α μεγα- λοφυής- μεγαλοφωνία, ας, η, vocis magnitudo, alti- loquentia. A μεγαλόφωνος, n, b x%) ή, magnam, claram vocem habens ; (2) altiloquus. Ex μί- γας et φαν/ι• μεγαλοφώνώς, adv. alta, clara voce. μεγαλοχάσμων, ov, valde hians. Ex χαίνω. μεγαλόψοφος, ov, valde strepens. ιχ,εγαλο^ιυχεω, ω, largior, magnifice libera- lis sum, Suid. et Hes. α,εγαλο-^υχία, ας, η, magnanimitas, animi celsitudo j (2) magnificentia, liberalitas. A μεγαλόψυχος, α, b χα) η, magnanimus, magno et excelso animo prsditus. Ex ψυχή. μεγαλοψυχως, adv. magno et excelso ani- mo. μεγαλύνω, magnifice effero, extollo, verbis praedico ; (2) magnum et potentem red- do, Gl. V. amplio ; amplifico ; magnifi- co; μεγαλύνομαι, effero me, Gl. Vet. grandesco, ingrandesco. Μεγαλύνασι τα χξάσαεδα των Ιματίων αυτών, Matt. 23, 5. Μεγαλύνει η ψυχή μα τον Κύξίον, Luc. 1, 46. Έμεγαλύνετο το όνομα τα Κυξία 'ίησα, Act. 19, 17. Μεγαλυνθησεται Χξίσ- τος , Phil. 1, 20. Α μίγας. μεγαλώδΰνος, α, ο χα) ή, magnos dolores s. cruciatus ferens. Ab οδύνη. μεγαλώνυμος, a, b χα) ή, magnum, i. e. ce- lebre nomen habens. Ex μίγας et όνο- μα. μεγαλωπος, η, ov, qui magnos habet oculos, Rob. Ex μίγας et ωψ, OCUlltS. μιγάλως, adv. magnifice j (2) valde, vehe- menter. Α μίγας. μίγάλως, ace. pi. Dor. pro μίγάλας, Call. μεγαλως•), adv. valde, vehementer; (2) late ; (3) magnifice. Ab eod. μεγαλωσύνη, ης, ή, magnificentia, majestas. μεγαλωφίλης, ίος, Ό χα) ή, magnam utilita- tem adferens, valde utilis, magna? frugis. Ex μίγας et ώφελίω• μιγάμυχος, ν, ο χα) ή, grande mugiens sive boans. Hesychius ait asini esse Epitheton ; ut sit grande rudens. Α μί- γας et μυχη. μιγάνωζ, οξος, Ό, magnos viros faciens, su- perbos reddens. Ex μίγας et άνης- μεγατληθης, ες, magna? multitudinis, Cyr. Μίγαςα, τα, Megara, urbs Isthmo vicina versus Atticam. Μεγάξαδε versus Mega- ram ; Ιίίίγαξο!, Megaris, in urbe j Μίγα• ξοθίν, Megaris, ex urbe. Hinc ΜεγαζεΊς, Megarenses, a Μεγαξίυς. μ,'.γχξίξω, fut. ίσω, Megarenses imitor seu sequor. Μεγαξΐε7ς, fut. 1. Alt. Aristoph. χλάων νίεγαριϋς, flebis Megarissans, Ach. 821. Α Μεγαξίς. ΤΛίγχξίχος, -h, by, Megaricus. Μεγαξϊς, ίδος, ή, ut Μίγαξις γνι vel χώζα> Megaricus ager. μΛγαξον, u, το, domus, domicilium, ffides. μίγαξο-ις, ίως, v\, invidia, Hes. Α μίγαίζω. μίγαξτος, η, bv, invidiosus, Hes. Ab eod. ΜΕΤΑ 2, μιγάλ'/ι, μίγα, gen. μεγάλου, μεγάλες, μεγάλα, magnus, ingens, gran- dis ; (2) vehemens, atrox, violentus. μεγαο-θενης, ίος, b χα) ή, praeditus magnis viribus. Ex μίγας et ο-θίνος. μιγάτολμος, ov, valde audax, intrepidus, Scip. μεγαυχ>ις, ίος, b χα) ή, magna jactans. Ex μέγας et αύχίω. μεγαφξονίω, idem quod μεγαλοφζονεω, Eur. μεγάφςων, όνος, Ό χα) ή, magnanimus. Ex μίγας et φςην. μεγε&οποιίω, ω, augeo dicendo. Έν 5s τβΓ? μάλις-α μεγεθοποιέϊ τά λεγόμενα, Longin. 40. Α μεγεθοποιος, a, b, augendi vim habens, sub- limitatem efficiens. Ex μέγεθος et *oi<7v. μέγεθος, εος, το, magnitu.do, granditas, sub- limitas, proceritas j (2) statura ; (3) ve- hementia ; (4) gravitas, majestas ; (5) magnitudo animi; (6) dignitas, ampli- tudo. μεγεθαξγία, ας, %, operis magnitudo. Ex μίγεθβς et ΐξγον. μεγεθύνω, magnitudinem tribuo, majorem reddo, amplifico ; μεγεθύνομαι, major fio, incresco. Α μίγεθος. μίγματος, α, ο χα) ή, admodum amabilis, peramabilis. Ex μέγεθος et ίςάω. μεγιτανες, οι, primates, proceres, Gl. Vet. summates, magnates ; dat. plur. μεγι^α- ο~ι, a ι/,ίγι$•άν, οίνος• Α μίγιρος. μεγις-ενω, fut. εύσω, magnus sum. Ab eod. μεγι?ον, adv. maxime, pluriraum. Ab eod. μ,εγι$-όπολις, εως, b χα) η, felices reddens, maximas urbes efhciens. Ex μίγεθος et πόλις. μεγιρότιμος, ov, valde venerandus. μεγιτόφωνος, ov, valde clamosus. μεΐίσθω, curce esto, 3. sing, pries, imper. pass, verbi μίδω. μεδίω, impero, imperium teneo ; (2) euro, μεδηο-ομαι, fut. 1. ind. med. "ύτ)θεν με- Μων,^ II. 3, 276. ΤΙολίμοιο μεδησομαι αϊ- ματόεντος, ib. 9,^646. Α μεδω- μιΰιμ.ναΊος, αία, οΰον, modialis, Gl. V. A ΜΕ'ΔΙΜΝ02, a, b, medimnus, mensura aridorum Attica, Gl. V. modius. μΐδοΐατο, curent, 3. plur. pra?s. opt. med Ion. pro μίδοιντο, a μεδω• μίδοισαν, ace. sing. Dor. pro μίδασαν. μείοντες, nom. plur. part. pra?s. act. verbi ΜΕ'Δί2, impero, imperium teneo ; (2) cu- ro, curam gero ; μεΐώμεθα, 1. plur. prses. conj. β μίδων, οντος, regnator, imperator, praefectus. Άξγείωνήγητοξες ηΐε μείον τες, II. 2, 79. Καχά δε Ύξώεο-οΊ μεδίσ θην, ib. 4, 21. ϋωϊ μεδώμεθα ^άξίδος άλ xts, ib. 418. μίζεα, ων, τ», genitalia in bestiis. μεζόνως, adv. majorem in modum, Ion. pro μειζόνως. μεθαιξίω, ω, accipio, aor. 2. μεθέϊλον. Ion. μεθίλετχον, Odyss. 8, 396. Ex αΐξίω. μεθάλλομαι, transilio. Hinc Poet, μετάλ- μενος, ΙΙλ5, 336. μ,εθάιττω, idem quod ΙΙίττω. μεθαζμόζω, et μεθαξμόζομαι, transmuto aliter aptando, commuto, verto, transfe- ro ; (2) emendo, castigo, meliorem red- do ; (3) apto, accommodo. Μεθαξμοβ-ά- μενος την "J /ίϋδή δόξαν εις αληθειαν, Philo. Nun γάξ μϊθγ,ξμόο•μεο-6α βελτίω βίον, Eur. Ale. 1145. μεθάξμοσις, εως, ν,, commutatio. A pra;c. μεθίνιχεν, 3. sing. aor. 1. ind. act. Poet, pro μεθηχε, a μεθίν,μι. μεθΰλε, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi με• θαίξίω. μεθειμίνος, perf. part. pass, verbi μεθίημι. μεθεϊναι, dimississe, aor. 2. inf. act. . μεθείς, aor. 2. part. act. μεθεϊτε, 2. plur. aor. 2. opt. act. per Sync. pro μεθ.είητε. μεθείω, aor. 2. conj. act. Ion. vel Poet, pro μ.εθω• μεθεχτιχος, yi, bv, participans. μεθεχτίον, participandum est. Α μετίχω. μεθεχτος, yi, bv, qui participatur. Ab eod. μεθελεΤν, a. 2. inf. act. verbi μεθαιξίω. μεθίλεσχον, vide μεθαιξίω. μεθίλχω, fut. ξω, retraho, trahendo tra- duco. Μίθίλχνσι rr,v ήδον/ιν \ς το Philo. ( 360 ) μεθίμιν, ^rcelermisisse, a. 2. inf. act. Dor. pro μεθεΐναι, a μεθί^μι. ' μίθίξις, ίως, η, participatio, communio. A μετέχω. μεθίξομαι, fut. 1. ind. med. verbi μετίχω. μεθίοξτος, a, b χα) ή, festum sequens, festo succedens. Ex μετά et εοςτγ>. μεθεϊτε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro μίθατί, a μεθίπω, sequi facio ; (2) advenio; (3) in- vestigo, quasro ; μεθίπομαι, fut. μεθίψο- μαι, sequar, sectabor, imitabor. ΑΓ•φ« δε Ύυδίδνιν μίθετε χξατεξώννχας ΐτπας, II. 5, 329. Ό δ' ήνίοχον μίθεπε 3-ξασυν, ib. 8, 126. Ou troi μη μεθί^/ομαι πότε. Soph. ΕΙ. 1058. Εχ μετά et 'επω, euro, ago, seu έπομαι, sequor. μεθίξμηνενόμενον, quod transfertur ex alia lingua in aliam, nom. sing. part. pass, n. g. verbi μεθερμηνεύω, fut. iutra, interpreter, trans- fero, verto. Έμμαναηλ, ο έτι μεθεομη• νενόμενον, Μεθ' ήμων Ό ®εος, Matt. 1, 23. Μεθΐξμγ,νενόμενα χατά λίξιν, Plut. μεθεξτυζω, idem quod μεθίξχω, adrepo, vel repo post, Rob. μίθες, 2. sing. aor. 2. imper. act. verbi μεθίημι. μεθεσις, εως, fi, relaxatio, remissio, Suid. Α μεθίημι. μεθες-άναι, perf. inf. act. per Syncop. pro μεθε^αχεναι, a μεθί^ημι. μεθίτηχα, amovi, perf. indie, act. μεθετίον, demittendum. Α μεθίημι. μεβετιχως, adv. remisse. Ab eod. μέθη, ης, η, vinolentia, temulentia. A μίθυ. μεθηχα, dimisi, aor. 1. ind. act. verbi με- θ ίη μι. μεθήχω, invado. μεθηλιχιόομαι, αμαι, fut. ώ•τομαι, ab una estate in aliam transeo. Ex iisd. Hinc μεθν,λιχίωσις, ιως, ή, transitus ab aetate in a?tatem, velut a pueritia ad adolescen- tiam. μίθημαι, adsideo ; unde μεθΫ,μενος, assi- dens, part, apud Horn. Odyss. 1, 118. μεθημεξίνος, η, bv, diurnus, qui interdiu fit. Ex μετά et ήμίςχ. μεθημίξίος, a, ov, Dor. μεθαμ. idem. μεθημοσύνη, ης, η, remissio, negligentia. A μεθημων, όνος, i χα) ή, remissus, negligens. Α μεθίημι. μιθηξίνάν, gen. plur. Dor. pro μεθηςινων, a μεθηξίνος, pro μεθημεξίνός. μέθης, 2. sing. aor. 2. conj. act. verbi με- θίημι. μεθησίμεν, f. 1. inf. act. Ion. pro μεϋηο-ειν. μεθίδξΐ/ο-ις, η, translocatio. A μεθιδζύω, in alia sede colloco, transfero. μεθίίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro μεθίει, quasi a μεθιίω• μεθιίμεναι, prass. infin. act. Dor. pro μεθι- ίναι, a μεθίημι• μίθιεν, prcetermittebant, 3. plur. imperfect. ind. act. Bceot. pro μεθίεσαν. μεθιζάνω, muto, transfero. Μεθιζάνειν tat σιχύας, Aret. μεθίημι, dimitto, missum facio, deponoj (2) negligo, permitto, emitto ; (3) remit- to, condono ; f. 1. μεθησω, sinam, a. 1. μεθηχα, sivi, a. 2. imperat. μεθες, sine ; prses. part. μεθιε)ς ; inf. μεθιεναι et μεθεΐ- ναι ; f. inf. μεθηο-ειν, Ion. et Poet, μεθησί- μεν• Apud Poetas qua?dam quasi a με- θάω, ut μεθίει, dimittebat ; μεθίεμαι, vo- ce pass, sed active dimitto, omitto. Ού« αν μεθείην τ« Β-ξόνον, Arist. Ran. 940. "Ω δύσμοξος, Ός χίζοΊν μεθηχα tSj άλάα- τοξας, Soph. Aj. 373. "Της δ' έχασα ται- δος α μεθησομαι, Eur. Hec. 406. 'Β,ίφος εις γνναΤχα, idem, Or. 1122. μεθίτημι, statuo aliud pro alio ; (2) muto ; (3) transfero, traduco ; (4) submoveo, expello, facessere jubeo, in exsihum mit- to, migrare cogo. ΙΛεθίο-ταμαι, mutor, muto me, degenero ; (2) migro, decedo, secedo ; (3) morior ; (4) dedo me, dedi- tionem facio. Apud Horn, sto, versor, sum inter ; fut. μετα?ησω, aor. 2. μετίσ- την, infin. με.ταε•ηναι, migrare, part, με- ταξάς, digressus, aor. 1. pass, μετε^ά- θην, imperat. aor. 2. act. μετά$•ηθι, tran- si, perf. act. μεθί?ηχα, secessi, particip. μεθε?ηχως, profectus, item μεθεςως, pi. μεθε^ΰτες, qui decesserunt. Έλς το λωον σον μεθί^ηχεν χίαξ, Eur ip. Med. 911. Ki μίθίί-4<τι ία χ&μχτοί τ5 jr^er^xo- ΜΕΘ ΜΕΙ ΜΕΛ τβί, mutat, Arist. Eq. 397. Κα.) σε δαί- μονες νόσν μετχ^ήσειαν ώς, αυτός Β-ίλεις, liberant, Soph. Phil. 462. μεθο, postquam. Pro μεθ' β. Ex μιτα. et ο, quod. μεθοίείχ, xc, *j, artificium callidum, insi- diae, dolus, Epk. 4, 14. et 6, 11. occulta et rraudulenta circumventio. Α μεθοδεύω. μεθόδευες, S, b, qui rem perite, via, ra- tione tractat. Ab eod. μεθοδεύω, machinor, architector; (2) me- thodo ac via prosequor et tracto ; (3) circumvenio, insidior, artificiis utor per quae homines falluntur. Proprie obam- bulo cum insidiis. Pass. μεθοδεύεσθχι, via quadam et arte tractari ; circumve- niri. Μεθοδεύειν ϊπΐϊήμην, Nicom. A μέθοδος. μφδηγεω, aliter deduco et monstro viam. μεθοδιχος, η•> ov, in quo ratio est compen- diosa; (2) artificiosus ; (3) qui metho- dum sequitur. Α μίθοδος. μεθοδιχως, adv. artificiosa ratione, metho- dum sequendo. μεθοδίττ,ς, u, o, artifex, Hes. μεθόδιον, ν, το, viaticum, Hes. (2) metho- dus, Suid. Dim. a μίθοδος, u, ή, via ; (2) compendium ; (3) ratio et via docendi, vel discendi ; (4) tractatus aut liber ; (5) calliditas, fraus, Plut. Ab ftig. μεθολχη, ης, τι, retractio, contractio. A μεθίλχω- μεθομιλίω, Ζ, fut. fat», versor, commer- cium habeo cum. Ούδί tot' άγξομίνησι μεθωμίλησε γυναίων, Mus. 1, 34. Κα/ μεν τοίσιν εγώ μεθομίλεον, εχ ΤΙύλο ελθών, II. 1, 69. μεθοξίχ, χς. ή, confinium. Α μεθόξίος. μεθοξίζω, fut. ίο-ω, confinis sum. Ab eod. μεθόξιον, u, το, confinium ; (2) interstitium inter res aliquas. Ab eod. μεθόξιος, ίχ, ιον, vel μεθόξιος, ν, ο xx) ή, conterminus, confinis ; (2) qui duas res velut terminus dirimit. Ex μετά et 'όξος. μεθοξχόω, ω, novo jurejurando adstringo eurn, qui se priori jam liberavit. μιθοξμάω, ω, fut. ήσω, incito in ; (2) cum impetu irruo ; pass. μεθοξμάομ-χι, ωμχι, irruo. aor. 1. part, μεθοξμηθύς, incita- tus. Μίθο»μηθε)ς συν Άθήνγ,,.ΙΙ- 20, 192. μεθοξμίζω, fut. ίσω, transmitto, transjicio ; μίθοςμίζομ,αι, transfreto. ί/ίε0οξμιε7 σε ιτίτυλος εμ,νεσών σχύφ*,^ Eur. Ate 794. *Εξ εδξχς μεθώξ/χ,ισα, id. Bac. 930. εις "Zns-bv, Polyp. ΜΕ'® Υ, το, vinum, temetum ; gen. μίθυος, occurrit. in Epigramm. μεθυδότης, idem quod μεθυδώτης. μεθυδξίάδες, ϋύμψαι aquatica?, Ep. μεθυδώτης, κ, b, vini dator, vel ebrietatis auctor, Epith. Bacchi, Suic. Ex μίθυ et δίδωμι. ΤΛεθυμνχΊος, u, b, Methymnaeus, Epith. Bacchi. Α μίθυ, vel a Methymna, Les- bi civitate. μεθίκτχξΐις, εως, n, cum quid post seu se- cundum aliam rem subsistit. μεθυτίξζχτος. ν, b χα.) ή, in quo verborum ordo trajectus est, perplexus, confusus, Suic. μεθυχίδχζ, xos, c x») fit villi vel ebrietatis fons, Epith. uvaa. μεθυχλανης, εος, Ό xoti n, praa vino titubans, ebrius, Suic. Ex μετά et πλάνη- μεθυχληξ, ηγος, β χα.) ή, ebrius, ebriosus. Ex μίθυ et πλήστω• μεθυτοδίομχι, in pedes induco, Ar. μεθυ• χοδύομαι, post induo, seu calceo, Steph. μίθυποδύομχι, fut. ύσομχι, post induo. "Ua Β-οιμάτιον σώσχιμι, μεθυτεδυσάμην, μι- μνμίν/ι σε, Arist. Cone. 542. μίθυτότ^ιασις, ιως, η, strati permutatio, dum lectus substemitur, Suic. Ex μιτα, et ΰ^Οί'ξοννναι. μίθυσ-θί'ίς, a 1. part. pass, verbi μιθύω. μϊθυσβωτι, 3. plur. a. 1. conj. pass. μίθυτα, tais, fi, inebriatio. Α μίθύομχι. μίθίισ-χιο-θι, 2. plur. pra?s. imper. pass. v. μίθύο-χω, fut. ίσω, ebrium reddo, inebrio ; μιθύο'χΰμχι, inebrior ; μ'θυ<τβύς, aor. 1. part, ebrius, inebriatus. "Ετ/βν xxi εμι- θύσ-θηο-χν μίτ' χϋτΰ, Gen. 43, 34. Α μί- βυ. Hinc μίΟυρμα, ατοζ, το, potus inebrians. μιθυο-βχόττχζος. 6 xx) i, qui ebrius et te- mulentus cottabo ludit, ebrius, temulen- tus. Vox Aristophnnica. Ex μίθυ et κοττχζος, genus ludendi, qu. v. μίθυονς, ύο"/ι> ufov, vel μίθυΐύί* ο xxi ή* β- brius ; ebriosus. Α μίθυ. μίθύΓίξΟί, ίξα, ΐξο»•, posterus, Suic. μίθυ^ιχος, ν, ov, qui facile et saape inebria- tur, propensus ad ebrietatemj (2J ine- brians. Α μίθυ• μιθνο-φχλν,ς, ίο;, β χχ) ή, prae vino titubans ; (2) cui vinum deest. Ex μίθυ et <τφχλ- λω• μιθυτξίφοί, ν, Ό χ») ή, alens vinum. Ex μίθυ et τξίφω. μίθυχά,ξμων, 6 χχ) -λ, temeto laatus, Man. μίθίιω, ebrius sum, abundo aliqua re, obru- tus sum, ut plagis, &c. μίθύων, ebrius ; μίθύνο-χ, ebria. ΙΛίθύοντι Ιοιχως, Od. 18, 239. Μ'.θυο-θίίς y' 'εν ΰόμοις μίίνι, Eur. Cycl. 530. Α μίθυ. μειχγωγίω, ω, victimam adfero pro puero in tribum reciptendo. Τ/ δε ; μαχγωγ^• true-t τνν τξχγωίίχν; Arist. Ran. 896. μίΐχγωγίχ, v\, istius victims adductio. A μιιχγωγος, S, b, istius victima? introductor. Vide Suid. Ex ^e7ev et α,γω. ΜΕΙΔΑΏ, vel μ^ίω, ω, molliter seu le- niter rideo, subrideo. Hinc μύονσεν, aor. 1. apud Horn, pro Ιμύ^ο-ιν, II. 1, 595. μίίδνιμχ, χτοί,το, risus, lenis risus. με'ί^ν,σχ, a. 1. ind. act. Ion. pro \μύ^<τχ, a μειίχω. μειδίαμα, χτος, το, risus, lenis risus. A μιιΐιάω, ω, fut. χσω, subrideo, rideo, part. Poet, μειΰιόων, pro μειδιχων, μειδιών, II. 7, 212. μείζω, majorem, vel majora, ace. sing, vel nom. seu. ace. plur. Ion. et Alt. pro μιίζονχ. A μείζων, όνος, ο χχ) £, major ; μ{ίξον, το, ma- jus, pro antiquo μεγίων. Hinc μειζονότης, νιτος, ί, major quantitas, Jamhl. μειίόνως, adv. majorem in modum, magis, amplius ; (2) magno animo, cum φίςειν. μείλιγρ,χ, xtu;, το, lenimentum, lenimen, placamen, placamentum. Α μαλίσσο). μειλιχόθυμος, ov, miti animo, Diosc. μαλιχτΥίξίον, u, το, placamentum, placa- men. A μειλιχτηξίος, ν, ο χχ) η, mulcendi seu de- mulcendi vim habens, aptus ad demul- cendum. μειλιχτιχος, i], ov, placandi vim habens. μείλιχτιχως, adv. leniter, placandi causa. μειλιχτο;, S, b, placabilis, mitigabilis j pla- catus, lenitus. Α μα\ίο•σω. μείλιχτξον, ν, το, placamen. Ab eod. μειλινόεΐί, Nicand. μειλινόεο-ιτχ, qua? mellis colore est, quasi a μίλι, mel. Sed vide /A'/jX/VOE/ff. μείλιξις, εως, f), actio reddendi dulce ; (2) actio leniendi, seu demulcendi. Α μει- λ /Vo-oj. μείλιον, α, το, munus, quo aliquem demul- cemus. Ab eod. μειλιο•ο•ίμεν, inf. act. Ion. pro μειλίο-α-ειν• ΜΕ1ΛΙ'22Ω. f. /|«, verbis factove demul- ceo, seu delinio, mihi concilio ; demul- ceo ; placo ; μειλία-σ-ομχι, demulceo ; (2) demulceor; (3) oro; μειλιχθεις, aor. 1. placatus. AoiSxitri μειλίσο-ωσιν a.s'tgyvt Kgayow, Lye. 542. ΊΑνίδί τ/ μ' α'ώόμίνοξ μειλίο-ο-εο, Od. 3, 96. μειλιχίχ, Ion. in, v., remissio, Horn, μειλίχιος, ίχ, ιον, vel μειλίχιος, ν, ό xxj η, blandus, mitis ; (2) placabilis. Αΰτχξ b μειλιχίοισιν πξοιτιιύΰχ ποιμίνχ λχων, II. 6, 214. Α μειλίσσω. μαλιχίως, adv. blande, comiter, leniter, mansuete ; (2) placabiliter. μειλιχόγνίξυς, υος, b χχ) ή, blandam vocem habens, Rob. μειλιχόΰωξος, u, b xx) i\, blandos reddens. Ex μείλιχος, et ΰώξον. μειλιχόμητις, ιος, b xx) ή, cujus blanda et mitia sunt consilia ; (2) miti et placido ingenio prasditus. A seq. et μψις. μείλιχος, ν, b xxi ν, blandus, placidus. A μειλίσσω• μεΤνχι, a. I. inf. act. verbi μίνω. μείνχς, qui mansit, a. 1. part. act. μεινχται, manserit, maneto, 3. sing. aor. 1. imperat. act. μείνγις, 2. sing. a. 1. conj. act. μείον, όνος, το, minus ; (2) sic dicebatur victima, quaa dabatur pro pueris cum in tribus reciperentur, Em. μείον, η, το, meon, herba? genus. Sed rec- tlUS μηον. μ'ΐονεχτίΐϋ, ω, f. ύσω, minus habeo, mino- rem partem seu portionem habeo, dete- ( 361 ) riore sum conditione. Tri ISojJiJi μκο• νεχτεΐν, Luc. Ex μείον et εχω. Hinc μειονίχτνιμχ, «τ«ί, το, deterior conditio. μειονεξία, ας, ή, idem. Extt;7oi> et 6ξ<ί• μειότεζος, minor, Apollon. Rhod. Α μείων μειχξίχ, χς, ή, cauda? exilitas, cum extre- mitas est exilior ; vitium versus in fine claudicantis. Α μείε/ξος. μεινζίζειν, in acutum desinere; in extre- mitate arctari. Ab eod. μείνξβς, u, b xx) v, q. d. cuj cauda diminu- ta est et truncata; cujus extremitas in acutum desinit ; In fine mutilus ; decur- tatua ; ut μείαζος <τίχος, versus mutilus in fine claudicans, deficiente uno tempo- re, quo minus quantitas sit plena. Ex μείον et ΰξχ. μειόφζαιν, όνος, b χχ) ί, mente diminutus, levis, stultus, Hes. Ex μείον et λχμζχννσι, Plut. in Anion, cap. 30. A μείξάχιον. μείξχχίξομχι, f. ίσομχι, adolesco. Α μεί- ξχξ. μείξάχιον, u, το, adolescens, adolescentulus, juvenculus. Ab eod. μείξχχιόομχι, νμαι, fut. άσομαι, adolesco, adolescens evado, plenam pubertatem at- tingo. Α μείξάχιον- μείξχχίσχνι, ης, ν, adolescentula. Αμείξχξ. μείξχχίσχος, α, β, adolescentulus. Ab eod. μείξχχιώδν,ς , εος, b χχ) ή, juvenilis, puerilis. Abeod. μείξχχιωίως, adv. pueriliter. μείξχχύλλιον, ν, το, adolescentulus, juven- culus. Α μείξάχιον- MEl'PAS, χχος, b xx) ή, puella, juvencu- la ; (2) in masc. est solcecum, nisi ubi de molli et efieminato sermo est. μείξεο, 2. sing, praes. imperat. med. Ion. pro μείξεσο, a μείξομχι• μιΐξόμενχι, part. pra?s. med. f. g. μείξω, divido, partior, Eust. μείξομχι, sor- tior; in imperat. μείξεο pro μείξα. sortire, accipe. Ab hoc μείξω, cujus fut. esset μεξω, formatur, perf. med. εμμοξχ, Poet. pro μίμοξχ, εμμοξε, sortitus, nactus est ; it. perf. pass, εϊμχξμχι, εΐμχξται, fato destinatus, fatalis ; ειμαρμένη- scil. τύχη, fatum, necessitas fatalis, rerum ordo ne- cessarius et immutabilis, apud Stoicos. με'ις, JEol. pro μην, Horn. ΜΕΙ'ΏΝ, βνβί, β xx) ή, minor ; Comp. irre- gular. Α μιχξός. μείωσις, εος, ή* diminutio, imminutio, ex- tenuatio. Α μειόω• μειαχτιχος- η, bv, vim habens minuendi. Ab eod. Unde et μειωτος, η, bv, decrementum suscipiens, qui decrescit aut decrescere potest, Rob. μελχγγειος, μελάγγχιος, et μελάγγεως, β xxi ή, cujus solum nigrum est. Ex μί. λχς et γη• μελάγχχξ-χος, Ό χχ) η, nigrum ferens fruc- tum, fructus loco atram adferens obscu- ritatem. μελάγχεεως, ω, Ό xx) ή, nigra habens cor- nua, Rob. Ex μίλχς et χίζχς. μελαγχόξυφος, ν, b χχ) ή, atrum verticem habens; nomen avis, autumni tempore dicitur συχχλις, ficedula, Ph. atricapil- lus. Ex μίλχς et χοξυφή• ίίελάγχξχνις, ιος, v\i nigriceps, junci genus, Plin. Ex μίλχς et χξάνον. μ,ελχγχξχνισμος, S, b, atrifer, Gl. V. junci genus a nigro fructu, Theophr. μελάγχξχνος, η, ov, melancranus ; ex junco, factus, qui μελάγχξχνις vocatur, Strabo. μελχγχξφεμνος, a, b χχ) n, atram habens vittam. -Ex μίλχς et χξ-βιμνον. μελάγχξοχος, u, b χχ) ή, nigrum subtemen habens. Ex μίλχς et χοόχη• μελχγχχίτχν, Dor. pro μελχγχχ'ιτην, a μελχγχχίτης, ν, b, nigram jubam, vel ni- gram ca?sariem habens, Soph. Track. 837. et Eur. Ale. 440. Ex μίλας et χχίτη- ΜΕΛ ΜΕΛ ΜΕΛ μελάγχειμας, ν, ο χα) γ), hyeme niger ; ut μελάγχειμα, loca, qua? hyeme sunt atra, sine nivibus. Ex μίλας et χΰμα. μελάγχιμος, a, b κα) τ), niger, ater. A μίλας. μελαγχίτων, ωνος, b χα) υ), nigra vestitus tunica ; Metaph. tristis, moestus. μ,ιλάγχλκινοί> u, b xa) y), atra indutus lasna. Ex μίλας et χλαίνα. u -λάγχλωξος, Ό χα) υ), colorem habens a- trum. μελαγχολάω, ω, melancholia laboro ; (2) furo, insanio, desipio. Μίλχγχολ£ί, Ζ 'νθξωνε, Arist. Plut. 366. Ex μίλας et χολάω. μελαγχολία, ας, ν), melancholia, furor, seu disipientia ex atra? bilis abundantia. Ex iisd. Hinc μελαγχολιχος, υ), ov, ex melancholia profi- ciscens. μελαγχολιχως, adv. melancholice, more melancholicorum. μελάγχολος, ov, nigri fellis, Soph, μελαγχολώ^πς, εο;, b xa) r„ formam melan- cholia laborantium habens. Ex μελαγ- χολία, et e/ ho;• μελαγχολία, ω, melancholiam genero. A μελάγχολο;, Em. μελαγχξΥ,;, ίος, Ό χα) ν), qui nigri coloris est, fuscus. Ex μίλα; et χξόα. μελαγχξΟΥ,;, ίο;, Ό χα) ή, idem et ex iisd. μελαγχξοιί;;, ίο;, b χα) ή, idem et ex iisd. μιλάγχξΟβ;, contr. μελάγχξΧς, α, Ό χαι ϋ), idem ; fuscus, caeruleus, Gl. V. μελάγχξω;, oo;, b χα) ϋ), idem et ex iisdem. με> αγχξω;, αίτο;, β χα) r„ cui nigra cutis est, corpus atrum habens ; plur. μελαγ- χξωτες. μελάγχυμος, ov, nigrum succum habens. μελαΐίννι;, nigros vortices habens, Rob. Ex μίλα; et hivv ΜΕ'Λ A0PON, ν, το, domus ; (2) lacunar s. trabs tecti ; (3) porticus, &c. H. 2, 414. Quidam ά•χο rS μελαίνεσθαι deducunt. μελαθξόφιν, adv. de lacunari, &c. Ex μί- λαθξον, et syllabica adjectione φιν. μελαινάετβ;, », b χα) ή, aquila nigra seu pulla ; vitiose in Lex. V. μελαναίετος. μελχίνετο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ίμελαίνετο, a μελαίνω, f. ανω, nigrum reddo, nigrefacio, Gl. V. denigro; μελαίνομαι, nigresco, a. 1. opt. μελανβεί'/ιν, 3. plur. μελανθεϊεν, nigrescant. Eu hi μελανθεΊεν χότνλοι, Bom. Α μίλα;, μελαμ&αΰν,;, ίο;., ό χα) -ί, profundus, niger ex profunditate. Ex μίλα; et βάθος. μελαμΖαθυς, ν, profundus, Msch. μελαμΖαφτ,;, ίο;, β χα) ϋ), nigro colore im- butus. Ex μίλα; et βάττω- μελάμζιος, »ι ό χα) ϋ), nigram, i. e. obscu- ram ducens vitam, Vet. Lex. μελαμζόξειος, vel μελαμζόξεο;, ν, ο χα) ϋ,, Boreas niger, ventus septentrionalis ve- hemens. μελάμζξοτος, ν, β χα) ϋ), niger homo, Bob. μελάμζωλος yv\, terra nigras glebas ha- bens, pinguis, fertilis. μελαμπάγίς αίμα, i. e. to μετά το πετηγί- ναι μελαινόμενον, Schol. ad JEsch. Sept. ad Theb. 743. μελαμπαγτ,ς, ίο;, ο χα) Ϋ), concretus et ni- grescens, Rob. Ex μίλα; et π^γνυμι. μελάμτεπλο;, ν, b χα) ν), nigrum peplum habens ; (2) niger, pullus. μιλαμπίταλος, u, b χα) ή, nigra folia ha- bens, Suic. Ex μίλα; et πίταλον. μελαμποδιον, », το, melampodium, helle- borum nigrum. A Melampode, inven- tore. μελάμπυγο;, e, Ό χα) v\, nigras seu hirsutas habens nates ; (2) fortis, quia Hercules hujusmodi nates habuisse traditur. Ex μίλα; et πυγν). μελάμτνξον, u, το, raelampyron, herba in quam degenerat triticum. Ex μίλα; et πυξό;. μελαμφαΥ,;, ίο;, β χα) ν, tenebricosus, ob- scurus. Ex μίλα; et <ράο;- μελάμφυλλον, ν, το, acanthi species, quam pasderota vocant. A μελάμςυλλο;, a, ό χα) r), nigra habens fo- lia. μελάμφωνο;, ν, ο χα) rt, vocem fuscam et obscuram habens. Ex μίλα; et φωνή. μελαυ^τ,φ);, iho;, y, nigros lapillos seu cal- culos habens, Rob. Α ψήφο;. u -ίλαν, ave;, το, atramentum. Α μίλα;. μίλαγα,Γ/ΐί, iSog, r), atro nimbp horrens. uiXavetwyr);, ίος, & χα) ^. atrum Splen- dens, ater, Eur. Hec. 151. Ex μίλα; et αύγν)• μελάνδετον αος, ensis nigrum habens ma- nubrium, nigro illigatus capulo ; σάχο;, scutum habens ferreum orbem ; (2) cru- ore foedatus sc. ensis, seu clypeus. Πολ- λοί δε φάο-γανα. χαλά, μελάνΰετα, χωπίι" εντα, II. 15, 713. Εχ μίλα; et Μω, ligo. μελανδίντ,;, α, β, nigricantes habens vorti- ces, R. Ex μίλα; et hivvj. μελανδόχο; χίο-τ^, vas atramentarium, in Epig. ^ ~£χ.μίλα*&ίΙίχομαι. μελανίξύοι, o't, idem qui μελάνΰξυε;. μελάνδξυονι ν, το, medulla seu pars interior quercus, nigricans et durissima ; (2) her- ba queedam ; (3) pulpamentum e thyn- nis conditis. Ex μ,ίλα; et hgZ;. μελάνίςυ;, υο;, β, thynni genus grandius ceteris ; Gl. V. μελάνίξυ;, robur, sorbus. Ex iisd. μελανειμονίω, ω, fut. '^σω, pullis seu atris vestibus indutus sum. A μελανείμων, cvo;, 8 xcu is, atris indutus ves- tibus, pullatus, atratus, Ph. Ex μέλας et si u.x. μ•λανενο , α, ν), fusca, Ep. μελα,νίω, idem quod μελαίνω, Δρ. μελαντ,φατο;, cv, de obscuris rebus, tristibus loquens. Ex μίλα; et ψγμί. μίλανΥ,ςόία;, ov, pullatus, nigra veste indu- tus. Ex μίλα; et φίρω- μελχνθίλαιον, u, το, oleum e melanthio. Ex μελάνθιον et ελαιον• μελάνθεμ^ν, κ, το. melanthemon, anthemi- dis species. Ex μίλα; et ανθεμον. μελάνθγ,σ -av, 3. pi. aor. 1. ind. pass, verbi μελαίνω. μελάνθινον ελαιον, oleum e melanthio con- fectum. A μελάνθιον, n, το, melanthium, herba, nigel- la, git ; Ph. μελάνθιον, hoc git, indeclin- abile est; gitter. Nigella, aL Gl. Ex μίλας et avtio;, flos. μελανία, a;, r\, nigredo, nigror, atritudo, Gl. V. Κ μίλας. μελανίζω, fut. ίοΌ), nigrico, Rob. Ab eod. μελάνιον, a, vo, nigra viola. Ex μίλα; et ΊΌν. ^ μελανόγξαμμος, a, i xa) y), nigris hneis in- terstinctus. Ex μίλα; et γξαμμί,. μελανοί οχεΊον, e, το, atramentarium. Ex μίλας et δέχομαι. μελανοείμ&ιν, vide μελανείμων. μιλανίεις, εντο;, nigricans, nigritie rubens ; part, prses. act. verbi μελανότ,μι, pro με- λαίνω• μιλανοζυγάτΥ,;, scil. vail;, remigibus atris acta, Msch. Stanl. infausta. μελανόθξΐξ, τξίχος, ο χα) r), nigros pilos ha- bens. μελανοχίξΰιος, ο χα) υ), qui nigrum cor, seu nigram medullam habet ; (2) qui atroci et crudeli animo est. Ex μέλας et χαξ- μελανοχ'ομν,ς, ν, ο, nigram comam habens. Ex μίλας et χ.όμγ„ coma. μελανόκομος, ό χα) ϋ„ idem et ex iisd. μελχνόμχλλος, ov, nigrum vellus habens. μελανόμματος, n, ο χα) ϋ], nigros habens o- culos. Ex μίλχ; et όμμα. μελανονεχυοείμων, ovo;, ο χα) ν), atris et fu- nebribus vestibus indutus. Ex μίλας, νίχνς, et είμα• μελανονεφΥ,ς, ες, caliginem cogens, vel ca- ligine tectus. Ex μίλας et νέφος, μελανοποιος, S, ό χα) Ϋι, nigrum reddens, Suic. Ex μέλας et ποιίω. μελανόπτεξο;, n, i χα) r), nigras habens pennas, seu alas. Ex μίλα; et νττεςόν- μελανοχτίξυγος, u, b κα) r), idem. Α ίττε- ξυξ• μελανόρριζος, ν, Ό χα) ν), nigram habens ra- dicem. Ex μίλας et όίζα•^ μελανόο-αξχος, ν, ο χα) ϋ), nigram camera habens. Ex μίλας et ο-άξξ- μελανό? ιχτο;, u, ό xcti r„ atris macuMs seu notis distinctus. μελανόί-ολο;, Ό χα) yi, nigram habens ves- tem, atra indutus stola. Ex μίλας et ^ολη• μελανότΥ,;^ rpo;, ν), nigredo. Α μίλας» μελανχξίΰε;, pisces qui et μελάναξοι. μελάννξος, κ, β χα) ϋ), nigram habens cau- dam ; (2) piscis, in cauda nigras macu- las habens; (3) vipera qusdam. Ab ΧξΧ. μελανόφΒαλμο;, b χα) ί, nigios habens OCU- los. ( 362 ) μίλανόφλίά, ζος, bxx) %, nigras renas ha- bens. Ex μίλας et φλεψ. μελανοφβξίω, atris vestibus amictus sum. μελανοφόξο;, ό xai υ), pullatus, atratus. Ex μίλα; et φίρω. μελανόφξυ;, υο;, b xou r it nigra habens su- perciha. μελανόφξων, ovot, b xa) -h, qui obscura men- te est ; (2) crudelis, ferox. Ex μίλας et φξΥ,ν, mens. μεϊ.ανοχξΟΥ,ς, ic;, b κα) ϋ), qui nigri coloris est. μελανόχξοο;, a, b, qui nigro colore seu cor- pore est. Ex μίλα; et χξόα. μελανόχξως, το;, b χα) y>, idem. μελανόω, ω, infusco, Gl. V. nigro; perf. pass. part. μεμελανωμίνος,ά^ϊήζΐΒΧΜί. A μίλας. μελανούς, εως, υ), denigratio. Α μελαίνω. μελάντεξος, nigrior; μελάντατο; ; nigerri- mtlS. Α μ,Ο.α;. μελαντειχΥ,ς, εος, b χα) υ), nigros muros ha- bens, R. nigra, de domo Plutonis, Find. Ex μίλα; et τεΊχο;. μελαντ-/ΐξία, ας, υ), melanteria ; succus ni- ger in metallis concrescens, unde qui- busdam atramentum metallicum ; quasi a μελανή, quod esset nigrator. Α με- λαίνω. μελάνυ^ξος, u, b xa) y), nigras effundens a- quas. Ex μίλα; et ϊδωξ. με>Μ.νω, nigresco, Horn, μελάνες pro μελαί• νεται, R. 7, 64. μελανακτό;, S, qui niger est adspectu. Ex μίλας et iir\i• μελάνωσι;, εως, ϋ], denigratio ; (2) macula. Α μελανόω• ME'AA2, fltvo? , b, μέλαινα, aivvg, *>,μέλοιν, avo;, το, ater, niger, fuscu|; Tropioe profundus; (2) malus, immitis, crude- lis, subdolus. μίλασμα, ατός, το, nigror, nigredo. μελαο-μος, 5, b, denigratio et livor a frigo- re. Α μελαίνω. μΟΜμενος, tabescens, part, pr-ses. pass. v. ΜΕ'ΛΔΩ, hquefacio, macero, consumo, elixo, COquo. Ki// proximus adoles- centime. μελλότοσκ, εως, ν), vide μελλεποσι$> μελλόττχξμο$, ϋ, ό χα) r„ vide μελλίτταξ- μος- ΜΕ'ΛΛΩ, f. μελλ-ί,σω, quasi a μελλεω, fu- turus sum ; (2) debeo ; (3) paro, in ani- mo habeo ; (4) cunctor, moror, differo, cesso ; Ό μέλλων χξόνος, posteritas. Fut. μέλλνσχ, futura, posterea. Etiam pass, apud Thuc. ελτιζόμενα μέλλεται, futura sperantur, differimtur. Τ/ εμελλον χι- λεύσειν, »j τι συμζαλείισειν αυτϊτ, τοιειν ; Dem. ι Αλλ' ti μέλλειν χξην σ', αλλ' ά• νΰτΜίι, Arisi. Plut. 605. μελογξχφεΤν, membra alicui adscribere, membra et partes rei describere. Ex μίλος et γξάφω. μελογξχφίχ, r„ vide μελοτοι'ία, Ath. μελογξάφος, χ, b χα.) ή, poeta lyricus ; (2) psalmographus, Suic. Ex iisd. μελοχοτεω, ω, membra amputo, Suic. Ex μίλο5 et χόττω• μεκοχοτίχ, as, r„ membrorum amputatio, membrorum in frilsta concisio Ex iisd. μελοχότκ, u, b, articulator, Ph. nempe qui articulos et membra incidit. Ex iisd. μελόντων, curce sint, 3. plur. praes. imper. act. Att. pro μελίτωσχν, a μίλει- μελοτοιέω, ω, fut. ν,σω, carmen compono, scribo mele vel modulationem adhibeo. Α μελοτοιός- Hinc μελο*οινιτ->ό, χ, <5, poeta lyricus. μελοτοι'ία, as* *i-> scriptio carminum lyriqo- rum ; (2} carmen lyricum, modulatio, qualis est in carminibus melicis. A μελο -rotos. S, b χα) ή, qui mele scribit, lyri- cus poeta, Gl. V. modulator. Ex μέλos et τοιέω. ME'AOS, εoss το, membrum, artusj (2) carmen modulatum. με?.*ξγος, b, idem quod μελοτοιο$, Man. μιλνς);, ή, locusta frumentum rodens, Steph. μίλνσι, 3. plur. pra?s. ind. verbi μίλει. μίλτνιθξον, κ, το, ludicrum, ludibrium. A μέλπω• μαλπητως, β, idem quod μελοποιώ, Man. ΜΕ'ΛΠΩ, canto, cantu celebro ; μίλνομχι, canto, ludo, tripudio et salto ad cantum, cantu persono. "Hjotv « τ*ν Ύελείχν ιχ,ίλ- 4>ωμεν, Arist. Thesm. 983. Έγω hi χίι- μο^ σε φιλοχόξοισι μίλ^ω, ib. 998. Πολ- λά σε μχσοτόλοι μΛλ^,νσι, Eur. Ale. 443. Μέλτεσθχι " Α ξ *ΐ, II. 7, 240. μελίτωδκ. S, β, cantor, Hes. Ex μίλ*ω et «S^, cantus. μίλύΰξίον, ν, το, cantiuncula, Dim. a μίλος . ΙΛελχι, ή, Melchi. Nomen viri Hebr. &χ• λιτον. Rex meus. Τ&ίλχισεΰϊχ, i, Melchisedech. Nomen viri Hebr. αχλιτον• Rexjustitice. μελω, curas sum ; (2) curam ago. Hinc Jmpers. μίλει. μελφίεω, ω, f. ν,σω, modulor, cano, carmi- ne modulato laudo ; ρελωίεΐσθαι, canta- ri. Ό ειβ-ψ μελω %ειν αυ πχξασχευάζε• ται, Arist. Αν. $33. Μελωδείν νμνον, Heliod. Α μελω^• Hinc' μιλωίν,μα, ατο:, το, quod cum modulatio- ne canitur, psalmus, Gl. V. modulus. μιλιβ-κ, £βί, ό χα) ή, membrosusj Gl. V. Α. μελθ5• μελωίντος, ■>„ oy, qui cum modulatione ca- nitur. Α μελωΜω. μελωδία, as, ί. modulatio, cantilena, Gl. V. A μελωΰκ, S, ο χα) ■>„ cantor seu modulatdr carminum. Ex μίλα et «JSsj. μεμάασι, 3. plur. perf. ind. act Ion. pro μεμν,χασι, a μάα>• μεμάθνχα, perf. ind. act. verbi μανθάνω. μεμαχυϊαν, ace. sing. perf. part. med. Dor. pro μεμν,χυΤαν, a μηχάω• μεμαλω5, part. perf. med. Dor. pro μεμν\• λώί, per Sync, pro μεμΥ,λνιχ^, a μίλει• μίμαμεν, 1• plur. perf. ind. act. per Sync. pro μεμνιχαμεν, a μάω. μεμάννιμαι, perf. ind. pass, verbi μαίνομαι, μεμκότες, perf. part. act. Ion. pro μεμ,-ηχό- t's, a μάω. μεμάνοιεν, 3. plur. a 2. opt act. Poet, pro μάποιε», et hoc pro μάςποιεν, a μάςχω s. μ^άξττω. μεα,αξμαι, perf. ind. pass, verbi μείξω, μέμα'ξπον, a. 2. ind. act Ion. pro εμαξπο», a μάξχω• μεμαξίτω;, perf. part. med. μεμχξτύξ7ΐχί, 3. sing. perf. ind. act. verbi υ.αξτν°εω• μεμασαν, 3. plur. plusq. ind act. Ion. et per Sync, pro εμεμάχειταν, a μάω. rf. act. " υ,Υ,χυιχ. μεμχνΤχ, part, perf f. g. Ion. pro με- μεματον, 3. dual. perf. ind act. per Sync. pro μεμν, xxTOt. μεν,χω;, part. perf. act. Ion. pro μεμγ,χώς• μεμζλομχι, curse sum ; μεμζλετο, pro i- μίμζλετο, imperf. cura? erat. Ή νύ τοι ϊιχίτι πάγχυ μετά ύΡίσ) μίμζλετ' Άχιλ- λεύ;; II. 19,343. \ μελω. μ.εμΖλωχε,3. sing. perf. ind. act. per Sync. pro μεμόλν,χε, a μολεω. μεμζςαΙοπωλνΛ, s, i, apuarum venditor. μεμζξάνα, r,s, vt, membrana. Λ Γ οχ Lot. MEMBPA V 2, ados, ή, apuae qu32dam spe- cies. μεμίλν,χχ, perf. ind. act. per Sync, pro μεμελίτνιχχ, a μελετάω• μεμελετηχότως, adv. idem quod μεμίλ'/ιμίvωs, adv. solicite, accurate, dili- ' genter, elaborate. Α μεμελν,μίνος, quod est a μέλει, μεμίνηχε, 3. sing. perf. ind. act. v. μίνω. μεμεξίσμίνως, adv. partite, divisim. A μεμεξίσι/,ίνος, quod est a μεξίζω. μεμες-ωμενοι, perf. part. pass, verbi μιρ'οω. μεμετιμίνον, dimissum, ace. sing. perf. part, pass Ion. pro μεθει/Λενον, a μετίν,μι. μεμετξίχτχι, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro μεμετςηντχι, a μετξίω. μεμετξΥ,μ'ενο^ι adv. servata mensura. μίμνχε, 3. s. perf. ind. med. verbi μ^χάω. μευ,νιλεν, perf. ind. act. per Sync, et cum ν εφελχ. pro μεμίληχε, a μίλει• μεμν,λγι, curce fuerit, conj. act. perf. ejusd. μεμνιλ-ωί, perf. part. act. per Sync, pro μι- μν,λΥ,χως• μεμγνε, 3. sing. perf. ind med. verbi μαί- νομαι. μεμίν/ι, insaniverit, 3. sing. conj. perf. ejusd. μεμτήνιμενως, adv. irate. Α μ^νίω. μεμνιχανημενον, struetum, perf. part. pass. verbi μηχανάω- μεμνιχανημίνοκ, adv. solerter, caUide. μεμίχσμχι, perf. ind. pass, verbi uixivu μεμ.ιχσμίνω5. adv. fioede, pollute. μεμιγμαι, perf. ind. pass, verbi μίγννμι• μεμιγμ'ενω5> adv. mixte, promiscue, con- fuse. μίμιμνμίνον, ace. sing. perf. part. pass. v. μιμ,εομαι• μεμίξεται, 3. sing, paullo post fut. ind. pass, verbi μίγνυμι• μεμίσθωται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi μισθόω. μεμιχα, perf. ind. act. verbi μίγνυμι- μεμιχ&ω, mixtus esto, 3. sing. perf. imper. pass. μίμναμχι, perf. ind. pass. Dor. pro μίμ• ννίμχι, a μνάομχι• μίμνχντχι, 3. plur. perf. ejusd. Dor. pro μ'εμνηντχι. l μεμνχσαι, 2. sing. perf. ejusd. Dor. pro μ'είΛ,νν,σαι• μεμνίωτο, 3. sing. pr. optat. pass. Ion. pro μνωτο, COntr. ex μνάϋΐτο• μεμν'γι, 2. sing. perf. ind. pass. Att. et Ion. pro μεμνχσαι. μίμνν,χε, 3. sing. perf. ind. act. per Sync. pro μεμίν/ιχε, a μένω. μίμνν,μχι, perf. ind. pass, verbi μνάομχι. μειιννιο, memor sis, 2. sing. perf. opt. pass. μίμνησο, 2. sing. perf. imper. pass. μεμνγ,ίτευΜ,ενγι, dat. sing. perf. part. pass. f. g. verbi μνηςπΰω. ME'MNONEX, aves quasdam, circa Mem- ( 26i } nonis sepulchrum quotannis in Troade videri solita?, JEl. Oppian. Plin. cui Memnonides. μίμνω, 2. sing. perf. imper. pass. Ion. et Att. pro μεμνν,σο, a μνάομχι. μεμνωτο, memor sit, 3. s. perf. opt. pass. Att. pro μεμνωτο, vel potius 3. sing, praes. opt. Ion. pro μνωτο, contr. ex μνάοιτο. μεμοίξχμένω;•, adv. sorfito. μίμονχ, promptus sum, audeo, II. 5, 482. (2). in animo habeo, //. 9, 247. perf. ind. med. verbi μίνω. μίμοξχ, perf. ind. med. verbi μείξω. μεμβξμχι, perf. ind. pass. JEol. pro μίμαξ- μαι• μεμττίος., culpandus, accusandus. μ,εμ -TTixos, ii, ev, querulus, querendi vim habens. A μεμττος, hi ov, incusandus, reprehensione dignus ; (2) conquerens de, reprehen- dens. Α μίμφομχι. μεμυθολογγιχασι, 3. pi. perf. ind. act. verbi μυθολογίω• μεμνχε, 3. s. perf. ind. med. verbi μνχάω. μίμψεχι, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro μέμφεσαι. μέμφομαι, fut. ψομαι, queror, expostido, incuso, vitio verto, reprehendo ; aor. 1. ίμεμ-^άμν,ν, reprehendi ; pass. part. μεμφβεις, causatus. Μέμφεσθχί τινι, Luc. μέμφιν Ιιχαίχν τινι, Aristoph. Plut. 10. Ταΰτ Vv νμιν μέμφομαι toIs σοφο"^, id• Nub. 525. Όξγϊ,ν εμέΐίψω τν,ν εμην, ac- cusasti, Soph. (Ed. Tyr. 345. Μ* μίμ- •^γ παξίων τα μνί,μχτά μ,ν, Epigr. μιμφωλν,, η;, ή, questus, querela, Hes. μίμ^,άμενο5, aor. I. part. med. verbi μίμ- φομχι. μεμψιΖολίω, ω, q. d. querimoniis et repre- hensionibus impeto; conqueror de, in- cuso, reprehendo. Ex μίμ -^is et βάλ- λω. μεμψιμοίξίω, ω, fut. ν,σω, conqueror de sorte mea; (2) conqueror, queror; (3) expostulo^ succenseo. Μεμ^ιμοίξν,σας τω βχσιλιϊ πεξ) τίνων, Dion. Sic. μεμ^Ίμοίζνιτίον, querendum. A prase. μεμψιμοίξίχ, as, '*), conquestio de sorte sua. A μεμψιμοίξος, ν, b χα) ΐ, qui de sorte sua queritur, qui sortem suam incusat, que- rulus j (2) morosus, in minima inqui- rens. Ex ^£^4-« et μόίξα. μίι*.•^^, εω;, vi, querimonia, questus, repre- hensio, incusatio. Α μέμφομαι. μεμως, part. perf. med. Ion. et Att. pro μεμηχω5, a μάω» ME V N. conj. qUidem ; (2) cum sequente 5K facit orationem adversativam, distri- butivam, vel copulativam; (3) sine hi ponitur aliquando pro l->„ sane, profecto, certe. Hinc etiam est μεν •γάξ, enim ; μίν hri, quidem, certe quidem, itaque, porro quidem, sane quidem, enimvero, at enira ; μίν Sv <γε, μενχν γε, immo ve- ro, immo quidem j μέντα, quidem, cer- te, utique ; μεν ρα, pro μεν sequente hi j μεν τοι, vel μίντοι, approbandi particula in responsionibus, certe quidem ; ve- rum, tamen, sed tamen, vero, porro, rursus. μίvaιχμos, prEelio perseverans, seu con- stant, in Epigram. χί ΐξ) μενχίχμα, ma- nu in praslio perseverante. Ex μίνω et αΙχμη, pugna. μίνχνδξ05-> β χχ) ί, virum irruentem exci- piens et sustiriens ; (2) virjlis, virum de- cens ; (2) virum exspectans. Ex μίνω et χντ,ξ- μίνδ'κ, ο, ^gyptiorum lingua, hircus seu caper, unde ι^ενδήσιον μύξον, Diosc. μενεχινίμεν. Ion. pro μενεαινειν, a μενιαίνω, cupio, animi quodam impetu in- citor ; (2j iratus sum ; ' (3) animo de- ficio. Μάχη; άμοτον μενεχίνων, Hesiod. Scut. 361. Ν*;τ/ίΜ, ej Xr,v) ,ΰ,ενεχίνομεν, 11 15, 104. Κτεινόμενος μενεχινε, ib. iQ y 491. Α μενο;- μενίγχνό* ios, b xx) v), hasta validus, belli- cosus, Suic. Ex μίνω et εγχος- μενεΜ,Ϊ05, ν, b χχ) ή, audax, bellicosus, belli patiens. Ex μίνω et hyjts• μενέν,νε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Alt. pro ίμενίχνε. μενίχτυ<το$, *, e χχ) %, bellicos strepitus et tumultus sustinens. Ex μίνω et χτύ- a -βί• ' μενεμάχο ί , », β χα) *ι, bellicosus, Suic. Ex μίνν et μάχη, pugna. MEP μοίμα/, praes. inf. act. Ion. pro μύιιν. μίνιόχλονο;, βν, iram turbulentam habens, Epith. Neptuni, Cal. μίνίττόλιμο;, n, 6 χχ) ν, idem quod μινϊ μχχο;. μ,ίΗτϊον, manendum. Α μίνα- μίνίτο;, ϋ), βν, qui manere et exspectare potest aut soiet, qui moram patitur. A μένω. μιηφΰλονι;, to;, β, in pugna manens, Suic. μίνίχά°μ«.ν % ace. sing. Dor. pro μινίχάς- μινίχάξ/ίν,ς, n, b, fortis, bellicosus. Ex μ,ίνω et χά=μ*. μίνιχαίΜος, u, ο xxt »j, idem et ex nsd. μίνίω, rut. 1. ind act. Ion. pro μινω. μίντ,τέαν, manendum est, Suic. Α μένω. μίνθϊξκί, curae, Hes. quasi μίνίοθν,ξοα. Ex μίνο; et &ν;ξά,ομκι, capto. μίνΰν : °ίζω, euro, lies, ubi f. μίνθνίζίσω, et Alt', μινθηζίω. Α μίνθνιξχι. μιν), pro μϊν) ut νΰν μίνι* vel νυνιμίνί. μίνοίΐχ,ν,;. ίο;, ό χαί ή, animo grat.us, ani- mum permulcens. Ex μίνο; et ϊίχω. μίνοινάω, ω, f. •ψω, impetu animi concita- tus cupio, animo agito, cogito. ^φά,ξχ» μ'.νοινα;, Eur. Cyc. 441. μίνοινίω, ω, idem. A μινοινΫ), %;, fi, impetus, seu cupiditas ani- mi, alacritas. Α μίνος. μίνοινώω, idem quod μίνοινχω. μενολχίον, τβ, vas balneatorinm, Steph. μένοντί, nom. dual. part, verbi μένω. μίνοντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro μνιαβ -t• μιννν yt, vide μίν. ΜΕ'ΝΟΣ, lot, to, animi ardor, impetus, quo ad aliquid agendum, aut sustinendum excipiendumve, ferimur ; (2) animus ; (3) robur ; (4) vehementia, vis ; (5) ira ; (6) servit periphrasi, ut μένο; πνξο;, pro igni. μίντν, et μίντοι, vide μίν. ΜΕ'ΝΩ, f. μίνω, ρ μιμίνηχχ, maneo, per- maneo, constanter maneo, immotus et fixus maneo; (2) exspeeto, praestolor; (3} in statione maneo, et irruentem hos- tem exspeeto ; aor. 1. !α.ε/ν«, perf. med. μίμονχ, apud Poetas, c'upio. "Οπως μι• νϊϊς πχξ' τ)μ7ν, Eurip. Med. 323. "Αλλος δ' sV χλλω μόχθο; χθλιο; μίνίΐ, Lye cca λ!.. '«.. ...' > •.. ~ λ «■;<■* 666. Ο υχ χν μίινχιμι τχξ υμιν. Arist. Αν. 605. Μίναν \χϊ τ/κ» acquiescere, Hem. ΤίΖ; μίμ,ονχ; πόλίμον χχτχπχυ- σέμίν α,νΰξών ; II. 7, 36. μένωσχ, part. act. f. g. Dor. pro μίννσχ. μίξάξχη;, u, b, praefectus seu dux μίξχξ- χίχ;• Ex μίξο; et οϊζχη. Hinc μίξοίξχίοι, at;, ή, agmen militum constans ex* bis mille et quadraginta octo viris, Mlian. ΜΕ'ΡΔΩ, fut. ffoo, privo, prohibeo, noceo, Hes. intueor, obtueor, Eust. μζξώχξαχΐ-, xyo;, b, partem rapiens, no- men muris in Batrach. Ex μίξ); et χξ- πάζω• μψΰχζχ*;, », ό, qui particeps est principa- fus. Ex μίξις et οίζχγι- Hinc μίξώαζχίχ, et.;, i\, ordinum militarium praefectura, provincia. μίε'ζιν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro (μίζιζίν ; at μ'ξίζίν, Dor. pro μίξίζϋν, a μ,ίξίζύ), fut. ίσοι, partior, divido, distribuo ; μίξίζομχι, dividor, in varias partes scin- dor, distrahor ; (2) dissideo, dissentio. Έχχς•ω ώ; β &io; Ιμέξίσί μίτζον πίπω;, Mom. 12, 3. Έφ' ίκυτίν Ιμίξίσθ-η, Matt. 12, 26. ΤΙόλι; μίξίο-ϋΰο-χ. χαθ' Ιαυτνι;, Λ. 25. ΜίξίοΌκτθκί χλτ,ξονομίοιν, Luc. 12, 13. Α μίξί;• μίξίχο;, ν, βν, particularis, quod ex parte est, partialis. Α μίξο;. μίξΐχω;, adv. particulatim, particulariter, partito, ex parte. ME'PIMNA, vi;, v\, cura, solicitudo, aerum- na, Eurip. Hec. 897. μίοιμνά,ω, euro, solicitus sum, anxie cogi- to ; (2) anxie contemplor, curiose inqui- ro ; μζξίμννθίϊ;, a. 1. pass. part, excogi- tatus. Ή αίΐζίον μίξίμν^αι τ» Ιαυτΐη;, Matt. 6, 34.. 'τα πίξί τινο;, Phil. 2, 20. Μή μίξίμνόϊτΒ τί? ψιιχί} νμΖν* Luc. 12, 22. μίζίμνίιοΎΐτί, 2. pi. a. 1. conj. act. μίςιμγηττχ, 5, β, curiosus contemplator et cogitator. Α μίξίμνάω. Hinc μίζίμντιηχοί , r„ ov, anxie vel solicite cogi- tans, curans ; solicitus, Gl. V. το μίξίμ- ννπιχον, S, cura, solicitudo. MES μίξΐμ.*Μοιψ, solicito, Gl. V. Ex μίξβ; et TTOtS. u.ieiu.veo-oais-ct'i, οι, anxii contemplatores, V. L. ex Sch. Ar. μίξίμνοτόχο;, ν, Ό xcu η, curas pariens. Ex μίξο; et τίχται. μίξίμνοφξοντίί-ία, S, S, sophista, nugator, Aristoph. μ(ξ);, tbo;, h, portio, particula ; (2) fercu- lum, quod unicuique in convivio apponi- tur; (3) particula panis consecrati in Sacra Ccena, quaa unicuique datur ; (4) pars, factio. Α μίξο;. μίζίο-αιο-θΛΐ, aor. 1. int. med. verbi μίξίζαι. Unde μίςίΓμοΐι ατός, το» pars. μίξίο-μο;, 5, ό, partitio, divisio; (2) portio, pars ; (3) Figura rhetorica ; distributio ; probatio per partes. μίξΐ?},;, »» ο, divisor, partitor. Ab eod. Hinc μίζΐπχο;, ij, ov, dividendi vim habens. μ -ws-o;, τι, βν, qui dividi potest, separa- bilis. μΐξίπύομαι, partior, Job. 41, 6. A μίξίτνι;, a, β, particeps, Ph. Α υλξο;. ΜΕΡΜΑΓΡΩ, curas animo volvo, euro, anxie cogito ; (2) irascor, Hes. μίξμίξιο;, et, ov, idem quod μίξμίξο;, Luc. μέξμίξο;, curiosus ; (2) cura dignus ; (3) aifficilis et arduus ; (4) anxius perconta- tor, seu indagator ; μίξμίξα, quae solici- tum reddunt. Α μ'ξμαίξω. μίξμέξω, Hes. idem quod μίζμ,οοίξω. μίζμνξΛ, et;, ν), solicitudo, anxia cura ; (2) somnus levis, qui hominem sub auroram occupat, Gl. V. Ab eod. μίξμηξάων, gen. plur. Mol. pro μίξμγ,ζοον. μίξμγιςίζω, f. ίσοι, et ίξω, anxie cogito, cu- riose in animo verso, meditor, sum soli- citus ; (2) excogito, anxia cogitatione invenio. Άλλ' ογι μάζμνιζιζι χατα. φξίνκ, II. 2, 3. Aiavhxet μίξμίζίξιν, ib. 1, 189. Α μίξμηςκ. μίξμ-ίξΐξΐ, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ίμίξμνιςιξε. ΜΕ'ΡΜΙ2, Τθο(, ν), funis, funiculus, filum, Odyss. 10, 24. μίζοπίιϊο;, n, ο xet) r,, humanus. Α μέζοπ;. μίξοτνϊϊ;, ido;, 'h, humana. Ab eod. μίξο;, to;, το, pars, portio ; (2) adjumen- tum, praesidium. Hinc τα. It) μίζπ;, τχ xetTct μίξο;, singularia ; β/ χα,τα. μ,ίξο;, singuli, ut «< χχτα. μίξο; ά,ξίταϊ singulae virtutes ; h μίξΐι, xetTct μίξο;, sigillatim, vicissim ; το σον μίξο;, quantum in te est ; Stvot μίξο;, vicissim, per vices ; ίπο μίςν;, \x μίξ»;, ex parte. Α μύξοι. μίξ*;, gen. sing, contr. pro μίξίο;. μίξοψ, oro;, ό. divisam vocem nabens j μί- ξοπι;, hominum Epith. homines ; ^2) u.iqo4fi avis quaedam. Ex μϊίξοι et β•ψ. μεσοιζον, u, τβ, lignum medium inter junc- tos boves, temo, s. lorum, quo jugo co- pulantur boves. Ex μίσο; et βΐί;, Hinc μισαζόω, boves jungo, item alia jungo ani- malia. Τον ίξγάττιν μύχλον χάνθων ύπο ξίύγλγισι μίσσαζΐίν, Lye. 817. μισά,γχνλον, α, το, amentatum jaculum, Plut. Ex μίσο; et α,γχυλν). μισάγξοιχο;, α, ό xet) ν), semirusticus, Suic. μισάζαι, f. ά,σω, sum in medio, Ph μίσά,• ζίΐ, intervenit, intercedit. Α μίσο;. μίσχιπόλιο;, tt, ο xet) r,, semicanus. μίσαίτατο;, medius, qui maxime in medio est ; penitissimus ; μισονί<πξο;, penitior. Α μίσο;• μίσαίχμιον, ν, το, medium spatium inter duas acies, Hes. AL μίταίχμιον. Ex μί- σο; et οΰχμί). μεσίντιον, u, το, jugum textorium, liciato- rium, Gl. V. Ex μίσο; et άντ/β?. μισάξοιιον, ν, το, mesenterium, Hes. Ex μίσο; et κξχιοί, venter.' μισάτιο;, Poet, medius. Α μίσο;. μίσ<χ.το;, et μίσσοιτο;, medius, Gl. V. μί• σατο;, medianus. Ab eod. μίσοιύλιον, u, το, μίταύλιον proprie secun- dum Suidam media janua ; (2) Ph. atri- um. Al. Gl. V. compluvium. Α μί- σχνλο;. μίσανλον, ν, το, idem. μίσοίνλο;, u, b, et Att. μίτκνλο;, η, SC 3νξχ, janua inter anticam et posticam media, h. e. e vestibulo ferens in atrium ; oitiXs/- c;, e platea fert in vestibulum, αΰλίιν, Em.. area, subdiale spatium. Ένθα, hi μίσσχυλοί ίληλατο, Apollon, lihod. 3, ( 365 ) ME2 μισχύχνιν, tvo;, i xot) f,, media cervice liga- tus, Hesych. Ex μίσο; et otu^ijv. μισίγγυά,ομχί, ωμχι, fut. ί,σομχι, apud se- questrem pecuniam deponendam stipu- lor, Gl. V. μισίγγνω, sequestro. A μίσίγγυ-ή, ψ, ή, sequestratio, Gl. V. Ex μίσο; et iyyuv). μ'-σίγγΰν,μχ, χτο;, το, id, quod apud se- questrem deponitur ; (2) sponsio merce- dis, pactio mercedis occulta. Α μισιγ- γυάομχι. Unde μισίγγυητη;, S, ό, fidejussor, Gl. V. μισίγγυο;, u, i, sequester, sponsor, fide- jussor, qui est inter duas partes medius. ,«.εο-£ντεί/βν, ν, το, mesenterium, lactes, Gl. V. Ex ^£β"βί et Ιντίξον. μίσίντίξον, η, to, idem et ex iisd. μίσέξχιο;, ν, ό, Hes. Jovis Epith. ; forsan, quod in medio 'ίξχα statu i etcoli soleret. μεσεύού, medius sum, utriusque sum parti- ceps, ambigo circa utrumque. Mso-eie;» xxTot τχ; τοπ*;, Aristot. Α υ,ίσο;. μΐσνγχιο;, a, b xeCi r„ mediterraneus. A- lias μισόγχιο;. μισν,γυ, et μίσστ}γυ, item μισηγυ;, vel μίσ- σηγυ;, adv. in medio, inter ; (2) interim, interea, medio spatio vel tempore. Μεβ•- σηγυ; γχίη; τί χχ) ϊξχνν ΜζΊςόίντο;^ ϋ» 5, 769. Εχ μίσο; et γ%. μίστ,ίΐς, γ\%σσχ, i]tv, mediocris. Α μίσο;. μίσηλιξ, txo;, i χχ) *), qui mediae aetatis eat. μίσνμζξίχ, χ;, -η, meridies ; (2) plaga me- ridionals. Ex μίσος et ήμίξχ. μισνιμζξίχζω, fut. άβ -oj, meridior, meridie dormio. Sol etiam dicitur μισημζ^χ• ζαν, pro μισαρχνΰν, in medio ccelo esse, Poll. A μίσνμζξΐχω, ω, in medio coelo sum, de sole, Apollonius, ubi μισνιμζξύωντο;, pro μι- στ,μΖξίωντο;, μίσνιμζζίχοντο;, Gl. V. μι- σ*!μζ}»ω, meridior. Ab eod. μίσπμζξίζω, meridior, Strabo. Ab eod. μίσημζξίνο;, i), βν, meridianus ; (2i meri- diei propinquus. Τβ μ&τνμζξίνον, adv. posit, circa meridiem, Angl at noon. Est idem ac *ost<* τβν μισπμζξίνον χξό- vov, Dalzel. in Theoc. Id. 1, 15. Ab eod. μίσνιμίξΐο;, ίχ, ιον, meridianus. Ab eod. μίσίιπίίξο;, ν, β χχ) %, mediterraneus. μίσευαν, medius esse, Hes. A μίσγίξνι;, Poet, μισστ,ξτ,;^ ιο;, ο χχ) ί, me- dius. Α μέσο;. μέση;, ν, β, venti nomen apud Aristot. Me- teor. μίσιτίίχ, χ;, ί» interventus, sequestratio, arbitrium, arbitratus, Gl. V. A μεσιτίύω, fut. ίύσω, mediator sum, media- torem ago, interpono me, intervenio» sequestro, Gl. V. (2) in medio sum ; (3) interjectus sum inter ; (4) apud seques- trem depositus sum. Έμίσΐπυσίν eexu % Hebr. 6, 17. A μισίτ'/ι;, ν, ί, qui est medius inter ducv, mediator, interventor, intercessor, con- ciliator, pacificator, sequester, arbiter, Gl. V. etiam arbiter ac testis promissi, et ultor non servatij (2) internuntius, interpres. Α μέσο;• μισίτια; χξχω» (ita enim videtur legen- dum apua Aristot. pro μισίΰιο;, et μισή- τιο;) princeps medius in neutram par- tem inclinans. Α μισίττι;• μίσ'ιτι;, ν), fem. a μίσίτνα. ME'2K02, vellus, pellis, Hes. μισοζχσιλύχ, en, *), interregnum. μίσοζχσίλίΐο;, ν, β χχ) ή, ad interregnum pertinens, Suic. A μισοξχσιλώ;, ίο;, i, interrex. μίσόζοιον, ν, το, idem quod μί#χζ«ν. μισόγχιχ, et μισίγιιχ, ί, mediterranea re- gio, Thuc. μίσόγχιο;, ν, ό χχ) r), vel μισ'ογχιο;, xi**> xiov, mediterraneus. Ex ^έΌ-βί et γχΤχ. μίσογχ$•ωξ, οξο;, ό χχ) ή, medio ventre cinctus. Ex μέσο; et yxs -ηξ. μίσόγαο;, tix, nov, vel μίσόγίΐο;, u, i xx) y,, mediterraneus. Ex μίσο; et yv\. Hinc μεσογαότΥΐ;, ντο;, fi, mediterranea regio. μίσόγίαι;, u, ό χχ) 'h. mediterraneus, Att. μίσογίωτιχο), mediterranei, Philox. μισογονχτιον, sive μισογόνιον, α, το, interno- dium calami, seu aruudinis. Ex μίσος et γόνν. μίσόγξχφο;, ov, semiscriptus, V. L. μίσοΒ(ζχγ);, e;, medio spectabilis, Man. μίσίΐιχοι, dicuntur a quibusdam judices^ quia medii in judicando esse debeant. Ex μέσο; et iixr,. μισόο'μΥΐ, ns, v, trabe magna, per metuairt MES MET MET trajecta domum transverse, trabes mi- nores vel tectum sustinens ; (2) colum- na in medio posita ; (3) trabs transver- sa in navis foramine pertusa, cui indi- tur malus, Ph. μεσόίμη, pergula. Ex μία -os e t δόμο;. μεσόζευγμα, το, apud Gramm. cum in me- dio clausula? poeitum verbum -praBceden- tia sequentiaque connectit, Steph. μεσοχάξπιον, », το, quod est in medio »«§• πν. Ex μίσος et χχξπός . μεσοχνημιον, κ, τβ, cruris medium. Ex μίσος et. άνεμοι• μεσόχοιλος, ν, Ό χα) η, in medio concavus. μεσ.οχόπος, ν, ο χα.) η, intermedius, Hes. ΪΛεσοχόποι αυλό), tibia? media? magnitu- dinis, minores perfectis. Apud Athen- , abo colore inficio. μεταΖας, a. 2. part. act. verbi μεταζαίνω. μεταζα,σαι, a. 1. Dor. pro μετχζησχι. μετάζα,σις, εως, 'h, transitio, transitus, mi- gratio ; (2) Figura rhetorica, transitio. μεταζατιχος, η, ov, transitivus. Ab eod. μεταζατίχως, adv. transitive, transitu. μετα,ζεζηχαμεν, 1. pi. perf. ind. act. μετν.ζγ, 3. sing. a. 2. conj. act. μεταζησεται, 3. sing. f. 1. ind. med. verbi μεταζαίνω- μεταζιάζομαι, f. άσομαι, vim infero. Me- ταΖιά,σα.ντο την φΰσιν, Aret. αεταζεζάζω, f. άσω, transfero, averto, alio abduCO. Νΰν γαρ δαίμων όα,νεξως εις ά,γα- θχ μεταζιζάζε,, Arist. Pace, 952. μετα,ζλα.!•άνω, germen muto, mutato ger- mine pullulo. Abrouarai μίτχζλάε-α• ιιειν, Theophrast. μετα,ζλίπω, prospicio, inspicio, Suic. μετα,ζληθωσι, 3. pi. a. 1. conj. pass, verbi μεταζάλλω• μετάζλημχ, το, mutatio, Man. μετχζλητίχος, η, ov, mutabilis ; (2) muta- tionem faciens. Α μεταζάλλω- μίταζλητος, η, ov, mutabilis. Ab eod. μετχζοθξευω, mutato scrobe planto, trans- planto, Hesych. Ex μετά. et βόθξος. μετχζολευς, εως., ό, qui merces mercibus vel pecunia commutat, propola; (2) mter- pres. A μεταζολη, ί?ί, η, mutatio, commutatio, translatio, loci mutatio ; (2) speciatim deinde eleganter dicitur, de.quavis re- rum humanarum conversione, sed fere in deterius ut adverso praelio, &c. Α με- ταζάλλω- μεταζολία, η, permutafio, Sirac. 37, 11. μεταζολικος, η, ov, mutabilis, commuta- bilis. μετχζολος, tt, Ό, negotiator, propola, Gl. V. mango, venalitiarius. Α μεταζάλλω- μεταζχλεύω, fut. εύσω, statuo ; in med. με~ τχζαλεύομαι, muto consilium, vel sen- tentiam ; ^2) me pcenitet. r H μάλα Ιη μετεζίλευσαν &εο) άλλως Άμφ' Όΰυσηι\ m.5,286. μίτάζαλος, ν, ό χα.) *ι, qui cito consilium mutat. Ex βαλη. μετάγγελος, α, ό χα) ί» internuncius ; (2^ nuncius. μεταγγίζω, fut. ίσοι, in aliud vas fundo, elutrio, decapulo, transfundo. Ex α,γ- γος. μεταγγισμος, S, h, de vase in vas transfu- sio, elutriatio. A pra?c. Μεταγειτνιών, ωνος, ό, mensis Atheniensi- um, qui initium cepit in Junio nostro. μετχγενί?εςος, έξα, εξόν, posterior, Philox: μετχγενετεξοι, minores, posteri, Gl. V. A μεταγενης, ίος, Ό χα) η, post natus. Ex με- τά, et γίνομαι- μεταγίγνομαι, vel μετχγίνομχι, sum post ; (2) post nascor. Ex iisd. μετχγεννάω, immuto, qu. recreo ; de vino animos aificiente, apud Jos. MET MET MET μιταγινίσχω, sententiam muto; (2) resi- pisco, pcenitet me ; a. 2. μιτίγνων inf. μι- ταγνωναι. ΙΛιτίγνών χα) τά^πξόσθ' ΐιςφ μίνα, Eur. Med. 64. Ουκ,νν 'ίνις -t χα) μεταγνώναι πάλιν ; Soph. Phil. 1258. μιτάγχιια, ας, ή, vallis. Ex άγχος, μίταγλωττψν,ς, S, b, interpres. μετάγνοια, idem quod μίτάγνωσις, εως, ί > mutatio sententiae ; (2) poenitentia. Α μιταγινωσχω. μίταγξαιφίυί, εως, Ό, exscriptor, qui tran- scribere solet. Α μεταγράφω, μεταγραφή, ijs, *j, descriptio, sive transcrip- tio libri. Ab eod. Hinc μεταγραφιχος, r„ bv, πταίσμα μιταγςαφι- xbv, peccatum in scribendo, permutatio- ne literarum. μίταγξάφω, f. Ί/α>, transcribo, describo ; (2) in aliam linguam transfero ; (3) mu- to scriptum, muto pingendo seu fucan- do ; abrogo, scil. τον νόμον, legem. Αν- θι; μίταγξάφω χαλάς πάλιν Ui τηνΰί δελ- τον, Eur. Jph. in Au. 107. μιτάγω, fut. άξω, transfero, traduco ; (2) circumagp. ΐίίξα μ,οΊξαν (invito fato) «]/»%i;v τΐξπομίν/ιν μετάγειν, Epigramm. μεταγωγέ, Us, ή, translatio, traductio, transvectio. Α μιτάγω. μίταγωγος, S, ο, translator. Ab eod. μεταδαίνυμαι, inter alios epulor, cum aliis epulor, sum particeps epuli. οϋ σος γε παττίξ μΐταΤ>α'ινυταιήμιν, II. 22, 498. μιτάδαίομαι, idem. "Ινα δή και 'εγώ μιτα- οα,Ία-ομα,ι ίβων, H• 23, 207. _ μεταδιδογμενος, ivy, ίνον, qui mutavit con- silium vel opinionem, Rob. Ex Ιοχίω. μίταδνιμιος, b χα) ή, qui in populo versa- tur, qui prassens est in populo. Ex δί?- μβς. μιταδηξον, diu, Ap μεταΰιαιτάω, vitas genus commute μεταδιδάσχω, fut. άξω, dedoceo, dedocens priora nova doctrina imbuo ; μεταΰιΰά• σχομαι, dedoceor. μίταίώνς, praas. part. act. verbi μιταδϊδωμι, f- δώσω, dono partem, lmper"*• tior, communico ; impertio, participo, tribuo, Gl. V. "Επειδή hi χαμό) λόγν μίταδείώχατί, Heliod. μ,ΐταδιωχτίον, persequendum est, insequen- dum est. Α μεταώιώχω. μιταΰί&χτο;, ν, ό χα) η, persequendo cap- tus. Ab eod. μίτχΰιάκω, f. ξω, persequor, insequor ; (2) summo studio inquiro, sector. Μίταδι- uxav την τιμαίξίαν, Plat. Hinc μιταδίωξις, εως, ή* persecutio, petitio, Gl. Vet. μΐτα%οίν>ς, 2. sing. a. 2. opt act. verbi με- ταδ'ώωμι. μίταδοχίϊ μοι, mutata sententia censeo. μεταδοξάξω, f. άσω, opinionem muto, Plat, μίταδόξπα, ων, τα, secund» coence, post- ccenia. Ex μιτά et Ιόρπος. μίταΰόςπιος, ν, Ό χα) ή, q. d. postccenius, ccenatus. Ex iisd. μεταΰοξπίσματα, τα, idem quod μίταΰόξ- πια, V. L. μίτάίοσις, ιως, w. communicatio, imperti- tio, collatio. erogatio. Α μίταδίδωμι. μιταδοτιχος, ν, ev» communicativus, qui li- benter communicat ; (2) qui libenter erogat, erogatorius. Ab eod. μετάδχπος, β, Ό χα) τι, inter alios medius cadens, intermedius, incertus. α.ίταΰξομάΙην, adv. cursim, currendo. A μιταίξομη, τις, ή, transcursus, incursio, discursio. Ex μιτά et τξίχω, curro. μετάδξβμος, g, a, cursor j (2) animadver- sor, ultor. Ex iisdem. μίταίςοπά^'/ίν, adv. postea decerpendo, pos- tea colligendo. Ex μπα et ipat» μιταδυω, f• ύοΌ), post occido. ■μεταϊΰί, 2. eing. a. 2. conj. verbi μίταδί• ίαιμι• ρΑταίΉησΒαι, £:1• inf. med. Poet, pro μ*. τΐίο-ισθαι, a μίταμι, intersum. μιτα.ζίίγ•/υμι, vel μΐταζίυγννω, f. ξω, trans- jungo. μιταβΰναι, a. 2. inf. act. verbi μ<τατίθνΐμι. ιΐίτάΰισις, ιως, 'h, transpositio, permutatio ; (2) translatio ; (3) Fig. Gramm. quum litera? transponuntur. Α μίτατίθημι. μίταθίω, curro post ; (2) transcurro ; fut. μίταβίύο-ομαι. μίταθωζνιβ-ομαι, thorace munior, loricor, armor, II. 20, 329. πόλίμον μίταθαίξηο" σαντο, ubi potius legendura πόλίμο» μίτο, ^■ωξ^ίτσοντΟ' μιταιγΰνιν, adv. insequendo cum impetu. Α μιταίσσω• μιταιζω, consideo, una sedeo, Od. 16, 362, μίτα'ιξας, a. 1. part. act. verbi μιταισατω• μίταίξω, transfero ; (2) muto, transmuto ; (3) transeo, migro ; μίτγζμίνος, perfect, pass. part, translatus ; μπάζας, aor. 1. part. act. transiens. "E« τι τοδιμίταί- ρΐις \ί αχινν,των βάθζων ; Eur. Ipk. in W/1160. μιτά'ίσσω, fut. ξω, insequor cum impetu ; irruo. Καί μι μίταιξας μάςΛ/η ταχίίσσι πό&,ο-ιν, II- 21, 564. μιταιτίω, ω, fut. ν,α-ω, partem rei peto, sti- pem peto, mendico. ΤΑίταιτΰν ins βα- σιλνΐίν,ς, Herodot. μιταίτης, α, β, mendicus. Α μιταιτίω- μιταίτιος, α, β χα) r„ ejusdem caussa2 cul- paeve particeps ; (2) auctor et caussa ali- cujus rei. Ex μίτα et αιτία, μίταιτος, χ, b, mendicus, qui stipem cor- rogat, Suid. Α μίταιτίω• μίταίφνιος, u, ό χα) {j, repentinus, Hesych. Ex μιτά et α'ίφνν,ς, repente. μιταίχμιον, «, το, spatium inter duas a- cies ; (2) interstitium inter.res quaslibet. Ex μίτα et αΙχμη. μίταίχμιος, ν, β χα) y, intermedius, medi- us ; proprie medius inter duas acies. μιταχαθίζομαί,, alio loco consideo, sedem muto. μιταχαθίζω, fut. Uu, transpono, alia sede loco. μιταχαθοκίλίζω, f. itrat, aliis armis instruo, aliter armo, Side, μίταχαλίω, ω, fut. iff ω, ad me voco, accer- so ; (2) revoco j aor. 1. pass, μιτιχλφ/ιν, accersitus sum. Μίτιχάλα τον «*s«, A- rist. Plut. 1182. μίταχάξπιον, ν, το, pars manus, a junctura usque ad digitorum fissuram. Ex μιτα et χαξπος, junctura manus. μίταχατσ.χίω, f. ιύ(Τω, transfundo. μίταχατα-ψΰχω, f. ξω, refrigero. μίτάχειμαι, transporter, transferor ; μπα• χίίμινος, translatus ; etiam de vocibus metaphoricis. μίταχίνόω, defundo, transfundo, Gl. V. μίταχίξάννυμι, miscendo tempero. μίτάχίξας, ατός, b χα) vi, χα) το, tempera- tus, qui medii temperament! est; tepi- dus. A pra»c. μνταχίίασμα, ατός, το, temperamentum, media quaedam mixtura. Ex iisd. μίΤΛχιάθω, abeo inde, ad, transeo, inse- quor. Τςωας χα) Ανχίνς μίτίχίαβί, H• 16, 685. Ex χίω. μίταχινίω, ω, fut. ησω, transmoveo, dimo- veo, loco moveo, fugo ; (2) muto, labe- facio. ΙΛιταχινννται δ h τάίς Ιτίίαις ωξοας, de unguentis, Theoph. Hinc μίτίαχίνημα, ατός, το, dimotio, emotio. μίταχίννιιτις, ΐως, ή, dimotio, mutatio, transportatio. Ab eod. μίταχιντ,τίος, ία, tov, transponendus. μιταχινχτος, y, ov, qui transmoveri seu di- moveri potest, qui mutari potest, muta. bills. Ab eod. μίταχίξνάω, ω, tempero ; μίταχίξνάομαι, ωμαι, temperor ; μιτίχΐξνώμνιν, imperf. μίταχίω, idem quod μίταμι, seu μίτίςχο- μαι. μΐταχλαίω, fut. αύ/τω, lacrymis et fletu prosequor. Πβλλώ μίτχχλαύο-ατθαι- Π. 11, 763. μιταχλαύο-ισθαι, fut. 1. inf. med. μιταχλιίω, mutato nomine appello. 2τξβ- φαδας δί μίτχχλί'ινιτ' άνθρωποι, Apoll. Bh. 2,296. ■μιτάκληοΊς, ιως, η, accersitio, accitus. A μίταχαλίω• μίταχλνιτίος, acciendus, Gl. V. Ab eod. μίταχλίνω, dimoveo, declino ; μιταχλιν θί)ς, aor. 1. pass. part, inclmatus, II. 11, 509. Hinc μίτάχλια-ις, (ως, *ι, inclinatio, deflexio, re- clinatio ; (2) Fig. rhetor, al. μπάλ^ίς . μιταχλύζω, post eluo, sc. clystere. μπαχοιμίζω, proprie, alio dormitum tra- duco ; (2) sopio, Trap, finio. μιτάχοινος, ov, communis. μΐταχομιΰ}ι, ίί» ν, transvectio, Gl. V. μιταχομίξω, f. ίσω, transveho, transporto. To όί^αλ^ί.» ύς τνιν τα βασιλίως αϋλην μι• τιχόμκταν, Herodian. μιταχοσμίω, aliter compono, in alium sta- tum compono, melius constituo. Μίτα- χο<τμνίβ•α{ τον λόγον, emendare, Lucian. Hinc ( 367 ) μιταχοΌ?μνιιης, ιως, ΐ, in melius constitu . tio, alia compositio. μεταχότμιος, ov, qui est extra, velut ultra mundum. Α χόο-μος . Unde μίταχόο-μια, ων, τά, loca extra mundum, qualia intermundia Epicuri. μιταχζύω,ταχΛο cursum, sententiam, &c. μιταχυχλίομαι, circumagor, vagor, erro. μπαχτίζω, aliter condo, seu formo, trans- formo. μίταχνλινΰίω, ω, f. 4\9ω, de loco in locum volvo, volvendo transfero. μιταχύμιον, το, fluctuum intervallum. A μίταχΰμιος, ν, b χα) η, post fluctus adve- niens, fluctibus succedens ; ;2) tranquil- lus, seu qui post fluctus tranquillitatem prajstat ; (3) Trop. liber, vacuus a malis, quibus adfligebatur, Eurip. Al. 91. Ex χύμα. μίταλαζίΤν, a. 2. inf. act. v.. μίταλαμζάνω, μίταλαγχάνω, mutatis vicibus sortior, mu- tata sorte obtineo; (2) particeps fio, participo ; μιταλαχίϊν, a. 2. inf. Ms- τχλ&χων αισχύνης, Plato, μίταλαμζάνω, participo, percipio, cum a- lio accipio, particeps fio ; (2) communi- co, de S. Ccena; (3) post accipio, uno relicto, alterum capio; (4) commuto, permuto ; (5) muto ; (6) vicissim acci- pio ; (7) adsumo ; (8) transumo, Gl. V, transfero in aliam linguam ; μπαλαμ- ζάνομαί, vendico ; μιταλαζΰν, a. 2. inf. μιταλαζων, J>art. Ονμιταλαζων πίμ- πτον μίξος των -^/ν}φων, Plato. Ει χαί τΐζ άλλος αΰτΐϊ ι/,ίταλαζοι, Luc. 'Μίταλαμ- ζάνίσθαι ονόματος, Herodot. μίταλαμ,παδίύω, lampadem vicissim in manas trado ; (2) alteri trado. Α λαμ- πάς. μπαλγίω, doleo, indignor, detrecto. μιταλΰησχω, produco. μιταλί,γω, fut. ξω, desino, desisto, cesso, ΎαΖτά χί οϊ τίλίσαιμι μιταλ'ήξαντι χό~ λοιο,Ι1.9,15Π. μιταλΥ,πτίον, postea accipiendum est. μιταληπτιχος, ^, βν, participandi vim ha- bens; (2) suscipiendi vim habens, sus- ceptivus ; (3) pertinens ad μιτάλ'ήψιν, fi- guram. Α μίταλαμζάνω. μίταλνιπτιχως, adv. per Metalepsin. μίταλν,πτος, v„ ov, cujus aliquis potest fieri particeps ; (2) qui potest exponi. μίτάλν^ις, ίως, -a, participatio ; (2) com- mutatio, permutatio ; (3) sumptio, ac- ceptio, perceptio, Gl. V. (4) Metalepsis figura. Ab eod. μιτάλλα, 2. sing, praes. imper. act. contr. pro μπάλλαί, a μιταλλάω, perscrutor. μιταλλαγνι, γς, ή, mutatio, immutatio, transmutatio. Α μεταλλάσσω, μιταλλαχτν,ξ, b, mutabilis, inconstans. μχτάλλαχτος, ov, idem. μετάλλαξις , ίως, vi, idem et ab eod. μίταλλάξοντας , ace. plur. f. 1. part. act. v. μιταλλάσσω, vel μίταλλάττω, f. ξω, muto, immutp, transmuto ; (2) inverso ordine quid facio ; (3) μίταλλάττιιν, migrare, mori; μίτνιλλαχίναι, p. inf. μιτηλλα- χως, part, defunctus, pass^ μίτηλλαγμί- νος, mutatus. Εΐτ' αύθις οζνίθων μίτχλ- λάξας φύσιν, Arist. Αν. 117. μιταλλάω, ω, f. ησω, scrutor, inquiro, stu- diose investigo, interrogo, percunctor. "Exetfa μιτάλλα, Odyss. 14, 128. Α μί- ταλλον. μιταλλύα, ας, π, metallorum scrutatio; (2) locus, hi quo metallum est, fodina metallica ; (3) ductus subterraneus, quo cuniculi aguntur. A tteTetXXei». μιταλλινς, ίως, b, metallorum scrutator et effossor, metallicus; (2) qui cuniculos agit ; (3) faber ferrarius, Suid. Ab eod. μεταλλευτής, ν, b, metallarius, Suic. μιταλλευτιχος, y, bv, metallicus; (2) per- tinens ad fodienda metalla. Hinc μι• ταλλιυτιχνι, scil. τίχν/ι, ars metallica. Ab eod. ι μιταλλίυτος, ^, βν, quod a metallicis effbdi- ' tur et elaboratur. Ab eod. /^τβιλλεόί»;, f. ιύσω, metalla eruo ; (2) cu- niculos ago sc. in obsidione ; (3) curio- se scrutor et investigo, rimor ; (4) trans- formo, transverto. Αιχίλλγι παν μεταλ- λείων γνύθος, Lye. 485. ΙΛιταλλιυόμινο» lx yii, Aristot. Α μίταλλον• μίταλλητος, investigandus, Pind. Pyth. 4, 291. μιταλλίζω, ad metalla damno ; μ,ίταλλί- ζεσθαι, ad metalla damnari. Α μίταλλο». MET μ%ταΧΚιχος, ί>, βν, metallicus ; (2) qui in metallis generatur. Ab eod. Unde μίταλλίττ,ς, tt, e, metallicus, metallites. μεταλλϊτις γη, terra metallica. Α μετχλ- ΜΕ'ΤΑΛΛΟΝ, g, το, metallum ; (2) me- taUi fodina, locus, in quo metallum re- peritur ; μέταλλα, etiam cuniculi ad e- vertendas urbes. μ,ίτχλλνξγεΤον, το, metalla, officina metal- lorum. μετχλλι/ξγεω, metalla effodio. A μίτχλλνξγος, 5, ο χαϊ %, metallicus, qui metalla serutatur. Ex μεταλλον et \pyov, opus, μιτχλλόχρνσος, ov, fodinas aureas habens, P. Sil. μιτχλλω, μετχλλίΐν, idem quod μίτχλλιύ- (IV• μίτά,λμινβς, insiliens, irruens, apud Horn. pro μίθχλλόμίνος, II. 5, 336. μίταλοφάω. ω, f. ν,σω, post respiro, tandem respiro, Rob. μίτχλωφίω, f. ν,σω. desino. Τίΐξόμίνοι, xxi δ*ι μίτ-λώφιον, Apoll. Rhod. lib. 1, 1161. μίτχμ-χίιος. u, b xxi i), medius inter mam- millas. Εκ μαζός. μίτχμαίίο~θχι. praes. inf. med. verbi μίτχ• μχίομχι, investigo, qusero, persequor. μίτχμχνθάνω, omisso eo quod prius didice- ram, aliud addisco ; (2) post disco, disco post aliud ; (3) discendi rationem dedis- co, muto ; (4) sententiam muto, omisso priori consilio aliud amplector, a. 2. inf. μεταμχϋεΊν, part, μ,ετχμχθών• Οόδ' civ μίτχμάθοις ; Arist. Plut. 924. μιτχμύζω f. -ψω, muto, transmuto, per- mute. "Or γχν τεχνών τεχνοις μίτχμίί- ζίΐ, Eur. Her. Fur. 799. Έ* βοος ivxe ζάοιΟίτάΧιν μετάμ,ίΐζί γννχΐχα, Mosch. 2, μ,ίτάμίΐ-^ις, ίως, η, transmutatio. A prase. μετχμίλει, impers. poenitet, f. μιταμίλν)- tru, aor. 1. μίτίμελ^σε. Μετεμίλιν αΰτΩ της b, μίταμελπίτχι, Horn. Apol. 197. μιτχμνβίΐχ, χς, ν, poenitentia, Hesych. Quasi a μετχμ'/ιθευς, quod idem esset ac επιμγ,θευς• μίτχμ,ίγνυμι, fut. ίξω, commisceo. ΤοΊσιν ΌΙνπτϊος μεταμι^ομεν, Od. 22, 221. μίτχμιχξβν, pro μίτχ. μιχξόν, paullo post. μίτχμϊξ, adv. mixtirn. Α μίτχμίγνυμι. μ,ίτχμιξις, ίως, ή, commixtio, mixtio. μ,ετχμ,'ισγω, misceo. Kxi δαίδχς μιτίμι/Τ- γον, Odyss. 18, 309. μίτχμ6ξφ5σ-θ(, 2. plur. praes. imper. pass. contr. pro μίτχμβξφόια-θί, a μιτχμ,οξφόω, ω, transformo, transfiguro. Μίτχμοξφάμίθχ xxo Sc|'/?i^ lis ΰόξχν, 2 Cor. 3, 18. ΙΛιτίμΰξφώθ'/ι Ιμπξοσΰίν χυ- τών, Mat. 17, 2. μίτχμ,όςφωο-ις, ιως, 'b, transfiguratio, in ali- am formam mutatio. Α μίτχμοξφόω. μίτχμόιτχίυσις, (ω;, '/>> propago, Gl. V. A μίτχμοσχώω, fut. ιί/σω, transplanto, Hes. μιτχμπίσχομχι, vestem muto, aliud in- duo. μίτχμφιχζω, et μίτχμ,φιχζομχι, vestibus exutum aliis induo ; (2) vestem muto ; (2) tropice muto genus vitae, mores, &c. μίτχμφιχ(τά.μίνος•, aor. 1. part. Ανς-υχνι- μχτχ, ϊφ-/ι, το λχμπξόν μ( tsto σχ%μχ μ(τίμς>ιχσί, Hes. μίτχμφιίννυμχί, fut. μίτχμφιίοΌμχι, idem. Τήν ίΤΟξφυξίίχ μιτχμφιίΰ-ομχι, Luc. Ε/'ί ΐττωχιχον πλχο•μΜ, μιτνμφιέννυτο, Heliod. μπχμφίσχύΐ, idem quod μιτχμφιίνννμι, Steph. MET μίταμίλιοζ, α, ό xxi η, vanus, irritus. A μίτχμώνιος, ft, Ό xxi ν, idem. Ex μι-τχ. et χνίμος, vel ex μίτχ, μν>, et Sva>,juvo. μιτχνχγινώβ-χα), de sententia deduco. Ευτί γ' (ξ aikxrcov Α'ίχς μιτχνεγι/ώο-θ*ι, Soph. Aj. 728. μιτχνχιίταν, ace. s. Dor. pro μίτανοίιίτνν* μίτχνχιίττ]ς, ν, β, qui sedibus suis relictis alio habitatum concedit, pulsus patria, exsul ; (2) colonus. μίτχνχ'ίοΌ-ω, prosilio, Simm. μντχνχζ-χοΊς, ιως, v^ migratio, emigratio. Α μ,ίτχνίς-νιμι. Unde μιτχνχ5•χτ»ς, ν, ο xxi ή, qui demigrat, Ocell. μίτανχπύω, fut. ιύιται, exsulo, solum mu- to, alio commigro, demigro; (2) emi- grare facio, transfero; μιτχνχς-ίύομχι, migro ; μίτχνχ?ίύ}/, transmigra. A μίτχνχς-ης, tt, ό, qui solum vertens alio commigrat, peregrinus, exsul ; transfu- ga, migrator, Gl. V. (2) planeta. Α μί- ravis-' /ιμι. μίτχνχς-ιος, n, ό xxi v\, qui sedibus suis re- lictis alib commigrat ; (2; peregrinus, alienus ; μιτχνχ,πον ϋίϊωξ, ap. Nonnum, aliena aqua. Ab eod. μιτχνχζ-ξΐχ, xs, 7i, quaa alio commigrat; (2) profuga. Α μιτχνχ^ς. μίτχηίο-σ-ΰμ,χι, sive μιτχνίσο-ομΛΐ, item μι- τχνύσομχι. transeo. ^Httej δ' Ύίλιο; μι- τίνΐίσσιτο βαλυτόν'&ί, II. 16, 779. μιτχνίμω, divido, distribuo, impertior, R. μίτχνιομχι, adeo, accedo. Hinc partic. μίτχνίύμινος pro μίτκνύμινος, μιτανίό- μινβί• μίτχνίύμίνοζ, Dor. pro μίτκννμίνοζ. μιτχνίζω, defundo in vas aliud, Vvlg. Lex. μίτχνιπτξις, ties, v), ut μίτχνιπτξίζ χύλιξ, poculum, quod, lotis a cibo manibus, of- fertur. Ex μιτα, et νίπτω. μίτχνιπτξον, u, τβ, poculum, quod, lotis a cibo manibus, offertur. Ex iisd. μιτχν'κτιτίχι, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro μίτχνίσοησχι, a μιτχνίοΌΌμχι, idem quod μιτχνί'ιΟΊΤομχι. Ty)v MiviXau uiTXvta -σόμίνχι ffrvyvxv x,- λοχον, Eur. Tro. 130. μίτχν'ις-'/ιμι, sedibus pello, migrare facio, transfero ; μιτχνίξ-χμχι, sedibus pellor, migro, transfugio, Gl. Vet. μίτχνίβ-τνν, aor. 2. migravi, μιτχνχτ^νχι, infin. mi- grare ; μπχνχς-α,ς, part, profectus ; mi- gro, emigro. μιτχνοίω. ω, post sapio, post intelligo ; (2) sententiam et mentem muto ; (3) resi- piseo, pcenitet me. Μΐτχνόνιο-αν Vv χπο ττ,ς xxxixs o~u, Act. 8, 22. ix των φόνων, Apocal. 9, 21. μίτχνοιχ, ας, i, mens mutata ; (2) resipis- centia, poenitentia. Ex μίτχ et vSj. μίτχντλίω, ω, transfundo hauriendo. ME'TASA, ν,ς, 4), sericum. Voc. Barbar. μίτχξυ, adv. inter, in medio ; (2) interim dum, interea dum, cum; (3) cum ό, ή , το, intermedius, medius ; (4) Gramm. dicunt μιτχΖρ, cum volunt vocem in- terjectam esse inter alias, pro quo et di- cunt lia. μίο-α ΐϊναι ; (5) interp. interdum postea, sed ea significatio dubia est. A μίτχ. αιτχξύτνις, ή, abstractum e pr. ap. Jambl. μίτχξυλογίω, ω, fut. ϊ,ιτω•, inter dicendum multa interpono, qua? quasi perParenthe- sin dicantur, Suic. Ex μίτχζυ et λίγω- μίτχξυλογία, ας, Μ, interlocutio, inter- fatio. μίτχξυτξίγλνφιόν, ν, το, intercolumnium, spatium epistylii a triglypho, qui super columnam est, ad alium super proxi- mam, Rob. Ex μίτχξΰ βίτξίγλνψΰς. μίταπχιδχγωγίω, aliter erudio. μίτχται^ώω, f. ίόο*ω, idem. μίτχπαιφχσσομχι, transluceo, Apollon. μίτχτχλλόμχι, sortior cum, sortem jacio cum. Των μίταπχ?ΛΟμινος, II- 24, 400. μίτατανομχι, f• αύιτομχι, interquiesco, al- ternis vicibus quiesco ; (2) cesso, desino. Μιτχπχνόμίνβι δε μχχοντο, II. 17, 373. μίταπχυσ-ωλνι, Υ,ς. 'h, requies. μίτχπίίθω, traduco in aliam sententiam, aliud persuadeo ; μιτχπιίθομΜΐ, in aliam persuasionem seu sententiam adducor; a. 1. μίτίτίίσβν,ν^ part, μίτχιτίιο-θίίς. "Τον ^Υ,μον μίτχπίίθιι τίξ) των σπονδών, Arist Ach. 6-22. Ονΰϊν ντω βίχιον, ω^ί μι μί τχπίΐο-θηνχι, Hesiod. μίτχπίϊξχω, ω, et μίτχπίΐξχομχι, ωμχι mutata arte tento, muto rationem. Κέ ( 368 ) MET χι μίτα~ίΐ?ωμ(νας "δο/ί αν αΐτας, Arid, ton. 217. μίτχπίΐο-θίΤιν, 3. plur. a. 1. opt.pass. per Sync, pro μίτχπιιο-θίί'/ιο-χν, a μίταπύ• θομχι. μίτά.χίΐ$Ί>ς, α, ί xxi τ), cui aliud persuasura est, in aliam sententiam adductus. μιτχπίΐζ-ος, ϊι, bv, qui potest a sententia ab- duci, quod eximi animo dioendo potest. Abeod. μίτχπίμπομχι, accerso, accio, f. μίτχπΐμ- ■^ομαι,Ά. 1. μίτιπ.ίμψάμ'/ιν, accersivi ; a. 1. pass, μίτίπίμφθν,ν, part, μίτχπαχ.- φβύς, accersitus. Occurrit et μίτχχ'ϊμ- πω, sed raro et improbatur. Ό Φίλ<|— μίτίπίμψχτο τον ΤΙχνλον, Act. 24, 24. μίτχπίμπτίος, ία, όν, accersendus. μιτχπιμπτος, β, ό xxi η, accersitus, accr- tus. Α μίτχπίμπομχι* μίτχπιμ-^ιις, ίως, ή, accitus, accersitus, e- vocatio. μίταπίξίρπάω, ω, abstraho. μιτχπίτχμχι, seu μίτχπίτομχι, transvolo. μίτχπίττίύω, f. ίχισω, mutatis calculis luao. "Ιο-ως γχξ ix hvcCis τχΰτα μίτχπίττίυό- μίνχ, Plat. μίτχπτ,γννμι, vel μίτχπν,γνυω, transgelo, in aliud facio concrescere ; μίταπν,γνυβ- Bxt, In aliud concrescere, Rob. μίτχτν$χω, ω, fut. ν,σω, transibo, transea Hinc μίτχπ^^ιτις , ίως, fi, saltus in alteram par- tem. μίταπίνω, post aliquid bibo ; velut vinum post lac sumptum, dicitur μίτχπινόμίνον. Unde μίταποτίον, post bibendum est. μίτχπιπξάσχω, -rursus vendo, ab alio emp- tum carius vendo. μίτχπίπτω, recido, devolvor; (2) speex- cido ; (3) dilabor, mutor in pejus vel me- lius ; (4) transeo, degenero ab una spe- cie ad aliam ; a. 2. μιτίπίσον, μίτίπίσι* recidit, transiit. Ές πχΤδχ τον σον μι- τχπίσοι βίλτίονχ, Eur. Ion. 413. μίτχπλαοΊς, ιώς, ή, idem quod μίτχπλχσμος, κ, β, transformatio ; (2) Fi- gura grammatica. A μίτχπλάο-σω, Vel μίτχπλάττω, fut. άσω, transformo, refingo, a. 1. part. pass, μι- τχπλχσθίϊς, transformatus. Έ,ϊς πτωχχς Ιχυτχς μίτχπλχσχντίς, Hesiod. μίτχπΧώω, f. ώσω, mutato cursu navigo, navigationem muto, Rob. μίτχπνίω, f. ίύσω, respiro, Oppian. μίτχποιίω, ω, f. ησω, muto, commuto, re- fingo, facio aliquid diversum ab eo, quod fuit ante ; μίτχποιΰμαι, vendico mihi, capesso, adfecto ; (2) item teneo, utor, ut φξον/ιμχτος, magno animo sum. Με» τχποηΊοναι χίξΰονς, quaastui studere. Hinc μίτχποίηοΊς, ίως, ν), mutatio, commutatio j (2) instauratio, refectio, renovatio. /Λετ«ίτο/-/}τί7ί, S, h, mutator, refector, reno- vator, instaurator. Ab eod. μίτχποι•/ίτιχος, τ), bv, mutandi, renovandi vim habens. μίτχποΊνιος, n, β xxi ft, pcenalis, pcenas in- fligens, qui cum poena prosequitur. Ex ποιννι• μίταποιπνύω, ministro, ministerium alicui prassto. μιτχπομπνι, ν\ς, ή, accersitio, accitus, Gl. V. ' Α ΐίίτχπίμπω. μίτχπ»ξίυΙ'/ιν, adv. persequendo, Hes. A μίταποξίύομχι, f. ίύσομχι, proficiscor post, persequor; (2) vindicta persequor, ul- ciscor ; (3) ambio. Τα χχτχ Μίχν kli- χν,ματχ xoivvi μίταποξίύίσθαι,Ρο^. Ovx ίτολμχ μ.ιτχποξίύιο-θχί τχν αξχτ)ν τω χ- ΰίλφω, id. ' » \ μίτχποξοποιίω, ω, meatus muto, derivo. Ex μίτχ, πόξος et ποιίω- μίταποξοποιΐα, ας, •η, meatuum in corpora humano mutatio. Ex iisd. μίτάπξχσις, ίως, r), q. d. revenditio, post- venaitio, mangonium. Vide seq. μίτχπξχτης, tt, b, revenditor, post-vendi- tor; qui a mercatore emit, quod ipse vendat; in Gl. V. mango, venalitiarius. Α πιπ^χσχω. μίτχπςίπης, ες, insignis, decorus, Horn. μίταπξίποντι, Dorice pro μίταπξίπασι, a πξίπω• μίτχπξίπω, decorus sum, praa aliis excello» Ό yxe τε βόίο-ο-ι μίτχπζίπα χγρομί^σ^ Β. 2, 481. μίταπτάμίΐος» transvolans. Α μεθίπτΜ.- μΜ,ι. MET MET MET μιταπτοιίω, f. ήσω, attonitus sum, JEsch. μίτάττωσις, ίως, η, dilapsic; (2) mutatioa specie in speciem, degeneratio ; (3) mu- tatio qucevis ; (4) inconstantia. Α μ%τχ- T;Vra. μίταπτωηχ,ος, η, ov, degenerans ; f2) im- mutatus ; (3) inconstans. Ab eod. μίταπυζγιον, ν, το, spatiuni inter duas tur- res. Α πύργος- μίτχνωλίω, ω, postea vendo; (2) vendo, Gl. V. revendo. μιτκ,ξίθμιος, a, ό χα) ή, annumeratus, ad numerum pertinens. μίτχρρίαι, q d. fluxum muto, refluo, reci- proco, 3. pers. sing. μίταρρίι, refluit, 3. plur. .μ,ίταρρίνβΊ. μίτα'ρριττίω, ω, in diversam partem jacio, projicio. ΤΑίταρριπτων ί'αντον ϋλλοτ' ίις α,λλο σχήμα, Gal. μίταρ'ρί-χτω, in diversam partem jacio, al. perturbo, V. L. μίτάρ'οοιχ, ας, v* refluxus, reciprocatio. A μίταρρίω• μίταρρυθμίω, ω, transformo, traduco, re- traho, Vulg. Lex. Ex ρυθμός, αίταρόυθμίζώ, fut. ίσω, reformo, emendo, corrigo; (2) commute, transmuto, im- muto. Ε; μ,ίταρρυθμιύς τον λόγον ηδη ΰιαδίδομίνον, Luc. Hinc μίτχρρύθμισις, ίως, 'h, transformatio; (2) emendatio. μΐτχζσίχ, χς, ή, sublatio, elevatio. μίτχξβ-ιολισχίω, ω, fut. ησω, de rebus sub- limibus dispute, seu loquor ; (2) de re- bus futilibus alte sermocinor. A μίταξσιολίσχης , χ , e, qui de rebus sublimi- bus inanjter disputat. Ex μίτάξσιος et λίσχη. μίταρ,/ηολίσχία, as, η, de rebus sublimibus fabulatio ; (2) de rebus futilibus magni- fica sermocinatio. μίτχζσιολογίχ, χς, η, idem. A μιτχξσιόλογος, u, ό χα) η, idem quod μ\• τχζσιολίσχης. μίτάξσιος, ν, ο χχ) η, vel μίτάρσιος, ία, ιον, celsus, sublirais, altus, excelsus ; (2) ar- rogans, superbus. Α μίταξσις• μ,ίταξίτιόω, ω, in altum tollo ; unde μίτχζ- ο-ιωθίΥ, aor. 1. part. pass, in sublime e- latum. μίτα,ξΓίς, tat, η, translatio ; (2) mutatio, transmutatio. Α μίτχίξω, transfero.. μίτχσχαίξω, salto inter. μιτασχίυάζω, fut. cco-m, in aliam formam seu habitum verto ; μίτασχίυάζαμ&ι, vita? genus muto ; in alias sedes migro. "Πάλιν μίτασχίΰαζί σχυτην αύθις, Arist. Couc. 497. EJj βίον χπο βία μιπχσχίυα• ξίσθχι, Syn. μίταΰ•χίυα$•ιχος, η, ov, idoneus ad transmu- tationem. Rob. A pr. μίτχσχίυη, ης, η, transformatio, mutatio in aliam formam, Rob. μιτασπάω, abstraho, v. c. a sententia. μιτά,στω, et μίτάσπομαι, insequor, Ptiet- pro μίθίτομαι• Ilea•/ χξαιπνοΊσι μίτασ- ιτων, II. 17, 190. Άπιόντα μίτασχίμίνος βάλί ϊ*ξ), ib. 13, 567. μιτάσσαι, αϊ, oves media? aetatis. Α μίσος per Epenthesin syllaba? τα- μίτασσιΰίσθαι, cum impetu insequi, Eust. ut hinc sit μίτίσσυτο. Άθηναίη Js μί- τίσσυτο, 11. 21, 423. Πολλαί hi μίτίσσιυ- οντο γίξαια), ib. 6, 296. /*ετώΓ<*<πί, ius , υ„ mutatio ; (2) submotio, amotio ; (3) transitus, migratio, exsili- um ; (4) sublatio de medio, mors ; (5) Figura rhetorica, qua rei alicujus caussa confertur in locum digniorem. Α μιθί- s -ημι• μίταΓοιτεον, sedes mutanda?, migrandum. Α μιθίτα-μ»!, migro. μιτ*.Γχ.τιχοί, ή, ov, translativus. Vocabu- lum Rhetor. Ab eod. μίτΛπίχω, adeo, persequor, incedo ordine. "Ην μ.ίτα.ζ'ύχο' :Γβδί, SCil. μητίξ», Eurip. Sup. 90. μ%τΛ5•ίΧΚομ«.ι, accerso, mitto, qui advocet; a. 1. μίτίς-ΐιλάμνιν, part μίταπιλάμίιιος. 'Εγώ h' -ηχώ, μίτχ$•ίλλων ahiX^y,v γξχϊΰίν 'Uxamv, Eur. Ph. 1327. Lectio aiitem non sana. Vide Porson. μίτΛΙΓίλλαι, vid. μίτα,τίλλομα,ι, Eur. μίτατίναι, ingemisco, suspiro. Μπα,ρίνο• μα,ι hi o-ov Άλγος, Eur. Med. 995. μποίΓί,θιος, u, ό χα.) ή, interjectus inter monticulos in manu ; μιτοο^θιον, ν, το, interstitium. inter tic, s-vfin• Ex rtfes. μποιιττηνα,ι, a. 2. inf. act. verbi μ,ίθί$-νιμι. μιτα.ί'οιχύ, αάυ. ordine, serie, ordinatim, tenore perpetuo. Α τοΊχος. ordo. μίτα^οιχαόω, ω, f. ώσω, in aliud elemen- tum muto, transformo. Α ψοιχΰον. μιτα.?οιχί'ίωιης, ιαις, it, mutatio, immuta- tio, instauratio. A pr. μίτα-Γοιχίζω, immuto, instauro, renovo. μ<τα.<τονα.χΓζίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro" μίτί?ονα.χίζιτο, a μ.ίτα.$-ονα,χίζω, ingemisco, suspiro ob. "H- jr» 3-βλλώ μιτί^ονα,χίζίτ' οπ'ισσω, Mesiod. Scut. 92. μ.ίτα.?ξα.τοπίΰίύω, ί- iuffo», et μίτα-^ξατΟΐΤί- δίύομ.α.ι, castra muto, castra transfero, illud de jubente, hoc de erficientibus. μίτα,Γζΐπτίον, convertendum, transferen- dum. ... μιτατζίττικοζ, ij, ov, vim convertendi ha- bens. μιτα-Γζίφω, f. -φ», retorqueo, converto ; (2) in verto-, perverto, rauto, flee to; μ,ίτα,- ς•ζί<ρ~ομ.αι, converto, a. 2. pass, μιτί^ξά.- φν,ν, part. ytt£Tarf«i?E/i, conversus. Ούτι κολλητών οχαιν μίτα,ΓζίφχοΌ., Eur. Hipp. Υ2ΆΊ. Μετοΐ5•ξα.φίΊς πξος τνς 7^οχίτας, lien. ΉΙητι μιτα-^ξί-φοϋβ-ιν α.γα.σσά.μ.ΐνοι χα,χα. ϊργκ, nequid rependant, &c. Od. 2,67. μεταίΓξοφή* ης, ν, conversio. A pr. μίτα,ο-υγχξΊνω, recorporo, h. e. miscelli cor- poris statum praeter naturam se haben- tem instauro, atque transmuto, idem quod μιτα,χοξοτοιω• Hinc μίτα,σύγχζίο-ις, ιως, ί, exiguorum meatu- um in naturalem statum mutatio. μιταο-νγχξίτιχα,, qua» meatuum in corpore statum transmutandum faciunt. Ab eod. μίτα.ο'υμζά.λλομα», adjuvo una, insuper. μίτα,συντίθτ,μι, aliter compono. μιταούξοι, commuto, converto. μιτα-ο-χαν, a. 2. inf. act. verbi μίτίχω. μίτ*.π•χημ,α.τίζω, f. iffu, transfiguro, trans- formo, in alium habitum transmuto ; μίτα.β-χ9ΐμα,τιβ-θίΐς, a. 1. part. pass, trans- figuratus. 2έ τις, ως 'ίοιχί, μιτασχημα,- τΐζίΐ τύχη, Heliod. Hinc μίτα,σχημά,τισις, ίνς, η, transfiguratio, in aliam figuram tradu tio, habitus immu- tatio, Suic. μίτΛο-χημΜτιιτμος, S, t>, transfiguratio. μιτα-τάο-α-ω, vel μιτα-τάτται, f. ξω, transpo- no ; (2) ordines in acie muto j μίτα,τάσ- οΌμα,ι, transferor, transeo. μίτκταΰτχ, in posterum, deinceps. μιτα,τίθημι, transpono, transfero, commu- to, permuto ; (2 med. retracto, resipisco; (3) pass, mutari, transferri, a. 1. μ-ίτίτί- θην, part. μίτα,τίθίΊς, transmutatus, qui migravit, defunctus ; μίτα.τίθΐΪ7θα.ι, p. pass. inf. mutatum esse. Τ«δε hoxii, τάδε μίτα,τιθίμίνος vou, Eur. Rhes. 131. μΐτα.τξίπγ, 2. sing, praes. ind. pass, a μίτοιτξέίτω, f. τξίψω, deflecto, converto; μΐτάτξίχομα.ι, converter; (2) euro, cu- ram habeo ; μΑτα.τξα.π£ις, aor. 1. part, conversus. TSv 'ύτι μίτα.τ£π'$ % iV α,λο- γίζίΐς, II. 1, 160. OuSe μ,ίτΛτξίπίτα,ι φι- λότητος ίτα.ίξων, ib. 9, 626. μιτχτξίφω, fut. θξίψω• alo et educo inter ; pass, μετχτξίφομχι ; μ,ίτίτζάφη, educa- tus est inter, a. 2. Μίτίτζάαη ΑΙτωλοΊ- ς, ή, transformatio, trans- figuratio; (2) schema grammaticum, quum vox composita resolvitur in voces simplices. μίτχνΜω, ω, f. ησω, interloquor ; (2) ad- loquor. [Ετά,ςοιο-ι μιτηύίων, Od. 12, 153. μίτχνλος , Vide μίο-χυλος. μ,ίτχ,ΰςιον, adv. perendie. Hinc η μίτχύ- ξΐον, scil. ήμί^χ, dies perendinus. Ab α'ύξίον. μίταντίχΜ, adv. mox, statim, post. μίτκϋτις, adv. postea. μ,ιτχυχίνιον, ν, το, quod post cervicem est. μ,ίτκφίςω, transfero ; μ,ίτχ. ov, qui habet metaphrasin aut metaphrasios formam. Ab eod. μ&τάφξίνον, it, το, dorsi pars, qua? ad sep- tum transversum sita est, interscapili- um, spatium inter scapulas. Ex μίτο, et φξίπς. μιτα,φζίο-σω, horrorem sentio post aliquid. μίτχφύομα,ι, naturam muto, transformor. μιτα,φυτύα., «.ς, ή, transplantatio, transla- tio planta? de loco in locum. A μίτα,φυτιύω, f. eiVai, transplanto. To μό- ο-χίυμχ μίτΛφνηναν πολλάχις, Theophr. μιτα,φύω, postea nascor. μίταφωνίω, inter alios loquor, seu vocem edo ; (2) alloquor, compello. To?o» ίπος μίτιφώνα, Apoll. Rhod. 1, 1287. Ex μί- το, et φωνή, Ml μίτχ.χάζομα.ι, refugio, Ap. μιτχγάλχίυσις, ίως, η, a=ris refusio, nova sens fabricatio ; (2) renovatio, reforma- tio. A μιτα,χα,λχίύω, f. ίίσω, semel ex sere facta opera refundo, recudo, vel refingo ; (2) refingo, reformo, Suic. μίταχα-ςάσίΤω, vel μίτχχαζάττω, f. |oji de- nuo sculpo, de novo insculpo, seu cudo, item aliud signum imprimo, refingo ; μίτα.χαξάττομα.ι, refingor, Suic. μίτα,χίίμα,ο-ις, ίως, r„ tempestas, qua? post diem statutum sequitur. Α χαμάζο- μα.ι. μίταχίΐξίζω, et μίτχχϋζίζομα,ι, contrecto ; (2) admin istro, euro ; (3) tracto, v. c. dure, male ; (4) rego, guberno ; (5) in- terficio, aor. 1. part. μιτα.χιΐζίο•ασθαι, tractare, p. pass, μιτχχίχιίξίσμαι, μίτχ,• χίχίίξίοΊχι, μίτχχιχίίξίσται, administra- Vlt. Μίτα-χίΐξίζίο'θχι τα,ς άξχα,ς, τιμάς, τον ϊμποριχον βίον, την χιςα.μΐντιχ},ν τίχ- νην, την ιχτξΐχην• Ό σος νζς, το σον σώ- μα., ϊνως βάλίται μίτα,χαςίζίται, Xen. Μίταχίΐςίζίσθαι το σωμχ, verbum est fu- nebre. μι'τχχίίξίοςί ν, ο χα) η, qui est inter ma- nus, qui versatur in manibus. Ex χιίξ. μίτχχιΐξίσμος, S, ό, tractatio ; (2) retrac- tatio, emendatio sui errati. μίταχίίζισις, ίως, ή, tractatio ; (2) tractatio chirurgica. Α μιταχίΐζίζω. μίτχχιύομχι, resorbeo. μίτχχίω, transfundo ; μιτχχίομχι, trans- fundor. μίτχχθόνιος, n, i, terrestris, Nonn. μίταχ- θονίη ψυχή, anima, qua? terram reliquit. Ex μίτχ et χθων• μίτάχοίξον, it, το, porcellus, qui in utero matris lsesus, post statum tempus partu editur. A χοίξος. μίτάχοίξος, ν, ό, idem et ex iisd. μίτχχξόνιος, ίχ, , pries, part. η. g. Ion. pro μίτον, a μίτίίμι. μετετίΐτα, adv. postea, deinde. μίτίτΊ^εο-ις, '/ι, alligatio, sc. niembri fracti, vulneris. A μίτιπιΰίω, alligo, sc. vulnus, &c. μίτ'επω, interloquor, inter alios loquor, in- usitatum ; sed hinc a. 2. ρετεαπε pro μι- τίίπε. Ύοΐο-ι ίε χα.) μίταιπε Tig-iivios , in vas transfundo, elu- trio, depleo. Ex μετά et ίξάω, defundo. μίτίξχίο, 2. sing, prass. imperat. med. Ion. pro μετίξχα, a μετίζχομαι, transferor, migro, transeo, a- deo; (2) sector, insequor, persequor, qua?ro, investigo ; (3) obsecro, oro, sup- plico ; (4) compello, appello, alloquor ; (5) ulciscor, persequor, punio, plecto; (6) ambio, adsector consector ; fut. μετε- λεύο-ομχι, a. 2. μετ^λθεν, persecutus est ; infin. μετίλθεΊν, persequi, Ph. "O s μι- τίξχεται Ιόμας, Eur. Ph. 267. T/j av Vv ϊχτξόν μοι μετελθοι ; accersat, Arist. Cone. 363. Ο" το πάγχξυο-ον ΰίζα; ΤΙελίκ. με- τηλθον, Eurip. Med. 5. Tas ύξξΐ/τόεντας γάμνς Έλίν /is μετελβειν, id. Iph. in Tau. 14. Έγώ &ί μετίςχομαι πφς 3-εων ίίπειν τώληθίί, ego te per Deos obsecro, ut verum dicas, Herod, lib. 6, 68. Port. μετίσο-εται, 3. sing. fut. ind. Po'e't. pro με- τεσεται, a μίτειμι. μετετίώο-ήί, g. s. perf. part. act. f. g. Ion. pro με9ε?εώ(Τ>/]ί, a μεθί^μι. μίτε?!, 3. s. prass. ind. act. verbi μίτίίμι. μετεσχ-ηχε, 3. sing. perf. ind. act. verbi με* τεχω, pro μετασχίω. μετετεθνί, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi μετατίθημι. μετετίθει, transferebat, 3. sing, imperf. ind. act. pro μετετίθείχ. a verbo inus. μετατι- βίω, vel etiam Bceotice pro μίτίτίθν, a μετατίθημι. μίτείιχομαι, opto. μετίφ' /s, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi με τάφημι. μετεφώνεε, 3. sing, imperf. ind. act. verbi μίτ&φωνεω. μίτίχε, 2. sing, praes. imp. act. verbi μετέχω, habeo cum alio, particeps sum, partem habeo, participio, fut. μεθίξω, a 2. μετίσχον, infin. μεταο-χείν, perfect, partic. μετεο'χηχώς. "Η γας μίτ'εο-νις xai συ τ5δε τα πόνν; Soph. Phil. 247. ΤΙόνων πλεί?ων μετίσχον us «njg Ήξα- χλίϊ, Eur. Her. 8. μίτεωξία, τι, stupor, qui cernitur in obli- vione rerum manifestarum. Α μετεω- ξος. μετεωζίζω, fut. ίσω, suspendo, in sublime tollo, attollo ; (2) in spem erigo, animum addo ; μετεωξίζομχι, tollor, aor. 1. part. μετεω^σθει;^ erectus, exaltatus. Ύ*ο γας λόγων ό νπς τί μετίωςίζεται• Arist. Αν. 1453. Ab eod. Hinc μετίωξίσμοί, 5, β, elevatio in altum; (2) inconstantia mentis ; (3) suoerbia, ani- morum elatio. μίτεωςοίοχεω, ω, animum arrigo, scil. ad bene speranduin. μετεωξοθηξοιι, ων, el, m sublimi venantes; avium genus. Ex μίτ'εωξο; et h'wa- μίτεωροχοπίω, ω, circa sublimia faboro, sublimia peto. Π«7 δί?τ' αΚΚως μετεωξο- χοπΰς ; Arist. Pace, 92. Ex μετίωξο;°εί χόπτω. μετεωζολεσχίω, ω, de rebus ccelestibus, sub- limibus garrip, P.h. A μετεωξολίσχν;,' υ, b, qui de rebus sublimi- bus fabulatur, de ccelo rebusque ccelesti- bus garriens. Ex μετέωρος et λέσχη. μετεωξολογίω, ω, de rebus ccelestibus, sub- limibus loquor, seu commentor. ( 370 ) μετεωξολογία, as, ri, sermo, seu common, tatio de rebus sublimibus. μετεωςολογιχο;, y, ov, ad meteorologiam pertinens. A μίτίωξβλόγίς, a, b χα) η, de rebus sublimi- bus verba faciens, de rebus ccelestibus disputans ; (2) magniloquus. Ex μετίω- ξο; et λόγο5• μιτεχξοποιίω, attollo. μετεωξοτολίω, ω, sublimia tracto, in subli- mibus versor, in rebus ccelestibus specu- landis occupatus sum. A μίτίωςo•xόλos, ν, b xa) vi, qui res sublimes tractat, qui res ccelestes speculatur. μετίωςοΐτοξίω, ω, in sublimi gradior, per sublimia meo. A μίτεωξοπόξθ5, ν, b χα) η, in sublimi gra- diens ; (2) elatus et inania sectans. ΜΕΤΕΩΡΟ 2, a, b xai *j, sublimis, excel- sus; (2) pendulus, pensilis, suspensus; (3) vagus ; (4) fluctuans ; μετεωξο; Ιτί των νξανίων (de rebus ccelestibus) super- nus, Ph. μετίωξον, suggestus, μετίωξχ, superna, qua? circa astra fiunt aut appa- rent. Ex μίτχ et χ'ΐξω. μετίωξοσχοπίω, ω, sublimia speculor, cce- lum intueor. μετίωφσχοπιχη, r,s, r h, pars astrologiae qua? elevationum differentias astrorumque exquirit distantias, Lex. Vulg. A μετεωςοσχόπος, ν, b χχι η, sublimium scru- tator, ccelestium contemplator ; (2) eu- riosus et inutilis rebus gerendis. μετιωξοσοφι^ης, ν, b, qui in sublimibus phi- losophiam ostentat, qui circa ccelestia jactabunde philosophatur, Aristoph. μετεωξοσύν/ι, fj, conniventia, Man. μίτεωξοφίναχες, qui doctrina de rebus sub- limibus homines decipiunt, Arist. Nub. 333. Ex φίνχξ, decepior. μετεωξοφξονεοχ, efferor, superbio. μετ-ήϊσχν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro μετεΊσχν, a μεθίνιμ,ι. μίτηλθον, aor. ind. act. per Sync, pro με- τηλυθον, a μετίξχομ,αι. μετάλλαζα, aor. 1. md. act. verbi μετχλ- λάττω. μετηλυθον, a. 2. ind. act. verbi μετέρχομαι. μίτηλυς, vdos, b xai 'ή, migrator, advena. Ex ρ,ίτεζχομαι. μετηνεμ^, χ, b xxi fi, pedum pernicita'to cum vento certans. Ex avίμoS' μετηος^, ν, β xai 'h, Poet, pro μετχίω^, excelsus, sublimis ; (2) suspensus animi et dubius, instabilis tamquam in aere suspensus. Ex μίτχ et ίίίξω, tollo. μετάξι, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi μετχί- μίτησίσθχι, f. 1. ind. med. Ion. pro μεΟ^• σεσθχι, a μίθίημι. μίτηΰΐχ, 3. sing, imperf. ind. act. pro με- τηυΒχί, a μίταυΰχω• μετίίΐν, praes. inf. act. Ion. pro μεθίαν, et hoc pro μεθιίναι, a μεθίνιμι. μίτιίνχι, praes. inf. act. Ion. pro μεθιίνχί. μετίΥίμι, Ion. pro μεθίνμι. μίτιθι, 2. sing, praes. imper. act. verbi μί- τειμι. μίτίσχω, particeps sum. Ex μίτχ et Ίσχω. μετοιχεσίχ, as, ή, transportatio, transmi- gratio; (2) incolatus, seu habitatio in peregriha regiono. A μετοιχίω, ω, fut. ησω, migro, transmigro, commigro ; (2) incola sum et inquili- nus, aor. 1. μετωχησε, demigravit, Ph. Καλόν χνδξϊ μιτοιχίϊν, Arist. Αν. 1324. Hinc μίτοΊχησις, ίωs, 'h, migratio ; (2) incolatus. μετοιχ'ιχ, us, v, habitatio in terra aliena, urbe sua relicta, incolatus. Α μίτοιχος. μετόΐχ'ιζω, fut. ίσω, transfero incolas, ab uno loco in ahum migrare facio ; μετοι- χίζομχι, transferor, migrare cogor ; ^i- τωχισμίνο$, Ρ• part, translatus. ΪΛετω'χι• σεν «ursf, Aristot. μετοιχιχ^, τι* ov* ad inquilinos pertinens. A ^ET«»es. μίτοίχιον, ν, το, pensio, quam inquilini quotannis representabant ; at μετοΊχιχ, ων, τχ, apud Athenienses feriae eb re- ceptos in urbem inquihnos ; sacrum ob mutatas a eivibus sedes celebrari soli- tum. Α μετοιζο5• μετοιχισμος, 2, b, translatio incolarum ; (2) migratio in alium locum. Α μίτοιχίζω. μετοιχοδομίω, ω, f. ν.σω, aedificatum muto, quod asdificatum erat alio modo aKlifico. Μετοιχοΰομων τν,ν ΤΙομπνϊϊχ οικίαν, Plut. μετοιχοΜμο5, b, qui domicilium mutat. MET ΜΗ MHK μίτοιχος, α, Ό χα) *ι, inquilinus, incola, ad- vena ; μέτοικοι, etiam qui principum jus- su in aliam civitatem pcenae caussa de- portantur. μετοιχοφύλαξ, χος, δ, pra?fectns et qu. cura- tor, syndieus inquilinorum, nomen ma- gistratus. μετοίχομαι, idem quod μετέρχομαι, Horn. μετο'ιω, antiq. unde μετοίο-ω, a μεταφίξω. μίτοιαινίίομαίΐ, alia auspicia capio, instauro, repeto auspicia; (2) tento aliam fortu- nam. μετοχλάξω, f. άιτοι, in genua subside μετόν, pro μετεςι, Suid. Ar. μετονομάζω, f. »fui nomen alicujus muto ; μετονομχβ-θηνχι, aor. 1. pass. inf. μενωνό- μχο -Txt, perf. pass, mutato nomine ap- pellatur. Hinc μιτονομχο-ία, ας, r h, mutatio nominis. μετοπάζω, pra?beo, Horn. μετόπη, ης, ν, columbaria tignorum et as- serum, seu cavum, quod inter tigna et asseres est, Vitruv. Ex μπα. et eVjj. μετόπιν, adv. a tergo, postea. μετοπις, γ), vindicta, poena delictis parata, Horn, in Epigr. Ex μετά et οπις, ultio. μετόπισθεν, adv. pone, a tergo ; (2) post, postea. μιτοτωςινος, ri, ov, qui extremi et senescen- tis autumni est, autumnalis. A seq. μετόπωξον, », το, autumnus, Ph. sene- scens autumnus. Ex οπώξα. μετόξχιον, ν, to, spatium vel interstitium, quod est inter arbores vel plantas, spa- tium inter arborum ordines ; (2) inter- stitium inter campos arboribus consitos, in quo vel frumentum, vel aliud quid seritur. Ex οξχος, arborum ordo. μετασία, ας, ή, communio, participatio, communicatio, consortium. Α μίταμι• μεταηχριχος, participativus ; μΐτϋο -iari• not, nomina ap. Grammaticos, qua? par- ticipationis significationem inclusam ha- bent, ut ξύλινος, ligneus. Α μετνσίχ. μετοχίτευοΊς, εως, -fit derivatio. Μετοχε- τε'υσεως των iyga/v \ς το εντίξον, Aret. Α μετοχετεύω, derivo, per canales deduco ; (2) Trap, traduco ; (3) averto, μετοχε- τίύεσθαι, derivari, manare. Μετοχετεύειν vvjv απεχθειαν ες rivet. μετοχγ), τις, η, participatio, communio ; (2) murorum ambitus ; (3) participium, pars orationis apud Grammat. Α μετέχω. μετοχιχός, ij. ov, parti cipialis ; (2) parti- ceps. Α μιτοχνι• μετοχλΊζω, fut. itro), vecte transmoveo ; (2) transmoveo, transfero. "Ας (ε^λας) 'ύτις άνΰξίίν \χ βίας χανχγ,ο-εται μετοχλί- σας όλ'ιζον, Lye. 627. Ούδί »' οχγιας 'ΐίϊα, μιτοχλίοΌ-ίίί 9-υζάων, II. 24, 567. μετοχμάζω, f• άσω, tollo, in tergum sustollo. μίτοχος, n, ο xx) γ), particeps ; (2) socius. Α μετέχω- μιτξΐω, ω, fut. γ,β-ω, metior ; (2) a?stimo ; (3) moderor, modifico, modum et men-' suram statuo; (4) emetior, transmeo. Med. μίτξίοααι, νμαι, sub usura mutu- "um peto, sive mensura, sive pondere, sive numero con stet ; dimensum accipio, mensura accipio ; perf. μεμετξγ,μίνος, moderatus, Gl. V. To ε'ύίχιμον yctg-gi χα) τοΊς αισ-χίστοις μετςεϊν, Herodian. ΑΙτοις Ϋ) Αγιμητγ,ξ πυξάς πεινωσι μετξίίτω, Atist. Λυ. 587. Ώ,ς ευ τάν Μχν τάς άς- μ&νίας ίμετξγ,ο-εν, Theoc. Id. 10, 39. Ευ μεν μετξέϊσθαι παξχ γείτονας, ευ δ' άπο- SSvai Αυτω τω μετξω, Ues. Oper. 349. Α μίτξον. ' μίτξνβν,ο•ίτ»ι, 3. sing. fut. 1. ind. pass. μίτξγ,μα, ούτος, το, demensum, quod men- sura attribuitur; (2) frumentum, quod multibus datur. Α μίτξίω. μίτζνιοΊς, ιως, ή, dimensio, mensio. μίτζητίον, moderandum, Ph. Α μίτξίω• μιτοητν,ς, S, Ό, mensor ; (2) metreta, cadus, amphora. Ab eod. μίτξνιτίχος, η, ov, ad mensuram pertinens ; (2) metiendi peritus, llob. Α μίτζγ,ττ,ς• μΐτξ'/ιτιχως, adv. mensorum more. μίτξ-/ιτος, r„ ov, mensus, dimensus, demen- «us ; (2) quod metiri possumus. Ab eodem. μίτςιά,ξω, fut. ά.<τω, mediocris sum, modi, cus sum, modum habeo; (2) moderate de me sentio, a?quum et moderatum me prabeo, moderate et modeste loquor vel ago; (3) moderatione utor, App. Pun. 57. ΊΑίτξΐάζαν π"«ς λί/πην, Plat, τοις τοΆτοις, id. Α μιτξίος. μίτξίχος, y, ov, pertinens ad mensuram; metricus circa carmina et versus. Α μί- τξον• μιτξίολόγος, ο χα.) ν, moderatus in verbis. μίτξίον, το, mediocritas, Soph, modestia, Herodian. μίτζίονάϋίΐΛ, ας, η, mediocritas perturba- tionum seu adfectuum ; (2) moderatio. μίτξίοπαώίω, ω, fut. yjo -ω, moderationem in adfectibus servo, moderate adfectibus in- dulgeo, condoleo, in Epist. ad Hebr. 5, 2. Gl. V. moderor. A μίτξίοπχθϊις, ίος, ό xx) 'h, cui mediocris sunt perturbationes, qui modum tenet in ad- fectibus ; (2) moderatus, clemens. Hinc το μίτξίοπαθεί, ίος, moderatio. Ex μί- τξίος et πάθος, adfectus. μίτξίοπα,θωί, adv. moderate, animo mode- rato. μίτριοχονία., ας, ν), moderatio in potu, Suic. Ex μίτξίος et !τόο•ις, potus. μ^ξίοποτιω, modice, s. moderate poto. A μίτξίοχότνς, χ, ο, modioe seu moderate po- tans. Hinc superlat. Att. ap. PoUucem, ue τξΐοποτίο•τχτος• μετξίος, iot, ιον, vel μίτξίος, ν, ό xoCi vt, modum non excedens, mediocris, mode- ratus, modicus, non nimius ; (2) qui mediocres habet facultates ; (3) qui mo- derate et modesto ingenio prasditus est ; (4) iequus, non nimis rigidus et severus, religiosus, Justus ; hinc (5) satis idone- us : μίτξΐότίξος reperitur pro minor. A μίτξον. μιτξΐότΥΐς, ν,τος, vt, moderatio, modestia, mediocritas. Α μίτξίος. μετξίοφξονίω, ω, f. ϊ,σω, moderate seu mo- deste de me sentio. /χίτξίο-μα., ατός, το, mensura, Sch. Ar. μί'τζίως, adv. modice, moderate, ita, ut sa- tis sit, modeste. Α μίτξίος. μ'.τξοΐΐΰϊ,ς, ϊς, numero similis, numerose sonans. ME'TPON, v, to, mensura, temperamen- tum, modus ; (2) vas, quo aliquid meti- mur ; (3) mensura in carmine ; (4) ser- vit periphrasi, ut μίτξον &x\u,crtrw, pro mari. μετρονόμοι, ων, β/, mensuris pra?fecti, ma- gistratus Athenis, qui mensurarum ac ponderum curabat asquitatem. Ex νέ- μω• > μετξονοΐϊχ, ν, numeri versuum, metrica ra- tio, lex metrica. μετωνομάζετο, 3. sing, imperf. ind. pass. verbi μετονομάζω• μετωννμίχ, ας, ή, transnominatio, nominis pro nomine positio ; metonymia, tropus rhetoricus. Ex μετά. et 'όνομα. Hinc μετωνυμιχος, y, ov, ad metonymiam perti- nens, metonymiam habens. μιτωνυμιχως, adv. metonymice, per meto- nymiam. μετωπν$ον, adv. q. d. frontatim, adversa fronte, in frontem, a;quatis frontibus, frontibus alio conversis. Α μετωπον. με-.ωπίας, ν, ό, frontem magnam ac latam habens ; fronto, Gl. V. Ab eod. μετωπίΰαιος, a, ov, qui est in fronte. μετω -rihov, α, το, quod est in fronte ; (2) frontale. Ab eod. μετώπιον, α, το, jnterstitium inter superci- lia, frons. Ab eod. μετω-χϊς, ίίος, ή, fascia, qua frons revincie- batur. Ab eod. μετωπον, α, το, frons ; pars faciei, qua? post, seu supra oculos est ; (2)prora navis ; (3) frons aciei militaris. Ex ωψ. μιτω-τονχόνος, u, β χα) η, frontis hominum inspector, atque ex eo ingenium dijudi- cans futuraque augurans. Ex ^Tasroy et ο-χοπϊς, speculator. μ'.τωχίτο, 3. sing, imperf. ind. meci. verbi μετοίχομχι. μεν, met, gen. sing. Dor. prouS. ME'XPI, vel, seq. vocali, μεχξΐς, adv. 1. de termino ad quern, usque ad; (2) de tempore, per quod, quoad, per. Hinc ; μβχξΐ πότε, quousque ; μίχξΐς αν, quam- diu; μίχζΐς V, quoadusque, quatenus, quantisper ; μεχξΐς ? α,ν, quoad ; μεχξΐ τίνος ; usque quo, quousque ? μεχξΐ τίνος, aliquatenus, quadantenus ; μίχξΐ τΐίδε, hactenus ; μεχξΐ ποΧΚν, dill ; μεχξΐ ζων,ς, quoad vivam ; μίχξΐ παντός, in perpe- tuum. MH V , adv. ne, non ; (2) numquid ? an ? μ>,, α, μι-, &x. μ-)} ύχ), quin nisi ; μη γάι> γε, μη yxe 5ΐ, μν mrot, absit enim ; ει μ•>,, ( 371 ' riisi ; εϊ Γε μ%γι, ca?teroquin ; sin minus; μν άξα, ne forte. μνϊ&αμ}/), et μν$αμα, adv. nusquam, nulla in parte nequaquam. Α μ^αμός. μνδαμινος, ij» ov, qui nullius pretii est, in- honoratus. μνΰχμόθεν, adv. nullo ex loco, nulla ex parte. Α μ^χμός. μγιΰαμόθι, adv. nunquam, nullo in loco. μ-ώαμος, ν, ov, ne unus quidem, nullus. Ex μ%, is, et άμος, aliquis. Hinc μ'/$αμό<η, adv. nusquam, nullum in lo- cum. μν$χμπ, adv. nusquam, nullo in loco. μν,δαμως, adv. nullatenus, nullo modo, neutiquam, absit. Ab eod. μηδέ, conj. neque, nee ; (2) ne quidem ; /*ijS' α,ν εις, ne unus quidem, nullus. μν$εα, τα, curas, consilia ; (2) pudenda, lies. Theog. 180. (3) urina, Oppian. Cy- neg. 441. Α μ^Ζος. μηΰεις, μν^εμία, μηοεν, genii, μνΰίνος, μ•/ι• ΙεμΊας, μνϊδενος, ' nemo, nullus; μ^οεν, nihil. Ex μ•/$ε et εις, unus. μν$εο, 2. sing. pra;s. imper. med. Ion. pro μτ\δεσο, a μί^ομαι. μν^εποτί, adv. haud unquam, nunquam. μνιΰίπω, adv. nondum, necdum. μν^επώποτι, nunquam, nullo tempore. μνδίτεξος, ίξχ, εξόν, neuter. μνΰετέξως, adv. neutro modo. μν$ετίξωα*ε, neutram in partem. μίβίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro εμτ)$ετο, a μ•β>ομαι. μήνυμα, το, consilium, astus. Α μΖβος. μ'/ιΰίξω, Medos imitor, seu sequor ; lingua Medorum loquor ; cum Medis facio, Me- dis faveo. Α Μ%δος. M-ziYia, ας, *j, Media. Μοιχός, τι, ov, Medicus. ΙΛ',ΰιχος οπός* succus Medicus. l/l^ixii πόα, Medica herba. Mrihixv>. sc. χώζα, Media. M«j- Ιιχον μν,λον, Medicum malum, pomum, Gl. V. Μνιδιχον, citreum ; T » Myhxx, res contra Medos gesta?, tempora et bel- la Persica. μν^ιον, a, ro, herba folds similis Iridi, Medion etiam vocat Plin. M^S/ej, it, ό, Medius, Medus. Ab eod. MijS/V, /δβί, ί, Media, regio Asia?. Ab eodem. Μνΰιο-μος, ν, ό, Medismus, cum quis cum Medis facit. Α μν^ίζω. M>iJ<5*/, adv. Medorum more. Μν,ΰρχτόνος, V, ό «αϊ v\, qui Medos occidit, Medorum occisor. Ex Μ^ος et χτείνω. μνΰόλως, adv. nullo modo, nequaquam. μνδομαι, f. μν,σομαι, curam gero, delibero; (2) cogito, meditor, molior, struo. "Oo•' ia' νιμΐν χαχ' εμήο'ατ' 'ΟβυσΌ-ευς, Soph. Phil.1129. Τίξός U χαχοΊς χαχα μν\σε• txi, Eur. Her. Fur. 1079. Α μηΰος. ΜΗ~Δθ2, α, β, Medus, filius Medea? ; (2) Medus, i. e. ex Media oriundus. Μ•?δο< etiam Persa? non raro apud Vet. ΜΗ~Δ02, ΐος, το, cura, consilium ; usita- tum in plur. Vide μν,'Βεα. μ^οο -Cvyj, consilium, Suid. Α μ^ος. μγ$οτιϊϊν, adv. nihil quidquam. Ex μτιΤε, os -ις, et §V. ΉΙνίδοφόνος, a, o.xa) v), qui Medos occidit. μάθεις, ivos, e, ne unus quidem, nullus, ne- mo ; et μνιθεν, ενός, nihil quidquam. Ex μύτε et εις , unus. μνίθω, s. μήθομχι (inus.) ex quo μανθάνη mutuatur sua tempora. μνχάζω, μηχάζειν, balare, de capris. A MHKA'OMAI, ωμχι, μν,χαιτθχι, balare, caprissare; perf. part. med. μεμκχώς, μεμχχυια. μν,χάς, άδος, ν), qua? balat, μηκάΰες, balan- tes, oves vel capra, Theoc. Id. 1, 87. A μν\χάομαι^ μνικαιτ&ος, S, ό, balatus. Α μηχάζω. μν,κεΰανος, νι, ov, longus. Α ιχ,γ]χος• μγ,χίτι, non amplius, ne posthac, non jam; (2) non, simpl. μγ,χ->ι, Υΐς, ν), balatus, vox caprarum. A μΥιχάομαι. Unde μΥιΧΥ,τιχος, ν), ov, qui balare potest. μγ,χις -a, adv. longissime ; (2) tandem. A μγ]χΐ5•ος, is-r,, i?ov, longissimus ; (2) proce- rissimus ; \π) μγ]χι?ον, diutissime, super- lat. Α μγιχος• μΥιχοποιεω, ό7, longitudinem addo. In Fulg. in longum produco; μηχοποιήσας, qui produxit, ibid. Ex pftssos et ποήω. ΜΗ~ΚΟΣ, ίος, το, longitudo, prolixitas, proceritas, statura, spatium. AaZ ΜΗΛ ΜΗΝ ΜΗΡ μν,χύνω, f. mu, longum facio, protollo, pro- duco ; μν,χυνομίνν, συλλαζν,, syllaba, qua? proriucitur ; a. 1. act. lytaptwa. Μηκύ- vitv λόγχς, Soph. El. 1514•. ΙΙόσχςΗιποιμ' άν αλλχς, i'i μι μν,κύνίΐν 'Βίοι ; Arist. Lys. 1135. Η χ/ και ώγύγιος μνικύνιται vhari Αάδων, Dion. Per. 417. χξόνον, Eurip. Here. Fur. 87. βίον, ib. 143. Α μΐ,ζος. ΜΗ'ΚΩΝ, ωνος, v„ papaver; (2) capilliti- um seu excrementum pinnarum et mu- ricum ; (3) pars media in conchis ; (4) arena? qusedam species in metallicis,Po£ ΊΛν,κωνίς, pisces quidam gregales, Aristot. (5) pars intestinorum polypodis, instar vesica», atramentum continens. Μηχω• νος οπός, opium, Gl. V. μν,κωνιχος, ν,, ov, papavereus. A pr. μνιχώνιον, χ, το, succus papaveris ; (2) pri- mum excrementum infantum recens na- torum. Ab eod. μν,κωνΊς, ίίος, 'h, papaver, Gl. V. μν,κωνΊς 3-ξ/δαξ, species lactuca? atra?, sic vocata a copia lactis soporiferi. μν,χωνίτν,ς, χ, ό, sc. λίθοι, gemma papavera exprimens. Ab eod. μνιχωΰτις, ιίος, 'ο, species lactuca? lacte so- porifero abundans. Ab eod. μν,κωνοαΰν,ς, ίος, χ, β κα) v>, papaveris spe- ciem habens. Ex μί,κων et tTSei• μ%\Λ, τ», gena?, Ph. μηλύνθη, ν,ς, ή, scaraba?orum genus ex flo- ribus mali arboris nasci solitum. Ex μν,λία et άνθος, flos. μν,λατα, μν,λάτων, OVes, Eust. Ab μελάτης, n, i, opilio, Vatin. Α μήλο». ΜΗΛΕΑ, ας, ν,, malus arbor. μίλί'ος, χ, ό και ή, ovinus, ovillus ; ut μν,- λίιον κίξας, caro ovilla. Α μν,λον. ΜΗ'ΛΗ, γ,ς, v„ specillum, instrumentum chirurgicum, quo aliquid illinitur vel finditur, vel extrahitur, vel infunditur ; it. quo immisso in vulnus, &c. tentant chirurgi latentia. M'/jX /λ γν„ terra Melia, colons cineri'cii. A Μν,λος, Afelus. μν,λιανθμος, χ, ό, ovile, ovium stabulum. Ex μν,λον et ίχυθ,αος, diver sorium- Μν,λιάϊις, at, Meliades Nympha?, qua? et Μα,λιά&ς ■ Α μϊ,λον. pomum. μν,λίζω, ad colorem mali vergo, colore ma- lum refero ; (β) sum colore luteo. A μν,λον. w/iXivoiidrii, ίος, ο καΊ v>, melinum seu colo- rem luteum referens. Ex εΓδβ?. μγ,λινό -i;, όίσσα, Όίν, colorem mali cotonei referens, Nicand. μν,λινόίσσα, quamvis ibi μίίλινίίο-σα legatur. Α μΫ,λον. Unde μν,λινος, χ, β κα) ή, colorem mali habens, luteus ; flavus, gilvus ; μν,λινον ϊλαιον, melinum oleum, ex malis cotoneis. ΊΑίιλιος, χ, ό, e Melo insula oriundus. Mv,- λιος λιμός, Melia fames, Prov. i. e. max- ima. μγ,λ)ς, ΐδος, y„ malus, arbor; (2) morbus quidam asinorum. Α μ*ιλία. μν,λίτν,ς, χ, ό, scil. οΤνος, vinum e malis co- toneis. Α μν,λον. μγιλοζατίω, ω, fut. ν,σω, oves scando, oves inscendo. Ex μν,λον et βαίνω, scando. μφοζολίω, ω, fut. ν,σω, malo seu malis pe- to ; (2) ad rem Veneream aliqua illece- bra incito. Ex μν,λον et βάλλω, jacio. μν,λοζοτίω, ω, flit, ν,σω, oves pasco. μν,λοΖοτν,ξ, ν,ςος, i, ovium pastor, opilio. A μν.λοζότν,ς, χ, ό, idem. Ex μν,λον et βόσκω. μνλόζοτος, ό και ν,, ab ovibus depastus ; (2) incultus, ab hostibusque vastatus, et pe- coribus pascendis relictus. Ex iisd. μηλοΰόκος, ov, Epith. tempu, ob sacrificia ex ovibus, apud Pind. μνλονϊν,ς, ίος, β χα,ί ν„ mali speciemjia- bens, sive colore, sive re aba. Ex ΰΐίος. μ-ιλόκαξτον, to, aristolochiae longa?, qua? mascula dicitur, cognomen, Gorr. μν,λολίνθ-Α, al. μν,λολάνθν,, πς, -h, melolon- the, animalculum floribus insidere soli- tum, quo pueri ad ludum utuntur, filo alligantes pedem, et sic evolare sinentes et dein retrahentes ; (2) lusus ille pueri- lis ; (3) floris genus. Ex μήλον et »νθος, flos. μτιλομαχίχ., ας, ν,, pugna pomis seu malis commissa. Ex μν,λον et μάχ*. μν,λ&Λλι, ιτοί, to, potus ex melle et malis cotoneis. Ex μν,λον et μίλι. ΜΗ~ΛΟΝ, Dor. μαλον, ν, to, malum, po- mum ; (2) μν,)^, genae ; etiam de mam- mis puellarum. μνιλον, s, to, ovis, pecus, phu: μ%λα, pe- cudes. μν^ονόμας, Dor. pro μν,λονόμχς, id. quod μν>λονομ.ώς, ίως, Ό, pastor ovium, opilio, Hes. ubi plur. μνιλονομίΤς, ποιμίνις. Ex μήλον et viuM, pasco. μν,λονομος, χ, ο, idem, Suid., Ex iisd. μν,λοπάζνιος, et μαλοπάξ'/ιος, pro μν,λοίτά.- ξίίος, u, ό και v>, genas habens mahs si- miles, cujus gense mali colorem vel ro- tunditatem referunt. Ex μν,λον et τα- ξίιά. μ'/ιλοπίχονίς, melopepones ; species cucu- merum. Ex μήλον et πίπων. μ•ήΚοπλα.κνντιον, /a, το, compositio pharma- copceorum ex malis cotoneis vino coc- tis, adjecto postea melle, pipere, aniso, ahisque. A μ>ιλοπλακΰς, νντος, β, placenta e malis co- toneis. Ex μήλον et πλάκας. μνιλόο-χοπος, α, ο χοά ή, unde oves seu pe- cora quasvis conspici possunt. μνιλόσποξος, ό και η, mahs seu pomis consi- tus. μν,λοσσόος, ν, ο χα) ή, ovium servator. μν,λοο-φχγίω, ω, fut. ν,σω, oves jugulo, oves macto, pecora seu oves immolo. M»j- λοσφαγΰν τίβνθύτοις ιπ' Ισχάξαις, Arist. Αν. 1237. Ex μ%λον et ο-φάττω. μγ,λοσφαγία, ας, νι, ovium jugulatio j (2) ovium immolatio, Hes. Ex iisd. μνλοτξόφος, χ, ό χαι ν, oves alens. Ex τξίφω- μν,λοφάγος, ν, β χα) η, oves comedens, ο- villa carne vescens. Ex μν,λον et φάγος. μν,λοφόνος, ν, ο χα) η, oves occidens. μν,λοφοξίω, ω, f. ήσω, mala seu poma fero. Τν,ν τν,ζαν ά ποχ' Ιμαλοφόξει, Theoc. Ε- pig. 2, 4• Α μ'/ιλοφόξος, u, ό χα) -h, pomifer, mala seu poma ferens ; μν,λοφόξοι, regis Persarum satellites, aurea mala gestantes in hastis. Ex μν,λον et φίξαι. μν,λοφύλαζ, ακος, ο χα) ν„ ovium CUStOS. μν,λόω, specillum immitto, specillo perten- to, exploro. Αμν,λ'ή. μτ,λωθξον, χ, το, coloramentum, cui pannus immergitur, μν,λωθξα, lana? colorata?, Hes. Suid. (2) vitis alba, Diosc. Ab eodem. μήλων, ωνος, ό, Epith. Herculis, cui inter alia malis sacra fiebant, Pollux. Α μή- λον. μν,λωο-ις, ίως, ϋ„ specilli demissio, explo- ratio, qua? fit immisso specillo. Α μ-ή- λόω. μνιλωτί], % ς , ν,, scil. ΰοςα, pellis ovina ; (2) pelhs quasvis, Gl. V. pellis lanata. A μν,λον, ovis. μν,λωτν,ς, S, i, ovium pastor. Ab eod. μ,ν,λωτις, ίΰος, υ,, specillum auricularium, quo ad repurgandas aures utimur, Gl. V. specillum. Α μν,λν,. Unde μν,λωτξ)ς, ίίος, ϋ,, Gl. V. auriscalpium. μν,λωψ, οπός, ό χα) ϋ„ colore malum refe- rens, mali faciem habens, qui coloris est pomacei. Ex μ%λον et άί-ψ. MH V N, conj. autem, vero, pro l\ •, (2) ta- men; (3) profecto, sane; αλλ» μν,ν, at- qui vero, enimvero ; ίλλα μν,ν ill, ne- que vero, sed neque ; γι μν,ν, vero, por- ro ; 5j μν,ν, certe quidem, equidem, pro- fecto ; χα) μν,ν, quinetiam ; χα) μν,ν ly,, immo, enimvero ; κα) μν,ν yt, at saltern, at vero ; χα) μν,ν κα), quin etiam ; i μν,ν, non tamen, nee vero. MH'N, μν,νός, β, mensis ; el μν,νίς, men- strua. μτ/ινα,γυξτίω, ω, fut. ν,σω, singuhs mensibus stipem colligo Matri Deum. A μν,ναγυξτν,ς , S, ό, qui singulis mensibus Ma- tri Deum stipem coliigit, quod officium certi Ehea? sacerdotis erat. Ex μν,ν et αγιίξω• μν,νατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro ίμν,νατο, a μαίνομαι• MH'NH, ν,ς, %, luna ; (2) umbella lunata. μν,νιαΊος, αία, alov, menstruus, qui est Urd- us mensis. Α μην. μν,νίαμα, ατός, το, iracundia perseverans. A μν,νιάω, ω, fut. άσω, iram vel odium exer- ceo, irascor. Α μ%νις. μνινίγγιον, χ, ίο, membranula. Α μν,νιγξ. μν,νιγγοφύλαξ, αχός, i, custos membranie cerebri, instrumentum chirurgicum. ΜΗ'ΝΙΓΗ, γγος, 'hi membrana cerebrum foris tegens ; (2) membrana qusevis ; (3> sedimentum vini in dolio, priusquam ef- florescat et ebulliat, Hes. ( 372 ) μν.νιθμος, a, ό, ira, iracundia, ira divina. Α μν,νίω. μν,νιμα, ατός, το, idem ; (2) furor, insania. Ab eod. MH~NI2, ιος, vel ώος, y„ ira permanens, ira diuturna, iracundia, odium : sive a μαίνίοτθαι, sive a μ,ίνιιν. μν,νίσας, qui iratus fuit, aor. 1. part. act. verbi μν,νίω• μν,νίσκος, χ, Ό, lunula ; (2) species aciei ; (3) μν,νίο-κοι, umbella? lunata?, in statua- rum capitibus, qua? luna? crescentis cor- nua referunt ; (4) a?ramenta gubemacu- li ; (5) membrana? teniies, bractea? ; (6) ornamenta collaria, torques, monilia, Him. a uv,vti. μν,νίω, f. ισω, succenseo ; iram, odium, vel simultatem exerceo; irascor. Αύτώξ ό μν,νιε, νν,υιτ) παξν,μίν,ος, II. 1, 448. Α μϊνις. μν,νοίΐΐν,ς, ίος, ό κα) ν„ luna? formam ha- bens, luna? similis, corniculatus, lunatus. Ex μν,ν/) et ιΐίος, species. μ•φοιι1ο~ις, adv. in modum luna? curvata? seu falcata?. Α μψοίΐΐί,ς. μν,νϋμα, ατός, το, signum, indicium, in- dicatio, significatio, Ph. indago. Α μη- νύω. Hinc μ,ν,νυτις, ίως, ή, indicatio, indicium. μν,νντν,ξ, ν,ξος, i, idem quod μν,νυτν,ς, S, ό, index, nunciator, delator, di- citur et de Historico, apud Luc. μν,νυτιχος, ■>„ ov, significandi seu indicandi vim habens, significativus, Gl. V. indi- Cativus. Α μν,νυτνις. μν,νυτξον, χ, το, indicii pra?mium. μγ,νύτωξ, οξος, ό, index, nunciator. A ΜΗΝΤ ί2, fut. itro), indico, significo, nun- cio, certiorem facio ; declaro ; μίμγ ί νν~ κίναι, perfect, ind. indicasse; aor. 1. pass. μν,^υβίΊς, indicatus. Tlotx γαξ αν ΰξος τν,ν pi μν,νυιι τίιχν,ν ; Soph. (Ed. Tyr. 101. E< γάξ αγαθά μοι μν,νυο-ατί, Eur. Ion. 787. ΐίάντα τίω hi λίγων μν,νυσοψ iraiey, Theoc. Id. 21, 38. ΜΗ~ΟΝ, χ, το, meum, herba, alias atha- manticum, Angl. spignel, or mew. μν,πνι, nequa, Gl. V. μνι 'πιζάλν,ς, Poet, pro μν, ίπιζάλνις, ne in- jicias, ne injiceres, abjecta, per Apostro- phen, vocali brevi initial!, ob pra?ced» finalem longam : sic etiam yt*jj 'πιτάμγι;, Poet, pro μν, ϊπηάμ-ης. μν,ποθίν, necunde, Gl. V. μν,πότί, nunquam, non unquam; (2) ne- quando, Gl. V. (3) ne ; (4) num ; (5) for, te : μν,ποτί xv, numquid ergo, Gl. V. Ex μν, et ποτι, aliquando. μναχ, necubi, ne forte. μν,πω, nondum, necdum. μν,πωγι, adv. idem. μν,πως, adv. ne, ne quo modo, ne quo pac- to, ne qua, ne forte ; (2) an forte. μν,ςιαίοζ. a'ta, alov, femoralis. Α υ,ν,ξός. MH'PIN®02, x, n, funiculus, filum. μν,ξίον, χ, το, femur. Α μν,ξός. μν,ξορραφν,ς, ίος, ό χα) r,, femori insutus, Epitheton Bacchi. Ex μνίξος et ράπτω, suo. MHPO v 2, χ, ό, femur, femen ; pi. μνοά % per Metaplasm. pro μν,ξο), Od. 2, 179. μν,ξοτομίω, ω, fut. ν,σω, femur incido, fe- mur abscindo. Ex μν,ξος et τίμνω. μν,ξοτξαφν,ς, ίος, ό, Epith. Bacchi, quia in Mero monte educatus, Strabo. μν,ξοτυπν,ς, ίος, ο κα) ν„ femora feriens seu percutiens. Ex μν,ςος et τύττΛ». μνξογμα, ατός, το, apud Nic. de tractu et glomeratione serpentis. Α μνίξύκω. μν,ξνκάζω, fut. άσω, cibum remando, ru- mino. μν,ξνκάομαι, ωμαι, rumino. μν.ξυκίζω, fut ίσω, idem. μηξνκισμος, χ, β, ruminatio. Α μ-ν,ζνκίζω. μν,ξύχω, et μν,ξύκομαι, revolvo, rumino. μίευμα, ατός, το, glomeramen ; (2) apud Nicandrum, de tractu et glomeratione .serpentis. Α μν,ξΰω- μν,&ξ, ύκος, ό, piscis quidam ruminans, Gl. V. rumen. Α μν,εύω- μνιξύσορσθοιι, a. 1. inf. med. μν,ξύσματ», ων, τα, tracta lanea. Α μντ ξόω• ΜΗΡΎΏ, f. ίσω, revolvo, glomero, agglo- mero, et filum deduco ; (2) texo, intexo. Τω πΐΐ) μ\ν χιίλν, μαζύίται ύψόθι κισσός, Theoc: Id. 1,29. μν,σαο, 2. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro ίμ^σασο, a μν,ΰομαι, euro. ΜΗΤ ΜΗΧ ΜΙΓ ««««*, 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. pro μΫισζσαι. uY)s-ugx, γ), investigatrix, Msch. μ*ι?ο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro \- μίμγΐ^ο. ju.i-,ri, Dor. pro μή \τξ»Ύο>,ίτΥίς, u, v], qui ex urbe matrice seu metropoli est ; (2) Episcopus Metropoli- tanus, qui metropoli praeest, et alios E- piscopos sub se habet. A pr. μντξοπόλος, ν, β, sacerdos Cereris, Pind. μνιτςονζί-χως, adv. ut matrem decet. Quasi a μ•/)Τζοτ&χγ]ς• Ex μνιτνίζ et jrgijrsi. μτιτξίϋρχί^Ύις, u, ό, qui matrem violat, qui matri manus intulit, Suid. Ex ρχίω. μντξόρρχτο;, n, ο χχι fi, a matre abjectus, Rob. Ex μ•ητ'/;ξ et ρίπτω• μντξοτζκρνις, Ις, matris alumnus. Α τξίφω. μΥΐτξοτύπτιης, ν, ό, matricida. Α τνπτω. μντξοφθόςος, ν, ό χχι ν, qui matrem occidit, matricida. Ex μτ,τνίξ et φΟίίξω. μ•/ίτξβφόνος, u, ο, matricida. Ex <$ίνω• μν,τξοφίντ'ης, ts, β, matricida. Ex iisdem. μπάνια, χς, y, noverca ; (2) altera patria, h. e. ubi quis vivit, et tamen non natus est; (3) novercai indolem habens, h. e. iniqua, dura. Μνιτξνια vtut» Msch. Prom. V. 152. Α μ.γ]τηζ. μντξυιχξίΐν, novercari, Gl. V. A praec. μτιτξυιος, S, β, vitricus, per jocum. Ab eod. μητζυιώΙγ,ς, α, ο χχι ν, novercalis. Α μη- ι-ξυιχ.• μνΐτ(ωχχος, ut μν,τζωαχχ xytsrua, purifi- cat'iones in sacris'Cybeles fieri solita?. Α μγιτζωβς. μγ,τξοίχς, s. μχτςω'ϊας, ό, matris pater vel maternus avus, Poll. μΥΙτξώϊος, idem quod μ,ητςοΊβξ, Ep. μΥ,τξανυμικον, nomen e nomine matris fac- tum. μγΐΤξωος, tax, ωον, maternus. Hinc et μγ\- τξώον, ii, farium Cybeles seu Magna? ma- tris Deum. Μντξ ux, rx, sacra Cybeleia. μγιτςα>ς, ωος, β, avunculus maternus. accus. μίτξωχ, Ώ. 2, 662. Ab eod. μνιχχνάχτχι, machinatur, 3. singul. praes. ind. med. Poet, pro μηχχνχτχι, contr. ex μνιχχνχίτχι. A μτίχχνάομχι, ωμχι, fut. γ)σομχι, machinor, molior, struo, agito, inf. μνιχχνχσθχι, Poet. μγιχχνάχσθχι, μΥΐχχνό&ιντχι, 3. pi. prais. ind. Poet, pro μγιχανωι /rxi, μπχα- νχοντχι, μν,χχνοωμίνοι, part. Ion. pro^*)- χχνωμίνοι- ΜΥιχανωμχι etiam pass. Ut μιμγ,χάνγΐτο, plusquam perf. arte mecha- nica factus erat, part. perf. μίμγιχχ ν ^• μίνος, arte factus ; subdole compositus. Terminationes activaa raro occurrunt. Soph, μνιχχνχν, moliri. Horn, μ^χχνό- ύΐντχς, part. Ion. pro μηχανωντας, μνχχ- νάοντχς. Μ.ίμ.ΥΐχάννιτΆΐ τζξγον, rite con- fecta, Soph. Trach. 595. Πάντ* \μγ,χχ- νωντ' Ιφ' ύμ7ν, Arist. Pace, 619. Έχ των γχς εο-θλων α'κτχςχ μνχχνωμίθχ, Eur. Hipp. 335. Έχ τωνΰί S'< τόϊον V Ιμνιχα• νγ]<τατο A'/yitrUosy id. Elect. 31. Α μη• χανΫ). μηχχνίύω, int. ιί>σω, excogito, machinor. Hinc perf. pass, μι μνιχαηυ μίνος, exco- gitatus, 2 Paralip. 26, 15. Suic. A ΜΗΧΑΝΗ", Υ,ς, ή, machina, instrumen- tum ; (2) artificium, seu adminiculum, quo quis utitur ad aliquid efSciendum ; (3) commentum, ars, solertia ; (4) ma- china bellica ; (5) machinatio, consi- lium, molitio, Gl. V. rrxo-fl μγιχαν /j, quo- vis modo, etiam atque etiam, νδίμίχ μγ ι - χχννι dicitur de re impossibili. μγιχάνγ,μχ, ατός, το, machina, machina- mentum, dolus, ars, stratagema ; moli- tio, Gl. V. Α μνιχχνάομχι. μγιχχνγ,ο•ις, ιως, i\, machinatio, machina- mentum. Ab eod. μγιχχνγ;τίβν, machinandum. Ab eod. μγίχανγιτγ,ς, »> Ό, machinator. Ab eodem. Hinc μγΐγχνγιτιχος, yi, h., machinandi seu ma- cninas conficiendi peritus ; (2) solers in excogitando. μγιχχννίφόζης, n, ό χχι Ϋ), machmam ferens, Suic. Ex μν,χχνν, et φίζω. μγιχχνιχος, η, ov, machinandi, seu machi. nas fabricandi peritus ; (2) svbst. artifex eorum, qua; ingenio simul et manu fi- unt ; sed ή μΥ/χχνιχ/;, ης, scil. τίχννι, ars mechanica. A μγ,χχν -ii. μ'/ιχχνιώτΥ.ς, u, i, machinator, versutus. Voc. μηχχνιωτχ. Α μγ ι χχνγ\. μγιχχνο%ίφγ,ς, n, e, idem. A hfaai• .uYixxvousi oicrirx, oiv, idem. ( 373 ) μ•κχχνοίχτο, 3. pi. praes. opt. med. Ion. pro μνχχνοΊντο, a μγ ι χχνχω. μγιχανοποιίω, ω, machinas fabrico, Rob. μτ/\χανοποιϊα, yi, machinarum fabricatio. A μγιχανοποιος, S. β χχι ή, machinarum faber, machinarum theatralium artifex et mo- derator. Έ.Χ.μ.Υ,χχν}, et ποιίω. μτήχανορρχφίω, fraudes excogito. μνιχχνοΥρχφΊχ, ας, ή, machinarum structio, fraudum excogitatio. A μηχανογράφος, », β χχι υ,, dolorum et frau- dum artifex, machinarum excogitator, malorum inventor. Ex μγ,χχνγ, et ράπτω. μνχχνχξγος, 2, e χχ) i\, machinas faurieans. Ex μνιχχνη et Ιξγον• μτιχχνώμινος, praes. part. med. contr. pro μνίχαναόμίνος, a μγιχανάω- μνιχχζ, το, artificium, commentum, cona- men. Α μνίχος. μ^χος, ιος, το, artificium, machinatio, con- silium, commentum, remedium ; (2) do- lus, ars. Α μΥΐχανη. μίχ, una, vide ίϊς. μιχιγαμία, ας, i\, pollutae nuptiae, nuptiaj impuraa, Suid. Ex μιχίνω et γάμος. ΜΙΑΙ'ΝΩ, fut. ανω, inquino, conspurco, foedo ; (2) inficio, tingo ; (3) polluo, con- tamino, conscelero ; μιγν/ι, aor. 1. act. conj. 3. sing, tinxerit ; 'μιάνθγιο -xv, 3. pi. a. 1. pass, pro Ι/Α/άν^σ-α», maculati sunt; μιχνκι, a. 1. act. inf. violare, Ph. Εί- ματα χχλχ μιχινύς, Thcoc. 27, 52. Ow μιανθνινχι &ίλων, Eur. Ion. 1159. μιχιφονίω, ω, f. %σω, polluo me casde, lio- micidium perpetro ; μιχιφονιϊ, trucidat. HivYiexv γ' αϊξίοΊν μιαιφονΰν, Eur. Iph. in Au. 1412. μικιφονίχ, ας, ί, contaminatio ex caede ; (2) caedes nefaria et scelerata, homicidium impium, parricidium. A μιχιφόνος, ν, b χα) ϋ\, qui se caede polluit, qui homicidium perpetravit, homicida nefarius, latro ; (2) sanguinarius, crude- lis, propensus ad sanguinem effunden- dum. Ex μιχίνω et φόνος, ccedes. μιαιφονώτατα, adv. crudelissime, fcedissi- me. μίχμμχ, ατός, το, tinctura, Suid. Α μι• μιάνθνιν, 3. pi. a. 1. ind. pass. Ion. et Bceot. pro ίμιάνθΥ,τχν, a μιχίνω- μίχνα-ις, ίας, ή, pollutio. Ab eod. μιαντος, inquinatus, Gl. V. Ab eod. μιάνω, f. 1. ind. act. verbi μιαίνω. μιχζίχ, χς, ϋ), impuritas, scelus. A μιχζος, ξά, ξον, spurcus, pollutus, contami- natus ; (2) scelestus, dirus, sceleratus, impurus, flagitiosus, abominandus, ob- sccenus. Α μιαίνω. μιαξοφαγίω, ω, f. ν,α-ω, cibis vetitis vescor. μιχξοφχγίχ, χς, ϋ], vetitorum esus. A μιχξοφάγος, u, ό χχι ή, qui vetitis cibis ves- citur. μιαξως, adv. impure ; (2) seeleste, scele- rate. μίχσμχ, ατός, το, inquinamentum; (2) contagium ; (3) piaculum ; (4) stuprum, Gl. V. Μίχο-μχ tS τίΟν/ιχότος, piaculum defuncti contractum nece, Soph. (Ettip. Tgr.m. Αμ,χίνω. μίχσμος, S, i, idem et ab eod. μιά$τωξ, οξος, ό, inquinator, contaminator j (2) foedus, impurus, caede contaminatus,' homicida. Ab eod. μίαχος, impietas, impuritas, piaculum, Hes. μίγα, adv. mistim, promiscue. Α μίγνυμι» μιγάΰν,ν, adv. idem et ab eod. μιγάζομχι, misceor. Ab eod. μίγχς, χίος, b χχ) ή, mistus, permistus, miscellaneus. Hinc μιγάΰίς, hominum colluvies, homines promiscue convenac» Ab eod. μίγΐχ, adv. mixtim, promiscue. μίγϊγιν, adv. promiscue, Ph. Ab eod. μϊγιίνα 3. sii^. a. 2. opt. pass. v. μίγνυμι. ν.ιγύς, mixtus, part. a. ejusd. μί -yiv, 3. plur. a. ejusd. in ind. Ion. et meat, pro ΐμίγνιο-χν. μιγίωο-ιν, 3. plur. a. ejusd. conj. Ion. et cum ν Ιφίλχ. pro μιγωσι• μιγνμίναι, a. 2. inf. Dor. et Att. pro μιγγ Γ VU.I. μίγν,ν, a. idem in ind. Ion. pro Ιμίγγ,ν. μιγγ\τομχι, f. 2. ind. pass, verbi μίγνυμι. μίγμχ, χτος, το, mixtura, farrago; μ!γ•. ^.οίτα. pcculiariter de medicamentovum misturis. Ab>eod. μιγμχτοΎωλΥ,ί, ν, b, pharmacopola. MIK ΜΙΛ MIM μιγμος, a, e> idem quod μίγμα, ap. Laert. MITNTMI, vel μιγνύω, fut. μίξω, misceo, permisceo ; pass. μίγνυσθα/, misceri ; prope accedere, consuescere, de concu- bitu, et de aliis quibusque modis con- sortii et congressus inter homines ; a. 1. inf. μιχθηναι ; aor. 2. μιγηναι, part, aor. 1, μιχθιις, μιχθείσα; perf. pass. part. μίμιγμίνος, mistus. Των τί πυξών μιξον αυτοΊς, Aristot. Pace, 1154•. Αόγχης εν νσμίνγσι μίξαντίς πάλην, Lycoph. 1358. Tlav γαξ μίγνυται μίλος βοής, Eur. ΕΙ. 756. Καδμείοι νιν xx αίχοντες * Ανθεσι μίγνυον, flori'ous coronabant, Pind. Nem. 4,35. μιγνυναι, miscere, praes. inf. act. μίγω, (inus.) unde μίξω, f. verbi μίσγω, seu μιγνυμι. ΜΓΔΑ2, x, Ό, Midas, noraen regis Phry- gian ; (2) nomen jactus tesserarii seu ale- atorii admodum felicis ; (3) bestiola fa- bas exedens. μιηφ'ονος, pro μιαιφόνος. ΜΙ'ΘΡΑ2, x, b, Sol apud Persas, ut Deus. μιχχος, η, bv, parvus, exiguus. Hinc μιχ- xov, adv. parum, paulisper. Vox Do- rica. μιχχΰλος, parvulus, pusillus, Dim. a prase. μιχξαΰιχητιχος, η, bv, in parvis injuriosus. μ,ιχ°αίτιος, χ, b xa) ή, ob parvas res expos- tiilans. Ex μιχξος et αιτία, caussa. Μχζαύλαξ, αχός, Ό xa) ή, paucos vel etiam parvos sulcos habens, Suic. μιχξης, gen. sing. f. g. pro μιχοας. μιχξοζασίλίίος, a, ov, parvum regnum ba- bens. A μιχξοζασιλώς, ίως, b, rex parvus, regulus. μιχζόζιος, χ, b xui ή, breve tempus vivens. qui exiguae est vita?. μιχξόζωλο;, χ, b xcci ή, parvas habens gle- bas. μιχξογίνιιος. χ, b xa) η, parvum mentum habens, R. Ex μιχξος et γίνειον. μιχξόγενυς, υος, b χα) ή, idem, R. μιχξογλάφυξος, χ, b χα.) ή, parvos et aptos articulos habens, Suic. μιχξογνωμοσύνη, ή, idem quod μιχξοψυχία• μιχξογξαφίω, vocali brevi scribo, v, c. ο pro ω, Schol. Soph, ad Elect. 199. μιχξοΰοσ-ί», ας, ή, exigua donatio, parvum munus. Ex μιχξΐς et terns- α,ιχξοθαύμα?ος, b χα) ή, res parvas admi- rans. Α &αυι/.άζω• μιχξοθυμίω, ω, ί. ήσω, animo pusillo sum. μιχξοθυμίχ, ας, ή, pusillanimitas, animus pusillus. A Μχξόθυμβς, b χα) ή, qui animo pusillo est. μιχ'ξοχαξτία, ας, η, parvi fructus editio, fructus exiguitas. A μιχςόχαξπος, b xx) ή, fructus exiguos e- dens. μιχξοχίφαλος, χ, b χα) ή, exiguum habens caput. Ex μιχβος et χεφαλή. μιχςοχίνδυνος, χ, β χα) η, parva suscipiens pericula. μιχξοχλεπτης, S, b, fur rerum minutarum. μιχξοχοίλιος, χ, b xa) η, exilem habens ven- trem. Ex μιχξος et χοιλία. μιχζοχόσμος, χ, b, parvus mundus, homo. μιχξοληψία, ας, ή, paucorum acceptio. Ex μιχξος et ληψις. μιχοολογίομαι, χ μα/, rei parva? rationem habeo ; (2) anxie et scrupulose circa viha et spernenda occupor ; (3) sordide et par- ce facio. Μηδέν srsj/ συγχζχσεως των φω- νηέντων μιχςολογχμίνη, Hermog. μιχξολογία, ή, oratio tenuis omnique sen- tentiarum dignitate destituta ; (2) cura, qua? impenditur rebus parvis ac vilibus ; (3) rerum exrguarum magni sestimatio ; (4) sordes, avaritia, parsimonia. A μιχξολόγος, », b χα) y, qui rerum exigua- rum ac vilium rationem habet, qui in minima quasque inquirit, scrupulosus ; (2) sordidus, tenax, prasparcus, avarus. μιχξολόγως, adv. res parvas magni aasti- mando ; (2) sordide, avare, prseparce. μιχξόλυπος, ν, b xa) r„ cui res minims? a- nimi molestiam adferunt. Ex μιχξος et μιχξομίλν,ς, ίος, b χα) -η, parva habens membra, Suic. Ex μιχξος et μίλος. μιχξομίξίΐα, ας, ή, tenuitas partium. A μ,ιχξομίξνις, ίος, b χα) ή,- parvis partibus constans. Ex μιχςρ; et μίξος. μιχξόμματος, », bxa) ft, parvos oculos ha- bens. Ex μιχξος et όμμα. μ.ιχξίτντ\ος. χ, Ό %&} ή, parvum peplum geitans, Bob. μικξΰτοάω, minutum reddo. Μιχξοποιίίν δ' ihh ίίτως iv τόϊς υψηλοί;, &c. Longin, 41. μιχξοχοιος, bv, minutum, humile reddens. μιχξοπολ'πης, », Ό, parva? urbis civis. Hinc μιχξοτολιτίχος, y, bv, civi parva? civitatis conveniens seu usitatus, &c. Hinc το μι- χξοχολιτιχον, S, multitudo parvi oppidi ; it. mores moribus parvi oppidi similes. μιχξοτόνΥ,ξος, a, b χα) ή, in parva re im- probus. μιχξοχξίπαα, ας, η, illiberalitas, sordes, in- decora parsimonia. μιχξοπξίπευομαι, f. ίυσομυαι, indecore par- cus sum, sum vilis abjectique animi. A μιχξοχξεπης, ίος, b χα) ή, viles abjectosque homines decens ; (2) vilis, sordidus, illi- beralis. Ex μιχξος et αφτί(% decet. μιχξοπξίπως, adv. sordide, illiberaliter. μιχξοπξόο-ωπος, ν, β χα) ή, faciem parvam habens, Rob. μιχζοπτίξυξ, γος, parvas alas habens. μιχςόρόαξ, ayog, b κα) η, qui parvos habet acinos. μιχξόρριν, vel μιχξίρόις, ινος, ο χα) ή, par- vum nasum habens. μιχζορροπύγιος, κ, b χα) ή, parvum habens orrhopygium. Ab ο'ρνοπύγιον. ΜΙΚΡΟ' 2, ξα, ξον, parvus, exiguus ; (2) qui parvi pretii aut momenti est; (3) paucus ; μιχξον, adv. paululum, parum ; μιχξ», prope, fere, propemodum ; μι-,„ξΗ hi7v, paulo minus, pene, Ph. μιχοΰ πξόσ- θίν, paulo ante, Ph. μιχξω πξόπξον, pau- lo ante ; μιχξω ϋς-ίξον, paulo post, et μι- ΐξον πξότίξον, μιχξον ΰτίξον. μ^χξοσ-χίλης, ίος, Ό χα) ή, parva habens crura, Suic. A c -χίΚος. μιχξοο'πέξματος, u, b χα) η, parvum semen habens. Ex σπίξμα. μιχξοσπζξμος, n, ο χα) ή, idem et ex iisd. μιχξό?αχυς, υος, b χα) ή, parvas spicas ha- bens. μιχξό?ομος, ts, b χα) 'h, os parvum habens. μιχξόσ-φαίξος, ov, folia perparva habens. μιχξόα-φυχτος, a, b χα) τι, cui parvus et de- bilis est pulsus ; (2) debilis. Α σφύζω. μιχξοο-φυξία, ή, exilitas pulsus. Ex iisd. μιχξόρ-χ'/ιμος, a, b xa) vt, parvum habitum habejis, Suic. Α σχήμα, μιχςότατον, paululum, Gl. V. μιχξότίξος, minor, Ph. Α μιχξός• μ,ιχξοτίχννς, ν, b, vilis et abjectus artifex, Suic. Α τέχνη, μιχξότης, ητος, ή, parvitas, exiguitas, pu- sillitas. Α μιχξός. μιχξοτξάτεζος, n, b xa) ^,qui exiguam, seu tenuem habet mensam. Ex τξάίαξα. μιχξότξίχος, χ, b χα) ή, parvos seu breves habens pilos. Α 3-ξίζ. μιχξβφάγος, b xa) 'h, tenuissimo victu u- tens. μιχξοφιλοτιμία, ας, ή, inepta et sordida glo- ria? ambitio, ambitio frivola, Suic. A μιχξοφιλότϊμος, a, b χα) ή, ex rebus tenui- bus honorem captans, Tkeophr. μιχξοφξόνως, adv. illiberaliter, sordide. μιχξοφξοσύνη, ης, ή, pusillanimitas. A μιχξόφξων, όνος, Ό χα) η, pusillanimus. Ex μιχξος et φξήν. μιχξοφυ'^ς, ίος, Ό χα) η, pusillus. Α φυη. μιχξοφυί'α, ας, ή, parvitas. . Α μιχξοφυης. μιχξόφυλλος, η, ό χα) ή, parva habens folia. μιχξοφωνία, ας, ή, exilitas vocis. A μιχξόφωνος, ν, b χα) ή, gracilem et exilem vocem habens. Α φωνή. μιχξόχωζος, χ, b χα) η, parvam regionem habens, exiguum solum habens, Rob. μικςο^/υχίω, ω, f. ητω, pusillo animo sum ; exponitur etiam, animo deficio. μ,ικξοψυχία, ας, η, pusillanimitas, animus demissus et abjectus. A μιχξόψυχος, a. h χα) η, qui animo demisso et abjecto est, pusillanimus. Α ψυχή. μιχξύνω, parvum reddo, imminuo. α μι• ■ χξβς. μιχξως, adv. parum, leviter. μιχτίον, miscendum, Steph. μίχτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ίμεμιχτο,Ά μιγνυμι. Unde μιχτος, η, bv, mixtus ; (2) miscibilis. A μιγνυμι, misceo. μίλαξ, αχός, ή, taxus ; (2) hedera? species, e qua tori fiebant. Μιλησιχξγίς, Milesio opere factum ; sicut celebrantur ΊΛιλήσια s -ξωματα, Milesia stragula, et Μιλήσια ϊξία, Milesia? lana?. Ex 'ίξγον et M/AsjTiSi, Miletus, qua? est urbs Asiatics. ( S74 ) ΜΙΛΙΑ'ΡΙΟΝ, y, το, miliarium columna Roma?, unde miliaria numerari coapta ; (2) vas ad parandam aquam calidam, Athenceus, lib. 3. μιλιάζω, v. μιλιάω, fut. άσω, milliaria de- metior. Hinc u -ίμιλιασθαι, milliaria esse dimensa, ap. Strab. Α μίλιον. Hinc μιλιασμος, S, b, dimensio per milliaria. μίλιγίος, plastics? artis vox, unde ασπ'ώα., , ήμιμιλίγνον, vide Poll. μιλίγματα, τα, reliquia?, Ε. Μ. ΜΓΛΙΟΝ, », το, mibare, spatium mille passuum. μίλλω, mitto, JEsch. Stanl. al. μύλλω, Turn. μίλον, χ, το, aut μίλος, χ, b, milacis, seu smilacis, taxi, sive hedera? flos, Poll. μίλτίίος, χ, b χα) η, qui e minio est. A μίλτος. μιλτηλιφΥΐς, ίος, b χα) η, minio illitus, mi- niatus, minio tinctus. Ex μίλτος et i- λίίφω. μίλτινος, ίνη, ινον, miniaceus. Α μίλτος. μιλτίτης, χ, b, ut μιλτίτης λίθος, lapis minii colorem referens. Ab eod. μιλτοπά^ηος, χ, b χα) η, genas minio in- fectas habens ; Epith. navis rubro picta?. μιλτότξίτος, χ, b χα) ή, minio pulchre pic- tus, decorus. Ex μίλτος et πήχω. ΜΓΛΤ02, χ, η, minium, rubrica; (2) rubigo segetum. μιλτοφυης, \ς, miniatus, rubricatus, Ep. μιλτόχξίζ-ος, ov, minio unctus, Sibyl. μιλτόω, ω, fut. ωσω, minio inficio, rubrica tingo, Gl. V. minio. Α μίλτος- μιλτώΰης, ίος, b χα) ή, miniaceus, minio similis ; (2) minii plenus. Ab eod. μιλτωξυχία, ας, η, minii efTossio; (2) lo- cus, ubi minium efibditur. μιλτωξΰχος, χ, b, minii seu rubrica? effos- sor. Ex μίλτος et ίξΰσσω. μιλτωτος, η, bv, rubricatus, Gloss. Vet. A μιλτόω. ΜΙ'ΛΦΑΙ, ων, al, defluvium pilorum pal- pebra?. μίΚφωσις, ίως, η, idem. ΜΙΜΑΙ'ΚΤΛΟΝ, χ, το, fragum, fructus arbuti. Μιμαλλόνίς, vel ΊΛιμαλόνίς, ων, al, Mimal- lones, Baccha? seu sacerdotes Bacchi. A μιμίομαι, imitor. ΜΓΜΑΡΚΙ2, ίως, ή, sive μίμαξχυς, νος, ή, farciminis genus. μιμαυλίω, histrioni accino tibia, Hes. ine- χξίνίσθαι. A μίμαυλος, χ, Ό χα) η, qui mimos tibia ex- primit. Ex μίμος et αυλός, tibia. MIME-OMAI, 5μαι, fut. ήσομαι, imitor, imitacione exprirao. Ε/ τα των &ιων χα- λά μ,ιμχμίθ', Eur. Ion. 452. Ύας tixSs των Ιγχίλίων τας ίμας μιμίμίνοι, Arist. Nub. 559. Τον τξόπον μιμύμίναι τον των αγξοίχων, id. Cone. 279. Ε/τ' εγώ μιμ-ή- σδμχι σε πξος αυτν,ν, Lucian. μιμηλάξω, imitor, Hes. Α μιμηλός. μιμν,λος, η, bv, imitando expressus, a docto imitatore factus. Hinc Dor. μι μήλα, imitando expressa imago ; μιμηλος, eti- am active pro imitandi solertia pra?ditus, imitator; ut μιμγ,λη τέχνη; imitatrix ars ; μιμηλότατοι, imitandi dexteritate pra?stantissimi. Αμιμίο,μαι. μιμηλό-ης, ητος, ή, imitandi dexteritas, Suid. sine expositione. Α μιμχλός. μιμηλως, adv. idem quod μιμητιχως. μίμημα, ατός, το, imitamentum, imago. μιμήσαιντο, 3. plur. a. 1. opt. med. verbi • μιμίομαι. μίμησις, εως, ή, imitatio. Ab eod. μιμητεον, imitandum, Steph. μιμητής, χ, β, imitator ; poets? quoque et histriones dicuntur μιμητά), illi, quod verbis et oratione, hi, quod gestu prtpci- pue imitenter mores hominum. Hinc Philox. μ-.μητης, insectator.• Ab eod. μιμητιχος, η, bv, imitandi solertia poised i- tus, peritus imitator ; Gloss. Vet. gesticu- larius. μιμητιχως, adv. imitando, more imitato- rum. μιμητός, η, bv, imitabilis. Ab eod. μιμητως, b, idem quod μιμητής, Man. μιμία, ή, imitatio. Α μίμος. μιμιχος, η, bv, mimicus, ad mimos pcrti- nens. Α μίμος. μιμόζιος, b, mimus vita?, Man. μιμνάζω, permaneo, constanter maneo, exspecto. Μιμνάζαν παξα νηυσ), 11. 2, 3ί)2. Α μίμνω. MISS μίμνάσζιτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. et Dor. pro εμιμνησκίτο. μιμν/ισχεαι, 2. sing. praes. ind. pass. Ion. pro μιμν /iffxy, a μιμνήσχω, facio recordari, in memoriam revoco; μιμν^σχομαι, recordor, memi- ni. Α μνάω. Vide μνάομαι• μίμνον, 3. plur. imperf. ind. act. Ion. pro εμιμνον, a poetico μίμνω, pro ^lua. μιμνόντίσσι, dat. pi. part. Ρύέ'ί. pro μίμννσι• μίμνω, maneo, permaneo; (2) exspecto; (3) sustineo, excipio. 2o/ δβ *ξος πίτξαις μόξος μίμνίι^υσαίων, Lycoph. 1076. "Η μίμει χατ' οΊχον Iftgm axaihiav, Eurip. Ion. 514. Α μίνω. μιμογξάφος, *s, Ό και ή, qui mimos scribit. Ex μίμος et γξάφω• μιμολογίω, ω, f. %σω, mimos recito, mimice recito ; pass. μιμολογΰσθαι, mimice re- citari. A μιμολόγος, a, b xa) ή, qui mimos recitat, in Epigr. echo dicitur μιμολόγος, imi- tans vocem humanam. Ex μΤμος et λό- •γος. μΐμος, κ, b, mimus, imitator ; histrio, Gl. V. (2) mimus, imitatio, Gl. V. nempe ipse actus mimicus, plerumque obscceni- or, et mimi ejusmodi scenici versus ; (3) vana rerum ementitarum repraasentatio, adumbratio. Α μιμίομαι. μιμω, oos, contr. »?, -i, simia, humanarum actionum imitatrix, Tzetzes. A prase. μιμωΰος, S, b, mimi cantor, i. e. qui verba muni recitat ; (2) mimus, Pint. Mf N, pronom. indeclin. seipsum, seipsam ; alicubi et pro sejpsos. Mi» #χότος εϊλ.6, II. 5, 47. Κωμχ μ)ν ΐχα, seipsos, Hipp. ΜΙΝ'ΔΑΗ. αχός, 4ι, suifimentum quod- dam, suffitus, lies. ΜΙ'ΝΘΔ, vel μίνθ*ι, vjs, %, mentha, herba suavis odoris. ΜΓΝΘ02, ft, o, stercus, merda. Alicubi et pro μίνθη- Hinc μινθόω, ω, f. ύσω, stercore inquino. Μινυαμάχύ;, ft, b χα) ■/)■> Minyarum domi- tor, Smc. Ex Μ hum, Mini/eg, qui gens erant Thessalias, et μάχομαι- μινυβίω, ω, f. foe», minuo, imminuo ; unde perf. μιμινυΙΪΥ,χούβ-ιν, apud Hippocrat. A μινυ'ος. Hinc μινύθημα, ατός, to, quod imminutum est ; extenuata pars corporis. μινύθ-ησις, ίως, ■>). imminutio, Suic. ex Hip- poor. Ab eod. μινΰθω, minuo, imminuo ; (2) minor fio ; decresco, deficio, marcesco. 'Ριΐα, δ' αςί- ξνίλβν μινύθα, Hesiod. Ορρ. 6. Μινύθ*] hi rot ίξγον• ib. 407. A Hinc μίνυνθα, adv. parumper, paulisper, paulu- lum, ad parvum temporis spatium. μινυνθάΐιος, fem. μινυνβαΥίΥΐ, brevi tempore durans ; μιχζόζιος, apud Homerum. A μίνυνθα. μινυνθώδνχ, ι;, brevis, Em. Ab eod. M1NY0 V 2, a, bv, parvus, exilis." μινύξιγμα, ατός, το, querulum et exile murmur. Α μινυξίζω. μινύξιξί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ΐμινύξίζί ; vel exili voce lamentare, 2. sing, prass. imperat. verbi μινυξίζω, exili voce lamentor, exili et flebi- li voce cantillo, Ph. μινυξίζει, minurit. OS αυ μινυξίζων hwgo τις ίΤξοσίςχεται, A- rist. Av. 1420. Α μινύξομαι. μινύςισμα, ατός, το, minuntio, cantus mi- norum avium. Α μινυξίζω. Unde μινυξίσμός, 5, b, murmuratio, susurratio. μινύξομαι, querula et lamentabili voce lo- quor, vel cantillo. l /Ιινυξομίνγι τι χξος ίμχυτΥ,ν μίλος, Arist. Cone. 887. Α μι- νυός• μινυξος, ξα, ςον, querula s. exili voce can- tillans, Theocr. μινυώξιος, α, Ό χα) ή, brevi tempore durans, fluxus, caducus. Ex μινυος et Uga. μινύωξον, adv. paululum, Suid. μιξ, adv. idem quod μίγδα, Nic. μιξαιθξία, ας, y, serenitas pluviis hiemali- bus permixta. Ex μίζις et αίθξία. μιξαίθξίον, α, το, idem et ex iisd. μιξάνθξωπος, ft, β χ») ί, semihomo. μιξίλλνινις, altero tantum parente Graeci, ut hibridae apud Romanos. μιζίαμζος, \s, Ό χα) ή, conviciator, Hes. Ex μίξις et 'ίαμζος, carmen lambicuni, quod olim conviciis in primis adhibeba- tur. μ\\ιας , ν, i, mixtor, qui miscet, Hes. A μ'ιγνυμι. Unde MIS μίξις•, ίως, '/>, mixtio, mixtura, permistio, temperatura ; (2) concubitus, coitus. μιξοζάξζαςος, ν, β χα) ή, semibarbarus. μιξοζόας, η, ο, promiseue damans, Rob. Ex μίξις et βοά ω. μιζοδια, ας, ή, mixtio viarum, trivium. Apud Apoll. Rhod. μιξοΰίνι, locus inter Scyllam et Charybdim. Ex μίξις et όΖός. μΊζοΙος, u, ό, idem et ex iisd. μιξοθνξ, ν,ξος, 6 χ») ή, semiferus, ferae qua- si perrmxtus. μιξόθ'/ίξος, u, β χαι ii, idem ; (2) qui bellu- inis est moribus, Suic. Ex iisd. μιξόθξΐξ, τξίχος, ό x), odium hominum, inhu- mamtas. 1/Ιιο*ανθξωιτ!•/ι (Ion.) φίύγουιτι \ς Ιξνιμίνιν, Aret. A μΐΒ-άνθξωτος, α, ο χα) ή, osor hominum, in- humanus. μισαχόΜμοί, ov, abhorrens peregrinatio- nem. μισαζγυξία, 'h, contemtus pecuniae. μιο-άξίτος, n, β, virtutis osor, Joseph. μιο-γάγχαα, ας, yi, locus in valle, in quo fit mistio aquarum, in quem ex montibus aquas confluentes miscentur; (2) ipse aquarum gurges illic collectus, II. 4, 453. Ex μίσγω et άγχος , vallis. μίσγίαι, 2. sing, praas. ind. pass. Ion. pro μίσγγι, a μίσγω. μιο-γίτό, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ίμίσγίτο. _ μισγγ)τία, vide μισητία• μιο-γοδία. as, ή, bivium, trivium. Ex. μίσ- γω et όδβ£. μίσγοισα, praes. part. f. g. Dor. pro μίσ- γανα. μιο-γόμίνον, ace. sing. pra?s. part. pass, vel med. μιο-γονόμος γνι, terra, ubi omnes promiseue pascunt, Hes. Α νίμω. μίσγω, misceo, permisceo ; μίσγομαι, mis- ceor, coeo, concumbo, congredior. Έ- μισγίσθην φιλότητι, II. 14, 295. Α υύγ- νυμι. μισίλλ•/ιν, Υΐνος, ο χα) 'h, GraBCorum osor. μίπξγος, u, β χα) ν>, laborum osor, Pollux. Ex μίσος et 'ίξγον. μισιταίξίία, ας, ή, sociorum odium, Pollux. A seq. μισίταίξος, ν, ό, sociorum osor, Poll. μισίω, ω, i. ν,σω, odi, odio prosequor ; <2) minus diligo, minus euro; μισίομαι,ΰμαι, odio sum ; μίμισχμίνος, invisus, odiosus, prast. part. Μίσα τβ» φιλίοντα, Theoc. 23, 3. ΐίως S' &χ νπ' αυτής ί'ιχοτως μισντ σομαι ; Eur. Ion. 644. Μισΰται γάξ α- νόσιος γυνίι, id. ΕΙ. 652. Α μίσος. μισ-φίίσα, a. 1. part. pass. f. g. μίσγι6ξον, το, artificium odii contra quem excitandi, ορρ. βίλτξον. Lucian. μισίιλιος, u, o, solifuga, Gl. V. μίσνιμα, ατός, τό, odium, Rob. Α μισίω. μισνσΥΐς, 2. sing. a. 1. conj. act. v. μιοίμ. ( 375 ) ΜΙΣ μισίιτνι, vie, η, libidinosa, prostituens se cuique fremina, Amnion. Suid. Quasi μισγί,ΤΥΐ, Ά μίσγομαι. μισθία, ας, 4 insatiata libido, proclivitas in Venerem. A prase. μισπτψ, S, i, osor, Philox. Α μισίω. Unde μισ'ήτίζω, odi, odio prosequor, Hes. μισΥίτιχος, η, ov, qui odio prosequitur. μισνιτιχως, adv. odio proeequendo, per odi- um. μισητός, η, ov, odiosus, invisus, qui odio ha- betur. Α μισίω. Unde μίσνιτξον, το, Vulg. Lex. sed v. μίσγ,θξβν. μισθαποΰοσία, ας, νι, mercedis seu prasmii persolutio ; (2) prasmium, merces, etiam poena. Εκ μισθός et ίχόϊοσις. μισθανοδότνις, n, e, qui mercedem persol- vit, prasmium, pcenam sumit. μισθάξίον, ν, τβ, parva merces, mercedula, Dim. a μισθός. μισθαξνιυτιχος, yi, ov, ad eos pertinens, qui mercede operam suam locant. A μισθαζνίύω, f. ίυσω, idem quod μισθαςνίω, ω, f. Ϋ^ω, mercede operam me- am loco, mercedem capio, stipendia fa- cio. Dicitur et de meretricio quasstu. A μισθαξνΥΐς, ίος, ο χα) *j, mercenarius, qui mercede aliquid facit, Hes. ubi malunt μισθάξννις, a, b. Ex μ,ισθος et άξνυμαι. μισθχξν/ιτιχος, yi, ov, mercenarius, perti- nens ad eos, qui operam mercede locant. Α μισθαξνίω. μισθαξνία, ας, yi, mercedis acceptio, opera mercenaria, opera, quae pro mercede prasstatur j (2) quasstus meretricius. A μισθαξν/ις. Hinc μισθχξνιχος, yi, ov, id. quod μισθαξννιτιχός. μίσθαξνος, idem quod μισθαξννις, V. L. μισθαξχί^Υΐς, n, Ό, qui mercede magistra- tum gerit, magistratus mercenarius. Vocabul. Aristoph. forma patronymici, quasi a μισθάξχνις, vel μίσθαξχος. μίσθιος, ία, ιον, vel μίσθιος, ν, b χα) νι, mer- cenarius, meritorius. Α μισθός. μισθοδοσία, ας, Ϋι, mercedis seu stipendii solutio. Ex μισθός et ΰόσις . μισθοδοτίω, ω, fut. foe», mercedem sive sti- pendium do, seu persolvo; μισθο^οτπ- μαι, mereor, mercedem fero. ΜισθοΙο• τνισαι τνς οπλίτας, Dem. A μισβοΜτνις, n, b, qui mercedem persolvit. MI2©0 X 2, S, b, merces, prasmium labo- rum, etiam poena ; salarium, stipendium militum ; pretium habitationis. μισϋοφοξά, άς, ^, stipendium, id ipsum, quod mercedis loco accipitur, salarium ; vertitur et vectigalia. μισθοφοξίω, ω, fut. fo u , mercedem capio, quasstum facio ; (2; asra mereo, stipendia facio. Ί,τζατιάν ίπ' εμϊ μισθοφοξίις, Phal. μισθοφοξ'/ιτίον, stipendium dandum est. Ow μισθοφοξγιτίον τχς ^-ξατίυομίνας, Thuc. μισΟοφοξία, ας, ή, ipsa actio stipendia me- rendi. μισθοφοξίχίς, %, β»,. qui mercenariorum, vel militum aera merentium est ; (2) qui sti- pendia facere solet ; μισθοφοξιχον, stipen- diale, Gl. V. A μισθοφόξβς, a, b xa) yi, mercede operam lo- cans, mercenarius, qui mercede aliquid facit, stipendiarius. Ex φίςω. μισθόα, ω, fut. ωσω, mercede loco, facien- dum utendumve mercede certa loco ; μισθόομαι, 5μαι, mercede conduco, fut. μισθώσομαι, conducam. Et passive mer- cede conducqr ; ut μιμισθώμίνος, merce- de conductus. Τ/ Ιητα μισθωτές άν Irt μισθοΤτό τις, Arist. Αν. 1157. Α μισθός. μίσθωμα, ατός, το, merces, qua aliquid u- tendum locatur, vel conducitur ; (2) il- lud ipsum quod conducitur, ut habita- tio ; (3) merces, qua quis operam suam locat; (4) merces, qua? datur meretrici pro nocte, quasstus meritorius. Α μισ- θόω. μισθωμάτιον, ν, το, Dim. mercedula, qua aliquid locatur, vel conducitur. μισθωσασθαι, a. 1. inf. act. verbi μισθόω. μισθασιμκΤος, αία, αιον, conductitius, loca- torius, Gl. V. A μισθώσιμος, ν, b, qui mercede locatur, vel conducitur; (2) qui mercede conduci debet ; (3) qui mercede locari aut con- duci potest ; Gl. V. locatitius. A μίσθωσις, ίως, ή, locatio, aut conductio. μισθωτές. S, b, conductor. μισθωτικός, i), ov, mercenarius. μισθωτός, h, ov, mercenarius, mercede con- ductus, conductitius. Α μισθόω. MI2 αισ6ωτξΐοϋ, vel μισ-θωτξίΐχι γυνχΊζίς, muli- eres mercenaria?, PolL Α μισθωτής. μίσιππος, β χα) ή, ab equis alendis, &c. ab- horrens. ΜΓΣΚΕΛΛ02, χ, Ό, vile et nigrum vi. num, Hes. μίσχιλος, sordidus et praeparcus, qui frusta etiam rejecta colligit. A μίσχοι- ΜΓΣΚΟΙ, ων, οι, pomorum putamina, Poll. Vide μίσχος. μισοΖάξζαεος, χ, i χα) ή, osor barbarorum. μισοβασιλίνς, ίως, e, regis vel regum osor. μισόγ&ροος, χ, 6 χα) ή, a nuptiis abhbrrens. μισογόγ,ς, i, osor pra?stigiarum et impostu- rarum. μισογύναιος, x, s χα) ή, osor mulierum. μισογυνίία, ή, odium erga mulieres. A μισογυνίω, odi mulieres. A μισογύνης, χ, «, osor mulierum. Ex μισίω et γυνή• μισόΐν,μος, χ, ο χα.) ή, osor populi, seu sua? civitatis. μισοίημότης, χ, e, idem et ex iisd. Suic. μισοΰιχαιτης, 5, β, idem quod uttrohixDi, χ, ο χα) n, qui jure agere odit, li- tium osor. A iiz-^jus. μισόθίος, χ, Ό χα.) ■/■„ Deum vel deos exosus. μισόβηξος, χ, i χα.) n, a venatione alienus. Α 3-ήςα. μισόθξΐξ, τοίχος, ο χα.) ή, qui comam non a- lit. μισοχαχω, mala odi, Gl. V. Ex χαχός. μισόχαλος, χ, b xa) n, osor honesti. μισοχ-ξ?>->,ς, ίος, ό χα.) r„ lucrifuga, GL Vet. Α ζϊξδοί. μισολάχων, αίνος, Laceda?moniis inimicus. μισολάμαχος, χ, ό χα.) ή, Lamachi, impe- ratoris bellicosi, osor. Vox Aristoph. μισολογίω, ω, bonas literas odi ; (2) impe- ritus sum. μισολογία, ας, ή, odium bonarum litera- rum, disputationum et ratiocinationum. A μισολόγος, χ, ό χα.) ή, qui disputationes et ratiocinationes odit ; (2) osor bonarum literarum ; (31 indoctus. Α λόγος. μισόνοθος, χ, ο χα) ή, qui spurios odit. μισόνυμ,φος, χ, ο χα.) ή, qui nuptias odit, Suic. Α νύμφη. ιχισο\ινία, ας, '■>,, odium peregrinorum, odi- um hospitum, inhospitalitas, Rob. A tuo -όξίνος, χ, β χα.) ή, osor peregrinorum^ hospitum, inhospitalis. μισόταις, αιδος, ό χα) ή, osor liberorum, li- beros exosus. μισοπάξβίνος, i, virginibus infestus. μισοπάτωξ, Ό, patri inimicus. μισοπίςσης, χ, e, Persas exosus, Persis in- festus. μίσοπόλιμος, ο χα) ή, alienus a bello. μισόπολις, ιος, ο χα.) ή, osor civitatis. μισοτονίω, ω, odi labores ; (2) non conten- do, non studeo, Plato. A μισοπονία, ή, odium laboris. A μισόπονος, χ, ό χα.) r„ osor laboris. μισοπονηςίω, ω, rut. fom, odi improbos, im- probitatem aversor. ΐίξο της χξίσιως μι- οοπονν,ξΰν, Lys. A μισοπονηξία, ας, ή, odium improbitatis. A μισοπόνη^ος, χ, β χα.) ή, malorum osor, qui improbos vel improbitatem etiam aver- satur; Ph. μισοπόνν,ρος, severus. Hinc τβ μισοπόνηξον, χ, odium improbitatis. μισοτονήξως, adv. cum odio improborum. μισοπόζπκ,χίς, a, qui pessime odit amen- tum clj^ei ; seu bellum, Ar. υ.ιο-ο^οξταχΐ5-άτγ,, υ,, beUo maxime inimi- ca, pacis amantissima, proprie, qua? max- ime odit lorum, manubrium clypei. Vox Aristophan. Ex μιτίω et o-c«ra|. μιο-οπξάγμων, όνος, ό χα) ϋ,, a negotiis ab- horrens, qui vitam quietam et negotiis vacuam agit, qui negotia odit. Α πξ,α,γ- μα• μιοΌ^τξοο•γ,γο"ος, b xeti ί. difficilis P.ditu. μίσόπτωγ^ος, Ό χα,'ί ϋ,, odio habens pauperes. μισοπόιγοιν^ οίνος, ό χα.) Ϋ,, OSOr barbffi j titU- lus libelli a Juliano Aug. conscripti. μιβ-οξώμ,αιος, ν, β χα.) ■%, Ronianis infestus. ΜΓ20Σ, ίος, το, odium. μισίσοςος, α, ό χα) ί, osor sapientia?, sapi- entiae studium, philosophiam exosus. μκτοΓξατιώτΥ,ς, β, rem militarem fugiens. μΑ<τόσυ>Χος, ό, inimicus Syllaa. μκτοτίχνία,, α,ς, ή, odium liberorum. A (ίΐσ-ότίχνος, a, ό χα.) ϋ„ liberorum osor, pro- lem nolens. uio -οτνξΜννος, α, ό χα) ή, osor trrannorum. !-'-ie07v$cf, ό »*) η, qui ostentationem odit, MNA μιβ•βι>>!λί*ζοί, n, ό χ») ή, inimicus Fhilippi. μιο-οφιλολόγος, u, ό χα.) y„ osor hominum literis deditorum, abhorrens a etudiis li- terarum. μιο-όφϊλος, n, β χα) ν), qui amicos aversatur, amicitias fugiens. μιο-όφξοντις, άος, ό χα.) τι, fugiens CUras. μι/τόχξΥ,Γος, α, ό χα.) υ„ osor bonorum. μιο-όχξίΓβς, α. ό χα.) ϋ], qui Christum odit. μιο-οψίν$γ,ς, ίος, ό χα.) ί, qui mendacium odit. Ex <4/sD£ei. μις-υλάομχι, ωμοοι, pane in cochlear exca- vato jus vel pulmentum haurio. ''Ώ, ιτλίϊς-α ®7i?ttoi,, odiosus, odio dignus. Α μϊο-ος. μιτορ?αφ•>,ς, ίος, ό χα) Ϋ], filo sutus. Ex μί- τος et ράπτω, suo. ΜΓΤ02, χ, ο, filum, quod stamini impU- catur, licium ; (2j fides cithara?. μιτόω, ω. fut. ώσω, licia tendo ; (2) fidibus tensis cano. Α μίτος. Ml'TPA, ας, Ϋ„ et μίτξνι, νίι ή, cingulum, balteus, cinctus, zona ; lamina, (lanea.) ΊΛίτξΥ,ς θ', y,v ίφόξίΐ, 1°ι>!Α*. χξοος, ϊξχος ά- χόντων, 11 4, 1ο7. (2) fascia, qua caput gatur, mitra, diadema. μιτρ,άγχχο-α,, squama aurea, qua? in fronte obligestatur, Hes. -. μιτξΥ,φόξος, χ, ό χα) υ), mitram gestans, mi- tfatus. Ex μίτξα. et φίξω- μιτξίον, χ, το, mite'lla, Gl. V. Α μίτζχ. μιτξοφόςος, χ, ό χα) υ), idem et ex iisd. μιτ^οφοξ-ω, mitram gesto. μιτξοχίταη, ωνος, ο χα) υ), tunicam mitra, seu fascia, qua? μίτ-ξα, vocatur, cingens. μιτςοω, mitra seu fascia cingo. Α μίτξα.. μιτξώ^Υ,ς, ίς, ex sindone factus, Soph. ΜΓΤΤΑΛ02, x, o, puerih astati proxi- mus. ΜΓΤΥΛ02, ύλη, Dor. ύλχ, υλον, mutilus, cornibus carens. ΜΙΤΓΣ. w;, -h, ostiis alvearium circum- htum quasi purgamentum cerai, suba- trum, graveolens, vulneribus et ulceri- bus medens. μιχθΐϊο-αι, nom. plur. aor. 1. part. pass. f. g. verbi μίγννμι. MNA", ας, ϋ„ mina; libra varii ponderis apud diversos. μνάοο, 2. sing, praes. ind. pass. Poet, pro μνα, contr. ex μνάγ, a μνάομαι. μνααίος, αία., α,Ίον, minam pondere a?quans ; (2) mina? pretium a?quans. Α μνα,• μνα'ίαίίος, α,ία,,αΓιον, idem et ab eod. μναίος, ocia, ai'ov, idem et ab eod. μναμνΐχ, g- S. Dor. pro μνΥ,μύχ. μναμονίύθγ,μίν, 1. plur. aor. 1. ind. pass. Ion. et Dor. pro ίμννιμονιίδΥ,μίν, a μνΥ,- μϋνίύω. μνάομκι, ωμαι, memoro, commemoro, di- co ; (2; rhemor sum, recordor. Hinc in usu f. μνήοΌμαι, recordabor, mentionem faciam; a. 1. Ιμνγ,ο-8ν,ν, recordatus sum ; imperat. μνί^τι, memor esto, recor- dare ; f. pass. μν%ο-ίίν,ο-οιχ.αι, mentionem faciam ; perf. in significatione pra?sen- ' tis, μίμνΥ,μαι, memini, recordor ; imper. μίμνγ,σ -o, memento; part. μιμνΥ,μίνος, memor ; aor. 1. med. μνγ.ο -ao-tiou, com- memorare, mentionem facere. ΜίμνΥ^ο τοίνυν ταυθ' 'ότι ν\ φξϊ,ν ωμονιν, Arist. Thesm. 282. "Ετίζόν γ' ι?ιν χ ' μν%σ$γ,ν εγώ, Arist. Αν. 1368. μνάομαι, μνωμα,ι, ambio, aiFecto. Hoc in pra?senti usitatum, 3. plur. μνωνται, am- biunt, uxorempetunt ; inf. μνόίο-θχι, am- bire ; partic. μνώμινος, sibi concilians. Τίολλοί μι μνώοντο, Theoc. 27, 22. μνάο -ui, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. et Dor. pro μνή<ταί, a μιμνή/τχω pro μνάω. μνα,ο-θαι, pra?s. inf. med. contr. pro μνάίσ- θαι, a μνάομ«4• μνα,σιίωξίϊν apud Demosth. vide μννσι,Ιω- ιχμαι, (316) ΜίίΗ ΜΝΑ21ΌΝ, χ, το, mensura duorum mei dimnorum, Hes. ΜΝΑ'ΣΙΟΝ, χ, το, in .ffigypto, herba dul- cem saporem cibis adferens, Theophr. μνά-Πίζα, ας, ϋ), Dor. pronuba. Α μνν)^γ,ζ' μνα$-ίω, ω, ί Υ,σω, nuptias alicujus ambio, Dor. pro μνγ,^ίω, unde μνν\ς-ιυω. MNA'il, ω, in memoriam revoco ; (2) com- monefacio, admoneo ; occurrit f. μνήο -Ut admonebit ; a. 1. part, μνήσ-α,ο-χ- μνί&, Ion. ή, μν&• μνίία, ας, mentio ; (2) raemoria. Ab eod. μνΥ,μοα α,τος, το, quo nobis res aliqua in memoriam re vocatur, monumentum ; (2) sepulchrum. Ab eod. Hinc μντιμάτίοΐ, το, parvum monumentum. μνΥ,ματίτΥ,ς, χ, ό, Ut μνΥ,ματίτνις λόγος, 0- ratio sepulchralis, funebris. ΑμνΥ,μα. μνν,μίίον, χ, το, monumentum ; (2) sepul- ciirum ; (3) locus secretior domus, in quo pretiosissima qua?que adservantur. MvY;u.i7a., τα. οϊχάΰί πίμπόμινκ. itro των εκ πολίμω τίτΐλιντηχότων τοΊς οιζίίοις, Hes. Inpr. ' μνΥ,μΰα ab amicis, parentibus, sponsis, &c. accepta. Μν/ιμίΊα. h' α-ντω* το7ς τίχχοΊν ίίς ΰόΐίχς πςος αξμ' Άΰξάρχ χίξο-ιν Ιηφον, &sch. Sep. T/ieb. 49. Τ/ yao ; χόμας σας μν,τς) "hxea. τγ φίξίιν, /χνγ,μ•7ά γ' οοντ) σώματος τοϊιμοΰ τάφω, Eurip. Iph. Taur. 820. A μνήμη, γ,ς* υ„ memoria ; (2) mentio, com- memoratio. Α μνάομα,ι, μίμνημΑΐ. μνΥ,μήϊον, χ, το, Ion. pro μνζμίϊον- μ,ν/ιμονεύτ,η, 2. plur. pra?s. conj. act. verbi μνΥ,μονινω. Unde μνΥ,μόνίνμα., α,τος, το, res, qua? memoria? mandatur, seu memoria tenetur. μννιμονίντίον, meminisse oportet. μνΥ,μονίντιχος, i), ov, memoria valens, me- moranda facultati pra?ditus. Ab eud. μνΥΐμονίυτος, ■>,, w, qui memoria tenetur. A μνν,μονΐύω, fut. ινο-ω, memor sum, memo- ria teneo, memini ; (2) memoro, memo- ria? prodo, mentionem facio ; μνημβνιύο- μαι, memoror, celebror. Μνιιμονίύίΐν των λόγων, Act. 20, 35. Ov χα) ΊΙλάτων μνν,μονιϋϊι, Plut. τα παςίλνιλνθότχ, Isocr. της) τ^ς ίξόδχ τω-ν νιων Ίο•ξαγ,λ, Heb. 11, 22. μνημονιχίς, jj, ov, memoriosus, memoria valens, memor ; (2) ad memoriam per- tinens, memorabilis. Α μνήμων. μνημονιχως ίχίΐν, meminisse, Bud. μνημοο-ύνη, y%, ή, memoria ; (2) revocatio rei in memoriam ; (3) Mnemosyne, ma- ter Musarum. Ab eod. μνημόσυνον, χ. το, monumentum, quod rem hi memoriam rev-ocat ; memoriale, GL V. μνημόσυνα, monumenta, GL V. Ab eodeml μνήμων, όνος, ο χα) ή, memor, qui recorda- tur; (2) bona memoria pra?ditus, me- moria valens ; memoriosus, Ph. Α μνά- ομαι• μνησαίατο, 3. plur. aor. 1. opt. med. Ion. pro μνί-σαιντο, a μνάομαι. μνησάο-ας, ace. pL aor. 1. part. act. f. g. v. μνάω• μνησάσχιτο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro ίμνήσατο. μνήσίαι; 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. pro μνήσΥ). μνΥ,σΟί'/α-α., aor. 1. part. pass. f. g. μνηο-θγ, 3. sing. aor. 1. conj. pass. μνΥ,ο-ιίωςχμαι, gratum me pro beneficiis pra?sto. μνησίθίος, χ, β χα) r„ pius, qui Dei recor- datur. Dioscorides dicit juniperum raa- jorem a quibusdam vocari μνη*ίθίον. Ex μνησις et ®ίός. μνησιχαχίω, ω, fut. ήσω, mali vel injuria? memor sum ; succenseo, GL V. Mvnn- χαχησαι τν,ν ήλιχίαν, Arist. Nub. 995. πολλά Κοξίνθίοις, Dem. Hinc μνησιχαχητ'χος, η, ov, idem quod μνησί- χαχος- μνησιχαχία, ας, ή, injuriarum tenax me- moria. A μνησίχάχος, χ, Ό χα) ή, injuria? accepta? me- mor, qui injuria? oblivisci nequit. Ex μνησις et χαχός. μνηο-ιζάχως, adv. animo injuriarum me- mori, more eorum, qui ob veteres inju- rias simultates exercent. μνν,σιπήμων, όνος, ό χα) ή, recordatu tristis. Ex μνησις et x'nuut, damnum. μνησις, ιως, τ), recordatio. Α μνάομαι» memoro, recordor. Μ ΟΓ ΜΟΙ ΜΟΛ μνγι*ϊτ6χος, ν), memor partus ; Epith. foem. non sterilis. Α τίκτω. μνΫ,τομα,ι, fut. 1. ind. med. verbi μ,νχομχι, μνη^ίίχ, χς, ν), petitio uxoris ; (2) petitio, v. c. honorura, beneficii. Α μνναπύω. μννηΐξχ., ν), idem quod μννίΓν), Find. μνν&ιυμχ, χτος, το, idem quod μνηπίχ, et ab eod. it. desponsatio, Eur. Phcen. 583. μννπντιχοί, ν), bv, sponsalis, Gl. V. A μννς-ιύω, f. εύο-αι, nuptias ambio ; (2) nup- tias concilio ; de proxenetis ; (3) affecto, etiam in partem deteriorem, concilio, comparo ; μννι&ύεο-θχι, peti in nuptias, desponderi ; μνησ-τινθΰο-χ, desponsata, Philox. Reperitur tamen et de viro am- biente. ΙΑνν,ο-τίύειν χλόχας, Theoc. 22, 155. fcaudx τίνος, Eur. Μννιο-τίύομίνος ίχντω μονχξχίχν, Plut. Vide et Matt. 1, 18. Α μνχομχι- μν /is-ico. idem et ab eod. Mytirr,trxs Έλί- vxv, Tkeocr. 18, 6. μνν,?*!, ν]ς, fiy desponsata sponsa, nupta. Ab eodem. ΦΛ*ΐΓ*ξ, ν]ξος, ό, qui nuptias alicujus ambit, procus, alicubi et memor ; (2) candida- tus, qui aliquid ambit ; (3) dicitur etiam tropice, ut μν/ιπνειν. Ab eod. μννς-ίΐξίοί, n, b χχ) v), ad procum pertinens. a proco proficiscens. Α. μννιτν,ξ• Hinc u-ivs-rigtaih-fii, ios, b xx) v), procis conveni- ens. μνγΐί-γ,ξοφονίχ, χς, v), procorum occisio seu caedes. Ex μν/ις-νΐξ et φόνος. μν-Λ?">.ς, idem quod μνη^ξ, Chrys. μνϊπς, ιος, ν), memoria, recordatio, men- tio. Α μνχομχι. μνίατςια, χς, ν), pronuba, nuptiarum conci- liatrix. Α μννΓγξ• μνης-ξον, u, το, nuptiarum arrhabo ; τχ μνΐ}- Γξχ, sponsalia, Gl. V. Ab eod. μν /is-v;, ίος, ή, conciliatio, s. petitio uxoris. Α μνάομχι. ιαίς-ωξ, οξος, b, peritus, sciens, Hes. Suid. (2) "qui nuptiarum arrhabonem loco sponsi dedit, Hes. Α μνν,πς vel μνχο- μχι. μνιχξός, ςχ, ξον, muscosus. Α μνίον• μνιόας, όεο-ο-χ, όίν, idem et ab eod. MNI'ON, u, το, muscus; alga. ΜΝΙΏ, comedo, Hes. et Suid. ubi μνία, ΙνθΊιι. μνιώΰ'/ις, to;, b χα) ν), muscosus. Α μνίον. MNOI'A, χς, ν„ Hes. ο'ιχιτύχ, familia, i. e. servi, servorum multitudo ; apud Athen. communis sive vulgaris famulatus, se- cundum Cretenses. Vox est Dorica. MN0Y~2. 5, b, prima lanugo, pilus tener, lana mollior, Gl. V. μνΰς, pluma. μνοίχ, vel ν,νώΐχ, χς, ->„ servitus, Hes. pro μνοίχ. μνώ-ο, 2. sing, praes. imperat. pass. Ion. pro μνώα, a Poet, μνώομχι, ρτο μνχομχι. μνώϊτχι , et μνωτχι, servi, apud Cretenses. Α μνοίχ. ν,νωομχι, memini, recordor ; (2) mulieris nuptias ambio ; Poet, pro μνωμχι. Oi/h' 'έτίξοι μνώοντ' ολοοΊο φάΖοιο, 11. 11, 71. A μνχομχι. υ,νώοντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. et Poet- pro ίμνωντο• Μ0ΓΤ0'2, ϋ, Ό, qui voce est obtusa, Ph. μόγγοζ, atubus, per quod idem reddit ac μογιλάλος, ov, a μάγο;. Unde μογιίω, idem quod μογίω. μογίξος, ξχ, ξον. laboriosus, asrumnosus, Eur. Med. 208. Α ιχ,όγος. μογαως, ado. laboriose, aerumnose, cum magna difficultate. μογεΖμες, 1. plur. pries, ind. act. Dor. pro μογζμεν. μογεύω, idem quod μογίω, Hes. μογίω, ω, fut. ν,ο-ω, laboro, labores tolero, aerumnas patior et perfero, cum moles- tiis conflictor ; patior, tolero, perpetior ; labore fessus sum ; (2) doleo. Τξίτεύς τις μογίεο-χεν if ιχθύβ-ι, Emgr. Εί χχλε- πώτίςχ των!)' εμόγν,σΐν, Tkeocrit. 26, 28. Α μάγο;. μογν,ξοφόξος, ov, labores et aerumnas affe- rens, Naz. μογιλχλίχ, χς, ν), difficultas loquendi. A μογιλάλος, u, b xx) v), qui aegre et difficul- ter loquitur, cui impedita est lingua, Ph. atubus. Ex μόγις et λάλος. μόγις, adv. aegre, vix, difficulter. Α μάγος. μογισχψίδχφος, difficulter humum tan- gens ; μογιο-χψ&άφνιν Lucianus ludens dicit podflgrara. Ex μόγις, όίζτομΆ/, ct tlatfog. ΜΟ'ΓΟΣ, ν, b, labor, aerumna, molestia. μογος-οχίω, ω, in partu vel circa partum laboro. Α μογο^όχος. μογοτοχίχ, ν), difficilis partus, Man. μαγορόχος, ν, Ό xx) ν), in partu laborans, parientibus opitulans, Epith. Lucinae. Ex μάγος et t/jstw• Μ0'ΔΙθ2, χ, b, modius, mensura sedecim sextariorum. Vox Latina. ΜΟ'ΘΑΞ» χχος, b, verna, 2Elian. Μ0'Θ02, u, b, labor; (2) bellum ; (3) pugna; (4) tumultus ; (5) terror; (6) seditio. μόβαν, ωνος, b, verna ; (2) vilis, nullius ho- noris ; (3) turpis et servilis molestaque saltatio ; (4) nugator, garrulus ; (5) fas- tuosus, superbus, arrogans. Α μόθχξ- μοθωνίχ, χς, ν), superbia, insolentia, arro- gantia, jactantia, Hes. Α μίθων- μοθωνιχος, v„ bv, insolens, superbus, fastuo- sus. Ab eod. μο), dat. sing, per Aphceresin, pro Ιμοί. μοΤο, met, gen. sing. Poet, et per Aphceres. pro ίμ£. μοΤξα, χς, ν), pars, portio ; (2) gradus seu pars circuli in ccelo ; (3) certa militum portio, velut decuria, cohors, manipulus; (4) sors, conditio ; (5) honor ; (6) preti- um ; (7) principis ditio ; (8) fatum, se- cundum asque ac adversum ; (9) fatum, lethum ; (10) officium, munus, quod convenit alicui, dignum eo est ; (11) ora- culum aut alius monitus divinus ; (12) senectus. Mo7*xi, Parca?. Α μείξω. μοίξχγίτνις, ν, b, Parcarum dux, qui fatum anteit, Vid. Pans. lib. 5. cap. 15, et A- pollon. 1, 1127. Ex μοΊξ» et όίγω. μοίξχϊος, χίχ, χΊον, fatalis. Α μοΐξχ. μ,οίζχω, ω, f. ν)ο"ω, divido, partior ; μοίξχο- μχι, ωμχι, ρ. μιμοίξχμχι, sortitus, adep- tus sum ; sortito capio. "Οσχ ψυχής μ%• μοίξχτχι, Philo. Ab eod. μοΐξν,γίν/;ς, ίος, b xx) v\, bono seu felici fato natus. Voc. μοίζν,γινίς. Ex γίνομχι. μοίξνιγίτνις, b, idem quod μοίζχγετν,ς, Αρ. μύΐξίχ, ν), pars, V. L. μοίξίΰιος, ίχ, ιον, fatalis, fato eveniens. A μο7ξχ. μοίξώίως, adv. fataliter, Gl. V. A praec. μοΐρ)ς, Ρίος, νι % dividua, particularis, Nic. Ab eod. μοίξοίοχίω, ω. f. r]o-a>, partem capio, parti- ceps fio. Ex μοΐξχ et Ιίχομχι. μοίξόχζχντος, is, b xut) v), a. ra Mi ■ arcis seu fato efFectus, vel perfectus. Ex χςχίνω. μοιςολχχίω, ω, ί. ν,ο-ω, sorte dispertior, di- vido. Ex μο7ξΧ et λχγχά,νω, vel λχχος. μοίξολάγος, n, b xx) v) fatidicus, Ph. Ex μοΤξΧ et λίγω. μοίξολογχιϊν, consortem esse, Pollux. μοιςάλογχοι, consortes facinoris, Poll. Ex μοιςχ et λίλογχα, p. v. λχγχά,νω• μοίξολάχχι, ol, qui sortito partes distributas capiunt, Poll. μοΊο-χν, ace. sing. Dor. pro μίίο-χν. μοιχχγξΐχ, ων. τχ, multa, quam solvit mce- cnus deprehensus. Ex μοιχός et αγξχ, captura. μοιχάζω, mcechor. Α μοιχός. μοιχ&λ)ς, ίίος, v\, mcecha, adultera ; (2) a- dulterium. Ab eod. μοιχχς, χίος, ν), adultera. Ab eod. μοιχχτχι, 3. sing, prass. ind. med. pro μοι• χάίτχι, Άμοιχάομχι- μοιχάτπς. b, adulter, Man. μοιχάω, ω, f. ν,ο-ω, adultero, adulteri modo occupo, Xenoph. μοιχάομχι, ωμχι, mce- chor, adulter vel adultera sum; (2) a- dultero. IIe;e7 χΰτν,ν μοιχχο-θχι, Matt. 5,32. Abeod. μοιχύχ, χς, ν), adulterium ; (2) defectio ad falsam religionem. Α μοιχιύω. μοιχίυθίΤο-χ, a. 1. part. pass. f. g. μοιχιυτός, ν), bv, adulteratus, Man. μοιχιύτξΐχ, χς, ν), adultera, moecha. A μοιχιυω, mcechor, adulter sum ; (2) adul- tero, stupro, adulterio vitio. T*jii γννχΊ- xx χΐιτϋ μοιχιΰο-χς, Plato. 'H5?j ίμοί- XVjtrtv χΰτνν, Matt. 5, 28. Α μοιχός. μοιχίΐιος, ίχ, ιον, ex adulterio procreatus, adulterinus. Ab eod. μοιχιχος, i), bv, adulterinus, in adulteria pronus. Ab eod. μοιχιχως, adv. adulterorum more. μοίχιος, ίχ, ιον, adulterinus. Ab eod. μοιχογίννν,τος , ov, ex adulterio natus. M01XO v 2, S, b, adulter, moechus ; (2) ge- nus tonsuras indecorum ac cinasdicum. μοιχοσύν^ ί) idem quod μοιχύχ, Man, ( 377 ) μοιχάτξονος, b xx) v), adulterinis moribuff praeditus, Suic. Ex μοιχός et τξόνος. μοιχοτύπνι, ν,ς, r), Hes. % ύπο μοιχών τνπτο~ μίννι, mcechis tundendum cunnum 1 pras- bens ; ut χχμχιτύπνι. Α τύ;ττω. μόλγινος, coriaeeus ; ut μάλγινοι αυσνρν]ρ%&- folles coriacei. A ΜΟΛΓΟ' 2, 5, b, bulga, saccus coriaeeus,. culeus. μολγός, 2, β, depeculator, quasi pecuniam publicam emulgens. Ab ίμίλγω. μολ'.ύαν, Poll, stolones amputare. Vide• χϋτομολίχ. . ΜΟΛΕΏ, venio, advenio, eo, vado, pro- ficiscor ; (2) transeo, praetereo ; aor. 2. part, μολάόν, profectus, foem. μολ5ο•χ. Ύν,νΰί μν, μόλγις πάλιν, Eur. Ehes. 115. μολιζχχβν,ς, ίος, b χχ) ή, ut plumbum gra- vis ; plumbeus. Ex 'άχθος . μΛλίξ,Ιχινχ, ν,ς, ν,, pila seu massa plumbea ; . (2) plumbago, Gl. V. metallicum quid- dam ; item idem quod μολίζΐιον ; (3J her- baj nomen. μολίζΰίος, ίχ, ίόν Λ contr. μβλιζ^ς, v\, 5v» plumbeus. μολιζΰιχος, 5, b, plumbarius, Gl. V. μολίζΰινος, ivvj, ivov, idem. μολίζδιον, τβ, fistula plumbea, qua utuntur. medici, Hipp. μολιζδις, ΊΙος, ν), globus, pila, lamina plum- bea. Α μ,όλιζΰος. μολιζΰοιίδν,ς, ίος, b xx) ν), plumbo similis,.. plumbum colore referens. Ex μάλιζίοί et ίΐδος. Μ0ΆΙΒΔ02, a, b, plumbum. μολιζΰνξγος, S, b, plumbarius, Gl. V. Ex. μόλιζδος et ίξγον. μολιΖΙοφανν,ς, \ς, plumbo similis. Ex φχίνω. μολιζδοχοέω, ω, fut. ν\σω, plumbum fundo, conflo, Polyb. Ex μόλ&Ιος et χοίω- μολιζΰόχξοος, contr. μολιζδόχξνς, n, b xx)- vi, plumbi colorem habens. Ex χξόχ. μολιξΰοχξως, ωτύς, b xx) v\, cujus corpus plumbeo colore est, lividus. Ex χξώς. μολιζίώΐν,ς, ιος, b xx) v\, plumbaceus, plum- bi naturam referens. Α μόλιζΰος. μολίζίωμχ, χιος, το, opus e plumbo. Qua- si a μολιξίόω, vide μολύζΜω. μόλιζ,ος, tt, b, plumbum, Gl; V. μόλιζον. μολιζοο-φιγγν,ς, ίος, b xx) ν), plumbo prae- fixus. Ex μόλιζΰος et σφίγγω, stringo. μόλις, adv. vix, aegre, cum labore; μόλις lv), .vix dum, Gl. Vet. μόλις <χοτ\. tan- dem aliquando, vix tandem, Gl. Vet. A μόλος. - μολίσχω, vado, eo, proficiscor. Α μολίω. μολόζξΐχ, τχ, proles aprugna, Mlian. μολβζξΐς, ίδος, ν), mendica. A ΜΟΛΟΒΡΟ'2, ξχ, ξ'όν, gulosus, vorax; (2) mendicus. ΜΟΛΟ'θΟΥΡ02, vel μολοθνξος, », ό, mo- lothurus, herba. ΜΟΛΟΘΡΟ' 2, a, ov, qui non vocatus alie- nas asdes intrat. μολόίσχν, ace. sing. aor. 2. part. act. Dor. pro μολΐίο-χν, a μολίω. ΜΟ'Λ02, ν, b, labor; (2) pugna; (3) fre- mitus. Μολοο-οΊχος, et ΊΛολοττιχος, ν), bv, Molossi- cus ; (2) molosso pede constans. Α μο- λοο-3-ός. Μολοο-ο-ις, et Μβλβττ;ί } ίίος, ν), Molossia, regio Molossorum. ΜΟΛ0220'2, vel Μολοττος, S, β, molos- sus, pes metricus, ex tribus syllabis lon- gis constans; (2) incola Molossidis, re- gionis Epiri ; (3) sc. xvaiv, canis Molos- sus, i. e. pastoralis et magnus, seu pra?- grandis et generosus, quales dabat Mo- lossia. μολνξις, ίΰος, ή. Hes. cuspis seu hasta mu- tilata ; (2) pudendum virile ; (3) item ae- gre reddens urinam. At ap. Nip. animal locusta? simile. Ex μόλις et &ξχ, cauda, vel Ζξον, urina. μόλαςοι, serpentes quidam innoxii, apud Nicand. ex μόλω et aj«, cauda, quod hac ingrediantur. μολόχνι, %ς, ν), malva, Gl. V. pro μχλχχνι. μηλόχιχ, malva?, Gl. V. A prase. μολπάζω, canto, decanto, celebro. Α μολ- ■XVI. μολπχς-ϊς, 5, Ό, cantor, cantator ; (2) col- lusor. Α μολπάζω. μολπάς-ξΐχ, χς, ν), cantrix ; (2) quae collu- dit. Α μολπας-ν,ς. μολτνι, *κ, ν, cantio, carmen, hymnus ; (2) chori cum cantu. Α μίλπω. μολπγ$ον, adv cum cantu. Α μολπ-ίι• MON μολτ'/ΐΓΪ,ί, χ, ο, cantor. Ab eod» μολύζδαινα, Άί-, ii, idem quod μολίζο'αινχ. μολύζ^εος, idem quod μολίζΰεας. μολυζΜω, plumbo, Gl. Vet. potius μολυΖ- doit)• μολύζόΊνο,ς, idem quod μολίΖΙινος. μολύζδιος, χ, Ό χα) »;, piumbeus. μολυζΙ)ς, idem quod μολ&Ιίς. μολυζδίτης, χ, b, plumbaceus, aut piura- bosus. Α μόλυξδος. μολυξ%7τις, v„ plumbea. Α /*βλν£δ/τ»Κ• μολυζ^αΰ'/ις, idem quod μολιζΖοίΐό'γις . μόλυβδος, χ, b, plumbum. μολυζίχζγός, χ, b xai νι, qui plumbum trac- tat, plumbarius, Gl. V. Ex ϊζγον. μολνΖΰοφαϊν,ς, ίο;, Ό xai ν), qui piumbeus videtur, piumbeus adspectu. Ex φαίνο- μαι. μολυζδοχοίω, idem quod μολιζΰονοίω• μολν&ϊόχξοος, idem quod μολιζΰ&χξοος . μολυζύΌχξώς, idem quod μολιξδοχξώς. μολυζ,ΙωΙν,ς, idem quod ΐΛολιζ^άΗ;• μολύζΰωο-ις, εως, ν), plumbatura, Gl. V. fer- ruminatio, qua? plumbo fit. Quasi a μο~ λνξδόω, vide μολυζίεν- μολυζ^ωτός, Gl. V. μολυζίωτα), plumbata? ; quasi a μολυζ δόω, vide μολυζίίω. μολυζ);, ίόος, ί• idem quod μολιζο~ίς. μόλυζος, χ, b, idem quod μόλιζος. μολυζχς, ΐ, «ν, piumbeus. Α μόλιζος• μολυζξώ, larva, terriculamentum, Suz'd. μόλυμμκ, «τβί, τβ, inquinabulum, Gfass. Vet. μολυνί*ι% νις, ν), podex, quia excrementis polluitur. Α μολύνω, μολυνοπζαγμονίω, res fcedas (inpr. in Ve- nere) facio. Ex μολύνω et πξάγμχ. μόλυνσις, εως, ν), inquinatio, contaminatio, inquinamentum ; £$} lenisconcoctio, pa- ruma cruditate dift'erens. A ΜΟΛΤ'ΝΩ, fut. ΰνω, polluo, inquino, con- tamino, conspurco ; attamino ; deturpo ; foedo ; incesto ; (2) dicitur et de colori- bus, tingo, inficio ; {μόλυναν, 3. pi. aor. 1. foedarunt ; εμολύνατο, 3. sing. aor. 1. med. contaminatus est ; imper. aor. 1. μόλυναν, inquina, Gl. Vet. Τον avaSov εν α,νθίο-ι παΙΒα μόλυνα, Theocr. 5, 87. ΤΙξός ολίγον τω πυξ) μίμολυτμίνα, He- liod. μολυζΐς, ΊοΌς, νι, locusta, Suic. μόλυσμα, ατός, το, macula; μολύσματα, piacula, Ph. Α μολύνω, μολυσμος, χ, β, inquinatio, contaminatio, inquinamentum, contagium. Ab eod. μόλω, venio, ut hiuc sit aor. 2. μόλων, l• μολον. μομφΥΐ, ν]ς, ν), querela, querimonia. A μέμφομαι, μοναδικός, v„ bv, singularis, unicus ; (2) so- litarius. Α μονάς- μ,ονιχΰιχως, adit, in unitate ; (2) solitarie. μον&ϊον, adv. solummodo, solum, Nicand. Schol. Α μόνος, μονάζω, fut. άσω, solitariam vitam ago, so- lus dego. Α μόνος. μοναλχν,ς, Ις, excellens, robustus, ita ut solus esse videatur robustus, Hes. μονάχανθος, χ, ό χ») ν), unam tantum spi- nam habens. Ex μόνος et άκανθα,, μονάλϋας. εως, ν), simplex catena, torques, Poll. Ex μόνος et άλυσι;, catena. μονάμπύχες πώλοι, Euripidi ο! χελνιτες, ab unico fra?no ; vide infra μονάτωξ ; idem habet μοναμπυχος, nom. unde Pind. μο- ναμπυχία, r), ars desultoris, seu agitatio equorum qua; fit uno frseno. μβνχ,νίξίω, ω, uni viro nupta sum, unicum maritum habeo, uno contenta sum. Ex άνηξ. μόνχνοξος, νι, univira, Gl. V. Ex iisd. MO'NAIIOS, n, Ό, Pasonibus monapus, bestia. μον&ξχίω, solus impero, solus dominor, pass. μονΆξχιΊο-θαι, dicitur regio, qua? u- nius duntaxat imperio subest. Α μοναξ- μονάξχ-ής, n, β, monarcha, qui solus im- perat. Ex μόνος et aexn. μονα,οχία., 'h, unitas, unio; (2) unum MON punctum in tesscris, idem quod atomus. | Α μόνος. μονοίττίζίον, ν, το, monasterium, locus ubi vita solitaria agitur. Α μονα^ς. μον<χ.?'ής, S, ό, homo, qui solus degit, soli- tarius. Α μονάζω. μονκπχος, v„ ov, ad homines solitarios per- tinens ; (2) solitarius. Α μονΆΓν,ς. μονά?ξκχ•, ott, ν], mulier solitaria, qua? vitam solitariam agit, monialis. Ab eod. μονάτωξ 'ίππος, equus desultorius, singula- tor, Schol. Aristoph. Α μόνος. μοναυλίω, ω, fut. ν,ο"ω, tibia una cano. A μόναυλος. μοναυλίιζ, ας, v„ vita solitaria, ca?libatus. Α μόνα,υλος, solus stabulans. μοναύλιον, n, το, organum quoddam tibiale unius cantus. Ab eod. μόναυλος, α, ό χα) ν), tibia simplicem so- num edens ; μόναυλος, etiam ejusmodi organo utens; το μόνχυλον, scil. μίλος, unius tibia? modulatio. Ex μόνος et αυ- λός, tibia. μόναυλος, u, b xai v), qui solus stabulatur, seu habitat Ex μονοί et αύλί>- μοναχγί, adv. UHice, uno tantum modo. μοναχικός, νι, h, ad'sohtarios homines per- tinens, monachicus, monasticus. μοναχόΟίν, adv. ex una tantum parte. A μον&χος, ν), ov, unicus ; (2) solitarium de- gens vitam, homo solitarius, monachus : μοναχά βδοί» apud Xenopk. est via, per quam propter angustias singuli tantum homines possunt incedere. Sed lectio variat, Em. Α μόνος. μονάχα, adv. tantummodo. Α μοναχός. μοναχως, adv. unice, uno modo, singulari- ter. Ab eod. μονεντίξον, χ-, το, magnum intestinum, co- lum. Ex μόνος et ίντεζον• μον/ι, ν]ς, ν), mansio, quies, desidia, mora ; (2) monasterium. Α μίναι. μονχίς, νι-, solitaria, Man. μονηχοιτος, b χα) νι, ccelebs. Α χοίτνι. μονκμίξίος, ία, tov, diarius, qui est unius ■ diei. In Epigr. μονημίζίον, ν, unius diei spectaculum, Rob. Ex μόνος et v t uiga. μονημεξος, χ, b xai ΐ, idem. Ex iisd. μΛνίιρις, εος, b xai n, solitarius, solivagus. A itevej._ μονν,ξ'/ις ναϋς, et μονν,ξίς πλοΊον, uniremis navis, simplicem remorum ordinem ha- bens. Ex μόνος et Ιξίσσω, ordino. μονβύλιυοΊς, plur. μονθυλεύο-ας, exquisito- rum ciborum apparatus, Pollux. Vide όνθύλευ&ις. μονθυλευτνίς, χ, β, coquus, ciborum exquisi- torum parandorum artifex. μονβυλεύω, exquisite condio cibos. μανίας, χ, b, sobrius, Hes. Α μόνος. μόνιμος, χ, b *«/ ν,, constanter manens, sta- bilis, immobilis, stabili sede degens ; se- dulus, oificiosus, Ph. Hinc το μόνιμο», x, constantia. Α μανν,. Hinc μονιμότν,ς, νιτος, ν), constantia, stabilitas. μονίμως, adv. constanter, stabiliter. μονιος, χ, ο. ν el μονιος, χ, ο, solitarius, soli- vagus, silvestris, ferus, inpr. dicitur de apro. Α μόνος, μόνιππος, χ, ό xai ν\, qui uno equo utitur ; (2) qiu singulari equo vectus cursu cer- tat, singulator. Ex μόνος et 'ίππος, μονοξάλ&νος, ov, Epith. clavis, unum den- tem habens. μονοζάμων, όνος, b xai ή, solus incedens, R. Ex μόνος et βαίνω- μονόζιζλος, χ, ό xai ν, qui unico continetur librc, vel qui unum continet librum j τα μονόξ,ιζλα, libri singulares, R. μονόζαλον, το, unum truncum habens. μονογαμεω, ω, f. ν έ σω, semel tantum UXO- rem duco. μονογαμία, ας, ν), status, quum quis semel tantum habet uxorem, Suic. A μονόγαμος, b xai v), qui unas tantum nup- tias contraxit; semel tantum uxorem habens. μονογενές, εος, b xai v t , singularis, unigeni- tus ; unigena, Ph. Α γόνος, μονογινως, adv. unice, maxime, pra?cipue. μονόγλν,νος, χ, b xai v\, unoculus, Hes. Ex μόνος et γλ-ην/ι. μονόγλωοΌΌς, vel μονόγλωττος, b xai r„ qui una tantum utitur lingua, Suic. A γλωο-σα. μονογνωμονες, qui unius sunt sententia?, vel ab una sententia pendent. Α γνώμ^. μοιιόγονος, Poet, μχνόγονος, χ, b xai νι, Ufii- genitus, Rob. Ex μόνος ct γίνομαι. ( 378 ) MON μονογράμματος, χ, ο xai ν), unica litera con- stans, Suic. Ex μόνος et γράμμα. μονόγςοίμμος, χ, b xai νι, quasi delineatus tantum, non additis reliquis qua? pictu- ram absolvunt ; dicitur et de macilento, extenuate deformique, s. subtili nimis. Apud Cic. Epicurus Deos monogram- mos VOCat. Α γζαμμν). μονοΐάχτύλος, χ, b xai ν), qui unum tantum digitum habet, Suic. μονοδίξχτν,ς, χ, b, qui unum tantum ocu- lum habet; unoculos. θητεύω Ιίύχλαιπι τω μονοΥεζζτα, Euripid. Cyclop. 77. A δίξχω. μονοόιαιταο-ία, ας, ί, solitaria vivendi ra- tio. Ex μόνος et %ιαΛτάομαι. μονόΐχς, οντος, b xai ν), qui unicum habet dentem; qui unum os habet dentium loco. μονόΰξοπον αντον, planta unicum truncum habens, Rob. Ex μόνος et he επω. μονούοΎ,ς, εος, β χα) ί, unam formam ha- bens, uniformis. Ex μόνος et εΐδος. μονοεβω;, adv. una forma. μβνοίίμαι», ο»ος, b *αί v„ unica tantum tuni- ca seu veste indutus. Ex μόνος et ιΤμ&. μονόζυγα, ίος, Ό xai ν), q. d. unijugis ; uni- cus ; μονοζυγες ΐάνδχλον, in Epigr. uni- cum calceamentum. Ex μόνος et ζυγός. μονόζυξ, νγος, ό χα) ή, q. d. unijugis, uni- cus. μονόζωνος, χ, b χα) ν„ unicam zonam ha- bens ; μονόζωνοι, apud Suid. honoratio- res milites cingulo a ca?teris distincti ; (2) latrunculi. ^ Ex μόνος et ζών/ι• μονόζωζ-ος, v. μονόζααος, Ath. μονοτ,μεξος, χ, b xai ν), qui unius est diei, diarius. Ex μόνος et ν)μίξα. ΙΙίονοθελνιται, ha?retici, qui Christo unicam tantum tribuebant voluntatem. Ex 3-1- λω. μονοθξηνεω, ω, solus lamentor, Suic. μονόθΰξος, χ, b χα) ν), qui unas tantum ha- bet fores, q. d. uniforis, univalvis. Apud Aristot. μονόθυξον, est genus concharum unifore et univalve. Α 3-ύζα. μονοίχ-ήτος, ov, solitarius. Ab ο'ιχεω. μονοχάλαμος, χ, b xai ν), qui unum habet calamum, Suic. μονόχαμπτος, χ, β χα) ί, unum habens in- flexum ; μονόχαμπτοι, unicum habentcs inflexum, de pedum digitis, Aristot. μονόχαυλος, χ, Ό xai νι, unicaulis, Gl. Vet. unico vel simplice caule constans. μονοχίξατος, χ, β χα) ν), cui unum solum- que cprnu est ; unico duntaxat cornu armatus. Ex μόνος et χίξας. μονόχίξως, οιτος, b xoc) r), unicum tantum cornu habens ; (2) monoceros, seu uni- cornis, animal quoddam quadrupes. μονοχίφίλος, β χα) νι, unicum caput ha- bens. μονόχλαυτος, χ, b χα) νι, qui ab uno tantum lugetur, Rob. Ex μόνος et χλαίω. μονοχλνιξονόμος, χ, ό xai νι, qui uniCUS est ha?res, nullos habens coha?redes. μανόχλωνος, χ, b χα) ■>„ unicum ramulum habens. Ex μόνος et χλών• μονοχοίλας, χ, b χα) 'h, unicum ventrem habens. Ex μόνος et κοιλία. μονοχοιτίω, ω, solus cubo. Α χοίτνι. μονόχοχχος, χ, b χα) v„ unicum granum habens. Hinc T b μονόχοχχον, χ, unio, margarita. Gl. V. μονόχοχχα, uniones. μονοχόνΐΐιλος, χ, b χα) ή, unum nodum seu tuber habens. μονοχότΰλος, χ, b χα) ν), de polyporum quo- dam genere, qui unam cavitatem habet in cirris, seu flagellis, in quo unum tan- tum acetabulum est. Ex μόνος et *a- τίλ' /J. μονοχςατοξία, ας, ν), unius imperium, mo- narchia, Suid. A μονοκξάτωξ, Οζος, b xai v„ qui solus rerum "potitur ; qui solus imperium obtinet. Ex μόνος et χξατίω. μονοχζν,τις, ίύΌς, ο χα) ν\, unam tantum ^crepidam habens, uno tantum calceo in- dutus. μονάχξοτος, χ, b xai r„ qui uno tantum pul- su movetiir ; μονόχξοτος ναυς, navis quae uno remorum ordine (uno remo, Em.) impellitur. μονόκυχλος, χ, b χα) ν), unicum circulum seu orbem habens. μονόχωλος, χ, b χα) ν), uno colo seu mem- bro constans; (2) uno artu porrectus; (3) unam tantum contignationem ha- bens. Ex μόνος et χωλον. MON MON MON Β μονόκωπος, χ, Ό χα) iu uno remo utens. Ex μονός et χάπνι• μονολίκνθος, b χα) νι, unicum vitellum ha- bens. μονολίχν,ς, ίος, Ό χα.) ύι, qui solus cubat, Ph. unicuba. Ex μόνος et λίχος. μονολνιχΰθος, β», unam modo ampullam ha- bens. μονολν,μματος, χ, b *ot/ ί, una sumtione constans, genus syllogismi. Α λήμμα, μονόλιθο; , χ, b χα) i), ex unico lapide fac- tus, unico lapide constans. μονολογία, ας, ή, soliloquium, Gl. V. A μονόλογος, χ, ο χ») ή, soliloquus, Gl. V. μονόλογος, χ, ο χα.) ν,, uno tantum tunica aut una cortice lectus. μονόλϋχος, b, lupus solitarius, solivagus. μονόλωπος, χ, Ό χα) i, unam vestem ha- bens, Suic. Ex μόνος et λωπος. μονόμαζος, i, unam mammam habens, E- pith. Amazonum. μονομάτωξ, Dor. pro μονομητωξ. μονομαχίΐον, το, idem quod μονομάχων• μονομαχία, ω, f• νιίτω, singulari certamine ugno. Χωξ)ς μονομα,χ£ν παντός 5"|«ts, Zur. Ph. 1226. Μονομαχεί ή φύο•ις μιτ» τν νοσήματος, ΑΙ. Αρη. Α μονομάχος, μονομάχος, χ, ό, idem quod μονομάχος, pi. μονομάχαι, Clem. Alex. Ab eod. μονομαχία, ας, νι, singulare certamen, di- gladiatio ; Ph. gladiatorium ; al. Gl. V. duellum. Ab eod. μονομαχιχος, νι, ov, gladiatorius. μονομάχιον, χ, το, idem quod μονομαχία, Ph. assarium. Μονομάχος, χ, β χα) νι, singulari certamine pugnans, gladiator. Ex μόνος et μάχη. μονομαχοτξοφίίον, χ, το, ludus gladiatorius. Ex μονομάχος et τξίφω. μονομαχοτξόφος , χ, ό, lanista, Ph. Ex iisd. μονομίξαα, ας, νι, quum inaudita altera parte aliquid facimus seu judicamus. A μονομιάς, ίος, ο χα) νι. unius partis, uni- cus, item simplex. Ex μόνος et μίξος. μονομίζως, adv. ex una tantum parte spe- cialiter, non in universum, simpliciter. μονόμίτξος, ov, uno pede constans, sc. ver- siculus sceniciis. μονομντω°, ό χα) νι, privatus matre, Schol. Eur. solam matrem superstitem habens. μονόμιτος, χ, b χα) ή, simplici licio seu filo te'xtus. μβνόμματύί, χ, ο χα) νι, unoculus, in Epigr. At Hes. uniformis, simplex. Ex 'όμμα. μονόμοξφος, χ, ό χα) *ι, uniformis, Rob. Ex μόνος et μοξφή• μονόμοσχος, χ, ό χα) νι, singularem habens pediculum, Suic. μόνον, adv. solum, tantum, solummodo, duntaxat. Α μόνος, μονονχ, fere, propemodum, tantum non. μ,ονοννχ, adv. idem. μονονχχ), adv. idem. μονόζοος, χ, ό χα) ή, unicam et simplicem fissuram habens. Ex μόνος et ξίω. μονόζΰλος, χ, ό χα) ή, ex uno ligno confec- tus ; monoxylon navigium ex unica ar- bore cavatum, Gl. V. μονόζυλον, iinter, Xen. Anab. lib. 5. (2) unicum truncum habens, de virgulto, arbore. Ex μόνος et ζύλον. μονοχσιος, χ, b και ή, cujus substantia sola est, solus in suo genere, et nihil substan- tia? sua? simile habens j ut luna, sol, cce- lum. Ex μόνος et &σία• μονοπάθίΐα, ας, vj, adfectus et morbus unus. Ex μόνος et πάθος, μονόπαις, αιδος, ό χα) νι, unigena, unicus, item unum modo filium vel filiam ha- bens. μονοπάτιον, χ, το, semita, seu via, per quam tantum uni patet incessus. Α πάτος, μονοπίΰϊλος, χ, ό χα.) η, uno indutus calceo. Ex πί$ιλον. μονοπιϊξαι λύχοι, lupi, qui non cum aliis, sed seorsum prsdantur; a μονοπίί^ς, u, ό. Ex πΰζα• μονόπίπλος, u, ό χα) y, uno simplici peplo indutus. μονόπνξος, χ, ό χα) η, unam tantum habens peram. Ex μόνος et πν,ξα. μονόπλ?νξος, ov, unum latus habens. μονοπόΐιον, tt, το, mensa, sedile, vel simile quidpiam, unum tantum habens pedem. A μονόππς, οΰος, ο χα) η, unum tantum ha- bens pedem, Gl. V. unipes. μονοπζαγματίοο, a>> fut• ησω, unicam rem euro, non alienis rebus me immisceo. Ex μόνος et πςαγμα. μονονξόταατος, χ, b χα) νι, qui unius solum personas est ; ut μονοτξόσακτος αντωνυμία, pronomen unius persona?, ut ιχίΐνος- μονοτξοο-ώπως, adv. sub una tantum per- sona. μονόπτίξος, χ, β χα) η, unicam tantum ha- bens pinnam. Ex μόνος et χτίξόν. μονόπτωτος, χ, b χα) η, unicum tantum ha- bens casum. Ex μόνος et πίπτω• μονοπωλίω, Si, f. ν\σω, solus quidpiam ven- do, monopolii jus ad me rapio. Μονοπω- λίϊν, Strab. A μονοπύλν,ς, χ, 6, qui solus aliquid vendit, qui arbitrium vendendi habet. μονοπαύ.ία, ας, νι, privilegium, quo quis so- lus quidpiam venaere potest, monopo- lium. μονοπώλιον, χ, το, idem et ab eod. μονόπωλος, χ, ό aej ν, qui uno equo vehitur. Μονόπαλον }ς άω, Eur. Orest. 1000. Ex μόνος et πώλος. μονόρόιζος, χ, β χα) ν), unicam v.el simpli- cem habens radicem. Ex μόνος et ρίζα. μονόρρνθμος, ov, Epith. domus, quEe ab uno incoUtur, apud JEsch. μόνοίχις, ίως, β, qui unicum tantum testi- culum habet, Gl. Vet. unitestis, unico- leus. MO'NOS, μόννι, μόνον, solus, unus ; (2) sin- gularis, simplex ; (3) desertus, separa- tus, sejunctus ; (4) ca?lebs, viduus. μονοο-άνίαλος, β χα) νι, uno Calceo indutus. μονόο-ιςοι οξνίΐς, Alexandria? in iEgypto sunt gallina?, ex quibus galli pugnaces nascuntur, bis et ter ova foventes ; ut est in Geopon. lib. 14. Sunt qui Indicas gallinas vulgo dictas interpretentur. μονοο-ιτίω, ω, f. %σω, semel per diem cibum sumo ; (2) solus edo. μονοο-ιτία, ας, *j» quum quis semel per diem cibum sumit ; (2) quum quis solus et sine conviva vescitur. A μονόο-Ττος, χ, ό χα) ν;, qui semel per diem ci- bum capit ; (2) solus et sine conviva ci- bum capiens, tenui viciu ob paupertatem utens, hinc etiam parasitus. Ex μόνος et σίτος. μονοα-χίλν,ς, ίος, ο χα) νι, sive μονόο-χίλος, χ, ό χα) ή, unum tantum crus habens. Ex μόνος et (τχίλος. μονόβ-χνιπτξος, χ, ό χα) ν, solus sceptrum gerens, monarchal Ex μόνος et α-χν,π- tj«h. μονόζ-ίγος, χ, ο χα) r„ unicam contignatio- nem habens, Rob. Suic. μονο^ίλίχ'/ις, ίος, ο χα) %, sive μονο^ίλίχος , χ, ό χα) νι, unum a radice caudicem na- bens. Ex μόνος et s -ίλίχος. μονότίος, seu μόνος-ος, χ, ό χα) νι, ex uno osse constans. Ex μόνος et og-iov, os. μονος-ιζν,ς, b xa) v,, solus iter faciens, sine comitibus, satellitibus. μονόπχος, χ, b χα) νι, ex uno versu seu or- dine constans ; τβ μονό?»χον, unus ver- sus. μονός-ολος, χ, b χα) νι, unam stolam habens ; (2) solus et desertus, qui solus missus est, qui solus it. Ex μόνος et 5-Λλή, stola, vel s -ίλλω, mitto. μονόζ-ομος, χ, b xa) v,, unicam habens aci- em, altera tantum parte scindens. Ex S -όμα. μονος-όξθυγξ, γος, b, Epith. Priapi. μόνοε-ος, χ, b xa) v t , idem quod μονό^ίος, A- ristot. Εχ μόνος et Iriov. μονΟΓξοφιχος, νι, ov, idem quod μονό^-ζοφος, χ, Ό και ν„ Ut μονό<τξΰφος ά•3ν, oda unicam habens stropham. Apud Theophr. μονός-ξοφος Ιίμαί,α, Gaza inter- prete, plaustrum simplicis verticis. A Γξοφνι. μονοσυλλαζίω, per unam syllabam pronun- cio. A μονο/τύλλ&ζος, χ, b xa) vj, una tantum sylla- ba constans. Ex μόνος et συλλαζη. μονοο-υλλάζως, adv. una syllaba. μονότιχνος, χ, b χα) νι, unam tantum habens prolem. Ex μόνος et τίχνον. μονότν,ς, χ, b, solitarius ; rectius μονωτν,ς. μονόττις, 'ήτος, νι, unitas ; (2) vita caslebs, ca?libatus, Suic. Ab eod. μονοτοχίω, ω, f. ■ήο'ω, unum uno partu edo, Suic. μονοτοχία, ας, νι, partus, quo una proles tantum editur, Suic. A μονοτόχος, χ, b χα) νι, unam prolem edens. Jit μόνος et τίκτω- ( 379 ) μονοτονία, ν), unus idemque tenor ; (2) con- tumacia, pertinacia, pervicacitas. A μονότονος, χ, Ό χα) ή, uno tenore procedens ; (2) contumax,^ pervicax, pertinax, Ph. Ex υ,όνος et τίίνω. μονοτονως, adv. uno eodemque tenore. μονοτξάπιζος, χ, ό χα) νι, pauper, solus ci- bum capiens.^ Ex μόνος et τξάπ&α. μονότυπος, χ, b χα) νι, unius modi, sim- plex ; unius sensus, Gl. V. (2) solitari- us j (3) caelebs ; (4) austerus, contumax. μονοτξόπως, adv. uno tantum ac singulari modo. μονοτξοφίω, ω, f. ν,σω, unum pasco, nutrio ; pass. med. solus pascor. Ex μόνος et τξίφω. μονοτξοφία, ας, νι, nutritio unius animalis ; (2) pastus solitarius. Ex iisd. μονότξοχος, carruca, Gl. V. μον,χχία, ας, νι, vita solitaria, ca?libatus. Ex μόνος et Ιχω. μονοφαγίω, ω, ΐίν,σω, solus comedo, nemi- ne ad ccenam invitato. μονοφαγία, ας, νι, quum quis solus comedit, neminemque ad ccenam invitat. μονοφαγίΓκτος, χ, b, qui pra? omnibus aliis solus comedere solet. A μονοφόίγος, χ, b xa) r„ qui solus cibum ca- pit. μονοφαλαγγία, ας, νι, unica phalanx, Rob. Ex μόνος et φαλάγξ. μονόιφαντος, χ, b χα) ή, solus apparens. Ex μόνος et φαίνω• μονόφθαλμος, χ, b χα) νι, unum oculum ha- bens, unoculus ; luscus, Phil. μονόφθογγος, χ, b xa) «, unicum sonum ha- bens. μονόροξζος, χ, b χα) νι, solus pascens. Ex μόνος et φοξζη. μονόφξχζος, χ, b xa) 'h, ex una tantum parte munitus; (2) ab uno custoditus. Ex μόνος et φξνξά. μονόφξων, b xa) *j, sui sensus atque judicii. μονοφυν,ς, ίος, Ό χα) ή, unius natura?, sim- plex, non geminus ; (2) unistirpis ; sim- plicem stirpem habens. Ex μόνος et φυνι, μονόφυλλος, χ, b χα) νι, unum folium ha- bens. μονόφΰλος, χ, b xa) vj, unius generis, Rob. Ex μόνος et φνλη. Μονοφυο-ίται, ων, οι, ha?retici, qui unicam tantum in Christo naturam statuebant, Suic. Ex μόνος et φύσΊς. μονοχάλϊνος, χ, b χα) ν,, unum fra?num ha- bens. μονόχνξ, ξος, b χα) νι, unam habens naa- num ; unimanus, Gl. V. μονόχνιλος, χ, b χα) ii, solidam et non As- sam habens ungulam. Ex μόνος et χ-^λή. μονοχϊτων, ωνος, b χα) ή, unicam tunicam habens, unica et simplici tunica indu- tus. μονοχιτωνίω, w, unicam tunicam habeo, simplici tunica indutus sum, Suic. A pra?ced. μονόχοςίος, χ, b χα) νι, una intentus chorda. Ex μόνος et χοζδί]. μονόχξονος, ov, unum tempus habens; di- citur de una syllaba eademque brevi ; nam longa? sunt ΰίχςονοι• μονόχξοος, contr. μονόχρχς, χ, b xaS νι, Ulli- color, qui unius ejusdemque colons est. Ex μόνος et χζόα• μονοχξωματος, χ, b χα) {ι, idem. Α χξω- μα. μονόχρωμος, χ. Ό χα) νι, idem et ex iisd. μονόχξως, b χα) ή, unicolor j neutr. το μο- νόχξων μονο^,ν,φος, χ, Ό χα) %, unius suffragii, R. μονόω, ω, fut. ωσω, solum relinquo, desero, destituo ; (2) ad unum redigo, unum so- lum reddo; μονόομα,ι, χμα,ι, relinquor ; a. 1. part, μονωθίις, solus relictus ; perf. part, μίμονωμίνος, solitarius, destitutus, Gl. V. solus. Οί' μοι, τ) δξάσω ΰΐότα σχ μονχμίνος ; Eur. Ale. 377. "δίσποτων, id. Rhes. 872. Α μόνος. μονωΐίω, Si, f- νι<τω, solus canticum aliquod recito ; (2) solus lamentor, carmen fle- bile cano ; (3) lugeo. Α μονωΖός. μονωΐία, ας, v\, cantio solitariaj monodia, cum unus tantum in scena canticum re- citat, et non simul chorus. Ab eod. μονωδός, χ, b, poeta, qui sub una tantum persona argumentum aliquod exponit; (2) qui solus cantat siiie choro. Ex μό- νος et ήΰ2βί, cantor. μοιιαθίΐίί Ά. I. part. pass, verbi μονόω. MOP M02 MOT μονωνυξ, χος, β χα) τ), solidas ungulas ha- bens, cujus unguis solidas sunt, et indi- viduae. Ex μόνος et οννξ. μονωνύχος, α, β χα) τ), idem et ex iisd. μάνας•, adv. solum, tantummodo, tantum. Α μόνος- μόνωσις, ίως, τ), desolatio ; (£) solitudo, sin- gularitas, unitas. Α μονόω. μονάτατος, solus omnium. Α μόνος . μονάτιος, ν, s, solitarius ; f. μονωτις, ιΰος, SO- litaria. Α μονόω- Hinc μονωτ), adv. clam, solitario, Vulg. Lex. μόνωτος, α, β χα) r„ unam aurem habens ; £2) unam ansani habens. Ex μόνος et is ς , aicris, ansa, μονω-φ, ωτος, ό, unoculus. Ab #4", μόνω-φ, αϊτός, i, bonasus, alias μόνατος JElian. μόςα, ας, *j, mora, militum agmen apud Lacedaemonios. Α μοΊξα,ρατε.^ μόξγιον, Hes. μίτξον γ$ς, ο If το πλίθρον, jugerum. Germ, etiam ein norgkn. Α μόξγος, Ern. μοξγνύω, abstergo. Vide ομοξγνύα. μόζγος, vel μοξγός, septum; crates in curru. μ,βΡία, ας, ν), morus, arbor, μοξίω, ω, laboro, adfligor, Hes. (2) divido, sortior ; μιμόξηχα, perf. act. arnixi, Nic. μίμόξημαι, perf. -pass, sortitus sum, fa- tum mihi est. Άλλ' r]y' ιμ -zihov alh α,μίΐζομίντι μίμόξτ,ται, Apoll. Rhod. lib. μόξτ,μα, το, ramentum, cumulus, V. L. μ^ρία, «.ς, τ), pars, Hes. Α μοίξχ. μ,οξία, ας, r\, olea sacra. Ab eod. μόνιμος, α, ο χα) η, fatalis. Α μόξος. μόςιον, u, το, particula, portiuncula ; pars ; pars corporis; membrum genitale, pu- dendum, G/. V. μοξία, genitalia. Phi- losophy sic vocant et speciem subjectam generi, unde et a Cicerone pars vocatur, Ern. Ab eodem. μόξ,ιος, ςία, Ion. μοξίν), ξΐον, partialis, in Epigr. Ab eod. ΎΛόζίος Ζιυς, Jupiter Morius, i. e. inspec- tor saerarum olearum, Soph. (Ed. Col. 704. Α μοξίχ. Unde μ,οζίς, ίίος, r„ pars, portio ; ex Herod. μοξμολυχιιον, vel μοζμολυχίιον, α, το, larva seu persona tragicorum et histrionum ; (2) spectrum, terriculamentum. Α μοξ- . μώ. μοςμολύχ'ή, ης, τ), larva, spectrum. Ab eodem. μοομολύττομοΐί, territo, perterrefacio, et proprie quidem larvis et similibus terri- culamentis deterreo ; (2) formido, me- tuo. ΊΙότίξα Αυΰόν, τ) Φξύγα, ταντι λί- γχσα, μοξίίολύττίσθαι ΰοχίϊς ; Arist. Αν. 1250. ^.beod. μοξμο^ωτός, ut μβζαοξωπα ρίματα, verba ternfica, Arist. Ban. 1040. Ex μορμω et £•ψ. ΜΟΡΜΥΆ02, a, Ό, piscis quidam mari- nus. μοςμυξίζω, f. iem, aquas strepitum refero ; Gl. V. murmuro. Α μοςμύξω- M0PMY'P02, a, τ), mormyra, piscis qui•, dam marinus ; item μοςμνξίων, unde Mirmillones putantur habere nomen. ΜΟΡΜΫ'ΡΩ, murmuro, proprie ut fluvius cum strepitu fluens ; (2) inundo. Άφξω μορμύξων ρίΐν ασττίτος, II. 18, 403. Tjj 2' ετ/ 'Σας οόνιος μορμυΡίτα* Ίγγύθι πόντος, Dion. Per. 82. S μοξμυξακτος, α, β, Solis Epith. ubi ex defec- tu subobscurus est, aut sanguineus. μορμύσσομχι, terreo. Α μοξμώ. ΜΟΡΜίί, όος, contr. ας, τ), Mormo, mu- lier horrendo adspectu et terrifico ; (2) larva, terriculamentum, Gl. V. μοξμων, ωνος, ή, idem. μοξμωτός, ν), ον, terrificus, Lycoph. 342. μβξξχι, a. 1. inf. act. verbi μόςγνυμι. μοξόίΐς, oicrtrec, όίν, fatalis, exitiosus, mor- tifer ; (2) elaboratus, multo cum labore confectus. Α μόξος. μόξον, u, τό, morum, fructus mori arboris. Α μοξίκ. μοξοπονέω, u, fatalibus calamitatibus pre- mor. μόξος, u, β, portio; (2) fatum, mors, le- thum ; (3) sors. Α μύξω- ΜΟ'ΡΟΧΘΟΣ, χ, ό, morochthus, lapis quidam JEgyptius, quo utebantur ad ves- tes dealbandas. μόξβ-ιμος, α, ό χχι v), fatalis, Gl. V. fatifcr ; μό^ο-ιμον, fatale, Ph. Α μόξος. μοζτϊ}, vel μόςττ}, pars, qua: solvitur ex fruc- tibus; pars fructuum quam colonus a domino accipit, Poll- Hes. μοζτος, ov, mortalis ; (2) niger fuscas, Hes. MOPT'22il» inquino, contamino, fcedo; ut hinc sit μιμοςυγμίνα., perf. pass. part, inquinata, Od. 13, 435. μορφάζα, f. ά,σω, nuo, annuo, Hes. (2) ges- tus fingo in saltatione, alias etiam vul- tum varie flngo. Α μο^φί]. Hinc μοξφα,ο-μος, 2, ό, conformatio vultus et ges- tuum, genus saltationis, quo diversorum animalium motus repraasentabantur. ΙΛοζφϊυς, ίως, ό, Deaster gentilium, Somni iilius, dormientibus varias rerum formas objiciens. A ΜΟΡΦΗ', γ]ς, r„ forma. μοξφύιις, ταοΌ-οί, ijtv, Dor. μοζφάας, formo- sus, Rob. Α μοξφίι• μοξφίξω, Ammon. sed vitio operarnm pro μορφίζω. Et hcec vox est repudianda. μορφνόϊο, gen. sing. Ion. pro μοξφνϋ. A μοξφνος, i), ov, obsGurus, tenebricosus, Suid. (2) flavus, fulvus, Hes. (3) ό μοξφνός, a- quila quaedam apud Arist. Gl. V. ό μοξ- φνος, ά.-/ξοιχον opviov (ruraUs avis) emus- sulus. Ab οξφνος. idem. μοξφοαδ'/ις, ίος, β xou r\, formalis. Ex μορ- φή et ίΤδος. μοςφοχοιίω, ω, fut. υ,οόι, formam facio, for- mo, conformo ; μο•φοτοιόΰμοοι, formor, formam accipio, Suic. Ex μορφτ,, et ITOlioj. μοξφοτοιίοι, ας, r„ eflfbrmatio. Ex iisd. μοξφοο-χοιτίω, ω, formam specto. μοξφοω, fut. formo, figuro ; a. 1. pass. Ιμοξφώθκν, μοζφωθνη i» conj. forme tur; μίμοξφωμίνος, perf. part, informa tus. "Αχρις » μο'φωθΫ] ~Κί'5~ος iv ύμιν Gal. 4, 19. Α μοξφν). Unde μοξφύνω, formam lenociniis exorno, Hes. Μοξφώ, όος, contr. Ζς, νι, cognomen Veneris apud Lacedaemonios, calyptram et pedi- cas habentis. Ab eod. μόξφωμα, octo;, το, forma, species, somni- um, spectrum. Α μοξφόαι. μόξφαιν, αίνος, ό, personatus. Ab eod. μόςφωο-ις, ίως, i\, formatio, figuratio; (2) forma, imago. μορφωτιχος, ν), ov, q• d. formativus, forman- di vim habens, Suic. Ab eod. μοξφώτξία,, α,ς, v\, formatrix. Ab eod. MO'22YN, νβΐμόο-υν, ννος, i, turris, pro- pugnaculum ; (2) turris lignea, propug- naculum ligneum, proprie domus, Apoll. Rhod. hb. 2, 1028. Moo-0 -ύνοιχοι, v. Μοσύνοιχοι, Mosynceci, gens Pontica in uirribus ligneis habitans. Ex μόο-συν et οίκος, μοο-νάξίον, ν, τβ, parvus vitulus, vitulus te- nellus, Dim. a μόσχος, μοβ-χα,;, άΰος, ή, bucula, vitula, juvenca, vacca, Gl. V. Α μόσχος, μοσχίν, contr. μοσχ%, ν\ς, r), scil. ^opoc, pel- lis vitulina. Ab eod. μοσχύα,, ας, τ), surculorum plantatio, Ph. plantatio. Α μοσχινω. μόσχιιος, χ, ό χα) i), vitulinus; μόσχαον, vitulina, Gl. V. et pi. μόσχιια, vitulina, Gl. V. Α μόσχος, μόσχίνμα, ατός, το, surculus, qui ex ar- bore demptus plantatur; stolo, tenella planta, Gl. V. propago. Α μοσχύω. μοσ-χινμχτιχος, malleolaris, Gl. Vet. A pra?c. μοσχιΰω, f. ίύσω, surculis ex arbore demp- tis sero ; sero, planto. Α μόσχος- μοσχνιΐον, modo seu more vituli. Ab eod. μοσχίας, a, ό, ad vitulum accedens aries triennis, Eust. (2; lepusculus, Poll. (3) agnus, Poll. Ab eod. μοσχίΐιον, ν, το, germen novellum, tene- rum et novellum vimen, Dim. Ab eod. μοσχινάίος, α'ια, am, in modum vituli ex- siiltans, vitulans, Hes. Ab eod. μοσχίον, το, vitulus novellus ; (2) agnellus recens ; (3J tenella planta, stolo. Ab eodem. μόσχιος, a, ov, vitulinus. μοσχοθύτης, a, <5, victimarius, Ph. μοσχοχάςνον, et μοσχοζχξύΰίον, n, το, nux moschata. μοσχοποάω, ω, vitulum facio, conflo. MO'2X02, n, ό, vel r), vitulus, vitula, juvenca ; (2) ramulus tenellus, novel- lum germen, stolo, pampinus, capreolus, Ph. μόσχοι, plantse; (3) odoris pretio- sissimi genus, muscus ; (4) adj. tencr, novellus, apud Horn, μοσχοσφρχτις-ζς, S, I, vituloruin signator. ( 580 ) μοσχοτόμος, ν, ό, victimarius, Ph. Α μόσ χος et τίμνω. μοσχοφάγος, ό χα) ν), vitulinam edens. μοτάξιον, ν, το, Dim. a μοτός. μοτί), r,, penicillum vulnerarium, Cal. μοτόν, 5, το, idem quod sequens μοτός. ΜΟΤΟ' 2, 5, ό, linamentum carptum, quod vulneribus inditur. /Αβτία>, Ζ, fut. ύσω, linamenta in vulnera immitto, et sic ea euro. Α μότος. μότωμα, ατός, το, idem quod μότος. μότωσις, ίως, ν), hnamentorum in vulnera impositio. μνχ*ΐξόζας, vel μαχτ,ξόζατος, nucifrangibu- lum, Hes. Allien. A MOY'KHP02, n, ό, amygdala. Vox La- conica. Vide infra μύχνίξος. μχναξ, Poet, seorsum, singulatim. Α 죕 νος. μανίριττίζ, Poet, pro 'μονίξίττις, solus re- mex, in Epigr. Ex μϊνος et ίξέτν/ς. μννογίνίΐα, ας, r), unigena, Apoll. A μανογίντ-,ς, vid. μονογίντ,ς. μανόγλτινος, unoculus, in Epigr. Ex y\r,v*t• μννόθίν, adv. remotis arbitris. μννολίχν,ς, ίος, ο χα) ν), solus Cubans. Ex μΐίνος et λίχος. μανόλιων, leo solitarius, in Epigr. μονόλιθος, ex uno lapide constans, vel ex lapide tantum constans. μννομτιτωξ, cui sola superest mater, Hes, μχνος. Ion. et Poet, pro μόνος. μανόω, ω, f. ώσω, solum et unicum reddo, ad unicum redigo ; μίνωσί, aor. 1. pro ίμάνωαΐ ; μννωθίντχ, a. 1. part. pass. ace. solum relictum. Α μπνος- ΤΑννυχία, ας, i), portus Atheniensium, ubi Dianas Munychiae fanum. Μανυχιων, ωνος, β, mensisAtheniensium de- cimus, ita dictus a Diana Munychia, cu- jus sacra hoc mense fiebant. μννωψ, acc. μανωπα. Poet, pro μονώψ. M0Y"2A, τις, ft, Musa, Dea cantus ; su- mitur et pro ipso cantu, et vocis, et fidi- um seu tibiarum, pro cognitione et sci- entia, Gl. V. Musa, Camoena : vide μάω. μνσαγίτνις, u, ό, musagetes, Musarum duc- tor. Apolhnis Epith Ex τ-,γεομαι. μνσχίτολίτνζ, ηρος, ο, cantus et musicorum modulorum corruptor. μνσίϊον, ν, το, musseum, locus Musis et studiis destinatus ; ubi Musae coleban- tur; (2) Alexandrines asdificium, ubi viri docti alebantur ; (3) locus ubi stu- diis literarum operamur. Sed μνσί7α % αν, festum in honorem Musarum. A. μασά. μνσέΐος, six, uov, musicus. Ab eod. μασγ,γίτίω, ω, Musis cithara praeeo. A μασΥ,γίτΥ,ς, a, ό, idem quod μασαγίτνις. μασίζω, cantu contendo, Vet. Lex. " λχα• ξίν χίλαΰον μασιξόμίνος, Eurip. Cyc. 481. Α μασά. μασιχίύομαι, musica ratione cantica tem- pero et modulor. Ab eod. μασιχος, τ), ov, musicus ; (2) qui canit, ca- norus ; (3) artis canendi peritus ; (4) musices amans; (5) literarum amans', elegans, peritus, politus ; vide Grcev. ad Cic. Ep. Fam. 7, 1. Hinc μασιχτι, scil. . τίχντι, Musica, ars canendi, poetica, doc- trina, dexteritas. Ab eod μχσίχτχς, psaltes, cantor, Hes. Est Dor. pro μασίχττις, μασις-ής. Α μασίζω. μασιχως, adv. musice, seu modulate; (2) concinne, apte, scite, eleganter. μασιχώτατα, adv. doctissime. Α μασιχός. μασίσίαν, prass. inf. act. Dor. pro μασί• μα'σογίνν,ς, \ς, Musa genitus, Anac. μασόΰομος, ov, Musis habitatus. μασόίξομος, α, β χα) τι, ut μασο^ξόμοις ari- τξχις, quas Musaa percurrerunt, in E- pigr. μασόίξγος, ό χα) τ), symphoniacus, psaltria, tibicina, &c. μασοχόλα,ξ, αχός, τ), Musarum adsentator, artifex musicarum illecebrarum, Suic. μασό'Μ^τος, α, ο χα) τ), a Musis adflatus. μασομανίω, ω, fut. %σω, insano Musarum, aut musices ampre flagro ; (2J a Musis. sum adflatus. A μασομαν-ής, ίος, ο χα.) r), cantu insaniens ; (2) a Musis adflatus. Α μαίνομαι. Hinc μασομανία, ας, τ\, furor musicus, vehc- mens poeseos, musices, sive canendi a- mor. ΐΛασόμαντις, ίως, ό χα) 'h, musicus augur y avis Epith. apud Arisloph. ΜϊΓ ΜΤΘ ΜΤΙ MuDOw /ΐτΜξ, sen rectius Μκτ^-ίτ»? , 'ί. Mil• sarum mater, i. e. Mnemosyne, Bob. ex Mschylo. μκσοπάταγος, «, o, recitator clamosus, re• sonare omnia faciens; versificator ob- streperas, apud Ciceronem ; a πάτα- γος, strepitus. Sed in quibusdam ex- emplaribus melius legitur μνσοπάταχ• τος, a Musis tactus, a Musis instinctus, poeta. Α πατά/το-ω. μϋα-οτά,τωξ, Ό, Musa genitus, Anac. μ,χσοτοήω, ω, f. r,tru, carmina compono, in modulos redigo, carminibus celebro. A μνσ-ογοιος, S, b χα) sj, qui carmina scribic, poeta. A ποιίω- μαο•οπόλος, ν, ο και η, Musarum famulus, poeta. Α πολίω. μνο-αξγίοι, ω, f. ruru, Musica ratione tem- pero, musice compono vel canto. μιατνξγία, ας, ή, modulatio musica. A μ,ΗσχζγΙς, S, b κα) yi, cantor, psaltes ; (2) qui musica ratione temperat cantica et modulatur. Ex μΰσα et ϊργον μαο-όφθαζτος, ο, qui per Musas interiit. μνο-οχοίξϊ;, ίος, ο και ή, Musis gaudens. Ex μϋσα et χαίξω. μνο-όω, ω, f. ώο-ω, modulis musicis exorno ; (2) uteris humanioribus erudio ; (3) do- ceo ; (4) concinnum, venustum reddo ; perf. pass, μίμ&σωμαι, part, μίμνο-ωμί- νος, modulatus, elegans, musis initiatus ; a. 1. inf. μνσωθ^ναι, erudiri. Α μϊσα. μνζ-άκια. τα, mustacea. Athenceus, μχ- ς-άκια e| οινομίλιτος, mustacea liba ex cenomelite. A Lat. musto. μϋτιν, met est, Mol. pro μύ \g-ii. μνσωϊος, Ό κα) ή, cantator, Man. μοχθαλόίΐς, urtrct, εν, laboriosus, Coluth. μοχθίΖντα, ace. plur. part, pra?s. act. n. g. Dor. pro μοχθ5ντα, a μοχθίω, ω, fut. χο-ω, laboro ; (2) efficio, ef- rectum reddo ; (3) laboribus et aerumnis premor. ΜοχθεΤν %l βροτοϊσιν άνάγχνι, Eur. Hipp. 211. "A ποία σον τυφλόπνν Ά-ίζαπίύμαιτιν ally Ίιχ.όχθίΐ, curabat, id. PA. 1544. Α μόχθο;. Hinc μβχθίιίΐς, iiffffce,, ijiti, laboriosus, aerumno- sus. μίχθπμα, κτος* to, labor, aarumna?. A μοχθηξίχ., ας, v>, malitia, improbitas, pravi- tas, scelus. A μοχθεί, ξα, ξον, laboriosus, aerumnosus, miser ; (2) malus, improbus, vitiosus ; (3) interdum de specie quadam vitii, ut βϋς μοχθγΐξός, bos macer ; £ μόχθ'/ΐξί, im- probe. Α μόχθος. μοχθΫ,σαντι, dat. sing. aor. 1. part, verbi μοχθίω. μοχθ'/ίξοτίςούί, adverb, pejus, deterius. A μοχθνίζος, malus. μοχθν,ξως, adv. male, ierumnose. Ab eod. μοχθγ,τίον, laborandum est. Ε/ μ,ίτρω μ,οχ- e V rict, Eur. her. Fur. 1251. μοχΰίζοντι, 3. plur. pra?s. ind. act. Dor. pro μοχβίζνσι, a μοχθίζω, laboro, adflictus sum. Α μόχθος, μοχθκτμος, S, b, labor, Vet. Lex. ΜΟ'ΧΘθ2, u, i, labor, miseria, a?rumnae, calamitas, moiestia ; lassitudo, Gl. V. μοχΧύα, ας, ij, motio, vel obfirmatio, quae vecte fit ; apud Medicos ossis luxa- ti in locum suum restitutio. Α μοχ- λίύω. μόχλίυο•ις, ιως, -η, idem et ab eod. μοχλιυτΥ,ς, S, b, motor, seu qui vectibus et phalangis aliquid promovet, vectiarius, phaiangarius, omnino qui vi sua aliquid concutit, movet ; Epith. Neptuni, apud Aristoph. Α μοχλός. Hinc μοχλεύω, f. εύσω, vecte moveo, promoveo ; (2) vecte obfirmo ; (3) molior, machinor. Μοχλεύει &ύξετξα, Eur. Her. Fur. 1002. μοχλεω, idem quod μοχλεύω, Horn, μοχλιχος, vi, ov, vectiarius ; τβ μοχλιχόν, sc. βιζλίον, liber de molitione et repositione luxatorum, Em. μοχλίον, ν, το, parvus vectis, parva pha- langa, Dim. ab eod. μοχλίς, ίδος, ij, idem. μοχλίο-χος, u, e, idem et ab eod. ΜΟΧΛΟ* 2, S, β, vectis, quo quid move- tur ; (2) obex, repagulum, sera, pessu- lus. μύχλόω, ω, f. ύιτω, pessulum obde, vecte obfirmo. Α μοχλός, μυ, vel μΖ, vox flentis. uAjotyza, κς, -ή, muscipula. Apnd Polluccm etiara inter fullonum instrumenta. Ex μ,νς et ίγς», captura. μυΛγξος, b xai ^, qui mures venatur, vel captat, serpentum species ; (2) herbse nomen, Gl. Vet. μύχ^ξον, muscipulum. Ex iisd. μυά,χανθος, ν, ο, asparagus, Gl. Vet. Plin. Ex μϋς et Άκανθα, spina. μυκξ, αχός, ό, mytulus, conchae species. Α μύα>• μύας, mures, ace. pi. a μϋς, mus. μυάω, labia contraho, aut oculos claudo. Τ/ μοι μναπ ; Aristoph. Lys. 126. μνγαλί'/ι, contr. μυγαλ%, fe» 'h, mus ara* neus. Ex μΰς et yaXy, mustela, quia muribus vescitur. μίγματα, lacerationes, Hes. Suid. For- tasse per Aphcer. pro αμύγμα -ra, ab «- μύο•ο•ω• μυγμος, S, ό, idem, ap. 7Esch. (2) sonus, qui labiis occlusis erumpit, item, qui na- ribus editur, mussatio mussitatio, gemi- tus, etiam de piscibus apud Aristot. A μύζω. μυϊαζομαι, fut. άξομαι, abhorreo, aversor ; ut hinc sit aor. 1. ίμνΰάξατο, apud Nic. Α μυδάίι)• μνΰαίναν, stillare, putrefacere, Hes. "Ενθα μυδαίνίΐ ποτοΊς 'Ω,χίναξος yijc, Lye. 1008. μυΐαλίος, ία, ίον, humidus, uvidus, ma- didus ; (2) ex nimia uligine putris, ni- mio madore vitiatusj Gl. V. putidus, mephiticus. A ΜΤΔΑΏ, ω, fut. ν,α-ω, pras nimio madore vitior, putresco ; Gl. V. μνΰάω, puteo. μΰΰις, ων, al, testudines lutariae, mures a- quatiles, Suic. Α μΰς. μί^Υ,ο-ις, ίως, 4), putredo ex nimio madore. Α μυδάω• μύδιον, it, to, species roboris qua? dulces glandes fert, apud Theaphr. μυΰόιις, όισοτα, όίν, nimio madore vitiatus. A ΜΥ~Δ02, ν, β, virus, virosus humor. μνΰόωο-α, praes. part. act. f. g. Poet, pro μνδωο-α, ex μυ^άασα, a μνΰάω. Unde μυΰξίαιης, (ως, ή, vitium oculi, quo pupilla dilatatur, ejusque acies hebescit, Rob. μύδξοχτυπίω, ω, candentem ferri massam malleo tundo. Μυΰςοχτυπίΐ "Ηοαιο-τος, laminas ignitas subigit, JEsch. Pr. 366. A μνΰξοχτνχος, ν, i χα) ή, qui ferrum can- dens malleo tundit, faber ferrarius. Ex μύΰξος et χτύπος. ΜΤΆΡ02, », β, candens ferri massa ; massa lapidea ignita; globus candens, rudis, Gl. V. (2) lapis igneus, apud Xe- noph. μυΰών, ωνος, ό, caro fungosa in ulcere fistu- loso, in quo sinus mucosi, oraa callosee, ex Polluce. Α μνΐάω- μύιιος, ό χα) η, soricinus, Gl. V. Α μνς. μυιλόυς, otcnra, όίν, medulla repletus, me- dullosus ; (2) alimentum habens. μυιλόθίν, medulhtus, Gl. V. Α μυιλός. μι/ίλοποιος, S, β χα) ή, medullam faciens, Suic. Ex μνίλός et ποιίω- Μ ΥΕΛ (S 2. 5, ό, medulla. Hinc μυίλόω, ω, fut. ώσω, medulla im'pleo, μίμν ιλωμίνος, pinguis, LXX. μνιλώΐ-κ, ιός, i χα) ή, ad medulla? speciem accedens, medulla? similis, medullosus, medullSceus. Ab eod. ΜΥΕ'Ω, ω, fut. Υ,σω, doceo ea, qua? ad sa- cra pertinent, in sacris instituo ; initio, Gl. V. Δε/ γα,ς μυνθηναί μι πξ)ν TtOvYr xivat, Arist. Pace, 375. Α μύω. μυζάω, ω, fut. fo u , sugo, exsugo, exprimo. αυ'ζίω, ω, fut. r\ca, idem. A ΜΥ'ΖΩ, f. |- Χης. ΜΤΓΚΛΑΙ, sive μ,ύχλοι, lineae nigra? in collo, dorso, pedibusque asinorum, Hes. At Etym. μύχλον, rugam et plicam in collis asinorum ; μυχλοι sunt etiam libi- dinosi et lascivi homines, ap. Lycoph. μύχον, 3. plur. aor. 2. ind. act. Jon. pro ϊμυχον, a μυχάω. μυχός, S, ό, mutus, ό μυχός, impurus, im- probus, scelestus, Hes. μνχτν,ξ, ηξος, ό, naris, nasus ; μ,υχτΫφς, na- res ;* (2) proboscis elephanti ; (3) irrisio^ nasus. Α μύσσω. μυχτηςίζω, fut. ίσω, naso suspendo, subsan- no, derideo, contemno. ®ύς i μυχτηξί- ξίται, Gal. 6, 7. Α μυχτηξ. μυχτηξίχομτος, et μυχτηξόχομχος, ν, e χα) ή, naristrepus ; (2) flagitiosus. ΤΑυχτη- ςίχομπα πν%ύματα, superbientium na- rium efflatus, Msch. S. T. 470. μυχτηξίσμα, to, idem quod μυχτηξίσμος, ΐί, ό, subsannatio, irrisio. μνχτηξίΓΥ,ς, 2, ό, sannator, Ph. subsanna- tor. Α μυχτηξίζω• μνχτγιζόθ'», adv. e naribus. Α μυχτηξ. ΜΥ'ΚΩΝ, ωνος, i, acervus, cumulus, Hes. (2) pars auris, Pollux. (3) muco, piscis, apud Aristot. μνλαχρ)ς, ίίος, η, q. d. locusta molendina- ria, i'nsectum farina vescens in molendi- nis et pistrinis. Α μύλη et ίχξίς. μύλαξ, axes, ό, lapis molaris ; (2) lapis ro- tundus. Α μύλη. μυλώς, iuit ο, pistor, Suic. Ab eod. Μ YAH, '/)?, ri, mola trusatilis, seu asina- ria, frumentaria, «rteariave ; (2) inferior molse pars, quae et meta dicitur ; (3) mo- la salsa; (4) mola, os latum toti genu superimpositum ; (5) mola, caro infor- mis in utero muliebri quandoque nasci solitum ; (6) herba qua?dam ; (7) dens molaris j μύλαα, dentes molares. μνλν,χοζαν, ν, το, scops farinaria?, qualibus in mola utuntur. Ex μύλ-η et χόξος. μυλγ,φατος, », ό χ») ν>, mola fractus et con- tusus. Ex μύλ'/ι et φάω- μυλίκ.;, if, ό, ut μυλίοα λίθος, lapis molaris. μυλιάω, ω, dentibus frendeo et strideo. Hinc μνλιόωνπς, pro μνλιωντί?, μρλιάον- «ί, Resiod. Op. 528. Α μίλ•η. μυλιχος, r„ ov, molaris. Ab eod. μν).ιόωντοα, ace. plur. particip. prses. act. Poet, pro μυλιωντχς, ex μυλιάίοντοξ, a μνλιά,ω• μυλίτγ,ί, β» ό, ut μυλίνν,ς λίθος, molaris la- pis, Gl. V. silex ; μνλίται έδόντις, dentes molares. Ab eod. u,>j\\a.xu.iQos % »» ό xou 'h, spinam habens incurvam hami ad instar, hamatis spi- nis armatus, Suic. Ex μυλλος et axcwtiot,. μυλλας, ώδοί, η, meretrix, scortum. A μύλλω. ΜΥΛΛΟ'2, 5, ό, curvus, tortUQSUS; (2) strabo, qui oculis est distortis ; (3) subst. placentae species. μύλλος, a, β, piscis quidam, mullus. μύλλω, molo ; (2) labra comprimo ; μύλ- λίΐν etiam subagitare, permolere, ut Ho- rat. Α μύλ-η. μυλόΰοντίς, dentes molares, Eust. μνλοίώγ,ς, ίος, ό xod η, similis lapidi molari, rotundus. Ex /aUXtj et tTSej. μυλόας, oirirot,, όεν, idem. Α μύλ'/ι• μνλοιςγγ,ς, ϊς, moliarius, Nic. μυλόχλιζΓος, n, β xou vj, mola fractus. Ex μάλη et χλά,ω. μυλοχόκος, u, ό, molitor, Gl. V. moliarius. Ex μύλη et χοχ'/ι. μιτλοχόζος, a, β χα.) ί, qui molam everrit, s. purgat. Ex. μύλη et χοξίω. μύλος, n, ό, mola; Gl. V. μύλος ίλαιων, trapetum, Gl. V. μύλοι, dentes molares. Α μύλη. μνλόο-Μξξ, χος, ί, mola, caro informis in u- tero muberum nasci solita. μυλαξγος, 5, ό, siliciarlus, Gl. V. Ex μνλη et toyoy. μυλόω, ω, induro. A cujus pass, μυλνμαι, est a. 1. ίμνλώθνι, apud Hippocr. indu- ruit. Α μύλη. μυλωνάς λίθοι, lapides molares; Α μυλώ• Ιγ,ς quod est a μύλη. μνλωθξίχος, η, ov, ad molendinam seu pis- trinum pertinens, molendinarius. μυλωθξις, ίΰος, ή, mobtrix, pistrix. A μνλωθζος, S, o, qui pistrinum possidet, ser- vosque alit opus in eo facientes, pistor ; et (2) adject, ό xod η, μυλωθζος, molaris ; ut μυλωθςος ώδη, cantilena molaris. μνλωξος, q- d. molae curam habens. Ex μύλοι, et ωξ», cura. μύλων, ωνος, vel μυλών, αίνος, ί, locus, in quo est mola, seu in quo versatur mola, pistrinum ; (2) locus, in quo torqueban- tur servi. Α μύλη. MY~MA, α,τος, to, opsonii genus, edulium ex carnibus et sanguine, Em. MY~MAP, vel μάμοι?, macula, nota, Hes. μυμΛξίζω, inepta loquor, ridicule gestieu- lor, Hes. Α μΖμα,ς. MY~N, murem, ace. sing, a μυς, mus. ΜΥ'ΝΔΟΣ, η, ov, mutus, Hes. μύνη, ης, ή, pratextus, excusatio ; μύνγσι, dat. plur. apud Horn, caussationibus.' A MY'NOMAI, prastexo, preetendo, Eust. MY'SAt ης, ή, Ion. μύξη, humor e nari- bus fluens, mucus, mucor ; (2) mucus in ostreis et testudinibus ; (3) ellychnium lucernas. μύξχ, ων, τα, prunorum genus. μυζάζω, muco abundo. Α μύξα, μυζάξΐχ, ων, τα, Dim. a μύξα, ων. μυξάξίον, u, το, piscis quidam, Dim. μυξ,ητγ,ξίς, nares ; μυξωτηξίς usitatius. Ab eodem. μύξινος, vel μυζίνος, u, ό, idem quod MY'SOS, », i, piscis e mugilum genere. μυξώδν,ς, ιος, ό xou ή, mucosus. Μυξώΰης ύγξώτης, Arist. Η. Anim. 3, 5. Α μύζα. μύζων,^ωνος, i, idem quod μύξος. μυζωτηξίς, el, nares. Α μύξα.. μνογάλη, vel μυογαλίη, contr. μυογαλη, ης, ή, mus araneus. Ex μυς et γαλή. μνοδόχος, et μυοίόχος, α, Ό χα) η, mures re- cipiens. Ex μυς et δίχομαι. μυοθΥίξας, ν, ο, murium venator, qui mures capit. Gl. V. muscipulum. Ex 3-ηξα. μυοθηξίω, ω, mures venor, ap. Strab. Ex iisdem. μυοχάτξος, u, η, muscerda, muris stercus. μυοχτόνος, ν, i χα) ή, mures occidens, mu- ricida. Ex μυς et χπίνω. μύοξος, a, o, gbs, Gl. V. item talpa, idem. vid. μνωξός. μνοπάξων, ωνος, ό, myoparo : navis pirati- ca. μνοπία, vel μυωπία., ας, η, muris cavemu- la, Bob. ex Aristot. Έχμΰς et οπη. μυοσόζη, idem quod μυϊοσόζη. μυοσώτη, ης, ή, auricula muris, alsine, her- ba. Myosota, Plin. lib. 27. § 80. c. 12. Angl. mouse-bak. Ex μΖς et £?, ώτοί, auris. μυοσ-οπις, ίδος,η, idem et ex iisd. μυόσωτον, κ, το, idem et ex iisd. μ,νό-ξωτος, », 6 χα) ij.saucios musculos ha- bens. Ex μυς et τξωτος. * ( 382 ) μνΒξιαι, ας, %, vitium claudicationis vcisus Myuri. Scribitur et μιινρία. μυνξίζαν, in acutum desinere, minoribus terminis finiri, decurtari, instar Cauda? muris in acutum desinere. A μύϋξος, n, ο χα) η, velut cauda muris in a- cutum desinens, compressus, arctus ; μύαξος s -ίχος, mutilus versus seu curtus, postremo pede claudicans. Ex μυς et ϋξά. μυοφόνος, χ, ο χα) η, mures occidens, muri- cida. Ex μυς et φόνος, μυόχοΐον, st, το, muscerda, stercus muris. Α μΰς et χίχοΰα, cacavi. μυόχοΰος, u, ό χα) η, vilis, contemptus, nul- lius pretii, velut muscerda, Hes. Ex iisdem. μύςαινα, ης, ή, murama, piscis ; (2) de libi- dinosa et in Venerem prona, Suid. A /*«««■ , . „ μύξχινος, u, o, mursena, murus, piscis, Hes. μυξάχοπα, unguenta mista ad odoris sua- vitatem lassitudines lenientia. Ex μύ- ξον et αχο-χος, lassiludinis expers. μυζαλοκρίω, ω, f. ησω, unguentis me ilbno. Ex μ,ύξον et α,λί'κρα. Hinc μυξαλοιφία, ας, ή, unguentorum illitus. μύζίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Jon. pro ίμύρίτο, a μύξομαι- μυρι-ζία, ας, ή, unguentorum coctio seu confectio, Suic. μυρψιχος, η, ov, ad unguentarios pertinens. Hinc μυξί-^ιχη, ης, sciL τίχνη, ars confi- ciendi unguenta. A μυξίφος, S, ό, unguentorum coctor, ungu- entarius. Ex μυςον et 'ί•\,ω, coquo. μυξηξος, ξα, ξον, unguentarius. Α μύζον. μύςια, decern milUa ; μοξία, et per Apoc. μυξί', plurima, sexcenta, infinita. μυξίαγωγος, S, ό χα) η, utuveiovyuyo? »«£/$•, navis, qua? decern millia nominum ve- here potest, pragrandis. Ex μύξίοι et άγω. μυξιάχις, adv. decies millies; sspissime. Α μΰξίοι. μνξΐάμφοξος, it, ο χα) η, decies mille am. phorarum capax; (2) decies mille am- pnoris dignus. 'νήμα μυξίάμςοξον, Ari- stoph. Pace, 519. Ex μύξιοι et άμφοξίύς. μυξίχνΰξος, u, ο χα) η, Ut μυξίανδξος ίτολ/ί, α μυξίοι^ ι Ut μυξία urbs decern virorum milUa capfens. Ex μύξιοι et ανηξ. μυζίάξχης, ν, ο, decern millium praefectus. Ex μύξιοι et αζ% ' μυξίαζχος, χ, iem et ex iisd. μυξίας, ado;, η, myrias, numerus decern milbum, decern millia. Α μύςιοι. μυξίαχχ, adv. infinitis Iocis, sexcenties. μνξίδιον, ν, το, unguentulum. Dim. a μύ- μυξίίλιχτος, n, ό χα) η, plurimis volumini- bus tortus et sinuatus. Ex μύρια et ί- λιχτός. ' μνξΐιτΥ,ς, ίος, ό χα) η, valde annosus. Ex μύξιοι et Ιτος. μυξίζω, f. ίσω, unguentis imbuo. Α μύ- ξον• ΜΥΡΪ'ΚΗ, ης, η, myrica, Gl. V. viburna, myrica, genista. Ph. μυξίχη ίϊίος evrS (species plantas) genista, Theoc. Id. 1, μυξίχινο;, ίνη, ινον, myricinus, e myrica confectus. Α μυξίχη. Unde μυξίχώΰης, ίος, ό χα) ή, myricae similis. μυζίνη, ης, ή, myrtus. AL μυξσίνη et μυρ- pb*lr , _ -. μυξίνν,ς, », ο, Ut μυξίνης οίνος, vinum un- guento mistum, vinum conditum, Poll. Α μνξον. μύξινος, α, ό, myrir.US, piscis. Α μύξος. μυςιόζοιος, ν, ό χα) ή, plurimos boves con- tinens, Suic. Ex μυξία etyfiS?. μυξίόγρ,χφος, ν, ό χα) ή, saspissime, plurimis modis scriptus. μυξίόΰοζος, ov, laudatissimus, Man. μυ°ιόΰ*ς, οντος, Ό χα) ή, ingentes dentes ha- bens. In Epig . μυξίίΰνς ϊλίοχς. μυξίόχξανος, α, ό χα) ή, permulta vel innu- mera capita habens. Ex μύξιοι et χ,φ,- vov. μνξίόλιχτός, u, ό χα) ή, saspissime et ab in- numeris dictus. Ex μυξία et λέγω. μνξΐόμματος, χ, ό χα) ή, innumeros seu permultos habens oculos. Ex όμμα. μνειόμόξ(?ος, n, ό χα) ή, innumeras habens iormas, Suic. Ex μνξίαι et μοξςαί. μυξώμοχθος, ». Ό χα) ή, infinitos^ laborei sustinens, Suic. Ex μ,ύξίοι et μόχθοι, μύξίον, adv. immense, Horn. MTP ΜΪΡ mt: μυξίόναυ;, αος, ο χα) fi, innumeris seu infi- nite navibus instructus. Ex μνςίχι et VOCVff• μνξιόηκξοι μάχχι, pugnae, ubi decies mille seu penr.ulti tadunfc. μυξίοντάοχγ,ς, χ, b, et μυξίόντχξχος, decern millium praefectus, Alsch. Pers. 314. μυξίοπάλαι, adv. jamdudum, ante longissi- mum tempus. μυξίατλάσιος, χ, b χα) Ϋι> q. d. decumilli- plex, infinite multiplicatus. Plur. μυ- ^ιοπλχσιοι, decies Millies plufes ; (2) in- initis partibus plures. Α μύξιοι, vel μν ξίος. μυξίοτλχσίως, adv. decies mille modis ; (2) innnitis modis. μυξίοπΚτιθνς, ίος, b xx) ί , infinitus numero ; (2) varius, multiplex. Ex τλν,θος. μυξίόχχζ, οίος, b χχ) v\, innumeros pedes fiabens. ΜΥΡΙΌ2» ία, ίον, infinitus, innumerus; (2) summus, extremus, maximus ; μν• ξΙΟΙ, Ι-Οίί, tct, infiniti, innumeri, ut sexcenti, sexcenta ; at μύξιοι, ίχι, ιχ, de- cies mille, vel decern millia. Unde et composita cum μυξίος vel μύξιοι, redden- da sunt vel per infinitus, sive innume* rus, vel per decies mille, prout quis ilia vel ex hoc, vel ex isto composita existi- mat, nihilque prohibet, quo minus Sy- necdochice etiam το μύριοι, per multus vel plurimus reddaturl μυξΐο?νμόξΗ>ν, χ, το, decies millena pars. Ex μνξίος-ος et μόξίον• μυξίο^ός, is, bv, decies millesimus. Hinc v) μυ^ιοτη, ης, q--d. decies millesima, pro numerus decern millium. Α μύξιοι. μυξΐοτΐνχν)ς, b, id. quod μυξίόηνχος, Eur. μυξίόηυχοι, αν, οι, innumeri armati. Ex μυξίος et τίύχν,, arma. μυξίότν,ς, νιτος, vi, infinita multitudo, infini- tus numerus. Α μυξίος. μυροτξόφος, χ, ο χχ) ή, innumeros alens, Suic. Ex μυςίος et τξίφω- μυξιόφϊλος, χ, b χχ) -h, innumeros habens a- micos, qui infinitas colit amicitias, Suic. μυξιοφόςος, χ, b xca v), infinitos seu innu- meros ferens ; de nave grandi. ' Ex <${- μυξιόφοξτος, χ, b χχ) ή, grande onus ve- hens ; de navi grandi. Ex μυξίος et φόξτος. μυξίόφυλλον, x : τβ, herba, quiB millefolium, Plinio. Dicitur et supercilium Veneris. A , μνςιόφυλλοί, χ, b xx) v), innumera habens folia. μυξίόφϋλος, χ, b xx) r), innumera genera nabens, Rob. Ex μυξίος et φυλγ). μυξιόφωνος, χ, b xeu ft, infinitas voces edens, vel infinitis Unguis loquens. Ex φωνή- μνξίχνοος, contr. μυξίίτνχς, u, b xx) r„ un- guentum spirans, Rob. Ex μύξον et πνίο). μυ«)ς, ίΰος, νι, vas unguentarium, ampulla unguentaria. Α μύξον- μύξίσμχ, χτος, το, unguentorum illitus. A μυξίζω. μυξία-μοί, χ, b, idem et ab eod. Unde μνζίπχΐς, ii, ov, liquidus et odorus, ut ole- um balsami ; (2) aptus ad unguendum. μυξίώνΰμος, a, b xx) ή, infinita nomina ha- bens. Ex μυξίος et ονομχ. μξίωχός, χ, Ό και i\, infinitos oculos habens. Argi Epith. Ex μυξίος et ώψ. μύξμαξ, Dor. pro μύζμνιζ. MY'PMAI, pisces, qui vocantur μοςμύξοι, etiam vocari μύξμοα, scribit Atherue- us. μυξμνιΰων, sSvey, ό, formicarum turba, locus ubi ea est. Α μΰζμος. Μυξμγ,χά,νθςαιτοι* fabula? nomen a Phere- crate conscripts. μ,υΐμ4)χαο)>* », τβ, phalangis genus, apud Nicand. ρ,υξ/Λ4ιχια> et μυζμηχίαι, v.errucse formica• rise, ita diet», quod erasas sensum formi- carum mordentium relinquunt ; clavi in planta pedis. Α μΟξμν,ξ. μυξμτιχια., α,ζ, ί, domicilium formicarum ; (2) verruca, Philox. (3) co3tus, Gl. Vet. magnus et densus, etiam discentium in echola, Hes. Ab eod. μυξμΎΐχία,ς, ν, b, verrucosus, Philox. (2) formicinus. Ab eod. Unde μ.υζμνχί<χ.ο•ις, ίωζ, η, formicatio, Gl. Vet. dolor e verrucis, quae μνζμπχια. appel- lantur. μυζμηχιχα-μοί) Vt b, idem. A μνρμγικιύ,Μ> ω, f'Jt. ά,/τω, infestor verrucis tormicariis. Α μνξμνιχίκι. μνξμ-ήχίζω, f. ί<τω, ita adficior, ut formicas quasi reptantes sentiam. Ab eod. μυξμγιχιο») ν, το, id. quod μυξμηχαόν. μυομηχίτηζ, a, b, ut μυξμνιχίτ'/ις λίθος* gem- ma innatam repentis formica? effigiem habens, Plin. Α μύζμνξ- μυξμηχοίώίί, το, idem qiiod μυξμηχίΐοΐ)) Steph. μνζμνιχολίων, οντβί, β, leo formicarius, ani- malculum formicis infestum. Ex μύζ- μ•ήξ et λίαιν. μνξμνιχήΰνις, ίοζ, b χ<Δ fi, formicis refertus; (2) formicis proprius. Αμύξμηξ. μύξμνξ, ήχος, b, formica ; (2) cest'us pugi- lum, Hes. Gl. V. (3) petra maritima, Lycoph. 878. Α μνξμος. Mupjjcihonffo-i, da't. plur. Poet, et Ion. pro ΙΛι/ςμιδόοΊ, a Μυξμ^ων. MY~PM02, », b, formica ; siquidem Hes. μυξμοί sunt μύρμγιχί;' (2) SCOpulus, Ly- coph. 890. μυζοζά,Χ&νος, a, 4 glans unguentaria. μυξοζχ,όΥις, ios, b xx) ri, unguento delibu- tus, Suic. Έχμύξον et βάπτω- μνοοζός-ξυχοζ, n, ο xoc.) r\, cirros unguento delibutos habens, Suic. μυεοζξίχία, εοί, β xxi r„ unguento madens. Ex βξίχα;. μνξοθίιχνι, να, ν), unguentorum repositori- um, vas unguentarium. μνξοθηκιβ»* χ, το, idem et ex iisd. μυΡΰχομίς-ζΐχ, a,;, $, unguenta portans, Suic. μΰξομχι, fleo, ploro, lamentor ; (2) fluo. Ol/hl τόσον τον ioiibv Ιμύξχτο Kf.'iov α,?υ, Mosch. 3, 91. 'Ρίίθςο(ο~ιν ώκυς ϊνθα μύξΐ- ται Ί,ίνις, Lye. 982.* ΜΤ'ΡΟΝ, α, το, unguentum, oleum odo- rum. μνξον, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. pro 'ίμυ- ξον, a μύξω. μυ*οζι&/τόχΥιξο;,' x> b, compositi medicamen- t*i genus, quod constituit -r'uro-a., pix, χη- ξος, cera, et μύξον quoddam, Galen. μνζότνοος, contr. μνζότνχς, χ, b xai ή, un- guenta spirans. Ex μύξον et τνίω. μνεοποιος, S, b xcti ή, qui unguenta conficit. Ex μύξον et τοιίω. μνξοτόλοί, », ό χα) η, unguentarius. Ex πολίω. μνζοχωλεϊον, sive μνξοτωλιον, το, officina unguentaria, locus, ubi unguenta ven- duntur, Gl. V. /At/{03-aX/o»,ieplasiarium. A μυξοπάλ' /is, », b, unguentorum venditor, unguentarius, Gl. V. seplasiarius, Ph. unguentarius, pigmentarius. μυζοπωλίω, ω, f. ύσω, unguenta vendo. μυξόπωλις, ώος, y, unguentorum venditrix, unguentaria. Α μνξοπώΧ'/ΐί. MY'P02, if. b, myrus, murus, piscis simi- lis muraen.-B, sed itobustior, et dentatus, cum murama mollior sit, et edentula, ut Tertullianus vocat. Interdum tamen et μύξαινχ, murcena, vocatur. μνζβφόξοί, χ, b χα.) fj, unguentum portans, vel tenens; Ex μύξον et φίξω. μυξόχζΐ?ος, χ, b χα) ή, unguentis perunctus seu imbutus. Ex υ,ύξον et χςίαι. μνξόο), ω, ungo, Arisiot. Α μ,υξον. MT'P'P'A, ας, % myrrha, lacryma arboris, JEol. ίτμνξνα. μνρρίνάχχνθος, ruscus, Gl. V. Ex μνρόίν/ι et αχχνβχ. μυορίννι, ης, v\, myrtus, μνρρίντις μίχζΐ, US- que ad caput. Α μύξτος• μυορίν^ς, χ, β, sc. οίνος, vinum myrtites. μυρρΊνίτν,ς, Att. pro μυξθ•ινίχιις. μυρρίνος, ivy, tvov, myrteus j (2) subst. b myrtus. Α μύζτος. μνρρινων, ωνος, β, myrtetum, locus, ubi myrti crescunt. Ab eodl• μνΙί)ς, ίύος, ♦), herba unguenti odorem spi- rans. Α μύξον. μυρρίτγ,ς, χ, b, ut μυρρΊτης λίθος* lapis myr- rha? colorem habens. Α μύ'ραα. μνξίτινίλαιον, χ, oleum myrteum. Ex μυξ- ffivvj et 'έλα,ιον• μυξα-ίνη, πι, ή, myrtus. Α μίξτ*?. μυξο-ίνινος, ίντι, tvov, myrteus. Ab eod. μυ^ινίτν,ς. χ, b, sc. οίνος, myrtites, sive vi- mim myrto conditum. Α μυςσ-ίνγι. μυρ/πνοΗ^ν,ς, ίος, Ό χα) ή, myrti formam habens, myrto similis. Ex μυξο-ίνη et ίΐΰος. μ,ύξοΊνος, ίννι, tvov, myrteus. Α μύζτος. μύξσος, χ, i, corbis auritus, Ε, M, ( 383 ) μυξτας, χξος, y, extuberantia in myrto. μυζτίών, αίνος, b, myrtetum, Gl. Vet. A μύξτος. μνχτίχ, ας, η, myrtus. Ab eod. μυξτίδχνον, χ, το, idem quod μυξτάς. μνςτίννι, ν\ς, ν), piri et olea? arboris genus, Sch. Nic. At Gl. V. μυξτίννι, myrtus. μύξτινος, ίννι, ινον, myrteus. Ab eod. μυξτις, ί§ος, ν], myrtus. Ab cod. μυξτίτνις, χ, ό, sc. οίνος, vinum myrtites, id est, myrti baccis nigris contusis condi- tum. Ab eod. μύξτον, χ, το. bacca, seu fructus myrti ; (2) caruncula in medio pudendi muliebris, Poll. Abeod. μυξτοπετ&λον, χ, το, quibusdam dicitur το πολυγόνατον, herba. MY'PTOS, χ, ν), myrtus, arbor. μυξτόχίΐλα, ων, τα,, pudendi muliebris ex- tremitates. Ex μύξτον et χΰλος. μνςτοχίΐλίΰις, ων, χι, idem et ex iisd. μύξτων, οίνος, b, mulierosus, Suic. Α μύξ- τον. ΜΥ'ΡΛ, fluo, stillo. Vide μύξομαι. μύξωμα, ατός, το, unguentum. Α μνξόω. μύξωαας, ίως, ν\, unctio, unguenti illitio. Μ~Υ2, μνος, b, mus, sorex ; (2) musculus, pars carnis ; lacertUs, torus, Gl. V. μύσαγμα, το, idem quod μϋσος. μΰο-αν, 3. pi. aor. 1. ind. act. Ion. pro ίμυ• σαν, a μύω. μυσχξία, ας, ^.abominanda foeditas. A μυσαρός, ξα, ξον, detestandus, abominan- dus j scelestus, sceleratus Ή pa yi τοι μυσχξα χα) τ)ν Ιτίχαρμοο τίτνγμαι ; Theoc. Id. 2, 20. Α μυσος. μνβ-άξχνις, χ, b, detestabilium consihorum auctor. Έχ. ρΖσος et ά,ξχ-ή. μυσαξωτος, bv, idem quod μυσαξος, Man. _ μνσάττομχι, fut. άγομαι, detestor, abomi- nor, aversor, odi • χ abhorreo, Gloss. Vet. ΐΐαίΰων μυσαχθασ' ιισοδχς, Eur. Med. 1152. Α μΖσος. μνβ-αχθτις, ίος, b χα) ν), abominandus, scele- ratus, impurus. Ab eod. μνσαχνος, vi, ov, idem et ab eod. μυο-'/ιτον, detestabile, Gl. V. quasi a μυσάω, vel μυσίω, quod esset detestor. μνο-ίύαν ίτολλα irvi, fundere, Atist. Lys. 1080. Dor. pro μχσ',ξαν. μύσις, (ως, ν), compressio, occlusio, obstruc- tio. Α μύω. μύσχος, χ, b, parvus mus, musculus, Dim. Ά μυς- MY~202, ίος, το, scelus, piaculum, faci- nus detestandum. μυα-ος, S, b, abominandus, detestandus, Hes. ubi μ»σα sunt μνσαξα, μικξα, μί- μ,ιασμίνα. Α μϋσος. μυσπολίω, ω, velut mus oberro, Aristoph. Vesp. 140. ubi μχσπολίί. ΜΥ~22Ω, fut. ξ ω , mungo, emungo, mu- cum nasi extraho. μν<ταγωγίω, ω, fut. ν\σω, initio sacris, mys- teria edoceo. Α μυς-αγωγός. Hinc μυ5-αγωγγ.τας, i), ov, ad sacra jam introduce tus, initiatus. μυ?αγωγίχ, ας, τ), initiatio ad sacra ; (2) Coena Domini. A μυραγωγος, χ, b xx) v\, initiator, mysteri- orum magister seu doctor ; (2) qui hos- pites ad sacra visenda introducit ; et qui res sacras interpretatur. Ex μύί-Υΐς et αγωγός. μύ?α%, αχός, b, labrum superius, et in eo nati pili ; barba. Α μυσάομαι• μυς-Υ,ξΐχ, ων, τχ, sacra, arcana, Ph. orgia, Gl. V. Α μυ^Υιξίον• μντν,ξίαΖ,ω, initio, Gloss. Vet. Α μν^ξΐχ• μυτν,ξΐχσμος, χ, b, initiatio, Gl. Vet. μυτ'ΐξίαχος, y, bv, arcanus, secreta tegens. μντ'ΐξΐχός, ν), bv, idem. Α μυς-νίξΐχ. μυ?γ,ξΐον, χ, το, murium latibulum, apud Athenceum. Ex μΖς et τχζίω. μυτΫιξίον, χ, το, arcanum, initiatio secreta, PA. Vide μυ$•%ξία. μν$-ν,ξ)ς, ίΰος, ή, Ut μν?νΐξίΰίς ΤΕλετβί/, in Epigr. arcana? initiationes. Α μν$-ίΐζΐα. uvs -Υιξΐωίγ,ς, ίος, ό χα) ν), cui subest myste- rium, mysticus, Ph. μυστν,ξίωΐί;, arca- num. Α μυ?ΥΐξΜ, μυζ-νίξίωτώίς σπονΰα), sacris, vel arcana? li- bationes,.Po«. μΰρης, χ, b, mysta, qui sacris initiatur, seu initiatus est, qui ad sacrorum arcana ad- mittitur; (2) sacra discens; (3) sacro- rum sive mysteriorum peritus; (2) sacro rum doctor, Gl. V. pater sacratus, Ph. ayj-iji οξνιον, parra, avis. Α μύω. MTil ΜΠΡ ΝΑΙ Μ YSTI'KHTOS, in ο, piscis quidam mus- culus dictus quibusdam. /iVsrizhsi v* ov, mysticus, cui subest myste- rium, arcanus. Α μύς-ης. μυπχώς, adv. mystice, arcane. μυριλάγίνος, ο χα) r„ Epith. lagena?, Ep. μυηλάομχι, ωμαι, haurio pane excavato. Καμφοιν χίξο7ν μυς-.λλατα,ι των δημοσίων, peculatur, Arist. Eq. 824. A ΜΥ2ΤΓΛΗ, γ,ς, ij, panis cochlearis .modo excavatus. ΜΥ'2ΤΙΛΛ0Ν, Atticos vocasse bucceas panis, qua? canibus objicerentur, anno- tat Schol. Aristoph. μυ$-ίλλω, in minutas partes seco ; vide su- pra μις-υλλω• Α μυ$•ίλγι- μυππολίυω, euro sacra, operor sacris. A μυπτόλοί, α, β χα) 'h, qui circa mystica versatur, sacerdos, mysta. Ex μΰς-Υ,ς et πολίω. μΰς-ις, ώος, i, qua? initiatur seu initiata est sacris ; (2) qua? sacra docet. Α μΰς•γ,ς. μνρόδόχος, α. ο χα) ν, sacra arcana conti- nens. Epith. templi, Arist. Nub. 303. Ex μύς-ν,ς et ΰίχομχι. μυ^οτολίυω, idem quod μυς-ιτολεύω. μν^οπόλος, idem quod μυππόλος. μυς-οφόξος, i, pro μυςιχοφόξος vel μυο'τηζΐύ• φόξος, Sleph. μυ?ρον, u, το, cochlear parvum, Gl. Vet. lirigula, Dim. a μυς-ξον. μνΓςιοτώλη;, u, b, venditor cochlearium. μίτζο», ν, το, panis excavatus ad hauiien- dum jus vel pulmentum ; (2) mensura duorum cochlearium. Α μυ?ίλγ\. μυ?ξος, ν, ο, lingula, Gl. V. cochlear. μύί-φονον, u, το, muscipula, Hes. Ex μυς et φόνος, catdes. μυταχίζω, literam μν sa?pius repeto. Hinc μνταχισμός, S, h, frequens litera? μυ ite- ratio. ΜΥΤΓΛ02, a, o, genus concha?, cujus exusta? cinis vim causticam habet. MYT12, ιίος, vel et βοξά• μνχθίζω, fut. ίσω, gemo, suspiro ; (2) ir- ndeo, suspenso naso derideo, Hes. Suid. Αμύζω. ^Hmc νχθισμος, S, β, μνχθισμος, ν, ό, suspinum, gemitus. μυχθώδης, ιο{, ό χα) ή, suspiriosus. Α μν- **• .. ιι,υχιαΊος, αία., αιον, intimus, abstrusus. A μυχός. μύχιος, ία, ιον, idem et ab eod. μυχμος, S, ό, sonitus quidam ; (2) sonus, qui per nares redditur. Α μύξω. μυχόθιν, e profundo. ^ Α μυχός. ίΑ,υχοίτατος, pro μυχώτατος, Horn. μυχόνδί, adv. ad vel in intimam partem. μυχοτόνπον, n, to, specus, ubi cavus reces- sus et vorago ponti est. Ex πόντος . ΜΥΧΟ' 2, S, β, penetrale, intimus locus, recessus ; (2) sinus maris ; (3) penetrale, domus ; (4) adytum. μυχοτξόίτος, β χα) yi, adulter, al^Mo /χ. Ar. μνχχξος, β, CUStos μΰχν. Ab νξος. uuxud-K, ίος, β xou i, latebrosus, Gl. V. Α μυχός. ΜΥ'Ώ, f. ύο•ω, proprie premo, comprimo, comprimendo claudo, occulto, teneo, &c. Hinc conniveo, nicto, oculos claudo, la- bia comprimo ; active ut >j ΰ^ξ^ι μΰιι το S -όμα, Aret. et neutral, ut μΰασιν^ύ φλί- fc£i, id. Τλ-ί,ναις δ' άγαλμα, ταις ivai- μά-χτοις μύο-ίι, Lye. 988. μυώδης, ιος, ό χ,χι ή, ad mures pertinens ; (-2) musculosus, lacertosus, torosus. A μυών, ωνος, β, pars pra?cipue musculos ha- bens ; locus torosus, musculosus, pulpa brachiorum et coxarum, itemque sura, Ph. μυών, musculus. Αΰταξ «5 μίσο-ην Y^iPXiha χαιμυωνα πίριί όδύν/ιοΊν Ίλιχθύς, Apoll. Rhod. lib. 4, 1520. Ab eod. Unde μννζος, S, β, mus Alpmus j animal medi- um inter murem arvensemet palustrem; glis, gliris, Gl. V. μυωξοϊ, glires, id. μυωπάζω, f. άσω, sum lusciosus ; ca?Clltio. oculos aperire nequeo, 2 Pet. 1, 9. A μύω-φ. μυωτίχ, ας, ί, vitium oculorum, quum quis eos aperire nequit ; (2) cavemula muri- um. Ab eod. vel ex μΰς et eV^• μυωπιάζω, άσω, lusciosus sum. Α μυω•^. μυωπίας, u, ό, qui proxima tantum videt. Ab eod. μυωπία/τις, ίως, 'h, vitium eorum, qui non nisi proxima videre possunt, Α μυω- πάζω• μυύΐπίζω, f. ί<τω, calcari urgeo ; μυακτίζιο- θαι, cestro agitari, irritari, incitari. A μίιω•^/. μυωτος, S, ό χα) η, claudens oculos, conni- vens. Ab eod. μυωτον, ίί^τό, auricula muris, herba. Ex μυς et νς. μυωτος, ■>„ ov, murinus ; musculosus. A μΖς• μύω -b, ωτος. ό χα) r„ claudens oculos, con- nivens, Ph. pa?tus ; (2) tabanus, asilus, vespa, Nic. Ph. (3) item calcar. ΈκμΖς etarj,. μωχάω, S, et μωχάομαι, ωιχ,αι, irrideo, de- ludo, ore in primis distorto, subsanno. Α μωχος. Hinc μώχΥίμα, ατός, το, irrisio, illusio. μωχίζω, f. ίσω, illudo, derideo, Suid. A ΜΩ~Κ02, u, ό, fatuus, irrisor, derisor, ca- villator, stultus, amens, Suid. Hes. At Ph. ;, ha?c sanna, subsannator. μωλίω, ω, pugno, Hes. ubi μω\ίί, μάχίται, et μωλν,ο-ίται, μαχησίται. A ΜΩ~Λ02, ν, ό, bellum, pugna, tumultus ; (2) a?dificium in fluctibus exstructum, portus manu factus ; (3) pondus, lapil- lus, qui ponitur in lapidibus conjungen- dis, Gl. V. μώλος, moles. ΜΩ~ΛΥ, υος, το, moly, planta bulbosa, et ruta? silvestris radix. ΜΩ'ΛΥΖ Α, τις, fi, genus allii, quod nucleis noncoagmentatur; (2) caput allii. μώλυζ, υχος, ό, indoctus, ineruditus ; (2) tardus, segnis, ignavus ; (3) hebes, lan- guidus, remissus. A ΜΩΆΥ2, υος, o.sive μάλυξ, χος, i, tardus, segnis, hebes, indoctus, languidus, imbe- cillus. Hinc μωλύτίξον, obtusius, infirmius, Etym. μωλΰτ•ης,_ a, ό, hebes, tardo ingenio, R. A μωλύω, sive μωλύνω ; μωλυόμινα, ap. Hip- pocr. paulatim emarcescentia. Α μώλυς. μωλωπίξω, vulnero, μίμωλωτιο-μίνος, ple- nus vibicibus. μωλωπκος, η, ov, vibiciosus. A ΜΩΆΏΨ, όχτος, i, vibex, verberum in cute vestigium, vibex plaga?j μώΧωηις vibices. μοιμαομα,ι, ωμαι, vel μωμίομαι, vitupero, reprehendo, derideo. Ε υ γι μωμα ταυ- ray), Arist. Αν. 172. Ύ•αν &l•' & 'ίσως μωμάσ»το τέχτω», Theocrit. 9, 24. Α μ£μος. μώμχξ, idem quod μυμαξ. μωμίύμινον, ace. sing. pra?s. part. pass.Dor. pro μωμύμίνινον» μωμιΰω, vitupero, carpo. ΙΛωμίυνται hi μι πολλο), Theog. 369. Α μωμος. μώμνιμα, ατός, το, reprehensio, irrisio ; (2) dictum ipsum, quo aliquem reprehendi- mus. Α μωμίομαι. μωμγβγ>, 3. sing. aor. 1. conj. pass, verbi μωμίω. μωμησαιτο, 3. sing. aor. 1. opt. med. μωμγ\τν.ς, 5, i, reprehensor, vituperator. μωμητός, *i, ov, reprehensibilis, vitupera- tione dignus. Ab eod. ΜΩ~Μ02, a, i, dedecus, probrum, infa- mia, ignominia, vituperatio ; (2) Mo- mus, Deus reliquorum omnium irrisor ; (3) qui omnia reprehendit et irridet, irri- sor, vituperator. μωμοο-κοπίω, ω, fut. ν,ιτω, reprehendendi a- nimo considero ; (2) victimas inspicio. A μωμοσχόπος, n, ό χα) ii, qui reprehendendi animo observat, qui reprehendenda ob- servat, qui victimas inspirit., proband! causa. Ex μωμος et σχοπός. ΜΩ~Ν, adv. num, numquid, an, utrum, pro μη χν. μωνος, Dor. pro μίνος, seu μόνος , Call. μώνυξ, υχος, ό χα) v. sohdas ungulas ha- bens. Ex μόνος et Ό\υξ. μώνυχος, χ, ό χα) ή, idem et ex iisd. μωξαίνω, fut. »νω, stulte ago, stultus sum ; ( 384 ) et μωζαινομαι, stultus Ho, infatuor, ίμώ- eaviv, 3. Sing. aor. 1. act. Ιμω£άνθ*ιο•α.ν, S. plur. aor. 1. pass. Φάσχοντις tTvxt σοφό), Ιμωςάνβνατχν, Mom. 1, 22. 'Ei» Ss το όίλας μωξανθγί, Matt. 5, 13. Α μύ>- ξός. μω§ανθίΐσαν, ace. sing. aor. 1. part. pass. i. g. verbi μωξαίνω. αωζανθγι, 3. sing. aor. 1. conj. pass. /χωξία,'ας, »j, stultitia, fatuitas; vecordia, socordia, Ph. (2) de coitu dixit Eur. Em. Ab eod. μώξίον, υ, το, mas mandragora? quibusdam, teste Diosc. Aliis tertium genus man- dragora?, quod μωξϊς reddat. μωξοχαχοίβης, ίος, ο χα) ν), Stulte malitio- sus. μωξολογίω, ω", fut. γ,σω, stulta seu inepta loquor, insulse blatero ; scurror, Gl. V. μωξολογία, ας, η, stultiloquium, ineptia?, stultus sermo. A μωξολόγος, n, β χα) y„ inepta et stulta lo- quens, insulse blaterans. Ex λόγος, μωςον, ν, το, morum, fructus arboris mori. Idem quod μόξον. ΜΩΡ0 ν 2, ξα, eov, stultus, fatuus; inep- tus, brutus, Ph. Voc Att. 2 μωξί, in- epte. μωξοσοφίω, ω, fut. γ, σ ω, stulte sapio. μωξοτοφία, ας, Ϋ), stulta sapientia. A μωξόσοφας, ν, ό χα) η, stulte sapiens. μωξόσυχον, u, το, morum sycaminum. μωζότΥ,ς, *ιτος, ή, stultitia, fatuitas. A μωξός. μωξόφξων, όνος, ό χα) υι, stulte sapiens, Man. μωξόω, ω, fatuum reddo. Α μωξός. μωξώς, adv. stulte, fatue ; inepte, absurde. μωξωσις, ίως, yi, stultitia, fatuitas, stolidi- tas. Α μωξόω- μωσαν, musam, ace. sing. Dor. pro μνσα*. ΊΑωσΥ,ς, 5, vel Μωσίυς, ίως, vel ΪΛωύσης, »» vel ΊΛωύσίυς, ίως, ό, Moses, nomen He- bra?orum Legislaloris Hebr. Tractus. Ν Ν, Litera Gra?corum decima tertia, quas w, appellatur, et nomen ab Hebra?orum Nun accepit ; (2) nota numeralis valens quinquaginta ; et, cum hneola inferne posita [v,), quinquaginta millia. Νααο-ο-ώ», ό, Naasson. Nomen viri Hebr. αχλιτον, niustrans. ΝΑ'ΒΛΑ, ν\ς, ή, nablium vel nabla, instru- mentum musicum, cithara? fere simile. νάζλας, ό, nabhum, instrumentum musi- cum, Ath. ναζλιβ-οχτυ-ΧΥ,ς, i, nablii pulsator, Man. νάζλος, a, ό, idem quod νάζλα. ναΖλις-Υΐς, S, ο, nablam pulsans. Α νάζλα. Nayyas/, i, Nanga?. Nomen viri Hebr. αχλιτον, Illustrans. ναίς, naves, nom. plur. a ναυς, navis. ναιτΥ,ς, ν,ξος, i, habitator, incola, in Epig. Α ναίω. ναίτης, a, ο, idem, ab eod. ϋαξαξαΤος, vel ϋαζαξΥ,νύς, ν, ό, Nazare- nus. ϋαζ&ξΐθ, vel ϋαζαξϊτ, yi, Nazareth. No- men urbis Hebr. αχλιτον. Surculus. Ν ΑΓ , adv. affirmantis et concedentis, na?, ita, etiam, sane, utique. Καϊάδις , ων, αϊ, Naiades, nymphs fluviales et fontana?. Α νάω, fluo. vai'hicv, a, ro, sacellum, a?dicula, Dim. valiv, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et cum ν pro 'ivaii, a ναίω. ναίίσχί, 3. sing, imperf. ind. act Jon. et Poet, pro Ivan- ναατάίσχίς, 2. sing, imperf. ind. act. Ion. et Poet, pro ϊναατάίς, a ναητάω• ναΐίτάνσα, habitans, pra?s. part. act. f. g. ναιίτάω. ω, habito ; (2) incolo ; ναίτάασι, habitantur ; ναατίασχΐ, habitabat, imp. Ion. pro Ιναάταί, ναιιτάοντα, ace. sing, part, habitantem ; ναατχώσχς, ace. plur. fcem. pro ναιιταίσας. "Αλλοι h.e πλίϊςΌΐ τγ,νδί χθόνα ναιίτάνσι, Dion. Per. 265. Α ναίω• νχΐίτάωσι, 3. plur. pra?s. i«d. act. Dor. pro ναΐίτάχσι- ναιίτΥ,ς, β, ό, habitator, incola ; usitatiue ya£T'/ji. Ab eod. NAP NAT NAT ϊίαϊν, -i, Nain. Nomen urbis Hebr. άχλι- •rev, Amanitas. va.ioKra.vt ace. sing. part, pra?s. act. f. g. Dor. pro ναίχσαν, a ι/α/ώΐ. »α7βν, 3. plur. imperf. ind. act. Ion. pro Ivaiov. *άϊος, ία., tov, nauticus, Dor. pro Ionice νγ,ίος. NA~IPON, ν, το, odoramentum quoddam, Tlieophr. ναϊσχάξίον, u, το, asdicula, sacellum, Gl. V. sacrarium, Ph. A seq. ναίσχος, «> ό, sacellum, Dim. a ναός. νχιχ), adv. omnino, sane, ita. Att. pro va), Hes. Suid. Ν ΑΓΩ, habito, incolo ; vali, Ion. pro Ivan, imp. habitabat ; ab hoc aliud imp. Ion. ναίίσχον. habitabam. Pass, vaio/juii, ha- bitor. "Οσοι-ηα ίτςότυλα. ναίουσι τάΰί, Soph. El 1391. ΙΛυχοΙς ναίχσαν εστίας ϊμγ,ς. Eur. Med. 397. "Ssvyv πάλιν vai'a, i'd. Ph. 372. 'Ye•' άνίξων νχώμιναι, scil. νγ,σοι, Dion. Per. 616. νάχγ„ Άς, 'h, pellis lanata, Gl V. vellus. ναχοοί-^γ,ς, n, o, coriarius, seu fullo. Ex seq. et ΰίφω. NA'KOS, ίος, to, vellus, pellis cum suo villo. ναχοτιλτίω, ω, vellera vello seu tondeo, Poll, ubi ναχοτιλτζντΐς, part. A ναχοτίλτγ,ς, ν, i, qui villosas pelles vellit, Poll. Ex νχχος et τίλλω ναχότιλτος, a, Ό χα.) -a, velleris in modum vulsus, Poll. Ex iisd. νάχτγ,ς, κ, ό, full ο, Suic. Α νάσσω. ναχτός, r„ ov, farciendo et constipando completus; vxxty,, farsa, i. e.farta, Gl. Vet. ναχτόν, densum, pressum, Gl. Vet. Ab eod. νάμα, ατός, το, fluentum, scaturigo ; lym- pha, Gl. Vet. latex, unda, Ph. Α νάω- Hinc ναματιάΐος, «ία, αϊον, scaturiens, manans. ναμάηον, το, aquula, paulum liquoris, Dim. A vau.x. ναμχτώ^γ,ς, ίος, ό χα) r„ scaturigiuum et fontium plenus, riguue. Ab eod. yccv, navem, ace. sing. Dor. pro yavv, a ναΰς, navis. vaviov, », το, pupus, Ph. Α νάνος. NA'NNH, ν,ς, r,. matris soror, Hes. Ν A'N02, is, o, nanus, pumilio. νανοςυϊ,ί, ίος, β χα) ϋ„ qui natura pumilio est, pumilionis staturam habens. Ex le- tus. ^αφ'ΑΧΟτΧ-Αξωτον δ? Β-'Αξϋμαι πυξός πγ,γτ,ν χλοπαίαν, ferulis refertum capto ignis fontem, i. e. fomitem, furtivum, JEsch. P. V. 109. Ex νάφγ,Ι et πλ-Αξόω. ναξθ-Αχοφόξβς, 8, ό χα) *j, ferulam ferens. Ex νάξθτιξ et φίξαι- ναοθ-Αχώΰγ,ς, ίος, ό χα) νι, ferulaceus, ferula? similis. A ΝΑ'ΡΘΗΞ, γ,χβς, ό, ferula; (2) instrumen- tum medicum, quo utuntur in fracturis, (ferula, Lat.) ad deligandum firmiter ; (3) arbor qua?dam ; (4•) locus ubi stabant catechumeni, Em. ΝΑ'ΡΚΑΦΘΟΝ, ts, το, Narcaphthon, odo- ramenti genus, suffitibus admisceri soli- tum. νχξχάω, et ίω, ω, f. foco, torpedine adficior, seu adfectus sum, obtori>esco, torpeo, tor- pesco. Ένάξχγ,τί το πλάτος τΐί μγ,ξϊί, Gen. 32, 25. ΙΙλγ,θος orajv αντί ΙνάξΧΥ,ιΠ, Job. S3, 19. -ϋάξχγ,ο-ί χί)ο, II. 8, 328. NA'PKH, et νάζχα, γ,ς, -^torpedo, piscis quidam tangentes se torpescere faciens ; (2) torpor, veternus, stupor ; (3) ita quo- que centaurium magnum a quibusdam dictum, Diosc. νάξχγ,/Λα., ατός, τό, torpefactio, torpor, stu- por/ Α ναξχάω. νάξχ-Αίης, (ως, -h, idem et ab eod. ναοχίο-ο-ινος, Uy„ ivov, narcissinus, enarcisso factus ; ut ναξ,χίσσινον ϊλαιον. Α νάξχιο•• σος. Hinc ναξχιβ-ο-ίτγ,ς, », ό, sc. λίθος, narcissites lapis. vaexitra -βς, u, ό, vel 'a, narcissus, flos qui- dam. Α νάξχτι, quod suo odore torpo- rem adferre creditur. Angl. daffodil. ναοχόω, ω, f. ώο-ω, torpefacio, torpore adfi- cio ; (2) sedo et tollo. Ab eo<£ ναζκάάγ,ς, ίος, b χα) 'a, cui torpor seu stu- por in est, torpidus, stupidus, Hippocr. Α νάξχη. νάξχωσ-ις, ίως, v„ torpefactio, torpefaciendi vis, stupor, hebetatio. Α ναξχόω. Unde ναξχωτιχός, ή, ov, torpefaciendi vim habens. ναξον, S, το, scops, Hesych. ναξός, 5, ό, custos, vigil, Hesych. νάξός, a, cv, liquidus, fluidus. Α νάω• νάζταλος, n, ό, genus vasis, ap. Aristoph. νάξτνι, ν,ς, -a. narta. Numeratur inter ea quaj adoramentis et unguentis admiscen- tur, Theophr. νάσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. pro hatra,- To, a νάω. ■ναοΊωταν, aec. sing. Dor. pro νΑο-ιώτγ,ν. ναο-μός, S, ό, fluentum, fluor, scaturigo, ri- v'ulus, latex ; (2) imber, pluvia, Lye. 80. Α νάω• ναο-μ-ώοΎ^, ίος, ό χα) 'a, scaturiginibus ac ri- vulis riguus. A vaeyt -ός. νάσνα, a. 1. ind. act. Ion. etPo'e't. pro hx• σα, a ναω• ΝΑ'22Ω, premo, comprimo, comprimen- do complano, farcio, Gl. Vet. perf. pass, part, νΐασμλνος, refertus, plenus. να,ζ-Ίσχος, Ό, parvus νας-ος, placentula. νας-οχόπος, 8, it, incisor του vag-S. Α χόπ- τω. νατός, γ,, ov, confertus, fartus, dense ple- nus, densus ; (2) subst. panis, seu pla- centa e melle, uvis passis aliisque condi- mentis. Α νάσσω. vas -ύφαγίω, ω, f• Ϋ,σω, vasyv edo. A ναςΌύάγος, u, β χα) Ϋ„ qui vas"0v edit. EX νχτος et tpayuv• ναυαγίω, ω, f. %σω, naufragium facio, na- vem frango; (2) jacturam facio, naufra- gio amitto. Α ναυαγός. ναυαγ-ί,σασιν, dat. plur. a. 1. part. act. cum v, a ναυαγίω. ναυαγία, ας, •α, naufragium. Ab eod. ναυάγιον, n, το, proprie fragmentum navis, tabula? aliaque e naufragio collecta ; (2) dicitur tamen et pro naufragio. Ab eod. ναυαγός, S, i, naufragus. Ex νανς et άγ• νυμι, /rango. ναυαςχίω, ω, f. τισω, navibus prassum, na- varchum ago. Α ναύαρχος. ναυαξχία, ας, 'a, prafectura navium seu classis. Ab eod. ναυαςχίς, ίΰος, -a, navis, quavehitur navar- chus, navis praetoria. Ab eod. ναυαξχίται, ai, classium duces, V. L. ναύαςχος, n, i, navarchus, navium prae- fectus, praefectus classis. Ex ναυς et «§- ναυατν,ς., ν, ο, corrupte legitur pro ναυζάτΥ,ς, ν, ό, qui navem conscendit, qui navi vehitur; (2) nauta, navita. Ex νανς et βαίνω, scando. ( 385 ) ναόζατβς, nauOcus, Eur. ναυΥ,γον, ace. sing. Ion. pro ναυαγόν. ναυχλΥ,ξίω, ω, fut. γ,σω, nauclerus sum, na- vem guberno ; (2) trap, euro, pracsum, rcgo. Α ναυχλΥ,ξος. ναυχλΥ,ξία, ας, ϋ„ naucleriacum vitae genus ; (2) navium gubernatio. ναυχλ'Αζίχος, y„ ov, ad navicularium seu nauclerum pertinens. Ab eod. ναυχλ-Αξίον, *, το, navigium, naucleriaca possessio, navis gubernatio. Ab eod. ναύχλΥ,ξος, is, ό, qui navem possidet, naucle- rus, navis dominus, Gl. V. navicularius ; ναυχλΥ,ξοι Athenis dicebantur etiam oi ο~γ,μχξχοι ; ναύχλΥ,ζος, etiam adjective pro nauticus, ut ναύχλΥ,ξον πλάτΥ,ν, nau- ticum remum, Hes. Metaph. paterfami- lias, Poll. Ex ναυς et χλΥ,ξβς. ναυχλΥ,ξώσιμος, n, ό χα) ϋ„ qui a nauclero elocatur. Α ναύχλΥ,ξος. ναυχξάξία, ων, τα, loca, in quibus repone- bantur ex ναυχξαξίαις exacta. ναυχξάξία, ας, ί, duodecima pars tribus ; apud Athenienses. ναυχςαξίχοςι i), ov, ad ναυχξάξας portinens. A NAT'KPAPOI, ων, o!, magistratus quidam Athenienses. Vide Suid. et Poll. ναυχξατίω, ω, f. ν,σω. navibus supero, na- vali pugna vinco, Xen. A ναυχράτΥ,ς, ίος, b χα) 'a. qui classe pollens maris imperium obtinet ; (2) qui classis pra?sidio locum aliquem tenet vel occu- pat. Ex ναϋς et χξατίω- ναυχξατΥ,τιχος, y„ ov, ad victoriam navalem pertinens. Α ναυχξατίω. ναυχξατία, y„ victoria navalis ; (2) imperi- um maritimum. ναυζξάτωξ, οξος, Ό, qui navibus praest, gu- bernator. Ex νανς et χξατίω. νχύλας, a, 6, nablum, idem quod νάξλας. νανλον, is, το, naulum, merces, qua? pro navigatione solvitur, Ph. navis vectura, naulum, vectura. Α ναυς. ναύλος, ν,•ό, idem ; (2) merces, quam per- solvimus ei, ad quern divertimus; (3) instrumentum quoddam musicum. ναυλνχος, ό, pro ναύλοχος, Poll. ναυλοχίω, ω, fut. -^o-oj, in portu permaneo, stationem habeo; (2) navi insidens lo- cum aliquem vel adversarium observo, eique insidior. ναυλοχία, ας, 'a, occulta navium static ναίλοχον, is, το, statio navium. A ναυλόχος, is, ό χα) y„ cui naves insidere pos- sunt, navium stationi commodus subst. locus tranquillus, ubi naves velut requi- escunt, statio navium, portus. Ex ναυς et λόχος- ναυλόω, ω, f. ώσω, naulo eonduco. Α ναΰλον. ναυμαχίω, ω, f. γ,σω, prailio navali confli- go, navale pra:lium committo ; (2) pug- no. Α ναυμάχος. ναυμάχγ,ς, is, ό, navale pra?lium commit- tens, classe decertans. Ex μάχομαι- ναυμαχν,σύω, navale certamen cominittere cupio, ad navale pra?lium paratus sum. Α ναυμαχίω. ναυμαχία, ας, y„ navale prcelium, pugna navalis. Ex ναυς et μάχν,. ναυμάχιον, ν, το, multa ei imposita, qui navale praclium subterfugerat. Ex iisd. ναυμάχος, u, ό χα) ■>,, navale praalium com- mittens. Ex iisd. ναυμαχος, n, ό xai ϋ„ quo dimicatur e na- vibus, navali praslio aptus. Ex iisd. ναΰν, navem, ace. sing, a ναυς, navis. ναυπΥ,γίυμίνως, ace. plur. pra;s. part. med. Dor. pro ναυπ-Αγνμίννς, a νχυ.τΥ,γίω, ω, fut. γ,σω, naves fabricor. A ναυπγ,γός. ναυιτΥ,γΥ,ς, scil. τίχν'Α, navis texenda; ars, Man. ναυπγ,γγ,ο*ία, «ς, r» navium fabricatio. Ab eodem. ναυπγ,γγ,σιμος, is, Ό χα) -a, navibus fabrican- dis aptus. Α ναυπγ,γγ,σία. ναυπΥ,γία, ας, ϋ„ idem quod ναυτΥ,γτ,σίχ• ναυπΥ,γιχος, υ„ ov, ad navium fabros seu fa- bricationem pertinens. Ab eod. ναυτΥ,γιον, is, τό, locus, ubi naves compin- guntur. Ex iisd. ναυπηγός, S, o, qui naves compingit, navi- um fabricator, Gl. V. faber navalis. Ex ναυς et πνιγνυμι. ναύτ&ξος, ov, Epith. litoris, portus, quo na- ves appelluntur. Α πίίξω. NAY~2, -a, navis, inpr. longa, h. e. qua utebantur in praeliis maritimis; τϊ? %αος, Bb NAT ΝΕΑ NEI Τη ν*ίϊ, ΤΥ,ν VOUV' ΰίΐ Vatjf, Ctl ¥*)£ί, Των VlSjV, ταΐς νάνο•), τάς ναυς ; sic in soluta orati- one. At apud Poet, ή νηυς, της νηος, τα~ις νηυσ) ; item της νιως, τας νιας. ναυτθλον, u, το, naulum, Hes. pro ναυλον. ναυο-θλόω, ω, ΐ.ώο-ω, naulo conduco; (2) nau- lo vehendum suscipio; ναυπ-θλώοΌμαι, ap. Arist. navem in scendam. Τίτηνος πο• ςιύιηι χωλός, ά ναυο-θλώο-ομαι, Aristoph.^ Pace, 126. Ή» απ' Ίΰαίων λόφων χα) Ααρδανύων ίχ τόπων ναυα-θλώοΊται, Lye. 1257. νανο-ία, ας, 'h, nausea, proprie qua navigan- tes in mari corripiuntur. A ναΖς. ναυσίασις, ιως, η, ipsa actionauseandi, nau- sea. A ναυσιάω, ω, f. ά<τω, nauseo. Α vavcia. ναυο*ιζάτης, ό, idem quod ναύτης, yian. ναυο-ίζιος, n, c χα) ή, qui in navibus seu ex navibus vivit. ναυο-ίΖζομος, ov, Epith. venti, navium cur- sum incitans ; al. (2) velivolus, navigabi- lis. Ex ναυς et τξίχω. ναυσίχλιιτος, α, ό και η, vel ναυσίχλιιτος, ιίτη, utov, re navali clarus. ναυο-ίκλυτος, u, ό και η, idem et ex iisd. ναυο-ιόιις, όισσα, όιν, nauseans. Α ναυτία. ναυσιπΊΖη, ης, ή, q. d. navium pedica ; fu- nis quo navis terras alligatur, Luc. Lex. νχυο-ιτίξατος, n, ό χα) ή, navibus permea- bilis, navigabilis. ναυο-ί-χοΐις, ων, el, homines insulares, qui navibus in mari pro pedibus utuntur, Eust. ναυο-ίπομπος, h, ο xa) η, naves vehens et promovens : ΙΙομπιμαν ιχων Ίμ', οί?ι ναυ- σίπομχον avgav, ν en turn secundum, Eur. Phoen. 1726. Ex ττίμτω. ναυτίποξος, u, ό χα) η, navigradus, navi permeans. Ex iisd. mvo-'is-ovos ϋ£ξΐς, ignominia, quae propter cladem acceptam classi gemitum et luc- tum afFert. ναυσιφόξητος, α, β χ») η, qui navi fertur. ^ ναύραθμον, a, το, navium statio. Ex ναυς et g -άθμος. ναύ?α$μος, u, e, idem et ex iisd. vaus -ολίω, S, f. ησω, navi veho, seu duco, navi deduco ; (2) classe percurro, navi permeo, navigo, proficiscor; (3) rego, guberno. Συ δ' ως τί χξηζων τηνΖι ναυ- s -ολΰς χθόνα ; Eur. Med. 682. ___ Φξάο-ον δε τοι μοι τω πτίξυγι ποι ναυ^ολιις, Arist. Αν. 1234. Και Ζάμαοτα την χαχίστην votvs -ολων ίληλυθιν ; Eur. Orest. 723. A ναύς-ολος• ναυτόλημα, ατός, το, navigatio seu profec tio, qua; fit navi, R. Α ναυςολίω. νχυς-ολία, ας, η, idem. A ναύς-ολος, n, ο χολ 'h, navi vehens. Ex ναυς et ζ-όλος. ναυτιπιΖάτης, ν, ό, qui navi servit, ut suum lucretur naulum, R. ναύτης, χ, ο, nauta, navita ; ναύτης ΰξόμος, adjective in Epigr. q. d. naValis cursus. Α νοΛίς. ναυτία, ας, ν, nausea. Ab eod. ναυτικω, ω, nauseo, metaph. respuo, quasi nauseans. Α ναυτί». ναυτίας, fi, ipsa actio nauseandi, vel nau- sea, Stepk. νχντιχος, ?ι, ov, nauticus ; navalis ; classi• cus ; exercitatus in re nautica ; το ναυ• τιχον, ν, res nautica, copis navales, clas- sjs. ναοτιχως, adv. nautarum more. ναυτιλία, ας, ί, navigatio. Α ναυτίλος. ναυτίλλομΜΐ, navigo. Άλλα. πχνταχϊϊ της Έλληνιχης χα) βαζζαξίχης S -αλάττης ναυ• ηλλομίννς, Luc. Toxar. Ab eod. ναυτίλος, ν, β χα) η, nauticus, navigatori- us ; (2) piscis, polypi species. Α ναυς • ναυτιλρφθόζος, e, i χα) η, nautas perdens, Suic. Ex ναυτίλοι: et φθιίζω. νχυτιόιις, ίντος, ό, nauseosus. Α ναυτία. ναυτιώΰ'/ις, ίος, ό χα) ii, nauseosus. Α ναυ- τία. ναυτιώο-ιις, apud Hippocr. effusiones san- guinis, per translationem ab iis, qui in nausea sanguinem vomunt. Α ναυτίω- <τις, quasi a ναυτιόω. ναυτοοίκαι, ων, ol, proprie judices nauticis litigiis cognoscendis deputati. Vid. Poll. Ex ναύτης et dixy,jus. ναυτοχζίτωξ, b, maris imperium habens. A Χζατίω. ναυτολογίω, nautas lego, colligo. A ναυτολόγος, n, β χα) ή, qui nautas legit, vel colligit, Suic. Ex ναύτης. ναύτξίαι, vel ναύτξΐιαΛ, mulieres nauticam exercentes. Α ναύτης, ναυφάγος, ov, naves perdens, Em. ναυφθοξία, ας, η, naufragium. A νχύφθοξος, is, Ό χα) ή, in navi corruptus aut perditus. Ex νανς et φθοβα, corruptio. vavtpi, vel να-ΰφιν, navibus, dat. plur. Poet. t -raga, ναυφιν, a navibus. Α ναυς. ναύφξαχτος, u, β χα) η, navibus septus, na- vibus armatus et munitus. Alicubi et pro ναύς-αθμος. νανφύλαξ, χος, ό, praefectus custodienda- rum navium. ΝΑ'ΦΘΑ, ης,.η, naphtha. ' , 9ας, ss, ό, idem. νάω, fluo ; mano, scaturio. νάω, habitare facio. Hinc νάα-να, aor. 1. pro 'ivatro-a, hatra, habitare feci, colloca- vi ; quasi a νάομαι, a. 1. med. νάιτο-ατο, pro Χνάσσατο, habitavit ; a. 1. pass, vae- θη, pro ίνάο-θη, habitavit; (2) fluo, II. 21, 197. via, acc. sing. Poet, pro ναΰν, a νους. νίάγγελτος, ν, β χα) ή, nuper nunciatus, novus, Suic. Ex νιος et ίγγίλλω- νίαγινης, ίος, i χα) ή, nuper genitus. Ex νιος et γίνομαι• νιάξον. το, juventus, Soph. νιάζω, f. άσω, juvenesco ; adolesco, juve- nilem astatem ago; juvenis seu robus- tus sum ; juveniliter sapio vel ago ; νιά- ζιο-θαι,^ recentari, Gl. V. Μων νιάζων &χ' ίξας, ΐχ, %ξή σ' Όζαν ; Eur. Ph. 720. Α νιος. νιαίξίτος, ov, recens captus. νιαχης, ίος, β χα) η, recens acutus, Dor. pro νΐηχης, idem quod νιαχόνητος, ts, e xa) fi, recens acutus. Ex νιος et ίχονάω. νίαλίης* ίος, ό χα) ν, nuper auctus, qui re- cens excrevit ; (2) novellus, nuper na- tus, Suic. Ex νιος et αλΰω, augeo. νιαλί?ΐξος, recehtior. A seq. νιαλης, ίος, i χα) ή, recens. Quasi proprie de pisce, ab άλίσχω, capio, quasi recens captus, vel ab όίλς, sal, ut sit nuper sale conspersus. Possit et ab αλλομαι, salio ; Ph. νιαλις, prassultum. νιάλατος, α, ό χα) η, recens captus. νιάμιλχτος, vel νιημιλχτος, 'α, ο χα) fi, re- cens mulctus, Rob. Ex νίος et αμίλγω. νιαν, οίνος, ό, juvenis, Eust. Α νιος. νίανΰξος, ov, juvenilis, strenuus. vtavit'a. ας, ή, juvenilis audacia? facinus ; ap. Philon. A viav. νιανίας, ν, ο, adolescens, juvenis ; audax, strenuus, ferox, juvenili protervia prae- ditus ; juvenilis. Α νιάν. νίανίιυμα, ατός, το, idem ; egregium stre- nuumque factum ; juvenilis jactantia. A νιανιιύομαι, juvenesco, juventutis annos in- gredior ; (2) juvenili audacia et petulan- tia ago. Α νιανίας. Unde νιανίζω, idem quod νιάζω, Steph. νια-νιχος, η, ov, juvenilis ; (2) strenuus, ani- mosus, audax, robustus, validus, vehe- mens ; (3) magnus, permagnus. νιανιχως , adverb, juveniliter ; (2) robuste, strenue ; (3) laute, opipare. νιανις, ilos, ή, juvencula, puella, Exod. 2, 8.^ Α νιάν. νίανίβ'χιυμα, ατός, το, superbia, inconti- nentia juvenilis ; νίανισχίύμχτχ, juveni- lia. A νιανισχιύω, et νιανιιτχίύομαι, juvenesco, ju- venilem aatatem ago. A νιανίβ-χος, a, o, juvenis, adolescens, adoles- centulus. Α νίος. νιανόομαι, juvenesco, pubesco, V. L. νίανο-ις, ιως, η, novatio, de agro, ap. The- ophr. quasi a νιαίνω, quod esset renovo. Via. νίαο-ίς. ν'ια%, oix-e;, o, juvenis, adolescens. Α νιος• νιαοϊ&ος, if, ο vel η, recens poeta, in Epigr. νίχπολις, ιως, η, urbs seu civitas nova. Hinc νιαπολίτης, u, ό, nova; civitatis civis. νιαξοτοιίω, ω, recens seu novum facio. νιαξος, ξα, gov, recens, novus ; (2) juvenis, juvenilis ; (3) puerilis. Α νίος . νιαξοφόξος, recentaria, Gl. V. Αβίςω. νίαξχος, n, β χα) ή, navis rector, Suic, Ex νιος, pro ναός, a ναυς, et «,ξχός. νιαξως, adv. juveniliter, pueriliter. νιάο-ιμον, navale, Gl. V. A seq. νίαο-ις, ιως, η, novatio, renovatio ; ut reno- vatio agri, apud Tkeoph. ubi tamen alii νίανσις, Gl. Vet. νίασις, novalis, novalis terra. Α νιίω- viau acc. plur. Poet, pro νάκς, a ναυς. ( 386 ) νίαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro νίνηνται, a νίω, struo, vel habito, Poet. pro ναίω. νιάτη, ης, η, sciL χο$η, extrema, ultima, seu ima chorda. Α νίχτος. νιατις, /δβί, η, Gl. Vet. vervactum. A νίατος, άτη, arov, novissimus, ultimus ; (2) novalis, Gl. V. Α νίος. νιατος, η, ov, novatus, renovatus, novalis ; subst. ό, tempus renovandi agrum ; no- vatio. Ab eod. νΐαύξνιτος , α, ο χα) η, qui nuper demum in- crevit, nuper auctus, Suic. Ex ανξω. νιάω, S, novo, innovo, in primis agrum, Gl. Vet. νιίω, novello. Hinc part, νιω- μίνη, apud Hesiod. Oper. 460. iterata terra vel novata. Α νίος. νίζξΐιος, ν, β χα) q, qui ex hinnulo est. A νιζξός. νιξζίχς, χ, β, ut νιζξίας yaXiej, mustela nebrias, apud Aristot. νιζξΐΰόπιτλος, ν, ό χα) yj, vestem seu pe- plum gestans ex pellibus hinnuleis. νΐζξΐΰορόλος, ov, nebridibus indutus. νιζξίζω, pelle hinnulea vestio ; pass, seu med. nebridem gesto, induo. A *ι€ζ)ς, ίίος, η, pellis hinnuli ; gestamen Bacchi et bacchantium. Α νιζζός. νι&ξίσμος, ν, ο, bacchatio. Α νιζςίζω. νιξξίτης λίθος, nebritis gemma Libero Patri sacra ; nomen sortita a nebridum simiii- tudine, Plin. NEBPO'2, S, i, pullus cervi, hinnulus, dama. νιζςοτόχος, tt, S xa) r„ hinnulos pariens, R. Ex νιζξος et τίχτω. νιζξοφόνος,ν, ο χα) ή, hinnulorum occisor. Ex νιζξος et φίνω. νΐζξοχαςην, ίος, ό χα) η, hinnulis gaudens, Epith. Apoll. Ex νιζξος et χαίξω. νιΖξώΙης, ιος, ό χα) η, cognomen Bacchi, quod cum ipse, turn Bacchantes pelles hinnulorum gestarent. Α νιζξός. νιίο-θαι, redire, prses. inf. med. verbi vir U.O.I. νίηαι, 2. sing, praas. conj. Ion. pro νίηο -ou. νιηγινν-,ς, ίος, β χα) η, recens natus. Α νίος et γίνομαι. νιηθαλης, ες, recens viridis, florens. A S -άλλω. νΐηχισσι, dat. pi. Poet, pro νίηχκη, a νΐηχης, ιος, vel νΐηχης, ίος, i χα) η, recens acutus, exacutus. Ex νίος et ίχη- νιηχον^ς, ίος, i χα) ή, idem, Hes. Ex νίος et αχονάω. νιηλάτης, u, ό, remex, navem impellens, Hes. Ex νανς et Ίλαύνω. νΐηλατος, recens .cusus, Hes. »£β«ι/χίί• Ex νίος, via, et ίλαύνω, malleo duce, cudo. νιηλατος, recens molitus ; ut νΐηλατα άλ- φιτα, recens molitas farina?, apud De- mosth. melle, uvis passis, et viridibus ci- ceribus imbuts ac subactae, secundum Harpocrationem ; quasi νιως•) αληλισμί- ναι, ab αλίω, molo. Sed sunt νιηλατα, placenta; quaadam recentes, quasi recens ductae ac subaxta?, ab ίλαύνω, sicut et ίλατης est placentae genus. Ab eod. νιηλιφης, tog, ο χα) η, recens iilitus. Ex νίος et ίλιίφω. νίηλυς, υίος, -i.xa) η, qui nuper admodum advenit, novitius, convena, Ph. Uaeh τον xaTha νϊηλυΐα, Herod. 1. 1, 118. Ex νίος et ίλιύϋω. νίηνιΰι, dat. sing. Ion. pro viavih, a νιανις. νιηνίης, νίηνις, νιηνίσχος, Ion. pro viaviast νίανις, νιανίο'χος. νιί,φατος, tt, β χα) η, recens dictus, nuper celebratus. Ex νίος et φ-ημί. νιιαίξη, ης, %, Ion. pro viiaiga, ima pars ventris. Α νιαςός. νιίάζος, idem quod νιίατος, vel νίατος, vel potius νιαξος, V. L. νιιατόΰίν, ex f imo. νιίχτον* infimum, acc. sing, per Sync, pro νιιότατον, a νιιότατος, infimus, quod est superl. a Poet, νΰος, pro νίος. νίιχίίισχί; 3. sing, imperf. indie act Ion. pro hiixui, a Poet, νιιχιίω, pro νΐιχίω, rixor, II. 2, 221. νιιχιίηο-ι, 3. sing, praes. conj. act. Ion. pro VUXll'/l• vtixiriig, ηξος, i, objurgator, rixator, con- viciator. A vuxiu, ω, f. ■ί,σω, et ί<τω. rixor, altercor, contendo ; (2) objurgp. Τώ - λαι, Nemeaea? portae. Ab eod. . ν(μίβω, pasco. Α νίμω. Κίμαα, τα, pro ϋίμια, ludi Nemeaei. Κιμιιαϊος, αία, alov, vide Ν£^«7βί. ϋίμιιος, iia, uov, Nemeaeus. A Hiuia. νιμισάο-αι, 3. sing. a. 1. opt. act. Dor. pro νιμισ-ηραι, a νιμισάω• ΝΕΜΕ2Α'Ω, ω, et νιμκτάομαι, ωμαι, in- dignor, irascor, succenseo ; (2) mvideo, invidens succenseo ; (3) indignationem, §eu reprehensionem formido, formido, timeo ; (4) irritum facio hostis seu ini- mici consilium, spem ; quasi sc. invidens ei Icetitiam e successu, a. 1. part, νίμιο-η- σας; pass, νιμιο-τβύς. Poet, νίμισονιθίίς. ( 387 ) Μ-,} νΐμία•α βαιοΐο-ι, χάζΐς βαιοΐπν o-r-An, Lpigr. νιμίο-ιια, ων, τα, festum in honorem Dee Nemesis. Ab eod. νιμιο-Υ,μων, όνος, ό χα.) •}\, indignabundus, querulus. Α νιμισάω. νιμιο-'/ιτιχος, ?„ ον, ' qui facile succenset, ad indignation&m propensus. Ab eod. νίμιο-νιτος, ii, ov, Poet, νιμκτσν,τος, vitupe- randus, reprehensione dignus, odiosus, Theoc. Id. 1, 101. (2) invisus, invidio- sus; (3) querulus, stomachosus. Ab eodem. ημισΐζγι, 2. sing, prass. conj. act. verbi νιμιο-ίζω, et frequentius νιμιο-ίζομχι, repre- hendo, succenseo, indigiior, irascor j (2) vereor, revereor. "Hg*j l•' Sti τόσον νίμι- ο-ίζομαι, II. 8, 407. Ab eod. νίμισις, ιως, ή, indignatio cum quadam in- vidia ; (2) justa reprehensio ; (3) indig- natio ob res alicujus vel prosperas, vel adversas, quibus est indignus j (4) indig- natio ob sceleratum facinus ; (5) ultio divina, vindicta ; (6) Nemesis, Dea qua? felicibus hominum rebus inviderit eos- que vel hanc ipsam ob causam, vel ob insolentiam ex fortuna ortam coerceret ac reprimeret, Ph. νίμισις, ultrix. A >s- μίιτάω. νιμισσα, 3. sing. pras. ind. act. Poet, pro ns/iscra, a νίμισά,ω. νιμιο-σ-α'τον, ace. sing. Poet, et Dor. pro vt- μισ•/\τόν• νΐμίσο-ν,θίν, 3. plur. aor. 1. ind. pass. Ion. Poet, et Bceot. pro ινΐμισί9/;ο~αν, a νιμ%• ο~άω. νίμισσις, f t , Poet, pro νίμιοΊς. νιιχ,ίτωξ, ΐίξος, ό, distributor, Rob. Α νίμω. νιμίω, inusitat. unde νίμω mutuatur 'sua tempora, Steph. νιμνΜντος, gen. sing. aor. 1. part. pass, verbi νίμω. νίμνο-ις, ιως, 'a, distributio, partitio ; (2) pabulatio, Gl. V. Α νίμω, tribuo, item pasco. Unde vifjt -ντν,ς, 5, Ό, partitor, distributor. νιμος, ιος, το, nemus, locus arboribus con- situs, densus, et pascuus; (2) puden- dum muliebre, Hes. (3) oculi cavitas, Hes. A ΝΕ'ΜΩ, fut. νιμω, p. " νινίμχχα, aor. 1. ΐνιιμα, tribuo, distribuoj νίμομαι, tri- buor, dividor ; interdum et divido, par- tior; (2) νίμω, et frequentius νίμομαι, possideo, ha'oeo, colo ; (3) νίμω, pasco ; νίμομαι, pascor ; (4) νίμω, administro ; (5) dicitur ut Eat. tribuo, pro concedo, largior ; item locum relinquo, credo, audio, &c. Ε/ πατςος νίμοι τίν' ωξαν τ5 ναλως ίτξάσ-<τιιν Ιοχιϊν, curat ut is bene iuccedat, Soph. Trach. 57. "Ημαξτον, ιΐ τι τί,νΐ' άμαξτίαν νίμιις, peccatum pu- tas, ibid. 490. "Α τον μίγαν Παχτωλον ιυχζυο-ον νίμιις, id. Phil. 392. ϋιυ.όμισθχ δ' ιν χν,'τοις τα. λΐυχα σίισαμα, Arist. Αν. 159. Κάμο) }>ίϊ νίμιιν ύμας χάξΐν, ibid. 389. ' Ατονίς-Ιξον Ίσθλο) νίμονται β'ιοτον, Pind. ΟΙ. 2, 112. Tr.v Ζ' ΐν ϊχιίνω πϊς τις α'ιτίαν νίμιι, Soph. Aj. 28. νίναται, 3. sing. pert*, ind. pass. Dor, pro vivvtrai, a νάω. νινίαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro νίνηνται, a νίω. νινίμτιχας, 2. sing. perf. ind. act. verbi νί- μω. νίννιχι, 3. sing. perf. ind. act. verbi νίω. ΝΕΝΓΗΛ02, ν, ό, caucus ; (2) attonitus, demens, vecors, Hes. Sch. Apoll. νινίχανται, 3. pi. perf. ind. pass. Dor. pro νΙν'ιΧΥΐνται, a νικάω, νινίχημαι, victus sum, perf. ind. pass. ΝΕ'ΝΝΟΣ, a, o, patruus, vel avunculus. Eust. Poll. NENNO'2, v, ov, stultus, fatuus, Hes. νινόμιο-μαι, perf. ind. pass, verbi νομίζω. νίνοται, 3. sing. perf. ind. pass, per Sync. pro νινό-ήται, a νοίω. νίνοφι, 3. sing. perf. ind. med. verbi νίφω- νινώμιθα, 1. plur. perf. ind. pass. Ion. pro νίνοημιθα, a νοίω. νιοαλίν,ς, ίος, ό χα) ■>>, nuper auctus, qui re- cens excrevit, Hes. Ex νίος et άλΐίω. νιόλωτος, a, b xa) v\, recens captus, Suic. νιοαβί-,ς, ίος, b χα) ή, nuper irrigatus. Ex νίος et α,ζΖομαι. νιοζάπτιτος, u, b xa) 'h, recens baptizatus. νιόζΙαλτος, u, b xa) y, recens mu Ictus, ut νιόζίαλτον γάλα. Ex νίος et βΐάλλω- νιοξλαΓΪς, ίος, ό χα) -h, novissime in lucera Bb2 ΝΕΟ ΝΕΟ ΝΕΟ edit us ; (2) tenuia germina emittens, Rob. Ex νίος et βλαςάνω, germino. νιόζλα^ος, x, β χα) ή, idem. γίόζοξΰς, χ, Ό xa) ή, recens adesus, Hes. Ex νίος et βοςά• νίόζξοχος, χ, b χα) y, receris irrigatus, Hes. Μοξξοχοι, prasgnantes, uterum fercntes. Ex vicset βςίρα). νίοζοως, ωτος, b xa) 'h, modo pastUS, qui non ita dudum cibum sumpsit. Ex vio; et βιζξώο-χω. νίογοίμ,γ,τίι, %ς, 'h, nova nupta, Gl. V. νιόγαμος, x, i xa.) ή, qui nuper uxorem duxit, vel qua? nuper nupsit ; nova nup- ta. νίογίνίια ίο;, b xa) ~h, nuper natus, recens natus. Ex vio; et γίνομαι, νίογίννητο;, ov, idem. νιογιλαίο;, b xa.) ή, recens natus, s. ortus. A νίογιλη;, ίο;, b xa.) -h, infans modo natus. A ViOyiV'/IS• νιογιΧος, η, ov, idem et ab eod. νίόγλν,νος, x, b xa.) y, novas habens pupillas, qui visum recuperavit. Ex not et γλ -h- νη, pupiUa. νιογλύφανος, x, b xa.) y, recens calatus. Ex νιος et γλύφω, νιογνος, b, recens genitus, recens natus, re- cens a partu, recenti partu editus, Gl. V. νιογνος, parvulus. Ex νίος et γιίνομαι. vtbyovo;, x, b, recens a partu. Ex iisd. νιόγξαπτο;, x, b xa.) η, recens scriptus, re- cens pictus, Rob. νιόγνιο;, x, b xa.) 'n, juvenilia membra ha- bens. Ex νίος et γνΤον. νιογύνν;, x, b, qui nuper uxorem duxit. Ex νίος et γυνή. vtodauaro;, x, ο xa.) r h, recens domitus, Sziic. Ex νίος et δαμάω. νίοδαμώΰ'/ις, to;, b xa.) ή, recens in popula- res adscitus. Apud Lacedsmonios Nse- "Βαμώ^ίΐ; dicebantur Helotaa libertate donati, Plut. in Agesil. Ex vio; et δ«- μώδης, pro ^ημώ^ης. νίόΰαξτος, χ, Ό χα.) y, recens excoriatus. At νίοόχζτον ΰίξμα, pellis nuper detracta. A vio; et ΰίξω. νιοΐίΰαχτο;, χ, b xa.) y, recens doctus, qui nuper didicit. Ex vio; et Ζ&άσχω. νιοΐμν,;, ητβ;, b χα.) -h, nuper domitus. At violmn; γάμ,οι, nuper celebratae nup- tia?, ex Euripid. ubi sponsa quasi domi- ta. ν Ex vio; et ΰάμάω• νύΰμν,το;, χ, b xa) k, recens exstructus ; (2) recens domitus ; (3) recens nupta, Eur. Med. 623. Ex Ιαμάω. νιοΙΌμητο;, cv, recens exstructus. Α Ιίμ,ω. νίόΰοξο;, seu νιόδίξο;, χ, Ό xa) -h, idem quod νίόΰα,ζτα.;. Ex vio; et ΰοξά, pellis. νιοΰξίπώ;, to;, recens decerptus. Ex vio; et Ιφ,πω, carpo. νίόΰξοττος, χ, Ό xa) -h, recens decerptus. νιόΙξίπος, χ, Ό xa) 'h, idem, Rob. Ex iisd. vtoulri;, ίο;, b xa.) 'h, juvenili facie preedi- tus. Ex vie; et ίΐδος. νίοίξγνι;, ίο;, ό χα) ή, recenter confectus, recens elaboratus, Hes. Ex vio; et teyov. νιοζνγν,;, I;, idem quod νίό'ζυξ, Msch. νιόζν'γβ;, χ, b xa) -h, recens conjugatus, seu eopulatus. De recens nupta. νίόζνξ, γο;, b xa) $, idem. Ex vio; et ζίύ• γνυμι, jungo. νίόξυμο;, ov, recens fermentatus, Epith. pa- nis. Α ζύμη. νίοτιλιξ, xo;, b xa) v,, juvenilis. vto6aK'h;, to;, b xa) -h, nuper virens, qui nu- per pullulavit ; (2) recens ortus, recens genitus. Ex vio; et 8-άλλαι. νίοθανϊ,ς, to;, b χα) ή, recens mortuus. Ex vio; et ^-ννισ-χω. νίόθίν, adv. recens. νίο^γν,;, ίο;, b xa) w» recens acutus. Ex vio; et 3-iyai. νίοθ'/ιλν;, to;, b xa) 'h, idem quod νίοθκλη;• νίόθ'/ιλο;, ov, lactens, Msch. vtoQyfe, ηγο;, idem quod νίοθνγη;• νίοθλίζ -h;, ίο;, b χα) η, recens expressus. Ex vio; et §-\',ζω. νιόθλιπτο;, u, b xa) *j, idem et ex iisd. νίοθνίι;, ίϊτβί, b χα) ή, recens mortuus, re- cens interemptus. Ex vie; et S-vho -χω. νίόθξίπτο;, n, b xa) 'h, recens compactus, re- cens coagulatus ; de caseo. Α τξίφω. νίόθυτος, Ό χα) -ή, recens immolatus. Α 3-ύω. vtoi'/i, ης, 'h, juvenilis Eetas. Νόβι» νίχτ,ο-ί vto'tvt, Β. 23, 604. A vie;. s>toixodifA*iros,x, b χα) ή, recens aedificatus. Ex νιος et οίχοοομίω* νίοιχο;, v, b xa) r„ qui recens alicubi jedes habere ccepit ; (2) in nova urbe domum habens. νίοχαλλιγξάφο;, b xa) y, eleganter scribens. νίοχατάγξαφο;, n, b χα) ή, recens conscrip- tus. vtoxatacrxivacfro;, ν, b χα) ή, recens ex- structus, recens conditus, Suic. Ex vie; et χατασχίυάζω. νιοχατύσχίνοζ, χ, b xa) r h, idem, Suic. Ex vio; et χα,τασχίυή• νίοχατάο-τατος, a, b xa) 'h, recens eonstitu- tus, nuper fundatus. Ex χαβί^μι- νίοχατάχζίΓα;, a, b χα) ή, recens inunctus, noviter illitus. νίοκατήχ'/ιτο;, a, b xa) fi, recens institutus. Ex χατΥ,χίομαΐ' νίοχάτοιχος, a, b xa) yi, idem quod νίοικος• νΐβχάττυτβς, ν, b χα) ή, cui recens solea subjecta est, Suic. Ex νίος et χαττυω. vtoxavs-e;, b χα) η, recens crematus. Ex νίόχαντος, a, b xa) i, idem et ex iisd." νιοχνΰν,ς, ίο;, b xa) 'h, recentem moerorem habens, recenti mcerore adfectus. Ex vio; et xviho;, mceror. νιόχλως-ο;, a, b xa) ft, recens contextus, re- cens nendo ductus. νίοχμ'/ι;, ίΐτβί, b χα) ή, recens fabricatus, noviter factus. Ex vio; et χάμνω. νίόχμ'/ιτο;, χ, Ό χα) 'h, recens elaboratus, re- cens confectus; item recens mortuus. Ex iisd. νύχοπο;, χ, b xa) f], recens csesus, ut vtoxo- πο;. χάφοπο;, mactra recens excavata. Eupolis, ap. Poll. Ex vie; et χόχτω. νίόχοπτος, χ, b χα) ί» ut νίόχοπτος μύλη, mola recens incisa, Aristoph. in Vesp. Ex iisd. νύχοτος, χ, b xa) i, qui novas iras animo conditas habet ; (2) novus, recens, Suic. νίόχξας, ατός, b χα) ή, Ut νίόχξας οίνο;, vi- num recens mixtum, recens dilutum aut temperatum. Ex vie; et χίξάννυμι. νίόχξατο;, χ, b χα) v\, idem et ex iisd. νίόχτΥ,τος, χ, b xa) -h, recens adquisitus, nu- per partus, Suic. Ex vie; et χτάομαι. νίόχτις-ο;, χ, b χα) 'h, recens conditus. vtexTovo;, x, b χα) Ϋ), recens interfectus, Rob. Ex vie; et xTthca. vtoKaia, a;, tj, juvenum multitudo ; juven- tus, Gl. V. Οΰ νιολα'ια ΰχπίΐ χύξ γυναι- χων, neque virgineum perstrepit agmen, Eur. Alcest. 103. A vio;. νίολαμίτίι;, ίο;, ό xa) 'h, novum seu mag- num et clarum, item, insolitum. Ex νίος et λάμπω. νίόλιχτο;, χ, Ό χα) 'h, recens collectus, nu- per l'ectus ; tiro, Ph. Ex vie; et λίγω- νίολίξία, a;, 'h, tirocinium, Ph. Ex iisd. νίόλνπτο;, χ, b χα) ή, nuper captus, Suic. Ex νίος et λαμζάνω.^ νίολχίω, ut νιολχω πλοΤον, navem subduco, Ph. νίνίολχ'/ιμίνο;, subductus, p. pass, part. Ex ναυ; et 'ίλχω, traho. νιολχΊα, a;, 'h, navis tractio, vel subductio. Ex iisd. νίόλλχτο;, vel νίόλχτο;, χ, b xa) -h, recens lotus, Horn, in Hym. Ex vio; et λχω. νίομαι, nato ; venio ; vado. νιομάλακτο;, ov, recens subactus, Epith. panis recentis. Α μαλάσσω. νίομην, '/}vo;, ο χαι 'h, ut νίόμηνι σίλήν/)•. nova lunaj apud Aratum. Ex νίος et Η»»}• . • ., . νίομηνία, α;, ή, novilumum, novus men sis; calendar; nova luna, Ph. Ex νίος et μ'ΐν• νίοΐΑΰξφοτόπωτο;)' βν» nova forma se osten- tans, Man. viov, adv. recens, nuper. A vio;. νίόνύμφο;, χ, 'h, nova nupta, Ph. Ex vio; et νύμφη. νίοΖ,ιτος, χ, ο χα) 'h, recens politus. Ex νίος et ξίω. νιοπαγνβ,ίο;, b χα) ή, recens compactus, recens coagmentatus. Ex vio; et ar,y- νυμι• vioxa6r,s, t;, recens a luctu, recentem luc- tum, dolorem habens. Α π&θο;. vtovtiQr,;, to;, b χα) ή, nuper ad officium re- dactus. Ex vio; et πίίθω. νίόπίίΓος, χ, b xa) -hi idem et ex iisdem. vto-xiv&t, to;, b χα) ή, qui in recenti luctu est. Ex νίος et χίνθο;. νίοχ'/ιγν,ς, ίο;, b χα) η, idem quod νίοχαγής. νίόπΥ,χτος, χ, ο χα) ν, idem. νιοπλίχης, ίο;, ο χα) ή, recens plexus, re- cens contextus. ( 388 ) νίόπλχτο;, Ό χα.) ή, recens ditatus. νίοπλννψ, ίο;, b χα) ή, recens lotus, Poll. Ex νιο; et πλύνω. νιίτλυντος, idem quod νιότλντος, Herod. νίόπλυτο;, b χα) r„ recens lotus, nuper ab- lutus, Herodot. Ex iisd. νίοποιίω, ω, novum facio, renovo. νίοποί' /iro;, x, b χα) ή, recens factus, novi- ter fabricatus Ex iisd. νιοποίχιλο;, ov, pulchre recens, novus et pul- cher, ut viociyaho;, cujus est interpreta- tio. νίοτολΊτα*, o\, qui publico suffragio jus ci- vitatis adepti sunt ; νίβχολί-της , χ, ό, no- vus civis, Poll. νεοπολΊτις, ιΰος, ή, ut νίοπολΊτι; πόλις, urbs novos habens cives. Α νίοπολίτης. νιοπόπτος, χ, Ό χα) ή, nuper irrigatus. Ex vio; et ποτίζομαι, irrigo. νίόπτος, χ, b xa) fi, qui recens bibit, Suic. Ex νίος et πίνω, bibo. νίοπξίπης, to;, ό χα) ή, juvenes decens, ju- . venilis. Ex νίος et πςίπω. νίόπξΐ?ο;, x t β xa) r„ recens serrasectus. Ex vio; et πξίω. νίόπτολις, ίω;, ή, urbs nova νίοπτος, idem quod νιοσσος, Pkoci/l. νιοπυξί-ητος,^ ov, recens fotus. Α πυξίάω. vtoppayfo, ίο;, b χα) ή, recens ruptus. Ne- ορόχγής φλί-ψ, Aret. Ex νίος et ρ-ηγνύω. νίόρραντος, χ, b χα) ή, recens adspersus, re- center madens. νίοροόφ' /iro;, χ, b χα) $, qui recens sorbitio- nem sumpsit, Suic. Ex vio; εΐίοφίομχι. νίόρρυτος, χ, ό χα) ή, qui recens effluxit, re- cens fluens. Ex νίος et ρύω• νίοξτος, χ, b xa) r„ recens excitatus, seu exsuscitatus. Ex νίος et 'όξομαι. NE'02, via, viov, novus, noveilus, recens; (2) juvenis, tiro, G/. V. νιος, χ, b, novalis, novale. Α νίος. νίοσίγαλος, χ, b, propter novitatem et ex- cellentiam admirandus, pulchre recens, ut σιγαλόίντα apud Horn, mirando arti- ficio facta, Rob. ΜοΊσα Ζ' χτω ποι πχξίσ- τα Μ«ί" νιοσίγαλον ίύξόντι τεόπον, Ptnd. Olym. 3, 8. νίοσχαφίις, s?» recens efTossus, circumstruc- tus. νύσμηχτος, χ, b xa) %, recens politus, re- cens acutus, recens purgatus. Ex νίος et σμν-,χω. νιοσπα^ν,ς, t;, recens destrictus. Α σπάω. ' νίοσπάξαχτος, χ, Ό χα) ή, recens dilaniatus. Ex vio; et σπαράσσομαι. νιοσπά;, alo;, ή, nuper evulsa. Ex viov et σπάω, traho. νίόσποςο;, b χα) ή, recens seminatus. A σπίίξω. νίοσΐίύω,&ΑΜ. νιοττίύω, fut. ίύσω, nidulor, nidifico, Rob. Α νιοσσί;. Unde νίοσσία,ΑΗ. νιοττία, a;, item νίοσσιά, vel vtoTTia, α;, ή, nidus, pullorum cubile. νίόσσιον, s. νίοσσίοα, Att. νιόττιον, χ, το, pul- lulus, pullus tenellus, Dim. ab eod. νιοσσοχομίω, vel νίοττοχομίω, ω, pullos alo, euro. A νίοσσοχόμος, vel νίοττοχόαος, χ, b xa) r), . pullos nutriens, Suic. Ex νίοσσος et χλ- μίω. νιοσσοποι'ία, ας, ή, nidulatio ; cunabula. Ex νίοσσος et ποιίω. ΝΕ022θ"2, vel vtorro;, χ, ο, pullus, ni- dus, Ph. νίοσσοτξοφϋον, vel νιοττοτξοφίΤον, χ, το, lo- cus, ubi pulli aluntur, aviarium. A νίοσσοτξοφίω,νβλ νίοττοτξοφίω, ω, pullos alo; νίοσσοτξοφίίσθαι aliquis dicitur, i. e. a pueritia educari veluti pullus. Α τξίφαι. νίοσσοτξοφία, 'h, studium pullorum alendo- rum. A pr. νίόσσυτος, χ, b xa) v\, recens incitatus, re- cens, Hes. ubi νύσσυτα, νιωστ) όξμωντα, νίαξά. Ex vio; et σίύομαι. vtorau-h;, to;, b χα) ή, recens constitutus, recens institutus. Ex vio; et i'r'iA*'• νίοπφνις, ίος, Ό χα) ή, recens coronatus, Hes. ubi Gen. νΐο?ίφίος. Ex viov et ο-τί- φω• νίο?ζάτίυτος, χ, b χα) ή, qui nuper militias nomen dedit, recens miles ; νίος-ξάτίυτοι» tirones, Ph\ Ex νίος et ?ξατίύομχι- νίόΓξοφος, χ, b xa) 'h, nuper tortus velut fu- nis, ideoque novus. Ex νιο; et &άφω• νίοσύλλιχτο;, χ, Ό χα) 'h, recens collectus, Ph. νιοσύλλίχτοι, tirones. Ex νίος et συλλίγω. νίοσύλλογος, ov, idem, velut exercitus. νιοσύ^ατος» χ, β χ») ή% nuper concretus, ΝΕΟ NET ΝΈΩ' qui nuper coaluit. Ex.- ties' ct αυνίστα• μΜΛ. vtoo -φαγγ,ί, ίο;, Ό χα) ν, recens jugulatus, nuper mactatus. Ex ties et ο-φάζω. vio,s, 5, Ό χα) ■>,, nuper foetus. Ex vio; et ioyov- vugybs, S, b, navium fabricator, Pull. Ex vavs et \pyov. vtUTCiTos, u, 6 χα) υ,, recens vulneratus, mo- do ictus. Ex vios et &τάω. no„ ov, ad suturam, qua? ner- vis fit, pertinens. A vivgoppaQo;, n, b xa) y), qui nervis suit, su- tor. Ex vivgov et ράττω, suo. vtvgoo-Taor.s, ios, Ό χα) Ϋ, nervo tractus. Ex vivgov et σπάω. vivgoo-xas -ίω, ω, nervis seu fidiculis traho, attraho, protraho, ago; νίνξοο-^α^ίομαι, 'ύμαι, nervis, fidiculisque trahor. vivgoo -χάϊαι, ol, sigdlarii, qui nervis parva animalium signa seu simulacra trahe- bant, ita, ut sua sponte moveri videren- tur. vivgoo-ras-friov, το, vis animi nervos mo- vens. A viugoo-rrapos, v, b xa) ■>„ nervis tractus, qui nervorum artificialium tractu movetur. Ex vivgov et σπάω- vivgoraTY,;, b, qui nervis intentis aliquid erigic, Poll. vivgoTivY,;, ios, b xa) ■>„ nervis intentus, ner- vis contentus. Ex vivgov et τύνω. vίvgότgωτoς, u, b xa) v), vulneratos, seu sau- cios nervos habens. vivgoxovhgaihY,s, to;, b χα.) υ), ex nervis et cartilagine constans, Bob. Ex vivgov et χονδροί• νινξόω, ω, fut. ώο-ω, nervos adliibeo alicui, confirmo, roboro ; vivivgwrai, nervis in- tentum est, p. pass. Νϊν^ωται μ\ν v t Zi σνμφοξα }>uvZs, Arist. Lys. 1083. A yttj- vivgulvs, to;, ό xa) y), nervosus. Ab eod. νίνξωα;, όιίσσα, mv, (rectius vivgous) nervo- sus ; (2) valitlus, Hes. Ab eod. vivo-i, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro hivsi, a v-vu. viiju-is, ιω;, r,, natatio. Α νίω, nato. ; 3S9 ) viv(fts, ins, y\, nutus. Α νίύω, nuto. νίυε-άξω, nuto ; (2J nutu admoneo. Sar Γάξων xogv6i ^giagY], II. 20, 1(52. χίφα,λγ, Gd. 18, 153. A viva. vtvs-iev, hatandum. Α νίω, nato. vius-'Ag,^ vigos, b, (al. νίντν,Ρ^ natator. Α νίω. vivrixes, y), bv, natatilis, Gl. Κ Α νίω. vivr'xbs, υ), bv, deorsum tendens. A viva. viurbs, Ϋ), bv, natatilis, natans. Α νίω. ΝΕΥΏ, fut. vtvo-oi, p. vtvtvxa, nuo, innuo, nutu significo ; (2) nuto, vergo, propen- deo, inclino. "ο? πάντα* \ς πίΤ,αν χάρο. vive-at φόζω !Γξίίτξε•ψεν, Soph. Antig. 2 / 5. Αογά,ο-ι S' Άξγιίων s"gaT§ νίανίαι; tvivos, ίταξθίνον λαζαν, Eur. Hec. 545. νίφία, nubes, nom. plur. a νίφος, ιος• ηφίλΥΐ, y,s, υ), nubes ; (2) nebula ; (3) nube- cula in urina ; νίφίΚαι, retia et laquei, quibus aves eapiuntur. Α νίφος. νΐφίΧν ί 7^'τα.ο, gen. sing. Mol. pro νίφίλν,γί• giT\s. A νΐφί\ν\γίρίτγ]ς, u, b, nubes excitans, nubes cogens ; Jovis Epith. Gen. νίφίλΥ,γίζί- rxo, Voc. viQiXYiyigira, pro Nom. Ex νίφίλτΐ et Ιγίίζω, vel αγί'^ω• νίφίλν,γ^Υ,ς, is, nubes cogens, Epith. Ze- phyri, Call. νίφίλΥίδον, nubis in modum. Α νΐφίλγ\. νίφίλΥ,σιν, dat. plur. Ion. et cum ν pro νίφί- Xais• νίφίλιον, α, το, parva nubes, nubecula ; (2) nubecula in urina; (3) exulceratio in nigro oculi ; (4) macula in unguibus, Dim. a νίφίλΥ,. νΐφίλογίνΥά, ios- b χαι ϋ\, nube genitus, nu- bigena, Epith. Centaurorum. Ex αφίλ η et γιίνομαι. νίφίλοαΰϊ;;, ios, b xa) v), nubis speciem ha- bens ; nubilus. Ex νίφίλΥ, et ίϊΰο;. viφiλoxίvτavgoι, ων, ol. nephelocentauri ; ficti a Luciano in Ver. Hist. Νίφίλοχοχχνγία, as, 'a, Nephelococcygia, urbs ficta avium, apud Aristoph. Ex vt- φίλΥΐ et χόχχνξ, cuculus. νίφίλόω, nubibus obduco. Hinc νίφίλώ^Υ,ς, tos, b xa) y), nubilus, nubilosus. νίφίλω^, y), bv, nubeus, e nube factus. νίφίον. χ, το, nubecula, Gl. V. a νίφος. νίφοαΙγ£. is, caliginosus, obscurus. ΝΕ'Φ02, tes, rb, nubes, nebula; (2) nu- bes seu contractio frontis ; (3) ingens et conferta multitudo ; ν ίφγ„ pi. nubes ; (2) retia. νίφόω, ω, f. ώο-ω, nubes cogo, nubibus ob- scuro. Et pass, viφίμιvos, nubibus ob- ductus, a. 1. part, neutr. νίφωθϊν, obnu- bilatum. Α νίφ05• νίφρΐδί05, ία, ιον, ad renes pertinens. A vt- φξός. viφgίτγ]ς, ν, b, idem et ab eod. viagiTixos, S, b, nephriticus, qui renum do- lore laborat, Ph. renosus. Ab eod. vtqfiTis, ilos, 'h, scil. νόο -os, morbus renum, Gl. V. renum valitudo. A ve^/V^,-. vtφgoiιl•γ,s, ios, b xa) ■/■„ renibus similis, re- num formam habens. Ex νΐφ& et S- des• νί^ομγ,τρα, as, 'a, renum matrix seu ma- ter. ΝΕΦΡΟ" 2, 5, γ], ren ; (2) vota et sensa a- nimi in Sacris. νε^ώδ^ί, tos, b xa) y„ reni similis. A vt• $gbs- νίφω, inns, (pro νίίφω) unde νίνοφα, Arist. νίφώΰ^, tos, b χα.) γ), nubibus obductus, nu- bilosus, nubilus. Ab eod. νίφωα -is, tus, y), nubium coactio ; (2) nubila seu nubes coactie. Α νίφόω. ΝΕΏ, eo, redeo; usitatum νίομαι, f. vid- μαι, redibo, inf. vtlo-^ai, redire ; \φ ' 'ίπ- πων, equis vehi. ΝΕΏ, nato, Gl. V. fut. vivo -ω, huic potest attribui, ut verbo πΧίω, f. πλίνα-ω, a. 1. vivo -αι, natare; vivtns, natatio, naviga- tio ; vtvs-iov, &C. ΝΕΏ, viis, m, neo, nes, net; filum duco s. torqueo, inf. vuv, nere, f. νΫ,σω. Hinc (2) glomero, acervo, cumulo ; a. 1. 'ϊ ν γ Γ tra, 3. pi. 'ίνν,σαν, cumularunt, inf. νΫ,ο-α.1, cumulare, p. pass, νίνγ,μί -vos, cumulatus. Τί? γάβ τοι Mi vruar' a.tgo-tirOTY,TOS άξά- Xvyis, Hes. Op. Tib. 'Έφχο-χί, xt't μ>, τον ΤΫ,μονα νν,σω, οτοτΰϊίσΟα,ι μαχξοο ty,v xi- φαΧΥ.ν, Aristoph. Lys. 522. "ϋΥ,σας irvgav τας σας φ'ι7<α; νφάψω, ibid. 375. νιωχοςίω, ai, f. %ο•ω, templi verrendi et ex- purgandi curam habeo, sum sdituus; (2) templi et sacrorum curam habeo^ Gl. Vet. acdituor. A ytaxogo;. ΝΕΓ ΝΗΙ ΝΗ] νιωχοξία, ας, ν, munus asditui, Suic. A νίωχόξος, χ, e, cui templi verrendi et ex- purgandi cura demandata est, zedituus, asditivus, Gl. Vet. Ex νιως pro ναός, et χοξίω, verro. νιωλκίω, Si, f. γ)α•ω, navem traho, attraho, subduco, p. pass. νίνίωλκνιμίνον πλοΐόν, navis subducta. Ex gen. Att. νιως et 'έλκω. νίωλχί», νι, navis tractio, navis subdue- tio. νιώλχιβν, χ, το, navale, locus, in quern na- ves subducuntur. A ηωλκος, χ, β, qui naves in stationem seu portum subducit, vel attrahit ; (2) qui e portu navem extrahit, et phalangis im- ponit. Ex gen. νιως. navis, et 'ίλχω. νίωμα, ατός, το, novate, ager renovatus. Α νιόω. ίιώμιθχ, 1. plur. pra?s. conj. med. verbi νίομχι. viaucivij, iterata, novata, part, press, pass. f7 g. contr. pro νιαομίννι, a νιάω• νιων, ωνος, ό, navale, statio navium. A νίως, pro ναΰς- νιώντιτος, χ, β κα) vs, nuper emptus, (servus) novitius, Ph. Ex νιος et ώνγ,τός. νίωποιίω, 5, fut. -ηο-ω, templum aedifico, seu eedificationi templi prassum. A νιωποιος, 5, β κ») vj, qui naves fabricatur. Ex ναΰς, gen. Att. νίως et ποιίω. νίωπος, χ, i, qui est facie juvenili, juvenis, Hesych. ηωζίω, ω, naves custodio. Ex gen. Att. νίώς, navis, et ώζίω. νιωςγ,ς, ίος, β κα.) ή, recens ; apud Sophoc. νίωςτι βοΓξνχον, recentem cincinnum. Ex νίός et ϋξα, vel ex ys'ev et αίωζίω. νιύξίον, χ, to, locus, in quo naves custodi- untur ; navale ; plur. νίώξια, navalia, Ph. Ex gen. Att. νίώς, navis, et χξίω, custodio. Vide νίώσοιχος. νιωξ)ς, idos, idem. νίωξίοφνλαξ, <χ.κο;, h, Vide seq. νιωξος, χ, β, lies, νιωξίοφύλοιξ, cui navale custodiendum conimittitur. Ex gen. Att. νίώς et ώξα, cura. νιωξυχγις, 'tog, ό χα) 'h, recens fossus. Ex νιος et οφσσω• νίώς, ω, ό, fanum, Gl. V. Att. pro ναός. νίωσ-ις, ίως, t\, novatio, innovatio. A ν sea». νίώο-οικος, χ, ό, navale, statio navium ; νίω σοικοι, pi. navalia, usitatius. nms"i, adv. novissime, nuper, recens, Ph. A tics. νίωτα, cum e/Vi vel \ς, praemisso, ut is vi- ωτα, in annum novum sive venturum, sive sequentem. Α νιάω. νιωτίξίζω, f. ίσω, res novas molior, inno- vo ; (2) immuto ; (3) sequor seu imitor juniorum mores ; item novam rationem ineo. ΐΐιωτίξίο-αι τ%ν πολιτίίαν, Thucyd. τα. πίξ) τχς άνΒ^ώπχς, Luc. Α νίώτίρος• Unde 5 νίωτίξΐκός, τι, ov, juvenilis ; (2) stultus. ηωτίξίο-μος, 5, ό, rerum novarum studium ; (2) seditio, rebellio; (3) insolentia, in- solens rerum mutatio. Α νίωτίξίξω. νιωπξίς-γις, χ, e, rerumnovarum studiosus, factiosus, Ph. Ab eod. νιωτίξοποιίω, ω, innovo, res novas molior. νίωτίξοποιία, as, r h\ studium rerum nova- rum. A νιωτίςοποιος, χ, ο χα) v), qui res novas moli- tur, rerum novarum studiosus, turbu- lentus, seditiosus. Ex νίώτίξβς et ποιίω. νιύτίζος, «, βν, junior ; (2) το νίώτίξον, ju- vdntus ; (3) νιώτίξόν τι, insolens, inusita- tum, durius, gravius ; (4) μ^ ίν νίώτίξον, nihil magis, vebementius. A uos- νίωτίζοις, adv. nova ratione, nove. ηωτος, S, ό, tempus renovandi agros. A wear. νίωτος, u, ό, novatio seu renovatioagrorum. Ab eod. ηοιφύλαξ, οίκος, β, custos templi ; aedituus, Gl. V. Ex πως et φύλαξ• νιωχμος, pro νίοχαος, Hes. NH V , particula affirmantis et jurantis ; vi, Αία, per Jovem, profecto, Gl. V. vsj Δ/α, etiam ; in comp. priv. »»}*, ace. sing. Poet, pro volZv. ΝΗΓΑ'ΤΕ02, ν, ό και ft, novus, nuper factUS. Α νιος et γίγαα. νί,γξίτος, is, j> και -h, qui excitari nequit. Κνιγξίτος vivos, Odys. 13, 80. Ex V y, et ίγίίξω, excito. vy'ti/'i», ων, τα, viscera, intestina, intera- nea, dat. νώυΐοιο-ιν, apud Horn, visceri- buS. A yjjSujf. ννίδυμος, α, Ό και r„ dulcis, suavis; quasi νίδυμ,ος, ab iSyj. νν^υόφιν, ex utero. Α νχδύς. ΝΗΔΤ'2, ύος, ό, venter, alvus, uterus. νίιΐο-ο•' pro vVjfe-eVdat. pi. Ion. et Poet, pro ναυτί- ΐΥ,ίω, OS, fut. ytru, glomero, acervo, cumulo, onero. Α ήω. vrnffaaa, aor. 1. part. act. f. g. v/mo -ις, ίως, y, coacervatio. A pr. νηθω, f. ντ,ο-ω, neo, filum duco ; perf. pass. part, νίνν,ο-μίνος, netus, Gl. V. Ab eod. v4t, dat. sing. Ion. pro yui, a ναυς. Νΐί/ώδε? , ων, αϊ, Naiades, nymphae fontium, et fluentorum. Α,νάω,βυο. ν/ι'ιος, ία, ιον, vel νί,ϊος, ν, ό χα) ή, navaUs. Α νψς, pro νανς, navis. NH~I"2, ώος, ό και ν, inscius, imperitus, indoctus ; (2) tiraidus, infirmus. mms, a, o, navalis, nauticus. A ytjuj. νηϊτικος , τι, ov, nauticus, V. L. νκ'ίτος, ii, ov, navalis, V. L. ντικίξδίις, ίος, Ό χα) τι, non lucrosus, inuti- lis ; (2) insipiens. Ex »^ et χί&ος. νηκίξος, si, β χα) ή, cornua non habens. Ex »!j et χίζας, cornu. νΥ,χίζως, ωτος, ο κα) r), idem et ex iisd. νηχις-ος, χ, ό χα) ή, insanabilis. Ex νη et ίίκίω, sano. ννκχΓίω, ίο, f. ίι^ω, non audio, non obtem- pero, negligo, contemno. Νηχονο-ττιο-ί 5-iSi, II. 20, 14. Ex v* et ίχύω. νν,κτν,ς, ν, Ό, natator. Α νηχομαι, nato. ν/ιχτιχος, τ•,, βν, natatilis, qui natare potest, GL V. natatitius. A ννιχτος, τ;, ov, natans, natatilis. νγ,κτξ)ς, ίδος, τ;, natatrix, ut νηχτζίΰίς Ί• λαιαι, natantes oleae, apud Poll. A vr,- χομαι. ντίΚίγίως, immisericorditer, Hes. A vvikt• yrs\ inhumanus, Hes. potius non curans, negligens. Ex vij et α,λίγω- ντιλιης, ίος, Ό χα) τι, neut. ντι\άς, immiseri- cors, crudelis, inhumanus ; (2) firmus, patiens. HyjXea &υμο» ϊχοντας, 11. 19, 229. Ex V55 et ϊλιος. νηλατις, ίος, β χα) ν), idem et ex iisd. ντ,Χϋως, adv. crudeliter, inhumane. ντιλίόθϋμος, ov, immiti animo, Ap. νΥ,λίόποινος, ν, ό χα) -h, crudeli supplicio pu- niens. Ex ν^,ς et troivv• VYiktvs -ος, u, β χα) τ), invisibilis. ντιλιως, adv. crudeliter, inhumaniter. ντιλτις, idem quod ντιιλΥ,ς , Hes. Suid. vrtoTw, ίος, ό χα) ή, inculpatus, Schol. Hu- meri pro ντιλιττις . νΥ,λ'απζος, ov, discalceatus^ Hes. ντ]λιτος, α, ό κα) τ), discalceatus, Hes. ubi pi. νίλϋτβ/. Ex vii et ^'λ/•ψ, calceus. ντιλίπχς, οίος, β κα) τι, idem, apud Suid. νηλιτψ, ίος, β χα) ν), peccati expers, insons, inculpatus. Ex vii et αλιτίω, pecco. νεκρής, idem ac ίντιλιφτ,ς, Sleph. ν-ήλωπος, ov, veste carens, Steph. νήμα, ατός, sre, filum, stamen, Gl. V. ne- tum. Α νίω. ννιματώοΎ,ς, ίος, β χα) ν), aptus duci ut fi- lum, ad nendum aptus. A pra;c. νημ,ίξταα, τι, certitudo, veritas, Soph, νιμιςτίως, adv. vere. A ντιμίξτης, ίος, β χα) ■/■„ verus, in quo dicen- do non peccatur, seu erratur. Ex vh et α,μα^τάνω. pecco. ννινιμίω, nulhs ventis agitor, seu vexor, tranquillo ccelo fruor. ντ,νίμία, ας, r), ventis vacua tempestas, tranquillitas aeris nullis ventis spiranti- bus. Α ν-ήνίμος, 11. 5, 523. νηνίμίτιν, acc. sing. Ion. pro ντινίμίαν. ντινιμος. χ, i χα) ν, venti vacuus, serenus ; GL Vet. tranquillus. Ν^νί^βί γαξ ό τό- πος, κα) ίίλΐίινός, β ϊχαιν ΰΰατα γλυχία, Aristot. Hist. An. 6, 13. Ex ν>ι et avt- μος• νν,νίω, ω, f. Υ,σω, acervo, accumulo. Α νίω. vr&i, dat. sing, contr. pro νίιξίϊ, a ν^ξις. ντιξίπας, οίος, β κα) τ], natatu quasi pedibus incedens ; νγ&ίποΰις vocantur pisces, qui et νίποΟίίς• Ex νί,χομαι et πϋς, ν'ήζις, ίως, ν), natatio, natatus. Α νϊ,χο- μαι. νίβομαι, fut. 1. ind. med. verbi νί,χομαι. ντιοζάττις, ν, i, navem conscendens, nauta, Suic. Ex νηϋς, pro νανς et βαίνω• wioHtri, dat. plUr. Ion. et Poet, pro ναόίς. ντιοχόξος, χ, ό, templi purgator, eedituus. Ex νν,ος pro ναός et χοήω, verro, ■ 390 ) ννιντόλος, V, β χα) ν), in templo versans, as• dituus, sacerdos. Ex ντίός et πολίω. νγ,ος, S, ό, templum, fanum, Ion. pro ναός. ντιος, gen. sing. Ion. pro ναός, a νηϋς. ντιοσάόος, Poet, νίοσσόος, η, ο χα) τι, navium servator. Ex νψς et g -όος . ντίχχος, u, i, navis tutator et custos. Ex νν,νς et ϊχω• vTi-radhs, ίος, β χα) τ), miseries abolens, do- lore carens. Ex vij et πάθος, dolor. νήπιος,^ ttx, uov, infantilis. Α νότιος. νν&ίχτΥ,ς, ίος, ό χα) τι, impexus, Hes. ubi pi• ντιπίχτίις. Ex y^ et πίχω, pecto. ν7,τιν6ίως, adv. citra luctum. A vY,ttivdr,f. ντιηνθϊ,ς, ίος, ό χα) ϋ>, neutr. ν^τίνθϊς, luctu et mcerore carens ; serenus, laetus ; quo luctus tollitur, tristitia liberans. Ex vi et πίνθος. VYptiaa, ας, y\, stultitia ; acc. plur. νηπιόας, 11. 22, 502. Α ντιχιος. νΥ,νιάζω, fut. άνω, pUerihter vel stulte ago, GL V. ντιηάζίΐν, puerascere. Ab eod. V7)irtaia, ας, τ), vel potius νντηία, puerili- tas,• stultitia puerilis, pueritia, GL V. A VJjinef. ντιπιαχίναν, pueriliter ludere, stulte agere, lascivire apud Horn. part, ντιπιαχιύων• Ντιπιάας οχίϋν, pueriha consectari, Horn. Od. 1, 297Γ ντιπίαχος, ν, ό χα) ν), infans ; puerilis, Gl. Vet. Α ντρηος. νΥίπιαχωίίς, infantile, Gl. Vet. A waari- αχος. νγι•χιάχω, idem quod ντιχιάζω. ντιπίτ], τις, τ\, Ion. pro vr,-xiua, infantia ; (2) stultitia ; imprudentia ; wptiv^n, dat. plur. Α ντι-χιος. Unde νν,χίίος, ία, %ov, infantilis, puerilis. νΥίπιιύομαι, Sch. Horn, idem quod ντι•χια• χίόω. νΥ,π'ΐΥΐ, Υΐς, υ], stulta ; (2) puella parvula. A νί,πιος. νΥιπιοχτόνος, ν, β χα) τι, infanticida. Ex yy r ιτιος et χτίίνω. νΎ,χιον, χ, το, infans ; \χ νχτίχ, ab infantia. Α νηπιος. ντιπιοπξίίτΥ,ς, ίος, β κα) τ), infantes decens. Ex ν^Λ-ζβί et πςίζίΐ. ΝΗΊΙ102, χ, β, infans, parvulus ; (2) stul- tus, imprudens, amens ; \χ νν,πίχ, a pue- ro. Ex ν)•, et ίπω, dico. ννιπιότης, Υΐτος,'τι, infantia ; (2) stultitia. A ντ,πιος. ντιχιοφανης, ίος, β χα) τι, infans. Ex φαίνο- μαι. νγιπιοφζοσυνγι, τις, ν), stultitia, qualis est in- fantum aut puerorum. A ντιπιόφξων, όνος, β χα) υ), qui puerili mente presditus est, stultus ut puerulus. Ex vyi- πιος et φξΥ,ν, mens. ν'ητιώίνις, ίος, β χα) τ), infantilis, puerilis. Α νΫ,πιος . ν^πλίκτος, χ, ό χα) τι, incomptus, inorna- tus, Rob. Ex vii et πλεκτός , nexus. vYfroiva, adv. impune. A y^jrejvei. νΥ,ποινί), adv. idem et ab eod. vYtfoivYi, adv. idem et ab eod. vwe/v), adv. idem et ab eod. vfaoivov, adv. idem et ab eod. νΫ,ποινος, χ, ο χα) υι, impunis, impunitus, qui pcenas non solvit. Ex vh et ποινή- ντιπττ/ς, χ, ό, sobrius, Suic. Α ν/ιφω. Hinc ν/ιπτικος, r„ ov, qui sobrius esse solet. vY /πυτηύομαι, infantum more balbutio ; (2) stolide ago. A νηπυτιος, ία, ιον, infans ; (2) stultus, stoli- dus, fatuus, Ϋι ναυτία, stultitia, Apollon. Mod. 3, 735. Α νγ,πιος. }ίγ!ξίΐΰις, αν, α'ι, Nereides, filiae Nerei, nymphai marinse, pi. a N'-jgsii• N'/jjE /ί, iSos, y], Salacia, Ph. Α Ντ,ξίύς. Νγ)ξίΐος, Nereius; (2) marinus; ut Νγ,ξΐια τίχνα, pisces. Ab eod. Νγ;ξίνς, ίως, et ηος, β, Nereus, Deus mari- nus. Νγΐξτιίο~ίς, et "ϋτίξ^ις, Nereides. A N-^f ι•'ς, νί,ξίθμος, 6 χα) τι, innumerus, innumerabi- lis. NH'PION, χ, το, nerium, frutex. NH~PI2, ιος, τ), neris, nardus montana. νγ,ξΐ?ος, χ, ο χα) τ), de quo non contendi- tur ; (2) innumerus, immensus, multus. Ex vii et ϊζίς. ντίζίττις, χ, ό, nerites, concha marina, Arist. Hist. An. 4, 4. Α νίω, nato. ντιξίτος, χ, β κα) τ], idem quod νίφ^ος. ΝΗΡΟ Λ 2, ξα, ξίν, cavus et humidus. vtjo-ai, aor. 1. infin, act, verbi νίβω-, seu νίω. NHX NIT ΝΟΘ $*ι/ταί*ι λίβοί, quibusdam Sardia gemma, a- liis smaragdus, Hes. νηο-ιάξω, insulam refero, Suic. A vv)s, adv. vere, certe. A praec. Μτξβν, α, to, fusus. Α νίω. wrrx, vis, v), anas ; pro wool. νν.ττάξίον, tt, το, anaticula. Α ντ,ττχ. *r)rnov, u, το, anaticula, Dim. a γ^ττ*. νηττοφόνος, u, ο xxi ν), anates occidens, Art- stot. Hist. An. 9, 32. Ex »?ττ* et φόνοι• Μττοφύλαξ, etxos, ό, anatarius, Gl. V. tydv, acc. sing. Ion- pro yatiiv. vnus, vrfis, ν), idem quod vxvs• vvjvt^s, tt, ό xxi v), halitus et spiritus ex- pers. Ex vv) et ίϋτμν). ννιφχίνω, sobrius sum, Eust. qui tamen usi- tatum esse negat. Α νν\φω. ννιφκλίο;, sobrius, Gl. Vet. ubi et wiquPjos, sobrius. Α νν)φω. Hinc vns, v), sobrietas, vigilantia. Α νν\φω, vhoi, idem quod via, cumulo, Plut. via, tx, funes, Suid. Ν1ΤΛΑΡΟΙ, β/, genus modulaminis mu- sici. νίζω, lavo, abluo. 'At* «utS δ' χϊμχ xt- λχίνον Ν/ζ' 'ύίχτι λιχζω, II. 11, 829. Xeox ν'ιζίτο, Od. 6, 224. Α »/β•τ«. vtxa, 3. sing, prass. ind. act. pro vtxxu, a νιχχαι• vixx, vince, 2. sing, praes. imper. act. pro νίχχί• vixxlos, ν, ό, Victoria? largitor, Epith. Jo- vis. A v'ixv). νιχχξω, f. 1. ind. act. Dor. pro νι-Λ^σω. νιχχσχι, a. 1. inf. act. Dor. pro νιχ^σχι• νιχ,χσίϊν, f. 1. inf. act. Dor. pro vix.v)(ruv. νιχχτν)ξ, vi^os, β, Dor. pro vixv)rv\g. vixxrait 3. sing, praes. imper. act. pro vixx- ίτω. νιχχτοΐξ, plur. νιχχτοξ}ς, Dor. pro νιχν\τω^• A ΚίΚΑ'Ώ, £, f. vio-oj, vinco, supero, victor sum; (2) antecello, superior sum, prae- sto ; νιχωμχι, vincor, cedo ; vixvftus, a. 1. part, victus; νινιχν\μίνκ, perf^ victus. Hixx γχξ ν) 'ξίτν) μί tvs ίχθξχ$ τβλν, Soph. Aj. 1374. N/*«y χξχτταν χχι /3b- λιύων, Aristoph. Nub'. 418. Φίλοιν γχς οϊ τοιοΊΙί νιχωντχι λίγοις, flectuntur ab ami- cis, Soph. Aj. 330. T/ hvjr' ieiis, v)v τντο vixviOvis ιμν ; a me ? Arist. Nub. 1083. vixv], v,s, v), victoria. Α νιχχω. vixij, 3. sing, prajs. ind. act. Dor. pro vixx, ex vixtiu• νιχνιθίντίς, nom. plur. a. 1. part. pass. νίχνιμχ, xros, το, q. d. superatio, victoria. Ab eod. νίχνιμι, supero, vinco, apud Theocritum. Ήίνίχηντχι l•' νπο χίζδίων, id- 16, 15. vixYia-xis, aor. 1. part. act. Mol. pro vixr,- tras• νιχησίμιν, f. 1. inf. act. Ion. pro vix-fam• vixviTios, vincendus, Ph. A vixxu. Unde νιχ*)τν)ξ, ν)ςος, ό, victor. νιχνιτνίξίον, ν, το, prasmium Victoria?, pal- ma. Ab eod. νιχνρήξίος, ίχ, ιόν, ad victoriam pertinens. vix'/itvis, if, e, victor. Ab eod. vixvyrixos, i), ov, vincendi peritus ; (2) cui saape contingit vincere, victoriosus ; (3) qui magni momenti ad victoriam est. νιχν)τξΐχ, xs, v), victrix, Gl. V. Α νιχν\τν\ξ• νιχνιφοξίω, ω, victoriam reporto, vinco, ξ Ιάχξυχ νιχνιφοξΰ, Eur. Bac. 1147. A νιχνιφοξίχ, xs, v), victoria? adeptio, Suic. A νιχνιφόςοί, ν, β xxi jj, qui victoriam repor- tat ab adversario, victor, Gl. V. victori- osus, item victoriatus. Ex v'ixv) et φίξω. vixoSuXos, qui in senatu vicit. Vox a Co- mico ncta. vixokoios, S, β χαϊ i, victoria? auctor, qui victoriam conciliat. Ex vixx et ποιίω. vlxos, tes, το, victoria, Eust. (2) finis, LXX. A vixxoj. vixZ, 2. sing, praes. imp. pass, pro vixens- vixZiv, 3. plur. pries, opt. act. Att. pro VIXXOliV• ν'ιμμχ, xros, το, aqua, qua manus abluta? sunt. Α νίπτω• ΝΓΝ, pron. apud Po'etas significat «ύτον, χντν,ν, abro, ipsum, ipsam, ipsum. vivviTOs, S, o, stultus, vecors, Hes. νιπτΥ,ζ. igoj, o, malluvium, pelluvium, vas manibus pedibusve lavandis. Α νίπτω. vhttqIs, Has, v\, idem, autaaua lavandi cau- sa data, apud Athen. νίχτξον, ν, το, aqua lavandis manibus aut pedibus. Ab eod. ΝΓΠΤΩ, fut. ψω, lavo, abluo ; νίψαο-θχι, aor. 1. med. manus lavare ; part, νιψχ- μινο5, qui se lavit, lotus ; perf. pass, vi- νιμμίνο$, lotus, ablutus. Bous νλθομιν νί-φοντίί ίνχλίχ δξόΰ-ω, Eur. Iph. in Tau. 256. Ν/•4/«τβ δ' «ΰτοί χί7ζχς, II. 16, 230. ΌχοΊχ S-Eo?i 'ihoxu, τοιχυτχ νίνιμμχι, Theocr. 15, 32. ΝΙ 220ΜΑΙ, redeo, reverto. νίοΌ-οντο, 3. plur. imperf, ind. med. Ion. pro hio-ffovTO, a νίοΌ~ομχι• ΝΙΤΑΨΙΟΝ, u, το, juvencula, puellula. Afferunt ex Arist. Plut. 1011. sed ibi le- gendum ννιττάςιον, anaticula. νιτςίχ, χς, m. nitri fodina, Suic. A y/Vfov. ( 391 ) vitp'itis, itos, ή, nitrosa. Ab eod. ΝΓ TPON, tt, το, nitrum Α νίζω, lavo, E- tym. nam eluendis sordibus e vestibus adhibebatur. viTgojroios, ov, nitrosum reddens, nitrosus. νιτξόω, ω, nitro, abluo. Α νίτξον. νιτςώί•/ις, ios, β xxi ή, nitrosus; (2) nitri saporem habens. Ab eod. ν'ιφχ, acc. sing, per Apocopen pro νιφχΐχ, Hesiod. A v^xs- νιφχδισσιν, dat. plur. Poet, et cum ν pro νιφχσι. νίφχξγος, n, i xxi i), nive candens, nive op- pletus, Hes. Ex v^xs et χζγος, albus. νίφχξγ^, is, idem. viqxs, xhos, 'h, nix confertim cadens, nim- bus. (Metaph. multitudo). Α νίφω. νιφίτοζλ'/ιτ' /is, \s, nivosus, nivibus tectus, Ep. νιφίτ -os, S, o, idem. Α νίφα>• Hinc νιφίτώδκ, tos, ο xxi v), nivosus, nivalis. νιφοζλ' /is, tiros, ο xxi v), nivibus obrutus. Quasi ex v'^os, quod sit nix, et βχλλω. νιφόζλν]το5, ov, idem et ex iisdem. νιφόζολος, tt, β «as/ ν), idem et ex iisd. v^iits, όίο-ο-χ, ίιν, nivosus ; nivalis, Gl. V. Quasi a νιφος. νιφόχτνπος, n, β xxi ν), nivis casu resonans, nive obrutus. Quasi ex νίφο; et xrwxiu. viQos-iSiis, ios, Ό xxi v), densa nive tectus, nivosus. Quasi ex v'^os et ς-ύζω. νιφο•\/νχτ£, ios, b xxi v), nivatus, Gl. Vet. Quasi ex ν'ιφος et <ψύχβί• ΝΙ'ΦΩ, ningo; νίφομχι, nive conspergor, irrigor. Κ«ί τ;ί ΰστίξχίχ o'ifc νιφόμίνοι χπν^ον, Xen. νιψάμίνον, acc. sing. aor. 1. part. med. νιΛιάτωο-χν, 3. plur. aor. 1. imper. act. νοίγ, sapiat. 3. sing. pra?s. conj. act. verbi voiai. via, cogita, 2. sing. pr. imp. act. pro via. voiis, cogitans, prass. part. act. verbi νίνιμίι pro νοίω. voiovTi, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro voiaffi. νοίξΐφόξθ5, a» e xxi 'h, ad intellectualia fe- rens, Suic. Ex yos^oi et φίζοι. νο(ξνιφόξθί, ov, intellectualis. νοίξος, οχ, gov, intellectualis, intelligens. A yeo?. νοίξ arr,s. vjTos, v), intellectualitas, cum quid intelligi tantum et mente concipi potest, non sub sensus cadit. Α νο(ξό{. voieZs, adv. intellectualiter, intelligenter. voiZvrxs, cogitantes, acc. plur. part. pra?s. act. Dor. pro voSvrxs. νοίω, ω, f. ν)σω, intelligo, mente agito, cogi- to ; (2) in animum induco ; (3) in ani- mo habeo, volo ; (4) animadverto, in- telligo ; (5) scio, novi ; (6) prudens sum, sapio ; (7) video, cerno. Hiu a λί γαι , 2 Tim. 2, 7. Horio -ωο•! τ>ΐ xxe'hix, Joan. 12, 40. Qi /οΛν xxxov vovtrx, Xen'oph. To των νοαμίνων χάΧΚιςον, in reruin natura, Plat. Ab eod. vovPh, aor. 1. part. pass. n. g. verbi voioj. Unde νόνιμχ, xros, το, intellectus, sensus, Gl. V. clausula, Philox. cogitatum, cogitatio j (2) consilium ; (3) inventum, commen- tum, machinatio, mens, ingenium ; (4) in Rhetor, sententia accommodate ad personam aut causam certam. νοήμων, evos, ό xxi i\, mentis compos, intel- ligens, prudens. Α νοίω. vov], rel reSej. ι?, β», no- thus, spurius, non legitimus; (2) pere- grinus. .:dv. spurie, Don legitime. vuZiv*, s, τ», 'cogitatiuncula, sententiola. A vi»s• Mpm&u*, vel vtu^Zua. iarr., sirs pascuffi. ' Α ,•ιΐΛ.ς. ytu.s.'-.zo;. r„ m, pabulatu indigens, Gi. Γ. pabularis, pascuus \ Έ) f ϋ : : r A_s . : M5 : :- ritius. A ii^t»s jnosoo. roLLxiiK^, adv. pastoruru more. -_}, — .- pies, pastori- i tiavita. A >cii.xr. ycLutlirvzu, ui. m, qui a pastu redeuntes [ drdine incedunt, Res. Ex pawas et 5-*^ χο:. ordo. _ -Γ. -iwti. pasea A ►riMu»», ic, re, mos, rims, consuetudo, in- .. mstituta, leges. A taftmms, x.'x, mSmt degens in pascuis, pa- . veiiiens ab annento. , L . toritiO. A Kiiai -;..-i. ex ._ • acaaa pnefectus, 2pud JEgypiios. Ex nwms ef )._.--;• _ i . ■£, r, dignitas, seu ofScium no- marehaa. A »*tte.i^-r?• *au r, in pascuis degi N'omades, ροζ α tbiie e: L ; -i. Nanuoav A «sttu. 1 -.._x,. ixa,, dilanio, discerpo. TAeoc. 25. £"4. A mmm, ififiilinu - - - κ χ pecorum. - tribu:r. aste navis, Be- rodat, 1, 194. A «mm dnaaa. Mfum iK. 2. ang• £ L ind. act; Dor. pro *cu,i^'T.z-i;. r, Mi pastoralis. A" MMHBM I L . "- paSCOw Ti ci ;«£C £C>i _ . . 97, Si AW x». »titr, £?. r, distributio, partitio, divisio, Gi. usurpatio, ususiruc- tus ; pj pabulum 5 ,5 pascuun: ; - pastus, pastio, ipsa pascendi actio. A ■cjMfc >.-_;/, pastures, nom, plur. Jt>». pro »0- :. exis- :::.::. irArr::. rear; : usurpo consue- tudine; 4 N justa facio ; . tor, GI. V. pass sesae; MM/UffW .. BMCB ESt, i LfilMb Η ftinitUIQ d;: . per: »r.n.'rx;. Eatns, a. 1. part. act. M=^£>' C~.: α,ντ. r?,- x:Tt Tirji. ->"-:'/-:. A. !'- u-ieoi), or a:» τίτ /.rr-r m VBhCga MS i - 355. A. - _ rli κ;: j/jTirii Mtw vtLi.rri.r', ΑβΓ. Andr. 13. A . - . ; njiif u«i. - -• ad leges pertinens; ΐ jmi 1 «ijBlrnn ψπν% :r: .-. >gisperi- tus, PA. In Sacr. Theologus J.: Hi:.: ^rispru- .1. Ab eod. \:u.z£;. adv. legitime, ex legum prsscrip- to. Aprasced. - legi: . ..- -. Justus: 5 kA.r.eus. pen! Historlcis et ftiilnsnphb ; GL '■'. MHijMim. rrfi, ί, legum et juris obscrra- tjo. >fjuu*>;, adv. legitime. Tabs ι , r ^.i ~ iJL , P^ies, GL f'el. A ,.- μίοί, vel ι-ηριτ . : aaciaKB, 1. plur. f. 1. ind act. Jii. pr: -_ mS* vtuScaj. cxisihnnsse, a. 1. erf re?» ma pto 1 . 1 .. - nil.". extra justa dus fieri solita, prater rebgi- onem, Tkuc. A rwftifm Unde - _ϊ, ;:.r. ?:. Bans receptus, consue- tuao ; »£) ffis signatum, numisnia, mo- neta ; pscunia, nummus, G.'. Γ. Hnc wjueyjttrtxti* τ Λ h, monetalis, GI. V. -•. nummus nucutus, Dim. fwucuaro*ii>.vz, a, i. numismatum vendi- tor. Ex M/ugpm et τί /.rr. Hinc fBU^ruaTcruOjzr, $4, $, scil J-Jua.;, po- testas vendendi numismata. tf usrm, existimandum est. A thjuc*. i»^e-ii>*, £ iun», legitime admir:; ubi ULUf-iviceaj. ηαίμ&κ >ΜΐιιίιΓίι . .;- gitime administrari. Ab eod. >£it.i". f. L ind. act. Ati. pro ytuufi». NuuuiXi,•. e>. «η» habeac kges, J/A. Kiii/'xiiii, leges scribo. »;^.-;. ;•2.*;χ, ας, r, legum prsscriptio, 2?ΰέ. ttu&y»as*s, β, β «β) r, legum scriptor, le- gislator, E^ 1:^•: it - ^r^. ΐίϋίί,ζττ.•. if, c. qui legem ostendit, jirris- consultus. Shc. Kemwujs et ί?/«»ί» κ-χ: 5 ,?ΐ)?7^. y. Λ leg:? doctor, Vet. Lex. Ex NJvMg et },cxrzj*• ».ίκ3» 8κ πι/.ι-•. 8- β. idem, G/. T". i:_::,;i;, legicrepa, PA. q. d. leges rre- pans; pr: ■ridtfa .. i, i, proprieinle- hwm : - _. =<. r. legi>>:::. pran ..'r;.- 1 sanctio, constitutio, jurisdicrio, Pn. Ex xsitio. >._-r.r;.. Γ. i. .-iv legem vel leges fero, tanalgOj sancio legem, constituo, GI. ■rurfhu, lege const;:. . perf. part, lege ccr ; inf. perf. jswiteferTT^flu. legi subjici ; »»- A t w fcj >fit' > promulgatmn, aor. 1." Mrrt- crat-. ζλτλ τ/»*ί, Aristof. A >cu«&rr;. Hinc ν*μ*θίτ^μφ, artit ri, legis sanctio, edic- tum. - 1 at i. legislator, promulgator, le- gum pater, Ph. Ex -. .• _ . : - - - 1 I . _ - . ■ Μ B-rririupu. - -, £*j, ί, legum latio. Akm- r*uei>rTr-r.= rst. Ab eod. ■η pertinens ad rem : - fegom ferendarum peritus : - eodem. - legum peritus. .:_-_.- :.~. x-. . -igiTz nrntia. A . gis peritus, juris- peritus. Ϊ Ex ..; et ΐίχτθίη». .. ■ - _ : r :.-:_.. : - :.r, legislator, Hes. lex, jus, PA. [SJ consuetude, mos, instirutum ; 5} cantilena, carmi- nis modularto, η . - .. [ . . trina,inX. T. Dat. tcicx, instar.admo- rem. A ull». ttui>:, 5, i. pascumn, pabulum ; ..-. :-hu quis incobt, domicib- . 9 regie, tractus, praifectura, pro- vincia. Α αμ&. \m leges -..- mam. m rv.?::ci2. A on custos; i.-_.•.". '.i-.•;• magistratus :..:iam Athe- ,m presides. Ex yiiu /ς et fo- - ;. c z£. κ, quod depasci potest^ ! i paBbim. A .tator. legtrm in- : . . . -. . I : . .- .- ■ " .• - - r*,ltpdo. feu f. mente Enans j r; r -. mentis error. Ex »eer et 3•;^- . cTTO. •--' ■ '-. ~ - ~ ΝΟΟΣ, t, eoafr. ,:>. ,7 mens, senses, sententia, inteQectus, animus, PA. Ke- - ,x. t, rcentec;; • _ ζ . . erro. visa,, f.jir», in me: 1 :,si, A »5j . Egrabon reddo, GaJet:. :a, ffigro- U^ie . ς -χ, «ί*, morbidus, segrotus. = plur. prss. ind. art. Dor. pro ; . morbosus, lan- guiduf, GL V. A - . ■Mali iPgrotantium. : a ttni>ie. - ) »4«τ«, i, fat. r.Tst. ffigroto, &ger sunt, male me habeo. Stnra^ ψνχχϊ; i>*-, ?**- U3LZ4* τ /.r.t tic»:, Isocr. Χ»γεΪ» β•; SasiW Ah^-*?. »•τ«λ£/β, β?, r, a^rotatio : (2) cura agri ; noes, Sop*. PhA rwrrXuoL•) en, ri- c^cia et remedia , cusse- groto pnestai-, f^r . A m euro et necessaria ofbeia ei presto ; pass. y^rrMv*uat, sc- :i- ::.~::\ - aegrota A ring. Ph. Α *ίτφς. u ■ «τ»?, r», morbus. Α νπ• Hinc sis, r, it, morbidus, vitiosus. . - - . . 8, τ», morbus leTior, Dim. i rxhr?, •.-,:. i zx. τ., morbosus, mor- bidus; (2 1 qui caussam et originem a morbo traxit. Ab eod. -\is, ade. more a^rotonrm, vsrgk, gi, *i», morbidus," morbosus, A HHTSMi w<'(*, aegrotum facio, Bud. A re'r•?. retvyrseuaTizr . . pentia COg- noscendi et dijudicandi morbos. Ε e -κ et ytyyui-ztt. rcrtfeu*?, tr, animo morbido, ΛΛτη. .ίΓ;», 8, re, Taletudinarium. 1 grot os euro ; (2) jp- grotis curandis prsesum; Mf«zr. asgrotus curor ; «βί -tzssuf uf »«» c-iit-x. cor- .-: dum. paw aw hi i 1?, r. agrctorum curatio ; (2) infirma? valetudinis cura. A ftnsciu*?, 8. 5 tii) r^ ZEgrotos curans. Ex \troi et ztitsi.', cvro. Ttfu-O.r;. k, morbidus m membris. itertttM, morbos facio, adfero. Ί λίη 71KC TO tM-»S-W8T7-Z, OAfS. A -. Ex !£<-&? ets-e-i•. Ν . 1 . Σ .- . ' . morbus, languor, adrer- sa valetudo, isgritudo, imbeciUitas, vale» tudo. * -. x;. r,. morbi nurritio ; longier - Ex 1 Urns e: - i-iorbo msolens ac delicatus sum A r, puDi, Bob. Smt --.:. xzft?. i, aviciua re: parvtis pullus, Dim. a v«rr*V- D .-*. nidulor, nidinco ; wtewtZ- truxj, cum pufli in nidis generauf. - - - : rod. - . idus. Abeod. -•. poDus, C. PI Abeod. ..-.- ;. . Metapfi. puell*. Ep. ""' ' ?• -=?. pullo similii A : ϋ ■.-. nrc-rrtA». £, fut. ^rw, pullos exclodo. : »c. a ι*#τ<Γβί. Nmr^'s, j», pullos alo. Ex - ΝΟΣΤΕ Ω , ί, nit. ^r*, redeo , ! proficiscor. EJ .ttro^rer* »#*vr«-£. - Jrirf. -4r. l£7d ' "Γτβ >-ίί >sr^s-»/, Pto- »s-e-;u*i, a jyu 9;., qui redire potest, reditu- r_:s : : soavis,dulcis; 5 saluber : T » - _.•», 8, pars mebor, succus sc-u me- dulla alicujus rei. Ν - τ ...■--. redi- •.:.;. .a is• . .. 8J dulcedo.su. Suid. Eust. At PA. *•>•;, Vkie Bex. 5) numen molendinis prav fectum, ac farins curam habens ; (4) - .. dicti nbn de reditu heroum a Trojano beiloin Gneciam. A nrl» ν; 2ΦΙ, 'A , :r: .. ad*, seorsim, seorsum ab ; ^ sine, praeter ; (3) longe, procul. ι , adv. furtim, clam, Etui. tuMt, reunquo; i privo, frustror, w. 19. 339. 4μ«• H*od. 4, 5t31. Ρίο-. Swp/rf. 153. rut Z"• : '- i*»> separo, «u^c se r ; 3 fraudo, privo, rruitr . Τ , ApoU. Mo± 2. 7ίί2. Sop*. Phil, 1427,684.1 r. Au/r. 1208. Hinc ι »er Qteu*; . 8, β. separatio ; 2, depeculatio, peculams, usurpatio, PA. ητύ&τί- Morbosus, morbidus; valetudinarA.- M«w$aV, adv. more morbidonrm. »*£-£*, pras. part, pro >*r=»o, a y*ru». »e«»ii, e«. *«», humidus. A Γ. humeo, madeo, hirmidus rtrian, humidus, ΛϊοβϋΑ Α τ*τί;. Hiuc - ,. .-ί, t ir, humectus humidus. ».-τ. i. x,-, r., humor, humiditas ; vdigo, PA. A t '.-.;■ T57MW*, *, humidus sum. Δ μ? κ. NTK ΝΪΚ NTM νοτίζω, fut. ίσω, humecto, madefacio ; (2) humeo, hum ore madeo, Ph. νοτίζων, aus- trans, p. part. pass. νίνοτισμίνος, humec- tatus, inf. acr. 1. νοτισθηναι, humectari. Νοτίζιι μελανοσυξυοοόίον λέων, Aristoph. Thesm. 864. Τβ σον νοτίζα βλίφα,ρον, Eur. Iph. in Tau. 836. Α νοτίς- νότιος, ν, ό, humidus, uvidus ; (2) australis. ΝΟΤΓ2, ίίος, ή, humor, humiditas ; (2) rubigo, a?rugo, Eur. Phccn. 655. Hinc νοτιώίης, εος, ο χα) ή, humectus, uvidus. νοτόβίν. ab austro, a plaga australi. A N0'T02, >s, i, notus, auster; (2) austra- hs pars coeli. νοττίνω, humeo, humidus sum, Nic. νχζυτιχος, η, ov, mente refertus, sapientia? plenus, prudens, eordatus, sapiens. Ex vSi et βάζω. seu βύω, impleo. ναζυς-ιχως, adv. prudenter. νχθίσία, ας, ή, admonitio, correptio, casti- gatio. Ex »»i et Β-ίσις, positio. ννθίτίω, ω, f. ησω, moneo, admoneo, com- moneo ; (2) castigo ; Ph. ννθετχμαι, ad- moneor. ^Ω "δαιμόνιε, μη νχθετίΐ μ', A- rist. Αν. 1442. Ήμ,ας πα*όντας χξη σε ναθίτίΤν φίλα, Eur. Or. 290. 'CteS Μ xoi- γω ταΰθ', απίς μ,ε ναθετί7ς, id. Supp. 338. Τοιγαφν ηχω ταυτά σε ναθίτησων, Luc. Ex ,5s et τίβγ,μι, pono. ναθίτησις, ίως, ή, admonitio. Α ννθίτίω. *αθετητίβν, admonendum. ναθίτιχος, η, iv, admonitorius, pertinens ad admonitionem. Ab eod. ναθίτισμος, S, β, admonitio, Menander. Quasi a ναθίτίξω, quod esset admoneo. ννΰετνντίς, nom. pi. pra?s. part. act. centr. pro ννϋίτίοντες, a ναθετίω- ναμηνία, ας, ή, nova luna, unvilunium, rio- vus mensis, initium mensis, calendae. Ex νίος et μηνη, -luna. ναμηνιας-αι, novilunia celebrantes aut ob- servantes. Quasi a ναμ,ηνιάζίΐν- νχμηνιοι άρτοι, panes, qui tempore novi- lunii fiebant, et in sacrificio oifereban- tur. vvu.u.!ov, assarium, Ph. A seq. ΝΟΥ~ΜΜΟΣ, ν, β, nummus. Vex etiam Daribus in Gra?cia Magna et Sicilia u- surpata. Epicharmus hac voce usus comperitur. Et est a νόμος, unde et νό- μισμα. νννίχμα, χς, η, prudentia, Suic. A vuvi- xns• r νννίχγ,ς, ίος. ο xai ή. mentem habens, pru- dens, sapiens ; intelhgens, eordatus, Ph. Ex vSj et 'ίχω, habeo. νανεχόντως, adv. prudenter, cordate, consi- derate. Ex iisd. νννιχνς, adv. sapienter, prudenter. we, vS, <5, et νΖς, νοος, νόϊ, mens, intellectus, animus, contr. a νόος. ννσαλίος, ία, ίον, morbidus, morbosus, a?- grotus. Α γΰσος, pro νόσος. ννσαχθης, ίος, ό xai η, morbo gravatus, a?- ^ger^ a?grotus. Ex νόσος et άνθος. νΰσος, a, η, morbus, Ion. pro νόσος. νασοφόξος, χ, ό xcx.) r„ morbos adferens. Ex νίσος pro νόσος et φέξα. KT\ particula expletiva apud Poetas. w /ύσν,ς, gen. sing. aor. 2. part. pass. f. g. verbi νύσσω. vvyusji, «ts;, το, punctum, punctura. A νύσσω. Hinc νυγίία,τωΰγις, to;, ό κ. r„ pungens, fodicans. αυγματώΰγ,ς ^όνος, Avet. ινγμ, -h, ν,ς, r,. punctus, stimulus ; punctum, punctio, Gl. V. Ab eod. νυγμός, 5, ό, idem, GL V. Ab eod. ννχτοιήτος,^ν, β, aquila nocturna. νυχτοο?.ός, S, i, noctis amans. Α νύξ. νυχταλωπνζ, ίχ,ος, ό, luscitio ; apud Arts- tot. sed scriptura est suspecta. Pro wx,- τάλω -it ivel n /ίίτοιλώτ'/ΐί, u). νυκτα/.ωπία., ας, ϋ„ luscitio. Ab eod. νυχταΚωτίασις, ίως, ή, idem. A . νυζτα}^ιπάω, ω, fut. άσω, luscitiosus sum ; ννχταλωπία laboro. Α νιιχτα}Μτία• νυχτάλωψ, ωτος, i, lusciosus, Gl. V. (2) luscitio, morbus νυχταλωπία. Ex ννξ et a'i/• νυχτιγίξσία, ας, %, excitatio nocturna. Ex i/| et ϊγίξσις ινχηγίζτίω, ω, noctu excitor et surgo ; f2) ibi ζομαι. excubias nocturnas ago. Ex ννξ et '-'/■-■- νυχτίλίω, ω, nocturna sacra ago, Hes. A τίλίω. nxtiXta, ων, τ», nyctelia, sacra Baccho noctu celebrari sohta. Εκ iisd. ννχτίλιος, »» β. nyctelius, cognomen Bao chi. Ex iisd. ννχτίναζχοί, », β xcti ί, pra3fectus vigi- lum. ννχτεξίίΰΐ, ας, r,, actio nocturna ; (2) vena- tio nocturna. Α ννχπξίύω- νυχτίξίίσίος, ev, nocturnus, Aristoph. si lee- tio sana, Em. νυχτίξίττ,ς, u, e, noctu remigans, noctu na- vigans, Suic. Ex ννξ et ϊξίσσω. νυχτίξίυίία,, τβ, pernoctatio, res noctu acta ; item locus, ubi pernoctamus, stabulum diversorium. νυχτΐξίυτ>.ς, 5, ό, qui noctu aliquid agit; (2) noctu venans aut piscans. ννχπΒΐυτιχος, r lt Iv, aptus ad agendum ali- quid noctu. A νυχτιξίίω, fut. ιύσω, noctu ahquid facio ; (2) noctem transigo, pernocto ; noctem insomnem duco, vigilo, Xen. Α νύχ- τίξος• ννχτίξί^ίο;, a, h xat r), nocturnus. Ab eod. νυχτίξίσιος, α, ί z*/ ■/>, nocturnus, χ^σμά; νυχτί*γ,σιος, responsum nocturnum. νυχτίξί^ιος, a, ov, nocturnus, Theophr. νυχτίΐινος, v„ ov, nocturnus; (2) non pellu- cidus, obscurus. ^υχτίζίνο) ο»νι6ις, Aris- tot. Hist. An. 8, 3. Ab eod/ ννχ-ίξΐς, /δβί, r,, vespertilio ; (2) piscis qui- dam. Ab eod. ννχπζόζιος, α, ο χα) ί, noctu victum quse- rens. ϋυχτίξόζια ξωα, Aristot. Hist. An. 1, 1. Ex vll et βίος, victus. νΟχπξος, it, ό xai 'h, nocturnus, noctivagus. Α νύξ. νυκτίξόφοιτος, ό xcu %, noctu vagans. A φοιτάω• ννχτίζωπος, iv, obscurus, ater. Ab ώψ. νιιχτίσίφοιτος, ov, noctivagus, Cyr. νΰχτ-ή, ης, ν Λ nox. Vocab. inusitat. Sed hinc τους νΰχταις, pro της νυχτός, Aristot. Hist. An. 9, 38. νυχτγγοξίω, noctu nuncio. Ti γξΥ,μΜ. φύ- λαχίς ννχτΥιγοξίίσι ; Eur. Rh. 89. ννχτΥ.γοζία,, ■>„ nuncius noctu allatus. vvnivfygurUL•, ας, ϋ„ excubia?, Ph. νυχτγ,γξί?ίω, de nocte surgo ad negotium aliquod obeundum. Ex νυζ et \yttyt. ννχτ%γξΐτον, τό, herbal nomen, Plin. νυχτ-',,μ,ίξον, die ac nocte, Gl. V. ΑΙ. ννχθΫ]- μοι*ον• νυχτγι°ίφ7ϊς, ες, noct'J tectus, obscurus. Ab ννχτίζιος, a. h χα) y„ qui noctu tanquam in- terdiu vivit ; (2) noctu victum quje- rens. Ex νυξ et βίος, victus. νυχτίνημος* α, β xai ή, noctu nubens, Suic. νυχτίΖξομ.ος, α, ό xa~i -h, noctu currens, via- tor nocturnus ; (2J nocturnus. νυχτιχόοχ.1, αχός, ό, nycticorax, Gl. Vet. corvus nocturnus, Ph. bubo. νυχτιχζυφγ,ς, ίος, ό χα) yj, qui nocte abscon- ditur, Suic. Ex νυζ et χξόπτω. νυχτιλαΟξΧίοφάγος, χ, ο χα) ή, qui noctu clam vorat. Ex λαθξαιος et φάγος. ννχτι)Αλος, u, ο χα) ή, qui noctu loquitur, noctiloquus, Suic. Ex νυξ et λάλος. νυχτίλαμ,ΎΥ,ς, ίος, ό χα.) Ϋ„ noctu lucens, noctiluca, Epith. Luna?. Ex νυξ et λά/£- νυχτιλόχος, α, ό χα) ϋ„ noctu insidias stru- ens, latro seu grassator nocturnus, Rob. ννχτιλω-^/, ωπος, ό, idem quod νυχτάλωψ. νυχ-τίμ,ανης, ίως, ό χα) ■/;, vates nocturnus. νυχτιμ.ίνΥΐ, ή, HOCtua, V. L. νυχ-ήνου,ος, α, ό χα) ϋ,, qui noctu pascitur, Aristot. Hist. An. 9, 17. Ex νυξ et νίμ,ω• νύχτιος. Ία. ιον, nocturnus. Α νύξ. νυχτιπάτΥ,ς, is, i, grassator nocturnus. Ex νυξ et πάτος, via. νυχτ',πλαγχτος, », ό κι i.noctu errans. Ex νυξ et πλά,ζώ, fut. πλάγξω. νύχι πλάνης, ίος, ο χα) ή, idem. Ex πλάνη. νυχτιπλάνος, ό χα) %, noctivagus. Ex iisd. νυχτίπί.οια, ας, ή, nocturna navigatio, Rob. Ex νυξ et πλΰς. νυχτιπόλίυτος, ov, idem quod νυχτιπόλος, », ό χα) ϋ, noctu oberrans, noc- tivagus. Ex νυξ et πο'/.ίω. νυχτιπόζος, \s, ο χα) η, noctu iter faciens, noctu circumiens. Ex νυξ et πόζος. νυχτίσίμ,νος, u, ό χα) ή, quem nocte coli- mus. νυχτιφαης, ις, et νυχτιφά,νΥ,ς, ίος, ό χα) ή, noctu apparens, noctu lucens. Ex νυξ et φαίνομαι, νυχτίφιντος, n, ό χα) ή, qui noctu conspici- tur, Hob. Ex iisd. ί 393 ) νυχτΊφοπος, χ, β χα) ν), noctu vagane. Ex νυξ et φωτάω, νυχτιφξύξητος, », Ό χα) ή, nocturnis prs.-i- diis et custodiis munitus, Suic^ Ex vVf et φρνξίομΛ,ι. νυχτοΌατία, ας, ν), iter noctumum, Suit, Ex νυξ et βαίνω, νυχτογξαφίω, noctu scribo, Gl. Vet- νυχτο- γξαφω, lucubro. Ex νυξ et ycj_ ZM . νυχτογζαφία. ας, ή, scriptio nocturna, lucu- bra'tio. Ex iisd. νυχτόΰξομ,ος, ό χα) η, noctivagus ex Gl. V. νυκτοιιίης, ίος, ίχα) ϋ„ noctis fpecicm ha- bens ; νυκτο-ώΐς, nigrum. Ex ίί>,ος. νυχτοθηξαι, oL qui noctu venantur, noctur- ni venatores, pi. a νυχτόβιας . Ex .rv.'-x. νυχτοχλίπτης, ν, e, fur nocturnus. ννχτοχλοπία, y„ furtum noctu, Sibyl. νυχτολαύοττις, ΊΊος, ή, noctiluca, Gl. V. Ex νυξ et λάμπω- νυχτομ,αχίω, ω, f. Υ,σω, noctumum pravli. in COmmittO. Ex νυξ et μάχομαι. ν!«!ίτβ/Α*χ/*, ας, ή, pugna nocturna. Ex iisdem, νυχτοπεξίχλάνητος, ο χα) ή, noctu vagans. νυχτοπόλιμος, ts, i, pugna nocturna, Suic. νυχτοποξϊύω, idem quod νυχτοποξίω, V. L. νυχτοποξίω, noctu iter facio, Xen. νυχτοποξία, ας, ή, iter nocturnum. A νυχτοπόξος, *, ό χα) ή, qui noctu iter farit,. noctu circumiens; noctivagus, Gl. Vet. Ex νυξ et πόξος. νυχτος, adv. noctu, nocte, Gl. V. A νύξ- νυχτχογός, S, β χα) ή, qui noctu operatur. Ex νυξ St 'i>yov- r νυχτοφανΥ,ς, ιος, ό χα) ή, noctu apparens, Suic. Ex νυξ et φαίνω- νυχτοφυλαχίω, noctu excubias ago. Α νυχ • τοφυκαξ. Hinc νυχτοφυλάχΥ,σις, ίως, ΐ. excubis r.octurnas. vuKTtt^uKouxish α,ς, r„ Ph. excubise. A νυχτοφύλαξ. αχός, ό χαι ή, nocturnus CUS- tos, excubitor nocturnus. ννχτώπος, u- i χα) ή, qui noctu videt, (noc- turnus, Em.) Ex νυξ et άψ. νυχτωο, adv. noctu. Α νυξ- νυμφαγινης, ίος, ixa) y„ e nympha natus. Ex νΰι^φΥι et γιίνομχι. νυμφαγωγίω, ω. fut. ησω, sponsam deduco ex asdibus pateniis ad sponsum. Τάμας νυμ*Ζαγι*γων τά*' Ϋ'ί.ιχ.ίαν, Plut. νυμ.φοί.-/ωγία, ας, ή, sponsa? ad sponsum de- ductio, Suic. A νυμφαγωγος, S, b xai ή, qui sponsam ex σ• τνι, et απάτη. ξινολογίω % externos milites cogo, seu con- scribo. ξίνολογία, «j, *), externorum militum col- lectio. ξίνολόγιον* ν, το, manus, seu exercitus mi- litum externorum. A ξίνολόγος, tt, β xx) *i, externorum militum collector, qui milites externos colligit, seu cogit. Ex ξίνος et λέγω, colligo. ξινομανέω, ω, fut. ν]σω, peregrinis rebus su- pra modum delector. Ex μχίνομαι. ξίνομχνία, ας, ν), nimius rerum mercium- que peregrinarum amor. Ex iisd. ξινοχχθέω, ω, fut. ν]ο•ω, re aliqua tamquam nova et peregrina perturbor. Ex πάθος. ξίνοπάξοχοι, οί, qui peregrinis salem et lig- na prabebant, Bud. ξινοπζίπν,ς, έος, ο χα) r), peregrinus, inusita- tus. ΆπόραοΊς uhsv τι των άλλων ΐλχέων ξινοπξίπίς-έξνι, Aret. Ex πξέπιι. SE'N02, η, ov, peregrinus, hospes, alien- us, Ph. externus, Gl. Vet. extrarius ; ad- vena ; Ph. ξίνον, adventitium ; (2) inusi- tatus, inauditus ; v\ ξένη, scil. γη vel χω• ξα, terra vel regio extera, Plut. ίίνοι ap- pellantur mercenarii milites. Lacedae- monii autem ξενχς apellabant, quos alii barbaros. ξινό^αοΊς, lots, η, q. d. hospitum statio, lo- cus, ubi hospites recipiuntur, caupona, diversorium. ξίνοτξοφίω, OS, f. ησω, externos milites alo, stipendio conduce ΈΞ,ίνοτςοφϊίντίς χς,ν\• μαο-ι, Bern. ξινοτξοφία, ας, η, ipsa actio alendi milites externos. A ξίνοτξοφος, tt, β χα) η, externos milites a- lens ; (2) hospitum nutritor. Ex ξινός et τξίφω. |ε»β^⻣ω, ω, f. ησω, hospites occido. Αιι- νον τβ'δ' ίΐπας, ξίνοφονίϊν ΊπηλυΖας, Eur. Iph. in Taur. 1024. A ξινοφόνος, n, ό χα) ή, hospites occidens, hos- pitis vel hospitum interfector. ξίνοφνης, ις, insolens specie, inusitatam spe- ciem habens ; Epith. Hecates. Sch. Lye. ξίνοφωνέω, ω, f. ησω, insolenti voce, sermo- ne utor : pass, aliquid, sermonem, dis- putationem, tanquam rem novam, in- cognitam miror, non intelligo. ξινοφωνία, ας, η, vox peregrina, peregri- num loquendi genus. Ex ξινόψωνος, sf, «5 χχ) ή, peregrina voce utens. ξινόω, ω, fut. ώσω, hospitio excipio, vel suscipio ; usitatior passiva vox ξιν'ύμχι ; hospitio excipior, hospitor, diversor, hos- pitio jungor. ΐίατξίίος τί χα) πόλιως της των φιλτάτων Ίξένωσας, Heliod. "Ος 3ij ξινωθιϊς τβ?<τδ' Ίν Άτμητα ΰόμοις, Eur. Ale. 69. Έινασθαί τινι, π»ξά τίνος, Xen. Α ξένος. Unde ξίιίνΰξίον, u, το, hospes, Dim. ξινύλλιον, u, τό, hospes peregre adveniens, peregrinus, Dim. q. d. peregrinellus. ξινών, οίνος, ό, hospitium, diversorium, do- mus, in quam recipiuntur hospites et ae- groti, xenodochium, nosocomium. ξίνως, adv. peregrine, more peregrinorum. ξίνωσις, ιως, η, mentis alienatio. Α ξινόω. ξίζος, S, ό, siccus, aridus, pro ξηξός. ξισθιις, a. 1. part. pass, verbi ξέω. ξίσις, ίως, η, rasura, sculptura, ipsa actio radendi, seu sculpendi. Α ξίω. ξίσμα, ατός, ro. ramentum. Ab eod. ξισμός, S, ό, instrumentum ad radendum, radula, Vulg. Lex. Ab eod. ξέτης, »ι ό, sextarius, mensura aridorum et liquidorum, Gl, V. sextarius, urceus. ξΐς-ίον, u, ro, idem, Ph. ureeolus, Dim. ξίςος, η, ev, rasus, scalptus, dolatus, pla- nus. Α ξίω• ξΐς-χξγία, ας, η, ars poliendi lapides aut ligna. Ex ξίω et ϊξγον• ξές-ξον, n, το, rasura, Vulg. Lex. Α ξίω. ΒΕ'ί2, f. ξίσω, rado, polio, dolo, scalpo, p. pass, partic. Ίξισμένος, rasus. Τβν πόη τ£«τ»» "Β,ίσσιν ιπισταιΛνως, Odyss. 21, 44. ξηνος, u, truncus, Suid. ξηξά, ή, (γη, sc.) terra, Hebr. ξηραίνω, ι. χνω, sicco, arefacio ; (2) exedo, ebibo. Lalini quoque siccare calices, et hinc inane reddo ; ξηραίνομαι, siccor, a- reo, aresco, a. 1. act. ίξη^ανα, pass. %ξη• ΗΙΦ ξάνϋγ,ν, ρ• part. ίξγίξα&μινα' Boeivis &,• λωΫ,ν αν ξηξαίνγι, II. 21 347. Παν ο" sf-«j- ςάνθγι πύων, ib. 345. ΈξΫ,ξανται, Marc. 11, 21. 'Elijgos^^svijy χεΤξα, id. 3, 1. A ξ'ηξός. ξ'/ΐξά.λίΐ4>ΐίι ιας, ϋ), sicca, £. e. sine balneo, unctio. Ex ζι-,ξοί et αλείφω, ungo. Unde ξγ,ξαλθίφία, ω, ί. v\ira>, sicce ungo. ξ-/?ξαλο/^/<}£, «ί, ί, sicca unctio. Ex iisd. ξνξχμ,τίλινος, tvth ivov, pullus et ater, colo- rem habens arefactaj viti similem. Ex Isrgef et αμπελινος, viteus. ξγ,ξανθΙν, a. 1. part. pass. neut. gen. verbi ξΫίξανο-ις, ιως, ν), siccitas, ariditas j ipsa are- faciendi actio. Ά ξηραίνω, ξνξαντεον, siccandum, Steph. ξγ,ξαντιχός, -/>■, ov, siccandi, seu arefaciendi vim habens. Ab eod. ξγ,ξαο -'ta., οχ, {), siccitas, ariditas. Α ξηξα'ι- νω• ξνίξάφιον, u, το, genus medicarnenti, quod alias ξΫ,ξίον dicitur. Α ξτ,ξίον. ξ-ίξίον, ν, το, xerium, genus medicarnenti aridiim, quod pulveris in modum insper- gitur. Α ξηρός. %*ΐξϊί, ίδος, τ„ vide ξειξίς. ξνξαξκτιχος, ν, ov, qui in sicco ambulat vel graditur. Ex f„g of et βαίνω. ξγ,ξοΖιωτικος, η, ov, qui in sicco vivit, terres- tris. Ex Znep; et β,όω. ξν^οχακοζηλία, ας, ϋ,, arida et jejuna annu- latio seu adfectatio. ξγ,ξόκαξπ_ος, u, Ό χα) ϋ), siccum et aridum fructum proferens. ξεροκέφαλος, u, Ό χα) ν), caput siccius ha- bens. Ex ξ-,,ξος et κεφαλΫ ι , caput. ξγΐξόχολλα, ης, ή, gluten siccum, gluten au- rificum, ferruminatura. Ex ξτ,ξος et κόλλα, ξ'ήξοχολλύξίον, κ, το, collyrium e medica- mentis aridis factum. Ex ξ^ξος et χολ- λύξΙΟν. ξ'ΐξόμνξον, u, το, unguentum siccum rosma- rinum, Ph. Ex ξηρός et μύξον. ξηξόν, το, siccus locus, Thuc. ξηρονομικος, ■)>, ov, qui in sicco pasci solet. Ex ξ•/ΐξος et νέμω. ξ'/ίξοποιίω, ω, f. %α-ω, siccum reddo, sicco. ξηροπόταμος, u, ό, torrens, Gl. V. ξνξοπυξία, ας, ν), balneum siccum, in quo quis tantum sudat, non autem simul a- qua abluitur. Ex ξ-,,οος et πΖξ. ξγ,ξοπυξίτας, Dor. pro ξηξοπυξίτης, χ, ο, ut ξγ,ζοπυξ!ταν α,ξτον, panem cibarium cui nihil furfuris decessit, τον αυτόπυξον, ap. Athenceum. Ex ξηρός et πυξός. ΒΉΡΟ* 2, ξα, gov, aridus, siccus, torridus ; (2) inanis, vacuus, sc. cibo, potu, v. ξη- eniivoj- (3) pallidus, exanimis terrore ; (4) Fern, terra continens, cui opp. mare, aqua; in Sacris, terra simpliciter exHebr. Hinc ϋ, ξνίξα, ας, terra, Aristot. ξνξόβ-αξχος, ν, Ό χα) ϋ], camem siccam ha- bens. Ex ξ-ηςο; et ο-άξξ. ξηξοτύγχνον, n, το, sartago. \γ!°ότγ,ς, τιτος, ή, ariditas, siccitas, squalor, Ph. Α ξηξός. ξΥ,ξοτξίζίω, ω, sicca frictione frico, Suic. Ex ξηξος et τξίζω. ξγΐξοτξΐζία, ας, ή, sicca frictio. Ex iisd. ζγιξοτξοφιχος, υ), ov, qui in sicco alitur, seu vivit. Ex ξγ,Ρος et τξίφω- ξηροφαγεω, ω, arida comedo, cibis sicciori- bus vescor ; (21 dicitur de homine egeno et famelico. Ex ξηρός et qaytiv. ξηξοφαγία, ας, υ), ipsa actio siccis vescendi, tenuis victus, paupertas. ξηξοφθ-αλμία, ας, ή, oculorum siccitas. A ξγ,ίόφθαλμος^ α, Ό χα) υ), siccoculus, ut Plautus loquitur ; siccos habens oculos, oculorum siccitate laborans. ξγιξώ%νς, ιος, β χα) υ\, arescens. Α Ι,Υ,οός.^ ξ,Υιςωιης, ίως, ψ siccatio, siccitas, q. a ξγΐξόω. ξιςϊς, ίίος, Ϋι, idem quod ζαξίς. ξιψιί$ιον, α, το, ensiculus, gladiolus, pugio, Dim. a ξίφος. ξ,ιφΥιξΥ,ς, ιος, ί χα) ή, qui gladio manum ap- tat, ut ensem vagina educturus ; ensera tenens, Eurip. Orest. 1266. Ex ξίφος et α,ξω, apto. ξιφΥ,φοξίω, ω, fut. ησ-ω, ensem gesto, gladio armatus sum. ΚιφΥίφοξία, ας, υ), gladii gestatio. A ξιφΥΐφόξος, κ, Ό χα) ή, gladium gestans, ense armatus, Gl. Vet. ensifer, sicanus. Ex ξίφος et φίξω. ξιφίας, u, h, ut ξιφίας χομγ]τγ,ς, cometa mii- cronatus ; (2) piscis quidam. Α ξίςος. ξιφίΐιον, n, το, ensiculus, gladiolus, pugio, Dim. ab eod. ξ'ιφίζω, f. ίο-ω, manu in altura sublata salto, vel manu protensa figuram ensis imitor, Hes. Suid. Eust. Ab eod. ξιφίον, ν, το, gladiolus, xiphion, herba. ξιφιός, S, e, xiphias, piscis, Hes. ξίφιβ-μα, ατός, το, saltatio cum ensibus. A ξιφίζω. ^ ξιφισμός, u, a, idem et ab eod. fi0 STP sus; (2) subst. silva, nemus; terra in- culta; cubile ferae, Odyss. 4, 335. Ex ξύλον et 'ίχω. ξυλόω, ω, f. ώσω, in lignum verto, seu mu- to ; contigno ; pass, ξυλασθχι, lignari, Gl. V. in lignum abire, lignum, seu ligno- sum fieri ; Ιξυλωμένος , p. pass. part, con- tignatus. Α ξύλον. ξυλώδης, ίος, Ό κχ) ή, lignosus. Ab eod. ξύλων, ωνυς* Ό, lignile, Gl. V. locus in quo ligna reponuntur. ξύλωσις, ιως, ή, materiatio ; (2) contigna- tio. Α ξυλόω. ξυλωτν-,ς, S, b, lignator, ex Gl. V. "Άυμ — vide ~2.υμ- — ξυμζχίη, 3. sing. aor. 2. opt. act. Alt. pro συυι&αίη, a συμζχίνω. ξύμζλητο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. et Att. pro συνεζίζλητο, a συμζάλλω. ξυν, Att. pro συν, cum; et sic etiam in mul- tis compositis a συν communi incipienti- bus. ξύνχγον, coegerunt, 3. plur. a. 2. ind. act. Aft- et Ion. pro συνηγον, a συνάγω• ξυνάιιΰι, 2. sing, praes. imper. act. Att. pro συνχιιδι, a συναίίδω. ξυνκσχχλάω, compatior, JEsch. Pr. 162. Ex ξυν seu συν, cum, et χσχχλχω, rnce- reo. Th. χσχάλλω. ξυνδιδίχτο, 3. plur. plusq. ind. pass. Att. et Ion. pro συνδέδίντο, a συνδέω, constringo. ξυνδησαι, a. 1. inf. act. j4#. gwiijKS, 3. perf. ind. act. Λ«. et /ora. pro «ruvvjjis, a συνίημι, committo, intelligo. ξύνίξγί, coercebat, 3. sing, imperf. indie. act. Att. et 7ort. pro οί^εΓ^ε, a συνίίξγω. ξύνίζ. intellige, 2. sing. a. 2. imper. act. Att. pro (τύνΕί, a συνίημι. ξυνετά, inteUigibilia, ace. pi. n. g. Λ /f. pro ,ν, Act. 21, 24. Α ξίω- ξυξίω, ω, f. ν,σω, rado ; glubo, Gl. V. et |y- φΐμαι, rador. "Άυξΰγα,Ρ \v χξω t«tc, μί] χοαξίΤν nvk, t Soph. Aj. 797. ξυξνχνις, ίος, β y,ai ή, rasilis ; (2) tonsura opus habens. Α ξυξάω. ξυζίισιμοί, n, ό χα) ή, idem. Ab eod. ξύξ'/ια-α, ιως, ή, rasura, qua? novacula fit, tonsura ad cutem. Ab eod. ξυςίας, n, e, ad cutem tonsus. Α ξυ^ός. ξύξιον, το, novacula, V. L. ξυ(Ίς, ΐδος, ίι, vide ξιΐξίι. ξυζοδόκνι, '/a, v„ theca recipiendis novaculis, Aristoph. Ex ξυςον et δέχομαι, ξυζοδόχτ), w, ίι, idem et ex iisdV ξυξοβνικ,η, ν,ς, ή, idem. ξύνομαι, rador, vel me novacula. rado ; ξυ- ςάμ,ίνος, tonsus, rasus, aor. 1. med. part. Α ξύξον. Ivih, 5, to, novacula. A |i». ξυςοζ, acutus, ties. Α ξύω, rado, scalpo. ξυξόί, S, 6, novacula. Α ξύω. ξυξοφοςίω, Si, f. γ,σω, novaculam gesto, Suic. Ex ξυςον et φίβω, ξυσθίντας, rasos, ace. plur. a. 1. part. pass, verbi ξύω. ξύσ-ιλος, α, ό, xysilus, aridus et prurigino- sus senex, Sophron. in Mimis. Α ξύω ξύσα, ίω;, τι, rasura, scarificatio ; (2) pru- ritus excitatio. Ab eod. ξύσμα, ατός, το, ramentum, radendo de- tract» m ; (2) rasura et litura, quum scriptum corrigitur ; ξύσματα, strigmen- ta, Gl. V. Ab eod. ξυο-μάτιον, n, το, ramentum, Suic. Dim. a ξύσμα. ξυο-μ,ατώδνς, ίος, ό za) ή, ramentis similis, ramentosus. Ab eod. ξυο-μη, ης, ή, Eust. sine expositione, Ph. ξύσμχ-ι, parox. ramenta. Α ξύω. ξυο-μος, S, ό, pruritus. Ab eod. |ur%> ?ξβί» ό, rasor, sculptor ; (2) scalprum chirurgicum; sealprum lapicidarum, Gl. V. rasorium, ralla, radula; (3) collyrii genus ; (4) auris pars. Ab eod. Hine ξυϊάςιον, α, το, scalprum, scalpellus. ξυπκος, η, ov, athleta qui in xyst.o se exer- cet ; (2) radendi vel distringendi vim ha- bens. Α ξύ?ος• ξυς•)ς, Ίδος, ή, strigilis, cujus usus in bal- neis, palaestra, et gymnasiis, Poll. lib. 19, C. 16. (2) ξυζ•)ς vel ξύς-ις, vestis subtilis, crocota, quam auriga? in pompa gesta- bant ; tunica talaris ; indumentum, in- signe regum, equitum, tragcedorum, A- rist. Nub. 701. etiam mulierum illustri- um, incerti coloris, Theoc. Id. 2, 74. A ξύω. ξυς-οζόλος, y. ό za.) η, hastam jaculans. Ex ξυς-ον et βάλλω- ξυ$-ον, 5, το, hastile radendo politum et fer- ro praefixum, parvum hastile, hasta par- va, spiculum; (2; locus, in quo exercen- tur athletae. Α ξύω. ξυς-ος, η, οή rasus, politus, Gl. Vet. ξυ?ος, rasus ; spiculum. Ab eod. ξυ^-ος, χ, ό, xystus, locus tectus, in quo ex- ercentur athleta?. Ab eod. ξυ?οφόξος n, b κα) ή, qui gestat hastile, vel spiculum. Α ξυ^ον et φίξω- ξύ$•ξα, ας, ή, strigilis, radula, Gl. Vet. A ξύω. ξυΐ-ξ)ς, Ίδος, ύ\, strigilis, Hes. Ab eod. ξυς-ζολν,χΰθος, ν, ό, qui strigilem et lecy- tnum fert in balneum aut gymnasium. Ex ξύ$-ξα et λήκυθος. ξύς-ξον, », το, pala ferrea ad everrendum et complanandum. Α, ξύω. ξυ?ξονοιο;, S, h, strigilarius, Gl. V. qui stri- giles conficit. Ex ξύ?%α et -χοάω. ξυ^ωτος, rasilis, de argenteis vasis, quas argentum rasile dicuntur, Ph. ξυ^ζωτά, striata ; quasi a ξυΓξόω, a ξύς-ςον. ξύω, fut. ύσω, rado, scalpo, radendo seu scalpendo polio; et ξύομαι, rador; (2) prurio ; ξύσασθαι, radere, aor. 1. infin. med. Ιξυσμίνος, rasus, perf. pass. part. "Ξ,υόμίνοι πξος τα- δίνδξα, Aristot. Hist. An. 6, 28. affricantes se arboribus. Ubi obsermndus est maxime proprius vocis medice usus. Ο Ο, Decima quinta litera Gracorum, qus 6 μικξον, id est, ο parvum, dicitur, ad differentiam ab ω, id est ο μ,ίγα, sive ο magnum; (2) nota numerahs, qua? valet septuaginta, et, oum lineola infra appo- sita (o,), septuaginta millia. Ό, ή, το, Articulus prcepositivus, qui (1) notat certum quid et notum, cujusque jam facta mentio; (2) cum genit. posi- tus, omissum παις, υ'ιος, χδιλψος, μητης, aut simile quidpiam innuit, v. g. Άλίξ- ανδξος Ό Φιλίππν, Alexander Philippi, sc. filius ; (3) cum adverbio pro adjectivo ponitur, v. gr. ό σημίξον, hodiernus, sub- intelligiturque fere participium verbi substantivi, S,v, 2 ς αίματος, con- sanguinci ; (9) in genere neutro cum infinitivo, nominis, gerundii, vel supini loco ponitur, v. g. T o χοιιϊν, i. e. ή ποί'ή- σις, καίξος τ5^ μάχισθαι, tempus pugnan- di; ϊξίίμι πξος το μάχίσθαι, exeo pugna- tum; (10) rS idem est quandoque, quod τίνος, cujus ? tS autem quod τίνος, alicu- jus ; (11) τ' /j exponitur hue, illic, iliac, ea ratione, ea parte, eo loco, ubi. ο quod, vide infra ος,τι, ο. b'a, ας, ή, sorbus, arbor; oa, τα, sorba, fructus. oa, ας, ή, pellis ovilla. Ab οία- οά, άς, vel ox, ας, ή, fimbria. Ab ωχ. οά, Inter jectio dolcntis, heu ! bag, αξος, ή, uxor, conjux ; et in plur. ba~ ςις, όάξων, uxores, Hes. nuptiae; bagot etiam pro οχζίς. οχξίζω, eonfabulor, colloquor. "00/ ? ox- ξΐζί γυναικι, II. 6, .516. Ab οαζος. Hinc όάξισμχ, χτος, το, confabulatio, in primis amatoria. οχξΐα•μος, S, b, idem. οχξίΓν,ς, S, b, confabulator, collocutor. οχζίτύς, ύος, ή, confabulatio, peculiariter maris cum fcemiiia secretior, πολέμα bxr ^ ξψυς, II. 17, 228. Ab eod. οχζιων, pro ώξίων, Pind. οχξοι, vide οχξ. οχρος, κ, Ό, confabulatio, sermo. οΖδην, \ς ΌζΙν,ν, in conspectum, apud Etym. ab οττομχι, video, οζίλχϊος, ut οζίλχίχ ραφνι, sutura cranii in- star veru porrecta. Ab όζελός. οζίλίας, χ, b. ut ίζίλίας αξτος, panis veru tostus. Ab οζίλός. οξίλιαφόξος, u, b, qui panes veru tostos in. Bacchi pompa humeris impositos fere- bat. Ex οζίλίας et φέξω. οξίλιάω pro οζίλίζω, Ath. όζίλίξω, f. ίσω, obelo noto, expungo ; ώξε- λισμέν&ς, obelo notatus, expunctus, p. pass. part, ab ίξίλός. οζίλισκολύχνιον, χ, το, lucerna obelisco ) prasfixa. Ex ΙΖίλίσχος et λύχνος, οζίλισκολύχνος, ν, b, idem. όζίλίσκος, u, Ό, veruculum, parvum veru ; (2) lapis pyramidis gracilescentis for- mam habens, obeliscus ; (3) lamina en- sis ; (4) subula, Dim. ab οζιλ'ός. οζιλισμος, 'u, b, obeli appositio, notatio, quae fit obelo. Ab οζ'.λίξω. οζίλοΊσιν, dat. plur. Poet, cum » pro ίξι- λοΊς. ΌΒΕΛ0 Ν 2, S, b, veru, verutum; (2) nota virgas jacentis, qua loci scriptorum mi- nus probi notabantur. οζολιχΤος, α'ια, αΊον, obolaris. οζολιμχιος, αία, αίον, idem. Ab οζολίς. οζολι$•ικγι, ή, ars foeneratoria, Aristot. ΌΒΟΛΟ'2, a, b, obolus, nummus sex chalcos, vel sextam etiam drachmas par- tem, apud Athenienses valens, Gl. Vet. nummus assis, dupondium; (2) genus usurae. οζολοτατέω, ω, f. ηο^ω, fceneror j de turpi et sordido modo. Ab οζολος-άτης, u, β, foenerator sordidus, to- • cullio. Ex ίξολος et s -ατ'ος. οζολο5•ατικνί, ης, ή, sc. τέχνη, ars foenerato- ria. A prase. "ΟΒΡΙΛ, et οξξίκαλα, ων, τα, leonum, vel luporum, item erinaceorum et similium animalium catuli, Eust. in Odyss. 1. ex JEschyl. Agam. 147. Hes. οζξιμόγυιος, u, b χα) ή, validos artus ha- bens, validus, robustus. Ex οζξίμος et γυ7ον. οζξίμοίξγος, S\ b χα) η, ingentia et fortia facinora patrans. Ex οζξίμος et ίβγον. οζξιμόθϋμος, a, b και' η, animo vi'olento praeditus, magnanimus. Ex 3-υμός. οζξίμοπάτηξ, fortem patram habens, Hes. οζξίμοπάτξη, ης, η, forti patre nata. Ab οζξίμόπατξος, «, ί, forti patre natus. "OBPIM02, u, b κα) η, fortis, robustus, va- lidus, prsevalidus; (2) impetuosus; (3) violentus. Οζζίμω, ή, Proserpina, Lye. ΟΔΑ ΟΛΟ ΟΔΥ "ΟΒΡΤΖΟΝ χουσΊον, ν, το, aurum obry- sum, i. e. purum ex crebra coctione. ογίς-ξίος, pro όμογάρςιο;. ογδοχδιχΐ;, v„ bv, octonarius, Suic. Ab ογδοχ;• ίγδοαΤος. ctia., x~ov, qui est octo dierum ; (2) qui octavo die aliquid facit ; (3) cui octavo die aliquid contingit. Ab όγδοος, ίγδοχς, άδο;, v\, numerus octonarius. ογΰόιζτο;, eery, ocrcv, Poet, pro όγδοο;, octa- vus. Ab eod. ίγδογ,χοντχ, el, xl, roc. octoginta. Ab eod. cyhoyixovTotiTr:;, et ίγδον,χοντύτν,;, to;, ο ϋκί ν), qui octoginta annorum est, octogena- rius. Ex ίγδον,χοντχ et \re;, annus. Ιγδο•/ΐχοντάχγ,χυ;, υ, octoginta cubitos a?- quans. ογδοΥ,χοντχτίο-σαξί;. ων, οι xx) */, octoginta quatuor. Ex ογδον,χοντα. et τίσσα°-;• Ιγδον,χος-άιο;, α, βν, qui octogesima die fit, venit, &c. Ab Ιγδονιχοζ-ο;, ν), bv, octogesimus. Ab όγδοος, «jj, eov, octavus. Ab οχτώ. Hinc ογδώχοντχ, el, ui, τα, octoginta. βνε, Ύ]γ\, τόγί, hie, ha?c, hoc; (2) is, ea, id ; iUe, ilia, illud. "Ογχχ, '-if, ft, Onca : cognomen Minerva?. Vox Phoenicia, Msch. Sept. Theb. 166. ΌγχχΤχι πύλχι, Onca?aa porta?, una e sep- tem portis Thebarum. Ab ογχχ- ΌΓΚΑ'ΟΜΑΙ, ωμχι, f. ν,ιτομχι, rudo.quod asinorum proprium est ; ίγχώμίνο;, ru- dens, Arist. Hist. An. 9, 1. ογχνι, ν,;, ν), angulus seu uncus ; item mag- nitudo, amplitudo, Hes. ογχν/θμο;, S, b, ruditus, rugitus. ογχν,μχ, ατο;, το, rugitus, Gl. V. Ab ίγ- xu.ou.ou. ίγχτξος, ξ&, gov, tumidus, magna? molis ; (2) fastuosus. Ab 'όγχος- cyxris-is, S, h, ruditor, qui rudit. Ab by χχομαι. ίγχινος, n, β, uncinus, hamus, uncus. Ab ογχος. ργχιον, vel ίγχίον, ν, rb, vas, in quo ali- quid reponitur ; spiculorum, vel sagitta- rum receptaculum. Ab eod. ογχ);. ν), idem quod ογχος, V• L. ίγχολογίω, ω, fut. Ϋ\σω, cum fastu dico, tu- mide d'lCO, Hes. ίγχολογν^χι est γογγύ- ireti, murmurare. Ex ογχο; et λίγο;, sermo. ίγχοποιίω, ω, f• ν,ιτω. tumefacio, Gl. V. ΌΓΚΟ ν Σ, S, ο. tumor ; (2) moles, massa, strues, gleba terra? ; (3) eminentia, pro- minentia ; (4) uncus ; (5) spiculum ; (6) pondus, onus; (7) tumor, i. e. fastus, animus elatus ; (8) gravitas, amplitudo, majestas, nominatim orationis. ίγχόω, ω, f.• ώσω, tumidum reddo, tumefa- cio, amplifico; efFero, inflo; ίγχόομχι, vu.au, turgeo, Gl. V. ίγχωα•όμί<τθα, pro ί'γχωα-ίμίθα, 1. pi.' f. 1. turgebimus fas- tu ; perf. part. pass, αγχωμένος, inflatus. "Ψίυδν,ξίον τους δισποτύαι; ώλίνοιις ωγχατ μίνον. Lye. 1183. Ώς, ί'ι μ\ν ύχίτ' ίστιν, ίγχωβνί τχφω, Eurip. Ion. 389. Ab ογ- χος. ογχύλλομχι, efferor, turgeo. Ab eod. ογχύλο;, st. b, tumidus, inflatus, superbus, Hes. Ab eod. ογχώδν,;, eo;, b χα) ν), tumidus, inflatus, magna mole adsurgens. To δϊ τ» βονχσ- trn μίγιθο; t, pruritum movens. όδάω, ω, seu Όδίω, viatico instruo ; (2) ven- do, venundo. Ει' τί τις biXu βοξα,ν blTi- trcti νχυτίλοις χίχξν,μίνοις ; Eur. Cyc. 97. Bioth τξίζον biiuuv, Anac. 24, 2. Ab οδός. οδί, ν,δί, τοδί, hie, ille, ipse. Hinc μίχξΐ τν'δ<, hue usque, ad hoc usque tempus ; T»jSs, hac, hue, hoc modo, hac ratione, hie, hoc in loco, istic. iict, α.;, ή, profectio, iter. Ab bδός. δίλος, 5, b, Doriee pro ίζιλος, veru, apud Aristoph. At apud Nic. pro οζολός. οόευμα, arc;, το, iter, profectio. όδίύο-ιμος, u, b xoti v\, meabilis, pervius, per quern iter fit. δίντν,ς, S, b, viator, ambulator. Ab δίύω, fut. ιυο-ω, iter facio, proficiscor, am- bulo, eo. "Ενθ' ίξχτίΐνότατο; νοτχμων Άλφίίος όδεύίΐ, Dion. Per. 409. Ab οδός. δίω, ω, vide οδχω. δν,γιι, 2. sing, praes. imper. act. conlr. pro Όδν,γα, ab οδνιγίω, ω, Ε ν,νω, dux itineris sum ; duco, dirigo, deduco, Gl. Vet. Δ/δ» δ'ις/ι a-h χϋξ', οδνιγγιθ•ω δ' \γω, Eur. Her. 'Fur. 1408. Τυ?λον όδν,γα, Pkocyl. 22. Ab οδνιγός. δν,γν,σ -u, 3. sing. fut. 1. ind. act. δΥιγνιτν,ζ, Υ,ξο;, et οδΥιγνιτν,;, S, dux via?. δν,γ-ητιχος, ν/, βν, ad viam monstrandam aptus. οδν,γίχ, χ;, υ), deductio per viam. Ab δν,γο;, 5, «5, dux via? seu itineris ductor, praevius, Gl. V. Ex Όδο; et χγω. διος, ν, β χχΊ νι, faustus seu auspicatus ad iter. Mercurii Epith. Ab οδί;. δισιχχ, ατός, το, via, iter, qu. ab ίδίζω. δ'ιτνι;, a, b, viator. Ab eod. οδμχλίχ, ων, τχ, graveolentia, fcetida. Ab 'δμίι, ν,;, y„ odor. Ab 'όζω. Hinc οδμγ]α;, Viiaffx, v]tv, olidus, odorus. "δμννο;, n, b, odoratus, odorus, fragrans, Hes. Ab eod. δμώδν,;, to;, b xxi v), olidus. Ab eod. δοιδοχίω, ω, viatores excipio, vias insideo. Ab δοιδίχο;, η, β xx/ ν), vias insidens et via- tores intercipiens, viarum insessor, la- tro. Ex βδβ? et δίχομχι, vel δοχχω. δοιπλχνίω, ω, errabundus iter facio, erro, pererro. Ab δοιπλανν,ς, ίος, β xx) υ), in via errans, al. pedes. Ex βδβ> et πλχνχω. δαποιίω, viam facio, viam munio ; iter facio, Gl. V. δοιποζίω, iter facio; meo, Gl. Vet. Act, 10. 9. Ab ΌδοιτΌοος. Όδοιπορίχ, χς, νι, profectio ; iter, expeditio, Gl. V. Abeod. δοιτοξίχος, νι, evj ad iter pertinens ; viato- rius, Gl. Vet. rb Όδοιτ.οριχον, S, viaticum; (2) itinerarium, Gl. V. Ab eod. δοιτοξίχω;, adv. iter facientium modo. όδβ/ίτβί<βν, κ, το, merces, qua? datur via? duci, seu eomiti, convivium, quod itine- ris comitibus pra?betur. Ab eod. δβ/3•β£βί, n, b, viator ; (2) comes. Ex όδος et ίτίίξω• δόμίτξο;, b, Epith. cursoris insignis. "οντχγξχ, χ;, ϋ), instrumentum chirurgi- cum, quo evelluntur dentes, forceps; forfex dentalis, Gl. Vet. forfex dentaria, Ph. Ex οδϊ; et α,γξχ. Όντχγωγον, 5, τβ, idem. Ex χγω. δοντχλγεω, ω, dentibus doleo. Ex οδα; et αΧγ'ίω. δοντχλγίχ, α;, ί, dentium dolor. Ex άλ- οδόντίοΌΊ, dat. pL Ion. pro οδασ-ι, ab οδύ;- οδοντίχο-ι;, εω;, -ή, dentitio, dentis extra gingivam eruptio. Ab δοντιάω, a, fut. άσω, dentio. Ab ίδίς. Όντίδ^;, ν, b, fcEiium fruticosura, &c. Gorr. ( 398 ) οδοντισμοζ, u^b, modus quidam canendi tibiis. Ab eod. οδοντογλυφ);, Ίδο;, νι, dentiscalpium. Ex ίδν; et γλύφω. οδοντίγλυφον, ν, rl, idem et ex iisd. £δοντοαδγί;, to;, b xx) v), dentis formam ha- bens. Ex οδί); et ΐΐδος. οδοντομχχν,ς, u, Ό, dentibus pugnans. Ex οδπς et μχχομχι• οδοντοξίΓΥ,;, u, b, instrumentum ad raden- dos dentes exesos. Ex ίδχ; et ξίω. οδοντο9τοιίω, dentio. οδόντος, ν), bv, dentatus, Ab οδύ;. οδοντίσμν,γμχ, χτο;, το, dentifricium, Ph. οδοντότζίμμχ, χτο;, rb, idem, Ph. o'Sevreifejei, u, b xx) ν], dentifer. Α ρίξω. οδοντοφυίω, dentio. Toj δ\ πχιδίχ ίζδίμω μν,ν) xeyovrxi οδοντοφυίϊν, Aristot. Hist. Jin. 7,m Ab οδοντοφυ/ι;, ίο;, b xx) v), dentes producens ; (2) e dente vel dentibus prognatus. Ex οδύ; et φύω. Hinc οδοντοφυΐα, χ;, vj, dentitio. όδοντίω, ω, fut. ώσω, dentibus instruo, seu munio, dentatum reddo; ώδοντωμίνο;, perf. pass. part, dentatus ; invenitur et οδοντωμίνος, apud Politic, in Vetl. Edd. et Gloss. Vet. οδοντωμίνον, dentale. Ab οδύ;. Hinc β'δβνταιτβί, η, bv, dentatus, denticulatus. οδοποιίω, ω, fut. ν,ο-ω, viam facio, viam mu- nio ; (2) transitum pra?sto ; (3) Metaph, aditum praebeo, viam sterno ; (4) ad me- thodum redigo ; (5) progredior, promo- veo, proficio. Τβν δ\ τβτβν χιιμάραους χνοίζχς, ωδοπο'ιν,σι, Herodian. Το νοως, τχ Tt χωζία Ίλυμν,νχτο, xx) μχ-λλον ώδο- srom, Detn. Ab Όδοτοιός • Όδοπο'ΐΥίίΓΐ;, ιω;, ν), viarum munitio ; (2) munus vias sternendi ; (3) patefactio, a- ditus. Ab όδοποιίω. Unde οδο-χοιν,τιχο;. y„ bv, qui viam facere, et adi- tum ad aliquid patefacere potest. οδοτοιιχ, a;, tj, viarum munitio, ipsa actio muniendi seu sternendi vias. Ab όδοτοιο;, if, b, qui viam facit, munit, seu sternit. Ex όδο; et ίτοιίω. ΌΔΟ ν 2, ϊ, ν), via, iter ; (2^ via, ratio, me- thodus, secta, religio ; (3) via? auxilium ; (4) expeditio hellica, aoud Xen. (5) insi- dia?, qua? juxta viam struuntur, apud Horn. eSS πάξίξγον, obiter, Gl. V. β'5βί, β, b, hmen, pro ύδό;. Soph. (Ed. Col. 57. Όδονχαπίω, ω, f. ν,σω, vias observo. ίδοτχτίω, ω, vias custodio, obsisto. Ab όδοΓχτν,;, u, b, viarum custos, stationarius. Ex οδο; et 'ίτν,μι, sisto. όδοξ-ξωο-ίχ, χ;,ϋ„ viarum stratura ; (2) mu- nus struendi vias. Ex ίδο; et ^ξωννύω. όδνν, pra?s. inf. act. pro βδβί;ν, ab ίδόω. Ίδύξνι;, to;, i, item οδνξο; , vel ίδίίξο;, n, b, qui vias custodit ; (2j latro ; (3) comes via?. Ex ύξίω. ΌΔΟΎ'Σ, όντο;, Ό, dens; etiam pro pis- tillo mortarii, apud Nicand. ίδοφύλχξ, xxo;, i, via? custos, qui viatores in via observat. ίδόω, ω. duco, praseo, sum dux via? ; 055- μχι, ducor viam ; όδχσθχι, per viam ire, Hes. Ab όδί;. οδύζομχι, irascor, ut hinc sit aor. 1. ωδύβ- σατο, iratus est. Βξΐχςεω δ' ω;, xgZra ίτατν,ξ, ώδύσσατο $νμω, Hesiod. Jneog. οδύνχμχ, χτο;, το, dolor. Ab ίδυνάω. οδννχξον, ace. sing. Dor. pro ίδυνν>ξόν. ίδνναο-αι, 2. sing, prses. ind. pass, contr. pro ίδυνχίσχι, ab ίδυνάω, OS, dolore adficio; ango, Gl. Vet. ίδυνχομχι, ωμαι, crucior, dolore afficic-r. Όδυνώμίνοι ίζν,τΐμίν art, Lite. 2, 48. Ab ίδύννι• οδυνάων, gen. pi. Mol. pro οδυνών, ab ΌΔΤ"ΝΗ, ν:;, νι, dolor, anxietas, cruciatus, Gl. V. ίδννν,ξος, ξχ, gov, dolorem adferens, acer- bus, molestus, a?rumnosus. Ab οδύνη, οδυνίξως, adv. moleste, dolenter; τίχτίΐ ί- • δυνν,ξως, Aristot. Hist. An. 9, 1. ίδυνν,φατο;, a, b xx) v), dolorem sedans, mitigans, pellens, et quasi perimens. 'Οδυνν,φατχ φάξμχχχ •χχσσων, H. 5, 900. Ex ίδύννι et φχω, oecido. ίδυνοο-τχ;, άδο;, ί, dolore convulsus. Ex ίδύννι et σπάω. Ιδυνώδνι;, to;, b xx) νι, dolens, dolorem ad- ferens, Suic. Ab ίδύννι. Ιδυνωμίνοι, nom. plur. pra?s. part. pass, pro οδυνχόμίνοι, ab ίδυνχω. ΟΘΟ ΟΙΖ OIK β&ύξΐβ, 2. sing, prjes. imper. med. Ion. pro οούζν, ab οδύξομχι. οδνξμα, ατός, το, lamentum. οδυξμος, S, β, lamentatio, ploratus, fletus. Ab ΌΔτΊΡΟΜΑΙ, lamentor, ploro, defleo, fleo, mcBreo. Όδυξβμίνα σον ιυνίταν, Eur. Med. 159. "Av$$a της τίιχης ο'δύ- ξοντο, Dion. Hal. την πινΊαν τινός, Isocr- ίδυζτιχος, η, ov, proclivis ad lamenta et la- crimas, querulus ; (2) flebilis, lacrimo- sus, lamentabilis. Ab οϊυςομχι. οΰνξτιχως, adv. cum lamentatione et que- rela, flebiliter : Comp. οΐυ^τιχωτίξως, fle- bilius. eSi/grej, »7, ov, lamentis dignus, gemitibus prosequendus. Ab οδύρομαι. ϋύσσατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. et Poet, pro ώΐύσατο, ab *OATf22i2, irascor, succenseo ; suppo- nendum cum f. 1. ο&ΰσω, ut hinc sit ώ• ΰύτσατο, 3. sing. a. 1. med. pro ώδύσατο ; item pi. ώδύσσαντο, pro ώοΌσχντο. Me- γας ω&ΰσατο 2>£uc, II. 18, 292. ΤΙατηζ ώ• ϋυσσατο 3-υμω, Hesiod. Theog. 617. Alii όδύζομχι supponunt. oluhi, pluit, 3. sing. perf. ind. med. Att. pro Sh, ab οζω, oleo. οδωδη, ης, ή, odor, Hes. Ab οζω. Unde ίΖώδγι, ohierat, 3 singul. plusq. ind. med. Att. et Ion. pro ώΐώΰιι. οδώΰυται, iratusfuit, 3. singul. perf. indie, pass. Att. pro ωΐυς-αι, ab όΐΰσσω. ο$ων, όντος, ό, dens, Ion. pro οδας, Eust. οΰωτός, η, ov, qui transiri potest, viam ha• bens ; (2) facilis, expeditus. Ab ο&όω. βισσι, dat. plur. Ion. et Mol. pro oh», xl, pelles asinorum agrestium. β'ζχινχ, ης, η, narium ulcus putridum, po- lypus ; (2) piscis e polyporum genere. Ab οζω. οζχινιχος, η, ov, qui narium ulcere putrido seu polypo laborat. Ab ίζαίνχ. οζαινΤτις, Λος, ή. ozaenas redolens, graveo- lens. Ab eod. οζη, ης, η, foetor. Ab οζω• οζησας, 2. sing. f. 1. ind. act. verbi Ιζίω. όζοθηχη, ης, ή, oletum, cloaca. Ab οζη. οζολις, β, polypi species. Ab οζω. οζόομ,χι, νμαι, in materiam ramosam et nodosam convertor ; ώΖωμινος, nodatus, ramosus, perf. part. Ab Όζος. "OZ02, u, ό, nodus arboris, ramus; Met. όζος "Αζηος, homo bellicosus, qu. Martis ramus, seu Marte prognatus. όϋποτι. φύλλα χχ) Όζνς φίισιι, II. 1, 234. οζό<τομος, *, b χχ) ή, ciii os fcetet, Gl. Vet. j oriputidus. Ex Όζη et g-o/u-x, os. οζόχξωτος, ν, ο χχ) ή, hircum olens. Ab οζω et χξώς , cutis. οζυγ.ίς, pro όμόζυγις. Poet. "ΟΖΩ, Dor. οσδω, fut. όζη/τω, perf. ωδω%χ, oleo, odorem spiro, fceteo ; Όζιι, Gl. Vet. ίζόμενος, putidus, Ph. part. perf. ώ$ω- $ώς, olens. "H5*j γχξ οζιιν πλειόνων χχ) μειζόνων πςχγμάτων μοι δόχει, praesagire, Arist. Lys. 620. Ιίάντ' ΖσΙεν 3-ίξΐος μά• λ« κίονος, Theocr. 7, 143. ΙζώΙης , εβί, ο χ«< ί, ramosus, nodosus ; (2) ν olidus, fcetidus. Ab Όζος, vel ⣫. e«j» «iff» ί» sorbus, arbor. Idem quod ox. 'όθεν, adv. unde ; (2) quamobrem, quocirca, quare. Ab of. β'0£τβ, 3. sing, imperf. indie, med. Jo», pro ώ&τί, ab Όθομαι- cfleoa^ouro, rationem habeo. Ab Όθη. ίθίω, ω, f. ίβ•», idem et ab eod. Suic. "ΟΘΗ, τις, τ), cura, ratio, Hes. o9t, adv. ubi. Ab OV• οθνπξ, adv. idem. Ex oft et a-s'j. *Ό©ΛΕ1•2, ων, κΐ, plantas, quae indicant a- quam subesse ubi nascuntur. οθνίϊος, ticc, tTov, alienigena, externus, pere- grinus. Α νόθος, quasi per Metathesin pro νοθιιος. Ιθνιότνμζος, ov, in extraneo solo sepultus, Man. οθομαα, euro, moveor. "Οί ζ χ οθιτ' etl'o -υ- λα. ίίζων, II. 5, 403. 2ον δ* ix οθεται φίλον %τοξ ν Ισον οι φχο•θχι, ib. 15, 182. Ab 0055. ΌΘΟ'ΝΗ, »ΐί« -λ, Knteum, tela linea ; (2) quaevis tela etiam non linea ; mappa, Gl. V. velum nauticum; carbasus, GL V. ^ indumentum linteum. οθονίΛχος, r), ov, lintearius, Gl. V. όθόνινος, ivy, tvov, linteus. Ab οθόνη. βθόνιβν, u, το, linteolum, panniculus linte- us; (2) linteolum, quo obligantur rul- nera ; (3) quo excipiuntur medicamen- ta, Dim. ab οθόνη. ύθβνΐύπώλιις, », ό, lintearius. ΌθΟ'ΝΝΑ, othonna, herba ; (2) succus. οθονοποιος, S, a, linteo. Ex οθόνη et -χοιίω- οθζΐξ, similis capilli ; pi. οτξίχις, quasi ίμό- „ τξ'χα- οθφος, pro όμόθξοος, Hes. βϊ , hei, heu ί β? Ιμε, heu mihi ; el Ιγω, ο'ί μοι, heu mihi. βϊ, adv. quo ; (2) ubi. βί«. ας, r), pellis ovilla ; id. quod ox. Ab off. olahov, adv. solum, solummOdo. Ab β?β?. οιαχίζω, f. ίσω, guberno vel rego navem ; (2) regoquodvls aliud. Ύιλαμωσ-ι trxv- tivoio-t ο'ιαχίζοντίς, Herodot. hb. 1, 171. Ab οίίαξ. Unde oixxiov, u, το, gunernaculum navis, Eust. οιάχιο-μα, ατός, το, gubernatio, Ph. regi- men. Ab οΙαχίζω. oixxir'hs, S, i, gubernator, Suid. Ab eod. ο'ιαχονόμ,ος, ts, Ό, gubernator, proprie clavi, navis, deinde simpliciter, ut, rex, domi- nus. Ex οΐχξ et νίμω, guberno. ulaxes -ξθφίω, ω, f. ν\σω. gubernaculum ma- nu verso, clavum teneo ; (2) guberno, rego. Ab οΙαχοΓξόφος, n, ο, qui clavum tenet, qui gubernaculum versat, gubernator, JEsch. Sept. Theb. 62. Ex οΐαξ et ς-ξίφω, verso. 01" AS, αχός, ο, proprie clavus, quo regi- tur gubernaculum; (2) gubernaculum ipsum ; etiam Metaph. Οϊχχχ νωμαν, ; jEsch. Sept. Theb. 3. οϊάτίίος, if, ό xai ή, ut ίϊάτίΐον Χξίχς, caro ovilla, Suid. Ab Ό'ϊς. οιά», ω, fut άσω, solus seu solitarius sum, ^Hes. ubi ο'ιωντα, μονάζοντα. Ab οΐβς• όϊζος, i, pars optima in cervice tauri, Luci- an. οΊγητομ,αι, aperior,f. 2. ind. pass, verbi ΟΓ'ΓΩ, seu οίγνύω, aperio, patefacio ; aor. 1. ωϊξί, aperuit, apud Horn, imiperat. praas. οΐγι, aperi, Hesiod. ο'ι'γνυμχι, aperi- or ; imp. ώΐγνυντο, aperiebantur, Horn. οίχθγί, a. 1. conj. 3. sing. Tijtri Β-ύξας Zfe, 11.6, 298. νύλας,ϊύ. 24, 446. Ιίχ- σαι h' ώΐγνυντο πυλχι, ib. 2, 809. οιΰχίνω, tumidum reddo, tumefacio, inflo ; (2) tumeo ; οΜα'ινομαι, tumefio, turges- co. Ab οιΐίω. οΜαλίος, ία, eov, tumidus, turgidus, Gl. V. (2) humidus, Suid. Ab eod. ο)Ιχνω, tumefacio ; οξύνομαι, tumefio, tur- gesco. Q>)lavii iv rrfiitro-i νόον, 11. 9, 550. 'Αλλά μοι οΊΖάνίται χςχοίη χόλω, ibid. 642. όΐδχς, 2. sing. perf. ind. med. v. (7$ω, scio. o'ihxo -θα, nosti, persona ead. sed Mol. o'ihxTt, novistis, scitis, 2. plur. perf. ejusd. οΊΜω. ω, tumeo ; occurrit ab hoc όΊΙωντχ, part. apud_P&/<. nisi forte οΜνντα ibi le- gendum. ΟΓΔΕΏ, Z, £ *)ο*ω, tumeo, turgeo, perf. Ji^nxa ; part, ώδηχώς, tumidus, inflatus. 'Cfhit it χξόα πάντα, Od. 5, 455. oihviua, ατός, το, tumor. Ab οιδίω. οίδηματόας, larva, tv, idem quod οιδηματώδης, sej, ό xxi η, tumens, tumidus. Ab eod. ο'ίδησις , ίως, η, tumor, inflatio. Ab eod. οΐδίο-χω, tumefacio ; (2) intumesco. οΊίμα, ατός, το, unda, ductus maris, aes- tus; (2) pelagus, vastum. maris aequor, //.21,234. Abeod. ο'ιδματόας, pro οϊδηματόίις, Ath. oTivov, u t το, tumor terrae ; o'iha, tubera, Suid. Scribitur et Uhvov. Ab eod. οϊδοποιω, tumefacio, Gl. V. A seq. οΤδος, tumor, Erot. in Lex. Hippocr. o'hxi, putas, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro οϊη, ab ο'ίομαι. οΐί&νος, α, ό χχ) ή, unam tantum vestem habens, Apoll. Rhod. lib. 3, 646. Ex οΐος et ίανος, vestis. o'i'ii, persona ead. cum oaai, sed Att. pro οΐη. ο'ίιιος, ιίχ, uov, et ο'ίίος, ίη, ov, ο villus. Hinc «iVw.jet ο'ιίη, ης, ή, scil. δόξα, pellis ovilla. Ab οΐς. o'/io-o-t, dat. pi. Ion. pro ο'ίισι, ab οΐς. οίίτης, ιος, ό χα) ή, iequalis, qui ejusdem aatatis est. Ex e>S et 'ίτος , annus. οιζυξϊί dat. sing. Ion. pro οίζυξα, ab οϊζυξος, ξχ, ξΌν, asrumnosus, calamitosus, miser, //. 4, 417. 'Έ.λτόμ.ινοι ταύο-ίσθχι, οιζνξν πολίμοιο, ib. 3, 112. Ab ( 399 ) ΌΙ'ΖΥ'Σ» ύος, η, asrumna, misena, oala- mitas. οίζύω, fut. ίσω, serumnas perfero, miser sum. Ab οϊζύς. οΐη, dat. sing. f. g. Jon. pro o'la, ab οίος. οιηθηναι, putasse, a. 1. inf. pas's, verbi ο'ίω. ο'ιηϊον, gubernaculum ; pi. ο'ιηϊα, guberna- ^ cula, II. 19, 42. pro οίηχιον, οϊάχιον. ο'ίηχα, acc. sing. Ion. pro o't'axa, ab οΐχξ. ο'ιηχίζιιν, prass. inf. act. Ion. pro οίχχίζιιν% ab οιαχίζω- οΊηχοοόξος, ό, clavi gubernator, Synes. Ab οΐχξ et φίξω. ο'ΐην, acc. sijig. f. g. Ion. pro o"xv, ab eToj. o'irii, ήχος, Ό, gubernaculum ; ο'ΐηχις, apud Horn, et annuli per quos lora ducuntur, 22. 24, 269. Pro οΐχξ. οΐημα, ατός, το, id, quod quis opinatur, opinio animo concepta ; (2) existimatio de se nimis arrogans. Ab ο'ίομαι- οιηματίχς, u, ό, qui arrogantem de se opi- nionem concepit, vana opinione elatus, fastu tumens. Ab οΐημα. οιημάτιον, ν, ro, arrogans, opiniuncula, quam quis de se concepit, Dim. an eod. οίησιται, 3. sing. fut. 1. ind. med. verbi οΐομκι. οΐησις, ιως, η, opinio, existimatio ; (2) ar- rogans et stulta opinio de se ipso, fastus, elatio animi. Ab ο'ίομαι. οιησίσοφος, ν, & χχ) η, falsa sapiential opi- nione inflatus. Ex ο'ίησις et e-eeoV. οΐησίφξων, όνος, ό χχ) ή, idem, Suic. Ex ο'ίησις et φξην, mens. οιητίον, putaridum. Ab ο'ίομαι. ο'ινιτης, u, β, opinator. Ab οΐομχι. οϊητον, opinabile, Ph. Ab όΤμαι, reor. οΐις, ιίος, ή, ovicula, agnicula, Dim. ab off. oixx, pro lotxa, perf. ind. med. verbi ϊίχω, o'ixaV, pro ο'ίχαδι, domum. Ab βΓ*βί• ΟΓΚΑΆΕ2, ων, αϊ, ficus immatura;, grossi Laconibus, Poll. Suid. o;'z«Ssi, Dor. pro o'ixahi, domum. olxavov, domesticum, Hes. Ab οϊχος. οϊχάξίον, α, το, aedicula, cellula, Dim. οΐχχσιν, 3. plur. perf. ind. med. cum », ab ι'ίχω. οϊχι, 3. sing, temporis et verbi ejusd. ο'ιχίιαχος, η, ov, domesticus, familiaris, Gl. V. Suid. Ab οίχίίος. oixCiov, το, propinquitas, Thuc. οιχιιοπξχγίω, i;,_fut. ησω, privata negotia ago. Ex ο'ιχίΐος et πξάσσω• οίχιιοπξαγίχ, ας, ή, cura suorum negotio- rum, non alienorum. Ex iisd. okuof, tia, uov, domesticus, privatus ; (2) familiaris, necessarius, necessitudine conjunctus ; (3) propinquus, cognatus, adfinis ; (4) aptus, accommodatus. Ab όΐχος. ο'ιχιιότης, ητος, 4), usus domesticus et con- suetudo, familiaritas, amicitia ; (2) pro- pinquitas, cognatio, affinitas. Ab ο'ιχιίος. οιχ&ιοφωνως, adv. sua voce, suis verbis, JR. Ex οιχίΐος et φωνή. οΊχιιόω, ω, f. ώσω, familiarem reddo, conci- lio; (2)adscisco, accommodo, concilio; (3) concilio, adjungo ; (4) mihi vendico, meum esse contendo ; οίχιίϊμαι, familia- ris reddor, adjungor, concilior. Οιχιιώ- σατο πξος αυτόν τνς πολίτας, Plut. Ab ο'ιχίϊος• οίχύτωσχν, 3. plur. pr. imper. act. pro οϊ- χιίτωσχν, ab ο'ιχίω. οΊχ'.ίωμα, ατός, το, accommodatum, accom- modatio. Ab οΊχιιόω. οίχιίων, pr. part. act. Poet, pro οΊχίων• οίχιίως, adv. familiariter, amice, benevole; (2) apte, accommodate, convenienter. οΊχύωσις, ίως, η, familiaritas, conjunctio; (2) vindicatio, comparatio, adquisitio. Έχΐι $ί πως η μίλιττα οίχιίωσ'ιν τίνα πςό, Χ πζος την δξΰν, Theophrast. πΐξ) μιλίττων. οΊχιιόω• οΐχιντι, 3. pi. pr. ind. Mol. pro οίχιΊσι, ab οΐχημι. οιχίαιτι, 3. plur. pr. ind. act. Dor. et uEoi. pro oixiufft. όίχ'ιοιτο, habitet, 3. sing, praes. opt. med. olxiTtta, ας, ή, familia, Ph. Ab o/xeriji• οίχιτιύομ,αι, domesticus sum, famulor, Hes. Ab οίχίτης, u, ό, domesticus, verna, famulus, servus domesticus. Ab efjiof. Hinc οίχιτία, ας, η, familia, famulitium. ο'ιχίτιχον, το, ministeriu-m domesticum, Plut. οίχίτιχος, *), ov t famularis, servilis ; το οϊ• OIK OIK OIK tttnzov, servitium seu famnlitium dt>- mesticum, ipsi famuli. Ab eod. οικίτις, ιδος. y, famula, ancilla, sed etiam matcrfamilias. Ab eod. οίχιυντας,^ ace. plur. part. prass. act. Dor. pro ο'ιχνντας, οΐκίυς, ίως, ό, famulus, servus domesticus; (2) domesticus, gen. Ion. οιχγ,ος, dat. 01- χγ,ϊ, pi. ο'ικγ,ίς, ace. οίκ^χς. «Ιχίω, ω, fut. γ,α-ω, habito, domum habeo : (2) vivo, dego ; ο'ικίομχι, Ζμαι, habitor, incolo; part. οίχίμινος, fcem. οΊχνυΑνγ,, quas habitatur, habitabilis, pro subs't. or- bis terrarum ; Romanum imperium, ter- ra Judiea. TV/Xay ya." οίκω των xyoiv, ruri, Arist.JNub. 138. * Ύϊ,ν Se δί? yhiva Ιατί μ' οίκιίν, Eur 'Med. 513. ΤΙολυμΥίλο- τχτχν Ιστίαν οΐκίΐς, id. Ale. 585. Κα) τάσόί &•ήζχς ίνκλίως ωχγ,σαμίν, id. Her. Fur. 272. Ab οίκος. ' οικείος, Ion. pro οίκΰος, domesticus, pri- vatus. οΙκγ,Ί'Ζσθχι, pr. inf. med. Ion. et contr. pro ο'ικιιόίσθαι, ab ο'ιχίΐόω• ο'ίχ^μχ, ατός, το, habitaculum, Ph. cella, coenatorium ; peculiariter Atticis lupa- nar, item career ; pi. οιχγιμχτχ, habita- tiones, Gl. V. alicubi et de cortibus avi- um ; omnino de quo ν is aedificio, et quic- quid structum et elaboratum est, ut tur- ns, templum. &c. Em. Hinc οίχνιμχτιχος, r), ov, domesticus, Mob. οιχγ,μχτιον, ν, το, parva domus; cellula, Gl. V. Dim. ab eod. οίχγ,μίνον, ace. sing. perf. part. pass. Ion. pro ώκ^μίνον, ab olxiai. οΊκνισχι, aor. 1. inf. act. ab ο'ικίω. Unde νιζησιμος, ν, e χα) υ), habitabilis. ο'ίχγ\σις, tan, ή, habitatio, habitaculum, Ph. οιχητγίξίον, n, το, domicilium, Ph. οΙχυ,τυ}, £?, β, habitator, incola. οιχγιτιχος, J?, ov, qui habitaculum seu sedem sibi quasrere solet. Ζωα. οΊχγίτιχχ μ\ν, οίον άσπάλαζ, μυς, μύξμηξ, μίλιττα' αοιχα δ=, πολλά των 'ίντόμων, χα) των τί- τεαπόδων, Aristot. Hist. An. 1,1. Ab οιχνιτί,ς. οιχν,τοί, ϋ), ov, habitabilis; (2) habitatus. Ab οιχίω. οϊχγ,τωξ, οξος, Ό, incola, colonus. Ab eod. οΊχία, ας, y), domus, asdes ; (2) familia ; ο'ιχίαι etiam domicilia avium, nidi. Ab οίχος. οΊχιχχός, γ), ov, domesticus. Ab οικία. e!x!h~iov, ν, το, domuncula, parva domus, asdicula, casa, gurgustium, turguriolum, cellula ; aviarium, locus, ubi animalia aluntur, Dim. ab oTxog, seu olxiov. άχίΐισς, ία, ιον, domesticus, privatus. οϊχίζω, fut. ίσιο, aedifico, struo, condo ; (2) in asdibus seu sede colloco ; (3) loco, col- loco ; (4) coloniam in locum mitto ; pass. οιχίζομχι ; ώχι?αι, 3. sing. perf. colloca- tus est ; part, ώχισμίν» πόλις, condita urbs, dicitur et de ipsis incolis seu colo- nis, apudTZtwc. nonnunquam et pro oi- xCiv, apud eund. ■ Ο'ιχίσατί μίαν πόλιν, Arist. Αν. 173. 'Ω, χλεινοτάτην αίθίξον οΐχίσας πάλιν, ib. 1282. Ab eod. οΊχιχος, τι, ov, domesticus. Ab eod. olxiov, u, το, domicilium, pi. olxia, domici- lia, sedes, nidi, Dim. ab eod. οΐκίσαι, a. 1. inf. act. verbi οίκίζω. Unde οΐκισις, ίως, ν), asdiflcatio ; (2) deductio co- lonies. cixio-xn, vs,Ji, parva domus, domuncula, Dim. ab όΐχος. Unde οικίσκος, ν, Ό, parva domus; vilis domus; cellula ; cubiculum ; (2) aviarium, cors. οικισμός, α, Ό, asdificatio; deductio colo- nias. Ab οϊχίζαι- elxis-civ, gen. plur. Dor* pro οίχιρων, ab or οιζίΓΪξ, %°ος, ό, ffidificator, conditor colo- nise, B. Ab ο'ιχίζω. Unde clxis->,i, 2, Ό, idem, liabitator, Gl. V. olxis -'ιξΐον, το, domicilium. A pra?c. ν'ιχιο-τιχας, adv. q. d. more eorum, qui ur- bem condunt, vel coloniam deducunt, Poll, sine expos. Ab olxis-iis• οίχογίνύς, ace. plur. pro olxoytvias, ab οιχογίνίΐί, ίο;, ό χα.) ή, domi natus, verna- culus ; verna, Ph. Ύίχτνο-ι is kXixro- ξ,ίΰίί οιχογονΰς τίνΐζ hts της Υ,μίξα,ς, Ari- stot. Hist. An. Ex oTxo; et γίίνομαι, nas- cor. oixohicTaivx, v)i, r), hera, materfamilias, matrona, Gl. V. MxodiFtroTiu, w, f. fout sum paterfamilias, femiliam rego, rem administro familia- rem. Uxores etiam ο)χο%ισποτΰν dicun- tur, quasi dominae esse domicilii, ] Tim. 5, 14. item planeta?, qu. domini cailestis region is, Ern. Ab olxolie -τότγις, a, e, paterfamilias,, herus, Apud Genethliacos, genitura; dominus. quem prassidem domicilii vocant. Hinc oixoiio-roTixoi, y„ ov, ad heros seu patres familias pertinens ; (2) homini frugi con- veniens. οίχοΰομίω. ω, f- γ\<τω, iedifico, domum struo ; οΐχοΐομγ,ο-αο-θα.1, aor. 1. med. asdificare ; ωκοΰομΥ,μίνος, perfect, pass. Eertificatus ; StructUS^ tiiaii Υιμοίς o\xolou.ilv lu λιΟΙ- νας α,Ιτοϊ;, Arist. Αν. 620. ΟΊχΊα,ς οίχο- δομόμίνοι κα,λας χού μίγάλας, Plat. Ab οικ-ο^όμο;• ο\χοΙομγι, γ]ς, r), Eedificatio, aedificium, struc- tura. Ab eod. ο'ιχοΰόμΥΐμα,, xros, roy aedificium. Ab oixo- Ιομίω. Unde οΊχοίόμΥΐο-ις, ίως, ϋ\, asdificatio, structura. οΊχοδομητικος, t), ov, ad asdificationem per- tinens ; structorius, aedificatorius ; r\ ot- χοδομγιτιχγ), 5ji, *i, sc. τίχνν), ars aedificandi domos, architectonica. Ab eod. οϊχοδομΥιτο;, η, ov, asdiflcatus, exstructus ; (2) ardificabilis, qui aedificari potest, Suic. οιχοίομίχ. ας, y\, aedificatio, ssdium struc- tura ; (2) structura. Ab οικοδόμος. οίχοίομιχος, r„ ov, ad aedificatorem perti- nens; (2) struendarum a;dium peritus. Hinc ij οιχοΰομικΥΐ, sc. τίχνΥ,, architecto- nica. Ab eod. οικονομικώς, adv. architectonice. οικοδόμος, χ, b, sedificator. Ex δίμω. οΐχόθίν, adv. domo ; (2) ex se, ex suopte ingenio, sua sponte ; de suis., Ab οΐχος. οιχόθί, adv. domi. Ab eod. ei'xoi, adv. idem et ab eod. e/ o'ixoi, domes- tici. οίχομανίχ, ας, ν), insanum asdificandi stu- dium. Ex όΐχος et μχίνομ-αι. olxivis, adv. domum. Ex οίκος et 31. ο'ικονίμων, Tragicis ό οικονόμος, Steph. ο'ιχονομίω, ω, f. ν\σω, rem familiarem admi- nistro, res domesticas dispenso ; (2) ad- ministro ; rego, guberno ; dispenso, dis- pono, consti tuo ; (3) eleganter, utor ad aliquid efficiendum, confero; item, de spe, bene sustineo spem, respondeo bene spei, Ern. Ό νόμος πάντα οίχονομύ " τχ χχτα ty,v ποΧιτίίχν, Arist. ο'ικονομ•/]τιχος, η, ov, ceconomiae peritus. A praec. οικονομία, ας, υ\, dispensatio rei familiaris, rei domesticas administratio ; (2) admi- nistratio, distributio, dispensatio, dispo- sitio, ut scripti ; (3) vita privata. In Scr. Eccles. ratio Dei qua in V. et Ν. T. u- sus est in religione hominibus tradenda. οίκονομιας-ης, ο, dispensator, gubernator, οίχονομιχος, ή, h, pertinens ad dispensa- torem rei familiaris ; (2) dispensandas et tuendas rei familiaris peritus ; (3) rei familiari serio intentus. Hinc ή olxo- νομιχγι ; ijV, scil. ίπις-Υ,μνι, scientia rei fa- miliaris disptmsandas, ceconomica. Ab οικονόμος• οικονομικώς, adv. more dispensatorum. οικονόμος, u, ό xai ή, ceconomus ; dispen- sator rei familiaris ; administrator do- mus ; (2) administrator, dispensator, vil- licus, dicitur etiam de magistratuum ge- nere, apud Jos. οΐκόπίΐον, n, το, area domus; solum do- mus destructae ; area domus aedificandas. οϊκοποιίω, domum s«ruo. sedifico. Ab ο'ιχονοιός, 2, ό και y, proprie domus fabri- cator, asdificator ; at Sophocli, domi fac- tus, domi paratus. Ex οίκος et,ffoii&. οίκοχοξίϊα, ων, ri, vasa domestica, Suid. Eust. Ex οΐχος et πόξος . όίχοζίός, 6 χα) »j, domesticus, Pind. 0Γ"Κ02, u, Ό, domus; (2) bona seu fa- cultates ; (unde apud Jos. accipiunt pro regno, tetrarchia ; sed potest esse redi- tus Lysanias, Ern.) οΤχοι πλανήτων, do- micilia, sedes ac regiones planetarum; οίκοι, cellaa in balneis. οΊχοσιτΊα, οχ, ν), quum quis domi victitat, q. d. domiccenium. Ab οικόσιτος, ts, ο χα) v\, domi suss cibum ca- piens, suis sumptibus vivens, propriis fa- cultatibus vitam sustinens, qui domi pa- tris adhuc alitur. l\Iiles qui sine stipen- diis militat, Plut. in Crasso. Ννμαίος ( 400 ) οιχόοΊτος—ΟΐοΊν διόμ(νι>ς πξοικος, Me- nand. apud Athen. 6, 12, p. 247. οίκοσκοτικόν, genus vaticinii, cum ex iis, quas in asdibus contingunt, auguramur, ut si felis aut serpens in tecto conspicia- j tur. Ex οΐκος et σκοπός. οικοτξχφγ,ς, ίος, ο κχ) ϋ,. domi nutritus ; yerna; vernaculus alumnus, Ph. Ex οίκος et τξίφω. o'txoTsiSaiov, u, το, scil. ττχιδίον, puer ex vefna natus. Ex οίκοτξίζ'ης, α, ό, verna, Hesych. vide plxo- οικοτξίζιχος, υ), ov, vernalis, Gl. V. vernilis. A seq. οικοτξίζω, f. <ψ». verna sum, vernaliter lo- quur, apud Sch. Aristoph. βιχότξΐψ, ζος, ό, vema, servus vernaculus, ex parentibus servis domi natus. Ex οιχος et τξίζω. οΊκ,οτΰοχννος, χ, ό, domi tyrannus, aceibus. οϊκαμίνΥ/, γ,ς, υ), SC. yv], vide οιχίω. ο'ικχμινιχος, v„ ov, ad orbem terrarum per- tinens ; (2) ex universo. terrarum orbe collectus, vel conveniens. Ab οιχαμίνγ,. ΰίκνξίω, domum custodio, domi me conti- neo ; (2) domi desideo, latito. ΟΊκαξϋ» εν ο/.ζ-ίΐ, Plut. Ab οικνξός. Hinc οικύξΥίμα, ατός, το, quod domum custodit, seu domi manet; (2; mulier domum custodiens ; (3) domus custodia. Ε/ τ'άν- iov οΊκχΡΎ,μχΰ οι λίλαμίνοι φθιίρνσιν, Eur. Orest.m. Y K ο'ικχξία, ας, υ), domus custodia ; (2) desidia, qua quis domi latitat, nee publica nego- tia suscipit. Ab ο'ιχνξός. οΊκχξίαν, gen. plur. Dor ice, pro οιχϋξίων,3•1> ο'ικνξός. ΰ'ικαξίχός, υ), ov, domi manere solitus ; do- mesticus. Ab ο'ικχξός. οικύξίον, χ, το, praemium, quod datur do- mum custodienti, et rem familiarem ad- ministranti, dumquis abest ; ο'ιχύξία., cre- pundia, qua? matres infantibus domo re- linquunt. Ab eod. οίκαξοκάϋίδζος, ov, domi custodia; insidens, Tzetz. οϊκχξος, S, ό χα) ^, domus custos ; (2) rem familiarem provide curans et adminis- trans ; (3) domi sedens, et negotia pub- lica subterfugiens ; (4) domesticus. Ex οΐκος et ζξος, custos. οίκοφθοξίω, ω, f. ν,σω, domum seu familiam pessundo, rem familiarem dilapido. οικοφθοξία, ας, ϋ], familiae eversio, rei fami- liaris dilapidatio. Ab οικοφθόξος, α, ό χα) v\, rem familiarem di- lapidans, domuum pernicies, Ph. domi corruptor. Ex οίκος et φθίίξω. οΊκοφνλχκίω, S, f• γ\σω, domum custodio. οΊχοφυλάχιον, ν, το, prasmium pro custodia domus. Ab ο'ικοφυλχξ, ακος, ό χα) ν), CUStOS domus. οίχτίίξας, aor. 1. part. act. verbi οΊκτίίζω. οικτύζΥίμα, ατός, το, misericordia, misera- tio. Ab ο'ικτίίξω•'. ο'ιχτίίζΥίσις, ίως, ή, idem. Ab eod. οιχτιΐξΥ,σίΐ, 3. sing. fut. 1. ind. act. verbi οιχτίΐξίω pro οΐχτίίξω, miseror, commiseror ; aor. 1. <£,'*- τίίςα, a f. 1. οικτίοόϋ; sed invenitur et f. 1. οίχτίΐξνισω ; imp. aor. 1. o'i'xthoov, mi- serere ; part, οΐκτίίξχς, misertus/misera- tus ; οΊκτιίξομχι, sum miserabilis. Oi«- τιΐξί δ', Σ 'ναξ, πα,Ίΰα τον σον,' Soph. Aj. 510. 2u δ' ίΐ τις, ήτις ταμον ωχτίΐξχς πάθος ; Arist. Thesm. 1067. 'Εγώ μλν oixTi'igfi! σί συμφοξας χχχων, Eur. lph. in Au. 1364. Ab οίκτος. οιχτίϊς, 2. sing. fut. 1. ind. act. Att. pro οίχτίσιις, ab οΊχτίζω, et οΊχτίζομαι, miseresco, misera- tionem excito, lamentor. ΟΊχτίξίΐν τινά. τίνος, Aristot. οικτικος, υ), ov, miserabilis, ad miseration- em aptus. Ab οίκτος. οΊχτίξμός, S, i, miseratio, misericordia. Ab ο'ικτίίξω• οΐχ.τίξμων, όνος, ό, misericors. Ab eod^ ο'ι'κ.τισμχ, ατός, το, miseratio. Ab οϊκτίζω* ο'ιχτισμος, S, β, oratio ad commovendam misericordiam composita. Ab eod. ο'ίκτις-ος, is"», jsov, valde miserabilis, maxi- me miserandus. Hinc ο'ίχηστχ, adv. ad- modum miserabiliter. Ab eod. oixTts -ως, adv. admodum miserabiliter. ΟΙ^ΚΤΟΣ, ν, ό, misericordia, commisera- tio ; (2) ejulatus ; οίκτοι apud Oratorss excitationes misericordias, OIN ΟΪΝ ΟΙΟ ο ! ex βϊ, et μοι, pro βιχτξ», adv. pro οίχτςως, Hotn. οίχτςίζιο-θαι, Ίλαίο-θαι, Hes. q. d. misera- tionem experiri, miserieordiam sentire. οίχτξογοίω, miserabiliter gemo, Hes. οίχτρογόος, ov, idem quod οίχτιχός. A γόος. οίχτξοχίλΐυθος, ov, rnisere vians, Man. οίχτξολογία, ας, νι, vide οίχτιο-μός. Ex οιχ- τ>ξος et λέγω• «ίχτξομίλαθζος, ov, lugens in iedibus, Man. οϊχτξον, miserabiliter, Eur. Sup. 104. «Ίχτζος, ςά, ξον, miserandus, miserabilis, miseratione dignus ;^miser ; οίχτξα, adv. miserabiliter. Ab οΐχτος. ύχτξοχοίω, miserabilia verba fundo. Ίχι- Tiuutrt S' ΰποχνπτοντίς, την φωνν,ν ο'ιχτξο- χοίντίί, Arist. Vesp. 553. Α χίω. οίχτξως, adv. miserabiliter. Ab οίχτξός. οίχως, Ός, uixotus* Ion. Herod, pro \οιχό• τοις. -οίκωφίλν,ς, ίος, β xai νι, domui seu familia? utdis. Ex οΐχος et ώφίλίω. Hinc οίχωφίλία, ας, vj, frugantas toti familia; u- tilitatem adferens. οιχωφιλα!;, adv. cum utilitate totius fami- Ιμέ νΐμα, ατός, το, impetus in aliquem. Οΐμχ λίοντος 'έχων, II. 16, 752. Pro ο'ίμν,μα, ab οίμάω. οΤμχι, arbitror, reor, puto, credo, aor. 1. vjfiviv, putavij part. οίνους, ratus, Ph. Οΐμαι γάς, οΐμαι, ξνν &tp δ' Ε/ροΈτα/, τκντης απάλλαξαν en τν,ς οφθαλμιοϊς, spe- ro, Arist. Plut. 114. οΐμάω, impetum in aliquem facio, irruo ; ut hinc sit ο'ίμνκην, a. 1. irruit, impetum fecit, sine augm. 'Ρηί^ίως oi'frvjm μίτα τξηξωνα πίλιιαν, H. 22, 140. "Εχτωζ ο'ί- μ'ητί, ib. 311. Ab ΟΓ'ΜΗ, vg\ ή, via, semita; (2) iter; (3) cantilena. ο'ίμνιμ,α, to, impetus, qui in aliquem detur, Iks. *ίμοι, heu mihi ^ϊμοί. βΐμος, u, ό, vel ί, semita ; (2) virga ; (3) versus, Suid. (4) circuhis, tibia vel ra- dius rotae, Suid. Ab ο'ίμνι. χϋμωγνι, iff, νι, ploratus, ejulatus, lamenta- tio, Gl. V. ululatus. Ab οίμώζω. Λίμωγμα, «το;, τβ, idem et ab eod. ο'ιμώζω, fut. ξω, et ξομαι, ploro, ejulo, la- mentor, ululo ; (2) defleo, deploro, eju- latu et lamentis prosequor ; ο'ίμωζι, vale, Gl. V. Νυκ vacg οίμω%αι πάξα, Οςιστα, την , ω, fut. 'ήο-ω, vinum gusto, poto. Ex γίνω. οίνοδόχος, u, b xai vi, vinum capiens ; Epi- theton poculi. Ex οΓ^βί et Ιίχομαι. οινοΐότας, Dor. pro β.'νοδότ^ί, κ, ό, vini da- tor, Bacchi Epith. οίνοδότίΐξα, ή, vini datrix, Cyr. olvoSvvarw, u, b χα) ή» vino potens, vino- lentus. οϊνόίΐς, όί<τσα, btv, vinosus. Ab οίνος- οινον,θέω, ω, f. ν\σω, vinum percolo. Hinc ο1νονιθ*ιτ>ις, S, b, qui vinum colat. οινοθύξ,ας, κ, ό, q^ d. vini venator, planta; nomen. Ex οίνος et 3-ν,ξα. οίνοθηξις, /δβί, ή, herba? nomen. οΙνοχάχλΆ, νις, νι, vinosa, quasi vino scatens. Ex οίνος et χαχλάζω, scaturio. οΐνόλν,πτος, a, b χα) vi, vino obrutus, ebrius. Ex λαμζάνω. ο'ινολογίω, ω, fut. ητω, de vino loquor. Ex λίγω. οινομαννις, ίος, b xai vi, insano vini amore captUS. fix οΐνος et μαίνομαι, οινόμίλι, ιτος, το, vinum mulsum, mulsuni, vinum melle conditum, Ph. mulsum. οΊνομνιτωξ, οξος, vi, vini mater, vitis. oJVoT«, nigrum, ace. sing, ab ο'ινοψ. β.'νβτε'δΐί, ν,ς, ή, campus vini ferax, vinea, in Epigr. Ex οίνος et «δβ». ώνόπ&ον, η, το, idem. οϊνοπίΐύίο, gen. sing. Ion. pro ohonilv. Ab οΐνόπίδος, u, b xa) fi, vini ferax. Ex iisd. οινοπ'νταντος, u, b και ή, in quo vinum ma- turuit ; ut οϊνοπίπαντοι• βότζυίς, uvae ma- turae. Ex οίνος et πίπαίνοα,αι. οινοπίπτ'/ις, b, qui circumcirca vagis oculfe vestigat quod potet, Steph. οίνοίτλάννιτος, ν, b xai vi, qu. a vino errans, temulentus. αϊνοπλ'/ιβης, ίος, b xai v\, vino plenus, vini ferax. Ex οίνος et πλ^ος. ο'ινοπλν,Ι, %γος, b xai vi, vino percussus, e- brius ; (2) ebriosus. Ex οίνος et τλνι<ητω. οινοποιίω, ω, f. ν\σω, vinum facio ' Ab oho• ποιος, οινοποιία, ας, vi, vini confectio. Ab eod. οινοποιός, 5, b xai vi, qui vinum conficlt, vi- ni auctor. Ex οίνος et ποιίω. οινοποσία; ας, vi, vini potio. Ex πόσις. οινοποτάζω, vinum bibo, vino me ingurgito. US toi άταλαιΎας Ύςωων βασιλιύσιν ΰ• πίιτχίο οινοποτάζων ; II. 20, 84. οΊνοποτίω> ω, f. νιο-ω, vinum poto, seu vinum bibo ; vino me ingurgito. Ab οΊνοποτνίξ, νιξος, b, vini potor, Od. 8, 456. οϊνοτότνις, u, b, vini potor. Hinc οϊνοπότις, <δοί, vi, vini potatrix, bibacula. ο'ινόπτνις, u, b, vini inspector; οΊνόπ-ται,νη.&- gistratus quidam Athenis. Vide Alhen. 5 lib. 10. et Poll. Ex βΓνβί et άπτομαι, οινοπωλίω, u 3 f. ν,ο~ω, vinum vendo, Aristot. Ab ( 401 ) οίνοπάλνις, u, b, vini venditor, Gl. V. vina ( rius. Hinc οίνοπώλιον, u, το, taberna vinaria. 01 V N02, a, b, vinum. οίνίο-πονΖος, u.^b xai ή, in quo vinum liba- ^ tur.^ Εκ οΐνος et ο-πίνΰομα,ι. οίνοβ-σόος, a, b xai ή, vinum scrvans. οΐνότίυχτος, η, b xai vi, vino factus, a vino exortus. οίνοτξόπος ov, vinifer. Lye. οΊνοτξόφος, b xai ij, vinum gignens. Α τξί- φω• ο'ιννντα, ν,ς, ν), placenta ex melle et vino confecta. Quasi ab ο'ινόίσσα, vinosa, ab οίνος ' οινοφαγία, ας, vi, q• d. vini voratio, Lu». Ver. Hist. Ex οίνος et φαγιίν- οίνοφίξν,ς, ίος, b xai ή, proclivis ad vini po- tum, vinosus, Hes. πάξοινος. Α φίξομα,ι. οινοφλυγίω, ω, f. νιο-ω, vinosus sum, inebri- or. οίνοφλυγία, ας, vi, vinolentia, ebrietas. οινόφλυχτος, u, b xai ή, ebrius, temulentus. Ab ο'ινόφλυζ, νγος, b xai vi, qui vino bullit; vi- nosus, Ph. temulentus. Ex φλύω. οινοφοξύον, α, το, vinarium, Gl. Vet. Ex φίξω. οΐνοφοξίω, ω, f. ν,ιτω, vinum fero. οινοφόζίον, χ, το, diota, Ph. amphora vina- ria. Ab οινοφόζος, u, b xai ή, vinum ferens, vel vi- no ferendo aptus ; ut οίνοφόξος χύλιξ. A pud Latinos etiam oenophorus pro vase vinario, Gl. V. ο'ινοφόξον, vinarium. Ex φίξω• ο'ινοφύλαξ, otzoi, b xai ή, vini custos. ΰϊνόφυτον, χ, το, locus, ubi vinum provenit, vitibus consitus, Diod. Sic. lib. 11. cap. S4. Ex οίνος et φύομαι. οινοχίύω, f. ιΰσω, vinum infundo, sum pin- cema. ΑίϊΌΐνοχιύιιν, Ιί• 20, 234. Ab οινοχόος. οίνοχοίία, ας, vi, vini fusio, munus pincer- na;. Ab οίνοχοίω. οινοχοίω, ω, ϊ,-^σω, idem, ϊωνοχόιι, 3. sing, imperf. apud Horn. II. 4,'3. pro ωνοχόα ; οιΤοχοαμαι, vinum mihi infunditur. Te πίνίΐν δ* ίθίλοντι παξασταΰον οινοχοΰτω, Theog. 473. Ab οινοχόος. ο'ινοχόνι, νις, νι, vas, ex quo vinum in pocula infunditur, trulla. Ab eod. οΊνοχό-η/Λ», ατός, το, quod a pincerna infun- ditur. Ab οίνοχοίω. οινοχόος, ν, ο, qui vinum infundit, pincer- na, Gl. V. pocillator. Ex χίω. ώνοχξώς, ωτος^ό «ai ή, vinum colore refe- t reus. Ex οίνος et χ ξ όα. οινόχυτος, ν, b xai νι, cui vinum infusum est. Ex οΐνος et χύω, fundo. οΐνοψ, οπός, b, qui vinei coloris est ; rubi- cundus, purpureus ; niger. Όξόων ίπι οινοπα πόντων, II. 1, 350. Ex οΐνος et ο)νόω, ω, fut. ωσω, vinum facio, in vinum converto; (2) inebrio, pass, οίνϊμαι, in vinum mutor, aor. 1. part, οίνωθύς, in vinum mutatus; (2) inebrior, a. 1. part. ο'ινωβίίς, inebriatus ; perf. sine augmento, ΰίνωμίνος, potus, Gloss. Vet. temulentus, Ph. Μήπως οίνωΒίντίς, 'ίξΐν αττνιιταντίς lv ιΊμϊν,^Άλλνιλας τξώοΎιτί, Odyss. 16, 292. ^ Ab οΐνος. οίνώΰνις, ίος, b.xai ν), vinosus, vinaceus, vi- num redolens. Ab eod. Unde οίνων, ωνος, b, cella vinaria, Philox. οίνωπός, S, b xai vi, vel βίνωπός, vj, ov, qui uvas nigricantes colore refert, qui vinei coloris est. Ex βΓνβί et ώί•ψ. ο'ίνωϊΐς, ίως, η, ebrietas. Ab οίνόω. οίνωτος, η, όν, vinosus, vinarius, Plut. οίνω- τόν, ex vino confectum. Ab eod. ο'ίνωτςος, tt, b, palus vel pedamentum vitis, Hes. Ab οίνος. οΊ'ζασ-αν, ace. sing. a. 1. part. act. f. g. ab ο'ίγω. οίόΖατος, b, solivagus, in solitariis locis va- > gans, Epith. Panis. Α βαίνω. οίόζιος, ν, b xai ή, qui solitariam vitam a- e/e£eV*tff, Dor. pro οίοζότης, ν, b, seorsum ab aliis pascens ; solitarius, in solitudine vivens. Ex οίος et βόσχω, pasco. Uncle οίόζοτος, b xai v), ovibus pascendis aptus. οίοζύχολος, b, idem quod οιοζόττις. οίογα/^ος, ν, b xai νι, qui unas contraxit nuptias, unam habensuxorem, vel unum maritum. ο'ιόζοινος , ν, ό κ») w, qui est sine comitatu j Cc OI2 ore ΟΙΩ (2) latro. Ε/ δ' xvte' tV οϊόΖωνον χυΗσα, Soph. (Ed Tyr. 846. Ex c%s et ζώνη. tliOiv, adv. ab una tantum parte ; seorsim. Ab e/oj• β /efli, adv. solum. Ab eod. οιόχίξως, ωτος, b xx) y, unicornis, Suic. Ex βΓβί et «£j«i, cornu. οΐόμχι, et όΐμα-ι, opinor, puto, arbitror, reor ; autumo, Ph. imperf. ωμγ,ν, re- bar ; a. 1. asytiyv, credidi, existiinavi, Gl. V. apud Poet, per Dialysin οίομχι, unde• ί'ίσχμινος, a. 1. part. med. ratus, suspi- catus, pass, οίσθύς, suspicatus. Οΐόμινοι βλάπτιιν τι, Plato. όϊον, adv. qualiter; ceu, utpote, ut puta, , tamquam, Ph. quasi, verbi caussa, ex- empli gratia. Ab οίος. o'tovxvu, tamquam. Ph. quasi, ac si. ciovii, veluti, quasi, tamquam. Ab «ley. οίονόμος, ν, b, solus pascens. Ex νίμω. oloxily, ης, y, compes, pedica. oh*ih\os, n, 6 xx) y, uno indutus cal- ceo. οιοχόχος, ν, b xx) y, lanam ovillam ha- bens. οίοπολίω, ω, solitarius sum, in solitudine versor; (2) oves pasco, vide seq. ΠοΓ ο'ιοτολίΐς, ξχνΟχν χχίτχν σύαιν ; Eur. Cyc. 74. oh -χόΚος, α, β xx) y, opilio ; (2) solitarius, in deserto vivens ; (8) deserta habitans, Apoll. Ex οϊς, vel οΐος et χολίω. ΟΓΌ2, o'iy, οίον, solus. 01^02, o'ix, οίον, qualis ; (2) promptus, pa- ratus, expeditus ; qui potest ; item qui cupit, studet, affectat ; οίον τε, possibile, Gl. V. Hinc ό7ός ί'ιμι, studeo, volo, pa- ratus sum ; οίος ην α,ΰτα τχν ο'ιχίχν ΐιφχπ- n7v, Plut. in Alcibiad. cap. 17. "Εο-τι Si tSto to πάθος, οίον /3λώ-ψο£< τχς ίυΟυΰς srgoj τν,ν ffuXXy^tv,Arist. Hist. An. 10,1. i. e. tale ut la?dat. 1% γυνχιχος xrogx- λνο•*ι; τςίχχλχον, οίος μιτχφίξΐιν τα, σχιύ-ή, χ. τ. λ. Theophr. Char, *i£ Μιχξολόγ. βίος τί ιϊμι, possum ; νχ οίον τε, non con- venit, oSs* οίον, cum infin. nil melius quam, οίος ΰί,ποτι, quicumque, qualis- cumque, e 7x, οΤά. yt, οϊχ dy, utpote, quip- pe ; o7x, quemadmodum, sic, ita. οίος, ovis, gen. sing, ab οϊς, ovis. οίος, ovillus ; «'« Sogi, pellis ovilla. Ab οίς. οϊοφάγος, n, b xx) y, oves devorans, Hes. Ex οίς et φχγίίν. οιόφξων, ov, solitarius. Α φξ$ν. οϊοχίτων, ωνος, Ό xeu y, tunicam ex lana vel pelle ovina habens ; (2) tunicam unicam habens, Hes. Ex oTs, vel oTos et ViTciy. οίοω, S, f. άσω, desolo, destruo, viduo, aor. 1. pass. οΊώθη, sine augmento, ap. Horn. oiadyvxi, inf. destitui. Ύζάων olufjy, II. 6, 1. Od. 11, 401. Ab οίος, solus, οίττωτον, το, ovillum fimum, Poll. OI r 2, οίος , vel οίς, οίος, vel efiV^ ο'ίϊΰος, y, ovis, vel ό, aries ; ace. Si ν, et o7v• οίσχτο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro ωσα,το, ab ο'Ιομ,χι. oio-ufer, 2. singul. prses. imper. act. verbi ο'ίσω, factum ex f. v. ο'ίω, pro φίζω. o)'tn, sordes ovium. έ'ίοΌ-άμ,ίνον, acc. sing. a. 1. part. med. Poet. pro όίσ-άμίνον, ab οίομ,χι. its-ion ferendum est.Ab oi t feram. οΐπυμχ, aros, τα, sagitta, jaculum; (2) sagitta emissa. Ab b'is -ιύω. oi'rivTVi, νξος, b, Sagittarius. Ab eod. οίζ-ίυτης, S, b, idem et ab eod. Bob. οϊς-ίύω, sagitta peto, sagitta ferio, sagittam emitto, sagitto. 'Αλλ' &ν* οίρνο-ον Με- νιλχχ χυΰοιλίμοιο, II. 4, 100. "Οκ τις βϊ- 5"ίν<τχς 'ίζχλίν, ib. 19.6. Ab ό /Wi• οίς-οζόλος, b, jaculator, Ep. Ex οί$-ος et /3άλλω. ο'ίτοδίγμωΐ) b xxi ή, Epith. pharetras. A δίχομχι. oiroloxv\, ν,ς, i), pharetra. Ex iisd. οϊ?οθτικν, ης, i), t idem. οίτοχ'ομος, u, ό, sagittas curans. Ex xo- μίω. ο)$τος, ϊ„ ov, qui ferri potest, tolerabilis, Gl. V. olrov, ferendum. Ab ο'ίσω. b'is -ος, 5, b, sagitta, jaculum, Gl. V. missile. Ab eod. οίϊχχος, 8» b xxi i), sagittas continens, sa- gittas in se habens. Epith. pharetra?; seu subst pro ipsa. * Ab Ζχω. ois -ζχω, ω, fut. ησω, oestro seu asilo agitor ; part. a. 1. οΊ^ξησχς, furens, furibundus, oestro incitatus. Ab οΐς-ξος. ols -ζέω, ω, f. ί)σω, oestro agito, stimulo, pass. οιϊξνμχι, cEStro agitor ; οι^ξαθύς, aor. 1. particip. oestro percitus, furore agitatus. 'Ex ii S -χλχσσχς Ots-gii, prosiht, Thtoc. 6, 48. "Οτ«ν Β-ξχσίϊχ 3-αξχς oW$nev\ xv- ων Ύζος λίχτξχ, Lye. 612. Ab eod. • olrg-/ihov, adv. more eorum, qui cestro agi- tantur, Rob. Ab eod. οΐί-εν,θίντος, gen. smg. a. 1. part. pass, verbi οΐΓζίω. οίΓξνιας, Yiice -χ, viiv, cestro percitus ; furio- sus, insanus, Nonn. Ab eod. ο'ις-ξνιλχσίχ, χς, i), stimuli cestri, quibus ali- quis agitatur. Ex ots -ξος et λχσίχ• οΐϊζηλχτίω, ω, f. ν]σω, cestro agito, Gl. Vet. exagito, pass. οΊρρηλχτΓισθχι, cestro ex- erceri ; furore agitari. Ex οΐς-ξος et e- Χχύνω• οΙϊζΥ,λατος, ν, b xxt ν), oestro agitatus, ce- strosus, Suic. Ex iisd. ο'ίς-ζνιμχ, χτος, το, oestrum, stimulus, quo quis velut cestro agitatur. Ab oiretu. Unde οΪΓξνισις , ιως, ί, stimulatio ; plur. ο'ι$•ζγ]σίΐ^ insani mulierum amores. ο1?ξόξολίω, ω, f. ησω, cestro exagito, stimu- lo. Ex oTs -ξος et /3ώλλω._ οις-ζοΰίννιτος, u, b xxt ή, qui ab cestro ictus in gyrum agitur et rotatur, AUsch. Pr. 591. (2) vehementer a ventis agitatus. TitiTxi e| ίμπίΰω» b eTrgei» Aristot. Hist. ^ An. 1, 1. Ex όΪΓ$ος et hivico. οις-ξοδόν*ιτος, et ο'ϊΓζοοΌνος, ov, idem. A 5e- νίω. ο'ίΓξομχνΥΐς, Ις, idem quod οΊϊξοπλνιζ, Sibyl. οΊς-ζομχνίΛ,χς, ή, asilus, furor, Ph. οΊ^ξοχλ^,ξ, ijyos, b xx) y, cestro ictus, furore percitus, qui cestro vel furore agitatur, GL V. furiosus, Msch. Pr. V. 702. Ex πλάσσω• 0Γ2ΤΡ02, a, b, oestrus, Ph. tabanus, a- silusj (2^ furor, insania; (3) irritatio, stimulus cupiaitatis. Βονιλχτην μύωπχ, χινν,τγ]ξΐον, θ7$-ξον χχλνσιν χυτον οϊ Nt /λβ πχ'ίΐίς, JEschyl. Suppl. 313. οΐί'ξοφόξος, ν, Ό xx) 'h, cestrum seu stimu- lum ferens; ad Venerem et lasciviam incitans. Ex φίξω• ο'ις-ζόω, ω, fut. ώσω, cestro stimulo j instigo, Suid. Ab ο1$•ζος. ΰ^ξώδης, ιος, b χχ) f>, cestro agitatus, furio- sus. Ab eod. 0Γ2ΤΆ, xg, *i, salix ; vimen, PA. Hinc οισίίίνος, ivy, tvov, salignus, vimineus. οίσυοίτλόχος, ν, b, qui salices vel vimina con- texit. Ex οίσύχ et πλίχω, necto. ο'ισυνξγος, S, b xx) y, qui vasa et instni- menta e salice vel vimine contexit. Ex ϊξγον. οισυπον, το, soidida ovium lana, Hes. Ab ο'ισύν/ι, rf» y, ovium sordes, fimus. Ab oTs. Hine οισυτνξος, ξί, ςον, sordes ovinas redolens. ο\συχ)ί, ίΰος, y, idem quod olauvy. ο'ίσυτος, n, b, idem,^ Gl- V. οισυπβω, ω. Hinc Ιξΐχ οίσυπΐϊντχ, lana^sor- dida?, Suic. Ab eod. o\awxi>%ys% tes* b xx) y, idem quod eiounj- ξός. οισυς, ΰος, y, vimen, Gl. V. ο'ίσω, f. 1. md, act. verbi ο'ίω, pro φίξω. οΐτος, ν, b, aerumna, calamitas, exitium; infelix fatiun ; interitus, mors, Ab «. ( 402 ) οιφάω, £1, f. atro», idem quod ΟΓΦΕΏ, ω, f. ησω, coeo, Hinc οΐφόλνις, ν, b, pronus in Venerem, libidino- sus, Eust. οΐφόλίς, ώος, y, libidinosa, Hes. ο'ίφαι, et οίίφοβ,χι, idem quod οΐφίω, Eust. ο'ιφωλϊ,ς, Ubidinosus, Sch. Tlieoc. οίχίοντι, 3. pi. praes. ind. act. Dor. pro or χίνσι, ab οιχίω• ο'ίχίσθχι, abire, praes. inf. med. verbi ο'ίχο- μχι. ο'ίχτιντχι, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro eixyvTXl. ο'ιχησιτχι, ahibit. 3. sing. fut. 1. ind. med. οίχθύσχ, aperU, nom. sing. aor. 1. part. pass. f. g. verbi όίγω. ο'ίχνισχ%ν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et cum y pro ωχνίι, ab οίχνίω. οιχνινσιν, 3. pi. prees. ind! act Dor. et cum ν ίφίλχ. pro ο'ιχννσι. οίχνίω, S, abeo, prodeo, discedo, proficii- cor ; ο'ίχνίσχον, imperf. Ion. exibant,pro- dibant. 'Ab ο'ίχομχι. ο'ιχοίχτο, 3. plur. prass. opt. med. Ion. pro ο'ίχοντο, ab ΟΓ'ΧΟΜΑΙ, fut. οιχίσομχι, p. ωχηζα, a- beo, discedo, proficiscor ; decedo ; pereo ; dissipor, ut pecunia ; invenitur et p. ό- χωχχ, unde οχωχυϊχι, part. fcem. pro- fecta?, apud Herodot. οΐχώκΐί abierat ; a- pud eund. ο'ίχωχχ, perii, Soph. Aj. 911. Ύίχνον yhfot, ο'ίχγι μρι, xx) Tttivyxxf, xx) πξο όόξχς ίνηςπάσθης, μόνον ίμ( ίτί τον χθλιον χχτχλιπών, Luctap. AcLuct. p. 432. Ο'ίχίσθχι xygvfr-rxgx τνς βξότϋς, ad, Arist. Αν. 1274. Αύ'τ»ι yuuv ο'ίχιται, id: Plut. 618. Άλλ' ^ χ' ύχος β/χΐτ«ι 3-χνων, Soph. Phil. 413. ο'ίχωχι, 3. sing. perf. ind. act. Ion. et Att. pro Zxyxi, ob ο'ίχομχι pro οΙχίω. οΐχώχα, iverat,3. sing, plusq. ind act Ion. et Att. pro ύχώχιι. ο'ίω et ο'ίω, puto, existimo. 'Αλλά μα o'lot Φΐύξνθχι ίύο τα,Τ&χς ί uO μονός Άλκκ'έαο, Hes. Scut. 111. οίων, ovium, gen. plur. ab Si's, ovis. οίωνίξομχι, ϊ*. ίσομοα, augurium capio, aus- picum opera utor ; auguror, ominor, auspicor, Gl. Vet. (2) ut malum omen aversor•. Ο'ιωνισχμΜος τι σύμχτνμχ, A- ristot. Ab e/A>v»f. οιωνιχος, y, ov, auguralis. Hinc y oloivixy, scil. iins-jj/A^arsdivlnandi seu auguran- di, augurum disciplina. Ab eod. οϊωνισάμην, aor. 1. ind. med. verbi ol*»!i*- μχι. οιώνισμχ, χτος, το, augurium, auspicium ; omen. Ab οκ»νίζομχ.ι. οίωνισμκ, ν, b, auspicium, Pkilox. Ό iTTxpjCos Six οίνος γ'ινχτχι, πνίνμχτος ίθ- ξόν έξοδος, σημΰον οΙωνι?ιχον xxt U(bv μο' νον των πνίυμχτίβν, Aristot. Hist. An. 1, 11. Ab eod οιωνίί-ϊξίον, u, το, unde augurium capimus ; (2j signum, quale est omen ; (3) locus, in quo augures augurium capiunt, augu- raculum. Ab eod. οίωνι^ς, S, b. augur, auspex ; II. 2, 858. Ab eod Hinc οΊωνιπχος, y, bv, adaugurem seu augurium pertinens ; auspicohs, PA. οίωνόζξωτος , ν, b xx) y, ab avibus comestus, quern ahtes depasti sunt. Ex oloivbs et βξώσχω, pasco. οίωνοθίτης, n, b, ex avium gustu, seu pastu augurans. Ex einivoj et τίθημι. οΊωνοθζόος, avium voce editus ; γόος, JEsch. ^ Ag. 56. cantus lugubris avium. A S-eio». οιωνοχτόνοί, 6 xx) y, avibus exitialis. A XTiivOL• οιωνομανηία, on, y, vaticinatio, seu vatici- nium ex auspiciis, augurium. οιωνομχντιχός, y, ov, ad auguria pertinens. Hinc ή οιωνομχντιχ*ι,ίίς, sc. in^vfM)* are sive scientia augurandi. Ab οιωνόμαντις, tus, b, vel y, augur. οίωνομιχτος, ov, aliquid ex avium natura ha- bens, h. e. alatus, ut pegasus. οίωνοχόλησις, ιως, y, aruspicium, Gl. Vet. auspicium ; quasi ab οϊωνοποΧίω. οιωνοχολίχ, χς, y, oscinium, Gl. V. auspi- cium. A seq. οϊωνοχόλος, n, b, qui circa aves versatur; augur, auspex, Gl. Vet. 11. 1, 69. Ex !Γθλ£ΟΙ. ΟΓί2ΝΟ λ 2, S, β, avis, volucris ; ales, Gl. V. (2) augurium, auspicium; omen, Pkilox. amoo-xostiutt v, to, auguraculum, locus, οκτ ΟΛΒ ΟΛΕ ubi augures auguria capiunt. Ab *iwo• σκότος. οίωνοσχοπέω, auguror, auspicor, Gloss, yet. ο'ιωνοσχοπΰμαι, augurium ago. Ab eod. Hinc οίωνοσχόπημα, το, auspicium, augurium. οιωνοσχωπητικός, η, ov, auguralis. οίωνοσχοπία, ας, η, auspicium, augurium. οίωνοσχοπιχίς, η, ov, auguralis, auspicalis. οίωνοσχόπιον, ν, το, auspicium, Ph. Ab οίωνοσχόπος, *, i, auspex, augur, Ph. qui ex avium potissimum carnivorarum vo- latu et pastu vaticinatur. Ex olmoi et σκοπός. οΐως, adv. quemadmodum, quomodo. Ab βίβί• οιωτος χιτών, tunica lanea, Hes. Ab on• οχείλαντες, nora. pi. aor. I. part. act. verbi όχίλλω, appello, applico navem, aor. 1. ώ- χειλά, appuli, applicui, inf. οχεΊχαι, ap- pellere, applicuisse. Ativos γχξ χλύΐων ώχειλε vavv χξος yr,v, Eur. Iph. in Tau, 1384. Α χίλλω, quod idem notat. oxxa, Dorice pro on, quum, quando. Ab on. oxXall», «ς, η, genuum flexio seu curva- tura, Siiid. Μ)*χλά.ζω- ΙκλχΙίας, ν, ό, qui genua flectit, et ea in- curvans subsidit ; (2) sella, quae plicari potest. Ab eod. oxXahau, ω, genibus flexis subsido. Ab oxXahix. οκλαδόν, genu flexo. Ab ΌΚΛΑ'ΖΏ, f. ά.σω, in genua procumbo, genibus flexis subsido ; Metaph. labaseo, succumbo, deficio. Εις γόνυ οκλάσας, Heliod. ^ Ό }>\ άνεμος της άγαν φοφ,ς ώ• χλασε, id. vx)Jx£, adv. flexo genu, curvatis genibus, Apoll. Rhod. lib. 3, 1307. οχλασις, ε&>ς, η, genuum flexus. Ab o- χλάζω. οχλασμα, ατός, το, idem ; (2) saltationis genus. Ab eod. oxXas•), genibus flexis, Suid. Ab eod. όχναλεος, piger. Ab οχνος• οχναΧεως, adv. segniter, pigre. οχνείω, piger sum. Ab Ιχνεω- i'xvitu, ω, f. Υ,σ-ω, piget me ; (2) vereor, non audeo, dubito ; timeo, metuo. Όχνώ ε'ιπιϊν, Luc. ονομάσαι, Dem. γξάφαν, A- ristot. Ab οχνος. οκνηρία, ας, ή, pigritia. Ab οκνηρός • oxr /ΐξός, ςα, ξον, piger, segnis, ignavus ; (2) timidus, meticulosus ; (3) cujus aliquem piget. Ab οχνος, seu αχν'εω. οκν/ίξωβ, adv. pigre, segniter. όχνητεον, cunctandum, reformidandum. .οχνία, ας, η, pigritia, Poll. Ab "CKN02, h, i, pigritia, ignavia, segnities ; (•2) metus adeundi laboris; (3) metus, timor ; (4) species ardea? admodum pi- gra?. 'OV α^εξίας, β επιχαλϊι μένος οκνός [non οχνος'} μυϋολογεΊται μεν γενέσθαι εκ Ο,Χων to αξχαιον, ε?ι hi κατά την επωνυ- μίαν τίτων ώξγότατος, Arist. Hist. An. 9, 18. οχνόφίλος, ν, Ό χα) η, pigritiam amans. οκνώίης, εος, ο χα) ή, piger, segnis, timidus ; ignavus. Ab οχνος. όχόθετι, Ion. pro οπόθεν, unde. bxola. Dor. pro όποΊα. qualia. ΙχοΊος, η, ov, Ion. pro οποίος, qualis. όκόσος, η, ov, Ion. pro Όπόσος, quantus. όχότε, Ion. pro οπότε, quando. exit. Ion. pro 'όπα, ubi. οχξΐύομαι, ώμο», exasperor ; οκζώωντο, 3. pi. imperf. apud Horn, exasperabantur, Odyss. 18, 33. ΚηκασμοΤσιν ώχριωμίνοι, Lye. 515. Ab οκζίς. ΌΚΡΓΒΑ2, αντος, ό, pulpitum, insfcru- mentum pictorum ; (2) suggestus, ex quo oratores verba faciunt ; (3) pegma, in quo fictores imagines formant ; (4) fulcrum lignei theatri ; (5) asinus ; (6) aries silvestris ; (7) scala, qua utimur ad conscendenda loca prserupta. οχςιοειδης, εος, Ό χα) η, prominentias longi- ores habens. Ex οκξις et είδος . οχριόεις, όεσσ», όεν, idem ; (2) asper, 11. 4, 518. Ζχεις, ιος, ί), summum cacumen, JEschyl. Pr. 990. Ab & κξΙ! . οχξυόεκ., ttr/ra, εν, frigidus, algidus ; (2) hor- ^ ridus, horribilis, aversandus, //. 6, 344. οχτάζλαμος, ό xa) ■/,, qui octo buccellarum est. Ex οχτώ et βχωμος, buccella. ο*τάε\ος, ν, ό χα) μ, qui octo SesSUUm Seu angulorum est. Ex 'id**, οχταετηξίς, 'ώος, ή, octennium. Ex έτος. Unde οχταίτ•ης, εος, ό, octennis. οκταίτις, ώος, r], foem. prffiC. οχταίιμεξος, u, ό χα) fi, qui octo dierum est ; (2) qui octavs diei est. Ex οχτώ et ύμίξΐχ.. οχτάχις, adv. GCties. Ab οχτώ. όχταχίο-μύξίοι, octoginta millia. οχταχισχ,ιλίπ ασπ)ς, apud Herodot. pro ox• ταχιβ-χίλκα αιτπΐΰΌφόξοι, octo millia SCU- tatorum. οχταχιο'χίλαοι, iat, ι», octies mille. οχτάχνν,μος, a, b χα) i), octo radios habens, It. 5, 723. Ex οχτώ et χνήμ-η. οχτακόσιοι, ίχι, ια, octingenti. Ab οχτώ• οχταχότνλος, ov, octo cotylas habens, capi- ens. Α χοτύλνι. όχτάχωλος, ov, octo cola habens. Vox Gramm. Α χωλον. όχτάμετξος, ο χα) ή, octo versibus con- stans. οχταμηνιαΤος, αία, αίον, OGtavum mensem. agens, octavo mense natus. Ab οκτάμηνος, n, Ό χα) ν), qui octo mensium est. Ex οκτώ et μην, mensis. οκτάπν,γυς, εος, Ό χα.) r), qui octo cubitorum est. οχταπλάσιος, ία, toy, octuplus, octuplica- tus. Ab οκτώ. οκταπλασίων, όνος, β χα) ν), idem et ab eod. οχτάπλεθξος, ov, octo jugera habens. όχταπλνν, octuplum, Gl. V. Ab eod. οχταπόΰης, α, ό, octipes, octo pedes habens. Ex οχτώ et π"ΰς. οχτάπνς, ο%ος, Ό χα) η, idem ; Gl. V. mul- tipes, polypus. Όχτάποΰες, apud Scy- thas dicti sunt, qui duos boves et unum currum possiderentj Lucian. Ex iis- dem. ίχτάρόιξος, ν, ο χα) η, octo radices habens. ,Εκρϋ*. οκταξνμος, vel οχταρρυμος, ν, ο χαι '/ι, OCtO- jugis, octo teraones habens. ίχτάσημος, octo tempora habens, οχτάχςο- νος, de numeris et pedibus in prosodia. Α σήμα, vide τζίσημος. οχτα^αοιος, ts, i xa) y, seu οχτωράοΊος, OC- to stadia, L e. milliare continens. Ιχτάϊυλος, ν, β χα) ν), octo columnas ha- bens. οχτάτονος, ν, ο χα) r), in octo tendens, seu tentus; octuplex, Epith. cirrorum, E- pigr. Ex οκτώ et τείνω, οχτ-ήξης, εος, ό χα) ν), octo remorum ordines habens. Ex οχτώ et \ξίσσω. ΌΚΤΩ\ et, at, τα, octo ; ό οχτώ ίξίθμος, numerus octonarius. οχτωδάχτυλος, ν, β χα) {], vel οχταΰάχτυ- λος, octo digitos habens. οχτωκα',Ιεχα. at, at, τα, duodeviginti. οχτωκαιΰεζΛδξαχμος, ν, β χα) η, duodevi- ginti drachmas valens. Α ΰξάχμη. όκτοιχαι%ίχαεχης, εος, β, octodecim annos natus. Ex 'ίτος. οχτΛίχαιδεχάπηχυς, ΐος, β χαι ή, octodecim cubitorum. όχτωζαιο'ίχαπλασίω», ύνος, duodeviginti- plex. οχτωχαιΖίχατος, άτη, ατον, decimus octa- vus. οχτωχαώεκετης, εος, ο, octodecim annos natus. Ex 'έτος. οχτωχαιΖίχετις, toes, ν), fcem. prffiC. οχτώμηνο,ς, α, ό χα) ή, qui octo mensium est. Ex οχτώ et μΫ,ν. οχτώπηχυς, ιος, β χα) ή, qui octo cubitorum est. οχτώπας, οδός, β χα) η, octipes. οχτώξαζΰος, ν, ό χα) ή, octo virgas vel octo baculos habens, Suic. βχνίω. ώ, fut. foa>, subeo, sustineo ; (2) ex- naurio, exantlo ; ίχχεομαι, νμαι, susti- neor ab aliquo, vel ei insideo ; οχχησασ• θαι, aor. 1. med. insidere, vel insedisse, Suid. Ab Όχχος. Unde οχχη, ης, η, fulcrum, sustentaculum j ba- culus, cui innitimur, Hes. Suid. οζχος, a, «5. vehiculum, currus. Ab οχος. οχωχεΰω, remitto, intermitto. οχωχη, η, remissio, intermissio, Ε. M. ab οχωχα, perf. antiq. ab εχω• οχαις, ut, postquam ; Ion. pro 'όπως ολα), at, idem quod i\a), hordeum, Hes. όλάξγυξος, α, ό χα) η, totus argenteus, e so- lido argento. ολζηίΐς, εσσα, εν, idem quod οζλιης, Man. ολζιάζω, beo, beatum prasdico, judico, Lex. Vulg. AboXStof. ( 403 ολζίξω, f. ίσω, idem. ΜηΙεν ολΖίξαν, πξ)ν αν τίςμα. τ'ύ βία πεςάση, Soph. (Ed. Tyr. ult. T«v τε Β-ανάσαν χαμ' ολζίξων, Eur. t Ale. 908. Ab*x6 ff . ο\ζιογά.$•ωζ, Οζος, ό χα) ή, ventre beatus, qui Dene curato ventre se beatum putat. ολΖιοΙαίμων, όνος, ο χα) η, fortunatus, fe- lix. οΧξιόδωςος, u, ό χα) η, felicitatem adferens, beatum reddens. Ex Ιώξον. οΧζιοΙώτης, vel potlUS οΧΖιοΙότης, », Ό, feli- citatisdator,auctorj vide οΧζοΙότης. A οΊδωμι. οΧΖιόδώτκ, foam, prase. οΧ&οεξγος, S, ό χα) ή, beatae vitas effector, beatum et felicem efficiens. Ex 'έξγον. οΧζιόκοσμος, n, β χα) η, mundum beatum efRciens. οΧζιόμοίξος, ν, e χα) η, cui beata portio est. Epith. terra?, Suic. Ex μ 7ξχ. οΧζιος, ν, ό χα) η, beatus, felix, fortunatus, Gl. V. dives, locuples. Ab 'όχζος . οΧζιόφςχξος, ό χα) η, bona servans et custo- diens. Ιχζιόφξων, όνος, ί χα) η, opulentus ; (2) fe- lix. Ex , divitiarum datrix; ef- fectrix beata? vitae. Ab οχζοδοτηξ, ηςος, divitiarum dator, Steph. οΧζοΙότης, ό,.χα) η, divitiarum dator. οΧζοΙότις, fcem. pra?c. οΧζομελχΟξος, ov, felix in sadibus, Man. όχζονομεω, ώ, f. ησω, feliciter rego, Man. "0ΛΒ02, n, ό, beatitudo, felicitasj (2) fortuna?, opes, divitia?, opulentia. οΧζοφόξος, ν, ό χα) η, divitias seu beatitudi- nem adferens. Ex φίζω. οΧεεσχον, imperf. ind. act. Ion. pro liXiot, ab ixioj. οΧεθξίος, ν, ό χα) ή, exitialis, lethalis, per- niciosus. ΑαζζοΊς οΧεθξίοισιν 'εν χύμασι, Eur. Or. 344. Ab οΧεθζος . οΧεθξίως, adv. perniciose, cum sua pemicie. όλεθξοποιος. Is, ό χα) ή, perniciem adferens, exitiosus, perniciosus, Suic. Ex ποιεω. ολεθζος, », β, perhicies, perditio, exitium, strages, mors ; (2) homo perniciosus et exitialis. Ab 'όΧΧυμ,ι,, perdo. ολεΊται, 3. sing. f. 2. ind. med. v. οΧΧυμι. οΧεχεν, 3. sing., imperf. indie, act. Ion. et cum v, pro ώΧεχεν, ab όχίχω. οΧίχζάνον, n, το, caput cubiti, i. e. eminens et protuberans cubiti pars : alias ώχίχξα- VOV. Ex ώΧενη, cubitus, et χάξηνον. οΧεχω, perdo, exitium adfero, perimo ; i- χίκομαι, intereo ; ολίκοντο, 3. plur. im- perf. moriebantur. Πεξο) μ\ν πφς οΧε- xov, II- 11, 150. ΌΧεχοντο δε Χαο), ib. 1, 10. ΌΧεχονται ϋηυιτιν ετ/ γΧαφυαησίν, ib. 16, 17. Ab ίκίω. όΧεξον, graveolens vel nigrum, ab οΧοί, quod est atramentum sepia?, Gal. apud Hipp. οΧεσειε, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. pro οχίσαι, ab oXXvui pro οΧεω. οΧεσηνωξ, βξος, ό χα) ή, viros perdens, homi- nibus perniciem adferens. Ex οΧΧνμι et ανη*. οΧεσης, 2. sing. aor. 1. conj. act. verbi όλ- Χνμι pro οΧεω. οΧίσθαι, a. 2. inf. med. verbi οΧΧυμ». οΧεσίΖωΧος, u, b xa) v), glebas perdens, agris nocens. Ex ό'χχνμι et βαΧος. οΧεσίθηξος, u, ό χα) ή, feris perniciem adfe- rens, perimens feras. Ex όχχύω et .^g. ο'Χεσίμζξοτος, ov, hominibus noxius. οΧεσίπτοΧις, ή, perdens urbes, Tryph. όΧεσιτύξαννος, Poet. οΧεσσ/τύξχννος , u, ο xa) η, tyrannis perniciem afterens, tyrannos occidens, Suic. Ex οΧΧυμι et τΰξχννος. οΧεσχω, perdo, Suid. οΧέσχει, ολοθξεύει. όΧεσσε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Po'e't. pro ώΧεσε• όΧεσστ,, 3. sing. aor. 1. ejusd. in conj. act. Poet, pro β 'λε> Ex Ιλίγος et ,9-g/g. ολιγότξοφος, χ, b χα) η, pauco cibo conten- tus. Ex ολίγος et τξίφω• ολιγό^ξος, χ, b χα) η, parum aqua? habens. parum aquosus ; \β) pauca aqua conten- tus ; ολιγο^ξότατος, cui paucissima aqua sufficit. Ex ολίγος et i'J&ig. ολιγόϋλος , χ, b χα) i), parum materia? ha- bens, Suic. Ex ολίγος et ύ'λΐ). όλιγονπνία, ή, parcus somnus. Ab ολιγόϋπνος, χ, b xd) v), qui exigui somni est. ολιγοφαγία, r), parcus cibus. Ab ολιγοφάγος, χ, b xa) i), inedax, Gl. V. ολιγοφιλία, ας, ή, amicorum paucitas. Ex ολίγος et φίλος . ολιγόφοζος, χ, b χα) η, Ut ολιγόόοξος οΤνος, vinum, quod paucam aquam fert, aque- um, tenue, dilutum. Ex ολίγος et φίξω. ολιγόφξίον, b χα) ή, pusillanimis. Ex φξψ. όλιγόφνλλος, χ, b χα) ή, pauca habens folia. Ex ολίγος et φύλλον. ολιγοχοίω, ω, parum refundo, exiguo cum foenore refundo. Ab ολιγόχοος, contr. ίλιγόχχς, χ, β χα) η, pa- rum refundens, parum fructificans ; comp. ολιγοχχζ-εεος, minus fundens, mi: nus ferax. Ex ολίγος et χ\ω, fundo. . ολιγοχο(8ία, ας, ή, paucitas ftdium s. chor- darum. Ex ολίγος et χο$γ. ολιγοχςημχτία, ας, η, paucitas pecuniiE, paupertas, Suic. Ex ολίγος et χξΫ,μα.τα. ολιγοχξόνιος, χ, b χα) ν), exiguo temporis spatio durans, Gl. Vet. temporalis, Lu- cian.' Ex ολίγος et χξόνος. ολιγόχρονος, b χα) ή, idem et ex iisd. όλιγοψνχεω, ω, fut. ησω, sum animo pu- sillo. ολιγο4>νχία, ν), pusillanimitas, Gl. V. ολιγό-^ϋχος, χ, b xa) r„ pusillanimis, Gl. V, Ex ολίγος et ^/υχη. ολιγόω, ω, ad paucos redigo, iraminuo ; Όλι• γοομαι, χμαι, ad paucos redigor, immi- nuor ; aor. 1. ολιγώθην. Ab β 'λ;>6ί. ολιγωρία. Si, f. ησω, parvam curam habeo, negligo ; contemno, supersedeo, Gl. Vrt. ΌλιγωξεΤν των χχθηχόντων' των QtXuy t Xen. Ab ολίγωξος • Hinc ολιγωρησις, εως, η, negligentia, incuria, ηβ- glectus, contemptus. ολιγωρία, ας, ή, negligentia, incuria ; con- temptus, neglectus. Ab ολίγωξος, χ, b χα) ή, qui aliquid parum cu- rat, negligens, incuriosus. Ex ολίγος et ωζα. ολιγώξως, adv. neghgenter, contemptim. ολιζότεζος, minor ; quasi ab ολίζος pro ολί- γος. ολιζόω, ω, minorem reddo, minuo, Hes. ubi ολιζχται, μειχται, ολιγχται. Ab eod. ολίζων, όνος, b χα) ή, parvus; (2) minor. Ab ολίγος. ολιχος, ti, bv, totus, universalis. Ab 'όλος. όλιχως, adv. plane, universe, omnino. 'OAISBOS^ x, b, penis coriaceus. J)i» iThov ih' ολισζον οχτωΒάχτυλον, ος %v α,ν ήμΐν σχντίνη 'πιχουξία, Arist. Lysistr. ολισθαίνω, labor, lapso, labefio, Gloss. Vet. Άπ' οφαλμοΊο βολάων' Έλχος ολισθαίνει» Mus. 1, 95. Ab ολισθος. ολισθίω, ω, f. ήσω, idem et ab eod. 'Ex hi ol ήπαρ ολισθεν, excidit, 11. 20, 470. "O- λισθε &ίων, ib. 23, 774. ολισθηεις, ηεσα-α, ηεν, lubricus. Ab eod. ολίσθημα, ατός, το, lapsus, casus, Gl. Vet. lapsio. Ab ολισθίω- ολισθηρής, gen. sing. f. g. Ion. pro ολισθη- ξάς, ab ολισθηρός, ςα, ξον, ad labendum proclivis j (2) lubricus, Gl. V. (3) proclivis ad ali- quid. Ab ολισθος. ολισθιχως, adv. lubrice. ΟΛΟ ΟΛΟ ΟΛΟ ίλίσθησαις , a. 1. part. act. JEol. pro ολισϋή- σας, ab ολισθίω• ολίσθησις, ιω;, τ), idem quod ολίσθτιμχ. όλισθ-ητιχός, τ), β», lubricandi vim habens, lubricans. Ab ολισθίω. ολισΟογνωμονίω, ω, fut. τ)σω, mentis compos non sum. Ex όλισβος et γνωμτι• ολισθοχοιω", labare facio, Gl. V. labefacio. "ΟΛΙ2Θ02, *, e, lapsus in lubrico; lap- sus, casus. ΙλχαΙιχός, i), ov, ad onerariam navem per- tinens. Ab Όλχάς. Unde Ιλχαδιον, v, τβ, navicula oneraria, Dim. ίλχαδοχξί^ί, navium unctor, Man. Ab Όλχάς^ί χξίω. ίλχχία, as, v, cauda, apud mc. ab ιλχω, Schol. ίλχχϊον, tt, το, vas, in quo pocula abluun- tur, Poll. Ab όλχτ). Unde iXxouuf, aia, Ion. «At, »7ev, qui trahitur. ολχχς, ados- *>, navis oneraria, sed inter, dum de aliis dicitur. ολχΰον, », to, vide ολχτι'ΐον• έλχίυς, ίως, β, qui retia trahit, Hes. Ab 'ίλχω- ίλχίω, 2, fut. άσω, navem traho, traduco. Ab ίλχν, τ)ς, τ), tractio, tractus, attractio ; (2) inclinatio, ut stateras in alteram partem, Ph. pondus ; item drachma. Ab 'ίλχω. όλχΥΐΐκ, %ίσσα, ijev, ponderosus. Ab ολχ-η. ίλχ-ηΐαν, ν, τρ, Jon. pro όλκΰον, lignum in inh'ma navis parte, quo navis trahitur, ut exponitur, a Schol. Apoll. Ab 'ίλχω. cXxfyvs, an, b χα) τι, caudatus, sive tractu se colligens, ut serpens, qui longo volu- mine caudam trahit, Nicand. Ab eod. 'όλχιμος, u, b χα.) ή, glutinosus, lentus, qui, dum extenditur, trahi, non rumpi solet. ολχίον, ν, to, gubernaculum seu clavus na- vis. Ab'ixxoi. Όλχιον, ts, to, labrum amplum ; magnus crater, Ab eod. ολκός, ν, b, tractus ; (2) sulcus, proprie et tropice ; (3) remulcus, machina qua na- ves ex uno mari in alterum traducun- tur ; (4) fluctus, omninoque aqua maris ; (5) aquajductus ; (6) moles, pondus ; (7) syrma serpentium, vestium, &c. (8) to- tumque adeo cujusvis animalis hominis- que corpus ; (9) nomen insecti, et herbse ; adject, attractorius. Ab 'ίλχα>. ολτιαι, 2. sing. aor. 2. conj. med. Ion. et Poet, pro βλ*?, ab όλλνμι. "ΟΛΛΤΜΙ, νείβ'λλία, perdo, amitto; (2) perdo, perniciem adfero, perimo ; βλλυ- fjLxi, perdor, pereo, fut. 1. όλίσω, 2. όλω, perdain. aor. 1. ωλισα, perdidi, peri", b- λαιλα, perii ; ολωλιν, interiit, Ph. aor. 2. med. ώλόμνν, perii ; όλαμαι, fut. 2. όλ£?- Toti, peribit. Π«7δ* όλίσαι τον etf/rov, 22. 24,242. ολμαος, S, β, mortarium. Ab 'όλμο;. όλμίσχος, u, β, mortariolum, Dim. ab eod. Όλν*τοίός. S, ό χα.) τ), mortariorum arti- fex. Ex όλμος et ποιίω. . "ΟΛΜΟ 2, χ, b, mortarium, pilum, Ph. (2) truncus corporis a cervice usque ad coxendicem ; item poculi genus ; Meta- phor, stupidus ; item pro tripode Apolli- nis sumitur, unde proverbium h ολμω ιυν&σω. ολογράμματος, ν, b χα.) τ), plene scriptus, non per siglorum captiones aut compen- diosa amigmata, nee per notas numera- les. Ex ό'λβί et γξάμμα. ίλβγξαφίω, ω, f. τ\σω, integrum scribo. Ex 'βΚος et γζάφω. ολόγζαφος, ν, β χα) ν), propria manu exara-, tus. Ex iisd. ΙλοΙάχτΰλος , *, b xa) τ), meris dactylis con- stans. ολόιις, όισσα, otv, exitialis, perniciosus, R. Ab ολλυμι. ίλοίξγο;, ν, Ό χα) τ), maleficus, Hes. (2) mortem seu interitum adferens. Ex ίλλυμι et 'ίξγον• ολο^ς, dat. pi. Ion. pro β'λβ«7ί, ab ολοός. έλοθάζίον, ν, τβ, genus tuberis spongiosi, Aristot. Hist. An. 1, 1. Plin. Nat. Hist. lib. 9. cap. a. 7. ξ 71. ίλόθςιυοΊί, tax, 'h, perniciei illatio, deletio, occisio. Ab ίλοθζίί/ω. βλβΑξΕυτή?, S, b, exterminator, qui perni- ciem adfert, exitiosus. Ab eod. Hinc ίλοθξΐυτιχος, *ι, ev, perimens, perdens. ίλοθζΐύω, fut. tvtroj, perdo, everto, exitium adfero. Όλοθζΐύα>» τα. χξαιτότοζοί, Heb. 11,28. AbeXei/gef. ολοία,το, 3. plur. aor. 2. opt. med. Ion. pro οΧοιντο, ab ολλυμι. ολοίϊΰζ, a, b xx) ν, perniciosus, exitialis, noxius. Ab ολοό;. ολοιος, 5?, by. idem, Hes. ubi dat. pi. fcem. ολοιγίΰΊ. Vide Clarke in II. 1, 342. όλοίτξοχος, ν, b χ») τι, omni ex parte ro- tundus, ut rota. ΤΙξοο-ιόντων των βαςζά- ςοιίν ireo? τίί χύλας ολοιτζόχνς o\-rkoO,v, cum Barbari ad portas accessissent (in eos illi) saxa molaria (vel ingentia et ro- tarum instar rotunda) demittebant, de- volvebant, Herod, lib. 8, 52. Port. Ex βλβ? et τξόχοξ' όλοχκξΎόω, Si, totum adoleo, in holocaus- tum offero ; άλοχιχ,ξτύμινον, quod totum offertur, fut. 1. ind. 3. plur. όλοχαςπω• θ'/ιο-οντοιι, consummabuntur. Ex βλβί• IJinc όλοχάςχοιίμοί, ατός, το, holocaustum. όλοχάζκαιβΊς, ίως, τ), idem et ab eod. Όλόχχ,υτΜ, tt, το, holocaustum, quod totum cremari solebat, Gl. Vet. adolitum. Ex βλβί et χα-ιω• ολοχαντίω, totum comburo, totam victi- mam cremo. όλοχα,υτίζω, idem. Ab όλόχοιυτο;, κ, β χ») τ), totus crematus, totus combustus. Ex 'όλο; et χα,ίω. ολοχΛοτόαι, idem quod Όλοχα-υτίω, aor. 1. ώλοχα-ύτωοΌ, ; ωλοχα-ντωσα-ν τνς τα,ύξης, . tauros combusserunt totos. Hinc όλοχαίιταιμα., α,τος, το, victima seu hostia, qua? integra comburitur. όλοχα,ύταιο-ίς, tost, τ), sacrificium in quo vic- tima tota crematur ; Gl. Vet. flagrantia, holocaustoma. Ab eod. όλοχλτίξί*, ας, τι, integritas omnium parti- um alicujus rei ; Ph. integratio. Ab βλ03ίλ»!ξβί, », β χα,) τι, integer, totus, univer- sus ; (2) nullo vitio laborans, non vitio- sus j Ph. integer, ut όλόχλν,ζον, integrum, solidum ; item ολοχλ^ςμ, asse, idem ; ut χλτίζονομία- ίξ ολοχλτίζου, haereditas ex asse, seu in solidum. Tivirat τίχνα. Όλο- χλτίΡ*. ix χολοζων, Aristot. Hist. An. f 7, 6. όλόχντιμος, ν, β χ») τι, integras tibias ha- bens et nulla ex parte mutilas. Αχνη μ*). ολοκονίτις, <5β?, τ), olus quoddam sylvestre. Όλόχοτος, ν, b χα.) τι, totus concisus, Suic. Ex βλβί et χόπτω. ολόχυχλος, b χα.) τι, Epilh. luna? plena;. όλοχαινίτις, tdoe, τ); idem quod Όλοχονίτίζ, Hipp. ολολα.μινις, ι ίος, b χα,) τ), totus lucidus. Ex βλβί et λάμπω• όλόλιθος, u, β χα) i), totus lapidcus, totus e lapldibus factus, Rob. ολολυγτι, ης, τ), clamor mulierum saprifi- cantium, jubilatio j (2) ululatus j Gl. V. ejulatus. ολόλυγμα,, α,τος, το, idem. όλολυγμος, S, b, ululatus, ejulatus, Gl. Vet. ολολυγμος αίγξοίχων, rusticorum jubila- tus , (2) clamor mulierum sacrificanti- um, jubilatio, 'Ολολυγμος Ιστα,ι, Eurip. Orest. 1137. ολολνγαιν, όνος, b, clamor ranarum marium feminas.ad coitum evocantium ; (2; eju- latus; (3) avis queedam solitaria, acre- dula, v.el ulula; Ph. ulula, strix. T->,v ολολνγόνοο δί, τγν γινομίνην ιν τω ΰδχ-τι, β/ βά,τζα,χοι, οι αρρίνίς, ποώοΊν, όταν ά,να,- χα.λωντα.ι τας ^-τιλύα,ς πςος την οχίία,ν, Arist. Hist. An. 4, 9. Ab ΌΛΟΛΤΖΩ, fu.t. I», ululo, ejulo; (2) cum clamore deos precor, de mulieri- bus ; jubilo, exulto. 'Ολόλυξαν 3-υγα.τί• ξίς, Odyss. 3, 45.0. ΙΟλολύξίτΜ πα,ν dai- μχ, Eur. El. 698. όλομ(λ'>,ς, ίος, b χχ) τ), qui membris est in- tegris, omnibus membris constans, Gl. V. integer. Ex βλβί et μ.!λβί• Hinc όλομίλίχ, ας, τ), integra natura et consti- tutio alicujus rei, qua nihil ipsi dees't. ολονθος, a, b χ») τ), fimo seatens. Ex βλβί et ονθος. ολοντο, 3. plur. aor. 2. ind. med. Ion. pro ωλοντο, ab ολλυμι• Όλονυχτίως, adv. per totara noctem. A , νύξ. ολοοΊ-τξοχος, ν, b xou χι, cursui perniciosus, Epith. scopuli. apud Theoc. mens cum pernicie aliorum — Όλοοίτςοχος ώς &.πο πίτςιης, "Οντί xxrac ^ίαό-νης ποταμό; χίι- μάρροος οίιτγ, II. 13, 138. Ex ο'λβέί Ct τζίχω• ( 405 ) ολοος, η, ό ν , perniciosus, exitiosus. Ab «λ- λυμι. όλοόφξοοΊ, dat. plur. ab όλοόφξαιν, όνος, ό χα) -ή, perniciosa consilia a- gitans seu moliens, perniciosus. Ex ο- λοος et φξύν. ολοόφεων, ovo;, b χα) τ), qui animo universa ' agitat, qui omnium curam gerit ; (2) omniscius ; nam aliqui apud Horn, pro όλοόφξων, legunt όλοόφξων, II. 16, 630. Ex βλβί et φξί)ν. όλοπόξφυξο;, ν, Ό χα) τ), totus purpureus, to- tus ex purpura. Ex βλβί et ποξφύξχ. όλόπτίζο;, u, ό χχ) τ), cujus universum cor- pus pennis tectum est ; (2) cujus alsenon sunt scissce, OjUi alas continuas habet. Ex βλβί et TTTigOv. ΌΛΟ'ΠΤίΙ, f. 4>ω, vello, decortico. "Ω- λβ-ψβίί δε βίγιφι, Callim. Hymn, in Dian. . V' όλόπνξος, ν, b χα) τ), triticum integrum, seu quod integrum coctum est. όλορρΊζί), adv. radice, radicitus. Ab όλόρρΊζο;, u, b xa) i), qui cum tota radice ti est. Ex βλβί et ρίζα. "ΟΛ02, βλ»ι, βλβί», totus, integer ; (2) so- lidus ; (3) universus, omnis : est cetatis posterioris. Hinc το 'όλον, ν, universum, rerum universitas, summa rei ; at ό'λβν, adv. omnino. Hinc Angl. whole. όλοα-'/ιςιχό;, τ), ov, totus ex serico, R. όλοο-ιαλοχάλαμο;, Ό, indoctus tibicen,5i^. όλοσίΰτιξος, ν,Όχα) τ), totus ferreus. όλοσπαότις, ίος, b χχ) τ), totus detractus, Hes. ubi plur. Όλοσπαδΰς. Ex Ά'λβί et σπάω. όλοοίπόνΰίΐο;, ev, Epith. versus, qui totus e spondeis constat, ut II. 11, 130. βλβνεβκ, το, herba quasi tota ossea, sed per Antiphrasin ita dicta, quum tota mollis sit. Ab όλό$•ίος, ν, ο χα) τι, totus osseus, ex solido osse constans. Ex βλβί et ό$•ίον, os. Όλοζ-ημονο;, Ό χα) τ), totus stamineus, Poll. όλοσφύςχτο;, a, b χχ) ή, malleo ductus seu fabricatus ; solidus, Hes. Plin. Ex βλβί et σφύξα. όλο&βυξτιλχτο;', ν, b χχ) τ\, idem. όλοο-φύξτ/τος, u, b χα) r\, in Epig. idem et ex iisdem. όλοσιφύξίς-ος, κ, β χα) τ), idem. Ex σφύρα. όλόσφυ^ος, χ, ό χχ) »ί, idem et ex iisd. όλοσφύξίον, τό, massa solidi, v. c. ferri. Ex iisdem. όλοσχίξίΐα, ας, τ), integritas, consummatio; (2) crassa et colifusa descriplio. Ab όλοσχίξτι;, ίος, Ό χχ) ή, integer, plenus, con- summatus ; (2) extremus, summus. Ex βλβί et χιίξ. όλοσχίξως, adv. omnino, penitus, prorsus, plane; (2) confuse, generatim ; (3; te- mere, temerarie. Ab όλοσχίξτι;. όλόσχιτος, ov, simplex, non e varus parti- bus vel segmentis consutus,. Plato. . όλόσχοινος, n, b χα) ή> mariscus, juncus om- nium maximus et crassissimus. "ΟΛ02Χ02, v, b, pedicuius pomi, Nic. Όλοσωματος, Ό χα) τ), ad totum corpus per- tinens. Ex σώμα. όλοτίλτ•,;, ίος, β χα) ή, plane absolutus, pror- sus finitus, perfectus, integer. Α τΟΛω, perficio. Όλόττ\ς, τιτος, τ), integritas. Ab ό'λβί• όλότζοπος, u, b χα) τ), totius modi, totus. όλοτςόπως, adv. toto modo, omnino, Suic. όλότξοχος, ov, rotundus, v. c. lapis. Όλβ- τξοχοι άμαξιχΐοι, saxa rotunda ingentis magnitudinis ; cj. d. qua; plaustra reple- ant, Xen. Α τζίχω, vel τξόχος. ολ'ύμοα, perdam, f. 2. ind. med. verbi βλ- λυμι, pro β'λί*, perdo. όλοφτινο;, ov, totum perimens, Nic. όλοφλνχτ);, /δβί, τ), pustula. ΌλόφυγΙος, », β', pustulosus. όλοφυγίων, όνος, i), pustula ; quasi όλοφλυγ• δόΐν. Ex βλβί et φλύζω, /erveo. ολοφυΰνος, τι, ov, lugubris, luctuosus, II. 5, 683. Ab όλοφύζω. ολοφύζω, f. ζω, lugeo, lamentor. όλοφυν-,ς, ίος, Ό χα) τ), totus, absolutus in na- tura sua, omnibus partibus plenus. Ex βλβί et φυη. όλοφυχτις, tdog, r„ pustula ; quasi όλοφλυχ- τίς. Όλόφυλο;, ov, integer, Sitid. όλοφυξμος, 5, ό, lamentum, ejulatus, plora- tus. Ab ΌΛΟΦΤ'ΓΟΜΑΙ, lamentor, ejulo, ploro, lugeo; (2; deploro, comroisereor; όλο- OMA OMB ΟΜΗ φνζίμΜβί* a• 1• med. lamentatus ; pass. ολοφυξθύς, idem. Άχιλλώς ολοφύξίται νιας ΆχαιΖν, II. 11, 655. 'Αλλ' Ϋ,ζγ,ν I- ςατ** ολοφύξομχι, Theog. 1127. Ex ό- λο? et φύξίΐν. Hinc eXeflyj «ί, 6ωί, ή, ploralus, luctus, ejulatus ; (2) lamentatio, lamentum. «λοφυξτιχός, ή, ov, ad lanienta seu lamen- tandura prbclivis. Ab eod. Ιλοφυξτιχως, adv. lamentabiliter. ολόφυτον, το, sinapi Persicum, Steph. ολοφώ'ίος, a, ό xa) r„ exitialis ; (2) versu- tus, improbus ; ολοφώϊα, vaframenta, versutia?, Odyss. 4, 410. Ex ολλυμι et φως, homo. ολόφωνος, ν, ό χα) y\, plena voce canens. Ex όλοί et ρω»»}. Ιλόχαλχος, ov, totus lex a?re. όλόχξοος, contr. όλόχξας, is, ο χα) 4, toto corpore unum colorem habens. Ex χςόα• ίλοχξϋο-ος, ν, ό χα) γ), totus ex auro factus, ex auro solido factus ; (2) totus auro in. ductus, Jos. ολό-^ΰχος, ο», sincerus, candidus, integer anirao. Α ψυχή- ολο-^ύχως, adv. toto animo. "ΟΛΠΗ, ης, ϋ,, lecythus, ampulla olearia; vas olearium, et alicubi vinarium. ολπις, ί$ος, ή, idem. 'Ολυμπία, ας, ή, Olympia, locus Elidis, in quo Jupiter Olympius colebatur, et cer- tamina Olympiaca celebrabantur. Ab "Ολυμπος. 'Ολύμπια, ojv, τά, ludi Olympiad. Ab eodem. Όλυμ,πίαζι, adv. ad Olympiam. Ab Ό- λυμπία- Unde Όλυμπιάθίν, adv. ex Olympia, de Olym- pia. Όλυμπιαχος, Olympiacus, Ar. 'Ολυμπίας, ts, ό, Olympias, venti nomen. Ab "Ολυμπος. 'Ολυμπάς, άίος, ή, victoria, seu palma cer- taminis Olympiad ; (2) certamen Olym- piacum ; (3) Olympias, sive tempus qua- tuor annorum integrorum, cum duobus mensibus ; (cum quindecim diebus, Em. (2) nomen matris Alexandri M. Ab eod. Όλυμπιάσι, adv. in Olympia, Olympia?, ad Olympiam. Ab 'Ολυμπία. Όλνμτιχος, *ι, ov, Olympicus. Ab eod. Όλυμνηονΐχ,γις, a, i, victor in Olympus. Ex 'Ολύμπια, et νικάω. 'Ολύμπιος, tt, i, Olympum incolens; (2) coelestis. Ab "Ολυμπος. Όλυμπόνΰί, adv. in Olympum, in coelum. 'ΟΛΥΜΠΟΣ, n, o, Olympus, mons Mace- donia? altissimus, cujus vertex ccelum tangere videtur ; (2) ccelum. ίλυνθάζω. f. ά,ο-ω, caprifico. Ab "ΟΛΥΝΘΟΣ, ts, i, grossus, ficus immatu- ra, seu qua? ad plenam maturitatem non pervenit j (2) nomen urbis in Thessalia. ίλννθοφοζίω, ω, f. ήτοι, grossus seu abortus fero. Ab βλυνθοφόξβς, n, s xa) v), grossus seu abortus ferens. Ex ολυνβος et φίξω. "ΟΛΥΡΑ, ας, ή, semen medium inter fru- mentum et hordeum, olyra, Gl. V. spel- ta, Ph. far, ador, siligo •, II. 5, 196. οΚυξίτνς, ts, ό, ut ολνξίτγις Χγχςυφίας, subci- nericius pariis, siligineus. Ab ολυξα- ολώοΎ,ς, ιος, ό χα.) 'h, ater instar atramenti sepiarum, vel turbidus. Ab 1\ός. ολώϊος, ία,, tov, perniciosus. Ab ολλυμι. βλωλί.. perdidit, 3. sing. perf. indie, med. Alt. pro Ζλί. όλως, adv prorsus, omnino, totaliter, inte- gre ; (2) in summa ; (3) sane. Ab 'όλος. ίμάδελφος, idem quod ομαιμος. ίμα,Ιίύω, in unum cogo et coacervo, Hes. ubi όμχΰίύίιν, άθξοίζίΐν. Ab ομάς. ίμχΰίω, ω, f. ήο"οι, tumultuor; όμά$Υΐο*αν, aor. 1. 3. plur. strepitum excitarunt. Mnjriesi δ* όυ-ά^ν,σαν άνά μίγαζα, σχιό- εντα, Ud. 1, 365. Ab eod. 'ομαώας, *, h, multitude; (2) tumultus, strepitus, quern multitudo excitat, 11. 2, 96. Ab Όμάς . όμαίμιος, idem quod ομαιμος, Find. βμχιμις, ιδος., ή, soror. Ex όμος et α,Τμ,α,, ομαι/^νίς-ίξος, όμ,χιμΰνίς-ίξα,, consanguini- tate propinquior. Comp. ab όμα,ίμων. ομα,ιμος. u, ο χα) y, consanguineus ; (2) frater vel soror. Ex iisd. ομαιμοσύινι, νς, -h, consanguinitas ; (2) fra- ternitas. Ab ομ.α.ιμος- Undo ίμκιμότΥ,ς, y t T0(, jj, consanguinitas, Gl. V. όμχ'ιμων, όνος, ό χα) ή, consanguineus. Ex ίμος et αίμα. όμαιχμ,ίω, ω, fut. fob), simul milito, simul bellumineo, simul jaculor. Αία'όμαιχμος• όμαιχμία, ας, ή, Ion. όμαιχμίτ), %ς, η, SO. cietas belli, confeederatio. A prsec. ομαιχ/χΛς, u, ό χα) ή, arma consocians, confeederatus ; exponitur etiam commi- lito. .. Ex όμ3 et αιχμή. Όμαχοίιον, et Όμαχοϊρν, n, το, auditorium commune. Vox Pytkag. Ex όμ5 et L•- XX'jl• ομαλή, adv. una, simul, Hes. ομ<χ.λΫ,ς, ίος, Ό χα) ί, ajqualis, planus, cequa- bilis. Ab ομαλός. Unde όμχλία, ας, ii, planities, Gl. V. όμαλίξω, f. itroj, planum reddo, complano, lsevigo, Gl. V. piano, a^quo, hostio ; (-2) ad cequabilitatem redigo ; (3) ada?quo, se- qualissum ; Μάλλον γάζ fc7 τάς Ιπιθυ- μίας όμχλίζίΐν, % τάς uo -ία,ς, AriStot. Ώ- μχλιο'μίναι π'ολία ύχο των συμφύξΰν, 1- socr. Ab eod. όμαλιο-μος, y, ό, complanatio, lsvigatio, Eequatio ; (2) aequabilis pronunciatio. Ab όμαλίζω. Unde ομαλίΓτ,ζ, %ξος, 6, όμχλίΓνξϊί, pavicula?. Όμαλίς-οα, ας, ν), hostorium, Gl. V. όμαλόΰίξμος, ον, glaber, la?vis. Α ίίξμα. όμαλον, το, planities, Theoc. ομαλός, η, ον, planus; (2) jequalis, iequabi- lis. Ab άμα. όμαλίτν,ς, ητος, ή, aequalitas, a?quabilitas ; planities, Gl. V. Ab ομαλός. Unde ίμαλύναι, planum reddo, complano ; asqua- bilem reddo, ad aequabllitatem redigo ; Όμαλΰναι, a. 1. inf. complanare. όμαλόω, ω, f. Ufa, complano, Gl. V. Ab ομαλός. όμαλως, adv. iequajiter, zequabiliter ; (2) pariter, sine disenmine, nullo excepto ; (3) sedate. Ab eod. ίμαξτάζα, f. άσω, confrico, Horn. όμάζτίΐ, 2. sing, prees. imper. act. ab ομαςτία), ω, ful. -ί-,α-ω, sequor, eo una cum, comitor. Ε/ μ\ν τον'Οζφία/ς ιϊχον λόγον απίθαν ίπαΒασ , ίίο-θ' όμαξτίΐν μοι πίτξας, Eurip. iph. in Au. 1240. Όμαξτγ,ο•ας Διός ομζξω, Hesiod. Op. 674. Οί'δ' h- μαζτήο-ΰο-ι σοι, Eur. Iph. in Tau. 1211. Ab Ιμαζτη, adv. simul, una ; 11. 5, 656. Ab ομ£, et άξω, seu α'ίξω. όμαξτήσασα, secuta, aor. 1. part act. f. g. όμάς, άΰος, ή, multitudo, omnes simul, Gl. V. summa, universitas. Ab ίμίί. Ό'μαο•!τις, ιδος, ο χα) ν), una cum alio cly- peum gestans, commilito. Ex ίμ3 et ανπίς. όμχυλία, ή, cohabitatio, concubitus. Ab ομαυλος, n, ό χα) ή, cohabitans, una per- noctans. Ex iuui et αυλή. ί'^Λϋλβϊ, α, ο χα) ή, consonans, concinens, Haiav 3= λάμπα ξΌνόισσά τε γζέυς ομαυ- λος, Soph. (Ed. Tyr. 187. Ex ' tibia. αυλός, όμζξί»ι, pluo ; ομζξζμαι, Ph. ομζζΐίται, imbricatur.^ Φλό^οβ αιθίζίον ωμζξν,ο-ίν ' άπο τν ύξανν, Ph. Ab ομζξβς. Hinc ομζξημα, ατός, το, quod pluit, pluvia. ομξξν,γίν>,ς, \s, ex imbribus ortus. Ex >y!y νομαι. όμζξν,νος, }j, ον, pluviosus, nimbosus. Ab ομζςος. ομ,ζξηξψ, £ί, idem quod ομζξνιζος, Nic. ομζξνξος, ά, ον, idem quod όμζξν,νος, et ab eodem. ομζξήο-αντος, gen. sing. aor. 1. part. act. verbi ομζζίω- ομζξία, ας, oj, pluvia nimbosa, nimbus. Ab eodem. ομζξίζω, fut. io-so, imbre.rigo, madefacio ; (2) humecto. Ab ou&gia. ομ,ζξίχια, et ομζξίας, vocari omnium ani- malium foetus a Poetis, scribit Poll. ομζζίχος, sj, ov, pluvialis, Pan. ομζςιμοίζγος, S, ό, magna et ardua facinora patrans. Ex Igyev. όμζξίμόβυμος, ν, ό χα) ή, animo magno et forti praeditus, magnanimus. ομζξίμόπατξος, et ομζξίμοπάτξ•/;, al. έζςι- μ,όπατξος, et οζξίμοπατξΐ). όμζζίμος, is, ό χα) ή, impetuosus, vehe- mehs, ut imber ; validus, fortis, robus- tus, ΑΙ. οζξίαος. ομζζίος, is. ό χα) ή, pluvius, pluvialis. Έν τω άφζω τω γιγνομίνω ΰπό τα ομζζίου νϊ,χτος, Aristot. Hist. An. 6, 15. Ab ομζέοί. ( •ΚΧ? ) όμξξοζλύξων, pluviam fundens, Vulg. Lex. ομζξοζλυτίω, ω, pluviam fundo, Suid. Ex ομζξος et βλύω : ομζξόχτυπος, ov, imbrifer, lEsch. "OMBP02, ts, ό, imber, pluvia. ομζξοτοχία, v>, pluvia? generatio. Ab ομζξοτόχος, s, ό χα) ή, pluviam generans, imbrifer. Ex ομζςος et τίχτω. ομζξοφόξος, ν, ο χα) ή, imbrifer, imbrem ferens. Ex ομξξος et φίςω. ίμζζοχαξϊ,ς, \ς, imbribus gaudens, h. e. foecunditatem, incrementa nanciscens, Epith. terra?, plantarum. Α χαίξω. ομζξώ$•/ις, ιος, ό χα) ή, imbre diliitus. Ab ομ.ζζος. Ιμίθνιος, is, i za) ή, ejusdem gentis seu na- tionis, Suid. Ex όμ£ et ΐθνος. ομΰται, 3. sing. fut. 2. ind. med. verl)i ομνυμι. ομιηος, is, ο κα.) ή, eundem larem habens, contubernalis. Ex όμϋ et Is-'«. ομίυνίτίω, una cubo. Ab όμίυνίττις, is, ό, qui eodem cubili utitur, maritus. Ex Ιμχ et tbv/i• Unde ίμίυνίτις, ιΰος, r» uxor j et ojAiwisi ή, idem, Lye. Όμίυνος, et Όμιυνα,ίος, u, ό χα) }), conjux, eodem cubili utens. Ex iisd. ομνιγίξΉ, ίος, ό χα) ή, simul congregatus. Hinc pi. όμτ,γίξίίς, congregati ap. Horn. Ex όμα et άγίίςαι. όμν,γυξίζω, congrego. Hinc apud Horn. όμνιγυξίο•αο•θχι, aor. 1. inf. med. congre- gare. Όμηγυρίο-αο-θαι Άχαινς ιΐς άνο- φ, Odyss. 16, 376. Ab ομν,γυζίς, ίως, ή, ccetus, multitudo homi- num congregatorum, II. 20, 142. Ex ομ& et άγυξίς. ίμϊθιια, it, familiaritas, Man. όμίβτ,ς, tog, ό χα) r„ qui eorundem morum est. Ex όμν et %θος. όμτ,λιχα, acc. sing, ab όμηλιξ. όμν.λιχία, o4, ή, Ion. ομηλιχί^, '/??, ν, seta- tis asqualitas, eadem a?tas, J7. 5, 126. Ab όμνιλιξ, ιχος, ο χα) ή, qui ejusdem a»tatis est, Ph. a?qualis, coequalis, coa?taneus, coaevus ; όμήλιχις, coasquales, Gl. V. ομνλνς, υ$ος, ό χα'ι r,, veniens simul, comes via?, Nonn. Ex O^S-et ίζχομαι. Hinc ομηλυρία, ας, ί, Ion. όμ,Υ,λυο-ίΐ}, ης, )J,quan- do plures simul eunt. ομνξα, de unico obside, Mac. c. 1. ομνζίία, ας, ή, datio obsidum, obsidium j (2) pignus. Ab όμτ,ξίύω. Όμνίξαον, το, templum in Hemeri hono- rem. Όμήζϋος, ν, i χα) n, Homericus. όμ,Υ,ξΐυμα, ατός, τό, pignus, quod datur in obsidium ; (2) obses. Ab όμνίξΐύω. όμηξίϋται, nom. plur. part. pnes. act. f. g. Dor. pro ίμ^ύβ-αι. ίμνίξίύω, sum obses. ©£« S -εοί "ϋξχ jtot* ύμ4ιγ.υ<η, Eur. Bac. V&l. Τός τε παΐ- Ζας ομηςίύαν ιις άσφάλαα* πιςιως iduxiv» Herodian. Ab 'όμηρος. όμτιςίω, ω, fut. ή<τω, in unum convenio, oc- curro, obvius fio ; comitor. Hinc ώμ-η- m,ς χιςός, vel άμοιρα), Atellani, Gl. V. Ab ίμΥ,ςίζω. Όμηξόχίντξα, ων, τα, Homeri centones, carmen » ex variis carminum Homeri particulis consutura. Ex χίντεων. cento. ομΥιξοχίντξωνίς, ώναν, ol, idem. Ex iisd. όμγ,ξομάο-τιξ, ιγβς, ό, flagellum Homeri, Zoilus, acefrimus criticus. ομν,°ον, is, το, pignus, quod est loco obsidis. Ab "0MHP02, », ό, obses, Gil. V. 'όμνξβς, το άντίχυξον, obses, legatus ; ou.^oi, oi-si. des, Gl. V. (2) ckcus, Cumiis, Mcrodot, in Fit. Horn. ΟμΥιξβς, is, i, Homerus. ΟΜΟ όμιλαδόν, adv. turmatim, catervatim, fac- to agmine. Ab όμιλος. ομίλιε, 2. sing. pr. imper. act. verbi όμιλίω, in ccetu aliquorum versor ; (2) in alicujus colloquium venio, colloquor, confabulot ; orationem ad populum ha- beo; sermocinor, Gl. V. (3) consuetu- dinem habeo, consuesco, etiam cum fe- mina ; (4) alieui rei valde deditus sum, Ut Studiis, &C Όμιλεϊν τοΤς πξάγμαοΊ δυνάμενος, Demosth. , in ordinem me cogo, civilem me gero. Ab όμόδημος, ν, β χα) η, qui ejusdem populi est, pppularis, gentilis ; (2) qui cum po- pulo facit, qui ad populi mores se com- ponit. Ex όμος et δήμος όμοδίαιτος, ν, ό χα) η, eodem victu utens, idem vitae genus sequens, Gl. V. contu- bernalis, convictor. Ex όμος et δίαιτα. όμιδογματεω, ω, f. ηβτω, ejusdem sum sen- ten tiae, idem sentio. Ex όμον et δόγ- όμοδοξίοι, ω, f. ηιτω, idem, ϊίίξ) rir&iy όμο- δοξΖ-τι, Theophr. όμοδοξίχ, ας, ή, eadem opinio quorundam, consensus opinionum; (2) par gloria. Ab ομόδοξος, ν, β χα) η, qui ejusdem opinionis est ; (2) pari gloria prasditus, Rob. Ex όμος et δόξα, opinio, gloria, Hinc Όμοδόξως , adv. aequali gloria. όμοδόξπιος, α, ό χα) ή, ccenae partieeps seu socius. Ex όμν et δόξχον. όμόδνλος, ν, β xai ft, conseryus, eonserva. ■όμοδξομίω, ω, f. ησω, una curro, concurro, Plut. Ex όμ5 et δ'όμος. Hinc όμοδξομία, ή, Ion. •μίη, concursus, pugna. όμόδξομος, ov, qui una currit, comes cur- sus. όμοδύνα/Λος, u, β χα) η, aeque potens, Rob. Ex Ό μα et δύναμις. όμοεθνίω, ω, fut. ησω, ejusdem gentis sum. Ab ομοεθνής, ίος, ο χα) η, ejusdem generis seu nationis, Gl. Vet. όμόεθ'νος, congentilis. Ε•χ όμος et έθνος, gens. Hinc όμοεθνία, η, gentilitas, cognatio, partium corporis inter se consensio, Hipp. όμόεθνος, ov, ejusdem gentis. ομοειδής, ίος, ό χα) i), qui ejusdem speciei est, ejusdem generis. Ex εΐδος. Hinc όμοειδία, ας, ή, speciei similitudo formae convenientia. Όμοειδως, adv. eadem, simili forma. όμοεζχης, ίος, ό χα) η, το όμοεοχες, quod eo- dem septo coercetur, iisdem aedibus ha- bitans. Ex όμος et 'i^xos. όμοίτιος, ν, ό χα) %, eumdem larem habens, cpntubernalis. Ex όμος et Is-iet. όμόζηλος, ν, ό χα) η, qui unum idemque aemulatur ; (2) concors. ομόζυγης, its, ό χα) η. qui sub eodem jugo est, conjux, conjunctus. Ex ζυγός, ομόζυγος, ό χα) η, idem, Gl. V. όμόζυξ, υγος,όχα) η, parijugis, alter equus in jugo ; ομόζυγες, juges, Gl. V. juncti, bini. Ex nsd. όμοηθεια, ας, ή, morum similitudo, morum consensio, concordia. Ab όμοηθης, εος, ό χα) ή, qui eorundem mo- rum est, qui similibus est moribus, Gl. V. similis, consuetus, solitus. Ex ηϋος. όμοθάλαμος, ό χα) ή, qui simul et in eodem tlulamo habitat, contubernalis. ( 407 ) OMO όμοθαμνίω, S, fut. ησω, una fruticor. A θάμνος. όμόθεν, adv. ex eodem loco : (2) ex propin- t quo. Α\3 0μός. όμόθεος, n, ό χα) ή, pariter Deus, una vel simul Deus, ejusdem divinitatis consors. όμόθηλος, β, collactaneus, cognatus. όμόθηξος, ό χα) ή, venationis socius, Call. όμόθςιξ, τζίχος, similes pilos habens, Epith. ( equi ; v. ότξίχες. όμόθξονος, β χα) ή, ejusdem throni consors. όμόθξοος, ν, ό χα) ή, unum idemque lo- quens, concors. όμοθυμ&δόν, adv. uno animo, una mente, concordi voluntate, unanimiter; (2) u- niversi una, pariter, simul, Ph. ομοθυμία, ας, η, unanimitas. Ab ομόθυμος, ν, ό χα) η, unanimis a consenti- ens, concors. ομοιάζω, similis sum. Ab 'όμοιος. όμοίην, acc. sing. f. g. Ion. pro όμοίαν. όμοιόαξχτος, ov, simul incipiens. Ab ίξ- χομαι._ ομοιϊος, similis, omnibus communis ; omni- bus aeque perniciosus ; omnibus aeque molestus, instans. Ab 'όμοιος, similis, vel potius ab όμν, simiU, et Uvai, ab εΐμι. όμοίνοος, vide όμόνοος, Ep. όμοιοζαξης, εος, ό χα) ή, aeque gravis, Suic. Α βάξος. όμοιόζιος, ν, ό χα) η, simili victu utens. όμοιοζίοτος, α, ό χα) ή, idem.- όμοιοζλαζ-άνειν, similiter germinare, ger- mine convenire. ομοιογένεια, ας. η, generis similitudo. Ab ομοιογενής, ίος, ό χα) ή, qui similis vel prope ejusdem est generis. Ex όμοιος et γίνος . όμοιογενως, adv. simili genere. όμοιοιιδης, εος, ό χα) η, qui similis vel prope ejusdem est speciei. Ex όμοιος et είδος. όμοιόθξΐξ, τζίχος, ό χα) ή, idem quod όμά- θξΐξ. όμοιοχαξτίω, similes fructus gigno. Ab όμοιόχαξπος, ό χα) η, similes habens fruc- tus. όμοιοχαταληχτίω, similiter desinens. Όμοιοχατάληχ,τος, ν, ό xai ή, similiter desi- nens. Ex όίΛβιος et χαταληγω. Hinc όμοιοχαταληζια, ή, similitudo clausulae. όμοιόχξίθος, tt, ό χα) η, hordeo similis, Ex όμοιος et χξίθη, hordeum. όμοιολεπιομεςης, ό χ») ή, in partes tenues, similesque divisus, Sch. Arist. Ex όμοι- ος, λεπτός, tenuis, et μίξος• όμοιολ'ογία, ας, -i.dictio similis, similia ver- ba ; (2) cum tota est unius coloris oratio, nulla varietate fastidium levans ; ei con- traria est πιχξολογία. Ex όμοιος et λό- ; γος. όμοιομέζία, ας, η, similitudo, partium, par- tes similes. Vox Anaxag. Lucret. ho- mceomeria. Ab όμοιομίξΡΐψ, εος, ό χα) η, constans ex parti- bus simihbus, partes habens similes. Ex όμοιος et μίξος. ι όμοιομοΰΟΊος, n, ό χα) η, similis et ejusdem essentia?. Ex όμοιος, όμΰ et io -ία. ομοιόμορφος, ν, ό χα) ή, similem formam habens, Rob. Ex μοξφη. όμοιον, similitudo, adv. similiter; όμοια, adv. cum dot. perinde ut, pariter ac. όμοιούοΊος, ν, β χα) η, similis essentia?, si- milem essentiam habens. Ab Ssaia. όμοιοπάθεια, ας, η, adfectuum similitudo, similes adfectus, naturae similitudo. όμοιοπκθέω, ω, fut. ηιτω, similiter adficior, iidem mihi sunt adfectus, eadem natura sum. Όμοιοπαθέϊν τ/ν/, Aristot. Ab όμοιοπαθης, εος, ό χα) η, cui similes sunt adfectus, iisdem adfectibus obnoxius, it. similis naturae. Ex όμοιος ^.πάθος. όμοιοπαθως, adv. similibus adfectionibus. ομοιόπι$τος, α, ό χα) η, ejusdem fidei. A πί?ις• όμοιοπξεπης, ες, similiter ornatus. A agi• πει. Όμοιοπξοσωπειν, ejusdem esse personae. ομοιοπξόο-ωπος, ts, ό χα) η, qui ejusdem per- sonae est, Gramm. Α πξόο-ωπον. όμοιόπτίξος, ν, ό χα) ή, qui similes habet pennas ; ό'μοιόπτεξοι, qui sunt aequalis dignitatis et aetatis, Hes. Α πτεξόν. όμοιόπτωτος, χ, ό χα) η, similiter cadqi>s, similes casus habens. Α πτόω, vel «'*- τω. όμοιοπτώτως, adv. iisdem casibus. όμοιόπυξος, ν, ό χα) η, tritico similis. όμοιος , οία, οίον, similis ; (2) par, a-qualis j aliquando et όμοιος. Ab όμό(. ΟΜΟ ΟΜΟ ΟΜΟ όμοιόο'ημύς^ ν, Ό χα) η, idem significans. Ex 'όμοιος et σήμα. όμοιόσχίυος, ν, Ό χα) ή, simili cultu seu ha- bitu utens. Ex 'όμοιος et ο-χιυη. όμοιός-ομος, ν, b χα) ή, ore similis. Ex 'ό- μοιος et ς•όμα. όμοιοσύνταχτος, ν, ο χ») η, similis et ejus- dem constructionis. Ex συντάσσω. ομοιοσχημονίω, ω, ejusdem figurae sum, eundem habitum servo. Ab όμοιοο'χημων, όνος, b xa) η, qui ejusdem fi- gure? est, conformis. Ex 'όμοιο; et σχή- μα. ομοιοσχημόνως, adv. eadem forma. όμοιοταχης, ίο;, b xa) ή, simili celeritate prajditus, a?que velox. Ex ταχύς• όμοιοταχως, adv. simili celeritate. όμοιοτίλίυτον, ν, το, sirnilem clausulam ha- bens, similiter desinens. Α τιλίντη- ομοιότης, ητος, ή, similitudo ; item asquali- tas, parilitas, Gl. V. Ab 'όμοιος. ίμοιότονος, ov, sirnilem tonum habens. όμοιοτόνως, adv. simili tono. ίμοιοτροπία, ας, η, similis et idem prope modus ; (2) morum similitudo. Ab ίμοιότζοπος, β, β χα) ή, qui similis et ejus- dem modi est ; (2) qui similibus pra;di- tus est moribus, ejusdem ingenii. ομοιοτξόπως, adv. eodem modo. ομοιοτυπωτος, ν, β χα) ή, simili forma ex- pressus. ομοινσιος, ν, Ό χα) η, similis natura?, sirni- lem essentiam habens. Ab vo-ia- ομοιοσφόξος, v. b xa) η, similiter germinans, Suic. Ex 'όμοιος et ςίξω. ομοιόφωνος, n- b χα) ή, sirnilem vocem ha- bens. Ex 'όμοιος et φωνή. ομοιόχξοια, ας, ή, similitudo colons. ίμοιόχξονος, ov, ejusdem intervalli, duratio- ns, temporis, Epith. pedum, ut Dacty- ii et Anapassti. όμοιοχςώματος, if, b χ») ή, colore similis. Α χφμα. όμοιόω, ω, fut. ώσω, adsimilo, sirnilem red- do ; (2) comparo, confero ; όμοιαμχι, ad- similor ; ώμοιώθην, aor. 1. similis factus sum, inf. όμοιωΟγ,ναι, Poet, όμοιωθημίναι, exaequari. Alicubi et Όμοιω, similis sum T7w όμοιώσωμίν την βασιλίίαν τν &ίν ; Marc. 4, 30. "Αζ-ροις όμοιωθηναι, Eur. Hel. 139. Ab 'όμοιος. όμοιωθημιναι, adsimilatum esse, aor. 1. inf. pass. Dor. pro όμοιωθηναι, ab όμοιόω. ομοίωμα, ατός, το, similitudo ; simula- crum, figura expressa ad alicujus simili- tudinem. Ab όμοιόω- Hinc ομΛίωματίχος, η, bv, similitudinem signifi- cans, ut Όμοιωματιχον όνομα, nomen si- militudinis. ομοίως, adverb, similiter, simili modo, per- inde, pariter, ajque ; (2) tamen. όμοίωσις, ίως, ή, similitudo, simulacrum, effigies : (2) Figura rhetorica, quum res similitudine explicatur. Ab όμοιόω. Όμοιωτν,ς, ν, ό. qui rerum simulacra imita- tur et exprimit. Ab eod. ομόχαπνος, u, ό χα) η, ad eundem fumum sive focum degens cum aliis, contuber- nalis. Όμόχαπος, n, ό χα) ή, idem prassepe, vel eandem mensam habens, commensalis. Ex όμος et χάπη• Ιμοχάτοιχος, u, ό χα) η, sub eodem tecto habitans. ομβχίλίυθος, ov, comes itineris, vise. ίμόχίντξος, ν, b xa) ή, idem centrum ha- bens. Α χίντζον. όμοχλάω, vel Όμοχλίω, hortor vociferando, minaciter clamo, increpito ; όμόχλίον, imperf. minabuntur, et Ion. όμοχλησασ- xt, 3. sing. aor. I. increpabat. Ο; δ' όίμα Ί'πποις όμοχλησαντίς, Soph. El. 714. Ab όμοχλη, ης, η, exhortatio cum vocifera- tione, increpatio et comminatio. A xi- λω• όμοχληξία, ας, ή, consortium, Gl. V. Ab -ομίχλες, u, b xa) t, coheres, particeps. Ex byuv et χλνιξος. ομοχλης, ομώνυμος, cognominis, Hes. ομοχλ-ήσαντις, nom. plur. aor. 1. act. part. ■V£rbi όμοχλάω. όμ.οκλ'/ΐτι7ξα, i\, bellica, Eye. ίμοχ\ν,τη%, %ξος, ό, increpator, objurgator, qui magno cum clamore, minatur. Ab ό/ίίοχλίω. ίμόχλητος, ν, b xu) ν-,, simul vocatus cum alio. Ex Όμν et χαλίω. ίμοχλινιι, ios) ό χ») -ή, simul accumbens, Nonn. ubi όμοχλινίίς. Ex όμοϋ et χλί- όμόχλϊνος, a, b χα) η, qui eodem lecto est ; (2) qui eadem mensa fruitur, Bob. Ex iisdem. όμόχλιτος, », β xa) yi, eodem tecto utens, simul manens cum alio. όμοχοίλιος, n, b xa) i\, uterinus frater. Ex χοιλία. όμοχοιτία, ας, ή, concubitus. Ab όμόχοιτος, α, ό χα) ή, eodem lecto cum ali- quo utens, simul Cubans. Α χαίτη. όμόλίχτξος, u, ό xa) y, ejusdem tori s. lecti consors, conjux. Ex όμν et λίχτξον. όμολίξία, ν, consensus. Α λίγω. όμόλίχος, α, ό χα) ή, Conjux. όμολογίω, ω, fut. ησω, consentio, adsentior, fateor; (2) spondeo, roganti promitto, despondeo, Gl. V. (3) praes fio; (4) con- ditiones, v. c. pacis accipio; (5) confi- teor, profiteor, palam dico, adfirmo, tes- tor ; (6) similis sum, respondeo ; (7) lau- do, celebro, gratias ago ; aor. \. ώμολό- ■y/ifa, confessus sum, Gl. V. pass, όμολο- γΰται, concessum est, convenit, part. όμολογύμινον, quod in confesso est, con- sentaneum, aor. 1. part, όμολογ^θας, vo- tivus, Gl. V. perf. ώμολογημίνον, confes- sum, Gl. V. et sine augmento όμολογ-/;- μίνον, condictum, Gl. Vet. ώμολόγηται, constat, Ph. 5. sing. perf. 'Ομολογά* σοι χαταλυο -uv, Thuc. της ινχης Ιπιλαθίσθαι, Plut. πξός ο~\, Plato, ^ετα των βαζζάξων, JEschin. Ώμόλογηθη νωί> πλίΰσαι o'ixahi \μ\, Plato. Hinc όμολόγημα, ατός, το, id, de quo convenit ' inter aliquos, inter disputantes, quod in confesso est. όμολογησία, ας, r), confessio. ομολόγησις, ίως, ή, idem et ab eod. όμολογητίον, fatendum est. όμολογητης, S, ό, sponsor, Ph. (2) confes- sor, omnis vere Christianus ; stricte όμο- λογν,τα), qui tormenta propter Christum perpessi sunt, ac hberati. Ab όμολογίω. ομολογία, ας, ν), confessio ; (2) consensus ; (3) conventio, pactum, pactio ; (4) dedi- tio, deditionis conditio, Gl. V. confessio, professio, stipulatio, sponsio, pactio ; (5) concinnitas. Ab ομόλογος , u, b xa) fi, consentiens, adsenti- ens, ejusdem sententia?, consentaneus ; et όμόλογον, compromissum, pactum, Ph. Ex όμος et λίγα. ομολογά μίνως, adv. ex confesso, omnium consensu, manifeste, citra controversi- al^ indubitanter ; (2) convenienter, con- grue. Ab όμολογίομαι• όμολόγως, adv. idem. όμόλοχοι, ων, ot, qui ejusdem sunt cohortis. Ex ομος et λόχος • όμολώ-ήος, cognomentum Jovis, apud The- banos. Όμύμαζ-ιγΊας, \s, b, particeps verberum ; conservus, pari poena dignus. Ab όμόμάριζ, γος, b, idem. όμομητξίος, ία, ιον, eadem matre natusj uterinus, Gl. V. Ex όμος et μητ*ΐξ. όμομητωξ, οξος, b χα) ή, Poll, ubi όμομητο• ξ'ις, iidem qui όμομητξίοι• Ex iisd. όμόναος, u, b χα) ή, qui communi templo colitur. όμόνίχξος, if» b χα) ή, simul, pariter mor- tuus j aaque corruptus ac cadaver. όμονν^υος, a, b, frater germanus, frater u- terinus. Ex όμος et νηΐΰς• ομονοιίον, ν, το, templum concordia?. Ab ομόνοια• όμονοίω, ω, fut. η/τω, concors sum, concor- diter vivo, consentio, Gl. Vet. concordo. Ab όμόνοος. Hinc όμονοητιχος, i), ov, ad concordiam pertinens ; (2) ad concordiam elficiendam aptus, propensus. ομονοητιχως, adv. concorditer, consensu. ομόνοια, ας•, ή, concordia, consensus, con- spiratio ; (2) Deas nomen. Ab όμόνοος, contr. όμόννς, ν, b xa) v\, eandem mentem habens, concors, unanimis. όμόνομος, cv, iisdem legibus utens, Plat. όμοπσιατης, v< ό, ομαϋοΊα^α) vocabantur, qui το όμοάο-ιον defendebant. Ab Όμούο-ιος, ό χα) r„ coessentialis, consub- stantialis, ejusdem essentia?. Όμοίο-ιος, ut et όμοιύο-ιος, ap. Script. Eccles. sunt vocab. de Christi persona naturaque di- vina, ad differentiam in Ariana contro- versia ; hoc ab Arianis, illo ab Ortho- doxis strcnue affirmato. Ex {aria. Hiiic \ m ) όμοηβΊοτής, *ιτός, 'h, eonsubstanrialitas. όμόπαγοι, ο'ι, qui ejusdem sunt pagi, V. L. όμοταϋίω, adsentio, obtempero, Pint. Ab όμοταΟης, ίος, b χα) ή, iisdem adfectibus obnoxius, eodem modo adfectus in re a- liqua. Ex νάΒος. όμοπαθως, adv. cum. similitudine adfee- tuum, vel iisdem adfectibus. A prase. όμόπαώίς, ων, el, pueri eodem partu editi, gemelli. ομοπάτζίος , n, b, frater. Ex όμος et πατί^- ομόπατξος, u, b xa) i), idem et ex iisd. Sed pro eo dicitur 'όπατξος, apud Poet. όμοτάτωζ, οξος, b χα) ή, idem et ex iisd. όμόπζδος, ov, planus, ut ομαλός. Α τίδβν. ομοτι$•ία, ας, ή, fidei conspiratio, eadem fides. Ab ομότιμος, », b xa) is, in fide consentiens, e- ^ jusdem fidei. Ex όμος et πίζ-ις. όμοπλιχΥ,ς. ίος, b χα) ή, in unum nexus, in unum plicatus. Ex όμν et τλίχω. όμόιτλίχτος, ν, b χα) ν, idem et ex iisd. ομοτλοίω, ω, f. %σω, simul navigo. όμόίτλοια, ας, ή, navigationis societas. Ab όμόπλοος, contr. όμόπλνς, ν, Ό χα) ή, simul navigans, .navigationis socius. όμοπλωτνίξ, ίίξος, ό, idem; (2) qui simul natat. όμόπολις, ίως, S xa) r), qui ex eadem urbe est ; (2) conterraneus, popularis. όμοπόξΐοτος, ν, b xa) vt, simul iter faciens. Ex όμν et ποζίύομχι. ομοχξαγίω, ω, tut. ηοΌο, SOClUSj consocius sum alicujus rei. Όμοποάγμοη, όνος, b, socius, adjutor. A «ξάσσω. Όμοπξοσκννητος, ν, b xa) y„ ejusdem adora- tion is, eadem adoratione dignus. Ex ό- μος et •χζοσχννίω. όμόπτίξος, ν, ό χα) ή, similiter alatus, simi- liter volans, eodem vento utens, de navi. Ex όμν et πτέξον. όμοττί^ως, adv. pari cursu, celeritate. όμόπτολις, idem quod όμότολις. όμοττώτως, adv. eodem casu. Ex tjw. ομοξγμα, ατός, το, macula, labes. ομόςγνν, 3. sing, imperf. ind. act. Ian. pro ωμόξγνυ, ab 'ΟΜΟΤΓΝΥΜΙ, f. lu, tergo, abstergo, im- primo, inuro ; a. 1. med. inf. όμόξξαο-θχι, abstergere, part, όμοξξάμίνος, tergens. Αάχςν όμοξξάμινος, Odyss. 8, 88. όμοξίω, ω, fut. ησω, confinis seu contermi- nus sum. Όμοξν» χωξίο» ixuv», Plut. Ab ομοςος. ομο°γ,ο•ις, ίως, 'h, et ομίςησις, confinitas, vi- cmitas, adfinitas, Rob. Suic. Ab όμοξίω. όμοξζάμιιν, a. 1. ind. med, verbi όμόξγννμι. όμόξξω, tergam, f. 1. ind. act. όμόςιος, ov, idem quod όμοξος, ν, ό χα) η, finitimus, confinis, con- terminus. Ex όμν et οςος . όμοξοφία, ας, ή, contubernium, Gl. V. όμοξόφιος, ν, ό χα) ή, sub eodem tecto ha,- bitans, contubernalis. Ex όμν et όξοφη. όμόξοφος, vel όμόρροφος, ν, b χα) ή, idem et ex iisd. όμόρρίΐθζος, ν, b xa) ■/■„ communia fluenta habens, ex eodem rivo aquas ducens. Ex όμν et ριϊθζον. όμόρρητος, ν, b χα) r h, uno eodem que ore dictus, concors, Nonn. Όμορ'ροΎΐ, ης, ή, confluvium, V. Lex. όμορροθίω, w, fut. ije-in^constrepo j (2) con- sentio. Αεδξακα τνξγον ί'ίπίξ Y t l•' όμορρο- Gu, Soph. Antig. 542. Ab όμόόροθος. όμορρόθιος, ό χα) η, simul agitatus fluctibus. όμόρροθος, ν, ό χα) ή, simul strepitum aut sonitum edens. όμόρροια, ας, ή, confluentia, confluxus. Ab όμόρροος, ν, ό χα) ή, simul fluens. όμόρροφος, ν, Ό χα) ή, compotor. Ex όμν et 'οοφίω. όμοςυσμίη, ης, η, vicinitas, Hipp. Ab όμοξυσ-μος, ν, ό, idem, Hipp. Α ρυσμός. ΌΜ0 ν 2, η, ov, similis, par. όμόο-αι, a. 1. inf. act. verbi όμννμι. όμόίταςχος, ν, ό χα) η, ejusdem carnis, natu- ral humanaa consors. Ex όμος et ο-άζξ. Όμόσί, adv. simul, eundem in locum, eo- dem ; όμόσΊ ιίναι, όμόσί χωζίιν, concur- rere, pedem conferre, manum conserere. Ab όμός• ομόσης, 2. sing. a. 1. conj. act. verbi ομνυ- /**' ο - όμοο-θίνης, ίος, ό χα) η, £eque fortis seu va- lidus. Ex ο-θίνος. Όμοο-ίτυοι, ων, ol, conjuges, quasi ex uno pe- rm vietitantes. Ex όμος. et σκύη. ΟΜΟ Όμοσιτίω, ω, f. γ,σω, una cibum c'apio. Ab ίμοσϊτος, », b χα) ν, qui cibum una Cum alio capit, convictor. <■■ euo Ό *«* ^' in eodem tentorio degens, contubernalis. Ex σχγ\νγ\- Hinc Ιμοσχγινόω, vel eAtee-»i9v£w» £» contubernalis isum, in eodem tentorio habito. φμόστλαγχνος, ν, β *«ί ί, cognatus, con- sanguineus, frater. Ex στλάγχνον- ΌμοστονΜω, S, fut. fou, foederis particeps sum. Ab hu -όστονΐο;, κ, β **ϊ ί. libaminum cohsors ; ' ejusdem foederis particeps, Gl. V. fcede- ratus. Ex όμο; et σπονδή- όμόστοζος, »> β «αί «9» simul seminatus, una satus Γ; (2) eadem stirpe ortus, frater vel soror ; (3) qui cum eadem femina rem habet, Soph. (Ed. Tyr. 460. Ex όμν et στύβω, ομοστίξος, «, ο χα) 'h, qui cum eadem, qua- cum alius, rem habet, Suic. Ex iisd. Zuce-a-v), juraverit, 3. sing. aor. 1. conj. act. ' Poet, pro Ιμόσγ, ab Όμόω, pro ομνυμι. ομοσσον, 2. sing. a. 1. imper. act. Poet, pro ομοσον. ομός-ιγος, tt, β χα) η, sub eodem tecto ha- bitans, contubernalis. Ex ίμϋ et fiyyi• όμο?ιζγ\;, to;, 6 χα) ν), iisdem vestigiis in- cedens; Metaph. censentiens, concors. Ex g -ίίζα. όμος-ιχάω, ω, f. %σω, simul procedo, una eo, comitor, II. 15, 635. Ex s -ιίχω. Όμο$•ιχίω, ω, f. %σω, idem et ex iisd. όμοΓ>χκ> ίο;, <5 χα.) ν), simul incedens, vel cadens. Ex iisd. ίμό^οιχος, u, b xa) -h, vel ομός-ιχος, in eo- dem versu seu ordine locatus ; (2) comes, qui ejusdem est ordinis. Ex όμ2 et g-oT- χο(, vel s -ΐχας. ίμό<τολο;, tt, ο χα) v), qui simul mittitur, seu proficiscitur, ejusdem vise comes ; (2) qui eodem amictus genere utitur. Ε•χ ?ίλλω. ΰμόΐ-οξγος, tt, b χα) ϋ), eodem amore prose- quens, concors in amore. Ex s-.o^yi). ομόσφυξος, b χα) fi, qui cum alio iter facit, comes ; exponitur et frater. Ex σφύξον. Ιμοσχί,μαν, «νβί, Ό χα) ν, eandem formam seu habijtum eundem haberis, unifor- mis. Ex όμος et σχήμα, οηόσω. jurubo, f. 1. ind. act. verbi ομνυμι. όμοταγγ,ς, ίος, ο χα) ν), qui ejusdem est or- dinis. Ex όμο; et τάσσω, ordino. Ιμοταγως, adv. eodem ordine. ί,μοτάλαντο;, ov, ejusdem pretii, magnitu- dinis, ponderis. Ex τάλαντο*. Ιμόταφος, ν, ο χα) %, idem sepulchrum ha- bens. ίμοταχν,ς, ίο;, Ό χα) ν), asque velox. Ex b- μός et τ«χόί• ομοτχχω;, adv. simili celeritate. όμοτιλϊς, eo;, b χα) v\, qui idem tributum cum aliis pendit. Ex όμος et τελβί. ίμοτίλίυτο;, ov, eodem modo desinens. A τίλίυτη. ομοτίξμων, ovo;, ο χα) υ), conterminus, vi- cinus, finitimus. Ex όμί et τίξμων. ομοτιχνίω, ω, f. Υ,τω, eandem artem facti- to. Ab ομ'οτίχνο; , ts, β χα) ν), qui eandem artem exercet, profitetur, seu factitat, Gl. Vet. ejusdein artis. Ex όμος et τέχνη. ίμότΫίθύ;, β χα) ii, eadem nutrice usus, eo- dem ubere lactatus. Α τηθη• ομοτν,;, S, Ό, jurator, juratus, Gl. V. Ab όμννμι,^το. Unde όμοτιχό;, *j, ov, jurativus, qui jurantis est, ut όμοτιχα tt υργ)ματα, adverbia jurandi. όμοτιμία, α;, ή, honoris asqualitas, pardig- nitas. Ab ομότιμος, ν, b χα) ή, qui in pari habetur honore ; qui paris est conditionis, Gl. V. collega, consors. Ex Όμος et τιμ-ή. όμοτίμω;, adv. pari dignitate. όμότιτθος, ν, b χα) η, eadem nutrice usus. ομότοιχο;, ν, b χα) .η, communem parietem habens, vicinus. όμότονο;, υ, b χα) ί], eundem tenorem ser- vans ; (2) aequaliter tentus, contentus. Ex όμο; et τί'ι\ω• όμοτόνω;, adv. a?qiiali seu eodem tenore. βμΛΤξάπίζο;, », b χα) ή, eadem utens men- f sa. Ex τξάπίζα. ίΐΛΑτφτο;, ν, Ό χα) r„ una pcrforatus. una penetrabilis, Nonn. OMO όμότζίχο;. ν, b χα) -η, eosdem pilos habens. | Ex όμο; et & s ;g. όμοτξοπίω, iisdem moribus sum prsditus, similis sum. όμοτξοτία, ας, γ, morum similituda seu conformitas, similitudo simp. Ab όμότξονος, b xa) fi, similibus moribus pra?- ditus ; (2) eju&dem modi, similis. όμοτξόχως, adv. similiter, eodem modo. όμοτξοφίχ, a;, i, communis educatio. Ab όμότξοφο;, », β xa) 'h, simul nutritus, una educatus ; (2) convictor. Ex τξίςω. όμ,οτξόφο;, ν, β χα) ί, qui aliquos simul alit. Ex iisd. όμοτξοχάω, idem quod ίματξοχ&ω, Steph. άμα, adv. una, simul, pariter ; (2) eundem in locum ; (3) eodem in loco ; (4) prope ; (5) fere, ferme, propemodum, circiter. Όμα τι, prope, παξίτάξαντο πάσαι; άμα « πολιτιχαΊ; δννάμίσι, Plut. in Philo- pcem. cap. 10. Όλιγανδξίαν a't πξότίξον ς-άσας χα) οι πόλίμοι ίτίξ) πασαν όμν τι οίχαμίντιν άτίΐγάσαντο, Id. de Oracul. Defect- Ab ομάς. ομνμαι,]ιπαϋο, f. 2. ind. med. v. ίμννμι. όμχπός-ατος, n, b χα) i, eandem hyposta- sin habens. Ex Όμ* et ύφί?ημι, subs'isto. όμνξίω, ω, f. ησω, Ion. et Poet, pro όμοξίω, finitimus sum j cum dativo, Herod, lib. 7, 123. όμόξίος, u, b χα) η, idem quod όμόξίος. όμύσίος, ν, b χα) ή, idem quod ομοίσιος. ομυσιότνις, ν^τος, f), idem quod ΌμονσιΌτν,ς. όμοφητως, όζος, b, omnibus pariter vatici- nans ; Epitk. Apollonis. Α $ημί. όμόφθογγος, b χα) i» consonans, ejusdem soni. όμόφλοιος, b xa) 15, similem corticem ha- bens. όμόφοιτος, tt, b xa) r\, qui simul it, comes. Ex Όμν et φοιτάω, eo. όμοφζαο'ίις, to;, b xa) ii, unanimis, concors. ομοφξάδμαιν, ovo;, b xa) %, qui una cum a» lio consultat, consilii particeps ; (2) una- nimis, concors. όμοφξονίω, ω, fut. τ]ιτω, eadem sum mente, consentio. όμοφξοσύνη, τι;$ it, concordio, consensio, u- nanimitas. Ab ομόφξων, όνος, b χα) y, unanimis, ejusdem mentis, animi, seu sentential, idem sen- tiens. Ex όμο; et φ^ν. ομοφυνι;, ίος, b xa) y, ejusdem naturai ; (2) consanguineus, cognatus. Ex Όμος et φίινι. Hinc όμοφν'ί'α, ας, η, natura? communitas. Όμοφυλία, ας, y, similitudo ; cognatio. Ab ομόφυλος, n, b xa) r,, qui ejusdem est gen- tis, generis, vel sexus ; (2) in eadem tef- ra genitus, Gl. V. tribulis, gentilis. Ex όμος et φνϊον. όμοφωνίω, ω, f. ν,σω, eandem vocem edo; (2) voce et lingua eadem utor. ομοφωνία, ας, \, vocis convenientia, con- centus 5 (2) ejusdem hngua3 usus. Ab ομόφωνος, ν, ό χαι η, eandem vocem seu ' eur.dem sonum edens ; (2) eadem lin- gua utens. Ex όμος et φωνν-,, vpx. ομοφώνως, adv. eadem voce, vocibus con- cordibus ; (2) una eademque lingua. όμόαωτος, v. b χα) ή, eodem lumine lucens. Ex Όμός et φως. όμοχοίνιξ, ιχος, Ό χα) ν, eadem chcenice victitans, conservus, commilitp, quia mi- lites et servi dimensum acceptum con- ferebant et communes ex eo sumptus fa- ciebant. Όμόχροια, ας, ή, coloris similitudo, idem vel similis color. Ab όμόχζβος. όμοχζονίω, eodem tempore sum, a?qualis. Ab όμίχξονο^ v, b xa) %, aequalis, contempora- neus. όμόχξοος, contr bunwv;, v, b xa) r), ejus- dem coloris, concolor. Ex χξοα. ομοχξώματος, ov, idem. Α χξω^α. όμοχώξίος, u, ό, conterraneus, Gl. V. Ex όμα et χώξα. Unde όμόχωξος, ss, ό χα) ί, qui ex eadem regione est, popularis, vicinus. όμό-^-ηφος, u, ό xa) -h, cujus idem sufFragi- uiri est, eandem fovens sententiam ; (2) qui una suffragium fert ; (β) idem suffra- gii ferendi habens. όμο-φνχίω, ω, fut. -^σω, eodem sub animo, concors sum, consentio. ομοψυχία, it, unanimitas, Concordia. Ab όμόψυχος, α, Ό χα) ή, qui ejusdem est ani- m', concors, unanimis. Ex ψυχή. ( 409 ) ΟΜΩ όμύψύχως, adv. unfiiiimiter, uno animo. όμόω, ω, fut. ώσω, unio, in unum redigo, pass, όμασθαι, uniri, aor. 1. όμωθηνα,ι, uniri, jungi. Όμωθνναι φιλότνη, II. 14, ^ 209. Abbuo;. όμόω, juro, Gl. V. inusit. sed ab hoc sunt usitata Όμότω, fut. 1. et ομνμα,ι, fut. 9. med. ίόμοσα, aor. 1. act. ομώμ,οχα, perf. castera ab ομνύω, et ομνυμι. "Ένίχα χω- μάτων μν^ίνα 3-eo» ομόσνι;, Isocr. ομπαι, fruges melle imbuta; sacrificandse. Όξχπια, τα, omne genus bellaria, Hes. Hinc ομπνίίος, tia, uov, vivendi et respirandi caussa almus, quo alimur, dives, mag- nus, copiosus, Hes. Suid. ομπνίΐόχίΐξ, ςος, b xa) ' OsL An. 7, 10. ^ t * όμφαλοτόμος, ό χα) ή, idem quod όμφαλνιτ. ομ$χλώδγις, ΐς, umbilicaris. όμφαλωτός, y, ov, umbilicatus, umbilicum habens. Ab eod. "ΟΜΦΑΗ, axo;, i), alicubi et b, uva acer- ba j uva immatura, Ph. (2) quivis plan- tie fructus acerbus et immaturus. ΌΜΦΗ\ ??, ή, vox divina, oraculum, o- men, augurium, somnium ; (2) vox. ®tiv) δί μιν αμφίχυτ' όμφ-η, II. 2, 41. Hinc όμφΥ,ί'ις, Υΐίσσχ, ν,ίν, fatidicus, vocalis. όμφγ,τγ,ξ, Υ,ξος, b, vates, fatidicus. Ab eod. Όμω9Ϋ]ναι, aor. 1. inf. pass, verbi ίμόω. όμωλαξ, αχός, b χα) ν,, q. d. agrum conter- miniim habens, vicinus, finitimus. Ex ομ» et Ζλαξ, pro αυλαξ. ομώμοχί, 3. sing. perf. ind. act. Att. pro ωμοχΐ, ab ομνυμι• ομωνυμίω, ω, cognominis sum, idem nomen habeo. ομωνυμία, ας, ί), nominis communitas ; ^2) ffiquivocatio, ambiguitas. Ab ομώνυμος, u, b χαι Ϋ,, idem nomen habens, cognominis, Gl. V. cognominatus ; ομώ- νυμοι λίξας, ambigua vocabula; όμώνυ• μον, ajquivocum, Gl. V. Ex ονυμα. όμωνύμως, adv. communi, eodem nomine ; (2) iequivoce, ambigue. όμωξόφιος, ν, b xa) > l% sub eodem tccto ha- ONE ONI ΟΝΟ bitans, contubemalis. Ex. ίμ'ά et ό'ξο- φος. ομύςοφος, ν, ο xai ν, idem et ex iisd. όμως, adv. similiter, seque, pariter; (2) simul, una. Ab όμός. 'όμως, conjunct.• tamen. Ab eod. έμωχίτης, a, β, όμωχίται 3•ωϊ» dii earun- dem libationum participcs, in eodem templo coli soliti. Ex όμος et 'ίχω. oVi όντας, το, Gl. V. ro ov, ens; part, neutr. ab ύμί. αν, quern, ace. sing, ab os, qui. ονχγξχ, χς , y, onagra, herba quasdam, po- tlUS οϊνάγξα. ονάγξίνον χξωμχ, color qualis est onagro- rum, i. e. color cilicinus, Poll. Μχγζόξοτ*, τα, onagrorum pascua, locus pascendis' onagris sive asinis silvestribus aptUS. Ex ΰνα,γξος et βοσκώ, pasco. Οναγρος, ν, ό xai ή, asinus ferus, onager ; (2) machina quaedam, harpago. ονχίμγιν, aor. 1. opt. med. per Sync, pro ονΥΐσχίμν,ν, ab οντιμι. όναμοίΐ, fruor, fut. ονηοΌμαΐ ; opt. ovxilMiv, fruar, όναιο, bene sit tibi, Soph. (Ed. Col. 1042. Οίίτε λίχτξων νίογά,μων οντ,σομαι, Eur. Med. 1351. Ab όνν,μι. ονάμίνος, aor. 1. part. med. per Sync, pro όνν,σχμίνος. "ONAP, το, insomnium," somnium, vi- sio ; (2) umbra et somnium vanum ; xetr' όναξ, et per Ellipsin ό>χζ, per som- num, in somnis, per quietem. ονάζίον, ν, το, asellus, Dim. ab όνος• ίνχσιι, ο. sing. fut. 1. ind. act. Dor. pro ovriirii' ονχο-θχι, frui, pra2S. inf. med. ah όναμαι, veljunisse, aor. 1. Inf. act. per Sync, pro ονηαα,σθα,ι, ab οιν,μι. ovxtriv, usuni, ace. sing. Dor. pro όντ,σιν. ονασσγς, 2. sing. aor. 1. conj. act. Dor. et Poet, pro όν^σ*ις, ab owiui. iviia, α,ς, r„ scil.' ϊοξ», pellis asinina. Ab eve;• cmxi, χτΒς, vo, utilitas, emolumentum ; όνύατχ, cibi. Ab όν*ιμι. cmluri, vel ovuiin, *>s* ή. probrum, dede- cus. Ab eWSof. βκΐ /Si), ace. pi. contr. pro β\ε/δε«, ab ovutiot• Unde Ινιώίζαι, fut. i, probris incesso, vitupero, reprehendo ; (2) exprobro, probrose ob- jicio. Ύοιΰτος ων, τοιωδ ονίΐδίζας σποςαν ; Soph. Aj. 1315. ^ Tbt' tix ϊσβ' οχως χίτ' ttf ΊμΙ τίίνίΐδος ϊζιις ϊνΰίχως bviih'iirxi, id. Phil. 527. Κύχ'ονϋ^ίζωτόχκς. Eur. Or, 4. Όηώίζας φίλοις, id. ΑΙ. 697. β»ι/δί/«ί, vel ονύ'Βιος, ίχ, ιον, probrosus, contumeliosus ; (2) exprobratorius. Ab ονϊώος. οναΙΙσαντα, ace. a. 1. part, act verbi o\u- ονύΐισις, \ως, ί, improperiura, Gl. V. cvilhto-fAx, χτος, το, probrum, quod alicui probrose objicitur. Ab οναοΊξω• iniho -μος, S, e, exprobratio, objectio pro- brorum ; (2) convicium ; (3) turpitudo. Ab eo'd. cviioirvi, νξος, ο, probrosus, probro adflci- ens. Ab eod. cvuiis -γχ » S, e, idem et ab eod. Hinc ονίώ&ιζος, ν» ov, exprobratorius, exprobra- tionem habens. cvuhfixw, adV' probrose, cum exprobra- tione, coniumeliose. wtidis -ος, ov, probrosus, Steph. οναϊί o-uo-iv, 3. plur. a. 1. con}, act. cum y, ab ονιιδίζω- όνιώιω. f. 1. ind. act. Att. pro IyuYiool "ΟΝΕΙΔ02, £«ί, τβ, probrum, dedecus, ex- probratio ; (2) gloria, laus, decus. ivuov, ν, το, stabulum asinorum. Ab ο»ας. ονΐιος, ι'ιχ, «βν, utilis. Ab ον^μι. ονϋος, ov, asininus, ut o.vtiov χςίχς, asinina caro, Gl. V. Ab ovoc • ονίίςχτχ, tx, somnia, Eur. Or. 617. ον(ίξϋος, iioc, tiov, et ονίίξίος, χ, ey, ad som- nia pertinens. Ab ονϋξος- etuefciit io~>, ipsa somniandi actio, som- nium, Suid. Ab όνιιςύτται, ί.ζω, somnio ; (2) somnium las- civum somnio ; (3) semen in somno e- mitto. Ab ovsieoe. ονινος, ν, ό, sucula, machina tractorii ge- neris. Ab όνος- Hinc ίνΐύω, et όνύομαι, suculam verso et circum. ago. ίνίω, jnvo, Gl. V. Hinc ovnfu, fut. 1. in praes. usitatius owm- ονπγνιο-ιος, ό, idem quod οννϊΚχτ^ς, Steph. ovvfirivxi, a. 1. inf. pass, verbi όν-ψ,ι. ον%ϊος, utilis, Ion. pro Sveast a b ονν,μι. όννϊ'ις-ος, utilis. Ab eod. ίνν,λοίτίω, ω, f. ritrm, asinum agito. Ab όνπλάτης, u, i, agitator asini, Gl. V. agaso, mulio, Ph. asinarius. Ex όνος et ίλαύ- \ω• όννιμινον, acc. sing. part. pra?s. pass, verbi "ONHMI, et ονίννμ,ί, f- evvnru,ab ovia, juvo, prosum, utilitatem adfero ; όνπμΛΐ, ovx- μχι et Ιν'ινχμχι, utilitatem et fructura percipio ? fruor; fut ovy.o-ojxxi. ti/usiw ά,ο-χίΤν, %τις μχλχ αά,ντχί ovrtau, Phocyl, 116. όνν.μι, vitupero ; όνχμ,χι, vitupero, aor. 1. ωνχτο, vituperavit. "0« μ' ωνχτο, Π. 17,25. ovYin, 3. sing, aor. 1. ind. act. Ion. pro ω- vvitrt. όνήο-ίχι, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro e- VYtrtffxt. ονΥ/α-ίμος, g, ο xxi rj, utilis, fructuosus. Ab oywi• Unde ovyo-if, ιως, fj, juvamen, emolumentum. όντιοΊ'φόξος, β, ό xxi Ϋι, utilitatem adferens, qui ju vare potest. Ex όνν,σις et φίξω. owio -ιφόζως, adv. cum fructu, utihter. όνΥ,σο, 2. sing, prajs. imper. pass, verbi e»nj• μι• οννιτιχος, utilis, qui prodesse potest. οΥΥ,τος, if ov, unde commodum et utilitas percipi potest, utilis. Ab ον*ιμι,&το. βν*)τβί, vituperabilis, Hes. ubi βν*>τχ, μιμ• χτχ. Ab όημι, vitupero. όντιτωξ, οξος, β, utilis, commodus. ονθΥίλίύω, et όνθυλιύω, vroprie fimo agrum adspergo ; demde cibos exquisite condio, quia ut fimo agri fcecundiores, sic cibi condimentis delicatiores fiunt, Em. Ab "ΟΝΘ02, n, ό, fimus seu stercus jumento- rum, 11. 23, 775. όνθνλίνο-ις, ίως, r,. exquisitior ciborum ap- paratus. Ab όνθνλίύω- ονίχς, ν, ό, scari piscis genus. Ab όνος. iviVix, ας, fi, stercus equinum. Ab eod. ονιί'ιον, ν, το, asellus. Ab eod. ονιχος, t), ov, asininus, asinarius. Ab eod. ονίνημι, Idem quod όιιημι• ονίννκϊ/ν, 3. sing, praes. indie, act. cum v, ab ovivwitjuvo. 'A»ig«f μέγα, ffhircu, ijh' oviv*i o, nominator, Ph. autumator. ονομχτ), adv. nominatim, nomine. Ονόμαρχος» jj» ov» 9« &* nominativus, ONT ΟΗΪ ΟΗΎ natorius. Hinc τβ ονομαο-ηχον, H, scil. βιζλίον, dictionarium, onomasticum, βνβ- μχς-ιχ'λ (sc. ττωΛί) nominativus, Gl. V. ονομα$•ιχως, adv. nominatim. ονομ,α^ς, η, en, q. d. nominabilis, qui no- minari potest, Celebris, nobilis, clarus, Gl. V. nominatus. Ab ονόμαζα/, ονοματως, adv. clare, nobiliter. ονοματιχως, adv. idem quod ονομαξΊχης• ονοματογξαφίω, S, nomina scribo seu in- scribo,"in acta refero. ονοματογξαφία, ας, ή, nominum inscriptio ; (2) nomenclatura. Ab ονοματογξάφος, n, β χα) ή, nominum scrip. tor, seu inscriptor. Ex όνομα, et γξάφω. βνοματοθατία, ας, *j, nominum impositio; nuncupatio, Gl. V. Ex 'όνομα, et S -ίσις- ονοματοθίο-ια, ων, ra., nominalia, Ph. Ex iisdem. ονοματοθίτίω, nomen impono, fingo. Ab Ινομ,ατοθίτ'/,ς, n, b, nominis impositor. Ex όνομα et τίθημι• ονοιχ.οιτο9γ,ζΆς. u, b, q• d. nominum auceps, vocabulorum captator, Aihen. lib. 14. auceps syllabarum, Cic. de Orator. 1, 55. Ex όνομα et Βηςα, venatio. ννοματοχλητως, βξος, b, nomenclator, Gl. V. Ex όνομα et χαλίω, VOCO. ονοματολόγο;, tt, β χα) η, qui nomen eeu nomina dicit ; nomenclator, Gl. V. Ex ho μα et λόγος, ονοματομάχος, u, β, qui de nominibus pug- nat, Suic. Ex όνομα et μάχομαι, ονοματοποιία, nomen seu nomma fingo, vo- cabula novo, vocabula fingo a.sono; p. part. pass, ώνοματοπιποιημίνον, fictum a sono. ονοματοποίηοΊς, tut, v, idem quod ονοματοποιία, ας, *ι, nominis seu Tocabuli fictio ; nominis fictio a sono. Ab ίνοματοποιός, S, a, nominis seu nominum, i. e. verborum seu vocabulorum fictor. Ex όνομα et ποιίω. ονοματνζγος, S, b, idem. Ex egyev. ονομ,ηνα, aor. 1. hid. act. Att. pro ώνόμκν», ab όνομαίνω. οήποξδον, u, το, crepitus asini, herba, quia asini earn comedentes crepitus reddere dicuntur. Ex όνος et ποξίη. Ινόπυξος, tt, η, buxus asinina, Poll. ονόζυγχος, bunilla, Ph. Ex όνος et ρύγχος. "ON02. tt, b, vel ή, asinus, asina ; (2' pis- cis quidam ; (3) locustae genus ; (4) in- sectum, multipeda, cutio, porcellio ; (5) axis ; (6j fusus ; (7) superior molae lapis ; (8) vasis inpr. vinarii genus ; (9) unio, quae et μ,ονας, et χΰζος ; (10) origani spe- cies; (11) machina quaedam. "Ονοι, stellae duae juxta Φάτν,,ν collocatae, in signo Cancri ; Aselli vocantur Latinis. ονοο-ις, (ως, ή, reprehensie, vituperium. Ab όνομαι. ένοτχιλις, ΊοΌς, ν, crura asinina habens. Ex όνος et α-χίλος. Unde ονόσχίλος, tt, i xa) it, idem. "0N02MA, ατός, το, onosma, herba. ονόο-τιται, viluperabit, 3. sing. fut. 1. ind. med. Poet, verbi όνόω. ovos-ao-iov, tt, το, stabulum, PA. proprie asi- norum. Ex όνος et $-άσις. «►ore?, η, ov, vituperandus, reprehensione dignus. Ab όνομαι- ovoc -φαγία, ας, ή, victima ex asino. Ex όνος et σφαγή, ονοταζω, vitupero, carpo, incuso. Όνοτά- ζομαι, abominor, Msch. Svppl. 11. Ab όνομαι. ονοτος, η, ο», vituperabilis. Ab eod. όνχξΐς, ιίος, *j, onuris, herba? nomen. Ex όνος et ύξα, cauda. όνοφοξζός, S, o, qui asinos pascit ac nutrit, t asinarius. Ex όνος et φίοζ,ω, pasco. ονοχαλις, vel ονοχαλ\ς, et ονόχαλος, anchu- sae altera species. Ex όνος et χνλος. ονόχν,λος, tt, i, ungulam asini habens ; bvi- χν,Κον, anchusas species, Nic. Sch. qua aliis όνόχαλος. Ex όνος et χηλή. ονόω, vitupero, reprehendo, carpo ; usita- tius όνομαι. Μν,ΰύς τ» B-ioSv όνόσαιτο, Theoc. 26, ult. Ab όν/,μι. όντα, acc. sing part, praes. verbi ώμί. όντα., τα, bona, facultates. Ab eod. οντι, ei, qui est, dat. sing. part, ejusd. ovnva, quemque, aoc. sing, ab 'is -ις. όντως, adv. vere, sane, plane, certo, pro- fecto, Ph. Ab ων, όντος, ab ιΐμί. ό\υμ.α, nomen, Mol. et Dor. pro ίγομχ. Hinc ονυμάζω, et οννμαίνω, appcllo. ONYS. νχβί, i, unguis, ungula; (2) un- cus; (3) genus torturae; fidiculae, Gl. Vet. (4) pars cordis ; (5) pars folii rosas supenor ; (6) gemma quaadam, onyx ; (7) marmoris species ; (8) operculum conchylii j (9) ostreura ; (10) frutex quidam. οννχιζω, fut. U oi, Att. ιω, ungulam divido ; $,) ungues prascido, vel reseco ; (3) un- gue noto ; (4) ad unguem exigo, exacte perpendo. Ab owl- ονύχινος, ttm ivov, onychinus, ex onychis adipe, vel ex onyche gemma vel mar- more confectus, vel etiam onychis con- chylii colorem referens. Ab eod. Unde ονύχιον, ft, τβ, unguiculus, Gl. V. ungula, unguella, unguiculaj (2) lapis onychi- tes. οννχΗτμος% ίί, Ό, unguium resectio. Ab ονυχίζω. ονυχι$-ϊ,ξ, %£os, β, unguis, ungula. όνυχις-ίΐξίον, ν, τβ, culter ad incidendos un- gues, Gl. Vet. unguicularium. Ab eod. ονυχίτης, ν, β. ut ονυχίτης λίθος, onychites lapis. Ab όνυ%. ονυχϊτις, ώος, ή, ut οννχιτις χαΰμί'ια, ony- chitis cadmia, dicta a similitudine vena- rum onychis lapidis. ονυχογ^οχρίω, ω, f. υιοόι, unguibus scalpo vel rado. Ex όνυξ et γξάφω. ονυχοιιδνις, ίος, ό χα) ή, unguium speciem habens. Ex όνυχος et tl δβί• όνώΰζς, us, ο χα) it, asininus, qui asinini ge- neris est. Ab eeei. όνω, f. ίνω, prosum, Sck. Soph. ΌΝΩΝΓ 2, iios* 'h, ononis, planta. " οξαλις, 'ώος, 'h, aclda faex vel vappa ; (2) lapathi species, vulgo acetosa, Angl. sor- rel. Ab όζος. οξάλμνι, τις, ή, jus ex aceto et muria. Ex βξβί et όίλμνι, salsugo. όξία, adv. acute. Ab όξί. ό'ξία, hivfyov, arbor, ornus, Gl. V. όξι7α, ας, r ; , acuta; (2) hasta, Suid. Ab οξύς. lluliov, v, ro, Blm. idem quod e|ef. οξίλαιον, tf, to, condimentum ex aceto et oleo. Ex οξύς et ϊλαιον. όξίως, adv. acute ; (2) celeriter, velociter, repente, raptim. Ab οξύς όξ^ιξος, ξα, ξον, acetum resipiens, acetarius * , aceo, acidus sun: acesco. Ab β|βί. Κος ξα, j ι ζω, t. ΚΤΛ fero, Ph. 'ίσοι, aceo, acidus sum, acorem re- οξίνα, w, η, occa, crates dentata ferreis stilis, Hes. Ab eod. όξινης, ν, i, ut όξινης όΤνος, vinum quod coacuit aliquatenus. Ab όξος. όξ)ς, ίΐΌς, 'h, acetabulum, vas, in quo ace- tum adservatur, vel in mensa apponitur, vel quo idem metiuntur, qui vendunt. Abeod. οξοτώλης, a, o, aceti venditor. όξος, ιος, re, acetum, vinum quod acnit, vinum vile, Lora, item vinum medica- tum, ut myrrhatum et inde amarum. Ab οξύς - Unde οξύα, ας, v\, arbor abieti similis ; (2) hasta, Eur. Heracl. 727. όξυαΰω, acuta voce cano. Ab «i>. ίξυάχχνθα, r,s, ή, oxyacantha, frutex in ar- boris magnitudinem quandoque excres- cens. όξυάχανθος, ν, i, idem et ex iisd. οξυζάφιον, ν, ro, acetabulum, Ph. Ex όξος et βαφή. οξύζαφον, ts., το., acetabulum, Gl. V. aceta- rium, PA. Ex iisd. οξύζ&φος, u, b, idem et ex iisd. όξυζ(λ->,ς, ίος, β χα) ή, acutum habens cus- pidem ; \2) qui celeriter jaculum emittit. Ex οξύς et βίλος. οξνζλίχτης, ν, ό, perspicax, Ph. dispiciens, acute cernens. Ex οξύς et βχίπω. οξυζλίψίοο, »ς, ϋι, acutus visus. A praec. οξυζόκς, vel όξυζόης, ν, β, acutum clamans. Ex οξύς et βοάω. όξνζολεω, Si, f. foot, celeriter jacuior. Ex ■ /3άλλ«." οξύγαλα, β£*τ«ί, τβι lac acidum, lac quod acuit. Hinc οξυγαλά,χτινος, Ίνΐ), ivcv, ex acido lacte con- fectus. οξύγαςον, το, garum aceto conditum, Gl. V. όξύγγιον, unguina, arvina, axungia, Gl. V. όξυγίναος, i xa) v), acutum mentum, acu- tam barbam habens. Ex γίναον. οξυγινυς, όβί, η, quod infra labra in maxilla inferiore eminet, Poll. οξύγνα sjf ι ί, bufo, Gl. V. ( 411 ) όξυγλυχϊς, ίος, το, aqua mulsa acids. Ex βξβί et γλνχύς. οξύγλυχον, dulcacidum, Ph. Ex iisd. οξύγλυχυς, ua, v, dulciter acris. Hinc οξύγλοχν, cremor favorum decoctus, mul sa acida ; dulcacidum, Gl. V. Ex iisd. όξύγοος, ov, lamentabilis, flebilis. οξυγξάφος, », ό χα) ή, celeriter scribens. Ex οξύς et γςάφω. οξυγώνιος, », ό χα) ή, angulum acutum ha- bens. Ex γωνία- οξυΐίξχαχ, ας, ή, acumen visus, acies ocu- ) lorum. Ah οξυίίξχγ]ς. Unde οξυο~ίξχίω, ω, f. ηο~ω, acutum cerno. οξ^ίξχκς, ίος, β χα) ή, acutum cernens, perspicax. Ex όξυς et Ιίς,χω. Hinc οξυΜξρια, as, y, acumen visus, Luc. οξυο~ίξχιχος, ^ iv, ad visus acumen faciens. οξυο'ίξχως, adv. acute, visu acuto. οξυδοξχίω, ω, f. ησω, acutum cerno, Gl. V. Ex οξύς, et ΰίξχω, Ζίίοξχα. όξυοΌζΧΥ,ς, ο χα) η, idem quod οξυδίξχής. όξνοΌξχία, ας, 4» acies oculorum, acies, Ph. όξυ^οξχιχός, r), ov, idem quod όξυδίςχιχός. οξυΰξομίω, α» f. %σω % velociter curro, Suic. όξύδξομος, ν, ο χα) ν, velociter currens. οξυίθαξος, a, ό χα) η, acutos eapillos habens. Ex Ιθίΐςα. οξύζω, acesco, aceo, Gl. V. Ab οξύς. οξύη, ης, y>, idem quod οξύα* όξυηχοΐα, ας, η, acumen audiendi, acute audiendi facultas. Ab όξυηχοος, ν, ό χα) r,, acute audiens, qui acu- to auditu est pra?ditus. Eio•) U τινίς ot uaci Χα) μαλιτα οξυηχόχς ilvai των ζώων ιχθύχς, Aristot. Hist. An. 4, 8. Ex όξυς et αχίω, audio, unde uxor,, auditus. οξυηχος, ν, ο χα) ή, acutum sonum edens. όξυθάνατος, tt, b x»i y, celeriter inteifici- ens. ίξύθηχτος , v, b x») v, valde acutus. οξυ'θηχτως, adv. valde acute. οξυΟζηνητος, ov, valde lamentabilis. οξυθυμίω, ω, fut. fan, ΪΓ32 sum impotens, praecipiti ira excandesco. Όξυθνμιϊο-θαι ο•φόο~ξα Σύξΐχίο'γι, Arist. Thesm. 473. Ab οξύθυμος. Unde οξυϊΐυμία, ας, ή, ira? praecipitantia. οξυθυμία, as, *i, et οξνθύμια, ων, τα, purga- menta aiciium, quae noctu Athenienses in triviis ponebant ; (2) ligna, ex quibus suspenduntur aliqui. οξυθυμίοα, b, idem quod οξύθυμος, Poll. οξύθυμος, ν, b χα) v>, iracundus, praeceps ad iram. οξύ'ίνος, ivr,, »ov, ex oxya arbore confectus. Ab οξύα. οξυχάφιος, a, b χα) η, iracundus. Ex χας• Sia. οξυχ&ζηνος, ν, .b χα) η, acutum caput ha- bens. Ex όξυς et χάζγνον. όξύχιο~ξος, ν, ή, cedrus acuta. όξυχίξατος, ν, β χα) ή, acuta cornua ha- t bens. Ex όξυς et χίξας. οξυχίςως, ωτοί, Ό χα) ή, idem et ex iisd. όξυχίφαλος, ν, 6 χα) ή, acuminatum caput ■ habens. Ex χιοαλη. οξυχίνητος, n, 6 χα) η, mobilis, qui celeriter movetur. Ex οξύς et χινίω. οξύχομος, b χα) ή, ex. acutis crinibus con- stans, Opp. οξύχξατον, α, το, potio ex aceto et aqua, Ph. posca. Ex όξος et χίξάω, misceo. οξυχώκΰτος, ov, valde flebilis. όξυλά,ζαα, «ς, r„ strcnuitas, in agendo cele- ritas. οξυλαζίω, ω, f. ηΊτω, celeriter prehendo, ce- leriter capesso et adgredior. Ab ίξυλ&ζν,ς, ίος, Ό χα) ή, strenuus, acer ; (2) : celer, acer in rapiendo, rapax, Epith. a- nimalium rapacium. Φύο -u Ό α'ατός icrn φθόνίξος χα) οξΰπανος, ϊτι οΛ οξυλαζν,ς, Α- ristol. Hist. An. 9, 34. Ex οξύς et λ»μ' ζάνω. όξυλάζος, it, ο χλ) η, idem et ex iisd. οξυλάλος, tt, Ό χα) ή, acute loquens. οξυλάπαθον, α, το, genus lapathi, foliis acu- tioribus. οξυλίπαξος, ν, b χα) ή, aceto et pingui ali- quo imbutus. οξυλιπης, ίος, β χαιη, idem. Ex λίπος. _ οξυμάθαα, vel οξυμαθία, ας, ή, celeritas discendi. Ab οξυμαθης, ίος, b χα) η, celeriter discens. Ex μανθάνω. οξύμάλα, mala acida, Dor. pro οξΰμηλα. οξυμίλης, \ς % acuta voce caiuais. Α μί- λος, cantus. 03Ϊ ΟΠΑ ΟΠΙ έξύμίλι, /τοί, το, potio ex melle et aceto, acetum mulsum. Ex οξο; et μίλι. οξνμίλίχ°ατον, Ion. οξυμίλίχξγιτον, idem. Ex όζυμιλι, et χίξίω. βξνμίξίμνο;, tf, b χα) ή, acute excogitatus. £x μίξιμνχ. οξΰμγ,λο*, Dor. οξύμαλον, malum acidum, i. e. prunum. Ιξύμολχος, b xa) i„ acute canens. Α μολ- tri). οζύμίξφοί, b χα) i>, subito formatus. A ^ μοζφί). οξνμνξσίνγ•,, ας, ■/■„ acuta myrtus, myrtus sylvestris. Hinc ίξνμύξ σινος, ntii tvov, ex myrto silvestri for- matus. οξύιχ,ωξος, n, ο χα.) η, acutifatuus. Hinc το οξύμωζον, a, dictum acutum, tametsi pri- mb intuitu stultum videatur. οξνναϊο;, ov, Epitk. vini ap. Hipp. Ab οξύ;. οξυνττ,ξ, τ,ξύί, b, scalprum, Suic. Ab «ξύνω, fut. υνω, acuniino, acuo, acutum reddo ; (2) acuto accentu noto ; (3) acuo ad, instigo, incito; (4) acidum reddo ; (5).acesco, in acorem vertor; οξύνομαι, acidus fio, acesco. Όξυναν ty,v τίλιν ταίαν, scil. /τνλλα,ζγγ, Athen. 'Σί^γ,ξος . e-ihr.eov οζύνϋ, avr -,ξ 3s xaeoluvu χςόσαιχον ίτα< ξ χ, Prov. 27, 17. AB ίξύς. οξνόιι;, όισσα, όνι, ex arbore oxya confec- tus. Ab οξύα. νξυός-ξαχο;, ν, Ό χα) ν, ex acutis testis, Lu- cian. Ex os -ςαχο», testa. οξυχαγγ,ς. ίοί, Ι χα) -h, for titer impactus ; (2) aculeatus. A mr /νύω. όξνχαθως, adv. acuto et vehement! adfec- tu, gravi animi dolore, graviter. οξνχύνγι;, β, b, famelicus. Ex χιϊνα. οξύχιινο;, tf, Ό χα) i), qui vehementi fame cruciatur ; (2) qui valde cupit. Ex iisd. έξυχίυχγ,;, ίο;, ο χα) i t , acidus cum ama- rore, vehementer amarus, Hesych. A χίύχγ\, οξύχιχξος, ν, ο χα) ί, acidus, Gl. V. ίξυχίνίαξ. αχός, Epith. calicis, Ath. έξοχλϊ,ξ, rjyo;, misere amigens, Soph. Fr. Ιξυχοΰίω, ω, festino^ denso, Gl. V. οξυχο- duv, grassari, Ph. Ab οξύχα;. Unde οξυχοϊία, ας* ή, acupedium, addensatio. βξυχό(ΐον, tf , re, medicamentum facile venas et tenues partes corporis permeans. Ab Ιξνχόςρ;, *, β χα) ή* Φ" cito transit. Ex οξυ; et χίίβω• οξύχν;, eSes, tf, ό χα) ύι, celeres pedes vel gressus habens, Gl.. V. acupedius. οξύχξωξο;, tf, ο χα) h, acutam proram (cuspi- dem) habens, Epith. hastas. οξύχπξο;, tf, β χα) r), veloces pennas ha- bens, Suic. Α χτίξόν. οξύχνχνος, ν, ό χα) i,, ut οξύχυχνος ίξμονία, apud Musicos, densitas acutorum sono- rum in supremis gradibus musica; scalas. οζυξίγμία, as, i), acidus ructus, cruditas. Ab ίξΐυγω. Hinc e|y«syaiaoj, ω, acidum ructo, ructus acidos emitto. ίξνξεγμιύΰκ, to;, β χα) {■„ qui acidum ruc- tum emittit. Ab eod. ίξυξίχϊ,ς, vel οξυρρίΧΥ,ς, ίος, b χα) i), celeriter repens ; (2) velox, agilis ; (3) propensus. Ex οξύς et ρ;τω• οΐυζίας, i, genus casei apud Siculos, Ath. ίξυξόΐινον, vel οξνρρόδινον, if, το, SC. ιΧαιον, oleum rosaceum aceto temperatum. Ex iS /ς et ρόδινος. Ιξίιρ'ρίν, vel οξύ'ρρίί, ΐνος, ό χα) ί, qui acuto est naso. Reperitur et οξύρρινος. ilupporos, tf, β χα) ή, celeriter currens ; (2) qui levi momento hue illuc inclinatur , (3) celer, celerrimus, qui fit momento temporis ; (4) pra^ceps, lubricus, fluxus, agilis. Ex όζυ; et ροχη. έξυρρίτωί, adverb, celeriter, cum impetu, acriter. ίξνρρογχοί, ν, ό χα) ί, acutum rostrum ha- bens. ΌΗΥ' 2, i7ot, υ, Gen. ίο;, ίίαί, ίο;, acutus, ut ensis, cuspis ; (2) acutus sensu, voce, animo; (3) acutus, i. e. acidus; (4) a- cer, veliemens ; (5) celer, subitus, pra- ceps, promptus, expeditus ad ahquid ad- grediendum. e|u,-, lumbus, Erot. apud Hipp, οξύ), οο-φύϊ- ό'ξυΓομο;, u, ό χα) i), acutum os seu ros- trum habens; (2) acute scindens, acu- tam cuspidem habens ; (3) acutam seu argutam vocem habens. Α ς-όμα• έξύτχοινύί, κ, ό χα) ή, acutus juncus, Gl. V. hibiscum, juncus. οξύτατα, adv. acutissime, quam ocisslme, Gl. V. οξύτατος, ocissimus, Gl. Vet. su- perl. ab οξύ. οζντίλίυτος, α, ό χα) r\, acutum finem ha- "bens, in acutum sonum desinens. Ex τιλίυτΥΐ•^ οξυτίν/ις, ίο;, ο χα) i\, in acutum tendens, acuminatus. Ex οξυ; et τίίνν. οξύτί»ον, adv. ocius, Gl. V. Ab οξύ. όξυτίζως, adv. idem et ab eod. οξύττ,ς, %to;, i, acumen, acies ; (2) acri- monia, acerbitas ; (3) studium acre, con- tentio acris ; (4) acumen ingenii ; (5) tonus acutus ; (6) celeritas, velocitas. Ab οξύς. Ιξυτόχιον φάξμαχον, medicamentum, quod facit, ut mulier cito pariat. Ab Ιξντόχύ;, ν, ο χα) ή, cito pariens, partum accelerans. Ex τίχτω. οξυτόμο;, ν, ό χα) r„ acute secans; (2) acu- tus, Suic. Α τίμιοι. οξυτονίω, ω, in acutum tendo, angustus sum ; (2) accentu acuto noto ; οξυτονων, acuminatus. Ab οξύτονο;, ν, ο χα) *j, qui acuto tono finitur, cujus ultima syllaba accentu acuto effer- tur; οξύτονοι uia), acuti et magni eju- latus. οξυτόνο/;, adv. cum acuto accentu. ίξύτοζο;, tf, e xa\ i, ut οξύτατος ξλβί, χαλι- νός, φννίι, acutus. Α τίίξω. οξυτξίςυλ,λον, ν, το, acutum trifolium. οξνφάγξος, ts, ό, piscis nomen apud Opp. οξυφαϊ,ς, ίος, ό χα) r„ acute videns. Α φάος. οξυφ'.γγν;, ι;, valde splendens. Α φίγγο;• οξύςβογγο;, ν, ο χα) is, acute sonans. οξνφλιγμαο-ία, ας, ί, acute et vehemens inflammatio. οξύφξων, όνος, ό χα) *, acutiuii sapiens, acri et solerti mente pra?ditusj (2) celer, Eur. Med. 644. Α φαψ. οξύφνλλον, ν, το, acuta folia habens ; herba. οξυφοινία, ας, ί, vox acuta. Ab οξύοωνος. οξύαωνο;, ν, ό χα) r„ acutam vocem habens. Α 00jy»j. οξύχιΐξ, ξΰς, ο χα) ί, promptus, expeditus manu. Hinc οξυχνξία, ας, ί, celeritas manus. οξπχοκία, ας, %, ira repentina et acris, ira- cundia. Ab οξύχολος, ν, i xa) ji, qui subito et graviter irascitur, Ph. biliosus, cerebrosus, irri- tabilis, litigiosus, iracundus. Α χολτ,. οξυχόλως, adv. ira gravi. οξυωπί^ίξος, acutioris visus, et οξναχτ.ίο'τα- τος, acutissimi visus, comp. et guperl. ab ab οξνωπΥΐς . οξυωπίω, ω, acutum cerno. Ab οξυαιχτ-,ς, ίο;, ο χα) r„ vel οξνωπ%ς, acutum cernen?, acutos habens oculos. Ό l\ unrig όξυαττίς-ατο; μ\ν ts~h **' τα τίχνχ ίναγχάζα ίτι ψιλά οντά α-ξο; τον Ύ,λιον βλίπίΐν, χα) τβ» μίι βχλόμίνον χόπτει, Α- ristot. Hist. An. 9, 34. Ex οξυ; et ώ'ψ. οξυοκτία, ας, r„ acutus visus, acies oculo- rum. Ab οξνωπν,;• οξυακτία;, tf, ό, "acutum cemens. Ab eod. οξνωπος, ■);, ov, cui sunt acuti oculi. οξύΐτ,ς, ίος, ό χα) it, acetosus, acidus. Ab β|«ί• oov, tf, το, sorbum, apud Plat. on, cujus, gen. sing. Poet, pro "ζ, ab os, qui. o\ra$io>, comitor, sector, Hes. Ab oxaho;, 5, e xai i„ qui sequi aliquem jube- tur, comes, adsecla, adsectator. Ab ΌΠΔ'Ζί2, fut. άσω, persequor; (2) sequi jubeo, comitem do, pra?Deo, do ; et eVa- ζομαι, comitem accipio, a persequenti premor ; exatrtra;, aor. 1. part, pro β'τώ- σα;, cum prjebuisset. Κοιλιοπώλνο-ιν 2= B-io; μίγα χυΐο; ονάζα, Arist. Eq. 200. "Oxaii l\ itxfist, id. Thesm. 981. lugov rw, Theoc. 27, 55. oxaia, a;, ii, vas fictile, in quo foramen est. Abox'/i- Lnde oxalov, tf, το, foramen olla? ; (2) foramen, per quod fumus ex furno aut camino exit; (3) fenestra, Plut. in Pericle, 1, 352. οχάλλιον, το, gemma, Orph. όπαο-α. aor. 1. ind. act. Ion. pro axao-a, ίχάζω. οτάσαις, a. 1. part. act. 2Eol. pro οχάσας. οχάσσαις, 2. sing. a. 1. opt. act. Poet, pro οχάσαι;• Όχάτξίος, idem quod ίμοχάτξΐο;. οχατξοϊ, n, e, eodem patre genitus ; pro Όμόχατ^•, α, ό, per Syncop. E\ ΌμΙ} et ™"«' ( 412 , οχάαιν, evof, ό χα) it, comes, adsecla, famu- lus, Eur. Hecub. 979. Ab οχάζω ixfdixai, v. Sxidixt;, α'ι, termites palma- rum, apud Porphyr. Όχΐξ, quod, Gl. V. Ab o;, r>, o. oxig av, quidquidi οχίζ h->„ quodlibet, Ph. oxte hrixoTi, quodcunque, Gl. V. oxtl;, ius, e, subula, qua aliquid perfora- tur. Ab eV>j. οχεόω, circumspicio, video ; et oxiuto-Qai, o- mina captare, augurari (sed pro hoc tu- tius οχτίύία-θαί) . Ab oxvt, vel 2•ψ, vox. οχίοινις. Ion. pro oxaovi;, Herodot. ΌΠΗ ν , r,;, ii, foramen, specus, Gl. V. "ΟΠΗ, adv. ubi ; (2) quo ; (3) qua, qua via ; (4) qua ratione, quo modo, prout. Hinc ϊο-θ' oxvt, alicubi, aliquo modo, qua- dantenus; e! r-/j av, quocunque, quem- cunque in locum ; oxy χοτϊ, et Όχν^ί,χο• re, quocunque, quomodocunque ; όχ*ι• τιΰν, ahquid alicujus momenti. oxr^iutv, comitor, sequor, Etym. ex ApoU. cxrMco, a>, f. ί,ίτω, comitor, comes sum, ad- sector. Χάξΐ; βαιοΤο-ιν οχν$ΰ, Epigr. Tare δ' αξίο-τν-,ιβΌΊ Αιο; χάξα δ£ξον oxvr Ιΰν, Dion. Per. 547. Ab οχ-^ό;. Hinc οχνίδν,τΥ,ρ, Υ,ξο;, ο, comes, adsectator, Hes. ixviio;, v, 6, idem quod oxaho;, Att. Eust. hxY>kixo;, b xa) i„ quantus. Hinc ΌχΥίλιχοσνν, quantuscunque ; et in Neutr. oxYiXixovSv, quantumcunque. Α χηλί- χος. όχΥ,νίχα, adv. quum, quando, postquam, quam mox, PA. Ab ήνίχα, quando. ixr,Ti6v, tf, το, subula, qua aliquid perfora• tur. Ab oxy>. cxy-ivv, aliquid alicujus momenti. Ab oxy), xi, et f». ox), dat. sing, ab όψ, vox. oxia;, tf, b, Ut όχίας τνξο;, caseus coagulo ficulneo coagulatus. Aristoph. per jo- cum oxiav vocat quoque rijv βχγ,ν, fora- men. Ab bxos. oxihvo;, ij, ov, reverendus, cavendus, vel extimescendus ; οχ&νοτάτνι, summopere cavenda, maxime extimescenda. Ab S~ Xlf. οχίζιτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ώχίξίτο, ab οχίζομαι, fut. ίσομαι, euro, revereor ; (2) caveo; (3) rependo. Ύων oy' οχ,ζίτο μγ,νιν, Hesiod. Scut. 21. Άλλα σον ah) &νμον οχίζομαι^ Odyss. 13, 148. My,t°6s yao xvxtvvi» ώχίζίτ' ίφίτμγ)ν, II. 18, 216. Ab eodem. όχίζοι, f. ίσοι, succum lacteum arboris ali- cujus colligo cortice inciso, vel caulem incido succi gratia. Ab oxi;. όχιθί, vel οχιθίν, pone, a tergo, Gl. V. Ό1ΤΙΚΟ" 2, i), ov, opicus, deformis, sordi- dus, immundus, Vet. Lex. οχιμαντϋον, το, voce datum responsum, V. oxtov, tf, το, opium, succus lacteus, qui pa- paveris scapo inciso emanat. Ab ixo;. οχιχίυτν,ξ, ν,ξος, b, speculator, qui circum- spicit diligenter ahquid, spectator. Ab oxixiuai, idem quod όχιχτίύω, fut. ίύσω, inspicio, circumspicio, ocidis lustro. T/ S' ixtxriuus χολίμοα γιφύςας, II. 4, 371. Ab οχτομαι. "0ΠΙ2, ώος, ii, ultio, vindicta divina ; (2) cura, consideratio, respectus ; (3) adspec- tus. Έχ Ss SixYiv Ιλάσωσι, &ίων οχιν &Λ αλί'/ΰντις, II. 16. 388. οχισαμζώ, adv. itio retrograda, Eust. ex quodam Lex. (juasi ex Ιχ-ίσω et α,μ?• iaUut, pro άναξαίναν, ascendere. οχισθί, vel όχισθίν, adv. a tergo, pone ; (2) posterius, in posterum, posthac, postea. Hinc b οχισθεν, posterior, sequens. Ab οχιζω. οχισ&ίναξ, αξος, το, posterior pars manus et quasi aversa. Ex οχίσω et Β-ίναξ- ίχίσθια, ων, τα, postuena, Ph. posteriora, Gl. V. Ab οχισθί. οχισθίδιο;, ία, ιον, posticus. Ab οχισθίν• όχίσβιος, ία, ιον, posticus, posterior. Ab eodem. οχισβίω;, adv. pone, a tergo, retrorsum. όχισθοζάμων, όνος, Ό χα) Υ,, qui retro cedit, retrogradus. Ex οχισθίν et βαίνω, ίχισύοζατιχος, i), ov, retro insiliens. Ex iisdem. οχισθόγξαφος, tf, Ό xa) i„ ab aversa parte scriptus ; de libro et charta. Ex οχισθίΐ et '/(άφω• IztcQobaxTutes, a, b xa) t,, qui digitos ha- ΟΠΙ ΟΠΛ ΟΠΟ bet retro inversos, Rob. Ex όπισθεν et δάχτυλος. οπισΰόΖετος, ν, Ό χα) η, a tergo seu retro li- j gatus. Ex όπισθεν et δετοί- ίπισθοδίωξις, εως, ή, idem quod παλίωξις, ορρ. τροδ/ίίΐί/, Sch. Hesiod. οπισθόδομος, u, β, postica pars templi ; (2) pars arcis Athenis, ubi aerarium pone as- dem Minerva? erat, Gl. V. aerarium, pos- ticula. Ex Οπισθεν et δόμος, οπισθοχάλνμμα, ατός, το, omatus mulie- bris, quo posterior sive capitis, sive toti- us corporis pars velabatur. οπισθοχάζπιον, u, το, fructum a tergo folii ferens. Ex οπισθιν et χαςπός• όπισθόχαεπος, ov, ferens fructum a tergo folii, Theoph. οπισθοχίλευθος, t/, β zee.) η, qui pone sequi- tur, adsectator . οπισθόχεντξος, tt, ο xai η, cui aculeus in posteriori parte corporis est, aculeum in cauda habens. Ex χίντξβν. όπισθοχίφαλον, n, το, occiput, Gl. V. Ex χεφαλη. οπισθοχόμης, u, β, a tergo comatus. Ex χόμη. ίπισθόχομος, ν, i xxi ή, idem et ex iisd. οπισθοχξάνιον, u, το, occipitium, Ph. οπισθοχζηπΤΰες, ων, xi, calcei quidam muli- ebres. οπισθοχύφωσις, εως, η, spinas in posteriorem partem contorsio. ίπισθόμζίοτος, ov, postmortem contingens, durans, Pind. Pyth. 1, 179. όπισθονόμος, α, β xxi η, qui retro ambulans pascitur, qui praepostere pascitur; ut όπι.σθόνομχι βόες. Ex νίμω, pasco. οπισθονυγης, ίος, ο xxi η, a tergo pungens. Ex νύσσω, unde a. 2. ενύγην. οπισθοπόξος, n, ο xxi η, retrogradus. Ex πείξω. οπισθοπας, οδός, β xxi η, pone gradiens, pone sequens ; Epith. famulorum ; (2) retrocedens. οπσθοςμίω, Si, fut. ησω, retrocedo, Hesych. Hinc όπισθόξμητος, n, & xxi η, retro cedens, re- trogradus. οπισθοσφενδόνη, ης, ♦}, reticulum, muliebre ornamentum capitis, apud Comicos. ίπισθοτίλα, ης, *i, sepia ; ita dicitur ab όπισ- θεν τιλαν, post se emittendo attramen- tum suum. οπισθοτονία, χί, η, convulsio partium in posteriora, partium posteriorum disten- sio. - οτκτθοτονιχο;, η, ov, cui quodam rigore ner- vorum caput scapulis annexum est, cui cervix reflexa est in posteriorem par- tem. ίπισθοτονιχως, adv. more eorum, quibus cervix reflexa est in posteriorem par- tem. οπισθότονος, «, i xxi *), in aversum tendens aut tentus ; retrorsus, Gl. V. (2) subst. idem quod οπισθοτονία ; (31 persona illo morbo laborans ; (4) vinculum, quo ma- nus post tergum religantur. Ex πίνω. οπισθοτονώδης, εος, Ό xxi ή» idem quod όπισ• θότονος. οπισθ*ξητιχος, r„ ov, qui retrorsum urinam emittit , Aristot. Hist. An. 5, 2. Ex i- ςίω. ίπισθοφάλαχςος, «» ο xxi η, a tergo calvus, occipite calvus. οπισθοφανης, ίος, Ό xxi η, retrorsum atten- dees, seu mentem adhibens, Hes. Ex φαίνω. ίπισθοφανως,αάν. retrorsum, in aversum. έτιο-θοφυλχχίω, ω, fut. ησω, a tergo agmen custodio. οπισθοφυλαχία, ας, η, custodia militum a tergo. Ab οπισθοφύλαξ , αχός, ό xxi %, qui a tergo ag- men tutatur. όπισθοχειμων, αίνο?, β» ffigus circa extre- mam niemem. ίησ-θόχίΐξ, Ό xxi η, cui manus post tergum religantur. όπισμα, ατός, to, succus lacteus caule vel radice incisa exceptus ; exponitur etiam liquor conc?etus. Ab οπίζω. οπισμος, 2, ό, succi lactei collectio, qui ex inciso caule gignitur. Ab eod. όπίσοω, idem quod οπίσω. οη'ΐ-χτος, a, o, postremus, ultimus ; II. 8, ^ 342. Ab οπίσω. ίτίτίξος, a, 6, posterior, a tergo sequens, Nonn. Ab ΌΠΙ'2Ω, adv. retrorsum, retro, a tergo, in aversum, pone, post, postea, in poste- rura. Hinc tU τλ οτ'κτω, retrorsum, re- tro; s/V τν-πίσοι, retrorsum,. in aversum. οχ'ιων, ονος, β» idem quod ο<ττ->.ξ, PluL Όπ-λχ, ων, τχ, arma ; (2j armamenta. οπλχξΐχ, ων, τχ, parva arma ; βτλώ§<β», scutulum, Gl. V. Dim. ab ό'τλβν. οπλατθαι, prass. inf. pass, verbi οχλομχι. ό^λίω,Άτιαο; (2) instruo, Horn. "Αμ,χζχν Εϊίτξβχο» riptovtiw ό'ίτλδβν, Odyss. 6, 73. Ab οΊτλον• οπλιων, gen. plur. Ion. pro όπλων, ab 03-λή, iji, v\, ungula, unguis quadrupedum, equi, porci, asini, bovis, &c. Ab οπλον. όίτλιξοπάλνις, Ό, armatus, JEsch. Fr. osrXt- τοπχλη;, P. οπλίζω, fut. ίο-ω, armo, instruo armis ; (2) instruo, paro ; όπλίζομ,χι, armor ; aor. 1. όχλιο•.θί)ς, armatus ; perf. ώπλκτμίνος, idem ; ωπλκτθιν, apud Hem. pro όπλίο•- θνιο-χν, instruebantur, Odyss. 23, 143. 'Ρχιζω χικτχς ωπλι<η 'Σχύθ?, ίξά,χοντ', Lyc. 918. Έπι τον ϊο'χχτον χγων' οπλι• ζόμίο-θχ φχο-γχνω χίξχς, Eur. Or. 1212. 2ί> δ' ως τι }>ζ.χο~ων πέος τάδ' όπλίζη veex ; id. Rhes. 99. Ab eod. .Hinc οπλιο-ις, ιος, y, armatura ; (2) ipsa arma. οπλισμχ, ατός, το, armatura, qua quis mil. nitur ; (2) apparatus bellicus. Ab eod. όπλιο-μος, ?, ο, armatura ; '21 ipsa actio ar- mandi. Ab eod. όπλιο-όμίσθχ, L plur. fut. 1. ind. med. Dor. pro βπλισόμιθχ, ab οπλίζω• όπλι?->,ς, 2, ό, armator, Gl. V. Ab eod. όπλιταγωγος, S, ό xxi *i, milites armatos vehens, ut navis. Ex οπλίτης et α,γω. όπλιτίύω, fut. ινσω, sum miles gravis arma- tura? ; (2) armatis pra?sum, rem mQita- rem exerceo, Thuc. Ab οπλίτης, n, a, armatus, arma gestans ; (2) miles armaturae gravis, Ph. scutariu?; όπλΐται, armites, Ph. armati, Gl. V. Ab ό',τλβι/. Hinc όπλιτιχος, η, ov, ad militem gravis arma- tura? pertinens ; το όπλιτιχον, sc. πλήθος, gravis armatura? milites. όπλιτις, <δβί» ί, armata; όπλίτώις, scil. γυ• νχ7χ(ς, statuae mulierum armata?. Ab οπλίτης. ίπλιτοΰξομίω, stadium armatus decurro, armatus cursu contendo. Όπλιτοδξο- μίΤν ασχησας, Pausan. Ab όπλιτοδζόμος, », β, armatus cursu conten- der, armatus stadium decurrens. Ex οπλίτης et δξόμος. όπλιτοπχλης, ν, ο, Dor. οπλιτοπάλας, qui armatus luctatur. Ex βτλ/τ»)ί et πάλη. οπλοΰιΐχχτης, S, ο, campidoctor, Ph. οπλοϊίώάσχαλος, ν, ό, armidoctor, Gl. V. sed armiductor editur. όπλοδοτίω, ω, f. ηατω, arma do. Α δ/δώ»,ί*/. όπλοθηχη, ης, ^armamentarium. όπλοχαθχξμος, S, ό, armilustrium, PA. όπλοχαθχζο-ίχ, ας, η, idem, Gl. V. όπλοχαθάξβΊον, u, το, idem. όπλολογίω, ω, arma colligo. Α λίγω. οπλομαι, armor ; (2) instruor, paror. Δί7- πνον ανωχθι οπλισΰχι, II. 19, 172. Ab οπλον. οπλομχνίω, ω, fut. η/τω, insano armorum amore ducor. Όπλομχνιίν xlga τ» δέβν- τβί, Synes. Ex μαίνομαι• όπλομχνία, ας, η, insanum studium armo- rum. οπλομαχία», armis pugno, vel certo, P.lut. οπλομαχία, ας, ή, pugna, qua armis pug- natur. όπλοι&αχιζοί, η, ov, ad pugnam pertinens. όπλομάχος, «, β *αί fi, qui armis decertat, bellator armatus ; (2) qui armis pugnare sub magistro discit. Α μάχομαι. "ΟΠΛΟΝ, ν, το, telum, scutum, Ph. (2) instrumentum ; (3) penis ; οα-λοί, τχ, ar- ma ; (4) praesidia, ut th τα Όπλχ Ίλθιΐν, in castra, pra?sidia se recipere j 'όπλχ 3-ία•• θχι, castra metari, castra ponere, mu- t nire, Em. όπλοπάξοχος, tt, o, armiger, Gl. V. ίπλοπίτης, S, 6, ventilator, Ph. A trira• μαι. οπλοποιίω, ω, arma fabricor ; (2) armo. Όπλοποιία, ας, ή, armorum fabricatio. Ab βίτλβίτβ/ο?, S, ο χαι η. armorum faber, qui arma conficit. Ex οπλον et ποιίω, fa- cto. όπλοποιητιχοςψ %, ov, ad arma fabricanda pertinens, aptus. Ab όπλοποιία, ( «3 ) όπλ6ο"χοπία, ας, η, armorum inspectio. A σκοπός, όπλοτίξάων, gen. pi. f. g. 2Eol. pro όπλοτί- ξων, ab όπλότίςος , ίξχ, tgov, junior, natu minor ; (2) unus e posteris ; όπλότατος, natu mi- nimus. Ah) S' όπλοτίξων uvheZv ββί•»£ί ηΐξίθονται, II. 3, 108. Ab 'eWXo». όπλΒξγίχ, η, idem quod όπλοποιία. ύπλοφάγος, ov, arma rodendo corrumpens. όπλοφοξίω, ω, fut. ηβ~ω, arma fero, arma gesto ; (2) armatus stipo alicujus latus ; όπλοφοζί7/τθχι, ab armatis stipari. Ο'ύτε όπλοφοξνντος, »τ6 σ'ώηξον, 'ΰτί τι των άμν*- τηξίων ιπιφίξομίνν, Philo. Ab όπλοφόξος, ν, ό χαι ή, qui arma gestat ; ar- miger, Ph. (-2) satelles, stipator ; scuti- gerulus, Gl. V. Ex οπλον et φίςω. όπλοφνλάχιον, τβ, armamentarium. Ab όπλοφύλχξ, αχός, β, armorum custos, Gl. V. armicustos. όπλοχαζης, ό xxi η, arma amans. Α χαι- ξω• όνοζάλβ-αμον, ν, το, opobalsamum, succus balsami fruticis. Ex όπος et βάλο-χ- μον. όποίαπος, ν, ό, cujas, ex qua regione. Ex 'όπα et δώτεδβν, solum. οποαΰης, ίος, ό xx) η, succum referens ; (2) succosus, serosus, Suic. Ex οπός et εΓ- δ«ί• όπόθ'.ν, adverb, unde. Hinc όπόΟίν δηποπ, undecunque, undelibet. Α πόθίν, unde. όποθίνΐίν, undeunde, Gl. V. A prase. οποί, adv. ubi. Hinc Όποι αν, ubi, ubicun- que, quo, quocunque; 'όποι πςοσωτάτω* quam longissime. Α πόι. όποΊος, οία, οίον, qualis, in interrogatione et citra interrogatiohem. Hinc όποΎος ns% vel βίΤβ;ο5-/ο•»ι>» όποιοσΰη, όποιοβ-ΰηποτε, ό- ποιοσΰηπβτϋν, όποιος &ν, οποίος tsv }>η, ο- ποίος πεξ, qualiscunque, quicunquej «- ' ποίος αν, qualisqualis, Gl. V. Α τοΓο?. όποιότης , ίΐτβί, η, similitudo. A praec. όποίως, adverb, qualiter, quocunque modo, qualitercunque. Ab eod. Ζποχάξπασον, ν, το, opocarpason, succus carpasi, qui inter venena censetur. Ex ίπος et χάςραοΌς. όποχιννάμωμον, ν, το, succus cinnamon», qui effluit e cinnamomo arbore incisa. οποπάναξ, αχός, ό, succus panacis. ΌΠΟ ν 2, 5, ό, succus, humor vel liquor alicunde manans, lachrima arboris sca- rifitatione, sive incisione, vel terebrati- one elicita ; (2) succus laserpitii, laserpi- tium ipsum, Gl. V. laser, laserpitium ; (3) succus lacteus caprifici, quo coaguli loco utebantur veteres ad lac spissan- dum. 'Ως δ' οτ' οπός γάλα λίυχον ίπίΐγό' μένος ο*υνίπηξίν, II. 5, 902. όποσάχις, adv. quoties. Hinc όποσαχισπν* quotiescunque, quoties libeat. Ab ότό- ο-ος. όποίτχπλχοΊος, ία, Ίο», quotuplex, quam multiplex, citra interrogationem. Ab eod. Hinc όποο-απλαο-100 -isv, quantumvis multiplex. όποσαπλασίων, ονος, i xai η, idem quod Όπο• σοπλάοηος. όποσάπχς, βδβί, ό χαι η, quot pedum. Όποσαχη, adv. quot in locis ; (2) quot rao- dis. Ab Όποσάχις. όποσοννν, adv. quantumcunque. όπόσος, όση, όσον, quantus ; (2) quantus- cunque ; (3) qui. Ab 'όσος. όποσοσδηποτι, όποσηΰηπ,οτΐ, όποσονΰηποτίι quantuscunque, quantumvis, quantus- libet. όποσοησνν, idem quod όποσβσδηποτί. Ex όπόσος, τις et %v. όποσπν, quantumvis, quantumcunque. Ex OTOVii. όπό?ος, quotus. Ab όπόσος. όποτοσνν, quotuslibet, quotuscunque. οπόταν, adv. quando, quum ; (2) ubi j (3) conjunct, quandoquidem, quonlam. Ex οπότε et αν• οπότε, adv. idem ; (2) aliquando, olim ; (3J donee. Α ποτέ. όποτ&ν, adv. quandocunque. β!τβτ£ξ«, vel όπότιρον, adv. utrum, an, utro modo. Ab Όπότεςος. όποτεξοιαν, alteruter, utervis, Xen. όπότίξος, iea, εξόν, uter, utervis ; (2) alter- uter. A ίτότΕ^ί • όποτεξοσνν, uterlibet, utervis, alteruter. όποτίξωθεν, adv. utra ex parte, utralibet ex parte, unde, Ab όπότίξος. οπτ ίχοτίξο&ι, uterubi, GL V. Ab eod. όχοτίνω;, adv. utro modo ; (2) utrolibet modo, utrocunque modo ; (3) alterutro modo. Ab eod. ίχοτίξωιη, adv. utram in partem, utro. oxv, adv. ubi, citra interrogationem ; (2) quandoquidem ; (3) quo ; (4) quousque, eo usque dum. Hinc 'oxa av, ubicun- que, quoGunque in loco ; quemcunque in locum ; oxuhv, oxvh' /ιχοτε, Όχαχίξ αν, cTx ttv, ubicunque, ubilibet, ubivis ; Όχν μ\ν, ore δε, alicubi, alibi, interdum, quandoque ; lo-ff Όχν, alicubi. «Wot, Dor pro oW»?, quo. ί'ττατα, ASol. pro όμματ», oculi, 'itx•/,. Poet, pro βτ«, quo. ίχχνμος, adv. quum, quando. Ab ν,μος . όχχόϋι, adv. ubi, indefinite. A ro&- β!ττβ7βί, qualis ; Oxxo'ix, qualiter, pro όχόϊ- ος, Po&. ίχτίιτος, ί*οεί• pro οχόσος-, quantus. όχπόπξος, Poet, pro όχότίζος, vter. eVra;, ut, quomodo ; Poet, pro ot«j. ίχτάζομοΛ, videor. Ab όχτομχι. νχταλίος, ε«. εβν, assus, tostus. Ab οχτάω. c^TisvETev, et β'ττώκβν, κ, το, locus, in quo assatur, culina. Τντι δ' οξχτ'ε τ* ίχτά- vtev νμΤν, ως *<*λον ; Arist. in Pace, 891. Ubi Soholiastes, το aloOlov αΰτης δίίχνυοΊ• Ab eod. cxravius, idem quod οχταλίος, si non men- dosum sit, Ath. οχτανίυς, ίως, <5, assator, Ph. Ab οχτάω. ctt*w'*j r> Ρ Γ0 λττανίΓβ», S€U οχτάνιον, ^ ^A. «?;■««;) ?j, ov, assus^tostas, Ab eod. βττώνω, video, cerno ; οχτάνομαι, appareo, videor. ΔΙ -//μίξων τεσσχξάχβντα οχτα- ήμενος αΰτο7ς, Act. 1, 3. Ab οχτομαι. οχταβ-ίχ, ας, 'h> visio ; (2) visio in somnis ; (3) visio spectri. Ab οχτάζομχι. ΌΙΓΤΑΏ, £, f. Titrai, asso, torreo ; e, ev, visorius, cujus v.i cernimus. Hinc ή ornxii, τ,ς, sc. τίχνη, optica, dis- ciplina mathematica, quae circa visum versatur. Ab Zttouou. Όπτιλίη; Άβγ,νΖ, Minerva, cui Lycurgus in memoriam excussi sibi oculi statuam posuit. Vide Plut. in Lycurg. cap. 11. Ab οπτίλο;, seu όίττ/λλβίί v t i, oculus, ap. Do- res. Ab "ΟΠΤΟΜΑΙ, f. ^ομΜΛ, video, p. Ζμμα,ι, 3. sing. Σχτοιι, visus est, part ωμμίνοζ* vi- sus, a. 1. <5ijv,apparui ; iqvuu visus, p. med. οτωτα., vidi, part, oxoxrirtt, qui«vi- derunt. Ώς γίλωη φχιΰξω τϊιμίν οψετχι χάξχ, Soph. ΕΙ. 1323. Τάδε μ\ν Siog βψετΛ», curabit, id. Phil. 836. "Οψεται hi trciv μελαθςον eegSjjv iz βίθςαιν ivaffta,- τον, Lye. 770. i -χτος, yj, ov, assus, assatus, tostus ; (2) qui videtur, qui in conspectu est. Abea- rccat, pro οΎτνίτος, vel ab ο-χτομοα. οχτότΛτος, maxime omnium tostus. (Ab όχτο?, per Syncop. pro οχτητοί, Eust.) Ath. oxrS, gen. sing. Dor. pro oxrH- Ab eWej. ΌΠΤΓΩ, coeo, ineo ; (2) uxorem habeo; (3) in matrimonium duco. Έγύ δε xt rot Χχξίτων μίοιν όπλοτΐεάοη) Δύσω άη/ή" mrnt, 11. 14, 268. ΟΡΓ Ιτάώγ,ς, εβί, Ό κα.) ν, multo succo abundans, succulentus. Ab ίχός. αχωχί, 3. singul. per£ indie, med. All. pro Sxt, ab οχτομα.ι. Ιχώχα, 3. sing, plusq. ind. med. Ion. pro ώχύχΐΐ. ixojxfi, ϋς, ii, conspectus, visus, oculus. Ab οχωχα, p. m. ab οχτομκι. Unde οχοκτγιττ,ξ, %ξος, i, speculator, qui videt. ^ΟΠίϊ'ΡΑ, ας, fi, Ion. οχώξ'/ι, χς, tj, au- tumnus, pars anni, qua fructus arborum maturescunt ; (2) fructus arborei, po- ma, et omnino fructus ; (3) maturior ae- tas adolescentum. όχαιξίξω, fructus autumnales decerpo et colligo ; (Q) pomis vescor ; fut. οχα>ςίο•ω, Att. οχωξίω, οχωςιΰ, fructus colliget ; «'- χ&ΐξΐίνντα, fructus colleoturi seu decerp- turi, nom. plur. f. 1. part. Ion. pro hxoi• ξΐαντίς, pro οχοίξίοΌνης• Όχωςίζισβαι, itidem fructus colligere, sibi sumere. Ab " οχύΐξίχοί, tj, ev, ex fructibus autumnali- bus, seu pomis confectus; ut oxueixii, compositio medica ex pomis ; (-2) ad au- tumnura seu coUeotionera fructuum per- tinens. Ab eod. οχύξίμο;* »» β xou it, pomifer, fructibus autumnalibus ferendis aptus. Ab eod. οχωςινοί, ■>>, ev, autumnalis. (Vide Thes. Gr. P.) Ab eod. ίχαιςιο-μοί, », β, fructuum autumnalium collectio. Ab Ιχωςίζοι. οχωξίων, οίνος, ό, Lies, οχοίζίοινας τας u; χξα• ο-ιν ωννμϊνχς, eos, qui vendendi causa e- munt. Ab όχύξ». οχωζοζα,οηλ)ς, Ρϊος, %, genus ficuum j quasi regina fructuum bortensium. οχωζοθηχ-η, w, τι, locus, ubi fructus au- tumnales reponuntur. Ex οχώ.ξ». όχωξολόγος, α, ο χα) 4), fructus autumnales colligens, vel simpliciter fructus colli- gens. Ex oxueu. et λίγοι. οχωξοχώλης, χ, ό, pomarius, Gl. V. qui>po- ma vendit. Ex οχώξα et πωΧίω. οχαζοφοξίαι, ω, f. ησω, poma fero. Ab οχοίξοφόξος, ν, ό xou ή, pomifer, Gl. V. Ex οχώξα et φίξοι. οχο>ξο<*υλύχιον, ν, ro, locus, ubi fructus au- tumnales adservantur ; (2^ casa, in qua latet fructuum autumnalium custos. Ab οχαξοφύλαξ, «χος, ο xau r h, pomorum cus- tos. όχωξύννς, ν, β, qui fructus autumnales e- mit et vendit. Ex όχώξοι. et ωνίομοοι• οχχς, adv. quomodo, qualiter, quatenus, quam, uti, ut, Ph. Hinc Oxourhvn oxaxrhr- ίτβτε» ixacrdvixorSv, oxojtrSv, quomodocun- que, quocunque modo, utcunque; £%' Όχύΐς, sequente άλλα, non solum non ; tantum abest, nedum. Α χ£ς. ός£, 3. sing. pr. ind. act. contr. pro Igau. oi'a, 2. sing, imper. act. contr. pro 'όξοα. 'όζάμοο, ατοί, ro, visus, visio, visum, Ph. Ab όξάαι. οξαμνος, ν, ό, frons, ramulus. όξ£ν, praes. inf. act. contr. pro ό{ώε/κ. 'όζΛο-ις, νας% y, visus, lumina, Gl. Vet. Ab όξΧΟ). όξ£ται, 3. sing, prass. ind. med. contr. pro cgettroti. ίξατ>,ς, 5, i, spectator, inspector. Ab eod. όζοίτιχος, ii, ov, videndi facultate-praeditus, perspicax, visorius ; το όςάτιχον, Ζ, pu- pilla; locus, sedes visus, Ph. όξχτιχόϊ, lu- mina. Ab eod. όζα,τος, tit ov, visibilis, spectabilis, Gl. V. Ab ΌΡΑ'ίΙ, ω, video, cerno ; (2) animadver- to, intelligo; οξ£ς, vides, Poet, όξάας, Dor. Όξγςχ imperf. Ίώροιν, videbam, p. iwea*«,'vidi, inf. ίωξοιχενοα, vidisse, pass. όςωμαι, videor, p. part, ΐοίζοιμί/νος, visus ; ίωζατο, cernebatur, imperfect. οζοιμ«Λ etiatn active video apud Horn, imperf. οξϋτο, videbat, sine augm. Όξω en 'ήοΊσ- θοιι, Dem. Όξω ti$ γην, Xen. πξος «λ- λ«ί, id. οξζίχοιτον, το, genus fici, apud Athen. οξγάξω, fut. άσω, instigo, incito, accendo, promptum reddo; (2) mollio, subigo, permisceo, contempero. Όζγάζει χςος rr,v ΐΊά,χξίο-ιν, Aristot. de sudatoriis. n»j- λον, ίχοΐνς, b\yxtrov, Arist. Av. 846. Ab οξγχω. ... , , οξγοοίνω, lrrito, ira accendo ; οξγ&νιικς, a. 1. opt. 2. sing, incites. J Αλλ* έ γχξ eg- •yx'tvttv xatXov γυνοΰχοο van ίχνσχ,ν, pru- dentem, Soph. Trach.mi, x s }, o- yxvov. οξγχνιχως, adv. organice, organorum seu instrumentorum more. ΟΡΓΑΝΟΝ, », το, instrumentum, Ph. Gl. Vet. οξγχνον, fistula, organ um. E- tiam pro ipso opere. οξγχνοχοιητιχνι, ή, sc. τίχνη, instrumento- rum eflfectrix. Ab Ιξγχνοχοιίω. οξγανοχοΰχ, βί, •/}, instrumentorum fabrica- te ; (2) machinatio per instrumenta. Ab οξγχνοχοης, S, β xai %, organorum faber, qui organa conficit. Ex οξγχνον et xotitt. ίξγχνόω, instrumenta fabricor; (2) struo, fabricor. Ab οξγχνον. ΌΡΓΑ 2, άδβί, ij, terra pinguis, fertilis ; (2) terra deo sacra, quam colere nefas, ut luci et saltus, Gl. V. saltus. οξγασμος, S, i, praeparatio, emollitio, sub- actio ; (2) irritatio, concitatio ; (3) ir- ruendi impetus, cupiditas. Ab έξγάω vel οξγχζω. ΌΡΓ Α'Ω, ω, appetp impotenter ; turgeo ; prurio ; vigeo, Gl. Vet. subo. Όξγωο-χ» (χα ττ,ν "φνχν,ν Χξος τα, μαθν,μχτα,, Thuc. ΌξγωΊτιν αφξοοΊχο-θνναι, Aristot. Hist. An. 10, 2. Όξγωα-ι πξος τ%ν οχύαν, ibid. 6, 18. οξγιωνίς, ot, qui orgia celebrant, sacerdo- tes, sacrifici, iisdem sacris initiati. A- pud Athenienses, qui tributim certie diebus sacrificia quaedam offerebant. Ab οξγιχ. όξγεωνιχος, ut ίξγίωνιχα htlxva, apud Athe- nceum, coenae orgia celebrantium. ΌΡΓΗ\ ί){, ή, ira, iracundia ; (2) ingeni- um, quo quis praeditus ; mores, studium, Pind. Pyth. 1, 173. (3) superbia, arro- gantia ; (4) sasvitia. Ab ίξίγω. "ΟΡΓΙΑ, ων, τα, orgia, proprje sacra Bac- chi ; (2) sacra aliorum Deorum ; (3) mysteria, sacra arcana. Ab ίξγίί. οξγιάζω, fut. χσω, sacra perago, orgia cele- broj (2) sacris initio; οξγιάζεο -tiat, di- cuntur etiam ipsa sacra, cum peragun- tur. 'Exit δε βάχχχιο -s 3-ίμις όξγίχζιι», Eur. Bac. 416. Ab οξγια. ίξγιας, άδβί, ί. sacrosancta, Man. οξγιχο-μος, S, β, orgiorum peractio ; orgia. Ab οξγιάζω• οξγιατ•>,ς, S, β, qui orgia celebrat ; (2) an- tistes. Ab eod. Hinc οξγιχξ•ιχος, tj, ev, ad celebranda pertinens orgia. οξγιχφάνττ,ς, β, orgiorum declarator, Orph. οξγιχω, pro οξγιάζω, Hes. οξγί'ζομχι, irascor, infestus sum, succenseo, ringor, fut. οξγιτθνιο-ομχι, succensebo, a. 1. ίξγισθύς, iratus ; οξγιο•θί7ο•α,^ irata ; μρ όξγιο-θγΐς, ne irascaris. Όξγίζεο-θχι το~ις χολαχεννοΊ' ύχ\ξ των γιγίνημίνων, Iso- crat. οξγίζω, fut. ίο~ω, irrito, iram concito. Τ* γίνος, ijv τις ίξγίο-γι, το των γίξόντων 1<τβ* όμοιον ο-φνχιχ, Arist. Vesp. 223. Ab Οξγη. οξγιξώμ'.ο-θχ, 1. plur. prass. conj. pass. Dor. pro οξγιζώμεθχ. οξγίλος, /λ-/}, /λβν, iracundus, infestus, sto- machosus, Gl. V. Ab eod Hinc οξγιλότνις, ητος, ή, iracundia. όξγίλως, adv. iracunde. Ab eod. ο%γισ$ύς, aor. 1. part. pass, verbi ίζγίζο- μχι- οξγιιτθϊς, 2. sing. aor. 1. conj. οξγιτίον, irascendum. Ab οργίζομαι. Unde οξγΐ5•ιχος, ή. ov, proclivis ad iram. ϊξγίονες, vel όςγιόνίς, sacerdotes sacrifici, Horn. Hym. in Apol. 389. Ab οξγιχ. οξγιοφάνι*ις, ν, ο, ut;£fe?avT»ji 9 antistesmys. teriorum. Α φαίνω- ΌΡΓΥΙΑ\ ας, ij, spatium interjectum vel inter pedes divaricantes, vel ambas ma- nus expansas ; (2) ulna, Gl. Vet. {male, nam ulna est dimidia οιγυια, Em) (3) passus j (4) tres passus, //. 23, 327. (Cum simpliciter ponitur fere sex pedes si gnu ficat, h. e. expansionem utriusque ma. nus, interdum tamen quinque pedes no- tat, Em.) Ab ίξίγω• οξγυιαίος, αία, alov, ulnam unam seu tree cubitos longus. Αύ.όξγυίχ. Unde ίξγνιόω, S, ulnas extendo, Ep. Hinc eg• yvivo -θχι, p, part, ύξγνινμίνοκ, extensis, Suid. ΟΡΕ ΟΡΘ ΟΡΘ β«δί/λβν, horba qusedam ex olerum genef e, • Schol. Nic. ΌΡΕ Α'ΝΗΣ, tt, i, vir, (teste Pint.) Suic. ο°ίγδην, porrectis membris. Ab ίξίγω. οξίγμα, ctros, το, quod porrigitur seu ex- tenditur, porrectura ; (2) passus, inter- stitium pedum inter gradieiidum, Eur. Phcen. 314. Ab eodem. ίξίγννμι, porrigo, extendo, tendo ; lo%y- νυς. part, extendens. XiJgas ogiyvos, 11. 1, 351. ΌΡΕ'ΓΩ, fut. ίξω, vel pedes, vel manus extendo ; (2) porrigo, praebeo, tensa ma- mi praebeo; ίξίγομαι, porrigor, exten- dor ; in med. appeto, cupio, porrectis manibus capto, item commoveor laetitia, &c. ίξίξατο, aor. 1. med. ίξΐχθί);, aor. 1. pass. Φ/λ' /jv οξίξίτ' ώλίνιην, Eur. Med. 902. Κα) μο) χίξ', ω "ναξ. δεξ/αν όξίξον, ώ; •\ΐΆ\>σω φιλήσω τ', Soph. (Ed. Col. 1130. Φόνιον αΐώξνιμα δ/ά. ΰίξν,ς ίξίξύμαι, Eur. ■■ Hel. 359. Οίων β τάλα; ίξΐχθί); (ρρίΐ; Τξί- xoSos ά•χο, id. Orest. 322. οξϋαν, gen. plur. f. g. Dor. pro οξΐίων. egax;, oho;, fi, montana, montosa. Abj οξος. ίζίίαυλο;, tt, ο xa) r\, in montibus stabulans, monticola; (2) in monte tibia canens, Suid. Ex αυλίι, vel «ίλβ?. '> οξΐιζαο-ία, ας, fi, cursus per montes, qui fit vel venandi causa, ut a Diana, aut sa- crorum causa, ut a bacchantibus. A βαίνω. οξίΐζαα-ια., ων, toe,, festivitas, qua per mon- tes vagantur. Ex iisd. οξ'.ιζα,τίω, ω, montes scando. Ex οξίιζά,τνα, χ, β, montivagus, montes per- errans, Epith. Panis. Ex iisd. Hinc οειιζατιχό;, i), ov, unde ίξΐιζατιχαι τξ»χύ• <τη•η;, montanae asperitates. οξαζξίμίτΥ,ί, tt, Ό, e monte tonans. Ex βξίμω. Ιξύγανον, tt, το, et ίξίίγχνα, tt, ο, ί» origa- num, fierba. Angl. wild marjobam. oguytv>,;, its, b xa) i, montigena. A yii- νομαι• ίξΐιγύναιξ, atxos, b χα) η, in montibus cum mulieribus versans. Α γυνί- οζίώξόμύ;, tt, ο χα) *i, qui montes percurrit, montivagus. Α τξίχω. Igaxo;, ή, ev, mularis. Ab ίξΐυ;, mulus. οξίίχτιτο;, pro οξίίχτιο•το;, tt, β χα) ν), in monte constructus. Α χτίζω. οζΐιμαλίΰίς, ων, al, poma montana, poma agrestia, quag in montibus crescunt. A μν,λον. Ιξύμα,ξγο;, tt, ο χα) ν), qui vesano montium amore tenetur, Rob. Α μάξγο;. ίηινομίω, in montibus pascor, seu dego. , Ab οζίίνομα, if, ο xa) Si, qui in montibus pas- citur. Ex νίμω, pasco. ognvot, $, ov, montanus, montosus ; (2) in montibus crescens, agrestis; (S) subst. avis quaedam monticola. Ab «W. ορίΰίχος, tt, b χα) %, in montibus nabitans, monticola. Ex οιχεω. ίξίίομ&νν,;, \;, amantissimus montium, E- pith. Rhea», et venatoris. Α μαίνομαι. οξΐιόνομος, idem quod ίξΐίνομο;. βξίίος, tt, Ό χα) ή, vel οξειο; , ίία, nev, mon- tanus, montosus ; (2) in montibus cre- scens ; (3) in montibus degens. Ab οζυοχ&ξΥ,ς, ίο;, Ό χα) Si, montanis locis seu montibus gaudens. Α χαίξω. ίζϋ*ιλαξγοί, 5, b, ciconia montana, genus ^ aquilie. Ex οςίίος et jreXetgyei. ίζίίπλαγχτνς, idem quod οξίίπλ&ν/ις, ία, i χα) η, in montibus errans, montivagus, Suic. Ex πλανάω. Ιξΐιπολίω, ω, f. Tjo -ω, in montibus versor. οζίίχτίλία, as, 4), ulmus montana. οξΰτχι, 3. sing. f. 2. ind. med. verbi 1\ω• οςιίτνις, ts, i, monticola, Vulg. Lex. Ab ΟξίΙΟ!• οζίιτξίφν-,ς, ίο;, Ό χ») 'h, qui in monte alitur. Ex τξίφω. ίξΐίτξοφο;, ov, idem et ex iisd. όξίίτυπίν, '/}(, fi, labor montanus, labor qui in montibus exantlatur. . Ab οξίιτύπο;, ν, β χα) η, qui ligna in montibus ca?dit, et in urbes convehit, lignator. Ex τντιτω. οξίίταΐξ, οςο;, ό, monticola, Hes. οξίίτοξα, ο! αγξίοι, feri. Ab οζίΐβί• οξίίφοίτνι;, ν, ό, monies pervagans. Α $οι• τχω. iitiQcirosi ν% ο x*i ν* idem et ex iisd. Suic. ίξΐιχάλχοιο, gen. sing. Ten. pro οξΐιχάλχν- οξίίχαλχοί, ft, ο, aes montanum, orichal- * cum ; (2) adject, ό χα) ή, confectus ex orichalco. Ex oguo; et χαλκός. οςίχτίω, pro οξίχθίω, Suid. όςίχτιχο;, *), ov, cui vis et facultas inest ap- petendi; (2) appetens; (3) appetitum movens. Ab οςίγω. ogiXTo;, 'η, ov, porrectus in longum; (2) * qui appetitur seu appeti solet. Ab eod. ός'ίξαι, a. 1. inf. act. verbi ίξίγω. οξίξι;, ΐω;, ή, appetentia, appetitus, deside- rium, appetentia cibi. Ab eod. ίζίοχόμο;, ν, ό χα) v\, qui curat et adornat mulas. Ex οξώ; et χομίω, euro, οξίομαι, concitor ; ut hinc sit imperf. egs- ovro, properabant, B. 2, 398. Ab ο\ω. ίξίοντο, 3. plur. imperf. indie, med. Ion. et Poet, pro όίξοντο, ab οξω. οξίοτολίω, ω, mt. do -ω, in montibus versor, in montibus erro, Luc. Ex ogej et no- λία. ίξίοπόλο;, a t β χα) ft» montivagus, Gl. Vet. Ex iisd. οξίοιτίλϊνον, tt, το, apium montanum. οξίοτυπο;, ν, ο, vide ίκιτυπος . οςίοφύλαξ, αχός, ο, saltuarius, Ph. qui sal- tus custodit. οξίο-ζάτνβ, ο, idem quod οξίσ&άτνι;, Steph. βξίο-ζιος, u, ο xa) i\, qui in montibus degit. οζίσ&άτ'/ι;, vide ίξίΐζάττι;• βξίβ-ιγινΥ,ς, Ίο;, β χα) %, montigena, Of. V. Ex οξο; et γιίνομαι. οξίβ-ιγόνιο;, et, ov, et ogetrfyovo;, »v, idem. οξίο-ίχοιτβ;, ν, b xa) v), qui in montibus cu- bile,habet. Α χαίτη. οξατίοιχο;, ν, β χα) ή, in montibus habitans. οξΐβ-ίτξοφο;, it, β χα) i), in montibus nutria tus. Α τξίφω, nutrio. οξίβ-χΐΰω, in montibus dego. - Ex χιίω. οξίο-χικ» if, ο χα) ή, umbris montium gau- dens. A trxix. οζΐο•χωοιο•ι, dat. plur. Ion. pro οςατχωοι;. οξίο-χωο;, ν, ο χα) ή, in montibus degens. Ex οξο; et κ,ιίω, 11. 1, 268. οζίοΌ-ανλβ;, », ό χα) *h in montibus stabu- lans, monticola. Ex οξο; et αυλ.ί>. οξίο•ο•ι, montibus, dat. plur. Poet, pro ogart. οξίο•ο•ιζάτη;, tt, o, vide ίξίιηζάτ'/ι; . οξοτιτίζοτο;, n, ο xa) i), in montibus pastus. Ex οξο; et βόσχω. οζίοΊτίνομο;, ν, ό χα) ν], qui in montibus pas- citur. Ex ogo; et νίμν, paseo. οζίςΊξο;, iga, ίζον, monticola, agrestis. Ab ό'ξος. Αξάχων οξικοί, H• 22, 92. «ζίς-Ί;, ν, Ό, qui in montibus versatur, mon- ticola, Suic. Ab eod. οξΐ?ια;, oho;, i), montana, monticola ; (2) carmen de Oreste ; (3) nomen urbis. Ιξίπον, το, herba quondam, nectarion. Ab eodem. οξίο-φι, dat. plur. Poet, paragog. pro oeuriri. έξω;, ίω;, ό, mulus, Gl. V. Ab Sges, quo- niam mulorum opera in primis in mon- tibus adhibetur. οξίύω, custodio, Hes. οξίχθίω, ω, f: γ]ο•ω, cupio, desidero; dicitur etiam de sonitu fluctuum ad litus alli- sorum. Κανταυθα. πω; ο'άσ•θί μου ττ,ν χχζΰίαν ίξίχθεΐν; Aristoph. Nub. 1371. Πολλοί μ\ν βόί; ίξγοϊ όξίχθίο» ίμφ) σώη- ξω, II. 23, 30. Πβτί χίζοΌ» οξίχθίΤν, Theocr. 11, 43. Ab οξίγομαι. ίζίω, Ion. pro bgSS, video. οξίω, ut hinc sit ίξίοντο, imperf. concita• bantur, festinabant, II. 2, 398. Ab ogu. οξίωχόμος, tt, ο xa) *), vide ίξίοχόμο;. οξίοκτολίω, ω, f. γ)(Τω, mulos euro. ίξίωπώλ'/ι;, tt, e, mulorum venditor, Suid. 'όξ*ι, 2. sing, praas. imper. act. Dor. pro eg«, contr. ex Όξαΐ. οξνιαι, 2. sing. pra». eonj. pass. Ion. pro e- eviffat, ab ο\ω• οξτιμαι, video, Hes. Ab ίξω• Όζο;, 2. sing, prees. ind. act. Dor. pro igas, contr. ex Όξάα;. ίξΐίτί, 2. plur. praes. ind. act. Dor. pro ego,- τί, contr. ex Όξάιτί, ab όξάω. οξθάγ*ι;, ν, ο, hospes, qui hospitio accipi- tur, Sch. ad Lye. (2) idem quod οζθάνη;, ibid. Όξθαγόζοί, i, nomen.proprium j (2) puden- dum, Aristoph. Hinc οξθαγοζίο-χο;, seu ίξθαγοξίχο;, parvus por- cellus ; al. οςθξαγοξίχο;, Athen. 4, 8. ίζθα), αϊ, pergulas, Steph. οξθαι, perf. inf. pass. Ion. pro Σξθαι, ab όξω. οξθανης, vel ίξβάνν*ΐί, tt, i, daemon priapei- ( 415 ) us, et ipse arrectum penem habens. Ab ίξθο;, rectus, arrectus. ίξθίΰν, erigere, praes. inf act. Dor. pro ίμα; ; Eur. Or. 389. Όςβίκ, ας, ν), Diana? cognomen. agoia, adv. elata voce. Ab οξθιο;. ίξθιάΰ'., adverb, in arduum. Ab e'eflwi• Unde s οξθιάζω, erigo, arrigo ; (2) voce intenta lo- quor ; (3) vaticinor, Epigr. οξθιαν, gen. plur. f g. Dor. pro ίξθιων. ίξθίαξ, ακος, i, mali nautici pars inferior, inde recta in altum tendentis. ίξθίαο-μα, ατο;, το, verbum intenta voce prolatum. Ab ίξθιάζω• ίξθιάω, ω, Ph. ίξθια, arrigit. Ab SgBios. ίξθίνιο-ι;, ιως, ν), erectio. Ab ίξθιάω. ίξθιόχωπο;, tt, β, qui se erigit in ducendis remis, ut eos fortius impellat, Hes. Ex ο'ξθιο; et χώπΐ]. οξθιον, tt, το, arduum, erectum, adv. recto vel arduo tramite; (2) alta et intenta voce. Ab ο'ξθιο;, ία, ιον, vel οξθιο;, tt, i χα) i, recta in altum tendens, arduus, rectus, erectus. " Οξθιο; νόμος, carmen quod sublata voce cantatur. Και ννχτιπλάγχτων ίξθίων xt- λίνο-μάτων, JEsch. Choeph. 740. Όξθίω» χωχνμάτων, Soph. Ant. 1206. ένυσφάτφ αλαγγα Μ£λβτυ5Τέ7ί, ομ£ τ' ίξΛίβκ ίν ν•- μets, JEschi Agam. 1122. Ab o'ς, *, recta verborum usur- pandorum ratio. Ex ρ%μχ. 'ΟΡΘΟ" Σ, r„ ov, rectus, erectus, arrectus ; (2) rectus, porrectus, in rectum tendens ; (3) rectus, sincerus, a?quus. iodog-uly,)), adverb, stando erecto corpore, *more eorum, qui erecti stant. Όξθο- στχ^ν,ν ΰγιαζόμινχι, Aret. Ex Ί'σταμχι- ίξθο^αϋας, u, b, ut όξθορχ^ίχς χιτων, tuni- ca recta, quae et αρραφος, Em. vel οξθοε-άδιβ;, ν, b, idem. οξβοΓαΙος,ν, β, -erectus stans, rectus; έξθο- s -αδον. Aphrodisiensibus idem quod eg- θόν, Hes. Ex iisd. ίξθοτας , άίος, genus placenta?. οξθός-ασις, ίως, 'h, rectus status corporis, Vet. Lex. Ex ς-άσις. cQoos-uLTiai, ω, rectus sto. Ab iSeos-eme, n, ό, qui stat erectus, Ph. stata- rium ; (2) est vocabulum architectoni- cum, significans columnam, pilam, sig- num arrectarium. Et οξθοϊά,τα,ι, arrec. taria, arrectaria tigna ; ο^οστά.τν,ς au- tem £gT9ir,panisquidam sacer, Poll.. Ex βξθοί et 5-ατόί. οθξότνι;, τιτος, 'h, rectitudo. Ab Ιφός. οξθοτίτθιο;, ν, *ι, rectas, non pensiles habens mammas. Ex τιτθός. έξθοτομίω, recte seco, intelligo, recte divi- * do, recte tracto. Όφοτομάντ*. τον λόγον αλφία,ς, 2 Tim. 2, 15'. οφοτομ,'ία, ας, ή, eadem quae eg6eSe|/«, Euseb. Ab ίξθότομος, u, i xtu %, in rectum sectus. Ex τίμνω, Seco. οζθοτόμος, β, ό xx) r\, in rectum secans. Ex iisdem. οφοτοήω. rectum tonum seu accentum do ; isOojoniaOcii dicuntur voces, cum in iis accentus rectus manet, nee inclinatur. Ab ίξθότονος, ts, Ό xxi ν], rectum tonum seu ac. centum habens. Ex τόνος. οξθότειχις, vide έοθάθξΐξ. οξθοτ'ξΐχίω, ω, pilos subrigo, Ph. οξθοτξΐχίΐ, horripilatur. Ab οξβος et S-g<|. ίξθοτξιχίχ, χς, ii, pilorum horror. Ab eod. οξθοτξίχιω, horripilo. Ex iisd. οξθάφξων, όνος, ό χχ) i>, qui erecto est animo, ties. Ex φζγ]ν. ίξθοφυίομχι, Ζμχι, in rectum cresco, in pro- ceritatem excresco. Ab οξθοφν>,ς, έος, ό xxi v\, in rectum crescens, in altum adsurgens, erectus, procerus. Ex οξβος et φύω, nascor. Hinc οξθοφυΐχ, χς, fi, cum quid crescit in rectum, rectitudo, proceritas. οξΟοχχίτ'/ις, ν, Ό, cui juba aut coma stat e- recta. Ex XXITY). _ οφόω, ω, fut. ώσω, erigo, arrigo ; et οξθόο- μχι, πμχι, erigor ; dirigo, bene rem ge- ro, prospero successu utor ; οξθωθύς, e- rectus, aor. 1. pass, partic. Όξθώο•χτ'- Ίχτΰνοντις χθλιον νίχνν, Eur. Hipp. 789. Τβ γχβ χχχον Toh' νχίτ' Οξθΰο-θαί μ' \χ, Soph. Phil. 820. To yag οξθνσΟχι γνω- μχν ohuvx, Eurip. Hipp. 251. Άμφι τ to -χάζχς 'λίζ-ήτχς aQgn, Eurip. El. 810. "Hw*' Ο'ιδίννς ίίζθν ■χόϊ.ιν, Soph. Antig. > 173. Abe'gOe'i. ίξθξχγοξίο'χος, vide οξθχγοξίο•χος• οξθξΐύα, et ίξθξίύομχι, matutinus aliquid ago, mane surgo, mane vigilo. Ab og- figoj. έξθξίχ, χς, ν], matutinum tempus, Suid. όξθζίΰιος, ίχ, ιον, matutinus. Ab eod. οξθξίζω, futur. ίσω, idem quod ίξθξΐύω, Ph. luce vigilo, vigilo ; ίξθξίζομχι, an- teluco as, Gl. Vet. Πκς Ό λχος ωξθξί /n πςος χύτον iv τω ίίξω, Luc. 21, 28. Ab eodem. όξθξίνος, ii, ov, matutinus ; το οζθζίνον, ma• tutino tempore. Ab eod. όξθξίοχόχχυξ, υγος, ό, qui matutinus CU- curril. οξθξίος, ίχ, ιον, matutinus. Ab οξθξος. όξθειοφοίττις, ν, ό, qui matutinus advenit. Ex φοιτχω. οξθζΐω, fut. 1. ind. act. Att. pro ίξθξίο-ω. όξθξοζόχς, ν, β, qui matutino tempore vo- ciferatur, ante lucem vociferans. Ex /Sea αι. οξθξογόΥΐ, «jj, τ), antelucano tempore quin- tans, mane gemens. Ex γοχω. οξθςολάλος, t/, ό xxi ή, antelucano tempore sive mane garriens ; de hirundine. "ΟΡΘΡ02, n, o, tempus antelucanum seu matutinum, diluculum ; οφξα, ante lu- cem, Ph. Άλλχ νυν όζθξος βχθυς, at nondum illuxit, Arist. Av. 2l6. οξΟωθΫί, 3. sing. a. 1. conjunct, pass, verbi οφόω. όξθώνυμος, ev, cui nomen recte datum, ho- mo sui nominis, JEsch. Agam. 681. Ex οξθός et όνομα. οξθύς, adv. recte, rite. Ab όφός. οξθώο-χις, aor. 1. part act. Mol. pro Ιφώ- σας. οφωσίχ, χς, ft, erectio, directio, Suid. Ab οφόω. οξθωτίχ, χς, υ], Diana? cognomen, Lye. οφωσιος, u, ό, stator, G/oss. Vet. όφωο'ίω, statori, Ph. Epitheton Jovis. Ab οφόω. Hinc οφωτις, ίως, y, erectio, directio. 'όξΐχ, ων, τχ, fines, Gl. V. Ab οξος. οξΐχΊος λίθος, terminalis lapis, Gl. V. A pra?c. οξίζχχχος, ν, ό, Bacchus montanus. όξίζξίμίτΥΐς, », ό, e monte tonans. Ex ego? et βξίμω. οξιγχνίζω, origanum refero vel sapio. όξίγχνίτΥΐς, u, a, Ut όξιγχνίτΥΐς οίνος, V'inum ex origano confectum. όζίγχνόας, ίσσχ, εν, ad origanum pertinens, Mc. Ab οζίγχνον, α, το, vel ίξίγχνος, », b, y), origa- num. Vide ο'ξΐίγχνον. όζίγνάομχι, ωμα,ι, et οξίγνχμχι, desidero, appeto; (2) pugno, decerto. "Ητοι ογ' ωξίγν.α,το νίοχΧώζ-ω τίΧχμωνος, Theoc. 24, 44. "ΈγχίοΊν τβ' ίΚχτΥ,ς χυτοσχύιόν ώξίγ- νωντο, Hesiod. Scut. 190. Α οζίγομχι. οξώξομίχ, ας, ή, cursus per montes. ' Ab οξΐΐξόμος, α, ό xxi 'h, vide ο^Λφμος. όξίζω, ί. Ίσω, termino, finio, limito, definio, Ph. (2) constituo, statuo, instituo,.cen- seo, cemOj decerno, Ph. ορίζομαι, statuo, censeo j ύζίρμίνος, statutus, p. pass. part. ίξίο-θίίο-χ Ϋιμίζχ, statuta dies, Gl. V. aor. 1. ΕΰξώπΥΐν δ' Άσίνις Τάναϊς διχ μίσοΌΐ όξίζίΐ, Dion. Per. 14. Εις τ«νδε ιτχίδχ, •ty -ήφον ωξίο-χν φόνν, Eur. Hec. 261. Xs»- μών χλλοο•' χλλον ωξΐο -tv, id. Hel. 127. Όξίζίΐν yxixv, ad terram accedere, Ms- chyl. Supplic. 554. Έξοξίζιιν yxixv, ter- ram deserere. "Αλλ^ν ά.*' χλλΥ,ς 'φ- ξίζοντίς πόλιν, Euripid. Heraclid. 16. Αιοξίξαν, a loco in locum movere. Ab OgOi. όξίςων, οντος, b, circulus cceli visum ter- minans. Ab όξίζω. όξιχός, ν), ov, mularis. Ab όξώς, mulus. όξιχος, r„ ov, finitivus, detinitivus. Ab οξος. οξίχτίτνις, χ, in montibus habitans, mon- ticola. Ex ego? et χτίζω. όξΐμγιλ)ς, υ], pomum montanum, Theoc. όξίνχις, 2. sing. a. 1. opt. act. verbi ίξίνω- ΌΡΙ'ΝΔΗΣ, a, b, ut οξίνΰν,ς χξτος, panis ex oryza vel semine sesamo simili con- fectus, Hes. Athen. οξίνιτον, 3. du. praes. ind. act. verbi οξίνω, concito, commoveo, perturbo; (2) adliortando persuadeo, aor. 1. ίάξίνχ, ω~ ξίνχς, commovisti ; Ιξίνομαι, concitor ; όζίνθΥΐ, aor. I. pro ώξίνθγ„ commotus est. ϋΰχος^ ωξινίν ΰιπλνν, Lye. 1329. Ψνχ')ι γχς σίο μάλλον ίξίνίτχι, Epigram. Α6 Οξω. οξίον, ν, το, finis, terminus, limes ; frequen- tior plur. τώ i'g/oc. Ab ogoj. οξίον, 8, το, monticulus, Gl. V. Ab οξος . 'όξίος, ν,.ό, terminalis ; ο^ιος 3-εοί, Termi- nus, Ph. Et 'όξίος Ζώς, Jupiter termi- nalis. Ab eod. οξΐηιΥΐον, ν, το, planities montana, Rob. όξίίτλαγχτος, u, ό xxi y\, vide οξίίπλχγχτοί» οξιτλχνΥ,ς, ίης, b xxi Ϋ), vide όξίινλχνης. όξίο-αι, aor. i. inf. act. verbi όξίζω. οξίο-μχ, ατοί, το, terminus, limes ; (2) id, quod apud nos statuimus, dehberatio, propositum ; Όξίσμχτχ, instituta, Ph. Ab όξίζω. Όξίσμός, S, b, finitio, definito ; it. sponsio, Gl. V. Ab eod. όξίς-ϊ,ς, χ, ό, finitor, qui limites et confinia determinat ; (2) constitutor juris et ar- biter conditionum. Ab eod. Hinc beis -ιχος, Yi, ov, finitivus; indicativus, Gl. Vet. οξΐτξίφ*ι<, ίος, b xxi fi, qui in monte alitur. Ex Tgi^ft». ίξίτξοφος, u, b xxi yi, nutriens, seu alens in montibus, Steph. όξΐω, fut. 1. indie, act. Att. pro Όξίσω. AD . όξχά,νΥΐ, γ,ς, ί), septum, sepes, sepimentum, sagena, Msch. S. T. 352. Ab 'ίξχος . ίξχχτάτΥις, ν, ό, jurejurando fallens, jus- jurandum fallens. Ex og«oi et απατάω* Ό'ξχιχ, ων, τα, fcedera, Ph. Ab 'όξχιον- όξχίζω, fut. ίσω, adjuro. Olx αν όξχίζομι* αΐτόν, Bern. Όξχίζω σι τον Θίον, μ•ή μ$ βασανίσ-ης, Marc. 5, 7. Ab 'όξχος. 'όξχιον, u, το, proprie victima foederis san- ciendi ergo ca?sa; (2) fcedus jurejurando sancitum ; (3) jusjurandum. Ab eod. 'όξχιος, α, ό χα) ί, qui jurejurando aahlbe- tur, ut 'όξχιοι S-eoi; (2) juratus, qui ju- rat. Ab eod. όξχισμος, S, b, juramenti exactio, obstric- tio per jusjurandum j (2) jusjurandum. Ab όξχίζω. "0PK02, u\ o, jusjurandum, juramentum, sacramentum, fcedus, religio, Ph. Hinc όξχόω, ω< f. ώσω, caveo ab aliquo jurejuran- do ; adjuro, Gl. V. "0PKYN02, vel ίξχύνος, α, Ό, piscis qui- dam cetaceus ; οξχΰνις, etiam pisces qui- dam, qui in pelago pariunt, apud Aristot. οξχωμχ, το, jusjurandum. Ab όξχόω. όξχωμοσία, ας, ϋ], jusjurandum, juratio, sa- cramentum. Ex 'όξχος et Όμνυμι- Όξχωμόσιχ, ων, τα. sac'rificia, quib'us fcedera fiebant, Vidg. Lex. Ex iisd. όξχωμόσιον, u, το, jusjurandum, sacramen- tum, Ph. Ex iisd. όξχωμοτίω, ω, fut. ν,σω, juro pro sanciendis fcederibus. ΐΐάστις ΰπϊξ γ%ς Ααναϊδω"» οξχωμοτα, Eur. Supp. 1187. Ab όξχωμότΥΐς, ν, b, jurejurando adstrictus, Vet. Lex. Ex 'όξχος et 'όμνυμι. Hinc όξχωμοτιχός, yi, ov, ad jusjurandum perti. nens, ut όξχωμοτιχχ ΙπιρρΫιματα, adver. bia juraixli. Όξχώμοτος s£g«, jurisjurandi sedes, Lye. ΟΡΝ ΟΡΝ ΟΡΟ όξχωτα), οϊ, legati, qui ad exigendum jus- jurandum mittuntur. Ab όξχόω. όξχωτός, 57, ov, juratus, Gl. V. Ab Όξχόω. όν-α,κθίξω, in raodum eaten» connecto. "Ab ΌΡΜ ΑΘΟ ν 2, », β, ordo, series, catena, se- ries catenata; (2) latibulum, lustrum. όξμάθω, idem quod Όξμάω, Eur. ό°μχίνω, impetu feror, ruo, prorumpo ; (2) in animo verso, cogito, a. 1. 'ώξμγινα' ωξ• μγ,νί, cogitavit, agitavit. ΐίόλιμον Άξα- συν όξμαίνοντίς. II• 10, 28. πολλά φβεσιν, ibid. 4. "έΐξμ,γινίν δ' ανα &υμόν, ibid. 21, 137. Ab όξμη. Ιξμάται, 3. sing. perf. ind. pass, per Me- tafiles, pro αξμό^αι, ab άξμόζω• ίξμάπΐξΐχ., yi, incitatrix, instigatrix, quasi ab οξμα^γιξ, aD όξμάω. όξμάω,' ω, ί• νιιτγ,ξΐο>, ts, το, incitamentum, suscita- 'bulum ; (2) receptaculum, sedes, arx belli, locus unde milites ad bellum ac- cincti exeunt, ut cum hoste pugnent. ορμητικός, •η, ov, propensus ad rem aliquam cum impetu suscipiendam ; (2) incitandi vim habens. Ab eod. όξμητικας, adv. cum animi impetu. "Έ,χχσι πέος τν,ν όχίίαν όξμητιχως, Aristot. Hist. An. 6, 18. ίξμια, ας, yi, linea, seta, Ph. linum hami, Gl. V. TS Άντωνία την όξμιάν καθίν τος, Plut. in Anton, cap. 29. 'kvalgo- μασαι πξός ty,v όξΐ&ιάν αποτξώγασιν αυ- τής, Aristot. Hist. An. 9, 37. Alias et ίξμιιά. όξμίξω, fut. ίσω, navem in stationem sub- duco, navem ad portum appello ; (2) na- vem stabilio. v tl χιλίοναυν τζατόν όξμί- e -οι,ς ik ψι» 'Atrletv, χαΤς', Eur. Or. 337. Ύυχγι hi <χως πξος tccvtov ύξμισθύί triiovt delatus, Soph. Ph. 548. Ab 'όξμος. όξμΐ'/ιζόλος, u, ό, piscator. Ex βάλλω. Όξμινον, n, το, horminum, Plin- 1. 18. c. 7. ii rudens, aut catena, per quam pondera suspenduntur. Ab «g- μίζω- όξμοδοτΥ,ς, νιξος, β, portuum dator, in por- tum ducens, Suic. Ex όξμος et δοτ-ίΐξ. 'OPM02, ν, ό, monile, colli ornamentum j (2) etatio navalis, II. 1, 435. βξκκτίτί», τα, aves, aviculae. Vox Bozot. apud Arisioph. Ac/iam, 913. Ab ogns. οξνίαχος, ή, ov, ut ph οξνίκχνι, nares avis. Ab οξνιον• όξνιόζξωτος, a, i xou th ab avibus devora- tus, Suic. Ex οξνιον et βιζζώο-χω. όξνίοθτιξίυτιχος, ν), όν. Hinc ή οξνίοθνίζίντιΧΥΐ, ης, scil. τίχνη, ars aucupandi, sive aucu- patoria. Ex οξνιον et 3-γΐξίνω. όξνίόμχντις, 6, augur. όξνίομιγγ,ς, Ις, ex altera parte avis, ut siren. Α μίγννμι. οξνίόμιχτος, ov, idem et ex iisd. οξνιον, s/, το, avis, volucris. Ab βξνις. όξνιοπωλίΊον, n, το, locus ubi aves vendun- tur. Ab ίξνίοπώλΥΐς, n, i, aviarius, Gl. V. qui aves vendit. Ab ο ξ νις et πωλίω. όξνίοο-κοπίω,'ω, auguror, auspicor, Gl. V. ocvioe-xoxtoi, ας, yi, augurium, Gl. V. όζνιοο-χόπος, n, ό. aruspex, augur, auguralis, auspicalis, Ph. όξνιοτξόφος., u, h, altiliarius, Gl. V. qui aves alit. Ex οξνιον et τξίφω. όξνιόω, in avem muto, Steph. οονίύ^Υ,ς, ε?, avium similis, levis. όξνίώτνις, ss, β, auceps, vel qui aves vendit. Ab οξνΐον. « όξνιθαγξίυτ'/ις, S, β, auceps. όξνιθάξιον, ν, το, avicula, Dim. ab όξνις . οξνίθαξχος, Ό, curator avium. όξνιθίία, ας, υ), augurium, auspicium, divi- natio per aves. Ab όξνώώω• όξνίβαος, ί/α, tiov, ad aves pertinens; (2) gallinaceus ; ut οξνίθαον χξίας, caro a- vium. Ab Οξνις. οξνίΟίος, ία, tov, idem et ab eod. οξνιθιντνις, S, ό, qui capit aves, auceps. Ab όονιθίύω, aucupor, aves capio ; όξνιθίύομαι, auguror, auspicor, Suic. Ab όξνις. οξνιθιαχος, υ), ov, ad aves pertinens. Hinc όξνιθιαχα, £v, τα, scil. βιζλία, libri de avibus. Ab eod. όξνιθίας, ts, o, ut όξνιθίας χαμών, tempestas aves perimens, ap. Aristoph. ίξνιθίαι di- cuntur venti quidam boreales, Aristot. Ab eod. όξνιθιχος, yi, ov, avibus conveniens. οξνίθιον, tf, το, avicula; (2) pullus gallina- ceus, Dim. Ab eod. όξνίθιος, ία, tov, ad aves pertinens. Ab eodem. οξνιθοζοσχΰον, a, to, locus ad alendas aves factus, Rob. Suic. Ex όξνις et βόσκω, οξνιθόγαλον, u, το, ornithogalum, herbae nomen. Ex οξνις et γάλα, lac. Angl. STAR OF BETHLEHEM. οξνιθογονία, ας, ϋ\, avium generatio. Ab"" όξνιθόγονος, ν, ό και yi, ex ave natus, de Helena, ap. Eur. Or. 1387. Ex οξνις et γιίνομαι. οξνιθοθίίξας, a, i, auceps, Aristot. Hist. An. 9, 1. Ex οξνις et &fya, captura. οξνιθοθΥΐζάω, aves capio, aucupor. ίξνώοθ'/ΐξίυτιχος, r„ ov, ad aucupium perti- nens. Hinc οξνιθοθγΐξΐυτιχγι, %ς, SC τίχνη, ars aucupii. Ex 'όξνις et &νΐξΐύω. όξνιθοκάπνιλος, ό και r„ qui aves venditat. όξνιθοχομίίον, α, το, locus alendis avibus, i. e. aviarium. Ab όξνιθοκόμος, u, ό και ή, avium curator, Gl. ' Vet. gallinarius, aviarius. Ex κομ,ίω• ίξνιθοκόος, n, ό, augur, avium peritus, qui per aves significata intelligit. Ex χοίω, pro νοίω, inteiligo. όξνιθοκξίτΥ,ς, u, o\ collector, Ph. seu qui colligit et conjicit futura ex avium ac- tionibus, augur. οξνιθολόγος, h, ό και yi, auceps. Ex λίγω• οξνιθολόχος, n, ό και ή, avibus insidians, auceps. οξνιθομανίω, ω, magno avium arnore teneor. Νυν) S' αποΓξέτΙ/αντίς aS όζνιθομαν5οΊ, Arist. Av. 1289. Ab όξνιθομα,ϊΥΐς, ίος, β καΊ %, qui aves valde amat, qui avium alendarurn magno a- more tenetur. Ex όξνις et μαίνομαι, όξνιθομανία, ας, yi, insanum studium alen- darurn avium. οξνιθόμβξίρος, ts, Ό κα) yi, avium faciem seu formam habens. Ex μοζ<ργι. οξνιθονομίΊον, ts, το, locus alendis avibus, aviarium, Suid. Ex 'όξνις et νίμω. οξνιθόπαις, αιίος, β και yi, avis pullus, pipio. οξνιθοτίΐνι, Υΐς, yi, laqueus, qui avibus ca- piendis tenditur, tendicula. οξνιθοπώλΥΐς, ts, i, qui aves vendit. όξνιβοο-κοχίω, ω, auguror. Ab οξνιθοο-χόπος, a, 6 xa) yi, auspex, augur. όξνιΒοτξοφϋον, το, locus ad alendas aves; aviarium. Ph. (2) gallinarium. ( «7 ; colorem habens ; ςοζος. όξνιθοτξοφία, ας, yi, avium nutjitio. Ab όξνιθοτξόφος, ts, β χα) ή, aves alens. Ex όξ• νις et τξίφω. όξνιθοφάγος, n, ό, qui aves devorat ; Aristot. Hist. An. 9, 6. όξνιθοφυίις, ίος, ό χα) ή, ab ave ortus. Ex φίιω. οξνιθόω, ω, in avem muto ; βξνιθωθνίναι, in avem mutatus esse, a. 1. inf. pass. Ab οξνις. όζνιθώ^Υΐς, ίος, β χα) ν), ad avium naturam accedens ; (2) avium speciem gerens. οξνιΟων, ωνος, ό, aviarium ; (2) gallinarium, Gl. V. Abeod. οξνιξ, ιχος, ο, vel ή, Dor. pro οξνις, avis. "0PNI2, ΐθος, ό, vel ή, avis, ales ; (2) gallina et gallus ; (3) augurium ; ace. οξνΐθα, et ogviv, nom. plur. ίξνΐις, et e'j- νιθις. οξνισι, avibus, dat. plur. ab ό'ξνις . οξνιχα, ace. sing, ab οξνιξ, Dor. pro οξνις• ίξνιχολόχος, ό, auceps, Dor. pro όξνιθολό- χος• ίξνύμίν, pr£es. inf. act. Ion. pro ίξνύναι, ab όξνϋαι, excito, concito, impello ; ο'ξνΰμαι, excitor, surgo, me erigo, concitus feror ; δξννθι, excita, imperat. Άλλα σύ γ' og- ννθι tStov, II. 6, 363. Ό Ss ΰίύτίξος ίόξ- νυτο χαλκω, ib. 3, 349. Ab όξω. οοννο-θί, 2. plur. praes. imper. pass. όςνύω, idem quod ogvvuu. όξοζάγχ'/ι, τις, ν), orobanche, cauliculus ervo adnascens et ipsum sufTocans. Ex οξοζος et αγχω, suffoco. οξόζαγχος, ts, i, idem et ex iisd. Όξοζάόίς, αϊ, Nympha? montanas, V. L. οξύζιαΊος, αία, alov, ervi magnitudinem seu - - ervo similis. Ab o- οξοζίας, ts, o, idem et ab eod, όξόζινος, ivyi, tvov, ex ervo confectus. όζόζιον, ts, το, parvum ervum, Dim. ίξοΖίτΥΐς, is, ό, ervo similis. Ab eod. βξοζίτις, ιΰος, ί, globulum ervi referens. οξοζοίίδΥ,ς, ίος,' ό χα) yi, ervo similis, ervi speciem habens. Ex οξοζος et εΐϊος. "OPOB02, », ό, ervum, genus leguminis. όξοζοφαγίω, ω, f. ησω, ervum comedo. όξοζώ^Υΐς, ίος, ο κα) ή, q. d. ervaceus, ex genere ervorum. Ab οξοζος. οξογκοι, montium tumuli, cacumina, verti- ces, juga. Ex 'όξος et 'άγχος, tumor. οξογυΐα, perf. part. med. f. g. verbi οξίγω. ίξοδαμν)ς, ϊΰος, yi, parvus surculus, ramus- culus tenellus. Dim. ab ΌΡΟ'ΔΑΜΝΟΣ, ts, Ό, surculus, ramuscu- lus, germen, ramus. ΌξοΰιμνιάΙις, αϊ, Nymphse qua? strata seu cubilia in montibus habent. Hes. οξοθίο-ία, ας, 'h, designatio terminorum ; (2) terminus positus. Ex όξος et &ίο~ις. όξοθίο-ιον, το, idem et ex iisd. όξοθίτΥΐς, ts, o, finitor ; qui terminos et li- mites statuit, Gl. Vet. terminator. Ex όξος et τίθνιμι. οξοθύνω, f. υνω, concito, excito, turbo, per- turbo. Άξ γιίας hi ΤίοοΊ^άων οξίθυνί μί- τίλθων, II. 13, 351. Ab 'όξω. οξοιτίιτος, ts, ό, vide ίξίΐτύπος. όξοίτυπτος, ts, ό κα) i\, pastor montanus, ap. Nic. Ex iisd. όξοχάξυον, ts, το, nux montana. όξόκτυπος, ts, ό χα) yi, in montibus reso- nans. όξομαι, euro, vel sequor; ϋξοντο, imperf. sequebantur. 'Ear/ δ' ίνίξΐς ϊο-θλοι opov το, Od. 3, 471. ΌΡΟ'ΝΤΙΟΝ, ts, το, orontium, herba. ΌξοπίΙιον, is, το, colliculus, tumulus; (2) montana planities. ίξοπύγιον, idem quod όρροπύγιον•^ Όξος, ts, h, matula. Καχίζίν οχτώ μϊ,νας L•} Χξνο-ων οξων, Aristoph. Acharn. 81. A- liqui leg. e 'fs7y. "OP02, ίος, το, mons, collis. ΌΡΟ' 2, ts, o, terminus, limes, finis alicu- jus regionis vel"agri ; (2) meta, scopus in aliqua re propositus ; (3) modus et re- gula, praescriptum actiones temperans ; (4) finitio, definitio ; (5) sic vocantur e- tiam cippi, columnar, tabula?, aliaque re- rum gestarum similia monumenta, apud Lucian. ΌΡΟ ν 2, if, β, serum lactis ; (2) aqueus hu- mor in pice. όξος, et όξός, pro ορρός , Eust. όξοσάγγαι, oi, Vox Pers. ap. Herod, bene- factores regis. οξονίλινον, pro όξίοσίλινον, V. L, D d ΟΡΣ ΟΡΦ ΟΡΩ όξοσ-χ',ζγ,ς, ν, ό, fringilla montana. Angl. a BRAMBM.VG. Ex όξος et ιτπίζα. όξϋμα, euros, το, impetus, saltus. Ab ίξύω- όξίΐς, gen. sing, contr. pro όξίος, ab όξος. bguo-cui, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. pro oigu- e-av, ab οξίω• όξννις, ιως, ν), impetus, quo quis ad aliquid fertur. Ab όξίω. ίξ χω, f. ueroi, impetum do, ruo, impetu fe- ror. Έ-χ' ο\λλγ]λοιοΊν o°utrav, Hes. Scut. 5 412. Ab ο ξ ω. όξοφγ,, %s> -h, contignatio, qualis est tecto- rum ; (2) tectum ; (3) lacunar, Ph. lacu- nar, laquearium, fastigium, culmen, per- gula, Gl. V. camera. Ab ϊξίφω, tego. Ιξοφγ,φάγος, n, <5 κα) ν Λ tecta vorans, seu consumens, ut ignis. ίξοφγ,αόξο;, α, ό κα.) η, tectum ferens ; E- pith. animalium testaceorum. Ex φίξω. οξοφίας, α, ό, in camera seu tecto degens. Ab όξοφος. οξόφινος, ivr„ ινον, arundinaceus. Ab eod. οοοφοιτάαι, in montibus vagor, dego. οξοφος, a, ό, arundinis seu calami genus in tegendis aedibus olim usurpari solitum ; (2) tectum ; (3) camera, Gl. V. implu- vium. Ab ϊξίφω, tego. οξοφόαι, ω, f. ύσω, concamero, contigno, Gl. V. fastigio. Ab όξοφος. Hinc Ιξόφωμα, ατό;, το, tectum, concameratio, ^ contignatio, Ph. lacunar. οξόφωο-ΐί, ιως, v\, lacunarium, laquearium. όξόω, seu ορρόω, in serum converto, Aristot. ίξόων, videns, praes. part. act. Poet, pro ό- βων, contr. ex ι »,ab οβαων, ac ίξόωνπ, vident, 3. plur. praes. indie, act. Poet, et Dor. pro OgZtri. βξόωπ, videretis, 2. plur. praes. opt. act. Poet, pro όξωτΐ, contr. ex όξάοιτί. "ΟΡΠΗΞ, ν,χος, β, ramulus, surculus ex radice arboris enatus, stolo ; (2) virga a- culeata ad boves incitandos, stimulus; (3) jaculum e ramo tereti et recto ; 11. 21, 38. ίρρόβμχι, υμχι, seresco, apud Aristot. Ab όοράς. Ιρρότιο -ffa., ν,ς, yi, serum picis, humor e pice, dum coquitur,.defluens. Ex ορρός, ί'ρροποτίω, ω, f. γ<σω, serum bibo. Hinc ο^ροτοτία, ας, yi, usus seri. ορροτύγιον, n, το, idem quod ορρός ; in avi- dus cauda. Ex πυγη. ορροπνγόςΊχ.τος , ts, 6 xa.) v], notas in όρροπιι- γίω habens. Ex ορρός et ριχτός. ορρός, is, ό, serum, Ph. Alias et Ιξός. IK» δε γάλα ϊχα Ίχωξα ύΰα_τώ$Υΐ, ο καλϊϊται ορρός, Arist. Hist. An. 3, 20. "0Ρ'ΡΌ2, ts, ο, pars subjecta testiculis; (2) sacri ossis extremum ; podex. ορρόω, vel όξόω, in serum converto. Ab ορρός• ΙρρωΎιω, ω, fut. fou, timeo, formido. Τον !Τίξ) aaurS χξΥ,ρμόν όρρωοων, Arist. Eq. 126. Όρρωΰώ τίνα δβλβι> &uea7ov, Eurip. El. 839. Ab ορ'ρος. hppaih-te, ιος, β χα.) -h, serosus ; (2) ad cau- dam usque protensus. Ab ορρός* vel ορ- ρός. Hinc ορρωδία, ας, yi, metus, timor. A praec. cgtrai, concitare, aor. 1. inf. act. Mol. pro οξαι, ab Ιίξω- οξβ-χιτχίν, incitabat, imperf. Ion. formatur, * a. 1. Ζξα-α, verbi 'όξω, incito. Μίνος δ' όξ- tratrxiv ίτχίξα, H. 17, 423. οξ /rto, surge, 2. singul. praes. imper. pass. Ion. pro όξο•%σο, ab όξβ-ω, pro όξω. ϊξο-γις, provoces, 2. sing. aor. 1. conj. act. JEoL pro οξν,ς . ίοο•ιγί\ιαι%, αιχοζ, β, concitator mulierum. Ab Οξω et yvvr r οξο-ίχτνπος, «, β χα) ή, strepitum excitans hor/isonas. Ex 'όξω et κτύπος. ίξο-ινίφΥ,ς, ίος, β και ή, qui nubes excitat et accumulat, Rob. Suic. Ex οξο-ω et ύ- φος. ίξο-ίπίίος, α-, ο και ί, quatiens solum, Rob. Ex όξιτω et ■x'ihov. ίξοΊτίτης, ο, citato impetu volans, Hes. όξο-ίχχς, ό, pedes concitans, Steph. ίξο•ίτ•/ις, ν, β, genus saltationis apud Cre- tenses. Abe'ea;. οξο-ο, surge, 2. sing, prass. imper. pass, per Syncop. pro Ion. όξ<πο• οξο-οΐάχνη, us, r„ bestiola qua^dam mordens, Gaz. ex Aristot. Ex όξβ-ω et Ιάκνω. ΰξ<τοθύξτι, '/if > 'h, magna et alta janua, in su- perior! asdium parte. Ex όξο-ω et 3-ύξα. οξΓολοπίύω, conturbo, irrito. "Η μι βοω» Μχ.' Sfo χολνμίνος ίξ-τολοπίνα; ; Horn, Hymn, in Merc. 308. Ex oVs> et λοτός. Unde όξΟΌλοπίω, ω, idem, Όξα•ολονί7τα:, tumul- tuatur, Hes, ΰιαπολίμΐΐτοιι, ταξάσσίΐαι, ex JEsch. Pens. 10. όξβ-οτξίαίν/,ς, β, ό, tridentem impellens. Ex όξ<τω et τζίαινα. ίξο-ύΐξα, ας, y, foramen, unde aqua conci- tato cursu prosilit. Ex οξο-ω et ΰίωξ. οξο•ω, οξο-ομαι, surgo, propero ; ut hinc sit * imperat. όξο-ίο, II. 3, 250. Ab όξω. όξο-ω, fut. 1. ind. act. JEol. pro όξω. όξτάξω, Ion. pro Ιοξτάζω• οξταλίζω, fut. iron incipio alas explicare ; ■ incipio in altum ferri. Ab ΌΡΤΑΛΓ 2, iieg, ι,, pullastra vel gallina. Hinc οξταλιχιιι;, ίο?, ό, pullus implumis. όξτάλιχος, ts, ό. idem ; (2) gallus. οξττι, Ion. pro ίοξτ*), festum. οξτύγιον, ro, coturnicula. Ab όξτνξ. οξτυγοθν-,ξας, ό, coturnicum venator. ίξτυγόκομτος, β, idem quod ο'ξτυγοκόχοί• όξτνγοχοτίω, ω, ludo όξτυγοκοτ'ιαν. ϊξτυγοχοπ'ια, ας, '/5,ludus,in quo coturnices in orbem collocabantur earumque ferie- bantur capita. οξτυγοχοπιχός, r„ ov, ad ludum dictum per- linens. Ab οξτνγοκόπος, n, ό, qui ludit οξτυγοζοπίχν• Ex όξτυξ et κόπτω, ccedo. ίξτυγομανία, ας, r„ insanus coturnicum a- * mor. Ex ejTu| et μαίνομαι. οξτυγομγ,τξα, ας, ■>„ coturnicum matrix, co- turnicum maxima ; Aristot. Hist. An. 8, 12. Ex όξτυξ et μίτξχ, matrix. οξτυγοπώλ•/ις, ν, ό, qui coturnices vendit. όξτνγοτξοφΰο*, tt, ro, locus ubi coturnices aluntur. οξτυγοτξοφίω, ω, f. ν,ο'ω, coturnices alo. Ab όξτνγοτξόφος, is, β και ή, qui coturnices alit. Ex όξτυξ et τςίφω. "OPTTS, νγος, ό, coturnix ; (2) herba quaedam. ΌΡΥΆ, ας, ή, chorda, intestinum coctum, apud Epichar. οξνάομαι, ωμαι, rugio, fremo, gannio, Gl. Vet. οξυγ)), jj, ululatus, pro ωξυγίι, V. L. όξυγμα, ατός, το, fossa, fovea. Ab o°(it/ru- οξυγμάτιον, is, το, fossula, Gl. V. A prase. όξυγμία, ας, ν), fossa, fovea, lacuna, βξο- μώ^ίίς, ως 1| Sokes όξνγμίγι, Aret. Ab όξυγμα. "ΟΡΥΖΑ, ν,ς, fi, oryza, genus frumenti. Angl. rice. όξυζον, ts, τβ, idem. όξυχτίον, fodiendum. Ab οξνοΌΌ». ίξνχτχξ, τ,ξος, ό, fossor, Gloss. Vet. Ab o- ξνστω• οξύκτν,ς, ts, i, fosscr, Gl. V. Ab eod. οξυχτος, m ov, fossus ; (2) qui fodi seu effodi solet, fbssilis. Ab eod. 'ΟΡΥΜΑΓΔΟ' 2, ν, ό, strepitus, fragor, tumultus ; Π. 2, 710. οξνξ, υγος, β, q. d. fossor, instrumentum, quo.lapides excavantur ; (2) animal uni- corne ; (3) piscis quidam. Ab οξύο-σω. όξυξις, ίως, r„ fossio, fossura. Ab eod. ΌΡΥ'22Ω, vel ίξύττω, fut. ξω, fodio ; perf. όξώξυχα ; unde perf. part. pass, ό- ξωξνγμίνος. fossus ; οξνχθίις, fossus, part. a. 1. Όξύττίΐν από λόφα τίνος 8"f)xrjv τω τίλίυτήο-αντι, Xen. όξυχίι, sji, fossio, fossura ; (2) rostrum suis. Ab οξΰσσω- όξφανιύω, fut. εύΛ», pupillorum curam gero, orphanos euro ; οξφανίύομαι, orphanus sum, orphanus curor. "Ε^μος οίκος, χα) τίχν' οξφχνίύίται, Eur. Hipp. 850. Πβ;- τξος 5-ανόντος, ίνθάΰ' ώξφανίυίτο, id. Ale. 532. Ab ορφανός, όξφχν);, pupilla, Ph. A pra?c. οξφανία, ας, ν), orbitas. Ab eod. ίξφαΐίξω, fut. ϊιτω, orphanum reddo, paren- ' tibus privo ; fij pupillorum curam gero, ©rf/hanos curo._ '-Ο^φανίζιι jAv xaxav γλω.σο'αν φαιννχς οπός, Pina. Pyth. 4, 505. οξφανιχος, y, ov, ad pupillos per-tinens, pupil- laris ; orphanus. Ab eod. όξφάνιος, ί», ιον, viduatus, orbus. Ab eodem. Ιξφανΐ5•γ,ς, S, ό, curator pupillorum, tutor. Ab όζφανιζω. ΌΡΦΑΝΟ ν 2, ij, βν, orbus parente vel pa- rentibus, pupillus, orphanus, Od. 20, 68. (2) orbus quavis re, viduus, carens, de- sertus. privatus, Eur Orest, 1134, ( «8 ) ο°φανοΐξ6φ{ίον, y, ro, locus, in quo orphan^ " aluntur. όξφανοτξοφίω, ω, f. ΥιΟ'ω, orphanos alo seu e- duco, educationis pupillorum curam ge- ro. Ab όξφανοτξόφος, », ο κα) r„ qui orphanum vel orphanos alit, pupillorum nutritor. A τξίφω. οξφανόω, SS, f. ώσω, orbefacio, Gl. V. Ab οξφανός. όξφίωτίλις-Ι,ς, S, Ό, qui mysteriis Orphicis initiat. Ex Όξφίυς et τίλί?γ,ς. όξφιο-κος, Ό, parvus orphus, piscis, Ath. οξφναΤος, α'ια, a7ov, tenebricosus, obscurus ; 1 (2) niger, ater. Hinc ή οξφναία, ας, et οξφνα,ίτι, tenebras, nox. Ab όξφν/ι• "ΟΡΦΝΗ, ν,ς, -h, Dor. όξφνα, ας, tenebra?. obscuxitas ; nox. Hiric οξφνΥ,ιις, itrtra, εν, idem quod όξφναίος. ό°φνγβίν, adv. e tenebris, ex obscuro, Suic. οξφνινοι,_ Uyi, ινον, ater, pullus. Ab eod. όξφνιος, idem quod όξφναΤος, Hes. οξφνος, ί» ov, tenebrosus, obscurus. οξφνά^Υ,ς, ιος, ό κα) ή, obscurus, tenebrosus, ater. Ab όξφννι. όξφος, S, Att. οξφώς, ω, ο, orphus, piscis qui- dam. Ace. plur. ίξφως. οξχάμ'/ι, ν,ς, 'h, terra sylvestribus arboribus consita, arboretum. Ab ό«χος. όζχαμος, n, ό, princeps, dux. Ab αξχν]' οξχατος, is, e, plantarum ordo seu series, Gl. V. όξχατοι, antes, Ph. Ab όξχος. όξχίίΰιον, ν, το, testiculus. Ab όξχις• όξχίομαι, Ζμοιι, salto, tripudio ; a. ι. ώζχη• Όξχΰται χαξο"ια φόζ,ω, JEsch. 3. plur. praes. indie, med. Dor. o -αμγ,ν ίξχί pro όξχανται• ΌΡΧΕ 7 Ω, ω, f. 4ιο•α>, moveo, saltare facio. όξχχΰόν, adv. viritim. Ab όξχις.^ οξχν^μος, S, i, saltatio. Ab όξχίομαι. όξχΥ,μα, ατός, ro, idem et ab eod. οξχΥιοΊς, ιως, 'h, saltatio. Ab eod. οξχν,ρμος, χ, e, saltatio. Ab όξχίομαι. οξχΥιο•ομ.ανίω, ω, f. ησω, saltationis insano t amore teneor. Α μοαίιομαι. οξχΥ/Γϊΐξ, Υ,ξος, ό, saltator. Ab όξχίομαι. οξχγ,$">.ς, S, ό, saltator, pantomimus, Ph. οξχγΐ5-ιχος, γ,, ov, saltatorins. Hinc ή οξχιο- τικ->„ sc. τίχνγ„ ars saltandi ; (2) β, qui saltatione gaudet, saltator. Ab όξχν\τ%ς• οξχ•/\ϊο$>ϊόασχα\ος, ν, ο, magister saltandi, qui artem saltatoriam docet. οξχγι?ξχ, ας, %, orchestra, pars theatri, in qua chorus saltabat. Ab όξχίομαι. οξχγ,Γξΐα, as, ί, saltatrix, Gl. V. ' A praec. ο%χγ]?ξ'ον, β, τβ, orchestra. Ab eod. οξχΥιΓΖις,ίΰος, v\, saltatrix. Ab eod. Hinc όξχγ,$-ξΐκος, yj, ov, saltandi peritus. οξχν,τνς, νος, v\, saltatio, saltandi ars. ορχΊ%ιον, ν, το, testiculus. Ab όςχις. οξχϊλος, u, ό, orchilus, avis quaedam. οζχίπίΐ'α, ων, τα, testes, testicidi. Ab eod. οξχιπάάω, vel ίω, testiculos contrecto ; a. 1. ώξχιπίόγιο•ας' Ex όξχις et πί&άω- οξχιπϊόΥ,, ν;ς, %, vinculum testiculorum. "0PXI2, ίως, testis, testiculus ; (2) herba? nomen ; (3) genus olivaj ; (4) piscis qui- dam ; 'όξχιις, testes, testiculi. "0PX02, -a, β, plantarum ordo, vitium ordo ; antes, JSl. V. Tlaea δε σφιιτιν og- χβ? χξύα-ίος ί;ν, (κλντοο ίξγα πίξίφξονος ΉφχίίΌΐο) Ί,ιιόμ'νος φίιλλοισι κα) αξγυζί• οιο-ι κάμαξι, Hes. Scut. 296. όξχοτομίω, ω, testes excido, castro, eunu- chum reddo, eviro ; ωξχοτομΫβ^σαν, aor. 1. pass, castrati sunt. Α τίμνω. όξχοτομία, ας, ή, castratio, testium ampu- tatio. Ex iisd. "ΟΡΩ, excito, concito ; et in^asi. excitor, surgo, cum impetu ruo ; fut. 1. act. όξο-ω, όξο-ομιν, excitabimus; aor. 1. Sgo~a,'2g- fftv, excitavit ; perf. med. όξωξα, et per transposition em iagoga, ωξοξ' excitavit; in sing. pass, ό^ωξίν, excitatum est, or- tum est ; plusquamp. med. ogugu, orie- batur ; imperf. pass, ώξόμην, cigiro, ex- citabatur ; Zgro, 3. sing, plusq. orta est, prodiit ; 2ξ8αι, perf. pass, infin. excita- tum esse, surrexisse ; imperat. όξο-ο, et όξσιυ ; pro imperfect, cigovro, occurrit όξίοντο• ίξωατο, 3. plur. prass. opt. pass. Ion. pro όξφντο. ab όξάω, video.^ όξωίίω, ω, idem quod Ιίόωδίω. όξώ^Υ,ς, (ς, montanus, Phav. Ab όξος. όξωΎ,ν, praes. opt. act. Att. pro όξάοιμι, ab όξαω. ίξόΊμις, videmus, 1. plur. praes. indie, act. Dor. et contr. pro όξάομίν. ΟΣΟ ΟΣΤ ΟΣΦ όζων, pries, part. act. conir. pro όςάων. οξ&>ξκ, perf. ind. med. Att. pro Z(a, ab όξω. οξώςιι, 3. sing, plusq. ind. act. όξωξίχατο, 3. plur. plusq. indie, pass. Ion. pro όξωξίγμίνοι γ,σαν, ab όξίγω• οξωξί, 3. sing. aor. 2. ind. act. Att. pro Zgt, 20 o'«OJ. βξώξν,ζί, 5. sing. perf. ind. act. Att. pro ά'- ξ-/}χ'ε, ab οξίω- ίξώξυχα., perf. ind. act. Att. pro &§υχ«, ab οξύττω- οζώξω, idem quod «gai, a cujus p. m. etiam formatur. όξωσαι, nom. plur. prass. part. f. g. contr. pro όξάχσαι, ab ίξάω- ος, -<, ι), «ri/c. postpos. qui, qua;, quod. ός, ου, Angl. he. Ka/oV» λίξον '4/C6, herba qusedam ab odoris, suavitate, qua; et ononis dicitur. Ab ίσμψ rig, r\, odor, cum suavis, turn ingra- tu's ; odor, fragrantia, Gl. V. fcetor, pas- dor, putor, Gl. V. Ab όζω. Hinc οβ•μ.γ,ς'κ, tog, ix») t), fragrans, odorus. eV.avjjoi, §«, ξον, olidus, fragrans, odorus. bffpyo-ig, tug, ή, odor. ΕϋώδεΛ όο-μ.ν,ο'ίη τίξίΤίται 'h μ.-ητξ'η, Aret. Ab όσμάομαι. ocrpog, ό, idem quod όσμ,νι, V. L. οο•μ.υλ'/ι, yg, ii, ozama, polypi genus a capi- tis gravi odore ita dictum. Ab eod. Ιβ-μ,υλίΰιο», το, Di?n. ab όσ-μύλη, Ar. οσμύλιον, u, to, parva ozaena, Dim. a seq. oo^μυλog, vel όs^μύλog, ts, ό, id. qu. οσμύλνι• όο-μώδ'κ, tog, ό χα) ή, odoratus, odorus. Ab όο•μ•η• co-ov, adv. quantum; (2) quatenus ; . (3) ad, circiter. Hinc oa-ov όχίγον, pauxillum, paululum ; oa-ov βαιόν, pusillum ; OVev is, vel όο -ovu, tantum non, modo non, ferme, fere, pene; όσον Hi -χω, quam maxime; νχ όσον, nedum, non solum nonj eVen αυτίχα, quamprimum, jamjam, mox. e Ab'ie-of. 0202> όση, όσον, quantus, citra intcrrog. Hinc όσω μάλλον, quanto magis ; όσον, quantum, quam ; όσον l-r' ϊχύνω, quan- tum in illo ; όσον τάχος, quam' celerri- me; όσον yxti, quantum attinet; ug ό- ffov, εφ' όσον, ϊφ' Οσα, χαθ' όσον, quatenus, in quantum, eo qucd; πχξ' όσον, nisi quod,»ideo, extra quam ; Ιν'όσω, quam- diu ; όσοι, όσαι, όσα, quot, qui, qua; ; όσοι 3-£g, quicunque, quot. όσπίξ, νι-τίξ, όπ'.ξ, qui, qua;, quod. "02ΠΡΙ0Ν, ts, το, legumen; όσ -zgi», legu- mina. όσπ-ξίοθ-ίχ'/ι, qg, τι, granarium, Ph. οσπ£ΐοπώλγ£, ss, ό, leguminum venditor, Gl. v. leg'uminarius. Hinc οσπξΐό-τωλκ, dog, 'h, leguminum venditrix. όσπξίοφαγίω, ω, f. ύσω, legumina edo. όσπ-ξΐώΰ-κ, tog, ό χα) ή, legumini adsimilis, qui e leguminum genere est. Ab όσπζιον χ οσπξολίων, quasdam herba, orobarcha, J. C\ "02 2 A, v)g, ν), vox ; (2) fama, rumor; (3) omen ; (4) oraculum. όσσαι, quantce, nom. plur. Poet, pro όσαι. όσσάχχ, pro όσάχ^, quoties. Ab όσog. όσσάτιος, vide όσχτιος. όσσί, ace. dual, per Apoc. pro οσσα, ab eV- σος, ίος ; occurrit, et dat. plur. όσσοις alicubi, quasi ab όσσος, is- οσσιία, idem quod οττΐί», V. i. όσσίτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro Ιίισσίτο, ab όσσομαι• οσσΐύοιχ,αι, vaticinor, ominor, auguror ; (2) religione habeo, reformido. Ab όσσα. οσσίχος^ ί'χτι, ίχον, quantulus, quam par- vus, quam exiguus. Ab όσος. όσσομαι, auguror, vaticinor ; (-2) in animo fingo, imaginor, cogito, prsevideo, pro- spicio. Kaxa δ' ϊσσίτο 3-υμω ©νν,τοΊς άν- θξώτοισι, Hesiod, Theog. 551. "Οσσοντο h' ολίθζον Odyss. 2, 152. Ab 'όσσα, vel o^og. ό'ο-ο-βί, if, Si oculus, JEsck. Pr. 144. όσσog, vi, ov, quantus, Poet, pro όσος. os-a, testce, nom. plur. ab ό$-όν, sed Ι&'ά, osw, nom. plur. contr. pro όστία, ab oV- TtOV. os -άγξ», ug, 'h, forceps, vulsella, qua ossa eximuntur. Ex is-'tov et άγξ». οτάζίον, is, το, ossiculum. Dim. ab o?tov. osrt, vel ός τι, η τί, ό τί, qui, qua;, quod. os-iivog, ΐντ), ϊνον, osseus, ex osse. Ab ό?ίον. ό$-ίογίντις, ίος, ό χα) τ), ossa procreans, Suic. Α γύνομαι. ορίοχόσος, ts, ό χ») ν), ossa tundens ; ossi- fragus. Α χόπτω. os -ιολογία, ας, τ), sermo, liber, seu tractatus de ossibus ; (2) ossium collectio. Ex λό- γος, vel λίγω, colligo. '02TE0'N, », contr. osSv, ν, το, os, ossis. όπόφιν, adv. ex ossibus. Ab ό$-ίον. Unde os -ινος, if, o, osseus, ex^osse factus. og-ig, TiTig, ο, τι, Gen. isTivog, '^Tivog, ύτινος, quis, quisquis, quicunque, quilibet. "02ΤΛ1Γ^, ιγγος, ν), scintilla, flamma crispa ; (2) cirrus, cincinnus. os-ohsxfiov, is u το, ossium receptaculum, Gl. V. ότόδοχιια, ossuaria. Α 7>οχιΊον. orotic, ις, ossi similis. Ab ίϊδος. os -οθήχγι, τις, τ), ossium repositorium ubi mortuoium ossa reponuntur. οζ-οχαταχτν,ς, if, ό, ossifragus. Α χ»τ»γ- νύο)• όζ-οχλάζ-Λί-ί ν, ό, ossifragus, Ph. Α χλάω. osOxi-rog, ts, oxa) τ\, Ph. idem quod og-ioxo- πος. οΓΟχόξαξ, αχός, ο, ossifragus, Gt. V. ός-ολογίω, ω, f. Ϋ)σω, ossa lego, ossa colligo ; (2) perquiro, indago more eorum, qui crematorum ossa colligebant. ομολογία, ug, τ), ossilegium, Gl. V. όζ-ολόγιαν, if, το, idem. Ab os■oλόγog, ο χα) τ), qui ossa legit seu colligit, Gl V. ossilegus. Α λίγω, colligo. 05-ομαχία, ας, τι, certamen, sive ludusossi- culorum, sive ossiculis. Ex μάχη. ός-ομά^ιον, is, το, idem et ex iisd. osSv, n, το, OS ; og-a, ossa. ότοφαγίω, ω, ossa comedo. ός-οφανίω, ω, ossa ostendo, ossa conspicien- da pra;beo. Α φ»ίνω. όρ-οφυιϊς, nom. plur. pro ο?ΰφυίις, ab ος-οφυν,ς, tog, ό χ») τ), osseus natura. Rob. Α φυ•ή. o^axiog, v, 0, testaceus. οΓξαχώί, iug, 0, figulus. όϊξαχΥ,ξός, τ), όν, testaceus. ός-ζα-χίας, ν, ό, ut όηαχίας λίθος, gemma testacea. Ab ο$•ξαχον. οπαχίζω, fut, ίσω, testulis in urnam con- ( 419 ) jectis damno, relego ; ίς-ξακίζομαι, rele- gor ; perf. part, ώστραχισμίνος, damna- > tus, relegatus. Ab eod. os -ξ,αχίνΐα, γ,ς, ή, scil. παώιά, ostracorum j ludus. Ab eodem. os -ξάχινος, ίν/ι, tvov, testaceus, e figulina j terra factus ; fictilis, Gl. V. Ab eod. os-.gaxiov, if, το, parva testa, testula, con- ^ chula ; ($) fictile testaceum, Dim. os-gax)g, iZog, τ], pinea, ipseque nucleus nucis pineae, Ath. (2) simulacrum Ve- neris, Hes. Ab eod. όs^ξaxισμog, S, 0, ostracismus, relegatio per testulas. Ab ό^αχίζω. o^axiTTig, is, ό, testaceus testam referens, ut όστξαχίτ' /ig λίθος, ostracites, gemma testacea, testam referens. Ab ός-ςαχον. os -ξαχιτις, ιοΌς, τ), ostracitis, ut prase. ός-ξαχόΐιςμας, is, β χα) ή, testa tectUS, cui testa loco cutis sea pellis est. T« ο$-ξα- χόδίξμα 'άζίς-α Ίξύν, όταν χνγ„ Aristot. Hist. An. 8, 3Θ. Ex os^uxov et δίζμχ. ότξαχόιις, όισσα, όιν, testaceus. Ab "02ΤΡΑΚ0Ν, if, το, testa nativa, qualis ovorum, testudinum, et similium ; (2) testa figlina ; (3) testula in suffragiis fe- rendis adhiberi solita. os -ξαχόνωτος, is, ό χ») Tit tergum testaceum nabens. ος-ξαχοποιοί, if, fictiliarius, Gloss. Vet. A ποιίω. os -ξαχόζΤνος, is, ό χα) τ), q. d. qui testaceo est naso, testaceus, Suic. Ex pi». os -ξαχοφοξία, ας, β, ostraci sive testula; la- tio, quum suffragia ostraco sive testa fe- ^ runtur. Α φίξω. ός-ξακόχξοος, contr. ό?ξαχόχξΐις, is, ό χα) τ), testaceam cutem habens. Α χξόα. is -ξαχόω, ω, in testam verto, testacea du- ritie obduco ; ότξχχόομαι, νμαι, in tes- tam mutor ; ω?ξαχωιλίννι, perf. part, pu- tamine ovi contecta ;' item in testas con- trita. Ab ό$-ζαχον. ό^ξαχώ^πς, tog, ό χα) τ), testaceus, testam imitans, Diosc. Ab eod. "02T.PEIA, et os-gtx, ων, τα, ostrea, pisees testis tecti. οί-ξΐιογξχφΥ,ς. tog, β χ») τ\, ostro pictus seu scriptus, Plut. Ex os -ξΐιον et γξάφω- os-gtio», et bsgio», is, το, ostreum, ostrum, color purpureus. Hinc ό$-°ιιος, ιίχ, uov, purpureus. ος-ξίΐώΰ'/ις, ιος, ό χ») τ), ostrea referens, os- trea imitans. Abeod.. ος-ξίον, ν, το, idem quod Ss-etiov. os -ξ εώδ'/ΐ?, idem quod ό^ζΐιωάης. bs -ξΐμον, το, stabulum, Lye. οΓξίτ-κ, a, i, ut os-girttg λίθος , lapis ostrites, apud Orph. oreinvYig, 6, leguminum emptor, Steph. Hinc όί-ξίωνία, Tit ospratura, LaU J. C. οζ-ξΟα, ug, τ], idem quod "Ό2ΤΡΤ2, vog, τ), ostrys, arbor, quam nonnulli syringam caeruleam esse vo- lunt. Angl. The horn-beam tree. igoi}'Y,g, tog, ο χα) τι, osseus, ossibus abun- dans; (2) ossi simihs. Ab eVIoy. όσφξάδιον, τό, olfactorium, Exist Ό2ΦΡΑ1'Ν0ΜΑΙ, fut. όσφζαννμαι, odo- ror, olfacio; όσφξχνθϋνχι, aor. 1. infin. olfacere, olfecisse. Κζομμίων όσψξχίνο- μαι, Arist. Ran. 673. TUg 'l-rxiis τυζαν- vilog, id. Lys. 621. Ό Zi appyv ogi\g, hi» το όσφξαίνίσθαι τ» ifgoj, μάλλον &«ττον, Arist. Hist. An. 6, 24. Κατά βΐΊλυχθιίς iσφξόμιvog ίξέα-τυσχ, Arist.' Vesp. 788. οσφξχντ-ίΐξ^, u, ov, olfaciendi vim habens, qu. ab οσφξχνττίξ• οσφξαντ-κ, if, β, odorator, olfactor. όσφξavτιxog, τ), ov, qui odoratu percipi po- test, odorabilis ; (2) odoratu valens, sa- gax, Gl. Vet. odorator. όσφξαν^, τι, ov, olfactu excitans, olfacto- rius. Ab όσφξαίνομχι. όσφξάομαι, ωμχι, f. ησομαι, odoror, olfacio. Ab eod. οσφξασία, ug, v, odor. A prasced. οσφξτισις, ιως, ϋ), odoratus, olfactus, ipsa fa- cultas odorandi ; όσφξίισιις, pi- nares. όσφξ' /iTixog, υ), ov, idem quod όσφξ»ντιχός• όσφζΥΐ^, idem quod όσφςαντός. Ab «V- φξάομαι. όσφξομαι, odoror, olfacio, ΐίσφρο»το, A?ist. Achar. 179. όσφξόμtvog, part. pra?s. med. per Sync, pro όσφξαινόμινος, ab όσφξχίνομαι• όσφυαλγίω, coxa; dolore laboro. Ab οσφυαλγία , ig, coxae dolore laborans. Dd 2 Οϊ ΟΪΔ ΟΤΛ οσφυαλγία, ας, η, dolor coxendicis. Ex οσ- φύς et αΧγος. 'ΟΣΦΥ 2, ύος, ή, lumbus, coxa, Gl. V. ^02XF'A, ας, -h, scrotum, Aristot. οα-χ-ον, α, το, et οσχεος, 5, ό• idem. ο<τχ*ι, ■*%, r„ palmes ; etiam pro scroto. οτχιβν, is, to, flexuosa circa os vulva? emi- nentia. οο-χος, a, o, ramus vitis, palmes ; (2) ra- ni ulus tenellus quivis ; (-3) scrotum. οΌ-χοαόξία., ων, τα, festum, quo palmites ra- cemis onustos gestabant Athenis. Ab ca -χοφόξος, it, Ό χα.) ή, vitis palmitem race- mis onustum gestans. Α φ'-οω- οο-χοφβξίχος, *i, ov, in οσχοφοοία solitus, usi- tatus. όταν, vel oV άν, quando, quum. "Οταν θ-άττβν, cum primum. "Οταν 3-αττον ο'ι νεοττο) δυνωνται πίτειτθαι, εκζχλλχοΊ τύπ- Τύιτίς εχ ty,s νιοττείας, Aristot. "ΟΤΕ, adverb, quando, q.uum ; on Ζγ,ποτε, quandocunque, Gl. V. βτ£, aliquando, quandoque. o, τε, pro e'r/i, qui ; % 7 ε, qua? ; %ri, cujus. ϊίτίβ, Ion. pro Ζτινος, ab oris• oTtu, Dor. ex Attico cm, pro eodem. iriai, dat. sing. Ion. pro Snvi, ab eod. on, conj. quod, quia, eo quod, propterea quod ; (2) quam, cum superl. ut 'ότι πλΰ- g -οι, quam plurimi ; pro accus. cum inf. relative ; ubi plerumque abundat, per Hebr. Em. ο, τ/, quod ; ο, τ/ άν, quodquod, quidquid. otiy,, conj. quoniam, quia. Hinc ότι-ητ), quam ob causam, cur. Ab ew- en μ.>ι, nisi, Gl. V'. ίτιχν, quidlibet, quidvis, quodlibet, quod- vis, quodcunque. Ex ο, τ/ et V». οης, quis, qui, Gl. V. 'am, Poet, οττεο, Ion. οτευ, dat. οτω, cui ; ace. 'όντινα. ίτλεύω, fut. σω, a?rumnas sustineo, patior, perfero ; (2) sustineo, fero. Καπνω χά- ματον βαευν οτλεύασι, Apoll. lifiod. lib. § 2, 1010. Ab οτλος. οτλεω, ω, fut. fooi, idem. ΠεΓξα» οτλ^σαι χαχων, Lyc. 819. οτλτιμα, το, a?rumna, Mes. ίτλΫ,μων, όνος, ο, a?rumnosus, miser, Hes. οτλος, ν, ό, ierumna, labor, miseria. A τλά». ότοζίω, strepito, tumultuor, persono. Ab ΌΤΌΒ02, u, e^strepitus, tumultus ; so- nus, sonitus. "Οτοζος b" άπλετος Seueu, Hes. Th. 809. ΌΤΟΤΟΓ, οττοτοί, heu ! hei ! or*, Att. pro Vtivos, ab osus• ότοτίΧω, fleo, dico οτοτοΊ, fut. οτοτυί'.ται. ' Ejpao -χε χει μη τον ζ-ημονα νγι<τ_ω, οτοτυ• ξ,εσθαι μαχξα ττ,ν χεφαλ->,ν, Arist. Lys. 522. βτξαλίως,, adv. accurate, sedulo, diligentor, celerit'er. Ο/ δ' οτξχλεως ενόΎ,σαν, Hes. Scut. 410. Ab οτξυνω. οτξνξβς, ξοί, gov, celer, sedulus. Ab eod. οτξίχιι, similes pilo, ejusdem pili ; pro όμότξίχες• Ab δμόθξΐξ• οτξυνίω,' urgeo, incite, urgebxK Ότξυνίω avs -Υΐμενχι, II. 10, 55. Ότςννίων Δανα£ς } ib. 13, 209. Ab ίτ ξ ύνω. ίτξννττ,ξ, Υ,ξος, β, instigator, pra?co, Hes. οτξυντικος, r„ ov, incitatorius. Ab eod. οτξυντυς, ΰος, ή, hortatio, instigatio. Ab eod. Ax£v οτζνντυν ποτϊδίγμ,ινος Ισχον νοίάσ-θω, II 19, 231. ΌΤΡΎ'ΝΩ, fut. ννω, et ννίω, incito, in- stigo, adhortor. Υίξωτα. μλν ωτξυνον Λυ- χίων ν,'/Υ,τοξα,ζ α,νΰςα;, H• 16,^495. Αϋτο) δ' οτξύνιο-θι ιμ,οι αμ,χ πάντίζ ϊτίο•θαίΐ, Od. 10, 425. "Ηδέ χιν μ,ίτΛ vija χα.) ίγγίλον ίτξύνοΛμι, Apoll. Rhod. lib. 1, 701. οττα., pro her», fama, omen. έτη!», α,ς, ί, vaticinatio, divinatio ; (2) re- ligio, superstitio. Ab οτπύομα,ι, ominor. Ότπυσ&μ,ΐνός τι πίξ) των όλων ίτβχγμχτων, Polyb. Ab ίττα,- β'ι ττι, per IHplasiasmum pro Ό\ τι, quod- cunque, (quia, quoniam, Poet, pro Ότι, Ern.) "Οττι τίχις-α* quam citissime. omxiv, Poet, pro ο τι, et χιν, i. e. ο, τι αν, quicquid, quamcunque. ίττις, ιως, r n adspectus, oculus, Hes. "Οτ- τιίζ α,χλυάβας, Aret. οττοζίω, ω, strepito. 'Ysro SI xvieixXusOS βττο^Γδβναξ, Msch. Pr. V. 591. οττ«£βί, », Ό, strepitus. οττομ&ι, ominor. Ab β'ττα. era, Att. pro Stivi, ab lifts• Ο'ι', sequent e consona; έχ, sequente vo- cali levigata; *χ % sequente vocali aspe- rata, adv non, haud. Hinc ί γίξ, non enim, nonne? » γα,ο άλλα, etenim; & γίξ τοι άλλα, quippe, siquidem, enim- vero ; s γα,ξ αν, alioqui non, alioqui non tamen, i yko άν troTt, nunquam enim alioqui ; £ ya.% άν tris, absitenim ; £ μ\ν, nequaquam ; *έ ,tt£v γα,ξ, non enim ; έ μλν hti, minime vero ; » jij, non, nequa- quam, ne ; έ μην, vel » μγ, ν ye, non ta- men, veruntamen non, nee tamen, ta- metsi ; £ μγ,ν άλλα, is μγ,ν α,λλάγί, enim- vero, at vero ; £ μ,Υ,ν άλλα χα), turn vel maxime; £ μγ,ν £Ss, » μγ,ν £τε, sed nee, nee tamen, neque vero ; έ μγ,ν πω, haud dum tamen, nondum tamen ; έ μγ,τοτί, haud unquam, nequaquam ; £ δ?τα, ne- quaquam, minime; £ πάνυ τι, non ad- modum, omnino non, raro ; 'ύ πως, ne- quaquam, nullo modo ; ό τι γι, nedum, minime, haud sane ; s « *tiv δ^, neu- tiquam tamen ; £% on, £χ όπως, non so- lium. oZ, adverb, ubi; (2) quo; sgnv «, alicubi. oZ, misisti, 2. sing. aor. 2. ind. med. Att. pro ΙΌ, Ion. pro 'sVe, ab ί'ί,α/. OT'A\ inter j. irridentis, ν ah ! ΟΤΆΓ, vas! inter j. dolentis ; (2) impre- cantis ; (3) comminantis. ΟΎ ν Κ2, ατός, το, auris ; (2) ansa? ; pi. Ιί ατα, aures, ansa? ; dat. Ζασιν, auribus. Ab §>. Hinc ούάτιος, ία, ιον, extremus, imus. ούατόας, όιντος, auritus. Ab eod. οΰγγία, α? ν ν, uncia. Vox Latina. ουίαίος, αία, aiov, humilis, terrestris; (2) subterraneus. Ab Vha;• οΙΙαμα, adv. nullo modo, nunquam. Ab £$αμός. ουΰαμΥ), adv. nullo modo, nunquam, nus- qu'am, nullo loco, nullum in locum. οίδα ( α/ν£>£{βν, eontemptius, Comp. Att. ab ουίαμινος, r„ ov, qui nullius est pretii, con- temptus, nugatorius, nihili. ουδαμόθιν, adv. nullo ex modo, nulla ex parte. ουδαμόθι, nusquam, nullo in loco. Ab ουία,μος, '>,, ov, ne unus quidem, nullus. Ex sS 5 et α,μος, unus. (Sed αμος est mera terminatio, Ern.) ουΰαμόσί, adv. nusquam, nullatenus. ου&άμχ, adv. nusquam, nullo loco. ουδαμώς, adv. nullatenus, nullo modo, mi- nime. Ab ουίαμίς. ουίας, το, solum, pavimentum, humus, ter- ra; dat. isS-i, ab inus. νΙος. Κάξη δ' us ?δα? όξΖται, Hes. Op. 522. eiSs. conj. neque, nee, ne quidem. Hinc έδδ γας, neque enim ; £hi y., neque ; it$i άς, έδ' άν εις, ne unus quidem, nul- lus; έδε εν, nihil; έδ' Ιγγυς, multum abest ; όδ' άν Ότίνν γένοιτο, quidquid ac- cidisset ; «δ' άν ότ /Sv γίνν,ται, ne siqui- dem fiat quidlibet, quidquid evenerit ; £1ϊ πολλά δε?, *δ' ο'λ /Vif δ=Γ, multum a- best. Ούδε μεν έδΐ, 11. 10, 299. Singu- larem habet vim duplex ista negatio, qua? sermone Romano exprimi non po- test, Vid. Clark, ad locum; £i\ μη, ne- que ; £Τε μγ,ν, neque vero, nee tamen ; έδε μγ,ποτε, neque unquam ; &M τι, ne- que ; έδετ; πω, nondum, necdum ; £h' όπως, άλλ' »δε, nullo modo, non dicain, sed ne quidem, νδ' ας, ne sic quidem ; έδ' ίςχγ,ν, neutiquam. οϋδείί, £1εμία, £ο~\ν, Gen. όδενόΥ, £δεμίας, έδενβί, nullus. Hinc έδεν ?,ττον, έδεν ελαττον, nihilominus, non minus ; £δ\ ν οίον, nihil vetat, nihil impedit ; έδεν je- tiamidem est quod £, non ; «δεν 'ότι βν, nihil quidquam. βύδε'νε/α, ας, ft, vanitas, vihtas. Ab έδε/ί• βΰδεν/α, ν, idem et ab eod. οίδενβο•ώ)§οί, u, β χα) ή, nulla custodia seu cura dignus, non curandus. Ex ug%. ουίενόω, ad nihilum redigo, V. L. οΙΙ'επγι, adv. nullo modo, haudquaquam. οΙΙίποτε, adv. nunquam, neque unquam. οϋδεπω, adv. nee dum, nondum. ούδετάτβτε, adv. nunquam, nullo tempore. Ex έδε et πώπβτΐ, unquam.^ οίΰετεξος, ίξκ, ε^ον, neuter ; έδετεξβν, ^δετε- ςα, neutrius generis. Ex έδέ et ετεξος. οί/ΰιτίξως, adv. neutro modoj (2) neutro genere, neulraliter. ουϊετίξούσε, adv. neutro, neutram in par- tem. Ab eod. ουίηπα, adv. non utiq.ue, neutiquam ; (2) numquid? annon ? unde fit £ο>•ήπαί)ίν, oiio-nruirvY, adv. nuUo modo. ΟΎ^ΔΟΣ, εβς, το, solum, pavimentum ; (2) humus, terra. Nom. inus. dat. £la, in nom. dicitur »δα? . βΰδοί, S, ό, limen, lapis seu lignum in ima janua? parte, qua in a?des intratur. Άλ- λΫ,λας πξοΐίειπον, αμίιζόμεναι μίγαν £- δον, Hes. Theog. 749. Ab ΌΙός. βΰδοτ;»ν, nihil quidquam ; (2) adv. nequa- quam, nullo modo. ΟΥ^ΘΑΡ, ατός, το, uber, mamma, proprie belluarum ; (2) sumen, cibus in deliciis olim habitus ; (3) ubertas, feracitas, pars agri maxime foecunda. Hinc οίθα,τόεις, όεσσα, ο'εν, mammosus ; (2) ferax. ούθεις, ενός, ό, nemo, nullus. ού#ε'νε/α, ας, %, idem quod £hivti*• ουθίτεξος, ίξα, εξόν, neuter. ο'ύΒ•ήν, adv. non equidem ; (2) non. Ab £. οΰχ, vide £. οΰχίη, adv. non amplius. οΰχ), adv. non. Ab £χ. o'uxisv, adv. non certe, nullo modo. ouxSv, adv. nonne? (2) atqui ; (3) profec- J;o, enimvero ; (4) itaque, igitur. ούλα, τα, gingiva? ; sing, non habet, Gloss. ~ Vet - ούλα, adv. scite commodum. OS /α U Κ-ύξ'/ΐτες γί πεζ) πξυλιν ώξχ^β-χντο, Callim. Hymn, in Jov. 52. ούλα), ων, αϊ, hordeum ; (2) mola salsa, qua hostia? adspergebantur. Ab ό'λβί• οΰλαμγ,φόξος, is, ό xa) -r„ agmen seu turmam habens. Ex £λαμος et φίξω. ουλαμος, 5, ό, confertum agmen, globus. Ε/να/ τον £λαμον φτ,οΛ Ιππέων πεντΫ,χοντα, το πλΥ,θος (ν τετξα,γώνω o -χγ,ματι ταχθίν* Plut. in Lycurg. cap.' 23. Ab ?λο? . ρυλαμώνυμος, ο', Pyrrhus, seu Neoptole- mus, Lyc. ουλα,ς, άδοί, ί, erispa ; (2) densa, opaca, Nic. Al. 260. Ab eod. ουλγ„ ης, ή, cicatrix, vulnus pa?ne curatum ; nota vuhieris sanati. Ab Ζλος, sanus. οϋλιμος, ίμν. ιμον, exitiosus, peniiciosus, Hes. Ab ο'λ'λυμι. οϋλιος, Ία, ιον, Dim. Ab ?λβί. ούλοζόξος, ν, ό χα) *ι, exitialia et pestifera vorans. οίλοδετΥ,ς, ν, ο, merges. Ex ?λβ? et Ιίω. βνλόδετον, », το, funiculus ex culmis con- tortus. Ex iisd. ουλοΐξγγ,ς, pro ολοεξγος, Hes. οϋλόθριξ, τξίχος, ό χα) υ„ crispos habens ca- pillos. ουλόβυμβς, «, ό χα) ή, noxio et exitiali ani- mo pra?ditus. οΰλοθυο-ία, ας, ■/), sacrificium perfectum. οΰλοθυτέω, ώ,ί• ν,σω, immolo, mola inspersa sacrifico ; molas inspergo victimis. Ex £λα) et Οτύω. ουλοχάξν,νος, ts, ό χα) 4. qui crispo capite est, sive crispos capillos habet Ex χά• ξγ,νον• ούλόχίζω;, ν, ό,χα) υ„ totus, sive admodum cornutus. Έχ όλος et xieas• οίλοχίφαλος, ov, crispos capillos habens. οϋλοχίχιννα, τα, cincinni, Telesilla, apud Poll. οϋλομελΥ,ς, εος, ό χα) ϋ„ qui integris mem- bris est, ex omnibus membris constans. Ex ζλος et μίλος. Hinc ουλομελίά, ας, ή. Ion. £λ~ομε\ίνι, νις, i), In- tegra seu absoluta natura omnibus mem- bris constans. ουλόμενος, χ, ov, perniciosus, exitialis ; pro ολόμενος, a. 2. part, verbi ολλυμι- ΟΤ^ΛΟΝ, n, το, gingiva, caro, qua? denies continet; plur. ?λα. Οίίλβ/ο-/ν Ιξγ,μελζα$ γάλα, Msch. Choeph. 881. ουλον, adv. acute, II. 17, 756. Ab Ζλος• οΰλοος, S, ό χα) i, perniciosus, exitiosus, exitialis, noxius. Ab όλλυμι,^^ο. οΰλος, χ, ov, integer, sanus, perlectus ; (2) tener, mollis ; (3) crispus, contortos cri- nes habens, Ion. pro 'όλος. Χλαινάων τ' ανεμοο-χεπίων νλων τε ταπήτων, II. 16, 224. ούλος, exitialis. Ύζωα,ς δε τίχ*5 νλος'ΆζΥ,ς ωτξυνε μετελθαιν, H. 5, 461. Ab ολλυμι, perdo. ΟΥ'""Λθ2, ν, ό, merges, manipulorum col- lectorum fastis; (2) hymnus in Cere- rem. ουλόττ,ς, y,tos, *, salubritas ; (2) mollities, teneritudo j (3) coma erispa, crispitudo. Ab Ιλοι. ουλοτξιχίω, Ζ, f. %<τω, crispor, crispam co- mam habeo, Suic. Ex νλος et &ξ)ξ, ca- pillus. ΟΥΡ ΟΤΡ ΟΤ2 *νλίτξΐχωτ(ζύ;, qui crispioribus est capillis ; ^ Comp. ab νλίτςιχο;, proprie ίλόβξΐξ. «ιιλοφόνον, », το, chamaeleon niger, her'da viscum profundens. Ex 'όλος et φόνος, ονλαζνν,ς, ίος, b χα) ή. Hiijc ύλοφυίς, nias- sa mollis. Ex ξλος et φυί,. οΐλίφυλλος, ts, b χα) n, crispa folia habens. οϋλόχύτα? ων, τά, primitiae ante sacrifici- um, mola?, qua? victimis adfundebantur, Gl. V. bordeacea ; 11. 1, 449. Ex «λ*/ et χύω, /undo. οίλοχύται, μ, eel, idem ; (2) canistra, ex quibus moke olim adfundebantur. Ex iisdem. οίιλόω, ω, fut ώο-ω, ad cicatricem perduco ; ikSa -θαι, ad cicatricem perduci, Aristot. Ab «λί• Ουλνμττόνΰί, in Olympum. A seq. Οϋλυμπος, u, b, Poet. l>ro" Ολυμπάς, ο'ύλω, bene valeo, sanus sum : occurrit hine tantum ?As, imper. bene tibi sit, sis felix. Ουλί τε χα) μίγα χα7ξΐ, Odyss. Ουλω, ββί, fi, Ceres. Ab VXos, merges. ώ μα, Αία, non per Jovem. οΰμινΰν, adv. non certe, non profecto; (2) non quidem; (3) veruntamen non. «υμίνπως, adv. nequaquam. οϋμίντοι, adverb, non tamen, veruntamen non. Hinc et νμίντοιγζ, idem ; et &μέν- rei άλλα,, vel άλλάγι, veruntamen. Οΰ μ,ϊ,ν άλλα, xa), attamen etiam. ώμος, Mai. pro Ό Ιμος, meus. ΟΎ'~ Ν, conjunct, ergo, igit-ur, ideo, itaque. Variis particulis subjunctum vacat. c'uvtxa, pro is 'ivixa, cujus gratia. eUvtxt», pro V 'tvixiv, propterea, cujus gra- tia. ϋΰνίβ-Φί, 2. plur. pra?s. indie, med. Ion. pro ovarii, ab όνομαι, vitupero; II. 24, 241. ουνομα, Ion. pro όνομα. ύννομάξαι, ion. pro ονομάζω, nomino, ap- pello, recenseo. Ουνομχίιιίΐν, Ion. pro όνομ,αίνίιν• οίνομΜ,β-Ιζ, '>„ β», clarum nomen habens, Ce- lebris, nobilis. A prase. οΰξ. Dor. pro h i|. OT^ON, a, ro, sorbum, genus fructus ; pi. Set, sorba, Ph. ου*ίξ, adv. ubi. Ex ? et πις. Ουπις, r], Upis, Diana? Epitheton, Call, in Dian. 264. βύτ/τ§/β•τ«ί, q. d. contritus, conteri dignus, perditus j pro i Ίπίτξίπτος. βϋποθι, adv. nusquam, nullibi. ονποχα, nunquam, Dor. pro ΐίποτί• «ϋποτί, adv. haud unquam, nunquam. ο'ύχω, adv. nondum, necdum. Hinc Ζπώ- ποτί, nunquam. ο'ύπως, adv. nequaquam, nullo modo. OTTPA" , as, fi, cauda ; in exercitu extre- mum agmen ; navi etiam tribuitur pro πξύμνα, puppis. ϋΊ/ξα, τα, limites, termini, pro 'όζοι, B. 23, 431. Ab 'όζος. ϋυζαγιω, ω, 2, f. extremum agmen duco. ονξαγία, ας, ή, extremum agmen. Ab ύίξαγος, is, b, extremi agminis ductor. Ex u-,ci et α,γω• ουραίος, αία, ulov, ad caudam pertinens, extremus. Hinc το tspodov, ts, extrema pars ossis sacri ; cauda ; extrema pars multitudinis alicujus. Ab i°a. βΰξαχοί, b, media pars remi, Poll. οΐ/ξάνη, ν.ς, r,, meatus urinarius, per quem urina e renibus in vesicam defluit ; (2) matula, vas urinarium. Ab V°ov• Οϋζανί*, eg, vt, Urania, una e Musis ; (2) Venus quaedam ; (3) ludus quidam pi- las. Ab seavbf. Hinc οίίξανιάζίΐν, ludere τνιν tspaviav, lies. cvpavldr,!, ts, b, coelestis, ccelicola ; eui cce- lestis est origo. Ab ιρανός. ονξχνίξομαι, ccelum peto ; unde αρανίζιτο Hes. ad ccelum pertingebat. Ab eod. ουράνιος, ία, tov, vel ν^άνιος, ts, b χα) ή, coe- lestis ; (2) sublimis ; (3) admirandus, di- vinus, magnus. Hinc Gl. Vet. Ab αξος. ου?ιος•άτν\ς, s, b, felicissimus. Ex Hgios et ΐ5"ημ'• oi /ξΐόω, ω, secundo vento utor. Ab ?jej. ο'ύξίσμα, Ion. pro οξΐο~μχ. Ab όξίζω. οίξοΰοχίϊον, et νξοΰόχιον, ν, το, urinal, Gl. V. urinale, vas urinarium. Ex ξξον et Υιχομαι. Unde ονξο^όχ'/ι, τις, 'h, matula. οΰξοδόχος, *, b xa) r,, qui urinam recipit. OT^PON, », το, urina, lotium ; (2) ter- minus, Od. 9, 124. ubi tamen alii aliter explicant. οϋξον, α, το, terminus. Ab 'όξος. οΰξοπύγιον, Idem quod ορροπύγιον. Τα, πτί• paigav μ\ν αχ ίχΐΐ, ΰξοπύγιον Ss, Aristot. Hist. An. 2, 12. 0TT02, v, b. ventus secundus ; prosper ventus, Gl. V. metaph. prospera fortuna. οΖρος, lotium, urina, Gl. V. ουρος, b, custos, inspector. Ab bea», vi- d'ere. ο&ξος, ίος, το, mons, Ion. pro οξος. οίξος, S, b, serum lactis, cruor ; pro οξός. ουξίς, », b, alveus, fossa, per quam deduci- tur navis.in mare ; (2) navalia. Oieui τ' ϊξ'χάθχίξον, Β. 2, 153. ουροτομ-ίω, ω, f. ruru, caudam amputo. Ex Ίΐξά et τίμ,νω. οΐξόω, ω, fut. ώσω, idem esse videtur, quod ϊξίζω; ab.illo occurrit χαταξόω, vento secundo expando, ad ventum secundum compono. ους, ώτος, το. auris ; Στα dicebantur cory- ca?i et delatores principum ; St» etiam ansa? vasorum. Ab »ας. ouira, ων, τά, funes nautici, Ion. pro ο7ο•α• 01 δ' πσα γξών/ις ιΰγάλνινα χίρμαδος ναυ- ται λίαζον. Lye. 20. Ab oiv,fero. ο'ύο-αν, acc. sing. part, praes. fem. gen. verbi ίιμί. obo -ία, ας, fi, essentia, substantia, ΡΛ. sub- stantia, res familiaris, facultates, patri- moniurn, peculium, Gl V. Alicubi e- tiam pro ο-υννο-ίχ, consuetudine et con- cubitu. Ab % ΰχιΰαλίοιο Οντασ' ίχιχζατίως, Hesiod. Scut. 461. ΤίξΥΐνΥ,ς SavCirxi, fipvov vra.iT• βύς ξίφίΐ, Lye. 242. Ab ίτάω. οντάμίν, pra?s. inf. act. Ion. pro ίτάναι, ab χτημι, pro ΰτάω- οντάμίναι, ferire, vulnerare ; quasi ab aV?i- μι, ab ντάω. οιιτάμινος, pro ΰτασμίνος, perf. part. pass. Έρρίΐ δ* αίμα, κατ' ονταμίννιν ώτίιλν,ν, 11. 17, 86. i. e. Fluebat vero sanguis per cominus inflictum vulnus; nam &■ τά,ξ,ιιν est cominus vulnerare, et βαλίϊν emiinus. wTx„ v\i, vi, debitum. Ab οφύλαι. οφύλ'/ιμχ, ατός, το, idem. οόίίλίντως, adv. debito modo, decenter, Hes. Ab ΌΦΕΙ ΛΩ, fut. οφίΐλ'ήϋ-ω, debeo ; (2) mul- tor ; multandus vel obnoxius sum ; (3) debeo, oportet me, aor. 2. ίόφιλον, οφαλον, et οφιλον, debebam, debuissem, utinam ; ίΐφίλον, utinam, -»;ellem, velim ; οφιιλό- μινον, debitum, Ph. Όφύλοι τοΊς 5-eo?? 3-ολλν,ν χάξΐν, Soph. Antig. 337. Κα) σο\ τΒτ* οφίιλίται παθώ, idem. Phil. 1411. Κάξγνξίον ωφιίλνιβ~ας, ojtr-rtq νώ ποη, Α- riti. Αν, 115. Notandiun, aor, 2, ωφίλον, vel οφίΧον, % usurpari ad votum expri- mendum, vel solum, vel cum ei'fle, a'ifo, aut ώς. Sic ύ'θ' ωφίλον ολίσθαι, utinam periisem! Έ'ι'θ ωφιλις ολίσθαι, utinam peruses ! ΕΊ'Θ' αφίλίν ολίσθαι, utinam pe- riiset! Ε'ιθ όίφίλ' 'Αξγνς μν, διαντάο-θαι σχάφος, utinam navi's Argo non volasset, Eur. Med. 1. Vide Viger. deldiotism. Ling. Gr. edit. Zeunii, p. '267• Hooge- veen. de Partic. Ling. Gr. p. 182. οφιλλεν, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. Poet. et cum ν pro όύφίλί. Ab ΌΦΕ'ΛΛΩ, augeo, cumulo; (2) adjuvo, (prosum, foveo ; (3) debeo ; οφίλλομαι, augeor, cresco. ^'H μίν γα,ξ πόΧιμόν τι χαχον χα) δηξίν οφίλλίΐ, Hesiod. Op. 14. Όφίλλει δ' άνδξΟί ίζω->,ν, II. 3, 62. Zeuj δ' αξίτ'/ιν ανΖζίοΌΊν οφίλλίΐ, ib. 20, 242. Όφίλλίτί ταύτα πίνατθαι, ib. 19, 200. "Ενθα χζίΊος μο) οφίλλίτχι, Odyss. 3, 367. Ιφίλλωσιν, 3. plur. pra=s. conj. act. cum v. οφίλμα, το, augmentum, item sordes ver- rendo collects, ipseeque adeo scobae, Hes. οφίλον, debui, aor. 1. ind. act. Ion. pro ωφίλον. οφίλος, ίος, το, utilitas, emolumentum, u- sus; plerumque commode vertitur per adjectivum ; τ/ δ' οφίλος ύ%ς 'ιμΊν • ad quid utilis ? quid prosis ? οτιτίξ οφίλος, dicitur de eo quod in quocunque genere preestantissimum, Em. Ab οφίλλω- οφίλσιμος, vel οφίλλιμος, utilis, pro οφίλι- μος. Ούδ= τόλίί τόο•' 'ίνίιμίν αιφίλσιμα τόο-ο-α Κυξ'ήν/ι, Call. Hymn, in Apoll. 94. οφίλτξίύω, fut. σω, orno, mundo, converro. "Εως αν 3-£«ί οφίλτξίυσωοΊ ariSovt Lye. 1165. Ab οφϊλτξον, n, τϊ, ornatus. οφίως, gen. sing. Att. et Ion. pro οφιος, ab 'όφις. οφίως-αφύλνι, ν,ς, ΐ, uva anguina ; sic a qui- busdam appellari capparin tradit Pli- nius. οφθχλμίχ, ας, ί, lippitudo, oculorum mor- bus. Ab οφθαλμός. όφθαλμίχς, », ό, piscis, quern Plin. ocula- tum vocat. Ab eod. οφθαλμιάω, ω, f. άσω, doleo ex oculis, ocu- lis laboro, lippio. Έντυχων ανθξώνω οφ- θαλμιωντι, Xen. οφθαλμίΐιον, α, το, ocellus, Dim. οφθαλμ'ιξομαι, idem quod οφθαλμιάω. οφθαλμικός, η, h, ad oculos pertinens, Gl. Γ. ocularius. Ab οφθαλμός. οφθάλμιος, a, ov, oculatus, Hes. οφθαλμιτις, i\, Epith. Minerva?, Pans. οφθαλι&οζολίω, ω, oculos conjicio. Ex βολή- όφθαλμοζόξος, if, b και r), oculos appetens. Μάλις-ά Ίστιν όφθχλμοζόξος των όξνίθων, Aristot. Hist. An. 9, 18. Ex βοξά. οφθαλμοοΉλύα, ας, it, servitium dihgens prajsente hero. Angl. eye-service. Ab οφθαλμόίαλος, α, Ό χα) %, servus, qui in- spectante hero se gnavum et diligentem pra3stat, oculisque adeo ejus quasi servit. οφθαλμός, S, b, oculus ; οφθαλμοί etiam inspectores, speculatores, corycaei re- gum, ut Sra, (2) radices plantarum, ap. Xen. οφθαλμόσοφος, κ, ό χα) i\, oculis medendi pentus. οφθαλμότιγχτος, u, Ό χα) y, oculis, i. e. la r crimis madefactus ; (2) ex oculis manans, Hob. Ex τίγγομα». οφθαλμοφανής, ίος, b χα) *ι, qui oculis cer- nitur. Ex φαίνομαι. οφθαλμοφανούς, adv. manifeste, perspicue, more eorum, qua? oculis cernuntur. οφθαλμώΐνις, ίος, b κα) ή, oculi speciem ge- rens. Ab οφθαλμός. οφθαλμώ^νχος, u, ό και ί, oculos effodiens. Ex όξύοΌ~ω. όφθιις, visus, aor. 1. part. pass, verbi eV- τομαι. οφθνιναι, visum esse, aor. 1. inf. pass. οφθτ,σίται, 3. sing. fut. 1. ind. pass. οφιακος, '/ι, bv, ad angues pertinens ; Β 'φ,α- xa, libri de serpentibus scripti. Ab όφις. οφίασις, ίως, *i, adfectus capitis, quo capilli defluunt. Ab eod. οφΊΙιον, ν, το, anguiculus, seu parvus ser- pens, seu anguis, Dim. ab 'όφις. οφιγίνν,ς, idem quod οφιογίννις, V. L. οφίΫ,τις, -η, nomen lapidis, Orpk. οφιοζόλος, a, Ό κα) ν, serpentis percussor. Ex βάλλω. ί,φιοΖόοος, η, b κα) y>, anguivorus. Ex βοξά. όφιογίνκ, ίος, b κα) ή, serpente genitus, ( 422 ) seu natus, serpentigena, anguigena. Ex ξύνομαι• οφιόδηκτος, a, b κα) y„ a serpente morsus. Ex Ιάκνω. οφιοιώ-ης, ίος, Ό κα) η, angui seu serpenti si- milis, anguinus. Ex όφις et ε?δο? . οφιόίΐς, όίντος, b, anguinus, serpentem re- ferens, anguifer ; fem. οφιόίοΌ•α, οφίΰσσα, insula? nomen ab abundantia serpentum. Ab 'όφις. οφιοκτίνη, νς, y, ophioctene, scolopendra? genus. Ex κτίίνω. οφιομάχνις, a, Ό, qui serpentes oppugnat, qui cum anguibus dimicat. Ex μάχο- μαι. ίφιομάχος, v, b, idem, Steph. όφϊόνιος, ία, Ion. ί'ή, eov, anguineus, serpen- tinus. Ab 'όφις. οφιο-χλόκαμος, ov, angues pro capillis ha- bens. Epith. Furiarum. οφιόπχς, πο$ος, b και ί, anguipes, serpentis modo incedens. οφιοσχόςοδον, vel οφιόο"κοξ^ον, a, το, allium angumeum. όφιοζ-άφνλον, nonnulli vocant vitem albam. οφίϋξος, a, b χα) 'h, serpentis caudam ha- bens. Ex έξά. οφιάχ'/ις, ις, idem quod οφίΰχος, Aral. Όφϋχος, a, ό, anguitenens, sideris nomen. Ex 'ίχω. οφιοφάγος, b κα) η, qui serpentibus vesci- tur. "ΟΦΙ2, ίως, b, serpens, anguis, coluber ; (2) sideris nomen ; (3; ornamentum bra- chii. οφίτνις, a, ό, ut οφίτης λίθος, ophites, lapis in modum serpentis maculosus. Ab ό- φις. οφιώ'δΥ,ς, ίος, b κα) y, anguinus, serpentem referens ; (2) anguibus abundans, angui- fer. Ab eod. οφλάνω, debeo, Hes. Ab οφλω. οφλίΐν, a. 2. inf. act. per Sync, pro οφίλίίν• οφλ-ζ,μα, ατός, το, multa judicata ; {2) de- bitum, ass alienum. Ab οφλω- οφλγ,ο•ις, ίως, ή, debitum. Ab eod. όφλ-ήο-ω, fut. 1. ind. act. per Sync, pro Ιφΐι- λν-,σώ. οφλνιτΥ,ς, a, ό, debitor, Gl. V. οφλιο-κάνω, debeo. ΠλΕ/Γ^ν ζγιμίαν οφλι- ο-κάνίΐ, Eurip. Med. 581. μωςίαν, ibid. 1230. τίνα άνομίαν, id. Ion. 444. Ab οφλω. οφλίσχω, idem et ab eod. οφλω, debeo, multor, damnor ; (2) in cri- men incurro, crimini obnoxius sum, f. οφλνισω (tanquam ab οφλίω,) D. ωφλν,κα; part. ώφλΥ^ως, damnatus. Τίλωτα o>,ς, ίος, ό χα) ή, sero florens, tarde _ florens. Ex ό-ψε et άνθος, flos. όψανον, ν, το, facies, visus, vultus, 2Esch. Choeph. 532. (2) vox, Hes. Ab βψ, ocu. lus vel vox. όψάομαι, ωμχι, opsonium comedo. Ab ό'•ψβ». β•ψώ|/ον, 8, το, opsonium; (2) pisciculus. Dim. ab ό'•ψβν. οψαξότνις, α, ό, qui sero arat, serus arator. Ούτω 'χ οψαξότΥ,ς πιωτγ)ζότ'Α ιοΌφαξίζίι, Hesiod. Ορρ. 488. Ex ό-φί et άξόω- όψαξτυο-ία, ας, ή, conditio et instructio ορ- soniorum ; (2) ars eondiendi et apparan- di opsonia. Ab ο^/αοτύω. οψαξτυτνις, S, ό, opsoniorum conditor vel instructor, coquus. Ab eod. Hinc οψαξτυτιχος, sj, ov, pertinens ad eum, qui opsonia condit ; (2) popinalis, culinarius. Hinc γ] ο•φαξτυτιχγ), ης, SCil. τέχνη, opSO- niorum parandorum ars, ars culinaria. Ύά οψαξτυτιχά, scil. βιξλία, libri de re cuhnaria. ο•\>αξτυω, f. ΰσω, opsonia condio et apparo. Ex ό<ψβν et άξτύα>• ΌΨΕ ν , adv. sero, longo post tempore ; (2) vesperi, extrema parte ; (3) post, de re prcet. o&u, 2. sing. f. 1. ind. med. Att. pro ό^/η. ο*\αίω, videre cupio ; (2) desidero. Ab άπ- τομαι. ο'4-εο-δε, 2. plur. f. 1. ind. med. ο'-ψέώ», ω, fut. Yja -ω, tardus sum ; Vulg. Lex. Ab όψε• ό•φημα, ατός, το, id, quo cum pane vesci . mur. Ab ίψέω. οψητηξ, ηξος, ό, opsonarius. Ab ο•\ιάομαι οψημίξχ, α'ς, η, crepusculum, Gl. V. Ex β•ψε et ημίξα. οψία, as,;h, serum diei, tempus vesperti . num, vespera. Ab ό-φιος. βψιαίτατα, adv. tardissime. Ab ο'•ψέ• οψιαίτατος, tardissimus. Ab eod. οψιαίτεξον, adv. tardius, serius. β/ψ/α/τεξοί, ίξα, (ξον, serior. Ab ό<ψ<α. οψιανθίω, ω, f. ησω, tarde floreo. Ab ί-ψιανθης, έος, ό χα) η, sero florens. Ex όψΙ et άνθίω- όαφ'ανός, όν, serotinus, vespertinus, Orph. όψιζλας-ίω, ω, f. ησω, sero germino. Ab οψιζλαρΥ,ς, έος, ό χα) ή, sero germinans. Ex β•ψε et βλα?άνω. οψίζλαςΌς, α, ό χα) ή, idem, Steph. ο-φιγάμιον, ν, το, seras nuptias. Ab οψίγαμος, ό χα) η, qui sero uxorem duxit. ό-φιγίνης, έος, β χα) ή, sero genitus, tarde natus. Α γίνομαι, ο-φιγονία, ας, ή, posteritas, Gl. V. Ab οψίγονος, u, β χα) η, sero genitus ; posthu- mus, Gl. V. Ex ο'-ψε et γίνομαι. οάιέπξος, serior. Ab ό-φί. όψίζω, f. ίο-ω, sero aliquid facio, sub vespe- ram aliquid facio, Xen. Ab eod. όψιχχξπίω, ω, fut. ηο-ω, serotinos fructus gigno, fructus mei serotini sunt, scros fructus fero. ο-φιχαξπία, ας, η, sera fructus editio. Ab ο'φίχαξπύς, a, b xou ή, cujus fructus seroti- ni sunt, sero fructus ferens. όφι,χίλιυθος, u, b xai h, sero viam carpens, qui sero iter facii, sero veniens. οφίχλωφ/, ωπος, b, qui sero seu sub noctem furatur, fur nocturnus, seu vespertinus, y Rob. ο-φίχοιτος, ov, sero dormiens. Ex ό-ψε et • χοίτη•. οφιΐμάθαα, ας, yi, sera eruditio. Ab ό-ψί- μαθης. ο•φιμα.θίω, ω, f. Ϋ,σω, sero disco, astate jam provectior studia tracto. Όψιμαθησ-χς δε χα) π'ο'ο'οω ππ της ήλιχίας παώίυόμίνος, Luc. Ab eod. ό-φιμαθη, ace. sing, pro ί-φιμαθία, ab ο'φιμαθης, ίος, b χα) ή, qui sero didicit sou discere ccepit, sero doctus. Ex <5•ψε et μανθάνω, disco. ο-φια,αθία, idem quod ο-φιμάθαα, SJ.eph. οψιμοξος, u, Ό χα) η, sero moriens et lente. όφιμος, », b χα) η, serus, serotinus, tardus, 11. 2, 325. Ab οψε'. Sutajj , adv. sero, Gl. V. ινοος, u, b χα) ή, sero sapiens. ο'ψ /yoj, η, ov, scrotimis, Gl, V. Ab β'-ψε'. οψη ΠΑΓ ΠΑΘ έ'•φ/βί, ία, ιον, serus, serotinus. Ab eod. οφιότ*ΐΐ, ητος, 'h, tarditas, longa prorogatio. Ab ό'-ψ'βί- ο^ίπλατος, b χα) ν, sero dives factus. ο-ψ/ί, εως, 'h, visus, ipsa visendi actio, ad- spectus ; (β) species oris, facies, oculus. Ab άπτομαι. 1-^ισμΖ;, S, i, tarditas, serus adventus. Ab «■ψ/ζω. ό•ί>ισπορίω, ω, f. ν.σω, sero sementem facio. , Ab ΐ-^ιίσπορος, α, ο xa) r>, qui sero seu tarde se- ritur j (2) sero serendus. Α σπείρω. οψιτίλεςΌ;, κ, b χα) ή, sero perficiendus, Norm. Par. 11, 24. Ex τελίομ-χι. οψίτεξον, adv. tardius. Ab b^/ios . οψίτομΑς, ts, ό χα.) ή, sero putatus ; (2) qui sero putari solet. Ex l -φε et τέμνω. 1•\ιΐφαν%;, ίος, b χα.) *ι, sero apparens. Ex φαίνομαι. ο•\>όζ,αφον, το, vasculum in quo opsonia ap- ponuntur, Ath. Ι-^οΙ&ίΙαλος, ts, b χα.) y,, opsoniorum appa- randorum peritus artifex. Ex oaev. ο'-ψοδε/», ας, ή, opsoniorum penuria. Ex ο-φον et δέομαι, egeo. ομολογία., ας, η, sermo de opsoniis, scrip- turn de deliciis popinabbus. Ab ομόλογος, ts, b χα.) ή, qui de opsoniis trac- tat seu disserit. Ex e\J/sv et λόγος. 11>υμ&ννιί^ίος, b χα.) ■/>, qui insano opsonio- rum, et imprimis delicatorum piscium amore ducitur. Ex ο-ψβν et μαίνομαι. "ΟΨΟΝ, ts, ts, proprie piscis ; (2) edubum omne, quod una cum pane comedimus ; Gl. V. ο-ψβ», pulpamentum. ί-^ονομεΊν, pro οψωνίϊν, Poll. Ab 0-^/ονόμ.ος, ts, b, unde όψονόμοι, magistratus Athenis, qui immodicum luxum opsona- torum coercebat, et opsonio cuique cer- ium pretium statuebat. Ex b-^/ov et νίμω• 0-^ovTa.i, 3. plur. fut. 1. ind. med. verbi άπ- τομαι. o-J /οτοιίαι, ω, fut. v t ffu, opsonia apparo, popi- nales delicias apparo, eoquo.' Ab οινο- ποιό;. Hinc ο-^οπο'ί'/ίμΜ, are;, το, opsonium, cibaria. ί^,οπβι^τιχος, jj, β», pertinens ad eum, qui opsonia apparat, popinalis, coquinarius ; (2) opsoniorum apparandorum peritus, opsoniorum artifex. οδοποιία, ας, i, opsoniorum apparatus, po- pinabum dehciarum apparatio. Ab ενο- ποιό;• οφοποιϊχος, *>, ov, pertinens ad opsonia ap- paranda, popinalis, coquinarius. Ab eod. οψοποιο;, S, b χα.) η, opsonia apparans, con- ditor. Ex β•ψβν et ποιεω. ο-^οπόνο;, Vi b, opsoniorum apparator, co- quus. ν^οπωλεΊον, το, locus in quo veneunt seu venduntur opsonia ; Gl. V. popina. Ab ο-^οπωλτ,;, ts, b, opsoniorum venditor, cu- pedinarius; macellarius, Gl. V. Hinc ο-^οπωλία, α.;, ή, locus, in quo vei.eunt op- sonia, popina ; (2) piscium venditio. ο-\>οπώλιον, α, το, idem et ab eod. οψόπωλι;, ilo;, v\, cupedinaria, qua? opso- nia vendit. Ab ο•1/οπώλ•/,;. "ΟΨ02, α, ov, improbus, flagitiosus,'ifes. ο-^οφαγεω, ω, f. ησω, opsonia comedo, po- pinabbus delicus, et praesertim piscibus delector. Οΰδ' (llyv) οψοφχγεΤν, till xi- χλίζειν, Aristoph. Nub. 979. Ab όψοφά- γοζ. Hinc ο•^οφαγία, a;, jj, opsoniorum appetitio ve- hemens ; (2) piscium debcatorum avida devoratio ; (3) heUuatio, edacitas. ο•\ζοφαγί&ατος, ts, ο, avidissimus, opsonio- rum devorator. Ab b -^οφαγο;, ts, b χα) η, opsoniis inhians, po- piuabum debcianun avidus devorator ; (2) qui pisces avidius devorat, Ph. Teg- yovis όψοφάγα, Arist. Pace, 810. gulo- sus. οψοφιλία,, ets, *i> opsoniorum amor et cupe- diarum. bii /οφόξθζ, ό, qui opsonia fert, Ath. ο4>ών, ωνος, ό, locus reponendis opsoniis, penus, penum, vel etiam sportula feren- dis opsoniis. Ab β•ψβν. ο-^ωνίν, ω, f. γ,σω, opsonia coemo, opsonor. . Ab (■■Ι,ώνκί, u, b, opsonator, qui opsonia eoe- mit ; (2) opsoniis coemendis deditus. Ex b'4/ov et ωήομ,α,ι, emo. ο^ωνΥ,τιχος, ij, ov, opsoniorum coemendo- rum peritus j (2) opsonator. Ab b -φω- Ιψωνία,, et;, ->„ opsonii coemptio, opsona- tus. Ab οψώνης. Ιψωνιάξω, fut. άσω, stipendia seu annonam preebeo ; ο-ί/ωνιά,ζομΜΐ, annonam accipio, alor. Έχ των _ αλλοτζίων ο•3/ωνιαζομ.ί:χς χξν,μΑτων, Dion. Hal. Ab οψώνιον. Hinc '^ωνιασμο;, S, b, annona, stipendium. !•ψών/βν, Is, το, opsonium ; (2) stipendium, Ph. auctoramentum, Gl. Vet. salarium, Ph. diarium, Gl. V. Ab ίψών/ις. Π Π, Decimasextalitera Gra?corum, qua?suo nomine ir?vocatur, iUudque nacta estab Hebrseorum Pe ; (2) nota numerabs sig- nifrcans octoginta; et, cum lineoia infer- ne apposita (cr,), octoginta millia. Tci, Der. pro πγ„ qua, quem in locum. ■xa.ya.v,fontem, ace. sing. Bor. pro ^yijv. •rj*.ya.;,fontis, gen. sing. Dor. pro χΥ,γϊς. ■τα.γγίλα.Γος, ov, omnino ridiculus, Ath. πα,γγίλοιος, u, b xa.) -h, idem. παγγίνίτΥ,ς, u, b, omnium genitor seu pa- ter. Mvvx cra-yyiviTa.» ®'S μ,α,^ίίιίτί Tf μ,ν,ν, Nonn. Paraphr. 5, 44. ■rotyyiv'tTug, οξος, b, idem. παγγίνϊ,ς, ίο;, b χα.) ν, qui omnium gene- rum est. Ex ιτα,ν et yivo;• Ku,yyto;, ov, pro irayyuos, vel πά.γγ(.ω;, to- tam terram pervagans, obtinens, am- plectens, &c. A yoAx. KxyytuQyo;, ov, omnia colens, communis agricola. πα,γγλυχίζο; , a., ov, admodum dulcis, Ar. πχ.γγ\ωσ<τία., a.;, -h, nimia loquacitas, cla- mores, garrubtas. Ex παν et γΧωσσα.. πάγγυμνο;, ov, plane nudus. ■za-yyvvatx), adv. cum omnibus uxoribus. Ex παν et yvvr,. ■ra-yyuvio;, v, b xa.) 'h, ab omni parte angu- los habens. Α γωνία.. *α.γι);, aor. 2. part. pass, verbi πν,γννμ,ι. πάγίν, compegit, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. et cum v \φί\χ. pro etretys. ποιγίξοι, ξα., ξον, glaciabs, gebdus, Rob. Ξί/ν γα.ξ τω λιίω. χα,ι το πα,γίξόν ίο~χΐι, simul cum lasvaiidi, glutinandi etiam fa- cultatem habet, Are . Α πάγο;• πα,γίτΐ;, S, β, glacies, gelu, conglaciatio, st'iria, pruina, Gl. V. ΐία-γίτώτίςον α,Τμχ, Aret. Ab eod. πα,γίτωδν,ς, to;, b xa.) 'h, glacie aut gelu ad- strictUS. Α παγίτός. x&yn, ■/,;, -h, laqueus, decipulum. A *w ννω. πάγ-η, 3. sing. aor. 2. ind. pass. Ion. pro ί-τάγν,- Oiix iv χα,ιζίω οΆ πάγη βέλο;, II. 4, 185. πα.γι\ίΰω, f. ίΟσω, iUaqueo, irretio. "Οιτω; οώτον τα.γώίύ(τωιην iv λόγω, Matt. 22, 15. Α πα,γί;. πάγιο;, ία,, ιον, fixus, firraus stabibs. A π•/;γν(ιω. ίτα,γιότ•/,;, ν,το;, y, soliditas. Α πάγιο;• παγιόω. ω, firmum et fixum statuo, firmo, stabibo; unde πα-γιωθϋναι, aor. 1. inf. pass, fixum essej παγιωθεί;, stabilitus. Ab eod. παγ);, iho;, i, tendicula, muscipula, deci- pula, Gl. V. Α πάγ-η. πα,γίω;, adv. firmiter, constanter. παγιώτεοον, firmius, adv. Α πάγιος. παγχαίνις-ος, b χα) r„ semper recens, JEsch. Ag. 969. Α χαινίζω. πάγχα,χο;, ο χα) τι, omnino malus, pessi- mus. παγχάχως, adv. omnimode male, pessime. πχγχάχαξγο;, b, valde calbdus, maleficus. παγχαλΧϊ,;, ίο;, b xa) v, pulcherrimus, R. Ex παν et χάλλο;. πάγχαλος, a, b xa) r„ perpulcher ; (2) ho- nestissimus. -ταγχάλως, adv. perpulchre, optime; (2) honestissime. παγχαξπία, ας, ν, omnis generis fructus aut semina. A παγχάξπιο;, n, Ό χα) -h, fructus omnis ge- neris habens. Α χαςπό;. πάγχαξπο;, n, Ό χα) ή, idem et ex iisdem. παγκατάζατος, α, ό χα) ή, omnino execran- dus, Aristoph. Lysistr. 595. ( 424 ) πα,γχίνθ-);;, ίος, b xa) 'n, omnino occultus, Rob. Α χεύΟαι. πάγκλαυρος, », Ό,χα) ί,_ omnino lamenta- bilis ; (2J semper lugens. Α χλαίω. πάγχλαυτος, ts, b xa) 'h, idem et ex iisd. παγχλ%ξίά, ας, η, universa hEereditas. A πάγχλνίξος, ss, b χα) -ή, heeres ex asse. πάγχλΰτο;, ov, celeberrimiis. πάγχοινο;, a, b xa) r„ omnibus communis. 'Αλλ' ίττβι τον γ* I| άΐΰα παγχοίνν λίμ- νας πάτεβ' avr' /,σει;, ίτε γόοισιν »τε λι- Ta~i;, t Sophocl. Electr. 138. παγχοίξα,νο;, ts, b xa) r,, omnino seu totius dominus, Rob. παγχοίτΥι;, », β, qui omnes sepelit et sopit, Epith. Orci. Ex παν et χοίτ -n• παγχόνιτο;, ν, b χα) ή, omnino pulvere ad- spersus, laboriosissimus ; omne genus certaminis expertus, Rob. Ex παν et χόνις. παγχίο-μιο;, ov, communis omnibus homi- nibus. Α χίο-μος. τα,γχζατΥ,ς, ίο;, ό χα) r t , omnipotens. A Χξατίω. παγχοατ' /iffia, a;, r„ perpetua possessio. Ex χξατεω, teneo. πχγχξατιάξω, fut. άσω, pancratio certo ; (2) in omnibus certaminibus sum vic- tor, Synes. Α παγχξάτιον. Hinc •ταγχξατιας-Υ,;, 5, Ό, peritus certandi pan- cratio, Ph. pugil, quinquertio. Hinc πχγχςατιαίΊχο;, r„ ov, ad pancratiasten pertinens. παγχ^ατικω;, adv. more pancratiastarum, pancratiastice. παγχζάτιον, ν, το, athletici certaminis ge- nus, quinquertimn, quinque constans artibus, nempe pugilatione, cursu, sal- tu, disco, et lucta. Ex παν et χξατίω, supero. πάγκζατο;, ov, idem quod παγχξα,τν,ς, A- ristoph. τάγχζεας, ατός, το, corpus glandulosum in medio msenterio situm, vasorum divi- siones confirmans. παγχξότως, adverb, cum magno strepitu, Msch. Suppl. 731. Α χζότος. πάγκξυφο;, a, b xa) r„ omnino OGCUltus. Α χξύπτω. παγχτϊμων, ovo;, b xa) r,, qui omnia possi- det. Α χτάομχι. παγοπλνιζία, a;, r,, veterinorum morbus, cum nimirum gelu percebuntur. Es πάγο; et πλγ,<τσω, perciitio. πάγο;, is, b, tumulus, eollis ; (2) glacies, gelu ; (3) concreta massa, sal. Μάγο;, eollis, ab antiquo πάγω, pango, quia in locis editioribus casas prima=vi pangere solebant. Unde in vetustiore bngua a-ayei'idem erat quod Lat pagus, cujus prima producitur, utpote quod ~ab JEo- bco πάγω vel πν,γω fluxerit : πάγο; ve- ro primam corripit, quia recentiores ab aoristo verbi r^miii pro more suo for- mabant, Blomfield'. in Pro?n. V. 20. A πν,γνΰω. πάγιος, v,b, cancri genus. "Αλλβ; δέ bai- Colriv Ίσ"ηζείς av%a παγύζοι; Τυϊα βαθύ- νονται, Nic. Th. 788. Ex πάγο; et νςέω. παγχάλεπο;, u, b χα) -/>, perdifhcilis. παγχάλχεο;, n, b xa) r„ totus aureus, 11. 20, 102. πάγχαλχο;, a, b χα) ή, idem et ex iisd. ■χαγχαργ,ς, ϊς, semper gaudens, Jun. πάγχι, adv. prorsus. Α πάν. πάγχοξτα, raj, omnis generis cibi. Α χόρ- τος. πάγχξν,ς-ος, a, b xa) v lt omnino utibs seu commodus. πάγχξίςν;, ov, totus obbtus, unctus, Soph. Track. 661. παγχφο-εο;, ν, b xa) -h, totus aureus. Ex πάν et χξυο-ο;, aurum. πάγχξϋο-ο;, a, b xa) v» totus aureus. Ex πάν et χρυσό;. πάγχυ, adv. prorsus ; omnino j Poet, pro πάνυ, 11. 5, 24. Α πα;. παγώΐν,;. εο;, Ό χα) ή, glacialis. Α πάγο;. παόΐ,τε, 2. plur. prass. ind. act. Dor. et contr. pro πν^άετ.ε, a πν$ίω. παθαίνομαι, vehementer adficior et conci- tor ; morbis animi adficior ; item affec- tus commoveo, Luc. Α πάθο;, adfec- tus. πάθε, 2. sing. aor. 2. imperat. act. verbi πάσχω, pro παθίω. πάθει, dat. seu contr. pro πάθει, a πάθο;• πάθεσιν, adfectibus, dat. plur. cum ν εφελχ. πάθη, %;, -ή, calamitas, clades, infortiuuum, IIAI ΠΛΙ ΠΑΙ asrurnna, caedes, morbus. Ί,τίξγαν γάξ α,Ί πάθαι μι χω χςονος ξυναιν μακίος δι- δάσχα, χα) το γίνναΊον, τξίτον, Soph. (Ed. Colon. 7. Α πάσχω, patior. πάθη, nom. plur. contr. pro πάθία, a πά- θος. πάθημα, ατός, το, quod quis passus est, seu patitur ; (2) passio, adflictio, perpessio, morbus corporis vel animi ; (3) concubi- tus, de muliere. "Άγίϊτο αύτω γεγονίναι τα παθήματα διδάγματα, Appian. Β. Mithridat. Ab eod. παθν,ματοις, pro παθγ,μασι, 2Eol. πάβγ,σις, ίως, ή, passio. Ab eod. τακτικός, η> ov, passivus, Ph. qui pati po- test, passioni obnoxius ; vitiosus, mor- bosus| Ph. (2) adfectus, perturbationes animi ciens, commovens. Ab eod. παθγιηχως, adv. passive, passiva voce ; (2) pathetice. παθγ\τος, it, bv, qui pati potest, patibilis ; morbosus, Ph. Α πάσχω. παθογνωμονιχον σν,μίϊον, signum, quod una cum morbo invadit ; quod proprie affec- tionis speciem significat. Ex πάθος et γνωμών, index. παθοίσα, aor. 2. part. act. Dor. pro παθ5• σα, a πάσχω. παθοκξάτίΐα, ί, idem quod παθοχςατοξία, ας, ή, imperium in passio- nes, Rob. Ex πάθος et χξάτος, robur. παθολογική, %ς, ή, pars medicina?, qua? causas morborum inquirit. Α λίγος . πάθον, aor. 2. indie, act. Ion. pro 'ίπαθον, a πάσχω• παθοποιια, ας, tj, commotio adfectuum. Ex πάθος et ποιίω. πάθος, ίος, το, passio, quod quis patitur seu passus est; (2) clades, casus, adflictio, calamitas ; (3) morbus ; (4) morbus a- nimi, perturbatio, commotio, aegritudo, adfectio, adfectus ; (5) adjuncta, seu ac- cidentia, quae philosophis dicuntur ; (6) mors violenta, Herodot. 1, 13. Α πάσ- παι, puer, voc. sing, a παις. Π ΑΙ Α' Ν, ανος, ο, hymnus in laudem Apol- linis et Diana? ; (2) hymnus in quemli- bet alium Deum ; (3) hymnus qui prae- claro cuidam viro canebatur; (4) pes quidam metricus, pason ; (5) ipse Apol- lo. Hinc παιανίζω, fut. Ίσω, pamnem cano, Gl. Vet. ovo, canto ; (2) exulto juveniliter. Έσ• πύσαντο χα) ϊπαιάνισαν, Xen. παιχνιχος, ->„ bv, ad pasana pertinens. Ab eodem. παιανισμος, », h, pseanis seu paeanum can- tatio, Ph. vociferatiq. Α παιανίξω- παΊγμα, ατός, το, ludus, id, quo luditur. Α παίξω. παιγμοσίιν/ι, ν,ς, ft, lusus, oblectatio, Rob παιγνΫ,μων, όνος, Ό χα) 'h, jocosus, joculari- busdictis gaudens. παίγνια, ας, jj, ludus, seu lusus ; (2) illu- sio. Α παίζω. Hinc παιγνι-ζιιχ,ων, όνος, b, jocosus, vir, qui jocis delectatur, qui ludo est addictus. παιγνίμων, idem quod παιγν/,μων, Ath. παιγνιογζάφος, b, poeta carmihum ludicro- rum. παίγνια, s, το, ludus seu lusus, jocus, lu- dicrum ; ludibrium ; (2) poema quod- dam ludicrum. lusus poeticus. A παίγνιος, Ία, ιον, ludicer. Α παίζω. Hinc παιγνιώδης, ίος, b χα) ή, lusorius, ludicrus. παιγνιωίως, adv. ludicre, ludibunde. παιδαγωγιών, im, το, pafdagogeum vel pae- dagogium, ludus literarius. Α παιδα- γωγός. Unde παιίαγωγίω, ω, instituo pueros ; (2) insti- tuo tanquam pueros; (3) erudio ; (4) moderor, rego, deduco; (5) fraeno, do- mo. Τίξων γίξοντα παιδαγωγγ,σω σ' \γω, Eurip. Bac. 193. Συμπόσια όξθως παι- Ιαγωγ•/ιθίντα, Plato. Hine πχιΰαγώγημα, ατός, το, instituendi ratio. παιδχγώγγ,σις, ίως, 'h, puerorum institutio seu disciplina. παιδαγωγία, ας, 'ή, institutio puerilis, ipsa actio instituendi pueros; (2) institutio. Α παιδαγωγός• παιδαγωγικός, t), ov, ad paedagogum seu paedagogeum pertinens. Ab eod. παιδαγωγιχως, adv. pardagogorum more. παιδαγωγός, S, ό χα.) ή, puerorum institu- tor, puerorum custos et informator, Gl. Vet. paedagogus, pedissequus. πχιδχζίδιον, u, to, puerulus, Gl. V. A παιδάξιον, n, το, puellus, puerulus ; (2) pu- ella, Gl. V. pupus. Dim. a- παΊς. Hinc παιδαξίώδης, ίος, ό χα) -/ι, puerilis, puertim decens. Παιδαςιωδί^-ατος, Longin. 14. παιδχξιωδως, adv. pueriliter. παιδίία, ας, ή, institutio, instituendi ratio, doctrina, eruditio ; (2) disciplina, casti- gatio. Α παιδίυω- παίδαος, if, β, puerilis, pueris conveniens. Α πα7ς• παιδ(ξα$•ίω, ω, fut. γ,σω, amator puerorum sum. A παιδίξα^ς, S, Ό, amator puerorum, Gl. V. puerarius, puellarius. Hinc παιδ'.ζατία, ας, ί, amor puerorum ; amor, qualis est paedicatorum. πα,ιδίξας•ιχος, η, ov, ad masculos amores pertinens. ΐίαιδίξως Τίυς, per ludum et jocum Cornice quasi παιδία?*!, propter Ganymedem, Poll. Ab ΐςως. παίδίξως, ωτος, i, acanthus, et flos quidam ; (2) unguentum atque pigmentum colo- randaa faciei, Athen. 13. Eust. p. 974. πχιδίύίτΐ, 2. plur. pras. ind. act. verbi παι- δίΰω. παίδιυμα, ατός, το, quod docetur, praecep- turn, disciplina. Α παιδιύω. Unde παίδίυσις, ίως, 'h, institutio, disciplina, ipsa erudiendi actio, doctrina, eruditio. παιδίυτίΐξίον, ν, το, locus, in quo pueri do- centur, ludus literarius. Ab eod. παιδΐυτΥΐς, if, 6, qui instituit, doctor, praj- ceptor, magister, eastigator. Ab eod. παιδίοτιχος, ή, ov, institutorius, qui ad in- stitutionem facit ; (2) ad docendum ap- tus ; (3) castigatorius, castigandi'vim ha- bens. Τβ παιδίυτιχον, eruditio, Plut. A παιδίυτός. παιδιντιχως, adv. more eorum, qui institu- unt seu docent. παιδίυτος, yi, ov, doctus, eruditus. A παιδίύω, fut. ιύσω, doceo, instituo, erudio ; (2) admoneo, reprehendo, castigo, pu- nio, flagello ; παιδεύομαι, doceor, puni- or; perf. part, πίπαιδίυμίνος, eruditus. Κατά Β-αυμάζίιν χξ(&>ν, ti μ•/) γυναίκας σώφξονας παιδίύίτί ; Eur. Andr. 601. Οΐς γάξ υ, γνώμΥΐ χαχων μγιτγ,ξγίνγ,ται. τ'άλ- λα παιδίύίΐ χαχά, Soph. Phil. 1349. A/ τικχσαι ty,v ΙχΥΐζόλον τίχνν,ν άδίξπα παι• δίύο-χσι νότιας γόνχς, Lye. 638. Όδ' Ιν S-iS δόμοισιν παιδίύιται, Eurip. Ion. 859. "Ινα χξΰφα παιδιυοιο. ut clam educareris, Callim. Hymn, in Jov. 34. Α πα7ς. παιδί,'ίος, κ, ό χα) ί, Ion. pro παίδίίος. παιδιά, άς, ή, ludus, lusus, relaxatio ani- mi, jocus; (2) dicitur de rebus, qiias contemnimus, ut Lat. jocus. Α παίξω. παιδία, ας, 'h, pueritia, puerilis astas. A παΊς. παιδιχά, ων, τά, amasius proprie; reperitur tamen et de foeminis. A παιδικός, r„ ov, puerilis, puellaris. παιδικως, adv. pueriliter, puerorum more. παιδιόθιν, adv. a puerili estate, ab incuna- bulis ; a pueritia, Gl. V. Α παιδίον. παιδι'ον, α, το, puerulus, infans, pusio ; (2) filiolus vel filiola, Dim. a παΊς. παιδιοτξοίία, idem quod παιδοτξοφία. παιδιο-χά'ςιον, ν, το, puellula ; (2) pupus, Gl. V. Menand. Α παιδ1ο-χγ,. παιδισχίϊον, ιίν, το, locus in quo sunt puel- la? ; (2) lupanar. Α παιδίσχ-Λ- παιδίσχΥ,, *ις, ή, puella; (2) ancilla, ancil- lula. A παϊδίσκος, u, o, puerulus sen puellus ; ra- rum hoc vocabulum. Dim. a παΊς. παιδιώδ-ις, εος, ο χα) υ„ lusui deditus, jocis gaudens; (2) puerilis, puerulos decens. Α παιδία, vel παιδίον. παιδνος, 2, β, puer vel adolescens, qui ex- cessit ex pueris. Etiam adjective, pue- rilis, Ut in Epigr. παιδνάς χίϊξας. παιδοζοσχος, S, ό, puerorum altor. Ex βόσχω. παιδογονί^, ας, ή, liberorum procreatio, Ph. puerpehum. A παιδογόνος, ό χα) ή, liberos procreans ; (2) ad liberorum procreationem-faciens, pro- lificus, foecundus. Ex γίγονα, a γίνο- μαι- παιδόθίν, a puero, a pueritia. Α παΊς. παιδοχομίω, ω, f. ν,σα, puerorum seu libe- rorum curam gero. A παιδοκόμος, u, β και ή, qui puerorum cu- ram gerit. Ex παΊς et χομίω, euro, παιδοκτονίω, ω, f. %σω. liberos biterlicio. παιδοχτονία, ας, -λ, cardes liberorum. A ( 425 ) παιδοκτόνος, ν, ο χα) ή, puerorum seu libe- rorum interfector seu interfectrix. A παις et χτύνω• παιδολίτϋξα, -h, liberorum perditrix. A παιδολίτΥΐξ, idem quod παιδολίτωξ. παιδολίτξία, ϋ„ liberorum perditrix, Hes. παιδολίτωξ, οξος, b χα) ί, puerorum seu li- berorum perditor. Ex παΊς et ίλλύω- παιδολογία,ας, ή, puerorum delectus. Ex παΊς et λίγω, seligo. παιδολύμας, liberorum perditrix, JEsch. Choeph. 603. Ex παΊς et λίμν.. παιδομαθγ,ς, ίος, ό χα) ή, qui in pueritia di- dicit, qui proinde in arte sua profecit» oppositus τω οψιμαθγ,ς. Α μανθάνω. παιδομανης, ίος, ό χα) ϋ„ qui puerorum a- more insanit. Α μαίνομαι. Hinc παιδομανία, ας, γι, insanus puerorum amor. πα,ιδομόξος, ov, liberie perniciosus, mortem afFerens. Α μόξος. παιδονομία, ας, 'h, disciplina puerorum. A παιδονόμος, u, ό, puerorum rector, praefec- tus disciplinaa et educationi puerorum ; magistratus quidam apud Spartanos,Xe;i. Ex παΊς et ήμω, administro. παιδοπίπ'ής, u, o, puerorum deceptor, pae- dicator. Ex παΊς et οπιπιίιω. παιδοποιίω, ω, et παιδοποιίμαι, liberos pro- crep, gigno, genero. "Η παιδοποαΊ» Ιξ ιμν βνλ-ήο-ίται, Eur. Herac. 524. παιδοποΐΥ,τΥ,ς, S, β, liberorum procreator, Vvlg. Lex. A praec. παιδοποΐΥ,σιμος, ov, liberis creandis aptus. παιδοποιία, ας, ή, liberorum procreatio. A παιδοποιος, S, ό χα) y„ liberorum procrea- tor sive procreatrix. Ex παΊς et ποιίω. παιδοπόξος, u, β χα) 'h, hberis transitum prabens ; ut παιδοπόξος γίνατις, in Epi- gram. Ex παΊς et πίίξω, transeo. παιδοσποξίω, ω, f• Υΐ<τω, liberos genero seu procreo, gigno, genero. Ex σπόρος. παιδοσύν*;, ή, adoptio, Man. παιδοτίχνωσις, ίως, 'h, liberorum procreatio. παιδοτόχος, ν, ο χα) ή, puerpera, qua? pepe- rit; παιδοτόκος βίος, vita pueros gene- rans, conjugahs. Ex παΊς et τ'ιχτω. παιδοτξίζιΊον, n, το, locus, in quo pueri ex- ercentur. παιδοτξιζίω, ω, f- 'ησω, pueros exerceo, in- stituo. ΐίαιδοτξίζων νίον iv πζάγμασί xo- νοΊς, Plut. A παιδοτξίζ-^ς, α, Ό, i>aedotriba, puerorum ex- ercitator, qui pueros exercet, gymnasn magister; (2) praeceptor, doctor, ludi- magister. Α τζίζω- Hinc παιδοτξίζιχος, ij, iv, ad pa:dotribam perti- nens. παιδοτξίξιχως, adv. more psedotribarum, ut decet paedotribas. παιδότξΐ'4/, ιζος, ό. idem quod παιδοτξίζγ,ς. παιδοτξοφίω, ω, fut. Ϋ,σω, pueros educo ; (2) servos alo, La'ert. Ού δυνάμενοι παιδο• τςοφίΊν, Appian. παιδοτξοφία, ας, ή, puerorum educatio. A παιδοτξόφος, ν, ό χα) r„ puerorum vel ser- vorum educator, altor. Α τξίφω- παιδότξωτος, ov, a liberis afllictus. Α τ<- τ^ωσχω• παιδαξγέω, ω, f. ν,σω, liberos procreo. Χω• ξων iv δίναις τάις 'Αλφίΐΐι παιδχξγιι, Eur. Ion. 175. Ex παΊς et ίξγον• παιδυογία, ας, ή, liberorum procreatio. Ex iisdem. παιδασα, y\, pra?gnans, V. L. ex Call. παιδο$θοξίω, ω, fut. foa, pueros corrumpo, pueros stupro ; (2) pueros occido. παιδοφθοξία, ας, r„ puerorum stupratio ; (2) puerorum occisio. A παιδο^όζος, n, ό χα) 'h, puerorum corrup- ter, stuprator, paedicator, cinaedus ; {2) puerorum perditor, occisor. Ex φΒίίξω• παιδο^ιλίω, ω, f. ν,σω, pueros amo ; παιδο• φιλίΊο-θαι, de puero, qui amatur. παιδοφίλΥΐς, ν, i, puerorum amator, pasdica- tor. Α φίλος. παιδόφιλος, n, b χα) y, idem et ex iisd. παί%οφονίω, ω, f. ησω, puer.os occido. παι δοφονία, ας, fi, puerorum vel liberorum occisio. A παιδοφόνος, μ, Ό χα) i\, puerorum seu libe- rorum' interfector. Ex παΊς et φόνος. παιδοφόξος, u, Ό xa) -h, puerum vel pueros gestans, Suic. Α φίξω. παίδων, gen. plur. Dor. pro παίδων- παίδωσις, ίως, ή, liberorum procreatio. A παΊς. παίξω, Dor. παίσδω, ludo, jocor, illudo, f. 1. παίζω, SOU παίσω- ΤΙαίξ'.ι πξος %μάς δίσπότΥ,ς, υι μαίνεται ; Eurip. Her. Fur. ΠΑΛ 955. Ha.VSuv Ι; βχθν» ejefeov, Tkeoc. 18, 14. A*eu S . 9τχΐ7ΐόνΐ6{, ία, ιον, medicus, salutaris. A τχιν,ων• frxiviovis, ν), pceonia, Ep. irow5js«-uv}}, v,s, rj, ars medica. Ab eod. παι-ηαν, ovos, ο xx) ν), salutaris. Α παιάν. πχιγ,ων, όνος, b, hymnus ; (2) deorum me- dicus. Ab eod. ίτχίζτίΐζΛ, xs, v, qua? ludit. A jr«/£«. crxixTVis, a, e. lusor. Α παίζω. rrxixTixbs, v„ bv, jocularis, illusorius. πχιχτιχας, adv. illudendi causa. xwxrbs, ■>,, bv, qui ludis meretur ; (2) ludi- cer, jocularis, .Suic. Α ταίζω. •sxtoXv,, et πχι'οΧν,μα, fraus, impostura, ap. Suid. (Sed vera scriptura est απχιόΧνι, &c. Era.) ΙΙΑΙ'Π ΑΛΑ, αν, τα, loca praerupta et sale- brosa ; prop pulvis in rupibus. παιπάλνι, ν,ς, ■>„ farina? flos ; farina tenuis- sima, Metaph. de versuto et astuto. A ίτώλν). Hinc ίταιτχΧ•/ιαχ, arcs, το, farina tenuissima, flos farina?, Metaph. de valde astuto. παιχάχΧα, quatio, concutio, Vet. Lex. A crxXXa. 5•<ί(ταλίί(ί, bic-erx, esv. pra?ruptus, salebro- sus, asper. "Ε$"ΐν δ=, σχοτιν,ν is -xavrxXb- ιο-ο-χν χνίλθων, Od. 10, 148. Conf. Hes. Theog. 860. Α πχίτχλχ. vxinxxoiln;, ios, Ό χχ) h, malitiosus, versi- pellis ; (2) veneficus. Α -rxivxXm. ΠΑΙ"2, -rxilbs, b xx) r„ puer vel puella, adolescens, juvenis ; (2) filius filia ; (3) servus, minister servus, vel serva famu- la ; ol τχΐΐι;, in Ν. T. ut φίλοι, ap. Grae- cos, amici, familiares, aulici, Matt. 14, 2. *E« -rxilbs, apueritia. ίτχϊί, )2os, ace. ιχίν. Poet, pro trx7s• πχίσχις, a. 1. part. act. JEol. pro πχίο-χς , a παίω, vel a χχίζα- ττχΊνΙχ, acc. sing. Dor. pro rxiix. vrxie -Ιγ, ludat, 3. sing, praes. conj. act. Dor. ρτο'πχίζγι, a ίτχίζω. rtxiffha, ludo, Dor. pro ταίζω. πχίσγ,ς, 2. sing. a. 1. conj. act. verbi τχίζω, ludo; vel a τχία, percutio. txio-tixos, »}, bv, jocularis, Athen. A trai- &"• sxiQx„ ov, medicus. Ab eod. ^ trxiavios, a, ο xx) r), et txiuvios, /«» /ib- idem et ab eod. (TxstTis, Dor. pro tv,xt)s, iSos, v>, pecten, instrumentum musicum. Α Tv.yvva- iraxTOs, vi, ov, Dor. pro tvixtos, compactus. χχχτόω, ω, f• ά*ω, compingo, ceagmento ; (2) obsero, claudo. "Άμ.ίϊ; H'"6 ο χχι ii. idem ; rxXaiyavoi, majores, B. Pind. Olytn. 13. (item τχ- Xxiyovios, Em.) Sed jrotXawyetOi, qui olim genuit Ex iisd. *xXxi6 ΐ> prisca mater. Α μ^• πχλχιμονίω, a, fut. faa, contendo, luctor. Χχύνχ -τξχτιΒι πχΧχιμονΰ χινίχ, Pind. Pyth. 2, 112. Α παλχίμαν Τίχλχιμονίχ, Portunalia, Gl. V. A seq. Ιίχλχίμων, avos, ό, Palajmon ; deus mari- nus, Gl. V. Portunus. crxXxioyovos, ν, β χχ) ή, priscus. Ex tra- Xxios et γί -yovx, natus sum. πχΧχιοΧο'/ίω, a, f. ν,σα, antiqua memoro, de rebus antiquis dissero, aut scribo. Ex Xiyos• πχλχιομάγχΰις, ο, idem qui μάγαΖις. τχλχιαμίιταξ, ogos, antiqua? matris, Eur. πχΧχιομάΧω-\> , veterator, Ph. πχλχίοντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro πχΧχίνσι, a irxXxia. irxXxiotrXurost v, b xxl v), cui prisca? sunt divitias, jam diu locuples. xxXxioexipos, veteramentarius, Ph. Α ράτ- τα». txXxios, is,, ov, vetus, antiquus, priscus, ve- tustus, pristinus. Α πάΧχι. Hinc xxXxtortist irros, v>, vetustas, antiquitas. kxXxiotoxos, h, ό χχι v„ qua? dudum pepe- rit, effoeta, Aret. Ex nxXxios et τίχχα, pr. τίτοχχ. xxXxioroxos, «, b xx) r„ dudum natus, ma- jor natu. Ex usd πχΧχιόφρ αν, cvos, b xxi v\, antiqua sapiens ; (2) valde prudens. Ex ■rxXxtbs et v„ lucta. Α πχλχιο'μχ. TxXitis-xyijs, ios, b xx) v,, olim stillans, E- pith. veteris vini, Suic. Α ς-άζα. παΧαις-ίω, ω, f. ν,σω, metior. A ΠΑΛΑΙ2ΤΗ\ vis, ν, palmus, mensura quatuor digitorum. txXxis->.s, 5, c, luctetor, adversarius in luc- ta ; (2) idem quod τχΧχι^. Α πχΧκίω, vel iraXxis-n. Unde rrxXxirixlos, xix, eilev, qui est quatuor di- gitorum magnitudine, unius palmi lon- gitudinem vel crassitiem habens. txXxis-ixos, v„ ov, ad luctatores seu ad luc- tationem pertinens, lucta? peritus, lucta? studiosus. A ■xaXxis-fe- xxXxiroeiov, το, locus ubi pala?stra exerce- tur, I. L. ssrxXxis -ξχ, as, v>, palaBStra, lucta, vel lucta? locus. Α τχΧνι. vxXais-eixos, 'h, bv, ad luctatorem seu luc- tatorls pertinens ; (2) palaestrica? peri- tus. A irxXxis -ξχ• ■xxXxirgixas, adv. palaestrice. xxXxireiTvis, n. b, palasstrita, luctator, ad- versarius, in lucta. Ab eod. τχΧχίΓξοφύΧχξ, xos, b, pra?fectus pala?stra?. ίτ«Χχίς•ωμχ, palmus, Biel. ■raXai^xTos, tf- b xx) vi, olim dictus seu ce- lebratus ; (2) priscus, antiquus ; Od. 9, 507. Ex ffoiXxi et <^άτβί• axXxiQxTus, adverb, secundum priscam fa- mam. crxXx!$oi?eSi ν, β χα) ν, vetus vates. A $oi- <ζχα. τχΧχίχθαν, ovos, b xx) v\, antiquam terram habens, antiquus terra? possessor, Msch. S. T. 106. Ex srxXxi et χ θάν. frxXx/a, fut. χίο-α, luctor, certo, conflictor. K£e«a7 hi μιςμίςω πχλχίομ,ιν, Eur. Bhes. 508. Οΰ yxz srv% yi μχγτ,ααι, vh\ πα• Χχίο -us, H. 23, 621. Α τά,Χνι. πχΧχίαμα, xtos, to, inveteratio, Bob. A πχΧαιόω• TxXxiac-is, ias, v>, idem et ab eod. τχΧχχίζα, injuria seu contumelia adficio, Vet. Lex. ex EtymoU pro πνίΧχχίζω. Hinc ( 426 ) ΠΑΛ πχΧαχιβ-μο;, χ, 6, injuria, contumelia, illu- sio, Vet. Lex. ex Eiym. πχΧάμαισι, dat. plur. PoH. pro «αΧάμαι^. χαΧχμάομχι, αμαι, fut. ν,σομαι, admini- stro, efficio, gero ; (2) struo, moUor, ma• chinor. Α πχΧχμν,. πχΧχμάαν, gen. pi. 2Eol. pro πχΧαμαν, a ΠΑΛΑ'ΜΗ, 'as, v„ pahnamanus; (2) ma- nus ; (3) ars, via, ratio, qua aliquid effi- eimus ; II. 1, 238. (4) instrumentum, quo aliquid efficitur, Eur. Or. 818. πχΧαμ'κ, ή, amaria, piscis, Aristot. πχΧχμναΊο5, αία, χΐον, cujus manus caede contaminata est, ca?de contaminatus, Plut. in Alcib. (2) homo sceleratus, pia- culo obstrictus, homicida, pestis, perni- cies; (3) scelerum vindex; dicitur de Jove et de Furiis. Hinc τχΧχμνχίον, a, to, subst. piaculum, Eur. Iph. in Taur. 1226. Α τχΧχμν,. axXxo-ftTo, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro icrxXatrtriTO• τχΧχο-0-ω, f -'ξω, sortior ; (2) inquino, fcedo, contamino, Angl. το plash ; τατχλαχΟί, sortimini, 2. plur. perf. pass. nvxaXay- μίνο5, fcedatus, part. Άμφ) Ss xxWas Αυνμν,ξΧ5 ΤίτάΧαχτο φίνα, Theoc. 25, 225. Παλάο-β-ετο δ' χ'ίμχτι Β-άζν,ζ, Β. 5. 100. ΑτάΧλω. πχΧχχν,,ν], sors, Steph. TxXivrv.s, S, b, qui retia avibus tendit, il- lex. Α πα\ιΰα. Hinc• vxXiUTPix, xs, ι, allectrixj (2) columba allectrix. ΠΑΛΕΤΤίΙ, fut. iuffu, allicio ; (2) allicien- do fallo; (3) in retia pertraho. "Onas πχ- Xive -γι "&υσμίνίκ, Lye. 784. Ταί πίξίς-ι- e,xs 5•' b,uoias ξυΧΧχζών, ιΐξξχς Ιχα, χχ- πχνχγχχζα ίτχΧίύ'.ιν, Arist. Αν. 1088. ΠΑ'ΛΗ, v,s, ή, lucta, luctatio. τάΧνιμ», xtos, το, pollen, Poll, pro 3•«/- xxXv,- Hinc ττχΧν,μάτιον, n, rb, sorbitio quaedam, Poll. πχΧν,σιΐί, 3. sing. aor. 1. opt. JEol. pro s-«- Χχσχι, a verbo inusit. si non plane men- doso, πχλίω, luctor. rexXi, pro πάΧιν, Poet. ΠΑΛΓΑ, secundus nuptiarum dies, repo- tia, Bob. trxXiSXxsOSt v, b xx) v), iterum germinans, Ex rxXt et βΧχς-χνω. nxXiyyivio-ta. xs, 'h, renascentia, secundus ortus, instauratio ; (2) universalis resur- rectio ; (3) regeneratio ; (4) baptismus. Ex τχΧιν et yivio-is, generatio. Hmc traXiyytvitrios, n, b χα) ή, ad regeneratio. nem pertinens. A traXiyyivi-.s, ios, b xa) vj, renatus. Moj7oj xxXiyyiviav μ-ξότων νίχυοοΌ-όος ωξ*ι, Non• nus Paraph. 5, 25. TxXiyyXao-ffos, u, b xx) v), diversa utens lingua ; (2) male ominans, Pind. lsthm. 5, 35. Α γΧωσσχ• πχΧ'^γνχμπτο5, χ, b xx) v\> retrorsum cur- vus, recurvus. Α γνχμντα. TuXiyxxK'/f'.os, a, b xx) vi, qui a caupone emit et rurs'um vendit, Gl. V. dardana- rius. raXiyxivvis, ej, retro cedens seu ruens. A χιν'ια. fraXiyxXagOs, n, b xa) v\, refractus ; (2) re- curvus, reflexus. Α χΧάα. TaXtyxoraha, recrudesco, rursus malignus fio aut excandesco, Suic. A vxXiyxaTos. xxXiyxoTia, a, f. foa, idem et ab eod. Suic. xxXiyxOTz χ, Ό χα) ή, rursum nuineratus, iterum coUectus seu congestus. Λα»? S" ix επίοιχε πα,λίλλογα ταντ' 'επαγείξειν, II. 1, 1-26. i. e. Omnia iterum in unum conferre, ut alia denuo portione disper- tiantur. Α λίγοι, dico, recenseo, cnlligo. παλίλλ.ντος, χ, 6 χα) -ι, resolutus, recissus. π&λιμζάχχειος, χ, b, palimbacchius, pes motricus, prima et tertia longis, media brevi. παλίαζάι&ος, χ, β χα) (h retrogradus, Bob. Find. Pyth. 933. Α βαίνω, παλίμξιος, χ, b χα) Ϋι, redivivus. πχλιμζλα^ς, us, ό χα.) ή, iterum germi- nans. Α βλα$-άνω- παλίμζλας-ος, χ, α χα.) -η, idem et ex iisd. παλιμζολία. a.;, »j, dolus, iuconstantia, fluc- tuatio animi. A παλίαζολος, χ, i χα.) Ϋι, veteratorius, vete- rator; (2) inconstans, mutabilis. Δολε- ρό? χα.) παλίμζολος άνΫ,ρ, Plut in Crass. cap. 21. Ex βάλλω, vel βολίι• παλιμζχλία, ας, r„ consilii mutatio, incon- stantia, Bob. Α βχλΫι. πχλίμζχλος, ov, inconstans in consiliis. παλιμμΫιχνις, εος, b χα) Ϋι, duplicatus longi- tudine, duplex ; (2) longus. Α μηχος. παλίμπχις, π«.ιΒος Ό, iterum puer ; (2) re- puerascens senex. παλιιχ,τετες, adv. retrorsum, iterum, Π. 16, 395. Odyss. 5, 27. A παλιμπετϊ,ς, ίο;, Ό χα.) Ϋι, retro lapsus, re- trogradus. Α πίπτω. παλίμπ-^γος, x, ό χα.) ϋι, iterum compactus. Α π-^γνύω. παλίμπισο-α, ν,ς, Ϋι, sicca P ix > P ix recocta. παλία,τλαγχτος, χ, b χα.) q, errabundus, JEsch. Prom. 863. A παλιμπλάξομαι, vagis erroribus retro agi- tor, seu iterum oberro; πκλιμπλαγχ- θίντα;. aor. 1. part, retractos, iterum er- rabundos. παλιμπλεχΫ,ς, ίο;, ο χα.) & retrorsum nexus seu plexus, Bob. Ex πλέχομαι- πκλίμπλυτος, χ, Ό χα,) Ϋι, denuo lotus. A πλύνω, παλιμπόξεντος, χ, b χα.) Ϋι, retrogradus vel e contrario iter faciens. Α πορεύομαι, παλιμπόξος. χ, β χα.) Ϋι, qui iter repetit ; (2) e contrario iter faciens, Bob. Α πόξος. παλίμπχς, ποίος, b χα.) ϋι, pedem rerlectens, retrogradus. παλίμπξατος, χ. Ό χα.) Ϋι, qui iterum vendi- tus est ; (2) qui sspius vendi se sinit ; (3) qui priori hero relicto subinde alii se ad- dicit ; (4) veterator, veteratrix. Ex πά- λιν et πιπξάιτχω, vendo. παλιμτζοίοο-ία, ας, Ϋι, falsa et simulata pro- ditio. πχλιμπξοΰότν,ς, χ, b, reciprocus seu rursus proditor, qui eos prodit, ad quos trans- fugit , V « • ,• -J παλίμπωλος, χ, b χα.) ϋ), qui aliqmd reven- dit, qui emit, ut revendat. Α πωλέω. παλίμφημο;, b χα.) Ϋι, iterum praedicandus, i. e. eximia laude celebrandus. Α φ-ημί. πχλίμφξων, b, Ϋι, qui sententiam mutat. A *** ν . . χ , •* χαλιμφι/Υ,ς, ΐος, ο χαι '/), iterum natus, re- nacus ; (2) renascens ; (3) redivivus. Π'/5>-ί)ί 'εν/)ομύχοιο πα,λιμαυίς 'ίμπίΰον ν- Ιωξ, Nonn. Paraphr. 4, 14. Ex πάλιν et φύω. πχ.λ)μ.•^ια.ι?•ος, ν, ο χα.) ί, iterum derasus, vel deradendo tersus. Α -\αίω. παλίμψης-ος, ν, ό χ») ή, deletitius. Α ■φάω. ? _ ίταλΊμ•φυχος, ν, ό χ»ι ή, qui resumpsit ani- mam, redivivus. Α ψυχί]. ΠΑ'ΛΙΝ, adv. iterum, rursus, jienuo, de integro ; (2) vice versa, e diverso, e con- trario, contra ; (3) retro, seu retrorsum ; (4) alibi, alio in loco : in commemoran- dis scriptorum locis sive dictis. παλινάγγίλος, u, β χα.) ή, nuntius, qui post- quam nuntiavit, quod jussus erat, ad eum redit, a quo missus erat, internun- tlus. παλινάγζίτο;, χ, β χα.) ν, qui rursus congre- gatur; (2) rursus congregans. v R y άτν,ν ά,χίων' -h V » παλινάγξίτό; ir ν, Hes. Scut. 93. &γιο-ω -φυχν,ν '/ιμιτίξ'/ιν οίων ϋπίξ, οφ- ξκ μιν α.'ίξω Εις \μ\ νΐισομίν-ήν παλινά- γξίτον, Nonn. Ρ. 10, 17. Ex άγύξω. ίταλίνα,ίξίτος, ν, ό χα.) Ϋι, rursum creatus, qui post abrogatum magistratum rur- sum creatur magistratus. χχλινα-υ&ς, ίος, ό χα.) Ϋι, recrescens, renas- oens ; Nonn. P. 3, 3D. Ex αύξω. π*,λινα.υτόμολος, β j£ Ϋι, qui ad earn partem, a qua prius ad hostes transierat, redit. πα,λινΰιχία., α,ς, Ϋι, actio restituta, Ph. πα.• λινδιχίας, iiistaurandai litis. YiuXulixi- etv δ;?έί τοΊς ά,ΰίχως χα.τ<χ.χξΐθίΐ<τι, Hero- dian. 7, 6. A παλίνΰιχος, ν, ό χα.) Ϋι, qui rursus de rebus iisdem judicatur. Ex πάλιν et δ/«>). πα.λιν$ίν/ιτος, χ, ό χα.) Ϋι, qui reciproco vor- tice revolvitur. "0ι, conversio. παλιντςοπία, ας, Ϋι, conversio retro facta, immutatio; {Q) cura. παλιντξοπΫι;, ίος, ό χα) Ϋι, idem quod παλίντζοπος, χ, ό χα) Ϋι, retro convertens gressum, retrogradus, redux. Ex τξί- πω• παλιντυπΫ,ς, ίος, ό χα) Ϋι, qui repercussus, Bob. Ex τύπτω• παλιντνχΫ,ς, \ς, qui contraria conditione s. fortuna utitur, secunda post adversam et contra. Α τύχνι- παλινωδίω, ω, recanto, retexo orationem. Ex 'ωΐΫι. παλινωδία, ας, Ϋι, recantatio, vel cantus priori contrarius ; (2) retractatio. Ex iisdem. παλίνωξος, χ, ό χα) Ϋι, qui suis horis redit. Ex ϋξα. πα,λιχξίνος, χ, β χα) Ϋι, paliurinus, ex pali- uro. A παλίχξβς, χ, Ϋι, paliurus, spinosus frutex, Gl. Vet. rubus. παλιχξορόξο;, ov, ferens paliuros. Α φίξω• πα,λιρροίω, ω, vicissim refluo. Α παλίρροο;• παλιρρόθιος, χ, ό χα) *ι, refluens s. resiliens, ab litore aut sconulo Epitficton llnctus, ( W ) Horn. Odyss. 5, 430. (2) retrogradus, re- siliens retro. Ovhl παλιρρόΟιοι xey' ύπώ- liot φοξίοιντο, Aratus 1012. crebro rede- untes. Ex μθο;. παλιρροθία, ας, ϋ,, remigatio versus puppim, apud Aret. παλίρροια, ας, Ϋι, refluxus, reciprocatio a- qua;. Τή» παλιρροιών σχίΟιιν, Aret. παλίρροιας, idem quod παλιρρόθιο;, Call. παλιρροος, contr. παλίρρχς, χ, b %,&) ή, re- trograda fluenta habens, refluus, reci- procus. παλίρροπος, χ, ο χα) Ϋι, qui retro vergit, re- flexus. Ex ροπΫι- παλί'ρόυτος, χ, ό χα) Ϋι, reciprocus, Ph. Ex παλιβ-χιος, χ, ο χαι ν, idem quod παλιν- σχιος. παλισσυτίω, ω, retrogradus feror, retrogre- dior, Bob. A παλίσσυτος, χ, b χαι Ϋι, ad retrogradum gressum incitatus ; retrogradus, resi- liens. ΤΙαλίσο-υτος Ϋι χολνι, Aret. Ex σύομαι. παλιο-ύλλίχτος, χ, ό χα) Ϋι, iterum collectus seu congregatus. Ex συλλίγομαι. παλίφνιμος, pro παλίμφνιμος. παλί-\•/ΐ5•ος, χ, Ό χα) Ϋι, idem quod παλίμ- ■φνιτος. παλίωξις, ιω;, Ϋι, insecutio, Β. 15, 69. Conf. Hesiod. Scut. 15. Ex ΰιωχω. πάλλα, -τις, Ϋι, pila ; quasi a πάλλομαι, Eust. παλλάΐιον, χ, το, simulacrum Falladis, Dim. a Τίαλλάς. πχλλαχιία, ας, β, concubinatus, pellicatus. Α παλλαχίύω. παλλαχίνομαι, sum concubina, pellicern habeo ; Ph. παλλαχι&ο-θαι, ancillari. A ΠΑΛΛΑΚΗ',ίΐί, ϋι, pellex, concubina, suc- cuba, Ph. Hinc παλλαχία, ας, Ϋι, concubinatus, pellicatus. παλλαχίοισι, dat. plur. Poet, pro παλλα- χίοις. A παλλάχιον, χ, το, concubinatus, Gl. Vet. Hes. adolescentulus ; in V. Lex. scor- tillum. Ab eod. παλλάχιος, a, ov, ad pellicern pertinens, Phocyl. παλλαχις, ίδος, Ϋι, concubina, pellex ; (2) puella. Α πάλλαξ. παλλαχος, amasius, V. L. παλλαντιας, Ϋι, Epith. Palladis, V. Lex. e\Ep. ΠΑ'ΛΛΑΗ, αχός, β, juvenis, adolescens Dor. pro πάλλτ,ξ. πάλλας, idem quod πάλλαξ, Eust. ϋαλλας, άίος, Ϋι, Pallas, sive Minerva. A πάλλω, quia hastam vibrasse dicitur si- mul atque ex Jovis cerebro prosilierat. παλλάσιοι, seu πάλαθαι, ficus sicca;, Ar. πάλλί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro 'ίπαλλι, a πάλλω, πάλλινχος, χ, β χα) Ϋι, omni ex parte albus, candidissimus. Ex πάν et λινχός. ΠΑΆΛΗ3, pupa, pupula, catulaster, Gl. V. item, puer. Α πάλλομαι, παλλομίνων, gen. plur. part. pras. verbi πάλλομαι. ΠΑ'ΛΛΩ, vibro, quatio, agito, palpito, sortior; πάλλομαι, palpito, Gl. V. sor- tior, salio, exulto, aor. 1. act. ϊπηλα, l- «rsjXs, Ion. πνιλί, vibravit; inf. -τ^λα;, vibrare. Αΐύο-ηις χν\π' Έγχίλάΰω γοξω- πον πάλλχσαν 'ίτυν ; Eur. Ion. 210'. 1τγ~ θεο•ι πάλλεται ητοξ ανά, ?όμα, II. 22, 452. Hinc πάλμα, ατός, το, vibratio, agitatio. παλματίας, χ, ϋ,, vibrator, quidam terrse motus. Α πάλμα. παλμιχον, sc. οίώνισμα-, augurium quod ex παλμω captatur, Suid. παλμός, x, b, vibratio, agitatio, palpltatio. Ph. salissatio, tripudium. Ιίαλμος xag- Ι'ΐΥ,ς, Hippocr. Α πάλλω, παλμοσχοπία, ας, Ϋι, divinatio, quae fit ex palpitationis inspectione, Bob. A παλμοσχόπος, χ, Ό χα) ii, qui ίταλ,ΐίβν sive palpitationem contemplatur, et ex ea di- vinat. Ex παλμός et σχοπός. πάλμνς, νος, b, rex. Vox Ion. antiqua. παλμωΐΎ,ς, χ, ό χα) ϋ,, palpitationibus ob- noxius. Παλ,αώδϊίί πόνοι, Hippocr. A παλμός, πάλμων, οίος, b. servus, idem qui λάτξίς. πάλος, χ, ό, vibratio, concussio, agitatio j (2) sortitio, sors. Α πάλλω, παλταξία, siligo, simila, Suid. πάλτο, 3. sing, plusq. indie, pass. Ion. pro ίπίπαλτί, a πάλλω. ΠΑΜ ΠΑΜ 1ΙΑΝ sxXtov, S, τβ, jaculuni, telum. A *&3&u. πχλτό;, r„ bv, vibratus, vibratilis. Α πάλ- λ«. !τάλνν«», imperf. ind. act. Ion. pro Ιτάλιι- »βν, a β•αλύ«»• πχλνντγ,, foi i> polenta. A a-eXivai. πχλύνω, adspergo, conspergo, albefacio, Gl. Vet. candido. Ό δ' χλφιτχ λνυχχ πά>ατ viv, Odyss. 14, 77. ΤΙχλύνχ; χλφίτα cbs- τί, ίδ /d. 429. Χ' ά ffveiyi ίνξϋη πχλύνί- 7«, TAcoc. 4, 28. A *έλ* •ταϋίϊχίί, et χίμ£βζ, gossipium, Suid. πχμΖχηλύχ, χ;, r„ regia potestas plenissi- ma aut summa, merum seu summum imperium. Α παμζχβ-ιλιύ;. πχμΖχτίλϋχ, χ;, ί,. omnium regina, sum- ma regina, Ab eod. πχυοζχνιλίν;, ίω;, b, omnium rex, summus rex. Ex ™» et βχσιλίν;. πχμζ^Ο.υξο;, χ, ov, abominabilis. χχμζίζγ,λο;, a, b xx) %, impurissimus, sce- l'eratisslmus. πχμζίχ;, α, b, violentus. 'Σχίο-ΐν χΐξχννω πχυ,ζία Zsii; ταν 3x6vs"zi.vev χβόνχ, Find. Hemebr. 9, 58. Ex -i» et βία,. χχυ,Ζοεος, »ι b xx) i, omnivorus. πχμΖότχνο;, β, Ό χχ) κ, herbidus. Ex βο- πχμΖότο;, ν, Ό χχ) r„ omnes pascens. Ex βόα, pasco. χχμζΰτι;. ilo;, rj» omnes pascens, omnium altrix, Epith. terras, Rhea?. Ex iisd. πχυ,ζάτωξ, b, omnes pascens. πχμμχ, possessio (scriptura vitiosa : vera π χ μα, Em.). A πχομχι. πχμμχχχρ, aoos, b χχ) r„ omni ex parte be'atus. iau.uArxio;, ov, vanissimus. πχυομχχιον, 8, το, q. d. certatio omni pug- nae genere. A χάυ,μαχο;, ν, b xx) y,, qui omni pugnae ge- nere certat; (2) qui est omnis generis, ex omni genere constat, quamplurimus, omnis, Em. Ex ιχ.ί•/_ομχι. χχ&υοχχωτ, adv. omni pugnae genere cer- tahdo ; omni contentione, Suic. πχμμιγχ, omnino magnum, valde mag- num. πχμμιγίβτ,;, to;, b χχ) r„ omnino magnus. Ph. immanis, vastus. Ex μίγ-θο;. ίΐχμμί'/ίΓο;, r^ ov, omnino m'aximus. πχμμάίων, ovre;, b. omnibus imperans, omnium rector. Hinc foem. παμμώίν- ος, r„ Ut »u| τχμμν,νΐί, nox quiaa plena luna lucet Nujkt; <$au™u.iyr, ιτχιι.μγΜ^ Κχσ-β-ιίταχ, Arat. Phcenom. 1S9. Ex -τόΧν et μί,νη. trxu.u,r,vcs, if, β χχ) r„ per omnes menses durans, qui perperuis volvitur mensibus. Ex •τα> et μϊ,ν, mensis. πχμμί,β-τφξ, β««ί, ό, onmium excogitator seu artifex Ώζ χολλα •χι'."Κίθί xx) δε- παστοχίων χοτίίν tAirm xvXhdu μβΐξα, * ϋτχμμχς'&ζ βξοτϋν, Eye. 490. ίτχμμν,τϋξοί, χ;, i, omnium mater, omni- um parens. Ex μί,τν,ξ- <τχμιχ.%τγ ι ι>, ί'ος, r,, idem et ex iisd. πχμμ.7,τωξ, οξύ:, %, idem ; mater. Τίνίτν,; μίθίτίΐ πα,μμί,'τοζχ χόσμν 'Luiry, Νοκη. Par. 5, 26. Ex iisd. ιτχμμγ,χχνος, ν, Ό χχ) ί„ omnia machinans j (2) ad quodvis machinandum promptus. Ex μτ,χχννι. παμμ'ιχίας, a, i χχ) i, scelestissimus, A- rist. Ran. 466. χχμυ.ιγτ,ς, ίος, ό xx) vi, ex omni genere rnixtus ; (8) promiscuus. Ex παν et μιγννω• χχμμιχτος, a, β xx) r„ idem et ex iisd. •ζάμμιχοος, α, β xx) r], perpusillus. ■rxuus.eo;, tf, ό xx) ■>,, infelix, infortunatus. πχαμνσος, cv, musicos modules omnes cohtinens, Sibyl, χαμμνο-άξος, a, ov, fcedissimus. χάμπαώ), adv. cum omnibus liberis. Ex παν et trx7i,filius xelfilia. πχμτάλχιος, 8, ό χα) r„ vetustissimus. πύμταν, adv. prorsus, omnino, plane. fi'iijwu, adv. idem et ab eod. Hesiod. Op. 2743. "uuruQri, ίο?, b xx) r» omnia persuadens, Find. Pyth. 4. Ex •ηίθα,. ■τχμ -rfr/r.v, adv. passim per fontes. Ex ■zxusrY$r,v, adv. funditus, omnino, pror- sus, ut nihil fiat reliqui, Nic. Al. 525. Ex τάομχι, possideo. •χχμπτ,σΊχ, χς, %, universa possessio, uni- versorum bonorum possessio. Ex iisd. *Γαμτ\γβύ, adv. per totam multitudinem, tota mullitudine, ita, ut fiat ab universa turba. Α παμτλφ/,ς. πχμιτ>.γβΙι, vel πάμπλ-ήθις, tota multitudi- ne. Ab eod. πχμτλγ,θγ,;, ίο;, ό χα) r„ confertus ; (2) per- mult'us, valde multus, quam plurimus ; plurali πχμπ\νβί)ς, complures, Gl. Vet. dat. ΐταίχ,πλΥ,θίο-ί- Ex 5-a.v et ΓτλΥ,θο;. παμπλτβ'ιχ, ας, r„ tota turba. Ex iisd. πχίΛίτλΥ,χτος, β, ό χχι y„ graviter percus- sus. •χαμτ\ύ(τιος, α, ό xx) r„ omnibus divitiis adfluens, ditissimus &ut opulentissimus. •τχμπΧχτος, ov, pra^dives, Man. ΐΓχμτοίχιλο:, », ό χα) r„ varius, varie pic- tus ; (2) versutus, versipellis. ηίμτοΧις, ό χχ) ή, omnibus urbibus com- munis ; qui in omnibus urbibus est. πάμτολυ;, permultus, varius ; πχμπολν, permultumj pi. τάαίτβλλα, plurima. ■χχυ.τόνγ%ος, a, b xx) r /( omnino improbus, impro6issimus, perversissimus. rxu,rovY,ra>{, adverb, pessime, gravissime, Suic. παμπόίφι/ξοί, a, b xx) 'h, omnino purpure- as, Hob. Ex ποίϊύξχ. ■ζαμπότί, semper, Steph. ■zxiL-igao-lcL, ae. %, omnium rerum vendi- tio, sectio. Ex ■ηξίσι;• τάυ,τξίτο;, a, b xx) r., splendidus, regius. Ex πξίχίί. πίμτξατχ, et trawrparrov, adv. in primis, potissimum, V. L* rxLL-curo;. a, b xa) r„ omnium primus, Pi ad. Pyth. 4. πάμτυος, χ, Ό χχ) y„ valde purulentus. Ex iruev• ΠΑΜ'ΤΛΙΑ, /«, τα, Pamylia, sacra qua?- dam ^gj-ptiaca. τχμςάγος, », b xa) r„ omnivorus, qui om- nia devorat ; [S) comedo, helruo. ^c£ ίτχμΟχΤνον, ib. 14, 11. Άξχτϊίξο; πξολι- πων hgov οόον Ώχίχνο7ο, ΙΙξ'Ζτον -jtu.- Cxivaiv ΙνιτίΧλίτχι xxeox.usa.io;, Hesiod. Op. 564. ίτχμφχλά&>, atlonitus et venlti numine ad- flatus adspicio, vel circumspicio ; ~χμ- φχλό&ντί;, part, pro πχμΟαλωντί;, ταμ- φαλάοντί; ■ Ώ.χντ.οη παμφα\όωντ\; divY- irxvTo -ίδατσι, Apoll. Etym. derivatum vult a φχγ„ ocnli, et xXXsruxi, satire, ίταμφχνάω, totus luceo vel fulgeo ; part. πχμΖχν'όων, παμζανόωντχ, collucentem pro παμίχνύντχ, παμφχ,άοντχ, f. jaii- φχνόωο-χ, collucens, .'splendidissima, pro Οχμίάνοκτα, ^xu-Csivxistra.^ Αϊ'γλν irxu,- CxvoaiFa 2i χ'ιθίξο; isgatbv Ixi, H• 2, 45S. A rrxLLtx'ivoi• crxu^xvianrx, nom. plur. part, pries, act. Poet, pro πχμςχνωντχ, contr. ex παμ- φχνχοντχ, a πιΖμΰχνχα)' παύ^χρμαχο;, is, ό xx) ί. qui omnes vene- ficorum artes callet, Bob. Find. Pyth. 4, 415. Ex ίάξμχχον. πχ,υίςαο);, adv. 'omnia luce sua illustrando ; (2) persplendide. Α πχμφχΥ,;• *χμειγγ.γ,;, ίο;, Ό χα.) ϋ„ totus lucens, illus- tris, fulgidus. Ex ςίγγ.ο;. ■τχμφθχξτο;, is, b χχ) y„ omifino mortalis, caducus ; (2) perniciosus. πάμ$θογγο;, is, b χχ) κ, omnisonus. πχμφϊλ,ο;, is, b xx) %, omnibus gratus. Hob. τάμφλιχτο;, is, b χχ) : λ, omnia comourens, totus flammans. Ex φλίγω. ΓτχμίόΖίζο;, v. b xai r. Q- d. totus terribilis, Ph. πχμφόζ'.ξον, torvum. ίτάμφο^ο;, is, β χα) r» omnibus pabulum prsbens.' Ex φοξζ•η• a, b χχ) ->„ omnia ferens, varia " φίξΟΙ. ίτχμφοξο;•, Kerens, omnium ferax. Ex el eeu . Hinc superl. πχμφοςώτχτο;, Jos. πχμςύγΐΥ,ν, adv. effusa fuga. Ex φογί Ύχμφυλίχ, «ί, y„ societas omnium gentium ac nationum. A πάμφϊλο;, is, b xa) %, omnes generis gentes habens, ex omni gentium genere rnix- tus. Ex φυλίι vel φύλον. πχμφντοί, is, Ό xx) i, ex omnibus mixtus, varius, omnis generis ; in partem dete- riorem. Ex φύξομαι- πχμφωνος, 8, b χχ) r„ omnis generis voces reddens, Pind. Olymp. 7. Ex φαιντ,. πχμ'^ιχτο;, ov, omnium vituperans, Man. πχμ-ψίχτωξ, b, omnium vituperator, Man. πχνΑ/Υ,φύ, adv. omnium calculis seu suf- fragiis. Ex 'i /γ,φο;. πχμ^υχο;, ν, b, omnibus animabus impe- rans, Epith. Amphiaraiapud inferos in Sophoclis Electra, 841. Ιίχμ-^υχος i- vxco-ti• Ex ψυχή. πχν, πχντο;, το, omne, totum, integrum ; summa ; hoc universum, universitas re- rum. ΠΑ ν Ν, TLxvo;, b, Pan, pastorum Deus, Ph. Παν Ό δαίμων, incubus, Silvanus. Item, Πάν, 3-ιϊ; ύλαίο;, deus silvestris, Silva- nus, Faunus ; lncuous, id. πά,νχζξο;, is, Ό χχ) -h, mollis, delicatus. xxvxyxQoi, », b xx) y,, omnino bonus, opti- mus. «χνχ'/Υ,ζχο;, 8, b xx) r„ prorsus senii ex- pers, immortalis. Txvxyy,;, ίο;, b xa) v„ omnino sanctus vel purus, plane castus, sanctissimus, pur'is- simus, Bes. Ex xyo;. ■zavxy'ia, a;, %, purificatio, Rob. ex Plin. Ex iisdem. trxvxyio;, ία, iev, sanctus vel purus. ■rxvxy);, ilo;, ή. dies sacra. Ex xyo;. Kxvayis-'tx, χ;, ϋ„ purgatio. Ex χγίζω. πχνχγνο;, is, b xx) ■>,, castissimus, purissi- mus. τχνάγξίΐο;, idem quod rrxvxygio;, Phocyl. xxvzycioi, 8, b xx) r„ omnino ferus, pra3- ferox. πάνχγξΰν, ν, το, rete, verriculum. Ex i- W* . , ■ πά\χγΡο;, n, : χχι y„ omnia trahens et ca- piens ; retis Epith. ut πάνχγξβν οίχτυον, IL 5, 487. Ex iisd. xavayewrvo;, is, b xa) ■/•„ pervigil, insomnis. Ex αγξίκτνο;• πχνχ-ρ'/Υ,;. ίος, b χα) ν, non confectus ; prorsus incoctus et crudus, ιτχναβίο-μκ;, idem quod πανχθιο-μος, Man. πανχθίο-μο;, is, e xa) r„ injastu's, scelera- tissimus. Τίχνχθγ,νχιχ, ων, τχ, Panathenasa, festum Atheniensium, Ph. quinquatria. Hinc Ή.χγχθ%ναϊχο;, y„ ov, Panathenaicus. χχνχθλιο;, ίχ, icv, valde miser, miserri- mus, ■xavxiyX^ii;, v,iffera, ν,ιν, omnino lucidus, splendidissimus. πχναιθο;, is, b, idem. Bes. πχνχίβζοΊ χοξύ- Φίβ-ο-ι, galeis collucentibus, dat. plur. pro πανχίθχι;• Ex αϊθω. πχνχίολο;, is, b xx) ■>„ omnino varius, mul- tum variegatus. Alii inter jrreiantur mo. bilis, ab αΙά?Χω moveo; II. 4, 186. πχνχισ-χΥ,;, ίο;, β χχ) r„ omnino fcedus, tur- pissimus. Ex χΐο-χο;. πχναίσχις-ο;, idem. ίτχνχίτιο;, a, b xx) r„ causa totius rei auc- tor, omnium caussa et auctor, Rob. πχναιτώ /jcv, το, universum ^Etohaa conci- lium, Bud. ■zavxxuiXY,; ίο;, e xa) r„ omnino sterilis. Ex kxxPTO;- ■zavxxux, χς, ϋ„ omnium morborum cura- tio. Panacea Dea, filia ^sculapii ; (2) herba quaedam. Ού λίπο; Απόλλωνα ά,πος-χζχοΊν Ιθίΐξκι. 'Αλλ' xvty.v πχνάχα- xv, Call, in Apoll. 40. Ex χχίομχι. πχνχχαον, is, το, panacea, herba. Ex iisd. πανάχΥ,, ν,;, panacea, herba, et filia ^Escu- lapii, Vulg. Lex. Ex iisd. πχνχχΥ.οχτος, is, b xx) v), minime fato ob- noxius, immortalis. πχνά,ΧΥ,;, io;, b xx) 'h, f 6Ϊ πχναχγ,ς, ίο;, om- nia sanans, omnibus morbis medens, GL Vet. παναχΥ,;, omnimorbus. Ex χχίο- μχι. πχνχχ);, seu πάνχξ, panax, herba, &c. Nic. Sch. παναχίττ,;, is, b, e panacea herba confec- tus; ut πχνχχίτΥ.; οίνο;, panacites vi- num, ex panace herba confectum. a πχνάχη;• πχνχχς);, tie;, i>, apis Epith. q. omnia fas^ tigia florum pervolitans. £x χχ^χ.. ΠΑΝ ΠΑΝ ΠΑΝ xx',axrtios, ts, β χα) y, ad origanum perti- nens. Α xavxxTos, origanum. xavaxTos, ν, y, origanum, Hes. χαναλά^ωξ, οξος, ό, pernicies, pestis, dae- mon infestus. xuvaXrMs, ios, ό xa) y, verissimus. χαναλν,ΐΛ,ων, Ό xa) y, omnivagus, Proc. χαναλί γ χ,ος, is, Ό χα) y, simillimus. χαναλχ-ης, ίος, Ό χα.) y, ommpotens, valde robustus, robustissimus. Ex aKxy• xavaXtspyys, hi totus purpureus. χανάλωτος, n, ο χα) & omnia consumens, perniciosissimus. Ex xav et α.ναλίο•χω. χαναμύδ Ά τος, u, Ό xa) y, prorsus torvus, sever us. χαναμίίλιχτος, ν, ι xa) y, immitissimus. χαναμύλιχος, »> ό χαι y, idem. ^ χαναμίξΐύω, fut. <τω, Dor. pro xavy^ivn, per totum diem excipio. Τξοία tvs χξ»~ xotxs χαναμίξίύιηι, Eur. Rh. 360. xavauieos, ov. Dor. pro πανήμίζος. Soph. χχνάμωμο5, is, β χα) h, omni culpa et re- prehensione vacans. χκνά-νθξαιπο;, v. Ό xot) y, ad omnes homines pertinens. Hinc y ix νίχςων xavavdecaxos ανάο-ταο -is, universorum hominum ex mortuis resurrectio. χάναξ, axes, panacea herba, Ph. χάναξ, Chironeus. xavxwns, ts, β xa) y, facilis confectu. Ex xav et ίνίιω. xavaofh^os, α, β χ») y, decantatus, cele- berrimus. vavaxaXos, α, ό χα) y, tenerrimus, mollissi- mus. xavaxas -ος, *> b '**' 4» - χανάξχαιος, βν, vetustissimus. xavao-lkt-hs; £βί, β χα) ή, imbecillis, prorsus viribus fractus. χαναπτία, i\, summa annona? inopia, fa- mes ultima, Poll. (τχναβ-χνθϊΐί, ios, ό χα) q, illaasus, salvus, incolumis, Hes. χανατξίχης, £βί» β χα) η, omnino verus, ve- rissimus. χανατςίχω;, et πανχτζίχίως, adv. verissi- me, certissime. xavauyu», 'h, lux summa, universa, Ph. A xavavyiis, Wi ο χα) 'h, omni ex parte splen- didus. Ex ανγν]. πανύϋζνος, u, i χα) ή, omnino insomnis, Rob. χανχφΐϊλίξ, ixes, oxa) r\, qui caret aequali- bus et sociis. ν 11μας δ' οξφανιχον πανα- φήλιχα traTha rWritri, II. 22, 490. χανάφυχτος, χ, ο χα) ί, omnino inevitabilis. xxvaxaiis, 'ώος, r„ ut παναχαικ γΜ, uni- versa seu tota Achaia, tota Grscia. Ex a-i» et ΆχαιΪ!* Achaia, παναχαιο), ων, β/, omnes Achivi, unlversi Grasci. Ex *£.v et 'Αχαιός, παναώξίος, α, ό χα) vj, omnino intempesti- vus ; (2) immatura morte moriturus ; II. 24, 540. Ex vav et &ω ζ0 ς. πανάωςος, ν, β χα) ν,, prorsus neglectus et incustoditus, quem nulla dignamur cura. πανξ,Ζαυξος, ξα, ξϋν, prorsus flagitiosus, sceleratissimus. τανζλαζ^ς, \s, prorsus calamitosus, Man. ■xavla'aahos, *, Ό χα) & valde artificiosus, Rob. Λανΰαισία, as, i), convivium opiparum ac lautum, mensa sumptuosa, Arist. Pace, 565. Εχδ«/ ί% xavhax'iTYo, ν, ό, valde mordax. Τϊυρρον •xavhaxitviv γλαυχόμμοίτον^ ihl B-uvovra χόξχιον us άϊδ'/,ν Χίζο-ίφ ivy ΰίχίται. Ano- nymus poeta apud Pint, in M. Cat. c. 1. Ex ΰάχνω• xav^ax^vTOs, s, ό χα) i\, omnino lachrima- bilis; (2) ad omnia lachrimans. Ex ΰαχξύω• πχνΰάλνιτοί, ov, combustus, quasi a ΰαλίω' alii Dor. pro πανΰί,Χνιτος. ■ταν^αμάπΐξα, ή, omnium domitrix. A πανδαμάτωξ, agps, h, omnia domans, seu subigens. Ex %αμάω. xavlttXos, ts, i χα) n, timidissimus ; (2) mi- serrimus. πάνΰαμκ, to, terriculamentum. •ravhitvos, ν, ό χα) i), gravissimus. xavhixT'/is, -J, ό, omnia continens, omnia recipiens. Hinc (2) πανΰίχται, ων, libri omne jus continentes ; (3) homines va- ria eruditione referti. Ex Ιίχομαι. πανΰίχτωξ, ogos, ο, idem. xavlairuos, u, ο χα) i,, improbus, vetera- torius, more Pandeleti, sycophants?. ■xavhilios, ν, ο xa) y, omnibus modis seu in omnibus dexter, dexterrimus. ■χανίίζχίνκ,- Ό, idem quod ii%xr,s, ios, ο xai '/) omnia videns seu intuens. Ex ΰίξχω travoixys, ios, β xa) fi, omnia accipiens vel recipiens. Ex Ιίχομαι. xavlviXos, ν, ο χα) ν), omnibus manifestus, manifestissimus. πανίνιμιΤ, adv. toto populo, universi, cater- vatim. Α «τάνδ^μβ;• πανδημας, adv. toto die ; apud Apollon. in Argon* lib. 2, 532. pro πανημαζ et παν- τνιμας. χανΙ'/\μία, as, l\, universus populus, con- ventus universi populi. πανΗμιος, e, «5 xa) 'h, publicus, qui per to- tum populum vagatur, universus. A xavlwos, *, Ό χα) i, ad universum popu- lum pertinens, publicus j (2) universus ; (3) vulgaris, plebeius. Πάνδ/υί, ων, τα, Jovialia, festum Athenien- sium in honorem Jovis. Ex πα,ν et Aios, Jovis. ■xavlixos, ν, ό xa) i), Justus, justissimus. Ex hixvi• rtavWixms, adv. omnino juste ; (2) rite. πανϊοχΰον, ν, το, taberna diversoria, publi- cum diversorium. Ex %ίχομαι. πκ,νϊίοχΐϋς, eaii, o, vide rtavhoxids, xavloxivo-is, it»s, ή, promiscua hospitum except io. πανΰοχίύτζία, as, 'h, mulier tabernaria, cau- poua, qua? promiscue quoslibet hospi- rio excipit, Arist. Vesp. 35. A παν^οχίνω, promiscue hospitio excipio, qudestum in hospitio publico facio quos- libet excipiendo. ΪΙανΰοχΜω is τον av- ΰξίωνα Tils v^Uitus, Plut. A travioxtvs • πανδοχεω, ω, f. ν]ο-ω, idem. xxvhoxta, ας, ή, promiscua omnium excep- tio. Ex iisd. Unde •xavhoxos, vel xavhoxos, v, h xa) v), qui quemlibet hospitio excipit, hospes meri- torius j (2) omnes capiens ; Find. Olym. 3. ίτάνδβξ, exos, ό, idem, Hes. Ex iisd. xav^o\ia, as, v, summa gloria ; R. Pind. Nem. 1. Εκ δόξα. ■xavhor'iai, al, meretrices publics?, Anac. trav^nXos, ν, ό xa) v, omnium servus. ΠΑΝΔ0Υ~ΡΑ, seu πανδνξκ, i\, pandura, instrumentum quoddam musicum, tri- plici instructum chorda j (2) culter cu- linarius. -χανΖνξίζω, panduram pulso, pandura cano. Α παν.ΰΖξα. Hinc sravti^ts-iis, 5» i, pandurista, qui pandura ludit. Ί-άνδΰξον, v t το, idem quod xctyTivect, C 429 ) ravln^os , ν, ό, qui panduram tractat. ■χανδοχίίαν, », το, diversorium, stabulum, cauponium, Gl. V. ■xavhoxCvs, ίως, β, qui quemlrbet hospitio, excipit, hospes meritorius, caupo, stabu- larius ; diversoriarius, Gl. V. Ex Ιίχο- μαι. Hinc πανΰοχίύω, f. ιύσω, cauponem ago. ίτανδβνίί, iies, y, luna a Platone dicitur, quod totius generationis susceptrix sit, Vulg. Lex. Ex iisd. xavhoxos, n, b xa) y, qui quemhbet hospi- tio excipit. Ex iisd. πανίΰναμος, βν, omnipotens, pra?potens. A δύναμη• xavlvo-iy, *is, m y, plenissimus occasus, cum sidus prorsus occidit ; (2) penitus occi- dens ; (3) occasus. Ex ΰύα -is• Πανΰώξα, as, y, Pandora, virginis nomen ; (2) terra, quatenus omnis generis fruc- tus profert. Ex παν et δωξον- πανδω^, Ό xa) y, omnia largiens. Ex iisd. xaviQvu, adv. tota gente. Ex 'iSvos- vavua, ών, τα, Panici terrores. Α Πάν- πανύα, τα, affertur pro lupercalia, Ώ. Steph. Vide πανίον. Α Πών• tratiihOtros, ov, qui omnino comeditur, Cal. Ab ίϊΰχε- ■zaviiiios, I xa) y, omniformis. Ex Ε 7δβ?. xaviixiXos, α, ό xa) y, omni ex parte sirui- lis. xavikiuQi^os, u, i xa) y, prorsus liber, li- berrimus. xaviWavas, ace. plur. Dor. pro , festam panegyrin agi- to ; festum ludosve panegyricos celebro, ferior ; (2) publica celebritate ferior ; (3) panegyrica oratione laudo, in celebri coetu prasdico, Gl. Vet. χανΥ,γνξίζω, nun- dino. Ό δί^Αί χατα Tys io^rys ixapy γύξίζί, Herodian. A xavyyvgis• xavyyvyxos, y, ov, panegyricus, panegyri proprius vel conveniens; (2) Celebris, festus, theatralis, pompaticus, splendi- dus, Gl. V. nundinarius. Ab eod. xavyyvyxus, adv. panegyrice, splendide. xmnyvwi tus, rit publicus co?tus seu con- ΠΑΝ ΠΑΝ ΙΙΑΝ ventus, publica celebritas; (2) pompa, spectaculum, aut convivium publicum ; Ph. nundinal, mercatus, commercium. Ex πχν et άγυξίς, ccetus• πχν^γυξίσμος, S, b, festi panegyrici cele- bratio ; (2) panegyrica pompa vel osten- tatio ; (3) publicus mercatus. Α πχννι- γυζίζω. Unde παννγυξΐ ?■);;, S, b, panegyricum festum lu- dosve celebrans ; Gl. V. nundinator. πχνηλιος, u, b xxi yi, totus serenus et illus- tris, quern sol totum illustrat. πχντ,μαΐόν, adv. quotidie, tota die. Ex πάν et ήμαξ. πανϊμχξ, adv. idem et ex iisd. πανΥΐμεξεύω, fut. tu, robustissimus, om- nes superans. Ex σθίνος. πχνσθεναςγόφωτος , e, b xai yi, omnipotens lucifer. Ex πχνσ&ίνχξγος et φως. πχνσθίνως, adv. robuste, potentissime. πάνσχοπος, n, b xxi %, omnia speculans, omnia cernens. πάνσμικξος, ν, b xxi yi, valde parvus. πάνσοφος, a, b xxi yi, omnifaria sapientia et scientia prajditus, sapientissimus. πχνσόφως, adv. sapientissime. πχνσπίξμγ$ον, adv. omni genere seminum. πχνσπίξμίχ, ας* yi, omnifaria seminum mixtio, seu semina omnis generis per- mixta. Ex σπίζμα. πανς-ξατί, adv. universo exercitu, omnibus copiis. Ex ς-ξατός- πανΓξχτιίί, et Ion. πχντξχτιγί, idem. πχνσυΰύ, et πανσνδι, adv. omni impetu; (2) festinantissime ; (3) toto exeicitu. Ex σύοΎιν• πανσνΙΊ•/!, dat. adv. idem et ex iisd. vel quasi' a πανσυδΊα, omnis impetus, H. 2, 29. Alii autem πασσνΰίνι πάνσυξτος, u, b xai y„ omnia trahens. Ex σύςω. πχνσχγ,μος, ts, b xxi η, omniforrais. Ex σχΥΐμχ. πχνσωμως, adv. q. d. toto corpore. Ex σωμχ. πάντα, adv. utique, omnino, pro xxtx πάν- τχ, vel pro πάντως. πχντα, adv. penitus, undique, ubique. A πας. πχντάγχθος, omnino bonus, Diosc. πχντχώνΥΐς, ίος, b xxi yi, cujusque gentis. Ex πάντα, a πχς et 'ίθνβς. πάντχθλος, u, b xxi ή, omnium certaminum peritus. πχντχισχγ,ς, \ς, omnino probrosus, Naz. πχντχχΥΐ, adv. pro πανταχνι, Rob. παντάλας, αινα, av, miserrimus, ut πχντά- λχινχ νύμφχ. πχντάμοξφος, ov, omnes formas habens. A μοξφη. πχντάνχξ, χχτος, b, omnium rex. πχντάπχσι, vel πχντάπχσιν, seq. vocali, omnibus ; et adv. omnino, prorsus, pla- ne. Α πχς. πχντχξζνις, Ις, valde meticulosus, Man. πχντχξχτις, ίος, b xxi yi, omnibus sufficiens ; (2) omnes juvans. Ex πας et άξχίω. πχντάξχχς, Dor. pro πχντάξχΥΐς, ν, b, om- nibus imperans, omnium dominus j dat. τω παντάζχχ• πανταςχία, ή, imperium in omnes. A πάνταζχος, n, b xxi ■/), omnibus imperans, omnium dominus, Suic. Ex ίξχγι- παντάσχιος, », β xai υι, omnino carens um- bra, nulla ex parte umbrosus, Hes. πανταχνι, adv. ubique ; (2) quoquo modo. Α πχς. πανταχόθεν, adv. undique, ex omnibus par- tibus. Ab eod. πανταχοΤ, adv idem quod πχνταχόσε, adv. quoquo versus. Ab eod. πανταχά, adv. ubique ; (2) quovis ; quem- cunque in locum. Ab eo'd. παντίλαα, ας, yi, perfectio seu perfectionis summa. Α παντίλΫ,ς. παντίλειος, s, b xai y„ integer et perfectus. παντιλείως, adv. perfecte. παντελίως, adv. omnino, plane perfecte. A πχντελΥ,ς, ίος, b x&i yi, perfectus, integer ; (2) plenus, universes. Παντελές άποξίν, Aret. 'Έ,χε7να y' %σα, παντελΥ,ς ΰάμχς, Soph. (Ed. Τ. S30. Τάχα παντελν,ς χιό- νος αμείβεται πξόθυξα δωμάτων, tenipus omnia perficiens, &c. Msch. Choeph. 963. Ex τελίω- παντελώς, adv. penitus, omnino, prorsus. παντεπίσχοπος, a, b xai yi, omnia inspici- ens et lustrans. παντεπόπτΥ,ς, a, b. omnia videns, Suic. Ex πάν et όπτομαΐ: πχντεςγάτΥΐς, », b, rerum omnium opifex. παντεξπν,ς, ίος, b xxi 'h, omnes oblectans. Ex τίεπω• πχντεσσι, dat. plur. lonice et Po'etice pro πχσι. ΠΑΝ ΠΑΝ ΠΑΡ τχντιυχίχ, ας, ί , arraatura tota, arma. Ex τιύχία. ίτχντίφοξος, n, Ό χχ) ί, omnia videns, omnia inspiciens. πάντιχνος, ν, ο χα.) ή, plane artificiosus, omnimodas artes sciens. Ex παν et τίχνη. παντη, adv. ubique, undique, quoquo ver- sum ; (2) omnino, prorsus, penitus, Gl. V. ubique, usquequaque. A πάς. παντηχοας, *, b xa) v, omnia audiens. Ex άχίω. παντημαξ, adv. per totam diem. παντητόχος, u, b χα) ή, omnia pariens, Rob. Ex τίχτω. πάντΐμος, α, b χα) η, honoratissimus. Ex «Μ• • παντλαμων, Dor. pro παντλν,μων, όνος, ο J£j η, omnino miser, infelicissimus. ιταντογίνιθλος, ev, omnia gignens. A γι• νίθλη. παντογνιξως, ω, ο χα) ν, valde senex ; unde etiam exponitur jeternus ; (2) omnia ad senium perducens ; et exinde debilitans. Ταμ {Ιυναμιν) ϋθ' 'ύπνος χ\ξίΐ ποθ' β πχν- τογηςως, Soph. Ant. 606. Ex πάντος, a πάς et γήρας- παντογόνος, ν, β χ») ί, omnes generans aut procreans. Ex πάν et γίνομαι- παντοΰα-ης, ίος, b xa) i, omniscius, qui om- nia didicit. Ex δα/ω, disco. παντΰδαπης, ίος, β xa) ή, Gl. Vet. varius ; idem quod παντοΰαπος, »j, ev, qui est ex omni solo et regione, omnifarius, omnigenus, omnis generis, varius, multiplex. A δαπίόΌν. παντοίαπως, adv. omnifariam, omnibus modis, vel omni modo, omnimode. πχντοΐίχιτος, ov, omnia comedens, absu- mens. A ΙΊχιτχ- πχντοΰότίΐξχ, ή, omnium bonorum largi- trix. παντοδύναμος, ν, δ χα.) f\, omnipotens, Gl. V. omnivalens. Α Ιύναμαι- παντοδύναμης, g, β, omnipotens, Ph. πχντοθάλης, Ις, omni parte virens, florens, seu omnia virere et florere faciens. A 3-άλλω. χάντοθϊν, adv. undique, undiquaque. A tfXS- πάνοβι, adv. ubique, undecunque. πχντοίην, ace. sing. Ion. pro παντόϊ&ν, a παντοίος , β/α, β7ον, omnigenus, omnimodus ; varius, multiplex, Gl. Vet. omnifarius, omnigenus. A πάς. παντοιότξοπος, ν, Ό χα) η, qui est omnis modi. παντοιοτξόπως, adv. omni modo, Suic. A praec. παντοίως, adv. omnibus modis. Τίαντοίως την μνηι/-ην ανίνίώο-οιτο, Herodian. παντοχξάτίΐξχ, ή, omnium domina, Epith. nature. !Τ«»τβ*ξατβξ/α, ας, η, omnipotentia. πχντοχξχτοξίχός, η, 6v, ad omnipotentem Deura, seu ad divinam potentiam perti- nens; (2) ab omnipotente Deo profec- tus. A κχντοχξάτωξ, Οξος, ό, omnipotens. Ex jray et χξΜτίω. παντοχτίςης, », β, omnium conditor, Suic. παντολάζος, β χα.) ή, qui omnia accipit, qui ex omnibus accepit. Α λαμζάνω- πχντολίτωξ, οςος, β, exitium omnibus adfe- rens, omnia perdens et labefactans. Ex πα.» et ολλυμι. Hinc ίτχντύλετίΐξκ, η, quai omnia perdit. παντολίτης, β, idem quod παντολίτωξ, Na%. πχντολιγοχξόνιος, », β χα) η, exiguo tempo- re circumscriptus, exiguum tempus du. rans. Ex τα?» β'λ /ye; et χξόνος. πχντολμία, χς, η, audacia nihil non au- dens, Rob. A πάντολμος, u, Ό χα) η, omnia audens, auda- cissimus. Α τόλμα, πχντολατηρίΐιχ, τα, vasa medicorum sup- pcllectibs, &c. Steph. παντομίταΐολος. is, β, dardanarius, Ph. Ex μίταΖάλλω, tnutO. παντομ,ιγϊ,ς, ίος, Ό χα) η. ex omnibus mis- tus, miscellaneus. Ex παν et μίγννμι. ιταντόμϊμος, ν, ό χα) ή, omnium persona- rum imitator effictorque, omnis generis gestus exprimens, Ph. histrio. παντομίο-'/ις, ίος, ό χα) ή, quern ciiirfes odio habent, omnino invisus. Α μιο-ίω. χαντόμο-ξφος, u, ό χα) ή, omniformis, mul- tifariusi\floa. Ex παν ^μο^ή• παιτόμωξος, u t β χα) η, StuUiSsimus. πχντβνΓχνις, », β, omnium eertamlnum vic- tor. A Dixy. παντοπλχνης, ίβς, ό χα) ri, omnivagus, Gl. V. Α πλάνη, παντοπόξος, ν, ό χα) r), ad omnia callidus. παντόπτας, Dor. pro παντόπτης, a, b, om- nia cernens j παντόντα, dat. Ex παν et άπτομαι• παντοπολίω, S, fut. foa» parvas variasque merces vendo. παντοπωλίΐον, u, το, locus, ubi omnis gene- ris et fere viles res veneunt ; Gl. V. se- plasium, popina. A παντοπώλ•Ας, a, b, qui omnes res venales habet, prassertim minutas ; idem qui par ποπώλης, Ph. seplasiarius, dardanarius. Ex παν et πωλίω. Hinc πχντοπωλία, ας, ή, omnis generis rerum minutarumque venditio. παντόπωλις, ij, foem. pr. παντοπώληί, παντοζαίς-νις, u, b, omnia vastans et cor- rumpens, Suic. Ex παν et palm, vasto. παντοξίχτης, u, b, omnium appetens, Rob. Ex παν et οζέγομχι• πάντοα -i, adv. quoquoversum, in omnem partem ; (2) undique. Α πας . παντόο-ίμ,νος, ov, gravissimus, honestissi- mus. παντο?ίχτος, ov, valde maculosus, veluti punctis distinctus. παντόσυνος, ts, b xa) r, varius, omnigenus. Α παν. πάντοτί, adv. omni tempore, semper ; (2) seepe, frequenter, omni tempore oppor- tuno. Έΰχαξί^ω τω @ίω μα πάντοτί πί- ξ) ύμων, sa?pissime'pro vobis Deo meo gratias ago, 1 Cor. 1, 4. Ab eod. παντοπλΎΐς, ίος, b χα) r,, integer, perfectus. Ex παν et τίλος, perfectio. παντοτιχνης, \ς, artificiosissimus. Α «χ- v»?• παντοτινάχτος, », β, omnia quatiens, mo- vens. A τινάο -trcn. παντοτόχος, ν, ό yJj r,, omniparens, Gl. V. Ex παν et τίχτύΐ. παντότολμος, ν, b χα) fi, idem quod πάντολ• μ-ος• παντοτξόφος, vel παντότξοφος, ν, β χα) η, omnium nutritor et altor, Gl. V. omni» parens. Ex παν et τξίφω. παντχξγιχος, η, bv, omnia efficiens, Suic. A πανταξγος, S, b xa) v\, qui omnia efficit, omnium conditor; in malam partem idem quod παννξγος, Suic. Ex παν et ϊξγον. παντοφαγία, ας, ή, esus omnium rerum, sine discrimine, etiam contra legem, i- tem gulositas. Ex πάν et φαγύν- παντοφυν,ς, ίος, β χα) r,, omnia producens ; (2; copiosus ; (3) ingeniosus. Α φύω- παντόφυξτος, ts, b xa) r\, undique coactus seu collectus, omnino confusus. A gis, Gl. Vet. temerator, prsevaricator ; (2) e curru pugnans ; (3) dorninus cur- rus. ίτχζχζχπχχ, μ,ίλύδξΐχ, versiculi quibus pa- rabasis comlca constat. ιτχζχξά,τθ;, ij, ov, quern transgredi possu-, mus, violabilis. Α πχξαζαίνω. πχρχζχφγ,ς, ε;, idem quod παξχλαξγης. A βάχτω. πχζχζγί;, 2. sing. aor. 2. conj. act. verbi πχξαζαίνω• ίτχξχζιάζομχι, fut. άσομχι, vi detorqueo, urgeo, cogo ; (2) omnibus annitor vel Conor viribus. Και πχξίζιάσατο ημάς, Act. 16, 15; Τίχρίζιάσαντο, χΰτον, Luc. 24, 29. πχξχζιχομχι, ωμχι, violenter urgeo, cogo. πα\αζιζκζω, fut. άσω, aufero. πχξχζλάττω, fut. 4, ω, oblaedo, noceo. Τ/ xxi το των χνθρωτων πχρχζ,'Κχπτιι yho}, Chrys. ί7Χξχζλα5•ά.νω, fut. ίο•», a radice germino, circumpullulo, Theophr. Hinc πχξχζλάς-χ, v,g, it, ramulus, stolo. ΐΓΧξχζλά.^γ,μχ, χτος, το, quod circumpul- lulat et renascitur. πχζχζΚχς-Υ,ο-ις, ιως, ν,, circumpullulatio. πχξχζλχς-ιχος, ν, ov, qui adnascitur et cir- cumpullulat. Ab eod. πχξάζλιμμχ, ατο;, το, adspectus obliquus qualis est strabonum. A πχξχξλίπω, f. 4/ω, limis adspicio, obliquis oculis adspicio, Gl. V. aliter video, hal- lucinor. ΐίχξχζλίπνϊχ 3-χτέξω {όφθχλ- μ,ω) χάλιν μίτχο-χίύχζι σαντν,ν, Arist, Cone. 496. Ή λχ^χνότωλις τχίχζλί^/χ- σα. <ρνοΐ S-eii -ίζω, td. Vesp. 495, II«g«• 6A6t το, sportula qua? in provoca- tione ad aliud judicium ab appellatore deponitur, Poll, ΐίχξχξολον, Aristot. πχξάζολος, ν, ό χα.) ή, audax, temerarius, in pericula ruens, Gl. V. (2) falsus, a- dulterinus ; (3) limus, Gl. V. A 3•«««- ζάλλω. πχξχζόλως, adverb, temere, Ph. audacter, cum summo periculo ; inde proeter opi- nionem, ubi quis summum periculum evasit, acerrime, fortissime. πχξάζορρος, n, ό xx) yi, qui transverso borea perflatur, qui a latere aut in urbem per- flatur a borea. Ex πχοχ et βοξίχς. παξχζνχολίζω, pasco, item decipio, Lye. παξχζνλίύομχι, perperam consulo. Πχξχ- ζϋλίντά,μινο; τ% ^νχΫι, Philip. 2, 30. Α- lii autem πχζχίολίυσχμινος, vide Schleus- ner. πχοχζξχ&νω, in brabeo conferendo ali- quem prstereo, injuste brabeum tribuo, seu adjudico. Unde male judico, quod alteri debetur, per fraudem adimo. ίτχξχζξχχυ, adv. paullo minus, prope. τχξά,ζνσμχ, χτος, το, quod inseritur seu in- culcatur. Α πχξχζύω. πχρχζυς-ος. α, ό xxi ή, intrusus, occultus, latens. Ό Κχμτζίας ix πχοχζΰΓ* xxOy- μίνος, Plut. S'ymp. lib. 1. pfobl. 2. Qui aliis convivis supervenit. Ab eod. αχξαζύω, f. ύσω, ineulco, interjicio, intru- do; ΐτχυχζνσθύς, aor. 1. pass. part, in- trusus. ' Κχχΰνό xu τχοχζύσον, Luc. πχζχζώμιος, Ή, ό xxi 'h, qui apud aram est, a latere ara?. xaeayayiira, aor. 2. part. act. Ait. pro πχ- ξαγ2ο-χ, a πχξχγω. πχςαγγιλώς, ίως, ό, denunciator, Gl. V. Α ΐτχξχ et χγγίλλω• πχξχγγελίχ, χς, ή, praeceptum, manda- tum; (2) ambitus, petitio magistratus, cum prehensatione, Ph. denunciatio, condictio, interdictio. A πχρχγγίλλω, denuncio, edico, praecipio, nuncio, Gl. Vet. (2) invito, Gl. Vet. (3) veto, interdico, Gl. V. -xx^yyuXa, de- nunciavi, Ph. τχζχγγίλλίτχι, interdici- tur, Ph. πχξχγγιλλόμινχ, imperata ; «r«- ξχγγίλΟϊν, indictum, Gl. Vet. (i) peto. ΤΙχξΥ,γγίίλχμ-ν uv αΚΚΫ,Χοις v]xuv, Plato. la•) το hiirrvov, Luc. τον πόΧίμον, Polyb. Αίίζχντις πχξΥ,γγιιΧχν μη ΧχΧίϊν, Act. 5, 40. ΐΙχξχγγίλΧόμίνχ ποιΐίν, Xen. Π«- ς.γ,γγαΧίν ΰ; ο*γ,μαξχ/κν, tribunatum pe- tivit, Appian. Bell. Civ. 1. Hinc ΐΓχξχγγίΧμχ, χτος, το, prECCeptum, Gl. V. (2J interdictum, Gl. V. πχξαγγίΧρχτιχος, η, ov, pra?ceptivus, de- nunciative; (2) adliortativus. A sr»- ξάγγίΧμχ. πχξχγγίΧμχτιχως, adv. denunciando, praj- cipiendo, adhoitando. ίτχξχγγίΧοΊς, ίως, r h, praeceptum, manda- tum ; (2) ipse praecipiendi actus. A a-«- ξχγγίΧΧω. πχζχγγίΧνκ.ος, ij, h, praeceptorius j (2) prohibitorius. Ab eod. ( 432 ) vxpxyiyovx, perf. ind. med. verbi πχξχγί- νομχι- Unde πχρχγίννίο-ις, ίως, r„ adventus. πχξαγίνόμίνος, aor. 2. part. med. χχξχγίύω, gustum aliquem prsabeo ; in med. leviter, cum fastidio degusto ; unde leviter cognosco aliquid, leviter delibo. Ιίχξίγίνί ts φξονΥ,μ,χτος, Plut. πχρχγΥ,ζχμα, χτος, το, silicernium, deli- rus, Gl. V. A χχξαγΥ,ξάω, ω, deliro prae senectute. πχξχγίγνομχι, advenio, advento, accedo, pergo, intersum, Gl. V. aor. 1. πχςίγ&ό• μγ,ν, adveni. ΊΙχρχγίγνίσ-θχι τί? ΊχχΧυγ JEschin. Plato. ■Τξος τον αγώνα, Mschin. i-r) τον ίτοΧίμιον, Plut. ^ ΟύδΙ τω ανθρώπων πχρχγιγνίτχι otro~' WiXritnvy theog.139. πχρχγινωσκω, praeter jus et aequum statuo, perperam statuo ; (2) praelego, recito, sc. testimonii firmandi causa, ut leges, ta- bulas in judicio in causa? actione, Polyb. Ούοιν &αυμαςΊ)ν ΰτ\ξ, τύτων πίξί αύτν παξαγνωνχι τ&ς "hixas -ας, Xen. τχξχγχχλίζομχι, in ulnis gesto, ulnis am- plector. Hinc πχξχγχχΧΐΒ-μχ, ατός, το, res, quam am- plexamur ; (2) amplexus. ΕΙΙώς on -\>υ- Χξον πχξχγκάΧιο-μα τίτο γίγνίτχι, Soph. Ant. πχξχγχίΓξόω, hamum addo. ΉαξΥ,γχις'ξω- μίνος, hamatus. Ab χγχιρξον• ίτχξχγχωνίξομχι, f. ίο-ομχι, proprie cubito repello seu submoveo, obvios vel admo- tos protrudo ; (2) vi submoveo. To αξί- ωμα Ϋιμων ίταξχγχωνισίμινος. Heliod. Ex πα°α et αγχών, cubitus. Hinc παοαγχωνΐζ•γ,ς, S, 6, qui obvios cubito re- pellit. πχρχγΧνςω, aliter sculpendo muto, adul- ter ο . ■χχρχγναθίΰιον, ν, το, ornamentum, quod apponitur maxillis equorum. A παξαγναθίς, ίΰος, ή, mala, maxilla, Ph. buc- cula. Ex Txpx et γνάθος, mala. ■χαρχγνάμπτω, Ι ψω, alio deflecto, crag ίγ- νχμψιν, aor. 1. flexit. ίτχξχγοιβ-χν, ace. sing. pr. part. act. Dor. pro παξάγνσαν, a ηαξχγω• πκξαγονάτιον, it, το, internodium. πχξχγοξάζίΐν, opsonia coemere, Ath. πχξχγΰξύτο, 3. s. imperf. ind. med. Dor. pro ΐτχξγ,γοξί7το, a ίτχξΥίγοξίω. ίτχξχγξχμμχ, χτος, το, quod adscribitur ultra solitum et justum; (2) scriptural depravatio, alliteratio, cum litera pro li- tera substituitur. Hinc πχξαγξχμμχτίζω, paragrammate seu alli- teratione utor, verbum mutata litera scribo, et fere in deterius, ut in «χξχνο- μασίχ. Hinc ίτχξαγζχμμχτιο-μος, S, ο, scriptura? inver- sio, q. d. alliteratio, quum una litera pro alia ponitur. (ταραγξχφίί, γ>ς, ν,, adseriptio et annotatio in margine ; scholium et annotations sig- num in margine adscriptum ; (2) prae- scriptio, Gl. V. (3) verbum juris, cum negamus alicui actionem, quam inten- dit dandam esse ; (4) liberatio. παράγραφος, », Ό, figura, qua velut in cer- tas portiones comcedia dividebatur, Ph. praeductal. A παξαγξάφω, fut. *]/ω, adscribo, juxta scri- bo ; (2; perperam scribo ; (3) praescribo, exceptione actionis non recte institutaa submoveo ; hinc induco et abrogo, Gl. Vet. tollo, libero, praescribo, praeduco ; et πχξχγξάφομχι, praescribo, Gloss. Vet. Ίών πχξίγξα'φί ττΧΥ,σΊον, χνιμος χαΧος* Arist. Vesp. 99. ϋατξος aXXu σχυτον αχ- ςχγξάφϋν, Dem. Δγ,μοσθίνα τί -y γξαφν-,ν τ5 φόνα !ΓΧξαγξά•^/αο-θαι, id. "Εθος 'Ρω- μχίοις παξαγξαφίιν τοΊς χΧν\ζονόμοις ίτί- ςχς, it μ•}] χΧγ,ξονομο7ίν β< πξότίξόί, -Ap- pian. Bell. Civ. 2. Hinc χχξχγξά'ψιμος, ov, rejiciendus, repudian- dus. πχξάγυμνος, ν, ό xxi r h> fere nudus. πχρχγυμνόω, ω, fut. ώσω, nudo, denudo, patefacio, revelo, detego, declare Tix- ξχγυμνίίν το της γνώμης άπ'ορ'οΥ,τον, Greg. 'Την ωμότητα τ5 Πξ*ο~.'ν ίτχξίγύμνν, Ap- pian. Bell. Mitkridat. Hinc χαραγύμνωο-ις, ίως, yi, nudatio, denudatio. παράγω, fut. \ω, produco, profero ; dedu- co ; (2) promoveo, seu proveho ; (3) dis- putando, dolosa item blanda cratione ca- pio, vel falloj (4) perverto, everto, Gloss. ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ Vet. diduco, transeo, transire facio, de- rivo ; pass. perf. πχςνιγμένον, πχξΥίγμίνχ, derivata, Pk. Ή γχρ τύχνι πχξίγχγ' ΰς το δνσμχθϊς, Eur. Iph. in Tau. 476. Kx) 2»i πχςτ,χται τα, σφάγια τχ%ίων &χας> id. Herac. 672. ίτχςαγωγΫ), ν,ς, υ\, productio, adductio ; (2) deductio, derivatio, Vox Gramm. (3) fortuna secunda, honores, dignitas ; (4) Gl. V. diductio, traductio. Α νχξάγω. ιτχξαγωγιάζω, vectigal seu portorium exi- go. Έτιζχλλοντο τχς χλίοντας πχζχγω- γιάζαν, Polyb. A , πχζχγώγιον, u, το, vectigal, portorium, seu portorium circurnvectionis. A αχξχ- γωγγ\• παςχγώγος, ν, ο xx) υι, qui ducit aliquid ab altero ; (2) deductus ab alio vocabulo. Α πχξάγω. πχς,αγώγως, adv. deducendo, ut alterum vocab. ex altero oriatur et compositum sit ; (2; producte, addita ad verbum syl- laba. πιχξα,γωνίξίΐν, angulosum esse, angulum fa- cere, ad anguli riguram accedere. Ex παξα et γωνία• πΆξχόκχ.ξύο>, f. ύσω, adfleo, illacrimor. Π«• ξχΰχχξνω σοι, Luc. χχξαδαξϋάνω, juxta dormio ; inf. a. 2. !r«- ςχδχξθίΐν• Τί; δε γχζ au μοι ννχτ) παζί- όςχθϊν ϊίχίλος αϋτω, Odyss. 20, 88. πχζχΰίδώχ<χ,μ.ί\>, 1. plur. perf. ind. act. v. παξαΰίΰωμι• χχξάδίίγμα, ατός, το, exemplar, exem. plum ; (2) documentum, argumentum. Α πχξχΰίίχνυμι. Hinc πχζχδίίγμχτίζω, f. ίσω, publics» ignominia; expono, traduco ac ludibrio habeo, GL Vet. triumpho. ΤΙαξχ^ιγμάτισον αϋτνς τω Κυξίω, Num. 25, 4. M-h S -ίλων xbtiiv πχςχΰαγματίσχι, Matt. 1, 19. ίίχξχόαγμχτίχο;, ϋ), bv, exemplaris, exem- plis constans, exemplum praebens, ex- empli vim habens. Ab eod. πχζχΰιιγμχτικως, adv. exemplis, pro ex- e'mplo. ιτχξχΖαγμχτίσχ/, a. 1. inf. act. verbi γις, ίβς, b xxi v), exemplaris. Α ναξάΰίίγμχ. πχξχΰίίχνΟμι, vel πχζχδιιχνΰω, q• d. juxta ostaido ; unde confero , (2) o'stendo, in- dico ; (3) adsigno, seu attribuo, profero, produco, efficio. "Ετεζ« παξαΰίίχνύοντις, Isocr. Tlatibtil-tv χΰτω ττχντχς τας φόξνς ex των πολιών., Xen. κχςχδιιπήω, S>, fut. γ\σω, immodice cceno, vel misere cceno. ; in med. seu pass, cce- nam perdb negligentia. ΕΊσ) δ' οι, xx) trXus-oi λόγω χχτα, χζάτος αίξαντίς, πχξί- δίΐπνΫ]θγισχν, Theophr. Charact. c. 8. <πα- ξαϊαχνίομαι, afficior dorniccenio, Mar- tial. ναςχ&ιι•χν)ς, itoi, η, avide comedens, de pa- rasitis. A luwov. ΠΑΡΑ'ΔΕΙΣΟΣ, u, b, hortus, viridarium, Ph. pomarium, pometum ; (2) in Ν. T. ccelum, sedes Dei et beatorum. Vox Persica. ίτχζχ^ίχτβί, vi b xx) v, qui admittitur, vel admitti potest, aut debet. A πχζχΐίχομχι, excipio, admitto, accipio, re cipio, suscipio, acceptum fero ; πχξίδί- ξχτο, a. 1. accepto tulit, Ph. pass, πα,ξχ- ΰιχθύς, receptus, GL V. Οΰ πχξχΰίξ,ον τχι σα ty,v μ,χξτυξίχν πίΡ ι ίμχ, Act. 22,11 Φγ)μγιν τοίνυν παςχδώίγμίθχ της των τότι μαχχξίχς ζωτιί, Plato. πχξχίνίΐίόω, ω, ΐ. ό>τω, praa me fero, signifi- co, declaro. Hinc *χςχο~γ,λωΒ-(;, %, expositio. Vox Rhet. ίτχξχΐιχζίυγνύω, vitioie et perperam dis- jungo. Hinc χχξχδιχζίυχτιχοί > 'h* ov, disjunctivus. χχζχδιχιτχομχι, convivere alicui ; versari apud aliquem, Suid. χχξχΰιχχβνίω, ω, f. ησω, administro, inser- vio. Το7οί τίιτίζαιτι πχ{χδιχχί>νίΐ, Arist. Av. 845. S ίτχξχ$ιχΓ(λ\ω, disjungo, separo. Hinc *xpxhxro\->i, „ να, y, pra?posterum studium, exercitatio et litigium, in quibus tempus prapostere teritur. πχξχ'&ίίοο'θχι, pra?s. inf. pass, verbi πχςχδίδωμι, trado ; (2) dedo, alicui in po- testatem prodo ; (3) relinquo liberie, pos- teris ; (4) dicitur et de accusatore ; im- perat. πχςχδος, trade, Gl. V. aor. 1. «•«- ξίΰωχχ, tradidi ; pass. νχζΐΒόθνιν, tradi- tus sum ; perf. part, πχζχΐίΐόμινον, tra- ditum. Τοιον Όμνιξόν μ' α.ποο'υλΥισ'κς χΰνι &χνχτος πχξίΰωχ.ίν, Eur. Ale. 866. 2ε βχξζχξΰίσι λίχίο-ι πχξχΰίδωο-ιν, id. Hel. 227• Εις το ΰεο-μωτηξίον πχξχΰοθηνχι, Diod. πχζχΰινιγίομχι, Ζμκι, ί.ν,οΌμχι, obiter nar- ro et expono. Συντόμω; iv αΧΚοις τόποις !Τχξχΰΐ'/ιγΥ!θ•ατο, Plut. Τας itrt τν\ς νιό- τ•ητος χμχξτίχς χντν, id. Hinc vcx^xlirty/iffii, ϊως, ή, narratio, quee fit obi- ter atque in transcursu. πχξαΰιοιχέω, ω, f. ν,αω, perperam seu male administro. Nav 'ίχα troXvv οίχαοπξχγιίν, άλλα. μη παξχδιοιχΰν, Synes. #χξχΰιόξθωο~ις, ιως, >h, correctio mala, cum verum porvertitur, aut malum in pejus mutatur. πχζχδιωχω, pone sequor. νχξχδογμχτίζω, f. ίο-ω, contrarium decer- no, decretis illudo. πχξχΰοθί-,β-ιτχι, 3. sing. f. Ϊ. ind. pass, verbi πχζχΰίΰωμι. πχοχΙο\ισγίω, ω, ι. γ,<τω, interim deblatte- ro, garrio, Slut. Symp. lib. 2. probl. 5. ■χχζχΐόντχ, ace. sing. a. 2. part. act. verbi πχρχΰίΰωμι. πχξχδοξάζω, f. χσω, honore privo, dehones- to, infamo ; (2) contr. sensu, valde ho- noro, illustro, mirabile reddo; (3) fal- sam opinionem concipio, seu teneo. Tlx- ςχΖοξχιτίΐ Κύριος τχς πλνη>χς σα, Deut. 28,59. Εχδβ'Ι,κ. ■τχξχίοξίχ, r), admiratio ex insolentia. πχξχΰοξολογίω, ω, f. τ\σω, paradoxe loquor, incredibilia dico pra?ter seu contra om- nium opinionem. ' Οσχ rrfji χνθρώπων v\ τίνων χλλων ζώων πχξκΰοξολογχσιν, Her- mog. πχξχΰοξολογίχ, ας, y, oratio paradoxa, qua pra?ter seu contra omnium opinionem incredibilia dicuntur; insanum inccep- tum, Appian. B. Mithridat. A ίτχξχΰοξόλογος, u, i χχι η, qui paradoxa seu incredibilia dicit. Ex πχρχ%οξος et λίγω. πχξχδοξοτοιίω, ω, f. γ\σω, paradoxas res seu mirabilia facio. πχξχίοξοποιϊχ, χς, ί, factum paradoxum, miraculum. A νχξχδοξοτοιος, ν, b xx) r„ qui facit inopina- ta, incredibilia. χχζίδοξος, ν, β xu) *ι, qui est praster seu contra Omnium opinionem,. inopinatus, admirabilis ; ineredibilis, Pk. mirus, ex- eellens ; et πχςχδοζον, mirabile, admira- bile. Ex τχξχ et δβ|α, opinio. πχξκΰόξως,αάν. praster omnium opinionem, incredibiliter, GL V. mirabiliter. πχξχΰό'σιμος, a, b xx) ή, qui velut per ma- nus traditur ; (2) qui memoriae traditur ; (3) qui doceri potest vel docetur. A κχοχΰοσις• πχξχύοσις, ίως, r], deditio, traditio ; (2) doc- trina, quae ore traditur, institutum, con- stitute, praeceptio, Gl. V. traditio, man- cipatio. Α πχζχΙΊ'&ωμι. Unde τχξχ^οτίος, ίχ, ίον, tradendus, prodendus. ■τχξχϊανχι, a. 2. inf. act. verbi ejusd. πχξχΰοχΥ), ης, -η, receptio, susceptio, recep- taculum ; (2) gratia, apud Polyb. A πχξχΰίχομχι. νχξχΰ'ξχθείΐν, juxta dormire; apud Horn II. 14, 163. et πκξίδξχθίν, juxta dormivit, Od. 20, 88. pro πχζαΰχξθΰν, et πχξ'ώχζ- θίν, a. 1. a δχξθχνω, dormio. νχξχΰξά,ω, administro j contracte ^χξα^ξω, unde apud Horn. πχξαΖξώωσι. θ7χ τι τοΊς χγαθοϊσι ίτχςχΰξώωσι χίξ,γίς, Od. 15, ναξχδξομχΰγ,ν, in trancursu, obiter. πχρ,χΰςομνι, ης, ν), cursus, quo alicui a late- re currimus ; (2) transcursus, seu cur. sus, qui fit praetereundo. πχξάΰζομος, a, b xx) Ϋ), qui potest praeteri. ri ; tx ντχρχΰξομχ, subst. intervalla in. ter retia in venatione posita, per quae transitus patent. Α παξχτξίχω. ■ζχςχίυμι, idem quod πχξχΐύω, Ar. πχοχίυνχπύο), simul regno, habeo potes- tatem. Τ» Πίξσγι πχζχίΜχς-ιΰσχς, Sy- nes. πχξύΰνσις, ίως, η, insinuatio, obreptio, ir- reptio (ap. Bern, si lectio sana, Em.). A ( 433 ) χχξχΐύω, f. ύσω, irrepo seu obrepo, introeo me insinuando. 'Err) τν,ν "hixhoxv,y trx^y δνίτοτης ήγίμονίχς, JEschin. ί'ις Ιίίλοπόν νγ\σον, Dem. πχςχΰως, 2. sing. a. 2. conj. act. verbi «•«- "ιδωμι. πχξχδωσίίω, q. d. traditurio, dedere seu tradere capio, Thuc. Α πχξχϊίδωμι. πχξαύΰω, accino. "Εοιχχ δε σοι ■χαΐ'χίΐΰίΐν us-i 3-ιω, Od. 22, 348. πχξχίίξομχι, attollor, suspendor, Horn. πχςχΐξίϋομχι, aut ττχξΥιίξίθομιχ.ι, attollor, suspendor ; πα,ξΥ,ίξβν;, aor.'l. perpendit, apud Horn. II. 16, 341. Ex i *■> fut. υ,ιτλι, detralio, destruo, di- ruo, aufero ; (2) transfero ; (τχξΐϊλι, di- ruit, detraxit ; -ζχζχίζίομ,αι, νμχι, aufe- ro, adimo, aor. 2. -τχςαλ'όμ.γιν, πχξίίλοντο, ademerunt, inf. τχξίΚίσΟχι, part, ra•.- λόμ,ίνος. Tixgxi^Mio-Yi τγ\ς χχτχ φυγ'/ιν ελπίδος, Diod. Slv ty,v μίχν τχξΰλα is πχΐΰχ τον νγ,ς α,λόχα πχζχχαίξια ρίζωί, Hes. Op. 327. πχξάχχίξος, χ, b χχι fi, intempestivus. πχζχχχίξως, adv. intempestive. πχξχχχίω, a latere uro, oburo, aduro ; (2) comburo. πχζχχάλει, 2. sing, prass. imper. act. contr. pro πχξχχχλεε, a πχξχχχλεω, Si, fut. ίσω, evoco, accerso, ad- voco, i?ipr. auxilii causa, vel in judicio, vel in alia re quavis ; (2) Ph. oro, obse- cro ; item deprecor ; (3) hortor, confir- mo, in Ν. T. consolor, inpr. in med. re- creo ; πχξκχχλύμεθχ, exoramur, Ph. p. part. πχςαχεχλΥιμενος, vocatus, πχξχχλη- Θ7,ναι, consolationem admitterre, aor. 1. inf. πχζχχχλεΊτχι, consolationem habet, recreatur. Τίχξχχχ?^7ν χλλγιλνς, τινχ. επι vel πξός τι. Παξχχχλΐίσι %μχς πξθζ το πχζχδεΊνχι ty,v ΜεσσίνΥ,ν, Isocr. ΤΙαςα• χαλνντες εις μάχην, Eur. Ph. 1260. Πολ- λ->,ν φλόγχ, Xen. Cyr. 7, 23. Ο; ΤΙεξσχι πχζχχλνβεντες ύπο Κύξχ, ib. 2, 3. πκξχχαλπχζω. f. χσω, equo a latere cursi- to, fraeno ejus manu apprehenso, vel molliter equum ad cursum incito, Rob. Suic. πχξχχάλυμμχ, χτος, το, quod obtenditur alicui rei ad earn tegendam sive occuJ- tandam, obtentus, pra;textus, velum, au- lasum. πχζχχχλύπτξχ, y„ redimiculum. πχξχχχλύπτω, fut. -ψ ω , velo, obnubo, aut obtego, p. pass. part, πχξχχεχχλυμμενος, occultatus. Ο/ δε Ϋ,γνόαν το ρ?,μχ tSto, xxi Yiv πχζχχεχχλυμμίνον απ' αυτών, Luc. 9, 45. πχξχχχμμυω, infercio. πχξχχχμπτω, deflecto, vito. πχξχχχνθι'ζω, f. ίσω, undique spinas habeo. ΤΙχζχχχνθίζοντχ φύλλα, folia in ambitu spinosa vel'utrinque aculeata. πχξχχχνθόφυλλος, n, ό xxi i), secundum spi- nam fobum habens, Rob. Ex πχξχ, ά- χχνθχ et φύλλον. πχξαχχτχζχίΐ&,-ά&εεηάα, v. c, in acie ex equo, de navi. ^ταζΛχατχζχλλω, depono, abjicio, demitto ; (2) certam pecuniam pro litis a?stima- tione depono, sacramento ago, sponsione contendo. Αϋτχς Ιπε) πχντνι πχζχχχζ- ζχλον ασπετον υλτιν, II. 23, 127. Ει' τι? αμφισζγιτϊϊν υι πχξχχχταζάλλειΐ) βίλεται, Dem. πχξαχατχζχσις, εως, υι, descensus ex equis in acie, e navibus, &c. (2) in foro, cum is, unde petitur, sive reus, cogitur ades- se, respondere, Em. πχξχχχτχζολΥι, %ς, ή, actio, qua qui expe- riri volebant, pecuniam deponebant, sa- cramentum, Gl. V. sponsio. πχξχχχτχθΥ,χΥ,, υ,;, ϋ,, depositum, fidei com- missum, Gl'. Vet. commendatio, deposi- tum, apud Phil, munus, v. c. judicis. A παξχχχτχτίθΥίμι. πχξχχχτχθνΥΐσχω, coramprior. πχξχχατάχειμχι, decumbo, seu accumbo. ίίχξχχχτχχειμκί σοι, Xen. πχξχχχτχχλίνω, a latere vel juxta reclino ; (2) juxta statuo in lecto, juxta accum- bere faci'o j πχξχχατχχλίνομχι, accubo. Gl. V. πχξχχχτχλεγομχι, cubo apud, sive ad la- tus alicujus accubo ; πχξχχτίλεχτο, ac- cubabat, plusq. per Sync. Poet, pro πχ°α• χχτχλελεχτο. πχξχχχτχλείπω, relinquo. πχξχχχτχλογτ•,, γ]ς, ή, immutatio et varie- tas. Vox suspectaj forte πχοχχχτχλ- λχγη. Ex πχξχ et χχταλίγω. π&ξχχχτχπΫ,γνυμι, fut. ξω, depango juxta, defigo apud. τχξαχχτχξτύομαι, ex multis unum facio, cc-'mpono". πχξχχατά?χσις, εως, y\, depositum. Α πα- ξχχχτχτίθΥίμι. πχξχχχτχσχεσις, εως, η, retentio. A trx- ξχχχτεχω• πχξχχχτχτίΟ•/ιμι, et πχζχχχτχτίθεμχι, de- pono apud, fidei alicujus coramittQ, cus- todiendum trado; depono tanquam a- pud sequestrem, Gl. V. demando, com- modo ; πχξχχχτεθετο, aor. 2. med. com- mendavit, Ph. To εχντα σωμχ τω ΐππω β δεσπότης πχξχχχτχτίθετχι, Xen. Τυ,- λόθεν Α'ιμον'ΐΥ,ς χθον'ΐΥΐς πχζχχχτθετο Νύμ- " Rhod. '" φχις, Apoll. lib. 2; 506. πχξχχχτατιοωμεθχ, 1. plur. pra;s. conj. πχζχχαταχξάομαι, όίμχι, abutor. ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ «αρχχχτίλίχτο, 3. sing, plusq. indie, pass. Ion. pro πχξχχατελίλίχτο, a πχξχχχτχ• λίγομχι. πχξχχχτίο-θίω, edo cum aliquo. πχξκχατίχω, retineo, complector ; (2) ce- erceo, cohibeo, moror. ΤΙχξχχχτίχΐΐν τη μνήμη, Diod. παξχχχτηγόςημχ, χτος, το, quod predica- te additur. Vox Dialect. πχςχχχτοιχίζω, fut. /V«, juxta colloco, vel habitatores juxta colloco. Ιίχξχχχται- χίζαν την πόλιν, Isocr. χχξαχατοξύττω, fut. ξω, juxta defodio. παρ,αχχττύω, adsuo, consuo, paro. Ήμων h' ϊχχς-ος CTiSxh» πχξίχχττύίτο, Arist. Plut. 662. τχζχχχνλίζω, f. ίο-ω, caules emitto juxta, et quasi ad latus. Ex πχρ a, et χχυλός. αχρχχαμχι, adjaceo, vicinus sum et quasi juxta seu a latere situs ; a latere aecum- bo, apponor, adhsereo; (2) praspositus sum ; (3) appositus sum. Hinc Ό πχρχ- χύμίνος χρόνος, tempus prseteritum ap. Grammaticos, quod ejus perfectio adja- ceat prassenti, i. e. nuper perfecta sit. "Εξδίιν h' χ-μφοτίοοιοΊν χμηχχνίη πχ,ςχχίΓ rxt, Theog. 685. Νϋν ΰυΰν πχίά,χΐΐτχι, εναντίον Jji μχχισθχι, Od. 22, 65. Aui πάξχ χιιται. χχξχχίχχλυμμίνως, adverb, tecte, occulte. Α πχρχχίχαλυιχ,μίνος a πχξχχχλυπτω. πχξχχίχινΰννίυμίνω;, adv. audacissime, au- dacia projecta. irxexxixX'/iTxt, 3. sing. perf. ind. pass, per Sync, pro πχξχχιχχλητχι, a πχρχχχλίω. πχξχχίχλιμίνως, adv. idem quod πχξχχλι- bov. πχξχχίχζΐμίνβν, acc. sing. perf. part. pass. verbi ττχξχχξίνω. αχξκχιχξόα,τχι, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro πχξχχίχςρσμίναι ilou, a srosg»- Χξάομχι. ίτχξχχίλίνμχ, vi, idem quod πχξχχίλίυσ- μχ, Eur. ίτχρχχίλίύομχί, hortor, instimulo, impero, GL V. Το7ί χλλοις πχζίχίλίύοντο, Xen. Cyr. 3, 28. Hinc πχζχχίλίνο-ΐί, ίως, η, adhortatio,,jussio. χχξχχίλίνο-μχ, χτος-, το, adhortamentum, quod adhortandi gratia dicitur ; (2) inci- tamentum ; (3) exhortatio nautiea, vel exiam bellica. Ab eod. πχξχχίλίυ<τμχτιχος, η, ov, ad hortandum valens. πχξαχιλίν<τμχτιχως, adv. adhortandi vi. ίτχξχχίλίνο-μοί, S, ό, adhortatio. Ab eod. πχρχχιλίντν,ς, «. ό, hoitator, Gl- Vet. πα,ξκχίλίνΓίχο;, η, h, hortatorius. Ab eodem. πχξχζίλίυϊοί, η, ov, persuasus, ab aliis ro- gatus, jussus. Ab eod. αχςχχίλίύω, cohortor, auctor sum, suadeo ; minus usitatum quam med. αχξκχίλητίζω, juxta equito celete. 'Uvixx •νίχίλης χίλητι πχρχ χίλητίίϊ, Aristoph. Pace, 900. A χίλης. χχρχχινόω, ω, fut. ωσω, exhaurio, evacuo. πχξχχίντίω, ω, f. ησω, pungo, vel a latere pungo, GL- V. perpungo. fiine ■χχςχχίντηο-ις, ίως, ή, punctio, compunctio ; incisio, qua hydropicis aqua eximitur. πχξχχίντητης, S, ό, stimulator seu agitator equorum ; auriga, Rob. Gloss. Vet. per- cussor. χχξχ.χίζδχίνο), perperam lucror, amplius jus'to lucror et praster alios ; (2) eadem opera lucror, aut obiter compendium facio. χχζχχίξχϊς, ΐΰος, ■», plur. χαξχχίξχ'ώίς os- sicula, circa os majus, (χνημν et ztpxii rocatur) quod tibiam pedis sustinet, Em. πχξχχιχίΐμχχότχ, ape. sing. perf. part. act. verbi πχζχχαμάζω, hiberno. πχξχχανμίβχ, 1. pi• prsss. conj. med. verbi ΐτχξχχίομχι. χχςχχινΰύνίυοΊς, ίως, η, periclitatio temera- ria. Α παζα.χ.ιν^νίύω. πχρ,χχινΰυνίυτιχος, η, ov, in pericula praj- ceps, qui nimis cum audacia periculum adit. Ab eod. vxexxivhuviVTtxcSst adv. temere periclitan- κχξχχινϊυνίύω, fut.. tutrea, temere periclitor, audaeius periclitor, audacter periculum adeo, παξχχίχινΰννίυμίνον, p. part. pass. ausum,audax, periculosum, temerarium. Τία,ν hi KxgixiviOvivo-i πχθίΐν, !Τξΐν «,νοσίων xiirois γίνίσθχι xoivcovoft Plato. πχΒ,αχινΙυνος, a, I xad y, periculosus, Rob. πχζχχινδύνω;, adv. periculose, cum peri- culo. πχξχχινίι», ω, f. 4\iraj, dimoveo, removeo ; (2) perperam moveo, indecore et insta- biliter moveo ; (3) incito, exhortor. Et pass, moveor, me moveo ; πχξαχινων, et in perf. πχξ,αχιχινΆχως, in furorem ver- sus, furibundus ; et pass. πχ^χχίχίνΥ,μί- νος, mente motus, idem. 'Yhv, σχόπίι γ' %v μί xxgxxivYtO-avT' ΐΰγα, Arist. Ran. 645. 1 Ή» di χχι την γνώμην πχξαχινβων- τχι, Aret. Hinc πχξχχίνημχ, χτος, το, perversio, distortio ; (2) incitatio. πχοχχινν,τιχοί, r„ ov, emotus mente. πχξχχιν/\τιχΖί, adv. emota mente. πχξχχΐξνάω, admisceo. πχξχχλαίοντκ, acc. sing. part, prses. act. verbi παςχχλαίω, fut. χύσω, sine caussa, sine ra- tione fleo, ploro in vanum ; juxta fleo, Rob. ίϊχςαχλχυο'ίθυξον, α, το, flebile carmen, quod amasii ad amasiarum fores decan- tabant. Ex πχξχχλχίω et Svga. χαξχχλίίΰιον, α, το, sera. νχξχχλιίω, includo ; (2) exclude πχξχχλίπτω, fut. ψω, suffuror, in trans- cursu furor ; interverto. νχξχχλγ,αν, pra;s. inf. act. Ion. pro <*•«§«- χλύαν, a πχξχζλύω. πχξχχλτ,θίίτ-,;, 2. sing. aor. 1. opt. pass, verbi πχςχχκλίω. τχξχχλνΜνχι, aor. 1. inf. pass. πχξχχλ'/ιθηο-οντχι, 3. plur. fut. 1. ind. pass. χκζάχλ'/ιο-ΐί, ίως, ή, evocatio ; (2) advoca- tio ; (3) adhortatio ; (Ϊ) obtestatio, de- precatib; (5).institutio, doctrina; (6) consolatio ; (7) auxilium .quodvis; (8) recreatio, ut plantarum per aquam. A πχξχχχλ(ύ). πχξχχλνιτίύω, cohortor. πχξχχλητιχος, τι, ov, exhortatorius ; (2) consolatorius. Ab eod. πχξχχλ'/ιτος, ν, ο xxi ή, accersitus et roga- tus, ut faveat alicui in judicio, aut con- silium det in re dubia ; (2) advocatus ; (3) consolator; (4) doctor, magister, in Ν. T. Joh. 14, 16. Ab eod. παξχχλτιτωξ, οξβς, 6, exhortator j (2) de- precator ; (3) consolator. Ab eod. χχξαχλώον, adverb, declinando et deflec- tendo. πχξχχλίνταΐξ, οξος, β, a latere accubans, ac- ciinatus. A πχζχχλίνω, juxta seu a latere recumbere facio, juxta reclino, juxta cubantem sta- tuo ; (2) declino, i. e. deflecto, averto : (3) aperio, adaperio ; aor. 1. part, πα,ξα- xXliixs, declinans, reflectens ; παξχχλί- νομχι, incumbo, juxta accumbo, ad latus accumbere jubeor; πχξχχιχλιμίνος, p. part, accubans, adjacens. Πβ7 παξαχλί- νίΐί Tag μνζτηξχς ίϊξος τχς λχ,ΰξχξ ; Arist. Pace, 158. χίφχλην χατχ, ΰίξιον 2μον, Tkeoc.25,161. 'Ύλλίίαν χθόνα νά οο•'/ι πχξχζίχλιται Ισθμω, adjacet, Dion. Per. 386. πχί,αχ,λίτης, ν, ο, idem quod πκζαχλίντούζ πχξχχλύξω, humecto. πχξχχλΰτο?, infamis, famosus. πχξχχλύω, non audio, non pareo. πχξχχμχζω, ζ χσω, vigorem amitto ; con- seneseo, florem aetatis amitto, Gl. Vet. exoleo ; πχ^χμαχως perf. part, vigoris tempus egressus, exoletus. "Οτχν πχ• ξχχμχζ'/Ι xxj πχξχνβΐ} το τΐης ίξγης, Xen. Uxg' /ιχμχχως φθινόνωξος, Plut. ία Sertor. ρ. 576. Hinc πχξχχμασις, ίως, ί, vigoris amissio. πχζαχμχϊίχος, ν, ov, cujus remissus est vigor, languidior, decrescens. Ab eod. πχξχχμν, ijs, i. v»igoris remissio, languor, senectutis initium. πχξμχν/,μιον, α, το, exterius os cruris et minus. Ex χνημγι• πχξχχνίζω, vellico, irrito, stimulo. πχξχχοχν, desipere, delirare, Hes. (τχξχχοη, να, ή, prava doctrina, quam quis a malo pneceptore didicit ; (2) inobedi- entia, iriobsequentia, contumacia. . A πχξχχύα. παςχχοιμχομχι, ωμχι, juxta dormio vel cubo, accubo ; (2) excubo, Gl. V. Hinc ατχξχχοί^νιμχ, χτος, το, eoncubitus. χχξχχοιμτ,σις, ίως, ή, idem, Gl. V. ubi ta• • men editum excubitum. ίτχζχχοιμγιτίΐ{ί ν, e, excubitor, Gl. V, ' { 435 ) πκξαζΰΐμΊζω, juxta in lecto colloco, ut una dormiat. πχξαχοινόω, idem quod χοιν'οω, Pind. πχζχχοιτίω, ω, f. foca, juxta cubo, accubo ; item excubo. A πχρχχοίτνς, », ό, maritus. Ex .χαίτη, •χχρχχοίτίχ, χς, ή, excubiae, vigiliae. Ex iisdem. πχξά,χατις, ιος, η, uxor. Α παςχχοίτης. χξχχοιτος, α, ή, concubina, Vulg. hex. Ex χοίτΥ). πχξαχολλάω, ω, adglutino, a latere glutino. ίτχξχχόλλημχ, χτος, το, conglutinamen- tum, id quod adglutinatur. A 3-05504- κολλάω. πχξχχόλληβΊς, ίως, r\, adglutinatio. πχξχχολλν,τιχος-, η, ov, glutinandi vim ha- bens, adglutinatorius. Ab eod. πχξύ,χολλος, ό xxi ή, adglutinatus, glutine adjunctus, Epith. lecti ab una tantum parte pluteum glutine adjunctum haben- tis, Em. πχξχχολχθίω, ω, fut. ησω, sector, adsector, subsequor, Gl. Vet. (2} adsequor, intel- Ugo; ■χχξηχολϋθηχαις, adsecutus, perf. part. ΙΙαξΰίχολνΜν τοΊς πξχγμχοΊ, Bern. Hinc παξχχολύθημχ, χτος, το, appendix, Gl. V, quod sequittnr plerumque. ίταξχχολέθηοΊς, ίως, ή, sequela. Ab eod. ίτχξχχολνθψιχος, η, ov, adsequendi et in- telligendi vi praditus. χχξχχολνθνιτιχωί, adv. intelligenter, acute. πχξχκομώη, ης, ή, pra?tervectio, Gl. Vet. transvectio; (2) advectio-et adventus; (3) eomportatio. A χχξχχομίζω, fut. ίο-ω, pra5terveho, trans- veho, deduco, comitor ; (2) seduco ; (3) deporto, importo, conveho, adfero ; trx- ξχχομίζομχι, praetervehor ; appellor ; πχξχχομιτΰύς, aor. 1. part. pass, appul- sus, praetervec.tus. Τίζων γίξόντχ traex- χόμιζί, Eur. Here. Fur. 126. ααξχχομι?ης, s, b, transvector. A pra;c. πχξχχομοίι »j xxi η, comatus, comans. Ex χόμη. πχςχχονχω, ω, fut. ησω, acuo, exacuo ; (2) incito. 'Έχΰνος xxi την •\>νχην τι παξα• fcovu, Xen. Cyr. 6, 18. Ex άχονχω. ίτχξχχοντίζω, fut. ίσω, adjaculor, jaculando attingo. πχξχχοπη, ης, η, delirium, mentis error, 2Esch. Agam. 216. Α αχξχχόντω. πχρχχοπος, u, ό xxi η, mente privatus, fu- ribundus. Ab eod. χχξχχοπτιχος, η, ov, mentis errori obnoxi- us, delirans, demens ; (2) mentem errare faciens, insaniam gignens. πχξχχόπτω, perperam cudo, monetam non bonamcudo; (2) fraudo, defraudo; (3) deliro, desipio, mente captus sum, men- te erro, πχξχχεχομμίνος, adulterinus, p. pass. part. "Ένχγχος γάξ κτοτί icr' χλφι- τχμοιζχ πχρίχόπην ίιχοινίχω, fraudatus sum, Arist. Nub. 640. πχξχκοξίω, ω, f. η<τω, converro ; (2) verro, verrendo purgo. πχξχχόο-μως, adv. indecore, indecenter, in- honeste. Ex xagu, et χΌσμος, ornatus. axgaxuo-xea, aor. 1. part. act. f. g. verbi πχξχχύω. πχζχχαο'μχ, ατός, το, pravadoctrina, quam quis a malo pra?ceptore didicit, vel quum quis male audiendo prava opinione im- butus est, error e falso vel pravo rume- re, seu fama. A πχξχχ&ω, perperam audio, vel non recte audio ; (2) oscitanter et negligenter au- dio ; (3) audiens sic transmitto, quasi non audiverim, me audivisse dissimulo ; (4) audire nolo» dicto audiens non sum, non obtempero ; (5) clam et quasi fur- tim audio, clam sermonem sublego ; subausculto, aor. 1. πχξηχαβ-χ, πχξηχνο-ί* nornihil audivit, perfect, πχρχχηχοχ, plusq. πχξχκηχόαν, πχξαχηχόίΐ, aliquan- tulum audierat, intellexerat. Έχν hi ιτχξχχύοΎΐ χυτών, Matt. 18, 17. ΙΙχξχ- xuuv rv \<χιτάγμχτος, Luc. II«g' αντ~ων τχυτχ πχξχχ'ηχόίΐ, Plato. πχξχκζχτίω, ω, fut. ^ο"ω, contineo, retineo alicubi. πχζχχξίμάω, ω, πχξχχξίμχννυμι vel παξα- χξίμχννύω, suspendo juxta, seu a la- tere, aor. 1. part, παξχχξίμάσχς, II- 13, πχξάχξημνος, α, β xxi η, pra?ceps, Gl. V. ΎΧξχχξίνω, comparo, judicium t'ero de re aliqua, juxta colloco, et ita prope, ut ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ comparatio fieri possit ; (2) perperam judico. πχζαχξόασις, εως, -h, inobedientia, contu- macia. Quasi a παξαχξόαμ,αι- πκραχξοατης, is, e, qui audita falso inter- pretatur, qui audita non assecutus est Ab eod. παρχχξοχίζω, aliqua ex parte crocum refe- ro, seu crocum mentior. παξαχξοτεω, ω, iut. ησω, applaudo ; (2) ad- hortor, incito ; (3) plausu manuum ad- hortor et incito ad aliquid. παξάχξχσις, εως, η, repulsio, depulsio ; (2) fraus, impostura ; (3) error, delirium, desipientia. Α παραχρ&ομαι. παξοίχξασιχοίνιχος, sr, ο χα) ν, chcenice et mensura decipiens. Ex παξάχξνσις et χοΤνιξ. πα?αχρχπχος, r„ ov. mentem concutiendi e't emovendi vim habens. παοαχοχτιχως, adv. fallaciter, fraudulen- ter. * A παραχρ&ω, repello, rejicio, repudio, a me submoveo ; (2) circumvenio, decipio ; παραχρίομαι, defraudo, Gl. V. Obx a.v χαξαχρύοι σε ή παρμσα συμφοξά, Luc. ΤΛων παξαχίχξχμχί σε ; id. "Αν δε τάς εκείνων χοινάς πξοςάσεις λάζων, ήγίμων αίξίθΐΐ, 'οαον ήλπιζε τα. μεν παξχχξουεσθαι, τα:, 2; πείσειν, se alios quidem deceptu- rum, &c. Bern, de Cor. πχραχτοΰος, littoralis. Ex παξά et άχτη. παραχτάομαι, ωμαι, insuper adquiro, pos- sideo ; (2) in propinquo pradia habeo. Hinc παξάχτησις, εως, fit adquisitio, Suzc. παβάχτης, a, a, qui canes venatorum vena- tum ducit, Hes. Ex πάρα et άγω- παξαχτίΰιος, u, ό χα.) ή, littoreus, qui ferit littus. A παραχτιχός, η, ev, q. d. productivus, Bud. παράκτιος, χ, ο χα) ή, littoreus, littoralis, maritimus. παζάχυχλος, ev, pi. παξάχυχλοι et παξάχυ- χλα, orbes, circuli partes rotas, Poll, παξακυλίω, advolvo. ταραχΰπτω. f. -ψω, inclinato capite in obli- quum adspicio, seu transversum limis oculis adspicio, Gloss. Vet. despicio ; (2) accurate, diligenter inspicio ; (3) levi- ter aliquid attingo, vel tracto,' euro. ΤΙαξίχυψίν ε'ις τό μνημεΤον, Joan. 20, 11. Κα» \χ S-vpides παραχύπτωμεν, Arist. T'hesm. 804. παραχΰ^αντα, ace. sing. aor. 1. part. act. παξάχυψις, ή, introspectio, St'eph. ίταξαχωμοϋδίω, ω, f. ησω, obiter perstringo et taxb, seu aliquo modo taxo et per- stringo, idque comico more. πχξάχωφος, χ, ό χα) ν, surdaster. παξαχωχη, vera scriptura παροχωχη. παξάλαζε, 2. sing. aor. 2. imper. act. verbi παραλαμβάνω, παξαλαξιϊν, adsumere, aor. 2. inf. act. παξχλαλίω, Ζ, f. ήσω. nugor, obloquor. παραλαμβάνω, accipio, excipio, adsumo, adhib'eo ; παραλαζων. aor. 2. part, cum suscepisset. Τνς μ\ν αυτών εταξί rig &ησαυξχς παξαλαμζάνειν, Xen. Cyr. 7, 14. "Ην πως παξχλαζε7ν της πόλεως τα. πράγματα δννώμεθ', Arist. Cone. 107. ΤΙαξαλαμζχνετωσαν οί' σοι φΰλαχες πάρα. των εμών φυλάκων, Xen. Cyr. 7, 12. πα»αλάμπω. a latere splendeo ; (2) panun fulgeo. Hinc παξάλχμψις, εως, -h, caruncula, qua? mul- tum lucet in oculo, cicatrix in nigro o- culi resplendens. σκξαλανθάνω, lateo. ΤΙαξαλανθάναν iv τοις ψάμ,μοις, Herodian. ■ταξαλϊαίνω, larvigo. Hine παραλ'Μντιχ,ο;, «7, ev, laevigasdi vim ha- bens. παξαλίγίο-θαι, pra?s. inf. pass, verbi ίταςαλίγομαι, cubo ad latus alicujus, juxta quempiam cubo, concumboj (2) lego littus, Gl. Vet. deligo, et παξαλίγόμιθα, stringimus, Ph. 'Ecru ν,ρίλα παξίλίξα- το, Pind. Pyth. 2, 67. Μόλι'ι τι na.pa.Xi- γόμίνοι alryy, Act. 27, 8. χαξαΧίγω, absurda loquor, deliro. craraXiiTrios, ία, icv, pra?termittendus, o- mittendus. To hi τα ΥίΧάτωνος έ πα,Ρα,- λιιπτίον, Plut. παξαΧιι-ζτικος, r„ ον, μίθο^ος πα.£αΧαπτικη est prasteritio, figura Rhet. A παςαΧίίπω, f. ψω, praterrnitto, omitto, si- lentiopra-tereo ; ■zapaXu -τίμΐνα,, preeter- missa. To τ'ύ -9-eS παζχΧιζων τότ' άσι- ξ\ζ,Εψ. Tro. 43. yiybivx καίζο* τν rrotuv su ταρα,Χίίπων, Philo. ναξαΧίί^ω, illino ; mansum cibum in os infercio. 2αντω παραΧιίφαν τα. βΧίφχρα της Ισπίς-ας, eyay' α,ν tSrev, Arist. Cone. 406. Hinc trapaXu -φις, (.ως, r„ prjetermissio, praeteri- tio ; (2) figura rhetorica. παξαΧιΧαμμίνον, perf. part. pass. n. g. v. πα.ραΧΐίπω• πα°άΧ\υχος, ν, ο χα.) η, albicans, Bob. παζαΧώοΌ-ω, idem quod παρ»ρίω. παξαΧηγω : penHltimus sum; -xapptX^yKeO., penultinia. παραΧνρττίόν, suscipiendum, amplecten- dum. Α χαΡαΧαμζάνω. παξ*Χΐ}Ρίω. ω, f. νισω, deliro, vel leviter de- Sipio. E; is TapaXviPuv άχώβ -n, Arist. Ban. 606. Α ταςάΧ-^ξος. Hinc ναραΧν,Ρ'/ιμα, ατός, το, delirus, silicernium, Gl. V. ubi delerus. χαξάΧπξΰς, χ, β tea) fi, qui leviter desipit. Ex ταξο. et Χΐίξος, nngts, inepticB. παξάΧιτΓ^ις, ιως, -η, acceptio, adsumptio. A παξαΧαμζάνω• παραλία, ας, ή, scil. χάξα, regio maritima. Ex -χαρά. et α,λς, mare. χαραλΜάζω, lapidesco, in lapidem degene- ro. παξάλιμνος, ν, ο χα) *j, adjacens paludi. Ex λίμνη. παζαλιμνάνω, prEetermitto, omitto, Gl. V. παξάλιος, α, ο χα) ν, marinus, mari adja- cens. "Οξνιο-ι φόςζη παραλίοις γενη^ίται. Soph. Aj. 1085. Ex πάρα et 'άλς. παςαλίο-χω. capio ; aor. 2. part, πχζαλίις, captus, Hes. παραλιτίω, ω, fut. νκτω, ofFendo, pecco seu delinquo ; παξν,λιτίς, aor. 2. offendisti. ΤΙαξαλιτίΤν τνς 8-ινς, Appllon. Shod. 2, 246. napaXXay\ γ,ς, 'λ, mutatio, transmutatio ; (2) dementia, hallucinatio, et aberratio. Α παραλλάττω. παζάλλαγμα,, ατός, το, vicissitudo, varia- tio, inaequalitas. Ab eod. παξάλλαχτος, mutabilis. παξαλλαζ, adv. alternis vicibus, alterna- tim, altemata seu alternante serie, Gl. Vet. alternis. "Ejte/ παξαΧλα,ξ ταΖτα, Sopk.^ Aj. 1108. Χξηματα παξαλλχξ παρ' iuv τί χα) παρ' \xuvmv λαμζ'άνον τις, Appian. Β. Mithridat. Ab eod. παεάλλαζις, ίως, ή, differentia, discrepan- tia, mutatio ; (2) alternatio ; (3) medicis est e•• emotio, v. c. ossium, dentium, &c. Ab eod. παραλλάσσω, vel παραλλάττω, altemo, al- ternatim seu permutatim vario ; (2) prae- tereo, pertranseo; (3) supero, vinco; (4) declino, vito, fugio ; (5) aberro, per errorem in aliud incurro, quam consti- tueram; (6) dirTero, discrepo, Gl. Vet. vario ; παρ,ν,ΧΧα'/μίνος, pass. perf. part, discrepans, inusitatus, prodigiosus, v. c. magnitudine.^ ΤΙαξτ,λλαττίΐν των αίσ- θησίων τα σνιμΰα, Plato, τόπον, Plut. δβξαν, Isocr. της χωςης, Herodot. λβ* yoi παραλάσσοντίς, Eur. Hipp. 935. παραλληλία, ας, η, literarum in eadem voce collatio, aliarum scilicet juxta ali- as. Α παξάλληλος. παραλληλίζω, compare inter se et quasi e regione pono. Ab eod. Hinc παραλληλισμός, S, ό, figura, quum voces idem significantes vel eajdem compo- nuntur, vel se invicem sequnntur, &c. (2) dictorum idem significantium colla- tio. παραλληλ'ογραμμον, α, το, spatium quod li- neis parallelis continetur, Bud. Ex πα- ράλληλος et γράμΐία, scriptum delinea- tum. παράλληλος, η, β χα) η, mutuus, inter se compositus et e regione collocatus, asque distans, Gl. V. παξάλληλον, alternum in- terstitium. Ex π<χξά et αλλήλων. παραλλήλως, adv. duorum inter se compo- sitione, duo inter se componendo ; com- posite, comparate, ex opposito. παξαλογίξομαι, f. ίσομαι, subdola supputa- tionefallo; falsa argumentatione utens decipio, male ratiocinor, Gl. V. circum- scribo, obrepo, subrepo, dissimulo. M^ τις υμάς παζαλογίζηται ιν πιθavoλoyίa t Col. 2, 4. 'Π.uζaλtλόy^s^aί σί ή "Ατξοτος, Luc. Hinc παραλογισμός, ν, ό, falsa ratiocinatio, fal- lax ratio : (2) impostura et captio, qua? ( *36 ) fit fallacious rationibus, Ph. dissimula- tio ; παραλογισμός, pra?stigiis, PA. παραλογίζ-ης, χ, Ό, fallax ratiocinator, im- postor, deceptor. Ab eod. Hinc παςαλογι$•ιχος, •ί, ev, peritus decipiendi fal- lacibus ratiocinationibus. παραλογις-ιχως, adv. fallaciter, fraudulen- ter. παθολογικός, η, ev, qui decipi potest. παράλογος, n, ο χα) it, qui prater rationem accidit, inopinatus, rationi non consen- taneus, absurdus. Etiam substantive casus inopinatus, absurditas. Τίολυς ?» i rSbt τα πολίμν παράλογος Ιννομον ilh i- χβντβί, Appian. Β. Mithridat. Ex παρ*. et λόγος, ratio. παράλογος, adv. prater rationem, inopi- nato. ΤΙαζχλόγως ρη'ί'ζοντα ο'ιίχματα, Hippocr. πάξαλος, ν, β χα) η, maritimus ; (2) qui in ipso mari versatur, rebusque maritimis et nauticus dat operam ; item (3) navis publica Atheniensium. Ex πάρα et 'άλς. παραλνργης, ίος, Ό χα) η, purpuram attex- tam habens; unde παραλνξγ)ς, vestis muliebris. παραλχται, οι, qui upa lavant. A παξαλύω, juxta lavo ; παραλλνσθω, juxta lavari, Att. pro παρ.αλ<ασ$αι. παξαλοφία, ας, η, curvitas cervicis usque ad artemona. Α λέφος. παξάλπιος, i, Alpium accola, ad Alpes ha- bitans, Plut. παςαλνγίζω, obtorqueo, vel aliquantum torqueo, modo nimirum vitihum seu vi- ticis. πα-ραλυπίω, ω, f. »je*a», molestia vel tristitia adficio. παξάλνχςος , e xa) ti, sterilis, asper, Epith. terra;. παξάλυσις, tug, y, resolutio, laxatio, remis- sio, nervorum resolutio, Gl. V. debilitas. Α παξαλύω. παραλυτικός, η, ov, paralyticus, debilis, de- bilitatus, Gl. V. Ab eod. παράλυτος, ο χα) η, fractus, debiHs, imbel- lis. πχζαλυτξόω, ω, f. aoOj f inique redimo. παραλύω, f. ύσω, dissuo, dissolvo, resigno, debilito, Gl. Vet. παραλιλυμίνος, debilis, Gl. V. Αυ?άνχ παραλυσαιψυχαν, Eur. Ale. 114. Πολλοί rS»J πα^ίλυσι 3•ά*&τος Ιάμαρτο$, ibid. 922. παζαμαρ,τ'άνω, aberro, παξχμαζτω», aber- rans, a. 2. part. παξαμαξτυςία, α,ς, η, prffiscriptio, exceptio. ur«^Αμα, vSv ivovTX, ποος-Υισισθί, πχξχνχλώίπτί πχνβ' Όο-χ χν δχπχν/,ο-Υίτί, Isocr. Hinc ΛΧξχνχλ'ωμχ, χτος, το, sumptus supervaca- neus et inutilis ; additamentum ac velut appendix impensae destinatae. irxexvxo-TXTiTv, a resurrectione aberrare, (ia%. χχξχνχτίλλω, sive χχξχνχτίλλομχι, juxta orior. *χξχνάομχι, ct πχζχνάσσομχΐ) juxta nabi- to, vicinus sum. (τχςχν$£Οομχι, ϊίμχι. nubilis sum, nubilis fio, ut placet Foesio, seu potius viri sive thalami expers sum, Em. Ex πχ(χ et ίνη°• τχξχνίομχι, pr82tereo, praatervehor, pra;- ternavigo. ΤίοΧίχς χαζχνΰσβαι, Apoll. χχξχνιυοίζω, f. ίσω, nervos resolvo, enervo. Ex ίτχςχ et νίΰξον. πχξανίχω, altrinsecus attollo sive elevo; item emineo. χχξχνίω, ω, fut. Υίσα, ad latus nato, juxta nato ; vel praaternato. πχξχνίω, vel χχξχνν,ω, juxta aggrego et a- cervo ; ad latus accumulo ; unde aor. 1. χχξίννιο-χν, coacervarunt, congesserunt, acervum fecerunt. πχξχνηνίω, ω, f. •ηο'ω, idem ; unde imperf. παξΐνγ>νΐίν, aggerebat, 3. plur. ■χχςινΫ ί ν%ον, accumul'abant. ίτχξχνγ,τγι, γ,ς, ή, paranete, chorda penulti- mae proxima. ίτχξχνίίχομχι, fut. νίξομχι, nato juxta, seu ad latus ; aut natando praetervehor. Πα- ξχνΥ,χατθχι τίϊ τζίΥίζίΐ, Pint. Ει 3ε χ' ϊτι πξοτίςω πχξχνηξομχι, Odyss. 5, 417. χχρχνθίω, ω, fut. ijσω, juxta incedo. παξχπϊσόντίς, nom. plur. aor. 2. part. act. verbi •χχ%χ•χί•ττω• ταζατητάζω, vel πχξαπίτχννύω, fut. τά,σω^ obtendo, obtego, obvelo ; (2) expando, explico. "Σχαιγ δ' Ανσονίων παζατίπτα• ται ασ!Τίτος Ί'σόμσς, Dion. Per. 88. pro παζαπίπίτας-αι, per Sync. ■χαζατίταλος, ν, ό χα) ϋ„ foliis seu larainis ob^ectus, obtensus, et coopertus. Ex πίτχλον• ΐτχξατίτάομαι, ωμαι, vel πχξαπίτομχι, ad- volo ; (2) prast'ervolo, Gl. V. παξαπίτασμχ, χτος, το, velum, seu aula?- um ; (2) prastextus, ihtegumentum, Ph. velum, palla. Α παραπιτάζω. παζαπίτομαι, praDtervolo, Gl. V. πχίάπιψις, ιως, υ), concoctio, Suic. παξάσ-ζιγμα, ατός, το, prop, tabula adfixa columna?, pilas, &c. ut legum, fcederum ; (2) tabula, in qua descripta erat coeli ra- tio, et siderum orientium, occidentium- que, tempestatumque significatio, cum quadripaftitis anni cardinibus, et aliis ejusmodi eventibus ac efFectibus mundi ; (3) tabula cujuscunque disciplinae pra?- cepta brevia continens, tabula? chronolo- gical, historica?, &*c. item (4) praeceptum artis, ut Grammatical, Dialecticaa. A παξαπΥ,γνυμι, f. ξω, a latere flgo, juxta de- pango, addo ; (2) praecipio. Ο'ιχίίχνχξ- χν,ν παξίπηζατο, Al. Apkr. Α/ λύπχι τχις Υ,ΰοναις παξαπιπ^γασι, Isocr. πα£απγ$άω, ω, 'iutur. γ,σω, saltu praatereo, transgredior, transilio. πχξχπήχιον, u, το, os et pars cubiti, Poll. A πα°άπγ,χυς, %ος, ο χχ) yi, cubito adjunctus, cubito appositus. Hinc το παξάπηχυ, νος, vestimentum album cubitum pur- pureum attextum habens, Hes. πχξχπιχξαίνω, ad iram concito ; a. 1. !rot{6- ■rixeavav, 3. plur. exacerbaverunt, Heb. 3, 16. πχςχπιχξχσμος, 5, ό, exacerbatio. παζαπίμπξΥ,μι, ad'uro. χαβαχίπτω, incido ; (2) offendo, obviam ho ; (3) ofFendo, pecco ; (4) irruo ; (5) aberro, praetervehor; (6) accido, eve- nio, incido ; (7) dicitur etiatn de coitu ; perf. παξαπίπτωχα, aor. 2. παξίπίσαν ; χχίξος πχξίπίσίν. occasio incidit. Πχςχ- πίπταν πόλα, Plat. \ς "Αξγος, Polyb. ΤΙχξίπίσί χξάξίΐ μοχθγ,ξ<Ζ, l)iod. ΎΧξχζλχγιάζω, obliquo, Hes. ubi, τλ(«» .thxyiao-xst a. 1. part. A ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ en^mrk&yus, ν, ό χχ) ί, aliquantum obli- quus vel lateralis. πχξχπλάζω, a vera via seductum in erro- rem impello, vel vagabundum duco se- cus viain rectam, aut seduco ; a 1. «■«• ζίπλχγξχ, prarteregi ; a. 1. pass, tpotge- πλάγχβν-,ν, aberravi. Mwrijee-t δε Παλ- λχς Άβν,ν/ι "Ασζί?ον γίλον Zetn, παξί- πλαγξ,ιν δε νόημα,, Odyss. 20, 346. Νεύ- μασιν α,φθόγγοιιτι παξαπλάζων φξίνχ χν- ξη;, Mus. 102. πχξχπλάγξχς, ibid. 159. Α/ δε φςενων τχξαχα) πχξίπλχγζχν χ») σοξον, Pind. ΟΙ. 7, 56. πχξαπλανάω, idem. πχξαπλάο~ιοι των πολεμίων, multo plures hostibus, Steph. πχξάπλχο-μχ, το, figura, species ; (2) nota in margine libri cerata, ad notandum lo- cum. ίΐχξαπλχσοΌ), illino, V. L. χχξχπλειος, b χ») ή, plenus, vel pame ple- nus, Steph. πχξχπλεχω, f. ξω, attexo, admisceo, con- texo, consero. πχξχπλίοντες, nom. plur. prass. part, verbi πχξχπλεω• πχξχπλενξίοΊχ, ων, fa,, arma, qua? tegunt e- quorum latera. A παξά,πλευξος, u, b χα) -h, qui ad latus seu ad costas est. Ex πλευ%ά. παοαπλευ?εος, a, ev, praeternavigandus. A πχξχπλεω, f. ιύο-ω, pra?tervehor, prseterna- vigo, Od. 12, 69. (2) juxta navigo, Thuc. 2, 146. πχξχπλν,γίχ, ας, i. levis partium sideratio aut resolutio ; (2) delirium, insania. A πχρχπλ^σσω. Hinc πχξχπλΥ,γιχος, ■/}, ov, leviter sideratus ac re- solutus. πχξχπλΥ,γιχως, adv. per levem sideratio- nem ac resolutionem, Suic. παξαπλϊβω, plenus et refertus sum. πα,ραπληχτιχος, idem qucd πχξαπλΥ,γιχός. πχξάπλΥ,χτος, χ, Ό χα) -h, cui mentis vel sensuum harmonia depravata est, ve- eors, insanus, mente captus. A παξο- frXijBOOi. παξχπλΥ,ξ, Υ,γος, b χχ) y„ idem etabeodem. Gl. Vet. delirus ; Odyss. 5, 418. et 440. Horn, -ηίόνας πχξαπλΥ,γχς, littora a fluc- tibus percussa. πχξχπλζξίχ, a.;, y„ insania, amentia; (2) levis partium sideratio aut resolutio, Deut. 28, 28. Ab eod. πχξαπλΥ,ξοω, ω 2, fut. justocqmpletoque oneri infarcio, superaddo. Hine πχξχπλΥ,ξωμχ, ατός, το, quod oneri com- pleto inr'arcitur ; (2) cento ; (5) omne redundans ac superfluum, Ph. sagina; (i) particula expletiva, apud Gram. <τχξχπλΥιξωμχτιχβς, ■>„ ev, expletivus, Gl. V. πχξχπλ%ξωμχτιχως, adv. explendi causa, expletive. ■τχςχπλγ,ο -iov, adv. proxime. A ιτχξχ-τλίσ-ιος, u, b χχ) 'h, proxime ad ali- quid accedens, adfinis ; similis, adsimi- lis, Gl. Vet. χα,οαπλΥΐΐτίως, adv. similiter, eodem prope modo, Gl. V. perinde, itidem, similiter. αα°απλγ\σσω, fut. ξω, perperam pulso ci- tnaram, aut aliud instrumentum musi- cum ; Att. παξχπλΥ,ττομα,, mente per. cellor, vecors et amens fio ; πχ'χπι- ίτλνγμίνος, perfect, part, vecors, amens. "Ελεξε δ' χμχ γελωτι πχςχπίπλΥ,γμίνω, Eur. Here. Fur. 938. ^ παξχπλόχχμος, χ, Ό χα) η, calamistratos vel implicitos habens capillos. πχξχπλοχ -h, %ς, *i, q. d. adtextio, insertio. Α πχξχπλ'εχω- πχξχπλοος, contr. πχξχπλχς, ν, b, praeter- navigatio, trajectus ; (2) \v παξάπλω di- citur esse insula, sita ad trajicieridum idoneo loco. Α παξαπλεω• χαξχπλώω, fut. ώα-ω, prasternavigo. παζαπνίω, fut. ιύα-ω, a latere fio seu spiro ; (2) prasterflo ; (3) leviter spiro. Hinc ιταξαπνονι, y„ lenis adspiratio. παξαπόΐχς, adverb, e vestigio; (2) juxta, prope Ex πχ(χ et jra?, pes. παξχποΰίζω, fut. ίσω, impedimento sum. ΙΙχςαποΰίζιιν τγ,ν των Όπλων χξίίαν, Ρο- lyb. Mr, π-Υΐ TruoxTohiaBii'fi, Plato, ίτα,ϊαποούομαι, exuo me juxta, vel uno cum aliis, vel eodem loco, vel exuo me, ut ά,ψοΰυομχι- πχςαπωίω, ω, f. fou, falso adsimilo, adul- tero, perverto, Gl. Vet. permuto ; παςα- froi^Qit aor. 1. pass, et ,T*j«;u,T«>?/4iVe>is perf. ad similitudinem factus. Πβλλα δε τ» Έχνθα πχξαπίτοίηχιν, Arist. Hinc παξαποίνιμα, βίτβί, το, factum ad alicujus simditudinem, falso adsimilatum. πχξ»τβίνιο•α, ιωξ, ή, adsimilatio, qua men- timur aliquid, adulteratio, Gl. Vet. hoc fabum. Ab eod. χχςαπολαύω, fut. αύσω, obiter fructum per- cipio ; (2) obiter damnum accipio. πκξαπόλλνμι, male perdo, pessundo contra meritum ; (2) perdo, ut simplex ; trae- απόλ>.υμχι, intermorior, depereo, Gl. V. Ό μϊν ητϊμωται χχ) ίταξαπόλωλίν, Dem. παξχπολν, adv. multo, longe. πχξχπόμπιιχ, vel πχζκπόμτια, τ«> vasa sa- cra in pompis. ίτχξχχομίΓϊι, %ς, η, deductio, comitatio, co- mitatus; (2) trajectio, transvectio, ad- vectio, importatio ; Ph. prosecutio, co- mitatus. Α παξ χπίμ-χω. πχρχνβμποί, ν, 6 χχ) ί, comes, deductor, Ph. prosecutor. Ab eod. παζχπόντιος, ev, maritimus, ad mare situs, positus. χχβχχαξίύβμχί, ad latus incedo, deambulo, prastereo, transeo, iter facio ; a. 1. part. παξαποξ'.υθύς, prstergressus. Ίίαξίπο- ξίύοντο hot. ty,s Ταλιλαίχς, Marc. 9, 30. πχξχπόξφΰι>ο(, ν, ό χχ) ή, purpuram prai- textam nabens. Ex ποξ^ύςχ. παξαποτάμιο;, ία, ιον, ad fluvium situs ; (2) rluvium accolens. πχξχ*ξάο:ο~ω, vel άττω, f. άξω, secus facio quam deceat, aut praeter jussa facio, per- peram ago. Μ-^δε>οί αλλ» παξχτζάξχν τος, Soph. Aj. 261. πχςχπξΐο Ζ'.ίχ, ας, ή, mala fide gesta lega tio^ementita legatio; Bern. Angl. a PRETENDED EMBASSY. A πχςχπξίο-ζίύω, fut. ιύο-ω, legationem mala ride gero, aliter in legatione ago, quam mandatum est. ϋαξίπξίο-ζιύο-ατο ύς At- γυπτον, Dem. πχξάπξίο-μα, ατός, το, scobs, quam serr® dentes egerunt e ligno ; (unde π*.°απξίσ-- μχτχ ίπων pro λίττολογίαις, Em.) (2.1 concretus humor in suris equorum. A πχξαπξίω• ναξαπξίω, fut. ίσω, sensim seco, ut.serra. ποξαπξοθιο-μία, ri, temporis pra»finiti ne- gligentia, cum v. c. pecunia non ad diem numeratur. παςαπξονοίω, ω, fut. fou, considerp, provi- deo, Hes. κχραποοο-ίοχία, fi, Fig. Rhet. cum aliud dicitur, quam auditor expectat ; al. πα^χ πζοο'δοχίχς "Κιγόμ\ν6ν• πχξχπξοο-ποιίομχι, 2μχι, dissimulo, conni- veo, Gloss. Vet. παζαπξοο~!ΤοίΥιθέντα, dis- simulata, Ph. παξαπζοο-ποίνιιης, ιως, η, dissimulatio, si- mulatio, Gl. Vet. παζαπςοο-ωπις, ίΰος, η, persona, et quidquid adponitur faciei vel capiti. Α πρόσωπον. παραπαίω, fut. χίοτω, offendo, impingo, la- bor ; errc, aberro, pecco. "Ημχτος χν• τελλοντος ο&οιπόξος χτοτε χάμπτα ταξιτον ολιο-θΜοΊσ-ι πχξχπταίοντα πεΰίλοις, Norm. Ρ. 11, 9. πχξχπτομχι, f. άγομαι, obiter et in trans- cursu tango seu attingo. παξάπτω, annecto. παζάπτωμχ, χτος, το, lapsus,"offensa, er- ratum, Gloss. Vet. delictum. Α πχ»χ- χίπτω. Unde χχξάντωο•ις, ιως, η, oflfensa, lapsus, ofien- sio ; (2) irruptio, impetus ; (3) coitus, ut •ριχοαπίπτειν ; (4) πχζάπτωσις τότα, situs loci ejusmodi, ut duobus finitimus sit, apud Potyb. (5) figura, qua casus pro casu ponitur. πχξχπόλιον, n, ro, portula juxta portam majorem, Gl. V. portella. Ex πύλη- πχξάπυξος, a, b χχ) n, buxeus, buxo adsi- milis. παξαπωμχζω, fut. άο*ω, operculo claudo et obturo. πχξαξχθυμίω, ω, f. ησω, negligens sum, ne- gligenter ago. τ^.οα.οχί ν ω, leviter adspergo. πχζαςίω, ω, f. Ϋ,σω, destillo, Gl. V. πχξβίόθξέω, ω,'ϊ. Υ,τω, ex articulis demoveor, aut dernotus et detortus sum, luxatus sum. Ex πχ(χ et χξθζον- Hinc πχξάξθξΥίμα,, ατός, το, parva luxatio, per quam scilicet/ articulus paullulum a suo loco naturali excessit. τχςάρθξ-/!<ης, έως, ή, idem et ab eod. τχξκξίγόοο, ω, rigeo, seu aliquantum rigeo. ( 438 ) ζαξαξώμίω, ω, f. ν,σω, adnumero. πχςχξίχτω, f. ψ&>, abjicio, projiciq^. ίτχςχξχίω, ω, fut. ν,ιτω, juxta sufhcio ; (2) sufficio. πάξχξος, ν, b χχ) 'h, non bene compositum corpus habens ; (2) non bene composi- tam mentem habens, delirus, demens ; Theocrit. 15, 18. (3) inutilis. Ex Ζςω, (sive pro χάξΥ,ξος, παξ'/ιοξος ut placet Sch. ad Theoc. (v. in πχξήοξος,) et quantitas medias syllabae (longa?) arguit, Em.) πχξχξπάξω, fut. a|w- vel χο-ω. abripio, ra- pio, Suic. "Α» δε πχξχζπχζ•/ίς ίζτνς χχ) χ\χο-ματ' ανχώως, Epigr. *αξχρράπτω, fut. ψω, adsuo ; (2) consuo. παξχρρίΐθξος, ov, prseterfluens. Α ρίίθξον. παξχόόίοντος, gen. sing. part. pras. act. verbi χαξχρ'ρίω, vel xxgxppvm, pra?terfluo, pras- tereo, excido aliqua re, negligentia mea ; πχοχρ'ρνηνχι, aor. 2. pass. inf. praeter- fluxisse; praaterfluere, elabi, part. *x- ξχ'ρρυύς, praaterlapsus. "Έτίξοί yt λόγοι πχξερρνγΐχχο"ΐ πξος ύμχς -ψευδεΓί, Dem. παξαρρΥΐγνυμι, f. Ινιξω, disrumpo, difFringo, dissipo, niscindo; νχξα}ραγύς, aor. 2. part. pass, disruptus, scissus. Μίλαγα, τ' axes τις πχήρργ,γίν πόΰος χίμορρχγίΐί φλ\4>, Soph. Phil, .845. Hinc πχξάρρΥ,Ιις, ίας, ϋ„ impetus, incursus in hostem". πχξχρρντος,. ii, bv, qui verbis flecti potest ; (2) adhortatorius, monitorius. ■παοαρόιπτ'εω, ω, i. Υ)σω, abjicio, rejicio ; »•«- ξαρριπτχμαι, abjicior. παζχρρίπτω, f. •\ιω, abjicio, projicio. ταξά'ρρΰμχ, χτος, το, pellis, tegumentum, velamentum ; (2) funis tectorius, quo navis adducitur remulco. ίΤχξαιρρνπόω, f- ωσω, allino ; πχξίρρυπωμίνα βιζλία, sunt libri in margine notati. Vid. πχςχπλχο•μχ• πχξάρρυσις, ιως, Ϋ\, idem quod χχζάρρυμ». τχξαρρυω, idem quod παξαρ'ρίω. παξαξτάω, ω, fut. γ,ο-ω, suspendo e cingulo, vel succingo ut ensem ; καξΥ,ζτΥ,ται, perf. pass, appensum habet. πχξχξτίομαι, prajparo, instruo, comparo, Ion. pro παξχζτωμαι• παξάξτΥ,μα, ατός, τ», quicquid e cingu-lo suspensum gestatur, quidquid ab alio de- pendet et annexum est, ut appendix, ad aliquid suspensum. Α πάξαξτάω. <τχ°α°τνω, fut. ύιτω, apparo, instruo, ac- conimodo. παξάξυθμος, seu πχξάρρυθμος, ov, carens numero, abhorrens a numero. Α ρυθ- μός. ίτχξχξύθμως, adv. inconcinne. παξαο-άγγγ.ς, a, b, parasanga, apud Persas triginta stadia. παξαο-αλίύω, fut. tvo -ω, coneutio, leniter concutio, Gl. V. demoveo. πχρχο-χξόω, ω, f• ώσω, scopis purgo, verro. παξασάττω, refercio. πχξάο-ιίξος 'ίππος,- equus funalis. Πβδ/ xtj- οοο-ίινω παξάσιίξος, Eur. Orest. 1015. A σιΐξά. πχξάο-αο-μχ, ατός, το, concussio corporis, e't inter exercitationes ponitur. A πχζασείω, fut. ύσω, quatio, concutio, ma- nus expando, ac moveo, ut cursus adju- vem. O/ S -ίοντΐς $-χττον παοχο-είαντίς τα,ς χίϊξχς, Aristot. Οΐι^χμΆς τ' αν χξ- μόξοι τω μεγαλο^/νχω φώγίιν πχξχσεί- ο-αντ., Arist. Nicomach. 4. πχξχο-Υ,μαίνω, perperam signo, falsum sig- num notamque imprimo ; (2) annoto, adscribo ; (3) obsigno ; πχξίο-Υιμγινχμ•/ιν, aor. 1. med. obsignavi; παξα.σ-ίο-νιμαο'- μίνος, perperam signatus, adulterinus, ut nummus, perf. part pass. Hinc παξαο-Υ,μχο-ία, ας, yi, qu. die. significatio, plausus, acclamatio, laus, apud Polyb. παξαο-Υ,μαον, το, falsum signum. πχξχοΎιμειόω, ω, noto, annoto. H'mc παοαο-Υΐμύωο-ις, ιως, 'h, annotatio. Vox Cri- tica. παξαο-Υίμιιωτίον, annotandum. Ab eod. πχξάο-Υ,μον, α, το, nota; παςχα-Υίμα, τα, notae, indicia ; παξάο-νιμον τί πλοία, tu. tela navis, Ph. ΎοΊς βαο-ιλιχοίς πάςασ^• μοις χοο-μάμινον, regiis insignibus, Plut. in Num. cap. 2. Α ο-Υ,μχ- πχξάα-Υ,μος, b xa) yi, perperam signatus, adulterinus ; (2) obscurus, ignobilis ; (3) prodigiosus, portentosus, monstrosus ; (.4) insignis et inter alios conspieuus, Eur. Hipp. 1115. Ex iisd. ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ πχξχσΫ,μω;, adv. insignite et cum addita- mento, Gl. V. πχξάσιον, seu potius πχξ&σαον, velum quod supparum dicitur. αχρχσιτίω, ω, f. fat», cibum apud aliquem sumo, sum parasitus et adsentator ; sec- tor et adulor ventris caussa. A πχξ άσι- χχξχ'σιτίχ, ας, yi, parasitica adulatio. πχξχσιτιχος, h ov, adparasitum pertinens ; ή πχζχσιτιχίι, ars parasitandi. A πχρχσιτος, ν, o, qui cibum apud aliquem sumit; (2) qui cibi gratia adsentatur, ccenarum adsecla ; (3) adj. qui opsonii loco ad panem adhibetur ; Ph. parasitus, adsecla ; παξάσιτοι, buccones. πχρχσιωαχω, ω, fut. fata, reticeo, silentio pra?tereo, Gl. V. conticeo. Hinc πχρ,χσιώχνσις, **s* *> reticentia j (2) figura orationis. χχξχσχχίξω, a latere salio seu adsulto. πχρχσχίπχσμχ, το, tegmen. _ χχξχσχίυχζω, fut. ίσω, praparo, instruo, apparo, comparo, Gl. Vet. πχξχσχίνχζο- μχι, preeparo me, Gl. Vet. πχξχσχιυχζχ, accinge te, Ph. πχξίσχίυχσχτο, accinxit, Ph. aor. 1. med. πχξίσχωχσμένος, perf. pass. part, paratus, in animo' habens; so- litus, suetus. T»jy iipytvYfl ΰχχξχασχν xx- τχλύνσι, xxi τόλίμον ^πχςχσχίυχζνσιν, JEsch. Οΐίτο-ψ μίλωΖίΐν χύ πχξχσχίυχ- ζίτχι, Arist. Αν. 233. τοι γχξ πχξίσχίυ- άα-μίθ' 'ώστε χχτθχνεΊν, Eur. Here. Fur. 1246. χχζχσχίύχσμχ, ατός, νρ, apparatus, praepa- ratio. Α πχςχσχενχζω. πχξχσχίνχσμος, Ό, idem et ab eod. «χξχο-χίυχΓίος , tx, iov, apparandus, prsepa- randus. Εϋτχ yi μγ,ν ϊντίυχτιχπς χυτνς ίΐνχι πχρχσχιυατίον, Plut. Ab eod. πχρχσχίυχς-ιχος, ij, ov, prasparativus ; (2) patrandl et efficiendi vim habens. Ab eodem. χαρχσχίυν, %ς, yi, apparatus, instructio, praeparatio ; (2) factio et coitio homi- num vel ad reos opprimendos, vel poena eximendos, contra asquitatem juris, le- gumque interdicta ; (3) quod fit consul- to et de industria ; (4) dies ante Sabba- tum in primis Paschale ; hinc ή μεγάλτι, sive % α,γΊχ πχξχσχιν?ΐί dies crucifixi Domini. πχξχο-χϊνιχ, Toi,aditus ad scenam tendens, vel locus juxta scenam, ubi instrumenta ludorum reponebantur. A σχνινη. πχρχσχΥΐνόω, et πχξχσκ'/ινίω, vel νχξχσχν- νχω, ω, juxta tentorium seu tabernacu- lum meum habeo ; (2) juxta figo tento- rium ; (3) sedem meam figo apud, habi to apud ; (4) vicinus et proximus sum. Ό is ΚυκΖάξΥ,ς ίμεθΰσχίτο μίθ' ων πχςί- ffx-wv, Xeh. Cyr. 4, 21. Ex iisd. χχρχσκν&τω, fut. -ψω, juxta seu a latere ingruo et irruo, decumbendo et ingru- endo aberro. χχρχσχίξτάω, ω, fut. ί,σω, a latere salto, ad latus alicujus exsilio ; (2) exsultim lud'o, ketitia exsulto, gestio. χχξχσχοτίζω, fut. ίσω, occasco. χχ%χσχωπτω, cavillor, Plut. χχξχσοζίω, ω, fut. ί,σω, insolenter et fas- tuose praetereo; (2) feroci et superbo adspectu transmitto et praetereo. Ιίχςχ- σοζ,Υ,σχι -xxpx το Ζωμχτιον, Plut. χχρ.χσοφίζο'μχι, fut. ίσομχι, perperam σοφί- ζομχι, scite et ingeniose aliquid tentans perperam id facio ; χχζχσοφίζεσθχι, scio- lum superare argutiis. χχς,χσπχς, χίος, yi, frutex arbori adna- scens, qui hide avulsus plantatur, sto- le χχξχσχχσμος, 5, ό, avulsio, convulsio. A πχξχσχχω, ω, fut. άσω, a latere alicujus abstraho seu avello ; (2) fruticem arbori adnascentem ex ejus imo trunco avello ; (3) abstraho, evello, Ph. χχρχσπχτχι, usurpat, πχξχσπχσθίντων, deductis, id. aor. 1. part. pass. T<£v δε Έλλην/δ»? πό- λεων αχξ,εσπχτό rivxs rS Φχξνχζχζν, Xe- noph. πχζχιτπίίξω, semino juxta seu apud ; aor. 1. πχξέο-πίΐξχ. T« <τίτω το ζιζάνιο» jt«- ξχο-πίίξοντα, Synes. χχζχσνίζω, fut. ίσω, a latere stans clypeo munitus pugno. 'ASa0ij .9 ' ν πχξχσ-πί- ζκβ-' όμν, Eur. Ph. 1444. Mi τ->,ν πχςχ- σπίζνο-χν χρμχσ'ιν ποτί νιχν,ν Άθ*ινϋν, id. Ion. 1573. llinc χχξχο -xis-'iSi it ό» qui a latere stans clypeo munitus pugnat pro aliquo, defensor, au- xiliator. πχξχο-πβνΰία), ω, fut. ν,σω, contra fcedus fa- cio, pac*ta et conditiones foederis violo ; (2) aliquem contra foederis fidem violo ; perf. particip. pass, πχςαητονΰ'/ιμίνΰί, et aor. 1. πχζχσπ6ν'Β•/ι(}ύί, in fcedere viola- tus. Κχτίζ-Υ,σίν ίχυτον th χνάγχην tS χχξχ/τπονΰνο-χι τον ϊτΐξον, Plut. "Α πζωτχ πχξίιτπόνδ'/ιο-ί Φίλιπποι, Tiem. A jraga- ffnovbog. Hinc χχςχιτπονδ'/ιθίΐοΊν, dat. pi. aor. 1. part. pass. χχζασπόν^νιμχ. «τβ?» το, facinus fcedere violato perpetratum, seu foederis viola- tio. χχξχαπόνΰνισις, ίως, η, idem et ab eod. xxgxff.xovl^i, "u,b, fcedifragus. Ab eod. πχξχσ•χον\ο'ί, », β xxi η, fcedus et pacta transgrediens, qui fit contra fcedus et pacta, Gl. Vet. fcedifragus. Α σπονδή, (τχζχο-πόνδαί) adv. contra fcedus et pacta, perfide. πκξχιΐίτοξχ, it, satio juxta. Α χχξχσπίίξω. χχζχοΊτον, adv. perfacile. xx£xrxhov, adv. adstando a latere, prope stando, II. 15, 22. Α πχςίς-κμχι, adsto. πχξαϊχζύΐ, leniter instillo. πχξχΓχΐμι^ς, cav, xl, postes cardinum, antae. Ex χχξχ et ?χθμό;. πχξχ<Γχθμ'ιξα/, f. ίσω, prapondero, Gl. V. ]>erpendo. πχξα.?χζ4 άΰος, vi^ postis ; πχξκ?άΰί;, pos- tes. "Ε χ' /χΰτϊτ ■xohx σον ίν πχξχστάΐϋι, Iph. in Taur. 1159. Ex παξχ et Ί'στχ• μχι. πχξχϊχσις, ίως, exhibitio, apparitura, Gl. V.- (2) documentum, demonstratio, v. c. per testes, significatio ; (3) impetus ani- mi fiducia sui pra;diti ; (4) animi pra;- sentia ; (5) fiducia seu persuasio ; (6) exsilium et fuga extorris j (7) vilis ac stataria quasdam negotiatio. Α πχζί$-η- μι, unde πχξίς-χμχι. πχοχΓάτίω, ω, f. γ,σω, a latere sto, adsisto, sto apud seu juxta, auxilior, opitulor. Το7ί χντοΊσι το/ ix χυτός xni "Βχιμ,όνων πχζχΓχτί", Soph. El. 923. 'Apojyos Iv πόνοις πχξΧΓκτίΤν, Eur. Rhes. 637. A πχξα,Γχτης, u, ό, qui juxta aliquem stat, qui a latere stat ; (2) socius auxiliator ; (3) a praosultore in churo secundus ; (4) auctor ; πχξχς-άτχι, meatus, qui semen genitale ad canalem virgaa deferunt ; (2) pila quadrate. A xxgif' /ιμ). Hinc πκξχΓχτιχο;* y>, ov, exhibitivus, repraasen- tativus ; (2) animosus, fortis, constans ; (3) furore quodam divino correptus. πχξΧΓχτιχως, adv. praisenti animo, intre- pido et fidenti animo ; (2) adfirmative. πχςχΓχτις, 'ώος, η, socia auxiliatrix. πχξχς-χνςόω, ω, fut. ώσω, vallos depango, a latere palos figo. πχρ,χς-ύχω, transeo, praetereo; (2) prope accedo; a. 2. χχξί^ιχον• Κχί μ' b •xetf- ζυς ως όξχ οχχ πχξχζ-ύχοντχ, Soph. (Ed. Tyr. 818'. Αίχτον τ' κμχθόίντχ #χζί$•ι- χις, Horn. Hymn, in Αρ. 217. πχξχ?ίλλω, cursum retineo, cohibeo, sisto, compesco, inhibeo. xxgxs-ivxxco, congemo, collacrimor. πχξχί''/ί[Λχ, χτος, το, prasfidentja et robur animi, animi prapsentia, audacja, Gl. V. gestus; (2) subsidium, auxilium; (3) documentum. Α πχξί?χμχι. πχξΧΓννχι, a. 2. inf. act. verbi χχξί^μι. πχξχρησχι, a. 1. inf. act. vxpxs-rto-xTU 2. plur. a. 1. imper. act. πχξχ?*τί, 2. plur. a. 2. conj. act. αχξχς-ίζω, f. ίξω, puncto noto, nota signo. πχξχΓίχί&ον, ν, το, continuus ordo, conti• nuata series ; (2) capita et prima? versu- um literal. trxgxs -ιχΊς, ίΰος, yi, idem et ex iisd. πχξχ$-οςίω, ω, f ησω, adsterno ; (2) stemo, extendo. 'Εγώ , imperatoris ad- sessor sum et collega, Plut. πχρχτίχτο'χί^ίύω, fut. ίυσω, castra metor apud; (2) ex adverso castra loco; 3•«- ζχτς,χτοπίδίί/ομχι, id. ΤΙχξίΓξχτοπίο'ίν- σχν τοΤς βεζοηΟηχόσι, Polyb. χχξχϊξίμμχ, το, distortio, convulsio. A πχξχ?ξΐς)ω, fut. <ψα, distorqueo, depravo ; πχςίς-ξχμμίνος, tortus, perf. part. pass. Ε'ισι h urxie χυτών χ'ι -φνχχι πχε,ίϊίχμ• ( 439 ) μινχι της χχτχ φύσιν 'ίζίως, Aristot. Πα- ξχ$-ξί$ίΐν Ιμχτιον, vestem ex parte in ver- tere, ίχ^ξίφαν, earn quasi de integr-o re- ficere, novam illi faciem dare. χχρχε-ξοιφύ,ω, idem. "Ομμχτχ Ιί σαι λόζχ πχξχ?ξωφωντχι, Apoll. Rhod. 2, 667. πχζχΓύφα, adstringo. πχζχσνγγξχφίω, ω, f. ησω, contra syngra- pha? conventa facio, fidem promissam in satisfaciendo fallo. Αιχ τχΖτχ &1\ν άδ<- χΰς Υΐμχς, ας πχξχσνγγίγρ,ό:φ-/ιχχς, Bern. Ex πχξχ et σνγγξχφη. πχξχσυγγξχφ*], r h> syngraphai violata fides. πχρχσυχοφχντίω, ω, f. νισω, cavillor, cavil- lando depravo. •τχξχσυμζχλλω, comparo. πχξχσΰμζχμχ, χτος, το. eventus, casus fortuitus ; (2) propositio ex nomine et verbo, non integram sententiam fa- ciens. πχξχσύμπτωμχ, χτος, το, quod prater alia graviora accidit. πχξχσυνά-γχνι, ' γ>ς, y\> anginas species, cum exteriores faucium musculi inflamman- tur. πχεκσυνάγω, illicitos conventus agito. Hinc αχξχσυνχγωγν, %ς, Μ, falsa synagoga, illi- citus conventus et legitimo oppositus, Suic. πχξχσύνχξις, ιως, y\, idem et ab eod. πχξχσυνχπτιχος, ή, ov, continuus. A πχξχσυνχπτω, f. <φω, continuo, annecto. πχξχσυνισις, ιως, 'h, falsa intelligentia, er- ror, non quilibet, neque quaelibet igno- rantia, sed probabilis et vero proxima. πχξχσύνβίσις, y, adjunctio praspositionis in capite verbi ultima litera abjecta, ut κχ- θί$•τιμι. πχξχσυνσίτον, u, ro, vocabulum ductum a composito; item compositum, quod a verbo ducitur, ut 'ίχ,λΐχτος. πχξχσύνβημχ, ατός, το, mutum signum, quod fiebat nutu, manu, armis collisis, aut concussis, hasta inclinata, vel ense vibrato. πχζχσύίω, f. υξω, praspostere traho, traho in latus, in quod trahere non decet ; perverto, distorqueo, et hinc universe corrumpo; (2) abstraho, avello, protra- ho, seduco, Gl. Vet. "Απχντά. τ' χλλχ πχξχσνξίΐν χχ) πξοωΰεΤν, Longin. 32. Κίϊθίιν δ' Ις κυγχς στξίπτ'ή πχξχσύξίτχι χλμη, Dion. Per. 3S4. πχξασφχγις, ίίος, ή, pars jugulo vicina. A σφχγη. πχζχσφαλ^ς, ίος, b xxi yi, lapsans, lubrico pede ince'dens. Α πκζχσφχλλω. ίτχζχσφχλίζω, ad latus, vel juxta munio, confirmo ; instauro ; ίτχξ'ήσφχλίσχτο, a. 1. med. munivit, asdificavit. νχξχσφχλλω, errare facio ; (2) averto. Ton δ' χυ .ο'ιχίίων πχεέσφχλίν χχλων, Pind. Nem. 11, 41. (τχξχσφηχόω, ω, fut. ώσω, annulo, vinculo circumdo, viheio. παξχφΥΐνόω, ω, f. ώσω, condenso, constipo, Rob- πχξχσφίγγω, adstringo, seu arte complec- tor, adglutino. Ή φύσις πχξχσφίγγα ίΐς xiiTYiv το ΰγιΐς, ΑΙ. Aphr. αχζχσφζχγίζω, signum imitor, falsum et adulterinum sigillum facio, falsifico, Gl. V. Hinc {τχξχσφξχγισις, yi, assimulatio sigilli. πχξχσφύξίος, α, ό xxi ή, cruribus adjunctus. Α σφύζον. χχξχσχχζω, f. άσω, inhibeo, sisto, regre- di facio. πχρχσχώιαζω, f. «o*oj, perperam et incon- sulte interpretor, adultero, falsifico. χχξχσχώον, prope, juxta ; (2) illico, mox. πχζχσ^'ίθω, praabeo, appono 'Αλλ' 'ότι Iyi χίΐνοισι πχρίσχίβίν χρμίνχ πά,ντχ, Hes. Theog. 639Γ πχξχσχίΐν, aor. 2. inf. act. verbi πχξίχω. Hinc πχξίσχίτίχ, pra?benda, impertienda. πχξχσχ'/ιμχτίζω, f. ίσω, q. d. defiguro ; at in Vet. Lex. idem quod simplex σχημα- τίζω. πχξχσχΥΐμχτισμος, a, b, apud Gramm. de- rivatio verbi ab alio per mutationem terminationis, generis, &c. ιτχξχσχΥίτίον, deferendum, Gl. V. πχξχσχίδις, ων, χ'ι, fragmenta. A πχξχσχίζω, fut. ίσω, juxta findo ; incido, diflindo. πχξκσχίΜί, n, e, incisor, qui incidit, v. c. ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ corpora mortuorum, ut anatomicus, pol- linctor. A praec. πχξχσχίτνις, u, <5, effractor, genus latrohis, apud Polyb. Ab eod. πχρχσχοινίζω, f. ttruy circumscribo et finio funibus, dimetior agrum, regionem ; (2) e funibus texo. Hinc πχξχα-χαίνιο-μχ, το, textum a funibus, Poll. πχξχσχοις, 2. sing. a. 2. opt. act. verbi πχ- ξίχαι. τχξχο-χολιω, ω, f. γ,σω, perperam, occupo ; (2) oceupo. π&ξχτχξις, (ως, ίι, instructio aciei, acies in- structa, praelium, conflictus; (2) obsti- natio, contentio. Α πχζχτχο•σω. πχξχτχξχοΌ-ω, vel πχξχτχξχττω, f. ξω, per- turbo, exterreo, percello. πχξάτχβ-ις, ίως, -h, extensio, porrectio, pro- ductio. Α πχξχτί'ινω. πχ^χτχσσω, vel πχξχτχττω, f. ξω, in acie colloco, aciem instruo ; (2) oppono me, oppugno ; πχξχτχττομχι, obsto, obsisto. "Τας δε Ιππίας ίχχτίξωθίν, ωσπίξ ίΐχος, πχςίτχξί, Xen. Cyr. 4, 8. Ή,χξχτχττό- μινοι μίθ' ύμων, Dem. πχζχτατιχος, ν, ον, extendendi seu proten- dendi vim habens ; (2) imperfeetum, Gl. Vet. Α πχξχηίνω. Hinc πχξχτχτιχως, adv. quasi exstensive, laxe, solute, remisse, non praecise, Suid. παξχτιίνω, protendo, obtendo, produco, porrigo ; (2) prorogo, Gl. Vet. (3) deti- neo, moror ; (4) torqueo,.vexo, conficio, eneco ; (5) dicitur et passive in activo, inpr. pro praetendi ; (6) pass, etiam di- citur pro ad extremum perfero ; aor. 1. πχςίτανχ, protendi ; pass, πχξίτχθν,ν, obtensus sum ; # p. pass. πχξχητχμίνος, praetentus. "Εως πχξχτύνα,ιμι ζίτον,ωσ-. πίξ• H -ΰ; \uX πχξχτύνΐι, Xen. Cyr. 1, 11. Ύπο */Χξ Ϋ,μων πχξίτχθ'ή xxi ΊΙίξίχλίνς, Arist: Nub. 213. v Πχζχτίτχτχι μχχξχ πόρρω πάνυ, ib. ίΐχζοίτίΐχίζα/τ murum excito juxta. Hinc ίτχξχπίχκτμ,χ, χτος, τό, inunimentum seu murus juxta aliquem locum excitatus, adjacens munitio: πχξχτίχτχίνω, q. d. adfabricor, admachi- nor, adfingo ; πχξχτίχτγινχίμγ,ν, πχξχ- τίχτγινχιο, adfinxeris. Αΐ-φχ χί xxi arruit ;' πχξχφχίνω., luceo, Gl. V. prae- uceo. ΪΙάξφχινί μχν τον o'gzovi ώς όμώ- μιθχ, Arist. Lys. 183. "Ην τ5 σώματος ihlv πχξχφ^νχι τοΊς χχθγ,μίνοις, Vhti, id. Cone. 94. Κίϊθίν Ι' \ς βοςίνν Ζιφύξν πχ- ξχφχίνίτχι χχξγ„ Dion. Per. 364. πχξοίφχίξοης, ιως, ή, ademptio, ablatio. πχξχφίσχι, attingere, contrectare, aor. 1. quasi a πχξχφχω. Ab ίφ*ι• πχξχφχο•ις, ίως, ν, adhortatio, peisuasio. A " πχξχφΥ,μι. νχξχφχσ-χω, Poet, πχξχιφχαχω, pro χχξί- 'φτ,μι- πχςχφχοΊΤ.ω, desipio, aliena loquor. Ab eod. πχρχφχω, admota manu tango, contrecto, Steph. πχξχφίξνχ, ων, rot, bona, quae sponsa pra- ter constitutam dotem adfert secum. Ex φίςν*), dos. πχξχφίξω, profero, pra?fero, hue iUuc fero, torqueo, transversum fero, abripio, su- pero ; παξχφίξομχι, vacillo ; titubo ; it. auferor in furorem, a. 2. part, πχξίνίγ- scan,J>ass. a. 1. πχξίνίχθίίς. Καν oi χλ- λοι iis χπχιδίυρίχν το πξχγμχ πχξχφίξατ ο-ιν, tribuant, Luc. Πβλλϋ χυτω πχξχ- φίξ'.ιν xxi 3-γ,ξίΐχ xxi των ήμίξων, Xen. Cyr. 1, 11. ν 'Επινγιξίο-θχι μ\ν Ιμίλλίν iiiir- πίξ o -χχφγι, μη πχξίηχθγ,σίσΒχι δε, Hero• dian. &, 9. πχξχφΐυγώ, pra?ter navigo. Ύνί δ* %πω ποτι νχΰτχι χχγ,ξΐοι ίϋχίτόωντχΛ ΤΙχξφυ• γίίΐν truv vyu, Od. 12, 99. πχξ'χφγ'μι, su.adeo, consilium do, hortor. M»?tJ; δ' \γω πχξχφΥ,μι, II. 1, 577. πχζχφθχδον, adv. se invicem pra?venire cu- pientes, Suic. Α πχςχφθχνω- πχρχφΟχ'ΐΥΐο-ι, 3. sing. aor. 2. opt. act. per Paragog. Ion. pro πχξχφθχΐΥΐ, a πχξχφθχνω, praavenio, pra?verto, antever- to ; πχξχφθχ'ΐΥ,σι. pro πχρχφθχίγι, aor. 2. opt. praetereat. ΤΙχξ.ίφθχιην ίσπίξχ γινο- μίννι, πζ)ν τόΐς φ'ιλοις χΰτον β•χολχο•χί xxi ο-υγγινίο-θχι, Xen. Cyr. 7, 25. πχξχφθίγγομχι, f. ίομχι, sono, aut vocem edo contra vel praeter rhythmuin, non concinne respondeo ; (2) nihil ad rem pertinens lbquor ; (3) interpelle. Εΰθυς trv tSto πχξίφθίγγετο, Isceus. Hinc πχξάφθίγμχ, χτος, τρ, sonus editus contra seu praeter rhythmum ; (2) responsum inconcinnum et minime consentaneum. πχξχφθιο>χτγ,0ΐχ, ων, τχ, festa quaedam nup- tialia, Poll. Ab eod. πχξαφθιίξω, f- ίξω, aliquantum corrumpo, lev iter destruo. Hinc πχξχφθβξχ, ας, yi, corruptio, labes. πχξχφ'ΐΥ,μι, transmitto vel dimitto ; Gl. V. omitto. ΠΑΡ τχξχφίΐΜΟ-ις, ίως, -ί, vitium penis quum prapulium glandem non tegit ; oppon. τω οΊμωσις, quum glans denudari non potest. τχςχφλχζω, vide φλχζω, Nontt. τχζχφλόγισμχ, χτος, ro, quod ad ignem coctum tostumve est. Α φλογίζω' χχξχφβξχ, χς, tj. incertus cursus ; (2) error mentis, insania. Α πχζχφί$ω• παρχβοήω, ω, f. jjχφνλλις, Ihos, ν, virgultum, Gl. V. A φίιλλον. πχξχφυοτχω, ω, f. ν,οΌι, inflo. πχξχφυσ-ις, ίο»;, ή, quod adnascitur, vel a latere provenit in stirpibus et plantis, agnatio. Α πχξχφύομχι. χχςχφνπύω, adsero, juxta sero. χχζχφυτοί. u, ό χχι 'h, juxta consitus. A πχςχφΰω, fut. ύσω, q. d. adgenero, i. e. ge- nero, seu gigno juxta; (2) gigno, pro- duco, edo, Gl. V. pullulo, propago, as ; πχξχφύομχι, adnascor. πχοχφωήω, ω, f. τ\ο•ω, acclamo, adstrepo. χ-χξχφώννοΊί, iois, η, acclamatio. A praec. πχξχφωνίχ, χς, ή, vocis absurditas ; quasi a πχξχφωνο;, quod esset absonus. ίΐχξχφώτια-μχ, χτος, το, illegitimus et ad- ulterinus baptismus, Suic. παξαφα>τιο•μο;, S< i, luminis diffusio. πχξχχχλχω, ω, relaxq. Kxyojy', ix» τ/ trx- ςχΥχλχ, ty,v χντλίχί φυλάξω, Arist. Eq. ζχξχχχλχίυω, cudo. πχςχχάζχγμχ, χτος, το, adulterinus num- ra'us ; (2) signum adulterinum, Gl. Vet. adulteratio. Α πχζχχχξά.ο•ο•ω. χα'χχχξχχττις, ν, β, falsus monetarius, Gl. Vet. adulterator. Ab cod. ΠΑΡ (τχξχχχξία'β'ω, vel «ττ», fut. ζω, perperam signo, adulterino impresso signo, cudo ; p. part pass, -τχξχχίχχςχγμίνοί, perpe- ram cusus, adulterinus. χχζχχίΐμάζω, fut. ίσα, hiemo, hiberno. Hinc !τχξαχϋμαα•ίχ, χς, i\ , hiematio, hibernium, hibernatio, Gl. V. χχξχχίω, ω, f. %σω. adfundo, aqua adfusa rigo, Gl. V. pra?fundo. <τχξχχλιχί»ω,1βη^τ calefacio. τχξχχοζΰίω, OS, fut. ivaai, idem quod ^5«• χοξύίζω. χχξχχοφιΰς, 2. sing. f. 1. ind. act. Att. pro χχξχχο(Βίσιις, a ΒίΤξχι, Α πχζχχοξϊος. χχςχχοξδος, ov, aberrans chorda, absonus, χχξχχβζίυω, f. ιύσω, choreas agito. Τίχοχ- χοξίυομίνω r'itrodt μ,χντίνμ,χτχ xgxivtt, Eurip. Jim. 464. χχξχχοζΥ,'/ίω, OS, f. ν,σω, suppedito, submi- nistro, prsebeo ; praesto, Gl. V. πχζχχζίομ,χι, ωμχι, fut. %σομχι, abutor. Apud Herodot. contemno, negligo ; 3•*- ξχχξω, abutere. ΙΙχξχχξ•/}3•χμίνοι χξτ,ο•- μον, id. πχξχχξνίμχ, adv. extemplo, continuo, illi- co, confestim, statim, mox, protinus, in re ipsa ; ut Lat. in loco, unde est illico. πχξχχξ'/ιο-ις, ιως, v\, abusio, abusus. A troer ξχχξάομχι. (τχ!>χχξ'/;ε-/ίξΐχζω, fut. ίσω, oraculum mala fide edo, fallax oraculum seu responsum edo. χχξχχξοος, contr. πχζάχζΐ/ς, ν, ο χχι i\, de- color, pallidus. Α χξόχ- ίτχξχχξόω, idem quod πχξχχςωννύω, Steph. ιτχξάχςωμος, ο», idem quod ■χχξά.χζοος• πχξαχξωννύω, aut πχξχχξώννυμι, coloro, colo"re imbuo. ναξχχζωίτις, ίως, τι, coloratio moduli in melodia musica. Α πχοχχξόω. ιτχξ&χυΰΊί, ιως, ή, adfusio, Rob. Α τ««βι- χυω. χχξχχύτνις, ν, ό, balneatoris minister a- quam adfundens iis, qui lavantur. Ab eodem. ίτχξχχύω, adfundo. •χχοχχωμχ, χτος, το, agger. πχξχχωξίώ, ω, f. ί,σω, cedo, concedo, tan- quam superatus, permitto, committo, cedo, velut in commodum seu lucrum. Ό μ\ν ποτχμος υ, /juv πχξχχίχωξηχί ττ,ς iU τυ,ιι πόλη ioS, Xen. Cyr. 7, 23. αίχν,ς Tvy ΰΐτογξΟίφΥ,ν ih' χυτω πχξχχωξων Άλί- ζχνΰξω, Diod. Hinc ' • •χχξχχώξημχ, χτος, το, quo quis alii cedit. πχξχχώξτιο-ις, ιως, i), cessio j (2) permissio. Ab eod. πχξχχώξίος, ov, adsitus, vicinus. πχξχχωξΥ,τιχος, y„ ov, qui facile cedit; το πχξχχωξνιτιχον, facilitas cedendi. πχξχψχλίζω, unde •Ίχ^χ•^ιχλ^γ ί ς, 5, ο, for- tasse qui circumcidit perperam ac dolo- se. Α ψχλις,/οτ/βχ. ίτχξχψχλίΓΥ,ς, 5, ό, qui circumcidit perpe- ram et dolose, ut qui radit. Α -ψαλ/- ζω. ίτχξχ-φάλλω, fidibus accino; (2) leviter tango et pulso. πχξάψχνο•ις, ίως, ν), levis tactio. A ίτχξχψχύω, tango, contrecto. πχξχψχω, leviter tero, stringo, detero, at- tero. παξχψίλλίζω, f. ί?ω, balbutio. πχζχ-ί,ύδομχι, fallo, frustro, Steph. ■τχζύ-ψγ,Γος, ov, detritus, vilis. Α •χχ$χ• •ψάω• νχξχ•φγ,χω, f. ζω, destringo, detergeo, de- mulceo. πχξχψογος, it, 0, reprehensio, vituperium. πχξχ^,νχχουΐΜΐ, ωμχι, consolor. πχςχψυχΥΐ, γ,ς, ή, refectio, recreamentum ; (2) consolatio, solatium. A seq. (sed id verbum nullum est, auctore Polluce, Ern.) Vide Thes. Gr. P. !ΓΧξχ«1>ύχω, consolor. Φ£ Je ίτχξχφυχοΤ• ο-χί xxxov xx) χνχιΥίχ φωτχ, Callim. Hymn, in Cererem, 45. ζχξζολά.Ζγ,ν, adverb, a lateribus altemis, per contractionem pro πχζχζολχίν,ν. A ΠΧξχζολί). ΠΑΡΔΑΚΟ' 2, Yj, ov, humidus, uvidus. ίταίέάλί/βί, sive πχφά,λιος, ίχ, tov, pan- tncrinus. Hinc ϋ, τχ^α,λ'^, *•;, sc. hoeou, ( «1 ) ΠΑΡ pellis pardalis, apud Horn, ιταξ^χλί*;, II. 3, 17. Α πχφχλις. πχξΰχλτιφόξο;, ν, i χχ) ή, pardalifer. Ex πχξδχλίι et φίξω. χχφχλΊχγχον, tf, το, pantheras suffocans seu strangulans, aconiti genus. Ex *■«£- ΰαλις et α,γχω. πχξδχλις, ίως, Ion. ιος, %, pardalis, Ph. panthera, varia, al. Gl. V. leopardus. χχςΰχλος, u, i, pardalus, avis cinerei colo- ns. Α -τχζδχλις. πχεδχλώΰνις, ιος, Ό χχι υι, pantherinus, pan- tneraa naturam imitahs. Ab eod. ίτχξϊχλωτος, i), ov, pardahs colorem refe- rens, pantheree modo varius. rxetiixi, o\, pisces de genere mugilum ; ita dicti a pantherino colore, maculis dis- tincto et vario, Plut. ΠΑ'ΡΔ02, ν, β, pardus. πχξίχο-ιν, 3. plur. praes. ind. Ion. et cum v, pro -χχξμσι, a χάξαμ». τχξίχω, ω, transmitto. Ex τχ^χ et \ίω. πχζίζχλομις, 1. plur. aor. 2. ind. act. Dor. pro χχζίξχλομίν, a πχξχζάλλω• πχξίζχο-χί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi παοχζχο'χω. πχρίΖ -fi, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi »«»»- ζχίνω. ιτχξίζιχο-χντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi πχζχζιχζω. τχξίγγίζω, f. ίσω, aliquantulum appropin- quo. Ήχξίγγίζίι hi ως ίΤξος τν,ν ΓΧφυλΥ,ν, Theophr. χχξίγγοχπτοξ, ν, β χχ) υ), falso inscriptus vel adscriptus, subreptitius, vel qui ob- repit, Gl. V. adscriptitius, factitius. χχζίγγξχφος, u, xou y>, idem. 'Ύχοζο>α- μχΊος, oppon. τω γνήσιος, vide Plut. de Puer. Educ. "Evvotx ΰποζολιμχιχ xxi πχξίγγξχφος, id. A χχξίγγζχφω, fut. -φο;, falso inscribo vel ad- scribo, subdole i>:tersero et interpono ; πχξίγγίγξχμμίνος, adscriptus, perf. part, pass. Kx} τάτοις χχξίγγξχφων Sf ίζέλι• το, Plut. τχξίγγυχω, ω, et χομχι, ωμχι, aor. 1. πχ- ξΥΐγ?ύ'/ιο-χ, in manus trado ; vador. To7, deflexio et inclinatio in latus. χχξίγχόπτω, intercipio, Suic. •χχζίγχύχλγ\μχ, χτος, το, circulatio, amba- ges, (est, cum in Scena fit, quod actores dicunt, Em.). "Ετερον Ιγίγνίτο τχξίγχύ- χλημχ τν ΙξχιχΜ,τος, Heliod. lib. 7. πχξίγχίΐξίω, ω, t ν,σω, adgredior, sed fere leniter, ut blanda oratione, item admo- veo, adhibeo aliquid, sed eodem modo ; (2; post alium aggredior. Hinc πχξίγχίίξΥίο-ις, ίως, y\, adgressio rei, impri- mis levis, blanda. πχζίγχίω, ω, f. ίϋσω, adfundo. πχξίγχξόω, ω, f. ωσω, depingo, coloro. πχξίγ'χυμα, ατβί, το, propria cujusque vis- ceris substantia. Α ΐτχξίγχύω. πχξίγχυο-ις, ίως, ϋ], SufFusio, adfusio. Π«- ξέγχνιτις ίννγξος, Aret. A τχξίγχύω, superinfundo. πχςώιοΊι, tradebat, 3. sing, imperf. indie, act. πχξΐΙόβγ,ν, a. 1. ind. pass, verbi ~χξχ%&ωμι. τχξώξίύω, fut. ύσω, adsideo ; (2) adsiduu* sum in aliqua re. Α Ύχξίίξος. χχ»ίδξΥ)<το•ω, adsideo, Nonn. Ab eod. ΠΑΡ ιτχξώξίχ, xg, γ), adsessio, adsociatio, con- junctio. Ab eod. Hinc πα.ξώξΐάα>, adsideo ; πχξίδξΐόων, part, pro πκξίΰξΐάων, ίταξίδξίων. π-α,ζίδξο;, »•> Ό χχ) ν), adsessor, adsidens ; (2) consors imperii, templi, arae, &c. BuXxig ev 'Ρχ^χμχνθύος ov *xxty% ϊχίΐ Κξό- vog ίτοΤμον χΰτω τάξ'.όζον, Find. Olymp. 2, 140. Ab ϊίς*. πχξίΰαχας, 2. sing. aor. 1. ind. act. verbi txqab'ihuiM. ττα,οίζίτο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi πχξίξομχι, adsideo, juxta seu a latere se- deo. 'Ηίζίη γχξ σαί γι παξίζιτο, II. 1, *χ&θίμ,*ιν, aor. 2. ind. med. verbi χχςχτί- νχξίθνι, labefactus est, 3. sing. aor. 1. ind. pass. Ion. et Poet, pro χχζΐίθν, a a-atg/- ιτοίξίθχχιν, 3. sing. aor. 1. ind. act cum ». sr«gE0*;i. 2. sing. aor. 2. ind. act. verbi vex~ «T«je0*/i7av, 3. pi. aor. 1. ind. act. per Sync. pro παξίβίξίσ-χν, a rrxgxQeglZu. χχξίΐ, ades, 2. sing, praes. imper. verbi <τά- ξίΐμ.ι, vel accedebat, 3. sing. imp. verbi •zxgttfju. rxe'icc, as, η, mala, maxilla, gena ; tixguxt, genae. scxgtixg, u, o, serpens quidam. A trao-tx. sage /ατβ, 3. plur. plusq. ind pass. Ion. pro crxgeivro, a παξίνιμ.1. ίτχξύΐύν, neglexi ; trx^ihuv, part. aor. 2. praes. non habet. Vide ti'So». νχξίίθτι, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi >α/• πχξίΐλίττω, implico, insero. ίτχξίϊμχι, perf. ind. pass, verbi πχξίτ,μί. πχξαμίνος, remissus, part. perf. pass. πχςαμι, fut. ίσομχι, adsum, praesens sum, praesto sum, intersum ; τχβΰνχι, adesse, praesto fuisse. 'Hu,7v πχ°ιο~οντχι itttig, Xen. Cyr. 2, 1. πάξ'.ιμι, advenio, prodeo, progredior, inf. πχξΐίνχι, prodire, part, πχξΐών, progres- SUS. ΐίχξίων (h \χχ\γ>σ'ιχν, Plut. her,(ro- μινοι, Dem. '£iri το ίίξίον xxmii, Xen. Cyr. 7, 6. ίτχξίΐνχι, praes. inf. act. verbi πάξαμι. trx'WTtTv, monere, part. <τχξίΐτώ», hortatus. lixeifrio•' χλοχος μχλχχοις ιπ'ιισβην, It. 6, 337. αχξύπγ, 3. sing. aor. 1. conj. verbi xxgexu. s -χξίΐξόομχι, vel χχςίξύομχι, distrahor, per- vertor. χαξί7ο-χ, aor. 2. part. act. f. g. verbi trx- χχξίΐο-άγω, f. ζω, insinuo, clam introduco ; (2) induco, adduco, Gl. V. introduco ; (3) de iis qui opiniones serunt. Toe "OOuvx πχξίΐο-νγίν, Plut. O'l'rivig πχξίΐ- σχξν<ην χίξίσεις xiuXe'ixg, 2 Pet. 2, 1. *χζίϊσ•χι, 2. sing. perf. ind. pass, verbi πχ- ξίνμι• χχξίΐο-χχτο;, κ, Ό χχ) 'h, irreptitius, qui se clam insinuavit, advena, adventitius, pe- regrinus, Gl. V. obinductus. Α πχζΐκτ- άγω• πχξΐια-ζχλλω, latenter invado, clam adgre- dior ; (2) immitto. ■xxiuo-ygaQr,, ν]ς, r„ falsa inscriptio. Ex ιτχξχ, u; et γξχόω, seu ygxQr). xxeii, attexo, annecto, insero, saepe item inculco. Vide ύο-χ. tra'fitrot 2. sing, plusq. ind. pass, verbi jr«- ξίν,μι. πχ-ξίΐσοίίύω, fut. tuoOi, obiter seu praeter alia ingredior et incedo ; (2) ingredior. πχξίΐιτοΰιχζω, in carmine obiter admisceo, seu infero, quod proprie ad argumentum non pertinet. πχζμσπίμπω, clam immitto. πχζίΐο-πίπται, irrumpo, hostiliter ingredior, sed inpr. prater opinionem alterius. Unde (2) irrepo, obrepo, me insinuo, Gl. Vet. irrepo ; πχξίΐσίτίσι*, aox. 2. irruit ; part, ίτχξϋβ-ίπο-ωι/, illapsus. E/j r>,v Bx• ζνλωνίχν πχξΐιο•ίηο•α*ι Plut. χχξασχΰνίω, una, (sc. cum aliis rebus, arti- bus) tracto, exerceo. πχξίΐο-χοξίύομχι, clam ingredior. πχξίΐο-ξίω, ω, fut. fat», clam vel sensim in- nuo, clam ingredior. πχξΐίΓΥ,χίΐα-αν, 3. pi. plusq. ind. act. verbi πχξίπιμι. ίτχξαα-φίξω, legem cum lege, rogation em cum rogatione fero, de duabus rebus unam fero ad populum ; aor. 1. x>wrr viyxxt a.OT. 2. part πχξίίσινίγχώιι. Kxt χύτο tSto Ss CTtiSijv rrxtrxv πχξμσινίγ- xxvrts. 2 Pet. 1, 5. "Ωσ-αΐξ tk χντχγω• tic -μχ Ιξχμχτο; χςχϊ,ν χλλχ (λόν») iras- ξαο-φίξνο-χ, inferens, Heliod. ιτχξίΐσ-φΰίίξομχι, irrepo, insinuo me ; πχ. ξίίσφθχξώί, insinuatus, aor. 1. part. pass. ίτχξίϊχίν, 3. sing, imperf. ind. act. cum y, a πχζίχω. ττα,ζΐχ, et, sequente vocali, πχζίξ,ρτ&ρ. ex- tra, foris, praster, seorsim, sine, clam. χχξΐχχθτ,ντο, 3. pi. imperf. ind. med. verbi ίτχζχχχΟνιμχί• αχξ'-χχλίο-ι, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi πχςχχκλέω. ίτχξίχχλαν, imp. ind. act. pro πχξίχχλίον. παζΐχζχίννσιν,3. pi. press, ind. ace. cum v , a πχξΐχζχίνω, digredior, abscedo, excedo, transgredior, unde et violo ; aor. 2. πχ- ξφζ*ν, part, τχξίχζχς, digressus. ^ Πα- ξίχζχίνίιν τχ νίνομια-μίνχ, Plut. τχ πά- τξΐχ, Aristot. από τίνος, Polyh. Κα; μί) τι τχξ'.χζχίναο'ί hixxiu, Hesiod. Op. 224. πχξίχζχλλω, excerpo, excerptum acdelec- tum propono, v. c. ad explicandum vel illustrandum, explicandum sumo. τχοίχ,ζχσις, tug, 'h, transgressus, excessus ; (2) digressio a proposito. A ■zxg.xQxUu. χχξίχζχτιχβς, yj, ov, digressorius. Ab eod. χχξίχζχτιχως, adv. per digressionem. π-χξ-χζολίύομχι, idem quod ^xgtx^xXKu, trado, sc. Historicis, Grammaticis, &c. A xx'txSoXr,, ίί, τι, delectus j α/ πχξίχζολχ), excerpta, commentarius in loca scripto ris selecta, sc. constans excerptis. Ab Ιχζάλλω. Hinc ίτχξίχζολιχος, i), h, excerpendi seu com- mentarios in poetas scribendi studiosus, peritus; το παξίχζολιχόν studium tale ipsum. πχρίχΐίχομχι, secius, male capio, in par- tem deteriorem accipio. τχξ-χΙΟω, vel ΰνμι, clam evado. πχζίχθίο-ις, 'a, vox metrica ; 'ixQteig et 3-a- ξίχθίσκ, quae est Ιχθίσ -ig adjuncta alteri. πχζίχίλίύιτο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi rxexxtXtvoo. πχξίχθίω, fut. ίύσον,χι, praeternavigo, pra?- tervehor. tixgtxxXUu, paullulum declino ; (2} decli- nare facio, deflecto, Gl. Vet. evito ; ιχνίομχΐ\ νμχι, praetervehor, praetereo, transmitto. Π«£5|6νίβντ* 'EevBsvvg, Α- ρόη. Rhod. lib. 2, 943. πχξίχνίπτω, elabor, furtim me subduco. πχξΐχπξοφίύγω, effugio, casu fugio, Horn. πχξίχπυξόομχι, 5μχι j παζίχπυζΪ!θ~θχί, inte- rim ig'nescere. ίτχξ'.χξίθτχτχν, 3. plur. a. 1. ind. pass, verbi πχξχχξίνω. πχξίχξύο -u, 2. sing. aor. 1. ind. med. Att. et Ion. pro ^χξίκξύο-χιτο, a πχξχχς^. πχήχτχμχι xrog, το, immodica extensio. A ffxc'.zrthu• s ( 442 ) ΠΑΡ χχξίκτχνύω, extendo et produco; (2) in longum extendo et produco. xxetXTXirig , tug, v), extensio ; (2) Fig. Gram, qua vox aliqua interjecta syllaba extenditur j (3) productio, v. c. syllable. A πχξίχτίίνω, extendo, produco ; (2) ad com- parationem alicujus extendo et produco ; (3) ad aliquid exigo. πχξίχτίλίω, ,u, f. to-u, perficio. ΤΛ•/$' άλλβ {ΤΧξίχτίλίσιιί τι 2>χίμω», Mosch. 4. ult. τχξίχτ'ιον, praebendum. Α πχοίχω. πχξίχτιχος, i), βν, libenter suppeditans, promptus ad suppeditandum. A »«- ξίχα. xxetxTorog, »> Ό xxi -h, loco motus, devius, Gl. V. χχξίχτος, adv. foris, forinsecus, extrinse- cus, extra, praeter, praeterquam. •xxgtxTekxu, averto, abduco, diverto, sedu- CO ; παξίχτξίπομχι, exorbitO. Μχντίύ- μχο-ιν πχξίχτξίίτοντΐς όχίτον, Eur. Supp. πχξίχτξίγ^ praetercurro, praetervehor. πχξίχτξίζω, attritu elido. παξίχτξοπ τι, r,g, ή, declinatio ; (2) via aber- rans a regia, diverticulum. A iraj.6K- TgEJTftl. πχξίχνφαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi τχξχχύίτται, πχξίχφχίνομχι, leviter eluceo, et appareo, Gl. V. xagixQaivuv, elucescere. χχξίχφίξομχι, eifero, concito. Hs'g« τν μί• τξ* πχξίχφίξίο-θχι, Luc. πχξίχχίομχι, (et πχξίχχύομαι) juxta et prope effundor, ut flumen prope urbem eiFusum in mare ; f2) exaestuo. χχζίχχΰσις, u»g, r„ suffusio humorum inter cutem. πχξΐλχύνω, praeterveho, obequito, Gl. Vet. aor. 1. τχογ,λχο -t, praetervecrus est. '£- vxvrtu, hv' x'uxTi xv τΐχζίλχσχίτην, Arist. Av. lli>4. '£« U rtxvTxg ^x^n- Xxo~t, Xenoph. ΎξΥ,χϊνχ δε τοι β-α^ελαν*»» Hes. Scut. Here. 353. πχξίλίγχω, f• ξω, arguo, redargue ■χχξίλίίχντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi πχξχλίγομαι. *χζίλίύο•<αι,2. sing, f 1. ind. med. Ion. pro πχξίλίάο-νι, a πχοίςχομκι• Ου πχξίλίύ- o-ixi, έδε' μί πίίΰ -iig, II. 1, 132. πχξίλίνσ-ις, τ), transitus. πχξίλίύο-οντχι, prteteribunt, 3. pi. f. ejusd. χχξίλθίΤν, preeteriisse, a. 2. inf. act. πχξίλθΥ,, prceterierit, 3. sing. a. 2. conj. πχξ'λθ'όντις, nom. plur. a. 2. part. act. πχ\ίλθωο-ιν, prceterierunt, 3. plur. aor. 2. conj. πχζίλχοντχς, acc. plur. praes. part. act. v. πχξίλχω. χχζϊκχ'οντως, adv. de supervacuo ; (2) pro- trahendo tempus. Α πχξίλχω. xx°iXxu!ng, tug, y), protractio, prorogatio, dilatio. A Tx^iXxdu- πχξίλχντΥ,ς, S, i, procrastinator, Gl. Vet. νχξίλχύί-Υ,ς, remorator. Ab eod. πχξίλχύ^ιχ, remoratrix, Gl. V. Ab eod. s-og ίλχΰω, f. (>σω, protraho, prorogo. πχξίλχω, extraho, protraho, prorogo, dif- ierro, remoror; (2) supervacaneus sum, aburido, vaco. ^ Ιίχξίλχα (.Χϋ,Θυ) tr£xy- uxtuv όξθχν οδόν y' ϊξω φξίνΰν, Pind. CI. τχξίλλΗ^/ΐς, tug, y„ praetermissio. πχξίλογίσ-χτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi πχξαλογίζομχι• πχξίμξχί*^ progredior, ingredior, inve- hor. πχξίμξχλλω, immitto, interjicio, interca- lo, Gl. V. Α'ιο~χςχς vxo r \iiag ιτχξίμζάλ- Ajj, Dem. πχξίμζχτιχΰς, adv. per parenthesin. A πχξίμζχίνω. !τχρίμζ(ξλγ,χυ7χν, acc. sing. part. perf. act f . g. verbi <τχξίμζάλλω. νχξίμζλί™, suspecto in, Eur. πχζΐμ.ζολ'>„ Y,g, Ϋ), immissio, Gl. Vet. pha- lanx, castrum, castra. Α ΐΐαξίμζάλλω. Kinc πχξίμζολιχος, τ), ov, castrensis, Gl. V. παξ'.μξολοίώκ, eg, interjectionis formara habens. τχξίμζύω, obturo, interfarcio, per media spatia inculco. 'Ονόμ'χ.τχ xxi ^μοτιχχ xxi πτωχιχα xagtvtZi£v$-o, Luc. πχξίμμ&νγχ, tog, Ό χχ) '<5, ceritus, Ph. κχξίμτίπτω, intervenio, interlabor, incido, interrepo, obrepo; aor. 2. χαςίνίπίο-ον, part. πχ&μπίσΰΊ. ΪΙχξίμχίήντω» δ' tit ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ 7>,ν πολιτύαν ix Ιλιυΰίζα* ΰνθξαχταιν, JEs- chin. πχξΐμ.ιτλάο•β•Λ>, vel χλάτται, obstruo mea- tus ; intego cutem j (2•) instauro seu re- stituo. πχζίμπλαριχος, «, ov, obstruendi vim ha- bens. A praec. 9Φζί/Α*λίζ», f. |«, interplico, implico ; (2) insero, inculco. Hinc χαξίμτλοχίι, τ,ς, ΐ, interjectus ; (2) incul- catio, cum res obiter admiscetur. χχαμποίζοι, f. itrai, pedes implico, impe- diment et obstaculo sum. πχξίμτολάύΐ, ω, emo seu comparo, qua? re- vendam ; (2) comparo. Εΐχος yx% οξ^χς^ Β-γ,λν χοΐίϊιτθχι γίνος, γχμκς πα&μπολΜτί y' αλλοίχς retru, Eur. Med. 906. πχξίμπόξΐυμα, χτος, το, negotiatio aliqua rei, quae primario instituitur; (2) lu- crum negotiatione ejusmodi adquisitum. A χχςίμιτοξίύομχι, obiter tracto vel negoti- or. Ή 1?οξία u μ\ν αλλάς το τίξτνον πχ- ξίμπο{ίύο~χιτο, Luc. χχξίμττωο-ις, ιως, ή, interventus, vel inter- venientia, interventio ; (2} additio con- sonantis in medio. χχξίμφκίνα, prasterea vel simul ostendo ; significo ; (2) declare, explano ; χχξίμ- φαίνομαι, refero, similis sum ; juxta ap- preo, Gl. Vet. πχξίμφαίνα, repra?sento, interluceo. jreif '.μφχντιχος, »?, ov, demoustrativus. A pr. πχζίμφχο-ις, species. Ab eod. πιζξίμφχτιζύς, η, ov, finitus. πχξίμφίξϊ,ς, ίος, b χχ) vj, similis. &χξε/Λφίξω, similis sum, refero. "Παξίμφί- ςων τγ Άξχζιχγ μυζβζχλά,νφ, Diosc. ίτχξίμφύβμχι, juxta vel prseter innascor. χχξίνχνθίομχί, m. surgo, succurro, unde πχξίνηνοθΐ, Αρ. να^.νΐύχννμχι, ostento artem, specimen artis edo. Έμπιΐξίαν τίνα γξχμμάτων χχζ'νδιίχννο-θχι βαλόμ,ινος, Plui. ιτχξίνδιχω, versor, seu dego, Steph. χα\ίνΙίΙωμι, remitto, Steph. κχξίνΖύω, leniter, paulatim, clam introeo. πχξίνιγγνχω, pra?cipio, suadeo. Vide *■«- ξίγγυάύύ. τχςίηίδω, inspicio, cerno. πχξΐηίξω, infibulo ; (2) trajicio ; (3) inse- ro, intersero, iuterjicio. Εις πχντχ πχ- ζίνίίξων, Plut. αχςίνθί7ν, a. 2. inf. act. Dor. pro χχξΐλθΐΐν, a αχξίζχομχι. χχξίνθίοΊί, ιως, ί, interpositio, interjectio ; (2) nomen figura? grammatica? ; (3) fi- gura rhetorica ; Gl. V. interventus, in- tercessio, interpositio. Α πχξίντίθνμί. χχζίνθίτος, u, b χχ) ή, interpositus, obiter insertus et introductus ; (2) spurius, non genuinus. *χξίνθί έ κ•4< 'ii> 'h, interpositio, interjectio, intercalatio. Ab eod. χχξίνθνμίομα,ι, ΰμ.αι, animnm non adver- to, neglectim habeo, contemno ; Ph. πχ- ςίνθυμίντχι, diss'-mulant. Hinc πχξίνϋνμνιο-κ, tens, -h> dissimulatio, Ph. ne- gligentia. χχξίνθυξο•6ς, b, tumor orationis, ex intem- pestivo affectu. ίτχβίνιχυτβφόξο;, β, b χχ) η, alternis annis fructum ferens. Ex ϊνιαυτος et φίςω. πχξίννίπω, dico admonendo. πχξίνβπλίξω, f. ίσω, armo. {ΓΧξίνοχλίω, ω, f. rat», turbo, obstrepo, mo- lestiam exhibeo; πχ°%νοχλϊίμαι, pass. molestia mihi exhibetur, controversia mecum est, vexor, affligor. Τΐαςίνόχλ'.ιν τοΊς x-xb των ϊθνύον, Act. 15, 19. Ουκ έν ^ιοίγι πχξίνοχλιϊτΐ νψίϊν, Heliod. Hinc χχςΐνόχλ'/ι>ης, icog, turbatio, vexatio. χχξΜσχλίύω, concutio ; (2) incutio, adigo ; (3) tripudio. Ύοϊν *oho7v ώύϊ πχ^ίνσχ- λίύων, Aristoph. Plut. 291. νχξίνβ-χίίζαι, intersero, intertexto, obiter addo. 9χ°ί>ταξί(, tcos, v, interpositio, insertio. A πχξίντάττω• πχςίντάοΌ•&>, obiter vel clam injicio, Steph. *χξΐ»τίίνω, juxta cendo, i. e. chordas alias addo prioribus in instrumento musico ; (2) intendo, v. c. vocem, ut simp. ιτχζίντίθνιμι, et πκςίντίθίμχι, obiter insero, intersero, interpono. Ή hi συγγξχφη χχ) Ύχςίντίθκτθχι ΰ,γοξάο-μχτχ tide τύ,μ txij» xtkiuif o-t, Bern πχζίντζύγω, in os ingero, devoro, deglu- tio. σαξίντνχίχ, χς, interventus. Α χχζίντυγ- χχνω, intervenio. ■xxeXi, extra, foris. Πχςϊζ Άχ/λί<β, clam Achille, //. 2*, 434. χχξΐξχγω, duco exercitum in hostes, infes- to exercitu eo in hostes. νχξ ίξχίζω, attollo, ut conspicuum sit πχξίςχλλχττΜ, commute ; πχξΐξ'/-,λ>.χγμί- vov, part. perf. pass, inusitatum, inso- Iens, novum. νχξίξχμα'ζω, prajtereo, praetervehor. Π^- λια'όα; δε πχζίίνμϋζβν ietcrvxit Apoll. Rhod. lib. 1, 581. χχζίξχνλίω, ω, fut. νιο•/», q. d. extibio ; 3•«- ζίξ-/ιυλνιμίνος, detritam tibia? lingulam nabens'j mutus. πχξίξί»μι, pra;tereo, transeo ; (2) progre- dior ; (3) in aciem, hostem progredior. χχζίξαν, fut., 1. inf. act. verbi τχξίχω. χχξφιχίΤν, prseter rem et verum loqui j opt. πχζφίχοιμί. πχξφιςατιχ, χς, >j, pars navis, qua? est ex- tra remorum ordines. κχξίξιλχύνω, ultra progredior, pra?tereo; (2) in aciem, hostem progredior, impe- tum facio. Ei yxe x' iv woo-/\ γι ιτχζΐζί- >.χνγιο•θχ διώχων, II. 23, 344. ίτχξίξίλίγχο;, β, sophisticus elenchus. πχξφλίγχω, male seu vitiose, sophistica fallacia arguo. αχςφλ'ήλχχ'ί, 3. sing, plusq. ind. act. Ion. et Att. pro ■χχξίζ,ηλά.χα, a τχξίξίλχύνω- πχζφξίω, ω, f. -/,σω, praeter verum loquor. πχςιΐίξχομχι, pra?tereo, egredior. χχξφτχζω, contendo, comparo. πχξφυξίο-χύΐ, male excogito. πχζίξΥΐγίομχι, ΐίμχι, sinistre et perperam interpretor. Hinc nxei\-hyio-n, icas, 'h, obliqua et prava inter- pretatio. χχξΐξίϊιν, 3. sing. perf. ind. med. Ion. et cum ν pro χχςφΤί, a παξφιμι. πχξΐξνχχ, aor. 1. ind. act. verbi ίταξίξίνιμι. ■τχξφ/ις, adv. ordine, serie perpetua; (2) gradatim, deinceps. a-atee&snitt.prass. inf. act. verbi ^χξφιμι. ίτχξίξΐΥ,μι, pra?termitto, praeterire sino. πάξφς, ίω;, ή, exhibitio, porrectio, quum se a?ger medico exhibet ad exactam mor- borum explorationem. Α πχ^ίχω. πχζφί-Υ,μι, de statu suo dimoveo j aor. 2. dimoveor de statu, decedo. πχξφο-όω, aequo. ίτοίφδβί, ν, b, deflexus, apparatus ad iter faciendum, iter ipsum. ζχξφαιν, 1. plur. fut. 1. ind. act. verbi πχξίχω. πχξφνθίω, ω, f. ί\σω, expello, quasi fortuito incursu, aut impulsu. πχξίοΊο-χν, ace. sing, praes. part. f. g. Doi: et Ion. pro τχζύο-χν, a πάςαμι. πχξίόντχ{, acc. plur. part. pr. m. g. Ton. pro πχξόντχς• πχξίνο-ιν, dat. pi. pr. part. Ion. et cum ν pro ίταξΐτΛ. πχξϋτχίνο;, u, b, laudatio, qua? obiter fit. τχξί-τχλλομχι, Ion. pro πχξίφχλλομχι, ad- salto, juxta salto, Eur. χχξίπίΐσί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi πχξχτίίθω. πχξΐπ£ο•/)θίω, opem fero, auxilio venio. πχξϊχιγξχφνι, iji, *i, descriptio ; (2) in scena est, cum fit, quod dicunt actores j id sic dictum est, quia in partibus actorum adscriptum erat, ab auctore fabula?, quid agendum esset, potius igitur, adscriptio, Em. πχξίνιγ$ά$ω, adscribo, v. c. in latere seu margine, quid fiat, vel fieri debeat, &c. vel aliud quodcunque. πχξΐηδιίχννμι, ostentaudi causa profero ; artem ostento, artis specimina edo. K<- χίξα» δίλβί £s"' ίμπίΐξίχν τίνα, γξχμμχτων παξίπιδίίχννο-θαι βονλόμίναί, Plut. in Compar. vit. Demosth. et Cicer. αχξίίτών,μίω, ω, fut. Ϋ\σω, peregre advenio, hospes y et advena sum. τχοντώΥ,μί», χς, ή, percgrinatio. A πχζίτίΐνμος , u, b χα) ή, peregre adveniens, peregrinus. πχξίτιχνζίω, ω, f. ν,ιτω, auxilior. πκςίπίχζχιιας, 2. sing. aor. 1. ind. act. verbi πχζχπιχςαίναι. ■xx&Ktvoiuy ω, f. r]o~oj, excogito. τχξίππνύω, a latere adspiro, seu leviter adspiro. ar«§ ατατοξίύομχι, iter facio aliquo. πχςιπισχοπίω, ω, fut. fooj, seorsim pensito seu consddero, vel obiter considero ; de- ( 413 ) nique, considero, curam habeo simplici- ter. πκζίχιο'πχομαι, adsumo, adscisco. παξίτις-ξίς,ω, fut. ψ ω , paullum convejrto, leviter flecto ; ■τχξξ.τ,ο-τξίςομχι, identi- dem convertor et respecto ; Ttxntis-eiQv, respectavit. Hinc πχξίτίΓξοφνι. ί?ξ, {,, conversio in latus. πχζίνπφίξω, adfero. χχξίτιψαύω, leviter attingo. πχξίνλχξχ, a. 1. ind. Dor. pro πχξίπλν,ζα* a •τχξχίτλ.Υιττω. ιτχξίπομχι, consequor, adsector, subsequor. ΪΙχξύτοντο χντω τζϋς ΐχχτίςωθίν tS όίξ- ματοι αντπ, Xeh. Cyr. 8, 23. Ex rrx^k et 'ίτομχι, seqiior. ΤβΤ? άξίβ-ι πχξί•πτχι πολλάχις χχ) άΰσχν \xxniuv, Aristot. in Probl. χχςίΎΤΥΐ, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi 3-«- ζίττν,μι. πχξίζγάττα, a, b, artifex ; (2) ille qui pra- ter officium, ministerium aliud obiter coercet, Eur. Suppl. 426. νχξΐξγΰλχζίω, ω, fut. ν,σω, assumo ab aliis, quo utor : ut cum aliquid e philosophia in alia doctrina adhibemus, Phil. trxg%eyov, u, το, appendix, accessio, Gl. V. extraordinarium. Τόδε ov τν,λιχντον oTu. πχξΐξγον, ίπ) τί? Υςχχχα ϊάσιι συνίπίσί, Appian. Β. Civil. 1. Α πχξ'.ξγο;, α, ο χχ) -h, qui est pra?ter suscep- tum opus, ad susceptum opus accedens. πχζέξγαΐί, adv. obiter, perfunctorie. ιτχρίξμχ, απος, το, fulcrum, stabilimen et firmamentum, Suic. πχξΐξμννίία, χς, 'h, mala seu perversa inter- pretatio. A παξίξμ'/ινίύω, male et perverse interpretor. πχξίξπνζω, obrepo, clam irrepo. Υίζΰτος Νίοχλίβης b γλχμων πχξίίξπυσ-ίν, Arist. Cone. 398. !τχζ έξχαι, clam transeo ; (2) dolose siibeo ; (3) per insidias, vel ex insidiis adgredior. χχξίρόίυχΐ, 3. sing, perfect, ind. act. verbi πχζχρρίω. πχζίξύω, vel πχξίΐξύω, pra?tendo, V. L. πχξίξχομχι, praetereo, transeo, transgre- aior ; (2) aditum ad aliquem accipioj (3j prodeo ad dicendum ; (4) ingredior ; (5) ignoror, lateo aliquem j (6) pereo, ut παξοίχομαι ; !τχ°ίλ.7ΐλνθως, prasteritus, transactus, Gl. V. perf. part, αχξίλθίΐν, praeterire, prasteriisse, aor. 2. πχζίλβων* progressus. Τάχα γχξ tn πχςίξχίταΐι ώς ονχξ, ΐτιζη, Theoc. 27, 8. χχζίοΎ,μααο-άμίθχ, annotavimus, 1. plur. aor. 1. ind. med. verbi πχξχιτνιμαόομχι χχξίοΊς, ίως, τ], praetermissio, remissio, Gl. V. languor ; item deliquium animi, λι- ποθυμία. Medicis eadem qua? πχξχλυο-ις. Α πχςίίμχι. παξίσθίω, adedo, rodo ; (2) simulj eodem tempore, subinde edo. πχξΜΐύπας , 2. sing, imperf. ind. act. contr. pro παζίοΊΰύπαίς , a πχξχο~ιωπχω. παησχίνχίχτο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro πχξίσχιυχο-μίνοι τ,ο-α.*, a jraga- (τχίυχζαι. πχςιο-χίυχο-θνι, 3. sing. aor. 1. ind. pass. πχξίο-χιυχο-μίνως, adv. prasparato. A jr«- ξχο•χίυάζα>• πχςίο-πχξμχι, perf. ind. pass, verbi na^a• σπύξα». χχζίσσγ, 2. sing. fut. 1. ind. Poet, pro πα• ζίο-Υΐ,Ά πάξίίμι. αχξίς-χμίν, pra?s. inf. act. Ion. pro χχξί^ά- νχι, a πχξί5•νιμί• χχςίς-αν, 3. pi. aor. 2. ind. act. per Sync. pro παξίρΥίταν. xxgts-n, adstitit, 3. sing. aor. 2. ind. act. πχξίΓΥ,ο-χντο, 3. plur. aor. 1. ind. med. πχξίο~τιος, ν, b χχ) 'h, qui ad focum stat vel fit. ΤΙαξίΓίνς irxivfiovra λοιζχς* So- phoc. Electr. 272. Ex i r ix. αχξίς-ωτχς, acc. plur. perf. part. act. per Syncop. pro παξίΓ'/ιχότας, a πχζίς-νιμι. πχξίο-χεθί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi πχςχο-χίθω, Hes. 103. πχξίο-χον, a. 2. ind. act. verbi παζίχω* πχξ'.τάξχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi πχξατχϊοΌμχι• χχξχτίίνας, 2. sing. aor. 1. ind. act. verbi πχξχτίίνοι. χχ'ίτίος, ία, ίον, praEtermittendus, silen- dus. Α πχξίΥΐμα. *χξΐτί)τνμος, ov, verus. χαξίτοιμαο-ίχ, ας, r), paratio, Gl. Vet. A πχξίτοιμχζω- τάςιτοΗ ν, b χα) n, solutus, luxatus, Ian- ΠΑΡ ΠΑΡ ΠΑΡ guidus. Αιχλίλνμίνοι, ίτχζίτοι, ώχζβι, Aret. Α χχζίγιΐΜ• πΆξίτξν,τίν, 3. sing. a. 2. ind. act. cum ?, a ΧΧξΧΤξίπΜ. χχςίτξατβ-χ, a. 1. ind. act. Po'it. pro a-aeje- Tf arx, a Λ•ΛξΛτξε«• sr«j6Tw,t*eXeyEi», ω, f. ίβ -a;, verbi originem duco ab aliquo; pass, originem habeo ab, &c. νχξίνδικζομχι, sereno coelo fruor, tran- quille vivo. irxgivhtrxi οξνιθίς, qui iv τχϊς ίνδίχις trxex το ξηξον νίμοντχι, ut trochylus, &c. Ath. πχξίυδοχιμίω, S, f. γ]<τω, fama et celebritate praesto alicui; ■τχ^.υ^οχιμνμχι, celebri- tate vincor, reprobor. Ώ,οίξΐυΰοχιμίϊ rr,v χχξίζιιχ* των ΐξγων yi rris ΰποθίαΊως χχινο- τιμίχ, Arist. χχξίννιμίξίω, ω, f• υ,οίλ, supero et successu et rebus secundis, vinco alium gratia et auctoritate ; (2) abutor rebus secundis, Ph. (3) contemno, rejicio, reprobo. τχξίυθύναι, a recta via seu recto cursu aver- to vel depello. ΤΙάντωι S -χνόντος γ' χξ• ξομιν. χχν μ,νι 3-ίλγ,ς, χίξο -h πχξίυθύνοντίί, vi coercentes, Soph. Aj. 1069. χχξίυβυς, adv. statim, protinus. ίτχξΐυχΥ,λίω, ω, f. ν,ο-ω, mulceo, permulceo, delrnio. Πχζίυχίιλίι λόγοις, Eur. Here. Fur. 99. πχξ'υΧχζίομ,χι, timore aliquo teneor, sub- timeo, vel timeo, simp, caveo. πχξίυμ,χςίΛ), ω, f. ίχτω, negligo, facile trans- initto, contemno; unde a. 1. -τχξΥ,νμχ• pyo-xv, contempserunt, neglexerunt, ties. Ex πχ°χ et ώμχξνί,/αοϊΐίε. χχξ'.υνχζομχι, juxta cubo. Αμω^ην Se γυ- ναιξί ίτχξΐυνχζατθί βιχίως, Od. 22, 37. πχξίυνχομχι, idem. πχξίυνχιος, χ, ον, cubitorius, quo in lecto utimur. Ab ilvfi. πχξίυνο;, o> yi, conjux. Ab eod. ίτχςίυξίσ-ις , ιως, i, commentum, praetextus. Demosth. pro Cor. Gl. Vet. xx°ivgi not. 1. ind. act. verbi trxgay- yiKku. χχΐνγοξίΗτχις, 2. singul. imperf. ind. act. Ion. pro πχξηγόξϋί, a πχζνιγοξίω, ω, f. τιιτα, consolor ; (2) mitigo, lenio ; (3) delecto ; (4) hortor ; medeor, sano. Πβλνν Β-υμνμίν^ν «χζηγοζΰτον, Eur. Ph. 1458. ΙΙκίνιγοξΥΐοΊτχι ro7crt, Aret. Ab xyogia. Hinc χχζΥιγόρημχ, χτοί, το, hortatio, solamen, delimmentum. πχξηγοξίχ, χς, ri, solatium, delinimentum, oblectatio, oblectamentum, PA. A »■«- ξί,γοξος. πχζΥ,γοξίχοί, *i, iv, consolatorius, consolan- di seu leniendi vim habens j Gl. V. con- solabundus. πχζηγοξίχως, adverb, consolatorie, leniter, molliter. πχξΥ,γοξύί, χ, β xxi ft, hortator, hortatrix ; (2) consolator, vel consolatrix. πχξνΰύνω, suave reddo. πχξηΐξίθομχι, vide πχξα,ΐζίθομχι, Horn. '■' πχξ*ΐί£θΐ), 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi *•«- ξχίίρομαι, II. 16, 342. •τχ'νβιω, ω, fut. ^,ί, log, Ό xxi y„ a virgine editus. Ex πχξθίνοί et γίνομχι. πχζθίνοχομίχ, xs, ii, virginum cura. Ex χοιμίω, curoi χχξύινοχτονίχ, xf. ν, virginis vel virginum occisio vel immolatio. A πχξθίνοχτόνβί, ν, β> virginis aut virginum occisor. Ex πχφίνος et χτίίν&>. πχξθίνομΥΐτωζ, β«βί , ii, virgo-mater, Epith. B. Virginis. Ex πχφίν.ος et μνιττίξ. χχφίνοκϊπνις, u, i, virginum mmis avidus inspectator seu observator, II. 11, 385. Ex χαξΰένύί et ΙπΐίτίΛΐ&ι. ΠΑΡΘΕΝ02, », yi, virgo, pusa, Ph. adj. virgineus, intactus. (lT«f&'v/, dat. apud Tlwocr. quasi a πχξθϊ,ν, Em.) πχζϋίνόα-φχγοί, ν, i. * Hinc dat. plur. χχξ- ΰίνοο-φχγοκη ρύθξαίί, mactata virgine flu- entibus rivis, apUd Mschyl. Ex χχζθί- νος et σφχτται• πχξθίν.οτζοφίΛ, ω, fut. 4-,ο~ω, virginem alo, et educo, Steph. χχξθινων, Sivos, Ό, conclave virginum, locus Athenis, in arce, templum Minervae. A πχφίνος. χχςθινωποί, ν, Ό, qui virginea et puellari facie est, ipso adspectu se effeminatum ostendens. Ex πχ,ξθινβς et ώ-ψ. πχφγι, νις, yi, virgo ; reperitur pro πχφίνοζ. πχξβνος, metri causa alicubi pro πα.ξβ"ίνος. ίτχξίχμξβΐί, xl, modus citharcedicus. A πχξίχμ&οί, i, pes, idem cum pyrrichio. πχξΐχύονη, dat. sing, praes. part. act. verbi πχ,ξΐχύω, juxta moror seu commoror, vel juxta dormio. Tit xxeixvaiv τΐ(,νίσθαι, II. 9, 336. ίτχξφξίω, juxta colloco seu statuo. χχζώιϊν, negligere. Ήχξώων ?2 χυτν> Λ- rist. πχξήνχι, praes. inf. act. verbi χαςίνιμί. πχζΐίξΥΐ, γα, *), sacerdos, fcemina uiitiatrix, apud Plut. πχξίίο-χν, 3. plur. imperf, ind. v. τχξίγ>μι. χχξίζω, fut. ieru, juxta colloco, adsidere fa- cio ; (2) adsideo, juxta sedeo ; ίτχζίζο- μχι, adsideo. ΎνίΚίμχχω 11 πχξίζίν, Od. 4,311. αχςίιιμι, f. %<τω, omitto, praetermitto, Gl. V. sino; (2) admitto; (3) solvo, laxo; (4) permitto, sino ; (5) frango, debilito, quo sensu inpr.fr equens est in pass, rx- ξίΐμίνος, fractus, debilitatus, cum Gen. qui se removit ab aliqua re, velut repu- blica; (6) in med. apud Plat, deprecor; ΠΑΡ νχξΐιμϊνοι , debilitatus, Gl. Vet. Κχ) μη nrapris σχυτϋ βξοτοϊί ovtibos, εχχλί*1/χ; έμΐ, ne admittas, Soph. Phil. 9&1. To σον ds 3-υγάτΡΐον , sisto, exhibeo, in medium profero, vel produeo ; (2) anfre oculos pono, deraon- stro, do'ceo; (3) comparo; (4) commo- veo, concito, stimulo, exhortor ; (5) ad- moneo, subjicio, mentem injicio. "Oa-sg tfi μαΚι^α ϋπεξ ΰμων, tSto νχξχξ'ησχι vis 3-ivs νμ7ν, Bemosth. pro Coron. In prcet. et aor. 2. passive dicitur, signifi- catque adesse, opem ferre, in mentem ve- nire, in animo esse, videri, placere, &c. In med. fere significat active, et pr. ΧΜζμίμζλωχοι, curavi, perf. ind. act. per Sync. Mol. pro χαξ«.μίμζλωχχ., ex {-«- ξα,μίμόλνιχΜ, a πχξα,μολίω, euro, κχξμίνω, maneo apud, pro -τχ^χμίνω. Oi- *6τ; Tot ΰίινκμχι—ίνθάΰι πχξμίνίμιν, 11. 15, 400. χχζμν, πί, νι, parma, scuti genus breve Carthaginiensibus, Suid. *χξμ«νώτΐξο;, per Sync, pro πχζχμονιότί• ξος, durabilior. 2ί»» &ί$ γύξ τοι φυ%αυ- βύί ολζος χνθζώποιιτι πχρμονωτιρος, Pind. Nem. 8, 29. ^ S Tlxtvr]xUyi σχηνος, Aret. χχζοιο~ίο•χω', idem, Aret. TtxPfiiftu vel πά,ξοιθεν, pra?p. ante, coram ; (2) adv. ante,- antea. Α πχξχ. πχξοιχατίχ, xs, ή, incolatus. Α πχροιχίω• ffxptizev, ω,ΐ. γιο•ω, juxta habito, adhabito, Gl. V. habito apud, accolo, incola sum, peregre adveni aliquem in locum habi- tandi caussa. ΤΙχξοΐχίΐν τγί ttaku. 2o μόνΰί -xxppixiii Iv Ίίξα&χλνμ•, Luc. 24, 18. Α πύξοιχο{. 9XPo'ixYi Thucyd. Hinc πχροιχοΖόμνιμχ, «το», τβ, aedificium alii 33- dificio adstructum. ίτύξοιχο;, ν, ο xxi ή, accola, incola, colo- nus, advena, Gl. Vet. χχροιμίχ, ας, ή, proverbium, adagium, Gl. Vet. Soph. Aj. 664. Ex οΐμος- Hinc χχζβιμιχζομχι, f. άγομαι, proverbio utor. Πχςοιμιάζκτθχι τον &ίον, Plato. χχςβιμιχχκ, v, ev, proverbialis, qui in pro- verbio est; πχξοιμιαχον μίτζον, est Ana- passticum dimetrum, quia in parcemiis quibusdam occurrebat. τχροιμία,χωί , adv. per proverbium. χχξοιμιογξάφος, u, ο xxi v\, parcemiarum seu proverbiorum scriptor. Ex γξάφω. χχξ,οιμιολογΰν, proverbia colligere et inter- pretari. Ex πχξοιμίχ et λέγω. χχξοιμιώ$Υΐ$ί ίο?» ό xxi iji proverbialis. A • ιτχξοιμίχ. rxeoi/uOs, ts, β xxi fit qui juxta seu prope viam est, vicinus, Hes. Hinc χχξοιμόω, ω, a via deflecto, Hes. αχέοινίω, ω, f. ν)σω, ebrius ago dicove, qua? dedecent, pecco per vinolentiam, debac- chor, Gl. V. frxgomTvt debacchafi ; srx- ξοινϋμχι, ut trirxtaivripivYi γυνή, mulier in convivio contumeliam passa ; -xxpoi- ννμινοί, a temulento male acceptus ; β•ε- πχξών/ιταί σοι, debacchatus es. Ίχχνχ σοι πιχχρωνΥιται rtqfis ημάς» Luc. A jrei- ξοινος. Hine πκροίννιμχ, «τβ-, τβ, injuria seu contume- lia, qua quis ab homine temulento adfi- citur ; (2) is, qui injuria seu contumelia a vinolento adflcitur. πχξοινίχ, xs, ft, ebnetas ; (2) ex temulentia nascens petiilantia et injuria, insania, Gl. V. Α πάξοινο?. trx^oivixos, it, ov, temulentus ; (2) ad inju- riam ex vino proclivis. Ab ebd. χχξοίνιον, το, convitium inter pocula, V. L. xa'oivtos, v, b xxi ft, vinosus, ebrius, petu- lans ex temulentia. Ab eod. rxpotves* v, i xxi ft, ferox, ad injuriam et contumeliam ex vino proclivis, Gl. V. vinolentus, vinulentus. Ex πχξ» et oTtos• ■xxpoUvsy adv. temulente, petulanter. A KXPOIVOS• ■xxpoiatiivTx, acc. sing. aor. 1. part. pass, verbi τ«*«βέν«. Ψ * ζ 445 ) ΠΑΡ *a$ttS-eae3, slve coiceJa; cestro immiseo concito ; ad furorem redigo ; (2) eestro immisso fugor et exagitor, exstimulor. παξ οίτχτος, άτγ,, «το», primus, antiquissi- mus, vetustissirnus j Superl. a vxeos, ante. * «■«{β/τίξβί, ίςα, ipov. prior tempore vel loco. Comp. ab eod. "Αλλο* μοι Ιοχί*σι πα- Ρο'ιτίΡοι ίυ-μίνχι Ίπποι, 11. 'J.3, 458. χχξοιτίξω, adv. amplius. Κα/ oe με μν,χίη τωνΰί ίτχροιτίίω ΐξίζίεσβί, Apoll. Rhod. lib. 2, 427. A praec. πχξοίχομαι, fut πχξοιχ^σομχι, praetereo ; (2) pereo, morior ; praat. part, τκ^ν»• xu>s, neutr. πχρωχΥ,χκ, prasteritum," Gl. Vet. et pass. ^wivos, praeteritum• 'En txTs -χχρψχ -imivxis ytvix7s. Act. 14, 16. (3) ignoro, Eur. Med. 995. τχροιχομίνοισιν, dat. plur. part, praes. med. Ion. et cum v, pro πχξοιχομίνβχ> a , ad iram concito ; irrito ; p. pass. πχξώξγισμχι• Mi; παξΟξγίζίτί τα τίχνχ υμών, Ephes. 6, 4. Hinc παξό'γιο-μχ, ατός, το, concitatio ad iram, vel* ira, in quam quis concitatus est. πχ"οι>γιβ•μος, S, e, idem et ab eod. πχξόξίίος, u, b xa) 'h< ad latera montis situs, prope montem situs. Ex παξα et όξος. παξοξία, ας, ή, regio montana, s. montibus vicina, Rob. Απάξοξος• πκξοξίζαι, f. ίσω, fines meos egredior alie- num agrum usurpando, fines meos et li- mites transilio. Hinc πχξΰξΐ<τμ.ι;, s, β, egressio extra fines suos et alieni agri usurpatio. ατχξοξίε-ϊ.;, ». β, qui fines suos egreditur at- que alienum agrum usurpat. πχξοξζίω, ω, fut. γ, τω, contra jusjurandum ago, juramentum violo. πχξοξμχω, incito, concito, stimulo, instigo, hortor ; in med. irruo. Αίΐ'χλλας πχΌξ- μόΐν έτ/ τχ χαλά χα) αγαθά ΐξγα, Xen. , fodio juxta, circumfodio. ΐταξοξχίομχι, ϋμχι, praetersalto, perperam salto. "TIA'POS, adv. ante, antea, prius; (2) pri- usquam, antequam. πχζοτξνντιχοίι ΐ> ov, incitandi vim habens. πχξοτξννω, f. ννω, acerbo, incito, concito, stimulo, Gl. V. aor. 1. πχξωτξυνχ- Ο! δί ΊαδχΤοι παξύτίννχν τας σίζομίνας γυνχ7- xxs, Act. 13, 50. χχξκχτιο;, ν, ο χα) ή, aures pendulas ha- bens. Τ/ν δ' Ό ytvilvrng δύβ μϊν χννας ήμισυ πΥ,γχς, Τξίΐς δί παξαατίχς, ίνα δ' α/Ό'λβν ΙΙωχι, Call, in Dian. 91. χχξχλ);, %j, -h, inflammatio gingivae. Ex ίΐαςα et ζλον, gingiva. πάξχλος, ν, b xx) -h, crispus. πάξνξος, n, o, custos. πχξύσας, ace. plur. part, praes. f. g. verbi ίτάξίίμι, adsum. παξχο-ίχ, ας, %, praesentia; (2) adventus. Α πάξ•ιιζι• ■χχξνσιάζι», ί. άσω, praesens sum, appropin- quo. παξΰσιν, dat. plur. praes. part, cum v. παξοχίτίυσις, ίως, ί, derivatio ; (2) humo- ris vacuatio per vicinam partem, in quam derivatur. A ϊταροχίτίύω, per canales alio derivo, per- versis et mutatis canalibus duco, Gl. V. derivo. Ύαυτ' ?v ίτχξοχίτίυο-ας tv, zv• iiv λίγων, Eur. Bac. 479- ΐίχξωχίτίυπ απο τ%ς τλίυξης πύο:, Aret. πχξοχνίιω, alterius feminam praeter meam appeto ; παξοχίύίο~θχι, alium marem ad- mittere, furtivam venerem pati. Uago- χίύονται δε ποτι χα) των τνς αρρίνχς \χν σων τινίς, Arist. Hist. An. 9, ι: πχξοχίω, ω, fut. ν,σω, praeterveho, transve- ho; (2) juxta alterum veho; πχροχίο- μα/, ϊμχι, vehor a latere; in vehiculo vel curru assideo. Τίαξωχίϊτο δί χίιτω ηνίοχος μίγχς, Xen. Cyr. 8, 23. -Γχξοχ->„ -κ, ν,, prjebitio, praestatio, salari- um, item largitio, uc congiarium, &c. A rra -ρίχω. χχςοχΑιω, ω, fut. γ,?ω, obturbo, obstrepo, moJestiam exhibeo. Ex πχξα et όχλος. ίτχζοχλ!ζω, ί. Ίοό>, vecte transmoveo ; (2) transmoveo, transfero. τάξοχος, β, ί, praebitor ; (2) qui peregrinis salem et ligna prasbebat ; (3) qui a latere alicujus vehitur, seu in curru alteri ad- sidet, inpr. sponsa? paranymphus. A vel ι »et ei πχ°ιχω, vei παξα παξο^'άομχι, ωμαι, praeter panem opsonio vescor. Hinc ίτχξό-^/Λχ, ατός, το, id, quo praeter panem vescimur, ppsonium. παξοψνΐίάτιον, α, το, idem. Dim. ab eod. τ««ο•φ/δ/ον, α, το, opsonium frugale. A παξο-φις, ίΖος, r„ vas, in quo opsonia appo- nuntur, patina; α-αξοψίΒίς, lances, Gl. V. Ex παςα et o-^/ov• !τχξοι1>ωνίω, ω, f. ήσω, clam opsonia coemo. Κντο'ίς ■ζα.εο&ων'ύο-ιν, ίίτπίζ χα) πζοτΐί, Α- rist Cone. 226. Hinc παζοψώνΥ,μ.α,ατος, το, opsonium, clam e foro comparatum et coemptum, et opso- nium, cibus delicatior, simpl. πχξπτιθίΤν, a. 2. inf. act. per Sync, et Ion. pro παςχηθίΤν, a πχοχπ-ίθω. ίταξίπηβων, qui persuasit ; induxit, pel-, lexit ; plur. πχξπίχιθόντίς, qui per suase- runt, &c. χαξτόδα, pro παξχ, rtoba, statim, Ep. Suid. παξτόδιος, in, ο χα) r„ qui est ante pedes, praesens, imminens. Φόνν πχςπο%ία νε- φίλχν, Find. Ν. 9, 90. Ex τ«. πχρρΥ,σίχ, ας, ή, q. d. oratio libera nihil reticens ; Ph. licentia, fiducia, confiden- tia, libertas, copia. Ex παν et βιης. Hinc πχροΥ,σιίζομχι, fut. άσομχι, libere et inge- nue planeque dico ; (2) palam et libere ago, Gl. Vet. fiducialiter ago. Έ'κτΥίλθων hi ί'ις τΎ,ν συναγωγών, ίπαρρΥ,οΊχζίτο, Act. 19, 8. ΤΙάν 3-' απλώς, ttllv ύπος•ίΐλαμί• νος, πιπχροΥ,ο-'ιαο-μχι, De?n. Phil. 1. πχρργ,ο•ιχΓΥ.ς, S, ί, qui libere loquitur, aut qui libertatem in loquendo amat, Gl. V. licentiosus. A praec. Hinc παρρΥ,σιας-ιχος, y„ ov, idem, Gl. V. παρίΥ,ο-ιαε-ιχως, adv. libere loquendo, Gl. V. licenter. πα'ο-τας, adstans, πα,ζο~ταί•/ι, adstet, apud Horn, pro πχρχρας, trxexs'ai'/i, II. 10, 157. et 20, 121. Α πχξί^ι- πχξτιθίτω, 3. sing, praes. imper. act. JEol. pro πχςχτιθίτω, a παίατίθγ,μι• _ παξτιβίω, ω, f. Υ,ιτω, uriofe πχξτιβίΤ, apponit, apud Horn, pro παξανιθα, πχξατίβ^ο-ι, Od. 1, 192. A verbo inus. παξατιθίο* παξυγξαίνω, leviter humecto. πάξνγ'ζος, u, ο χα) ή, leviter humidus ; (2) madens, humidus. παξυΰχτιος, juxta aquara positus vel natus, aquaticus. Ex πχςχ. et ϋΐωο. πάζυΰεος, ν, ο χα) r„ idem et ex iisd. παξνπαντάω, occurro. παςνπάτΥ,, γ,ς, y„ scil. χο$\, subprincipalis chorda. Α πχφπατος, secundus a sum- mo. πχουπχτοίώι-,ς, scil. sonus subprincipalis, Martian. πχ>ντομιμνγ,ο*χαι, commonefacio, inpr. per occasio'nem, subinde in memoriam revo- co. παξυπόμννοΊς, ιως, •/;, admonitio, commo- nefactio. A praec παξυπόσταοΊς , (ως, yi, subsistentiae seu sub- stantias simulacrum, subsisteiitiae adfini- tas. πχ"υπο•^υχω, modice et obiter fefrigero, biosc. παξυφαίνω, attexo, p. pass, πχξυφχιτμίνος, attextus. Ύπο δί των παξνφασμίνων Όπ- λων πας όχλος δεινός φαίνίται, Xen. παξυφάντον, intertextum, Gl. V. A prase. παξυφάω, attexo, Steph. πχξυφϊ, γ,ς, ή, id quod telae seu textili at- textum est, Gl. V. prsetexta, praeclavi- um, praeclava. Α παξυφάω. Hinc πχξυφΥ,ς, ίος, Ό xx) ϋ„ praetextatus. πάξυφος, χ, β χα) ί, idem et ab eod. πχξυφίς-χμχι, una subsisto vel exsisto, una sum in'natura rerum ; (2) significor, de- monstror, repraesentor. πχξφάμίν, aor. 2. inf. act. JEol. pro πχξα- φχνχι, a παξάφχμι, Pind. 01. 7. παξφαμζνος, male suadens. Α παξάφνμι. πχξφαβ-ία, ας, ή, consilium pro παξχφαο-ίχ, vel παζχιφαο-ίχ, Suic. πάζφχβ-ις, ίως, 'h, oratio qua quis decipitur, blandiloqu'entia. Vide παξάίφασ-ις,^αξά- φχσις. Έχθξα δ' %« παεφασις %y χα) πίλν, Pind. Nem. 8*54. s ^ ( 446 ) πχ^ίξομαι, pro πχξχφίξομαι. πάξφνχτος, JEol. pro πχξάφυχτος. πχοωΐίω, ω, fut. γ,σω, canticum vel carmen ad alterius imitationem compono, paro- dias scribo. Ex πχςα et άί/'δ». παζω?>γ„ ν,ς, ή, canticum vel carmen ad al- terius similitudinem compositum. Ab ώδ-ί. πα\ω%1α, ας, ή, cum alterius poetae versus jocose in aliud argumentum transferun- tur. «χςωΰιχος, %, h, per parodiam factus. πχξωϊος, S, i, parodiarum scriptor. Ab eodem. παξωθίύω, idem quod seq. πχξωθίω, ω, f. άι/τω, et ωθγ, /ro), expello, eji- cio, expello, rejicio, adspernor, negligo ; πχξωθνμχί, exturbo, Gl. V. aor. 1. inf. παξάκταο-θχι, ejicere. Τίχξωιτχς χα) δώ- μαετα χα) τ'ιχνχ, Eye. 1263. ξί'νίίί, Eur. Herac. 238; π»ξωχίάνιοι, ων, β/, oceani accolae. παζωχίχνίτν,ς, ν, ο, maritimus, littoralis j (2) qui est in littore oceani. πχρωχιχνι-ιχος, υ» ov, oceani accola, mari- timus. πχξωχίχν7τις, ίΰος, yi, ora oceani. παξωχΥ,ο-ί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi πχξοιχίω• πχξωχιο-μχι, perf. ind. pass, verbi πχξοιχί- πχξωζοΰόμγ,νται, 3. plur. perf. pass, verbi πχξοιχοΰομίω. παξωλίνιος, u, ο xx) ή, qui ad brachia est, vicinus brachiis et uhiis. Ab ύκίν%. παξώμ,χλος, n, Ό xx) υ,, adasquatus, fere ae- qualis. Ab ομαλός. παξωμ)ς, ίίος, ή, SUperhumerale. Ab ω- μός, πχξών, praesens, Ph. neutr. πχξον, praesens, instans, Gl. V. Α πάξίίμι. ποξωνομχο-ίχ, ϋ„ idem quod πχξονομ»α•ίχ. παξωνν^ίω, ω, f• Ϋ,σω, verbum ex alio duco, seu for mo ; (2) cognomen do. παρωνυμία, ί, verbi origo ab alio ; vide πχ• ζώννμος• παξωνυμιάζω, seu παξωνυμίζω, f. σω, deno- mino a verbo alio, lit ξνλίνον a ξύλο*. A παρωνυμία, παξωνύμιον, ts, το, cognomen, agnomen. A πχξωνύμιος, n, Ό xx) ή, denominatione si- milis. Α παρωνυμία, παξώννμον* χ, ο χα) η, adnomen, praeno- menj Ph. Ex παξα et όνομα. Unde παξωνΰμος, n, ο χα) ϋ\, denominatitius, de- nominativus, ab alio denomination em habens, Gl. Vet. παξώνυμα, denomina- tiva, h. e. verba ab alio derivata cum mutatione terminationis aut formae, ut ανδξϊϊος est πχξώνυμον τγ,ς ανδξίία. πχξανύμως, adv. denominative. πχξωνυχίχ, ας, υ,, abscessus ad unguis radi- cem natus*, reduvia ; (2) nomen herbae. Ex παξα et όνυξ. πχξωνυ.χις, ίδος, ή, idem et ex iisd. πάςωος, πχξωος, vel πχζωος, S, β χα) r„ colorem habens inter cmereum.et rufum medium. πχξωπίαι, oculorum minores anguli versus tempora. Ex παξα et ώψ. Unde πχξώπιον, n, το, quod oculis equorum cir- cumponitur, oculare equorum. παξωπ)ς, ί$ος, ή, idem et ex iisd. παξωπτο, 3. sing, plusq. ind. pass, verbi tret- ξόπτομχι. πχξωξύα, ας, ή, latus montium secundum loeum aliquem porrectorum ; (2) mon- tana regio. A πχξώξίίος, a, b χα) ή, ad latera montis si- tus, vel prope montem situs. Ab όοίίος. πχξωξύττ,ς, α, β, latera montis incofens; (2) ad montem positus. Α παξώξαος. πχξωξμΥ,μ,ίνως, iracunde, vehementer. A πχξΟξμάομαι. πάξωξος, n, ο χα) υ» intempestivus ; (2) qui vigorem aetatis amisit. Ex παξα et ίάξα. παξωξβφ)ς, ίίος, υ,, pars subjecta fastigio, vel adjecta, Poll, ora tecti. Ab όξοφος. πχξώτιον, n, to, ornamentum aurium ; (2) alter oculi angulus ad aure spectans. Ex παξα et ??, auris. Unde παξωτις, ίδος, ϋ„ tumor glandularum sub auribus ; πχ«ωτίο\ς, struma?, Gl. Vet. Lycoph. 1402'! παξώτξννα, a. 1. ind. act. verbi πχζοτξύνω. παξωχν,χα, perf. ind. act. v. ποξοίχομχι- παξωχν,μλνος, scil. χξόνος, et πχξωχγ,χω;, praeteritum. πχςωχξος, ev, subpallidus. ΠΑ2 ΠΑ~2, πχο-χ, παν, omnis; (2) quivis, qui- libet ; (3) totus, universus ; (4) cum ad- ditur numeris, ipse omnino, admodum ; (6) dicitur et de maxima parte, pleri- que, reliqui omnes; (6) de rebus varii generis ; (7) τβ παν, summa rerum, phi- losophis universum ; interdum adv. om- ni ex parte, omnino ; (8) \χ παντός, scil. -τξόπχ , quovis modo ; (9) τ» πάντα dici- turis alicui esse, qui ab eo maxime diligi. tur, amatur ; (10) ιΐς πάντα., pro πάντως ; (11) in Ν. T. sumrnus, maximus, πχσχ χχξχ summum gaudium. ο/ δ' ini» πάντες xvirav, non pauciores quam no- vem, 12. 7, 161. Auoxalhrna travrcts x• gis-vs, ib. 10, 560. Confer IS, 470. πχσχν, gen. plur. f. g. Dor. pro πασών. πάσασθαι, a. I. infln. med. verbi πάομαι. πχσ1γνω?ος, ov, manifestus, clarus. πασιμίλχσχ, γ\ς, y\, quas omnibus cura est. Άζγώ πχσιμίλχσα, ποιο' ΑΙυ,τχο πλίχσχ, Od. 12, 70. Ex πάς et μίλα, curcc est. τ««ί*η$ι ?ί> laem ^ uod πασιφανές, ίος, ο χα) υ), omnibus apparens. Ex πάς et φαίνομαι. πασσαχίζω, palo affigo, Hes. πασσαλίυτός, Ϋ), o», adfixus, JEsch. Prom. V. 113. A πασσαλίύω, seu πχτ.τχλίυω, f. εύσω, palum figo, palo figo, adfigo. &εο7σιν αΐτά πασ- σάλευε πξός ίόμοις, Eurip. Rhes. 180. ΊΙχσσαλεύσΥΐ χξχτχ τζίγλύφοις τβ'δε λέον- τος, id. Bab. 1215. Α πάσσαλος• πχσσάλιον* to, idem quod πχσσχλίσχος^ Poll. πασσχλίσχος, χ, %, claviculus ligneus, pax- illus, Dim. a πάσσαλος, χ, ί, clavus ligneus, paxillus, Ph. palus. 'Από πχσσάλχ άγχίιλα τόξα. "Ηματι τω ελόμγ,ν, II. 5, 209. Α πγ)σσω. πασ'σάμενοι, nova., plur. aor. 1. part. med. Poet, pro πασάμεονι, a πάομα.ι. Ήχσσά- μενος ϊπ'ιτασσε, Tkeocrit. 15, 90. πάσσαξ. αχός, ο, idem quod πασσαλίσχος•' πάσσε, 3. sing, imperf. indie, act. Ion. pro επασσε, a πάσσω. (τάσσομαι, comedo. Α πάω• πασσυΐύ, adv. omni impetu, funditus, om- nino. Ex πας et σνομχι, moveor. <τασσυδ!'/ι, adv. idem et ex iisd. πα,σσνξίϊ, idem, sed malaa notaj vox, Era. ΠΑ'22Ω, νέΐπάττω, fut. άσω, inspergo, conspergo ; (2) spargo ; (3) superinjicio ; (4) variego, varie distinguo. Ηθέλησε^' αίματος χοινχ πάσασθαι, Soph. Antig. 207. Άϊ(*«ί χξγ]μχτχ πχσσάμενος, a- deptus, Epigr. «άσσων, όνος, Ό χα) ν, crasssior, spissior, densior. Comp. a παχύς. χχΓχς,,άΰος, r), thalamus, cubiculum ; (2) porticus, atriura ; (3) anta. Α πάσσω• πκ?ίίλ*ι, υ), ultima anni dies, Suid. πχ?ίον, spargendum, Ar. Tiar'A, Άς, -h, jusculum farina mixtum seu conspersum. Ab eod. zxs -ίλγι, ramenta cprii vel pellium, Suid. xxs -όν, χ, τβ, velum, variegatum lineum, quod foribus thalami appendi solebat. πας-ός, n, ov, conspersus ; (2) thalamus, Gl. Vet. seu ajuicula portatilis in qua simu- lacrum dei vel deas; obtentus, corona- tio, thalamus ; et πχς-ον, salsivm, id. Ab eodem. νχστοφοξεΤον, vel πχο'τοφόξίον, χ, to, pasto- phorium, asdicula dei vel dea? portati- lis; (2) thalamus, in quo habitat a?di- tuiis, sacerdos; (3) atrium templi. A πχρόν et φίςω. παΓοφόζος, ferens το πχ?ον, Ep. χα$•οφόξος, χ, ο χα) ή, sedituus, Eediculam gestans. Ex iisd. ΠΑ'ΧΧΑ, το, pascha, transitus, indecl. Vox Ilebr. χχσχάζω, pascha celebro, Suic. Α πάσχχ* πασχα,λίχος, ν, ov, festorum observationi• addictus. Ab eod. κασχάλιος, u, Ό και •/>, paschalis, ad paseha pertinens, Suic. Ab eod. αασχίμίν, prass. inf. act. Ion. pro πασχΰν. χαο-χντιχσμος, 2» Ό, ipsa appetitio coitus nefandi ; (2) turpis in Venerem pruritus et titillatio. A τχσχν,τίάω, ω, cupio πάσγιιν, sive obscoena pati ; πχσχν,τίχν, pathicus, Gl. Vet. A πάσχω. χάσχοιτί, 2. plur. praes. opt. act. verbi ΠΑΡΕΧΩ, patior; (2) affectus sum anirao vel corpore in utramvis partem ; (3) ac- cidit mihi quid ; (4) iy νάσχαν, benefi- ΠΑΤ cio affici, xxxoSs τ. incommodo, injuria affici; (5) Att. facio, fut. πιίσομχι; p. med. πίπονθχ ; aor. 2 U ΐπχθον, part, πχ- θαν, passus. Άλλ' βΓ« χς)ι παθΰν μι *ξος Ut, pati ab, Soph. Phil. 1347. '£- xttvo πξβς Αχμοσθίνη πιπόνθατΐ, ita affec- ti estis erga, Msch. "Ος Ίξ \μ* μ\ν ίπα- θίς, οΐχ <$γ,ς παθίΤν, qui ex me quidem ac- cepisti, Eur. Hec. 251. Att. τ) πχθων, quare. πατχγίω, ω, fut. fou, strepo, strepito, fra- gorem edo, obstrido, perstrepo. "ίί,γ- νννται χα) παταγνσιν, Arist. Nub. 337. Α πάταγος. πα,ταγί-,, γ,ς, -ή, fremitus, plausus. Ab eod. πχτάγημα, α,τος, το, strepitus, de garrulo. Α πχτχγίω. πχτχγντιχος, %, ov, strepitans, turbulen- tum sonum edens, Suic. Ab eod. παταγοΰξόμος, u, ο χα) r„ fragorem edens inter currendum. Ex πάταγος et δ«ό- μος. πάταγος, χ, a, fragor, strepitus, crepitus. A trojTasvroj. ΠΑΤΑΙΚΟΙ, ot, Patseci, dii Phcenicum navigantium. πχτάν/ι, ν\ς, ν), patina, patella. Α πετάω. πχτάνιον, ν, το, patella, parva patina, Dim. πατάξαι, aor. l.inf. act. verbi ΠΑΤΑ'22Ω, f. ξω, cum strepitu palpito, vehementer palpito ; (2) percutio, pulso, ferio ; πίπαταγμίνος, p. part, percussus. Τ/; Tr,v S -ύξχν ϊπάταξίν, Arist. Han. 38. 'Εξαίφνης πόθος τ%ν χχξΰίαν Ιπάταξί, ibid. 54. ΙΙξός χίονα νωτβν πατάξας, Eur. Her. Fur. 1010. ΙΙίλννείχτίν So»), idem, Ph. 1472. πατίισθαι, prajs. inf. med. verbi πχτίομαι. πα,τίλλχ, patina, Gl. V. Hinc πχτίλλιον, n, το, patella, parva patina, Dim. πατίλλοχάξων, qui pateris gaudet. Ex πχ- τίλλχ et χχίζω. πχτίοντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro πχτίΰσι, a πχτίω. πάτίξ, pater, voc. sing, a πατϊξ, pater. πχτίξίζω, f. ίσω, patrem nomino, voco, seu appello. ΤΙαΰσαι, χχι μ->, πχτίξιζί, Arist. Vesp. 650. Α πατίξ. πχτίζιον, s, το, paterculus, Dim. ab eod. ΠΑΤΕΏ, ω, f. Υ,σω, calco, conculco, pro- terp ; (2) contemptui habeo, contumelia adflcio, opprimo; (3) tero, ut librum, verso manu ; (4) πατίομχι, comedo, Ion. apud Herodot. Ούδ' Α'ίσωπον πίπάτν,χχς, nee ^sopum trivisti, vel legist!, de in- docto, Arist. Av. ill. ΙΙχτΥ,σίΐ χωρον Ζχύθν,ν, Eye. 200. πάτημα,, ατός, το, quod calcatur, calca- tum ; (2) homo, qui proteritur et oppri- mitur. Α πχτίω. ΠΑΤΗ'Ρ, ίξος, et per Sync, πχτζος, ο, pa- ter, genitor, parens, auctor. πχτησχις, aor. 1. part. jEol. pro πχτησας, a πχτίω. πχτΥ,σμός, S, β, conculcatio. Α πχτίω, πχτΥί'τΥ,ξίον, .α, το, torcular, Gl. Vet. A πχτίω. ~- πχτητΥ,ς, S, ό, calcator, Gl. V. Ab eod. πχτητος, υ,, ov, calcabilis, calcatus. Ab eod. πάτος, u, a, calcata seu trita via, Gl. Vet. pavimentum ; (2) pulvis corpori adhaj- rens, sordes corporis. πάτξχ, ας, ή, patria ; (2) ex eodem patre generatio, familia. Α πχτϊ,ζ. πχτξαγχθία, χς, ϋ), patris aut patrum stre- nuitas et fortitudo. Ex πατγ,£ et άγχ. θός. πατξαΰίλφη, χς, υ), amita, Gl. V. πατξχδίλςία, ή, conjunctio generis inter πχτςα'δίλφνς. πατξάδίλφος, u, ό, patris frater, patruus. ίτχτξχλοίχς, et πχτξχλωας, u, 6, patris per- cussor, parricida. Ex πατζος et άλοιάω. πάτξ*;, '/jj, ν], Ion. pro πάτξα. πάτξνιθίν, adv. e patria. Α πχτξΥΐ- τχτζίχ, χς, y\, familia, ccetus eorum, qui communem patrem familias habent, tri- bus, .genus, progenies, gentis origo. A πατΫ]ξ. πχτςιάζω, fut. άσω, mores paternos imitor. Α πάτξίος . πχτξίαξχίϊον, ν, το, patriarchal domus. A πατξΐάξχης, it, ο, patriarcha, auctor gene- ris. Ex πχτξΐχ et αξχων. πατξίαξχίατ. χς, y„ paternitatis principium j (2) patriarchatus. Ab eod. πχτξίαξχιχός, )), ov, ad patriarchas perti- nens, Ab eod. ( «7 ) ΠΑΥ πχτξίΖιον, if, το, paterculus, Dim. a πατίς. πχτςιχος, y], ov, paternus, patrius. Α πχ- ΤΥ,ξ. πχτξΐχότψ, ν,τος, r lt paternitas, Gl. V. A πχτξΐχός. πχτξιχως, adv. paterne, more patris ; (2) adfectu paterno, paterna benevolentia. πάτξίος, e, b xu) r\, patrius, a patre, vel a patribus traditus ; τά πάτξ,χ, mores, in- stituta majorum. Ab eod. «xr(is, 'ώος, r), patria. Ab eod. Hinc πχτξίως, adv. more majorum. πατξίώτΥΐς, u, ό, popularis, conterraneus. πατζίωτις, ίίος, υ), popularis, conterranea. πατξίωτιχος, υ), ov, ad tribules, vel patriotas pertinens. A prajc. πχτξογινΥ,ς, if, Sio) πχτζογινΰς, dii patrii. Α γίνος. πχτξοδώξητος, a, ό xx) r\, a patre donatus, vel datus. πχτζόθίν, adv. a patre, de nomine patris. Α πχτΥ,ξ• πχτξοχασίγνΥίτος, ts, i, patris frater, pa- truus. Ανσί δ' πατζοχασιγνητας όλοω» απο Ιισμων ΟΐξχνίΙας, Hes. ΤΙι. 501. πχτξοχίνΥίτος, χ, ό χα) υ), a patre motus. πχτξοχτονίω, ω, f. Υ,σω, parricida sum. πατξοχτονία, ,ας, ϋ), parricidium. Α πατξβχτόνος, α, ό χα) υ), parricida, patris in- terfector vel interfectrix. Α χτύνω. πχτξόχτονος, χ, ό χα) ϋ\, a patre interfectus. πατξομΥίτως, οξος, β, avus maternus. πχτξονομίομαι, 5μαι, patris imperio regor. Ex πατΥ,ξ et vOllos, lex. πατξονομία, ας, ϋ), munus Patronomorum ; (2) imperiura paternum. πατςονομιΧΥΐ, ijj, i\, scil. ίπιτζοπη, guberna- tio paterna. A πατξονόμος, χ, ό, qui tanquam pater res aaministrat ; (2) nomen magistratus ap. Lacedasmonios. Ex πατγ,° et νίμω. πχτξοπαξάδοτος, χ, ό χχ) γι. a patre tradi- tus ; (2) a majoribus traditus. Α πατϊ,ζ et παζαΐίίωμι, trado. πχτξοτχτωξ, οξος, β, patris pater. πχτξόπολις, ή, patris patria, Steph. pater- num domicilium, Hes. πχτοο'οχί?γ\ς, χ, β xx) ϋ), parricida A pal ω. πχτξοζ-ίςχς, ίος, β xx) υ„ patre privatus, or- bus, Sob. Ex πχτηξ et ς-ίξίω, privo. πατξότης, Υ,τος, r), paternitas. Α πχτν)ξ. πχτξοτύπτης, χ, ό, patrem verberans. Ex πχτΫ]ξ et τίιπτω. πχτξχχος, χ, ό χα) υ„ patris bona habens s. possidens. Ex πχτΥ,ξ et \χω- πχτζοφονευς, ίως, Poet. γ~ος, ό, parricida ; (2) qui alterius patrem interfecit. πχτξοφόνος, χ, ό χχι ϋ), patris interfector. πχτξΌφόντνις, χ, ό, patris interfector. Ex φίνω• πατξυιος, χ, ό, vitricus. Α πατΥίξ. πχτξωζω, fut. ωσω, patrisso, patris mores imitor. Α πχτξωος. πατξώϊος, χ, β χα)' ή, patrius ; (2) avitus. Α πχτΫ)*. πάτξων, ωνος, ο, patronus, Gl. V. Hinc πχτξων'ία, χς, χ, patronatus, patrocinium. πατξωνινω, patrocinor, Gl. V. Α πάτξων. πατξωννμία, ας, ή, nomen a patris nomine factum. Ab όνομα. Hinc πατζωνυμιχος, υ), ov, a patre denominatus. πατξωνυμιχως, adv. patronymice πχτςωνύμιος, ov, paternus, a patre cogna- tus. πατξ£ος, ωχ, ωον, paternus, patrius; (2) avitus; πχτζωοι 3•£ο/, penates, Ph. du patrii. ^_A πχτΥ,ξ. τχτζωός, χ, h, vitricus. Α πχτν-,ξ. πάτξως, ωος, ό, patruus. Ab eod. πχττχλίύω, clavo, paxillo figo. Α πάττχλος. πχτταλίαι ίλαφοι, quorum cornua πχσσά- Xx speciem gerunt, Aristot. πάττχΧος, palus, paxillus, Gl. V. srxvtTt, 2. pi. praes. imper. act. verbi πχύω, cesso. πχύθνιν, a. 1. ind. pass. Ion. pro ίπαύυΎ,ν. πχυλχ, χς, ϋ), cessatio, quies, finis ; (2) clau- sula. Α πχύομχι, cesso. Ήχνλος, χ, Ό, Paulus, nornen Rom. πχύομχι, desino, cesso ; f. πχί/σομα.ι, desi- nam, p. πίπχνμχι, πίπαυτχι, desiit ; im- perat. πίπαυσο, desine, a. 1. inf. πχύσχσ• θχι, desinere. Α παύω. πχνξοιπΥ,ς, ίος, i χα) ή, pauciloquus. Εκ πανξος et Ιπος. παυζίΐιον, adv. pauxillum. Α πχυξβς. πχΰξος, χ, ό, paucus ; (2) parvus, brevis, . 1. infin. act, πχυσχι, cessasse πχύω. verbi ΠΑΧ κχυο-ίνίμβί, u, ο χχ) *), ventos sedans seu placans. Ex πχύω et ανιμος. πχυσχτω, 3. sing. aor. 1. imper. act. verbi παύω. πχύσιιι, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. pro παύσαι. πχυσίχ&χος, ov, sedans mala, Nax. πχυσιχ&πτι, τις, q, capistrum pabulo arcens jumenta. Α πχΰσις et χάπτω, edo. πχυσΐλΖπος, χ, β χ») τ), mcerorem sedans. Την παυσίλνπον αμπιλον δννχι βξοτοϊς, Eurip. Bacch. 771. Ex πχνσις et XvaTj, πχυσινύς-χλον, dormitionem reprimens. παυσίπονος, u, ο χα) ή, a labore recreans. παΰσις, ιως, τ), cessatio, requies, Ph. inter- dlctum. A ira.uou.cit, cesso. πχυσώμισθχ, 1. plur. pr. conj. med. Dor. pro πχυσάμιθχ. rrxvs -ίχ, compescenda, Ph. Α πχύω• trow?™, νέος, 6, sedator, qui finem impo- nit, Soph. El. 304•. Ab eod. Hinc πχυς-ηξίος, n, ο χα.) ί• Τ1χυστγ)ξΐος ύπνος, Nic. Th. 746. idem quod πχυ^χος, τ), ev, vim sedandi habens. A πχύω πχυσώδϋνος, it, ο χα.) ί, dolorem sedans. Ex παύω et οδύνη, dolor, πχνσωλτι, τ)ς, τι, cessatio, requies, sedatio. Α πχΰσις. 3ΙΑΥ~Ω, fut. χύσω, finem impono, finio, cessare seu desistere facio ; (2) reprimo, coerceo, sedo ; παύομαι, quiesco, desino, Cesso. Jlaultv τινχ τοιχύττιν γνώμηνίχον •rx, coercere. "Iv' ίπωμνύμινον παύσω σι vrii ίχζλνισ-ίας, prohibeam, Arist. Pint. 724. ( 21 %-ράσχς, id. Eq. 427. Πιπαύ- μίθ' νμίΐί, β/ Όπως σι παύσομίν, extill- guere. Soph. El. 798. Τίαΰσον \x xaxZv ίμϊ, libera, ibid. 993. _ ΊΙαύιτι 3-ξτ)νων, παΐδις, id. (Ed. Col. 1754. ΤΙαύσομαί σ' αίνων, Eurip. Or. 1150. Έλπόμινοι πχύ- σισθχι οϊζυζύ πολίμοιο, H. 3, 112. χάςλαζι, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ίπάφλαζι, a πχφλχζω, f. άσω, ferveo, ffistuo. Ka) xga- δίΐ) πάφλαζιν α,νιχτιτν πυρός όξμγί, Mus. 1, 91• "Α,όχ τι παφλάζοντος Ίχ βυθών φλογ) χςατ^ρος, Lyc. 197. Α αλάξω. *χφλάζιιν, dicuntur qui syllabas, imprimis vocales in loquendo repetunt. αάφλχσμχ, ατοί, το, fervor, aastuatio, ses- tas ; (2) strepitus, quern aestuans mare edit. Α παφλάζω. χχγιτος, pro πχχύτίξος, crassior, Od. 23, 191. pro laqueo, fune, vinculo, Hipp. πχχβνι, 3. sing. aor. 1. conj. pass. Dor. pro πτιχΟγ, a πί,γνυμι. HA'XNH, %ς, ή, pruina, gelu, stiria, gla- cies, Ph. Unde πχχν-ίιΐις, jiitro-a, τ]Ίν, pruinosus. πχχνόω, £, fut. ωσω, gelu constringo, con- glacio, congejp, Hesiod. Op. 358. παχνόομχι, ίμχι, gelor, aor. 1. Ίπχχνώθτιν. Τ» δ' iv φρίσ)ν αλχιμον \}top πχχνχτχι, II. 17,111. t . πχχνώδτις, ιος, Ό χα) τ), pruinosus, glacia- lis. χχχος, tos, το, crassities, crassitude. A παχύς, πχχύχιμος, ov, crassum sanguinem habens. πχχυδάχτϋλος, u, β xx) τ), crassos habens digitos. πχχυδιρμίω, ω, f. %σω, occalesco J πχχνύΐξ" μιΐ, obcallet, Ph. πχχυδίξμίχ* τ), cutis crassities. πχχύδιςμος, n, ο χα) τι, crassam pellem seu cutem habens ; (2) fatuus seu stupidus. Ex παχύς et όίξμχ, pellis. χχχύθξΐξ, τςιχος, ο χχ) ή, qui crassos pilos habet. χαχυχάλ&μος, ν, β χα) ή, crasso adsurgens calamo seu culmo. χχχυχάξ&ιος, brutus, stolidus, Gl. V. Ex παχύς et χαξΥιχ. πχχύχχυλος, α, Ό χα) ί, qui crasso seu denso caule est. παχύχνημος, ν, β xx) ίι cui sunt pingues surae. Α χνημί]• χχχυλος, v„ ov, crassus. Α χαχυς • ίτχχνλως, adv. crasse, crassa Minerva. πχχνμίξίΐχ, ας, ή, crassitudo. Α μίξβς. παχυμίξϊς, ίος, Ό χα) ή, crassus. Ex iisd. χαχυμίξως, adv. crasse, crassa Minerva ; παχυμίξίΓίξον, rudius, crassius, erassiore Minerva. Α πχχυ>*ις*ις'. τχχυνίυξόω, ω, crassos' habeo nervos. ίΤΜχύ)/θΰς, contr. πχχύνχς, u, i xx) vj, stu- pida mente seu crasso ingenio pra?ditus. ΠΕΔ π&χνιβΊί, oast i» condensatlo. Α παχύνω. πχχυντιχος, i), or, vim habens reddendi crassum. A παχύνω, fnt. wS, crassum reddo, obesum reddo, Gl. V. crasso, pinguefacio; πχ- χύνομχι, pinguesco,^ Gl. Vet. Ιίχχύναν α-ϋτους xx) 3-ίξαχπύίΐν, Plato. An) Ss <τχιαξγίο~ι παχύνίτχι iv νίφελ'/ιοΊ, Dion. Per. 35. Α πχχύς. πάχυζίν, ϊνος, ο χχ) τ), qui nasum habet crassum. Ex πχχυς et p/y. πχχύξαζδος, ν, Ό xx) r), crassas habens virgas. πχχύ'ρ'ριζος, ν, ο χα) i), cui crassa est radix. παχύξυγχος , crassum habens rostrum. ΠΑΧΥ 2, ua, v, crassus, spissus, densus ; (2j crassus, i. e. piuguis, obesus ; (3) stupidus, hebes, tardus ; (4) rudis, vilis, de veste et supellectili ; (5) opulentus, dives ; (6) gravis, robustus. παχυο-χίλν,ς, ίος, Ό χα) i), qui crura crassa habet. Ex παχύς et σχΐλος, cms. πχχυσμος, S, Ό, crassitudo; (2) virilis et florentis aetatis robur, Suic. Α πχχύς. πχχυ$-ομίω, ω, fut. fou, crasso ore loquor, crasse pronuncio. παχυτομ'ια, ας, y, os crassum seu crassa pronunciatio. A καχύςΌμος, ν, ό xx) yt, qui crasso ore est ; (2) qui crasse loquitur. Α ς-όμχ. πχχύτίξος, crassior, παχύτατος, crasissi- mus, pinguissimus. Α πχχύς. πχχύτνις, νιτος, r„ crassitudo, crassities, cor- pulentia, obesitas, pinguedo. Α παχύς. παχύτοίχις, qui crassis sunt pilis, pi. a πχ- χύθρξ. Unde πχχύτξιχος, α, ο χα) ί, qui crassis est pilis. παχύφλοιος , ν, ό xx) ή, qui crasso est cor- tice. πχχύφξων, όνος, β xx) •λ•. qui crassa est men- te, stupidus. Α φξν)ν. παχύφνλ>.ος, ν, ο χχ) ή, qui crasso est fo- lio. πχχύχιϊΚος, a, i xx) fi, cui crassa sunt la- bra, labeo. πχχύχυμος, et πχχύχυλος, χ, β xx) r„ eras- sum succum habens. ΠΑ Ω, vel potius πάομχι, f. άο-ομχι, pos- sideo, paro, adquiro; (2) gusto, vescor (sed id potius est πάσσομχι, Em.). "Οσ- τις πλατον, τ] σθίνος, μάλλον φίλων άγαθων πίπχσϋχι βύλιται, χαχως φξονίϊ, Eurip. Her. Fur. 1434. Άλλ* σφ) Ιόσον λωτόϊο πάσχσθχι, Od. 9, 93. πχώττις, β, ό, propinquus. Vox Laconica. πίζολον, pro πιΰόζολον, planities, Ερ. πίΰχ, JEol. idem quod μίτχ, in compos. Dor. Hinc πίδαίχμιοι, pro μιτχίχμιοι, Mschyl. Choeph. 587. ΐίίΰχζος, pro μ%- τίωξος. Ιίώτιοξοι, pro μιττ,οξοι, Nic. π&χίξω, e solo in sublime effero, vel eve- ho. Ex π'ώον et χ'ίξω, tollo. πίδάγξίτος, n, ό xx) ή, reprehensus e fuga a persequentibus, Hes. Ex πίΖχ et »- y%iu• πώαμίΐξίμίνχι,ρτ&5. inf. act. JEol. etDor. pro μιταμύζαν, a μίτχμιίζω. χΐδχμύζω, pro μίτχμύζω, muto, COmmu- to ; πιδάμαψχν, a. 1. plur. "Εσθλον βα• θτι πώματος iv μιχζω πώάμίιψαν χξονω, Pind. ΟΙ. 12, 18. ubi Schol. μιττιμα-^χν, μίτί)λλαξαν• πιδχνος, i), ov, humilis, a terra seu solo vix adsurgens, parvus, Nic. 817. Α πιΐόν. χίΰάξσιβς, ν, ό χα) ί» pro μιτάςσιος, subli- mis, JEsch. Prom. V. ¥Π. Α πίδαίςω. πιίασαι, a. 1. inf. act. Dor. pro πώ^σχι, a πίδχοι. πώάφξων, όνος, ο χα) ί, mentem vinctam habens, mente vinctus, stultus, Pind. Pyth. 8. Ex πίΐν et φ^ν. πίδάω, ω, fut. ί,σω, compedibus adstringo, compedio, illigo, irretio. "Ως τί νιν άζ- pa ΚςτΜϊς Ίππολλύτχ Ζίλω πώχσχί 'ν\- θιλί,Ρίηά. Nem. 5, 49. Α πίϊ*,. πιΐίΐνος, i), ov, campestris, planus. Α πί- δβ». πίΰίζχισθαι, post accedere, praes. inf. med Mol. pro μίτίξχισθαι, a μιτίζχομαι. πιΰίξχομαι, πίδίςχίται, ex Pind. Ν. 7. pro μιτίξχίτχι, sequitur, insequitur, subit, venit. 'Αλλα τίξΐζ απάλω $•όμχτός σι πώίξχομχι, amplector, Theoc. 29. ult. πιϊίω, ώ, f. ήσω, praspedio, vincio, Gl. Vet. A π'&ν, τ,ς, τι, pedica, compes. πώτιοξος, idem quod πιδάςσιος, Nic. χιδΥ,ζτίς, ιος, β χχ) ί» talaris, Gl. V. A tri- Je» et x^, apto. ( 448 ) ΠΕΖ π'ίΐνσχ, a. 1. Ind. act. Ion. pro Ιτε^ο-α. a πιδάω• Unde πώτιττις, κ, β, pedibus, ad strict us, vinctus. πάτιτ•>ις, 2, ό, ligator, qui compedibus ad- stringit. Ab eod. πώιχΤος, χία, «Tec, qui in locis plants et et campestribus moratur. Α πιδίον. πιδιαχος, if, ov, campestris. Ab eod. πώιχς, άΰος, τ), planities, Ph. campania, Em. Hinc πιδιάσιμος, α, ό χα) τ), campestris. πώιάσιος, u, β xx) τ), ut πώίάσιοι Άθτινχ7οι> planitiem habitantes. Ab eod. πιδίζω, compedo, Gl. V. Α πίόΎι• ΠΕ'ΔΙΛΟΝ, », το, calceus, talare, Ph. πιΰίνος, τ-,, ov, campestris, planus. A sriS/e». πιδιόθιν, adv. e terra. Ab eod. πίΖιον, n, το, parvum vinculum. Α πίΰτι. xihUv, n, το, campus, planities ; (2) pars superior pedis, cui subjacent digiti. A πύον. πιΐίονίι, adv. in campum. Α πιΰίον• πιοΊόνομος, β χα) τ), cui nemora et campi sunt adsignati ; (2) qui in campis pasci- tur, paganus. Ex πιδίον et νίμω. πιδιοπλόχτυπος, ov, armis strepitum in cam- po ciens i. e. pugnans. Ex πιδίον, οπ- λχ et χτύπος• πιΐοζχμων, β χα) ν, reptilis, terra incedens ; ορρ. volatilis, JEsch. Choeph. 588. A βαίνω, πιδόιις, οισσα, ίιν* solo adha?rens, similis. πιΰόθιν, ex solo, seu e terra. Α πίΐον. πώοΊ, in sqjum, in terram. Ab eod. πίίοιχος, pro μίτοιχος, inquilinus, Hes. ex JEschylo. π&οχοΊτΥ,ς, ν, β, humi jacens, humi lectum habens, Suic. Ex πίΰον et χοίττι, lec- tus. ΠΕ'ΔΟΝ, ν, το, solum, terra, humus. πι lovli, adv. in solum, in terram, per cam- pum. A x'ihov. πίδος, idem quod π'ιδον, seu πίδιον, Horn. πιδοσχαφν-,ς, ίος, ό χα) τ), in solo vel in ter- ra defossus. 'Ρίιζχς uyea ^τίμιθλα πώοσ- χαφίων χινιώνων, Nonn. Paraphr. 4, 6. Ex π'ιδον et σχχπτω. πιδος-ιζΥ,ς, ίος, ό χα) τ), solum seu terram calcans, pedestris; (2) humi stratus. M^ts vxtav λιπνσ' χπτιντιν, μ•/ιτ' οχον πι- los -ιζτ], Eurip. Med. 1120. Ex πϊδον et 5-ΐίζ,ω. πώοΓΪ&,ς οχος, currus per terram tractus, Eur. al. solum calcans, per terram gra- diens. πιδοτξίφϊ,ς, ίος, ό χα) ν, in solo seu in terra nutritus, Nonn. Paraphr. 4, 12. Α τ(ι- φομχι. πίΐων, ωνος, ο, servus compedibus adstric- tus. Α πίότι. ΠΕ'ΖΑ, ν : ς , τι, malleolus pedis, planta pe- dis aut ima planta ; (2) limbus in vesti- mento, instita, qua? extremam vestis o- ram ambit et ornat, Ph. limbus ; (3) a- liarum etiam rerum extremitates, ut ri- pa, litus, &c. //. 24, 272. πίζαχοντιε-Υ,ς, S, 6, pedes jaculator. Α πι- ζός. πίξχξχος, ν, ό, peditum praafectus. Ex πιζος et άζχτ]. πιζίταίξοι, et πιζίτίξβι, milites quidam ap. Macedonas prascipuse fortitudinis. πιζίμποξος, ν, ό χα) τ), qui negotiationem tractat terrestrem. Ex πιζός. πίζιυμα, ατός, το, peditatus, Gl. V. πιζιυτιχος, τι, ov, qui pedibus iter facere po- test; (2) gressilis. A πιζιύω, fut™ ιύσω, pedibus iter facio, pedes sum, gradior, Gl. Vet. pedito. Μίλλ»•» αΰτος πιζιύιιν, Act. 20, 13. Α πιζός. πιζγ, adverb, pedestri aut terrestri itinere, terra ; (2) terrestri pra°lio. Ab eod. πιζιχος, τ), ov, pedestris. Hinc το πιζιχον, S, peditatus, exercitus terrestris. ■πίζις, τ], idem quod πίζα, fimbria, Hes. πιζιτΥ,ς, S, o, pedes, pedestris. Α πιζός. πιζοζόας, ν, ό, pedes, qui pedestrem pug- nam commitit. Ex πιζος et βότι- πιζογζχφίω, ω, fut. ^σω, pedestri oratione scribo. A πιζογςάφος, n, ο χα) τ\, q. d. pedestris ora- tionis scriptor, qui aliquid oratione solu- ta scribit. Ex πιζος Α γράφω, πιζοθνξίχ, τι, venatio animalium terrestri. um. Α ό-νΐξ*. πιζοθν,ςιχος, r), ov, ad πιζοβτιξίαν pertinens. πιξολιχτίω, ω, f. τ]σω, oratione prosaica u- tor. Α λίγω- πίξολογίω, ω, f. τ]σω, idem. A ΠΕΙ ΠΕΙ ΠΕΛ πεζολόγος, », b κ») ή, historicus, qui orati- one soluta utitur. πεζομάχαν, acc. sing. Dor. pro πεζομάχην. βτεξομχχίω, ω, fut. ησω, pugnr.m pedestrem committo. Έπεζομάχαν τοΊς ftnhvev't Αρ. Απεζομάχος. ' πιζοιχΑχη, ή, idem quod πίζομαχιχ, Pind, πιζόμάχης, u, b sea.) ή, qui pedestri praelio pugnat. Ab eod. *ίξομΜζί» % ας, ν, pugna pedestris seu ter- restris. Ab eod. πεζομάχ-ος, χ, b χα) r), qui pedestri praelio certat. Ex πεζός et μάχομχι. πεζονομικος, η, bv, peritus pascendorum a- nimalium pedestrium ; πεζονομικη, ars pascendi animalia. Ex πεζός et νίμω. πεζονόμος, Ό χχ) ή, terrestris, JEsch. πεζοπβξίω. ω, fut. ησω, pedibus incedo, seu iter facio. A πεζοπόςος, ν, b xa) v), pedes, qui pedibus iter facit. Ex πεζο$ et πό^ος, meatus. πιζο;, a, b, pedes, pedestris, Ph. πεζός λό- γος, pedestris oratio, prosa oratio, prosa, Gl. V. το πεζή, exercitus pedestris. A πί'ζχ• πεζοφόςος, ν, Όχχ) η, limbifer, fimbriatus. Α πίζχ et φέξω. πεζούς, adv. pedestri oratione. Α πεζός. πειθχνάγχη, ης, ή, persuasio cum necessi- tate conjuncta. Ex πείθω et ανάγκη. πειθαναλογία, ας, η, subtilitas verborum, verborum suavitas, Ph. A πειθανος et λόγος. π'ιθχνος. η, bv, lepidus, verisimilis, suadibi- lis, Gl. V. Α πείθω- παθάννξ, 6 κ») υ), obediens. A πείθω. πειθχξχεω, ω, fut. ησω, pareo, obedio, obse- quor, morem gero. T/ l•' άχ) πειθχξγεϊν με τοίς νόμοισι Ιε~ ; Arist. Cone. 759. 'I5a πάρεστιν ηΰε πειθαξχχσά σοι, Eur. Iph. in An. 1145. Ex πείθω et αοχη. πειθχςχίχ, «.ς, ή, obedientia, obtemperan- tia, obsequium. Ex iisd. Hine πειθχξχιχος, >>„ bv, qui facile paret, promp- tusad parendum. πείθχξχος, i xa) ή, idem. παθαυλης, β, qui tibiis quodammodo per- suadet, Ccel. πειθεμεναι, pr£es. inf. act. Dor. pro πειθείν. πείθιο, 2. sing, praes. imper. pass. Ion. pro shufe. πειθημων, όνος, b ft») v), morigerus, obse- quens ; (2) fidelis, credens. Α πείθω. πειθήνιος, u, b x») v), morigerus, obsequens, Ph. obtemperans, obsequens. Ex πείθο- μα,ί et ηνία, frcenum. πειθηνίως, adv. obediendo, prompto obse- ι \m αίτχς τα πχ) tS -h srtixuv, Hesiod. Op. 11. ΠΕΙ'ΝΑ, ης, ->„ fames ; (2) esuritio. πάνα, 3. sing, praas. ind. act. verbi πανάω. πίΐνα,λίος, ία, ίον, famelicus, qui famem sentiU 'Αλλ' on λαω Τίαναλίω χίξος ϊσχί πολυφλοίσιζοιο τξχπίζνις, Norm. Ρ. 6, ■ 12. A are/»»• χιιναντι, dat. sing. pras. part. act. Dor. pro rruvojvTi, ex πανάοντι, a τίΐνάαι. tntvaa -αι, esurivisse, aor. 1. inf. act. πανα,πχο;, ή, bv, idem quod πειναλέος, πανάω, ω, fut. άσω, esurio, fame premor ; (2) appeto, dcsidcro, inf. anyiiv, Dor. pro πανάίν. To μη mtvyiv χάλλιον τϋ φχγέΐν, Luc. Tliivviv συμμάχων, Xen. χρημά- των, id. Α πίΐνα. πανίω, Ion. pro πάνω, idem et ab eod. a-e/V/j, vis, v), esuries, fames, Gl. V. xavviv, esurire, praes. inf. act. Dor. pro *a- vxv, ex πίΐνάιιν, a πανάω. ίτΐίννιμϊ, esurio. A kuvxoj. παν/ιτιχος, sj, bv, famem sentire solitus, vel famem excitans. Ab eod. πίινωντίς, nom. pi. prees. part. act. contr. pro cruvaovTis, a πανάω- ΠΕΓΡΑ, ας, iii experimentum, documen- tum, peritia, Ph. (2) conatus, pericu- lum ; (3) appellatio de stupro aut alio turpi facinore; (4) sensus alicujus rei, usus in partem deteriorem ; unde de in- commodis dicitur. ΠΕΙΡΑ\ ας, ν), cuspis vel acies gladii. Ύν,ν πίΐξάν ϊπισύετο, Appian. Β. Mithridat. τίΐςάζω, fut. άσω, tento, exploro, pericu- lum facio, captiose tento, tento solici- tando ad aliquod scelus, inpr. stuprum ; παξάζομχι^ tentor, ad scelus aliquod so- licitor. Ou ίπίίξαα-άν μι οι πατίξΐς, Heb. 3, 9. Έτίίξαζον χχτα την Έιθυνίχν <τβ- ξίύία-θχι, Act. 16, 7. Τίίΐςαζόμινος νπο τ5 Σατανά, Marc. 1, 13. A -ruga. ηΐξχθίίνι, 3. sing. aor. 1. opt. pass, verbi πίιξάω. Τίίιζαιώς, Piraeeus, portus Atticaa. Gen. Tlueaiieus, ΤΙαςχιως, Acc. Hagaia. ΤΙίΐξχιον, το, idem. ΤΙαςαϊχος, utHugxt'x») πύλαι, Piraicae por- ta?. A praec. πίίζχμχ, ατός, το, tentamentum, Gl. Vet. Α παξάύ). πίίξαίνω, finio, necto, aor. 1. part, πίΐξγίνας, πίΐξνιναντες, nectentes. K«/ νππύζχντχι τάδ'ί, confecta sunt, Soph. Track. 590. Έϋξϊ,ν §s χλίχτην ίξ χϋΐί ίπίξηνχντις, Od. 22, 175. Α πίξαίνω. πιίξαντα, acc. sing. aor. 1. part. act. verbi πιίξω• πίΤξχς, sive ίπ7ξχς, »τος, το, finis, termi- nus. Α πίξχς. ■χίίξασαι, aor. 1. inf. act. verbi παξάξω. ίτίΐζαο-θηναι, tentatum esse, aor. 1. inf. pass. παξασθίίς, tenteris, 2. sing. aor. 1. conj. pass. ' πίίςαο-ις, tug, v), tentatio, solicitatio ; (2) conatus. Α πίΐξάω. πα$»ο'μος, δ, b, tentamentum; (2) tenta- tio. Α πίΐξάζι πιΐζα?κ,^ u, ο, tentator. Ab eod. Unde πιίξας-ιχος, η, bv, tentandi peritus, tentati- ve ; (2) qui inani conatu utitur. itupas-txZs, adv. per tentationem. χΐίξατίίχ, as, v), piratica. Α ■τίΐςχτίνω. πΐίξατίον, et παλάτια, tentandum. A xu- ξάω• πιίξατίύω, f. ιυσω, piraticam exerceo, naves in mari capio, populor, vasto, praedor. Α πίίξατνό• πιΐξχτΥΐςία, as, ν), Ion. πιίξητνιξίνι, ν,ς, v\, tentatio, qua alicujus rei periculum et experimentum facimus. Α πιΐξάω. ίΠίξατν,ξίον, ν, το, sedes piratarum ; (2) prasdonum multitudo ; (3) experimen- tum, tentamentum, tentatio; (4) locus tentationum. Α πϋξατης. χείξατης, ν, b, praedo marinus, pirata. A πίΐξάζω• πίίξατιχος, η, bv, ad piratas seu prsdones marinos pertinens. Α -ηίξατνις . παξάτω, 3. sing, prsss. imper. act pro *u- ξχίτω, a πίΐξάω, ω, fut. άσω, et Ion. ήσω, Conor, ni- tor, tento, experior, periculum facio ; (2) tento, de stupro interpello, Gl. Vet. et πιι°άω, solicito, attento ; πιΐξ,άομχι, tento, Gl. V. aor. 1. part, πείξχθίίς, ex- pertus, Ph. p. πιπαξαμ^, expertus, Gl. V. παξωμχι, conor, nitor, experior, Gloss. Vet. imperat. πιίξω, enitere, Ph. Τϊτβ εγω πίΐζάσομαι τχς μη iibOTas δ/- ix%xt, Xen. Cyr. 8, 1. Τ« πξωτα πει- ςασ-ίίσθί τας λίμα χαχας, experiemini, Arist. Ach. 749. ΤΙάντίς γχξ πενίης πει- ξώμεθα tv,s πολυπλάγχτχ, experimur, Phocyl. 36. Ιίειςηθηναι εγχεος, Hesiod. Scut. 359. Α πεϊξα. πίίξηθηναι, tentatum esse, a. 1. inf. pass. πείζ-ησαι, 2. sing. a. 1. imper. med. πείξητίξω, experior, tento, periculum facio, exploro animum alicujus. Μν,τι μεν, ηντε πχιΰος αΰχυξ5, πείξητιζε, II. 7, 235. Α πείξάω. ΠΕΓΡ1ΝΘ02» Gen. et πείεινΟ*, acc, a πιί- ( 449 ) ξίνς, crates, vel alveus ex viminibus in curru. Αύταξ 'by' νιας αμαζαν ίντξοχοψ ημιονείηνΌπλισαι ηνώγίι, πιίζίνθα hi %η- σχι επ' avr^s, U• 24, 190. Άμφίπολοι πε^ξίvθos εφχπτόμενχι μετόπισθεν, Apollon. Rhod. lib. 3, 872. ΓΓΕΙ'ΡΩ, f. πεςω, ρ. πεπαςχα, transadigo, transfigo, transfodio, inrigo, adfigo ; (2) transeo, aor. 1. επειξα, transfixi ; πεπας- μίνο5 χ transfixus, p. part. pass. Και τα, μεν ευ μί^υλλε, χα) άμφ' οζελοΤσιν επαξ(, II. 9, 210. Πίλανβί Α'ιγχΊΌν περώ •. Soph. Aj. 461. S πείξω, 2. sing, praes. imper. med. contr. pro πειξάν, a πείξάω. πείξώχτο, 3. plur. praas. opt. med. Ion. pro πείξώντο, ex πείξάοντο. πείξώμεθχ, 1. plur. praes. ind. med. πεΐσα, v,s, v>, funis ancoralis. Α πείθω. πείσχι, aor. 1. inf. act. Poet, pro πίσχι, a πιω, irrigo. πείσχις, a. 1. part. act. Mol. pro πίσχς. πείσas, a. 1. part. act. verbi πε'ιθοι. πείσε», loca irrigua, aquosa prata. ΤΙείσε» ποιηεντχ, Od. 6, 124. πείσεχι, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro πεί• σγ, a πείθω. πείσεις, persuadebis, 2. sing. f. 1. ind. act. πεισίμεν, f. 1. inf. act. Ion. pro πείσ.ειν- πείση, ή, i. e. πείθω, Hes. al. patientia : vid. CI. Horn. Od. v. 23. πείση, obedies, 2. sing. fut. 1. ind. med. vel persuaserit, 3. sing. a. 1. conj. act. πεισθίντας, acc. plur. a. 1. part. pass. πεισθηνχι, persuasum esse, a. 1. inf. pass. πεισίμζξο -ros, v, b κχι ή, homimbus persua- dens. Ex πείθω et βξοτός. πεΊσις, εω$, η, suasio, suadela. Α πείθω. πείσις, εωs, vj, passio. A. f. 1. πείσομχι, pa- tiar, verbi πάσχω. πασιχάλινο?, ν, b χα) η, fraenis obediens, Moo. Suic. "Αςμχτ» πεισιχάλιν», Pind. Pyth. 2, 40. Ex πείθω et χαλινός. πεΤσμ», »tos, to, fiducia adgrediendi ali- quid, persuasio ; (2) funis nauticus, quo navis religatur et retinetur, ut pareat gubematori, retinaculum, firmamen- tum, refugium. 'Εν δ! λιμην ε'ύοξμος, 'ίν' & χρω πείσματος t^h, Odyss. 9, 136. A πείθω. πεισμχτιχος, η, βν, pertinax, pervicax, Eu- stath. πεισμονή, ης, η, persuasio. Ab eod. πείί-εον, obsequendum, obediendum; (2) credendum. Α πείθω. Unde πεις-ηζ, ηξος, b, obediens, persuasor. πεις-ηξίος', u,*b χα) η, idem quod πεις-ιχος, η, ov, persuasorius, vim persua- dendi habens. Α πείθω. πεΐ5•ιχως, adv. persuasorie, prot)abiliter. πείσυνο5, ύνη, υνον, fretus. Α πείθω. πειώλ'κ, u, b, catamitus, pathicus, Etym. Suid. Ex πέος et ολλυμι- πεχύλιον, χ, to, peculium. Vox Lat. πεχος, εος, το, pellis, item cortex. Α π'εχω. πεχτ'εω, ω, f. ησω, pecto, carmino, carpo ; (2) tondeo. Ήνίχ» πεχτειν, ίόξχ πςοξά- των αόχον ηξίνον, Arist. Αν. 720. Quidam vero ilegunt π'εχειν.^ ΤΙοιησω τημεξον τ&ς ΰημότχς βωςζεϊν σ' εγώ πεχτίμενον, idem, Lys. 688. Α πεχτός. πεχτηξ, ηξος, b, qui tondet aut vellit. A πίκω. Unde πεχτος , η, bv, pexus, comptus ; (2) tonsus. πεχω, f• πεξ®, tondeo, aor. 1. pass, επεχθην επιχθη, tonsus est. Τβν κξίον ως επεχθη, Arist. Nub. 1359. Α πείχω• πελάγειος, εία, twv, marinus. Α πελχγος. πελάγεσσι, dat. plur. Ion. pro πελάγεσι, a πέλαγος. πελαγίζω, fut. ίσ ω, versus altum, in altum navigo; (2) inundo, undis tegoy'Swid. τ )ψ νύχτα πελαγίσας 'επανήλθε, Appian. Bell. Mithridat. Ab eod. πελαγικός, η, ov, marinus, pelagicus, altum amans. Ab eod. πελάγιος, ία, ιον, idem et ab eod. πίλχγόΙ\ομος, ov, maritimis, Epith. navis. ΠΕ'ΛΑΓΟΣ, εος, το, proprie mare altum, mare medium ; (2) pars maris majoris ; (3) aequor, mare, reperitur etiam de rlu- minibiis, ut de Danubio, apud Dion. Cass. (5) tropice, de magna mole rerum malarum. πέλαγος, pro πελ»ξγος, Ε. Μ πελαγόζ-οεφος, χ, ο χα) ή, qui in mari degit, marivagus, Suic. A s -ξίφω. ΠΕΛΑΓΟ'Ω, mari inundo. πιλάζω, fut, ίσα, propinquo, appropinquo, Ε f ΠΕΛ ΠΕΛ ΠΕΝ venio ad, accedo ; (2) admoveo, applico, appello; πίλάζομαι, appropinquo.; πί- λασθιις, admotus, a. 1. Ε}'ξξω πίλάζαν σης γι τ&τας της πάτξας, impediam ne propinquent, Sophoc. Phil. 1397. Βοξία σώμα πίλύζωνι Arist. Αν. 1405. τάφξ'οις, Eurip. Rhes. 123. Έζ ποίας πάτξας ΈλληνιχοΊσι δώμχσιν πίλάζίτί ; id. Ph. 286. <5"ον δ' ΊτοΙόκη πίλασαν, II. 1, 434. Α πίλας. πιλάθω,^ idem. Τ/ ποτ' & πίλάθίΐ σκοπό;, ίν ναών "Εχτωξ ωτζννί χατόπταν ; Eurip. Rhes. 556. Α πίλος. ΠΕΆΑΝ02, ν, ό, libum, quod placentas in modum e farinas polline fiebat, et sacrificiis adhibebatur; (2) spuma con- creta ; (3) quodvis humidum concretum et arendo induratum ; (4) obolipondus. πίλαξγαν, Pythagoras vocabat τό ννθίτΰν, i. e. monere, admonere. πίλαξγήίϊς, ciconiarum pulli. Sing, πίλχξ- γιδίύς. πίλας?ικος, i), lv, qui ciconiarum est, seu qualis ciconiarum est, ciconiarum pro- prius ; πίλαξγιχο) νόμοι, leges de alendis parentibus ; quia id faciunt ciconiae. A πίλαξγός. τίλκζγίτις, ώος, ή, herba lienosis medens. ΠΕΛΑΡΓΟ' 2, S, ό, ciconia. A πίλος, ni- ger, et άξγ'ός, albus. πίλχξγοχξως, ωτος, ό και η, ciconia? colo- rem habens. Ex πίλοξγος et χςώς. πίλχξγώΰης, ίο;, β χα) ή, ciconias similis, ciconiam referens. A πίλαξγός. ΙΙΕΆΑ2, adv. prope. Hinc « πίλας, vi- cimis, propinquus, alius. Comp. πλη- σίον, Superl. πίλχς-άτω, Hipp. πίλασαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro ίπίλασαν, a πίλάζω. π-λασθίΤσα, a. 1. part. pass. f. g. πίλάσσαις, aor. 1. part. act. Poet, et Mol. pro πίλάσας. πίλας-ης, S, <5, qui appropinquat, qui acce- dit, vicinus, incola. Α πίλάζω- πίλατίία, ας, η, clientela, Gl. V. A πίλ,άτης, n, a* vicinus ; (2) inferioris con- ditionis homo, qui domurn nostram ven- titat et nos colit ; Gl. Vet. cliens. A πί• λάω• πιλοτικός , η, ον, famularis. Α πελάτης. πιλάτις, ιίος, η, cliens vel famula. Ab eodem. , πίλάω, ω,' appropinquo, accedo. "Επειτα χνζίξνητων εκίλευον Tyf πελάαν, Horn. Hymn, in Each. 44. Α πίλας. πίλεθος, ό, stercus ; idem quod σπίλίθος. πιλεθξίσμα, ατός, το, cursus, Hes. fortasse jugeri, vel per designata jugera. Quasi a πίλίθξίξω, quod est a πελίθξον. πίλεθξον, n, το, jugerum, item spatium, ut πλίθξον. Α πλίθξον. ιτίλίθξονιος, ό χχι η, plethrum seu jugerum asquans, Nic. πίλίΐα, ας, et πιλειάς , άΰος, η, colurabarum qucedam species ; (2) columba, II. 5, 778. Α ίΓΕλόί• srsXs/aSso-flv, dat. plur. Ion. pro πίλαάσι, a πίλειάς. πίλειθξίμμων, όνος, ί καιή, columbarum al- tor vel altrix. Ex πίλεια -et 3-ξίμμ». π.ίλίίος, iia, tiov, niger, fuscus, lividus. A πίλος. ΠΕΛΕΚΑ'Ν, χνος, ό, pelecanusj picas Martius ; vide seq. ΐίίΧίχίνος, ϋαλίσσιον o'evioy, marina avis, fulica, Gl. V. ίτιΧιχας, pelecanus, Atl. pro πίλίχάν. τηλίχάω, ω, fut." ' ησω, securi caado vel com- plano, Ph. πίλικα, dolat. Α πίλίχυς. χίλίχ'/ιμα,, ατός, τβ, assula, fomes, Gloss. Vet. πιλίχν,σΛ, aor. 1. ind. act. Ion. et Poet. pro έζπλίκνσα, a πίλίχάω, Odyss. 5, 244. ίπλίχησις, ίως, ή, sectio vel dolatio, qua? securi fit. A rtO&xam. πίλίχητης, S, a, dolator, Gl. V. ίτιλίχητος, η, ov, bipenni cassus vel compla- natus ; (2) qui securi casdi vel compla- nari potest. Ab eod. πλιχΥ,τωξ, οξος, ί, succisor, Man. πιλιχίζω, f. ίσω, securi percutio. 'Ραξδίσας ίτίλίχισε κατά το πάτςιον ϊθος, Diod. Sic. Α πίλιχνς. ΒίΧιχΊνος, ν, ό, securidaca, vel securiculata, herba vel fr'utex ; (2) avis nomen. ίηλίχκάω, ω, idem quod πιλίχάω. Ιίίλίκ- χησίν δ' αξα χαλχω, Odyss. 5, 244. χίλεχχον, ν, το, manubrium seu capulus bipennis. Έ'ι'λιτο χχλϊ,ν «,ξίνν,ν Ιίχαλχοϊ, ΐλαΐ'νω ίμφι χίλίχχω, 11. 12, 612. A srs- λίκνς. πίλίκοίΐο-ης, ίος. Ό χα) n, securis seu bipen- nis formam habens. Ex πίλιχυς et εΓ- δβ?. -ziXixCBioy, α, το, securicula, parvi securis. Dim. a ΠΕΆΕΚΤ2, eajf, o, securis, bipennis ; (2) dicitur et de asperitate morum, de acer- bitate. πίλίκυφόξος, ν, ό και ri, qui securim gestat, bipennifer ; (2) praator. Ex φίξω- πΐλίμιζίτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro Ιαίλεμιζίτο, a ΠΕΛΕΜΓΖΩ, fut. |», moveo, commoveo, quasso, concutio ; πιλίμιζίν, aor. 1. pro ίτίλίμιξι, concussit; πίλιμίχθη, aor. 1. pass, pro ίπίλίμίχθη, motus est. Οΰξί- a^ov ίτίλίμιξίν "Έ,γχιος, 11. 13, 443. Ό δί χασσάμίνας πίλεμιχθη, 11. 4, 535. πιλίμίχθην, aor. 1. ind. passs. πίλίσκΐ, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro eViXe, a τίλω. πίλίυ, 2. sing. pra?s. imper. med. Dor. pro πίλν. ίτίληϊας, άδος, %, columba, Ion. pro πι- λιιάς. πίλίχ, ας, τι, livor, lividitas ; vox Dorien- sium. Α πίλος. Hinc πίλιαίνομαι, livesco, livorem Gontraho. ■ηλιΙν'Α, %ς, ή, lividitas. A πίλώνος, y„ ov, nigrorem plumbeum ha- bens, sanguine suffusus, Uvidus, livens. ΤίιλιΙνος οννξ, Nicand. Al. 411. Α πίλος . Hinc πιλιΰνότνις, ητος, $, livor ; (2) pars livida. πίλιΰνόω, OS, f. ώσω, lividum reddo, sugillo j πίλιΐννμαι, liveo, livesco, Gl. V. πιλΊΙνωμα, suffusio sanguinis, hvor. A praec^ πιλικαν, ανος, e, species poculi hgnei j (2) catinus ligneus. Α πίλίχυς. ΠΕΛΓΚΗ, ης, -ί, poculi genus. πίλιόομαι, ίΐμαι, livesco. A πίλιος, ία, icy, lividus, luridus, Ph. A πίλος. πιλιότΥ,ς, τ,τος, τ), livor, Ph. Α πίλιος. πιλίωμα, ατός, το, livor, Ph. nigredo. A πίλιαμαι. ■ πίλίωσις, ν\, idem. ΠΕ'ΛΛΑ, Ion. πέλλνι, ν,ς, τ), vas, in quod lac emulgebant, mulctra, seu mulctrale ; Hinc Anglicum vocabulum, a pail.. ~Ζταθμω \v) βρομίωσι πίξίγλαγίας κατά πίλλας', II. 16^, 642. (2) vas potorium. . πιλλαιος, α'ια, oCiov, vel πίλλαιος, cc, ov, fus- cus, Hes. Α πίλος, πίλλν,τϊ,ς, ?,ξος, ό, qui lac in mulctram mul- get. Α πίλλα. πιλλις, ή, poculum, Ath. πίλλόο,μχί, νμαι, idem quod πίλιόομαι. πίλλος, η, ov, sive πίλλός, i), ov, colorem nigricantem et subfuscum habens ; item niger, fuscus. Α πίλος, πίλλωμα, ατός, το, livor, pars livida, Rob. Α πίλλοομαι. ΠΕ'ΛΜΑ, ατός, το, planta pedis s solea, calcaneum, Gl. V. Hinc πίλματώο%ς, ίος, ό χα) -h, plantaris, Gl. V. πίλοντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. pro ίπίλοντο, a πίλω. ΤίίλοποννΑο-ιακός, ύ), ov, Peloponnesiacus. Α Τίίλοπόνν/ισος, Peloponnesus. ΠΕΛΟ ν 2, i), ov, vide πίλλός. πιλτάζω, scientia? peltasticaa operam do, Rob. pelta armatus pugno. Α πίλτη. πίλτάξίον, n, το, parvula pelta sive cetra, Gl. V. parmula. Dim. a πίλτη- πίλτα$">,ς, -S, ό, qui peltam ad pugnam ges- tat, peltatus, seu cetratus, Gl. V. par- mularius. Α πίλτάζω. Unde πίλταε-ικός, v„ ov, ad peltastam pertinens ; (2) peltatus. Hinc ή πίλτα^ιχη, ης, sc. επίς-ημη, ars utendi pelta, bene pugnan- di cum pelta armatus sis. πελτατικώτατα, adv. more peritissimorum peltastarum. A praec. ΠΕ'ΛΤΗ, ης, η, pelta, cetra, scutum bre- vius, lorum non habens, quo sagitta- rii et levioris armaturas milites uti so- lebant. πίλτοφόξος, a, i, peltatus. Ex πίλτη et φίξω. πίλυξ, υχος, sive πίλυς, ό, securis, bipen- nis ; (2) pelvis, proprie hgnea. Α «λε- κυς et πίλίκη. πίλυτξα, vel πίλυντξα, socci, apud Poll. ΠΕ'ΛΩ, vel πίλομαι, sum ; (2) verto ; (3) admoveo, appropinquare facio. Ov μίν V { 450 ; πως αλιον πίλίΐ'όζχιον, II. 4,158. ΕνχωλΫ) πίλίν ανδςων, ib. 450. "θί μίγα. πασια "Εξκος ΆχαιοΊσιν πίλίται πολίμοιο χα' κοΊο, ib. 1, 284. ΠΕ'ΛΩΡ, ωρος, τό, monstrum, monstrum immane j (2) ingens, II. 18, 410. πίλωξΊΙίς, ων, a\, ostrea?, a magnitudine sic dictse. Α πίλωξ. πίλώξίος, u, ό χα) ή, monstrosus, portento- sus, admirandus, suspiciendus, mirus, ingens, immanis. Ούτος δ' Κ'ίας is-) πί- λώβιος, ίξχος Άχαιων, II. 3, 229. Ab eodem. πίλωξίΓος, η, ον, idem quod πίλώξίος, Theoc. πίλωξον, τό, idem quod πίλωςον, Horn. πίλωξος, ώξα, αίξον, monstrosus, portento- sus ; (2) ingens, vastus, immanis, II. 12, 202. Ab eod. πίμμα, ατός, τό, quidquid coquitur, coc- tiim, genus placentas; πίμματα, bella- ria. Α πίπτω. πίμμάτιον, ν, τό, bellarium. Dim. a πίμ• μα. πίμμχτνλόγος, α, ό, qui de opere pistorio delicatius apparato verba facit, vel qui de placentis et opere dulciario librum conscripsit. Ex πίμμα et λόγος. πίμματαξγός, ν, β, bellariorum artifex, pistor dulciarius. Ex πίμμα et ίξγο», opus. πίμπαΰχξχης, et πίμπάδαξχος, it, β» qui quinque militibus prseest. Ex πίμπας βίίξχός. _ πίμπάζω, ι. άσω, per digitos numero, pra?- sertim quinos ; (2) numero ; (3) cogito, considero. Ει' τις 'ίκχ^α πίυ,πάζοι, Αρ- poll. Rhod. lib. 2, 977. Ανταξ ίπν,ν πά- σας πίμπάσσίται, Od. 4, 412. Α πιμπάς. πίμπας, άοος, ή,• quinarius numerus, quin- que. Α πίμπί. πίμπαστϊ,ς, 2, β, quinque numerans. A πίμπάζω• πίμπί, οι, al, τα, quinque. Α πίχτί• πίμπίλος, α, ό χα) ή, senex admodum de- crepitus, et capularis, utpote jam in se- pulchrum demittendus. Κα) νίχξόμαν- τιν πίμπίλον Ιιζησίται, Lycurg. 682. A πίμπω• πίμποισαι, nom. plur. press, part. act. fem. gen. Dor. pro πίμπασαι, a πίμπω. πέμπον,ϊιητρβΐί. ind. act. Ion. pro ίπιμπο». πίμπταΊος, α'ιχ, aiov, quintanus ; (2) quod quinto die fit, qui quinto die venit, redit, &C. Α πίμπί. πίμπτάμίξος, quinque dies durans, Pind. πίμπτας, άίος, ή, numerus quinarius ; (2) numerus quinque militum. Α «/tta-ref. πίμπτίον, mittendum. "Hj&u 'ότι ιχ τίτω» σε^ττεβν ί'ίη, Xen. Cyr. 8, 3. Α πίμπω. πίμπτημόξίον, α, ό, quinta pars. Ex πίμ• πτος et μόςιον. πίμπτός, η, ον, missus. Α πίμπω. πίμπτος, η, ον, quintus. Α πίμπί, pro πίντί. ΠΕ'ΜΠΩ, f. ψώ>, mitto, dimitto, procul amando, demitto, emitto, immitto, im- pono ; (2) deduco, veho, transveho, tra- jicio; πίμ-1/ον, mitte, aor. 1. imperat. πίμφθύς, missus, aor. 1. pass, particip. ΐΐίμπίΐν τινι πιξί τίνος, Thuc. πξός τίνα, Xen. βοηθίίαςτινι, Polyb. ί'ίς τινας, Xen. Μηκίτι ,μηΰίνός Χξατύνων 'όσα πίμπα βιό- ϊωξος α'ια, Soph. Phil. 1154. Ε'ις 'Αθή- νας πίμ,ψομχι Θ^ζών απο, Eur. Her. Fur. 1429. πίμπώζολον, β, τβ, veru quinque euspides habens, veru quinquefidum, H. 1, 463. Α πίμπί et οξίλος. πΐμφηξις, ίίος, ή, piscis, Ath. πίμφιγώδης,' ίος, ό χα) η, referens πεμφι- •ya•, (2) humidus, flatulentus; (3) pus- tulas excitans. Α πίμφιξ. πίμφώώΰης, ίος, ό χα) η, idem. Α πιμφίς. ΠΕ'ΜΦΙΞ, ϊγος, η, flatus, gutta, nubes, bulla, pustula, pro anima, Lye. 1106. πίμφΊς, ίδος, η, idem. ΠΕΜΦΡΗΔΩ'Ν, όνος, η, insectum e ves- parum genere. Ή.ίμφςηΰων ολίγν τί xxi αμφιχαρης σχολόπίνϊϊξα, Nic. Th. 812. πίμψαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro ίπίμ^/αν, a πίμπω. πίμψασι, eis, qui miserunt, dat. pi. part. πίμψίΤς, 2. sing. fut. 1. ind. act. Dor. pro πίμ-^ίΐς. πίμψις, ίως, η, missio. Α πίμπω• πίμψωμίν, 1. plur. aor. 1. conj. act. verbi πίμπω. πίνί&ία, ας, η, famulitium, servitium. A πίνίςης. ΠΕΝ ΠΕΝ ΠΕΝ π<νε?εςος, πΐνέτατο;. A πένης • πενίςΎΐ;, », ό, servus, famulus, cliens, apud Thessalos. Α πένομαι, laboro. πενε$-ιχος, Ϋ), bv, servilis. A prase. πίνγ,αι, 2. sing. pras. conj. med. Ion. pro srsv'/j» a πένομαι, πέν*;, »)τβί, e «aei -r„ qui labore victum qua&- rit, pauper, inops ; (2) egens. Ab eod. πίντισσα, yj;, y), paupercula. A πένης. πεν/ιτεύω, pauper sum. Ab eod. πενϋαίνω, idem quod πένθνιμι, seu" πινθέω, Eust. πενθαλέος, ία, έον, luctuosus, lugubris. A πένθος• πενθάς, άδος, τι, luctuosa, lugubris. Άνη- ξυγε πζνθάδα φων><ν, Nonn. Paraphr. 11, 16. Ab eod. πένθει, 2. sing. pra?s. imper. act. pro πένθεε, a πενθίω. πένθεια, τ•,, idem quod πένθημα, JEsch. πενθείω, Poet, pro πενθέω, Horn, πίνθεςα, α;, ί, socrus, uxoris mater. A ΠΕΝΘΕΡΟ'Χ, 2, b, socer, uxoris pater. πενθεξοφθόςο;, a, b χα) ή, socerum perdens. Ex πενθεξο; et φθείξω. πενθίω, ω, fut ν,σω, lugeo. "Απαντες δ' εν) λόγω πενθήσατε νεχξχς, Eur. Her.JPur. 1396. Φθιμοένν,ν τν,ν βασίλειαν πενθίΐν, id. Ale. 82. 'Σφ' όϊ; υ) πόλι; επένθ^σε, JEsch. Α πένθος, πένθιμα, ares, το, luctus. Α πενθίω. πενθήμεναι, pra?s. inf. act. Dor. pro πενΟη- vect, a πένθν,μΛ. πενθήμερος, a, ο χα) υ), quinque dies durans, seu a quinque diebus, Msch. πένθν,μι, Poet, pro πενθέω, Horn. πενθνμιμεξ?;;, ίο;, Ό χα) y\, partis semiqui- naria?. Hinc πενθγιμιμΐζϊ,ς τομή, caesura, quum post secundum pedem syllaba su- perest. Ex πέντε, ήμισυς, dimidius, et μέξο;, pars. πϊνβζμιπόδιον. u, to, duo pedes cum pede dimidio. Ex πέντε, 'ήμισυς et π2;. πενθνιμιχοίνιξ, ικο;, 'h, duae chcenices cum dimidia. πένθιμο;, idem quod πένθιμο;, Sibyl. πενθ-ί,μων, ovo;, ο χα) y), luctuosus. A πεν- θέω. πενθ%ογ,;, ίο;, b χα) υ), lugubris. Ab eod. πενθντϊζ, risfii, Ό, qui luget. Ab eodem. Hinc πενθντΥ,ξΐο;, u, b, lugubris, ad luctum per- tinens. π%νθγ\τιχό;, υ), bv, lugubris. πενθπτιχως, adv. lygubriter. πενθΫ,τξία, α;, Ϋ), prsefica ; (2) quai luget, Eurip. Hipp. 805. πενθιχο;, υ), ov, lugubris. Α πένθο;. πενθιχως, adv. lugubriter, lugubre. πένθιμο;, u, b χα) ϋ], et πένθιμος, ίμνι, ιμον, lugubris vel luctuosus, Gl. V. lugubris, fiebilis, funestus. A ΠΕ'ΝΘθ2, εος, το, luctus, i. e. mceror, ex morte propinquorum vel amicorum j (2) quivis mceror, Ph. luctus, funus. πενθοφόξος, ov, luctum ferens, Sibyl, πενία, ας, Ϋ), Ion. arev/sj, jjj, τ), paupertas, inopia. Α πένομαι- πενιχξαλέο;, ία, έον, pauper, pauperculus, inops. A πενιχξο;, a, ov, idem. Α πίνομαι• πενιχ%ότγ\ς, •η, paupertas, inopia, Steph. πενιχξω;, adverb, pauperum more, per ino- piam. πενόλν,;, penula, Gl. V. al. φαινόλν,;. IIE'NOMAI, facio, efficio, ago, paro, eu- ro, struo; (2) pauper seu inops sum. T7 σε χξ -h ταΰτα πένεσθαι ; Od. 24, 406. ΊΙολλοί rot πλντ2σι κακό), αγαθοί hi πί- νονται, Theog. 315. πίνοντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. pro Ιπίνοντο, a πίνομαι, πίνταγαμζρος, ov, quinque generos habens, Lye. 146. πίντάγζαμμοί, ν, ό χα.) υ), qui quinque li- nearum est. Ex πέντε et γ^αμμν,, ti- nea, πεντάγωνος, Η, β χα) y\, quinque angulos habens. Ex •τε'ντε et γωνία, πενταδάκτυλο;, α, ό χαι ϋ], qui quinque di- gitus habet, vel qui quinque digitorum est. πενταΰάξχΥ,;, vel π$ντά%α°χο;, a, o, qui quinque viris prseest, quiheurio. Ex πέντε et άξχό; . πενταΙεχαετΥύ, quindecim annorum. , Ex πέντε, %'εχα. et 'ίτο; • πενταίιχο;, >j, ov, quinarius j (2) pentade constans. Α πεντάς. πιντάΰιμνον, quod quinque minarum est, Herod, πεντάΐιον, α, το, numerus.. quinarius, quin- ternio. Α πεντάς, πενταδξαχμία, ας, ϋ), quinque drachma?. A πεντάδξαχμος. πεντάίξαχμον, numisma quinque drach- marum. πεντάΰξαχμο;, ν, ό χα) υ), qui quinque drachmarum pretii est. Ex 3-ε'ντε et δξαχμΫ). πίντάδωξος, v. ό χα) ϋ\, qui quinque palma- rum est. Ex πέντε et tZgov, palmus. πενταίθλιον, το, idem quod πεντάεθλον, n, το, quinquertium, quinque certamina. Ex πέντε et άεθλος. πεντάεθλος, s, ό, quinquertio, qui quinque certaminibus victor evasit. Ex iisd. πενταετές, vel πενταετές, adv. quinquennis, seu per quinquennium. Α πενταίτνι;. πενταετγ,ξγ,;, ες, quinquennis. Ex πέντε et έτος, annus. πενταετΥίξία, ας ί υ), quinquennium, lustrum. πενταετΥίξιχος, ϋ), ov, quinquennalis, lustra- lis, Gl. V. Α πενταετνιξία. πενταετΥίξΐς, Γδος, υ), quinquennium, lus- trum, Gl. V. Κζΐο•)ν πενταίτΥιζίδχ, Pind. Olym. 3, 38. A πενταετίας, n, ό χα) ϋ\, quinquennis. Ex πέντε et έτος. πενταίτΥ,ς, η, ο, vel πενταεττ,ς, ίος, β χα) τ), qui quinque annorum est, quinquennis, quinquennalis. Ex iisd. πενταετία, υ), quinquennium. Ex iisd. πεντάξωνος, u, ό χα) υ), quinque zonas ha- bens. Ex πέντε et ζώνη• πενταθλεύω, idem quod πενταθλίω, ω, f. γ\σω, quinque certaminibus me exerceo ; (2) quinque certaminium generibus certo. A πίνταθλον, ν, το, idem quod πεντάεθλον. πένταθλο;, ν, Ό, quinquertius, Ph. idem quod πεντάεθλος ; (2) in quocunque ge- nere per omnes partes egregius, velut in dicendo. πενταθλιριχος, υ), ov, πενταθλι^ιχν) \1xyj, vic- toria in omni genere certaminum. πεντάϊος, α'ια, a7ov, quintus. Α πέντε• πένταιχ/Μος, ν, ό χα) ϋ), quinque cuspides seu mucrones habens. Ex πέντε et α)χ- πενταχεφαλος, ts, ο χαι *?, q. a. quinque na- bens capita, quinos habens truncos. Ex πέντε et χεςαλί). . πεντάχι;, adv. quinquies. Α πέντε. πενταχιο-μύξίοι, quinquagies mille, seu quin- quaginta millia. Ex πεντάχι; et μύξίοι. πενταχιο-χίλιοι, ίαι, ια, quinquies mille, quinque millia. πεντάχλαδο;, ov, quinos ramulos habens; Epith. manus. πεντάχλινο;, n, ό χα) υ), quinque clinis seu lectis instructus. Ex πέντε et χλίνγ>• πενταχόςωνο;, u, ό χα) ϋ), qui quinque cor- nicum a?tates vixit; (2) capularis, de- crepitus. Ex πέντε et χορών*ι, comix. πενταχόσια, ων, τα, quingenta. πεντακοσιάξχΥι;, et πενταχοο•ίαξχο;, χ, ό, quingentorum militum prasfectus. Ex πεντακόσιοι et άζχν), vel άξχό;. Hinc πενταχοσιαξχία, u;, ϋ], quingentorum mili- tum praefectura. πίνταχοσιαστο;, ϋ), ov, quingentesimus. A πιντακόηοι. πεντακόσιοι, ίαι, ια, quingenti. Α πέντε• πενταχοσιομίΰιμνο;, u, ό χα) υ), qui quin- gentorum medimnorum est, qui ex suis fructibus reficit medimnos quingentos, qui quingentis medimnis census est, Plut. in Solon, cap. 18. πενταχοσιοζ-ός, υ), ov, quingentesimus. A πεντακόσιοι. πενταχυμία, ας, υ), immanis unda seu fluc- tus, fluctus decumanus, quinque fluctus uno impetu adventantes. Ex πέντε et xv μα• πεντάλεπτο;, u, ό χα) ϋ], quinque lectos ha- bens ; (2) quinque toros conjugales ex- perta. Ex π.έντε et λέχτξον. πενταλιθίζειν, ludere πεντάλιθα. ' Vide seq. πιντάλιθο;, ν, ό χα) ϋ\, quinque constans la- pidibus ; πεντάλιθα, ludus quidam muli- ebris, quo ludebant quinque lapidibus. Ex λίθος. πεντάλιτξος, ν, b χα) τ), quinquelibris, qui quinque librarum est. Ex λίτξα, πενταμεξΥΐς, έος, ό χα) υ\, quinquepartitus, in quinque partes divisus. Ex μέξος, πενταμίξοίς, adv. quinqueparito, Plin, ( m ) πεντάμετρος, u, ό χα) ϋ), qui est quinque pe- dum. Ex 3-ε'ντε et μέτξον. πεντάμψο;, ν, Ι χα) ϋ], qui est quinque mensium. Ex πέντε et μ->,ν, mensis. πεντάοζο;, ν, ο χα) ϋ), qui in quinque ramos dispergitur ; ; (2) in quinos digitos divisa. Ex πέντε et 'όζο;, ramus. πίνταάγχιον, quincunx, Gl. V. Ex πεντί ' et πγχία, uncia. πενταπάλαι&ς, is, ό χα) υ), qui habet quin- que palmos. Ex πέντε et πάλαι?*). πενταπέτΥιλος, ν, ό χα) ϋ), quinque folia ha- bens ; πενταπέτΥίλον, herba quasdam, quinquefolium. Ex ;τε'ντε et πέταλον. πενταπετες, quinquefolium. _ πεντάπΥΐχυ;, εο;, ό χα) υ), qui quinque cubi- torum est. πενταπλασιάζω, fut, άαΌι, quintuplo majo- rem facio. A πενταπλάσιος, ία, ιον, quintuplo major seu amplior, quintuplus, quinquies tantus. Α πέντε. πενταπλασίων, ovo;, β χα) υ), idem et ab eod. πενταπλασίως, adv. quintupliciter, quintu- plo plus. πενταπλόος, S;, ό χα) ϋ), et πενταπλόο;, S;» πλόγ„ ϋ], πλόον, 2ν, quintuplus, qumtu- plicatus. Α πέντε. πεντάπολι;, εω;, ϋ), quinque urbes. πενταπόξο;, ν, ό χα) ν\, quinque meatus seu alveos aut canales habens ; (2) quinque- fluus. πεντάπα;, nv, το οξίγμα, porrectio, carrecta, Gl. Vet. quinque pedes habens. πενταπξωτίία, ας, ν), quinqueprimatus. A ςιεντά^οωτοι• πεντάπζωτοι, ων, οι, quinqueprimi, senato- res primarii municipales. πεντάςιθμος, n, ό χα) ϋ\, quinque numero. πεντάόόοιζδος, ov, quinque fidibus (qu. fidi- um virgis) constans. πεντάς, άδος, ϋ), quinarius numerus, i. e. quinque, vel continens quinque. A πέντε• πεντάσχαλμος, ov, quinque remos habens. πεντασπίθαμο;, u, ό χα) ή, quinque spitha- mas longis, quinque dodrantes altitudine ajquans. Ex πέντε et σπιθαμή• πεντατάΐιος, a, b xa) y), qui quinque stadio- rum est. Ex ;τε'ντε et fahiov πεντα^άτΥίξος, quinque staterum seu mi- narum, Steph. idem quod πένταμνος, Poll. πεντάς-ιχος, ν, b χα) υ), quinque ordinibus seu versibus constans. πεντάτομο;, a, b xa) y), quinque ora seu ostia habens. Ex πέντε et ?ovoa. πεντασυλλαΖία, ϋ), quinque syllaba?. πεντασύλλχζο;, ov, quinque syllabis con- stans. πεντασυλλάξως, adv. quinque syllabis. πεντάσχοινος, » , 6 xa) h, quinque schcenos patens. πεντατάλαντο;, a, b xa) y), quinque talenta squans, qui quinque talentorum est. ΤΙεντάτενχο;, ν, Ό χα) υ\, quinque volumina habens, inpr. 5 Ubri Mosis. Ex πέντε et τευχβί. πενταφάξμακος, ν, ο χα) ν), quinque medi- camentis constans. Ex φάξμαχον- πεν.ταφυΥ,;, έος, Ό χα) υ), quintupliciter na- tus, quintuplex, Suic. Ex πέντε et φυη. πεντάφνλλ'ον, χ, το, quinquefolium, herba, pentapbyllum, Plin. 1. 25. \ 62. c. 9. Angl. CINQUEFOIL πεντάφυλλος, ν, ό και υ), quinque folia ha- bens. πεντάφωνος, u, b xa) y), quinque voces seu sonos reddens. Ex φωνν). πένταχα, adverb, quinquefariam, quinque modis. Α πέντε. πεντάχαλχοι, vel πεντέχαλχοι, quinque se- rei nummi, Poll. πινταχιλιατός, 2, o.unus de quinque mini- bus. πενταχίς, idem quod πενταχΫ], Ar. πεντάχοξδος, », b xa) y), quinque habens chordas. Ex χο^γ\. πεντάχρονος, ov, quinque temporibus con- stans pes. πενταχως, adv. quinquefariam. Α πέντε* Π Ε' ΝΤΕ, ο'ι, α'ι, τώ, quinque. πεντεγχέφαλος, quino cerebro constans, Theophr. πεντέγξαμμος, vide πεντάγραμμο;, Luc. πεντείξαχμία, vide πενταΰξαχμία, Xeil. πεντεχαίδίχα, οι, αϊ, τα, quindecim. πεντεχαιδεχαετΥίξΐς, iho;, υ), quindecenmum, quindecim anni. Ff2 ΠΕΝ ΠΕΠ ΠΕΠ πΐιπχαϊδιχαετγ,ς, to; , ο xou γ,, qui quinde- eim annorura est. Ex tro;• πίντεχαίΰεχαναΐα, r„ quindecirn naves. A vxv;. νί>τεχαδτχάπγ,χυς, υ, quindecim cubitos habeas. π"ινν/,Ίΐ?>ιχα•χλα.σΊων, ovo;, e χα) ft, quin- quies decies major seu praestantior. π-ντίχαίΰεχαταΐο;, α, β χα) ft, qui decimo quinto die aliquid facit aut patitur. A πίντίχχιΐίχχτο;, άτη, χτον, decimus quin- tus. trtVTixttihixr^Ti;, to;, ft, navis quindecim ordinum. Ex ίξίσσω. πεντίχχώεχγ,μεξο;, η, Ό xa) f„ qui quinde- cim dierum est. Ex Y,u,i°a- πεντεχαΐίίχοσιίτγ,;, to;, Ό χα.) ί. qui anno- rum est viginti et quinque. Ex ire;. πίντεχχιτξΐχχοντύτγ,;, ι;, annorum 35. Ab STSJ. πίντεχτίνγ,;, ίο;, ο χα.) r„ quinque pectini- bus intextus. Ex πίντε et ζη!,-. pecten. frfvTixntos, u, ό χα) ί, idem et ex iisd. πίντίλοχοι, quinque cohortes, T/iuc. Τ-ντίΐίΥ,νο;, vide πίντάμγ,νο;, Ε. Μ. πίντιναΊα, ft, quinque naves. ■απντεπενιχζΌ;. S, β, quinquies pauper, i. e. pauperrimus. πίντίπν;, oho;, i, quinque pedes habens. πίντεσύζίγγο;, ν, ό χα.) -ί, quinque fistulas seu quinque foramina habens. Tarov) ΰγ,σχί a•' εχελενί πεντεσυ°ί*/γω ξύλα, Arist. Eq. 1019. Ex σύξιγξ.. χίντεταΚαντο;, tf, i xcti f,, quinque talenta aequans.^ Ex τάλαντβν- τπντίτχξίχο;, r n ov, quinquennalis. A κίνητ-',ζ);, thos, ή, quinquennium, lustrum. Ex !τβί• s-£VT£Tiji, tot, .i χα) fj, qui quinque anno- rum est. Ex iisd. χεντίτξΐχζόμίνο;, quinquies victus, et pro- prie quidem in quinquertio. Ex τξΐάζο- μχΐ. πεντΥίχονθίιμίξο;, α, β χα.) f„ qui quinqua- ginta dierum est. Ex mug». πεντΥ,χοντχ, el, a!, rot, quinquaginta. A πίντε. ίπντΥ,χοντάΰξαχμο;, », ο χα.) ft, quinquagin- ta drachmis aestimatus. Ex Ιζαχμγ,. τηντγ,χονταετγ,{ί;, ίΰο;, ft, tempus quinqua- ginta annorum. 9ίντγ,χοντχίτγ);, vel πίντΥ,χονταίτ-);; , ίο;, ό, quinquagenarius, quinquaginta annos natus. Ex iros. ςηντηκονταίτις, tho;, ft, foem. ιηντχζονταετία, a;, ft, quinquaginta anni. »εντγ,χονταχαιτξΐετγ,;, ίο;, Ό χα.) r,, qui est annorum quinquaginta trium. χΐντΥ,χονταχάξννο;, α, Ό χα.) y„ qui quinqua- ginta habet capita. Ex χά^Υ,νον- αιντΥ,χοντχχίφχλο;-, u, ό χχι r„ idem. Ex χεφχλί• χεντΥ,χοντάλιτζοι, τβ, quinquaginta libra?. Α λίτξχ. πεντΥ,χοντάπχχυ;, ν, quinquaginta cubitos habens. χεντΥ,χοντχξχίχ, a;, i, munus et dignitas, qua quis quinquaginta militibus praeest ; (2) quinquaginta virorum principatus. A χεντ^χόνταςχο;, ν, β, qui quinquaginta mi- litibus praeest. Ex άςχό;. ιτεντ'/ιχοντχτχλχντίχ, a,;, ft, quinquaginta talenta. A χΐντηχοντατάλαντο;, ν, ό χα.) ft, qui quin- quaginta talentorum est. Ex τάλαντο*• ίτεντΎ,χοντατίσσαςε;, ων, ol xa) eel, quinqua- ginta quatuor. ίηνττ,χοιτα,τν-,ξ, Ϋ,ξο;, h, quinquaginta mili- tum prasfectuSj Suic. Α πεντΥ,χοντχ. πιντ/)χ?ντάχοο;, contr. πεντΥ,χοντάχα;, n, ο χα.) ft, cum quinquagesimo fundens, quinquagesimo cum fcenore reddens. Ex X iu - . . .. πίντΥ,χίιτίοο;, a, β, quinquaginta remorum navis, seu navis actuaria quinquaginta remorum. Ex εξίο-β-ω. πιντΥιχοΥτίύομ,αι, quinquagesimam solvoj quinquagesima a me exigitur ; (2) quin- quagesimam exigo, capio. A mvrvixoYTx. ίτίντίΊΧΟΥτν,ξι β, idem quod ίηντ•/ιχοντα.τγ,ξ. ίτιντνιχονττφχος, v„ or, quinquaginta remos habens. πί•;τζχοντόγνο;, α, β χα) r„ qui quinquagin- ta jugerum est. Ex yCoe,• πΜτηχοντοχχςτ,νο;, », ό χα) ή, quinquaginta capita habens. Ex χάξτ,νον. 9iirvixo*rcu.iffohgo;, ό χα) ή, id. quod πολύ• riyoi, Bes. Ex nm et μ%ίό^μγ,. «ΓΐγΤ7)χ6γτΟ!Τχΐζ, ό xx) -/j, quinquaginta libe- ros habens. (Τίνττ,χοντόξγνιο;, ν, ό χα) η, qui quinqua- ginta ulnarum (orgyiarum) est. Ex β'β- γυία• πΐΥντ,χόντοξο;, ν, η, idem quod ^ηνττ,χόντί- « 0ί - , , w . . TiYTVjicovTisTVi;, ίο;, ο χαι χ, qui quinquagin- ta annorum est. Ex Χτο;. πίντΥ,χόοΊβι, tat, tx, quingenti. Α πίνη. KivTYxoraZo;, α'ια, x7oy, qui die quinquage- simo aliquid facit. Α πίντΥ,χοτό;. πίντΥ,χο^ίύομχι, quinquagesimam, sc. par- tem, solvo,'quinquagesima a me exigi- tur. A xivTY.xori;. kivty.xo&y,, %;, Yi, scil. Υ,μ,ίξα, seu potius ίόζτγ„ Pentecoste, dies quinquagesimus a Paschate; festum anniversarium apud Judajos. A irivTY.xores' πίντΥ,χοΓΥ,ο, e, idem quod πίντ%χοντγ;ξ. πίντΥ,χοςΌλογίω, ω, f. fro), quinquagesimam colligo seu exigo. viYTYixosOXoytov, tt, το, locus, in quo quin- quagesimae exiguntur. A τίντΥ,χοτολίγο;, u, e, qui quinquagesimam partem colligit seu exigit ; (2) quinqua- gesimae partis redemptor. Ex λίγω. πίντΥ,χοτόπαι;, atlo;, ό, quinquaginta filios seu filias habens. χίντΥ,χος-ο;, yi, ov, quinquagesimus. A jrivri• πίΥΤΥ,χος-ν;, ίο;, ή, de numero 50, v. c. ho- minum, ut Sixct; de decern ; (2) ordo militaris constahs quinquaginta viris. ίΤ'.ντΫΐξΥΐ;, to;, χ, quinqueremis. Ab Ίξίο- σω. Hinc ίπντΥ,ξίχο;, υ,, ov, idem. ■τίντόζολο;, vide τίντάζολος, Ar. πίντόζοιο, gen. sing. Ion. pro ίηντοία, a πίν-οζο;, u, ό χα) ή, idem quod πίντάοζο;. πίντόξγνιο;, α, ό χα) ϋ„ quinque ulnarum (orgyiarum). Ex Ιξγνια, ulna. πίντόξοζο*, n, το, herbae nomen, qua? alias γλνχυσίΙγ,, paeonia. Ex οξοζο;, ervum. Ζίντοξίςο;, ov, quinque fastigia, tecta, ha- bens domus. ■ztvTuyxlat, quincunces, Gl. Vet. Ex iy- XiX• πιντύξολο;, ν, i xx) y„ quinque obolorum. Hinc rb πίντώζολον, n, quinque oboli. -τίντύξνγο;, n, ό χα) ν, qui quinque vallo- rum seu fossarum est. Ex οξύο-ο-Λΐ. τίνω, idem quod πίνομαι. πίΖχιτο, 3. sing. a. 1. conj. med. v. «rlsiw. ττίξι;, tin;, f„ tonsura. Α πίχω, tondeo. πίξν, f. 1. ind. act. Dor. pro πίξα, a τίχω. πίοίΐΥΐ;, to;, i xa) y„ qui tumido seu crasso pene est. Ex πίο; et οΊΜω. ΠΕΌ2, to;, το, penis, mentula, veretrum. ίππάγχο-ι, 3. plur. perf. ind. med. Dor. pro tritTY,yxiri, a πγ,γνυμ.ι. πίπχθνΐχν, passam, ace. singul. perf. part act. f. g. per Syncap. pro πίναβ-ήχυϊχν, a πάσχω• ίτίχαώίνμίνωϊ; adv. erudite, solerter. A ■zaihixiu)• ΐίταίνω, excoquo, et ad maturitatem per- duco, Gl. V. maturo ; (2) mitigo, lenio, πίταίνομαι, maturesco, Gl. V. Aiarxo- πων Ϋιΰομ,αι να; Λγ,μ.νία; αμ,πίλα;, u πί- rraivno-iv yM, Arist. Pace, 1172. Φξίχτα πίπαινομ.ίνγ,; απίσί'ισατο χίντξα μ,ίξίμνΥ,;, Nonn. Paraphr. Π, 19. Α πίιων. πίπαίξω, suppedito, Pind. πίπαιο-μΑνον, ace. sing. part. perf. pass. v. παί^ω, ludo, vel παίω, percutio. πιπαίτατο;, «rn, χτον, maturissimus, ma- turrimus. Α πίπων, coctus. Unde πίπχίτίξο;, ίξα, teov, maturior, mitior, JEsch. Again. 1374. πίπαλαγμ,ίνοί, part. perf. pass, verbi πα- }.άσσω. πίπάλαχτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ίπίπάλαχτο'• πίπάλαχθί, 2. plur. perf. imperat. pass. πίπαλών, a. 2. part. act. Ion. pro πάλων, a πά?^λω• πίπάνχι, a. 1. inf. act. verbi πίπχίνω. πίπανο;, υ,, ov, maturus, mitis, passus, Gl. V. Α πίπαίνομαι- πίπανσι;, ιω;, ί, maturatio ; (2) actio, qua aliquid ad maturitatem perducitur, Gl. V. maturitas. Α πίπαίνω. Unde πιπαντίχο;, ->„ ov, coquendi, maturandi vim habens. π'.παξίμ,ίν, aor. 2. inf. act. Ion. pro πχξίΐν, a πίίεω. (ΈίπχξίΤν, suppeditare, praebe- re, Ρ hid. quod a πιπχίξω, Em.) πιπάξθαι, trajectum esse, perf. inf. pass. πέπχςν,χι, trajectus sum, 1. sing, perf, ind. ( 452 ) πίχχζωνΥ,χί, 3. sing. perf. ind. act. Att. pro παξφνΥίΧί, a ποιςοινέω• πίπαο-'μ,αι, perf. ind. pass. Poet, pro πίπα• μαι, a πάομαι. πίπατμϊ;, n, i, idem quod πίπαψοΊ;• πίπαται, 3. sing. perf. verbi πάομαι. πίπχνμαι, perf. ind. pass, verbi παύομαι, πίπ-ίθαται, 3. plur. perf. indie, pass. Ion. pro ίτίπίιο-μίνοι ί'ιΰ), a πίίΰω. πίπίίθοντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. pro ίπύθοντο. πίπιίξαται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi πίΐξάω. πίπϋξο;, u, ό xa) y„ maturus, mitis ; (2) adultus ; (3) senex ; (4) lenis. Α πίπτω, πιπιίο-θω, 3. sing. perf. imper. pass, verbi πείθω. πίπειο-μΜΐ, persuasus su?n, perf. ind. pass. νεπειο-μίνω;, adv. vehementer. Α πείθο- μαι. πίπίξαγχίνχι, perf. inf. act. verbi πίζαίνω• πιπίξΥ,μίνον, ace. sing. perf. part. pass. v. πίίάω• ΠΕ'ίΙΕΡΙ, ίω;, το, piper, arbor, vel planta ; (2) fructus piperis, arboris Indicaa. Hinc πεπίξίζω, piper imitor seu refero. π-πίξίοι, n, το, granulum piperis. πεπίξ);, iho;, ■>„ granum piperis. πεπίξίτΥ,;, a, i, piper gustu referens. πεπίξόπα$-ο;, n, ό χαι r„ pipere inspersus, Suic. Ex πίπεοι et πας-ό;. πίπΥ,γί, 3. sing. perf. ind. med. verbi πγ,γ• ννμι• πίπηοΎ,χίνχι, perf. inf. act. verbi πγ$άω• πίπιατμίιον, ace. sing. perf. part. pass. v. πιίζω. πεπιθΰν, aor. 2. inf. act. Ion. pro πιθε7ν, a πείθω, πεπιθν,μίνον, ace. sing. part. perf. pass. v. πιθίω, pro πείθω. πίπιθγ,ο•ει;, 2. sing. fut. 1. ind. act. Ion. pro πιθγ,σεις, a πιθίω• πίπιθμιν, 1. plur. aor. 2. ind. act. Ion. et per Sync, pro ίπίθομεν- πίπίθοιμε», 1. plur. aor. 2. opt. act Ion. pro πίθοιμεν, a πείθω• πίπιθον, aor. 2. ind. act Ion. pro ίπιβο». πεπιτίύχχσι, 3. plur. perf. ind. act. verbi πι^ίύω• πιπίΓίύχίΐσαν, 3. plur. plusq. ind. act. Ion. pro ίπιπι?ίύχειο•αν. πεπιο-ηνμίνΥ,ν, creditam, part. perf. pass. f• g• πεπλανΥ,μίνω;, adv. vagabunde, more eo- rum, qui errant, Gl. Vet. palatini. A πλανάω, πίπλαο-μίνω;, adverb, ficte, simulate. A πλάττω. πίπΧαται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi πλάσσω, πεπλάτυντχι, 3. plur. perf. ind. pass, verbi πλατύ νω• πεπλατυσμίνω;, adv. late, multis verbis, clare, copiose. A prase. πίπλγ#ε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro επίπλΥ,γε. πεπλΥ,γίμιν, prees. inf. act. Ion. pro π-πλγ,- γειν, a πεπλΥιγω. πατλΥ,γω, percutio, ferio- Α πλϊ,σσω. πεπλΥ,θυνται, 3. plur. perf. ind. pass, verbi πληθύνω. πεπλΥ,θω;, perf. part. med. verbi πλίβω. π'ιπλν,ντο, "ό. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro έτίτλ'/ίντο, a πίμ,πλΥ,μι. πεπλΥ.ξωται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi πλγ,ξόω• π-πλΥ,σιχχότί;, nom. plur. perf. part. act. verbi πλησιάζω. πίπ)αον, u, τβ, et πεπλ);, iho;, ji, peplium, frutex ; al. portulaca agrestis et daph- noides ; (2) medicamentum ex ilia herba pituitae et bili purgandae aptum, Hipp. Α πίπλο;• πεπλ);, ϋ„ frutex quidam, Diosc. ΠΕ'ΠΛΟΝ, α, το, peplum ; vide seq. πέπλο;, n, ό, peplum, Ph. indumentum, palla, flamminium. Al. Gl. V. pallium ; idem quod πίπλιον. πίπλύσθαι, perf. inf. pass, verbi πλύω- πίπλ.ωμα., ατο;, το, peplum, vestimentum j Mschyl. Suppl. 728. Α πίπλον. πίπλω;, peplos, ace. plur. Dor. pro πίπλα;. πιπνυμίνον, ace. sing. perf. part. pass, verbi πνύω, spiro ; unde πνεΖμαι. sapio. πεπνύσω, sapito, 2. sing. perf. imper. pass. πεποίΥ,χας* 2. sing. perf. ind. act. verbi ποιίω. πεποιθε, 3. sing. perf. ind. med. verbi πείθω, πίποιθζ, confidOjfretussuirjjfido, Ph. perf. ΠΕΡ in signif. pries. Ooros 3' avY.e ayim;* era Ιλπίβ-ιν πίποιβεν ah)% Eur. tier. Fur. 106. A πείθομαι, credo. χεποιθνοίς, εως, Ϋ], persuasio, certa confident tia, fiducia, Ph. Α πίποιθχ. πεποιθίχ, ας, ή, idem et ab eod. Hes. triToiOauiv, 1. plur. pr. ind. verbi πεποίθω. πεποιθότας, acc. plur. part. perf. med. verbi s-f/ft». πίποιθότως. adv. confidenter, cum fiducia. πεποίθω, fidem habeo, Bust, χεποιθως, ότος, Ό, confisus, fretus, fidens ; part. Ab eod. αίπομφε, misit, 3. sing. perf. ind. act. Att. pro πίπεμφε, a πίμπω. «εποναμίνως, elaboratos, acc. pi. perf. part. pass. Dor. pro πεπονγ,μίνας, a πονίω- πίπονχς, laborasti, 2. sing. perf. ind. med. χεπονγ,ξευμίνω, dat. sing. perf. part. pass. verbi πον%ξε(ιομαι. πίπονθε, 3. sing. perf. indie, med. verbi πχιτχω. πίποξϊχ, pepedi, perf. ind. med. v. πίζίω. πεποζύν, aor. 2. inf. act. Ion. pro ποξίίν, a πντόξζνο-ο, 2. sing, perf: imper. pass, verbi ποξεΰομχι. πιπόξΐυτχι, ivit, 3. sing. perf. ind. pass. πεποξΗμίνως, adv. vaste, in modum oppidi desolati. Α ποξθίω. ίτΐπόσθχι, perf. inf. pass, verbi πωμι. πίποο-θι, laboravistis, 2. pi. perf. ind. pass. per Sync, pro πιπόνγ,σβί, a πονίω, II. 3, 99. Odyss. 10, 465. κεποτεατχι, volarunt, 3. pi. perf. pass. Ion. pro TSiTeT'/jv'rai, a sreraeaa*. 3-Ετβτ»ιτβ, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro £!Γ6ΤβΤ^Τβ. ■χεπξαγμίνον, factum, acc. sing. perf. part pass, verbi πξά,ττω. αετξαχε, 3. sing. perf. ind. act. per Sync. pro πεπίξχχε, a verbo πεξχω, termino; vel a ^-/τξάο-χω pro πξάω, vendo. χεπξαχται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi *επ\αο•θχι, perf. inf. pass, verbi πιπξάο-χω. πεπξχχε, 3. s. perf. ind. act. verbi πξχσσω. πεπξχχίνχι^εάςββ, inf. perf. ejusd. πεπξγ,σθχι, Ion. idem quod πεπξχσθχι. πεπξγιο-μίνν, gen. sing. perf. part. pass. verbi πξγ]θω. -πίπζωμχι, fato destinatus sum, perf. ind. pass, per Syncop. pro πεπίξάτωμχι, a *{- ξατβ'αι. πιτξ&>μ.ίν/ι, ης, τ), Parca, Ph. fatum. A πε°χτόω, quasi πεπεξχτωμίντ,, finita, ter- minata. πε*ξωμίνον, n, to, fatum, Gl. V. parcatum, fatale. Ab eod. πίπξωται, 3. sing, pejrf. pass, verbi πιοατόω. ιτίπτχμχι, expansus sum, 1. sing. perf. ind. ; pass, per Sync, pro πεπετχο-μχι, a χετάΖ,ω. πεπτιωτχ, lapsum, acc. sing. perf. part. act. Ion. et per Sync, pro τππτωχότα., a πίπτω, πίπτγ,ξίος, /at» ιον, concoctioni inservieus. Τίιπτγ,ξίον σπλχγχνον, Aret. Α πίπτω, πεπτγιωτχ. lapsum, acc. sing. perf. part act. Ion. pro πεπτιωτα. iriTTizof, Ϋ), ev, coquendi seu concoquendi vim habens. A ίτιπτβς, coctus, coctibilis, Plin. ΐίΕ'ΠΤΏ, f. •ψϋ), coquo, maturo, digero ; (2) pinso ; πεπεμμίνος, coctus, perf. part. πεπεφθαι. coctjim esse. T« μεν πίι^αν τίς, τα 5ε μχξχντες, Plato, ίτίπτωχχς, 2. sing, perf. ind. act. v. πίπτω. πιπτωτα, lapsum, acc. sing. part. perf. per Sync, pro πεπτωχότα. χίπύθωντχι, 3 plur. aor. 2. conj. med. Ion. pro πύθωντχι, a πυνθάνομχι pro πίύθομχι. πεπυχχνμίνω, dat. sing. part. perf. pass. verbi πυχάζω. νιπυξωμίνον, acc. sing. perf. part. pass. verbi πυξόω• πεπυσθγ,ν, 3. dual, plusq. ind. pass. Ion. pro \πεπΰσθν\ν, a πυνθχνομαι, II. 17, 377. πίπυσμχι, audivi, rescivi, perf. ind. pass. Wiwuxx, perf. ind. act. verbi πίνω pro πάω. αίπων, όνος, i χα.) τ), coctus seu excoctus a . soie, maturus ; (2) mollis, ignavus ; (3) suavis, jucundus; (4) pepo, Gl. V. Angl. pumpio.v. Α πίπτω. ΠΕΡ, particula, sive conjunct, expletiva aliis orationis partibus .annecti solita, qua? (1) notat quamquam, tametsi ; (2) rcspondct particular eumque ; (3) vacat ΠΕ'ΡΑ, ultra, ultra modum, ultra quam, ΠΕΡ plus quam, supra, prater ; πίξα tS, su- pra quam, Gl. V. πΐξχχν, prass. inf. act. Ion. pro πεξχν, a πίξχω. πίξχασχε, vide πεξχω• πίξάθιν, adv. ex ulteriori parte, Eur. He- racl. 83. Α πίξχν. πίξχίγι, τι;, ή, sc. yv, vel χάξα, terra ulte- rior, terra, qua? est ultra locum aliquem, qua? est ultra mare ; (2) oriens et occi- dens. Α πίςχ. Unde πΐξχίχς, u, i, piscis de genere capitonum. πιοαήω, finio, termino, Gloss. Vet. perago, conficio; perf. part, πίπΐξχσμίνο;, fini- tus, terminatus. ΙΙίξχινε μοι Xoyuv,Eur. Med. 701. Kutx τν,ν των 'όλων Qucriv e- xxrx πίζχίνίτχι, Μ. Anton. 6, 7. A πίξχξ. πίξχιόθιν, adv. ex ulteriore parte, ex ad- verso j (2) ex orientali plaga. A πίξχΊος, χίχ, χΊον, ulterior, in ulteriori par- te situs. Α πίξχ. πίξκιόω, ω, fut. ωα-ω, transmitto seu trans- veho in ulteriorem oram, transporto, trajicio, transeo ; (2) finio, termino, per• ficio ; ίτίξχιόϊ, peragit, Ph. π(ςχιωα-χ( perorare, Ph. inf. aor. 1. πΐξχιΐίμαι, per ficior j πίπίξχιωμίνος, tractus, perfectus, Ph. perf. "Αμα Ί]λίω τν,ν λιμνην πίζαιώ• θεντι;, Heliod. Α πίζχΊος. πίξαιτίξω, adv. ulterius vel ulterius quam, Fk. amplius, ulterius. Α πίξα. πίξχίωιτα, rji trajectus. Α πίξχιόω. πίξχιωτιχόν, penetrabile, Gl. Vet. Α τε- ξχιόω. πίξχμχ, ares, το, trajectus, transitus. A πιςάω. πίξα», adv. ultra, trans. Α πίξα. πίξαντιχοί, ij, ov, ad finem perducendi et efficiendi vim_ habens ; (2) qui probe no- vit inferre et concludere aliquid. A πίζχίνω• ΠΕ'ΡΑ2, ατός, το, finis, terminus, effec- tus, Ph. clausula, G.l. V. πί°χς, denique, demum, tenus, Ph. πΐξχο-χις, a. 1. part. act.iEo/. pro πίξάο-χς, a πίξχω. π'.ξχσ-ιμος, α, Ό xxi r„ qui transiri potest, vadosus, Gl. V. penetrabilis. Α πίξχω- πίξχα-ις, ιως, yi, transitus, transitio j $) fi- nis, exitus. Ab eod. πΐξχσμος, 5, β, finis. Α πίοας. πίξχτεσσι, dat. plur. Ion. et Poet, pro πί- ξχο-ι, a πίξας, ατός, finis. πίξατεύω, finio, termino. Α πίξχς. πΐξχτγ,, ης, γι, finis, extremum ; (2) extre- mitas horizofitis orienlem versus. A πίξα. Hinc πίξάτγ,θΐν, ab extremo ; (2) ex adverso. πίξχτ'/ις, ts, b, transitor. Α πίξχω. πεξχτιζοι, transfluminales, Gl. V. πΐξχτοίϊδν,ς, ι;, finitus. πίξχτος, άτγι, χτον, ulterior. Α πίξα. πΐξχτος, ti, ον, per quem transitus patet, permeabilis. Α πίξάω. πίξατόω, ω, i. ύσω, finio, termino. Α πί• ξχς. Hinc πίξχτωσ-ις, ίως, η, terminatio. πεξχω, ω, f. χσω, et ηνω, transeo, penetro ; (2) transporto, Gl. Vet. trajicio, trano j imperfect. Ion. πΐξχχο-χον, πεξχχο-χε, pe- netrabat. Αυτός πξος όίδγ,ν Ζίντίξχν i$ov πίξχ, Lye. 809. Τνμον πΐξώο-χς δί<τπό• τγ,ς δίλβν λίχος, Eur. Andr. 30. Α πί- ξχν. πΐίξγχμγ,νγι, sc • χχξτγ[, membrana, Gl. V. A ΊΙίξχχμον, urbs, arx, Ionibus, Suid. JEsch. Prom. V. 992. Ιίίξγχμος, arx llii, arx Troja?, Hes. Lai. pi. Pergama ; (2) urbs Asia? minoris. πίξ^γ,οΊς, τι, peditum. Α πίξ8ω• πίξδιχιδίνς, pudus perdicis, Steph. πίξοΊχιζος, ν), ov, ad perdices pertinens. πίξ^ΐχιον, u, το, parva perdix ; (2; herba? no'men. Α πίξδιξ- πΐξδιχοτξοφε7ον, u, τβ, locus, ubi aluntur . perdices. A πίξΐιχοτξόφος, ν, Ό xxi γι, qui vel qua? per- dices alit. Α πίξΰιξ et τξίφω. ΠΕ'ΡΔΙΗ, ΐκος, Ό χα) r\, perdix, avis; (2) astutus; (3) libidmosus. πίξδω, et πίξΰομαι, pedo j perf. πίχοξί» ; a. 2. ίπαξδον• πίςγ,θίν, adv. de vel ex ulteriori parte. A πίξα. πίξψ, trans, ultra, lo7i. pro πίξα». π'.ξηο-χι, a. 1. inf. act. verbi πίξάω. πίξγ,ο -ii, transibit, 3. sing. f. 1. ind. act. πίξ-/ιτγ]ξΐον, ν, μ, quo perforare ct trans- ( &3 ) ΓΙΕΡ fodere aliquid possumus, terebra. A zt- ξχω• πίξΰχι, perf. in£ pass. Ion. pro πιπίξθχι, a ΠΕ'ΡΘΩ, fut. πίξσω, diruo, everto, vasto, depopulor ; aor. 2. ίπχξβον, inf. *ξχθιν % lon.^ πξχθίίΐν ; perf. πίποξθχ. Κα/ τάπι Τξοιχ ΤΙίξγχμ' ί,ς ΰ μΫ\ ποτέ πίξο-οιίν, εϊ μ}, &c. Soph. Phil. 613. "Η πχ» rt«- τβτεδβν πίξσαν ΰοκεΊς •. Eur. Rhes. 592. Γξχτον, Pind. 01. 10, 40. ΠΕΡΓ, prcepos. cum genit. de ; pro ; prop- ter j pra?, ultra. Cum dat. circum, cir- ca. Cum acc. circa, circum ; circiter ; erga. Inservit saspe Periphrasi, (1) per- sona?, ο! πΐξΐ Ίωχξχτην, Socratici ; ο! πΐξϊ "Ανυτον, Anyti, item Anytus cum sub- scriptoribus ; οίπεξ) ΤΙχυλον, Pauluscum comitibus ; (2) rei, τχ.πεξ) τνιν 'επιθνμίχν, cupiditas ; (3) genitivi, ή πεξϊ αυτόν ίξΐ- TYi, virtus ejus: intendit, ut πεξΗξγος, curiosus, πΐξίλυπος, praetristis ; ssepe re- dundat, interdum in eodem verbo, mo- do addit aliquid signification! simplici, modo nihil. Casui postpositum est pa- roxytonum πίξΐ. πίξΐ pro πεξίεπ, superest. πεξίάγαμχι, demiror, Gl. V. πεξιχγχπχω, ω, fut. 'ηα-ω, valde amo. πίξΐχγγελλω, enuncio, per prseconem om- nibus locis nuncio j aor. 1. πίξΐΥ^γαΧα. Νχΰς πίξιαγγίλλεΗ χχτχ. πόλεις, impe- rare, Thuc. βοφίν, id. πίξίαγίίξω, circumquaque congrego, undi- quaque colligo ; πίξΐαγεί°ομχι, a circum- fluentium multitudine circumdor. Πε- ξΐχγείξόμενοι αβλΥ,τχΊ, Plato. πεξίαγν), τ), flexus. Α πίξίχγω. πίξΐχγγ,ς, ίος, Ό χα) ϋ), circuraactus. Ab eodem. πΐξΐχγζονίζω, brachia et manus vincio, seu post terg'a seu alio modo. Hinc πΐξίαγχόησμα, το, revinctio brachiorum et manuura. πίξίαγνίζω, f. /V«, lustro. πίξΐχγνυμι, et πίξιαγνύω, fut ίξω, COnfrin- go torquendo, contorqueo ; aor. 2. part, pass, πεξιχγεις, circumfractus. Πεί /ay- νυτχι ϋΐωξ, Apoll. Shod. 2, 793. πΐξΐχγοξχίος, u, «> circumforaneus ; (2) lo- quax, rabula. Ex ayoea, forum. περιχγχω. f. ζω, prEefoco, contorqueo. Ex πεξιχγω, fut. άζω, circumduco/circumago, mecum duco ; (2) circumeo, lustro ; (3) adduco, redigo ad aliquid ; GL Vet. cir- cumago, ductito, circum'ducb, circino, traduco. ΙΙεξίχγε τον τξάχνλον* Arist. Αν. 177. AiiTYi, τί ποιεΐς; ty,v χεφαλν,ν πο7 πίξιχγεις ; id. Pace, 680. πίςιχγαγευς, ίως, Ό, instrumentum ad cir- cumagendum navem. Α πεξιχγω. πίξΐχγωγγ), ης, γ), circumactio, circumduc- tio, flexus, qui in orbem fit, Gl. V. am- bages. Ab eod. πίξΐχγωγος, circumductor, circuraactor, Steph. πΐξιάδω, celebro. Ab ίείΰω. πεξί'χθξίω, ω, f. γ\σω, circumspicio, attente seu diligenter considero. Τα εν μυχόις ω/τπεξ εν Ϋ,λΊω πεξΐχθξε7ν, Philo. Hinc πίξίχθξΥιο-ις, εώς, ϋ), circumspectio, attenta et diligens consideratio. πεξίχίιιυμχι, detraho, aufero. πίξιαίξεσις, εως. ή, detractio, amputatio. πεξίχΐξίτίον, amputandum. Α πΐξΐχίξεο- μχι. πεξιχίξετος, r), ov, qui circum eximi potest, exemptilis. A πεξίχΐξίω, ω, fut. γ]ο-ω, circum aufero, vel in circuitu circumcldo ; amputo, deenrtico, detraho, aufero, adimo, depono j πεξίαι- ξεθι)ς, ademptus, Gl. Vet. aor. 1. pass, part Αεί hi μη μόνον πξχξεις τχς μτ. χ• νχγχχίχς πΡξίχΐξίΐν, Μ• Anton. 4, IS. Τίίξΐε7.ία-θαι χυτών τα 'όπλα, Xen. Cyr. 8, 15. ΐίεξίελω ο•' αλαζονείας, Arist Eq. 290. πεξίαίξΥΐμ», το, vide πίξίαίξεσίζ. πεξίχίξασ-χν, Sec. sing. part, prajs. act pro πεξίχΐξίαα-χν. πεξίχχοντίξω, f. ίσω. jacjilis undique ferio. πεξίχχτος, ν, ό χα) ή, qui circumagi potest, versatilis. Α πεςιάγω• πεξΐχλγίω, ω, fut. γ]σω, aegerrime doleo, vel fero, vehementer doleo. Το7ς μεν παξνσι πίξίχλγασα, Heliod. επί τίνα, id. Hinc πεξίαλγτ,ς, ίος, ο χα) r„ qui valde dolet. ΐΐίξίαλγίς-εξον χτίίναι, Aret. πεζίχλγως, ααυ. valde dolenter, ajgcrriinc. ΠΕΡ αίΡίχΧύφω, fut. ψω, circumlino, circum ungo ; πίξίαΧγ,Χαπτχι, 3. sing, perf s-£f /άλλα, adverb, eximie, insigniter, 5ορΛ. ffirf. Γ. 1227. Ex Μ ξ ) et άλλα, alia. πίζιαΧΧόχανΧος, n, ο χα) υ\, caule suo aliud circumplectens. πίξία,λλοί, a, 6 χα) %, aliis prastans, exi- rnius. πίξΐάλΧως, adv. eximie, supra modum, R. πΐξΐχΧί/ργγ,ς, ίος, Ό xx) ft, q. d. circum pur- puratus ; (2) profundus, immersus, quasi tinctus malis. Ex kip) et xXvey-fe• πίξίαΧαξγος, y, ov, idem et ex iisd. πίξίχμάω, ω, fut. qffcj, demeto. χίξίαμμα, ατός, το, quod circumnectitur et circumligatur alicui, quidquid annec- titur colio aliive corporis parti ad arcen- das noxas, amuletum. Αοχιΐ Se" ή χόμγ\ ΐΐίρίαμμκ, ίΐναι χξΥ,βΊμον χίφαΧ&Χγνσι, Diosc. de Hippoglos. Α πίξίαπτω. ΚΙζίαμπίχω, et πίξΐαμτίο•χω,^ obtego, in- volvo. Οΰδίν Ss'7 πίξιχμτίιτχαν (παξα- μπίχιιν, Porson.) Χόγας, Eur. Med. 282. ίΤίξία,μ,ύνω, protego et defendo a periculis. 2.χ%σω αμυνίμίναι πίρ) ϋατξόχΧοιο Άα• ν'οντος, per Tmesin, II. 17, 182. ΐίίΡίχμΰσσω, vel πίζίαμύττω, f. ξω, saucio. ίΤίξίαμφιίνννμΐ, vel πίξίαμφίίννύω, circum- vestio. πί°ιαμφ)ς, ftps, 'h, circumductio, circum- actio. Εχ'ίτίΛ/ et α,μφίίμχι.^ ίτίξΐάμφοΰΰς, a, ο xx) 4ι, qui circa plateam est, in circuitu situs. !τΐξΐαναγχάζω, vi circumduco, seu circum- ago. πΐζΐα,νθ)ΐί, ες, festivus, Horn. ίτψανθίζω, f. ίο*ω, floribus, vel floridis qui- busdam coloribus undique orno. βτίξίανί^μι, idem quod ΰνίς-τιμι. ιπξίχντΧίω, ω, f• %σω, circumfundo. περ,ίχπτος, α, ο χα.) ή, annexus, alligatus : πίζίχπτον, monile, Gl. Vet. A χΐξΐάπτω, fut. iJ/&), annecto, appendo, alli- go, pro amuleto appendo ; (2) adquiro, concilio, comparo ; (3) impono, injungo, attribuo, Gl. Vet. obdo. HoXv της πε- νίας πξαγμ' αϊσχιον ζητίΊς χίιτω πίξΐχ- «ψα/» Μ Arist. Plut. 589. ΜίγχΧχς τιμ,χς α,ύτοΊς χα.) τη πόΧιι περιά«1/ίΐν, Xen. Cyr. 1, 23. πεςιαρράττω, effringo, confringo allidendo. ίτίξΐάξγυξος, α, ό χα.) ή, argenteus. Hinc ίτίξίαξγνξόω, argento duco. ιτίξΐχξμόζω, fut. όσω, apte circumpono. ΎοΊς &νξίοΊς ίΤίξίΥιξμοζί Χίπ'ώα χαΧχην, Plut. αίξίαξοοΊς, ίως circumarandi actio. πίξίαξοω, ω, f. ώσω, obaro. πίξίαξτάω, suspendo. a-eg /ΛΛί, ίως, ή, circumcentus, vel circum- sonantia, fama, celebratio, Plut. A πιριάδω. Χίξίας-ξαπτω, ίπτω, fut. d, splendore circumdo. Εξαίφνης !Τί?/£Γ««•φεν αυτόν φως απο τα vpxvS, Act. 9, 3. ίΤίξίαίΤχολίω, ω, f. ησω, occupatus sum. πίξίχνγάζω, fut. άπ-ω, splendore luceque circumquaque illumino, collustro. trwxOyita, ας, ή, splendor circumquaque lucens, Suic. Α πίξίχνγ-ης• χεζίαυγία, ω, fut. ϊ,σω, splendore luceque circumfundo, collustro. "ίίοττίξ χα.) τα.• μυΰξά. φίγγ'/] εναφανίζίται τω ήλίω πίξίχυ- γύμίναί, Longin. 17. Α πΐξίανγ?!, ίί, -h, lux circumquaque fusa. πίξίαυγϊ,ς, ίος, ό χα) h, circumquaque splendens, pellucidus. A jregwet/yi• Unde π-ξιχυγος, », ο xai vi idem. πίξίαυθαίΐζομαι, fut. Ίσομαι, pertinaciter resisto, contumaciter ago, superbe me gero, magnifice de me sentio. Ab ab- θαΪΥ,ς. χίξίαύοντος, gen. sing. part, prass. act. verbi •Ζίζίαυω. χίξίαυτίζομαι, Bes. idem quod ΐΤίξία-υτοΧογίω, ω, f. ν,<τω, de me ipso (jacta- bundus sive cum jactantia) loquor, ni- mis multa. Ex «j;, at /τος et λόγος, sermo. Hinc πίοια,υτολογία, ας, ή, sui ipsius prasdicatio et laudatio. iT -ξΐανχίνίος, u, ό χα) jj, qui cervici circum- ponitur ; -ψέλλ;α χα) χ-ζξίαυχίνια,, Ap- pian. Bell. MUhridat. Aristcenet. ,1, 18- Ab ai /χγ,ν. HEP ίτίξίαύα), f. αίσω, pernocto, πίξίαχαι, 3. sing. aor. 2. ind. act. Dot. et cum y pro srsgAjrE, a νίξΐιηχίοι. πίξίζάδΥ,ν, adv. pedibus alternatim motis j (2) circumeundo, obeundo. A χίςιξαίνω, fut. βγισομαι, circumeo ; (2) prb- tego, defendo. Ι1ξ) ν γα,ξ ιπξΊζγ,σαν α°κτ- τοι, II. 14, 424•. ύατζόχλω (Τίρβας, «λ 17,80. πΐξίζαλίο-θχι, aor. 2. inf. med. verbi πίζΐ- ζάλλω• πίξίζάλλω, amicio, cooperio, circumjacio, ambio, amplector, adficio, Gl. V. ίπξΐ- ζίζλΥ,χίναι, adfecisse ; πίξίζίζλΥΐμενος, o- pertus, obsitus, circumamictus, circum- sessus, amictus, Ph. Λάβε μι, πόο~ι, «ίζίζαλΧί hi χίξα,ς, Arist. Thesm. 921. Ώ patS /β/ί οξχοιο -t !Τ(ξΐζχΧίίο•ά μι, Eur. Ijph. in^ Tau. 791. Τυ°χν\ιίΙ• αΰτω -xigt- CaXav ίμιΧΧί γγ,ς, id. Ion. 866. ~2,τίναγ- μοΊν μι πίζΐξ'άλΧίΐ ύφος, id. Her. Fur. 1144. ίτίξίξαλώμίθα, 1. plur. aor. 2. conj. med. verbi πίςιζάΧΧω. τίξΊζαζα, ων, τα, calceamenta quEedam. Quasi ίτίΡίζαλχ, a πιο&άΧΧω. π(ζΐζαξ)ς, ΪΙος, 'h, species calceamentorum muliebrium, Arist. Lys. 48. A TiyZaga. πίξίζαςυς, ίος, ό χα) ή, valde gravis. χΐξίζαο-ις, ίως, ή, circumitio, inambulatio. Α πίξίζαίνω. πίξΐξίζλΥΐμίνον, ace. sing. perf. part. pass. verbi τΐξίζά,ΧΧω. πίζΐζίζΧτιμίνως, adv. vestitu, amictu. ■τΐξΐζγ,ναι, aor. 2. inf. act. verbi πίξιζαίνω, pro πΐξίζάω. πίξιζιόω, ω, fut. ωο•ω, supervivo, superstes sum ; (2) vivum seu incolumem servo, Gl. V. πίζιζιαν, supervivere, Plut. π'.ξίζΧας-άνω, f. s-jjo-a», circumpullulo. πίΡ,ΙζΧΐίττος, s, ό χα) ■/>, conspicuus, specta- Dilis, illustris, admirabilis. Α πίξιζλία-ω. Hinc ίΤίξιζΧίττότΥ,ς, *ιτος, ν, spectabilitas, cla- ritas. πίξίζλίχτως, adv. clare, insigniter, cum ad- miratione. χίζΐζχίπω, f. -φω, circumspicio. Ύϊ,ν 0/V- ζ-/ιν πΐξίζχίπων, Heliod. πάσας, Xen. Cyr. 5, 1. Μ'η πίΡίζΧίτν αΧΧότζία '/ίγίμονιχα,, Μ. An. 7, 31. Hinc πΐξίζΧίψις, ίως, η, circumspectio, admira- tio. !Τίξίζχ*ιμχ, ατός, το, indumentum, amic- tus, Gl. V. palla. Α πίξ/ξάΧΧω. πΐξίζΧητιχον, SC. o -ΎΥΐμχ, quod πίξΐζόΧνιν τΐί χόγα facit, Steph. ίτίξίζΧΥ,χξ'ός, omnino seu omnibus corporis partibus debilis ac deficiens. πΐξίζΧυζω, f. ΰσω, scatebris adfluo, scateo. πίξίζΧνω, f. ύο-ω, Circumfluo. ΐΠξίζοάω, ω, fut. ^νω, celebro, divulgo, de- canto. Hinc χίξΐζότιτος, ν, ό χα) -h, celebratus, decanta- tus, nobilitatus; dicitur in utramque par- tem, sed sagpe et ut Gramm. volunt, pro- prie in deteriorem, pro infamis, seu qui fabula factus est ; Gl. V. pervulgatus, il- lustris. πίζΐζοΥ,τως, adv. clare, cum magna fama. πίξίζοθξόω, ω, fut. ύσω, circumfodio, abla- queo. Ex βόθξος. πίξιζόΧκιον, α, το, amictus, amiculum ; o- pertorium, Gl. V. A ίτίξίζοΧη, ίίί, v„ vestitus et cultus exterior, stola ; (2) quidquid exterius nos circum- dat, sive munimenti, sive ornamenti no- mine ; (3) amplexus ; (4) ambitus, peri- odus orationis ; (5) schema quoddam o- rationis et sentential, Ph. amictus. Al. Gl. Vet. gestamen, Ph. concursus. A πίξίζά,λΧω. πίξί^ολον, u, το, idem quod τίξίζο?,ος, a, <5, ambitus, septum, vallum, mums, munitioj territorium, Gl. Vet. ambitus, moenia. Ab eod. νίξίζομζίω, ω, fut. ί,ο-ω, bombo circumso- no ; (2) circumstrepo, circumsono, per- sono. Ι1ξΰΰ*ίαδ*ιν &οξυζ£ντ-ς ωιππξ οι σφΥ,- χίς πίξίζομζ'ύντίς τν,ν άχζαν, Lucian. τίξΐζόο-χω, depascoj (2) decerpo; (3) cir- cumhabito. Τόσο-χμεν Avo -ονίγ,ν πίξΐζόο- χίται ίθνία. γαϊαν, Dion. Per. 383. τίξιζοτανίζω, obherbesco, Gl. V. π-ξίζχνος, montosus, seu montuosus, Stepli. πίξΐξξχχιόνιοιι, ν, το, oniamentum brachii, armilla. τίξίζξαχιόνιος, ov, qui in brachio gestatur. πίξίζζίμομκι, circumfremo, circumsono. ( 454 ) ΠΕΡ "Ενθα τί χυμχ'Ρ'ϊΟ-ιτόμινον ννιοΌΐβΊ νίξΐξξί- μιτχι Ί,ποράΙίσσιν, Dion. Per. 132. ιτίξίζρ,ίμω, circumfremo, Αρ. χίξίζξίθω, fut. ίο~ω, undiquaque gravo et onero. πίξίζξομίω, Ζ, fut. ίχτω, circumfremo, re- sorio, strepo. Αοια) δ* "lo -θμια, νώτα. tri- ςιζξομίασι S -άΧασσαι, Dion. Per. 420. χΐξΐζξυ•>,ς, ϊς, circumscatens vel fluens, Nic. πίξίζξύχιος, utrinque sonans, Soph. πίξίζξύχομαι, fut. ξομαι, frendeo. τιρίζξωσις, ή, circumrosio, Steph. πψζξώσ-χω, adedo, circumrodo, circumde- pasco ; πΐξίζ'ξρωμίνος, ambesus, exesus, Gl. Vet. Hinc (τίξίζξωτος, u, ό χα) i\, arrosus, exesus, cir- cumquaque adesus. ΙΙίξίξξωτοο φλίζία, Aret. ίΤίςιξύω, f. ύο-ω, obturo, infercio ; (2) undi- que suppono. Ύπαυχίνια. ίτίξίζύο-αντις αί/τω s -χντοθίν, Luc. in Mic. πίξιζωμίζίΐν, lustrare, circuire, Gl. Vet. A βωμός, ara. Unde !τίξΐζώμ:ος, ss, ό χα) ή, qui circum aram est. πίρίζωτος, ό χα) ί, Ion. pro πίςιζόΎ,τος. χίζίγανόω, ω, laetitia et voluptate perfundo, exhilaro". πΐξίγιγξαμμίιιως, adv. circumscripte, de- finite, perspicue. Α πίΡίγξχφομαί. πίξίγαος, u, 6 χα) $, qui circa terram est, terrami ambiens, terra proximus, cir- cum terram adherens. Α γα,Ία. νίξίγίνητιχος, ij, ov, vincendi vim habens. Α πίξίγίγνομαΐ. πΐξΐγγ,θ->,ς, ίος, ό χα) -h, valde leetus, Apoll. Rhcd. lib. 4, 888. A y$os> πίξίγνξάο-χω, f. ξά,ο-ω, consenesco, consumo. ίΤίξίγίγναμχι, vel !Τίξΐγίνοα.αι, fut. yivfoo• μαι, supersum, reliquus sum, resto, de eo quod superest, ita ut pro lucro sit ; (2) supersum, i. e. evado, salvus evado, servor a morte ; (3) obvenio, contingo, potior, adipiscor; (4) praeverto, supe- rior sum, vinco. TS Ss πίνΥ,τος πίρχίγ- νίο-θχι 5' αυτω μν,ίίν, μη μίντοι μγ,ο' Ιπι- Χιίπιιν Arist. Plut. 553. "Εως α,ν % dta- Xvs -ώμίθα πίΐο-βίντίς τον πόλιμον *} utmyy νώμίθα των ίχθξων., vicerimus, Dem.Phil. !ΤίξΐγΧαγγ,ς, ίος, ό χα) η, lacte vel SUCCO lacteo plenus. ^ Ζταθμω iv) βρβμίωο-ι πι- ξίγλαγίχς χατα. πίΧλχς, II. 16, 642. Α γΧάγος, lac. πίξΐγΧγ,νάομαι, ωμ»ι, fut. ηο-ομαι, Circum- spicio. A τίξίγΧνινος, n, ό χα) ■/■„ circumspiciens. Ex ίΠξ) et γΧηνΥΐ, pupilla. πΐρ,ίγΧκτχρος, ν, ό χα) %, lentus et viscosus. πίΡίγΧυχΰνομαι, obdulcesco, Gl. V. πίξίγΧίιφω, fut. -φω, circumsculpo. πίξίγλωο-ο-ος, α, ό xx) r„ facundus, eloquens. Α γΧωσσχ• πίξίγΧωττις, ίξος, η, involucrum lingua?. Ex iisdem. πΐξίγΧωχις, per Syncop. pro ίπξίγΧώχινίς, cuspidulosa folia, Bes. πίξίγνχμπτω, f. -ψ», circumflecto. Άλλώ μί χυμχ, ρόος τί, πιςιγνάμπτοντχ MaXu- αν χα) βορίγις α,πίωσί, Odyss. 9, 80. πίξίγογγύξω, fut. νσω, obmurmuro. πίΡίγογγύζωο-ι, 3. pi. prjes. conj. act. verbi Τίξίγογγύζ,ω. v'.p'iyoa, ας, r„ circinus. Ex πίξ,ξ et γ<>άω, comedo, vel γξά,φω, scribo, Eust. πίξίγξχμμχ, ατός, το, circumscriptio j (2) circumseptus locus, termini, fines cir- cumdati. Α πίςιγξάφω. πψγξχιττέον, circumscribendum est. Tiq) ιμχυτον σχιχγ^χφίχν χρίτν,ς πιριγρχντεον, Plato. πίρίγζαττος, ν, ό χα) η, circumscriptus et quasi certis finibus inclusus. Ab eod. ■x-piyg αφώς, ίος, ό, circumscriptor, Ph. πίριγξαφϊ, γ,ς, ->„ circumscriptio, ambitus ; (2) delineatio, descriptio minus exacta j (3) circumscriptio, circumventio, fraus. Ab eod. ίΤίξίγξάφω, fut. -ψω, circumscribo; (2) cir- cumscribo, i. e. definio seu preefmio, quasi circumscribendo pra?stituo ; (3) finio, seu claudo, v. c. librum, oratio- nem, vitam per vim ; (4) delineo, non exacte describo ; (5) deleo, oblitero, au- fero e numero ; (6) repudio ; (7) coe'r- ceo, cohibeo. ΤΙίξίγραφίτω al-ro, M. An- ton. 5, 18. Ιίίξίγξκψον το ίνί$•ος τ5 χξό- id. 7, 2L Ές το ο-νμμίτςον πΐξίγί- γξχμμιν Luc. πίζίγνξ);, /δβ;, ■/], circumferentia. Α γΰρος. ΠΕΡ xιξ^l•aβχλΰs, ν, ό χα) ν), varius. χεζβαίω, comburo, accendo; pass. χίςι- δαίομχι, ardeo, etiam amore, depereo. Oiih' ο'ι'η χαλΰ χεςιδαίομαι 'ΐ.νδυμία)νι, A- poll. Rhod. 4, 58. xtpidaxgvros, ov, lacrimosus, tristissimus. χίξ i~ha%laxTu, undique lacero, devoro, He- sych. χεςώΰείσασαν, acc. sing. aor. 1. part. act. Poet, pro πίξΐΐείσασαν, a χεξώείΰω. xtgiotha, pertimesco, Gl. Vet. p. in sigmf. prass. A fcfia, timeo. xtgihtia, as, v), nimius timor. A xtgtht- snptiiWi ios, ο χα) ν, meticulosus, pavidus, alicubi et formidabilis, terribilis. Α ΰίος. αΐζΐΰύδω, fut. ύσω, pertimesco, quasi undi- que metuo ; πεε,ιΐΐεΐσασα, timefacta, a. 1. part. foem. pro πεξώείσασα, II. 15, 123. xtgtitiha, pro xtgihihia, perf. med. ti- meo, 11. 13, 52. Ti ha. πεξίδδεισαν μί- νι» xvtiovTts ' Αχαιό), II. 11, 508. xteifotxviu, ω, f. ν\σω, epulum funebre ce- lebro. Α πεξίδειπνον. ίτίξώίατνίζω, χεςώειχνίζα, pascit, Ph. χερίίειπνον, α, το, coena parentalis, funebre epulum, Ph. silicernium. χίξίδίΐξβν, το, totus cervicis flexus atque circumductio, Poll. χεξίΜξιον, u, το, dextrale, armilla. A ϊεξιά. πΐξώίξιος, a, i xou v\, ambidexter, Ph. am- bimanus, II. 21, 163. χΐξΐίερ,αιον, ν, το, monile, collare, Gl. Vet. ornatus collaris. {rtgiiigewei, u, 6 xa) %, circumcollaris. Ex xtA et Μξγι• ιτίξΐδίζΐζ, /5βί, η, idem quod xtgiVtgaiov• χεξίΜξχομαι, circumspicio. χεζώεσμεύω, vincio. xtPtot^os, ο, vinculum. χΐξίΰίτος, ν, Ό χα) sj, circumligatus, obliga- tus, revinctus. Α πεξώεω. χερΐδευχ^, Is, admodum varius et ornatus, Hes. xtgihiu, ω, fut. fou, circumligo, obligo ; pass, πΐξΐδίβμχι, circumligor ; p. περιίε- δψ,ενοι. t Tus xohas χνημίσι πΐξώίοντίί, Heliod. n Ov [πύγωνα) περιδησάμεσθ' ϊχύ, Arist. Cone. 100. xtyltus, adverb, meticulose, pavide. A XiglhtViS• vriglhriUs, ν, ο xa) -h, conspicuus, perspi- cuus. χε%ϊ?>ιΙομαι, depono, seu deposito pignore certo, ex pacto certo, paciscor ; aor. 2. inf. πεξώάσθαι, imperat. περ,ΙΙα. Titgilu νυν Ιμοι, tl μν> τίτξάμίτξόν i?iv νιμιεχτίον, Arist. Nub. 644. χΐζώίδωμι, circumdo. xtgihnigu, trajicio et insuo. χεςιδινεω, ω, fut. fou, circumago. "Sis τω tp)s ΙΙξίάμοιο πάλιν πεξΐ^ιν/ιθ•/ιντ•/ιν Κα,ξ- παλίμοισι πάδεσσιν, II. 22, 165. χΐξώϊνκ, tos, β χα.) <ί, qui circumagitur ; (2) versatilis. Α περ) et δίνη, xtPiVivws, tus, v), in gyrum aut vorticem circumactio. Α xigifoviu• xtgihivv,TOs, ν, ο xa) vi, versatilis. Ab eod. xtgiuivos, ν, ο χα.) ν), idem quod πεςιδιν^• χίξΐΐιπλάω, involvo, hoc est, ootego, con- vaso. χις,ιΐιώχω, xtgihiu-*u, persequitur, Ph. xtpiloais, ts»s, ή, pactum, depositio pigno- ris et certatio ex pacto. Α πίξΐδίΰομκι• xtpihuxtu, u, fut. ησω, circumsono, obstre- po. χεξώονεω, u, f. v,au, jacto, agito, nullo loco consistere sino. χίξίδξαμητίον, concursandum. Α πΐξίτξί- χω. πίξώςα,μόντ^ ace. plur. aor. 2. part. act. verbi νίξίτξίχω. πίξβξα,ξκ, iojs, vi, comprehensio qua? fit manu in pugnum contracta ; (2) am- plexus, circumplexus. A πίξώςά.ττομα.1, fut. £ομχι, apprehendo, cir- cumplector. χΐξώξβμίκ, tus, Ό, ambitiosus, Gl. V. Ex χίξΐ et Ιζόμο5, cursus. βηςώξομίι, vis, -h, circumcursio, cursus, quo circumcurrimus et obimus; (2; circui- tus, circinatio, ambitus. Α πΐξίτξίχω. *ηξ'ώξομος, u, β χα.) r), circumcurrens, cir- cumcursans ; (2) rotundus, teres, II. 2, 812. Ab eod. πΐξίΙζομο ς , ν, ό, locus circularis figurae, in quo circumiri potest. Ab eod. ηζώζύχτω, dilacero et saucio, aor. 1. pass. ΠΕΡ ίΓίξίδξύφθνιν, Ion. 'AyxcUvoLs τί (Τίςιΰζΰφθ'/ι, II. 23, 395. χίξώύνω, induo, Hes. χίξΐΐυω, fat. vo-co, circumvestio, induo ; (2) Alt. exuo, detractis vestimentis spolio, adimo. 'Exti πίήδυβ-ί %<τΛ«ί, It• 11, 100. χίςιΐζάλΐτί, 2. plur. aor. 2. ind. act. verbi χίξίζάλλω. χψίζάλίτο, 3. sing. aor. 2. ind. med. χίςΐίγίνίτο, 3. sing. aor. 2. ind. med. verbi χίξιγίνομαι. πΐξΐίΰξα.μι, 3. sine. aor. 2. ind. act. verbi «ΐξίτξεχρι• χίξΐώζίύω, obsidior, GL Vet. obsidione cin- go. Ex χίζ) et ύξα, sedes. •xigiihu, corrodo, ambedo. ίΠξηγίίςομοίΐ, vigilo. χΐξΐίζωσμίνον, ace. sing. perf. part. pass, verbi πΐξίζώννυμι• πΐξΐΐθίλαι, supra modum volo. χίζήθ' /ixt, 3. sing. aor. 1. ind. act, verbi χίξίτίθ'/ιμι• πίζΐιιΐίω, ω, f. %σω, circumspicio, Horn. πίξΐίίδω, inusit. circumspicio, speculor ; (2) probe novi, supra alios novij (3) negli- go, sino, patior ; in usu, tn^uh, neglex- it, aor. 2. inf. χΐξΐϊΰίΊν, circumspicere, negligere. Οΰ μην ιπ) tvtojs α.θυμγ]σκ4 πίζΐίίδον ιμαντον α,ΰοξον γίνεσθα,ι, Isocr. χίξΐΐΐλίω, ω. fut. ηο-ω, circumulico, circum- volvo. Hinc ίτίξίνλνιθίΐβ-Λ, aor. 1. part. pass. f. g. ίτίξΐίίλν;μα., octos, to, involucrum. χίξΐίίλν,ο-κ, tus, vi, circumvolutio, circuitus. πίζΐίΐλϊφ«.τι, 3. pi. perf. ind. act. Att. pro πίξίλίλ'/ιφα.Μ, a πίξΐ\α.μζάνω. χίξΐίΐλίξαν^, nom. plur. a. 1. part. act. v. xi^u\itrκ, tus, ή, pra;termissio ; (2) pra?- termissio unius e consonantibus gemi- natis. Α ίτε{/ελλε/ίτα. χίξΐίλοκ, 2. sing. aor. 2. opt. act. verbi πι- eiKinu, ( 455 ) ΠΕΡ •xtiitXavTOs, gen. sing. aor. 2. part. act. πίξάνννμι, induo, vestio. πίξΐίξίίμι, circumdo. πίξΐίχίοΌν, 3. plur. aor. 2. ind. act. verlH XtgfXIXTU• πίξΐίπιφίμΜκ, et πίζΐφίμωιτκ, ν), cum re- tracto glandis nervo praputium adduci nequit, Steph. Τίξίψτιο-μίνως pure. A tttgixTitfiru• πίξΐιπω, πίξΐίπομαι, prosequor et obeo, i. e. prosequendo et obeundo seu adsectando tueor et protego, euro ; foveo ; (2) colo, observo, observantia prosequor ; (3) am- bio ; (4) tracto. Φάσμα, το σον χα.) aJ/u- χν) To\s Ιμα,5 πίζΐίπίΐ τύχας, Heliod. Τ5- τον fatis us ίνίξγίτνι» χα.) φ'ιλον, χχ' us Ινλον, πίξΐίψομεν, Xen. Cyr. 4, 18. {Τΐξϋξγάξομκι, ι. άσομαι, curiositate utor ; - (2) curiose ago, diligenter et accurate observo ; (3) inaniter seu frustra satago, Gl. V. sciscitor; (4) valde laboro; (5) dicitur et de pictoribus cum ornamenta externa, qua? «άξίξγα. vocant, picturis addunt. ΊΙίζΚξγύζίτα,ι ζητών τά, τί νπο yviv, χα.) τα. εχαξύνια., Plat. Αρ. Socr. 3. Έΐ μΫ] τι χα,ινον άλλο χίξΐίξγάξίτο, Arist. Cone. 220. {ηξΐΐξγα,σία., as, *ι, curiositas, Lucian. (sed ibi leg. πίξΐίξγία.. Em.) A prasced. αίξΐίξγαα., as, vi, idem q uod Λίςΐίξγία, as, vi, curiositas.; (2) nimia dili- gentia ; (3) simulata vel inepta seduli- tas, ambitio. A Ttigiteyos, 5, * χα.) ή, curiosus anxiam dili- gentiam adhibens ; (SJ) nimis exquisitus, supervacaneus ; (3) res alienas curans et nil ad se pertinentes, Gl. Vet. curiosus, perspicax, vesanus, operosus. Ab '(ξ- •yav. xtgiigyu, f. ξω, sepio, includo. ΤΙίξΐίςξαν- Tis αΰτα το μννιμίΐον, Thuc. ■xtgiigyus, adv. curiose, nimis accurate. xtgitgino-u, vel aregitprra), remigando pro- moveo, seu subduco. ίΠξήξμα, aTos, το, lignum, seu phalanga, qua? navibus supponitur. πίξΐίξχομαι, fut. ίλίύσομαι, circumeo, cir- cumvenio, oberro, lustro, ambio, obeo, obambulo, peragro ; (2) circumvenio, i. e. decipio ; (3) devenio, venio ; (4) ul- ciscor, punio. 'Ext) U πίξΐ^λθίν ό Ινικυ- Tos,Xen. Cyr. 8, 44. Όδ5 πίζαλβί7 ς-ά- δια πλΰν ν\ χίλια, Arist. Αν. 6. "Οσα <τε- ξΐίξχίται Ιπο τη χάσμα, comprehendun- tur, Μ. Anton. 10, 7. χίεησθίω, arrodo. χίξασχίμμίν^, adv. considerate, Ph. A πΐξίσχ'επτομαι. χΐξΐίσπα,το, 3. sing, imperf. ind. pass, contr. pro πίζΐίσχάετο, a περισπάω• πεξίεσπον, a. 2. ind. act. περιίσσασθαι, a. 1. inf. med. Poet, pro ννύω. vol πίξίζώνΥΐιχ,ι, rut. Ζύ<70>, C1X- cumcingo, accingo, pra^cingo. Ίΐίξίξω- σχι xoc.) ΐ/τί^γ,σχι τα, Fxvhx?Joi σα, Act. 12, 8. Sv-rrxi yi Πξιίζ&ιϊμ,ίνχι ίτϊ.ινθοφό- ξαν, Arist. Αν. 1153. πψξάσ-χι, 2. sing. a. 1. imper. med. verbi "■πρΖώνννΜ. Unde α-ίξίζωσις, iu>;, %, prfficinctus, Gl. V. ΐ7=~ίζώ-ξχ., χ;, r„ fascia, qua caput, vel pec- tus vel etiam ventrem cingimus, cingu- lum, Ph. subligaculum. χίξύγΐν, 3. sing. aor. 2. ind. act. cum », a ■ΠξΐίγΛί. ■xiyrryiBUMt, Su-xt, circumduco, duco cir- cum ;' (2) sigillatim expono, enarro. Πε- gfi l j un r/ i TM i το ago; ΊΙίξσγ,σι, Herodot. ΐΙ:ί.-/'>-<ίτα/ μοι τχ lv χόα πάντα,, Luc. ~Π.ίξΐγ,•/ί7τχί τίνα, ®ίότομ.πο; συνασίχν Μ/- Stf τ5 Φέννο;, JElian. V. Hist. 3, 18. Hinc 5 ^ K%^r,'/r,uuLTtzii kayos, circumductus sermo, quo quid ita describitur, ut quasi in rem prajsentem lector deducatur. TiciY.y>,i, ίο;, Ό xxi r„ q. d. rotundus, cir- cumactus aut cb-cumactilis ; (2) curvus, fiexuosus ; (3) adstrictus, circumvinctus, circumductus. TLitiY.yio; iyyvSt k.jliy;, Callim. Hymn, in Apoll. 59. 'Azrr, n- V'.~A;, currum littus, Apoll. Rhod. 2, 994. Α χΐξίάγω, Suic. xis.yyr.tri;, ιω;, r„ circumductio, i. e. ipsa actio circumducendi, seu ducendi per singula ; (2) expositio et commemoratio rei abcujus, quas fit sigillatim, et quasi per singula ducendo,£rn. Α «ίξΐΥ,γίομ,χι. „ admodum acutus. Ex m(i et kxn• πΐίΐΥ,ζω, f. fs<, devenio seu pervenio muta- tis in ofbem vicibus, seu simpliciter. Ώί αν !rtcir,xl ν tl; Άντίπχτξον r, ναχτίξίν-η ςυ\α.χγ„ Arrian. ■z-.yv.kh, 3. smg. a. 2. ind. act. verbi «ςκς- !K#&iws* iu;, r„ circuitus, conversio. π'ξΐΥ.ΧντώίσΒί, 2. plur. prses. imper. med. verbi T'.f.yy.'jTi-jco, f- iCiru, circumeo. Ex Όανθω- τίξ.-,/Λχι, circumsedeo, Horn. rrC-.y.u.izTiu, ω, f. %σω, moieste, EPgre, seu graviter'fero, lamentor, sanguiueis qua- si lacrimis deploro. Π «^«.e χ ty.c-x; t? ατά,τγ, τ» oexx, Herodot. lib. -1, 154. Πε* ξΐΥ,ίί,ιχτίων 'hi τ? ημφβςίβϊ graviter la- mentans, id. 1, 44. rr-^r.v, 3. sing, imperf. ind. verbi s-ej/e;,iu• πίξΐΥ,νιιχί, 3. sing. perf. ind. act. Ion. pro ^ii./\-yy.i. a πίξίςίξω- !ri;-y-:y-si\u.ini/, ace. sing. perf. part. pass, verbi x^ixeyvsou• Tii-riUTo, S. ling', imperf. ind pass, pro τί- ξΙΥ,ξίίΤΟ, a Ζ-ίξΙΆΙξίΟ). τίξΐΫ,!Γξζ.?ζ., perf. "indie, act. verbi χί«/«- πΐξΐΥ,χίω, Ζ, f. Y.ffv, circumsono ; obstrepo, Gl. V. rteiigSpuu, trepide persono. Π=- ξΐγ]χτ,η.ν b' ίξχ. χα,λχο;, H• 7, 2υ/. srEMwpyce, α,το;, το, strepitus. Apra?c. πίξ,θχ>.τγ.;, \;, cbrcumfovens, Nic. κ-ΐξΐ§ά?.ίΓω, f. -i/ni, crrcumfoveo. χψθα,μζτ;;, ίο;, ο xou r„ admiratione et stupore perculsus ; (2) pavidus, valde trepidus. Ex &χμξο;. 'Τίξβα.ζίΤΎ,;, ίο;, ο χα,ι r„ prffifidens, valde fidens. A 3-icro;- τιείθα,'ο-ύνω, fidenti animo sum. Ti'i^-'r.;, ov, valde divinus. τίξίθ-ιόν, ω. f- ώβ-», sulphure lustro seu ex- pio. A 5-E?e». Hinc τίξίθιίωβ-ι;, £i>?. ■>„ lustratioseu expiatio, qua; fit sulphure. ιτίξιβύ;, a. 1. part. pass, verbi iirffiiffqii ιτίξίθ-μα., etTo;, το, quod curcumponitur, tectorium. Α -τΐξίτίθίμ&ί. *ΐφβΐξμ*ς, per ambitum calens, admodum calens, V. L. ιτίξίθίο-ι;, ία:, r„ circumpositio, cb-cumda- tio. *ίξΐθπο;, ν,, ov, circumpositus. Ab eod. r -ίξίθίτο;, α, ό xmi ϋ„ circumpositus, seu circumposititius, qui circumponi solet, de coma apposititia, seu fictitia. πίξιβίω, ω, f. vjFzuat, circumcurro, in or- bem euro. TTi^fTiwi π-λτα,?*), Plato. . ττι.θίωξύύ, H, f. r,7t>>, crrcumspicio. ■π'ξίθΫ,χΥ,, r;, %, galericulum, Gl. Vet. A s -ίξί et tIQt.uj. χίξώλά,ω, confringo, frangendo comminuo. ιτίξιθξχίιω, f. a-iarui idem. πξίθξίχτίον, concursandum, cbrcumcur- rendum. Α τίξίτςίχω. ΐτίξίθξΥ,νίιμβυ, S,ueu, lameutis circumsono. 'S.ylhov k-ras-z; oIkvu.uy,; KSt&wtBftewqs, Plut. A.Vw. iTgrflyjr ι Jim. », f• ωο•ω, lorica aut septo cir- cummunio, circumsepio. Μ^α-τα-λίτα.; y.iyxa τοϊ; is-iois Χίξίθξΐ'/χϊ/ιταί τν; au.- xtiUmag, Plut. *ίζώρΙ, τξίχο;, i, capillus a prima javen- tute non rasus. τΐξίθξομ,ζία, S, f. Υ,σω, in grumos cogo, vel concrescere facio. Α &ςβμ£* !Γΐξΐβξόνί<&, τα,, exp. cceli cava, Orph. H. ir-\. \: ■•:,.- u, Z, f. γ,ο -u), divulgo, Gl. V. Pass. notus sum omnibus. πξίβζμΛ;, χ, Ό χα.1 ΐ, ira valde accensus. τ-ίξίθνιχ,ως, adv. irato animo. πίξίθνξϊω, ω, f. Υ,β-Λ), circa januam verser, ad januam sto. Α 5-ί«». πίξίθαξχχίδιον, », το, vestis, quE thoraci superinducitur. Α 3-ώζα,ξ. πί'ΐΊίγω, circumsono. Πε£/ δ' Jeys x'itoy, Od.9,395. !Τίξΐ7$εμ4να4, aor. 2. inf. act Dor. pro «»<- 'thuv, a tr-ciiiha• -xi^ithYi, 2. sing. a. ejusd. in conj. κ-ίΐΐΊΊξόω, ω, f. ώο•!ΰ, sudore undique difiluo. Hinc s-sjiiSjaxr/i, i&;, r„ copiosa sudoris effusio. n\.'. ilu^u, circumsideo, obsideo. ΐΓίξίΤνβ-χν, acc. sing. a. 2. part. act. f. g. v. rtcftifii• τίξίιττίύω, f. tCo-u, cbrcumequito, obequito. Ώ.ί*ιΪ!ΓΤΐύβΌΐντί; xxi ytvou&vot χατχ, van Tot; τολίμύοι;, Polyb. τΕ*/;>β/χε»βί..Ρ Γ£Εδ < part. med. verbi s-i'/if^iu, et in med. circumsisto, circum- 5o", cingo ; (2) redigo, reroco ; ,3 muto in contrarium, transfero; (4) vito, de- clina At in aor. 2. et perf. act. et pass. dicuntur passive (1) circumsto ; (2) re- digor ; (S) mutor, transferor ; (4) inpr. corona hominum cingor; τ-.*ίϊο•τχμΑΐ, circumsto ; πίξιίί-τ,σχ, aor. 1. πί:ή?γ,π< redegit ; awim aor. 2. τίξή^τ,, redac- tum est, rediit ; πίζΐΐΓΎ.χν;, et πι°ιι?ω;, p. part, circumstans"; -π'ϊϊ?χσο, obsiste, cohibe, pr«s. imp^rat. Έ$φί&*π ukv crxv το ΓξχτίνμΛ χΐξ) τχν πάλιν, Xenoph. Cyr. 1, 21. Kxxpl Ίλιχς *tpiism & Θυ,- ζχίν;, Dem. Tv; Β-ωμΛτοφΟ.χχχ; h Ότ- λοι; ύποχξΟοΌ•; τίξΐι$-γ,σας•χ, Heliod. πψ'ί'ο-χομχι, complector, vindico. ΜλβΛΛμ ίΥ>; νψΐί-χίτο χύξτ;, Moseh. 2, 11. πίξίχχΥ,ς, ίο;, ό χχι r„ valde callidus, ar- dens ; (2) ambustus, perustus. A s-ej/- χχίω. χίξΐχχθχίξν, perpurgp, lustro. Hspzatyigs τί; vlx; Ίο-ξχ-τ,λ, Jos. 5, 3. π-ξίζχθάπτη, f. '$>:•>, alligo, vel circumligo, adnecto, appono. ΈζΌ-ίνη τν; ά.?.η7; inTovr.^xuAtn; χξύςχ τω α,γχίϊζω mgixx- βχπτζίν ιχθΖ; των πξοίχλωχότων, Plot, in Ant. c. 29. πίξΐχχθχξίΖω, f. /«■», purgo, perpurgo. !τίξΐχχθχ(μχ, χτο;, το, purgamentum, lus- tramentum, Gl. V. A ei^utaStupt. π<ξΐχχθγ,ίχ.χι. idem quod παιχαβίξω, fut. ί<τω, hostibter circumsideo, obsideo ; π-ξίχχθ.ζίίτθχι, obsidere, Ph. ■πξΐχχθιο -t;, i.Vircumsessio, obessio, Step/i. -ri°i?.xhvpxh vinco, supero. ( *5° ) τίίΐχχίω, fut. xx-js -ω, ambiuo, deuro. ro ; •ζίξΐχχ.ίομ,χί, ardeo, inflaiamor, ut amore;" τ-ίΐζίχκνυ,ινο;. adust us, ambus- tus, Ph. p. part. &ίξΐύ>; γα,ξ a.yx, ό ά,Υ,ξ πΐ'ΐχχία, Thcophr. ILc*izxtitri>xi τϋ I x'vcrS.' Chrys. muxxxiu. ω, f. io-ui, animo prorsus conci- . Cyr. 7, 17. πίξΐχχλ-^Υ,. yc, ■>, tegumentum. A prsec. rriiixxu.TY,, ν;. Ϋ., circmnfiexus. A Tihz.xu.rru>, fut. -in, circumflecto, defiec- to, tergiversor, oppono ; ίΠξΐχχμτπι, tergiversatur, Gl. Vet. Ph. devitat ; s-e- cixxLL-L,xi, reniti, Ph. aor. 1. inf. τΐξίχχμ,-Ι,ι;, ίω;, ϋ„ circumflexio, tergiver- satio. A prsec. η-ιχάξο.ο;, n, β xxi ϋ., q. d. qui est circa cor. Ex τα) et xx t \.x. ίτίξΐχχξτιχζχνθο;, e, ο xxi r,. pericarpium aculeatum habens. Ex σίξ,ιχάξπιον et ίχχνθχ. π-ξ>ζχ.ξτιον, ν, το, proprie e?t pars fructus, qua? semen ambit et protegit adversus cceb animaliumque iujurias, silifjua, pu- tamen; (2,' fructus, seu caro, qus inte- rius continetur. \'ide Plin. lib. 15. eaj>. £8. (31 pericarpium, armilla. Ex ηξΐ et ζχξτό;• mg:za.eno;, », β xxi r„ fructu cmctus, fr;;c- tum habens circum se ; (2) cuius fructus tegmine et involucro aliquo est cinctus ; item tegens.fructum, ut nucem. Ex iisd. τηξίχχξϊ.ϊμ,ι;, S. ό, lustratio gallina2,quum. ovo edito se festuca abqua purificat. Ex T-ci et ζάξΐο;, festuca. ττίξίζχτχζχλλω, circumdejicio ; (21 dejicio. T-iizxTxyvvju, fut. 0.1,0), undique defrinpo, infringo ; ■ηξίζ.χηχ',,ω;, amfractus, Ph. p. part. med. πίξίζχτϊάγτ,, aor. 2. pass. fractionem circa°se passus est τίξίζχτχλχμζ^ω, undique deprehendo vel comprehendo, adsequor, anteverto. Άλλ' cuu; xxi roi Qii/yovn; τίξιχχτχ• 7.xu,ixiovrxi, M. Anion. 9, 6. ■Msmdfin, fut. -J,», reliquum facio. πίξΐχχπΥ.λΥ,ττο;, α, ό χχι i, deprehensus, cemprehensus. Α τι^χχτχ'κχμΖχνω. τίξΐχχτά,λτ-ί,ι;, ιω;, r„ depreheiisjo seu comprehensio, qua abquera undique te- nemus. Ab eod. ίτίξΐχχτχτίττω. decide τίξιζχτχρρίω, ω, fut. ^r», cbrcumfluo ; (2) delabor. πίςιχχτχρργ,γννμΛ, fut. ξω, discindo, lacero. ΊΙίίΐχχτίρρΫ.ζχτό τί τον ανωθει mmtm§ Xen. Cyr. 5, L πίζΐχχτχς-ξίςω, f. 'i,o>, everto. TiitzxTxcSxTu, f. |a, macto, caedo. z -ίξΐχχτχτιθγ,μ,ι, repono, colloco, constituo, adapto. τ'.ίΐζχτχχία, ω, f. r,cu>, undique efFundo. τίξ.ζχτίχω, magno ardore circumdo, ob- sideo. " τίξΐχχΤΥ,μ,χι, Ion. pro z-i£izxBru&i- πίξίζχτΥ,ιτθχι, Ion. pro πΐ£ΐζαίΐγ,ιτ6&ί• ζ-ίξίζχ'ΰ;, adv. calide, afdenter. Α ζ-ίξΐ- xxr,;. ■πξίχίΐμΛΐ, circumjaceo, circumponor. Ay- σιτίίΛί χΐτ'2 ε; u.j>.o; cnzo; ri'iziirxi τψ τον τξίχγ,λον χίτϋ, Luc. 17, ί Φί^ί ο' χ%'ο χξν; ίίτίϊίνγι' "Τ&Λ τχ; o*y'x; πί- ξΐχύμ,ι'νο:, Thebcr. £3, 14. T££izE.£i), circumtondeo, aor. 1. > .ριΓι ngu ri-izixou^ivuy;. Concise. A 8 IgMJ*jr i n» τίξιχίντίω, ω, fut. ν,σω, pungo, Stimulo, configo. ■rioizicbY,;, u, caHidus, lucri cupiuus. Tii.xitx/.x.x, «4, i, galea, cassis. Ε φΧΛΥ,• xicizi$x}jot, το, capitis tegmen. Ex iisd. ΠΕΡ Πξίζνι'οίο, 2. sing, pras. imper. med. Ion. pro iTzgixr?iu, a χΐξίχΫιϊομ,αί, curam gero. '12? raV Omr trrio; π-.£.χγ.Ιίτο xvoaXiuoio, Odys- cTiizr>.ci, ν, ο za «, peraridus, ambustus, vel circumquaque fissus. ASmnJumt πι• ξίζτ,λα, Odyss. 5, 240. Ex zalu. :τίξΐζιΰ»α.ίί<ζι, conspergor. snguuK», H, f. mrmi circumago j pass, cir- cumagor, obeo. «fgwiwwari s», Epith. Bacchi. A g/ — . quod cum domus Semeles arderet, hede- ra nata est in columnis, qua servatus est ; ΐτίξΐχίοίβί, Sch. Eur. male. nrsgjjs/i/v, ο»βί, vide τί^ζίβκβί, Eur. χίξΐζλά.ον,ς, ίβς, β ζχϊ r), umbrosus, ex om- ni parte ramos habens. "Η 2«•« c -.λλχ χχμαΖί τίξιζλχοίοί .T=V=y ij'f.r.s, ApoU. Ehod.'Wo. 4, 216. Α χλαύο;. ίΠξίζλαίίω, defleo, deploro. rri}iz>.aa>, gen. pL aor. 1. part. pass. verbi ίτίξίχλάύΐ• sieizkcLirts, am, n, defractio ; (2) locus ab- ruptus, confragosus, saltus ; (3] nexus e't conversio, cireumactio. A xi*iz>.in, ω, fut. άσοι, ofFringo, infringo, defringo ; (2) flecto, converto, v. c. ex- ercitum. ■xmxKirs, si» valde inclytus, insignis, Ap. χΐξίζλαόμ,ίνβ», ace. sing. pras. part. pass. verbi ηξίχλύω. Unde <ηξίζλ-ισ-μα, ατός, το, ambitus muri. πίξίζλα-ος, n, Ό xxi r., inclusus, obsessus. ΐΓίξίζλίπ-οί, β», idem quod πΐξίζλιγ}, Theoc. fyr'^'fi fut. ucai, undique claudo, cingo, obsideo, Gl. Vet. circumcludo, obsero. 'Tot 3= πλίβας 3ΐξΐκλ.αόμ.ιΐΜ, Thuc. 1. 2. χίξίζλιτ,αι, prss. infin, act. Ion. pro β•£«<- JSAi/riV• .τ s$i*A>>?<», idem quod τίξίζΧίίαι• Α «λ•/*. Ti'izkrfiu, celebro, ii>«. Α χλίος. ■sgnttoife» Gtsi β *α< ί, declivis, devexus. Ti^z/.jlr.i, adv. lavando. πίξίζλνζίς, κ, β xcti r), qui alluitur, lavatur. χΐ'ίχλίζω. f. £nw|n«i τΐξίζλ^τματί, adspergine, ΡΛ. ~^.xAir«i> if» β ««' r» et «-iiistX^roi. <:» «» qui undique alluitur, .Ερί'ίΛ. insula?. Ab eodem. ssgrcAms, tf, ι **/ «ι valde inclytus, insig, 2 qui facile exaudiri potest. χφΑύξβ* circumcirca ζΧύίγμοι edens ex- plodo. ■z-uxkuoo). £ ώί-ί», neo, seu nendo torqueo et circumago. rz-^iXff,Lnh:a.. tibialia, Gl. F. A sjuru.-/;. ^Tipxtr,u.h. iho?. n, tegumentum tibias am• Liens, Ph. ocrea. Ex iisd. ^i^ixt^ix, ri, exp. ramusculi, Ep. Ti'.zv.c.oi. ov, asper, multis et parris acu- fei», ut folia urtica?, thymi, ice. A βΐξΐζ»ΐξΛ, fut. irat, scalpo, vellico, pungo, xado ; (2] melaph. aliquem per ludibri- um vellico sermouibus, &c [3) imitor, sc. illudendi causa, Plut. ΠξίχΜΛχΰξβη, de gallis, cum capite elato canunt, inpr. cum viceruut ; Ά) cou- temno, irrideo, Aristoph. £q. 657. jn*i «:«>.**, detrunco, mutilo, imminuo, in- tringo. πξιχομίζει, fut. iτχι τολλΛί, Thuc. κφζβ,ινφοί, ν, Ό χα.) r,, perelegans, admo- dum scitus vel festivus. nmui»), y;. q, circumcisio, circumcisura, qua quidpiam in orbem truncatur, Gl. V. amputatio ; (2) certa Scriptural Sacra sectio, al. fira ; (5) apparatus, supel- kx, ornatus, v. c. fo&mir-CL (4] faculta- tcs, opes. A rr», fut. ^m, cinnuitcirca rcseco, et iniuilo, Gloss. Fd. amputc- arcumdido. ΠΕΡ ΐίΛΙΤΛχίθίί al tkrtilf ItQiXViTSITtU, Diod. '- (.xiZ'j), idem quod simplex. τΐΗχζςίχ, '2, t if», virro, converro. Ti*ixo \r.wx, α,τίς, ro» purgamentiun, sordes verreudo collata?. A T-iizij;^ τΐξΐχοο -uiai, , S, fut. xtu, obtineo, dominor, evinco ; (2} su;>ero, superior sum. ^Q. ΆχίλίΓ, τί ; •. U£l Χζϊ.τα.;. I.. --. -I-- πξ'ζξϊτγί, =ίί, i zai τ,, compos, superior. Α χίάτβί• Ti°iziiLLa.u&i, pendeo circum, Ep. T:;;z;:^r;, ιός, Ό xcti fc undique suspensus, etiam de templo dicitur donaria suspen- sa habente, ναός iti^iztiurs m Α χξ.χ.ά&. χίξίχξ'/ιχνοί, χ, ό xcti r\, undique prsceps, et locis prjeruptis declivis, vel admodum pneceps et prsruptus. A z- τίξίχξύω, pulso, pello, percutio. r • j ; . . J s 5 • : ; , pragelidus, Gl. V. gswBflMJiiiMi f. -i/u, celo, occulto. Τίίξΐίχξν- fesv Ixurr* μν,ιας τίντί, Luc. 1, 24. :'. §9, crocito. Τί'.Ζ72«-Χι fut. adquiro et adquiror; τ-βίζτα,ταί, atiipiscitur, Ph -:,tx,' parta, Ph. aor. L pass. Hinc ■■ , me. r,. possessio, peculium, Ph. Tz^XTi.*!», occido. Πίλλβ< 2ί m--.* r;,;;>r. ztti άλλοι, 11. 4, 558. sfMsrenu, ai, al, vicini, finitimi, accola?. EXt::; et x-.-r:. τίξίχτ.οίίς, vicini, accols, Ώ. 17, IB . . Ex τί|/ et zT.i'j. τίξ.χ—τ -.ji, i, t r.T'M, perstrepo, circumso- no. ■πξίχυΰαίι&ι, valde celebro, laudo, Sibyl, πρχυχλαί, άίος, r. in orbem se movens ; m plur. etiam i:i orbem aliquid agentes, Epith. horarum. ηξίζνζλίίΐΛΐ, ctr.cumeo, circumdo. τίξίζ^χλίΐι, v. t. irm, circumeo. gyawriiifia fut. /j•^, circumcingo. "Ολτι iiixa.•^- πίρζυχλίτας τοϊν 3•«^«», Artst. Pace, 7. al. τίξίχι/λα-ας. τί^ζνζλίί, u, c, ambitus, de muro. πίξίχνζλίΜ, circumdo, cingo, in circuium concludo. TLmz'jxXiteao -ί ei, Luc. 19 T 43 Hinc *-ξΐζύζλ&7ΐ;, νας, r, ipsa actio cingendi, circumdandi, circumveniendi. πίξιζίζλα, adv. circum, circumcirca. πΐξίζνλίνϊ-χ. 2. f. yth, idem qucd t itrm, circiunvolvo, circumvo- luto, volutim circumago. Vide ^taxvz- λ,Ζ*. τίξΐχΰ^ο-ΐί, αις, r„ cireumactio, item vaga- tio. A prsec. trtgizvuaiiv, fluctibus ambio. A vtpTTtjtmt, β»βί, β zai »i. qui vel qua? flucti- bus circumcirca alluitur, circumfluus. Νάί -if :πξΐζίμο*ος ο.ζ-ί,σας ίίξα>, Eurip. Tread. 196. A xZuul. πίξίζίώαηίζι*, circunitinnio, circiunsono. Azi τ-ξίζαιμαζοι, comessabundus adeo vel obeo. tfM iim' in•. '2, f- r^Tii. oblino. To» ewmji'jmt ίχαν Ίχ ΤΎ,ς λ-ζάαχί ΤΜ /Mmik' r, t u2t τΐξΐ- ζΛηΰ, Arist. Vesp. 59S. Α ζ£>ος, pix. τίξίλαζτ,ξα, i- Ith. calcitro. νί ξΙ λαλίχ, S, f. r.c -ω. garritu perstrepo ; (2' obblatero, inaniter loquor, garrio. M»j ίτίξίλαλαμίί. ,ur : }\ τνι^χΊ!υυ.'£α. τί s*r' αςχ Ιξάίι μίλλνη», Aristoph. Cone. 251. MyM τοις ηςιλαΛχη τζγίχς (τυγχατατί- θιο-θαί, adsentiendum, Si. Anton. 1, 4. Hinc τΐξίλχλημα, το, nug», proprie et tropice. πίξίλάλντος, or, clarus, famosus. ίΓίξίλαλος, οι, loquax, garrulus. ii^.xu.%a.-m, circum plector, complector, comprehendo; (2) araplector, ampiex- rass. obsessus teneor, ut elabi non possim ; item deprehensus sum. ( ^1 ) ΠΕΡ .. Plata. To> > ΠΙ γΜψ φ , :■!. 01 XfTU.il. Τ: Anton. 9,27. c. xct) r, undique splendi- dllS. Α ---.λζίίΤϊ- ■ r:a, Ό χαι v.. idem. -τζΛΐς, adv. splendide, magnince. isMf, ι. Ι,*, circumfulgeo, fulgeo; . -.idique iliuitro, splendore ac iuiiai- ne circumfundo, Gl. V. conluceo K«/ 3*|« Knits ιτΐξ.ίλαμ4>ί* οάτν;, Luc. 2, fulgor circumfusus, c umloqui, verborum circui- tionibus uti, Poll. ..χι, undique destillo, defluo. -:-;,a: uua, το, rehquis. /, idem quod τίζ.λιτ, ■;■ A -; j. .;. -rsf, f. 4<*, relinquo, reliquium facio ; '- iupersum, supersles sum : rzi, ■rou, restat, superest, residet, Ph. '- $SijnTSj, supersit, Ph. supererit ; πξίλί- λ•;αχί>5ί, superstates, ΡΛ. 0. &h*ts ti rr=i,A:.T5it;>jj ■'.; -ro TiSisr.'a» τϊ Kue/if» 1 Thess. 4, 15. ίηξίλίίζο*, f. ξ», lambo, circumcirca delin- go. Τ* βλίδαξ* ν-ξήλ&χοι, Aristot. τ-ι.λ-Ι,;, =ii, ■>, circumlociaio; ,β; copia dicendi et latius interpretandi • futilis loquacitas. T-;'.'.:T.;"i. i. .tv, idem quod T-i.'-=ri.', f. Ία, decortico, delibra H-.{i >^ ς - hi ; ;_-x>.y.:; [-.-C•, IL 1, -io. ^ίξίλίο-χτνίΐ^τκ, if, β xai i, Celebris, nomi- ne clarus, qui versatur in sermonibiLS hominum. Ex πξί et τ•;Λ.ϊ;ζαί, Β, β xal r), tOtUS albUS ; - modum albus. τιΙίληχ'Μχ, xrs;, τϊ, captura, captum ; ,2^ circumplexus j (3) quod tenetur. A --.• ξιλ&μζάιϋ. -■■I -t.zc;, r, c», comprehendendi vim habens : οΊομα π-Λίληττιχνί. nomen cui et singularis et pluraus addi potest, Ern. Ab eod. -;;, TTizSi, adv. summatim ; .2" de ge- nere impropng loquendi cum ad aliud genus transfertur nomen, ut cum spolia de prseda quavis dicuntur, Em. χΐξίλτρττο;, *). it, qui comprehend! seu am- plexu contineri potest j - . percipi potest. Α !Γϊξΐλαμζάια>- τ-ζ.λν-.-Ιί;, at,*, comprehensio, complex- us ; [8) fig. dicendi, v. ιτ-^λχττιζαΐς, 2. (β) ίΠίίλν^,ις xaBoXjxti χα.} Ιιτίχιος. est cum res ad formam artis ac disciplinse redigitur, Ern. Ab eod. τ-ξ.λ,μιαζίν, fut άο-α, restagnando inundo. T>i» T5/J» air:,; τ-.ξ.λιανάύιο, Thucyd. lib. 2. V™ - ;; -ritsuas, relinquor, supersum, Gl. f. τ-ξ,λι jTxt-Tzi. res'det; τ-ξί/^μτχιο- uivtK, superstes, Gl. Vet. Α τί«<λίΧτ«. Unde τ; ; . τ ,-, ί:;. ί zxl r„ superstes, reliquus. -zia/. fut. άί -a;, lambo, lingo; x 2) cupide ap>peto. -i;/ ixftMUt, et U.C-J.X,. -iuxi, fut. ret*, r.€t~ μα*, idem. Txa*srtrjt ii ?ηςιλιχμ.χ-; > ;- Tficccrit . 25, 228. '-'-■: ~ : ~- - Xati Τλάο -oy, ύ -rajuetiaio iro&s πίξιλιχμι)• e -αο-ι, Aral us, 1115. χτβιλίχμν/τα, r lt ipsa circumlabendi actio, Aral. Sch. i-Ej wn«,s. c y.-x. r, reliquus ; f2 super- stes. A ss^jAii-r*. 3Γί|/λΛΓί?*, f- to-a/, delibro, corticem detra- no. 'PseiJiOi TitiXotrieaiTts, Theophr. ■χίξίλίω, f. it-it, probe lavo seu abluo. ut. ξΐλί-11 TUX Τ3Ϊ 011&, PiUt. - : [ .-:;, a. i zx, r, summopere dolens, vaide tristis. Α λ ί τ - . τ•;. \i-T.fii, f- iV»» veste circum induo. π-ξίΜίδχξα, ν, ο zau r k , glaber, la;vis, de- pilis. χα*, lustro; (2) cupio. Air>7 5' Ιχθυάζ. τζ<,-•"/.:> T-KiuuoMire» Odyss. >'.'j.ou, per furorem vagor ; (2) val- ue furo. Ώ.ΐξίμχ.')•ταί /είβ» αΧ**ς, Hes. Scut. 99. π:. uxzT'ioi, im, in, adsidens mactra, (2) venefica, saga, ex wr^ftawwrn, 2- Ex μάζτξχ. ftjvt&V) s«i, β zai r. valde seu mirum in modum insanus. Ex ux: > Τΐξΐμάζίαμα., propngDO, deft ΐΐξίμΛξΐάμίθα, L plur. j^rars. iiuL med nw. i. £.v, abstergoj v -, defixm dcaxum et ΠΕΡ ΠΕΡ ΠΕΡ devotum veneficiis libero, Em. Πε«<- μάξα,ς τν,ν αχχθχξσίχν, Diosc. *ίξΐ μαχητός, ν, β xxi ή, de quo aliqui inter se pugnant vel certant ; qui magna con- tentione expetitur ; (2) dubius, incer- tus. Α μχχομχι. πίξίμχχομχι, pugno circum Άπχώςκτί τί πχντχς wj πιριμχχομίννς, Xen. Cyr. πίξίμιμφη, ίο;, ο xxi ν), querulus seu con- tentiosus. Ex μίμφομχι. πΐξίμίΜχίνω, valde cupio. Πξίμίνω, praestolor, operior, exspecto, mo- ror, Gl. V. aor. 1. πίξΐίμανχ ; imperat. πίξίμανον, exspecta, mane. Oi πίξίμιί- νχς εγώ το τίλοί tb λίγα, Lucian. Tin Ύξχχνίχί πίξίμίνϋν ixiXwrtVt woe, χ,μχ tonv, Xen. Cyr. 4, 5. ΐΙΐζΐιχ.ίνετι 'ίως τον οχλον διωσώμίθχ, ib. 7, 25. χίςιμίξίμνο;, n, b xxi ή, cum cura rem agens; (2) scitus, elegans. Ex μίζκχ,νχ. πΐξίμίς-ο;, ov, plenus, abundans, undique refertus. πίξιμιτξίω, ω, fut. ηοΌ}, totum ambitum metior. ιτίξίυ.ίτξον, tt, to, ambitus. A ίΤίξίμιτξο;, α, b xx\ ή, orbicularis, rotun- dus ; (2) magnus. Hinc ή πίξίμίτξο;, scil γξάμαν;, linea, qua in orbem ducta circulus eincitur; item ambitus, circui- tus. Ex μίτξον• χίςιμνχίΐ;, nom. pi. contr. pro πίζΐμγ]χας. περιμ-/>χετος, u, b xxi %, praslongus, altus. Ex πίξι χίξίμηχν,ς, ίος, b χχι ή, idem et ex iisd. !Τίξΐμγΐξΐ», ων, τ«, feminalia, Gl. Vet. (Τίξίμν-,τξίος, et πίοίμ,ν,τξο;, α, b xxi ή, me- dulla illitus et perunctus ; (2) medullo- sus. Ex «5/ et μητξ». πίξίμ'/ιχχνάομΛΐ, ωμχι. f. ν/,ΟΌμχι, machi- nor, molior, struo. "Αλλβ τι hr, τόΐ' l- ίτίΐτ» &ίοι ίτίξίμηχχνόωντχΐί Odyss. 7, 9?ίςιμιμνν;ο•ζα>, admoneo. ιτίξιμινύθω, imminuo ; (2) consumor, de- ficio. ΤΙίξί l\ pivot μινύθνσιν, Odyss. 12, 46. χίξίμνχχομχι, ωμχι, fut. ν^ομχι, circum- mugio, perstrepo. χΐξίμ,ΰκν,ς, is, mugitus edens. A praec. ίτεξίνχιίτχω, ω, Ι. χσω, circum habito . ξίνχΐίτχωιτι, circum habitant, pro π.ίξΐ- νχιετωσι, πίρινχατχαίΐ, Dion. Per. 330. Od. 2, 66. χιςινχατχωσι, 3. pi. praes. conj. act. χίξίνχιίτν,ς, n, b, accola, vicinus. mptvxtos, &ίξί*ίθί, et πΐξίνο;, b, coles, Gl. V. πεξίνίος, coleus. χίζίνοιύτιος, en, nauseans, MSS. xiotvxvtrios. A νχυσιχ. ΧίςίΜοτιμίνως, adv. cogitate, perite, elegan- ter. Α τίξίνοίω• περίνεο;, superfluus in navi vector, Suid. ubi plur. χίλιοι. Ex sregj et vxZs• πίξίνίύω, f. είι<τω, undique innuo ; (2) ver- go, specto. χίξίνίφίλος, u, b hoi.) ή, nubibus circumda- tus, nubilosus. Ex νίφίλ•/ι- *ίξί'ν<ι*>ξος, n, ο χα) •>„ pinguis circa renes. πίξίνίω, ω, fut. foul, circumnato ; (2) cir- cumluo ; (3) aggero circum. sigivim;, ω, ό, superfluus vector, vector, qui in ministerio navi3 non est. Ex κίξίντ,μα,, ατός, το, alluvies; A xiynia. τίζίΥΥ,χομα,ι, fut. ξομα,ι, circumnato. !τί"ινγ,ω, accumulo, undique adgero. Πί«/ §1 έξατοι σώμα,τα. v-fai, II* 23, 169. πίξίνίζω, abluo. lavo. ίΓίξίνί'α-ο-ομοίΐ, circumeo. ΤΖίζΐήσίητχι ωξα μ-φίς, Eur. Ale. 446. *ίξΐνιο•α-ομ.ίνά,ων, gen. pi. part, praes. med f. g 2Eol. pro ίτίζίνκτοΌμίνοΜ) a ίτίξίνία-ο-ο- μχι. 9-ξΐνοίω, ω, fut. γ,ο•ω, mente complector et concipio ; (2) comminiscor, excogito ; (3) c'uriose cogito. Μεγάλα tx7s ϊΧπίσι πίζίνοων ό Φίλιππο;, Plut. πίξΐιότ-,ο-ι;, ιως, ή, idem quod χίξίνοια. πίξίνοι/ζ,, α,ς, ή, mentis conceptus seu com- prehensio solers ; (2) solertia, vafrum commientum. Ex πίξ) et »5?, mens, χίξίνομνι, -h, jdem quod πξονομ-);, Steph. ιτίξΐνο$-ίω, ω, fut. γ,<τω, circumec, oberro, Gl. Vet. circito, peragro, obambulo, lus- tro; πΐξίνος-ίΊν, spatiari, Gl. V. "Οστις re πξοο-πτοίϊον πίξίνοηΤψ t£, Arist. Plut. 121. Hie) τ«ί xhJms πίζίνοΓΑΐν, idem, Thesm, S03. ίΤίξίνοιττ-ηοΌΐο'οι, reversa, aor. 1. part. act. f ' g - - • u πΐξίνύμφιος, βν, sponsis, virginibus gratus. πίξΐξ, prcep. circum, circa, circumquaque, circumcirca, undique. A mei. ίτίξίξοιίιαι, derado, abrado. a-Egifiroi» r„ ov, circumcira rasus, politus. ίτΐξΐξίαι, ω, fut. fate, circumquaque rado vel polio ; χιψί,ίσμίνος, circumrasus, p. part, pass. Ούί τί xvX'ivhm Τίίιμκρρνς ίτβτα- μίις μίγάλκις πίξάξίο-ί lltai;, Theocr. 22, 50. ίτιριξ-/ίξ»ίνα, f. etv£, desicco, exsicco ; αίξΐ• ξν;ξκίνομχ4, obaresco, Gl. V. πίξίξ'ίξος, ν, β χχ) 'h, desiccatus ; (2) valde siccus, aridus, peraridus. πΐξίζνξάω, ω, et ίω, f. Ϋ,σω, novacula rado, derado. πεξίξύω, f. ύο-ω, rado, scarifico, Ph. derado, stringo, destringo ; niellvtriv uu destri- gila me, Gl. V. νίξίογχος, ν, ο xxi %, mole sua turgens, amplus. iiigiolitx, χς, τι, circuitus, circuitio, ambi- tus, peragratio. Α ίτίξίο^ύω- πίξΐόΰίυοΊς, ίως, ν), idem et ab eod. ιπξίοδίυμίνως, adv. circumductione,- per ambages, Rob. Ab eod. πΐξίοίιύο-ιμος, τόπος, amfragosus," amfrac- tus, ambago, Gl. V. Ab eod. πίζίοδιυτν.ς, if, ό, circuitor, circulator, Gl. T. dicitur de medico circumforaneo, cir- citor, lustrator ; apud Pat. Grcecos. qui visitat ecclesias. Ab eod ■τίξίοΐίυτιχος, ■>„ ov, qui circumire solet, cir- cumiens, circularis. Α πί^ίυτν,ς. πίςιοοΊυω, circumeo, in orbem obeo; (2) mente perlustro et peragro, Gl. V. ob- ambulo, circumeo. Ιίίξίοίίύ-ιν το πχλά- τιον, Plut. <τκς π%γο\ς τί ποταμα, jdpp. Ού γχζ μιτχ (Τχν^/ΐως ?,?>θις ίπι τχργον, vhi π'.ζίοΐώο-χς, Epict. Α πΐξίο^ος. Unde πινοΙΊχ, χς, ή, circuitus; circuitura, Gl. Vet. πίξιοδίζω, fut. ία-ω, certo orbe redeo. πίζίοΰιχος, ■>„ ov, peragratorius ; \2) cujus certus.est circuitus. πί(ΐοΰικως, adv. longis verboruni circum- ductionibus sive ambitu. πι>>ιο}>οιποξέω, ω, fut. %σω, deambulo, ambu- iatione utor. xtpiohovTavj, b, victor periodicus, h. e. qui in omnibus generibus certam'mum vicit. <π°ίοΙος, ν, ό, circuitor, qui vigilias obit. πΐξίοδος, g, r„ circuitio, circuitus, ambages, amfractus, ambitus, ambitio, Gl. V. (2) periodus, certa verborum comprehensio perfectum sensum continens ; dicitur et de quovis ordine rerum in orbem re- deunte. ίΓίξίοΰυνάω, ω, f. ν,σω, dolore omni ex parte crucio ; πίριοΐννάομχι, ωμα,ι, graviter doleo, dolore omni ex parte premor. π-ξΐόΐϋνος, χ, ό xxi ■>„ quern multi dolores premunt, aarumnosus ; (2) multos dolo- res inferens, Rob. Ex πΐξΐ et e'Sunj. πίξίθδύνως, adv. cum gravi dolore. π-ξίοιΰίω, ω, f. ν,ο-ω, tumeo. πίξίοικίω, ω, f. '/,σω, habito circum, accola sum. Κα/ εγίνίτο Ιπι πχντας (ρόζος τνς πίξίοιχΰντχς χυτές, Luc. 1, 65. trieioixix, χς, ή, locus suburbanus, seu vici circumjacentes ; (2) ager circum urbem situs, Gl. V. territorium. Α ιηξίοιχος. πίξίοιχϊς, Has* ν, finitima ; (2) ager circa urbem situs. Ex iisd. πίςιοιχοΰομίω, £>, f ν,σω, circumffidifico, in orbem struo ; (2) asdificiis excitatis cir- cumvallo, seu circumcludo. ΐίίξίωχοδό• μητο χντω h τάφος, jElian. V. Hist. 8, 16. πίξίοιχος, υ, ό χχ) ί, vicinus, accola, qui circa aliquem locum habitat j πίζίοιχοι, circumhabitatores, Gl. V. ■xioioiriost circumferendus. Α πίξίφίξω. πίξίοιχνίω, ω, fut. ν,σω, circumeo, in orbem obet». πίξιολιο-θχίνω, et πίξίολισβίω, f. σΒγ,ο•ω, de- labor. Hinc KiPioXitr6r 4 iris, icos, 'h, ipsa circum decidendi actio, lapsus, ruina ; (2) cum quid per lubricum delabitur. πί"ΐολχ)ι, r,s, *>, distractio, impeditio, (bel- ium quod cum ahquo geritur, apud Jos. Em.) Α πίξΐίλχω. πίξίομφχχώΰ^, tos, ό xxi ίι prorsus imma- turus, crudus j (2) durus. πιροννχίζω, f. ίσα, ungues reseco. πίίίοπτίον, circumspiciendum, dispicien- S ( 458 ) dum et considerandura estj (2) negli- gendum, despiciendum est. Α πίξΐόπ- τομχι• xigioxTios, (χ, ίον, despiciendus, negligen- dus. Ab eod. πίξΐόπτομχι, f. ό4>ομχι, circumspicio ; (2) contemno, negligo, patior ; » πιριό-^ιτχι, non negliget, non patietur. Νκνί δ' » β-ε πίξΐόψομχι, Arist. Lys. 1020. TSf μόνα τίχνχ μί πΐ£ΐό\ΐΌΓθ' «.πο^ίραμίνην •, idem Thesm. 705. Hinc πΐξΐόπτος, », ο χχ) r]t conspicuus ; (2) ne- gligens. πιριόπτως, adv. negligenter, temere. πίζίοξχν, praes. inf. act. pro πίζίοζίαν, a πίξίοξχα. Unde πΐξΐόξχο-ις, ιοις, 'h, circumspectio ; (2) ne- gligentia. πίξίοζχω, ω, f. άνω, circumspicio ; (2) sino, ex neglectu permitto, video et patior ; (S) negligo, non euro, Gl. Vet. despicio. Ύίίξιοζωντις χλλ'ήλνς, Xen. Cyr. 3, 28. πΐξίοργϊ,ςι ίος, ό xxi r), iratus, obiratus ; (2) vehementi ira percitus. Ό ΰϊ,μος ίνθϊ /s ίνχζχλων τχ οπλχ, πίξΐΰζγτ,ς Ιχωίΐι ϊπί τί Τίίλοπονντ,β-Ίνς, Thuc. Mb. 4. 130. Alii πΐξι ΟζΥης. Ex hpyri• πίριορ'/υιόω, ω, f• ώσω, ulnis comprehendo. Ex ο\γυιχ• πίζιόξγως, adv. iracunde, Hes. quasi a sn»/- οξγος, Msch. Agam. 224. πίξιόξθξίον, ν, το, diluculum. Α πίξίβξθξον. πίζίοξθξο:; u, τό, tempus antelucanum'dhu- culo proximum, diluculum. Ex όξθξος. ντίξίοξίζω, f. iffu, suis finibus limitibusque circumscribo, adeqque et recte capio, intelligo ; (2) defiriio, explico ; (3) ex- termino, Gl. Vet. limito. Πίξίοζίζίτω τχς πιΊριις ϊχιίνχς Ιν τοΊς μβζίοις, Μ. An- ton. 5, 18. ίτίξίοζίζαν ίχυτϊ,ν, id. 7, 31. Hinc πΐξΐόξίο-ις, ttus, r„ circumscripta, Rob. ίΤίΡίοξίο-μός, S, ό, circumscriptio, quae fit limitibus, limites agrorum, Gl. Vet. ter- minate, definitio ; (2) exsilium, nempe relegatio, seu deportatio in certum lo- cum, unde egredi vetatur exul. Ab πίΡιοξμίω, ω, fut. ^ca», classem in statione nabeo. πίξίοξμί'ζω, fut. itra>, classem seu navem in stationem duco. ΙΙίξίοξμίζίΐν ττ,ν νχυ» jre§/ το χωμΜ, Dem. πίξίορΰσο-ω, vel ζύττω, f. ύξω, circumfodio ; (2) ablaqueo. Ιΐίξίοξύζχντίς χχτω μίχρ) των ριζών, Theophr. πίξίοξχίομχΐί $μχι, f ν,<τομχ^ circumsalto. πιρίοσ-μος, βν, valde bene olens, fragrans. Ab οσμγ\. πίριόποςί ν, ό xxi ν), ossibus circumdatus ; (2) ossa circumdans. Ex eriov, os. πιρινο-Ίχ, χς, ν), abundantia, copia, facultas ; (2) opes; peculium, res familiaris ; (3) luxus ; (4) incolumitas, vita ; (5) \ x ^c. ξΐαο-ίχς, e facili, suppetentibus viribus et copiis ; item dicis causa, sive gravi aut idonea causa. Α πιρίαμι. πίρινσιά,ζω, f. ά,σω, suppetunt mihi opes et copia?. Α ίΤίξίχοΊχ. Hinc πίζΐνσιχο-μος, S, e, possessio opum et copia- rum ; (2j peculium. πίξίνο-ιχΓίχκ, *j> ov, adfluens, abundans. πΐξΐύο -ios, a, β xxi r), peculiaris ; (2) eximi- us prasstans ; (3) dives, copiosus. A <«- ξίίίμι. ■xipixcriUTiPost abundantior, Gloss. Vet. A prseced. πίξίοφθχλμος, S, β, qui circa oculum est, oculum ambiens. ιτίξίοχίω, ω, f. ν,σω, circumveho ; πίξίοχίο- μχι, circumvehor, pererro. Utgioxiis-Qxi ζώοκ, Aristot. πίζίοχ*, y,s, %* complexio, comprehensio, ambitus ; (2) argumentum scripti alicu- jus; (3) locus scriptoris, al. ργ,ο -is; (4) pra?sidium, septum, munitio, LXX. A πΐξΐίχω. ■xiploxos, a, b xxi fit munitus, munimento inclusus. Ab eod. ίτίξίπχθίω, ω, fut. yja -ω, vehementi adfectu commoveor; (3) asstuo dubitatione seu anxietate. Πεξ Λί. Jniow. 1, 4. Hinc srsgiφω, mitto circum, dimitto. πψνίνομκι, circa aliquid vel aliquem sata- go, occupor aliqua re. πε°ιπεπταμχι, circumvolo, Theoc. πίξίπίπτω, f. ψω, intego, contego, involvo ; proprie pastam crassiorem farina specio- sa, ut panifices solent. 'Ονόματι sngir πεπτΜΟΊ την μοχβηξίαν, Arist. Plut. 159. ΑΙ. πεξίπίττασι, a πεξιπίττω, idem. πεξίπεπτωχΐναι, perf. inf. act. verbi πίξΐ- t/ttsi pre πεξίπτόω. πεξίπεσών, a. 2. part. act. verbi πεςιπίπτω. πίξιπετάζω, vel πεξίπετάννυμι, a.ut πεξίπε- ταννύω, f. πετάσω, in orbem extendo vel expando, obtendo. Τίεξίπετάα-αο-α χίξα f /λ/βν, Eur. Hel. 634. Πάντα δ' αμφ) ίπας περπίπταται ύγξος άχανθος, The- ocr. 1,<55. Hinc πεςιπίτασμα, ατός, το, velum seu aulaeum, quod obtenditur. πεξίπετας-ος, '/ι, ov, expansus vel obtentus ; re πεοιπετας-ον, genus osculi exquisitius et acrius, seu amatorium, obsccenum. Ab eodem. ίτίξίνίπι», ας, νι, conversio, in contrarium statum mutatio ; (2) fortunas mutatio (3) casuum varietas, et rerum contrari us atque inexspectatus eventus; item incommodum grave, malum fortuitum quodlibet ; (4) admiranda et rara fortu- na ; (5) in epico et tragico carmine con, versio rerum in contrarium, pars fabu- la?. A iTiiiTirr^, ίο;, β χαι r„ qui inciclit in retia, malum ; (2) qui cecidit vel corruit. Ex !Γίξ/ et πίπτω• πίξίπίτομχι, f. πτηο-ομαι, circumvolo. M->, πίξιπίτίο-θί πανταχγί χίχηνότίς, Arist. Αν. 166. πΐξίπίτρίζατθαι, ofFendi, allidi, Hes. νίξίπτξον, το, undique habens eminentes pctras, Hcs. πίζκηνχίις, ίος, ο χα) -η, peramarus. Ex πίξ/ et -xidxri, amaritudo. πίςιπίφλίυ3•μίνων, gen. pi. perf. part. pass. verbi πίξιφλίυω pro πίξίφλυω. χΐξίπίφζαο-μίνως, adv. perite, prudenter. A φξάζω. πειπίιγννμί, f. ξω, compingo et coagmen- to ; (2) figo vel defigo ; (3) congelo et concrescere facio. Hinc πίξίττιξις, ΐως, Μ, concretio. ■Πξίπνΰάω, ω, fut. ησω, resilio, resiliendo circumeo. !Τ(ξΐτγιο•α•ω, fut. ξω, idem quod πίζίπηγνυμι, Gl. V. circumfigo. ίΠξίατιχύνω, amplector, Call. τΐξίπίμελος, ov, prffipinguis. Ex πιμίλΊ}. πίςιπιμπςάω, undique incendo. ίΤίζΐίτίμίΤξΐ>ιμι, aburo. τίξίπίπτω, incido, fere in malam partem, ut in rete ; vide πίζΐπίτης. perfect πΐξ(- πίπτωχα ; aor. 2. πιςιίπεο-ον, part, πίξίπί- σων. "Ην μβι τ'ι •χΐξίπίπτγ χαχον, Arist Thesm.^218. Ύαΐς Ίσχά,ταις συμφοςαίς vrigiKiiruv, Isocr. νο<τΫ]ματι, Xen. Cyr. 6, 18. Τΐίζατίίττίίν ίχυτφ, contradicere, Mschin. πεςιπίο-ματα, τ», fraces, reliquia? olivarum et.uvarum, expresso succo, qu. πίζΐπήσ-- ματα, ut απονιίο-ματα. Et sic forte le- gendum apud Aristopk. Era. πίζίπιτνίω, ω, fut. fou, cado desuper et in- cumbo, irruo. πψπλάξω, fut. γξ ω , aberrare facio, circum jactor. Πβ; πίριπλάγχθην γνώμας αγά- θας ; Eur. Hipp. 2d. χίζίπλανάω, ω, fut. ^σω, errabundum cir- cumago ; (2) «ίξίνλανάομαι, errabundus circumeo, pererro. Οϋχ αχθόμ'.νοι ταύ- τα πίζίπλανώμιθα, Xen. Cyr. 1, 11. ιπριπλάννκης, ή, vagus circuitus, oberratio, W- πίξίχλανμα, α,τος, το, molliens delinimen- tum. A πίΡίτ'Κάο'σω, vel πίζίπλάττω, f. πλάο*ω, il- lino, oblino, obduco, obtego ; (2) adfin- go. Πίζίπλάττίτχι πηλω, Theophr. Όξ- γάνια πίζϊχίπλαο-μίνχ, Μ. Anton. 10, 35. ίτίξίπλέγΰνν, adv. circumplexu, circumpli- cando se, complicatim. πίξιπλίγννμι, circumplico, circumplector, Suid. πίξίπλίχτος, a, xa) r\, perplexus, implici- tus, connexus. A ■χίζιπλίχω, fut ξω, implico, complector, in- volvo; πίΡϊχΧίχομαι, amplector, Gl. V. Ούχ oil•' 'όπως hi7 πίξίπλίκίΐν, Dem. Υξ' /jt π'.ξΐπλίχθ>/ι, Odyss. 23, 33. Hinc πίξίπλίξις, ιως, r„ complexus, amplexus. πΐξίπλίος, u, ό χ») h, plenus, refertus, valde plenus. πίξιπλινμονία, ας, %, pulmonis inflamma- tio. Ex πΐξ) et πλιύμων, pulmo. Hinc πίξίπλίυμοηχος, ν, ov, peripleumonia labo- rans. πίξίπλίνξος, ov, qui est in latere. Α 5τλεο- ξά. πίξιπλεω, f. ίύο'ω, circumnavigo, navigando obeo, seu ambio ; (2) circumfluito, i. e. nimio humore diflluo et delabor, aut laxor. ΙΙίξίπλίΤν ΊΙίλοπόνν'/ΐίΓον, Dem. Tij παξχρχίυη ταύτη πίξΐίπλιον, Thuc. πίζίπλίως, Att. pro πίξ'ίπ'λίος, Plut. πίξίπλ'/ιθϊ,ς, ίος, ο χα) i\, pergrandis, ingens, vel magnus; (2) perplenus, redundans. Ex πλϊ,θος- πίξιπλτιθω, f. yo-u, impleo, oppleo, repleo ; (2) plenus sum. πίξίπλίΰ-οΌμαι, vel πίξίπλίττομαι, f. ξομχι, circumeo, complector medium in certa- mine. πεειπλίγΰ'/ιν et πΐξΐπλ)ξ, adv. nodo, nexu. Vox Athletica: πΐΡίπΧοχν,, ν,ς, 'η, circumplexus, amplexus, coitus in Venere ; (2) schema rhetori- cum. Οϋχ) πίξιπλοχας λόγων άθξοΊιτ'ας, Eur. Phcenis. 504. Α πίξιπλίχω. χίξίπλοχος, α, ό χα) ν, implicitus, circum- datus complexu. Ab eod. πίιιπλόμινος, pr. part. pass, per Sync, pro πίξιπελόμινος, a πίςιπίλω, II. 18, 220. πίξιπλοος, contr. πίζίπλνς, a, 0, circumna- vigatio, circumvectio, qua quis navigio circa lpcum aliquem vehitur; (2; adj. qui circum navigari potest. πίζίπλυμα, το, perluvium, lixivium. A πίξιπλυνω, perluo, probe lavo. Hinc πΐξίπλυιτις, ws, τι, ablutio j (2) excrementa, dejectio. ( 459 ) πΐξίπλάιω, idem quod πίξίπλίω. πίζίπνύω, idem quod πίξίπνίω πΐξίπνίυμονία, ας, h, pulmonis inflamma. tio. πΐξίπνωμονιάω, ω, f. άσω, laboro peripneu- monia. A prase. πίξίπνίνμονιχός, ■>„ όν, peripneumonia labo- rans, Gl. Vet. pulmonarius. Ab eod. πΐξίπνίω, fut. ιύσω, spiro circum, Gl. Vet. perflo. "Ενθα μαχάζων ναο-ον ώχίαν'ώες αύξαι πίξίπνίουτιν, Pind. ΟΙ. 2, 130. ίΤίξίπνιγνς, ίος, ο χα) ή, suffbeatus. Ex πνίγω• πΐξίπνοία, r\, perspiratio, v. c. venti, aura?. πίξίπνοος, contr. πίξίπνχς, n, 0, qui undique perflatur, Suic. Α πίξιπνίώ. ίΠίίποΙία, ας, v\, orbiculus, quo quidam loco calceorum utuntur, Steph. πίξίπόδιος, a, ov, idem quod πιςίπας, Gal. in Lex. Hipp, πίζίποΰί'/ι. Ion. Em. πίξίπόΰιον, ν, το, limbus, Ph. Ab eod. πίςιπόθ'ήτος, a, ο χα) Ί), desideratus, deside- rabilis, dilectus, amatus. πίξίποιίω, ω, et πίξίποιίομχι, νμαι, tueor, servo, conserve j (2) in med. adquiro, qua?ro, comparo ; (3) vindico mihi, ad- sero mihi ; πίξίποιυθιν, partum, Gl. Vet. aor. 1. pass. part, et πίξίπεποΐΥ,μίνος, par- tus, Gl. V. perf. το πίΡίπίποιν,μίνον, arte singulari et cura factum. Τίοιμαίνιιν τν,ν ίχχΧν,σίαν tS 0£»i ην πίξαποΐ'ησατο δ(« τη Ihitt α'ϊματος, Act. 20, 28. Τίίξΐ&οΐίΊν 'Ρόδβν αύτω, Dem. Δια τ'ας εμποξίας μεγάλας πλύτας^ πεξίποιεΤσΨαι, Diod. Τα υποζύγια, οτα είπε, χατίχρπτε, τϊίς Ίππας μάνας πεξίποιόμενος, Appian. Β'. Mithri• dat. Hinc πεζιποίηο-ις, εως, r\, tutatio, ipsa actio tuen- di et conservandi ; (2) adquisitio, adjec- tio, Gl. Vet. (3) vindicatio et adsertio. περιποιητικός, η, ov, gignens, seu efficiens, lucrum, procurator rei familiaris, &c. πεζίπολάξχης, et πεξίπόλαξχος, ν, ο, pra?- fectus vigilum, qui pra?est circuitoribus excubiarum. Ex περίπολος et αξχω- πεειπολεύω, obambulo, lustro. Α περίπο- λος. πεξίπολίω, ω, fut. ησω, in orbem agor seu versor, obeo, circumeo, Gl. Vet. Καθά- περ τον J /ιλιον 'εν αρμασι λεγαιτι πεξίπολεϊν, Plut. "Ανω χαι χάτω την'Λ^ην πεξίπολν- ertv, Luc. Hinc πεζίπόληο-ις, εως, ή, circumactio, circuitus. πεξίπόλια, τα, qua? urbem circumjacent, Steph. πεξίπολίζω, f. ίβ-ω, obeo urbes. περιπολίας, a, b χα) ή, urbem circumjacens, circa urbem situs. Ex πεξ) et πόλις. πεζίπολλόν, adv. permultum, maxime. Ex πες) et πολύς, pro πολλός. περιπολλν, rnagni. _ Ex iisd. περίπολος, a, h, qui circumit, qui in orbem obit et lustrat ; (2) explorator et excubi- tor 5 (3) navis, apud Rhodios ; περίπολοι, calatores, Ph. circitores, Gl. V. Α πεξί- πολίω• πε%ιπομπη, ης, ν), missio, dimissio. περπόνηξος, α, Ό χα) ή, admodum improbus, improbitate nobilitatus. πεξίποππύζω, f. ίκτω, circumquaque demul- , ceo et blande attrecto, blanda manu de- mulceo. περποξεΰομαι, circumeo, in orbem eo et lustro. T« Ίεξα περιπορευόμενος, Aristot. πεξίπβξπάομαι, ωμ'αι, ι. ησομαι, fibulis con- necto, App. πεξίπόζφνξος, α, ό χα) ή, purpura amictus, praetextatus ; πεξίπόξφυξος οΌγχλητιχη, pra?texta, toga senatoria, Gl. V. et περι- πόξφνξος, prastexta, toga, Gl. V. Ex πίζ) et ποξφύζα• περιποξ'φύξω, purpurasco, Man. πεξίποτάμιοι, amnenses, Gl. Vet. Α ποτ»• πεξίποτάομαι, ωμκι, circumvolo. Ex πίζ} et πίτομαι. πεξίπν, adv. circiter. Ex πες) et πα. πίξίτας, οίος, ό χα) ή, pedem circumdans ; (2) apte pedem circumdans, pedi conve- niens, υποδήματα περίπολα, calcei habi- les ; al. πες) ποία' πίζΐπξο, adverb, eximie, summopere, supra modum ; (2) valde vehementer j senbi- tur etiam divisim. πεξίπξβπλίω, f. εΰσω, provehor nave. πίςιπξοχύω, circumfundo ; ut hinc sit πίξΐ- πξοχυθε'/ς, a. 1. part. pass, circumfusus, apud Horn, θυμόν h) ?ηθεο•<η πεςιπξο- χνΰίΐς 'ίΙάμχ<τσεν, II• 14 316. ΠΕΡ ΠΕΡ ΠΕΡ νΐζίπταίω, αίσιο, impingo, i. e. in indigna- tionem aut odium alicujus incurro. περίπτερος, α, Ό χα) ή, undique pinnatus, vel tcctus. Ex πες) et πτίζον, pinna. πίζίπτίσσω, f. ίσω, corticem auferendo per- purgo; (2) accurate decortico; πΐξίεπ- τισμενος, decorticatus, perf. part. pass. 'Αλλ' εσμεν αυτό) vZvyi περ&πτισμενοι, Arist. Ach. 512. νεςίπτυγμα, ατός, το» operimentum. A πΐξίπτύσσω. χεξίπτυξάσχν, ace. sing. a. 1. part. act. f. g. verbi παρπτύσσω, f• ξω, circumplico, circumcirca obvolvo ; (2) circumdo, circumfundor circumvenio ; (8) circuraplector, amplec- tor; πεξίπτύσσομχι, complector, Gloss. V. ΤΙίπλοι δέμας π-εξίπτύασοντες, Eurip. Hec. 721. Έμον πεξίπτύξασιν ώλεναις βξετας, Lye. 1135. χέρας, Eurip. Andr. 418. σον γ'ονυ, idem, Iph. in Aul. 1017. Hinc πεξΐπτΰχ•>„ ψι f„ ambitus, complexus ; (2) septum, mcenia; (3) circumactio, con- versio. ιπξίπτΰχης, "f, β χα) 'h, circum volutus, circumdatus, indutus, plicando scilicet. χΐξίπτύω, conspuo, contemno, nihili duco. ιτεξίπτωμα, ατός, το, quod accidit, casus, cakmitas. Α περιπίπτω. Undo πεςίπτωσις, εως, ή, casus, infortunium, ca- lamitas ; (2) casus, fortuita occasio. πεξίπτωτικος, y„ ov, fortuitus. A pra?c. πεξΐπύγ,μα, ατός, το, pus collectum j (2) circum dentes suppuratio. Ex πυίω. πεξίπυξΥ,νιον, a, το, putamen, molles floccos continens. Ex τ wgijv. ιτίξίπυς-ος, ν, ο χα) ή, fa'ma notus, fando passim Celebris. ΤΙξοφ-ζιτης i δύναται πε- ξίπυς-ον εχειν in πατςίΐι τιμήν, Nonnus, Paraph. 4, 44. Ex πυνθάνομχι. περιπωμάζω, f. άσω, circumcirca obturo. ιπςιπωματίζω, fut. ίσω, idem. Ex πεξ) et πώμα, operculum. πίζίξαίνω, conspergo, Gl. V. ίτίξίξογχάξω, valde contemno, irrideo, con- temtim tracto. πξίξομζίω, ω, fut fata, circumvolvo et cir- cumago in modum rhombi, contorqueo ; potius πεςιρρομζεω scribendum. ίΠζΐ'ρράγγ,ς, εος, ο χα) ή, disruptus, circum- fractus, circumcisus. Α πεξίρρνιγνυμι. ίΓίξιρραίνω, futur. ανω, aspergo, conspergo. ϊίεξίρραίννσιν οικείας, Diosc. πεξίρρακΤδες, palmarum termites ; ramuli, surculi, Schol. Nic. Οϊχς ίξπυλλοΤο πε- ξίρρχκιδας άεξει,Νϊο. ΤΑ. 533. Έ,χ,ρακίς. πεξίρρχνσις, εως, ή, adspersio. Α περψραίνω. ίτίξίρραντ'/,ξΐο», το, adspergillum, Gl. V. in- strumentum ad adspergendum ; (2) vas aquarium; (3J locus ipse ubi vas illud positum est, sc. in aditu templi, &c. sed in pi. Ab eod. πίξίρραντίζω, f. Ίσοι, conspergo. πεςιρράπτω, suo, consuo, Gl. V. πεξφρεζω, expio, lustro. ίτίξίρρίμ,ζομαι ; περιρρίμζεται, pervagatur. περ,ιρρεπω, f. -ψω, in alteram partem decli- no. πεξίρρεψις, εω;, r>, inclinatio, propensio. A prteced. περιρρέω, ω, circumquaque fluo, undique "fluo, circumfluo. alluo; πεξίρρεομαι, circumfluor, abundo, adfluo aliqua re ; πεξίρρεϊ, circumfluit ; α'ίμχτι πεξίρρεόμε- νος, sanguine fluens. 'Ωκεανός περιρρέων ήμας, Aristot. ΙΙεξίρρεΤσθαι ποταμοις με• γάλοις, Luc. - ίτίξίρρ'/ιγνύω, vel τεξίρρ-^ρυμι, proprie, alte- ri per vim deripio, velut vestem, ut lie tores faciunt ; πίξίρρνγνυμαι, in med. pra? dolore vestem meam dis'cindo et. lacero. Sed antiqui poetce Attici, et prosaici pos- teriores active etiatn utuntitr pro medio, Ern. 0< o -τξατγ,γοι πεξίρρίξαντες αυτών τα Ιμάτια, εκίλευον ραζδιζειν, Act. 16, 22. ITsgi τγ,ν χάξ,αν πεξίέρρνζε, Isocr. Hinc ιιΐ!ζΐρρ\γ%ς, ίος, ο και ή, Ρ. (πεξψρτιΰϊ,ς, Steph. Ern.) in utramque partem refl'ex- us, inflexus, aut refriictus ; (2J qui in orbem circumactus procidit, proruit j (3) rotundus. πεζίρρί,ΰνιν, adv. in orbem utrinque. πΐξ'ιρρ-φς, εως, 'h, abruptio, discissio. A πεοιρρν,βτσω, idem quod πεξίρρν,γννμι. •τίριρ'ρον,, ης, r,, fluxus in orbem, vortex. πίξίρΐιοΐα, ας, r,, defluxio humoris e varus |).:rtibus in certum locum, velut vesi- C2m, &c. Π,ίξφροίαι xoKuhiSt Hipp. A χΐξίρρΰίς, contr. π-ξίρόνς, χ, ό και ή, circum- fluus ; (2) subst. adfluxus humorum. Ex πεξί et βίω. νεξίρρνεω, ω, f. vcrai, undique fluo, circum- fluo. Hioiippurifav αί χ'ομαι, Aret. Πβλ- λο'ίοΊ βξαχίων χα) πηχυς ολβς πεξίερρύη, Hippocr. πεξίρρύπται, £ •ψω, abstergo, abluo. Ιίεξίο- ρύττειν άνθξάκας, Diosc. πεξίρρΰτος, α, ο και-ή, circumfluus ; (2) act. circumfluens, Od. 19, 173. Α περιρρέω- ■τεζίρρωξ, ωγος, ό χα) ή, abrnptus, praerup- tus. Α πεξιρρΥ,γνυμι. αεξίο-αίνω, vel πεξίσσαίνω, caudam moven- do circa aliquem abblandior. Ουρχ,σι μαχξγοΊ πεξίσιταίνοντίς avir^v, Odyss 10, πεξίσ-αλπίζομαι, fut. πίσομαι, tubarum seu tuba? son'itu excitor, 'tubam sonantem audio. Ex tej< et σαλτίζρμαι, tuba ca- nor. ■τίξίσαζις,^ως, if, accumulatio, aggeratio, congestio. Α πεξισάττω• πεξίβ-χξκίξω. f. ίσω, carnem scalpello circi- no, scarifico. Ex σ-άξξ. Hinc πεζίο-αξχισμος, S, ό, cir'ciiiatio carnis, qua? scalpello fit, scariricatio. τερΊσα^κος, ν, Ό χα) ή, carnosus, came a- bundans. Ab eod. Hinc πεξία-αξχόω, ω, f. ώιτω, camibus gravo, car- ne circumdo, came vestio. Hinc τεζίσάξκωο-ις, εως, fi cum auid carne cir- cumdatum est. πίξιο-άττω, f ξω, cifcumstipo, circum ac- cumulo, Gl. V. aggero. Τίίζίο-άττειν τας ρίζας τγ γνϊ, Theophr. πεζΐσ•εία, Poet, πεξίσσείω, f. \!<τω, quatio seu concutio. Ιίενισο-είοντο δ' Wneai, ΤΙ. 19, 382. Πξίο-εμνος, ό χα) ή, gravis et magnificus. πΐξίσεπτος, ov, venerabilis. Α ο-ίζομαι. πεςία-νιμος, ν, c χα) r„ insignis, clarus ; (2) insignitus, notatus. Ex σν,μα- πεξΐ?γ]πω, putrefacio. "Οταν εκ-χϊβΌντα 3Έ- ζΐσαπη λεύκα, Tkeophr. πεησΒεν'ιω, ω, f. ησω, viribus et robore va- leo, nimium viribus polleo ; πεξίο-θενίων, pra5valens, ferociens. Mj; με πξΐσ-θ<νέα>ν Ιτ,Χησεται έξίϊ χαλκω, Odyss. 22, 368. Α πίρ,ισθενϊίς, β χα) ■>„ viribus et robore praeva- lidus. Ex ο-Οενος. πεξίοΊχλόω, ω, f. ώσω, variego. ■Πξίο-ίδνξος, βν, ferro obductus. πίξίσχαίξω, salio circum, palpito. πεζίσκάπτω, f. "ψω, effbdio circa. πεξίο-καξίζα, salio circum, Steph. πεξίβ-κελϋ, τα, feminalia, V. Τ. π-ξία-κελης, εος, ό κα) ή, perdurus ; (2) per- tinax, pra?fractus; (3) asper, molestus. ΤΙεξκτκελεΓίξον, molestius, a?grius, gravi- US. Ό μιτξίως πξάττων πάντα π-ξίνκε- }.ες•εξον απαντά τ' άνιαςά φίξει, Menand. Ex πίξ) et ο-χίλλω, exsicco. πεξίο-χελϊ,ς, εος, ό χα) ή, crura ambiens seu circumdans. Ex σκίλος. Hinc πεξίβ-χελιον, n, το, feminale, caliga, bracca. περισκελις, ίΰος, ή, περισχίλίΰίς, feminalia, Gl. V. πεοισχελως, adv. obstinate et infracto ad- versus fortunam animo. πεςισχεπάζω, protego, defendo. πίςκτκετΥ,ς, ες, circumtectus, circumqua- que obtectus, Dion. ■χενιο-χΊπτομαι, fut. ^,ομαι, circumspicio, considero. "Ov et μάλ' o'itu νύχτα πεξί- σκε-^ασθαι, Arat. Hinc πεζίσχεπτος, χ., β χα) ή, qui circumcirca oculis lustrari potest ; (2) ex quo sub- jecta lustrari oculis circumquaque pos- sunt."_ πεξίσχεπω, probe tego. ^Χξυ<τ»7ο ταλάξοιο ίτεξίο-κεπε χείλεα ταξσοΊς, Mosch. 2,61. πεξίσκεψις, ή, circumspectio ; (2) specta- tio auri, vel nummorum cura. Α πεξί- σχίπτομαι. πεξίο-κ-ίινιον, u, το, tabernaculum, quo quis circumdatus est. Ex o-zw/i• πεξίο-κν,πτω, comprimo, contero. πεςισ-κιάξω, f. άσω, obumbro. πεξία-χιοι, ίων, οϊ, qui arcticum circulum eundem habent cum tropico, aut majo- rem ; (2) πιρίσκιος, qui in orbem circum- actus procidit, proruit ; (3) rotundus. Ex irsg/ et σκιά. πεξίσκίξτάω, ω, fut Υ,α-ω, undique vagor, oberro. πεξίο-χλτίξος, α, ό χα) -ή, prffidurus. πεζΐο•χλ•/ΐξύνω, induro. πίβισχόπ-υο-ι;, fi, circumspectio. A ( 460 * ■χεπ&χοπεύωι idem quod πίξίσχοπ'εω, Steph. ιτίξίο-κοτίω, ω, f. ν,σω, cireumspicio, explo- ro, Gl. Vet. <τεζΐο•κοπε7, periustrat, Ph. ΙΙεξίσ-κοπεΤν ά?ζων Ιζομ,νς, Μ. Anton. 7, 27. Άίτοκείμενον εφηζον ίτεξίο-χοπνο•», Hc- liod. Hinc πεξίο-κόπηο-ις, ν>, circumspectio, exploratio. πεξίο-χνθίζω, Scythico more crines cum cute a capite reseco. πεξίο-κυλακιο-μος, 5, ό, genus lustrationis qua? cane fiebat, Plut. iu Bcmul. cap. 20. Ex srsei et σχύλαζ, catulus. πίξίσκυτίζω, t ίσω, cutem circumcirca de« traho. Ex πες) et σκύτος, coiium, P. πεξίο-μαξαγέω, ω, f• %σω. circumstrepo. πεξίσ'μάω, S, f άσοι, defrico, detergo. ίτίξΐσμ-/;χω, idem. πεξίτμύχω, paulatim et clam comburo ; (2) macero, conficio dolore, aegritudine. πεξίο-βζεωΙ, ω, f. %σω, circumeo ; (2) circum- fero, dicitur inpr. de calice in conviviis. Κύκλω πεξίο-οζείν τα; πόλεις χαλίμενος% Arist. Αν. 1431. πεξί/τοφιζομαι, circumvenio, astutia fallo. Ο'ίμοι τάλα; γ', οίον σε ίτεξίοΌφίΖεται ; Α• rist. Αν. 1652. πεζίο-παίξω, palpito et terram calcibus pul- so. πεξίσχασμος , 2, ό, distractio, occupatio orta ex curis et negotiis ; (2) contentio, bel- lum ; (3) conversio, seu circumactio ; (4) circumflexio. πεξίσπάω, ω, fut. άσω, detraho, avello, de- stringo, Gl. Vet. (2) distraho, i. e. in di- versum traho ; (3) distraho, i. e curis et negotiis, item quibuscunque etiam sua- vibus avocamentis, oblcctamentis, Gl. Vet. (4) circumflexo accentu noto ; πε°ι- σπασΰε)ς, destrictus, PA. aor. 1. part, pass, distractus ; πίζίσπωμέν/ι, circum- flexa, circumducta, PA. pra;s part. pass. Ό δέ πεζίβ-πάο-ας ξίφος, Eur. Iph. in Tau. 297. ΙΙίξιο-πα τι σε τα έξωθεν εμπίπτον- τα ; 3/. Anton. 2, 4. Έγώ hi iuav™ χαίΐΫ,χον πο'ιω, τα άλλα με έ περισπά, id. 6, 17. πεξίσπείξάω, ω, f. άσω, in orbem circumdo, vel involvo. ΐ1εζ<σπει%άσας τΫ,ν 'εσθΐίτα τγι κεφαλγ,, Plut. πεξίσπειξω, circumquaque sero, dissemino, dispergo. Έκ χρυσ^λάτων τενχεων πεξί- σπάξουσαν Άχελώα ΰξόσονι Eur. Andr. 167. πεξίσπεξχεία, η, studium, diligentia, festi- natio. A πεξίσπεξ χγ,ς, εος, β χα) ή. supra modum ur- gens seu premens. v £l πεεισπερχες πά- θος, Soph. Aj. 999. A πεξ ισπ'ερ χω, studiose propero ; (2) graviter fero ; (,3) intensus sum ; πεξίσπέςχομχι, hue illuc cursito. πεςισπεύΐω, comitor, persequor, assiduus comes ha?reo ; (2) urgeo, premo. πεξίσπ?.αγχνος, n, ό κα) ή, magnanimu», animosus. ΤΙεξίσπλαγχνος Ααίςτνς, The- oc. Id. 16, 56. Ex πίξΐ et σπλάγχνον. πίξίσπογγίζω, spongia detergo. πεξίσπύδαΓος, u, ό χα) ή, studiose expeti- tus, quem multi studiose adsectantur, qui diripitur, ut Cic. ait ; (2) studio dig- nus. Ex πεξ) et σπαράζω. περ,ισπνΰάς-ως, adv. studiose, cupide. πε'ρίσπουίος, Ό, qui rebus seriis gaudet, Steph. / περισπωμένη, νς, ή, scil. πξοσωΰίχ, circum- flexus accentus. Α περισπάω- πεξίσπωμενως, adv. cum circumflexo in ul- tima. πεξίσσαίνω, Od. 10, 215. idem quod πεξί- σαίνω- πιςισσάχις, adv. numero impari, impariter. Α περισσός. πεξίσσάξτιος, u, i χα) yi, compositus ex pari et impari numero. Ex περισσός et άξτιος. πΐξίσσε'ία, ας, f„ abundantia. Α περισσεύω. περίσσευμα, vel π'.ξ'ιττευμα, ατός, το, abun- dantia ; (2) reliquia?, excrementum, ster- cus. Ab eod. περισσεύσαντα, ace. plur. aor. 1. part. act. n. g. a περισσεύω. Unde πεξίσσευσις, εως, ή, abundantia, Gl. V. πεξίσσιύσω, abundaverim, aor. 1. conj. act. περισσεύω, seu περιττεύω, fut. εύσω, abundo, superfluo, supersum, Gl. Vet. περισσεύει, superat, superest, Gl. V. ΙΙερισσεύειν άξ- των, Lite. 15, 17. τ») ά'/απγι εις άλ?.γ ί λας•, I Thess. 6, 12. περισσεύσαντα κλάσματα» Joan. 6, 12. Α περισσός. ΠΕΡ ΠΕΡ ΠΕΡ ίτψ/ητόζοτοί, χ, ό και -h, pastu seu cibo a- bundans. Κλάσματα πυχνωθίντα πίζΗΤ- σοζότοιο τξκ<τίζ'/ΐί, Nonn. Paraphr. 6, 12. Ex πίξιο-σ-ος et βατοί, cibus. ίτίζΐιτσοίάκτυλος, vel πίξίττοΰάχτυλος, χ, ο χα) '/ι, cui digitus unus superest ; (2) di- gitus numero impares habens. πΐξίπ-ο-οίπίΐα, vel πίζίττοίτίΐΜ, ας, r), loqua- citas ; (2) copia orationis. A ίτίξίπ-ο-οίτγ,;, ίος, Ό χα) ή, verbis abundans, loquax. Ex πίξίονος et 'ίπος ■ ίΤίξίσσόκομος, χ. Ό χα) -k, abunde comatus, qui comis densis est. Ex χόμνχ. τπςιο-σολογίω, et trigirroXoyia/t serraone multo utor. ίτίξίσσολογία, vel πίξίττολογίχ, ας, *i, ex- positio rerum supervacuarum, sermo a- bundans et supervacaneus ; (2) exagge- ratio rei et amplificatio copiosa. ΐτίξίσσολόγος, et χίξίττολόγος, χ, ό χα) v\, multo sermone utens ; (2) copiosus in di- cendo. πΐξίοτολόδος, β, valde profusam cristam ha- bens, Epith. galea?, Opp. πίοιο-σομίλΥ,ί, is, membris supervacuus, Man. χΐξΐ/το-όμΰθος, ov, inanis dictu ; (2) loquax. tttoioO-ovocs, contr. πΐξίσσβνχς, χ, ό xu) v\, excellenti mente pra?ditus, solers. πίςιο-σος, et τίξίττο;, r„ ov, qui pra? caeteris aliquid habet, quo illis prsestet ; eximius, excellens, copiosus &c. unde το ■χιρσσον excellentia, pra?stantia, copia; (2; ali- cujus rei, ut doctrinaj, &c. studiosior; (3) nimius, supervacaneus, redundans ; (4•) inutilis ; (5) impar ; (6) numeris additum, ut ΰ'κοσι πεξίττά, est viginti et amplius. A π(ςί. α-ίξίσσ-όο-Λζχο;, ov, crassus. Ex χιςισσος et ο-άξξ. πΐξίσσότίοος, a, ov, abundantior, Gl. Vet. praestantior. A κίςισσός• ίΠξίοΌ-οτίξωί, adv. vehementius, magis. A prase. ίτίζίο-ο-οτίχνία,, y, artificii adfectatio, nimi- ura artis studium. Ex τίχνη• χίξίσσόττις, vel πίξίττότνις, νιτος, *i, copia; (2) excellentia, pra?stantia ; (3) redun- dantia sermonis, qua? et πλιονχσμος dici- tur. Α ατίξίσσός. ΐπξ'(τ*οτξύφ•/ιτΰς, χ, i χα) ν), nimis delicatus. Ex πΐξίο-ίτος et τζυφάω, delicate vivo. meiro-OQcojv, ovos, ό χα) ft, valde prudens. Ex ■τίζκτσοζ et φς->, ν , mens. ιτίξίσσως, seu πΐΒίττως, adv. copiose, exi- mie, egregie, excellenter; valde, vehe- menter, singulari et peculiari quodam modo, Gl. Vet. abunde, abundanter. A ττίξίοΌ-ός. Unde χίζΐ'β-ο-ωμκ, vide πΐξίττωμα. χίξίοΌ-ωσ-ι;, seu πίζίττωτις, teas, 'h, idem quod κΐξίττωμα- ίτΐξΐζ -othov, adv. circumstando, circumcirca. Α πίζϊΐς-χμαι? ΰΠξίΓά,ζω, destulo, irroro. ίτΐξΐ5-α?.7ΐχος, y, ov, contrahendi vim ha- bens, adstrictorius ; item quod valet concoquere, Em. Α ^ψζ-ίλλω. stiPts -άσιμος, χ, ό χα.) i), qui magna frequen- tia celebratur. A ίτΐξίζ-αο-ις, ιως, ή, circumstantia ; (2) coro- na, i. e. turba circumfusa et circulum efficiens ; (3) casus adversus, incommo- dum ; (4) eventus, vicissitudo; (5) oc- casio; (6) apparatus, supellex, instru- mentum ; (7) prassens status rerum ; (8) ambitus ; (9) circumpositio ; (10) magna rerum agendarum turba circumstans et urgens, Em. Α ίπςιΐ<ταμαι. πΐξίς-ατίω, ω, f. ν]σω, circumsto ; pass, cir- cumdor a turba. Α τίξί$•ατος• πΐξίΓατιχο;, />, ov, circumstans, ad eventa leu loca, tempora, &c. pertinens ; unde πΐξίΓατικα,, circumstantia; temporum et locorum ; (2) adversus, calamitosus, mi- nus secundus. Α πίζΊς-ατο;• ίΤίζΐ^ατιχως, adv. circumstantiis comme- morandis. αίξΊτατος, is, Ό χα) ή, quern circumstant homines. Subst. ό, locus altus. Πΐξί- s -ατο:, qui corona horninum cinguntur. ®αυματοποι'ίαι πίζίς-ατοί, Isocr. A a-£- ξΰραμαι• xiys -αυοόω, u, fut. ύιτω, vallis seu palis in terram defixis munio. Ιίίξηο-ταύξωο-ίν Άΐ/τνς το'ίί Ιίνο^ιση, Thuc. 1. 2. prope fin. Hinc Ύΐ£ΐ?αύξωμ«„ otrou τοι munimentum vallo- rum, vallum. vtysO-vviih-tit, ,εβί, ό χα.) *i, spicatim cir- cumdans. πΐξίςπγανος, ov, bene tectus A Kigis-iyca, circumtego, munio. πίξΐηίωσι, 3. pi. aor. 2. conj. act. Poet, et Jon. pro πίξίς-όϋο-ι, a τηςι'Ί^μ'- αΐζίπίχω, fut. ξω, circumeo, seu in orbem eo. ^ Ύξ)ί dl πίξίς-αξας κοίλον λόχον αμ- φαφόωο-οι, Odyss. 4, 277. 3•£ξ<Γ£λλαι, cooperio, contego, obvolvo, cir- cumcirca involvo ; (2) compono decen- ter, orno, inpr. cadaver mortui homi- nis; (3) comprimo, coarcto; (4) com- prehendo, amplector; (5) euro, ne ali- quid incommodi alicui accidat. Θανόντα Ct ίΠξίΓίλνο-ι, Eur. Ale. 660. ΐΐωί αν μ' α^ίλφϋί χύξ πίξίς-ίίλίΐίν αν ; id. Iph. \ϊ\ Tau. 629. Τα tret πίξίσ-τίλλν χα,χα, id. Her. Fur. 1133.. Κα) χατθαννο -ay χίξ- pectus cingens seu circundans, Steph. ιτίξίΓίξοαΰ^, tos, i xa) 'a, columbini gene- ris. Ex !τεί/5•εξα et tt$os• χΐξΐϊίζούς, ad herbam peristereon perti- nens, Nic. 3-£g<5"£goi, 5, ό, columbus. Α 3•ε§/5-ε^ώ. πίρηξοτξοφίϊον, ν, το, locus, in quo colum- ba? aluntur. Ex ;τεξ/5•ε§α et τςίφω, alo. ίτΐξίΠζύ^Υΐί, tos, ό χ») τι, columbaris. A πΐξΐ$•ίξά. πίζΐ^ίφανόω, ω, fut. ii?ίν iv αγοξα ^iaSvrixos ; Arist. Plut. 7861 Κόχλω ίτίξΐΐο-τίφάνωντα» τν,ν οίζχμίν/ιν, Aristot. πίζΐπφϊ,ς, ios, ό χα) ν), corona redimitus ; (2) septus, seu cinctus velut serto. A π(ξΐ&φοι)• χίξίΓεφοντοα, 3. plur. pra?s. ir.d. pass, verbi πΐξΐ?ίφω. πΐξίΓίφΜ, fut. 4"•), corono ; (2) circumdo, circumtego. Οί'β/Λ v^ito-o-j {τίξίς-ιφίί i- ξάνον ίύξυν Ί,ίυς ; Od. 5, 303. ■χίξίτνβιος, u, ό xa)rt, qui pectus arabit seu circumdat, pectori circumfusus. Hinc το πζ/ΓΥίθιον, n, fascia pectoralis, pecto- rale, Pontificis gestamen, ap. Hebrceos. ■τίξίς-τίξίζω, undique fulcio, firrno. ΠΕΡΓ2ΤΙΑ, ων, τα, lustrationes. Ex «τε- giet ir'ia, v. Em. •xiys-tazxos, v, i, lustrationibus prafectus. Ex Kiys-i», lustrationes, et agxos, prce- fectus. πΐξίς-ίζ-κ, is, crebro tritus, al. πΫξίπγκ, is, notis undique compunctus, vel distinctus, Nic. χίξίς-ίζω, fut. Ί%ω, notis compingo, punctis distinguo, Gl. V. circumpungo. Hinc Tiiis-ixTOs, n, ό χα) τ), notis compunctus, maculosus. πίζΐϊίλζω, fulgeo, Gl. Vet. radio, pra?ful- geo. αίξίσ-τιχάομχι, ωμχι, circumambulo, cir- cumeo. πίζίς-λιγγ',ζω, destringo circumcirca. ίΤίξίΓοιχίζω, et χίξίΓοιχίζομχι, cingo, cir- cumdo. Κύκλω πανταχη μίλλovτas ο- μάς χα) καΟ'/ιμίναι ίΤίξΐΓθ;χίζιται, Dem. Phil. 1. χΐξ'Γοιχος, n, ό χα) ή, ordinibus distinctus, vel in quincuncem ordinem dispositus. πψΓολάΰην, circumcirca tegendo. s A πιςίΓολ*), i)s, τ), obvolutio, vestis. A jtej<• Γίλλω. I 461 ) πίξίς-όμιον, », το, lingula? locus in gutture ; (2) pinguedo, arvina; (3) cutis condu- plicatio ob pinguedinem ; (4) ora seu limbus, Gl. Vet. rictus; item, puteale, puteal, Ph. Ex « g J et g -όμ*, os. πlζιs^oμos, χ, ό χα) ή, qui circum os est, 03 ambiens. Ex iisd. ίτίξίΓοναχέω, ω, f. %σω, circumcirca gemo. ίτίξίΓονάχιζω, 3. singul. imperf. ind. act. Ion. cum „ pro ^ίξκ^ονάχιζί. A χίζΐ?οναχίζω, idem ; (2) undique repleor et reboo gemitibus. Jlie) δε ε-οναχϊ&το Ιωμα, Od. 10, 454. Λ πΐξίςΌον, το, porticus. Α ς-οά. πίςίΓΟζίω, ω, f. %σω, sterno, substerno. πίξίς-ξατοπίΰιύω. et •τίξίΓξατοπί'δίύομαι, f. iutrouai, castris seu exercitu cingo, cir- cumsideo. ΪΙψ^ξατοζώίύα tus Tagotv- t'iviss, Plut. •χί^ζ-ξίφω, f. -ψω, circumago, in orbem ver- to, circumverto. Χαξ) ai^irgi^us, II. 19, 131. Μ«λ* δ' Ζκα πίξις-ςέφίτχι αο• κόωντι, ib. 5, 903. Gl. V. intorqueo. πίξίΓξοφάΰ'/ιν, adv. circumagendo, in orbem vertendo. Α -τΐξίΓξίφω. -Πίΐς-ξοφη, iift ii, conversio, convolutio, ro- tatio ; (2) conversatio. Ab eod. ΠξίΓζοφίί, /So,-, ii, qs. volutorium, instru- mentum, quo utimur ad asquandas ari- dorum mensuras, radius; (21 lignum, quo aliquid, ut torcular, aut simile quid circumagitur. A reoQrt• πίξίΓξωμα, ατός, το, stragulum, Ph. A ίΠξΐ^ξωννύω, sterno. Hinc χίζίΓξώματα, ων, τα, aulaea et tapetia, qui- bus triclinia et lecti torique sterni so- lent ; (2) circumvallationes. πΐξίΓξωννύω, et χιοις-ξώννυμι, circumcirca sterno, circumquaque consterno, Steph. ιπςίΓξωφαο-θχι, pra?s. inf pass. Ion. pro «- φ$•ςίφίο•$ΰίΙ. A χίζΐζ-ξωφάω, ω, fut. άσω, circumverto, cir- cumago. IlίξlΓςωφώμιvos χς•/ΐ5"4ζία, He- rodot. ίτίξίε-υλον, το, locus columnis cinctus, Gl. V. columnatum. A {τεβ/Γ^λβί, », h xa) r„ circumcirca colum- natus ; columnis in ambitu cinctus. πίξΐιτνφίλίζω, et πίξαττνφίλίζομαι, duriter aspereque tracto, adfligo, comminuo. χΐξίτωον, ν, το, vitiose pro πίξί$-οον, Ph. a- trium. Ex ςοχ. πίξκτυλάω, ω, f. ν,σω, dispolio, spoliando et depeculando detraho, compilo, Gl. Vet. expilo, compilo. To styaA^ai τι? 'Απόλ- λωνος πίξασύλ'/ιο-ίν, JEiian. V. Hist. 1, 20. πίξίο'υνίχω, contineo- ίτίξίο-ύξω, ab omni parte traho, in diversum traho, distraho ; (2) divello, lacero ; (3) -vexo, diripio; (4) obtrecto, probris et conviciis lasdo, Gloss. Vet. vexo, lacero. T« 3-ζίμματα, τΐ* Β-ί'ά πίξΐιτύξοντχ axr,- γαγον, Polyb. "Ανω χα) κάτω πΐξίο-ύξο- μαι, Luc. ίτίξίο-φαίξτ^όν, adverb, in globi vel pila; mo- dum. Ex 5J-EJ/ et σφα'ίξα, globus. *ίξΐο-φαλ^, ios, ό xa) y), lubricus. Α σφάλ- λω. πίξίο-φάλλορχι , oberro, elabor, vagor. πίξκτφαξαγίω, ω, fut. Ϋρω, circumstrepo. Στίξγα δε πίξίο-φαξοιγευΌ-κ γάλαχτι, Nic. ίτίξίο-φ'/ίχόω, ω, fut. ώο-ω, obstruo, obstringo, idem quod πίξατφΥ,νόω, Hipp. πΐξΐο-φ'/)νόω, ω, fut. ώσω, obstruo, veluti cu- neo; obturo. τίξίσφίγγω, f. |ω, constringo, coerceo, com- plector arete, ut discedere nequeat. πΐξίνφύξίον, u, το, fascia, qua malleoli pedis solent cingi ; (2) ligamen, quod cruribus circumdatur. πίξ'.σφύζίος, », β κα) t, talos cingens. χΐζίσφυξος, n, ο χα) ή, idem. Hinc •πξί- α-φυξον, u, το, fascia, qua malleoli cingi so- lent, Ph. talare. Ex m(i et ο-φύξα, mal- leus. πίξίο-χίο, 2. sing. aor. 2. imper. med. Ion. pro ττίζίο'χίοΌ, a πίζΐίχω- πίξίο -xiTis, (us, ή, verbum militare, dici- turque, si quis ab hostibus undique cir- cumventus est. Α τίζήχω. πίξίο -xiTos, is, ό xa) v>, impficatus, circum- datus. Ab eod. πίξκτχάϊ,ς, ios, ό και ν), in medio fissus, in duas partes dissectus ; nigurxihus, calcei secti et fissi. A πΐξίο-χίζω, f. ίσω, divido, diseindo, diripio, ut xttwfowm» ΠΕΡ ΠΕΡ ΠΕΡ αίζία-χοινίζω, f. ίσω, fune circumdo, et sepio. Hinc πίξίσχοίνισμα, ατο;, το, diremptio seu se- paratio per funiculum. πίξίσώζω, ί ώσω, incolumem servo, conser- VO. Αΰτο ΰή τχτο χα) πίξιίσωσίν, Synes. Έϊ χα) πίξΐισώθη, Mlian. V. Hist. 2, 37. χίξίσ-ωξίύω, f. ίύσω, aggero, cumulo, coacer- vo ; (2) cumulis obruo. πίξίσωφξονίω, valde sapio, prudens ago. A πίξκτώφξωι/, mo;, b xa) ή, admodum tempe- rans. πίξίτα,ινία, α;, ή, taenia vel fascia undique cingens, Arct. Ex a-eg} et ταινία, ίτίξίτχμ,νίμίν, praes. inf. act. Ion. pro πίξΐ- τίμνίιν, a πίξίτίμνω. πίξίτάμνω, Ion. pro πίξίτίμνω, et πίξίτάμ- νομκι, succido ; (2) adimo, privo, vasto ; (3) idem quod πίξαλαύνω. Bus πίξίταμ- νόμενον, Odyss. 11, 401. πίζίτασι;, ιω;, ή, obtentus ; (2) vehemens et valida distentio. Α πεξίτύνω. πΐξίτα,φξίύω, f. ίύσω, fossa seu vallo munio ; (2) murum duco, murum circumvallo. Έχελίυσί τω s -ξχτω την πάλιν πίξίταφξίύ- iiv, 'ίνα, μηΰε χαθ' ίνα τι; εχφίύγοι λανθά- νων, Appian. Β. Mithridat. πΐξίτίθίίχα;, 2. singul. perf. ind. act. verbi πεξίτ'ιθημι. πίξίτίίνω, intendo, obtendo ; (2) valde ex- tendo, Ph. πίξιτίίνει, distendit. πίξίτίΐχίξω, f. ίσω, muro circumdo seu cin- go, circumvallo ; p. part. pass. περιτετει- ασμίνο;, muro circumdatus, vailatus. Ιίξιτίιχίζίΐν (τόπον) μεγάλαι; πλίνθοι;, Arist. Αν. 550. την πάλιν χάχλω, Thuc. Hinc πεξιτίίχισι;, ίως, ή, munitio per murum. πίριτείχισμα, ατός, το, murus seu munitio locum ambiens. Ab eod. πεξίτειχισμο;, S, b, idem et ab eod. πίςίτίίχο;, to;, το, propugnaculum. πίξίτελίω, ω, f. ήσω, perficio. ΙΙερ) δ' ημα• τικ μαχξα, τελίσθη, Odyss. 10, 470. πίξΐτέλλομχι, circumvolvendo seu circum- vertendo perficio orbem, unde anni πεξί• τελλάμενοι, i. e. exacti ; (2) dicitur et de ortu siderum, quod in eo orbis circumac- tio intelligitur, II. 2,551. πίξίτεμιιν, a. 2. inf. act. verbi ταξίτίμνω, fut. ιμω, amputo, circumcido ; πίξίτετμημίνο;, circumcisus, Gl. V. perf. part. pass. Ίίεξίίτεμ,εν αυτόν τ% ήμίεα τη ίγ]>όη, Act. 7, 8. το παιδίον, Luc. 1, 59. Ούτοι άναγχάζνσιν ΰμα$ πιριτίμνίσθαι, Gal. 6, 12. πΐξίτίνή;, ίο;, β χα) ή, valde contentus, con- tentissimus et rigidissimus ; (2) circum- tentus, ut πεξίτονο;. Α πεξίτείνω. ίτίζίτίξχμνίζω, f. ίσω, tego. Ex πίξϊ et τί• ξαμνο;. πίξίτίξμων, ov, finiens undique, ambiens. ίτίξίτετμηνται, 3. plur. perf. ind. pass, verbi " πίξίτίμνω. πίξίτίύχομαι, fio, Horn. πεξίτεχνάομαι, circumquaque me versans, machinor, comminiscor, Suid. πίξίτίχνησι;, ίω;, ή, machinatio, dolus ; (2) solertia. Α πίξίτίχνάομαι, machinor. πίξΐτήχω, fut. ξω, colliquefacio. Πίξίτίτή- χίΐσαν πάντα, Aret. Hinc πίξίτηξι;, ίω;, ή, eliquatio. πίξίτίθημι, et πεξίτίθεμαι, circumpono, cir- cumdo, appono, ut personam ; addo, ut formam, v"estem,&c. πεξίτίθεμα,ι, assumo, induo, Gl. V. tribuo. Τάτοις τιμήν πε- ξίσσοτίξχν πίξίτίθίμίν, 1 Cor. 12, 23. Πί- ζΐίθηχί φξαγμόν, Marc. 12, 1. πίξίτίλλω, convello, evello. Τα; βλίφαξί- όα; ο~'ύ πίξίτιλω, Arist. Eq. 372. πΐξίτιμάω, valde veneror, Sibyl. πίξΐτιμ' /jii;, ηισσα, ν,ίν, admodum honora- tus. πίξίτιτχίνω, circum tendo, circum exten- αο. ϊίίξϊ μίσσω χϊίξί τιτάνα;, II. 13, 534. πίξίτιτξαΊνω, et πίξίτιτξάω, circumforo, cir- cumquaque perterebro et pertundo, Steph. πίξπίω, fut. is-ai, vehementer honoro et co- lo. ίτίζίτμτίΰηναι, a. 1. inf. pass, verbi πίξίτίμ- νω• χίξίτμ-/ιμχ, ατο;, το, frustum, segmentum. ίτίξίτομίίι;, ίω;, ό, qui circumcidit ; (2j scal- per excisorius, quo sutores coria circum- cidunt. Α πίςιτίμνω. *ΐξΐτομ» η %;, ή, circumcisio ; in Ν, Τ, Ju- daei circumcisi. Ab eod. ίτίζίτομοι, recutiti, Ph. Ab eod. πΐξίτομο;, ov, undique abruptus, seu prje- ruptus, de monte. περιτόναιο;, sive πεξίτόνειο;, aut πίξιτόνιο;, circumtentus, obtentus ι vel srsf /τ - mcmbrana totum ven trem interiorem contmens, subaudi hig- μα. πίρίτονο;, ov, tectus, inductus, v. c. pelle tenta per omnes partes, ut in scuto, tympana. Ab eod. πίξίτοξίύω, sagittis undique configo. πψτοξνίύω, detorno, torno rotundum fa- cio, rotundo. ιπςίτζανο;, n, 6 και η, perspicuus, manifes- to, apertus. πίζίτξάνω;, adv. perspicue. πίξίτςαπίίο-κ, gen. sing. a. 2. part. pass. v. πίζίτξίπω. πΐζΐτξαχγ,λιο;, α, ό και ν, collo circumda- tus, collum cingens. Hinc το πίξίτξα- χηλιον, te, το, collare. πίξιτξίμω, contremisco, vibror. πίξίτξίπω, f. •ψω, circumago; (2) circum- actu everto et percello ; (3) converto, transfero ; (4) in errorem induco ; (5) induco, impello, redigo, Gl. Vet. πίςιτξί- πομαι, titubo, vertigine laboro, percello. Ήίξίτξίπίΐν την vavv, Luc. Ύα πολλά ft γεάμι&α,τα ι); μανίαν πίξίτξίπα, Act. 26, πίξίτξίφώ; conglaciq ; πίξίτξίφομχι, congla- cior, congelo, frigore cogor, coeo, coales- co, ut lac in caseum. Ιακίεο-οΊ πιςιτξί- φίτο κ,φς-αλλο;, Odyss. 14, 477. πΐξίτξίχω, fut. θξίξω, circumcurro, currens obeo ; (2) eleganter, cum dat. in aliqua re (dicendo) se efferre, jactare. ΤΙΐξΐ- ^ξαμόντί; ολην την πίξίχωξον ίζίίνην, Marc. 6, 55. Ού'ταΐί ωκεανό; πίξΐίδξα/χί γαΊαν άπασαν, Dion. Per. 41. Ήμα; χξη — πίξίθξίζαι την liyuza πασαν, Arist. Thesm. 665. πίξίτξίω, f. ίσω, circum trepido. Λαοϊ δε πίξίτξίσαν άγξοιωται, II. 11, 675. πίξίτξητο;, α, ό xeti ή, ubique pertusus. πίξίτξίζη;, ίο;, ο χαι 'h, obtritus, pertritus, attritus. A πίξιτξίζω, obtero, obtundo. Ώ; κόγχο; 'άλμγ πάντοθίν πίξίτξίζύ;, Lye. 790. πίξίτξίμμα, ατο;, το, homo rei alicujus tractatione velut attritus; πίξίτξίμμα άγοςα;, circumforaneus, item subbasili- canus, forensis. Ab eod. πίξίτξΐχόομαι, ίλκ,ο; πίξιτίτξιχωμίνον, Poll. ulcus in capite, aut alia pilosa capitis parte. πίξιτξομίω, ω, fut. ησω, contremisco.' 2ag- κ,ί; ύί πίξίτξβμίοντο μίλισσιν, Odyss. 18, 76. A πίξίτξομο;, n, β χ,αΊ η, circumtremens, to- tus tremefactus, Gl. Vet. tremebundus. Α πίξιτξίμω. πεςιτξόμω;, adv. tremebunde. πίξίτζοπάο^ην* adv. cursim, celeriter, stre- nue. πίξίτξοπίων, Ion. pro πΐξίτξοπάων, rever- tens, II. 2, 295. Α πίξίτξοπάω, Th. τξί- πω• πΐξίτξοπη, ψ, ν, vicissitudo, qua aliquid per vices et in orbem fit ; Ίχ, πίξιτξοπη;, per vices ; iv πίζίτξβπγϊ, idemj (2) circuitus, seu circuitio. Ab eod. πίξίτξβπο;, vertigo, Hes. πίξίτξόχαλο;, u, ό χα) ή, orbiculatus, rotun- aus ; πίξίτξόχαλα, genus tonsura?, cum in orbem tondetur caput, solo in vertice relicta coma. Α πΐξίτξοχο;. πίξίτξοχάω, ω, f. άσω, circumcurro. πίξίτξοχο;, χ, ό χα) η, circumcurrens, in orbem currens ; (2) orbiculatus, rotun- dus. 'Ev S.£ μίτώπω, Αίυχον σήμα, τίτυχ- το πεξίτξοχον, ηϋτί μήνη, U. 23, 455. Α *Γίξΐτξίχω• πίξίτξώγω, rodo, ambedo, peredo, obrodo, rodo, Gl. V. Αΰτο; δ" β Κλίων χίχξαξι- ΰχμα; μόνο; ημ£,; ν πίζίτςώγίΐ, Arist. Vesp. 594. πίξιττο;, vide πίξίσσό;. πίζίττωμα, ατο;, το, excrementum ; fa?ces urinas, et quicquid in corpore e nutri- tione redundat. Α πίξιττό;. Hinc πίξίττωμχτιχο;, η, ov, excrementis abun- dans ; (2) cui excreraenta insunt, ut ve- sica, alvus, &c. πίΡίτυγχάνω, iricido, in utramque partem, forte reperio, nanciscor ; πίζΐίτνχον, in- cidi, nactus sum ; πΐξίτνχών, adeptus. Άγννμοϊΐ χοιτν πίειτνχίϊν, Xen, Τψ (γυναιχα) χατά τ/ μίξος τη; olxtia; πίξΐ- τυχών, Heliod. πίξιτύχω, csedo, sc. saxum, caementum. πίί,τύμζιο;, α, ό χα) η, sepulchralis, fune- bris, quod versatur circa tumulos. A τύμζο;• πίξίτυμπανίζω, fut. ίσω, tympanorum pul- su, circumstrepo ; (2) fustibus CEedo. πΐξίτυχη;, to;, ό χα) η, qui incidit in ali- quid, consequitur quid. Α πίζίτυγχάνω, Unde πΐξίτυχών, qui casu accidit, a. 2. part. act. πίξΐυζξίζω, fut. ίσω, injuria et contumelia adficio, vexo. Ταύτην ιωσαι τ^ν φθόνοι τοιαύτα πεξίυζξίζίΐν ήμα; άπάσα;, Arist. Thesm. 542. Ύοικ,Ζτα π'ξΐυζξίζίν αϋτχ; εν μίξίΐ, id. Vesp. 1308. πίξΐυπνίζω, expergiscor, Ph. πίξΐυπνίσατίι expergiscimini. πίξΐυφαίνω, obtexo, Gl. V. πίξίύω, circumpluo ; pass, πΐξΐύίσθχι, cir- cumplui. πίξιφάγω, arrodo, cprrodo, ambedo. πίξιφαη;, ίο;, b xai ή, conspicuus, lucens. Ex π'.ξ) et φάω, luceo. πίξίφαίνομαι, circumquaque conspicior, un- dique conspicuus sum. Την δ= σχ&ον υΰατο; ίυζίν iv πίριφαινομίνω (τόπω)^ Od. 5,476. ι ι~ . . πίξιφάναα, α;, ή, prospectus, splendor, Ph. perspicuitas, evidentia. Α πίίίφαίνομαι. Unde πίξιφανγι, 3. sing. aor. 2. conj. pass. πίξίφανη; , to;, b χα) ή, conspicuus, conspec- tui expositusj (2) de sigillo in poculis aut aliis vasis, quod totum est extra vas, et extrinsecus adfixum ; opp. πρότυπο; ; (3) illustris, nobilis, Gl. Vet. πίξίφχντο;, if, ό χα) ή, circumquaque con- spicuus, valde conspicuus et apertus. A πίξίφαίνομαι. πίζίφανω;, adv. conspicue, aperte, Ph. evi- denter. πίξίφίγγιια, α;, ή, splendor magnus. Ex πίξ) et φίγγο;. πίςιφίίΰομαι, fut. σομαι, parco. πίξίφίξίΐα, α;, ή, rotunditas, Rotunda for- ma, Ph. circulus, convexitas, et πίξίφί- ptia θαλασσή;, margo. A πίξίφίξη;, ίο;, Ό χα) ή, orbicularis, rotun- dus ; (2) versatilis, rotatilis, Gl. V. con- vexus, devexus, teres. Α πίξίφίξω. πίξίφίζόγξα'μμο;, ν, b χα) ή, lineam unam habens circumcurrentem, et in se rede- untem, ut circulus. Ex πίξίφίξω et γξαμμη, linea. πψφίξω, fut. πίξιοίσω, circumfero, mecum fero, in comitatu meo fero ; (2) circum- ago et eodem revolvo ; (3) redigo in vcl ad ; (4) in errorem induco, perturbo ; (5) πβξΐίνίγχών, etiam est qui ad se rediit, recipit se ; πίξίφίξομαι, circumferor, Gl. Vet. vagor, palor ; πίξιενίχθί);, aor. 1. p. pass, circumlatus. Τον Άγαμίμνονο; παΐν αγχάλαισι πίξιφίξων, Eurip. Or. 448. " Ώ,Γί μόνον ix tv τα~ι; άγχάλαι; πί• ξΐίφίρομίν αΰτχ; άγκπωντί;, Xen. Cyr. πίξίφινγω, effugio, evado et superstes sum, Gl. V. defugio. θ! τότί πίξίφίύγοντί; την φθοξάν, Plato, πΐξίφημο;, ov, clarus, famosus. Α φήμη. πίξιφήτη;, a, b, qui clava in pugna utitur. Α αάω• πίξιφθάντα, acc. sing. a. 2. part. act. verbi πίξίφθημι. πΐξίφθάνω, prasvenio j πψφθά;, a. 2. part. prastervectus. πΐξίφθίίξομαι, minuor, circumcirca corrum- por ; (2) pediculos colligo, Hes. Α φθύ• ξω, vel φθίίξ. πίξιφθινύθω, corrumpor, conficior, pereo. πίξιφιλίω, ω, f. ήσω, valde diligo. "Ov jr£g« χηξΐ φιλίϊΖώ;, Odyss. 15, 245. πίξίφιμωα-ι;, ή, vide πίξΐίπιφίμωσις. πίξίφλίγή;, ίο;, b χα) ή, ardens. Α πίξιφλίγω, f. ξω, amburo, vehementer uro. a-Eg/^AEyoii.aiif.ardenterjVehementiaidore. πίξιφλίύω, fut. ίύσω, amburo, aduro j πίξΐ- πιφλίυσμίνο;, ambustus, p. part. pass. Ta; is ζώντα; πΐξίφλάν, Aristoph. Nub. 395. Nonnulli autem scribunt πίξίφλύίΐ. πίξίφλίΰάω, rugas contraho; πίξίφλιΐοων, part, pro πίξίφλϋων, πΐξΐφΧι%άων. j Κα/ 76 βοο; via ytvTa πιριφλιόόωντο; αλοιφή τηξάμίνο;, Nic. ΑΙ. 62. πίξιφλοίζω, decortico. Hinc πίξίφλοισμϊς, S, ί» decorticatio, corticis de- tractio, ΠΕΡ ΠΕΡ ΠΕΡ itie Ίφλοιος, ο χα) γ), decorticatus, delibratus. χίξίφλύω, valde nugor ; (2) arnburo. $τ(ξΐαοζίομαι, νμαι, pertimesco, paveo, Gl. Vet. Τίί.Ρίφοζΰσθαι τνς ανθρώπας, Xen. A ιτίξίφοζος, ν, ο χα) v), metu vehementi per- culsus, pertrepidus, Gl. Vet. trepidus, pavens. Ex -hip) et φόζος, metus. {Πξίφόξω;, adv. trepide, metu vehementi perculso animo. πίξιφοιζάω, purifico, Αρ. Τί(ξ) Υίζμα γίγαν- τος Ιίάντγ/ φο&νσαντίς, Apoll. Eh. 2, 302. πίξιφοιτάω, circumeo, inambulo. Hinc πψφοίτγ,σις, (ως, r), circumcursitatio ; pe- regrinatio, vagatio. snyQetres, χ, b *«# 'h, ΐ!ι £«?» b xa) y), scitus, peritus. A αψφξάζω, f. άσω, circumloquor, circum- loquendo eloquor ; (2) considero, per- pendo. 'Αλλ' άγίθ', Ϋ)μ.(ΐς oicii πΐξίφξα• ζώμιθχ πάντίς Νβ>«ν, Od. 1, 76. απξίφζαχτβς, u, b χα.) ϋ,, cir-cummunitus, circumseptus. Α νπξΐφξάιτ<τω. Unde ιτίξίφξαξις, (ως, v\, idem quod πίξίφζαγμα. πίρίφραοΊς, (ως, ϋ), periphrasis, circumlocu- tio. Α Μξίφξάζύΐ. χίξίφζάβ-ϊύΐ, seu ίτίέιφξάττω, f. ζω, circum- sepio, circumvallo ; πίξίφξάτταν, obsti- pare. ΤΙαξα^λνια-ι» ο•χ(υγι τον 'ϊππον π(ρι- φςάτταοΊ, Heliod. Ώ,ίξΐ,φξάζαντίς (πό- λίΐς) SevSgesv χαταζίζλ-ημίνοις, Strabo. *£ί'ί?«Γ'*βί, r„ bv, quod circumscribendo efrertur. Α πψφξάζω. ίτίξίφζα&χως, adv. per circumlocutionem. ίΠξίφξίττω, perhorresco. πίξίφξονα,, ace. sing, a πίξίφςων• ' πίξίφξβνίω, ω, f. γ)ο•ω, contemno, despicio ; (2) accurate cogito, contemplor. Μ „§=;> tru πίρ,ιφρονύτω,^ Tit. 2, 15. Ά(ρ;ο<Οατω χα.) ίπζΐφξονω τον ίίλιον, Arist. Nub. 225. fit «ξάγματα, id. Α ιπξίφζων. Hinc ίτίξΐφξόν'/ιο -is, (ως, 'h, contemptus, despicien- tia ; (2) aocurata cogitatio. πΐξΐ$ζϋξίω, ω, fut. fou, custodia cingo ; (2) cingo tanquam custodia aut prsesidio. Τβ τίιχος ω χίξίφξΟξίίντο οι Ώλα,ταηΐί, Thuc. χΐξίφξύγω, fut. ξω, torrefacio, undique tor- reo. χΐζίφξαιν, ovoi, b χα) *i. prudens, sapiens, cordatus ; (2) valde prudens, valde sa- piens; (3) contemptor, superbus. Ex ***'; . . χ . ■ u ν • u χΐξίφυνί, ίβς, ο χα,ι *j, inhaerens aucui, hu- milis. Α πίζίφυομαι• πΐξίφνλάα-ο-ω, undique custodio. πΐξίφυμι, amplector, agnatus sum, adhae- reo, inhasreo ; πίξίφυ;, adhasrens, aor. 2. part. Πάντα χύβ -iv πίξιφυς, Od. 16, 21. To7i yivaffi τηζΐφύντα, Heliod. Πξιφύξω ; πίξίφύξίΐ, perturbat, Ph. ίτίξίφυο-άω, valde inflo. Hinc nieiaiio-YiTos, ev, valde inflatus, Arist. Lys. ίηξίφνοΊς, tui, {], incrementum in ambitu. Α πίξίφυομαι• πίξίς,υτίυω, obsero, Gl. V. consero, circum- planto. πίξίφυτο;, n, b xa.) v), circumconsitus, undi- que consitus. A prase. βπξίφυω, f. ύο-ω, p. πίφυχχ, agriascor, circa nascor; (2) excresco. Κάτ« -^υγύο-γι νίζΐίφνα•χγ πίξο-ιχχι, Arist. Nub. 151, Τ» hi Άχιλλί7ίτάντοβίνίτίξΐφυομίνΰί, haerens, Heliod. πίξίφωνίω, ω, f. ν,&α>, circumsono, resono. ίτίξίφαίξος, ν, b χα.) «, manifestus. Α φάξ. πίξίφωτίζω, f. lira), illumino. πίξίτα,ίνα), circumhio ; (2) inhians devoro ; (3) devoro, deglutio, p. πίξΐχίχγνα.. Κα.• θάπίζ b λάξοί 'όλον ίίίξΐχα.*ο*ν το ΰίλίχ,ξ, Luc. ίΠξίχαίζω, sumrnopere lsetoT. πίριχ«.λάω, ω, fut. atreo, demitto, dissolvo, Mob. Χίξίχαλινόω, ω, f. ωβ-ω, fra?no. πίξίχα,λχος, ov, a?re obductus. πίξίχα,λχόω, ω, f. ώσ-ω, are obduco. ίΠξΐχκξοίχόω, ω, f. ώσω, vallo munio, agge- re cingo, Gl. Vet. obvallo, circumvallo, vallo. πίξΐ%αζαχτγ,ξ, Ρ,ξος, b, scalpellus, quo den- tes circumscarificantur. Α πίξίχαζάο- σω• πίξίχαςαχτιχος, }j, bv, habens vim circum- scribendi et emarginandi. χίςιχαξάχαιμα, το, vallum, seu agger locum aliquem cingens et circummuniens. A πίξΐχα.ξα.χόω. ίτίξΐχάβαξα, (ως, r), circumscriptio, Gl. V. circumductio. A χΐζΐχχξάο'ο'ω, et πίξίχα,ξάττω, f• ξω, circi- no, et circino circumscribo, (dicitur de scriptura literarum in quibus vel totus vel dimidius circulus exprimitur, ut 0. P. Ern.) (2) scarifico et circumcirca in- cido. ffiPtxapua,, α,ς, ν), summa et immoderata lastitia. A κίξΐχ&ξν<ς, ίος, ο χα) ν), supra modum lastus, nimio gaudio elatus. Α πΐξΐχκίξν. πίξίχαζως, adv. ingenti gaudio. πίζΐχά,σ-χω, inhio. πίξΐχίΐλίω, ω, f. ησω, idem quod πίζίχιϊκόω, πψχαλόω, ω, fut. ώ <τω, labro circumdo, la- brum in ambitu duco. Τίίξΐχίΐλάο-α,ί a- ΰηξω, Ίνα μη σχίΰαννύωνται, Xen. πίξΐχίΐζίδιον, το. Dim. A πίζίχίΐξίον, το,ψίλλιον, Gl. V. armilla; πί- ξΐχί.ίξία, viriliae, armillee, Ph. A seq. ίΠξίχίίξον, n, το, ornamentum, quod bra- chio vel manui circumponitur. Ex χίίξ. πιξίχιυμα, ατός, το, circumfusum seu cir- cumcirca adfusum. «■ A itiyxwu, f. (ύο-ω, cifcumfundo. Ό δ' 'ίπα- τα. βοοςχίξαο•ιν πίςιχίνίν, Odyss. 3,437. Ά'/ΐξ δε χΰφος χα) (υπννς πίξΐχίχντο Ttjc χώξαν, Luc. Ζίζΐχίω, f^ (ύο-ω, idem ; (2) perfundo. To αίμα. τω βώμω πίζιχίίιν, Luc. πΐξίχθων,'όνος, Ϋ, terra quae circum est. πΐξίχλανίξω, laana induo, bene tego adver- sus frjgus. Α χΚανίς- πίξίχολος, ν, β χα) ν), biliosus, bile circum. tusus et respersus; (2) iracuiidus, sto- machosus. Α χολί). π(ζ'χοξ(ύω, fut ιύσω, salto seu tripudio cir- cum ; (2) circumvagor. 'Exutn χα) το 1(νξο νίξίχοξίύνα-α, Eur. Ph. 320. πίξιχξίμντος', cv, exscreandus, Msch. ίτίξΐχξίιμα,τος, n, b xa) v), admodum pecu- niosus, praadives. Α χρήματα. χίξίχξίης, (ως, υ), inunctio. π(ξΐχξΐ5~άξΐον, το, medicamentum quod- dam, Steph. πίξίχζίς-ος, ν, b xa) r\, circumlitus J (2) qui circumlini solet aut potest. A α(ξΐχβ!ω, fut. ,'ο-ω, illino, oblino, perungo. 'Ύάλω !Γ(ξΐχξήιν, Luc. πίζίχξϋο-ος, u,b y^ v), aureus ; (2) inauratus. π(ξΐχςυο•όω, ω, f. ωσω, deauro, auro circum- vestio ; <τ(ζΐχιχξυσωμίνος % inauratus, p. pass. part. πίξίχυδα, adv. undique ammdendo, Hipp. πίξίχυμα, ατός, το, circumfusum. A s«- ξΐχύω. πίζίχ^ις, ί, circumfusio, vel offusio, Steph. πίξίχυτί,ξίον, perfusorium, Gl. V. Ab eod. π(ξΐχυτ.•/ις, u, b, perfusor. Ab eod. πίξΐχύω, circumfundo ; (2) offundo ; #(gi• χυθύς, circumfusus, part. pass. a. 1. :τε- ^ιχιχνμίνος, circumfusus, p. part. pass. Ιανταχόθίν αυτξΐ π(ξΐχυθ(7ο•α, Heliod. πίξΐχώννυμι, aggere circumdo. πίξίχωςέω, ω, f. ν,ο-ω, cedo ; (2) circuitu re- deo ; (3) commisceor. Αύθις συ τίξίχω- ξίΐ λάζων τ'/ιν χίζνιζα, Arist. Αν. 9ο7. Ές πάίΰα, αϋτ» πίξκχώξηο-ίν Ϋ) ΰυνα?ίία, Pausan. Hinc π(ξΐχώξ>/ισις, ιως, r\, cessio in exitu rei ; (2) vt-'ditus per circuitum ; (3) de conjunc• ( 463 ) tione "divinae nature cum. humana in Christo. Vox Eccles. «(ζίχωξος, u, b xa) •>„ regioni circumjacens, Gl. Vet. territorium ; (2) circumjacens, finitimus, vicinus. {τίζί'ί/αύω, tango, comprehendo. πίξιψάω, ω, f. ν,σω, abstergo, deleo. Καθα~ ξον Υίμιτύζιον λάζων τα. βλίφαξ* 5Γ£§<6•ψ*Γ σίν, Arist. Plut. 729. Ίδ», ^ίχν χίξχο* λαγω, τω 'φθαλμιΰίω trigt^/ijv, id. Eq. χίξίψημα, ατβί, το, sordes et purgamenta detersa, defricta, Gl. Vet. scobs ; (2) de homine, qui alias χά,θαξμα. Α πΐξΐ^ύ,ω. πίξίψ'/ιφος, tf, b, calculator, ratiocinator. πίξΐψύχω, circumrado vel frico, strigili utor. πίξίψιθνξίξω, circumsono, circumstrepo.' πίξΐψίλζν, praas. inf. act. pro πψψιλόαν• πίξιψιλόω, circumcirca nudo, dispolio. πίξΐψίλωιτις, (ως, r\, nudatio, spoliatio. πίςι-φοφίω, ω, fut. γ]σω, obstrepo, circum- strepo. πίξίψνχτος, ν, b xa) i), perfrigeratus, per- frigidus ; (2) qui perfrigerari potest. A πίξΐΊ/νχω. πίξίψυζις, (ως, r), refrigeratio, refrixio, Gl. Vet. Ab eod. πίςίψυχξος, », β xa) v\, perfrigidus, Gl. V. πιρι-ϊ,υχω, f. ξω, perfrigero, refrigero ; (2) i'oveo. πίξιωΒυμίνως, adverb, circuitu et circum- ductione per ambages, in orbem. A «ri- ζΐοΰίύω. πίξίωδίω, ω, f. Ϋ\<τω, incantamentis et ma• gica arte circumvenio et obtundo. Ilt- ξιωΰγ)<τας Try Τΰξγόνκ ixaothixK, Luc, Ex πίξ) et ώδτ/. πίξίωδννάω, ω, f. γ,ο"ω, dolore omne ex parte crucio; (2) vehementem seu gravem do- lorem facio ; πίζίωδυνάομαι, ωμαι, cru- cior, perdoleo. πίξίωΰυνίω, ω, f. τ}<τω, vel τίξίοΰυνίω, valde doleo. πίξΐω$υνία, ας, r\, gravis dolor. A π(ξΐώο~ννος, κ, b xa) »j, qui vehementer do- let. Ex ίτ(ξ) et οΰυνν). τ(Ρίωθ(ω, ω, f. ήσω, trudo vel vexo, per in- juriam trudo aut vexo ; (2) negligo, con- temner. Τίίξίωθων χα) ίλαύνων τνς »ν• θξώπνς, Dem. ίΤίξιωθίζω, f. iffen, idem. πίξιώμιον, το, supparus, Gl. V. Ab Ζ/χος. πίξΐώμιος, ν b χα) «, humeralis. Ex lisd. πίξΐώνυμος, b xa) r), cujus nomen nobilita- tum est et clarum. Ab ονομ,α. π(ξΐωπϊ), ν]ς, ν), circumspectio, i. e. ipsa cir- cumspiciendi actio, cura; (2) locus, e quo circumjacentia oculis lustrari que- ant, specula; II. 14,• 8. et 23, 451. A ίτίξΐόπτομαι. Hinc πίξίωπϊς, ϊς, consoicuus. νίξιντίξομαι. speculor, ex speculo circum- spicio, Horn. Sch. ίΤίξΐώα-ιος, a, b xa) r\, sanctissimus, eximi- us, vel modum superans; (2) numero- sus. Hinc adv. πίξΐώ<ηον, magnopere, supra modum, II. 4, 359- Ex *t s ) et οο-ιος. ίτίξίωο-ις, (ως, υ), -vexatio. Α πίξίωθίω• πίρχάζω, fut. ύ,σω, nigresco, seu nigris dis- tingui maculis incipio, maturescere in- cipio, vario, varior ; de uvis. "Αξτι γί- vua χίξχά,ζων, modo in mento nigrescens lanugine, Callim. Hymn, in Lavacrum Palladis, 75. Α τίξχος. ίτίςχΥΐ, vel πίξχα, perca, piscis, Gl. V. *ίξχ)ς, /ίος, ϋ], idem et ab eod. Hinc ■zigxihiov, το, Dim. πίξχνόπτίξος, », b xa) v), alas habens nigris distinctas maculis. Ex πίξχνος et πτίξίν. ΠΕΡΚΝΟ ν 2, ϋ), bv, niger, nigris distinctus maculis, varius, II. 24, 316. πίςχος, idem. ΠΕ'ΡΝΑ, γ\ς, ν), perna, petaso. ' πίξναμαι, vendor. Α πίρνν,μι. πίξ,νας, άντος, praes. part. act. verbi ^ νγιμι. πίξνάω, in longinquam regionem venum exporto ; (2) vendo ; πίςνασχ* pro jr^- vasrxu imper. Ion. 11. 24, 752. Α πίξάω. πίξννιμι, vendo ; part, πίζνας, vendens. Διό, cu ταύτα πάντα πίξναται, Arist. Eq. 176. Κτήματα, περνάμ(ν' Ιίχίΐ, H. 18,292. πίζόναμχ, Dor. pro πίζόννιμα. πίξονάω, ω, f. Ϋ\σω, fibula subnecto, fibulo ; (2) trajicio veluti fibula. A ΠΕΡΟ'ΝΗ, τις, ft, fibula, Gl. Vet. subula, ΠΕΣ Ph. acieula, Gl. Vet. Tlgo; wvtriy πιςόνγι χα.ταμνζ*.το χύ'ζα άξαιην, It. 5, 425. «ίξόνημα, ντο;, το, opus acu factum ; (2) quod vis opus. Α πιοονάο). πΐξόν/ις, et χίξώνηί, ό, metrum quoddam et organum musicum, Suid. πίζονηγις, et irs«enjT§is, ίίος, n, peplum, ves- tis quae fibula solebat ad pectus adnecti, Theoc. 15, 21. Α πΐζόνη- Unde πίξονις , »δθί, 'h, fibula. πίξόω, pro πΐξάω, -Ep. srtgtngiiM, vel σε^α-Εξ/α, «r, i, temeritas ; (2) nimius culms ; (3) ostentatio ; (4) adulatio. A νπξπΐξΐύομαι, efFero me, jactationi aut va- nae ostentationi deditus sum, Ph. (2) perperam, temere loquor ; (3) blandior, adulor. Ή αγάπη i πίζπίζΐυιται, 1 Cor. 13,4. A ΠΕ'ΡΠΕΡ02, tt, β, levis, temerarius, praa- ceps ; perperus, Ph. vanus, Gl. Vet. (2) arrogans ostentator; (3) adulator; (4) garrulus, nugator. sreppa, ας, sol, iEgyptiorum lingua, quam sub Btolemaso didicit Lycophron, Cas- sandr. 1428. πιρϊιθήχατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Poet. pro (Γ£ίΐί9'^ατίι a πίξιτίθημι. πίρροχος, pro ΰπιίξοχος, Sapph. ίτίξα-οίΐ, vastasse, a. 1. inf. act. verbi πίξθω. ΙΙΕΡ2ΕΆ, ας, ή, persea, arbor. πίξ /raa, ας, n, idem. ίτίρα-ίϊος, nomen herba?, Nicand. in Alexiph. 429. π-ςτίπτολις, ιως, b xa) fi, urbium vastator aut vastatrix. "Εξιθ' 'Αθηναία, πιασίπτο- λ/, χξυσιοπήληξ, Callim. Hymn, in Lav. Palladis, 43. Ex πί°θω et πτόλις. Ίΐίξο-ίφασσα, ης, ΤΙΐξσ-ΐφόνΐια. ας, et ΤΙίξοΊ- φόνη, vjg, ή, Proserpina. Ex πίξθω et φό- νος, ccedes. IIE'P2H2, n, Ό, Persa. Hinc πΐξσ-ιζω, f. ίο-ω, Persas imitor ; (2) Persis faveo ; (3) Persarum partes sequor. Έίίξο-ιχος, η, ov, Persicus. Hinc r) Ώ,ΐξσιχη, iji, sc. μηλία, malus Persica, et το Πίξο-ι- xov, is, scil. μ%λον, malum Persicum. πίξο-ιχα), sc. ΰτοΐίσιις, calcei muliebres et molles. Ab eod. χ-ίξ-ης, £«?, v)t vastatio, expugnatio. A τίξβύ). ΪΙίξνις, ίίος, -h, Persica ; ut Τ1ΐξσ)ς, scil. yn, Persia. Πΐξο-)ς ywn, Persica mulier. ΪΙίξβ-ϊ; γΧαίνα, iasna Persica. A Ili^tjf. ΤίίξσΊζ-), adv. Persarum more seu ritu ; (2) Persica lingua. Α ΤΙίξο-ις. mea-oha^ns, α, ό, persecutor et profligator Persarum. Ex ΐΐίξτης et ΰιώχω. πίξο-οχτόνος, a, Ό, occisor Persarum. Ex ΐίίξθ -m et xTiivoj. πί»σονομίομαι, Persarum legibus, et sub eorum imperio vivo. A πίξο-ονόμος, ό χα) r), Persas regens, Persi- cus, Persici moris. HE'PY2I, adv. anno praterito, anno su- periori; (2) antehac, ante hoc tempus. Hinc πΐξυσίας, a, Ό, ut πΐξυσία; οίνος, vinumanni superioris. πι°υσινος, n- ov, qui anni superioris est ; πι- ξυο-ινον, annotinum, Gl. V. Ab eod. wSv, prass. part. act. pro πΐξάων, a πΐξάω. ΐτίο-ίν, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. et cum ν pre ίπια-ι, a πίπτω. πισίίν, cecidisse, a. 2. inf. act. verbi ejusd. πι-τίμιν, idem, sed Ionice formatus. πισίο-θαι, f. 2. inf. med. Ion. pro πισίίσθαι. πιο-ίτωσαν, 3. plur. aor. 2. imper. act. πισίϋμαι, fut. 2. ind. med. Dor. pro πι• σΖμαι. πίσημα, ατός, το, casus, lapsus ; (2) quod cecidit ; Gloss. Vet. casura ; (3) cadaver. Π ξος tSS' ολωλί 3-αναο-ίμω πισήμα•τι^°Ρ η • Aj. 1058. A πίπτω• πίσγιο -i, 3. sing. aor. 2. conj. act. Ion. pro πίσγ, a πίπτω. πίο-χος, ίος, το, pellis tondenda, vellus ; το δε πίτχος iS τάχα χάζζαλίν 'ίλχίί, Nic. idem quod πίχος. πίσομιν, 1. plur. aor. 2. ind. act. Ion. pro ίπίσομίν, a πίπτω, πιο-όντίς, nom. plur. a. 2. part. act. m, g. πίσχμαι, cadam, fut. 2. ind. verbi ejusd. πίσ*ίμίν, pra;s. inf. act. Ion. pro πίεσαν, a πίο•ο•ω• πίΤίηυτήζίος, ία, ιον, ad talos et calculosper- tinens. Α πισο-ίΰω. Unde ίτισσαιιτνις, S, i, calculis ludens. xieHTiwxls* vt w» ad luium calculorum ΠΕΤ pertinens; (2) calculis ludendi peritus. Α πίο•ο•ίυτν)ς. πίοΌ•ίύω, seu πίττζόώ, f. ιΰ&ω, calculis ludo; (2) transfero, muto. n«7j παίζων πισ- ο-ίόων, Luc. Vlt. Auct. πατσονομιω, ω S. f. , calculos lusorios dis- pono ; (2) ordino, dispono. ΠΕ220 Ν 2, seu πιττος, 5, ό, calculus seu scrupus lusorius ; (2) ipse calculorum ludus ; (3) pessus, seu lana concerpta, in qua pharmaca excipiuntur; locus ubi calculis vel talis ludi solet, forum alea- torium, Augustus apud Sueton. cap. 71. "Hxxa-a τ» Xiyovro;, a toxcav χλύιιν, πίο- σΰς πξοσίλθων, ϊνθα δι; παλαίτατοι ©ώβ*- ffvo-i, Eurip. Med. 68. πίο-ο-ω, vel πίττω, f. -φα», coquo ; (2) matu- ro ; (3) concoquo, (proprie et tropice ; occulo, abditum et reconditum penes me teneo, donee maturescat et perfec- tum sit, ut γολον πίο-σιιν, simultatem premere et celare ad opportunitatem vin- dictse ; (4) scepe licet vertere habeo, acce- pi, Em.) πίπιμμίνος, coctus, p. pass. ΓΙ- ςα πίοΌ-ίμιν, digerere, II. 2, 237. χόλον, Herodot. Α πίπτ*. πίο-ων, aor. 2. part. act. verbi πίπτω. πιτάξω, fut. άσω, extendo, explico. Ό V ίζίτο χί7ξί πίτάο -cras Άμφοτίξας-, II. 21, 115. Α πιτάω. πίταχνίω, ω, fut. %<τω, poto ex πίτάχνω, Ath. πίταχνον, sive πίταχνον, α, το, poculum la- tum et tenue. Α πιτάω. πίτάλιιον, ν, το, idem quod τίταλον. πιτάλίίος, a, ov, foliatus, Nic. πιτάλ'/ι, fcem. a πίταλος, tenera, Ερ. πιταλίζω, fut. ίο-ω, folia decerpo ; (2) folia emitto, germino ; (3) foliis in urnam dejectis damno ac relego. Α πίταλον. Hinc πίταλιο-μος, 2, ό, ostracismus per folia. πίτα\ίτ>κ, n, ό, folium referens. Unde πίταλιτις, fcem, Nic. πίταΚον, ν, το, folium expansum ; (2) la- mina, bractea. Α πίτάζω. πίταλοποιος, S, ί, bractearius, Gl. V. Ex πίταλον et ποιίω• πίταλαξγος, S, β, idem. Ex πίταλον et 'ig- yev. πιταλωΐ-κ, ιος, β χα} ή, folio vel lamina? si- milis. Α πίταλον. πιταλωτος, S, ό, foliatus, Hes. πίταμαι, volo ; vide πίτομαι. πιτάομαι, idem quod πίτομαι, seu 'ίπτν\μι, Steph. πίτασαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro ϊπίτασαν* a πίτάζω• πιταο-ίτνις, u, ί, petasi speciem gerens ; (2) planta queedam. Α πίτασος. πίτασμα, ατός, το, explicatio, extensio ; (2) velum. Α πίτάζω. Unde πίταο-ος, u, ό, petasus, galerus, tegmen ca- pitis latum et expansum ; (2) umbracu- lum, umbella ; (3) species texturas ; (4) herba, Gl. V. fastigium. πιταο-ωΐ-κ•. ίος, ί χα) -ή, petasi speciem ge- rens. Α πίταο-ος. πίτασων, ωνος, ό, petaso, perna. Α πιτάω- πιταυξίζω, f. ίο-ω, alto petauro exsilio.r A πίταυξον. Hinc πιταυξίσ-μος, 5, ό, ludibrium. πιταυζίς-ν,ς, S, 6, qui alto petauro exsilit, Ph. cernulus. Ab eod. ΠΕ'ΤΑΥΡΟΝ, u, τΐ, pertica; (2) lignum aut asser, super quo gallinai dormiunt ; (3) genus laquei ; (4) profunditas. ΠΕΤΑΏ, f- άσω, pando, explico; (2) a- perio. ' Τίίταο-αν πα(α 3-7/ άλος, Odpss. 6, 94. ΐίιτάο-θ'/ισαν hi oi ωχα, ibid. 21, 50. πιτιν,νος, idem quod πιτανος, Horn. πίτιινος, jj, ov, volucris, volucer. Α πίτο- μαι. πιτίσθην, 3. du. imperf. ind. med. Ion. pro ιπιτίσθντ», a πίτομαι• πίτιυ, vola, 2. sing. prss. imper. Dor. pro πίτα. πιτιυξίς-Υΐξ* ό, petauristarius, Man. πίτιυξον, α, το, idem quod πίταυξον. ~S.ii- σαμλνας πτίξϊι μα,τξος Ίπ' αίθαλόιντί πι• τιύςω, Theoc. Id. 13, 13. πίταλον, Poet, pro πίταλον, Mosch. πίτ^ται, 3. sing, prses. conj. verbi πιτάο- μαι- ΠΕ'ΤΟΜΑΙ, et πίταμαι, item πιτάομαι, volo ; (2) rapido cursu feror. Και yyiv ιπίτν xai την &άλατταν iv χύχλω, Arist. Αν. 118. Αύτη σν, πο~ι π Λ πίτα ; volas ? ( 464 ; ΠΕΪ ibid. 1204. Ilgoi άνθξώπχς πίτομαι rragi τΰ πατξος, ibid. 1235. πίτξα^ ας, ή, idem quod πίτξος- πΐτξα7ος, αία, α7ον, saxatilis, inter petras seu saxa versans ; (2) in petrosis et sax- osis locis nascens. Α πίτςα- πιτζάχης, et πιτζήχης-, nomen lapidis, Orph. πιτξίισο-α, Dor. pro πιτ^ήισο-α, a πιτξήιις• πιτξίλαιον, το, petrolium, seu bitumen li- quidum, Gorr. πιτξίμζατοι, oi, qui per saxa gradiuntur, Steph. πιτξηίο•σ•η, saxoste, dat. sing, a πιτξήιις. πιτξηδον', adv. in modum petras. πιτξήιις, v.arira, ηιν, saxosus, petrosus, lapi- dosus. Ab eod. πιτξηξίφης, ίος. ο χα) ή, petris contectus, petrosus. Ex πίτξα et ί°ίι*ω, tego. πιτξηξης, ις, idem quod πίτξαίος, Soph. πιτξίδιον, α, το, saxulum ; (2) saxum, pc- tra. Dim. a πίτξα. Unde πίτξίνος, ίνη, ivov, lapideus, saxeus. πιτξοζατίω, ω, f. ήσω, saxa scando. A πιτξοζάτης, a, ό, saxa scandens. Ex πί- τξος et βαίνω, scando. πιτξοζολίω, ω, f. ήσω, saxa jaculor. πιτξοζόλητος, ov, lapidum jactu emissus, Cyr. πίτξοζολία, -h, saxorum jaculatio. πίτξοζολιχος, η, ov, lapides ejaculans ; ogyot- vov πιτξοζολιχον, catapulta. πιτξοζόλος, n, β χα) ή, qui lapides ejacula- tur, qui lapidibus impetit. Ex πίτςος et βάλλω, πίτξόγαος, ov, saxis et terra natus, Phil. πΐτζοχυλι?ης, S, ό, qui saxa et lapides de- volvit. Ex πίτξος et χυλίω. πίτζοποίία, ας, ή* stiuctura ex petris, struc- tura saxea. Ex πίτξος et ποαω. χίτξοπομπηι ή, machina qua saxum emitti- tur ; item lapidum ejaculatio, Steph. ίτίτξορριφης, ίος, β χα) ήι e petra praacTpita- tus. Ex πίτξος et ρίπτομαι, πίτξόρρυτος, ν, h χα) ή, per saxa tractus. ΠΕ1Ρ02, a, S, lapis, saxum. πιτξοο-ιλινίτης, n, o, Ut πίτςοσιλινίτηί eives» vinum ex petroselino. A πιτξοο-ίλϊνον, tt, το, apium petreum, apium in locis petrosis et saxosis nascens. πιτξοτόμος, υ, ό χα) ή-, lapides incidens vel secans ; πιτξότομος, rupi excisus, seu ex lapide csesus. Ex πίτξος et τίμνω. πιτξοφυης, ίος, β χα) ή, saxis adhaerescens, petris hserens. Ex πίτζος et φύω, nas- cor. πίτξόω, ω, fut. άσω, in lapidem vel saxum verto ; (2) lapido. Έφ' οΐς δ* απιιλιϊς, ως πίτζωθηναί μι χξη, Eur. Or. 547. Μόλις δ' ιπιισι μη πιτξωμίνας 3-ανιϊν τλήμω» Όξίς-ηί, ib. 940. Α πίτξος. πίτξώΖης, ιος, ό χα) ή, petrosus, saxosus, la- pidosus. Α πίτξος. πίτξωμα, ατός, το, lapidatio, lapidum jac- tus. Α πιτςόω. πίτξώξοφος, α, ό χα) ί, lapidibus tectus. Ex πίτζα et Ίξίφω, tego. πιττιία, ας, n> calculorum lusus. Α «τ- τΐίιω. πίττω, pinso, Gl. V. πιύθιτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro Ίπιυθιτο, a πιύθομαι. πιυθϊ,ν, ηνος, ό, explorator, sciscitator, e- missarius, Gl. V. mandator ; (2) auscul- tator. Α πιύθομαι. πιυθοίατο, 3. plur. prees. opt. med. Ion. pro πιύθοιντο. πΐύθομ,αι, idem quod πυνθάνομαι, Horn. πιύθω, ή, rumor, JBsch. πΐυχάλιμος, ίμη, ιν,ον, arnarus j (2) tristis ; (3) prudens, solers. Α πιίιχνι• ' πίυχίδανον, ν, το, et πευχίοανος, ν), peuce- danum, herba qua;dam. Ab eod. πιυχιίανος, η, ov, amarus ; (2) exitiosus. ΠΕΎ'ΚΗ, ns> ή•> pinus, taada, picea, larix ; (2) quicquid ex ligno tali fit, ut tacda, fax, &c. (3) lignum ex Ophir allatum, sic Joseph. ' sed a vulgari πιθχ -fi diver- sum, Em. πΐυχήιις•, ήισσ», ηιν, pineus, pinifer. A πιύχη• πιύχινος, ίνη, 'vov, pineus, e pino arbore. Ab eod. κιυο-ιϊσθι, 2. plur. f. 1. ind. med. Dor. pro πιύσίο-θί, a πώθοιχ-αι• πιυσις, ιως, ή, interrogatio, percontatio. A πυνθάνομαι. πιυς-η'ία, ας, η, inquisitio, interrogatio. πιύς-ης* α, ό, percontator, Ph. Ab eod. τευ<τ«ίβί> 57» ov, ad percunctandum ractus. ΠΕΦ ΠΗΛ ΠΙ-1Μ χζφχμχι, perf. ind. pass. Dor. pro πίφημαι, a φάω, occido. πίφαμμχι, perf. ind. pass, verbi φαίνω. πεφΗ-νο-χι, apparuisti, 2. sing, ejusd. perf. πεΦχντχι, apparuit, 3. singul. ejusd. II. 16, 207. πεφαντχι, occisi sunt, 3. plur. perf. indie. pass, verbi φάω. πεφχζγμίνον, ace. sing. part. perf. pass, per Metathes. pro πίφξχγμε-νον, a φράσσω- πεφχσμαι, perf. ind. pass. Att. pro π'εφχίΛ- μχι, a φαίνω, ostendo, unde φαίνομαι, πεφχσμϊνως- adv. aperte, palam. Ab eod. πεφατ', II. 17, 16 ; pro πεφαται, interfec- tus est, perf. ind. pass, verbi φάω. πεφειδησεαι, 2. sing. p. post f. ind. Ion. pro πεφειδηση, a φείδομαι, πεφιίσεται', parcel, 3 sing, temporis ejusd. πεφεισμενως, adv. parce ; PA. parcius. πίφευγίναι, perf. inf. med. verbi φύγω. πεφευγοίην, perf, opt. med. Att. pro π.εφεύ- γοιμι. πεφηνε, visus est, 3. sing. perf. indie, med. Att. pro π'εφανε, a φαίνω- πεφηο-εαι, 2. sing. p. post f. indie. Ion. pro πιφησγ, a φάω. πεφησετχι, apparebit, 3. sing. p. post f. ind. verbi φάω. sive φ»ίνω• Ύξοίγι δε πεφησε- τχι χίπυς ολεθξος, Trojce vera manifesta aderit gravis pernicies, -II. 17, 155. χεφιδεσθχι, aor. 2. inf. med. Ion. pro φιδίβ- Oxt, a φείδομαι- πεφιδησεται, parcet, 3. sing. p. post f. ind. χεφιδοΊτο, 3. sing. a. 2. opt. med. /o«.

en macilen- tum redditum esse j contractum e πεφι- λιππιδωσβαι, Em. πεφίμωσο, 2. sing. perf. imper. pass, verbi φιμόω. πεφνχΊος, x,6v, perniciosus, Lye. χ'εφνον, a. 2. ind. act. Ion. pro Ίπιφνον, a π'εφνω, occido, interficio ; επίφνομεν, occi- dimus. "Επεφνεν Τοζγόνχ, Pind. Pyth. 10, 72. "Ov επίφνομεν ημείς, II. 10, 478. Α ^eiw. πεφοζηχτο, territi erant, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro επεφόζηντο, a φοζίω• ίΤίφοζημενως, adv. timide, cum trepidatio- ne. αεφόςητο, latus erat, 3. sing, plusq. indie. pass. Ion. pro επεφβξητο, a φοξίω. χεφοξτισμενον, ace. sing. perf. part. pass. v. φοξτίζω. πΐφξχγμίνως, adv. consertis ordinibus. A φξάαΊτω. πίφξαδας, 2. sing, perf, ind. mod. v. φξάζω. πεφζάδχτχι, dtcti sunt, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro πεφξχρμίνοι ilarU πεφξάδχτο, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro πεφξασμίνοι %σαν. πεφζχδίμεν, a. 2. inf. act. Ion. pro φξαδείν- πίφξχδεν, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. et cum ν pro εφξχδε- πεφξχδίτην, locuti sunt, 3. dual. aor. 2. ind. act. Ion. pro έφξαδετην. πίφζχϊμχι, perf. indie, pass. Dor. pro πί- πεΦξάδω, dico, loquor ; ut hinc sit πίφξαδε, dixit ; jrifflgaSss/v, pro ίηβίαδε?!/, dicere, 11. 11, 500 (W. 19, 477. Α φξάζω. χίφξΐχ-χ. horrui, perf. indie, act. Ion. pro πίφξΐχχ, a φζίσσαι. πίφΐίχαν, horruerunt, 3. plur. perf. ejusd. Chalcidice pro «^/«λο•». ί«<Ρ£/χβντβ6, ace. sing, praes. part. act. verbi ίΤίφξίχω. πΐφξοντιχως, cogitabundus, tristis, perfect. part. act. verbi φξοντίζω, Eur. Ale. 776. ιτίφζοντισμίνως,- adv. diligenter, accurate. Α φξοντίζω. πίφυχς, 2. sing. perf. ind. med. verbi φύω. πεφνγμενος, perf. part. pass, verbi φύγω. πεφύγ&>, ut hinc sit πεζυγμενος, elapsus. QhV 'ίνθχ πεφνγμίνος fav άίθλων, Odyss. 1,13. ίτίφυξί,/«βΗ, 3. sing. perf. ind. med. Ion. pro πίφνγε, a πεφΰζω, fugio ; ut hinc sit πεφυζως, πεόυζό- τες, II. 21, 6. Αφύζχ. πεφυχχ, exstiti, perf. ind. act. verbi φύω. πίφνχε, natus est, 3. sing. perf. ejusd. π-φύχειν, plusq ind. act. Ion. ρτοίπεφύκειν. πεφνχω, enascor. "00' οι δοχ5ντες ευγενείς πεφυχενχι, Soph, 1114. Α φύω. πεφυχως, innatus, perf. part. act. πεφνλαγμίνος, observans, et qui observatus est, cautus. Άλλα φίλος, φξονίων πεφυ- λχγμίνος είναι, II. 23, 343. part. perf. pass, verbi φυλάσσω- πεφυλαγμΑνως, adv. caute, circumspecte, provide. πεφύλαξο, 2. sing. perf. imper.. pass. πεφύξθχι, perf. inf. pass, verbi φύξω. Unde πεφυζμένως, adv. confuse, mixtim. πεφωξαχωζ, perf. part. med. verbi φωξάω. χεφώξνμίνον, ace. sing. part. perf. pass. πεφωτισμένοι, illuminati, nom. plur. part, perf. pass, verbi φωτίζω• πί•\ιίξ, εως, y, coctio, concoctio. Α πίπτω. πν), qui ? qua ratione ? (-2) qua ? (3) quo ? a•??, aliquatenus, quodammodo. Α πάς. πηγάζω, fut. άσοι, scateo, scaturio ; (2) in modum for-tis effundo ; (3) aquis scatere facio. Έπηγχο'εν ήμ7ν πηγην χφ'εσεως, Damasc. Α πηγή. πηγαίος, αίχ, α7ον, fontan'is,"e fonte ma- nans. Ab eod. πηγχνίζω, f. iero», rutam imitor vel refero. πηγχνιον, », τβ, ruta, rutula. A πηγ&νον, ν, το, ruta, nomen herba?, Angl. rue. Metri causa πηγάνιον, Nic. Al. 49. Α πηγνυμι. πηγχνώϊης, εος, h κ,χ) ή, rutaceus, i. e. ad rutam accedens, ruta; similis. A jrjj- γχνον. πηγχς, άΰος, η, glacies ; (2) rupes. Α πηγ- νυμα. Τίηγασος, ν, ό, Pegasus, alatus Persei e- quus. Α π%γ'•ή. πν,γεο-ίμχλλος, u, β χα) ή, habens vellus densum; (2) villosus, II. 3, 197. Ex πηγνύω et μχλλός. πν,γετος, S, ο, glacies, gelu. Α πηγνύω• ΠΗΓΗ ν , ης, ή, fons, scatebva, seti aqua sa- liens ; (2) tropice, causa ; (3) anguli o- culorum ad nares, scil. quia sunt fontes lacrimarum ; (4) lacrimae ipsae apud Po- etas. πηγίΐιον, τβ, Dim. et πηγίον, fonticulus, Gl. Vet. Α πηγή. πήγμα, χτος, το, concretum, glacies, coag- mentum; (2) concinnatio, compositioj (3) pegma, Gl. Vet. confixum. Α πηγ- νίίω. Hinc πηγμχτωΰης, εος, ί χχ) η, COncretuS. ΠΗΓΝΎΏ, seu πηγννμι, f. %ω, compingo ; (2) compingendo struo et fabricbr; (3) concrescere facio, congelo, cogo, coag- mento ; (4) pango, figo, defigo, infigo ; πηγνυμχι, haereo, figor, dirigeo, Gl. V. πηγνυτχι, gelat, Ph. Ήηξχο-θαι ο~χηνχς επι τα χΐγιχλν, Philo. "Οίας επη\εν αμφι ΤΙηνεια ποτοϊς, Lye. 1343. Άςθξχ γάξ πί- πηγε μα, Eur. Her. Fur. 1400. πηγόζξυτος, ον, e fonte scaturiens, V. L. πηγόρρΰτος, ov, fontanus. Α πηγή et ρίω• πηγος, η, ον, bene compactus et compos:•- tus; (2) niger; (3) albus seu niveus, qualis est glaciei color, Call, in Dian. 90. χνμχτι πηγω, Odyss. 5, 388. Α πηγνίιω. Unde πηγυλ)ς, ιδος, i^gelida, glacialis ; (2; gelu, glacies. Νυ| γχξ επήλθε χχχη, βοξέχο πνέοντος, πηγυλις, Odyss. 14, 476. πηΰα, τώ, per Apoc. pro πηδάλια. πηΰάλιον, ν, το gubernaculum, seu clavus navis. Α πήδος, πη&χλινχεω, ω, fut. ησω. gubernaculum te- neo, ad clavum navis sedeo, guberno. A πηδαλάχος, a, ό. qui clavum tenet, guber- nator. Ex πηδάλιον et εχω, teneo. πηδχλιώδης, εος, ό χχ) ή, gubernaculi spe- ciem gerens, gubemaculo similis. A πηδάλιο». πηίχο-ος, u, ο χχ) η, uliginosus et fonticulis scatens, unde aqua prosiht. A ΠΗΔ ΔΩ, ω, f. ησω, salto. salio ; scaturio. Οΐμχί γε των νεωτίξων τχς χχςδίχς πηδχν, Arist. Nub. 1394. Πηδάτε πχξα, •\>άμχ• θον χχ) Β-7»' άλος χτξυγετοιο, id. Vesp. 1510. Έτ' xvtav ο-φα χάπι δελφΊσιν πί- •τξχις π.ηδωντχ, Eur. Bach. 301. Το Τξω- Ίχον πηδημχ πηδη<τχς»ποδοιν, Eur. Andr. 1140. Videtur Poeta alludere ad saltum ilium quern Achilles, pater ejus, in so- lum Trojanum super clypeo suo ante Protesilaum, vel, ut alii,• Protesilao jam occiso, fecit, de quo Scholiastes, Barnes. πηδηθμος, S, b, saltUS ; πηδηθμος φλεζων, VG- narum saltus aut percussus, pro arteria- rum pulsus, Suic. Α πηδάω. πηδημχ, ατός* το, saltus. Ab eod. ( 465 ) vvfrfoxii, aor. 1. part, act JEol. pro πη<• δηα•χς. πηδηο-ις, εως, η, saltus, actio saliendi. πηδητης,^ S, ό, saltator. Α πηδάω. πηδητιχος, η, ον, qui salire solet, qui sub- sultum incedere consuevit. Ab eod. πηΰινος, pro φηγινος, Eust. ΠΗ~Δ02, a, b, vel πηδον, β, το, ligni.spe- cies ; (2) palmula remi ex eo ligno, quod πηδον vocatur, confecta ; (3) remus, ex eo prasertim ligno. Εις χνεμον δϊ τα π,ηδά χνζεξνητηξες εχοιεν, Arat. Phcenom. 155. Ubi Theon. Scholiastes, χατά συγ- χοπην, τα πηδάλια, ηγνν τχς χώπα,ς. πηδυω• aquis scateo, idem quod πιδύω. Hes. β"/5«τώ, τχ, fores seu compactitia; asdium partes, Ar. πηχτιχος, η, ov, gelandi seu cogendi vim habens. ΤΙηχτιχώτεςος a.fe, Theophrast. Τίηχτιχύτχτον φάζμχχον, Aret. Α πηγ- ννω. πηχτις, Ίδος, ή, coagulum ; (2) instrumen- tum musicum ; (3) fistula, tibia ; (4; cul- ter ad scindendas carnes aptus. πηχτός, r„ ov, compactus, coagmentatus ; (2) concretus, congelatus, coactus ; (3) fixus, defixus. Ab eod. πηλαχίζω, f- Ίσω, proprie luto conspergo ; (2) contumelia afficio. Α πη/^ός. πηλχχιτμίς, 6, illusio, irrisio, Suid. inju- ria, V. L. πηλχμός, ίδος, η, sarda, Gl. V. πηλαμυδία, ας, ή, piscium, qui pelamydes vocantur, captura, Suic. Α πηλαμύς. πηλαμύδιον, β, το, idem, parva pelamys, Dim. a ΠΗΛΑΜΥΣ, ύδος, η, pelamys, genus pis- cis, in Hellesponto, Gl. V. sarda. πηλχο-α, a, 1. part. act. f. g. verbi πάλλω. πηλέ, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ε%-ηλε. ΪΙηληίάδίω, Pelidce, gen. sing. Ion, pro Π55- λείδν, a Πηλείδης, Pelides. ΠΗ'ΛΗΗ, ήχος, ή, galea, cassis, II. 15, 608. πηλίχος, η, ov, quantus ; (2) quanta; aetatis, quot annorum. Ab ήλίχος. Hinc πηλιχ'οτης, ijTii, ή, quantitas. πηλινολεχις, η, catinus luteus, Poll. πήλινος, Ίνη, ινον, luteus, ex luto factus, Hominem άο-χον πηλινον alicubi vocat Theoph. Α πηλός. πηλοζάτης, ν, Ό, qui per lutum graditur ; (2) nomen ranae. Ex πηλός et βαίνω- πηλόγονος, tf, Ό χα) η, e luto natus, cui genus e luto est, Call, in Jov. 3. si lectio vera. Ex πηλ'ος et γίνομαι, πηλοδομεω, ω, nit. η/τω, e luto struo, e luto fingo. A πηλοδόμος, ν, ό χχ) η, e luto struens. Ex πηλός et δ'εμω, struo. πηλόδομος, χ, 6 χχ) η, luto structus. Ex iisdem. πηλοεζγίχ, ας, η. Ion. πηλοίξγίη, figlina, ars e luto fictilia vasa coniiciendi. A πηλνξγος. Υιλοπχτεω, Si, f. ηο*ω, lutum 1 πνιλοπχτεω, ω, t. ήο*ω, lutum calco. πηλοπατίδες, ων, al, calceamenta altiora. Ex πηλός et πχτεω• πηλοπλάθος, α, ό, qui e luto seu argilla si- militudines fingit. Ex πηλός et πλάιπτα>. πηλοπλά^ο-σω, f. άσω, e luto fingo. Ex iisd. πήλοποάω, ω, fut. ηιτω, e luto fingo, figuli- nam factito ; (2) lutum macero. Α πη- λοποιός. πηλοποποιητιχος, η, ov t pertinens ad figulos, Gorr. πηλοποιος, 3, ό, figulis, qui vasa fictilia e luto conficit, Ph. coactiliarius. Ex πη- λός et ποιεω. ΠΗΛΟ'Σ, if, ό, lutum, ccenum, limus ; (2) crela, argilla. πηλνξγος, 2, β, figulus. Ex πηλός et ϊξ.γον. πηλοφύξίω, ω, ϊ. ησω, lutum fero de morta- rio. Έπήλοφόζνν δ' αΐτόϊσιν τίνες ; Arist. Αν. 1147. Α πηλός et φίξω. πηλόχυτος, ν, ό χχ) ή, e luto fusus, factus. Ex πηλός et χυτός, seu χεω. πηλίω, oi, fut. ωσω, luto, deluto, collutulo, Gl. V πηλόομχι, νμχι ; πηλΰσθαΐ) lutes- cere, Gl. V. πηλυγις, pro πηγυλ)ς, Ε. Μ. πηλώδης, eof, 6 χα) ή, lutosus, limosus. A πηλός. πηλωσις, εως, n, volutatio in luto. Α πη- λόω. ΠΗ~ΜΑ, χτος, το, damnum, exitium ; (2) clades. Hinc πημχίνω, noceo, damnum do, lasdo. Εί' μι σημχνεΤς τι, Soph. Aj. 1331. Ονδ' χλλ«{ Gg ΠΙΑ ΠΙ Θ ΠΙΚ ανθζώπων ΰτο^/ωνων trt πΥιθ.ανι7ται, Arist. Ach. 848. χγιμανθγιναι, a. 1. inf. pass. πημαντος, yi, ov, cui damnum illatum est, la?sus. Α π'/ιμχίνω. ίΤ'/ιμγινιιοί;, lceseris, 2. sing. a. 1. opt. act. JEol. pro πημγ,ναις, a verbo eod. πτ,μοννι, ί)ί, ή, damnum, exitium. Ab eod. πνιμοσύννι, ης, γ), idem et ab eod. πγ,νίΚο^, οπός, b, avis quaxlam. ΠΗ'ΝΗ, si?, τι, textum, tela; (2) tapes. πν^ίζω, fut. /irit», stamina e colu deduco et devolvo fusi circumactu. Oo τε τ/? I» ταλάξω πανίβ^ίται 'ieya τοιαύτα, Theoc. 18,327 Απγ,νν,. !T'/jv/^<», adv. quando ? (2) Λ#. qua hora. Ab γ,νίχα. ΠΗΝΓΚΗ, (potius irijyisw)! w, i> comaad- dititia, galericulum, capillamentum. πνριχίζω, decipio, fucum facio, Hes. Unde πγ,νίχκτμα., το, impostura. πγ,νίον, χ, το, radius vel fusus, cui filum in- volvitur ; (2) stamen seu filum ; (3) in- sectum quoddarn ex erucarum genere. Ti'/flitov Ιξίλκ,αοΊχ. παζϊχ μίτον, II. 23, 762. Α π'/ινος, textum. πΫ,ν.σμα, ατός, το, stamen seu filHm e colu deductum et fuso devolutum. Α πηνίζα. πηνος, ίος, το, idem quod πΫ]νγι• A irjjvsj, et πένομαι, idem quod πγ,νίζω, Hes. πγ,ξάμίνοι, nom. plur. aor. 1. part. med. v. πγ\γνυμι pro πγ,γω, compingo. π?,ξί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ΐπ-φ. πϋξις, ίως, υ), coagmentatio, coagulatio, congelatio, concretio, glacies; (2) com- pactio, Gl. V. fixio. Α πν,γνΰω. #Yi%a,figam, f. 1. ind. act. verbi ejusd. ϋ -sjflff, x, b, adfinis. Α πάω. ΠΗΡΑ, ας, -h, pera, saccus, in primis qua- lem mendici gestant, Gl. Vet. mantica, follis ; (2) instrumentum medicum. πν^ίΐιον, χ, το, perula, parva pera, Dim. ΐΓ'/ΐζΊν, 7νος, b, testiculus. ΓΤΥ,ζβδιτος, χ, ο χα) υ), ut πηξόΰίτος Ίμχς, 1ο- rum, quo pera ligata est. Ex πν,ζα et iiU• π'/ίξομίλης, ίος,' ο και υ), qui mutilatus est membris, mutilus. Ex πγ,ξος et μίλος. ΠΗΡΟ" 2, a, ov, mancus, orbus, caucus, Gl. Vet. ν/ίξοφόοος, χ, ο xa) y), qui peram seu saccum gestat. Ex πτίξα et φίξω. π-/ΐζόω, ω. mutilo, trunco, partem aliquam corporis debilito ; πίπηξωμίνος, p. part, pass, mutilatus, Gl. Vet. πνζόω, ω, orbo, ca;co. Κόί τι πν,ξώοΌι yi σοι τον παΤΰα τΰπτων, τάξγνξιόν col χίίσίται ; reddetur, Arist. Ran. 642. A π-. Hinc ΧΥ,οαμα, ατός, το, oblajsa pars corporis, na- tural oblaesa; vitium ; (2) homo natura imperfectus. πηξώνυμος, ov, a pera nomen habens. Ab όνομα• «Υ,ζωο-ις, ίως, υ), mutilatio, debilitatio et ob- lassio membri alicujus in corpore, unde et de cascitate dicitur•, Gl. Vet. orbatio, mutilatio. ΧΥ,ο-ας, JEsch. Ag. 1633. idem q. d. παθών, passus. πνισόΐΑίνον, ace. sing. f. 1. part. med. verbi πΫ\θω, patior. VY\fftrivY\, ϋ„ adfinitas, Av. A π' /iis• πν,οΌ'ω, figo, gelo, Gl. Vet. πτισο-ίΐ πάλον, pangit, Ph. πΥ,σο-όμίθα, adfigimur, Ph. !ΤΥ,τύα, ας, υ), COagulum. Α πΫ]ττω• ίΤΥιχβίν, 3. plur. aor. 1. indie, pass. Ion- et Bceot. pro ΙτΥ,χθΥ,ο-αν, a πί,γννμι pro πγ,- γω, seu πγ)<τσω. κΥιχίο-χος, b, stipes cubitalis, Suid. πΥ,χναϊος, αία, a7ov, qui unius cubiti est, cubitalis. Α π : ηχυς. ιτΥίχνϊος, a, ov, idem. πνχΰνω, cubito impositum seu aclpensum gesto ; (2) in cubitum reclino. Ab eod. ΠΗ~ΧΥ2, ίως, ό, cubitus, Ph. ulna, cubi- tus ; (2) mensura a cubito usque ad sum- mum medii digiti; (3) instrumentum architectonicum e duabus regulis rectis in angulo recto concurrentibus ; (4) tes- tudinis manubria, cornua, brachia, qua transtillo conjunguntur, quod Graaci ζ υ . yh vocant vel ζνγωμα; (5) pars arcus media sagittas sustinens ; (6) pumilus vix cubitum altus, Lucian. in ' Τγ,τόξων δώαο-χ. χιάζω, fut. άβ•ω, injecta manu premo, pre- hendo, comprehendo, corripio ; ^ιάζίται, deprehenditur, Ph. ΟυΜς Ιπίαιην αυ- . χιας-Υ,ξίον, α, το, pressorium, Ph. Α πιά~ πιάο-ωο-ι, 3. plur. a. 1. conj. act. πιζάλΥ,ς, injicias, 2. sing. a. 2. conj. act. Poet, pro \πιζά\γ,ς, ab ίπζάλλω. χιγχίξνΥ,ς, pocillator, Gl. V. πώαχίτιΰίς, αί, Nympha? fontana?, Hipp. πώαχόίΐς, όισσα, όιν, aquis salientibus sea- tens ; (2) irriguus, uvidus. Α πίδαξ. "πΰαχώΰΥΐς, ίος, ο χα) υ), idem et ab eod. ΠΓΔΑΞ, αχός, i, vel ϋ), fons, scatebra, a- qua saliens. πιδάω, salio. Idem quod <χγ$άω, R• Suic. πιΐΥΐίο-ο-Υ,ς, gen. singuL f. g. a τ/δ^ε/?, per Sync, pro πώαχόας. τιΐΫ,ίΐς, Υ,ία-σα, Υ,ίν, aquis salientibus sea- tens. A xitatu. πιδίαις, tarffa, ύίν, idem. Α τώύω. Titdrj), et πένομαι, salio, scaturio. πιίιιν, a. 2. inf. act. Ion. pro χιΰν. •χάζίυν, 3. plur. imperf. indie, act. Ion. et Dor. pro ίπάζνν, a παζίω. ιταξίω, pro πήξω, Ion. imperf. χιίζίνν, pro •χάζχν, ΧτιίΖαν. A ΠΙΕ'ΖΩ, fut." ίο-ω, prehendo, premo, pres- so, Gloss. Vet. ufgeo quid, v. gr. in de- monstrando, &c. Ιίιίζίο-ϋαι ivlua, ο'ίνω, τοις πίξ) τχς πάϊδας συμφοξ<χ.7ς, Xen. Cyr. 7, 13. Ή γα,ξ ανά.γχγι μί πιίζίι δ;ώ τϊίς 'ίππχς, Arist. Nub. 436. Ώιίζίΐ τίγαθω το ^υζ-υχίς, Eur. Hipp.6il. 2νμφοξα δ' ίτίξχς ϊτίια πιίζίΐ φανασα ένατων, id. Ale. 888. χίίΐξα, ας, υ\, pinguis, succiplena, fertilis. Τίιΐίξας ίτίρθοντί τόλας μίίόπων ανθρώπων, II. 18, 341. Α π',ων. ΠΙΕΡΙΑ, ας, ϋ], Pieria, regio Boeotiee et Macedonia;, Musis sacra. Tiiigilu, ων, a\, Pierides, Musse, qua; a Pieria ita dicuntur. Α xngia. Unde Ώ.ΐίξίγ,θιν, adv. Ex Pieria. ΤΙΐίξίχος, υ), ov, Piericus, ex Pieria. πΑο-ιμον, pressivum, Gl. V. Α χιίζω. πίίο-ις, ίως, τ), pressio, pressura. Α πιίζω. πίίο-μα, ατός, το, retrimentum post cujus- que rei expressionem relictum ; (2) suc- cus expressus. Ab eod. ταο-μος, 2, 6, pressio, compressio. πΐί$->ίξ, Υ,ξος, ό, prelum, torcular. Ab eod. ■Μς-Υιξίον, ν, το, prelum, Ph. pressorium; (2) tormenti genus. A xns -γ,ξ, prelum. πης-ος, υ), ov, pressus ; (2) qui premi seu comprimi potest. Α πιίξω. triis -ξον, χ, το, instrumentum chirurgicum ad contundenda ossa capitis in extrah en- do fcetu mortuo..contusorium prelum, vulsella. πίίτί, 2. sing. aor. 2. imper. act. verbi tr',u. tr/jj, 3. sing. aor. 2. conj. πίνας, ίσσα, iv, idem quod τιαλίος, Ep. ιτίγια-θα, 2. sing. aor. 2. conj. act. JEol. pro ίτ /jjs• . ' z-Mxvyi, vis, y\, dolium, Gl. V. serla; (2) poculum instar dolioli, Dim. a πίθος. χιθάχνιον, u, το, doliolum; (2) poculum parvum dolioli figuram habens ; πιθάχ^ νια, doliola, GL V. Dim. a «tiQaxv/i• ιτιθανολογίω, ω, f. Υ,ιτω, oratione persuasoria utor, probabilia dico, dico ad persuaden- dum idonea. A πιθανολο'/ία, as, y\, sermo plausibilis, aut persuasibilis, persuasoria oratio, seu ad persuadendum apta, Philo. xi6avoXoyia, subtilitate. Ex πιθανός et Kayos• πιθανή, 3« ov, persuasorius, probabihs, ve- risimilis ; (2) gratus, blandus, acceptus, elegans ; inpr. de oratore, qui placet, populari : item de eo qui specie probabdi utitur : (3) qui facile seu hbenter paret, ( 466 ) morlgerus, Ph. lepidus, speciosus ; (4) aptus ad aliquid, accommodatus ; (5) qui naturam et tbrmara rei ipsius apte imi- tatur et exprimit ; πιθανόν, probabile, verisimile, quod naturam et formam rei apte imitatur, Gl. V. πιθανά, probabilia, Ph. Α πίίθω. xSavoTYisi ντος, y\, probabihtas, verisimili- tude. Α πιθανός• πιθανχςγιχος, υ), ov, persuadendi vim ha- bens. Hinc υ) πιθανχξγιΧΥ), ΫΊς, SC τίχντι, ars lenocinio verborum utens ad persua- dendum accommodato. Ex fyyov- πιθανω$, adv. probabihter, apte ad persua- dendum. πιθάξίον, ν, το, doliolum, Dim. a xWos- πιθαύλΥά, u, o, pithaules, utricularius, Steph. Unde πιθανλιχος, ad pithaulem pertinens. πίθίο-θί, 2. plur. aor. 2. imper. med. verbi πίίθω. πιθίο-θων, 3. dual. aor. 2. imper. med. aut contr. ex πιθίσθωσαν, II. 9, 167. πιθίω, ω, fut. Υ,σ-ω, fretus sum, confido; (2) obsequor, obedio, aor. 1. ίπίθν,ο-α ; part. πιθ'ησας' φ δή πιθ' /irai s -υγνος αίταμος τίχνων, Lyc. 236. χ^Υίβ•μο7ς, id. 7ο5. Α πίίθω. πιϋίων, ωνος, β, cella vlnaria. A jn/fos•. πίθγ,αι, 2. sing. aor. 2. conj. med. Ion. pro πίθγι, a πίίθω. πιθγ•χ'αλώπΥιξ, yixos, ο, q. d. vulpisimia seu simivulpa. Ex πίθ-/ιξ et άλώπΥ,ξ. πιθ-ήχίίος, ίία, tiov, simiaceus. Α πίθ^ξ. πιθγ,χίΖω, fut. ίσω, simiam imitor vel ago ; Aristoph. Vesp. 1285. Ab eod. πιθν,χκτμος, if, b, imitatio simiae ; (2) imita- tio adulatoria, adulatio dolosa, vel nuga?, quales sunt simiarum. Οι' μοι τώλ«ί ο'ίοις πιθ-ήχισμο"^ μί πίςιίλαύνίΐς ; Aristoph. Ε• quit. 883. ^ Α πιθγ,χίζω. _ πιθΥ,χοίΐ^Υ,ς, ίος, b χα) ή, simia; similis, si•- mia; speciem gerens ; (2) simiarum ge- nere. ( Ex πίθν,χος et if&o;. πιθ'/ιχομόξ^, oy, simia; similis. Α μοξφ-η• πίθν,χος, χ, b, simia. Α πίβγ,ξ. πιθ'/ιχοφαγίω, ω, fut. ηρω, simias edo, simiis vescor. Ex πίθ^χος et φαγΐΐν• πιθνιχοφόζος, n, b xa) i), simiam gestans; (2) simia; signo notatus. Ex πίθ^χος et φίξω. πιΰΥ,χώ^, ios, Ό xa) y\, simiaceus, ad natu- ram simia; accedens. A jr/fojjse;. ni'0HS» yixos, b, simia. πιθ' /igos, ξα, gov, pinguis, Hipp, sed forte π'ι- ίίξος. πιθί-,ο-αντα, ace. sing. a. 1. part. act. verbi inus. πιθίω, pro πίίθω• πίθ-ήται, 3. sing. aor. 2. conj. med. verbi πίίθω. πίθι, 2. sing. aor. 2. imper. act. verbi πίνω. πιθίτ^, n, b, dolii figuram gerens. Α πίθος. πιθΤτις, ιίος, ί, qua; dohi figura est. A πιθίτγι$• πιθόγατ^, n. b χα) yi, cui venter instar dolii est. Ex πίθος et yas -Υΐξ- πιθοίατο, 3. plur. aor. 2. opt. med. Ion. pro πίθοιντο, a πίίθω. πιθοιγία, as, 'h> et πιθοίγια, ων, τα, dolio. rurn apertio ; (2) festum Bacchicum ap. Gr«cos, Gl. Vet. πιθοιγία, vinaha. Ex πίθβί et ο'ίγω. πίθοιο, dolii, gen. sing. Ion. pro πίθα. πιθοχοίτη, ϋ], dolium, in quo cubatur, Ar. Sch. πιθοχοίτ' /is, n, b, in dolio Cubans. Ex πίθος et χοίτΥ,. πιθόμγ,ν, aor. 2. ind. med. Ion. pro ΙπιΟό- μΥιν, a πίίθω. πίθον, aor. 2. ind. act. Ion. pro ίπιθον. ΠΙ'©02, χ, b, dolium, iZ. 24, 527. πιθώΐν,ς, ios, b xa) i), dohi formam gerens. Α πίθοι• πίθων, ovos, b, simia. Α πίθγ,ξ• πίθων, ωνος, b, doliarium, Gl. V. Α πίθος. ΠΙΚΕ'ΡΙΟΝ, χ, το, butyrum. πιχξάζω, amarore adficio, Rob. Mjj ίπ) τω ίζάνοντι πιχ-ξω πιχξάζίται, Aret. Α πικξ05• πιχξαίνω, amarum reddo, Gl. V. amarico , (2) exacerbo, aor. 1. ίπίχςανα ; πιχξάνας, particip. πιχξαίνομαι, exacerbesco, Gl. Vet. πιχξαίνίται, nngitur, Ph. πιχςαί- ηο-θαι, amarescere, Gl. Vet. aor. 1. }x t . χράνθΥιν» Τίιχζανΰ ffx τγ,ν χοιλίαν, Apoc. 10, 9. Mil πιχξαίνί<τθί xeps avTas, Col. 3, 19. ίπιχξάνθΥΐ, Apoc. 10, 10. Ab eod. πιχξαο-μος, χ, b, amaritudo. Α πιχξαίνιβ. ■χιχ&ν* acc. sing. f. g. Ion, pro πιχξά». ΠΙΛ ΠΙΝ ΠΙΣ *ιχζί&,~ ας, ή, amaritudo, amarities, araa- ror, acredo. Α πικξός. πιζξίΰιος, a, oy, subamarus, Ath. κιχξίζω, fut. /β•», amaritudinis quid habeo. Ab eod. πιχξίς, ίΰος, ή, cichorium silvestre, herba amara quasvis, ut ea, quam in Paschate edebant Judasi. Ab eod. ττικξόγ&μος, χ, ό κα) ή, cui acerbae contige- runt nuptia;. Πάντίς χ' ΰκύμβξοί τι γι- νοίατο πιχξόγαμοι π, Od. 1, 266. Ex πι• Χξός et γάμος, πικξόγλωσσος, χ, ο χα) 'hi cui lingua est a- mara, maledicus, Msch. S. T. 794. Ex πικξός et γλωσσά. ηιχξόύϋμ,ος, ov, acris mentis, Cyr. πιχρόκαρπος, χ, β χα) ή, cujus fructus est amarus, JEschyl. S. T. 704. ίτιχξοτοιος, ov, amarum reddens. ΠΙΚΡΟ" 2, a, βν, amarus, acerbus, amaru- lentus ; (2) nimis diligens, quam et La- tini acerbum vocant, scil. in exigendo, examinando ; (3) tristis, severus, πικζο• τίεοις, acrioribus, Ph. χιχξίτνις, vtros, 'h, amaritudo, amaror. A πιχξός. χιχςόχολος, χ, β xoCi 'hi in quo redundat a- mara bilis. Ex πιχζος et χολή. χιζςόω, ω, futur. ώσω, amarum reddo, ex- acerbo; πικξχμοιι, amaresco. Τβ μίλι παλαιχμίνον πικξχται, Al. Aphr. Α πι• Χξός. χιζςως, adverb, amare, acerbe ; (2) presse, stricte. Ab eod. sr /λεβί, Ό, pileus, apud Polyb. et Dion. νιλίω, ω, fut. ήσω, cogo, coarcto, constipo ; (2) lanam cogo et constipo. "Ύίατι πιλ%- Οί7σ» μάζα, Epigr. Ο'ύπω Ιι•ί/αλίω μ.αλ' ύπ' ν,έζΐ πιλτιθιισα, Apollon. Rhodi lib. 4, 678. Α πίλος• Hinc πίλημα, «τβ?, το, lana coacta ; (2) cento, centunculus ; (3) quarvis res constipata in modum lana; coacta; ; (4) pileus, in- dumentum capitis ex lana et pills coac- tis. νίλησις, ίως, ή, coactio et constipatio, co- arctatio, compressio, Gl. V. pressio j (2; lanarum coactio. Ab eod. πιλητης, 2, hi qui cogit et constipat, inpr. lanas. Ab eod. πιλοτικός, *i, ov, cogendi et constipandi vim habens. Α πιλητής. κιλητος, -hi ov, coactus et constipatus, ex la- na coacta factus ; (2) qui cogi potest, et coactus compressusque pressures vim fir- miter retinet. Α πιλίω. νιλίΐιον, χ, to, pileolus, Dim. a πίλος• πιλίον, χ. το, pileus, galerus, Gl. Vet. Dim. Ab eod. ιτιλίσκος, χ, o, pileolus. Ab eod. πιλίτης, χ, Ό, qui lanas cogit ac constipat, idem quod πιλοποιός, qui ex lanis coactis πίλχς conficit. sriXv£, 3. sing, prass. indie, act. contr. pro πιλνάίΐ, a πιλνάω. πίλνατο, 3. sing, imper. ind. pass. Ion. pro ίπίλνατο, a πίλναμαι. πιλνάω, ω, f. άσω, appropinquare facio, ad- moveo ; (2) appropinquo. Τίιλνα χθον), Hesiod. Op. 508. Α πιλάω. πίλνημι, unde πίλναμαι, idem. Κυτως ως Ότι γαία και χξχνός ίΰξν; ϋπίξθίν Τίίλνατρ, Hesiod. Tkeog. 703. Οΰ γάζ ίπ' xfoi πίλ- ναται, Β. 19, 93. Ab eod. πιλοποιίω, ω, f. ήσω, pileos et coactilia con- ficio. πιλοποιητιχός, η, ov, ad coactiliarium perti- nens. Α πιλοποιίω. ιτιλοποί'ία,, οις, 'h, ars coactiliariorum. πιλοποιϊχος, rj, ov, ad coactiliarium perti- nens. Ab πιλοποΛς, χ, ο, qui pileos ex coactis lanis pilisque conficit ; (2) coactiliarius quivis. ΠΓΛ02, a, i, tegmen umbra; facienda; causa ; pileus seu pileum ; (2) indumen- tum pectoris; (3) tapes spissus e lana crassa compactus ; (4) socculus laneus ; (5) pila, strues. χιλοφοξίΜ, a, f. jje-ia, pileum laneum, lane- um velamen, ut flamen, ut sacerdotes, gesto. Ex πίλος et ipsga/. πιλοαοξίχος, S, b, qui secunda; a rege digni- tatis est apud Scythas. Ex iisd. πιλόω, ω, f. ώσω, lanas cogo ; (2) cogo, co- arcto, constipo. Α πΊλος . Hinc πίλωο-ις, ίως, ϊ„ coactio etconstipatiOj^op. lanarum. πιλαιτάξίος, Ό, idem quod πιλίτης, Steph. πιλωτος % r„ ov, coactus, constipatus, Gl. V. πιλατον, coactile, pileus, ut Flaminis. Ab eodem. ΠΙΜΕΛΗ\ %ς, ό, pinguedo, adeps. πίμιλνς, ίος, ο χα.) ί, pinguis, obesus, Ph. pastus. Α πιμίλη. πιμίλώΰης, ίος, ο χ») 'h, pinguis, obesus ; (2) pinguedinis speciem gerens. Ab eod. πιμτλά,νιτοίΐ, 3. sing. pra?s. ind. verbi πίμ- πλημι. πίμπλαντο, 3. plur. imper. ind. pass. Ion. pro Ιπίμπλοιντο. πιμπλάαι, πιμπλάνω, et πίμπλημι, f. πλ -h- σω, impleo ; πίμπλα,μα,ι, plenus sum, Gl. V. Xoegot hi πίμπλημ' ίίιθυς όμμα., Ιχχξόων, SopA. El. 912. Α πλίϋς. -τιμπλίΰο-χι, ndm. plur. part, prses. f. g. act. Mol. pro πιμπλϋο-οιι. πίμπλνι, imple, 2. sing, praes. imper. act. Alt. pro πίμπλα,θι. πιμπξα,ο-α., pra;s. part. act. f. g. πιμπξάω, πιπζά,ω, et πίμπξημι, πίπξημι, F. xZ'h,ς, ητος, 'h, sapientia, prudentia. A πινύω. Unde πινυτος, η, ov, sapiens, prudens, consultus. πινυτότης, ητος, 'h, idem quod πινυτν,ς• πινυτόφξων, όνος, β και r), prudens. Ex πι- νυτ%ς et αξϊ,ν, mens. πινυτως, adv. prudenter. Α πινντός. πινύω, f• ύνω, moneo, sapere facio. λ.•πνιω. Π'ΓΝΩ, bibo, poto, fut. πίομαι, et xixjjuu, bibam, p. πίπωχα, bibi ; aor. 2. j -πιον- Τίίνίΐ ιις μίθην, Plato. Αιόννσί, πινΐις οινον ί 467 ) χχ ίνθοο-μίαν, Arist. Ran. 1267. Uhn Ιξαντΰ πάντίς, Matt. 26, 27. πινώίης, ίος, Ό χα) ή, sordidus. Α πίνος. πινω^ία, ας, ή, sordes. A prase. πίομαι, bibam, ΐ. 2. ind. med. pro πιχμαι. πίον, χ, το, pingue, i. e. quod pingue est, res pinguis, pinguedo, adeps, in lacte pinguedo supernatans, flos lactis, in san- guine melior pars. Α πίων. πιονόμος, pinguia pascua habens. Α νομή. πϊος, ίος, το, pinguedo. Ab eod. πιότίξβς, pknguior ; πιότατος, pinguissimus. Α πίων. πιότης, ητος, r), pinguedo, obesitas. Α π7ος. πιπίζω, idem quod sequens πιπίσκω. πιπίο-χω, potum prsebeo seu ministro. IL- πίσκοντίς τχ φαξμάκχ, Lucian. Α πίνω. πιπλάω, £, vel πίπλημι, seu πίμπλημι, im- pleo. Α πλάω. ΠΓΠ02, χ, fi, pipus, avis marina. πιππίζω, f. ίσω, avium pullos voce imitor, pipio. Οια πιππίζχσι κα) τζίχχοΊ διαχί- κξχγότίς : Arist. Αν. 314. Α πίππος, b, pullus avis, pipio. Α πίπος. πίπξα, ας, f,, pipra, pipo, avis inimica lu- teae, qua; χλωζώς dicitur. Ab eod. πιπζάο-χω, vendo, venundo, fut. π^άσω, p. πίπξακα, pass, πίπςαμαι, part, πίπξα- μίνος, venditus, aor. 1. Ιπξάθνν, part. πξαθίϊς, venditus. Tie, χτήματα χαί τας ύπάζξίΐς Ιπίπζασκον, Act. 2, 45. Τίιπβάο•- κιι β κακός πάντα πξός άζγύξίον, Thuc. Τίίπξαμαι κάπόλωλ', Soph. Phil. 969. A πίζάω• πιπξάωι ω, f. άο"ω, incendo. Vide πιμπζάω. ΠΓΠΤΩ, cado, ruo, labor, fut. πίσχμο-.ι, ίι. πίπτωκα, aor. 2. 'imerov, part, πίσων, apsus. "Ωί χχ ϊχω τάλαινα πόί γνώμης πίσω, incerta sum quid cogitem, Soph. Track. 718. Τωνδί τ' h μίο-ω πίσΰν, ex- cidere seu privari praasentibvis, Eur. Ph. 586. 'Αλλ' ίάσωμίν ως αν ί'ις υπνον πίαγ, Soph. Phil. 826. Κύ ας, v), canabs, in quo adaquantur pe- cora. Α πίνω, v. πις-ςα, quod melius est. IIISTA'KIA, ίων, τα, pistacia, nucula? strobilis pineisque nucibus similes, intus viridi nucleo, Nicand. in Theriac. 891. trirue, nom. pi. contr. pro πίς-εες, a mV«. πιτευθίντας, ace. plur. aor. 1. part. pass. verbi πις-είω. iTiriOa-ovTis, credituri, nom. plur. part. fut. I. act. πί?ευμα, το, fides, pignus fidei. ifireurts, ius, -h, permissio alicujus mandati, muneris, &c. πίΓευτιχός, 'h* bv, credulus. πιτεύω, credo; (2) fido; (3) comraitto ; πις-ευομαι, credor ; αεπί^ευμαι, p. et ϊπι- s -εύβην, aor. 1. mihi commissum, concre- ditum est; πεπις-ευμίνοι, amici probati, ψι δι? χα) πι^ενων Μίλιτός με Ιγξάψατο ττ-,ν γςαφην τχύτην, confisus, Plat, apud Socr. 3. Τα λοίπα πι^εΰνσι αυτό), Dem. A πίς-ις• ats -γ,ξ, %oj, \i, aquatio animalium ; vide πίς-α. πις-ιχος, %, bv, probabilis; (2) fidelis. A πίζ -ig. ίτιπχο;, r» bv, potabilis, liquidus. A πίνω. πί$-ιος, a, b, Fidius, Jovis cognomentum. A πίς-ις, ws, "hi fides, vario sensu, ut Latina vox ; (1) assensio ; (2) fiducia in fide a- licujus ; (3) idem quod fidem facit, ar- gumentum, testimonium, unde πίστεις, Rhetorum auctoritas ; (4) promissio, jus- jirrandum ; (5) opinio insignis de aliquo, ut πίς-ις αρετές ; (6) munus, in quo scU. mandando alicui fides habetur. Α πιίθο- μαι. πι$•ον, το, fides, Xen. tris"ov, adv. fideliter. A πις•ός• πις-οποιεομαι, ΐίμαι, fidem facio, Suic. A πιπνοιος, a, b χα) v), qui fidem facit, qui credere cogit, nee dubitare sinit. Ex πις-ος et ποιίω. ms-os, & ov, fidelis, i. e. verax, sincerus, constans in promissis ; (2) fidus ; (3) fide dignus ; it. cui creditur, et qui creditur ; (4) credens in Christum. A πίς -ig. trirog, h, ov, potui aptus, qui bibitur, seu bibi potest ; potabilis. Α πίνω• πιτότατος, fidissimus, Gl. Vet. perfidus in lucta, Gl. V. πΐϊότίςος, magis fidus, Gl. Vet. A πι?•ός. srifflTT}?, '/jtos , v), fidelitas, fides. A πιτός- ίτίΓχντχι, plur. pra?s. ind. pass, pro πίνον- ται, a πι$•όω• χΐΓόφξων, ovos, β, fidelis, Man. πίΓοφύλαξ, ο, fidei custos, Orph. πιτόω, ό», fut. ώσω, fidem exigo ; (2) fidem facio, i. e. confirmo; πις-'ύμαι, confir- mor ; πίπις-ωμίνος, confirmatus. A πισ- tog. sr/s-i«j i» canalis, in quo adaquantur pe- cora. χίστξΐς, pistris, genus navigii.< A πίνω. Unde irireov, a, το, idem quod πί$•ρα, item pocu- lum; Eur. Cyc. 29. ms-tuBits, aor. 1. part. pass, verbi πις-όω. νίς-ωμα, ares, το, id, quo re's aliqua con- firmatur ; probatio, fides. Α πιρ -og. stts-us, adv. fiaeliter, Gl. Vet. fidenter. A rr is- os. triraitris, tug, vi, confirmatio et probatio qua rei fides fit. Α πιτόω. Unde πιτωτίος, tot,, iov, res, cui fides facienda est ; confirmandus, comprobandus. πιτωτιχος, v, ov, ad fidem faciendam aptus. πίσυνος, a, b, fretus, fidens ; τόξοισιν tritrvvos, II. 5, 205. A xeWoi. irio-upis, oi xtxi ei!, quatuor ; pro Titrtrans, II. 15, 680. jr/o-aj, 1. sing, fut 1. ind. act. verbi ^Ucu pro 3- ίω, hibo: *α(τά.μ/{ΐς, incidas, 2. sing. aor. 2. conj. act. Poet, pro ϊτιτάμ•/•^, a verbo Ίπιτίμνω, incido. Confer 'πιξχλ-κ• ΠΙΤΑ'ΝΑ, et snr&t»i, ψίν), turma, cohors. τϊΐτκνκτΥ,ς, ν, ο, turmalis. A jr/ravot. ίτίτνα, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et contr. pro Ιτ/τναε, a ππνάω, vel πίτν/ι/χι• τίτνοιν, 3. pL imperf. ind. act. Ion. et per Sync, pro ίχίτναο-οιν, a πίτνημι. ίίίτνάω, seu πίτννμι, expando, extendo ; (2) concutio, projicio ; πίτνα, imperf. exten- debatj xitvks. part, extendens. Ήίξκ δ"Ήξ>7 πίτνα. ΐΤξόιτθί βοίΒιϊα,ν, II- 21, 7. Α πίπτω• Unde πιτνίω, yel !T/Tm^./,^cado, labor. urrvsT S' \π' έδα; συμφορά, νιχωμίνη, Eur. Med. 1198. ctitvos, ό, qui cadit, JEsch. πίτνω, cadere facio, jacio, projicio. πιττά,χιον. n, το, index, vel titulus pice illi- tus; (2) tabula, pugillare; (3) lacinia telce, qua? unguento illita vubieri impo- nitur ; (4) lacinia, quavestimentum sar- citur, Gl. V. pittacium. Α πίττα.. πίττωο -is, εως, r h, picatio, picis ad cutem il- litio. Α πιττόω, quod vide sub πισο-όω. πιττωτϊ,ς, S, i, qui pice illinit. Ab eod. πίττωτ^, -h> ov, pice iliitus. Ab eod. πιτύκ, as, -h, coagulum, Gl. V. πιτυίνος, 'ίν-η, ϊνον, pineus. Hinc πιτυΐν/ι, 9j?j 'h, planta non tantum oleracea, sed etiam coronaria. Α πίτυς. πιτν'1 's, "ihos, 'h, picea, diciiur et adjective, al πιτυΐ^, nuclei nucum pinearum. A"b eijdem. πιτυχάμπτ^, vide πιτυοχάμπτ^, Suid. πιτνλίύω, f. ιύσω, cieo strepitum remorum agitatione. Πολλά μϊν εν γ%, πολ^α h' ! το, plangonium, unguen- ( 468 ) turn a Plangone meretrice Milesia iiv. ventum ; (2) icuncula, pupa. ΠΛΑΤΓ02, a, β. species aquilae. πλαγγων, ovog, ό, icuncula cerea, quasillus ; πλαγγόνες, pupa?, Philox. Α πλάσσω, πλαγθίντα;, ace. plur. a. 1. part. pass. v. πλάζω• πλάγχθη, erravit, 3. sing. a. 1. ind. pass. πλαγιάζω, f. άσο», obliquo, obliquis verbis et per ambages adumbro ; (2) decipio, in errorem induco ; (3) subigo, solicito, Ph. Α πλάγ^. πΧαγιασμ^, a, b, obliquatio, commutatio orationis directa? in obliquarn. Α πλα- γιάζω. πλα,γιάυΧίζω, obliqua tibia cano. A πλαγίαυλο ; , a, β χα) ν\, qui obliquis tibiis canit ; (2) obliqua tibia. Ex πλάγιος et abXog, tibia. πλαγιόχαξπο5, a, ό xoCi ή, oblique seu a la- teribus fructum ferens. πλaγtόxaυλog, a, ό χα) i), obliquum caulem habens. ΠΛΑΤΙ02, a, ό χα) -h, et πλάγ^, ία, ιοί, obliquus, transvers-us, limus, Gl. V. ;2) ambiguus ; (3) timidus ; (4) τα πλαγία, latera ; (5) dolosus. πλαγιότ' /is, vyros, v\, obliquitas, Gl. Vet. A πλάγΐ05• πλαγιοφύλαξ, axos, b, qui obliqua seu late- • ra aciei custodit. πλαγ/οω, ω, f. ώσω, obliquo. Α πλάγ^• πλaγίωg, adv. oblique; (2) obscure; (3) dolose. πλαγχτ'/ι, fi, discus, Orph. item erratica, Horn. πλαγχτηξ, %ξθί, β, erro, vagus. Α πλάζο- μχι. πλα -yxTog, i), ov, vagus, erroneus ; (2) sto- lidus, amens. Α πλάζω. Hinc πλαγχτοσύν-ή, ns, v), vagus error, vagatio. πλαγχων, idem quod πλαγγων, Call. 92. πλαϊαξ05, a, bv, pra?bumidus, uvidus ; (2) insipidus; (3) laxus, mollis, flaccidus. Α 3-λάδβί•. πλαδάξωμα, το, uligo, mador, nimia hu- miditas, Steph. πλαΐάω, ω, f• ν,σω, nimio et superfluo hu- more madeo ; (2) langueo, imbellis sum ; πλαΐόων, part, pro πλαδων, humens, ma- dens ; πλαΐόωντι ποτω, Nic. Al. 119. Τίλαΰόωταν άξϋξχν, Apott. Rhod. 2, 664. Ab eod. πλαΐόας, όεσσα, βεν, uliginosus, udus. A ΠΛΑ'Δ02, a, b, sive πλάδον, a, το, hu- mor superfluus, humiditas nimia. πλαΐώ^ης, tog, ό χα) ν), idem quod srXoe- δβ'ε/ί• ΠΛΑ'ΖΩ. facio errare, errabundum hue illuc agito ; (2) erro, jactor ; πλάζομαι* erro, Gl. V. f. πλάγζ,ω ; πλάγξεν, aber- rare fecit pro 'ίπλαγξεν ; πλαγχθεκ, aor. 1. part. pass, jactatus, disjectus, errans. ΤΙλάζε δε πίνοντας' χειιων δ' ίχζαλλε χύ- πελλα, Od. 2, 396. πλάθα, vis, ri, statua. Α β•λ«ττΛ>. ' πλαθάνη, ng, %, sartago. Εί'δατά τ' οσσα γυνα^^ εν) πλαθάν] πονέονται, Theoc. 15,115'. ^Ab eod ' πλαθάνον, a, vel πλάθανον, a, το, discus, quo panes fingimtur. Ab eod. πλχθανκ, a, ό, sartago ; (2) idem quod pr. Ab eod. πλάθω, f άσω, appropinquo ; (2) admoyeo. Tq7s tuvaTolg ix εφιστά πλάβειν, conten- dere, Soph. El. 221. Κλίίταί Ιοχν,σας συμ,μάχων πλάθειν τινάς, Etirip. Rhes. 778. Α πίλάω. πλαίσιον, a, το, lateris forma, forma, in qua lateres finguntur ; φωτά συντεταγμένα πλαισίων χα) πίξίφεξίΐων τςόπω, Plut. in Anton, cap. 26. (2) militare agmen quad- rangulari forma dispositum ; (3) com- pages lignorum formam quadrangula- rem imitans, Gl. Vet. quadratum; (4} laterculus. Α πλάσσω. πλάχα, tabulam latam, ace. sing, a πλαζ. πλαχιΐσα, aor. 2. part. pass. f. g. verbi πλίχω- πλαχε^, a, bv, latus in modum tabula?, latus. Α πλάξ. πλαχία, ag, *), error. Α πλάζω. πλάxιvog, adj. figlinus, in Arithol. ined. πλαχόεις, όεσσα, όεν, latus et tenuis ; (2) la- tus in modum crusta?. Α πλάξ- πλαχϊντα, ace. smg. pro πλαχόεντα, & • πλαχόεις• πλαχαντάξίον, a, το, placentula, Dini. πλαχέντ'ιίςον, το, placenta. Α πλκχνς• ΠΛΑ ΠΛΑ ΠΛΑ πλχκύνηον, ν, τβ, placentula; (2) crustu- lum, Strabo. lib. 17. Dim. ab eod. πλχχαντοποιίχο;, ~aj, b.v, ad placentarium vel placentarum confectorem pertinens. A πλχχαντοποΐο;, S, β ««i η, placcntarius, seu qui placentas conficit. Ex πλχχν; et trait», facio. 5Γλα»βντώδ^ί, εβί, ό xew v ίι placentae speci- em referens, Λι/. A πλχκϋ;, Ίϊντο;, b, placenta. A a-X«»es/s. πλαχόω, ω, f. ώιτω, incrusto, G/. Ρ.ά?ιγξ, ιγγο;, y, lanx e jugo suspensa, cui pondus imponitur ; (2) tabula, in qua cottabis luditur, Gl. V. lanx, lancu- la, trutina ; πλάπγβ,. a πλάσσω, flagel- lum, JEschyl. Cho'eph. 288. Α πλατύ;. Nam. πλχ5•ιχη, η;, νι, statuaria, Gl. V. A πλχ5•ιχο;, η, ov, ad fingendi artem aptus, fingendi arte valens j statuarius, Gl. V. Α πλα?ό;. πλχς-ογξχφία, Μ, falsum, quod committitur subjiciendis literis, testamentis, &c. πλχΓογζάφο;, falsarius, Gl. V. Α πλχ^ο; et γζάοω. πλα5•οχχτηγ6ξβ;> calumniator. Ex πλχσ- Τ«ί• πλχτοχ'ομη;, β, fictis comis ludens, Man. πλχς-ολάλο;, fandi fictor, Gl. V. πλαρολόγο;, falsidicus, Gl. V. πλχ?ο;, η, ov, fictus, fictilis ; (2) fictus, si- mulatus, adulterinus, falsus. Α πλάττω. πλας-νξγίω, ω, fut. ησω, fingo, effingo ; (2) formo. Α πλας-νξγό;. πλχ?ύξγημχ, το, formatio, opus, Damasc. πλαζ-νξγο;, ν, β, fictor ; (2) conditor. Ex πλάς-ο; et 'ίξγον. πλά^ζχ, τ», inaures, Ern. Α πλάσσω• πλας-ω;, adv. ficte, simulate, falso, Gl. V. πλχτχγίω, ω, f. ησω, sonitum edo, crepito, manu plausum edo. Πλχτά'γησί νιχησχ;, Theocr. 8, 88. A πλατχγη, η;, η, crepitaculum ; (2) fremi- tus maris ; it. homo garrulus. Α πλα- τάσσω. πλχτάγημα, χτο;, το, strepitus, sonus ; e- tiam de homine garrulo. Α πλχτχγίω. πλχτχγίζω, idem quod πλαταγίω. πλαταγών, ωνο;, ό, crepitaculum ; (2) flos papaveris, quia folia papaveris infer pol- licem et indicem afHictu manus rupta et complosa crepitum edebant, Em. A πλαταγη. πλαταγώνιον, ν, το, parvum crepitaculum ; (2) papaveris vel anemones folium, Dim. a πλαταγών. πλαταμώΐη;, sj, latus et planus. Α πλ»• TWff. πλαταμών, ωνο;, ο, petra in mari promi- nens; (2) loeus magnus et amplus ad mare ; (3) littus amplum et latum, aut fovea ma'ritima, (humile et latum ; (2) planities, apud Polyb. Ern.) 'Αλλ' ah- τν πλαταμωνι πχξαθλιζητχι Όμοίη, Ara. tus, 993. Α πλατύ;. πλατάνια, ων, τα, vel πλχτχνίχ, η, genus pomorum. Ab eod, πλατανι^η;, 5, ό, piscis quidam. Ab eod. πλατάνίζ-ο;, α, η, platanus, arbor, quia ra- mos late ditfundit. Α πλατύ;. πλατανιών, ό, idem quod πλάτανων, Tkeog. πλάτανο;, tf, η, id. qu. πλατάνις-ο;. Hinc πλατανώδη;, to;, ό χχι η, platahis abun- dans ; (2) platani speciem gerens. πλατανών, ωνο;, ο, locus platanis consitus ; platanetum, Gl. V. Ab eod: πλάτχξ, αχο;, Ό, coracinus piscis. Vox Alexandria. πλατάσσω, ex ictu et collisione sonum ex- cito. Α πλατύ;• πλχτίία, χ;, ή, sc. ό$ο;, platea. Ab eod. πλχτίιάζω, Dor. πλάτίΐάσΐω, dilato ; (2) ore latius diducto loquor. Ύξυγόνϊς \x- χνχισιυντι πλαταάσδοισαι απάντα, The- ocr. 15, 88. πλατίάζω, Hes. πλατιάζν, Suid. al. πλατυάζω. Ab eod. πλχταχσμο;, 2, ό, vitium oris, quum di- ductis faucibus et ore apertiori sermo promitur. Α πλατιιάζω. πλατίίον, ν, το, tabella lata. Α πλατύ;. πλχτίω, ίο, fut. ησω, (in palmiilam) dilato, Ar. Α πλάτη- πλατίω;, adv. late. Compar. πλατύτίξον, latius. Ab eod. πλάτη, ν,;, ή, extreroa et latior remi pars, palmula, Gl. V. palmula ratis ; πλάται, scapulae, latiores costaa. πλάτψ, ό, idem quod πίλάτη;, unde fcem. πλάτις, Ar. πλατΊγξ, summa pars remi qua aqua per- cutitur, V. L. πλάτιον, ν, το, parva palmula ; (2) navjgio- lum. Dim. a πλάτη. πλ»τίθ)ΐ, Dor, pro πλησίον, propc. ( 469 ) ΠΛΑ'ΤΙΣ, iho;. r„ conjux ; (2) conven- tus, congregatio, lies, pro πίλάτι;, a -re- λάω. πλατις-αχο;, S, ό, piscis, idem qui Alexan- drinis *τλώταξ dicitur. Λ-λώτβί, to;, το, latitudo. Α !τλ*τίί. πλάττομχι, fingo, dissimulo, similo, Gloss. Vet. πλάττω, fingo ; vide πλάσσω. πλχτυάζω, et Dor. πλχτυάσ'Βω, vide πλχ- ταάζω, Theoc. πλατυάσίοισα, prass. part. act. f. g. Dor. pro πλατυάζασα. πλατνάμβοΰο;, ή, latas vias habens, magna. Epith. urbis. πλατυγά?ηξ, et πλχτνγά^ωζ, Οζο;, ο χαι η, qui est lato ventre. Ex πλχτυ; et γχζ-η». πλατυνίζω, palmula aquam percutiendo strepitum excito ; (2) verborum ampul- lis strepito ; (3) papaveris folium sinis- tra teneo dextraque percutiens sonum. inde elicio, ut sciam, an amans redamer. Τ/ &χλχττοχοπ,ίΐ; χαι πλατυγιζιι; ; A- rist. Eq. 827. Α χλατύ?. πλχτύγλωσσο; , et πλατύγλωττο;, u, β χχι ί» latam linguam habens. Ex γλωσσά. πλάτυγζ, γγο;, ή, summa et lata pars re- mi, qua aqua percutitur, palmula. A πλατύ;. πλχτυθησομχι, fut. 1. ind. pass, verbi πλα- τύνω. πλχτύχχξ.πο;, a, ό xxi η, cujus fructus est amplus. πλατύχχξΟο;, ν, ο χα) η, festucam sive ra- mulum habens. πλχτύχχυλο;, b xxi η, latos caules habens. πλατύχίξχο;, u, 6 xxi ή, caudam latam ha- bens. πλατύχίζαι;, ωτο;, ό χα) η, ampla cornua habens. Α χίξα;. πλατνχοοίχ, »;, ή, amplificatio pupilla?, Aret. Α χόξη. πλατυλίσχη;, ν, ο, magnus nugator. A λίσχη. πλατυλόγο;, latiloquus, Gl. V. τλί^τίλβί'χίί, ν, b χχι τι, lanceam habens latam. Α λόγχη. πλχτύνω, dilato, late diduco, amplum et spatiosum reddo ; aor. 1. Ιπλατύνα ; πλα- τύνομχι, dilator, a. 1. ϊπλατύνθην- ΤΙλχ- τύνασι hi τα φνλχχτηξία χύτων, Matt. 23, 5. Ή χα(δία ημών πίπλάτννται, 2 Cor. 6, 11. Α πλατύ;. πλατύνωτο;, ν, ο χα) η, latum dorsum ha- bens. πλατυόνυχο;, ν, b χχι νι, latos ungues ha- bens. Ex ονυξ. πλατυόφθαλμος, ν, ό χα) η, amplos oculos habens. πλατύπιλο;, ov, latus, Epith. galeae. πλατυπόξφυξο;, ν, Ό χα) ή, latum hmbum e purpura habens. Α ποξφύξα. πλατύπχ;, ποΰο;, b χα) η, latos pedes ha- bens, Ph. pedo, plancus. πλατυπξόσωπο;, n, b χ α) η, qui latam fa- ciem seu frontem habet. πλατύνυγο; , ν, β χχ) η, latas habens nates. Α πυγη. πλχτύρριν, ho;, ό χα) η, latas nares habens. πλατύρόοο;, contr. πλχτύορα;, u, b χα) ij, lata nabens fluenta, late fluens. πλατύξυγχο;, sive πλατύρρυγχο;, ν, b χα) η, . latum rostrum habens. ΠΛΑΤΎ' 2, £7«, υ, latus ; (2) amplus, spatiosus. Ύπο πλατίο; τίλχμωνο;, II. 5, 795. Έτι πλχτυν Έλλησποντον, ibid. 17, 432. πλχτύσχξχο;, a, b χα) η, amplam carnem habens. Ex πλατύ; et σάξξ. πλχτύσημον, latus clavus, Gl. V. A seq. πλατύση/Λο;, v., b χα) ή, lato clavo insignis, Gl. V. πλχτύσημοι, laticlavii. Α σήμα. πλάτυσμχ, χτο;, το, latum linteum vel simile quidpiam, cui emplastrum allini- tur, Α πλατύνω• πλατνσμό;, S, b, dilatatio, latitudo, locus latus j (2) ostentatio, jactantia, loquaci- tas. Ab eod. πλατνς-αμίω, ω, fut. ησω, patulo ore verba pronuncio, Sch. idem quod πλχτίιάζω. πλατύζ-ομο;, it, b χα) η, qui lato seu patulo ore est. Ex πλατύ; et g -όμχ. πλχτντίξω;, adv. latius. πλατύτη; , ητο;, ή, latitudo, amplitudo, spa- tiositas. Α τλατύί• πλατύφυγο;, ή, navis lata carina. πλατύφυΧλον, latifolium, Gl. V. A seq.' πλατύφυλλο;, u, ό αχι ή, lata folia habtns. Α φύλλον. ΠΑΕ ΠΛΕ ΠΛΗ πλ*.τυωνυζοί> β, qui latos ungues habet, Diog. L. πλατυώνυχος, idem quod πλατνόνυχος. πλάω, ω, fut. Ϋ,σω, appropi.nquo ; per Sync. pro πελάω, ut hinc sit επλγ,ντο, propin- quabant, plusq. pro επέπλγ,ντο, πεπλν,μέ- yo;, perf. part. pass. Άλλα μΑλ» Ί,χύλ- λι» σχοπέλω πεπλτιμένος, Od. 12, 108. Ut a πλάω sit f. πλν,σω• Α τ•.λάω• πλέχς, ace. plur. per Sync, pro πλέον»?, a πλέων, pro πλείων. πλιγίγ,ν, adverb, necteudo, texendo; (2) implicite. Α τλεζώ;. πλίγμ», «τβί, τβ, orane id, quod nexum seu contextum est ; opus vitUe, calathus, canistrum, Gl. V. textura; πλέγμχτχ, crates, Ph. Α πλέχω. πλεγμ&τεύω, implico. Α πλέγμ*. Hinc πλεγμά,τιον, x, το, implicamentum ; idem quod πλέγμχ- πλεγνύω, implico. Α πλέχω. πΧιθξΐύϋος, uiu, uiov, jugerum ajquans. A πλέβζον. πΧέθξΐΜ, χ, το, currus in circo, stadio, &c. ΠΛΕ'ΘΡΟΝ, χ, το, apud Gr. et in rebus Gr. est mensura centum fere pedum ; at in rebus Rom. respondet Latino juge- rum, h. e. 240 pedibus ; πλέθξ», jugera, arpendia. Ph. (2) spatium, si7npl. 11. 21, 407. ■τλεΓ, 2. sing, prees. imperat. act. pro trXU, a πλέω. Πλε/άδε,', ων, al, Vergiliae, Ph. A πλειάς, άδοί, bruma, Ph. πλείειν, pr. inf. act. Ion. pro πλίειν. πλεί-ή, nomin. sing, f, g. Ion. pro πΧί», a πλέος. πλεΊθι, 2. sbig. pr. imper. act. per Paragog. pro πλϊΐ, a irXioj. πλεΐν,ριο πλε7ον, seu πλέον, plus. Κα) rSro πλειν r) μνξίων έ$•' άξιον s"»ty^v, Aris- toph. Nub. 1041. ΠλεΤν *i 'νιχυτω πςεσ- ζύτίξοί χπέξχομχι, id. Pan. 18. «ΧαοτΥ,ξΥ,;, sc. χξόνος, quamvis longissimus. πλειόνως, adv. plus. πλείχς, ace. plur. Att. et Ion. pro πλείονας, a πλείων. πλει^άχι, et πλει^άχις, adv. sajpissime, ut plurimum. Α πλείζ-ος- srXus-av, ace. smg. f. g. Dor. pro %Kiisnv, a πολύς. πλει?χχόθίν, adv. saspenumero ; (2) pluri- mis ex locis. Ab eod. πλειςη^ιάζω, fut. atrai, pluris liceor, quam Cceteri. Ab eod. πΧίΐ?'/;ξΐχο•μος, χ, b, licitatio, Gl. V. πλει^ξίζομχι, glorior, jacto me, /Esch. πλεις-οζολίϊν, ludere taxillis. A πλειτος et βολ-η. σΧίίΓοξοΧίνδχ, Yi, sc. truth», ludus puerilis, qui fit taxillis. Ex iisd. πλειρ-οζολίς, sc. ifutha, Poll, vide πλει<;ο- ζόλος. πλει^οζόλος, χ, Ό, qui taxillis ludens plu- rima puncta sortitur aut jacit. Ex πλείσ- τος et βάλλω. πλιις-οΊόχει», r t πλε'α-Λ οόχΥ,σις, Suid. ίτΧίίΓοΖυναμίω, ω, f. Ϋ,σω, plurimum valeo, vel possum. zXus -οΧόγως, adv. plurifariam, Gl. V. sfXits -όμζξοτος, ov, frequens, celeber. A βξοτό;. πλεις-ος, plurimus ; plur. πλε7?οι, plurimi, Ph. plerique, plures, complures ; πλεΊτον, plurimum. Α πλείων. χλείΓοτόχος, b scut i, multorum liberorum parens, Man. πλιίΓοφόξο;, χ, b χ») 'h, plurimorum ferax. Ex πλε7^ος et φίξω. χλείω, Poet pro πλέω, navigo. •sXi'tu, ace. sing, vel nom. pi. n. g. Att. et Ion. pro πλείον». πλείων, comp. a πολύς, plus, plurimus, Ph. bine πλείονες, plures, complures, pleri- que, Gl. V. πλε7ον, plus, plurimum, Ph. πλείονα, plura, plurima ; ίπι πλε7ον, 'seu πλέον, valde, egregie ; item latius ; pos- teriore sensu et pro adj. ponitur ; (2) τβ il πλίον, atque adeo, item, revera, cum opponitur κ.»τ» πξόφαο-ιν, aut simile quid; (3) \ x π\ιίονος, diu ante, a longo ante tempore; (4) μεχξϊ αλΰονος, diu; (5) ίτλίίω, adv. cum nuineris pro ampli- us ; (6) rt Ss πλίον, quid prodest ? Strab. ttXuajv, uvos, ο, annus, Gl. Vet. Ti μ\ν τλαωνι, τ» δ' £χ ivt, Call, in Jov. 89. irXixoi, ioi, re, sportula e vitilibus contex- ta. Α 3-λί*β». νλν/,όο), implicor, i, e, coeo. A zXixt;. crXiXTUviu, idem quod ^Χίχω, JEsch. πλίχτύνη, '/??, τι, plexus, complicatio; (2) cirrus, cincinnus ; (3) rete, laqueus, Ph. spira ; (4) cirri, seu flagella polypodis. Α πλέχω. xXucTUviov, n, το, parvus cirrus, Ath. vXixTuvoroXos, funiger, Epith. navis. A ε-ίλλομ.»!• ΐτλιχτ»νόω, f. ώοΌΐ, implico. Α πΧιχτύνη• πλίχτϊ,, r„ idem quod <ι-λε«τάν»ι, Ath. νλίχτοΊο-ι, dat. pi. Io7i. pro ατλί»το7ς, a πλίχτος, *), ov, plexus, nexus, plexilis, nexilis ; (2) textilis ; τλίζτα,, plexa, Gl. V. gerrae, Ph. a 3-λε'χ». ΠΛΕ'Κί2, fut. Ιω, necto, connecto, plecto ; (2) texo, contexo, plico; (3) metaph. struo, machinor; τυλιγμένος, plexus, perf. .pass. part. Έύν τις ίτλίχγι ywvi s -ίφχνον, Ιξ£ν ίοχεΐ, Arist. Thesm. 408. Ho'iui μτιχκνίς πλίχκοΊ ν"ΰν ; Eur. Andr. 66. ίτλίνν», vide βλίνν». τλίζ»ντες, nom. pi. aor. 1. part. act. verbi πλέχω. πλίξΥ,;, plicaveris, aor 2. conj. act. τλε'βν, adv. plus, Poet, pro πλίϊον. πλεον»ζόντα>ί, adverb, abundanter, Ph. A seq. πλεονάζω, f. ύσω, copiosior aut major sum, quam necesse sit ; (2) multiplieor, plus habeo, antesto, exubero, redundo; (3) insolesco, supra modum efferor ; (4) au- geo, multiplico. Owe uyuBiv πλεονάζον ϊφυ 3-vY,To7trtv ονιιχξ, Phocyl. 55. "Ο μΫ\τε πλεονάζει,^ μν,τε 'ελλείπει, Aristot. Eth. 2, 6. Α πλέον, πλεονάχις, adv. sspiu3, saspenumero, Gl. Vet. Ab eod. πλεονα.;, plures, ace. plur. Poet, pro ίτλε/β- vus, a πλείων, copiosior. πλεονύσ -ut, aor. 1. inf. act. verbi πλεονάζω, πλεόνκο-μ», uro;, το, redundantia ; (2) a- bundantia, copia. Α πλεονάζω. Unde πλεονχο-μος, S, b, cumulatio, abundantia, amplitudo, Gl. V. figura sermonis. πλεον»?ιχος, i), ov, redundans, superfluus. πλίον»?ος, ■>„ Όν, abundans, multiis. πλεονχχως, adv. multifariam, varie, Gl. V. plurifariam. Α πλέων, pro σλείων. πλεονεχτέω, ω, f. Υ,α-ω, plus habeo, amplio- rem partem seu portionem habeo, etiam in rebus duris et tristibus; (2) vbico, prsesto ; (3) fraudo, malis artibus ali- quem eircumveuio, quaestui habeo, lae- do ; (4) utilitatem, lucrum ex aliqua re capio, 'Έπλεονέχτνν μίντοι oi Αιγύπτιοι xui πλνβει χ») το7ς Όπλοις, lien. Cyr. 7, 9. Ex ο-λε'βν et Ιχω. Hinc πλεονέχτν,μ», uto;, to, commoditas, supe- riores partes, mslior conditio, major po- tentia, gloria, &-c. (2) victoria; (3) id quo circ'umvenitur aliquis, quod fit alte- rius circumveniendi causa. πλεονέχτΥΐί, a, b, fraudator, Ph. avidus, GL Vet. Ex 3-λε'βν et 'έχω. Hinc πλεονεχτιχος, τ), ov, alieni avidus, avarus, Gl. V. cupidus. πλεονίχτιχως, adv. frmidulenter, animo as- tuto et decipiendi studioso. πλεονεχτΊ5-»τος, v), ov, avarissimus, fraudu- lentissimus. πλεονεξία »ς, ν), idem quod πλεονίχτημ» ; (2) avaritia, Gl. Vet. omninoque inex- hausta cujuscunque rei aviditas, v. c. vo- luptatis, laudis, &c. Ex πλέον et 'έχω, fut. 'έξω. πλεονέσσι, pluribus, dat. pi. Ion. a πλείων. πλεόνως, adv. plusculum. Α πλέον. πλέον, plus, adv. Α πλείον. ΠΛΕ'02, ε'α, έον, plenus, refertus. πλίύσας, ace. plur. prass. part. f. g. verbi πλέω. πλέτο, erat, 3. sing, imperf. ind. med Ion. et per Sync, pro επέλετο, a πέλομχι. πλευμονϊς, ίΰος, ν, vitium pulmonum, e quo tabes oritur. πλενμονάω, al. πλευμονόω, vitio pulmonum laboro. Α πλεύμων• πλευμονί», είπλευμονιχος, Ath. significantia cum πνευμόνι», et πνευμονιχος, Steph. πλίυμονώΐν,ς, εβί, Ό xu) r), pulmoni similis, spongiosus ; pro πνευμονώ^Υ,ς. πλευμο}'οωγγ,ς, ες, ruptura pulmonis labo- rans, unde hsmoptysis. Α πλεύμων et ότιγνυμι. πλευμος, ό, pulmonis vitium, Gal. πλευμ'οω, in tabem incido, Gal. τλίναώδ^ί, ts, pulmonis vitio laborans, Gal. ( 470 ) πλεύμων, όνος, 6, puuno ; pulmo marinus. Α πνεύμων. πλενν, plus, Dor. pro πλέον. πλεΰνης, plures, ace. pi. Dor. pro πλέον^, a πλέων, pro πλείων, copiosior. πλεύνως, adv. plus, admodum, valde, pras- ter modum. Α πλέων- ΠΛΕΥΡΑ\ »ς, ή, latus, costa. Unde πλευςίον, το, Dim. πλευξίτης, ν, b, lateralis. Α πλευξ». πλευξίτιχος, i), ov, pleuriticus, qui lateris morbc^laborat. A πλευξίτις, ιίος, ή, pleuritis, laterum mor- bus, lateralis dolor. Α πλενζά. πλευξοει^Υ,ς, ες, lateris seu costa? speciem gerens. Unde πλευξοειΰως, adv. costa? instar, Theophr. πλενξόθεν, adv. a latere, de lateribus. πλευξοχοπέω, ω, f. %ο•ω, latus ferio seu per- cutio. Τ» δε πλευξοχοπων, δ/χ' ίνεοότ,γ- νυ, Soph. Aj. 236. Ex πλενξά. et χ,όπτω. πλευξον, 5, το, latus, costa. Α πλευρά. πλεύξωμ», το, iatus. Ab eod. πλεύσε™, 2. sing. f. 1. ind. med. Ion. pro πλεύο-γι, a πλέω. πλεύσιμος, et πλευ?ιχος, navigabilis, Steph. πλίΰσις, ν), navigatio. πλευτνμΜ, fut. 1. ind. med. Dor. pro πλεί- σομ»ι. πλευ?έον, navigandum, Steph. πλευς-ιχϊς, v., bv, navigation! tus, Gl. Vet. navalis. Α πλέω, navigo. πλευτιχως, adv. navigabiliter. πλεύσ-ωμεν, navigaverimus, 1. pi. a. 1. con- junct, act. verbi πλέω. ΠΛΕ'Ώ, navigo ; (2) naviculariam exer- ceo ; (3) nato, fluito ; (4) incerto gra- du eo, Em. fut. πλεύσω ; perf. πέπλευχοι. Αι» μχχρν μεν ty.iV επλίύσ»τί x6bvu, Eur. Iph. in Tau. 480. πλέω, plura, nom. pi. n. g. per Sync, pro πλέον», a ϋ-λε'βν pro πλε7ον, plus. πλέων, Poet, pro πλείων, copiosior. πλέω;, adv. pro πλέος, plenus. πλγ,γ»νον, n, το, baculus, Hes. Α πλν,γγ,• πλχγάς, ώδοί, ή, falx, Hes. πλνγάΐες, pro συμπληγάδες, petrae concurrentes. A πλΫ,σσω. πληγείς, aor. 2. part. pass, verbi πλάσσω. πλν,γενεις, ο'ι, e diversis parentibus nati, Steph. πλν,γγ,ν»ι, percussnm esse, aor. 2. inf. pass. Βλγ : γγ„ i -ς, r„ plaga, ictus, vulnus ; τλ^/αί, verbera. Α πλΫ,ττω. πλΥΐγμ», ατβ?, το, idem. πλγ&ι, dat. sing, pro πλυθεί, a πλϊ,θος. πλΫβοντ», accus. singuL praes. part, verbi πλνβω. πλνβος, εος, το, multitude, quaevis ; (2) co- pia, abundantia ; (3) populus ; (4J plebs, vulgus. Α πλΫ)θω. πλΫβνσιν, 3. pi. praes. ind. act. cum y. πλζθοχοξείχ, %, saltatio, frequens vel diu- turna. πλνβ'οχωοος, ov, multa capiens, latus, Ern. πλΥ.θυνθεΙΐΐ;, 2. sing. aor. 1. opt. pass, verbi πληθύνω. Unde πλνβυντιχος, y„ bv, augendi et multiplicand! vim habens ; (2) pluralis, Ph. πλνβυντιχως, adv. numero pluiali, plurali- ter. πλνβύνω, multiplico, augeo, amplifico ; (2) augesco, augeor numero, cresco, plenus sum, abundo. Έπλνβύνετο Ό άξιθμος ΐ'Ζν μχθτιτων, Act. 6, 7. Α πλνβος. πλνβύς, ύος, τι, multitudo. Α πλνβος. πλνβυσμος, S, b, multiphcatio, auctia A πλνβύνομχι. πλνβύω, multus vel plenus sum, abundo, exundo. Άχολασίας δε χχι νόσων πλιτ θυχσων εν τνί πόλει, Plato. Α πλνβύς. πλΫβω, fut. πλ'ησω, impleo, repleo ; (2) ple- nus seu refertus sum, turgeo ; πλ'^βίσν,ς άγοξα,ς, pleno foro; πλτιθομ»ι, impleor. "Οψιν τεβίίν/ιν τΥ,νΰ' επλησ» Ιχχξύων, Eur . Med. 905. "Οταν δε πλνισθγ,ς τν,ς νόσχ ξυνχσίχ, Soph. Phil. 524. A a -λε'βί• πλΥΐθώξ», »ς, υ), Ion. πλγβώξνι, copia, redun- dantia ; (2) satietas e copia; (3) apud medicos salubrium humorum redundan- tia ; (4) maxima hominum frequeutia. Α πλΫβω. πλνβωξέω, ω, f ν,σω, impleo ; πλγβωςέομΛΐ, inundo, inundor. Α πλνβώξ». Unde πλνβωξί», 'a, redundantia, satietas. πλγβωςιχος, it, bv, plenus; (2) plenus humo- ribus bonis. Ab eod. πλίθωσιν, 3. plur, prais. conj. act. cum v, a verbo πλίβω. ΠΛΗ ΠΛΗ ΠΛΟ Πληϊύ'δης, Pleiades, ace. plur. Poet, pro ΪΙλίΐάΰας, a ΤΙλαάς, Pleias. πλγ,χτγ,ς, u, i, percussor ; (2) pugnax. A πλγι&τα». πλγ,χτίζομαι, fut. ίσομαι, digladior, usque ad plagas pugno ; ' (2) lascivio ; (S) ad miserationem induco. ΤΙλγ,χτίζίσθ' L•- λόχοισι, H. 21, 499. Α πλάτης, πλγ,χτιχος, υ,, ov, percutiendi seu feriendi vim habens, plagosus, Gl. V. Ab eod. πλν,χτιχως, adv. cassim, Gl. Vet. jaciendo, percutiendo. A praec. πλεχτός, percussus, ictus, Steph. πλγ,χτξον, u, το, plectrum citharistse ; scu- tica, flagellum, calcar gallinacei, Philo. pecten, tinnulum, omne quo percuti et caedi potest. Α πλγ,σσω. πλγ,χτςοποιος, », ό xoti ■>„ qui plectra sive instrumenta conficit, quibus citharajpul- santur. Ex πληχτ^ον et ποιίω. πλνχτξοφόζος, χ, i xa) yi, calcaria ferens. Ex πλγ,χτξον et αίξω. πλΐτ,μα, acre;, το, plenitudo. Α πλγ,θω. τλγ,μγί, seu πλί,μμ-*, γ,;, $, sestus maris ac- cedens. Α πλ^μι, sive πλγ,θω. πλγ,μι, appropinquo ; (2) impleo. A πλίω- πλγιμμίλιια,, ας, yi, vitiositas, improbum factum, peccatum, erratum, error. A πλγ,μιχ,ίλγ,ς. πλγ,μμΐλίω, ω, f. γ,σω, incomposite, incon- eihne, immoderate me gero, improbe me gero, pecco, Gl. V. pecco, admitto, delinquo; πλγ,μμ<-λΰ, committit, Ph. πλγ,μμίλϊϊται, cdmmittitur, Ph. πλγιμ- μίλγ,θϊν, commissum, Gl. V. a. 1. part, pass, ίπτλγ,^μίλγιχίναι, perpetrare, Ph. perf. act. inf. at πιπλγ,μμίλν,ται, ad- missum est, Ph. perf. pass. ind. ΊΙλτ,μ- μ,ίλΰν η, Bern, ςί'ς τι, Plat. πίζί τι, id. Si' Οζξΐν, Bern. Ab eod. Hinc ίτλγιμμίλγ,μα,, α,τος, το, peccatum, delic- tum commissum, reatus. Ph. πλν,μμίλγ,ς, ίο;, ο χα.) ί, qui est contra mo- dulationis normam, inconcinnus, abso- nus, Gl. V. inconditus; (2) immodera- tus, vitiosus, culpabilis, mendosus. Ex πλγ,ν et μίλος, carmen. πλγιμμίλγ,σις, ίως, yi, delictum. Α πλγιμ- μίλίω. πλγ,μμιλως, adv. immoderate, incondite, inconcinne; (2) perperam, male, vitio- se, improbe. ^ Α πλγ,μμίλγ,ς. πλγ,ρμύξ», ας, yi, et πλγιμμυςίχ, Aret. ma- ns £estuantis accessus ; inundatio, Gl. V. Α πλγιμγ). πλγ,μμυξίω, S, f. υιοί», aestu inundo, restag- no, redundo, plenus sum, GL V. πλγ, /u.- μνξξΰ, inundat, exuberat. Ό π'οθιν ty,v $•ίξΐνγ,ν ωξαν μόνο; των πάντων πλημμυξΰ, Heliod. Α πλν,μμύία. πλνμμνξίζω, inundo, Gl. V. Ab eod. κλγ,μμύξΐόν, υ, το, Eestuarium, et arx in aes- tuario. Ab eod. ίτλζμμυξίί, ΊΙος, yi, maris asstuantis acces- sus, exundatio, impetus fluctuum maris ; (2) humiditatis abundantia, Od. 9, 486. Ab eod. πλγ,μμύξω, a;stuo, inundo, restagno. ΠΛΗ'ΜΝΗ, γ,ς, η, modiolus, sive fistula rota?, cui axis inseritur, Π. 5, 726. πλγ,μνό^ίτον, e, το, ferramentum rotaa, quo radii modiolo colligantur. Ex πλήμνη et Ιίω, ligo. ιλτιμοχό-ή, Υιί, -a, vas fictile, ad turbinis fi- guram accedens. Α πλγ,θω, vel πλημγ, et νίω, /undo. UAK N, prasterquam, praeter ; (2) sed, ve- rum, tamen, veruntamen ; (3) caeterum. Hinc πλγ,ν 'όσον, nisi qwod, praterquam quod j πλγ,ν αλλ» γ), nisi si ; άλ?.ος πλγ,ν, alius quam j πλγ,ν lav, si modo, πλγ,ν u, nisi. πλγ,ντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. pro ϊπλγ,ντο, a πλγ,μι. πλϊ,ξ, ό, q. d. percussor, Steph. πλΫ',ξί, percussit, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro ϊπλγ,ξί, a πλγ,σσω. πλ-ί,ξας, qui percussit, a. 1. part. act. πλγ\ιππος, u, b, qui pungit et stimulat e- quos,* agitator, et domitor equorum, e- ques ; (2) bellator. Ex πλγ,ζ, stimulus, et iWej. πλγ,ξίί, plenum, neut. a πλ'/ΐζγ,ς, plenus. πλγ,ζίς-α,τχ, adv. plenissime, Ph. Α πλη• ***; , • • , πλγ.οίϊατοί* plenissimus ; πλγιςιρατ-η, ple- nibsima, Gloss. Vet. πλΥΐξί?α.τον> plenius, Ph. plenissimum. Α πλγίζν,ζ. xKrw, acc. sing, conir. pro πλγ,ζΐκ, a πλγ]ξγ,ί, «?, β χα) yi, plenus ; (2) perfectus, seu integer. Α πλίος. πλνίξοΊ, 3. sing, prais. indie, act. contr. pro πλγ,ξόα, a πλγίξόω. πλγίζοο-ίλγ,νοϋ, plena luna, Gl. V. πλγίζοο-ίλγινοίί ό χα) r>, plenilunium. A σίλν,νγι• πλγ,ξβφοξία», S, f. fain, justum pondus, jus- tam mensuram do ; (2) certiorem facio ; (3) satisfacio dando, argumentis, testi- moniis ; plane probo. Pass, justum pondus, &c. accipio ; (2) certior fio ; (3) persuasum habeo, certo scio ; (4) πιιλ-/ι- ξοφοξγιμίνχ, res certa;. "Exag-os iv τω ;- όίω νόι πλγ,ξοφοξύσθω, Rom. 14, 5. A πλγ,ξ'κ et <*ίξω. Hinc πλ•ηξοφόξΥΐμ», «το?, το, plenitudo, satisfac- tio, certitudo. πλγ,ξοφοξίκ, ας, yi, plena fides, plena per- suasio ; (2) certa fides, certa persuasio. Ex iisd. πλγιξόω, 2, f. ώσω, impleo, repleo ; (2•) pras- gnantem reddo; (3) suppleo, supple- mentum adjicio ; (4) compleo, perficio ; (5) satio, proprie et tropice j (6) solvo quod debeo, stipem confero ; πλγ,ςωο-αι, terminare, Ph. a. 1. inf. (7) Pass, πλ-ν,- ςνα-θαι dicuntur in N. T. vaticinia, quum eventum habent ; πλγ,ξωθγ sarciatur, Gl. V. aor. 1. pass. subj. "Οθίν χίξας πλΥίξΖν- τις, Eurip. Her. Fur. 374. ~Π.Μλγ,°ωμί- νον lixas -γ,ριον, Bern. Α πλΫ,ζγ,ς. Hinc πλγ,ξωθγί, 3. sing. a. 1. conj. pass*. πλγ,οωθ'ωο-ιν, 3. plur. a. ejusd. cum v. πλγίζωμα, ατός, το, id, quo quid comple- tur. Unde (1) milites classiarii, remiges, &c. (2) naves instructas ipsaa; (3) sup- plementum exercitus; (4) summa; (5) pro πλγ,ζωσις, ut χυλίχων πλγ,ξωμα, mu- nus pincerna?, apud Eur. et sic quoque in libris sacris accipitur, Ern. πλχούσαντίς, nom. plur. a. 1. part. act. πλγ,ξοΜίς, ίας, yi, repletio cujuslibet rei, et quacunque in parte ; (2) plenitudo ; (3) perfectio et absolutioj (4) solutio ejus quod debeas. πλγίξωτγ,ς, S, a, (qui collectus fructus aut indictione coactos Athenis vendebat iis, qui aut sorte, aut emptione eos appete- bant, P.) qui i°avov, stipem, &c. confert, unde πλγίξωτγ,ς ϊξάνα ; (2) cum ϊ^ανος, convivium de sy'mbolis signiticat; πλγ,- ζΛίτγ,ς, est ΐξανάξχγις, 2. ο-υμποο-ιάξχγ,ς, prasfectus convivii curandi, cogendi, re- gendi. πλγ,ξωτιχος, yi, ov, implendi seu replendi vim habens, Gl. V. explebilis. Ab eod. πλγ,ο-άμίνοι, nom. plur. a. 1. part. med. v. πλγ,θω. τλγ,ο -xoOc, qua implevit, a. 1. part. act. f. g. πλγ,ισιάξω, f. άσοι, accedo, propinquo, ap- propinquo ; (2) familiariter utor; (3) sector, consuesco j (4) rem habeo, con- cumbo. ΟΰδΙ ίπλγισ-ϊαζί τύτων &ΰί)ς αντω, »τ6 νυχτος, ϋτί Ϋ,μίξας, Xen. Cyr. 8, 15. Ιίως 3ν «.ν αυτά» πλγ,ιτιαο-θίίγ,ν πότί ; Eur. ΕΙ. 641. Α πλγιτίον. πλγιο-ιαίτίξος, propinquior, πλΥίΟ-ιαιτα,τος, proximus. Α πλγ,ο-ιος. πλν,σΊαλος, ν, ό χα) ϋ„ maritimus, mari vi- cinus. Hinc το πλγ,ο-ίαλον, ν, ora mari- tima. Ex πλΫ,σιος et αλς, mare. πλγ,ο-ιαιτμος, S. o, accessus, appropinqua- tio ; (2) familiaris consuetudo et secta- tio ; (3) coitus. Α πλ*ιβ-ιάζω. πλγ,ο-ίγναθος, ν, ό χα) υ,, maxillas seu buc- cas implens. Ex πλγ,θω et γνάθος. πλγ,ο•ι'υττίξος, propinquior; πλΥ,β-ιίο-τατος, , proximus. A πλγ,ο -iov. πλγ,ο•Ί μόχθος, ό χαα %, ajrumnosus. Α πλί,' βω. πλνχτιόθίος, u, ί χα) ή, Deo vicinus, proxi- mus. πλγ,ο•ίοιχος, β χα.) υ,, vicinus. πλησίον, prope, juxta, juxtim, secus, comi- nus. Hinc b πλν,σΊον, propinquus, proxi- mus. Α πλΥ,σ'ιος. πλνισίος, ία, ίον, propinquus, proximus, vi- cinus. Α πίλας, prope. πλ'/,σιόχω^α, ας, r,, vicina regio. A πλΥ,ο-ιόχωξος, α, ο χα) ή, confinis, finitimus, accola, Ph. πλΥ,σισϊλΥΐνονι το, plenilunium, Eust. πλγ,α•ΐ5•ιος, ν, ο χα) yi, velum implens ; (2) qui prospero cursu navigat vento im- plente velum. Ex πλγ,θω et Ig-iov. πλν,οΊφχ,γ,ς, ίος, ο χαι γ), plenam lucem ha- bens, Epith. luna?. Ex πλ^θω et φάω. πληο-μΛ, ατός, τό, explernentum, seu id, ( 471 ) quo aliquld expletum est. Α πλγ,θω. Unde πλγισμγι, γ,, idem quod πλγ,μμνξα. πλν,σμιος, Ία, ιον, replens, implens ; (2) de. licatus, fastidiosus. Hinc τβ πλγ,σμιον, it, fastidium, satietas. Α πλγ,θω. πλγ,ο-μίως, adv. saturate, ad saturitatem. πλγ,σμονγ,, γ]ς, y„ satietas, saturitas ; (2) in- temperantia in cibo, &c. abundantia, re- dundantia, plenitudo, repletio in corpore humano. Ab eod. Hinc πλγ,σμονώΰγις, ίος, ο χα) ϋ), replens, satians. ΠΛΗ'22Ώ, vel πλγ,ττω, fut. ξω, percutio, ferio, ico ; πίπλγ,γμίνος, perf. pass, πλνι- γύς, percussus, aor. 2. Έγω hi χοινγ ξύμφοξα πίπλΥ,γμίνος ΊχίτΥ,ς άφΐγμαι πξός ο-ί, Ar'ist. Thesm. 186. ΉμίΤς h' ύπ' Ιν- θξων έδενβ? πιπλΫ)γμιθα, Eur. Rhes. 868. πλν,τίύω, repleo. Α πλγ]θω. πλΫ,ς-ιγϊς, ιγγος, υ), flagellum*. Α πλγ,οΌ•ω• πλΥίτίΐ, 3. sing, praas. indie, act. Att. pro πλΫ,σσιΐ) a πλάσσω. πλΥ,τν,ς, u, ό, qui appropinquat. Α πι- λάω. πλνιτο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ΙπλΥ,το, a πίμπλΥίμι. πλν,ων, όνος, ό χα) υ\, amplior, copiosior, Cornp. a πολύς. πλίγμα, ατός, το, gradus, gressus ; (2) sal- tus ; (3) passus ; (4) ictus, percussio. A πλ'ισσω• πλινθίία, ας, yi, laterum fictio ;• (2) lateri- tium opus ; (3) agmen militare quadra- tum. Α πλινθίύω- πλίνθίΊον, ν, το, figlina laterum, oflficina, in qua lateres finguntur. Ab eod. πλίνθιυσις, ίως, q, laterum fictio. Α πλιν- θίύω. πλινθίύο-ωμίν, 1. pi. aor. 1. conj. act. verbi πλινθίύω• πλινθίυτΥ,ς, 5, ό, laterum fictor. Ab eod. πλινθίύω, lateres fingo ; (2) ex lateribus a»- difico ; (3) in lateres emngo seu formo. "Ήν δε πλινθίύοντ' 'ίΰωμίνι ϋσομίν, Arist. Nub. 1124. Και πλαίσια ξύμπΥ,χτα πλιν- θίύνσί yi, id. Ran. 812. Α πλίνθος. πλίνθων, adv. in lateris formam. πλίνθινος, 1ν/ι, ivov, laeteritius. Ab eod. πλινθίον, ν, το, laterculus ; (2) quaevis figu- ra quadrilatera, inpr. oblongior ; (3) la- terculus et abacus ; (4) agmen militare j (5) machinamenti genus, Bim. ab eod. πλινθις, ίΰος, y„ idem quod πλινθοποίια, ας, y\, idem quod πλίνθίυσις. πλίνθος, a, v„ later, imbrex, tegula ; (2) pars quasdam capitis columnaa. πλινθαλχίω, traho lateres. A πλινθαλχος, qui lateres trahit, Poll πλινθχξγίω, ω, fut. γ]σω, lateres conficio, vel coquo. Α πλινθϋξγός. πλινθαξγΐ», ας, yi, laterum confictio. Ab eodem. πλινθαξγος, δ, ό, qui lateres conficit, Gl. V. laterarius. Ex πλίνθος et ϊξγον. πλινθοφοξίω, ω, f. Υ,σω, lateres porto. "Ετίξοι δ' Ιπλινθοφόξνν, Arist. Αν. 1144. Α πλίν- θος et φέξω. πλινθοφόξος, ό, qui lateres bajulat, Ar. πλινθόω, ω, f. ώσω, e lateribus construo,seu fabricor quidpiam. Α πλίνθος. πλινθύφΥ,ς, ίος, Ό χα.) ϋ,, lateribus contextus, i. e. ex lateribus constructus. Kourt πλινθνφΰς ΰόμχς πξοσίίλας ήσαν, nee la- teritias domos soli oppositas norunt, 2Esch. Prom. V. 459. Ex πλίνθος et υ- φαίνω, texo. πλιξ, gradus, gressus, passus ; (2) spatium inter pollicem et medium digitum. A ΠΛΓ22Ω, gradior, gradus glomero; (2) percutio, ferio. Eu bl πλίσσοντο ποίισσι, Od. 6, 318. πλιχάς, αίος, yi, pars corporis inter inguina et femur, cutis, qua? pudendis subest. A πλίσσω. πλίχος, idem et ab eod. πλοάς, άίος, ϋ,, fluitans. Α πλίω, navigo. πλοΥ,τίχος, u, ό χα) υ), navigationem efli- ciens. Α πλίος et τίχτω. πλοιάξίον, υ, το. navicula, Gl. Vet. cimba ; (2) ^calceamenti muliebris genus. A πλοιον• πλό'ίξω, seu πλωί'ζω, et πλοΐ'ζομαι, navigo, navi proficiscor. ΤΙλωΐζίσχί νηνσι, Hcs. Op. 632. Ab eod. πλόϊμος, et πλόϊχος, α, β xou v\, navigabilis, aptus. Ab eod. πλοιοιώί-,ς, \ς, navis figuram habens. πλοΊον, y, τβ, navis, inpr. onciaria. Α πλίω, navigo. ΠΛΟ ΠΝΕ ΠΝΙ %λύΐο ό, suffbeatio. Ph. Α πνίγω. ΠΟΔ ΠΟΔ ΠΟΙ πνιγμώδτις, ίο;, ό χα) τ), sufibcans, strangu» lans. Α πνιγμός. πνιγόεις, όεσσα, όεν. idem, Suic. Α πνίγω• πνίγος, εος, τβ, sufFocatio, strangulatio ; (2) calor aestivus, nos velut sufibcans, Ph. astus. A πνίγω, πνίγω, f. ξω, suffoco, ango, neco, Gl. Vet. πνίγεις, suffbcatus, Ph. a, 2. part. pass. πνιγν,σεται, suffbcabitur,_fut. 2. pass. " Ο 2ί μάλι?ά με πνίγει, τατ έστ), Lucian. Έπνίγοντο εν rfj ^■αλά.σσγ, Marc. 5, 13. Έπνιγόμ,νιν τα σπλάγχνα, Arist. Nub. 1036. πνιγώδτ;ς, εος, ό χα) τ), asstu suffocans ; (2) sufFocans, strangulans ; (3) sufibcandi et strangulandi vim habens, Gl. V. aestuo- sus. Α πνίγος, πνιχτός, ->„ ov, sufFocatus, praafocatus, stran- gulando enectus. Α πνίγω• srwg, ιγος, r), sufFocatio, strangulatio, sup- pressio. Ab eod. πνίξαντ», nom. pi. aor. 1. part. act. n. g. verbi πνίγω. ννίξις, εως, t\, strangulatio. srvoti, ijs, 'h, flatus, spiritus, spiraculum, aura, odor, GL V. Α πνέω. πνοτιπχς, οδός, ο κα) ν), pernix pedibus ut ventus, velox, Hes. πνόίπας, Voss. Ex πνοή et πας- moir„ Sjsi v\, Poet, pro πνα-η' πνοής, dat. pro πνοιαΐς. ΐτνοιοδοττ,ξ, ό, spiritus dator, Cyr. πνόος, α, e, flatus, spiritus ; (2) sonus. A πνίω. •zviiTcvi, 9js, t), consilii locus apud Athenien- ses. Α πνύξ. Hinc πνυχίττ,ς, a, b, frequentator ττ)ς πνύχτις. πνΖμι, et πννμαι, spiro, vivo, intelligo, sa- pio j πέπνυται, sapit ; πεπνυμένος, sapi- ens, cordatus, prudens. πνυμι, sive πνύω, idem et ab eod. πνυξ, vxos, τ), locus Athenis, ubi conciones habebantur. Α πινύω, moneo. πνύτο, spirabat, 3. sing, imperf. ind. Ion. pro έπνυτο, a verbo πννμι, pro πνύω. πνντος, τ), ov, prudens, Hes. Ab eod. IIO'A, ας, r), herba, gramen, pabulum. ποάζω, herbas lego, herbas inutiles evello, i.e. runco. Α πόα,- ποάξίον, α, το, herbula, parva herba, Dim. ΐΐ-οα,ο-μος, α, b, noxiarum herbarum evulsio, runcatio. Α ποάζω. ποά^ια, ας, τ), runcatrix, quae noxias her- bas evellit. Ab eod. Unde ■roa-5 -ζΐον, a, re, falx, qua secantur herba?. volet, pedem, ace. sing, a πας . ποδα,ζξός, α, b, pedibus teneris mollibusque prasditus, Herod, lib. 1. 55. Ex πας et άζξός. ποδάγξα, ας, τ), pedica, tendicula ; (2) po- dagra, seu articularis morbus, cum pe- dum articulos noxius humor infestat. Ex πας et άγξχ, captura. Hinc ποδκγζάω, et ποδα,γξΐάω, ω, podagra laboro, podagricus sum. Hag' αϋτω μεν γάξ πο- δαγξωντες, Arist. Plut. 558. ' π-οδάγξίΐα, τ), idem quod ποδάγξα, Poll. ποδαγξίζομαι, idem quod ποδαγξάω• ποίαγξίχος, τ), ov, qui podagra tentatur vel laborat, podagricus. Ab eod. ποδαγζος, a, e>, idem et ab eod. ΠΟΛΑ'ΚΝΗ, vel ποδάκνης, vinculum in arcu, Pollux, ποδαλγέω, ω, fut. τ)σω, pedum dolore seu podagra laboro. A ττοδαλγτ,ς, ίος, ο χα) τ), dolore pedum labo- rans. Ex πϋς et αλγίω, vel άλγος- ΐτοίαλγία, ας, ή, pedum dolor, podagra. ποία,λγιχος, v\, ov, qui pedum dolore seu po- dagra laborat. Ab eod. ποδ'χ.λγος, S, o, idem. ττοΐάνίμος, α, Ό χα) 'h, velox pedibus ; idem quod ποίηνίμος. Ex πϋς et άνεμος, ■νώανιπτγΐξ, γ,ξος, i, pelluvium, pelvis ad la- vandos pedes. Ex πϋς et νίπτω, lavo. ποίάνιπτξον, ν, το, ipsa aqua, qua pedes ab- luuntur. Ex iisd. ποδκνωμάω, ω, fut. άσω, citato pede curro, Steph. ΠΟ Δ ΑΠΟ' 2, it, ov, cujas, ex qua regione ? ποίάξγνι, ης, ή, Podarge, equas nomen. A πόΐανγος, u, Ό χα) ή, albos, vel celeres pedes habens ; II. 8, 158. (2) nomen proprium equi. Ex πϋς et agyos• ιτοίαξίζω, salio. A ποίάςιον, α, το, pediculus, i. e. pediolus, vel exiguus pes, Dim. a πχς. *οΰάξχ-/>ς, ίος, ό χα) ν\, pedibus valcns, ce- ler. Ex πνς et αζχίαι. πίίαυ^ος, u, ο χα) *j, qui velocitate pedum auras seu ventos aaquat. Ex πας et αυξα. ^•βδίΓβν, sive πόίειον, ν, το, socculus, quipedi inducitur ; (2) udo. Α πας ■ ποΰεχμάγιον, et ποίίχμαγύον, ν, το, pedale, Gl. V. Ex πας et εχμάσσω, abstergo. ποδένΰΰτον, το, pedis indumentum, pedica, pedis vinculum. Ex πας et ενδυτβΊ» ποίίνΐΰτος, ov, pedi indutus, pedibus invo- lutus. "Η νίχξα ποΰίνΐυτον Αροίτης παξα- α•χνινωμα, JEsch. Choeph. 995. Ab iv- duoj. ποΙατοΊ, pedibus, dat. plur. Poet, pro ποσί. ποίίων, ωνος, ο, petiolus in utre pendulus, qua liquor efFunditur ; (2) pes navis ut jtSj ; (3) calceamenti rustici genus. A πας. ποδν\γίτίω, ω, fut. fau, viam monstro, dux itineris sum; (2) perduco. Τ Η,πεξ tu- μαθ'/ις τξίξος οΐϋν) χίλίύθω ταν σχότω πο• l' /ιγίτίί, Lyc. 12. Α ποΖ-/ίγίτ%ς, α, β, qui prseundo viam mon- strat. A πο"δτ,γίω, idem quod ποΰηγίτίω• Αυτόν χω• Sis τα Ζίί%αντος ποΖνιγύν, Plato. A νιγος* S, ό χα) 'h, via? dux ; (2) adsecla. Ex πας et άγω, duco. ποίν,γνις, \ς, sciens, seu peritus via?. ποΐηγία, τι, itineris demonstratio, ductus. ποΰνινίχτις, ίος, ο χα) ή, ad pedes dependens. Ex πας &•τ\νεχ7\ς. ποδτινίμρς, ts, ο χα.) τ), pedibus, i. e. pedum velocitate ventos aaquans, pedibus admo- dum celer.^ Ex πας et άνεμος. ποΰίίξτις, ιος, ο χα) τ), ad ipsos pedes pertin- gens seu dependens ; ποΰτίξτις χιτ'ων, tu- nica talaris, Gl. V. Ex πας et άξω, ap'to. Sed ποΰτιςτις νανς, est navis, qua? remi- gando impellitur, Eust. Hes. Ex πας et ίζίο-σαι, remigo. ποϊνίξοφοζίω, ω, f. τ-,ο-ω, talarem vestem fero, Suic. Ex ποΰτίξτις et φίξω. ποΰιαΤος, α,ί», α'ιον, pedalis, pedaneus. A πας. ποδίζω, fut. ίο•ω, pede metior; (2) pedes hgo, seu pedicis obligo. ΙΙεποοΉτμίνας ϊχαοΊ τας ΐππνι \π) τα7ς φάτναις, Xen. Ab eod. ποΙΤίν, pedibus, dat. dual. Ion. pro ποΰοΊν. ποΰιχξοτος, β χα) τ), pedibus plaudens, pedi- bus strepitum edens. Ex πας et χξότος. πόΰιον, α, το, petiolus, pedunculus, Dim. a πας. πο%ίσχος, ν, h, idem et ab eod. ποδισ-μος, a, ό, dimensio pedibus facta, ra- tio mensurandi pedibus j (2) saltationis genus. Α ποδίζω. Unde ποδιε-τίζ, τϊξος, β, ad ipsos pedes pertingens seu dependens ; (2)'lebes, cacabus. ποδίω, fut. 1. ind. act. Att. pro ποδίσω. ποδοχάχτι, τις, τ), lignum, in quod inserti captivorum pedes in carcere constrin- guntur, cippus, pedica. Ex πας et xa- χός. ποδόχοιλον, ft, το, vola pedis. Ex πας et κοίλον, cavitas. ποδοκζαζ-ία, ας, τ), plausus pedum, seu pul- satio. Ex πας et *g»s-*!?• ποοΌχτύπτι, τ), saltatrix. Α χτύπος. ποδονιπτγ-,ξ, τίξ»ς, ό, pelluvium, pelvis ad la- vandos pedes. Ex πας et νίπτω, lavo. to, aqua, qua pedes lavan- ώ•/ι (f. ποοΌρρωΡτί) Steph. Epith. Ata- ;es, pedibus velox, Call. ποόονιπτξι tur, Gl. Vet. pelluvium, pollubrum. Ex iisdem, ποδορρώνΐ lantes, ποδό'ρρωος, α, ό κα) ή, pedibus velox. "Η σας δ' 'έτι ποδορρών,ν Άταλάνττιν, Call, in Dian. 215. Uoi. Schol. ttjv τοΊς ποσ)ν οςα- σαν κα) όξμωσαν. ποδόβτιον, seu ποδόξτιον, το, vestis ad pedes demissa, Em. ποδός, pedis, gen. sing, a πας, pes. ποδος-ςάζτι, τις, r), instrumentum tortorium ; (2) instrumentum medicum ; (3) tendi- cula, qua cervi capiuntur. Α ς-ξίφω. ποδό?ξοφον, α, το, pedum retinaculum. Ex iisdem. ποδότνις, νιτος, τ), pedatus. Α πας. ποδότρον, α, το, vestis ad pedes demissa, Rob. Ex πας et αξω, apto, vel οξος, ter- minus. ποδοτξόχαλος, ν, β χα.) τι, pede rotam cir- cumagens, figulus. Ex πας et τξοχός. ποδοχέω, ω, fut. γ,σω, davum teneo, ad gu- bernaculum sedeo. Ex πας, clavus, et έχω. παδοψτιϊζον, χ, το, pedum substragulum, AZsch. As- 935. Ex πας et •ψώ*>. ( 473 ) ίΐοδο -^ojpia, τ), sonus pedum in incessu. A ψοφάς, ποδόω, ω, f. ώσω, intendo funibus qui πόδα dicuntur. ποδώχεια, ας, τ), pedum pernicitas. A ποδώχτις, εος, b χα) τ), pedibus celer. Ex πας et ώχύς. Hinc ποδωχία, ας, r), pedum pernicitas. πόδωμα, άτος, ri% pulpitum, Gl. Vet. A πας, seu ποδόω. ποδώννχον, το, vestis qua utebantur in sa- cris Pandrosi, V. L. ποδωτος, r), ov, funibue, qui πόδες dicuntur, intensus. Ab eod. πόει, /ac, 2. singul. prass. imperat. act. Att. pro ποίει, a ποιέα- πΌεσίτξόφος, α, β χα) τ), herbas alens seu nu- triens, herbidus. Ex πόα. et τξίφω. ποίω, ω, f. τ)σω, facio ; pro ποιέω. πότι, herba, Gl. V. ΑΙ. πόα. ποτ,λογέω, ω, fut. fou, herbas colligo. Ex πόα et λέγω, colligo. ποτιφαγέω, ω, f. ί\σω, herbis vescor. A ποτιφαγης, ες, idem quod ποηφάγος, α, ό χα) τ), herbis vescens j (2) animal Indicum, duplo majus, quam e- quus, Nic. Th. 783. Ex πόα et φάγος. ποϋαίνω, vel πόθημι, unde ποθημενα,ι, Horn. Eust. ποθέεσχε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro 'επόθεε, a ποθέω. ποθέοντε, nom. dual. part, praas. act. ποθεινος, fi, ov, desiderabilis, exoptatus, Gl. V. desideratus, amabilis. Α πόθος. Hinc ποβανότατος, desidera'tissimus, Gl. V. ποθεινΰς, adv. magno desiderio. πόθεν, adv. unde? undenam? (2) nequa- quam, Em. Ab όθεν. πόθεν, adv. alicunde. Ab eod. ποθέξπω,^. ψω, accedo, Dor. pro πξοσίζπω» 'Id' aV πάλιν αδε ποθέζπει, Theocr. 4, 48. πόθεσα, aor. 1. ind. act. Ion. pro επόΰεσ», a ποθέω. ποθέσπεξΰί, adv. vesperi. Ex ποτ) et eVsre- ξβς- ποθευντας, ace. plur. part, praes. act. Dor. pro ποθαντας. ποθέω, S, fut. τ]σω, desidero, amo; πόθεσα* pro επόθεσαν, desiderarunt, aor. 1. plur. πεποθτιμίνος, exoptatus, GL Vet. p. pass. part. %τυγων μεν ά desiderium, II. 1, 240. Α πο- θέω. πόθνιμα, ατός, το, idem ; (2) res desiderata. Ab eod. ποθ'ίιμεναι, dosiderare, praas. inf. act. Dor. et per Ectasin, pro ποθεϊν- πόθτιμι, desidero, requiro. Ut hinc sit πο• θ-ίμεναι, Dor. inf. Ab eod. ποθηναι, potare, Ep. πόθτ,σις, εως, τ), ipsa actio desiderandi ; (2) desiderium, amor. Ab eod. Unde ποθτιτος, τ), ov, desideratus, desiderabilis. πόθι, adv. ubi? ubinam ? quo ? Ab οθι. ποθ), adv. aficubi, aliquando. Ab eod. ποθίξω, adsideo, Ion. pro πεοσίζω. ποθόζλτιτος, α, ό χα) τ), desiderio tactus, vel captus ; (2) cupidinis telis ictus, a cu- pidine vulneratusj (3) amatorius. Ex πόθος et βλτιτός. ποθορχω, ω, f. άσω, adspicio, Dor. pro πεασ- οξχω. ποθοξίνσαι, nom. plur. praas. partic. f. g. Dor. pro πξοσοξωσαι, a πξοσοξάω. ποθοξέω, Dor. pro πξοσοξω. ποϋοξ'ίί, 3. singul. pra?s. indie, act. Dor. pro πξοσοξα- ποθόξτ,μι', idem et ex iisd. Τίοθοβσθα, as- spicis, 2. singul. prass. ind. act. Dor. et JEol. pro πζοσοβ'ας. Κα) τύ viva ποθοργϊσ- θα, Theocr. 6, 8! ποθοξωσαν, ace. sing. part. pra?s. act. fem. g. Dor. et contr. pro πξοσβξάασαν. ΠΟ'0Ο2, α, ό, desiderium, amor, cupido, Ph. detrimentum, Gl. V. ποΊ, adv. quo ? quonam ? quorsum ? ubi ? quousque ? quamdiu. Ab oT, quo. πο), adv. aliquo ; (2) alicubi ; (3) quodam- modo. Ab eod. ποια, ας, seu ποία, ας, τ), herba ; (2) Ccre- ales fruges ; (3) annus. Α πό». ποιάεις, άεσσα, οΊ,εν, Dor. pro ποι-ηεις• ποιεΰ, 2. sing, prass. imper. med. Dor. pro ποια. πoιίίlμ■/lv,ficbam,l. sing, imperf. ind. pass. Ion. et Dor. pro Ιπηιαμν,ν. ποιενντι, dat, sing, pra^s. act. Dor. pro ;re<- αντι. ΙΙΟΙ ΠΟΙ ΠΟΙ ΠΟΙΕ'Ω, ω, fut. ήσω, fatio, efficio, fabri- cor; (2) carmina compono; ποιησαι, condere, componere, PA. a. 1. inf. ποιή- σω, faxo, Gl. V. f. 1. treivitreii, fac, effice, Gl. Vet. a. 1. imperat. Ιποίγισεν, admisit, PA. a. 1. ind. 3. sing. ποιήσασθαι ταχίως, arripere, Ph. aor. 1. med. inf. ποιΰν τον νόμον, servare legem ; θυσίας, sacriflca- re ; εοιτγ,ν, diem festum celebrare ; π°ό; τ), valere ad aliquid ; λέγοντα, inducere loquentem ; cum \π), colloco, pono, &c. ΤίοηΊν ίχκλησίαν, cogere ; χοόνον, com- morari j άξγυξίον tivi, acquirere ; τ/ν« χακως, affligere, 'ίξω, emittere. In med: {ποιείσθαι νόμον, legem sancire;) (1) in- transitive, ut χξόνον ποιεΊσθαι, morari; λόγον, dicere ; άξχνν, incipere ; τιμωξί- av, opem ferre ; (2) ubi transitive est, dicitur cum ratione ad subjectum, ut παΐΰα ποιιϊσθχι, adoptare, de quo et ποιϋ- μαι simpliciter dicitur ; (3) cum parti- c'ulis ; πψ πολλά ποηΤσβαι magnifacere ; πίξ) πλείονος, ίτίξΐ πόντο;, pluris facere ; πες) ολίγα, πες) ελάττονο;, contemnere ; εν όλίγω, idem, \φ' vel ύφ' εαυτόν, redige- re, εν &αίιματι, admirari, h γ'ελωτι, irri- dere, &c. (4) statuere, sc. ut pcenam, v. c. φυγν,ν ποιιΤσθαι, exilii pcenam propo- nere ; (5) simulo. ποιήεις, r.uro-x, γ,ε», herbosus, herbidus, her- bis consitus. A ποίνι pro ποία. ποιηθείς, a. 1. parf. pass, verbi ποιίω. cT*iy,u.ci- ατός, to, quod aliquis fecit, opus, Gl. Vet. (-2) liber j (S) poema. Α ποιίω- Hinc ποιημ,ατικός, S, Ό, poemata conscribens, poeta. ποιημάτία», ν, το, parvum poema, poema- tium, Dim. ποιημένοι, nom. plur. part. perf. pass. Ion. pro πεποιημενοι, a παύω. τοίΥ,ξό;, ξά, gov, herbosus. Α ποία. ποιησατο, fecit, 3. singuL aor. 1. ind. med. Ion. pro εποιησοτο• ποίησεν, fecit, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et cum v, pro εποίησι. ποφσι, 3. singul. praes. conj. act. Ion. pro πΟίγ. ποίησις, to)?, η, poesis, GL V. (2) adoptio ; (3)-modus rei agenda?, η «ατ« το κεχο- ςισμίνον ποίησι;, si quis facit quod lubet ; (4) factura, instructio, Gloss. Vet. A ποιίω. ποιήσω, f. 1. ind. act. Dor. pro ποιήσω» ποιητεος, ία, ion, faciendus. Ab eod. ποιητή;, S, b, poeta, vates, Gl. Vet. (2) fac- tor, effector, nominatim legislator. Ab eodem. ποιητίζω, poetor, Gl. V. Α ποιητή;• Unde ποιητικεύου-αι, rem poeticam tracto, carmi- nibus scribendis operam do. ποιητικό;, t), ov, faciendi vim habens, per quern aliquid fit; (2J poeticus, i. e. poe- tis conveniens, poetarum proprius. ποιητικως, adv. poetice. ποιητός, ■>,, ov, factus ; (2) factitius ; (3) a- doptivus, adscititius. Α ποιίω. ποι/,τςια, ας, η, poetria. Α ποιητής, ποιηφαγίω, ω, fut. %σω, herbis vescor. Ex ποίη. ποικιλανθης, ίος, ο κα) η, varie floridus, va- riegatum habens florem, variegatus. Ex TOtxi\cs et a.v6oi,flos. σοικιλίίμων, όνος, ό κ,οϋ 'h> varia veste exor- natus, pictam seu versicolorem vestem indutus, (2) variegatus, multicolor. Άρμενω δε οόι yi ποιζιλείμ,ων ννξ α.τοχφ- «φε< φάο'ς, JEsch. Prom. V. 24. Ex νοιχ,ί• λβί et ίϊμα,, vestis. χοικιλίξυθξοί, », ο χα.) i\, rubeis maculis pictus. Ex ποιχίλος et ΐξυθξοί• ποικιλΥΐνιαε, ν, ο χα.) yi, variegatas habens habenas. Ex ποιχίλβί et jjv /α• ποικιλία, ot; , τι, varietas. Tj? ποικιλία ts p«.athivTU, Exod. 27. 16. Α ποικίλος. Unde ποιχιλϊς, io~os, yi, varia, versicolor, picta; (2) nomen avis, quibusdam carduelis. ποικίλλω, variego, varie distinguo, vario ; (2) vafre comminiscor aut fingo ; πιποι- χιλμίνοί, varius, variegatus, perf. pass. pact. Τίοικίλλοντίί ανθρώπων βίον, Eur. Cyc. 332.^ Ί,πάξΤΥ! μ\ν *j ' ' μν% χα) πιποί- χιλται τξόπνς, Eur. Supp. 187. Bona iv υ,ακξοισι ποίκιλλαν, ακοα σοφοΊς, Pind. Pyth. 9, 134. ποικίλος, aor. 1. part. (3) perplexe loquor, « jj -βτε ποικίλος Ιχίΐς ; quasmihi narras ambages? Soph. Track. 412. Abeod. Hinc ποίχιλμα, ατός, το, ornatus versicolor. ποιχιλμος, 2, β, varietas. Ab eod. ποιχιλόζαλος, «, β χα) yi, in consiliis suis varius et callidus ; (2) astutus» versutus, callidus, vafer. Ex ποικίλος et βαλη. ποιχιλόγΥίξυς, Dor. ποικολάγαςυς, υος, ο χα) ή, varie sonans, variam vocera sonum- que habens. Ex ποικίλος et γτίξνς, vox. ποιχιλόγξχμμος, >t, ό χα) Ϋ)< varius seu ver- sicoloribus lineis distinctus, varius, pic- tus, maculosus. Ex ποικίλο; et γξχμ- μίΐ• ποιχιλογζαφος, », ο, qui varia scripsit. Ex ποικίλο; et γξάφω, scribo. ποιχιλόΰίίξος, n, ό xai yi, cui collum est va- rium, i. e. versicolor, maculosum, pic- tum. Ex ποικίλος et δε /jij, collum. ποιχιλοΰίξμων, evej, ό χα) yi, variam habens cutem, i. e. variegatam. Ex ΰίξμχ. ποικιλόΊίινο;) κ» β χα) ί, qui varietcircum- agitur, seu versatur, qui in orbem agi- tur. Ex ποικίλος et hivvj, vortex. ποιχιλόίιφζος, e, ό χα) %, qui varus utitur bigis. ποικιλί~δωξθ{, u, ό »a) yi, varia donans. Ex ΰωξον. ποικιλόθξΐξ, τξίχος, ό και r t , varios habens capillo's. ποιχιλοθξόνος, ov, varus floribus, seu pig- ments ornata, Epith. Veneris, Sapph. π»ιζιλόχαυλο;, n, ό κα) y„ varios caules ha- bens, cujus caulis varius est. ποιχιλομΥ,τΥ,ί, n, ό, varia et multiplicia ha- bens consilia, versipeUis, H. 11, 482. Ex (*"*?• . χ , ■, ποικιλομνιτι;, εβί» ο και yi, idem. ποιχιλομΥιχανος, ν, 6 και ή, qui varias ma- chinas et technas callet, callidus, versu- tus. Ex ποικίλος et μγιχανγι, machina. ποικιλομορφία, ας, yi, q. d. multiformitas, varia formatio. A ποικιλόμορφος, u, β κα) yi, varias formas ha- bens ; (2) versicolor. Ex μοξφίι. ποιχιλόμ.νθ'ος, ts, b κα) ί, cujus sermo varius est, vel vario distinctus lepore, facundus, disertus. ποιχιλόνωτος, a, o, varium tergum habens. Κα) χρο'ϊ ποικιλόνωτον ίπισ-φίγξαοΌ χιτώ- να, JSonn. Paraphr. 6, l7. f Κτε/νε jitv γλχυχωπα τίχναις Ώ,οιχιλόνωτον Όφιν, Pind. Pyth. 444. ποιχιλόπτίξος, n, ό χα) υ„ variegatas pennas habens. Ex ποικίλο; et ir -έ^βν, ala. Π0ΙΚΓΛ02, η, ov, varius, variegatus, pic- turatus, Gl. V. item varias artes callens, versutus. ποικιλό$-ίξνο;, u, h xa) yi, varium pectus ha. bens, versutus, dolosus. Ex ποικίλο; et s -ίξνον, pectus. ποικιλοΓίκτος, u, ό χα) yh varus maculis no- tatus. ποικιλό^ολος, a, ο xai yi, stolam gerens va- riegatam.. Ex ς-ολνι• ποιχιλό^ομο;, χ, ό χα) yi, cujus os seu ros- trum est varium. Ex ποικίλο; et s -όμα- ποιζιλότίξπο;, u, i xa) ->„ varie, yalde oblec- tans, Suic. Ex ποικίλο; et τε'^τώ;. ποιχιλότινχτος, a, b xa) %, artificiosus, arti- ficiose structus s. factus, callidus. Ut ποι- χιλότιυχτο; Β-ίης, exp. positio artificiosa in ludo duodecim scriptorum, &c. Em. ποικιλότξαυλο;, n, β κα) yi, balbutiens ; (2) de cantu significat flexus vocis, μίλο; πρικιλότξχνλον• ποιχιλοφόξμιγξ, yo;, ό κα) yi, qui suaviter cithara canitur, Pind. Olym. 4, 4. ποικιλοφξονίω, ω, fut. foai, callidus sum ; item in bonam partem plenus sum con- silio,.ingenio valeo. ποικιλόφξων, ovo;, ό κα) yi, cui mens est v.er- suta et calbda, Ph. versutus ; Eur. Hec. 130. (2) prudens, plenus consiho ; (3) in- geniosus. Α φςί,ν• ποιχιλόφωνος, ov, varios sonos edens, suavi- sonus ; (2) copiosus in dicendo, in vari- anda oratione. Α φωνή. ποιχιλόχίοος, contr. ας, e, ό κχ) ί, versico- lor, Ph. Α ποικίλος et χξόα. ποικιλόχρωμο;, a» ό κα) yi, idem. Α χξίΊΐΛα. ποικιλόχξω;, ωτος•ο χα) ή, idem, Gl. V. ποιχιλόω, idem quod ποικίλλω, JEsch. Tr. ποίκιλσις, ιως, ri, variegatio. Α ποικίλλω. ποικίλες, ν, ό, qui variat, qui versicolore ornatu vestimenta elaborat, Gl. V. vari- ator, plumarius. Α ποικίλλω. Hinc ποικιλτικός, *), Iv, pertinens ad Phrygioniam artem, ή ποικιλτικτ,, ars Phrygionum. ποικιλτο;, ti, ov, variatus, varie pictus, ver- sicolor. Α ποικίλλω. ( 474 ) ποιχι\ω%ος, ν, ό χα) fi, vario modulam'ine canens, cantum variare peritus ; (2) per- plexe loquens, Epith. Sphyngis, Soph, ποικίλω;, adverb, varie, multis modis ; (2) callide, versute. Α ποικίλος, ποιμαίνοντι, 3. sing, praes. ind. act. Dor. pro ποιμαίννοΊ, a ποιμαίνω, fut. «KS/pasco, rego ; (2) curam gero, euro. Τίοίμνας Κίιχλωπος ανοσίν ποιμαίνομ,ίν, Eur. Cyc. 26. Ύαμλν άμί- τίξα γλωσσά ποιμαίνϋν ίθίλίΐ, Pind. ΟΙ, 11, 9. 25» δ* Ιποιμαίνοντο χαξα μι- λίων βαλιαί τί λύγκίς, Eur. Ale. 5ΐ5. Α ποιμ,ν,ν• ποιμαν pro ποιμγ>ν, pastor, Dor. ποιμάνχτί, 2. plur. aor. 1. imper. act. verbi ποιμαίνω• ποιμαν'ίϊ, 3. sing. fut. 1. ind. act. ποιμανίυς, ίως, ό, pastor. Α ποιμαίνω. Hinc ποιμαν.ύω, pasco ; (2) custodio. ποιμανόςιον, u, το, grex, non ovium tan- tum, sed et grex populi, JEsch. Pr. 74. Α ποιμοίίνωξ. ποιμαντικός, yi, ov, pertinens ad eos, qui oves pascunt, pastorius, pastoritius ; pas- torahs, Gl. Vet. Α ποιμαίνω. ποιμάντωξ, Οζος, pastor. Α ποιμαίνω. ποιμχνω, pascam, 1. sing. fut. verbi ποι- μαίνω. ποιμάνωα, οξος, Ό, pastor ; (2) rex, dux, JEsch. Pr. 241. Α ποιμαν. ποιμίνίσσι, dat. plur. Ion. pro ποιμίσι, a ποιμνιν. ποιμίνβνι;, ν, ό, pastore natus, pastoritii ge- neris. Α ποιμήν. ποιμενικό;, yi, όν, pastoralis, pastoritius ; (2) pascendo pecori deditus. Ab eod. ποιμίνιο;, ία, ιον, pastoralis, pastoritius. A ΠΟΙΜΗ'Ν, ίνο;, ό, opilio, pastor, grega- rius ; Ph. rector, ductor. Hinc ποίμν/ι, Y t ;, yi, grex ovium, Gl. Vet. ovile. ποίμνιο;, ΐ», ϊον, ad ovium gregem per- tinens. ποιιχ.νγιτγι;, ό, pastoralis, Eur. ποιμνιον, ν, το, grex ovium, Philox. pecus, ποιμνία, pecor'a, Gl. V. ποινάξω, fut. άσω, punio, pcenas exigo. A ποιντ,. ποινοίϊος, οία, οίον, pcenarius, pcenalis, pce- nas infligens. Ab eod. ποινάτως, ogo;, b, ultor. Άγαμίμνονος ποι- νάτοξας, Eur. El. 23, conf. v. 268. A ποινάω. ω, f. άσω, punio, pcenas exigo. Ab eodem. Π01ΝΗ\ %ς, η, poena, ultio injuria? seu peccati, pretium quo injuria pensatur ; (2) Furia, II. 5, 266. (3) molestia, a?gri- tudo. ποινν,λασία, ας, yi, coactio in poenam, exac- tio multa?. Ex ποιντι et Ίλαύνω- ποινηλατίω, ω, f. ησω, furiis pcenalibus agi- to. A ποιν-ήλατος, », b xa) yi, furiis agitatus. Ex ποινΥΐ et ελαίινω. ποίννιμα, ατός, το, poena, quam quis luit. Α ποινάω. Unde ποιντιτί-,ξ, Ϋ,ξος, b, qui punit, vindex, ultor. ποιννιτωξ, οξος, b και yi, idem. Ab eod. ποίνιμο;, n, b χα) ή, pcenalis, pcenas infli- gens, pcenis persequens ; (2) ultor, vin- dex. Α ποινή- ποινοποιό;, $', b xa) yi, pcenas infligens. Ex ποινή et ποιίω• πόιοίγιν, praes. opt. act. Att. pro ποιοΤμι, a ποιίω. ποιολογευσαι, part. Dor. pro ποιολογΐίσαι, & ποιολογίω, ω, f. %σω, herbas lego. A ποιολόγος, b, herbas legens. Α ποία et λέ- γω. ποιο;, ποία, ποίον, qualis ? Ab βΓοί• ποίο;, ποια, ποίον, certa qualitate prasditus, certo modo adfectus ; subst. triticum. !τβ/οτ•-ΐίί *ιτος, yi, qualitas. Α ποίος. ποιοτξόφο;, sr, ό'κα) yi, herbas alens, herbi- dus, Suic. Ex ποία et τξίφω. ποια, fac, 2. singul. praes. imper. med. vel fias, 2. singul. praes. imperat. pass, verbi ποιίω. ποι&ντων, 3. plur. praes. imperat. act. Att. pro ποιίίτωσαν. ποιοφάγο;, ov, herbas comedens, Opp. ποιόω, ω, f. ώο -oj, qualitate adficio ; πίποιωτ μίνο^ qualitate affectus, p. part. pass. Α ποίος, ποιπνυός, 2, b, minister, famulus, Hes. A ποιπννω, opus facio et quidem sedulo, valde occupor ; (2) ministro. Ώ.ς ΐδον'Ήφαι- Γονδιά ΰωμοίτα ποιπνυονηι,, 11. 1, 600. A ποιίω. ΠΟΛ κοιςϊν, Ίνος, ο, scrotum, mentula, Etym. A σπείξω. ποίτινος, ν, ο zx) yi, remuneratorius, remu- nerator. Ex ποινή et τίνα), ποιφύγΰην, adv. terrifico cum flatu. A ποι• φύσσω. ποίφυγμα, ατός, το, vehemens spiritus e- missio, JEsch. S. T. 286. A ποιφύσσω, Ι ξω, spiro, flatum emitto ; (2) terreo, exterrefacio. "Ov μέλαινα ποι- φύξει φθιτων σχξχχς λεζητίζχσχ δαιταλαζ- γίχ. Lye. 199. Α φύσαω, flo. ποιώΰης, εος, ο χχ) ή, herbidus. ΤΙοιωδέ- ς•ε°ρι όχθοι την βχσιν, Aret. Α ποία, pro fro», ποιωήν, praes. opt. act. Att. pro ποιοΊμι, a ποιέω. πόχα, adv. quondam, olim. Vox Borica pro τβτ£. ποχχξω, id. quod ποχίξω. Α ποχάς. Unde τοχάζιον, u, το, parvum vellus, Dim. τοχχς, άδβί, ή, lanigera; (2) coma. πάχη, ή, idem quod ποξ, Suid. ποχίζω, f. /. Π0ΆΕΜ02, u, o, bellum ; (2) prailium, pugna ; (3) apparatus bellicus, inpr. mi- lites. πβλεμοτξοφεω, ω, bellum nutrio seu foveo. Ex πόλεμος et τξίφω• πολεμοφβόξος, ν, ό χχ) yi, bello consumens. Ex πόλεμος et φθείξω. πολεμάω, ad bellum excito, ad bellum ali- cui inferendum incite, Gl. V. oppugno ; πολεμάομχι, νμχι, ad movendum contra aliquem bellum instigor ; in med. hostili animo esse. Α πόλεμος. πολεμώνιον, ν, to, polemonium, herba. Ab eodem. πολίος, gen. sing. Poet, pro πολλζ, a πολύς. πολεο-κετο, 3. sing, imperf. ind. act. med. /ore. pro επολεετο, a πολίαι. πολίίτχω, idem quod πολεω, Steph. πόλευς, gen. sing. Dor. pro πά>αος, a πάλις. π-ολεύω, fut. εύ /roj, versor ; (2) nutrio, mr- nistro, contineo. ΠβλΕναιν ιππείω γένει, Soph. A ΠΟΛΕ'Ω, ω, f. %ο•ω, verto, verso ; (2) ver- sor ; (3) aro ; (4) pasco. Εΐχξΐ πολεΊν, 3-έξίος hi νεωμέν*ι ο'ύ σ' ίπχτΫ]ο•ει, Hesiod. Ορρ. 460. πόλεως , urbis, Att. et Ion. fonnatus. πολιών, urbium, Ion. pro πολέων, a πάλις. πολιχ, cana, Gl. V. πολιά), cani, Ph. A πολιός- πολιχίνομχι, canesco, canu-s sum, spumo, de mari. Ab eod. πολιχνομέω, ω, fut. γ,ο"ω, aedilis sum, pra?- fectus urbis sum. A πολιχνόμος, u, e, aedilis, prasfectus urbis. Ex πάλις et νέμω, rego. πολιχξχέω, ω, f. Υ,σω, urbi pra?s>am. A πολίχξχος, u, a, prasfectus urbis vel urbi- um ; (2) princeps urbis vel urbium. Ex πόλις et χξχός. ΐίολιχς, χίος, yi, Atheniensibus Minerva, dea tutelaris, praises arcis. Α πόλις. πολιχ.τχν, gen. pi. Dor. pro πολίΥ,των, a πβ• λΐΥ,τν,ς pro πολίτνις, civis. πολύίον, α, το, oppidulum, Dim. ab eod. πολίΐξίον, το, idem, Em. πολιεν;, έως, ό, urbis custos et tutor, Jov. Epith. Plut. in Coriol. c. 3. Ab eod. τολίίϊί, g. sing. Ion. pro πολιχς, a πολιάς. πολίΥίτχις, civibus, dat. plur. a πολιήτης. πολίζω, f. ίσω, urbem condo, urbem statuo ; πιπολισμέν/ι, condita, p. part. pass. "H 9τβτ' Άμυχλχίων επολίσσχτο χάζτεζος"Α- ξτις, Dion. Per. 377. . Α πάλις. πολίΥ,οχος, ». β χχ) yi, pro πολϊνχος. πολΐγ,τγις, ν, ό, civis, municeps. Α πάλις. πολίΥίτις, ιίος, yi, civis, mulier. πόλινδε, adv. ad civitatem. Α πάλις. πολιάθξΐξ, τζίχος, ό χχ) ν, canos habens ca- pillos. πολιοχξάταφος, », β χχι yi, cana habens tem- pora, senex. πάλιον, n, το, polium, planta. Α πολιός. πολιον, S, το, vinum album. Ab eod. πολιοξχέω, ω, f : νιτω, obsidione cingo, cir- cumsideo, obsideo, machinis et tormen- tis urbem oppugno ; πολιοξχεΊ, vastat, Ph. πολιοζχείν, obsidere, Ph. πολιοξχύμε- νοι, obsessi, Gl. Vet. πεπολιοξχγιμένος, ob- sessus, Gl. Vet. p. pass. part. (2) vexo, affligo; (3) bello peto, de regions. "Ο- πως 'ότι μχλις-χ εοίχω πολιοξχΥ,ιηιν πχξχ- ιτχευχζομένω, Xen. Cyr. 7, 22. ΊΙολιοξχ*ι- θεν Γενοχώξΐχ, γης, Plato. Ex πολις et ε'ι'ξγω, includo, vel 'έξχος, septum. πολιοζχητίον, adv. obsidendum, Ph. A pr. { 475 ) ΙΙΟΛ «ολιοςχΥίτϊ,ς, S, β, urbium obsessor j (2 1 ur. bium expugnator. Α πολιοεχέω- Hinc χολιοζχτιτικός, v„ ov, obsidionalis, Gl. V. πολιο\χΙχ, χς, ή, obsessio, obsidium sive ob- sidio; oppugnatio, vastatio, Gl. V. (2) vexaUo, afflictio. Α πολιο ξ κέω. ΠΟΛΙΟ" 2, ιχ, ιον, canus, albus, candidus, niveus. πολιότης, νιτος, 4> canities. Α πολιάς. πολινμχι, canesco, Gl. Vet. caneo ; πενω- λιωμένος, canus, Gl. Vet. p. pass. part. Τίολιννται οι χξότχφοι, Aristot. Α πο- λιάω. πολιαχος, ν, ό χα) υ„ urbis praeses, tutelaris, custos deus vel dea; (2) de Minerva, praases arcis. Ex πόλις et \χω. πολιηφάγος, ν, ό, senex helluo. Ex πολιός et φάγος. πολιοφυλχχέω, ω, fut υ,ο -oj, prassidio urbem teneo, urbem defendo. Ex πόλις et φύ- λχξ. πολιόχξως, ό χα) yi, canus, albus, candidus, ut cygnus. Α χζάς. πολιόω, ω, f. ώσω, canum facio. Α πολιάς. πολίποςθος, β, urbis expugnator, seu vasta- tor. Α ποξβέω. πολιΙόαίς-Υ,ς, a, idem. Α ρχίω. ΠΟΑΙ2, εως, Poet, ηος, Ion. ιος, urbs, eivi- tas, oppidum. πόλιτμα, ατός, το, urbs, oppidum, op- pid'ulum, Gl. Vet. municipium. Α πο- λίζω. πολισμάτιον, jf, το, oppidulum, Dim. πολισμος, 2, ό, urbis exstructio. Α πολίζ&ι. πολίο-ο-χμεν, 1. pi. aor. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro επολίβ-χμεν, a πολίζω. πολισσονόμος, u, ό, urbis administrator, rector, seu gubernator. Ex πόλις et νέ- μω, rego. πολισα-όβς, ν, ό, urbium servator, Epith. Martis. πολισσΖχος, if, ο xx) v, vide πολϊίχος. πολιάς, », ό, conditor et auctor civitatis ; (2) civitatis princeps. Α,πολίζω. πολιτάξχνις, u, ό, magister civium, seu ur- bis prasfectus. Ex πολίτν,ς et χξχω. πολιτείχ, ας, ϋ„ administratio reipublica?, civitatis regimen ; (2) reipublica? status, vel respublica ; (3) civitas, jus civitatis ; (4) vita? institutum et ratio, Gl. Vet. ci- vile imperium, respublica, civilitas ; (5) apud Script. Eccl. significat etiam bona opera, vexationes corporis per jejunia, vigilias, &o. pietatis causa. Α πόλις . πολίτευμχ, ατός, το, reipublica? regimen, reipublica? gubernatio, vel administra- tio ; (2) vita civilis, civitas ; (3) solertia in re administranda quavis. πολιτεύομαι, remp. gero ; gubemo, in rep. versor. "Αλλως πως πολιτίύεσθχι μάλλον yi εν δνιμοχξχτίχ, Xen. Cyr. 1, 1. Α πο- λιτεύω. π•ολιτευτγ,ς, «, ό, respublica?, seu civitatis ad- ministrator, magistrates. Ab eod. πολιτεύω, remp. gero ; (2) universe aliquid euro, administro, curando, agendo, &c. (praesertim in magist-ratu) efficio.; (3; in civitate vivo, versor, de moribus et in- stitute vita?. ΤΙξος το ύιον χέξΰος πολι- τευάντων, Thuc. Α πολίτης. πολιτ-/ίΐΥΐ, yi, Ion. pro τολ/τ£/«. πολίτης', ν, ο, civis ; (2) municeps ; (3) ci- vis, i. e. concivis. Α πάλις. πολιτίζω, f. Ίσω, rempublicam administro, civ ilia negotia tracto. Α πολίτης. πολιτικός, η. ov, civilis, urbanus, civicus, Gl. Vet. (2) qui in administratione reip. versatur ; item, orator, concionator. Hinc ή πολιτιχη, ης, sc. τέχνη, ratio seu ars bene instruenda? vel administranda? reip. (3) facilis, comis ; (4) urbanus, ele- gans, facetus ; (51 popularis, ad sensum populi accommodatus. Ab eod. πολιτικώς, adv. civiliter, vel ut decet rem- publicam administrantem, autipsam rei- publica? administrationem. πολιτις, ιίος., ή, civis, mulier ; (2) qua? e- jusdem civitatis est. α πολίτης. πολιτισμός, S, ό, administratio reipublica?. Α πολιτίξω. πολιτογξχφέω, ω, fut. γ,σω, civium numero adscribo, civitate dono ; aor. 1. επολιτο- Ϋξχφηθην. Ex τβλ/τ'^ί et γρχφω. πολιτογζχψία, η, receptio in civium nume- rum. πολιτοχοπέω, ω, fut. ησω, concutio cives vel remp. Α πολίτης et χόπος, vexatio. χολιτοχοπίχ, χς, ή, concussio et vexatio ci- vium. Ex iisd. ΠΟΛ ΠΟΛ ΠΟΛ πολιτοχόπος, χ, ο, concussor et vexator ci- vium aut reip. Ex iisd. πολιτοφθόξβς, ov, perniciosus civibus, Plat. πολιτοφΰλαχίς, οι, civium custodes. Hinc πολιτοφυλαχίω, ω, f. γ,σω, cives observo et ab iis caveo ; (2) cives custodio, aut prae- sidio urbem teneo. πολιτοφυλαχία, ας, yi, pars militum, qua? intra muros manet, ac civium custodian prasest, urbis custodia. Ab eod. πολίχνη, γ,ς, vt, Oppidum. Α πόλις. πολίχνιον, χ, to, oppidulum, Gl. V. Bint. πολιώ^γις, to;, ο xa) 'h, canus, canos refe- rens ; (2) facile canescens. Α πολιός, πολίωσις, ιως, yi, ipsa actio canum redden- do Α πολιόω• πολλά, adv. multum, valde ; (2) plertfm- que, frequenter, saepius. Α πολύς, πολλαγόζασος, χ, ο χα) ή, multa emens, e- max. Ex πολλά, et άγοξάξω. πολλάχις, adv. saepe, saepius, saepenumero, frequenter, multoties. Α πολλά., πολλαπλασιάζω, f. άσω, multiplico. Α πολ- λαπλάσιος• Hinc πολλαπλασίασις, ιως, r„ multiplicatio. πολλαπλασιασμός, χ, Ό, idem et ab eod. πολλαπλάσιος, ία, tov, et πολλαπλάσιος, χ, ο χα) ν„ multiplex. Α πολύς, vel πολλός. πολλαπλασίων, όνος, ο χα) yi, idem ; (2) multo major, multo copiosior. Ab eod. Hinc πολλαπλασιόνως, adv. idem quod πολλαπλασίως, adverb, multipliciter j" 1 (2) multo amplius, multo plus. πολλαπλα,σ'ιωσις, ιως, yi, multiplicatio. A πολλαπλασιόω, ω, fut. ώσω, multiplico. A πολλαπλάσιος, πολλαπλόος, χς, ό, multiplex. Α πολύς• πολλάσΥ,μ,ος, ov, multa significans, Gaz. πολλασγ,μως, adv. multa significando, Gaz. πολλαχη, adv. multis in locis, passim j (2) saepe. Α πολλάχις. Hinc πολλαχόθίν, adv. multis e locis, partibus, rebus. πολλαχόθι, adv. idem, multis rebus, locis. πολλαχόσ'ί, adv. ad multa loca, ad multas partes. Ab eod. πολλαχν, adv. multis in locis. Ab eod. πολλαχως, adv. multifariam, plurifariam, plurifarie, Ph. Ab eod. πολλΥ,πλήσιος, Ion. idem quod πολλαπλά.• σιος. πολλοβΊχάχις, adv. multipliciter. πολλο), infiniti, Ph. 'ι πολλοί, vulgus, Gl. V. Α πολύς. Unde παλλόν, adv. Poet, multum, valde, longe. ΠΟΛΛΟ" 2, Poet, pro πολύς, multus; (2) fortis, vehemens, magnus. πολλοΓ'/ιμ,όξίον, χ, to, pars minima. A πολλο$•Υΐμόξΐος, χ, i χα) ή, multesimus, unam ex multis partibus habens ; (2) minimus. Ex πολλοτός et μόζίον, par- ticula. κολλοστος, jj, ov, multesimus, Lucret. 6, (351. unde parvus, exiguus; (2) multi- plex ; (3) longus. Άσπάσασθαι χα) 3-u- μός Ϋιμ7ν γχξ ιπ) πολλος-ω χζόνω, Arist. Pace, 559. Α πολλός. πολλο?£ς, adv. ex parte aliqua ; (2) multi- fariam ; (3) longo post intervallo. πολλχ, adv. ex longo jam tempore, jam diu ; (2) magno pretie. &ζασύς ii πολλχ, A- rist. Niib. 912. Α πολλός. πόλος, χ, ό, polus coeli, seu vertex et cardo mundi ; (2) coelum. Α πολίω. πολτάξίον, χ, το, pulticula, Dim. a πόλτος. πολτίον, χ, τό, idem, Gl. V. πολτοποιίω, ω, f• ϊ,σω, pultem conficio. Ex πόλτος et ποιίω• Π0'ΛΤ02, χ, ό, puis, pulmentum. Hinc πολτώΐν,ς, ίος, ό χα) ί, qui ex pulte est, vel pulti similis. πολύ, adv. multum ; (2) valde. Α πολύς, πολυαγάπ'/ιτος, ov, carissimus. πολνάγχιστξον, χ, το, multis hamis conser. turn, multis uncis hamatum. πολυαγξτ,ς, ίος, β χα) ή, qui multam capit praedam; (2) venationis studiosus. Ex πολύς et άγξα. πολύαγξβς, χ, ό χα) y„ idem et ex iisd. πολυάΐιλφος, ov, multos fratres habens. πολύαθλος, χ, ό χα) *j, qui multa vicit cer- tamina. πολυάϊχος, idem quod πολυάϊξ, dicitur de rumore vario et incerto, magno. πολυαΊμ-ατος, χ, ό χα) ή, multum sanguinis habens, sanguine abundans. Ex αίμα. πολυαιμίω, ω, f. γ,σω, sanguine abundo. τολνχιμίχ, as, y, sanguinis abundantia. A πολΰαιμος, χ, ό χα) ϋ„ sanguine abundans. Ex πολύς et αίμα• πολυαίιχΛιν, ό, i,_idem. πολυαινίτος, ov, idem quod πβλύαινος, Eur. Heracl. 761 % πολύαινος, n, ο χα) η, multum laudatus, multa laude dignus ; II. 9, 669. (2) lo- quax, garrulus. πολυάιξ, χος, ο χα) 'h, impetuosus, varios impetus seu motus habens; (2) valde turbulentus, II. 1, 165. πολυάχανθος, a, h, genus fruticis, sic dic- tum a multitudine spinarum. Ex u,- χανθα'. πολυαλγης, \ς, valde molestus, gravis. πολνάλγητος, ov, valde afHictus, vexatus. Ab άλγίω. πολυαλθϊ,ς, ίος, ο χα) yi, varium ad meden- dum praebens usum. Ex πολύς et άλθω. πολνάλφϊτος, χ, ο xai η, multam farinam habens, vel reddens. πολυάμπιλος, tf, ό χα) fi, vitibus abundans. πολυαναγνωσία, ας, ί, multa lectio. Ex πολύς et άνάγνωσις, lectio, πολυανάλωτον, τό, in quod multa insumun- tur, Bud. πολυανδξίω, ω, fut. r t ffa>, viris abundo. A πολύαν&ςος. πολύανΰζίον, ss, το, locus sepultura? destina- tus, quo multorum virorum corpora mortua feruntur, coemeterium, Gl. Vet. πολυάνΰξίος, idem quod πολύανδξβς, Hes. πολύανδςος, ts, ό χα) ν, viris frequens ; (2^ de fesm. quae saepius nupsit. 'lyeHs πο• λύαν'Βεον Ιπί^τιζί γυναΊχα, Nonn. P. 4, 16.^ Ex άννίξ-^ πολυάνθίμος, u, ό χα) ν>, multos habens flo- res. Έχπολνς et άνθίμβν,Αθ8. πολνανθϊ,ς, ίος, ό χα) ή, multos habens flo- res, floribus abundans; Epithet, veris, Od. 14, 353. Ex άνθος, πολυάνθξχξ, ό, r„ carbonibus abundans. πολυανθξωπία, ας, ή, multitudo et frequen- tia hominum. A πολυάνθρωπος, u, ο χα) ft, frequens homi- nibus, Ph. ή πολυάνθρωπος, celeberrima. πολυάνως, ό, ή, idem quod πολνάνδξβς, Eur. Iph. in Taur. 1281. Mschyl. Ag. 62. Ex α,νΥ,ξ. πολυάξ'ήτος, u, ο χα) y, multis votis expe- titus. Ab άξάομαι• πολυάριθμος, χ, ό χα) 'h, multiplex. πολυαξχν,ς, ίος, ό χα) ϋ,, ad multa sufficiens, multum sufficiens ; (2) diu durans, per- tinaois usus ; (3) copiosus, abundans re- bus necessariis, ut aliorum ope non in- digeat, dives ; etiam de flumine magno. Ab άξχίω. πολυαξχως, adv. abunde, copiose. πολυάςματος, ov, multos currus habens. Ab ίόξμα. πολυαξμόνιος, ν, ί χα) ή, multas harmonias habens. Ex πολύς et άξμονία. πολύαξνι, multas oves habenti, quasi a πο• λύχζς. Ex αξς, unde ά,ξνα, et άξνίς in usu. πολύαξνος, χ, ο χα) fi, multos agnos habens; (2) dives. Ex πολύς et άζς, agnus. πολυάξχςος, ov, agris dives. Ab άςχξα. πολυάρρΥ,χτος, ov, valde durus, Theog. πολυαρχία, ας, yi, multorum dominatus ; (2) dominorum multitudo. Α πολύαξχος. πολύαξχον, τό, pro πολυαξχία, Naz. πολύαξχος, χ, ό χα) υ,, multis dominans, potens. Ex πολύς et άξχγι• πολυάζ-ίξος, ov, valde stellatus, de nocte lu- cida. Ab άς-ϊξ- πολύας-ξος, ov, idem, de ccelo. πολυάσχολος, χ, ό χα) ϋ,, multis negotiis oc- cupatus et districtus, Gl. V. occupatus. πολυαυλαξ, αχός, ό χα) y, multos sulcos ha- bens ; (2) magnus, latus. . πολυαυΒί , he, ό χα) -h, multum augesscens, qui est multi incrementi. Ex α'ύξω• πολυαύχίνος, χ, β χα) ή, q. d. raulticervix, i. e. multa habens capita. Ex αύχ-^ν. πολυάφοξμος, ov, dives. Ab άφοξμγ]. πολυάχγ,τος, χ, ό χα) ri, multos sonitus e- dens, multisonus. β Ex πολύς et Ϋιχίω, sono. πολυάχΰξος, χ, i χα) yi, multum habens pa- leae. Ex πολύς et άχυξον. πολυζάΖιρος, χ, ό χα) r,, multum pedibus tritus, de via. Ex πολύς et βαδίζω, πολυζάτιιος, χ, ό χα) τι, rubis abundans. Ex πολύς et βάτος, rubus. πολύζ&τος, χ, Ό χα) ή, tritus ; (2) frequens hominibus. Ex πολύς et βα^ω, co. ( 476 ) ζολυζαφΥ,ς, ίος, Ό χα) ϋ,, multum tinctiis. Ex πολύς et βάπτω. πολυζίνθϊ,ς, ίος, ό χα) ■>„ multas profundita- tes habens, Β. 1, 432. Ex βίνθος. πολυζνιματος, ov, multos pedes habens, seu saepe saliens ; (2) multa bemata (men- sura est Geom.) explens, araplus. A βνιμα. πολύζιΖλος, of, libris abundans, volumino- sus. πολυζλαζν,ς, ίος, ο χα) yi, valde noxius ; (2) multis damnis obnoxius. Ex πολύς et βλάπτω. πολυζλας-Υ,ς, ίος. Ό χα) ί, multum germi- nans. Ex πολύς et βλαςάνω. πολυζλχστία, »ς, {], uberrima germinatio, Steph. ΤΙολύζοια, Dea, Diana, al. Proserpina, Hes. πολύζολος, ov, valde extentus, Epith, re- gionis. Αηπολύξωλος ? πολυζόξος, χ, ό χα) ή, vorax. Ex βοξά. πολύζοσχος, χ, ό χα) *ι, multos alens. Ex βόσχω. πολυζότίΐξ», ας, νι, multorum altrix, alma• Epith. terrae, //. 3, 89. Ab eod. πολύζοτος, χ, ό χα) η, abundans pascuis. Ab eod. πολύζοτζυς , υος, ό χα) yi, racemis abundans. πολύΖχλος, χ, Ό χα) ή, valde prudens, II. 5, 260. Ex βχλγ>, consilium. αολυζχτΥΐς, χ, i, multas boves, seu multa pecora habens ; (2) dives, 7/. 9, 154. πολυζξόμος, ov, valde fremens. πολύζξοχος, χ, ό χα) νι, multum madefac• tus, quce significatio nititur tantum auc- toritate Lexicorum ; (2) multis laqueis constans, Eur. Here. Fur. 1035. Ex βξίχω, madefacio. πολύζυξσος, ov, multis coriis indutus, tec- tus. Epith. scuti. Α βύ°σ*. πολυζωλαξ, αχός, ό, η, fertilis. Α βωλος. πολύζωμος, χ, ό χα) r), multas aras habens. πολυζωτα, gen. sing. Dor. pro πολυζώτχ. πολυγάλαχτος, χ, ό χα) ή, lacte abundans. Ex γάλα. πολύγαλον, τό B-auviov, polygala, frutex, Diosc. πολυγαμίω, ω, t. ησω, plures duco uxores. πολυγαμία, ή, quum quis eodem tempore duas vel plures habet uxores ; (2) cum quis plures deinceps ducit uxores. A πολύγαμος, χ, ό χα) yi, qui plures duxit uxores, vel quae pluribus nupsit viris. πολυγίλωτίς, oi xa) ai, risus, joci amantes. Α γίλας• πολυγίναος, χ, ο, multibarbus, Gl. V. Ex γίνίΐον, barba. πολυγινΥ,ς, ις, fcecundus. Α γίγνομαι. πολυγφ>,ς, ίος, β χα) ή, multum laetitiae ad- ferens. ΤΙολυγΥΐθίις v il|«/, 11. 21, 450. (2) laetissimus, de homine. Ex yrfiea,. πολυγΫ,ξαος, χ, et πολύγγ;ζως, ω, ό χα) yi, vi- vax, Bh. senex. E:c γ : ήςας . πολυγλαγγ,ς, ίος, ό χα) ή, lacte abundans. Ex γλάγος, lac. πολύγλιυχος, χ, ό χα) yi, musto abundans. πολύγλνινος, χ, ο χα) ή, multas habens pu- pillas, sive multos oculos. Ex γλί,νΥΐ• πολύγλωσσος, vel πολύγλωττος, χ, β χα) ή, qui multarum linguarum est ; (2) mul- tarum linguarum gnarus; (2) multilo- quus, verbosus. Άλλόο ri ρίζα ΎαΖτα, πολύγλωσσοι μιμίζίσμίνα σύζυγι λαω ; Νοηη. Ρ. 6, 9. Εχ γλωσσά, πολυγλωχι», ϊνος, h χα) yi, multos habens angulos ; (2) multas habens cuspides. πολύγναμπτος, χ, ό χα) yi, qui varus modis flectitur et incurvatur, multos flexus ha- bens, Pind. Olymp. 3, 49. Ex γνάμπτο*. πολυγνωμόνως, adv. prudenter, scite. πολυγνωμοσύνη, υ), prudentia, peritia. A πολυγνωμων, όνος, ο χα) yi. sententia et ani. mo hiconstans ; (2) multarum rerum pe- ritUS. Ex γνώμτ]. πολυγνωξίς-ος, ov, idem quod πολύγνωτος, χ, ό χα) yi, multis notus seu cognitus, Celebris. πολύγημφος, χ, β χα) yi, multis clavis com- pact us. πολυγόμφωτος, ov, idem. Α γομφόω. πολυγόνα,τον, polygonaton, herba a genicu- lorum frequentia dicta. Ex γόνυ- πολυγόνατος, ό χα) yi, multum genicuLitus, Steph. πολυγονίω. ω, et πολυγονίομαι, χμαι, fcecun» dus sum. Α πολύγονος. πολυγονία, ας, yi, fcecunditas. Ab eod. πολύγονον, χ, τό, herba, quam Lat. sangui- naria?n vocant. Ab cod. ΠΟΛ ttoXCyevos, ν, ο χα) ν), foecundus, ferax. Ex γονί). ττολυγζάμματβς, ν, β χα) ν), admodum lite- ratus. Ex γράμμα, πολύγξαμμος, ν, 6 χα) ν), multis lineis in- terstinctus. Ex γ^αμμ-η• •τολύγξαος, ev, multivorus, vorax, Hipp. A γςάω, voro. πολυγξάφος, ν, ο χα.) νι, multa scribens. Ex «τβλν? et γβάφω- πολυγύμνατος, χ, ο χα) r), in multis exerci- tatus. Ex γυμνάζω, exerceo. πολυγύναιξ, αιχος, b, qui multas uxores ha- bet, vel habuit. Ex γυνν). πολυγύναιος, a, b, idem et ex iisd. πολυγώνιος. a, b xa) jj, multangulus, angu- losus, Gl. Vet. πολυγώνων, angulosum, Ph. Ex γωνία. ττολυγωνο^Υ,ς, Is, multanguli speciem ge- rens, Steph. ιτολύγωνος, ν, β χα) ή, id. quod πολυγώνιος. πολυδαίδαλος, α, ό χα) ϋ), multo et vario ar- tificio elaboratus, adfabre factus. «ολυδαίμων, 6, valde divinus, sanctus. πολυδάχξϋος, n, b χα) ή, idem quod πολύδαχζυς, υος, β χα) ϋ), lacrimosus ; act. et pass. Τίβλύδαχξυν" Αξ•/ια„ II. 3, 132. πολυδάχςϋτος, n, ο χα) ϋ), multis lacrimis prosequendus, lacrimabilis. Ex δάχξυ. πολυδαχςύτως, adv. cum multis lacrimis. χολυδάχτύλος, if, b xa) Ϋ), multos digitos habens. ιτολυδαμνος, ev, multos domans, Ties. πολυδάπανος, α, b χα) -h, sumptuosus, Gl. V. Ex δαπάνη, sumptus. ντολυδαπάνως, adv. sumptuose. πολυδίγμων, Ό χα) ν), amplus, capaX. A δίχομαι. αολΰΐιινος, ov, gravissimus. πολυδαξάς, άίος, Ό χα) ν), montium juga seu cacumina multa habens. ttoXol'tvleioi, n, b χα.) νι, arboribus abun- dans, trequens. A δίνδοον. πολύδίνδζος, ν, b χα.) ή, idem et ex iisd. πολυδίξχν,ς, ίος, Ό χα) q, multa eernens, a- cutum eernens. Α δίξχω. ηβλύδίο-μος, n, b χα) ή, multis ligatus vin- culis, multis clavis compactus. Epitk. navis, Od. 5, 33. πολυδίυχν>ς, ίος, β χα) ν), valde dulcis. Ex δίΰχος, dulcedo. πολυδώχν,ς, εος, contr. ας, Ό, Poll. Ph. πολυδνιμος, ov, idem quod πολυδγ,μώδγις, ιος, ο xa) 'h, valde popularis. πολυοΎιννις, ίος, Ό χα) ν), consultus, prudens, multi consilii. Ex δν,νος, consilium, χολνδιάφθβξος, ov, valde, sa?pe vastatus, ste- rilis ob vastitatem. Α διαφθιίξω. πολυδιχίω, ω, f. v.tru, multa litigia moveo, Plat. χολυδϊχο$, ν, ο χα) ν), litigiosus. Ex δίχν). κολυδϊνν^, ίος, Ό χα) -h, multos vortices ha- bens ; (2) multum agitatus et circumac- tus, II. 4, 171. Ex IIva, vortex. ίτολυδί -^ies, ν, Ό χ») ϋ), Gl. V. siticulosus ; (2) multum desideratus. Ex δίψα, sitis. ποΧυΙονος, ν, Ό χα) ή, qui multum agitatur. Ex δονίω, agito. πολύδοξος, ν, b χα) ν), valde clarus, multum illustris. Ex Ιόζα, gloria, troXuhnXuct, »ς, ή, servorum copia. jj -βλύδβλβί, ν, ό χα) ή, qui multos habet ser- vos. πολύδζομος, ov, vagus, errabundus. πο\ύο~ζοσος, tt, ό χα) ή, rore plenus, valde roscidus. πολυϋννοιμία, «j, sj, multa potentia, seu vis, Bud. ίτολυΐύν&μος, a, b χ a) 'h, multipotens. Ex ΰύνχμις, potentia. πολυοΌΐξί», οις, ή, larga munificentia. A πολύδωξος, ν, Ό χα) ή, multa donans; (2) qui multa dona accipit. Ex ΰωξον, do- num. χολύιΰνος, ό χα) f>, bene dotatus, Hes. πολυώξος, u, ό χα) ή, multas sedes, item multos angulos, et latera habens, de cor- pore solido in Geom. Ex 'ih^a. πολυαίνίμαιν, όνος, ό χα) νι, multiscius. ποΧυιϊ^Υ,ς, ίος, Ό χα) ϋ\, diversas species ha- bens, multifarius, multiplex ; (2) varius, di versicolor. Ex ίΐδος. πιΚυιιδία, ας, *ι, varietas. Α πολυίΐΰγΐί. troXuuhw, adv. vario modo. πολυίλαιος, χ, ό χα) Ϋ), abundans oleo, dives. Ex ϊλαιον. κολυίλ,ΐός, ν, ό χα) ή, multum, valde mise- ricors. τβλν£λ/«τβί, n ό χα) fi, multis volumini- ΠΟΛ bus tortus, muitis modis volubilis et tor- tuosus. πολυίλχΥ,ς, ίος, ο xa) f r\, ulceribus multis scatens, Aret. Ex 'ίλχος. πολΰίνος, ov, multennis, Suid. πολυίπαινβς, ν, ό χα) ή, multum laudatus. πολνίπιια, υ), multiloquium, Steph. πολνίξγίις, ί*ς, ό χα) υ), idem quod πολυίξγος, S, 6 χα) ή, operosus, laboriosus. Ex ίογον. πολυετίω, ω, f. ίκτω, in multos annos duro, r.L. πολυίτΥιξος, α, ό χα) υ), idem quod ποΚυιτν,ς, ίος, β χα) νι, longaevus, annosus, grandaivus, Ph. Ex Ιτος. πολυίτία, ας, νι, grandaavitas. Ex iisd. πολύίυχτος, ό χα) νι, multum optatus, mul- tis expetitus; (2) votis omnibus expe- tendus. Ex νύχομαι. πολύίφθος, ov, multum diuque coctus, Steph. πολόζαλος, ev, procellosus, fluctuosus. A πολύζν,λος, «λ ο χα) γι, quem aemulan et imi- tari multa animi contentione solemus ; (2) magno studio expetitus ; (3) invidi- osus. πολυΖν,λωτος, n, ό χα) νι, multo studio aemu- laiidus, seu expetendus. πολυζύμιος, n, c xa) n, damnosus, Ph. Ex ζγ,(χ.ία. πολνζΰγος, ν, ο χα) νι, multa habens trans- tra~, Gl. V. jugosus. πολύζωος, ov, variegatus per animalia. E- pith. astrorum, Man. πολύζωρος, ov, bene succinctus. πολυν,γοξος, ev, multiloquus, garrulus. Ab άγοζίω• πολυφκ, is, versutus, omnibus aptus. Ab tteXuvixeos, a, Ό xa) v\, qui multa audivit vel audit. Ex πολ^ et άχνω. πολυν,μΐξθ5, ν, e χα) ν), qui multorum die- rum est. Ab νιμίξα. πολυΫ]ξα?ος, u, i χα) ή, perjucundus, opta- bilis. Ex πολύς et Ιξάω. πολύν,ξος, u, ο xa) v\, i. e. πολνάζνξος, dives agn, Rob. Ex πολύς et t*a, terra, Rob. πολυνκτΰχος, ov, valde quietus, tranquillus. πολυνιχν,ς, ίος, Ό χα) νι, multos sonitus e- dens, multisonus. Ex πολύς et ν)χος> πολυνιχνιτος, ev, idem. Ab ν)χίω. πολυθαμζν,ς, ίος, i χα) ν), multum seuvehe- menter stupefactus. A S -άμζος, stu- por. πολυθαξο->,ς, ίος, β χα) ν), multa fiducia pra?- ditus ; (2) audax. Hinc το πολυβαξοΛς, ίος, audacia, animi confidentia. Α 3-ίξ• cos• πολυθαυμχ5'6$, ev, valde admirandus. πόλυθίάμων, eves, ό xa) v), qui multa spec- tavit. Ex s -βλυί et 3-ίάομαι, specto. πολυθίά^, ov, conspicuus, spectabilis. A 8-ίάομαι. πολυθΰα, us, ν), deorum multitudo. A πολύθίος, α, ό xa) v), qui multos deos admit- tit. Hinc πολυθίότ'κ, vires, νι, deorum multitudo. πολυθίξ-κ, Is, fertilis, foecundus. A S-sjoj. πoλύθiξμos, n, ό χα) Ή, multum cahdus, percalidus. πολΰ^ζ -os, n, ό χα) v), percarus, per Sync. pro πολυπόβ -sOS• Ύίχνον ίλίννυατον, τίχνον πολύθίπ τοχίΰο-ι, Call, in Cer. 47. A ποΟίαι. πολυθί^, adv. multos deos statuendo, Suic. πολυθνιξία, ν), ferarum copia. A πολυθΥ,ξος, u, ό xa) v), feris abundans. A 9->^,fera. πολίιϋα^, *, e xa) v), impetuosus, multo seu vehementi ru.ens impetu. πολύθξαυς-οί, ov, valde aut in multas partes fractus. A S -ξαύω. πολυθξί^ματο$, u, β xa) v), idem quod πολυβξίμμων, ovos, Ό χα) νι, pecorosus, mul- ta alens pecora. Ex πολύς et 3-ξίμμα. πολύθξίπτος, ν, ο χα) ν), multos pascens seu alens. Ex πολύς et τξίφω. πολυθεΑννιτος, n, ό χα) ν), valde deflendus. Α 3-ξΥΐνίω, defleo. πολύθξνινος, », ό χα) νι, luctuosus, multum luctum adferens, lacrimosus, Gl. V. πο• λύθςν,νον, lamentabile. πολύθζΐξ, τξΐχβς, β χα) ν), pilosus. πολύθξονος , n, ο χα) ν\, multa habens Β-ξίνα seu φάξμαχα, ; (2) multa medendi vi praeditus. πολΰβροος, contr. πολύθξας, a, b xa) i), q. d. multisonus, streperus. παλνθφλλΥπος, it, b χα) v\, omnibus notus, ( 477 ) ΠΟΛ vulgl sermonibus celebratus, famigera- tus. Ex πολύς et ^-ξυλλίω, /amigero. πολυβϋξος, a, b χα) ή, multas habens fores seu januas, multis portis pervius, Gl. V. fenestratus. Ex πόλος et 3-ύξα. πολυθυσανος, ov, multas fimbriae habens. πολυθυ/τίας-ος, ov, cui multse victims mac- tantur. Α θυσιάζω. πολύθΰτος, ν, ο χα) ν), victimis abundans, ubi saepe sacrificatur. Ex 3-ύω. πολυ&ωΰτος, ov, impetuosus, acer, bellico- sus. νολυΉμοτύννι, νι, idem quod πολυϊϊϊξίία, Ep. πολυ'βμαιν, όνος, ό χα) νι, qui miilta scit, multa callens ; multiscius. πολυϊΰξΐία, ας, ν), multa scientia. A πολίιϊΐξΐς, iojs, b χα) Ϋ), qui multa scit, multa callens ; (2) multa expertus. πολύϊνος, », b xa) v), multas habens fibras seu venas. Ex πολύς et x,fibra. πολνίππία, ας, νι, copia equorum, Gl. Vet. equitatus. πoλυiππos, n, b xa) v), equis abundans. πολυί'Γοίξ, οξος, b χα) vj, multiscius, multi- plici doctrina praeditus. πολυ'ί'χθυος, a, b xa) v), piscosus, piscibus a• bundans. Ex πολύς ^ίΐχβύς• πολυίχθυ5, idem. πολυχαγχΥ /S, ios, b xa) v), q. d. multum ca- lefactus, admodum aridus, siccus. Ex πολύς et χάγ^ανος,^ siccus. πολυχάν,ς, ίος, b xa) v), multum ardens, as~ stuosus. Ex πολύς et χαίαι. πολυχάθίΰξος, β, b χα) ν), multa habens transtra. Ex πολύς et χαθίΐξα, sedes. πολυχαιννις, ios, b xa) v), multos occidens. Ex 57βλϋί et χαίνω, occido. Ώολυχαιο-αζία, as, yi, Cassarum multitudo. Ex πολύς et Κάίιτας. πολυχάλαμος, n, ό χα) ν), q. d. multicala- mus, multiplici calamo vel culmo adsur- gens. πολαχάματος, e xa) i\, laboriosus, aarumno- sus; (2) multo labore, multa et varia arte factus. πολυχάμμο^, a, b xa) v\, multum miser, infortunatus ; cui valde malum et aspe- rum latum est. πολυχχμπΥό, ios, b xa) v\, multos habens flexus, flexuosus. Ex πολ^ et χαμπν). πολύχαμπτο$, »> β χα) ν\, varie flexus, seu flexibilis. πολυχανν,ς, is, qui multos interficit. 'lw πξόπυξγοι 3-υβ-ίαι πατ& πολυχανι^ βοτων ποιονβμαιν, JEsch. Agam. 1140. Α χαίνω. πολ(ιχαπνο$, ν, β χα) νι, fumo abundans; (2) qui multo fumo infestari solet ; (3) nimio fumo niger factus, fumosus. πολυχάξνινο5, ν, β χα) ϋ), multa habens ca- pita. Ex π-ολυς et χάξνινον. πολυχαξπίω, ω, f. ν)ο-ω, multos fructus pro- duce To πολυχα&πϋν o\ αρχαίοι ώνόμ,α- ζον φλύαν, JElian. V. Η. 3, 41. πολυχαξπία, as, ϋ), ubertas fructuum, uber fructus. A xikitxaipos, ν, e xa) v), multos fructus gig- nens, foecundus, Gl. V. fructuosus. πολοχαταο -xiuaros, ev, multa arte factus, perfectus. πβλύxaυλos, u, b xa) v\, multos caules ha- bens, multicaulis. πολυχίλα^, ν, b xa) r\, multum sonans, multum strepens. πολυχίνος , ν, Ό χα) ν), in quo multum vacui est. πολΰχίνττ,^, ov, idem quod πολύχ($•ο$• πολυχίξίαα, as, 'h, magna astutia seu vafri- ties. A πολυχαβν,ς, ίος, β χα) ν), multum qusestuo- sus, multum lucri adferens; (2J valde astutus sen vafer. Ex πολύς et χίξ$ος. πολυχίξως, ωτος, Ό χα) ή, multa habens cor- nua. Ex πολύς et χίξας. πολύχίτος, ν, ό χαι ν), varie acu pictus, va- rius. πολυχίφ&λβί, a, b xa) n, multa habens ca- pita. Ex χΐφχλή. πολυχνι^αα, νι, mceror gravis. A πολυχΥΐΙνις, ίος, Ό χα) νι, multum moeroris adferens, valde luctuosus. Α χν^Ιος. πολυχγ\τγβ, tes, b χα) vi, multa cete ha- bens ; (2) magnis piscihus abundans. A χΫΐτος• πολυχίνΰΰνος, ev, valde periculosus. πολυχιννισ-ία, ας, ν), multiplex motus, con- cursatio. Α χίνν/ο-ις. πολυχίννιτος, ν, b χα) ν), qui multiplici motu agitatur, Gl. V. motabilis. Ex χινίω. χολνχλ&ϊί, ios, ό.χχΗ, multos ramulos ΠΟΛ ΠΟΛ ΠΟΛ habens vel emittens. Ex πολύς et χλά• χολύχλαίος, χ, β χα) υι, idem et ex iisdem. πολύχλαυζτος, x, b χα) υι, multum ploratus seu defletus, aut deflendus; (2) valde lugens seu deflens, lugubris. Α χλαίω. πολυχλαύτοιο, Ion. pro πολυχλαύτχ. A πολύχλαυτος, χ, e χα) ή, idem quod πολύ• χλαυ&ος. πολύχλαρος, χ, ο χα) η, accurate clausus. πολύχλατος, χ, ο χα) ή, valde celeber. πολυχλγ,ας, Yii y]iv, idem. Ex χλίίαι. πολυχλνίϊς, Ίΰος, Ό χα) ή, multis transtris in- structus ; (2) multa compage junctus. πολυχλγ,ϊς-ος, χ, b χα) n, percelebris. A χλγ{ίξω. πολύχλγίξος, n, b xa) f>, dives. πολύχλπτος, χ, β xai fi, multis vocatus ; (2) e multis locis convocatus. πολυχλινγ,ί, \ς, cum multis lectum socians, Man. πολύχλυ?ος, χ, ο χα) υι, multum ablutus ; (2) qui multis fluctibus abluitur ; (3) un- dosus ; (4) undis agitatue. Α χλύζω- πολύχλωνος, χ, b χα) ή, multos habens ra- mos, surculosus. Ex πολύς et χλών. πολύχμγ,τος, χ, Ό χα) ή, multum elabora- tus, aut circa quern laboratur, a fabris videlicet. Ex πολύς et χάμνω, laboro. πολυχμγ,ς, νιος, b χα) υι, idem et ex iisd. πολύχνγ,μος, χ, b χα) -h, multos saltus sive colles habens, saltuosus. πολύχνιο-σος, χ, b χα) η, nidorosus, multo nidore fumans aut redolens. Πολυχνίο- ffat παξα πίτξγι, Nonn. P. 4, 20. πολνχοίλιος, χ, Ό χα) ϋ,, amplum habens ventrem. Α χοιλία, venter, πολύχοινος, χ, b χα) υι, multis communis, pervulgatus. πολυχοίζανίγι, ν\ς, v\, Ion. pro πολυχοίξανία, ας, vi, imperium vel dominium multo- rum. A ■πολυχοίξ&νβς, χ, b, multorum dominus et rex. πολυχόλλητος, χ, Ό χα) ή, ex multis conglu- tinatus. πολύχολπος, ov, plures sinus habens, Steph. πολυχόλυμζος ; ut πολυχόλυμζα μίλνι βα- τξάχαν, cantilena? ranarum, inter quas crebro aquis se submergunt seu inna- tant, aut per Hypall. ipsarum Epith. Α χολυμζάω, nato. πολύχομος, b xa) yi, cui multa coma est, cui spissa est caesaries. Α χόμνι• πολύχομπος, χ, b xai -η, multum jactans, jactabundus. πολύχοπος, χ, b xa) yi, gestus plangentium exprimens. Α χόπτω. πολύχοσμος, ov, valde ornatus. πολύχξανος, χ, b χα) yi, multa habens ca- pita. Α xgavov, caput, πολύχξ&τγ,ς, ίος, b χα) υι, multum habens potestatis, potentissimus. Α χξατίω. πολυχξατία, ή, multorum vel multa potes- tas, Steph. πολύχξίχτος, ev, canorus, Epith. citharse. Α χξίχω. πολύχξγιμνος, χ, ο xa) yi, multa habens pras- cipitia, ideoque asper, et difficilis ascensu, prseruptus. πολύχξίθος, b xa) yi, dives hordei. Α χξίθγι. πολύχξίμνος, χ, 6 χα) υι, multum hordei pro- ferens ; (2) fertilis. Α χξίμνον. πολύχξίτος, ov, concretus e multis partibus aut mixtus. λ χξινω• πολύχζοτος, ο χα) υι, multis plausibus reso- nans ; (2) navis, qua? pluribus remis im- pellitur ; (3) callicius. πολυχξότγ,τος, ov, idem ; (2) diversos et non congruentes sonos edens. Α χξοτίω. ττολίιχζϋνοα ό xa) 'h, multas scaturigines ha- bens. xoXvxriavost n t ό xa) v>, pradives. A xria- vov. πολυχτημ,οο-ύνή, ης, Ϋι, divitiae. A πολυχτ'/,μ,ων, όνος, ο χοά ή, dives, Ph. locu- ples, Gl. V. agrarius. Ex troKvs et χτή- μα, possessio. •τολύχτ'/ινος, ov, dives pecoris. troXvxTr,„ dives, Em. πολύχτητος, ν, i xa) r h idem. Α χτάομαι. πολυχτόνος, u, β χα) ή, multos interficiens. Α χτίίνω. ίτολυχυδτ,ς, Ις, admodum gloriosus, Dolsc. πολυχΰδις-ος, u, Ό χα) ή, et ποΚυχυ§ι?ος, /s - "/?, ifov, multum venerandus ; item, nobilis, gloriosus, jactator. Α χνίος. scoXuxvxXof, 6¥, flexuosus, sinuosus. πολνζυλίν$7ΐτος, », ό χα) ή, multum voluta- tus. Α χνλινΜω. πολυχύματος, α, β xai η, multiplici fcetu gravida, seu potius plures enixa. A χίιω• πολυχύμων, όνος, ο χα) ft, fluctuosus. Ex πολίις et χύμα• πολυχνςιότης, ΐ)τος> η> multitudo domino- rum. πολυχώθων, ωνος, ό χα) %, bibacissimus, vi- nosissimus. πολυχώχΰτος, u, b xa) fi, luctuosus. πολύχωμος, ν, b χα) ή, deditus comessatio- nibus ; (2) comessationibus abundans. πολύχωπος, β» β χα) ί, multos remos ha- bens. Α χώπΐ). πολνλαλίω, ω, f• fool, garrio. πολΰλαλος , a, b χα) ή, multiloquus, loquax. πολυληϊος, u, b xa) «j, multas pra?das adep- tus ; (2) multas segetes habens, locuples. Α λνΐη, pneda, vel λγ,ϊον, seges. πολύλιμος, ov, valde esuriens. πολνλιτάνίυτος, ov, (a λιτανίύαι) idem quod πολύλλις-ος, u, b xa) fh ( a λίσσομαι) Od. 5, 445. idem quod ίτολύλλϊτος, *, b xa) fi, multis precibus pe- titus ; (2) multis precibus invocandus ; (3) valde supplex. 'lij Ίή Kagvui πολύλ- λιτί, CaLlirn. Hymn, in Apoll. 80. Ή- μίτίξνι Se Ύίξπωλϊι τίτίλί?ο πολΰλλιτος* Nonn. P. 3, 29". Ex iisd. πολύλοζος, u, b χα) n, multos folliculos ha- bens, qui multis folliculis siliquatur. πολυλογία, S, fut. ησω, multa dico, copi- ose loquor, Gl. V. loquitor. πολυλογία, ας, η, expositio, quae multis fit verbis, sermo aut oratio de multis, Gl. Vet. multiloquium, loquacitas, verbosi- tas. A «τολυλόγος, u, b xa) fi, qui multa verba facit, Gl. V. multiloquus, verbosus. ιτολυλογος, n, b xa) v\, qui multis verbis in- diget, ut intelligatur. πολυλογάς, adv. multis verbis, longo ser- mone, loquaciter. Ex πολύς et λόγος, πολύλοπος, ν, b χα) ή, pluribus corticibus et tunicis vestitus, pluribus tunicis iffvo- lutus. πολυμάθίΐα, et πολυμαθία, ας, η, multarum rerum peritia, multa eruditio, magna e- ruditio seu doctrina^ Gl. V. πολυμαθία, solertia, multa scientia. πολυμαθίν, ω, fut. faa, multa discere ap- peto. πολυμαθνιμοιτύννι, ης, y, multa et varia doc- trina. A πολνμαΟ-);ς, ίος, b χα) η, qui multa didicit, eruditus, Gl. V. peritus, doctus, sagax, multiscius. Ex πολύς et μανθάνω. πολυμαθως, adv. cum peritia multarum re- rum, seu cum magna eruditione, more ejus, qui multarum rerum peritus est. πολυμάχ&ξος, b, felieissimus, ditissimus. πολύμαλλος, ov, villosus, lanosus, s. pecore ianoso abundans, Lye. Sch. πολυμάντίυτος, u, b xa) y, multa habens va- ticinia, multis vaticiniis clarus. Α μαν- τίύω. πολυμάίτχαλος, a, b xa) -h, multas habens alas ; πολυμάτχαλος Ιςυς, quercus cor- pore sinuoso. Α μαο-χάλν» ala. πολυμάχητος, n, b xa) r„ de quo multi et saape contendunt. Α μάχομαι, πολυμίΰιμνος, n, b χα) ή, q. d. multos ex- hibens medimnos frumenti. Epith. Ce- reris. πολυμίΡης, ίος, b xa) v\, multum ebrius. Α μίθνι, ebrietas. πολυμίλαθξος, a, b xa) i, multas habens a?des, seu multa atria. Α μέλαθρον- πολυμιλν,ς, \ς, varie sonans ; Epith. tibia?. Α μίλος. πολυμίλπν,ς, \ς, idem, canorus. πολνμιλως, adv. vario sono. πολυμ(μφ->,ς, ίος, Ό χα) ή, multas effundens querelas, querulus. Α μίμφομαι. πολυμίξίΐα, ας, ή, partium multitudo, sive plures partes. A πολυμίζν,ς, ίος, b χα) ή, multis partibus con- stans, in multas partes divisus, multa habens membra, Gl. Vet. multiplex. A f*k<>s• ,, •. πολυμίξιμνος, α, ο xai v\, multis curis ob- noxius, anxius, solicitus. Α μίζιμνα. πολυμίξμίξος, χ, ό χα) ή, anxius, solicitus. πολυμίζώί, adverb, varie, Ph. plurifariam, multifariam; πολυμίτάζλνιτος, ov, valde variabilis, per- multas formas adsumens : Epith. Protei. C 478 ) πολυμίτξία, ί, multitudo et varietas me. trorum in carmine. A πολύμίτξος, u, b χα) η, qui multis mensuris seu dimensionibus constat ; (2) latus spatiosus, amplus, magnus. Α μίτξον. πολυμνιχάΰίς, ai, Epith. caprarum. πολυμνιχιτος, ov, valde longus, Cal. πολυμηχΥ,ς, ίς, idem. Α μν\χος. πολύμνιλος, ν, b χα) υ,, multas oves habens j (2) pomifer, II. 2, 605. Α μ$λο*. πολύμηνις, ιος, b χα) ή, iracundus. πο7,υμγι•τγ Ι ζ, ΐξος, ή, multorum mater. πολυμνιτοοξ, Οζος, b χα) ν>, idem. πολύμητις, ιος, b χα) ϋ), abundans consilio et prudentia, valde prudens vel sapiens, peritus, II. 1, 311. πολυμ'/ιχαν'ια, ας, ή, calliditas, solertia. A πολυμήχανος, u, b xa) -h, multis abundans machinis, multis artibus ac dolis lnstruc- tus, industrius, solers, prudens, astutus, versutus, Gl. V. da?dalius, factitiosus, J/. 2, 173.^ Ex μηχανή, πολυμιγης, ίος, ο χα) ή, ex multis mistus, variusj (2) permixtus, confusus. A μιγνύαι. Hinc πολυμιγί», »ς, η, multarum rerum mis- tura. πολυμιξίοί, %, idem. Α μίξις. πολύμιχτος,ον, idem quod πολυμιγης- πολυμΊο-ης, ίος, b χα) ή, invisus, odiosus. A μίσος, πολυμισθος, υ, ο χα) %, multa mercede con- ducens, qui magna mercede operam suam alicui locat. πολύμϊτος, e, b xa) y, multis liciis textus, Gl. Vet. πολύμιτα, multilicia ; dicitur et de instruments musicis pulsatilibus. πολυμν/ιμων, όνος, b xa) y, multarum re- rum memor; (2; memoria valens. A μννιμ-ή. πολυμνης-ύα, sc. μίλνι, a Polymnesto con- dita, Ar. πολυμνίΐΓίυτος, b xa) y, a multis ambita, cujus multi sunt aut fuerunt proci. A μννις-ίύομαι• πολυμν/ΐΓν* idem et ex iisd. πολυμν^ος, et πολυμνης-ωζ, Οξος, β χα) %, memoria pollens, memor multorum. πολύμννιτος, ν, b χα) ή, clarus, nobilis. Ab ΰμνίω. "Πολυμνία, ας, η, Polymnia, una Musarum. Ab 'ύμνος, πολυμορφία, ας, η, multitudo formarum. A πολύμοοφος, ν, b xa) i\, multiformis, qui multarum formarum est. Α μοξφτ). ria forma, lore, &c. πολυμόςφως, adv. varie, varia co- πολΰμνσος, a, b xa) y), doctus, disertus, venustus, ut de musica et saltatione. Α μία•», πολύμοχθος, ν, b xa) y„ asrumnosus, labo- riosus, Eur. Hec. 93. πο,λυμύίλος, ov, multum medulla? habens. πολύμΰθος, ν, Ό χα) ϋ), verbosus, loquax ; (2) fabulosus; (3) disertus j (4) multis laudibus celebrandus. πολύμυξος, n, b χα) ή, multa habens ellych- nia. Α μύξα, ellychnium. πβλύνάος, u, Ό χα) ή, multa habens delubra, Theoc. 15, 109. πολυναύτΥΐς, ν, b, multos nautas habens. πολύνίυξον, χ, το, plantago, a multitudine fibrarum ac veluti nervorum. πολυνίφιλος, ov, nebulosus. Α νίφίλνι• πολυνν,νίμιος, ία, Ion. ίη, ιαν, admodum tranquillus. πολυνϊχν,ς, a, b, saepius victor. A vixv,. πολυνιχίω, ω, f. ησω, longe vinco, Thuc. πολυνιφζς, ίος, ό χα) ϋ» multa nive tectus, nivosus, nivalis. Ex νίφω. πολύνιφος, ov, idem. πολύνοια, ας, η, mens, cui multum pruden- tia; et sagacitatis inest. Α πολύνοος. πολυνόμος, ν, b χα) ή, qui multis vescitur. Ex πολύς et νίμω, pasco. πολύνοος, contr. πολύνας, ν, b xa) yi, cui multum est mentis, i. e. prudentias et sagacitatis. Hinc πολύνως, adv. prudenter, sagaciter. πολύνοο-ος, χ, ό xa) 'h, multis morbis obnoxi- us, morbidus. πολύνοί-ος, a, b xa) %, qui saspiusrevolvitur, redit. πολύνυμφος, 'h, quae saapius nupsit. Α νύμ- φΥ1• , Λ . πολύξίνβς, Ion. πολύζιινος, χ, ο xai r„ qui multos hospites habet, qui multos hos. pitio excipit. ΠΟΛ vroXvlivbu, et οομκι, hospi talis sum. troKuhroi, ov, multum politus, i. e. pulchre ffidificatus, factus. πολύζ,ηζος, ov, valde siccus, aridus. πολυξΰλο;, ov, arboribus frequens. Α |ί- Xov. toXvohix, xs, v>, multae viae ; (2) multum itineris. Ab oSoj. xoXuohxs, ovtos, 6 xxi ν), multos habens dentes. ίτολύοΐμος, ov, suaviter olens. Ab οσμή. ποΧυοζίχ, xs, ν), »n plures raraos dispersum esse, in multas partes esse divisum. A πολύοζο;, χ, b xxi v), in plures dispersus ra- mos, in plures partes diffusus. ■Ύολυοινία,, ν), vini copia, it. vinolentia. A πολύοινος, u, b xxi ν), vinolentus, vino abun- dans. ποΧύοχνος, ov, valde tardus, seu cunctator. ποΧνόχζιοί, idem φχοά πολΟολζος, χ, ο xxi ν), perbeatus j (2) pras- dives. νοΧνομματος, χ, β χ») ν), multos habens oc- culos; it. multa habens foramina, Gl. Vet. Ab ομμχ. πολυόμ,φαλος, χ, β χα.) ν), multos umbones habens, multis clypeis munitus. νολυόηΐζος, χ, b xou v), multa insomnia ha- bens ; (2) insomnia observans. τολύοπ»;, χ, b xxi v), multo abundans suc- co ; (2) multa habens foramina. Ex £- iris, succus, vel eVij, foramen. πολύοπτοί, χ,ό xxi v), qui a multis conspici- tur. Ab οπτομχι. κολυόξγιοί, ov, cui multa sacra fiunt. E- pith. Bacchi. Ab βξγιχ. αολυοξχίχι xs, ν), consuetudo saspe jurandi. A !Γ6λύοζχβ! , χ, β xxi ν), multum jurans, levi- ter jurans. πολυόξμ,'/ιτβί, ov, impetuosus, vehemens. Ab όζμ,χομχι• πολνόξνΐθοίί χ> β xxi ν), avibus abundans. A πολύοξνΐί, ο xxi ν), idem. ζ-ολυόξοφοί, χ, b χχι ϋ), multas concamera- tiones seu contignationes habens; (2) multa habens culmina. , χοΧυοσμ'ιχ, xs> v), odoris copia et suavitas. A τοΧύοο-μοα χ, Ό xxi ν), multis odoribus fra- grans. Ab ίνμν), odor. ποΧυός-ιος, χ, β xxi i), multa habens ossa. Ab o$-tov, os. •χοΧυχο -tos, x, b xxi v), peculiatus, Ph. Ab xcrix, peculium. πολνόφθχλμοί, χ, b xxi v), multos oculos habens ; (2) herba vim habens siccandi, velut tussilago. χοΧυοχΧίω, ω, f. ν\ιτω, hominum multitudine abundo, Gl. V. χοΧυοχΧχσχ, celeberrima, populosa. ποΧνοχΧίχ, xs, v), populi multitudo, Gl. V. celebritas, populositas. A χολύοχλος, χ, b xxi n, frequens, hominum multitudine abundans. ίτολύοχος, ov, potens, dives. Ab \χω• πολυοψίχ, xs, ν), opsoniorum abundantia. A troXvo^os, χ, b xxi v\, abundans opsoniis ; (2) opsoniis multis vescens. Ab βψβν. πολυπάΟίΐχ, xs, ΐ. multorum casuum, mul- torum malprum perpessio, cum quis multis passion ibus obnoxius est. A χοΧυπά.9->,ς, ίβί, β xxi ν), multis casibus seu malis jactatus. Ex troXvs et πά,ΰος. ποΧνπχιΙίχ, xs, v), multitudo liberorum ; (2) servitiorum multitudo. A toXutxis. sroXvrxitrxXos, x, b xxi v\, admodum vafer, valde callidus. Tv)v l•' χζχ Φοίνιχπ tro- ΧυπχΊπχϊ πχιπχΧνι• ΧυπχΊπχΧοι ηπΐζόιπυον > ΧζΧ , Od. 15, 418. Α voXvxxis, δβί, Ό xxi ft, cui multi sunt libe- ri seu servi. ποΧυπχμμων, eves, b xxi v), multa possidens, dives, 11. 4, 433. Α πά,μμχ- ίΓβλυτά,αραβί, n, b xxi r„ lucidissimus. Ex πχμφκ^' xeXvrxifevwros, fi, quae diu virgo manet. π-βλυτά^ενοί. ov, virgines multas habens. κολυτάτχξ, b xxi *i, multum saltans, qui fit cum saltatione, in quo saltatur. A vrxrxoroO). froXwrxTYiros, n, b xxi v), multum calcatus, tritus et pervulgatus. Α πχτίω. χΰλύπχτζίς, idos, ό xxi r), plus una patria utens. νολυπίΐξίχ, ν, multarum rerum experien- tia et peritia, Gl. Vet. sagacitas, soler- tia. A ΠΟΛ πολύπίΐξβί, u, b xxi ή, multa expertus, qui multa tentavit, peritus, callidus, Gl. Ύ. sagax. Ex sroXbs ct πιΐξχ. ποΧυνύζων, b xxi ή, multiulex, varius. A KigXS• ποΧυ -xivQvis, ίο?, ό xxi i), multum lugens, quem crebro calamitates luctu adficiunt, miser, luctuosus, luctu Dlenus; //. 5, 559. Α νίνθος. troXutTtv6')is, ios, b xxi v), multum sciscitans. Ex τβλυί et πίύΟΌμχι- ■xoXvav^YiTos, ov, multum saliens, in quo multum exsultatur. Α πν^χω- ποΧυπν)μων, ovos, 6 xxi fi, multa damna ad- ferens noxius. A ir%te4. froXvxrivos, ν, ό xxi r), multo stamine tex- tus, pinguis. A srijvos. troXvsrlhxxos, u, β xxi v), fontibus scatens, //.8,47. Εχ«'ϊ«|. τβλϋίτ/δαΐι xxos, b xxi η, idem et ex iisd. ποΧυ-χιχζρς, n, b xxi v), valde amarus. ποΧυπινφ, Is, valde sordidus, squalidus. A vivos• fToXv^risOSt v, b xxi %, multum fidens seu credens ; (2) fidelissimus, Hes. troXvxXxyxros, v, b xxi y, multum errans, multivagus, II. 11, 308. ποΧυπΧχγχτοβ-ύνη, r), magno erratio, Man. iroXwxXxvvis, ios, b xxi v), multivagus, vagus, erroneus ; (2) erroris plenus. 0< δέ xx- μόντχ "Egyx ποΧυπΧχνίος fiiOTvis* Nonn. P. 5, 29. A trXxvxai. iroXvirXxvrjTOS, b xxi ή, idem; iroXvffXxvos, v, b xxi v), idem et ex iisdem. noXvnXxvZs, adv. cum multo errore. Ele- ganter de radicibus in terra omnes in partes diffusis aut de herba errante longe lateque. •χοΧυτΧχσιάΖ,ω, fut. χσοι, multiplico. A wo- ΧυπΧχο -ios- Hinc χοΧνπΧχοΊχο•μκ, S, b, multiplicatio. χοΧυπΧχβ -tos, ίχ, ιον, multiplex ; (2) multo copiosior, multo major. Α ίτολύ?. Unde ποΧυπΧχο-ίων, ovos, b xxi v), multiplex, Ph. voXvTXiBgos, n, b xxi v), qui multorum juge- rum est ; (2) qui multa jugera possidet. Α ίτΧίθξον. voXvkXsxtos, v, b xxi *i, multum implica- te, varius, multifarius. ίτβλύτλίυξβί, u, b xxi r), multa habens la- tera. Α πΧίυζχ. ποΧυπΧ•/ιθίω, ω, fut. foai, multus numero sum ; (2) augeor et cresco numero. A ftoXvtrXviQYis, ios, b xxi r), multus numero. A -rXvitios . vroXwxX'/iQix, vel ποΧυπΧγβαχ, xs, y, magna multitudo, frequentia, copia, Appian. Bell. Civil. 1. Ab eod. ίτοΧυπΧ'/ιθϋνω, f. ΰνω, multiplico. Ab eod. ποΧνπΧοχίχ, xs, i), versutia; dolus. A νοΧύ -rXoxos, k, b xxi i), multis nexibus im- plicitus, intricatus, et hinc valde impe- ditus, difficilis; (2) varius, multiplex; (3) dolosus, vafer, versutus. Ex πχίχω. xoXutrXoxtus, adverb, multis nexibus, impli- cite, multis nodis ; multipliciter, Gl. V. koXuwoos, contr. xcXvcrvitst a, b xxi vi, mul- tum odorem emittens, valde odoratus, valde graviter spirans. A moy. κοΧυποΚιχ, xs, -a, pedum multitudo, multi pedes. Α ποΧίινας• voXwroh'v*), τ), genus quoddam polypi, A- ristot. νοΧυπόΙιον, n, το, parvus polypus ; (2) her- ba quaedam, Angl. polypody. Dim. ab eodem. ■roXwToYnvis, sc. ehos, vinum ex polypodio factum. τβλϋτβδιώδ'/}?, tot, b n^Yi, polypis abundans ; (2) polypo similis. Ab eod. rtoXutroBviTos, b xxi Ϋ), multum desideratus. noXwxo'ixiKos, u, b xxi v), admodum varius, multum variegatus ; (2) multifarius, multimodus, multiformis. ποΧυνοΧις , lois, b xxi n, multas habens ur- bes. ffoXvtroves, n, β xxi it, laboriosus ; (2) arum- nosus, calamitosus ; (3) multos labores strenue perficiens. ποΧυπ ova>s, adv. multo cum labore. vroXvroiiiUTOs, ov, frequens viatoribus, Epith. viae. Α ποξίύομχι. koXvko£os, », b xxi i), multos meatus ha- bens, Gl. V. ποΧυπό^, vadosus. ποΧυποσΊχ, xs, ϊ„ multa potatio, immodicus potus. Α πόσις, potto. παλυπότ&μος, ν, b xxi v), fluviis abundans. ποΧντΰ-τίω, ω, f. foca, multum poto, potui indulgeo. A ( 479 ) ΠΟΛ ποΧυπότκ, ν, b, qui multum bibit, magnus potator, bibosus, Gl. V. multibibus. •xoXvtotis, n, foem. praecedentis. !Γβλϋ3•βτ/*βί, ov, multa fata habens. ποΧυπότνιχ, ν), valde veneranda, Ap. sroXvsToros, », b xxi ή, idem quod -xoXwcotaS' A 5T74). •xoXd-jiss, xobos, b xxi i), multos pedes ha- bens, multipes ; (2) subst. b polypus, pis- cis i (3) tuberculum in naribus, polypo simile. ίΤοΧντξχγμχτία>, ω, fut. foai, multis rebus vaco, multas res tracto. Α π^χγμχ. ποΧυπξχγμονίω, ω, f. ν)σω, multis negotiis, iisque nihil ad me pertinentibus, me im- plico ; ardelionem ago ; (2) diligenter et solicite inquiro, curiose perscrutor, Gl. Vet. ποΧυπξχγμονω, scissitor, percontor, rimor ; habet et significationem appe- tendaa rei alienae, inpr. imperii. Τα πίξί τον &ύχμιν ποΧυπζχγμονίΤν, Heliod. Ό Try τα ovtos χοΧυπξχγμονων φύσιν, Plato. ποΧυπ'ςχγ/χ,οο-ύννι, vis, *ι, solicitudo de mul- tis negotiis, et quidem nihil ad nos per- tinentibus, curiositas ardelionis ; (2) inpr. tribuitur privatis res publicas cu- rantibus et arcana imperii; (3} studia literarum, inpr. historiae. A χοΧυπςχγμων, ovos, b xxi r\, qui est multo- rum negotiorum, nihil in prlmis ad ip- sum pertinentium ; ardelio, multa ne- gotia curans, Gloss. Vet. scrutator, scis- citator, curiosus ; (2) dicitur et in bo- nam partem, laboribus multis et va- rus occupatus, et distractus, multarum rerum, variarum doctrinarum studio- sus; (3) rerum peritus, usupraes tans. A πξχγμ.χ. ποΧυπξχχτωξ, b, semper curiosus, Man. ffoXutrqxosrOv, valde mitis. ποΧΰπξζμνο5>, ν, b xxi i), multos habens sti• pites seu truncos, Apoll. JRhod. lib. 4, 161. Α ίΤζίμνον. {ΤοΧυΧξίων, uvos, b xxi ri, ramosus. ποΧυπφζ,&τος, ν, b xxi 'h, magnam pecoris copiam habens ; (2) dives, opulentus. Α πξόζχτον• ποΧύπξοιχος, ν), magnam dotem habens. A ΧξΟίξ. TroXvTgoirm^os, β xxi Ϋι, q. d. multas habens facies ; (2) multiformis. Α πξόιτωχον. ποΧυπξρσωπωζ* adv. multis modis. xoXvirrigos, x, b xxi r), multas pennas seu pinnas habens. Α ατίξόν. TtoXwtTolviTOS, et ποΧυπτόνιτοί, χ, β xxi ή, pavidus, meticulosus, tumultuosus, for- midabilis. Α πτοάω, exterreo. xoXCtttoXis, ios, seu tut, b xxi r). multas ur- bes habens, Call, in Dian. 225. icoXv-xto$os, b xxi ν], multos habens ramos. ποΧυττυχίχ, xs, v), multitudo plicarum, sinuum, vallium, &c. ; conglobatio, Gl. Vet. A ποΧνπτΰχος, χ, ό xxi ν), multas plicas ha- bens, sinuosus, multiplex, multipliciter obductus a;re, corio, &c. II. 8, 411. A πτυξ, plica. ποΧνπτωΙ, b xxi v\, multos habens lepores. koXuxtcutos, x, b xxi v), plures casus ha- bens. Hinc το ποΧύπτωτον, Polyptoton, figura rhetorica. Α πίπτω. ■xoXvTcvXos, ov, multas portas habens. A ποΧνπυςγος, b xxi v), multis turribus muni- tus. ποΧύπυξβς, χ, b xxi v), multum triticum fe- rens, tritico abundans. ποΧυπώγων, uvos, b xxi v), barbatus. ποΧυξνιμων, ovos, b xxi v), disertus, verbosus, Gl. V. Α ρν]μχ, verbum. ποΧυ'ο'οχγνβ, ios, b xxi v), multas habens rup- turas ; (2) multis partibus erumpens, violentus. Α ρν,γνυμι. KoXvppxQxyts, x, b xxi v), multum sonum seu strepitum edens, sonorus, Oppian. Halieut. 1, 383. xoXCppxiros, ov, exitiosus, Lye. ποΧύρόχπτβς, χ, Ό xxi ν), multum sutus, multipliciter sutus seu consutus. rroXvppxqiis, ios, b xxi v), idem. Α ρά,πτω. ποΧύρρχίρος, χ, b xxi ν), idem et ab eod. ποΧυρρνιμβνίω, u, fut. foai, copiose, verbose dico. A ποΧν^ρν,μαν, vide ποΧυξν,μΜ. ποΧνρρνιν, vivos, et ποΧυρρνινος, X, b xxi v\ multos agnos habens ; (2) opulentus, dives, //. 9, 154. A pyv, ovis. iroXuppviTos, x, b xou v), multum dictus. A ρίω, dico. ΠΟΛ ΠΟΛ ΠΟΛ πολυ^ρΊξία, ας, η, multitudo radicum. A χολύ$ιζος, α, Ό χα) γ,, multas radices ha- bens, cui multiplex est radix. Α ρίζα. πολύΐρΐνος, 'ν, Ό χα) ή, corio multiplici in- ductus, Apoll. Rhod. lib. 3, 1230. πολυρ'ροδης, u, b, rosis abundans, multis ro- sis conspeisus. A ρόδον. πολύρροδος, a, b κα) ή, idem. πολυρρόθιος, u, b κα) ή, idem quod πολύρροθος, g, b κα) ή, multistrepus. πολυρροίζΰητος, a, h χα) ϋ), multum strido- rem vel strepitum edens. Α ροιζ^ίω. ίτολύρροιζος, α, ο χα) y„ idem. πολύβρΰτος, tt, b και ή, multifluus, copiose fluens. Α ρύω. ΠΟΛΤ 2 , πολλή, πολύ, Gen. πολλά, ης, S, πολιές, plur. Poet, multus, numerosus ; (2) magnus, amplus, spatiosus ; (3) ex- cellens, praestans ; (4) vehemens, potens. Hinc (lj η πολλή rijfi ym» Att. pro πολλή yyi ; (2) rl μοι πολύ ; quid mihi prodest ? In plur. ol πολλοί, plerique, bona pars, multitudo, plebs, vulgus, vulgares in quoque genere ; (2) in Sacris Lib. inter- dum pro πάντες; (3) interdum de per- paucis reperitur. Comp. πλείων, Superl. πλύς•ος, πολύσαθξος, a, i κα) η, multum putris, ad- modum detritus, valde vitiosus. ντολνσιχ,ξχίω, ω, fut. ησω, corpulentus seu pinguis sum, carne abundo. χολυσαξκία, ας, ή, corpulentia, obesitas, Gl. V. carnositas. A χολύσαξκος, u, ο χα.) η, valde carnosus, cor- pulentus ; Metaph. stupidus. A σάξζ. αολύσεμνος, α, b χα) ή, multum reveren- dus, vel augustus. αολύσεπτος, u, Ό χα) ή, multum venerabilis. πολυσήμαντος, ν, Ό χα) ή, multa signifi- cans. Α σημαίνω, πολύσημος, ν, Ό χα) ή, idem. Α σήμα. •χολνσιγμος, ον, abundans litera σ, Steph. πολυσινης, ίος, ο χα) ή, valde noxius, Msch. Cho'eph. 445. Α σίνω. πολύσινος, ov, idem et ab eod. πολυσιτία, ας, ή, fruinenti copia ; (•2) cibi copia. A πολύσϊτος, ν, Ό χα) η, frumento abundans ; (2) cibo repletus. Α σίτος. πολύσχαλμος, ov, Epith. navis magna?. πολύσχαξθμος, α, b χα) ή, tripudians, exul- tans, //. 2, 814. Α σκαίζω. πολυσκελης, ίος, b χα) ή, plura habens cru- ra ; (2) multiplex. Α σχίλος. πολυσχεπτος, ν, b χα) ή, valde conspicuus, splendidus. ΤΙαξθενος 'εγγύς εχσα πολυ- σκίπτοι» Βοώτχ, Aral. 136. Α σκίπτο• μαι. πολύσκϊος, ον, umbrosus. Α σκιά. πολυσκωμμων, ωνος, b χα) ή, valde dicax. Α σκωμμα. πολυσμάξάγος, α, ο χα) η, sonorus, strepe- rus. Α σμα^αγίω. πολύσοφος, ον, value sapiens, seu doctus. πολυσπαθης , ίος, ο χα) ή, multum densatus spatha. Α σπάθη, πολύσπείξος, ν, β χα) η, qui multas spiras seu plures cohortes habet. Α σπεϊξα. πολυσπίζης, ίος, ο χα) %, q. d. multum sparsus seu disseminata, II. 2, 804. Πβ- λυο-πΐζίων λίχτζων, Nonnus, Paraphr. 4, 17. Α β-πίίξΐύ. χολνσπίξμία, ας, η, adfluentia seminis ge- nitalis. A κολύσπίξμος, ν, ο χα) ή, multum seminis ferens, semine abundans. Α σπίξμα. νολυσπίξχης, \ς, studiosus, laboriosus. πολυσπλαγ-χνία, ας, y, multa seu prolixa jniseratib, Suic. A ■χολύσπλαγχνος, n, ό χα) η, valde miseri- .cors. Α σπλάγχνο», β^λύσποζος, ν, ό χα) ή, semine vel segete a- bundans, fertilis. σολυς-αγ^ς, ίος, ο χα) 'h, multum seu abun- de stillans. A g -άξω- πολυταχτ), adv. multis stillando guttis, u- bertim. Ex iisd. πολν?ασία?ος, n, ό κα) ή, seditiosus, ubi crebrae moventur seditiones, Appian. B. Civil. 2. A s -ασιάξαι. πολυΓαφϋλος, u, ό χα) ή, uvis abundans. A s -αφνλϊ,, uva. πολυς-αχνς, υος, β χα) η, multas spicas fe- rens seu edens, Epith. culmi, Theoc. Id. 10, 42. πολυΓίγϊ,ς, \ς, idem quod χολνηγος, α, ό χα) ή, bene contectus ; (2) multas habens contignationes, altus. A fiy*i, tectum. %βλυ?ίΐ»ς, et πολύ$•ιος, a» ό χα) η, lapillis abundans, scruposus. Έν ποταμοϊσι πο• λυς-ύοισι νομάξων, Nic. Th. 950. Conf. Call, in Jov. 26. A g -ίία, vel 5-/04, cal- culus. πολυςτίλΐχης, εος, vel πολυρίλιχος, u, β χα) νι, multos habens truncos, multos a ra- dice caudices habens. Α $-ίλ%χος. πολυς-ίνακτος, ν, ο κα) -ή, valde gemebun- dus, seu gemitus habens multos misera- bilis, ierumnosus. πολυς-ίφανος, n, Ό κα) η, multis sertis redi- mitus, honoratus, donatus ; hinc prasmi- is dignus magnis. πΑλυτίφ^ς, ίος, b κα) i\, idem. A $•ίφω. πολύτιμος, ό κα) ή, vestis, qua? multum et pingue stamen habet. A s -ημ,ων. πολύ?ΐζος, χ* β χα) ή, multum calcatus. A s -ίίζω. πολύς-ικτος, ό χα) η, multis maculis nota- tus ; (2) multis ictibus compunctus. πολύπος, vide πολνριιος. πολυΓίχίκ, ας, r), multitudo versuum. A πολύτιχος, u, ο κα) f>, multis versibus seu ordinibus constans. πολύϊοιχος, α, ό κα) vt, idem. πολύς-ολος, u, ο κα) η, multam et magnam habens classem. πολυνομία, ω, f. ν)σω, multum loquor, Suic. A πολύτομος, ν, ό. κα) y, multa habens era, multa loquens. Α ?όμα. •» πολύς-ονος, n, i κα) ύι, multum gemens, multis gemitibus mixtus ; (2) multis ge- mitibus prosequendus, lamentabilts, luc tuosus ; (3) multos gemitus ciens, tris. tis. ΆξγίίοιοΊ πολύστονα χνίδί' ίφ'ήχίν, II. 1, 445. ΤΙολυς-ονον Έλίνην, Helenam, qua? multis gemituum causa fuit, Eur. Or. 56. πολΰηιπτος, ν, Ό χα) ή, qui multum versa- ri, flecti, aut tprqueri potest; multum versatilis, variabilis, mrutabilis ; (2) valde tortus, ut funis. πολύς-οοζος, Poet, πολνς-ξοιζος, n, ο κα) ή, multum strepens ; (2) turbulentus, mul- tis agitatus fluctibus. "Αγχι πολνστξοί- ζοιο S -αλάσσης, Nic. ΑΙ. 6. Α $-ξθζίω. πολυ$-ξοφάλιγξ, γος, ό κα) i), vorticosus, multum volutatus. Α ?ξοβάλιγξ. πολύτξοφος, 6 χα) ή, qui multis gyris cir- cumagitur, versatilis, mobilis. Α στξο- φ-Α• πολΰρϊιλνς, β χα) ii, multas columnas ha- bens. πολνσύγκζατος, ov, valde confusus, seu e multis mixtus. Α κίξάννυμι. πολνσ.ύγκζϊτος, ov, idem. πολνσύλλαζος, ν, ό κα) y, plures habens syllabas. Α συλλαζη. πολυσυνίίσμίς, ό, multis copulis seu con- junctionibus utens, Sch. Thuc. πολνσύνΰϊτον, u, το, oratio, in qua crebra? sunt conjunctiones copulativas. Α σύν- δετος. ■πολυσύνθετος, ov, multas copulas habens ; (2) bene compaotus, firmus. πολυσφάςαγος, it, i κα) ν), sonorus, stre- pens. πολνσφόνΰΰλος, tt, ο χα) χ, multas habens vertebras et internodia. Α σφονδύλη. πολυσφξάγι?ος, n, ό κα) η, multis signis no- tatus; (2) bene signatus. Α σφραγίζο- μαι. πολνσχιίτίς, \ς, varius, multiplex. πολυσχώία, ή, varietas, multitudo. χολυσχιΰως, adv. varie, multipliciter. πολυσχημάτιςΌς, ov, multas formas, multa genera nabens, seu e multis generious, v. c. versuum compositus. Vox Gram. πολυσχημόνως, adv. multis formis, modis. A πολυσχημων, όνος, ό χα) η, multas formas habens. Α σχήμα. πολοσχϊΐν-,ς, ίος, β χα) i,multifidus, in mul- tas partes fissus ; (2) in multos ramos diffissus ; (3) multiplex. Α σχίζω. Hinc πολνσχιΰία, ας, 'h, Ion. πολνσχιδίη, ν,ς, ή, multifida sectio, multiplex divisio. πολυσχϊδως, adv. in multas et varias partes dividendo, Gl. V. multifariam. πολύσχΐ5-ος, «, β χα) 'h, in multas partes fis- sus, qui findi potest. πολυσώματος, u, ό κα) ή, midta habens corpora. Α σωιια. πολυτάλαντος, u, ο χα) y, multa habens ta- lenta, i. e. dives ; item gravis pondere. πολυτεκνίω, ii, f. νσω, multos habeo libe- ros, multam sobolem procreo. ( 480 ) πολυπκνία, κς, •ί, multa proles, multi libe» ri ; etiam de brutis. A πολύτεχνος, ν, ό χα) ii, multos habens libe- los, numerosam sobolem, ut sup. πολυτέλεια, ας, i), sumptuositas, magnifi- centia, Gl. V. lautitia. A πολυτελής, ίος, ό χα) ή, magnos sumptus postulans, sumptuosus ; (2) eXquisitus j (3) magnificus, Ph. lautus, pretiosus, multiplex, Gl. Vet. opiparus; πολυτελή ΰεΐπνα, dapes, Ph. πολυτελίσιν, lautis, Ph. Α τέλος, vectigal. πολυτελώς, adv sumptuose, magnifice, Gl. V. laute, abunde, opipare. πολυτενν,ς, ίος, β χα) η, multum porrectus, longum spatium extentus. Α τείνω. πολυτεξπης, ίος, ο κα) ή, valde delectans, valde suavis. Ex τίξπω. πολύτεχνης, ες, vide πολύτεχνος. πολυηχνία, ας, ϋ), artis varietas et rnagni- tudo. πολύτεχνος, n, 6 κα) %, multas artes callens, multum artilicii habens ; (2) valde arti- ficiosus. Α τέχνη. πολυτιμητίζω, multo honore adficio, in mag- no honore habeo. A seq. πολυτίμητος, u, ό χα) η, multo honore dig- nus; (2) magno pretio dignus, magnifa- ciendus, Gl. V. pretiosus ; πολυτίμητον^ pretiosum, Ph. Α τιμάω. πολυτίμιος, ov, idem quod πολύτιμος, u, ό χα) ή, pretiosus; (2) multo honore dignus. Α τιμή. πολυτιΐίωοητος, ov, valde punitus et adflic- tus. πολύτϊτος, u, ό χα) ή, multum honoratus ; (2) multo honore dignus. Α τίω. πολύτλας, i, multa passus seu perpessus, multis miseriis conflictatus, patiens, a*- rumnosus, II. 9, 672. Od. 5, 171, Α πλάω, perpetior. . πολυτλημων, όνος, b χα) η, idem. πολύτλητος, u, b χα) ή, idem et ex iisd. πολυτοκίω, ω, fut. ησω, multa pario, partu sum foscundus. πολυτοχία, ας, ή, partus numerositas, foe- cunditas. A πολύτοκος, a, b χα) η, pariens multos, par- tu foecunda, Gl. V. πολύτοκος, fcecunda, fertilis. Α τίκτω, vel τόκος. πολύτολμος, u, b κα) ή, multum audens, audacissimus. Α τόλμα. πολύτοξος, ov, valde spihosus, multos acule- os habens. πολυτξαφης, ες, fertilis. πολύτζεπτος, u, β χα) η, volubilis, converti- bilis, rnutabilis. πολυτρηρων, ονοί, Ό χα) υ), columbis abun- dans, II. 2, 502. πολύτξητος, ν, b κα) η, multa habens fora- mina. πολύτξίμμα, το, qui in versutiis veluti at- tritus est, Ar. πολύτξίπτος, u, b xa) v>, multum tritus. πολύτξίχον, ν, το, polytrichon, sive adian- tum nigrum. A πολύτξίχος, n, b κα) η, pilosus. A S-g/g. πολυτξοπία, ας, ή, multiplex varietas mo- di, varii modi, varietas ; (2) calliditas, fraus. πολύτροπος, ν, b χα) η, multiplex, varius, Thuc. lib. 2, 44. (2; versutus, moratus, Od. 1, 1. Α τξοπη. πολυτξόπως, adv. multis modis, Ph. multi- fariam, omnifariam. πολντξοφία, ας, ή, alimenti copia; (2) cum quis diu alitur. Α πολύτξοφος. πολύτξοφος, a, b χα) ή, multum alimenti accjpiens ; (2) bene habitus, pinguis ; (3) multum alimenti suppeditans. A τξίφω. πολυτξόχ&λος, ν, β κα) η, multum currens, agilis in currendo, valde mobilis, volu- blis. πολύτξΰτος, ov, valde vexatus, adflictus. A τξύω. πολύτύζος, b κα) η, multo caseo conditus, multum casei admistum habens. πολυυδξία, ας, ή, aquarum copia. A. πολύυΰξος, u, b κα) ή, aquosus. Ab ΰΰως . πολύυλος, u, Ό κα) ή, materiosus, Gl. Vet. arboribus abundans. Ab ΰλη. πολνύμνητος, u, b κα) ή, celeberrimus. A πολύυμνος» Τίολυυμύα. ας, η, Polyhymnia, JPolymnia, una Musarum. Ex πολύς et 'ύμνος• πολύυμνος, a, b κα)ή, in quern multi hymni fiunt, qui magnam laudum materiam praebet, celeber. Ex iisd. ΠΟΑ ΠΟΛ ΠΟΜ πολύυτνος, Λ>, Eomnolentus, qui est inuiti somni. πολυφαγίω, ω, f. ησω, multum edo. πολυφαγία, ας, ^, cdacitas, voracitas. A πολυφάγος, χ, β sea.) ή, qui multum come- dit, vorax, heHuo, Gl. V. edax. πολύφάμος. Dor. pro πολύφημη:• πολυφάντας-ος, χ, ο χα) r,- multas efficiens habensque visiones fictas, insomnia cre- bra. πολυφάςμ&χος, χ, ο χα) ή, medicamentis a- bundans, aut venenis ; (2) multorum medicamentorum vel etiam venenorum peritus ; (3) multis medicamentis, vel venenis utens. Α φάξυ-ακον. νολυφασία, ας, ή, loquacitas. Α φγ,μί• πολύφατος, χ, ό χα) fi, multum Celebris, multorum sermone jactatus. Α φατός. χβλύ,φανλβί, ov, prorsus inutilis, nulliusom- nino pretii. πολυφίγγγ,ς, ίο;, β »ί ή, multum splendoris habens, multum lucidus. Α φίγγος. νολυφίώκ, ϊς, praparcus. Α φύίομαι. πολύφ'.ςνος, χ, %, cui multa dos obtigit, bene dotata. A β χα) ■/■„ multa cum usura se refundens ; (2J multiplex, Gl. V. πολύχοος, multifarius. Ex χίω- πολυχοβία, ας, ή, chordarum multitudo. A πολύχοζδος, χ, ό χα) ή , multas habens ehor- das, seu fides. Ex χο^-ί,. πολύχοξτος, ov, herbidus,*pmguis, de terra. πολυχξ'/ιματία, ας, v\, abundantia, opulen- tia. πολυχξΐιματίζω, ditesco, dives fio, vel sum. A πολυχξήμ&τος, χ, ο κα) fit cu i multum est pecuniae, Gl. V. pecuniosus, nummatus. Ex χξ-ί,ματα• πολυχξΥΐμοο-ύνη, ης, ή, ν • πολυχξν/ματία- Α πολυχξνιμων, όνος, β κα) νι, idem quod πολύ- χξ-ήματος. πολυχξ -nria, ας, υι, utilitatis magnitude A πολύχξ'/ιο-τος, χ, ο και ή, valde utilis j (2) multum usitatus. πολύχξοια, ας, ή, colorum varietas. Α πο• λύχξοος. πολυχξονίω, ω, f. γ,(τω, diu duro, longa?vus sum. Α πολύχρονος, πολυχξονιζω, fut. ίσω, Att. πολυχξονίω, diu moror, prolongo, profero. A πολυχρόνιος, 6 κα) ή, multum seu longum tempus durans, diuturnus ; (2) antiquus, Gl. V. vivax, longaevus, diuturnus. O/- κία S -ινος \χχο~ι πολυχρονιώτατον αίμα, Call, in Del. 282. Ex χξόνος. Hinc πολυχςονιότνις, '/ιτος, •ί, diuturnitas. πολυχξονίως, adv. diutissime. πολύχρονος, χ, ό χα) ri, idem quod πολυχρό- νιος, πολύχξοος, . contr. πολύχξχς, χ, ό κα) ή, qui multis coloribus est prasditus, varius, Gl. V. πολύχξχς, varius. Ex χξόα. πολύχζΰο-ος, χ, β κα) *ι, multum auri ha- bens, auro adfluens, Ph. opimus, auro- sus. πολυχξωματος, χ, ο κα) ν„ multos habens colores, multicolor. Ex χρώμα, πολύχρωμος, ov, multicolor, Man. πολύχρως; ωτος, ό χα) ή, idem. Α χςόα. πολύχυλος, χ, ό κ χ) 'h, multum habens suc- ci, succulentus. πολύχΰτος, χ, β κα) ί, late fiuens, fluidus ; (2) multum diffusus. πολυχώζ'Λτος, χ, ό κα) ή; mult'orum capax. π'ολύχωξος, χ, ό κα) ή, amplus, spatiosus, capax. Ex χώρα. πολύχως-ος, χ, ο χα) ; λ, multa terra adgesta exstructus, alte aggeratus. πολυψάμαθος, χ, ό χα) ή, multam habens arenara, ajenosus. πολυ-^Υ,φία, ας, 'h, multitudo suffragia fe- reiitium, multa suffragia. Α πολύψ-/)- φος• πολυ•^ν,φ)ς, /Sec, ό κα) ή. multos habens cal- culos seu lapillos. Ex -φνφίς. πολύψνφος, χ, β χα) ή, qui multa fert seu explet suffragia. πολυωΐυνία, ■>„ doloris gravitas. A πολυωΐΰνος, χ, ο κ,α) ή, multos dolores ad- ferens, raolestus ; (2) adflictus, asrumno- sus. Ex &Ιύν/\. πολνωνυμίω, ω, fut. ίισω, multa nomina ha- beo. πολυωνυμία, ας, y\, multitudo nominum, Callim. in Dian. 7. A πολυώνυμος, ό χα) ή, multa nomina habens j (2) Celebris, honoratus. Ex όνομα. ( «I ) πολυωνύμω;, adv. multis nominibus. πολυώνυχος, ov, multifidos pedes, multo• ungues habens. Ab όνυξ. πολυωπν,ς, Ις, idem quod πολυωπος, Mc. πολυωπος, χ, i, multa habens foramina. Ab οπν>•, πολύωπον, multoculum, tie*. Ex πολυωριω, ω, fut. ήο•ω, multa cura dignor, magnam curam gero ; (2) laute et accu- rate accipio ; (3) honoro, in honore et pretio habeo ; (4) donis arficio. Ήολυω- ξοίν ί'ις tv,v νυν χ ΰάλιπον, JEschin. Πβ- λυωξί7:τθαι ΰπό των ήττόνων κατά yivo{ t Aristot. Ex ώ°ίω- Hinc πολυωοψικος, r„ ov, multam curam gerens, solicitus. πολυωξία, ας, ή, multa cura, ratio et obser- vatiO ; (2) honos, reverentia. Ab eod. πολύωτος, χ, ό κα) y, multas habens aures. Ex ζς. πολυωφ-λν-,ς, ίο;, ό κα) %, valde utilis. Ex ώφίλίω• πολυωφιλως, adv. valde utiliter. πολύω-φ, ωπος, ό κα) r], multa habens fora- mina, multiforus. πόλφβι, ων, οΊ, ramenta ex farre, legumini- bus immixta. πόμχ, ατός, το, potio, potus. Α πίνα. πομταγωγίω, ω, f. τ,Ρω, pompam duco. Ex πομτΥ, et αγω. Ιίομπαΐος, χ, s.Mercurii cognomen, qui de- functorum animas ad inferos deducere credebatur. Καλώ l•' αμα ΤΙομπαΊον'Έ.ς• μην χθόνιον ευ μι χοιμίσαι, Soph. Aj. 843. Α πομπή• πομπύα, ας, ν, pompa, vel transvectio, qualis in pompa esse solet ; (2,) convicio- rum jactatio, velut e curru, apud Alex- andrinos, seu in triumpho apud Rom. Dem. pro Cor. Α πομπίύω. TJnde ποίΑπίϊον, χ, το, vas, quo in pompis utun- tur ; (2) locus Celebris Athenis. πομπίυίο'χίΐν, Dor. pro πομπιύίΐν. πομπώς, ίως, Ion. ηος, ό, qui aliquem dedu- cit ; (2) qui pompam ducit, pompaticus. Ab eod. πόμπιυο-ις, ίως, ή, pompa. Ab eod. πομπίυτν,ς, χ, ό, pompam ducens. Ab eod. πομπνύω, transmitto, transveho deduco ; (2) cum pompa incedo, pompam duco, Gl. V. triumpho ; unde (3) efferor, mihi placeo, superbio, insolesco, et (4) inso- lenter aliquem tracto, maledicendo, mi- nando ; (5) contumelia afficio, proprie, per hominum ora traducendo, pass. πομπίύίο-θαι, in triumpho duci, ostendi. 'Λλλ' ί'ίπίξ Έξμχ τήν'Βί πομπίύοι τίχνην βέζαιον, Soph. Track. 629. A πομπή, %ς> 'h, missio, missus ; (2) impulsus, instinctus ; (3) deductio, qua transmit- tendum aut transvehendum curamus eum, qui nobiscum aliquamdiu est ver- satus ; (4) pompa, i. e. solennis appara- tus et spectaculum solenne in modum triumphi. Α πίμπω. πομπήμων, όνος, ό, dux, deductor, Αρ. πομπιχίς, ri, ov, ad pompas pertinens, pom- pis conveniens ; (2) magnificus, ad os- tentandum ingenium, doctrinam, &c. aptus et factus. Α πομπή- πομπίλος, χ, i, qui aliquem deducit seu transmittit. Est etiam nomen piscis. πόμπιμος, χ, ό κα) it, et πόμπιμος, ίμη» ιμον, qui mitti seu transmitti potest; (2) qui mittere seu transmitter potest. Ab eodem. πομπον, το, caduceus, Eust. πομπός, χ, ό, qui aliquem deducit s. trans- mittit, comes, viae dux, II. 13, 416. A πίμπω• πομποζ-ολίω, ω, fut. ή<τω, classem deduco. Ti?c Six λιπαξα γαλΫ,ν/ι πομποτολχσηί το σκάφος, Luc' Ex πομπός et ς-όλος, πομφολυγίω, ο>, f. υ,οί», bullas emitto. A πομφόλυξ. Unde πομφολυγΥ,ζός, χ, ό κα) ή, bullis turgens. πομφολυγίζω, bullas refero seu reprajsento, Diosc. πομφολυγοπάφλοοσμα, ατός, re, bulla cum strepitu erumpens, seu ebulliens. Vox Aristophanica. Ex πομφόλυζ et πά- φλασμα. πομφολυγόω, ω, f*. ώσω, in bullas converto vel cogo ; πομφολυγχσθαι, in bullas con- verti. πομφολυγώδνις, tec, β χα) ή, bullosus. πομφολύζω, t. ξω, bullo, bullas emitto. A πομφόλυξ, υγος, *ι, bulla ; (2) favilla a?ris, Ph. bulla, scatebra. Α πομφός* Hinc Hh ΠΟΝ ΠΟΡ ΠΟΡ «ομφολύοΌ-ω, ftit fa, bullarum instar effer- vesco ; πομφόλυζχν, 3. plur. aor. 1. Ion. Rob. Έχ δ' αξ' αύηπομφόλιιζαν haxeua γηξαλίων βλίφάξων, Pind. Pyth. 4, 226. κομμός, 5» β, erainentia cutis tumida, tu- mor. A πίμψιξ. wovHto, laborabat, 3. sing, imperfect ind. med. Ion. et contr. pro Ιπονίίτο, a awlo». «τβ»Ε»ντβ> 3. plur. Ion. pro ϊπον^οντο. πονώμίνοι, laborantes, nom. plur. particip. praes. med. Dor. pro a-eno/Asn». αονίΰμίς, I. plur. praes. ind! act. Dor. pro ?T«vir/AEv. πονίΖνης, tractantes, nom. plur. praes. part. act. Dor. pro ij-avavTEj. jrevES), ω, f. ν,σω, laboro ; (2) facio ; (3) vi- ribus frangor, laboribus succumbo, las- sesco, defatigor, tolero, patior, aegroto, doleo, Gl. Vet. laboro, doleo; Ιπόνγ,ο-α, dolui, Gl. V. aor. 1. πίπονγ,μίνος, factus, elaboratus, perf. pass. part, πονγβίν, ela- boratum, aor. 1. pass. part. romTro, labo- rabat, imperf. Ion. pro ΙπονίΊτο- Ha; ά,νίιζ αντω πονΰ, sibi studet, Soph.^ Aj. 1383. "Εγωγί τοι πιπόνηχα χομιδη τω β•χίλ*ι, Arist. Pace, 820. Πβλλβί Se μίμ- νανται, καλόν ί'ί τι ποναθ%, Pind. Olymp. 6, 17. "Εωθίν ίί; νίιχτα πονίμίνο;, Philo. A πόνο;. πόνημα,, are;, το, labor, opus; (2) liber. A prase. «ονίΐξίνμα, ατο;, το, facinus improbum et scelestum, scelus. A ποννιςίύω, et πονν,ξίύομαι, vitio aliquo labo- ro, etiam de corpore ; (2) improbus sum, improbe et nequiter ago. A πονπξό;. Unde etwi'iet, a;-, y), misera et laboriosa vita? conditio; (2) improbitas, nequitia, sce- lus, vitium, pravitas, Ph. malignitas, pravitas, malitia, versutia. ποννίξο^άο-χαλος, α, Ό χα) •<ι, magister im- probitatis, doctor malorum. «ονΥ,οοχάξΙιος, malicordis, Gl. V. Ex χαξ- hia. ποννίξοχοατίομαι, νμαι, improborum impe- rio regor. ίτΰνν,ξ οχξατία, ας, η, malorum potentia et imperium. Ex πονΥΐςος et xgu.ro;, po- tentia. πονκξολογία, ας, ϋ), maledietum seu male- dictio, contumelia ; (2) sermo de malis rebus et improbis. Α λίγο;. ποννίζόπολις, ίως, ■/■„ improborum civitas. ποννίξος, ξα., ξΟΜ, improbus, scelestus, pra- vus, malus, i. e. malitiosus, malignus, vitiosus, vitiatus. Α πονέω. πόνν,ξο;, §«, gov, laboriosus, miser, infelix ; Ζ πόνν,ξί, miser ! infelix. Ab eod. ποννίξό^ϊλος, u, i xa) r„ improborum ami- cus, malorum consortio gaudens. 9ον/ΐξω;, adv. improbe, nequiter. πονίξω;, adv. male, misere, aegre difficul- ter. Α πόνηξο;. πονΫ]ο•αι;, a. 1. part. act. JEol. pro πόνεσα;, a πονίω• πονν,τίον, laborandum est, Eur. πονετικό;, ν), ov, ad laborandum promptus, ad laborem perferendum aptus. A πο- νίω. πόνοιο, gen. sing. Ion. pro πόνα, a πόνος• πονοπαίχτωξ, οξο;, β, laborem ludens, Man. πόνο;, ν, i, labor, studiura, et opera rei ali- cui impensa ; (2) molestia, labor et mo- lestia, aerumna, calamitas, morbus, do- lor. "Εξπ', ω" ματαία χα) //.* απάλλα%ον πόνων* Eur. Med. 334. Α πίνομαι. ποντία, υ\, marina superficies, V. L. ποντιαν, marinarum, gen. plur. f. g. Dor. pro ποντίων, a πόντιο;• πόντια.;, alo;, υ), marina. Α πόντιο;. ποντίζω, f. ίσοι, in pontum mergo, mergo. ποντιχον, nux avellana, Ph. subaud. χά• ποντικός, ν), ov, marinus, pelagicus; (2) Ponticus, qui est e Ponto. Α πόντος- πόντιο;, ν, ό χα) ή, et πόντιο;. Ία, ιον, mari- nus, maritimus ; (2) Ponticus. Έν Κε'λ» αμφίξύτω συν πόντιοι; avheafiv, Pind. ■ lsth. 1,9. Ab eod. πόντισμα, το, submersio, naufraghim. A ποντίζω. ποντόζςοχο;, u, β χα) r), mari immersus, in man submersus. Ex πόντο; et βξίχω. ποντογιν/ι;, i;, e mari natus. ποντογίνΐια, a;, *i, ex mari nata. Ex πόν- το; et γίνομαι• ποντόθίν, adv. e mari. Α πόντο;. πο»τομίίων% ovre;, i, mari imperans, maris imperator ; Epitheton Neptuni. Ex μ%- δϋΐ, impero. ποντόν^ι, adv. in pontum. Α πόντος, ποντοτλάνν,τος, ov, in mari vagans ; Epith. piscis, navis, mercatoris, &c. ποντοτλ&νο;, β χαι η, idem. ποντοποξίύω, per pontum gradior, mare per- vado seu pererro. ΤΙοντοποξίυίίίίναι, Poet, pro ποντοποζίύιιν, Odyss. 5, 277. A ποντοπόξο;• ποντοποξίω, ω, f. ν)ο•ω, idem et ab eod. ■τοντοπόξοιο, gen. sing. Ion. pro ποντοπόζν, a ποντοπόξο;, α, ό χα) ϋ), pontum seu mare trajiciens, pontigradus, Gl. V. fluctiva- gus, II. 1, 439. Ex πίίξω. Τίοντοποο-ίΐΙων, ωνο;, β, ponticus Neptunus, ponti, i. e. maris, rex, Neptunus. Voc 2 Ποντοπόο -udov, Arist. Plut. 1050. IION'TOS, u, i, pontus, mare; (2) regio Asia? Minoris, Pontus. πόντο^ι, e mari. Α πόντο;, ποντοχάξυζδι;, ιως% »j, pontica charybdis, ponti vorago. πον&πόντ,ξο;, i xai v), miser laborando, A- rist. Lys. 532. Α πόνος, ποξ, ποχος, ί, vellus, lana detonsa, aut vul- sa; occurrit πόχα, ace. Κπίχω. ποοφάγος, ν, ό χαι ν), herbis vescens. Ex πόα. πόπανον, α, το, popanon, placentula lata, tenuis, et rotunda ; πνπανα, liba, Ph. A πίπτω- ποπας, άδος, ϋ), idem quod πόπανον, Suid. exEp. ποπίζαν upupa? dicuntur, ut χιλιΐόνίς ψιΒυ- ςίζιιν. Poll. ΠΟ'ΠΟΙ, interject, admirantis ; (2) indig- nantis ; Σ πόποι, proh dii ; nam πόποι dii sunt apud Dryopes, item πόπχξ. nonnyZil, f. ύο-ω, sibilo ; (2) demulceo, blande attrecto; (3) applaudo, de e- quis; ποππίζαν etiam ululae dicuntur. Οΰχίτι ονν Κοξύΰωνι ΆξχίΤ τοι κχλάμα; αΰλον ποππυο -hiv 'ίχοντι ; Dor. pro ποππίι- ζίΐν, Theocr. 5, 7. Εΐθ' ό ®ii; Ίπόππνσιν, Arist. Plut. 731. ποππυλιάτΰαν, Dor. pro ποππυλιάζίΐν, a ποππνλιάζω, idem quod ποππύζω ; ποππν ΧιάσΙίΐ, Dor. pro ποππυλιάζΰ, Theocrit. 5, 89. πόππνο-μα, ατο;, το, et ποππννμο; , S, ο, si- bilus'; (2) palpus, sive son us, lingua, manibus, ac similibus modis excitatus, ad favorem ostendendum ; (3) adulatio, blanditiae. Α ποππύζω. ποξδαλίος, ό, qui prae timore cacaturit, aut pedit. Α πο'Ι*. ποξ&αλιαγχί;, το, aconitum, quoniam suf- focat τα; ποξ) Ιάλιι;, Nic. πίξΰαλι;, to;, Ion. pro πάξδχλι;, II. 17, 20. Α πάξΰο;. ποξΰ->„ γ;, ή, crepitus ventris, Ph. peditus. Α πίξΰω• πόξΐ, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ϊποξί, a πόξω• ποξίία, a;, r\, profectio, incessus, ingressus, Gl. Vet. meatus, iter, itio, gressus. A ποςίύομαι. ποζίιον, ν, τό, cujus ope iter facimus, aut trajicimus, machina qua promoventur onera. Πβ«ε?βν, το δώόμινον τοΐςπζίο-ζίυ- ταις πίξΐ τ'ύ ποξίυΰγναι si; πξίο•ζί7αν ωσπις ίφόδιον, Etymol. Magn. Ab eod. ποξίυθίντι;, nom. plur. a. 1. part. pass, verbi ποξίίιομαι. ποξίυβτ,νχι, profectum esse, inf. a. ejusd. πορίύθγιτί, ite, 2. plur. imper. a. ejusd. ποοιυθω, abiero, 1. sing. conj. a. ejusd. πόξίυμα, ατο;, το, profectio. A ποξϊύομαι, f. ιύσομαι, vado, eo, meo, profi- ciscor, pergo, Gl. Vet. πορίίγ, is, Ph. πο• ίίνθννχι, a. 1. ivisse; part, ποξίνθίΐ;, pro- itectus. "Ξ,ίνν πςο; αλλν,ν Ίιττίαν ποξίύο•ο• μαι, Eur. Ale. 535. "Εξω δωμάτων πο- ξίύίται, ibid. 505. Α πόξο;. ποξώ;, idem quod ποξθμώς, Hes. ποοίίιο-'/ι, 2. sing. f. 1. ind. med. Att. et Ion. pro ποξίίιο-ίσαι, a ποξίύομχι. ποξίύαιμος, it, ό χα) r), vel πθξίύο•ιμος, ίμη, ιμον, qui transiri potest, permeabilis. A ποςίύομαι• πόξΐυο-ις, ιως, y\, arabulatio, ipsa incedendi actio. Ab eod. ποξίυτίον, eundem est, Eur. ποξίυτιχός, r„ h, qui incedere potest, qui ingreditur et ambulat ; (2) pervius. Ab eodem. ποξίυτος, i), ro9, idem quod ποξίύοΊμος. ποβιύω, fut. %vtro>, trajicio, traduco, trans. S ( 482 ) veho, mitto, ire Jubeo. 'ίγύ vo^tdtm χξυο -ov, Eur. Ph. 992. ΤΙττ,νο; ποζίίαι πώλο;, & ναυο-ϋλώσομουι, Arist. Pace, 126. Και pit πξο; τύμζον πόξιυο-ο* π»τ»ος, Eur. Or. 788. Α πίίξω. ποζίο), ω, f. %σω, praebeo, Soph. ποξθίω, ώ, fut. ί,σω, diruo, everto, vasto, depopulor ; oppugno ; πιποφημίνο;, perf. pass. part, vastatus; ποξβ'γ -trxi, vastare, Ph. aor. 1. inf. act. ποξθ-ήο-α;, populatus, Gl. Vet. part. aor. 1. Έπατα l\ ζνν σο) τα 'Ύξοίας πώία ποξ&Ϋισαι μόλων, Soph. Phil. 912. Τ/ γαξ ϊαν πίξθωο-ι τ'<ν ίμί,ν ; ibid. 1395. Α πίςθω. πόξθηο-ι;, ιο;, ή, vastatio, excidium, Gl. V. ποξθηο-ύ, vastatione, Ph. πόξθηο-ιν, vasti- tatem, Ph. A prase. ποζθνιτϊ;, S, ό, eversoi, vastator. Ab eod. ποξθντιχο;, ii, ov, vastatorius, idem quod pr. ποξθήτω», βξβί, idem quod ποζθγ,τΫ]ς. ποξθμίία, ας, ν, trajectio fluminis rel freti ; (2) merces trajectionis. Α ποζθμίύω. ποξθμΰον, n, τό, fretum ; (2) navis, qua iretum aliquod seu fluvius trajicitur, Gl. V. portorium, velatura ; ποξθμΰα, pon- tones, Gl. V. (3) naulum. Ab eod. ποξθμίυς, ίως, β, qui lintre seu rate aliquem transportat per fretum ; Ph. portitor, vector. Ab eod. ποζθμίυτιχος, y„ ov, pertinens ad trajectio- nem, vel ad portitorem. Α ποξθμιύς. ποςθυ,'.ύω, transfreto, fretum trajicio. Έ'ς αιματΥ,'ον γάμον Ιπόζθμίνβ-ας %όλω, Eur. /.Γ. 372. Τάο-5ε ποξθμίύσαν γζάφας πξος " Κξγος, ib. 737. Αάχξυο•ι ν;χγ,θιι*οι μόλις πξοθμίύίτο φων%, i. e. egrediebatur, Nonn. P. 11, 32. Α ποζθμό;. _ ποξθμγ]ϊον, ν, το, Ion. pro ποξθμ*ϊον. ποξθμία, α;, ϋ\, idem quod ποξθμίία. ποξθμιχος, ii, ov, idem quod χοξθμιυτιχός. ποξθμίον, ft, το, navis, qua fretum aliquod trajicitur ; (2) merces, quae pro trajectu freti persolvitur. Α ποξθμός. Unde ποξθμις, ίοΌς, υ), parvum fretum ; (2) navia piscatoria, linter, quo transfretamus. ποξθμός, 5, ό, fretum ; (2) trajectus, trajec- tio. Α πόξος, transitus. πβξίζω, f. ίσω, viam aperio, aditum facio ; (2) invenio ; (3) paro alteri, suppedito, praebeo. In med. comparo mihi, inve- nio, &c. ποξΐο -tiiio-av, partam, Ph. aor. 1. part. pass. Τ/ ποξίζίΐς τξίζάς ; moras nectis? Arist. Ach. 390. 2t> τνχγς μοι αγαθόν ποξίσας, id. Αν. 465. "Κ,ξν,ματ» ποξίζιιν ίϊιποξώτατον γυνν•,, id. Cone. 236. πόξιμο;, ν, β χα) ή, pervius, penetrabilis ; (2) transiens ; (3) quaestuosus, Gl. V (4) parabilis; (5) qui facile invenit, iudus- trius. Ab eod. πόξιον, g, το, navigium trajiciendis multi- bus comparatum. Ab eod. ΠΟ'ΡΙΣ, ιο;, ο xai yi, vitulus, juvencus; (2) vitula, juvenca. 2χίοθξα) λαμωνος πόξΐι; χα) βκζοο-ίοιο, Aratus, 1120. πόξίο-μα, ατο;, το, quaestus ; (2) propositio consecutionem necessariam habens, et ex iis dependentem, quae jam probata sunt. Α ποζίζω. ποςιο-μο;, S, i, comparatio, adquisitio, Gl. V. (2) quaestus. ποξίς-η;, ν, β, qui suppeditatur ; (2) a medi~ ante alio, quaestor, exactor; item, qui- cunque aliquid sibi comparat, ut xaxlt ποξίρΥ,ς, qui malis artibus pecuniam fe- cit ποης-ιχος, η, ov, qui quaerere novit, indus- trius eonquisitor ; (2) in quo victus facile paratur, Gl. V. quaestuosus; ποξίηχ*, quaestuaria, Gl. V. Α ποξίς-ν,ς. χοζίτος, ή, h, qui adquiri et parari potest, parabilis, qui facile suppeditatur, Gl. V. ποξίτον, praestabile. Α ποξίζω. ποξκώς, ίως, ό, qui πόξχω piscatur. Π0'ΡΚΗ2, ν, ό, annulu's, quo ferrum has- ta? cum ligno coercetur, sive quo cuspis hastae cum hastili vincitur. ΠΟ'ΡΚΟΣ, ν, ό, rete piscatorium ex vitill con tex turn ; (2) quidquid forma? rotun- da? et orbiculatae est, circulus. Κόξτα; hi) χα) Ιίκ,τυοί, χα) βξόχιις, χα) πόξχνς % χα) τβι τοιαύτα, οίιχ άλλο τ) υ) πλΥ,ν 'ίζχη δ() πζοο-αγοξίύίΐν, Plato, in Sophist. ποενίία, ας, ή, scortatio, Gl. V. fornioatio, lenocinium. Α ποξνίύω. ποξνΰον, χ, το, locus, in quo scorta se pro. stituunt, lupanar, Gl. Vet. fornix, gane- um. A ποξνίύω, f. ίύοτω, scortor, fornicor. A πόξ**}, «jj, i, scortum, meretrix, fornicaria, ΠΟΡ ΠΟΡ ποτ scortulum, Gl. Vet. Α τίξναμαι, quia corpus vendit. Hinc τοξνίΰιον, ν, το, Dim. τοξνιχός, i), bv, meretricius. Ab eod. τβξνιογίννγιτος, ov, spurius, qs. e τβξνίον et γίνομαι, nisi verum est τοξνογίννητος, e τόξνη. χοξνοζοσχΰον, ν, το, locus, in quo meretri- ces et scorta aluntur, lupanar, Ph. leno- cinium. Α τοξνοζοσχίω- *οξνοζοσχιιομ.αχοι, qui lupanaria defen- dunt, et suo patrocinio comprobant. Ex τοξνοζοσχίϊον et μάχομαι. το'νοζοσχίω, ω, f. ί,σω, lenocinium facio ; ί. e. meretrices et prostibula alo, lenoci- nor, alieno amori servio. A τοξνοζοσ- χός• ποξνοζοσχία, ας, y, lenocinium, Ph. A τοξνοζοσχος, S, 6 xa) 'a, leno, lena, qui vel quae scorta et meretrices alit, Ph. leno, lenocinator. Ex τόξνος et βόσχω. χοξνογίνϊις, ίο;, b χα) η, spurius, Gl. V. • A τόξν-η et γίίνομαι- τοξνργξαφος, Ό χολ ί), qui meretrices depin- git, qui meretrices describit, qui de rae- retricibus librum conscribit. Ex γξά- φω. τοξνοχοτία, ν), lenocinium. τοβνοκότος, α, Ό, leno, Gl. Vet. lenocinator, fornicarius. Ex τόξνος et χ,ότος. τοξνομανν,ς, ίος, β χα) ν\ι qui insano mere- tricum amore flagrat. Ex τόξ r-j et μαί- νομαι• τοξνομοιχτι;, ίος, b χα) i), adulter impudi- cus. Ex ίτόξνο; et μοιχό?• τόξνο;, ν, ο, qui corpus suum prostituit et veluti vendit, cinaedus, puer meritorius, fornicarius, scortator, Ph. scortus, im- pudicus, Al. Gl. Vet. fornicarius, impu. rus. Α τίξάω, vendo. νοξνοσχότος, ν, b, scortator, qui scorta et meretrices contemplatur. Ex τόξνπ et σχοτός. χοΡνοτίλώνν,ς, ν, b< leno, qui pecuniam pu- blico asrario solvit, ut lenocinium facere sibi liceat. Ex τόξνη et τίΚωνν\ς• ιτοξνοφίλας, b, et τοξνόφιλος, a, Ό χα) r„ meretrices amans. -τοροτοιίω, ω, fut. fata, transitum seu viam facio. Ex ίτόξος. ποξοτοϊϊα, ας, ή, meatuum et foraminum corporis apertio. Ex iisd. χόξος, ν, b, transitus, trajectus ; (2) ora ma- ritima, ubi sc. est trajectus ; (3) meatus, fluvius ; (4) exitus ; (5) via, semita ; (6) vectigal, quaestus ; (7) emolumentum, adjumentum ; (8) ratio alicujus rei effi- ciendas et via. Α τίίεω- ποξχάζω, fut. άσω, fibula subnecto, fibulo, JEsch. Pr. 61. A τόξτνι• χοξταχίζω, f. Ίσω, idem et ab eod. Τίοξτα- χισάμινος φρ^ος αμττάμίνος Κα, Arist. Lys. 106. χοξχαχοφοξίω, ω, fut. γ,σω\ fibula utor j (2) scutum gero, milito. τόξταξ, αχός, β. fibula, prassertim amenti in clypeo. Έ^οαλών τόξτχχι γινναίαν χί ξ α, Eur. Bel. 1392. Ab eod. ^ τοςτάω- ω, f• ν,σω, idem quod τοξτάζω• ΠΟ'ΡΠΗ, *),-, ίι, fibula ; II. 18, 401. (2) an- nulus clypei, Pind. Olymp. 1. Hinc ποξπνιΰον, adv. in modum fibulas. τόξτνιμα, ατβί, το, indumentum fibulatum. Α τοξτάω• τορτόω, ω, f. ώσω, idem quod πορπάω- τορρίννιμα, ατός- το, ramentum, scobs, Stra- bo, lib. 13. Ex τόξος et ρίνκμα, πόρρω, procul, longe, porro, protinus, Gl. V. in anteriorem partem. Hinc Comp. αο'ρ'ρώτίςος, longius dissitus, Gl. V. ulte- rior ; et Superl. τορρωτατος, longissime dissitus. A 3-ge. Hinc πόορωθιν, adv. e longinquo, eminus, pro- cul. -τορρωτάτω, adv. longissime, maxime pro- cul. πορρωτίςω, longius, magis procul. ποξσαίνω, paro, euro ; τοξσανίνσα, curatu- ra, f. 1. part. Ion. pro τοξσανϊσα. Ileg- trcciv.iv βρέφος, Pind. Olymp. 6, 55. A τόξω• τόξσιον, adv. longius, remotius. Ή,ς πόρ- o-is-a, quam longissime, Pind. Nemeor. 9. A n'opffu- iropfuviutrai, nom. plur. part. f. 1. act. f. g. Ion. pro <τοξιτυν«ο•αι, a χοξβ-ύνύ), f. ννω, prasbeo, suppedito, do ; (2) paro, prreparo; (3) ago, perago, admin i- etro ; (4) colo, in honore habeo j (5) de- lector. ΪΙξαγμ* χοζσύνων μίγ*> Sophoc. El. 672. Ώς δι το tS ποταμΐϊ Χπορρυνιτο, Xen. Cyr. 7, 23. Έγώ hi τα,λλα ίτάντα ποξσυνω, Soph. Aj. 1415. Και παιοΛ π'ορ- συν' οϊα χςη xaff ήμίςχν, Eurip. Med. 1021. 2ο/ TVjvdt -χορσΰναι χάξΐν, id. Ale. 1062. Kuvn πορ/ίνήνσα λίχος, II. 3, 411. Α πόςω. αΟΡο•ω, adv. longe, ante ; (2) longe, procul. Hinc Compar. νόξ/τιον, item ποεσωτίρω, longius, rnagis procul ; et Superl. πορσω- τάτω, longissime, maxime procul. A ίτςό. ποξτάζω, f. άιτω, vitulor. Α τόξτις. Kopjaxiov, το, juvenculus, seu juvencula, Hes. πόξταξ, αχός, β χα) i), vitulus, vitula, ju- vencus, juvenca. Ab eod. IIO'PTIS, «οί, β χα) ft, idem. πορτιτξόφος, κ, ο χα) ν), vitulos nutriens, Horn, in Αρ. 21. Ex πόξτις et τξίφω. ΠΟΡΦΐ'ΡΑ, ας, *\, purpura, genus con- cha? marinas ; (2) pannus liquore purpu- ras tinctus, vestis purpurea; (3) vestis splendida, venusta, elegans. πβοφυξαΊος, purpureus, Chron. Alex. Era. ποξφυξανθίις, ίος, ό χα) i), qui purpureo Mo- re est. Έχποξφύξα et άνθος, flos. πορφυρ%ιος, idem quod ■χο%φίΐρίος, ία, e*j. tov, contr. ποξφυξϊίί, a, Sv, purpureus ; (2) splendidus, venustus, e- legans ; (3) niger ; (4) varius, versicolor. Ιίοξφύξίος &άνατος, II- 5, 83. Τίαζφνξίγι νίφέλγι Kivxaeaara ίαυττ,ν, ib• 17, 551. A ποξφύξα. Unde ποξφυςώς, ίως, ο, purpurarius, seu qui pur- puras venatur; (2) qui purpura tingit, infector. ποξφυξίυτης, S, Ό, idem. Α ποξφυριυω• πορφνξίντιχος, y, ov, pertinens ad purpura- rum venatorem seu venationem, item ad artem purpura tingendi. Hinc ^ τοξφν- ξίντιχίι, τ]ς, scil. τίχν/ι, scientia venandi purpuras. Α ποζφυςιυτίις. πορφΰςίω, ω, f. %ru, purpureo colore nigri- co vel rubeo, purpurasco. Α ποξφύξω. ποξφνξίξω, f. ίσω, purpureo colore sum. A ίτοξφύξα. ποξφύξίον, α, το, parva purpura, Ph. ΐτορφυ- μια, murkes, Dim. ab eod. ποξ φυξϊς, ίδος, ή, purpurea vestis, Gl. Vet. torale ; (2) avis nomen ; (3) nomen in- sula;. Ab eod. χορφυξίτΥ,ς, n, i, purpuras similis. Ab eod. ποξφυξ7τις, ίΰος, ή, idem, foem. νοξφνζίων, ωνος, ό, nomen avis aquaticas, sic dictas a colore rostri et pedum ; (2) pis- cis quidam, Gl. V. ποξφυρίων, purpurio. Ab eodem. χορφυρόζαπτος, n, β χα) ν\, purpureo colore imbutus aut tinctus. πορφυξοζαφί7ον, n, τβ, ofneina ad tingendum purpureo colore. <τοξφυξθζαφ?)ς, ο, et ■χορφυροζάφος, purpurarius, Gl. V. Ex nog• φύξα et βάίττω. ποξφυξΟίώΥ,ς, ίης, ο χα) ν\, purpuras speciem gerens, purpureo colori similis, casrule- us. Ex -τοξφύξα et ίΓδος. #6ΡφυροαΙως, adv. in modum purpuras, ita ut purpuram referat. ποξφυρ όίΐς, ισσα, όίν, purpuram referens, E- pitn. maris. Α ίτοξφύξα- ποξφυξόζωνος, χ,• ο xai 'η, violaceo seu pur- pureo cingulo circumdatus. Ex ζύν•/ι• ποξφνξόχανλος, ν, ό χα) ν], cujus caulis pur- pureus est. πύΡφυξομϊγν,ς, ίος, c^ χα) ν), purpura mixtus. Ex ποξφύξα et μίγνυμι• ποξφυξόνωτος, ov, purpura vestitus, Nonn. ποξφυξόχιζος, n, ό χα) r„ purpureos habens pedes ; (2) purpureum limbum habens. Ex τοξφύξα et πίζα. ποξφυξοπώλνις, u, Ό, purpurarius, Gl. V. ποξφυξόπωλις, ιίος, r), quas purpuram sive Ianam aut vestem purpuream vendit. Ex ποξφύξα et ίτωλίω. ίτοξφυξό^ξωτος, ov, purpura stratus. ποξφυξόω, ω, f. ώσα>, purpura tingo vel or- no ; ποξφυξωο-αι, clavare, Gl. V. A vop• φύξα. Unde τοξφΰξω, purpureo colore perfundo; (2) purpureo colore nigrico vel rubeo ; (3) nigresco ; (4) asstuo, de mart j (5) curis perturbor, solicitor. Πολλά. U οι χξα- δ /ij πόξφυξί μίνοντι, II- 21, 551. (6) -τοξφΰ- ξομαι, idem ; j7) delibero, meditor^fcs. etiam ποξφοξίιν interp. χαχοηχνΰν, et ποξφίιρομαι, ίιαλογίζισθαι, (est proprie in ( 483 ) abdito, prorundo imo versare et agitare, Em.) πορφυξώτίξος, ίξα, (got, magis purpureus. Compar. ab inus. ηόξφυξος. κόροι, f. ψόξσω, prasbeo, suppedito, do. T»- toj μόνω πόξωσιν α'ίξίσιν, δόμων λαζίΐν ο χξνιζίΐ, Lye. 1268. Α πίί ξ ω. ποσάχις, adv. quoties ? Α τόσος . ποσαπλάσιος, ία, lev, quotuplex ? Ab eod. ίΓοο'οϋτλοίο'/ο/ν, αίνος, β χα) ν), idem. ποσαπλως, adv. quot modis ? Ab eod. ποσάπχς, uv, quot pedum ? ποσαχν], adv. quot in locis ? Α ποσάχις. ποσαχως, adv. quotnam modis ? Ab eod. πόσί, adv. quo ? quem in locum ? Α τό- σος. τόσα, dat. sing. Ion. et Att. pro τόσϋ, a τό• σις, maritus. Ιίοσίΐΰαν, ίίνο;, ό, Dor. pro Τίοσαΰων, Nep- tunus. ποσαΰάνίίος, u, ό χα) τ), ad Neptunum per- . tinens. Α ΙίοσαΙαν. ποσύΐαον, το, templum Neptuni. ΐίοσιιΰίών, ωνος, b, mensis Atticus, ultimam Decembris partem, et primam mediam- que Januarii complectens, Gl. Vet. De- cember. Α ΤίοσαΙων. ποσίΐΙίων)ς, ίϊος, i), halcyone. Ab eod. Π02ΕΙΔΩΓΝ, ωνος, b, Neptunus ; Roma- nis Census. ποσαΰώνια, ίων, τα, sacra in honorem Nep- tuni, Neptunalia, Gloss. Vet. Α Πβο•£/- ταο-ιιΐώνιον, u, το, templum Neptuni. τόσιως, gen. sing. Ion. et Att. pro πό'σιος, a πό'σις , maritus. ΠΟ'2ΘΗ, jjf, i\, pellis, qua glans pudendi virilis integitur; (2) ipse penis. τοσθία, ας, ν), tuberculum parvum in pal- pebris super pilos. Ab eod. πόσθιον, ν, το, pudendum virile, Dim. a πόσθ•/]• •χόσΰων, ωνος, b, qui magno pene est, ant prasputioj (2) puerulus, infans. Ab eodem. ποσιΰνϋαν, a, to, pro irdfuduev. πόσιμος, ίμν], ιμον, potabilis, potui aptus. Α τόσις. ποσιν, pedibus, dat. plur. Poet, et cum ?, pro ποσ), a τ5ς. ποσιπτίξνίΰίς, ων, al, venas in calcaneo. Ex πΰς et πτίξνα, calcaneum. τόσις, ίως, r), potio, potus. Α τίνω, ρο• to. τόσις, maritus, apud Poet. ace. τόσιν. τόσος, ά, ov, quantus ? Hinc τόσα, quanti ? et 3-όο-β/, quot ? Ab 'όσος, quantus, citra interrogationem. ίτβο-οί, '>., ov, aliquantus, aliquantulus ; (2) quidam. Ab eod. τβσοσύλλ&ζος, ov, quot syllabarum. Α συλ• λαζί). τοσότνις, νιτος, vs, quantitas. Α τόσος, τοσόω, ω, f. ώσω, quantum facio, quantita- tem attribuo ; τιτοσωμίνος, quantitatem habens, p. pass. part. Suic. Ab eod. τοσσάχι, idem quod τοσάχις, Call. τοσσΐόμαρ, adv. quot dies, per quot dies, quot diebus. Ex τόσσος et ν]μαξ. τοσσίχξοτος, β, b χα) ν), qui pedibus pulsa- tur. Ex τ5ς et χξότβς, pulsus. !roo"o*oi, Poet, pro τόσος, τόσσω, gen. sing. Dor. et Poet, pro τόσα, a sroVoi• τος-αϊος, quoto die? quot diebus? quot dierum spatio,/Vi. quota die. IIos*it7si St.* συν τω ς-ξατίί/μχτι Ιχίϊσί αφιχοίμ' /jv ; Xe- noph. Cytopced. 5. Α τό$τος. τοΓημόξίος, q. d. quantesimus ; quotas par- tis ; Tos -γ,μόξΐον, quota pars, Gloss. Vet. hasc portiuncula. Ex TOro; et μόξίον, pars. iros -ός, h, ov, quotus? (2) quantus? A jto'- σος. τοτως, adv. aliquantulum. τόταγί, 2. singul. praes. imperat. act. Dor. pro τξόσαγι, Thejoc. Id. 1, 62. A jr^oo- άγω. , τοτάγχυμιν, I• plur. prass. ind. act. Dor. pro τξοσάγχυμίν, a τξβσάγχυμι, appro- pinquo. τοτάγω, f. άξω, adduco, accedo, Dor. pro Τξοσάγω• Ποτάγα hi τολυ τλίον αμμί γαλάνα, Mosch. 5, 3. Hinc τοταγωγίίης, ν, b, explorator, delator. τοταύδω, et τοταΆμαι, accino, cano, car- mina cano, Dor. pro τξοσαύΐω- Τ)» ι: κ| παταύσομαι όίσυχα, ο»1μον% Theocr. Hh2 ποτ ποτ ΠΡΑ mmlvios, ία, ιον, reeens, novus, peregri- nus ; improvisus, JEsch. Pr. 102. (2) pri- mus, antiquus. A ποτ)* pro πξός• ποταινός, i), ov, idem et ab eod. Λοταμείζομαι, fut. ψομαι, respondeo, Dor. pro πξοσαμείζομχι• Ύάν δ* «ξ« ν' ώ Αάφνις ποταμε^ατο, Theocr. 1, 1007 sroraytcs/e?, idem quod ποταμός, Eur. ποταμίλγω, f. ξ&ι, praaterea mulgeo. Ήο- τχμίλξετχι Ις ίύο π'ελλχς, Theocr. 1, 26. ποτχμίλξομαι, fut. 1. indie, med. Dor. pro τίτΛ,α^βί, δ» β x«i ή, q. d. fluvii vel flu- viorum ductor, fluvialis. Ex ποταμός et ίίγω. ιτοταμηίον, adv. fluvii more. Α ποταμό;, σοταμηϊς, ϊίος, i), fluvialis, v. c, Nympha. ποτχμν,πόςος, α, β »«ί ί» fluvium traji- ciens. ποτάμια, ας, ί, fluviolus, alveolus, Strabo, lib. 10. Α ποταμός. Unde ποτάμιον, ss, το, rivus, Dim. ποτάμιος, ία, ιον, fluvialis, flumineus, am- nicus, Gl. V. Ab eod. ποταμίσχος, ν, ο, fluviolus, Dim. ab eod. ποταμίτης, ν, ο, ποτχμίται, aquilices, Ph. ποταμογείτων, βνβί, β χα) r), fluvio vicinus, accola fluvii. ποταμοΊο, gen. sing. Ion. pro ποταμίί. ποταμόχλο^ος, n, ο χα) i), qui amnibus al- luitur. Ex. ποταμός et χλύζομαι. ποταΐΛόνίε, adv. ad fluvium. 1Ι0ΤΑΜ(Ϊ2» 2, o, fluvius, flumen, am- nis, Ph. {proprie aqua potabilis, Em.) ποταμοφόξητος, it, Ό χα) ή, qui a fluvio au- fertur sive rapitur. ποταμόχωξ-ος, n, ο χα) ή, limo arenave a fluvio devecta opertus. ποτάνος, volucer, volans. Dor. pro ποτηνός. Ιϊοτανόν μεν ίίωγμα πώλων, Eur. Orest. 981. "Ε» τι Μοίσαισι ποτανος, Find. Pyth. 5, 152. ποτάομαι, ωμχι,^ volo, as. Μίσα ί' αιε- τός igavi ποταται, Eur. Rhes. 530. A πίτομαι. ποταπβς, i), ον, qualis, Ph. Α ίάπείον ποταπως, adv. qualiter, Ph. A prsec. ποταυγάζειν, adspicere, praes. inf. act. Dor. pro πςοσανγάζειν, a πξοσανγάζω• ποταύλει, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. pro πξοσηύλει, a ποταυλίω, ω, Dor. pro πζοσαυλίω. "Α πξάν αμώντεσσι παξ' Ίπποχόωντι ποτχύλει, Theocr. 6, 41. ποταωος, α, ον, orientalis, ad orientem ver- geiis vel spectans, Dor. pro π^οσηωος. Ex ποτ) pro πξός, et ηώς, aurora. πότε, adv. quando ? Ab.ers. (Vel ab anti- quo πος, π•);, πον, Ern.) ποτέ, adv. aliquando. Hinc νίίποτε, μ%6ί- ποπ, nunquam. Ab 'ότι, quando. ποτίίξαμε, accurrit, 3. sing. a. 2. ind. act. Dor. pro πξοσίίξαμε, a πξο?ξίχω. ποτείίω, Dor. pro πξοσείίω, inus. Hinc a. 2. 5τοτ;δών, intuitus ; ποτίίοιμι, intuear, inspiciam. ποτεχλεπτόμνιν, furtim ducebar, 1. sing. imperf. ind. pass. Dor. pro πζοσεχλεπτό- μν\ν, a πξοσχλίπτομαι• ποτίομαι, volo, as. Α πίτομαι. ποτίοντο, volabant, 3. pi. imperf. ind. med. Ion. pro εποτίοντο, a ποτίομαι. ποτίος, ία, ίον, bibendus. Δ πίνω. ποτίξίσίεν, praes. inf. act. Dor. pro πξοσεξί- ζίΐν. A ποτεξίσίω, Dor. pro πζοσίξίζω, cum aliquo certo. IIO'TEPOSi Eg», ίξβκ, uteri πότίζον, u- trum. ποτίξχεν, accede, 2. sing. praes. imperat. med. Ion. et ^Eo/. pro πεοσίξχν. A jreTEf^e^a;, Dor. pro πξοσεξχομχι. ποτίξωβι, adv. utra in parte? utro in loco ? Α πότίξος. ίτβτέξωί, acfo. utro modo. Ab eod. ποτίξωσε, adv. utram in partem, vel utra in parte ? Ab eod. ποτΐφύίτο, adhcerebat, 3. sing, imperf. ind. med. Dor. pro πζοσεφύίτο, a πζοο-φύομαι. άότιχε, adhibe, 2. sing, prses. imper. act. Dor. pro πζόο-εχί, a ποτίχω, Dor. pro π^οσίχω. πότη, ϋς, ii, volatus. Α πίτομαι* πότ'/ιμα, ατός, το, potus ; (2) poculum. A πίνω, bibo. ποτηματοποιος, 5, ό, qui pocula conficit, Srvic. Ex πότνιμα et ποιίω. νοτ^μιν, adire, pries, inlin. act. Dor. pro trronTvai, a πξόα-'.ιμι. ποτν,νος, η, ο», Dor. ποτανόΐ, volucrie, ala- tus. Α ποτίομαι. ποτνζ, νΐζος, β, poculum. Α πίνω, bibo. ποτν,ξίΐιον, ν, το, pocillum, Gl. Vet. Α πο- τηξίον• ποτνξίογλύπτιις* ν, ο, poculorum caelator. Ex ποτίΐξίον et γλύφω• ποτν,ξΐΰν, u, το, poculum, calix ; in Sac. Li- teris, portio destinata : de bonis et malis rebus. Ab eod. ποτνίζίοφόξος, n, i x&i ^, poculi aut poculo- rum gestator, seu gestatrix. Ex αίξω• ποτΜοΒ-ήχνι, νις, 'h, caliclarium, Gl. Vet. ubi calices reponuntur, seu exponuntur ; a- bacus. ποτηζοπλύτνις, », β, cratera, Gl. V. ubi ca- lices lavantur. Ex ποτ^ιον et πλύνω, ποττ,ς, ητος, η, potio, potus. Αυταξ \π.ι) τάζπ'/)θ•αν Ιί-ητυος ^Ss ποτητος, Odyss. 5, 2Θ1. Α πίνω. πότης, ν, ό, potor, bibax, bibulus. Ab eod. ποτητός, »;, όν, volucris. Α ποτάομαι. ποτ), Dor. pro πξος, ad, quod in primis fre- quens est in eompositis. ποτιάπτω, f. -ψω> alligo. ποτιζάλλω, objicto, obtendo. ποτίζλιπιν. Dor. pro πξοσζλίπιιν• A ποτιζλίπω, f. -φα», adspicio, intueor. ποτώίγμίναις , exspectantibus, dat. pi. part. pries, f. g. Dor. pro πξοο~Ζίχομίναις, a πξοο-Μχομαι, II. 2, 137. ποτιΜν, aor. 2. inf. act. Dor. pro πξοο-ι&7ν, a πξοβ'ίϋω, adspicio. ποτώέξχίται, Dor. pro πξβο-ΰίξχίται,ζ ποτίδέξχομαι,^ adspicio. Tijve» ποτιδίζχΐται αν^ξα γίλϊνσα, Theocr. 1, 36. ποτιΰίύομαι, egeo, indigeo. OiSe» Ιγω τηνω ποτιΰίύομαι, Theocr. 5, 63. ποτίδοις, adspexeris, 2. sing. aor. 2. opt. act. Dor. pro πξοο-ΙΙοις, a αςοηίΰω. ποτιΰόξπιος, ν, ό χα) vt, ad csnam utilis ; //. 7, 370. Ex Ιοζπόν. ποτίο~ω, a. 2. conj. act. Dor. pro πξοσ-ίδω. ποτίζω, Dor. ποτίσδω, f• Ίσω, potum prae- beo, seu ministro ; (2) aquatum duco, Ph. adaquo ; (3) rigo, Ph. irrigo. Tau- ζως χα) πόξτιας ωΰί ποτιστών, Theocr, 1, 121. Α πότος, ποτίθίΐ, 2. sing, praas. imper. act. Dor. Att. et per Syncop. pro πςος-ίθίΐ, et hoc pro πξο?ίθίτι, a πςος-ίθνιμι. ποτιχάξΰιος, ία, ιον, qui ad cor adhaeret, qui in corde haaret, Dor. pro πξοο-χίςδιος- Ex χαξίία. ποτιχίχλιμίνον, Dor. pro πξοβ'χίχλιμίνον, a πζοσκλίνομκι. ποτιχλίνομχι. Dor. pro πξοο-χλίνομαι, ver- go ; ποτιχίχλιμίνος , inclinatus, p. pass. ποτιχός, ii, ovy bibax. Α πότος, ποτίχξανον, u, το, cervical, pulvinar. ποτιλεγω, fut. ξω, Dor. pro π^οτλίγω, allo- quor, compello. Τως δ' νδϊν ποτιλίζαθ' ό /3ώ«βλβί, respondit, Theocr. 1, 92. ποτιμάξατο, attigit, 3. sing. a. 1. ind. med. Dor. et Ion. pro πξοο-ίμάξατο, a ποτιμάττομαι, f. ζομαι, allido. πότιμος, if, β χα) ή, potui aptus. Α πότος, ποτιμυθίΐο-θαι, pra?s. inf. med. Dor. et conir. pro πξοο-μυθίιο-θαι, a ποτιμυθίομχι, νμαι, fut. ηο-ομαι, alloquor; (2) rogo. Μ'ί τ/ at » %χτ« χαίξόν 'έπος ποτιμυθϊΐο•»ιτο Ίϊπίζχομίνω, Theocr. 2% 66. ποτινίοΌΌμαι, accedo, Dor. pro πζο<τνίοΌ•ο• μαι, II. 9, 381. ποτιόοΌ-ίται, adspicit, 3. sing, prass. indie. med. Dor. pro πξοο•όοΌ•ίται, a verbo irgoe•- όσσομαι• ποτιρρίπηιν, projicere, praas. inf. act. Dor. et Att. pro πξοσ-ξίπτίιν, a πξοσ-ξίπτω. ποτίο-δω, Dor. pro ίτβτ/'ζ», potum praebeo. ίτβτ<ί, <δβί, si, potrix, bibax. Α πότης, ποτίο-'/ι, 3. sing. a. 1. conj. act. verbi ποτί- ζω' Unde πότισις, εως, sj, adaquatio, GZ. Γ. potatio. πότισμα, το, potio, Diosc. ποτιβ-ματοποιος, ό, potionum confector, Ath. ποτισ-μος, S, «5, adaquatio, irrigatio j (2) po- tio. ποτιράζω, instillo, Dor. pro πξο^άξω• Τίξα- vv δ' Ιάσων μαλθαχα φωνα ποτι$-άζων ό- αςον, Find. Pyth. 4, 244. ποτις-ατος, bibacissimus, Superl. Att. a πό- της• ποτις-ηξίοη ν, το, canalis, aqualiculus, Ph. popina. Ab eod. *orts-w, S, β, irrigator, qui potum praebet. ποτίςξα, as, y, ubi animalia aquantur, seu aquatum compelluntur. Ίππύ%* tin' ( 484 ) xovro TloritSawi ποτίπ*ι*% Call, in Dian» 50. Ab eod. ποτίσχομαι. amplector, comprehendo. ποτιτίξπω, f. -ψ». Dor. delecto. ποτιφθίγγομαι. Dor. f. ξομαι, compello. ποτίφοξος, pro πξόσφοξος- ποτιφύομαι, adhaEreo, Dor. pro πζοσφυομαι. Κω μεν τώγχίϊξω ποτεφύετο, Theocr. 21 f 46. ποτιφωνηεις, 'faftret, %εν, Dor. vocalis, qui loqUi potest. ποτιχξίμπτω, pro πζοσχςίμπτω. ποτιω, f. 1. ind. act. Att. pro ποτίσω* a πο- τίζω. Π0'ΤΜ02, », h, sors, faturn, casus seu fortuna fatali sorte obveniens ; (2) inte- ritus, mors, i/. 6, 412. πότνα, ή, alma, adoranda, veneranda, diva, πότνιχ, vi, idem. ποτνιάΰες, a], furore percellentes, ad insa- niam redigentes. Α πότνιος• ποτνιάζω, idem quod ποτνιάω• ποτνιάναχτος, ν, ό χα) ή, dominatu vene- randus. Ex πότνιος et αναζ• ποτνίασις, εως, ν, supplex obtestatio, pre- catio.cum lacrimis, imploratio. Α ποτ- νιάζω. ποτνιασμος, ν, ό, supplicatio deorum. Ab eodem. ποτνιάω, et ποτνιχομαι, £μχι, oro, implo- ro, obsecro, obtestor, suppliciter depre- \ cor ; (2) aegre fero, indignor, quiritor. Έδόχει ποτνιασθαι χα) daxquiiv. Pint. A IIO'TNIOS, ια, tov, venerandus, honoran- dus, augustus. Usitatum foem. πότνιχ. πότνος, η, cv, idem ; occurrit fere in voca- tivo, πότνα. ποτοΊο, gen. sing. Ion. pro ποτ'ύ, a ποτόν, S, τβ, potio, potus, quod bibitur j (2) fluvius. Α πίνω. πότος, ν, β, potatio, compotatio ; (2) eon- vivium, etiam in bonam partem. Ab eodem. πότος, i), ov, potabilis, potulentus, seu po- culentus. Ab eod. ποτόσίον, prass. part. act. n. g. Dor. a ποτόσΰω, idem quod πξβσόζω, redoleo, Dor. pro πξβσόζω. ποττχν, Dor. pro πξος ταν, πξος rfa• Ex πξος et ποττόν, Dor. pro πξός τόν. Ex πζβς et Ό. ποττν, Dor. pro πζός tS. ποττω. Dor. pro πξός τω. πν, adv. ubi ? quo in loco ; πν V' ; ubi est. Ab 2i, (vel antiquo πίς, πϊ,, πον, unde πως et alia : pro \π) πϋ, scil. τάπα, ut ;rij pro επ) πγ, scil. μεθόΰω, γνωμγι, τίχνν), s- πιτν^εύσει, vel tale quid, Em'.) «r&, adv. alicubi, uspiam, usquam ; & ifav, non utique. Ab eod. ΠΟΥΓΓΗ\ πνγγίον, sacculu% Bob. πνλν, multum, Ion. pro πολύ, a πολύς, et sic reliqua composita ; ut παλοζάτίΐα, horba quaedam, Nic. Th. 851. πνλυζ'άτείξα, ας, i), II. 3, 89. v. πολυζότείξα. πνλυμίλχϋξος αυλή, aula cum atrio amplo. ΙΙότνια παλνμίλχβεε. Diva multorum tectorum, Call, in Dian. 225. παλΰς, multus, Ion. pro πολύς. 1ΙΟΎ~2, alii πϋς, ποίος, ό, pes ; (2) men- sura sedecim digitorum ; (3) radix seu ima pars montis ; (4) pes metricus ; (5) funis nauticus ; πόΖες , Lat. pedes, qui- bus extremi anguli veli versus puppira adducuntur ; (6) clavus, temo. Notan~ dee tironibus hce formce : (1) xvx ποδχ, retro ; (2) \x ποίος, e vestigio, presso pe- de ; (3) εν ποσ), praesentia obvia, instSn- tia prope, vulgaria ; (4) επ) πόΐχ, cessim pede referendo; (5) χ,ατα ποία, idem quod \x ποίος, item,cursu ; (6) πάς ποίος et πάξ ποίας, idem quod εν ποσ), inter- dum quod \x ποίος, (7) πε(ί ποία, apte ; (8) πζό ποίος, idem quod \v ποσί, (9) ΰπο ποίας, cum de motu sermo, idem quod άνα ποία, Ern. ποίί, pro ποιώ, Ar. ποώίης, εος, ό χα) ν), herbosus, herbis abun- dans, herbidus, herbeus, herbas similis. Α πόα, herba. πξχγμχ, χτος, το, res, negotium j (2) ad- ministratio reip. β/ h πζάγμχσι, magis- tratus, principes reip. item ipse status reip. (3) status, conditio hominis, h ί- γαβοΤς πξάγμασι, lastis rebus ; (4) lites, controversias, et hinc molestiae, πξχγμχ,- τ«> lites. Α πςάττω- πξα γματίία% «si ν, studium, quod adhibe- ΠΡΑ Ι1ΡΑ ΓΙΡΕ tur ad efllciendum rem quampiam, com- mentatio et intentio animi ; artes, etiam fraudes quibus aliquid molior ; (2) opus commentatione compositum, tractatio ; (3) negotiatio, mercatura, Ph. nundina- tio, actus. Α πξχγμχ• Hinc κζχγμχτίΐώδη; , to; > β xxi *i, negotiator, ac- tor. πξχ.γμ.α,τίννμ,χι, negotior, Gl. Vet. aliquid efficere cupio, studeo, laboro, quasro, et pass, efficior : rem certo modo tracto ; die. Historice, certo consilio scribo his- torias. '"Ων vvix' ίγω τχντ' Ιπξχγμχτίν όμην, Arist. Nub. 526. 'Έ,χπίμφθηνχι τχξίσζίυτ^; ηχξχ τον Α.\γύπτν σχτξχβην ΐπξχγμχτίνσχμ•ην, Heliod. Ύύτων μ\ν το», χ τΐξΐ μόνον το ΛΧξαν, πξχγμχτίύι- txi, Μ. Anton. 6, 25. Α πξχγμχ. Hinc χξχγμχτίυτν,;. S, β, negotiator, actor, Ph. ^■ξχγμχτίντιχο;, β, idem quod πςχγμχτία- τν);, Suid. ττξχγμχτιχο;, ν, ov, serius, solers in nego- tiis agendis et rebus tractandis, Gl. Vet. negotiosus, forensis, rerum peritus. A πξχγμχ• πξχγμχτιχω;, adv. solerter, perite, acriter. πξχγμχτιον, ν, το, res parva, negottolum, Dim. a πξχγμχ• «ξχγμχτιωδω;, adv. negotiose. πξχγμχτογξχφίω, ω, fut. νισω, curiose in scribendo pertracto. Ex πξχγμχ et γρχφω. πξχγμχτοΐί^;, ν, β, qui litem seu lites scrutatur. Ex πξχγμχ et ίιφχω. χξχγμχτοαΰί;•ίξον, laboriosius, molestius, qs. a πξχγμχτοίώω; . ατξχγμχτχχοπίω, ω, f- ήσω, res novas mo- lior. Ex πράγμα, et χοπγ. ιτξχγμχτολογίω, ω, f. ησω, in disputationi- bus, rerum versor, in narrandis rebus occupatus sum. Ex πξχγμχ et λόγος. *ξχγμχτομόί6?ι;, tog, ο xxi ή, cui est rerum usus, negotiorum expertus, prudens ; (2) industrius. Ex πξχγμχ et μκνθχνω. ιτξχγμχτορρχφο;, a, β, controversiarum con- citator, calumniator. Α ράπτω. πξχγμχτάο*ν;, los, ο xxi η, negotiosus, Ope- rosus, molestus. Α πξχγμχ. πξχγοξίτνί, sc. οΐνοί, vile vinum, Steph. ιτξχγο;, to;, contr. πξχγα;, το, negotium, res. Α πξχσσω. πξχίω;, vide πξχω;. πξχθίίΐν, vastasse, aor. 2. inf. act. Ion. et per Metathesin, pro πχξβΰν, a πίξθω. κξχθον, aor. 2. ind. act. Ion. et per Meta- thesin, pro Ιπχξθον. σξχβΐίί, venditus, aor. 1. part. pass, verbi πιπξάσχω. πξχιτώξίον, ν, το, praetorium. *ξχιτω&%ον, το, Dim. apud Arrian. χςχχτίο;, ίχ, ίον, agendus, faciendus, Ph. πξχχτίον, celerandum. ΤΙξχχτίον hi s- a.xs-01 το ίξ-ήί τη χχτχσχίυη, M. Anton. 7, 31'. κξχχτν,ξ, ν,ξοί, e, actor, qui agit ; (2) nego- tiator, mercator ; (3 1 exactor, coactor tributorum ; II. 9, 433. ubi Ion. πξνχ ιίΐζ • Α πξχσσω. νξχχτίιξίο;, ο xxi -h. exactor, JEsch. πξίχτν,ς, β, i, idem quod πξχχτν,ξ . et ab eodem. πξχχτιχίύομχι, facturio, i. e. opus pArturio, ad operandum me applico, Suic. A πξχχτιχό;• ίΤξχχ.τιχ}ι, quaastoria, qusstuaria, Ph. ac- tualis scientia, Gl. Vet. A χξχχτιχο;, y, ov, aptus ad agendum ; (2) in agendo positus ; (3) opere pollens ; (4) emcax, strenuus, Ph. cui feliciter, quod agit, procedit ; qui consequitur, iinpe- trat, quod petit; actuarius, efficax, agilis, Gl. V. venditarius. Α πξχττω. πξχχτιχω;, adv. cum agendi facultate, ef- ficaciter, solerter, strenue. ίτξχχτόξίον, pignerarium, Ph. Α πρίχτωξ. πξχχτο;, ή. ov, qui agi potest, sub actio. nera cadens, in actione versans. A πξχσσω• Hinc πξχχτοψ'/ιφίΓη;, 5, e actionum censor. χξχχτωξ, οξβί. β, perpetrator ; (2) exactor, quaestor ; (3) ultor. Α πξχβ-σω. κρχμν.ιος, vel πςχμνιο;^ oTvos, vinum Pram- mum, ita dictum vel a rupe quadam, vel - a zexvvuv, mitigare. 0, ψ, ή, actionum ultio ; (2) actio- num ultrix, Dea quaadam, Ph. laverna. Ex ίτξχξις et hixvi' χρχξ,ιχοπίω, ω, fut. ί,σω, molitione clandes- tina, sive proditorum ope atque opera urbem occupo. ΤΙίχξιχοπί7ν τϊ,ν πάλιν επιζχλλόμίνοί, Polyl. Ex πζχξις et χο- πίι• rpxln, in; , η, actio, facinus ; (2) successus, successus rerum ; (3) exactio ; (4) pro- ditio, apud Polyh. (5) sors. Α πξχσσω. πςχξάΗτι, fecerint, 3. pi. aor. 1. in conj. πςχόναι;, adv. vide πρχως. ΠΡΑ~02, et πξχος, «'. β, lenis, mitis, man- suetus. πρχότχτχ, adv. mitissime, mansuetissime, Steph. ίΤξχότνίίί «ιτβίι ίι lenitas, mansuetudo. A πρχοζ. πξχοτίξνς* adv. lenius. ΠΡΑΠ1'ΔΕ2, ojvs xl, pra»cordia ; (2) mens, solertia, solers industria. Sing, legitur apud Pind. Pyth. 2, 112. ΠΡΑ2ΙΑ\ oiit ϋ, area, seu areolea in horto. πρχσίζω, f. Ίσω, porrum imitor, porraceus seu prasinus sum. Α πρχσον. πξχο-ίη, ί, cura deorum, V. L. πξά-ο-ιμοί, », ό xx) ή, venalis, vendibilis. A πξΰ,οΊς• πξάο -tvost »» ο xxi %, porraceus, porro simi- lis in viridi colore. Α πρχσον• πξά,ο-ιον, ν, το, origani genus ; (2) marru- bium. Angl. horehound. Kxi χλοίξ» πςχσίοιο, το δή μίλίφυλλον ύΐίνιπ, Nic. ΑΙ. 47. Ab eod. πξχο -ios, α, β xxi ί» idem quod πξάσινοί. πξχτις, ιως, r„ venditio, venunttatio, auc- tio. Α πιπξάσχω. πξχο-ίτ'/ι;, sc. λίθο;, ex eo quod porrum co- lorum referat, Theoph. πξχτοίάϊΐ;, tot, β xxi ή, porro shnilis. Ex πρχσον et Sho;,figura. Tpatroxispi;, ilo;, ή, animalculum viride porri speciem gerens, quod lactucas in hortis et inprimis porros depascitur. Ex πρχσον et χι'ιρω. πρχσόχνρον, ν, το, falx, qua porrum deton- dent. Ex iisd. πζχσομ'.;, Dor. pro πξίσομίν, a πζάσσω. ΠΡΑ'20Ν, u, το, porrum. Angl. leek. (2) alga? species. πξχσσχίο;, u, 0, porri colorem imitans; ranaa nomen, a viridi colore, in Batra- chom. 251. Α πρχσον. πρχσσοντι, 3. plur. Dor. pro {ΤξχσσνβΊ. πρχσσοφχγο;, u, ό xxi ϋ, qui porrum come- dit, seu alga? illam speciem, quae πξάσον vocatur ; ranaa nomen in Batrachom. 229. Ex πρχσον et <*χγω• ΠΡΑ'2211, et πρχττω, fut. ξω, ago, actito, facio ; (2) administro, tracto, euro ; (3) vitam ago, &c. (4) patior, ut contra πχσ- χω pro facio ; (5) exigo, pro ίίσπρά,ττω, quo sensu et in ined. et accipio ; (6) o- peram do. Aliis modis dicitur cum praepos. qui sine formulis explicari non possunt : ut \; Τίιλοπόνννισον πξχτταν, mit- tere in Peloponnesum, qui curent item bellum et conjurationem ibi concitare ; πξχτηιν σωτ'/ιξίχν τινο;, de alicujus salute deliberare ; πρχξχι χχχόν τινχ, malo af- ficere aliquem ; nvi, malum alicui culpa sua consciscere, conciliare ; πξάσσίίν nvi, clam favere alicui ; de proditoribus. Hpxttuv xxxu;^ miser esse, 7 χ τη; πό- λιω;, gerere. Νΐ/ν γ' χ'ύτ' Άτξΰϊίχι φωτι πχντνζγω benevolus et propensus a- ni'mus, benevolentia, placabilitas. A χρίυμίνΥΐ;, ίο;, h xx) ■«, benevolus, benig- nus, mitis, Eur. Orest. 138. Ex α-ξχο; et μίνο;. χξΐυμίνω:, adv. benevole, placide. ίτξ ε'•ψ«ί, a. 1. part. act. verbi τρίτω. πξίων, idem quod σξΥ,ων, Ep. Suid. Horn. ΐτξ^γμχ, χτο;, το, Ion. pro πφ,γμχ, Theog. ίΤξ'ηγρξίων, pro ίτξβ'/ιγοξίων, Ar. Pace, 374. πξφαη, όνος, ή, inflatio, tumor. ^ A/ wjs φλΐγμονν; •χζγ$Όνί;, Aret. Α πρί,θω. χξν&ηνΜ, a. 1. inf. pass. Ion. pro ^gx^nvxi, a πινξχσχω• ΙΙΡΗ'ΘΩ, f• ν,σω, incendo, inflammo; (2) flo, inflo, tumidum reddo. ΤΙάξαμι νιων •χε,Υιο-ων pronus in caput propendens. χξΥ,νίζω, fut. Ιω, prsceps, pronum in caput dejicio, praecipito. A iigv t vr,i• scYivio -μοζ, o, prajcipitatio, subversio, ever- sio, Sibyl. erta. v&l<*.i, cui res aliqua habere^ successit. Δο? V ίτι Ύ^λίμα-χον χλ) ϊμ\ πξΥιξχντα. νίίο-θΰα, Odyss. 3, 60. r -ξγ,ξΐί, Yj* Ion. pro νξα&ί, actio, efifectus ; item negotium. Ού γάξ τι; πξΐίξι; πίλι- τα,ι χζυίζο'ίο γόοιο, II• 24, 524. πξ'/ΐξύο-ία, Ϋι, pro πξΟΥ.ξοο-ίοι, sacrificium, ap. Athenienses, Step /ι. π&σαι, incendisse, aor. 1. inf. act. verbi ϊΤ£γβω• χξνο-ί, 3. s. a. 1. ind. act. Ion. pro 'ίχξγ,ο•ί. ίτζΥ,σις, tus, 'k, inflatio, Hippocr. A freiOai. π&ο-μα., ατός,- το, ustio, combustio ; (2) in- flatio, tumor. Α *ξγβω. TsgAO-o-i. 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Poet. pro 'ingYitai, a πζά.σο*ω• &%fwo~oi, facio, Ion. pro πζά.οΌ*ω• χξίιατω, transeo. Ύί^τσασι ζέλίυθον, Od. 13, 83. iloio, ib. 15, 47. Α νίξάω. χρΥ&ύω, apud Herod, indicium defero. %'yiS-y^ Υ,ξο;, ό, qui incendit et inflammat, 'quasi fTator; (2; prester, serpens qui- 1. inf. Ion. pro πξάίξχι, a π^άο- dam, ab ardore dictus ; (3) turbo igneus e nubibus prorumpens, Ph. fulgor, tur- bo; (4) exterior pars gutturis faucibus subjecta, qua? in ira inflammatur. A ίίζΥ,θω. Unde πξ'ίΓΥίξίοί, ό χα) vi amburens, ut prester. πξ-/ΐΓΐχ6ί, y„ on, adurendi et inflammandi vim habens. Α πςνιθω. Unde τ&ϊΐζ, iSos, ϋ„ v. jTf/s-'?• πζΥ,σω, f. 1. hid. act. a τζ^θω. πξΥίτΥ,ξίον, το, Ion. pro πξχτΥίοιον. πςγ,ύγί\ως-, ωτος, 6, placido vultu ridens, leniter arridens. ίΤξΥ,ΰνομος, ό χα) ί, legibus comiter obedi- ens ; vel cui leges scriptae sunt mites et Eequse. πξγ /jvoo?, Poet, pro πξχύνοο;, qui animo est leni et miti. ',τξν,υνω. Ion. pro χξχυνώ, mansaefacio. πξΥ,ϋς, lenis, mitis, Ion pro παχύς. πξΥΜ-τίνων, ovTOs, ό, qui miti'et mansueta cervice est, mansuete jugum subiens. Ex πξΥιΰς et τίνων. ΠΡΗΩ'Ν, ωνοί, ό, eminentia montis, cacu- men, vertex. TgixiTo, 3. sing, pra^s. opt. pass, a ΠΡ1ΆΜΑΙ, emo, redimo, conduce Ovx α,ν πξίαί/ΑΥ,ν aSsvoj λόγν βξοτον, vilissimi pretii, Soph. Aj. 447. Uoiriv πξίχΰ-θχι ΧξΥιμάτων νπίξζολ'/!, Eur. Med. 232. Olx xv ίτριχίμγ,ν έδ xv Ισχχΰος μιχζ-, Arist. Pace, 1212. πξΐχπίο-χος, s, ό, priapiscus, lignum in mo- dum penis longum et teres, Dim. a yg/- xfrog. πξΐχπιο•μος, 5, ό. priapismus, erectio penis citra hbidinem. Ab eod ΠΡ1ΆΠΟΣ, a, ό, Priapus, Veneris et Bacchi Alius, hortorum et vinearum custos ; (2j membrum virile, Ph. repal- lus. ίτξίζω, f. ίσω, serro, serra seco. Α χςίω. ττξΐΥιμι, emo, Suid. ΠΡ1ΜΑΔΓΑΙ, ων, χι, primadiee, pisces, qui sese in cosno abscondunt. ΠΡΓΝ, adv. prius, ante, antea; (2) prius- quam, antequam ; (3) donee, quoad. Hinc π°)ν x-i, priusquam, antequam; π(ιν Sij, donee, usque dum, quoad, idem quod ^g/V'/jit item ser- ra. rrg/5 -Ίί» »» β, qui serra aliquid secat et fin- dit ; (2) piscis generis cetacei. rgirisi. ίω;, υ), serra ; (2) piscis cetacei ge- "neris; (3) genus pocuh; (4) genus na- vigii. ■xeiTo;, y„ ov, serra sectus seu dissectus; sectilis, Gl. Vet. A fit ΠΡΓΩ, seu τξ,ζω, f. ίσω, serro, serra seco s. findo ; (2) proprie premo, stringp, con- stringo ; (3) frendeo ; (4) emo ; (o) idem quod π-ξΥ,θω, quod inde duciter, item πξί- θω. ΤΙξίαν Tii; οΐόντχ;, Arist. Ran. 1044. πξίωμχ, χτο;, το, idem quod π^Ίσμα. πξ'ων, ονο;, ό, serra. Α πξίω. ΠΡΟ\ prcep. regens gen. ante, coram, pra?, notans in compositione prioritaterh temporis, dignitatis, loci. Hinc ί-το πξο, procul a ; χπόπξοθι, et απ-όπξοθίν, procul eminus ; διάπξο, penitus : ΤψΤξΟ, sum- I cio, praedico, certiorem facio ; K^oYiyyiX• μίνος, p. pass. part. Μχχνν τ" lano-Qxt πξοχγγίλλνο-ι, Ken. Cyr. 3, 22. πξΐχγγιΚο;, u, ό χλ) τ, prasnuncius vel pra- nuncia; praenuneiator. πξοχγγίλμχ, το, pra?dictio. πςοχγγίλοΊ;, ιως, ή, idem, denunciatio, sig- nificatio, cum aliquem certiorem faci- mus, quid futurum, vel non futurum sit. πξοαγγίλτιχο;, τι, ov, prsenunciandi vim ha- bens. Α πξοχγγίλλω. πξοχγγελτιχω;, adv. pramunciando. πςοάγγι, 3. sing, prses. corij. act. verbi jr»e• ά,γω• ίΤξοχγνίνοΊς, ιω;, r„ prasparatio ad sacra rite obeunda. A πξοχγνίύω, prius purifico, lustro, ad sacra sc. rite obeunda. πξοχγοξάζω, f. χσω, praeemo. ίΤξοχγοξχνομίω, ω, f. ησω, perf. part, ^povj- γοβχνομγ,χώ;, qui ante jam aedilis fuit. τζοχγοςχσίχ, χ;, 'h, prasemptio. A !7ge«- γοξάζω. Ttpoxyogxs-Y,;, H, h, praeemptor. Ab eod. προαγροιυμχ, χτο;. το, oraculum, Suic. πξοχγόρνοΊ;, ίω;, {], praedictio, praenuncia- tio. Ύόνΰί ό υπχτο; hia. τν,ν πξΰχγόξίνο-ιν ο-υνίλχμζχνί, Appian. Β. Civil. 1. πξοαγοξίυτιχΥ,, υ,;, 'h, ars praedicendi seu di- vinandi. A πξοχγοξίύω, fut. ίόο•ω, praedico, praenuncio, praemoneo ; (2) denuncio, praecipio, e- dicto praecipio aut veto, praeconis voce denuncio ; (3) testor. Έ^ώ μί> h->, τχΰ- τχ πξ,οχγοξίύω, Xen. Cyr. 6, 18. uge'/jyo- ξίυχί τον πόλίμον, Thuc. πζοχγω, fut. άξω, deduco, perduco, promo- veo, piOveho ; (2) impello ; (3) profero, produco, educo ; (4) abduco ; (5) praeeo, praegredior, praecedo ; (6) prsecello, prae- eo ; (7) perduco sc. fceminam, vide seq. Ητ' (χμνιχχνίχ) χνδζων rrepxyu S -νμον i( ο\μτλχχίνιν, Theog. 386. Ilgeijye πολλν; εφ Υρίμονια χχ) ων χχξΐ\ Anton. 5, 1. Plut. r i2v ίνίχίν γιγονα πξΟΥ,γμχι u; τον χοσμον, Μ, me, supra modum, vehementer, valde ; interdum in comp. redundat. ■zpoayyiKix, x;, 'hi praenunciario. A 7TPoxyyίKλω, fut. ίλω, praenuncio, denun- ( 486 ) - πξοχγωγίίχ, *i, promotio ; (2) institutio ; (3) perductio mulierum, lenocinium. ίτξοχγωγίΐ;, idem quod πζοχγωγιχο;> IE' schin. A ίτξοχγωγίύω, perduco, perductor sum, pro- stituo ; (2) pellicio verbo, lenociniisaut aliis artibus. Λντο; Ιχυτον πςοαγωγιί/ων τοΊς οφθχΚμο!;, ΙζάΖίζίν, Arist. Nub. 976. Μή πξοχγωγίύο•γ,; αΧοχον•, Phocyl. 166. Α προαγωγή. πξοχγωγγι, υ];, η, idem quod τξοχγωγίίχ, it. ipsi h'onores. A a-ge et χγω. ιτξοχγωγιχο;, yi, ov. ad lenocinium aptus ; vim lenocinandi habens j [2) producendi vim habens. Ab eod. πξοχγωγος, S, β, perductor, sive productor ; (2) leno, prostitutor. Ab eod. πξοχγων, ωνο;, ό, prasludium certaminis ; (2) prolusio actionis oratoriae, Ph. prae- fatio. τζοαγωνίζομχι, fut. ίοΌμχι, ante alium cer- to aut pugno ; (2) certo sive pugno pro aliquo, i. e. propugno. ^Slv ΰπίξμχχΰ, y,a) !Τξοχγωνίζίο•ϋχι χνφότχτο; πόνο;, Phil. Hinc πξοχγωνις-Υ,ς, S, ο, propngnator, defensor. πξβχγωνίΓίχον, το, praejudicialis causa, Vet. Lex. πξοχδιχίω, ω, f. ησω, injuria lacesso. ΉξΟΥ,- ΰιΧΥ,ο-α; II χχ) Χχξίχλίΐχν, Heliod. πξοχΰω, praecino, prius cano. πξοχθξίω, ante video, perspicio. πξοχθξοίζω, ante congrego, seu colligo. πξοχώίομχι, alicui reverentiam ante alios debeo, prae ceteris in honore habeo, ma- gis colo. •ζροχιχ'ίζομχι, verberari jubeo, ante sc. sup- plicium, de magistratu; πξοχιχίξω, de lictore seu carnifice, qui virgis caedit. ■τξοχίξίμχ, το, idem quod x^oaiPio-t;, Bud. προχίζίοΊ;, ίω;, y>, propositum, institutum, studium, voluntas, consilium ; (2) bene- volentia ; (3) factio, partes in rep. προχι• ξίσίΐ, sponte, Ph. Α προχιρίομαι• προχι^γ'ίον, praeferendum, anteponendum est' Tx βίλτις-χ χχ)' τχ σώσοντ' χντϊ των pafxav χχ) των ν^'ι^ων πξοχιξίτίονι Dem. Phil. 2. Α ■τξοχίξίω- πξοχίξίτιχο;, υι, ov, qui certo animi proposi- to ad rem aliquam fertur ; in neut. quod eligitur, liberum, arbitrarium, volunta- rium ; ρημχ πξοχίξίτιχον, verbum perti- ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ nens ad voluntatem, actionem volunta- tis exprimens. Ab eod. *ζο*ΐξίτιχΰ( , adv. sponte, volenti animo. β-ζοαίξίτοί, η, iv, spontis humanae et arbi- trarius. Ab eod. κζΟΜζίω, ω, fut. ■dtrai, proino, depromo, e penu promo ; sed *ξοχ%ίομχι, νμχι, prae- fero, ante pono ; (2) constiluo, mihi cer- tum est ; (3) consulto, deliberatione ali- quid facio ; «■ ζβιλων, depromens, aor. 2. part, νςααλόμην, proposui, constitui, aor. 2. χςοηξημχι, constitui, proposui ; »•*««?- ςηται,' destinavit, Ph. p. Κχθχνίξ \x Txuiiin πξοχίξΰν, Luc. Πάλιν σκί•\/«.σ§ί τι υμών ΐκάτίξος τξοιίλίτο πξάττίΐν, Dem. €>χνχτον αντ etvrS Χξοχίξίτίον ν]ν, Xen. Των άλλων *ζοτ\(ύντο, JElian. V. Η. 3, 8. νρχίξνμίνοις, dat. plur. part, press, med. vel pass, a ίΤξοαίξίομαι. *(β*ίξ&>, progredior ; (2) proficiscor, abeo. ΈχίλιυοΊν ως φίλο» πξοχίςίΐν, Pint. κζοχισθάνομχι, fut. σθηο-ομχι, pnesentio, ante sentio. ΊΙξοχιο~θάνισθχι ri 5"S«t2» Thuc. ταύτα, Plut. *{οχίο-6ηο•ις, (ως, *>, prassensio. πξοχιτιάομαι, ωμαι, fut. άσομχι, ante eri- minor, ante aocuso. ΤΙξογιτιαο-άμίβα γαζ Ίνΰαινς Jt xai "Ελληνας πάντας υφ' ά- μχξτίχν ίίνχι, Mom. 3, 9. χξοκώιαος , u, β xxi η, qui fuit ante omne aevum, aeternus. tr(oax*)xov7av, ace. sing. perf. part med. f. g. a πξοαχίω. «ξοχχμίζω, f. άβΌΐ, in ea sum rotate, quae vigorem antecedit, i. e. in ipsa adole- scentia. ιτ(βκζονάω, ω, f. Ϋ,σω, acuo, sc. cuspidern. οτςοχχοντίζω, fut. ί(τω, ante jaculor ; Pass. -ίζομχι, jaculi modo feror. ίτ^οχχύω, prius seu prior audio, ante audio et cognosco, praesentio. "Ην πζοηχύσχτί \v τω λόγω της αληθίίας τ» ιϋαγγίλίν, Col. 1, 5. νζοχχςοζολίζω, eminus jaculor. *ςοχζτιχος, praecedens. Α τξοάγω. τξβχλγίω, ω, fut. ί,σω, prius doleo seu ad- fligor, v. c. cum capitis dolor praecessit morbum. νμχλύφω, ante ungo. ιτξοχλί$-ατον, adv. valde lemerarie. A πξοαλης, ίος, Ό χα) ή, declivis ; (2) teme- rarius, praeceps, audax, Ph. petulans. 'Χώξω iv) χξοαλίΐ, 11. 21, 262. A «τ§βώλ- λομχι. *ξοαλίσχω, prius seu ante capio, Gl. Vet. praesumo. χζοχλίζω, fut. ίσω, ante congrego. Τον i*i ΤΛΐς μιλλίσχς συμφοςχις 8-υμον πξοχλί- σχντις, Joseph. *ξοχλλχο•<τομαι, praetervehor, praevehor. ■χζοχλλοιίω, ω, fut. ύ<τω, prius altero, ante immuto, Sieph. ιτζοχλλομαι, prosilio. χξοχλως, adv. temere, praecipitanter. πςοαμχξτάνω, antea vel ante pecco. Τξάφω τόϊς ΐίοημχζτηχόσι, 2 Cor. 13, 2. *ξβχμι!ζω, prastereo, praatervehor ; et τξοχ- μίίζ,ομχι, responsione occupo, prompte respondeo. ιτξοχμύνω, £ ύνω, protego, propugno. βζοχνχζχίνω, fut. ζ,ησομχι, prius vel prior conscendo. ιτςοχνχζχλλομχι, praeludo. "Α μ\ν Vv ISn- ληθην xxi πίζΐ^ ίμχυτΰ, xxj π(ξ) των αλ~ λων, ωοΊΠξχοξος σξο τ5 αγώνος Χξοχνχζχ• λί«•6χι, τχυτχ Iptvt Isocr. Χξοχνχζοχω, ω, f. χσω, ante proclamo. Τξβχνχζολτ), τι. dilatio ; χχτχ πξοχναζολα,ς, per intervalla. ΐΓξοχνχγινώτκω, ante lego. ιτζοχνχγξάφω, ante scribo, Appian. *ξοχνάγω, ante deduce naves seu abduco ; Med. ante discedo, de navigantibus. 'Αλ- λ* χχί τινχς (sc. νχνς) νξοχγηγμίνχς μί• ταχχλίΤν, Thuc. lib. S, 11. *ξοχνχθξώο•χω, prosilio : (2) in certamen descendo. χξβχνχιιίω, ω, fut. τ]<τω, prius occido, prius e medio tollo; <τξοανΰλί, prius occidit, aor. 2. Τ/ σαυτϊ,ν χζοχνχίζΐϊς βιλτιόνων ΙΙο-ως 'ίλχίίων ; Heliod. "Η» μτ) μι κζοχ• ήλγι το γνζχςι Isocr. 9ξοχνχιβ•ιμόω, ω, fut. ωσω, prius impendo, prius insumo. ιτμχνχχιιμχι, ante dedicatus fui. ΛζοχνχχΎίΐίιττω, ante denuncio, declaro. ίτξοχνχχινίω, ω, fut. τ-,σω, ante commoveo seu impello. 9ζ»»ψχχλχ!ομχ4, ante defieo. r(ouvxx6rru, f. <φω, praecido, prius incldo. ΐτξοχνχχξάζω, ante exclamo, proclamo. w( οχνχχξ ίνω, prius interrogo j part. aor. 1. ίτζοχνχχξίνχς• πξοχναχζνοΊς, τι, exordium, initium. A πξοχναχζ&ω, prior, retro pello seu retro in- hibeo ; et πξοχνχχζάομαι, prior, retro cedo inhibito cursu j (2) prior exordior. Χξοχναλαμζάνω, ante suscipio ; (2) ante breviter expono; (3) occupo, prasverto aliquem aliquid agendo, v. c. prior am- plector. Ζξβχνχλίβ-χω, f. λώο'ω, prius consumo, ante absumo. ίτξοχνάλωμχ, το, impensa, operis susceptio- nem antecedens. Χξοχνχμίλπω, praecino, ante decanto, Rob. πξοχνχπίπτω•) prius conGido, ante collabor sau corruo ; πξοχνχπίΐτων, a. 2. part. πξοχνχπλάττω, fut. 3•λά<τ», prius refihgo, reformo. xeoxvanviu, f* ιίκτω, prius respiro. πζοχνχξχάζω, fut. άσω, ante seu prior ab- ripio. •τζοχναρότιγννμι, ante prorumpere facio, seu emitto. πξοχνκβ•ί!ω, ante concutio. ίτςοχνχο-χίυάζομχι, praastruo, multo ante compono. frooavatrxorim, prospicio, provideo. πξοανχΓίλλω, f. ίλω, ante cohibeo et repri- mo, prior compesco ; a. 1. πξοανίπιλχ. ίτξοχνχτάττω, priori loco pono. πξοανχηίνω, ante attollo j (2) prastendo ; πςρανίτ%ινίν\ aor. 1. ίτζοχνχτιλλω, prius orior; πξοανίταλίν, 3. sing. aor. 1. πξοχνχτξίχω, retro ad priora redeo, supe- riora altius repeto. πξοχνχτυπόω, ω, f• ωσω, adumbro, delineo. πξβαναφχίνω, ante ostendo, extollo, prasten- do ut cernatur. πξοχνχφωνίω, ω, f. η/τω, vaticinor, praedico ; (2) indico, declaro, polliceor, quid factu- rus, dicturus sum. Hinc πζοχναφώνΥ,οΊς, ιως, ν), est cum indicat poe- ta, &c. quid dicturus sit ; (-2) prasdictio, vaticinium. ίΤζβχνχφώννιμχ^ το, idem. πξοαναφωνίίτικο;, τ), ov, Uteris ίΤξθχνχφωντ)ο•(ΐ• ίτξοχνχφωντιτιχως, adv. vaticinando, ante de- clarando. νξοχνχχωζίω, ω, f- ν\σω, ante decedo. Hinc πξοανχχώξτιο-ις, ή, decessio ante facta. πξοαναψτιοίζω, ante decerno. πξοχνίχπινω. idem quod πςοχνέχω, prior attollo, elevo ; (2' emineo, antecello. πξοχνθίω, ω, f. ν,ο-ω, praefloreo, ante primus floreo. πξοάνθτιοΊς, ft, primus flos. ιτξοχνίνττιμι, et πξοχνίπτομχι, ante in al- tum evolo ; πζοαναπτας, aor. 2. part. jrge«v/r*,<*«'. prior exsurgo, ante alios sur- go. τξοα,νΐίτοξίω, ω, f. ν,σω, ante seu prius com- memoro. πζοχνίο-χω, ante vel prior emergo. Ύξοχνύτω. f ΰσω, ante vel citius perficio. πξοάξα, 3. sing. fut. 1. indie, act. verbi ίΤξοάγω- πξοχπχγγίλλω, prius annuncio, praenuncioj (2) obnuncio, apud Dion. *ξοχπχγοξ(ύω, prius dericio ; (2) renuncio, v. c. conjugium, cum Gen. πξοχτάγχομαι, suspendo me. πξοαπχίζω, ante castra moveo. πξοαπαλίίφω, ante deleo, sc. e tabulis. πζοχπαλλχττω, f. ζω, prius libero ; (2) ante interficio ; (3) ante privo ; (4) in med. ante morior. χζοχπχντάω, fut. fan, q. d. praeoccurro; (2) obviam curro. Hinc Χξοχπχντ'/ιοΊς, ίως, ν), obviam itio. πξοχ-ζχυδ'άω, ω, ί• ήρω, prius dericio seu de- fatigor. Αιο-χξόν ί$•ι iv ω βίω το σωμά σοι μτ\ χπχνΰχ, iv τύτω ττ,ν -ί,ιυχην ιτςοχ- ■χχυΐχν, Μ. Anton. 6, 22. πξοάπύα,ι, ante abeo. πξοχπαπχο-θχι, prius renunciare ; πξοχχίΐ• ■xCiv, ante deficere. πξοαπύξτιχα, prius animum despondi. πξοχπίςχομχι, prior abeo seu discedo ; (2) prior decedo, prior morior. πζοαπ%γίομχι, Ion. pro τξοχφΥΐγίομχι. πξοαποζξίχω, prius irrigo, et numecto, Galen. νζοχνο£ΰω, f. υσω, prius obturo. ίτξοχπογιύομαι, ante degusto, edo. ( 487 ) πξοατοΐύχνομι, prius demonstro, indico, prodo; ϊΤζοατοΙαχΟίντων, prius dempn- stratis, a. 1. part. pass. gen. plur. Hinc πζοχπίίαξις, ίως, i), demonstratio praevia, proposita, res ante demonstrate. πξοχποΐΥΐμίω, ω, fut. ηιτω, prius seu prior peregre abeo, prius proficiscor. πζοχποδίίωμ,ι, ante reddo. Ώ,ς iv χο*ω τινι xgox-xhttlovxi τϊ,ν βάιτιν, Long, de* Subl. 41. πξοαπο}>\ιομαι, prius exuo. πςοαποθντισκω, praamorior, ante morior. πξοατοιχίξω, prius in coloniam deduco. Hinc partic. perf. pass, πξοανωχιο-μίνος, Appian. B. Civil. 2. Ex 5rgo,'«xo et ol- χος. πξοχναχχλύπτω, ante revelo. πξοχτοχάμνω, ante fatigor, deficio. πξοανοχινΰυνιΰω, fut. ιύσω, ante periculum facio. πξοχποχλίίω, ante claudo. ρτξοχίτοχλτίξόω, ω, f. ωσω, prius sortior, ante vel modo sortior. Hinc perf. pass. part. τ« πίοαποχίχλϊίξωμίνχ, de quibus modo sortiti sumus. Χξοαποχόπτω, f. •ψώ»ι prfficido. πξοχποχξύομαι, propulso. πξοαποζτείνω, prius interficio, Suic. πςοχποχτιννύω, vel πξοχποχτίνννμι, idem. πξοχπολαύω, f αύο-ω, prius fruor, prascer- po, prascipio. (Τξοαπολίίπω, ante relinquo seu deficio. πξοαπολίπίξω, fut. ίσω, prius decortico ; πξοα;τολ'.χιο•θίΐς, prius decorticatus, a. 1. part. pass. πξβαπολν,γω, prius desino. Aix το την iv νόΎριν των πραγμάτων, χα) την πΐξχχολί- θτ]ο•ιν, πζοχπολ'/ιγϋν, Μ. Anton. 3, 1. πξοχπόλλνμι, ante perdo ; pass, πζρχπόλλυ' μχι, prius pereo. πξοχπολύομχ;, prius diluo seu refuto, me purgo, Side. πξοαποξ,τίξχίνω, ante exsicco. πξοαποπίμπω, f. £ω, ante demitto. Ύχς γυνχΊχχς iv τχΊς αμμάξχις πξοχίτίπίμ- <ψ«τβ της ννχτος, Xen. Cyr. 4, 9. πξοατοπίπτω, ante decido, prasdeciduus sum. πςραπόπτωτος, ν, Ό χα) ν), q. d. praedecidu- us, ante decido. A preec. πξοαποξ ίομχι, ΐίμαι, fut. ηοΌμχι, prior du- bito, prior qua?ro, vel disputo. ΐΤξοχποίρίω, ω, f. %σω, prius defluo, vel ef- fluo. ■τξοχπορόίπτω, ante objicio. πξοχποσζίννυμι, ante extinguo. "(V« τοι- χΖτα λογιο-μου ιτυγγίγυμνχβ'μίνου πάνυ Χξ'ό&ι, πξοχπΌθ"ζίννυτχι, Μ. Anton. 3, 1. 'Σωφροσύνη πξοχποο•ζτιο•ίτχι, id. 12, 12. ίΤξοαποο-μηχω, ante detergo. ίτζοατοο-πάω, ante detraho, abstrabo. ιτξοαποΓανξόω, ω, f. ώσω, ante vallo, disclu• do, seu excludo. πξβχποΓίλλω, ante emitto, seu praemitto, Gl. V. prasdestino ; a. 2. part. pass, ^e- αχίς-άλην; praemissus sum. τζοανοο-φάττω, f. ξω, ante jugulo. πζοαποτάσσω, ante finem impono. Tu βίοι πξοχπίτάξχντο ζίφατιν, ij φχςμάχοις , ν) αγχόνχις, Philo. πζοχποτίμνω, prascido, Steph. ΐΓξοχποτίθημι, prius vel antea repono, de- pono, adservo. ιτξοχποτξίπομχι, an te converto, seu averto me. πξβχνοφχίνω, declaro, judico. , χξοαπόφημι, ante nego. πξοχποφθίγγομχι, praedico. πξοχποφοιτχω, ω, f. ν,σω, praemorior ; rge- χτοΐίίφοίτηχί, prasmortuus est. πζοαποχξχομχι, ante occido. πξοχποχωςίω, ω, f. τ\σω, ante recedo. πξοαξδίύω, fut. ίΰσω, prius rigo. πςοαξίθμίω, ω, f. ν,ιτω, praanumero. πξοχξίθμηο-ις, ίως, η, praenumeratio. A pr. πξοχζΐράω, ante prandeo. νξόχζον, το. crater ligneus in quo vinum miscetur, Ath. Λξοαξοτξιάω, et 6ω, ante aro. πξοχζπαγτ), 'ής, praareptio. πξοχξτχζω, f. άσω, praeripio. Την \π* Ίχ*7- νον φ'.ξομίνην πληγην πξοχζτάσχς τω χντ3 σωμχτι, Luc. Toxar. τα τοιαύτα των ίγ- χωμίων, id. in Imag. ίτξοαίραζωνίζομαι, prius vel ante dato pig- nore de reliquis et subsecuturis aliquem certum facio, in pignus do. Ύξοάξχω ; πξοάξξχς, a. 1. part, antecessor, praOCcessor, Gl. V. ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ Χξοχσχίω, u> f. γ,σω, ante exerceo, praapa- *ro. πςία.ο-μχ, βτβί, το, pracentio. Ex χσμχ. ζ-ξοχ/τπίζω, f. ί /rai, clypeo objecto protego, 'propugno, Gl. V. protego. Tiooxo-x'iiuv τινός, Herod. Ύπο τοις όπλίταις ζ-ξοον- σιζόμίνοι, Heliod. *ξοοκπη?ϊξι ϊ,ξβ;, ό, propugnator, Gl. Vet. protector. A prase. ζ-ξοχστι?γ,ς , Si e> idem et ex iisd. xtoas-uov, et πζοίς-ιον, ν, to, suburbiuni, suburbanum. Τα vgoxrtix χαθγξϋν, ΐνχ μ -xSiv t'ivj χξγ,οημχ τοις πολιμίοις, Appian. Β. Civil. Ex πζο et as -υ. Unde ιτξοχπιος, u, ο xx) r„ suburbanus, Gloss. Vet. πξοχο•φχ).ίζομχ.ι, caveo mihi ; et πξοχσφχ- λίζω, prasinunio. Xj-} τγ,ν χίφχλϊ,ν srfe- τ,ο-φχλίο-θχι τίγξατι, Aret. πξοχυΐάω, prasdico, denuneio. 'Isgev τβλε- μον τζωυίαν aura, Arist. Αν. 563. πξοχυλίω, S,'£ γ,σω, in cantu praeludo. ττξοχυλίξομαι, f. ίσομχι, castra ante habeo. ιτξαχύλιον, e, το, praeludium in tibiarum cantu ; (2) vestibulum exterius, ut χϋ- \vi, interius. Ex πςό et χυλός, tibia, vel ettiXr;, stabulum. χξίαυλον, idem quod τ'οχύλιον, Poll. πξαχνξάνω, sive t -ξοοίύξω, ante augeo, suc- cresco, in subsidiiim futuri temporis, Gaz. ίΤζοα.ύξίται, preeaugescit, praes. indie, pass. Hinc πξοαυ&,ς, us, β xx) r„ adultior, artate jam provectior ; (2) quod aitate projection, bus accidere solet. χξοχυξϊ,ς, scil. παις, cujus jam ossa formari fingique non possunt, Hipp. κζοχύΐν,σις, ίως, r„ corporis audacta moles. ίτξοαφΆΐξίω, ω, fut. γ,σω, adimo seu aufero, pra?cerpo, decerpo. Πάντα ΰιχφβύςων τί xx) Αίχυλλον iniyTX πξοχφχιζύμίνος, Appian. χξοαφανίζω, aboleo, corrumpo, perdo, sc. 'ante maturitatem, ante tempus. χξβχφχυχίνομχι, ante arefio. χξοαφηγίομοίΐ, ϊίμχι, f. ήσομχι, ante enarro, prius expono. s -ξόχφίγ,μι, emitto, ante mitto. ϊίίοχ,ςιζνίομ,αι, prior, seu ante pervenio. ατξοχίίΓΥ,μι, πζοχφίϊχμχι, prior abscedo s. absisto, ante tempus abscedo ; (2) prior deficio. «οοζά^Υ,ν, adv. inter progrediendum, inter "eundem. Α πςοζχίνω. ΐτξοζαΐίζω, pra»cedo. ΐτ^ΰ^άθυς, ίος, Ό, profundus, Suic. Apoll. Mod. lib. 4, 283. χξοζχίνω, preegredior; (2) anteeo, praace- do, preprie et tropice ; (3) progredior, provehor, Gl. Vet. (4) glisco, succedo fe- liciter; χξύζγ„ χξοίζΐι, processit, aor. 2. "Ω.ξα xeo&aivuv, ω" ανδξίς, Ϋ,μιν jr>, Arist. Cone. 285. UoT ^ζοζγ,σίτχι λόγο;, Eur. Hipp. 346. 9Γξθζχχχγ,ϊος, Bacchicus, Eur. χξοζάλλω, projicio ; (2) emitto, profero, produco ; (3) propono, vel explicanduni v. refellendum, promitto, pra?jicio. Πξβ- ζχλλομαι, in med. produco, v. c. testes, qui me adjuveut testimonio suo ; sed proprie, (2) projicio, sc. ch-peum, v. scu- tum, vide πξοζοΚτ-, : unde (3) munio me aliqua re, objicio aliquid hosti, avertendi causa ; (4) defendo me, atque etiam in pass, alios ; (5) prsetendo, obtendo, pra;- texo ; (6) publici crimifts accuso, apud Dem. (7) aversor, execror ; (8) honores peto; unde pass, creor, designor; (9) eommemoro, in ore semper habeo ; (10) supero, prassto ; (11) interrogo, etiam in Act. {Γξβζλτ,βίίί, objectus, Gl. V. pro- positus, aor. 1. part. pass. X^ J' W αξίοις πονί7ν, '^/υχν,ν 5Γ««βάλλβντ' εν χύζοιοΊ ta'iuAio;, Eur. Rhes. 183. "Οταν τι πξο- ζάλαμ,αι ero^ov ■Πζΐ των μ,ίτίώξων,^ propo- nam, Arist. Nub. 489. Έγώ Ιί χί ο-ίϊο vovluct'i χίν ζ-ξοζαλοίμν,)!, II- 19, 218. ίτξοζάλλοιτο, 3. sing, prass. opt. med. &ξοζά>.οντο, 3. pL aor. 2. ind med. Ion. pro ίτςοίοάλοντο. ιτξόναλος, ι/, S, sc. iexii, clypeus, qui hosti objicitur, Hes. Α πξοζάλλα>. χςοζαλωβ-ιν, 3. pi. aor. 2. conj. act. cum v. Χξοζαπτίζω, ante baptizo. τξοζίς, progressus, aor. 2. part. act. a πςο- ζ,αίιω. νζοζχο-Λνίζοι, ante torqueo, vexo, crucio. β-ξβζίίσκ, ius, v, progressus, progressio; (2) proventus, seu reditus, Od. 2, 75. Gl. Vet. processus. Α πξοζαίνω. -τζοζασχίνιη, α, το, praafiscine, amuletum ; (2) pudenda statua, Suic. Ph. mutoni- um. 5Γβ⣫τί/α, r„ res pecuaria. Α χςοζα,τιύω• ποοζάτιιος, ε/α, not, ovillus, vervecinus, Gl. V. Α ιτξόζατον. πξϋζχτώς, ίως, β. ovium pastor, opilio. A (Τξοζατίυω. Hinc Τ'οζατίύσιμβ;, ν, β χα) η, et πξοζατίύστ μοί, ίμ-η, ιαίν, ovibus, pecoribus alendis aptus. ττξοζχτιυτζ;, ο, idem quod <τξοζατώς. Poll, ίτξοζατιντιχοζ, 7i, ov) pecuarius. Hinc -^ σξοζχτίυτιχ};, %;, sc. τίχντι, ars, seu vita pecuaria. A πξόζχτίύω, fuL idiru, pasco, pecus alo. A ΤξΌκ,ΛΤΟΊ. πξοάχτιχο;, ->„ βν, ad oves seu pecudes per- tinens. Ab eod. σ-ξοζάτιον, tt, το, ovicula, Dim. ^ξοζχτοζοο -xos, e, pecuarius. πξοζχτο'/ίωμων, ο*ος, β χα) ν), homo pecui- na?, sive parvas atque pusillai iudolis. Ex ζ-ξόζατον et γνώι&τ,. *ξοζχτοχάνγΜ;, ν, o\ qui ovibus einendis et vendendis qusestum facit. ΠΡΟ'ΒΑΤΟΝ, χ, το, pecus, ovis,.vervex, pecus quodlibet, animal τΐτ«άίτοδον, quod non est ferum. Vide Em. qui a -xgoZxUu deducit. πξοξχτοτωλΥ,!, u, i, ovium vel pecudum 'venditor. πξοζχτόσχν,μος, u, β χα) r„ ovis speciem pras se ferens. Ex vgoZxTov et σχ^μα. χξοζατοτξόφος, ο χα) r„ oves, pecora alens, pecuarius. Α τ ξ ssco. πξοζ'.ζχλ'.νμίνα;, adv. cogitate, prudenter. νξοζίζνίχίΐο. smg. perf. ind. act. verbi tjo- ζαίνω• πζοζίζγ,χαζ α,τάντίϋν, H• 23, 890. χξοζίζγ,χυ7χ, quiz processit, p. part. act. f• g- χξοζίζνλί, prcetulit, 3. sing. perf. ind. med. verbi ^ξοζύλομχι. ζςόζγ,μα,, χτοί, το, progressus. Α πζοζχίνω- Unde πξοζγ,ο -iTxi, 3. sing. f. 1. ind. med. ίτξοζιά,ζομχι, ante vim infero, jEschin- πξοζιΖάζω, f. άσω, et άω, ω, produco ; (2) admoneo, persuadeo, impello, Gl. V. (3) promoveo, proveho ; πξοζιζασβίΊς, pro- motus, Ph. a. 1. part. pass. Πλ? *ξοζιζας χμχς τοτί ; Arist. Αν. 1576. (4) adjuvo ; (5.) proficio, Ern. Hinc ίτξοζίζασ-ις, uts, ■>„ idem quod πξοζιζχο -fjLOi, S, a, promotio, praemotio, in- 'stitutio, Ph. Ab eod. ίτξοζιζάω, idem quod tcoSISy.ui, Horn. ■^οΖιζ^μι, progredior ;* ■χξοζ&χς, progres- sus, aor. 2. part. Κζχιπνα ποο-ι πζοζιζχ;, II. 13, 18. _ πξοζιόομχι, νμχι. Hinc τχ πξοζίζιωμίνα, vita ante acta, p. part. pass. πζοζιΖιω- μίνοι, qui ante nos vixere. Ύυ,> Ιόξαν των πξοζίζιωμίνων ίξίχίχν, Plato. •τξοζιότΥ,;, ν,τος, ϋ], vita ante acta, Clem. ΑΙ. πξοζιζξώο-χω, ante comedo ; πξθζξωθί)ς, ante 'comesus, aor. 1. part. pass. πξηζχχς-άνω, pra?germino, prius germino. -r\ci?.v.s-o;, prsgerminans, Stepk. τξοζλίττιχος, y„ ov, qui futuraprospicit, Gl. Vet. prospicuus. A πξοζλίπω, f. >ψω, provideo, prospicio. T5 Θ-5 Kit>) Υ,μων χςΰτόν τι πζοζλί•&αι&ίνχ, Heb. 11,40. ■τξοζλ'ψάμινον, acc. sing. a. 1. part. med. !Τξόζλγμχ, xras, το. propositio, quasstio, Gl. V. quicquid defendendi causa opponitur ; ττξόζλΥ,μχ τίΊχνς, promurale, nempe mu- iiimentum. Α πξοΖχ\\ω. Hinc πξοζλΥ,μάτιον, χ, το, quaastiuncula, Gl. V. πξοζλΥ,μχτχξγιχος, yi, ov, artifex machina- rum, rerum quibus via defenditur ; ^ί- ξλΥ,ματι/ξγιχΥ., ars ipsa talium conficien- dorum. Ab leyov- πξοζλγ,υ.ατώ$νς, tos, β xx) v), in quaestione et disputatione positus. Α νξόξλΥ,μχ. ίτξοζλζί, ν,το;, b xx) %, projectus, promi- nens, 7Z. 2, 396. Α -χ^ζάκκω- Unde ■tooZXyjtixo;, τ•,, ov, producendi vi prasditus. χ\όζ,λγιτος, n, h xa) %, projectus. Ab eod. πξοζλώς-χω, prodeo, vel exeo ; (2) protu- bero ; πζοζΚωσχίμίν, mf. pro προζλώο~χίΐν, Odyss. 19, 25. πζοζοάω, ω, f. χιτω, proclamo ; (2) cohortor. ΎξοζοΥβίοι, Si, ϊ. Υ,σω, opem mature fero. τ?β£ί'λβΜίν, ν j τβ, propugnaculum, vel sco- ( 488 ) pulus eminens, qui estuni maris frangit. A fTfoZeXfj. τξοζόλχιοί, ν, β xx) %, objectus, exporrec tus. Α πςοξάλλω. Unde τξοζολώς, ίως, ϋ), productor, auctor, qui prima alicujus rei fundamenta jacit. ■xpoZoXy,, %i, -h, objectus, prastentus, Gl. V. (2) tegmen, propugnaculum, Gl. V. (3) pergula, Gl. V. inpr. et proprie sic dici- tur projectio scuti, defendendi sui causa j unde milites dicuntur esse |v πξοζολϊΐ, cum scutis protentis magno gradu exci- piunt vim hostium ; (4) emissio jaculi ; ^5) ίτ'ξοζολχ), prominentias quaevis. Ab eodem. πξοζό>αον, n, το, pr. quod tegendi ac defen- dendi causa projiciraus nobis, venabu- lum, loricula, Gl. V. Α πξοξολίι. πξόζολο;, ν, Ό, scopulus eminens, qui ass- tum maris frangit; item protector, de- fensor ; πβόζολοι, proceres, Gl. Vet. α•ξό- ζολος, etiam objectus, fultura. A ^je- ζάλλω. πζοζβί-χΐί, /5βί, ίι proboscis. A jSctrxu• πξό£οο•χα, ν, i,q. d. vicarius pastoris, Bob. Ex iisd._ πξοζύλίνμχ, ατός, το, senatus consultum, legi ac plebiscito prsemiss'um, seu quo sancitur, ut aliquid ad populum feratur, Gl. Vet. consultum. Α πζοζχλίνω. Χξοζχλίν.ιχάτιον, α, το, Dim. ΐΓξοζαλιΟω, fut. ixjcroi, consilio prospicio, vel provideo ; (2) prospicio, prasvideo ; (3) deliberatione populum pra?venioj q. d. praedelibero. Ι1ξ»ζ uXtuuv tS Ιν,μν, Dem. et Plut. in Solon, cap. 19. Consultare de re aliqua priusquam populo propono- tur. Φίνος ζ-'οζϊζχλίΐιμίνος, Appian. Κ Civil. 1. ίΤξοζϋλίω, ω, f. γ,σω, inusit. sed tamen hinc est. p. med. a-geCe'CeX*, malui, vel malo. Ex τ|ο et Bu\y„ voluntas. *ξβξνλΐ}, ■>„ aehberatio ; \y, χξοζι/λτίς, con- sulto ; (2) providentia. ίτξοζύλιον, ν, το, idem quod πξοζύλινμ*. πζοΖύλομαι, prsefero, Horn. ίτξοζνλόταις, δβί, y„ q. d. consultatoris filia, vel consilio prognata ; consultatrix. πξόζχλος, a, i, qui pro aliquo consultat, qui ante alios consultat; (2) senator, prin- ceps, primarius senator, Gl. V. consul. Ex ;τξο et βαλγ„ consilium. πξ,οζξχχΥ.ς. ϊς, vadosus. Α βζχχυς, Ern. πξΰζξίχω, fut. ζω, prasmadefacio, prius ma- cero ; πξοζοχχύς, praemaceratus, aor. 2. partic. pass. ιτξοζνο-ο-ω, idem quod π^οξύω, Ar. χζοζύω, f• Οσω, emungo, et simul promo- veo ellychnium. Κάξφος χχμάθιν συ νυν ζων, τον λύχνον πξόζυτον, Arist. Vesp. 249. πξοζώμϋν, το, aditus, vestibulum ara2, ara ipsa. Α βωμός• τζογάμιιχ, τχ, dona qua? ante nuptias do- nabantur, Poll. πξογχμίω, ω, f. Ϋ]<τω, prior nuptias contra- ho. Α ίτξίγαμος* τΡΟ',αμΑχίος, χίχ, xlov, antenuptialis. A Γξάγ&Ίίος, α, ό xx) ϋ„ qui vel qua? prior nup- tias contraxit. πξογχΓξΙΙιον, ν, το, ventrale, tegumen \en- tris. Α γχς-Υ,ζ. !>ξογάς•ωξ, αξος, ό χχ) υ,, cui venter promi- net, ventriosus, Gl. Vet. ventrosus. πξογίγίΜΥ,μίνοι, nom. pi. perf. part. pass, verbi πξογιννάω- •χρογιγονίτων, gen. pL part. perf. med. verbi πξογίνομχι. πξογιγξχμμίνον, acc. sing. part. perf. pass, a πξογξά<*ω• ζ-ξογίνίθλος, Ό xx) Ϋ„ origine aut nativitate antecedens, antegenitus. Α γίνίθλη. πξογίναος, α, ό, promissam habens barbam j (2) barbatus. Α γίναο». •χξογίνίσία, χς, ϋ„ prior creatio seu ordina- tio, Suic. Ex πξο et ^ε'νεβ-ίί. πξογίνί$•χτος, xtyj, α,τον, antiquissimus, maximus natu. A πξογιγνομχι. πξογίνιπξος, ΐξχ, ΐξον, ante natus, major natu, senior, antiquior, Gl. V. anterior. Ex iisdem. πξογίννχω, ω, f. r.e -ω, ante genero ; πζογΐν• *γβϊ<ς, praegnatus, antigena, GL Vet. aor. 1. part. pass. πξογιννΥ,τίΐξχ, y„ progenitrix, Lye. πξογίννίτωξ, οβος, i, progenitor, i. e. prior, vel antiquior genitor ; ygeysvyr/re^v, ma- jorum. ιτξογίνομίνων, gen. pi, aor. 2. pari, med. verbi jrjoy/Ve/xew• ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ τζογίνοντβ, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. pro ^otytvovro. χζόγ'υμχ, χτος. το, praegustatio, gustus, quod ante caenam sumitur. Α προγιχιο• μχι. Hinc πξογωμχτίξω, f. ίσοι, ante gusto ; praegus- to, i e. ante caenam aliquid sumo, in balneo. ίΤζβγιύομ,Λί, £ ίάσομαι, idem. Hinc *ξογιύε-/<;, tt, Ό, praegustator. χξογιυτ->,ς, 2, i, praegustator, Gl. Vet. Ab eodem. !Τξογ•/ίξάιτχαι, et πξογ*ι*ά.&>, f. άσοι, ante tern- pus* mature senex fio. ΐ7ξόγγ,ξύ;, 6 xx) sj. qui mature senescit. ΐτρογίγνομχι, ν el νξογίνομχι, sum ante, *antecedo, praecedo; (2) procedo, occur- ro. Kivhuvov τν,ν χξογιγονυ7χν χχξ'ν μα- νσθχι, Xen. τξογινάΐΓζω, praenosco, praescio, praesentio, Gl. V. ante cognosco, praevideo ; (2) de- cerno, judico, existimo; (3) in Ν. T. amo, bene cupio. Ους πξοίγνω, Horn. 8, 29. ΤΧροιγνοισμίνου μ\ν treo χχτχζολνις χόσμν, 1 Pet. 1, 20. *ξογλασσίύομχι Λ garrio, loquax sum. A -χρόγΧωσσος• *ξογλωσσ)ς. Ίίος, r),' lingua? extrema pars acuta. Ex kpo et γΧωσσχ. πξόγΧοισσος, β xx) q> garrulus, qui nil ce- lare potest, Gloss. Vet. volubilis linguae. Ex iisd. *ζίγνακτις, ta>f, η, praesensio, praenotio, prae- 'scientia, praesagium ; (2) rerum praesen- tium vel praeteritarum animadversio, s. cognitio J (3) in Ν. T. decretum, volun- tas, et benevolentia. Α πξογινώσχω. ■χζογνύς-'Κι ν, β, praescius futurorum. Ab *eodem. α-ξογναιπζοί, jj, ov, facultate praesciendi seu praesagiendi praeditus ; praescius, sagax, Ph. Hinc το πζογνοις-ιχόν, S, prognosti- cum, rei futurae'signum. A pr. ireiyvus-ixw;, adv. providenter, Ph. πζογόν/ι, ν,ς., 'h, privigna, Α πρόγονος. πξογονιχός, ή, β», avitus, a patribus vel ma- 'joribus acceptus ; (2)majoribusdignus. A πρόγονος, ν, ό, progenitor, ante genitus ; (2) privignus, PA. filiaster, Gl. Vet. (3) ata- vus, Gl. V. πξόγονοι, majores, Philox. (4) patricii, Philox. Α πξογίνομχι. πζόγζχμμχ, ατός, τβ, libellus, tabula, seu scriptum, quod publice proponitur, ali- quid indicans aut fieri jubens, Gl. Vet. proscriptum, edictum. Α πςογξχφω- πξογρχφ->„ ijs, i), praefatio; (2) descriptio rei*, proposita sc. v. c. tabula j unde (3) proscriptio, proscriptionis tabula. A χξογξχφω, f. -φω, ante scribo, prius scribo, proscribo; (2) praescriDo; (3) prius vel an- te pingo ; (4) publice scriptum propono ; (5) scribo, simpliciter. Χβ°-ιγνς νξοί- γξβ,ψί, Aristot. Κχθώς πξΰίγξχ•φχ tv ο- λίγοι, Ephes. 3, 3. ΤΙξογΐγςχμμίνοι ίΐς τντο τβ χξΐμχ. Judts 4. !τξογξνγοζίω, ω, f. Υ,σω, vigilo, dormire non possum. πξογνμνχζω, f. χσω, praeexerceo, meditor; pass, exerceor, paro me alicui rei. Hinc πξογνμνχσίχ, χς, y), praevia exercitatio. πξογύμνχσμχ, χτος, τβ. praeparatio, medi- tatio ; item in arte Rhet. eae partes ela- borandae orationis, seu declamationis, quibus singulatim scribendis ad ipsam accessio seu praeparatio fit. Ab eod. κοογυμνα.?™, », «, qui praeexercet, qui pr» parat. Ab eod. ir°oo~xwoc.i, praenoscere; πξοίχύς, praeno- scens, praescius, Odyss. 4, 396. πζο^χνίίζαι, f• ιίσαι, ante fceneror. Τίξοΰχ- νιίο•χς τω Άπόλλ&ινι τίν χχξΐν, Luc. νζοίχτχνχω, ω, ί. 'ήσοι, proimpendo, Gl. V. 3•£βδ£'8«ί, 3. sing. perf. ind. med. verbi jrge- ίΤξοΰ.&οχύχι, perf. inf. med. v. τξβδ/δα^. χξο&ί'ώω, f. iiio-iu, metuo, de future τξοίύίλος, u, i, qui ante vesperam, vel an- tequam advesperascit, aliquid agit. πξοοΊιχνύω, vel χοοίίίχιυμ», f- |αι, praemon- stro, praetendo ; (2) denuncio ; (3) ante significo. ■gooluxT-nt, Ό, histrio, qui in theatro perso- nas populo ostendit. α»οΙίΐμχίνα>, prior metuo, pro aliquo me- tuo. ΙΙξοΰιιμχίνωι πότμοι, Lye. 276. ireotatrncu, οι, t ν\σω, ante caeno, seu edo. *\όδίχτω%, οξβς, β, patronus. Ex ίίχομχ*. *ζοΙίβ ι χ.ομ*.ι, video prior ; (2) prtevideo, prospicio. *ξοο*ί<τμάί, pro χζο%ιο•μΟΛ>, praligo, Gl. V. τξοδίύω, ante imbuo seu irrigo, Steph. πξοϊνιλίομχι, f. Υ,βΌμχι, ante, prior laedo. <τξο%•/ιλο!τοιίω, ω, f. 4)οό>, manifestum reddo ; (2) ante declaro, praesignifico. Tje5»jXei, «, o xxi ή, manifestus, perspicu- us. πξο^Υ,λόω, ω, f. ώο•ω, ostendo, clarum red- do ; (2) praesignifico. Αι* χντων χ?ίξα>ν πολλχ πξοΰηλϊΐο-Οχι (λίγνο-ι), Milan. 2,31. πξοδίιλωί, adv. manifeste. Α jrgeS^Aej. ίΤξο^Ϋ,λαιοΊί, tan, ή, praesignificatio, mani- festatio. Α πςοΰνιλόω. πξοΰιχζχίνα* fut. ζί<Γομχι, prior seu prius ίΤξοδιχζά,λλω, ante calumnior; (2) crimi- nor ; (3) ante compono, seu ordino, seu constituo ; πξοΰιχζίζλημίνοί, criminatio- ne insimulatus, p. pass. part. Tioohix- ζχλλων χϋτον προς τ»ί Άθηνχίνί, Liban. in 2. Phil. Bern. αξοΰιχγινώο'κω, ante considero seu perpen- do, animo prius percipio. πξοδίχγναοΊς , ή, idem quod ιτςόγνωοΊί• πξοΰιχγόξίυιτίί, ίως, ή, praedictio. Ex jrje et ΰιχγοξίύω• χ-ξοΰιχγξχφω, f. "ψω, ante seu prius describe ίτζοΰι<χ.γι»γ'/ι, %ς, ή, aquae ductus longior. πξοίίχδίίωμί) ante spargo, dissemino, ut femam. πξοΰιάθίοΊί, ioit, *i, antecedens dispositio, capiens affectionem aliquam ; i2) pristi- na adsertio. πξο^ίχιςίομχι, distinguo in genera, species, &c. describo rem faciendam ; πζοίαλίσ- θχι, inf. a. 2. med. ιτξοδιχίξίο-ι;, η, descriptio (deformatio) fu- turi operis, ut aedificii, &c. χζοΰιαίτΥ,ο-ι;, ιως, ή, praeparatio ad rem ali- quam per victum certum, item praepa- ratio simpliciter. Ex -χ(ο et ΰιαιτχω. πξύδιαχινίω, OS, f. r,(rm, ante commoveo. πζοδιχχον/ιμίνοι, part. perf. pass. plur. qui antea operam (in concilianda femina) navarunt. πξοίιχλχμζχνω, ante cognosco, judico, constituo, decretum habeoj (2) ante concipio animo, ut spem. πξοΰιχλίγομχι, f. ξομχι, inprimis dico, Gl. V. praefor. !τ^β?;άλ£|/ί, εως, η, praefatio, Gloss. Vet. A praeced. πξοίιχλυω, ante dissolvo, seu frango. πξοο*ιχνι>ζτίξίύ&>, fut. ivtroj, prius per totam noctem aliquid ago, praecedentem noc- tem transigo. πξοΰιχνύω, fut. ΰσω, ante perficio, ante de- monstro. πζ'&ιχπΊμ'τω, praemitto. πξβδιχπλίω, ώ, fut. tve -ω, ante navibus tran- seo. χξοδιχςθξόω, ω, f. ώαΌ), ante definio, explico, constituo. ίτξοΰιχξχχζω, ante diripio. πξοΰιχο-χλϊύω, f. ίύσω, prius COnCUtio. ίτξοσιχιτχςίίΐ, (£, futur. fooiy prius declaro. Hinc νξοίιχσχφνίίης, ή, praevia declaratio. πξοΰιχρχίΰάζω, f. xroj, prius dissipo. πζοίιχσκοπίω, ω, fut. -ί,σ-ω, ante diligenter considero. πξοΰιχΓίλ.λομχι, praenuncio, praemoneo, prius discerno ; ^βδ/β6Γί/λ«<τθ«/, prae- nunciare, praemonere, a. 1. inf. med. «τς0$ι«Γ£«φή< ίίί, ή, superior seu pristina perversio, seu depravatio. χξοΰιχο-ύςω, prior traduco et carpo ; item prior violo, frango fcedus, pactum. πξο$ιχτχ«•ο•ω, vel πξοδιχτχττο), f. ξαι, prior dispono ; in med. ante constituo, compo- no. χξοΰιχτίθ•/ιμι, ante (male) tracto. τ£βδ<αττάώ, ω, f•' r.iroi, prius cribro, prius per cribrum transmitto. argeSiotTus-eai, ω, fut. axrai, prius formo, de- scribo. χξοΰιχτύπωσα, tui, i, q• d. praeinformatio ; (2) praeordinatio. A praec. πξοΰιχφθα'ξω, ante corrumpo, prius constu- pro ; in pass, jamdudum corruotus sum. πξοΰίχχξίω, f. ίσοι, ante perlino. πξοδιχχωξίω, ω,'ϊ. ησω, prius dissideo, prior me ab amicitia alicujus separo. jrje$- μχς iTPohixo-xuv, Soph. Aj. 163. Άλλ' ί'/χίίξα τον πςίο-ζύτΥ,ν, Ό, τι πίξ μίλλίΐι τ§ο- hiao-xitv, Arist. Nub. 476. sreai/Ja-AM, f. lixrt», prodo, deeero, auxilio ( 489 ) meo destituo, deficlo, Gl. V. prodo, pra»- varicor ; (2) prius vel prior do ; (31 dedo, ut urbem. Πξο&Ζόναι rxs ΪΚ-χίΙν,ς, A• rist. γα. χχθίίχοντχ, Luc. ίτζοΰΐίξίξχομχι, prior transeo ; (2) ante ex- pono, declaro. χζοδιιοξτχζω, f. xirai, prius festum celebro, prius triumpho. <τζο%ΐ(ξγχζομχι, f. άα-ομχι, ante elaboro. πξοδαςιυνχω, ante persecutor et pervestigo. ποοδαξίννητ-ϊχ, 5, β, explorator. A praec. ίΓξοδιίξχομχι, prius percurro ; (2) ante e- narro. xpofoivxiUut ante discutio, prius discerno. Steph? ίτζοΰιιιγίόμχι, νμχι, praenarro. ίΤξοίΐΥ,γ'ήο-ΐί, ιως, h, praenar ratio, praepara- tio ad narrationem. A praec. ϊτζοδιηθέω, S>, f. ν,σω, ante percolo. πξοΙιΪΓΥίμι, f. rn, prius dirimo, distraho. πξοΰιχχζαι, f. χιτω, prius judico. πξοΰιζχο-ίχ, xs, i. praejudicatio, praejudici- um. A praec. *tohixxs•?,; , 5, ό, qui vel ante, vel loco al- terius judicat. Ab eod. ιτξοΰίζίω, ω, f. foai, euro, procure A srje- ΰικος. χξοΰιζίχ, χς, ν, quodvis curationis munus, patrocinium. Ab eod. ■χοοδίχος, ν, ό, patronus, qui caussam de- fendit, qui caussam pro aliquo dicit; tu- tor, curator, arbiter, JEsch. Agam. 438. Ex ίτξο etltx-n- χξοΰιοιζίο), ω, f. υ,οό), ante dispono, consti- tuo ; in med. de rebus meis ante consti- tuo, mandata do. Hinc νξοίιοίχνκτι;, -h, praeparatio, praemunitio. ίτξο^ιοιχνιτιχος, '>„ ov, providus, futuri cu- ram gerens, praeparans se ad futura. πξοδιομολογέω, ω, et ίομχι, νμχι, prius con- fiteor, vel profiteor, vel testor ; (2) ante vel prius polliceor, prius paciscor, prius convenio cum aliquo. β-^βδ/βττβί, ov, aspectabilis, Man. πξοδιόξθωοΊς, (ω;, ?), praevia correctio. πξοδιοξίξω, f. ίσω, praedefinio. τξβΙιϋλΊζω, f. Ίσω, ante percolo. •xoobioixoi, insequor. πξοδίωξα, Ϋι, insecutio, persecutio. ?τ£βδβΛ:ά<>, f. άσοι, exspecto ; (2) obscrvo j (3) insidior. τξοδοχίω, πξοΰοζιΐ-τχι, prius decernitur. ■upoloxvi. Hi, ■>,. angustus locus, insiidiis ap- tus, //. 4, 107. ^ξοίοχιμχζω, (ante) exploro, specto. πςοδομχτιον, το, idem quod πξόδοσι;. πξοδομίομχι, ante construor, seu preestru- or, Steph. πξοδομίχ, "Hex, Paus. τροίομος, a, o, atrium, vestibulum. πξοδοξχζοι, f άσω, prius opinor. πξοδοσίτχίξο;, α, Ό xx) y\, amicos prodens. Ex !Γ§οδ/δώ;,α/ et ΐτχίξος. πξοίοσίχ, xi, ή, proditio, praevaricatio, Gl. V. Α π£οΰ'ι%ωμι. πξόίοσις, ιω;, -/■„ q. d. antedatio, aut elargi- tio, erogatio. Ab eod. Unde πςοοοσιόχομπος, ό xx) r), pollicendo vanus, jactator. •χροίοτν,ί, », ό, proditor, praevaricator, Ph. πξοδοτιχο;, ij, ov, proditorius. KPolo-rixHi, adverb, proditorie, proditorura more. ji-foSeV/i, ihoi, v], foem. a τξβδβτ^?. ίΤξβδβτβί, », ό xx) ή, proditus. A s-gets/ioy μι- τξόδκλβί, on, servilis. πςοίΐϊναι, prodidisse, a. 2. inf. act. ■Γξοΰντίω, ω, f. Ϋ,σω, prius sono, Nic. «ξοϊξομϊ,, γ,;, τι, antecessus, Ph. *ξο$ζομ}ιι, antecessum. Α πξοτξίχω- Unde πζόδξομο;, v. β xx) i), praecursor, praevius, anteambulo; (2) excursor, emissarius; (3) praecox, quod primum maturiit, de uvis, &c. et de vino ; (4) subst. proces- sio, Gloss. Vet. Μβ'λε πρόδρομος, Eurip. Phcen. 303. πςοδί-Γυχίω, ω, f. %σω, ante infelix sum. πξοίυσΛίνίω, idem quod Ιυσακτίω ; item, bo- no modo quoddam averto, impedio, ut o- rando, &c. ίτζοίοιμχτιον, κ, τβ, cubiculi seu thalami vestibulum. Ex ^ei et Ιωμχ. πξοίγγξάφω, ante in literas refero. πξοίγα'ξω, praeexcito, ante excito. πξοίγχάθ'/ιμχι, ante, dudum insideo. Ιίξβ? εγχχθνμίνχ, dudum insita in animo. *ζοίγχαμχι, f. χίίο-ΰμχι, ante insum, posi. tus sum ill. ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ ιτ(ϋγ»ς*ηύομ.«ι, prius temperans sum, temperantia praeparo me ad quid. β-ξόιγίΑχ, re, fulcrum, fulcimentum. Ab ίχαι. jrg«f'Sg«. xs, Yi, prior vel principalis sedes, Ph. principatus. ίτξΰίίζχμύν, a. 2. ind. act. verbi a-gargE^a». πξύΐγχχξχιητω, vel ■τροιγχχξχττω, fut. ξω, prkis msculpo vel incido, Aret. Βζοίγχίΐζίαι, ΰ, f. v, ante tempus aggre- dior rem. χζο'.Ιξίίχ, οχ, ■>„ ipse actus praesidendi, prin- cipatus. A a-gefigsuai, f uuru, praesideo, sum praeses. a-geiSg/*, xs, ii, prior vel principalis sedes. Α πξοιδξος. ίτςοέΰξΐο», χ, το, idem et ab eod. jrgc£Sg<* rr,s φύο-ίως, praerogativa naturae, Suic. τξόιδςβί, g, i, qui sedet in prima sede seu in primo subsellio, praeses, praesul, antis- tes ; apud Athen. qui praeest senatui quingentorum, seu concionibus populi, nee de singulus modo hominibus sed eti- am de tribubus, &c. a-goieVe/, primores, Gl. V. Ex a-go et 'ίδςχ, sedes. β-ξοίΐν, ante edo. νξοιίξγω, prior arceo vel prohibeo. Πάν- rxs δε Tgohgyi 3-β*ί έτι ντ,ας iliiitii, II. 11, 568. $τξ»ίιιζχ, a. 1. ind. act. Ion. pro a-go»}*», a πξοϊ -npu. πξκθΐζω, f. itru, prius adsuefacio, instituo, Χξοιίθ^οχ, institutum est dudum ; (2) praeparo. "Oy (Siov) χςτ, μιμνμίν^, us i St7 ίλθ'Ίν. χρ&.ιθίτμεννς vuxs χφιχκ7<τ• θχι, Xen. Cyr. 6, 18. rgeuo7vuw, praesensisse, expertum esse, perf. inf. act. per Syncop. pro a-g«s*S»j;i£- veu, a •xetuhu. ΤΙξοϊδών, a. 2. part, qui praevidit ; Tg«<5&>„ ψ, *>, praevia introductio. χζοιιο-ζολίι, γ,ς\ ή, introitus ; fere idem quod Ύξοίΐσα.γωγγ„ Suic. χξοαβ-Μομχι, ante implicitus, astrictus sum. πςοιίΓίξχβμα,ι, ante seu prius ingredior. srgot /Λ, 3. plur. praes. ind. act. verbi a-ge«- ("■ , . . νξαισ-κξίνβμαι, prius ingredior, me insinuo. χζοασ-όδιυν, re, vestibulum ; (2) praeludium. sr^iiirrxia, ante ingredior. »ζοίΐβ-<τίμπω, f. ψω, intromitto ante, accer- so ante ; (2) magna pomna et comitatu induco. Tl°outririu.-b«-S ?v i Κϋςος ίΤξοα" ΖΦπχς, zxi Ιίνα,μιν, Xen. Cyr. 5, 4. ν^οίΐστίττω, prior incido, Hes. ιτζοικτφΊςω, prior seu ante mfero ; (2) infe- ro, induco, affero, simpl. (3) pendo tri- tributum prompte, libenter. νζοιια-φϋξα., τι, tributi collatio, Dem. τξοιϊχϋν, imperf. ind. act. verbi Tjee%«. χςοίχζάλλω, prius emitto seu ejicio. *Γξο(χζοι.ιης, toi;, *i, eventus, exitus. χξοιχο'ϋμα.'τίω, prius terrorem incutio. πξβίζΰίχομα,ι, excipio, v. c. impetum, ic- tum, &c. χξοιχδώάβ-χω, preedoceo, instruo, praepa- ro. srjetsiS/oW/, f. Ιώιτω, prius edo. νξοίχίοσι'ί, tea;, r„ editio librL A prsec. <τζΐ>ιχ$ςομγ-„ yjs, *;, procursio, impetus. χςοίχ(Ηο•ις, ιως, >j, expositio quae praemitti- tur, propositio. Α χφ'.κτίβν,μι. ttioixBinx», vi β*, breviter in princlplo ex- ponens. τξοιχθιτιχΖς, adv. breviter et summatim proponendo. πζΜχθίαι, procurro, procurso, ante ordines, &c. τξοίχθβήω, £, fut. ije-u, prosilio ; (2) ante prosilio, praesilio ; !Γ§β6«θβξώ», a. 2. part. πξβίχχομμίζω, f. ίσω, ante exporto, prius eveho seu effero. πξοίχχξίνα,, ante excerno, excerno. πξοίχχρύω, ante expello, dijicio. ίτξβίζλΐγαι, prius deligo. Ex a-ge, ix et λε- yu. πςοίζλίίχαι, desero. πξοιχνιτςόιυ, ω, f. utru, nitro prius perfrico/ πξοιζτίμχω, f• -φώ», prius emitto. wPfitx-xr$a.u, prosilio, procurso. xpoixitUu, prasebibo, prius ebibo ; #ξ6ΐχπι• ων, qui prius ebibit, a. 2. part, ^««τε- ίτβιίχωί, perf. id. ίΓ«βετ/!ΓΤΛ/, ante elabor, ante emano; (2^ excido ; ?rf οιξίπισ-ον, a. 2. irgoix*\r,.Λ>, prius > evello. Ai« 5-ijX£/«; ^^οίχτί/Χνσιι ecvrS ret ντιςοι, Arist. Av. ιτξο'.χτξίχν, preecurro. Ex s-ge et \χτξί• χα. πξοίχτξύχν, prius exhaurio, attero, consu- mo. πξοίχτυπόω, 3, f. ώσω, ante formo, seu ef- fingo, v. gr. exemplar. νξβίχφίξω, ante profero vel exsero. πξοίζφίύγω, ante eff'ugio, Plut. πξοίζφοζέω, ω, fut. ν,σω, ante terreo, Plut. Hinc *ζοίζφόζνο•ΐί, -η, consternatio, trepidatio, v. c. ante praelium. χξβιχοοιτάω, ante emano, evulgor. ίτξοίχχίω, effundo, profundo. πξοιχχωξίω, ante excedo. χξύίλΰσ-ΐ;, r„ provectio, procursio, Xen. ■χρΐΛ\«.ΰνω, procedo, progredior, ante signa evehor ; (2) produco in conspectum. πίοιλίυθίξό», ante libero. ■τξβίλιυσ -ie, ia>i, vi, egressus ; (2) antecessus, praecursus, vel praecursio ; (3) festa pro- cessio. Α χςοίςχομαι. χς,οίλΥ,λατο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. et AtL pro πξβΥ,λχτο, a πξοΑαΰνω pro ΤξΟίλάω. πξοιλν,λυθί, 3. sing. perf. ind. med. Att. pro τξβΥ,λυΰί, a ιτξοίξχομαι. τξίίΛχύω, et τξίίλχω, extraho, protraho; (2) elicio, illicio. ίτξοιλοίμίθχ, 1. plur. a. 2. opt. med. verbi πξοχίξίομχι. *ξ.οα*ίζω, fut, /ο-αι, ante vel prior spero. Τ*ί ίΤ'Β^λπχίτχζ iv τω Xg/r^i, Eph. 1, 12. χςβίμχντίύν, 2. sing, imperfect, indie, med. Ion. et Att. pro πςβίμχντΐύίοΌ, a πςομχν• Ttvai. χξβίμζχίνι», ante gradior, praeeo. ίτ^αίμζάΚλω, interpono, mterjicio ; (2) pri- us invado, prius irruo ; (3) prius injicio, v. c. spem. ίΤξίίμζχτΥ,ζίβν, ν, τβ, prasmium quod debe- tur illi qui primus conscendit navem ini- micam, Heliod. 5. χξΰίμζχτνι;, ν, ό, qui primus insilit in na- vem inimicam, Heliod. 5. χζοίμζιζχζω. ante induco, induco, v. c. in odium alterius. !rge£«.C«X/i. ii, extrema carina ad proram, supra rostrum, V. L. vpoiu&okci ytuv, rostra, Gl. V. νξοίμύ, a. 2. inf. act. Ion. pro TgesTya/, a προιημι. τξο'μχίττω, ante incido ; (2) ante occurro, seu obviiis fio. χξοίμπλΥ,θω, f• vifai, ante impleo. τξοιμτβΡίύομχι, ante negotior vel mercatu- ram facio j (2) ante capto. ( 490 ) Λξοιμφχίιω, elare demonstro, ante oculot pono. κξοιμψχψίζομχι, priu3 appareo, ante con- spicior, conspicior, in conspectu sum, Stmpl. 'Ail των ρχτ,μχτα/» ιτξοίμφανίζί- νχι, Longin. 17. τξΗμφξχτται, f. ξω, prius obstruo. ίΤζοινχζχομχι, f. ξβμαι, ante incipio. "Iy* zxBui τς&ΐνν,ρζχτο, ϋτω xxi ixtnXicfy 2 Cor. 8, 6*. ν^κν'&ιίχννμι, ante demonstro. πΡΛίνΰΥ,μίω, τα, •χ-ξβίνδίΰγ,μγ:χότκ, quae an- tea superioribus temporibus in populum grassata fuere, increbuere. πξόίνΐίίωμι, remitto, ut simpl. ΙνΖίΙωμι. Τξανίγχτίόν, pronunciandum. ίΤζθίνιγχι7ν, a. 2. inf. act. verbi «rge^ig». TgeEvfSga, r„ loeus insidiis aptus. !rge8y£/ga>, prius insero. «■gesyEa-or, praedico ; (2) palam edico, Eur. πξβίΗξγίω, ω, f- ίι<τω, prius operor. Tg»£y£^eAt«/, ante, dudum constrictus tene- or, irretitus teneor. χρ.οί*ιχυξΐά.Ζομαι< pass, idem quod Ιηχνζίά- ζομχ», apud Chariton, beneficio obligor. πξοίνν,χί&ι, ω, f. ί,σ.αι, prius insono ; (2; pri- us inculco, ante revelo. ίτξβίνθνμίομχι, 5μχι, ante cogito. πξοίννίπω, idem quo'd TgefyeV». πςύΐΥοιχίω, ω, f. ν,σω, prius seu ante inhabi- to. Hinc xpfiivatxYtffn, ιως, r„ prior habitatio, de in- coiis prioribus, nunc expulsis, profectis. χξαίνβ-ιίω, ante infligo, immitto. πξαίντνγχά,νω, prius incido. πξοίξχγγίλλω, enuncio, prodo. χξοίξάγω, f. ξω, produco, educo. πξοιίαδυνχτίω, ω, f. %ιτω, admodum fractis viribus sive impotens sum, Suic. *ξ6ίζχΐξίω, ω, f. Υ,σ-ω, ante deleo ; (2) ante extraho, eximo, ejicio j (3) ante expug- no. *ςοείχΐο•Β•Λ>, prorumpo, proruo. νξοιξχμχξτχνν, ante delinquo, pecco, seu peccavi. πςοίΖχνχγαι, provehor m altum, eportu vel ex acie. χξοίξχνθέω, S, f. r,tru, effero ex me, gigno, in malam etiam partem. <τξθίξάν8γιμχ, τβ, quod ex aliqua re enasci- tur in superficie, v. Ιξχνθν,μχ. πςΜίχνί,χμχΐι prior exsurgo, vel ante ali- os surgo, item citius justo, ante tempus, v. c. ex insidiis exsurgo, prorumpo. πξΰίξχνίΓχο-θχι, praes. inf. med. !ree£{atirer£AAa>, praemitto. ίτζοίζχςτχω, ω, f. fat», suspendo in re ali- qua. Ύξοίξχβ-βίνίαι, ω, f. %trt», deficio viribus. τξοφΰξχ, χς, ή, sedes in aliquo loco pro- minens, ac praeter caeteras eminens, ac ulterius excurrens ; (2) praetorium. πξοίξαμι, prodeo, prorumpo. Tge£|£/g£o-/a, xs, 'h, navis pars, in qua remi- gatur. Ex a-ge, e| et Ιξίβ-ο-ω. χξύφίξω, ante extraho, seu emo, Sleph. «■ξοίξιλχύνω, vel ίτξΰ(ζίλχα>, fut. ίσω, ante alios equo prorumpo seu erumpo. τξβφπίί-χμχ», q. d. ante probe novi, prae- scio. ίτξοίξίξγχζομχι, νξβιζιΐζγχσμίί», jam, seu dudum perfecta. ίτξοιξίξΐυνχω, ante scrutor. 'Έ.τίο•χίς, us χ» πς&ξιςίυΐΥ,σω r<£ey» Eur. Ph. 92. «rgee|eg£i;*ijTii, e, scrutator, Eur.. ιτξοιίίξχομχι, prior transeo, percurro ; (2) procurro, exeo j (3) prodeo in concio- nem. τξοίξίτάξω, fut uo-oj, ante examino, prius perpendo. πξοφυχρινίω, ω, f; fo<», diligenti praemedi- tatione adhibita et cum judicio ago ; (2; prius discerno, ante discutio. χζοφφίίμχι, prius mando, jubeo, Soph. πξοίξγ,γίομχι, ante narro, expono, v. τςίίχ• τ'$γ,μι, et ϊΤξούΐΥ,γίόμχι. νξοφ'ίτχμχι, prior excitor, ante exsurgo. ■ξοφδίύω, prior egredior ; (2) egredior, v. c. e castris, de exercitu. •τροφμχλίζω, ante complano, sc. viara. πξοφρμχω, ω, f. Υΐΐτω, prius egredior, prius proficiscor, proprie prius erumpo, seu e- rumpo, simpl. χξβίβντχ, u», tx, qua ante sunt, vel facta fuerunt ; (2) praeterita. Ex a? a et tipj. !Τξ»ίοξτχζω, fut. χσ-ω, ante vel prius festum . celebro. vPoiiPTios , w. β xx/ v, festum praecedens. χξοιπαγγίλλω, ante denuncioi (2; ante ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ «β- ϋλίύαν, ambio, peto ; (3) indico, edico ; (4) in med. ante promitto. "Ο προιπ-ηγγάλχτο Six των χξοθ*ιτ£ν, Rom. 1, 2. Hinc ττξοετχγγελσις, tens, yi, denunciatio, indic- tio, v. c. belli. ar'oircttvia/, ώ, f. τ)σω, prius laudo, ante ali- 'urn laudo. νροιπχνχσύω, ante concutio, Thuc. _ πξοίτχφίνιμι, f. Ϋ)σω, praemitto ad incitan- dura seu irritandum, seu impetum faci- endum. *ί6scio, jam ante scio et ex- ploratura habeo. ΪΙζοίπίΓχμιθχ γάξ tS- to, Xen. Cyr. 4, 16. ν^οεπιχει^ίω, ω, f. Ϋ]σω, prior adgredior seu molior, prior invado. Ιίχξοξύνχς αί/τον έπεισε ΙΛιθςιΰα,τ'/ι ποοεπιχειρειν, Appian. Β. Mithridat. Hinc νρ,οεπιχείξΥίσις, εως, ή, ipsa actio prius ad- grediendi. τξοεποιχίω, ϊ>, f. Υ,σω, ante incolo. πξοίπω, inus. vide πξοειπεϊν. ίτξοεςγχξομχι, fut. άσομχι, prius seu ante conficio. T« πξοείξγχσμενχ, Thuc. πξοεςίσσω, promoveo remigando seu sub- duco. χξοίξευνάω. prius indago, vestigo. ίτξοίξίω, f. Jon. pro προεξω, praedicam. Ilge- %js/V τον πόλεμον, lierodot. ίΤξοίξυβ-σί, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro προείρυσε, a πξβεξυω. 9ξθίςνοΌΌ>, 1• sing. a. ejusd. in conj. Poet. pro πξβεξύσω. χξβίξύω, f. ύσω, protraho ; i. e. deduco. ιτξβίξχομχι, f. ελεύσομχι, progredior, pro- cedo, egredior, prodeo, inpr. in concio- nem dicendi causa ; (2) praavenio, ante- verto; (3) praecedo, praeeo, prascurro; πξοελθεΤν, prodire, Gl. Γ. a. 2. inf. πξβελ- '/ιλύβει, processerat ; Philox. plusq. ind. ΤίζοΫΐξχετο χΰτων, Luc. 22, 47. xurii, Marc. 6, 33. ίτξοίξωτάύ). ante interrogo. πξόες, 2. sing. a. 2. imper. act. med. verbi πζο'ίΎιμι. πςόίο-χν, prcemiserunt, 3. pi. a. 2. ind. act. πξοεσάξχντο, 3. plur. aor. 1. ind. med. Ion. pro πξοεσΥ,ξχντο, a πζοεσχγω• πζοεσθίω, edo ante, v. c. coenam. πξόεσις, ίως, ^, emissio, vel ejectio, profusa erogatio, largitio profusa, Gl. V. prolu- vium. Α πβοΓ/ιμι, dimitto. χξβιΗατΐ, 2. plur. perf. ind. act. per Sync. pro ίΓζ»ί$•γΐζατι, a πξρ'ίζ•ν\μ.ι. *eoiru)i, ωτος, Ό, praapositus, princeps, Ph. Α ίΤξο'ίς-χμχι. χξοίΓωτχς, ace. plur. perf. indie, act. per Sync, pro πξοις-ν,χότας • π£οιτΰος, annum piasvertens, seu praeve- niene, Steph. (Τξο'.τίοί, ία,, ίον, amittendus, prodendus, *al)jiciendus, negligendus. A „ ov, ad largiendum seu profun- dendum propensus, qui libenter largitur, profusus. Ab eod. ι («ir/Awf, adv. large effuseque. Χξοίτοιμχζω, f• άσα, prajparo. "Α πξΟΥ,τοί- μχα -iv us Sefav, Rom. 9, 23. O/V -x%on- τόίμασίν i ®ios, Epkes. 2, 10. Hinc πξοίτοιμχς'Υ,ς, 2, β, praEparator. τξοιυχγγελίξομχι, fut. itrouxi, doctrinam Christianam propono ; (2) ante promit- to, rem lactam praenuncio. Ώ.ξοίνν,γγιλί• σχτο τω Άζζχχμ, Gal. 3, 8. !Τξθίν$ο%ιμία>, ω, f. ^ Xen. Cyr. 2, 4. ίτξοίχώξ'/ιο-χν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi ίΤξοχαιξίω. πξοί-φω, ante ccquo seu prscoquo. πξοζωγξαψίω, ω, f. νι<τω, ante depingo. πξοζωννύω, praacingo, Gl. V. πξύ'/ιγχγον, prcccessi, aor. 2. ind. act. Ion. pro πξονιγον, a προάγω• πζονιγί, produxit, 3. sing. a. ejusd. ποοΥ,γιμων, ωνος, ό, qui praeit, dux via?. A πξΟΥ,γίομχι, 5μχι, f. y](to.uxi, pra?eo, praece- do, antegredior; (2) prascipuus sum, prascipuum locum in re aliqua teneo ; ίΤξΟΥιγεΤτχι, antecedit, praeest, Ph. trecr r γγιο-χμενοί, antecessor, decessor, Gl. Vet. Tij τιμγ χλλν,λνς Τξονιγν//.<ναι, Rom. 12, 10. ΑΰτοΊς αετός hihos axvtis ίΤζΰηγεϊτο, Xen. Cyr. 2, 1. Hinc πξΟΥιγΥ,ο-ΐζ, tust *i, progressus, Ph. pra?gi-es- sio. ■τξΟΥ,γ-ήταρχ, ϋ,> fcem. sequentis. πξΟΥ,γντν,ζ, Υ,ξος, ό, qui praeit, dux via?; (2) qui prasit ca?co, eique dux vise est. πξοηγΥίτΥ,ς, S, ό, idem et ab eod. neoYiyviTixost iji ov, ad praeeundum aptus, Steph. {ΤξΟΥ,γμίνχ, et α.9β*ξ»ΥιγμίνΧ' Stoicis pe- culiaria verba, qua? Cicero promota et remota interpretatur. Et alias praspo- sita seu praxipua et rejecta, Be Finib. 4,26. «τζΟΥ,γοςίω, causam alicujus ago, defendo. ΠΡΟΗΓΟΡΕΩ'Ν, ωνος, β, gula; (2) vesica eminentior in avibus. πξΟΥ,γοξίχ, ή, prima? dicendi partes. A πξΟΥ,γοξο;, », ό, qui primus caussam dicit ; (2) praeco. Α πξοχγοζίύω. πξΟΥ,γνμίνως, adv. ex antecedente vel ante- gressa caussa, primaria caussa ; (2) prae- cipue. Α πξοΥΐγίομχι. τξΟΥ,ΰομχι, et ίΤξοΥ^ύνομχι, ante la?tor. πξΟΥίδυ -Μντις , nom. plur. a. 1. part. pass. verbi πξον$υνω• χξονίίΐν, plusq. ind. med. verbi πξίαμι. πξπχΥιί, ίος, Ό χχ) ή, prasacutus. Ex πζρ et αχνι, acies. χρου,χοι, f. ξω, procedo, progredior, anteeo, prseeo, pra?sto ; τξΟΥ,Ιεν, Ph. a. 1. Πξο-/ι- κων U βχθυ TW Okixiets* Arist. Nub. 014. νξΟΥ,λθίν, prtevenit, 3. sing. aor. 2. ind. act. cum v. a ίτξοίξχομχι. ίτξονλιάζω, f. χσω, ante insolo. τζο•/ιλπιχότα, qui priores sperarunt, nom. plur. part. perf. act. verbi πξοελπιζω. πξΟΥ,μχξ, ante diern, R. Suic. πξΟΥΐμχξτΥΐχόσι, qui ante peccaverunt, dat. plur. perf. part. act. verbi •χροχμχρτχ>ω. πξόνν, processi, a. 2. ind. act. verbi πξοίΎ/μι. πξονινίγκχν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi πξοφίξω. πξΟΥ,ξί'ιτο, 3. sing, imperf. ind. pass, contr. pro ■χξΟΥΐζίίτο, a πξοαίξίρμχι• ίΤξΟΥίξόσιοί, ίχ, inv, arationem praacedens. Unde πξύΫίξοσία Δν,μίίτΥΐξ, Ceres ante «i- rationem invocata. Ex ™β et «go», aro. ( «I ) !Τζογ,ξχίτο, 3 sing, imperf. ind. med. verbi πξοίξχομχι. πς,οΥΐσχΥ,σχντο, 3. plur. aor. 1. ind. med. a πξοχσχέω. ιτςοΫ,σομχι, f. 1. ind. med. verbi *ξοΐΎιμι• χζοιιτιχσχμεθα, 1. pi. a. 1. ind. med. verbi χςοχιτιάομαι• πξΟΥίττχομχι, ante vincor ; p. pass. 5T§eijTTi?|tMvei,Jam victus, dudum victus. ίΤξοθίάομχι, ωμαι, fut. άσομαι, provideOj praevideo ; πξοθίώμίνος, prospiciens. πςοθειλοπεΰεύω, ante insolo. ίΤξοθίλυμνος, α, ό χα) yi, e radice erutus, qui radicitus exstirpatur. Hinc νξοθίλυμνχ, adv. radicitus, funditus. Φξχία,ντες Υο°υ Sve), σχχοί ffxxe'i ίΤξοθίλύμνω,Ιΐ. 13, 130. Ex !Τξο et Β-ίλνμνον. χξόθίμα, το, edictura publice tabula aliqua propositum, Suid. χξοθίνταξ, acc. plur. a. 2. part. act. verbi πίοτίθνιμι. ιτξοΰίνσι, prcemittunt, 3. pi. pra?s. ind. act. πξΰθίξχτίία, it, praeparatio, Hermog. πξοθίξχπίύω, f. ίύσω, prius euro, vel exco- lo ; (2j pra?paro. •τξοβεςίΑχίνω, prius calefacio. πξόθισίί, ιως, η, propositio, propositum, pro- missio facta in libro, qua? et ipsa propo- sitio dicitur. Voluntas, Ph. decretum. Α τξοτίΟιιμι• προθεσμία, as, νι, scil. 4ιμίζχ, sive ίϊξχ, pra?- stitutus, ante constilutus seu statutus dies, praestitutum tempus. Ph. spatium, dies finitus, dies statutus ; dicitur et de fine rei et modo. χξοθίσμιος, ίχ, ιον, pra?stitutus, ante consti- tutus seu statutus. Α πξοτίθΥΐμί- πξοθίσπίζω, f. ίσω, pra?dico. vaticinor, pra?- divino,G/. V. praasagio. ΊΙύν « πάλαι αυτω οϊ 3-6βί π^οεΒίσπισχν, Heliod. Πβ- λίμας, χα) σφχγχς, χχ) προγξχφας, χα) φυγάς, χχ) ^μεύσίις, χχ) οσ.χ 'άλλα ab' ro7s ίμίλλίν ϊσίσθαι πςοθίσπί%ων, Appian. Β- Civil. 2. Το μίλλον γι χρχίνοιτο πξχ- τίθίσπίχα, Mschyl. Prom. V. 21ft x^oQiTixos, γ;, ov, proponendi seu praeponen- di vim-habens, propositivus seu pra?posi- tivus ; μ,όξίον πξοθετικον, praspositio. A ίΤξοτίθίμχι. {ΤξοΟίω, ω, f • Υ,σω, pra?curro, antecurro ; (2) accurro, procurro, procul vel longius curro. Tuhxx ο! προθίασιν ivutix μυθίι- σχσθχ,; II. 1,291. πξοθίωξίω, ω χ fut. Ϋ\σω, ante considero, ante explico, praevideo. Hinc πξοθίωξίχ, χς, yi, q. d. pra?via contemplatio, praemeditatio ; (2) praevia cognitio rei. *ξοβγ,γω, praeacuo, Gl V. πςοθϊχνι, 'ΐς, yi, propositio ; (2) res proposi- ta. Α ίτξοτίθ'/ιμι. πξοθΥ,σχυςίζω, f. Ισω, ad futuros usus repo- no in tnesauro. Έν ω χςοθγ,σχνζίζνσι rip χχχτίξγχ$•6ν τξβφΥ,ν, Aristot. ■τξοθνΫ,σκω, morior pro ; (2) morior ante. ΐίχιδων προθνν,σχαν πχτίρχ$, ih' ίλλ^ϊΐ- xov, Eur. Ale. 680. πξοθίξών, aor. 2. part. act. II. 14, 363. Ab inus. {Γξοθύξίω. πξόθξίμμα, xtos, το, pecus, Suic. πξοϋξΥ,νίω, ω, f. ν•σω, prius vel ante lugeo. πξοθζυλλίω, ω, fut. γ]σω, jam ante sermone jacto, divulgo. πξοθύελλχ, (&υίλλ'/ι) impetuosa, Hesiod. πξόθΰμα, aTos, το, q. d. sacrificii praeludi- ura, quod sacrificio praemittitur. Έπύ 2e βωμ,ω πόπανα χα) πςοθυμχτχ κχθωσιώ• Θυι, Arist. Plut. 660. Α πξούυομχι. πξοθυμίομαι, νμχι, fut. ν,σομαι, alacri sum animo, studeo, propensus euro et raagno studio enitor. Θε5 μίν Is"/ πξάτταν « βάλιται, χνθξωπίί hi τα. ΰίοντχ χξοθυμίΤσ- 6χι, Aristot. Α πρόθυμος. πξοθυμγ,τίον. prompte, alacriter agendum ; (2) antenitendum, enitendum, Plat. πξοϋυμ,ία, as, *j. animi alacritas vel praesen. tia ; studium, cupiditas, promptitudo, a- lacritas. Ab eod. πξόΟΰμος, u, ο κχ) yi, animum alacrem ha- bens ad aliquid, promptusj alacris, se- dulus, Gl. V. Soph. Aj. 37. πξοθύμως, adv. alacri animo, prompte, im- pigre, libenter ; Ph. sedulo, alacriter, a?- quo animo, enixe. πξοθύξχιος, ts, ο κχ) yi, qui est ante januam vel vestibulum. A πξόθΰξον, ν, το, quod est ante januam, Ph. vestibulum, limen. Ex πξο et 9-ύζχ. πξοθύω, f ύσω, ante sacrifico ; (2)^ pro ali- quo sacrifico. Τυγχάνω δ* ΰπ\ζ χ9ονί( ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ &ξότα triune•', Eur. Sttpp. 29. TluiUs πζο%σων ξένια, id. Ion. 842. *ζοθωςάχ$η, το, clypeus, scutum. Α 3-£- ξχξ. α-ξοϊ, adverb, mature, tempestive; pro πξωι- βροίχιτατος, omnium primus, Suid. e-goi'aiUcu.forasemitto; (2) promo; srgwqXSi emisit, 3. sing. a. 1. ind. Τίς μοι τοιάΐε φάσμχτ' επαξανίων πξοΪΎ,λε ; Mosch. 2, 21. αροίάπτω, f. ψω, foras mitto, procul ablego seuamando; (2) ante tempus seu fata- lem diem mitto. Πολλάς δ' Ιφθίμας "ψυ• χας ai%t πξοΐχψεν, II. 1, 3. χ-ξοΐχψχ, prcemisi, a. 1. ind. act. νρόίΐίσθχι. a. 2. inf. med. verbi πξοείδω. ίΤξοϊδξύΆ), fut. ότω, colloco, praejacio funda- mentum. πςοιδων, a. 2. part. act. verbi πξοείδω. πςοΐΐί, 3. sing, imperf. ind. act. pro πξοΐεε, ab inus. πξοίίω- >τξοϊεμεν. praes. iuf. act. Ion. pro πξοιεναι, a πξοΐγ,μι• *ξοϊί/χ.ίνοι, nom. plur. praes. part. med. ίτξοϊίνοίΐ. projicere, praes. inf. act. πξοΐζατθοιι, ante alios sedere, praes. infin. med. πξοίζάνω, idem quod ττζοίζομχι, ante alios sedeo, praesideo. π'οιγ,λιν, 3. sing. aor. 1. ind. act. cum y, a προίάλλω. xooiwi. omitto, praetereo, praetermitto, Gl. Vet. πξοΐεμχι, destituo ; (2J largior, Gl. V. πξό\ς, bmitte. a. 2. imperat. rr*o•/}- χάμην, omisi, a. 1. med. sr^eiV/, 3. singul. praes. ind. act. Dor. pro πζοΊγ,ΟΊ, a πξοϊνιμι. πζοΊχχ, adv. gratis, sine mercede. Α,πζοίξ. πξοίχειος, εία, ειον, dntalis. Ab eod. πξοικίδιον, n, τβ, doticula, exigua dos, Dim. προιχίΖω, doto, Gl. V. πξοιχιζομ,ίντι, dotan- da, Ph.^ A sgajg. ίτξοιχιμχΐος, αίχ, aiov, qui gratuito obtin- git, Ph. dotalis. Ab eod. πζοίχιος, ν, Ό χα) r), gratuitus. Ab eod. πξοιχνεομχι, αμαι, advenio. accedo. χξοιχός. Gen. adv. apud Att. pro πςοΊχχ, inteil. ΰ,ά vel αντί. Χξοιχοφοξίομχι, dotem accipio. A πξοιχοφόξος, u, η, dotata, Gl. V. Ex πξο)ξ et φίζΰ- irgo'ixrn;, ν, β, mendicus. Α πξοίχνίομαι. π°οιχωος, act, ωον, dotalis. Α πξοίζ. πςόϊμος, », Ό χα) -h, maturus, tempestivus, statutum tempus praeveniens. Α πξο'ι. ΠΡΟΓ^Ξ, vel α-ςβιξ, χος, fit dos ; (2) donum, munus ; (3) gratia. ϊξοίξχο-θχι, a. 1. med. gratis dare ; (2) pro- de"re. Ab inus. πξοίχω. πξο1%ιο•θκι> f. I. in£ med. verbi πξοΊχνίομχι pro πςοΐχομχι. πζόϊος, idem quod πξόϊμδς. πζοΊππεΰω, f. εΟβ-ω, equ'ito ante, equo prse- cedo seu praeeo. ΤΙροϊππεύων τα s-pxtS, Plut. s π'ο'Ι'πτχμαι, antevolo, Gl. V. προ'ίσσω, et !Γξο'ΐ<το•ομΜ, protensa maim do, trPOts-Yifju, ante colloco, propono, ante ocu- los pono, &c. In med. maxime est, et illud ipsum et prceterea, praetendo, prae- texo ; (2) prseficio alicui rei gerendae, curandae ; (3) prostituo, &c. At in aor. 2. etperf. act. et in pass, est antisto, ex- cello, item praesum ; (2) defendo, tueor ; (3) prosto ; (4) magistratum gero, προεσ- τως, praepositus, princeps, Ph. Υίρο'ίσ- τασθαι τ'Ζν πξχγμάτων χαχως, τν,ς ν,γε- μονίχς, admiriistrare, Dem. ΣτξχτΥιγό* τίνα, τν πολίμχ νίίν έχοντα πξος-Υ,σίΓβί, id. s -ξοΪΓοςίω, ω, fuc ν,σω, ante memoro, prius commemoro ; (2) ante percunctor. χξοϊο-χνίύω, f. ivirco, ante vestigo ; (2) pras- eo. χξοϊο-χίμ'.ν, pra». inf. act. Ion. pro πζοίο•- χιιν. ίτξοΐβ-χβμαι, et ίτξο'ίιτχω, protendo, {etiam suppliciter manus) ; (2; porrigo, offcro ; (3) protendo, obtendo. ϊίξοΊα-χατθαι a- trcXtytav.JLuc. ;?ξοϊ<τχόμίνοι ζυγγίνειαν• Ους 2s χί7ξα; πξοϊο-χομίνα;> T/iUC. lib. 3, 66. irje /'ών, a. 2. part. act. verbi *ξόιιμι. ίτξοΐωξι;, persecutio ; pro ■x^o'htuhi• IIPOTCA, adv. statim, subito, confestim, ex improviso. {Τξοκαβχίξί), praspurgo, ante purgo, -τζύκ,α- θχίξβμαι, praeparo, ad sacra rite obeun- da ; in castu sum. νξβκΛθαζίταξο}, ante rapio, prasrlpio. πςοχ.άθκ~ξο-α, ή, preeparatio ad sacra obeun- da rite, castus. χξοχαθώξία, a;, vi, primus locus in conses- *su, prima sedes. Ex πξο et χαθίδςα. ιτξοχαβίζομαι, praesideo ; (2) obsideo. ίΓξοχαθίΓ^χνίας, gen. sing. perf. part. act. verbi <τξοχαθί^^ι^Ί-- ίτξοχαθίυΰω, praadormio, prius dormio. πξοκαθνγβομχι, prseo, ducem vias me prae- beo ; (2) suadeo, auctor sum. ■τξοκάθπμι, ante sedeo, ante situs sum ; (2) praesideo, praesum; (3) sum prsesidio, relictus ad custodiam alicujus regionis sum. ΤΙξοχαθημινος \π) των κατά τν,ν Άΰξ'.ίαν τόπων, Polyb. πξοχαβίζω, et «ξοχαΗίζομα,ι, ante consideo ; (2) praesideo, tueor ; (3) consideo, sedem capio. Έξ ύ•ψ»?λί5ί χαθίΐξχς πζοχαθίσα• σα, Heliod. πςοχάθια-ις, tu;, ή, sessio, et quidem in loco ipraesigni, ut throno, tribunali; item, πξοίΰξίοι. νξοχαβίΓνιμι, ante constituo, seu colloco ; (2) praeparo. ίΓξοχαθοο-ιόαι, ante devoveo ; (2) ante defi- nio, constituo: de Fato. Ιίξοχαθοο-ιώ• σασθχι τοΊς B-to~i, Hel. ίτξοχαίξως, adv. prasmature, Gl. V. πςοζαχοπαθίω, £,f. ί,σω, malis adfligor. A πάθος, ίτζόχαχος, 5j, ov, malus, Suic. τξοκχκόω, ω, fut. ώσω, ante adfi'igo, ante male adfligo. χξοχαλίομχι, νμχι, evoco ; (2) elicio ; (3) provoco ; (4) lacesso ; (5) incito, excito ; (6) optionem, seu conditionem fero ; (7) hortor ; (8) reperitur etiam pro in jus voco, si non legendum πξοζκαλίομχι. Certe est verbum forense, quod de nun- ciatione aliqua adversario facta, ex pos- tulatione servorum ad quasstionem, &c. dicitur. ΤΙξοχαλάμίθ' ίύγίνίιχν, Ζ γίξον, σίθίν, Eurip. Her. Fur. 309. ΊΑάχγ μί !Γξνζαλί7το, Anacr. 14, 7. Hinc πξοχάλιο-μα, ατός, το, incitanfentum, Ph. πξοζαλίξίτο. 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ίτξοιχαλίζίτο, a πξοχαλίζομχι, f. ίσοίίαι, provoco, lacesso. Άξγίίων π?οκ.αλίζιτο πχντας χίίρχς, II• 3, 19. πξοκα)αν1}ίω, ω, fut. ί,ιτω, provolvo, volvo ante; πξοκαλινδϊίμχι, provolvor ; vol- vor ante ; πξοχχλι\ογ,θύς, provolutus, a. 1. part. τξοχάλυμμχ, ατός, τβ, tegumentum, quod praetenditur ad tegendum ; (2) praetex- tus peccati, Gl. V. Ph. protectio. A πζοκαλύττβμαι, f. ψομχι, praetendo ad me tegendum, praetex'o facinori. ΠΕτλω» re πξνκάλνττιν ώτν,χτοις ύφχ7ς, Eurip. Iph. in Taur. 313. Ιίξοχαλυπτόμινα βοσ-τςυχωδ'.ος άζζα stem&Ki idem, Ph. 1493? πζοκχλύϊττω, protego, Ph. praevelo, prate- go. πξοχάλνψις, vj, obtentus, ipse actus obten- dendi, Steph. πξοχάμνω, ante fatigor, laboro, dudum la- boro ; (2) ante laboro aliquo morbo, vel prius conflictor aliquo morbo, seu dolo- re. Occurrit fere in perf. et a. 2. s-je- χίκμγ>χα et πξοχχαων, Em. M'^ πξοζά- μν,τε πί,Ια, Eur. Her. Fur. 119. πξοζχμπυλος, de plantis dicitur, quae, cum se erexerint, in terram se rursus incur- vant, V. L. πξοκαμων, qui prezlaboravit, aor. 2. part. act. !Τξοχχξ$ιον, ν, το, quod est sub pectore de- pressum, molle et carnosum. Ex ««»■ lia. χξοκάξν,νοί. ν, ο χα) ■>„ praeceps, capite de- orsum vergens. Ex ^ξο et xxg-^ov- πξοζχξόομαι, aor. 1. ΐτξοχχξωθίις, qui ante gravi sopore cum torpore laboravit. A χχξόω- πξοκχξπιον, τβ, quod est in medio χχξτν, post, ante vel supra χχξπον, Poll. πξόχχξ -rov, ν, το, quod est ante vel supra juncturam manus cum brachio. A xag- νός. π*οχχς, άδβί, η, idem quod ίτξοξ, Horn. πξοζαταζαίνω, ante descendo. ποοζατχζάλλω, q. d. praejicio ; (2) prae- struo. Πξοχαταξάλλίΐ δ-ιμίλιαν, Chry- sostom. ad Act. 20, 19. α-ςοχατάξλνιαχ,, το, accessio, corollarium, Bud. ( 492 ) *ξ6χ»7Λζολ*ι, ή, praeparatlo. Ex w(6, $tet- τα et βάλλω, ίΐξοχαταζξίχω, ante perfundo, Steph. πξοχαταγγίλλω, praenuncio, ante denun- cio, promitto. Hinc χξοχατάγγιλ<ης, ή, denunciatio praevia. ίτξοχχταγινύο-χω, ante damno seu condem- no; (2) praejudico, praejudicio condem- no ; πξοχαταγνωο•θίντας, praedamnatos, Ph. a. 1. part. pass. Τίτο δ' spy ν μό- νον το μν, ίΤξοχατίγιωχίναι μνΧίν, Dem. ΤΙξος των Stuiv, μη <τξοχχταγίνω<τχ' Ζ πά- τερ. Ήςιν άν γ' άχνο-»;; άμ&οτε°ων, Arist. Vesp.m. Hinc πξοχατάγνωο-ις, ίως, r„ damnatio quae fit ante causam cognitam, praejudicio, Gl. V. praejudicium. πξοχχτάγννμι, ante frango, quam scil. in- cidam. χξοχχτάγω, ante deduco, scil. in portum, aut hospitium. νζοχαταγωγτι, fi, dedoctio in portum ante facta, occupatio portus. πξοχαταδιζάζω, f• άσω, praedamno. πξοχαταδνλίω, ω, f. ώσω, ante in servitu- tem redigo. πξοχαταΰύνω, sive πξοχαταΰύω, f. ΰσω, an- te submergo vel demergo. Χξοχαταθετιχος, y, ov, 'επίρρημα πξοχαταθί- Ttxov, adverbium concedendi. Κξοχαταχχίω, ante comburo. πξοχατάχειμχι, ante discumbo. πξοχαταχλάω, ω, fut. άνω, ante confringo, timore occupo. ίΐξοχχταχλίνω, ante reclino seu depono, ante alios accumbere facio. Hinc χζοχατάχλϊοΊς, v„ locus superior in convi- vio. πξοχαταχοιμίζω, ante sopio. πξοχχταχλύζω, f υσω, ante proluo, inundo. πξοχχταζ όπτω, contundo. ίΐξοχαταχξίνω, idem quod ίτξοχατα^ινύσχω. πξοχχταλχξίϊν, a. 2. inf. act. verbi πξοκχ- ταλαμζάνω• ■τςοχχτχλχμζάνω, anticipo, anteverto, pri- us occupo, praeoccupo ; πξοχαταλνΦόμε- yov, occupaturum, Ph. f. 1. part. "Οτα* πξοχατχλαζε?» τι βύλεται, Xen. Cyr. 7, 16. ~&χλόμ\νοι πξοχχτχλαμζάνειν των πό- λεων τχς χπος-άσεις, TJiucyd. Πξοχατεί- λ»;ττβ yap ό %'γ.μος χζαταπαΰς-ω SopCcu, Heliod. Hinc •χροχατάλΎ^ις, εως, ν, occupatio, anticipa- tio. πξοχαταλεαίνω, prius laevigo, Suic. τξοχαταλνιγω, ante desino. πξοχαταλί/αι, dissolvo, ante everto, et de- struo seu aboleo ; (2) ante finio, ante fi- nem impono. Ύο~ις νόμοις πξοχαταλνει», Thucyd. Ώξοχατελνα τί ϊξγν τον βίον, Plut. πξοχατχμχνβάνω, ante cognosco. πξοχαταμχντεύομχι, praedico. πξοχατχνοεω, ω, f. Υ,ο-ω, ante intelligo. πξοχχτανύττω, ante pungo, vulnero. πξοχχταπίνω, ante devoro. πξοχχτχπίπτω, ante concido. Τβ μεν πξο- χατίπεσεν, τβ 2' ϋ^εξβν, Μ. Anton. 4, 10. πΡοχχτχπ'ιμπΡΥ.μι, ante comburo. πξοχατχπλέω, ω, fut. εόβ-ω, ante navigo ali- quo. πξοχατχπλΫ]ττω, ante perterreo. Των μεν συμμάχων τχς '\>υχας πξΰκατχπλΥ,γμί- νας άνεχτΥ,σχτο, Diod. πξοζάταξγμα,'ατος, το, libaraen, quod an- te hostiae percussionem fiebat. A ice*• χατάξχω• πξοχαταξίθμίω, ω, f. rffot, ante numero. πρ,οχατχοχηχϊς, •υ„ όν. principalis, praece- dens, primarius. Ab eod. πξοχάτχξξις, ιως, r,, principium et origo ; πζοχάτχςΐις επ) %ίχγ,ς, contestatio litis, Gl. V.^ Abood. πζοχαταρόγ,γνυμι, praefringo, praerumpo. πξβχχτχξτίξω, f. ίσ ω, prius absolvo. "Ivu — — πξοχαταξτισωη ty,v προζατΥ,γγίλμί- vy,v ευλογίχν ύμΰν, 2 Cor. 9, 5. πξβχχτχξτύω, temporo, compono. π\οχχτά\χω, anteverto, antegredior; (2) praepolleo, antiquior loco numeroqueha- beor; πξοχχτάξχομαι, incipio ; (2) au- spicor ; et de lite contestor, Gloss. Vet. ΤΙξοχχταξχόμινοι των Ιεξων, Thuc. πξοχατχσχίπτομχι, praemissus speculor, s. exploro, prospeculor. προχατχσχευάζω, ante struo, ante molior, praestruo quidpiam ad id, quod efficere volo, Gl. V. praestruo. ϋξοχατασχευα- ζόμίϊβς, »ί Qxfi) rr,i χχτ' αΰτ2 »aT»;ye- ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ {/«» τ%; πα>χτξΐσζι!ας, Liban. in 2. Phil. De7)i. Tare σοι ί? αίώ'νβί πξοχατισχΜχ- ξιτο, Μ. Anton. 10, 5. e-g«;sarac.r*sL>-;j, ι?, ί, praestructio, prapara- tio ; (2) schema orationis. «τξβχχτχσχιρρίω, vide σχιρρόω, obduresco, veterasco, Em. *ξοχχτχς-ασις, (ως, i» ad narrationem prae- paratio. Hinc *ξοχχτα?χτιχος, r;, ok, praeparans ad narra- tionem, &c. χζοχχτχϊίλλω, sedo, placo, comprimo, Eustath. *ζοχΜτ<χ.?ζίφ6>, fut. -φαΐ., ante morior, prius finio vitam, pra?mature morior. Hinc νξοχχτχς-ςοφγ,, ϊ•< ii mutatio status ante fi- °nem ; (2) mors prematura. πξοχατχσΰξω, prius populor, vel vasto. πξοχχτχσχίθω, coerceo ; (2) prasoccupo, jam pridem possideo. νξοχατχτίθίμχι, ante, prior colloco apud a- liquem, scil. χύξΐν, beneficium, provoco beneficiis ; (2) praemitto, praepono. rtexKrccCXwrts, (ως, «j. tibiarum recentium perpolitio et ad usum ludicra prolusione praeparatio. Ex -τζο et χχτχνλίω. χξοχχτχφίύγω, ante vel prius confugio ; (2) effugio, fuga me in tutum recipio ante. Ύας των Κΐξχυζχίων Ιζύλοντο χζοχχτχφυ- yuv, Thuc. νξοχχτχχξχομχι, ωμχι, me ipsum prius in- terficio ; (2) prius absumo. ιτξοχχταχζίω, prius oblino, ante illino, Steph. ίΓξοχατίγγυάν, ante despondeo ; χζοχατίγ• γυΥ,θίΐιτΰί, virgo alteri jam desponsa. τξοχχτί Jst), ante comedo, absumo. *ξοχχ~(ΐλγ,μμίνγιν, ace. s. perf. part. pass. f. g. verbi πξβχχτχλΥιζω- ίΤξοχα,ηλίτίζω, ante spem concipio, temere spero. ατξοχχτίξγχζομχι, ante conficio. πζοχατίξχομαι, prior descendo, praecedo, prius eo seu venio. νξοχχτίΰχομχι, f• ξοαχι, ante precesfacio, v. c. caenam. ΪΙξοχχτίυξχμίνν τν /s*e- ως, Heliod. πξοχατίχω, pracoerceo, jam pridem possi- deo, seu obtineo, Gl. V. antecapio. νξοζατίιγγιιλαν, 3. plur. a. 1. ind. act. v. πξοχχταγγίλλω• ΧξΟχχτΥ,γοξίω, ω, f Υ,σω. ante accuso. ιτξοχΛττιγοζί», yi, accusatio praemissadefen- sioni. *ξοχχτΫ]μίνοι, nom. plur. praes. part. med. Ion. pro χςοχαθ'/ιι&ινοι, a τξοχάθημχι. νζοζχτχχίω, u,J- Ϋ]τω, q. d. primus jnsti- tuo. Εί μϊν Vv πξοκχτΥΐχησχι ταϊς (μαΊς Ιιχζολαϊς, Phal. Hinc χζοχατΥ,χνισίί, (ως, %, prima institutio, ru- dimentum. ιίξοζχτοπτίΰω, idem quod χξοχατό'ττομχι. Πορρωθιν μϊν τα τΐί ο*ιώξ(ως πςοχχτοπτίύ- οντχ, Heliod. νξοχχτόπτον,χι, prius speculor et exploro ; (2) ante video. ΐΓζίχαμχι, positus sum ante, objectus sum ante, objectus sum quasi presidium vel propugnaculum ; (2) expositus sum ; (3; situs sum ante, prsejaceo ; (4) loco pu- blico propositus, affixus sum ; (5) de mortuis, cum in feretro jacent compo- siti ; (6) de praemiis et pcenis, spe, me- tu, quae et lat. proponi dicuntur. &x- νόντΐς xv πζχχίίμιθ' ϊνΒίρω μό°ω, Soph. Aj. 1078. * ιτξοζίχνζυγμίνοί,νΆΤί. perf. pass, verbi «-ξβ- χχξύσσω. πξοχίχνξώμιντ,ν, ace. sing. perf. part. pass. verbi ττξοχνξόω. ίΓζβχίλίυθοί, κ, β xxi τι, praevius, qui prasit, prascursor. νξβχίλωσμχτιχος, r„ ov, pes metricus ex quatuor syllabis brevibus constans. Ex a-go et χίλίνσμα. χξοχίλιύω, f. ιυσω, cohortor, incito. χξοχίνιχγγίω, ω, f. γ\σω, ante (sc. medici- nam, &c.) abstineo cibo. sreoxivioj, ω, fut. ώσω, ante exhaurio ; *ζο- xixtvurxi, jamdudum exhaustum est, s. inane factum. τξοζίφαλος, n, Ό xxi ν], qui caput habet pro- minens vel acutum ; (2) qui syllaba ab initio abundat. ίτςΰχίχίΐξύτονημίνοι, nom. plur. perf. part. pass, verbi τξοχίίξοτονίω• ζ-ξοχΥ,δομχι, curam gero, tueor. Tlgoxr]- hurOx't tS χνϊξΟί, Plut. *ξοζγ,ξχ!νύ>, solicitus sum pro v. de aliquo. 1rςexr,ζυyμa^ ctroe, το, edictum per prseco- nem. Α χςοχγΐζύο•σοι. χξβχίξυξ, Dzos, β, q. d. praeco, qui aliquid edicit. <τξΒχγιςύβ•ο•α>, vel οττλν fut. ξω, praesignifico, ante prasdico ; (2) per prasconem edico, Gl. V. praadico. ®χν*μινγι yx% l&fuv, xii μγ> συ πξνχγιςυξκ{. Soph. Antig. 467. Άγοξχν χύτων πζοχΥίξύττνο-ί, JElian. V. νξοχινΰνν-ύαι, f. tuiru, periclitor pro, pericu- lum adeo pro aliquo, propugno pericli- tando, propugno. Ή.ξοζινο'υιιιύίΐ» usrif tyu ΐχίίνων ίλινθίξίχς, Plut. Cum dat adver- sus aliquem. Ου μα rv{ h Μχξχθωνι πξοχινΰυνΐύο~χντχί των 'X^o , yovojv,Demosth. pro Cor. ίτξοχιήα), £, f. y} χνθ^ωτων, II. 20, 205. A χξοχλύα), ante audio, seu cognosco. τξοχνημιον, χ, το, exterius os cruris et mi- nus. Ex *ξο et χνγ\μγι, tibia, crus. πζοχοίλιο;, n, Ό xxi r\, ventrosus, Gl. Vet. πξοχοίλαο; τίχος, versus in medio redun- dans. Ex π(ο et κοιλία., venter. χζοχοιμχομχι, ante dormio, seu obdormio. χξοχοιτίω, ω, f- γ\σω, excubo pro, excubias ago pro. Ex ίτ^όχοιτοί. ίτξοχοιτίχ, as, υ), excubiae, vigiliae. πξοχοίτιον, ν, το, quasi antecubiculum, an- tetnalamus. Ab eod. πξόχοιτος, u, o, excubitor. Ex jrgo et %οί• τα, cubile. πξοχοιτών, ό, q. d. antecubiculum, Plin. τζοχολχζω, f. χσω, ante punio, prius casti- go. τξοχολχχιύω, f. intra, ante adulor, praablan- dior. νζοχίλίτιον, »» το, anterior sinus pars, ante- rior sinus, prominentior pars in sinu. Tig χξχ τΖτο (μήλον) των πχζθίνων μίτί- ωξος χτίζχλί τν τςοχολίτίν ; Arist. 1, 10. Ex *ξο et χόλττος, sinus. πζοχόληος, i xxi υ,, qui ante sinum est, Steph. •χίοχομ^Υΐ, Hi, r„ prolatio, Gl. V. exhibitio. νςοζομίξω, f. ίσω, profero, adfero, Gl. Vet. expromo, promo, antefero, profero. Ilge- χομίξαν τνς λόγνς, Pandect. πξοχόμιον, ν, τβ, anterior coma, antiae seu capronas ; (2) coma, quaj alterius loco po- nitur sive circumponitur, Gl. V. antiae. Ex «-jo et χ'ομγ). πξοχόνΐΰλοι, οί, nodi et tubera in ea digiti curvatura et junctura, qua ungui vicina est, Poll. ίΓξοχοχη, fi, processus, progressus ; (2) pro- fectus, incrementum; (3) praerogativa, proventus. Α -χ^οχοττω. ■χξοζοπ)ς, ή, ca?saries, Hes. π-ξοχόττω, proficio, procedo, Ph. Kx) 'Iij- σνς •χ^ο{χο•χτι σοφίχ xxi Ϋ,λιχίχ, Luc. 2, ult. Έτι ίτλίΐον γχξ T^oz'o-i/isffiv χσιΖύ- x(, 2 Tim. 2, 16. eVi χΰξον, ibid. 3, 13. Τα αολλχ Ss <τίλχι τξοζόψχσ', i trovu ίτολλ? μι h7, Eur. Hipp. 22. ίτξοχοσμίω, ω, f. γ\σω, orno, apparo. ίΤξοχόσμγιμχ, ατός, το, res, quas ornatus, causa proponitur, ut vasa, in abaco, &c. ( 493 ) item ornamentum, delicla?, ut torques, armillai, &c. item gemma, in poculo, &c. Χξοχόσμιος, ν, Ι Χ χ) $, mundo antiquior. A κόσμος. πξοχξχτίω, ω, f. fou, ante occupo, ante in potestate habeo. ■χξοχξίμχννύω, appendo pre τξόχξΥ,μνος, ov, prominens longe in mare, Epith. saxi, promontorii. πξόχξΐμχ, ατός, το, praerogativa, Ph. pra?- judicium, Ph. A χξοχξίνω, prjepono, pra?fero, unde et deli- go. ΤΙάντων πξοχ^ίνχς, σωφξονίς-χτον βξβ- των% Eur. Hel. 47. Πξοχξίνχς, οϊτΐξ α.λ• χΐβ/,ώτχτοι, id. Ph. 750. Πάβ•/ τ5τβ τξβ- χίχξίται χχλλιτον ίΐνχι, Xen. Cyr. 2, 19. Hinc ίτξίχξίσις, ιως, υ), q. d. praelatio, delectus ; (2) prajjudicatio, judicii quasi praludi- um. ίτξόχξϊτος, ν, β xxi ή, pralatus, qui praefer- tur et anteponitur; {2) princeps; (3> delectus. Ab eod. *ξόχζοσσχι vyk, naves aliae pone alias collo- cataa, II. 14, 35. Α χξοσσός. χξόχζοσσος, ν, β xxi υ), in caput propendens- seu prominens. Ex iisd. πζοχξύω, ante subagito, &c. (2) extendo vi, ut longius fiat, unde Procrustes nomen habuit. ίτξοχυζίζνχω, q. d. praaguberno, sum pro- reta, anteriorem navis partem guberno. τξοχυλινδίομχι, νμχι, provolvor ad pedes alicujus, more supplicis accedo ad pedes alicui vel alicujus ; νξοχυλινΜμίνος, pro- volutus, Ph. Oil•' χξχ τι χζοχυλίνοίτχι vhiTiemai, II. 14, 18. Hinc πξοχυλινίτιμχ, ατός, το, provolutio. κςρχυλίνΐω, provolvo. κξοχύλισις, (ως, Ϋι, supplicatio, qua sc. sup- plex ad alius pedes provolvitur. A ίτξοχυλίω, fut. ίσω, provolvo, volvo ante ; πςοχυλισθίις, provolutus, Ph. a. 1. part. pass. ιτξοχυμχία, ας, ί, moles opposita flucti- bUS. ΈΧίτςο et χΖμχ. πξοχυμία, r), et ιτξοχνμάτΜν, idem, apud Joseph, χζόχννις, οι», cU reprehensores, qui prius in latratus et reprehensiones erumpunt, quam invenerint in aliquo quod repre- hensione dignum sit. Ex χξο et χύων. •χξοχυνύν, dicuntur canes ante inventam praadam latrantes, Poll. Ex iisd. χξοχύντω, f- -ψ», inclinans me propendeo, seii incurvans propendeo, seu me inclino, emineo, seu promineo, Ph. promineo. ΙΙξοχύπτω t|« τιίχνς, Arist. Av. 503. ΚαξτοΤσι^γαίϊα ιτζοχύίττιι, Anacr. 37, 10. χζοζυξόω, ω, f. ωσω, ante sancio ; πξοζίζυ- ξωμίνος, prius sancitus, perf. part. pass. ΤΙξοχύων, Procyon, seu Antecanis, sidus ab eo appellatum, quod ante Canem majo- rem oriatur, Hygin. χξβχώμιον, το, prasludium, Find. Nem. 4, 17. Α χά>μγ]. πξίχωνχ, vel πξοχωνιχ αλφιτα, farina ex hordeo recenti et tenero. Α χωνος. <τξόχωπος, ν, ο xxi υ,, remex, qui est ad re- mum ; (2) -τξίχωχα ξίφη, enses destricti, Herodian. 7, 11. Ex «rge et xo> idem quod πςονωπηί, et ex iisd. ΠΡΟ" S, axis, ο zee) v), hinnulus, dama. ιτξοξίνεαι, ω, fut. ν\<τω, sum hospes publicus, hospitio excipio nomine civitatis; (2) sum interpres et conciliator versurarum, aliorumque contractuum, Gl. Vet. πξοξί• νω, stipulor. Τχίιτνιν σο) τν,ν ίύΰχιμονίχν πζοξ-.νΰμ,ιν, Luc. Έγω hi πξοξ,ίνων τυγ- χάνω των 'ΐΐξχχλεωτων, Dem. ΤΙίΐξάσο• μχι trS ίτξΰζενίϊν, Eur. Med. 724. Ήμίϊς 3' άλλα πξοξινησβμίν, id. Ion. 336. "Ε- λχφοι ίσθιό,Μνοι Ίππων xeix πζαξίνν,σχν, Plot, de Solert. Animal. Α πξόξίνος. Hinc «ζοξίνήβΊί, ίως, vi, conciliatio, Gl. V. a-£of svjjTiji, ,5, β, pararius, interpres et in- ternuncius ad paciscendum seu stipulan- dum; Gl. Vet. proxeneta, conciliator. Hinc πξοίίνίιτξΐχ., at, v\, conciliatrix, pronuba. «ξοξίνν,τιχος, vi, iv, ad proxenetam perti- nens ; (2) qui proxenetae solvitur. κξοξινίχ, ν), hospitalis amicitia, hospitii ne- cessitudo, Eur. *ζόξίνος, ts, ο xxi >j, qui peregrinos nomine totius civitatis hospitio excipit, hospes publicus, qui cavet etiam ne ei civitati a liquid incommodi a suis civibus adjun- gatur ; (2) privatus quocum civitas ali- qua publice hospitium fecit, cui opp. fii- όξίνος ; (3) qui aliquid inpr. civitatis no- mine procurat, seu procuravit alicui, seu qui alicujus rei auctor est ; (4) concilia- tor, v. c. nuptiarum ; (5) socius, Lys. χξβξνίξΰτςιζίω, ω, f. Ϋ\σω, prius sicca frictio- ne frico. ιτςοξυξάω, ante rado ; πςοίζυξνιμίνβ;, jam ra- sus, tonsus. χζοίΐιυσις, vi, ductus, pra?gressio. πξΰύΰνιγος, S, o, dux, antecessor. vgnohix, previa, Gl. V. Ab οδός. s-jeeSe/irwjl», S, f. ν,σω, viam aperio, praa- eo. A * Χξοοδοιπόξος, ν, ί και ν), dux via?. χξοοδοποιίω, ω, f. ν,σω, viam praastruo, viam patefacio aut proabeo; (2) praeparo et quasi imbuo ; (3) auctor et adjutor sum, exemplum praebeo. ΠζοοΰοποαΊ τω Λρ- χύζγΐζ την πχίΖίνσιν χυτών, Pltil. Πξββ- ivTOtuv ill τα, τοιχυτχ reof τχί_υ $•Ιξον οιχ- Τξίζχς, Aristot. Τ1(ξΐ τ» χιΖοιχ μιίζω τχ μάξΐχ τχυτχ yiytTXi, j£ πξοοΰοπίποινιμίνχ treos τβν χφ£οδισιχσ•μον, Aristot. Probl. 4, 12. Hinc χξοώοχοινιτιχοί, ν), iv, praavius, viam praa- struens. χξίόδος, v, vi, prodeundi seu exeundi actio ; (2) incrementum, Gl. V. processus, pro- cessio. Sed πξόοίος, *, ί χχϊ *j, qui viam praeit, praacursor, praamissus. Λξοοδνς, i, prominentes dentes habens,Poll. ιτζίοΰών, idem. ιτξβοιχίΐόω, ω, ante concllio ; τξοοιχίιόομχι, νμχι, amicum mihi reddo in futurum. xgonxtu, ω, f. ν,σω, ante habito. ιτζοοιχίχ, vi, suggrunda. πζοοιχοδομίο), ω, f. ν,σω, ssdifico ante, praa- struo, velut suggrundas. ιτξύοιχΰνομ.ίω, ω, f. ηχώ, prffistruo, praemo- Bor, praeparo j item paulatim colligo, concipio, ut iram, odium, &c. χςοοιχβνομίχ, y, prasparatio, praestructio. ίΤξοοιχονομιχωί, adv. ex praaparato, cum praparatibne. πζοοιμ,ιχζομ,χι, fut. άιτομχι, procemio utor, prooamior. Α πξοοίμ,ιβν. 9ξοβι/Λΐχχος, v„ ov, ad exordium seu proce- mium pertinens. Ab eod. χξβοιμιάο-ίχι, 2. sing. f. 1. ind. med. Alt. et Ion. pro π-ςονμιχιτγι, a χξβοιμιχζβμχι. χξοοίμιον. to, exordium, quo cantores et ci- tharoedi praeludunt, praacentio, Ph. (2) exordium, praefatio; (3) primordium; (4) hymni ; (5) simulatio et ambages, qua? simulandi et fallendi causa fiunt. Ab ο'ι'μνι, cantilena. χξοοίχομχι, pra?cedo ; imperf. ίτξΰΝχόμφ. ίτςοόλλυμι, ante perdo. ίτςοομχλίζω, f. ίσω, ante complano vel lae. vigo, praemitigo. χξΰοΐΑχλύνω, ante complano, praepolio, Greg, χφοόμνυμι, vel νςοομνύω, f. ομότω, praejuro, prius juro, seu ante juro. Πξο»μόο-χντο{ Se μ» τον χνθξωπον, Dem. !Τζόβμολογίω, ω, f. νιο-ω, prius seu ante pro- fiteor ; ίτξοομολογνίθίΐ! , qui in confesso est, a. 1. part. pass. ίΤξοομννίχ, xs, ri, vide <χξοωμοσΊχ. χξοαναΰίζω, prior increpo probris, Ettst. χξοονομχζω, primum nomino, Eur. -τξοοίΓτχω, ω, f. ίισω, ante asso, torreo. πξβοττίον, prospiciendum. Α πράττομαι, ίτςοόίττνα, ν, ο. qui rem prospicit, qui prae- videt et ante speculatur. A χζοόντομαι, fut. ψομχι, prospicio, praBvi- deo. Hinc πξόοττος, u, ί xxi ί, praavisuSj praecogni- tus; (2J manifestus, qui ante nostros est oculos ; conspicuus. πξοβξχτικος, v„ h, praavidendi seu provi- dendi peritus ; (2) providus. Λζοοζχτοί, vi, ov, qui praevideri vel provide- ri potest. A τξοοξάω, ω, ante me video, pravideo, Ph. prospicio, provideo, Gl. Vet. praavideo ; πξοοξωμχι, vereor, timeo quod praavideo, praacaveo, Gl. V. Ohll *i(i των χ^ν,μχ- των πξοοξχτί ΐιΰίν, ίτξΐν, &c. Dem. Phil. 1. Τίχνθ' « προσήχα πεοορωμινοι, idem, Phil. 2. * ί ίΤξοοζθξίζω, f. Ίσω, ante lucem surgo. ιτξοοξίζω, fut. Ίσω, przefinio, prius definio, prius constituo, destino. Tlgoogio-xs v\- fixi its υ'ιοθίο'ίχν, Ephes. 1, 5. πςροξίσ- θίντις, ib. 11. Hinc τζόοξΐα-μο(, S, a, praafinitio, destinatio. πξοοξμάίω, ω, f. ν)*ω, Bnte concito. πξόΰξύο-ο-ω, fodio ante, praafodio, Plin. πςοοξχνι$Γ*ίξ, νιζος, i, praasultor. A τξοοξχίομχι, νμχι, f. νκτομχι, praasulto. *ξ ία, 2. sing. a. 2. imper. med. Alt. et Ion. pro πζόιοΌ, a χξβίνιμι, pro πξοίω. χξούσ-ιος, et χζοίννο-ιος, praaexistens, Synes. πξοοφιίλω, prior debeo, ante debeo. K«- μοι γχξ τι πζνφιίλα xxxov,JEur. Iph. in Taur. 523. Kxxov x$x τχ7ς πλίυξχΤί τι *ξόφιιλί( μίγχ, Arist. Vesp. 3. νζοοχίύω, f. ίύο-αι, prior ineo, prior salio. πζόοχνι, Us, fi, locus prominens, eminentia. Α χζοίχω, promineo. ■τξόοψΐ!, ιω;, ν), visio rei futuraa, provisio. Α πςοόπτομχι. πζοπ&γτα, ίος, ο xxi %, prominens, protu- berans. Ex «rgo et πνιγνυμι,Μο. πςβίτχθίΐχ, xf, r), q. d. antepassio ; (2) mor- bi praaludium, signa, motus, adventus morbi ; (3) perturbatio. Ex g-go et πά- θος. Χξοπχθημχ, ro, idem. νξοχχώιίχ, xs, vi, quod docebatur ante phi- losophiam et theologiam, primaa disci- pline, Gl. V. rudimentum. χξοτχιδίύμχτχ, uv, rx, rudimenta. A πξοπχώίύω, ante instituo seu doceo. πξοπχίξω, praaludo, praameditor. πξίπχκ, xides, i, puerorum productor, le-' no, mango. πξοτχλχι, adv. jam olim, jam dudum, jam pridem, jam diu. χξοπχλοαος, ν, Ό xxi vi, pervetustus. πξοπχλχίω, f. <τω, ante luctor. "Ej»tj πξθ• πχλχίο -xs, Hetiod. x^otxttixos, ad proavum pertinens, Poll. πζόπχκπος, u, Ό, avi pater, proavus, Gl. V. etiam atavus. τξόπχξ, adv. ante, e regione. Τίζόπχξ os ίγίιτχι rgxrii, Eur. Phcen. 121. πξοτχξχξχλλω, aggero, aggeris loco praa- struo, Steph. πξοπχξχγγίλλω, ante promitto, seu de- spondeo. πζοπχ'χΥιΖωμι, fut. ?>ωσω, ante traio, ante doceo ; (2) prodo, apud Lye. si lectio sa- na, Em. πξο-τχξχινία, ω, f. νΊσω, praamoneo, Gl. V. τςοπχξχλχμζχνω, ante accipio. ίτξοπχξχλνιγων, -λν,γνσχ, antepenultima. πςοπχςχσνιμχίνω, πξοπχξχοτν,μάνθνι, ante no- tatum est, ante demonstratum. Vox Gramm. !Τξοπχξχ<τχίυχζω, fut. άβ-ω, ante paro, longe ante paro, praemunio, Gl. Vet. praeparo. TeiV μίλλπιπν ϊησβχι πχισί πζοπχς<*<τκΐυ• άζα πάντα, Xen. Hinc (495 ) π»ο!ταςχο•χινχπχο(, ν), iv, praeparationi ser- viens, seu aptus. πξοπχξχβ-χιυϊι, yj s , i, praaparatio. π^οπχξΛτάσ-ο-ω, ante (seu alium, seu lo- cum) aciem instruo. πξοπχξχτίλίυτο;, antepenultima, Gl. Vet. Ex πςο, πχςχ et τίλίυτν,, finis. πζοπχςχτιθνιμι, prius appono ; τ.'θίμχι, pri- ori loco appono, in ccena, convivio. π^οπχξίγγυχω, ante spondeo, seu promitto, Suid. πςοπχξίχω, f. ζω, p. ίσχν,χχ, ante praabeo. ΤΙςοπχΐίο-χν,χ^ ίμχυτόν σοι σΰμμχχον^ Xen. Cyr. 5, 3. πξοπάξοιϋί, vel πξοπάζοιθίν, sequente voca- li, ante, ante oculos, in conspectu. πξοπχξοξυντιχοί, β, qui saape in multis vo- cabulis acutum in antepenultima ponit. πξοπχξοξυτόννκτίί, vi, positio acuti in ante- penultima. πξοπχξοξύτονο;, ν, β xxi ν), qui in antepe- nultima syllaba acutum habet. πξoπxςoξυτόvωs, adv. cum acuto in antepe- nultima. πξοπχξοξύνω, in antepenultima syllaba acu- tum pono. πζόπχς, χσχ, xv, universus, totus ; τξόπχν ν]μχ(, toto die, II. 1, 600. Ιίξόπχντχί φ- δ' /ji πχνδοχϊΰς χγξίύιητχι, Lye. 655. π^οπχζ -xs, xtos, portius, Schol. Apoll. πξοπχ?ιον, τβι vestibulum thalami. πξοπχσχω, ante patior, prius vel prior pa- tior ; πξοπχθων, qui prior accipit benefi- cia. ^ Oihlv xyxtiiv πζβπίπονθυΐα, Xen. xxxiv, Plato. πξοπχτοξίχοί, sj, iv, ad avum seu avos vel ad progenitores pertinens ; (2) a proge- nitoribus proveniens. A πζοπάτωξ, ogos, 6, avus ; (2) primus pater, generis auctor. Ex πςο et πάτνίξ. πξοπχύομχι, ante, dudum desino. πξοπίίθω, ante persuadeo. πξόπιΐξχ, xs, vi, tentamentum, periculum, quod de re fit, antequam illam adgredi- amur. πζοπίΐζάζω, protempto, Gl. V. praatento. πξοπίΐξάω, ω, et πςοπϋξάομχι, ωμχι, idem. πξοπιμπτνίξΜ, ν, β xxi νι, quo prosequi- mur et deducimus aliquem abeuntem. πξοπιμπτιχο5, νι, iv, idem. πξοπίμπω, f. •ψ»« prior, mitto, mitto ante, praemitto ; (2) deduco, prosequor, co- mitor, Gl. Vet. praamitto, ante ambulo, prosequor; πςοπίμπα, prosequitur, Ph. πξοπέμψχτί, prosequimini, Ph. aor. 1. imperat. πξοπίμ-φωβ-ι, prosequantur, Ph. aor. 1. com. T/ Je yivs πςοπίμπω ; .4- nacr. 23, 9. Άπιόντχ Ss τβκ Κυζον neu~ πιμπον χπχντις, Xen. Cyr. 1, 19. ^otehe^os, i, prosocer. πςοπΐπίυσμίνοι, qui ante aliquid inlettexe- runt, nom. plur. perf. part. pass, verbi πςοπυνθάνομχι pro πξοπΐύβομχι. π^οπίπτω, f. "ψ», ante concoquo. ΤΙζοπί- πίφθχι χςνι, Aret. Χζοπίξΐίλίσσω, f. ξω, circumdo, circumvol- vo; (2) ante circumduco, ante implico. πξοπίξίσπάω, ω, fut. άσω, circumflexum in antepenultima syllaba pono. Hinc πξο- πΐξίο-πώμινον, circumflexum in antepe- nultima syllaba habens; et πξοπίξΐβ•-. nrxs-tov, circumflexus in penultima po- nendus. κςοπίξίο-πωμίνως, adv. quum circumflexus est in penultima syllaba. πξοπψχχζάττω, fut. ζω, ante circumcirca incido, seu circumscribo, scariflco. πξβπίξΰοΊν, anno tertio ante. πξοπίξυο•ινο{, •)ι, iv, qui est anni ante prae- sentem tertii. πξοπατίντχ, ace. sing. m. g. a. 2. part. act. verbi πζοπίπτω, pro πξοπίτω. πζοπίτχζω, seu πζοπιτχννύω, et πξοπίτχψνν μι, in anteriori parte expando vel ob- tendo, praetendo. Ύμχς xirus πξβπι- τάο -xvris ημών πξοποςίυίσθί ϊμπβοσθίνί Xen. Cyr. 4, 8. πςοπίταχ, xs, ή, praacipitantia, praacipita- tio, Ph. protervia, procacitas, protervi- tas, petulantia, temeritas ; proclivitas, propensio. Α πζοπίτ-^- Unde πξβπιτίύομχι, perperam, temere, praacipi- tanter ago, Ph. lascivio. πξοπίτη, ace. sing, pro πξοπίτίχ, a πζοπίτν,ς, ίος, β xx) νι, prociduus, promi- nens, praaceps, proclivis, qui pronus fer- tur vel ruit, Ph. perperus, protervus, te- merarius, procax, petulans; η-ζοπιτΰ, praacipiti, Ph. πξοηη7{, lascivi, teraera. ΠΡΟ tores, ΡΑ. Ex. s-je et πίτα pro πίπτω, cado. Χζοπιτως, adv. prasclpitanter, temere, in- considerate, Ph. perperam, proterve. Βςοπίφςαο*μ.ίνα, nom. plur. peri*, part. pass. n. g. Dor. pro πζοπιφξασμίνχ, a προφζά- ξω. πςοπνγνύω, f ξω, prius congelo, prasfigo. Κξύπν,δάω, ω, fut. ν,σω, prosilio ; τςοτΥ^α, emieat, Ph. Ol Ss eixireu π-ξβπ^ωντΊ; tSv ΰίσποτων ν,χόντιζον, /Elian. V. B. 49, 46 πξοπνΧαχίζω, fut. itru, probro et ignominia adficio, per contumeliam derideo ; (2) feminam petulanter contrecto, illudendi causa ; (3) stupro per vim et licentiam ; α•ξοπν/?.αχισθύς, ignominia afFectus, a. 1. part. pass. Βχξίως φίξ ω προπν,λαχίζο- μίνα,ς όξωσ' νμας ίπο Έ.ΰξΐπί<)'ν, Aristoph. Thesm. 393. ' Πξοίτν,λχχίζιτο ύτο τ» Ιν,• μα τν των Ώξΐ,των, Bern. Phil. 3. *ξοπν,λαχισθί7σα, a. 1. part. pass. f. g. verbi πξοπν,λαχΊζω- Unde ιτξοτν,λάχισις, ws, 'h, conturnelia, jurgium. χξοτνλα.χκτμ.ΰς, S, β, idem, Dem. pro Cor. Vide πξοτν,λαχίζω- ιτξοπν,λαχι^ιχως, adv. contumeliose. ιτξοπϊνω, propino, prsebibo, poculo provoco; 'Metaph. in gratiam alicujus alium pro- do, per proditionem trado, concedo, lar- gior. Έπι λωτίναις τί ποιους στορίσας &ίλω πξοπίνίΐν, Anacr. 4, 3. Τίιζϊν δί μοι Ζϋωσι τον ο]νον, ον προπίνιι, id. 9, 29. ταις γυνχι&ν, Mlian. V. Η. 3, 15. χρ,οπιπίσχω, propino, bibendum do. πζοπιπςάσχω, prior vendo, Steph. ίΤξοπίπτοντας, ace. pi. pra?s. part. act. verbi πζοπ'ιπτω• •χ^οπίπτω, procido, ante cado, vel occum- bo; (2) procido, prasceps feror; πξοπί- cu>v, prolapsus, aor 2. part. O/ Ss προπε- σόντες 'ίξίο-σον, proclinati, Od. 12, 194. πξοπιηί/ω. ante (sc. rem cognitam) credo, prius fidem habeo. πξοπίτνω, idem quod πξοσπίτνω, Steph. προπλίω, f. εύσω, q d. prasnavigo, in navi- gatione priorem locum obtineo. Hinc πξόπλοος, contr. πξόπλχς, u, b χα) ν» qui in navigatione explorandi caussa prajmitti- tur, Appian. Bell. Civ. 5, 98. χροπλύνω, prius lavo, ante abluo vel eluo, Steph. πξοπλώω, idem quod πξοπλεω. χροπνίγειον, calida lavatio, seu caldarium "in quod intrabant e frigidario, &c. Steph. πξοποδνιγος, 5, β χα) ν,, qui anteit, dux. πζοποΐίζω, f. ίσω, procedo, progredior. 'T- πασπ'ώια πξοτοΰίζων, II. 13, 158. πξοποΰισμος, ο, progressus, Steph. πξοπο2ων, adv. ante pedes, coram, Hes. πξοποι'εω, ω, fut. ν,σω, ante vel prius fa'cio ; πξοποινβείς, ante factus, a. 1. part. pass. ΐΤξοπολ'.μ,ίω, ω, fut. ν,σω, belligero pro, pFO- pugno ; (2) ante alios bellum gero, ge- rere cogor. πξοπολεμνιτν,ξίον, u, το, firmum propugna- culum. A prase. πξοπολίμιος. n, b «see/ f,, bellum prascedens ; τα πξοπολίμια, qua? ante bellum rite in- cipiendum fieri vel debent, vel solent. Ex προ et πόλεμος, πξοπόλενμα, ατός, το, ministerium, Hob. A πξοπολεύω, f. εύσω, ministro. A πζόπολος• πξοπόλιος, ante tempus canescens. Α πο- λιός. νξοπόλιος,Άηίε urbem situs, π^οπόλεοι, Suid. Α ίτόλιι• ίτξόπολις, oaf, ft, ea pars urbis, quae in ipso statim aditu occurrit. πξοπολιτίύομχι, seu χξοπολίτιυμα,ι, ante jam gessi sc. horicrres. !Γξθ!Γβλλΐί, adv. multo ante. Α αολύί• ίτξόπολος, χ, Ό χα) y, anteambulo ; (2) fa- mulus, qui hero suo pra?it j (S) minister. Ex {rjo et πολίω, versor. πξόπομα, aw;, το, potio omnium prima et ante cibum hausta. Ex arge βί.πίνω- ατξοτΰμπιία,, et πξοπομπίοί, et;, ■/), deductio, cum honoris caussa alicui prasimus ; (2) deductio in pompa solenni. A πζο-τομπίύω, f. ιύσω, in solenni pompa pra?- eo vel praaferor. Τώ νίνομιο-μίνα. πξο-• πομπίίοΌίς, Heliod. A ιτίοπομτνι, ίίί, '/ι, praamissio ; (2) prosecu- tio ; deductio et comitatus, quo praevia turba in pompis solennibus anteit fercu- lis pomparum. ρξονόμνηο;, n, b xx) ■/■„ qui prseeundo fit ; (2) idem quod ΠΡΟ ιτξοίημτοί, », ο zu.) r,, anteambulo, deduc- tor; (2) adj. praavius. A jre^srij. πξοπονίω, ante labore frangor et fatigor, praedelassor ; (2) ante laboro. "θο-ω αν μάλλον πξοπονΥιΟΊ&ί τΐί ir' οοιτλ ατίοι, Xen. Cyr. 7, 30. πξοποξίύομαι, praeeo, anteeo, praacedo, pro- cedo. 'Ύμόίί οίΐτν; α-ξοίτίτάσ-αντί; Υιμ,ωιι πςοποξίύίο-ϋί ίμ.π%ο(Γ6ίν, Xen. Cyr. 4, 8. πζοτοζίύω. f. ιί/σω, prius trajicioj transmit- to ; (2) praBtermitto. πζοποξίξω, f. ία-ω, ante paro seu compare πξόπος, pro πξόπχς, Ep. πξότοοΊί, ιως, ή, potio omnium prima et ante cibum hausta ; (2) propinatio. A πξοτίνω. πξοτότ'/ις, β, propinatorius, Eur. Bhes. 361. τξοτοτίζω, ante bibendum prsebeo. π-ξοπότατμΛ, to, potio qua? ante praebetur, Bud. χξοπύτιο-μος, b, prasbitio ejusmodi potionis, Diosc. τξοπνς, οίος, b, cui sunt grandes pedes ; (2) Stella ante pedes Geminorum ; ^oreSsj, pedes] anteriores quadrupedum ; (2) ra- ' duces montis ; (3) qui sunt ante pedes. ίτββ!τ§άτ-/ΐί, ό, qui prior vendit. κ^οπεά-ττω, f. ξω. prius vel prior facio. πζύπξά.τοι°) b, venditoris institor, Poll. προτξίων, αίνος, b, benevoius, Pind. Nem. 7, 126. Ern. πζοπο'/ίνν-,ς. teg, 6 xct) fi, idem quod πξ•/ ι νν ι ς II S, 210. !ΓξθΎξοζιχζομχι. Έτ) 5* Ιρρωο-αντο ToSlfffftv τξο•τξο£ιοιζόμ'.νοι, Apolcon. Bhod. lib. 1, 386. Vide τζοζιά-ζομαιι• ίΤξβπξοθίω, vide πζοθίω- πξ,οπξοκοιλΟπτύμ.οί,, usquequaque obvol^or, seu me involvo amiculo. χξοπξοχα.τοίϊγΰ•/ιν, adv. procurrendo cum impetu. Πξοπξοκχτχϊγδην χοιλης όίλος, antrorsum cum impetu per mare pro- fundum, Apoll. Bhod lib. 2, 597. ibid. 2, 594. Ex ίτξο et χχταίοΌ-ω. πξοπξοχνλίνΰομ,οιι, provolvor. ΊΙξΟίτζοχυ- λινΰόμινος πχτζ}ς Αιος ούγιόχοιο, II. 22, τξότξυμνα., adv. funditus, prorsus, 2Esch. Ex πξνμ,νίί, extremus. πξόπτοιι<τμ.!χ., α,-τος, το, ofiensio. πςοττοίίω, ofFendo. &ξοπτύω, f. ίσω, inspuo, prius exspuo. πξό<ττωο~ις, ιως, y, prolapsio, procidentia. A κξόπτωτος , a, b xa) r„ prociduus, caducus. ■τξοττωτιχος, ti, β», temerarius. A praec. πξοτίλοιιον, το, vestibulum domus, locus inter portam et viam interjectus. Α π(ι- ^ζοτυλα-ιος, et 3•£βχυλβ/, qui ante portam est, Steph. πξόπυλον, u, το, idem quod ττξοχίλοιιοι/• πξοπυνθάνομοα, seu πζοχύθομ,αι, prius audio seu intelligo, praesentio, vel prajsentisco ; (2) prius interrogo, sciscitor. "XPfiKvpyiov, u, το, idem quod πξοπυξγος, 2, b, propugnaculum. τξοτυξίταίνω, ante febri laboro. πξοπυξίύ,ω, ante calefacio, foveo. πξοχωγώνιον, το, anterior barba, Gorr. pri- ma barba, Poll. πξοπωλίω, Si, f. yjooj, sum propola, et simpl. vendo. πξοπώλης » n, yj, propola ; χξοτωλοιι, darda- narii, Gl. V. Angl. brokers. A jr»Xsa). ίΤξΟξίω, vel πςορρίω, profluo. πξοξοφύνω, et ίτξοξοφίω, ante sorbeo. ■τξορόα,ίνω, ante aspergo, seu conspergo, Steph. Χξοίρνγννμ,ι, prorumpo. πξορρφϊς, praadictus, aor. 1. part, a srjos/- ξνχοο. ίΤξόρρημ,κ, οίτος, το, prajdictio, praadictum. ΐΓξόρρ-ήσις, ιως, r,, praadictio, vaticinium ; (2) mandatum, jussa, interdictnm. TPolp-ATiov, prsedicendum, antedicendum, Plat, πξο'ρρνιτιχος, η, h, vaticinans, vates. πξόρρπτος, n, b xai r,, praadictus. Ab cod. πξόρρΊξοι, et χξόρριζον, adv. radicitus. A !ΤξόρρΊζος, n, b xai ή, qui una cum radice projicitur, qui funditus deletur, II. 11, 157. Ex tel et $ζ». πξορρίχτω, projicio, Greg. πξΟξυ&μ,ίζω, prasmoderor, Gl. V. ΠΡΟ" 2, prcBp. cum Gen. a, ab, erga, ad- versus .; ciim dot. ad, apud, usque ; cum ace. in, apud, inter, ad, per, contra, propter, juxta, circiter. Absolute prate- ( 496 ) ΠΡΟ rea. Ίΐςός ri l•" ls -οςΛ, cur quaaris ? Soph. Trach. 424. Ού γα,ξ άβχβτοΜ ΐνος Ύξθ( ανΰξο;, αλλ' Ιλίυθίξ» «όλα, Eurip. Supp. 406. Τίξος τΎ,ς βαλΫ,ς ϊ?ι, e re senatus est, Dion. Halicarn. lib. 10. ΙΙξος ί»υτ3 το λόγιον Ό.άμζανίν, suam in rem ora- culum interpretatus est, Zosim. lib. 2. Έλτίο-Λς την νύχτα: ΐτζος των νιχώντοιίΐ l- ο-ιο-βοίΐ, Appian. in Lybic. πξοο-άζζοίτον, n, το, initium Sabbati, seu dies Sabbatum antecedens, Ph. coena pu- ra, Al. Gl. V. antesabbatum. πξοΰ-άζζχτος, a, b χα) n, Sabbatum antece- dens. πξοο•ά.γαγί,/αο produxeris, 2. sing. aor. 2. irnper. act. Alt. pro πΐρσοιγι, a «ξοο-άγω. πξοτοιγοινχχτίω, ω, f. ησω, indignor insu- per seu ultro. πξοο-χγγιλίυς, b, emissarius, Bud. ζ-ξοταγγίλίοι, ας, ή. nuncius vel nuncium, Gl. V. delatio. Ex προς et αγγιλος. πζοο-χγγίλλω, nuncio ; (2) defero, indico apud ; (3) interpello, GL V. πξοο•οογγίλ- λιι, adlegat, adsignat, Ph. αξοσαγγιλτϊ,ς, S, b, interpellator, Gl. Vet. delator. A prase. Χξοο-αγιλάζω, adgrego, Gl. V. Ab αγέλη, πξοα-αγϊ,λαι, ab inusit. αροσαγάλλω, hono- re afficere, colere. πζοο-χγλαΐζομαι, adornor, Steph. ■xpoo-ayvo'iu, ω, ί". ν,σω, insuper vel praeterea ignore. πζοσ-αγορίζω, emendo, addo ei, quod ante habebam. προ(ταγόρ*υμα, ατός, τβ, appellatio. πξοιταγόξίυο-ις, ίως, ή, compellatio, saluta- tio. πξοο-αγοξίντιχος, ij, bv, compellativus, salu- tativus, vel salutatorius. A πξοο•αγοξίυω, compello, saluto. Άξΐ^τί- λης λίγα— -—τον ΐίυθαγόξαν ΆτόλλαινΛ ΰπιρζόζϋον ■Ζξοο'αγοξίίιίο'θαι, /Elian. V. Η. πζοναγξυννίω, ω, f. fou, noctem insomnem duco in re aliqua, invigilo alicui rei. προσάγω, f. άξω. adduco, adhibeo, Gl. Vet. (2) appello j (3) impono, defero, Gl. Vet. προσάγομαι, adducor, Ph. πξοσ-αχθίϊς* adductus. Ph. a. 1. part. pass. "Ea,- ar αυτά τοις^ τί'ιχιο~ιν vfr/\ πξοσαγάγωσχνι Dem. Phil. 3. in med. est ad me adduco, allicio, concilio ; (2) in potestatem redi- go ; (3) cogo, vel manere in partibus vel rediread partes; (4) accedo; i5i sumo, v. c. cibum, medicamentum. Hinc πξοο-αγοογ'υς, ίως, β, qui aditum preebet, ad- missionalis ; (2) conciliator, interpres, Gl. V. sequester, emissarius. προσαγωγή, ή, accessus, oblatio, Gl. Vet. 'Ex προσαγωγής, sensim et per interval- la, hue. πξοσαγωγίΰης, b, idem quod πςοσαγωγίυί. Pint. πξοσαγωγιον, το, instrumentum fabrorum, per quod ligna curva dirigunt, Suid. προσαγωγός, S, b χα) ή, vim habens allici- endi, pellax, illecebrosus. Α προσάγω. πζοσαγωνις-ν,ς, S, b, adjutor. πξοσχΰιχίω, ω, f. ν,σω, injuria ultro afficio. προσάγω, accino. Tij χιΰάρα προσόδων, JE- lian. V. H. 14, 23: πξοσαθξοίξω, aggrego, aggero, Gl. V. π-ξοσαιθξίζω, versus coelum mitto, Hes. πξοσαιονάω, adspergo, perfundo. πξοσαίξίομαι, νμαι, allego, insuper deligo; πξοσαΐξ<7τχι, adsciscit, Ph. πρβσαίξω, ofFero, exhibeo ; tnpr. cibum ; (2) ingero ; (3) sumo. Ex αιξω. πζοσαισθάνομχι, f. σθησομαι, simul sentio. πξοσα'ίσσω, f- ξω, ruo vel prosilio in ; (2) de cane et adulatore, ut πξοσο-χίρω, Ern. Προσαΐξας ΌΙνσϊ,α, Odyss. 22, 337. πξοσαιτίω, ω, f• ν,σω, insuper peto ; (2) sti- Τίξοσαιτίσ' 'έμολαι pern peto, mendico ΰφπύξνς 3-=ων 5-t βίοτον, id. Bel. 79 ξιπύξας Ssav 3-υμίλας, Eur. Supp. 64. 'orov, id. Bel. 797. Isocr. Hinc TVS εντυγχανοντας, πξοσαίτης, u, ό» qui stipem petit, mendi. cus. πξοσαίτν,ιτις, ν, mendicitas. προσαιτιάομ,χι, ωμχι, fut. άοΌμχι, insuper accuso, vel criminor. πξοσαχονάω, insuper acuo. πξοσακοντίζομαι, jaculis conficior. πξοσαχύω, f. ίσω, hisuper audio. Τϊζοτα- χΐίσαί τι πάρα τα &ι2, Mlian. V. Η. 2, 32. προσακξοζολίζομαι, f• ίσομαι, velitationem cieo, velitarem pugnam ineo, Polyb. ΠΓΟ w^ee-xzTiov, adducendum. Α πΡο#ίγω• προο-χλύφω, f. <ψω, allino, seu illino. Ή ίε hi' xItSiv Έξχομίνη πξοο-χλειφίν ίκάστω φάζμχκον άλλο, 'Odyss. 10, 392. τ»οτχλίιτζ.ύμ,χι, insuper capior j (2) insuper condemnor. Κατά προιτχλίϊκόμίθχ, A- rist. Ach. 707. χροτχλλάσσω, f. χΐω, immuto, vario. Τίς ων ιητςίί πξοο-χλλχξχι τγις φυβΊος, Aret. ίτξοο-άλλομχι, adsilio. ΤΙξοα-άλλίο-θχί σι δε- vitru ως τχ. κννάξιχ, Xen. Cyr. 8, 31. πξοο-ά-λπιγξις, *j,cantus tuba? ante praelium, &c. Α ο-χλπίγξ- ίτξοσ-χμχομχι, ωμχι, f. Υ,/τομχι, insuper ag- gero, accumulo. ίΤξοο-χμζχιης, pro χξοο'χνά,ζχο-ις, gradus ad adscendendum ; (2) adscensus. προσχμίλγω, insuper mulgeo. προσχμιλλάομχι, a?mulor. αροο-χμπίχω, amplector, Ath. αροο-αμυνω, insuper auxilior, auxilior ; (2) ultra propello vel arceo. "Επίΐτχ hi τ' έ νξοοτχμύνιι, H• 5, 139. "Γξοο-αμφιάί, insuper induam, f. 2. a -χροσχμ- φήννυμι• πξοσχναζχίνω, f. ζγι<τομχι, adscendo. Φ/λε, πξοο-χνχζν,θι ανωτίξον, Luc. 14, 10. trpoo -χνχζχλλω, una projicio, seu ejaculor, inpr. sursum• ττροσχνχζχσις, (ως, •ί, adscensus. πξ«ο•χνάζγιθι, adscende, 2. sing. a. 2. imper. act. a πξοσανχζχίνω. 9ξθο•χνχγινωσκω, lego. ιτξοτανχγκχζω, fut. ο•ω, insuper COgO ; (2) arete adstringo quid vel adprimo. Ύίροσ- ν,νχγκχΚί τχς τοιίτας πχρΰναι, Xenoph. Cyr. 8, 5. κροσχνχγρχφω, f. -ψ», insuper scribo, etiam I adscribo. ίΤζΟΒ-ανάγω, adduco, sed versus superiora. τιροσχναδίχομχι, expecto, scil. ut accedat, addatur. χροσχναδΐδωμι, do, trado, sc. post alia. τ« co-ocvcc θλίζω, f. -ψώ;, insuper comprimo. νξοιτ<χ.να.ΐξίω, ω, f. ηνω, insuper occido, con- trucido, insuper respondeo ; (2) tollo, e verto; (3) insuper suscipio. Wpoo-xvu- λβν Si TV? tTXlhl ντόλίμον, Thuc. λον δε τας vxlhcif οο•χνι6ίμ'ήν σχρκ) χού α'ι'μχτι, Gal. 1, IS. πξοσ-χνατξίπω, fut. τξίψω, insuper everto ; (2) everto. πξοσ-χνχτξίφω, f. βξί-^/ω, alendo corpus reS- cio, ut carnem recipiat. πξοσχνχτρ,ίχω, fut. Ιομχι, procurro in vel ad ; (2j redeo narrando ad superiora. πξοο-χνχτξίζομχι, leniter frico ; (2) nova exercitatione utor. π'ζοο'χνχφίξω, f. οΊο-α), offero ; (2) refero. πξΟΰ-χνχφνο-χω, leniter, paulatim inflo, in- cipio inflare, sc. tibiam. πξΟΰΌΐνχχξωννύω, exp. transformo me in eosdem colores. •χροσα.νΙρχκοο*1ζω,.ϊ. iffm, prajterea in servi- tutem redigo vel abstraho. πξοσ-χνέπω, insuper edico, addo edicto. πξοο-χνέξομχι, insuper interrogo. πζοο-χΑζπω, serpo, seu perrepo ad, vel in. ΊΙξ60•χνέξπίΐ τω τξαχνιλω, Plut.^ ■χξοο-χνίξωτχω, ω, f. %σω, insuper interrogo. τξοτχνία-τχσ-θΥΐΐτχν, convulsi fuerunt, 3. pi. a. 1. ind. pass, verbi πξοο•χνχο , νά.ω. π-ζοο•αηνξίο-κω, una, insuper reperio. πξοο-χνίχω, nitor, confido, deditus sum, in- cuuibo, exspecto. ΙΙξοο-χνίχων τχϊς των Αίγνπτίων Ιπαξχίχΐί, Polyb. ΐΓξΉτανίτνιμι, rebellionem, seditionem con- cito ; in a. 2. per/, et med. rebellor, im- pingor. ττξο<τχνοίγω, f. |», adaperio, aperio. ποοσα.νοικο'δομίω, ω, fut. fcta, reaedificando adstruo, restaurando asdiricatis addo. πξοο-χνοιμώζω, f. ώξω, insuper suspiro, vel 'in ejulatus et fletus etiam erumpo. χξοιτχντίλλαι, Poet, pro πξοσχνχτίλλω. Πό- τεξικ ty,v ε/'ί iexvov κόνιν πξ.οσαντίλλνο•χν, Eurip. Supp. 688. πξοο~χντίπιτά.ττω•, contra jubeo, h. e. impe- ranti aliquid ipse impero. Κζοο-χντΥΐς, εβί, β κχ) ή, arduus, acclivis, ad- versus, prasruptus. Ύο7ς μϊν u -μ' Ιπίφ- Bcvost Ή»? δ' αν KiotrxvTvii, Eurip. Med. 306. Κί7νό μοι μόνον πρρσα,ντίζι id. Or. 780. Ex β -jiff et χντχ. πξοσ-κντιζολίώ, ω, f. ησω, ultra supplico vel obsecro, Eust. πξοο-χντιλχμζχνω, invicem prehendo. πξοο-χντλίω, ω,,ί. % insuper reposco seu exigo. προσχπαντάω, ω, f. '/itreo, occurro.^ Τον λγ- ΓΧξχον olovei βχο-ιλίχ Ύΐνα. ίχντων πξοΐχπ• χντώντίς νπίδίχοντο, Heliod. ίτξοο-χπχξ> adv. semel, duntaxat. π-ξοσ-χτατάω, insuper decipio. πςαο-χπαλίω, ω, fut. γ,ο~ω, insuper minitor, minas addo. Ol hi πζΟίτχπαλΥ,σχμίνοι ά.• πίλυσαν αίιτϊις, Act. 4, 21. !τ§οο-«τε/λή, iji, ή, adjecta interminatio, minae additae. προα•χχικ%ΰομχΐι praeterea exuo, ultra exuo, Greg. Ύξοο-χπίπω, insuper veto. ( 497 ΠΡΟ ίτροο'χτίξγκζομχι, insuper efficio. Iffits fi tioyv χυτω κχτχφξχκτοί τζίχκόβΊαι, και ίτίίχς πζοο-χτΐΐγχζίτχι, Appian. Β. Mi- thridat. πζοο-χτίξύΰομχι, innitor alicui. τξοο-χτίξχομχι, insuper discedo. πξοα-χπο'ζκλλω. insuper amitto. Τϊξοϊχπο• ζχλίΐι xp' χίτχ προς τχϊς htihixx, Arist. Nub. 1259. πξοσ-χΐτοζλίπω, adspicio. πξοο~χπβγξάφω, defero, Rob. πξοο-χποϊύκνυμι, demonstro insuper. Δε7ν δε προσχποΐάΐχι ϊτι, Plat. Phced. 19. ^οίτατοδ/δα,Μ.;, addo. πρ,οσχπο^ομχί, f- υτομχι, praeterea exuo; (2) accingor rei, paro me. ίΓξοο-απόθατις, ίως, η, adsignatio, abjectio, a- missio. πξοσ-χποθλίξω, repello, excludo. πξθΰ•χτοθνγι<τκω, insuper vel etiam morior. πςοο-χποκξίνομχι, f. ν'νμκι, ultra respondeo, seu plurajrespondeo, quam inteiTogatus sum. Ούτος, ϊφνι, πξοσ-χτοκξίνίται τοΊς ίξωτωμ,ίνοις, Plato. Hinc πξοο-χποκξίτεον, adv. posit, ultra responden- dum est. πξοο-χποκτείνω, f. ίνω, insuper occido. "O- Ti ν κχ) πξοο-χπίκτιινα, Xen. Cyr. 5, 10. πξοιτχπολχύω, 'simul reporto, fero in utram- que partem. πξοο-χπολύπω, desero, relinquo. -χροο-χπολχντίς, nom. plur. f. 2. part, verbi seq. pro πςοο-χπολίω- πξοο-απολλύω, sive πξοο-χπόλλνμι, fut. λίβΊ», praeterea vel simul perdo ; πξοο-απόλλυ- μχι, simul pereo. T- κχγω πξοο-χπόλωμχι, Isocr. πξοσ-χπομενα, insuper emaneo, vel una ab- sens maneo, Steph. προσχποπειξάομχι, leniter, paulatim rem tento, periculum facio. πξοο-χποπνίγω, fut. ξω, suffbeo, strangulo. Ιίξοσχποπν ίξχς τον χνθξωπον, Aret. •τξοο-χποσχίυά.ζομ.χί, insuper amolior aut demolior. πξθο~οίαοο•μγ;χω, insuper detergo. πξοσ-χπος-ίλλω, insuper mitto. πξοιτχποΓίξίω, Si, f. yicoj, insuper privo. πξοπ-χπος-ΐξίο-κω, idem quod πζοο-χπο^ίξΐω, Chrys. ■xpocrxTos-piiSoj, insuper averto. τξοο-χποσφχττω, insuper jugulo. πςΰο~χποτείνομχι, dirigo adversus, invehor. πξοσ•χποτίθίμαι, abjicio, omitto. πξοο-αποτίω, insuper solvo. πξοσχτοφαίνομχι, insuper conimonstro vel adfirmo, insuper statuo. πξοο-χποφίξω, insuper aufero, seu accipio. πξοο~χποφζά.ττω, insuper obstruo et obturo. πξοο-χπο-φ'/ιχω, insuper derado, detergo. προσχπτίον, attingendum, Naz. πξοο-χπτομχι, f. ψομαι, leviter tango, pri- moribus digitis tango, attingo. προσάπτω, adjungo, applico, adnecto, apto, adfigo, adapto, attribuo, Gl. Vet. ΤλΓ τίθνηκότι τιμάς πξ,οσάπταν, Soph. El. 358. Ίίιμον'ώγι ϋ\ πξοο-&πτνιη τν,ν νζομν,- θαχν τχύτΥΐν, Luc. ΦίλΥ,ν πξ»ο-ά•φας χΰ- ξχ, Eur. Supp. 362. Προο-αψάμίνοι μό- νον τότΛν πξά,γμχτων, JEschin. πξοιτχπωθίω, ω, fut. γ,<τω, insuper expello, pass. πξοΰ•χνΛΐθίομχι,_ amplius expellor. πξοσχξχξις, ίως, 'h, illisio. A ■ζξοσχξάο-ίτω, et ά,ττω, f. i-ai, allido. Tigot- αξχξχτωβ-χν \ς το μίτωπον ιυθυ τν,ν 3-ΰξαν, Luc. πξοο'χξδω, f. άξβ•ω, irrigo. πζοσχξΥίγω, f• ξω, praeterea adjuvo vel suc- curro, Aret. πξοσ-χρΥΐξίτχι, 3. sing, praes. ind. med. v. πξοο-ΧζΥίξομχι, adjungo, apto. Ex πξος et οϊξω, apto. πξοο-χξΥ,ξότχ, nom. pi. part. perf. med. n. g. verbi -χροσχρω- προνχφιόω, ω, f. ώ/τω, per articulos annec- to. Hinc ίτξοο-άξθξωσ-ις, (ως, yi, ossium mobilium na- turalis commissura. πξοο•χξΐβμίω, ω, f. νιο'ω, adnumero. προσαρις-χω, insuper prandeo. πςοσ-χςκίω, Si, f. ήσω, auxilio venio, auxi- lior. χροσχρκτικος, ν, Ό και yi, septentrionalis. Ex πξος et άρκτος. πξόο'χξμα, το, cibus. Α τζοναίξω- trgoo -χξμόζω, adapto, accommodo. ΤΑ* πζος 'ίσπίξον κέλ'νθον ΰξχνΐϊ πξ-ιταομία-ας, Eurip. Or est. 792. ~ ΤίίΡΐΙΤτνχκιιτι χίζα-Ζ ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ προσάρμοσα;, id. Supp. 816. μα?ω σω τάδε, id. Ion. 799. Αξίνχνά τε σιδηξα ζτίξ) τοις αζοσι πξοσηξμο$•χι, lien. Cyr. 6, 15. πξοσχξπάξω, arripio, Gl. V. πξόσαξσις, ίως, η, usus cibi, cibus. Α προσ- χίξω- πξοσχ?τάω, ω, fut. foot, appendo, annecto ; προσχρτΖμαι, dependeo ; (2) deditussum alicui rei et velut ex ea pendeo. Tjj ή- δονί] πςοσηξτημενος, Luc. Hinc προσάρτημα, ατός, τβ, appendix, accessio, veluti ψυχής ; (2) adfectus {πάθος)• πξοσάξτησις, η, idem. πξοσα'ξτίως, adv. integre ; (2) cohaerenter. πξοσάξω, adapto. προσασκίω, ω, f• ησω, exerceo. προσα^ράπτω, affulgeo, Naz. πξοσασχολεω, ω, fut. ησω, occupo ; προσχ- σχολχμαι, occupor. προσχτιμόω, ω, f. ώσω, insuper ignominia afficio, praeterea infamia noto, Dem. πξοσαυαίνω, exsicco. Ό πξοσχυχινόμίνος, qui exsiccatur, JEsch. Pr. 146. πξοσχυγάζω, specto, Lye. 1082. (2) resplen- deo. προσχυγη, ης, ή, splendor, lumen. πςοσχυΐάω, ω, alloquor, compello. Φίλα? προσχυΐων. Eur. Supp. 775. « τον S-es- νοντχ, ib. 805. πξοσχύλειος, ο χχ) η, villaticus, rusticanus. Ab αυλή• προσχυλίω, ω, f. ησω, accino tibia. "Αξιον kuS κχ) σ& προσχύλησον μίλα;, Aristoph. Cone. 889. χξοσαυλι'ζω, f. Ίσω, in aula sto. Ex αυλή. πξοσχυξάνω, vel πρρσχΰξω, f• ζήσω, adau- geo, insuper augeo. πξοσχύξησις, ή, incrementum. A praic. πζοσαυτχργεω, ω, f. ησω, praeterea facio, et operor j (2) insuper excogito. πξοσχυτοχείξία, %, propria caedes, vel sui- met interfectio. Vox suspecta, Steps. προσχφχιρίω, ω, fut. ησω, insuper aufero. Ιίςοσαφηρηταί με χχ) τχ τίλευτχΊα πίξΐ- ζχλίϊν, Hehod. προσχφεψ'εω, ω, f. ησω, una decoquo. πξοσχφη, ης, ή, attactus. Α προσάπτομαι• προσχφης, εος, b κχ) ή, attiguus, Gloss! Vet. contiguus. Ex πξος et άφη, tactus. πξοσαφί?ημι, praeterea et alios ad defectio- nemsolicito; πξοσχφί^χμαι, insuper et ipse deficio. πξοσχφοΰεύω, proluvium alvi projicio. Ex προς et χφοδίύω, alvum exonero. ίτξοο-χφζίζω, spuma oppleo. πξοσζχίνω, f. ζησομαι, adscendo, conscen- do. Ίσθμν ναπαίας έλεγε πξοσζα.ίνίΐν πλάκας, Eur. Her. Fur. 961. Ουκ ϊ,?>ίλ' όρβίς σχνίΰχ προσζηναι κάτχ, idem, Hel. Γ571. προσΖάλλω, adjicio, applico, admoveo, im- pingo; (2) irruo, adorior, invado, irrup- tionem vel impressionem facio. Έμο) πικξχ; ώΰΐνχς αϋτχ πξβσζχλών άποίχεται, infligens, Sopk. Track. 42. Φθάνω τόϊς σοϊσι κχμ,οΤς πχισ) χε~ρα προσζαλεΤ, Eur. Aic.m. ίτξοσζάξνΐίη;, ιως, i\, pressus, Gl. V. pres- SIO.^ Ex πξος et βχζίω. \ 5Τξοα•ζχς, a. 2. part. act. verbi πξοο•ζχίνω. ίτξοσ•ζχο•χνίζω, torqueo insuper, vel tor- queo. ΐΤξόα-ζχα-ΐί, ΐωζ, y, adscensus, adscensio ; (2) accessus, aditus, adventus, Gl. Vet. ad- gressio. Α πξοσζχίνω. προο-ζχο-κχνίύν, u, το, idem quod simplex, Steph. πρόσζ&,τος, ά, βν, pervius, accessus. ίτξόα-ζτιμι, idem quod βτςοσ-ζχίναι, Horn. ίτξοο-ζιχζω, et ίτξοο-ζιάζομχι, adurgeo, in- stando cogo. πζοσζιξχζω, f. χ/τω, admoveo, adjungo, ac- cedere facio, promoveo. προσζιζύ.ω< ω, trar>seo ad. Κ<κ< τβ δίΰξο πξοα-ζιζχ λίγων, Arist. Αν. 431. trpoo -ζλχζγις, ίο;, ο κχ) ή, noxius. Ex βλάπ- τω• ΐΓξοσ-^λάττω, f. -i /ω, prasterea laado vel dam- no adficio, Aret. ίΐζοσζλχο~φγιμίω, ω, f. ν,σω, male dico insu- per. χ-ξοο-ζλίπω, f- ψω, obtueor, intueor, adspi- ClO. Τίξοσ-ζλίπίίν S' e|sr/ foi τα τ2δ£ πξχ- y/). Soph. Aj. 346. Κάτω κίκυφω;, κ.χ1 μτϊΰίνχ των κπά-ντων || Ιναντία πξοιτζλί- κων, Luc. ΤΪ£ δε χχι τξοσζλί'^/ϊτχι πχί- ΰων ο•'. Ιχν χυτών προθίμ,ίνο; XTXV'Ai τινχ ; Eur, Iph. in Aul. 1220. πρίσζλν^ις, %ω;, ri, adspectus. A praec. τξόο-ζλ' /itrii, 'h, adplicatio, adjunctio, Ion. Α πξοσζχλλω. ποοσ-ζλΥ,το;, r,, β», adjectus seu adjectitius, LXX. Ab eod. πξοο-ζοχω, Si, acclamo, Gl. V. πξοσζον,θίω, ω, f. Ϋ)σω, ad opitulandum ac- curro, succurro. πξΟΒ-ζόλτ,, Υ,ς, v), adjectus seu adjectio, ad- motio, contagio ; (2) impetus, concursus in praslio ; (3) appulsus navium ad ter- rain ; εν πξοσζολγϊ ίίνχι locus dicitur, ubi commode appelli ad terram aliquam po- test, et ea teneri ; (4) aditus. Gl. Vet. offensio, impressio. Α τρρσζίλλω. προσ-ζόξίίος, ■χροσζίρ'ίος, item πξόο-ζορόο;, et ητξίκτζοξος, ss, ο κ,χι i), quod a borea perfia- tur, ad boream vergens. Ex βοζίχ;• χξοα-ζρχχν;, ΰχ, υ. Gen. ίας, ιίχς, ίος, par- vus, minime altus. vadosus, Strabo, lib. 6. ■τξοο-ζξίχω, f. loo, insuper irrigo seu made- facio. χρόο-γαος, », b xxi v), terrae propinquus et contiguus, humilis. Ex yix, contr. yr t . Χξοσ-γίλάω, ω, fut. xs -ω, arrideo. "Α-ψυχβ» ί'ικω προσγιλωσχ σωμχτος, Eurip. Med. 1165. προσγίνν,ς, ίος, ο κχ) it, cognatus, Gl. V. Ex προς et γίνος, genus. πξοίτγίγναμχι, vel πξοιτγίνομχι, accedo ad aliquem, alicui me adjungo ; (2) adnas- cor, accedo ; πξοο-ίγίνιτο• accessit, aor. 2. ίτξοσ'γίνί]ιτεσ•θχι, aflbre, Gl. V. f. 1. med. Ύοίς γχξ 3-xvStriv μόχθος » πξοσγίγνετχι, Soph. Track. 1189. Μίγχλνι χντω πρρσε- γίνίτο *&ίινχμις, Diod. ■χροσγλισχρχ'ινω, f. χνω, magis glutinosum reddo. πξοβ-γλίχομχί, insuper appeto. •τξοίτγνχθίΒιον, is, το, focale, Gl. Vet. q. d. maxillare. Ex προς et γνάθος. προσγρχμμχ, ατός, το, quod jam scriptis additum est, adscriptio. Α π^οσγράφω. πξοο-γξχφίΐς, ίως, ό, adscriptor. πξοιτγξαφν;, ης, ν), adscriptio. πξόσγς&φος, », ό κχ) r h, adscriptitius, qui annotatur,- recens adscriptus, v. c. cives, miles. A προσγράφω, fut. ψω, insuper scribo, scriptis addo, adscribo ; (2) adscribo, i. e. attri- buo. ΤΙυθχγόζαν τγ πολιτεία, προσίγρχ- ii /αν, Plut. ^ Ειθ' υ, χίτίχ προσ-γίγξχπτχι, δ;' ν)ν tSt' 'εγίνετο, Dem. Phil. ο. προσγυμνάζω, paulatim exerceo quem. In med. paulatim exerceor ; (2) exerceo cum aliquo, contendo cum aliquo. πξοσ-ΰανείζομχι, insuper mutuum sumo. ποοσΰαπανάω, ω, fut. ηο-ω, insuper absumo seu insumo. Κχ) ο, τι αν πξοο-ΰχπανγ Γ σγς, Luc. 10, 35. πξόσ-δίγμχ, χτος, το, SUSOeptio. Α xgovhi- χομαι. προσίεϊ,ς, εος, Ό κχ) υ\, qui insuper eget. A πξοσδίομχι• προο -lu, impers. opus est. ΊΙξοβ -ihi τπς δ/- δχ&κχλία,ς ίμο), Oem. Λύπης τι τξοσΰίί σ\ ν) φιλεΤς ϋτω φάος ; Eur. Her. Fur. 90. πξοο-^είκνυμι, fut. \ω, insuper ostendo vel monstro. πρ οσίεκτίος, a, ev, recipiendus, admitten- dus, exspectandus. πξοο-ΰεχτος, y„ bv, acceptus, gratus. πξοο-ΰίξαο-ΰχι, exspectasse, a. 1. inf. med. a πξοσ-'&ίχομχι• προσΥιομαι, f. "ΒεΫ,σομαι, insuper egeo; (2) insuper rogo, supplex sum. Οΰϊίνος Its- §a πζοσΖ-όμ-νον, Plat, χξημάτων, Xen. προιτΙί?χομαι, adspicio. Tij μεν ο•' ήδίως προτί'-ρκομαι, partim, Eur. Orest. 340. τίν' 6•\>ιν, id. Hel. 564. Ους πανΰστχτ' ομμχο-ιν πξβσ-^ίξκομαι, id. Her. Fur. 459. πξόο-δ-σ-ις, ίως, ή, alligatio, Gl. V. πξοο-ΰατμίύω, alligo, astringo. ποοσδεσμίω, ω, f. ηρω, idem. προσθετός, α, ό κχ) ν\, alligatus. Α προα•- δίω. πξοσ'δεύομχι, opus habeo, Theoc. προσίίχύμαι. fut. ξομαι, admitto ; (2) ex- specto ; (3) excipio, sustineo impetum ; προσίεχόμενος, operiens, Ph. part, prass. Νυν δε τινχ βία ελπίΰχ προσ&ίχομ/χ,ι, Eur. Ale. 128. πξοιτΰεω, ω, f. γ,<τω, alligo, adstringo ; προιτ- Ιέδεμενος, aptus, Gl. Vet. p. pass. part. προο•ΰεθε)ς, aor. 1. part. pass, alligatus, adnexus. Ί,χμίους σχν'ισι προο-^Υσχς, Plut. ( 498 ) πΡοπ-^Υίλεω, ω, f. Υ,ιτω, et ίομχι, νμχι, insu- per noceo, seu perdo. προο-ΰιχζάλλω, insuper calumnior, calum- niam augeo. 'Sis πξοσ-διχζληθείιι μάλ- λον εις τον Λχκωνιο-μον, Plut. προσ-ΐιάθεο-ις, ίως, ή, adfectio sive disposi- tio alia, alii superveniens. Ex hcvriQn• μι- πξοτδιχίξεομχι, ίίμχι, insuper divido, nova divisione utor. προο-'διχιτάω, ω, f. ν,σω, apud aliquem victi- "to, Steph. Unde πξοσ-ΰιχίτΥ,ο-ΐί, r, victus et conversatio cum aliquo. πξοιτοΊχλεγΰμχι, f. ξομχι, sermocinor cum aliquo, colloquor, Gl. Vet. adloquor, ad- for. Τω πίξίτνχόντι πξύο-διχλίγεο-θχι, Synes. Mine πξοο-ΰιάλεξις, εως, yi, allocutio, colloquium. πξοσ'διχμχξτυξίω, ω, f. ν,σω, insuper testor. πρρνδιχνχγχάζω, vide προσχνχγχάζω. προσίιχν'εμω, insuper divido. προσίιχνοεομχι, insuper cogito, considero. προσΰιχπχο-σχλείιω, trajecto paxillo affigo. προο-ΰιχπολεμίω, Si, fut. r,, conditionem addo et re- stringo verbis id, quod simpliciter enun- ciatum erat. Hinc πξοσ-διοξίο-μος, 5, b, circumscriptio verbc- rum et determinatio. πζοσΰιώκω, persequor, insequor. πξοΛοκάω, Si, f. ησω, exspecto ; (2) spero. Έγώ δΙ γ' νμχς πξοσ^οχωο"' εγξηγοξΛΐ τΡ,ν νί/χτχ πχο-χν, Arist. Cone. 32. Τ/ πξοσ•- Ιβχω<τχι χ'ερίος ; Eur. Iph. in Taur. 1318. Ί,χλπιγγος αύδ-<ν xpotrhoxSiv xuexhbxu, id. Rhes. 144. Hinc πξοσδοκεω, ω, ΐ• ησω. Ion. pro πξόσΰαχάω• πξΰσΰόκημ,χ, χτος, το, exspectatio. προσίόκητος^ », β χχ) ή. qui exspectatur, praevisus. ΤΙάντχ προσίόκητά μοι, Aisch. Prom. V. 971. πξ,οσδοκίχ, ας, η, Ion. ίη, η, exspectatio ; (2) metus futuri. προσδόκιμος, u, Ό χχ) η, qui exspectatur, de quo exspectatio est, Gl. V. opinatus, exspectatus. Ab eod. προσ&οκ'ιμως, adv. exspectato, Gl. V. πξόσδομχ, χτος, το, mantissa, Gl. V. A πςοσδιδωμι• " ξάζω, f. άσω, opinione aliquid addo. Ζοποιίω, ω, f. ησω, varus opinionibus imbuo. Hinc p. part. pass, πξοσδεδοξο- ■χοιημενος, varus prasterea rationibus im- butus, apud Polyb. Ex δόξα et ποι'εω. πξοσΜξπιος, χ, β χχ) ν, ad ccenam utilis. Ex οόξπο». πξοσίξχμων, a. 2. part. act. verbi πξοτζέ• Xfil• προτομή, ης, η, decursus, Gl, Vet. accuiw sus. A praec. πξοσύ ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ χςοσΰυο-χολχίνω, insuper aegre fero, seu in- dignor. ίτξοα-ΰύϋξίομχι, insuper dono. «ρ,οσεχω, ω, insuper sino ; (2) sino, permit- to ; \o) admitto, accedere sino. Ms; προσ- Ιωντος ν\μας τίτ άνεμίί, Act. 27, 7. χροσεζγ,σχτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi πξοσζαίνω. ίΤξοσεγγελωσι, 3. plur. pra?s. ind. act. contr. pro ίΤξοσεγγελάνσι, a πξοσεγγελάω. πξοιπγγ'ιζαι, fut. ίσια, appropinquo, accedo. Και μη δυνάμενοι προσεγγίσαι αυτω iix τβν οχλον. Marc. '2, 4. Hinc π%,οσεγγισμος , 5, ο, appropinquatio. π-ξοσεγγξάφω, f. •ψ<2>, insuper adscribo, vel inscribo. Έίχότως δ' » πξοσενεγζάψατο την ποίν,σιν τ /j διαμαξτυξία, Dem. πξοσεγγνάομαι, ωμαι, insuper sponsor fio, insuper spondeo, ιτξόσεγγνς, superl. πξοσίγγντχτα, proxime. ιτξοσεγχχλίω, ω, f. ίσω, insuper accuso, seu incuso. 9ΐΡοσεγχαμχί, incumbo, urgeo, praegravo. πξοτεγχελεύομ,χι, f. εύσομχι, insuper, adhor- tor, prasterea suadeo. τξοσεγ.χίω, et S,uxi, adfundo, infundo, in- fundendo addo, Ath. ίτξβσεγχξίω, illino, Ep. «ροσεϊχφίζω, fut. ίσω, solo allido ; (2) solo a?quo ; vgocYihoiais-xi, allisus, applicatus est, 3. sing. perf. pass. χξοσείεχόμεσθχ, 1. plur. imperf. ind. med. Dor. pro προσέδεχόμΛ&α, a πξοσ'δίχομαι. ζ-ξβσεΰόχνσχν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi ττξοσοΌκάω. *ζοο-ώόκων, imperfect, ind. act. contr. pro προσεδόκχον• ίτξοο-ίδξχμον, a. 2. ind. act. verbi προρρεχω. ττροσείζεια, vel πξβιηδξ/α,, α;, ή, perseveran- tia, qualis est ejus, qui alicui semper ad- sidet, adsiduitas, Gl. V. νοσε^ρία, sedu- litas ; (2) obsidio. A χροσεΰξεύω, f. εύσω, adsideo, adsiduus sum ; (2) euro, vaco alicui rei ; (3) obsideo. Ο/ τω 3-υσιαΓηξίω πξοσεδζενοντες, 1 Cor. 9, 13. Πζοο-ίδξΐύίΐν πζος το ihiov, Aristot. A ιτξόσεδξβς, ν, o xx) fi, assessor ; (2) adsidu- us in re aliqua. -Ex πςος et '&oa, sedes. νξοσέειπεν, 3. sing. a. 2. ind. act'. Poet, et cum.», pro χζοσεϊπε, a προσέχω, α-ξοα-ίβτίκχν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi ίΤζθ5τΊ0•/ιμι. ιτξοσεθίζω, adsuefacio. Ύχΰτχ Is ποιων v,- γεϊτο πξοσιΟίζειν χύτας &εξχχεύειν, Xen. Cyr. 8, 5. ■χξοσεΟισμος, 5, β. adsuefactio. A prEec. πξοσίθν, 2. sing. a. 2. imper. med. Att. et Ion. pro πξοσεΒεσο, a προ^ιθημι• ιτξβσεώεναι, insuper scire ; πξοσεώενχι χά- qiv, insuper gratiam habere. πξοσέϊΰον, adspexi ; προσιτών, intuitus. ιτξύσειχάζω, fut. άσω, adsimilo, comparo. T/w πξοσειχάσω, sell, χυτον, Eur. Rhes. 697. ύλντν γχς όΐχος άξιος (ΤΡοσειχάσχι, id. mi. 69. πξοσΐίχελος, ν, ο χα) ή, et πξοσείχελος, ίλνι, ελον, adsimilis. ιτξοσείχω, f. ζω, adsimilis sum ; (2) videor ; πξβσεοιχχ, p. med. πξοσεοιχως, adsimilis, part. ΙΛων σοι λεοντι φαίνεται πξοσεοιχί- νχι ; Eur. Bac. 1285. «■«β/Γί»λίΛ, ω, f. ήσω, contorqueo, convolvo in fascem, collectum contorqueo. προσειλήφει, 3. sing, plusq. indie, act. Att. pro πξοσελελήφει, a πξοσλχμζάνω. π>ό>ηιλος, ν, Ό xxi η, solis calori expositus. Ex 3-goi et uKv,, solis color. *ξοο•ιίλν, 2. sing. aor. 2. imper. med. verbi πξβο-χΐξίω. ιτζόο-ίίμι, insum, adsum. Τχυτχ ςτχντχ trgoo-iivxi St7 τβ7ί καλώς καμίνοι; νόμοι;, Isocr. «ξόο-ϋμι, accedo ; (2) accedo, i. e. adgre- gor, adeo, Ph. partes, a quibus stabam, deserendo ad alios accedo. Οίίτω ποοσ-ίι- to-xv T(fis φάλαγγα It) to Κύξν s -ξάτιυ- μχ, Xen. Cyr. 1, 6. Π.ςο<ηίνχι μν$ίνχ \x πζος χίτον, Arist. Thesm. 939. πζοσύνχι, adesse, pra?s. inf. verbi -χξίσίίμι. «ζοσίΐ-χΰν, alloqui, aor. 2. inf. act. verbi «•{βτετω ; πξοο-ιιπών, adfatus, Gl. V. allo- cutus. Άντι τίτων Tr,vhi vuvi tviv S-6ov ιτξοο-ίίπχτι, Arist. Pace, 579. ΤΙξοο~ίϊπΐ Ϊ' 'Oeirxi λχχχινχν χάρχν, Eur. Orest. 1415. τζοοηίζνιχχ, allocutus sum. πξοηίςω, annecto. T>i Aret. idem quod πξοσεμτξήθω, f. %σω, insuper vel praeterea incendo, inflammo. πξοσεμφανίζω, declaro, insuper declaro. τξοσεμφεζϊ,ς, εος, Ό χα) νι, similis, adsimilis. ιτξοσεμφίξω, similis sum. πζοσεμφοξίω, ω, f. ν\σω, insuper ingero, ϊη- culco, seu ingero, simpl. πξοσενΰε'ιχνυμι, insuper demonstro. Τξοσεναγχος, adv. nuper. Έ&τ'/ισί τις των φιλοσόφων πζοσίναγχος, Longin. 41. πςοσενείξευω, insidior, in insidiis sum. πζοσίναχε, 3. singul. imperf. act. Dor. pro ίτζοσενν,χε, a π^οσνήχω. πξοσενΟυμνιτίον, insuper cogitandum. α-ξοσενεγχάτω, 3. sing. a. 1. imper. act. v. πξοσφίξω. Unde πξοσενεχτεον, adferendum, offerendum. πξοσενεχθέντας, ace. plur. aor. 1. part. pass. πξοσενίπω, seu πξοσεννίπω, alloquor, conj- pello. Τίχλαια σ' %μ(ξα νξοσεννέπω, Eur. Rhes. 388. ' Ομως δ= χαίξαν τχς ζ,ίνχς ττζοσεννετω, id. ΕΙ. 555. Αΰτίχα V εχ, μεγάρων Χείρωνα !ΓΡοσν.ν(ίΤί φωνα, Pind. Pyth. 9, 49. κξοσενεχυξάζω, pignora capio ex aliquo. πςοσενήνοχε, 3. singul. perf. ind. med. Att. pro πξοσγ]νοχε, a προσφέρω. χξοσενθυμεΊτχι, 3. singul. prees. ind. pass. contr. pro ηξοσενϋαμίεται, a Χξοσενθυμίω, prceterea cogito. πξοσενοχλεω, ω, f. ν)σω, magis turbo, moles- tia adflc'io. ττξοσεννοεω, ω, f. v\σίχω. χξβοτξίπ}μι, valde perturbo. ατζίσιοιχό'τα*, ace. plur. perf. part. med. a ^rgetnixot• Γζΐία-ίναγγίλλομχι, adpromitto, Gl. V. si- mul promittb. πξοηχά,γα), subjungo, addo etiam. arpr&nei»!», S, fut. ί, -ra, insuper laudo seu "collaudo. πςοιτεπχίξω, attollo, Gl. V. ίΓξοσ-ίίταΐΒ-ίν, 3. sing. a. 1. ind. art. cum t, a πςοο-τχίξω. •τξββ-Είτα/τ/άβίΛο:;, insuper accuso. • s-£oetxxvigou.xi, insuper interrogo. ίτξοο-ϊπχπιλίω, insuper minor. sr ξοσατχξά,ομχι, ωμχι, fut. ά,σομχι, insuper imprecor. Γξοιηπάξζω, praterea impero. νΓξοο-'τχνξχνω, f. %γ,σω, a. 1. jrgMte^vfqeWi insuper augeo. ιτζοο-ίτχυξίο-χομχι, una, insuper fruor. ιτξβσ-ίτίΐΎίΤ*, iterum ac tertio dixisse vel e- dicere. πξοσίναιτφίζω, insuper induco ; (2) cum χάςιν, habeo, refero gratiam. As/\J/«va των Ίλιχχων πχ6γ;μχτων "hix της OSuir- <ηίχ; (τξοβ-ίχϋίτφέξίΐν, Longin. 9. ίτξ&ππλτίξωι f. ίσ-ω, insuper spem injicio. κξοο-ιπίμζχίνω, insuper inscendo, insulto. #ξοηπιμζχλλω, adjicio. *ζοα•ι*ίξΐζγίζομα.ι< f άσομ,χι, insuper ex- polio, aliam expolitionem addo. Hinc ιτξοοΌτφξγχο-ίχ, a.;, r„ expolitio secunda. ίΤζίσι-ηζίυξ'κτχω, insuper invenio. πξοππίΪΥ,γίομα,ι, insuper enarro. χξΟίτντΊπω. addo dicendo, praeterea dico. ΐΓξοβ-ϊτίζωτάω, insuper vel praeterea inter- rogo, Steph. trsoo-i-xunv, 3. sing. aor. 2. ind. act. cum v, pro πςοήπίη, a νξοο-τίπτω. κξοσ-ιτιύχύμΛΐ, fut. ξομχι, insuper precor ; opto. *ςοο-ι<τγ.ξίχζω, addo contumeliam, injuri- am, damnum. χξοιηηζχλλω, adjicio. νξοιητιζχ»5•άναι, fut. r^trai, incrementum germinum suscipio. πξοιπτιζλετω, insuper inspicio. χξοπιτιζοχω, insuper acclamo. πξΟΡίτιζχλίύω, insidior. κξοβ-Μτιγίηάω, ω, insuper ingenero. πξοα-ιπιγίγνομχι, adnascor, accedo. πξοιηπώίίζννμι, f. ξω, insuper ostendo. χξοσ-ατιο'ίίξχιμι, a. 1. opt. med. ιτζθ(ΤίτιΧί<τμΖ, alligo, Gl. V. {Τξοα-ίΐτιΖίαι, ω, f. fa/», alligo, adstringo. νξοβ-ίπίοΎ,μίω. ω, fut. »• νω, peregre veniens aliquo diverto. βτ-ξοηνώιΜβ-χω, f. άξω, praeterea doceo. χξοο-ίτιοΊ'δωμι, fut. I'uffut insuper addo seu adjicio. χξοκιπιΐοΐάξω, approbo mea opinione, al. coopinor. χξοιππιζίυγνίύω, adjungo, Gl. V. ττξοτί!Τ{ζ»]τίω, ω, fut. fat», insuper inquiro Όμ^ιόί ipiv χμπίλω βότξνν iv.yxvtrvi, χα) μ•/$\ν ίλλο πξύίτιτιζ'/ιτύσγι, Μ. Anton. 5, 4. ίΤξοα-ίηθιωξίω, ω, £ ηο-ω, praeterea observe πξοιηπιχχλίω, ω, f. vitrei, accuso praeterea. ίτξοο-ίπιχχλλωπίζω, interpolo formam, arte augeo et quaero pulchritudinem. ίΤξοσιπικχτχο'ίω, ω, f; ν,σω, insuper impono et alligo. χζοσιπιχατατιίνω, insuper intendo, augeo, v. c. vocem, motum, &c. χοοβΊΎίχν,ξύσσω, simul edico. ίτξοσίτικοο-μ,Ιω, ω, f. ν,σω, insuper omo. νζοιηπιχξχτίω, ω, f. Ϋ,σω, rursus vinco. πξοβ-αηχξ'./χ,ύω, insuper appendo. ιτξοο-ίηχξύω, illido, allido, impingo. πζοππιχτχομ,χι, ωμχι, f. χτΥ,σομχι, insil- per adquiio. Ex πζό; et ίπχτχομχι, ad- quiro. ψτζοοΊχι\χμζχ.νω, insuper adsumo. πςοιηχιλίγω, fut. ξω, dictis addo, insuper dico. τζοηιτίμχιιθχϋ»), addisco praeter superiora. ΠΡΟ κ6&ϊί*ίΐμ*'/ΑοΐΛ.χί, νμχι, insuper euro. -ίίίΓ=τί'«.5τξ=Λ), «» f- Ύ,σω, ultra mensuram "admetior, ad cumulum addo, largior. Τίξοα-ί^ιΜτξννης in πλίίω τύταιν, Lite. τξβο-ιχηοίω, £, f. ^ξ'ίω, ω, f. r.trtu, plus aerum- narum perfero, persevero in tolerandis aerumnis. πξοο-ίτιτχττω, fut. ξα, insuper impero seu "mando. πξΰο-ίητίίνω, intendo, augeo ; (2) cum ace. pers magis premo, vexo. ίΤξβαπιηξχτίύομχι, insuper prodigiose ad- fingo. πξο<πτιτίζ<τομχι, insuper oblector. πξοιπτιτίϋ'/;α.ι, insuper addo, addo. σξοιππιημα,ω, ω, fut. fou, insuper increpo, increpo. πξοιππιτξαγωοίϋ), S t fut. ί,σω, tragice rem exaggero.' «ζοητιτξί'τω, insuper permitto, trado, man- do. ίτξοηητξίζωι f. •ψώ), adfligo, attero. πξοβ-ίητξο^ίνω, diutius tutor sum; pass. aiutius in tutela sum. creoo-HTiTvyzUHti, simul consequor, impe- tro. πξΐ>ιππιφίξω, infero, Suic. πξο<ππιφ-/ιμ.ίζω, insuper rumorem spargo. <τξο<ππι ίΐξοο-ιτχΐξΐ?ο;, ■>„ ev, in societatem et adju- mentum adscitus, sodalis. ίτξοσ-ίτχξχν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi πξβς-χττο]. πξοο•ίτίΰ;ι, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi ΐΤξ05•ίθγ,μι. πξοο'ίτίΰν, admittendum. Α πξοο•ίγ,μι. ίτξοσ-ίτι, adv. adhuc, insuper, praeterea. ποοβ-ίτίβα, 3. sing, imperf. ind. act. contr, pro •τξοο•ίτίθίί, a πξος-ιθίω. ίτζοο-ίτιβίτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi ίΓξο-τΙθημι. πξο/ηυίξγίτίω, insuper benefacio. ■χξοο-ιυχτΥ,ξίον, ν, to, locus, in quo preca- mur. Α πξ',σίΰχομχι• χξοα-ίυχτιχοί, ■>„ cv, in precationibus assi- duus. ίΓξοο-ίύξομχι, ί. 1. ind. med. verbi ^ξοα-ίύ• χομχι. ^ ... r πξο<πυτοξΐω, ω, et ίΤξ6Πυτ6ξ•αμ.χι, αμχι, prasterea mihi adquiro, Suic. Rob. o5' • τόί l vel πςοο-ίψίχ, γ), alloquium. τζοϊί^/ΥίΐΑΟί* το, cibus coctus. A πξοο-ί-φω, adcoquo, aliis additum coquo, in- coquo. ίτξοο-ίωντος, gen. singul. praes. partic. act. a Τξοσίάαι- τξοτίωξαν, S. plur. a. 1. ind. act. Ail. pro πξόσωξαν, a πξοσοίγω. ΐτξοο-ίωο;, *, Ό, orienti vicinus, qui versus orientera habitat. πξοα-ζιυγνύω, adjungo ; τξοσίζύγγ,ς, adjunc- tus es, implieatus es, aor. 2. part. pass. v i2 rXijicev, o't'a συμφοξά πξοο-ίζύγ?ις ; Eur. Hipp. 1391. πξοο-ζνμιόύΐ, insuper damno adficio. πξοο-?,, 3. sing. pra2S. conj. verbi πξόο~ίΐμι• πξόο-ι-,ζο;, u, ό, adolescens, puber, qui pu- 'bertatem jam attigit ; proximus puber- tal, Gl. V. Ex -xgoi et ii'b-/j. pubertas. vc%p, ircniv, κ») « i zrh, Xcn. Cyr. 1, Z-l. Hinc ΧξοοΊιμχντιχοί, r„ ov, futurum portendens. πςοο-τ,μα,σ-ίχ, ets, h, portentum aliqnid prae- signincans. κςοο-/ιμίΐόω. praesigniflco ; in med. praeno- to, Joseph. Maccab. 15. ίΐξόαΎ,μον, et τζόοΌΎ,μον, ν, το, signurn, inpr. mortis. Α α-^μα• xcoo-iiv, imperf. ind. act. verbi πξίο-ίίμι. ιτξοο-ΐ,νΰξαποοίο-ϋοιι, perf. ind. verbi :τξοο~οιν- r$ocriiv,ς, ίας, Ό κοΛ ή, bonus, benignus,PΛ. gratus, lenis, acceptus, affabilisj a-goo-'/j- v\i , jucundum, Ph. Ab νμς. πζοο-Υ-,νως, adv. benigne, leniter. πξο<τγ,πω, ante macero, &c. mitescere sino. πξοο-Υ,'τΥ,μίνοι, nom. plur. perf. part. pass, verbi ^ξύπ-χξτάομκι. πξοα-Υ,ύΙα., 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro <τζοο~Υΐυδα.Ι, a •xgo'ta.uhu.o)• πζοο-Υ,ΟΙαντο, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi ΐΤξοιηύχομχι. πξοο-Υΐχί, 3. sing. perf. ind. act, verbi πζοο— άγω. πξοο-Υ,χίω, circumsono, sono impello. πξο<τΥιχγ,;, h, circumsonus. ■τζοο-Υ,ωος, a, iv, ad auroram spectans, ori- entalis. '.ίξοο-θοίχίω, adsideo, insideo. A 3-cixaS' ηξοσθάλπω, foveo insuper. πζόο-θί, et ίτξόσβίν, ante, coram, prius. Πλίί- θίΐ πξότθί βχλόντα, 11. 23, 659. Numero iperantes. Α πξό. ■τξοο-θΰνχι, a. 2. inf. act verbi ^ξο^Ονιμι. •τξοσ-θιίο-Υ,ς, gen. sing. a. 2. -part. act. f. g. Κξόσθίμα,, α,το;, το, id ipsum, quod appo- nitur, seu admovetur, additamentum, Gl. V. appendix ; (2) penis, Ph. (3) clu- nis, Hes. Α •τζος-1$%μ<*.ι• ίΤξοο-θίμ'νον, acc. sing. a. 2. part. med. v. ιτζθ$•ίθγ.μι• πζόο-ΰισις, ίως, ν), appositio, admotio, appli- catio, additio, adjectio, Gl. Vet. addita- mentum, augmentum, incrementum. A SFges"iSflf/U ίτξού-ΰιτίον, addendum. πξόο-θιτος, tf, ο xccl ■/■„ apposititius, addititi- us ; (2) addictus et deditus sua sponte in servitutem ; (3) etiam de coma fictitia et addititia. ;τξοβ-(?6τοί, '>„ ov, idem, Gl. V. accessivus. πξοο-θίω, accurro, Xen. ■χοοσθήκΥΐ, w, 7], additamentum, accessio, 'incrementum, auctus, adjectio, Ph. aug- mentum, Gl. V. πζοο•θΫ]χχι, accessiones, Ph. τξοσθγ]κγι ποταμϋ, alluvio, Gl. Vet. ΙΙξοοΌγ)κ'/ι τ*?? γυναικός, Plut. in Anton. cap. 62. Ab eod. πξό<τθγιμχ, το, idem, Xen. Mem. 3, 10, 13. πζοο-θΫ,ο-ομιν, 1. plur. fut. 1. ind. act. verbi πξΟΓίβτιμι. π$οο•θιγγάνω, attingo, prehenso. ΆτάοΎΐς lihai ίΤξοο-θιγγάνων, Eur. Jph. in Aul. 343. ΐτξοο-θίγω, fut. θίξομχι, idem. "Or' ΐίτί λοι- ζγ)ς Ϋ,μΊν, »τε &νμάτων iragijv ίΧΥιλοις πξοο- ϋιγίΐν. Soph. Phil. 9. Μ-ί σα τ^οσβ,γω ytviiahos, Eurip. Hec. 350. El U τωνίι ΐΤξοο-θίζίΐ; χίξί, id. Herac. 651. ■τζότύιος, ία, ιον, anterior. Α ηξόσθί• ίτξοο-θλϊζω, fut. -ψώΐ, apprimo, v. c. pectori amoris causa ; [2) attero ; (3) adgravo Hinc πζόο-Ολιψι;, ιως, ϋ), adpressio, Gl. V. τξοο-Οό^ομοί, b, qui ante domum habuit, incoluit, AZsch. anterior pars domus. πξοο-θξοίω, ω, alloquor, Rob. !7ξο.ο-ιχτξ<ύω, euro ajgrotum. τξοο-.Ιΰν, adspicere ; !τςοο-<δάν, ^ intuitus. Όττότε xiv 7)yi π-άντίί ίλαυνομίνΥ,ν τζοσΐ• ha /ντχι, Od. 13, 155. Α πξοοΊΐδον• πζοο-ίίμαι, admitto ; πξοο-7)χχμγιν, admisi, Gl. V. a. 1. med. Α τζοσ-ίημ,ι. ■χζοσάνχι, praes. inf. per Metath. pro -rgoa- uvxi, a ΐτξό<ηιμι• πξοο -ilavs), adsideo, haereo, adhcereo. • ίτξοο-ίζο), insideo, adsideo. Zb S' til•; ixvill νπαιθςίχς ΰξόο -u τω « πξοο-ιζαν άνϊξϊ Sic μαίνχο•' ιας, Eur. Andr. 228. τξρσ'ΐΥ,μι, vide ποοσίίμ,χι. πξοσιγ,ο -av, 3. plur. imperf. ind. Poet, pro ίτξοο-ίιο-χν, a πξόα-ίίμι. ( 501 ) ττξΰιτικνίομχι, αμχι, accedo, advenio. χξοτίχτωξ, ο^ης, Ό, qui supplex alicui ad ge- nua accedit, sui>plex. Α τζοα-ιχνίομαι- ίΤξοο-ίνω, prior laedo,. prior noceo. Πξοο-/νο'- μίνοι αωξίνι, Aret. α-ξοσ-ιόντι, dat. sing. a. 2. part. v. πξόο-ίίμι. πξοσιππχζομχι, idem quod πζοο-ιπτπύω, f. eoo-oj, adequito, juxta equito. πξοσ-ίπττιμι, et πξησίπταμχι, advolo ; unde κξοίτί-ττχν, advolarunt, pro ^eo-sVT^o-atv, 3. plur. a πξοο•<πτγιν πξοσίπτχτο, advola- vit, 3. sing. a. 2. med. πζοο•ί?αμαι, adsum, adsto, obvenio, proxi- mus sum ; (2) obsisto, adversor ; (3J of- fendo. ^ ΚχθχΤίξ αθληταΐ πξοιτιστώμίβα, ττξος tSto» κυ τον λόγον, aggrediamur. Plato. ΐΤξοα-ί^Υίμι, sisto," adpono j item appendo, pondero. νξοο-15-οξίω, insuper sciscitor; (2) insuper scribo et prodo ; πξοο-ίΓοξέιτχι, insuper narratuf. πζοο-ΐο-χω, adhibeo, adverto ; (2) appello a- liquo, i. e. appropinquo, pervenio navi ; (3) attendo, ausculto; τξοσίσχομχ», ad- haereo. ΠξΟίτ/ο-χβντεί to7j ίσχάτοις , Thuc. ίτοοσιτίον, accedendum. ■τξοοΊτος, vi, ov, qui adiri et accedi potest, accessu facilis. Α πξόο~αμι• νξοο-χχθίζομχι, adsideo ; (2) adsidue in- cumbo, operam do ; (3) obsideo, hostili- ter consideo. ΙΙολ,ιοξχία πξοιτκαθίζόμίνοι, νξοο-χχθίλκύω, una detraho, de navi, una deduco. π•ξοο•χαθγιλόω, a, f• ύσω, clavis ad'figo ; jrjoe"- κχθγιλνμχι, clavis affigor. πξοτκάθΥιμχι, adsideo ; (2) obsideo ; (3) praesideo. Άγξύπνω πξοο-ζαθΥ,μίνος τε'χ- νγι, Eye. 386. κακία, Μ. Anton. 9, 2. πξοο-χαθίξω, et τζοο-χχΒΙΖ,ομαι, vide ίτξοο'- κχθίζομ.αι. Τίξοσκχθίζω &ακον &χ tidxi- μονα, Eurip. Hel. 901. Qlliv παύο/χχι ty,v νιμίξχν ολν,ν πανταχν ίτζοσκαθίζων, Plato. Hinc πξατκχΰισΊς, ίως, ν\, πζοο•κχθίΓχμ.χι, insuper constituo, ordino ; \2) in potestatem redigo, ut ΐταςί^αμχ,. πξο/τκχθοπλίζω, fut. ίσοι, insuper armoj (2) anno. πξοο-κχθοξάω, una, insuper respicio. πξοοχαινχξγέω, aliquid novi addo, sed in rebus malis. τξότκχίζος, α, ο κχ) τ), temporarius, ad tem- pus durans, caducus, fluxus, Gl. V. tem- porarius, momentaneus. πςοο-καίξας, adv. ad tempus. πζοσχαϊω, f. χΰσω, aduro ; (2) hicendo, v. c. amore. ίτξοτκακοτχθίω, doleo aliqua re, dolore ad, ficior ob aliquid. πξοσ-κχκνξγέω, insuper malitiose ago. πξοσ-καλίο-άμίνοι, nom. plur. aor. 1. part. med. a πξοο-κχλίω, ω, et πξοϊκαλζομαι, vuou, ad- voco, adscisco, arcesso, in auxilium ad- voco ; (2) in jus voco ; πς οσκαλίο-άμν,ν, advocavi, a. 1. med. at τςοΜχλτ,θφ, ac- citus sum, a. 1. pass.^ Τ/ μι τ^οσκχλΰς ; Dem. Aia tSS* υμάς Αχκίίχιμόνιοι τ-ϊ,ν ίΙξν,νΥ,ν ποοο-καλανται, Arist. Ach. 658. Σίξο/τχαλνμαί ο•', 2 γέξον, υζζίως, apcu- so, id. Vesp. 1406. πξοσκαλύπτΜ, f. •ψω, insuper tego. Ταύτα οϊ Ιΰ πάντα πεοο-χίκαλύςθαι, Xcn. Cyr. 5,28. πζοο-χάμνα), allaboro, elaboro, annitor. πξοσκήξΐιος, ov, in corde, Bion. ■Ύξοο-καξτίξίω, tolero, persevero, perpetior ; (2) adsum assidue. Τί^οο-χαζτ^νης i- μοΰυμαΐον tyj πξο<Τίυχγ, Act. 1, 1*. Hinc πςοο-χαξτί°γ,<ης, ίως, ϋ), adsidua et tolerans aliqua in re perseverantia. νξοσκατχζαίνω, descendo ad. Αυτχι «.to rs χξΥ,μνί τξοσχατχζχίνΒσι, Cebes. τξοΐτχχτχζλ•/ιμχ, ατος Κ το, morae mulcta ; (2) accessio, accessio' sortis, corollarium. πξοσχχτχζολΥΐ, τ\ς, ϋ). idem ; (2) altera pais pecuniae, quam solvebant publicani. Ύξοο-καταζόλ'/ιμα, το, idem quod πζοο~κα- τχΖ\ν\μχ, Suid. πξοα-κχτχγίλάω, ω, f• ίσω, insuper irrideo. ττζοσκαταγινώα-χω, secus existimo de ali- quo ; (2) adjudico. Ύξοο-κατχγξάς ω, insuper conscribo, seu ad, scribo. τζοσκατχ^ύΖω, insuper timeo. τξοο-κατα^ίίκνυΜ, insuper constituo, \el constituo per cdictum. . .. ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ χφσχχτχΐίω, insuper obligo, adstringo. πξοσχχτχίξω, solvo, proficiscor classe. π}οσχχτχχλχίομχι. lacrymas fundo, vel insuper fundo, Polyb. ■χοοσχχτχχκύζω, fut. ίσω, inundo, submer- g0 • χξοσχχτχχτχομχι, insuper possideo. «ξοσχχτχχυχχω, insuper turbo, perturbo. νξοσχχτχλχλίω, ω, et ίομχι, Sac.;, loquaci- tate obruo, obstrepo et obtundo, objur- g °- e> ■ πξοσχχτχλχμζχνω, insuper occupo. πζοσχχτχλίγω, f. %ω, allego. τζοσχχτχλίίπω, f. ψω, insuper relinquo. πζοσχχτχλλχσσω, vel χττω, reconcifio. πξοσχχτχνίμω, insuper distribuo. ίτξοσχχτχξχίνω, f. νω, insuper lacero, atte- *ro. Ton εξ ονίίξων ϊρξοζ'ημίνον πζοσχχτχ- ξχνίΤ, Lycophr. 173. πξοσχχτχξύω, tero, attero. πξοσκχτχπλΎίσσω,, f. ξω, insuper perterrefa- cio. χζησχχτχνοντόα, ω, f. ώσω, insuper in pon- tum seu mare demergo, Suic. ΐΓξοσχχτχπζχττομχι, perticio. πξοσχχτχπυχνόω, ω, f. ώσω, constipo, con- denso. α-ξοσχχτχζίθμίω, £, f. %σω, annumero. πζοσ-χχτχρρύγνυμι, discindo. _ ΐτξοσχχτχσ-ήτω, una putrefacio. πξοσχχτχσχχπτω, insuper diruo. πξΰο-χχτχσχίυύ,ζω, insuper extruo vel con- strue, vel comparo. αζοσχχτχσπχω, una detraho, deduco. πξοΐχχτχς-ξίφω, τξίφομχι, insuper everto, vasto. χξατζχτχο-ύξω, insuper traho vel attraho ; (2J simul traho. χξοσκχτχτάσσω, addo, appono. χξοιτχχτα.τϊίιιω, insuper extendo, vel repo- no luxata. χξοσχχτχτίθνμι, insuper dependo, seu per• solvo. ίΤξοσ-χχτχτξίχω, insuper populor. πξοσζχτχφιύγω, confugio ad. πςοσχχτχφξονίω, insuper contemno. χξοσχχτχχίω, adfundo insuper, vel perfun- do. χςοσχχτχχςάομχι, insuper interficio. χξοσχχτχ•φ^ομχι,1>εϊί.χξοο•χχτί4'ΐυο'μχι, mendaciura adversus aliquem confingo. πξοβ-χχτίδω, insuper comedo. πξοσχχτίξγχζομχι, f. άσομαι, insuper per- ficio, conficio ; (2) interficio ; (3) ampli- us acquiro, lucror. χξοιτχχτίίιχομχι, fut. ξομχι, insuper impre- cor, insuper execratione utor. ίΤξοτχχτίχω, detineo apud, vel retineo in ; "πξοσχχτίχομχι, detineor in vel apud. χξοσκχτηγοξίω, insuper accuso. ΤΙξοσχχ- τηγοξω irtihuiiv τινχ \ni χξημχσι, Thuc. πξοσχχτοιχίζω,' una colloco in colonia, si- mul habitare jubeo. χξοσχχτ'/ιμχι Ion. pro πζοσχχθνιμχι. πξοσχατόμνυμι, et πξοσχχτόμννμχι, inSU- per dejero, prasterea dejero. O/ hi xv ΰξΐ; οι άθλ'/,τχί xxi Tohi 'έτι π°οσχχτόμ• νυντχι, Pans. *ξοσχχτοξθόω, prasterea recte et laudabili- ter efficio, Suic. Ήξοσχχτοξθώσίΐν τινι, adjuvare, Heliod. 6. χςοσχχυλίω, in caulem aut scapum abeo. αξόσχχυμχ, ατο;, το, adustio, Joel. 2, 6. ΑΙ. πζόχχυμχ• A πξοσχχίω. πξοο-χίίτχι, 3. sing. pr&s. indie, med. Ion. pro πξόα-χίΐτχι, a χξόσχαμχι, fut- χίίσομχι, positus seu situs *sum ad, adjaceo, addor, apponor, sto apud, adsto ; (2) addictus sum alicui, faveo, adsentipr. transeo in partem seu opinionem alicujus; (3) insto, urgeo, premo, resisto ; (4) hortor ; (5) incum- bo, impositus sum alicui. Κν,τε/ fioex τω Τλχυχίτγι πξόσχίΐμχι, Aristoph. Thesm. 1042. Δε/ξαί iv χνθξώποισί τν,ν χζνλίχν, όσω μίγις-ον xvh^i πξόσχατχι χχχον, Soph. Antig. 1257. Έχθξχ hi τω 3-κνόντι τζοσ- xiio -γ Vixyi, merito censeberis, Soph. An- tig- 94. "Εγνω χ\υ&ωνχ ποΧίμίων ιτξοσ- χίίμινον, Eur. Iph. in Taur. 317. χζοσχαμίνω;, adv. instanter, addicte. πςοσχίλλω, adpello navi. πξοσχίλομαι, fut. γ,σομχι, adhortor, exh-or- tor. fteoo-xixrouxh ante contemplor, prospicio, Timor. Έγώ δ' Ιων πξοιτζίψομχι τον Πκ- φλχγόνχ, Aristoph. Equit. 154. Έγώ hi ίτχτξος ϊωμά,των Χξαιτχί-^χμ^ν, Eurip. i'haeniss, 47b*. πζοο*χ<ξΰχί'νω, amplius, insuper lucror. πξοο-χνρχλχίιον, το, Dim. sequentis. ■χζοσχι<$ά.λχιον> u, το, cervical, pulvinus seu pulvinar. πξοο-χ-ι$%ζ, ίο;, ό xxi 'h> curam gerens, soli- citus de aliquo ; (2) adfinitatis vinculo conjunctus. Άξχίιν ξίινοο-ύννι; πςρσκ,νδί- cs, Od. 21, 35. Ex rps et xjjhos. ίΤζοα•χνβομχι, euro. 2tf γχξ uv ίΓξοο•χτ,ΰο- μχι. Soph. Antig. 752. Exiisd. χξοο-χί,νιον, ν, το, proscenium, vestibulum scena?; (2) aula?um scena?, vel velum, quod scena? obtenditur; (3) locus ante scenam porrectus, ubi pulpitum excita- tur. Ex ίτξο et communico, refero ad aliquem. πξοο-χολλχω, ω, f. ησω, adglutino, applico, πζοσχολλχομ,χι, ωμχι, adjungo, adplico me ad aliquem, sector, adhseresco, GL V. χξοο-χολλνιθίΊο-χ, inflicta, Ph. aor. 1. part. pass. Heoo-xoXX'sMtrirxi ττξος τν,ν •ywxixx χυτά, Marc. 10, 7. Hinc ίΐξοο-χόλλ'ήο-ι;, ίω;, -h, adglutinatio ; (2) arc- tissima conjunctio ; (3) accessio, applica- tio, sectatio. ποοσχομώτί, %;> y, adveetio, Gl. V. oblatio. Ά πξοο•χομίζω, f• ίβΌΐ, apporto, adfero, ofFero, adveho, adduco. Ώξοο-χομίσχι πξο; τχ σύζοτχ, Thuc. Αίγ'τχι xirS η γυνή πξοτ- χίχομιχίνχι χΰτον kvOxhi ππ πξο; τον Hxn- τωλον ποτχμον, Xen. Cyr. 7, 14. ■τξόσχομμχ, χτο;, το, obstaculum in via in \iuocf pedes incurrunt, Gl. V. ofiendicu- ( 502 } lum, scandalum ; (2) vulnus, tuber ex offensione in pedibus. Α πζοο-χόπτω. πξοο-χοπίω, ω, f. ηο~ω, provideo, prospicio, rationem habeo. 2if h' Vv πέφυχχ trxv τχ πξοο-χοπίΤν, Soph. Antig. 699. "A xu' νον πχντχ πξοσχοπίΐν χξΐών, Eur. Herac. 470. τχ xonx, i Thuc. Έξηλθον ο'ίχωψ ίτξοιτζοπνμίν'/ι trotnv, Eurip. Iph. in Aul. 1121. Χξίι γχξ τν; Ϋ,γίμόνχ;, τχ 'ihix ίζ 'ίσα νίμοντχ;, τχ χοινχ πξοσχοπιϊν, decet enim eos, qui pra?sunt aliis, publicis eo- rum commodis seque consulere, atque su- is ipsorum privatis cornmodis consulunt, Thuc. lib. 1, 120. πξοσκοπίι, %;, ή, offendiculum, scandalum, off'ensio, Gl. V. offensus. Απξοσχόντω• π^οσχόπησι;, ίω;, v>, provisio, prospectio. A πξοσχοπίω. πξόσχοπο;, a, b, speculator, seu explorator, qui praemitti solet. πξοσχοττω, f. ψω. oflTendo, impingo. Τϊξβσ- txc^xv γχξ τω λίθω, Rom. 9, 32. Mtj- ίτοτί πξοσχοψν; πςος λίθο» τον rrohx 6~u t Matt. 4, 6. ' ίΤξοσχοξίω, et πξβσχοξίνννμι, satio, exsatu- ro. A ίΤξοσχοξΥ,;, ίο;, h xoCi η, satietatem inducens vel adferens, fastidium inducens et sati- etate ingratus, nimius. Ex ττξος et χό• πςόσχοςο;, n, Ό xxi tj, idem et ex iisd. π^οσχόζω;, adv. satis superque, abunde. πξοσχοσμίω, insuper orno, ornandi causa addo. πζοσχόσμνιμχ, χτο;, το, proprie auctarium ornatiis, ut torques, armilla? ; (2) orna- mentum, Longin. 43. A praec. πξοσκοτόω, obtenebro. πξοσχόψν;;, 2. sing. a. 1. conj. act. verbi πξοσχόπτω. πξόσχξχνο;, a, b xxi %, capiti adhasrens ; πςόσχξχνον, cervical. Ex πξο; et χξάνον. πζοσχξίυ,χω, χομχι, appendo, adhasreo. πςοσχςινω, adjudico, addico ; et in pass. πξοσχξίνομχι, accresco, adglutinor, coag- mentor, Gl. Vet. πξοσζξίθιν, adplicitum, Ph. a. 1. part. pass. τξόσχξίσι;, ιω;, r„ accretio ; (2) adjudicatio. πζόσχξνμχ, sive πξόσχξχσμχ, χτο;. το, quo quis offenditur, offendiculum, offensio. χξοσχξχσχστι;, gen. singul. p3rt. prass. act. f. g. verbi πςοσκξάω- πξίσχξνσι;, ιω;, ή, offensio, offensa, Gl. V. πςοσκξϋΓίχο;, n, h, offendens, infestus, ini- micus. A πξοσχξάω, f- ύσω, impingo, offendo, incur- ro j πίοσχίχξΗχ'οτχ, offensum, Ph. eum qui offenilit, p. part. Ιίξοσχξύίΐν τοΊ; tro' λίτχι;, Plut. πξοσχτχομχι, ωμχι, f. ν,σομχι, insuper ad- quiro seu comparo, adjungo, Gl. V. adi- piscor. Οΐχλλβι oiv τατον τον χξόνον χχ- μχζίΐν τ% μχλλον Ίχυτων ihbxuv, xxi ίΤζοσ• χτχσθχί τι, Xen. Cyr. 4, 15. Πξοσχί- χτητχι ίτολλχ, πίςίχωξχ, Appian* Hinc πξόσχτ'ίσι;, (ω;, ή, possessio. πξόσζτητο;, u, b xxi ί, adquisitus. πξοσχτίξω, f. ίσω, insuper condo, conden- do addo. ■χξοσχύΰΎ,;, I;, gloriosus, venerandus, V. L. πξοσχυλ^έω, advolvo. ίτξοσχυλίσχς, a. 1. part. act. verbi πξοσζυ• λίω• πξοσζυλισμο;, χ, b, advolutio ; (2) ipsa ac- tio ad genua procumbendi. A πξοσζυλίω, f. Ίσω, advolvo. Τίξοσχνλύτχί λίθον μίγχν τη SCpx ra μνημύν, Matt. 27,60 ' προσζυμχΊνω, fluctuando, vel undis alluo. V. t. τξοσχυνίω, ω, fut. ί-,σω, osculor, veneror, a- doro j (2) venerabunde saluto, Gl. V. a- doro, veneror. Και -χ^οσχυνω γ* α-ξωτχ μϊν τον YiXtov, Arist. Plut. 770. Πξβσχυ- νιι σπ τχ χ,ξχίτυχχ πχξχΰίίγμχτχ, Luc. ίτξοσχύν/ιμχ, χτο;, το, adoratio, Gl. V. ve- neratio. Α πξοσχυνίω- •χροσχυντισχι, a. 1. inf. act. verbi χ^οσχυνίω. προσχύννισι;, ιω;, ή, adoratio, veneratio, Gl. V. Ab eod. ΐτξοσχυν'ήτν,;, S, b, adorator. Ab eod. , πζοσχυντ,το;, '/■,, ov, adorabilis, adorandus, adoratione dignus, Gl. V. venerandus. πξοσκυζτω, fut. •ψω, inclino me ad aliquid. *T£ χγγιίω πξοσκύ -J/xs, JElian. V. H. 12, 8. τξ'ο; το ί~;, Luc. ζξοσχνςίω, ω, ί• Υ,σω, nanciscor, consequor j (2) vicinus sum. ιτξοσζύξ'ήΰΊ;, fa auctoritas, Hipp. ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ τξοΐχυξόω, f- ώβ-ω, auctoritate mea compro- bo, ratum habeo, adjudico ; addico, Gl. V. τξύσ-χυζωθιΐ», adjudicentur, Ph. opt. a. 1. pass. 3. pi. ατςοαχύοω, appropinquo', accedo ; a. 1. τζρο- txvfx• 'Ω hiivOTxrov πάντων, otr' ίγώ τρη'χνρ•' **«, Soph. (Ed. Tyr. 1298. ίτξοσχΟξ&Ητις, ία>;, ή, confirmatio, Gl. V. ad- dictio. Α χ-ξοαχυξόω• πςοσ-χύαι, f. ίια-ω, osculando saluto, saluto ;' ατξότχνβ•ον, aor. 1. imperat. "Ιωμιν jrger- xvtrotvTis τ%ν ισω ίοιχον ilcoix -ησιν, Soph. Phil. 537. *ξό*-χωνος, a, ό xxi h, remex qui remum manu tractat. Ex -τςος et χώτπ νξοσλχζόμενος, a. 2. part. med. verbi «■§««•- λχμζάνω. πξοο•?.άζομχι, adsumo, apprehendo. πξοσ-λάζυιιοιι, idem. jrge, admistio, Steph. 7Γξοο•μί(τγ&), idem quod χξαο•μιγνύο). Τίξοιτ- μίίτγιιν τω τείχα, Thuc. τζοο-μισίω, una, simul odi. ιτξοσ-μιο-θόοι/, mercede loco; πξοο-μίο'θίΐμχι, mercede conduco. πξΟίΤμολίω, sive πζοο•μίλω, adeo, accedo ; πξοσ-μολών. a. 2. part. ΐΙζονμολίΤν xx\m. Soph. Aj. 72. Mitrov hi πξοσμολων s'gx • τηγιον, ib. 732. πξοο-μον/ι, Hi, r„ permansio et exspectatio apud aliquem, perseverantia in re aliqua. Α πξοιτμίνω- ίτξόο-μοξος, u, ό χαι r,, eidem fato subjectus ; (2) morte dignus, vel ciedis cum alio auctor. πξοο-μυθίομχι, alloquor, compello, Theoc. ίτξοο-μυθίύω, et πξοο-μυϋίίιομχι, fabulam ad- do fabulis, fabulor insuper, Polyb. πξοσμυθΰλογίω, idem. νξοο-μνθοποιίω, ω, idem. ■Χξοσ-μύξομχι, simul fluo. πξοο-νχυτΥ,γίω, insuper naves fabrico, insu- per classem asdifico. πξοο-νχυπχω, ω, fut. ά<τω, insuper nauseo, nauseo ad ; Metaph. respuo. ■χξοσνίχνίίύομχι, - juvenili jactantia addo. τξοο-νίμω, attribuo, adjungo, adscribo ; πξοο-νίνίμΥ,μίνχ, attributa, Ph. p. part, pass, ίίξόσνίΐμχι hi μοι χάξΐν βξχχιϊχν πς,ης μχχξθ7; χλλοι; hidx;, Soph. Track. 1232. Τίξοσνίΐμχιτθχι hi πξίπόντω; τοιοί 3-εβ7β•/, Arist. Αν. 571. ■τξοτνίύω, fut. vjo-iu, innuo, Gl. V. adnuo ; (2) pronus sum. Έν τάξα hi πξοτνεύαο-ιν, Xenoph. πξοσνίω, f. ίίσω, adnato ; (2) accedo. O/ τοήινν Ιχθύς, πξοο -vimriv οϊονύ r/j πίτξχ το7; πολνποιτιν, /Elian. V. Η. 1, 1. πξοο-νί,χομχι, idem. ΙΙχντχ. hi τχξ' αυτχν ©λιζομίνχν χχΧύζχν τξυφ-ξον πξοσίνχχί &χλχο~ο-α., Theocrit. 21, 18. ΐ,ϋμαξωί πξοο-ντιχθν,νχι rij Ί,χχύνθω, Luc. Toxar. ■τξοο-νΊχά,ω, vinco, insupef'vinco. π-ξοο-νίσ-ο-ομχι, accedo. πξοο-νο'ίω, insuper mente agito et considero. πζοο~νωμάω, Si, imperf. πξο&ίνώμχον, me ipsum moveo ad, proficiscor. πςο/τογχάομχι, ωμχι, f. ί\οΌμχι, ad aliquid vel aliquem rudo, rugio. Εύχγγίλιον χντόϊζ \μ£ πζοσΌγχΥιίΤχμίνν, Luc. Asin. ΧξοοΌγχΫΐ;, ίος, Ό χχι '/■„ in ampla mole ex- tentus. Ex ^goi et όγκος, moles. πξοσΌ^ύομχι, f. ίΰσομχι, reditus percipio, emolumenta capio, Philox. nqoo-ohwiTxi, percipit : dicitur etiam pass, de eo, qui pendit vectigal, usuras, unde alteri redi- tus fit. Ο'ιτίξ πξοϊοοιύοντχι λχμπξόϊς χ<χο των ίξίων, Strabo. A ■zgptrohoi. ίτξοο-ο^χζομχι, idem et ab eod. πξοο -ohixxb;, ii, βν, vide vgo/raihixxoi, nam et sic scribitur, seddllud ve'rius, Em. x^oa-ohixos, Yi, ov, habens reditus et proven- tus, lucrosus, Rob. Suic. Ab eod. πξοο -ohios, ία, ην, q. d. itinerarius ; πξοσ-ό- hix, μίλ'/ι, carmina quae canebantur lv πξαο -ohois, in supplicationibus, maxime Apollinis. A ■zgovohog, ν, ό, adventus, accessus ; (2) sup- plicatio, qua itatur ad aras deorum ; itgofohoi, supplicationes ; (3) reditus, pro- ventus ; (4) fructus ex re quavis, pra?- mium ; (5) coitus, concubitus, Hipp. πξοο-ο^ξομχι, lamentor, ob aliquid. πξοσόζω, Dor. 5τοτό>δα>, odorem perfero ali- quo ; (2) putresco, Gl. V. computreo. νξοο-ύίγω, f. ξω, aperio. ίτξοσοιχιιόω, ω, et πζοαΌίχιιόομχι, αμχι, ac- commodo, mihi concilio et adjungo, in- eo ; r^ooOixiiol, conciliat, Ph. x»oroixuS- μχι, adbocio mihi, Gl. V ( 503 ; νξοιτοιχίω, domicilia et sedes conjunctas ha- beo, habito ad, Gl. V. ττξοο-οιχώ, adhabi- to, accolo. ΐΐςοο-οιχζτι h' aixri» Τχυλάν Tiot βάξζχξοι, Thuc. πξοο-οιχίζω, accolam alteri facio, accolam, seu colonum addo. πξοο-οι^ομίω, Si, f. fau, adstruo, asdificio addo; (2) addo. τξοο-οιχονομίομχι, »μχι, insuper mihi pro- video ; (2) insuper dispenso, dispono, constituo. ■χοόιτοιχος, u, ό xx) i, qui domum nostram seu sedes nostras attingit, accola ; (2) fi- nitimus, Gl. V. accola. πξόο-οιμα, το, quod affertur, vel adhibetur, Hipp. Vide τξόο-οισμχ, quod f. verius. πξοο~οιμώζω> illacrymo, lugeo ob. πξοσο'κπιν, f. 1. inf. act. verbi πξοσ-φίξω. πξοα-οίο-'ήσθί, 2. plur. a. 1. conj. med. π°όίτοιτμα, χτο;, το, quod aiFertur, quod adhibetur seu adsumitur. Α πξοσο'ισω. πξθίτοΐ5-ίος, adferendus, adhibendus; adden- dus. Ού προ<τοΐ5•ίος χλλος πξος «,λλω, Eur. Hec. 394. Ab eod. πξοσ-οΊσω, adferam, Gl. Vet. f. 1. act. verbi πξΟΓφίξω. πζοσοίχομχι, accedo. πξοοΌχίλλω, appello, applico, impingo; ίτξοο-ώχίιλίν, appulit, impegit, 3. s. a. 1. ίΓξοσολΰφϋξομαι, insuper ejulo; apud ali- quem ejulo. πξοιτομαξτίω, COmitor. πςοσομχξτνί, 3. sing, prass. conj. act. πξοο-ομίλιι', 2. sing, prass. imper. act. conir. pro πξθο~ομίλΗ, a πζοο-ομιλίω, Si, f. ν,ίΤω, versor, cum aliquo consuetudo mihi est, congredior, collo- quor ; (2) versor in aliqua re, rem ali- quam tracto, contingo aliquid, aggredi- or aliquid, Gl. V. πςΌ?ομιλα>, adloquor, adfor. Kxxoitri hi μα) πξοσ-ομίλίΐ 'Avhξx- σιν, Theog. 30. ΤΙίίξχ h' έ ■τςοσωμίλητά. πα, nunquam experta sum, Soph. Track. 600. Hinc πξοιτομιλητικος, η, ov, ad conversationei» seu commercium aptus ; (2) sermocina- tor. Hinc r, τξοο-ομιλ'/ιτιχνι, Sis, sc. hiiva.• μις, facultas sermocinatrix. πξοο-ομιλίχ, a;, ri, consuetudo, congressus ; (2) allocutio, sermocinatio, colloquium. πζοσόμνυμι, -ομνύω, insuper vel prasterea juro, Plut. πζοο-όμοιος, u, ό, adsimilis, valde similis. πξοο-ομοίως, adv. similiter, simillime. πξοο-ομο?.ογίω, Si, f. Υ,ο-ω, insuper fateor vel spondeo ; (2) fateor, confiteor. {ΤξοοΌμόξγνΰμι, et πζοσομόξγνΰμχι, impri- mo, inuro; πξοιτωμόξξχτο, adlevit, ad- fricuit, a. 1. med. ■xgoo -ομοξίω, confinis seu conterminus sum. πξοο-ομνξύς, ν, β xx) sj, vicinus, confinis. πξοιτον, prcesens, praas. part. n. gen. verbi πξόσαμι, adsum. To πξασον, quod su- perest, summa excurrens. Ύχς hio -χι• λίχ; hξxχμxς xxi το ΐτζοσον, Dem. πξοο-οναϊίξω, f. ίιτοιΐ, prasterea objicio, prae- terea exprobro. πζβο-όνΥίμι, juvo, recreo, Horn. πξοαονομχζω, f. χσω, q. d. insuper nomino ; (2) appello, nomino. zgoa -ονομχσίχ, yj, cognominatio, agnomina- tio, al. πχςονομαο -iet, Steph. πξοαόπτομχι, fut. ψομχι, adspicio, intueor. 2ύ τ' ^χμχ τέμον πξοσόψα χςχτ' h οφ• θχλμαΐς όξόϊν, Soph. Antig. 775. Χζοαΰξχω, ω, ι adspicio. ' hvh^Siv μνγι?ήξω» ίτςοαοξόϊν «.'ih'/iXov 'ομιλον, Od. 16, 29. α-ξοσ-οξγίζομχι, f. ίσομχι, insuper irascor. τ^οσοξίγομχί, appeto. ίτξοο-ΰξίω, finitimus sum, Suic. Ab 'όξος. πξοαοξίζω, f. ίσω, addo finibus imperii ; (2) prJEfinio, Gl. Vet. Βξίφος τε τ&μον σω πξοσ-όξίσχς πάλω, Eur. lph. Aid. 1151. πξοτοξμχω, Si, f. ί,σω, cum impetu et hosti- liter accedo vel advenio, irruo. ίΤζοαοξμίω, evstationem habeo, Gl. V. xgoct- οζμω eh λιμίνχ, applico. πξοκοζμίζω, fut. Ίσ-ω, appello, in stationem navem applico. ~Χχλίπω"ς ts xx) avv ih- ξόϋτι πολλωτ'^ νησ-ω πξοσ'οξμία'χντίς, Hel. Τί Νά|ω πξοο-ωξμίαθ?ι, Mian. V. Η. 8, 5.' Hinc τςοσ-όξμια-ις, ίως, ί, appulsus ad littus. πξόο-ΰξμος, ό, statio navium. πξόα-οξος, n, ό xxi yi, conterminus, vicinus. πξοσ-οξχίομχι, ϊίμχΐ, salto ad. νξοσ-όο-αομχι, adspicio, pra;sentio, Horn. πξόσ-α, admitte, 2. sing. a. 2. imper. med. Att, et Ion, pro πζόα-ι<η>, a πξοο-ιΎιμι. ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ χ?οσ*$ίξω, ί• ίσω, humo allido, adfigo ter- ra?. Ex πξος et aha;, πξοσχξίοι, ω. f. ησω, permeio, commingo : pessime Hen. Slephanus, secundo utor vento, feliciter ago ; nam clerivatur άπο τα ούςα, τα έκξίνομίνα ύγ°ν, Ut optime tradit Schol. ineditus Aristophanis Re- gis Bibliothecas, Ran. 95. Ex π{ος et agov, urina. ΐτξοσ-χζίζω, secundo vento navigo, allido, apud Eurip. sed leg. videtur πξοσχΰίξω, Ετη. ποοσάξίος, idem quod αξίος, Suid. πξόσαξος, α, ο χα.) 5j, conterminus, vicinus. πξοσασαν, ace. sing. f. g. part. v. πξόσειμι- πξοσοφείλω, insuper vel praeterea debeo; (2) as alienum contraho praater quasstus proprios ; (3) praeterea muictor ; (4) de- beo ; (5) relinquor, superor. 'Των νμετί- ξων αυτών χάξΐν πξοσοφίίλετε, Hem. 2ε- K'jriv μοι προσοφύλεις, Philemon, 19. πξοσοφλισκάνω, idem. πζοσόφλω, idem ; (2) idem quod οφλειν. προσοχή, ης, ν„ attentio, animadversio, di- "ligentia ; (2) prudentia ; πξοσοχη νάμα, conservatio s. observatio legis. A π'ξοσ- ίχω. προσοχθ'εω, ω, f. ησω, offendo, vel offensus sum ; (2) taedium molestiamque capio, cum taedio fero. πςοσοχθίζοι, f. ίσω, idem. Δ/ο πβοσώχθισα τγ -yiviSL εχείνη, Hebr. 3, 10. Hinc π*οσόχθισμα, ατός, το, offensa, offensio. πξοσοχθισμος, a, o, idem. πξοτοχλίω, obstrependo molestus sum, seu moiestiam aiFero alteri. ίτξότοχοί, α, ο χα) η, attentus, intentus, so- lers, Gl. V. Α π°οσ'εχω• πζοσοχυξόω, insuper Vel amplius munio. πξοσοψάομαι, όίμκι, vescor cum pane, op- sonium edo. Hinc ;rg ο τ-ό-4/ νμα, ατός, το, id, quo cum pane vescimur. s -ξόσ-οψις, εως, η, adspectus, conspectus, ob- tutus, species, Gl. V. Α χ^οσόπτομοϋ. -rgoireii/iuvs^jOpsoDmni edo. πξοσπάθεια, ή, adfectio, qua rei alicui su- mus omnino addicti, eique adhaeremus. A πξοσπαθτ-,ς, εος, β χα) η, qui adfectu ad rem aliquam fertur. Ex προς et -πίθος. πξοσπαθως, adv. alicui rei adhaerendo. «ξοσπαίζω, f. αίσω, vel βύξαι, jocor cum, al- lude "Αλλοις πζοσπαίζειν δ/α τν.ν σχο- λών, Mian. V. Η. 9, 28. ΠΡΟ'2ΠΑΙ02, α, Ό χα) i.recens, subitus, fortuitus, Lycoph. 211. Nic. Ther. 689. Aristot. Eth. 9. ίτξοσπαίξω, palpito ad πζοσπαι&εο\ι alludendum. Α πξοσπαί π°οσπαίω, impingo, illido. "ΐψηλον U Δ/- χας βάθξον πξοσίπαισας, Soph. Ant. 867. ίΤξοσπαίως, adverb, subito, repentmo animi motu. ίτροσπαλαίω, fut. αίσω, colluctor, obluctor. 'Άτλας άξανω πξοσπαλαίει, Pind. Pyth. 4•, 527. ΙΙξοσπαλαί-ιν χαλεπω νοσηματι, Luc. νόο-ω, Synes. ιτξοσπαξαζάλλομ,αι, adgero insuper. ΤΙξόσ- παζαζάλλονται σφίσι λίβας, ThllC. . • προσπα^άγραμ,μα, ατός, το, aliis adscriptio, Step/l Χξοο-παξαιγξάφω, f. ψω, jam scriptis addo. Τίξοο-σα^οίγξάφαο-ι πξώτας, οι αν επαινωο-ιν αυτχς, Plato. ίΤζοο-παξαίξίομαι, insuper detraho, eripio. π ξο<τ?τα.ξα,ζα.λίω. ω, f. ίο-ω, vel Ϋ,νω, insuper vel praeterea hortor. Ι1ξΰ<τποί.ξαχα,λίο•α.ν- τίς αμφότίξοι 'Αθηναίας, Thuc. πξοο-πα.ξά.ζαμχι, πξοο-πχξχζύμίνος, adja- cens. τΓξοιτποίξοικίλίύοιχαι, insuper jubeo. πξοσ-πα,οχλαμζάνω, ultra accipio, prseterea adsumo. Τΐοοο-^τχζαλαμζάνων τον "buva,- μινον, &c. Marc. Anton. 7, 5. Hinc ίΤξθο--ποίξά.λγ ι •^/*ς, ίως, η, adsumptio. ίτξ03-πχξκο-ζ.ίνάξα, una apparo. ίτξοο•σοΐξα.τίθ-/ιμι, insuper, prasterea addo. ίΤξοο•ποΐξκ.τξώγω, una arrodo, sc. dictis. ίΤξοο-πκξΰύν, oppedere. Ex srgee et tra^tTv, pedere, a. 2. inf. a πίξΰω, pedo. ιτξοτποίξίχω, insuper prsebeo, insuper exhl- beo. ;τζοα•!ταζ/^ΛμΛ.ι, venio in mentem ; (2) in ileditionem redigo. ίτξοο-τα,ξοιχίω, accola, vicinus sum. ςτξοο-τχξοξύνω, f. woo, prsterea vel insuper exaspero. ¥£orsxo~o~u,}MUi vel ζιοσπν.ττ&λιίίΐ, f. ίύϊω, paxillis adfigo ; πξβιπταττοιλίνθΥ,ίΠτοιι, ad- figetur, f. 1. pass. M/zga h7v frgotnta-- τά,λίυοΌο, Luc. in Catap. ■ζοοο-τοίο-0-α.λΰω, ω, idem Α πάσσαλος• προστάσσω, vel αάττω, fut. άσω, inspergo, 'adspergo. πξοσπάσχω, erga aliquid aifectus sum ; (2) addictus sum alicui et ei adha?reo, natu- rali studio vel inclinatione ; πξοσπαθών, a. 2. part, affectus. Ούτοι o-av troocrva- θωσιν, άτι φαγΰν, 'άτι ζ,οιμγβ?ιναι 3-ιλνσι, Μ. Anton. 5, 1. π-ξοσνάο}, ω, attraho, Rob. πξόσίτίΐνος, u, Ό χα\ ή, qui valde esurit, fa- melicus. Α πί7να. πξοσπίΐξάζω, attento, Gl. V. πξοσπίλάζω, vel πζοσπίλάω, ω, f. άσω, ap- propinquo, accedo ; (2} appropinquare facio, admoveo, Gl. V. applico, appello, adverto, accedo. "HS»j n τω Βνζαντίω γξοσζίλάζοντα, Appian. Bell. Mithridai. Όμοιον Όίίοίω άύ ηοσπίλάζ'ΐ, Aristcenet 1, 10. Hinc πξοστίλασις, tu;, r„ applicatio, appropin- quatio. πξορ-πίλάτν,ς, χ, ό, cliens, adsecla, famulus. πξοσπίμπω, f. -ψω, insuper mitto ; (2) mit- to ad. " Αμν,τά rt προσίπίμ*]/ίν ήμΐν τν τον}, Arist. Pint. 999. πξοσιπποιτιμίνως, adv. simulate. Α πζοσ- ποιίομαι, 5μαι. πξοσκίξδω, oppedo ; πξοσπα°ο~{ίν, oppedere, a. 2. inf. πξοσπίξιζάλλω, et πξοσπίξιζάλλομαι, cir- cumdo, circumvallo; (2J ultra modum amplector, et ultra justos fines prorogo imperium, Gl. Vet. adoperio. Πζοσπίξΐ- ζάλλετχι rev πίζον $"ξατον τοις ναχισί, Pint. πζοσπ'.ξίγίγνομαι, supersum ; πξοτπίξίγίγ• νισθαι, superesse. πξοσπίξΐ'ξγάζομαι, curiose ago, euro. πξοσσίξίλαμζάνω, simid complector. πξοσπίξίοΐίύω. £■ ιύσω, insuper vel prasterea simul obeo ; (2; una velut peragrando describo. Χξασπιςιοξίζω, insuper include MsyaX^v τίνα εννοίαν τω ίζαίνω πξοσπίζίωζίσατο, Longin. 2S. πξοσπίζίτοξίζομ,α,ι, insuper ex demonstratis cogo et cleirionstro. «ξοσ«ίξονάω, ω, fibula annecto, adfigo. πξ,οσπίσ-χσαν, ace. sing. a. 2. part. act. f. g. verbi τροστίπτω. •τξοσσίτάνννμι, extendo ad. ϊΤξοσπίτομαι, et ίτξοσπίταμαι, f. πτΫ,σομαι, advolo. πξοσπίφυκότως, adv* inhaerenter. Α π?οσ- φυομαι. πζόσπ-/ιγμα, το, adfixum, quod ad-hassit te- naciter, concrevit. A πξ'.σπηγνύω, et {Τξοσ^γννμι, f. ν,ζω, adfigo. TStov— δ;ώ χίιξων ανόμων ττξοσπγ,ζαντίς άνίίλιτί, Act. 2, 23. πζοτπγ$άω, ω, ί• ήσω, prosilio, insulto, ad- silio. πξοσπγ,ξαντίς, nom. plur. a. 1. part. act. v. πξοτπΥ,γνυμι• πξοσπΥ,σσομαι, id. qu. πξοσίΤΥ,γννμοα. Steph. πξοσπνχύνομχι, ulnis amplector ; (2) cubi- to metior. Zsu, σϊ hi Κνξζάντων ϊταξαι προσιτΥΐχύναντο, Callim. Hymn, in Juu. 46. Ex π-ξος et πνιχυς, cubitus. πξοσπιίζω, una simul premo. πζοσπίλναμχι, appellor, admoveor, propin- quas fio. Τνιμος δη νΥ,σω πζοτίπί?Λατο, Od. 13, 95. π-ξοσχιχίσχω, una, insuper bibo, a. 1. inf. πξοσπίσαι. πξοσπιπξάσχω, cum alio vendo, q. in com- pendium. προσπίπτω, accido, evenio ; (2) accido ad, v. c. pedes, unde supplex fio, item (3) adulor ; (4) adorior, irruo ; (5) occurro, obvius sum ; πξοσπίσων, adortus, aor. 2. part. ΪΙότίξα πξοσπίσω γόνυ 'Αγαμέμνο- νος τ5δ\ υ] φίζο] σιγΫι xu.xa ; Eurip. Hec. 726. 2ij ματξΐ τξοσπεσΐϊσα τ'? μεγ' ολ• ζία, id. Orest. 1318. πξοσ'πιτνεω, ω, accido ad genua, supplex fio, accido, cado ad ; (2) supervenio, in- tervenio. 'Άφνω πξοσελθών ΰωμα προσ- πιτνΰ κχξό% Eurip. Med. 1208. Ύίχνον Αίγίως, π&βσπίτνομίν σοι, Soph. (Ed. Col. 1757. ΤΙξοσσίτνω σε γίνχσι, id. Phil. 485. Eur. Phcen. 1438. πξοσνλάζω, pro πξοσπ'λάξω, imperf. πζοσ- 6τλ«ζβν. Κϋμα hi μιν π^οσπλάζον εξύχε- tcu, Ε. 12, 285. ( 501 ) π^οσπλάθω, f. άσω, idem. π^οσπλάσσω, vel πλάττω, f• άσω, adfillgo ; 1β) illino, adha?rere facio ; πςοσπλαττό- μινος, adhajrens. πξοσπλας-ιχος, ν, ον, obstruendi seu opplen- di vim habens. Α πξοσπ?.άσσω• πςρσπλαϊος, », Ό χα) ί). cui appropinquare aliquis potest, ad quern accessus patet. Α πξοσπλάζω- πςοσπλίκ,ω, f. ξω, addo, adjungo, annecto, Gl. Vet. applico ; π?οσπλακε)ς, adnexus, Ph. aor. 2. part. pass. (2) pro συμπλέκω, συμπλίχισθαι, conserere manus. Ύπό- 6u h' Ότι εχιίν'ο σε λίαν πξοσπλίχει τω ιδί- ως ποια, Μ. Anton. 1, 7. πξοσπλεω, fut. εύσω, adnavigo. Κατιόντες ίίχοσι ναΰς 'Αθηναίων πξοσπλεύσας, Thuc. άπο Ί&χυθίας, Luc. πξοσπλΥ,ξόω, ω, impleo ; (2) suppleo. πξοσπλί-,σσω, f. ξω, percutio. πξοσπλϊίς, ό, adnavigatio. πξοσπλωτος, ί), ον, navigabilis ; vel q. d. ad- navigabilis. πξοσπλώω, adnavigo. πξόσπνευμα, το, afflatus, Suid. πξόσπνευσις, εως, ή, adspiratio. A seq. πξοτπνίω, ω, fut. εύσω, adflo, adspiro. Ώς r.hu μοι πζοσεπνενσε χοιρείων χ°εων ! Arist. Ran. 339. πξοσποιεομαι, νμαι, vindico mihi ; (2) ad- quiro ; (3) simulo, dissimulo, Gl. V. in potestatem redigo ; (4) concilio mihi ; (5) profiteorj πςοσποΐΥ,σασθαι, adfectare, a. 1. inf. A πξοσποιίω, ω, addo, adjungo ; (2) id. quod prase, n. 1. 2. 3. f. 1. πξοσπαγ.σειν, vin- dicaturum esse ; rarius occurrit. Έπ) τω χομας χα) χομ•]/ος ί'ιναι πξοσποιε7ς ; Arist. Vcsp. 1306. Κα/ σε προσποιάμεθα. ε'ύνχν, Eur. Hel. 1402. Έγω μεν πξοσε- ποιάμην βγ,ττειν, Xen. Cyr. 2, 8. πξοσποΐ' /j, 2. sing, praes. ind. pass. πξοσποίημα, ατός, το, quod nobis vindica* mus; (2) id, quod simulamus. oWs» πξοσποιΎ,σις, εως, '/]. vindicatio, vindicia?, Ph. acquisitio ; (2) simulatio, Gl. V. dis- simulatio. Ab eod. ■πξοσποΐΥ,τικος, y„ ov, simulator, simulationi studens. A πξοσπο'ΐΥ,τος, α, ο χα) r), et προσποιητός, sj, ev, simulatus, fictus. Ab eod. πξοσποΐΥ,τως, adv. simulate; (2) adsciscen- do, per adquisitionem. προσπολιμεω, bello aggredior. πξοσπολεμόω, insuper hostem facio aliquera alicui. πξοσπολεομαι, advenio, accedo. πξοσπολεω, ω, f. ησω, famulor, ministri seu ministra? munere fungor. πξόσπολος, α, β χα) ή, famulus, minister. Ex πξος et πολίω, versor. πξοσπονεομαι, praeterea elaboro. πξοσποξεύομαι, fut. ενσομαι, proficiscor ad-, accedo vel venio ad ; (2) aggredior ali- quid ; (3) advenio. Κα) πξοσπορεΰοντα* αυτω Ίάκωζος χα) Ιωάννης, Marc. 10, 35. πξοσποζίζω, adquiro, comparo insuper, vel simp, alteri; in med. comparo mihi. ΙΙξοσποξίεΤ τα λοιπά αυτό το ς-ξάτενμ,α α- πό τα πολέμα. Hem. Phil. 1. Hinc πξοσποξίσμος, S, ό, adquisitio nova, item ejus, quo adhuc egebamus ; (2) quod ad«- quiritur per eos, qui in nostra sunt po- testate. πξοσποξπάζω, vel πξοσποξπάω, et πξβσποξ- πάομαι, ωμαι, fibula annecto, aiiigo. Hinc πξοσποοπατος , η, ov, fibula annexus, adfixus. πξοσ-πξάσσομαι, insuper pendere pecuniam cogor. πρόσπταισις, εως. η, ipsa actio oflendendi seu impingendi. Α πξοσπταίω- πξόσπταισμα, ατός, το, offensio pedis, pro- lapsio. Ab eod. πξοσπταίω, f. αίσω, offendo, impingo ; (2) pecco, erro; (3) indignationem aut odi- um alicujus incurro ; (4) cladem accipio, adversa utor fortuna. Δ/α Φειδία πξοσ- ίπταισε τω ον,μω^ Plut. πρόσπττ,μι, vel π'ετομαι, advolo, Soph. πξοσπτησαι, a. 1. inf. act. verbi πξοσίπτημι. πξίσπτνγμα, ατός, το, amplexus ; (2) id, quod amplectimur. A πξοσπτύσσω, fut. ξω, applico ; πξοσπτύσσο• μοι, amplector, complector, amice salu- to, blande compello. Τέν μητξος «i/rmt ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ ίτα,τίζύί πξοσπτύζ$, Eur. Bac. 1321. φ<- λ /s χργ,ζω ?όμχτος πχίδων β τχλας πξοσ- πτύξασϋχι, id. Med. 1403. Ήξοσπτύξαι μ,-τόν χϊπόλον, Theocr. 3, 19. Ές δ' ΰ- γρον χγχων' sV ϊμφξων πχφίνον πξρσπτύσ• ο-ίται, Soph. Antig. 1251. χροσπτύω, fut. Οσω, inspuo in aliquem ; (2) contemptim rejicio ; (3) abominor, de- spuo. νξόσπτωσις, ίως, *ί< impetus irruentis, of- fendentis ; (2) offensio, allisio ; (3) casus, eventus. χξοσπυνθχνομχι, insuper percontor. πξοσπυξόω, amplius accendo ; (2) accen- do. πξοσρχίνω, adspergo. Τίολνν r, μίλτος γί• λων παζίσχίν. ijv πξοσίρραινον χύχλω.^Α- rist. Cone. 379. Ύυχχίσι 3-ίξμον αίμχ πξοσξάνας βόθςω, Lye. 684. Γξόΰ-ζαξι;, ίως, £ collisio, conflictus, con- flictatio. Α πξοσξάσσω• χοοσρχπτίον, adsuendum. Α πξοσξάπτω. ηςοσζχπτω, f- •ψίϋ, adsuo. πξοσςχσσω, vel πξοσζχττω, f. ξω, allido. ίΤξοσ-ξίτω, accedo, sc. augendi causa. ίΓξοσξίω, adfluo, allabor, Gl. V. (2) accedo ; (3; alloquor. πξοιΤξΥ,γνΰμι, vel πΡοσργ\γνυω, f. ξω, allido ; illido; πξοσξνγνΰμχι, allidor, irruo. Hooo- ίρργ\\ίν Ό ποταμός τ /j οίχία ixiiv/j, Luc. 6, χξόο-ξΥ,μα., ατός, το, appellatio ; (2) saluta- tion Α πξοσξίω. alloquor. ττξόσ-ξΥ,ξις, ίως, ϋ], illisio, Gl. Vet. impetus, conflictus. Α πξοσςγ)γννμι. χξόσξησις, ίως, υ), appellatio, compellatio, salutatio. Α πζοσξίω- πξοο-ξνιτίον, alloquendum, apellandum. πξοσ-ξτ,τίος, ίχ, ίον. insuper commemoran- dus, compellandus. ττξοσξΥ,τος, υ), ov, compellatus, salutatus. πζόσ-ξίζα, vel πξόσζΐζον, adv. stirpitus, radi- citus, una cum radicibus. πξοο-ξΐζόφνλλος, u, Ό χχ) ϋ). juxta radices fo- lia, radicem foliatam habens. Ex προς, ρίζα et φύλλον. χξοσ-ξιζόω, ω, t, ωσω, actis radicibus adfigo. πξοο-ξίπτω ■ allido, impingo. πξοσξωννύω, vel πξοσξώννυμι, f. ξάισω, insu- per confirmo, corroboro. χςοσσχίνω, adblandior, adblandiendo delec- to. Φωτχ πράο τχίναν χχκόν, viro adblan- diri malo, JEschyl Agam. 1674. ΐίξοσ- σα'ιννσί μι, Eur. Hipp. 865. «ξοσσχίξω, inhio, idem quod pranced. π gov σημαίνω, f• etui, praterea significo, ad- signitico. 'Ργ,μ.χ hi ίς-ι το πξοσσνμαΐνον, χξόνον, Aristot. πξοιτο-Υΐμχντιχος, η, ov, proeterea significans, adsignificativus. προσσΥ,μχσϊχ, ας, ϋ), signum additum vel 'concurrens aliis signis, Rob. πξοσσίίλίζω, f. Ίσω, ad=puo, despuo in. χξοσσχώπτω, dicteriis incesso insuper. πξόσσοθίν, adv. ante. "Ελχων όΐξμχτα κα- λά., ί?*αύνων πξόσσοθιν Ίππας, ΪΙ- 23, 533. Alii autem πξόσσωθ'. Α πξόσσω. πξοσσπαίςω, palpito ad. χρρσσπίν'δω, adfundo, insuper libo. πρ,οσς-χσιχζω, insuper ad seditionem conci- to. ' πζοο-Γανξόω, vallo insuper munio, Thuc. trgoTs -ίκλω, contraho, adduco ; inde p. part pass. προσι^αλμ,ίνος, adstrictus, contrac- tus, Suic. ιτξοο-ς-ξατοτίδίύω, f. εύσω, castra pono ad. προσσυχοφχντ'εω, insuper criminor πςοσσυλλχμζχνομχι, una calumnior, insu- per prosum. πζοσσυνάπτω, addo, adjungo, adnecto. ίΓξοο-ο-ύναμι, simul adsum, attendo. ιτξοο-ο-ννθίξμαίνω, una calefacio. ιτξορο-υι/ίίίμι, una intelligo. ίτξοσ-ο-υνίί-ημι, una laudo, seu commendo, una demonstro, sciL laudis consequenda; causa. ποοο•ο~υνοιχίω, accedo alicui accola, in ean- 'dem domum vel urbem recipior. ιτξοο-α-ννοιχίζω, f. if ω, in matrimoniuia prae- terea seu insuper colloco, Suic. ιτξοσ•ο-υντίΟ-/ιμι, simul caupono ; in med. pa- ciscor cum aliquo prseterea. χξόσσω, adv. ante se, in anteriorem par- tem. Α -χοός. νζοσσωιι.ατοποάω, ω, f. i\ffu, praeterea cor- pus facio, corpori adjungo. ■χορο-σνξΐΰω, adaggero, accumulo, Gl. V. ζ-ξος-αγν, τι, idem quod *ζό?α,γμ%, χτος, to, pracceptum, prsceptio, imperiiim, auctoritas ; Ph. jussum j al. Gl. V. Α πξ,οϊάσσω. πξΟΓχξω, f• ξω, instillo, Pina\. πξος-α-κ,τιχος, y„ ov, imperiosus, imperati- vus. Α ποοστάσσω. •χφς-αχτίχως, adv. imperative, in impera- tivo, imperando. πζοΓαλαιπωζεω, ω, f. r,, labores et a?rum- nas in aliqua re suffero ; miseratione al- terius tangor, Arist. Lys. 765. πξο$•αννω, extendo, Steph. π-ξοράξαι, a. 1. inf. act. verbi πξο$•άττω• σξός-αξις, ίως, ν), mandatum, imperium, Gl. V. preeceptum, preeceptio. A vgoa -τάο-- σω• ■χξοϊχίομι», 1. plur. fut. 1. ind. act. verbi πξΟΓαττω. vgo?azao~jca, f. ξω, amplius, prseterea tur- bo. !τ •ξο s 'a$y ανόω, ω, annecto, alligo. Κυζίζν/ι- tti βάξΐν γομ,φοίς πξ05■lτaξγavωμίv'/■,v,Lyc. 748. Α τχξγάννι, vinculum. πξος-ας- άίος, ή. porticus vestibulum, et ip- sa porticus. Etiam prostibulum seu scor- tum j πξος-άΰίς , scorta, prostibula. A πζόίς-αμαι. vgos-ao -'ια., ας, ή, imperiurn, quo aliquibus prassumus, pra?fectura? dignitas ; (2) pa- trocinium, tutela, prjesidium, auxilium ; (3) cultus externus, species, comitatus, magnificentia pompa?, apud Polyb. πξΟΓαιης, tats, ή, excellentia, principatus, eminentia ; (2) apud Hipp, humoris do- minantis significatio. Ab eod. πξος-άοΊτω, νβΐάττω, f. ζω, prasficio aliquem, imperium ei aliquod et munus mandans, Gl. V. πζ05-ά<το-αν, destinare ; (2) impe- ro, pra5Cipio, Gl. Vet. T/ δ -^V ίμανξω βωτί Τζος-άοΌ-ίις ποι-ϊν ; Soph. (Edip. Col. lull. Ώ.ως ταΐς Αθήναις τόνδί Τξο^άα-• α-ίΐς νόιιον ; Eur. Supp. 185. "Απαντά τ' αυτα.ις ί?ι πςο^ίτχγμίνα, α τοϊιτιν ά^οΤς 'ίμίλίν ; Arist. Cone. 459. πζος-ατύα, ας, ή, praefectura, procuratio ; (2) patrocinium, defensio. A πζΟΓατίύω. f. ινσω, prosum, pra^sideo. 'Av- θξώπω-ν άλλων πξος-χτίίιίιν, Xen. Cyr. 1, 24 Α πζ,ος-άτν,ς. ngos -ατίω, ω, f. -/,σω, idem ; (21 patrocinor, defendo. "Hrsg μόν/ι (avxihtix) πζος-χτίΊ των ρντόξων. Arist. Eq. 325. T-/jαν, addidit, Ph. aor. 1. act. πξοο-ίτίθγι, additum est, addita est, Gl. V. a. 1. pass, πξοί-ίθϊν, additum, Ph. aor. 1. part. pass, πξοηΰαμίνος, additus, Gl. Vet. devotus, p. part. pass, ω γαρ άν των s"a, ante adstringo, ante spisso seu constipo. *ζο<τυχ1ί!, ίος, i χ») r,, obvius ; (2) qui in aliqua re versatus est, didicit aliquid, ut πξΟΓνχίΐ! τξ φιλοσοφία,. Α πξο?υ γχχνω- ΓΓξό?ωο;, u, ο χχ) r„ qui ante porticum est : scribitur et <χρ ίς-οος. Ex a-go et yeas, por- ticus. Χξοσνζζίξω, f• 'uru>, nova insuper injuria ad- ficio, insuper contumeliosus sum. ■κζοσυγγίνομχι, antea congredior vel collo- quor; πξβσυγγενόμενοι, prius collocuti. πξΰσ-υγζ-αμα,ι, ante ex pacto constitutus sum. ιτξοσνζεύγνυμι, ante conjungo. χροσυλχχτίω, aBatro proprie et tropice. πξοσυλάω, ante «polio, prior spolio. πξοσυλλίγω, ante colligo. πξοσυλλογισμος,ό, syllogismus, in quo prse- missa principalis syllogisrni concludun- tur. πξόσυλος, n, β χ») h, materia» adherens; (2) qui rebus imundanis deditus est. Ex •χρος et ν λιη, materia, ατςοσυμμίσγω, commisceo, confundo ; $τ«β- συμμίσγοντες, antea commiscentes. Ex ίΤξο et συμμί<τγν• πζοσυμφίω, ante arinascor. πξοσυμφων'εω, ante consentio. ίτξοσυνχθξοίζω, ante congrego. νροσυνάπτω, ante conjungo. πξοσννίν,μι, ante intelligo. «■ξ οσυνί?7ΐμι, ante commendo. <τξοσννοικ•/.σ•χσχ, qua? ante cohabitavit et nupta fuit ; a πξοσννοιχεω, ω. χροσυνοιχίζω, ante colloco in colonia, in matrimonio. Κώξχν το7ς ■χροσννοιχιζομί• νοις πχρίχνσιν, Μ. Anton. 4, 13. ■χξοσυντίθεμχι, ante paciscor, prius conve- nio. ■χροσυντρ'&ω, ante confringo, vel confringi jubeo. ιτροσνταχνρίον, subaudiendum prseterea. A πξοανχχχύω, praeterea subaudio. πςοσννχντάω, venio obviam, occurro. ιτξοσυπάξχειν, insuper concedi, seu dari, Bern. νξοσνίτεδείξχμεν, 1. plur. a. 1. ind. med. v. ίτςοσνποΰείχνυμι• αροσυπεμφχίνω, ostendo ; pass, appareo. πζοσυπξγκζομκι, subministro. •π-ξοσυνισχνεομχι, insuper polliceor. ζτροσνχοζχλλω, subjicio, Gl. V. πςοσυπογξάφω, f. •ψ&>, insuper, una subscri- be. "Ετ/ hi μάλλον, ει χχχείνο ry "htxvoix -τςοσυπογξάφομίν, Longin. 14. πζοσνποίείχνυμι, f- Ζω, ostendo. (τζοσυτολχμζχνα>, praeterea, insuper existi- mo. νξοσυχομιμνίκτχω, admoneo, Gl. V. πξοσυ• χίμνησεν, insuper submonuit πξοσυτομννιματίζω, et ομαι, in commenta- rio addo. πξοσυπο*τεύω, insuper suspicor, praeterea suspectum habeo. ΐΤξοσυποπτίω, ω, fut. ησω, idem. πξοσνποτίϋεμχι, una suppono, una intelligi volo. ίΤξοσνξίσσω, vel συζίττω, f. ξ», sibilo signum do, ante vel prius sibilo. trqotrv φαίνω, attexo. ιτζοσυφί?«.μΜ.ί, accedo, τβ πξβονφίΓωτχ, ad- ventitia, qua? extrinsecus accedunt. jrgopTrtJ/o»» ω, f. όισοι, altius extollo, attollo. ίτξοο-φάγιον, ν, τβ, id, quo cum pane vesci- *mur, opsonium, Ph. pulmentum, pul- mentarium. A *ξατφοίγί7ν, cum pant• vesci. πςόο-φχγμα, uro;> το, hostia, victima. A πςοο'φχ'ττίο. χξοο-φχζω, idem cum χξοιτφχττΛ). ΤΙξοιτφχ- ζΐτχι μ\? χΐμ» χζωτχ nerieoift Eurip. Hel. 907. ίτξβο-φκίνομχι, appareo, significor. "Αο-μι- νοι ίτολλοί πνοσίφκΥΎΐσΛΥ) Xenoph. Cyr. 4, 23. ίΓξόβ-φ&τοί, η, ό χχ) ί, recens seu nuper in- terfectus ; (2) recens dictus ; (3) recens, novus. Νΰν hij&oi ie/ryui χχ) τξόο-φχτος εν μιγόίζοιοΊ Ktitrai. II. 24, 757. Ex πξο; et φά,ω, occido vel dico. ■τξοο-φχττω, fut. ζω, macto seu jugulo ante. Ίίξΐιχ πξοσ-φχτπιν, Plato. πξοσφχτοις, adv. recens nuperrime, novis- sime. ττζοσφίξν,ς, ίο(, ό xxi %, similis. A πξοο-φίζω, offero, adfero, apporto, adhibeo, Gl. V. &ξόο•φΐξί, adfer, Ph. πξοο•φΐξομχΐι offeror; (2) adferor, &c. (3) irruo; (4) aequo. In med. sumo, v. c. cibum ; (2) tracto aliquem, utor aliquo ; (3) ma. nus consero, invehor in aliquem ; (4) accedo aliquem, adjungo me, alicui as- sentior ; τξοο-^νίγχίν, admovit, Ph. a. 1. πζοσνινίγχχτο, adhibuit, Ph. a. 1. med. πςοο-ννίχθν, oblata est, Gl. V. a. 1. pass. ίτξοβ-ενίχθί/ί, allatus, Gl. V. πξοπνιχθίν, oblatum, Ph. part. πΡοο~οίσω, adferam, Gl. V. f. 1. ind. act. 'Ίνα μνχανχς ν$•ι 'πϊ τίτοις χζος σ\ χχινχς ίΤξθο•φίςω, Arist. Nub. 480. 'Vis » σ-βηξον πςοο-φίξΐι ; Eur. Andr. 1152. ΐίξοιτίφίξίτο τω σχοτίλω, Lucian. πξβο-φίύγω, fugio ad, confugio. Ιίξοο-φίύγίιν το7; βωμοΤς, Plat. πζόο-φΥ,μι, alloquor ; ■,τςοα-ίφ'^ allocutus est, affatus est, II. 8, 84, &c. ττξοο-φθίγγομχ». f. ξομα,ι, alloquor, compel- lo, appello, Gl. Vet. <τξοο•φθ<γΙχμίνος, ad- fatus, Gl. Vet. 'Ύς-α-τον γάξ σ' ίιτοξοίν πξοσφθίγγομχι, Eur. Hipp. 1100. Κν-τις αντί σ'ύ ίτότΕ rivV οίνΰξχ νύμφη ®ίο~ο•χ\)ς πζοο-φθίγξιτχι, id. Ale. 328. Τίάγον Κξό- vss τξοσίφθίγζχτο, Pind. Olymp. 10, 60. πζοσ-φθίγχτίιξίοί, salutatorius. Hinc -π^οιτ- φθίγχτίΐξΐχ, ων, τα,, dona quae sponsus pro virginitate ablata donabat, sponsam salutans. ίτξοσ-φθίγχτιχοί, «j, ov, allocutorius. Α πζο<τ- φθίγγομχι. ίΤξόο-φθ-γχτοί, ν, ό χχ) ν, dignus, quern al- loquaris seU compelles. Ab eod. πξόο-φθιγμχ, ατός, το, alloquium, allocutio, Gl. V. appellatio ; προο-φθίγμχτι, adfa- tu, Ph. Ab eod. πξόο-φθίγξιι, εως, 'h, salutatio, compellatio. πξοο-φθίίςομχι, accedo. Interpretantur et cum pernicie mea accedo; (2) depereo, insano amore teneor ; sed non est neces- se, Ern. ΐίξοο-φ&χξίΐ;, adortus, amore perdite captus. πξότφθογγος , u, ό χα) ή, compellatorius, sa- lutatorius. Α πξοσ-φθίγγομχι. τξοο-φβονίω, ω. f. Υ,σω, insuper invideo. ■Ζξοσφίγγω, alligo. πξΰο-φιλίίχ, χς, ϋ„ amicitia, benevolentia, Rob. Suic. Α πξοο-φιλ-ίις. πξοο-φιλες-χτως, adv. amantissime. A seq. πξοο-φιλτις, ίος, ό χχ) 'h, gratus, amabilis, a- mans, charus ; πξοο-φιλίΐ-χτος, amantissi- mus, gratissimus, Gl. V. Ex φίλος. ιτζοο-φιλοχχλίω, ω, elegantiam adscisco, comminiscor. ΐΓξοο-φιλοναχίω, insuper contendo, certo pro aliqua re. πξοο-φίλοπονεω, naviter alicui rei operam do. ίτξοσ-φιλοσ-ύφίω, philosophor cum aliquo, in aliqua re ; earn diligenter meditor. πξοσφιλοτίχνεω, ω, fut. ί,σω, studium et in- dustriam rei alicui adhibeo ; (2) solerter comminiscor; (3) jam inventis aliquid adjicio. πξίο-φιλως, adv. amice, ut amicum decet ; (2) grate, ita, ut gratum est. Α πξο<τφι• ληί• πξοο-φοιτάω, ω, fut. ^σω, accedo ; (2) adeo saepe, frequento. Ζί,νωνι πςοο-εφοίτνιο-ε πλείονχ χξόνον, JElian. V. Η. 9, 33. πξοο-φοξα-, χς, ν, oblatio ; (2) sumtio cibi, potus ; cibus ipse ; (3) exprobratio, in- sectatio, crimen. Α <τξοο•φίξω- π-ξοο-φοξίω, adgero, apporto. Hinc π^οσφός^μχ, το, cibus, ferculum. π-χόο-φοζος, n, ό χχ) ή, commodus, aptus, conveniens, utilis. Ab eod. ■τξοο-φόξως, adv. commode, convenicnter, utiliter. ( 506 ) πξοο-φζχγίζω, fut. ίσοι, ante insignio vel ob- signo. πξοο-φνγίι, Ϋ,ς, ί, clientela, Ph. refugium. πξοο-φνεως, Ion. pro πξοσφυως. A πξοο'φυτ,ς, ίος, e χχ) rt, coalescens, adhse- rens ; (2) ingenitus, innatus, adnatus ; (3) natura accommodatus, aptus, con- gruens. Οιχτιο-χο-θχι ιτζοφυί$•χτο(, Lon- gin. 34. Α πξοσφΰω• Unde πξόο-φυμχ, τί, quod extrinsecus adhaesit, adnatum est. {Γζόο-φνμι, πςοο-φνναι, a. 2. inf. adhaeresce• re ; part, πξοσφυς, inhserens. Vide a-gee•- φύομχι• πξόο-φυίζ, γος, ό χχ) η, qui confugit ad ali- quem, cujus patrocinium expetit; cli- ens, Ph. perfuga, transfuga. Α τ^βιτ- φεύγω. πξοο-φύομχι, inhaereo, adnascor, Gl. V. πξοο-φνσ-χι,^ nom. plur. a. 2. part, act f. g. verbi πξόο-φνμι. ίτζοο-φϊο-χ, adhaerens, II. 24, 213. πξοσφυσχω, ω, adflo, Gl. V. νξόϊφνο~ις, εως, η, coalitio, adhssio, junctu- ra. Α πξοίφΰω. πξοο-φντεύω, adsero, Gl. V. juxta planto. πξοο•φύω, fut. ύο~ω, agnasci facio, et πξοο~φύο• μαι, agnascor, accresco, adha?reo, adhae- resco; τξοιπτεφυχχ, perf. act. agnatus sum, adhaereo ; π^οο-πιφνχως, adhaerens, part, ϊίξοο-πεφνχώς τγ σχ'ε^ει, Plato. πξοο-φυως, adv. apte, coricinne, convenien- ter, congruenter ; scite, Merodot. 1. A πξοο-φυης. πξοο-φωνίω, alloquor, compello, acclamo ; (2) voco ad, advoco ; (3) dico, seu dedi- CO, nuncupo. Kx) σο) -προσφωνώ πξος txV Α'/γισθον SavlTv, t Eur. El. 692. Try h' She πξοσφωηεν ευξύχίξως βίίς, Mosch. 2, 149. "Iv' εϊχον μν^ί πνοσφωνεϊν τινχ Λ Eur. Hipp 651. προσφωνείς, ισσχ, iv, vocalis, Horn. πζοσφώννιμα, χτος, το, allocutio, compella- tio, acclamatio. Α τζοσφωνίω. •χροσφωννιμχτιχος, η, ov, nuncupativus, de- dicatorius. τροτφωνν,σις, εως, ή, allocutio, compellatio, oratio, qua quis compellatur, etiam in- terrogate ; (2) dedicatio, nuncupatio. Ab eod. ίΤξοσχχίνω, f. χνω, perf. πξοσχίχγνχ, hianti ore excipio, rei alicui immiheo, cupide earn inspecto, seu cupio ; item admiror, obstupesco aliqua re. πζοσχχίΡΥΐτΥ,ξΐχι, festum apud Atheniensis, Harpoc. προσχχξίζομχι, f. ίσομχι, gratificor, ad gra- tiam loquor. πξοσχίθω, praetendo. πζόσχείξος, vel πρόσχίζος, α, ο χχ) y, ad manum situs. Ex πξός et χιίς, manus. πξόσχίσις, εως, ή, obtentus, Gl. V. πξοσχίω, adfundo ; (2) perfundo, adfun- dendo rigo.^ Τβ χίμχ τίνοντες το'ΐς βω• μοίς πξοσχεόμενον, Luc. χρόσχ%μα, χτος, το, prajtextus, obtentus, s[jecies, Philox. (2) dignitas, decus orna- mentum ; (3) status rei et conditio. 'Ήν δ= ΐτξόσχημχ της Τνρρννίχς ή νόλις, Plut. in Camill. cap. 2. Α πξοίχω. πξ,οσχν,ματισίΑος, », ό, figura grammatica, quae et Paragoge dicitur. ίτξόσχχς, 2. singul. aor. 2. conj. act. verbi ίΓζοσίχω. πξοσχ'ιζω, proscindo, Gl. V. praescindo. πξόσχισμχ, ατβ?, τβ, in adversa parte fis- sum; (2) genus calceamenti. A s-ge• σχίζω- πξοσχλενάζω, f. άσω, insuper rideo et sub- sanno. ίίζοσχόντας, ace. plur. a. 2. part. act. verbi πξοσέχω. ίτζόσχοξϊος, β χχ) η. ad chordas conveniens, chordis consonus ; (2) consonus. Ex XOpIy,. πξοσχοξος, α, ο xxi *i, choro seu choreas junctus, in choro adstans. πξοσχόω, πξοσχωννύω, et πξοσχώννυμι, fut. χώσω, adgero, seu terra adgesta munio. πξοσχξάομχι, ωμχι, fut. ησομχι, insuper u- tor ; (2) Utor. Ή •\>υχτι Ότχν μεν τω σ-ώ- μχτι ΐτξοσχξΐϊτχι. Plat. Pher petendum. τ'ξοσχξίμπτω. appropinquo, Orph, πξοσχρ,ιω, illino, allino. πξοσχξάξω, idem. ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ κζόσχυσις, 8<υ;, τι, adfusio. Α τοοσχυω '., . ;rfusor, Gl. " χξοσχύω, adfundo. πξοσχύτχς, κ, ο, perfusor, Gl. V. ςΰο-χνω. . Abe eod. πξόσχωμχ, ares, το, agger ; (2) terra et li- mus a fluvio adgestus. A πςΰσχώνννμι, vide πςοσχόω. ιτζοσχωξίω, concedo, i. e. me confero, pro- gredibr ; (2) accedo ad, vicinus sum ; (3) dedo me, deditionem facio, venio in fi- dem, accedo, accommodo me. Xji δε ξέ- νον μ\ν χάςτα πεοσχωξίΐν χόλα, se aecom- modare, Eur. Med. 222. Κα/ τόϊς τΐτδε •χζοτχωξίΐν λόγοις, obsequi, Sophuc. Phil. 955. ΐΐςοσχίχωξ'ήχασι πξ&ς -τίτνς (λό- γνς), Bern. τξό/τχαΐζΛϊ. u, ο xcti i), vicinus, habitans in loco vicino, accola, Gl. V. adjacens. χζόσχωσις , tea;, *). exaggeratio, Gl. V. ter- ra? aggestio. Α νζοσχώννυμι. ίτξοσ-ιία,ύω, fut. κύσω, attingo, attrecto ; (2) leviter tango. Κα/ βύτβ/ lv) των δαχτύ- λων ΰμων i τξοσψαίιίτΐ τοΊς φοζτίοις, Luc. 11, 46. Α <ψαύ<Β. νςοσφίύδομαι, affingo ; (2) ementior. ιτξοσ•ί>•4φίζομαι, f. Ίσομαι, decretis adjicio, ultra decerno ; (2) aliud scisco et decer- no. Try ίτίςοιν ττανταίτίαν πξοσίψνφί- σχντο, Appian. «ξοσ-φιθνρίξω, f. /Vai. insusurro, adsibilo. πξότω, adv. in anteriorem partem ; (2) ul- tra, longe, procuL Hinc Compar. πξ - σώτίξος, ίξΛί ΐξον, qui longius ante est, longius progressus ; Superl. -τξοσώτατος, remotissimus. Α πξο, ante. πξοο-ώΐν,ς, ίος, Ό xtu-h, olidus, fcetidus, male olens. Εχ.ίζα/, prat. m. Siha. π£ο>Γωΰνς, ίος, i xoc.) v), inflatus. Ex elhtai. πζοσ-'ωΥίκ, ας, ή, accentus ; sonus, apex, Ph. E-x ίτξοί et ωδί, cantus. Hinc χξοσωΖιαχός, r), ov, ad accentus pertinens ; t2)' πξοβτωΰίοις serviens, seu aptus, seu usitatus ; πξοσωδια,ζον μίτξον, modi, in -τξοσωΐίοις usitati, h. e. pes e duabus lon- gis et una brevi : scribitur et -τξοσοδιχχος, quod melius. ιτξοσαιΰικος, ϊ), ov, idem. srgovaihiov, το, carmen quod canitur in sa- cris Apollinis, seu ab iis qui accedunt Apollinem : scribitur et πςοο-ό&ον, v. sup. quod melius. χξοσωΰο;, S, I χα) r„ qui musicis instru- mentis accinit ; (2) consonus, congru- ens. Ex πξος et ωδή, cantus. πςόσωθίν, adv. e longinquo. Α πζόσω. α-ζοσωθίω, ω, f. θησω, βίάσω, impello ; χζοσ- ώθησ-'Λ, adegit, Ph. χξοσωνομασία, ας, ή, agnominatio ; potius πξοσονομασ'ια• «ξοσωνυιχ,Ια, ας. fi, appellatio, cognomen, Gl. V. cognomentum. Ex πξος et 'όνομα.. αςοσώπας, per Metapl. pro α-ξόσωπον, inde π°οσώτασι, Eust. χζοσω-τίϊον, ν, το, larva, persona, vultus fictus ; (2) prffitextus, species. Α s-geV- ωτον• χζοσωπίΰιον, το, parva persona, seu larva. πξοσωπικος, r), ev, personalis. Ab eod. *ξοτώηον, α, το, idem quod ■χζοιτωπ'ϊον• χξοο-ωπ);, ΊΙος, i), idem et ab eod. Stepk. ζ-ξοσ-ωπολνπτίω, persona? rationem habeo, gratia? vel odio subscribo, gratiam vel o- dium sequor. Ε J hi πζοο-ωποΧηπτϋτι, ct- μ,αξτία.ν Ίξγάζίο-θί, Jacob. 2, 9. A *ξοο-ωτολγ,ιττγ,ς, u, o. qui personarum habet rationem, gratiam aut odium sequens. Ex ίτξόο-αιπον et λα,μζάνω. πξοα-ωπολ',ψία., ας, η, persona? respectus ; Ph. gratia vel odium. Ex iisd. πξόο-ωα-ον, ι/, το, vultus, facies, os ; persona, Ph. ΐτζόιτωποι, ora, Ph. Ex &•ϊ,. τζοσοποτοιίω, personas fictas induco, per- sonas fingo. χξοσωποποίϊκ., ας, r), personarum confictio, figura oratoria, Prosopopoeia. A «ξοο-ωποχοιος, S, o, qui personas seu larvas fabricatur. Ex πρόσωπον et xotiu. ιτζόσαιτος, pro τζόοΌΐ^ον, Eust. 3-^β(ΤΔ)τ?ττ«, Alt. pro πξοβ-ωπόιοΌΌΐ) quasi personata, vas a?neum, Poll. ίΤξοο-ωξμίο-Οπιτοίν, 3. plur. a. 1. ind. pass. v. •χζοσοομΙζομΜΐ, in portum appello. ίΤξοο-ώτοιτΛ, adv. longissime. A πζοο-ώτκτος, τι, ov, qui longissime ante est, longissime provectus, seu progressus. A *ξοο~ωτύτω> adv. longissime ante, seu lon- gissime. τξοσώτίζος, ieot, (gov, qui longius ante est, longius provectus s. progressus. A .t$oV». τξοοτωτίξω, adv. longius ante, ulterius. χξοο-ωφίλίω, OS, f. vitrca, insuper commodo ; (2) adjuvo, auxibum adfero. Και τοίς δί γ' ο'ίαοις ΐχδίχως πςοσωφίλΰν ; Eur. Ale 42. Ουκ. £/ νιχξοΊσι z,cti γυνοαξ,ιν ίθλίχι< frito~axpiXvi- ξία, Matt. 1, 24. Όζίιτοις *ροπτ»γμ.ίννς χΜξϊ,ς, Act. 17, 26. f πξοτχτιχος, ν), ον, ad ΐΤξότοιοΊν in fabulis per- tinens, propositione constans, propositi- onis formam habens. Α πξοτίίνω• πξοτατιχως, adv. in modum proposition is. ίΓξοτίγιο-μκ, το, quod tecto superjectum est ad arcendum imbrem. Α τίγος, Em. νξοτίθίϊς, a. 1. part. pass, verbi πξοτίθνιμι. ίτξοπίνω, protendo ; (2) porrigo ; (3) offe- ro, polliceor ; (4). in med. eademfere, et pra?tendo, obtendo ; (5) adstringo, funi- bus tendo; pass, πξοτίταμίνος, pronus, promptus. Ph. 'Αλλα Βφα,ν πξότανί χί7ξ<ζ, χοιι χξά.τίΐ των σων 'όπλων, Sophoc. Phil. 1280. Ύίλίτα,ς πξρτύνων ίνΐχς via.• vitriv, Eurip. Bac. 238. cvesj-j/jv ώς ύπϊξ τίχνχ. id. El. 1081. πξοταχίξω, fut. ίο-ω, muro pra?munio, pro- pugnaculo tueor. Hinc πξοτίίχισμα, ατός, το, murus, quo quid pra?munitur ; (2) propugnaculum. πξοτίλίίοι, ων, τα., dona ante nuptias dari solita; primitia?, velitationes, Mschyl. Agam. 65. et Pers. 235. Α -χ^οτίΚαος- !Τξοτίλ(ΐον, α, το, q. d. tirocinium ; (2) om- ne primordium rei sacra? facienda?. A πξοτίλαος, ν, Ό seeu -h, ante perfectus ; (2) pra?cidaneus ; (3) qui fit ante nuptias. Ex πξο et τίλος. τξοτίλεντάω, ante, prius finio vitam. πξοτιλίω, ω, f. ίσω, ad initiationem pra?pa- ro, vel ante rem sacram expio ; (2) pra?- paro, edoceo, erudio ad aliquid ; (3) pe- cuniam repra?sento et ante diem solvo. ^ξοτίλ'/ις, ϊς, v. πξοτίλίίος, 2, 3. ίτξοτίλίζω, f. ίο~ω, idem quod πξοτίλίω, Rob. 'Α-ζτίμώι πξοτίλίζαοΊ ττ,ν viccvibx, Eur. Iph. in Aul. 444. νξοτίμίνιο-μοί, α,τος, το, vestibulum templi et quidquid est ante fanum. ίΓξοτίμνω, proscindo vel pra?scindo, pra?in- cido. ιτξοτιν/ις, ίος, ixoc) r), pra?tensus, protensus, protentus. Α πξοτίίνω• ίΤξοηνθίύω, prasgusto, seu ante alios manus patina; infero ; (2) gulosus sum, catillo, cupediis inhio. Δια tSto ■Ύξχτίνθίυσαν τ)μίξΛ μία., Arist. Nub. 1202. A πξοτίνϋνις, u\ o, qui prior comedit, pra?gus- tator ; (2) catillo et gulosus, Arist. Nub. 1200. Ex ;τζο et r&ttai. comedo. ( 507 «•{οτβ»α7βί, «/α, a?ey, prior, pra?ceden8 ; τζ «rgOTiga/ot, pridie, Gl. V. Α ιτξότίξος. ίτξοτΐςα,ίτίξος, prior, Aristoph. A pra?c. πξοτίξίύω, prior sum loco, tempore, digni- tate, priores partes obtineo, supero. A πζοτίξίω, Si, fut. ηο-ω, prior sum, pra?cedo, pra?eo, anteeo, primas partes obtineo, superior sum seu vinco. JlfiOTietl its τν,ψ φθοζα,ν, Theophr. Ab eod. Hinc Χξοτίξ'/ιμχ,, α,τος, το, priores partes ; (2) major seu potior rei alicujus gerendaj commoditas ; (3) privilegium, pra?roga- tiva; (4) res bene gesta?, victoria. ίΤξοτίξΥ,γίνης, \ς, prius natus, antiquior. Α γίνομαι. ίτξοτίρχος, ii, ov, prior. Α πξότίξος. πξοτΒξοιο-ι, dat. plur. Ion. pro πξοτίξοις. χξότίξον, adv. prius, antea j (2j superiori tempore. Ab eod. πξότίξος, ίξοι, ίξον, prior, superior, Ph. A ΐτξο, ante. χξοτέβω, adv. longius, ulterius. ίΤξοτίξως, et ίΓξοτίξασί, idem. πξοτίτνχθχι, inf. pass. perf. verbi πξοτυγ' χάνω. Άλλα τα, μϊν ιτζοτίτύχθοϋ tin• μιν, II. 18, 112. ίτξοτίύχομαι, seu πζοτΰχομχι, ante fio, pri- or sum. ίτξοτΐχνολογίω, prius de arte disseroj (2) prius artificiose dissero, tradove. πξοτί,θτ,, ν,ς, r), proavia, avi seu avise mater. χζότν,ξις, ίως, ή, tabes, Bob. ίΤξοτί, prcep. a, ab, Dor. pro a-geV• π^οτιάπτω, Dor. pro πξοσιάπτω. Αίιταξ tyat Tohi χυΰος Άχιλλ^ι ΐΓξοτιάπτω, 11. 24, πξοτιζάλλιαι, coerces, 2. sing. pra?s. indie. med. Dor. et Ion. pro ^«β-βάλλ»). Ταί- T'/iV δ' 'ύτ' ϊίτύ' ίΤζοτιζάλλιοα, 'ύτί τ/ Ιργω, II. 5, 879. Α ? ir πξοτιζάλλομοίΐ, Dor. pro ίτςοτζάλλομαι. νςοτιΰίγμίνοι, nom. plur. perf. part. pass. Dor. et JEol. pro πζοβ-ΰΊδΐγμίνοι, a ^oer- }>ίχομα.ι. crzoTiuluv, pra?s. inf. act. Dor. pro jrgea-s/- δε /y, a ίτξοο-ίϋω. {Τζοτίϋλίω, Dor. pro πξοο-ίιλίω• A e, sc. χχλως, funis a malo sum- mo ad proram tensus, raalumque fir- mans, Gl. V. rudens ; πρότονοι, rudentes, Gl. V. Α πξ οτύνω- itgorH, prius, antea, antehac ; pro πξο τότν, πξοτζα'/ωδίω, part. aor. 1. πξβτξχγωΰγ,β•ας, qui jam ante tragoedias egit in re aliqua. χξοτξίπομχι, hortor, adhortor, exhortor, invito, Ph. πξατξίψκτο, hortalus est, a. 1. med. pro πεοπξίψχτο. __ ΙΙςοτξίψά- μίνοι οι αΰίλφο) ίγραΛιχν τοις μχθητχΊς, %ct. 18, 27. πξοτξίποντο, 3. pi. imp. ind. pass. Ion. pro πξοιτξίποντο, a" πξοτξίπω. Unde πςοτζίπτιχος, y„ ov, exhortatorius. πξοτξίπτιχως, adv. exhortando, incitando. πξοτξίπω, f• i}/cti, GL V. usitatius πξοτξίπο- μχι. ΤίλΥ,σίον 'ήχίιν τχ τιιχΗς πξοίτςίπίν, Heliod. Νόμοι πολίτχς — ίΐς hixxiotruvYiV πξοτξίποντχι, Xen. Cyr. 2, 12. πξοτξίχω, praacurro, curro ante, anteverto. Πβλλβκ yxe, v\ γλωττα πξοτξίχιι τνις δια- νοίας, Isocr. ίΤξοτξίτ», adv. triduo ante, seu tertio ante die. Ex ΐτξο, et τξίτος• πξοτξοπάΐν,ν, adv. cursu vel impetu conci- tato, summa cum celeritate, fugiendo. ΙΙξοτξοπάΰ'/ιν φοζίοντο, II. 16, 504. ,A trgc- τξίπω• s -ξοτξοπάω. Si, idem quod πξοτξ ίπω. πίοτξοπίι, %ς, ή, exhortatio, incitatio, im- puisus monitis mixtus, hortatus ; invi tatio, Ph. Α πξοτξίπω. Unde πξότξοπος οΐνος, vinum, quod sua spunte defluit, antequam uvaa calcentur. πζοτξυγχ7ος, ό, idem quod ίτξοτξΰγνι;, », b, Bacchi_cognomentum, qui vindemiaa praaest. Ex τξύγνι. ζυγγιτγ,ς, u, ο, Stella lucida qua» ,ίΤξοτξυγ^τζξ, Υ,ζος, sive q. d. provindemiator ; est ad dextram alam Virginis, Arat. 137. Ex πςο, et τξυγχω. ίτξοτςάγω, ante comedo. πξοτυγχχνω, prior sum, ante sum. πξίτνπον, α, to, futuri operis praacedens ty- pus et forma. Ex πξο, et τύπος. . πξότνπος, u, i, idem et ex iisd. πξοτυπόω, praaformo ; (2) praainformo, inpr. rem futuram, ut imaginatio, v. c. per somnium facit ; (3) conformo, sequente us vel πζός. χςοτύπτω, f• 4«w, ante verbero, prior ver- bero seu caedo ; (2) prorumpo, erumpo ; (3) irrito ; (4) appello. "Evfl' Άξγώ πξό- ■τυψίν Ιπαγομιννι ανίμοισι ©ςζϊχίοις,ΑροΙΙ. Rhod. 1, 953. Άνα ρίνας δε οι ν$'ή ΰξίμυ μίνος πξύτυψί, Od. 4, 318. ιτζοτύπωμα, χτος, το, exemplar, exemplum quod sequimur vel sequi debemus. A πξοτυπόω. πξέζχλι, 3. sing. aor. 2. ind. act. Att. pro πξοίζαλί, a πξοζάλλω. πξύζΐ), 3. sing. a. 2. ind. act. Att. pro πξοί- ζνι, a ίΓξοζοίίνω• πξοϋ\ξαίνω, praahumecto, humectatione ad aliquid praaparo. ΐΤξχΰώάξα,το, 3. sing, a 1. ind. med. Att. pro πξοίΰιΰχξχτο, a πξο^ι^χσχω. . πούΰωχαι, a. 1. ind act. Att. pro πξοίδνχα, a πξοΰίΰωμ,ι• ■ ίτξύθίτο, 3. sing. aor. 2. ind. med. Att. pro πξοίθίτο, a τξοτίθνίΜ. «Γ^ί^ζε, 3. sing. aor. 1. ind. act. Att. pro πξοίθηχί. ίτζίχατο, 3. sing, imperf. ind. med. Att. pro 5Γξβ£*£<τβ, a πξόζίιμ,αι- πξνχινίύηνί, 3. sing, imperf. ind. act. Att. pro πξοίχινο*ύνίυί, a πζρχϊίδυνίύω. ΠΡΟΥ'ΝΗ, ijf, *j> prunus, arbor. πξχ%ίν/ι<π, 3. sing. a. 1. ind. act. Att. pro !Γξβ£|£»>5β*£, a ίΤξθξ?νίω• ίτξνΐίζινν'/ιτϊ,ς, 5, ό, explorator pramissus. αξοϋτάγω, et ομχ>, ante induco ad aliquid, pellicio. ττξοϋτΜντάω, obvius fio, prior occurro. ιτξουποιντιάζω, idem. ίΓξούπκςξι;, ιω;, ή, praaexistentia. πξοϋτκξχνι, ijij η, priora beneficia ; benefi- centia, qua quis alterum prasvenit. A πξουχάξχο*), i, |«, praevenio, prseverto; (2) sum ante, tempore praacedo, ante existo ; (3) prior incipio, initium facio, provoco, lacesso, v. c. beneficiis ; ■τξΛνπγ,ξγμ.ίν<χ., beneficia prius collata, perf. pass. part. 'Έτιοχλης πξαπνξξ' ο\π' ίξΰίν sre-Giii πίξ- yu, Eur. PA. 1229. ΤΙςονπνξχον γαξ εν εχθξα, οντίς πξος ία,υτ^ς, Luc. 23, 12. ίΤξύτίμ,-φ», a. 1. ind. act. Att. pro πξ'οίπίμ,- ι^οί. a πξοπίμ,ποι• πξουπιξίξχομ,χι, ante exeo, egredior. πξοϋπίϊς,6ξμ.ά.ω, ω, f. ηνω, ante erumpo. πξονπίξγάζοίίΐχι, prius efficio. Hinc πξοΰπίξγκο-ίαι, ας, ή, praamunitio, praapara- tio, causae instructio, apud Rhet. πξονπηξχτα.ι, 3. sing. perf. ind. pass, verbi πξοϋπάξ-χω. Χξ6νπιο•χν>ίμ,α.ι, ante promitto ; πξουπίσ"χί- τβ, a. 2. ante promisit. Ίωτ'/ξία,ν πξοϋ- πιο-χνΐίντοίΐ iv τοις Ίίξοΐς, Xen. Cyr. 3, 22. πξου τοζάλλω, et πςούποζά,λλομ,οίΐ, q. d. prae- subjicio, praastruo. Ei δε ίί φύα-ις πξοϋπο- ζάλλίτοα το\ς ΰυνά,μίΐς, Themist. πξούπογξίφω, tacite factis indico, significo. πζοϋποΐίίχνυμ,ι, ante demonstro, seu expli- cando ostendo. πξονπόκυμκι, q. d. prius subjaceo, prius subjectus sum ; (2) prius in naturam re- rum editus sum ; π^οϋπόχαται, praasup- ponitur. Τίξοϋίτοχίίο-θχι α-ώμχτι, Philo. πξούπολκμζάνω, prius existimo, prius ani- mo concipio et praesumo. πξοϋνομ\/νιμιχ.τίζομοίΐ, πξοϋπομν•ήματιο•άμί• νοι, qui ante commentaries scripsere. Τξονποπτίΰ&ι, ante suspicor. πξοϋπός-ασις, ίως, ή, praaexistentia. Α ίτξο- νφίς-κμκι. πςοϋπος-ξώννυμ,ι, prius substerno, Steph. τξοννοτίθ'/ΐΜ, prassuppono. πζοϋτοτοπίω, ante suspectum habeo. πξονποτυπόω, ante delineo, s. describo. πξαίττος, is, ό xeu 'a, ante oculos positus; (2) manifestus. Ph. πξνπτον, perspicu- um ; ex τ» πξύπτα, palam. Ex πξο et βττο,α.*/.*' πςνζγιχίτίξχ, potiora, utiliora. πξύξγχ, opera; pretium. Ex πξο et ϊξγον πξντίθα, 3. sing, imperf. ind. act. Att. pro πξΰίτίθίΐ, a ίΤξοτιθίω. πςατξίπί -ro, 3. sing, imperf. ind. pass. Att. pro πξΟΐτξίίΤίτο, a πξοτξίπω• ίτξύτνφχ, a. 1. ind. act. Att. pro «τ^οετϋ-ψ»» a iTgOTViTTOJ. πξοϋφχιςίω, ante subtraho, s. aufero. πξονφχξπχξω, ante surripio. πξύφίίλις, 2. sing, imperf. ind. act. Att. pro πξοίφαλίς, a πξοοφιίλο}. πξονφΪΓχμχι,ρΐ&ΒΧΪΒίο•, πζοϋφί?νιχως, pras- existens, perf. part. Α τξοϋφίτΥίμι. πξύχίΐι/, praes. infin. act. Att. pro πζοίχίΐν, a πξοίχα, antecello. πζβφχγαν, praecomedere, ante alia edere, in cibo praesumere. πξοφχίνω, praaluceo, lumen praefero, prae- monstro, seu praamonstro speciem futu- ri, et quasi polliceor, portendo aliquid, ac significo prodigio ; πξύφαινί, praemon- strabat, imperf. ττξαφχίνίνο, apparebat ; imperf. pass. "Σφίτίξχν ρίζχν πξοφχινί, Pind. Isth. 8, 123. *Ά.θλχ πζύφννί τοΊς ταζιάξχχις, Xen. Cyr. 2, 7. Αίγων οτι Ιππίων τά,ζις μίγχλτι !ι/ τω πίιϊίω πξχφχί- νοιτο, ib. 6, 21. "Hdvi χυτός \χ των πυλών πξΒφχίνίτο ο Κυξος, ib. 8, 23. πξοφχν-7,, 3. sing. aor. 2. conj. pass. v. πξο- φχίνω. πξοφχνϊ,ς, ίος, ό χα) ν\, conspicuus, manifes- tus, apertus. Α π^οφχ'ινω. ποοφχνία, χς, rt, conspicuitas. Α πξοφχνίις. πζοφάντις, ιΰος, ή, interpres sacrorum. Ilge- "φ^τις, sacerdos. πξόφχντος, n% ό xxi ί» prasmonstratus, an- te significatus, prasdictus ; το πξόφχντον, oraculum ; (2) evidens, conspicuus. A πξοφχίνω. πξοφχνώς, adv. conspicue, aperte. πξοφχσ-ίζομχι, f. ίσομχι, fingo causae, cau- sificor, tergiversor causando et prastex- endo aliquid, praetexo, praetendo, causaa loco adfero, excuso, Gl. V. causor ; χξ - φχσ-ίξίτχι, praatendit, Ph. πξίίφχσίο'χντο, prastenderunt, 3. pi. a. 1. med. Ούδε τον χυΧ'ήτν,ν πξοφχο-ίζομχι, Theog. 935. xo -χολίχν, Xen. Cyr. 2, 16. A Ύξόφχσις, εως, -η, praetextus, excusatio, Ph. causatio, al. Gl. V. occasio, materia, Ph. causa quaecunque etiam vera et arcana. Εΰ»ί)ί ίΤξόφχο-ιν, II• 19, 262. Έτι δέ s"£- νχχοντο γυνχΊχίς ΤΙχτξοχλον πξόφχσιν, i. e. adgemebant fceminaj de Patroclo ( 508.) specie, ibid. 302. Τλά,σχς πξοφάακ «ξο- φχο-ίζίο-θι. Plat. Politic. 5. Α πςόφΥ,^ι- πξοφχσις-ιχος, η, iv, excusatorius. Α π^ο- φχο-ίξομχι. τξοφίςίπξος, praestantior, Gl. V. item prior motu, incessu, et pronior. A πξοφίξν,ς, ίος, ό χχι ή, qui est provecta aeta- te ; (2) praastans. Α πξοφί^ω- πξοφίξΥ,ο-ιν, 3. sing, praas. conj. act. Ion. et cum v, a πςοφίξω. ξοφίξτατις, praastantissimus, Soph. πξοφίξω, profero, promo, depromo, in me- dium adfero, exhibeo, propono, allego, cito ; (2) objicio, exprobro ; (3) enuncio, loquor ; (4) praesto, antecello, anteeo, ul- terius fero seu porto, promoveo ; πξοι- νίγχχτί, proferte, Gl. V. a. 1. imperat. πξο'.νίχθίις, prolatus, antelatus, Gl. V. a. 1. part. pass. πςαίνΥ,ν.γμίνος, prolatus, Gl. V. perf part. "Οα-σον πχξθίνιχίι πξο• f£|£/ τξίγχμοιο γυνχιχος. praastat, Theocr. 2, 5. 'Εν πχντχ δέ νόμον ίΰθύγλωιτοΌς* χνγ,ζ πξοφίξίΐ, Pind. Yyth. 2, 158. Πξβ- φί*ω έδενοί υμών ρωμν,, Ihuc try Ις ίϋτιτ χίχν, Eur. πξοφ-υγ-ω, effugio ; πξοφυγων, aor. 2. part. elapsus. "Οί φΐύγων π^οφΰγγ xxxh, H. πξόφνιμι, praadice. Ex πξο et φημ), dico. • πξοφΥ,μίζω, ante dissipo famam. πξοφΥιτχξω. idem quod πξβφητίύω, Man. πξοφητάνχξ, αχτος, β, rex propheta, Davi- dis Epith. Α χξοφΥ,τν,ς, et χνχξ, rex. πξοφψίίχ, ας, v\, praedictio futurorum, va- ticinatio aut vaticinium. Α πξοφΥΐηύω. πξοφητΰον, χ, το, templum in honorem ali- cujus prophetaa erectum, Side. Ab eod. πξοφΥ,τιύω, f. ίύσω, futura praadico, vatici- nor ; (2) fanorum antistes sum oraculo- rumque interpres, divinitus afflatus sura, vocem divinam audio ; (3) in Ν. T. in- terpreter vaticinia, et alia Sc. S. dicta. Οϋχ i.e/v eV'f , cautio, providentia. A ιτζοφνλάσσομ,αι, praacaveo, Gl. V. A seq. πξοφυλάσσω, vel άττω, f. ξω, q• d. ante ex- cubo, pro statione excubias ago. M^ «5u- νχμίν/ι il πξοφυλάξασθα» ταγτα,^ Μ. An- ion. 2, 8. Ov γχξ W ως Ίχθξόν πξοφν- λχσσόμιβ', Epigr. de adulatore. El μη \γω πξοφνλχττοιμι υμχς, Xen. χξοφύξχμχ, το, massa farinacea, quae in mactra subigitur ut inde panes riant. A ΐΓξοφυεχω, ω, ante misceo^ praaparo ante. Kxt πξοπίφύξχται λόγος ιϊς μοι, Arist.Av. πξοφύξητος, ov, ante subactus, et quidem recte, satis. «ξοφύσι», ων, τ«. praamunimina, quibus fol- lium fistulas in metallis teguntur. Ex Χξο et φυσάω, svfflo. χζόφνο-ίί, ιως, ή, germinatio, germen. A πξοφυω. ,χξοφνπύω, f. ιύσω, prius planto vel sero. ίτξοφύα, f. ύσω, ante genero seu gigno. ίτξοφώγνυμι, ante torreo, Steph. πξοφωνίω, Si, f. ί]σω, prius vocem edo, praa- loquor; (2) praedico, praamoneo, denun- cio. Φιύγιιν πξοφωνω πόίσι, Eur. Hipp. 959. Nonnulli vero legunt πξοσφωνω- χςοφωτίζω, (• ίσω, prius illumino, prius pa- tefacio ; (2) prius baptizo. πξοχάζομαι, procedo. Χξοχχίνω, hiante ore (cupidissime) in ali- quid feror. χξΰχχίξω, gaudium praacipio, frustra gau- deo. χξοχκλά,ομχι, promineo, Jos. Maccab. 10. πξοχαλάω, ω, f. άσω, relaxo, Aret. χξοχανϊ), ijj, ή, praatextus. Τίξοχανϊ) δ* ίύ- ξίσκιτο πασχ, Callim. Hymn, in Cere. rem, 73. idem quod πξόφχτις, Eust. Ex ΧζΟ et χαίνω, hisco. ίΤξοχάξχγμχ, ατός, το, futuraa rei repraa- sentatio ac praavia descriptio ; (2) exem- plum imitationi propositum. A χξοχαξάσσω, vel ώττα, f- ξω, prima linea- menta duco, primam sculpturam facio- ante polituram, praaformo j (2) ante de- lineo, adumbro. ντξοχαξίζομοΐί, f. ίσομχι, ante vel prius gra- tificor, ante condono. πξοχάξίσμχ, idem quod χάξίσμχ, Sibyl, πξοχχξίτνξΐχ, τα,, dies quo fructibus ger- minare incipientibus sub finem hyemis Minervaa sacrificabant. Χξοχιιλίΰιον, ν, το, idem quod πεόχιιλον, u, το, prominens labiorum pars, Foil. A «ξόχιιλος, n, ο xx) i), qui prominentibus est "labiis ; labrosus, Gl. V. Α χόλος, «ξοχιιμχζω, prior hyberno, vel in hyberna concedo, vel ante statum tempus sum tempestuosus. Κξοχιίμχσις, ή, tempestas ante statutum diem. ίτξοχιΐζίω, apud Dion. H. (si lectio sana, Em.) idem quod νξοχιιξίξω, fut. ίσω, omnibus notum facio ; (2) deligo, sumo ad aliquid faciendum, destino; (3) instituo, inchoo; (4) pro- mo, depromo ; τξογίΐξίζομαι, profero, promo, Gl. V. pass, dcligor. Ό θιίί των πχτίζων ήμϋν πξθίχίΐξίο-<χ.τό σι, Act. 22, 14. ΑΟνχμίν τίνα, φημι ίτξοχαξί<τα.ο•θαι 1(7ν υ μας, Bern. Phil. 1. A πξόχαςος, ν, Ό χ,χϊ 'h, qui est in promptu, inventu facilis, expeditus, Ph πξόχιίξον, promptum, ad manum. Τϊ^οχϋξοτίξΥΐ βαχ], Aret. Ex trjo et χα'ξ. ΠΡΟ ΧζοχΜξύτονίω, ante seu prius creo ; (2) prse aliis et ante tempus aliquid designo. Γε- νομίν*)ς ίχχλνισΊας πξνχιίξοτόννιίην δνϊμος, Dem. Μάζτνο-ι τοΊς πςοκίχαξοτονημίνοις ΰτο τ5 0ε2, Act. 10, 41. (Τζοχαξοτίξως, adv. promptius. πξοχιίξως, adv. prompte ; (2) temere. πξοχιΐξχγίω, ante manibUs operor. πξοχίοντι, 3. plur. prass. ind. act. Dor. pro πξοχέχο•!, a ίΤζοχίω• ίΤξόχίυμα, ατός, το, profusio, profusum. A πξοχέαι, f• ΐύο -aj, profundo, effundo. Ιίξο- χια λίγ'ιαν ομφαν, Anacr. 6, 11. Ές iTidUv πςοχίοντο, II. 2, 465. πξόχθίς, ante hesternum diem, nudiuster- tius, Steph. πξόχνυ, adv. in genua, geniculatim; (2) funditus, radicitus. Ex π^ο et γόνν. πξοχόη, »7ί, i\, gutturnium. Α πξοχίω- πξοχονι, »κ, ν], fluxus aqua? ; unde (2) delu- vium, inundatio ; (3)gurges; (4) osti- um,-quo fluvius in mare effunditur, II. 17, 263. Od. 5, 453. Ab eod. πξοχο'βιον, to, aqualiculus, qua aqua effun- ditur manibus abluendis, Strabo, lib. 17. A πξοχοΊς, ΐΰος, i), matula. Α πξοχίω. πξόχοος, contr. πξόχυς, ν, i), aqualis, vas aquarium, quo aqua manibus datur, gut- turnium ; pi. πξόχοι. Ab eod. πξοχοξίύω, prassulto, salto. πζοχόω, χωννίιω, χώννυμι, aggerepraemunio, πξοχξίω, f. ίσω, ante inungo. π%οχξονίω, Si, fut. ί,σω, tempore sum prior, tempore praecedo, Suic. A πξόχξονος, u, ό κα) ή, tempore anterior, tempore prascedens. Ex πξο et χιόνος. πξόχυμα, α,τος, το, quod profunditur aut profusum est ; (2) vinum sponte deflu- ens ante, quam uvaa calcentuu. A z-ge- χύοι. Unde -χξόχνσις, ιως, fi, profusio, effusio ; (2) ter- ra ante locum aliquem adgesta. ίτξοχυταϊος, αία, alov, natus vel habitans in insula Prochyta. A «ζοχυτνι, νήσος, terra avulsa a continente et insula facta. Α πξοχύω. Unde ίΤξοχυτ'/ΐξίον, ν, το, fusorium, Gl. V. πξοχυτν,ς, u, ό, poculi species ; (2) plur. οι ίτξοχύται, dicebantur fruges seu mola sal- sa, qua conspergebatur victima mactan- da. Homero ίλοχύται dicuntur. Vide Eustath. in ?λα< et ίλοχυται, Barnes. ΙΙιζξνς hi πξοχύτχς χίξνιζχς τ' ανάξίται, Eur. Iph. in Aul. 955. Ab eod. ιτζοχυτιος, a, ov, idem quod seq. Clem. πξοχυτος, ν), ov, profusus. A πξοχύω, f. ύσω, profundo, effundo ; (2) ter- ra adgesta exstruo. Τβ Ιίΐξσιζον οΐδμα, πξοχίων, Dion, Per. 52.* τξόχωλος, ov, claudus. πξοχωνχι, αϊ, clunes, nates, Poll. πξοχωξίω, ω, f. ύσω, procedo, progredior, succedo, prospere cedo. Ήμ7ν δε Ιοξας tv ^πξοχωξϋσαι δόμος, Eur. Herac. 486. Κω μ 7977 χωξν,χίΐ, Herod. Hinc πξοχώξ'/ιμμ, ατός, το, quod succedit, seu successit ; (2) excrementurn. πξοχώζ'/ισις; ίως, ν), successio, progressus, processio. Ab eod. πξόχωσις, i\, terra aggesta, Steph. ίΤξο-φνφίζω, ante scisco, decerno. πξοψύχω, f. ξω, prius refrigero. πξοωΰιχος, praecinens, Steph. Vide et in I- πωϊ>ικ.ός• Ζξοωΰοποιΐίμαι, proclivis sum, praeparatus sum, Aristat. ίτξοωΰος, ν), prolusio in cantu, introitus, et qu. prascentio. πξοωθίω, protrudo, propello. Τ" άλλα trot- ξαιτύξίΐν χα) νξοωβιϊν,' Loilgin. 32. πζοώλ'/ις, petulans, Ph. perditus. A srgo et ολλυμαι. πζοωμοσία, ας, i), jusjurandum ante testi- monium. Ab ομνυμι- πξοωνύμιον, ts, το, pra?nomen, Ph. Ex srgo et όνομα. Unde πζοώνύμος, u, ό χα) *j, praanomen habens. πξοώζίος-, ν, ο χα) r), qui justum legitimum- que tempus praevenit, pra?maturus, pras cox. Ex jrgo et ωξχ, tempus. πξόωξος, ν, Ό xx) i), idem, ΐϊζόωζον, adv. ante tempus. Ex iisd. πξοώξίσχν, 3. pi. a. 1. ind. act. v. π-ζβοξίζω. πξοωξώμην, imperat. ind. med. contr. pro π-ξοωραόμηνι a πεοοζάω. ( S09 ) Κωμον άναυλότατον ιτξοχωξίας, id. Ph. Ηδη το πλΰρον ΐ'/>ς ννχτος ατξχχί- ΠΡΠ κζόωσις, tut, %, protrusio, propulstis. A πξοωθίω. πζοώΓης, ν, ό, caput lignorum prominentia urn, quaa pondus dejiciendum suspende- bant. . Ab eodem. Hinc !Τξοω$-ιχος, ν), ov, vim propellendi habens. Ι1ΡΥΛΕΈ2, ων. οι, propugnatores ; (2) pe- dites, II. 5, 744. (3) populi multitudo congregata. πφλις, ίω;, ν), saltatio armata, quam pedi- tes saltant. Ούλα hi Κά/Ύ,τίς γι πιβ. πξύ- λιν ωοχν,σαντο, Callim. tiymn. in Jov. 52. Vide Lucian. de Saltat. Α πξυλίις. νξύμνα, τις, ί\, extrema navis pars, puppis. Α πξνμνός. πξνμναϊος, ad •χξυμνγ,ν pertinens, Ep. πξύμντιθίν, adv. a puppi. Α πξύμνχ. πξνμνί,σια, τχ, funes, quibus navis religa- tur ad terram, Gl. V. retinacula ; II. 1, 47. Ab eodem. πξυμ.νί]σιος, ία, tov, qui est in puppi, ad pup- pim pertinens. Ab eod. ■τςυμνν,τν,ς, 2, i, gubernator in puppi se- dens ; παξα πζυΐΑνΫ)σια vr,0f, i. e. juxta palum, quem Komani tonsillam vocant ; adj. pro ίτξυμν/ισιος. Ab eod. πξυμννιτικος, τ), ov, ad puppim pertinens. . πξυμνόθίν, adv. a puppi ; ab eod. (2) fundi- tus. A ΠΡΥΜΝΟ ν 2, i), ov, extremus, ultimus; (2) crassus, gravis ut lapis, //. 12, 446. , ■ζξυμννχος, ν, ό χα) i\, puppim tenens. Ex πξύμνχ et ϊχω. τξυμνώξΐιχ, χς, ϋ), extrem a montis pars, ra- dix montis. Ex πξυμνος et οίος, mons. , πξΐιτχνιίχ, ας, i), dignitas seu potestas prj r - tanica, munus vel imperium pry tanicum. Α τςυτανις. ιτςντχνίϊχ, ων, τα, pecunia, quam depone-, bant actor et reus judicio disceptaturi, Lat. sacramentum. A Χξυτχνιϊον, u, το, locus Athenis, in quo Prytanes judicia exercebant, et in quo viri bene de republica meriti publicis a-, lebantur sumptibus; (2) curia ; {3) pa- latium augustale. Α πξντχνιύω. πζυτχνύις, ο, idem quod πξότχνις, Lys. π°ντχνιύω, f. ιύσω, senator sum, aut magi-, stratus, aut aliud, quod πξύτανις notat, summam potestatem teneo, praases sum ; (2) rego, moderor, administro ; (3) sup- pedito, subministro, procure Ύν,ν e;g- YiVVjv Ιπξυτχνιυσι, Isocr. πΐξ) ιίςηνης, A~ rist. ΪΙξυτανινσίμίν αβανάτοισ», Horn. Hymn, in Apoll. 68. Α πςύτχνις- Unde, πξυτχνιχος, y, ov, ad πξύτανιν pertinens. ΠΡΥ'ΤΑΝΙΣ, ιως, e, Athenis senator ex, numero 500, quorum decima pars deci- ma anni parte rebus praserat ; (2) in aliis civitatibus interdum summum magistra- tum notat ; unde (3) summus magistra-, tus, αξχων 'ύπατος ; (4) princeps in aliquo genere artis aut rei ; (5) curator, prae- fectus alicujus rei, dispensator, Em. πξω, πξω, et πξω, adv. mane. Ex jrjsi. πξών,ν, adv. nuper, ante, olim, Ph. πξωθΥ,ξτις, n, o, qui primos pubertatis annos agit, puber. "Εχτα πιω^Ζ^ν Ύχχινβον, Nic. Th. 905. Ex π ξ ωτος et $*,. πζώθν&,ς, u, ό xx) *), idem et ex iisd. πξωβύΓίξος, praaposterus, Gl. V. πξωβύ$Ίξον, praaposterum, Gl. V. Ab ur^ov. ΠΡΩΓ', adv. mane; (2) mature, tempes- tive; (3j prasmature, ante tempus. Hinc. compar. πςω'ιτίζο,ς, ίξχ, ΐξον, et superl. ίτξωϊαίτατος. Hinc πςω'ίχ, χς, ί), scil. ωξχ, matutinum tem- pus. πξωϊχίτχτχ, admodum tempestive, praama- ture, summo mane. πξωϊχίτίξβν, citius ; (2) maturius. πξωϊχνθ*)ς, Ίος, 6 xx) i), mature vel praama- ture florens. Ex πξω}' et άνθος. πξωϊζλχτίω, mature germino. A πξωϊζλχ^ς, ίος, b χα) i\, mature germi- nans. Ex πξω'ι et βλ&τν, germen. πξώίζ,λαψία, ας, ή, matura seu praecox ger- minatio. Α πξωϊζλα^ίω- πξώ'ίζλαστος, ov, idem quod πξωίζ.λχστγ.ς% Theophr. πξωϊζα, vel πξώ'ίζα, adv. non ita dudum, h'odie, mane • (2) praamature, citius, in- tempestive, ante tempus. Α πξω'ί. Unde πξωϊξον, vel πξώϊζον, paullo ante praateri-.. turn ; (2) hesternum ; (3) nudius ter- tius. πξωίθιν, adv. a mane, a tempore matutino, πζωϊχαξπίω, mature fructus reddo. πξωίχαξπί», ή, matura fructuum editio. ΠΡΠ ΠΡΠ ΠΡΠ 9ζί»'ιζχζ*ος> υ, β »«ί ί, cujus fructus matu- re proveniunt. Ex πξώϊ et χαξπός. κξώϊμος, n, b xa) r), maturus, tempestivus, Ph. πξώϊμον, prajcox. A πξω'ί. πςωϊνος, r„ iv, matutinus. Ab eod. πξωϊνως, matutine, mane, Ath. πξώ'ίον, ν, το, hora matutina. A πξώ'ίος. πξώϊο;, 'ία, lev, matutinus. Α πξω'ί. Hinc πξωϊότν,ς, vjtos> ■», praacox maturitas. πξωϊο-ποξίω, prsemature sero, mature semi- no. A jrf ω'ϊσποξος, ν, b χα) γ), qui mature seritur ; (2) prasmature serendus. Α σπίξω. ΠΡΩΚΤΟ ν 2, 5, β, podex, anus, cuius. πξωχτοτνίξίω, S>, nates specto, observo, ver- bum Aristophanicum, Eq. 874. ut et πξωχ τοπ ί ντε τηξίς • πξών, αίνος, ο, locus acclivis, collis ; (2) ver- tex seu cacumen montis. Α πξώων. πξωξ, ωχος, b, gutta, stillicidium, proprie foris. Έν κ$•ίϊ ω xiv \xuvai ΤΙξωχίς ΐξα- ζΐ πίσωσιν, άχγιξία πάντ* ϊγίνοντο, Call, Hymn, in Apoll. 40. A πξω'ί'. πξωος, idem quod πξώ'ΐος. ΠΡΩ'Ρ A, ας, υ), prora, anterior pars navis ; (2) hinc, tropice, os, adspectus, quod ab adj. πξαξος, ά, όν• A !Tjo. νξωξάζω, in prora deprimo; πξωξάξίτθαι dicitur navis, cum prora ponderum vi deprimitur. A prsec. τζύξοιθεν, adu. e prora, Pind. Pyth. 4, 39. Abeod. χξωξατΐΰω, fut. 6ϋί•&;, sum proreta, seu in prora navem rego. A «ξωξάτης, ν, b, proreta, qui navem in pro- ra regit. Α πξώξα. χξωξκπχος, yi, ov, ad proram pertinens, qui est in prora. Ab eod. πξωςώς, ίως, b, proreta, Ph. navis curator, Xen. (Econ. 8, 14. Ab eod. ντξωτα, adv. primum. Α πλωτός. πξωτάγγιλος, ν, b χα) η, qui primo aliquid nunciat, pramuncius. ιτξωτάγξία, ίων, τά, venationis primitias, prima captura. Τ2τβ xiv 'Αξτίμιδος πξωτάγξιον ίίξιον ΰ'*ι, Callim. Hymn, in Dian. 104. Ab άγξχ. *ξωταγωνΐζ•ίω, primas partes in scena ago, primas, i. e. prascipuas partes obtineo ; (2) primam orationem in judicio habeo. A ίΤξωταγωνι^γ)ς, 5, b, primarum partium ac- tor ; (2) qui in quovis certamine primum locum tenet, prsestantissimus. πξώτχθλο;, a, b, primus athleta. Ab α,θ- λβ?. νξωταίτιος, b χα) ν), qui maxime in culpa est. πξωταίχμιχ, et πξωταίχμίΐχ, τά, prasda prasmio data. Ab αίχμί)- πξωτάξχης, ό, militiae princeps, s. praefec- tus των πξωτος"άτων, Steph. ίτζώταξχος, if, b, dux primarius, militiae "princeps. Ex πξωτος et άξχος. πξωτίία, ας, ή, primatus, Suic. Α πξωτος. πξωτΐΐον, κ, το, primatus, primas partes, principatus. Α πξωτώω. Τξωτίχΐίχος, b, primus defensor. πξωτίξίχνι, ffe, v), sc. evx'r], fieus, quas prius fructum suum quam alias maturat, pras- cox seu festina ficus. A πξωϊ, alii ta- men a πξότίξος, deducunt, sea et πξοτίξΐ- »tl scribunt, non bene. πξωτίύω, f. ίίιο-ω, primus sum, primas par- tes teneo, principatum obtineo, summo honore habeor; πξωτιυων, principalis, Gl. Vet. Ύαΐς νσίαις πξωτεύοντες, Isocr. TigaiTtvatrai iv τχΐς πόλίο-ι γννα7ζΐς, id. χαταϊόξαν, Pint. τ%ς 'Ελλάδος, id. A πξωτος. πξωτΥ,ξότης, χ, β, qui primus aravit, vel a- rat. Owtw »' ί'^αξότΥΐς πξωτΥβότφ ΊοΌ<ρα• ξίξΐΐ, Hes. Op. 488. Ab άξόω. *ζώτι?α, adv. primum. Α πξώη?ος. teioiTts-iOu, f. ίύσω, idem quod χξωτίύω. ντζώτις-ον, adv. primum, primo loco, ante omnia. A χξώτιτος, is-/j, /rev, primus, II. 2, 702. A πξωτος. Χξωτόαλος, ν, β χα) ν, primum mare exper- tus, primum navigans. Ab όίλς, mare. Κξντοζχθζίω, <£, f• vto -ω. in primis subselliis, aut in subsellio primum colloco. A πξωτόζχβξος, ν, b χα) ή, qui in primis sub- selliis aut in subselliis judicialibus pri- mus sedet, qui in loco primo seu emi- nentissimo sedet. Ex πλωτός et βάβζον. νζωτοζολίω, primus jaculor; (2) primum protrudo, vel emitto. A ατξωνοζόλος, «, b xa) it, qui primus jacula- tur; (2) equus qui primum dentes edi- dit. Ex πλωτός et βάλλω. Unde πξωτόζολος , u, b xa) "h, qui primum feritur. πξωτόγαλα, αχτος, το, colostrum, i. e. lac primum post partum, quod sponte con- crescit. πξωτογαμος, b xa) v\, primas nuptias agens. Χξωτογίναος, iia, uov, primogenitus. Ex ίΤξΰτος et γίίνομαι. ιτζωτογίν-τ,ς, ίος, b χα) ν), Idem ; frguToyivt• s -ΐζος, antiquior. Ex iisd. πξατογίννημ,α, ατός, το, quod primum ena- tum et eductum est. χξωτογίννΥίτος, β, ό χα) ν), primogenitus. πζωτογώς-Υις, ν, b, praegustator. qui primus gustat, Philox. gustator. Ex πξίΰτος et yivti). πξαιτογνώμων, όνος, β χα) ν), qui primus sen- tentiam dicit, qui est primas sentential, princeps senatus. Α γνώμη, πρωτόγονος, u, b xa) r\, primigenius primi- genus, primogenitus, primitivus. Ex ίΓξωτος et γίγονα, a yUayuM. πρωτόγονος; », ή, primum pariens, primum enixa. Ex iisd. πξωτογύναιχις , ων, β/, qui primi uxores du- cunt, Hes. Ex πξωτος et γννη- πςωτοΰαης, ίος, Ό χα) ϋ\, qui primus scit, qui primus didicit. Ex πξωτος et haia. ίΤξωτόζίυχτος, b χα) ή, idem quod πζωτόζνξ, υγος, b xa) r\, primis nuptiis junc- tus, vel qui tunc primum matrimonio junctus. Ex πλωτός et ζνγός. πξωτόθίτον, το, primitivum verbum. Α τ/- πξωτοθοινία, ας, r), prima convivii portio. Ex ίΤξωτος et Soiv/i, convivium. πξωτόθζονος, u, b xa) r), qui in primo throno sedet. πξωτόθξοος. contr. πςωτόθξχς, u, b xa) r), q. d. primisonus, primo sono editus ; (2) primo locutus. ΤΙζωτόθξοι »$ξ»ξ, Nonn. Paraphr. 3, 26. Confer et 6, 45. πξωτοχαθίΰςία, ας, ή, primus in consessu a- liquo locus. πζωτοχίΐξίος, it, b, primicerius, primus dig- nitate. Ex πρώτος et χ^ξος, cera, quia primus in tabula cerata scribebatur. πξωτόχλνιτος, ν, b xa) v), primo vocatus. πξωτοχλιο-ία, ας, ν), primus accubitus, pri- mus in convivio locus, Matt. 23, 6. πξωτοχλίσια, ίων, τα, inauguratio, cum quis primam sedem, v. c. imperii, occupat. Ex χλίο-ις, inclinatio. πξωτοχόμιον, ν, το, praerogativa, Suic. Ex πξωτος et χομίζω, euro. πξωτοχζξία, ας, ή, prima tonsio. A πξωτόχχξος, ν, b xa) r), primum tonsus, qui primum tondetur. Ex χν^ά. πξωτοχτίς-'/ις, », β, primo creans. πξωτόχτίΓος, a, b χα) ν), primus COllditus S. creatus, Gl. V. primitivus. πςωτοχτόνος, qui primus occidit. Α χτίίνω. πξωτόχτονος, qui primus occisus est. πρωτοχίιων, b, princeps Cynicorum. πξωτόλίΐον, ν, το, seu πξωτόλΐΐα, ων, τα, primitias prasdas seu manubiarum ; (2) quasvis primitias. Των ο-ων δί γονάτων πεωτάλαα S -ιγγάνω Ιχέτης, Eur. Orest. 376. Ex πξωτος et λ(ία, prceda. πρωτολογίω, primus dicoj primas dicendi partes sortitus sum. πςωτολογία, ας, ν), prima» partes dicendi, sermonis principium. A πξωτολόγος, ν, b χα) ή, qui prior verba fa- cit, qui primo loco loquitur. πξωτολοχία, ας, η, prima acies, ordo primi- pilarium. Ex πξωτος et λόχος, πξωτόμανης, ΐως, b χα) ή, princeps vates. πξωτομάξτυξ, νξος, b, primus testis, qui pri- mus mortem passus ob religionem Chris- πξωτόμιο-θος, ov, primus mercede conduc- tus. Τον πςωτόμιο-θον Κάξα δ'/ιώα-ας ς-ξα- τον, Lyc. 1384. πξωτόμοξος, ν, Ό χα) υ), primus mortuus. πξωτόμφαλον, umbilicus clypei, Hes. πξωτον, adv. primum, primo, primo loco, ante omnia. Α πξωτος. πξωτονίως, ω, b χα) ϋ), qui primum navigat. πξωτοπ&γΫις, ίος, b xa) r), qui primus com- pactus et coagmentatus est, recens com- pactus; primo defixus, II. 5, 194. A πνιγνύω. πξωτοπαγός, nuper compactus, recenter constructus, V. L. πξωτοπάθιια, ας. r), adfectus, quo quis pri- mum adficitur non per consensum alte- ( 510 ) rlus, initium perciplendi mala. Ex »»5- τοί et πάθος. Unde πξωτοπαθίω, 5, fut. ν]ο•ω, primo patior, seu primum alficior. V. c. corpus πξωτοπα- θιϊ, cum affectus animi ex ipso oritur ; contra animus, cum affectus ex eo ad corpus pervenit, ut in tristitia, Em. πξωτόπαλος, ν, b, primus luctator. πξωτοπάτωξ, eje? < b, primus pater, generis humani auctor. πξωτόπίΐξα, ας, ν)> tirocinium, Ph. πξωτοπαξία, ας, ν), rudimentum, Ph. Ex iisdem. πξωτόπιίξος, ν, b xa) y, qui rei alicujus pri- mus periculum fecit, qui aliquid primum est expertus. Ex πξωτος et πίίξα- πξωτοπημων, όνος, β χα) r\, primum seu prje- cipuum damnum adferens. Α πημα. πξωτόπλασις, r), initium fingendi, forman- di, creandi, procreandi, v. c. sobolem. πξωτόπλας-ος, ν, b, qui primus fictus for- matusque est, primus homo. πξωτόπλοος, contr. πξωτόπλχς, ft, b xa) v), primo navigationem experiens, primo navigans, Odyss. 8; 35. πξωτοπολίτης, ν, b, princeps, Ph. πξωτοπο- λίτχι, proceres, optimates, Ph. πξωτοποξίία, ας, ή, praseundi dignitas ; (2) primum agmen in bello, prima acies. πξωτοχόξος, b, qui primus vadit, transit. πξωτόποα-ις, r), quas virgo alicui nupsit, ah πξωτόπίίξος, Poll. πξωτοπξαξία, ας, ν), prima exactio ; (2 1 ) quod primum exigitur. Ex πξωτος et πξ'άξις. πξωτόίριζος, ν, b xa) r), primum proferens radicem. Α ρίζα. πξωτόόρυτος, », ό χα) ή, qui primum deflux- it. Ex πξωτος et ρύω, fluo. πξωτος, πξώτν), πξωτον, primus ; (2) prior, praestantior ; (3) primus, i. e. primarius, primum locum obtinens, Superl. a πξο•, pro πξότατος, unde Ion. fit πξόατος, et Att. πξωτος. Hinc οι πξωτοι, αν, primo- res, primates, Gl. Vet. την πξώτην, pri- mum ; τά πξωτα, prima? partes. πξωτοσίλν,νος, αν, prima dies, initium men- sis. Α αλγ]ννι. πξωτοατπόξος, ν, b, qui primus serit, aut se- vit, progenitor, parens. At πξωτόσπο- ξος, primo seminatus, primo satus. πξωτός-αχτος, ov, qui primus destillavit. πξωτος-ασία, ας, *j, princif>atus, Gl. V. Ex πξωτος et ς-άσις• πξωτορατίω, primus in ordine sto, antisti- tor, seu antesignanus sum. A πξωτος-άτης, ν, b, qui primus stat in acie, Ph. princeps ; πξωτοί-άται, primores, Gl. V. Ex πξωτος et 'ίρημι, sisto. πξωτόο•φαχτος, ov, primus omnium inter- fectus. πξωτοτοχΰα, ων, τα, jus primogenitutaa, Α πξωτότοχος. πξωτοτοχίύω, fut. tvo -ω, primogeniture jura tribuo. Ab eod. πξωτοτοχίω, primum pario, primtim edo partum, Steph. Ab eod. πξωτοτοχία, ίων, τά, id. quod πξωτοτοχΐϊα. πξωτοτόχος, ν, ή, qua? primum peperit, pri- mipara, Gl. Vet. πξωτοτόχοι, primiparae ; II. 17, 5. Ex πξωκος et τίχτω• πξωτότοχος, ν, ό χα) ν), ille ante quem nul'- lus alius ex iisdem parentibus editus est, Ph. primigenus, primogenitus, pri- mitivus. Ex iisd. πξωτοτομίω, primum caedoseu seco, in pri- mis puto. A πξωτότομος, n, b xa) v), qui primus ca?SUS et putatus est. Ex πξωτος et τίμνω. πξωτότξοφος, ov, primum educatus, Man. πρωτοτυπία, ή, est verborum πξωτοτνπων* vid. verbum seq. n. 2. πξωτότυπον, α, το, originale, principale, Ph. (2) verbum πξωτότυπον, s. primitii vum, a Gramm. opp. χτητιχοΊς, ut "Ελ- λην, a quo χτητιχον, Έλληνιχός ; dicitur et άπλνν ; (3) in Dialecticis πξωτότυπα, praedicamenta, Phil. A πξωτότΰπος, a, b xa) r\, exemplar, ex quo simile facimus, Gl. V. primitivus, prin- cipalis. πξωτοτύπως, adv. principio, Gl. V. princi- paliter, primitive. πξωτούπνιον, ν, το, primus somnus, Suic. Ex πξωτος et ύπνος, πεωταςγός, 5, b χα) ii, primas in opere ali* quo partes obtinens, primario efficiens. Ex πξωτος et 'ίξγον• πξωτοφχναχ, as, r), prima apparitio. A ΠΤΕ ΠΤΗ ΠΤΟ •τξωτοφαντχ, Us, Ό χχ) τ), primo apparens. Ex πξΣτος et c -χίνομαι. κξωτοφόνοί, n, ό, primus homicida ; lta νο- catur Cain. νςωτο, primus seu inter primos gero aliquid. πξωτοφόξγ,μχ, xtos, το, fructus terras, qui primus prodit ; primitias, omninoque qu. quis primo toco fert. A prase. χξαιτοφυ-ής, tos, β χχ) τ), primo natus seu ex- ortus; ίΤξαιτοφυΙίι primuin natum. Ex ιτξΰϊτος et φύομχι. ίΤξίατόχνύος, contr. χςωτόχνχς, », ο χχ) ή, primam lanuginem habens. 9Τξωτίχςονβί , tt, ο χχ) τ), primaevus, Gl. V. ίΤξΛΐτόχυτοί, ν. β χχ) τ), primum effusus. πξώτως, adverb, primum, primo loco, ante omnia, primo, primario, i. e. per se et sua natura, non per accidens, Gl. V. pri- mo, primitus. Α πςωτβί• χξα>φχίίί, ες, primum lucens seu apparens, Epith. lunse, Tryph. ΠΡΩ'ΩΝ, όνος, ό, locus acclivis, collis, ver- tex seu cacumen montis ; πξά /ovis , cacu- mina, vertices. TTot/ij, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi πτ^μι. πτχίοισχν, offendentem, ace. s. praes. part. act. f. g. Dor. pro πταίατχν, a πτχ'ιω- ΠΤΑΙ'ΡΩ, sternuo, sternuto ; Ιπτχξον, a. 2. Od. 17, 541. vraijruv, f. 1• inf. act. verbi πταίω. πτχίσμχ, «τβί, το, offensioj lapsus, Ph. (2) culpa, noxa, delictum, menda, error; (3) calamitas bellica. Α πταίω- πταισμάτιον, tr, το, ofFensiuncula, GL V. A ΠΤΑΓΩ, f. πτχίσω, proprie impingo, of- fendo, titubo, vacillo, labor; (2) pecco, erro ; (3) cladem accipio, fortuna adver- sa utor. Tji γνώμγι χα) τύχγι πταίίΐν, Herodian. M^ ΪΑχξΰονίω πτχίο"/) t> Έλ- λάί, cedat, Thuc. πτάχαλα, storea qua acatia stemuntur, Poll, rrocxk, ides, timor, pavor. Α πτγ\βσω. πτάχιβ-μα, xtos, το, trepidatio, quum quis metii contrahitur. Α χταχίς. πτχχιο-μος, ό, trepidatio, Hes. πτχχωξΰν, trepidare, formidare, Hes. *τάμ*Λοι, nom plur. prass. part. med. verbi πτίήμι. πταξ, axis, β χχ) t\, idem quod πταχίς• πτα.\μΛχγ„ ψ, t\, fruticis genusqui in cacu- mine capitulum habet, quod acri odore suo sternutare cogit. A itTx°tuxos, *i, ov, qui sternutare potest vel soiet ; (2) sternutare cogens. A χτόΐξμος .5, e, sternutatio, sternutamentum. πτάξνομαι, sternuo ; sternuto, Ph. Πτάξ- νο^το, Aristot. 3. pi. opt. ιττάξνυμχι, idem. Α πτχίξω• πτάξνυμι, sternuo, Gl. V. Ab eod. a -τάτο, 3. sing, imperf. ind. med. Jon. pro Χπτχτο, a πτΫ]μι• πτάω, πτω, est thema, unde πττ\οΌ•ω, πτίο•- σω, πτχίξω, πτύξω, πτύω, πτώσο-ω, &C in quibus omnibus est significatio commo- tionis, agitationis, &c. Em. ΠΤΕΛΕΆ, as, 'h, ulmus. πτίλίθξον, pro πίλίθξον. sTTiXtitos, "ir/i, ϊνον, ulmeus, ex ulmo. πτιλιος , o, pro πτίλίχ, Hes. «■τίλίώ», ωνος , ό, ulmetum, Gl. V. ίττίλβί, β, aper. ΤΙτίλχς, Lys. kti^s, adv. celeriter, Steph. πτίξίχ, τ), pro TTi(is, Theophr. ντίξίνος, /ν»), ινον, alatus, pennatus, e pen- nis contextus, Gl. V. πτίξινον, plumatile; flabellum, Eur. Or. 1428". Α πτίξόν. ιττίξΐ;, ttios, sive πτίξχ, •Ιος, ή, filix mas, herba, Gl. V. πτί&, βοτάνι, filix. Angl. fern, or brakes. Ab eod. ΠΤΕ'ΡΝΑ, Ion. πτίξν*ι, «js, ή, calx, calca- neus, πτίξναι, calcee, Ph. (2) inferior pars mali erecti, quae Ις-οπίΖν) inseritur. Ές ο-φυξον, tx πτίξννις, 11. 22, 397. ιττίξνίζω, fut. ίο-ω, calce peto, contingo, vel ferio, Gl. V. supplanto. Α πτίςνα- ντίξνιξ, ixos, ό, caulis cacti, plantee spino- si. Ab eod. *Tt(vUt, v, to, pernio, Gl. V. Α πτίζνα. a-Tsjvif , Hot, v), idem quod πτίξνα. TTilvie-uos, S, ό, ictus calcitrantis ; (2) sup- plantatio, deceptio. Α πτίζνίζα. β-τίξνις-ϊξ, Ϋίξοζ, o\ qui calce petit, et verbe- rat, qui calcibus ferire solet j (2) calcar. Ab eod. rn^Kyiif , li, i, idem. Bob. ιττίξνβίάτ'/!?, u, i, qui calci inter ambulan- dum insistit. Ex ττίςψ» et βχίνν. ιττίξνίγλύφος, *, ό, qui pernam rodit ; no- inen muris in Batrachom. ver. 222. Ex πτίςνα et γλύφω. χτίΜχοπίω, ω, calcaneis seu pedibue stre• pitum moveo, pedibus supplodo ; (2) ex- plodo, tumultuor. Ex 3•τ£§ν« et χόπτω. χτίξνοτξώχτν^, u, β, pernivorus; nomen muris in Batrachom. ver. 29. Ex Tiig- vx et τξώγω. πτίξνοφάγος, u, β, idem, ib. v. 224. Α φχ- γω. !ττ6ξβδό»»ίτβί, ν, β xet) r], pennis agitatus, pennas s. alas agitans, celer, qui alis cir- cumagitur ; Epith. navis. Α Ιονίω. πτ(ξκί/Αων, ovos, 6 χα.) τ), alis seu pennis vestitus, alatus, Suic. Ex πτίςον et t7- μ,χ. XTtgous, όισο-χ, esv, alatus, pennatus, volu- cris, Gl. V. volatilis. A ΠΤΕΡΟ' N, S, το, ala, pluma, pinna; Ph. pinnula ; al. Gl. V. penna ; πτίξο» πλοία, i>s "Εννιος, aplustra, ut Ennius, Ph. (2) augurium, Soph. (Ed. Col. 97. πτίξόομαι, πτίξΖμαι, plumesco, Gl. V. Me- taph. attollor, quasi alis ; Ιπτίξωμίνος, a- latus, p. part. pass. 'Ϋπο τ» το 'it lodv \μόςμ !ττίξώΐ68/ί, Philo. Α πτίξόω. πτtξoπoίxιλos, χ, ο χα) τ), varias et pictas pennas habens. Ex jttejov et ποιχίλος- ττεξότβί. τβδβί, ό χα) τ), alatos pedes ha- bens, Gl. V. alipes. Ex πτίξον et xvs • πτίξορρίω, ω, pennas amitto. Ούχ, χλλχ τον χιιμωνχ πάντα τωξνίχ πτΐζορρίΐ, Α• rist. Αν. 106. Α πτί^ον et ρίω•^ πτίξύρρυίω, idem. Κχλλίας οίζ' Vtos β Οξνις is-iv, ως πτίξορρυίΤ; Arist. Αν. 291. Α ρύω. πτίξότ' /is, Titos, τ), pennatus. Α πτίζόν. πτίξόφ0ίΤ05, ον, alatus. Α φοιτάω. πτιςοφόξος, u, ο χχ) τ), aliger, penniger. Ex πτίξον et φίξω. πτίξοφυίω. pe'nnas produco, pennas mihi nascuntur, plumesco. Ex πτίζον et φύω- πτίξοφυνς, Is, alatus. Ex iisd. πτίξοφυΐχ, as, %, pennarum productio. Ex iisdera. πτίξόφυτο$, ev, alatus. Ex iisd. πτίξόω, ω, f. ώ/τω, alas addo, alitem facio ; Metaph. erigo, uti spe. "Επίιτχ δ' οπω5 φίονίμΛίς vc%os άνΰξ' όξων ^^axnts, Arist. Αν. 1339. Αόγοιο-ί τ' %.ξα χχ) πτίξίίντχι, ib- 1452. Α πτίξίν. πτίξύγίο-σι, dat. plur. Ion. pro πτίζυξι, a πτίξυξ. πτεξνγίξω, f. ίσω, pennas rostro purgo ; (2) alas pando seu explico, tento volatum, de pullis avium ; (3) frustra et inaniter conor, Gl.V. πτίξυγίζιιν, crissare. Άλ- λα φλυχξΰς, χα) πτίξυγίζίκ, Arist. Plut. 574. Α πτίξυξ- a-TEguy/voi, plumarius ; adj. Gl. V. πτίζύγιον, u, το, alula, plumula ; (2) pinna- culum, seu pinna in aedificio ; (3) sum- ma auricula; (4) in veste anguli extre- mi ; (5) extremitas, ut gubernaculi, &c. Him. a πτίξυξ. f πτίξυγοίΐΰνί, to;, ό χα) τ\, alae formam ha- bens. Ex πτίξυξ et ttdos• πτίξυγοφόξος. w, β χα) ή, penniger ; (2) ag- men quoddam militare ; (3) cursor ta- bellarius surrectas in capite pennas ge- rens, ut Mercurius, parasitus. Ex ττε- ξΟν et ^£«4;. πτίξυγω^, as, ό χχ) τ), alas speciem ge- rens, alam referens ; (2) alatus ; (3) sca- pulas exstantes habens. Α πτίξυξ- πτίξυγωχ^, vel πτίξύγωχ^, ios, ό χα) τ), a- lis celer. Ex πτίξυξ et ώχύς. πτίξύγωμχ, xtos, to, ala, pinna ; (2) extre- mitas ; quasi a πτίξυγόω• πτίξυγωτκ, i), h, alatus, pennatus, pinna- tus. πτίξυξ, vyos, τ), ala, pinna, penna, pluma. Α πτιςόν. πτίξυξ^, ή, alarum plausus; (2) conatus volandi in pullis.' A πτίξύοΊτομχι, ξομχι, alis latera ferio ; (2) gestio seu passis alis gestio, gaudeo, las- tor. 0<%τς<χ Js πίμφιξ Ύχίνχξον πτίξύ- ξίτχι. Lye. 1106. Α πτίξυξ. πτίξύομχι, idem. πτίξωμχ, xtos, to, pennosum in avibus tegmen; (2) pinnas murorum. Απτίξόν. πτίξωο -is, ins, τ], idem ; (2) pennarum pro- ductio. πτ'.ξωτΥ,ς, ν, ό, qui alas addit, qui alis sub- levat. Ab eod. πτίξωτκ, τ), ον, alatus, pennatus, aliger, Gl. V. Ab eod. ς 611 ) πτία-Οχι, aor. 2. inf. med. pro trrcca-Sai, a πτημι. Unde xttixtixos, τ), ov, pavidus, aptus ad trepi- dandum, ut pauper, Em. Α πτησο-ν. πτνμχ; xtos, to, volatus, Gl. V. A πτΐίμι, f- πτΥ,α-ω, volo. Verbum inusitat. unde tamen 'ίπτχμχι, et alia descendunt. πττ)νχι, volasse, a. 2. inf. act. verbi ejusd. πτηνολίτι? νίφίλτι, aves perdens, vel peri- mens laqueus vel rete. Ab ολλυμι. nT7)voσω, metu consterno, ter- refacio, exterreo; obstupefacio, attoni- tum reddo, Ph. (2) amore, cupiditate a- liqua vehementi incendo ; etiam lastitia effero ; πτοώ, terreo, territo ; πτονμαι, trepido, paveo, pavesco, expavesco, Gl. V. ίπτον,μίνος, pavidus, Gl. Vet. p. part, pass, percussus amore. Mi tis o•' i5>j s -ίίχαο-χν ίπτοτιμίντιν, Eur. Iph. in Aui. 1054. Hinc 3-τό*ιο-/ί» ιως, τ), idem quod πτόχ. πτοι'χ, as, τ), idem ; libido rei alicujus, ni- mia adsectatio. Α πτοιίω. Hinc πτοιχλ^, tt, ό χχ) τ), pavidus, timidus ; (2> amore, cupiditate incensus. πτοιχω, ω, idem quod πτοιίω, ω, ΐ. η/τω, metu consterno, perter- refacio, amore percutio ; (2; animospe&. to attento. Μβί ονίΐξχ itx φξίνχς ίπτοίτ)• ffxv, Mosch. 4, 122. Kajoregoj γχξ χντιζ μίθ' όμτ]λιχχς ίπτοίτιται, Hes. Ορρ. 445. Α πτοίω• tto/jjo•/;, tωs, τι, idem quod πτόηοΊς• πτοίος, it, i, timor, metus. Α πτοίχ. πτοέΰμχι, praes. ind. pass, contr. pro πτοιίο• μχι, a πτοιίω. Poet, pro πτοίω. πτολίμίζω, II. 13, 644. Pro πολιμίζω. πτολιμίζ•^, S, ο, pro πολίμις•ή• πτολιμόνΖι, ad v. in bellum ; pro χολίμό*2(. πτόλιμος, tr, Ό, bellum, pugna. πτoλίχξχos, v, i, praefectus aut princeps urbis, vel pro πολίχξχος. πτολίιΟξον, pro πολ'αθξον, oppidum. πτολ'ιίο -cri, dat. plur. Att. et Ion. pro πολι- ό- 1. πτολιπόξ^, ν, ο, idem quod πτολιπόζθιο6, *, i, urbium populator, vasta- tor seu eversor, Od. 9, 504. Ex πτόλκ et ποξθίω. πτολίποξ^, idem, 11. 2, 278. ίττβλ /f, <νς, τ), urbs, civitas. Pro πίλις• πτ'ολκτμχ, xtos, to, idem ; pro πόλισμχ• ττοζθχχχνθος, it, i xx) i), ramos habens sp?. ΠΤίϊ mr ΠΥΘ Rososseu aculeatos. Ex χτίξβος et &- χχνθχ. spina. πτόξθος, if, ο, ramus, surculus. Ab όςθός. icT*i)h-fs•, (ος, β χα) r\, terrore perculsus, per- terrefactus, pavidus. Α πτοίω. πτυχλίζω, vel πτυιλίζω, f. ίσω, frequenter spuo, os sputo plenum habeo. Α πτύχ- λον, sive a -τύελβν. *τυχ\\σμός, vel πτυίλισμος, S, ό. screatus, exscreatio ; (2) crebra sputi ejectio. A πτυαλίζοι, vel πτυίλίξω- ίττύχλον, το, sputum. Α πτύω- πτυχς, ν), sputatrix, aspidis species qua?- dam, Gal. πτύγμα. ατός, το, plica, sinus, sinus rei complicate. Πτύγμα πίπλοιο, II. 5, 315. Α πτύσσω, πτνγμάτιον, α, το, parva plicatura, Dim. ΪΙΤΥ'ΓΞ, γός, r\, ptynx, avis genus. πτυίλίξω, saliva abundo, Hipp. A πτύί- λβν• ντυίλισμος, S, β, q. d. salivatio, saliva? a- bundantis fluxus. A pra?c. πτύίλον, *, το, vas, in quod sputum ejicitur, Era. ■πτυχύον, α, το, ruga ; (2) libellus plicatilis, pugillares. Α πτύσσω, πτυχτός, *j, ov, plicatus, plicatilis. Ab eod. Unde πτυξ. πτυχος, v>, plica, plicatura ; (2) ruga et sinus vestis ; (3) lamina pugillarium ; ατνχίς, januaj, valva?, Gl. V. tabella ; (4) sir.us clivi, valles montium, II. 20, 22. -πτύ&.γξΐς, cancri Epith. V. I•. iXT\ihx.ii a. 1. part. act. verbi πτύίσω. πτύ\ις, ιως, r„ plicatio, plicatura. Ab eod. -πτύα, u, to. ventilabrum, pala, Ph. πτνίφι. Poet, ventilabro. 'Από πλχτίος πτυόφιν, H. 13, 588. Α πτνον. ■ατυ'μος, 5, ό, pavor, consternatio. Α πτΰ• ζΐ'μχι. Unde πτυοτιχος, '>„ ov, qui facile consternatur. πτύξω, f• ζω, consterno, expavefacio, terre- facio, terreo ; πτύομαι, trepido, Ph. πτύ- esTfli/, consternatur, Ph. Mij πτνξόμίνοι ίν μνϊδίν) υπό των άντιχίΐμίνων, Phil. 1, 28. A πτοίω. πτίσις, ίως, ή, exscreatio, sputi ejectio. πτίσχω, idem quod πτύω. πήσμα,, χτος, το, sputum. Ab eod. πησ-μός, s, c, sputatio, exspuitio. Ab eodem. ΠΤΥ'22Ω, f• ξω, plico, complico, in ru- gas et sinus cohtraho ; Ιπτυγμίνος, com- plicatus, plicatus, p. part. pass, πτυχθύς, plicatus, a. 1. part. pass. Tr,v αΧνξ,γίΙα *τύξχι, Plut. Πτύία; ϊπ' ανταις χίΐξχς, complexus, Soph. (Ed. Col. 1606. χτυχ?), %ς, 'h< plica, plicatura. Α πτύσσω• πιυχθύσα, a. 1. part. pass. f. g. verbi πτύσ- πτυχίον, χ, το, libellus, seu codicillus plica- tilis, pugillares. Α πτύξ. ■πτυχίς, /Sej, %, pars navis ubi nomen na- vis scriptum. Ab eod. πτυχώΐνς, ίος, ο χα,} vj, multas habens pli- cas, rugosus, plicatilis. Α πτνχΫ]. ΙΙΤΥ'Ω, f- ύσω, spuo, exspuo, exscreo ; (2) contemno, despuo. Ύξ)ς us Ιμον 'ίπτυ- σα. χόλπον, Theocr. 6, 39. Πτύσας πξο- σώτω, Soph. ; Ant ig. 1232. Αίμα. παχύ πτύοντχ, II- 23, 697. πτωχάζίμίν, Ion. pro πτωκάζα», a πτωχάζω, metu contrahor, expavesco II. 4, 372. Α πτώξ. Unde πτωχα,ί, άίος, -h, pavida, timida, fugax. πτωιχΛ, ατός, το, casus, lapsus ; (2) clades (3") delictum seu erratum ; (4) cadaver Α πίπτω. πτωμα,τίζω, f. ίσω, cadere facio, vel praeci pito. Α πτώμα,. πτωμκτις, ίΰο;, ή, poculi seu alius vasis ge- nus. Ab eod. χτω%, πτωχός, ο χα.) ή, pavidus, timidus ; (2; subst. pro lepore, II. Π, 676. Mschyl. Agam. 141. Nicand. in Theriac. 949. A πτοίω. πτώσιμος, Ιμη, ιμον, caducus ; πτόκτιμον, et πτώμα, ϊπ) Μχξ5, cadaver, Gl. V. JEsch. Agam. 678. Α πίπτω. πτωσ-ις, ίως, ή, casus, ruina, Ph. strages ; AL Gl. V. Ab eod. πτώο-0-ογτί, 3. plur. pra?s. ind. act. Dor. pro πτώσσνσι, a χτωσσω, fut. ξω, perterreor, trepido, expa- vesco, metu consternor, metu perculsus concido, abscondo me pra? metu ; (2) ti- mide mendicans oberro, mendico. ,'Άλ- λ' /jv δ' Λλλοο•' ίίς ίξημίκΥ πτώνο-νσαν ξύ- ναΐς α,ξσίνων ίτ^βίτίΓ», Eur. Bac. 223. A πτοίω. πτώο-ω, cadam, ϊ. 1. ind. act. verbi πίπτω- πτωτιχος, r„ ov, casualis. Vox Gramm. A πτωτος, %, ov, qui cadere potest vel solet, caducus. Α πίπτω, πτωχαλάζων, όνος, β χα.) ή, q. d. mendicus ostentator, pauper arrogans, Alexis ap. Athenceum. Ex πτωχός et αλάζων- πτωχας, άδοί, ν), idem quod πτωχας, vel semper esuriens. Α πτωξ• πτωχίία, ας, '//,-mendicitas, inopia, pauper- tas, egestas, Ph. Α πτωχίύω- πτωχίϊον, n, το, locus, in quo mendici de- gunt, vel aluntur, domus mendicorum. Α πτωχίύω• Τίτωχιλίνη, '/ι, mendica Helena, cognomen meretricis, Ath. πτωχίύω, fut. ιύσω, pauper sum, mendico ; πτωχίύισχον, mendicabam, imperf. Ion. pro^ ιπτωχ'νον. "Οτι hi' νμας ΙπτώχιυιΠ, πλύο-ιος ων, 2 Cor. 8, 9. ΤΙτωχω βίλτιόν ίίΊ χα,τα. πτόλιν, {js χατ' αγξχς Aaira πτωχώιιν ; Od. 17,. 19. Α πτωχός- πτωχίζω, f- ίσω, ad mendicitatem redigo, pauperem facio. Ab eod. Unde πτωχιχος, '>„ ov, mendicus; (2) mendico conveniens. πτωχίϊΐζος, mendicior ; compar. irregul. πτωχοΰοχίίον, α, το, receptaculum mendi- corum. πτωχόμνο-ος, ν, ό χα) r„ pauper Musis, i. e. imperitus. Ex πτωχός et μΰα-χ. πτωχοπλύο-ιοι, qui paupertatem mentiun- tur; qui specie paupertatis reipsa sunt ditissimi. πτωχοτοιος, if, ό χα) r\, mendicos faciens, ad mendicitatem rdigens. A 3-01/41. πτωχός, η, iv,proprie timidus ; (2) mendi- cus, pauper, egenus, Ph. Α πτώσσω- πτωχότατος, pauperrimus. A prffic. πτωχοτςοφίϊον, ν, το, locus alendis mendicis destinatus. πτωχοτξοφίω, pauperes alo. πτωχοτξοφία, ί, mendicorum nutritio. A πτωχοτξόφος, n, β χα) 'h, qui vel quffi men- dicos alit. Ex πτωχός et τξίφω. πύαμος, pro χύαμος, Poll. πυχνί^ /ia, ων, τα, festum Athenis. A πνανίψιος, ία, ιον, in quo legumina seu fabas coquuntur. Ex πύανον et £ψ&ι. Hinc Πυκνίψιων, ωνος, ο, mensis, cujus initium est, quando sol Scorpionem ingreditur, Gl. V. October. πυάνιος, n, ό, fabaginus, ex leguminibus. A πύανον, n, το, faba, vel legumen ; (2) triti- cum coctum. ΠΥ'ΑΡ, το, coagulum ; (2) primum lac a partu. Hinc πυα,ξίτν,ς, n, 0, idem. πυγαΊα, ων, τα, nates, clunes. A πυγαΊος, αία, αΐον, posticus, qui eit natium ; (2) salax, libidinosus ; (3) cinsedus. πυγαλία, ας, vt, natium morbus, ficus in natibus enascens, Strabo lib. 13. Ab eodem. πνγαλίαι, β/, qui natium morbo afficiuntur, Strab. πύγχξγος, α, β χα) ή, nates albas habens, effeminatus, subst. aquila? genus Cauda albicante, albicilla. Ex πνγν, et άξγός. πυγαςίζω, idem quod πυγίζω. ίΐΥΓΗ ν , ν\ς, ή, nates, clunes. πνγηΰον, adv. secundum clunes, vel nates, averse. Α πνγί,. πνγί'Βιον, α, το, exiles nates, clunes arida? et depressa;, Dim. Ab eod. πνγίζω, f. ίσω, nates alicujus ferio ; (2) ρεε- dico ; πίπνγιο-μίνος, pffidicatus, Ph. p. part. pass. Ab eod. πύγιο-μα, ατός, το, verberatio, qua nates alicujus verberantur. Α πνγίζω. πνγΐΓ->,ς, S, i, paedico. Ab eod. πυγμαιομάχος, ν, ό χα) ν, cum pygmseis pugnans ; ut πνγμχιομάχοι γίξανοι, grues. Ex πυγμαίος et μάχομαι, πυγμοΰος, », ό, aequans seu explens πνγ- μ?ιν, pygmasus, nanus, pumilio, pusillus homo. Απνγμνι• πνγμχχίω, ω, pugilatu decerto, Apoll. πυγμαχία, ας, ν, pugilatus. A πυγμάχος, α, ό, pugil, pugilatu decernens cum aliquo. Ex πυγμή et μάχομαι. πυγμ->„ νς, ίι pugnus, manus in pugnum contracta ; (2) mensura spatii a cubito ad pugnum ; (3) dimicatio, pugna, Ph. Al. Gl. Vet. caestus ; pugilatus. IW- ( 512 ) μτ,ν χα) ίτχγχςάτΐΰ» ίγωνίζιο-θχι, Plut. Α πύξ. πνγμγ, adv. crebro ; (2) enixe. Α πνγ* μίίί cujus proprie est dativus. πυγολαμπάς, άοος, vel πνγολαμπις, ίδος, ν), cicindela, insecti genus, cujus clunes seu nates noctu lucent. Ex πυγ-η et Χαμπω. πυγονιαΤος, χίχ, xTov, mensuram cubiti se- quans. Α πυγών- πυγοζ-όΜς, a, '//, Epith. meretricis, qu. clu- nes ornans. Ex πυγνι et sri /.λω πυγίσιος, n, o, idem quod πυγονιχΊος. Εό- θξον όξύί,αι oorov τί πυγίσιον ΪυΘχ χα) Ινΰχ, Odyss. 10, 517. Α πυγών, όνος, ό, vide πυγμν), 2. Α πύ\• πυΐχξίζω, salio, ut ποίαοίζω ; (2) resilio ; (3) calcitro ; calce nates alterius ferio, Arist. Equit. 697. πυίλιον, n, το, labrum seu solium aereum, in quo se lavant. Α πύίλος. πυ%λ)ς, ίίος, ή, cavitas annuli, in quam gemma inseritur, pala annuli. Ab eod. πύίλον, n, το, idem quod ΠΥΈΛ02, ν, ό, vel ί, solium, loculus in quo mortui cadaver deponitur ; (2) so- lium balneare ; (3) alveus, in quo lac aut alius liquor excipitur. πυίλωίνις, ίος, ό χχ) τ), concavus in modum πυίλα• Α πύίλος. πυιτίχ, ας, i\, coagulum, vide πυτία. πυίω, suppuro, ad suppurationem perduco. Α πύον. Hinc rruvi, %ς, ή, morbus pulmonis, ςθίβ-ις. ΤΙυθαγόξίίος, n, ό χχ) 'h, Pythagora ortus, Pythagoreus. Α Ιίνθχγόξχς. ποθχγοξίζω, fut. ίσω, Pythagora? sectator sum. Τίυθχγοξ ιχός, v„ ov, Pythagoricus. Ab eod. Τίυθαγαξίς, ίίος, ή, sectatrix Pythagoria? Philosophia?. πυθχγοξίσμός, ό, sectatio, studium Philoso- phise Pythagorica?. Πυθαγοξίς-άς, Dor. pro Ή.υθχγ6ζΐ?>,ς, Py- thagoraa sectator. πυθαύλπς, ό. Pythii carminis cantor, vel qui Apollinis cum Pythone certamen tibia exprimit, V. L. πυθίδών, όνος, v\, putredo. Α πύθω. πυθίΤον, α, το, Pythium oraculum. Α Πί- θιος. πυθίο-θαι, a. 2. inf. med. verbi πυνθάνομαι. πύθίυ, 2. sing. aor. 2. imper. med. Dor. pro πύθχ. πύθγι, 3. sing, prass. conj. act. verbi πύθω- πύθ'ηχι, 2. sing. aor. 2. conj. med. Ion. pro πύθγι, a πυνθάνου,χι• Τίυθία, ας. ή, sc. lioua, Pythia Apollinis sa- cerdos, Pythia. Α Πύθιος. Τίύθιχ, ίων, τα, Pythia, festum Grascorum in honorem Apollinis Pythii, oh inte- remptum serpentem Pythonem Delphis celebratum. Ab eod. πυϋιάξω, vaticinor , pro quo libri etiam πυ- θαίζω, sed male. ΐίυθιάς, άΰος, %, Pythias, tempus inter duo Pythia ; (2) sacerdos Pythia. Τίυθιχός, ■>„ ov, Pythicus. Ab eod. πυΰιονίχγ,ς, a, 0, qui Pythiis ludis vicit. Ex Πύθιος et vixri- πυθιόνϊχος, n, ό, idem et ex iisd. Πύθιος, ία, ιον, Pythius, ad Pythios ludos, vel Apollinem Pythium sive Pythonem etiam et Oraculum Pythium pertinens ; (2) Apollinis cognomen, a serpente Fy- thone ei impositum, quern jaculis suisin- teremisse fertur. Α πύθων. πυθίων, όνος, ό, Pythion, bulbi genus. Ab eodem. πυθμίνόθίν, funditus, prorsus, omnino. A ΠϊΘΜΗ'Ν, ίνος, ό, fundum, imapars ; (2) ramus, propago. πνθοΊ, Pythone, in Pytho. Α πυθώ. πνθοίατο, 3. pi. aor. 2. opt. med. Ion. pro πύθοιντο, a πυνθάνομαι, II. 1, 257. πυθόχξχντος, ov, ab Apolline praidictus et CertO fllturUS. Α χςααίνω. πυθοχτόνος, β, Epith. Phoebi, interfector serpentis ; vide πύθων• πυθόλν,πτος, n, ό χα) ή, a Pythio correptus, furens ex Apolline, afflatus a Phcebo. A Πύθιος et λαμζάνω. ΠΥ'θΟΜΑΙ, audio. πνβόμχντις, ίως, ό χα) 'h, PythlCUS vates. . πνθομίνοι, nom. pi, aor. 2. part. med. verbi πυνθάνομαι. πύθοντο, 3. plur. aor. 2. ind. med. Ion. pro. Ιπύθοντο. πυθίχΜί-ος, ν,Ιχχι h, Pythio oraculo edU πτκ II ΥΛ ΠΤΡ tus, vel comprobatus. Ex Πύθιος et χ^άαι, oraculum edo. ϋΥ'ΘΩ, fut. πύο-ω, putrefacio, et πύΟομαι, putresco, putrefio. "hoc, μη πύθη ΑΓος όμζξος, Hesiod. Op. 624. ΤΙυβώ, Sg } η, Pytho, urbs Phocidis, quae et Delphi apellatur, Apollini sacra. πυθώΰί. adv. ad locum oraculi Apollinis Pythii. Α Πνθώ. χύθων, ωνος, b, Pytho, draco vel serpens, quern Apollo interemit, unde et Pytkius . cognominatus fuit. Α πύθω, quia ex pu- tredine terra» ortus credebatur. χυθωνιχος, η, bv, Pythonicus ; (2) a spiritu divinatorio correptus. Α πύθων. χνθωνόθίν, Pythone, Plut. πύϊον, χ, το, sanguis putrefactus. A πύον. ΠΥ'ΚΑ, adv. dense, spisse; (2) pruden- ter, accurate ; adfabre. "Os pa νόθος μ\ν \ην, πύκα i' Ιτξχφί $ta &ίανώ, II. 5, 70. πυχάζω, f άβ-Λΐ, denso, stipo ; (2) tego, in- tego, contego, munio ; (3) orno, exorno ; πίπυχαο-μίνος, densatus ; p. part. pass. Ph. crinitus. "Στεφάνου πυκαίτθύς, Eur. Ale. 799. Κόο-μ-φ ανχάζω τΖΙ", id. He- tac. Ί9.5. Πάντα τω χξυο-ω πιπυχασμ,ί- νον, Theocr. 21, 53. ' "Εκτο'ξα δ' a'tvbv α- χός πύκασι φξίνχς άμφ) μίλαίνας, Cir- cumtexit, II. 17, 82. A vox». ttuxao-at, a. 1. inf. act. ννχάο -fcv, praes. inf. act. Dor. pro πυχά- ζαν- χνχχο-μος, χ, Ό, densatio ; (2) ornatio. A πυχάζω- χυκιμηϊης, ίος. ο xcii η, prudens, accuratus, sedulus. Ex πυχινος et μ,γ,ϊος, consili- um. trvxiia, adv. frequenter; (2) prudenter; (3) eleganter. Α πυχινός. truxivav, gen. plur. f. g. Dor. pro πυχινων- πυκινας, gen. sing. f. g. Dor. pro πυχινης. πυκινοκίνητος, ov, qui crebro movetur. χυκινόρίιζος, ov, multas et diffusas late ra- dices' habens . Α βίζα. νυχινος, t), ov, densus, creber, frequens ; (2) prudens, callidus; (3) elegans. Α πύ• xot. χνχινόφξων, όνος, i xeti η, prudens. Ex φξγ,ν- χυχινώς, adv. dense, spisse, crebro, frequen- ter ; (2) prudenter, sapienter j (3) accu- rate, firmiter. A πυκινός. ttuxva, adv. crebro, frequenter. Α συχνός. ίτυχνάζω, frequento, Gl. V. spisso ; πυχνά- ζε/, -continuat, Ph. Α πυκνός. χυχνάκις, adv. frequenter. Α πυκνά. πυχνόζλατος, χ, b χα.) η, dense germinans. Ex πυκνός et βλα^άνω. χυχνογόνατος, χ, β χα.) ή, densis geniculis constans, crebris distinctus geniculis et internodiis. Ex πυχνος et γόνυ, genu. •χυχνόχαςπος, χ, Ό χα) ή, densos seu multos fructus habens. πυχνοχίνΰΰνος, x, i χα.) η, qui frequenter periclitatur, qui crebris se periculis ob- jicit. χυχνόχομον, χ, το, Pycnocomum, herba. Ex πυκνός et χίμη, coma. πυχνόχομος, β, qui densa coma est, Steph. πυχνόν, adv. crebro, frequenter. Α συχνός. πυχνοπνίύματος, χ, b χα.) η, qui crebro re- spirat, Suic. Ex πυκνός et πνίΰμα. ίτυκνόποξος, χ, b χα.) η, densos meatus ha- bens, Bob. πυκνόττεξος, ov, densas, i. e. firmas alas ha- bens. Πυκνόπτίξοι δ' 'ίσω κατ' αυτόν ιυς-ομχσ' άηΐόνίς, Soph. (Ed. Col. 17. A πτίξόν. πυκνόρρΊζος, χ, β χα.) η, densas axit crebras radices habens, qui est densa radice. Ex πυκνός et ρίζα., radix. πυχνόρρονγος, ov, idem quod πυχνόρρωξ, ωγος, b χα) η, densus acillis. πυχνος, '/ι, ov, per Sync, a τυχινός. ίτυχνόαταξχος, ν, Ό χα.) ή, qui densa est car- ne, qui solidum habet corpus et succi plenum. Ex rruxvoe et ο-α-ξξ, caro. χυχνοο-ποςίω, dense sero vel semino ; frvx- νονποξϊίμαι, dense seror. A χνχνόο -zoooi, u, i χα.) ή, dense satus, dense seminatus. Λυχνίς-νιμος, ό χα.) 'η, vestis densum stamen habens. Α ς-ήμων ίτυχνόζ-ιχτος, u, ό χα.) r„ crebris punctis di- stinctus, maculosus. *υχνό?νλος> ν, ό xx) ή, multas habens co- luranas. νυχνίτίξον, adv. ssepius, crebrius, spissius, Ph. A (rwevoV. χυχνότη;, ryrot, i), densitas, spissitudo ; (2) crebritas j (3) prudentia. Α πυχνίς. πυχνόφθα,λμος, », ό χα.) fa crebros oculos seu gemmas habens. χυχνόφνλλος, u, Ό χα.) i), densa habens folia, densus foliis. ίτυχνόω, denso, spisso, spissifico, stipo ; <τυχ- νοΐ, densat, Ph. πνχννμχι, densor ; -πυχ- vStki, spisscescit, Ph. πντνχνωμίνος, den- satus, p. part. pass. Πάντα, τςόπον τε σα,υτον σ•τξόζα ιυχνώσα,ς, Arist. Nub. 702. ^ Πυχνωθϊισα,ι φΚίζίς, Hippocr. A πνχνος-, •χύχνωμα,, ατός, το, idem quod πυχνότγ,ς. πυχνως, adv. dense, spisse, crebro, frequen- ter, saepe. Α συχνός. πύχνωσις, ίως, ν), densati®, spissatio. A πυχνόω. πυχνωτιχοζ) τ), ov, densandi vim habens. Ab eod. πνχτα,λίζω, idem cum πυχτίύω, Eust. τνχτΰον, ν, το, tablinum, armarium libel- lorum. Α πνχτίς. πύχτίυνις, ίως, ή, dimicatio, Ph. πυχτιυτν,ς, S, b, pugil; pugnator, Gl. V. A πυχτίυω, pugilatu certo, pugilor, dimico ; (2) pugnos incutio ; τυχτώω, μάχομαι, pugno, Gl. Vet. h,ς, ίος, b χα) ή. puri similis, purulen- tus. Ex sruov et ιΐδος. πύον, rb, pus, sanguis putrefactus. Α πύ• θω. r πυοποάω, ω, f. ηοΌι, pus moveo. A πυοποιος, S, b χα) η, pus movens, suppura- tionem adjuvans. Ex πύον et ποιίω. πυορροίω, pure mano, pus effundo. πυορροια, ή, fluxus puris, suppuratio. A πυορροο;, πυορρας, χ, β χα) η, pure fluens, e quo pus manat. Ex πύον et ρίω. πύος, it, b, vel πυος, 2, b, colostrum seu colostra, primum lac a partu in omni- bus animantibus ; πύος, tos, το, pus. A πυχλχος, χ, b χα) η, pus extrahens. Ex πύον et 'ίλκω, traho. πυόω, ω, f. ώσω, suppuro, ad suppuratio- nem perduco. Ab eod. πυππάζω, poppysmate adulor, demulceo. A Πϊ'ΠΙΙΑΒ, vox palpi seu poppysmatis. ΠΥ^Ρ, πυξός, το, ignis ; (2) febris. πυξά, ας, ή. pyra, rogus, lignorum strues igne subjecto ardens. Α πΰζ. πυξά, τα, ignes, Herod. πυξάγξα, ας, ή, forceps, quo ignita tene- mus, aut ex igne eximimus. Γεντβ Ss χίΐξ) 'Ϋαις-Υ,ξα κξατίξον, ίτίξηφι δε γίντο πυξάγξην, II. 18, 477. πυξαγξίτης χαζχίνος, pro πυξάγξα, q. d. cancer ignita tenens. Ex iisd. πυξάζω, exuro, cremo ; (2) rubeo, rutilo. Α πυξά. πυξχίθω, ignem accendo, ignes excito. Άμφ) ναυο-ι πυξαίθίΐν Κξγιίων ζ-ξαιών^ Eur.Bhes. 854. * ? πυξάχανθα, ης, ή, pyracantha, q. d. ignea spina, i. e. ν aide urens et pungens, Nic. Th. 856. ' πυζάχκιος, Ία, ιον, rufus. Ex πΰζ et »- γαι. Kk ΠΥΡ ΠΥΡ ΠΥΡ πν,χζτίω, in igne verso et candefacio ; (2) uro, incendo, infiammo. Ex iisd. πυξαζτίω. ω, f• ώο-ω, in igne verso, cande- tacio ; πίτϋξα,χτωμίνο;, candcfactus, perf. pass. part. Ex iisd. Hinc wfaxri's-i;. ιω;, 'h, actio ipsa in igne ver- sandi ; (2) incendium. πυξολΛς, vel migeuJus, f$o;, r„ ignaria, no- men avis, Gl. V. spinturnix. Ex πΰξ et LX7.ou.oit. salio. πυξάμγ, si?. ■>,, falx, qua triticum deraeti- tur ; (2; falx messoria. Ex πυξό; et άμγ>• πυξαμτττό;, 2, β, messis tntici-j [2J tempus me-SMS. Α πυξάμγ,- πυξχμ);, ίοοί, r„ pyramis, figura in conum, velut flainma ignis, attenuata ; (2J pla- centa qusedam. A πΰξ- πυξαμονύγ.;, ίο;, ο χχ) ■>,. speciem pyrami- dis gerens, seu pyramidatus. Ex πυξα- μ); et iTho;. πυξαιΰί;, sc. άξτο;, panificii genus ex tri- tico admixto mel'e, quod praemii loco dabatur iis, qui insomnes pernoctasser.t in symposiis ; (2) pia:enta quaevis ; (3) Metajrh. victoria, palrna, Arid. Eq. 277. Α πυξοί• πνξαυγϊ;, ίο;, h xa) r„ igne fulgens, qui ignei fulgoris est, igne rutilans. Ab αΰγγ,. πυξαυλιχα οξγανα, Bud. bombardas vccat. πύξαυιον, n,\o, igniarium, vas, quo prunas ardentes in mensam inferuntur. Ex πΰξ et αΰω, accendo. νυξαΰς-γ,;, a, o,pyrausta, insectum lucemis advolans, exustisque alis concidens et pe- riens. Ex iisd. πνξάφλίχτο;, n, Ό xa) y„ ardens, sed ita, ut ab igne non absumatur. πνξγγ)>όν, adv. catervatim, turmatim, A πΰξγοί. τυςγτιςία, et πυξγγ.ξνμχι, in turri sto, tur- rim custodio, sum in arce, contineo me intra muros, q. a πυξ γγ.ξγ.;, qui turri con- tinetur. Ώσπίξί) πολ-ι; πξΐς Ιχθξων, σώ- μα πυξγγξ6μ-9α, Eur. Or. 76 j." Α πίξ- yoi et άξω, apto. πυξγν,ξω;, adv. excelse instar turris, Ees. πυξγίίιον, το, turricula, Poll. πύξγινο;, turreus, Gl. V. turriformis ; (2) rirmus, firmans. Α πΰξ;ο;• πυξγίον, α, το, turricula, Dim. ab eod. -χυξγισχάξίον, το, turricula, armarium. A πυξγίσχος - idem. πυξγισχιον, το, idem. &ugyiTY,;> a, o, in turribus degens ; πυργί- ττ,ς ς-ξνθο;, passer muralis, Gl. Vet. *Ab eodem. ίτυξγόζ&ξΐ;, ιως, y„ propugnaculum turri- tum, Hes. Suid. Ex πύργος et βάρς. χνξγοΖάϊχτο;. s, Ό xa) h, turribus infestus, turres vastans et destruens. A ha'tZu. πυξγο•ιο~γ,;, l;, turris speciem habens. πνξγομχχίω, e turri pugno, Xen. Cyr. 6, 27. Έπυργομάχ&ν πξό; άλλγ,λας, Appian. Α μΑχομχι- πυ=γοποι-ω, turrifico, GL V. Hinc πυξγοτοιίχ, ϋ„ extructio turrium. ΠΤ'ΡΓ02, n, e, turris ; (2) arx, castel- lum ; (3,' mcenia qua? fere turribus ex- tructa, et hinc (4) urbs munita, seu cum arce ; (5) villa magnifica, turri eti- am instructa ; (6) presidium, propugna- culum etiam de homine j (7; phalanx, H. 4, 334. (8) fritillus, Ern. πυξγοσχάφο;, n, a, dirutor turrium et mce- jiium. Ex πύξγος et σκάπτω- χυξγχχο;, 6, turris fulcrum, pars navis. Ab Ι.χω. πυ°γο$ο°ίω, turrim sustineo. A ewgye^e?, », β z»t r t , turriferseuturriger. Α φίξω. πυξγίω, ω, fut. ώτω, turri instruo et mu- nio ; (2) in altum tollo, in turris altitu- dinem eveho, amplifico, exaggero; πι- πί/ξγ&σοίί, elatus es, superbis, p. pass. 2. sing. 'Erri/Sjj xxi λίαν πυξγο7; χά,ξΐν, Eur. Med. 526. MiviXatov ιΐπον, ο; πί- ίτύ'γωο -xi &ξά.ο•ίΐ, id. Or. 1546. χΐξΐ, id. Rhes. 122. 2y μϊν Xiy' ζμα,ς, o'n πιπυξ- ■yutrui λόγοι;, id. Her. Fur. 233. Tu quidem dicito contra nos verba, quibus munitus es. πνξγυξνμνι, circumdor, Eur. ita Bud. Al. aliter. πυξγώοΎ,ί, ίο;, ό xa) r„ turritus, Gl. V. A πΰξγο;. αί>ξ•/ύ>μΛ, ecTo;, το, turris, Eur. Phcen. 294. (iQ aedificatio, id. Τ road. 1173. Α πυξγίχ. ζυξγωτι;, /hog, r It turrita. Ab eod. rujyitfTsi» r„ ov, turritus, fastigiatus. πυξ^ΛΥ,ς, ίο;, i xa) r„ «gni ardens, ambus- tus, candens. Ex πυξ et ΙαΊω. -ΰξίαλον, », το. igniarium, instrumentum prunis ferendis aptum, titio ignitus, qui cineribus obruitur ad conservandum ig- ' nem^ (2} culina, coquina. Ex iisd. πΰξίχνον, si, το, idem et ex iisdem. χόξίΰ'οι, α, το, pyrethrum, fierba,Nic. TJi. 9SS". Α πϋξ. πυξΰον, n, tc, "igniarium, ignitabulum, Gl. Yet. thuribulum, Soph. Philoct. 36. (2) sacrarium apud Persas, in quo sacer et a?ternus ignis servabatur, Ern. Ab eod. πυξίκΖολο;, et, ignis elisus, Suid. πυον/Αολο;, α. Ό xa.) ■>„ ignem ejiciens seu evomens, silex, scintillas edens, Gl. V. ignivomus, flammivomus ; πυξ-κζόλον, fomes, Gl. V. Ex πϋξ et ίχζάλλω- πυξ-χ-ιχο;^ r„ ov, febrilis. Α πυξίσο-ω. πίξφ;, ίω;, r„ febris, seu paroxysmus fe- firllis. Ab eod. πνξίο-ο-α, vel ίττω, fut. ξω, febricito, febri- CO. Ία.τξφ αΐτχξ'ον ξ-νίζίο-θαι ίΐ πίπύξίχίν sto;, Μ. Anton's, II. Α πυξ. πυξ-ταηω, idem. Α πυξίτό;. π^ξίτιον, s, τβ, febricula, Dim. Ab eod. πυξ- το;, S, ό, igneus calor, igneus iestus ; ^2} febris. Α. πΖξ- Καί τι ςίξΐι πολλον πυξίτο* οίΐλοΊοΊ βξοτοΊοΊν• 11 • 22, 31. πυξίτοφόξο;, ov, febrim afferens, gignens. A ci'u). πυχίττω, vide πυξίσσω. πυ°ίτώΙν,;, ίο;, ο χα) 'a, febrilis, vel cum febrili calore conjunctus j (2) febres ex- citans seu invehens ; (3J calidus. Α πυ- ξίτό;. πυξίυ;, ίω;, ό, qui igne inflammat, qui ig- uem subjicit. Α πυξίίιω. πυξΐυς -izo;, v„ ov, igniarius. Ab eod. πυξίυτ->.;. 5, ό, piscator igne fallens pisces. πυξίυτιχο;, ■>,, ov, igni utens, qui per ignem tacit, vel tit ; πυαυτιχϊ,, sc. S -Ϋ,ξα, pisca- tio, qua? noctu ad lumen fit. A πυξίίιω, ignem immirto, igne inflammo. Πυίίύων Try ΰλν,ν, Plato. Α πΰξ• T-ir.-~r.;, 'h. Ion. pro πυξά. πυ'ξ-ο'ον, χ, το, igniarium, Ion. pro. πυξΰον. ΠΥΡΗ ν Ν, r,vo;, ό, nucleus, Gl. Vet. bacca, nucleus olivae; (2) specilli pars altera, in nuclei modum rotunda ; (3) granum tburis ; (4) gemma qusdam. πυξΥ,νίμο;, α, ό xa) ■>,, ignem ventilans. Ex πΰξ et άνίμο;• zvgr.vr,, %;, ■>„ nucleus, ossiculum in po- niis, mespilis, cerasis, aut palmulis. A πυξΥ,ν- πυξΥ,νοιιΙτ;;, ίο;, β χα) %, baccas vel nucleo similis. Ex πυξτ,ν et Slo;. πυογ,νύΙγ,;, ίο;, ό χα) %, lignosus, interiore ligno multum dives. Ex iisd. πυξν,ζίξο;, a, i χα) ϋ„ triticum ferens, tri- tici lerax. Ex πυξό; et φίξω. πυξία, a;, yi, sicca sudatio ; (2) vas cal- darium, quo excalefacto sudatio cietur. Α πΰξ. πυξιάζω, calore foveo, Gl. V. Α πυξία. πυ".χμα, το, fomentum. Α πυξιάω- πυ'ίαο -is, it»;, ή, fomentum, fomentatio, Ph. Ab eod. πυξίατΥ,ξίον, it, το, locus, in quo sudantes πυξίωνται ; (2) cella caldaria, hypocaus- tum, vaporarium. Ab eod. πυξΐάτ -n;, u, ό, colostratus j (2) idem quod supra πυαξίτΥ,;• πυξίάτο;, 'h, ov, fomentatus, calefactus. A πυ\ιάω, ω, fut. άσω, foveo ; et πυξιάομαι, ωμαι, foveor ; (2) sudo et incalesco ex πυξία;, sive camini calefactione. ΙΙυξί- α.ν'Ά-ίξμΥί S -αλάσσγ, Diosc. Α πΰξ• πυ'ξίζίτΥ,;, ο, ignem ihgrediens, qui igni ad- movetiu:, ut λί*γ,;, Horn. Sch. πυξίΖιο;, ν, ό xa) *i, in igne vivens. Ex πΰξ et βίο;. πυξίΖξίμίτΥ,;, a, e, ignistrepus, seu inter faces, lumina, strepens ; ut saltatio noc- turna. Ex βξίμω- πυξίξξωτο;, ν, β χα) υ„ igne exesus, Suic. πυ^ιγ-νίτΥ,;, α, Ό, idem quod πυξίγίνκ;, ίο;, β χα) ή, igne satus seu geni- tUS. Ex πΰξ et γίνομαι, πυιίγλν,νο;, 8» β χα) ϋ„ igneas pupillas ha- Sens. Ex πΰξ et yX-fa, pupilla. πυξίγλώχιν, ινο;, b xa) 'h, ignitam cuspidem vel aciem habens. Ex γλωχίς. πυξίγόνοί, n, e χα) i, ignem generans. Ex πΰ" et γίνομαι, unde p. m. γίγονα• πυξίίαπτο;, ov, igni consumtus. Α Ιάπτω. Tueiitor, tf, το, igniculus, Dim, a πΰξ. ( 514 ) πυξ&ξομαζ, ev, Epith. solis, stellarum, eti- am jovis fulg. et Cupidinis ; igneus. πυζίίυττ;;, et πυξί-υτιχο;. Poll. V. πυζΐυτγ,ς. πνξίκθο;, α, β xa) y„ igni coctus, Gl. Vet. πυξίιςθον, colostra. Ex πυξ et \•\,οι. πνξΐΥ,χΥ,;, ίο;, ό χα) ϋ„ in igne acutus, seu cujus acies ignita est. Ex πΰξ et ixf•,. πυξίζτΥ,;, i, pro πυξίτν,;, λίθο;, Suid. πυξιθαλπΥ,;, ίο;, ό χα) Ϋ„ igne calefactus. Ex πΰξ et 3-άλπω- πυξίχαΥ,;, ό, igne combustus, Man. πυξίχαο;, u. ό χα) r„ ignicremi^, igne ere- mans. Ex πΰξ et χαίω πυξίχαυρο;, n, ό χα) ■>„ igne exustus, vel a- dustus. Ex iisd πυξίχαυτος, ν, ό χα) ϋ„ ambustus, Gl. Vet. rogo consumptus. Ex iisd. πυξίχμν,το;, u, β xa) y„ igne elaboratus ; (2) ab igne adustus. Τίυξίχιχ,Υ.τοι λίζγιτ%ς. Call, in Del. 145. Ex πΰξ et χάμνω. πυξιχξότατος, ό, cujus tempora ignita sunt, πυξίχτυποί, ft, i xa) y„ igne crepans aut crepitans. Ex πΰξ et χτύπο;• 3τυξΐλαμπγ,;, ίο;, β χα) ■>,. igne micans vel rutilans, splendens. Ex πΰ« et λάμπω. πυξίλαμπ);, fie;, ή, vermiculus quidam in tenebris lucens, cicindela, noctiluca. Ex iisdem. πυξίλΥ,πτο;, n, ό χα) ή, igne occupatus, ig- nem concipiens. Ex πΰξ et λαμζάνω- πυξίμανίω, ω, vi flammea glisco, Suic. Ex πΰξ et μχίαμαι. πυξιμάξμαξοί, ov, ignitus, Epitheton astri, Man. πυξίμαχο;, ν, ό χα) υ„ fervens in pugna, qui tarn acriter depugnat, ut ei resisti nequeat, non magis, quam igni furenti. EX: et μάχομαι. πυξίμοξφο;, u, ο χαι %, ignis formam ha- bens, Suic. Ex πΰξ et μ*ξφίι. πΰξϊνο;, t'vY d , ινον, prima brevi, igneus j (2) prima longa, triticeus. Α πΰξ, vel πυξό;. πυξίνώ^Υ,;, idem quod πυξΥ,νώΰν,;, Aristot. πυξίπνίΐόντα;, ace. plur. Poet, pro πυξίπνί- ονταί, a πυξίπνίων• πυξίπνώςοισι, dat. plur. Ion. pro πυξίπνίυ- sois, a πυξίπνιυς-ος, ardens. πυβίπνίω, ω, ignem spu"0.^ Tav πυξίπνίαο-α? ίναίξίΐ τξίσώΐίατον άλχαν, Eur. Ion. 203. πυξίπνοο;, contr. πυξίπνχ;, u, ό xa) Y t , ignem spirans. Ex πΰξ et πνόν,, flatus. πυξιπόλβ;, ό, vide πυξπόλο;• πυξφόγ,γγ,;, ίο;, ό χαι ϋ„ igne fractus. Ex πϋξ et ρΥ,γνυμι. πυξίο-μάξαγο;, ν, ό χα) r it igne crepans. Ex πΰξ et σμαξαγίω, resono. πυξίσπαξτο;, α, β xa) r„ in quo ignes spar- si sunt. Ex πΰξ et β-παξτό;. πυξίο-ποξο;, ov, igne satus, Opp. Cyn. 4, 304. at πυξίσ-πόξο;, ignem spargens, fulgens. Ex iisd. πυξίραχτο;. α, ο xa) r„ in quem seu ex quo ignis stiUat. Ex πΰξ et ο-τάζω. πυξίΐ-άτνι;, ν, I, tripes ferreus, Ph. Ex πΰξ et Ίς-αμαι, StO. πυξίο-φάξαγο;, α, ό xa) v„ qui ignis instar cum quodam strepitu lacerat et absumit. πυξίσσω, ardeo. Α πΰξ. πυξίτΥ,;, a, ό, scil. λίθο;, lapis pyrites, lapis ignem edens, Gl. V. silex. Α πΰξ. πυξίτΥ,;, ν, ό, triticeus^ Α πυξοί. πυξίτι;, ι&Οί, r„ Ut πυζίτΐί λίθοί, lapis pyri- tes. Α πΰξ- πυξίτξίφΥ,ί, ίοί, β xai r„ igne nutritus, Suic. Ex πΰξ et τξίφα• πυξίτξόφο;, », ό χα) ■>„ ignem alens seu nu- triens. Ex iisd. πυξίφατοί, ov, igne absumtus. Α φάο>. πυξΐφίγγγ,;, \;, igni fulgens, Epith. SOUS Α φίγγβί• πυξΐφλ%γίβγ,ί, ο xa) r„ igneo ardore afflic- tus. πνξίφλιγίθων, οντο;, ό, igne ardens, vel ig- neo ardore flagrans ; (2) fluvius inferna- lis igne ardens. Ex πΰξ et φλίγιθω. πυξίφλίγν,ί, ίοί, ό χα) •/>, igne ardens, vel ig- ne adustus, igneo ardore flagrans. Ex πΰξ et φλίγω. πυξίφλίχτοί, u, ό χα) ■>„ idem et ex iisd. πυξίφοιτοί, ov, Epith. solis, &c. Ut πνξβξ*. μ«ί• Α φοιτάω• πυξίχαλχο;, n, ό, igneum ss. πυβίχξω;, ωτοί, β xai ν, ignei coloris, ruti- lus, fulvus. Ex πΰξ et χξόα, color. πνχαίυί, ίωί, ό, qui incendit,' inflammat. πυξχαΊα, a;, -h, rogus, ustrina, Ph. (2) in- flammatio, incendium. Ex πΰξ et χαίω, uro. ΠΥΡ πττ ΠΩΛ χύξνχ, κ, i.'panis frustum ; (2) panis. A πύζνος. πυ*να.Ίης, et, ov, maturus, edulis. A ίτίξνοί, γ,, βν, triticeus ; (2) subst. fragmen- tum panis, bolus, esca, victus, alimen- tum. Α πυξό;, per Syncop. pro πύξίνο;. πυξοζιο;, u, ο χα) ν), in igne vivens. Ex πΰξ et βιό; . πυξοΖόλο;, », β xa) γ), ignes jaculans, vel aptus ad jaculandos ignes. Α βάλλω. πυεογίνγ,;, ίο;, b χα) υ), frumento ortus, tri- tico genitus. Ex πυξό; et γίνομαι. πυξοΖαίσιον, ν, το, locus, ubi ignem accen- dunt, focus, culina. Ex πΰξ et haiu. xvgohixo;, ν, b xa) ν), triticum recipiens. Α πυξό; et Μχομαι. srueouhY.s, ios,J xa) n, igni similis, igneus. Ex πΰξ et είδβί• χνξοιώως, adv. ignea specie. κυξόα;, ίίσσα, όεν, igneus, ignitus, vel urens in modum ignis, fervens. A πΰξ. ■χυξοίξγν,;, b, ignifaber, Man. πυξοχαπ^λίΰω, frumento negotior. χυξολαζ);, iho;, *}, forceps. Ex πΰξ et λαμ- ζάνω. ίτυξολαμπ);, 'vide πυξίλαμπί;. πυξολόγο;, α, ο χα.) ν), triticum colligens seu metens. Ex πυξό; et λίγοι. πυξομαντία, as, ϋ), divinatio ex igne. Ex πυξ et μάντι;• Unde πυξόμαντι;, iojs, c xa) r), ex igne divi- nans. πυξομετξίω, frumentum metior. πυ^οποιχίλος, punctis ignei coloris distinc- tus et varius. χυξοπωλίω, ω, f. ν\σω, triticum vendo. A πυςοπώλκ, ν, b, tritici venditor. πυξορραγ' /is, ios, b xa) Ϋ), igne ruptus, ignis vi ruptus, seu fractus ; inutilis. Ex arug et ρηγνυμι• ΠΥΡΟ' 2, S, b, triticum, frumentum. πυξοσβίνν;;, ios, b χα) r], ignipotens, Gl. Vet. Ex πΰξ et σθίνο;. πυξοτομια., as, v\, sectio seu messis tritici, messis. Ex πυξ»; et τίμνω. πυξότξόφος, Epith. flabelli, Ep. seu πυξοτξό- πos . Ex vtvqps et τξίπω. ίτνξνμαι, praes. ind. pass, contr. pro πυξόο- μαι, a π•υξόω. πυξοφόξος, v, b xa) v), triticum ferens, tritici ferax, 11. 14, 123. Ex πυξί; et φίξω. χυξοφόξκ, b χα) v), ignifer. Ex πΰξ et φίξω. πυξόχξω;, adv. idem quod πυξίχξως. χυξόω, fut. όιο -cu, accendo, incendo, ustulo, torreo; cremo, comburo; πυξνμαι, ca- lesco, ardeo, Gl. V. «ΐπύξωται, calet, Ph. perf. pass. Οϋθ' 'όσια ίπύξωσα; εν &αλά- μοις, Eur. Hel. 1369. χαθαξω hi πυξώσατί Ιωμα θ-εε/ω, Tlieocr. 24, 94.' Α πΰξ. ανξπαλαμασθαι, in malis artibus agilem esse ; ardelionem agere, Eust. A χυξταλάμνι, y;, v), de callido et versuto ho- mine, de ardelione, Eust. Suid, ιτυξπάλαμο;, vel πυξπαλάμνι;, v,b, idem. πνξπάλαμο;, et πυξίπάλαμο;, n, b χα) v), ig- nem protrudens, ignitus; (2) versutus. Ex πΰξ et παλάμη, πυξπνοο;, ν, b χα) vj, vide πυξίπνοο;• Τι- νάσσων χίΐρ) πύζτνοον βίλο;, jEsch. Prom. V. 953. ιτυξπολίω, ω, fut. fou, circa ignem versor, ignem accendo; (2) igne et incendiis vasto, igne depopulor ; πυξπολνμαι, in- cendor ; πίπυξπολνιμίνο;, incensus, p. part. Γίυξπολίΐν ty,v χώξαν, Luc. Ilyg- ιτολίΤν $■' Όσον, raxos, Arist. Thesm. 734. ΊΙνξχόλί^ tiisavfyaxas, id. Av. 1586. Ή μ\ν ii) νηο -os ώδί ίπνξπολεΊτο, Heliod. Κα,) hi) τυζπολίοντας Ιλίίισσομιν Ιγγ^ ibvras, Od. 10, 30. Unde ίτυξίτόλν,μα, aros, το, vastatio per ignem. πυξπόλν,ο-κ, lus, *), idem ; (2) incendium. πυςπόλος, a, b, igni utens, Epith. Bacchi, ob nocturna sacra, ignitus. Ab eod. πυροαγγ,ς, pro πνξορραγ^, Steph. πυρόάζω, fut. aarai, rubeo, Gl. Vet. rutilo. Πυρόάζίί γάζ b igavbs. Matt. 16, 2. A trvjipos' irvppaxvs, n, b, rufus. Ab eod. sruppias, u, b, serpens coloris rubri ; (2) servi comici nomen, Pyrrhias ; Burria. Ab eod. τνρριάαι, ω, idem quod sequens πνρ'ρίζοι. χνρρίξω, fut. ieru, rufus sum, rubesco, ru- fum colorem imitor, Gl. Vet. flaveo, ru- feo. A ttvppos. χνίρίχη, vis, %. sc. όξχ'/,ο-ις, Pyrrhica, saltatio armata ; ('2) cantus, ad quern saltatur. A Uvppus, qui hujus saltationis fuit auc- tor. πυρ'ριχιαχως, adv. per Pyrrichios pedes. πυ'ρρίχίζω, fut. ίσω, Pyrrhicam salto, curn armis tripudio Α πυρόίχη. Hinc πυρβιχιε -iis, S, b, qui Pyrrhicam saltat. xvppixtos πάς, Pyrrhichius, pes duabus syl- labis brevibus constans. Ab eod. xvppixos, ίχνι, ιχον, rufus. Α πυρρά;• πυρρόϋξΐξ, τξιχο;, Ό χα) r), qui rul'a seu ru- tila coma est, cui rufi sen rutili pili sunt. Auto τώγ' vityiv πυϋόοτρίχοι, αμφαι ccva- €ω\ Theoc. Id. 8, 3. πυρβοχόμνι;, b, qui rutila coma est, s. fulva, Steph. χνρροκόζαξ, axo;, b, corvi genus luteo ros- πυρροπ'ι-ΧΥ,;, ν, b, flavarum feminarum ama- tor, Arist. Eq. 407. vide Eor. lib. 1. Od. 5. Ex xvppbs et ίπιπίύω, inspecto. nrvppos. ξα, ξον, fulvus, et veluti ex flavo candicantem habens colorem ; rufus, fla- vus, Gl. V. Α πΰξ. Hinc πυρρίτ' /is, viTOs, v), color rufus seu rutilus. πυρρότξίχο;, n, b χα) τ), vide πυρρόθξΐξ. πυρρβλαί, a, b, avis nomen a rufo colore, dicta rubecula vel rubicilla. Α πυρρό;. πυρρόω, rufo, -as, Gl. V. Α πυρρό;. πυρράιΐνι;, ι;, rubicundus. Ab eod. πυζο-ά, τα, faces, ignes, Eur. πυξσαίνω, rufum facio, rufo. Α πυξσό;. πυξο-ιία, as, ν), significatio qua? fit succen- sis et sublatis facibus. Α πυξσίύω. πυξσιυτ^, S, b, qui significationem facit ac- censis et sublatis facibus, qui e specula signum dat igne. A πυξσίύω, face accensa signum do. Α πνξ- ais' πυξσίω, pro πυξσίύω, Eur. πυξσοΖολίω, instar faculas emitto, Man. πυξσόγλωσσos, a, b xa) v), flammeis Unguis micans, Suic. Ex πυξσκ et γλωσσά. πυξσοΰυνάΓΥ,;,ν, b, ignipotens. πυξσομοξφόω, ω, f. ώσω, igne formo. πυξσόνωτο;, b xa) v), rufum habens tergum. πυξσο;, if, b, fax ; plur. πυξσο) et πυξσα, iaces, ignes, amor vehemens. ΐίυξσο) hi φλίγίθχσιν επίιτξίμοι, II. 18, 211. Sed, πυξσο;, ν), ov, pro πυρρκ, a πυξ. πυξσοτόχο;, ν,οχαιν), ignem pariens ; ut πυξσοτόχο5 ^idos, silex. Ex t/jstoj. πυξσχχο$, b, facem accensam tenens, Stepk. Ex πυξσο; et 'ίχω. πυξσίω, ignes excito. Α πυξσό^. πυξφίξίο;, idem quod πυξφόξο;, Man. πυξφοξίω, ignem seu faces gesto. A πυξφόξο;, s, b xa) v), ignifer, Gl. Vet. flam- miter. Ex πΰξ et φίξω. πυξφόξο;, ν, b χα) ν), triticum ferens, tritici ferax. •Εχ πυξ^ et <ρίξω. πυξώ^^, εωί, β χα) ν), igneus, ignitus ; (2) urens in• modum ignis; &u£ci>hvis λίθο;, silex, Gl. V. Α πΰξ. πυξωθίντω», gen. pi. a. 1. part. pass, verbi πυξόω. πύξωμα, ατο;, το, callosa durities, seu col- lectio, qua3 in callum concrevit. Α πυ- ξόω. πυξωπι;, ihos, ν), rutila adspectu, cujus fa- cies rutilat. ϋνσαλίον « ponuntur ; (2) forum. Ab eod. πωλητή, S, b, venditor; πωλΥ,τα), magi- stratus Athenis, quibus commissa erat elocatio vectigalium, metallorum, aucti- onum, et similium. Ab eod. πωλνιτιχο;, *), bv, vendax, Gl. V. Ab eod. πωλ^, ν), bv, pullinus ; virgineus, Msh. S. T. 460. Α πώλο;, πωλίον, u, το, parvus pullus, equuleus,D/w. ab eod. πωλο$αμα?γ);, ν, Ό, equorum domitor. Ex πώλο; et haμάζω^ πωλehuμvίω, Si, fut. ^σω, pullos domo ; (2) ut pullum domo et erudio. Τίωλΰδαμνίϊν τίνα ev νόμοι; πατξό;, Soph. Aj. £49. Πω- λοίαμννισα; aval, Eur. Rhes. 187. Ex πώλο; et haμvάω. πωλohάμvγ l s, a, b , pullorum vel equorum domitor. Ex iisd. πωλοχόμο$, a, b, pullarius, Gl. V. Ex πώ' λο; et χομίω, euro. πωλοι /.axos, χ, b xa) v), cum pullis seu e- quis pugnans, Suic. Ex πώλο; et μάχο- μαι. Πϋ"'Λ02, », b xa) v), pullus, plerumciui Kk2 PAB ΡΑΔ PAK equinus, equuleus, sive tenerae, sive a- dulta? astatis, Philox. equuleus, pullus, dus, it. bos ; (2) πώλοι, pro virgine, Em. αωλοτξόφος, u, ο χα) v„ pullos nutriens. Ex πώλος et ψςίφω. νώλυ•\>, υπος, β, polypus, piscis quidam ; (2) caruncula in naribus seu in corde cre- scens. Ex πολύς et πϊίς. πώμα, ατός, to, potus ; (2) poculum. A πίνω, seu πίω, bibo. ΠΩ~ΜΑ, ατός, το, operculum, operimen- tum. Hinc πωμάζω, £ άσοι, operculo claudo, obturo. πώμαλα, adv. haudquaquam, nequaquam, nullo modo. Ex #3 et μ,άλα. πωματίας, n, ό, cochlea? terrestris species, quod est quasi operculo tecta. Α πώμα.. χωμάτων, α, το, operculum, cooperculum. πόιποτί, adv. unquam, Gl. V. πωξίω, ω, lugeo ; (2) mcerore adficio, luctu adficio. Α πωξος• αώξ'/ι, γ,ς, ν>, luctus, miseria, calamitas. •τωξ'/ιτνς, Co;, v), idem et ab eod. πω'ςιαίος, a. la, alov, callosus, asper. πώξίνος, ίν/ι, ινον, e poro factus, tophinus. A πωξος. irugoxfavj, ν, ramex callosus (seu tophus) in testiculo, &c. vide Steph. πωξόμφαλον, το, tophi concretio in umbili- co, Gorr. ΠΩ~Ρθ2, u, e, luctus ί (2) callus; (3) to- phus, seu porus, lapis levis et porosus. ΠΩΡΟ" 2, ξα,, ξον, C33CUS. πωξόω, ω, fut. άσω, callum induco j (2) in lapidosam duritiem et tophurn com- muto ; (3) sensum adimo, induro ; pass. occallesco, callum duco ; (4) in tophum convertor ; (5) sensum amitto, obdures- co adversus aliquid, πιπωξωμίνος, profli- gatus, Gl. V. induratus. Τίατώξωχίν αϊ- τών τνρ κας^Ιαν ,Joan. 12, 40. πίπωξωμ,ίνγι, Marc. 6, 52. Ιζωξώθηο-αν, Bom. 11, 7. Α πωςος. πωξόω, excaeco. Α πωξός. πύξωμα, ατός, το, callosa durities, s. quod in callum concrevit. Α πωςος. Hinc πώξωο-ις. ίως, y, concretio in callum, con- solidatio et ferruminatio ossium fracto- rum, Gl. V. induratio ; (2) stupor. πωςωσις, (ως, ν, exca?catio. Α πωξός. tf ως, adverb, quo modo ? quo pacto ? qui ? qua ratioue ? (2) quam ? (3) certo modo. Hinc πως ποτί ; quonam tandem modo ? cur nam? πως ^ tSto; qui fieri istud potest ? πως γάς, ap. Dem. nullo modo, qui possit fieri ; πως γάς & ; quidni ? πως, adv. et vox enclit. quodammodo, ali- quo modo, quantum. Hinc ΰ'πως, si forte ; μ,-ίπως, ne forte. πώσω, f. 1. ind. act. verbi πίνω, s. πωμι. πωτάομαι. ωμαι, f. '/ι?ομαι,νο\(>, as, volito. Οίοι άν,ΰονινίίς ϊφίζόμίνοι Ιπ) δίνδξων, Ιίω- τωνται, Theocr. 15, 122. Α πίτομαι. πωτν,ας, ίσσα, ίν, volaticus, Sibyl. πώτνιμα, το, volatus. A pr. πωτγ,ο -iai, 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. et Att. pro πωτν,τνι, a πωτάομ,αι, volo. πω'ύ, ίος, το, grex. Α πάομαι, possideo. ΠΩ'Ϊ ΓΗ, γγος, ή, mergus, fulica 'Ρ Est litera decima septima Gnecorum, quae suo nomine ρω dicitur, idque ab Hebrasorum Resch ; (2) in numeris va- let centum; et, cum lineola inferne appo- sita (§,), centum millla. PA, conjunct, expletiva, certe, utique.om- nino ; sed pa, quidem. la, vel potius pa, facile. Ex pahiov. 'PA~, το, rha, radix qucedam. ραζάττω, sursum ac deorsum eo, Hes. Ex pes et βάω, eo. 'FetSQ, 'Ραζζονι, et 'Τ>αζξχν), Rabbi. Vox Syr άχλ. Magister. ραζίίία, verberatio qua? fit virga, V. L. ραζίίύω, virgas quatio, virgis caedo. A ράζ'Βος. paSha, ων, τα, virgulta; (2) radioli in ore quorundam piscium. Ab eod. ρχζΰΐζω, f. ίο-ω, virgis cffido ; perticis ca?do seu decutio, excutio. Τς)ς ίρραζΙίσθ-Μ, 2 Cor. 11. 25. Ab eod. Unde paShive;, ivvi, ivov, virgeus, Gl. V. paCdiov, vel ράζΰιον, u, το, virgula, parva virga, ramulus, scapus, Gl. Vet. virgul- tum, Dim. ab eod. pxQdoitir,s, ίος, β χαϊ •>ι, virgatus, virgae si- milis ; et in plur. ραζΙονΜς, sutura? in calvaria. Ex ράζ'Βος et ιΤίος. ραζίομαντία, ας, r„ genus vaticinationis, dum sagittaa mittuntur in pharetram, mistajque et inscriptaa sortientiurn no- minibus exeundo sortem indicare cre- duntur. Ex ράζίος et μάντις. ραζδομαχία, ας, ή, pugna qua? fit virgis seu baculis, Suic. Ex μάχομαι. ραζδονομίω, certamen guberno. A ραζδονόμος, if, i, designator, lictor, mini- ster, qui summovet turbam ; (2) qui victori premium dat. Ex ράζΰος et νίμων• 'ΡΑΈΔ02, it, ύι, virga, vimen, festuca. fustis, Ph. rudis vel rudes, Ph. caduceus, sceptrum, fasces, Gl. V. hastile ; (2) ve- nai auri et argenti in metallis ; (3) lineae hi vestibus. ραζΰαχίω, virgas seu fasces gesto ; (2) an- teeo, anteambulonis seu lictoris officium praasto. Ai Έ&άΰ'.ς ρα.ξδχχΖνται, PluL in Numa, cap. 10. Α ραζ^χος. ραζΰνχνι, νις, ή, virgam seu bacillum t aut fasces gestans, Suic. Ab eod. ραζ,Ινχ'ια, τι, ipsuin munus gestandi fasces ; in pi. ipsa; fasces. ραζΰνχικος, -η, ov, lictorius, Gl. V. A 'οαζίϊχος, χ, a, qui virgam aut virgas ges- tat, Ph. virgarius, lictor. Ab ΐχω. ραζΰοφοξίω, virgas seu baculum gesto. A ραζδοφόξΛς, if, 6 και -h, qui virgam seu vir- gas g'estatj (2) lictor. Ex ραζίος et φίξω. ραζίωΐΐα, η, quidam pro ραψωΐΐα, vide Steph. ρα'ζΰωίος, if, a, qui canit virgam manu te. nebs ; rhapsodus ; et ραζΙω'Βία, rhapso dia. Ex ράζΒύς et ώΖίι, cantus. ράζίωσις, ίως, ή, q. d.'virgatio, striatlo co- lumnar Α ράζΰος* Unde ραζίωτος, y, ov, q. d. virgatus, pectinatim divisus, striatus, Gl. V. virgeus. 'ΡΑ'ΓΑ, να, ή, vigor, vis, Impetus, Hes. est etiam ace. a ράξ. ραγαΙα?ιΰω, in rimam me insijiuo, Suic. Α ραγάς. ραγαίαιος, uia, α'ι'ον, impetuosus, viper- rumpens. Α ράγΰην. Hinc ρα.γαΐαίότν,ς, Υΐτος, ή, impetuositas. ράγας, άΙΌς, η, rupt.ura, fissura, rima, Ph. ραγάΐ'.ς, fissura?, Gl. Vet. rupes, Ph. A ρΫίΤ7ω• ράγδην, adv. abrupte. Α ρησσω. ραγιϊσα, aor. 2. part. pass. f. g. verbi pyy ννμι. ραγΫ,ο-ίο-θαι, rupturum esse, f. 2. inf. med. ραγίζω, f• ίο-ω, acinos, uva? grana colligo ; (2) uvas lego. Αϊ τα. Μίχωνος Alt) φοι- τωσαι τα ποθίσπίζα ραγίζοντι, Theocr. 5, 113. Α ράξ, acinus. ραγιχος, υι, ov, q. d. acineus. Ab eod. ράγιον, το, acinus parvus, item, phalangii species, Steph. ραγοί&κς, \ς, acini formam habens, item, secunda oculi tunica, Gorr. ραγόας, ottrca, 6tv, rimosus. A pfoaru. ραγολογίω, acinos lego, Sch. Theoc. A ραγολόγος, u, b χα) ή, acinorum collector. Ex pal et λίγω, -coUigo. ραγόω, scindo, disrumpo. A pfaffu. ραγώΒτις, ίο;, 6 χα) r h, acinosus, racernosus. ■<5ί) ΐος, ο χαι ά, rimosus. Α ρ^σσω. αλός, ?ι, oi/.tener, mollis, delicatus, Hes. Α ροίΰιος. 'ΡΑ'ΔΑΜΝ02, ο, germen, ramus tener. 'ΡΑΔΑΝ0 ν 2, sj, ov, mollis, tener ; (2) pro- cerus. pahivaxvi, ν,ς, ft, oleum sic dictum a Persis, Herod. ραΰινν,ς, dat. pi. f. g. Ion. pro ραΰιναΤς, a ραβίνος, ν), ov, gracilis, tenuis ; [2) agilis, ce- ler.mobilis. Ίμάο-θλην χι go•) ν ϊχων Γ Ρ«- Sivyjv, II. 23, 583. 'ΡΑ'ΔΙΞ, ιχος, ή, Nic. Th. 378. ramus. 'ΡΑ/ΔΙΟ 2, ία, ιον, et ράΰιος, ο χα) Ϋι, fa- cilis. Hinc compar. άφων, facilior, ex- peditior ; et superl. pa's -ος, et pat's-os, ia- cillimus. ραΰινξγίω, ω, fut. foco, facile ad scelus ' aliquod patrandum prorumpo ; (2) mala fide ago, Gl. Vet. deeipio ; (3) negligen- ter ago, 'E«n ooibivfyui Όλης της νιμ,ί• ί 516 ) foti t'lis iv9goj(fov(, Xen. Α ρχίιουζγός. Hinc ραοΊχξγημα, ατός, το, facinus, scelus, flagi- ' tium, veteratorium facinus. pahivgyia, ας, r„ scelus, facinus, flagitium, ' fallacia, versutia, maleficentia ; (2) de- sidia, mollities, incuria, Gl. V. falsum. A ραΐοίζγος, S, 6 xa) ■», facinorosus, scelera- ' tus, veterator, versipellis, Gl. Vet. fal- sarius. ραΰίως, adv. facile. Α ρα%ος. ράζω, perfundo, adspergd ; ράσσον, hao-era- Tt, rigate; aor. 1. pro ράσ-ον, ράο-ατί, Odyss. 20, 150. ΧρράΙατο, adspersi erant ; plusq. pass. //. 12, 431. Α ραίνω, vel ργ,0Ό-ω• ράζω, voro, inpr. de canibus, a sono, Hes. ραθαγίω, strepito, fragorem edo, confringo, Steph. 'ΡΑ'ΘΑΓ02, ν, ό, strepitus, sonitus, tu- multus. paOajva, idem quod ραίνω. ραθάμ•/ι, 'h, idem quod ραθυμία, Hes. 'ΡΑΘΑ'ΜΙΓΗ, ιγγος, %, gutta, II. 11, 536 ραθαμίζω, adspergo. Α ραθαίνω. ραθαπυγίζω, vide ρασθχπνγίζω. ραθάσ-ο-ω, ferio, percutio. ράθυμα, τά, desidia, Aristot. ραθυμίω, remisso sum animo, deses sum, ' quiesco, quieti me trado, Gl. V. desideo. ΟΰΜ ράθυμων ΰίίτίλίσί τον βίον, Isocr. A ράθυμος. ραθυμία, ας, ή, desidia, segnities, socordia, ' ingavia, Ph.^ Άλλ' tr> ταύτα τ^ν οαθυ- μίαν ΰμων Ιπαυξάνοντα, Bern. Otyn. 2. Ab eod. ραθυμίζω, fut. ίσω, socordem reddo ; (2) ' sublevo, levo, demulceo, recreo. Ab eodem. ραθυμοποιος, 5, Ό χα) η, desidem et inertem ' reddens. Ex ράθυμος et ποιίω• ράθυμος, u, e xa) vi, desidiosus, deses, so- ' cors, Ph. segnis, Gl V. Π«7 γάζ μ νύς ρ'οίθυμος ; o.uousque enim conquiesces ? Soph. El. 958. Ex ράΐ,ος et &νμοί, ani- mus. ραθυμότίξον, adverb, segnius, indulgentius, negligentius. όαθυμνντας, ace. plur. part, praes. contr. pro ραθυμίοντας, a ραθυμίω. ραθίιμως, adv. remissej segniter, languide. pai'a, ας, $, sanitas, Hes. A putt, ραβοίώ-κ, ts, curvus, obliquus. όαιζόχξχνος, ov, incurvum caput habens. Ρ A1BO" 2, υι, ov, varus, cruribus incurvis ; (2) incurvus, intortus. "Αλλβ< ΰ\ ραιζο'ί- αν Ιο•γ,ξΐίς άντα παγύζοις Tula βαρύνονται, Nic. Th. 788. ραιζοο-χίλΥ,ς, ίος, β κα) ί, cui crura sunt in- torta. Ex ραι,ζος et σκίλος, cms. ραιζόω, varico, as, Gl. Vet. incurvo. *E» xag/ut.ate't ραιζώσα, κίξας, Lye. 563. A ραιζος. ραΐζω, fut. ίο-ω, convalesco, ex morbo re- creor ; revalesco, Gl. V. Α ράων. όαιχάννι, υι, flagellum, Steph. 'ΡΑΓΝΩ, fut. ράνω, perfundo, adspergo, irroro, Ph. spargo ; ράνον, sparge, Gl. V. a. 1. imperat.^ "Ος h->i πας' αχταίς τλγ Γ μονός pavtt χο&ς, Lye. J1184. Κλίμαχας pavYi φάνω, Eur. Rhes. 73. MiXaw paivu* φόνω πίίιον, Pind. 1st. 8, 110. pais -ά, adv. facillime. Α ρόίΖιος. paisrYig, vigos, h, malleus, It. 18, 477. A ραίω. ραίΓνςιος, ία, ov, corruptivus ; (2) fabrilis. A pairvg, v el ραίω. pais -γις, S, h, corruptor, destructor, profli- gator. Α ραίω. Unde ραιτος, vi, ov, corruptibilis ; (2) corruptus. pats -ότυπος, ov, malleo tundendus, Man. όαιφάο-ο-ω, caste vivo, purus sum, Hes. ΡΑ1Ώ, fut. ρ'αίο-ω, profligo, corrumpo, de- struo, disperdo. Και δ>7 ίιπλα συν πατξ) ρα'αται τίχνα, Lye. 232. El δ' αν τις ραί'/ίΰΊ 3-ίων tv) oivosri πόντω Ύλνισομαι, Odyss. 5, 221. ραχά, vox convicii apud Syros, inanis, fa- tuus. όαχίάζω, vestimenta desicco. Ex ράκος et ά,ξω, sicco. ραχίνΐΰτνις, α,ό χα) νι , lacera veste indutus, monachus. Ex ράκος et ΙνΙύω. ρακίνΰυτος, ov, idem, Steph. 'άχινος, panneus, Gl. V. Α ράκος, ράκιον, n, το, vestis vilis, detrita, et lacera vilis et detritus panniculus, Gl. V. pan- nuleo, Dim. Α ράκος, ρακίοσυρραπτάΐνΐί, ν, β, qui vestes viles et PAP ΡΑΨ PET detritas consuit ; Arist. Ran. 925. Ex ρά>. ■ί συρραπτω. ΡΑΚΓ 2, ίΖο{, νι, surculus, ramus. ραχοδυτίω, ω, f. γ]σω, pannis laceris obsitus sum, pallium lacerum gesto, inpr. apud Eccles. monachus fio. A ραχοαύτνις, et βακόδυτος, ν, ό χ*ι νι, idem quod ραχινδυτν,ς. ρακόιις, όισσα, όιν, pannis laceris obsitus, pannosus, vilis. Α ράκος. ράκος, ιος. ίο, lacera vestis, detritus panni- culus, Ph. pannus, Gl. Vet. linteolum, apud Scr. Eccles. pallium, τξιζώνιον, quo monachi usi,; (2) ruga oris senilis. A ρήσσω. 'Ράκος μιν το οΊιρβωγος, τξίζων hi το άποζιζλν,κος τάς χΐξχιδας, Eustath. ad Odyss. 14, p. 559. ραχοφοξ ίω, laceram vestem gesto. Ex ρά- κος et φίξω. ρακόω, pannosum redd ο ; (2) corrumpo, inpr. de senectute, rugosum reddo, de- bile ; in pass, in rugas contrahor, rugo- sus, deformis fio. Α ράκος. ρακτν,ζίον, κ, το, saltatio quasdam. A ρα,κτν,ζΐΰς, ία, ιον, strepitum multum e- dens. A ράσσω. ρύχτος, a, o, vallis, petra, praecipitium ; (2) collis, tumulus. Ab eod. ράκτξία, τα, saltatio quaedam strepera ; (2) baculi, quibus fructus decutiuntur. Ab eodem. ραχώΐνις, ιος, ο κα) v\, lacer, attritus, frac- tus, Ph. pannosus, senilis, rugosus. A ράκος. ρά,κωμ,α., ατός, το, ex attritis panniculis consuta vestis. Α ρακόω. Unde ράκωσις, (ως, ν), deformitas e senilibus ru- gis, item contractio quasvis in rugas. ράμμα, ατός, τβ, sutura, Ph. acia. Α ράπ- τω-. 'PA'MN02, v, v\, rhamnus alba, frutex spinosus, Ph. spina alba. 'Ραμννσία, ας, ί, Rhamnusia, Nemesis. A pago Attico. ραμφ->„ νις, rj, culter ; (2) gladius, Hes. όαμφ)ς. νι, navis quoddam genus, Steph. 'ΡΑ'ΜΦΟΣ, ίος, το, et ρίμφος, rostrum, a- vium proprie. ρανθιίς, rigatus, a. 1. part. pass, verbi ραί- νω- ραν)ς, ΐδος, β, stilla, gutta. A ραίνω. ραντν,ξ, νίξος, Ό, q. d. perfusor, irrorator, lo- cus in oculis, ex quo lacrymae fluunt. Ab eod. ραντν,ςιος, a, ov, respersus, Msch. ραντίζω, f. iir ω, adspergo, inspergo, irroro ; ρχντιιϊς, adsperges, Ph. f. 1. Ait. pro pav- τίσιις. Τίάντα τον λαον Ίρράντισι, Hebr. 9, 19. Έρραντισμίνοι τάς καρδίας, ib. ( 10, 22. Ab eod. ^ ράντισμα, ατός, το, idem quod ραντισ-μος, S, ό, adspersio, irroratio, perfu- sio. Α ραντίζω. 'οαντος, v„ ov, adspersus ; (2) maculosus, Just, Martyr. 424. Α ραίνω. 'PA'S, ραγός, ή, acinus. ράξις, ιως, r), conflictus acierum. Α ράσ- σω. Unde σίρραξις, idem. paov, adv. facilius. Α ροίων-, pro pa'iov• ραόνως, adv. facile. Ab 'eod. ραπαταυλν,ς, u, vel ραπάταυλος, n, e, cala- lamum vel tibiara compingens aut in- flans. Ex ράπτω et αυλός, tibia. ραπίζω, f. Ίσω, virga csedo seu percutio, ba- culo caedo, aut etiam fuste ; (2) alapam infligo, palmis caedo, Gl. Vet. expalmo, alapo. "Ος-ις σι ραπίσιι Ίπι TJjv ΰιξιάν ffH σιαγόνα, Matt. 5, 39. A -'ΡΑΠΓ2, iSos, v\, virga; (2) pro ραφίς. ραπίσας, a. 1. part. act. verbi ραπίζω• ράπισμα, ατός, το, ictus, qui virga incuti- tur ; (2) alapa, colaphus. Α ραπίζω. ράπτης, u, β, sutor, consutor, Gl. V. sarci- nator, sutor. Α ράπτω. ραπτικός, v„ ov, sutorius, Gl. V. A praec. ράπτις, sarcinatrix. Ab eod. ραπτος, ν,, ov, sutus, consutus, vel sutilis. Hinc το ραχτον, S, pulvinus ; cento. A 'ΡΑ'ΠΤΏ, f. ψω, suo, consuo, sarcio, sar- cino, consarcino ; (2) struo, machinor. Δόλνς ράπτιιν, Phocyl. 2. Μων ι'ις γυ- ναϊχ' ϊρρχ-ψας' οία ΰ•η γυνή; Eur. Andr. 910. ^ μόξον σοι.; id. Iph. in Taur. 683. Έχιϊνος ιν μν,ζω ποτ' ΐρράφνι Αιός, idem, Bac. 243. 'ΡΑΊΙΥ2, υος, ν), rapa. ' Ραξιάς, άίος, ή, Ceres, Suid. ίάξίον, u, το, infans, eui solus venter adhuc curatur. A PA'POS, tt, β, venter; (2) robustus, Hes. ράσατί, 2. plur. a. 1. imper. act. verbi ρά• ζω, pro ραίνω, rigo. ραο-βαπυγιξω, f. ίσοι, planta pedis nates ali- cujus ferio ; (2) concava lataque manu idem facio. Tas? πςίο-ζύας τ' απίλαύ• νας εκ τν]ς πόλιως ραο-θαπυγίζων, Arist. Eq. 793. Ex ράσσω et πυγίζω- ράο-μα, ατός, το, adspersio, perfusio. A ράζα>. 'ΡΑ'22Ω, f. ξω, allido, collido, det.urbo; vi et impetu valido decido, Eust. 'P«,. ξαντίς ek τον βόξζοξον, Dent. papa, adv. facillime. A ραςΌς, vel ράϊς-ος, 'i'fvi, is-ov, Vide ρόδιος, ρα^ωνίυσις, εως, ν), i'dem quod ραρώννι• A ρα?ωνίύω. f. iuffoj, facile vel libere ago ; (2) ' otior, lungueo ocio, inertia? indulgeo. ' Vas -ωνίύίΐν τνι •φυχί) παξα κςνιναις και υπο σχιάις αναπα,υομίνος, Xen. Α pas -ωννι, τις, ϋ), facilitas ; (2) laboris leva- ' mentum seu facilis ratio aliquid confici- endi ; (3) facultas ; (4) facilitas et indul- gentia fortunas, res secundie ; (5) dolo- ris remtssio ; (6) relaxatio animi ; (7) otium, inertia. Α ρας-ος. ράς-ως, οξος, ο, genus poculi. Α ράζω. ΡΑΦΑ'ΝΗ, ης, ή, raphanus. Hinc ραφαννίΒον, adv. in modum raphani. ρα$ανώόω, S>, S. όχτω, podicem raphano tra- jicio, raphano in anum immisso crucio, quae poena mcechorum erat. T/ l•', v,v ραφανίΰωθνι γε παθόμινός σοι ; Arist. Nub. 1079. ραφκνιδωδν,ς, ζος, ό καί νι, raphani similitu- ainem habens. A ραφανϊς, ίοΌς, ν), idem quod ραφάννι, Gl. V. radix. ραφανίτις, ν], iris, quia radix raphano simi- lis. A 'ΡΑΌΑΝ02, n, ft, brassica, raphanus, Ph. radix. Angl. radish. ραφα,νώΐνις, raphano similis. ρκφΰον, n, το, sutrina, Gl. V. A seq. ραφίίς, ίως, ο, sutor, sartor. Α ράπτω. ραφία, ας, ή, idem etab eod. ραφιδΐυς, ίως, ο, sutor. Α ραφίδίΰω. ραφιδίυτν,ς, 5, ο, idem et ab eod. ρχφιδιυτος, v„ h, sutus,"consutus ; (2) acu- pictus. Ab eod. ραφιδοβνικνι, *),-, νι, aciarium. Ex ραφίς et ράφιον, το, parva acus ; (2) subula, Dim. A ραφΊς, ίίος, ν,, acus, subula; (2) nomen piscis. Α ράπτω- ραχάδνιν, adv. spinatim. Α ράχις. ραχάς, άδος, ν,, locus silvosus et sublimis. Α ραχία. ράχίΐς, tesqua, Ph. Α ράχις. ραχετξίζω, fut. ίσω, disseco, etproprie qui- dern per mediam spinam. A όάχιτζον, ν, το, media spina, meditullium spina?. Α ράχις. ραχθίντίς, nom, plur. a. 1. part. pass. m. g. verbi ράσσω. ραχία, ας, ή, crepido littoris petrosa, littus petrosum, rupes in mare procurrens ; (2) restagnatio maris in oceani littore ; unde (3) strepitus. Α ράχις. Unde ραχίζω, fut. ίσω, per spinam disseco ; (2) disseco. "Ενθ' ίΊσπισων 'ίκαξί πολύχίξων φόνον, κύκλω ραχίζων, Soph. Aj. 56. T»j ο άνω τρίπαν, ϊσφαζί, κάρράχίζε, ibid. 299. ράχις, (ως, νι, spina dorsi ; (2) lumbus ; (3) dorsum montis ; (4) spina sive osseum nasi, quod ad genas utrimque recedit. A ρνισσω. ραχι$-ν,ξ, ν,ξος, et ραχιτνι?, 2> ό, dissector, carptor ; (2) mendax. Α ραχίζω. ραγίτν,ς, Ό, et ραχίτις, v\, dorsualis, qui est in dorso. ραχιώδ'/,ς, ιος, 6 και νι, scopulosus. A pa- ραχος, ιος, το, pars avulsa. Α ρν,σσω. ράχος, u, ό, palus, stipes acutis ramorum resectorum radiis. Ab eod. paij/i;, ίως, ν), sartura. Α ράπτω• ραψωϊίω, ω, fut. ' Λ σω, carmina contexo, et quasi consuo ; (2) carminibus decanto ; (3) carmine heroico perscribo vel trado ; (4) rhapsodias recito. "Α πίζ) ιϊμαξμί- νν,ς και των μοίξων Ίκίΐνοι ιρρα^/ωδηκασιν, Luc. in Asm. Ex ράπτω et cihv]. ρα-ί,ωδν,μα, το, mendacium, nuga?. A pr. ρα-ψωδία, ας, ή, contextura carminum, prascipue hexametrorum, liber carminis Epici, inpr. Homerici ; Gl. V. collecta- nea. A ( 517 ) ρα-φωδος , ΐί, i χα) ν), carminum contextor, et quasi consutor ; (2) rhapsodiarum re- citator; (3) carminis Homerici recita- ( tor. Ex ράπτω et ωΙν\. ραων, pro ραίων, facilior, Gl. Vet. όάων, i i$- t γιάνας, sanus, qui convaluit. A pal ιος. ράως, adv- facile. Α ράων. ρία, adv. facile. Α ρίξω, vel ρίω. 'Peei, ας, ή, Rhea, Gl. V. Ops, Opis. ρίγκος, Εβί, τβ, sonus nasi, qui stertendo editur, rhonchus. A 'ΡΕ'ΓΚΩ, ϊ. ρίγξω, rhonchisso, sterto. O/ δ' οϊκίται ρίγκασιν, Arist. Nub. 5. 'ΐίγ- κιι μιθνων ίν ταΐσι βύξσαις, ύπτιος, id. Eq. 104. ρίγμα, το, idem quod ρν]γος. ρίγξ,'ί, ίως, ν), idem quod ρίγκος. Α ρίγκω. ρίγχος, ιος, τβ, idem quod 'ρίγκος. ρίγχη; sterto, rhonchisso, Gl. V. ριγχώδν,ς, ιος, 6 και ή, rhonchum emittene. Α ρίγχος. 'ΡΕ'ΔΗ, ης, ή, rheda. ρίδιον, α, το, parva rheda, Dim. a ριδη. pit, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Vp'pu, ^ a ρίω. ρίιθξον, n, το, vide ριΊθξον. Α ρίω. ρίζισκι, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ϊρριζι, a ρίζω, sacrifice. ρίζοισαν, ace. sing. part. Dor. pro ρίζασαν. 'ΡΕ'ΖΩ, fut. ξω, facio; (2) facio, i. e. rem sacram facio, sacrifico, qua de re proprie ut hit. operari. "Έ,ζπιν τι ρίζαν, v]l•' άλοι- φαϊον λίπος, Lycoph. 579. ΦοΊζω 3-' ϊΐξν,ν ίκατόμΖν,ν 'Ρίξχι ΰπΐξ Ααναων, II. 1, 444. Κάλλις-α ρίξας,Ρίηά. Olymp. 9, 132. "ο- σα δη βξοτοΤς ίρίξα; νίδν, κακά ; Eurip, Med.im. ρινιμίλκτος, Epith. mulctralis. 'ΡΕ'Θ02, ιος, το, membrum, quasvis pars corporis; (2) facies. Ψυχ•η h' ίκ ραθίων πταμίννι άϊίος %\ βιζν]κιι, II. 16, 856. Αΰτίκ' άναχόμινοι ριθίων πξοπάξοι βαξίί- ας χιίξας, Apoll. Rhod. lib. 2, 86. ριία, adv. facile. Α ρία. pς, ιος, ό καΊ ν\, vagus, animo distric- to. Α ρίμζος. ριμζων, ωνος, iunda. Α ρίμζω. ριμφάν, ό, nomen idoli, Saturnus. Vox άκλιτος. ρίξι, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ϊρρφ, a ρίζω. ρίξιιι, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. pro pi• |ee/. piov, 1. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Vp- piov, a ρίω. ρίοντί, fluentes, nom. dual. part, praes. act. ρίος,όίιος, ρίας, το, fluxus, fluxio. Α ρίω. 'ΡΕ'ΠΩ, f. <ψω, vergo, propendo ; (2) Me- taph. propensus sum ad aliquid ; (3) be- nevolus sum. Ό χξνισμος ι'ις tuti ρίπιι, Arist. Pint. 51. ΐίλν,θος ϊρριπι πξος τύς Β-ξασυτίξνς, Jos. πώς τάς νίδονάς, Gal. ρίξιφι, 3. sing. perf. ina. act. Poet, pro U- ξίφι, a ρίπτω. ρί'ϋμα, ατός, το, fluentum, fluvius, vel flu- minis impetus, fluxio, fluxus, profluvi- PHS urn; aquae cursus, humor, eluvies, flu- entum, fluor, Gl. V. Α ρίω. ρίυματίζω, fut. Ισω, fluxione vel gravedine ini'estor. A ρενμα. Unde ρενματιχος, η, ov, fluxionibus obnoxius. pi-juanov. x, to, parvum fluentura ; {2) ri- vus, Dim. ab eod. ρ-νματισμος, χ, o, fluxio. Α ρενματ'ιζω. ρίΰμ,ίνον, acc. sing, prajs. part med. Dor. pro ρχμενον, a ρίω. ρίύο-ίται, 3. sing. f. 1. ind. med. verbi ρίω. ριΰσ-γ,, diffluat, 3. sing. a. 1. conj. act. ρεΰσις, εως, η, fluxus, fluxio, GL• Vet. fluor, profluvium. A ρίω. ρίν?αλίος, ία, ίον, fluidus. Α ρίω. ριν?ιχος, η, on, fluidus, fluxus, Gl. V. fivr'^Si:, adv. abunde, adfluenter. feoras, ->„ ov, fluxus ; (2) fluidus, evanidus, mortalis, caducus. Α ρίω. pivras, adv fluxe, inconstanter. p-yJiiTx, nom. plur. a. 1. part. pass. n. g. a ρίζω, /acio. 'ΡΕΏ, f. ρεύσω, fluo, mano, stillo, Ph. (2) decido, de fructibus arborum, capillis, Metaph. evanesco, intereo, solvor, la- bor. Τίοταμος ΰιά μίσης της πόλεως pd, Xen. "Ερρει χείξ) παις 'Αχιλλέα; χοας S -ανόντι πάτε), fundebat, Eurip. Hec. 529. s ρίω, dico, loquor ; inus. in usu εϊςηχα, dixi ; ιΊξημίνος, dictus ; perf. partic! pass. Ιξω, dicam, f. quaa potius ab εξίω, repetantur. 'Eiea 21 ταΖτα ερρηθη, Xen. Cyr. 7, 23. το ρν.θϊν, Matt. 1, 22. xxTX, το είξημίνον, Rom. 4, 18. βίων, <5, poculum, Hes. ρίω;, fluxio, fluxus, Eust. βηγευς ίας, a, tinctor. Α ρηγος. ρηγή, ?ίι ή, fissura, ruptura. A βησιτω. ργ,γηναι, a. 2. inf. pass, verbi βήγννμι, pro β-ί,γω, s. βήσσω, rumpo. ρήγμα, ατός, το, ruptum ; (2) ruptio, erup- tio, ruptura, fructura, rima, Gl. V. vul- sura ; (3) ruina. A βηγννμι. Hinc ρνγμ,κτίχζ, χ, 6, cui abscessu's intro rumpi- tur et pus emittit; qui rupturis laborat. βηγμχτώΰης, ες, idem. βηγμ)ν,ίνος, ή, scissura ; (2) litt-us. Έτϊ βηγμίνι θαλάσσης, H. 1, 437. βγ,γμος, χ, Ό, littus. ρηχμοχασμος, χ, Ό, hiatus e ruptura. Ex ρήγμα, et χασμός. ργ,γνυνται, S.'plur. press, ind. pass, verbi ργ,γ>ύω, vel βήγννμι, f. βήξω, frango, rum- po, scindo. Έρβάγν, dissiluit, Ph. pro- rupit ; a. 2. pass. "Ερβηξεν αυτόν το Ιαι- μόνιον, Luc. 9, 42. "Ρήξει πλατυν τένοντα nod μετάφζίνον, Lye. 1112. 'Ρήγνυνται ο! άσχο), Matt. 9, 17. ρίγος, εος, το, culcitra, lodix, stragula, inpr. tincta; usitatum βηγεα, pi. "Ρή- γε» χαλά ποοφύξε εμζαλίειν, s -οξίβ-αι δ' ίφύπξθί τάπητας, II. 24, 644. (scribitur et ρίγος.) A pra?c. ρφύς, a. 1. part. pass, verbi ρίω, dico. βηθεν, dictum, a. 1. part. pass. n. g. βηΐδιος, lia, liev, facilis. Hinc compar. βηίτεξος, et superl. pifisvs, Poet, pro βά- διος. βηίΐίως, adv. facile, Poet, pro βα^ίως. βη'ίζω, f. ίσω, levo, allevo, juvo. Α βη'ίος, quod idem est ac ργ"ι%ος. ργ.ί?ος, tgvit t'rov, facillimus. AJrjdios. ρτί'ί'τατα, odv. facillime, Od. 21, i5. ρΥ^τίξος, ίξα, ίξον, facilior. ργ,*τγ,ς, α, Ό, ruptor, effractor. Α ρΎιγννω- ρνζτιζ-ος, ή, ov, vim rumpendi habens. A ργ.κ.τγ,ς. ργ,χτος, y„ ov, qui frangi potest. A pr,tnru, vel ργ,γννμι. ρνμα., ατός, το, verbum, dictum j (2) res, Hebr. Gl. V. Α ρίω, dico. ρίμαο-ιν, dat. plur. cum v , a ίϊ,μχ. ρηματικός, y„ ov, verbalis. Α ρήμα. ργ,μάτιον, u, το, vocula, verbulum, Gl. V. Dim. ab eod. ργ,ματία -xiov, α, το, idem et ab eod. 'PH~M02, a, o, instrumentum, quo panes in furnum immituntur, pala. pYjV, νος, Ό, ovis ; unde πολύρρΎ,νος, ιΐίξηνος. ργ,νιχίς, al, ovium pelles. A pra?c. ρν,νοχοξίνς, ίος, Υ,ος, inter pecudes saltans, Epigr. A preec. et χοξίύω. ρΥ,ξα,ι, a. 1. inf. act. verbi ρν,γνυμι. ργ,ξίν, 3. sing. a. 1. ind. act. ΐώι. et cum y εφελχ. pro ερρΐ)ξε. ΐ'•,ξγ,νοξία, ας, v„ fortitudo. A r.rXi.vui, όζος, Ό, viros frangcns, vel viiilita- te sua i'rangens et perrumpcns hoaiuin ΡΙΓ agmina ; strenuus, bellicosus, //. 8, 228. Ex ργ,ο•ο•ω et ανγ<ξ. ρΥ&χίλενθος, n, Ό χα) ή, viam perrumpens. pr&toos, contr. ρΥ^ίνΰς, a, e xa) r„ animum enervans et frangens. Ab eod. ργ,1ις, εως, r„ ruptura, fractura j (2) ipsa e- ruptio. Α ργ,γννμι• ργ,ξιο•θιν>,ς, ϊξ, frangens robur,sc, hostium, Apollin. ργ.ςίφλοΐ6ς, u, ο χα) fi, corticem habens dis- ruptum seu rimosum. Ex ρήσσω et φλοιοί• ρηξίφξων, Ό χα) 'h, frangens animi ferociam. Α φς&. ρΥίξίχθαιν, terram rumpens saltando, &c. ργ,ξον, 2. sing. a. 1. imper. act. verbi ρηγ- 1>γ,1ω, rumpam, f. 1. ind. act. verbi ejusd. 'ΡΗΠΑΓ, ων, al, subhcae, tigna ad sub- structiones. ρΥ,ο-αντο, 3. plur. aor. 1. ind. med. Ion. pro ερρήο'αντο, a pice. ργ,ο -iliov, », το, sententiola, breve dictum. Dim. a ργ,σις, εως, y, dictum, sententia, oratio, dic- tio ; (2) locus certus in hbro. Α ρίω. ργ,<πζ.οπίω, concionor, concionando ostento eloquentiam. Α χ'οπτω- ργ,ο-ιμετξίω, verba seu orationem metior, de iis qui ad aquam dicunt. 'ΐ'/ιο-χννθις, ίΰος, %, Kescynthis, Epith. Ju- nonis, Nic. 'PH 22i2, f. ζω, frango, rumpo; (2) ve- hementer ferio, allido ; (3) erumpo, pro- rumpo; (4) proclamo, intellige φω*γ,ν. 'PESO'S/ Ό οίνος Ό νίος τχς ασχνς, Marc. 2, 22. Μί? τα τη 3-e» στέμματα ρί,ίης χ,εξ), Eur. Ion. 522. ΡΥ,τίος, a, ev, dicendus. ργ,τγ,ξ, Υιξος, ό, sermocinator, elocutor, ora- tor seu rhetor. Α ρίω, dico. pYtTivvi, *ii, ft, resina, humor liquidus et o- leaginosus, ex-plantaspontediffluens. A ρίω. ρΥ,τινίζω, fut. icu, resinam refero ; (2) sum resinaceus. Α 'ρητίνη. ρητινίτης, u, ό, ut ρητινίτης οϊνος, vinum re- sinatum. Ab eod. ρητινολόγος, u, ό, resinam colligens. Α ρη- τίνη et \ίγω, colligo. ρητινόω, resinam addo ; Ιρρητινωμενος, resi- nosus. ρητινώΰης, εος, β χα) η, resinosus. ρητον, S, το. dictum, seu scriptum pronun- ciabile, Ph. A pajroV• ρητοξεία, ας, η, oratio rhetorices artificio e- laborata. A ρητοξεύω, f. ιύιται, rhetoricam exerceo ; (2) orationem habeo ; i. e. pronuncio ; (3) oratorum modo extollo, augeo, rhetorum artibus utor; (4) garrio. Άνήξ ηδιο-τος u-rCiv τί fe ρητΛξεϋσαι, Appian. Α ρητωξ. Unde" ρητοξιχος, η, ov, oratorius ; (2) ad rheto- rem, seu ad artem oratoriam pertinens ; (3) qui artem oratoriam callet, eloquens. Hinc ή ρητοζίχη, ης, sciL τέχνη, Gl. Vet. oratoria. ρητοξίχως, adv. oratorie. A pra?c. ρητοξίτιν, dat. plur. cum y, a ρητωξ. ρητός, η, ov, dicendus, fandus, memoran- dus, Celebris ; (2) dictus, prasscriptus, pragfinitus, constitutus, certus, ratus. A ρίω. ρήτξ», η, dicendi potestas, accepta a sena- tu, magistratu, &c. ; (2) dictio, i. e. o- raculum; unde Lycurgi leges ρήτξαι dicta?, Pint, in Lycurg. cap. 13. (3) o- ratio ipsa oratoris ; (4) pactum pactio, conventio ; (5) comitium, forum. ρητξεύω, idem quod ρητοξεύω- ρητξοφύλαξ, ό, custos tabularii. ρητωξ, οξος, ί, rhetor, declamator, qui ar- tem rhetoricam profitetur ; Ph. orator, dicentarius. Α ρίω. - ρητώς, adv. certis verbis, expresse, mani- feste, plane, certo, nominatim, Gl. V. a- perte. Α ρητός. ρηχίη, ης, ή, maris ffistus et restagnatio, sive exundatio. Α ρησσω. 'Ψ.Τ~ ρηχός, η, Ό, sepes, septum; (2) maceria; (3) vallum. Ab eod. ρηχώίης, ίς, asper, salebrosus, Nic. ριγεΰανος, η,Ιν, horribilis, horrorem incu- tiens. Έ'ίνικα ριγεδανης Έλίνης Ύξωσίν ■χοΧεμ'ιζω, II. 19, 325. Εκ ρίγος et Ιάνος, mors, (518 ) ΡΙΚ ρΊγίω, ω, ί. ησω, liorreo, exhorreo. "Ρίγη. σεν δ' ό γίξων, Π. 3, 259. Α ρίγος. Unde ριγηλός, η, ov, horrendus, horrificus. ριγησειν, f. 1. inf. act. verbi ριγίω. ρίγιον, magis horrendum, deterius. A p7- γος. ρίγιος, it, ό χ α) η, rigidus, horridus, frigi- dus. ρίγι-ος, ίζ-η, irov, maxime horrendus. ρΊγομάχης, s, e, cum frigore pugnans, fri- gus contemnens. Α μάχομαι, ριγοτύξίτος, febris in qua paroxysmus cum gravi horrore. 'ΡΓΓ02, εος, το, rigor, frigus vehemens, algor ; (2J febris. ριγοο-ίζιος, ν, β χα) η, perpetuo frigens seu algens. Ex ρίγος et βίος. ριγίω, rigeo, frigeo, algeo. To μη ριγν» s-sXy χάλλιον tS αμπεχόνης εϋίτοξέι», Euc, Α ρίγος. ριγώοΎ,ς, εος, ό χα) ή, rigens, Aret. Ab eod. 'PI'ZA, ης, ή, radix, stirps, Ph. in Ν. T. per Hebr. surculus ; vide οξος. ρίζαγξα, η, instrumentum quo extrahunt spicula, aut alia? quae manibus seu digi- tis preheudi non possunt. ρίζας, ahoi, η, radix; (2) radicum acer- vus. ρίζγ,ο -iv, dat. plur. Ion. et cum y, pro pi- ζαις, a ρίζα. ριζίας, α, ό, ut ριζίας οχος, succus radicalis, qui ex radice exprimitur. Ab eod. ριζίον, n, το, radicula, Gl. V. Α ρίζα. ριζοζολίω, radices ago. A ρΊζοξόλος, χ, β χα) ή, radices emittens. Ex ρίζα et βάλλω. ριζόθεψ, adv. radicitus, stirpitus. A pi?«. ρΊζολαζίω, ω, f. ησω, radices ago seu capio. Ex ρίζα et λαμζάνω- ριζολογίω, radices colligo. Κχ6όλν χίιτοχ τυξάννας ριζολογησας, Diod. A ριξολόγος, χ, β χα) ή, radicum collector, herbarius. Ex ρίζα et λίγω, colligo. ριζοπώλης, χ, ό, radicum venditor. ριζοτομίω, radices exscindo, seu seco ; (2) ablaqueo. 'Τιζοτομείν βοτάνας, Hipp. Α ριζοτόμος. Hinc ρΊζοτομία, ας, ή, radicum sectio seu exci- sio ; (2) herbarum ad medicamenta lec- tio seu collectio. Hinc ριζοτομιχος, η, ov, pertinens ad radicum ex- cisionem, seu nerbarum lectionem. ριζοτόμος, χ, ο χα) ή, radicum excisor seu sector, qui radices colligit, earum peri- tus herbarius. Ex ρίζα et τέμνω. ρίζχχος, χ, 6 χα) ή, radicem continens. Ex ρίζα et εχω- ριζοφαγίω, ω, f. ησω, radicibus vescor. A ριζοφάγος, χ, ό χα) ή, radicibus vescens. Ex ρίζα et φχγείν. ριζόφλοιος, ov, cui cortex radicis speciem gerit, Theoph. ρΊζοφοίτητος, χ, β χα) ή, e radice proveniens, e radice natus. Α φοπάω. ριζοφυίω, ω, fut. ησω, radicem vel radices e- mitto, radices ago. A οιζοφυν,ς, ίος, ο χα) ή, qui radicem seu radi- ces emisit ; (2) e radice proveniens. Ex ρίζα et φύω. ίίζόφυλλος, χ, ό χα) η, e radice foliatus. Ex <)/£* et φύλλον. ριζόφυτον, το, stirps, Bud. ρΊζόφυτος, ov, radice natus, V. L. ρΊζόω, ω, f. ώσω, radicibus firmo seu fulcio, Gl. Vet. radico, stirpor ; (2) confirmo, stabilio, corroboro ; ίρρίζωται, radices e- git, perf. pass. Εν άγάνη ερριζωμενοι* Ephes. 3, 18. Έξ άμαθίας πάντα χαχά, πάο-ιν ερρΊζωται χα) βλα?άνίΐ, Plato. Α ρίζα. Unde ριζωΰης, εος, ό χα) η, radici simihs. A 'ρίζωμα, «τβ?, το, quod radicis egit, quoil stabilitum est velut Axis radicibus, ra- dix ; (2) genus, progenies, apud AZschyl. (3) ortus, principium, apud Lucian. A ριζίω. ριζώννξ, χος, Ό, radix unguis.^ ρΊζωνύχια, τά, et ριζωνυχία, ή, idem. ρΊζαξνχίω, ω, f- ησω, radicem efibdio. A ρΊζώξυχος, χ, ό χα) η, radicem effbdiens. Ex βίζα et οξύσσω. ρίζωσις, εως, ή, radicatio. Α ριζόω. ριζωτής, χ, ό, stabilitor, Synes. ρΊχνόίΐς εσσα, εν, rugosus, vetus, obsoletus. Α ριχνός. Unde όιχνοομαι, χμαι, distrahor et omnibus mo- dis distorqueor ; (2) indecenter me flee- to ; (3) in saltando lumbis incurvatis a. gitor. ΡΙΠ ΡΙΚΝΟ 2, ^. ov, rugosus, curvus ; (2) te- nuis, macilentus. ριχνότν,ς, -ητος, v\, curvitas. A ριχνός• ριχνώδν,ς, εος, Ό xxi ν), rugosus. Ab eod. ριχνώο-γ, 2. sing. fut. 1. ind. med. Ion. pro ρίχνώσεσχΐ, a ριχνόομαΐ- 'ρ'ιχνωσις, ιως, v\, rugositas et corrugatio in cute, cum extenuata concidit et corru- gatur. Ab eod. ρίμμχ, ατός, το, jactus. Α ρίπτω• όίμφχ, adv. leviter, statim, celeriter. A ρίπτω- ριμφχξμχτος, ν, ο xxi ν\, φΐί citato et celeri cursu fit ; Pind. Olymp. 3, 66. Ex ρίμφχ et α^μα- 'ΡΓΝ, ρινός, ν), nasus, et in plur. nares. ρινάξιον, το, Di?n. A prase. ρινάω, ω, decipio, proprie nares, ut quum canes falluntur olfactu. Α ρ/κ. ρινάω, ptva, limat, Ph. A piv/•,. ρινεγχυσία, ν), infusio in nares. ρινεγχυτ'εομχι, infundo in nares. A ρηεγχύτν,ς, n, b, speculum, seu instrumen- tum, quo quid in nares infunditur. A piv et εγχίω. ρηεω, ω, f ν]σω, lima polio, limo, Gl. V. ρί- νν,β-ον, lima, Ph. a. 1. imperat. A 'ΡΓΝΗ, »ji, vi, lima; (2) piscis quidam. ρινν,λχσίχ, η, fragrantia ; (2) indagatio, vestigatio, qua» fit per nares, olfactu. fnvjKetvit», ω, f. ί]ιτω, narium olfactu perse- quor ; (2) sagaciter indago. A ριννίλάτν,ς, u, b, qui naribus seu olfactu in- dagat, sagax. Ex piv et ελχύνω. ρην,λχτος. n, b xxi ϊ), olfactu feriens sc. na- res, Epith. vini boni. ρίννιμα, χτος, το, ramentum. A ρινίω- ρΊνητίι°ιον, &! το, lima, Gl. V. Ab eod. pitwrhs, S, b, limator, Gl. V. Ab eod. ρΊνίζω, limo, Ph. Ab eod. pWov, lima, Gl. V. Ab eod. (ΐίνι&μ-χ, ατός, το, ramentum. " Α ριήζω• ρηοζχτης, u, b, rhinobates ; piscis, apud Aristot. ρηοζόλος, nares feriens odore, ut vinum. ρινόζ ολο;, Ό χχι ν), qui e naribus ejicitur. Ex piv et βάλλω. ptvodtipvft coriarius. Ex ρινός et δεφω. ρινόχίξως, ωτος, ό, rhinoceros, animal unius in nare cornu. Ex piv et χίζχς. ρινοχο\ύ?γ,ς, ν, Ό, decurtatbr narium. Ex iiv et χολύω, amputo. ρινοχοπεω, oi, fut. -ησω, nasum amputo. Ex piv et χόπτω. ρηολα&ς, ίδος, vi, instrumentum, quo nasus arreptus torquebatur. Α Κχμζχνω. ρινομάχτξον, ν, το, linteolum abstergendis naribus aptum, muccinium. A uao-o -ω. ριννζύΚτι, χς, ν), portula, ostium. Ex ρινχω et πυλνι• 'PINO v 2, S, ό, vel v), pellis, cutis, corium ; (2) clypeus, scutum, II. 4, 477. ί»ίο•ιμος, «,b xai v\, qui naso est simo. Ex ptt et σιμός. Ρίνότμητος, ν, ο xxi -h, cujus nasus est am- putates seu desectus. Ex ph et τ'εμνω. ρινοτομίω, nasum amputo. A ρΊνοτόμος, n, b xxi v), nasum amputans. Ex piv et τίμνω. ρινοτόξβς, u, Ό, scuta seu clypeos perforans aut" secans. "ΛξΥ,ς ρινοτόξος, 11. 21, 392. Ex ρινός et τορίω• ρινόχοος, ν, b, idem quod ρΊνεγχύτνις. Ex piv et χίω. άινωτπξία, y\, pars navis prope carinam. ΡΓΟΝ, ν, το, montis cacumen, promonto- rium, II. 8, 25. ίιτχς, άδος, v\, idem quod ριπν)• ρΐίταύλνις, ν, b, qui stipula canit, Athen. ad verbum, qui canit libro, detracto saligno ramulo. Α ρ/•ψ et αυλ'εω. purr,, Ϋ,ς, ή. impetus venti, ictus seu jactus teli missi, velutfulminis ; (2) incitamen- tum, impetus ; ριπ•>, όφθχλμν, momen- tum. Α ρίπτω• juriiwit α, το, idem quod ριπίς, 1 et 2. ρ4χίξω, f. ίσω, ventilo, flabello ventulum factito ; (2) excito ignem sufflando, folli- bus accendo. Ό γαξ Ιιχχξΐνόμίνος 'iotxt xXuhmvi Β-χλάιτσ•'/ις άν-μιζομίνω xxi ριπι- ζομίνω, Jac. 1, 6. Τα τιμάχη ριπίζίτχι, assantur, Arist. Cotic. 839. A ρ*/;, 'ώος , τι, flabellum, i. e. ventilationis instrumentum ; (2) muscarium ; (3) ven- tilabrum ac follis, quo excitantur carbo- nes ; (4) vas ex vimine contextum. A ρίπτω• pmwtk, ίως, i\, vcntilatlo ; (C) refrigeratio. Λ ριτίζω. ριπίϊμα, ατός ριπισμος, S, ό, ΡΟΔ το, idem et ab eod. idem et ab eod. ριπις-ίιξίον, \s, το, flabellum, Ph. ριπΐ5-ος, ■>„ bv, qui ventilari potest, aut qui ventilatur, vel ventilationerefrigeratur ; (2) perflabilis et ventis expositus. Ab eodem. ρίπος, ιος, το, vel a, ό, crates e viminibus, aut calamis, arundinibusque. Φξάξί hi μιν ρίπισσι ΰιαμπίξϊς οΊσυϊνχσι, Odyss. 5, 256. Α ρ'/ψ. ριπτχξω, fut. άσι», jacto, projicio, pra?cipi- tem do, prosterno, proturbo ; ριπτχξο- μ,χι, jactor, Gl. V. βιπτάζίτχι, jactatur, aestuat, Ph. ριπτχο-θΏς, jactatus, Ph. a. I. part. ' Ριπτύζων χχτχ ΰωμα. 3-£8ί, Μ. 14, 257. Ύοο-χυτχ ριπτάζίσθχι τγ -\νχγ, Μ. Anton. 5, 3. Α ρίπτω. ρίπτχτχον, imperf. ind. act. Ion. pro Ιρβίπ- νχσχον, a poetico ίιπτύ,σχω pro όιπτχζω, II. 23, 827. ριπτχσμος, S, b, corporis jactatio, disjectio, incontinentia. Α ριατάζω. ριπτχς-ιχος, i), bv, qui se crebro jactat, le- vis, inconstans. Ab eod. ριπτίω, projicio, idem quod ρίπτω- Kgotu- γχζόντων h\ χυτών, xxi βιπτύντων τχ ϊμχ- τιχ, Act. 22, 23. 'Ρίπτατε χλκίνχς, Arist. Cone. 505. ριπτος, %, bv, projectus ; (2) praacipitatus, celer. Α ρίπτω• ριπτνμχι, prajs. indie, pass. Att. pro ρίπτο- μχι• 'ΡΙ'ΠΤίΙ, fut. .ψω, jacio, dejicio, projicio, conjicio, jacto, Gl. V. ρίπτοντχι, jactan- tur, Ph. \phf\tx, abjeci ; \ρριιχ.μχι, projec- tus sum, Gl. V. perf. pass, όιφύς, projec- tus, a. 2. part. pass. "Ριπτΰ πξος χμφί- xXvso» ιχ πάντα πίτζονι allidit, Sophoc. Track. 793. Xtiovi ρίπτων ίχυτον, ibid. 803. Μάτην λόγος ίρριπτχι, Eur, Med. 1407. "Ov oi hie-ffoi Γςχτιιγόι χω Κεφχλτ]• νων χνχζ ippV -ψαν χΊσχεως 2d' Ιεημον* So- phoc. Phil.2&L 5 όις, ρινός, b, idem quod ply. Ρ1'2Κ02, ν, ό, riscus, cistapelle contecta. pireov, το, flabellum, ventilabrum, Hes. ριφίΐς, aor. 2. part. pass, verbi ρίπτω. Unde Ρ'Φν, ris, *>, jactus, Lye. 235. ΡΓΨ, ρίπος, ramus salignus, vimen flexile; (2) crates viminea ; Ιπι ρίπος πλίΤν, magno se periculo committere. ρίψαις, aor. 1. part, act JEol. pro ρί-φχς. ρΊ4>χο•πις, ώος, β xxi -h, clypeo abjecto fu- giens, ignavus, timidus. Ex ρίπτω et ασπίς• ρι-φχυχίνίω, cervicem seu caput jacto. A ρΊψχυχνν, ίνος, bxai ή, cervicem vel caput jactans. Ex ρίπτω et χϋχί]ν. ρίψιν, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. etcum ν pro Ippi^rt, a ρίπτω• ρίψις, ίως, ν), projectio, impetus, jactus. A ρίπτω, ριψοχινΰυνίω, ω, in pericula me praacipito projecta quadam audacia. A ριψοχίνΰϋνος, a, b xai i), qui se in pericula praacipitat, ad audendum projectus, Ph. periculosus, temerarius. Ex ρίπτω, ριψοχινΰύνως, adv. temere, audacter, con- temptu periculL ρΊψολογίω, ω, temere verba fundito vel ef- futio. Ex ρίπτω et λόγος• ρίψοπλος, α, β xai i), arma abjiciens ; (2) vastans, sa?vus. Ex ρίπτω et 'όπλα. 'POA\ χς, r), malus Punica, arbor; (2) malum Punicum,/;zic^/s; Gl. Vet. ma- logranum, malum granatum. peasi, άίος, ϊ), defluvium acinorum, vitis vi- tium, quo acini defluunt. Α ρίω. όοζίίω. vide ροιζίίω- 'ΡΟΓΕ'Ω, floreo ; vide Hes. ρογμος, S, b, sonus quem quis supinus Ster- tendo edit, rhonchus. Α ρ'-γγω. ρογχάζω, rhonchisso. A seq. ρόγχος, ν, b, rhonchus, Gl. Vet. ρόγχος, idem ; stertentium spiritus. Α ρίγχω. ρόίαμνος, χ, 6, idem quod ράδαμνος. 'ΡΟΔΑ'ΝΗ, νι ς, ν), trama, subtexnen, Ph. ροοανίζω, torqueo, Gl. V. A prase. ΡΟΔΑΝΟ' 2, }■„ bv, valde rapidus ; sed quum roseus notat, est a poSov- Πα»' πο• τχμόν χίλχδοντχ πίξ) bobavbv hovxxv]x, Ιΐίΐ8,576. pblxZ,, χχος, b, parva rosa, rosula, Dim. a pohov• ροίχζός, vi, bv, roseus ; bonum colorem ha- bens. A bolov. Unde ρό?Ε0ί, ία, ίον, et pohnof, idem. pobat6ii0i, ov, roseus, pulchcr. Ab κι/θος. ( S19 ) POI oodtlx, vi, sertum e rosis. AioBos. ροδίων, οίνος, Ό, rosetum, Gl. V. ροδνι,ν,ς, ft, frutex rosas producens. ροδιχϊος, os, ov, idem quod ρόΰίος, Anac. pohix;, xho;, v„ poculi genus. A pohov- ροδίζω, rosas similis sum, rosam refero, sc, odore vel colore, Diosc. pohivos, ίν/ι, ivov, rosaceus. Ab eod. ρο&ς, ίδος, v„ pastillus e rosis. Ab eod. ροδ/τ' /ji, a, b, sc. όΐνος, vinum rosatum vel rosaceujn. Ab eod. ροδοδχχτΰλος, », b xxi i), roseos digitos ha- bens. ^Ημ,ος δ' ϊξιγίνίιχ φάν/ι pahohxx- τυλος Ήώς, II. 1, 477. Ex ρόδον et δάχ- τυλος• ροδοδχφννι, νις, ν), taxus, laurea, viburna, ro- sa Grasca, Ph. Ex ρόδον et δά-φν/ι- ροδόδίνδξον, ν, το, frutex,rosas similitudine. Ex ρόδον -et δίνδξον. ροδοίΐδ->,ς, ίος, Ό xxi -h, rosarum colorem re- ferens. Ex ροδον et ΐΐδος. ροδόίΐς, όισσα, αν, rosaceus, roseus, suavis- simus. 'Ροδόιντι δε χ{ιεν ελχίω, II. 23, 186. Α όόδον. ροδόμελι, mel rosaceum. Ex ρόδον et μίλι. ροδομ,νιλον, u, το, confectio ex rosis et malis cotoneis, Tlieoc. Id. 18, 31. Ex ρόδον et μν,λον• όοδομϊγν-,ς, ες, rosaceus, de colore. A ΡΟ'ΔΟΝ, ν, το, rosa. ροδόπεπλος, roseum peplum habens, Cal. ροδόπνιχυς, εος, b xxi i), roseos habens cubi- tus, i. e. pulcher. ροδόπνοος, contr. ροδόπνας, n, b *ot< v\, rosa- rum odorem spirans, i. e. suavis. ροδοπώλν,ς, a, b xai ή, rosarius, Gl. V. qui rosas vendit. ροδός-αγμα, ατός, το, rosarum liquor. Ex pohov et s -άζω. pohbs -Άχτον, α, το, idem et ex iisd. ρ^όσφυζος, ν, b xxi v\, roseos pedes habens, i. e. pulcher. Α ο-φνξόν- ροδοφόξος, ν, b xxi i\, rosas ferens. Α φίξω. ρ'οδόχξββί, contr. pohbxQis;, u, b xai ν), ΓΟ- se'us, roseum colorem habens, Gl. V. po- δόχξνς, roseo colore, i. e. pulcher, de homine. A Χξο ροδόχεως, ωτος, ο xxi ν), idem et ex iisdem. ' Ωοί xxi χ ^όχςως Έλίνχ Λχχεδχίμονι χόσμος, Theocr. Id. 18, 31. ροδυντια λοπχς, olla odoratissima, Bud. o- dorati edulii genus, V. L. pohaiv, οίνος, ό, idem quod sequens ^ωνιχ ; g) totus cespes et planta rosas. Α όόδον. nde ροδωνιχ, x{, v), rosetum, locus ubi rosas nas- cuntur, Gl. V. rosarium, rubicetum. όο^ωπις, ιδος, ν), quas roseo est adspectu, de femine. Ex pohov et ώ•ψ. pohωπbς, S, b xxi -h, idem et ex iisd. ροδωτον, rosatum, Gl. V. quasi a ροδόω. όόζω, latro ; (2) sterto, Suid. poi), ίις, ν), fluentum, Gl. V. fluor, fluxus. Α ρίω. όοθίω, ω, impetu feror, ruo ; (2) obmurmu- ro, Soph. Antig. 290. Α ρόθος. ροθιχζω, cum impetu et contente remigo ; (2) cum impetu et strepitu voro porco- rum modo. Ab eod. ροθιχς, ν], sonora, Epith. remi, JEsch. ρόθιον, u, το, impetus undarum, fluctus. ρόθιος, u, b xxi v\, impetuosus, cum impetu mens. Α ρόθος. ροθοπυγίζω, idem quod ρχθχπυγίζω• 'Ρ0'Θ02, a, b, undarum strepitus, stre- pitus remorum j (2) strepitus, tumultus, impetus. ροιχ, ας, ν), malum granatum,"P^. pro pox; (2) volutabrum in lacu. ροιΖδίω, strido ; (2) sorbeo, absorbeo. Mij σΰ γε χεΊθι τύχοις οτε poiGhr^iiv, Odyss. 12, 106. Α βο',ζδος. ρο'^Υ,ο-ις, (ως, ή, stridor, cantus, Eur. Ink. in Aid. 1085. Α ροιζΜω. ροιζΰμ-ος, et ροώμός, idem quod ρο~ιζ$ος, α, Ό, stridor. Α ροίζω. ροϊδάξίον, το, idem quod ροίδιον. vel ροίδιον, χ, το, exiguum malum Punicum. A ροιχ. ροΊΖχσχε, stridebat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro έρόοίζεί, a ροιζίω, ω, fut. vjo -ω. strido, stridorcm edo ; (2; latro; (3) sibilo innuo. "Ροί'ζνισίν h' αξχ, πιφχίιο-χων ΑιομΫ}δ(ϊ hίω, II. 10, 502. Α όοίζος. Hinc ροιζν,δχ, et ροιζ' /ihbv, adv. cum stridore ; (2) magno impetu. ίοΖν,μχ, ατός, το, stridor seu impetus, qua* lis est sagitta; volantis. PTA PTO PT2 ρύΐζή-τωξ, οξος, ο, sibilator, magnum strido- rem edens. A 'Ρ0ΓΖ02, α, b, stridor, sibilus ; (2) im- petus, Gl. V. Hinc ροιζώ^γ.ς, εος, b κα) γ), stridorem aut mag- num strepitum edens, streperus. ροιξωτϊ,ξ, ΐίξος, ό, idem ; quasi a ροιζόω- ροϊκος, γ), ov, qui fluxione laborat, profluvio laborans ; (2) fluidus, fluxus ; (3) incur, uvs, inflexus ; <4) qui naturaliter incur- vis cruribus est, Theocr. 4, 49. Α ρίω- ροϊ'τχοι, corymbi aurei, stolis sacris attexti; ob mali Punici similitudinem sic dicti. Α ροιχ. ^ ροί'τγ,ς, u, b, ut ροΊ'τ'/ι; οίνος, vinum ex malis Punicis. Ab eod. ρομζ'εω, ω, fut. γ,ο-ω, volvo et circumago in modum rhombi. Α ρόμζος. Hinc ρομζν,δον, adv. per gyros, Man. ρόμ,ζγ,τα.), ol, sese circumagentesin modum rhombi; Epith. Curetum, Orph. ρο^,ζγ,τός, '>,, ov, versatilis in modum rhom- bi ; (2) stridens. ρομζοειδϊ,ς, ίος, Ό κα) γ), figuram rhombi habens. Ex ρόμζος et εϊδος. ρόίίζος, α, Ό, tornus, turbo, Ph. girgillus, Gl. V. rhombus ; (2) figura geometnca, scutula ; (3) genus fascia?, quo chirurgi utuntur. Α ρίμζω• Hinc ρομ,ζοΓωμυλγ,θξχ, ή, volubilis lingua^ gar- rula. Ex ρόμζος et ρωμύλος, al. ρωζος. ρομζώΐ-η;, εος, b και} ή, rhombi figuram ha- bens. Α ρόμζος. ρομζωτος, ή, on, idem et ab eod. μα, το, pro ρόί•/ οξ, b, teredo, E; 'ρομφάζω, bajulo, Hes. ρομφαία, ας, ϋ), romphasa, gladius ; (2) fra- mea, Ph. Α ρίμζω. ρομζείς, ων, βί, lora, quibus calcei consuun- tiir. poo;, a, contr, pS s , S, Ό, fluentum, fluxus, fluor. Α ρίω. ροπχλγιφοςίω, ω, clavam gesto. Ex ρόπαλον et φοξίω, pro <ρίξω. ροπαλίζω, f• Ίσοι, clava percutio, vel verso tanquam clavam. Α ρόπαλον. Hinc ροπχλισ-μός, 2, b, percussio, qua? fit clava. Sed dicitur de tentigine seu satyriasi. ροπχλοειΙ->,ς, ίος, b κα) sj, clava; similis. Ex ρόπαλον et είδος. ρόπαλον, α, το, clava, Ph. ρόπαλα, fustes, Gl. V. A bora,. ροχχλωτος, ->„ ov, in clava; speciem forma- tus, Epith. poculi, Dion. C. A pr. pea-jj, Τις, ν, pra;ponderatio, libramentum, Ph. momentum. Ph. nutus, Gloss. Vet. 'ΐοπας εχεσθαι, vergere ad ruinam, Arist. Vesp. 1227. Ab eod. ρίττοί, i), ov, sorbilis. Α ρόφω• ρόττξον, n, το, clava, fustis ; (2) marculus seu annulus ostii, lignum incur ν um. A piiroj- 'Ρνζγ,ν, b, Ruben. Nomen viri Hebr. χκλι- 7ov, Filius visionis. 'P«0, -h, Ruth. Nomen mulieris Hebr. a- κλιτον, Tremor. pSs, ροος, arbuscula quEcdam inficiendis co- rns serviens ; excoriarium. ρύο-ιος, ν, ο, color, quaUs est rubricce Sino- picae, hat. russus. A pox, cujus granum rubet. ροφάνω, ροφάνειν, Hipp, item ροφάω, ω, Ph. ροφά, sorbet ; idem quod 'ΡΟΦΕΏ, sorbeo,' sorbillo, haurio. Μιο-θχ, τξύζλιον ροφγ,σαι, Arist. Eq. 901. "Qo-ov ροφγ,σεις ξωμον Ϋ,μίξων τξΐόϋν ; id. Pace, 715. Hinc ρόφημα, Χ70ς, το, sorbitio, haustus. ροφνίμχτιον, ν, 70, sorbitiuncula. ρΌφγ,σις, ίως, ή, sorbitio, Gl. Vet. suctus ; suctio. ροφ-/)7ΐχος, γ,, ov, vim absorbendi habens. ραφητος, ii, ov, sorbilis. Ab eod. ρόφω, pro ροφίω, Etym. ροχ,βίω, strepitum seu stridorem edo, Od. 5, 402 ; et 12, 60. Α ρόχθος. ροχθιζω, idem quod ροχβίω, Orph. ρόχθος, u, o, fluctuum strepitus, fluctus. ΚχζοΤς ρόχθοιο-ι ^ταΚχσσΥις, Nic. ΑΙ. 289. Α ρόθος. pit», moveo, quatio, Steph. unde ΐπίρρύ- ITXV70. ρούΐγ,ς, ιος, ό y.x) ϋ„ fluidus, fluxus ; (2) un- dosus, fluctuosus, Gl. Vet. rapidus. A ρόος. ροών, οΊνος, ό, locus malis Punicis consitus. A pox. ρνχμχ, ατοί, το, custodia, V, L, piix%, χχος, Ό, profluvium, rivus, proluvi- um, proluvies, eluvies, Gl. V. rivus. A όύω, flao. Unde ρνας, ahos, 'h, qu. d. defluva, decidua ; (2) vitium oculi, quum lacryma; constanter fluunt ; (3) defluvium acinorum ; ρυάΰα, vites fructum non retinentes. ρύζΰτιν, adv. fuse, abunde, vehementer. ρυγγάχ$7ος, Ar. (vide Thes. Gr. P.) tu- mult us. ρύγχανα, υ), nasuta, Gl. V. Α ρύγχος• 'ινγχίΧίφας, χν7θς, ό καί υ), qui rostrum ele- phantinum habet, Suic. Ex ρύγχος. ρνγχίον, u, 70, rostellum, Dim. a ρύγχος. όνγχομαχΰν, rostro pugnare. 'PYTX02, ίος, το, rostrum, rictus; (2) dicitur tamen et de facie humana. Sijv, adv. adfluenter, abundanter ; (2) ve- hementer, impetuose, cum vehementi strepitu. Α ρύω- Unde puhiv, adv. fuse, adfatim, abunde. ρν-ις, aor. 2. part. pass, verbi ρύω,βιιο. ρύιο, 2. sing. pr. imper. med. Ion. pro pCy. ρύζω, latro, allatro, Suid. ροϊζω, Eust. βύηθι, 2. sing. aor. 2. imper. pass. v. ρύω. ρύ'/Μ,α, χ7ος, το, intritum, bellarii genus. Α ρύω• ρνΫ,ναι, aor. 2. inf. pass. pvY]o-i7xi,fluet, 3. sing. fut. 1. ind. med. ρυΥΐφίνίΐα, et ία, ας, υ), opulentia, adfluen- tia d.ivitiarum seu opum, Nonn. P. 8, 33. 'Ev Ss ρυν,φιν'ΐΥ,ν ίζαλίς σφισιν, εν δ' α-λις ολζν, Callim. Hymn, in Jov. 84. A Υ,φίντις, ίος, ό καϊ ϋ), adfluens opibus, opu- lentus. Ex ρύω et αφενός. θ-ϊναι, aor. 1. inf. pass, verbi ρύομαι. ρυθμίζω, fut. ίο-ω, ad numeros aptos redigo, numerorum concinnitatem tribuo; (2) tempero, formo, compono et eifingo, recte colloco, moderor, mores informo ; ρυθμασθύς, moratus, Ph. aor. 1. part, pass. T/ 'hoi, ρυθμίζεις 7y,v 'εμΫ)ν λύτην οπν\ Soph. Antig. 324. Και τα αλλ* ρυθμίζαο-ι, Xen. Cyr. 8, 56. Α ρυθμός. ρυθμικός, τ), όν, rhythmicus ; (2) numero- rum peritus, qui numeros aut modos fa- cit. Ab eod. ρυθμικό^, adv. ad numerum, modulate. ρυθμικό, S, ό, moderator, Ph. Α ρυθμί- ζω. 'ΡΫΘΜΟ ν 2, S, <5, rhythmus, concinnitas ; (2) numerus seu modulus certa dimen- sione et proportione constans, Gl. Vet. modulus. ρυίσκομαι, fluo, mano. Α Ιΰω. ρυκάνγ„ γ,ς, ϋ„ runcina, Ph. ρυκανίζω, runcino, Ph. A pra;c. ρΰμα, α7ος, 70, fluentum ; (2) tutamen, munimentum, propugnaculum, defensio, munitio, remedium e mortis periculo ho- minem conservans ; (3) tractus, funis ad remulcum trahendum; (4) examen in trutina. Α ρύω. ρνμχι, perf. ind. pass. Ion. pro Γρρυμχι, a ρύομαι, libero. ρυμάξχγ,ς, α, ό, preefectus regionis, magis- 'ter vici, Suic. Ex ρύμη et α^χΫ]• ρυμζίον, a, 70, rotula, qua; agitatur a sagis seu veneficis, Di?n. a ρύμζος. ρυμζονάω, dissipo, disjicio. A ρυμΖος, a, ό, rotula ; (2) turbo, seu turbi- natum quidpiam, quod scutica circumac- tum sonum reddebat ; (3) impetus, mo- tus, vertigo. Α ρίμζω- ρυμζών, όνος, idem quod ρύμζος, Αρ. όύμγ,, %ς, ϋ), impetus; (2) vicus, platea. Α ρυω• ρύμμα, α7ος, το, purgamentum, sordes et id quo sordes purgantur, Em. A pys•- ρυμος, 5, Ό, temo currus ; (2) lorum, //. 5, 729. Α ρύω, traho. ρυμοτομίω, per vicos partior et seco, in strigas seco. "ΡυμοτομΖσι hi εύαΊαθίτως ε'ίΰ-ω το Γξατόπίΰον, Jos. Ex ρύμγ\ et τέμ- νω• ρυ;χο7ομΊα, ας, y\, viarum vicorumque sec- tio et metatio, partitio in strigas. Ex iisdern. ρυμχλκίω, loris funibusque traho, remulco, traho et educo, remulcando traho. Ex ρΰμα et 'έλκω. ρυμφάνω, et ρυμφάνομαι, sorbeo, haurio, Aret. Α 'ροφίω, sorbeo. ρύομαι, libero, eruo, elibero, eripio, Gl. V. ρ'ϋο-αι, Gl. V. aor. 1. imperat. "ίύσεται τπμον Ιίμας, Eur. Med. 388. Ύί,νΙι ου- σχίμ/Λν χόλιν. Soph. (Ed. Tyr. 72. "Uoi- ( 520 ) μι (γυναίκας) νιοΚεμν χα) μανιώ* ρυτα- μίνας Έλλάδ* και πολίτχς, Arist. Lys. 344. ρύονται, 3. plur. praes. ind. med. ρύομαι. ρύοντο, 3. plur. imperf. ind. med. ρυπαίνω, sordido, maculo, sordidum reddo ; (2) infaraem reddo, fama; alicujus no- tam inuro; ρυπαίνομαι, obsolesco, sor- desco, Gl. Vet Οΰ πείθομαι Άξίς-οτίλει ρυταίνειν τον ανΰξα βχλομίνω, Dion. Hal. Α ρύπος. 'ΡΎΠΑΠΑΓ, acclamatio nautica. ρυπα°ευθγ,7ω, 3. sing. a. 1. imper. pass. v. ρυπχξεύομχι, sordidus sum. Α ρύπος. ρυπαξία, ας, ϋ„ sordes, spurcitia, situs, il- luvies. Ab eod. ρυπαζος, ξα, ξον, sordidus, illotus, squali- dus ; Metaph. avarus. Ab eod. ρυπαξως, adv. sordide ; Metaph. avare. ρύπαο-μχ, 70, sordes. A ρυπάω, ω, sordeo, sordidus sum, Gl. Vet. ρυπω, squaleo ; ρυπόων7α, Poet, pro pu- πάοντα, ρυτώντίβ, part. Arist. Plut. 266. Α ρύπος. ρυπογξάφος, ν, β και yi, sordidaium humili- umque rerum pictor. Ex pUToret γξά- φω. ρυπόεις, όεσσα, όεν, sordidus. A p'usrej. ρυποκόνΰυλος, ν, b not ϋ), sordidus, valde parcus, qui ne sordes quidem unguium a tonsore purgandas sibi curet. Ex ρύπος et κόνδυλος. ρύπον, 70, sordes, pi. pinra, pro ρύπος. ρυπόομχι, 5μαι, obsolesco, soraeo ; όεςυπω- μίνα, sordidata, p. part. Od. 6, 59. A 'ΡΥΊΙ02, ν, b, squalor, sordes, Ph. prolu- vies, Gl. V. alicubi etiam pro cera sigiL lari. ρυπτν,ξ, Υ,ξος, b, lotor. Α ρύπτω• ρυπτϊκος, υ), bv, aptus ad abluendas sordes, abstergendi vim habens. A ρύπτω, sordes eluo, purgo, abstergo ; ρ'νττβ- μαι, abstergor, a sordibus purgor. Άλλ* κδί πώποτ' ες07ϋ , γώ ρύπ7ομαι ί/τως ίΖί,χ- Θυλι ύπό κονιας γε τας όφξΰς, Arist. Ach. 17. Α ρύπος. ρυζώ'δν,ς, ες, sordidus. Ab eod. ρυο-α, ας, ϋ„ senectus. Α ρυσος, rugOSUS. ρυσαι, 2. sing. a. 1. imper. med. verbi ρύν ρύ'σαπο, 3. sing. a. ejusd. in opt. ρύο-αο-θαι, liberasse, a. idem in inf. ρυσάσθω, 3. sing. a. ejusd. in imper. ρυο-κ, γ,ς, yi, rugarum sulcus ; (2) senectus. Α ρυσός. ρυα-θαι, perf. inf. pass. Ion. pro είρυσθχι, a ρύομαι• ρυσθν, a. 1. conj. pass. ρυτιάζω, f- uru, pignoris loco capio. "A^e- μχι, κ* ρυσιάζω. Eur. Ion 525. '¥υ<ηά- ζομχι Χόγω, ib. 1449. opprimor sermone, L e. verbis tanquam pignore me tibi de- vincire studeo. Α ρύο-ιον- ρυο-ίζωμος, 6 και y\, Epith. dei tutelaris qui aliquo loco colitur, et propterea eum tu- etur. ρυο-ίοϊφιος, n, b καΊ υ), qui trahendo currum regit' Pind. Isth. 2, 31. Ex ρύω et Ζίφ- ξος• ρύο-ιμον, a. 70, ruta, Nicand- Α ρύω, quod a venenis ρύ-7αι, i. e liberal. ρύτιμος, Υ], ov, idem quod ρυσσαΧίος, Nic. ρύο-ιον, y, 70, quod pro alicujus hberatione datur ; unde et rionum, quod diis daba- tur pro restituta valetudine aut conser- vata salute ; (2) quod loco ejus, quod aut debetur nobis, aut ereptum est, vel reti- netur, vel aufertur, ut pignora qua; ca- piuntur, ut praeda, qua; in hostico agi- tur, II. 11, 673. Ern. Α ρύω. ρύσιος. Ία, tcv, liberandi vim habens. Ab eodem. ρυσιπόνος, n, b κα) yi, a labore liberans, la- boris molestiam sublevans. Ex ρΟω. ρυσίπτοΧις, et ρυσίπολις, εως, b κα) r„ urbem seu civitatem servans, custodiens, seu li- berans. ρύσις, εως, υ), liberatio, redemptio. Α ρύο- μαι. ρΰσις, εως, Ϋ,, fluxus; (2) phiala. Α ρύω, fluo. όύτκω, seu ί,ύσκομαι, tueor, e periculo con- servo. ' O5-6 μ)ν αύτν,ν ρύσκεν, 11. 24, 730. Α ρύομαι. ρυτμος, 5, b, rerum series, tractus. Α ρύω• ρυο-όω, ω, f όατω, rugo, corrugo. A ρυσός, v., ov, rugosus. Α ρύαι- ρυσσαίνω, rugo, corrugo ; pass, senesco. "Ρυο-^αίνεται uKa, Nic. Al. 78. Α 'ρυσός. pufo -αΚίος, ί«, to», rugosus. Ab eod. ^ ΡΠΝ ρύσσν.μχ, ri, ruga, pellis in rugas contrac- ta,Suid. ρυσσόχχξπο;, ν, ο xat Ϋ), rugosum fructum ferens ; (2) qui rugosis est surculis. Ex pucros et χαξτό;. ρυσσο;, ν), e>. idem quod ρυσό;• Hinc ρυσσοτν];. y)tos, υ), rugositas. ρυσσόω, ω, f ώσω, idem quod ρνσόω. ρυσσώΰγ,ς, is, idem quod 'αυιτιτος• ρύ?χγμ*., ec.ro;. το, violehta tractio ; (2) vis mulieri illata, compressio. A ίυτχζι», f. ξω, trahendo capto, traho ; un- de, pignus capio, vim fceminae facio ; ρυ- ra -ζισχον, trahebant, imperf. Ion. pro ιρρύς-χζον, II 24,755. Ύυϊάζοντχς Ιμω- xs, Od. 20, 319. Α ρύω. Hinc Svrxxrh;, ύο;, ί, tractio, violentia, raptus. ί>ύς~/ις, u, ό, liberator, Gl. V. Α ρύω. p'jra,. ων, τα, habena, frsenum, quo equus trahitur. Ab eod. ρ vrxyuytb;, ίω;, ft, lorum quod frano inse- ritur, etquo equus ducitur, habena. Ex puree et α.*/ωγϊϋς, ductor. όυτχίνω, fcedo, convitior, V. L. ρΰτη, 'Λί, vel purh, ~m, ή, ruta, Nic. Al. 306. Α ρύω- ρντϊξ, Ϋ,οος, β, retinaculum, habena; (2) CUStOS, defensor. Έ» §£ ρυτν^σι τάνυσθίν, It. 16, 4-75. Plut. in Timol. cap. 19. Soph. (Ed. Col. 900. Ab eod. ρνηίόφλβιο;, n, β xx) -h, corticem rugosum habens, ipse cortex rugosus. Ex ρντ); et φλοιοί• όυτώόω, ω. f. ίσοι, corrugo, in rugas con- traho ; ερρυτώωμ,ίνος, corrugatus, rugo- sus, p. pass. part. Ty.v όψιν ίρρυτάωμι- vo;, Luc. Α ρντίζ• ρυπΰωδτ,;, to;, h xx) y), rugosus. Ab eod. ρυτίδωμχ, το, corrugatio. ρυτίΖωσι;, ιως, ϋ), idem. Α ρυτιΰόω. ρυτίζοι, riigo, Gl. V. A pyris- ρυτις, iho';, 'h, ruga. Α ρύω, traho. puro, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro fy. pure, vel 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. et per Sync, pro Ίρρύσχτο, a ρύομχι. purev, S, ro, poculi genus, superne lati, infra acuti, Bern. Α ρύω, quod potus ex eo velut trahendo bibitur. pvro;. τι, ov, tractus ; (2) fluidus, fluxus. Α ρύω,βκο, vel traho. ρύτξον, ro, idem quod ρύσιον. ρύτωο, οξο;, ο, tractor ; (2) custos, servator, adjutor. Α ρύω, traho, vel custodio. ρύψι;, tus, ν, purgatio, abstersio. Α ρύν τω• ρύω, fluo, Gl. Vet. a. 2. pass. Ιρρύν,ν, fluxi ; part, ρυύς, inf. ρυτ,νχι. Hinc puulr,;, i;, fluidus, humidus. ρωχ, a.;, y\, pro peix. ρωζικώτίξος, u, Ό xx) r„ qui vix literam ρω pronunciare potest. Α ρω. ρωγχλίο;, tec, ίον, fissus, fractus, ruptus. 'Ρωγκλίν; συνά'/ΐΐξί πολύπλχνχ- λιίψχνχ βαξζ$;, Nonnus, Paraphr. 6, 13. Α όώξ. Unde paiyx;, xSo;, y), lacera, fracta, rimosa ; (2) locus abruptus et praeceps ; (3) rima ter- ras. ρωγϊ„ %;, ν), fissura. Ab eod. όωγμχτία;, u, a, qui in fissuris, cavernis habitat ; idem quod ργ,'/μχτία;• ρω-/μ.>„ %;. y\, rima ; (2) divisio calvaria? su- perficiaria. Α ρώξ. ρωγμο;, 5, Ό, idem et ab eod. Bion. pailv,;, pro poiilr,;. Plut. 'ΡΩ'ΘΏΝ, ωνο;, β, naris, nasus, Nic. 213. ρωμχ. cere;, ro, vis, impetus. Α ροοννύω. ρωμχίζω, f. ίσω, Romanis faveo. A 'Ρωμχϊχοί, ή,,βν, Romanus, Latinus. 'Ρωμχιο;, etix, etiev, idem. A 'Ρώ /^ij. 'Ρωμκΐ;, ido;, ι,, Romana. ρωμκΪΓΪ- adv. Romane, Latine. ρωμχλίο;, tee, ίον, robore praeditus, robus- tUS. ΤΙξοζάτων οίτοζιίοχ.; roe ρωμβίλίχ, Alciphr. 3, 41. Α ρώμη. Hinc ρωμχλιότν,;, %ro;, ■>„ robur, virilitas. ρωμχλίόω. robustum reddo, firmo ; ρωίΛχ- λίίίμχι, robur et vires acquiro. A ρώμ*ι, ν,;, ■>„ robur, vis, vires. Α ρωννύω. "Ρώμ•/ι, υ,;. y\, Roma. 'ΡΩΝΝΥΏ, vel ρώννυμι, fut. ρώο-ω, confir- mo, roboro. Hinc ρώννυμχι, corrobo- ror ; reficior, recreor, valesco ; ΐρρωμχι, perf. valeo, prospera valetudine fruor; Χρρωσο, vale ; imperat. perf. Ίρρωμίνο;, part, corroboratus, confirmatus, confir- matus animo, qui animo est forti, robus- tus, valens, validus ; et Ίρρωμίνω;, adv. »obuete, firmiter, vehenaente'r, fortiter, 2AB forti animo, valenti et forti corpore. 'νώοτας ro σώμα ^ιχγωνίσασθχι, Plut. ret; πόλας, id. ρώοντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. pro Vppiiovro, a ρωω, quatio. ρωξ, ρ'ωγο;, -η, vel etiam β, fissura ; (2) sea- la ; (3) acinus, granum, bacca ; (4) pha- langium quoddam ab acini similitudine, Nic. Tk. 716. A pYiyvvu. ρώομχι. agitor, ruo. Hinc ίωοντ\ imperf. pro ρώοντο, tppuovro, II. II, 50. ρωπχ;, ethos, 'h', planta qusdam flexilis. A ρ'ώ-4/. ρωηύιιν, vilia scruta vendere. Α ρωτο;. ρωτν,'ίον, e, ro, locus virgultis plenus ; όω- ,γυ,ϊχ, virgulta, Π. 23, 1'22. Α ρώ-φ. ρωτίζω, miscellaneam condituram facio, cohfundo ; (2) indocte et stolide ahquid facio. Α ρωτοί• ρωνϊκο;, i), ov, vilis et parvi pretii. Ab eodem. ρωτιον, ν, ro, molle virgultum. Ab eod. ρωποπίξρίξΥβζχς, n, i, futihs et vanus ho- mo. A ραχΓοπίξΐηξΟί, ut pucreTietrtgY) Qgaffis, futilis et inanis locutio, Rob. ρωποτωλίω, ω, viles et minutas variasque merces vendo. A ρωνοπώλΥ,ς, u, β xx) Ϋ), scrutaiius seu rerum minutarum venditor. ρωπο;, n, b, et ρωτον, u, ro, merx parvi pre- tii; (2) sarcina omnifaria, fasciculus e varus iisque nulUus momenti rebus col- ligatus. Α ρώ•ψ. ίωξο;, ξχ, ξον, vehemens. Α ίάννυμι• 'ρωο -is, too;, ϋ„ firmitudo, robur, vires, Ph. incolumitas, sanitas, valetudo ; (2) cor- roboratio, confirmatio. Α ρώννυμι. ρως-Υ,ξ, Ϋίξο;, Ό, malleus. Ab eod. ρως-Υ,ξίον, ν, ro, impetus, incitatio ; (2) ad roborandum valens. Ab eod. ρωζ-ιχοί, r), cv. vehemens ; (2; corroborans, corroborandi vim habens. Ab eod. ρωτά,ζω, literam ρω saspius itero. Α ρω. ρωτχχίζω, idem et ab eod. Hinc ρωτχχισμος, Ό, frequens litera? ξ repetitio. ρωχμν), r,s, y), idem quod ρωχμο;, S, ό, scissura, fissura, rima, hiatus. 'Ρωχμο; ίΥ,ν yxiY,s, II. 23, 420. Α ρΫρσω. 'ΡΛ'ΧΩ, dentibus fremo. ee\-\, ρωπος, β, merx nulhus momenti ; (2) virgultum. Α ρίπω. 'ΡΩΏ, roboro, sed pro eo usurpatur ρών- νυμι, vel ρωννύω' ρώομχι, agitor ; et med. ruo, irruo, festino Hinc ρώοντο, ιοοώον- ro, 11. 11, 50. 2, Sive ut majusculum rectius pingitur, C, decima octava litera, Ί,Ίγμχ, ab Hebr. Samech ; (2) nota numeralis va- lens ducenta; et, cum virgula inferne apposita („ membrum virile. σχθ{ο5, ξχ. eov, putridus, flaccidus, marci- dus, vietus ; (2) debilis, fragilis, quassus, futilis, frivolus•; (3) vitio ahquo occulto laborans ; et in neutr. vitium ipsum. A σγ)τω• σχθξότγι;, γιτο;, 'h, vitiositas, ut cum asdifi- cfum, olla, calceus, vitium egit, aut rup- tumest; debilitas, infirmitas, ftagihtas. Gl. V. Ασχθξό;. σχθζόω, ω, f. ώσω, rnarcidum reddo, debili- to, quasso, Gl. Vet. σχθξΖμχι, quassor ; macresco; σίσαθξωμίνο;, quassatus, Gl. V. p. part. Ab e;od. Hinc σχθζωμχ, ατο;, το. labes, ruina, vitium. σχθξω;, adv. debiliter, Suic. Α σχθξός. σχθων, ωvos, ο, idem quod σά,θγι ; (2) bene vasatus. σχινιίωξο;, n. Ό κχ) Ϋ), donis blandiens. Ex σχίνω et %ωξον. σχιναξϊ;, iho;, ϋ), idem quod σχίναξο;, >s, ο xxi y\, caudam movens ; (2) blandiens cauda. Ex σχίνω et iex• cauda. σχίνω, proprie moveo, quatio ; (2) hio, ore hio ; (3) adulor, blandior, Gl. V- proprie de canibus ; (4) delecto ; (5) delinio j (6) perturbo. IxUu μ' Ιννυχο; qguxrm- ξίχ, Eurip. Bhes. 55. 2χίνίσθχι tv τχϊς Β-λίψίσι, 1 Thess. 3, 3. Ού γχξ μί σχί- vu &ίσφ*τχ, Eur. Ion. 723. Αύχοι χξχ• τΐξώνυχί; ϋ,1\ λίοντχ; σχϊνον, Odyss. 10, 219. Α σιίω, moveo. 2ΑΓΡΩ, f. σχξω, hio, ore hio, unde rideo, irrideo, item de canibus, Theoc. Id. 7, 20. (2) scopis purgo, verro; (3) omo. Hinc σίσγ,ξχ, ore sum hianti et aperto, p. med. ζχίξίΐν η }>ωμχ, χιρχίσιν τ' ϊ- Qts-xvxi, Eur. Hec. 369. σχχχνίζο;, u, ό. pudendum muliebre, Arist. Lys. 830. Ex σν\χο;, stabulum, et xvy^. σχχίλλχ, et σχχίλλιον, saccus, sacculus, Hes. σχχίσιτχλο;, n, ο xx) -h, scuti vibrator, bel- licosus, fortis. Ex σχχος et πάλλω, vi~ brj). σχχίσφόξο;, u, ό xx)y), scutum ferens, scu- tifer. Ex ff xxos et φίξω. σχχιύω, depopulor, V. L. σχχίτχν, stabularium, ace. sing. Dor. pro σΥιχίτγιν, a σχχίτν^• A aY,xos, stabulum. σχχχιλίζω, f. ίσω, idem quod σχχχιύω, σχχιύω, vel σχχχ'ιω, per saccum transmitto, colo. Α σχχχο;. σχχχίχ; elvo;, vinum per saccum transmis- sum, Eurip. Ab eod. σχχχίζω, vel irxxiCm, fut. ίσω, idem quod σχχχίω. ofxxxhos, mollis, debilis, Nic. A exzxos JAM 2ΔΠ ΣΑΡ β-ά**/ον, a, το. sacculus, Dim. ab eod. σαχχοπλόχος, ν• b, saccarius, Gl. Vet. qui saccos conficit. Ex σάκκ,ος et πλίχω, necto. 2A'KK02, ν, β, saccus ; (2) cilicium ; (3) colum, e linteo ad percolandum vinum. σαχχοφοξίω, ω, saccuni fero, cilicio sum in- dutus. σαχχοφοςία, ας, τι, sacci gestatio. A σαχχοφόξος, χ, b xa) τ), saccum ferens, Suic. Ex σάχχος et φίξω• σάχος, ίος, το, clypeus, scutum, Gl. V. (2) saccus, antiquu et vera scriptura. (τάχτας, v, b, saccus ; (2) genus arundinis, Poll. Α σάττύι. σαχτγ,ξ, τ)ξος, β, idem et ab eod. σαχτος, τ), bv, in thesauxis repositus, recon- ditus. Ab eod. cuxi -ωξ, βζοί, b, onerans, implens. Ab eod. 2A'KXAP, α°ος, (melius σάχχαξί, vel σάχχαξον) το, saccharum. βαχχυφάνττις, ν, c, saccorum contextor; (2; reticulorum muliebrium textor. Ex σάχχος et ύφάντης, textor. οαχωμα, ατός, το, vide σί,χωμ». σαλαγίω, quatio; 2) strepo ; (3) turbo. A σαλάγτι. clamor, strepitus, Hes. 2ΑΛΑΤΕΙΝ, stuprare; (2) quatio, agito. σαλαΐζαν, lamentari. Α σαλάω. 2ΑΛΔ'ΚΩΝ, ωνος, β, pauper opulentiam simulans, jactabundus. Hinc σαλαχωνύα, vel σαλαχωνία, ας, τ), simula- tio divitiarum in paupertate ; (2) pecu- niarum profusio illegitima et superflua ; (3) mollities, delicia?, luxus. σαλαχωνίύω, f. ινσω, opes jacto in pauper- tate ; (2) sumptus facio, ubi non decet ; (3) delicias facio, mollitie diffluo. ϊαλχχωνίζω, idem et ab eod. 2ΑΛΑΜΑ'ΝΔΡΑ,α<τ, τ), salamandra, ani- mal lacerta? figura. Hinc σαλαμάνίξΐιος, α, Ό xa) τ), salamandreus, ad salamandram pertinens. 2ΑΛΑ'ΜΒΗ, ν,ς, τ), fenestra, Lye. 98. 2ΑΛΛΑ'22Ω, vel σαλάττω, fut. ξω, mo- veo, concutio, ut modium; (2) impleo largiter, ut diffluat. Κια-σοχίμ.» Βξομίω σάτυξον σισαλαγμίνον ο'ίνω Άμπιλοίξγος άν>,ζ ίνθίτο Ατ,ναγόξας, blacedon. Epi- gramm. lib. 6. σαλάω, ω, f. άσω, idem. σάλγαμα, τα, qua?cunque in vasis condita servantur ad usum nostrum, V. L. σαλίύω, agito, fluctuo, proprie de mari, ventorum vi agitato ; (2) labefacto, mo- veo, concutio, concito ; (3) dicitur et neutraliler, ut bello, periculo jactari, in periculo esse ; σαλίύϋν Ίπ) πόλιμχ, εν \ sandalium. 2ΑΝΔΑΡΑ'ΚΗ, τ-,ς, ή, cibus quidam a- pum. SANAAPA'XH, 93?, ί, sandaracha, gum- mi sive succus concretus terreusque. Hinc σανΰαξχχίζω, sandaracham colore imitor. σανΰαξάχινος, ίιν), ivcy, sandarachinus, e sandaracha confectus, sandaracham re- ferens. SA'NAYS, υχος, η, cerussa rufa et usta, sandyx. σαύΐίον, u, το, tabella, tabulae, catalogue, Dim. a σανίς. Unde σανιδόω, tabulo, contabulo, tabulis tego, Gl. V. contigno, coasso, tabulo. σανιίώΐΥ,ς, ίος, ό χα) ή, tabula? seu asseri si- milis ; (2) cui scapula? instar alarum protuberant. Ab eod σχνίδωμχ, ατός, το, tabulatum, pulpitum, Ph. laquear, Gl. V. Α σανιιόω. Unde σανιδωτος, r), i», tabulatus, contabulatus. 2 AN Γ 2, /δοί, γ, tabula, asser, tabula, cui maleficos alligabant. Hinc σανίδες, ta- bulae, quibus leges et similia inscribe. bantur; σανίΐίς. tabula?, Phil, asseres, Gl. V. item, catalogus. 2A'NNA2, vel σάννος, ν, l, stultus, fatuus. 2ΑΝΝΓ0Ν, ν, το, penis, cauda, hasta. σαννίων, sannio, histrio ille, cujus partes sunt dicteriis et sannis jaciendis risum movere, Em. 2A'NTAAON, santalum, arbor. σάοι, 3. sing. pra?s. opt. act. verbi σάω. σάος, ν, β, salvus, incolumis, sospes, ut σόος. σαοσίμζξοτος, tt, i xa) 'h, homines servans. Ex σαόω et βοοτός. σαοφξονιω, ω, modestus, temperans sum ; (2j castus et pudicus sum. Ή l\ σαο• φξονίγ,ς, α,ξγυξός ίιμι μόνον, Epigr. A σαοφξων. σαόφξοσιν, dat. plur. cum ν, a σαόφξων. σαοφοοσυννι, ης, r), temperantia. Ab eod. σαόφξων, όνος, ο χα) ν), cui mens est sana, temperans, prudens, II. 21, 462. Ex β-άβί et Qgr,v. σαόω, ω, f. ώσω, servo, salvo ; Ισάωσιν, a. 1. servavit "Οντ/να των γί πόΰις χα) γν• να σάωσαν, II. 21. ult. "Η άπολίσθω, ν)\ σαωθίιτω, ib. 17, 228. Α σάος. σαπύσν,ς, putrefactce, gen. sing. a. 2. part. pass, verbi σν,πω. 2ΑΠΕ'ΡΔΗ2, ν, ό, saperda, piscis. σχπξία, ας, ή, putredo, marcedo. Α σα• πξός. σαπξίας, α, ό, ut οίνος σάπιας, vinum her- bis in eo putrescentibus seu marcescen- tibus conditum. Ab eod. σαπξίζω, f- ίσω, putreo, marceo ; (2) putri- dum oleo, vel reddo. Ab eod. σαπξόχννιμος, α, ό χα) ν), cui marcida? sive putrida? sunt tibia?, Arist. Ex σατζος et χνήμν, tibia. σαπξος, ςά, ξον, putris, mucidus, rancidus, Gl. V. (2) ftedus, obsccenus ; (3) nugato- rius, nugax, nullius pretii ; (4) obsole- tus, cascus, Ph. ^ Παν ο, μη ι'ην ibiav 0^.2 Χξΐίαν !τλ*!{βΓ, σαπ-ξον λίγομίν, Chrysost. HomU. et in Epistol. ad Timoth. A σί\"χω. σχπζότκς, νιτος, v\, putredo, rancor, Gl. V. nugacitas, Ph. Α σαπξός. Ί,απφύζα, ας, i), Sapphira j nomen mulie- ris. 2ΑΊΙΦΕΙΡ02, ts, v), sapphirus, gemma. Ίαπφιχος, i), ov, Sapphicus. Α Ί,απφω. σάπων, όνος, e, sapo, Gl. Vet. σάπονα, sapo- nem, Gl. V. σαπων, a. 2. part. act. verbi σγ,πω• σαπώνιον, το, Dim. a σάπων, Sch. Theocr. ΣΑΡΑ'ΒΑΡΑ, ων, τά, Sarabara, tibialia Persica, vel alia pars vestitus, ap. Daniel. (Vox Arab.) 2A'PAB02, tti i, pudendum muliebre, Suid. Hes. σάςαπος, b xa) r\, qui magnis est pedibus et eos velut trahit. Ex σαίξω et πνς. σαζάπχς, οδός, i χα) ν), idem et ex iisd. 2ΑΡΓΑ'ΝΗ, «ji, τ), sporta, cistaj (2) vin- culum. σαξγΤνοι, οΐ, pisces gregales, V. L. 2Δ'ΡΓ02, n, vel σαργός, if, l, sargus, pis- cis quidam, Gl. V. sargulus. Dicitur et σαξγΤνος. σαζδάζίΐν, Sardonium, scil. risum ridere. Α Ία,ξΙύ• σα'δάνιον. ΙΛίί^Υ,σί Vi &νμω σαξίάνιον, Od. 20,303. Video-ajSowoi.' 2άξδε<ί, ων, ol, Sardes, urbs Lydia? prin- ceps. σάξδινος, vel σάςδιος, ν, b, scil. λίθος, sar- dius, gemma. Α 2α«δώ. σάξΐιον, υ, το, lapis sardius. Ab eod. σάξδιος, a, b, vide σάξΰινος • σαξΖόνιος, a, b, Sardonius. Hinc γίλ»ς σαοΐόνιος, Sardous risus, i. e. amarulen- tus, insanus, fictus, hominem enecans ab herbis sardois, ap. Virg. Α 2α«3ώ. σαζΖόννξ, νχος, β, sardonyx, gemma. * Ex σάξδιος, et ονυξ, unguis, quod colore suo unguem humanum referat. 2ΑΡΔΩ\ β'βί, vel 2αζΒών, όνος, jj, Sardi- nia, insula. σαξΰωνίζω, idem quod σαςδαζω. σαφωνιχος, ν), ov, idem quod σχξδόνιος. A 2α»δώ. σχξΐώνίος, ία, ιον, vel σχξΰών/ος, ν, b χα) *), idem et ab eod. σχξΰωος, ώα, ωον, idem et ab eod. ο-α§εΓ, 3. sing.'f. 1. ind. act. verbi σαίξω. 2A'PI22A, w, τ), sarissa, hasta Macedo- nia. σαεισσοφόξος, n, b xa) >i, sarissam ferens. Ex σάξισσα et φίξω. σαξχάξω, f. άο -oj, carnes detraho ; (2) di- ducto rictu irrideo. Oil•' ol Mtyag^j ΰξωσ' ihlv, 'ίλχχσι δ' 'όμως, γλισχξότατ» σαξχάζοντίς, 'ώσπίξ xvviha, Arist. Pace t 480. ~2,χ°χάζκσι τά άμφοδοντα των πζθ" φάγων, Hipp. Α σάξξ. Hinc σχξχασμός, 5, b, irrisio amarulenta, hosti- hs irrisio super jam mortuo, aut mori- turo. σαζχαζ-ιχος, i), ov, sarcasticus j (2) qui sar- casmis uti solet. Ab eod. σαξχατιχως, adv. sarcastice, amarulente, virulente. σαξχίΐιον, ν, το, caruncula, Dim. a σάξξ. σαξχίζω, f. ίσω, carnes carpo, carnes vello, detraho. Α σάξξ. σαςχϊχός, τ), ev, carnalis, carneus, corpo- reus. In S. S. (1) imperfectus, debilis, imbecillus ; (2) corruptus, pravus, impi- us, 1 Cor. 1, 12. Ab eod. σαξχιχως, adv. carnaliter. σάξχϊνος, ivy, ivov, carne constans, carneus j carnahs, Gl. V. Α σάξξ. Unde σαξχίον, ν, το, caruncula ; (2) per contem- ptum de corpore humano. σαξχοζόξος, a, b χα) τ), carnivorus, Ph. car- nifex. Ex σάξξ et βοξος, edax. σχξχογινχς, ίος, ό χαι ή, a carne natus seu profectus. Ex σάξξ et γιίνομαι. σχξχοδαν,ς, Ις, carnivorus. A δα /ai, Orph. σαίχοαίϊ,ς, ίος, b xa) -h, carni similis, carnis figuram habens. ΊαξχοιιΙί^ίξρν των λεχ- τάίν ίντίξων το χωλον, Aret. Ex σάξξ et ίΐίος. σχξχβθλάσματχ, ων, τά, carnis contusio- nes. σαξχοχΥ,λτι, τις, ν), carnosus ramex, quum caro inter tunicas excrescit ; genus her- nia?. Ex σάξξ et χ'/ιλ-η• σαξχοχόλλα, ν,ς, i.lacryma arborisPersica\ thuris pollini similis, colore subrufo, a- mara gustanti. Ex σάξξ et κόλλα. 2AT 2ΑΦ IRB ίΊΧ^ολχζ);, ί%ο;,τι, vel σχξκολχζο;, V, ΰ, «). d. carnis prehensor, forceps ad parti- culas carnis prehendendas, instrumen- tum chirurgicum. Ex σχζξ et λχμ- σχξχολάτςτι;, v. ο χα) ft, qui carnem colit et adorat, Suic. Ex σάςξ et λάτξν;. σαςχολιπτ,;, ίο;, Ό xxi ί, quern caro reliquit, c.irne jpudatus extenuatus, macer, ex- ilis. Ex σάξξ et λίίπω. σαξχοπ&γν,ς, ίο;-, ο κχι ft, came concretus, carnosus, densus. Ex σχξξ et jrrjyvu- σ«.?χοποιίω, carnem facio ; in pass, caro fio, homo fio. A σχςχοτοω;, bv, carnem efficiens, gignens, alens. Ex φΛν>,;, e;, came tectus, seu vestitus, ut corpus hominis. Α φχίνομχι. σχξχοφθόξο;, ov, homines perimens. A φθίίξΆΙ• (τχξχοφοξίαι, a>, carnem gesto, Suic. A ο-οίξκοφό^ο;, η, ο κχ) r}, carnem gestans, carne vestitus. Ex σχξξ et φίξω. ο-αξχοφυίω, carnem extendo, produco. A φύω- Hinc σχξχοφυΐχ, ή, carnis extensio. οΊΧξχόφυλλο;, u, b xou n, folia carnosa ha- bens. Ex σάξξ et φύλλον. erccQxooj, ώ, i- ώσω, carneum reddo, incar- no ; (2) corpulentum reddo. Α σάξξ. σχξκώδτι;, to;, b xxi n, carnosus, Gl. Vet. carneus. Ab eod. σάξχωμχ, «.το;, το, q. d. camositas, carnis praeter naturam incrementum ; (2) car- nis incrementum in naribus, Gl. V. pul- pamentum. A σαξχόω. σάξχωσι;, ax, y, carnis generatio, excre- stentia carnis. Ab eod. οαξχωτϊχο;, *i, bv, carnem restituendi vim habens. Ab eod. traqu-oi, ;, τι, ipsa actio verrendi ; sordes, quisquilia?. Ab eod. η χξωττι;, a, b, ol ο-α,ξΛίτχί, scoparii, Gl. V. era.;, tuas, ace. plur. f. g. a σο;, tuus. σάσσω, sagino, Ph. vide σάττω- ~ΣατΖν, b, et XetTomai;, a., b, Satan, Sata- nas, nomen principis angelorum malo- rum, Hcbr. α,χλιτον. Adversarius. αίίτιχ,ζΊ;, vel σκτοίξν);, τ), capitis ornatus fce- mineus, Steph. σκτίντι, ή, plaustrum, vehiculum. Α σάτ• rot. try.rivov, u, το, idem et ab eod. "Rowou σάτινχ xou ίζμ-α,τοι χκλκω, Horn, in Veil. c /. wo;, b, hornus, seu homotinus, qui hu- ivis anni est, Ait. τν,τ^ό;- ---.ov, ν, το, mensura trumenti tciLiam partem epha; continens, sesquimodius. Vox Syr. σβιτξοίπία,, λ;, ji, satrapia, praefectura ; (2) provincia, cui praeest satrapa. σχτξο,πίύω, sum satrapa, sum pra?fectus provincia?. 'ΣχτξΜίτίναιν τη; όίνω Φξνγίοι;, Plut. Κχζία-ς, Aristot. A 2ΑΤΡΑΊΙΗ2, χ, b, satrapa, praafectus provinciee, proprie Persicae. Vox Per- sica. σκτξοιπϊχο;, ν„ βν, ad satrapam pertinens, satrapa? conveniens, satrapicus. A pr. 2Α'ΤΤΩ, f. fa>, onero, onus impono ; (2) refercio, constipo, impleo ; σισαγμ-ίνο;, saginatus, Ph. p. pass. part. ~2.ί<τα,γμί- vo; "$/άμ,μ.α, Luc. σχτνξίχ,, α;, ή, genus esculenti ex herba. σχτυρίά,χτί, ή, nomen cujusdam antidoti, &c. Steph. σχτυςίχ;, a, b, morbus hominis faciem ita immutans, ut satyro similis evadat. σχτνξίχσι;, ίω;, τ), pruritus venereus j pri- apismus. Α σάτυξο;. Unde σχτνξίζα), f. ίσω, prurio ad Venerem instar satyri; (2) satyrica petulantia proscin- do. σχτυξϊχοί, τι, ov, satyricus, satyro conveni- ens j (2) dicax, mordax, more satyro- rum. α-χτύξίον, χ, το, herba ad \ r enerem incitans. σχτνξίσχο;, it, b, parvus satyrus, Dim. σχτυξίσμο;, S, b, idem quod σατυξίχ; ; (2) pruritus Veneris. Α σχτυξίζω. Unde ffetTvgirvji, S, b, ludio, Ph. scenicus. σχτνξ,ογξάφο;, b, satyrarum scriptor. σάτυρο;, ν, b, proprie simius ; (2) Deus Bacchi comes ; Satyrus, σάτυροι, Fauni, Gl. V. Α σάθτι, Etym. ffxTVPojhti;, to;, b xxi τι, satyros seu satyro- rum mores imitanej (2) hispidus. A σχτύξο;• 2ΑΥΚΟ λ 2, τι, h, aridus, siccus. σχυλα, adv. tarde. Α σχυλό;. σαυλόομχ(, αμχι, delicior, luxu difHuo; (2) tripudio. ΆοιΰχΤ; βχξζίτων σχυλΐίμίνοι, Eur. Cyc. 40. Α σχυλό;. σχυ\οχρο>χτιάω, ω, ceveo, lasciye podicem moveo. Ex σχυΧο; et τξΛίχτό;. 2 ΑΥΛΟ' 2, τι, bv, delicatus, mollis; (2) fluxus, levis, quietus, tardus. Hinc σχύλοιμχ, χτο;,.το, delicia?. σχυιιχζω, saunio percutio, Sob. Α σχύ- uov• σχύνιον, n, to, saunium, jaculi genus, σχυνο;, mollis, tener, Steph. 2 AY~PA, vel σχνςχ, ςχς, ν, lacerta, lacer- tus. 2AY'PH, τι;, τι, nasturtium. σχνξία, χ;, τι, jaculum, Gl. V. ubi jaculus. σχυξίΖιον, το, nasturtium, Hipp. σχνξοζξϊθκί, gravis ab cuspide, Epitheton hasta?. σχυξοίί'οτι;, ίο;, b xxi τ\, lacertae formam ha- bens. Ex σχυξχ et tTho;. σχνξο;. a, b, lacertus, Gl. V. Theoc. 7, 22. σχυξωττιξ, τϊρο;, b, cuspis in imo hastaa ferro transversa, qua hasta appenditur, vel e- tiam ferrum, quo hasta erigi et solo infi- gi potest, Ph. cuspis. Α σχΰξο;. σχυσχξίσμο;, S, b, aridsa linguae haerentis afFectio ; linguse haesitatio. σαυτνι;, gen. sing. f. g. per Crasin pro σ%- χυτν];, a σ(χντ5, tui ipsius. σχυτα, tui ipsius, masculinum genitivi an- tecedentis eodem modo formati. σάφχ, adv. certo, vere, manifeste, perspi- cue, //. 2, 252. Α σχφί,;. σχφίς-χτα, adv. manifestissime, apertissi- me. Α σχφίς-χτο;, superl. a σχφί,;. σχφίς-ίρον, adv. manifestius, apertius. σχφί?'ίρω;, adv. idem et ab eod. σαφίω, manifesto, declaro, notum facio. σχφίω;, Ion. pro σχφω;. Ab eod. σχφτ), acc. sing, pro σχφίχ, a σαφή;• σα-φήναχ, χ;, ή, perspicuitas, dilucida ora- tio, explanatio, Ph. distinctio. σχφννίω;, adv. manifeste, aperte, "perspi- cue, certo. A σχφγ,ν>,;, ίο;, b xxi v, perspicuus, clarus, certus. Α σχφτ];• Hinc σχφΥ,ήζω, f. ίσω, manifesto, declaro, notum facio ; Ph. explano, exprimo, declaro, distinguo. Ο'ύτω; ΐσαφήνιζί μίν τν; κξχ- τι?ιΰοντχ; 3-Λί' ίχυτω, Xen.^ Cyr. 8, 28. ΣχφΥινΙζίσθχι όϊ ώ; Jlxxsyv ϊτίμχ, τ£το ίδόχίΐ χΰτω χγχθον thai, ibid. Hinc σχφ7,νισμο;, b, perspicuitas, declaratio. σχφΥ,νις-ικο;, τ;, bv, declarandi vim habens ; (2) subst. declarator, cxplaualor. A pr. ( 523 ) ιταφτ,νίω, fut. 1. indie. Att. pro σχφ'ήίίσω, λ σχφτ,νίζω. σχφΥ,νί»;, adv. idem quod σχφω;. 2 ΑΦΗ" 2, ίο;, b xxi %, manifestus, apertus, perspicuus, certus, clarus, planus. σχφρτωξ, οξο;, ο, declarator, explanator, σχφω;, adverb, manifeste, perspicue, dilu- cide; Ph. evidenter, plane, aperte, pa- lam, Gl. Vet. al. liquido, ad liquidum, deserte.; σχχβίντί;, nom. pi. aor. 1. part. pass, verbi σάττω- σάω, idem quod σχώζω, proprie eripiendo e periculo vi alterius, &c. Em. σάω, servavit, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et per Apoc. pro ίσάωσί, vel servabat, eo- dem modo pro εσάωζί, 3. sing, imperf. ind. act. vel serva, pro σάωζι, 2. sing, imper. act. verbi σχώζω, servo, II. 16. 364. σχώζω, servo, sospito. Α σάο;. σάωσχ, aor. 1. ind. act. Ion. pro ίσχωσχ• σχωσίμιν* fut. 1. infin. act. Ion. pro σχώ- σαν. σχώσομίν, servabimus, 1. pi. f. 1. ind. act. σχώτίζο;, magis salvus, incolumis. A σάω;. σχωτν,ξ, τίξος, όι servator. Α σχόω. σχωττιςίχ, pro σωττίξίχ, Hes. σζίνννμίνάω*, gen. plur. part, praes. f. g. JEol. pro σζίνννμίνων, a 2BE'NNYMI, sive σζίηύω, fut. σζίσω, exstinguo, restinguo ; (2) compesco, comprimo; σζίσον, exstingue, Gl. Vet. aor. 1. imper. act. ut σζίννυμχι, exstin- guor ; metaphorice etiam morior. Ks< μτι &ίων τι; τΫΊ*ΰί πιΤξχν 'ίσζισιν, Soph. Aj. 1076. Α/ λχμπαδι; ημών σζίννυνται, Matt. 25, 8. σζίσχ, exstinxi, aor. 1. ind. act. Ion. pro 'ίσζισχ, a verbo eod. pro inus. σΖίω. σ€ίσι;, ίω;, ή, exstinctio. Α σζίνννμι• σζίσσχι, aor. 1. inf. act. Poet, pro σζίσχι• e-lsrig. Tipo;, b, exstinctor. Ab eod. σζίς-Υίξΐο; , /χ, ιον, exstinctivus, exstinguen- di vim habens ; (2) aptus ad exstinguen- dum. σζί?ιχο;, τι, bv, idem et ab eod. σζγ]σομχι, fut. 2. ind. pass, verbi σζίνννμι. σίχυτον, temet, teipsum, temetipsum, PA. σιχυτν, r,;, S, tui ipsius. Ex σίο, pro Λ. /%fY. 1183. σαϊϋς, ίως, ο, patella, in qua aliquid move- tur et frigitur ; sartago. Α σιίω. σϊίος, σύα, σιίόνΐ Lacon. pro Β-ί7ος. σύς. σαςος, ό, sol, Suid. 2E1PA\ ας, y\, catena, funis, linea. σίΐζωγωγίυ;, e, catena, funis, quo quis du- citur vel trahitur. autaliov, v, το, funiculus, Dim. a σίΐξά- Unde σ-ιιςύζω, f. ά.σω χ vinculum traho, Rob. σαξχΊος, αίχ. alov, catenatus, catena vine• tus ; funalis, ut equus. Ab eod. σΐίξας, et σπξ)ς, idem quod σαζα, Hes. Πίξαφόξος, et σίΐξχσφόξος, a, c Ml Ϋ), cate- nam ferens ; alias mieetToe dicitur, JEsch. Ag. 1646. Eur. Iph. A. 223. Angl. the fore horse ; cui opponitur ξύγιος, the shaft horse. Ex ΰ-ίΐξχ. et φίξω- αΐξίύύ), catena, fune constringo ; (2) con- stringo, connecto, Rob. 2ί»ι/ τω γίεοντι Ιισμ,χ σίΐζίύων βρόχω, Eur. Her. Fur. 1012. σίΐξίω, exsicco, exinanio. Α σίίξω. σίΐξ->,ν, γ)νος, υ,- Siren, monstrum marimim s (2) insectum api simile. "Ενθα Xlyua 2ε<- ξηνίς σίνοντ' ΆχίΧωίΙίς, Apoll. Rkod. lib. 4, 893. Α σί,ξά. αΐξΊατις, ίως, υ), capitis inflammatio ex ve- hementi solis ardore. A α-ίίξιάω, fulguro, luceo ; (2) capitis inflam- matione laboro ; (3) suffraginum vitio laboro, de equis. Βξίφ*ι iv to S -ίξίΐ cru- ξΐ£, Al. Aphr. Α σί'ι^ιον. σιίξίνος, iv*), ivov, astralis. Ab eod. σαξιόίΐς, όισσχ, itv, canicularis. Α σίίξίος. σίΐιιον, u, το, astrum. Α σίίξίος. αίςιος, «, β, Sirius, Stella, canicula. A σίίξω. σαοομάτ^, ts, β, jaculi genus, lanceola. σα'ξωμ,α, το, opobalsami sedimentum, Ae- tius. σιίξωιης, ίως, ν), religatio. Α σαξά. σίΐσάχθιια, ας, ϋ), q d. onus excussum, al- levatio a?ris alieni communis, tabula? nova? ; Plut. in Sol. c. 15. Ex σίίω et άχθος. σίθίν, tut, gen. sing. JEol. pro τφΰξο; , ν,ο xai fi, splendorem seu lu- men ierens, Suic. Έχ σίλας et <ρίξα>. ιτιλατΥκρόξος, ov, splendidus, idem quod n• λαο-φόξος, Man. (πλάχιον, ν, το, piscium genus cartilagino- sum, cui cartilago pro cute est, Dim. a σίλαχος. ο~ίλχχοίΐΰ•)ις, ίος, ο χλι «j, cartilagineus, car- tilaginis speciem referens. Ex α-ίλαχος et tiles- 2ΕΆΑΧ02, to;, το, et pi. τα, ο-ίλάχνι, ge- nus piscium cartilaginosorum Hinc σίλαχωίνις, ίος, ό χα) fi, cartilagineus. ιπλάω. ω, splendeo, luceo. Α σίλας. 2ΕΛΕΤΚΓ2, ilos, ί, poculi, navis, vel vestis genus j itemque avis locustis ve• scentis. ο•ιλζνάζω, idem quod ο-ίλψιάζομκι, Man. ο•'.λ'/,να7ος, aia, a7ov, lunaris, lumine lunari illustratus. Hinc subst. trtXwai», ας> η, luna, Ion. A ο-ελ -W ο-ίλ'/ινάφως, adv. lunae lux, Ath. (πλην/ι, ν,ς, νι, luna ; atk%vat, placentas quae- dam rotunda? et lata? ; Alciphr. 2, 4. A triXas• ο-ίλτ,νιάζομαι, lunaticus sum, conflictor morbo per certa luna? intervalla redeun- te, Matt. 4, 24. A irtX^vrj. ο-ίληνιακος, r, ov, lunaris; (2) lunaticus, morbo comitiali laborans. Ab eod. πλ-ηνίΐιον, ν, το, lunula, Dim. a ο-ιλν,νίς. σίλίινιον, u, το, luna? lux, cum luna per- nox est, vel luna sive luna? sidus. Ab eodem. o-iXY,v)s, ilos, τι, lunula; (2) figura lunu- la? ; (3) amuletum puerorum. Ab eod. Unde ΤίΧψίτφ, a, L ut o-tXYivi-rr.s Χίθος, lapis lu- naris, Gl. V. o -ίΧγ,νίτγ,ς, lunaticus. o -ίλγ,νόζχγ,τος, u. ό x.ai ■/), q. d. a luna per- cussus, lunaticus. Ex σίΧν,ννι et βάΧΧω. ο-ίΧΥ,νοαΙτίς, ίος, ό χα, ν,, luna? speciem refe- rens. Ex o-tX-m et ιΐίος. ο-ίΧν,νόφως, αϊτός, το, luna? lumen, radii lu- na?. o-tXthov, ν, το, chartula, pagella, pagellula, Gl. V. paginula, Dim. a σιΧίς. σίΧΊΙωμα, ατός, το-, tabula lata. Ab eod. σίΧινΙτ^ς, a, e, ut trtXtvfaiis οΐνος, vinum ex apio. A triXivov. o -ίΧινοαΙΥις, ίος, ό χα) ν], apii figuram ha- bens. Ex ο-ίΧινον et ίΐίος. 2ΕΆΙΝΟΝ, u, το, apium, herba, Angl. PARSLY. Αατον ίβίντόμίνοι,. ίΧίοθξίττόν τι ο-ίΧινον, II 2, 776. ο-'ίλινος, ν, ό, idem. Hinc o-tXivuo -ίχ, χς, υ), species brassica». 2ΕΛΓ2, ίίος, ν), pagina, Ph. margo, Gl. Vet. σίΧΧα, ης, ν), sella, Gl. Vet. Aristoph. Sch. Eust. σίΧΧαΓζωιτις, ίως, Ϋ>, sellisternium, Gl. V. ο-ίΧΧίζαν, divitias simulare in paupertate. A Sello jactatore quodam, quem Aristo- phanes perstringit, Av. 126. σ'ιΧΧω, cum impetu feror, Eust. σίΧμα, ατός, το, transtrum, jugum, tabula quasvis lata, Gl. V. et σίΧμχτχ, eluvies, Ph. (sed legendum videtur ibi τίΧματχ, Em.) Hinc ο-ίΧματια7οι ποταμό), lutulenti fluvii. ο-ιΧμις, Υ], funiculus piscatorius, Hes. ο-ίΧω, compingo, Em. σίμ,ίΧΥϊγίνίτνις, Semeligena, Epith. Baccbi, Orph. 2Ε'ΜΙΔΑΛΙ2, ιως, ■», simila, similago, flos farina? triticea?. (ΠμιΙαΧΊτΥι^, n, i. ut ιημιΙαΧΐτΊης α,ςτος, panis e simila confectus. Α ο-ιμίΙαΧις. ο-ίμνα) θ tx), Eumenides, sive Furia?, apud Athenienses. Α σίμνός. (Τίμνί7ον, α, το, locus sacer, sanctuarium, monasterium. Ab eod. o -ίμνγ,γοξίω, ω, fut. ν,σω, magniflce, cum gravitate loquor seu praedico. o -ίμνγιγοξΐχ, χς, ϋ), oratio gravitatem pra? se ferens ; Plut. in Num. cap. 8. A o -ίμνγ,γόξος, n, ό xx) yi, qui graviter loqui- tur, qui magnifice pradicat. Ex σίμνος et χγοζίω• οημνόθίοι, οϊ, divini humanique juris peri- tissimi ac religioni dediti; philosophi In- dorum, et Gymnosophista? apud Laert. ο-ίμνοχίπτω, cum gravitate et modestia tundo, JEsch. o -ίμνοΧγιξίω, dirEciles nugas cum gravitatis specie nugor. σιμνοΧογίω, graviter et speciose loquor. Ύαΰτχ σιμνοΧογκο-ιν e! ποίνιται srsgi τ£ν ( 524 ) 3-ίίί)ΐ, Luc. ίμφι rS &mV, App. Α σιμ• voXiyos- Hinc σιμνοΧόγΥ,μα, ατός, το, dictum grave et magnificum, quo quis se jactat. ο-ιμνοΧογία, ας, υ), dictio gravis ; (2) sermo venustus. A σιμνοΧόγος, n, ό χα) i), qui graviter de re quapiam disserit, ostentator, jactator. Ex σιμνος et Xtya, dico. * ο-ίμνοΧογιχως, adv idem quod ο-ίμνοΧόγως, adv. magniloque, jactnbunde. ο-ίμνόμ,αντις, ίως, υ), vates venerabibs ac gravis. αμνομνθίω, cum gravitate loquor ; (2) cum fastu et insolentia loquor. TV σίμνομυ• Θί7ς, χίις άγων' ίξχνι Χόγαιν ; Eur. Andf. 234. Ex ο-ίμνος et μύθος, sermo. σίμνοπαξάοΊτοι, οι, q. d- graves parasiti, a- dulatores, qui gravitate superciliosa pa- rasiticam adulationem tegunt. σίμνοποιίω, ω, fut. γ)ο•ω, magnifice extollo ; (2) auctoritatem addo, reverentiam et majestatem concilio, illustro, omo. Ίίμνοποίνμαι, ad gravitatem me compo- no, honestos et speciosos mores pra? me fero. ο•ίμνόπονος, β χα) υ), arte exquisita factus, apud Ath. si lectio sana, Em. σίμνοπξίπίΐχ. ας, υ), gravitas decora, digni- tas oris, dignitas. A 0-ίμ.νοτξί^γ,ς, ίος, ό χα) υ,, gravem virumde- cens ; (2) gravi et eximia dignitate pra?- ditus. Ex σιμνος et trcitrtt. ο-ίμνοτζίΐτως, adv. cum dignitate, graviter, decore. ο-ίμνοτξοο-ωπίω, gravitatem in vultu pra?- fero. Κα a' γ\μ7ν σίμνοπροσωπύς, Arist. Nub. 362. ο-ίμνοπζοο-ωπία, ας, υ), gravitas seu dignitas oris, persona gravis. A σίμνοτζοσωπος, χ, i xx) Ϋ), qui gravitatem aliquam vultu pra?fert. Α «ξίο-αιπον. 2EMNO x 2, yi, ov, venerabilis, castus, Ph. ο-ίμνον αξίωμα, majestas, Gl. Vet. ri/u.• vh> pudica, casta, affectata foemina, Gl. Vet. (ημνος, etiam honestus, gravis, mag- nificus. σίμνό?ομος, ν, ό χα) υ), gravis ore, qui gra- viter loquitur. Ex o -ίμνος et ς-όμχ. o -ίμνότγις, Υ,τος, ν), gravitas, majestas; (2) reverentia; (3) sanctimonia, honestas; (4) pudicitia. Α σίμνός- (κμνότϊμος, ό xx) ϋ), venerandus. "Ζιμνότι- μος χνχχτωξ, JEsch. Cho'eph. 356. α-ίμνοτυφία, ας, ν\, gravitas fastuosa, Suic. Ex σίμνος et τύφος, fastus. σ'.μνόω, ω, f. ώσω, exorno, illustro, magni- fice praadico. Α σίμνός. σιμνύνω, venerandum et augustum reddo ; (2; omo, honore et dignitate adficio ; et σίμνύνομ,χι, gravitatem pra? me fero ; ef- feror, glorior, jacto me, superbio. 2ε^.- νύνχσι τν,ν τξχγωίίαν, Luc. Ίίμνΰνίσ- Bat ί-χ) T'/j τ'ής ο-^ιίως ίΰίΤξίπίία, Dem, Ab eod. σίμνωμα, «τβί» το, ornamentum, decus. Α σιμονόν. σίμνως, adv. honeste, decenter, graviter, Gl. V. pudice. Α σίμνός. σίο, tui, gen. sing. Ion. pro σν, a σν, tu. σίο7ο, tui, Poet, idem quod antecedens σίο. σίομχι, σνμχι, pro σίίομχι. σίπτώω, veneror. Α σίπτός• σίττί,ξίος, ία. ιον, ad cultum seu venera- tionem pertinens. Hinc το σίπτίξίον, a, sc. Ίίξον. novennalia Delphis in hono- rem Apollinis celebrari solita. Ab eod. σαττιχος, ϋ), ov, idem quod σαττος, υ), ov, venerabilis, venerandus, au- gustus ; JEsch. Pr. 811. Ph. τον σαττον, sacrum. Α σίζω• 2ΕΡΑΠΙΑ'2, άίος, υ), serapias, herba. 2E'PI2, ιίος, ϋ), cichorii sive intybi genus, Gl V. intybus, intubum, in tuba ; σίξΐΐίς, intuba, Gl. V. ace. sing, σίξΐν, et «-'sgilx, Angl. endive. 2ΕΡ1'ΦΙ0Ν, ν, το, absinthium marimim. σίξιφον, », το, idem. 2Ε / ΡΦ02, n, β, insecti genus, culex. "Ετι χαν μύξμτιχι χαν σίξφω χοΧ'Ζ, Proverb. σίσάγμχι, perf. part. pass, verbi σάττω. σίσαξυ7χι, nom. pi. part. perf. med. f. g. a σαίξω, rideo. σίσχξωμίνον, ace. smg. perf. part. pass. verti σαξόω. σίσΐΊσθχι, perf. inf. pass, verbi σύω. 2Ε'2ΕΛΙ, ίως, το, seseli, herba. σίσίΧις, ίως, yi, idem. σίσνρτί, 3. sing. perf. ind. med. verbi e-^y*» 2HM reVtfga» verri, perf. ind. med. verbl σα'ξω. σιο-ιγαμίνίΐ, nom. plur. perf. partic. pass. Dor. pro σισιγημίνοι, a σιγάω, σισοφισμίνον, ace. sing. perf. part. pass. v. σοφίζω. βΊσοφισμίνως, adv. captiose, dolose, more sophistarum, callide. Α σοφίζω. σίσωχι, 3 sing, perf indie, act. verbi σόω, sive σώζω. σίΰ, gen sing. Dor. pro a-S, a σν, tu. . σιίατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro tCEUotTfl. β-ίύ&αι, 3. sing. a. L imper. med. per Sync. pro σινάσΰω. «u,-, i, nom. inus. Unde σίαν, gen. plur. e-='«μ*ντγ,ξ, ηζος , β, qui signum dat, qui clas- ΣΗΡ sicum canit, pastor, dominus ; (3) annu- lus sjgnatorius. Ab eod Hinc σγιμαντήξίον, n. το, signaculum, sigillum. ση'μαντιχος, y„ ov, significandi vim habens. Α σημαίνω. σημαντιχως, adv. Unde σηί^αντιχώτατα, adv. cum magna vi etem- phasi ; proprie, aptissime. σηΐίαντξ/ί YA•, terra sigillaris, cimolia, cre- ta. Ab eod. σήμκντξον, u, το, sigillum, signum. στ,μάντω», ΰξος. Ό, significator, qui aliquid significat; (2) dux, imperator, praises, praefectus ; (3J adj signiricans, indicans. Ab eod. σημασία, ας, ή. significatio, significatus, significatum, Ph. (2) signi datio, classi- cum. σημάτισσι, dat. plur. Poet, pro σήμασι. σγ,ματίζομαι, f. ίσοααχ,ι, signis colligo. σημάτιον, u, το, parvum signum, Dim. a σήμα• σηματ'οίΐς, ίίσσα, ίιν, q. d. sepulchrosus ; multa habens sepulchra, Suic. Ab eod. σηματχξγος, S, i, qui insignia facit, Suic. Ex σήμα et ϊξγον• σημ'-ίογξαφίω, ω, notis in scribendo utor. A σημίΐογξάφος, n, ο zai ή, notarius, qui per notas scribit. Ex σημίϊον et γξάφω. σημίϊον, u, το, nota, punctum, apud Ma- them, unde terminus a quo ; (2) sigillum impressum annulo; (3) signum quodli- bet militare, vexillum ; (4) monstrum, ostentum, portentum, miraculum; (5) signum pugnas, vel receptus ; (6) argu- mentum. Plur. pro σημαώσΐις, apud Gramm. Α σήμα. σημαοφόξος, u, β xa\i\, signifer, vexillarius, Gl- V. Ex σημίϊον et φίξω. σημειόω, ω, et σημίιόομαι, ϊμαι, noto, sig- no, denoto, designo, Gl. V. (2) in com- mentaries refero ; σημίίωσαι, imper. a. 1. med. nota, observaj scito. Vox Sch. σίσημαωμίνος, signatus. Ύχτο» σημί'- ΐίσθί, 2 Thess. 3, 14. Α σηΐίίΤον. σημαά'ίης, ιος, Ό xai ή, significans, signifi- candi vim habens ; (2) insignis, insigni- tus, notabilis. Ab eod. σημαω^ως, adv. ita ut facile appareat, no- tabiliter. σημίίωμα, ατός, το, constitutio, declaratio, deeretum. Α σημνόω. σημιίοισις, ιως, -^, notatio, designatio, ob- servatio. In pi. brevia scholia in scrip- torem aliquem. Ab eod. σημαωτίον, notandum. Ab eod. σν,μιιωτίχος, η, ov, notatorius. Hinc ή σ%• μιιωτιχη, ης, pars medicina? qua signa morborum dijudicat. Ab eod. σημΐξίνος, hodienius, Ph. A σήμίξον, adv. hodie ; ή σήιαξον, item ή σή- μίζον ήμίξα, hodiernus dies. Ab ήμίξα• σημήϊον, signum, Ion. pro σημύον- σημήνγι, 3. sing. aor. 1. conj. act. Att. pro σημάνγι, a σημαίνω. σήνχξος, idem quod σαίναξος. σηπίΰονωδηί» εβί» β xai ή, putredine vitia- tus. A σηπ&ίαν, όνος, ή, putredo, Gl. V. (2; lacer- ta? genus. Α σήπω. σηπία, ας, ή, sepia, piscis atrum succum in timore emittens ; unde et atramentum ita dicitur. 2ητιας, άίος, ή, idem. 2-αι, hi- are, p. a σαίξω. 2H~PE2, ων, o\, Seres, gens Asia; (2) bombyces, vermes. σηξίχοτλόχος, sericarius, Gl. V. opifex se- ricarius. Ex ση^χον et πλίχω, necto. σηξϊχος, n-< ov, sericus, Gl. V. σνβιχη, seri- cum. Α σίίξΐί• o -γ.ξΐχοφόξος, sericatus, Gl. Vet. Α σγ,ξΐχο* et φίοω. 2H'2, σν,τος, i, tinea, vermiculus vestibus noxius ; (2) omne id, quod aliquid cor- rodit, Ph. tinea, rubigo. σης, dat. pi. f. g. Ion pro σα7ς . Α σίς. 2H2A'MH, η?•, ή* sesama, frumenti Indi. ci genus ; [2) placenta a sesama. Hinc σηο-άμινος, ίνη, ινον, e sesamo factus. σηβ-αμϊς, ίΰος, ή, placenta ex sesamo et melle ; (2) herba quasdam. Ab eod. σηο-αμίτης, sc. αξτος, panis e sesamo. σησαμοα}>γ,ς, ίος, Ό χα) ή, sesamo similis, sesami speciem referens. Ab eod. σησαμόας, όίσσα, otv, ex sesamo paratus. σήσάμον, ν, το, sesamon. Ab eod σήσαμος, sesamus, Gl. V. σν,ο-αμνς, νντος, Ό, placenta e sesamo. σγ,σι, dat. pi. f. g. Ion. et Poet, pro σα"ί• σησις, ίως, ή, cribratio, cribri agitatio. A σήβω. rnrgov, u, το, cribrum. Ab eod. σητάναος, ίία, aov, vel σητάνιος, ία, tov, cri- bratus ; (2) factus e farina succreta ; (3) hornus, hornotinus; (4) subst. mespili genus. Α σί,θω, vel σητίς. 2H~TE2, adv. hoc anno, Dor. σατις, Att. τητις. σητινος, η, ov, hornus, Hob. Α σητ'.ς. σητόζξωτος, u, ό χα) ή, a tinea adesus sive corrosus. Ex σης et βξωτός. σν,τοΰόχις, ί, papilio, Hes. σητίχοτος, n, ό χα) ή, a tineis pertusus seu derosus. Ex σ->,ς et χόττω. tundo. σγ,•$ι, σητος, ό, parvus serpens, seps. A σγ,τω, eo quod vulnera ex ejus morsu pu- trescunt. Α σγ,τω. <τγ,•1>ις, (ως, ή, putrefactio, putredo : tabum, Gl. V. Abeod. σθίνχξος, ξα, ξον, robustus, validus. Ή δ* Ατη σθίναξή Τ6 χα) αξτίτος, II. 9, 501. Α σθίνος. σθίνοζλαζγ,ς, Ις> vires laedens, seu minuens, Opp. σθίνος, ίος, το, robur, vis, potentia. σθινόω, ω, f. ώσω, roboro, confirmo. A 2ΘΕ'ΝΩ, valeo, possum. Ήμΰς &l\v σθί- νομίν τξος ταΰτ ίταλίξασθαι, opem affer, re, Soph. Aj. 165. Φθίνοντος h τλίτΜ Φξυγων, ibid. 488. σθίνωσαι, a. 1. inf. act. verbi σθινόω- σιαγόνιον, is, re, pars maxillas ; σιαγόνα^ rnaxilla?. A 2ΐΑΓί2'Ν, ujvos, β vel ή, mala, maxilla, Luc. 6, 29. σιαλίνίξις, ή, avis nomen, Call. σιαλίζω, f. ίσω, salivam emitto. Α σίαλον• σιαλιχος, η, ov, salivarius, Gl. Vet. Α σία- λβν. σιαλ)ς, /δβί, ή, sputum, saliva, salivarius lentor. Ab eod. σιαλασμος, S, i, morbus, quum saliva nimia in os influit. Α σιαλίζω. σιαλίΓήςιον, ν, τβ, fraena equis indita, spu- mam excitantia ipsis mandentibus. Ab eodem. 2ΓΑΛ0Ν, », τβ, saliva, sputum. β-Ζαλβί , u, i, saliva, Gl. V. (2) porcus sagi- natus j (3) pinguedo, axungia. σιαλοχίω, idem quod σιαλοχοίω, ω, f. ν,σω, salivam ore effundo, Hippocr. lib. 3. de Morbis. A σιαλόχος, tt, ό χα) ή, qui multam salivam ore efiundit. Ex σίαλον et %ίω. σιαλόω, sagino; (2) circumdo clypeum gemma, ferro, a?re, auro, &c. σιαλώΰης, ίος. β χα) ή, salivosus, salivam referens ; (2) pinguis, opimus. Α σία- λος. σίαλωμα, ατός, τό, munimen et ambitus scuti ferreus. σίζ^η, ή, malum punicum. Vox Dor. vide σΐΰη- σιζήνη. pro σίζυνη•> Poll. 2ΓΒΤΛΛΑ, nst ί, Sibylla; (2) vates.vati- cinatrix. σιζυλλαίνω, vaticinor, reddo oracula; (2) more senum deliro. Α σίζυλλα. ιηζόλλίίος, u, ό χα) ή, Sibyllinus, ad Sibyl lam pertinens. Ab eod. 2ΙΔ ΣΙΖ ΣΤΜ σιζυλλιχω, ω, idem quod σιζυλλαίνω' (2) si- byllinis oraculis intentus sum. ΕΪΘ' i γί- ξων σιζυλλια, Arist Eq. 61. σι^υλλις-α), oi, fatidici. Quasi a σιζυλλίξω. 2IBY'NH, γς, r„ telum, jaculum, spicu- lum, Gl. V. venabulum. <τιζ ύνιον, α, το, hastula, spiculum vel hosti- le parvum, Dim. a σιζ,ύννι. σίγα., adv. tacite. A σιγγ,. σιγάζω, f. άσω, tacere facio, conticescere jubeo. Ab eod. σιγχλίος, ίχ, ίον, tacitus. Ab eod. σιγχλόιις, όισσχ, oiv, qui pulchritudine sua silentium et admirationem inducit,splen- didus, elegans ; (2) qui ob teneritudinem suam nullum crepitum aut sonitum e- dit, mollis, tener ; σιγχλόίντχ, splendi- da, mirauda. Ή νίχ σιγαλοί??», habe- nas miro artificio factas, II. 5, 226. Ab eodem. σιγχΎ, pra?s. inf. act. pro τιγάυν, a ΣΙΓΑ'Ω, ω, f- Ϋ,σω, taceo, sileo, contices- co, Gl. V. σίγτ,σον, tace, Ph. a. 1. imper. "%ιγωμίν χυτά., πχτζί τιμωρών ϊμω, Eur. Iph. Taur. 928. χαχα, ib. 943. Τ/ σι- σίγΥ,τχι δόμος ΆδμΫ,τχ ; idem, Ale. 79. Έξ ίμχ γι πάντα. σιγΥ,θΫ,σιται, id. Iph. Taur. 1079. *'Α Ιίί, σιγΫ,σίτχι, id. Ph. 915. σιγίξΤ'/α, χ, ό, serpens, vel canis clam sub- repens et morsum inferens, Call. Ab ίξίτω. σιγ->„ τ,ς, yi, silentium, tacitumitas, reticen- tia, Ph. pro σίγγ,σις. Α σιγάω- σιγ%, adv. tacite, submissa voce, clam. σιγνίθΰσα, aor. 1. part. pass. f. g. verbi σι- γάω, σιγαλό;, y„ ov, tacitus, tacitumus. Ab eod. σιγτ,λως, adv. tacite. Α σιγνιλός. σιγν,μονάω, pro σιγάω, Hes. qu. a σιγΫ,μαν. σιγγν, prass. inf. act. Dor. pro σιγχν. σιγτ,νοσάλτιγξ, γος, ο, prasco, tuba) silenti- um indicens, Rob. Ex σιγάω et σάλ- χιγξ- σιγνξός, ξχ, ξον, tacitus, silentiosus, Gl. V. Α σιγγ,- σιγν,ζΖ;, adv. tacite. Α σιγτιξός. ΣΓΓΛΑΙ, inaures, Hes. unde σιγλοφόξος, minister, cui monilia servanda tradun- tur. 2ΙΓΛΑΓ, St, a.!, cifra?, nota? compendia- riaa in scribendo. σίγλος, i, pro σίχλος, Xen. Vox Hebr. ΣΙΤΜΑ, το, Sigma, litera Gra?ca ; mensa sive ccenaculum semirotundum instar hemicycli, vel C Latini. Hinc. αγμχτίζω, Sigma crebrius usurpo. Hinc σιγμχτισμος, 2, Ό, litera? ιτος. σίδαξον, ferrum, ace. sing. Dor. pro ev'Jv σιία,ροχάζμαίι qui ferreis armis gaudet, bellicosus, Dor. pro σίΐ>%%οχά^μγ,ς, Pind. Pyth. 2, 4. Ex σ1%%£ος et χαίξω. σιίτ,ξΐία,, on, r„ tractatio seu negotiatio fer- ri. Α σιδ^ξος. σώίΐξίΊον, ν, τβ, fabri ferrarii officina, ferra- ria. Ab eod. σιΪΥ,ζΐιοί, iiet, iiov, ferreus ; (2) ferri modo durus. Ab eod. σι^Υ,ξίος, ία., εον, conir. σι&γξνς, υ,, Sv, idem. σι^Υ,ξώς, ίως, ο χα.) Ϋι, faber ferrarius. A σι%γ,ξίΰω, f. ίύσω, ferrum tracto. Α σίίτ,• S°s• σΐόγ.ζΐχο(, yi, ov, ferrarius. Hinc υ, σι^γ,ζΐκγ,, ijs, sc. τίχγγ„ ars ferraria sive tractandi ferrum. Ab eod. σιΐ'/ΐζΐο», ν, το, ferrum, ferramentum, in- strumentum ferreum, Gl. Vet, cfifox, ferramenta, Ab eod. „ ferro occisus. A cccuAoi). σι^Υ,ξοθώζχξ, χχος, h, ferrea lorica indutus. σι$γ<ξοχατάδιζα;, α, ο χα.) jj, ad ferrum damnatus, Suic. Ex σΊΙγ,ξος et χχτχδί- χω. σίΰγ,ζοχμγ,;, υ,το;, ό xxi ή, e ferro factus, ar- te fabrili seu feiraria elaboratus. Ex σί^Υ,ξύί et χάμνω, unde χιχμγ,χίη;, mor- tui. σϋνίξοχόχος, u, ό, faber ferrarius, Gl. Vet. Ex σώγ)ξθξ et χόιτω. σι^Υ,ξομΥ,τωξ, οξοί, β xxi yi, q• d. ferri ma- ter, i. e. ferrum producens, Epith. ter- ras. σί^Υ,ξον, α, το, ferrum. Pro σΉνίξος. σι^Υ,ξονόμοί, ov, ferro dividens, i. e. vi utens et bello in disceptatione de possessioni- bus. Α νίμαι• σιο*Υΐξόνωτο;, ov, ferreum dorsum habens, i. e. aeratus et firraus, de scuto vel clypeo. σώΥ,ξοτίδιι, υ], pedica ferrea. σιο*γ,ξόπλχγζτο;, *s, ό xxi i, e ferro de- mens. σιδγΐξόπλχχτο;, ov, Dor. pro σι8γ ι ξί•χλγ,χτος, ferro percussus seu occisus. Α πλί,σ- σομχι• σϊδνι°οϊΓοΊχίλος, u, ο, lapis quidam. σιΰνίξόίττίνος , ov, alas ferreas habens. σι&Υ,ξοτάιλΥ,ζ, ν, Ό, ferri venditor. 2ΓΔΗΡ02, v, i, ferrum ; (2) ex ferro confectum, ut ensis, telum, thorax fer- reus. σι%Υΐ°όσνχξτος, ν, ο xxi η, ferro satus, Suic. (ferro concitatus seu illatus, ut chirurgi- cis instrumentis, &c. Ern.) σιοΎ,ςοτίχτων, όνος, ό, faber ferrarius, Suic. σιδν,ξότιυχτος, ν, β xxi Ϋι, e ferro factus. A σί^Υ.'ος et τίύχω. σιΰζξβτόχος, a, ό xxi Ϋι, ferrum giguens, ferri ferax. Ex σίΰτ,ξβς et τίχτω. σιο*γ,ξοτομίω, ferro seco seu incido. Ex σί- ΰγ,ξος &τίμνω• σιΰγΐξνξγιΐον, χ, το» fodina ferraria, offici- na, fabrica ferraria. σώηξχξγίχ, χς, ν, ars ferraria, fabrile opus. σιδνίϋξγος, S, I xxi r„ qui ferrum tractat, faber ferrarius. Ex σίΙγ,°ος et Ιξγον. σι^Υ,ξοφβξίω, ferrum gesto, gladio accinctus sum, anna fero. Π««-οι ϋι Έλλχς ΙσΐοΎ,- ξοφόξΐι, Thuc. ΈσώΥιξοφο/>5ντο oi ' Ελλη- νες, id. A σιοΎ,εοφόξος, ν, ο xxi Ϋι, ferri ferax. Ex σί- $γ,ξος et φίξω. σι^Υίξόφξων, όνος, ο xxi Ϋι, ferreus animo, du- rus, immitis. Ex φξΫ,». σιοΎ,ξοφυΥ,ς, \ς, e ferro natus, Steph. σιοΎ,ξοχάξμΥ,ς, ό, ferro gaudens, Pind. σι$Υΐξόω, ώ, fut. ώσω, ferro obduco, ferro prasfigo, Gl. Vet. ferro, as. Α σί<$γ,ξος. Hinc σώΫ,οωμα, χτος, το, ferrumen, Gl. V. σιΙιοιιΐΫ,ς, ίος, b xxi Ϋι, pallidus instar corti- cis mah Punici. Ex σίοιον et sTSo?. σίδι'οιις, όισσχ, όιν, puniceus. Α σ£γι. σίΰιον, α, το, cortex seu putamen mali Pu- nici, Gl. Vet. malicorium. Ab eodem. Unde σιΐόίΐς, όισσχ, itv, puniceus, V. Lex. Ειδών, ωνος, Ϋι, Sidoi). Urbs Phceniciae. σιιλίζω, £ ίσω, salivam emitto. Α σίίλος. σΐίλισμίς, S, ό, emissio salirae. A praec. σΐίλις-Ϋ&χ, ων, τχ, fraena equorum spumam raoventia mordentibus. Ab eod. σίίλον, ν, το, saliva. Α σάλος. σίίλος, u, ό, sputum, saliva, Att. pro σίχ• λος. ( 526 ) 2ΓΖΩ, fut. clcca, vel σΊΙω, strldo, sibila Ώς τ2 σίζ' οφθαλμός, ,0'dyss. 9,394. 'H^ ωντΥ,μίνΥΐ σίζνσχ πάξχλος, Ιπι τζατίξρ χίιμίνΥΐ, Arist. Ach. 1173. σιχάξίος, ft, ό, sicarius. Vox Latina. Έιχίλος, Siculus. 21'KEPA, το, vox αχλιτος, sicera ; (2) qui- vis potus inebrians, prater vinum. σιχιννίζω, sicinnidem salto. Α σιχιννίς. vixivv'ft, yi. idem quod 2ΙΚΙΝΝΓ2, saltatio militaris, Rob saty- rica, Ern. Κξότος σιχιννίΐων, Eur. Cyc. 37. ΌξχΫ,σίώς τίνος χολυσχγ.μάτα ιΓδος* Vide Casaub de Satyrica Po'esi, lib. 1. σιχιννοτύξζγ„ γ.ς, i, modus quidam tibia ca- nendi, Rob. Ex σιχιννίς et TUgfsj- σίχλος, α, ό, siclus, didrachmum, (tetra- drachmum, Ern.) Vox Hebr. σιχύχ, χς, ϋ„ cucurbita ; (2) cucurbitula medica. Noti μγ<ν xxi σιχύνιν χχλχΫ,ξία λοιγίϊ τί•\ιΐι ΥΙξοσμάζχς, ιόν τί xxi άΟ- ςόον χ'ιμχ χινώσιις, ^Sic. Th. 911. Α σ'ι- χυος. σιχνάζω, cucurbito, Gl. V. Ph. Α σιχύχ- σιχΰΐιον, χ, parvus cucumis, Gl. Vet. o-ixC- diov, cucumis, TixOhx, cucumercs, Gl. V. Dim. Ab eod. σιχυΐον, adv. in modum cucurbita?. σιχυνΧον, adv. cucumeris in modum, Gorr. σιχνΫ,λχτον, χ, το, cucumerariura, Gl. Vet. Ex σίχυος et ίλχύνω, propello. σιχνΫ,ξχτον, χ, το, idem. σιχυια, Ϋι, pro σιχύχ, Gal. σίχυον, χ, το, granum seu semen cucume- ris. Α σίχυος. σιχυπίτων, όνος, i, cucumeris genus. Ex σίχυος et jrlsOty. 2ΓΚΤ0Σ, », vel σιχυος, χ, β, cucumis. σίχυς, νος, ό, idem, σίχυις, cucumeres, Gl. Vet. σιχυώΐΥ.ς, ιος, ό xxi Ϋι, cucumeraceus. A σιχυός. σιχυώ\γ„ %ς, Ϋ„ idem quod σιχύα. σιχυωνίχ, χς, Ϋ„ idem et ab eod. σιχχάζομαι, derideor, irrideor, Hes. A σίχχος. σιχχχίνω, et σιχχχίνομχι, fastidio, taedet me, Gl. V. fastidio, abominor, M. An- ton. 5, 7. σιχχχντος, ν;, ov, molestus, injucundus, te- ter, tasdiosus, Gloss. Vet. Α σιχναίνω. Unde σιχχχσίχ, χς, Ϋι, fastidium, taadium, Gl. V. σίχχος. β, taediura, Ph. A 2IKX02, y„ ov, injucundus, molestus; (2) derisor; (3) imbecillus, Ph. fastidio- sus, taediosus, teter adspectu. ΊιλΥΐνος, Silenus, Silvanus, Gl. V. σιλτ;ιτο$ίω, delicior, dehcias facio, mollis sum. σιληποξΰίχ, ϋ„ deliciae, mollifies, insolentia. Α σίίω, vel σίλλω et ποξ δή, Ern. σιλίγνιον. siligo, GL V. A ΣΓΛΙΓΝΙΣ, ιως, ϋ„ siligo, optimum puris- simumque triticum, vel farina ejus. σιλιγνίτΥ,ς , χ, ό, ut σιλιγνίτν,ς άξτος, panis sibgineus. A praec. σιλλχίνω, ludo σίλλχς ; (2) per ludibrium oculos agito seu moto, dicteriis proscin- do, dicaciter illudo. Χιλλχίνίΐ τνς Ιογ- μχτιχχς, Diog. La'ert. Α σίλλος. σιλλιχύπξΐχ, arbores in quadam JEgypti parte, Herod, σιλλογξχφίχ, χς, Ϋι, sillorum scriptio. A σιλλογζάφος, χ, ό, sillorum scriptor. Ex σίλλος et γςάφω. 2ΓΛΛΟΣ, κ, vel σιλλος, S, ό, Sillus, genus poeseos comica?, scomma et irrisorium poema ; (2) dicacitas, convicium ; σιλ- λβ/, dicacitates, scommata ; σιλλος, adj. etiam recalvaster. σίλλω, idem quod σιλλχίνω, Rob. Ί,ιλχχνος, S, i, Silvanus. Nomen viri, Lat. σιλαξίσμος, ί, esus siluri. A σίλΐίξος, χ, ο, silurus, piscis. Ex σίίω et Χξά. σίλυζον, το, spina lata, V. L. ex Diosc. ΣΓΛΦΗ, -/ji, Ϋ,, blatta, genusunsecti senec- tutem exuens. σιλφιόίΐς, ad σίλφιον pertinens, Nic. ΣΓΛΦΙΟΝ, χ, το, laserpitium, frutcx. σιλφιοπώλΥ,ς, χ, β, qui laserpitium vendit. σιλφιοφόξος, ov, silphii ferax. Α φίξω- 2ΓΜΑ1, ων, xl, partes siimma? cithara?, Hes. . σιμζλίύω, apes alvearibus condo. A σΙμζλ•/ι, γ,ς, ϋ„ idem quod σίμζλον^ σι\ίζλγ;ϊος, a, ov, melleus. Κίίζωι \r. 3s- 2IP fraoi ΟΊμζλγ,ϊα teya μΐλισσων, ApoUon. Rhod. lib. 3, 1035. ^ σιμζλτϊί, tdos, y), alveola, instar alvearis excavata. Ab eod. σιμζλίΰίς, ων, a!, apes. Ab eod. σίμζλιος, ία, ιον, ad alveare pertinens, mel- leus. A 2ΓΜΒΛ0Ν, χ, το. alveare, alveus apum. σιμζλοποαίν, melfacere, et in alveare repo- nere, Eust. σίμζλος, a, e, idem quod σίμζλον. σιμιχίνβιον, χ, το, semicinctium. Vox Eat. rectius σιμιχίνβιον. σιμοπξόσωπος, χ, i χα) y\, simus, i. e. sima seu depressa nare. Ex χξόσακτον. 2IMO v 2, ti, or, simus, qui depressis est naribus, PA. simus, cilico, silo, silus ; (2) arduus, acclivis. Hinc τα σιμά,, ων, loca ardua et acclivia. Hinc σιμόττ,ς. Tiros, v, naris sima. σιμαω, ω, f. ώσω, simum reddo. Ab eod. σιμωμα, ατός, to, forma sima, recurva. A σιμόω. σηάμοξος, idem quod σινάμωξος, Anac. σιναμωξίω, ω, damno seu detrimento adfi- cio, noceo, perdo, vasto ; (2) subigo fa?- minam, Arist. Nub. 1066. σιναμωξία, ας, r), maleficentia, natura noxia et prava. A σιναμωξος, χ, Ό χα) r„ cui quasi in fatis est nocere aliis, ad alios lsedendos natus, malignus. Ex σίνω et μίεος, fatum. σίναπι, idem quod σΊνγ,πι. Hinc ανα,τίζω, £ ίσω, cataplasma ex sinapi im- pono. σινάχιον, sinapi, Gl. V. A σ'ινατι. σινατισμος, S, 6, cataplasma ex sinapi. A σίναπίζω. σιναξος, ξί, ξον, noxius ; (2) damno adfec- tus, laesus. Α σίνος. σινας, ίίος, ϋ), noxia. Ab eod. σινίόνγ,, γ,ί, ή, tela Tyria, sindon, Rob. A σινδώυ. σινίονοφοξίω, sindonem gesto. Ex αίζω. σινίονυφγ.ς, \ς, e sindone textus. Ab ΰφγ\. 2ΙΝΔΩ'Ν, ares, γ), sindon, linteum per- tenue ; (2) amictus ex lino, Gl. Vet. tu- nica lintea. σινίσχοντο, 3. pi. imp. med. Ion. et Poet. pro ίσίνοντο, Odyss. 6, 6. 2ΓΝΗΠΙ, vel ί-,Ίατι. ιως, το, sinapi. σινιάζω, fut. area, cribro, ventilo, vanno; σινιάσον, cerne, Gl. V. aor. 1. imp. Ό 2ατα»α; 'εζγίτγ,σατο ΰμας, τχ σινιάσαι ώς τον σίτοι, Luc. 22, 31. Α σινίον. Hinc σινίασμα, ατός, το, retrimentum, noxa, in- tertrimentum, Gl. V. 2ΙΝΓΟΝ, κ, το, cribrum, Suic. miits, ώας, ο χα) ή, homo noxius, damna et mala ca?teris inferens; raptor. Αίοντα Ύ-ψϋ/ί χατίτίφνί βοών σίνιν Εΰζυπύλοιο, Call, in Apoll. 92. Α σίνω. σινοΒχς, οντος, Ό χα) υ\, dentibus nocens. Ex σίνω et οΐχς. σίνος, ιοί, το, damnum, clades,PA. vitium. Α σίνω. Hinc σινότν,ς, %τος, r„ vitiositas, Ph. avow, ω, fut. ώσω, noceo ; σινοϊ, vitiat, Ph. σινχντις, infestantes, Ph. Ab eod. σίνττ,ς , χ. i, noxius. Αιιτχ σίνταο χάξνι xa- xov, Nic. Th. 623. 'Et/ ts λΓν Yiyayi Ιαίμων Ί,Ίνττ,ν, II. 11, 481. Ab eod. σίντωξ, οξος, β, idem et ab eod. 2ΓΝΩ, proprie agitationem motu signifi- cat ; deinde vexo, noceo. Usurpatur tan- tum in medio. ΑΊΰως «*■' άνίξας μιγά σίνιται, '/$' ονίνγ\σι, Hes. Op. 316. 2ΙΝΩΆΩΝ, orroi, i, piscis quidam. 2ΙΝΩΊΙΗ, ν,ς, ή, Sinope, nomen scorti; (2) nomen urbis in Ponto ; (3) rubrica. Hinc eivam'iuv, lascivire more scorti Sinopes, Bob. σινωτϊς, fie;, r„ rubrica, Gl. V. miltum. σίξις, ιως, r„ stridor ; (2) sibilus. Α σίζω. 2Γ0Ν. u, το, sium, laver. r /βί, deus, Dor. pro S-tig ; τω σιω, Castor et Pollux, gemini Dii. 2ΙΊΙΑΛ02, deformis, impurus, Hes. 2ΙΠΤΉ, ■>,, area panaria, mactra. Ή μ\ν σιχίτη μίςν 's"/ λίνχων α,λοίτων, Arist. Plut. 807. eirvti, Ϊ3βί, i), vas fictile adservanda? fari- na?. Α σΐίτύη• 21TA10N, *, το, defrutum, sapa. nriaurtf, ίως, r„ inflammatio capitis ex ve- nementi solis ardore. Α σι«ικω. 21PI ΑΏ, ω, capitis inflammatione ab sss- lu laboro. Α σίΐξίο;, Em. 2IT σίξοί, S, o, scrobs in qua condita frumenta adservantur ; (2) quodvis receptaculum subterraneum. Alii σίίξος ; al. σιρρο{, sed σι>ος, verum est, Ern. σισαμις, iSos, r), sesamis, idem quod σν,σα.- μίί- 2I'2AP0N, n, το, siser, olus. 2Ι20Ή, -/-i, r„ sisoe, cincinnus, Suid. ton- surae genus, Hes. incerta est vis verbi, quo LXX utuntur. σισμοί, S, Ό, stridor. Α σίζω- 2Γ2ΤΒ0Σ, ν, i, fimbria, Rob. 21ΣΤ'ΜΒΡΙ0Ν, ν, το, sisymbrium, serpil- lum silvestre, Gl. V. cunila. σίσνμζξον, n, το, idem, Gl. V. cunila. Κα! μϊν xoti σίσνμζξοο πίλα μίιλίγματχ νί- σω„ Nic. Th 896. 212ΤΤΑ, ct4, ν), sagum pelliceum, vestis e pelhbus caprinis ; (2) penula, crassum et vile stragulum, Gl. V. lodex ; lodix. σισύξνα, τ•.;, -h, idem, Sck. Theoc. σιτυξνος- genus ligaraenti medici. σισνξνώ^Υ,ς, pelliceus, Soph. A eiirvgvoc.• σίσυ;,-ή, tenue et vile vestimentuni, Sch. Lys. 21'2ΩΝ, όνος, ό, semen exiguum apio si- mile. σ'ιτΛ. pi. cibus, annona, victus ; per Meta- plasmum a σίτος• σιτα.γω*/ίω, frumentum veho, commeatum adveho. Α σιτχγωγός. σιταγωγί», <ζς, ϋ), frumenti advectio. A σιταγωγος, s, β χα.) ή> frumentum vehens ; (2) frumento vehendo aptus, subst. r„ navis frumentaria. Ex σίτος et α,γω. σιτάθ'/ι, 3. sing. aor. 1. ind. pass. Ion. et Dor. pro ΊσιτΥ,βν, a σιτίω. σιτανίοις, χ, β, genus tritici, frumentago. Α σίτος• σιτά,νιος, ν, i, sc. πυξός, idem et ab eod. σιτάξίον, ν, το, parvum frumentum ; (2) exiguus panis, Dim. a σίτος. σιτάξχίΐα, ας, r„ annona ; (2) annona mi- litaris, qua? militibus stipendii loco in singulos menses dabatur. Ex σίτος et α,ξχίαι. σιτχξχίω, cibaria rel annonam subminis- tro, frumentum seu annonam suppedi- to ; (2) mercede conduce Ex iisd. σιτχςχία, et?» 'h, idem quod σιτάζχιικ. σιτχξχίω, annona? pra?sum. Α σιτάςχχς. σιτάζχτιμΛ, το, idem quod σιτα-ξχίοο, Att. σιτάξχν,ς, », ό, pra?fectus annona? ; (2) cu- rator convivii. Ex σίτος et ίξχί). σιτΆξχία., τ), pra?fectura annona?; (2) an- nona ipsa, qua? militibus dabatur. σίταζχος, ν, ό, idem quod σιτάξχν\ς. σιτύοί, ας, r„ sagina, Gl. V. Α σιτίίω. σιτίομαι, comedo, vescor; σιτίίσθαι, epu- lafi, Gl. Vet. σιτίσχίτο, comedebat, im- perf. Ion. pro ϊσιτΰτο. Τ/ δα/, χννν&,ν τΥ,ν σοφίαν σιτΫ,σομαι ; Arist. Nub. 491. Τα γλυχία. σιτύται, Luc. Vit. Auct. A β-7τβί• σιπυτΥ,ς, 5, Ό, saginator, Gl. V. fartor, Ph. σιτ'.υται, fartores, Ph. Α σιτίύω. σιτίυτος, y„ ov, saginatus, altilis. Ab eod. σιτίύω, f• ιύσω, frugibus sagino, pinguefa- cio, alo, Gl. Vet. sagino, farcio, σιτεύο- μαι, victito, Gl. V. Α β-Γτβ? . σιτίω, ω, fut. γ<σω, nutrio, pasco, σιτίμαι, cibum capio, edo, comedo, vescor, de- voro. σιτΥ,γίω, ω, frumentor, Gl. V. Α σιτηγός. σιτζγονος, qui in eum usum nascitur ut esui sit, Nic. ο-ιτΎίγος, b xai y\, frumentarius, GL V. Εύ- ποξίαν γαξ τα σιττιγα τν,ς ίγο°ας πα°α- σχΰν, Plut. Crass, cap. 20. Ex σίτος et άγω. σιτΥ,ξίσιίξω, frumentum et stipendium pra?beo. A σιττίξίσιον, ν, το, annona? demensum, fru- mentum quod militibus pro stipendio in singulos menses datur, Ph. frumentatio, frumentum, stipendium, commeatus, annona. Ex σίτος et ίξω. apto. σιττ,ςίσιος, annonarius, G/' V. σιτΥίξος, ςα, ξον, frumentaceus, qui frumen- ti loco censetur; (2) frumentarius, es- carius, Gl. V. Α σίτος. σίτΥ,σις, ίως, r), jus epulandi, jus cibum ca- piendi ; (2) victus, pastus. Α σιτίω. σιτία, τα, victus, epula?, Gl. V. Α σιτίον. σιτίζω, f. ίσω, nutrio, pasco, cibo, sagino, cibum pra?beo, pinguefacio; σιτίζομαι, edo, comedo, vescor; σιτισθύς, pastus, aor. 1. part. Μν,πξωχας σιτίζίται, ωστίξ β τί'τηξι Theocr. 4, 16. Α σίτος. C 5*7 ) 2ΙΤ σιτιχος, υ„ β », frumentariu?. Ab eod. σιτίον, u, το, cibus, alimentum frumenta- ceum, annona, commeatus. Ab eod. σίτισις, ίως, i\, idem quod σιτισμος, S, ό, subministratio cibi. o-iTis -γ,ς, ίί, ό, fartor, Gl. V. Α σιτίζω. σιτικός, υ,, ov, altilis, saginatus. Ab eod. σιτοζόλιον, u, το, horreum, in quo frumenta reponuntur, Gl. Vet. granarium. Ex σίτος et βάλλω. σιτοζολων, ωνος, ό, idem. Gl. Vet. sportula. Ex iisd. σιτοζολωνας, horrea, ace. plur. a σιτοζολων. σιτοΐιία, ας, r„ penuria rei frumentaria?. A σιτοΐίομαι, annonfe penuria premor, anno- na seu commeatu deficio. σιτοΙόχΥ., γ,ς, y\, ciborum seu frumenti re- ceptaculum. A σιτοοόχος, β χα) y„ capiens seu recipiens frumentum vel cibum. Ex Ιίχομαι. σιτοίοσία, ας, ϋ,, frumenti datio, largitio seu distributio, frumentatio. Ex Ιοσις, datio. σιτο^οτίω, ω, f. Ϋ]σω, frumentum distribuo seu dimetior ; et pass, frumentum mihi datur, annonam accipio, cibum capio. A σποΙότΥ,ς, ν, Ό, frumenti largitor seu dis- tributor. σιτοίοχιιον, b, το, receptaculum frumenti, horreum. Ex σίτος et ΰοχίϊον. σιτοδόχος, u, ό χα) y„ idem quod σιτοΖό• χος. σιτοθνιχΥΐ, γ,ς, η, frumenti repositorium, hor- reum. σιτοχάΐΤΥίλος, ν, ό, propola frumenti, nego- tiator frumentarius, Fh. dardanarius. σιτοχλονίω, frumentum congero. σιτόχχζος, ν, ό χα) ■>„ homo fruges tantum consumere natus, inutilis, qui frustra a- htur. Ex σίτος et χχξά, tonsura. σιτολογίω, ω, f. Υ,σω, frumentum comporto, frumentum exigo, frumentor. T-<» χώ- ξαν σιτολογίί», Polyb. Α σιτολόγος. σιτολογία, ας, ϋ„ frumentatio, collectiosive exactio frumenti. σιτόλογος, n, ό χα) y\, qui frumenta colligit, qui annonam exigit. Ex σίτος et λίγω. σιτομιτζίω, frumentum dimetior, frumen- tum certa mensura distribuo ; pass, ac- cipio. A σιτομίτξΥ,ς, u, i, qui frumentum certa men- sura distribuit, frumenti mensor, anno- na? divisor. Ex μιτξίω. Hinc σιτομιτξία, ας, y„ frumenti dimensio, fru- menti distributio, qua? fit certa men- sura. σιτομίτξίον, ν, το, idem quod σιτομίτξον, χ, το, cibarium, diarium, Gl. V. dimensum. σιτομννιμονίω, ω, frumentum dimetior, no- tatis accipientium nominibus. σίτον, tt, το, cibus, annona, commeatus ; in sing, vix occurrit, sed in pi. β-7τα ; quod videtur potius per Melaplasmum esse a β-?τβί• σιτονόμος, tt, β χα) υ), cibum dislribuens, pra?bens, seu subministrans. Ex νίμω. σιτοΎοιίω, panem conficio ; (2) ad panifici- um utor vel accommodo ; (3) alo, cibum subministro; et σιτοτοιίομαι, in panifi- cio occupatus sum ; (4; frumentum mihi comparo, frumentatum eo ; (5) pro cibo utor, vescor. Ύ->,ν τίχνσαν "Εχτοξχ σι- TOvoiuv, Eur. Tro. 490. Χ.ίΐοομνλας χξη αύτόθίν παξασχ'υάσασθαι, αίς σιτοποΐΥ,σό• μιθα χ Xen. Cyr. 6, 18. σιτοποιΐχ, ας, ϋ„ panificium. σιτοτοιϊχος, υ„ ov, ad cibaria coquenda et conficienda pertinens; [2) ad farinam conficiendam aptus. A σιτοζοιος, S, ό, panifex, pistor ; % σιτοτοιΐ;, pistrix, Gl. V. Ex σίτος et ίτοιίω. σιτοπομτίία, ας, %, frumenti transmissia, procuratio frumenti sive annona?. Ex σίτος et πίμτω- σιτοττομχίίον, χ, το, idem et ab eod. σιτοτομ-χία, α?, ή, idem et ab eod. σιτοτονος, χ, ό χα) ή, pistor ; (2; coquus. σιτοτωλίω, frumentum vendo. A σιτοτώλης, χ, ό, venditor frumenti, Gl. V. frumentarius, frumentator. Reperitur et σιτοτωλος, sed vitiosa scriptura, Ern. 2I~T02, x, i, frumentum, triticum; (2) cibus, annona, commeatus. ΛτοΆ-τιλτοι-, το, festuca, Gorr. σιτόο-ποξος, χ, ό xx) ϊ, frumento consitus. Ex σζίίξω. 2KA :ka 2ΚΑ βΊτχξγο(, β xeti η,^ pinsens, molens, pistor, molitor. Α σίτος et leyo*. σιτοφάγος, χ, b και η, irumento vescens, pane victitans. Ex σίτο? et φάγος- ητοφόξβς, χ, b καΊ ή, fruinentum ferens, frumentum subvectans, commeatum seu cibaria vehens, Gl. Vet. dapifer. Ex φίςω. σιτοφιυλακειον, et σιτοφυλάκιον, το, locus, seu vas, in quo frumentum adservatur ; (2) horreum. A ατοφύλαχες, frumenti custodes ; magistra- te Athenis. β-ιτοφνλαχεω, ω, frumentum custodio vel adservo, Side. Ab eod. σιτόχξοος, contr. σιτόχξχς, χ, Ό και η, CO- lorem frumenti habens. Ex σίτο; et Ζξόχ. 2ΓΤΤΑ, vel trim, vox pastorum gregem ad festinandum compellentium, Tlieoc. Id. 8, 69. e -ιττακος, S, b, idem quod ψιττακός. 21'TTH, ης, ή, sitta, avis quasdam. 2ITTY'BA, vestis pellicea, Hes. 2ΓΤΤΤΒ02, x, b, genus vasis, Emt. 2/τώ, όος, ή, Ceres. Vox Syracus. Α σίτος, σιτώδης, ιος, b και ή, frumentaceus, qui frumenti nomine censetur. Ab eodem. Undo σίτων, αίνος, b, ager frumentarius. σιτώνη, res frumentaria, potius idem cum σιτωνία, Steph. σιτώνης, χ, b. frumenti emptor; (2) anno- nae coemenda; pra?fectiis. Ex ώνίομαι. σιτωνίω, frumentum coemo, rei frumenta- ria? curanda; praefectus sum. A prase. σιτωνία, ας, ή, frumenti emptio, munus publicum coemenda? annonae. Ab eod. σιτωνιχος, η, ov, pertinens ad annonae pub- lican curatorem, Steph. σιφαίος, a, ov, siligineus, Lucian. Lex. σιΦλος, η, ov. deformis et odiosam faciem habens ; (2) mutilus, oblaesus ; (3) debi- lis, invalidus, ad agendum ineptus ; (4) vorax. Α σιπαλός. σίφλος, b, reprehensio, irrisio. Ab eod. σιφλόω, ω, f. ώσω, deformem reddo, igno- miniam adfero, debilito. &εος Si ε σι- φλώσειε, II 14, 142. Α σιφλός. σιφλώζω, exsibilo, Gl. V. σιφνενς, b, talpa, Ε. Μ. 2ΙΦΝ0' 2, ν„ ov, vacuus, Hes. 2ΡΦΩΝ, αίνος. b, siphon, tubus, canalis; (2) nerba quasdam. Hinc σιφωνίζω, elicio, extraho, quasi siphone. Ίιφωνίζομεν τον σίτον, Arist. Th. 564. σιφώνιον, το, herba, qua? et βξόμος, Diosc. σιώπα, 2. sing, imper. act. a 2ΙΩΠΑΏ, Si, fut. ν,σω, sileo, taceo, obti- cesco, conticesco, Gl. V. reticesco, silen- tio pra?tereo ; σιώπησον, tace, Ph. Ohx esv δυναίμην σιωπησαι πξός σε, Luc. σιωπή, ης, -h, silentium, taciturnitas. Hinc σιωπΐί, tacite. Α σιωπάω, σιωπηλός, sj, β», taciturnus. M-^te_ σιωπή• λην χίθαξίν, μητ' άψοφον 'ίχνος τχ Φοίζχ τχς παίδας εχειν επιδημησαντος, CaUim. Hymn, in Apoll. 12. Α σιωπή. Unde σιωπηξος, ξά, ξον, tacitus, Gl. V. σιωπηρώς, adv. tacite, Gl. V. σιωπηση, 3. sing. aor. 1. conj. act. verbi σιωπάω• Hinc σιώπησις, εως, ή, taciturnitas, Rob. σιωπητεος, a, ov, tacendus. Ab eod. σιωπικος, idem quod σιωπηλός, Suid. 2ΚΑ'ΖΩ, claudico, Gl. V. titubq, vacillo. Apud Metricos iambi σκά,ζοντες dicun- tur, quorum ultimus pes spondaeus est. Ζκάζων \x χολίμν, II. 11, 810. ΐχκιεμζατίίν, et σκαιοζοίτείν, inepte et non observato rhythmo incedere, seu saltare, Suid. e-zuiij, dat. sing. f. g. Ion. pro σχχιΰ, a σκαιός. σκοαόβεν, adv. a laeva, a sinistra. A σκοπός, a., ov, scasvus, importunus, vanus pravus, stupidus, durus, inhumanus, Ph Α σχάζω- Hinc σχοίίοσΰνη, ν,ς, r„ ineptum et stupidum in. genium ; (2) rusticitas, stultitia. σκα.ιότν,ς, ν,τος, importunitas, Ph. ruditas, Gl. V. Ab eod. σκκιύξίον, το, mons difficilis et arduus, Hes, Α σκα-ιος et οξος. 2ΚΑΓΡΩ, salio, saltito, tripudio. Πββ\ σχΛίξοντίς eVevro, //. 18, 572. " Αλλοκα. 6% σκα,Ίρει το βοι,θύσκιον ο\μ.φ) Αάτνμ,νον• Theocr. 4, 19. VKCMutfiUt maleficio adficio. Α σκν,ιίς. σχοαύξνιμ», το, maleficium. A prffic. σχοιιως, adv. sinistre, inepte, stupide, sto- lide, rustice. Α σχκιός. σκα.λχζώτ7ΐς, », ό, stellio. Ab άβ•»άλ«βοί, Bob. σκχλκθυξμα, ατός, το, ludicrum. σκαλαθνξμάτιον, χ, τβ, ludicrum, ludicrae nugaa, Dim. Arist. Nub. 630. A σκαλαϋύξω, ludibundus.fodio, fodicans lu- do cum aliquo, ludo simpliciter ; (2) ineo, coeo. Ex σκάλλω et χθύξω. /odico. σκαλεία, ας, r\, sarritio. Α σκαλεύω- σκαλενθξον, u, το, sarculum ; β) instru- mentum, quo ignis et prunae proruun- tur. ίάλ-νμα, ατός, το, fossio, effossio, sarri- tio ; (2) ludicrum, αθυξμα- (τκαλευς, εως, b, sarritor, sartor, qui sarculo solum induratum circa plantam laxat, qui in segetibus herbas noxias effodit. σκάλενσις, εως, ν), sarritura, Gl. V. A ■,αλεύω. fodio. 2καλεύειν ανθξακχς, Arist. Pace, 439. Α σκάλλω. σκαλΥΐνος, S, i, obliquus et inequalis ; (2) inaaqualia crura habens j (3) impar, de numero. Α σκάζω. σκαλν,νόω, obliquo. A praac. σκαλίας, fructus cacti, Theophr. σκαλίζω, fodio, sarrio, Ph. sarculo. A σκάλλω• σκαλις, ίΰος, ή, sarculum, Ph. Ab eod. σκάλισις, εως, ή, sarritio, sarritura. Α σκα- λίζω. σκαλισμος, ν, ό, idem et ab eod. σκαλι^ξίον, το, sarculum. Ab eod. 2ΚΑΑΛΩ, fodio, sarculo circumcirca sar- rio, findo ; (2) scrutor, LXX. Hinc σκάλμ -D, ν,ς, ν), gladius Thracius. σκαλμίΐιον, το, Dim. a σχαλκίος, S, ό, scalmus, paxillus, ad quem alligatur remus, seu theca in quam re- ponitur ; (2) ordo remigum. Α σκάλ- λω. σκάλοι, οπός, ό, talpa. Ab eod. σκάλσις, εως, r,, sarritio, sarritura. Ab eodem. σκάλωμα, ατός, το, incisura sarculo cava- ta. Ab eodem, sed tamen quasi a σκα- λόω. σκαμζος, r), ov, qui obliquus in latus pro- cedit, incurvus, tortus, cui crura intror- sus torta sunt, Ph. scaurus, valgus, va- rus, curvus. Α σχάζω. σκάμμα, ατός, το, fossa; (2) sulcus Sta- dii, seu spatii, in quo certabant saltu. Α σκάπτω. 2ΚΑΜΜΩΝΓΑ, ας, r), scammonia, her- ba. σκαμμώνιον, α, το, idem. σκάμνη, scamna, Isocr. σχανίάλα, vel λη, decipula. Α σχάζω. σχανίαλνιθρζω, decipulam tendo. σκανΙαλγβ^5-ν,ς, S, ό, qui decipulam tendit. σκανΙάλΥΐθξον, *, το, lignum decipula? in- curvum, cui esca solet illigari. Α σκαν- ΰάλΥ). Unde σκανδαλίζω, fut. ίσω, offendere vel impin- gere facio, sum scandalo, scandalum praebeo. "Ινα μη τον άδελφόν μα σκανδα- λίσω, 1 Cor. 8, ult. "Ινα μ)> σκανΖαλισ- θητε, Joann, 16, 1. Έ,κανδαλισθ/ισοντα» εν σο). Matt. 26, 33. σχανδχλ,σΰΐί, 3. sing. aor. 1. conj. pass, verbi σκανδαλίζω- σκάνδαλον, u, το, offendiculum. Α σχάζω. σκάνδαλος, ό, idem quod σχάνδαλον, Hes. σχάνδεια, ->„ galea; quoddam genus, Steph. σχανδιχοπώλΥ,ς, a, 6, vilissimi oleris vendi- tor, Rob. Ex σκάνδιξ et πωλν,ς. 2ΚΑ'ΝΔΙΗ, ιχος, Ό, genus oleris silvestris ac vilis. σκανθαξίζω, al. σκινθαξίζω medio digito na- sum ferio, Eust. Poll. σκαπανενς, εως, ό, fossor. A σκαπάνη ης, ή, ligo, Gl. V. Theoc. Id. 4, 10. rastrum; (2) fossio. Α σκάπτω. Hinc σκαπανητης, n, β» fossor. 2ΚΑΠΕ'ΡΔΑ, ης, η, ludi genus, in quo alter alterum ex fune per trabem erec- tam trajecto, suspensum ad summum evehebat ; (2) res qua?vis difficilis. σχάπετος, n, ό, fossa, Hes. Α σκάπτω, σκαπητος, pro σκαφητος, Steph. σχάπτει^α, ας, ν], qua; fodit, fodiens, Suic. Α σχαπτηζ• σκαπτίον, fodiendum, Ph. iterandum. A σκάπτω. Unde <τχχ*τηζ, %ςο(, ό, fossor, qui fodit. ( 528 ) σχάπτοιτο, 2. sing, prass. optat. pass, verbi σκάπτω, σκάπτον, sceptrum, Dor. pro β•χτ]πτ°ον• σκαπτός, η, ov, fossus, fossilis. A 2ΚΑΊΙΤΩ, f. •ψ<ω, fodio, fodico, Gl. Vet. "Εσκαψε, και έζάΰννε, και εβηκε Β-εμελιβ» Ιπι την πετζαν, Luc. 6, 48. την κόπξον* Theophr. σχάξαξος, ό, fullo, item insectum quod- dam. σχαζδαμνχτεω, ω, oculis crebro conniveo, nicto. Α σκαξδαμύττω. σκχξδαμυκτι, adv. nictantibus vel conni- ventibus oculis. Ab eod. σκαξδαμυχτιχος, η, ov, crebro nictans. A σκχξδαμύσσω, vel σκαξδαμύττω, fut. |», oculis crebro salientibus conniveo, Gl. V. σκαξδαμύττω, nicto, conniveo. Οώ- δϊ πνεΊν εω, έ σκαξδαμύσσειν, Eur. Cyc. 618. Ex σκαί°ω, salio, et μύω, conni- veo. σκαξθμος, 5, ο, saltus. Α σχαίςω- Unde σκαξίζω, f. ίσω, salio, palpito, bullio. σκαξίς, ίδος, η, genus lumbricorum. A σκάζος. σκαξίσμος, S, b, saltus, saliendi actus, pal- pitatio. Α σκαξίζω- σκαξίτης, α, ό, ut σκαξίτης λίθος, scarites, gemma scari piscis colorem referens. A σκάξος. σκαξίφάομαι, ωμαι, rado, fodio, scalpo, scarifico, superficiem scindo. Α σκάξΐ- φος. ο-καξίφίαν, leviter delinearej adumbrare. Ab eod. σκαξίφεύω, idem et ab eod. σκαοιφϊματα, ων, τα, lineamenta ; (2) res nullius pretii, nuga; tenues philosopho- rum, apud Sch. Ar. Α σκαξίφάομαι. σκαζίφισμος, a. b, delineatio rei prima, quae fere punctis tantum fit. Quasi a σκαξί• 2ΚΑ'ΡΙΦ02, a, ό, et σχάζίφον, », το, sti- lus, penicillus, stipula, festuca, sarmen- tum. Hinc scarifico. σκάλος, n, b, scarus, piscis. Α σκαίρω. Unde σχάξτης, n, b, agilis in saltu, celer, velox. το, vel σκατος, S, e, merda. A σκωξ. (Τκατοφάγος, ν, b και ή, quasi merdivo- rus, sordidus in victu. Ex σκατος et φάγω. σκαφεία, ας, ν), fossio. Α σκάπτω. σκαφί'ιδιον, pro σχαφίδιον. Suid. MS. σχαφειον, ν, το, fossio ; (2) instrumentum fossoris, ligo latior breviorque, Gl. Vet. rutrum. Α σκχφεύς. σχαφΰσα, a. 2. part. pass. f. g. a. σκάπτω. σκαφετος, fossura, occatio, bidentatio, ite- ratio, Ph. Α σκάφη. σκαφιυς, ίως, b, fossor ; σχαφίίς, fossores, Gl. Vet. Α σκάπτω. σκάφίνσις, εως, ή, fossio. Α σχαφίυω. σκαφεντης ; σκαφίνται, fossores, Gl. Vet. A σχαφεύω, fut. εύσω, fodio ; (2) inter scaphas neco, Plut. Α σκάπτω. σκάφη, ης, η, scapha, alveus, cymba, linter, Gl. V. Abeod. σχαφη, ης, η, fossa ; (2) fossio ; (3) eversio. Κ-αξχηδονα χατίσχαψάν τε κα) συνωχι- σαν αύθις μ'τά ετη της σκάφης εκατόν χα} δύο, Appian. in Libyc. fine. Ab eod. σχαφητος, b, fossio, pastinatio. Ab eod. σκαφηφοξίω, scapham fero vel gesto, Harp. σκαφηφοξος, n, b κα) η, scapham ferens, Gl. V. alvearius. Ex σκάφη et φίςω. σκαφθηναι, aor. 1. inf. pass, verbi σχάπτω% fodio. σκχφίδιον, χ, το, scaphula,.navigiolum, lin- ter ; faselus, Gl. V. Dim. a σχαφίς- σκαφιλχτξίω, in scapha lavo, Alex. Trail. σκαφίον, χ, το, scaphula, navigiolum, lin- ter ; (2) vas, inpr. in quod aqua destil- lat ; (3) matula; genus, mulieribus pro- prium; (4> genus tonsura; meretricias; (5) ventilabrum ; (6) caput, Aristoph. Α σκάφη. σκαφ)ς. ίδος, ή, scaphula ; (2) alveus ; (3) vas ligneum concavum oblongum ; (4) mensura, quantum concha capit, Nic. Th. 618. Α σκάφη. σκαφίτης, χ, b, qui scapham remo impellit. Α σκάφη. . σκαφοειδής, ίος, b χαι η, SCaphae similis, scaphae formam gerens. Ex σκάφη et ύδος• σκάφος, εος, το, fossa; (2) scapha, navigi- 2KE um ; (3) alveus navis, Gl. Vet. lembus, barca, cymba ; (4) cisterna, piscina. A σχχττω. ακχ,αώο•/!, -ή, vulpes, Hes. σχεδχ, 2. sing. fut. 1. ind. med. Bceot. vel Ion. et Att. pro σχεδχσγ, et sublato σ, σχεδίγ, σχεΰχ, a σκιάξω, σχεδχζω, f. άσάι, idem quod σχεδχνννμι, et σχεσχννύω, dissipo ; σχείχν- νυμχι, dissipor; εσχείάσθησαν, dissipati sunt; aor. 1. pass. βτχεδχσα;, 2. sing. fut. 1. ind. act. verbi σχεδχζω. σχίΐχσι;, εω;, 'h, dissipatio, dispersio, Od. 1, 116. Α σχί&ά,ω. σχέ&χσμο;, S, β, idem et ab eod. cxihxfixo;, v„ ov, dissipandi vim habens, dissipans, discutiens. Ab eod. σχεδχψο;, th ov, dissipatus, dispersus ; (2) dissipabilis, qui dissipari seu dispergi po- test. Ab eod. 2ΚΕΔΑΏ, ω, fut. atrai, dissipo, dispergo, discutio. ^χεδχσχι 3-ίλω μίζίμνχ;, A- nacr. 4, ult. ΊχεΙχσθίντε; u; πάσα» τν,ν νόλιν, Herodian. Αχον σχίδχσον, popu- lum dimitte, II. 19, 171. 2ΚΕΘΡ0"2, gx, ξοίΐ, exactus, exquisitus, diligens. β-χεθξΰ;, adv. exacte, exquisite, diligenter, accurate ; JEsc /ι. Pr. 102. Α σχεθξό;. σχεί°χ, tist fi> festum quoddam Athenis, it. σχί^χ, it. σχίρφχ• σχΜςάφιον, το, locus, in quo tesseris ludi- tur, Isocr. 2ΚΕΓΡΏΝ, ωνο;, <5, ventus e Scironis saxis spirans. σχελεχι, vel σχελεχι, ων, xt, femoralia, fse- minalia, tibialia, calceamentorum genus. Α σχίλο;. σχελετείχ, χ;, v\, et Ion. σχελετίν,, exsicca- tio, arefactio. A σχελετεύω. βτχελετευμχ, are;, το, idem quod σχελετίν• σχελετεύω, f. εύσω, exsicco, arefacio. 2j5S- λετευθε7σχ σχξξ, sc. σωμχ, cadaver exsic- catum sive aridum, Rob. Α σχελετό;• <τχελετον, S, το, sc. σωμοί., cadaver exsicca- tura sive aridum, Rob. Ab eod. σχελετο;, -h, ov, exsiccatus, arefactus, ari- dus, Gl. V. larva, sceletus. Α σχίλλω. σχελετώΐνι;, εο;, ό xai v\, corporis arefacti speciem gerens. Α σχελετίν σχελεφξο;, tenuis ex ariditate, Erotian. σχελίω, ω, idem quod σχίλλω. σχελιχγν,;, ίο;, το, cruris fractio, Gl. Vet. crurifragium. Ex σχίλο; et α.γω• σχελίξω, f. ίσω, supplanto, subverto. Gl. V. varico. Α σχίλο;. σχελ);, ίδοί, -h, perna, femur porci vel alius pecoris, una cum came pulposa a spina usque ad imum ventrem. Ab eod. σχελιφξο;, it, ov, idem quod σχλν.φξί;• Re- peritur et σχελεφξο; et σχολιφξο; sed viti- ose, Hipp. Em. νχελλ);, ίδβί, 'h, σχελλίδε;, spicae capita, nuclei allii et segmina ceparum, Rob. (2) segmen cepae. Α σχίλλω. σχελλο;, ν,, ov, aridus ; (2) distortus, PA. scaurus, pandus. Ab eod. 2ΚΕ'ΛΛί2, exsicco, arefacio, attenuo, te- nuem reddo ; σχίλλομχι, arefio ; vide σχλνιμι. Mjj !Τξ}ν μενο; ν,ελίοιο 2χν,λνι α-μφι πΐξ) χξόχ 'ίνεσιν, II • 23, 191. οχελίΙεσμΛ;, α, β, crurarium, Gl. Vet. vin- culum. Ex σχίλο; et δεσμό;. νχεΧοχο-χία, λ;, ή, tibiae resectio, crurifra- gium, Gl. V. Ex σχίλο; et χόπτω. 2ΚΕΆ02, ios, το, crus, pes, suffrago ; (2) Έτι σχίλο;, cessim, paulatim, Eur. Ph. Έΐξχν Ιτί σχίλο; ποιάμενα τν,ν χνχχώξν,σιν, Plut. ο•χίλοτύξζ'/ι, %;, γι, species paralyseos, qua membra solvuntur, et dentes etiam exci- dunt, Strabo, lib. 16. Vulgo Scorbutus. Angl. the scurvy. Ex σχίλο; et τΰξζνι. (Τχίλύθξίον, 8, τβ, vitiose pro σχολύθξίον- α-χίμμα, οοτο;, το, id, quod animo perpen- dimus, commentatio, speculatio, Gl. V. consiuum. Α σχίπτομχι• ίχιμμο;, S, β, idem et ab eod. cxGx, tecta, nom. vel ace. pi. per Apocop. pro σχντάσμχτχ, a «war/ta. ΐχίτάζω, fut. ίσω, tego, operio, cooperio, protego, obnubo, Ph. intego, velo, Gl. Vet ϊσχίτχσμίνο;, velatus, GL V. perf pass. part. Te Ss χούμοι των ίξώτων, Κξοοϊίνι, τινι σχίπάξω, Anacr. 21, ult. Abeod. οχ'ιτ«.νον, το, tegumentum, seu tegmen, Suid. 2KE σχίτανο;, i, piscis, ap. Opp. al. σχετ;νό;. σχντχξν/ιδον, adv. ascia? modo et forma. A σχίποίξνον• σχίτχζνιζω, f. ίσω, ascia percutio, ancipiti securi ferio. Ab eod. Hinc σχίπχξνισμο;, 5, <5» fractura calvae in duas partes, quum ossa graviore ictu percussa dissiliunt, Rob. 2ΚΕΊΙΑΡΝΟΝ, α, το, ascia, dolabra, run. cina, Odyss. 5, 237. σχίπα.;, τβ, idem quod σχίπχσμχ. K«i It) σχίπαο; ?ιν οονίμοιο, Od. 5, 440. σχίτχσμχ, ατο;, το, tegumentum, Ph. ve- amen, velamentum, amictus, Gl. V. A σχίπτάζω• σχίτας-ίξίον, n, το, idem. Ab eod. σχιπχτ•<\ζΐο;, u, 6 χκι v\, tegendi vim ha- bens. ffxarar-h;* 2, ό, qui tegit et operit, Gl. V. tector j (2) protector, defensor. σχιναπχο;, 'η, ov, tegendi et operiendi vim habens j (2; qui hbenter tegit. Ab eodem. cxi-rxs-o;, %, ov, opertus, tectus. Ab eod. σχίπχΓξον, n, το, tegumen. Α σχιπάΖ,ω• σχίτά,ω, tego, operio, σχντόωσι, 3. pi. pro σχίτωσι, σχίπάχο-ι, Odyss. 13, 99. A σχίπω. σχίπ'/ι, vi;, v\, tegmen, tegumentum, operi- inentum, vestis j (2) praatextus ; (3) pro- tectio, Ph. tutamen, pra?sidium. σχίχηνο;, %, ov, munitus, tectus. Ab eod. σχαττίον, videndum est, considerandum est. Α σχίπτομαι. σχίχτιο, 2. sing, prass. imperat. med. Ion. pro σχίπτα, a σχίπτομα,ι. σχίπτήξίον, το, spectaculum, Man. σχίπτίχο;, vi, ov, disputator subtilis, qui subtiliter disquirere et considerare so- let; (2) scepticus, qui nihil certi esse statuit. A 2ΚΕΉΤΟΜΔΙ, fut. ψομχι, cicumspicio, dispicio ; (2) inviso, viso, visito ; (3) spe- culor, perpendo, delibero, consulto, GL Vet. cogito, consulto, alterno, consi- dero; Ίσχιμμίνο;, consideratus, perf. particip. pass. OuxSv ix των ομολογημέ- νων tSto σχίττίον, Plat. Crit. 4. 2«ε-ψώ- μεσθχ %r„ χάντιτιθωμεν πξο; ixctfov, A- rist. Thestn. 809. "0?ι; το μ\ν bixxiov ix εσχί-φχτο, Eur. Or. 478. 2KE Πί2, tego, operio, velo. Tr t v χεφχλν,ν χει σχίπων, Herodian. σχίξζολίω, convicior, cor dictis mordacibus impeto. 2«=ξββλε7ν ποννίξχ, Arist. Ea. 818. Ex Ι?, χίαι> et βάλλω. σχεξζόλλω, idem et ex iisd. σχίξξολο;, χ, 6, conviciator. Ex iisd. σχευχγωγίω, vasa et utensilia castrensia bajulo, sarcinas et impedimenta veho; (2) comporto, conveho. Ί,χευχγωγεϊν τχ ix των χγςων, Dem. σχευχγωγίχ, χ;, r\, vasorum et utensilium castrensium vectio. A σχευχγωγο;, ή, cv, vasa seu instruments vehens, qui vasa et utensilia castrensia bajulat aut vehit. Ex σχεΰο; et χγω- σχευάζω, f. ά,σω, instruo, orno, gestamine corporis instruo, apparo, conficio, con- dio, molior, struo. Ιίίςιχόμμχτ' ix σ5 σχευάσω, Arist. Eq. 371• Kxt τχλλ' χ• trxvQ' 'ώσ-χεζ yvvxix' εσχεύχσεν, id. Thesm. 598. ΣΙ; γχξ ts πξχγμχ νίοχμον εσχευ• άσμεθχ; Eur. Supp. 1054. Χχευχζετχι S -οινϊ,ν, id. Her. Fur.. 960. Α σχεΰο;. txivxyov, ν, το, vasculum. Hinc τχ σχιυ• άξΐχ, ων, utensilia quaevis, supellectilis minutiae, GL V. frivola, Dim. a σχεΰο;- σχευχσία, xt, v„ apparatus qui in vestibus, armis, cultuque corporis adhibetur, Gl. V. cultus ; (2) apparatio et confectio ci- borum. σχευχσμχ, χτο;, το, confectio, compositio ; (2) id, quod confectum seu compositum est. Α σχευχζω- σχευχι-ο;, -\, ov, paratus, factus, confectus ; (2) factitius, compositivus. Ab eod. σχευ-η, v\;, v,, apparatus, quo aliquis instruc- ts est, habitus cultusque corporis, om- nia gestaminum genera, arma quoque, complectens, Gloss. Vet. ornatus. A σχεΰο;. σχιυνιφοζίω, vide σχιυοφοξίω, Ar. Sch. σχιυνφοξο;, ts, ό χχι v\, vide σχεύοφοξο;• σχενοθν,χ•/!, τ;, i\, vasorum instrumento- rumque repositorium ; (2) armarium, Gl. V. vasarium. σχιυοΐτοιίω, vasa et instrumenta diversi il- eus fabricor ; (2) fabricor, machinor, Gl. ( 529 ) ΣΚΗ V. ffxivoxoiS, instruo. "Οξγχνχ urxtvo• κοιεΊτο, Plut. ; (3) in med. anno me. Hinc σχευοίτοίν,μχ, «τβ?, το, instrumentum sce- nicum, cultus apparatusque scenicorum. σχευοποιΐχ, ή, vasorum, instrumentorum, &c. confectio. A trxivovoio;, 5, ό xx) ή, qui vasa et instru- menta diversi usus conficit, Gl. V. vas- cularis ; (2) qui personas et indumenta alia scenica parat. Ex σχεΰο; et ποιίω. σχευοτώλνι;, ν, 6, qui vasa et utensilia alia vendit, Gl. V. vascularius. 2KEY~02, εο;, το, vas, instrumentum, utensile quodvis ; dicitur etiam de mi- nistro, apud Polyb. in S. S. de corpore, σχεϋνι, vasa, cupae, sarcina?, Gl. V. impe- dimenta. σχεχξγίχ, v\, idem quod σχίυοιτοιί'χ. σχευοφοξίω, vasa et instrumenta fero seu bajulo. Tot εν Τίελοποννησω σχίνοφοξόμε- yov, Dem. Phil. 3. Χιλίχι; σχευοφοξχμε- vo; χχμ-ήλοι;, Plut. in Crass, cap. 21. σχευοφοξίχ, χ;, η, vasorum sarcinarumque bajulatio. ο'χενοφοζϊχο;, η, ο», pertinens ad σχευοφόξον» A σχενοφόξίον, vel σχευοφοξέίον , lignum a quo vasa suspensa feruntur, seu bajulantur, Steph. ΐχευοφύξίτνι;, a, ό, pro σχευοφόξο;, Eur. σχευοφέξο;, ν, ό xxi ν,, qui vasa seu instru- menta portat seu bajulat, qui sarcinas fert ; σχενοφόξχ, impedimenta, Ph. σχευ- οφόξο;, vasifer, sarcinator, Gl. V. σχευο- φόζοι, lixae, calones, Gl. V. Ex φίξω. σχευοφνλχχίω, vasa et utensilia s. sarcinas custodio. σχευοφυλχχιον, α, το, locus custodiendis va- sis et utensilibus destinatus. A σχευοφύλχξ, xxo;, 6, vasorum seu utensili- um custos. Ex σχεΰο; et φύλχξ• σχευόω, ω, vasis instruo ; vel simpliciter, instruo, armo, accingo, σχευίίσθχι, Hes. exponit ετοιμχζεσθχι, parari. Α σχεΰο;. σχευωξίω, sive σχευωξίομχι, vasa et utensi- lia custodio; (2) struo, molior, capto, insidior ; (3) satago, perscrutor, curiose excutio. Σχενωξόμενοι χερ χίτχ, Dem. Α σχευωξό;. σχευώςτιμχ, χτο;, το, insidiosum inceptum, machinamentum. A pr. ο-χευωξίχ, a;, v\, vasorum utensiliumque custodia ; (2) curiosa et solers observa- tio, vehemens occupatio seu adsectatio ; (3) insidiosa observatio, Gl. V. factio. A σχευωξο;, S, ό, vasorum utensiliumque cus- tos, Gl. V. testamentarius. Ex σχεΰο? et άξίω. σχίψχσθχι, aor. 1. inf. med. verbi σχε<τ- τβ^α/. σχίψι;> εω;, vj, contemplatio, mspectio ; (2) consideratio et cogitatio, qualis est Scep- ticorum ; (3) commentatio, tractatio ; (4) deliberatio, consultatio, consilium, meditatio. Α σχίττομχι. σχν,λγ,, 3. sing. aor. 1. co'nj. JRol. pro ο-χεί- λτ)', a σχίλλω, vel Att. pro σχχλ -n, a σχχλ• λ'ω, 11.23, 191. σχν,λνιμχ, χτο;, το, arefactio. Quasi a σχν,- λίω, quod idem esset ac σχίλλω. σχίμπτω, idem quod σχγ>πτω. σχνιμ^/ι;, v\, vide σχγ,•\>ι;• σχνινχω, Si, et σχν,νχομχι, ωμχι, tentori- um flgo, tabernaculum pono, habito. A σχν\νν\. σχΥ,νευτΥ,;, if, β. in tentorio seu in scenaha- bitans. Ab eod. σχν,νίω, tentorium figo tabernaculum figo ; (2) in tabernaculo habito, contubernalis sum. ~2.χ%νν\σχμενο; χχλύζνιν, Plat. Alio των ΚχνΓξίων πεδίων όδοιπλχνϊίντί; εσχτ)• ννιμίνοι, Arist. Ach. 69. A SKHNH', %;, vi, tabernaculum, tentorium, Ph. taberna, casa, tugurium, GL V. con- tubernium, Gl. V. scena, Gl. Vet. item vestis stragula, aulaeum, etiam convivi- um. σχν,ννιμχ, χτο;, το, idem. Α σχν,νίω. σχν,ννιτν,;, χ, vel σχνινν,τΥ,;, 2, ό, in tentonis seu umbraculis habitans ; (2) tabernacu- la integens. Ab eod. σχν,νίΰιον, u, το, tentoriolum, mapale, tugu- rium, Dim. a σχν,νίι. Unde σχνινιχο;, 5, β, scenicus, Gl. Vet. σχν,νιχοι, Attellani, Ph. σχν,νιχον, ludicrum, Ph. σχν,νΊ;, ibo;, v\, idem quod σχν,νή• σχν,νίτν,;, idem quod σχν,νν,τν,;, Suid. σχν,νοζχτεω, ω, fut. ν,σω, in scenam seu il 1 SKI SKI :ki theatrum prodeo ; (2) in theatrum pro- duco ; (3) pervulgo, omnium oculis ex- pouo ; σζγιγοζχτΰϊθο», in scenam produ- ci. σζηνογξαφίω, 5, scenas pingo. σχγινογςαφία, as, 7), scenae unaginaria con- formatio, delineatio. trzrjvoygaqtzbs , ϋ), bv, pertinens ad pictorem scenae ; (2) scenae pictae similis. A σ&*ινογξά.φο;, u, Ό χα) τ), qui scenas pingit. Ex trxwr, et γξάφω, pingo. σχΥ.νοαΗ;, ios, Ό xx) r, tentorio similis. Ex trxr.vv! et εΓδβί. σχΎίνοπνιγίω, ω, f• Ϋ,σω, tabernaculum seu- tentorium figo seu pono. Ex σχτ,νΫ) et ΧΥ,γνυμι. ffxWTvyiot. as, r n tabernaculi compactio ; (2) tabernaculi locatioj (3) festum Ju- daeorum. Ex iisd. <τχγ)νο•χγ,για, uv• τά, festum Judaeorum in memoriam commorationis ipsorum sub tentoriis celebrari solitum, Ph. tentoria, tabernacula. σχτινοτοιίω. 2, f. Ϋ)σω, tabernacula conficio, umbracula fabricor. Ί.υμ.τ•/, ywvns αίιτά χχι ά°μίζοντις, σχγ,νοτοι5νται, Herod. σζΥ,νοποιίχ, as, ϋ„ confectio tabernaculo- rum ; it. vestium stragularum. A ffz7iyo*otbs, 5, β χχι τ), qui tentoria confi- cit, fabricator tabernaculi. Ex ο-χηνη et sroiiai- β-χτινορόαφΰον, ν, to, locus, ubi tentoria consuuntur. A σχγ<νορόάφ05• cxwoppxtys, a, b xx) r„ qui tentoria con- suit. Ex ffx'/jvvi et ράπτω• exvivos, tes, το, tentorium, tabernaculum, umbracidum ; (2) corpus, in S. S. 'Ex* fi scriyuos τ)μων οιχ'ιχ τΰ σχήνχ; ζχταΚν- 6$, 2 Cor. 5, 1. (3) aiveare. Ίζϋμ μί- λίσσων \ς τϊι; ίξγαζομίνχς ίνίζχλον, Αρ- pian Β. Mithridat. A trxam. ο'χννβφύλχξ, axes, β χχι τ), tentorii seu ta- bernaculi custos. Ex σχν,νΫ) et φύλχξ. α-χΥ,νίαι, ω. f. ώσω, tentorium figo ; (2) in ta- bernaculo ago, habito, commoror, sim- pliciter habito, in S. S. Ol μϊν Ελλν,νίς ιτχξ' χΰτΥ,ν ίσζΫ,νωσαν, Xen. ~2,χγ,νώσίΐ μίτ' αΰτων, Apoc 21, 3. ίτ' avTss, ib. 7, 15. Ιν τ)μϊν, Joann. 1, 14. A σχγινν\• σχτ,νύΰξίον, α, το, idem quod σχγ,νιϊιον. σζν,νωμχ, ατός, το, tentorium, tabernacu- lum, domicilium, etiam de corpore hu- mano, in S. S. Α σχτινόω. Unde σζ%νωσκ, ton, 4i, ipsa actio tentorium figen- di ; (2) commoratio, habitatio. σχν\νωτγ,ς, S, b, qui in tabernaculis agit ; (2) contubernalis. Ab eod. cxY,frxvioy, u, το, scipio, baculus, B. 24, 247. A σζγ\πτομ.αι. ο•χί)πτίο-θχι, praes. inf. med. verbi σκίρτο μ. χι. σζΥ,χτον, pro β-χΥ,χτξον, Pind. σχνιπτος, U, β, fulmen, quod in terrain im- petu violento illisum ruit seu infigitur Xen. Anab. 3, 3. (2) vortex procellosus, qui cum impetu in terrain defertur. Ab eodem. trxviTTuzix, as, τ), sceptri gestatio, imperi- um, potestas regia ; (2) provincia. A ffXYi -χτϊχος, ν, ο xa) yi, sceptrum gestans, sceptrifer. Ex σχ^ττον pro σχΥ,ττξον et ϊχω. <τχγ)ττοφαν2ί, adv. fulminea celeritate et vi. Ex ffXYiXTo; et φχίνομχι• σχΫ,ττζον, ν, το, baculus, scipio, cui inniti- mur" inter eundum ; (2) sceptrum, re- gum et imperatorum gestamen. A σχΥίχτω. νχτ,χτζοφίζοί, ν, β χα) ν), sceptrifer. Ex σχτ,ττξον et βίξω. 2ΚΗΊΙΤΩ, rut. -ψω, proprie, immitto cum impetu ; (2) nitor, innitor, incum- bo ; (3) cado, incido ; σχν,ττομχι, fulcio me, fulcior ; (2) fingo, simulo. Έ» δ" β πνςφόςο; &ίός σχνΛα; iXaOrU λοιμ,ο;, Ιχθίϊοςπίλιν, Soph. (Ed. Tyr. 27. To* a-ov i' χλάο-τοξ' lis Ιμ.' \σχγγ\ιαν S-se /ι Eur. Med. 1336. yiaXxxms τί ίχαν Ιο-χγ,πτι~ •to, asgrotare se simulabat, Hcliod. 'Ed•• xirtyxTo μ,ιμημίναι, Plut. in Alcibiad. cap. 17. Hinc β*χί)τ»κι Aivej, β, scipio, baculus. ο-χτίζίττω, f. •ψ«, fulcio, firmo, figo. 'S.xvt- £ΐ*τόμινο; χΐζίτίν τί xotrh τί, Odyss. 11, θΐτ4. AD eod. vxvr\ns, tais, ii, speciosa causa, preetextus, simulatio, excusatio, commentum; (2) impetus. Ab eod. 2KIA X , «ί, η, umbra; (2) adumbratio, ffxix) al, manes et uebraedefunciorum, Od. 10, 495. σχιαγξχφίω, ω, f. %σο>, adumbro. A o~xia- γξχφος• βτχιχγςχφτιμα, xtos, to, delineatio, adum- bratio. A prase. οτχιαγοχφίχ, ας, ϋ), idem. ο-χιχγξχφιχος, υ,, ov, ad umbratilem descrip- tionem pertinens ; (2) adumbratus. a^xιχγξxφos, ν, β χχι τ), qui umbram rei a- licujus describit, qui rem aliquam adum- brat. Ex σχια et γράφοι. trxixhxt, ων, ol, rami majores et umbrosio- res. Αο-χιχ. irzixfoiot, a, το, idem quod trxixhov. o-zixhivs, et trxiaQis, piscis genus, al. σχ'ι• aivx, Ath. β•ζιχδγιφοξίι», umbellam gesto. e-ztxbio», u, T6,umbella, qua? in herbis non- nullis cernitur, ut cicuta, aniso, et qua? e-ztas, propterea nominatur, Lat. mus- carium. A trzia. ffziat'iffZYi, τ\, idem cum exixdiov, et trzixs, Anac. βτζιχΰοφίξο;, et e -ζιχΰγ,ΐίξο;, umbraculum ferens, Poll. «■χιάζω, fut air», umbro, adumbro, umbra opaca tego. Αιττα αάξΐχ Ζχνθχν ζιφχ- λαν α-ζιάξίΐν, Eur. Hipp. 139. 'Esr« hi τίζνων yiius ιμων σζιάζίται, sell, barba, id. PIubu. 63. Α σζιά. trzixivx, y,s, r„ umbra, piscis quidam. (rxixiis, ibos, υ], idem et ab eod o -χιχθγ,ξχ;, u, Ό, instrumentum mathemati- cum ad indagandam umbram, Rob. sola- rium. Ex czix et S -γ,ξχ, captura. ο-ζιχμ,χχίω, cum umbra, seu in umbra do- mi, (non vero cam hoste) pugno ; (2) inaniter laboro. Άνάγζνι άτίχνως axr- •Χίο β-χιχμ^,χίϊν (μί) άπολογίμ,ίνον, Plat. Αρ. Socr. 2. Ex μΑχομ,χι. σχιχμχχίχ, as, r, dimicatio cum umbra sive non repugnance adversario, adeoque inanis ; (2) praeludium pugnae. Ex iisd. ffxtxTvs, βδβί, ο zxi y), umbram sibi pede faciens, umbra pedis se protegens, latos pedes habens. τζιχξαν, gen. pi. f. g. Dor. pro v. σζιαξόζομο5, a, b zai y), umbrosa coma praiditus ; (2J opacus, Epith. silva?, Eur. Ex ffziagls et xipun• a-xi&eos, ξχ. ξον, umbrosus, Gl- V. σχιχςον, umbratile, Pind. Olym. 3, 25. Α σχιχ. o-xixs, aios, Yi, umbraculum fornicatum ; (2) tabernaculum, tentorium ; (3) vitis arbustiva ; (4) piscis quidam. Ab eod. σχίχσμχ, xtos, to, adumbratio. Α ο-χιάξω. o-xias-txos, τι, o», umbram faciens, solis ar- dorem arcens. Ab eod. σζιατξαφίω, in umbra nutrio seu educo ; ιτζιχτξχφνμαι, in umbra dego, umbrati- lem vitam ago. 'Eo-zixT^xgrr^Uos, in umbra nutritus, molliter habitus. A σζιχτρχφψ, tos, ο xx) y\, in umbra seu vita umbratili educatus. Ex o-zia et τξίφω. Hinc ο'ζιχτξχφίχ, as, τι, vita umbratilis seu um- bratica ; (2) otium umbratile, delicia? umbratiles. <τζιατζαφίχ5, n, b, in umbratili vita educa- tus, Bob. Ex iisd. σζιαυγίω, ω, ceecutio more eorum, qui ex umbra prodeunt ad lucem. Ex trzia et ανγτ)• σζιάω, ω, obumbro, umbra opaca tego; σζιχομχι, ωμαι, obumbror; σζιόωντο, pro Ότζιωντο, ίίτζιάοντο, imperf. Odyss. 2, 388. Α σζιά. 2ΚΓΓΓΌ2, a, i, scincus, crocodilus ter- restris. ο-ζίΰνχμχι, dissipor ; (2) dissentire, sed de -pluribus. Αυτό) 5' iffzthiavTO ζχτα ζλι- c'ixs τί v'ixs τί, II. 1, 487. Α σχ'ι'ΒνΥ,μι• ο-ζώναμί^, gen. sing. part, prees. pass. f. g. ο-χίΐντιμ.1, et ezilvS, dispergo, dissipo. A σ-χώάω, dissipo. ffztigos, ξα, ξον, umbrosus, opacus. A ffxia• ffxiYi, v,s, Ϋ), umbra, Ion. pro <τζιά• σζΐΥίτξοφίαι, Ion. pro ο-ζιατξαφίω. 2ΚΙ0ΔΚΟ λ 2, 5, β, piscis, qui et trachurus dicitur. 2ΚΓΛΛ A, »)?. i. sciUa » squilla, herba bul- bum insignem habens. σζιλλιτιζον, 5, τβ, acetum, scilliticus, ex scilla vel squilla confectum. Α ο-ζίλλα- trziXXudYis, tos, ό zat r„ scillaceus, scilla; fi- guram habens. Ab eod. ( 530 ) σχιμχλίξιιν, digitum infamern, i. e. medi- um, ostendere, contemptus et ignomi- nise causa. Proprie significare putatur, gallinam digito tentare, an ovum conce- perit. "Otus av av?is ρΎιματίοις σχιμαν λίο -tu, Arist. Ach. 448. σζιμζάζω, claudico. A ο-κιμοοζ. ϋ), o„ claudus. Α σζίμχτω. σζιμτάζω, claudico, al. σχιμζάζω, Hes, ο-ζίμπιον, το, parvus scipio, Step'h. ο-ζιμπόΐιον, ν, το, lectulus discubitorius, grabatus. A ο-χίμτζ;, eSej , β, idem. Α σχίμπτω• σχίμ -ros, pro σχίμπ^, Suid. (τζιμπτύω, idem quod σχιμντω, fut. ^,u, nitor, innitor, incumbo, fulcio me ; incumbo, ingruo, irruo ; (2) verbero, ferio ; (3) vicinus sum. 'Αλλ* βτ' Α\Ϋ,τας άΰχμάντινον ίν μίσο -ois αξοτξο* ο-χίμ-1/ατο, Pind. Pyth. 4, 410. Α σχγ,χ- τω• ο-ζίμπω, f. -^ω, idem et ab eod. Unde ο-χιμτω*, uios, b, baculus, scipio. Dim. σχ'ιμτιον. β-χίμφβτι, 3. sing. a. 1. indie, pass. Ion. pro io -ζίμφθγ,, a σ-χίμττω, nitor. - l•άλμos et φξάζω• 2ΚΙΝΔΑΨΟ' Σ,5, b, herba hederse simi- lis; (2) instrumentum musicum; (3) verbum inane. σζινθιΖομχι, calcitro, Hes. Suid. 2ΚΙΝΘ0'2, y„ bv, naufragus j (2) subst. u- rinator. σζινΉ, ibos, 7i, piscis quidam. Α σζιχ• σζιογξχφία, as. υ), idem quod σζιχγξχφία. σζιογςάφο5, idem quod σζιχγ%ά^• σζιοιώκ, ios, b za) ->„ umbra; similis ; (2) umbrosus, opacus. Ex σζιά et uTjos- σζιόιις, όισσα, bf.v. umbrosus, opacus, ob• scurus. Apoll. Bhod. 2, 404. Α σζιά. σζιοθγ,ξΐζο5, ν, ov, per umbram indicans. A σ%ιόθγ,ξον, u, το, idem quod σzιxθΫ)ξχs^ σζιοθγ\ϊ,ς, ξχ, eb>, adj. umbra indagandae idoneus, Ptol. σζιολογίω, de umbra i. e. nugis dissero. A λίγω. σζιομαχ'ια, as, %, idem quod σχιαμαχία. σζιοτξοφία, vide σζιατξοφία, Steph. σζιχξο;, s. sciurus, animalculum cauda sibi umbram faciens. Ex σζιά et ΰςά. σζιοφόξον, umbriferum, Gl. Vet. Ex σζιά et φίξω. σζιόωντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. et Poet, pro ΐσζιωντο, conlr. ex ίσζιάοντο, a σζιάω• σζιτνχ~^, αΐα, αΊον, tardus, lentus, qui baculo innitens incedit, Bob. Α σζτ\π- τω• σζιπων, idem quod σζίμτων, scipio, Call. in Ep. a σζΥ,χτω. σζ'ιτων, pro σζίμχων, Eur. σζίχωσις, 'h, idem quod σχίπων, item, ra- dius, V. L. ffzieas, ahos, Epith. Minervae. Α σζίξχ. σζι^χφο?, b, idem quod σχίξος• σχίξχφίίχ, as• y\, lusus scruponun in tabel- la latruncularia. Α σζιςαφίύω. σζΐξχφίΐον, et σζιξάφιον, n, το, aleatorium, locus ubi tesseris luditur. Ab eod. σ-ζίξαφίυτκ, S, b, qui tessera ludit. A σζιρχφίνω, f. ίύσω, tesseris ludo. Α σχίξθ{. σχιξον, », τβ, umbraculum et in plur. σχί- ζα, ω*, festum quoddam Atheniensium. Α σχιά. 2ΚΓΡ02, u, b, marmoris fragmentum; (2) ceementum j (3) gypsus ; (4; tessera, scrupus. σχίξοφόοια, ων, ra., scirophoria, festum, quoddam Atheniensium. σζίξοφοξίων, ωνος, b, mensis Atticus, inci- dens in Maium et Junium nostrum, in quo σζίξοφόξία, celebrata. σζίξοφόξος, ov, protervus, lascivus, umbra- culum gestans, Steph. σζΊρ'ρα, sc. yij, terra alba in modum gypsi, seu argilla, Aristoph. Sch. fxibpost », b, tumor quidam durus in hepa- 2ΚΛ 2K0 2K0 te, liene, vel utero; scirrhus, Gl. Vet, callus. Α σ-χίζος. czippea/, Z, f. ύσω, in scirrhum induro, tu- mefactus induro. A σχιρρος Unde σχιρρώδγ,ς, eos, ό χα) ή, callosa duritie rigi- dus, induratus ; (2) durus, contumax. β-χίρροομα, et ο-χίξωμχ, idem quod σ-χίρρος, Stud, ΐζίξτάαι, S, f- foe), salio, exsilio, saltu las- civio. 'Έο-χίξτων φόΖα, Eurip. Ph. 1132. Ιίξο; οξγάδα; σ-κίξτώοΊ, Id. Bac. 446. A σ-Λίξτφμάς, β. idem quod σ-ζΐζ-τημχ, ατός, to, saltus j (2) lascivia. A o~xi£Tz.ai. c -χΐξτγ,σ-κι, saltasse, a. 1. inf. v. σχίξτάω. o -χίξτγ,σ-ις, αας, ή, saitatio, exsultatio lasci. va. ο-ζίξτντ-/;;, 5, lascive exultans. orntnrixds, 5, e, idem quod ο•χι«τιχος, Steph. e -χΐξτιχο;, yi, ov, petulcus sive saltator lasci- vus. Ab eod. trxioroTohr,;, u, Ό, pedibus et saltu lascivi- ens ; (2) lascivus saltator. Ex ο-χίξτάω et !rS-, pes. 2ΚΙΤΑΛ0Ι, av, eh homines viles et im- probi. ο-χιφίνιον, το, corbis e palmeis virgis con- texta, Hes. α-χιώδτ,ς, us, ό zo)yi, umbrosus, opacus, ob- scurus, cahginosus, Gl. V. umbraticus. Α o-xta. cxiuoOi;, obscure, et quasi per umbram. σχλιω. durus sum ex nimia ariditate ; ut hinc sit ia -χλγ,κως. Ρ• exsiccatus, aridus. ΤΙίξΐ δ' οΐγ' ία -en io -χλγ,ωτίς, Apoll. Rhod. lib. 2, 53. Α α-χίλλω. Hinc β-χλν,μα, ατός, το. exsiccatio ossis. <τχλνιμ.ι, idem quod ο-χλάω vel σχλίοι. a -χλγιναι, aor 2. inf. act verbi a -χλγ,μι. ο-χλν,ξαγαγίω, dure educo, duriter habeo. Ό Ααναος hi σ-χλι-,ςχγωγί? τας &υγχτί- ξθίί, Luc. Ex o -χλγ.ξθς et αγω• Hinc e -χλζξχγωγία, ας, ή, dura educatio seu tractatio. a -χλγ,ξαύχγ,ν, ίνος, ό χα) υ„ cui dura est cer- vix, qui cervice indomita est. σχλγιξία, en, η, durities. Α σ-χλχξός. ο-χλΥ,ξίοισΊ;, ιως, ϋ,, durities, Rob. A o -χλγ,ξΐάω, ω, duram naturam habeo, Bob. Α σχ,λχξός. ο•χλτ•,(όγίωί, ω, ό χα) η, durum habens so- lum. Ex α•χ\γφ et yjj. σ-χληξόδίξμοϊ, u, e χα) ή, duram habens pellem seu cutem; (2j durum habens putamen. Ex o -χλγ,ξος et δίξμα. ς, βδβί, ό, duripes, Gl. V. σχλγΐζοπξόο -erroi, u, i xeti ή, qui dura est fa- cie ; (2) cordis duritiem vultu prodens. Ex σχλτ,ξο; et iceoa-wrev. β•χΚν)ξβτύξ*>ο; . u, ο χα.) ή, durum nucleum haoens. Ex β-χλν,ξος et πνξν,ν, nucleus, ο-χλνίξο;, ξί,ςον, durus, rigidus, Soph. (Ed. Tyr. 38 (2) contumax, Arist Pace, 350. (3) gravis auditu, difficillis captu, impro- babilis, Ph. Joann. 5, 60 Α σχ^μ,ι. (Τχ\•ηξία-α.ξχος, ν, i xeu ν, duriusculam car- nem habens. Ex α-χλ^οί et ο-άξξ. o-x/.ycos-epAs, ν, ό xou ή, duri oris. Ex σχΧν,ξότρχ.ζος, u, ό xou ν, dura testa oper- tus. Ex o -χλγ,οο; et arieixov. ο-χλνξοο-ώμ,οιτος, β ^ r„ qui duri corporis est. β-χλνίξοτΥΐς, '/jT«i, ή, durities, rigor, Ph. A β•χλ.γΐ°ός. ο-χλτίζοτςάζ'/ιλος, ν, ό xeu ν, duram et rigi- dam cervicem habens ; (2) pertinax, pervicax, contumax. ο•χ).7ΐζότξϊχος, ό xu.) vi, id. quod σ-χλτ,ξόθξΐξ» ο-χλ'/ΐξνχ'Χ, vi, idem quod xot.zxx'ict. α-χλγι°οφθ«.λμ,ίχ, »ς, fi, oculorum durities. A σ-χλΥ,ξόφθχλμος, α. ό xeu r„ qui duris est o- cuhs, qui dura lippitudine laborat. α-χλν,ςό-1/υχος, ό χα) r], duro animo. A Ψ ν Κ*'• ... τχ'κχξοω, ω, induro. Α α-χλ'/ίξος• σ-χλΥ,ξνντιχο;, ij, ov, indurandi vim habens. A o-xXr,o{ne>, duro, obduro ; (2) duriter habeo, nil commodi tribuo, in S S. "On h\ B-i- λίι α-χλΥ,ξύνίΐ, Rom. 9, 18. "Ι»α μη α-χλ' /f ξνν9?ί τι; ίξ ΰμ-Ζν α,τάτΥ) τν,ζ άξμχτίχί, Hebr. 3, 13. α-χλ^Ονομαι, rigesco. Α τχλν-,αικτμα, ατο;, το, tumor durus, duri- ties. Α ο-χΧν,φνω. ο-χλΥ,ξυα-μος, 5, ό, durities j induratio. Ab eodem. ο-χλΥ,ξΖ, gen. singul. Dor. pro β-χλ-ηξα, a ο-χλ?,ξό;. ο•χλγ;ξωμα, ατοί, το, duritia, scirrhi spe- cies, Gl. V. duramen. Α ο-χλ'/ΐξόω. σ-χλ'/,ξως, adv. dure, duriter. Α σχλν^ός. ο•ζλγ,φξο;, a, iv, aridus, tenuis. Α σχ\γ,μι. σχνιποί, y„ ov, parcus. A crxv'rfy• ο•χνινο$άγο;, n, ό χα) yi, qui culicibus ves- citur. Ex ο-ζν)ψ et φάγο;. trxv'tTTu, pungo Α ο-ζν/'-ψ. α-χνιφοί, γ,, ov, hebes visu, Gl. Vet. tenax, avarus, cupidus. o-xvt-i/, τβί, β. vermiculus ligna erodens ; (2) culex, Gl. V. curculio. A xvi-\>. o-xota, yi, pro c-xia, Hes. Hinc α-χοιος, a, h, densus, umbrosus, Hes. ο-χοΐδιον, το. pro σ-χιάΰιον, Hes. α-χολιάζω, f. ά,σω. obliquo, obliquum red- do ; (2) oblique et tortuose incedo. A α-χολιόζ. ο-χολιαΊνω, obhquum reddo. Ab eod. ο-χολι-Τίβ-ιν, dat. pi. Ion. et cum y pro o~xo- λιαι;. ο-χολιόζαλόί, ev, vafer, fraudulentus. A β•χ»λιόγξαττοί, ν, ό χα) ϋ„ tortuosis, obscu- ris notis pictus. Α γξάφω- ο-χολιοΰξομίω, ω, flexuosum iter carpo, Suic. Ex ο-χολιο; et τξίχω. ο-χολώΰξομος, ό χα) ϋ,, vagus, errabundus. Ex iisdem. α-χολιον, S, το, carmen convivale, quod ges- ta fortium virorum complectebatur, at- que a primo cani co?ptum, non a secun- , do, sed ultro citroque ordine tortuoso excipiebatur, Arist. Ran. 1302. A o-xo- λιόί• σ-χολιόνίΐζος, ν, ό χα) i[, qui prava et terri- fica sornnia videt, subst. malum somni- um. σ-χολιοΎλαν/,ί, εοί, ο χα) r„ obhque incedens, Rob. Ex σχοΧιος et t\o.vy\. 2Κ0ΛΙ0'2, a, ov, obliquus, tortuosus, tor- tus ; (2) pravus, perversus, Gl. V. per- plexus, versutus ; σ-χολια), pravas, Ph. "Σχόλια; χζίναια-ι S-iuig-a;, II. 16, 387. σ-χολιότΥΐ;, yjto;, ϋ„ tortuositas, curvitas,ob- liquitasj (2) insquahtas ; (3) pravitas. Α ο-χολιόί. α-χολιόφβων. ovo;, ο χα)γι, prava cogitans, qui prava' est mente. Ex α-χολώς et αξΫ,ν. α-χολιόχίΐλο;, ov, aduncum rostrum habens. α-χολιοω, ω, f. ώο-ω, tortuosum reddo, per- verto. Α ο-χολιό;- ο-χολίωμα, ατός, το, obliquitas, anfractus. A prase. ο-χολιωπα, (yZ;) obliquitates. σχολίαισ-ις. ιω;, ή, detorsio in obliquum ; (2) spina? dorsi depravatio. Ab eod. α-χολιως, adv. tortuose, intorte, oblique ; (2) prave, perverse, Gl. V. perplexe, Ph. ΣΚΟ'ΛΛΥΣ, ό, villus, Gloss. Vet. cirrus. Juvenes comam alebant ad annos puber- tals ; turn a parentibus ad tributes ad- ducebantur, ut comam tonderent, qua; μαλλο; et σχΌκΧυς, dicebatur, Casaubon. Comm. ad Theophrast. Eth. Charact. τχολΛμχχαίξίον. το, ferramentum chirurgi- cum, &c. Vide Steph. ΣΚΟΛΟ'ΠΑΞ, αχός, β. gallinago, avis in arbore nunquam sedens, Arislot. Hist. An. 9, 8. σχολοτα^Υ,ς, pro σχο\οποιί&γ,;, seu ο-χολοπΰ- Iy>;, Steph. 2Κ0Λ0'ΠΕΝΔΡΑ, ας, ή, scolopendra, ( 531 ) animal ex genere multipedum, Gl. Vet. centipes, centipeda ; (2) herba quartern, scolopendrium, buglottis. σ-χολοπίνδξίον, το, herba; nomen, Diosc. σ-χολότίνδξος, >/, i, idem. Hinc ο-χολοτίνΙξώ^Υ,ς, to;, ό χα) ϋ,, scolopeiidras formam habens, Strabo lib. 13. ο-χοΧοτΥ^ίς, Y t , cruciaria, Man. ο-χολοτία, ας, ϋ„ idem quod σχοΧότίν^οα. A ffxoXo'Sf. α-χολοτιζω, palo infigo ; Ιρχολοτισ-μίνος, pa- lo lixus, p. pass. part. Ab eod'. σχολαποιίΰν,ς, ίος, b χα) υ,, pali seu valli prae- acuti formam habens. Ex σχόλο-^ et ιΐδος.^ ο~χολοπόίΐς, ottrtra, iiv, palis seu vallis abun- dans. Α β-χόλοψ• σχοΧοτω^Υις, pro α-χολθΎθίΐ&γ,ς, Theophr. ο-χολοτώνυμος, β, suspendiosus, Plin. cruce vel suspendio dignus, Steph. 2ΚΟΆΟΨ, οτος, ό, palus prasacutus, val- lus, Ph. sudis ; (2) crux ; (3) veru. ο-χολυθξίον, α, το, scabellum. 2K0'A"f M02, u, Ό, scolymus, cardui spe- cies, Angl. ARTICHOKE. ο-χολυμώ^Υ,ς, ιος, β χα) y, scolymo seu car- duo similis. Α σ-χόλναος. 2ΚΟΛΥΓΓΤΩ, lacero ; (2) evello. 2ΚΟΆΥΦΡ02, tetricus, Hes. σ-χομζξίΰίς, a!, Dim. a σχόμζξοι. ο-χομξξίζω, murmuro, Hes. Suid. A 2KO'MBP02, 8, β, scombrus, piscis. 2ΚΟΠΑ1Ό2, », β, nanus, pumilio. o -χοπάξχγις, u, ό, speculatorum seu explo- ratorum prsefectus, qui exploratoribus prasest. Ex σχοπος et αξχγι- τχόπαςχος, », ό, idem et ex lisd. σχότίΐ, 2. sing, prass. imperat. v. σκοτία. σχοιηΧόΙ'ομος, ajtou ή, per rupes ac mon- tes vagans. ο-χοπϊΚοαΙϊ,ς, \ς, rupis speciem habens. A ο-χόίτίλον, », τβ, scopulus. σχότίΧος, 8, Ό, scopulus, locus editus, ex quo circumjacentia lustrari possunt ; (2) rupes in mare prominens. Α σχο-χίς. ο•χοτ(υτγ,ξΐον, χ, το, specula. A ο-χοτώω, fut. ι{ι<τω, speculor, intueor, con- templor. A ο-χοπίω, ω, f. %ο•ω, speculor exploro, qus- ro ; (2) video, observo ; (3) considero expendo. OuSsv το τ&τχ μάλλον ϋ] τύμον σ-χοπων, scil. μίξος, Soph. Aj. 124. Ui°) χωμάτων πόοχ σχοταμίν, Dem. Phil. 1. Ούχ ίλινύίιν ϊχξΥ,ν, άλλα σχοπΰν τον αν- δ«α, Arist. Thesm. 606. ~Σχο*5μχι δ' όμμα πανταχπ ς-ξίφων, Eur. Iph. in Tan. 68. Α ο-χοτός. σχαπη, γ,ς, ϋ,, specula ; (2) speculatio, ipsa speculandi actio. Α σχίττομαι. α-χότΥΐο-ις, ίαις, y„ contemplatio. Α σχαπίω. σχοτια, ας, ν,, specula ; (2) speculatio. A σχοπΫι- σχοτιαζίμιν, speculari, prses. inf. act. Ion. pro ο-.χοτιάζίΐν, a verbo ο-χοπιχζω. σχοτίάζω, f. άο-ω, speculor, e specula obser- vo. Όλβον τίξας ϊο-χοτίαζον, Theocr. Id. 25, 214. τ Ω.τίζ τως Β-ύννως (Γχοπιάζίται "Ολτις ό γξίπί'νς, id. 3, 26. "Ο* φιλίΟς, σχοτίαζΐ, Nonn. Paraphr. 11, 3. i. e. vi- sita. Α α-χοπιά. α-χοπάω, idem quod <τχοπιίζω, Eust. o -χοπιγ,, speculatio, Gl. V. Ion. pro s -χοπιά. a -χοτιγ,, speculce, dat. sing Ion. pro a -χγ,πια. o -χοπιγ,τγ,ς, α, ό, speculator, explorator. σχάσιμος, 8, β χα) ■>„ qui velut scopus spec- tatur, quem velut scopum nobis propo- suimus. Α σχοπίω- ο-χοπιωξίομαι, 5μαι, speculor, velut ab alta specula observo; (2, in insidiis colloca- tUS observo. "Ai^Si ότλΊται διάταξα- μίνα, χατα τας Ιιοδνς σ-χοπιωξϊϊνται, Α- rist. Vesp 360 A- ' σχοπιωςος, S. ό, custos specula;, qui e spe- cula observat. Ex σ-χοτια et α^ος- σχοΎος, 5, ό, Yt, speculator, explorator,obser- vator, inspector, spectator; II. 2, 792. (2) prafectus, pra?ses ; (3) consilium, propositum, quod spectatur seu petitur. Τόί,ον h' ivTavOtrat. χα) ίτ) ο-χοπον thai o'is-ov, Theocr. Id. 24, 105. Sic enim lo- cus corrigendus est. Α ο-χίττομαι- ο-χοτνντας, ace. pi. m. g. contr. pro σχοτί- οντας. a σχοχίω. σ-χοξαχίζω, f ίσω, ad corvos abire jubeo, conturneUose repello. Ab U χόξαχας. Hinc σ-χοζαχιο-μος, S, ό, contumeliosa repulsio, qua ali'quem ad corvos amandamus. 2ΚΟΡΔΙΝΑΌΜ ΑΙ, ωμαι, pandiculor, ex- 2KO ΣΚΤ 2ΚΤ tendo membra cum oscitatione. "Ω? 3•' ντος r,M σκοξίιναται, Arist. Vesp. 640. σκοξοινίομαι, ϊμαι, idem, Suic. Hinc σκοξδίνημα, ατοί, το, pandiculatio, totius corporis extensio cum oscitatione. σκοξδινισμος, S, ό, id. qu. a σκοξΰινίζομαι. σχ£?Ιιον, n, το, herba qua? odorem allii ha- bit. Α σκόρίον- σκοξΖοειΙν,ς, ίος, Ό και ή, allii speciem ge- rens, allio similis. Ex σχοξΰον et ύίος. σκόξΰον, n, το, allium, Gl. V. ριο σζόξοδον. Angl. GARLICK. σκοξίότζασον, α, το. herba qua? gustu et odore porrum et allium refert. Ex σκόξ• Son et τξά,ο-ον, porrum. σκορίοτώλης, u, a, alliorum venditor. σκορίύλος, piscis, parvus thunnus, V. L. σκοξοδάλμη, ν,ς, ή, muria allio condita. Ex σκόροδον et άλμη. σκοξοόίζω, f. ίσω, alius pasco ; (2) allium refero ; ΙσχοροΙισμίνος, allio infectus, p. pass. part. Α σκόξοδον• σκοξόδιον, α, το, allii caulis, aut ipsum alli- um. Ab eod. σκοξοίομητός, η, ov, alliaris. Ab eod. 2Κ0'Ρ0Δ0Ν, n, το, allium. Hinc σκοξοίών, ώνος, ό, plantarium allii. σκόξταινα, et σκορπίς, ή, piscis, Aristot. σκόξτειος, pro σκορπιός, Man. σκο\πίομχι, irritor, V. L. sed sine exem- plo. σκοξτιαίνω, exaspero, exacerbo, irrito. A σκοξπίος. σκοπιανός, η, ov, in Scorpio natus. σκορπίΐιον, n, το, parvus scorpius ; (2) ma- china bellica, Dim. Ab eod. 2Κ0ΡΠΓΖΏ, f. ίο-ω, dissipo, spargo, dis- pergo ; εσκορπισμίνος, dissipatus, p. pass, part. Ό λνχος-^—σχοξπίζει τα, α-ρόζατα, Joann. 10, 12. "hoc. σκορτισθητί ίκαρος, Ιις τα 'ilia, ib. 16, 32. σχοεχιίΐηχτος, u, β καί ή, a scorpio morsus, Hob. Ex σχοξτίος et Ίάκνω, mordeo. σχορπιοε^ς, ίο;, ο χα) ή, scorpii figuram referens, scorpio similis. Ex σκοξτίος et είδος. σχοξπιόεις, όεσσα, όίν, ad scorpium perti- nens. Α σκορπιός• σκορπιόπληκτος, n, ό και η, a scorpione ic- tus. Ex σχοξτίος et πλησσω. 2Κ0ΡΠΓ02, u, ό, scorpius, nepa, Ph. et Gl. V. Vid. σχολίων. Hinc σκοε,πιόω, ώ, f. ώσω, exaspero, exacerbo. σκορπίχρος, u, ό χα} η, scorpionis caudam habens, cujus cauda cauda? scorpii simi- lis est. Ex σκοξτίος et ΰξά. σκοζτισθγ,τε, 2. plur. a. 1. conj. pass, verbi σκορπίζω. _ Unde σκοξπισμος, V, β, dispersio, dissipatio. σκορπίτης, u, i, ut σχοξτίτης, λίθος, scorpi- tes, gemma. Α σκορπιό;. σκοίπιώίης, εος, ο καϊ ή, scorpioni similis ; (2) ad iracundiam pronus, venenosus, pemiciosus, ut scorpio. Ab eod. σχολίων, arcubaUsta, Gl. V. Ab eod. σκοτάζω, f. άσω, obscuro, tenebras obduco; (2) obtenebresco, obscurus fio, tenebris offundor, Gl. V. σκοτάζίΐν, noctescere. Α σκότος. σκοταίος, ala, οίον, tenebr-osus, tenebrico- sus ; (2) qui aliquid facit vesperi seu te- nebris ingruentibus. Ab eod. σχοτασμος, 2, e, caligo, bbscuritas. Ασκ$• τάζω. σκοτεινός, η, ov, tenebrosus, obscurus. A σκότος. Hinc σκοτανότης, ητος, ή, obscuritas, Gl. Vet. σκοτίίγοφόεος, ό χαι ή, tenebrosa, i. e. tene- bras adferens. Ex σκοτεινός et φίζω. σκοτίινώς, adv. tenebrose, obscure. σχόταος, a, ov, idem quod σκοτίξ'ος, a, bv, id. quod σκοτεινός. σκοτίΟω, clam, sive tenebricoso tempore, aufugio. Α β-χβτβί• σκοτία, ας, η, tenebra?. Ab eod. σχ,οτΊας, u, ό, tenebrio. Ab eod. σκοτίζω, f• ίσω, obscuro, tenebras obduco ; σκοτίζομαι, tenebricor, Gl. Vet. Έσκό- τισμ,ίνοι τγ liavoia, Ephes. 4, 18. σκότιος, ία, lev, tenebricosus j (2) furtivus ; (3) obscuris natalibus ortus, spurius. Ab eodem. σκ,οτισμος, 2, Ό, vertigo, Ph. vi vocis, te- nebricatio. Α σχοτίξαι• σκοτοδασνχνκνόθξΐξ, ιχος, ό και r), nigrum, hirtum et densum capillitium habens. "Vox comica, Aristoph. Ach. 393. Ex σκότος, δασύς, πυχνος, et S -ξίξ. ffxoTOhnrvost i χα) ή, qui csnat in tenebris, s. qui conviviis sordidis utitur. Ex &7π- vov. σκοτοδινίω, ω, f. ί]σω, vertigine tenebricosa laboro. Α σχοτοΒινος. Unde σχοτοΐίν/ι, τις, ν], vertigo tenebricosa. σκοτοΐινία, ας, v\, idem et ab eod. σκοτοΐινίασις, r), idem. A seq. σκοτοΰινιάσαι, a. I. inf. act. verbi σζοτοΰινιάω, ω, f. άσω, idem quod σχοτοΰι• νεω, Arist. Acharn. 1219. Α σκοτοΐι- νία• σζοτοΰινος, ν, ό, vertigo tenebricosa, cum omnia circumagi atque nigra esse viden- tur. Ex σκότος et Shy. σκοτοΐίνως, adv. more vertigine laboranti- um, Aret. σκοτοί&γ,ς, Ις, idem quod σκοτόίΐς, όίσσα, όίν, tenebrosus, tenebrico- sus. Α σκότος. σκοτοίξγός, i,m tenebris operans, Man. σχβτοιΖόξος, ό και ν), dolosus, fraudulen- tus. σχοτόμαινα, ί, nox, noctuma caligo, Naz. σκοτοΜ.ν]δης, ίς, occultus in consiliis, frau- dulentus. Α μϊβος. σκοτομΐίν/]. w, ν), tenebrosa nox, Gl. V. il- lunis. Ex σκότος et μήνη. σκοτομηνία, ας, ή, idem et ex iisd. σκοτομί,νιος, νυξ, nox illunis, tenebricosa. 2KO'T02, n, ό, vel ιος, το, tenebrae, cali- go ; (2) locus tenebricosus, career tene- bricosus, Math. 8, 12. Vide Schleusn. σκότχς, gen. sing, pro σκότιος. σκοτόω, ω, fut. ωσω, obscuro, tenebras ob- duco; (2) vertigine occupo, σκοτνμαι, tenebresco, vertiginor, Gl. Vet. 'Εγώ σκοτώσω ζλίφαξα και ΰίΰοξζότα, SopL• Aj. 83. Kat/ ιγίνίτο ν) βασιλιία αΰτα ίσκοτωμίνη, Apoc. 16, 10. Α σκότος. σκοτώΐ-κ, ίος, ο χα} r), tenebrosus, tenebri- cosus ; (2) vertigine laborans. Hinc τα. σκοτώΐία, vertigines, oculorum caligi- nes. Α σκότος. σκότωμα, ατός, το, vertigo. Α σκοτόω. σκοτωματικος, i), ov, vertiginosus ; (2) qui vertigines facit. Α <τζβτ»Αίίκ. σκότωσις, ιως, ϊ), obscuratio, tenebree j (2) vertigo. Α σκοτόω. σκυαξπάζω, turbo, V. L. σκνξαλίζω, vilipendo, adspernor, rejicio ; σχυζαλίζομαι, rejicior. Α σκύζαλον. Unde σκνζαλιχος, ut σχυζαλικον αςγύξίον, argen- tum vile, Plut. in Themistocl. cap. 21. ex Timocreonte Rhodio. σκυζάλισμα, ατός, το, rejectamentum, res, qua? rejicitur. Α σκυζαλίζω. σκνξαλισμος, S, rejectio rei, quam vili pen- dimus. Ab eod. ΣΚΥ'ΒΑΛΟΝ, », το, stercus, fimus, retri- mentum, minutia?, Gl. V. σκύζαλα,&^τ. cora, quisquilias, Ph. faex. Hinc σκιιζαλώΐ-ής, ιος, ό και ν), faeculentus. σχυΐίζω, vel σκυνίζω, calcitro, Hes. σκύΐμαινος, ν, ov, tetricus, tristem vultum pras se ferens. σκυομαίνω, irascor, succenseo; (2) tristi seu tetrico «urn vultu. l/lr) μοι, Πά- τξοκλΐ, σκυΰμαινίμίν, II. 24, 592. A σκίζω. σκνίνος, convitium, ira, tristitia, V. L. σκίίζα, ης, fj, catuhtio, libido et appetitus coeundi. Α χνων. Hinc σκυζάω, ώ, catulio, gannio ; σκνζα, gannit, Gl. V. (2) in Venerem pronus sum. σκύζω, fut. Οσω, placide admurmuro, Ph. σχύζα, gannit ; (2) ad iram concito, irri- to ; σχίζομαι, irritor, irascor. Α χνων- Τ,κίιθα, Scytha, voc. sing, a "Ζχυΰν,ς, Scy- tha. σκύθαινα, r), ancilla, Suid. ex Ar. 2KY y ©H2, n, Ό, Scytha, qui est e Scythia j (2) homo ferus. σκύθνς, ό, ferrum, Steph. σκί/θομαι, succenseo. A prase. σκυθίζω, fut. Ίσ<ο, Scythas imitor ; (2) Scy- this faveo, Scythicarum partium sum; (3) ebrius sum ; (4) Scythico more ton- deo vel rado. Και χξατα, πλόκαμόν τ' Ισκυθισμίνον ξνξω, Eurip. ΕΙ. 241. Α σκύθγ,ς• Ικνθικος, ν), ov, Scythicus. Hinc "Σκυθι- κοί, αι, calceamenti genus. Ab eod. σκυθϊς, ι&ος, r\, mulier e Scythia. σκυθίΓΪ, adv. Scythice, lingua et more Scy- tharum. Ab eod. σκυθοποιίΤν, Scythico more potare. Ex σκύθης et siCiv. σχυθοτοξότης, ν, β, Sagittarius Scythicus j (2) qui in arte sagittandi Sythas imita- tur. Ex σκύθης et τοξότης. σχνθςάζω, fut άσω, vultu sum tetrico et mcesto. Χ' ώ ^sv σχνθζάζίΐ, Eur. El. 838. Α σκνθξός. Unde σκνθξαξ, αχός, ό, adolescens, puber. σχνθξος, idem quod σκυθξωτος, Hes. σκνθξωπασμός, S, S, vultus tetricus et mce- * stus ; supercilium tetricum. A σκνθςωπάζω, f. άσω, vultu tetrico et tristi sum ; contristor, mcestus sum. Mij Bau- μάζί, ίΐ τινις ίσκνθζώπασαν ακέσσαντίί των αγγίλλομίνων, Xen. Cyr. 6, 16. σχυθξωπίω, ώ, idem. Α σκυθζωπός, η, ov, tristem vultum gerens, austerus, vultuosus, morosus, difficilis, Gl. V. Dicitur etiam de rebus tristibus auditu, de saevitia pcenarum ; item de re- bus quae specie sua terrorem incutiunt, ut lictores, fasces, secures. Ex σκυθξος et ίί•ψ• σκνθξωπότης, ητος, η, moestitia, tristitia ; tetrica et superciliosa facies. Α σκνθξω- !Γβί• σκυθξωπώς, adv. vultu tetrico et superciliis contractis. σκΖλα, ων, τα, spolia, manubiae. Α σχυλον. σκυλάΐί-^ος, pro σκνλάΐί^^α* Eust. σκνλαία, ή, idem quod σχΰλον, Hes. σχυλαχα, ace. sing, a σχύλαξ. Unde σχυλάκαινα, ή, canicula. σκυλαχιία, ας, ή, canum admissura ; (2) catulorum educatio. Α σχυλαχίύω. Unde σκνλάκιιον, catulinum, Gl. V. σκυλάκίσσι, Jon. pro σκυλαξι, a σζνλαξ. σκυλάκίυμα, ατός, το, catulus. Ab eod. σκνλακιΰω, f. εύσω, canes admitto ; (2) ca- nes alo, catulos educo. Α σκύλαξ• σχυλάκη, η, idem quod σκύλαξ, fcem. Orph. σκυλακία, ή, catuli, catulorum nutritio. σκυλακινος, catulinus, Gl. V. Α σκύλαξ. σχυλάκιον, ν, το, catellus, Dim. Ab eod. σκυλακΊτις, ή, Epith. Dianae, quia est ve- natrix, &c. σχυλακώίης, ΐος, & χα) r\ , inverecundus, ca- ninus. Τβ σχυλακώΐες, mos catulorum, item infantium cunctis assiliendi et blan- diendi. A σκύλαξ, αχός, ό, catulus ; (2) compedes. σκυλατικος, η, ov, praedatorius ; ή σκυλατι•. κη, praedatrix, beUatrix, Epith. Miner- vae. A σχυλάω, ω, spolio. Α σχυλα. σκυλεία, ας, ή, spolia. Α σκυλίύω. σκύλευμα, ατός, το, spolium. Ab eod. σχυλεύσαντας, ace. pi. a. 1. part. act. verbi σκυλίύω. σκυλευτης, ν, i, spoliator, Gl. V. Α σχυ• λεύω• σκυλίύω, f. ιύσν* spolio, despoho. Α σκύ- λο». σκυλίύω, f. ιίσω, vexo, Ph. σκυλευθεις, vex- atus, jactatus, Gl. V. aor. 1. pass. part. Α σκΰλαι, vexare, a σχύλλω- σχυληναι, aor. 2. inf. pass, verbi σχύλλω. σκυλητξία, as, ή, spoliatrix, depraedatrix. Α σκυλάω• σχύλια, ων, ri, canicula?, pisces. Α σχύ- λαξ. 2ΚΥΆΛΩ, fatigo.vexo, jacto, Gloss. Vet. σχύλλομαι, jactor, Gl. V. in Ν. T. etiam active, σκύλλεται, jactatur, Ph. σκυλείς, jactatus, fatigatus, PA. a. 2. part. pass. σκυλν,σονται, vexabuntur, Ph. fut. 2. pass Τ/ ετι σκύλλεις τον ΰώάσκαλον ; Marc. 5, 35. σκύλμα, ατός, το, vexatio. Α σχύλλω. Hinc σκυλμαίνω, fut. νώ, irascor, succenseo. σκυλμανεϊς, 2. sing. fut. 1. ind. act. σκυλμος, 5, β, vexatio, fatigatio. Ab eod. σχυλοΰίψης, it. σκυλαοί^ς, a, ό, coriarius. Α ΰ'εφω. σχΰλον, sive σχυλον, α, το, proprie, cori- um, pellis, Hes. (2) spolium, exuvia;. Α σύλη, prceda. σκύλος, idem quod σχυλον, Nic. σκυλοφόξος, χ, β και ή, qui spolia fert, exu- vias ferens ; (2) spoliator. Α φίξω. σκυλοχαξίς, ίος, h και -h, spoUis seu exuviis gaudens. Α χαίρω, σκυμνιύω, alo catulos vel catulum (de lea?- na.) σχυμνίον, ν, το, catulus. σκύμνος, ν, ό, catulus, proprie leonis, H. 18, 319. Ού χξά λίοντος σκύμνον εν πόλει τρίφειν, Arist. Man. 1462. Plut. i Conf. Vol. Mas. 7, 27. ext. 1462. Plut. in Alcilx. 2ΚΠ ΣΜΗ 2ΜΤ σκυμνοτοχίω, catulos pario ; (2) dicitur e- tiam de piscibus. A τίχτω. σχύμ,νΛΐ;, catulos, ace. pi. Dor. pro σχύμ- vns• 2KY'NI0N, ν , το, summa palpebra, ciliurn. exunqos, pro ίτζύφος• σχύξίον, u, το, herba al. erythrodanum di- citur ; τ« σχύξα, Nic. Th. 72. Α σχί• ξΟί• σχύξον, pro σχύξίον, Nic. Ab eod. σχνόω, Si, in lapidem verto ; unde σχνξω• Oyvat, aor. 1. inf. pass. Ab eod. οιυξώδνβ, tos, b xeu ή, petrosus. Ab eod. «■Kvp&iros, r,, bv, idem. Α σχυξόω> σχυτάλτ,, vis, 'h, scutica, lorum ; (2) fustis, clava; (3) apud Lacedasmonios genus secretae epistolae ; etiam genus serpentis. A grxuros• σχυταλν,φοζίω, ω, clavam vel vectem fero, Strab. lib. 15. A σχντΛλνιφόςοί, a, b xa) v\, clavam gerens, scuticam, virgam, seu vectem ferens. Ex σχυτάλνι et <ρίξω• σχυταλία4, u, b, σχυτάλν, similis, teres, ob- longus. σχυτάλιον, », τβ, vectis, clava, fustis ; (2) herba, Lat. etiam Umbilicus Veneris ; (3) baculus Laconicus, Theophr. Hist. Plant. 4, 5. Έν Ιτίξοις Ss totois ls")v a• χανθα y.ivxh Τζίοζος, εξ vjs χα) σχντάλιχ χα) βχχτνίζ'ια,ς• Α σχυτάλν). νχ,νταλκ, /δβί, ν„ baculus, virga ; (2) vec- tis; (3) parva scytala, adhibita in cir- cuitione vigiliarum ; (4) strigilis ; {5) in- strumentum ad ignem jaculandum. σχυταλισμκ, s, b, fustuarium. σχύταλον, ν, τβ, clava, fustis. Ab eodem. Hinc σχντχλόω, ω, f. ώσω, fuste caedo. σχυταλωτκ, virgatus. A praec. cxutuov, u, το, sutrina, officina sutoris. A σχνπυς, tus, b, cerdo, coriarius, sutor. σχυτευω, f. ιύσω, artem coriariam seu suto- riam factitq, sum cerdo. σχυτίζω, lacero, dilanio, Hes. a-xuTixbi, ii, bv, coriaceus ; (2) coriarius. ο-χύτϊνοί, tvn, tvov, coriaceus, e corio factus. A σχύτος- σχντΊς, ilos, τι, pellicula, parvurn corium, Dim. ab eod. σχυτοζξαχίων, όνος, ο χα.) ν), coriaceum bra- chium habens. Ex β-χύτος et βξαχίων. σχυτοδεψίω, pelles mollio seu sUbigo, ut coriarii solent ; (2) pelles tingo, Ar. PL 513. σχυτοΐί^ς, ν, β, coriarius, cerdo, qui pel- les subigit. Ex σχύτος et Ιίφω. σχυτοδί•\>ος, β, idem et ex iisd. σχυτοδίψιχος, h, β», ad coriarium pertinens. 2KYT02, εος, το, corium, pellis, flagrum, sculica. σχυτοτομίω, Si, f. υ,οόι, artem sutoriam ex- erceo, incido coria. Ό μ\ν αυτών σχυτο- τομΰ χχθτιμενος, Arist. Plut. 162. A σχυτοτόμος• e -χυτοτομία, ή, sutoria. Ab eod. ρχυτοτομιχος, -η, bv, ad artem sutoriam, sive qui earn factitat, pertinens. Ab eod. σχυτοτόμιον, τβ, sutrrna. A σχυτοτόμος, α, ο χα) ψ qui coria scindit ad lora, calceos, et similia, Gl. V. sutor. Ex σχντος et τίμνω- σχυτοτξωγίω. Si, corium arrodo. Α τξώγω. σχυτΊφόιγος, corium devorans, corrodens. σχυτόω, Si, corio obduco. Α σχίπος. σχυφίον, u, το, parvum poculum, scyphu- lus, Dim. a σχύφος. σχνφοιιΐν,ς, ίος, b χα.) ν), scyphi formam ha- bens, scypho similis. Ex σχύφος et εΓδβί 2KY Φ02, u, β, vel εβί, τβ, scyphus, pocu- lum majus. (Τχύφωμα,, ατός, τβ, idem, Athen. σχωΧηχηοΊς, ίως, ή, vitium in rebus, qua? corruptione vermiculantur. Quasi a σχωλτιχίω. /τχωλνιχΊα.7ΐς, ίως, 'h, idem. A σχωλτιχιάω* Si, vermibus scateo, vermes ge- nero, vermino, GL Vet. Ph. σχωκ•/ικίω)>, verminosus, GL Vet. part. Α σ-χώλνιξ. Unde ο"χύ>λγ]χ!ζαι, f- ίο•ω, vermem refero, et σχω- λΥ,χίζομα,ι, instar vermium moveor. σκωλτιχιον, α, το, vermiculus, Dim- ab eod. σχωληχόζξωτος, n, β χα.) 'h, a vermibus ex- esus seu erosus, GL V. ο-χωλ•/ιχόζςωτον, vcrmiculatum. Ex σχάλνιξ et βφσχω. axuiXvtxouVw, ίος, Ό xa.) vj. vermis speciem gerens, vermiculo similis. Ex ο-χώλ-ήξ, et 6/δβί. (txotk'/txoToiim, vermem genero, in vermem con verto, Steph. σχωλτιτοχοχίω, vermes genero, seu procreo. σχωλ'ίχοτοχίοι, α,ς, ν, vermium procreatio vel generatio. A ο-χνλ'/ιχοτόχος, χ, ό χα) r], vermes pariens, vermes generans. Ex σκώλνξ et τίχτω. ο•κω\ν,χοφά.γος, u, ό χα.) ή, vermibus ves- cens. σχωλ-ήκόαι, SI, fut. uirai, vermibus infesto ; ο•χα>λ*ιχϊίμα.ι, vermiculor, vermibus sca- teo. Α σχό>\ν\%• σχοι\γ,χ6>1•Ας, ιος, β «α/ y\, vermem imitans, vermi similis. Ab eod. ο-χωλήχωπς, ίας, r), idem quod (rxojXvixriiris- Α σχωΧΥ,χοω. 2ΚΏ'ΛΗΗ, vixoi, β, veraais, lumbrix, GL Vet. β•χωλοζάτ9ΐς, it, i, vermiculus frumento noxius, Hes. Ex σχΖλος et βαίνω. σχωλοζα,τίζω, claudus ligneo pedi innitor, gralla incedo. Ex iisd. 2ΚΏΓΛΟΝ, u, τβ, offendiculum, impedi- mentum in via occurrens. 2ΚΩ"Λ02, ν, b, spinas genus, quod in ig- ne versatum validius evadit. ο-χωλύπτομ,Λΐ, volutor, obliquo tractu mo- veor, V. L. ex Nic. σχωμμα., «τβ?, τβ, cavillum, cavillatio, sa- les, dicterium. Α σχύπτω. σχνμμάτΜ, n, το, mordax dicteriolum, cavillum, Dim. a α-χαϊμμα,. σχώπιυμα, το, idem quod σχοιμμα., JEsch. σχωπτπς, u, b, cavillator, derisor, dicax, scurra, scommata jactitans. σχωπτιχος, η, bv, qui scommatis dicteriis- que mordacibus incessere solet, cavillis valens, mordax, GL V. dicaculus. ο-χωπτιχώς, adv. illudendi causa. σχωττόχ^ς, a, b, qui acerbis et mordacibus dictis perdit et qu. proscindit homines, cavillis et scommatis gaudens. Ex ο-χώχτνις et όλλνμι, (sed β'λ' -ji est termi- natio, Em.) 2ΚΩ'ΠΤί2, f. •ψ», cavillor, contumelioso gestu subsanno, dicteriis mordacibus ir- rideo. 0< ποίίίίς ίσχωχτον αυτόν, Xen. Cyr. 1, 21. Οΰδ' ϊο-χα/^ί τνς φαΚαχφς, Arist. Nub. 540. Oil•' αυϋις al α σχω- iLirat ΙΙαύοΌ/ιι b παμπόν/ΐζος, id. Ach, 860. 2 ΚΩ' Ρ, ο•ίτ«τβί, τβ, stercus, oletum, mer- da. (τχωξαμις, r), sella familiaris, Ar. ο-χωςία, ας, -h, scoria, faax metalli ; (2) re- trimentum, stercus, excrementum. A σχύζ' ο-χοϋξίοίώκ, is, stercori similis. Ab iTbOs• '/ις, tos, b χα) r), smegmatis for- mam habens. 2 μνιγ ματώΰ'ία ατίκ, A- ret. ΊΖμηγματώίΐίς χνλο), Id. Α σμ^γ• μα. σμιχτής, ν, β, pumicator, politor, Ph. A σμίιχω. σμ' /iXTixbs, ν, bv, detersorius, abstergendi vim habens. Ab eod. σμ -AXTis, ilos, r), idem, svbst. Ab eod. σμτ,χτ^, ilos, yi, idem et ab eod. σμί)λγι, vs, i\, sapo, smegma, quo ad abster- gendum utimur. Α σμίω- σμνιμα, aTos, τβ, idem et ab eod. σμϊ]νίσιν, dat. pi. cum. », a o-^vej. σμννίον, ν, το, alveare, examen, Dim. a σμννο5' σμ -Avo'boxos, ν, b χα) ί, qui excipit apum examina. Ex σμ^ et Ιίχομαι. σμν,νοχόμος, b, curator apum. Α χομίω. 2MH~N02, εβί, το, examen apum ; (2) alveare; met. magna multitude ν Ωδε χαλον βομζίΰντι ποτ) σμάνίσσι μίλισσαι, Theoc. Id. 1, 107. σμνιΜξγίΊσθαι, dicuntur apes, cum fcetifi- cant et sua examina ponunt. Ab sg- yov• σμνι&, ίως, ν), detersio, abstersio. Α σμγ\- χω• (τμίζίγξ, γγος, τι, crinis, capillus, Lye. σμν,χω, £ ξω, abstergo, extergo, detergo, GL Vet. lomento. Έχ χίφα,λίίς δ' Ισμ-Λ- χιν άλος χνόον ίτξυγίτοιο, Odyss. 6, 226. Α σμάω• /τμιχξοχίίζνξ, xos, b, tenuis praeco. σμιχςολογίω, <ΐ», usitatius, σμιχςολογίομαι, vide μιχςολγίομαι. σμιχξολογια, as, ί, vide μιχζολογ'ια^ σμιχξθλόγο5, a, b χα) ή, vide μιχξολόγο$ σμ^xξoλόγωs, adverb, tenuiter, parce. A praaced. σμιχξομίξκ, £βί, ό χα) ή, ex parvis parti- culis constans ; pro μιχξομίξ^• σμιχξοπξίπαα, vide μιχξοτξίπιια. σμιχξοπςίπκ, vide μιχξοπξίπνις. σμιχξος, ςα, ξον, Att. pro μιχξος, quod una cum derivatis et compositis a σμιχξος, incipientibus suo loco sub μ videndum. σμιχξότατα, superl. adv. minime, Aret. σμιχξότης, ητος, 'h, pusillitas, Gl. V. σμιχξόφϋ»λμο5, b χα) ή, parvos oculos ha- bens. σμιχξοςώνια, ας, 'h, tenuitas vocis. A σμtκξόφωvos, b xa) v), tenuem vocem ha- bens. Α ς,ωντ]. σμιxξoφώvωs, adv. tenui voce. σμιχξύνω, minuo ; pro μιχξύνω. 2ΜΙΆΑΒ, axos, 'h, taxus, arbor feralis et venenata ; (2) arbor a taxo diversa foli- um habens ilicis ; (3) smilax, frutex hortensis, phaseolus ; (4) convolvulus, herba quasdam, Plin. 21. § 11. cap. 5. Angl. BINDWEED. σμίλιυμα, ares, το, segmen scalpro ampu- tatum, ramentnm; σμιλίύματα, minu- tiae. A σμιλεύω, f. ιύσω, scalpello amputo. A ΣΜΓΛΗ, vis, τι, scalprum, Arist. Thesm. 779. σμιλίον, ν, το, scalpellum, Dim. a σμίλτ). σμίλλα, τ\, ligo, Steph. σμΊλθ5, idem quod σμίλαξ, Nic. Theophr. σμίνθα, as, τ), mus domesticus. σμινθιυς, ίως, ό, smintheus, cognomen A- pollinis a confectis muribus Smintham urbem infestantibus. Α σμίνθα,. σμίνθος, n, b, idem quod σμίνθα. 2ΜΓΝ02, ν, b, bidens, ligo, rastrum. σμινύτι, ν,ς, τ), idem, Aristoph. Pace, 546, Maxim. Tyr. σαύίξΐς, /§βί, τ), idem quod σμύςις. σμυγι)ς, a. 2. part pass, verbi σμύχω. σμυγίξ<>5, ζά, ξον, a?rumnosus. Α σμίιχω* quia malis quasi atteritur. σμνγεζ^, adv. asrumnose. A praec. σμύξαι, a. 1. inf. act. verbi σμύχω. σμύξαινα, r,s. τ), Gl. V. pro μύξαινα. ΣΜΥ'ΡΙΣ, thos, τ), Smyris, lapis, quo an- nularii et gemmarii utuntur ad expoli- endas gemmas, Bob. Suic. οΊΑ,υξίττις, u, b, ut σμυξίττις λίθθ5, smyrites lapis. A prase. Bob. σμύξνα, y,s, ή, myrrha ; (2) Smyrna, urbs. Α μνρρα• σμυζνύον, το, pro σμύξνιον, Nic. σμνζνίζω, myrrha imbuo ; ίσμυζvισμίvos, p. pass. part. Marc. 15, 23. σμύξνινο$, ivn, ivov, myrrhinus. Ab eod• Unde σμύξνιον, n, το, planta myrrham resipiens. σμυξνοφίίξος, u. Ό χα) τι, myrrham icreiis, Gl. V. oleastrum ; oliva. A q -^ω. 2 OP 20Φ :πα 2ΜΎ'ΧΩ, fut. ξω, proprie de igne latente sine flamma et paulatim rem consumen- te. Unde (2) attero, velut lenta tabe absumo, corrumpo ; σμνγιις, exustus, a. 2. part. pass. "Ε*ω,- 5" Ισμΰχίτ' αμοιζα, Mosch. 6, 4. Ώπι απασα "iktos οφζνόίσ- σα ιτνξΐ σμύχοιτβ χατ' »\xgns, II 22, 411. ιτμώδιγξ,, ιγγος, i), vibex, livor ab ictu. A 2ΜΩΆΙΞ, ixos, ν, idem. 2μ.'Ζΰιζ h' ttl- ματόισσα μίταφρίνου Ιίυπανίστη, II. 2, 267. 2ΜΩ'ΧΩ, mando, -ere; manduco ; (2) convicior. Ίμώχίτ άμφόϊν τοίϊν γνάθοιν, Arist Pace, 1298 α•οζοίξίύομοίΐ insolenter et fastuose me in- fero, superbe incedo. Α σ-οζαξός. ιτοζοίξοζλίφοίξοζ, χ, Ό χα) υ), qui fastuoso et superbo est supercilio. Α βλίφκξον. σοζα.ξος. a, ov, severus, tetricus, durus, Ph. concitatus ; fastuosus, impetuosus de vento ; magnificus. A σοζίω &οζα.ξί•;, adv superbe, fastuose, insolenter et superbe se inferendo, concitate, vio- lenter, magno impetu. o-oSots, ahos, n, qua? insolenter se infert ; (2 citato gradu inceden-s ; (3) saltatio ridicula. A 20ΒΕΏ, abigo, expello ; (2) insolenter incedo, σίσοζγ,μίνος, concitatus, p. pass. part. "Aye νυν ίπίιΰϊ, τχτον) σισοζήχα- μεν, Arist. Vesp 211. ΤΙξός το ϊνθχσιωΐις σοζ,γβΰσα. Heliod. 'Ρυθμός χεχλασμίνος λόγω χα)σισοζγ,μίνος, Longin 41. Hinc triZri, ης, υ), musca'rium, Cauda, Gl. V. σόζοι, οι- satyri, Stepk. Α σοζίω- 20'ΓΚΟ2, et ο-ογχοί, χ, ό- soncus, vel sonchus, cucurbita, lactuca leporina. Hinc troyxudvii, et σο*/χώΰ'κ> £οί, h χα) ή, sonco vel soncho similis. σο), tibi, dat. sing, a συ» tu. σοίγί, idem Att. tr»7o, tui, gen. sing. Ion. pro σχ, ab eod. σοΤσι. dat. plur. Jon pro σοΊς, a σός. σολοιχία. as, ■>,, idem quod σ-αλοιχιο-μός. σολοιχίζω- f ίσω, refero Solcecos in loquen- do, non loquor more probato. Α Σόλοι- xoi. Hinc σολοικισμός, χ, Ό, solcecismus, vitium ser- monis contra Syntaxin, Gl. Vet. ctribli- go ; Metaph quidquid perperam fit, non recte aut ordine. coXoixis~>,(, «, β, qui in loquendo solcecis- mum admisit. Ab eod. Σόλοικοι, ων, eh Solceci, qui Solis, Cilicia? urbe habitantes, Attica puritate relicta, linguam ex Attica et Solica mixtam lo- quebantur ; (2) barbari, barbare et viti- ose loquentes. Hinc Σόλοιχος, natura et moribus barbarus, ineptus, insulsus. σολοιχοφανη,ς• h, solcecismi speciem habens, cum sit rectus. Α φαίνομαι. σολοιτΰφος, e> faber ferrarius. A seq. et τΰπτω- 20'Λ02, χ, β, massa ferri solidi, proprie, atque adeo qua?vis massa bene compac- ta, solida ; (2) discus lapideus, quo in exercitationibus utebantur, 11. 23, 826. Α σίλω, compingo. 20ΜΦΟ λ 2, n, ov, inanis, fungosus, spon- giosus. Hinc (τομφότ'/ι;, '/«το?, n, inanitas, fungositas. σομξώ'&'/ις. £sj, 6 χα) ή, idem quod οΌμφό;• coot;, 2. sing, pra?s. opt. act. verbi σόω. ο-όομχι, raoveor ; hinco-ife-fc, movemini,fa- cessite ; σχσθω, currat, imp. Α σίίω. 20'ΟΣ, salvus, incolumis, sospes, integer, perfectus ; (2) salutaris. troo;. contr. ins. ο-χ, ό, motus corporum, qua? sursum feruntur. Α σιίω, moveo. ffoiui, persequor, in fugam conjicio, Hes. σοξάϊσμο$, ο, coacervatio ac miscella qua?- dam ex varus idiomatibus, V. L. ο-οξίλλην, ό, capularis senex, Eust. Hes. ο-οξ'.ύω, cadavera in loculo condo. Α σοοός. σοξν,Ιον, modo loculi seu busti. Ab eod. σο°οζλίφα.ζος, n, β χκι ή magnis et adduc- tis superciliis ; (2-) superciliosus, super- bus. Ex ο-οξο; et βλίφοίξον. β•οξοο~οιίμων, ovos, ό, deemon capularis, larva bustuaria seu sepulchralis ; (2J senex ca- pularis et morti vicinus. o"jiot°y'os, idem quod ροξονοιο;, Man. ζτοξΟΎΥ,γο;. if. Ό. qui sandapilas compingit, sandapilarum fabricator, Aristoph. Nub. 846. Ex πηγνυμι• αφτΧν,χτος, α. ί χα.) ή, q• d. a loculo per- cussus, i. e. loculo mox includendus, se- nex capularis. Ex ιτοξο; et πλάσσω* β'όξύνλΥΐξ, Hyesi ο χ«.) ί, idem et ex iisd. c-ejen-eiii, qui sandapilas conficit, idem qu. οΌξοχγιγί>ς. 20PO x 2. 2, β, loculus, conditorium, capu- lum, Gl. Vet. area funebris. "Ω? hi xa.) os-iot, vui'v όμ*ι ffoeos αμφιχαλύπτοι, II. 23, 91. cos, o->i, e-ov, tuus, tua, tuum. A tru- 0-2, tui, gen. sing, a πξιο-ζντ, ϊσοφισω. χα) σοφα,^ Arist. Αν. 1407. Ού- hiv σοφιζόμίο-θα το7οί ΰαίμοην, Eur. Bac. 200. Α σόφο;• οΌφίσαι, aor. 1. inf. act. ο-όφιο-μα, aTos, το, inventum quodcunque, etiam in bonam partem ; sed maxime inventum callidum, consilium aut faci- nus astutum, Ph. commentum. A tro- φίζω. Hinc σοφκΓμ,ατίχος, tj, ov, captiosus, dolosus, ca- villationum peritus; (2) cavillatorius, ιτοφιο-μάτιον, το, Dim. a σόφισμα. σοφιο-μ-οζ, χ, β, callida nimis et coacta inter- pretatio. Α σοφίζω- σοφις -ua, as. -h, ars sophistica, inanis sapi- entia ; idem quod σόφισμα, Gl. Vet. ar- gutia. Α σοφιτίύω• σοφιτ'ιον, solerter excogitandum et tentan- dum est, Aristot. σοφι^ίνω- artem dicendi doceo et profiteor ; (2) philosophor ; (3) argutor, Ph. σοφισ- τίύω, profiteor, Gl. V. σοφίζομαι, argu- tor. Οΰδί 'ίσοφ'ις-ιυιν ίτι τον 'ίξωτα, texit, Heliod. Α. σόφίΓΚ• σοφις-'ιζίον, χ, το, schola, inpr. rhetoris; (2) commentum. Ab eod. ο-οφίΓκ, χ, ό, Sophista, doctus etperitusar- tifex, inpr. in dicendo ; unde Orator, et quidem in bonam partem ; (2) doctus et sapiens ; (3) qui tantum ostentationis caussaphilosophatur, veldicit, orationes scribit ; (4) deceptor, veterator, qui ver- bis dolosis circumvenit. Α σοφίζω. σοφι^ία, vi, pro σοφι^ίία, Steph. σοφις-ιάω,, ω, argutor, sophistam ago, So- phistarum in modum magnificis me ver- bis ostento. A σοφιπχ^, y> β», captiosus, cavillatorius ; (2) sophistis proprius, conveniens. Ab eodem. σοφι?ιχ&, adv. sophistice, more Sophista- rum, captiose, callide, fraudulenter. σοφίΓομανίω. ω. fut. ν,σω, insano sophista- rum amore flagro, nimis studiosus secta- tor Sophistarum sum. Ex σοφις-ης et μαίνομαι• σοφ'ιτξία, as, ν, magistra Sophistices, de- ceptrix. Α σοφ^ή• σοφοδότις, 'h, largitrix sapientias. σοφο&ωξο;, χ, Ό χα.) ή, sapientiam donans, Suic. Ex σοφ^ et ΰίάζον. σοφοχλί~5, v ide Steph. Erasm. adag, Plin. Ep. 1, 14. G^ύφίvoos, contr. σoφόvxs, χ, ό not.) ή, sapienti mente praeditus, sapiens. σοφοτοΛω, ω, f• ν,σω, sapientem reddo. Hinc σοφοποίν,σκ, tus, r>- institutio ad sapientiam. σοφοπο^, χ, ό χα) -h, sapientem reddens, Suic. Ex σοφός et ποιίω• 20ΦΟ ν 2, 'h. ov, sapiens ; (2) peritus alicu- jus rei vel artis j (3) prudens, callidus, eruditus. σοφόω, ω, sapientem reddo, doceo. Α σοφός- σοφ^, adv. sapienter, docte, apte, ingeni- ose, scite, argute, perite, callide. Ab eod. ( 534 ) σόα, moveo, incito ; (2) eripio sc. e pericu- lo ; unde servo ; σόωσι, 3. plur. subj. pro σώζωσι. "Ην γα,ξ hfi μί σόωσι 3•£β/, //. 9, 393. (3) in fugam conjicio, fugo ; et σόομαι, in fugam vertor, fugio, incitato cursu feror, curro. A poos vel σιίω* σοωναύτ^, χ, ό, servator nautarum. σπαδίζω, f. ίσω, vel ίξω, pro σπάω, Herod. avello, detraho, Rob. Suic. Α στάω, traho. σπάΐιζ, ιχος, ί, termes, palmes, ramus palms, seu avulsus e palma termes ; (2) cortex radicis lignea? ; (3) instrumentum musicum ; (4) est et Epith. equorum et canum, ob colorem puniceum. Ab eod. σταΖόνισμχ, et σταΰώνισμχ, το, evulsio, castratio, Ep. Suid. σπάΖων, ωνος, vel ovtos, o, spado, eunu- chus, cui testiculi sunt avulsi ; {l) vul- sura, spasmus, convulsioj Nic. Α1.3Π. Ab eod. Hinc σπαο^ωνΊζω, fut. Ίσω, castro, spadonem effi- cio. σπαΐωνισμ,κ, χ, h, castratio. A prase. σπάζω, fut. άσω, divello, traho ; (2) hau- rio. "Έσπαζί τχ vlaTOS, Philostr. A σπάω• σπαϋαλάω, ω, prodigo, rectius usitat. «•*«- ταλάω, Em. Α σταθάω- σταθαλίον, χ. το, spathula, ramus palma*, palmes, Dim a σπάθη- σπαθάω, ω, f. ν,σω, licium inculco spatha, vel tudicula, texo ; (2) profuse insumo, prodigo ; dilapido, luxurior, Gl V ef- futio Ov μν,ν ίξω y' itsagyos %,v, άλλ' Ισπάθα, Arist. Nub. 53. *"ii ybvai, λίαν σπάθας, ib. 55. A 2ΠΑ'ΘΗ, v,s, ->t, spatha, spathula, rudes, vel rudis, rudicula, radius textoris, vir- ga, gladius, Gl. V. item costa, Gl. Vet. σπάθαι, costs, Ph. item palma vel ra- mus palmae. σπάθτ,μα, ατός, το, densitas tela? spatha arctata* et densatas, aut tela sic laborata. Α σπαθάω- σπαθν,χ^, et σπαθίχ^, animai ex crasso in caudam abiens tenuem, Msch. σπάθ'/,σι;, (ω$, ή, tela? densatio, cum haud parce licium inculcatur ; (2j prodiga e- rogatio, profusio. Ab eod. σπαθ•/,^, sji ov, densatus, cui licium large inculcatum. Ab eod. σπαθιζω, fut. ίσω, spathula agito ; (2) spa- thula aliquid alicunde exemptum illino, ungo. Α σπάθη σπάθιον, χ, το, spathula, culterchirurgicus, scalpellumj (2J speculum, Dim. Ab eodem. σπαθ'^, τι, densa vestis, Hes. σπαθίτ-κ, χ, ό, palmeus Ab eod. σπαθο/ΧΥ,λ'/]. »ji, r\, speculum latum spatha? speciem habens. Ab eod. et μήχ-ή- σπαθοπο^, χ, ό, gladiarius, Gl. Vet. qui spathas et gladios facit. Ex σπάθη et ποιίω• σπαθοφοίνιχον, χ, ιτό, spatha palma?, i. e. fructus palma? adhuc florentis involu- crum. Ex σπάθη et φοίνιξ,- σπαθόφυλλος, χ, 6 χα) υ), cujus folia spath» similia sunt. Ex σπάθη et φύλλον. 2ΠΑΓΡΩ, palpito, vibro, tremo ; (2) spiro sive exspiro animam, more animalium, palpitando animum efflantiurn. Ό μϊ* ya -ζ παίδων σπαίξα πίλχς, Epigr. σπαλακία, as, η, ca?citas, qualis est talpa- rum. A σπάλα%, axos, b, talpa. Α σπάω, quoniam terram semper unguibus vellicat. β"3•«λ£/ί> a. 2. part. pass. JEol. pro ?α\ύς* a s -ίλλω. σπαλ)5, 'h, novacula, item pro -ψαλί?, V. L. σπαλίωνίς, o't, plutei, seu rnusculi bellici, V.L. σπαναχον, το, oleris quoddam genus, V, L. σπανανΰξία, ας , τ), paucitas seu raritas do- minium Ex σπάνχ et άνήξ. σπάνη, ή, idem quod σπανία, as, ή, paucitas, raritas, pemiria j (2; Hispania. Α σπάνΐ5• σπανιάχ^, raro, Gl V A pxavios• σπανίζω, f. ίσω, penuria laboro ; (2) rarus Sum. Aext7s σπάνιζαν ΰωμα βαρίλΐιου πίπλων ; Eur. Med 960. Χώξα πάντων των tis το ζην χξηο-ίμων σπανίζχσα, Diod. Σπανίζοντα βιχ, Eurip. Supp. 240. A σπάν^• o■πάvtos, ία, ιον, rarus. Ab eod. Hinc σπανιότη, yres, ή, paucitas, penuria. σπάκι, iust ί. penuria, inopia. 2ΠΑ 2ΠΕ 2ΠΕ σπανισθηναι, aor. 1. inf. pass, verbi σπανί- σπανις-ος, y, ov, cujus inopia, seu penuria est ; (2) inops. Α σπανίζω. σπανίως, adv. raro. Α σπάνιος. 2ΠΑΝ0'2, S, β, rarus. σπανοπώγων, ωνος, ο, cui rara est barba. σπανοσιτία, ας, η, annonae penuria. A σπανόσιτος, ν, e κα) *i, annonae penuria la- borans. σπανόφνλλος, ν, ο χα) i, rara habens folia. σπάνυίξος, n, e xa) 4i, cui rarae sunt aquae, aquae penuria laborans. Ex Siug. 2ΠΑΉ, σπακος, β και 'h, canis, Rob. σπάξαγμα, aros, το, frustrum rei dilace- ratae sive disccrptae ; (2) pro σκαξαγμάς. Α σπαράσσω* σπαξαγματω%%ς, εος, Ό κα) η, frustro lace- rato, seu discerpto similis, lacer, discerp- tus, pannis obsitus. Α σκάξαγμα. σπαξαγμος. S, β, laceratio, convulsio ; (2) perturbatio, distractio. Α σπαράσσω. Hinc αταξαγμώδης , ιος, i κ»} ft, qui convulsione tentatur. σπαξάκτης, ν, i, dilaniator, discerptor. σπάζαξις, εως. ν, carptus, Gl. Vet. A 2ΠΑΡΑ22Ω, vel σπα^άττω, fut. ξω, la- cero, dilacero, dilanio, carpo, vellico ; ίσπαξαγμίνος, carptus, Ph. dilaceratus, p. pass. part. Ύμείς τϋτον, ωσπεξ κυνίδι', Ισπαξάττετε, Arist- Pace, 639. Τις μ' ίΐσιν άξων, πξ)ν σπαζάξεσθαι χόμχς i Eur. Jph. in Au. 1510. β"παξγανάω, idem quod σπαξγανίζω, f. Ίσω, fasciis involvo. Ίπαξ- γανίσασα μέγαν λίθον, Hesiod. Theog. 485. Α σπάξγανον. αταςγάνιον, u, το, fasciola ; (2) herba quae- dam, Dim. ab eod. απαξγανίσασα, a. 1. part. act. £ g. a σπαξ- γανίζω• σπαξγανιώτν,ς, κ, ο, fasciatus, fasciis invo- lutus. Α σπαξγάνιον. 2ΠΛ'ΡΓΑΝ0Ν, ν, το, fascia, qua infans involvitur; σπάξγανα, cunabula, Ph. σπαζγανάω, fasciis involvo, fascio ; (2) in- volvo; σπαξγανΰσθχι, fasciari, Gl. Vet. Ισπαξγανωμίνος. fasciis involutus, p. pass, part. Ήμί7ς εν οξφνγ σπαςγανώσαντες πίπλοις. Eur. Ion. 989. Έσπαξγάνωσεν αυτόν, Luc. 2, 7. Α σπάξγανον. Hinc σπαξγάνωμα, ατός, το, id, quo aliquid in- volvitur, velut fascia; involucrum, fa- sciae usum praebens. σπαξγάνωσις, εως, ή, fasciatio, involutio in fascias ; (2) tumor mamillarum a partu recente. Ab eod. 2Π ΑΡΓ ΑΏ, S, fut. fan, tumeo et disten- tus sum, de uberibus ita distentis, ut lac stillet ; (2) de arboribus succo turgenti- bus ; (3) de vehementiori cupiditate et libidine inturnesco ; (4) de libidine Ve- nerea. Ί,πχξγωντας μο) τας μας-νς^ χά- λασαν, Eur. Cyc. 55. Δ/' είτυχίαν επηξ- μίνω και σπχξγωντι τ$ %νμ ω χαλινον εμ- ζαλείν. Plut. in Compar. Pericl. et Fab. M. Hinc σπαξγίι, r,s, -h, libido, proprie exonerandi lac mamillas distendens. νπάξγω, f. ζω, inus. pro σπαξγανάω, Horn. σπάξγωσις, ή, pro σπαξγάνωσις, Diosc. σπχξεϊς, satus, aor. 2. part. pass, verbi σπείξω. σπαξίζω, palpito, Rob. A σπαίξω. σπαζίχνιον, corbis, sportula, Pou. σπχξνοπόλιος, ν, Ό και r„ cujus per tempora rari sparsi sunt cani. Ex σπαξνος et πολιός. σπαξνος, ή, ev, rarus, paucus, infrequens. Ίπαξνον γάξ or' " Αξτεμις ά?υ κάτεισιν, Call, in Dian. 19. Α σπανός. σπάξος, pusillus quidam piscis, Ep. σπαξτ•>„ ?is, v>, funis sparteus, restis spar- tea ; (2) funiculus fabrorum, quo rubri- ca vel alio colore tincto lineam in ligno vel lapide signant, quam in poliendo se- quantur. σπαξτίνα, w, 'h, funiculus sparteus. A σπάςτινος, ivy, ivov. sparteus, ex sparto con- fectus. Α σπάξτον• σχάξτιον, vel σπαζτίον, κ, το, funiculus sparteus, restis, funiculus, Dim. a σπάξ- Of σπαξτόΰίτος, ο και η, sparto vinctus, Opp. σπάξτον, κ, το, spartum, vitile ; (2) funis sparteus. 2τάξτ<» λίλννται, II. 2, 135. Κ on rudentes, sea funiculi vel lor a qui- bus naves consuebantur, Salmasius. σίταξπτλόκος, », c xai fit Q u • spartum seu restes e sparto plectit, restio. Ex «τλέ- κω. σπαξτοπόλιος, tt, Ό χα) *ι, semicanus, cui sparsi per tempora sunt cani, Gl. V. in- canus. σπαζτοπώλνις » if, β, qui spartum seu uten- sifia sparta vendit. Ex πώλης . σπάξτοΐι β, idem quod σπαςτον, Poll. σπαξτος, η, βν. seminatus, sparsus ; (2) satu editus ; (3) Thebanus, ex Draconis den- tium seminatione ortus. Eurip. in Suppl. 703, vocat Thebanos Αβχβν οδόντων οφιως Ιξηνΰξωμίνον. 'Η jrefi^ υμ~ν χξυσοτΥ,ληκα στάχυν 'Σπαξτων ανηχιν, Phceniss. 946. Αόγχνι Ίπαξτος, hasta Thebana, Supp. 578. De hac re vide Ovid. Metamorph. lib. 3. fab. 1. Α σπίίξω• σπαξτοφόξος, ν, ο και ή, sparti ferax, Suic. Ex σπαξτον et φίξω. σπασάμίνοι, nom. plur. aor. 1. part. med. verbi σπάω. σπάσε, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro 'έσπασε, σπάσις, i -ως, fj, tractus, attractus, suctus ; (2) convulsio, divulsio. Α σπάω. σπάσμα, ατός, τβ, acies nuda gladii ; (2) id, quod in corpore animalis convulsum est, Gl. V. ruptum ; convulsio ; σπάσμα 9-a- λάσσ -yjs, maris aestus, Appian. Ab eod. στασμάτιον, χ, τβ, levis convulsio, disten- sio, Dim. a σπάσμα. σπασματωΰης, to;, ο xai η, convulsionis speciem gerens, convulsivus. Ab eod. σπασμός, 5, β, extractio, eductio, distric- tio ; (2) convulsio in corpore humano ; σπασμός Β-αλάσστις, aestus maris. A σπάω. Hinc σπασμών,;, εος, ο και η, convulsivus. σπάγκος, r„ ον, trahendi, attrahendi, seu extrahendi vim habens ; (2) convulsion! obnoxius. Α σπάω. 2ΠΑ'ΤΑΓΓ02, y, β, Spatangus, echino- rum species ; item σπατάγγη, v. σπα- ταγγνι. σπαταλάω, ω, f. ύσω, lascivio, delicior, vi- tam voluptariam dego. 'H hi σπατα- λωσα, ζώσα τίθν/ικε, 1 Tim. 5, 6. A σπατάλη, χς, ή, delicias, lautitiae. Gl. Vet. lascivia, deliciae. Α σπαθάω. σπατάλ'/ιμα, ατός, το, luxus sumptuum, deliciae. Α σπαταλάω. «•τώταλβί , delicatus, Ph. Α σπατάλη, σπάτιιος, ίία, £/βν, pelliceus, e pellibus vel corio factus, Hes. Α σπάτος. σπατίλτι, -/if, ί, coriorum resegmina; (2) stercus human um humidum, liquida alvi egestio. Ab eod. 2ΠΑ'Τ02, εος, το, corium, pellis, Hes. 2ΠΑΏ, ω, f. άσω, traho, attraho, extra- ho, educo, vello, convello, divello, sugo, bibo ; σπάται ξίφος, stringit gladium, Gl. V. "Επα μοι, ψάσγανον σπάσας χίξϊ* Eur. Iph. in Tau. 323. Au'tij μ\ν ή μί,ξίνθος έΰίν Ισπασιν, Arist. Tliesm. 935. Κα; το ξίφος γ ίσπατο, μαίνίσβαι ΰοκων, id. Ran. σπίΤο, 2. praes. sing, imperat. med. Ion. et per Ectas. pro σπίο, quod Ion. dicitur pro σπα, a verbo poetico σπόμαι pro 'έπο- μαι- ΣΠΕΙ'ΡΑ, vel σπεΤξα, ας, ί, spira, linea flexuosa orbes faciens in se non redeun- tes, funis in orbem convolutus, funis nauticus ; (2) cohors, globus militum. σπέίξχι, a. 1. inf. act. verbi σπίίξω. σπείξαία, ας, %, spiraea, frutex lentus et vi- tilis, qui in spiram contorqueri potest. Angl. MOCK willow. Α σπιΐξάω. σπείξαμχ, ατός, το, spira serpentum ; (2) multitude. Α σπιΐξάω• σπιίξαχθ-ης, ίος, Ό xai ή, cui spira, sc. cau- dae, est gravis et ponderosa. Ex σπείξα et άχθος, pondus. σπείξάω, ω, in spiram contraho seu colligo. Α σπείξα. σπείξτ^ον, in modum spirae vel in orbem, convolutim ; (2) per cohortes. Ab eodem. σπύξΥ,μα, ατός, το, idem quod σπύξαμα ; (2) semen, pro σπίξμα- Ab eod. σπεϊξον, n, το, fascia; (2) vestis lacera et mendicis propria. Dicitur tamen et simpliciter de veste qualibet, Em. σπεί- ξα, panni, velum navis ; (3) funis nau- ticus in orbem convolutus. TV-S U σπέίξον κα) ίπίχζΐο» εμπεσε πόντω•, Od. 5, 318. Abeod. σπείξοντίι dat. sing. part. pras. v. σπείζω, ( 535 ) <τπίΐξοπώλνΐί, ν, ί, qui tritas et veteres ves- tes vendit ; (2) venditor vestium. σπείξοπωλις, άγοξά, vestiarium forum,Po//. σπείξβς, το, idem quod σπίξμα, Nic. σπείξόω, fasciis involvo ; (2) in spiram col- ligo. Τόθι χξόα φαιΉξΰνασα "Ω ' »«, τεβ» σπείξωσε, Call in Jov. 33. Ab eOd. 2Π£1'ΡΩ, f. ΐξΰ, sero, semino ; (2) disse- mino, spargo ; (3) liberos procreo σπα- es/j, satus, Gl. V. σπα ξ εν, satum, Ph. a. 2. part. pass, έσπαξμίνος, Gl. V. p. pass, part.^ Έσπείξεν r„u.7v π*~ιΙα, Eur. Ph. 22. Mjj ξυν φθάνω σπείξη u.aTa!av βάξιν ες πάσαν πάλιν, Soph. El. 644. Τόξα τ' εσ• παξται πεΰω, Eur. Her. Fur. 1102. σπείξώδης, εος, ο χα) ί, spirae similis, orbem spiris suis faciens. Ίπείξώ^ύ χόξσ•/) Ίκίλλ%ς, Nicand. in Alexiph. 252.. A σπείξα. σπείσαι, aor. 1. inf. act. verbi σπ'ενδω pro σπεϊδω• σπείσαντο, 3. pi. aor. 1. ind. med. Ion. pro εσπείσαντο. σπείσασκε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro εσπεισε• σπεϊσις, εως, ί, libatio. Α σπ'ενΰω. σπείσω, libabo, f. 1. ind. act. verbi σπένΰω. σπεχλάω, ω, implico, Rob. σπλεχνν, coire. Α πλέκω. σπεχαλάτωξ, ejej, β, speculator, Vox La- tine. 2ΠΕΆΕΘ02, h, ί, stercus, merda, fimus, excrementum. σπελ%ξ, vel σπέλλιοξ, vestimentum mulie- bre, Suid. σπενΜον, », το, vas libaminibus dicatum j ex Athenaeo, pro σπονίείον. Α σπένΰω. σπένίεσκε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro εσπενδε. σπενίάμενοι, η. pi. praes. part. med. vel pass. 21ΙΕ'ΝΔΩ, f. σπείσω, guttatim defundo ; (2) libo, i. e. vino, lacte, aut simili li- quore Diis sacrifico ; σπίνΰω, et σπενδο- μαι, paciscor, fcedus ineo, fbedus liba- tione facio ; σπένΰομαι, mactor, immo- lor, sacrificor; σπείσον, liba, Ph. aor. 1. imperat. ενπεισμενα, pacta et foedera, p. pass, part σπίνίεσκον, libabam, libabant, imperf. Ion. pro εσπενΤον- θεο7ς εσπεισά- μ,νιν σπονΰάς, Eur. Ale. 1003. "Ζπείσομαι το σο) φίλιον αίμα τνμσν, Heliod. "Σπον- ΰ%ν λάζε δί, χα.) σπείσον άγαθϋ %αίμο\ος% Arist. Eq. 106. 2ΠΕΌΜΑΙ, sequor, pro 'έσπομαι. Ί,ο) I' άλοχάν τί φίλ' /jv σπίβ-θαι, Od. 22, 324. 2ΠΕΌ2, £ej, το, specus, spelunca, //. 3, 279. σπέξαίος, εος, το, idem quod σπίξμα, se- men, Nic. Α σπείξω. σπίξγδην, adv. valide. Α σπίξχω. σπίξμα, ατός, το• semen, seminarium, se- minium, Gl. V. in S. S. genus, posted, Alius; σπίξματα, grana frugum, legumi- na. Α σπείξω. σπεξμαίνω, sero, semino; (2) liberos pro- creo, Hesiod. Op. 734. Α σπίξμα. Unde σπεξματίας σιχυος, cucumeris species, σπίξματίζω, f. ίσω, semento, semino. σπεξματιχος, %, ov, scminalis, genitalis. σπεξματιχως, adv. per semen, serendo ; (2) σπ. λέγειν, elementa tradere. σπεξμάτιον, ν, το, parvum seu exile semen, Dim. σπεξμάτια, τά, grana frugum. σπεξματις, βος, ή, seminaria. Ab eod. σπίξματισμος, if, ό> seminis emissio. A σπίξματίζω. σπεξμ'ατολάγος, it, i κα) η, vide σπίξμολό' γος. σπεζματοπώλν,ς, ν, ο, seminum venditor. σπεζματοφάγοςι u, ο κα) ή, q. d. seminivo- rus, qui e seminibus alitur. σπεξματοφνίω, ω, semen fero, semento, Suic. Ex σπίξμα et φύω. σπεξματάω, ω, f. ώσω, semino. _ Α σπίξμα. σπίξματωδτις, εος, ο κα) ή, seminalis. σπεξμάτωσις, η, satio. Α σπεξμ,ατάω. σπίξμέίον, idem quod σπίξμα, Nic. σπίρμιος, Ό χα) η, sator, Epith. Apoll. et Cer. Α σπίξμα. σπίξμοΖολίω, semen jacio. Ex σπίξμα et βολ-η. σπεξμογονεω, ω, semen pario, Suic. A σπεξμογάνος, ν, ο, semen pariens, fcecun- dans. Ex σπίξμα et γίνομαι. σπεξμ,ολογίω, semen lego, de animalibus semen ad pastum legentibus ; (2) nugor, blatero, deblatero. Α σπεξμολόγος. σπίξμολογία, ας, <%, vaniloquentia, Gl. V. ;πι :πο ΣΙΙΟ Τίαξαΰώχ; tyjV στξχτγιγίαν ανθξώποι; Ικ πόντων χχι vxvtixyi; σπίξμολογίχ;, Plut. in Alcibiad. cap. 35. Angl. riff-baff. A praec νπίξμολογιχο;, yi, ov, nugatorius. A «■πίξμολόγο;, χ, ο xx) ή, qui semina colligit, ut aves ; (2) homo vilis, qui in ibro se- mina e saccis profusa instar avium semen legentium colligit, et inde victum sibi parat ; (3) garrulus, nugator, Gl. V. lo- quax. Ex σπίξμχ et λίγω. β•πίξμονόμο;, ό, qui semina depascitur, no- men avis, idem cum σπίξμολόγο;, Eust. σπίξμοφοξέω, semen fero, semen to. A σπεξμοφόξο;, χ, ό χα) ft, semen ferens ; (2) fructum ferens. Ex σπίζμα et φίξω. σπίξμοφνίω, ω, f. ν,σω, v. σπίξμχτοφυίω. ο-πίξμβφννς, ίο;, ό χα) υ), semine erumpens vel nascens. Ex σπίξμχ et φύω. σπίξο;, curvus, V. L. σπίξχθίντ-;, irritati, nom. pi. aor. I. part, pass, verbi στίξχω• σπίξχνο;, yi, ov, celer, festinus; (2) cum impetu irruens ; (3; vehemens, urgens ; (4) adsiduus. A «τπίξχνω, pro σπίξχω, Erot. 2ΠΕ'ΡΧΩ, fut. ξω, vehementer cupio s. appeto ; (2) urgeo, premo, propello et festinare cogo ; (3) festino, propero ; et σπίξχομαι, fugor, ira concitor, irascor, succenseo ; σπίξχθί);, iratus, concitatus, a. 1. pass. part. Ν•?« χυζίξν^σχι, όπότί «τπίξχοΐίν χίλλχι, Od. 3, 283. Σπίξχόμινο; δ' oWo τοΊϊν Ίσύλα ηύχία χαλά, II. 11» 110. σπίξω, seminabo, f. 1. ind. act. verbi 'σπίί- ξω• βπ\;, 2. sing. a. 2. imperat. act. per Para- gog. pro σπϊ, a σπίω vel σπω, dico. σπίσθαι, praes. inf. med. verbi poetici σπό- μα,ι pro 'ίπομχι, Eur. Phceniss. 437. β-πίτί, 2. pi. a. 2. imperat. act. verbi σπίω. σπνΛάζω, fut. άσω, festinare cogo, incito, impello, instigo. Α σπίύΐω. σπίύ^οι, Satinet, 3. sing, praes. opt. act. et σπιύΐοντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro σπίύΰχσι• A 2ΠΕΥ'ΔΩ, f. vjffoj, studeo, valde cupio ; (2) festino, propero ; σπνύσόν, festina, Gl. Vet. νπίύσχτί, maturate, Ph. aor. 1. imperat. Δύο χχχω σπιύΰα;, acceleras, Eur. Ph. 585. Ύμίϊ; δε th μεν το χυτό ήμ7ν σπίύΰίτΐ, Xen. Cyr. 1, 11. σπίύίωμί;, 1. pi. praes. conj. act. Dor. pro σπίύΰωμίν• σπίύσχντί;, nom. pi. a. 1. part. act. σπίυςίο;, a, ov, properandus. A pr. σπινς-ιχο;, jj> ov, festinus, qui properare so- let. Α β-τεύδω. * σπΥΐλάΙιον, χ, τον, parva spelunca, Dim. a σπήλχιον, χ, to, spelaeum, spelunca. A σπίο;• Hinc σπγιλαιώΙ;ι;, ίο;, Ό χα) ■>„ spelunca? forraam habens, in modum spelunca? factus. σπγ,λώΰγ,;, ίο;, ό χα) ft, idem et ab eod. σπ'ί,λυγξ,, υγγο;, yi, spelunca. Ab eod. σπηλωνις, ων, ο'ι, lapides praegrandes in iti- neribus loco pontis projecti. Α σπιλά;• σπιΐιό;, idem quod «•«Sjjff, ίος, Ό xxi ή, amplus, spissus, longus. Α σχίζω• ΰπιΐνο;, yi, ov, id. pro σπιδινό;• Ab eod. σπϊΐόίΐ;, ίσσα, εν, idem quod σπίΐιος, Hes. σπώόθίν, adv. eminus, procul. A ΊπιΐΫ,;• σπίζχ, et σπίζη, yi;, 'h, fringilla. Angl. a CHAFFINCH. A σπίζω. <τπιζία;, χ, Ό, fringillarius. Α σπίζχ. βπιζιον, Dim. a σπίζγι, Hes. ο-πιζίτΥ,;, αΊγιθα,λος, caateris α,ιγιθαλοις ma- jor, quippe qui (ητίζχν magnitudine a?- quat, Arist. σχίζιτο;, u, ό, idem et ab eod. 2111'ΖΩ, extendo, expando; (2) pipio.ut aves. ο-ίτιθαμαΤοί, αίχ, alov, spitham39 seu do- drautis longitudinem asquans, dodranta- lis. A 2ΠΙΘΑΜΗ\ ν,ς, 'h, spithama, spatium in- ter pollicem et minimum digitum ex- pansos ; (2) palmus major, dodrans. β'χιθχμιχΊο;, idem quod σπιθαμαιος. σπιθχμώΐΥι;, to;, ό xou yi, idem et ab eod. β•3-<λάδί«•<τ<, dat. pi. Poet, pro ο-χιλάοΊ, a σπιλας. procella. ιΤίτιλχΙώ^Υΐ;, to;, ό χα) yi, saxosus. A am'ha.i, άδβί, r„ rupes, scopulus maris, cau- tes, glarea, terra glareosa ; (2) procella. Φωχα,ι Εινάλιχι τίχτνσιν ίνι cxiXcihtffaiv ϊ'ημοΐίι Call, in Delum. 2Ί3. Α ο-χίλο;. βϊτ!λλι»ν> το, JEol. pro -ψ/λλ/βν, armilla, V. 2ΠΓΛ02, vel σπίλος, ν, 6, macula, labes ; (2) vitiligo. Hinc β-χιλόω, ω, f. ωσω, maculo, labem adspergo, fcedo ; erxtXSriv, infuscant, Ph. στιλωθύ;, infuscatus, Ph. a. 1. part. pass. 2sr. Ab eod. σπόγγιον, α, το, Dim. a σπόγγο;, Ar. σπόγγισμα, χτο;, το, purgamentum, sordes spongia detersae, Eust. σπογγίτΥ,;, λίθο;, spongites, Plin. 37, 10. σπογγοηΐΥ,;, to;, ojxx) Ϋ), spongiae similis, Ex σπόγγο; et uZo;. _ σπογγοθ'ίΐξα;, u, b, qui spongias venatur, Ex eod. et Β-ίιςα. σπογγοχολυμζητΥ,;, S, ό, qui aquas subit, ut spongias petris adnascentes avellat et colligat. σπογγολογίω, spongias colligo, v. c. micas in mensa detergendi causa. Α λίγω. 2ΠΟΤΓ02, a, o, spongia, Ph. peniculus, Gl. V. Angl. sponge, σπόγγοι, tonsillar Ό,πόγγω δ' χμφ) πξόσωπχ χα) αμφω χί7ξ' ατομ,όζγνν, II• 18, 414. ( 536 ) σπογγοτΥίξν,;, ν, ό, observator spongiarum. Ex σπόγγο; et τΥ,ξίω. σπογγοτόμο;, ό, qui spongias secat, Aisch. Sck. σποΰίύναν, ace. sing. Dor. pro σποΐώνν,ν, a ο-!τβδεύν55£, χ, β, qui in cinere jacet, ac dor- mit. Ex σποΰο; et thv/>. σποΐίω, ω, fut. %σω, ferventi cinere obruo ; (2) altaria purgo cinerem detergendo ; (3) cinere adspergo ; (4) ferio, caedo, per- cutio, tanquam pulverem excussurus; (5) coeo. Τ/ δ', yiv σποΐω τοΊ; δάχτυλοι; ; Arist. Lys. 368. ΌμοβυμχΤον σποΐίίν x- πχντχ; τα; άλχζόνχ; loxii, id. Αν. 1021. ΈΖποδάμίνο; «.εν πξο; πίτξχ; φίλον χάξχ, Eur. Hipp. 1238. Α σποΐο;. σπο^Υ,σιλαύξα, α;, ή, meretrix publica. Ex σποΰέω et λχΰζα, vicus, platea. σποΰια, χ;, ή, cinis, cinerula. 2τβδ<ίί χί• χργιμίνο; xWyi, Callim. Hymn, in Dian. 69. Α σπόΰιον. σποΐιχ;, alo;, υ), sylvestris prunus, al. e-are'v- oia;, Ath. σποΥιζω, fut. ίσω, sub cinere coquo, cinere obrutum asso vel torreo; (2) combu- ro velut in cinere ; (3) cineraceus sum, in cinereum colorem vergo ; (4) coeo. Ή μί χίξαυνω ΰιατινθχλίω σπόΰισον τα- χίω;, Arist. Vesp. 328. Α σποΐό;. σποΰιον, α, το, cinerula ; (2) retrimentum metallorum ustorum. Ab eod. σποΥιο;, ία, ιον, cinereus. Ab eod. σποΰίττι;, a, o, ut σποΰίτη; χξτο;, panis sub- cineritius. Ab eod. σποΰοαίΥΐ;, to;, ό χα) ϋ), visu cinereus, seu cineris speciem gerens. Ex tTdo;• 2ΠΟΔΟ ν 2, 2, yi, cinis. Hinc σποΰόω, ω, fut. ωσω, in cinerem redigo, in nihilum redigo ; (2) cinere inspergo. 2Π0ΛΑ < 2, αδβί, yi, vestis coriacea. σπόλιχ, ων, τχ, lanae, quae ex ovium cruri- bus avelluntur, Hes. σπόμινοι, nom. pi. prass. part. med. verbi σπόμχι pro ϊπομχι, sequor. σπονίάζομαϊ, propitium reddo. Α σπονΰίΐ' σπονΒαιχω;, adv. per spondaeos. σπονίιαχο;, ii, ov, spondaicus, ex spondaicis constans. β•ίτονδε7βν, ν, το, vas quo vinum libant in sa- crificiis et conviviis. Α ο-τονδή. σπονίΰο;, ε/α, uov, qui libationibus adhibe- ri solet ; it. Epith. Jovis, qui foederibus praeest, tanquam ν index et defensor; ο-τονδε7οί π5;, pes ex duabus syllabis lon- gis constans et in libationibus olim adhi- beri solitus. Ab eod. σπονδή, yi;, yi, libatio, libamen, libamen- tum. i. e. vinum, quod libatur ; (2) fce- dus, induciae libatione sancitae. Α σπίν- δα>• σπονΰίιχξοτο;, ov, hbationi serviens, v. c. pa- tera. σπον&Υίσιμ*;, ov, ad libandum necessarius vel utihs. Α σπονίΫι- σπονίΫιΤΥ,;, χ, h, idem quod σπονίΰο;• σπον^Υίτι;, vel σποδϊτι;, η, libatoria, hba- tioni serviens. σπονδιχχον, sc. χολλύξίον, a cinereo colore, Gorr. σπονΰοποιίομαι, 2μαι, hbo sacrum laticem j (2) fcedus et inducias paciscor. σπονδοφόξο;, pi. σπονίοφόξοι, feciales, Gl. V. Ph. Ex σπον^Υι et φέξω. σπονΰοφοξίω, fecialis munere fungor, σπονίύλν,, verbi σφον1>ύλγι. σπονΰύλιον, χ, το, vertebra, verticillus ; i- tem nomen herbae, quae etiam ο"βονδι5λ<- ov, Diosc. 3, 90. Dim. a 2ΠΟ'ΝΔΤΛ02, χ, ό, spondylus, verte- bra spina? dorsi, verticillum ; (2) sculp- tura vertebrata ; (3) verticillus, cui im- mittitur ima pars fusi; (4) caput ci- nara?. σποξχ, a.;, y\, satio, satus, germen, semen ; Metaph. genus, proles, soboles, foetus, semen genitale. Α σπίίξω. σποξάΰην, sparsim, palatim. Α σποξά;• σποζά^'/ι;, ι;, idem quod σποζαΖιχο;, yi, ov, palans, vagans, vagabun- dus. Ab eod. σποξά;, alo;, ί χα) ϋ], sparsus, dispersus, qui dissipatus hue illuc vagatur ; (2) pas- sim grassans, de morbis. Α σπείζω• σποξίύς, ίω;, β, sator, seminator. Ab eod. σποξίντ'/ι;, 2, ό, idem. Α σποξίύω• σποζίύω, f. ίύσω, sero, semino. Α σπίίξω. σποξΥ,το;, yi, ov, satio, satus ; (21 subst. tem- pus serendi, qs. a σποξίω. Unde σπόξίμο;, ν, h χα) ί, qui scminari solct ; sa- ΙΎΑ 2ΤΑ ΣΤΑ tivus, sementitius, Gl. Vet. σπόξίμα, sa- tiones, sata, Ph. segetes, Gl. V. σζ-οξίμν j/5), arvum, sativa terra, Gl. V. ατόξος, n, i. satio, seminatio, semen, se- mentis, Ph. Α σπείξω- νχόςω, gen. sing. Dor. pro β•3•ό«κ. r*S, sequere, 2. sing, praes. imper. med. Alt. et /ore. pro σχίσω, a σιτόμαι pro eVe- u.o£/, sequor. σπ&άζω, f• «ra>, festino, propero ; (2) stu- deo, operam do, affecto, Gl. Vet. σταλά- ζει, curat, Ph. (3) notent tyrones cum praep. irsgi, significare studiuro pertinens ad utilitatem nostram, cum πξός ad alie- nam ; (4) serio ago, loquor, σπαράζομαι, color, aestimor ; color, diligor ; Ισπχΰχσ- μ,ίνοί, properatus, p. pass. part. Ilegi χφμχτχ σπαΐάζειν, Plat, νζος χξνιμχτων fiTWv, Dem. Ιίελχς γχξ παν, ό, τ< σπα- ράζεται, Eur. Supp. 762. Τό δ" αύτα νπαΐάσας, Ιι'επτατο, id. Her. Fur. 509. Την Ασ-χχσίχν ΰπο τα Πείίχλεας σπα- Ιχσθηνχι λεγασιν, Plut. in Pericle, cap. 24. A <Τ!Τ!ίδ«/βλ«>Έ'ύ>, de rebus gravibus loquor ; (2) gravi et serio sermone utor. Ex λό- γος. σπαΙαΊος, «/as, «7ev, studiosus, sedulus, in- dustrius, officiosus, serius, Ph. item bo- nus, probatus, laudatus. Α σπαΐη. σπαίαιότχτα, adv. accuratissime, magno- pere, Gl. V. A praec. σπαΰχιότεξον, festinantius, properantius. ο-χαΰχιοτίξως, adv. studiosius, diligentius. νπαίχιόττ,ς, ητος. y, idem quod σπαΐη. αταλχίως, adv. studiose, sedulo, enixe, na- viter, strenue. (Ττνΰκξχ'ιω, magistratibusgerundis studeo, magistratum ambio. A ε-ταΜξχης, a, ό, magistratus ambiens, ma- gistrate gerendo studens. Ex χξχίι. σχαίχξχία, ας, ■», studium gerendi magi- stratum, ambitio. Α β-^βδά^ χγ.ς. σπαΰαξχί ee.it ό, idem quod σπαΰάξχν,ς, Hes. <τπνλχξχιάω, ω, magistratus ambio, inpr. malis artibus. αταλχζχιλης, α, ό, idem quod σπαΰάξχνις forma patronymica hinc fictum ab A- ristoph. αταλχσμχ, ατός, το, res studiose elaborata, res cui studetur. Α σπαράζω- Unde cxahxsriov, laborandum. Ε;τί τίνος σπα- ΰχτεον μοι μάλλον, *ί riavx π'εζΐ ; Eur. Ip'h. in Aul. 902. Α σπαΐάζω. σπαίχ^εον, studendum et enitendum est, Synes. σπαΰχ?γ,ς, », e, studiosus, qui alicui studet. σπαΐαςϊχός, *, ov, diligens, strenuam ope- ram navans; (2) seriis gaudens. A praec. arabh, vs, n, proprie festinatio ; (2) deinde sedulitas, ardor ; (3) studium, instantia, industria, solertia, Ph. item studium par- tium, factio, GL V. σπαΙ%, properatim, Gl. V. Α σπείιΐω. txvl?,, dat. ado. festinanter, propere ; (2) studiose, summa diligentia, enixe, mag- no labore ; (3) aegre, vix, serio, //. 5, 893. A travdv). νχαΐογίλοιος, α, Ό xxi ή, qui seria jocose ex- primit, in seriis jocans, qui seria jocosis miscet. σπασμχ, pro σπάΰχσμχ, Hes. σπυξχθία, ας, ή, caprarum stercus, fimus caprinus. A σπύζχΟος, α, ό, vel ή, idem ; (2) pillula sive bacca caprini stercoris ; (3) stercus ovil- lum. Hinc σπυξχΟώλν,ς, ίος, ό xxi τι, similis stercori ca- prarum. σπυςχς, άδοί, ή, pillula seu globulus sterco- ris caprini ; (2) pillula. σπυξίΐιον, α, το. sportula, corbula, Gl. Vet. sportella. Dim. a 2ΠΥΡΓ2, Ίοος, ή, sporta, corbis, fiscella, calathus vimineus, vas junceum. στάγίν,ν, adv. guttatim, stillatim, Aret. σταγ•», 'h, capsa, seu area panaria, Hes. στχγιον, α, το, nota senarii, 5-, Rob. στχγμα, χτος, τοΊ gutta, stilla, liquor, qui stillatur, Ph. liquamen. A g -χζω. β-τχγϋνίχς, υ, ό, stillans, stillatim manans. A e -τχγόνιον, το, guttula, Steph. /ττχγων, όνος, i\. stilla, gutta ; g -χγονίς, gut- ta?, Gl. V.(2) ferrum defascatum. A s -άζ»• β•ταδοί7οί, oi/os, x'tov, stans, erectus. ( A c-Txh-ziv, adv. stando, statim. Ab Ί^ημι• ντοώιόίζω, pro ς-χ<ηά.ζαι, V. L. cfrxhix7o(i at», omov, stabilis, statarius ; (2) stadii mensuram aequans. A s -άδ/βί, vel S-adioy. (Ττχδιάζχνις, ο', stadio, seu curriculo prae- fectus, Poll. στχΥιας, ν, ό, qui stadium currit, qui sta- dio certat. Α ί-ώδ<ον. ο-ταδιχο-μος, S, β, stadiorum dimensio, di- mensio terra; per stadia ; quasi a s~ctfa- Γτχΰηϊις, ίαις, Ό, stadio certans. A s"x$iov. στχΐίνι, sc. ΐΛχχνι, stataria pugna, Horn. ο-τχδιοΰξομιω, cursu seu stadio contendo. ΟΓ Ιγω ΓΧ$ιοο~ξχμ5μχι reevov ίίς'Ηζχχλί• ος, Eur. Her. Fur. 866. A σταΖιοαξόμος, κ, i ζολ '/)■> ή, ης, ή, amussis, regula, perpendicu- lum, II. 15, 410. Ab 'ίς-νιμι. ο•7άθμ-/ιο•ις, ίως, ή, ponderatio, aequamen- tum, Gl V. A s -χθμάω. ο-ταθμητία, perpendenda, Ph. Ab eod. o -τχθμγ,τός, S, b, ad amussim exactus. ο-τχθμητιχός, r„ ov, ad librandum pertinens ; λίζις Γχθητιχνι, verbum dici solitum de librando. Ab eod. ο-ταθμί^ς, αϊ, ligna in navi quibus tabulae super imponuntur, Eust. ο-τχθμίδιον, το, idem quod $-άθμιον. ο-τχθμίζω, fut. ίο~ω, pondero, appendo, per- pendo, libro, pensito, trutino, Ph. g -αθ- μιο-Οίίο-χς, perpensas, Ph. aor. 1. part. pass. A s -χθμός• ο-τάθμιον, u, το, statera, libra, Ph. libella ; (2) pondus ; ς-αθμία, pondera, Ph. Dim. ο-ταθμις-νς, S, 6, pdnderator, Ph. A r «i- μίζω- ο•τχθμη$ότγις, ν, ό, qui mansiones distribuit et cuique adsignat, qui hospitia in comi- tatu principum distribuit. ο-ταθμόνΰί, adverb, ad caulam. A yos9- μός• / ο~ταθμόομχι, 5μαι, V. g -χθμάομχι. 2τοίί- μώμινος τοΊς λίγομίνοις, Herodot. σταθμός, S, ό, stabulum, caula ; (2) statio, mansio, stativa, ubi subsistunt, qui iter faciunt ; (3) postis ; (4) statera, libra ( 537 ) pondus; (5) dicitur et de magnis locoruru. intervallis. Ex '<>>)/*'• σταθμΖχος, $, ό, qui nabet stationes, hos- pes, apud quem aliquis diversari potest. Ph. ccenacularius ; item g -αθμαχος, li- bripens, Gl. V. Ex g -αθμος et Ιχω. Γχθμώδτις, ίς, gravis, atque e gravitate sub- sidens. Α ς-χθμί. στχΊμεν, 1. pi. aor. 2. opt. act. per Syncop. pro Γχί'<ιμ(ν, ab 'irr^i• 2ΤΑΓΣ, vel ?αϊς, s -χιτος•, το, farina tri- ticea aqua subacta ; (2) adeps, pinguedo. σταίτινος, ινη, ινον, vel ς-χίτινος, a, ό xai rit confectus ex farina triticea. Α ς-αΤς. στχιτίτ'/ις, ν, ό, Ut Γαιτίττις νλχχϊς, placen- ta ex farina triticea. Ab eod. στχίτώδν,ς, ίος, i xxi η, plurimum 5"«6/τβί admixtum habens. Ab eod. στχχτν,, %i> -h, stacte, unguenti s. balsami genus. στχχτιχός, S, 0, idem quod ο*το»*τόί• σταχτΊς, ϋ,, atramenti sutorii species, al. s -χλχχτις, Gorr. στχχτος, ή, ov, stillatus, stillatitius, liqui- dus ; (2) colatus ; ?χζτ*ι> gutta, Gl. V. A s -χζω. _ σταλαγίω, idem quod ρχ'λχζω, Sibyl. στάλαγμα, ατός, το, gutta, stilla. A yee- λάζω• σταλαγμίας, u, 0, de chalcantho seu atra- mento sutorio. A σταλαγμός, 5, ό, destillatio ; (2) gutta, stil- la ; Metaph. homo parvae staturae, Eur. Hec. 240. σταλάζω, fut. άσω, stillo. Α ?χλχω. σταλαχτιχος, jj, ov, stillans. Α ς-αλάζω. στχλχχτις, ίίος, »j, stillatitia ; (2) genus atramenti sutorii. Ab eod. σταλαχτός, ij, ov, stillans. Ab eod. στάλαν, ace. sing. Dor. pro στηλην. σταλάσσω, vel «ttsj, f. άξω, stillo. "Ένθα ποξφύζίον σχλάσσασιν ύς ο)ΰμα νατζός τζίτύλχηιχι χόξαι, Eur. Hipp. 738. Ηλεί- ων δ! το7ς oeuetv ε$-άλαξ' 'ίίεως, Eur. Ph. 1397. A στχλάω, ω, stillo, emitto. οΤβν τε ?χλάον ψοφέει Ιτ/ ίίδβίτ/ via /ξ, Aratus, 962. Ab eodem. σταληναι, a. 2. inf. pass, verbi ς-έλλω. στάλιχες, at, plagae, amites, Ph. paxilli sive surculae, quibus attolluntur et sustinen- tur retia, Plut. in Pelopid. cap. 8. Ab ΊττΥ,μι. στχλνεγος τάφος, sepulchrum in quo ex- structa est columna. Α στάλα, pro 5-^- λη, et Ιξγον. σταλτεος, a, ov, contrahendus, mittendus, &c. Α ς-ελλω. σταλτιχός, r„ ov, qui vim habet contrahen- di, cui vis inest reprimendi vel adstrin- gendi. Α ς-ελλω. στάμεν, a. 2. inf. act. Ion. pro στηναι, ab 'ίΐνμι. σταμιν, 7νος, 'h, lignum in navi erectum. Άξκζών $-αμεσι στχμίνεσσι, Od. 5, 252. Ab ίστνιμι• σταμνάξίον, χ, τό, parvum vas fictile ad vi- na condienda ; urceolus, Dim. a στάμ- vos ' στχμνίον, s, το, idem et ab eod. στχμνίσχος, n, ό, urceus, urceolus, Gl. V. A 2TA'MN02, it, ό, vel r\, urna, amphora fictilis vinaria ; urceus. στάν, 3. pi. a. 2. ind. act. Ion. pro εσταν* et hoc Bceot. pro 'έστησαν, ab 'ιστημι. στάξ, στχγός, r\, gutta. Α στάζω• στάξχν, 3. pi. a. 1. ind. act. Ion. pro ε$•χξ- xv, Ά στάζω• στκξεΰμες, 1. pi. f. 1. ind. Dor. etJEol. pro στάξομεν. στάξις, εως, r\, stillatio sanguinis e naribus. Ab eod. στάξοισιν, 3. pi. f. 1. ind. act. Mol. et cum μ, pro στάζασι, a στάζω- στχότα, η. vel a. pi. n. g. part. perf. pass. Ian. et Att. pro ες-χχότχ, ab 'ί^ημι. στάς, a. 2. part. act. verbi ejusd. στάσγ, 2. sing. a. 1. conj. med. Dor. pro 5-j5o"jj, ab ϊστημι. στασιάζω, fut. άσω, seditionem excito ; (2) factionibus contendo, dissideo seditione ; (3} contendo, certo ; (4) insurgo. ΎοΤς τ' έχθξοΐσί μεθ' ήμων στχσιάζει, Arist. Eq. 387. Έστασίχζον πξος χντνς πεςι των όντων, Luc. Τ/ στασιάζετε χα) Ιιχ- φίξίσθί ΰπ\ξ ολίγων ήμερων, Mlian. V. Η. 2, 34. Α στάσις. στχσιάζχγ,ς, et στχσίαξχος, ν, ό, princcps, caput, auctor seditionis. ΣΤΑ ΣΎΕ 5ΤΕ frxrixo -μος, «» β, seditio, seditionis conci- tatio. Α στασιάζω- στχσιχϊν,ς, 5, Ό, seditionis concitator, sedi- tiosus, factiosus. Ab eod. ντχσιχς•ιχος, y„ ov, ad seditionem commo- vendam aptus, seditiosus. Α στασια- στές• στχσιχστικως, adv. seditiose, factiose. στάσιμος, n, β χα) r„ Stativus, stabilis, fir- mus ; (2) constans ; (3) quietus, sedatus ; (4•) appensus ; (5) de pecunia sub usuris sumpta vel data, quia στγ,σασθχι est pro δχνιίσχσθχι• (6) de carmine, quod sine saltatione in scena canitur. Α $-άσις• στασίμως, adv. firme, constanter. στασιοτοιέω. discordiam moveo. στάσις, (ως, %, status, statio, ipsa actio stan- di, collocatio, quies, locus, in quo con- sistitur ; (2) seditio, factio, discordia ; (3) ventus vehementior ; fi) agger, Em. Ab Ίστγ,μι- στχσιώοΎ,ς, ίος, i χα) %, seditiosus. A s"x- σις- στχσίωοον, το. montana statio, Eur. στα,τίωξο;, caula montana, Eur. Cyc. 54. στχσ-.ωτύχ, χ;, ■>,, status seditiosus, iactio. A στχσιωτγ,ς, tt, Ό, qui factionis alicujus est j (2) philosophus, qui motum negat, Aris- stot. apud Sext. Empiricum A g -άσις. Hinc στχσιωτικος, h, ov, factiosus, seditiosus. στασιωτικως, adv seditiose. στάσκω- sto. Ut hinc sit g -άσχίν, stabat, ap. //. 3, 217- imp. Ion. quasi a στάω, unde Ί'ςΎ,μι, 'ιςαμαι, Sto. στάσομχι. f 1• "id. med. Dor. pro g -γ,σο- μχι, ab'ts -γ,μι. στάσω, f. I. ind. act. Dor. pro s -ησω. στχτίον, statuere oportet. Ab eod. στάτινσις, tot;. ϋ„ calefactio, tostio. A στατίύω- foveo, calefacio, torreo, asso, et quidem proprie igne lento. Alias 5-«- βίύω. Ab Ί$ττ,μι• στχτϊ.ξ. γ,ξος, β. stater, moneta, s. pondus quatuor drachmarum ; stater aureus erat viginti, ad viginti octo drachmarum. Ab Ίς-γ,μι• στχτγ,ξ'άιος. n, β χχ) γ„ staterem valens, qui stateris pretio aastimatur. A s -χτγ,ξ• στχτγ,ξ'ος, %x, ςον, stabilis rirmus. Ab 'ίς-φ- στχτίΐω, fut. ίσω, sisto ; (2) sto, consisto, Stabulor. Ού μχν yli τίς χμρτόλαν ?χ- τ'ιζίτ αμφι πυλας, Eur. Ale. 89 ΐΙ°ος 2' 'iiexs ΆσιΫ,τιΙί; Ιμωχ) g -χτίΚβσ', id. ΕΙ. 318. Ab eod. στχτιχος, τι, ev, sistendi vim habens. Hinc r, s -τχτιχΫι, Ϋ,ς, statice, herba sistendi al- vum vim habens ; sed ■?, ς-ατιχγι, sc. tV/- Γ•ημ*ι, statica, scientia ponderum. Ab eodem. στχτιχως, adv. cum vi sistendi. στχτος, y„ ev, qui stetit aut stat, stans, sta- bilis, constans, firmus, cum est Epith. tunicse, significat talarem et non suc- cinctam, quae et 5-αδ,α, dicitur. στχυξγ,δον, adv. modo crucis, A ς-χυξός• στχυξοίΐΟχ, έος, ό xx) ή, crucis formam habens, cruci similis. Ex ?χνξος et ίΤδυί. σχυτξοιιΰωίι adv. in formam crucis. A prase. 2TAYP0" 2, S, e, vallus, palus ligneus a- cutus et erectus, crux, II. 24, 453. στχνξότυπος, n, i xx) h, crucis typum ge- rens, crucis habens formam. στχυξοτΰπως, adv. forma et typo crucis, Sleph. στχνξοφάναχ, ας, y„ crucis apparitio, in- ventio. Ex g -χνξος et φαίνομαι. στχνξοφόξος, n, c χα) ϋ„ crucifer, Gl. Vet. Ex g -αυξος et φ ίξω. στχυξόω- ω. f ώσω, vallum seu palum figo ; (2,* palo seu cruci adfigo, in crucem a- go ; ίΓχνξωμίνο;, crucifixus, perf. pass, part, "lyx ς-χυξύσωσιν xvtov, Marc 15, 20. Δ/' V \μο) χίσμο; Ίτχύζωτχι,^ Gal. 6, 14. ΙΛυ, ΙΙχΰλος ί$-χυ^ώθγ, ν:τίξ νμων ; 1 Cor-. 1, 13. Α ς-χυξό;- Hinc στχνξώμχ, χτος, το, valli seu pali in ter- rain fixi, munimentum ex vaUis seu palis. στχυζώσιμος, ν, ό xx) r,, ad cruciflxionem pertinens. A στχνεωσι;* ιως, •>„ palorum seu stipitum dehxio j (2) crucitixio. A s -χνξόω- ϊτανξωτγ,ξ, γ,ξβ;, ό, vide σανζντγ,ζ, SOiv'uir,- ξΐς, spicula. Ab eod. στχυξωτγ,ζ, 2» ό. qui vallos seu palos depan- git ; (2) qui cruci adfigit. Ab eod. στχφιΖίυτχΤοί, χ, ov, qui fit e defruto. στχφΐδιον, το, Dim. a ς'χφ'ί• στχφιΰίτγ,ς, ν, h, ut ς-χφδίτης οίνος, sapa, Gl. V. vinum ex uvis passis, defrutum. A 2ΤΑΦΓ2, Hoi, v, uva passa. στχφυλχγξχ, r„ instrumentum chirurgi- cum, volsella (seu forceps) qua uvula comprehenditur. A seq. et Ζγξα,- στχφυ\γ), γ,ς. ϋ„ uva; (2) adfect'o uvula? seu curculionis, quum is per fluxionem laxior reddita superna sui parte tenuis est, inferna autem crassior et lividus, Ph. ς-χφυλϊ χνθξώπν, uva, columella. στχφΰλη. y,;, r„ perpendiculum seu libella fabrilis ; (2) funiculus rubrica illitus, quo fabri utuntur ad lineam rectam in ligno exprimendam, sic apud 11. 2, 705. al. διχζγ,τγ,ς, Γχθμν• Hinc στχφνλιζω, ad perpendiculum exigo. στχφνλαος, ν, β xx) Υ,, pastinaca, Plin. 1. 19, 327. Angl parsnip. Ab eod. στχφύκ7νος, uveus, Gl. V. Α ς•χφυλνι• στχφύλιον, το, Dim. a $•χφυλί;. σταφυλ);, /δβ?» υ„ uva, racemus, Gl. Vet. uva passa. Ab eod. στχφυλοζολίΐον, u, τβ, locus, ubi uvse cal- cantur, vel etiam reconduntur. Ex 5-«- et φέξω. στχφύλαιμχ, χτος, το, vitium oculi, cum humor aqueus e plaga corneae illata e- luit, et simul prolabitur tunica uvea, quia existit species et similitudo acini. A s -χφυλγ,. στχχχν/ι, γ<ς, ϋ„ trutina. Ab lis -γ,μι, appen- ds στχχν/,λογος, ό xx) Ϋ„ metens. Α λίγω. στχχυΥ,ξος. ξχ, ξον, spicatus, spicam ferens. Α τάχυς. στχχυΥ,τομος, ο χχι π, secans spicas, Epith. falcis messoriaa. Α τέμνω. στχχυν,φίξος, tt, Ό xx) ->„ spicas ferens. Ex S -χχνς et φίςω. στχχύϊνο; spiceus, Gl. V. Α ?χχυς• στχχυαΖολίω, spicas emitto, protrudo aris- ta». Α βολίω, pro βάλλω- στχχυολογίω, spicas lego seu colligo. στχχνολογιχ, ας, Ϋ„ spicilegium. A σταχυ&λογος, n, ό xx) q, qui spicas legit seu colugit. Ex s -κχυς et λέγω στχχνοομχι . ΐίμχι, rut. ωσομχι, spicor, spi- cas protrudo, in spicam evado. A s~a- Z' JS • . V . • • . 7τχ•χυοτλοχαμος, ο χχι υ,, spicis, ι. e. co- rona spicea coronata ; Epith. Cereris. στχχυοξ-ίίχνος, u, ό xx) ϋ„ spicea corona redimitus. στχχνοτξόφος, ev, spicas alens, Epith. Cere. ris. Α τξίφω. στχχυοφόζος, », Ό xx) υ,, spicifer, spicifera, Gl. I . Ex ς-άχυς et φίξω- ΣΤΑ'ΧΥΣ, υος, ό, spica, arista, culmus, Ph. (2) herba quaedam. σταχυώΙγ,ς, %ος, ό χχ) ->„ spicatus, spicam ferens. A g -άχυς. 2ΤΕΆΡ, ατός. το. sevum, sebum, adeps, axungia ; (.2) farina aqua subacta addito fermento, fermentum. στιάτινος, Uy„ nov, adipalis, Gl. Vet. A S -'ίΧξ. στιάτίον, ν, το, aliquantulum seui seu se- bi ; (2) aliquantulum fermenti, Dim. a ΓίΧζ. στίχτοω, ω, fut. ωσω, m seoum seu sevum, vel etiam adipem converto, pinguein, obesum reddo. Ab eod. σπχτώΐΥ,ς, ίος, β χα) ϋ„ sebum seu sevum odore vel colore referens, Gl. V. adipa- tus. Ab eod. στίάτωμχ, ατός, τβ, tumor praeter naturam adipem intra se membrana conclusam habens, abscessus. A s -ιχτόω. στίγάζω, fut. άσω, tego, operio, oculo ; en- γάζίται, tegitur, Gl. V. "Ω.?' ντί νυκτός ϋτνον, 'ύτ έξ Ϋ,μίζας, \μ\ πγάζαν Ϋ,δυν, Soph. ΕΙ. 781. Α ri' /ω. ( 538 ) οΊίγ&νογξΛφί** χς, ί, occulta scriptura, oc- culte seu notis vel characteribus, above modo, quern alius non intelligat, scriben- di ratio. A στιγανογξάφος, tt, β χα) y„ peculiari aliis non intelligendo modo scribens. Ex ys- γχνος et γξάφω. στιγχνόμιον, β, το, merces, qua? datur pro hospitio. A στί'/χνομος, ν, β χα) υ„ caupo, paterfamili- as, materfamilias. Ex ηγχνος et νίμω. στί'/χν'οπας, οίος. Ό χχ) ή, planipes, latipes, pahnipes, Epithet animalium, quorum, pedes habent digitos vel unges cute com- muni junctos et tectos, ut anseres, peli- cani, anates &c. opponitur σχιζόχους, Ern. Ex πγχνος et *ϊϊς. στίγχνος, v>, ev, tectus, opertus ; (2) qui se- creta in pectore clausa retinet, tacitus ; (3^ densus, durus. Hinc τχ ςιγανα, ων, ted α. Α ς'ί'/ω. στιγχνώμχτχ, τχ, nexus et vincula quae parietes continent, ne collabantur, Hes. στιγχνως, adv. arete, stride, ita ut nihil effluat, 11. 1, 482. A s-iyxvis- στίγχξχος, tt, Ό, qui tecto sive domui prs- est, prajfectus aedium. στίγάξχων, idem. στίγχσις- ιως, ί, tignatio, Gl. V. στίγχσμα, ατβί, τβ, tegmen, tegumentum, operimentum. Α σιγάζω. στίγχξ-Υ,ς, S, β, tector, tignarius, Gl. V. στιγχτος, ή, ov, tectus, opertus. Ab eod. στίγχς-ξΐς, ίίος, %, idem quod στίγχΓξον, u, τβ, quo tegere aliquid possu- mus, tegmen, tegmentum, integumen- tum, Ph. segestrum. Α 5-ίγάΙω. στίγτί, γ,ς, vi, tectum ; (2) aedificium con- tignatum et tectum domus; (3) con- clave ; (4) lupanar j (5) antrum. A 5-5- ym. στιγνος, ij, ov, per Sync, pro g-iyavk• στιγνότΥίς, τ,τος, vj, adstrictio. A praec. στίγνοφυΥ,ς, ϊς, quern natura πγγον creavit, Ep. στιγνόω. ω, fut. ωσω, tego, operio ; (2) ad- stringo. ΤΙώμασι στίγν5ντ(ς άχξίζως. Gal. A prax. Hinc στίγνωσις, αις, ή, adstrictio, constrictio. στίγνωτικος, y„ ev, adstringendi seu con- stringendi vim habens. Ab eod. στίγος, ιος, το, tectum, domus ; (2) lupa- panar; (3) sepulchrum. A 2ΤΕΤΩ, tego, operio, occulto, contineo, non sino elabi, sustineo, tolero (ut desi- derium, laetitiam). ΤΙάντχ riyu (i or yaxvi), 1 Cor. 13, 7. Ώς tu χχτνξβψασθί χα) ννΖυς-ικϋς χΐξάμω τβ νωτον. ω^ί τχς πλ' /iyxs riyuv, Arfst. 'Vesp. 1285. στίΐζ,ώς, έως, ό, qui viam pedibus calcat, viator. A σταζίχ. χς, ϋ„ idem quod g -ιζιίχ. 2TEl'Bn,_calco, stipo. "Iv« χο°χς n'i- ζχσι troooTv χγξχύλν χόζαι τξίγονοι, Eur. Ion. 497. στιίλαντο, 3. pi. aor. 1. ind. med. Ion. pro ϊτύλαντο, a $~έλλω. στιιλαιος, ό, Hipp idem quod στίίλαχ, χς, ϋ„ foramen securis in quod im- mittitur lignum, manubrium, Ion. πί- λίι>Ί, Ϋ\ς, pro ς-Ο.ίά.• σταλίών, vel Γΐιλ'.ον, 5, το, manubrium, Ion. pro ς-ιλίον, Od. 5, 236- στίΐναΰχΥ,ν, ίνος, β χα) ϋ„ arctae cervicis. στίίνομχι, arctor. A s-t /νβί. e-Ti/ve,ttlv»jv, ace. sing, prees. part. pass. Ion. pro ς-ίνομένΥ,ν, a ς-ένω. στιίνοντο, 3. pi. imperf ind. med. Ion. pro Ιτενβντβ. στίΐνότοξος, tt, ό »a) yi, angustum habens transitum. στενός, angustus, Ion. pro g -ΐνός. στΰνος, ιος, τβ, viaangustaj locus angus- tus ; (2) anxietas animi. A s -ενβ'ί• στανόω, Ion. pro ς-ίνόω. Α ς-ίινός. στίΐνωπος, Ion. pro ς-ινωπος, angiportus. β-τεϋττβί, yi, ev, calcatus. A g -ίίζω. στι7ζα, as, Jon. πίξΥ,, w, %, carina navis. A στί'ΐέΐον, το, vestis tenuis ac translucens, V.L. στΰ°ος, n, 0, sterilis; 5-ε/ξββ, sterilis. A s -ίζέω, privo. στίΐξόω, ω, fut. ώσω, sterilem reddo ; Γίΐξ*- μαι, sterils sum ; rugvrOxt, sterilescere, Gl. V. A s -ΰξος., στίίξωμα, χτος, το, carina, Hes. A ye/. ςόω. στιίςωσις, ius, h> sterilitas. Ab eod. ;te 2ΤΕ 2ΤΕ Μίΐφξος* ξ», ξον, idem quod πφξός. στιϊχιν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et cum y pro "ατιιχί, a 2ΤΕΓΧΩ, fut. ξω, ordine eo, ordine ince- do; (2) eo, vado. Ek Tag 'Aflijvesf g -ιϊχι χοινόφξων τατξ), Eur. Ion. 610. ντύωμιν, 1. plur. aor. 2. conj. act. Ion. pro g -ωμ,ίν, ab i's-»j,it<. «■«λ^ίβλ^ι/ββί, vel Γίλγγιίολήχνθοί, vel s-sAsyyiJeXii^yfJei, puer qui athletae in certamen descendenti strigilem porta- bat,&c. Steph. eTiXytloxoiog, 5, α xou τ), qui strigiles con- iicit Ex πλγ}; et trotiu- σπλγίξού, f. ίσω, strigili rado, distringo. A anXyts, Hog, ή, strigilis; (2) coronamenti genus, lamina. Alias fiXyyig. στίΧγισμα, ατός, το, sordes strigili abrasae. Α $π.Χγίζω• στίΧγις-ξον, u, το, strigilis. Ab eod. ο-τίΧίγγίζω pro g-Xiyyi'Cu, Stepll. o -τίΧίΥ,, Sjg, υ), manubrium securis ; idemque quod g-uXui. «ττίλίβν, 2, το, manubrium, s-iXios, e, idem, CTiXiog, ό, idem quod Γελεον, V. L. στίΧίφΖξο;, ό, plantago angustifolia, The- ophr. στίΧίχν,τόμοί, ν, ό χα) υ), truncos secans, Suic. Ex g -ίχιχος et τίμινω. στιΧιχιαΊος, α, ov, caudicalis, truncum re- ferens. Ab eod. στίΧίχόχαξτος, u, ο χα) r„ caudice fructum ferens. 2ΤΈ'ΛΕΧ02, log, το, caudex, truncus, stipes. Hinc στιΧιχόω, ω, f• άσοι, caudicem emitto. στιΧίχωΙτ\ς, tog, ό χα) ϋΊ, caudicis truncique speciem gerens. Ab eod. 2ΤΕΛΓ 2, Hog, *), arbori innascens vis- cum. β-τέλλεν, pr. inf. act. Dor. pro s -άλε/ν, a 2ΤΕΆΛΩ, fut. s-iXu, P• iraXxa, mitto ; (2) instruo, apparo, apto, orno, exor- no, compono ut mortuum, amicio, in. duo ; (3) contraho, ut vela, reprimo, in- hibeo, sisto, compesco; s -ίχχομαι, con- tendo, Gl. V. ItLXXuv ιμποξίαν, Plut. s -ξατον, Eur. 2τελΕ?ν χιτωνι τωδι, orna- re, Soph Track. 620 ^'Eg rw»' ΆΧιζύν- Ιξΐιχν is -ίΧΧιτο, Herodian. Hinc στίΧμα, ατός, το, corona, Hes. sertum. στιΧμονίαι, ων, αϊ, fasctas, quibus canum latera prasmuniuntur. Ab eod. στιΧω, mittam, f 1 ind. act. verbi ?ίΧΧω. στίμζάζω, convicior, irrideo, Hes. A 2ΤΕ'ΜΒΩ, contumelia adficio, injuriose tracto ; [2) adsidue moveo. στίμμχ• ατός, το, velamentum, infula,mi- tra, Gl. V. corona ; s -ιμματα, serta, in- fuliB, Ph. Α ς-ίφω. Hinc στιμμκτιον, *, το, coronula, Gl. V. στιμματόω, sertis redimio ; (ϋ) vittis coro- ΠΟ, Rob. Suic. 'Hyi7o-ti' inn δε? σωμιχ. χατθχνιΐν TOhl, χα) ζ-ιμματντι, χα) χα- τάξχισθ', u lox.it, Eur. Herac. 529. στιμφυΧίΙίς, ων, αϊ, olivae nigra?. στίμφυΧ)τν\ς, ν, β. ut s -ίμφυκίτγις οίνος, lora. στίμφυΧίτις, ή, ex vinaceis facta. A στίμφνΧον, it, to. vel potius to. α-τίμφυΧα., ων, vinacei, vinacea, solida uvarum in torculari expressarum retrimenta ; (2) fraces, i. e. olivarum expressarum reli- quiae. A s -αφίς. vel ς-αφυΧη. στίμφω, moveo, pro ϊίμΖω, 2. στίν^γμα, ατός, το. suspirium, gemitus. ο-τίναγμος. 5, ό. gemitus A α-τίνάξω. fut. άξα, gemo, ingemisco, suspi- ΓΟ. Ί,τίνάξω, *«} σον ivyXayov Β-άΧος, Lyc. 307. Ύίς h' i s -ίνάζων ο'ιατζον iv πύ• Χαις 'ill ; Eur. Siipp. 104 Α 5 Ίνω- CTivaxTtxhs, ii, ov, gemebundus, lamenta- bilis. ^ β-τίνακτος, ν, ov, idem act. et pass. Α στί- ο~τΐνιχ.ΰχ•<ιν, ο χα) ■>„ tenues cervices habens. στιναχίω, ω, gemo, ingemisco, suspiro. A ς•1ναχω• σνινάχιζιν, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. et cum ►, pro έηνάχιζί, a στίναχίζω. fut. ,σω, idem et ab eodem. 'ΣτίνάχιΖι hi yaiaviXupyi, Hesiod. Theog. 858. ντίνάχοι, idem ; στίνάχοντο, suspirabant, gemebant, imp Ion. med pro Ις-ινάχον- τβ. ( AtiXai' /ί Ίνζαξις ναίτας στίνχχχσα χισόντας, Dion. Per. 373._ ΙΙάξα γαξ στινάχιιν, χα) ταΐ' άϋ-ιϊν* Eur. Ph. 1546. Α sive». fnvOKs, όιοΌ-χ, eivy gemebundus, Hes. seu roving, Em. Ab eodem. ο-τινόιντας, ace. plur. m. g. a o-Tiviitg. ο-τινοιημνίΧΥΐς, ις, in longitudinem magis quam latitudinem factus. ο-τινοθώξχξ, αχός, ό χα) ν), qui angusto est pectore. ο-τινοχίιμων, β χα) ν>, ob angustias fluctuo- sus ; Epith. freti. Α χΰμα. στινοχύχϋτος, α, β χα) ή, graviter gemens et lugens ; (2) lamentum ciens. A xu- χίιω- α-τινοΧιπ-χίω, ω, f. ησω, as rebus male sub- tilibus garrio, de rebus frivolis et nullius momenti subtiliter disputo. Ileg/ χαπνν ο-τίνοΧιο-χΰν, Arist. Nub 319. A ο-τίνοΧίσχ' /ig, u, i, qui de rebus subtilibus garrit, argutator, nugator. Ex στινος et Χίο-χ?) α-τινοΧιο-χία, ας, ή, disputatio de rebus ni- hili, argutia?. A prsec. CTivoX.oyioi, idem quod ο~τινοΧιο~χίω• A στινοΧογος, Ό, idem quod στίνοΧισχν^. Woξθμog, it, i χα) ή, arctum fretum ha- bens. VOTOf . bis ad fretum sitae, &c. ο-τίνοτοξία, ας, ν), transitus angustia. A στίνόποξος, n, ό χα) ή, angustos et arctos meatus habens ; (2) angustus, arctus. ο-τινοπξόσωπος, u, e xa) *), qui non lata est facie. Ex στίνος et πρόσωπον. στίνος, ιος, το, metus, timor, Suic. A 2TENO" 2, v, ov. angustus, arctus. Hinc τα ο-τινα, ων, angustia?, angusti transitus in montibus seu fretis, fauces. ο-τινόο-/ιμον, if, το, angusticlavis vestis, Gl. V. Ex (Ττινος et o -γιμα. στινόστομος, χ, ό χα) ή, os habens angus- tum. l•^ ο-τινος et στόμα. στίνότνις, ητος, ή, angustia. Α στινός. στινοτξαχ^Χος< flc»angustumcollum habens. στίνοφυΧΧία, ας, ή, exilitas foliorum. A στινόφνΧΧος, u, i χα) ή, exilia folia habens. Ex στίνος et φύΧΧον στινόφωνος, ν, b χα) ή, exilemsonum edena. Ex στινος et φωνν\• στίνοχωξίω. ω. tut. ησω, arcto, angusto, Gl. Vet. coangusto, coarcto ; στίνοχωξΰται, suspirat ; Phi/ox. arctatur, angitur. Έν rravTi 3-Χιζόμίνοι, άΧΧ' & στίνοχωξύμινοι, 2 Cor. 4, 8 Α στινόχωξος στ-νοχωοχς, ίος, i χα.) ή. angustum habens spatium, angustus. Ab eod. στινόχωξος, », Ό χοι) τ], idem. ο-τΐνοχω»ίχ. ας, r, angustum spatium, an- gustus locus, Ph arctatio, angustia ; 5-5- νοχωξίαι- angustiae, Gl. V Ab eod. στινοω, ω, f wsi,arcto, angusto, coarcto, Gl. V (2' in angustias reriigo, met. Ύας Ιι ΙαζόΙνς Ίστίνωται, Herodian A s -ΐνός• στιννγξός, 5, ό χα) ή arctus, angustus, de angustia in mari, fluvio, et similibus. στivvyξoχωξί■/|. v\, idem quod στινοχωξία, s. στίνοτΥΐς, Gal στινυγξοω, ω, meatus humorum constringo et sicco, coarcto locum in quo humidi tas est ; (2) coangusto, in angustum re- digo spatium. A praec. στίνω, gemo, ingemisco, suspiro; (2) de- plore, defleo, lugeo. r H ;rS στίνασι τΧν,- μον'.ς φυ^/ας 'iu.ag; Eur Ph. 381 Ktsx αν μονωΰίις ϊστίνον χαχοΐς ΊμοΊς, id. Ale. 648. Ί'Ϋ,ν τ- Ιυσ-υχίστάτΥ,ν στίνων στξα,- τΐιαν. id Supp. 23. Α στίνός. στίνωμα, ατός, το, angustus locus, angus- tia. Α στίνόω. στινώπαςχος. ν, ό, curator vicorum. Ex στινωπός et άξχων, vel α,ξχος. στινωπος, S ό χαι ή, in quo oculi seu visus coarctatur, de via, vico, loco ; angipor- tus, angustiportum, Phil. c-TEvawa. arc- ta, Ph. Ex στίνος et «-ψ, (vel potins ω• πος, est mera terminatio, Em.) στινως. adv. arete, anguste, Gl. Vet. A στίνός. στένωση, iug, y), angustia, coarctatio. A στίνόω. στίομίν, 1. plur. aor. 2. conj. act. Ion. pro στωμ,ίν, ab 'ίστν,μι- στίπτΥ,ξία. ων, τα, serta, qua? ex arborum ramis suspendi solebant. A στιπτήξίος, u, ό χα) %, idoneus ad coronas nectendas. A στίπτός,^ ->„ ov, coronatus, serto redimitus. Α στίφω. στίζγνθξον, y, τβ, amoris illecebra? ; (2) herba quasdam, umbilicus Veneris, A trriryu. ( 539 ) στί&ν\μαι urost to, amoris illecebra?, pocu. lum amatorium. Ab eod. στίζγοισαι, nom. plur. part, praes. act. f. g. Dor. pro στίξγασαι• στίξγοζύνιυνος, β χα) η, amans conjugem, seu appetens conjugium alicujus. A σύνιυνος. 2ΤΕ'ΡΓΩ, f. ζω, naturali quadam caritate complector, amo, JEsch. Pr. 11. (2) ad- quiesco, sum contentus. ΖΖτίξγιι γαζ i- Ιιις xyyiXov χαχων Ίτων, Soph. An. 283. 2τίξγίΐν το7ς i)lvi σνμζιζνιχόσι, Isocr. 'Σ'ίίξγω ΙιπΧας aefiiy^ μοΧίϊν ya TOtllt χα) ποΧ'παις, oro, Soph. (Ed. C. ί09ϋ'. στίξ^ωσν, 3. pi. praes. conj. act. στί^ίμνιος, α, ό χα) ή, solidus, durus, fir- mus. Α Πξίός. στΐξΐμνιό -g, adv. solide, firme. στιρογνώμων, ovog, ό χα) 'h, firms senten- tial, obrirmati animi. Ex ^ΐξΐός et yvu- μνι• στίΡίοκάξΙιος, n, ο χα) r], qui dure corde est. Ex ^ΐξίος et xaghia- στίξίομίτξί'ϊν, solida, metiri. Α ηξίομίτξ-κ. στίξίομίτξνις. a, ό, qui solida metitur, stere- ometra. Ex ?ίξίος et μίτείω Hinc στίξίομίτξία, ας, r„ solidorum dimensio. στίζίοτοάω- ω, consolido, convalido, Gl. V, 2Τ£ΡΕΟ"2,ε«, ιόν, solidus, validus, fir- mus. Gl. Vet. rigidus, durus. Hinc τβ Γΐξίον, idem quod στίξίότνις, '/iTog, υ), soliditas. A pranced. στίξίόσχξxog, ό χα) τ), compactum carnem habens. Α σάεξ- στίξΐόφζων, ovog, ο χα) τ), dura et rigida mente praeditus, crudelis, immitis. Ex ^iog et φ ξ γ,ν. στίξΐόω, ω, fut. ωσω, solido, firmo, firmum solidumque reddo. TStov, 'iv 3-ιωξίΐτι, Sia) ο'ίΐατι, ϊίΊξίωσι το όνομα αυτν, Act. 3, 16. Έ^ΐξίωθτισαν αντ5 αϊ βάσας, χαι τα σφυξα, ib. ver. 7• Α σιΐξ^ς- στίξίσαι, aor. 1. inf. act. Poet, pro στίξνι- σαι, a 2ΤΕΡΕΏ, ω, fut. ί,σω, privo, orbo ; \στΐ- ςτ,θη, caruit, Ph. a. 1. pass, ίστίξν,νται, 3. plur. p. pass, carent, Ph. ίστίξτιμίνο;, carens, Gl Vet part στίξγβί)ς, privatus, 67. Vet. a. 1. part. pass. Α^Χων τίχνων μ[ ΊστίξΥ,σι Φοίζος, Eur. Andr 1212. Αυ• otv αΙίΧφοΊν ίστίξγ,6γιμ'.ν Soph. Ant. 12. Πξέωμα, ατός, το. firmamentum,statumen, robur, Ph. columen, Gl. V. Α στίξΐόω. στ-ζίως, adv. solide, firmiter, constanter. στίξίωσις, ιως, τ], solidatio, firmatio. A στίξίόω- στίξΥΐ'θΰσαν, ace. sing. a. 1. f. g. pass, verbi στίζίω. στίξΥ,σαντις, nom. pi. a. 1. part. act. στίξεις, ΐαις, ν), privatio. Ph. fraus, orbi- tas, in Philos. cum quid de re aliqua ne- gatur. Α β-τε^ε'ώ». στίξΥ,τιχός, τ), ov, privativus. Gl. V. fraudu- lentus. Ab eod. στίζτιτιχως, adv. privative. στίξϋιμίν, aor. 1. inf pass, per Syncop. et Ion. pro σπζΥ)θ ; /ινκι, a στίξίω- στίξίζω, Ίσχω, pro στίξίω. Νίν δε' β•' Ό γξχμ' ματίχος, χα) ποίος eg -ίξ'σίν, Epigr. Εΐτκ τϋί νυν στίξίσκομαι, Eur. Supp. 1090. Στίξίσχόμίνοι ταύτης ττ)ς ϊτιθυμιας, Xen. Cyr. 7, 29. στίξίφόπίπΧος, parvus peplus, Suid. Pro. prie, qui rigidum et vilem peplum ges T tat. στίξίφοποιίω, ω, solido, firmo, duro. στίξίφος, ίφτ), ιφον, sterilis, infeecundus ; (2) solidus, iirmus. στίξίφωμα. ατός, το, firmamentum, iirmus agger, Suic. Quasi a στξξίφόω. στίςχτιχος, τ), ov, amans. Α στίξγω. στικτός, τ), ov, ainabilis. Ab eod. στίξνιΐιον, u, το, pectusculum, Gl. V. A στίξνον• στίξνιξ, ixog, 0, medulla, Hes. Α στίξνον• στίξνίτ^, ν, ό, pectoralis Ab eod. οτίξνίτις, ιίος, τ), idem. Α στίξνίττις• στίξνοχοίτίομαι, plango pectus Α χόττω. στίξνό(4.χντ^, ιως, ό χα) τ], qui dasmonem in pra?cordiis habens responsa dat et factum prasdicit. Ex στίξνον et μάντις. 2TETNON, u, το, pectus. στίξνοσώματος , ov, vox inepla comica, vel dithyrambica, pro capax, ap. Athen. στίξνοτυπίομαι, ϋμαι, f. -/,σομα,ι, pectus fe- no, tundo, plango. A στίξνοτΰπΥβ, iog, i χα) 7), pectora rundens. Ex στίξνον et τύντω. Hinc στίξνοτύπττίί, ν, ό, idem. 2TE 2TH 2TI βττίξνοτυζίχ, ας, ν), planctus pectoris. στίςνΰχος* ν, β xx) ν), pectore suo continens, cavus. Epith. terras. Ex στίξνον et ?ra. στίξνόφβχλμος, e, v), oculum in pectore na- bens. στίζ νώίνις, tos, Ό xx) i» pectorosus, Gl. Vet. A e-T£Jl/iV• στίξζχι, a. 1. inf. act. verbi e'TEgya»• «•τε'ξΐ/ί, eaif , *i» amor sincerus ; (2) animus prassentibus contentus. Α στίξγω• στίςομχι, privor. Ί,τίξομαι h' ο'ι'χων, στίςο- μχι αχιδων, Eur. Ion. 902. Α στίςίω. ντίξοχν), Us, τι, fulgor, splendor j (2; fulgur. Ab χστξάπτω• στίξο-τνιγίξίτχ, voc. sing, a ο-τίξοννιγίξίτη;, a, b, qui fulgur suscitat, seu congregat, II. 6, 298. Ex e-TSgertj et Ιγιίξω, vel ίγίίξω. ο-τίξοψ, ojtos, b, fulgor, vel fulgur. Ab «- σπζάπτω• στίρροζόκς, e, magna voce prseditus, clamo- sus. Α βοί). στίρρόγυιο;, ο χα.) η, validus. Α γυϊον• στίόροποιίω, solidum facio, solido, firmo. ffrtppos, £«> ξον, pro στίζΐός• CTtppoTvis, Tiros, ή, pro στί%ί'οτνις. στίρρόω, pro στίξίόω. (τπίρρως- adv. vide σπςίως, στίρρότχτχ, ve- hementissime, Suic. ο•τίξφόπίπλοζ, β, pelliceo, s. coriaceo peplo indutus, Epith. Herculis, Lye. στίβος, us, το, corium, pellis, Dor. ς-ξίφος. στίζφινος, n, ov, coriaceus. A praxed. στίξφνιον, durum, Hes. στίξφνιος, pro ς-ίξίφος, Hes.' c -τίξφόω, pelle tego. Α ς-ί^φος• Hinc στίξφωσίς, ν), cum res pelle contegitur. στίζφωτϊξ, νιξος. b, pellibus tectus, instruc- tus. lbycus, ap. Sck. Apoll. στίξχθίντχ, ace. sing. a. 1. part. pass, verbi στίξγω. στίύομχι, promitto, firmo. Snares* (per Sync pro β-τεύετο:») γάς rt 'ίτος ίξίαν, II • 3, 83. "ίτίυτο (Ιστιυιτο) ya^ ίΰχόμινος νιχν,σίμίν, ib. 2, 597. Cow/. 2Esch. Pr. 49. CTitJTo, 3 sing. imp. ind. pass. Ion. et per Sync, pro εΥ'ύετβ, a ς-ίυομχι• στίΰτχι, 3. sing, per Syncop. pro ^£Οετ«<• στίφάνη. vis, 'h, cujusque rei fastigiurn, aut circuitus, quicquid quamque rem cingit, ambit ; unde inpr. corona, sertum, fas- Cia. A ς-'ίφω. στιφχνν$ον, adv. in modum corona?, cir- cumcirca, in orbem. Έξόμίνον s -ίφαν/ι- δον ΐχυχλώσαντο μχϋν,τχ), Nonn. P. 6, 3. Α g -ιφάννι. σπφκννιπλοχίω, coronam necto seu plico. "A (scil. naibagia) 'yos' μόλις Γίφχν/Γ ■τλοχνσ' Κοσχον, Arist. Thesm. 455. A στ(φανν,πλόχο$, ν, Ό χα.) ν), qui nectit coro- nas, coronarius. Ex ςτίφάνν, et τΧίχω- στίφα,ννιφοξίω, coronam gero, coronatus sum. στίφχννιφορ,Ίχ, xs, v), coronas gestatio, PA. supphcatio. A στίφχννιφί^, u, Ό χα,) νι, coronam gestans, coronatus, Gl. V^ Ex πφάννι et φίξω. οτίφανιχ"^. αίχ, xiov, coronarius. A ?t• φά,νν). Unde στίφκνίζω, corono, aor. 1. Ιπφίνιζχ, Dor. apud Arist. Eq. 1221. pro Ί^ιφά,νισχ. σπφάνιον, u, το, corolla, parvacorona,Z)2»M. β-ηφχνίσχοξ, a, 0, idem et ab eod. Unde «ττίφχνίτνα, a, 0, coronarius, coronatus ; ςΊφοινίτνις άγων, certamen, in quo coro- na victori datur, Pint, in Lycurg. cap. 22. <ττ£<ραν7τ<ί, ihos, vi, coronaria. A praaced. (τηφα,νίων, S, species graculi, Hes. στίφα,νοπλοχίω, ω, idem quod ^ίφαοινιτλοχίω. στίφα.ν/ι'τλοχία., ν), sertorum confectio. A στίφα-νοτλόχος, n, Ph. idem quod στίφαν/}- trXoxos' στίφκνοποΜ, S, xa.) v\, qui coronas confi- cit. Ex (rr'iQoivos et ποιίω• στίφα,νοπώλ'κ, u, Ό, venditor coronarum. σηφα,ήπωλκ, idos, 'h, quaa coronas vendit. criQa.vos, v, <5, corona, corolla, sertum, Met. ornamentum. Α ο-τίφω. ο•τΐφα.ννν™ι, 3. pi. praes. ind. pass, pro ΰνι$, ts, coronarius, coronis aptus. ο•τιφάνωμχ, otTOs, το, coronamentum j 5-6- φχνώμ,χτοί, serta, Gl. V. Hinc ο•τίφχνωμχ•πχκ, v„ ov, coronarius, coronis sertisque nectendis aptus. ffnqavojcris, tons, i> coronatio. Α στίφά- νοω• σrιφxvonΐhίs, μνβρίνχι, myrti provenientes modo coronarii operis, Theopkr. β-τίφχνωτιχος, ν), ov, coronarius. Ab eod. β-τεφέτ^ί, b, supplex corolla oleaginum ra- mum cinctum gerens, Hes. σηφνιπλόχος, », b xu) v), coronas texens, serta nectens. Ex g -ίφος et •τλίχω. σ-τίφνιφοξίω,ω, f. ν\σω, coronam gesto. Ex ffri^os et φίξαι. σ•7ίφνιφόξο$, et s-£fle fascia; pectorales, Gl. V. Ex iisd. 2TH~©02. tos, το, pectus, T i ο-τν,βνι ag- geres arena;, vel saxa in mari latentia. Α ο-τάω, firmitate, constantia, vide o-rig- vov et ο-τν,νιον, ut Lot. pectus, a compac- tione, pangendo, Em. Hinc tTTvfluviov, α, το, pectusculum, Suic. Dim. στν,χω, firmiter sto. Ί,τνιχίτί lv rij πίο-τιι, 1 Cor. 16, 13. Ab 'ίστν,μι, pro Ιστνιχω. 2TH' ΛΗ, vis, vi, cippus, inpr. in sepulchro, columna, titulus (sc. inscriptus lapidi), Gl, Vet. it, fcedus (sc. inscriptum stelas), de more antiquo, apud Polyb. Ap. Jos. de tribunali dicitur, et Sept. loca excel- sa e-TVjXxs vertunt, Em. CTvikihiov, ν, το, cippus, parvus, columella ; ο-τνιλίΐιχ, termini, limites, Hes. Dim.. a , nitor, nitiditas. β-τ/λ-ψ/ί, teas, ή, splendor. Α στίλζω. 2ΤΓΜΜΙ, το, stibium, dicitur etiam στί• μι, στίμκ et στίμμκ, ί• Hinc στιμμίζομαι, f. ίσομαι, stibio supercilia fu- co, stibio ad pigmentum oculorum utor. στίμμισμα, ατός, το, pigmentum. A στιμμίζομαι. ο-τ)ξ, xos, ί, ordo ; (2) versus ; (3) agmen ; orixis, ordines. Ύόφξα δ' ίτ) Τξώων ?ί- Xis ηλυθον αστιτάων, 1L 4, 221. Α στύχω. στίξ^, ίωs, r h, compunctio, notarum inus- tio. Α στίζω• στίον, e, το, idem quod στία• στιπτος, η, ov, calcatus; (2) densus, soli- dus. στίφος, ios, το, turba, caterva, inpr. belli- cum agmen, globus militum. Οίχίτων στίφο5, Alciphr. 3, 10. Α σπίζω. στιφξάω, denso, solido. A στιφΡ05 , ξα, ξον, densus, firmus, rigidus ; (2) aridus, contractus, compressus. A στίίφω. στιφξότ' /is, ijrej, »j, densitas, soliditas. A pranced. στιχαίιχον ό'|β?, acetum e stoechade. στιχαΰίτ'κ oTvos, vinum e stoschade con- fectum. Α στιχάς. στιχχοιίκ, S, «, poeta, rhapsodus. Ex στίξ et eteilos• στιχάξίον, α, το, tunica, vestis episcopo- rum undulata ; (2) liber ritualis, litur- gicus Ecclesia? Grajcee. στ /xas, alos, *i, series ; (2) herbae nomen, stoechas. Α στίξ. στίχαί, ordines, ace. plur. a στ)ξ, ordo. στιχάω, ω, ordine eo, vado ; \στιχόωντο, ordine incedebant, imperf. Ion. pro \- στιχωντο, ϊστιχάοντο. Έστιχόωντο Ίλα- δβ» us αγοζΥιν, II. 2, 92. Α στίίχω. Ρτίχνι, 'is, 'h, idem quod στίξ. στιχηίον, in modum versuum ; (2) cater- vatim ; (3; ordine. A στιχos vel στίχ-ή. ο-τιχνιξης, tos, ό χα) fi, per versus scriptus. στιχνιζ05, ξα, ξον, idem et ab eod. στιχγ,ζ&, per versus. στιχβύ$, a. 1. part. pass, verbi στίζω, στιχώιον, ν, το, versiculus, Dim. a στίχβs. στιχίζω, f. ίσω, ordine dispono ; (2) carmi- na scribo. Ab eod. στίχινο5, vi, et, per versus descriptus. Ab eodem. στιχιστ' /is, S, 6, versuum scriptor, poeta. Α στιχίζω. στιχολογίω, versus recito. Α λίγω. στιχολογία, ί, recitatio versuum. στιχομυθεω, alternis vcrsibus respondeo, ut in comcedia vel tragcedia. Ex 5-. et μZθos• στιχομυθία, as, v\, actio seu collocutio, qua? fit alternis versibus apud poetas. Ex iisdem. στιχοποίϊα, as, 'h, versificatio. A στιχο -xoios, S, e xa) %, qui facit versus. Ex στίχο$ et ποιίω• στίχος, ts, ό, ordo ; (2) versus ; (5) linea libri vel scripti, vel periodus et ejus membra ; (4) ordo arborum et vitium, antes ; (5) series militum. στιχαξγίω, versus facio. Ex ϊξγον. στιχίξγνιμα, το, carmen. A praec. στιχνξγία, ή, versuum.scriptio. A στιχνξγκ, ο, poeta. στίχω, fut. pro στίίχω, Steph. στιχωΰκ* S, β, rhapsodus, versuum recita- tor. Ex ο"τ/χ«ί et cahos • στιώ$κ, ios, b xai v„ durus, asper. A στια. στλιγγίΐιον, χ, το, strigilecula, Gl. V. A στλίγγ'κ. στλίγγάοποικ, 5, ό, qui strigiles conficit. Ex στλίγγ)$ et ποιίω• στλιγγίζω, fut. ίσω, abrado strigili, rado ; ίστλιγγισμίνος, strigili depexus, p. pass. part. A 2ΤΛΕΓΓΓ 2, ilos, x, strigilis ; (2) lami- nula aurea; taenia, ornamentum capi- tis. στλίγγισμα, «τ«ί, το, sordes, qua? strigili auferuntur, strigmentum. Α στλίγγί- 2TOA, «j, vi, porticus; στοκ), etiam Ιο- ί 541 ) ca, in quibus frumentum reconditur, A- rist. Eccl. 14. στόαχίς, ol, stoici, per contemptum ita dic- ti, Ath. στοζάζα, convicior, obtrecto, Hob. A στόζός. στόζος, u, ο, convicium, Bob. pro ξ-όμζος. στοια, ν/, pro στοά,, Ar. στοιζχΰίύομχι, in toro repono, torum ster- no. Α στοιζά.$. στοιζάζω, fut. άσω, stipo, compono, struo coacervo. 2u Ss πχξαλαμξάνων στοιζά- ζι, Luc. Catap. Α στοι&ή- στοιζ^, ahos, vi, frons ; (2) virgulta loco lecti seu tori strata. Α στιίζω. στοιζασία, as, vi, structio. Α στοιζάζω. στοιζάσιμο5,ν,όχχ)ή, stipabilis, Gl. Vet. στοιζαστνό, 2, ό, stipator, Gl. Vet. Ab eodem. στοιζνι, vis, vel στοίζνι, vis, vi, herba, qua in exstruendis stibadiis utebantur veteres ; (2) acervus, constructio, exstructio, Gl. V. stipatio, stramentum ; Plut. in The- seo. cap. 8. (3) res exigua, velut lapillus, qua? ad explendum aliquid adhibetur, verbum inane explendi versus causa in- culcatum. Α στιίζω. στοιζοίίΰ' /is, ts, stceben sua mollitie et laxi- tate referens, tomentitius, Alex. Aphr. στοίΰιον, α, το, parva porticus. Α στοά. στοιχάξίον, ν, το, parvus ordo, Dim. a ffTOIXOS• στοιχα5, ahos, 'h, ordine posita ; (2) herba stcechas. Ab eod. στοιχααχκ, ν;, ov, elementarius, elementa- lis. Α στοιχιϊον• στοιχαχχ^, adv. per elementa. A στοιχΰον, ν, το, principium, ex quo aliquid componitur, elementum, litera, rudi- mentum ; (2) umbra solarii, στοιχίία, de mente litera? alphabeticae, in Ν. T. de lege casremoniali ; it. de partibus mundi, astris, &c. Α στόΊχο5• στοιχιιόω, elementa doceo, in principiis e- rudio, rudimenta artis trado. "Στοιχαύ- μίνον φόζω, Gr. Naz. Α στοιχιϊον. στοιχιιωΰνις, tos, ό χα.) vi, elementalis, ele- mentarius ; (2) simplex. Ab eod. στοιχίίωμα, ατβί, το, elementum, principi- um. Α στοιχιιόω. Hinc στοιχιιωματιχο$, ■>„ ov, elementarius. στοιχιίωσις, ιως, vi, elementorum et primo- rum rudimentorum traditio. Α στοι- χιιόω. στοιχιιωτν^, s> 0, qui prima elementa tra- dit, qui rei rudimenta docet. Ab eod. στοιχιιωτιχο$, vi, ov, elementarius. Ab eodem. στοιχίω, ω, fut. ν>σω, in versus rectos porri- gor ; (2) ordine procedo ; (3) incedo, ambulo ; (4) μιά στοιχιϊν, una uxore con- tentum esse. EJ' ζωμίν πνίΰματι, πνίί>μα- τι χα) στοιχωμιν^ Gal. 5, 25. τω χανόνι, ib. 6, 16. Α στοιχο$• στοιχηγοξίω, ω, ordine narro, prdine recen- seo, Suic. Ex β•το7νοί et άγοξίω. στοιχηΜν, adv. ordine, ordinatira. Α στόί- XOS• στοίχημα, pro Ζθλον, Sch. Theoc. ^ στοι- χιϊν, quod Grasci recentiores et ICti dixere pro pacisci ; it. (2) pignus. στοιχίζω, f. ίσω, indagine cingo j (2) ordi- ne dispono, prasscribo. Ίτοιχίζιιν ύ-ψ^- λα, Xen. Ab eod. στοιχισμ^, S, e, quum indagine cinguntur silva? et stabula ferarum, expansio pla- garum. Α στοιχίζω. στοιχομυθίω, vide στιχομνθίω. a^ixes, u, 0, ordo, versus ; (2) ordo mili- tum in acie ; (3) indago et series plaga- rum. Α στίίχω. στοιχωμιν, 1. pi. praes. conj. act. pro στοι- χίωμιν, a στοιχίω. στολάξχ -ns, α, ό, dux classis, qui classi prae- est. Ex στόλos et agxos• στόλaζχes, x, e, idem et ex iisd. «ττβλώί, ahos, vi, genus armaturas, lorica. A στολ'/ι, vis, ν, stola, vestis, amictus, vesti- mentum, indumentum ; (2) ornatus. A στίλλω• στολίΰιον, ν, το, sagulum, Suic. Dim. a g-o- λίί. στολιδόω,^ω, f. ώσω, induo, amicio. Καδ- μιίαν ώ νίζξίο'α στολϊδωσαα,ίνα ποτ' ιγω, Eur. Ph. 1743. Ab eod. στολιΐωΐ^, tos, Ό χα) ή, rugas et plicas ha- bens, rugosus. Ab eod. στολώωτος, ti, ov, idem. Α στολιΥοω. ΣΤΟ ΣΤΡ 2ΤΡ ίτολιζ,ω, fut. Ι/τω, vestio, apparo ; Ιστολισ- μίνος, stolatus, Gl. Vet. p. part. pass. Ενκόσμως στολίσας νγ,ος πτίξα. ποντοπό- ge /β, Besiod. Opp. 626. Α στολή, στόλιον, χ. το, parva stola, arniculum ; (2) vestis philosophica. Ab eod. στολΊς, ίΰος, ri ruga vestis ; (2) stria fron- tis ; (3) ruga, plica alia. Ab eod. στολίσαντα, ace. sing. a. 1. part. act. verbi β-τβλ/^υ. Hinc στόλισμα, ατός, το, idem quod στολίς. στολισμός, χ, ό, amictus, cum vestes indu- untur. Ab eod. Unde στολιστγ,ς, χ, ό. vestiarius. Gl. V. vestitor. στολα,ός, χ, e, idem quod στολισμός, jEs- chyl. Suppl. 723. στόλος, χ, ό, expeditio militaris ; (2) clas- sis, copiae, qua» aliquo mittuntur ; (3) profectio, iter: ; 4) apparatus, ornatus, amictus. Α στίλλω- 2T0'MA, ατός, το. os, orificium ; ostium fluvii ; acies ferri ; acies, frons exercitus. Κατά στόμα, βιάζίσθαι, Plut. in Marc. Cat. cap. 13. στομαχάχγ,, vel στομοκάκν, ν,ς, r„ oris v\- tium, scorbutici morbi genus, Strabo, lib. 16. confer, Plin. 25, 3. Ex στόμα. et xaxvi. στομαλγία, Λς, f>, oris dolor, oris morbus ; (2) loquacitas. Ex στόμα, et άλγος- στομαλίμνη, γ,ς, ϋ„ lacus prope mare, qui ipsum mare ostio suo ingreditur. στομάλιμνον, χ, το, idem. Theoc. 4, 23. στόυυαξγος, χ. β κα) r„ loquax, nugator. JEsch S. T. 453. GL Vet. rabula. Ex στόμα, et μάξγος- στομάτίσσι, dat. pi. Ion. pro στόμασι. στοματικός, r lt ov, ad os pertinens. Α στό- μα. στοματχιγός, χ, ό, ore opus suum confici- e'ns. Ex στόμα et \ξγον• στομανλίω. ore' tibiam inflo. Ex στόμα et αυλός, tibia. στομαχικός. υ,, ov, stomachicus ; (2) sto- machi vitio laborans, ad vomitum pro- clivis. A 2TOMAX02, », ό, os, orificium; (2) stomachus, ventriculus ; (3) gula, gut- tur, jugulum, orificium ventriculi supe- rius. Quidam deducunt πα(ά το στόμα xet) χίω, quod cibum stomachus inferiore orificio ad intestina transfundat. Alii simpliciter per paragogen a στόμα fac- tum putant, sicut μονάχος ex μόνος et στόναχος a στόνος• στομξάζω, ore dilato gravem vocem edo, ore late diducto loquor; (2) convicior. A στόμζος, '/;. ov, qui ore dilatato sonum e- dit. convicium faciens. Α στίυ&ω• στομίας, χ, ό, magnum os habens ; στομίας 'ίππος, oris duri equus. Α στόμα.• στόΐΜβν, χ, το, osculum, parvum os ; (2) orificium vasis, venae, et similium introi- tus angustior ; (3) fraeni pars, quae ori equi inditur. Dim. ab eod. στόμις, ό, idem quod στομίας. στομοδόκος, χ, ό και r„ loquax. Ex στόμα. et ΰίχομαι. ο-τβα-βί, χ, ό, garrulitas, convicium. A στόμα• στου,όω, ω, f. ώσω, os claudo, os obstruo ; (2) os, seu ostium facio sive aperio ; (3j ferrum acuo et induro, roboro ; (4 1 fron- tes in exercitu sive acie struo. Μίμντ,σ' 'όπως ίυ μοι στομωσας αίιτόν, Arist. Nub. 1106. ΣφίνΰονΥ,ταις ty,v χξαγίαν στομώ• σας, Plut. Τ'^νδε h' χχ όξας aha \ξά- χχιναν, ως ΰιιναις lyihva'i; ί'ις Ιμ' \$•ο- μωμίνχ; Eur. Iph. in Tau. 288. Τά h' ύγιίινά λίγίται στομχσθαι χα) χξατύνίσ- βαι τν.ν 'ίςιν, Plut. Lycurg. cap. 16. Ab eodem. στομφάζω, utor grandibus verbis, magni- fice loquor ; (2) convicior. Βόσκίΐν Wi- λων, κα) μη τχτχς ίγχάσκίΐν σοι στομφά- ξοντας, Arist. Vesp. /20. Α στόυυφος- στόμφαξ. ακος, ό, grandiloquus, Arist. Nub. 1367. (2) acerbus, durus. Ab eod. στομαάστικος> sj, ov, grandiloquus. Ab eodem. στόμφος, u, o, grandiloquentia ; (2) convi- cium. 'Ev teoiycahi», πξάγματι ογκν,ξω φνσ-ι xeci ίπιδίχομίνω στόμφον, Longin. 3. Έκφίξίσθαι ύς αλλΥ,γοζίκον στόμφον, id. 32. στομώ^-ης, £βί, ό και ή, qui magno seu am• plo ore est. Α στόμα- στίμωμ», ctrost το, id> quod exacutum est j (2) id, quo duratur acies ; (3) robur a- ciei ; ferrum durum, Gl. Vet. Plut. Ly- curg. Α στομόω- στόμωσις, ιως, r„ induratio ferri ; (2) acies, acumen, robur. Ab eod. στομωτΥ.ς, ν, ό, indurator, Gl. V. στοναχίΖντι, 3. pi. praes. ind. act. Dor. pro στονα^νσι, a στοναχιω, ω. f. ν,σω. gemo, cum gemitu re- quiro. ^ OiSs £- ίλω πξολιπην τό?£, μϊ, £ τον Ιμον στοναχιϊν πατίζ' αθλιον, Soph. ΕΙ. 131. Α στίνω. στοναχ}ι, γ,ς, *ι, gemitus, suspirium, dolor. Α στόνος. στοναχίξίτο, Ion. pro Ιστοναχίζίτο, a στοναχιξω, et στοναχΊζομαι, gemo, inge- misco. Μίγάλα στοναχίζων, II. 23, 172. ochva, ib. 225. 'Ύπο ποσσί στοναχίζιτο γαΊα, ib. 2, 784. S -νμω, ib. 7, 95. A στοναχίι. στόναχος, n, ό, idem quod στοναχν,. στονόιις, όίσσα, ό-ν, gemebundus, gemen- dus, vide στινόιις• A στόνος, ». ό, gemitus, suspirium, gemitus cum fletu. Α στίνω. στόννξ, νχος, ο, unguium extremitas ; (2) unguis ; (3) praeacutas cautes etiam β•τό- νυχις, apud Apo/l. Rh. 4, 1679. Quic- quid acutum est, et propterea nocere la- cerare potest, ut cuspis, Lye. 795. (4) scopulus promontorium, id. 1181. Ab ονυξ• στοργίω, ω, pio et vehementi amore com- plector. A στοξγν, ν>ς, r„ amor ; (2) inpr. amor con- jugum ; (3) vulgatissime parentum erga liberos et liberorum erga parentes, Gl. Vet. adfectio. Α στίξγω. στοξίνννμι, et στορννΰω, sterno. Α στοξίω• στοξίσαι, aor. 1. inf. act. verbi στοξίω• στοζίσίύντι, 3. plur. fut. 1. ind. act. Dor. et JEol. pro στοζίσασι• στοξώς, ίως, ό, strator, qui sternit ; (2) fo- mes, qui substemi solet ad ignem conci- piendum. A ΣΤΟΡΕ'ίΙ, ω, fut. ίσω, sterno, prosterno. 'E.„ qui tereti corpore est: (2) tortuosus. Α στεαζός. ( 542 ) ? στξάξ'/,λος, ό, genus conchylii, sic dictum a tigura, quod simile est tubae. Ab eod. στξαζίξω, f. ίσω, sum oculis distortis, sum strabo. Ab eod. Hinc στξαζισμος, χ, ό, distortio oculorum. A pr. στξαζός, ->,, ov, qui est oculis distortis, lus- cus. Α στξίφω• στξαζών, ωνος, ό, idem et ab eod. στξαγγαλίω, ω, strangulo, sufibco, Rob. A στξαγγάλη, χς, v„ laqueus, strangulatio. Α στ*αγγός• στξαγγαλιά. He. ν,• tortuosus laqueus ; (2) dolosum consilium. Ab eod. στεαγγάλια, ων, τα, tophi et durities ex humore concreto, maxime in aiticulis. στςαγ-,αλίαι, α'ι, tormenta, Gl. Vet. Ab eodem. στξαγγαλίξω, fut. ίσω, obtorqueo, Gl. Vet. strangulo. A στξαγγαλ'ις, ίίος, τι, idem quod στξαγγα- λιά- . στραγγαλισμός, χ, β, Strangulatio, Gl. V. Α στραγγαλίζω. στξαγγαλιώΰν,ς, ιος, ο και fi, tortuosus, dis- tortus ; (2) perversus, dolosus. Α τζαγ- γαλία. στξαγγαλόω, OS, strangulo, torqueo, strin- go. Ή χξά στίαγγαλχται από τϊ,ς ξηζό- ττ,τος, ΑΙ. Aphr. quod a στζάγγαλος. στξάγγος. Hinc στξαγγαλωτος, ϋ, ov, valde tortus, nodosus, de fune. στξαγγίϊον, χ, το, instrumentum quo hu- mor exprimitur, ut stillatim defluat. A ο-τςαγγώού, guttatim exprimo ; (2) premo, adfligo ; στςαγγ'.ύομαι, med. cunctor, moror, tempus tero'; (3) laboro, vexor. ΊτΥ,τίον' τί ταΖτ' ιχων στξαγγίύομαι, Α- rist. Nub. 131. Α στξάγξ. στξαγγίζω. idem quod στξαγγίύαι, Bes. 2ΤΡΑΓΓ0 λ 2, χ, ό, tortuosus, obliquus, perversus; (2) impudens, Hes. Suid. Γξαγγχξία. ας, r„ urinae stilhcidium, quum urina stillatim excernitur. Ex στξίγξ et x ? cv. Hinc στξαγγχξιάω, ω, urinae stillicidio laboro. στξαγγχξΐκός, r„ ov, ad stranguriam procli- vis, stranguria laborans, τα στξαγγχςικ» stranguria. 2TPATS γγος,%, gutta, stilla. στξαγός, v„ ov, Suid. Vide στξαγγός. στξάπτύ). pro αστξάπτω. Αρ. στξατάομαι, ωμαι, exercitum colloco, cas- tra pono. Hinc \στ»ατόωντο, imperf. Ion. pro ΐστξατωντο, io -τξατάοντο• 0< pa τότ' Ιστξατόωντο πας' οχθας Σαγγαζίοιο, II. 3, 18/. Α στςατος• στξαταςχίω, ω, ΐ. γ,σω, dux sum exercitus, exercitui preesum. A στξατάξχ-Λ,ς, χ, i, imperator, copiarum dux. Ex στξχτος et αςχν,. Hinc στξαταξχία, ας, η, praefectura exercitus. στξάτχξ χος, χ, Ό, idem quod στςατάζχζς. στξατιία, ας, ν„ militia, expeditio ; [Ό) sti. pendia, in plur. (3) agmen et copiae. A στςατιύω• στξά-πνμα, ατός, το, exercitus, qui in ex- peditionem educitur, agmen. Ab eod. στξατίυματικός, sj, ov, militaris, bello ha- bilis. Α στξάτινμα• στξατνίομαι, milito. Α στξατίύω. στξατίυσιΐω, expeditionem cogito. Ab eodem. στξατίΰσιμος, χ, ο και : λ, qui in expeditio- nem educi potest, militiae maturus. A στςάτίυσις, ίως. r„ expeditio. στξατίντίον, bellandum. στξατιυτικος, r, ov, idem quod στξατίύσι- μος ; (2) bellicosus, pugnax ; (3; muniis militaribus adsuetus. A στατιύω. f- ίίσω. exercitum in expeditio- nem educo, cum exercitu venio ; (2i bel- lo invado ; στξατίύω. et ς-ξατίίιομαι, mili- to, stipendia facio. "Ζτξατίύϋν ϊπϊ τχς iva- γΰς, JEsch. Ιπι Τξοίαν, Thuc. τινι, Bern. Έπι τίτχς Ι,μίις χα) l••/•, στςατίνσόμίθα, Xen. Cyr. 4, 18. Έπι γχξ τν.ν ίμϊ.ψ στξατίίιομαι πόλιν, Eur. Ph. 435. A στξατός. στξατγ,γΰον, χ, το, locus, ubi tendit impe- rator, praetorium. Α στςατΥ.γός. στξατΥ,γ'ίτν,ς, χ, ό, idem quod στξατν,γός. στξατΥ,γίω, praesum exercitui, exercitum duco, imperatoris munere fungor; (2) furto militaricircumvenio, strategemate vinco. ΈστξατΥ,γίΐ των νίων, Thuc. τχ στξατοπ'ίδχ, Plut. Αυοιν γίξόντων hi s -ξα- τηγΐίται φυγ -h, Eur. Berac. 39. Ab eod. 2TP α-τξατΫ,γγ,μα, ατός, τδ, res a duce exerci- tus acta ; (2) facinus callidura et solers consilium, quo iraperator hostem cir- cumvenit ; strategema, furtum militare. A prasced. στ'χτγ,γτ,μχτιχχ, τχ, pro ς-ξχτηγιχχ, scil. Iibri quos Frontinus conscripsit et edi- dit, sic dicti, Ap. στ°χτγ,γ'ιχ, ας, Ϋι, iinperatorium munus, prasfectura exercitus ; (2) peritia ducen- di exercitum. Α στξχτγ,γός. Hinc στρχτγ ι γιχο>, a, munus imperatoris adfecto seu ambio. στξχτν,γιχος, λ ov, imperatorius ; (2) peri- tus muneris imperatorii ; (3) qui fuit imperator. στοχτ-^γιχως, adv. imperatorie. στ'χτΫ,γιον, u, το, tentorium aut domus Imperatoris, praetorium. Α στξχτΥΐγός. στξχτΥ,γ^ις, ίϊος, Ϋι, imperator ia^prsetoria. Δείξχς τΫ,ν στζχτνιγίΰχ νχυν ασχν εξγ)ξη, Plut. in Anton cap 31. Ab eod. στίχτΥ,γος, ν, i, dux exercitus, imperator. Ex στζχτος et χγω• στξχτΥ,λασίχ. ας, r), eductio exercitus, ex- peditio. Ex στξχτος et iXuiriot• στρχτΥ,λχτίω, ω, fut. fat», exercitum duco, expeditionem suscipio, bellum infero. Αίϋξ' χναξ στβχτΥίλχτεϊ, Eur. Herac. 465. "θί tot' εξεϊλες, πάλιν στξχτΥ,λχτΫ,- σχς χλεινα Κχΰμείων Ζοξος, id. Here. Fur. 61. Ex στξχτος et ελχϋνω- Hinc στρατηλάτης, ν, β, qui exercitum educit in expeditionem, dux agrainis militaris, Ph. magister militum, dux, dux exerci- tus, Eur. Cyc. 85. Ab ΐλχύνω• στρχτιχ, χς, »). exercitus, agmen militum, quod in expeditionem educitur ; (2) mi- litia, expeditio, pro ς-ξχτίίχ. Sed hoc vi- tiose. A g -ξχτός. στξχτιχξχης. «, ό, tribunus militum. Ex στζχτιχ et ίζχων- στςχτιχρχος, u, ο. idem et ex nsd. στρατιίων, gen. plur. JEol. pro στξχτιω». στ"άτιον, adv. exp. μίγχ, φοζεξΰν, Ar. στξχτιος, ίχ, Ίον, militaris, castrensis, exer- cituum praises. Α β-τ^ατόί• στρχτιώτΥ,ς, u, ό, miles. Α στξχτιχ. Hinc στξχτιωτιχος, r„ ov, militaris, ad milites pertinens ; (2) qui militias studet ; (3) militiae peritus. Hinc r« στξχτιωτιζχ, res militares. στξχτιωτιχως, adv. militariter, ut militem decet. στξχτιωτις , ιΰος, ή, fcemina militans ; ς-ξα- τιώτώες νΫ]ις, naves, quee milites vehunt. Α στζΧΤίώΤΎ,ς. στξχτοχγ.ζυξ, υχος, ό, exercitus prasco. στξχτολογίω. ω, f ί,σω, delectum ago, cogo et conscribo milites. "Ivx τω στρχτολο- γν,σχντι «gsVjj» 2 Tim. 2, 4. Ex στξχτός et λίγοι στζχτολογίχ, χς, Ϋι, delectus militaris. A στξχτολόγος. u, i xxi ϋ„ qui exercitum con- scribit. Ex στξχτος et λίγω. στξχτόΐΑχνης. εως, ό, vates, augur exerci- tus, ut Calchas, ap. Horn. στρχτο•χεΙάρχγ,ς. ν, ό, qui castris prasest, castrorum praefectus ; (2) imperator, dux exercitus. Ex ο-τξχτότπΰον et χρχΫ,. Hinc στξχτοτεΰχρχίχ, as, v, castrorum praefec- tura. στρατοχεδεία, ας, r„ castrametatio ; (2) cas- tra ipsa ; (3) dispositio exercitus, Polyb. βτρχτοτεΖεΰσις, Ϋι, id, cum στρχτοτιίείχ, hat. στξχτοτιΰευτιχος, r,, ov, ad castrametatio- nem pertinens. A στξχτοπείευω. castra metor, castra figo seu colloco. Nt/v μίχξον ποξευθίντες irrgxro- πείεύχχσι, Xen. Cyr. 4, 4. A ίτζχτοΊτώον, 8, to, locus, ubi exercitus se- dem figit; (2) exercitus. Ex στξχτος et «reiev. βτρχτόπλωτος, ov, exercitum trajiciens ma- re, seu jubens trajicere, Lye. Α χλωω. 2TPAT0" 2, 5, ο, exercitus, copiae mili- tares sive terrestres, sive navales ; (2) multitudo, dicitur et adjective, Ern. Hinc Γτςχτόφι, vel β'τξχτόφιν, adv. ab exercitu. β-τξχτοφύλχξ, αχός, i, custos exercitus, co- piarum dux sive prasfectus. ντζχτόωντο, 3. plur. imperf. ind. med. Ion. et Poet, pro Ιο-τξατιίμτβ et ίατζχτχοντο, a (ττζχτχομΜί. στξχτωνίΉγ,ς, ο, pro στξΧτιύτΥΐς, Ar. ο-τξχςϋς, a. 2. part. pass, verbi seq. 2TP <ττξ*φθί)ς, a. 1. part. pass, verbi ffrti• ο-τξχφηνχι, conversum esse, a. 2. inf. pass. σ-τξίζλΥΐ, «ff, y), instrumentum nauticum ; (2) tormentum, instrumentum tortorum Α στζίζλόί- /ττξίζλόχίξύΐ;, ό χχ) ν, cornua vara habens, α-τξίζλόηΐί, οδοί, β, scaurus, Ph. <ττξίζλος, Yi, ov, tortus, tortuosus, flexuo- sus ; (2) perversus, callidus, versutus ; (3) strabo, qui perversis et distortis est oculis. Α στξίφω. Hinc σταζλότΥ,ς, ν,τος, ή, tortuositas ; (2) per- versitas. στξίζλόω, ω, fut. ύο-ο/, torqueo, tormentis distraho, distorqueo, perverto, depravo. "Α ο! χμ,χθίΤζ xxi χστγ,ζΐχτοι στζίζλασιν, 2 Pet. 3, 16. 'Ygfis στ^ιζλύσχντίζ xb- tov xToxTUvxTi, Vein. A ς-ςίφω. Hinc β•τξίζλωτγ,ξΐον, ν, το, tormentum, locus tor- mentorum. ο•τξίζλωτγβ, if, β, eculeus, Ph. (2) tortor. ο-τείμ,μχ, χτο;, το, tortum, intortum ; (2) luxatum ; (3) opus pistorium. Α ς-ξίφω. ο-τξίπταιγλο;, 8, ό xxi ν, fulgorem seu lu- cem avertens ; radios deflectens, vox di- thyramb, inepta ab Aristoph. irrisa, Nub. 334. Ex g -ξίττοί et χϊγλη. α-τξαττίνδχ, lusus genus, Poll. ο-τξίπτίζιο; χξτος, f. idem cum ί-ζχττοζ, Ath. σ-τξίπτόϊο, gen. sing. Ion. pro ο-τξίττν. (ττίττοί, '>,. ov, versatilis, versabilis, volubi- lis, tortilis, flexilis ; (2) tortus, χίτων, lo- rica conserta annulis. Α ο-τςίφω. ο~τξΐπτος, S, ό, torques. Ab eod. σ•τξΐπτοφόξος, 8, ό χχ) ν), torquatus, torquem gestans. Ex α-τξαττοί et φίξω. στξίπτω, pro στξίφοι, Sleph. ο-τξΐυγιΐων, ovos, n stranguria, Nic. Al. 313. Α ο-τξίύγω• (Ττξίύγω, proprie idem quod ο•τξχγγιύω, guttatim exprimo ; undedolore adricio ; ο-τζίύγομχι, paullatim deficio, tabesco, consunior, vexor; (2) cunctor, cesso, tempus tero, lit ο-τξχγγίύομχι• 2τξεύ- •yto -βχι \v x'ivy) ΰγ,ϊοτγ,τι. II- 15, 512. Έν νΫ,σω ίξΥ,μγι, Od. 12, 351. Μ'.γάλγι δ' 1- β-τξίύγίτο νίσω, Call, in Cer. 67• A ο~τξάγξ. στξίφά.σχω, verto. Α βττξίφω. στζίφ&ινίαι, ω, f- Υ,σω, in gyrum verto ; c-je- φίΙίϊΥ,θιν, vertigine correpti sunt, 3. pi. a. 1. pass, pro Ίς-ξίφίΙινγ,θγ,ο-χν• Ίτξίφί- VivY : 6iv 51 οι Όσο-ί,ΙΙ. 16,792. Ex f -ξίφο» et hvio». α-τξίφϋΰτΆ, a. 1. part. pass. f. g. verbi g -ξί- φω, verto. οττξίφθίντί, nom. dual. a. 1. part. pass. στίφος, toi, το, idem quod ο-τξίμμχ, et pellis, quo sensu melius est β-τέ^οί. A στξίφα). ο-τξίφόω, ω, pelle tego, (melius Γ£ξφόι•>, Ern.) Α στξίφος. ΣΤΡΕ'ΦΩ, fut. <ψα, verto, verso, flecto, torqueo ; (2) torqueo, i. e. ango ; (3) ver- so, voluto, cogito ; (4) reverto, remeo ; ο-τξίφομχι, convertor, mutor, contorque- or, contorquendo luxor ; (2) versor, oc- cupatus sum ; lg -ξχφγ,ν, a. 2. στζχφύς. conversus ; ε?ξχμμίνο;, tortus, perf. pass. ®γ,β•ίΰ, πάλιν μι ο•τξίψον, ω; ί'ίαι τίχνχ, Eur. Here. Fur. 1412. 2τξί•ψβν χντχνγΰί χόζχς, Arist. Thesm. 909. Π,;βί κίξΰοί 'ίδιον, άλλος χλλοσί στζίφίΐ, Eur. Supp. 414. "Στξχφίιτις Ιφυγον ίΐς το ίξυ- μχ, Xen. Έτι yxi σ•τςίφ(ο-θχι, Plato. Έ,Ίί τχ ΙθνΥί, Act. 13, 46. ( Ύί Ιυο-χολχίνιΐζ, xxi στξίφγι τν,ν νυχθ' ολτ,ν ; Arist. Nub. ο-τξίφωοΊί, ion, υ], intectio vasis pelle, quum quid operitur corio. A o -τξίφόω ο-τξΐψχιτχω, verto; imperf β-τί£•ψαβ•*βν. Τβί hi στζί-\ΐχσχον xv' ογμνς, II. 18,546. A ff -ξίφα). ο-τξίψχύχΥΐν, tvos, i xxi it, torquens collum, ApoU. ο'τξΐ'ψίμχλλος, ν, ο xxi yi, intortum, i. e. crispum habens vellus ; (2) versipellis, versutus. Ex ο-τξί4"ί et μχλλός. ο~τξίψκ, tas, Ϋι, versio, conversio j (2) fraus. A g -ξίφύΐ. ο-τζί^ /ohixia). causam perverto, jus perverto malis artibus. ΣτξίψοδιχΥ,ο-χι, xxi τους ΧξΥ,Γχς διολιο-θίΤν, Arist. Nub. 433. Ex s -ξίψις et hixY). ΓΤξίψοΰικοπχννζγίχ, ας, yi, versutia in per- vertendis caussis seu litibus, Arist. Av. 1474. Ex ς-ξί^,οδιχίω et rrxweyix. ο-τξίψοοΊνίω, ω, f. Ϋ]σω, in gyrum flecto. Ex ret^'i et hiviu- ( 543 ) 2TP βττξ' /ivh, adv. aspere, horribiliter. A 2TPHNH'2, toi, ό xxi yi, asper, acutus ; (2) qui moribus asperis est; turgidus, tur- (ΤτξΥ,νιάαι, ω, fut. ίσω, luxuriose vivo, lasci- vio, Gl. Vet. gestio in malam partem. Oo~x ΐδόξαο-ιν ίαντΥ,ν, xxi ίο~τξΥινίχ(Π, A- poc. 18, 7.^ ΙτξΥ,νιχσχντίς, ib. 9. ΠΕ'Ρ- ΔΕΤΑΙ Ss, ο-τξΥ,νια πλχτων, Schol. in A- rist. PI. 176. A 2TPH~N02, ιος, το, luxus, deliciffi ; (2) tumultuatio ; (3) fastus, morum asperi- tas. στρινόφωνος, u, β xxi r), vocem asperam ha- bens. Ex o -τξγ,ν/,ς et φαιν»• ο-τζίζιλιχ^ιγξ, ne nauci quidem, ne tantil- lum quidem, Arist. Ach. 1040. idem quod 2TPI'B02, 8, β, exilis et tenuis vox a- vis. στζίγμος, u, i, stridor. Α σ-τξίζαι, pro τζί• ζω. ο~τξ)ξ, γος, yi, columnas canaliculus, stria- tuira, strix, nycticorax, Ern. στζίφνος, yi, ov, strigosus, Gl. V. f -ξΐφνον, a- cerbum, Ph. Α $•ςίφω. ο-τςοζάνϊχος, 8, ό xxi ϋ„ qui exagitando vin- cit, Hes. Ex s -ξόζος et »/*sj. στξοζιλος, yi, ov, tortuosus, flexuosus, in- curvus. Ab eod. στζοζίυς, ίος, ό, instrumentum fullonicum, Ern. A β-τξοζίω, S, fut. Yjo-oj, circumago, torqueo ; (2) perturbo, terreo. Τίά,ντχ TjeVov τβ trxuTov s ξόζίΐ πυχνώσ-ας, Arist. Nub. 702. 'Αλλ' Ιτιθι xxi ς-ζόζίΐ, μγ,δεν ολίγον rrciti, id. Eq. 385. ΙΛ,χνίχς ντο Js;vij; ομμχτχ στξοζγ]ο•ετχι, id. Ran. 818. Τον Ι| ονίϊ- eoiv τίμττον Ιστξοζν,μίνον πξοσχχτχ^χνίϊ, Xyc. 173. Α ς-ςίφω. ο•τζοζγιτος, υ„ ov, impetuosus, qui circum- agitur, circum rotatur, ut lxion. A S -ξθζίαΐ' β-τξοζιλίχ, nux pinea, Ph. A s -ξόζιλος. ο-τξοζιλίω, OS, f. γ,ο-ω, turbineo vortice cir- cumago, Gl. Vet. intorqueo. Α ο-τξόζι- λος. σ-τξοζιλ'.ων. pinetum, Gl. V. o -τξοζίλγ,, ϋ,. linamentum, aut aliud quid, in turbinis modum contortum. Ab eod. α-τξοζίλινος, ivqi ivov, pineus. o -τξοζιλίτγ,ς, 8, ό, Ut στξοζιλίτχς οΐνος, νϊ- num pineis nucibus conditum. Abeod. στξοζιλοζλίφχξος ■ ov, qu. oblique videns, id. quod ίλιχοξλέβχξος, vividos, nitidos, pulchros oculos habens. β•τξοζιλοιι$γ,ς, ίος, ό xxi Ϋι, similis turbinl seu cono, seu nuci pineas. Ex ς-ςόζιλος et eT3«st. ο-τςόζιλος. 8, β, vortex, turbo, trochus ; ge- nus saltationis flexuosum ; (2) pinus, Gl. V nux pinea, nucleus nucis pineie. A s -ξόζος. ΕνΰαιμονεΓίξος φχνίϊ των Κχζ- χίν* s -ξοζίλων, Arist Pace, 864 Hinc e -τξοζιλόω, ω, fut. ωσω, verso, circumago. "Στξοζιλο? τΫ,ν γλωττχν, Plut. ο-τξοζιλώ^Υΐς. ιος, i xxi Ϋ,, turbinatus ; (2) frequens anfractibus. "Οξης ο-τξοζιλ£&{, Plut. Syll. cap. 16. Α ο-τξόζιλος. στξόζος, 8, ό, vertex, vertigo, gyrus. A στίίφω. σ-τξοζΰλος, Sch. Theoc. idem quod ς-ξάζιλος. α-τξογγυλαίνω, rotundo, rotundam eificio. Α ο-τξογγύλος. στξογγύλιυμχ, το, opus rotundum, ut glo- bus, cylindrus. A στρογγυλεύω, fut. ιυσω, idem quod g -ςογγυ• λχ'ινω• o -τξογγύλγι, Ϋι, rapum, Steph. s -ξογγύλχι, «/, teretes zona?, Poll. ο-τξογγυλίζω, f. ίσω, idem ; (2) ore rotundo loquor. ΊτίογγυλίΖειν τχ νοΫ,μχτχ, Dion. Hal. Ab eod. στξογγυλοει^Υ,ς, εος, i xxi Ϋι, rotundus. Ex στξογγύλος et eT^oj. στζογγυλόχαυλος, 8, β xxi yi, qui rotundum habet caulem. στξογγυλόλοζος, 8, ό xxi Ϋ„ rotunda siliqua inclusus. στξογγύλομχι, rotundus fio. Α ο-τξο^^ίο- λο;> στξογγυλονχύτΥ,ς, n, β, qui oneraria navi navigat. στζογγυλόπλευξος, ov, rotundum latus ha- bens. Α ίΐλευξά• στξογγυλοπξόσωτος, α, β xxi Ϋι, qui rotunda est facie. Ex στρογγυλός et τξόσωπον• 2ΤΡΟΓΓΤΆ02, ύλΥΐ, ύλον, rotundus, te- res, globosus ; νους $•ζογγίιλ•κ, navis one- raria, Em. 2TP !TY ΣΤΩ ϊτεογγυλότης, ν,τος, τι, rotunditas, figura ro- tunda aut teres. Α στρογγυλός. στςογγυλόω, vide στρογγυλεύω. Κχτχφεξό- μίνον υδωξ έξ ϋ-^ας στρογγυλχται, ΔΙ. Aphr. Ab eod. στςογγύλωμα, το, orbis, coagmentum ro- tundum, V. Τ. στρογγύλως, adv. rotunde ; (2) figura tere- ti. Ab eod. στ&ογγύλωσις, εως, 'hi rotundatio exercitus, V. T. ο-τρομζίϊον, χ, to, turbo, conus, Nic. Th. 629. Α στξόμζος. στξομζτιδον, adv. turbinis in modum, tur- binatim. Ab eod. στξομζοειδνις, ες, id. quod s-eoCiXoii%yis,Sleph. στξόμζος, n, b, turbo, trochus. Α ς-ξοζίω- στξομζόω, ω, f. ώσω, turbineo vortice ver- so' seu circuraago ; (2j verso, circumago. Α $•ρίμζος• στζομζώδης, εος, b not) 'h, turbinis seu coni figuram habens. Ab eod. e -τξχθάξΐον, α, το, passerculus, et universe quasvis avicula, Dim. a στξχθός. στξύθαος, tia, ειον, struthius. Ab eod. στρ,χθίζω, f. ίσω, passeris in modum strido. στξχθίον, α, το, passerculus, Dim. a Γξνθός. στξνθίος, ίχ, ιόν, struthius. Ab eod. σ-τξνϋοχάμ.νλο;, u, b, vel ί, struthiocamelus, avis ; struthio, Ph. ο-τξαθοχεφχλος, ν, ο xx) 'h, habens caput passeris aut struthiocameli; (2) monstro- SUS. Ex Γξαθος et χεφχλ-ή- στςχθ&πχς, οδός, b χα) »?, pedes struthioca- meli habens. 2TP0Y©0'2, S, Ό, passer; (2) struthio, struthiocamelus ; (3) herba quaedam. στξνθοφάγος, s, b xx) 'h, struthiones vo- rans ; (2) passeres vorans. στξοφαΊος, χ, ο, versutus, qui multas novit strophas, Epith. Mercurii. Α 5-ξβρ»). ο-τξοφάλιγΖ, ιγγος, -h, conversio, vertigo, gyrus, vortex, flexus ; (2) rotula, orbis, orbiculus ; (3) caseus. Ό δ' \v τξοφχ- λιγγι χονίν,ς Κίΐτο μίγοχ μεγχλω?), II. 16, 775. Μιιοτίξγ γχξ πχσα πεξί^ξίφεται 5-ζθφάλιγγι, Arat. 43. Α στξοφχλίζω, fut. ίσω, verto, verso. T-Tj δε πχζ' ηλχχχτχ ς-ξοφχλίζετε, Od. 18, 314. A g -ξίφω• στζοφχς, χδος, r„ qua? circumagitur, qua? circumvertitur. Ab eod. στξοφάω, ω, verto, volvo, verso. στξοφΰον, ν, το, instrumentum vertendo navem; (2) pars theatri, Gl. Vet. ver- soria. στξοφώς, εως, ο, vertebra ; (2) summus dor- si spondylus ; (3) cardo in foribus. στξβφίω, ω, versutiis et strophis utor. στξοφνι, vjs, r h, versio, versura, flexus ; (2) chori ad spectatores conversio, pars car- minis lyrici habens antistrophen suam ; (3) tergiversatio fraudulent^, stropha, versutia, Gl. Vet. στξοφχ), stropha?. A S -ξίφω. α•τξόφ*γξ, γος, r\, vertebra, cardo ; (2) ver- sura, flexus, versio. Α ςροφεύς. β-τξόφιον, ft, το, .zona, qua midieres cmgi sofebant ; (2) redimiculum, quo viri et fcemina? caput ligabant. Α ς-ξόφος. στξοφις, ίδος, ή, conversio ; (2) voiumen, spira ; (3) laqueus. Α ^ξ»φ\ στξοφοδινίω, circumago. Vide ρ-ξεφο'δινεω. στξοφολογίχ, ή, versutia in dicendo, fraus. Α λίγω• στζοφόομχι, χμχι, f• ώσομχι, intestina mihi torquentur, torminibus vexor seu labo- ro. Στξοφάμίνο; 'ίππος, Hipp. A στξόφοί, α, Ό, funiculus e loro vel cannabi, aliave materia ; fascia, cirrus, cincinnus ; (2) torsio, tormina intestinorum ; ?ξοφο), tormina, Gl. V. Α ζ-ρίφω. Hinc 0•τξοφώδικ , a, cui densi quid innatat, ut in urina. στξοφωτος, η, bv, versatilis. A g -ςοφόομοιι. στρυφνός, η, bv, austerus, acerbus, adstrin- gens ; (2) de nomine austero, acerbo, moroso. Α ςνφός. στξυφνότνις, ν,τος, ή, acerbitas. Α ^ξνφνός. στξΰχναν, tt, το, idem.quod 2ΤΡΤ'ΧΝ02, β, ο, solanum, herba. Angl. NIGHTSHADE. (ττζωμα., «,τος, το, stratum, stragulum, stramentum, vestis stragula variegata ; unde et s -ξώμχτα,, liber varii et mixti ar- gument. A s -ξωννύω. Hinc στξαιμκτώς, ίως, ό, vestis sutilis ; (2) sac- cus ex pannis lineis laneisve consutus, quibus stragula deponi et colligaji sole- bant; (3) piscis quldam dorso variega- to ; (4) liber varii argumenti, Gl. Vet. pulvinar. στρωματίζω, f. ίσοι, sterno, insterno. στξωμχτο^ίσμον, n, το, ligamen seu vincu- lum, quo vestis stragula constringitur ; fascia qua stragula convoluta solent li- gari ; (2) vestis stragula vinculo colliga- ta. Ex s -ξωμα, et hio -μός. ο~τζωμβ.τοΰίσμος, if, ό, idem et ex iisd. ο-ΤξΛίματοφύλαξ, αχός, β χλι ν\, CUI StratO' rum custodia demandata est. ο-τξωμνί;, τίς, -h, stratum, lectus, stragulum, lectisternium, torus. A στρώννυμι, seu ς-ξωννυω, fut. g -ρωσω, sterno, i. e. dejectum humi expando aut alio in loco piano, s -ξωσον, sterne, Gl. V. aor. 1. imperat. ίς-ςώμίνον, stratum, Gl. Vet. perf. pass, part^ Αυτός χλίν /iv s -ξόόννυσι, τζάπίζοιν χοσμΰ, Xen. Κάς-ζωο-ί γ' ίύνας χολ 'χάλυψί σώματα., Eurip. Supp. 767. "Ες-ξωται λίχος,ϊά. Med. 381. Α s -οξίαι. Hinc στεωσις, ίοος, i\, stratio, stratura. στ'ρχσον, 2. sing. aor. 1. imper. act. verbi Γξώννυμι, pro $•ξόω, steriio. στξωτΥ,ξ, %ρος, Ό, strator; (2) parva trabs, asser; Gloss. Vet. asserculus ; (3) crates textilis ; ς-ρωτΐ,ρ ις, asseres, Ph. asserculi, Gl. V. στξώτ'/ις, a, b, strator, Gl. V. τξωτΥ,ς, stra- tor. στξωτος, '}„ bv, stratus, instratus, stragulis intectus. Ab eod. στξωφόίσθαι, pra?s. inf. med. pro ς-ξωφάίσ- θαι,Ά στ^ωφάω, u, versor, circumago. Τίτων V ά.ν το μίσον στξωφί,σομχι, Theog. 837. 'Αλλ' \π) χυχνίων α,ν^ξων ΰνίμον τί πάλιν τι Ίτρωφα,τα,ι, Hes. Ορρ. 526. Αί δ' η, tristitia, mcestitia. A S -υγίξός. στυγίξώπης, ίος, b χα) η, invisus ; (2) cum odio adspiciens, inviso adspectu et tor- vis oculis cernens. Ex s -υγιςρς et ώ-ψ» vultus. στυγ'.ξωπος, S, b, invisus, quern adspicere odimus ; ingratus adspectu. Ex g -υγίξος et ώ-ψ. στυγίξως, adv. horribiliter, horrendum in modum. 2ΤΥΓΕΏ, ω, f. 'ίσοι, odio prosequor, odi, reformido, exhorresco, extimesco, ti- meo; ς-υγίομχι, odio, et horrori sum, invisus sum, ?ύξαι, odisse, aor. 1. inf. a fut. ς-ύξω, quasi a ς-ΰγω ; Χ$•υγον, aor. 2. Ί,τυγχσι Β-ίο) τνς χαχ5ς, Soph. Aj-133. "Αξα τον ξίνον 5Ί>νω "δικαίως εν χαχοΊς α,- φιγμίνον, Eur. Ale. ατίξα τον εμον μ*ι Γυγει, πόσιν τί σον. idem, Iph. in Au. 1506. παΐΐας, id. Med. 36. «5-w, Arist. Ach. 33. ^τυγνμαι δ' άνδ«/ φαζμάχοισι σο7ς, Eur. Andr. 157. στύγν,μα, ατός, το, odium ; (2) quod aliquis odio habet. Α $•υγίω• στυγν,ξος, pro στυγίξίς, Hes. στυγτιτος, r„ bv, odiosus, qui odio et horro- ri est, odio dignus, Gl. V. detestabilis. στύγιος, ία, ιον, stygius, infernalis. Α 2ύξ. στυγνάξω, f. άσω. tristor, tiistitia adficior. 'Η δε ς-ιγνάσας ϊπ) τω λόγω, άπϊ,λθί λυ- πέμίοος. Marc. 10, 22. 'Στυγνάζων ό έ- ζκνος, Matt. 16, 3. Α ς•υγνός. στυγνάσαντα, ace. sing. a. 1. part. act. v. ς-υγνάζω. στυγνοποιος, bv, tristitiam adferens. A ποιίω. στυγνός, ii, bv, odiosus, invisus, gravis, tris- tis, terrificus ; ς-υγν>„ anxia, Ph. s -υγνον, dirum, Ph. ς-υγν'οπζος, tristior, th. A ς-υγός- Hinc στυγνότ^ς, ντος, ή, mcestitia, mceror. στυγνόω, ω, f ώτω, contristo. Ab eod. στυγοΰίμνιος, pro στνγοΰίμνος, Steph. στυγοδίμνος, u, b χα) 'ή, qui odit cubilia, conjugium. Ex στυγίω et Βίμνιον, cubile. στύγος, εος, το, odium. Α ς-υγίω. στύγαΐί ί ξω, (ut hinc sit s -ύξκι, et ^ύξχιμι) ( 541 J V. ς-νγεω. Ύω xi τ'ω ?ίξχιμι μίνος χα) χί7ξχς αάπτας, Od. 11, 501. σ-υλις, ίίος, %, columella, pila, Dim. a S -Ολός. στυλίσχος, a, b, idem et ab eod. στυλίτνις, n, b, supra columnam locatus, in columna stans. Α $-ύλος. στυλοζά,τν,ς, n, b, columnar pes seu basis. Ex s -υλος et βαίνω. στυλοίώ->,ς, εος, Ό χα) y, columns? similis. Ex s -ΰλος et είδος, στυλόομχι, ωμαι, columnis fulcio. A 2ΤΥΆ02, 8, b, columna ; (2i graphium ; (3) structura orationis ac dicendi modus, stylus, vel stilus. στύμα, ατός, το, tentigo. Α ς-όω. στύμμχ, ατός, το, spissamentum, adstrin- gendi vim habens. A 5-0^0». ΊΣηιξ, γος, ή, Styx, fluvius infernalis ; (2) fons ad Nonacrin in Arcadia horribiU frigiditate; (3) horror tremorque ex per- frictione. Α ^νγεω. στύϊ-χιμι, a. 1. opt. act. verbi 5-^«. στυπά^ω, stipite pello, Hes. στυπέϊον, et στυππεΊον, et στυππίον, linum, stupa. A g -ύπΐ). στυπχξ, et στύππχξ, χος, b, Dim. a ς-ί/πη. στυπειοπώλης, et στυππειοπώλν,ς, et στυπιο- πώλτ,ς, u, b, venditor stupearum vestium, Arist. Eq. 122. στΰπτ,, et στΰππν\, %ς, i), stupa. Hinc στΰπινος, τι, ov, Stupeus. στυπόγλυφος, u, b xa) y„ qui ligna vel stipi- tes polit et scalpit, Hes. Α γλύφω, στύπος, εος, το, stipes, caudex, truncus. Κχ) τα μεν εν s -υπει προζχλων πολυχχνδίος ολμα, Nic. Th. 951. στυππχχος, β, pro στύπαξ, Ar. Sch. στυπτνίξίχ, χς, τ\, alumen. Α ^ύφω. στυπτ'/ίξΐώδτ,ς, εος, b χα) 'h•, aluminosus, alu- men resipiens. Α ψυπτν,ήχ. στυπτιχος, %, bv, adstringendi vim habens. Α ς•ύφω. στυξαχίξω, f. ίσω, pungo, stimulo ; (2) sty- racem refero odore. A s -ύξχξ• στυςχχϊιος, ίν/ι, ινον, e styrace confectus, sive arbore, sive lacrima ejus. Ab eod. στυξάχιον, u, το, ferrum transversum in posteriore parte ferri hasta?. Ab eod. 2TY'PAS, χχος, r\, styrax, arbor Syrice. (2) lacrima ejus, suffimen. SlT πλεί^ω χξωνται 3-υμιάμχτι οι δεισιδχί μονές, Stra- bo. lib. 12. p. 856. (3) gen. niasc. b, lig- num jaculi, hastile, atque inde pro jacu- lo ipso, Plut. in Marcell. cap. 26. Gl. V. tonsilla. στυφελίζω, futur. Ιω, Dor. pro σω, aspere tracto, duris verbis verberibusque inces- so; (2) dispello discutio, disjicio; (3) coerceo. Άλλ« δ' W χλλοις επενώμχ. S -υφελίζων, Soph Ant. 143. *£| ιδίων rv- φελίξχι, II. 1, 581. Στυφελιξε δε μιν με- μχωτχ, H. 7, 261. ση μ' α,λοχος, 5~νφί- λιξε, ib. 21, 512. ξείννς στυφελιξομίννς, Odyss. 16, 108. Α ς-υφελός. Hinc στνφελισμος, S, ό, injuria, contumelia, quum quis injuriose loco deturbatur. Ο'ίχς δϊ Κξάτκς όξγας υμών ν,νίσχετο χα) ς-υφιλισμνς, Arist. Eq. 537. A seq. στυφλος, 'h, bv, vel στυφελος. -h, ev,asper, du- rus, adstrictus, firmus. "ΕΖ^-φ* ί,ιιαυτϊ,ν τΫ',σδ' άπο στυφλν πίτξχς, Msch. Pr. 747. Α ς-ύφω» στυφόεις, όεσσχ, βεν, adstringendi, densandi vim habens. Ab ecd. στυφός, y,, bv, idem, durus, asper. Ab eod. στυφ'οτν,ς, ητος, 'h, densitas, asperitas. στυφξος, ξα, ςον, durus, rigidus ; (2) retor- ridus, duratus, callosus. Ab eod. 2ΤΥ'ΦΩ, adstringo, de gustu ; (2) spisso, denso. Στύφειν το δίρμχ, Gal. στύψις, εως, ή, adstrictio ; (2) spissatio ; (3) tinctura. Α ς-ύφω. ΣΤΥΏ, fut. στύσω, adstringo, denso, du- rum reddo; (2) tristitia adficio, Arist. (3) pass, densor, adstringor ; (2) tentigi- ne laboro; (3) tristis sum, Lys. 152. Καγώ χχθεύδειν βάλομχι, χα) στύομχι, χα) σχοτοδινιω, id. Ach. 1233. στωϊχος, ii, bv, stoicus. A g-ox. στωμοδόχος, pro $-ομοδόχος, Hes. στωμυλεω, ω, f. ν\σω, loquax sum, garrulus sum, nugor. Ά (μείξάχιχ) στωμυλεΤται τοιχδ) χαθί,μενχ, Arist. Eq. 1372. στωμυλεύομαι, f• εύσομαι, idem. στωμυλν,ϋξης, ν, b, loquax. garrulus. στωμυλία, ας, %, loquacitas, garrulitas; (2) facundia, lepos, Gl. V. Α ^αιμύλος• σταιμύλας, pro ?ωμύλος, Hes. 2ΥΓ ΣΤΓ :ϊγ τωμυλιοσυλλεχτάΐγ,ί, χ, Ό, loquacium nu- garura consarcinator, garrulus, nuga- tor ; vox Aristophanica forma patrony- micorum, Ban. 951. Ex ^^μυλία et συλλέγω, ατωμυλλάομαι, idem quod στωΐίΰλλω, idem quod ?ωμυλίω. Ου ε"ω- μίιλλων χχτά ty.v άγοςχν τξίζολεχτξάπελ , Arist. Nub. 999. Άλλα. συγγνώμων εχε, ε'ι πτωχός ων εΤπόν τι, χά$-ωμυλάμ%ν, id. Ach. 585. Hinc στώμυλμα, ατός, το, idem quod ζ-ωμυλία• στωμύλος, χ, Ό χα) ή, garrulus, loquax, di- cax, lepidus, facundus, facetus. A 5-0- μα, os. IT, tu, gen. £ -h, idem quod συάγξειος. A σύχγξβς, χ, ό, vel ή, qui sues capit ; (2) qui apros venatur, subst. aper. Ex συς et αγίας, vel άγςω• συχγ°ώϊγ,ς, tog, ό χα) ή, apro similis, aprum referens. Α σΰαγξος. συαγχος, χ, ό χα) r„ sues strangulans, suf- focans. Ex συς et άγχος, σναινα, ης, ή, piscis quidam ; (2) poculi genus. Α συς• συά,ς, α%ος, sus, Hes. σΰΖαξ, αχός, ό χα) ή, qui porcinis est mori- bus ; (2) salax et proclivis ad Venerem, subax. Ab eod. σνζαήζω, f. ίσω, sybaritarum moreluxu et deficiis diffluo, Arist. Pace, 344. A 2ΤΒΔΡΙΣ, ιίος, vel ίος, Sybaris, tabs I- talice ; (2) luxus, qui incolas urbis dicta? quondam totos occupaverat. Hinc συζχξίττ,ς, χ, ό, Sybarita, qui est e Sybari. συζχξίτιχος, r„ ov, Sybariticus ; (2) mollis, luxuriosus. A praec. ονζαξίτις, ίίος, %, fcemina Sybaritica. m&jm, Άς, t* theca ex corio, proprie suil- lo ; (2) venabulum. Α συς. συζίντι, ή, pro συζήνη, Poll. σνΖόσιον, χ, το, grex suum pascentium ; (2) suite, hara. Ex συς et βόσις, pasttts. συζωτ'εω, porcos pasco, Hes. συΖώττ,ς, χ, β, subulcus. Ex συς et βόω• συζωτιχος, ■>„ ov, ad subulcos pertinens, su- bulcis proprius. Α συζώττ,ς. συξώτξία, ας, ϋ„ subulca; (2) subulcorum propria. Ab eod. συγγάλαχτος, χ, ό χα) r„ collactaneus, col- lacteus. Ex συν et γάλα. σύγγαμζξος, χ, i, congener, Gl. Vet. σΰγ~ γαμξξοι, mariti duarum sororum. ονγγαμία, ας, ϋ], connubium, Gl. V. A σΰγγαμος, χ, ό χα) r„ conjux, maritus vel uxor ; (2) rivalis. συγγίγξαφότας, ace. pi. part. act. verbi συγ• γξάφω. συγγείτων, όνος, ό, vicinus, Eur. συγγίλάω, ω, f• άσω, simul cum alio rideo. Gl. V. συγγελώ, conrideo. συγγενεαλογ'εω, ω, f. ν,σω, simul refero ge- neris seriem. Ίυγγενεαλογειν τινά, He- rodot. σνγγίνύα, ας, ή, cognatio, adfinitas, Ph. propinquitas, prosapia. Α συγγενής• συγγενεσθαι, a. 2. inf. med. verbi συγγίνο- μαι• σνγγίνίσι, cognatis, dat. pi. a συγγενής, συγγενετϊίοα, ή, communis mater, commu- nis soror. συγγενετις, ή, id. ap. Phil, ubi est soror. συγγενές, εος, ό χα) ή, consanguineus, cog- natus ; propinquus, gentilis, Ph. Ex συν et γίνομχι- Unde /τνγγίν/,σις, εως, ό, congressus, coitus. ο'υγγενΫ,τωξ, οξος, i, communis pater. c -υγγενιχος, ii, ov, idem quod συγγενής* συγγενιχΰς, adv. ut cognatos decet, i. e. a- mice. συγγενιχωτατα, familiarissima, Ph. A prseced. συγγεν)ς, ΊΙος, r„ cognata, consanguinea. συγγεννάω, ω, congenero. c -υγγεννήτινξ, οξος, ό, id. quod συγγενν/,τωξ. συγγίνώμεθα συγγ>νομα , Οξος, ο, ■„ 1. ρΐ. a. 2. conj. med. verbi συγγενως, adv. cognatione. συγγεύομαι, una gusto, una edo. συγγεωξγος, χ, ό, socius in agro colendo. συγγνβϊω, una gaudeo. συγγ-'.%άσζ.ω, f. ζά,σω, senesco simul, con- senesco. ^υγγ-ηοάω, idem. σΰγγγ,ζθί, χ, ό χα) %, sociam senectutem nabens, consenescens. Ex συν et γή°ας- σνγγίνομαι, simul sum, conversor ; (2) con- suetudo est mihi cum aliquo ; (3) con- venio, congregor ; (4) concumbo, coeo ; (5) adsum, auxilior; (6) simul gignor, congignor ; aor. 2. συνεγενόμν,ν, una fui. Έ'ι με τις γνοΐγ σχοπων Ζ-^τχντ αδελςΐτ,ν ως συγγίνωμαι, Eur. Elect. 100. 'Συγγενίσ- θαι τους νιφίλαισιν εις λόγχς, Arist. Nub. 251. ^Ω. S -εο) πατξωοι, συγγενεσθε γ' άλ- λα νυν, Soph. ΕΙ. 413. συγγινωσχω, simul sentio, ejusdem sum sentential, consentio ; (2) conscius sum ; (3) cognosco, agnosco ; (4) ignosco, ve- niam do; συγγνώθι, igncsce, Gl. Vet. 2υγγνωσεταί σοι tv,vV αιι.αςτ1αν πόσις, Eurip. Andr. 839. Κα) εγώ σοι συνεγίγ- νωσχον, Xen. Cyr. 7, 27. 'Έχείνοις μεν ττ,ς αγνοίας συνεγίγνωσχον, Luc. Gal. Ζευς τ' αν συνεγνω ξυν ΰίχ'/ι χεί'χμίνω, Soph. Trach. 283. σύγγνοια, ας, η, venia. Α συγγινωσχω. Unde συγγνώμη, %ς, ή, ignoscentia, venia, con- sensus, indulgentia, concessio, permis- sio. συγγνωμονεω, veniam do. συγγνωμονιχος, ή, ov, ad veniam dandam propensus, facilis in danda venia ; (2) venia dignus. Α συγγνώμων• συγγνωα»νιχως, adv. indul'genter, ignos- cendo. συγγνωμοσυνη, τ,ς, ή, venia. A συγγνώμοιν. όνος, ο χα) %, facilis in danda venia, mitis, indulgens ; (2) consentiens, qui est ejusdem sentential Α συγγνώ- συγγνωσθηναί) a. 1. inf. pass, verbi συγγι- νωσχω. συγγνωσις, εως, ή, cognitio. συγγνως-ος, ■>„ ov, dignus, cui ignoscatur, venia dignus; συγγνω?ο), excusabiles,G/. V. Κα) συγγνως-α μεν γεεοντι, τχμον 2' χχ) συγγνώμων έχει, Eur. Phceniss. 1001. Α συγγινωσχω• συγγογγνλίξω, retorqueo, converto, At: συγγομφόω, infigo, configo, clavis compin- go, Aret. Plut. in Lycurg. cap. 9. σνγγονευς, Att. ξυγγονευς, εως, ό χα) ή, qui est ex eadem cognatione. Α γόνος- σύγγονος, χ, ό χα) ■>„ cognatus ; (2) germa- nus, frater vel soror. Ex iisd. σύγγραμμα, ατός, το, scriptum, liber, o- pus ; ' (2) res scriptis comprehensa. Ex συν et γξάφω• συγγξαμμάτιον, χ, το, opusculum, libellus, Dim. συγγξκμματοφύλαξ, χος, ί, prsfectus ta- bular'io. σνγγξαφιχως, adv. historicorum more. συγγξαφ-υς, εως, ό, scriptor, maxime histo- ricus. συγγξαφί-,, ν,ς, ή, scriptio ; (2) scriptio his- torlca, historia ; (3) scriptum, liber ; (4) syngrapha, cautio scripturse ; (5) com- mentarii, e quibus sacra fiunt. συγγξαφία, vel ζυγγςαφία, ας, ή, idem. A συγγξάφω, f. '\/ω, conscribo, scriptis man- do ; (2) historiam scribo ; (3) scripto ca- veo, stipulor. Τίαλινωδίαν τίνα συγγξά- φω, Luc. pro Imag. Τώ δ' άλλα μετά Της γραμματέως συγγράφομαι, Arist. Thesm. 4ο9. Τίολλά γε μοι ir) τοιαύτα συγγεγξαμμενα, Xen. Cyr. 8, 31. συγγυμνάξω, f. άσω, una exerceo. ΎοιαΖ τα λογισμχ συγγεγυμνασμίνχ πάνυ χξή 1. Hinc coexercitatio. ζει, Μ. Anton. 3, συγγυμνασία, συγγυμνας-ν,ς, χ, ό, socius exercitationis. συγχάθαγ/ζω, f. ίσω, consecro ; (2) adoleo. συγχαθαιξίω, una everto, tollenti (vel po- tius deponenti) onus auxilior. ~2,υγχα• θαίξειν άγωνας, Herodot. συγχαθαξεΟω, una purgo. συγχαθχξμόζω, fut. όσω, simul apto, una compono. Τίεπτωτ' άΰιλφον τόνΰε συγ- χαθαξμόσαι, Sopk. Aj. 934. συγχάϋεδξος, χ, ό, assessor, Ph. Α χαθε- δξά• συγχχθεζομαι, f. 2. συγχαθε^χμαι, una se- deo, Gl. V. consideo, adsideo. συγχαθείμαξμαι, destinatus sum ; συγχα• θειμαξυ,ίνα, qua? homini ab initio desti- nata sunt fato. συγχαθείξγνυμι, pro συγχαθ-ίξγω, Steph. συγχαθ-ίξγω, f. ξω, una cum alio concludo, tanquam carcere. Έγώ γάξ σε συγχα- θει'ξα τχτω τω άμάχω πξάγματα, Xen. Cyr, 6, 6.' Λίοντι συγχαϋίΐξχθ-ή, Luc. ( 545 ) συγχαΟελχυω, f. ύσω, deorsum traho. συγχαθίλχω, f. ξω, idem. συγχάΟεσις, εως. ή, submissio, qua se quis alicui submittit ac cedit ; (2) contentio duorurn mter se, comparatio. Α συγ- χαθίν,μι. συγχαθεΟ^Υ,σις, ή, concubitus. A συγχχθίΰΰω, fut. ήσω, simul, una dormio, Gl. Vet. concumbo, Ph. Το7ς τ^λιχοΰ- τος ^ξυγχαθεύδχσ' %οομαι, Arist. Cone. 1003. TauTj; συνεχάθευΰον, Luc. συγχα.θί•$>ίω, f. ν,σω, simul decoquo. συγχαθί-^ω, f. '1/ήσω, idem. συγχάοΎ,μαι, una sedeo, sedeo inter alios. Ά βχλει σφ' εν Όξεσι συγχα,βν,μίνας ΙΙειν, Eurip. Bac. 810. Ο/ συγχαθήμενοι αΰ- τοΊς, Act. 26, 30. Met» των ύπηξετων, Marc. 14, 54. συγχαθίδξυμι, una dedico ; in eodem tem- plo consecro, de diis assessoribus. συγχαθιδξύω, f. ύσω, simul colloco. σνγχαθϋξόω, una consecro, simul dedico. συγχαθίζω, fut. ίσω, p. ixa. simul sedeo ; (2) συγχαθίζομαι, una colloco. Ί,υγχα- θισάντων^ αϊτών, Luc. 22, 55. Συνεχάθι- σεν 'εν τοΊς έπχξανίοις, Ephes. 2, 6. συγχαθίν,μι, ΐ• ν,σω, una demitto ; συγχα- θίντες, qui se alicubi absconderunt ; item qui alicui assensi sunt, et cesserunt at- que accomraodarunt, cum eo pacti sunt, Em. (2) submitto me. συγχχθίρνμι, una constituo, confirmo ; συγχαθίς-αμαι, una consisto. 'Αθλίου χυνος χόμις-ξ' ες " Αβγος συγχατάστΥ,σον μόλων, Eur. Here. Fur. 1392. συγχαθοξμίζω, in portum eundem deduco. συγχαθοξμόζω, una apto. συγχαθοσιόω, consecro, instituo, de ritibus sacris. συγχαθυφαίνω, simul intexo, Bob. συγχαίω, f. χαύσω, simul uro, comburo, Gl. V. conflagro. συγχαχοταθ-ίω, ω, fut. ήσω, simul malis ad- ficior, adflictionum sum particeps, una patior, miseratione doloris alieni tangor. ~2.υγχαχοπάΰγ,σον τω ευαγγελίω χατά ΰύ- ναμιν 0=8, 2 Tim. 1, 8. συγχαχχξγεω, ω, fut. ήσω, simul cum alio mala ago vel facio, Liban. Hinc συγχαχχξγγ,μα, ατός, το, res per collusio- nem actoris et rei transacta, pra3varica- tio. συγχαχαογία, ας, J;, collusio. Ab eod. συγχαχχχεομαι, χμαι, una affligor, una conflictor malis. Μαλλβν ελόμενος συγ- χαχχχεισθαι τω λαω τχ ®εχ, υ], &c. Hebr. 11,25. συγχαλίω, ω, convoco, congrego, aor. 1. συνεχάλεσα ; pass, συνίχλήθησαν, 3. plur. ~Συγχαλίσας πάντας τχς Τίεξσών ^ξατιώ- τχς, Xen. Cyr. 2, 4. Π^ί Ιϊ,τ' αν αϋτχς ξυγχαλίσειας ; Arist. Αν. 208. Ί,υγχα- λεΊται τάς φίλας χα) τάς γείτονας, Luc. 15, 9. τχς άξχιεξ'Τς, ib. 23, 13. συγχαλιν^εισθαι, simul volutari. συγχαλλύνω, simul orno ; (2) simul verro. To γάξ ΰιαόόιπτχμενον συγχαλλύνοντες λαμζάνχσι τά λείψανα, Aristot. συγχάλυμμα, ατός, το, cooperimentum. συγχαλυπτίος, occultandus, 2Esch, συγχαλυπτος, ->„ ov, cooperiendus. A συγχαλΰπτω, f. Λ>ω, contego, cooperio, Gl. V. obnubo, obruo, condo ; συγχεχαλυμ- μενος, obvolutus, tectus, perf. pass. part. " Α συγχαλυψαι παίδες Ο'ιδίπχ χξόνω χίή- ξοντες, Eurip. Ph. 879. Αεσπότην Άνα• χξίοντα πτ-ξοΐσι συγχαλύψω, Anacr. 9, 32. Ταΰτ' ειπών, χα) πάντας ΰεζιωσά- μενος, συνεχαλυ-^/ατο, Xen. Cyr. 8, 47. Ίυγχεχαλυμμίνον, Luc. 12, 2. συγχαλΰψειε, 3. sing. aor. 1. opt. 2Eol. pro συγχαλυψαι. συγχάλυψις, εως, fi, occultatio, contectio. συγχάμνω, simul laboro, collaboro ; (2) adjuvo. "Ηχω χαχόϊσι σοΊσι συγχάμνων, τ£»νβν, Eurip. Ale. 610. Πάλα* πάλαι' χξΥ,ν τ•?δε συγχάμνειν χθβν) 'ελθόντα, id. Bhes. '395. άίελφΰ, Soph. El. 993. συγχαμπ->„ %ς, r„ inflexio ; (2) junctura. Α συγχάμπτω. συγχαμπτος, y„ ov, incurvus. A συγχάμπτω, f. ψω, inflecto, incurvo, flex- uose contraho et convolvo, Gl. V. con- curvo. Ί,υν'εχαμψε το σχίλος, Plat. Pha?d. 3. "Τον νωτον αυτών hiaravret σύγχαμψον, Bom. 11, 10. Hinc σίγχαμ^ις, εως, i, inflexio, incurvatio. συγχχ'ξ χινχσθαι, dicitur de frumentis, cuja radices agunt inter se implexas. Mm 2ΤΓ 2ΥΓ ΣΤΓ cuyzourtyviit'/i, vide σύγχασις, Eur. σίγκχσις, ίως, b, vel ή, qui una frater vel soror est ; (2) frater vel soror. β"υγχχτχ£α!νω, fut. ζ^σομχι, simul et una descendo ; (2) descendo, simpl. v. c. in aciem ; (3) ad alterius captum mores, &c. me accommodo; (4) conditionem probo, accipio ; a. 2. συγχοιτίζ^ν. Έγώ Bl σχ πτίζυγι' συγχατχζχίνω, Eurip. Andr. 506. %νγκχτχζάντις, Act. 25, 5. συγχαταζχλλω, una impendo, una operam navo ; (2) simul creo ; pass, simul creor. βνγχχτχΖχντίς, nom. plur. a. 2. part. act. verbi συγχχτχζχ'ινω. νυγχχτχζ&σις, ίως, ή, descensus, transitus ; (2) cum alteri cedimus, in conditiones descendimus ; (3) accommodatio ad ali- orum ingenia, mores, opiniones ; (4) co- mitas, facilitas ; (5) dexteritas in trac- tandis hominibus in conversatione, unde et calliditas et prudentia, Em. Α συγ- χχτχζχίνω- Unde συγχατα,ζχτιχος, %, lv, levis, comis, facilis. συγχχτχζχτιχως, adv. comiter. συγκχτχζιζχζω, longe produco, procedere jubeo. τυγχχτχζιόω, una vitam transigo. συγκχτχγγ,ξχτις, 'h, productio vitse aut du- rationis usque ad senium cum alio ; (2) senectutis adventus, senectus. A preec. &υγχχτχγγιξχσχω, consenesco. Hinc ιτυγχχτχγινώσκω, una damno cum aliis. ονγχχτχγομφόω, ω, clavis compingo, Rob. συγχατχγξχφω, vide συγγξχφω. συγχχτχγω, fut. άξώ), una reduco, adjungo in reducendo exsule, restituentes adju- VO. Ί.υγκχτγ ι γχ"/ί B\ τον By,ucov, JEschin. 0υγχχτχΒχξθίϊν, condormire ; concumbe- re. Των ix xowS Bl μίθίξα ξυγχχτχΒχξ- θών, Arist- Cone. 611. συγκχτχΒνλόω, una subjugo, in servitutem redigo multos una necessitate. συγχχτχΒυομαι, una demergor, una occi- do. Hinc συγχχτχΒυσις, ίως, %, q• d. simul occasus, quum quid cum altero occidit. συγκχτχζχω, ω. f. ησω, una longum vita? spatium transigo. ϊνγχχτχζίυγννμι, fut. ζω, conjungo. "05' £νίχ' χτγι συγχχτίζιυκται χχκγι, Soph. Aj. 123. Κόξγι αισχξχ xx) λίλωζγ,μίνγι συγχχτχζίυγν'ύμίνον, Luc. Toxar. συγχχτχθχπτω, f. «ψ», sepelio. 'Έ,κίλιυσί Βι χχι τ»ί ΐΐίίο-χς συγχκταθάπτίΐν, Xen. Cyr. 5, 9. συγκχτχθίσθχι, aor. 2. inf. med. verbi συγ- χατατιθημι. Unde αιγχχτχϋίσις, ίως, ϋι, adsensio, approbatio, suffragium, consensus, consensio, con- cordia, pactum. ονγκχτχθίτικος, v, ov, approbativus, adsen- tiens. Ab eod. συγχχτχθίτιχως, adv. assentiendo. συγχχτχθίω, una decurro. συγχχτχθλχω, una confringo, confringo. συγχχτχθνΥ,σχω, simul morior, una pereo. Άλλχ Tie χίϊνω χχξις, Ζυγζχτθάνοντι χατθχνιϊν, Eur. mi. 1118. σνγχχτχ'ώω, comburo, Suic. "Ο Bh λίλαπ- το, συγχατφθομίν, Soph. Antig. 1216. συγχχτχίνισις, ίως, ί, adstipulatio, adsen- sus, approbatio. A νυ*/χχτχινίω, ω, simul approbo, comprobo, adsentior, adstipulor. M Hv δε τχ -των S -ίων Ϋιμϊν 3-α.ττον συγχχτχιννί, ίξίωμίν άς τχχι?χ^Χεη» Τ Ης πχτ^ξ λίχος ®giv- τω Βίάχοντι συνχαταινίσίΐ irizeov, Lye. 1223. evyzarxivoi, χ, Ό χχ) ν, qui adsentitur, qui adstipulatur. Ex συν et αίνος • συγχχτχχχΊνω, f. άνω, simul interficio, si- mul interimo. cvyp.xTxigoi, simul descendo, Plut. in Crass. evyxxTxirixopxi, una accuso. enjyzxTxxata, fut. χύσω, simul comburo ; (2) comburo. ιτυγζατχκχλυπτω, f• ψω, contego. ιτυγχχτάκίΐμ,χι, concumbo, una jaceo, R. ΤοΊς χνΒρχσι BjyxxTxxurBxt, Arist. Cone. 612. σνγχχτχχλχω, confringo. σνγζχτχχλύω, fut. ιίσω, una includo, si- mul cum alio includo, in eundum locum includo, Gl. V. concludo. Βΰζτχς Β' \v χσχω συγχχταχλίίσχς βοος, Lye. 738. 'SvyxxrxxXihi μ\ τ% yvvxixi, Luc. cvyxxTxxXivuu, una recumbere vel accum- bere facio; σνγχ»7κχλίνομΜΐ, una re- cumbo, una accumbo vel discumbo ; συγ- χχτίζλίθτιν, una accubui, concubui, aor. 1. Ούδί ίΤΛξ' ιμαί ποτί τον Άξμ,όδιον χ- σίτχι συγχχτχχλινΐΐξ* Arist. Ach. 984. id. Nub. 49. Hinc συγχα,τάχλϊσΐί, ίως, ή, accubitus ad ean- dem mensam ; (2) concubitus. σνγχχτχχοίμΑω, in lecto alicujus colloco feminam; συγχχτχχοιμ,ωμ,χι, concum- bo. συγκχτχκολνθίω, ω, ΐ.τ,σω, comitor, sequor. σνγχχτχχορΊξ,ω, fut. Ίσω, comporto, Suic. συγχχτχχοπτω, f •ψύ>, simul concido, seu interficio. συγχχτχχοσμίω, in ordinem digero, com- pono, Rob. συγχχτχχτχομ,χι, ωμ&,ι, fut. foopLXi, si- mul adquiro, simul in potestatem redi- go, Rob. συ'/χχτχζτύνω, una interficio ; aor. 2. suyxxTix-rxvov ; part. συγχχτχχτά.ς• ^vyxxrxxrx; χίλχινοΤς Βίφίσιν βοτχ, Soph. Aj. 230. σνγχχτχχυλίω, una devolvo. σνγχχτχλχμζχνω, occupo, capio, Plut. συγχχτχλχττω, concilio, compono. συγχχτχλίγω, fut. ζω, recenseo cum aliis, connumero. συγχχτχλΰω, f. ύσω, una everto et aboleo ; (2) una finio. σνγχχτχμίγνυμι, vel συγχχτχμιγνύω, ad- misceo, commisceo, Rob. Suic. Οϋ πχυ• συγχχτχμυω, claudo, concludo. συγχχτχνχνμχχίω, una navali praslio pug- no contra quem, eumve vinco. σνγχχτχνίμω, una partior, una distribuo ; (2) adscribo, annumero. συγχχτχνίύω, adnuo, adsentior, consentio. Ένγχχτχνίύιιν τοίς λίγομίνοις, Polyb. συγζχτχπχτίω, conculco. συγχχτχτχύω, una claudo, seu finio. σνγχχτχτίττω, una concido. συγκχτχπλίζω, simul implico, immisceo. συγκ,χτχτοΧιμίω, una debello, in debellan- lando adjuvo. συγχχταπξχσσω, aliquemin negotio aliquo conficiendo adjuvo. συγχχτχπενβω, una comburo. συγκχτχξΐϋμίω. una enumero, adnumero. Άγωνισ-μχ ύς τιμήν τ2 Κχλχνϋ σνγχχ- τγ,°ιθμγ,<η τοΊς χθλοις, Mlian. V. Η. 2, 4ΐΓ σνγχχτχρρΊπτω, una abjicro. σνγχχτχρρέω, simul defluo; (2) simul de- cido. σιιγχχτάξχω, simul impero. συ η /χχτα.σζίννυμι, vel συγχχτχσζίννύω, fut. σζίσω, simul extinguo. σνγκχτχσν,τω, simul putrefacio, simul com- tabescere facio. σν*/χχτχσχχπτγ,ζ, n, Ό, vastator, Lye. 222. A σνγχχτχσχχπτω, fut. -ψω, diruo et everto, perdo, etiam de hominibus. Ίυγχχτχ• σχχπτοις xv %μχς, Eur. Or. 111. Syy- χχτχσχχ•^/ων δ' \yo) τύχν\ πχξίίμι, id. Rhes. 390. 2ύ τ', Si τχλχινχ, συγχχτχ- σχχπτγ πάλι, id. Ph. 891. συγζχτχσχώχζω, una dissipo. σνγχχτχσχιυχζω, f. άσω, instruo et ador- no. Ο/ τον βίον ν-,μϊν συγχχτισχίνχχχσι τίχνχις, Plato, σνγχχτχσχιυχσχς, aor. 1. part. act. συγζχτχσχ•/ινόω, ω, f. ύσω, una tentorium figo, in eodem tabernaculo habito; (2) in uno eodemque tabernaculo colloco. T« dl χ,λλν; συγζχησχϊΐνν, Xen. Cyr. 5,21. σνγχχτχσκύπτω, fut. ^/m, una impetu in- gruo ; (2) una invado et incesso. σν/χχτχσπά,ω, ω, f• χσω, pariter, una con- vello, detraho. Έτι την ίμοιχν hxQoXyjv συγχχτχσπχσβαι, Luc. ' συγχχτχστύξω, consero, insero. συγκχτχ5•χσιχξω, una seditionem concito. συγχχτχτχσΊί, ίως, η, conflictus, dimica- tio. Α συγκχΒΊ$•χμχι• συγχΆτχς-ςίφομχι, subigo, in potestatem redigo. συγχχτχτχσσω, vel ά,ττω, f. ά\ω, una cum aliis colloco. Try των ίππίων χιλιοστυν μ ϊι σνγχχτχτχττίτΐ ύς τν,ν φχλχγγχ, Xen. Cyr. 6, 23. Έ,νγχατχτίτχχτχι γχξ χχι συγζοσμΐϊ τον χύτον χόσμον, Μ. An- ton. 7, 7. συγχχτχτιίνω, contendo, una tendo. σνγκαπατηΆομαι, contabesco, assiduus " *< 546 ) versor in aliqua re. ^υ'/χχτχτίιχοντχι τοις χχτ' χυτχς Ιξγοις αλατοι χχι ο\σιτοι% Μ. Anton. 5, 1. συγχχτχτιΒνιμι, una depono ; ev /χχτχτί- θιμχι, adsentior, adstipulor. ΤοΊς Xtyo- μίνοις συγχχτχτίθισθχι, Diod. Οι/τος ix tiv σνγχχτχτίθαμίνος, (par. p. pass.) τγί βνλγ, χχι τγ πξχζίΐ χυτών, Luc. 23, 51. ' σνγχχτχτοώγω, simul comedo, simul co- medendo consumo. συγχχτχφχγω, devoro ; (2) convivor. συγχχτχφίξομχι, simuldeorsum feror; (2) adsentior, cum dat. συγχχτχφιύγω, una confugio. συγχχτχφλίγω, f. Εω, comburo ; συγχχτί- φλίχθ?!, una combustus est, aor. 1. pass. συγχχτχφξονίω, contemno quem, non ti- meo. συγχχτχνξχβμχι, utor, abutor. συγχχτχ-^ίύΒομχι, fut. ίύσομχι, mendacio opprimo. συγχχτχψηφίζω, fut. ίσω, una damno seu condemno ; i2) adjicio, coopto. Ί,υγχχ- τίψϊΐφίσθνι μ,ιτχ των ϊνδ-χα, αποστόλων, Act. 1, 26. σνγχχτίδω, comedo. συγχχτίλθωμίν, 1. pi. aor. 2. conjunct, act. verbi συγκχτίξχομαι• σνγχατίπείγω, una urgeo, coerceo. συγχχτίξγχζομαι, f. άσομχι, una conficio, adjuvo aliquem in conncienda re aliqua. Αυσσχΰι συγχχτίΐξγχσω μοίξχ, Eur. Her. Fur. 1027. Έυγχχτίξγά.ζίσθχί τινι τη* άζχγ,ν, Herodot. συγχχτίξχομχι, f. ίλίύσομχι, simul redeo, una reverter. σνγχχτισθίω, una comedo. συγζχτιυγμχ, ατός, το, votum una cum alio conceptum, res, quam quis una cum alio vovit. A συγχχτίύχομαι, una precor, simul voveo. 'Αλλ' ών ϊξω μϊν, τχυτχ συγχχτηνξχμ'ήν* Soph. Antig. 1338. συγχχτίύνχσις, ή, concubitus. συγχατίχω, contineo. συγχχτν,γοξίω, simul accuso ; (2) simul prasdico. Hinc συγχχττι'γίχ'Υιμα, χτος, το, vox conjunctas habens significationes. Hinc συγχχττιγοξτιμχτιχος, η, ov, plura simul no- tans. συγχχτηγΰξΥ,μχτιζως, adverb, consignifica- tive. συγχχτ'/ίγόξν,σις, r h, accusatio. συγχχτν,ξίφΥ,ς, ίς, contectus. συγζχτοιζίω, una habito. συγχχτοιχίξω, f- Wu, una colloco habitato- res, vel frequentem locum incolis reddo. " Αφθογγχ δ' χυτχϊς συγκατοιχίζιιν hazYi 3-γ,ξων, scil. χξΥ,ν, Hipp. 650. συγκχτοιχτίζω, f- ίσω, commisereor. Τ* δ', ο'ιχ πάσχω ίυγκχτοιχτια uivyi, Sophoc. Track. 544. συγχχτολισθχίνω, concido, collabor. συγκχτοξβόω, simul recte facio, compono, emendo ; (2) una cum alio rem bene ge- ro. συγκχτοξΰίχι, a. 1. inf. act. verbi συγκχτοξΰσσω, vel ύττω, fut. ύξω, defodio. Κχι τον χλλον χόσμον συγχχτώξυζχν, Lu- cian. συγκαττυω, consuo, consarcio, GL V. con- cinno. σίιγχχυσις, ίως, 'h, combustio, exustio. A συγχχίω. σΰγκαμχι, simul positus sum ; (2) consto, composites sum ; (3) dicitur et de rebus confictis ; (4) de quibus inter aliquos convenit, unde συγκαμίνα pacta con- venta ; (5) σνγκύμι*ος, compositus, comptus, Gl. V. constitutes ; συνίκιιτο* conventum erat, imperf. TyiSi σύγκίΐ' ται Βόλος, Eur. Rhes. 215. ΒκλίΤτε χ' Ϋΐμχς τζίϊς όμν Ζνγχιιμίνχς, Soph. Aj» 1326. σν/χνμίνως, adv. contexte, Gl. Vet. A prseced. συγκίχξα,μίνως, adv. adtemperate, tempe- ratissime, Gl. V. Α συγζίξχννυμι• συγχίχξοτνιμίνως, adv. dense, compacte. συγκίλίΰω, jubeo, hortor. Οΰχ Ίων, »j ivy χιλίύων πχιΒ' άγαν 3-χν*μίνγ,ν, Eur. Iph. in Au. 914. συγκίντίω, compungo, conficio, confodio, contrucido, App- B. Mithridat. συγχίξχνννμι, sive συγχίξχννύω, commis- ceo ; a. ί. συνίχίξχσχ ; συγχίξχσον, tem- pera, Gl. V. perf. pass. part, συγχίκξχ- μίνος, commistus. Ού'τ» πολυφόζω συγ• ΣΤΓ 2ΪΓ ΣΥΙ χίχξαμχι ΰχίμονι, obrutus infortunio, Arist. Plut. 853. My συyxixξxμίvoς τγ crisrit τόίς χχάσ'χσιν, Hebr. 4, 2. Όξω Ύίχμησσχν ο'ίχτω τωδί συγχίχςχμίννν, Soph. Aj. 905. (2) arctissimis amicitia? vinculis conjungor. Τχχυ μ\ν τοΊς ν,λι- χιώτα,ίς συνίχίχξχτο, Xenoph. Cyr. 1, 13> Hinc συγχίξχσμχ, οιτος, to, temperamentum, ο-υγχίζατμος, 5, b, temperies, Ph συγχίζοιο'τος, y, ov, commistus seu mistus cum, temperatus cum ; συγχίξχτον, cal- da aqua, potio medicata, Gl. V. συγχίξχτίζα, et συγχίξχτίζομχι, cornu fe- rio, confligo. βνγχίξχυνόω, ω, f• ώσω, fulmino, fulmine fe- rio. Δξυϊννί συγχ(ξχυνΰσχ xXxhus, Eur. Bac. 1104. &υγχ(ξάω, vide συγχίξάννυμι, Plut. συγχίξχίζω, f. ίσω, contexo. Α χίξχίς. συγχιφχλαιόω, ω, f• ώσω, capitulatim com- plector, summatim et breviter recenseo. Οϋτω xx) b Κνξος συνίχίφχλχιώσχτο τχς ο'ιχονομιχχς πξάζίΐς, Xen. Cyr. 8, 4. Πχ- tri δε συχχιφχλχιννται τολλχ) πξάξίΐς ολί- γοις Ινιστχταις, ib. c. 41. Hinc βνγχίφΛλαίωο-ις, ΐως, y, summaria com- plexio, collectio per capita, Ph. a?quatio. ο~νγζίΛλχΐΛΐπχος, jj, bv, in summam redi- gens. συγχίχυμίνν,ν, ace. sing. perf. part. pass. f. gen. verbi συγχύω. ο-νγχίχυμίνΛ/ς, adv. confuse, promiscue. συγχν^ίμων, όνος, β, qui simul curat. συγχ-ώίστχ), ων, οι, qui duas sorores in ma• trimonio habent. συγχν^ίΰω, f. ίΰσω, una sepelio. συγχτ,ςυγμχ, xtos, ίο-, praeconium commu- ne, i. e. plurium comprobatio. σνγχινο~υνίύω, fut. (ύσω, una periclitor, una periculum adeo. "Οπως ότιν,οΊς-χ συμτο• vCiv χα.) συγχινδυνίύαν ήμίν Ιθίλοιίν, Xen. Cyr. 7, 29. Τον χοινον ixmov χΰτΐί &χ- νχτον συγχινΰυνίύσαντος, Luc. βνγχινίω, ω, ί. ησω, una vel simul moveo, una agito ; commoveo, concito, Gl. V. Συνίχίνν,σχν τί τον λχον, Act. 6, 12. Άμ• φότίξχι δ' Όμως tSt' ίπιζητίϊσι το συγχίχι- νν,μίνον, Longin: 15. Hinc συγχίν/ιμχ, το, idem quod evyxivyo -ις, (ως, y. commotio. σνγχίξνχω, ω, commisceo, tempero. "Συγ- χΐξνχσϋχι τω οιχί'ιω, Μ. Anton. 9, 6. σνγχΚκίω, f. χύσω, cum alio ploro vel fleo. Κύτος συνίχλχιον ixiivy τ% χχλγ πχξθίνω, Luc. σΰγχλχσχ, ίως, y, confractio. οΊΐγχλα,ο-μΌς, Ό, idem. Α συγχλχω, ω, f. ά,σω, confringo. ο-ύγχλίΐο-ις, ίως, y, conclusio, inclusio. A συγχλίίω. σΰγχλίΐσμχ, κτος, το, junctura. Ab eod. νυγχλίΐο-μος, if, b, conclusio. Ab eod. avyxXusov, S, το, idem quod σύγχλίΐσμχ. συγχλίίω, fut. (Ίσω, concludo, claudo ; (2) occludo. ZfJ, xx) Β-χνύσ' /is ομμχ evy- χΧιίσίΐ το σον, Eur. Hec. 432. Οΰχ/ συγ- χλιίο-ας ο-τόμν,• κ idem. Hippolyt. 502. 'Σνγχλίίτα.ντίς »ν τοις ο\σπ'ι&α.ς ΐχώξϋν, Xen. Cyr 7, 9. τν,ν 3-ύξχν, Luc. το ς-όμα., Arist. Thesm. 40. Ίυγχίχλνσμίνοι ιΐς ΤΥ,ν μίλλνσχν π'ιτιν ocsroxxXvSUijvoci, Gal. 3,23. (Τυγχλίιττνις, u, b, socius furti. ονγχλ'/ίΐζω, fut. Ίσω, idem cum crvyxXuto, Οι σί χαί'Έζμιόνκν 'ieihi s-uyigS. ο~ννΙχλ•ήϊ• ffoLv- Eur. Andr 122. σνγχλΥ,ξίχος, ejusdem cleri collega, Steph. ο~νγχλνζονομίω, ω, fut. yjo -ω, coha?res sum. A συγχλν,ξονόμος, ν, ό χα.) νι, coheres. σί/γχλΥ,ζβς, α, ό, ή, consors. Hinc ννγχλν,ζίω, sorte consocio ; (2) consortem do, necessitudine sortis conjungo. Οΐς συγχίχλν,ζωο-α,ι τξα,γμαη, τύτοις συνάζ- μοξί σία,υτον, Μ. Anton. 6, 29. Ί,υνίχ- λΥ,ξώθν,ς τώ λν,ξω ίχίίνω γίξοντι, Luc. σνγκλΥ,ξωο-ις, ίως', h, consociatio quorun- dam eadem sorte, communio, societas, Gl. V. consortium. A prsec. ννγχλ•/ιο-ίοί, α,ς, ή, convocatio, concilium senatorum. Α συγχα,λίω. ιτνγχλ'/ίτιχος, r„ bv, senatorius, Gl. V. trvy- χλντιχος, senator, Gl. V. A σύγχλν,τος, ν, b χα.) ή, convocatus ; (2) in- dictus, subst. ή, sc. βνλη, senatus, inpr. Romanus. Α συγχαΧίω. ηγχλϊη,ς, Ό χα.) y, consors tori. ο*νγχλινια,ι, at, convexitates, V. L. ϊυγχλίνω, fut. tvSi, vide συγχα,τα,χλίνω ; &υ• νίχλίθη, concubuit, Ph. aor. 1. pass. Οϋχ t comportatio, collectio, compositio, Herodian. (2) confluxus ho- minum in aliquem locum, habitandi cau- sa ; (3) apparatus funeris. A συγχομίζω, fut. ίσω, conveho, comporto ; (2) una porto, simul fero aut duco ; (3) compono mortuum ad sepulturam. Ou- τος, σί φωνω, τόνδε τον vixgbv χίξοΤν μη συγχομίξίΐν, Soph. Aj. 1067. 'Συνίχόμι- σχν δί τον Ίίτίφχνον χνΰξίς ίΰλχζίϊς, Act. 8, 2. Ύύς τί 'ιχτξχς τ»ί χξίζ-νς συνίχομί σχτο πζος χυτον, Xen. Cyr. 8, 20. Τβ ΰΰπνον χζτι συνΐχομίζιτο, Luc. συγχομις-Υ,ζΐχ, ων, τχ, festum, quo in fru- gum comportatione sacra fiebant. συγχομιε-Ός, y, bv, comportatus ; (2) colla- titius ; (3) confusaneus, ex farina non excussa constans. Ab eod. συγχομμχτιον, is, το, genus edulii. Α συγ- χόττω. συγχονιόομχι, νμχι, in eodem pulvere ver- sor ; (2) colluctor. συγχοτιχω, in laboro adjuvo. evyxoxr,, ν,ς, y, collisio, Gl. V. amissio rc- pentina omnium virium in corpore hu- mano ; (2i Syncope, figura grammatica, qua syllaba e medio abjicitur. A συγχοπος, b xx) y, qui viribus defectus concidit. συγχοπτιχος, y, bv, syncopen (seu animal defectiones) inducens, Gal. σύγχοπτος, ov, concisus. A συγχόπτω, f. -ψαι, concido, Gl. V. contun- do j contraho, συγχοτύς, eoncisus, con- ( 547 ) " tusus, aor. 2. part. pass. "Σνγζόψασ» τον σχίιτης χόσμον, Xen. Cyr. 6, 25. τινοι ξύλω, Luc. συγχο\υΖχντιχν, cum alio Corybantum more insanire. συγχοξυφόω, ω, in unum apicem seu sum- mam colligo. To tig 'iv (ϋ'/ιχον συγχοξυ- φίν τχπλίίονχ, Longin. 24. βνγχοσμίω, jide χόσμιω. Αοχωσι συνισχυ- ξίΐν τί ύμχς χχ) συγχοσμησίιν, Xen. Cyr. 2, 15. συγχχφίξω, f. ίσω, allevo, adjuvo in levan- do aut portando. ΣυμπαξανίχισΟχι xx) συγχαφίζίΐν, Luc. Toxar. ο-υγχξχΐχίνω, concutio, vibro. Πολλά μίοη συνίχξάΰχινί πνίΰμχ, Aristot. σίγχξχμχ, χτος, το, comraistum seu tem- peratum, quod concrevit seu coaluit ; (2) portio diluta seu mista ex aqua et vino. Α συγχίξάνννμι• Unde σύγχξασις, ίως, y, commistio, temperatio. συγχξχτίω, ω, f. ησω, contineo, tueor, ser- vo. Τον ήμίτεξον βίον χι ίΤξοσίυχχ) συγ- χξχτΐίσι, Chrysost. σύγχξχτος, u, b xx) y, commistus, tempe- ratus. Α συγχίξχννυμι. συγχξχτύνω, corroboro. συγχ^μνίξω, per prasceps dejicio. σύγχξίμχ, χτος, το, coagulum concretum ; (2) concentus ; (3) interpretatio j (4) e- dictum. Α συγχζίνω• συγχξΐμάτιον, το, Dim. compages. συγχ(ίνχι, aor. 1. inf. act. verbi συγχζίνω, commisceo, coagmento. Sic vet. et Attici. Recentiores pro (2) comparo, confero ; (3) contendo, concerto, judicio experior, συγχξΐνχι, ^conferre, Ph. aor. 1. inf. Τίνίυμχτιχοις πνίυμχτιχχ συγ- χξίνοντίς, 1 Cor. 2, 13. ίχυτνς ίχυτοΊς, 2 Cor. 10, 12. "Αξιος συγχξίθηνχι πχξχσίτχ τω σώμχτι, Luc. Paras. Hinc σύγχξϊσις, ίως, y, concretio, congregatio ; (2) comparatio duorum inter se. σνγχξίτιχος, y, bv, coagmentandi vim ha- beas ; (2) comparativus. Ab eod. σνγχξίτιχως, adv. comparando, per compa- rationem. σύγχξϊτος, b, y, comparabilis, Polyb. A συγχξίνω• συγχξοτίω, ω. f. ν,σω, complodo, collido, Gl. V. contineo, sustento ; (2) conflo more fabrorum ferrariorum ; (3) instituo, ap- paro, instruo ; velut convivium, &c. ^4) colligo, congrego ; velut copias, milites, item edico conventum; (5j incito, in- cendo, favore, &c. συχίχξοτ>/ιμίνος, agita- tus, Ph. conflatus, compactus ; item, qui est compacto corpore, συγχίχζοτ•/ιμίν/ιν, conflatam, Ph. p. pass. part. De adv. συγxixξoτyμivως, vide supra. 'Συνωμο- σίας συγχζοτίιν, conjurationem facere, Luc. Ί,υνίχξότ'/ισί τω χίΤξί, Xen. Cyr. 2, 12. Καί συγχίχξοτχμίνοι τχ τ5 πολίμχ, strenuos bellatores, huvo) πολίμις-χ), De- mosh. OJyn. 1. Hinc σνγχξότ'/ιμχ, χτος, το, id ipsum, quod con- flatum est, coagmentum ; (2) agmen compositum, manus; (3) conspiratio multorum. συγχξότ'ησις, (ως, y, sustentatio, favor, Ph. (2) conjuratio, conspiratio ; (3) compul- sio, coarctio, congregatio, ut copiarum, gallinarum. σύγχξοτος, ν, b xx) y, conflatus, coagmen- tatus, compactus. Ex συν et χξότος. σίγχζνμχ, το, debitum, Hes. σύγχνχσις, (ως, y. collisio, Ph. conflictio ; (2) mutua offensio, odium et inimicita j (3) fraus, impostura. Α συγχφω. συγχζύσιος, n^ ό xx) y, q. d. concussorius. συγχςνσμος, 5, b, collisio. Ab eod. συγχξύω, f. ίσω, collido, complodo, com- mitto, Gl. Vet. confligo ; inpr. est modi- um concutere, ut excidat aliquid. Hinc (2) vi aut arte efficere, ut aliquis confi- teatur ea, qua? celabat, Em. συγχ°6νσιν* confliglint, Ph. luyxpisuv χλΐηλοις, Thuc. τω χ(7ξ', Arist. Ban. 1147. My συγχρβίΐν ήμχς (Is άλληλας, Appian. Β. Civ. 5. συγχζΰπτω, fut. ψ*>< occulto, celo, Gl. Vet. OCCulo. Φθχνοις δ* α,ν tsx xv τοΊσΰί συγ- χξύπτων δίμχς, Eur. Herac. 721. Αυτή •yxg (sroXy) χϋτω συγχξύπτιιν (hixii, ί! τίς τι εν τω σώμχτι ΐνϊύς ϊχοι, Xen. Cyr. 8, συγχξύ-4/χι> aor. 1. inf. act. σύγχξυψι$, (us, y, occultatio. A wyxiur• τω. Mm 2 2ΧΓ 2YE 2TK νυγχτάου,αι, ωμχι, fut. ησομαι, simul cum alio adquiro, socius sum in adquirendo. βνγχτεξΰζα, fut. ίσω, parento, justa facio. Ζυηχτϊξίϊζί δέ Xetos, Apoll. Rh. 2, 840. συγχτγ,τωζ, οξος, b, qui simul possidet, Gl. '& συγχτχομχι. συγχτίζω, f. ίσω, simul condo, simul creo, colcniam deduco. συγχτί?γ,ς, χ, b, ejusdem colonize deducen- dae socius. A prase. συγχυζιυτΫ.ς, 2, b, collusor aleas. A συγχυζίΰω, f. ώσω, alea colludo, alea seu tesseris ludo cum alio. συγχυχάω, ω, f. Ϋ,σω, misceo, permisceo. Ές αυτόν υμάς συγχυχΫ,σχς τξύζλιον, A- rist. Plut. 1109. "Ξ,υνίχύχχ τ>ιν 'Ελλάδα, id. Ach. 536. συγχυχλίω, et συγχυχλόω, circumdo, cin- go. συγχυλιν^ίω, ω, f. ήσω, convolvo ; συγχυλιν- Βχμχι, una volutor. Άπολογνμίνος ΰπϊξ των χχοχσίχ συγχυλινΰχ μίνων, Xen. συγχυλίω, ΐ- ίσω, unavoluto ; συγχυλίομαι, una volutor, consuetudinem habeo cum aliquo. συγχυνχγοζ vide συγχυνηγος. συγχυνηγιτίω, simul venor. A συγχυννιγίτΥ,ς, χ, b, idem quod συγκυνηγός. «υγχυνΥ,γίω, ω, simul venor. A συγχυνΥ,γός, Dor. συγχυνχγος, χ, b, venati- onis socius. συγχύπτω, f. ψω, simul inclino, pariter in- cumbo ; (2) deorsum adspicio ; (3) in- curvus vel inflexus sum ; (4) coeo, con- spiro, consentio. Κα/ ην συγχύπτχσχ, xx) μ-η ^υνχμίνη χνχχίι•\ιχι ύ; το πχντί- λϊς, Luc. 13, 11. Τ3το δ' ίις εκ Ί$ί ο-νγ• χίχυφός, Arist. Eq. 850. συγχυξίω, ω, fut. Ϋ,σω, accido, evenio ; (2) incido in aliquem, obviam alicui fio ; (3) pertineo ; συνίχΰ^σίν, attigit, Ph. con- tigit, accidit, a. 1. act. Ί,υνίχύξΥ,σί γι- νίσθχι, Herodot. Hinc ιτυγχυ^,μ», ατός, το, quod forte evenit, ca- sus. συγχύξησις, ίως, yi, idem. συγχυ°ίχ, χς, ή, idem et ab eod. συγχυειολογίω, ω, dominum dico, domini titulo honesto. συγχυξίω, ratum facio. συγχύζω, fut. ύξσω, incido ; (2) accido, eve- nio. Μήπως συγχυίσαχν οΗω EM μώνυχίς 'ίπποι, 11. 23, 435. Ex συν et χΰξω, incido. συγχύφων, b, qui simul deflectit, qui se in- curvat. Α συγχύπτω. συγχωθωνίζομχι, una inebrior. συγχωλος, χ, Ό χα) ή, solidus, compactus, firmus. Ex χωλον. συγχωμχζω, f. άσω, simul comessor. A σΰγχωμος, χ, b χ a.) yi, socius comessatio- nis. συγχωμ,ωΥ-ω, una comcediam ago, una irri- deo, perstringo. συγξαίνω, simul carrnino vel carpo. e-uyxotlem, una gaudeo, lastor cum lastante, Gl. Yet. congaudeo. Συγχχίξω πχσιν v- μιν, Phil. 2, 17. Χυγχαίξίΐ πάντα, τα. μί- λ-<7, 1 Cor. 12, 26. Συνίχαίξον χΰτγ, Luc. 1, 58. Κα/ σοι ζυγχαίξομιν νμίΤί, Arist. Eq. 1329. συγχαζίϊται, 3. sing. f. 2. ind. med. συγχάξ'ήτί, 2. plur. a. 2. imper. act. ο-υγζα,λχίυω, eere vas alligo, &c. συγχαξ'//τίχοί, ή, by, seu συγχαζτιχοζ, COn- gratulatorius. A συγχαίζο συγχχξίζομχι, gratificor. συγχίΐλίχ,Ί, α/, labiorum compressiones, s. commissurie, Aristot. συγχαμάζω, f- άσω, una in hibernis sum, una hiberno ; σνγχίΐμάζομα,ι, una tem- pestate jactor ; (2) una niemali frigore infestor. Κα; ταΰτα (£,α.οάδ;α) συηχΐι- μάζίτο, Arist. Plut. 847. ιτυγχίίξΟΊ-ονίω, ω, simul open manum ad- moveo. συγχίΐξϋξγίω, ω, f. γ,σω, una operor. <τυγχίω, vel συγχίυω, fut. ιύσω, confundo, permisceo, confundendo misceo, pertur- bo ; unde et tristitia afHcio, &c. το συγ- χίχυμίνον ts πξοσώπν, tristitia in ore con- spicua ; συνίχίίν, penniscuit, Ph. aor. 1. 3. sing. Kai τά,ντα, πάλιν γξάμμ,οιτα. /τυγχιϊς ; Eur. Iph. in Au. 37. Ύϊ,ν πά- ξος συγχέΐν χάξιν, Sophoc. Track. 1245. ΊΑάτΥΐν δ' αν όεχχς συγχίαιμ', δί ωίίοσα., Eur. Hipp. 1066. Ί,υνίχύθη την οιάνοια,ν, Heliod. συγχίλίάξχοί, β, tribunus in eadem legio- σ'υγχόν'δξωοΊ;, ίω;, 'h interventio cartilagi- nis, quum ossa coalescunt. Ex χόνΰξος. συγχοξΰί», ή, concentus, concinnitas. νυγχοξ δβί, χ, Ό χού "h, ad chordas quadrans, concinens, concinnus. Ex συν et χοξίή• συγχοξ'υτΥ,ς, 5, β, qui una choros exercet. ιτυγχοξίύτξία,, as, 'h, quse una choros exer- cet. A ο-υγχοξίύω, f. ιυσω, una tripudio, salto. Xa- ξίτίσσι συγχοξίυων, Anacr. 5, 11. συγχοξΥ,γίω. ω. f. γ,σω, simul prffibeo sump- tus, simul choragus sum, ipse aliquiii in choragium confero ; (2) adjuvo prasben- do, v. c. pecuniam, commeatum, milites. A συγχοζγ,γος, 5, ό, qui simul prasbet et sub- ministrat sumptus, aut aliud quid. συγχοξτος, α, β χα) Ϋ\, gramine consitus ; (2) vicinus, conteTia\nus,Eur.Her.Fur. 371. συγχόω, ω, f. ώσω, humo congesta tego. συγχξάομχι, ωμχι, simul vel una utor, Gl. Vet. commercium habeo. Oi γάς συγ- χξ'Ζνται ΊίίδαΓο; 'Σαμαξίίτα.ις, Joann. 4, 9. Eh δίνδξ» φύσιν συνίχρήσατο τη ϋλνι αΰτΖ,Μ. Anton. 7,16. σύγχξΥ.σι;, ίως, *ι, communis usus, com- mercium, Rob. Suic. consuetudo famili- aris. A prase. συγχζΥίΓΥΐζίχζομχι, una oraculum consulo. συγχξίμπτω, f ψω, collido, committo, co- ire facio ; συγχξίμφθίΐ;, collisus, aor. 1. part. pass. σύγχζίσμχ, χτο;, το, unguentum, quo illi- nitur aliquid. A συγχζίω, f. ίσω, simul ungo ; (2) ungo, ob- lino. συγχξονίΐν, dicuntur, qui eodem tempore vivunt. συγχρονίζω, fut. ίσω, coastaneus sum; (2) commoror. Α. σύγχρονος. Hinc συγχρονισμός, S, b, convenientia temporis, sive, ea, quaa in idem tempus concur- runt. σύγχρονος, b j^ v, contemporaneus, asqualis. σΰγχβ,οο;, contr. σίιγχςχς, a, b xxi yi, con- color. Ex συν et χ*όχ, color. συγχξώζω, fut. ώσω, colore imbuo, inficio, inpr. attactu. συγχζωμάτις -os, b, COncolor. Α χξωμχτίζω. συγχξωτίζω, fut. ίσω, tango, tango ad cu- tem ; appropinquo, me applico ; συγχξω- τίζίο-θχι, Suidas exponit, appropinquare, se applicare. συγχύνω, vel συγχύω, confundo, conturbo ; συγχίχυμίνος, confusus, Gl. V. p. pass, part. 'Ηνγχξ γ,\χχ\Υισία συγχιχυμ,ίν/ι, Act. 19, 32. Τ/ συγχυθιΤσ' 'i^YiXxs, ήνίχ' ίυτυχίϊς ; Eur. Med. 1005. σΰγχΰσις, ίως, r>, confusio, commixtio, con- turbatio. Α συγχυω. Unde συγχυτιχος, yi, bv, confundendi vim habens. σύγχωμχ, το' vide χωμχ, Sibyl. συγχωνίύω, conflo, GL V. συγχωννΰω, et συγχώννυμι, fut. χώσω, ag- gere communio, terra adgesta obruo seu tumulo. συγχωξίω, ω, fut. ησω, concedo, adsentior, consentio, non repugno ; (2) indulgeo, gratiam facio, condono, remitto, ignos- co, veniam do; συγχιχώ°γ,τχι, conces- SUm est, Ph. pass. part. ')λμΰς αυτοΊς ο- λίγον ξυγχωξτίσωμίν, Arist. Vesp. J505. ΤυνχΤχχ γχ* χξ^νπχντχ συγχωξίΐν πο- ffii, Eurip. Ε. 1066. Ό Κ.*οίσο; μίντοι μ,άλχ χχων συνίχώξησίν χυτοις, Xen. Cyr. 6, 23. Ή χα) τύξχννος τχΰτα συγχωξίισί- ται ; Eur. Iph in Tau. 743. Hinc συγχώξΥ,μχ, ατός, το, concessio ; (2J venia ; (3) adstipulatio. συγχώξΥ,σις, ίως, ή, concessio, remissio, in- dulgentia, Ph. Ab eod. συγχωξ'/ιτίον, concedendum. Ab eod. συγχωξ•/ιτιχος, ->„ bv, ad veniam dandam propensus. Ab eod. συγχωξίχ, ας, yi, Att. et Ion. ξυγχωξίνι, γ,ς, ϋι, concessio, indulgentia in cibis asgro largiendis, Suic. Ex συν et χώςχ. συγχωξος, a, b xx) yi, confinis. Ph. συγχώσχι, a. 1. inf. act. verbi συγχώννυμι. συγχ,ωσμχ, ατός, το, obstructio ; (2) macu- la "contracta a terra, qua quid obrutum fuit. Α συγχόω- συΰΐΐν, adv. celeriter et inferendo se cum impetu, erumpendo cum'impetu, impe- tuose. Α σύω, seu σιΰω, concito. συιιος, ε/α, ύιιον, suillus, porcinus. Α σΰς. σΟίτο, 3 sing. a. 2. ind. med. Ion. pro \σί>- ίτο, a συομχι• συζάω, ω, f. ησω, una vivo, in aliquo vivo ; ( 548 ) συζΐίν, vivere in matrimonio. Συζώ τγ φιλοπζαγμοσύνγι, Dem. ΤΙι^ύομίν 'ότι j^ συζ^σομιν χύτω, Rom. 6, 8. συζίύγνυμι, vel συζίυγνύω, f. ξίύξω, conjun- go, copulo, connubio jungo ; συνιζίυγ- μίνος, annexus, Gloss. Vet. perf. pass, part. Ο iv b ®ίος συνίζίύζίν ανθξωτος μη χωξιζίτω, Matt. 19, 6. "Εχτοξχ, ω συνί- ζύγτιν, Eurip. Andr. 98. Hinc σύξίυξις, ιως, ή, conjunctio, copulatio ; (2) conjugium. συζίω, fervefacio ; σύξ'.σον, aor. 1. imperat. συζγ,ν, prass. inf. act. Dor. pro συζαν, contr. ex συζχίιν, a συζάω- συζγ,σομιν, 1. plur. fut. 1. ind. act. συζγ,τίω, ω, f. ησω, mutuo quaero, una ra- tiones ad rei alicujus indagationem con- fero, dispute ; (2) altercor, litigo, discep- to. Έλάλε; τί xx) συνίζητίΐ πζος τνς 'EXXvjvirxs, Act. 9, 29. "Ηξξχντο σίζγιτίϊν αυτω, Marc. 8, 11. Hinc συζίπγ,σις, ίως, ή, disceptatio, disputatio. συζγ,τγ,τϊ,ς, £, b, curiosus scrutator rei, dis- putator, disquisitor, philosophus, doctus. Ab eodem. συζοφόω, una tenebras offundo, una ob- scuro. συζυγίω, ω, συζυγίΐν, et συ^οϊχίϊν, verba sunt significantia aciem in versum ju- gumque directam et compositam ; (2) conservationem ordinis in procedendo. Έφ όσον συζυγΐΐντχς xx) συστοιχΰντχς δί- χμίνιιν, Polyb. Α σύζυγος. συζύγγ,ς, ίος, Ό χχ) ή, copulatus, conjuga- tus, conjunctus ; (2) qui copulari vel cum alio conjungi potest. Ab eod. συζυγία, ας, ή, conjunctio, copulatio, jugale vinculum, conjugium ; in Gramm. con- jugate. Ab eod. σύζυγος, u, b xx) ή, conjunctus, copulatus ; compar, conjux, Gl. V. socius. σύζυξ, ύγος, b xx) yi, idem. Α συζίύγνυμι• συζυμόω, commisceo in subigendo, v. c. mel farina. σΰζωμα, το, prasparatio, procinctus. A συζώννυμαι. accingor, aor. 1. συνίξωσάμην' σΰζωσον χνύσχς, Arist. Thesm. 262. συζωοτοιίω, una vitam reddo, simul in vi- tam revoco. Ί,υνίζωοποίΥΐσί (ί,μχς) rf X«;j-&r, Ephes. 2, 5. συΥιλχι, ών, at, volutabra suum. Α συς. σνΥ,νίω, ω, immunditia sui similis sum, spurcitia porcum aequo. A συΥινΊα, χς, v t , immundities, fceditas porcinaa similis ; item foeda conviciandi libido. V. et ΰγ,νίίχ. συν/ινός, y„ bv, qui porcinis est moribus ; (2) stupidus, insulsus, maledicus. A e-oj. συθίις, aor. 1. part. pass, verbi συομχι. σύβίν, impetus fecerunt, 3. plur. aor. ind. Jon. et Baeut. pro Ισΰθγισχν• σύθι, festina, 2. sing. aor. 1. imper. pass, per Sync, pro σύθνιτι. συί'Ιιον, το, porcellus, Dim. συίχος, idem quod συϊνος, suillus, porcinus, Steph. συχχ χιμοινίχ, ficuum genus in Paro insu- la, Ath. συχάζω, fut. άσω, ficus lego, ficus comedo ; (2) calumnior, calumniis circumvenio ; (3) contumelia adficio. Ύξυγωσι τοις •γλώττχισι, συχάζνσί τί, Arist. Αν. 1705. Α συχάς. συχαλις, ίίος, yi, ficedula, avis ficuum esu pinguescens. Ab eod. συχχμγιδοξος, stultus, Hes. συχαμινίχ, χς, ή, morus. συχάμινον, ss, το, sycaminum, fructus syca- mini arboris, Gl. V. συχάμινα, mora. A συχάμινος, n, y„ sycomorus, sycaminus, ar- bor, Gl. V. συχάμινος, morus. Συχάμινος, yi, arbor quaedam ^Egyptia, inter Scum et morum media, similis moro quoad magnitudinem, colorem et folia, et fico quoad fructum unde etiam συχομωζχίοζ dicta est, Schleusn. Hinc συχχμινωΰ'/ις, ίος, b xx) yi, sycamini seu mo- ri speciem gerens. συχάξίον, α, το, ficus, Gl. V. Dim. a συχον. συχχς, αδος, yi, ficus novella. Α συχνι. συχαζ-Ϋ,ς, 2, b, qui ficus legit, seu colligit, Gl. Vet. συχχτκ), delatores, quadrupla- tores. Α συχάζω. Hinc συχάς-ξΐχ, ας, q, delatrix, calumniatrix, Hes. 2ΥΚΕΉ, contr. συχ%, %ς, yi, ficus, arbor ; (2) ficus, marisca, tumor seu excrescen- tia carnis in modum ficus. συχνιγοζίαι,, '«j, idem quod συκοφαντία, Hes* 2TK 2ΤΛ :tm συχιδαφόξΰς, β, pro συκοφάντη;, vel συζό- π^ωχτος, Hes. συζίΰιον, το, ficus, Dim. a σϋκον. «τ^^ίζω, ficubus alo, vide συζόω- σύζϊνος, ίνη, ινον, ficulneus, e flcis confec- tus ; (2) imbecillus, debilis, fragilis, inu- tilis, quia lignum ficulneum est invali- dura ; Theoc. Id. 10, 45. (3) delator, ca- lumniator. Α συχη. συχινόφυλλον, u, το, folium, ficulneum, Gl. Vet. συζίον, n, το, decoctum ficuum arefacta- rum. evxk, ίΰο;, η, plantarium ficuum ; (2) sur- culus qui e ficu avulsus vel excisus plan- tatur. Ab eod. σνζίτν,;, ν, b, ut συχίτη; o7vo;> vinum e fi- cubus factum. Ab eod. συχοζασιλιία, τά, regiae ficus, Ath. συχόξιος, v, b *«i ή, qui ficis victitat ; (2) qui victum sibi parat e sycophantia, Gl. Vet. ficarius. Ex συκον et βίος. συχολογίω, ω, f• ησω, ficus lego vel colligo. Ου πξάγματ' ΐχοντίς, αλλά συζολογΐίντίς, Arist. face, 1338. A συζολόγος, n, b χα) ή, qui ficus colligit ; (2) qui de ficubus loquitur. συχομοξία, ας, ή, sycomorus. συχομοξίτη;, u, b, ut συχομοξίτη; oTvo;, vi- num quod conficitur ex sycomoris. συχόμορον, n, to, sycomorum, fructus syco- mori arboris. A συκόμορο;, n, b, sycomorus, arbor, ficus JR. gyptia, de qua Plin. 14. Ex σΰζον et μ,όξοί, morus, arbor. συχόμωξον, είωξος, id. qu. συχόμοξον, Steph. σΰζον, α, το, ficus, fructus ; (2) marisca, tumor, a fici similitudine ita dictus. A συχη. συχόομαι, 2μαι, in ficum convertor, ficosus fio. Ab eod. συκόταις, aids;, b, qui ficubus in modum puerorum gaudet. Ex συζη et πα7ς. συχοπίΐϊλος, b. vox comica, notans syco- phantam, alludens ad Homericum χρυ- σοπίδιλος, &C. συχροπζίς-η;, u, b, ficuum sector, sordidus, avarus. Ex συκη et a-g/r^i, sector. συζόπρωζτο;, u, b zai ή, qui nates habet fi- cosas. Ex συκη et πρωκτό;. συζοτξώζτη;, u, b, qui ficis aliturvel delec- tatur. Α τξώγω• συχοσπαδία;, ό, id. quod συκοφάντη;, Hes. συχχξό;, 5, b, ficuum custos. Ex %po;. συχοφαντίω, ω, fut. ησω, sycophantam ago, falso calumnior, falsas delationes commi- niscor. Έσυζοφάντίι Μίγα^ίων τά χλα- νίσκια, Arist. Ach. 524. ϋίανιας ων, συζοφαντίΐς τα; ξίννς ; id. Αν. 1437. 2ι>- ζοφαντησαι τον ΊΣωκξάτην σπίυδόντων ix.il• νων, JElian. V. Η. 2, 13. Α συχξοφάντη;• Hinc σνχοφάντημα, α,τος, το, crimen, quod alicui falso adfingitur, calumnia. συχοφάντη;, α, b, sycophanta, delator. Pro- prie qui indicat, si quis ficus vetitas ex- ported Ex συχον et φαίνω. συχοφαντητο;, η, bv, calumniis seu obtrec- tationibus obnoxius. Α συχοφαντίω. συκοφαντία, α;, ή, calumniosa delatio, ca- lumnia, sycophantia. Α συκοφάντη;. Unde συκοφαντικό;, η, bv, ad sycophantam perti- nens, calumniosus, calumniatorius. gv /,οφΛντιχΖς, adv. more sycophantarum, calumniose. συκοφαντία, α;, η, calumniatrix. ^Hvx zee,} σϊι συκοφάντρια, iv ταϊ; γυναιξιν ησθα ; Arist. Plut. 970. Α συκοφάντης. συχοφαντώ^Υΐς, ios, b κκ) ή, idem quod συ- χοφκντικος. συχοφαντωΖως, idem quod συχοφα,ντιχως. συχοφάσος, ρ, idem, calumniator, delator, Ερ- apud Suid. συχοφοξ'Τον, u, το, ficarium, ficaria, Gl. V. Ex σΰχον et φέξω• συχοφοξίω, ficos fero, produce. A συχοφόξοί, u, b xai ή, ficus ferens, ficuum ferai. Ex συχον et φέξω. συχόω, ficis pasco ; et (2) συχ'οομα,ι, in fi- cum vertor ; (3) ficosus fio. Α συχον. συχώΐ'/ις, ιβς, b xcti ή, ficosus, ficui similis. σΰχωμα., οιτος, το, ficosum germen ; (2) ficosus tumor. Α συχόω. συχων, ωνος, b, locus, in quo ficus plantan- tur, locus ficubus consitus, Gl. Vet. fice- tum. Ab eod. συχωξίω, ficus custodio, Poll. eruza>*bst it b, vide συχνξΟζ ; (2J sycoplianta. σύχωσίί, ίωί,η, idem quod σύζωμα. συχωτος, ii, bv, ficatus, ficubus conditus, Gl. V. συζωτον, ficatum. Ab eod. συλαγωγίω, ω, f. ησω, priedas ago, aliquem spolio ; (2) illudo alicui, vel decipiendo, vel injungendo quidlibet. Βλίπιτί μίι τις ΰμόΐς 'isOci b συλαγαιγων δια της φιλο- σοφίας, Col. 2, 8. Ex σΰλνι et ίχ,γω. συλχβίΤσοιι, nom. pi. aor. 1. part. pass. f. g. Dor. pro συληθΰσοα, a συλά,ω. σύλα,σχι, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ισύλοισζί. A συλά,ω, ω, f. ν,σω, spolio, deprador, compi- lo ; adimo, detraho, eripio. Τίς σί δαί- μων, η πότμος συλά πάτ^ας ; Eur. Hel. 675. "Αλλάς ίζζλήσίας Ισυλησα., 2^ Cor. 11, 8. Οΰ ¥&,ξ α,ν πότι ζωντός γ' ίχίίνα ταΰτ' εσυλνιβην ϊγω, Soph. Phil. 412. ν ί2 πα7 παιΰος μογίξΐί, συλώμιθα σην -^υχν,ν ά-Ιόχως, Eur. Tro. 788. βαξζάξων ΰπο, id. Hel. 606. Α σύλιη. συλιύμίνοι, prcedantes, nom. pi. prees. part. med. Dor. pro συλύμινοι, a συλίω, idem et ab eod. συλίΰω, spolio, depra?dor. Άδίομαι TSg/ χηξΐ συλίύίΐν, II. 23, 436. Ab eod. 2Ύ'ΛΗ, ης, ή, praeda, spolium ; (2) pras- datio, direptio. συληθύς, aor. 1. part. pass, verbi συλάω. σύλημα, ατός, το, spolia, exuviae. Α συ• λίω- συλ%σαντι, deprcedati, nom. dual. aor. 1. part. act. verbi συλίω. σΰλν,σις, ΐως, η, spoliatio, deprzedatio, com- pilatio. Ab eod. συλ-ίιτίΐξα, ας, 'h, praedatrix, Suic. A συλητης, 5, b, spoliator, depra^dator, com- pilator. Α συλίω. συλητξία, ας, νι, idem quod συλητιΐξα, Suic. συλν)τω(>, οξος, b, vide συλητης. συλλαζ€ν, aor. 2. inf. act. v. συλλαμβάνω. συλλα&νι, %ς, ή, syllaba ; comprehensio, quod literas comprehendat. Α συλλαμ- βάνω, eo quod plures literas comprehen- dat. Hinc συλλαζίξω, fut. ίσω, syllabas connecto. συλλαζος, n, b, scil. νίναξ, index libri. συλλαζ5σαι, nom. plur. aor. 2. part. act. verbi συλλαμβάνω, συλλαγνίύω, f. ιύσω, una scortor. συλλαγχάνω, simul sortior j συλλαχων> una sortitus, aor. 2. part. συλλαλίω, ω, f. ησω, colloquor, ago cum ali- quo. Κα/ ήσαν συλλαλϊίντις τω Ίησΐί, Marc. 9, 4. μίτ' αϋτ5, Matt. 17,' 3. πι£ος άλληλας, Luc. 4, 36. συλλαμβάνω, fut. λν,ψομαι, cornplector ; (2) prehendo, manum alicui injicio ; (3) intelligo ; it. conscius sum ; (4) conci- pio, de fcemina ; (5) adjuvo, opitulor ; συνίλαζί, concepit, Ph. aor. 2. In med. conjicio, conjectura assequor, συναλν,μ- μίνος, conceptus, Gl. Vet. p. pass. part. Έυλλάμζαν' αΰτν το s -όμα, comprime, Arist. Ach. 932. T?j πόλει γάξ άξιον, ξυλλαζίίν τον ά,νΰξα τχτον, ib. 210. Ίυλ- λν^ομαι Ss τ5δέ σοι ζαγω πόνα, Eur. Med! 946. Φίλοι ξιφν,ξίις, άχ) συλλν,ψ- ΐσθ' άγραν ; id. Or. 1326. Ε; μοι ξυλλά- ζγΐ, χαίξοιμιν αν, Eur. Ion. 332. συλλάμπω, ί. ψω, simul luceo. Hinc σύλλαμψις, ίως, νι, collustratio, Rob. συλλανθάνω, una lateo, delitesco, Rob. συλλαφΰσσω, fut. ζω, simul diripio. Τώ πάντα πάτρας συλλαφΰίαντις πάλω, Lye. 1267. συλλιαίνω, simul laevigo vel polio, Aret. συλλίγω, futur. ξω, colligo ; συνιιλιγμίνοι, collecti, congregati, p. pass. part. Ό Κΰξος συνίλίξί τπς στξατιώτας πάντας, Xen. Cyr. 2, 17. σθίνος, Eur. Ph. 857. Κας τίίς τξίζωνας ζυνίλίγοντο των λίθων, Α- ri'st. Ach. 188. Υίνίϋμα συλλίξασθαι, He- liod. t /σίαν, Diod. Ό ννς μ\ν 'έξω συλλί- γων Ίπύλλιχ, &χ 'ένδον, versiculos, Arist. Ach. 402. συλλίίζω, ϊ. ψω, confundo et misceo ; συλ- λύζομαι, stillo, fluo, in unum confluo, colliquesco, liquor, Plut. in JEmiL 14. συλλίΐόω, contero, una tero et frico. συλλίΐτχργίω, ω, socius sum in obeundo munere publico. A συλλιιτνξγος, S, b, socius seu collega in o- beundo aliquo munere publico. σύλλίχτζος, n, b χα) ή, consors tori,conjux. συλλίζατί, 2. pi. aor. 1. imper. act. verbi συλλίγω• σύλλφς, ίως, ή, collectio, coactio. Α συλ- λίγω. ( 549 ) ϊυλλισχ'/ινίύω, f. ίύσω, sermocinor seu col- loquor cum aliquo. συλλν,ζδην, adv. q. d. comprehensim, in summa ; summatim, Ph. Ώ,ς αγαθού συλληζΐην όιταντώ σοι φίξω; Arist. Plut. bio. Α συλλαμβάνω• συλληπτίίΡα, ας, ή, adjutrix, Rob. Ab eod. συλληπτιχος, η, ov, qui comprehendere seu complecti potest ; (2) collectivus j (3) qui concipere potest. Ab eod. συλληπτιχως, adv. per comprehensionem, subintelligendo. Vox Gramm. συλλνπτξία, ας, ή, adjutrix. A συλληπτωξ, οξος, b, adjutor. 2y δ' ήμΤν τ»δέ συλλ-ήπτωξ γίνχ, tu vero esto adju- tor hac in re, Eur. Orest. 1230. Α συλ- λαμζάνω• συλληξίω, ω, f. ν,σω, una nugor, una deliro. συλλν&ώω, una latrocinor. συλληφθύς, aor. 1. part. pass, verbi συλ- λαμζάνω. συλλν,φθηναι, conceptum esse,a. 1. inf. pass. σύλληψη, concipies, 2. sing. f. 1. ind. med. σύλλν,ψ'ις, ιως, ν,, comprehensio, complexio, prehensio ; (2) opitulatio, auxilium ; (3) conceptus, conceptio, de fcemina ,• (4) Syllepsis, fig. gramm. Α συλλαμζάνω. , σύλλιζα, τά, Poet, fimbriae, Poll. συλλιπαίνομαι, simul pinguesco, simul li- quor, Strabo, lib. 5. Ίυλλιπαίνίΐν, ter- rain unde sit ferrum, conflare in natu- ram ferri, quod fit coquendo in for- nace, Pat. pinguefieri, Em. συλλογίϋς, ίως, Ό, collector, coactor, Gl. Vet. legulus. Α συλλίγω. συλλογή, ης, η, collectio. Ab eod. συλλογίξω, fut. ίσω, delectum habeo ; συλ- λογίζομαι, colligo, ratiocinor, argumen- tor; (2) perpendo, rependo, considero; (3) connumero, computo. ^ Αύτο^ πξο$ ίαυτον συλλογιζόμίνος το μίγίθος τ» τολ- μηματος, Plut. Οί δβ συνίλογίσαντο προς εαυτές, Luc. 20, 5. συλλογιμαΊος, αία, άίον, collectitius, miscel- laneu's, confusaneus et undique collec- tus. Α συλλογή. συλλογισμός, 2, b, computatio, pensatio, argumentatio, ratiocinatio, Gl. V. deli- berate, accurata cognitio j Syllogismus. Α συλλογίζομαι. συλλογις-α), ratiocinatores, Gl. V. συλλογιτιζος, η, bv, syllogisticus, ratiocina- tivus. Ab eod. συλλογις-ιχως, adv more syllogismorum. σύλλογος, », b, conventio, concio, ca?tus, concilium, collegium, consessus, Gl. V. collocutio, colloquium. Α συλλίγω. συλλοιίορίω, reprehendo, objurgo, increpo. συλλύω, fut. ίσω, simul lavo ; συλλίομαι, una lavor. συλλοχάω, concenturio ; (2) in decurias colligo, simul colligo. Α λόχος. συλλοχία, ας, ή, conjunctio pluriumXo'^ojy, cohors collecta. Ex iisd. συλλοχίζω, f. ίσω, concenturio, in decurias vel centurias colligo aut distribuo. 2κλ- λίλοχισμίνη Ιίιναμις ί'ις ϊχατοντάδας % Plut. Hinc συλλοχισμος, 2, Ό, collectio in remilitari. συλλοχίτης, u, b, ejusdem manipuli seu co- horts socius. Ex συν et λόχος. συλλυπίομαι, ϊίμαι, condolesco, alterius do- lore moveor. Ί,υλλυπύμινος ΰμϊν, JElian. V. Η. 7, 3. "Ζυλλυπύ μίνος Ιπι τγ, πωξώσίί της ζαξδίας αυτών, Marc. 3, 5. σύλλυσις, ή, compositio lis, seu controver- sies, Diod. συλλυσσάω, ω, f. ησω, una insanio. συλλύω, f. ύσω, simul solvo ; (2) compono litem seu dissidium, dirimo lites, recon- Cilio. Ε/ μη ξ,υνάψων, αλλά συλλύσων πάριι, Soph. Aj. 1334. σύλον, u, το, spolium, preeda; (2) pignus. Α σύλη. συλόνυξ, υχος, b zcu η, qu. spolians ungues, Stiid. συλύμίνον, acc. sing, praas. part. med. contr. pro συλίόμίνον, a συλίω. συλωπία, ας, ή, vestium.compilatio seu fu- ratio. Ex σύλη et λύπος, vestimentum.^ συμξαδίξω, una incedo. ΊυμζαΙίζίΐν τω Πλάτωνι, JElian. V. Η. 3, 19. συμζαίη, 3. sing. aor. 2. opt. act. verbi συμζαίνω, fut. βν,σομαι, contingo, accido ; (2) congredior, pedem confero ; (3) tran- sigo, paciscor, fcedus ineo ; (4) consen- tio: συμζαίνίΐ, evenit, contingit, Ph. συμζίζηζίναι, obtigisse, Gl. V. accid.sse, p. infin. συμξν^ηζος, accidens, p. part, 2ΪΜ ΣΤΜ 2 ΧΜ neut. β-υνίξ'/ι, contigit, accidit, Ph. aor. 2. συμζγϊ, eveniat, contingat, Gl. V. aor. 2. conjunct. Οϊίτε yai» Άβγιναίοισι ξυνε- ζαινεν Αισχύλος, Arist. Ran. 805. Άνά- μεινον, ώ haiuovi', lav ίυμζία τί σοι, pacis- car, ibid. 176. oi γα ξ αν luu.Za~iu.-v άλ- λως, Eur. Ph. 593. Κοιν~ ξυνίζγ,μεν, con- venimus, Arist. Nub. 67. νυμΖακχεύω, fut. εύσω, una bacchor, una cum aliis bacchanalia celebro. συμζάκχγ,, ή, socia, et συμζάκχος, ό, socius bacchanaliorum. συμζχλεϊν, a. 2. inf. act. verbi συμζάλλω- συμζαλεόμενοι, conjicientes, nomin. plur. praes. partic. med. Att. et Ion. pro συμ- ζαλλόμενοι. συμΖάλλετον, 2. dual. pras. ind. act. συμβάλλω, confero, congero ; (2) compa- re ; (3) colligo conjectura ; (4) confligo ; (5) congredior ; (6) paciscor ; (7) pecu- niam mutuam do; (8) compono, con- texo, ut mendacia, fraudes, συμβάλλο- μαι, in med. conjectura assequor ; (2) rationem ineo, supputo ; (3) confero ali- quid de meo. Unde (4) largior ; et (5) adjuvo, prosum, in aliqua re comparan- da, &c. Συμζαλεΐν επγι χακα, Soph. Aj. 1340. Συμβάλλεται 5ε πολλά τ5δε lit- ματος, congruunt cum, Eur. Med. 28. ~2,νμζάλλειν πξος άλλγιλας εφγι Ιμάτια χξύ- σι', &c. Arist. Corac.446. Βογβειαν a σμικ- ξάν %υμζάλλονται, Plato. Α'ισχξον δε μοι γυναιξί συμζάλλειν λόγας, Eur. Iph. in Au. 843. Άσπ'ον&οισι γάξ νόμοισιν εχ- θξαν τωδε συμζεζ,ληχαμ,εν, id. ΕΙ. 914. βαλεύματα πξός -rivet, id. Ph. 700. σύμζα,μα, ατός, το, eventus, casus fortui- tus ; (2) propositio ex nomine et verbo perfectam sententiam reddens. Α συμ- συμζάμεναι, aor. 2. inf. act. Dor. pro συμ• ζν.να.ι, a συμζαίνω, pro συμζάω. ο-υμζάντας, ace. plur. a. 2. part. act. συμζχιττίζω, simul baptizo. e -υμζχξζα,ξίζω, pariter barbaros imitor. β-υμζχ,ξύνω, una gravo. συμζασείω, compositionis desiderio teneor. Α σύμζχσις. συμζασιλεύω, fut. εύσω, una regno, simul regnum adminsstro. "hoe. και ημείς ύμ7ν συμζχσιλεύσωμεν, 1 Cor. 4, 8. σίιμζαα-ις, εως, ή, compositio, pacificatio, fcedus, pactum, conventum ; Appian. B. Civil. 5. 7.εΰ σωσον '«μας' dog δε ξύμζα- σιν τέκνοις, Eur. Phoen. 85. Α συμ^αί- σ•υμζα?άζω, f. άσω, simul fero, una porto ; (2) comparo, confero, Gl. V. conveho. συμζατίξίος, α, Ό καί η, ad compositionem seu pacificationem pertinens. Α συμ- ζαίνω. c -υμζοίτικοί, is, ov, idem et ab eod. συμζχτικως, adv. ad pacificandum apte. συμζεζα'ιω, confirmo. συμζίζάναι, part. inf. act. per Syncop. pro συμζίΖΥικίναι, a συμζ,αίνω. συμξίζ'/ιχα, congressus su?n, perf. ind. act. συμζίζν,κ,ότω;, adv. casu per accidens. A συμζαίνω. αυμ'ζγ, 3. sing. a. 2. conj. act. verbi σνμ- ζαίνω- συμζιίζω, simul vim infero, Dem. συμζιζάζω, f. άσω, concilio ad amicitiam fcedusque adduco ; coagmento ; accom- inodo ; (2) doceo, instruo, collatis scrip- tural locis probo ; συμζιζω, fut. 1. pro συμζιΖάσω, instruam. Ιυμζιζ,άζων 'ότι aVoi Irtv β Χ^τβίί Act. 9, 22. T/V yue. 'έγνω ν~ν Ku«/a, ος συμζιζάσει αυτόν ; 1 Cor. 2. ult. Ιυνεζιζάζε τάτχς L•' 'ί<τγι και 'όμοια τιμγ, Heracl. Σνμζιζασθίντων \ν ά.γάπγ, Col. 2, 2. ιτνμζιζάβ-θίνταιν, gen. pL a. 1. part. pass. σνμζιζχο-ιι, ιως, ή, instructio, persuasio, doctrina, comparatio. Α <τυμζιζάζω. Unde βνμζιζα.ο'μο;, a, β, transactio, Ph. σνμΖιζας-Υ,ί,^ S, i, conciliator, Ph. συμζιζαΓίκοί, τι, ov, pacificatorius. σϋμ,ζιζάω, una eo, comitor, Hes. σίμζιος, ν, Ό κα) ν,, contubemalis, qui cum aliquo vivit. Ph. conjunx. ιτυμζιόω, convivo, una vivo. ΎοΊς ά,ΖίλφοΤς οννιζ'ιωο-ί, JElian. V. Η. 9, Ι. Ύύχ$ dbv Χαμπ^α κα) βασιλική συμζιύιτίται, He- liod. ilinc (Τνμζίοχτις, tan, η, convictus, conjugium, Ph. contubernium. (τνμζιωτϊ,ίι 5> o, convictor, contubemalis. ο•υμξλα?άνω, una germino, cresco. ο-υμζλα^ί, », ο, congerminans ; (2) ger- minationem adjuvans. Ex βλα^άνω. ο-υμζλίδιιν, et ξνμζλίΜν, idem quod σνλ- λγ)ζδγιν• σύμζλ-ήμα, ατός, to, commissura, commis- sio. Α ο-υμζάλλω. Unde (Τυμζλν.ί, ν,τος, Ό κ.χι τι, collisus. σνμζλΎ,σις, ιως, ή, commissio, compago ; (2) comparatio ; (3) conjectura. ο-υμζλΥ,τίον, conferendum, Ph. συμζλΥίτός, i;, ov, conferendus ; (2) qui comparari potest, comparabilis. Ab eodem. ιτυμζοάω, w, fut. r,, simul clamo. Ol S' άμα'ι τον Τω*>ούχν συπζόων αίιτοϊί, Xen. Cyr. 7, 23. ϊνμζοΥιθίία, as, r>, ad auxilium ferendum concursus, seu auxilium. α-νμζο'/ιθίω, ω, fut. γ,ο-ω, ad auxilium feren- dum convenio. 2υμζΰΥΐθί7ν a-goj nva, Thuc. ο~υμζογ,θος, 5. ο, qui ad suppetias ferendas una cum aliis convenit, auxiliaris. ΰ~νμζο\αιογξά<*ος, n. ί και η, tabularius, qui coutractus scribit. Ex c -υμζόλαιο* et συμΖόλαιον, », το, pactum, conventum, contractus ; (2) syngrapha, unde, Gl. V. instrumentum, hinc (3) aes alienum ; et (4) pecunia credita ; (5) negotium quod- cunque pecuniarium ; (6) necessitudo, conjunctio, apud Lys. Α α-ύμζολον. σνμζόλχι»;, a, ov, Epith. controversial, ad pacta, &c. pertinentis. ο-υμζολατίύαι, paciscor, contraho, Hes. A ο~νμΖοΧγ). <τυμζολ.'.υς, ίω;, ί, piscatorum instrumen- tum, circa quod retia texunt. Α συμ- ζάλλω. (τυμζολίω. obvius fio, occurro. Α σίιμζο- λβς. Hinc σνμζόλ'/ισις, %, commissura, v. c. per sutu- ram. ο•υμζο\γι, ν,ς, vi, commissio, commissura, junctura, Gl. V. congressio, congressus, prselium, Ph. conjectura j item collatio. Α συμζάλλω. ιτυμζολικος, y>, ov, conjecturalis, aenigmati- cus, symbolicus, sigmficativus. Α σύμ- ζολον. ο-νμζΰλικωί, adv. conjecturaliter ; senigma- tice, allegorice. β'νμζολοκοτίω, ω, fut. fooi, symbolas do in convivia; (2) comrnessationes frequen- to. Ex ο-ίιμζολον et κό-τος, labor. οΌμζολον, χ, si, symbolum, indicium, tes- sera, auspicium, Ph. collatio, Gl. V. it. conventum, pactum. Π7λον τις Ίπ) Ιόξα- τβί ΐφίζί σύμζολον 'ελίυθίξώίΤίω;, Appian. Bell. Civ. 2. Α ο-νμζχλλω. σύμζολος, α, ο και υ„ obvius. Ab eod. συμζ,όσκω, simul pasco. Ex dbv et βοΊτχαι. ο-υμζότος, ό και υ„ compascuus, Steph. ο~νμζύλίνμχ, ατοί, το, consilium, quod da- tur. Ex ιτνμζϋλίνω. Unde ο-υμζάΧίυτις, ή, idem quod συμζ*\γι, sed parum usitatum, Steph. ο-υμζνλίντϊ,;, 2, 6, consiliarius, senator. Hinc /τυμζαλίντιχος, -}, ov, idem ; (2) suasorius. συμζνλίύω, f ίνσω, consulo, consulto, auc- tor sum, suadeo, censeo, Ph. Έγά> ΊΥια μ\ν ταύτα υυμζχλίύω, Plat. Αρ. Socr. 13. Ei Κύζω σνμζχλίυιτ&ι τι ιιπέϊν ύπϊς ήμων, Xen. Cyr. 2, 3. Eu σ-υι/,ξχλίύίΐν τοΊσι φί- λοιο-ιν, Theog- 37. 'Συνιζνλίύσ'αντο Ίνα α,τοκτ'.ίνωσιν, αυτόν, Joann. 11, 53. ιτυμζνλΥΐ, y,s, υ„ consilium, consultatio, sua- sio. ο-υμζαλία, ας, -a•, idem, Gl. V. ο-υμζίιλιον, κ, το, consilium, Ph. Ex σνν et /SaAij. σνμξ,ίλος, α, ό κα) υ„ qui consilium dat, consiliarius, consultor, suasor. Ex iisd. ο-υμζξαζίύω, f- ίυο-ω, adjuvo. αυμζζάζω, simul ejicio. συμζξίμω, murmuro. ο-υμζύω, constipo, condenso. O/ 5s ντξος τοΊς τίιχίοι; ζυμζίζυιτμίνοι, Arist. Vesp. 1104. ο-ύμζωμοί, χ, ο κα) υι, Epith. Dei, qui in ea- dem ara cum alio colitur. o -υμμχθγιτγ,ς, 5, ό, condiscipulus. Hinc ο-υμμαθγ)τιάω, ω, simul discere cupio, con- discipulus esse cupio, Plat. συμμαινομαι simul insanio. (Τυμμαλάσ-ο-ω, vel οιττω, flit, ξω, Una B(lol- lio, una subigo. ( 550 (ΐυμμχ,νθάνα, simul seu una disco, Gl. V. condisco ; (2) docere, condocefacere, Soph. KaSs /ί 'ϊτις-αταί μί <τυμμχθί7ν τό- πος, Soph. Aj. 879. ο-νμμάξπτω, fut. -ψώ>, corripio, cQmprehen. do. Φώτε συμμάρ^ας δύω, Eur. Cyc. 390. Ιοναχχς, 11. 10, 467. Ex συν et μάξττα). o-vu-uaeTue, 0, qui simul testimonium dicit, Plat. συμμαξτυξίω, ω, f fom, una testor, testi- monio meo comprobo. Πεξ) « κα) bo- μνς συμμαζτυοΥ,ο-ίΐς ως αμίμττος y]v γυνγ„ Eur. Iph. in Au. 1185. ΦίΚτατον, συμ~ μχξτυξώ, Soph. ΕΙ. 1235. 'Συΐίμαζτυξϋμοιι γχξ ίταντ) ακύοντι, Apoc. 22, 18. ο~υΐΑμχ5•ιγόω, ω. f- ώσω, una verbero. συμμαχίω, ω, fut. γ,ο-ω. sum pugnaa socius ; (2) in bello gerendo adjuvo; (3) sto a partibus alicujus, defendo, tueor. Ί,υμ- μαχΰν τινι, Xen. Cyr. 1, 12. "OS", ως Ιοικε, TYi γυναικ) ξυμμαχίΊ, Soph. Antig. 751. Ήμίνμίλλοντίς συμμαχίΊσθχι, Xen. Cyr. 2, 3. Α σύμμαχος. συμμαχία, ας, i>, societas in bello, Gl. V. auxilium, subsidium Ab eod. Unde συμμαχικός, r„ ov, socialis, auxiliaris ; τβ συμμαχικον, societas, it. socii, socialis exercitus. συμμαχιχως, adv. socii more, socialiter, ut socium decet. συμμαχ)ς, ίΰος, ϋ„ socia in bello, fcederata. συμμάχομαι, simul pugno ; (2) a parti- bus alicujus sto, tueor, defendo. 2υνε- μάχετο ίΊς ciexv t/hh, contulit, JElian. V. &2,14. σύμμαχος, α, ό κα) i\, pugna? seu belli so- cius, commilito ; (2) socius. Α μάχο- μαι• συμμιθαξμόζω, apto, conveniens alteri red- do. συμμεθί^γιμι, una traduco, in alias partes duco ; συμμ'.θίσταμαι, in alias partes transeo, in sententiam discedo. συμμίθύσκομαι, simul inebrior. συμμίθύω, idem. συμμιλαίνω, una nigrum facio. Pass, ni- ger fio. συμμιλανιιμονίω, ω, fut. ησω, simul pullis vestibus indutus sum. συμμίμιτζγ,μίνως, adv. apta proportione. συμμίνία, r„ constantia, V. L. συμμίνω, f. ινω, una maneo ; (2) consisto, permaneo, duro. Άγώνισαι, 'ίνα toiStos συμμύνγ,ς, οίον σι Ϋ,θίλ^σί ποιν,σαι φιλοσο- φία, Μ. Anton. 6. 23. ίτνμμίξίζομαι, una partem accipio ; parti- cipo. Τω &υσια$Ύΐ°ίω συμμερίζονται, 1 Cor. 9, 13.^ συμμεζίϊΥ,ς, S, ό, particeps. Α συμμίξίζω. συμμίξίΓξίχ, ή, socia, particeps. συμμίσχζχνΥίσις, ίως, β, situs eorum, qua? simul coeli medium tenent. Ex συν et μίσος et ί^αν'ος• σνμμίτχζχίνω, simul digredior, vel tran- seo, una migro. συμμεταζάλλω, et συμμίταζχλλομαι, una deficio. συμμίταΰίοωμι, communico. συμμιτάιτιος, idem cum συναίτιος, Plat. συμμετακινίω, una transfero. συμμίτακλίνω, ομαι, una accumbo, rccli- no, &c. συμν,ίτακοο-μίω, una in melius muto, seu melius ordino. συμμίταλαμζάνω, particeps fio. συμμεταπίπτω, una concido, intereo una, una mutor, Em. συμμεταποιίω, una vel simul commuto, Steph. συμμίτας-ξίφω, commuto, perverto. συμμετατιθΥίμι, una transfero. συμμεταφίξω, simul vel una transfero. συμμεταχειξίζομαι, f• ίσομαι, una cum alio tracto vel administro. συμμετεζχομαι, concomitor. συμμετειχεν, 3. sing. imp. ind. act. cum ν a μετέχω- σνμμ,ετίχω, una particeps sum. Ύγς ευω- χίας συμμετίχιιν ifetm, Heliod. Ο'ί τ6 συμμιτασχόντες ΰοξος, Eur. Supp. 649. χοξων, id. Bac. 63. συμμετεωξίζω, una attollo. συμμετεωξοποιεω, ω, una in sublimi gradior, simul per sublimia eo. συμμετίσχω, idem quod συμμετέχω. Καϊ ζυμμετίσχω κα) φίξω της αιτίας, Soph, Ant. 543. ο-υμμετοιχίω, una alieno loco vivo. :tm 2ΪΜ 2ΤΜ σνμμΐτοιχίζαι, una in alio loco habitatum deduco. συμμέτοχος, ν, ο xx) ft, consors, una parti- ceps. Α συμ,μιτίχω. ανμμιτξίω, ω, f. η<τω, quantitate accommo- do, seu apto alteri. Οίίτε πξός χλλνλχ συμμ&τξΰντχι, Plat. "Ξ,υνίμιτζ'ήβ'χντο hi τχΊς ΊπιζολχΊς των πλίνθων, Thucyd. Κχ) τω μχχξω γι ξυμμίτξύμινος Χξόνω, et ldngo, quod vivendo emensus est tempo- re, Soph. (Ed. T. 963. Hinc συμμίτξησις, ιως, ή, comraensio, mensio cum aliqua re comparata, accommodatio magnitudinis. e -υμμίτξί*, χς, ft, apta compositio membro- rum, modus, proportio, Ph. moderatio, temperamentum. Unde et tunica. A σΰμμιτξος, u, b xx) y, q• d. commensus, qui est ejusdem vel paris mensura? ; (2) qui justaa magnitudinis est ; (3) modicus, mediocris ; (4) accommodatus, aptus, congruens. Ex συν et μίτζβν. συμμίτςωί, adv. moderate, mediocriter, Ph. modice, satis, congruenter, conveni- enter. σύμμ-/)ξθί, β, b xx) ή, qui est contractis fe- moribus. συμμγ,ζΰομχι, contexo. Ά<ρ' ης πάντα, τα γινόμινα συμμν,ρύιτχι, Μ. Anton. 8, 20. ϊνμμίξυοπί,^ ιως, ή, contextus, conglome- ratio. θ7ώ τις ίι συν/ισις χχ) συμμίΐξυσις, Μ. Anton. 4, 25. A prsec. συμμνΓωξ, οξος, ο, consiliarius, Apoll.Rhod. συμμητιάομχι, ωμχι, una ineo consilium ; (2) consilium do. Αυτό) γχξ χάλιον συμ- μ-ητιάχσθχι, II. 10, 197. συμμηχχνάομχι, simul excogito, commi- niscor. Τώ ΊπιττΜια τόϊς Γξχτιώτχις συμμ'ηχχνχσθχι, Xen. Cyr. 1, 24. συμμιαίνω, simul inquino, coinquino. συμμΊγχ, adv promiscue, una cum. συμμίγΰην, adv. mixtim, Man. συμμιγ•>,ς, Ίος, b xx) ή, permistus, promis- cuus. /τνμμιγΊχ, η, commistio. σύμμιγμχ, το, id, quod commistione con- stat, quod ex commistis rebus coaluit, cinnus. A συμμΊγνυμι, vel αναμιγνύω, f. μίξω, com- misceo, permisce'o, socio, Gl. V. Βιάζο- μαι γάμοισι ΤΙξωτίως παίο) συμμίξαι λίχος, Arist. Thesm. 898.^ Αχμπρί,ν' hi 3-ολίξω Ιιωμιχ. συμμίξας το σον, Eurip. Supp. 222. "Oh' χρχνός μοι συμμιμιγμί- νος hoxit τ% γι? φίξίσθχι, id. Cyc. 570. Kcexu γχρ 'κτθλον & συμμίγνυτχι, id. Ion. 1052.' /■ συμμιχτίον, commiscendum. σύμμιχτος, n, ο χχ) η, commistus, permis- tus, promiscuus, miscellaneus. Α συμ- μΊγνυμι. συμμίχτως, adv. mistim. Α σΰμμιχτος. συμμιμαμχι, eadem imitor, pariter imitor. συμμιμ'ήτΥ,ς, if, b, ejusdem rei imitator. συμμιμν/,σχομαι, simul memini, recordor. σ•υμμίξ?ς, 2. sing. aor. 1. conj. act. verbi συμμΊγνυμι pro συμμίγω. Unde σύμμιξις, ιως, ή, commistura, consortium. συμμίσγω, commisceo ; συμμ'ιο'γομχι, commisceor. Φΐΰγί U -χλάττγ συμμΊσ- ytiv Έξίφων, ναυτίλε Ιυσμίνων, Epigr. Ouh' ογι tl'/iviiai συμμίσγιτχι, II. 2, 753. νυμμισ'ιω, ω, fut. ί,σω, simul odio prose- quor. συμμισοπον^ξίω, ω, f. ν,σω, una improbita- tem odi, una indignor ob facti improbi- tatem. συμμιχθν,ς, 2. sing. a. 1. conj. pass, verbi συμμΊγνυμι• συμμνημονιυω, simul memini, recordor. Ί,υμμννιμόνίυΐ, 'ότι μόνον ζγί ϊχαστος το πχςον tSto, το χχχξΐχίον, Μ Anton. 3, 8. συμμοίζΐάομχι, ωμχι, participo, simul par- tem capio, Bob. ~Ζυμμιμοιι>α,μ\νχ, Μ. Anton. 2, 2. σύμμολπος, u, b χλΊ 'h, concentor. Ex συν et μολίΤ-η• β-υμμολύνω, coinquino, Gl. V. συμμονκξχίω, ω, simul impero seu domi- nor, tyrannidis socius sum. συμίΑον/ι, ν\ς, 'h, contubernium. συμμονϋμα.1, solus sum cum aliquo. συμμορία, ας, ή, contubernium, collegium, factio, Gl. Vet. societas, ordo, decuria. Ex συν et μόζίον. Hinc συμμοξίτης, u, b, qui est ejusdem decuria?. συμμοξίάςχης, n, b. qui prajest symmoria?. Ex συμμοζίοί et χ»χω. ανμμβξφία ϊί» «j conformatio vel similitu- do. A ο-ύμμοξφοί, it, ά χχι η, conformis. Ex συν et μοξ$ίι• Hinc συμμοξφίζω, conformo. συμμοξφος, ov, ejusdem formse, Nic. συμμοξφόω, _ con formein facio ; συμ/Μχρζα- μχι, conformis fio. Ίυμμο^ύμινος τψ Β-χνάτω χΰτν, Phil. 3, 10. συμμοχθίω, ω, simul laboro, simul adfligor adversis. Ει' σι συμμοχΚντ' Ίμο) χτίνω, Eur. Iph. in Tau. 692. συμμυοΧόγος, u, h xx) *), cui sermo in ore comprimitur. i. e. taciturnus, tacens. σΰμμυσα, ιω;, i%, compressio, compressus. Α συμ,μύω. συμμΰζ-να, ν, b, iisdem sacris initiatus, so- cius in sacrorum initiatione, Gl. V. con- sacraneus. συμμΰω, f. υσω, claudor, clausus sum, com- primor, compressus sum ; (2) conniveo. συμηχ,βιιχ, χς, fi, consensus in adfectibus ; (2) convenientia naturae ; (3) commise- ratio, miseratio. Α συμπαθής, σνμπχθίω, juxta adficior, adficior alius ma- lis ; (2) assentior eidem opinioni, placi- to. "ϊ,υμπχθνισχι^ τχίς χσθίνιίχις ήμων, Bear. 4, 15. ΤβΓί ΰιο~μο7ς μν συνιπχθη- σχτι, ib. 10, 34. Α συμπαθάς, ίος, ό χχί ή, cui sunt iidem ad- fectus, qui simul cum alio adficitur et angitur ejus malo, Gl. Vet. adfectuosus. Ex συν et πάθος, adfectus. συμπχθία, vt, idem ac συμπάθιιχ, Ep. συμπ&θως, adv. cum consensu adfectuum; (2) cum commiseratione. συμπχιχνίξω, f. ίσω, simul peaanem canto. συμπαιγνία, v\, collusio, Bud. συμπχιΐχγωγίω, simul cum alio pueros in- stituo. συμτχιΐιίιω, condoceo, condocefacio ; (2) cum alio instituo. Ί,υνιπχιΙώθ^σχν χοι• νω hhxo -χάλω, Mian. V. H. 13, 44. 'Ο δέ βία, xx) S -υμω συμπιπχιΐιυμίνος, Polyb. συμπχίζω, Dor. συμπαίσΰω, colludo, simul cum alio ludo. Μ=τ' Ίμν ξύμπχιζι την Ίορτν,ν, Arist. Pace, 818. νύμφχις, id. Αν. 1103. Πολλά/ συμ.πα.ίσ'δίιν μι χόξχι τχν νΰκτα χίλοντχι, Theocr. 11, 77. συμπαιχτξίχ, ή, sodalis, socia lusuum. συμπα-Ίχτοι^ οξος, ό, collusor. Κα; παΤδας δέ σοι Ιγώ συμπχίχτοξχς πχξίξω, Xenoph. Cyr. 1, 3. Α συμπχίζω• συμπχίσΐιιν, pries, inf. act. Dor. pro συμ• πχίζιιν, a συμπχίζω• Unde συμπχ'ιτ'Κ, *, b, collusor. Hinc συμπχ'ίΓξΐχ, χς, ή, idem quod συμπχιχ- τξίχ• συμπχί^ωξι οξος, b, collusor. Ab eod. συμπχίω, f• σω, simul ferio, impingo, illi- do. Μέτωπα συμπαίασι Βχρχχιοις οχοις, Soph. El. 729. συμπαιωνιζω, idem quod συμπχιχνίζω. T5 πχντος ϊξχτοπίΰα συμπχιων'ιζοντος, Ρο- lyb. (Τυμπχλχίω, fut. αίσω, colluctor. συμπχν, τος, το, universum, universitas, summa, Ph. Α σύμπχς• (Τνμπχν/ιγυξίζω, f. Ίσω, una festum seu lu- dos celebro. ο-υμπχν/ιγοξίΓχ), e'i, participes sacri, ludo- rum solennium. A pra?c. ο-υμπχνχξγίω, ω, f. νισω, colludo, contech- nor, cum alio aliquid malitiose facio. συμπχξχξχλλω, comparo cum alio. συμπχξχζύω, fut. υσω, simul inculco et in- fercio. Metoi τχΰτχ ξυμπχξχζυο-θιις, Lu- cian. Piscat. 5. συμπαζχγγίλλοντις, βΐ, competitores, Dion. Hal. συμπχζχγγίλλω, competitor sum, una can- didates sum. συμπχρχγίνομχι, una accedo, una adsum, etiam reo in judicio. Οΰδιίς μοι συμπχ- ξίγίνίτο, 2 Tim. 4, 16. σ-υμπχξάγω, pariter, eodem tempore tra- duce •j -υμπχξχΰνιλόω, vma indico, seu doceo. ο-υμπχξχθίω, cursitando adsector, simul ac- curro, concurro. 5,υμπχξίθιι hi χχτόπιν xx) b ©ιχγίν/ις, Heliod. 'Συμπχξχθιίτι χνω xx) χάτω, Dem. Phil. 1. "Συμπχ- ξχθιϊ τοΊς όν,μασι χάξις, Aristcsnet. 1, 16. συμπαζχινίω, ω, simul exhortor, una cum aliisnortor. Τβν Ίίξον χοξον iixaiovls•) xevrx TYj π6\ιι ξυμπχξχινίιν, Arist. Ran. ο-υμπκξχχχϋίζω, ί. Ίσω, una cum aliis juxta ( 551 ) me colloco. "ϊ.υμπχξαχκβιο'άμινος Aq- μονχ τον χδιλφον, Dem. συμπχξχχχλίω, ω, una advoco vel adhor- tor; συμτχξχχχλΰμχι, communem ex- hortationem vel consolationem percipio. ~Συμπχζΐχάλιι hi χχ) ι\ς τχύτ'ΐν τν,ν &rr ξκν τ»? πΐξ) χϋτον σχν,πτίχνς, Xen. Cyr. 8, 12. ΊΖυμπχξχχλ'/ιθϊίνχι \ν ΰμ7ν Six της ιν χΧΚΥ,Χοις πίε-ιως, Rom. 1, 12. συμπχξχχληθηνχι, aor. 1. inf. pass. συμπχξχχχτχχλίνω, una in lecto (triclina- ri) colloco ; (2) una jaceo vel cubo. συμπχξάχιιμχι, una adjaceo. συμπχρχχολαθίω, adsector, comitor. Χυμ- πχξχχολαθω τω λόγω οξθως, Plato, ονμπχξχχομίζω', fut. ίσω, deduco, prose- quor. συμπχξχχύπτω, f. ψω, simul inclinato ca- pite adspicio, una considero, lego, disco. σ-υμπχξχλχμξάνω, una excipio, una adsu- mo; συμπχξχλν,φθίντων, adhibitis, Ph. aor. 1. part. pass. Ίυμπχξίλχζι hi sis το συμπόσιον xx) τας ϊδιοξένας, JElian. V. H. 8, 7. Χυμπχρχλχζόντις Ιωάννων, Act. 12,25. σνμπχξχλ'/ιφθ$ς, 2. sing. aor. 1. conj. pass. συμπχρχλτ^ις, η, adsumptio, v. gr. socii. A prase. συμπχξχμίνω, fut. ΐνω, simul maneo, sem- per adsum, permaneo. Χυμπχξχμίνω πχσιν ΰμϊν, Phil. 1, 25. σ'υμπχξαμιγνύω, commisceo. ΊΖυμπχξχ- μιγνύων όπόν χχ) σχίνον, Arist. Plut. 718. συμπχξχμίσγω, idem. συμπχξχνχλίσχω^ consumo, debilito, fran- go, everto. ο-υμπχξχνίύω, annuo, adsentior. συμπχρχν/,χομχι, fut. ξομχι, simul nato, una ad latus nato. συμπχξχνομίω, f. ije - », una delinquo, sce- leris socius sum. συμπχξαπίμπω, fut. "ψ», una deduco, una prosequor. συμπχξχπλίχω, simul adjungo, pariter an- necto. συμ,πχρχπλίω, f. ιυσω, simul adnavigo j si- mul praaternavigo. συμπχοχπόλλυμαι, una pereo. Α^ιως μ-η ο-υμπχξχπόλλωμχι htx τ»τ»?, Detn. συμπχξχσχιυάξω, f. άτω, una apparo, ad- juvo in apparando; simul enicio. Ό hxίμωv ν\μίν τχΰτχ συμπχζίσχίίιαχιν, Xen. Cyr. 7, 30. συμπχξασπον^ω, una fcedus frango. συμπχξχστάτης, u, b, qui a latere adstat ; (2) socius, adjutor, auxiliarius. A συμπχξχϊχτίω, ω, adsto j (2) auxilium fe- ro. Α'ί,μ-ήτΐξ, χγνων οξ.γίων χνχσσχ, συμ- πχξχς-χτιι, Arist. Ran. 384. ο-υμπχξάτχξις, ίως, ή, conflictus, prcelium. συμπχξχτάσσομχι, ττομχι, prcelior cum a- liquo. ο-υμπχξχτιίνω, simul extendo, seu protraho aut prorogo, Steph. συμπχρχτηρίω, ω, fut. $σω, una observo. Συμπαξχτνίξΐΐν τινχ, Dem. συμπχζχτίθημι, adpono. σνμπχξχτξίφω, simul nutrio ; συμπα»ατρί- φομχι, simul nutrior, Suic. 2υμπχξχ- τξίφΐιν &ν,ξίχ, Xen. συμπχξχτξίχω, ad latus alicui curro. συμπχξχτξοχάζω, f. άσω, una praatercurro. e -υμπχξχφίζομαι, una pratervehor, una abripior, Steph. συμπχξχφύομχι, prope nascor. συμπχξ&ξΐυω, f. ιύσω, simul adsideo. συμπάςιιμι, una seu simul adsum. Τίά v- τες οί συμπχ^όντις ημΊ» xvh^, Act. 25, συμπχξΐιο-ίξχομχι, simul subingredior, si- mul irrepo. ο-υμπχξΐισφθιΊξομχι, idem. ο-υμπχξέχτχσι;, ίως, ή, contentio, COllatio, comparatio. A συμπχρχχτιίνω, simul extendo ; (2) com- paro, contendo. Ίυμπχξίχτύνιιν (hit) ty,v νόνσιν λιγομίνοις, Μ. Anton. 7, 22. συμπχξΐόντις, nom. plur. part, praas. Poet. pro συμπχξόντις, a συμπάξΐιμι. συμπχξίπομαι,οοη^τηϊίοτ. ' Αλλχι τιμχ) χι πξίπασ-χι ιχαροις συμπχρι'ιποντο, Xen. Cyr. 2, 7. Κχ) συ, % Χξυσάντχ, Ιν 'ίσω τύτω το Ιππιχον ϊχων συμπχξέπν, ib. 7, 2. συμπχξίς-χσι, 3. sing. a. 1. ind. act. Dor. pro συμπχξίρησί, a συμπχζΊζ-νιμι. συμπχρίχω, prasbeo. Κύνις re τγ ίξημίχ- τν,ν χσφχλιιχν συμπχξίχασχι, Xen. συμπάφινος, », ό, virgo aqualis, sodalis. συμπχζίπτημι, simul pratervolo. ;ym 2ΤΜ ΣΤΜ ονμπα^ί^οίμαι, simul adsto, adjuvo. νυμπάξοιχος, »> 6 χα) ή, contubernalis. Ex συ» et οΐχος. συμπαζολισθαίνω, simul delabor, prolabor. σνμπαξομαξτίω, ω, comitor, adsector, ad- sequor. Έπ) ταΰτα πως δε< μάλλον συμ- παξομαςτίϊν, Xen. Cyr. 1, 24. "Συι&παξω- μχξτει τοις δζόμοις, Heliod. Τ5το γάξ Βει συμπχξομαξτε7ν, Xen. τω βασιλεύον- τα id. βνμπαξοξύνω, una irrito, irrito. συμπαξοξμάω, excito, incito in aliquem. &υι/.πα£οτξύνω, idem. συμπάς, ασα, αν, universus, totus, cunctus, simul omnis. σύμπχσμα, ατός, το, id, quo quid consper- gitur. A συμπάσσω, f. άσω, conspergo. συμπά,σχω, simul patior, una adficior, mo- veor, Gl. V. compatior; συμπάσχω (ret, doleo vicem tuam, Ph. ΕΊπεί συμπάσ- χομίν, ίνα χα) συνδοξασθωμεν, Rom. 8, 17. Συμπάσχει πάντα, τα μίλι/ι, 1 Cor. 12, 2b. σ-υμπαταγίω, ω, simul strepo, fragorem, strepitum seu crepitum simul edo. συμπατάσσω, f. ξω, simul pulso, simul per- cello et attonitum reddo, collide Συμ- πατάίαντες μέσον πάντα, Γξα,τον, Eurip. Supp. 700. συμπατίω, ω, f. γ,σω, conculco. Τον παξά- ΰεισον ζ,υμπατί,σωσιν, Luc. Gall. συμπατριώτες, a, b, quiejusdem estpatris, conterraneus, popularis. συμπαχύνομαι, una pinguesco. συμπεδάω, vel συμπεΰίω, ω, f. Υισω, colligo, constringo ; συμπεπείνμενος, colligatus, constrictus, p. pass. part. συμπείθω, f. ταίσω, una persuadeo ; (2) per- suadeo, suadendo flecto; συμπύθομαι, persuadeor, consentio, idem sentio ; συμ- πείθεται, obsequitur, Gl. V. Ei_ τνς ®-/ι- Ζαίχς συμπείθοι βαδϊζειν εφ' υμάς, Dem. ΊΣυμπείσΥ,ς σεαυτην 'ότι 3-άντο: σο} πάξε^ι, Μ. Anton. 10, 1. σύμπείξος, ν, Ό χα) Ϋ,, qui idem cum aliquo experitur. Ex σ υν et πΰζα. συμπύζω, configo, Steph. συμπίμπω, f. ψω, simul mitto. Σύμπεμ- 'ψβν τοίννν μοι των άζιοπί^ων τατων τίνα, Xen. Cyr. 4, 3. Οϋς συ οεσμα συμπίμ- πεις ξίνων έχοντας^ Eur. Iph. να. Tau. 1334. ΐΐτίξόίντα ν'ίον σύμπεμώ/ον υμνον, Pind. Isth. 5, ult. συμπενθίω, cum alio lugeo, pari luctu ad- ficior. Συμπενθνισατ', ελθίτ' its τάφον παίδων, Eur. Her. Fur. 1395. ο-υμπίπλίγμένως, adv. implicate. Α συμ- πλίχω. /τυμπίνομχι, pariter, unalaboro cum aliquo. συμπίπτιχος, r„ hv, concoquendi vim ha- bens, concoquens. A συμπίπτω, f. <ψ&ι, concoquo. συμπίξαίνω, una perficio, adjuvo in perfi- ciendo ; (2) syllogistice concludo ; j3) COlligO ; (4) COitum peragO. Έ,υμπίξάναι φςόντιΰ', Eur. Med. 341. Ουχίτ άν φθά- νοιτε χληθξα συμπεξαίνοντες μοχλοίς, Id. Orest. 1551. Hinc συμπίξασι^α, οπός, το, conclusio, com- plexio,'id, quod ex positis vel concessis concluditur et syllogistice efficitur. Hinc συμπε^ασματιχός, *i, ov, concludendi vim nabens. <τυμπΐξασματιχως, adv. concludendi causa, conclusion e utendo. βυμπιιας-ιχως, adv. idem. συμπιηάγω, f. άξω, mecum duco, mecum quoquoversum duco ; (2) simul circum- ago. ϊυμπ'ςιαγωγος, Ό χα) f,, qui adjuvat in de- ducendo aliquo, Plat, συμ,πίζίαίξίτίον, undique tollendum, R. Ex συμπίριαίίίω. ω, undique tollo, Rob. συμπ ίξ1 ζ μζίω, ω, fut. 4ρω, simul bombo circumsono, simul constrepo. συμπίξίγξάφω, circumscribo pariter, s. tol- lo, coerceo. συμπίξώινίω, una circumago. συμπίξίίίμι, una circumeo, s. ambulo. συμπίξΐίξχομαι, idem, peragro, accommo- do, conformo. σνμπίξΐίχω, una contineo, complector. συμπιςιζώννυμι, cingo me, cingor. συμπίζιΟίω, una circumcurso. συμπίξίλαμζάνω, simul comprehendo ; (2) circumligo, circumdo velut veste ; συμ,- πίξίλαμζάνομαι, simul adjuvo. Καταζας ?e Ό Παύλος Ιπίπισιν βίύτίϊ. χα) συμπίξΐ- λαζίιν, UXh &c. Act. 20, 10. συμπίξίνοίω, ω, mente simul complector. Μή συμπίξινόίΐ ίπίπονχ οία χα) Όσα πιθα- νόν ίπιγίγινησθαι, Μ. Anton. 8, 31. συμπίζίνος-ίω, ω, una circumeo, circumva- gor, oberro. Μίΐ χα) χάμγς ήμΊν τί? άχογ συμπίξΐνος•ων, Luc. Toxar. συμπίξίοΰίυω, f• ίύσω, una lustro ; (2) una circumeo. ~2υμπίζΐοΙίυίΐν τ;ί σιΧ^νγ, Α- ristot. συμπψπατίω, ω, simul cum alio circum- ambulo. συμπίξιπλοχνι, %;, η, complexio, complex- us, Rob. συμπίξίπούω, adjuvo aliquem in comparan- do, seu consequendo. συμπίξίπολίω, ω, simul in orbem agor. συμπίξΐ?-ξίφω, una circumverto, una cir- cumago seu circumfero. συμπίξίτειχίζω, pariter muro amplector, s. circumdo. σνμπίξίτίθ'/ιμι, una circumpono, simul cir- cumdo. συμπίξίτξίπω, una circumago. συμπίζιτυγχάνω, incido in quem, invenio. συμπίξίφαντάζομαι, mente simul fingo, imaginor. ΊΑηΙίποτι συμπίξιφαντάζν, το πίξΐχίίμίνον άγγαώΰίς, Μ. Anton. 10, 35. σ-υμπίξίφίζω, una circumfero, et circumra- pio ; et συμίΠξίφίξομαι, pass, una cir- cumferor ; (2) comitor, assector ; (3) una versor, familiariter utor ; (4) obse- quor, una ploro, gaudeo, &c. (5) versor in re aliqua, tracto. Τί» πυγην τγ χυ- τέ,» ομν συμπίξίφέξίΐς, Lucian. Τξόχ,ω άθλιος πξοσο~ίθί)ς συμπίξίφίζίται μίτ' α,ΰτΗ άί), id. συμπΒζίφθίίξομαι, una corrumpor, etpereo. συμτίξιφοξά,'άς, 'h, comitatus et frequens adsectatio; (2) r'amiliaritas ; (3) obsequi- um, ad alterius captum accommodatio ; (4) consuetudo quasvis, ut compotatio, &C' (5) comitas, lenitas, mansuetudo ; (6) modus rei tractands, v. hominis ; (7J usus, peritia. Α συμπίζΐφίξω. συμπίξίφρχττω, una circumsepio, una cir- cumvailo. συμπίτομαι, simul volo. συμπίττω, idem quod συμπίπτω» συμπ%γνυμι, vel συμ,πν,γνύω, fut. ξω, com- pingo, coagmento, commisceo, concres- cere et coalescere facio, cogo. Τίαξ' olx- τζνς τόσδι συμπί,ξας τάφον, Eur. Supp. 9o8. "Ψίύς-αν hi ποί'ήτον συνίπχξί λόγον, Pind. Nem. 5, 53. συμπν^άω, ω, f. ν,σω, una cum alio salio. σΰμπηχτος, u, Ό χα) ή, compactus, coag- mentatusj (2) compactilis. Α συμπν,- γνυμι. σύμπΥ,ξις, η, compactio, coagmentatio, Plut. συμπν,σσω, compingo, coagulo, congelo. συμπήξω, f. ίσω, comprimo, opprimo. συμπιλίω, cogo, constipo, condenso. Hinc συμπίλν,σις, ιως, ή, coactio et constipatio. συμπιλ-ζ,τΥ,ς, S, o, qui cogit et constipat, qui lanas et villos densat. Ab eod. συμπιλίται, ο'ι, qui lanas cogunt ac consti- pant, Poll. συμπιλόω, idem quod συμπιλίω. Hinc συμπιλωτιχος, ij, ov, densus, constipatus, compactus. συμπίνω, bibo cum aliquo ; (2) absorbeo. Έα» μίθ' Υ,μων ζυμπίγις ix Χξαιπάλης, Α- rist. Ach. 281. Ο'ίτινίς συνίφάγομεν χα) συνίπίομίν αυτω, Act. 10, 41. _ συμπιπξάσχω, una vendo, venditionis soci- us sum. συμπίπτοντας, ace. plur. part, praes. verbi συμπίπτω• συμπίπτω, incido, concurro, evenio, con- tingo ; συνίπίσι, ruit, Ph. contigit, a. 2. συμπιπτωχως, lapsus, collapsus, Gl. Vet. "Οί ίις αγώνα τωδί συμ,πισων μάχν,ς, Ιχλύίταί μι, Soph. Track. 20. Πολλών δ' ίξΐΰος συνίπίσι (ξυνίπαισί, Porson.) χλυόων, Eur. Hec. 119. : Έμο) συ συμ- πίπτωχας ύς τ αυτόν λόγν, id. Tro. 1037. tig μάχνιν τοις ίναντίοις, Heliod. χαχοις, Soph. Aj.429. συμπιτνίω, idem. συμ,πίζ-ίΰω, tecum credo, assentior. συμπλάξομαι, simul erro. συμπ?.ανάομαι, ωμαι, idem. συμπλαχν,σομαι, fut. 2. indie, pass, verbi συμπλίχω. σύμπλασις, ίως, -h, confictio, Gl. V. σύμπλασσί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Poet- pro συνίπλασί, a συμπλκσσω, fut. σω. confingOj comminis- ( 552 ) COf. Ταί'/ι{ γάξ σύμπλασσί πίζίχλυτος Άμφιγυ'ήίις ΐίαξθίνω α'ώοίγι Ί'χίλον, He- siod. Theog. 571. 'Σησαμη ξυμπλάττί- ται, Arist. Pace, 869. συμπλαταγίω, ω, manibus complosis stre- po, Rob. Ex συν et πλαταγίω, sonitum edo. Χίξσ) Ss συμπλατάγησίν 'έπος τ' ολοφυΰνον 'ίίΐπίν, II- 23, 102. συμπλύονίς, όνων, Ό 99 ί, complures, plures simul, collecti ηοιϊ sigillatim. συμπλίχω, ίος, Ό χα) ή, connexus, conjunc- tus, copulatus. "Έχλασί συμπλιχίος πα• λάμης γαμ^/ώνΰχι παλμω, Nonn. Ρα- raphr. 6, 11. Α συμπλίχω. συμτλέχτίίξα, r\, copulatrix. συμπλίχτιχος, *ι, ov, conjunctivus, copula- tivus. Ab eod. συμπλίχτιχως, adv. per copulata, copula- tive, conserte, contexte. συμπλίχω, f. %ω.^ connecto, copulo. ~Ζυμ- πλίχίιν τά,ς χίϊξας, Polyb. Ύωΰί συμπε• πλίγμιθα ξίνω, Eur. Bac. 800.' Hinc σύμπλφς, ίως, υ\, complectio, implicatio. συμπλίυξος, ov, latus lateri alterius adjunc- tum nabens. Α πλιυξά. σομπλίω,ίνΑ. ινσω, una*navigO. Ούτος Ss συμπλίϊ των Ιμ,ων μόχθων χάξιν, Eur. Iph. in Tau. 601. Ίυμπλΰν τοΊς φίλοισι Ιυτυχρσιν, id. Her. Fur. 1230. συμπλνιγάΐις, ων, α,Ί, insulae, qua? eminus collidi videbantur. Α συμπλν,ττω. συμπλί-,γ^,ν, adv. collisim. Ab eod. συμπλΥΐθύνω, simul impleo, compleoj (2) una multiplico et augeo. συμπλ'/ιθύω, idem. συ/ίίπλ'/ΐξνς, ιος, b χα) ή, totus ; (2) plenus. συμπλΥΐξ5νται, 3. pi. praes. ind. pass, contr. pro συμπλνίξόονται, a συμπληξόω, ω, fut. ωσω, compleo, expleo ; (2) perficio; συμπληξωθίί, consummetur, Gl. V. aor. 1. conj. pass. Και lv τω συμ- πλ'/ίζασθαι ty,v ν)μίξαν της Ώίντ'/ιζοστϊίς, Act. 2, 1. "Ωσπίζ ex πάντων των σωμάτων ο χόσμος τοιχτον σώμα συμπλ'/ίξνται, Μ. Anton. 5, 6. Hinc συμπλϊ,ζωμα, ατός, το, complementum. συμπλνίξωσις, ίως, ή, ipsa complendi actio; consummatio, perfectio, Gl. V. συμπλ'/ίξωτιχος, r„ ov, complendi vim ha- bens ; (2) ad complementum faciens. συμπλ•/ΐξωτιχως, adv. complendi causa. συμπλνισιάζω, coeo. συμπλν,σσω, vel συμπληττω, fut. ζω, colli- do, confligo. σΰμπλοια, ας, η, q. d. navigationis societas. Α συμπλοος. συμπλοίχος, η, bv, q. d. navigationis socius. Ab eod. συμπλοχ -h, %ς, y, complicatio, amplexus, connexio compiexio; (2) complexus in coitu ; (3) mannum consertio in preelio; (4) figura oratoi ia. Α συμπλίχω. σύμπλοχος, Ό χα) υ\< complicatus, complex- us. Ί,ΰμπλοχος Ισμος hv όμοΐόξπιος ϋψόθι γαΐΥ,ς, Nonn. Par. 6, 10. σΰμπλοος, contr. σύμπλας, u, β χα) ή, qui una navigat, navigationis socius ; (2) so- cius. Α συμπλέω. συμπνευσμός, S, o,conspiratio, consensus. A συμπνίω,'ΐ. εύσω, conspiro, conflo, Gl. Vet. (2j uno sensu molior, consentio. Συμ.- πνείν τω πίξΐίχοντι άεξί, Μ. Anton. 8, 45. συμπνιγϊ,ς, ίος, asstuosus, prae aestu suffo- cans. A συμπνίγω, fut. ξω, suffoco una, et strangu- lo, comprimo in strangulatione ; (2) co- arcto et coarctando quasi suffoco. 0< όχλοι συνίπνιγον αΰτον, Luc. 8, 42. συ• νεπνιίαν, Marc. 4, 7. συμπνίγονται, Luc. 8, 14. σύμπνοια, ας, jj, conspiratio, consensus. A σΰμπνοος, contr. σύμπννς, Ό χα) yi, qui con- spiravit. Α συμπνίω. συμποΊ'εω, e pedibus colligo, pedes constrin- go. Α πίς. συμπο^Υ,γίω, ω, fut. γ,σω> una duco, simul duco ; (2) dirigo. Αυτός b 3-eej συμπο- ΰγ,γίϊ ποξίυόμίνον, Plato. συμποοί,σας, aor. 1. part. act. συμποΐίζω, fut. Ίσω, impedio, compedibus implico, ligo, vincio ; (2) cohibeo, coer- ceo. 'Στίξας αΰτνς χα) ξυμποΐίσα,ς, Ar rist. Ran. 1646. Αΰτος ύπο σα συμποΐια- θύς, Plato. συμποΐοΐεσμίω,ω, f. ν,σω, compedes injicio, compedibus ligo. Ex συν, πνς et δεσμός, vel ΰεσμίω. συμποθεν, a. 1. part. pass. η. g, verbi συμ- πίνω, pro συμπάω, absorbeo. 2TM 2YM 2ΪΜ συμποιίω, una facio, adjuvo, auxilior, so- cietatem cum aliquo jungo ; etiam in tried, in quo est etiam, cogere, veluti ex- ercitum. συμποιχίλλω, variego. συμποιμχίνομαι, una, in eodem loco pas- cor. συυυπολίμίω, ω, fut. ήσω, belli socius sum, bello adjuvo. Out' Vv ηλικίαν 'έχω συμ• πολίμίϊν Ιτι σχώον ihiv), Plato. ^ συμπολίμίζω, idem cum συνπολιμίω. Steph. συμπολίζω, ί. Ίσω, in civitatem conflo. σνμπολιορκίω, una obsideo ; (2) una vexo. συμπολιτύα, ας, -h, jus una remp. admini- strandi ; (2) communia reip. jura et in- stituta. A συμπολιτιύω, et συμπολιτίυομαι, una rem- publicam administro ; (2) in eadem cum aliquo civitate seu rep. versorj (3) ver- sor cum, vivo cum. συμπολίτες, ts, ό, concivis. συμπολίτις, ή, idem. συμπομπιύω, una pompam duco ; (2) ludos una celebro. συμπονίω, ω, f. γ,σω, una laboro, laborantem adjuvo ; (2) simul tolero _et sustineo. Και ξυμποννισαι σόίς χχκόίσι βύλομαι, Eur. Or. 666. 2ί/ γαρ hi) ξυμπονίΐς ίμοι πόννς, ib. 1213. πατρ, Soph. El. 992. συμπονΥ,ξΐύομαι, simul cum alio male ago, male perpetro. "Οταν γα,ξ αυτό) ξυμπο- ννίξίυώμίθα ταΐσιν γυναιξί, Arist. Lys. 40/. σνμπόνως, adv. una laborando, conjunctis viribus. συμποξίύομαι, proficiscor cum, sum itineris comes ; (2) congredior cum aliquo ; (3) congregor. Συνίποξίυοντο αντω ο'ι μαθγι- τα), Luc. 7, 11. προς αυτόν, Marc. 10, 1. Ί,νμπορίύσομαι h' tyai, Eur. Jph. in Tau. 1493. συμποςθία, simul depopulor. "Ο? σω πατρ) συνίπόξθίΐ Φξνγας, Eur. Or. 882. σνμποξίζω, fut. fcu, una praabeo. In med. una quaero, una adquiro; (2) conquiro, compare Κατά μιχρον αύτοΤς συνίπορι- σαντο, Dent. συμπορνίύω, simul scortor. συμποξτάω, fibula connecto. συμποξπν,τος, i), ov, fibula nexus, non su- tura. Epith. tunica?. Α συμπορπάω. συμποξσύνω, juxta prosum, seu adiuvo. συμμοσία, ας, ή, compotatio. Α συμπίνω. Hinc συμποσιάζω, f. άσω, una conyivor. συμποσιακός, i), on, convivalis. Α συμπ'ο- σιον• συμποσιχρχίω, sum preefectus convivii, sum magister convivii, Aristot. A σνμποσιάξχγ,ς. e, b, magister convivii ; inpr. quod fit a symbolis. Ex συμπόσιον et άρχων- Hinc συμποσίαρχος, a, 6, idem. συμτοο-ιχξχίχ, ας, ή, prasfectura convivii, officium magistri compotationis. συμποσιακά, ο, convivator, Steph. συμπόσιον, st, το, compotatio, convivium ; '(2) convivii locus ; (3) conviva? ; (4) li- bellus seu liber de convivio. Α συμπίνω. συμπότης, s. β, compotator, conviva. Ab eodem. Hinc συμποτικός, i), ov, q• d. compotorius, con- vivalis ; (2) compotationi seu convivio conveniens ; (3) compotor, conviva sua- viset jucundus. συμπότις, ίδβί, yi, compotrix. συμπότξία, ας, ή, idem et ab eod. συμτξαγματίύομαι, fut. ιύσομαι, una cum alio seu aliis negotium procuro, una ope- ram navo ; (2) simul negotior. ~Ζυμπ- ξαγματίυσάμίνος τα πίξϊ νόμνς, Plut. συμπξάκτωξ, ΟΡος, ό, adjutor. Α συμπιάσσω, vel ώττω, f. άξω, socius sum et adjutor in re aliqua, una facio; (2) ad- juvo. Τά. h' άλλα κχ) ξυμπξαττι, Soph. Aj. 1413. 'Αλλ' ίήνπίξ ήμίν ίάξισίν σωτΥ)- ςίχν, σύμμπξχξον, Euripid. Jph. in Tau. 983. Έ,υν χχκως πζάσσνσι συμπιάσσω χαχως, id. Herac. < Ζ\. Μάλλον yj συνί- πραξαν αν τι αλληλοις αγαθόν, Xen. Cyr. 8,21. M/urefanSi u, ό, qui cum alio aliquid ven- dit. συμπςίπϊς, \ς, decens. Α πξίπα. συμπςίο-ζωτΥ,ς, S, ό, legationis collega. A συμπξίσζίύω, f. ιΰσω, collega et socius sum iegationis. "ύμπμσζυς, (ως, ό, plur. συμπζίσζίΐί» idem quod συμπζίαζίυτΥιί' συμπζίσζύτίξΛς, », i, qui et ipse presbyter et e seniorum simul collegio est. συμπξίαμαι, coemo. συμπξοάγω, fut. άξω, mecum adduco. συμπξοαυξομαι, una cresco. συμπςο^ξος, ό, qui una est proedrus. συμπξόαμι, simul procedo, simul progre- dior. Έμο) μϊν συμπξόασι ΐνιαυτοΊς χα) ν) φίλτξν πξοσθγιχνι, Heliod. συμπξοίξχοβίαι, idem. συμπξοθνμίομαι, 5μαι, f. ησομαΐ, COnten- do ad idem efneiendum, in eamdem caussam incumbo ; (2) adjuvo in aliqua re. O/ ts άλλοι πάντίς avis -άμίνΰΐ συμ• πξοΟυμγ,σίσθαι ταΰτ' Ιφασαν, Xen. Cyr. 6, 6. ΈξώζμΥΐπν, »τε των μάντίων Ιών των, 'ύτι των άλλων συ μπξοθυμα μίνων, Plut. in Pelopid. cap. 31. συμπξονομίύω, simul frumentatum egredi- or ; (2) direptionum in pabulatione so- cius sum. συμπξοξίνίω, in aliqua re consequenda ad- juvo. T^v S-ittiaihtiv <8>iovOY)v χίΥιζων l- hiiv, συμπξοξένγ,ο -ov, Eur. Hel. 145. συμπξοπίμπω, fut. -^/ω, una deduco et co- mitor. Ίίυμπξύπίμπί hi αυτόν ο πατνιξ, Xen. Cyr. 1, 23. αΰτχς επι τ«ί &ύςχς, ibid. 8, 32. "Ζυμπύπίμπί μι, Arist. Ran. 401. ^ _ συμπξοπίμψχι, aor. 1. inf. act. συμπξοποζίύομχι, praegredior, dux sum. συμπξοσάγω, una adduco. συμπζόσαμι, adhaereo, simul adsum, parti- ceps sum ; συμπξόο-ί?ιν, adhaeret. συμπξοσίχω, simul adhaereo. συμπξοσχυνίω, simul adoro. συμπςοσμιγνυμι, accedo, vel colloquendi, vel oppugnandi causa. συμπξοσπίπτω, simul accido. TSto δε γι- νίται, lav συμπξοσπίπτν) σοι, 'ότι χα) συγ- γίνίϊς χα) hi' αγνοιαν, χα) 'άχοντίς άμαξ- τάννσι, Μ. Anton. 7, 15. συμπξοσπλίχω, f- ξω, simul adnecto. συμπξοτίξίω, prior sum, prascedo. συ'μπξοτξίπω, cohortor, impello ad quid. συμπξοφνιτίύω, una, pariter vaticinor. συμπβοχίω, profundo, praeterea profundo, dicitur et de libatione. συμπξοχωξίω, una procedo. συμτξύτανις, ο, collega ejus qui πξύτανις appellatur, Steph. συμπτυχτιχο;, νι, ov, comphcandi et contra- hendi vim habens, adstrictivus,constric- tivus. σύμπτυξις, ίως, f)t clausura, conclusio ; complicatio. A συμπτύσσω, f. ξω. claudendo complico ; (2) complico. Καθγ,χα συμπτύξασ' αλαμ- πϊς Ϋιλία χοίλω ζυγάς-ρω, Soph. Track. 704. συμπτντος, ov, conspuendus, i. e. contem- nendus, qu. a συμπτυώ. σύμπτωμα, ατός, το, casus ; (2) adfectus prseter naturam rnorbum sequens. A συμπίπτω• Hinc συμπτωματικός, ij, ov, qui est ex accessione morbi ; (2) fortuitus, qui casu accidit. συμπτωμχτικως, adv. per accidens, casu, fortuito. σΰμπτωσις, ίως, Ϋι, casus, accidens ; (2) col- lapsio, casus, ruina ; (3) incursio rerum eodem desinentium, vel q. d. coinciden- tia ; (4) conflictus. Α συμπίπτω. συμπυχάζω, fut. άσω, contego, cooperio ; συμπίπυκασμίνος, contectus, Diod. σύμπυκνος, ov, bene compactus, firmus. συμπυκνόω, compingo, denso. συμπυνθάνομαι, simul audio, simul quaero. 2υμπυθίο-θαι (3-ίλω) παξθίνα 3-ίσπισμα- τα, Eur. Hel. 335. συμπυξόω, ω, ί. ώσω, simul incendo, simul comburo aut igne torreo. Συμπυςωσαι μυξίων πίπλων χλώνν, Eur. Rhes. 9^1. συμπωρόω, ω, f. ώσω, in tophum seu callum cogo ; συμπωξοΰμαι, concresco in to- phum, aut callosam duritiem. συμφαγΰν, una edere ; συνίφαγον, una edi vel ederunt, aor. 2. Ο'ίτινες συνιφάγομπ χα) συνίπιομιν αίιτω. Act. 10, 41. συμφανν,ς, ίος, ο χα) ν, manifestus, apertus. Ex συν et φαίνομαι, συμφαντάζομαι, fut. άσομαι, simul animo imaginor, simul concipio. σύμφασις, (ως, i), multarum stellarum e- mersus et conspectus, seu coapparentia. συμφίξ'.ι, expedit, Ph. convenit, Gl. Vet. conducit, prodest. "Ζυμφίξίΐ αΰτώ πλίϊν, Plat. π(ος ty,v τροφν,ν, Aristot. συμφίξον, τος, το, commodum, Gl, V. ( 553 ) συμφίξίντως, adv. commode, utiliter. συμφίξτος, i), ov, confertus, congestus, ad- gestus, collatitius ; (2) solidus. A συσφίξω, simul porto, simul fero ; (2) com- porto, conveho ; συμφίριιν, convenire, conferre, prodesse ; συμφίξομαι, una mo- veor ; (2) convenio, congruo, alicui, con- sentio ; (3) congredior cum aliquo ; (4) coeo; (5) pugno, manus consero; (6) acquiesco in re aliqua ; (7) evenio, acci- do ; συνοίσοντα, profutura, Ph. f. 1. part. συνν,νιγχα, contuli, a. 1. ind. act. συν ΥΐνίχϋΥ), evenit, contigit, a. 1. pass. ψ • χγ,ν βίαζα τάμα συμφίξίιν χαχα, Eur. Her. Fur. loll, Έπ) το ββλτιον το πράγ- μα τυ, πόλίΐ ξυνοίσίται, melius cedet,^mi. Nub. 594. Αυτ•/) ts πάντα συμφίξχσ' Ίάσονι, adjuvans, Eur. Med. 13. Ί,υμ- αίξίται τα πολλά πολλοίς, idem. Herac. συμφίύγω, una fugio. 2t»v φιΰγνσι συμφίυ- γω τίχνοις, Eur. Herac. 26. ~2υμφίύΙο- μ,αι Tuh' άθλιωτάτω πασρ), idem, Ph. 1673. ' ■■• ■ ' S σύμφνιμι, adsentior, consentio, comprobo, actstipulor, fateor. ΈύμφΥίμι hi) σοι, Soph. Aj. 278. Ηυμφήσνσι σοφοί μοι, Eur. Hipp. 270. συμφίπωρ, οξος, ό, adstipulator, testis. A σύμφΥίμι. συμφθίγγομχι, concino, de musicis. σύμφθογγος, ov, consonus. A praec. συμφθίίξω, simul perdo ; (2) everto, labe- facto. συμφθίνω, una diminuor, simul decresco. 2υμφθίνασι γχξ χα) at βίζχι τω άλλοι σώ- ματι, Theophr. . συμφιλίω, mutuo amore prosequor. Ο'ύ τα συνίχθιιν, άλλα συιιφιλΰν ϊφυν, Soph. An- «g.^29. συμφιλία, ας, tj, consensus mutuus, Con- cordia, Rob. συμφιλohoζίω σοι, gloriaa tuae servio, Biid. συμφιλοκχλίω, ω, f. γ,σω, simul honestatis studiosus sum, socius sum in rebus ho- nestis ; (2) aliquem in dignitate retinen- da vel augenda adjuvo. συμφιλολογίω, ω, una studiis literarum va- co, una de rebus ad eruditionis quam- cunque partem pertinentibus, dissero. συμφιλονακίω, simul rixor. συμφιλοσοφίω, ω, fut. γ,σω, una operam do philosophia?, una philosophor, unable re- bus eruditis dispute Βογ,θός τι, ω συνι- φιλοσοφγ,σαμίν ΥΐμίΊς τω" Αρι^οτίλίι, Stra- lo. lib. 16. συμφιλοτιμίομαι, ΐίμαι, fut. γισομαι, Simul magno studio contendo. συμφλάω, collido, contundo. συμφλίγμαίνω, simul aastuo vel intumesco. Ί,υμφλίγμχίνασι φλίξίς, Aret. συμφλίγω, f. ξω, comburo ; (2) uro, incen- do, inflammo, Rob. Άκάξποις γυΐα συμ- φλίξας φυτοις, Lye. 1157. ϋ,ΰμφλιγί hώ- ματα Ιΐίνθίως, Eur. Bac. 596. Άμφι πξύμναις συμφλίχθ'/)θ•ίται. Lye 287. συμφλογίζω, fut. ίσω, simul comburo, con- cremo. συμφλυαξίω, pariter nugor, una garrio. συμφοζίω, una terreo, conterreo. συμφοιτάω, ω, f. γ,σω, ventito, Ph. commeoj (2) sum condiscipulus. Hinc συμφοίτγ,σις, ίως, -h, condiscipulatus, Gl. V. (2) congressus, conventus. συμφοιτητές, S, ό, condiscipulus ; (2) con- gressus particeps. συμφονιυω, simul cum alio interficio. ~2,υμ- φονίυίΐν παΊ,ν &ίλω σοι, επιισίλθών νομνςχ Eur. Ion. 888. συμφοξα, ας, ή, collatio ; (2) quod accidit, casus, eventus, et quidem in utramque partem; sed inpr. (3) infelix eventus, fortuna adversa, calamitas, clades, infor- tunium, unde (4) de singulis formis ma- lorum, de tristitia, odio, morte, &c. A. συμφίξω. Hinc συμφοραινω, calamitatem alicujus deploro, Rob. συμφοξάω, ω, f. άσω, idem. συμφοριις, ο'ι, comites, Em. συμφοζίω, ω, f. γ,σω, confero, congero, com- porto, accumulo. 2κώμματα χα) λοώο- ξίας συμφορ-ήσας, Dem. Οϋχ oTh' Όθίν ταΰτα 'γ]κ(ΐς μοι συμπίφθΡΥ\χώς, Luc. συμφοξγ), Ion. pro συμφορά, calamitas. συμφόξγ,μα, ατός, το, quod congestum est, congeries. Α συμφορίω- Unde συμφόξγ,σις, ίως, ή, coacervatio ; (2) multi- tudo collccta ; (3) pro casu infelici, Hes. 2YM 2TN 2XN Ύην νοαΌ9 % τα χωςιτιχΐί ίΤληβνς ύς το «ft» ονμφόζησις ίξγάζίται, Plut. in Pericl. cap. 34. σνμφοοητος, r), ov, congestus, conflatus. σΰμφοξος, tt, Ό χα) ή, utilis, comir.odus, ap- tus ; (2) adsecla, comes ; (3) congestiti- us. Α συμφίξω. συμφίξως, adv. commode, utiliter. Τίλίτω γάξ In rare συμφοξώτατον, Arist. Plut. 1162. Α σΰμφοξος. ονμφξάδμων, όνος, Ό χα ι η, qui una consilia agitat, consiliarius, consultor ; (2) una- nimis, concors. A συμφζάζομαι-, fut. άσομαι, simul consulto, seu delibero ; (2) mecum reputo ; συμ- una consultavit, a. 1. Poet, et .ton. pro συνίφξάσατο. Νόσων δ' ά^^ώ- pay φυγάς ξυμπίφ£α?αι. Soph. Antig.cilO. Συμφξάσσατο βαλα,;, H. 1, 537. μητιν, Hesiod. Theog. 471. ονμφξάσασθαι, a. 1. inf. med. σ-υμφξάσσω, vel άττω, f• ξω, consepio, mu- nio. συμφξονίω, ω, fut. ησω, eadem sum mente, consentio, adsentior, conspiro ; (2) una intelligentia concipio et comprehendo ; (3) cogito, animadverto, intelligo, perci- pio. "Συμφξονησ&ντίς It/ δόλω, Polyb. ~2,υμφξονίϊν τω πίξΐίχ,οντι πάντα, νοίξω, An- ton. 8, 45. Τά πλαφόν αλλήλων άφί^ωτα τοΊς τόποις τγ διάνοια συνιφξόνησί, Aristot. Hinc ο-υμφξόνησις, ίως, η, consensio, consensus. συμφξονίζω, idem quod σωφρονίζω, moneo, castigo, &c. ο-υμφξοντίζω, pariter euro. συμφξοσυνη, ης, η, concordia, consensus, conspiratio. Α σΰμφξων. σΰμφ'χξος, b, qui una custodit. (2) custos, defensor. συμφξΰγω, f. ξω, torreo, torrefacio, frigo. σύμφξων, όνος, β χα) η, qui eadem est men- te, qua alius ; concors, consentiens. Ex φξην. συμφυγάς, άδος, ο χα) ή, exsilii comes. συμφυίΊσαι, una enatce, nom. pi. a. 2. part, pass. f. g. verbi συμφύω. <τυμφϋγ,ς, ίος, b χα) ή, ejusdem naturae ; (2) ingenitus, innatus; (3) adherens, qui coaluit cum aliquo ; (4) unanimis, con- sentiens. Α συμφύω. Hinc συμφυ'Ίά, ή, concretio, coalitus. συμφυλαχίτης, b, in eodem carcere deten- tus, Bud. συμφύλαξ, χος, b, consors custodiee, excu- biarum. συμφυλάσσω, vel άτται, f. άζω, una custo- dio ; (2; una conserve T^v χσίαν συμ- φυλάττιιν, Xen. συμφυλίτης, a, ό. qui est ex eadem tribu, tribulis, contribulis, gentilis, cognatus. νύμφυλος, n, b χα) ή, gentilis, vernaculus, cognatus. Ex φυλή- συμφυών, adv. commixtim, confuse, pro- miscue. Α συμφύζω. Unde σύμφυτος, α, b χα) ή, commixtus, confu- sus. α/μφύξω, commisceo, confundo ; συμπίφυξ- μινος, commistus, confusus, perf. pass, part. Ό δ' άίιχίσι πλαγα'ις ΐίάν συνίφυξί πζόσωπον άνίχατος Τίολυδίύχης. fcedabat, Theocr. 22, 111. Ώς μίλισσαι συμπίφυξ- μ,ίναι χαπνω, LyC. 293. Αίμα δ' έξ άχξχ ις-αΖ\ χΐχτός, συμπίφυξμίνον πυρ), Eur. Med. 1202. συμφυσάω, una sufflo, vel inflo ; (2) con- spiro. Κα) τχΖτ' ίφ' οισιν in συμφυσώ- μινα, Arist. Eq. 466. «•ύμφυτις, ίως, ν), coalescentia, concretio, consociatio, cohasrentia ; v. c. naturalis ossium conjunctio. Α συμφΰω. συμφυτινω, f. ιύσω, simul planto vel sero ; (2) simul auctor sum ; συμπίφυτ-υμίνος, implantatus, ingenitus, perf. pass. part. "Ι<Γ0/ γα.ξ "δοχων Ιμοί χα) ξυμφυτίν/ται τΰξ- •yov, Sopk. (Ed. Tyr. 355. Έ,υμπίφυτιυ- μίναι τ?ι "Ψ"%'ί? νδοναι, Xen. ϊυμφυτιχος, quo fit, ut quid coalescat, A- rist. σύμφυτον, », to, nom en herbas conglutinan- di vim habentis ; Consolida major. A σνμφύω. Angl. comfrey. σύμφυτος, ό χα) ή, congenitus, innatus ; (2) firmiter adherens, ut Lot. insitus, de consuetudine diuturna in utramque par- tem ; (3) arboribus consitus, opacus ; (4) qui coire potest, sociabilis ; (5) similis, similitudine conjunctus; (6) consenta- neus, non abhorrens, A (Τυμφΰω, coalescere facio, coagmehto ; σνμ' φύομαι, coalesco, cohaeresco, complector, complexus hasreo ; ο-υμπιφυχος, concre- tum,^ Ph. perf. part. act. Ίυμχίφνχίΐ αντοις, JElian. V. Η. 3, 1. 'Σνμφυόμίνος τοΊς χωξίοις αποτόμοις Ιχώξβν α,νω, Plut. ο-υμφυως, adv. more eorum, qua? congenita sunt, h. e. firme, tenaciter, constanter, V. σύμφυτος, 2. συμφωνίω, consono, concino, Gl. V. conve- nio, paciscor, Gl. Vet. ο-ννίφώνησα, pepi- gi, Gl. Vet. aor. 1. συμτΐφωνν,μίνον, pac- tum, conventum, Gl. V. perf. part. pass. Κα; τέτω ο-υμφωνϋσιν οι λόγοι των πξοφν Γ των, Act. 15, 15. πίξ) πράγματος, Matt. 18, 19. δ'/,ναξίν τ/ν/, ib. 20> 13. μιτα τϋν Ιξγατων ix όηναξίν, lb. ver. 2. Και έδί Ινταΰσβα τάντίί συμφωνι/ΐΤι^Μ. Anton. 8, 18. Τ/ οτι συνίφων/βν) ΰμιν xugatrou το πηυμα Κνξία ; Act. 5, 9. Hinc σύμφωνους, de quo inter aliquos convenit, a. 1. part. pass. συμφωντ,σας, qui cum aliquo convenit, a. 1. part. act. συμφωνν,σις, ίως, ν), vocis seu soni consen- sus ; (2) consensus, concordia. συμφωνία, ας, r\, convenientia vocum inter se, consonantia ; concentus, Ph. consen- sus, adsensus, consensio, convenientia, Ph. pactio, conventum, Gl. V. A σύμφωνος, α, ό χα.) *j, voce seu sono cum a- lio consentiens, consonus ; (2) concors, consentiens, consentaneus, conveniens. Ex συν et φων/ι- συμφώνως, adv. voce seu sono inter se con- veniente ; (2) unanimi consensu, concor- diter ; convenienter, Gl. V. συμφωτίξω, f. ίσω, collustro, simul illumi- no. Ex συν et φως, lux. σύμψαλμα, το, coneertus musicus instru- mentorum et vocum. Α -ψάλλα. σύμψαυσις, ίως, ν), contactus. A συμψαύω, f. αύσω, contingo, tactu mutUO conjunctus sum, coeo. συμπάω, ω, f. Ϋ,σω, corrado, radendo com- plano, vestigia alicujus ita conturbo, ut non appareant amplius ; deleo, contero. E/V αυ πάλιν αύθις άνι?αμίνας ξυμψησαι χα) πξονοϊ,σαι, Arist. Nub. 971. συμψίλλίζω, simul balbutio ; (2) ad alteri- us captum me accommodo. συμψηφίζω, f• ίσω, supputo, Gl. Vet. com- puto ; συμψζφίξίται, computat, Phil. 'Συνίψήφισχν τάς τιμάς αυτών, Act. 19, 19. συμ^'Λφίζ-ν,ς, », Ό, computator. A praBC συμψ'/;φος, », ό χα) -η, cujus idem est suffra- gium, seu eadem sententia, consentiens, Gl. V. assensor. συμψν,χω, corrado, contero. συμ-φιϋυξίζω, fut. ίσω, consusurro, una su- surro. συμψοφίω, simul strepitum seu crepitum edo, simul sonitum do ; (2) collisione, v. c. armorum, strepitum facio. συμτ\ιυχία„ ας, ή, unanimitas, concordia. A σύμψυχος, n, b xa) v), qui ejusdem animi et sententiae est, unanimis. Ex ψυχί]. σύμψυχω, una refrigero. ■ 2i N, Attice ξυν, prcep. cum. In comp. una, pariterj eodem tempore; it. cum de pluribus sermo, ut χολλο) συνν,χϋον, multi audiverunt, saepe tamen redundat. Itaque usus semper consulendus. ~2hi> Χξόνω, sero, Soph. Trach. 204. Συν ®tS, Deo'favente, Dei auxilio. 2un νόμω se- cundum leges, Plat. Ί,υν y'^a βαξί7ς, senio graves, Soph. (Ed T. 17. ' συναγαγΰν, a. 2. inf. act. Att. pro συναγΰν, a συνάγω. συναγάγίτί, 2. pi. aor. 2. imper. act. Att. pro συνάγίτί. συναγαγων, aor. 2. part. act. Att. pro συ- ναγών• συναγαναχτίω, simul indignor ; (2) con- doleo. συναγανάχτησις, ίως, ν], indignatio commu- nis. A praec. συναγαπάω, amore communi prosequor. συναγγίλλω, simul nuncio, Rob. συνάγγιλος, n, b, qui una mittitur nuncius, legationis socius. συναγα'ξω, congrego, colligo, Gl. V. agglo- mero. In med. recipio animum, colligo me. "ϊ,υντιγίΐζί στξατιάν ί'ις Έαζυλωνα, Xen. Cyr. 8, 44. "Έλληνας απαντάς, Α- rist. Plut. 583. Χαλετβν χξ'/ιμχτα, ffuyx- ■yuiwrUh Mian. V. Η. 4, 14. 5 ( 55i ) (Τυναγιλάζω, fut. άσω, adgrego, congrego ; συναγίλάζομ-οιι, congregor, gregatim vi- vo. Ούτε το συναγιλάζίσθαι, b'ts to τξί- φίσθαι, &c. Μ. Anton. 6, 12. Hinc συναγίλασμος, 2, ό, congregatio, adgrega- tio, Gl. V. συναγίλας-ιχος, ^ ov, congregabilis. συναγένητος, et συναγίννητος, ov, pariter non genitus, non creatus. Vox Eccl. συνάγίξθιν, 3. pi. aor. 1. ind pass. Ion. et Bceot. pro συννιγίξθησχν, a σνναγιίςω- συνάγχίΐχ, ας. ή, convallis, i. e. locus in quo dua? valles inter se conveniunt. Ex συν et άγχος, vallis. συναγχις, ή, nomen piscis, Aristot. συναγλαίζω, orno exquisite, etiam verba. σύναγμα, ατός, το, sedimentum lotii, Gal, Α συνάγω• συναγνοιίω. pariter ignore συναγοξάζω, eoemo, Ph. συναγόξίυσις, ή, adstipulatio, ejusdem rei, causae defensio ; (2) patrocinium, defen- sio in judicio. A συναγοζίυω, adstipulor, adsentior, eandem causam v. c. in senatu, vel populo, de- fendo ; (2) tueor, defendo, i. e. patroci- nor. 'Συναγοξίυίΐν ταϊς ύμίτίζαις ίπιθυ- μίαις, Isocr. Χ,ονσάντας δϊ συναγοξίύω» αϋτ$, ωδε 'έλίζίν, Xen. Cyr. 4, 17. 2ΥΝΑΓΡΓ2, ίίος, Synagris, piscis. συναγξόμίνος, congregatus ; pro συναγίΐζό• μίνος. Α συναγίίςω. συναγξόμίνοι, nom. plur. praes. part. med. verbi poetici συνάγςομχι pro συναγύζο• μαι. συναγυξμος, 5, β, congregatio. συνάγυξτος, u, ό χα) ή, simul collectus, Rob. συνάγχη, angina, Ph. Ex άγχω. Hinc συναγχιχϊ>ς, η, ov, angina laborans. συνάγω, fut. \ω, confero, cogo, congrego, recolligo, adgrego ; (2) concilio, aduno, Gl. V. (3) contraho ; (4) idem quod συγ- χλίίω. Ιυναγαγΰν, coadunare, conflare, Ph. a. 2. inf. συνάγαγί, confer, coge, Gl. V. imper. συνί,γμίνα, congesta, Ph. perf. part. pass, συναχϋϊν, adunatum, Ph. aor. 1. part. pass. Σύναγαν πλίίε-ην ΰύναμιν, Isocr. τϊ,ν Ιχχλν,σίχν, Luc. Πάντα l•' ev Υιμα,τι τω&ί συνν,γαγίν, Eur. Ph. 1573. Ύάς οφξύς συνν,γομίν, contraximus, Α- rist. Nub. 582. Συναγμένοι, Act. 4, 31. ~2,υνγ,χθνισαν πξος αυτόν όχλοι πολλο), Matt. 13, 2. συναχθ'ί,σονται οι αητο), Matt. 24, 28. συνάγω, confringo j ut hinc sit συνίαξα, a. 1. confregi. συναγωγϊυς, ίως, b, collector, coactor, con- gregator, Philox. conciliator. συναγωγή, ης, ή, collectio, congregatio; (2) coetus, concilium, conventus, schola ; (3) apparatus rerum, v. c. bellicarum ; di- citur et de sinu maris arctius coeunte. Ab eod. Hinc συναγώγιμος, collativus, Gl. V. collectilis. συναγώγιον, convivium e symbolis. συναγωγος, υ, ό χα) ή, collectivus, aptus ad colligendum vel conjungendum. Ab eodem. συναγωνιάω, ω, pariter anxius sum. συναγωνίζομαι, fut. ίσομαι, una cum alio certo, certamen adjuvo, certaminis soci- us sum ; (2) opem fero, auxilior, Ph. concerto, opitulor. Σ,υναγωνίσασθα,ί μοι ταΐς iv πξοσιυχαΤς, Rom. 15, 30. Και το •των 3-ίων ίϋμίνϊς, χαι το της τύχης ημΐ¥ συναγωνίζίται, Dem. Phil. 1. Εΰξίπίογι χχϋτη ξυνηγωνιζόμην, Arist. Thesm. 1070. Hinc συναγώνισμα, το, adjumentum. συναγωνιτης, ν, b, certaminis socius; (2) qui certanti opitulatur. συνάΰίλφος, χ, b, qui fratrem seu fratres habet ; (2) qui alteri loco fratris est. συναίιχίω, injuriae inferendaa socius sum. συναδοξίω, ignominiae particeps sum. συνάδω, f- άσω, seu συναίίσω, concino, con- sono ; (2) consentio, adstipulor. Μωσας Τίΐίξίδίς, συναίίσατί τάν padtvav μοι Hath', Theocr. 10, 24. ΣυναΙίτω l\ Xa7- ξΐς ωδάν, Arist. Αν. 865. "Εν τε γάξ μα- χζω γηξα \υνα&%ι, Soph. (Ed. Τ. 1113. συνά'ίθλος,' u, Ό χα) ή, certaminis socius et adjutor. συναύΐω, vide συνάδω, Theoc. συναίίξω, simul toilo, Horn. συναθλίω, simul certo, sum certaminis par- ticeps aut adjutor. Α'ίτινις ίν τω li/ay γίλίω συνήθληο -ay μοι, Phil• *j 3. ΣΥΝ (Τυναθλο;, S, ο xxi Ϋι, idem quod συνάίθλος. συνχθξοίξω, f. οίσω, congrego, colligo j con- gero, conglobo, glomero, conglomero, Ph. συνγ,θξοισίν, collegit, contraxit, Ph. συνν,θξοισμίνος, congregatus, conglome- ratus, concretus, Gl. V. perf. part. pass. συνχθξοισθίντις, adglomerati, Ph. aor. 1. part. pass. Ους συνχθςοίσχς, Act. 19, 25. Οϊ) γ,σχν ιχχνοί συνγ,θξοισμίνοι, ibid. 12, 12. Συνχθξοίζ'.ιν us h, Arist. Lys. 587. τχξχττώμχτχ, Longin. 36. Οϋ συ- νΫ,θξοιε-χι s -ξχ'τω, Eur. Rhes- 612. Hinc συνάΰξοισ-ΐζ. ίως, t), congestio, conglomera- tic, congregatio, adgregatio, agmen, cce- tus, Ph. συνάθξοισμχ, χτος, το, adgregatio, Ph. συνχθξοισμος, S, b, collectio. Ab eod. ο-υναθύξα, colludo, ludocum aliquo. Ύγσιν ki) συνάθυξίν, Mosch. 2, 30. συνχΐγίγ,ν, simul, uno impetu, Suid. Ab συνχϊΐιος, b xxi sj» coaeternus, una aster- nus. συνχιχλύχ, χς, ν, convivium. Vox Dor. ab χΤχλον, Em. συνχ'ϊχτγ,ν, 3. dual, plusq. ind. pass. Ion. pro συνγ,ΐχτγ,ν, a συνχ'ίσσω. νΰνχιμος, u, b x») ft, consanguineus, frater vel soror. Ex συν et χίμχ, sanguis, συνχίμων, όνος, b xxi r„ idem et ex iisd. συνχ'ινίσις, ίως, Ϋι, adsensus, consensus. A συνχινιω. evvxivir/ii, n, b, comprobator, adstipulator. A οννχινίω, ω, fut. ίσια, adsentio, consentio, comprobo, approbo. 2w δ' ίχ) πίίσγι xxi συνχινίσιις \μ.οϊ ; Sophoc EL 404. Ο/ δ* α,λλοι πχντίς τχϋτχ συνγιναν, Xen. Cyr. 4, 13. Βέλομχι hi, ίφγι, συν τγ τβ πατξρς γνώμγι xxi τ' /j της μγ^τξος τχυτχ σοι συνχι• νίσχι, ib. 8, 36. συνχινοί, ν, Ό, qui ejusdem est opinionis, Hes. συνχίνϋμχι, simul capio; (2) colligo; (3) aufero. νυνχΊοιμχ, το, contractio. Vox Gramm. ο-υνχΐξίΓίς, ϋ„ idem ; (2) complexio. A β-υνχιξίω. ω, fut. γ,τω, simul affligo, everto, conficio'; (2) simul amplector, contraho ; συνγίξγιμίνος, contractus, perf. pass. part. συν'ίίλον, contraxi, a. 2. ind. "Or; συνγι- ςχμγ,ν σοι φόνον μγ,τξος, Eurip. Or. 749. Ίννκίξίτχι hopv. id Rhes. 494. συνχ!ξω*\ιηΆ attollo, adjuvo in attollendo ; (2) adjuvo, opitulor ; συνχξχμίνος. opitu- latus, aor. 1. med. 2υνχίξίΐ μίτ' χυτών λόγον. Matt. 25, 19. συνχισθά-νοίίχι- f• σθΫισομχι, una sentio, i. e. sensu percipio. ΊυνχισθχνίσΟχι xxi συ- νχλγιϊν χλλΫ,Χοις, Plut. συνχίσθγ,σις, a»}, 'h, conscientia morbi, sive ilia adfectio, qua asger eorum, qua? in corpore suo minus recte habent, ipse sensum obtinet Α συνχισθχνομχι. συνχ'ίσσω, f. ξω, simul irruo. β-υνχίτίχ, χζ, Ϋι, causa socia, societas culpa? ; (2) in bonam partem, caussa adjutrix vel caussa adjuvans. Ex συν et χίτ',χ. cuvxirtov, u, το, idem. A. συνχίτιος, u, b xxi Ϋι, qui simul cum alio vel aliis in caussa est alicujus rei, seu auc- tor. Ab χίτίχ. συνκινμάζω, una bellum gero, intersum hello seu praelio. β-υνχιχμχλωτίζ, /δ«ί, ϋ„ captivitatis socia, pariter captiva. συνχιχμχλωτος, α, Ό χα) Ϋι, captivitatis so- cius. ϊυνχίχμο;, χ, ο xxi ϋ), socius in bello, com- milito. Ex συν et χΊνμ,ψ e -υνχιωξίομχι, una attolior in altum. Hinc συνχίώξΥισις, ιως, yi, sublatio in altum facta pariter. συνχχμχζω, f• ά,σο,ι-, coadolesco, simul vi- geo et a?tate floreo. συνχχοΧχτχΊνω, f- ϊίσω, una intemperan- ter vivo, seu insolenter, lascive ago. συνχχολαθίω, una sequor. Τυνχϊχί; χ'ι συν- χχολνβΫ,σχσχι χυτω, Luc. 23, 49. Ο/ V Ίτυχον συνγ;χολχθγιχότίς χυτω, Xen. Cyr. 8, 4a. ΙΙίίθίΐν h' (Ίχ'ίΚίυσί) Ιμχυτω ξυν κχολχθίϊν o'ixxhi, Arist. Plut. 43. συνχχολνθίχ, Ϋι, correspondent, Steph. συνχχόλνθος, χ, Ό, comes. συνχχοντίξω, f. ίσοι, telis confodio, una ja- culis ferio. συνχχύω, simul audio. βυνχχζχτΊζομχι, una jento ; una offulas mcraco imbutas in jentaculo comedo. 2ΪΝ οΌνοαίξούομαι, simul audio. συνχχτίον, brevi dicendum. συνχχτίΐξ. ν,ξος, b. collector, contractor ; (2) genus'femoralium. Α συνάγω. συνχχτγ,°ιον, ν, το, accumulatio. Ab eod. συνχχτιχοι, Ϋι, bv, collectivus, aptus ad col- ligendum seu cogendum j το συνχχτιαον, scil ν]θος, vis conciliandi in oratore, seu persuadendi. Ab eod. συνχλχλάζω, fut. ξω, simul clamorem edo militarern. "Hy πχντα ΰμίνχίοισι Κ«δ. μαοι ίτοτΐ λωτω συνηλάλχίχν, Eur. Here. Fur. Π. συνχλγίω. ω. f. Ϋ,σω, condoleo, una doleo. ΊυνχλγίϊΖ', ώς iotxi, σοΊς xaxoi;, Eurip Rhes. 808. To'ts %υνχλγ(7ν χξΫιν σ', Ότ' ώ?ίλύμγιν Ιγω, id. Ale. 629. "Ξ,υνχλγίΤν μιτα. τίδε τυτίις, Soph. Aj 255. τύχχς, ib. 283. γχμον, Pind. Isth. 8, 103. συνχλγνΰων, b χχ) ή, consors doloris, Eur. συνχΧΐΫ,ζ. h, simul crescens, Nic. ■συνχλίαίνω. calefacio, calorem adjuvo, con- foveo, Plut. συνχΧίγω. cordi habeo, non negligo. συνχλίίττιχως. adv. per Synalcephen. A συνχλύφω, f. ψω, collino ; (2) commisceo, confundo, in unum contraho ; (3j ex- pugno, deleo, oblitero. Tot φχΰλκ συν αλίίφίΐν, Aristot. συνχλΥ,θίύω, f. ίύσω, sirnul sum verus. 2t>v- χλΥΐβίυίΐν τα,ς πξοτχσ'.ις, Aristot. συνχλτιβω, commolo, Gl. V. συνχλθάσσομχι,ΜϊΐΆ euro, sano, consanesco. συνχλθίομχί, νμχι, idem. συνχλιά,ζω, idem quod συνχλίζω, f. ίσω, congrego, coacervo, cogo ; συνχλίζομχι, congregor, simul convenio ; συνχλισθίντίί, cogregati, a. 1. part. pass. ΧξΥ,σμων h' χοιΰχς πχντχς tU 'iv συνκλί- σχς, Eurip. Herac. 404. Ί,υνχλιζόμίνος πχξΫ,γγίιλίν χυτοΊς, Act. 1, 4. συνχλίσχω, simul capio. συνχλλχγΫι, Ϋ]ς, Ϋι, commercium, contrac- tus, Ph. (2) conciliatio. Α συνχλλχττω. συνχλλχγμχ, χτος, το, commercium, con- tractus. Ab eod. Hinc συνχλλχγμχτιχο;, Ϋ), bv, ad commercia, rem pecuniariam pertinens. συνχλλχγμχτιχως, adverb, per commercia, per contractus. συνχλλχχτΫις . 5, b, conciliator ; (2) consors, socius negotiationis, simul paciscens. συνχλλχχηχος, Ϋ„ bv, conciliativus, adcon- ciliandum pertinens, aptus seu efficax. συνχλλχξι;, ϋ,, contractio, commercium. A συνχλλχττω, fut. ξω, paciscor cum aliquo, contraho pactiohes ; (2) congredior cum aliquo, rem habeo ; (3) concilio, recon- cilio ; συννιλλχγ^ν, conciliatus sum, aor. 2. pass. Ε/ χξΫι τι χχμι, μτι συνχλλχ• ξχντχ τω, πξίσζυ, ς-χΒμ'άσΰΛΐ, Soph. (Ed. Tyr. 1120. Κα/ σ' χντιχζω^ πξος τΫ)ί ϊ- φί5~ίν Λιος, ίίινΥ,ί τί τΫ]ς σΫ]ς, y,s ξυνΥ,λλχχ• Θυι£ ΐμοι, id. Aj. 493. Έλίνω συναλλχχ- Οΰσχν ίϋνχίοΐί γάμοι;, Eur.' Andr. 1245. Έυνχλλχγηνχι xeb; ixiivus, transigere, Thuc. συνχλλοιοω, simul immuto, diversum red- do. συνχλλομχι, una salio, Gl. V. consilio. συνχλμος, bv, consalaneus, Ath. συνχλοιχω, et συνχλοάω, ω, contero, con- tundo. MsVg/ συνΥίλοΐΥισί πχρΫ,ϊχ, Theo- crat. 22, 128T συνχ?.οιφγ„ ψ, Ϋι, commixtio ; (2) vocalium duarum in unam contractio. Α συνχ- λί'ιφω. σύνχλοζ, a, b χχ) Ϋι, consalineus, Ph. com- mensalis, convictor. Ex συν et αλί, sal. συνχλύω, f. ύσω, simul vagor et temere ex- spatior, Suic. Ίυνίπλανχτο xxi συνΫ\λυι, Plut. in Anton, cap. 29. συνχμχ, simul cum. συνχμχθί/νω, una perdo, deleo. συνχμά,ομχι, congero, corrado, coacervo. Ό δ' xt' χρρχγάλα; συναμγ]σχτο, Apoll, Rlwd. lib. 3, 154. συνχμαξτχνω. simul erro, una erro. συνχμιλλάομχι, una pugno, adjuvo. σύνχμμχ, χτος, το, copula, vinculum. A συνχττω. συνχμ,πίχω, et συνχμτίσχω, tego, OCCulto. συνχμπ'ισχοΐΑχι, circum induor, circum te- gor Τ/ χλχίίις, xx) συνχμπίσχΥ) xb- ξ χς; Eur. Her. Fur. 1115. συνχμχοξίύω, congredior, una eo, V. L. sed suspecta vox est, Steph. συνχμπξΐύω, una traho, ut jumenta tra- hunt plaustrum, in trahendo adjuvo; ( 555 ) 2TN Aristot. Hist. An. 6, 24. Plut. in Cat. Maj. συνχμύνω, una opitulor. Τ»τω συνχμύνίΐ?, ti τις ix Ιόμων λχζων ο'ίχοιτο, Eur. lph. in Au. 61. συνχμφιχζω, vestio, tego, convestio. συνχμφότίξον, utrumque simul. συνχμφω, ambo simul. συνχμω°ίω, ω, lasdo, vasto ; potius σινχμω- ξίω. συνχνχζχίνω, simul adscendo, coadscendo ; συνχνίζνιν, coadscendi. Kx) α,λλχι πολ- λχι χ'ι συνχνχζχσχι χυτω ύς'Ιΐξοσόλυμχ τ Marc. 15, 41. Κύξω συνχνίζγ„ JElian. V. Η. 3, 17. συνχνχζχσι, dat. pi. aor. 2. part. act. verbi συνχνχζχίνω- συνχνχζ,λχς-χνω, una germina protrudo. συνχνχζοχω, una exclamo, vociferor. 2uvas- ν.Ζόνισχν δέ χϋτγί xxi ai δμωχ), Xen. Cyr. 5, 1. συνχνχζόσχομχι, una alor, una adolesco. συνχνχγινώσχω, simul lego. συνχνχγχχξω, f. άσω, simul cogo ; (2) co- gendo perficio, vel cogo simpliciter. Κςίνχντες συνχνχγχχζνσι σώσχντχ ηφχ- vSv, Polyb. "Εγνω φυσά συνηνχγχκσθαι το6Ϊίτ« μχλι$•χ φιλίΐν, Xen. συνχνχγνωσις, ίως, ϋ), communis, lectio, R. Α συνχνχγινώσχω. συνχνχγξά,φω, una in litteras refero, una adscribo in numerum. συνχνχγυμνόω, ω, simul nudo. συνχνχγω, una abduco, s. aveho. συνχνχΜχομχι, una excipio, vel suscipio. συνχνχΐώωμι, una distribuo, una digero. συνχνχΙΊπλωσις, conduplicatio, Gl. Vet. συνχνχζίύγνυμι. una proficiscor, comes eo. συνχνχζίω, f. ίσω, confervefacio ; (2) fer- vere'facio. "Αλλο izihis ϋΐωξ συνχνχζι- σον χυτω, Diosc. συνχνχζίω, ω, fut. γ]σω, simul tollo. Iwx- νχΐξύ πάντως xxi &χτίξον, Longin. 2. συνχνχχχμπτω, una revertor. συνχνχχαμχι, simul accumbo vel discum- bo^ 'Συνχνίχίΐτο τω 'lsjo-5 xxi τοΊς μχθνι- τχΐς χυτν, Matt. 9, 10. συνχνχχ'ξχννυμι, sive σννχνχχίξάω, f. ξάσω, una permisceo, commisceo, attempero. Tlivitv xto χξυσης φιχλγ]ς χωνα'ω, xxi clxo- νιτω συνχνχχξχβί7σχν φιλοτησίχν, Luc. συνχναχϊφχλαιόω, repeto summatim, in summam contraho ; ad pauca redigo. συνχνχχινίω, una commoveo. συνχναχίξνχμχι, V. συνχνχχίξάννυμι, Eust. συνανχχλίνομκι, simul accumbo, alicui ac- curnbo. Έχίλίυί συνχνχχλίνίσθχι μίτ' αϋτχ, Luc. συνχνχχανολογίίμχι, conscius sum alicui, ago cum aliquo, confero sermones. συνχνχχομΊζω, ομχι, una restituo, in resti- tuendo alicui aliquid adjuvo. συνχνχχόττω, f. -ψω, simul retundo. συνχνχχξχσις, ίως, ϋ,, commistio, tempera- tura. Α συνχνχχίξάννυμι• συνχνχχυχλίω. idem quod συνχνχχυχλόω, ω, fut. ώσω, Simul revolvo, convolvo. συνχνχλχμζχνω, recipio. συνχνχλΊσκω, una sumptum facio ; (2) una consumo, simul absumo. ΊυμζοΥ,θα τα, μίν συνχνχλίσχων, τα, hi συμπ%χττων% Xen. συνχνχμίγνυμι, fut. ξω, simul commisceo ; (2j commisceo. Μή συνχνχμίγνυσθχι πόζ• νοις, 1 Cor. 5, 9. Hinc συνχνχμιξις, ίως, Ϋι, commistio, conjunc- tio. συνχνχμιμνΫ,σχω, simul in memoriam re- voco. συνχνχπαύομχι, simul quiesco, seu requies- co, una cum alio quiesco, una refocillar. Ί,υνχνχτχΰσωμχι ΰμιν, Rom. 15, 32. συνχνχτίίθω, fut. πίίσω, simul suadeo, una hortor. συνχνχπίμπω, dimitto. συνχνχπίςχομχι, simul abeo, Aret συνχνχτίτλΥ,μι. pariter repleo. συνχνχτΊττω, una accumbo, ex Ph. συνχνχπλχττω, f. άσω, simul confingo. συνχνχτλίχω, implico, intexo. συνχνχτλΫ,ΰω, simul impleo, una compleo. συνχναπληξόω, ω, idem. συνχναπξχττω, una exigo. συνχνχξτχζω, simul rapio, corripio, trahen- do sc. sursum. συνχνχρριτήω, una sursum et in sublime jacio. :ϊν 2ΤΝ 2ΪΝ <τυνάνχ?χος, ν, Ό αχ) ή, pariter carens prin- cipio; coasternus. συνχνχσχάπτω, f. •ψ«, simul effodio. συνανασπίζω, f. ίσω, simul dimico. συνχνχ^ομόομχι, una effundor per ostium, seu idem quod άνχτομόομχι- συνχνχς-ξίφω, f- -ψ», una reverter, una re- fero pedem, seu retrocedo ; συνχνχ?ξέφο- μχι, conversor, Gl. V. Συνχνχς-ξίφομχι tret, Plut. Hinc νυνχνχζ-ζοφγ,. w, i, reversio ; (2) conversa- tio seu consuetude quotidiana cum ali- quo. νυνανασώζω, f. ώσω, adjuvo in conservan- do ; (2) simul restituo pristinas incolu- mitati, una servo ; (3) recupero. ιτυνχνχτίλλομοίΐ, coorior, una orior. συνχνχτγ,χω, colliquefacio, Rob. συνχνχτίΰγ,μι, una donarium pono, s. con- secro. .συνχνατολγ,, %ς, 'h, conjunctio exortus. A συνανχτίλλω• συνανατξίφω, simul nutrio, una alo seu e- duco ; συνανίτξάφ-/ι, connutritus est, aor. 2. pass. συνχνχτξίχω, una procurro. συνχνχτξίζω, f. -φω, simul contero. συναναφαίνω, una ostendo. συναναφίξω, simul subveho vel eveho, au- fero, asporto. Συνχναφί^-ι γάξ ίαυτω τον χόσμον. Naz. συνχναφθίγγομχι, una loquor, s. clamo. συνχνχφλίγω, concremo, simul uro. συνχνχφοξά, -h, relatio rei ad aliquem, ut causam, autorem, &c. συνχνχφύξω, simul commisceo, confundo. Έν τώ πΥ,λω συνχνχφύζοντχι χυλιν$>ύμίνοι, ωστίζ σΰίς, Luc. de Gymnas. τχΤς γυ• νχιξϊ, id. συνχνζχοξίύω, una salto. συναναχξίμπτομαι, f- ψομα;, una exscreo, una cum screatu egero. Ί,υναναχ^μ- •i /άμίνος ty{V ψνχϊιν μίτο, τη φλέγματος, Luc. Gall, συνα,νχχξώνννμι, f. χξώσω, pari colore, per contactum inficio, contagio adficio. συνανάχξωσις, ίως, y>, contagium, quale est corporum, qua contactu colorem ali- quem imbibunt. A praac. β-υνα,νοιχωξίω, una discedo, vel recedo. συνανΰάνω, ai• συνιυά^ω, vide συνίύαοί, Pho- cyl. σννανΰξχγαθίω, una rem bene gero, una fortiter pugno. συνχνΰξόομχι, una cum state adolesco, seu cresco.' συνανύζγω, unainhibeo, cohibeo. ~Ζυναν• ίίξγαν το πνίΰμα, Arist. συνανίλχύω, et (τυνχνίλχω, simul in altum traho. συ ν χνί"χομχι, simul adscendo, proficiscor aliquo. ΑΊ ϊτυχον αύταις συνχνίλθχσχι, Mlian. V. Η 12, 1. Ay, γχξ συνχνΥ,λυθίν Ήξχχλνι, Apoll. Rh. lib. 2, 915. *dK»»fs"g«9«» & sin S• a • 2. ind. pass, verbi συνανχ?ξίφω- c -υνχνίχω, una in lucem prodeo, eodem tempore inclaresco, provehor. c-Jvxvr£xci>, ω, simul rejuvenesco. συνχνθίω, ώ, simul floreo, una floreo συνχνθξωπιύω, et συνχνθξωπυομχι, inter ho- mines vivo. Των ζώων τα συνχνθξωπίυό- μίνχ, Theophr. Ex συν et SpOquns* ϊυνχνθξωπ'ίω, idem et ex iisdem. συνχνθξωπίζω, f. ίσω, idem. Hinc συνχν$°,ωπις-ιχος, r„ ov, qui cum hominibus versatur et degit. ιτυνχνιχω, ω, futur. άσω, una mcerore adfi- cio. (τυνχνίνμι, simul remitto seu levo. συνανίττ'/ιμι, simul evolo ; συνανίπτνι, una evolavit, a. 2. <τυνχνΐ5-/ιμι, una exsurgere facio ; συνχνί- ψαμαι, consurgo ; συνανίς-'ΐ, consurrex- it, a. 2. "Συνανίς-Υ,ταν μιν χύτγ πχσχι xi ά,μφ' χυτΫ,ν, Xen. Cyr. 5, 1. συνχνίσχω, simul vel una orior. συνχνο'/ιταίνω, pariter demens sum, seu de- menter, stulte, insolenter ago. <τυνχνοιμώζω, f. |w, simul ploro vel ejulo. α-υνχντχγωνίζω, una repugno, seu contra pugno. συνχντάω, ώ, fut. ^σω, occurro, obvius fio, incido in aliquem ; συνχντχ, occurrit ; evenit. M*j συνχντω iv φάνω, Eur. Iph. in Tau. 1213. 'Avis -χτχί τε> xx) ζυνχν- τ« ΰξχνίτχι;, Arist. Ach. 1201. "Οτω ξυναντήσαίν \•* 3-e2, συθύς πςώτω πόο -is MS) Eur. Ion. 787. "Ιων Ιόντι ΰ'ήθιν 'ότι tfWYiVTtTO, ib. 831. Αίζχ β'υναντόμίνοί, Find. OL 2, 174. συνχντίωι ω, idem. o -υνά,ντγ,μχ, χτοί, το, occursus ; (2) eventus ; (3) plaga. Α συνχντχω. Unde σννχντγ.ο-ις, ίως, 'ή, occursus. σιινχντιχζω, f. άο-ω, occurro^ Kaa - / πω\ι- Ζ.Υ6 χνΫ,ξ χτγ)ν•/ις Ιμζίζω;, οίον συ φΥ,ς, συν Υ,ντίχξον, Soph. (Ed. Tyr. 813. συνχντίίάλλω, confero simul vel una. συνχντιλχμζχνομχί, f• λν,ψομχι, una capes- so, vel suscipio ; (2) una incumbo in rem aliquam ; (3) adjuvo seu opitulor. To πνιΰμχ συνχντιλχμζχνίτχί τχΐ; άσθίνιίχιί ήμων, Rom. 8, 26. Hinc συνχντίλ'/ι^/ις, η, opitulatio, auxilium, Ath. συνχντλίω, ω, simul haurio, simul laboro, simul laborem perficio. Κοινχί αΐζόμί- νος πόνν; ΰίω πχιΐ) συνχντλΰ, Eur. Ion. 200. συνχντομχι, simul occurso. συνχντώντων, gen. plur. pro ο"υν»ντχόντων, a συνχντχω. συνχντωσι, 3. pi. pra?s. conj. act. συνχνύτω, perdo, interimo, Msch. συνχξΐί, ίως, ή, collectio, congregatio, con- ventus ; συνχξ,ας, conventicula, Gl. Vet. (2) conventus ad celebrandam sacram ccenam, celebratio ipsius coenas sacra;. Α συνάγω• συνχξιόω, dignor, sed de pluribus. συνχοιΰοί, χ, ο, concentor. ο-υνχοξίω, ω, comitor, sum comes, Pind. A συνχοξος, S, ό κχι ή, comes,socius, conjunc- tus, conjunx. Τόσσον νίλογίχ φόξμιγγι συνχοζος, Pind. Nem. 4, 9. Ιίύμφχς τ' eUYiZtv όξφχνχς ξυνκόοων, Eur. Orest 1134. Α συνχίξω, unde p. m. συνΫ,οξχ, συνχοξχ. συνχπχγομίνοι, nom. pi. praes. part. med. verbi συνχνχγω, simul abduco seu abripio. Έ- χ-ίλίυσί των σχΥίτταχων τινχ συνχπχγχ- γΰν χΰτω, οτα χιλίύσίΐί, Xen. Cyr. 8, 24. Τοις τχπιινόϊ; συνχπχγόμινοι, Rom. 12, 16. ϋ,υνχπτΊχθη αυτών τϋ] ύποκ-ξίσίί, Gal. 2,13. συνχπχίξω, simul abeo, simul migro ; συνχ- trijoi, simul abut, a. 1. Ί'ών φίλων xx) τχς συνχτχίξίΐν χΰτώ βαλγ,θίντχς πχξχλχ- ζών, Mlian. V. Η. 3, 26. Ί,υνχττ^.ν us ty,v Ίτχλίχν, Luc. Τοχαν. συναπχντίζω, concurro, Themist. συνχπχξτίζω, fut. ίσω, una perfectum et absolutum reddo; (2) adsequo. Ίυνα• πχξτίξιιν γχξ το7{ τοποις χυτά. άναγκχϊον, Them. Hinc συνχπχξτισμοί, S, Ό, consummatio, Ph. συνχπχς, χσχ, χν, simul omnis. συνχταυγχζομχι, una efiulgeo. συνχτιιλίω, ώ, comminor, pluribus simul minor. συνχταμι, una.absum, vel abeo. συνχπίζξυψί, 3- sing. a. 1. ind. act. verbi συνχτοχξύττω. συνχτίλχύνω, una expello, Steph. συνχτίλίύθίξΟί, u, a, conlibertus, Ph. συνχτίξγχζομχι, fut. άσομχι, conficio, si- mui etficio, in re aliqua etficienda juvo, in re conficienda meam navo operam ; (2) actioni subservio. "Οσχ δί Ζυνχτον, αχ) τόΐς σχτιμχσιν συνχπίξγχζόμίνον ποι- ίϊν, Aristot. συνχπίξίβω, impingo, infligo. Κάτωνος ty,v ύπόνοιχν χμ» τω λόγω συνχπίξίίσχντος χΰτω, Plut. συνχπίξχομχι, una cum alio abeo. συνχπίυθύνω, guberno, seu una guberno. συνχτίχθχνομχι, simul inimicitias exerceo. συνχπλόω, explico, evolvo. συνχποζ,χίνω, una abeo. συνχποζάλλω, simul abjicio; simul amitto. συνχπογοάφομχι, una profiteor nomen v. c. inter candidates cives, &c. ut in tabulas referatur, vide χαογξάφομχι. ϋξοιζξίθΥ, iixx ΰυιϊν ά.ν'Βξών σννχ^τογξχ•φχμίνω)ΐ, Plut. in Mmil. cap. 3. συναποΐι.ίχ.νυμι^νη,α demonstro. συνχτοοΥΐμίω, ω, f• Υ,σω, simul peregrinor, socius peregrinationis sum. Μυ,τι συν- δίιπνίϊν χΰτω πάντως, μ^τι συναποδγιμ(ϊν \πάνχγχ.ίς, Μ. Anton. 1, 13. τυ] SriS., JE- lian. V. Hist. 1, 15. συνχπόΙ'Αμος, Ό xxi 'h, qui simul peregrina- tur. συνχτοΰίδωμι, una reddo. συνχποΙο-Αΐμχζω, una reprobo. συνχποδξάω, ώ, una aufugio. Kx) ξυνκπί- h°avxt δεΰ«' ίπιχαξ Yi "ψυχή Ι» τώ σώματι, συνχποί)νγ>σχα, Xen. Cyr. 8, 47. συνχποιχΊζω, una in coloniam mitto. συνχποίχομχι, simul discedo, Aret. συνατοχαθαίξω, simul expurgo. συνχποχάμνω, simul defatigor, deficio. Ίυνχχοχχμίΐν μίλ'ή, Eur. Iph. in Tau. 1376. συνχπόχνμαι,^ repositus seu reconditus sum. 'Εν οίς γχξ χάξις 'h χθονίχ ζ,υνχτό- xiiTxi πινθΰν χ χξν, Soph. (Ed. Col. 1755. συναποχλύω, una includo vel excludo. συνχποχλΊνω, una, pariter inclino. συνχτοχλΰζω, fut. ύσω, simul abluo. συνχτοχομΊζω, una defero. συνχτοχόττω, f. -ψ&», simul abscindo. συνχτοχξύίττω, f. •ψω. simul abscondo. συνχποχτα'νω,. una occido. συνχποχτίννυμι, idem. συναπολχμζάνω, simul recipio, Steph. συνχτολάμτω, fut. •\,ω, simul efiulgeo, una resplendeo. συνχτολχυω, f• χύσω, simul fruor. συνχτολύπω, simul derelinquo, seu desti- tuo, Steph. συνχίτολίσ-^ς, 2. sing. aor. 1. conj. act. verbi συνχτόλλυμι. συνχτόλγ, una pereas, 2. sing. aor. 2. conj. med. ' (Η/νχπόλλυμι, simul perdo ; συναπόλλυμχι, simul pereo. Ου συναπώλίτο τοΊς άπαΟη- σχσι, Hebr. 11, 31. τυναπολογίομαι, ϊίμαι, una defendo. συνχτομαξχίνω, una marcescere facio, si- mul languidum reddo. συνχπομαόω, ώ, simul extenuo. συναπονίύω, simul innuo ; simul nuto. συνχτονοίομχι, pass, et med. pari dementia utor, pa'ria patro, vel patrare tento. συναποπίμπω, una dimittO. συνχποπλέω, una discedo navi. συνχπογοΫιγνυμι, una abrumpo. συνχποσζιννύω, siinul extinguo. ©υγχτί- ξα τοις νυμφιχαις λαμπάσι συνχπίσζ.ίσί•, Heliod. συνχτοσίμνύνα, una honoro, laudo. συνχποςτάτνς, u, ό, qui simul desciscit, de . fectionis socius. συνχπος-ίλλω, f. ιλΖ, una mitto seu ablego. Ίυνχτίϊΐιλα τον χΰίλφον, 2 Cor. 12, IS. συναπος-ΐξίω, una privo. συνχποτιλίω, perficio. συνχτοτίξμχτίζω, pariter finio, pass, pari . ter deslno. συμποτίθνμι, simul depono, una exuo. συνχποτίχτω, una cum partu edo. συνχποτίλλω, simul avello. συνχτοτξοχάζω, cursu aufugio. συνχποφχίνω, simul ostendo, Strabo, lib. 15. pronuncio ; (2) cum Dat. consentio, ad- stipulor. συνχπόφχσις,. ίως, ή, negatio ejusdem rei. συνχποφίξω, simul aufero, tollo, vel abripio συνκποχξάομχι, utor. συναποχωζίω, ώ, simul discedo. συναττίον", conjungendum. συνχπτιχος, y„ iv, colligandi vim habens. Α συνάπτω• σϋναττιχως-, adv. copulative, vi copulandi. συναττος, ή, iv, continuus. Ab eod. συνάπτω, fut. •ψα>, adnecto, copulo, jungo, conjungo, ferrumino, continuo, GL Vet. συναπτά, committit, consent, combinat, condensat, Ph. συνάπτω, coeo, Gl. Vet. convenio ; συννιμμίνον, connexum, Gl. V. p. part. pass, συνχφύϊν, unitum, Gl. V. a. 1. p. pass. "Ξ,υνάπτίτον λόγοισιν, confer- te consilia, Soph. El. 21. η Εοιχ' ο haU μων πολλά τίϊδ ix Ϋιμίξα χαχχ ξυνάψαν ΧνΙΊχως Ίάσονι, Eur. Med. 1235. Su- νάπτων στξογγύλοις το7ς ρημχσι, Arist. Ach. 692. Χίΐξϊ σύνχπτι χΰζα. idem. Thesm. 964. μάχγ,ν, Eur. Ale. 499. Ώ.ς ίις λόγχς ξυνηψα ίίολυνίίχίΐ μολών, in col- loquium veni, Id. Phcen. 709. συνχπωθίω, una repello, repudio. συνχρχι, aor. 1. inf. act. verbi συνχίξω. συνχξχσθχι, contulisse, aor. 1. inf. med. συνχξάσσω, vel άττω, fut. ξω, collido, C011- fringo. M•^ μοι Βοξΐ συνχξά%γ,ς, τάνεϊι- χχοί^ως Ίχχσχν πάλιν, Eur. Herac^ 378. "Η yxe συν/ΐξχξ' όΐχον, υ) βχχχίυσ', \μον ; Id. Her. Fur. 1146. συναξίσχω, f. ξίιτω, complaceo. Hinc ««- :τΝ 2ΤΝ :τν pars. ΣυνΆξίσρΛΐ, complacitum est. y,vv αρεσχειν τινι, Detn. συναξηγω, f. ξω, simul auxilior. συναξηξαχτχι, collisusest, 3. sing. perf. ind. pass. Att. pro συνηξχχται, a συνα,ξάσσω. σννχξθξος, α, Ό χα) ή, articulo copulatus. συναφθώ, articulo compingo. A praec. συνάξθξωο-ις, ή, conjunctio membrorum per articulos. A prase. συναξίθμίω, ω, f. ησω, connumero. συναξίθμησις, ω,', ή, connumeratio. A pr. ο-υνάξίβμ,ος, a, b xa) r), qui eodem numero continetur. συναρις-άω, ω> f. ησω, simul prandeo. "Εν- θα, τόϊς ηρ,ωσιν άνθρωποι συναρις-ωσι, Arist. Αυ. 1492! συναςι^εύω, f. σω, simul cum alio rem opti- me gero, excello cum alio. Ιυναρι^εΰ- σων άμ' Άλχμηνης γόνω, Eur. Tro. 805. συνάςις-ος, u, ο, qui simul prandet, com- pransor. Ex συν et άριτον- συναξχεομαι, sufficio, satisfacio. συναρμογή, ης, η, apta compositio, concin- nitas. A συναξμ,όξω, f. όσω, coapto, coagmento, con- cinno, ante compono ; (2) congruo, con- venio, quadro ; συνηρμοσ μένος, compac- tus, Gl. Vet. p. pass. part. Αϋτόματον β•ψίν δ' ομμάτων ζυνηξμοσεν, Eur. Iph. in Tau. 1170. "Βυνάξμοσον δε βλεφαξά μα τη ση χίξ), id. Ph. 1460. αυναρμολογίω, ω, f. ησω, congruenter coag- mento, apte concinno et compingo, Ph. compagino ; συνηρμολογχμενος, compac- tus, Ph. Έκ ω πάσα ή οιχοδομη συναξ- μοληγνμενη αϋξει εις vabv ά,γιον εν Κυ°ίω, Ephes. 2, 21. συναρμονιάω, apte convenio, de numerls versuum et concentu musico. συνάξμοξε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro συνηξμοζε, a συνχςμίζω. Unde συναρμοσία, ας, η, congruentia, convenien- tia. σννάρμ,οσις, ιως, η, conjunctio. Ab eod. σνναρμο?ίον, accommodandum, aptandum. συναρμοςεω, aptus, congruens sum. συνάρμοσης, S, b, concinnator ; (2) conci- liator, moderator. Ab eodem. συναρμος-ιχος, ν, iv, idem, concinnandi vim habens. συναςμόττω, idem quod σνναξμόζω. συναρπαγη, ης, η, direptio, rapina. A συναρπάζω, f. urea, corripio, abripio, diri- ριο. Ο γαξ χξατων αμα πάντα συνηρπα- χε, Xen- Cyr. 4, 8. Φώνημ' άχύω, χα) ζυναξπάζω φξεν), Soph. Aj. 16. Ίχίμνον ίν χίξοιν ξυνηξπασαν, Eur. Or. 1468. "ίπο της ί'ιμαξμίνης εφθη συναξπασθεις, πξϊν, &c. Phiio. Βία ξυναξπασθεΐσαν Αξγείων ύπο, Soph. Aj. 498. συναξπάσας, a. 1. part. act. συναβρω?έω, una segroto. σΰναρσις, εως, ή, conjunctio, harmonia, Res. συναξτάω, ω, f. ησω, appendo, annecto ; et (2: συναρτάομαι, ωμαι, appendor ; (3) adhaereo, sequor. "Ζυνχρτησχς yivo;,Eur. Med. 564. Hinc συνάζτησις, εως, ή, connexio rerum et colli- gatio, cum una ab alia dependet. συναρτύω, instruo, adapto, simul paro. Ά- σπίσιν νηα συναςτύναντίς ίΡί-φχν, Apoll. 2,1078. ' . . συναξχαίξοτιάξω, f. ά<τω, in petitione adju- νο, candidato faveo et adsum. σννχξχ,ία. as, -/>•, magistratuum collegium, Ph. collegium. A σί/ναξχο;* u, b, in magistratu collega, Ap- picen. B. Civil. 1. ιτννάζχων, ovrost b, idem, Ph. ο-ννάξχω, fut. \ca, una impero, una magis- tratu fungor, collega sum in magistratu. Ex '«%"• συνάζω, coagmento, compingo. συναξωγος, S, b, auxiliator. συναο-ίζίω, impietatis particeps sum, s. im- I>ii facinoris. (τυναα-χίω, ω, fut. ν,/τω, simul exerceo ; (2) exerceo ; συννο-χ'/ιμίνος, agitatus, Ph. p. part. pass. Hinc συνάσ-χνιο-ις, ιωζ, ft, exercitatio. συνασοφίω, ω, f. ήσω* simul desipio. Kai tSto λυτρον, truvaeroauv τβΓ? μη ιτοφοϊς, Eur. Ph. 397. evvxo -πάζομαι, una saluto, complector. Έφ' ίζάρω {λόγω) συν'ήαπάΧ,οντο άλλ-^λας, Heliod. ουνασπώόω, idem quod συνα&π'ιζω, Xen. συνασπίζω, f. ίσω, consertis clypeis pugno, testudine facta pugno, defendo j συνχ- ιτπίζίΐν, clypeos conserere. "Συνα/τπίζον• νις Άλθαίας Ιόμνς, Eur. Cyc. 39. Πών- τίί Ιίμχ. συνανπίσωμιν Ιπ' χΰτον, Luc. Hinc ΰυνασπισμίς, S, b, consertio clypeorum, tes- tudo ; (2) agmen consertis clypeis pug- nan tium. συνασνις-Υ,ς, S, b, qui una clypeo armatus pugnat, commilito. Ab eod. συνας-αχΰω, una aristas, fruges edo. Ab as -αχυς. ' ; συνας-ζαγαλίζω, f. ίσω, simul tabs ludo. συνα?ξάπτω, f. -ψβ», pariter eorrusco, simul fulgeo. E/ hi χίν άθξ'/ίσηη συνας-ράπτον- τ« τοχ,ϊηί ' Α$•ίξίων—' Ανθξώπα πάλιν via, Nonn. Paraphr. 8, 62. συνασχαλάω, ω, simul mcerco, una succen- seo. 'ΧοΊσιν u συνασχαλόΐ μόχθοα, ^Es- chyl. Prom. V. 251. συνασχάλλω, idem. συνασ-χολίω, ω, simul occupatus sum, simul operam navo, Rob. ο-υνατίνίζω, contueor j συνχηνίζίΐ, contue- tur, Ph. συνατιμάζω, una contumelia adficio, pari ignominia adficio. συνατυχίω, una miser s. infortunatus sum. συναυαίνω, f. νω, simul exsicco. Ί,υναυανω ζόξκς, Eur. Cyc. 456. συναυγασμος, S, b, radiorum s. lucis e va- rus locis in unum concursus. συναύγίΐα, ας, ή, idem. Ab αΰγη. συναυΰάω, ω, f. ν,σω, simul loquor; (2) con- sentio, adsentior, Soph. Aj. 956. συναυλίω, ω, f. %σω, tibia cano, una cano. συναυλία, ας, τ), tibiarum concentus, con- sonantia. Ex συν et αυλός, tibia. συναυλία, ας, ή, cohabitatio, contuberni- um. Ex συν et αί>λ*), aula. συναυλίζομαι. fut. ίσομαι, una COmmOror, contubernalis sum. "E|=r' τύτοις ιίς τνς τίλύας α,νΰξας συναυλίζισθαι, Xen. Cyr. 1, 8. συναυλος, ν, ο χα) ή, cohabitator, contuber- nalis, Soph. (Ed. Tyr. 112. Ex συν et χυλνι, aula. συναυλος, a, b xai fi, consonus. Ex συν et αυλός, tibia. συναυξάνΐσθαι, crescere una, pr. inf. med. v. συνανζάνω, vide συν αύξω. " Αφίτι συναυξάν (σθαι άμφότίξ» μίχξΐ τ3 9-ίξΐσμΰ, Matt. συναυξ'/ίθή, 3. sing. a. 1. conj. pass. συναύξησις, ιως, ή, coauctio, Gl. Vet. A συναύξω, f. ζήσω, augeo, locupleto, uberio- rem reddo, Gl. Vet. coadaugeo ; συναύ- |s/, concrescit, Ph. συναύξομαι, inolesco, Gl. V. συνηυξημίνος, concretus, Gl. Vet. p. pass. part. *Ζυναυ%ανπς την άξχν,ν τω Κύξω, Xen. Cyr. 8, 23. Ε/ μν) ξυναύ- ξ,οινθ' ο\ πέπλοι τω σώματι, Eur. ΕΙ. 547. Ύαυτα συνχυξίΐν πζος όί φίξονται, Μ. An- ton. 5,1. συναφαιξίω, una detraho, aufero. συναφονίζω, una aboleo, perdo. συνάφαα, ας, η, conjunctio, connexio ; Ph. contextus, series, continuatio, conden- satio. Α συναφής. συνάφίσις, y, versus eundem locum impe- tus ; defluviis, confluentia. συναφή, ης, ή, connexio,coli32rentia, Gl. V. conjunctio, series, conjugium. Ab eod. συναφής, ίος, Ό χαι ν, conjunctus, contigu- us. Α συνάπτω• συναφίνιμι, f• '/,σω, simul emitto. συναφιχνίομαι, una pervenio. συναφίταμαι, una deficio, una descisco. Ex συν et άφίς-ν,μι, deficere facio. συναφι<τάνω, una abstraho, avoco. συναφομοιόω, ω, f. ώσω, una adsimilo. συναφοξίζω, una segrego, secerno. συναχθηναι, a. 1» inf. pass, verbi συνάγω. συναχθ-ησομαι, congregabor, f. 1. ind. pass. συνάχθομαι, vicem alicujus doleo ; condo- lesco, Gl. Vet. συνηχθίσθην, condolui, a. 1. Το7ί πχισι Μ ώς ανάξια πάσχνσι συν- άχθονται, Dem. 'Συναχθίσθίις (πι τγι α- τυχία τ% τίιτϋ, id. Συναχθόμίνος μν τ% συμφοζα, Xen. Cyr. 4, 24. σύναψις, \ως, ή, conjunctio, connexio, co- haarentia, contactus. Α συνάπτω. συνά^ομιν, connectemus, 1. pi. fut. 1. ind. act. συνίαίζω, f. 'ίξω, simul occido. Άλλα μι συνίά'ίΐον, Soph. Aj. 361. συν^αίνυμαι, convivor, una edo. συνΰαιταλίϊς, ol, coepulones, compotores. συνΰαίτως, ορρς, b, conviva. συνΖαίω, fut. σω, simul disco, cognosco ; (2) ( 557 ) conscius sum ; (3) simul epulor. Ώς τχς γάμ,νς τνς τν,σ^ί συνδχίσας Ιμο), Eur Hel. 1154. συνΰάχνω, f. S-i|&j,commordeo. συνίαχρυω, f. ΰσω, collacrimor, una lacri- mor. συν^άμναμαι, simul subigor, Nic. συνδανίίζω, f. ιίσω, fceneri colloco insuper. In med. insuper fcenori sumo. συνΰαπανάω, f. ν,σω, una consumo. συνΰύΐω, perf. συνΰίΐικ, simul timeo seu metuo. συνίαπνέω, ω, fut. ν,σω, cum alio cceno ; (2) simul vescor seu edo. συνίύπνησον, 2. sing. aor. 1. imper. act. συνΰίίπνιον, u, το, idem quod σύν'δίίπνον, α, το, conccenatio, convivium. σύνΰιιπνος , a, b χαι ή, conviva. A praec. συνίίχάζω, corrumpo donis, colludo, praa- varicor. σύνδίνΰξος, α, ο χα) y, arboribus consitus. Α δίνίξον. συν^ίομαι, una precor ^ συνί^ίηθην, aor. 1. Συνίδίν/θην σ» μη ποιίΐν ταύτα, Plato. συνίισις, colligatio, Steph. συνδισμεύω, colligo, connecto, Polyb. συνΰίσμίω, ω, colligo, adnecto, Gl. V. συνΰίσμιος, «, b, in eodem carcere, pariter vinctus, convinctus, Gl. V. σΰνΰιο-μος, u, b, colligatio, conjunctio, vin- culum, copula, copulatio, nexus. A συνδίω. συνίιο-μώτης, b, qui una vinctus est, Steph. συνίίσποτίία, ή, dominii societas, domini- um duobus commune, Steph. συνθέτης, », b, colligatus cum altero catena, &c. συνδετιχος, η, βν, colligatorius, colligandi vim habens. Ab eod. σύνθετος, colligatus, Soph. συνΰεύμενον, ace. sing. part, praes. pass. Dor. pro συνίύμενον, a συνδέω, colligo, simul ligo, connecto ; (2) conjungo, consocio, concilio ; συνδεδε- μένος, connexus, colligatus, p. part. pass. Τας ζώντας αυ δεσμοισι συνδησας βοών* Soph. Aj. 62. Κα) νυν εμ\ 2 δύστηνε, συνδησας, id. Phil. 1007. Ύαΰτην πξο• τ士ν %υνδ%σον, ότιη χα) λαλεί, Arist. Lys. 445. "Ε,υμμάχνς ξυμμάχοις συνδεΊ. Eur. Ph. 541. 'Αποφίξειν τά όπλα συνδεδεμέ- να, Xen. Cyr. 4, 10. σύνδηλος, ν, ο χα) ή, simul cognitus, cogni- tus, manifestus, Rob. σννδνμαγωγεω, pariter capto gratiam po. puli, vel ad conciliandam populi gratiam juvo. συνδημιαξγεω, una condo, euro, &c. συνδν,μιν ξγος , b, qui una aliquid efficit, ela- borat, curat, gubernat, unde et nomen muneris publici est. συνδιαΖαίνω, una transeo per flumen. συνδιαζάλλω, in invidiam adduco j (2) una defero. συνδιαζαπτίζω, et in med. ομαι, conflictor cum aliquo, seu vim vi repello; urgentem seu vexantem pariter vexo, Dem. συνδιαζας-άζω, una fero seu sustineo. συνδιαζιζάζω, f. άσω, una traduco. συνδιαγινώσχω, simul adsentior ; (2) adsen- tior. συνδιάγω, fut. ξω, simul dego. "Χυνδιαγεί* τινι, Diosc. συνδιαγωγη. ης, η, commercium, consuetu- do cum alio vel aliis. A pr. συνδιχθεξμχίνω, simul vel contactu calefa- cio. συνδιάθετος, βν, proclivis valde, factus a na- tura ad. Α διατίθημι. συνδιαθίω, una peragro, vagor. συνδιαίξίω, ω, f. ησω, simul divido, simul distinguo. συνδιαιτχομαι, ωμαι, fut. ησομαι, cohabito, contubernalis sum ; (2) una convivor ; (3) una versor, sum cum aliquo ; (4) con- cumbo, cum aliqua. συνδιαίτης, u, b, convictor, contubernalis, Rob. Ex συν et δίαιτα, victus. σννδιαίτησις, εως, ή, cohabitatio, eadem Vi- vendi ratio. Α συνδιαιτάομαι. συνδιαιτητν,ς, S, b, contubernalis. Ab eod. συνδιαιωνίζω, f. ίσω, pariter sum asternus, aDternitate cum alio seu aliis fruor. συνδιαχαίω, fut. αύσω, una peruro. συνδιαχινδυνεύω. una periculum subeo. συνδιαχομίξω, fut. ίσω, una transporto vel transveho, una transmitto. συνδιάχονος, », b, et aliquando r), simul cum alio ministrans. 2TN 2TN 2TN σνώιαχοϊμία, simul ordino, simul com- pono. σννίιχχξίνω, simul judico, dijudico, sed de rebus pluribus. o-i/v&asiTojo;, sf, β, socius legationis. συνδιχχυΖε^νάω, una guberno, una rego. συνδιχλεγομχι, colloquor, Gl. V. συνδιάλγψις, 6ώ ποιεισθχι πχιΒχς, v t ξυνΰιχτα- λχιτω*ε7ν, Plato Ctit. 2. σννδιχτχξχσσω, una perturbo. συνίιχτιινω, una intendo. συνδιχτελίω, pariter, una perficio. συνδιχτΥ,οίω, una conservo, seu retineo. σννϊιχτίϋτ,μι, una ordino, v. c. ludos. Πβλ- λάχΐζ χχαόμενόν τ/ πξος μεγχλοφξοσύν/]ν ττ,ν ^/υχγ,ν μ•/] συν&ιχτώγι, Longin. 7. συνδιχτξετομχι, una pudefio. συνΙιχτ\ιζω, fut. •ψ α , commoror apud vel cum, versor cum, consuetudinem habeo cum, Gl. Vet. conversor, congredior ; (2) versor in, operam et studium pono in. Αΐξϊίντχι συνδιχτξίζειν τχίς αλλήλων χνοίχιζ, Xen. συνΰιχφεξω, cum alio perfero aut sustineo, adjuvo in tolerando. ΤΙολλχ γχξ δ*? ιτςάγμχτχ ξυνΰΐ'/;νεγχχν μ'.θ' ημών) Arist. Eq. 594. νυνίιχφεύγω, una effiugio. συνοΊχφθείξω, simul vel una corrumpo, per- do, σννΙηφθά.ξ'/ί, una periit, aor. 2. pass. συνΰιχφοοίω, Si, simul distraho. "Αμχ εχυ- rol; συνδιχφοςει xxi ro υ•Ιτος, Longin. 40. συνίιχφυλάσσω, custodio, Poiyb. συνδιχχειμάζω, f. άσω, simul hiberno. συνδιχχείξίζω, f. ίσω, contrucido, cum ali- quo trucido. συνίιχχίω, perfundo, una exbilaro. συνδιδάσχω, f• ξω, doceo. συνΰιδωμι, f. δώσω, simul do, do in unum locum ; συνδίδοσθχι, congregari, item pro ενδίδωμι. langueo, subsido, consido, Bob. tx συνδιδόντχ, laxata. συνδιεχχύπτω, una cmergo. συνδιεξειμι, una dissero, edissero. συνδιίβχοΜ&ί, idem. tfvvhiirg&i, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi σννοιχτξίζω- ο-ν^ινβίω. ω, f. Ϋ,σω, percolo simul. συ^ι^μεξεύσι;, ιως, ή, consuetudo quotidi- ana cum aliquo. A ονι/διημϊξεύω, £ ίύιτω, una diem totum vel totos dies transigo, versor cum aliquo, consuetudine alicujus utor. Ούδε /sr δε δύνχτχι συνδιημεξεύειν τω λυπηζώ, Aris- tot. συνδιγτχτο, 3. sing, imperf. ind. med. pro συιδιγ,τάετο, a συνδιχιτάομχι. συνδιχχζω, fut. άσω, una judico. Ζεό; σοι τάδε συνδιχχσει, Eur. Med. 157. συνδιχχΓνί, S, 6, qui simul judex est, Bob. συνδιχεω, ω, f. torn, alterius caussam defen- do, patrocinor, Gl. V. defendo, Mij i|- tivxi χίίξοτοννιθίντχ ύπο rS t -ημν πλίον y ίίπχξ o-vvdixyirxi, Dem. A cvvhtx'A•, ΐίι ΐ» commune caussaa patrocini- um, caussa communis. Ex συν et &/sgq. σύνΰιχος, ν, i χχι ν, qui caussam alicujus cu- rat, defendit ? GL V. defensor. Ex iisd. συνίίχως, adv. jure. A pra?c. ο-υνΰιοιχέω, ω. unaordino, euro, administro, Longin. 19. συνΰιόλλνμχι, una perdo. συνίιοφόω, una corrigo, restituo. ο-υνδιοξθξίζω, f. ίσω, cum alio mane evigilo, simul matutinus aliquid ago. σννδιοξίξω, simul distinguo. συνΰισχιύω, colludo disco. σννδιωθ,ξω, in unum vi cogo ruere. συνΰιώχω, f. ξω, (idem, Ern.) simul perse- quor. Ta πχθν; το συνοίοΊωγμίνον, (p. part, pass.) Long. 21. συνΰιωχομίνω;, adv. pra?cipitanter. A pr. σννΰοιχζω, combino, Gl. Vet. συνίοιχζιι, compactum facit, concludit, Phil, σννίοιχσμός, 5, a, conjunctio, conludium, conclusio, et compactum, Ph. A prrec. συνΰοχΰ, mihi quoque videtur. 'il s Β 'ί η μ,χντα; φχσι, xx) ϊμο) συνΰοχΰ, Xen. Cyr. 3, 22. Τβ/ί Ss φίλοις ίπχσι σννίΰοξί τχΰ- τχ, Xen. Cyr. 2, 15. συνίοχίω, ω, consentio ; συνΰοχίϊ, consentit. συν^οχιμάΖ,ω, fut. άσω, simul exploro seu probo. συνΰον,ιμχσοντχς, ace. pi. part. f. 1. σννίοξάζω, fut. άσω, simul glorifico seu ho- noro. Ε'ΐίτίξ συινχχσχομίν, 'ivx xxi συν- ΙοξχσθΖμιν, Bom 8, 17. σννΰοίκσΟωμίν, 1- pL a. 1. conj. pass. συνϊιο~.ύλογίω, ω, f• ν,σω, simul laudibus ex- tollo. σύνΰΰξπο;, », l xxi i. qui simul ccenat, con- viva. Ex σνν et Ζόξτον, ccena. σννίοσις, ίω;, -h- communicatio ; (2) effusio, Aret. (3) relaxatio, remissio. συν^οτν^ %ξο;, Ό- qui una largitur. συνΰχλίύω, simul servio, Eur. σύνίχλος, α, ί xxi ■/„ conservus. συνίξχμόντων, gen. plur. a. 2. part. act. v. συντξίχω• σνν^ξάω, ω, simul perpetro, adjuvo in faci- endo. ΤίχτΥβ τ- 3-υγχτξΐ ΊΛίνίλίω; συν- Ιξχ τάδε, Eur. Andr. 40. 'Ώς ίχι συν ΰξ'χσνσχ ννθίτίΐς τάδε, Soph. ΕΙ. 1031. σύνόξομχ, τά, concursus, Αρ. σννΰξομάΐίς, ων, α'ι, concurrentes. Α συνίξομνι, ης, ή, concursus. Α συντξίχω. σΰνίζομος, ν, i xxi ή, concurrens, in unum idemque concurrens ; (2) consentiens, congruens ; (3) qui cum aliquo currit, cursus socius, comes. Ab eod. συνΰξόμω;, adv. una currendo. συνδυάζω, fut. υχσω, conjungo, copulo ; (2) consuetudinem cum aliquo habeo, Ph. συνΰυχζιι, compactum facit. συνΰυχς, χίος, compar. Ex iisd. συνίυχσμος, 5, ό, copulatio, conjunctio ; (2) consuetudo et coitus conjugalis, Gl. V. collusio. Α συνδυάζω, συνδυχς-ιχος, ^, Sir, ad conjunctionem et co- pulationem aptus; (2) copulatione et conjunctione gaudens. Ab eod. συνδυνχτ'-υω, una dominatum exerceo. συνΰυο, οι, χι, τ», duo simul, binL συνίυς-υχίω, pari calamitate adfligor. συνίώδιχχ, duodecim omnino, Eur. συνίχξίζω, fut. ίσω, simul vernum tempus deg'o ; (2) simul veris amoenitatem refe- ro. ΊΖυνίΧζίζων τόϊς μιΐζχχίοις, Plut. συνίζχλί, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi συμ- ζάλλω. συνίζν,, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi συμ• ζχίνω- συνίζόσχίτο, 3. sing, imperf. md. pass, ver- bi συμ^οσχω. συνίζύλιυον, imperf. ind act. verbi συμζα- λίύω. συνίζαλίύσχντο, 3. pi. a. 1. ind. med. συνίγγίζω, f. ίσω, appropinquo, coeo. 2uv- ίγγιζίΐ τω φθινοπόξω, Diosc. Hinc συνίγγισμο;, 5, ό, accessio, coitus. συνίγγζάφω, una inscribo, in numerum re- fero. σύνίγγυς, adv. prope, proximej cominus, Gloss. Vet. συνίγ<ΐξον, 2. sing. a. 1. imper. act. verbi συνίγείξω, simul excito ; συνίγιίξομχι, con- surgo, Ph.^ Kxi συνϊ,γίΐξί, xxi συνιχάθι- σιν \v το~ις ίπνξχνίοις, Ephes. 2, 6. Έν ω χχ) συνΥ,γίφ'ήτι dix τ?,ί πίς-ίως, Col. 2, 12. συνίγχχλίομχι, ejusdem criminis reus sum. avnyxhivu, Vox Gramm. una declino. ( 558 ) συν&ξίυίντων, gen. pi. part, prses. act. verbi συνίδξίύω, fut. ιύσω, consideo, adsideo in consessu ; (2) consulto. 'Einthh πχσι 7ο7ς πςάγμχσι φύσει συπδξίύίΐ τινχ μόξιχ τχΊ; υ'λχίί συνυπχξχοντχ, Longin. 10. "Συνιδξίύσχντίί ήμι!; ίχξίνχμίν 'Ύττίξίδ•/-^ άξιον iivxi μχλλον ΰπϊζ τυ,; πόλιως λίγίιν, Dem. de Cor on. συνίΐοίχ, χς, ή, consessus, concilium, con- ciliabulum, Gl. V. (2) dicitur in disci- plina augurali de avibus συνίδζοι;, vide συνίΰξοί, 3. Α σύνίΰξοί. Hinc συνίδξΐίζω, fut. άσω, in eodem consessu sum. συνίδξΐχχοζ, η, ov, ad publicum consessum seu concilium pertinens, Suic. Ab eod. συνίδξιάομχι, ωμχι, consideo ; ο-υνίδξιόωντο, Poet, pro συν-δξίωντο, συνίδξιάοντο, imp. συνίδςΐύν, vel συνίδξΐιον, ν, το, consessus, concilium, collegium, curia, locus, in quern conveniunt senatores ; (2) schola. A σύν&ξοί, u, i, consessor, adsessor ; (2) con- siliarius; (3) adjutor ; (4) aves σύν&ζοι, qua pacem inter se servant. Ex συν et εδξχ. συνίίίχοσι, simul viginti. Οϊτε ξυνίίίχοσι φώτων 'Έ$-' χφινος τοσσντον, Odyss. 14, συναςγχθω, contineo, complector. "Οσον συνίίξγχθον χχξχι, II. 14, 36. συν.ίξγω, concludo, in unum concludo, col- ligo, constringo. Τέί χκίων συνίίξγον iv- Τξίφίίσσι λύγοισι, Od. 9, 427. Τξότιν Ϋ,δϊ xxi 'trov, ib. 12, 424^ Ζως-Υ,ζΐ S-tHs συνί- ίξΤ'ί χιτωνχ, ib. 14, 72. συνίζευγμένοι, nom. plur. perf. part. pass, verbi συξ'.ύγνυμι. συνίζευγμίνωζ, adv. conjuncte. συνίζευξί, conjunxit, 3. sing. a. 1. ind. act. συνεζήτα, 3. sing, imperf. ind. act. verbi συζγ,τέω. συνίζωοποίν^εν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum y, a συζωοποιίω- συν'ΐΥ,χχ, a. 1. ind. act. Ion. pro συνηχχ, a συνίΥ,μι. συνιθίλω, simul volo. συνίΟίμ'Μχ, 1. pi. a. 2. ind. med. verbi συι- τίθΥ/μι. συνίθίντο, componebant, 3. pi. a. ejusd. συνίθίυ, 2. sing. a. 2. ind. med. Dor. pro συνίθν. συνεθίζω, fut. ία-ω, consuefacio, adsuefacio; συνειθισμίνος, consuefactus, Gl. Vet. p. pass part. Ει' τά βίλτίΓα. χχύειν ΰμχ{ συνεθίζω, Dem. συνεθισΟγ,ς, 2. sing. a. 1. conj. pass. συνεθισμος, S, ό, consuetudo. A pra?c. συνεώίνχι, conscium sibi essej συνειίω;* conscius, Gl. V. part. perf. το συνεώο;, conscientia, Gl. V. (2) scire, perspicere. συνειδενχι, σχυτω "hoxui is πωποτ χμίιλγ,- σ«4 χϋτων, Xen. Cyr. 1, 24. "Β,υνίίΰίνχι τι μοι ϊοχεϊζ σχυτω χχλον, Arist. Eq. 184. 'Έ,γω γχξ xuty, ξύνοιο' εμχυτη πόλλχ» Arist. Thesm. 484. συνείΖ^σΐζ, εως, η, conscientia. Α συνίίδω. συνεΊΐον, a. 2. ind. act. verbi συνειΒω. συνειΰοι, το, pro συνείδητις, Orph. συνειδυΤχ, perf. part. f. g. act. per Sync, pro συνει^Υ,χυΐχ, a συνειΰενχι. συνειχάζω. simul imitor, exprimo gestu, voce subsanno. συνείχω, simul cedo, simul obsequor, Bob. συνειλεγμενχ, nom. pi. perf. part. pass. n. g. Att. pro συλλελεγμίνχ, ct συλλέγω. συνειλίω. ω, fut τ]τω, cogo, congrego, in lo- cum aliquem compello, et in eo concludo. συνείλΥ,φχς, 2. sing, perf ind. act. Att. pro συλλελν,φχς, a συλλχμζάνω. συνείλΥ,χε, 3. sing. perf. ind. act. Att. pro συλλ'ελν,χε, a συλλχγχάνω, pro συλλ^χω. συνιιλοχενχι, perf. ind. act. Att. pro συλλε- λεχίνκι, a συλλέγω. σύνειμι, una sum, consuetudinem habeo, dissero, sermocinor, in conventu aut convivio discepto, disputo ; συνίίνχι, una esse ; συνων, conversans ; το συνεσόμενον, conventus imminens. Τω χάσω %υνε~ινχι Λ Arist. Plut. 321. "ΣχλχμΊνιο; γάξ ig-tv, ω ξύνειμ' εγώ, Arist. Cone. 38. "Ex τε σϋ χχχοΊς πολλοίς χει %υν*σχ. Soph. ΕΙ. 602. Κχί μοι Ιυσθεξάπευτο; Α'ίχί ξύνεστιν εφί- ΰξοί, Soph. Aj. 615. σύνειμι, coeo, ad arma coeo, congredior, infesto Marte congredior seu concurro, convenio ; συνίενχι, convenire, coire, Gl. V. συνιών, congrediens. συηιπΰν* assentiri, patrocinari, defendere. 2TN 2TN 2TN Ί,υνΰτε 5* «ΰτώ 'Ίς-άσπας, Xen• Cyr. 4, 13. συνείπετο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi συνέχομαι. συνειπώ, comprimo, Gl. V. Ex συν et είπώ, seu εχώ, premo. συνείξγνυμαι, una habito, cubo, Em. συνείξγνυμι, et συνείξγω. fut. ξω, concludo, cohibeo, coerceo, in custodia teneo. Οΰ ξυνίξξεθ' ως τάχος ; Soph Aj. 597. συνείξηχώς, patrocinatus, defensor. Ex έι- ξηκα. συνειομ,ός, Jf, ό, series continuata, nexus. Α συνείξω- συνείξυε, contrahcbat, Ep. συνέχω, connecto, consero. Και τοιαύτα πολλά ihlv bioiMivca π ξοσφιλοσοφνν συνείξει, Luc. Gall. Συνείρων τύς σπίννς, Arist. Αυ. 1084. συνείς, conscius, aor. 2. part. act. verbi συ- νίνιμι• συνεισάγω, fut. ξω, simul introduco, me- cum intromitto, confero, in commune confero. ΤΙάντ» τα αγαθά συνεισί,γαγεν otUT'/j, Chrys. συνείσ'ακτος, n, Ό χα) ή. simul introductus, qui vel quas una introducitur ; (2) in Eccl. femina, quam Clericus cslebs se- cum duceret, ut sociam cadibatus, Em. A praec. συνεισζαίνω, simul ingredior. "Οσοι ταυ- τον συνεισίζησαν, Άςγώον σκάφος, Eur. Med. 477. συνεισζάλλω, simul adgredior seu invado. Συνεισεζαλον hi αυτω χα) el εγγύτατα τε- ταγμένοι, Xen. Cyr 7, 8. Hinc συνεισζολη, η, impetus, invasio eodem tem- pore facta. συνείσειμι, una subeo, simul ingredior. συνεισελθείν, aor. 2. inf. act. A συνεισίξχομχι, idem. ®ίλω hi χάγώ σοι συνεισελθείν δομ,νς, Eur. Hel. 334. Συνει- σν,λθί τω 'lr,, ov, una electus. συνεχλύω, pariter dissolvo, frango. συνεχμ-αχεω, una pugno, in pra?lio juvo. συνεχμοχλεύω, simul vectes avello, januam refringo. Ένθενδ' εγώ συνεχμοχλεύσω, Arist. Lys. 433. συνεχπ'εμτω, f. ψω, una emitto ; (2) dedu- ce Ένίνς hi και συνεζεπεμψε, Plut. συνεχπεπαίνω, vide συνεχπ'εττω• συνεχπεζάω, ω, f. άσω, simul transeo, simul evado. συνεχτεττω, prorsus concoquo, excoquo, Theophr. συνεχτίνω, simul ebibo. συνεχτίττω, simul elabor, simul decido ; (2) simul auferor, ejicior ; (3) evenio, con- tingo. Ύαΰτα εχ της ύγξας αναθυμιά- σεως πεφυχε συνεχπίπτειν, Aristot. Ouhl συνεξίπιπτεν ύποίώυ.•/ις χα) τύχης επαίξο- μίνος, Plut. in Pericl. cap. 20. συνεχτλεω, fut. εύσω, simul enavigo, simul solvo. Συνεχτλεύσας γαξ εις ττ,ν Α'ίγυπ• τβν Ό Α•/ιμ.•/ιτζΐος Άντιφίλω, Luc. Toxar. συνηχτλ'/ΐζόω, una expleo vel suppleo. συνεχπλήττω, simul percello; (2) percel- lo. συνεκτνεω* simul exspiro; (2) simul animam efflo. Ού χς•η συνεχπνευσαι με σοι, Eur. Ι. Τ. 686. σννεχνοάομαι, abunde suppetit mihi, adju- vor, instructus sum, cum Dat. Polyb. vide εχτοιίω- ο-υνεχπολεμεω, sjmul debello; (2) simul bel- ligero. συνεχποΐεμ'οω, una ad bellum contra ali- quem suscipiendum incito. συνεχπονίω, ω, f. ήσω, simul labores perfero, operam meam laboranti alteri adjungo, Rob. adjuvo in perficiendo, una molior, seu paro. Ώς τω &ανόντι χάξίτα hi) συ- νεχτονων, Eur. Hel. 1093. τάδε, ib. 1121. συνεχποζίζω, simul subministro, Steph. συνεχποτεον, simul ebibendum. "Ομως h' Ixiihn χα} τον oTvov ύξίας trivWiffvvixsreTi' C 559 ; \ff'i σοι χα) τν,ν τξύγα, Arist. Plut. 10S5. Α συνεχτίνω. συνεχπξάσσω, simul exigo. In med. una ulciscor, adjuvo in ulciscendo. συνεχτυζόω, concalefacio, contactu, vicinia. συνεχξίω, una effluo. συνεχξοφίω, f. γ,σω, simul exsorbeo. συνεχΓζατευω, una in bellum eo, belli par- ticeps sum. συνεχσώζω, operam confero ad salutem ali- cujus, servo, Soph. (Ed. Col. 566. συνεκταπεινόω, submitto me. συνεκταξάσσω, vel άττω, fut. ά%ω, insuper conturbo, perturbo. συνεχτάσσω, vel ττω, una aciem instruo. Ί,υνεΖίταττον yxe παίων αυτνς, Xen. Cyr. 6, 23. συνεκτείνω, una contendo, s. extendo. συνεχτελεω, ω, f. ίσω, ad consummationem confero. συνεχτίμ,νω, simul exscindo, aboleo. συνεκτίβημι, una expono, sc. cum infante. συνεκτιθ'/,νίω, nutricis modo foveo, foveo, euro. συνεχτεον, retinendum est. Τους h' αγαθές α^ξας εγίγνωσχε συνεκτ'εον είναι, Xen. Cyr. 7, 30. Α συνέχω- Unde συνεχτιχος, ή, ov, cohibendi seu continendi vim habens ; (2) continens et in statu suo conservans j (3) constans, i. e. com- pactus. συνεχτιχως, adv. comprehensive, summa- tim. συνεκτικωτατ», adv. per paucissima capita, brevissima sutnma. Α συνέχω, συνεχτίκτω, una cum partu edo, vel ad par- turn prosum et conduco. Τά. μεν συνεκ- τίκτει των ζώων τοσαύτην τξοφϊ,ν. Plato. συνεχτιννυω, συνεχτίνω, συνεκτίω, fut. τίσω, simul solvo, una pendo. Συνεκτιννύοντεί τα χξία, Plut. συνεκτξίφω, simul nutrio et educo. ^il συγχυναγϊ, και συνεκτξαφεις εμοί, Eur. Ι. συνεχτξίχω, una excurro, s. procurro, sc. ad pugnam ; (2) evenio ; (3) adjuvo. συνεκτξίζω, f. <ψω, (simul) attero seu elido. συνεκτξοφος, κ, β χα) ft, simul educatus seu enutritus, Bob. Α συνεκτξίφω- συνεχφαίνω, indico, innuo, significo. συνεχφίξω, una educo; (2) una effero de mortuis ; (3) una pronuncio. Συνεχφί- ξειν τφ νοσνιματι τον λόγον, Plut. Hinc συνεκφοξα, ή, cum duaj literae, &c. simul pronunciantur in una syllaba. συνεκφωνεω, ώ, simul exclamo, una pro- nuncio. Γίνεται hi τoιόvhε, Ixiihav ΰπο εκ παθείας μεγέθει τινι συνεκφωνώνται πεξίτά- σεως, Longin. 38. Hinc συνεχφώνησις, ή, idem quod συνεκφοξα. συνεχφωτίζω, simul illustro, Rob. συνεχχεω, ώ, una efi'undo, Aret. (2) una egredior, de multitudine. συνεχχυμόω, una effundo. Α χυμός. συνίλαζε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi συλ• λαμζάνω. συνελαζόΐίνιν, comprehends, aor. 2. ind. med. συνελάλχν, imperf. ind. act. pro συνελάλεον, a συλλαλεω. συνελαύνω, fut. άσω, compello, cogo, in an- gustum redigo ; συνήλασεν, compulit, Ph. aor. 1. committo, compello, adigo. Συνηλασεν αυτπς εις είξην/ιν, Act. 7, 26. Συνελάσας εις τα ϊττάσιμα χωξία τα 5-'\ν, De- mosth. Ο/ δε πάντ' -s συνίτΫινχν ισχυςως τχντκ ποίίϊν, Xen. Cyr. 5, 15. ( 560 ) συνίπαινοι, ν, Ό χα) ή, consentiens, adstipu- lator. συνίπαίξ&ι, una tollo ; (2) una excito, seu effero. ΊΪ,υνιπαίξΥί to7s νομνμίνοκ, Xen. συνίποιισθάνομαι, una sensum et fructum percipio, intelligo. Α/ Ιυνάμιις έβάνιοι χα) των τοιέτων συνίπαισθανονται, Greg, συνιπαιτιάομαι, ωμαι, simul criminor, si- mul vel una accuso. Ous συνίπητιατο tx Καχωνιτμύ, Plut. συνίπα^ξίομαι, suspensus sum, in alto pen- deo, vel feror, ut aves volitant. συηπαχολαϋίω, simul sequor. συνίπακτΥ,ο, Y t gos, β, venationis comes seu socius. συνίπαλαλάζω, una clamorem, militum sc. more, tollo. συνίπαμύνω, opem fero alicui, adjuvo. συνίπανίςΎίμι, una excito ; συνίπανίς-αμαι, una insurgo ; συνίπανίΓ'ΐ, una insurrex- it, aor. 2. συνίπανοξθόω, emendo, constituo, ad melio- rem statu m redigo. συνίπαξί, 3. sing. aor. 1. ind. Dor. pro συ\ίπΥΐζί, a συμπΫ,γνυμι. συνίπαπίξύΰω, una et simul impingo. συνίπαξΫ,γω, una juvo, auxilior. συνίπαυξάνω, una cresco. συνίπχφ'ΐΥ,μι, simul injicio, seu projicio in quern. συνϊπάψασθαι, aor. 1. inf. med. Ion. pro συνίφάψασθαι, a συνίφάπτω. συνίπίγίίξω, simul excito, JEsch. συνίπίΐα,"ας, ή, contextus verborum, Rob. Ex συν et Ιπος. σννίπίίγω, fut. ξω, simul urgeo vel impello. ϋυνίπίϊγωσι is τον xivhuvov, Aret. συνίπαμι, una accedo, invehor, inferor. συνίπίίσειμι, una ingredior. συνίπίίσφίξομαι, una irruo. συνίπίχπίνω, simul ebibo, simul abligurio. συνίπίχπίω, abligurio, Ep. συνιπιχτίίνω, una produco, seu produco in longum, simpliciter. συνιπίλαφξυνω, simul allevo. συνίπίμζαίνω, idem quod Ιπίμζαίνω• συνεπίμφχίνω, una in lucem edo, vel pate- facio (melius συναπιμφαίνω). συνίπιμψί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi συμπίμπω. συνίπίοιΊΙω, simul infigo, una et simul im- pingo ; συνίττίξύΰομαι, connitor. συνίπέ?γ : ν, una prcefui, a. 2. ind. act. verbi συνίφ!$Ύΐμι, pro συν\πΐ5~άω• συνίτίυθΰνω, una dirigo, una rego vel mo- deror, vel adjuvo in dirigendo (melius συναπίυθύνω). συνίπ-υφΥιμίω, ω, f. %σω, una cum aliis fau- sta acclamatione approbo, Diod. συνιπίύχομαι, una vota facio, una preces facio. συνίπνφ, 3. sing a. 1. ind. act. verbi συμ- πηγνυμι. συνίπνιχίω, una acclamo, vel accino, ad- murmuro, applaudo. Ιίάντίς συνίπ-^χΥ,- σαν μιγάλγι T'/j φων%, Xen. Cyr. 3, 28. ~2.υνίπΥιχγ,σί δί πας Ό ίτςάτος, id. 7, 7. συνίπιζχίνω, simul conscendo, simul ingre- dior. συνίπιζάλλω, simul injicio ; (2) incurro eodem, congruo. "Οσα hi συνίπιζάλλΗ τοις ΰφ' Ϋ)μων γξαφομίνοχ xaigols, Ρθ- lyb. συνίπιζλάπτ'.σθαι, una laedi, Aristot. συνιπιζζλιύω, una insidior ; συνίπιζνλίύο- μαι, mihi quoque insidia? struuntur. Αντώνιος ty,v οιχ'ιαν ωχύξχ τίχμαίξόμίνος συνιπιζχλίύίσθαι τω Καίσαρι, Appiun. JS. Civil. 2. συνίπιγζαφίυς, ίως, ί, qui una fungitur mil- nere describendi tributum. A συνίπιγξάφω, f. 'ψω, simul inscribo, simul auctorem esse dico; (2) consortem lau- dis facio. In med. laudem et universe causam alicujus facti reive mihi arrogo. Ααίμονα χα) Tuy'/jv to'is χατοξθώμχσι συνίπιγξάφχσι, Plut. συνίπιΜω, una impono et deligo, de medi- camentis, qua? imponuntur locis affec- tis. συνίπι^Υ,μίω, una peregrinor. συνίπΐδ'ιϊωμι, una, pariter praebeo, adjungo, cresco. Έχων σίαυτον τη Κλω0ο7 συνίπι- δ/δ», Μ. Anton. 4, 22. σννίπιζίύγνϋμι, simul jungo vehiculo, de pluribus jumentis. συνίπιθήγω, acuo, vel acuo magis, curren- tem incito, vim insitam augeo. συνίπιθοξυζίω, una fremo, una plaudo, &c. ΣΥΝ ΣΥΝ ΣΥΝ οννίτιβξηνίω, una lamentor. Μ-} συνεπώξν,ν- t7v, μ,νι σφύζειν, Μ. Anton. 7, 25s συνεπίβρυψις, ή, voluptatis, deliciarum so- cietas. συνεπιθυμεω, una cupio, una desidero. συνεπιθυμητνις, S, e, ejusdem rei appetens, ut competitor. συνεπιθωυσσω, una irruo. συνεπίχειμαι, simul incumbo, insurgo. "Βυνεπικε7σθ' ύμε7ς, Arist. Eq. 266. συνεπικλάω, ω, f. άίΓα», una confringo. συνεπικοσμεω, ω, f. %σω, una orno, ad orna- mentum addendum juvo. Ί,υνεπιχοσμε7, χα,Ί ψυχαγωγε7, Μ. Anion. 3, 2. συνεπιχχξίω, ω* una opitulor. ίίυνεπιχΗΡείν τα7ς άποξίαις αυτών, Xen. Cyr. 1, 24. συνεπιχνφίζω, f. /,st Luc. Imag. συνεπιλαμπξύνω, ad res praeclaras incito magis; pass, res praeclaras gero, cum aliis, vel simpliciter. συνεπιλεχτ'εον, una dicendum, addendum. συνεπιλογίξομαι, simul cogito, s. compute συνεπιμαζτυξ'εω, ω, una testimonium tribuo seu perhibeo. Έζυνεπμαξτυξΰντος τ5 ©εκ σημείοις τε χα) τίξασι, Hebr. 2, 4. Hinc συνεπιμαζτύξτισις, εοις, 'h, testimonium. συνεημειίιάω, arrideo, una laator, in socie- tatem ketitia? venio. συνεπιμελ'/ιτνί, 5, ο, curationis alicujus col- lega. συνεπιμ,ελχμαι, una euro. ' Οπως τα επιτ-η- Zua. εχοιεν συνεπεμ,ελε7το, Xen. Cyr. 5, 21. συνεπιμεξίζω, juxta, pariter divido. συνεπιμετζίω, una vel simul admetior, cu- mulum addo. συνεπινεύω, f. εύσω, annuo, adsentior. 2w- επινεύει τ*} φθοξα, Plut. συνεπινηχομαι, una innato. συνεπινο'εω, una intelligo, (vulgo subintelli- go,) cogitatione addo'; (2) excogito. συνεπίομεν, 1. pi. a. 2. ind. act. verbi συμ• πίνω, pro συμπίω. συνεπιοξκεω, ω, simul pejero. συνεπιπάσχω, idem quod συμ,πάσχω. συνεπιπλεχω, immisceo, admisceo, implico. συνεπιπλεω, una adnavigo. συνεπιπονεω, ω, simul allaboro, simul labo- ΓΟ. Έν γάξ τοις τοιίτοις οι α,γα,θΰί συνεπι- vtovuv εθελχσι, Xen. Cyr. 5, 21. συνεπιρρωννυυ,ι, roboro, robur addo. συνεπισ-^μα,ινομαι, una applaudo, acclamo, pariter voce, manu, &c. signiiico quod- cunque ; (2) reprehendo, vitupero. συννχισχίπτομα,ι, f. -^/ομα,ι, una inspicio, s. una lustro, una considero et dispicio. συνϊτιο-χ,οπίω, simul inspicio vel euro, Stra- bo lib. 8. νυνίπίο-χοπος, β, collega in praefectura vel curatione ; in N. T. idem qui σνμπζΐσ•- ζύτΐξΟ!• ffuwrurzoTico, una tenebras offundo. β-υνιχιο'κυθξωίΓάζω, pariter tristitiam vultu pra?fero. ffw\.-xio"*aca, ω, f. ά,σω, una attraho ; ο-υνί- αιν*ά.ομα,ι, ωμα,ι, simul vel una attraho. συνίπισπύΐω, f. ιυσω, una accelero. συνίτίο-πομαι, simul sequor. O/ hi Tliotrai σννίπιο-αόμ,ίνοι, Xen. Cyr. 7, 8. Τ»τω 2ε τω μίιΟω χα.) πλάνω ξ,υνίπΐίΤπόμίνος, Plut. ffuvirtis-a.ut.a.1, sum consciusj (2) scio. ΎαΖ- ■ τα, tv ξυνίπιτάμΜοι α,ύτο7;, Luc. σο) πο- ν/Ιζα, }>ζά.σα.ντι, id. <τυνίπι?α.τίω, et -όω, una pariter euro, seu prasfectus sum. συηπίΓίλλω, una mitto. συνιτίΓίνω, congemisco, condoleo, Plut. συνίΠΓξίφω, f. ψω, una converto, seu una convenor et revertor. ΣυνίπίΓξίφίσΟοιι τοΊς νιθίσι, Plut. συνεπισχΰω, viribus meis aliquem adjuvo, auxiiior; (2) confirmo, suppetias fero, Gl. V. adjuvo. 'Eocvtivohu ποιησα,ι, ΰίγ, (Τυνίπισχύιι, Xen. συνιπίτα.σις, η, intentio, incitatio. Α σννί• ίΤΙτίίνω• ο'υνειητα.χύνω, una accelero, Stepk. συνίπιτίίνω, una intendo ; (2) intendo, ad- augeo. "Suvitfiniva τοΊς πάθίσι, Arist. συνιπιτίλίω, ad consummationem confero, (una celebro scil. sacra, cano scil. hym- num, v. c. pa?ana, Έτη.) Xen. Ages. 2, 17. συηπιτίλλω, una orior, Steph. συνίπιτί/Ανω, una concido, concido, contra- ho. συητιτίθημι, simul impono, i. e. imputo ; συνίπιτίθίμχι, simul adorior et invado, insurgo, adgredior. ΤΙξοο^ωμίνοι μη συν ίτιτίθ•/ιτα.ι τοις τέη ίηζΐί^ωσιν οιί/τν; χα-ι- ζοίς, Polyb. συηπιτιμάω, Insuper laudo, ultro laudo. συνίπίτζίπω, permitto. σννίπιτξίζω, pariter (omnia) contero, i. e. corrumpo, pessundo. συνιπίτξοπος, b, contutor, tutela? princeps. σννίπιτςοχά,ζω, simul decurro ; pass, simul deproperor. συνίτιτυφόω, magis inflo animum, magis efFero animos, ad stultum fastum. συνίπιφα-ίνομοίΐ, simul appareo, praisto sum, vel exorior. συνίπιφάσχω, assentior. σννιπιφίξω, simul infero. συηπιφίύγω, confugio, de pluribus. σννίπιφθίγγομχι, una vocit'eror. συνινιχιιξίω, una aggredior. συνίπιψίίώομα.ι, commentior, una pariter mentior. Οΰ γάς σφιν λχγόνί; συ•>ιτΐ'\>ίίι• covTCit, Callim. Hymn, in Dian. 223. συνίπιψ'/ιφίζω, una cum aliis suir'ragio meo confirmo. 5ίυιΐίπιψ'/ΐφίσΆί τ» δβ|«ντ« τόϊς γίξασι, Aristot. συνέπνιγον, 3. plur. imperf. ind. act. verbi συμπίγνω. ο•νήπΐιΐξα.ν, 3. plur. aor. 1. ind. act. συνιποκίλλω, una ad littus appello. σννίπομα,ι, sum comes et adsecla. O; V α,υτω agis-rii; συνίποντο, Theocr. 13, 17. Ίυνίπίσΰί Toirjv μοι πάντίς, Xen. Cyr. 4, 2. συνίπόμνυμι, simul juro, conjuro. luvi- πόμννσθ' ΰμΰζ τα,υτα, πα,σα,ι ; Arist. Lys. συνίίτοπτίύω, f. ίύσω, simul inspicio. συΜποτξύιω, magis incito et ipse impello. συνίνύλωσις, ίως, v\, cicatricis inductio, cum vulneris cicatrix contrahitur. συνεπχξίζα, fut. ίσω, una impello ventum secundum immittendo, Aristot. συνεπτυγμίνως, adv. complicate. Α συνιπ- τυγμίνοί, complicatus, a συμπτύσσω. σνηπτώκα, 3. sing, plusq. ind. act. Ion. pro συνίπαττώχίΐ, a συμπίπτω pro συμ- πτόω. συνίπωάζω, pariter (diverso tamen tem- pore) incubo. συνίπωθίω, ω, simul detrudo. συπζα,νΊζω, fut. ίσω, colligo, congero ; (2) confero, contribuo ; (3) opitulor ad ali- quid conficiendum. Ί,υνίξκνίζίη τ»; λό- yaf, Isocr. συηξα,νι^'/ίί, ό, vide lqetvis"iiSi Ath. συΗξα,ς-ϊ,ς, S, Ό, rivalis. A συνίξάω, ω, simul amo. Καλόν hi τ' \%& foem. a συνί^γάτης^ συνίξγιιχ, et συνίξγία, ας, η, auxilium, ap. Jos. (2) ap. Scr. Eccles. cooperatio, mu- tua opera, mutuum auxilium. A συπςγίω, ω, adjuvo, prosum, confero, Gl. V. suppedito. Πάντα ih εν άποτίλίσμα συνίξγΖμ,ίν, Μ. Anton. 6, 31. Α συνίξ- γίς. Unde συνίζγιον, et συνεξγί7ον, ν, το, officina, Ph. συνίξγν,μα, το, tacinus : (2) mutua opera, , mutuum auxilium. Α συνίξγίω. fuytwiirtis, 2. s. f. 1. ind. act. v. συνίξγίω. ( 561 ) συνίξΥ'/,τικος, v„ ' ov, ad opem ferendum promtus, opem mutuam praDstans. συνεξγαλάζος, χ, ό, in conductione operis socius, qui communiter opus conduxit. συνΐξγος, S, ό χα.) ή, cooperator, adjutor, collega, administer. Ex συν et 'έξγον. συνίξγΐΐντα, nom. plur. part, press, act. pro συνίξγεοντες, a συνεξγίω. συνίξγω, f. ξω, adjuvo. Έν l v όοπγ τοιαίε χαμενω (πατξ)) τ'εκνον, χχ εΐ ίυνίΐΐ,ων ; Soph. Track. 83. Ab eod. 5 συνίξγω, pro συνείξγω. concludo, in unum concludo, copulo, Plat. συνίξΰω, simul facio. Έμ5 hi πατξ) πάντα, τιμωξειμεν/ΐζ, ντε £υνίρ»ίΐς, την τε hewav εκτζ?πεις ; Soph. ΕΙ. 352. 5 συνεξεΉω, f. είσω, defigo, impingo, fortiter comprimo, ut denies, cum conteruntur ; συνεξεβομαι, incumbo, impressionem fa- cio. Χξυσεαια'ί συνεξείϊει πεξόναις χξυπτον αφ' Ήςάς, Eur. Bac. 97. ΟΊΊε χίξαί hεσ- μο7ς ΰώίιμοις συνεξανθεντες χωφσι νέον πξόσφαγμ» θ-εόϊί, id. Iph. in Tau. 458. συνεξεισις, εως, 'hi collisio, consertio, con- nexio, Suic. Α συνεξείίω- Unde συνε^είζ-ιχος, τι, ov, suo nixu se continens. συνεξίσσω, una remigo. συνεξετμίω, ω, idem συνεφω, pariter dico, adsentior, item de- fendo. συνεξίζω, fut. ίσω, contendo. συνέξιθος,'Β, ό χα) 'h, qui vel quae lanificium simul exercet, socius vel socia in lanifi- cio; (2) socius in aliquo opere, socius laboris. συνεξίπω, simul everto, disturbo, Greg. συνεοχτιχος, 2, ό, bene connectens, con- stringens. Α συνείξγω. Uiide σύνεςζις, εως, η, copulatio, Gl. V. copula. συνίξομαι, interrogo, Hes. σύνεξος, conjux, V. L. συνίξπω, conrepo, Gl. V. συνέξχομαι, convenio, in unum eundem- que locurn, finem, consilium venio ; (2) dicitur et de ineuntibus matrimonium ; (3) et pro accidere, συμζαίνειν ; συνελθόν τες, congressi, aor. 2. part. E^ εν συνελ- βων, Eur. Ph. 465. Τ/ κόθοξνος χα.) ρό- πα,λον ξυννλθ$τ'/;ν ; Arist. Ban. 47. σ-υνεξωτάω, ω, fut. ησω, simul interrogo, quffistionem propono. E< δε' γε εθελί,σειε χατά μικζον άποκςίνασθαί μοι συνίξωτω- μεν'Λ, Luc. Bis. Accus. σίινες, 2. sing. aor. 2. imper. act. verbi συν ίημι. συνεσει, dat. sing. Ion. et Att. pro συνεσεί- σύνεσις, εως, νι, intellectus, prudentia, sapi- entia, Gl. V. (2) conscientia; (3) com- missio, coitio. Α. συνίν,μι. συνεσθίω, una comedo, simul vescor. ~2υν• εσΟίει αυτόις, Luc. 15, 2. μετά των '£- ζξαίων άξτας, Gen. 43, 32. συνεσκευασμενως, adv. collectim, confertim, simul. Α συσχευάζω. συνεσχιασμενως, prop, sub umbra, in um- bra ; (2) obscure. Α συσχιάζω. συνεσπάξαξε, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi συσπαξάσσω. συνεσπίπτω, f. m. πεσνμαι, simul incido, cado. 'Β,υνεσπεσχμαι γαρ μετά, σ£, Α- rist. Cone. 1089. συνεσπομαι, una vel simul sequor, comitor. συνεςαλμενοι, contracti, nom. pi. perf. part, pass, verbi συ$•ίλλω. Hinc συνε<ταλμενως, adv. correpte, correpta syl- laba ; (2) parce. συν'ες-ασαν, 3. pi. aor. 2. ind. act. Dor. pro συνέβησαν, a συνίϊ'/ιμι• συνεί-αυξώθ-/;. 3. sing. aor. 1. ind. pass. συνες-αυζωμενοι, nom. plur. part. perf. pass, vide συς-αυξόω. <τυνε?ειλαν, composuerunt ad sepulturam, 3. pi. aor. 1. ind. act. verbi συς-ελλω. συνετή, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi συν ίς-ν,μι. συνες-νκεί, 3. sing, plusq. ind. act. Ion. pro συνε$"τ:χει• συνες-ηχότως, adv. constricte, contracte, contractu animo. Α συνί^ημι. συνε$•νιχυ7αι, nom. pi. part. perf. act. f. g. verbi συνί^νιμι. συνετίσατε, 2. pi. aor. 1. ind. act. συνετίασις, εως, ή, q• d. coepulatio, commu- ne epulum, Gl. V. convivium. A συνες-ιάω, ω, f. άσω, convivio seu epulo ex- cipio; συνετιωμαι, convivor, Gl. Vet. Ί£υνε?'ώμενός τε αΰτοις αφελώς, /Elian. V. Η. 4, 9. Α συνετιος. συνετί-ή, ης, ν» convivium, Ion. Ab eod. Ν η 2TN 2TN 2YN συνίς-ιος, *, ό, q. d. confocarius, domesti- cus, contubernalis, convictor, Gl. Vet. con viva. Ex συν et Ις-ία. συνες-ωτας, ace. plur. perf. part. act. Ion. et Att. pro συνες~τ,χότας, a συνί^ημι• συνεσχον, aor. 2. ind. act. verbi s-uvixai. αννίταΐζίομαι, £μχί, una societatem cum aliquo ineo. Ex νχμώι tS Igyv ο-υνιφχ- '^/ίμίνος, Heliod. ^ τϊ,ς vihovy,;, Luc. 2vv- ιφίπτίο-θχ,ι των πόνων, Chrys, σνπφχζμόζω, adjungo. ϊυν^ίΰξΐίω, simul subsidio sum, in subsi- diis sum, itetn insidiis. συνιφιλκύω, idem quod ο-υν'φίλχω, et σ-ννιφίλχομαι, simul traho. M'/jSi^ tS euuMTos σννίφίλχιιο-χ, Plat. Phced. 20. 'ΣννίΟίίλχετο τον νιχνίσχον, Heliod. σννίψίπομκι, et οννίφίσπομαι, una sequor. 'Συνιφίίτίτο hi χα) πάσα r, φάλχγξ ΰξόμω, Xen. Cyr. 3, 28. Ή l\ λιιΜσ» αυτό» συνίφίίπιτο, ibid. 6, 26. (τυνίφτ,ζίύω, una pubesco seu adolesco. Ex ο-υνίφηζο;, »♦ β *»ι ί» q u ' una pubescit, pu- bertatis et adolescentise socius, asqualis. συνίφ'ί5-τιμι, et σννίφις-άνω, una praeficio ; (2) attendo animum, ο~υνίφιτάνοντις, lee tores libri, cum dot. item attentum facio, intellige τον vSv, Ern. συνιφΊ?αμαι, una praesum, una insurgo. Κα/ σννίπί^ β όχλος χατ' αύτων, Act. 16, 22. συνίφώνΥ,σχς, 2. sing. a. 1. ind. act. verbi συμφωνίω. συνίχιιχ, ας, »j, continuicas, perpetuitas, adsiduitas; (2) crebritas, densitas. A συνεχής. συνίχίον, 3. plur. imperf. indie, act. verbi συγχίω. συνεχές, adv. continenter, sine intermis- sione. ν Ύε^\άξχ Ζευς Συνεχές, 11.12, 26. Οΰξανω ελχοντχι πάντ' ΐτ,μχτχ συνε- χές aht, Arat. Pfuenom. 20. συνεχετε'ον, adv. saepius, Gl. V. στυνεχί?*.• rot, adv. Sfepissime, Gl. V. Α συνεχές. συνεχίως, adv. assidue, frequenter. συνεχ->ς, εος, ό χα) ή, continuus, continens, cona;rens, perpetuus ; (2) creber, fre- quens, assiduus. Α συνέχω. συνεχθχίξω, simul odio persequor, Ep. ιτυνίχθξχίνω, una odi, eosdem inimicos seu habeo, seu duco. συνεχθω, idem. Ούτοι συνεχθειν, άλλα συμ- φιλείν εφυν. Soph. Antig. ο29. συνεχίζω, continuo, conjungo, Bud. συνεχύθν,, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi ffuy- χΰω. σννεχω, fut. ξω, teneo, cohibeo, contineo, comprimo, coarcto, coerceo ; (2) conser- voj {3) comprehendo, calleo ; (4) mecum retineo, non dimitto a me; συνέχομαι, opprimor, Gl. V. συνέχονται, premuntur, Ph. Ή γάξ άγάπ-η τ» X*;V» συνέχει η- μάς, 2 Cor. 5, 14. Ιυνεσχον τχ Στχ αυ- τών, Act. 7, 57. "Συνεξασί σε πάντοθεν, Luc. 19, 43. Αύο δ' άντϊ μιας " Αδης -φυ- χχς τάς πις-οτάτχς γε συνίσχεν όμ£, Eur. Ale. 894. Συνεχόμενη πυξετω μεγάλα, Luc. 4, 38. Συνείχετο τω πνεύματι, Act. 18, 5. συνεχώς, adv. continenter, sine intermis- sione ; (2) crebro, frequenter, adsidue. συνεψί,φισαν, 3. pi. aor. 1. ind. act. verbi συμψηφίζω. συνεψιάζω.ΌοΥίχιάο, simul ludo, Suid. Ep. συνεψω, simul coquo, Gl. V. concoquo. συνηζάω, simul juvenesco, vel ludo, Anac. συνν,ζολεω, Poet pro συμζάλλω. συνν,ζολίη, ή, Poet, pro συιι&ολν,, congres- sus, Apoll. Rhod. lib. 2,'ll61. συνηγίομχι, una dux sum, una praesum ex- ercitui. συνηγίξθητε, 2. pi. a. 1. ind. pass, verbi συν εγείξω- συνν.γεν, 3. sing. aor. 2. ind. act. cum y, a συνάγω. συνηγμίνοι, nom. pi. perf. part. pass. συνν,γ'όξει, 3. sing. imp. ind act. pro συνη- γόςεε, a συνηγοξίω, ω, ΐ. %σω, patrocinor, patrocinio meo defendo ; (2) adsentior, adstipulor ΣυνηγοξΖσιν ix τίνων, Arist. Nub. 1085. ΣυνηγοξεΤς σιγωσα τω χχτηγόξω; Soph. Track. 827. Ab άγόξχ, fot^um'. Hinc συνηγόξημ,χ, το, patrocinium, defensio. συνν,γοξίχ, χς, ν), defensio caussae. Α συνη- γοξος. Hinc συνηγοξίχος, τ), ov, qui defendit. συνήγορος, ν, ο xxi ή, advocatus, patronus. συνηγοξΐίμεν, 1. plur. imperf ind. act. pro συνηγοξεομεν, a συνηγοξίω. συνγΰ'εχτχι, cognovit, 3. singul. perf. indie, pass. Att. et Ion. pro συνείΰηται, a συνει- hica. συνγίει, 3. sing, plusq. ind. act. Att. pro συνίίΰίί. συντ,Ζομχι, pari voluptate et gaudio adfici- or, gratulor ; συνησβτ,ν, a. 1. pass. Ού μην S -ανόντι γ' ϊιΖαμως συνηίομχι, Eur. Rhes. 959. Συνηΰομαι γάξ τω νόμω του &εζ. Rom. 7, 22. άλγεσι ΙώμΛτος, Eur. ( 562 ; ^ Med. 136. ' Ως μοι συν?,σθ?ϊς, id. Jon. 765. Συνησθίις εχείνω χοινγ, Xen. Cyr. 4, 1. συνηδΰνω, una exhilaro, oblecto. συνηθ-ίχ, as, ή, consuetudo, familiaritas j (2) convivium. A συνήθης, us, ό χχ) η, consuetus ; (2) fami- liaris. Ex συν et 1]θος, mos. συνηθλησα, a. 1. ind. act. verbi συναθλίω. συνηθχς, gen. sing, conlr. a συνήθης, συνηθξοισμίνοι, nom. plur. perf. part. pass. verbi συναθροίζω- συνήθων, gen. pi. conlr. pro συνηθίων• συνήθως, adv. pro more, pro consuetudine, Ph. solenniter, Gl. V. familiariter. συν%χχν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi συνί• %μι. συνηχοος, n, i, qui audit, vel auditu perci- pit, condiscipulus. Ab άχίο*. συνηχώ, convenio, coeo. T« hi σχίσμαθ' Όλα εις e|y συνηχοντχ, Theophr. συνηλχσαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi συνελχύνω• συνηλθον, a. 1. ind. act. verbi συνέρχομαι, συνηλιχιώτης, ν, ό, coaetaneus, aequahs. συνηλιξ, χος, e, aequalis j συνηλιχες, aequa- les. συνηλοίησχ, a. 1. ind. act. verbi συναλοιάω. συνηλόω, ω, conclavo, Gl. Vet. clavis com- pingo. συνηλυς, υΖος, ό και r„ convena ; συνηλύδις , convene, Ph. Ab Ιξχομα*, unde ί)λυθο* et ηλυσις. συνηλυσίη, ης, τ), conventus, coitus, Ion. pro συνηλυσία. Ab eod. συνηλϋσις, εως, ή, idem et ab eod. Suic. συνηλωσις, ιως, ή, conclavatio, Gl. Vet. A συνηλόω. συνημίξΐυσις, η, consuetudo, familiaritas. συνημεζίυτης, S, ό, is, quocum est nobis consuetudo quotidiana, is, quo familiari- ter utimur. A συνημεξεύω, una diem totum, vel totos dies transigo ; (2) versor cum aliquo. Ά λί- γων συνημίξευε τοΊς συνδιχτξίζασι, Xen. συνημίξόω, una mansuefacio, una cicuro. συνημμίνως, adv. conjunctim, Ph. conti- nuatim. Α συνάπτω- συνημοσύνη, ης, ν, societatis aut foederis sanctio, pactum. "Εχτοζ, μη μοι, άλας-ε, συνημοσύνας άγόξΐυε, II- 22, 261. Έλλά- ΟΊ πα τάδε χαλά, συνημοσύνας άλίγύνειν, Apoll. Rhod. lib. 3, 1104. Α συνημαν. συνημων, όνος, ο χα) ή, socius, amicus, con- fcederatus, Apoll. Rhod. 4, 1210. συνηνείχθην, conductus sum, a. 1. ind. pass. verbi συμφίξω, pro συνηνίγχω. συνηνιοχεω, una aurigor. συνν,ντησα, a. 1. ind. act. verbi συναντάω, συνηοξος, u, ό χα) η, congruens et velut quo- dam vinculo connexus; (2) consors, compar, socius. Ex συν et άείξω- συνηπίζοπενω, fut. β•», simul decipio. K«i μην εγω συνηπεζοπευσω, παζαμίννσ' ivOa- h), χχ) Ζυνςαθευσω tStov, Arist. Lys. 845. συνηξγει, 3- sing, imperf. indie, act. contr. pro συνηξγεε, a συνεςγεω. συνηξετμε7ν, una remigare; Metaph. con- corditer aliquid facere. "Σξεπ iv ειπόντι τάληθγ φίλω, σοι μηΰεν ησσον η πάςος \υ- νηξετμεΊν ; Soph. Aj. 1346. συνηξεφίω, opaco, inumbro. "£lst to) τζίτα» ίτει συνηςεφείν, Theophr. A σννηζεφης, ίβς, β χχ) ή. tectus umbra spissa tanquam tecto, umbrosus, opacus, consi- tus, obsitus, refertus, densus Έν τόποις συνηοεφ'εσι χα) χοίλοις, Plut. in Publicol. cap. 21. Ώς ξυνηξεφες πξόσωπον εις γη» σον βαλνσ' άφθογγος ει, Eur. Orest. 947. Α συν et έξίφω, tego. Hinc συνη°ίφίχ, vel συνηξίφεια, ας, ή, condensitas arborum. συνη°ημενως, adv. contract*, per contracti- onem. Α συναΐζίω. συνηξης, \ς, congruens, Nic. Vide συνγύ* ξος. συνηξίθμος, ν, ό χα) η, connumerandus ; pro συνάζιθμος- συνηξμοσμενως, adv. apte. Α συναξμόζω. συνη'χετο, 3. sing, imper. ind. med. verbi συνέξχομαι. συνησθησις, εως, r, congratulatio. συνησθιον, imperf. ind. act. verbi συνεσθίαι. συνησχημίνως, adv. polite, Ph. Α συνν,σ~ χημίνος, part, a συνασχίω. συνητε, 2. plur. a. 2. conj. act. verbi συνίν μι. συνητταομα,ι, ωμαι, ρ. συνηττημχΐ, una SU- peror, vincor. Των Ss πολεμίων πολλοί 2ΎΝ 2ΪΝ ΣΪΝ μ\ν ο-υν ηττώνται κατ' αυτών, Xoi. Cyr. 6,27. συνηφθη, 3. sing. a. I. ind. pass, verbi evi- άπτω. e -υνηχίω, consono, concrepo. σννηχησις, ίως, η, consentus. A pra?c. οννηχθης ι 2. sing. a. 1. ind. pass, verbi συν- άγω. συνήψαν, S. plur. a 1. ind. act. verbi cv*• συνθαχίω, adsideo. Ex συν et S -άχος. β•ίνθα»βί , *. o, consessor. Ex iisd. συνθάλπω, f• -ψο>, confoveo, concalefacio. «■ϋνΑαμ.ίέύυ, terreor, constupesco. σννθάπτω, fut. •ψα, consepelio, una sepelio. Και τον 3-«νόντ« τόνδε <η/νδάττί<ν 3-ίλω. Soph. Aj. 1395. Κόσμος y' ετοιμύς, ω σφί συνθάψιι πόσις, -Eur. Λ /c. 146. ^Ae' 'Ατξίως TxTh' ολύμίνον συνθάπτιτί ; id. Hel, 1260. 2υνΐτάφημιν (a. 2.) ?» βίύτ£, Bom. 6, 4. 2οντ«06ντεί αΰτω, Col. 2, 12. Ex o-iiy et S -άπτω, sepelio'. συνθαυμάζω, pariter et ipse admiror, mi- ror. συνθίάομαι, «na specto, conspicor. συνθίχτης, £?, ό, qui simul spectat, specta- tionis socius. A pra?c. Hinc συνθίάτξία, ας, η, qua? simul spectat. συνθΰα, ή, eadem divinitas, Steph. οννθίλω, simul volo, consentio. "Χυνθίλω δ' ΐγω, Eur. Her. Fur. 835. νύνθίμα, ατός, το, signum, quod ex compo- sito datur, tessera; (2) pactum; (3) compositio libri. Α συντΊθιμαι. συνθίμίνος, aor. 2. part. med. verbi συντίθη- σύ'νθίο, compqne, a. 2. imper. med. Ion. pro σύνθισο- Σι/ hi σύνθίο, xai μοι ομοσσον, II. 1, 76. συνθίολογίω, ω. f. ητω, simul cum alio dei- tatem alicui adsero ; συνθίολογνμαι, si- mul cum alio deitas mihi adseritur. οννθίξίζω, fut. ίσω, una meto, una messem facio. βννθίξμαίνω, concalefacio. συνθισία, ας . *i» compositio, Gl. Vet. conti- nuatio; pactum, fcedus, II. 5, 319. A συντίθημι. σύνθίσις, ίως, fit compositio, coagmentatio, commissura cujuslibet rei; (2) Synthe- sis, figura grammatica. Ab eod. σύνθίτο, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro συν ίθίτο, a συντίθημι. συνθίτίον, componendum, conveniendum. συνθίτης , »» ό, compositor. Ab eod. συνθίτίζω, arte compono, v. c. comas ; •ζο- μαι, comam compositam habere. A σύνθίτος. σννθίτιχος, *;, ey, qui componere et struere novit. A priec. σύνθίτος, ν, ο και η, et συνθίτος, η, ev, com- positus, coagmentatus. Α σνντίθίμαι. συνθίτως, adv. composite, verbo composito. συνθίω, ω, concurro, una curro. **Ώ φίλοι, ύχ' fiuiv συνθίύσίται vihi yi βνλη, Odyss. 20, 245. σννθίωζίω, ω, fut. ησω, simul adspicio, Suic. (2) animadverto, cognosco, Suic. (3) u- na sacra solemnia celebro, et ludos spec- to. συνθηγω, exacuo, irrito, Eur. Hipp. 689. συνθήκη, va, r„ compositio, coagmentatio ; (2) sponsio, pactum, conventio, fcedus. Α συντίθημι. συνθηκοποίνμαι, pactum, &c. facio. συνθηκοφύλαξ, αχός, ό, cui custodienda? tra- ditae sunt tabula? pactorum, Ph. seques- ter. σύνθημα, ατός, το, compositum, constitu- tum, compactum ; (2) signum ; Ph. in- signe, sigillum; pi. literae per notas scrip- tai. Α συντίθν,μι• συνθηματιαΊοι riQxvoi, locatitiai corona?, de quibus conficiendis constitutum et con- ventum est. Α σύνθημα,. Unde συνθηματικό;, Ut συνθηματικά) έτ/Γβλα/, e- pistola? per signa ac notas arcanas scrip- tae. συνθημάτων, ν, το, tesserula, Gl. V. συνθηματικοί γξάφαν, per signa et notas scnbere. συνθηξάω, una venor, prcprie et tropice. Ό μϊν us φίλω συνίθηξα, Xen. Cyr. 4, 24. αννθηζατης, ό. idem quod συνθηξίυτης, S, ό, venationis socius. A συνθν&ιύω, vide συνθηζάω. "Α δ' i κικτη• μίθα μίμησις ηΐη ταΰτΛ συνθηξίύίται, Α- risi. Thesm. 163. ιτΰνβηξΟζ, u, ο χ») η, vide συνθηξίντηί• συνθησα, 3. sing. f. 1. ind. verbi συντίθημι. συνθιασάω, una thiasos duco, una bacchor, Arist. Vesp. 743. συνθιασώτης, ν, β, consors tS Β-ιάτα; (2) socius, sodalis, Arist. Plut. 507. συνθιγγάνω, una tango, contrecto. συνθλάσαι, a. 1. inf. act. verbi συνθχάω. συνθλασθηο-'.τχι, 3. sing. f. 1. ind. pass. συνθλάαι, ω, f. άσοι, confringo, Gl. V. συν θλΖ, contundo, Ph. συνθλα, contundit, conlidit; συνθλασθωσιν, obiidantur, Ph. conlidantur, a. 1. pass. conj. Και Ό χισων Ιτί τον λίθον τκτοι», συνθλασθ'ί-,σίται, Matt. 21, 44, et Luc. 20, 18. συνθλίζω, fut. ψω, comprimo. Ι,υνίθλιζον αυτόν, Marc. 5, 24. σννθνησκω, commorior. "Πολλάκις οννθνη- σκνσι χαχοΊζ β/ συμχαξίόντίς, Pkocyl. 127. f Ί,υνθάνοιμί σοι, Eur. Med. 1213. ^ σννθοινάτούξ, Dor. pro συνθοινητωξ, ogos> ο, conviva. συνθοίνιος, ts, I, idem. Ex συν et 3-οίνη. σύνθοινοζ, β, conviva, conccenator, Ath. συνθολόω, idem quod simplex, Ath. συνθοξυζέω, una tumultuor, strepo, obstre- po. συνθξανόω, idem quod συνθςαύίύ, confringo, Gl. V. Τω hi Spy- κω κξάτα συνθξαύσω σίθίν, Eur. Or. 1547. "Χυντιθξάνωται δ* ίίταν πικξοτάτν; ιΒόντι ΰίσμΐίς τ»? ίμνζ, Eur. Bac. 634. συνθξηνίω, ω, una lamentor, condoleo. σύνθξηνοξ, α, ο και ή, luctus seu lamento- rum socius. σύνθξονοί, κ, ο χα) η, qui eodem in throno sedet, Gl. V. particeps regni. ο-ύνθξοοξ, »» β και η, consonus. συνθψπτω, fut. ψω, confringo ; (2) deliciis frango, delicatum seu mollem reddo. SuvfigWTTOVTii μα την xaghiav, Act. 21, α-ννθυμίω, unanimis et concors sum, ejus- dem animi sum ; (2) simul irascor. συνθυμόω, simul ad iram concito. συνθύαι, f. ύσω, una sacrifico, una sacra fa- cio. E/ hi Ζίννς ας-οίσι συνθύα* χςιών, Eur. El. 803. συνθωκίω, una sedeo. A S-alxes• συνθωκοζ, h, assessor, Synes. ιτυνιΐΰν, aor. 2. inf. act. verbi συνίίΰω. συνιΰζόω, ω, consudo, una sudo. συνίΐξυμι, una colloco ; (2) in eodem tem- plo dedico, consecro, de diis adsessori- bus. αννίίξάαι, una sacerdotem facio seu inaugu- ro ; pass, simul sacerdos fio. συναΐν, perf. inf. act. contr. pro συνιίίΐν, a συνιίω, pro συν'ιημι. συνιύ;, pra?s. part. act. verbi συν'ιημι συνιίμίν, pra?s. inf. act. Ion. pro συνιίναι• συνιίντίς, nom. plur. pra?s. part. act. συνοξώς, tug, ό, in sacerdotio collega. συναξονοιοί, ό, qui una sacra facit, V. L. ο-υν'αξος, ν, ο και η, qui una sacris fruitur. συνίίξϋξγίω, una sacrifico. iruvitTt, 2. plur. praes. imper. act. verbi συν'ιημι. συνιζάνω, consido, subsido; (2) devergo, declino ut caput in pectus. ?.as>xt; h' at μϊνβξωτι συνίζανον, Theocr. 22, 112. ΉΙητί Ισω συντζίχη, μητί (Τυνιζάν/ι, Μ. Anton. 11, 11. συνίζησίί, tug, η, sedimentum, subsidentia terra?, labes. Ή λύπη συνίζησιν ποιίϊ yi- νίσθαι των σωΐίάτων, Alex. Aphrod. 1. 2. probl. (2) SynizesiSj^ura grammatica, quum dua? vocales in unam syilabam quasi considunt. συνίζω, idem quod συνιζάνω. συν'ιημι, fut. %σω, committo, sc. pugnatu- ros ; (2) intelligo, scntio ; unde (3) gusto, edo, vel bibo ; συνίησιν, perspicit, Ph. συνηκα, intellexi, Gl. V. aor. 1. Ίυνη• χατί ταύτα 5τάντ««ι Matt. 13, 51. *£ιι- ταΰθα Ύαλάν ral; συνηκι Β-ί/Τφατα ; Eur. Ph. 425. Είτ' i Ιυνίης την Wivoiav τν 3-s5, Arist. Plut. 45. ο-υνιχμάζω, fut. άσω, simul humecto ; (2) humecto, humefacio, συνικνίομαι, evenio, contingo. συνίμίν, pra?s. inf. act. Ion. pro συνιενκι, a σύνίίμι. συνιίντα, nom. pi. aor. 2. part. act. συνιόντοί, gen. sing. part, ejusd. συν'ινν, 3. pi. imperf. ind. act. pro συνίίον^ a συνιίω. συν&σιν, 3. plur. pra?s. ind. contr, et cum y pro (τυνήνσι. i 563 ) συνίΎπάζομαι, una equito. συνιτπαξχοί, ί, collega prsefecti equitum. συνιππϊυ;, ίως, i, in eodem equitatu mili- tans. ουνιππιύω, f. ίύσω, simul equito. συνιππία, ας, ή, Gl. V. συνιτπία, α,γίλη <τ- πων, equitium, grex equorum. Ex συν et JWoj. συνίσασι, 3. plur. pra?s. ind. act. verbi συν'ισημι. σννΊσημι, inus. idem quod σύνοιϊα, Steph. συν'ιταμαι, vide συνίς-ημι. συνίζ-άμίνοι, nom. plur. pra?s. part. pass. συνιτάντος, gen. sing. part. pra?s. act. συνιςάνω, commendo ; idem quod συνΊί'ΎΓ μι. Άξχόμ'θα πάλιν ίαυτχς συνιτάναν ; 2 Cor. 3, Ι. Οΰ yae πάλιν ίαυτν; συνι$~ά- νομίν υμΊν, ib. 5, 12. evvis -αται, 3. sing. pra?s. ind. pass, verbi συνις-ημι. συνίζ-άω, ω, Gl. V. συνιίω, commendo ; Ph. "Tij φανίξωσίΐ της άληθίίας συνιςωνης Ι«υ• τ»?, 2 Cor. 4, 2. συνίτημι, f- συτησω, constituo, compono, creo, molior; (2) firmo, stabilio; (3) commendo ; (4) demonstro, doceo ; (5) contraho; συνίτηκα, constiti, adstiti, Gl. V. part, συνίτηχως, constans, Gl. V. part, et συνίς-ως, consistens, Gl. V. com- pos, compos mentis; συν'ις-αμαι, consis- to, adsisto, Gl. Vet. συνίταται, constat, congreditur, Ph. Ata ταΰτα συνίς-ησαν ίφ' ήμας τον τίλίυταΊον τχτονϊ πόλΐμον^ excitarunt, Bern. Ένλομχι «.ΰτον Ίατξω συτησαι, Plato. Ίυνις-άθη Κύξω, Cyto commendatus est, Xen. Cyr. Exped. 3, 132. Kat/ μ' & λίληθίν έδίν \v τ% πόλίί συνιτάμινον, Arist. Eq. 859. συνιτοζίω, ω, f. ησω, conscius sum. συνι^ων, pra?s. part. act. contr. pro συνι$•ά• ων, a συνίζ-άω, pro συνίς-ημι. συν'ΐ5-ωζ, οςος, ό και η, conscius, testis. συνισχναίνω, una mitigo, emollio. 'Αλλ* β νόμος αυτά τω χρόνω συνισχνάνίΐ, Eur. Iph.mAul.m. ' συνισχυξίω, ω, id. cum seq. Ο/ άν ημϊν μα- λι?α ΰοκωσι σννισχυςμν, Xen. Cyr. 2, 15. συνισχυξίζω, fut. ίσω, corroboro, confirmo ; συνισχυξίζίται, confortat, Ph. συνισχύω, fut. ύσω, (suppeUas ferendo) ro- boro. συνίσχω, teneo, contineo. συνιων, pra?s. part. act. pro συνιίων, a συνι- ίω, pro συν'ιημι. συνχτίξίΐζω, una sepelio, dp. συνχωμάξατί, 2. pi. aor. 1. imper. act. Dor. pro συγχωμάσατί, a συγχωμάζω συνναΗσκί, 3. sing, imperf. act. Ion. pro συνίναιί, a συνναίω• σύνναιος, », ό χα) η, cohabitator, contuber- nalis, Bob. A συνναίω, cohabito. ΙΛητίζΐ συννχήσκεν, A- poll. Bhod. 2, 69. σύνναος, », ό χα) η, qui in eodem templo colitur. συνναυζάτης, n, o, navigationis socius. συνναύκληβος, a, i, q. d. simul navis domi- nus ; Metapk. socius. συνναυμαχίω, una navali pra?lio decerto. συνναύτης, ν, ό, navigationis socius. συννίάζω, una cum aliquo juventutem tran- sigo. συννίανιιύομαι, una ago juveniliter, ludo, lascivio, glorior, jacto me cum aliquo. συννίμω, compasco, contribuo, Gl. V. συν νίμομχι, compascor, una pascor. 2υννί• μονται ταις Βηλιίαις, Aristot. ανννινίαται, 3. plur. perf. ind. pass. Ion. pro συννίνηνται, a συννίω. συννίύξωσις, ίως, ή, ossium per nervos con. nexio. Ex συν et νιυξον, nerinis. σύννίυσις, ίως, ή, actio, qua quid aliquor- sum vergit ; {2) consensus, conspiratio. A συννίύω, vergo ; (2) contrahor ; (3) consen- tio, conspiro. ΙΙ^ος ev hi το φιλύμίνον καϊ heav κα) συννίύίιν το φξόνημα κατανάγκα- ζα, Heliod. Ί,υννίύίΐ II ίϊς ίν ίκ της πίξί- φψΊας κίντξον, Plut. in Num. cap. 9. συννίφίΐα, ας, ή, ccelum nubilum. A β -yv- νίφής. συννίφιλος, βν. nubilus. Α νίφίλη. συννίφίω, ω, nubes cogo, obnubilo. Ίυννί~ φΖσαν όμματα, Eur. ΕΙ. 1092. 'Ίπαι- θξΐάζα τάς νίφίλχς, η ίυννίφίΐ; Arist. Αν. 1508. Ab cod. συννίφης, ίος, β χα) η, nubilus ; σνννίφις, nu- bilum, Gl. V. (2; tristis. Ex συν et νίφος. συννίφω, obnubilo. Ex iisd. Nn 2 2TN •ΪΝ ;τν συνηφόω, coactis nubibus obscuro ; Metaph. frontem corrugo. A συννίφής. <τυννίχ\ς, adv. continenter, adsidue. συννίχίως, idem. Α συνεχής. συννίω, sive συννγ,οα, fut. ήσω, innecto et in- texo; (2) in unum acervum congero, coacervo. "Συννγ,σας τυζην μίγάλγ,ν, He- rod. ~2υννίνεαται φξυγάνων φάκίλλοι, id. συννεωτεξίζω, ί. ίσω, simul res novas moli- ΟΓ. νυννητιάζω, fut. άσω, una cum aliis infans sum ; (2) ad aliorum captum me demit- to, quasi cum pueris pueriliter me gero. Suic. συννησαΛ, a. 1. inf. act. verbi συννίω. Unde σύννη,σις, εως, ή, coacervatio. συννη,τίύω, f. εύσω, simul vel una jejuno. συννήχομαι, simul nato, simul fluctuo, Gl. V. co'nnato. "0?ις τοιύτοι; 3-ηξίοις ξυννή- ξομαι, Arist. Cone. 1098. σνννήω, idem quod συννίω, Stepk. συννικάω, ω, simul vinco, Rob. Koti συ συν- νιχαςίμο), Eurip. Ale. 1089. Ίυννενιχή- ατί μετ' αλλήλων, Xen. Cyr. 6, 27. Ex συν et νικάω, vinco. συννοίω, οω, apud me Eestimo, mecum repu- to et perpendo ; (2) intelligo. Ύάς δε όδας τύτων a ίάδιον συννοειν, Plato. σύννομος, h, bv, intelligentia assequendus. cuwoia, ας, 'h, cogitatio diligens et seria ; (2) consideratio ; unde et tristitia oris qualis est serio cogitantium ; (3) intelli- gentia. Α συννχς. συννομευς, εως, Ό, compastor, Gl. V. συννομίζω, idem sentio cum quo. συννομικος, η, bv, qui una pasci solet. A σύννομος. συννομοθίτίω, ω, f. ήσω, una leges fero, so- cius sum in ferendis legibus, Dem. σύννομος, b χα.) ή, qui iisdem pascuis uti- tur ; (2) una educatus ; (3) una habi- tans ; (41 ejusdem ordinis homo ; (5j conjunctus, cognatus ; (6) est et Epith. lapidum cassorum et a?qualium. A νο- μή• σνννοσίω, simul, pariter asgroto; (2) una pecco. ~2,υννοσΰν αυτγ 3-ίλει, Eur. An. 947. σύννχς, Ό χα) ή, cogitabundus, meditabun- dus. ο-υννυχτίξΐΰω, f. ίύσω, simul seu cum aliquo pernocto. σννννμφοχόμος, a, Ό, qui cum alio sponsam comi'tatur et curat. σύννυμφος, a, n, connupta, Gl. V. janitrix ; συννυμφοι, janitrices, Ph. Ex συν^ί νύμ- φη, sponsa. συνοδεύω, f. εύσω, itineris socius sum, una iter facio, GL V. comitor, Ph. συνοδεύει, convenit. Ο/ δϊ ανδξες oi συνοδίΰνοντες αυ• τω. Act. 9, 7. συνοδία, ας, ή, iter commune, comitatus, Ph. comitatus, conventus. Α σύνοδος. συνοδικός, ή, bv, q. d. conventionalis, con- junctionalis ; συνοδική μή»ν, cum luna est in conjunctione cum sole; (2) ad conventum pertinens ; το συνοδικον, scil. βιζλίον, liber de conciliis. Ab eod. συνόδιον, a, το, conjunctio, seu coitus luna? cum sole. Ab eod. συνοδίτης, a, b, comes. Ab eod. συνοδοιτοξίω, ω, f. ν,σω, itineris socius sum, una iter facio. A συνοδοιτόξος, a, b, itineris socius, comes. συνοδοντίς, piscis nomen, Num. συνοδοντίτ/,ς λίθος, gemma e cerebro eorun- dum piscium, Plin. σύνοδος, a, -h< conventus impr. solennis, cce- tus, concilium, conventio, Ph. (2) con- cubitus ; Gl. Vet. (3) congressus hostilis ac conflictus ; (4) convivium ; (5) redi- tus, proventus. Ex συν et Όδος, via. σύνοδος, a, b κα) ή, comes itineris. Ex iisd. συνοδότης, a, b κα) ή, idem et ex iisd. συνόδνς, οντος, b και ή, cui dentes continui sunt, Ph. dentex, piscis quidam. συνοδυνάω, ω, simul torqueo, vexo j συνοΰυ- νωμαι, condoleo. α'υνοϊύξομαι, simul lamentor. ιτυνόζω, simul redoleo. σύνοιία, conscius su?n, perf. ind. med. verbi συνιίΒω. βννοιδίω, ω, f. ν,σω, una intumesco. σννοικιιόω, ω, f. ωσω, familiarem reddo, be- nevolentiam alicujus comparo ; (2) ac- commodo, dedico ; pass, societatem in- eo. σννοικίίωσις, ί, conciliatio ; (2) figura rhe- torica, Quintilian. lib. 9. cap. 3. ffwoixiffi6v t n, rb, connubium, matrimoni- um, contubernium. Α συνοικίω. συνοιχίτνιςϊ a, b, qui in eadem domo habi- tat, familiaris, contubernalis. Ab eod. συνοικίω, una habito, eadem domo utor, sum contubernalis. Ό ννς Ό σος μοι μνι ξυνοικοί-ζι, γύνχι, Eur. Andr. 237. 2ίτάξ- τνι ζυνοικίι τω τάζος ζ.υνΐυνίτγι, id. Ipll. ill Tau. 524. Ί,υνοιχΫ,σαι τόσα, idem, Hel. 1371. ίίλλγ ξυνεύνω, id. Med. 1001. συνοίκτιμα, ατός, το', contubernium ; (2) coenaculum. Α συνοικίω. συνο'ικν,σις, ιως, ν, cohabitatio, contuberni- um, familiaris consuetudo, consortium, connubium. Ab eod. συνοικν,τΥ^, Υ,ξος, b, qui una habitat cum aliquo, contubernalis. Ab eod. συνοικήτωξ, οξος, b, idem. συνοικία, ας, ϋ„ proprie plures domus eo- dem loco conjuncta? ; (2) una domus qui- dem, sed in qua plures habitant, unde vertitur etiam contubernium, Ph. insu- la, conciavia. Α σύνοιχβς. συνοίκια. ων, τα, festum Athenis in hono- rem Thesei, eo, quod ille, caeterorum oppidorum conciliabulis et magistratibus abolitis, uno instituto concilio, et curia, omnes conjunxisset, et Athenis collo- casset. Ab eod. συνοικίζω, f. ίσω, una jungo, una habitare facio, ejusdem domus participem facio, contubernio mihi, ut connubio, jungo ; (2) nuptum do, Gl. V. marito ; (3) ur- bem civibus frequento, conducendis ho- minibus e pagis aliisque urbibus, 7%«- cyd. coloniam deduco. 'Έ.τίσγ,μον ίϋνϊ,ν Ήξακλίΐ συνοικίσας, Eur. Her. Fur. 68. συνοικισμός, S, b, cohabitatio, contuberni- um ; (2) colonia ; (3) a:dificatio civitatis, Appian. in Libyc. Α συνοικίζω• συνοικι$-γ,ξ, ν,ζος, b, idem quod συνοικίας, 5, Ό, qui cum aliquo sedificat, socius alicujus in condenda urbe seu do- mo. Α συνοικίζω- συνοικοίομίω, una~a2difico, exstruo. Έν ω xa~i ϋμίϊς συνοικοΰομίίσθί, Ephes. 2. lilt'. Οικία ίίι συνωκοδομ•/ιμίνη, Philo. σύνοικος, ν, b κα) ή, eadem domo habitans, contubernalis, Gl. Vet. cohabitator ; σύν- οικος έτι ανδξος χα) γυναικός, de vivo et femina, conjux, Gl. V. συν.ικνξίω, ω, socius sum in custodienda domo, vit£e domestical socius sum. συνοίχϋξος, n, b χα) Ϋ,. socius in custodienda domo, consors rei familiaris. συνοιχτίζω, f. ίσω, commisereor. "Oys μγ,ν πατΥ,β ettlrS χα) συνωκτισί μί, Xen. Cyr. 4, 24. "Ξ,υνωχτισαν Sc χα) των Κορινθίων τιν'.ς, Thuc.' συνοίμιος, n, b χα) ϋ\, consonus, qui uno con- centu a multis canitur. Ab οίμν,. συνοίομαι, idem puto, adsentior. Ίυνοίομαι ίφΥΐ, χα) ίγω, ov yt τξόπον ΰύναμχι, Plato. συνοίσιιν, conferre, expedire, Gl. Vet. συνοί- σοντα, profutura, Ph. Ώς hi xa) thto Ιυνοίσίΐ, οαδίως ΰιΰάζομίν, Arist. Nub. 590. συνοισόμ'.θα, 1. pi. fut. 1. ind. med. verbi συμφίξω, pro συνοίω. συνοδός, collatitius, Eust. συνοκλάζω, f. άσω, geiiibus flexis consido, genu succiduo me submitto. συνοχωχ-/!, r t , commissura ; (2) contractu). συνολισθαίνω, idem quod συνολισβίω, in unum locum labor, confluo. συνολχΥΐ, ης, ή, contractio. Ex συν et ελ- χω. συνόλλυμι,"^\τα\Λ amitto, Rob. "Οθ' ίίνίχ' αυτω y' χ ζυνωλόμν,ν όμίί, Eur. Hel. 103. Ίυν'ωΧίσίν hgov ΐιίος, Bion. 1, 29. συνολολΰζω, simul vociferor cum lsetitia, Rob. σύνολον, in universum, omnino. Ab 'όλος. συνολοφύξομαι, una lamentor. συνόλως, adv. prorsus, omnino, Rob. συνόμαιμος, b, idem quod συνομαίμων, όνος, b χα) ή, fraler vel soror. συνομαλύνω, complano, planum reddo. συνομαξτίον, concomitandum vel inservi- endum est. Τβ διάφραγμα ξυνομαξτίον, Aret. συνομαξτίω, ω, sequor, comitor, concomi- tor. συνόμίυνος, b και ή, conjux. συνομ^λιξ, Dor. συνομαλιξ, ικος, b και '/■„ eetate par vel asqualis, paris vel ejusdem aetatis, R. Suic. σννομηξΥΐς, ϊς, simul coagmentatus, Nic. συνομιλία, ω, fut. ησω, versor cum aliquo, j ( 564 ) colloquor. 'Ζυνομιλων αυτω, Act. 10, 27. συνόμΤλος, Ό χα) η, confabulator, congerro. συνομνυμι, vel συνομνύω, una cum aliis juro, siinuf juro ; (2) conjuro, conspiro. Έτι τω ΰγ,μω ξυνωμνυτον πάλαι, Arist. Eq. 236. "Οσοι μιτασχόντις των ran κινδύν- ων ύμϊν ίυνώμοσαν, Thuc. συνομοιοταϋίω, (it. συνομοπαβίω,) similes seu iidem sunt mihi adfectus, similiter ad- ficior. συνομολογίω, ω, adsentior ; (2) fateor,con- fiteor ; (3) convenio, paciscor. To νοίξΐν ΤΥις ψυχής συνομολογεί* γ,*ίσχιτο,ΗεΙίοά. Ύα ο' άλλα συνομολογγ,σαντίς, Xen. Cyr. 7, 9. ΐίάντίς σοι συνομολογήσασι, Luc. συνομολογία, ας, ή, assensus, confessio, pac- tum. συνομόλογος, b, adstipulator. συνομοβίω, confinis sum. Ou υ) οικία r,v συν- ομοφσα τγ, συναγωγγ , Act. 18, 7. A συνόμοξος, ss, Ό χα) ■>„ confinis, Ph. συνοιχ,οσία, ας, ή, conjuratio, conspiratio. Α συνομνυμι• συνομωμότΥ,ς, idem quod συνωμότης, Ar. συναζυνω, in acutum sensim extenuo, Po- lyb. σύνοξυς, ιος, b κα) ή, cujus anguli in mucro- nem coeunt, sensim mucronatus. συνοπάδος, S, b κα) η, qui sequi aliquem ju- betur ; (2) adsecla, comes, adsectator. συνοτάων, b, comes, adsectator, Orph. σύνοπλος, χ, b, armorum socius. Ex Ότλα. συνοτλοφοξίω, ω, simul arma gesto, Suic. Ex συν, Ότλα, et φίζω. συνοττάω, una asso. συνοττικος, ->,, bv, perspicax ; (2) compendi- ose collectus ; το συνοττιχον, perspicaci- tas, Gl. V. Α σύνοττος. συνοττιχως, adv. compendiose, breviter. συνόττομαι, conspicio, perspicio. σύνοττος, n, b χα) ή, conspicuus, qui con- spici et cognosci potest ; (2) qui facile intelligi et cognosci potest. A pra;c. συνόξατις, ίως, ή, perspicientia. A συνοξάω, ω, conspicio, perspicio, conspicor; (2) animadverto, intelligo. Ό δε Μάξ- χος συνοζων τον τίξ) τάς τξίαξίας χα) τά; ϊτταγωγνς άγωνα, Polyb. συνοξγιάζω, orgia pariter celebro. συνοξγίξομαι, una vel simul irascor. συνόξγιος, b, idem quod συνοξγιάζων. συνοξίω, ω, conterminus sum. Α σύνοξβς* συνοξβόω, bene constituo, bene gero. συνοξία, ή, confinium, Gl. V. Ab eod. συνοξίγνώμίνοι, o't, cupientes, Suid. συνοξίζω, fut. ίσω, confinia jungo, confinia facio, dirempta copulo et quasi iisdem limitibus concludo. "Ξ,υνω^ίζα χίξα, Eur. Bac. 8. συνοξίνω, concito, commoveo. "\va όϊ συν Β-υμον οξίνγις, H- 24, 467. Συνοξίνόμίναι φάλαγγας, ib. 333. σύνοξκος, u, b χα) ή, eodem jurejurando ad- strictus. συνο^μάδις, α'ι, vide συμπληγάδες» συνοξμάω, ω, ί- ή,σω, una commoveo, con- cito, Ph. συνοξμα, concurrit, competit. συνοξΜ,ίνος, simul excitatus, Atsch. Agam. 418. συνοξμίξω, f. ίσω, una in stationem appello. σύνοξος, a, b κα) ή, conterminus, confinis. συνοξύω, una ruo, irruo. συνοξοφόω, ω, contego, concamero. συνοξζ'-ομαι, χμαι, una salto, una tripudio. συναλοω, cicatricem contraho, cicatricem coire facio, Gl. V. Hinc συνύλωσις, ίως, νι, cicatricis contractio. συννλωτικος, η, bv, cicatricem efiiciens. συννσίκ, ας, ή, conversatio, consuetudo fa- miliaris ; (2) congressus, colloquium, ccetus, conventus, concio ; (3) convivi- um ; (4) reperitur et pro &σία. συνασιάζω, f. άσω, in eundem coetum con- venio ; (2) coeo, concumbo. Hinc συνχσιασμος, S, b, coitus, concubitus. συνασια^ης, S, b, qui familiariter aliquo utitur ; (2) discipulus. Ab eod. Hint συνχσιας-ικος, η, h, facilis ad congressus fa- miliares, facilis ad ccetus convivales. συνχσιόομαι, 2μαι, q. d. consubstantior, cum essentia alterius commisceor et con- temperor. Vox Eccles. Α συννσία. συνασίωσις, ή, conjunctio cum alterius na- tura, commixtio. συνοφουόοα,αι, Ζμαι, supercilia corrugo seu contraho, tristis sum. A σύνοφζυς, υος, b χα) ή, cui supercilia coe- unt ; (2; tristis, trux, arrogans. 2XN βννοφξύωμα, το, pars frontis in qua super- cilia concurrunt, Horn. Sch. συνοχίω, ω, una veho j συνοχΖμχι, una ve- hor. συνοχή, ης, η, continuatio, vel continua co- ha?rentia ; (2) compressio, pressure, co- arctatio ; (3) angustia et anxietas ; (4) conflictus in praslio. Έν ζυνοχ^σιν βδ», II. 23, 330. Α συνέχω. Hinc συνοχηαον, adv. stricte, arete, tenaciter. συνοχικος, η, bv, vim habens continendi et conservandi, Suic. Α συνέχω. συνοχμάζω, idem quod οχμάζω. συνοχμος, Att. συνεοχμος, idem quod συνο- χή. At συνοχμος όδ£» idem quod s"£»Keparatus, perf. part. pass. Ίΐζωτον μ\ν Ιτι τΥ,ν αυίύ τξάτίζαν συνίταξίν, Xen. Cyr, 8, 10. οκσ^νς ά^αφίξίΐν και τύτα;, STN' ibid. 39. Κάκ τοιαύτης ανκ'μοζτίαί ό των άνθξώπων βίοί συντίτακται, Luc. ~2,υν 6Tflt|s μοι Κύξίοί, Matt. 27, 10. 2ο/ Ιγί• νίτο χα} συνίτάττίτο, Μ. Anton. 5, 6. συντχτίον, contendendum, s. connitendum est, Plat. συντατικΌς, υ,, bv, componendi seu contra- hendi vim habens. Α συντύνω- συνταττόμινοι, nom. pi. pr. part. pass, ver- bi συντάττω. σύνταφοί, α, ό και jj, sepulchrum commu- ne habens. συνταχύνω, accelero, properare vel festina- re cogo. συντίίνω, contendo, intendo, concito, per- go, studiose laboro, festino ; Gl. V. συν τίταμίνος, inlensus, perf. part. pass. Χτίρράν παιδίίαν μοίξαι συντίίνασι &ία), Eur. Iph. in Tau. 207. Ί,ύνταν' ωζα sro- 2οί όξμάν, id. Elec. 112. συνταχίζω, fut. ίσω, moenibus circumdo. συντίκμαίξομαι, conjicio, conjecturam fa- cio, Suiu. 2υντίκμγΐξάμίνοι ύπο το χώ- μα, Thuc. συντίκνοποιίω, ω, una liberos procreo. συντίκνόω, idem. σύντίκνοί, u, ό κα) η, pater vel mater su- scepti filii vel filia?. Ex συν et τίκνον. συντίκταίνομχι, una molior vel struo. συντίλεθω, ^imul efficio, conficio. "Ινα β/ χθονος αισαν αντίκα σνντίλίθίΐν ϊννομ,ον ΙωξΥ,σίται, Pind. Pyth. 9, 100. συντίλίΐα, αί, ν, collatio, pensio, tributum; qui in commune confert pecuniae, &c. (2) finis et consummatio, absolutio ope- ns alicujus; (3) improbitas, impietas, LXX. Α συντίΚν,ς. συντίλίσθίΐν, prass. inf. act. verbi Poet, συν- τίλέσθω, pro συντίλίω. συντίλίς-Υ,ς, 5, b, qui una cum alio festum celebrat ; (2) municeps, Ph. tributarius, oblator, συντίλις-αΐς, condatoribus, Ph. (3) consummator. Α συντίλίω. συντίλΐΓξία, ή, municeps, Prise. A pra?c. συντίλίυτάω, commorior, una morior. συντίλίω, ω, fut. ίσω, finio, conficio, con- summo, perficio, perago ; contribuo ; συντίτιλησθαι, confectum esse, Ph. inf. perf. pass. Ί,υντίλίσω It/ τον οίκον 'Ic- ξαηλ, και \π) τον οίκον Ίϋα, ^ιαθγ,κγ,ν καινών, Hcbr. 8, 8. "Συντίλίσας πάντα πίΐζασμον ό διάζολβς, Luc- 4, 13. "Οταν μίλλγι πάντα ταύτα συντίλίΐσθαι, Marc. 13, 4. "Αλλβ Ss τ/ των χξΥΐσίμων δύναται συντίλίσθΥ,ναι χωξις μίταζολης, Μ. An- ton. 7, 14. συντίλΥ,ς, ιοί, ο και υι, simul tributum pen- dens, vectigalis ; (2) eodem pertinens. Ex συν et τε'λβί• συντίλικοί, y„ bv, valens ad reddendum ali- quid perfectum ; (2) perfectus ; συντιλι- κον, perfectum, tempus, Ph. pi. qui eo- dem conferunt tributa. Α συντίλίω. συντίλΐϊντας, ace. plur. prees. part. act. contr. pro συντίλίονταί, a συντίλίω• συντίμνω, fut. ίμω, conscindo, concido ; (2) praacido, in angustum contraho, de- curto, diminuo ; συντετημίνοί, concisus, perf. part. pass, severus, LXX. "Χυντίμ- νασι γάξ &iSiv παδώκίΐί τέί κακόφζοναί βλάζχι, Soph. Antig. 1116. Eh ϊν γάξ avjS πάντα τά μίλΥΐ ξυντίμω, Arist. Han. 1379. 2o<£s πξθί άνΰξοί, ος-ις ίν βξαχίΤ πολλϊις καλωί όϊοί τί συντίμνίΐν λόγαί, id. Thesm. 185. "Εν συντίμνσα πάντα νικΫ,* σω λόγον, Eurip. Iph. in Au. 1277. συντίξμονίω, Si, conterminus, finitimus, seu vicinus sum, fines alicujus attingo. συντίξμων, όνος, ό και ή, finitimus, vicinus. συντίξπω, una oblecto. συντεταγμίνωί, adv. composite, composito agmine; (2J eleganter, de dictione. A συντάσσω. συντίτακται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi συντάσσω. συντίταμίνως, adv. contente, enixe, maxi- mopere. Α συντείνω- σύντίυξις, ίως, Ϋ\, colloquium, congressus. Α συντυγχάνω- συντίχνάζω, una machinor, colludo. συντίχνίτ'/ις, u, b, ejusdem artis peritus, Gl. V. idem opificium exercens. σύντίχνος, n, b, idem ; (2) in malam par- tem ; confusaneus, Ph. iisdem technis utens. Α συν et τέχνη. σύνταγμα, ατός, το, liquefactio. Vox me- dica, cum resolvuntur liumores, et cor- pus nimiis excretionibus, v. c. sudoris> contabescit. Α σνντΫ,κω. ( 565 ) 2TN συντακτικός, v„ bv, cui colliquandi seu con- tabefaciendi vis inest. Ab eod. συντήκω, fut. ζω, liquatum jungo et unio, vel commisceo, conflo et coalescere fa- cio, in unum colliquefacio, i. e. liquefa- ciendo consumo ; (2) contabefacio, tabe et macie consumo ; (3) cum dat. adhaa- reo alicui constanter ; συντίτΥ,κως, ema- ciatus, Gl. V. perf. part, συντήκομαι, ma- ceo, Gl. V. To» πάντα συντ/,κ^σα δα- χξύοις χξόνον, Eur. Med. 25. λύπαις, id. El. 240. "Αξγυξον τω νίκξω σννετη\ε, JE- lian. V. Hist. 7, 8.' Έ,υντγ,χθε)ς α'ύξαις άΐόλοις, Eur. Supp. 1027. Hinc σύντΥ,ξις, ίως, ή, colliquatio ; (2) tabes. συντΥιξίω, ω, fut. ν,σοι, conservo, tueor, ob- servo ; (2) mecum servo, premo. 2i/»s- tov αυτό (πξόσωπον) κα) ίύσχγμον συντγ\- ξίσα, Μ. Anton. 7, 35. 'ΣυνετΫ,ξει αύτον Marc. 6, 20. τά ρήματα ταύτα, Luc. 2, 19. Άμφότίξα συντΥίξΰνται, Matt. 9, 17, et Luc. 5, 38. Hinc συντηξΥ,σις, ίως, ή, conservatio, observatio ; (2) conscientia? dictamen. συντΥίξ'/ιτικος, sj, bv, conservandi vim ha- bens. συντγ,ξΐον, pro συντηξητικον, Herodian. seU pro σωτηξία, et σωτΥ,ξΐκον, Steph. συντιθίναι, composuisse, pra?s. inf. act. a συντίθημι, compono, conjungo, concinno, constituo, constipo, Ph. in med. consen- tio, paciscor, Gl. V. συντίθιται, pacisci- tur, Ph. συνίθεμην, pepigi, Gl. Vet. συνί- θίτο, pepigit, peregit, spopondit, Ph. aor. 2. At συνέβηκα, composui, aor. 1. act. Ί,υνίθίντο αύται άξγύξίον ΰϊίναι, Luc. 22, 5. 2υντιθί/ς γίλων πολύν, Soph. Aj. 303. 'Εν βξ αχεί ξυνθεις λέγω, id. ΕΙ. 675. "Εως αν νμίϊς ταΰτα συντιθώμίθα, Arist. Lys. 178. συντίκτω, f. έ%ω, simul pario, gigno. 2y»- τίκτει ίί'δε {φύσις) τά οίκεϊχ ίκά^η ηλικίη* Aret. συντιμάω, ω, fut. άσω, magni sestimo, pre- Cium augeo, carius indico, Gl. Vet. συν- τιμωμαι, asstimo ; συντιμάται, a?stimat, Ph. συντίτιμημίνος, iestimatus, Gl. Vet. perf. particip. pass. Hinc συντίμησις, η, astimatio pretii, pretium. συντιμωξίω, simul ulciscor ; opitulor in ul- ciscendo. συντινάσσω, f. ξω, concutio, conquasso. συντιταίνω, simul punio, simul intendo. Ίυντιτα'ινίι τω μγ;ξω ες τάς γας-ξοχνημίας, Hipp. συντιτξάω, ω, vel συντξάω, ω, fut. τξησω% perforo. συντιτξώσκω, confodio. συντομία, ας, η, concisa seu succincta bre- vitas, compendium. A σύντομος, n, b κα) ή, concisus, brevis ; com- pendiarius, compendiosus, Gl. Vet. A συντέμνω. συντόμως, adv. concise, breviter, compen- diose ; (2) brevi, actutum, continuo, sine mora. Α σύντομος. Hinc συντομωτίξωί, adv. brevius, concisius. σύντονα, σύντονον, adv. valide, non remisse, contento virium nixu, vel asquali nixu, ι Eur. συντονία, η, contentio, firmitas, et robur, continuus et non interruptus tenor. A σύντονοί, u, b κα) η, contentus, qui cum animi et virium contentione fit, acer, vehemens. 2υντόνω σπαΐγ, Herodian. Α συντίίνω• συντόνωί, adv. summa cum contentione, a- criter, vehementer. συντξαγωίεω, partes tragcedia? ago. συντξάπεζος, u, b κα) ή, ejusdem mensaj particeps, convictor. Ex τξάπεξα. συντξαυλίξω, fut. ίσω, simul balbutio. συντξάω, idem quod συντιτξάω, Steph. σύντξίΐί, οι, αί, simul tres, terni, tres om- nino. συντβίπω, convolvo, converto. Άναχίκξα- μενον τω σαξκιΰίω, ω?ί τύτω συντίίπίσ- θαι, Μ.' Anton. 10, 22. συντξίφω, fut. S -ξίψω, simul nutrio, simul eduoo. συντξίχω, concurro, in unum concurro ; (2j convenio, consentaneus sum, consen- tio ; (3) adjuvo ; (4) evenio ad alicujus voluntatem, cum dat. συντξίχει, concur- rit, competit, Ph. a. 2. συνύξχμον• Koei γάξ χξόνα το μήκος αύτο συντξέχει, Eur. Or. 1204. Τω χξόνω γί συντξίχα, id. Ion. 367. ΤΙολλη V ανάγκη τγϊί THT0 συντξίχίΐν, Soph, Trach. 299. ΣΪΝ 2ΪΝ 2ΤΡ σύντξγ.α-ΐί, tug, i, perforatio. Α cum• τξάω. σύντ^,τβί» if» β χχι ί, perforatus. Ab eod. συντξίχινόω, ω, tridente concutio, tridente quasso. ~2.τηπτω σιΰΫ,ςω ανντξίχινώσίΐν αόλιν, Eur. Her. Fur. 949. συντξίζγι, r : st ή, contritio, contusio, confrac- tio. A e -υντξίζω, fut. ■$,&, contero, confundo, com• rninuo ; (2) attero, crucio, voro ; labore, dolore, et tristitia veluti contero et con- tundo; συντξίζοντχι, fatigantur, Ph. συν τιτξίμμίνος, confectus, attritus, tribula- tus^ Gl. V. perf. part. pass, συνίτξίζνι, contritus est, a. 2. pass. 2s τγ,σΐί χπο»• ργ,ζχς τίτξχς χυτοΊσι συν νχυτγ,σι συντξί'^ω βάλω», Eur. Cyc. 697. τν,ν χΰτξχν, Arist. Ach. 288. Wivoixv, id. Vesp. 1044. Τις Ιπώορχτίδος πΐξ) &ώξαχα συντξίΖύσγ,ς, Dioa. 'OrSv t) συντξίΖγ,σίτχι αυτν, Jo- ann. 19, 36. συντξΐΥιοχξχ'ιω, ω, tetrarchia? sum socius, simul cum alio trierarchi munere fun- gor. ιτυντξΐγ,»Λξχβί, b, qui in eadem est trierar- chia. συντμμμχ, ατός, το, contritio, contusio, conifractio. Α συντξίζω. συντξίμμος, 5, b, idem et ab eod. Unde cdvr\i•^, ζος, ■>„ idem ; (2) cum aliquo fa- miliaritate conjunctus. συντξί-^χι, a. 1. inf. act. verbi συντξίζω. ο-ΰντξίψι;, *i, contritio, plaga. Ab*eod. σνντξοφίχ, ας, 'hi communis educatio, nu- tritionis communitas, convictus, sodali- tium. A σΰντξοφος, n, b χα) ϋ„ simul nutritus et e- ducatus, Ph. conlactaneus. Ob -Ατι συν- τξόφοι; οξγχΊς 'ίμτίΖος, Soph. Aj. 647. Ex συν et τξίφω. συντξοχάζω, et συντξοχάω, fut- άσω, βοη- curro, in unum concurro. "Εξως βαδί- ζων Ίχίλίυσί συντξοχάζειν, Anacr. 7, 3. σοντ/>υφχω, una luxurise deditus sum, lux- uriose vivo, in deliciis vitam ago. συντυγχχνω, concurro, obviam fio ; (2) con- venio, adeo ; (3) colloquor, commerci- um ct consuetudinem habeo ; (4) accido, evenio ; συντυχων, congressus, collocu- tus, a. 2. part. Γγ,νιχχυτχ δ' ΰχίτ' ?,v άσφχλις ξυντυγχχνίιν, Arist. Αν. 1495. US σοι συντυχων χμνΥ,μόνω, Eur. Her. 637. Όποίοις τι Χξχ συντίυξόμίθχ τξάγ- μασίι Heliod. Ή σίλγ,ντ] συντυχνσ' %μίν, Arist. Nub. 608. (5) particeps fio una Cum. Ύν,ς μϊν δόξγ,ς i μίτίσχον, τν]ς δί τιμωξίχς τοΊς χμχξτνσι συνίτυχόν, Appi- απ. Β- Civil. 2. β'υντυμζωξυχίω, una busta eruo. συντυξχνν-ω, tyrannidis consors sum, una tyrannidem exerceo. συντυξαννοχτονίω, una tyrannum interficio. β-υντυξχννος, n, b, tyrannici dominatus par- ticeps, in tyrannide socius ; συμζχσιλώς, Steph. cvfTvoiai, ω, q. d. in caseum cogo ; συντυ- ξύμίνχ, coagulata, coagmentata. Vox A- ristophanica. Ex συν et τυξός. Μντυχιχ, χς, *ι, occursus ; (2) colloquium, congressus ; (3) eventus, casus ; dicitur et per Periphrasin, ut συντνχίχ τν,ς χξΐί- ας pro χξίία : (4) de re, quae fieri solet ; (δ) χχτχ συντυχίχν, forte, casu. 'Ολίγοι τ£ χλιιόνων ϊχίχξχτΥ,χίσχν, χα) vh -μιχ ίΤυντνχΊχ χωξίιον, yi πολιμίχ σφάλματος, ά,λλ' χζίτγί s -ζχτγ,γων, χχ) ανδξίια ς~ξχ• Luc. Toxar. συνώθΥ.σις. ή, compulsio, Gl. V. A prsec. συνωχΥίκυΙχ, perf. part. act. f. g. verbi Euripid, σίινοχ,Χ) Seal. ( 566 ) σννωχαΐόν, adv. continenter, continuo. A συνοχή. συξίω, effido, rado, ut arete cohaerere pos- sint, ut λίθοι συνίξισμίνοι, et hinc λίζίΐς σννφσμίναι, quae non aspere concui- runt. σνοζοιωτο), w, porcini Boaoti, Steph. συοθξίμμων, b xx) 'h, sues alens, Na%. συοχτχσΐΥι, tjj, r„ Ion. pro συοχτασίχ, suis mactatio seu ca?des. Ex συς et χτύνω. συοχτονία, χς, fi, idem et ex iisd. συοχτόνος, n, b xx) y„ apri, porci interfec- tor, seu interfectrix. "Ή,ν^σας δ' Ιτι πχγχυ ποΰαόόωΥ,ν Άταλάντνιν ΚέξΥ,ν Ίχ~ σίοιο συοχτόνον Άξχχσίδχο, Call, in Dian. 216. συοτξόφος, ον, qui sues alit, apros nutriens, Steph. συοφόνττις, », b, suum occisor. Ex συς et φόνος, caides. συοφόντις, ιΰος, ή, suum interfectrix. συοφοξζξω, όο, simul cum suibus pasco. Om τα πΐξ) τον χσχον, χχ) τχς ϊχ Κ.ίξχΥ;ί συα- φοξζαμίνας, Longin. 9. συοφύξζιον, ν, το, grex suum pascentium. συοςοξζ'ος, S, ο, subulcus. Ex συς et φοξζ-ή. σύςχ4, ίν, al, parvae vilesque lacernas, Vet. Lex. συξζόϊν, tumultuari, incompositum esse, Vet. Lex. 2Ύ'ΡΒΗ, τις, y„ tumultus, AZol. pro τύξζτι. συζζν,νύ/ς, ίως, Ϋ,. tumultuosus ; ut hinc sit συζ£γ,νίων χοξός, apud Athen. chorus tu- multuosus (aut est part, verbi συζζν,νίω). Α σίξζ,νι. σύξγχς-ξος, ν, b, operarius ; exp. et subul- cus. Α συς et (ξγάζομαι. σίξίν,ν, adv. tra'ct'fm ; (2) funditus, impe- tuose. Ιίξίν τον Άξγείων Γξχτον σύφ%* ατχντχ Tuh' χναλωσαι ΰο£ι, Eur. Rnes. 58. Α σύζω. συξίμζολος, per Sync, pro συξίγγίμζολος. συξίντας, ace. pi. aor. 2. part. pass, verbi σύξω. συξίγγίμζολος, vel συςιγγοίμζολος, canalis subterraneus quo aqua in castella obses- sorum ducitur, Eust. συζίγγίας, κ, b, fistularis ; ut σνξίγγίχς xx- λαμος. Α σύςιγξ. συξίγγιον, ν, το, parva fistula, Ph. canna ; etiam ulcus, Gl. V. Dim. ab eod. συξΐγγ)ς, /δβί, %, fistularis, Theophr. συξίγγόοι, OS, fut. άσω, in fistulam excavo. συξΐγγωΙγ,ς, ίος, b χα) *i, fistulosus aut ca- vernosus et perforatus. Ab eod. συξίγμα, ατός, το, sibilus, sonitus seu stri- dor ille, qui sibilando, vel etiam fistu- lando editur ; item venti. συξίγμος, S, b, idem. σύξιγξ, ιγγος, r>, fistula ; (2) quidquid rls- tulosum est, siphonis instar et caverno- sum, ut in rota cavum, cui axis inseri- tur, vense colh et pedis grandiores, fistu- la putris in corpore, cavernae terrae pro- funda?, &c. sed inpr. (3) συξίγγις sunt cuniculi in opere militari; (4) viae tec- tse, saspe cum α-ηξβ&ξ, permutatur. Έ« δ' άξχ σύξιγγος πατξώϊον ϊστάσχτ' ϊγ- χος, II. 19, 387. Σι> ξίγγων χίω φθόγγο» ΰπχζονίων, Call, in L. Pall. 14. Α συ~ ξίσσω- συξϊζω, f. \ω, vide συζίττω ; σύξισον, aor. 1. imper. ΉοσχΥ,μχσι σοίσι συξ.ζων ποιμντι- τχς ΰμίναίας, Eur. Ale. 513. "Οταν χύ' λίοις συξίζγ,ς, 2 Παν, τοΊσι σοΊς ίν αντζοις* id. Ion. 501. Α σίξίγξ- συξίξω. Syriace loquor aut ago, Syrisso ; (2) Syrorum modo sum molliculus. A Ί,ΰξος. συοίΥ,γίνΥ,ς, ίος, b χα) 'h, Syrus origine seu genere, in Syria natus, Syrus. Ex 2v$Se» et γίγνομχι, nascor. συξιχτΥ.ς, S. b, sibilator ; (2) fistulator, qui fistula ludit. Α συςίσσω- συξίξχις, a. 1. part, act JEol, pro σνξίξας, a συςίσσω. συ(ίσΙίν, et συξίσ&ιν, sibilare, pro συξίζίΐν, prses. inf. act. verbi συξίσΰω, Dor. pro συξίξω, sibilo. συ\ίσχος, vel ΰξίσχος, vas quoddam ex vi- mine aliave materia contextum, in quod ficus imponebant, Hes. σύξίσμα, ατός, το, fistula? cantus, aut so- nus, fistula. Α συξίζω. συξίσμος, «, b, sibilus, stridor. Ab eod. συ°ιςγ,ς, S, b, fistulator, Gl. V. Α συξίζω. συξίς-ι, adv. Syriace. συξίττω, vel συξίσσω, f. ξω, sibilo, sibilum edo; (2) sibilo ejicio, exsibilo, Gl. Vet. ΣΎΡ ίΧ2 2ΤΣ sibilo explodo; (3) fistula cano. ΕΓτά μοι συςίττεσθχι συμΖΫΪ πςος των &ίατων, Luc. pro Iniag. hiix. τήν άβ-χίΐ,ΐΜβ-ί»'»}!'» JEschin. σύ>>μχ, ατός, to, quod trahitur, seu attra- hitur, vestis caudata ; σύξμχτχ, sive pars vestis muliebris qua? per terram trahitur, Lat. syrma. σύρματα, paleas, quaj rastris corraduntur, et alia purga- menta, sordes. Α σύξω. Unde συςμχίχ, xs, ή, raphanus, et succus maxi- me raphani, ciendas alvo aptus ; (2) cibi peculiaris genus ex adipe et melle ; (3) potus ex aqua et sale, purgationi servi- ens. Hinc ννξμχΐζω, f. Ίσω, ventrem purgo succo ra- phani. βνξμχιοχώΧπ, u, o, raphani venditor. συςμ,χϊσίΑος, »> β, modica vacuatio alvi per succum raphani. Α συξμχ'ίζω. συξμχτις, ties, ή, quas stipulas rastro coa- cervat. Α συςμα. νυξμχτίτις χόιτξος, stipularius fimus, Gaz. συςμίΓΪ,ξ, %ι>ος, o, qui ligna in silva collecta vendit, Hes. impetus, ut venti (turbo), fluctuum. Α σύξω (si lectio sine vitio est, Em.). tn /ξμος, 2, β, tractus. Ab eod. φύξνια, striges, aves inauspicata?, Steph. σύξοισχι, nom. pi. praes. part. act. Dor. pro σύξνσχι, & σύξω. συξομίνως, vide σύξδην• Ab eod. συξ&χ'εξδιζ, ιχος, ό, nomen avis. Ζυξοφοίνιξ, ixos, «5, Syrophcenix. Hinc ~2,υξοφοίνισσχ, r,i, ν, Syrophcenissa, ex Syro- phoenice oriunda. βνάροίΰινξγίαι, ω, una facinus patro vel mo- lior. βνρράδος, adulterinus, mixtus, Hes. συρρχθαγίω, ώ, confringo, contero, colli- σύρρχξις, (ως, ν), conflictus. A συρράσσω. συρ'ρχπτω, f. -φω, consuo, simul suo, con- sarcino. Δίζμχτχ συρράτταν νεύξω βοος, Hesiod. Op. 542. Τώ ό\ χιτώνων τα πεξ) τνς ωμ*ς άχρι των χειξών ν συνερραττον, Mlian. V. Hist. 1, 18. νυρρχσσω, vel άττω, f. ζω, confligo, inva- do ; συνερρχξεν, conflixit, Ph. aor. 1. 'Συνερραζε τοίς ποΧίμίοις, Heliod. σνρ'ρχφν,, rji, v\, consarcinatio ; (2) Metaph. excogitatio, v. c. fraudum, &c. Ab eod. evppxQivi, tens, i, sartor, consarcinator. A συρρχιττω. ονρόίνω, devergo, inclino, Met. de cogita- tione, dirigere animum aliquo. νύρρευσις, (ως, ή, confluxus. A συρρέω, confluo ; συρρυύς, qui confluxit, a. 2. part. Aio χχι συρρεϊ (it' χΰτΥ,ν (Χίμνην) i τοιΰτος βίος, Heliod. Iwippu τοίνυν roc, *μθν, Mlian. V. H. 12, 58. σύρρπγμχ, τχ, conflictus. A συρ'ρν,γνυμι, vel συρργ,γνύω, f• ζω, confringo ; (2) committo, sc. bellum, concito; (3) confligo, quo sensu 2, 3. proprie medi- um dicitur, συνερ'ρωγώς τοΧεμος, bellum conflatum. Συρρήζασ' (Ίς ϊν cisrxvrx, A- rist. Cone. 672. συρρηγνΰναι, prses. inf. act. verbi συρρήγ- ννμι• a -ύρργ,ξις, ιως, ί), conflictus. Ab eod. συρρΊζόομχι, 2μχι, simul radices ago. συ'ρ'ρίττω, conjicio in unum locum. cvppo->>< vf, v, confluxus, confluens, conflu- vium, colluvies. Α συρρίω- Unde σύρροιχ, xs, i), confluxio, confluxus. σΰρρνς, ν, ό, confluxus, confluens, ubiaqua confluit. Ex συν et ρόος. συρρ'υύς, qui confluxit, seu confluit, tan- quam a συρρυ-ήμι, Steph. αυρρυσις, ιως, ν], idem quod συρρόη• σ-ύξο-ις, ή, tractio, tractus, Gl. V. Α σύξω. σύζττις, ν, ό, tractor. Ab eod. σύξτις, ιως, ί, Syrtis. Ab eod. νυξτος, y>, ov, tractus, qui trahitur, q. d. tractilis. Ab eod. Unde βΌςφχξ, χχος, ο χχι v\, vilis et abjecta po- puli multitudo, plebis colluvies, turba. συςφιτος , ν, βν, sordes, purgamenta, rastro aut scopis corrasa, Gl. V. turba. Αύμχ- tx γης χχι πίλλον ία' ΰδχπ συζόίτον 'ίλ- xu, Call, in Αρ. 109. Hinc σνξβίτώδνς, ΐος, ο xxi y, e varus sordibus mixtus ; (2) vilis, abjectus, plebeius ; (3) inconditus, incompositus. 2Τ'ΡΩ, traho ; σΰξον,^ trahe, GL V. a. 1. impcrat. Σύζοντις το Ι'ιχιυον των ϊ^βυων, Joan. 21, 8. ' Εσυξον (τον ΙΙχΰλον) %\ω ττ,ς τβλίαί, Act, 14, 19. 2Υ~2, ίυος, i xxifn sus, porcus ; (2) aper. Mol. pro Vg, ανσχχχτω, f. ψω, simul fodio ; (2) terram accumulo, pastino. συσχιδίζω, fut. ίσω, una dissipo, dispergo simul ; (2) dissipo, dispergo. συσχιδχω, ω, idem, 'ϋ,υσχύχν πολλχς ά- λινΰί,θξχς ίχων, Arist. Ban. '925. σύσχίμμχ, τος, το, cogitatio, consideratio, deliberatio. Α συσχίπτομ,χι. συσχατχξω, contego. συσχίττομχι, f. ψομχι, consulto cum alio. συσχίυάζω, fut. χσω, in fasciculum colligo, in unam sarcinam connecto; (2) com- pilo ; (3) subdole struo fraudes, insidias. In med. vasa colligo ; (2) apparo, insti- tuo, comparo ; (3) insidias struo, insidiis capto. To δε?!τνβν, ~Κξυσ\, συσχιύχζί νων, Arist. Vesp. 1242. 2y μλν, ϊφνι, συ- σχίυάζα, χχι τον λόχον πξοπομπον χγί, Xen. Cyr. 4, 21. Ί,υσχίυάζίσθχι Vv χξ->, σϊτον μεν ϊχχνον, ib. 6, 18. την ί'ις ΐΐίςτχς ντοξύχν, ib. 8, 35. Hinc συσχίυχσίχ, χς, ή, apparatus ; (2) vasorum collectio itineris causa συσχίυχς-χς, S, ό, structor, machinator concinnator, architectus. Ab eod. συσχίυ-η, ϊ]ς, ή, fraudulenta molitio, insidi- arum subornatio, captatio. Gl. V. fac tio. συσχίυοφοξίω, una vasa porto. συσχιυωξίω, ω, una dolose machinor, com. molior. συσκ,Υ,νίω, ω, contubernalis sum, in eodem tabernaculo habito. Hinc συσχηνίιτζίκ, ν), contubernalis. συσχ'/ίνίχ, χς, ή, contubernium, Gl. V. Ex συν et σχ'ήνη. συσχΥ,νιον, u, το, idem, Xen. σύσχηνος, α, ό xx) i), contubernalis. συσχνινίω, f- ώσω, idem quod συσχηνίω. συσχιχζω, fut. χσω, obumbro, opaco, in- umbro, obnubo, occulto, obtego, tenebris et caligine obduco, σνσχιχσχι, a. 1. inf. act. 'Αλλ 5 a φθονίϊν χξη συσχιχξοντχς γίνυν, Eur.^Supp. 1216. MvZiv οθόν$ συσχιχζίΐν, ων ή μν,νυσι; oi&ihfou, rhilo, Hinc συσχίχσις, (ως, η, obumbratio. συσχΊχο-μχ, χτος, το, obumbratio, umbra• culum, involucrum, velamen. συσχιχσμος, S, β χα) -ή, idem et ab eod. συσχκς, α, Ό χχι vi. umbrosus, opacus, um- bra obtectus. Ex συν et σχιχ. συσχοπίω, una considero. συσχοτχζω, fut. χσω, obnubilo ; συσχοτάξα, advesperascit, tenebrat ; συνίσχόταζί, ad- vesperascebat, imperf. ΈπύΙνι συνίσχό- τχσ(, Xen. Cyr. 4, 20. συσχυθξωνάζω, fut. σω, pariter tristi vultu sum. Ι,υνίσχυθζωχχσχμίν, Xen. Cyr. 6, 16. συσπχζω, pro συσπάω, Steph. συσπχζάσσω, vel συσπαξχττω, fut. ξω, con- cerpo, discerpo. "Ερρφν χυτον το δχι- μόνιον, χχ) συνίσπάξαξίν, Luc. 9, 42. σΰσπχσις, (ως, '/\, contractio, convulsio. σΰσπχϊος, α, β χχ) ή, contractus, qui con- trahi potest. A συστχω, fut. χσω, attraho, simul pertraho ; (2) contraho, adduco, contorqueo, con- vello ; συνίστχσβνι, contractus est, Ph. a. 1. pass. Τχς οφξΰς ύπεζ των χρρώζ-ων συσπάσχντις, Μ. Anton. 4, 30. συστίΐξάω, ω, in spiram colligo, convolvo ; (2) conglomero, condenso. 'Έτύ δέ «τω συν(σπιΐζά.σθγ,ο•χν, Xen. Cyr. 7, 21. συστιίςω, consero. συστίνδω, f. στείσω, simul libo, Bern, συσν'ύδω, f (ύσω, studiose cum aliis alicui faveo, meamque operam navoj (2) a?- mulor cum aliquo. συστλχγχν.ύω, exta simul edo. "Ays dr„ &(χτχι, ΰιυξο συσπλαγχν(ύ(τί μίτχ νων, Arist. Pace, 1124. Α συν et σπλχγχνον. σΰστονίος, Ό, qui una libat. συστχδχζω, f• χσω, idem quod συσπίυ%ω• Ήυστχδάζίΐν πιει της νίκης, Arist. Pace, 768. Hinc συσπχδχηχος, ο, eemulus ejusdem studii. συσσχίνομχι, simul adulor vel blandior, Suic. συσσχξχίχ, χς, ή, camis bonitas ; coale- scentia camis. Ex συν et σχξξ. συσσχζχόω, carnem cum came coalescere facio. Ex iisd. Hinc συσσχξχωσις, (ως, camis compactio. συσσίΐσμος, S, Ό, concussio ; (2) turbo. A σνο~σύω) f. ύσω, concutio, commoveo, ( 567 ) &υσ•σ(ύω, f. ιΰσω, idem. συσσημχίνω, consigno, Suid. σύσστ,μον, u, το, omne signum, de quo in- ter duos pluresve convenit. Α σΰσσ-ή- συσσν,μος, ν, Ό χχ) ή, una significans. Ex συν et σν,μχ. συσσηιιω, f. ψω, putrefacio ; (2) macero. σνσσιτίω, ω, f. γ,σω, una cibum capio, con- victor sum ; (2) contubernalis sum, in contubernio alicujus sum. "Ζυσσιτΰν μετ' χ\λΫ]λων, Aristot. συσσίτια, ας, ν], convictus, sodalitas. A κ-υσσιτος. Unde συσσιτιχος, ϊ„ ον, ad convictum pertinens. σνο-σίτιον, u, το, contubernium et hominum eadem quadra viventium ccetus; (2) commune et publicum convivium ; Pint. in Lycurg. cap. 10. qua? vocantur et «»- Ιξΐχ, et φιΐίτιχ. Ab eod. συσσίτοισιν, dat. pi. Ion. et cum y, pro συσ• σίτοις. συσσιτοτοήω, ω, pinso, vel in cibum con- cinno. σΰσσιτος, ν, ό χχ) ή, simul cibum capiens, convictor. Gloss. Vet. sodalis. Ex σί- τος. συσσύξω, divexo, contumeliose tracto, Rob. συσσώζω, fut. ώσω, simul servo, conserve ; (2) contineo et stringo, ne dilabatur ; (3) omnia simul accurate observo. "Ην γι μίι ομόσγις i/xo) συσσώσαν \μ\ πχσχις τίχνχις, Arist. Thesrn. 277. Τβ γχς τβ/ τίχνχ συσσώζαν χχλον, Eur. Iph. in Au. 1237. συσσωμχτοτοιίω, ω, in unum corpus cogo. σύσσωμος, ν, ό χχ) ή, qui ejusdem corporis est. Ex συν et σώμα. συσσωζίύω, f. (ύσω, coacervo. συσσωφξονίω, ώ, una recte ago, sapio, &c. συτα^ίς, ων, xl, Ut συς-ά'δίς χμπίλοι, Vites ordine non plantatae. Α συνίς-ημι. συτά.'ΒΥ,ν, adv. cominus. Ab eod. συΓχΰον, adv. idem, Gl. Vet. Ab eod. συς-χϋίΐς, a. 1. part. pass, verbi συνίς-ημι. συς-χθμίχ, 'h, ponderis Eequalitas, Steph. σύς-χθμος, u, c χχ) ή, ejusdem cum aliquo ponderis. συταΧτιχος, y„ ov, contrahendi vim habens. Α β-υί-Ιλλβ). συ$•χμνΊζω, confundo, proprie, in unum urceum, s. poculum. Α ?χμνός. συ?χς, χίος, 'h, cisterna, ubi aqua consistit. Α συνίτΥίμι. συ^χσας, nom. pi. Ion. et Att. pro συ$-ά- σκς, a σύζ-χσις. συτχσιχΐω, f. χσω, seditionis socius sum. Hinc ' συρχσιχζ-Υ,ς, 5, ο, socius seditionis. σύζ-χσις, (ως, y\, constitutio ; (2) coagmen- tatio, compositio, coagmentum, concre- mentum, crassitudo, concretio ; (3) sub- stantia ; (4) natura rei ; (5) confirmatio per argumenta; (6) conciliatio animo- rum ad concordiam, amicitia et concor- dia ipsa ; (7J origo rei, ortus, initium, Polyb. (8) coitio, conspiratio, conjura- tio; (9) ccetus, conventus; (10) com- mendatio. Α συνίς-Υ,μι- συϊχσιώτης, χ, ό, factionis particeps seu so- cius. συτ«•τίω, commendo, probo, V. L. συτχτης, Ό, qui simul stat, Steph. συς-χτιχος, yi, ov, constituendi et compin- gendi vim habens ; (2) commendatitius ; συς-ατιχα, commendatitiaj literas, Ph. Α σύτχσις. συ?χυζόω, ω, f. ώσω, una cruci figo, una in crucem tollo ; συκ^αυξώθνι, concrucifix. us est, aor. 1. pass, θ/ συν(ς•αυ°ωμ(νοι χύτα ώνίίδιξον χύτον, Marc. 15, 32. Ό πχλχιος ημών χνθξωπος συνίστχυξώθγι, Rom. 6, 6. συΓχυξωθίντίς, Matt. 27, 44. συ<τ(γχζω, ί. χσω, contego, operio. συ^ίλλω, fut. (Χώ, p- συνίς-αλχχ, compono, coarcto, coerceo, Gl. V. contraho, com- pesco ; (2) constemo ; (3) compono, ut mortuum ; (4) ίμχυτον, minus facio quam possum, submitto me; συ?ίλλ(ΐ, corripit, Ph. συς-ίΧΚομχι, contrahor, Gl. Vet. moereo. ^ Άλλα συτύΧας, χχξοισι Χξώμίνος το7ς ls -ίοισιν, Arist. Ran. 1116. άλλχντχς, id. Eq. 430. S -οιμχτιχ, id. Con. 99. "Ζυνίς-χλμαι χχχο'ίς, Eur. Her. Fur. 1423. "Xvvis -ίΐλα της 'cxitoXyis t» μγ\χος, Synes. συχνάζω, f. ξω, simul gerao, congemisco, una suspiro. 'Sis συς-ίνά.ζιιν y' oiha γεν- ναίως αίλοις, Eur. Ion. 969. Ιί'άσχ n xn- 2T2 ΣΦΑ 2ΦΑ σι; συπνάΐει κα) trowhivU αχξΐ τν νυν, Rom. 8, 22". ei /πνος, n, Ό κα) ν, angustus, in arctum co- actus. c υπνοχωξίω, ω, in angustum cogo. συς-εφανόω, simul corono, vel simpl. coro- no. σύς-γιμα, ατοί, το, coagmentatio, concretio, compages, compositio, collectio, congre- gatio ; (2) ccetus, conventus, collegium, turba, globus, manus militum ; (3) acer- vus, cumulus, multitudo ; (4) opus quod- libet arte compositum. In Musicis, cor- pus ex consonantiarum conjunctione consistens. Α συνίζ-γ.μι. Hinc συζ-ημα-ηκος, v„ ov, collectitius ; (2) q. d. acervalis ; (3) ad συ$-γ,μα pertinens. συς-ηνχι, a. 2. inf. act. verbi συνίς-γιμι• συτοιχεω, ω, f• γ,<τω, ejusdem ordinis sum, in eadem serie seu eodem versu sum collocatus, conjunctus; (2) respondeo, congruo, similis sum. ^,υς-οιχεΊδε τ»? νυν Ίεξνσαλγ,μ, Gal. 4, 25. Α στοίχος, ουςοιχία, α;, ή, militum conjugatio ; (2) series in altum porrecta, pendentem ca- tenam referens; (3) qua?vis seriei seu ordinis rerum communio, natura, con- venientia. Ab eod. σΰτοιχος, n, ο κα) »i, qui ejusdem est ordi- nis seu seriei ; (2) conjunctus, vicinus; (3) similis. Ex συν et s -οΊχος. συς-οίχως, adv. eodem ordine et serie. συ^ολεω, ω, idem cum συ^ολίζω. συς•ολγ>, 5jff, i, contractio, coarctatio ; (2) parsimonia ; (3) correptio, Ph. rigura grammatica, qua syllaba longa in versu corripitur. Α συ$-ίλλω. Unde συ?ολίζω, f ίσω, apparo, adorno, orno. Ά- γάλμχτα συετολίσαι χξγ,ζνσα λίνω φάζία τοξφύζία, Eur. Orest. 1432. συς-ομος, ν, Ό κχ) ή, qui est ore sensim com- presso et contractu ; (2) mutus, elinguis. Ex συν et $•όμα• συρομόω, os contraho, ostium constringo et coangusto ; (2) in fauces contraho. Α σΰς-ομος. συτοχάζομαι, rationem habeo. συτε,ατύα, ας, v\, communis militia, contu- bernium. A συς-ρατεύω, et &υ$•ρ,ατευομχι, una expedi- tionem suscipio, in militiam una profi- ciscor, simul milito. 'Ανδρείως συνε^ξα- τεύετο τω άνδς), Xe?i. Cyr. 8, 32. "Ος κα) ' ΑχιλλεΊ συνεψξ,άτίυσεν εν πξώτοις επι'Ίλι- cv, Heliod. "Osra αν δεγσοι Γξατίύειν, συ• s -ξατεύσομαί σοι, Xen. Cyr. 4, 24. συε-ξατ'/ιγίω, una exercitum duco, collega imperatoris seu ducis exercitus sum. συ$-ξάτγ,γος, ν, b, qui et ipse ducis seu im- peratoris officio fungitur, seu collega im- perii militaris, aut collega in prsetura est. συς-ζατιώτνις, a, b, commilito. συ$-ξατονεδίύομαι, una, eodem loco castra pono. σΰετρεμμα, ατός, το, coagmentum compac- tile, globus, convolutio vortex ; (2) ag- men, globus seditiosorum ; (3) tumultus e concursu hominum. Α συ<τξίφω- συς-ξίμματάςχΥΐς, α, b, pra?fectus agmini militum. Ab άςχω- σντξίμμάτιον, α, το, globulus ; (2) vortex, Dim. συΓξίπτικος, cogendi et condensandi vim habens, Hipp. συς-ξίφω, fut. -ψ», contorqueo, convolvo in fascem, seu collectum contorqueo, colli- go, cogo, coacervo, conglobo ; συνες-ξαμ- μίνος, convolutus, p. part. pass, συ$-ρί- φονται, glomerantur, Ph. Ί,υΓζίψχντος Ss τ2 Παύλ» φξυγάνων πλν,θος, Act. 28, 3. Αυτ->,ν, ίισπίξ τχς 3-ωμχς, μεγάλω τυφω ^ B^sjr?§i ίυ^ξί^ας, Arist. Lys. 976. ffusrgo&.u, concito, Em. συ^ξογγυλίζω, conglobo. συς-ρογγυλλω, idem. ci>reoi, γ\ς, r h, conversio et convolutio in ofbem, vortex, vertigo, Gl. V. globus, involucrum ; (2) tumultuosa et seditiosa concio, concursus, Ph. σνς-ξοφν hri οχλα, de multitudine hominum, caterva; συ- S -ξθφτι ανίίΐων, turbo, Ph. Α συς-ξίφω. Hinc όνς-ζοφ'ια, r„ consuetudo cum aliquo. <τύ$-ϋλος. Ό κα) y, columnas habens, e co- iumnis compositus. aus -ω, 1. sing, con j. aor. 2. inf. act. vcrbi ίνσφάζω, una macto s. interficio. συϊφαίξίζω, f- '„ ή, jugulatio, mactatio, occisio, Ph. internecio, nex, Gl. Vet. ca?des ; (2) ju- gulus seu jugulum, Ph. (3) vulnus Ά- πίγύμνα τγ.ν σφαγχν, Appian. Β. Civil. 2. 'Ear/ τγ,ς σφαγ'Ϋ,ς το ξίφος ηξίισί πζωτος, ibid. Ab eodem. σφαγία, ας, υ>, dies sacrificii, qua sacra fi- unt mactatis victimis ; (2) caedes pro- miscua, Plat. Α σφαγ-η. σφαγιάζω, fut. άσοι, victimas jugulo, hos- tias macto, seu victimis mactatis sacrifi- co, Gl. V. macto ; σφαγιάζει, mactat, Ph. 'Σφχγιάζειν τ»? rrag' αυτών ΰωξΥ,βίν- τας χκ ευαγές, Heliod. "Ήσβ^ν σίζφω σφα,γιχζομ,ίνα, Arist. Αν. 577. Ab eod. Hinc σφαγιασμος, S, ό, mactatio, trucidatio,7?oi. σφαγίΖιον, χ, το, cultellus, quo jugulum pe- titur, culter coquorum, Dim. a σφαγίς. σφάγιον, α, το, victima, hostia ; (2) bestia, quas jugulatur vel mactatur ; (3) locus vel vas, quo excipitur sanguis victima- rum. Α σφαγγι• σφαγίς, ΊΙος, Ό, culter, quo resolvunt seu feriunt jugula pecorum mactandorum ; (2) jugulatio. Έκ κανί δ' ελών Αίγισθο; οφγ,ν σϋαγί'&α, μοσχίαν τρίχα τεμών,Εΐί): ΕΙ. 811. Α σφάζω. σφαγίτ'ής, α, ό, jugularis, ad jugulum perti- nens. Α σφαγ'Α• σφαγΊτις, ιοος, ή, ut σφαγίτίΰες φλίζες, ve- ηεε jugulares. A prsec. 2ΦΑΔΑ'ΖΩ, f. άσω, pedes jacto, palpito, de morientibus ; (2) difficulter morior ; (3) indignor, graviter irascor, proprie cum plosione pedum. "Ζφοώάζοντες, κα) τω μεγίθίΐ των κακών άπείξηκότες, ορ- pics&i, thilo. Ό 51 (ίππος) σεαάάζων ( 568 ) V ' ίποσείεται τον Κυξΰν. I.cngin 25. Ί,ο— φά}>α\εν ΰτο &υμ.ΐί και φιλοτιμίας πξος τον αγώνα τ?} παξαζάσει κα) τγ, παςχλ- λάξα των σκελών, Plut. in Pl'iilopaim. cap. 6. Hinc σφαΐανος, h, ov, vehemens, terribilis. σφαΰασμος, S, ό, pedum jactatio, hue modo et illuc, palpitatio inprimis moribund! ; (2) ira vehementior. 2ΦΑ'ΖΩ, fut. ξω, jugulo, macto ; (2) ca?- do, interficio/trucido, neco, occido. K»i συ σφάζε παξθενν Μξν,ν, Eur. Or. 1188. ν Ων τα μεν ε'Ισω σφάζ' Itri γαίας, Soph. Aj. 235. 2ΦΑΓΡΑ, ας, r„ sphanra, globus, pila. σφαίξ-ήΐον, adv. in modum pilae seu piluke. Α σφχΤξα. σφαίΡΥ/τικος, ti, ov, ut νόμοι σφαίξητικο), ap. Clem. Al. sed leg. videtur σφαιρικοί. σφαιξίδιον, το, pilula, Gl. V. Α σφαΐζίον. σφαιξίζω, f. ίσω, pila ludo. Α σφαΤξα. σφαιρικός, yi, ov, ad spha?ram pertinens, sphsera? seu globi proprius ; (2) globosus, sphaeras formam habens. Ab eod. σφαιρ,ικως, adv. modo sphasra?, globi, pila?. σφχΐξίον, χ, το, globulus, pilula. Dim. a σφαΐξα. σφαίξίσις, ίως, η, lusio pilaris, ludus pila?. Α σφαιξίζω. Unde σφχίξισμα, ατός, το, idem. σφχίζίς-Υ,ρίον, ν, το, locus, in quo pila ludi- tur, spnasristerium. Ab eod. σφαΐρΐ^Υ,ς, S, b, qui pila ludit, qui callet ar- tem ludendi pila, Gl. Vet. pilarius. Ab eod. Hinc σφαΐξΐ$•ικός, yi, ov, pertinens ad σφαίξΐ^ν ; (2) peritus pila ludendi. Hinc ή σφαι- ξΐ?ικγ„ γ,ς, sc. τεχντι, ars sive peritia lu- dendi pila. σφχίξίς-ζχ, ας, ή, spha?risterium, area. σφχΐξίτγις, u, Ό, rotundus, globosus ; fcem. σφαίξΊτις, ιίος, ut σφχίξΤτις κυχάξίσσος, cupressus conifera. Ab eod. σφχΐξοεώγ,ς, εος, b κχ) Ϋ» spha?ra? similis, pi- la? speciem gerens, Ph. globosus, pilari- us, pilaris. Ex σφαΊζα et εΐδος. σφχίξομαχίω, pila ludo, pila pugno. Ex σφαΐξα et μάχομαι. Hinc σφαιρομαχία, ας, yi, pugna pilaris ; (2) pila- ris lusio. σφχίξοταικτεω, ω, pila ludo. Ex σφχ7ξ» et παίΖω, ludo. σφχίξο-ταίκτΥ,ς, n, b, lusor pila?. Ex iisd. σφχίξοποιίω, ω, spha?ram facio. Hinc σφχιροτοΓος, S, b, pilarius, Ph. qui pilas facit. σφχΐξόω, ω, fut. άσω, conglobo, in pilam cogo, in rotundam et globosam massam conformo, Gl. V- (2) praspilo, pilam gla- dii vel hasta? cuspid) prasfigo ; εσφαίξω- μενος, pilatus, Gl. V. p. part. pass, σφαι• ξωσχι, pra?pilare, Gl. V. aor. 1. inf. act. ΧτΥ,θία δ' εσφαίξωτο ίτελώξία, Theocr. 22, 46. 'Ακόντια εσφαίξωμίνα, rudes, pila pra?pilata. ΈΊφ-Λ εσφχίξωμενα, Angl. SWORDS BUTTONED, FOILS. Α σφαΐξα. σφχ.ιρωιι'δως, adv. in modum spha?ra?, s. pi- la?, Steph. σφχίξωμα, ατός, το, massa rotunda, seu globosa in modum pila?, Gl. Vet. lum- bus. σφαίξωτζξ, Υ,ξος. Ό, corrigia seu lorum cal- cei. Apud LXX. sa?pe notat sphajru- lam candelabri. Ab eod. σφχίξωτΥ,ς, b, rotator, Synes. σφχίξωτίς, ν, ov, rotundatus in globosam rotundamque massam, coactus in mo- dum pila? ; (2) praepilatus. Ab eod. σφχκελίχς, a, b, qui infestatur σφαχίλω. Α σφάκελος. σφακελίζω, et σφχκελίζομχι, sphacelo la- boro, carie exedor atque tabe, gangraena vitior, Aristot. H. A. 3, 13. (2) idem quod σφαδάζω. Ab eod. Hinc σφακιλισμος, S, b, partis alicujus inflamma- tionem perpessa? mortificatio j (2) idem quod σφαδχσμός. σφάχελλος_, a, b, fasciculus, fascis. Α φά- κελλος, idem. (At videtur vitium scriptu• rce, nam et σφάκελος pro φάκελος scspe male editum est, Em.) 2ΦΑ'ΚΕΛ02, u, b, membri inflamma- tionem perpessi mortificatio ; (2) gan- graena, sive σφάκελος incipiens, radicum in arboribus nigredo ac mors ; (3) sal- via, mas. Κατά γ' Ιγκίφαλον πΥ,ΰχ σφά- κελος, Eur. Hipp. V353. A ΣΦΑ'ΚΟΣ, u, β, salvia, hcrba. Avgl* SAGE. 2ΦΕ ΣΦΙ 2ΦΪ σφάχτης, », ό, siearius, Ph. σφάχται, jugu- latores, Ph. Α σφάττω• σφαχτός, η, ov, mactatus. Ab eod. σφάχτξία, ή, mactatrix, sacrificula, Suid. σφαχώδης, εος, 6 χα) ή, salvia abundans. A σφάχος. σφάλαξ, χος, β, genus spina?, paliurus. A σφαλάσσω, f. άΐω, pungo, lacero, Hesych. σφχλεξόνηχτος, ό, in quo non tuto natatur, Steph. σφαλεξός, ea, poi, qui inter eundum lapsat, qui titubat fallente vestigio, Gl. V. titu- bans ; (2) lubricus, instabilis, fallax j (3) periculosus, noxius. Α σφάλλω, σφαλερως, adv. lubrice, parum tuto, dubie, inconstanter. σφαληναι, aor. 2. inf. pass, verbi σφάλλω, σφαλλός, 5, ό, compedes lingua?, ties. 2ΦΑΆΛΩ, supplanto, everco, prosterno ; (2) fallo, circumvenio, in errorem indu- co, Gl. V. decipio ; σφάλλομ,αι, titubo, Ph. it. rem infeliciter gero in bello, spe excido; εσφηλα, aor. 1. act. ίσφάλην, aor. 2. pass, erravi ; εσφαλμένος, vitio- sus, p. pass. part. Αειναί τε τύχαι σφάλ- λνσι δόμνς, Eur. Med. 198. Ου π μη σφάλω γ' εν σοι ποτέ, peccabo, Soph. Irach. 630. Άνδξός τ£δί γ' ύ σφαλησε- νχι, privabitur, ibid. 1129. Σφάλεις Sv ταύτης της ελπίδος, Luc. Άπ' 'ελπίδος, εσφηλας, id. Hinc σφάλμα, ατός, το, lapsus, casus, error, pec- catum, derelictum, oflensa, Gl. V. viti- um ; (2) infortunium, infelix successus, clades. σφαλμίω, idem quod σφάλλομαι, Suid. σφα,λτης, i, supplantator, Lye. σφάνιον, n, το, lectulus, ties. σφάξχι, aor. 1. inf. act. verbi σφάξω. σφαρ«.γευντο, Odyss. 9, 440. 3. plur. im- perf. ind. med. Ion. et Dor. pro ίσφχξα- ySvro, a σφα,ροίγίω, ω, gutture sonum edo, strideo, strepo ; (2) distentus sum. σφαξχγίζω, cum strepitu excito. 2u» δ' a.viu.01 ενοσίν τί χόνιν 3-' άμα'εσφαςάγιζον, Hesiod. Theog. 706. A 2ΦΑ'ΡΑΓΌΣ, a, e, guttur, fauces, inter- num sonus qui gutture emittitur. σφά,ττω, fut. ξω, jugulo, macto ; εσφάγη, mactatus est, aor. 2. pass, εσφαγμενος, mactatus, p. part. pass. "Εσφαζε τον ά- δελφον αυτκ, 1 Joann. 3, 12. "I»oj άλλη- λ»ί σφάξωσι, Apoc. 6, 4. ίσφάγης, ib. 5, 9. "Οδ' αντί tS c» σώματος σφαγί,σεται, Eur. Andr. 316. σφϊ, se, vel ipsos, ace. dual, ab », sui ; item seipsum vel seipsam, ace. sing. Poet, pro e, item se, vel ipsos, ipsas, ipsa, ace. plur. jEol. pro σφάς, ab eod. σφίας, illos, vel ie, ace. pi. Ion. pro ,ξ et είδος. σφ'/ικόω, ex lato et crasso in angustum con- traho, cuneo ; (2) constringo, cingo ; (3) fulcio, Άιτααο.^ΊΙςομίτωτιδίως τν,ν χεφαλ\ν hi' βλ» σφ-/ιχαντες, tieliod. Οί χξυσω τε apyvpco εσφηχωντο, II. 17, 52. dlcos musculus rotundus anum constrin ' gens, ne excrementa ante tempus efflu- ent. σφιγχτος, r„ ov, constrictus, ligatus, vine tus. σφιγχτως, adv. constricte. σφίγγα, ατός, το, quod adstringit. σφιγξ, σφιγγος, ή, Sphinx, monstrum ala- tum faciem virgineam habens, reliquo corpore leoni simile, a?nigma hominibus solvendum proponens, nesciosque illud solvere dilanians ; item qui a?nigma lo- quitur. σφίγξις, εως, y, adstrictio, constrictio. 2ij/y« \ις των λίθων, Aret. Α σφίγγω. σφόϊξα, vehementer, valde, nimis, Ph. A 2ΦΟΔΡΟ" 2, ξά, ξον, vehemens, acer.acer- bus, alacer, violentus, pertinax, Ph. σφοΰξότης, ητος, ή, vehementia, vis, acerbi- tas, alacritas, Gl. V. A pra?c. σαο7>ξύνω, et σφοίξΰνομαι, vehemens reddor, vires accipio. Άταξ σφοδξΰνει y' ασθενεί σοφίσμ,ατι, JEsch. Prom. V. 1047. Ab eodem• σφο$°ως, adv. vehementer, valde. σφονΛύλνι, seu σπονΰύλη, ης, ή, radix silphio similis ; (2) insectum de blattarum ge- nere. Α σπόνδυλος. σφονίύλιον, α, το, verticillus nentium femi- narum; (2) herba qua?dam, Nic. Th. 948. Ab eod. σφονΰύλιος, », β, vertebra. Mt /ελβΥ avn "Ζΰονδυλίων εχπαλθ', II. 20, 483. Ab eod. σφονδυλοΐίν/ιτος, a, ό χαί ή, verticillo vel fu- so tortus. Ex σφόνΰυλος et δινίω• σφονίυλόεις, εσσα, εν, vertebrosus, Man. A σφόνΐυλος, Att. pro σπόνδυλος. σφόνδύλος, », β, verticillus nentium femina- rum ; (2) vertebra. Α σπόνδυλος. σφΖ, sui, gen. sing. a. Dorico σφός pro σφί- τεξος, suus. σφξάγιαι, ακίδες- Exp. a?dicola?, Orph. σφξαγίδιον, α, το, sigillum, annulus signa- torius. Α σφραγίς. σφραγιδονυχαξγοχομνιτνις, a, ο, qui comam alit et digitos usque ad ungues annulis ornat. Vox Arist. Nub. 231. Ex σφξα- σφηχώδης, εος, ό χα) ή, vespa? modo in acu- turn et angustum desinensj (2) homo gracilis. Ab eod. σφΥ,κωμα, ατός, το, id quod ex lato in an gustum contractum est ; (2) galea? pars, cui crista inseritur; (3) tenuis funisj fascia, vinculum, quo quid constringitur, Gl. V. nodus. Α σφνχόω. σφηλαι, supplantare, aor. 1. inf. act. verbi σφάλλω• Ούδ' Όδυσευς δυνατό σφηλχι, II. 23, 719. σφ'/ιλ'ος, ό, mobilis, qui facile labefactari aut commoveri potest, Hes. 2ΦΗ ν Ν, σφηνος, ο, cuneus. Hinc σφηνευς, ίως, i, cuneus ; genus mugilis. σφηνοειδές, εος, ο χα) η, cuneatus, cuneo si. milis. Ex σφ%ν et είδος, forma. σφΥ,νοχεφα,λος, ν, ο χα) ή, caput cuneo simi• le habens. Ex σφν,ν et κεφαλή. σφηνοπωγων, ωνος, ο, barbam habens latam, ab imo tenuiorem. σφΥΐνόω, cuneo findo, cuneo adacto divello ; (2) obstruo et obturo cuneo, vel obturo et obfirmo velut adacto cuneo, conden- so, stipo ; εσφηνωμίνος, cuneatus, Gl. V. perf. part. pass. Α σφΥ,ν. ~ σφήνωμα, το, conus in galea, cui crista in- seritur, Em. σφΥ,νωσις, εως, ν, cunei adactio, aut cuneo adacto divulsio, scissio; (2) obstructio, per cuneum obturatio. Α σφηνόω- Ί.ΦΥΪ'Β.,σφηχός, ό, vespa, crabro. "Ιπποι γάξ σφηχων γίνεσις, ταϋξοι δε μελισσών, Nicand. Theriac. 741. σφΥ,ττιος, ό, qui est e tribu qui vocatur σφηττιος, al. acer, Ar. σφ), vel o-o)v, ipsis, vel sibi, dat. plur. Poet. pro σφίσι, ab ?, sui. σφιγγία, ν,ς, ή, parsimonia, sordes. Α σφίγ- γω• σφιγγίον, », τβ, torques. Ab eod. σφιγγόπας, nv, pedes habens (v. c. mensa, lectus,) ad sphingis speciem factus. 2ΦΙΤΓΩ, f. Ζω. stringo, adstringo, pres- so, co'erceo, Ph. ίσφιγμίνος, strictus, Ph. p. pass. part, σφίγζον, stringe, Phil. a. 1. imper. act. Έω δ'' εσφιγίε χαρηνω, Mus. 242. Άμφ) δε οι s -γβίσσι γίξων ίσφίγγετο πέπλος, Theocr. 7, 17- Hinc σφιγχτΥΐξ, ν,ρος, ό, qui constringit, Philox. strictorium, contractorium. A pud Mc- ( 569 ) γις, ονυξ, unguis, άξγος, albus, vel piger, et χόμη, coma, vel χομ^της, comptus. σφξαγιδοφυλάχιον, », το, loculus, in quo re- ponuntur vel adservantur σφραγίδες, ar- marium. A σφξαγιδόφυλαξ, ό, custos sigilli. σφραγίζω, fut. ίσω, signo, sigillo, nota im- pressa insignio ; in S. S. confirmo, con- servo, item occulto, aboleo ; εσφραγισμί- νος, obsignatus, perf. part. pass. TSVe» γάξ ό πατΥ,ξ εσφξάγισεν, Joann. 6, 27. ϋφξαγίσαντες τον λίθον, Matt. 27. ult. Έσφξαγισθητί τω πνεύματι, Ephes. 1, 13. Α 2ΦΡΑΓΓ2, Ίδος, vel Τδος, η, sigillum, sig- num, signaculum, obsignatio, Gl. V. σφξαγίσαντας, ace. pi. a. 1. part. act. verbi σφραγίζω. Unde σφράγισμα, ατός, το, signum seu nota ali- cui rei impressa, Gl. V. signaculum. σφξαγις-Υ,ξ, ϋξος, ό, annulus signatorius, si- gillum, Ph. signaculum. Ab eod. σ-φξαγίΓΥίξίον, a, το, signaculum, Ph. σφξχγις-ης, S, ό, sigillator. Ab eod. σφραγις-ιχός, η, ov, signatorius, Gl. V. Ab eodem. σφξαγίτιδες , Nympha?, Plut. σφξηγίζω, f. ίσω, Ion. pro σφραγίζω. σφξηγίς, ίδος, η, Ion. pro σφξαγίς. σφριγανός, η, ov vehemens ; (2) florens, ve- getus. A 2ΦΡΐΓΑ'ί2, ω, fut. ησω, turgeo (inpr. de papillis feminarum), luxurio, lascivio, vigeo ; (2) delector alicujus rei usu ; (3) insolesco, eff'eror, de animo, Em. Ως δε σφζίγα τό σωμά σα ; Aristoph. Lys. 80. Εύ σωματύ γάζ χα) σφξίγα, idem t Nub. 797. Τά σώματα πολύ μάλλον σφξίγωντες, Plato, ^φξίγωντα Β-υμον :σ- χαίνειν βία, JEsch. Prom. V. 388. Α/ δ' ίχάτεζθε Χείξίς επερρώσαντο πεξ) σθίνεϊ σφξίγοωσαι, vehementes reddita?, Apoll. Rhod. lib. 3, 1257. Hinc σφξίγώδης, εος, β χα) η, turgidus, luxurio- sus, Gl. V. σφυγματωδης, idem quod σφυγμώδν,ς. σφυγμέ, ης,, η, pulsus inordinatus et incom- positus arteria?. Α σφύζω. σφυγμιχος, η, ov, vim habens ciendi pulsus ; (2) in quo pulsus consistunt. A σφυγμός, S, ό, pulsus, Gl. V. motus cordis et artcriarum, dilatatione et contrac- 2XA ΣΧΕ 2X1 lione factus ; (2) genus terras motus, A ristol. Α σφύζω, νιρυγμώΰτχ, ιος, e xcti v), pulsitans, pulsui similis, qualis est in pulsu. Α σφυγμός. σφυγμωο*ως, adv. veluti cum vena pulsu distenditur, Gal. νφυ^ών, ό, validus, robustus, durus, Hes. %ΦΎ%1~1, fut. ξ», salio, pulso, mico, pal- pito ; (2) doleo, crucior, cupio vehemen- ter; σφύζκ, palpi tat, Gl. Vet. 2φύζ»σιν el χζότχφ». Gal. Φχ/τω τάν χίφαλην•. xai τως (τόΰχς χμφοτίζως μ'-υ 2<3wo"5s malleus. σφύξχινχ, *ii, ή, piscis quidam, Ph. σφύ• ςχινχ., ΐχθυς, sudis. Α σφίΐξχ. «φυ»άς, ados, ή, caprini stercoris pilula aut gfobulus. Α στυξάς. νφυ°ήλχτος, u. β χα.) h, malleo ductus seu fabricatus, Ph. unde ferreus, et Metaph. durus ; Epith. necessitatis, apud Pind. σφυξήλχτον, solidum. Ex σφυξχ et iXa- τός, ductilis. 4τφύξΐον, vel α-φνξίαν, ν, τβ, malleolus, fabrile instrumentum. Α σφύξχ. σφυξις, /δβ?, ή, pro σιτυξις, Suic. σφυξίτις φλι-φ, malleoli vena, Gorr. σφυξβχότχνον, ν, to, malleus, Ph. σφυΐοχοπίω, malleo tundo. Α χόπτω. σφυξοχότος, α, ό χα.) n, qui malleo percutit seu tundit, Gl. V. malleator. Ex xex- TV. σφυξον, 8» τβ, malleolus pedis, Gl. V. plan- ta ; (2) extremitas ima, ut montis ; (3) pes ipsa. Α σφύξχ. σφνξόω, ω, fut. ώσω, malleolus pedis calceis seu ocreis munio, vel corrigia substrin- go, Gl. V. <τφυξ2μ»ι, malleo. Ab eod. Hinc σφυξωτης* ηζος, ό, corrigia calceamenti. σφυζωτός, ■},, ov, malleatus, Gloss. Vet. A σφυξόω• σφΰσίαν, prses. infin. act. Dor. pro σφύζαν• σφω, vos duo, vel vos duos, nom. vel ace. dual, a συ, tu, vel ipsi duo, ipsos duos, nom. vel ace. dual. Dor. pro σφϊ, ab 2, sui. σφωϊ, se, vel ipsi, vel ipsos, nom. vel ace. dual, ab ?, sui. σφωϊ, vos duo vel duos, nom. vel ace. dual, a συ, tu. σφωϊν, vestrum duorum, gen. vel vobis duo- bus, dat. dual, ab eod. vel ipsorum duo- rum, vel ipsis duobus, dat. dual, ab «, sui. σφωϊτίζος•, ίζχ, ΐξβν, suus; (2) vester. A σφωϊ. σφων, sui, vel ipsorum, gen. plur. ab £, vel vestrum duorum, vel vobis duobus, gen. vel dat. dual, a συ, tu. 2ΧΑΔΩ λ Ν, eve;, c, animal pedibus et pennis carens; (2) jactus quidam talo- rum ; σχαΰόνίς, apum soboles, et favi, Aristot. Hist. An. 5, 22. «χάζω, fut. άσω, scarifico ; (2) demitto, decluco ; (3) dimitto, relinquo, intermit- to, instituti mei tenorem abrumpo ; (4) inhibeo, cohibeo. "ϊ,ιμόίντι δ' It' ιΰξύτχ ιτλάτχν 'ίσχασί ποντοπόξον, Eur. Tro. 811. Ίχασάμίνο; rr,v ίππιχν,ν, Arist. Nub. 107• "Ζχάσας την φξοντίδχ, ib. 738. ~2.χάσχντος Ss τχς μηχανάς tS Άξχιμή- δ«ί, Plut. in Marcell. cap. 15. Α σχάω. 2ΧΑΛΓ2, ίίος, n, varus, paxillus seu furcula, qua attolluntur sustentanturque retia. σχάσαις, aor. 1. part, act. Dor. pro σχχ- σχς, a σχάζω. σχασθύην, aor. 1. opt. pass. v. ejusd. σχάσις, ιως, n, scarificatio, incisio, quas' fit cultro. Α σχάζω- Unde σχα^ηξ, ηξος, e, tendicula, Gl. V. Hinc σχα^ηζ'α, Χς•> Yi, funis, trochlea, aut ali- quid aliud, quo organum intentum lax- atur, vel erectum demittitur ; (2) funis ille, qui in circo cursoribus praetendi so- lebat, et quo laxato in cursum effunde- bantur. σχας-Υ,ξίον, ν, τβ, pugio seu scalpellus, quo utuntur in scarificandoj (2) pars quas- dam navis. A 2ΧΑΏ, ω, futur. άσω, scarifico, scalpro incido, aut pertundo ; (2) remitto, laxo ; (3) traduco, transfero. 'Εγώ δ' ϋχζαν βα,λζίδχ μΥΐςινϋχ σχάσχίι Lye. 13. Δύ- χβΐζ τβ χζωτόσφΛχτον οςχιον σχίαα,ί, id. 329. Χχ,άαΌν ύί 'huvot όμμα, Eur, Ph. 457. "£ltrrav γχρίξ» re7g trwyyivifivs χ&τ ix Ισχων α,μιλίισχί, Arist. Nub. 408. σχϊ, 2. sing. aor. 2. imper. act. verbi \χω. σχάά,ξίον, it, το, tabella, schedule, libellus pugillaris. Τω σχάα,ξίω opponitur το τ«τξαί, apud Epiphanium. Dim. A σχίοΎι, »ί, Ϋι, scheda, tabula, in qua scribi- mus, et quidem proprie ex tempore. A σχύόν. (Potiusa σχίζω, Em). σχύ^ν, adv. cum lenitudine quadara deco- ra, pedetentim, modeste, composite, Plut. in Publicol. cap. 12. Α σχιΰόν. (Potius a σχίω. Em.) σχίδίκ, ας, η, ratis seu navis tumultuaria, Ph. ratis. Ab eod. σχ&ιίξω, fut. ά,σω, ex tempore et tumul- tuario opere facio, negligenter, parum curiose ago, Gl. V. ex tempore dico, Po• lyb. Ab eod. Hinc σχ&ια,ς, άδβ?, ή, anchusa, Hipp. σχίΐία,σμα,, ατός, το, opus ex tempore fac- tum, celeriter, negligenter. σχώιχσμοί, S, i, idem ; (2) temeritas. ο-χεδ /V, adv. cominus. Α σχίΐΊος. σχίδίοιι, ex tempore dictum, ex tempore. A ο-χίδ/βί, t/, ο xxi ν;, qui prope est ; (2) ex- temporalis, subito factus, inelaboratus, simplex. Α σχιΒόν- Hinc σχΐΐίως, adv. temere, frustra, ut fit in fes- tinatione. σχίϋΌγξχφίχ, η, delineatio, seu descriptio rei in charta, ap. Sch. Arati. Α σχώνι et γςά,φω• σχώόθίν, adv. prope, cominus. ΣΧΕΔΟ'Ν, adv. prope, propemodum, fe- re, ferme, pasne, Ph. (2) cominus. σχίδαξγο;, ν, ό. qui rates conficit, ratium opifex ; Analogice axihugyou Suic. Ex σχώίχ et 'ίςγον- (Τχώξοζ, patiens, laboriosus, Hes. σχίθ'.ν, 2. sing, praes. imper. act. Arat. 1154. 3. sing imperf. ind. act. Ion. pro 'έσχίθί* a verbo poetico σχίθω. Έτ' ίξ- yvdyi χώττγ σχίθί χίΤξχ βχξίΊχν, II. 1, (τχιθι);, habitus, a. 1. part. pass, verbi Χχω. σχιθίμίν, pries, inf. act. Ion. pro σχίθα». A σχίθω, habeo, teneo, inhibeo, cohibeo, re- primo, detineo. Φίξί τχ; μοχΚνς, οπω; civ xtircti TvJi ϋζξίως ϊγώ σχίθω, Arist. Lys. 428. Α σχίω, pro ϊ χω . σχίλΐί, ides, \, segmentum carnis, Hes. σχίμίν, a. 2. inf. act. Ion. pro σχΰν. σχιμίνχι, a. idem, sed Dor. factus. σχϊνΐύλνι, tj» instrumentum quoddam fa- Drile, Hes. σχίο, 2. sing. aor. 2. imper. med. Ion. pro σχίσο, ab \χω. σχ\ζ. 2. sing. aor. 2. imper. act. per Pleo- nasm, pro σχϊ, ab eod. <τχίσΐί, ιως, i), habitudo, seu constitutio corporis, secundum quam aliquis carno- sus vel gracilis est; (2) dicitur etiam de cultu externo, ut σχίσις ίσθητο;, Ph. ha- bitus ; σχίσιν, tenorem, Ph. Α σχίω. σχιτχΊοί, as, ov, cohibendus, retinendus, tx σχίτχΤχ, cibi, &c. qui vomitu rejiciun- tur, Hipp. Ab eod. β-χίτβ, 3. sing. a. 2. ind. med. Ion. pro Ισ- χίτο, ab ϊχω. σχιτ-ήξίον, n, το, q. d. retinaculum, reme- dium ad sedandurn. 'Αλλ' ■h'hu λιμ3 χα) τόδε σχίττιξίον, Eur. Cyc. 134. Ab eod. σχίτϊχος, -/ι, ov, qui cum aliquo convenit ; (2) qui habitum admittit ; (3) retinendi et cohibendi vim habens ; (4) relativus, apud Dialect. Ab eod. σχίτιχωί, adv. per convenientiam quan- dam et conjunctionem ; relative. σχίτλιάζω, f. άσω, conqueror, tanquam a- cerba et misera passus ; (2) lamentor, Gl. V. quirito. Τ/ ΰχχξύιι; χα) σχίτ- λιάξας ; Lucian. Οΰ Se? σχετλιάζίΐν xai βοχν, πξ)ν αν μάθνι;, Arist. Plut. 476. A σχίτλιο;• Hinc ' σχίτλιασμος, S, ό, quiritatio, lamentatio. σχίτλιας-ιχος, y, ov, conveniens quiritanti seu lamentanti ; (2) lamentabilis. 2ΧΕ'ΤΛΙΟΣ, ία, iev, miser, miserabilis, infelix ; (2) asper, severus, intractabilis, durus ; (3) acer, audax, laborum pati- ens. ^χίτλιόί, ϊσσι, γίξχιϊ, II. 10, 165. (4) scelestus, nefarius, injustus, Gl. V. importunus. β-χετλ/ο'τ^νβί, β χα) r), infelix liberis, Cyr. σχίτλίωι, adv. misere, miserabiliter j (2) rnjuste, scelerate. 570 ) σχησις, (ω;, '/\, habitus. Α σχίω. <τχ%τνΐξίχ, χς, ν), anchora. Ab eod. 2ΧΕ'Λ, habeo, teneo ; inus. Hinc futu- rum verbi ϊχω, σχνισω ; pra?t. Ισχν,χχ. Οίίτ;, μχ rets Κίςχνΐβαΐ, srt σα σχί,σομχι* tolerabo, Arist. Αν. 1340. Hinc σχνιμχ, χτοί, το, habitus, gestus, forma, figura, cultus, vestis ornatusque omnis exterior, item status conditio, decus, dig- nitas ; etiam praetextus. σχηματίζω, f. ίσω, effingo, figuro, formo ; gesticulor. 'Αλλ' ίγωγί ου σχημάτιζαν βύλα/χ,αι, Arist. in Pace, 323. Αχμτξΰ χατοπτ%ω σχηματίζίτχι χόμν,ν, Eurip. Med. 1164. Α σχημχ• σχημάτιον, u, το, staticulus ; gestus, Dim. σχημάτισα, ΐως, ή, situs, habitus. σχηματισμός, S, ό, figuratio, figura ; cul- tus corporis et comptura, corporis com- posite in certum medum ; (2) simula- tio, prtetextus. Αίγιτχι Όγχον xx) σχη- ματισμό? πίξίζχλίσθχι, Plut. in Num. cap. 8. Α σχηματίζω. σχημχτογξαφίω, fingo, vel oratione vel pictura, &c. Α γξάφω. ο"χημ-ατοποιίω, ω, f. ήο~ω, fingo, conformo, mformo ; (2) gesticulationi servio, sche- mata saltationis cujusdam imitor, Gl. V. σχηματοποιώ, gesticulor, Xen. Ex σχη- μχ et s-o/eoj. Hinc σχηματονοίίχ, χς, η, gestuum scliematum- que in saltando effictio. σχήσίΐν, f. 1- inf. act. verbi Ιχω, pro σχίω. σχήσίσθχι, habiturum esse, f 1. inf. med. σχίί Ab σχώαχηίον, adv. in modum assularum, as- sulatim. Α σχίδχξ. σχώαχώο'ηίι s»ii 'h, assulosus. Ab eod. σχ&ανόπνς , oho?, β xai %, cujus pedes in di- gitus fissi sunt. Ex σχίζω et 3•«. σχιίανος, fissus, scissus. Steph. sine exem- plo. σχίΰ~χξ, χχος, η, assula, fragmentum aut segmentum e ligno scisso, Ph. talea. A ο-χίζω. σχίΐη, ης, η•, idem ; scida, scidula. σχιδίον, το, assula, Vitruv. σχίδος, ιος, το, idem et ab eod. σχ.ιδώννχος, ts, ό χα) ή, ungulas fissas ha- bens. Ex χίζω et ονυξ. α-χίζχ, vel σχίζη, ης, ή, fissura, Ph. talea ; lignum fissum, II. 1, 462. Α σχίζω. σχιζης, dat. pi. Ion. pro σχίζαις, a σχίζη• σχιζοζοο"ιχ, χς, ή, fissi pedes, fissura pedum in digitos. A σχιζόπνς. βδβί, β χα) ή, cujus pedes in digi- tos fissi sunt ; (2) digitatus. Ex σχίζω. σχιζάπτίξος, n, Ό χα) ή, alas fissas habens. J^ x σχίζω et ππςόν. 2Χ1'Ζί2, fut. ίσω, findo, scindo, diffindo, discindo, dissecoj Ισχισμίνον, scissum, Ph. p. part. pass. Μ->ι σχίσωμιν αυτοψ {χιτώνα), Joann. 19, 24. EThs σχιζομίν- νς τ5ς χξχννς, Marc. 1, 10. "Οπως ΙξΖν υλοτόμοι σχίζνσι χάζχ φονίω πιλίχα, So* phocl. El. 99. σχιν'Βάλαμος, ν, Ό, assula, festuca, segmen- tum e calamo fisso ; vide σχινίάλχμος. σχινΰαλμ,ος, S, Ό, idem. σχινίύλησις. εως, ή, fissio in assulas, quasi a σχινδυλίω. σχινίλχιον, το, lentiscinum oleum, Diosc. σ.χινίζομαι, ad dentes repurgandos et can- defaciendos lentiscum mando. Α σχ7• νος. σχίνινος, ίνη, ινον, lentiscinus. Ab eod. σχιν)ς, ίΐΌς, ή, bacca lentisci, Hipp. σχινοχίφαΧος, ts, ό χα) ή, habens caput bul- bo simile, i. e oblongum, Plut. in Peri* cle, cap. 3. Ex σχινος et χιφαλή- σχϊνος, ν, ή, lentiscus. Α σχίζω- σχινοτξώχτης, χ, Ό, qui lentiscum mandit. Ex σχϊνος et τςώγω, edo. σχινοτξώξ, ωγος, ό χα) ή, idem et ex iisd. σχινώο~νς, ιος, ό χα) ή, lentiscum ferens, qui est e lentisci genere. Α σχΐνος. σχίσας, quifidit, a. 1. part. act. verbi σχί* ζω. σχισθηναι, fissum esse, a. 1. inf. pass. σχίσις, ιως, η, scissio, fissio, scissura. σχίσ-μα, χτος, τβ, idem ; (2) dissidium, dis- sensio, discordia; (3) schisma, ruptio unionis in Ecclesia. Α σχίζω, σχισμχτιχος, η•> ov, schismaticus ; (2) qui a societate se segregat. Α σχίσμα, σχισμέ, ης, ή, scissio, fissio, fissura. A σχίζω, σχισμός, Ό, laceratio, Msch. σχίσσας, a. 1. part. act. Poet, pro σχίσχς ί a σχίζω. Unde 2X0 2ΩΜ 2Π2 σχίζ-ος, n> or, fissus, scissus ; (2) fissills, qui findi vel scindi potest, Gl. Vet. σχι^όν, scissile, fissile ; Subst. σχιςον, genus sto- le? muliebris; σχι$•»), calceamenti ge- nus, Poll. σχοίατο, 3. plur. aor. 2. opt. med. Ion. pro β*χο?ντβ, ab Ιχω, pro σχίω• tr%oiw• a• 2. opt. act. Alt. pro σχο7μι. σχοίνανθος, s # quinanthus, ap. Med. σχοινί», ας, *>< junci planta seu stirps una cum suo cespite ; (2) funale, funis. σχοινιζω. f. ίσω, fune dimetior, agrum me- tior, divido. σχοίνιχλος, », β, nomen avis. Gaxa junco- nem interpretatur. Α σχο7νος. σχοίνινος, ivy, ινον, junceus, e junco factus. σχοινίον, ν, to, funiculus e junco tortus, funis, restis, Dim. ab eod. σχοινιο^ζόφος, Ό αού ή, prop, funem contor- quens, qui aquam per amphoram e fune pendentem attollit e puteo, et quicun- que simili modo laborat ; it. restio. A σχο7νος et ς-ξίφω- <τχοινιοσυμζολώς, i, idem, Poll. (2) qui te- getes e junco texit. Α σνμΖολή• e -χοινις, 'ώος, ή, Epith. Veneris. Α ο-χοΊ- νος, al. a σχίνος, lentiscus, unde debeat esse σχίνις, Em. σχοίνισμα, ατός, τβ, pars agri fune dimen- sa ac descripta ; Met. sors, portio, Deu- teron. 32, 9. Α σχοινίζω. σχοινισμος, 5, i, dimensio et descriptio, qua? tit fune ; (2) torturae genus, quod funibus fit et fidiculis tractoriis. Ab eodem. &χοιν7τις, ίδος, %, e junco facta. σχοινιφιλίνΰα, lusus quoddam genus, Poll. σχοινοζατίω, ω, funi inambulo. A σχοινοβάτες, 6, qui per funem ambulat, fu- nambulus. Ex σχο7νος et βαίνω. σχοινοζατία, ας, ή. funambulatio. A pr. cxoivouhvii, eg, ad funis speciem factus. Ab u So,-. σχοινόπλίχτος , ν, ο χα) ή, e junco plexus, junco nexus. Ex σχο7νος et πλίχτός. σχοινοπλοχιχός, yi, ov, funibus texendis ap- tus. A σχοινοπλόχος, u, ό χα.) ή, qui funes e junco torquet seu nectit, Gl. V. restio, resticu- larius. Ex σχοίνος et πλίχω- σχοινοτώλης, ν, β, spartarius, Gl. Vet. qui restes vendit. 2Χ0ΓΝ02, v, 6, et aliquando »j, juncus ; (2) funis e junco plexus, funis, restis ; (3) mensura ^gyptiaca sexaginta stadia complectens, ap. Herod, alii autem 30. Phil, σχο7νος γίωμιτξίχος, schcenus geo- metricus, arvipendium. σχοινοτξόφος, ts, β, idem quod σχοινιο^ξάφος. σχοινοηνν,ς, ίο;, ό χα) ή, extensus, seu pro- tensus ut funis ; (2) longus ; (3) rectus. Αόγος σχηινοτίνν,ς, oratio soluta et in con- cinnis longisque periodis constans. Ex σχοΐνος et τίίνω. σχοινοτίνως, adv. in modum funis extensi j (2) porrecte, extente ; (3) recte. σχοινοτονία, ή, longitudo. A ο-χοινότονο! , ν, ό χα) -ή, ex junceo aut spar. teo fune nexus et contextus ; (2) longus, extentus. Ex σχόινος et χύνω. σχοινοφόξβς, u, i «at ή, junceum funem ges- tans, seu simpl. qui funem gerit. Ex σχοινος et φ'ίξω. σχοινοχάλϊνος, ν, h χα) η, fraenum e fune factum habens. *χοινώ%τις, ίος, ό χα.) ή, juncosus, junceus, juncum referens, e junci genere. Α σχο7- νος. σχολάζω, fut. άσω, vaco, otior, ferior, Gl. V. σχολάζω, cessat, vacat,PA. σχολάζων, vacuus, Gl. V. σχολάζασα, vacua, Ph. σχολάζονπς, cessantes, Ph. σχολάζομαι, otium mihi est, vacatmihi. \v» σχολά- ζν,τί r/j y/isrilet χού τν\ πξοσίνχγι, 1 Cor. 7, 5. yivtrtxri iri τω Ζίίπνω σχόλαζαν, Luc. Πάντα τον βίον ίσχόλαχίν ίν τύται, Dem. το7ς φίλοις, Xen. Cyr. 7, 25. άτό τίνος, ib. 27. Α α-χολίι. σχολοΛος, αία, οΰον, lentus, tardus, segnis, Gl. V. otiosus, vacuus. Ab eod. σχοΧαώτ'/ις, ητοί, η, tarditas. Α σχοΧοΰος• ο-χοΚα.!τκτοι, adv. tardissime. Ab eod. σχολα,ίως, adv. per otium, lente, tarde, cunctanter, Gl. V. otiose. σχολΆξχίω, ω, scholarcha sum, scholae prje- sum, Rob. A ο"χβλάξχ*ϋ, u, Ό, scholarcha, i. e. qui scho- lffi praeest, Ph. σχολάξχοιι, professores. Ex σχ«λνι et ίξχωρ, prceses, rector. σχολοίτήζΐΜ, ν, το, locus, in quo commode otium agitur post labores ; (2) exhedra ; (3) schola. Α σχολή. σχολχί"κ, ν, i, otium agens, otio indul- gens, otiosus, GL Vet. cessator. Α σχο- λάζω. σχολοίπχοί, '}, ov, qui otiari solet, otio de- ditus ; Gl. V. scholaris ; τβ σχολα,ς-ιχον, S, otiandi facultas, otium. Ab eod. σχολΰον, ν, το, ludus literarius, schola. A σχολή. σχολίω, vaco, Vet. Lex. Α σχολή. 2Χ0ΛΗ\ ijj, ή, otium, vacatio et feriatio a negotiis, mora ejus, qui lente agit ; (2) lucubratio per otium, seu in otio com- posita disputatio ; (3) ipse locus in quo vacamus alicui rei, schola. ο-χολγ, adv. otiose, per otium, perfuncto- rie) sine diligentia, lente, tarde, more hominum otiosorum, sensim, Gl. V. (2) vix, aegre, magno cum labore j (3) haud- quaquam, nullo modo, nullatenusj (4) multo minus. σχολιχς-κ, S, Ό, qui scholiis auctorem illu- strat, scholiastes. Α σχολιάζω. σχολϊχος, r„ ov, ad scholas pertfnens, scho- lis conveniens ; (2) puerilis ; unde inep- tus, frigidus in oratione. Α σχολή. σχολιχωί, adv. schola? modo, ut fit in scho- lis. σχολιογξάφος, ό, qui scholia scribit. A σχολιογ«κ<ρίω, brevia scholia scribo. Ex σχόλιον et γξάφω. σχόλιον, tr, το, glossema, notula, scholium, brevis explicatio vocabulorum difncili- um. Α σχολή. σχόμινοι, nom. pi. a. 2. part. med. v. Ιχω- σχΰ, habe, 2. sing. a. 2. imper. med. Ion. et Alt. pro σχίσο. σχω, a. 2. conj. act. σω, cerno, incerno, cribro, Etym. M. As- YiVotvTis ΰπίζοισι, σωσι hoc, σινίόνο{, Herod. lib. 1. c. 200. σω&ς, aves quaedam, Opp. σώισχΐ, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ϊσωι, a σώω• σωζί, 2. sing, prass. imperat. act. verbi σώ- σωζόμίνον, ace. sing, pries, part. med. σάζω, fut άσω, salvo, Ph. servo, sospito, Gl. V. σώζίΐ, conservat, sanat, Ph. σωσ- θϋνοίΐ, sanari, id. salvari ; σωΒί)ς, salvus, id. aor. 1. pass, σώζα, vale, id. imperat. praes. pass, σωσαι, sanare, id. infin. act. a. 1. σωσίν μι, salvum me fac, Gl. Vet. imperat. act. aor. 1. it. a periculo mu- nire, tutum praestare in futurum. 2ώ* ζίΐ τά. πολλχ, σώμα,θ' ή παθοιβχίοι, Soph. Antig. 687. Έν σοι να,σ' ίγωγί σώζο- μαι;, id. Aj. 519. Έσύζίτ α,ν τν,ν ίΐλά- ζ,ίια,ν, ωσττίξ χχϊ σώζίτοίΐ,^ηοη servat, id. El. 1000. V H συ χΰνος ύ, ος TOvhi χα,μ' Χσωσα,ς tx πολλών πόνων ; idem. ΕΙ. 13/2. Τβ he μάθημα τοΰτο σώζίΐ srctidois, οίκον, χςί,μχτκ, Arist. Αν. 385. Α σόοί, sal- vus. σωθύί, a. 1. part. pass, verbi σώζω. σωθγινα.ι, servatum esse, a. 1. inf. pass. σωθωσιν, 3. pi. a. 1. conj. pass, cum v. σωχ'ιω, ω, valeo, possum. M«nij γά,ξ ayuv ίχίτι σωχω λύτικ άντίρροπον 'άχθος, Soph. El. 118. Α σωχος. "Ζωχω idem valet quod Ισχύω, Etymol. ΐσχύα, βο^θΰ, He- sych. ex JEschyl. Eumenid. 36. σωχος , ν, β, servator, Epith. Mercurii, II. 20, 72. Α σώζω. σωχξα.τία>, Socratem ago, Ar. 2ί2ΛΗ ν Ν, νινος, ο, canalis, tubus, fistula, veluti in aqua?ductu j (2) piscis quidam testaceus. σωλνινάξίον, ν, το, canaliculus, tubulus, si- phunculus, Dim. a σωλν,ν- σωληνίσχος, ν, Ό, idem et ab eod. σωλνινις-Υ,ς, 5, β, qui piscatur σωλτ,νοίς. σοιλΥ,νοιιίτις, Ίος, Ό χαι *ι, canaliculo similis, canaliculum referens. Ex σωλ%ν et ίΓ- δβί. 2Ω~ΜΑ, «τβ?, το, corpus, caro, Ph. (2) homo ; (3) mancipium ; (4) dicitur et in foro de capite, ap. Lys. (5) de pudendis virilibus. Inservit periphrasi, ut σωμό. τ' ίνιχάτν ^-τ,χ'ος, invicta bellua, (Ed. Col. 1568. 4 σωμασχίω, corpus exerceo. "Η χ») σχολή, ιφ•4, es"«< σωμα,σχύν το7ς ΓξατιώτοιιςίΧεη. Cyr. 1, 24. Ex σώμα et άσχίω. Hinc σωμασχία, ας, ή, corporis exercitatio, Gl. V. corporatura. σωμχη7ον, ν, τβ, corpus, i. e. multitudo ( 671 ) sedes conjunctas habens, et iisdem legi. bus vivens, collegium. Α σώμα. σωματΐμταξίω, ω, mancipia emo ac reven- do, mango sum, Strabo. σω/Μχ,τίμτοξία, ας, ή, mangonium. A σωματίμποζος, «, ό χα) ή, qui mancipia e- mit ac vendit, Ph. venalitiarius, mango, leno. Ex σώμα et ίμποβος. σωματνιγίω, dux sum agminis, cohortis. σωματιχός, v„ ov, corporalis, qui est corpo- ris ; (2) corooreus, corpore constans. A σώμα. σωματιχως, adv. corporeo modo, more cor- porum. σωμάτινος, r„ ev, corporeus, Gl. V. Α σώμα* σωμάτιον, ν, το, corpusculum ; (2) hominis defuncti cadaver ; (3) codex, liber, tabu- la deletilis ; palimpseston, membrana, Ph. Dim. a σώμα• σωματοιί&ν,ς, ίος, β χαι ν, corporis speciem gerens, corpulentus, corporeus ; σωμα- τοαίίπξον, Longin. 24. Ab sfSej. σωματοχάπτιλος, u, h, hominum venditor, mango. Ex σώμα et χάπ-πλος. σωματοτοήω, corpoream figuram tribuo, corporea specie effingo ; (2) unum cor- pus facio, quod antedispersum erat ; (3) corpulentum reddo, corpus reficio j σω- ματοτοιίίμαι, augeor, validior fio; (4) augeo, validiorem s. potentiorem reddo. Σωματοποιίιν τά 'ίθνη, Polyp. ~2.ωματο- ποιίμινα t»j κοινωνία, Longin. 40. σωματοπζνττ,ς, ίος, β χα) ή, corpori conve- niens ; (2) corporalis, corporeus. σωμ,ατοπξίχως, adv. corpori convenienter, in modum corporis. σωματοτξοφί7ο», ν, το, locus, in quo servi, vel mancipia, aluntur. Ex σώμα. et tefl- Qiior. σωμάτοφθοξίω, corpus corrumpo, debilito, frango. σωματοφοξζος, i, corporis altor, Man. A φίξζω. σωματοφξνξήτωζ, β, corporis custos, Man. σωματοφυΧαχίω, sum corporis custos. σωματοφυλαχία, it, custodia corporis. σωματοφυλάχιο», it, το, corporum condito- rium. A σωμοιτοφύλχξ, αχός, i, corporis custos, seu qui latus alicujus stipat, Ph. satelles, sti- pator. σωμΜ,τόω, corpus facio, corporea naturain- duo; σωματνσθαι, q. d. corporescere, corporeum fieri, Aristot. Α σώμα. σωματώδης, ίος, β χα) ή, corporeus, corpo- rea praeditus natura. Ab eod. σωματωίως, adv. corporaliter. σωμάτωσις, ίως, ή, cum rei corpus tribui- tur. Α σωματόω• σώος, n, vel σως, β χα) η, salvus, incolumis, sospes. Ph. Α β-ββί. σωξαχις, ή, instrumentum equisonis cavum quo equi crines cohibentur, Poll. σώξαχος, u, ό, qualus, Ph. σωξίία, ας, <η, cumulus, acervus, congeries. Α σωξίύω. σωξίίττις, n, β, Sorites, argumentationis ge- nus, in qua superiori semper aliquid ad- ditur, tanquam granum acervo ; sophis- ma inexplicabile, cavillatio. Ab eod. σωξίος, 5, β, idem quod σωξός. σώξίυμα, ατός, το, accumulatio. Α σωξίύω* σω^ύσασαν, ace. sing. a. 1. part. act. f. g. verbi σωξίύω. Unde σώξίνσις, ίως, ή, acervatio, cumulatio. σωξίυτος, »j, ev, acervatus, cumulatus. σωξίύω, cumulo, acervo, aggero, congero. "Ανθξαχχς τνξος σωξίύσίΐς Wi τψ χιφαλ'/,* αυτί, Rom. 12,^ 20. "Αλλβι» 'or' άλλων σωξίύιιν ah) ?τλ5τβ» ΐπαγόμίνος, Epigr. Α σωξός. Hinc σωξνδον, adv. acervatim, cumulatim. σωξίτΥ,ς, n, i, Gl. V. Vide σωξίίτνις• σωξίτις, ιδος, Epith. Cereris. A 2ΩΡΟ"2, ϊ, β, cumulus, acervus, agger, congeries. σως, ό χα) ή, salvus, incolumis, sospes, in- teger, perfectus. Ex σόος, vel β-άβί. σωσαι, a. 1. inf. act. verbi σώζω. σωσι, incernunt, 3. plur. pra?s. ind. act. verbi σω, incerno. σωσιάνίΐξα, v\ servans viros, Cyr. σωσίν, servant, 3. plur. praes. ind. act. per Crasin, et cum v, pro σώζχσι. σωσίχοσμος, ό, mundi servator. σωσίοιχος, », β, domus conservator. Ex σώζω et οίχος. σωσίτολις, urbis conservator, Arist, Ach, 167. Α σώζω et τβ'λ/ί. 1ΠΦ ΤΑΚ ΤΑΛ ca/s-ev, 2, sing. aor. 1. imperat. act. verbi σώζω. trta.ίζίΐν, tesseris ludere in tabula. A pr. τα,ζλις-Υ,ς, S, ό, qui ludit in tabula. τα,γοίβα.. bona, nom. pi. Dor. pro too iyx- 6a,,bona, ab ίγα,θον, bonum. Tccyotiog, e, 6, qui facit quidpiam ab alio jussus; (2) subditus, subjectus. Α τ«- y'os• ταγίω. impero. Ab eod- ΤΑΓΓΗ ν , '>;,-, υ], rancor. ταγγίχσι;, (ως, ή, rancor, Gl. V. Quasi a τοιγγιάζω, quod esset rancesco. τοίγγίζω, rancesco, rancidus fio. A Toty- τοιγγος, ή, ov, rancidus, qui rancorem con- traxit, Ph. ταγγον, rancidum. Ab eod. τχγίίχ, «.ς, r„ principatus ; (2j praefectura. Α τχγιύω. ταγύς, ordinatus, aor. 2. part. pass, verbi τά,ττω. τα,γίύω, sum summus magistratus, Xen. (2) praeficio, JEschyl. Α ταγΫ). Tctyvi, Ϋ]ς, ■>„ principatus, prasfectura. A τάσσω• τκγννίοις, u, β, Ut τ/χ.γγ,νίας ίξτος, panis in sartagine coctus, admixto caseo. τοίγννίζω, frigo, Gl. V. Α τάγγ,νον- Hinc τοίγν,νίζ-ος, ij> ov, in sartagine frictus seu coctus. τχγΥ,νίτΥιί, n, i, ut ταγγ,νίτγ,ς α,ζτος, idem quod ταγΥ,νία,ς. A τίγτ,νον, u, το, sartago, satura, Gl. V. A- lias τΫ,γοίνον• τίγχίτξω, hamo, Att. vel JEol. pro τω ky- χ,Ίζ-ξω, ab ocyzi^ov. τάγμα, ατός, το, ordo, factio, agmen, glo- bus, legio, Ph. Α τάσσω. ταγματάξχγ,ς, α, ό, qui agmini praeest. Ex τάγμα et άξχγι• ταγμχτικος, legionarius, Gl. V. Α τάγ- μα. ταγός, S, ό, dux, imperator, praefectus, praeses, II. 23, 160. Ab eod. ταγαχος, a, ό, idem. Ex ταγ•/ι et Ιχω. ταγυξΐ, minime, Suid. τάζω, extendo, corripio, apprehendo ; ut hinc sit τίταγων, aor. 2. cum redupli- catione, qui prehendit, //. 1, 591. A τίίνω• ταθύς, aor. 1. part. pass, verbi τΐίνω. ταθωσι, 3. pi. aor. 1. conj. pass. τα), nom. pi. f. g. Ion. pro «/, ab Ό, arti- culo praspos. ταινία, ας, ϋ), taenia, fascia, vitta, redimicu- lum ; (2) agger ex arena; colluvie ; (3) cautes scrupulosa sub aquis latens, in longumque porrecta, syrtis ; (4) genus vermium longiorum ; (5) genus piscis, ap. Arislot. Α τύνω- Taivihiov, α, το, Dim. a t«/v/oj. ταινίον, ν, το, idem et ab eud. ταινιοπωλϊς, ΊΙος, ϋ„ mulier, quae fascias vendit, Suic. Ex ταινία et κωλίω. ταινιόω, ω, f. ώσω, redimio fascia ; (2) or- no, Arist. Cone. 1026. Α ταινία, ταινιωτικος, Ϋι, ov, in taenia natus. Vide ros;- via 2. et 3. τύ.χιαι, 2. sing, praes. ind. pass. Dor. et Ion. pro τγ]χ.ίσαι, a τγ,κ.ω• τάκ,ΰβίν. Dor. pro τα IxiiBtv, quceillic. ταχύς, a. 2. part. pass. Dor. pro τνικύς. τακίοός, ξά, ξον, liquefactus, liquatus, hu- mirlus ; mollis, tener, delicatus, de OCU- lis, vultu. Α τΫ]κω. ( 572 ) τακίζόχζως^ tares, i xa) r„ corpus liquatum habens. Ex ταχίςος et χξώς- T««egoiD, ω, fut. ώσω, macero ; (2) coctione ita tenerum reddo, ut veluti liquescens dilabatur et diffluat, Diosc. Α ταχίξός. τχκίξως, adv. instar eorum quae ταχίξαάϊ- cuntur, Athen. τάχνιν, aor. 2. ind. pass. Ion. pro ίτάζτιν, a τγ]χω. ταχΫισομαι, liquefiam, f. 2. ind. pass. ταχτικός, Ϋι, ov, ordinandi peritus, peculia- riter, ordinandi peritus milites et aciei instruendae, Phil, ordinarius, dispositus ; ταχτικά, quae ad rem et disciplinam mi- litarem spectant ; τακτικό), scriptores de acie ordinanda, scil. συγγξαφίϊς. Α τάο— σω. τακτικώς, adv. militariter, cum peritia a- ciei instruendae, Gl. V. ordinate. Tos^ToV, Ϋι, ov, ordinatus, in quo servatur ordo ; (2) certus, statutus, definitus, ut dies, &c. Α τάσσω. ταλαίξγος, ί?, ο χα) r„ qui patienter et con- stanter opus facit, patienter laborem sub- iens ac perferens. Ex τάλας et ϊξγο». ταλαίμοχθος, ό, patiens laborum, Eust. ταλαιπιίξίος, pro quo ταλατιίξίος, Steph. ταλαιιτωςίω, laboro, a?rumnas et labores perfero ; (2) in cerumnas ac miserias con- jicio, Gl. V. affligo. ΤΙξος τχλαιπωςνισχ- τί y' ολίγον χξόνον, Arist. Lys. 769. Μ ή νυν άπύπωμίν τα\αιπωξύμ%ναι, ib. 781. Α τχλαίτωξος• Hinc ταλαιτώξνιμα, ατός, το, idem quod τχλαιπωξίχ, ας, ϋ„ miseria, aerumna. Ph. labor, molestia, et fatigatio. A ταλαινωξοποιος, ov, aerumnosum reddens. ταλαίπωοος, u, ο και Ϋι, aerumnosus, miser, misellus, Gl. V. Ex ταλάω et πωςΫι. ταλαιτώξως, adv. aerumnose, misere, labo- riose. ταλαίφοων, όνος, ο χα) Ϋι, aerumnosus, qui animo patienti est. Ex ταλάω et φοψ. τα'καχάξϊιος, α, ό χα) Ϋ, qui toleranti et - forti est animo, cujus cor adversa tolera- re novit ; (2) fortis, magnanimus. Ex ταλάω et xxpVia• τάλαν, miser, voc. sing, a τάλχς. Unde ταλανίζω, f. ίσω, miserum et aerumnosum voco, defleo, misereor. ταλαντχϊος, αία, αιον, talentum aequans. Α τάλοίντβν. ταλάντατος, miserrimus. Α τάλας. ταλαντάα, ω, appendo. Α τώλαντβν. τχλάντίξος, miserior. Α τάλχς. ταλαντίύω, f. ιίσω, libro, pondero, appen- do ; (2) hue illuc exagito, suspensum teneo, Luc. (3) vergo, inclino. ταλχντιχΊος, αία, οίον, talentum aequans. ταλχντίζω. idem quod τχλαντίίω• A ΤΑ'ΛΑΝΤΟΝ, sf, το, statera, libra, truti- na, lanx ; (2) id, quod lanci imponitur ponderandum, et nominatim talentum, pondus 125 librarum, summa pecuniae apud Atticos thalerorum 750, secundum computationem vulgarem, ap. Atticos et Babylonios 1000. ταλαντνχος, Ό, libripens. Ex pr. et Ιχω. ταλχντόω, ω, libro. Hinc ταλάντωσις, ιως, γ, ponderatio, examinatio, qua; fit pondere appenso et libratione ; (2) Metaph. de aquae marinae agitatione seu libratione. ταλαος, ϋ,, ov, miser, aerumnosus. Α τα- λάω. τχλχπχθΫ,ς, ίος, ό κα) γ, qui incommoda et aerumnas patienter tolerat, asrumna; pa- tiens, aerumnosus, miser. Ex τάλας et πάθος. ταλατίίξίος, χ, Ό κχ) Ϋι, aerumnas expertus, calamitosus et miser. Ex τάλ«ί et πΰ' ξα. ταλαπίνθΫ.ς. ίος, ό κα) ϋ,, luctum ferens, luctu adfectus ; (2) fortiter luctum et mcerorem perferens. ΎλΫ,σομαι ev στΫι- θίσσιν ίχων ταλαπινθία &υμον, Odyss. 5, 222. Ex ταλάω et πίνθος. ταλάξίον, το, et ταλαξίσχος, ό, quasillus. Α τάλαξος, n, i, vas seu instrumentum, in quo lanas et fusos reponunt; qualus, quasillus, Gl. V. calathus, fiscella ; vas, in quo cibaria aut alia geruntur; item vas, in quo lac reponunt bubulci, et quo utuntur in premendo lacte et caseo for- mando. ΐΐλΐχτοίς εν ταλάξοισι φίςον μί~ λΐΥ,Μα χαοπον, U• 18, 568. Α ταλάω. τάλχς, aha, τάλαν, Gen. ανος, aivfis, ανβί» miser, aerumnosus. Ab eod. ταλοίο-ψος, iOet. pro τκλάσιος, Ap, ΤΑΜ TAN TAP ιΰιωτικον. ταλασίά, us, y, lanificium, Aristan. 1, 18. ίξιχξγία, Suid. Α ταλάω• ναλύσιον, α, το, lana. Ab eod. ταλάσιος, n, b, lanifieus. Ab eod. ταλασιχςγίω, lanas tracto, lanariam facti- to, lanarius sum, Xen. ταλασιβξ-γία, ας, y, lanificium. ταλασιχξγιχος, y, ov, ad lanificium perti- nens. A ταλασιαεγος, a, β κα) y, lanifex, qui vel qua? lanas tractat. Ex ταλασία et 'ίξγον• τάλαντα, ten;, y, patientia, tolerantia. A ταλάω. ταλασίφξων, όνο;, β κα) y, qui animo pati- enti est, cujus pectus omnia tolerat, nee ullis vincitur jerumnis; fortis. Άμφί μ.' Όΰυσσν,ος ταλασίφξονος Ίκετο φων -r,, II• 11, 466. Ex ταλάω et φςύν. ταλαύξΐνος, α, b, patiens asrumnarum et la- borum ; (2) audax, fortis. Α'ίμχτο; ασαι "Aeya ταλαύξινον πολέμιων, II. 5, 289. Α ταλάω• ταλάφξων, idem quod ταλασίφξων• ΤΑΛΑΏ, ω, suffero, perpetior; (2) susti- neo, i. e. audeo. τάλεαι, αϊ, olearum rami, V. L. τάλν,ΟΙς, verum, Dor. pro το άλ'/ιθίς. ΤΑ'ΛΙΣ, 3ος, y, puella, virgo nubilis, Soph. Antig. 645. τάλλα, adv. alioqui, casterum. Ex τα, et αλλ». τίλλότξΐ», aliena, n. vel ace. pi. n. g. Dor. pro τα, άλλότξία. τίμα, Dor. pro τα, εμ,ά, mea. ταμάλις-α, adv. maxime, vehementer. τάματα, Dor. et Att. pro τα, 'ήματα, dies, τάμε, scidit, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ϊταμε, a τίμνω, seco. ταμίει,^3. singul. fut. 2. ind. act. Ion. pro ταμε7• ταμεία, pro ταμία, Poll, ταμείας, ν, i, idem quod ταμίας, ταμέίν, a. 2. inf. act. verta τίμνω• ταμειον, α, το, Ph. ταμειον, το privatum, cella, promptuarium, penua- rium, fiscus, Gl. Vet. Vid. ταμιείον. A ταμ,ίας. ταμίσθαι, a. 2. inf. med. verbi τίμνω. ταμεσίχξως, oo;, b χα.) y, corpus seu cutem incidens ac vulnerans, //. 4, 511. Ex τίμνω et χξόος. ταμία, «.ζ, y, dispensatrix, ceconoma. A ΤΑΜΙΆ2, 8, b, promus condus, dispen- sator eorum, qua? condenda et promen- da sunt ; (2) qui aarario praeest, quaestor ; i3) dispensator, arbiter, administer, praa- ectus. rot μαία,, us, y, quaestura, Gl. V. (2) dis- pensatio. Α ταμιεύω• ταμιείας, n, b, idem quod ταμίας. ταμιείΰιον, το, Dim. repositoriolum, Steph. ταμιείον, u, το, Gl. Vet. ταμιείον, το δημό- σιον, publicum, fiscus, aerarium. Vide ταμίιον. Α ταμιεύω. Unde τα,μίενμα, το, administratio rei familiaris, vel dispensatio. ναμίενσις, εως, y, fiscatio, proscriptio ; (2) administratio rei vel privates vel publi- can, h. e. Eerarii ; (3) parsimonia. τχμίίντνίξίον, το, cella penana, Em. ταμιευτικός, y, ov, quajstorius ; (2) parcus, qui recondere novit in futurum. A μιεύω. ταμιευτιχως, adv. parce, bona cum dispen- sation, ταμιεύτωξ, idem quod ταμίας, Man. ταμιεύω, fut. εύσω, quasstor sum, quassto- ris munus obeo, Gl. V. fisco, proscribo ; (2) sum promus seu cellar ius, Gl. V. (3) repono, sc. in publicum, unde et bona publico, proscribo. In med. repono, re- condo, prassertim mea ; (2) promo ; (3) repono, recondo in futurum velut iram, ultionem ; (4) vires non uno impetu ef- fundo, sed parce, ut surficiant universo itineri, labori ; unde et v. c. moderate impero, moderate utor opibus ; (5) con- Stituo, definio. Ώ,ς ix It) εμο) ταμιεύ- cus, Arist. Eq. 943. "Άμ,εΊς ταμιεύσομεν α,ντον, sc. άξγύξίον, id. Lys. 496. "Απαν- τά γ' αξ' αντω ταμίίύίι ; id. Αν. 1548. Έ,'ΐί άλλον κχίξον ταμηύίο-θαι, reservare, Z.UC. Χιλίχξχίας ϊτνχί πξωτον, ύτα Ιτα- μ,ίίυο-ιν, Plut. in Marc. Cat. cap. 3. A TUlLiUS• ταμίας, Ion. pro ταμίας• ταμιΰχος, ν, ό, prasfectus cella» penuaria? vel asrarii ; Ph. aerarius, confiscator, cel- larius, penuarius. Ex ταμίϊον et Ιχω. τάμΐΜ, vel ταμιο-ος, », β, coagulum ; (2) pellis hirco recens detracta, R. Nicand. in Alexiph. 373. ΎάμιοΌν ΰςιμί'ίαν \vu- σα, Theoc. Id. 11, 66. 'Ev hi τίθίΐ τάι- σαν σχ,ίνακ,ος vt -αξθΤο λα,γωΗ, Nic. ill Ihe- riac. 577. Α τάμνω• τάμν -t, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ίταμνί. a τάμνω, pro τίμνω. τάμνω, Ion. pro τίμνω. Ύάμνων ΰένΰξία μαχξα, II. 11, 88. Ιίξμα, βόίΐον, Odyss. 14, 24. Ιξίφνς, Hesiod. Op. 22. ταμω, incidam, fut. 2. ind. act. verbi τίμ- νω• τάν, pro ty,v, Dor. ace. sing, artic. praepos. a nom. ή, Dor. ά. τα.ν. Dor. pro τα. ev, et in. TAN ATP Α, ας, ή, vas a?reum, in quo condebantur carnes, Hesych. τανα^εος, Poll. ταναηκ,ν,ς, ίος, ο κα) y, vel secundum alios ταναηχ'/ις, ίος, protensam seu longam ha- bens aciem, acutus. Ex τανίιω et άκ-η. ταναιμύκης, ίος, ό και ή, mugitus in lon- gum protendens, intense et vehementer mugiens. Ex ταναος et μυκάω. mugio. τανακιΐν,ς, idem quod ταναγ,κ•/)ς, Rob. ταναόδίίξος, α, ό κα.) r), extensum seu pro- tensum collum habens. Ex ταναος et ταναος, ν, ο και η, et ταναος, y, ov, proten- sus, extentus, promissus, longus, proce- rus. Οσο"'/\ h' α'ιγανί'/ις ριπί) ταναοΊο τί- τυκται, II. 16, 588. Αϊ' τε τον ταναον α'ιθίξ -άμνάλλίθ', Eur. Orest. 316. Α τίίνω. ταναϋφϊ,ς, in longum (s. subtiliter, Suid.) text us. τανάχαλκος, n, ό κα) vi, longe lateque a?- ratus. Ex ταναος et χαλκός. τανιίαι, ων, α'ι, porrecta ligna. Α ταναός. τανηλίγϊ,ς, ίος, ό κα) ή, longum somnum vel longam quietem adferens. Ex τα- ναος et λίγω, cubarefacio. τανθάξίον, το, rubor, Hes. τανθαξύζω, Dor. τανθαλύζω, tremo, palpi- to. τανταλίξω, concutio, decutio, Anac. τανταλόω, idem, Soph. τανύγλωο-σος, %, ό κα.) r], linguam proten- sam habens. Ί,χωπίς τ', 'ίξ'/ικίς τε, τανύ- γλωο -rci τί κοξωναι, Odyss. 5, 66. Ex τανίιω et γλωοΊτα. τανν/λώχιν, ϊνος, ό κα) ή, cuspides extensas ac promissas habens. τανυίξόμος, 6 κα) ή, longum curriculum absolvens. τανυίθίίξος, ό κα) η, longam comam habens. Ab ϊθίΐζ». τανυΫ\κ%ς, ίος, ό κα) ν), protensam sive lon- gam habens aciem. Ex τανύω et axy- τανύθξΐξ, τξίχος, Ό και ν\, qui laxo est capil- lo, prolixos et promissos crines habens j (2) hirsutus. Ex τανύω et 3-g/g. τανυκεαίξος, b, longam comam habens. A κξαίξα• τάνυμαι, tendor, extendor, distendor. A τίίνω. τανυμν,κν,ς, ίς, in longum protentus, pro- lixus, altus, Ep. τανύοντο, 3. pi. imperf. ind. pass. Ion. pro ίτανύοντο, a τανύω. τανύπεπλος, ν, b κα) y, extenso et promisso peplo amictus, cui est vestis laxa et si- nuosa. Ex tosvOod et ιτί^λος. τανύπλίυ^, α, β κα) y, cujus latera in lon- gum latumque tensa sunt ; (2) amplus j Nonn. P. 5, 2. Α πλίυξά. τανυπλόκαμο5, idem quod τανύθξΐξ, Nonn. τανύπ^, no'bos, b κα) y, pedes extendens. Μίλα τανύποΰα, Od. 9, 464. Ex τανύω et fl-SV. τανύ^ξίμνος, ov, extensos habens stipites, seu truncos, Coluth. τχνύπξωΐος, ov, proram extensam et promis sam habens, Call. τανύπτίξος, «, β κα) y, cui ala? extensas sunt, extensis et patulis alis volans, ve lox. Ex τανύω et tts|ov. ταννπτίξύγίσ -trt, dat. pi. Poet, pro τανυχτί- ζνξι, a ταννπτίςυξ, υγος, β κα) y, idem et ex iisd. Gl. Vet. τανυττίξυγα ', praspetes. τανύ'ρριζος, n, b κα) y, radices extendens, radices extensas et longe lateque expan- sas habens. Ex τανύω et ρίζω. τανυσ-θεις, aor. 1. part. pass, verbi τανύω. ταννοτίπτίξος, idem quod τανύπτίξος. τανύο-κιος, ν, b κα) y, magnam et late dif- fusam umbram habens. Ex τανύω et σκιά. ( 573 ) τανυιτκόπίλοζ, a, b κα) y, scopulos in Ion- ian protentos vel altos habens, Nonrt, ^ar. 4, 21. τάνυσ-ο-αν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro ίτάννο'αν, a ιανΰοΐ. τανυς-νς, ύος, y, extensio, intensio. 'Αλλ' ayi μνι μύνγοΊ ^παςίλχετί, μ' /^b' ετι τόζν Aypov άποτρωπα,σΰε τα,νυ^ύος, Oditss. 21, 112. Ατα\ύω. τανύσ-φΰζος, ν, Ό κα) y, malleolus pedum ex- tendens inter eundum, amphs latisque passibus progrediens ; (2) longa et graci- lia crura habens, procerus ,• (3) qui fes- tinat, celer, Hes. Theog. 364. Ex τανύω et ο•φυξόν• , τανύφθογγος, ov, extendens vocem, Tryph. τανύφλοιος, n, b κα) y, corticem habens am- plum s. longum, i. e. longa et ampla ar- bor. Α φλοιός• τανύφ>υλλος, Ό κα) y, folia habens ampla et lata, sive etiam diffusa. Α φύλλον• τανυχειλ'ης, b κα) y, extendens labra, Col. τανύω, idem quod τείνω. Boiiyv τανύειν, 11. 17, 390. Ήύκτ' αλοΥ,ν τάνυσε, ib. 16, 567. Τανύοντο ΰια φλογός Ήφαίροιο, ib. 9,464. Α τείνω. τα%είΙιον, ν, το, parva cohors, catervula. Α τάξις, ταξιαξχίω, centuris prasfectus sum, sum centurio, cohorti prafectus sum, aut eti- am ordines duco. Κει' τις επιθυμων ταξί* αξχεΤν, σο) φθονεί, Arist. Pace, 433. Ά ταξίαξχος. ταξιάξχγ,ς, n, b, idem quod ταξίαξχος. Ex τάξις et άξχτι. Hinc ταζιαξχία, ας, y, cohortis prasfectura, pra?- fectura legionis, tribunatus, it. decurio- natus. ταξίαξχος, ν, b, ordinum ductor, centurio, tribunus ; item decurio, Gl. Vet. ordi- narius, manipularius, evocatus. ταξιόω, ordino. A τάξις, ιως, y, ordo, series, Ph. item, vices, officium, apparitura, Gl. Vet. (2) exerci- tus, legio, cohors, cuneus, acies, Ph. τά- ξεις, classes, GL V. (3) constitutio, ordi- natio, ut νόμων τάξις' (4) tributa, vecti- galia j (5) modestia, in ore. Α τάσσω. Hinc ταξιώτ' /is, v, b, apparitor ; officialis, Gl. V. ταξιωτικος, y, ov, officialis ; ραζΰος ταξιωτι- κ•};, virga lictoris. A praec. TA'SOS, », y, taxus, arbor feralis et ve- nenata. ταπεινολογία, ας, y, submissa et humilis o- ratio. Ex ταπεινός et λόγος• ταπεινοΙρ\μοσύν/\, ys, y, idem. Α ρημχ. ΤΑΠΕΙΝΟ' 2, y, bv, humilis, Ph. submis- sus, Gl. Vet. tenuis, de fluvio ; humilis, de planta ; item vilis, abjectus. Hinc τu^rεtvότyς, ητος, y, humilitas, animidemis- sio et abjectio. ταπίΐνοφξονίω, o7,«f. y&u, animo sum humili et dejecto, demisse et humiliter, it. mo- deste sentio. τu!τειvoφξoσύvy, ν\ς, y, animi demissio, ani- mus demissus et humilis, Gl. V. humili- tas, humiliatio, modestia, in Sacris. A ταπεινόφξων, όνος, b κα) y, qui est animo humili et abjecto. Ex τα^ε^βί et φξν,ν ταπεινόω, f. ώσω, humilem reddo, demitto seu submitto, deprimo ; in S. Script, af- fligo, calamitatibus premo, it. vitio, stu- pro; τεταπεινωμίνος, submissus, Gl. V. p. part. pass. "Ος-ις ταπεινώσει 'εαυτόν, ύψωθύσεται, Matt. 23, 12. Μ-^ πάλιν ελ- θόντα με ταπείνωση Ό ®εός μα πξος ύμάς% 2 Cor. 12, 21. θΓδ« Ιε ταπεινΖσθαι, oTdcc 2ε πεξίσσεύειν, Phil. 4, 12. Α ταπεινός. ταπεινωθ'ί,σίται, 3. sing. f. 1. ind. pass. . ταπεινώθ'/ιτε, 2. pi. a. 1. imper. pass, verbi ταπεινόω. Unde ταπείνωμα, ατός, το, depressio, humilitas. ταπεινως, adv. humiliter, abjecte, demisso animo, modeste. ταπείνωσις, ιως, y, animi demissio et abjec- tio ; (2) imminutio ; (3) inopia, tenuitas ; (4) in Sacris, modestia. Α ταπεινόω. ταπεινωτικός, y, ov, humiliandi et depri- mendi vim habens. Ab eod. ΤΑΊΙΗ2, ν,τος, b, tapes, tapetium, tape- turn, vestis stuagula. τάπις, ίΰος, y, idem. ταπολλά, adv. plerumque, saape. ταπξωτα, adv. primum, ut primum, simul atque. τάξαγμα, το, idem quod ταξαγμος, 5, b, turbatio, tumultus, con- sternatio, terror. "Eg -ιν yuz y ταξαγμος TAP ιμτίχτνζί μοι, Eur. Hec. 856*. Α τα^χσ• ση. Unde τχξάχτνίί, a, 6, turbator, perturbator. ταξχχτιχο;, sj, ev, perturbatorius, turbandi seu perturbandi vim habens, qui turbare solet, turbulentus, Gl. V. turbidus. Των αίσθητ/ΐξίων f) xxoij ταξχχνιχώτχτόν iri TJJi ψυχής, Appian. in Syriac. ex Plut. in Crass, cap. 23. Ab eod. *χ%αχτ«ς, r» ov, perturbatus ; (2) qui per- turbari potest. Ab eod. Unde τχ^άχτωξ, o°o;, b, perturbalor, Rob. ταξχντινϊδιον, το, vestis mollis et pellucida, qua? apud Tarentinos in usu fuit. •τχζχντινίζω, Tarentinos imitor, inpr. de- curro equo armatus. ταξάξγι, 3. sing. aor. 1. conj. act. verbi tx- ςάσσω• τχξαξίας, β, turbulentus, turbis studens, Suid. νχξχ&χάξοΊος, βν, qui cor turbat, Ar. ιχ^ά\ι•χτο;, β», qui equos turbat, &c. Pelo- pis cognomentum. τΛξαξιντόΓζΛτο;, β, equestrium copiarum perturbator, Ar. νάοχζι;, ιω;, ή, perturbatio. Α τχξάσσω• να\ασσίσΰω, 3. singul. pra?s. imperat. pass, verbi τχξάσσω. νχ^χσσομϊνων, gen. pi. part, prses. med. ΤΑΡΑ'22Ω, vel άττω, f. ζω, commoveo, turbo, perterreo ; τιτχξχγμίνο;, turba- tus, Ph. p. pare. pass. Οϊοισί μ\ Ζ χόκη- ςι, βωμολοχίύμχσιν τχξάτηι; ; Arist. Eg. 898. "SI; μ.οι ΰφ' Υ,πατι biiy.ee χλοίξον τα- ζάσσιι, Eur. Supp. 600. Άλλα συμμχ- χχς ταξάσσιιν hiivov, id. Rhes. 692. Έ- νχξάχθγ,σχν πξο; το πχξάΰοξον τη; ο-^/ΐω;, Luc. τν,ν γατί^χ, Arist. Nub. 385. ΤΧ ζχχγ), %;, ν>, turba, turbatio, confusio, tumultus, consternatio. Α τχξάσσω. νχξάχθητι, 2. pi. a. 1. imperat. pass, verbi τχξάσσω• Unde τάξχχο;, n, o, tumultus, Gl. V. turbatio. •τχξχχωΐΥ,;, io;, 6 xxi -h, turbulentus, Ph. turbarum plenus. Α τχζχχτι. χχ%χχωδω;, adv. turbulente, tumultuose ; (2) pavide. A τχξχχώΐν,;. τχρζχλίο;, ίχ, ίο», terribilis, timorem et metum adferens ; (2) metuens, timidus, formidolosus, act. et pass. Τχξζχλίοι S' άλάλχζον, Norm. P. 6, 20. Α τάςζο;. νχξ£ίω, paveo, timeo, trepido ; (2) vereor, honoro. Τχζζν,σΐι γχξ a, νιοσφχγη τίτόν γι χςοσλιύσσων φόνον, Soph. Aj. 545. Τχξ- ζιϊν μιν ϊξγχ hiiv' αναγχαίω; εχιι, id. Track 736. Mi» μι τχξ ζ%σχς πξοΰω;, id. Phil. 756. Τχξζων οξφάνίυμχ τίχνων, Eur. Her. Fur. 549. Ab eod. rxq&h, %;, 'h, idem quod τάξζο;- ταζζίσχντι, pavefacti, η. dual. a. 1. part, act. v. τχζζίω• Τω μ\ν ταςζ'/,σχντι, xxi χ'ώομίνω βχσιληχ, "Στν,τν,ν, II. 1, 331. ΤΑ'ΡΒ02, to;, το, terror, timor, metus. τ-χξζοσύν/ι, *ι;, υι, idem. τχςζόσυνο;, ov, territus, pavidus. τχξγαίνω, turbo, Hes. νχξίχιίχ, χ;, 'h, conditura, quae sale fit, i- tem pollinctura, Gl. V. succidia. Α τα- ςιχύ*>• ; λ '. , ναξ'χίμποζος, u, b, salsamentanus, salsa- mentorum venditor. Ex τάξίχος et 'ίμ- ποξος. ιχξίχιυίΐς, teos, 'λ, salsatio, Gl. V. νχειχίυτϊ,ξ, ϊίξο;, ο, idem quod τχξίχίυτνβ, Man. νχξΐχίυτί;;, S, b, salitor, conditor, Ph. νχζίχιυτο;, )>, cv, sale conditus et aliquam- diu adservatus. A τχηχώω, f. ιύο-ω, sale, arena, fumo, con- dio, macero, induro et arefacio, Gl. Vet. salso ; τχξΐχίύω νιχξον, mortuum pollin- go, Gl. V. Κξίχ ητχξΐχίυμίνχι Longin. 43. Α τχξιχος. τχςιχνγο;, ό, qui salsamenta advehit, Bud. νχξίχνξο;, ζχ, ξον, qui est ex genere salsa- mentorum, qui saliri solet ; (2) sale con- ditus et servatus, salsus, Ph. τχ^ιχ'/ίξον, prassalsum. Α τχζίχο;• νχξίχιον, n, το, salsamentum. Ab eod. τχξίχονωλίΊον, το, tabema salsamentarii. τχξίχοπωλίω, sum salsamentarius, salsa- menta vendito. A ταξίχοτώλνις, a, β, qui salsamenta venditat, Gl. V. salsamentarius. TA'PIXOS, tf, i, vel to;, το, salsamentum piscium ; (2) caro sale condita. TAPO'2, ξχ, eov, velox, Rob. τχξτν,μίν, 1. plur. a. 2. ind. pass, Ion, pro ίτχζΤΥ,μιν, a τίξνω. ΤΑΥ rxpplov, », το, craticula, Dim. a Tamos• TA'P ΡΌΘ02, », b, auxiliator, Rob. τχ'(ρο;, S, b, crates, Gl. V. Att. pro τοοξσίς. τχξο-χ, τχ, pedes, Ep. Tx°tros, S, ή, crates, super qua casei aliaque solent siccari j (2) aliquid τχριτω simile, ut ala avis, palmula remi, palmula ma- nus seu pedis, Ph. τχοσο; τα xoVo;, plan- ta ; τχξο-οι, tali, Philox. plantae, Gl. Vet. Α τίξρω. τχξο-όω, sive τχρόόω, instruo et munio cra- te, crati impono. Α τχρο-ό;. Unde τχξο-ωδγ,ζ, sive Txapuhr,;, io;, Ό xxi 'h, iu modum cratis implicitus seu implexus ; Epith. arborum, quarum radices sic im- plicantur. τχξρωμκ, χτο;, το, idem quod τχξΟ'ό;. τχξτχξίΐο;, to;, et io;, x, ov, tartareus. τχξτχξίζω, tartareo frigore tremo. A TA'PTAPOS, u, b, et plur. τχ τάξτχξχ, ων, tartarus, profundissimus inferorum locus ; (2) locus tenebricosus, career. τχξτχξότχις, b xxi ή, tartari proles. τχξτχξόω, in tartarum [it. carcerem) de- trudo vel dejicio. 'ΣαςχΤ; ζόφν τχξτχξύ- σχ;, 2 Pet. 2, 4. Α τχξταζος. τχξφίχ, adv. frequenter, crebro. Ύχζίρί' ixxtiro-ii, 11. 22, 142. Α τχξφν)ς- τχξ, Rob TA'PXEA, ων, τα, et τχξχχι, ων, χι, in- feriae, justa, parentalia. H: τχςχίνω, sepelio. τχξχύω, fut. ϋσοι, exsequias facio, funus euro, sepelio. T-> ; v l\ νχνξχτχι χξόχχιο -i τχζχύοΊίτιν \v πχζχχτίαι;. Lye. 728. τα;, pro τί?ί, Dor. gen. sing. f. g. ab artic. praspos. b. τχοΊί, ιω;, %, intentio, extentio, contentio, Ph. tentio, tenor, tentigo ; ap. Rhet. lon- gissima periodus. Α τιίνω. ΤΑ'22ί2, vel τχττω, fut. ξω, ordino, col- loco, statuo ; (2) constituo, destino ; (3j mando, impero, ut tributa; τίτχγμχι, ordinatus sum, Gl. V. p. pass, τετχγμί- vos, ordinatus, status, fixus, Gl. V. parti- cip. In Med. τάσσομαι, certis pensioni- bus solvo. 'E«e7vuw μ\ν άπαντα νόμοι τί• τχχτχι, Dem. Ph. 1. Σχίξΐιν s'iyai μίνων τίτχγμχι τχσΰί, Eur. Cyc. 30. Έχν μόνον το ταχθίν ίν τολμά τίλίΐν, Soph. Aj. 528. τατιχο;, r„ ov, tensivus. Α τιίνω. τχττωμίν, 1. plur. praes. conj. act. Att. pro τάσσωμιν, a τάσσω• τχτυξχ;, b, phasianus, Ath. τχτώμινοι, nora. pi. praes. part. pass. Dor, et contr. pro τ^τχόμινοι, a τ/ιτχω, privo. τχνξάω, ω, taurio, de tauro vaccam appe- tente. Α τχΰζος. τχυξίία, item τανξία, scil. loga, taurinum corium. Α τχύξαο;. τχύζΐιο;, ιίχ, itov, taurinus. Α τχΰξος• ταίξΐο;, ία, tov, idem et ab eod. τανξν,δον, adv in modum tauri. Ab eod. τχύξΐχ, τχ, festum in honorem Neptuni. τχυξίΖιον, s, το, parvus taurus, Dim. τχνξιχό;, -h, bv, tauricus ; (2) taurinus. τχί/ξΐο;, taurinus, Soph. τχνξοζόχ;, b, clamosus, proprie, tauri vo- cem habens. Α βοί,. τχυξοζόζος, u, b xxi -h, taurivorus, taurum vorans. Ex ■ •jgo; τχυξογάΓωξ, οξο;, ο, vorax. Α γας•%ξ. τχυξόδιτο;, ά, ο», cui taurus alligatus est. A Ssa». Txvgoulv.i, ίο;, b xa) v>. tauri formam ha- bens. Ex τχΖζο; et iTho;. τχυξόχίξω;, ωτο;, b xxi 'h, cornua taurina habens. Ex τχνςο; et xi e x;. τχνξοχίφαλο;, cv, taurinum caput habens. Α χΐφχλ'ή. τχνξοχόλλα, y,u 9i, glutinum taurinum, quod fit ex auribus et genitalibus tau. rorum. Ex ιχνξΟ! et χόλλχ, gluten. Hinc τχυξοχολλώδν;, to;, b xa.) i), glutini taurino similis, glutinosus. τχνξόχξχνος, », b xxi 'h, taurinum caput ha- bens, qui taurino capite est, A xexvov, { 574 ) ΤΑΥ τχνξΰχτονίω, S, taurum occido. Ται/*β« τονι7 μιν δύδίχ' Ιντιλΐί; βν;, Soph. Tr. 779. A τχν^οχτόνο;, ν, b xxi r), tauri interfector. Ex τχΰξο; et χτι'ινω. τχυζόχτονο;, e, b xxi vi, a tauro occisus. τχυοομίτωτο;, ov, tauriiiam, i. e. torvara frbhtem habens. Α μίτωπον• τχνζόμοξφο;, ts, b xxi ή, tauri formam ha- bens. Ex ταυξο; et μοζφ^. τχνζοτάφνο;, r,, Epith. Europa?, tauro vectae, Lye. τχνξοτάτωξ, οξο;, b xxi 'h, ex taurc procre- atus. Ex τχΖζο; et πατίξ. τχυξ,οτόλια, τχ, festum in honorem Diana?, Hes. f Τχνξοπίλο;, tt, v„ et Ταυξοτόλ7ΐ, ν,ς, v„ Di- ana ; vel quod apud Tauros Scythiaj gentem colatur, vel quod taurorum gre- fibus prassit ; vel quod eadem sit ac /una, quam tauris vehi fingunt. Ύχυξο- πόλχ Αίος'Άξτιμα, Soph. Aj. 172. Ex τχϋξο; et πο\ίω• τχνξοπο;, seu τχνξωτο;, qui taurino aspec- tu, seu taurina facie est, Ath. τχυξόπχ;, troho;, b xxi 'h, tauri pedes ha- bens. Ex τχϋξο; et -rS;. TAY~P02, tf, β, taurus; (2) signum cce- leste ; (3) Taurus, mons vastissimus Α- βια? ; (4) penis. ταυξοσφχγίω, ω, tauros macto. Τχυξοσφχ- γϊίντι; ι!; μιλάνΗτον σάκο;, Mschyl. ap. Longin. 15. Ex σφάττω seu σφάξω. τχνξοφάγο;, ν, b, taurorum vorator. τχνςοφχνί;;, ίο;, Ό xxi η, qui taurus esse vi- detur, tauro similis. Α φαίνομαι. τανξόφθογγο;, u, b xxi v\, tauro similia so- nans, vocem edens taurina? similem. τχυξοφόνο;, u, b xxi v\< tauricida, qui tau- rum, vel tauros c*dit. Α φίνω- τχυξόφοςο;, b, qui fertur, trahitur a tauris. Α φί&ω» τχυξόω, ω, taurum facio, in taurum muto ; (2) stupro, comprimo ; τχυ°*μχι, taurus fio, taurinam naturam induo ; (2) com- primor a viro. "US•/, γάξ ίΐΐον οιχμχ νι» τχυξαμίν/ιν, Eur. Med. 92. Α τχϋξο;. Ύχυξώ, ή, Taurica Diana, Steph. τχυξώ^Υ,;, ι;, taurinus, qui taurina facie est. At τίίϋξώδέα, adv. tauri in modum , torvum, Nic. τχυξωτό;, S, b xxi 'h, tauri faciem habens, tauriformis- Ex ταΰξο; et ώ-ψ- τχίτχ, eadem, Dor. pro τα αυτά. ταίιταν, hanc^ ace. sing. f. gen. Dor. pro τχΰτ'/\ν. ab Ζτο;, hie. ταύτγι, adv. eatenus, ea ratione, eo modo ; (2)' ea ex parte ; (3) ea de caussa, ideo j (4) hac. Ab %το;, hie. ταυτίζω, in unum confero, unum idemque censeo et pono. A ταυτο, vel ταυτόν, et ταυτο, τχυτόν, idem illud. E/V τχυτον yxu;, convenit inter nos, Eur. Hec. 736. Ex το et α,ΰτό. ταυτοζΐί?.ία, ας, ν), voluntatis consensus, eader*. voluntas. Ex τχυτο et βαλη. τχυτογξχφίω, eodem modo scribo j ταυτο• γξχφύμινχ, qua? eodem modo scribun- tur. Α γςάφω. τχυτόΰοξο;, b xxi r\, idem sentiens. A δόξα• τχυτοΐυνχμίω, a?quipolleo, idem significo. A τχυτοΰυν&μο;, b xxi r\, asquipollens. A %{j• ναμι;- τχυτοιιΐν,;, ίο;, b xxi 'h, ejusdem forma?, uniformis. Ex ταυτο et ιΤδος. τχυτο'ιτιιχ, χ;, ή, repetitio ejusdem rei aliis verbis. Ex τχυτο et l^os- τχυτοΐίτίω, ω, idem dico. Ab ιπω. τχυτοίξγίω, ω, eadem operor, Suic. Ex τχυτο et ϊξγον. ταυτοίξγίχ, χ;, ν), idem opus, eorundem operatio. Ex iisdem. τχυτοθιΚνα, ίο;, b xxi vt, idem volens ; ταυ• τοθιλϊ;, identitas seu consensus volunta- tis. Α 3•6λ«. ταυτόβξϋ;, b, η, iderasonans j το αυτό 3-ξόων, A 5-geej. τχυτοχίνντο;, ν, b xxi v>, qui eodem cum altero movetur, parem raotum habens. τχυτοχλινη;, ίο;, b xai ή, in idem vergens. Ex ταυτο et χλίνομαι- τχυτολογίω, idem dico, idem loquendo ite- ΓΟ. Ιΐΐξΐ των χαλώ; xxi πολλοί; ίΐξ'/ιμίνων τχυτολογίΐν, Polyb. τχυτολογίχ, χ;, r), vitium sermonis, quando res eauim pluribus, et plane idem sig- nificantibus verbis, redditur. TAX ταυτολογιχως, adv. per tautologiam. A ταυτολόγος , tt, β χα) ή, idem iterum atque saepius dicens. Ex ταυτο et λίγω. ταυτόματον, vel τχϋτόμχτον, quod fit casu vel fortuito, forte ; άπο τχυτομάτν, forte fortuna; item sponte. Ex το et αυτί- μοιτον• τχυτομολίω, idem cum αύτομολίω, V. L. ταυτοπάθειχ, ή, eventus, fortuna simi-lis in utramque partem. A ταυτοπαθ/,ς, ες, cui idem accidit. ταυτοποδία, ή, ejusdem pedis repetitio, ut in ditrochaeo, apud Hephcest. A π5ς. ιαυτοποησωπιχως, adv. in eadem persona. A τχυτοπξβσωπιχος, ejusdem personae. ταυτο σΫ]μαν τος, ov, idem significans. A σΥΐμχινω. τχυτόσν,μος, ov, idem. Α σγ,μα• τχυτοσθενν,ς, ίος, Ό χχ) i, ejusdem virtutis et roboris, Suic. Ex ταυιο et σθένος. τχυτοσυνΙξομΫ,, γ]ς, υ), concursus in eundem locum. ταυτάτγ\ς, νιτος, τ>, res eadem. Α ταυτο. ταυτοφωνία, υ), similitudo soni. A ταυτόφωνος, ov, similiter sonans. Α φωνΫ\• τχυτάνυμος, ov, idem nomen habens. Ab όνομα, τάφε, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro I- τχφε, a Β-άπτω. τχφεί;, aor. 2. part. pass, verbi Β-άπτω- τχφίύς, εως, ή, vcspillo, libitinarius, sanda- pilarius ; qui sepulturam dat, Soph. (Ed. Col. 582. Α τχφΫ\. τχφϊή, ί?ί, r\, sepultura, funus, exsequiae; (2) quod numeratur pro sepultura. A 8-άπτω- νκφΫ,ϊον, u, το, vestis quae sternitur super sepulchrum. νχφήϊος, «, o, ad sepulturam pertinens, se- pulchralis, funereus. Α ταφίι. τάφιος, ία, ιον, sepulchralis. Α τάφος, τάφος, ν, ο, tumulus, collis ; monumen- tum, Soph. Aj. 1187. (2; sepultura, fu- nus, exsequiae ; (3) epulum funebre, sili- Cermum. Αυτά? ο τοισι τάφον ΐίενοειχία δαίνυ, II. 23, 29. A 3-άπτω. τχφξεία, ας, ή, fossio, fossae excavatio ; (2) valli exstructio pro castris. Α τχφξεύω. τάφξευμχ, ατός, το, munitio castrorum. τχφξεύω, fossam duco, castra munio. A τάφξος. _ τχφξ'η, υ), idem quod τάφξος, Herod. -τχφξο;, ν, υ), fossa, fossatum, Ph. sepes, Ph. vallum. Gl. V. etiam pro carcere sc. in terram defosso, maxime, reperitur. A 3-άπτω. ταφ$οειδγ,ς, is, fossae similis. Ab εΐδος. τχφξώξνχοί, tt, i, vallorum effossor, Mob. Ex τάφςος et οξύσσω, /odio. τάχα, adv. velociter, properanter, mox ; (2) forsan, fortassis, forte j (3) facile. A ταχύς, ταχεία, ας, yi, celeritas. Ab eod. ταχέως, adv. idem quod τάχα, et ab eod. ταχΰηναι, aor. 1. inf. pass, verbi τάσσω, τχχινά, adv. celeriter. Α ταχινός. ταχινος, ν, ο», pernix, celer, velox. A τάχος, ταχαως, adv. celeriter. Α τχχινός. τάχιον, adv. citius, celerius, velocius ; (2) cito. Α τχχίων, Comp. a ταχύς. τάχιςα, adv. celerrime, velocissime. A τάχίς-ος, /V*j, is-ov, celerrimus, velocissi- mus ; ty,v τχχίστγ\ν, sc. ήμίξχν seu iigot», quamprimum, Ph. actutum, Gl. V. Su. perl, a ταχύς, ταχίων, όνος, β χα) yi, celerior, velocior, ci- tior. Comparat. a τχχύς. Unde τάχος, ίος, το, celeritas, velocitas. ταχύ, adv. velociter, properanter, cito. τχχυάλωτος, tt, ο χχί ή, qui facile capi po- test, Rob. Ex τχχύς et άλατος. ταχυΖαδις-ος, κ, β» qui celeriter incedit, R. Ex τ*χί»ί et βαδίζω. ταχυΖάμων, όνος, β xai ί, idem. Ex ταχύς et βαίνω. ταχυΖάτης, ν, β, idem. Ex inus. βχτίω. ναχυΖλαςία, ας, 'h, germinandi celeritas. Ex ταχύς et βλα^άνω. ταχύζίΐλος, », β xai rt, qui promptus estcon- sdio, aut qui cito consilium mutat. Ex ταχύ? et βαλνι• ταχύγγ,ξος, u, Ό χα) η, cito senescens. Ex ταχύς et γηξχς . ταχΰγΚωσσος, it, β xai ί, inconsulte lo- quens ; (2) effrenata linguae incontinen- tia praL-ditus. Ex γλωσσά. ταχύγανος, it, ο xai y, velox, celer. 'Uf Magiq ταχύγννος άνίγςίτο φοιτάς οΊγξ, TAX Norm. P. 11, 31. Confer 6, 20. Ex τα- χύς et γόνυ. ταχυγξάφος, ν, β xxi η, qui velociter sen- nit; utens literis vulgaribus, qua? cur. sim scribuntur ; ορρ. χαλλιγξάφω, qui literis initialibus utitur; (2) exceptor, actuarius, notarius. Ex γράφω. ταχύδαχξνς, υος, ο xai r), facile lacrimans. Taxvhivm, ίος, ο xai ή, qui celeriter vortice circumagitur, versatilis. Εις ς-ξοφάλιγγα μί'/>ς ταχυδινίος ω&ς, Nonn. Paraph. 5, 35. Ex ταχύς et δίνη, vortex. ταχυδξομ,ίω, ω, celeriter curro. A seq. ταχυδρόμος, ν, ο χα) ή, velociter currens. Ph. cursor. Ex ταχύς et τξίχω, curro. ταχυίξγνς, ίος, ο χα) ή, celer in opere all• quo, acer, promptus manu. Ex ϊξγον. ταχυίξγίχ, ας, ή, celeritas in conficiendo negotio, celeritas rei conficiendae. A praec. τχχυίξγος, S, o, idem quod τχχυίξγγ,ς• Αυ- σντόνω τχχνίξγος κναξ 'ιΫ,σατο μύθω, Nonn. Ρ. 5, 10. ταχυΥίξΥΐς, ις, qui celeriter movetur, vehi- tur. Epiih. navis, currus. τχχνθάνχτος, tt, Ό χα) r\, subito moriens j (2) subitam mortem adferens. ταχύϊππος, Ό, eques bonus. ταχυχίννιτος, u, Ό χα) yi, qui celeriter mo- vetur, Rob. Ex ταχύς et χ,νίω. ταχνμχθγ,ς, ίος, ο χα) η, qui cito discit, seu qui cito didicit. Ex ταχύς et μχν- θάνω. ταχύμπνις, ίως, ο χα) ί, qui subito irasci- tur, iracundus. Ex ταχύς et μγ]νις. τχχνμγ,τγ)ς, ν », i, vel ταχΰμΥ/τις, ίος, Ό χχ) ή, celer in capiundo consilio. Ex μίί- τις. ταχνμνιτωζ,Οζος, ο χα) υ), fcecundlls. ταχύμοξος, Ό χχ) ϋ), brevis aevi. ταχυνχυτίω, celeriter navigo, Αρρ, Β. Mi- thrid. Ύχχυνχυτων, σχάφος ίΰτξίχίΓον, Luc. in Amor. Ex νχύτνις. τχχυνιϊ, 3. sing. fut. 1. ind. act. verbi τα- χύνω. τχχύνοιχ, χς, η, mentis celeritas. A τχχύνοος, contr. ταχύνας, 6 χα) ϋ], qui celeri est ingenio. ταχύνω, accelero, propero, festino ; matu- ro. Α ταχύς. ταχυπίΐΰγ>ς, ίος, Ό χα) y, qui cito et facile paret ; (2) cui cito persuadetur aliquid, credulus, Theoc. 2, 138. Ex πείθομαι. ταχνπίτης, ν, Ό χα) ή, celeriter volans. Ex ταχύς et πίτομχι. τχχυπλοίω, ω, celeriter navigo. Ex πλίω. ταχντλοΊα, ij, celerrima navigatio. Α τα- χύπλας. ταχύπνοια, ν), celeritas respirationis. A ταχύπννς, celerem respirationem habens, seu celeriter, et frequenter respirans. ταχύπομπος, tt, Ό χα) ή, qui celeriter dedu- cit seu transmittit, Rob. Ex ιτίμπω. ταχύτοπτος, a, 6 xai ή, suspiciosus. Ex ύποπτος. ταχυπόξος, a, h χα) η, celeriter gradiens. Ex ταχύς et πείξω. ταχύποτμος, u, β χα) ή, citae morti obno- Xius. Ύαχύποτμον ανίζων 'έθνος, Pind. Olymp. 1, 1U7. ταχύπνς, ποίος, Ό χχ) ν\, pedibus celer, ve- lox, Gl. V. alipes. τχχύπτεεος, u, Ό χα) ή, celeriter volans, ve- lox. Ex πτεξόν. ταχύπωλος, tt, ο χα) υ), celeres equos ha- bens ; (2) rei equestris peritus. ταχύρροθος, ov, tumultuosus, trepidus, ve- lox, citus, Msch. Sept. ad Theb. 287. ταχύρρω$•ος, n, i χα) η, qui cito conva- luit; (2) velox, praspes. Ex ταχύς et ρώννυμι• ΤΑΧΥ 1 2, εια, υ, celer, citus, velox, rapi- dus, Ph. festinus, Gl. Vet. ■ ταχυ^ξοφάλιγξ, ιγγος, ο χα) η, velox, cele- riter volubilis. Πάντα τχχυ?ζοφάλιγγι μι$ συλλεξχτί ριπγ, Nonn. Paraphr. 6, ταχύτατα, adv. celerrime, Superl. ταχύτεξον, adv. ocius, citius, celerius, ve- locius, maturius, Philo. Α ταχύτερος, Comp. a ταχύς. ταχυτΥΐς, ν\τος, et ταχύττις, ν,τος, fi, celeri-. tas, pernicitas, velocitas. Α ταχύς. ταχυτόχος, ν, Ό χα) ν\, facile et celeriter pa- riens. Ex τ«χ«ί et τ/*τλ;. τχχυφθίμίνος, τι, ov, cito periens, Nonn. τχχύχείζ, ΐξος, i χα) yi, celer, promptus manu. τχχνχειξίχ, ας % <δ, celeritas, agilitas ma• ( 575 ) ΤΕΘ nuum in laborando, seu in aliquid confl. ciendo. Α ταχύχίΐζ, ΤΑΏ, capio. Supponitur tantum, ut hinc sit tyi, cape, sume, apud Homerum. Tij νυν τϋτβμ Ιμάντα, 11. 14, 219. est et ver- bum τάζω, ejusdem significationis. τάων, JEol. pro των, gen. pi. f. g. articuli praspos. «. ταώνιος, n, a, pavoninus, pavonius. A ΤΑΩ 2, ώ, et ταως, ω, et ταων, ωνος% pa ν ο. ΤΕ\ conjunct, que, et, atque. Vid. Em. ΤΕΤΓΛ, fut. Ιω, tingo, madefacio, hu- mecto, rigo, irrigo ; (2) mollio, emollio j τίγγεσθαι,ναο\\\χ\, cedere. Τ; χλωξοίς δχχξύοις τεγγεις χόζας ; Eur. Med. 922. 'Αλλ* ίμν μέλας ό'μζξος χχλάζν,ς χ'ϊμα- τος ετίγγετο, manabat, Soph. (Ed Tyr. 1287. Ού πολλάχι jjj τνμον 'ετίγχθη χςάτ ενδόμυχον πλΥίγησι νότα, id. Phil. 1446. Ιίυχινα7ς δξόσοις τεγγόμενος χόμχί λυγξάς, id. Aj. 1227. τίγεος, u, ο, tectus, opertus ; (2) altus, sub- limis. Α τίγος. riyvi, %ς, ή, tectum j (2) ipsa domus. A S -'εγω. τεγχτος, r), ov, tinctus, madefactus ; (2) qui tingi et humectari potest j (3) qui frangi oratione et molliri potest. Α τίγγω• τίγξις, εως, ή, madefactio, humectatio, mollitio. Ab eod. TiVe?, εος, το, tectum, domus ; (2) lupanar, cella meretricia. Α $-εγω. τίΥ,ν, ace. sing. f. g. a Dor. τιος pro σος, tuus. τεθχλότα, ace. sing. part. perf. med. Dor. pro τεθΥ,λότα, a 3-άλλω. τεθαλυΊα, nom. sing. f. g. ejusd. Dor. pro τεθγιλυ7α• τεθχρρΎιχί, 3. sing. perf. ind. act. Β-χρρίω. Unde τιθχ'ρρΥ,χότως, adv. confidenter. τεθχξσγ]χχσιν, 3. pi. perf. ind. act. cum », a S -αξσεω. τεθάφαται, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro τεθαμμίνοι εισ), a &άπτω. τεθίχμαι, perf. ind. pass, verbi &εάομα*. τίθεάμεθχ, spectavimus, 1. pi. perf. ejusd. «0εΓεν, 3. pi. aor. 1. opt. pass. Ait. et per Sync, pro τεθείνισαν, a τίθημι. τεθειχας, 2. sing. perf. ind. act. Bceot. pro τίθ'/ιχας• τεθεμελιωμίνοι, nom. plur. perf. part. pas». verbi 3-εμελιόω. τίθιμελίωτο, 3. sing, plusq. ind. pass. Ion. pro ετεθεμελίωτο, ab eod. τεθγιλας, 2. sing, perfect, indie, med. verbi &άλλω• τεθηναι, a. 1. inf. pass, verbi τίθνιμι. τίθΥίπα, perf. ind. med. verbi &άπτω• τεθγ,χα, acui, perf. ind. act. verbi δ-ήγω. τίθιχα, attigi, perf. ind. act. verbi Β-ίγω. τεθλασμένοι, fracti, nom. plur. perf. part. pass, verbi ^λάω, /rango. τεθλιμμενον, pressum, ace. sing. perf. part. pass, verbi S -λίζω, premo. ΤΕθΜΟ ν 2, S, i, et τεθμιον, n, το, lex, ri- tus, institutio, Pind. Lascar. Hinc «- θμιος, legitimus, solennis, pro S -ίσμιος• τ'εθμια, leges, mores, instituta. Ύίθμια* ευτί σφιν Καξνειάδες Ύ\λυθον ωξαι, Callim. Hymn. \τι ΑροΙΙ. ST. '"Ηλθες άπο Ίχνθί- ojij άπο δ' ε'ίπαο τ'εθμια Ύαύξων, id. Hymn. in Dian. 174. τ'εθναα, perf. ind. med. verbi inus. &νάω. τεθνχθι, 2. sing, praes. imperat. act. verbi τίθνπμι. τεθνχίΥιν, mortar, praes. opt. verbi ejusd, τεθναϊμεν, moriamur, 1. pi. praes. opt. per Syncop. Alt. pro τεθναίτιμεν- τεθνάχχμες, 1. pi. perf. ind. act. Dor. pro τεθνΫ,χαμεν, a 3-νΫ)σχω. τεθναχώς, perf. part. act. Dor. pro τεθννιχώς. τεθνάμιν, praes. inf. act. Dor. pro τεθνάναί, a τεθνΥίμι pro ?τνγ\σχω. τεθνάς, mortuus, praes. part. act. τεθνάσι, 3. pi. perf. ind. med. per Synceres. pro τεθνάασι, a ΒνΫ\σχω• τεθνασο, 2. sing, praes. imperat. pass, verbi τεθνΥίμι. τεθνάτω, 3. sing, praes. imperat. act. τεθνειχα, perf. ind. act. Bceot. pro τίθννιχα, quod per Syncopen pro τεθάνηχα, a &νίι- σχω. τεθνειωτα, vnortuum, ace. sing. part. perf. act. Bceot. et Ion. pro τεθννιχότα. τεθνεως, perf. idem, Poet, pro τεθνηως, et hoc pro τιθν%χως, quod per Syncop. pro τεθαντιχώς. ΤΕΙ TEK TEA i, tnortuus sum, perf. indie, act. Ion. pro τεβνγ,κα, syncopato ex τεθάννικα. τεθννχα, perf. ind. act. verbi 3-ντ,σχω. .τίθν/ιμί, pro δνγ,σκω, Horn. τίθνγ,ζόμενος, moribundus, Gl. V. moritu- rus. A Β-νήσκω. νίθνίξω, f. 1. ind. act. verbi Β-ν/ισκω. τεΒνν,σω, Fut. 1. ind. act. Ion. pro Βν^σω, a verbo S -νάω, vel per Sync, a Β-ανεω. τεΒνν\ώς, vide antecedens τεϋνεώξ- τεθνώς, Poet, pro τεθνεώς, quod vide. τεθόλωται, 3. sing. perf. ind. pass. v. &ολόω. νεθοξέίν, aor. 2. inf. act. Ion. pro &οςε7ν, a cEeιν τείξασι κατά Φ°ενας, ib. 15, 61. Τε/- ςετο δ' α'ινως, ib. 5, 352. Τείξοντο δε νη- λέϊ χαλκω, ib. 17, 376. τιιχεσιζλήτ^ς, ν, ο, murorum dejector. Ex τείχος et βάλλω» τειχεσιπλ-/ιτ-/ις, ν, ό, vel potius πλ•ηχτνις, mcenium quassator, vel mcenia aggredi- ens, II. 5, 31. Ex τείχος et πλ-ί,σσω, aut πελάζω. νειχεω, pro τειχίζω, muris cingo seucir- cumdo, munio, Herodot. Α τείχος. ταχ-Λ^ς, ιος, Ό κα) η, mcenibus conclusus, qui se intra rnuros continet, qui obside- tur. Ex τείχος et ά%ω, apto. τειχία, ας, *j, munitio ; proprie muralis, Mob. Α τείχος, τειχίζω, f. ίσω, murum sedifico seu struo ; (2) muro cingo, munio ; communio ; τεπιχισμίνος, munitus, Gl. V. muratus, p. part. pass. Κα/ τοισ-ι ταχΊζασι παοα- ΰιχχόνα, Arist. Αν. 845. 'ίξυμα. τω ς-ξχτο- ίτε&ω, Thuc. 'Έτοιμος 'ύμνων ^-ησαυξος εν πολνχξύσω 'Απολλωνία, τιτείχίζται νάπα, Pind. Pyth. 6, 9. Ab eod. τειχικος, ij, ov, muralis, Gl. V. Α τίίχος. τειχιόεις, όεσσα, βεν, muratus, muris bene cinctus, muris circumdatus. Ύίξυνθά τε τειχύεσσ<χ.ι> U. 2, 559. Ab eod. τΐιχίον, a, ro, parvus, murus ; (2) muni- mentum, Dim. ab eod. τειχίσαι, a. 1. inf. act. verbi τειχίζω. τείχισμκι ατός, το, munimentum, muni- tio, propugnaculum. Α τειχίζω. τειχισμος, S, ό, muri exstructio. Ab eod. τειχΐ5->,ς, S, a, qui muros struit. Ab eod. τειχογξαφεω, muros depingo. Ex γξάφω. τειχοϊομεω, murum erigo seu exstruo. τειχοϊομία, ας, ή, muri exstructio. A τειχοοίμος, u, «5, aedificator seu structor murorum. Ex τείχος et Ήομεω. τιιχολετΥ,ς, a, i, murorum destructor, Rob. Ex ολλνμι. τειχολύτνις, a, ο, idem. Ex λύω. τειχομχχίω, murum oppugno. Τ/ δε, τε<- χομαχίΤν μοι διχνοίΤ ; Arist. Nub. 481. A τειχομάχ'/ις, a, ό, idem quod τειχομάχος. τειχομαχία, ας, ή, muri oppugnatio. τειχομ,αχικος, η, ov, oppugnationi inservi- ens. A τειχομάχος, v. ό καϊ ϊ, muri oppugnator ; (2) muri defensor, propugnator. Ex τε7- χος et μάχομαι, pugno. τειχομελν,ς, ες, Epith. citharae Amphionis. τίίχοποι'ί'α, ας, 'h, muri exstructio ; (2) cu- ra exstruendorum aut reficiendorum murorum. A τίιχοτοιος, s, β, qui muros struit ; (2) qui instaurandis seu reficiendis mcenibus prajest. Ex τΰχος et -χοιεω. τείχος, εος, το, murus ; τείχη, mcenia ; (2) locus quivis munitus, urbs, castellum, praesidium. Α τεύχω. τειχοσκοτία, ί, spectatio e muro, ut Hele- na?, ap. Horn, cum certamen spectat. τειχοφνλακεω, ω, fut. ν,σω, muros custodio, custos sum in mcenibus constitutus. A τειχοφύλαξ, ακος, i, murorum custos, Ap- pian. B. Mithridat. Ex τείχος et φύλαξ. τίίχωμα, ατός, το, murale tormentum, muralis machina, qua utuntur ad op]>ug- nandos et subruendos muros. Quasi a τειχόω. τείως, adv. pro τίως. τ'εκε, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro \τε- κε, a τίκτω, τεκεϊν, parere, peperisse, aor. 2. inf. act. τεκίσθαι, peperisse, aor. 2. inf. med. τεκεσσι, dat. pi. Ion. et Poet, pro τεκεσι, a τ'εκος• τ'εκετο, 3. sing. a. 2. ind. med. verbi τίκτω, τεκμαίρω, certis signis ostendo et probo ; τεκμαίρομαι, conjicio, conjecto, argu- mentor, Gl. V. item destino, ad finem perduco ; aor. 1. ετεκμγζάμ^ν• Ύεκμ,αί- ςει χζΥΐμ' εκατόν, Pind'. 01. 6, 124. Τεκ- μαίρομαι έε τω τε άμφ' αύτν,ν εύξεθίντι ■χλίτω, και, &C. Heliod. Έτίκμαίξίτο 2ε κα) εκ των άλλων ζώων, Xen. Cyr. 7, 29. Εκείνος είτα πξοσζάσεις τεκμαίρε- ται τύξγων, Eur. Ph. 187. ΤΕ'ΚΜΑΡ, το, finis, exitus rei ; (2) sig- num, ostentum. τίκυ,αοσις, εως, %, conjeetura, conjectura- lis cognitio, interpretatio, prassagium. Α τεκμαίζω. τεκμαξτεον, conjiciendum. Ab eod. τεκμ'ήξίον, χ, το, conjeetura, argumentum, argumentatio, exemplum, Ph. certum signum. Α τεκμαξ. Hinc τεκμ'/ΐξΐόω, certis conjecturis nitor, pronun- cio, ac probo. Τοσαντχ μεν "Ομν,ξος έ- τεκμνιξίωσεν, Thuc. τεκμΥ,ζΐώ^Υ,ς, εος, ό κα) ή, constans signis, quae τεκμ-ηξία vocantur. Ab eod. τίκμωξ, το, finis, exitus rei ; (2) finis seu scopus, quem quis in actionibus suis pro- ponit ; (3) testimonium, signum. A τ'εκμαζ. τίχνίοιον, το, idem quod τεκνίον, u, το, filiolus, filiola, Dim. Άτίκ- vov. τεκνογονεω, liberos gigno seu procreo^ Bs- λομαι uv νίωτεβας γαμεΤν, τεκνογονείν, &C. 1 Tim. 5, 14. τεκνογονία, ας, ν, liberorum procreatio. A τεκνογίνος* n, b xai ή, liberos pariens. Ex τ'εκνον et γείνομαι._ τεκνοκτονίω, liberos interficio. τεκνοκτονία, ας, η, gnaticidium, Gl. Vet. Μετάγε τοι τνν τεκνοκτονίαν Ήξκκλης φ'/}σι, Longin. 40. Α τεκνοκτόνος, u, ό και η, liberorum interfec- tor seu interfectrix. Ex τ'εκνον et κτεί- νω. τεκνολίτείξα, ας, ή, qua; liberos suos perdi- dit ; (2) quae liberos suos amisit. τίχνον, ν, το, foetus, proles, filius vel filia : ( 576 ; plur. τέκνα, liberi, nati, Phil, liberi. A τίκτω, τεχνοποιίω, liberos procreo ; (2) filium a- dopto ; pass, nascor. Α τεκνοτοιός. τεκνοποιφί,σομαι, nascar, f. 1. ind. pass. τεκνοποΐΥ,τιχος, ή, ov, liberis procreandis idoneus. Α τεκνοποι'εω. τεκνοποιία, ας, %, liberorum procreatio ; (2) adoptio, Ph. A τεκνοτοιος, s, ό και y, liberos procreans, multos procreans liberos, fcecundus. Ex τ'εκνον et ποιεω. τεκνότοινος, ov, ulciscens liberis, s. in liberis sibi factam injuriam- A ποιν /t- τεκνορόαίστης, u, i, liberos perdens. A ρα'ιω. τεχνοσποξία, ας, r,, liberorum procreatio. Ex τ'εκνον et σποξά• τεκνοσφαγία, ας. ή, liberorum caedes seu occisio. Ex τεκνον et σφαγή, τεκνοτξοφίω, ω, fut. ί,σω, liberos educo seu alo. Ε/ ετεκνοτξόφ•/ισεν, 1 Tim. 5, 10. Ex τ'εκνον et τξίφω- τεκνοτζοφία, ας, ή, liberorum seu sobolis e- ducatio. A τεκνοτξόφος, α, ο κα) %, liberos alens. Ex τ'εκνον et τξίφω. τεκνότξοφος, α, ό κα) ή, qui a liberis alitur. τεκνοφαγία, ας, vt, liberorum voratio. A τεκνοφάγος, a, i κα) τ\, liberorum vorator. τεκνοφθοξία, ας, ή, liberorum corruptio. Ex τ'εκνον et φθοςά. τεκνόφι, adverb, per filium, opera filii. A τ'εκνον. τεκνοφονεω, ω, liberos interficio. A τεκνοφόνος, α, ό κα) ή, liberos occidens seu interficiens. Ex τεκνον et φόνος, τεκνόω, liberos procreo, genero, gigno ; (2) liberos habeo, peperi ; (3) adopto. El γάξ τεκνώσεις kouV, άτοκτενει σ' ο φυς, Eur. Ph. 19. "Ύ'1 /is-ov ν,μϊν ΤΥ,μ' ϊτ'εκ- νωσ'ε τότε, Lye. 787. Α τ'εκνον. ' Hinc τεκνωμα, ατός, το, filius, proles, propago. τ'εκνωσις, εωί, ή, liberorum procreatio. τ'εκον, aor. 2. indie, act. Ion. pro ετε^βν, a τίκτω, τίκας, εος, το, foetus, proles. Ab eod. τεκταίνω, et τεκταίνομαι, fabricor, struo, machinor, Gl. Vet. fabrefacio ; (2) ar- tem fabrilem exerceo ; τεκτν,νατο, strux- it, aor. 1. med. pro ετεκτ•{ινατο- Have τεκτανννται, Arist. Lys. 677. "Εκα^α ετεκταίνετο, Luc. Α τ'εκτων• τεκτήνατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. et Att. pro ετεκτάνατο, a τεκταίνω- τεκτόναξχος, ό, architectus, fabrorum ma- teriariorum praeses, Ath. τεκτονειον, n, το, fabrica, Gl. V. A seq. τεκτονεύω, fabrico, Gl. V. Α τ'εκτων• Unde τεκτονία, ας, ϋ„ structura, opus fabrile. τεκτονικός, y„ ov, ad fabrum pertinens, fa- brilis, qui artis fabrilis seu lignariae perl- tus est ; τεκτονικόν, fabrica, Gl. V. τεκτονικως, adv. ex artis fabrilis legibus. τεκτοναξγός, ό, architectus, Hes. τεκτοσύν/ι, γ,ς, ή, structura, seu ars fabrilis. Ευ ε'ιδώς τεχτοσυνάων, Od. 5, 250. A τε'^των, όνος, b κα) 'h, faber, faber lignarius, faber tignarius, materiarius, Gl. V. item artifex quivis. Α τεύχω. τεκων, a. 2. part. act. verbi τίκτω• τελαμών, ωνος, b, lorum ensis, et ex quo scutum pendet ; (2) vinculum, ligamen, fascia. Α ταλάω- Hinc τιλαμωνίαι, w, at, baltea coriacea, quibus armantur canes adversus feras. τελαμωνίζω, fascia involvo, Rob. Ab eod. τελχμώνιος, α, ό κα) ή, ad cingulum et lo- rum pertinens. Ab eod. τελάξχ'/ις , a, b, qui prasest agmini seu le- gioni, qua; τέλος vocatur. Ex τέλος et άξχ-ή. τελαξχία, ας, vt, praefectura τελνς. τελιαξχία, ας, ή, munus eorum, qui cura- bant, ut stercora fimusque ex angiportis ejicerentur, et rivi averterentur. A τελίαξχος, b, τελεαξχίας munus habens, Ex τέλος et αεχΫί. τελίεσθαι, finiri, prees. inf. pass. v. τίλίω. τελείς, perficias, 2. sing, prass. conj. act. τελεβοντι, sunt, 3. pi. praes. ind. act. Dor. pro τελεθχσι, a τελίθω. τελεθω, sum, fio, orior, venio aliquo. Άσ- ζύ?χι δ' ετ/ τοΤσι μεσ-ήτείξοι τελίΟασι, Dion. Per. 207. Α τίλλω. τέλει, dat. sing, contr. pro τίλεϊ, a τέλος, τελείετο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ετελείετο, a τελείω, pro τελέω. τελειογονεομαι, absolvor, perficior, Ph. TEA TEA TEM ttXatyovia, ας, ή, perfecta gcneratio. A τελειογόνος, α, ο χα) ή, perfectum pariens. Ex τέλειος et γονή, seu γόνος, genitura. τελειοχαξπεω, ω, ad maturitatem fructum perfero. Ex τίλικα et καυτός. τελειοποιός, S, α κα) ή, perfectum reddens, seu perfectionem adferens. Ex ποιεω- τέλειος, n, i κα) η, et τίλαος, εία, ειον, per- fectus, integer, eximius, de victimis, Phil, solidus, concinnatus, finitus, Gl. V. consummatus ; τέλεια Β-ύματα, heca- tombe ; ήλιιον όίξμα, currus in sacris lu- dis decertans. Α τε'λβί• τελειοτειχίς, ίδος, 9i, versus s. versuum quo- rum prima? et ultima? syllaba? connexa? esculentum aliquid, aut poculentum, aut vas seu utensile notant, Steph. τελειοςιγμη, ης, η, perfectissima interpunc- tio, quum oratio ad perfectam sententi- am pervenit, Rob. pro τελε/« s -ιγμη• Ex τέλειος et στιγμή• τελειότης, Tiros, v, perfectio, integritas ; con- summatio, Ph. Ατέλειας. τιλειοτοχ'εω, ω, f. ησω, perfectum edo par- turn ; (2) perfectum fructum pario. τιλειοτοχία, ας, ή, partus perfectus, perfec- ta generatio. A τελειοτάχβς, *, β χα) fi, perfectum edens partum. Ex τε'λε<βί et τίκτω. τελειϊίται, 3. sing, praes. ind. pass, conir. pro τίλίΐόίτχι, a τελειόω• τελειόω, ω, f. ώσω, perficio, finio, conficio, consummo, termino, Ph. (2) sacro, ini- tio, Gl. Vet. τελεινμαι, perficior, Gl. V. τελειωθεν, definitum, Ph. perfectum, aor. 1. pass. part. τελειωσαι, perorare, id. aor. 1. act. inf. Τβ Ιξ,γον ετελείωσα, Joann. 17, 4. τον δεόμον, Act. 20, 24. τετελείωχε, Hebr. 10, 14. Έν τχτω τετελείωται ή α- γάπη, 1 Joan. 4, 17. "Ινα τελειωθη ήγξα- φη, Joann. 19, 28. Άλλ* «δεν ugytt σο) τελειϊσβαι τάδε, perfici, Soph. Track. 1273. A riXtioi. πλείσθω, 3. sing, praes. imperat. pass, pro τελεεσθω, a tiXio). τελιϊται, 3. sing, praes. ind. pass, pro τελ'ε- iTCU. τιΧείω, perficio. Aios δ' Ιτελείετο βνλη, II. 1, 5. Ab eod. •rtXiuoHvis, 2. sing. aor. 1. conj. pass, verbi τελειόω. τι>είωμα, ατός, το, perfectio, consumma- tio. A τελειόω. τελείως, adv. perfecte, absolute ; (2) inte- gre, plene ; (3) prorsus, omnino. •πλειωσάντων, gen. pi. a. 1. part. act. verbi τελειόω. τελείωσις, ituf, ή, perfectio, consummatio ; (2) maturitas. Α τελε;βα. τελειωτης, S, ό, q. d. perfector, consumma- tor, finitor ; (2) qui baptismum conse- crat et confert. Ab eod. τΐλειωτιχός, η, ov, q. d. perfectivus, i. e. perficiendi vim habens. A τελειωτης. τεΧεόγον», τα, perfecti foetus, Steph. A νίΧύγονος, ov, perfecte generatus, Steph. τελίοι, 3. sing, praes. opt. act. verbi τελεω. τελεοχαρπ'εω, ω, fructum ad maturitatem duco, perfero ; (2) ad frugem pervenio, Theophr. Ex τίΧίος et καρπός. τελεόμηνος, u, o, annus integer ; (2) foetus qui justum mensium numerum in utero peregit. Όποτε τελεόμηνος εκφέρει δωδέ- κατος άβατος, Soph. Trach. 826. τεΧίον, adv. omnino, prorsus. ο/ δε ποΧΧο) τε'λεβν χατεφςόννν, Appian. Β. Civil. 1. (2) postremo. Α τελεί?. τελιος, ία, tov, perfectus, absolutus, inte- ger, ad exitum perductus. Α τ'εΧος. τΐλεόω, ω, f. ώσω, absolvo, perficio ; (2) voti compotem facio. Α τ'ελεος. τελεσαι, a. 1. inf. act. verbi τελεω. τελεσαις, a. 1. part act. Dor. pro τεΧίο-οις. τεΧεο-α,ν, 3. pi. a. 1. ind. act. Jon. pro έτί- Χεο -civ. »•'.%. τέλεσε, 3. sing. aor. 1. indie, act. Ion. pro ϊτ'εΧαΠ' ηΧεο-ειε, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. pro τεΧεο -on. τίΧεο-ν,τε, 2. pi. a. 1. conj. act. τεΧεο-θίί, 3. sing. a. 1. conj. pass. τίΧεο-θτιο-ετα,ι, 3. sing. f. 1. ind. pass. τίΧιο-ιάΖ,ω, sacrifico, sacra perago, Rob. A τεΧεσιος. τιΧεο•ιχα.φιεω., ω, fructum ad maturitatem perduco, fructum maturum habeo. ηΧεο-ίχα,ζΎος, α, ό χα.) ή, fructum ad matu- ritatem perducens, s, fertilis. Ex τελε'- «vej et ^ajTfl'i• riXtri'voof, sst qui perficit qua? voluit seu destinavit. τεΧεο-ιος, n, 6 xet) i), finem imponens ; (2) ultimus. Α τ'εΧος. τεΧίοΊΧξγεαι, ω, q. d. perficio opus ; (2) per- ficio; conficio. Άλλώ τελεα-ιχξγείτω ώ- yot6rj τύχη, Luc. Α τεΧεσιχξγός. Hinc τίΧίΰΊχξγ'/υύοι, κτος, το, operis confectio s. absolutio, consummatio ; (2) ultimus fi- nis et fructus perfecti operis. τίΧεο-ιχξγία., οις, ν), perfectio seu effectio o- peris ; (2) efficacia. τεΧετίϋξγιχοί, sj, h, ad perficiendum ap- tus. A τεΧιοΊνζγος, S, i, q. d. perfector vel effec- tor operis ; (2) efficax j (3) perficiens, perfectum reddens. Ex τεΧίσιος et j'gye». τεΧεο-ιφξΜ, β, vide τεΧεσ'ινοος. τίΧεσμοί, ατός, το, vectigal, pensitatio ; tributum, Ph. (2) functio, idem. Α τε- Χίω- τεΧεο-μος, ?, ο, transactio, Ph. Α τεΧεω. τεΧεο-ον, 2. sing. aor. 1. imperat. act. verbi τεΧεω- τεΧεοΌ-αν, 3. pi. a. 1. ind. act. Ion. etPo'et. pro ετίΧεο-α,ν. τεΧεο-σ-γι, 3. sing. a. 1. conj. act. Poet, pro τελεσ jj. τεΧεσ-ο-ιγάμοιοΊ, dat. plur. Poet, et Ion. pro τεΧεο-ιγάμοι;, a- . ■ - , τεΧεσσΐγαμος, n, ό xot) v), nuptias perfici- ens ; pro τεΧεσίγα,μοζ. Ex τεΧεω et γά- μος. τεΧεσο-Ίγονος, α, ο χα) r), fcetum perficiens, prolificus ; pro τεΧεσίγονος. Ex τελε'* et γόνος. τεΧίο-ο-ώώτείξα, ή, quae res ad finem perdu- cit. τεΧεο-ο-ίμοζος, ov, efficiens seu afferens mor- tem, Nonn. τεΧεο -yoj, f. 1. ind. act. Pott, pro τεΧεσω, a τεΧίω. τεΧερν,ξίον, ν, το, locus, in quo fit initiatio, sacrarium. Α τεΧεω. τεΧε?Υΐς, S, b, finitor, perfector ; (2) initia- tor. Α τεΧεω. τεΧεπχος, y), ov, perficiendi vim habens; (2) initiatorius, mysticus. A τεΧε -rvi' τεΧες-ιχως, adv. mystice. A praec. TiXis-cog, οξος, i, qui omnia qua? vult per- ficit. τεΧί<τφο%ίω, ω, ad finem perduco, perficio, ad maturitatem perduco ; (2) prosum. SwAtTv/ysvTiiii χα.) vx τεΧεσφοφσι, Luc. 8, 14. Α τεΧεο-φόξο;. τεΧεσ-φοξία, ας, ή, initiatio, consecratio, et quidquid ad earn adhibetur ; (2) utilitas, emolumentum. Θ?κε τεΧεο-φοξίγιν επετίτ σιον, Call, in Apoll. 78. Α τελεσΩοξίω- τεΧεο-φόςος, n, ό χα) ή, q. d. finem adferens, ad finem perducens ; (2) utilis, fructifer ; (3) ad finem perductus, perfectus, com- pletus. "Έξως τεΧεο-φόςος, Eur. Med. 714. ΎεΧεσ-φόξον εις ενιαυτον, II. 19, 32. Τε- Χεο-φίξος Δίχ'ή, Soph. Aj. 1390. Ex τίΧος et φέξω. τεΧίο-φοξίοΊ, 3. plur. pra?s. ind. act. contr. pro τεΧεο-φοξεαοΊ, a τεΧεο-φοξίω. τελετάρχης, u, i, ceremoniarum conditor, praefectus. , Ex τελετή et οίξχν). Hinc τεΧεταξχία, ας, ή, cura ceremoniarum. τελετή, ης , η, finis, exitus ; (2) initiatio, mysteria ; (3) expiatio ; (4) sacerdotium, Ph. consecratio, al. Gl. V. ceremonia?, feria?. τεΧετηφοξία, *j, sacra ceremonia, Synes. τεΧετνξγίω, ω, consecro, initio, dedico. Ex τελετή et 'έξγον. τελετνργία, ας, ή, consecratio, initiatio. τελετνξγος, S, ό χα) ή, divinis operatus, con- secrans. Ex iisd. τελενντι, 3. plur. pra?s. ind. act. Dor. pro τελ»<τ/, a τελεω• τελενταΊον, adv. demum, Ph. A seq. τελευταίος , α'ια, alov, finalis, ultimus, pos- tremus, novissimus, extremus. Α τε- λιυτη. τελευταν, pra?s. inf. act. pro τελιυτάειν, a τελεκτάω. τελεϋταί, gen. sing. Dor. pro τελεννης. τελευτάο-ει, 3. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro τελευτ-ίιτε/, a τελευτάω• τελευταία, finio, ad finem perduco ; (2) mo. rior, Gl. V. occumbo, decedo, defungor. Ύιλευτωντες, tandem, postremo, ubi de pluribus sermo ; etiam de exitu morbi et transitu in alium. "Έτη βίας εννία χα) πίντε ετελευτησεν, JEsch. Πβ7 τελευτησω βίον, Eur, Bee. 421. Ε< καί αφ» πξο γά- ( 577 ) μοιο τεΧίυτηο•ει xaxh η"μαξ, Od. 15, 523. Τελευτήίτετοί/™ xouvov ΪΌμοις, Eur. Hipp. 370. A τελευτη, ης, η, finis, exitus ; (2) mors, de- cessus, obitus. Α τε'λβί• τελευτησαι, a. 1. inf. act. verbi τελευτάοι. τελευτηο-ας, mortuus, a. 1. part. act. τίλίω, ω, fut. έο-ω, ad finem perduco, finio, perficio, eff'ectum reddo, absolvo; (2) vendo, solvo ; f3) est et attribuor ; (4) initio sacris ; (5) neutr. tendo, pertineo aliquo; τελνσιν, pensitant, Ph. est et initio ; τετελεσμένος, perfectus, transac- ts, id. perf. pass. part. Έάν μόνον το ταχθεν ευ τολμά τελύν, Soph. Aj. 528. Αύο ΰξαχμάς μισθον τελείς, Arist. Ran. 173. ΤΙάντα γαρ ηδη τετ'ελεται βασιλεΰσι* Eur. Ale. 129. Α τε'λβί. τελίως, adv. pro τελείως, Attice. Α τελίος. τελεωσις, ή, vid. τελείωσις, Steph. τελεωτιχος, η, ov, vid. τελειωτικός. τεληεις, ηεσσα, ηεν, perfectus ; (2) eximius, solennis. Α τέλος. ΤΕΆΘ02, τό, Hes. debitum, praemium. Τίλθος απαιτησων εκατόν βόας, Call, in Cer. 77. τελικός, η, ov, finalis, ad finem pertinens ; (2) extremus. Α τίλβί• τελίσκομαι, compleor, perficior ; (2) initi- or; τελισκόμενος, completus, initiatus. Ab eod. τελλίνη, η, piscis quidam, Ath. ΤΕ'ΛΛΩ, inus. facio, fio, orior. ΤΕ'ΛΜΑ, ατός, τό, lacuna, locus coenosus seu palustris, Plut. in Romulo, cap. 17. Angl. A SLOUGH. τϊΧματιαιας, α'ια, a7ovt ccenosus, palustris. Α τέλμα, τελματόομαι, χμαι, in coenum cogor. Ai λίμναι τελματανται Ιιά την τ» ήλίχ avoc- θυμίχσιν, Strabo. Ab eod. τελματώδης, ίος, β χα) ή, ccenosus, lutOSUS et fa?culentus, uliginosus. Ab eod. ΤΕ'Λ02, εος, τό, finis, terminus, exitus, extremus effectus ; (2) vectigal, portori- um ; (3) impensa, sumptus ; (4) digni- tas, qualis fungentium magistratu ; qui ei εν τέλει dicuntur ; (5) magistratus ipsi, τα τέλη ; (6) legio, turma, cohors, ag- men ; (7) maturitas virginis, nubilitas, unde et nuptia? ; (8) mysteria, sacra ar- cana ; (9) Peripkr. δίκης τέλος, pro Ιίχη ; (10J formula? : τέλος, εις τίλος, προς τέλος, L•) τίλει, denique, ad extremum ; ha τε• Χας, in perpetuum ; (11) τελββ-δε, ad fi- nem, ad mortem usque. Ύόΐς εν τέλει βεζωιτι πείσομαι, Soph. Ant. 69. magis- tratibus. τίλνσ-ιν, 3. pi. pra?s. ind. act. contr. etcum v, pro τελεασι, a τελεω. τελσον, ν, τό, finis, extremitas. Ex τε- λος. τελών, pra?s. part. act. pro τε'.ίων, a τελεω. τελών, αίνος, ο, publicanus, Ν. Τ. τελωνάρχης, ν, ό, publicanorum princeps. Ex τελώνης et άξχη. τελωνεία, vel τελώνια, ας, η, vectigalium redemptura ; (2) vectigalis inpr. portorii exactio. τελωνειον, ν, τό, portitorium, Ph. portori- um. τελωνεω, portorium conduco ; (2) vectigal exigo, portitor sum. A τελώνης, a, o, exactor vectigalium, porti- tor, Ph. (2) publicanus, qui portorium redemit seu conduxit. Ex τελβί et ώνί- ομαι. τελωνητης, Ό, idem quod τελώνης, Man. τελωνιχός, ad publicanos pertinens, it. vec- tigalis, Steph. τελώνιον, u, τό, telonium, locus, in quo se- dent portitores ; (2) portitorum mensa. Α τελώνης, τεμαχίζω, f. i, prodigia et miracu- la faciens, Gl. V. monstrificus. Ex «- ξχς et rroiio). τίξατοο-χοτίχ, -h, divinatio ex portentis, ha- ruspicina. A τΐζατοο-χόπος, n, b xai vt, qui portenta in- terpretatur, haruspex, hariolus. τίξχτοχίω, OS, f. Yjo -ω•. monstrum pario, por- tentosum edo foetum. τεξχτοτοχία, ας, ή, partus monstrosus. A τεξχτοτόχος, ν, b xxi •/>, monstra pariens. Ex τίζχς et τίκτω. τεξχταζ,γίω, monstrosa et prodigiosa efficio. τεξατϋ}γία, ας, v\, efiectus prodigiosi ope- ns, rei prodigiosae; (2) opus prodigio- sum, vel etiam facinus portentosum. A τεξαταξγος, S, b χα) η, monstrificus, mon stra^ et prodigia edens seu eflSciens. Ex TSgac? et Ιξγον• τεξατώ^'/ις, εος, b χα) η, portentosus, mon- strosus, pro prodigio habendus. τεξχτωίως, adv. monstrose. Α τίζχς . τεςατωτος, 5, b xx) 'a, monstrosus adspec- tu, prodigiosus, portentosus. Ex τίξας et άψ. τΐξίζινθίζω, f. ία-αι» terebinthina? resinas si- milis sum. τεξεζίνθινος, ίνη, ινον, terebinthinus. A ΤΕΡΕ'ΒΙΝΘΟΣ, χ, -h, terebinthus. τΐξεζινθώΰνς, ες, terebinthinus. τεξ-ινότεξος, a, Ion. η, ov, tenerior. τίξενα, tenerum, ace. sing. m. gen. a τίξην τεβενοπλόχαμος, u, b χα) ή, teneros capulos habens. Ex τίξν,ν et πλόκαμος• τεξενόχξοος, ας, tener, pulcher. τεξενόχξως, ωτος, idem. τερετίζω, musicum cantum edo, sono j la- scive canto, garrio, cantillo, Plut. A τεττ/ζα;. Hinc τεξίτια-μα, ατός, το, cantus, sonus musicus, ut avium, fidium, &c. (2) cantus mollis ; (3) nugae sonoras, fallaces, argutffi, verba inania, ludicra. τεξετιο•μος, sf, b, idem et ab eod. τεξίτςιον, το, terebellum, terebella, Dim. a τίξετξον, ss, το, terebra, vel terebrum. Te- φξα δ' ενείχε τίξετξχ Καλυψώ δΓα 3-εάων, τίτξΥ,νεν δ' αξα πάντα, χα) ίήςμοίΤεν ίλλ'ή- λοιο-Ίν, Odyss. 5, 246. Α ΤΕΡΕ'Ω, ώ, fut. τιο-ω, terebro, torno ; (2) vulnero. τεξνΰονίζαμ,χι, a teredirte infestor, Gl. Vet. vermiculor. A τεξνιδών, όνος, ν, teredo, vermis lignum te- rebrans seu rodens. Α τεςίω. τίζ'/ιν, τίξεινα, τίξεν, tener, tenellus, mollis, qui facile atteritur. Α τείξω. τεςθξεία, ας, ί, prajstigiae, incantatio'; (2) garriendi subtilitas. Α τεξθξεύω. τίξθ&υμα, ατός, το, idem et ab eod. τεξθξευς, εως, b, prasstigiator. A riga?. τεξθξεύω, vel τεφξεύομαι, prasstigiis illudo, incanto, imposturis utorj τεξθξευομενοι, argutantes. A preec. τίξθξίος, a, ov, Epith. funis, ad summam veli partem nexus. A τίξ^βν, n, το, artemo ; (2) funis quo utrin- que velum trahitur; (3) pr. antennas summum extremumque jugum; Me- taph. summitas. Α τείξω. τεξθ°ωτν,ξ, locus in prora, unde in mare prospicit proreta, V. L. TE'PMA, ατός, το, terminus, meta, finis; unde Lat. terminus. Adverb, tandem, ad extremum. Inservit etiam Peri- phrasis ut τίρμα της σίΛτ/ιξίας, salus, Soph. (Ed. Col. 725. { 578 ) τίξματίζω, fut. ίρω, termino, finio, ad ex- tremum perduco. Α τίξμα. Ύεξμιευς, b, (Ζευς) terminalis, Ε. Μ. τίξμινθος, u, ό χα) ή, arbor, vulgo τεξίζιν- θος ; (2) tumor seu tuberculum in quo pUstula nigra eminet. Α τΐξίζινθος. τεξμιόεις, όεο-σα, όεν, ad pedes usque demis- sus, talaris. Άο-π)ς συν τελαμωνι χαμοί πέσε τΐξμιόεσσα, II. 16, 803. Α τίραα. Unde τίξμιος, ία, ιον, finalis, terminalis, ulti- mus, Soph. Antig. 1331. τίξμις, ή, idem quod τίξμα, item, pes, Hes. τεξμοΰξομίω, ad finem curro, Man. τίξμόνιος, ία, tov, finalis, ultimus, extre- mus, JEscL• Pr. 117. A τίξμων, όνος, b, terminus. Α τίξμα• τίξτεο, 2. sing, praes. imper. pass. Ion. pro τίξπν, a τίξπω. τίξπεσθω, 3. sing, prajs. imper. pass. τίξπετο, 3. sing, imperf. ind. pass. Ion. pro ετίξπετ». τεξπιχίξχυνος, κ, b, fulmine gaudens ; Jo- vis Epith. II. 1, 419. Ex τίξπομαι et χεξαυνός. τίξπνί^-ατος, <η, ey, jucundissimus, Superl. irreg. a τεξπνος, tj, h, delectationem et voluptatem adferens; jucundus,delectabilis, Ph. A τίξπω• τίξπνότνις, ητος, %, jucunditas, suavitas. A τεζπνός• τεξπνως, adv. jucunde. τεξποίμην, praes. opt. pass, verbi τεξπω* τεξπόμενοι, nom. plur. praas. part. med. τίξποντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. pro έτίξποντο. τίξπν, 2. sing, praes. imper. pass. Alt. et Ion. pro ?£«τείτβ, a ΤΕ'ΡΠΩ, f. ψω, delecto, oblecto, exhila- ro, juvo ; τίζπομχι, delector, gaudeo. Αιά $•όμα πτηνοισι μίθοις αΰχπάνως τίς- «ψα φξίνας, Eur. Or. 1165. Άλλ' αϊ 'et- τα) τίξπασι τ&ς ξυνευνίτας, id. Anar» 208. Τεξφθε)ς της 'Ατλαντίδος γάμοις ί Lye. 744. τεξπωλ')], ίί, 9ΐ, delectatio, oblectatio. A τίξπω. τίξσαίνω, arefacio, sicco. Ού?Ι" μοι αίμα τεξσΐηναι δύναται, II. 16, 519. Α τίξσω• τέξσεί,'3. pi. fut. 1. ind. act. JEol. pro «je?, a τείξω• τίξσετο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ετίξσετο, a τίξσω. τίξσγ,νε, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. et Ait. pro ετίζσανε, a τίξσαίνω. τεξ -ria, ν), siccitas, arefactio, Jul. Ep. ΤΕ'Ρ2Ω, arefacio, sicco; τίξσομαι, ares- co, arefio. Ούδε ποτ' οσσε Ααχξνόφι» τίξ- σοντο, Odyss. 5, 152. τίξ$θφ> 3. sing. aor. 1. conj. pass, verbi τίξπω. τίξ-φαν, aor. 1. part. act. n. g. τεξψίμζξοτος, u, Ό χα) ή, delectans seu ob- lectans homines. Ex τίξψις et βξοτός- τεξψίνοος, u, b χα) v\, animam oblectans et exhilarans ; (2) voluptuarius. τίξψις, εως, ν), delectatio, oblectatio, oblec- tamentum, voluptas. Α τίξπω. Τίξψιχόξ'/ι, %ς, ή, Terpsichore ; una Musa- rum. Ex τίξ-^ις et χοξός. τεξψίχοξος, n, b χα) i, vel τεςψίχοξος, ίξ'ΐ, οξον, tripudiis se vel alios oblectansJ τίξω, contero, domo, V. L. τεσσαξα, ων, τα, quatuor. τεσσαξάζοιος, ν, ό χα) '/\, quatuor boves 33- quans, v. c. pretium ; (2) e quatuor boum coriis factum, ut scutum. Ex τίσσαξες et β$ς. τεσσαςχχαίδεχα, o\, at, τα., quatuordecim. τεσσαξαχαιδεχάδαίξος, ov, quatuordecim palmos asquans. Α δωξον. τεσσαξαχαιδεχαταΤος, aia, ouov t decimus quartus. τεσσαξχζχιδεχετις, r), quatuordecim annos habens. Ex τίσσαξες, δίχα et ετβ?. τεσσαξαχονθ'όμεξος, βν, quadraginta dies du- rans. Ab' /ιμίξα. τεσσαξάχοντα, sive τετταξάχοντα, w, uJ, τα, quadraginta. Α τεσσαξες• τεσσσαξαχονταίτνις, a, b, vel τεσσαξαχον ταετης, ίος, b χα) ■>„ qui quadraginta an- norum est, quadragenarius. Ex reVe-ie^fi et ϊτος. Hinc τεσσαξαχονταετία, ας, 'h, quadraginta anno- rum spatium. τεσσαξαχονταΐος, aia, a7ov, qui fit intra dies quadraginta, seu die quadragesimo. A τεσσαξάχοντα. ΤΕΤ ΤΕΤ ΤΕΤ tttru; cujus musculi ita rigent, ut flecti riequeant. Α τίτχνοί • ητχνόθζΐξ, τξίχος, ο xui ν), qui laxo est ca- pillo, promissos crines habens, hirsutus, Plat. TiTxvouShf, ios, ο xxi v), tentiginem refe- rens, tentiginosus. Ex τίτχνος et εΤδος. τετχνος, »j, β», tentus, extentus, porrectus, promissus; (2) glaber, laevis, eequalis, Nic. Al. 464. Α τείνω, τίτχνος, χ, ο, distentio, asqualis et perpetua totius corporis convulsio, Gl. V. tenti- go, Aristoph. Lysistr. 560. Ab eod. •ητχνίω, reddo τίτχνον, fee. rugas tollo. Χςωτχ ρυπτα xxi τετχνόϊ, Diosc. A τε• τχνός. νίτχντχι, 3. pi. perf. ind. pass, verbi τείνω, τετχνωβξον, χ, το, vim habens extendendi et erugandi cutem, in primis faciei. τετάνωμχ, χτος, το, idem. Α τετχν'οω. τετάξχγμχι, perf. ind. pass, verbi τχξάσσω. τετχξχγμ'ενως, adv. turbate, confuse, inor- dinate. πτχξπόμίνοί, aor. 2. part. med. Ion. pro τχξπομενα;, a τίξπω. τίτχξπώμεσθχ, 1. plur. aor. 2. conj. med. Oor. et Ion. pro τχίπώμεθχ, a verbo eod. //.23,9. ητχξτχξω, in quatuor divido. Α τίτ«§- τος• νετχξτχΐζω, febrequartana laboro. ιετχξτχ'ίος, xix, «7ev,qui quarto die aliquid agit, aut patitur, quatriduanus, quarta- nus. Ab eod. τΐτχςτ7ΐμόξΐον, χ, το, quarta pars, quadrans, Plut. in Publicol. cap. 22. •ητχζΤΥΐμοίΐχΊοί, αίχ, xiov, quadrantarius, ex Gl. Vet. A praec. ΤίτχξΤΥΐμοζον, pro τετχξτνιμόξίον. Poll, νίτχξτίζω. Hinc Ό τετχξτίζων, quartanari- us, Gl. V. Α τίτχξτος. νετχξτολογεΊσθχι- Hinc τετχξτολογγβωμεν, quartemur, Ph. aor. 1. conj. pass. Α τ'ε- τχξτοί et λόγος• νίτχξτος, ά,ονη, χξτον, quartus. Α τίσσχ• {£ί• τίτάοτωξ, adverb, quarto gradu, vel loco, Steph. τίτχτο, 3. sing, plusq. ind, pass, Ion, pro ίτίτχτο, a τείνω. _ τίτά,χατχι, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro τετχγμίνοι ε'ισι, a τάσσω, τίτελχ, perfect, perf. ind. med. verbi τί- λίω- τίτίλειωμίνη, perf. part. pass. f. g. a τίλίΐόω. τίτελίίωτχι, petfectus est, 3. sing. perf. ind. pass. τίτίλ6Λ!£, perfecit, 3. sing. perf. ind. act. τετίλεσμίνον, peractum, perf. part. pass. τετευγμενον, ace. sing. perf. part. pass, pro τετυγμίνον, a τυγχάνω, pro τίύχω. τετεύχχτχι, fabrefacti sunt, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro τετενγμίνοι εΐσί. ^H S^ τχυτά γ' ετοΊμχ τετιίιχχτχί, i. e. certe jam hcec ipsa re advenerunt, II. 14, 53. τετεχνγμενως, adv. artificiose, cum arte ex- quisita. Α τεχνάω. τεττιχχ, perf. ind. med. verbi ττ,χω. τεττίξτιχχς, 2. sing. perf. ind. act. verbi τιΐζίω. τετ?ΐζ7ΐμενωί, adv. cum magna observatione, accurate. Α τηξεω. τετίημ,χι, punitus sum, perf. pass. ind. τετιημίνε, voc. sing. part. perf. pass, verbi τιεω. τετί'/ισθον ) cruciati sunt, 3. dual. perf. ind. pass. τετινιχότες, nom. plur. part. perf. act. τετιμενοι, nom. pliir. perf. part. pass, verbi τίω- τετιμνιμίνον, perf. part. pass. n. g. verbi τιμάω. τετιΐΜ/ι<τθχ(, honoratum esse, perf. ind. pass. τετιμ-ήτχι, honoiratus est, 3. sing. perf. ind. pass. τετλχ, 2. sing. pras. imper. act. per Apo- cop. pro τετλχθι, a verbo τετλνμι pro τλάω. τ£τλ«α, toleravi, perf. ind. act. per Syncop. et Ion. pro τετλτιχχ. τετλχίνιν, praes. opt. act. verbi τίτ\γ,μι. τετλάμεν, pra?s. inf. act. Ion. pro τετλάνχι. τετλάνχι, praas. idem, sed regulariter. τετΚ'ήχχ, perf. ind. act. verbi τλ^μι s. τλάω. τετλν,ως, perf. part. act. Ion. pro τετληχώς. τίτ^α;/}, 3. sing, praes. conj. act. verbi τ'ετμω. τετμηχε, 3. sing. perf. ind. act. verbi τέμ- νω, τετμημενον, incisum, ace. sing. perf. part. pass. τ'ετμω, invenio, offendo, nanciscor. 'Sl s xx ένδον χμύμονχ τ'ετμεν αχοιτιν, II. 6, 374. Tvjv δ* ενδοθι τ'ετμεν' εΰσαν, Odyss. 5, 58. "Οί δε χε τ'ετμγι χτχζτν,ξοΤο γενεθ• λνίί, Hesiod. Theog. 610. Α τίμνω. τ'ετοχε,3. sing. perf. ind. med. verbi τίχτω- τετοχυίης, gen. sing. perf. part. med. f. g. Ion. pro τετοχυ'ιχ;_. τετολμηχενχι, perf. inf. act. verbi τολμάω. Unde τΐτολμηχόταιι, adv. audacter, nihil metu- ens. τ'ετομχ, incidi, perf. ind. med. verbi τίμνω. τ'ετοξε, nom. dual. Ion. pro τ'εσσχρς, vel pro τ'ετομχ, quatuor, nom. plur. itid. Ion. pro τίσσα,ξχ, vel pro τίτοξχ, vexavi, perf. ind. med. verbi τείξω. τετοξίί, ol xxi χι, et τίτοξχ, τχ, Poet, pro τ'εσσχζίς. τετςχ, in compositione est idem quod τ'ετ- τχξχ, quatuor, seu adv. quater. τετξχξάμων, cvos, ό xxi -h, quadrupes ; (2) quadrijugus. ^ Τετξχζάμοσιν εν χ'/ιλχΊσι τείχεσι χςιμτόμενχ, Eur. Ph. 815. Τε- Τξχζάμ,ονες Ίπποι, Id. ΕΙ 476. Ύετξχζά• μονι s -όλω, Id. Orest. 991. Ex τετξχ et βαίνω, τετξχζόειος, χ, Ό xxi η, vide τεσσχξχζόειος. Φάεχ μχνόγλ'/ινχ, σάχει ϊσχ τετξαζοείω, Call, in Dian. 53. τετξάζοιοί, i xxi ή, idem. Ex τετξ» et β5ί• τετςάγλωσσοί, χ, ό xxi ή, quadrilinguis, Gl. V. Ex τετξ« et γλωσσχ. τετξχγλάχιν, ινος, Ό xxi ή, quatuor cuspides seu angulos cuspidatos habens. τετξάγνχθος, χ, ό xxi ή, quatuor malas ha- bens. Ex τετξχ et γνάθος. τετςχγξάμμχτος, χ, ό xxi 'h, quatuor uteris constans. Τετζχγςάμμχτον, το, scil. o- νομχ, nomen Jehovah, quod Hebraice quatuor literis constat. Ex τετξχ et γςάμμχ. τετξάγξχμμος,'χ, ό xxi ή, idem et ex iisd. τετξάγυος, χ, Ό xxi ή, qui quatuor jugerum est, sou quatuor laterum, i. e. cujus u- numquodque latus est τετξάγυον. Hinc το τετξάγυον, χ, quatuor jugera; (2) di- urnus labor aratori propositus. Νε7βν ( 579 ) (novate) τετξάγυον, Call, in Dian. 176. Ex γΰχ. τετξχγωνίω, ω, quadrangulariter, quadran- gulo adspectu, vel e quadrante intueor. Α τετξάγωνος. τετξχγωνίχ, χς, η, arboris cujusdam no- men, quadrangularis, vel quadrantalis. Ab eod. τχτξχγωνίξω, fut. ίσω, quadratam formam redigo, Gl. V^ quadro. Ab eod. Hinc τετξχγωνισμος, χ, ο, quadratio, quadratura. τετξχγωνοτξόσωπος, quadratam faciem ha- bens, Steph. τετξάγωνος, χ, ο xxi y, quadrangulus, qua- dratus ; Metaph. perfectus. Α γωνίχ. τετξώδ», ace. sing, a τετξάς. τετξχΰχχτυλιχΊος, χίχ, α,Ίον, quatuor digi- torum spatium explens seu semidodran- talis. A τετξχΰάχτυλος, ο xxi fi, quatuor digitos ha- bens. τετξχΰχξχίχ, χς, v\, munus ejus, qui qua- tuor λόχοις praeest. Ex τετξχς et χξχν\. τετξχΐχξχχμχι, a tetrarchis regor vel ad- ministror. A prase. τετξχδεΊον, et τετξάδιον» χ, το, quaternio. Α τετξάς. τετξχΰι&ϊς, χ, ί, qui arumnosam degit vi- tam. Ab eod. eo quod Hercules quarto die mensis natus multas asrumnas exant- lare coactus fuit. Α τετξάί- Unde τετξχοίτχι, ων, ol, dicti Sabbatiani, quod in festo Paschatis jejunarent, ceu feria quarta." τετξάΖξχχμον, χ, το, nummus valens qua- tuor drachmas, Gl. V. tetradrachmum. Ex τετξχ et ΰξχχμη. τετξά^ξχχμος, χ, e xxifi, qui pretii quatuor drachmarum est. Ex iisd. τετξάδΰμος, χ, ό xxi y, quadrigeminus ; (2) quadrifidus. Ex τετξχ et ΙίΙυμος. τετξάΰωξος, χ, ο xxi 'h, quatuor palmorum. Ex τετ^ίβ et Ιωξον, palmus. τετξχίλιξ, χος, ό xxi ή, idem quod seq. τετξχίλιχτος, χ, ό xxi fi, quatuor volumini- bus tortus, quater circumvolutus, tor- tuosus, Nonn. P. 4, 35. Ab ελίσσω. τετξχετΫΐξίχ, χς, νι, quadriennium, Gl. Vet. Α τετξχετ'ήξος. Hinc τετξχετγ,ξΐχος, %, ov, quadriennalis, quadri- ennio recurrens. τετξχετ'/ιξΊς, ΐδος, v\, quadriennium, Gl. V. τετξχετηξος, 6 xxi ή, quadrimus, quadrien- nis. τετξχετΥ,ς, ίος, ό xxi ϋ), sive τετξχίτνις, χ, β, qui quatuor annorum est, Gl. V. quadri- mus, quadriennis. Ex τετξ* et έτος. τίτξχετίχ, χς, τι, quadriennium. A prase. \ τιτξάζυγον, χ, το, quadriga. A τετξάζυξ, ΰγος, ό xxi νι, 1• d. quadrijugis ; τετξάζυγες, quadrijugi, Gl. V. (2) qua- druplex ; Nonn. Par. 3, 16. Ex τετξχ, et ξεύγνυμι. τετςάζω, proprie, de gallinarum voce, cum ova parturiunt. τιτξάζων, frasni genus, V. L. τετξχν,μεξος, χ, ό xxi ν), q. d. quatriduanus, quatuor dies durans ; τετξχν,μεξον, qua- triduum, Gl. V. Ex τετξχ et ν,μίξχ. τετξαθελυμνος, χ, ό xxi ν), quatuor habens fundamenta, seu quadruplex. Αϋτχξ όγ' χμφ' ωμοισι σάχος &ετο τετξχθελυμ- νον, II- 15, 479. Εχ τίτξα et 3-έλυμνον- τετξάθΰξος, χ, ό xxi ν), quatuor habens fo- res, quadriforis. Ex τετξχ et 3-ύξχ. τετξχίνω, f. τξγ]σω, perforo, terebro ; a. 1. τετξγινχ; τετξν,μίνος, perforatus, perf. pass. part. Άμφοτίξων^ μετότισθε ποίων τετξγνε τίνοντε, II. 2l2, 396. Ύ'ετξγνεν δ' χξχ πάντχ xxi νιξμοσεν χλληλοισι* Od. 5, 247. Α τιτξάω, perforo. τετξχχκιΙίχχίτΥ,ς, χ, ο, vel τετξχχχιΰεζχε- τν,ς, εος, b xxi vj, qui quatuordecim anno- rum est. Ex τετξχ, xxi, dixx, et 'έτος. τετζάϊτπον. χ, το, quadriga, Gl. Vet. Ex τετξχ et 'ίππος• τετξάχεξων, quadricornium. Ex τε -rgat et χίξχς• τετξχχίφχλος, cv, quatuor capita habens. Α χεφχλνι. τετξάχις, adv. quater. Α τίσσχξίς. τετξχχισμύξίοι, χι, χ, quadragies mille. τετξχχισχίλιοι, χι, χ, quatuor millia, qua- ter mille. τετρχχίων, όνος, ό xxi 'λ, quatuor columnis fultus. τετξάχλινος, », b xxi ν, quatuor lectos ha- bens. Ex τετξχ et χλίννι. τετξάκνϊμο{, Ion. pro τετξάχννιμος, κ, i Oo 2 ΤΕΤ ΤΕΤ ΤΕΤ αχ) -h, quatuor habens radios, Pind. Pyth. 2, 73. Ex τίτξα et χνίμτ). ητξαχντ,μων, idem quod τιτξάχνγ,μος,Ρίηά. τιτξάχολος, u, β χα) ■?„ quadrupes. Α χω- λον, membrum. τίτξχχόζυμζος, ν, β χα) τ), quaternos co- rymbos habens. τίτξκ,χόιτιοι, χι. α, quadringenti, a?, a. A τίσσαξίς. Hinc νιτξαχοο-ιος-ος, τ), ov, quadringentesimus. νίτξχχότνλοί, quatuor cotylas capiens, Ath. πτξχχτνς, ύος, τ), quaternio, i. e. numerus quaternarius. Α τίτξά,ς. πτξάχνχλος, ό χα.) ή, quatuor circulis seu orbibus constans ; (2) quatuor rotas ha- bens. Ex τίτξα. et χωλον- νίτξάχωλος, n, ό χα.) γ), quatuor membra habens. Ex τίτξχ et χωλον. ητξάχωμος u, ό, saltatio quaedam Herculi sacra. Ex τίτξχ et χωμος. τίτξάλινον, το, monile, quadruplici filo uni- on um. τίτξα,λιξ, herba quaedam, Theophr. τίτξχλογίχ, υ), quatuor Ζξάμχτα, Diog. L. πτ'αμΐξΥ,ς, ίος, ό χα.) ή, quadripartitus, Gl. V. quadrimembris. Ex τίτξα. et μίξος. τίτξαμίξωί, adv. quadripartito, quadrifa- riam. τίτξαμίτξΥ,τος, quatuor metretas capiens. τίτζάμιτξος, n, ό χα.) υ), qui est quatuor me- trorum. Ex τίτξα. et μίτξον. νίτ°αμγ : νιαΊος, quadrimenstruus, Gl. Vet. Ex τίτξα, et μην• τιτξάμννον, το, quatuor mensium spatium, Steph. τίτςάμγ,νος, ο κα.) τ), idem quod τιτξαμγ,νι• αΊος. τιτξαμμίνον, versatum, perf. part. pass. n. g. verbi τξίτω. τιτξάμννς, et τίτξα,μναϊος, qui quatuor mi- narum est. Ex τίτεα et μνα, mina. τίτξάμοίξος. ν, ό χα) η, quadruplum acci- piens. Hinc •πτξαμοίξία,, ας, τ), quadrupla portio, quar- ts portio. Ex τίτξα et μοΤξχ. τίτζάμοξφος, u, ό χαι ή, quadxiformis, Gl. V. Ex τίτξα et μοξφτ\. ητξχντιαΤος, α/α, a.7ov, quartam partem ae- quans, Bob. Α ητξάς. τίτ°ανυχτίχ, ας, τ), quadrinoctium, Gl. V. Ex τίτξα. et νύξ. τίτξάξοος, u, ό χα) ή, quaternas furcas seu fissuras habens. Ex τέτ^α et ξίω, acuo. τίτξΐξ, avis quaedam gallo sim.ilis. Ή δε τίτξιξ, ην χχλνσιν οι 'Αθηναίοι ο'ύξχγα, Aristot. Hist. An. 6, 1. •moaohim, ας, ή, quadrivium, Gl. V. τίτξάοΰον, u, το, idem, Gl. V. Ab όδο'ί. τίτξαόξγνιο;, ov, quatuor passus habens. Ab οξγνιά• τίτξαοξία, ή, certamen quadrigarium. A τίτξάοξβί, α, Ό χα) ή, quadrijugus, in quo quatuor equi juncti sunt ; (2) quadrupes, Soph. Track. 508. Ex τίτξα. et α,ίίξω. τίτξανάλαι, adv. q. d. quater olim, i. e. ante multa tempora, jamdudum. ητξαπάλαιτος, ov, quatuor palmos habens. ■ητξάπΖοί, «, ό χα) ή, quadratus, quadran- gulus. Ex τίτξα et πίΰον• τίτξάτηχυς, ίος, ό χα) ή, qui quatuor cubi- torum est. τίτ^ατλασιάΖω, f. άατω, quadruplico. A τίτξαπλάιπος, ία, ιον, quadruplus. Α τίβ- σαξα, vel τίτταξα., per Sync, τίτξα. τίτξαπλαο-ΐων. ovo;, a xa) ή, quadruplo ma- jor seu amplior. A prase. τίτξάπλίθξος, α, ό χα) ή, qui quatuor juge- rum est Ex τίτξα et χλίθξον. τιτξά,πΧίυξΟξ, n, Ό χα) r), quatuor lateraseu costas habens, Gl. Vet. τιτξάπλίνξον, qua- drilaterum. Ex τίτξα et πλίνξά. τίτξαπλγ,, adv. quadrupliciter. A τίτξατλόος, όη, όον, contr. τιτξαπΧΐίς, r\, ifv, quadruplus. Α τίσσαξίξ. τιτξατλοί;, adv. quadrifariam, Gl. V. A praec. rirea^vni, », ό, quatuor habens spiracula. EX τίτξα et πνοΫ). τιτξατοΐ-^ον, adv. more quadrupedum. τίτξαποΐν,τ), adv. quatuor pedibus, Suid. -πτξαποΐίζω, incedo ut quadrupes, quater- nis pedibus ingredior, Gl. Vet. quadru- pedo. Α τίτξάα-ϋί' Hinc Tirqarohtrvs, ίί, ό, quadrupedum moregra- diens aut vivens. τιτξαποδι?), adv. idem quod τίτξοατο^ν^όν. τίτξάπολις, tus, ϋ), quatuor urbes habens. τίτξά-χοΧος, ν, ό χα) -h, quater aratro ver- sus. Ex ιίτζ» et 5Γβλί». πτξάίΤδξος, ν, β χα) ί, quatuor meatus seu foramina habens. Ex τίτξα et πόξος. τίτξατος, χ, ό χα.) ή, quadrupes. τίτξάπνς•, οϊος, Ό χα) τι, idem. Ex τίτξχ et *5?. , τίτξαπτος, ν, ο χα) %, idem et ex iisd. τίτξατξόσωττος, α, ό χα) ή, quadruplicem faciem habens. Ex τίτξα et πξόοΌίπον• τιτξάπτίξο;, a, ό χα) ν), quaternas gerens pinnas. Ex τίτ^α et tts^ov. τίτξα.ττίξυλλ)ί, ihos, ή, locusta, Arist. Ach. 8/7. Ex iisdem, quod quatuor habet alas. τίτξάττιλος, quaternas pinnas gerens, Ath. τίτξάπτυχος, ov, quadruplex. Α πτυχ-η. τίτξάπϋλος, ν, ό χα) ή, quatuor portas ha- bens. Ex τίτ^α et jru;.»j. τίτξατυξγία, ή, proprie quatuor turres, a?- dificatio quatuor turribus constans, dein- de castellum seu villa magnificentior et amplior. Α πύξγος. τίτξαπάγων, nomen herba?, Diosc. τίτξαπωλίχ, ας, r„ quadriga?, Gl. Vet. Ex τίτξα et πώλος• τιτξάίαζΖος, ov, quatuor radios habens. E• pith, rotae. ητξάξυθμος, ov, quatuor numeris seu pedi- bus constans. τίτξάξϋμος, vel τίτξάρρνμος, s, ό χα) η, qua- drijugis, quatuor temones habens. τίτξαοχίω, ω, sum tetrarcha. Ύιτξαξχΰν- τος ττ,ς Ταλιλαίας Ήζώδν, Luc. 3, 1. A τίτξάξχν,ς, u, ό, qui quatuor λόχοις praeest, tetrarcha; (2) regium imperium sine nomine habens regio. Ex τίτξχ et αξχ-/,. τίτξα,ξχία, ας, ή, tetrarcha? imperium. A praec. τίτξαξχιχος, r, ov, tetrarchicus ; (2) ad te- trarcham vel tetrarchiam pertinens. Ab eodem. τιτξας, ά,ΰος, y„ quaternio. Άνοξίας ix αμ• πλαχων \v τίτξασιν παίΖων γυίοις, Pind. Olymp. 8, 89. Α τίο-ο-αξίς, vel τίτταξα. τίτξασχαλμος, ov, quatuor remis instruc- tus, s. agi solitus. τίτξαο-χιλχς, ίος, ό χα) 'h, quadrupes. Ex τίτξχ, et σχίλος• τίτξάσσοξον, το, quatuor asses. τίτξατάΐίος, n, ό χα) ή, quatuor continens stadia; Subst. ιιτξχϊάΰιον, quatuor sta- dia. τίτξας-ατν,ξ, numisma Cyrenaicum, s. qua- tuor valens stateribus, Poll. ■ητξας-άτΥ,ξος, ov, quatuor stateras aequans. τίτξχΓϊχος, u, ο xa) r\, quatuor constans ordinibus, aut versibus. τίτξαΓοιχί), quatuor ordinibus, quaterna serie, Philo. τίτξαε-οιχία, ας, 'λ, quadripartitus ordo, s. ordo et series constans quaternis versi- bus. Ex τίτξα et s -οΊχος. τίτξάς-οον, χ, το, atrium, Gl. V. A 5-««. τιτξάζ-υΧος, quatuor columnas habens, Vi- truv. τίτξαο-ο-νλλαζία, r„ quatuor sj'llaba?. τίτξχο•ύ)νλαζος, u, ό χα) ή, quatuor habens syllabas. Ex τίτξα et ο-υλλαζν,. τίτξασυλλάζως, adv. quatuor syllabis. τίτξάσχιτος, n, s χα) ή, quadrifidus, Gl. V. τίτςάο-χοινος, cv, quatuor schcenis constans. Ex τίτξα et σχοινος. τίτξατος, άτη, ατον, quartus, pro τίταξτος. τίτξάτξΰφος, n, ό χα) r„ qui in quatuor par- tes frangi potest ; (2) in quatuor partes fractus. Ex τίτξα et 3-ξύττω. τίτξαφαλαγγία, α;, η, quatuor phalanges, copias in quatuor agmina partita?. Ex τίτξα et φάλαγξ. τίτξαφαλαγγαξχία, r„ pra?fectura quatuor phalangum. Ab α.ξχ%. τίτξχφάλ'/ίξος, n, ό χα) ή, quatuor conos seu eminentias habens, II. 5, 743. Ex τίτ% a et ςάλ'/,ξχ. τΐτξάφχλος, ν, ό χα) 'h, idem. τίτξαφάςμα,χος, quatuor medicamentis constans, antidoti nomen ; aL μνς-ί,ξίον, Gorr. τίτξάφαται, 3. plur. perf. indie, pass. Ion. pro τίτξαμμίνοι tltr), a τξίτω. τίτξάφατο, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro τίτξαμμίνοι r,arxv• τίτξαφόξοι, ol, qui quaterni aliquid ferunt, s! bajulant, Steph. τίτξά,φΖλος, in quatuor tribus distinctus, Steph. τίτξχχχ, adv. quadrifariam, quatuor mo- dis. Α τίτξάχις. τίτξαχγ, adv. quadrifariam, vel in quatuor partes. Ab eod. ( 580 ητ^αχθοο, adv. quadrifariam, in quatuor partes vel frusta. Ab eod. τίτξάχίΐξ, ξος, ό χα) 'h, quatuor manus ha- bens. τίτξχχίζω, in quatuor partes divido. A τίτξαχί). τίτξχχμον, ro, geniis nummi valens qua- taor drachmas, pro τίτξάΰξαχμον• τίτξαχοινϊχος, quatuor χοινιχας implens, Diosc. τίτξχχο7νιξ, ιχος, quatuor chcenicas habens. τίτξχχοξί,χα, τα, qua? habent quatuor chordas, Vitruv. τίτξάχοξίος, ν, ο xa) sj, quatuor instructus cnordis. Ex τίτξα et χοξίν). τίτξαχξονία, r„ quatuor tempora. Vox Gramm. A τίτξάχξονος, ov, quatuor tempora habens, quatia sc. duo conveniunt in syllabam longam. τίτξχχως, adv. quadrifariam, quatuor mo• dis ; quadripartito. Α τίτξά,χις. τιτξάψ'ομαι, paulopostf. indie, verbi τξί-τω. τίτξάων, et τίτξιξ, avis nomen, Eust. Aris- tot. τίτξάύΐτος, ν, ό χα) ν, quatuor habens au- res. Ex τίτξα et Jj, auris. τίτξίμαίνω, tremo. Οϋτως αύτας τίτξίμαί- νω χα) πίφόζημαι, Arist. Nub. 293. Τ2- τό μί ποιίΐ τιτξίμαίπιν, ib. 373. Α τξίω. τίτζίγ'ί, 3. sing, plusq. indie, med. Ion. et per Sync, pro Ιτίταξάγα, a τχξάσσω. ητξΥ,μίξος, u, xa) r\, qui quatuor dierum est. Ex τίτξα et ν ζ ιύξα• τίτξ•/,ναντο, Call, in Dian. 244. 3. pi. imp. pass, a τίτξαίνω. τίτξν,νί, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et Att. pro ίτίτξ'/ινΐ. τίτξίιξΥ,ς, ιος, r\, quadriremis. Ex Ιξίσο'ω. τίτξτίξίχος, τ;, ov, ad quadriremem perti- nens. A praec. τίτξτιται, 3. sing. perf. ind. pass, per Sync. pro τίτό'Υ,ται, a τίβέω, terebro. τίτξτιχα, 3. sing, plusq. ind. act. Ion. pro ίτίτξτ,χίι, a τξΥ,χω. τίτξΥίχυ'ϊχ, perf. part. act. f. g. τιτξίγίΐ, 3. sing, plusq. indie, med. Ion. pro Βτίτξίγα, a τξίγω. τίτίίγωτας, ace. pi. m. g. part. perf. med. Poet, pro πτξίγότας. τίτξόγυιος, »f, ο χα) 7), qui quatuor orgya- rum est. Ex τετ§α et ίξγυιά. τίτξοφί,3. sing. perf. ind. med. verbi τξίφω. τίτξυμαι, perf. indie, pass, verbi τξύω. τιτξωζολιαΊος, idem quod τίτξώζολος, Suid. τίτξωξολίζω, accipio quatuor obolos, Poll. τίτξώζολον, u, το, nummus quatuor obolos valens. Ex tsV{« et οζολός. τΐτξύζολος, α, ό χα) τ), quatuor obolos va- lens. Ex iisdem. τίτξαχε, 3. sing. perf. ind. act. verbi «- τξώσ-χω- τίτξωξος, u, ό χα) τι, quadrijugus, Eur. Hipp. 1224. Ex τετ^α et αίίξω- τίτξώξοφος, u, a χα) 7), quatuor habens con- tignationes, cameras seu tecta. Ex τί- τξα et οξοφτ), seu οοοφος. τίτξώξυγο;, qui quatuor vallorum, seu fos- sarum est. Ab Ιξύσρω- T£TTA\ vox qua, benevolentia? aut ho- noris caussa, junior seniorem compellat, II. 4, 412. τίτταξίς, Att. pro τίοΊταξίς; ubi quaerenda incipientia a τίτταξ — . τίτηγομΥ,τξα, ας, τ), cicadae matrix, seu ci- cadarum mater. Ex τε'ττ/| et μτ,τςα. τίττιγόνια, sive τιττιγονίαι, cicadastra sive cicada? minores, cicadula?, Dim. a τετ- τίττιγοφόξβς, ν, ό χα) τ), cicadifer ; τίττιγο- φόξοι vocabantur Athenienses, eo quod coma? cincinnis implicitas gestarent ci- cadas aureas, ut se αΰτόχθονας proba- rent. Ex τίττιξ et φέξω. τίττιγά^Υ,ς, ιος, ο χα) τ), cicada? simihs, ci- cadae naturam referens seu habens. τίττ,Κω, strido, ut cicada, fritinio, Steph. TE'T TIE, ΐγος, ό. cicada. τίτυγμαι, perf. indie, pass, pro τίτιυγμαι, a τίύχω, vel a verbo inus. τύχω, /abrico. τίτύχοντο, 3. pi. aor. 2. ind. med. Ion. pro ίτύχοντο, a τύχω, 11. 1, 467. τίιυχται, 3. sing. perf. indie, pass. τίτνφωμίνως, adv. superbe, dementer. A τύφω. τίτύφωταί, 3. sing. perf. ind. pass, verbi τνφοω. τίτνχΥιχί, 3. sing, perf, ind, act. verbi τυγ- χάνω, pro τνχίω. TEX ΤΗΓ ΤΗΛ ητύχγ,β -tv, 3. sing. aor. 2. conj. act. Ion. et cum ν ίφίλχ pro τύχν,. τίτύχθχι, perf. inf. pas's, verbi τύχω• «υ, tut, gen. sing. Dor. pro rv, et hoc pro trS, a συ, tu. ηϋγμα, to, structure, opus. Α τίύχω. τίυθ-ην, ννος, β, explorator, Sm«'<£. Τίυθίς, ίίος, ή, loligo, piscis quidarn. ' Υαε??, χαθάπίζ ai τίυθίΐίς, μάχκίξαν uXv έχετε, χαφίαν δε ax ΙχίΤί, Pint, in Themistocl. cap. 11. A ΤΕΥ~Θ02, », vel reyffoi, 5, β, piscis ex se- i»iarum genere, qui existimatur esse lo- igo major, Gl. V. τίυθός, lolius. ηύχξίον, το, idem quod τ(υχξ)ς, al. hemio- nion, Plin. τίυχρίς, v„ herba? nomen, Diosc. τίυχτν,ζ, ijg os, e, fabricator, instructor, ap- parator. Α τίύχω• ηυχτιχός, 9i, ov, consequendi vim habens, qui adsequi et adipisci potest. Α τυγχάνω- τίυχτός, r„ ov, fabricatus. Α τίύχω. τίυξί, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro \- τίυίί, a τίύχω- τίύζίαι, 2. sing. fut. 1. ind. med. τίϋξις, ίως, ν,, fabrica seuconfectioalicujus, &c. Ab eod. TEYTA'ZEIN, in Lex. Gr. expon. stru- ere, moliri, satagere, necnon militare. τίυτασμ,ός, 3, a, assiduitas in re aliqua, et cunctatio. A praec. τίύτλιον, ν, το, et τίυτλ)ς, ί$ος, v\, id. quod ΤΕΤ~ΤΛΟΝ, a, το, beta, oleris genus, τίυτλοφάχν,, Ϋ), edulium ex beta et lente mistis, Diosc. πϋχί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ΐτίυχί, a τίύχω.' νίύχί', pro τώχια, arma, ace. pi. a τίΰχος. νίυχιο-φόξος, α, ο χα) r), armiger. Ex τίυ- χβί et φίξαι. τίυχν,ξν,ς, ίς, armatus. Α τίυχος et αςω. τίυχν,Γν,ξ, ν,ξος, ο, idem quod τίυχν,^ν,ς, 5, Ό, armatus miles, 2Esc. S. T. 650. Α τίΰχος. τίυχν,τν,ς, s, ο, idem et ab eod. τίυχϊτις σχοΊνος, juncus Babylonius vel A- rabicus, Diosc. τίύχοιο-α,, pr. part. f. g. act. Dor. pro τίύ- χχοΌο, a τίύχω- τίύχοντο, 3. pi. imperf. iiidic. pass. Ion. pro ίτίύχοντο. νίυχοπλάζ-ις, ν), figula, figuli uxor vel so- ror. Α πλάνης' τίΰχος, ίο;, το, vas, alveus ; (2) liber, vo- lumen ; plur. instrumenta bellica, arma. Α τίύχω. •τιύχν, 2. sing. prass. imper. med. a τίύχω- τίνχοφόξος, ov, arma ferens, armatus. A <*>£ξω. ΤΕΥ'ΧΩ, τίνξω, fabricor, struo, paro. Αΰ- τνς δε ίλωζία τίΰχί χύνίτ /riv, II• 1, 4. "Αλγίοο τίύχα, ib. 110. θ7 αυτω χαχά, Hesiod. Op. 263. &υμος ύπίξχόμ,ίνος μα- νίν,ν ολοόφξονα τίύχα, Phocyl. 58. ΤΕ'ΦΡΑ, ας, ν,, cinis, II. 18, 25. τιφρζω, imitor cinerem, vergo in colorem cineris. Α τίφξα. τίφξίον, n, το, collyrium colons cinerei. τίφξοίών,ς, ίος, ο xa) ■>„ cinereus, Aret. A τίφξός, ςά,εον, cinereus, cineraceus. τίφξόω, ω, f. ώσω, in cinerem redigo ; τίφξΐί- μαι, Cineresco. Και πόλίΐς "Σοδόμων χα) Τομόοοχς τίφξωσας χατα$-ξθφν, χατίχζινίν, 2 Pet. 2, 6. Ύίφζωσας γυία Αν,μναίω πυξϊ, Lye. 227. A praec. τΐφξύΰνΐί, ios, ο χα) ή, cinereus, cineraceus. Α τίφξός. τίφξω<ης, tut, υ], mutatio in cinerem. A τίφξόω• τίχθύς, aor. 1. part. pass, verbi τίχτω. τίχβίΐα-αι, nom. pi. aor. 1. part. pass. f. g. τίχθΫ,ναι, natum esse, aor. 1. inf. pass. τίχβν,νομαι, natus ero, fut. 1. ind. pass. τίχναζω, fut. άο-ω, arte conficio ; (2) con- hcio, perficio, Gl. Vet. τίχνάξομαι, com- mentor ; machinor, molior. ϋάσας μν,- χανάς τίχνάζοντίς, Philo. τίχνάίΐς, Dor. pro τίχνν,ας• τίχνασμα, ατός, το, ars dolosa, machina- mentum, dolus, Gl. V. commentum, in- ventum, artificium ; (2) opus, Eur. Or. 1053. Α τίχνάζω- τιχναο-μος, Ό, artificium, Man, Ab eod. τίχνας-ίον, artificiose conandum. Ab eod. τίχναςτ'ν.ς. 5, 6, solerti ingenio przeditus; (2) machinator, fabricator, machinator doli. τιχ»ϊ£<τοί. i), ov, arlificiosus seu artificialis, arte factus. Ab cod. τίχνύω, ω, et τίχνάομ,αι, ωμχι, arte paro et conficio, artificiose fabricor, fabricor ; (2) machinor et molior, solerter invenio et comminiscor. Φιλί7 δ' Ό S -υμος τξόσ- θΐν γι$ο•θαι χλοπώς των μν&ϊν οφως \ν ιτχότω τίχνωμίνων, Soph. Antig. 500. "Τα μϊν φξάο•νο•α, χίξ<τ)ν α 'τίχν/ιο-άμην, id. Track. 543. A ΤΕ'ΧΝΗ, Tji. ί. ars ; (2) dolus, fallacia, fraus, techna. 'ESsTre Ss "Hjrsj μίθν,χί, μ' 'φίναι πάο -y τίχνγ, Aristoph. Concio- natr. 530. i. e. petiit vero qua? me ar- cessivit, ut curriculo exirem. Άντκτθί- vviv τ)ς χαλισάτω πάσγ τίχνγι, ibid. 366. i. e. Antisthenem hue quispiam evocet quam celerrime. Α τίύχω. τίχννΰιον, et τίχνηΰξίον, α, το, parva ars ; (2) inventiuncula ; (3) versutia, Dim. a τίχνη. τίχνηίΐς, τ,ίο-σα, %iv, arte excultus, artifici- osus. Ab eod. Hinc T££v/!EVTa;i, adv. artificiose, solerter, scite. τίχν/ιμα, ατός, τβ, opus arte confectum, artificiosum commentum seu inventum ; (2) artifex; solenne apud Poetas rem poni pro persona, Soph. Philoct. 927. A τίχνάω. τίχντιμων, evej, Ό χα) ν], artificiosus, artifi- ciose factus. Α τίχννι. τίχν/ιτιχος, i), ov, idem quod τιχνητος, r„ ov, artificiosus, artificiose fac- tus ; (2) ementitus, fucatus. Α τίχνάω. τίχνίζομαι, fabricor, Steph. τίχνιχος, r„ ov, qui artis est aut artium ; (2) ad artem vel artes pertinens, artifici- alis ; (3) artificiosus, arte valens, inge- niosa pra?ditus solertia. Α τέχνη. τίχνιχως, adv. artificiose, solerter. τίχνιον, το, artificium, Gloss. Vet. Dim. a τίχνη. πχνιτεία, ας, ν), idem ; opificium. τιχνίτινμα, ατός, το, idem. A τεχνιτίύω, artificiose fabricor ; (2) arte mo- lior ; (3) molior, machinor. A τίχνίτης, ν, ό, artifex, qui artem aliquam iactitat ; (2) histrio. Α τίχνη- τιχνΊτις, ίτιίος, r), artifex, perita, ingenio- sa. A praec. τεχνογξαφιχος, ti, ov, idem quod τίχνογξάφος, ts, β, artis alicujus scriptor, qui artis alicujus prsecepta mandavit li- teris. Ex τίχννι et γςάφω• τιχνοΥιαιτος, ov, artifex, artis studiosus. A ΰίαιτα. τίχνολογίω, de arte dissero, artis rationem aut praacepta trado ; (2) arte loquor seu persequor, artificiose dispute, argutor. ΤΙίς) τν)ς πξΟΟΌχης ώδε πώς τίχνολογχο~ι, Dion. Hal. τίχνολογία, ας, ν), verba, oratio, seu dispu- tatio de artibus ; (2) artificiosa oratio. A τίχνολόγος, χ, ό χα) y, qui de arte loquitur ; (2) qui artificiose loquitur, qui technas sermoni suo adhibet, argutator, sophis- ta, artificii vel artis studiosus. Ex τίχ- ννι et λόγος. τίχνοπαίγνίον, n, το, ludicrum artificium. Ex τίχννι et παίζω. τίχνοποιίω, ω, artificiose conficio. τίχνοπωλιχος, ν), ov, artem suam vendens, arte suo quantum faciens. Α πωλίω. τίχνοσύνη, ν,ς, ν), ars, artificium. Α τίχννι. τίχνχξγίω, fabricor. Ex τίχννι et 'ίξγον* Hinc τίχνύξγν/μχ, ατός, το, factum artificiosum. τίχννξγία, ας, ν\, artificium, Ph. Ex τίχ- ννι et 'ίξγον. τίχνόω, arte instruo, Gal. Α τίχννι- τίχνύΰζίον, ν, το, idem quod τιχνήδιον τίω, cui, dat. sing. Ion. pro τ/ν/. τί'ως, adv. tamdiu ; (2) aliquamdiu, aliquod tempus ; (3j interea, interim ; (4) tunc. Ab ίως. tv), hac, ea parte, dat. sing. f. g. adverbi- ascens ab artic. praapos. «• t55, cape, 2. sing, praes. imper. act. contr. pro τάί, a verbo τάω, capio, II. 14, 219. TH'BENNA, τις, ν), toga, vestis Romana. τν,ζίννίχος, vi, ov, togatus j rvilivvtvxn ίσθν,ς, toga. A TviZivva. τνιΖίννος, a, v), idem quod τν,ζίννα• τν,ζίννοφόξος, u, ό χα) r), togatus, trabeatus. Ex τηζίννα et φίξω. τν,γανίζω, f• ίσω, sartagine coquo seu tor- reo, Gl. V. frigo. Α τίιγανον. Unde τνιγάνιον, u, το, sartago, Gl. V. Dim. τν,γανκτμος, S, ό, coctio seu frictio in sarta- gine. Α τηγανίζω. Undo < 581 ) τηγανιτός, ή, hv, in sartagine frixus seu coctus, Gl. V. τν,γανιτόν, frixum. τν,γανίτν,ς, ν, ό, ut τν,γανίτ'/ις αξτος, panis in sartagine coctus admixto caseo. τν,γανον, α, το, sartago, patella, in qua bu- tyrum oleumve liquefit ad pisces, carnes aut similia frigenda. Α τν]χω• Tvihu adv. hie, hue, hac. Α τ*ί, ab v). τνιθία, ων, τα, ostrea. Α τν,θος. τν,θίλνις, ν, ό, et τγ,βαλ\αΙνς, item τν,θάλλω• ΖΖς, ab avia nutritus et educatus ; (2) deliciosus, luxuriosus ; (3) stolidus, fa- tUUS, EllSt. Α τ-ηΟη. τνιθίύω, f. ίύσω, nutrio. Α τνβ'ή. τφ/ι, ν,ς, vel τνβ>„ "ης, 'η, nutrix ; (2) avia ; (3) amita, seu matertera. Α τιτθός. τνβνίνος, S, β χα) ν), nutritor, nutritius, edu- cator ; (2) amabilis. Α τν,θν,. τ'ηθία, ας, ϋ], vetula, quam reverentiai caus- sa aviam vocamus. Ab eod. τνιθίζιος, idem quod τνιθία, Steph. τνιθις, ίίος, ν), avia j (2) matertera ; (3) a- mita. Ab eod. τν,θος, ίος, το, et τν,θυον, n, το, ostreorum genus, II. 16, 747. A Τ'ηθυς, ύος, -ή, Tethys, uxor Oceani ; (2) ter- ra, a nutriendo. Α τν,θν,. τν,χίΐανος, -η, ov, liquens ; (2) liquans, li- quefaciens, Aristot. Hist. An. lib. 4. cap. 6. Α τν,χω. Tv,xihovtxh, tabificabile, Ph. A τν,χώών, όνος, ν), liquefactio ; (2) tabes. τ-ηχόλιθος, ό, lapides liquefaciens, Paul. M- gin. τν,χτιχος, v„ ov, liquefaciendi seu liquandi vim haben«, liquans, resolvens. ττ,χτος, -η, ov, liquefactus, liquatus ; (2) qui liquefieri potest, liquabilis. A TH'Ki2, f. ζω, liquefacio, liquo, macero, consumo, tabefacio, mollio ; τν,χομαι* marceo, marcesco, liquor, tabesco, ma- cresco, Gl. Vet. τίτν,χίν, tabuit, Ph. p. med. τίτν,χως, vietus, marcidus, mar- cens, Phil. part. Ί,τοιχΰ» χκνσίμίν* τΫ,χίται, 2 Pet. 3, 12. τν,λαυγίω, ω, longe splendorem spargo, e- minus splendeo. Α τν,λαυγν,ς. Hinc τν,λαύγν,μα, ατός, το, splendor late disper-• sus, aut eminus apparens. τν,λανγν,ς, ίος, ο χα) ν,, longe splendorem suum spargens, eminus splendens, Gl. V. lucidus, prsefulgens. Ex τν,λί et αυγή. τν,Χαύγν,σις, ιως, r,, splendor longe disper- SUS. Α τν,λαυγίω- τν,λαυγως, adv. splendorem late spargendo; (2) Clare. Α τν,λαυγνις. ΤΗ~ΛΕ, adv. procul, longe. T^Ae δ= χαλ- χός Αάμφ', ως τί ς-ίζοπν, πατρός Διός, II. 10, 153. r τν,λίζ,όας, Ό, et τν,λίθζοος, β, longe sonans, valde sonorus, clamosus. τν,λίζόλος , u, ό χα) ν,, longe seu procul ja- culans, eminus feriens. Α βάλλω- τν,λίγονος, n, ο χα) ν,, in longinquo solo na~ tus, item sero, in senectute natus, et in- de, carus parentibus ; Ph. proculus. Ex τν,λί et γίίνομαι. τν,λίίαπός, ν,, ov, e longinquo solo, qui ex longinquo advenit, peregrinus, longin- quus, procul remotus. Ήν,σων \π) τν,λί- Ιαπάων, II. 21, 454. Ex τν,λί et δώτεδβν, solum. τν,λίθάω, Ζ, vireo, germino, pullulo; (2) viresco, floreo. Hinc τν,λίθόωντα, floren- tem ; part, pro τν,λίθωντα, τν,λίθάοντα ; it. τΥ,λίθόωσα, fcem. pro τν,λίθωσα, τν,λί- θάνσα• Π«7δα5 άπίχτανί τν,λίθάοντα.ς % 11. 22, 423. "Ύλν, τ-ηλίθόωσ», ib. 6, 148. Α S -άλλω. τν,λ'.θόωσα, part, prars. act. Poet, pro τν,λί• θ'ωσα, ex τν,λίθανσα, a τν,λίθάω. τν,λίθω, Poet, pro S -άλλω, Steph. , τν,λίχλίΐτοϊο, gen. sing. Ion. pro τν,λίχλα• τΐί, a τί!λε«λε/τοί, S, ό, procul Celebris, valde in- clitus. τν,λίχλΰτός, S, ό, idem. τν,λίχλν,τος, », vel τν,λίχλν,τός, S, ό, e long- inquo vocatus, arcessitus. τν,λιμάχος, n, ο χα) ν), eminus pugnans, ja- culis et tormentis pugnans. Α μάχο- μαι. τν,λίπλαγχτος, ό χα) ν), longivagus, longm- quus. τν,λίπομπος, ov, longe missus. Α πίμπω. τνιλίποξος, ν, β χα) ν,, in longum vadens, in longinquum penetrans. Τν,λίπόξοις λ/- μίνίσσιν όμίλαν αύτομάτν, ννιυς, Nonti, Paraphr, 6, 21. Ex τηλί ct πόξος. ΤΗΝ ΤΙΘ ΤΙΛ ψνλίχΰλος, ν, β **/ ν, cujus porta in long- inquo solo sunt remotas, de urbe, dissi- ta? ; (2) cujus porta? longo inter se dis- tant intervallo ; (3) amplas et spatiosas portas habens, Od. 10, 82. Α πύλη. τγ,λεσίφαντος, ov, idem quod τνιλίφανί-,ς. τγ,λεσκοτος, n, ο χα) yi, qui e longinquo vi- detur, procul apparens. Α σκέπτομαι. τγ,λεσκΌ'χος, ν, β κα) γ,, qui longe oculorum suorum aciem porrigit, maximo inter- vallo distantia cernens, Arist. Nub. 289. τγιλιφαγγ,ς, εος, ο κα) γ), procul apparens, dissitus, longinquus, Arist. Nub. 280. Ex τγ)λε et φαίνομαι. κγιλίφιλον, s. τηλόφυλλον, papaveris folium, Theoc. Sch. τγ,λίφιβν, u, to, portulaca agrestis. ΤΗΛ1Ά, ας, y), vas situla? figura ; (2) ar- ea, qualis est frumentaria ; (3) ambitus cribri ; (4) fumarii operculum ; (5) tabu- la, in qua tesseris luditur, Gl. V. τγιλίαι, incernicula. τνιλίκος, ν, β, tantus, tanta? a?tatis. OiSs £«", >, Ny» Οχίίΐν iCTil ϋκίΤΙ TY)~ λίχος ϊσσί, Od. 1, 297. Ab Ϋ,λίκος, quan- tum. τγ,λικχτον, adv. tantopere, Gl. V. A τηλικίτος, τγιλικαύτγ], τγ,λικίτο, et frequen- tius tYiKixiTov, idem quod τγ,λίκος. _ No- μίζίιν ίξασίαν cra.il•) τγ,λικύτω ΰωξίϊσθαι τοσαϋτα, Plut. in Anton, cap.' 28. τγ,λις, εω:, h, fcenograecum, al. siliqua, Theoc. Sch. r/jXo9iv, adv. procul, e longinquo, eminus. Α τγ]λί. τγ,λίθι, adv. procul. Ab eod. τ-/?λο;τ6τίίί. procul volans. Α πίτομαι, volo. τγ,λόσε, adv. longe, procul. Α τγ,λε• τγ,λοτάτω, adv. maxime, procul, longissi- me, Superl. ab eod. ττ)λοτ4ξα, adv. ultra, longius, Compar. ab eoriem. tjjXs, adv. procul. Ab eod. τηλνξο;, S, 6 κα) n, cujus termini procul sunt, longinquus, extremus, JEsch. Pr. 1. Ex τϊ,λε et 'όξβ;, terminus. τγ,λνγίτγ,;. a, 6, et τνίλΰγίτο;, ετγι, ίτον, pro- prie, natus procul absente patre ; (2) in senectute genitus ; (3) natu minimus ; (4) carus parentibus. Άλλα ε τΥ,λίγετόν ίίίξ ou -ω; χα) μΐίνον Ιόντα, πεμτίν, licet provecta a?tate genitum, Apoll. Rhod. lib. 1, 99. Ex τϊ,λε et γίνομαι. τηλωτος, S, ο, qui e longinquo cernitur ; (2) procul semotus ; (3) peregrinus. Ex tyM et ώψ. rYiXSSffi;, tj, longe conspicua. A prase. τΥ,μίλαα, ας, υ), cura, ornatus, Ph. cura- tio, cultus. Α τΥ,μίληζ. ΤΥιμιλίω, ω. fut. Υ,σω. curam habeo, proprie eorum, qua? ad cultum corporis, vel eti- am ad humaniter aliquem tractandum pertinent, Gl. V. ττιμίλω, colo. ΪΛνΥ,μν,ν παλαΊων ΤΥ,μίλχσ' όονξμάτων, curans, Lyc. 977. Σώματι; τ' ίτΥ,μίλίΐ, Eur. Iph. in Tau. 312. Ab eod. ΤΥ,μελΥ,ί, ίο;, Ό χα) i, diligens, alicujus rei curam gerens. Ex τάω et μίλει. vYiu-iX'/i-TY,;, Ό, idem qui et επιμιλντ?);, Theoc. Sch. ν/ιμ'.ξα, adv. pro e -γ,μίξον, Ar. ττιΐίΐξίν, adv. hodie, Att. pro o -γιμίζον. -ΓΥίμο;, adv. turn. Ab ν,μος, quum. ' τΥιμόσ^ί, adv. idem. Ex τΥΐμος et SI. tyiuSto;, adv. turn, Hesiod. Op. 574. CaU lim. Hymn, in Dian. 175. A ty,u.o;. νγ>νάλλω;, adv. obiter, leviter ; (2) gratis, nullo periculo ; (3) inaniter, frustra, te- mere ; (4) alioqui, alias. Ovh' 'ίνα. τΥΐνάλ- λω; αδολεο-χώ, Dem. Τΐλαναο-θαί μί τυι- νάλλω; χα) τί-ν νόσον αγνοί'ιν, Heliod. 4. ρ. 166. Ex ty,v, artic. et, άλλως, frustra, qs. την αλλω; ehov. *γ,νί), Dor. pro Ιχΰ, illic, ibi ; (2) illuc. ΤΗ'ΝΕΛΛΑ, υ,;, 'h, lyraj harmonia, soni imitatio oralis, Arist. Av. 1703. 'Videtur esse vox acclamantium victori; unde pro carmine triumphali, Em. ΤΥ,νιλλος, a, a, idem. ΤΥ,νίο-μος, 5, ό, idem quod τεινεο-μός. ΤΥΐνίκα, adv. tunc. Ab Ϋ,νίχα.. TYtvixali, adv. tunc ; (2) illic. A r^vix». νΥΐνιχαΖτα, adv. turn, tunc. Ab eod. TH'NIOI, ων, β/, Laconibus amygdalae dulces. ΤΥ,νόθι, adv. illic, ibi, pro exit, ibi. "tyivo;, τΥ,να, τΫ,νο, ille, Dor. pro εχΰνος. ty,vu, illius, gen. sing. Dor. pro τ -^a. τηνωθι, adv. illinc. Α τηνος. τΥ/ξιμίλΥ,;, to;, β χα) ίι, membra liquefaci- ens. Ex τ?Ι« et μίλο;. τΥιξ,ις, ίως, Yi, liquefactio ; (2) tabefactio, maceratio, Gl. V. tabes. Α τίιχω. τγπίς, adv. quemadmodum ; (2) ubi. ΤΥίςα, 2. sing, prass. imper. act. pro r^££. τΥίξίοντι, 3. pi. pra?s. hid. act. Dor. pro rn- ξίχιη, a ΤΗΡΕ'Ω, p. τετΥ,ξΥ,χα, servo, conservo, tueor, adservo, reservo, custodio, obser- vo; (2) insidior, insidiose observo ; (3) expecto. To γαξ υΐίΐιον τνφ μί, xari Ιύσ-χολον, Arist. Vesp. 1345. παρΰίνΉν, Phocyl. 11. τγ,ξγ.ο -Yi, 3. sing. aor. 1. conj. act. τΥ,ξΥ,ο-Ύ,τε, 2. pi. aor. 1. conj. act. τΥ,ξΥ.α;, ίως, yi, servatio, observatio ; (2) tu- tela ; (3) custodia. Α τΥ,οίω. τΥ,ξΥΐ-τίον, servandum, observandum. τΥ,ξΥίτΥ,ς, H, e, custos, observator, asserva- tor. ΤΥ,ξί Hinc τΥ,ξ^τιχος, y„ ov, observandi studiosus, ad custodiam aptus. τγο-ι. his, dat. plur. f. g. Ion. pro τ«7ί, ab artic. praspos. &. rrjO -ίχξυοΌς, Ό, aurum atterens, al. τισ-ίχςν• σος, verum et hoc et illud suspecta sunt, Steph. τν,τα;, 2. sing. pr. ind. act. pro τΥίτάα;, a ΤΗΤΑΏ, ω, privo; (2) quaero, tento. Ύν,τώμίνοι φςίνων, Soph. El. 1340. 01 γα,ξ &ανόντί; χαξμάτων ΤΥ/τώμίθα, Eur. Or. 1073. χώοα; Έλλώδο?, id. Her. 31. Τίλίω πςο; ο'ίκχ; των εμων τητώμίνο;, So- phocl. Philoct. 359. TYjTi;, hoc anno ; alicubi et τ^τα, Gl. Yet. τΥ/τί;, adverb, homo ; item hornum. Ab Ίτό;. TYiTij, υ,;, y„ penuria, privatio, Hes. Α τυ γ τάω. τΥ,τινος, Iv'A, ινον, qui est unius, seu hujus anni, hornus. Α τΤιτΐς. ΤΥ,τυμος, verus, Hes. pro Ιτ^τυμος. τΥ,ύσιος, ία, ιον, inanis, vanus. ' τΥ,ϋσίως, adv. temere, frustra, irrito cona- tu. A prase. τ), vide τίς. τιάξα, ας, ή, capitis gestamen, apud Per- sas, tiara, Gl. V. τιάξαι, apices, τίαξίς, ιίος, ή, crista galea?, Hesych. A τιάξα. τιαξοει^Υ,ς, \ς, tiara? similis. Ab ίΤδος. TIBH'N, %νος, ό, tripus, Lycophr. T1TPI2, ιίος, vel ,ος, ϋ„ tigris. τιγβοίΐ^Υ,ς, ι;, speciem tigridis habens, ma• culosus ut tigris, Epith. equi. t'hv, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ιτιι, a τίω. τίίο-χί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro έτη• τίίται, honoratur, 3. sing. prss. ind. pass. τάω, punio, crucio ; ut hinc sit τίτΐΥ,ότί;, mcesti, p. part, pro τετι^χότε;, II. 9, 13. et τίτΐΥ,μενο;, II• 11, 555. TiYtv/i, ϋ„ regina, Hes. ΤΙ0ΑΙΒΑ'22Ω, et τιβαιζώο-ο-ω, mel con- ficio, mellifico; (2) nutrico, alo, Nic. Th. 199. τιθα.;, ή, ίξνις, mansueta avis, i. e. gallina, Ep. τιθαο-ιντ};;, β» vide τιβαοΊΤίντΥ,;, Ar. τιθίσ-ιον, το, natura cicur et mansueta, Theophr. ΤΙΘΑ20" 2, et τιθασσο;, S, ό χα) -h, cicur, mansuetus. τιθαο-ο-ίία, ή, cicuratio, mansuefactio. τιθχο-0 -iVTY,;, 5, yi, cicurator, qui cicurat, Gl. V. τιθαοο-ίυτα), mansuetarii. Α τι- βατο-ίύω. Hinc TtSao-rivTixo;, y : , ov, qui cicurare potest, vi mansuefaciendi prasditus. Α τιθαο-ο-ίυ- τίι;• τιθαοΌ-ίυτος, domitalis, Gl. V. A τιθαο-ο-ίύω, et τιθαο~ίύω, cicuro, mansuefa- cio; et τιθαο-σ-ίύομαι, mansuefio, man- suesco, mitesco. Ύμας ύτάγνο -tv ιπ) ταύτα, χα) τιθαοΊΤΐύνο-ι, Dem. ΟΙ. 3. Α τιθαο-ο-ως, adv. mansuete. τίθίχι, 2. sing. pr. ind. pass. Ion. pro τίθί- trai, a τί§Υΐμι• τιθεαμεν, 1. pi. prass. indie, act. Poet, pro τίΟίμίν. τιΰίαοΊ, 3. plur. prajs. indie, act. Ion. pro Τΐθί7θΊ. τιβίαται, 3. plur. prass. indie, pass. Ion, pro τίθίνται. τιθί'/ιοΊ, 3. sing, praes. conj, act. Ion. pro nOij. ( 582 > rWu, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro \xU θει, Att. pro ίτίθγι• τιθίΤμιν, 1. pi. prajs. opt. act. per Syncop. pro τιθείημίν. τιθίμίν, praas. inf. act. Ion. pro τιθίναι. τίθίμμι, JEol. pro TiUY.ui, pono. τίθίν, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. et Bceot. pro \τιθγ,ο•α.ν• τίθεμαι, idem fere significat quod τίθνμι, sed proprie cum quadam reciprocatione et reflexione ad subjectum agens, ut n- θίναι νόμον, legem scribere aliis ; Β-ίο-θαι, sciscere legemisc. qua ipse teneare ; B-itr- θαι Όπλα, arma capere ; πόλιμον S-ilvai, bellum alicui commovere; 3-έο-θχι, bel- lum inferre ; αλοχον 8-εο-θαι, uxorem si- bi ducere ; vlov, adoptare filium ; S-dvat ύποθΫ,ΧΥιν, pignus dare; S -εο-θαι, curare ut sibi detur pignus, accipere, &c. Sed non est perpetuum hoc ; ut in his, τίθίο•- θαι nag xl\v, nihili ducere ; h α'ιο-χξΰ τίθίο-θαι, turpe ducere. Significat et (1) administrare ; (2) struere, ut domum ; (3) proponere, ut sententiam ; (4) insti- tuere, ut certamen ; (5) servit et Peri- phrasi ut τίθ-ο-θαι μχχγιν, pugnare. τιθευτΥ,ξ, ηρος, ό, nutritor. A τιθίύω, nufrio, nutrico, nutricor. Α τ/β--ί• τιθίω, ω, pono, Gl. Vet. τιθω, pono ; τιθε7, ponit, Ph. usilatius τίβγ,μι. τιθ>„ γ,ς, -h, nutrix. Α τιτοός. τιθτιμ<ναί, prajs. inf. act. Dor. et per Ecta- sia pro τιθίναι, a ΤΙ'θΗΜί, loco, pono. Hinc iisdem mo- dis, quibus Latini pono et colloco di- cunt, ut, (2) duco, v. c. in laude; (3) propono, v. c. praemium ; (4) refero, v. c. in numerum ; (5) propono disputan- dum , vel explicandum oratione ; (6) suppono, de hypothesi ; (7) concedo ali- quid esse. Ac prsterea ; (8) offero ah- cui, prasbeo, praesto ; (9) reddo aliquem, v. c. felicem, rniserum ; (10) tribuo, at- tribuo, adscribo in utramque partem ; (11) pignori oppono ; &γ]ο-ω, ponam, Gl. V. εθγ,χα, aor. 1. τίθιμαι, ponor ; τίθίβ•- θαί τινι, probare quern, obedire, adsenti- ri ; 'εΰ'ήχάμν,ν, a. 1. med. &ί;, pone, Ph. a. 2. act. imperat. Τίθεο-θχι \v μίγάλω, παξ' shlv, 'εν ihiv) λόγω. Ύον αΰτάδίλφον iv τάφω τιθίίσα., Soph.' Ant. 510. Ε/'ί tra; μεν εγωγι 8-/ιο-ομχι χίξα;, Eur. Ale. 1101. τιθγ,νίω, ω, f. %σω, nutrio, nutricor, Gl. V. foculo ; (2) colo, ut agrum, euro, velutl nutricis more tracto ; (3) permulceo, fo- veo, ut nutrix ; (4) fingo, formo Φ^- τοι; aiiTYjV {γγιν) χα) πχντοΰατοις τι6ημω» σπίξμασι, Jos. A τιθΫ,νΥΐ, ns» 'h, nutrix. Α τιθ•/). τιθΫιν/ιμα, ατός, το, id ipsum, quod nutri- tur ; (2) soboles. Α τιθηνίω. τΜ,ΥΥ,ο-ις, ίως, ή, nutritio, educatio. πθΥ,νΥιτείξχ, ας, yj, nutrix. Ab eod. τιθΥΐνΥίτϊξ, nutritor, nutritius, Ep. Hinc τιθγιν/)τ?>ξΐο;, a, ov, nutritius. τιθηνία, a;, yi, nutricatio. Α τιθγινό;. TtSYivi^ta, τα, q- d. nutricalia, festum La- ceda?moniorum, Atk. tiByivo;, 2, ό χα) ή, nutritor, nutritius, edu- cator. Α τίθτ)• τίϋγ>τι, 3. sing, prass. ind. act. Dor. pro s•/- Θυιοί, a τίθνιμι• τιθο;, τι, ov, mansuetus, cicur, Aral. τιθυμαλ);, ilo;, υ), tithymalis, herba lacta- ria. A τΜμχλλον, a, το, herba lactaria, Ph. Angl. SPURGE. τιθύμαλο;, n, β, idem et ab eod. τίχτί, 3. sing, imperf. indie, act. Ion. pro 'έτικτε, a τίχτω. τικτικο;, parturiens, brevi pariturus, Poll. ΤΓΚΤΩ, fut. τί%ω, vel τίξομαι, p. m. τι' τόκα, pario, procreo, gigno : τίχθύ;, natus, creatus, genitus, progenitus, edi- tus, Gl. Vet. aor. 1. part. pass. Χάξΐ; χάξίν γάξ ε$•ιν τ) τίχτασ' αε), Soph. Aj. 522. "Ο» αιόλα νυί 'εναρίζομενα τίκτει, id. Trach. 95. τίλαι, ων, al, parva? quisquilia?, seu cor- puscula, qua? infusis per fenestram radiis solis, aeri videntur innatare, pra?sertim vero quisquihas e panno vulso evolantes. Α τίλλω. τιλάω, ω, caco, stercus edo. Α τίλο;• τίλλε, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ϊτιλλε, a τίλλω• τίλλοιο-α, prais. part. act. Dor. pro τίλλν tra, a ΤΓΛΛΩ> vellico, vello, evello, divello, TIM ΤΙΣ πτ discerpo ; τίτιλμίνος, vulsus. Τ/ δ* 'ην ραφανιΰαθη γι τιιθόμινός σοι, τίφξ» τί τίλθη, Arist. Nub. 1079. "Ατε γαζ ων γινναΐος ΰτο των συκοφαντών τίλλιται, id. Αν. 292. νίλλων, vel τίλων, ωνος, β, tillo, piscis qui- dam. Α τίλλω. τίλμ.ο&, ατός, τβ, linamentum concerptum, turunda j (2) vulsio, vellicatio, Gl. Vet. volsura. Ab eod. τιλμάτιβν, ν, τβ, idem, Dim. a praec. τιλμος, S, e, vulsio, vellicatio. Α τίλλω• ΤΓΛ02, u, b, stercus, merda. τίλσις, ιως, v>, vulsio. Α τίλλω. τιλτον, S, το, linamentum, Gl. V. nempe concerptum vel vulsum. A τιλτος, iit bv, vulsus, concerptus. Α τίλ- λω. τίλφη, νις, blatta, tinea ; Att. pro σίλφη. τίμα, 3. sing, praes. ind. act. pro τιμάιι, a τιμάω• τιμα^ία, ας, νι, parvus honor, Dim. τιμαλφί,ω, honoro. Τιμαλφιϊν λόγοις νί- xxv, Pind. Nem. 9, 130. τνς ίτ&ς, Aris- tot. A τιμαλφής, ίοί, b χ») fi, qui honorem sibi in- venit et adquisivit, qui in honore et pre- tio habetur, honoratus, pretiosus, Gl. V. τΐ!Μ&λφ\ς, vendibile. Ex τιμάω et άλ- φίω. τιμάντα, ace. sing. Dor. pro τιμηντα, et hoc per Syncop. pro τιμηιντα, a τιμν,ιις. τιμάβξος, vel τιμηοξος, ν, ο κα) η, punitor, ultor, poena? et vindictae exactor ; (2) o- pitulator ; (3) vindex honoris, laudator. Ex τιμή et άίίξω. τιμάοχος, α, b κα) ή, honoris jus habens. Ex τιμή et ϊχω. τιμχξχία, ας, ή, censura, officium censoris. Ex τιμή et άξχη. τιμαξχώΰης, ις, censorius. τιμάσα,ς, a. 1. part. act. Dor. pro τίμιας, a τιμάω. τιμασ,ιΰντι, 3. plur. fut. 1. ind. act. Dor. et JEol. pro τιμησασι, a τιμάω, ω, f. ήσω, honoro, decoro, in hono- re habeo, magni aestimo, aestimo, dignum judico ; (2) multo, punio ; ιτίμησαν, ho- nestarunt, Phil. 2, 1. τιτιμημίνος, ho- norem adeptus, honoratus, Phil, multa- titius, al. Gl. V. p. part. pass. τιμησατι, celebrate, PhiL a. 1. imper. act. Τον α,ΰτνις άνδξα μίΐζον της Ίαυτης ψυχής ϊτί- μησιν, Xen. Cyr. 6, 26. Πολλ5 τιμωμαι την παξά σοι χατάχλισιν, plurimi aestimo, Plat. Τί δ' ύτως οι λιω τιμωσί μι ; Α- rist. Αν. 1281. Τιμωμινοι χαίξασιν αν- A«/lv/.hi . ( !/. λ P.llf TJirvn SI *5"0 _,*-. — — }. βξώχων ΰτο, Eur. Hipp. 8. ν Ω ΙξΙΟΌ-ΰί τιμηθιις τίκνον, id. Tro. 737. Έ| Ίμ£ τιμν\σΐται, Soph. Antig. 216. Ζιά του; Χξηί-νς, Arist. Plut. 93. Α τιμή. τιμή, ης, νι, honor, cultus, veneratio, de- cus, dignitas ; (2) pretium, quo res ali- qua aestimatur ; (3) poena, ultio, mulcta, census, id quod per capita, focos, &c. sol- vitur. Τιμήν άξνύμινοι, II. 1, 159. pce- nas expetentes. Τιμάς νίμιιν, obsequi, Soph. Aj. 1351. Α τίω- τιμηΐις, νιίσσα, ηιν, honoratus, honorabilis, qui in honore et pretio habetur. Α τιμή. τιμ/ιμχ, ατός, το, pretium, aestimatio, va- lor ; (2) in causis privatis, mulcta pecu- niaria ; in publicis, pcena capitis, suppli- cium ; (3) census. Τ» τιμήματος τνα αξίας, pro census amplitudine, Eur. Hipp. 622. Α τιμάω. τιμηντΛ, acc. sing, per Crasin, pro τιμηΐν- toc, a τιμν>1ι;. τιμν,οξος, n, ό, ultor ; (2) laudum celebra- tor. Ήξωσο-χι Αιζύη; τιμνιοξοι, Heroinae Libyae ν indices, Apoll. Mod. lib. 4, 1309. Ex τιμνι et, άιίζω, tollo. τιμνινλχίω, vel τιμιαλχίω, ω, pretium au- geo. Ex τιμν,, vel τίμιος, et όλζ-ί• τίμνιοΌίς, 2. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro ιτίμνισας, a τιμάω. Hinc τίμψις, ιως, ή, litis aestimatio, multa, sup- plicium, pcena ; (2) census. Gl. V. cen- sio, judicatio ; Ph. dictatura. τιμ-ήτίία, ας, νι, censura, officium τ» τιμνι- τν. Τιμνιτιίαν ό Κάτων παξνιγγίίλιι χο• ξυφνι δε τις ls~t τιμής άπάσης, Plut. in Cat. Maj. cap. 16. Α τιμητιύω. πμνιτίος, ία, ίον, honorandus. Ου yag πςό γι άλνθιίας τιμψίος άννίζ. Plat, de Re- publ. lib. 10. initio. Α τιμάω- τιμνιτιΰω, censor sum. Α τιμητής. τιμητής, S, ό, estimator litium ; (2) censor, Ph. censor, dictator. Α τιμάω. τιμητικός, η, ov, propensus ad honorandum, Gl. V. honorificus, honorarius j (2) cen- sorius, id. Α τιμ,ητνις. τιμητον, 5, το, aestimatio litis, Gl. Vet. cen- sus, sestimabile. Α τιμάω. τιμητος, 6 και vj, aestimandus ; Vixv,, cui pe- cuniaria pcena lege constituta non est, sed actor vel judex aestirnat, Ern. τιμιον, adv. pro τιμίως, Ar. τιμιοτώλης, ν, Ό, qui pretio vendit, aliis polhnctor; proprie rerum pretiosarum venditor. Ex τίμιος et -πάλης. τίμιος, ία, tov, honoratus, honorabilis ; (2) pretiosus, carus. Α τιμή. τιμιότης, -ητος, νι, q. d. honorabilitas, pre- tiositas ; (2) nobilitas, excellentia, pre- tium ; (3) opulentia. Α τίμιος. τιμίως, adv. magno pretio, care. τιμιώτατος, carissimus, honestissimus, ho- norificentissimus, Ph. Superl. a τίμιος. τιμογξαφίω, ajstimo, taxo. Ex τιμή et γιξάφω• τιμόίημος, h, populum honorans, seu a po- pulo honoratus, Ep. Call. Τιμόθιος, a, o, nom. propr. Timotheus, co- lens Deum. Ex τιμή et ®-6ς. τιμοκξατία, ας, η, dominatus, in quo a censu magistratus creantur. Ex κξάτος. τιμοκξατικος, η, ov, censu potens j (2J am- bitiosus. A praec. τιμόττολις, ιως, ό και ν\, qui civibus honori est et ornamento ; (2) qui civitatem ho- nestat. Ex τιμή et πτόλις. τιμνχος, n, ο και v\, honoratus, cui honos habetur. Ex τιμνι et Ιχω. τιμωξίω, ω, cum dat. auxilior, opem fero, tueor, defendo, Gl. V. at τιμωξΐίμαι, cum acc. punio, ulciscor ; τιμωξύται, punit, animadvertit, coercet, Ph. Τιμωξησαν τον φονία συν &-ιο7ς υπισχνΰμαι, Xen. Cyr. 4, 24•. "Os σι τιμω^σιται, Soph. Phil. 1246. Τιμωξησομαι 'ίππόλυτον Ίν Tyl•' '/ιμίξα, Eur. Hipp. 21. Ύιμαίξησασθαι Φίλιππον, Dem. Α τιμωξός. τίμωςητίος, a, ov, puniendus ; τιμωξητίον, vindicare oportet et auxilio esse, Thuc. A praec. τιμώξημα, «raj, το, ultio, vindicta, pcena, supplicium. Α τιμωξίω. τιμώξησις, ιως, νι, idem et ab eod. Unde τιμωξνιτηξ, ηξος, νι, vindex, ultor, Mob. τιμωξητης, S, ό, idem. τιμ,ωξητικος, η, ov, pertinens ad τιμωξητην •, ( l 2) ad poenas exigendas propensus, cru- delis. A praec. τιμωρία, ας, ν), ultio, vindicta, pcena, sup- plicium, animadversio ; (2) auxilium, subsidium. A τιμωζος, S, ό και νι, vindex, ultor ; (2) ad- jutor, auxiliator, defensor. Ex τιμή et όξάω, nisi ωξος mera est terminatio, Em. τιμωξΐίν, praes. part. act. n. g. contr. pro τιμωξίον, a τιμωξίω. τ/ν, tibi, dat. sing. Dor. pro σο), a συ, tu. Tt'v', pro τίνα, quern, acc. sing, a τίς, quis? τίναγμα, ατός, το, vibratio, quassatio, con- cussio. Α τινάσσω. τιναγμός, S, ό, idem et ab eod. τιναχτοπνιλνιξ, ό, qui galeam quassat, Steph. τινάκτωξ, οξος, ό, quassator, concussor, vi- brator. A Τ1ΝΑ'22Ω, fut. ξω, quatio, concutio, vi- bro. Και δή τινάσσιι κξάτα βαλ£ί$ων aero, Eur. Her. Fur. 870. ■τίνισθαι, ulcisci, praes. infin. med. verbi τίνω• τίνισκι, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ITlVl• ΤΙΝ0ΑΛΕΌ2. ία, Ίον, calidus, tepidus. O'tvadt και γλυκόιντι ποτά! κικαφηότα πιμπλάς, τινθχλίω, Nic. ΑΙ. 445. τινθος, S, i, lebes, vas quodvis, inpr. in quo cibi coquuntur, unde et pro ventriculo ; item cavum, capax, ut τινθος λίζητος, Lycoph. 36. ubi Schol. habet et τινω- θός. τινύω, sive τίννυμι, luo, solvo, pendo, re- pendo ; (2) punio, pcenas exposco, ulcis- cor. Α τίω. τίνω, idem et ab eod. Τ'ινίιν ΰίκας, Luc. ζημίαν ,Plat. τιμωξίας, idem, μισθόν τινι, Xen. TS χάξΐν τίνων, Soph. El. 534. τίον, 3. plur. aor. 2. ind. act. Ion. pro ϊτιον, a τίω. τίποτι, quidnam? cur? Ex τις et awe, quando ? τίπτι, idem, per Sync. ΤΓ 2, 6 και νι, χα) το τ), gen. τίνος, aliquis, quispiam, quidam, certus j cum nume. ( 583 ) ralibus, circiter, ferme j cum πάς, 'ίκασ- τος, αυτός, πολύς, μιγάς, τοιος, τοσύτος, βδε, abundat : sed τίς, τί, gen. τίνος, quis? quae ? quid ? qualis ? qualisnam ? τίσαι, honorasse, a. 1. inf. act. verbi τίω. τισαίατρ, 3. plur. aor. 1. opt. med. Ion. pro τίσαιντο, a τίω, ulciscor. τισαίμιθα, 1. pi. a. 1. opt. med. τίσιιι, 3. singul. aor. 1. opt. act. 2Eol. pro τίσαι. τ'ισιις, lues, 2. sing. f. 1. ind. act. τ/ο-εν, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. et cum y, pro ϊτισι. τίσις, ίως, ή, punitio, poena, ultio ; (2) per- solutio, rernuneratio. Our/ τίσιν γ' έδ- ΰιισχς οπίσσω, II. 22, 19. Α τίω. τίσνσιν, 3. plur. £. 1. ind. act. cum ν, a τίω. τίσωσι, 3. pi. a. ι. conj. act. τίταινι, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ϊτίταινι, a τιτχίνω, punio, ulciscor ; (2) tendo, inten- do ; τόξα, II. 8, 266. ΎυΙι'άη Wi τόξα, τιταίνίτο, id. 11, 370. (3) traho. Έύξοον α,ξμα τιταίνων, politum currum traheus, id. 2, 390. ΐίάσι βιοσσόον άσθμα τιταί- νιι, i. e. praebet ; Nomi. P. 5, 26. Α™, vel πίνω- Τιτάν, άνος, ό, Titan, Sol ; at in plur. Ti- tanes, Cceli et Terras filii, a Jove sub terram detrusi. A praec. Τιτανία, ν), Titania, s. Titanica, Ε. M. τιτανικός, v„ ov, Titanicus, Plut. τιτανογξαφία, ν), historia gigantum. A γξάφω. τιτανοκξάτωξ, οξος, ο, Titanum dominator, vel Titanum domitor. Ex Τιτάν et κξά- τος. τιτανοκτ'ονος, α, ό κα) ν), Titanum interfec- tor. Ex Τιτάν et κτίίνω. τιτανομαχία, ν), bellum Titanum, Ath. ΤΓΤΑΝ02, ts, b, calx, Lucian. (2) gyp- sus, Hesiod. in Asp. 141. Hinc τιτανόω, calce oblino. Hinc τιτανωτος, i), ov, calce vel gypso oblitus. τιτανώίης, ιος, Ό κα) η, Titanicus. Hinc τιτανωΐις, adv. more Titanum j (2) tor- ve, torvum. Α Τιτάν. τίτας, b κα) νι, ultor, ultrix. Τίτας φόνος α'ιπηγιν, ultrix ca?des fixa est Msch. Choeph. 65. Α τίω. Τιτην)ς, νι, Diana, Nic. τιτθιία, ή, nutritio, cura, Dem. Α τιτθιυω. τιτθιύω, nutrio. Τιτθιύιιν τινά, Plut. τίτθη, w, sive τιτθη, ης, η, mamma, mamil- la j (2) nutrix, altrix j (3) a via materoa. Α τιτθός. τιτθιζύζω, cacabo, Gl. V. τιτθίζω, sugo, subrumo, Gl. V. τιτθίον, το, mamilla, Dim. a τιτθός. τιτθις, ίίος, νι, nutrix j (2) soror matris vel patris, matertera, amita. Α τιτϋη. ΤΙΤβΟ' 2, S, b, mamma, mamilla. ΤΙΤΪ'ΖΩ, pipio seu vocem edo avium, in prim is pullorum. τίτλος, a, b, titulus. Lat. vocabulum. Τίτος, a, b, nom. propr. Titus, Lat. ho- noratus. Α τίω. τιτξάω, seu τίτξν,μι, et τιτξαίνω, f τξ-ί,σω, perforo, terebro, Gl. V. τιτξαίνω, foro ; τίτξημίνος, perfossus, Gl. Vet. perf. pass, part. Α τξίω, vel inus, τξάω, /oro. ΤΙΤΡί1'2ΚΩ, fut. τξώσω, vulnero, cutem telo pertundo seu perfodio ; (2) laedo, damnum infero ; τιτξωμίνος, saucius, cruentus, Gl. Vet. p. part. pass, τξωθιις, sauciatus, GL V. part. pass. aor. 1. Έ- sre/ μι ϊξως 'ίτξωσιν, Eur. Hipp. 396. Ό πξόσθι τξϋΐβιΐί, id. Ph. 1406. "Έξωτος βίλισι τιτξώσκισθαι, Philo. ΐίξος ts δ«- μίντος αυτός & τίτζωμίνος» Lye. 312. Hinc τιτξωσμος, ν, b, vulneratio. τιτυζίζω, vocem edo hirundinum seu per- dicum, cacabo. Α τιτίζω. τιτυοκτόνος, ν, v>, Tityi interfectrix, Cal- lim. Hymn, in Dian. 110. Ex Τιτυος et κτιίνω• τιτύξίνος, ν, b, fistula pastoralis ex stipula. τιτυξίζ-ν,ς, S, b, saltator turpes motus edens. A τίτΰξος, a, b, Satyrus ; (2) aries major, dux gregis ; (3) calamus ; (4) otiosus ; (5) pastorculus, parvus puer pastoritius, rus- ticanus. Α σάτυξος. τιτυσκιτο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion. pro ΐτιτύσχιτο, a TITY'2KOMAI, intentissime dirigo, ut certum ictum inferam, collineo, dirigo ad scopumj (2) paro. 'Ta•' οχισφι 7<- ΤΜΗ ΤΟΚ ΤΟΝ τύβ"χΐτο χαλχόποδ' Ίχπω, II. 13, 23. αυτοίο δ»»< φχανω, ib. 370. Ύηίισχιτο &ΐσπώ<χ,ι; πϊ\, II. 21, 342.^ τιτυσχω, vide τιτύσχομαι, Lye• ΤΓΦΗ, %ς, 'h, fruinenti genus. τίφιος, ice., ov, palustris. A ΤΓΦ02, ιος, to, locus palustris, palus. τίφυον, x, to, tiphyum, hcrba coronaria. τιφώΰγ,ς, ίος, ο χα) y„ palustris. Α τΐφο;. ΎΙ'-ίΙ, fut. τίσω. honoro, in honore habeo, magni sestimo, carum habeo ; (2) puuio, vindico, ulciscor ; (3) persolvo, solvo, luo ; τ'αο-χΐν, honorabat, imperf. Ion. τήσ-χίτο, honorabatur, imperf. Ion. pass. Ό δε μιν την Tea τίχιπ-τι, U. 13, 176. Κί7νος Se τ'κτίι τγ,νδί, xxx αλλγ,ν hixY/V, Soph. Aj- 113. Τία-αα-θί πατξός φόνον r r μ,ιτίζϋ, id. El. 115. Φόν,ν φόνχ hi 'ούσιον τίτω τάλας, id. Phil. 950. "Aja.; τίτι- χως τχ τυφλωβίντος <)άχχς. Lye too. Ύγ,ν hi τίσωμαι hlxvy, Eur. Med. 1319. τλόίθι. 2. sing, praes. imperat. act. Dor. pro τλϊ,θι, & τλγ,μι- τλάθϊ,μος, χ. ό χα.) i, asrumnarum patiens, Pind. Nem. 2. Α τλάω et 3-υμός. τλαίγ,ν, tolerem, praes. opt. act. verbi τλγ,μι- τλαπ&υϊ,ς, ίος, ό χα.) sj, eerumnosus. Ex τλάω et πάθος• τλάς, tolerans, pries, part act. verbi τλνιμι- τλχνίφξων, όνος, ό χα.) r„ patiens. Ex τλάω et φογρ. ΤΑΑ'ΪΪ, f• τλΫ,ο-ω, p. τίτλΥ,χα., perfero, pa- tior ; (2) sustineo, i. e. audeo; ητλΥ,ότι, pro τίτλΥ,χότι, patienti, p. part. via. τλγ,- μι- ΤΙως u,i τλγ,σ ι .ταί ποτ' litrtouv ; Soph. Aj. 463. τλγ, 3. sing. aor. 2. conj. act. τλ'/,βΰμος, χ, ό χα.) y„ vide τλάθυμος. τλΥ,μ,ιν, 1. plur. aor. 2. ind. act. Ion. pro i -λγ,μίν. τλνμι, perfero, tolero ; τ /j. perpessus est, aor. 2. Ion. pro ίτλγ 4 ; τλν,ναι, pati, tole- rasse, aor. 2. inf τλϊ,θι, suffer, aor. 2. im- perat. pi. τλΥ,η, tolerate ; τλάς, passus, aor. 2.part. vide τλάω. "ΕτλΥ,ς Β-ίων ά- λοιτός \χζγ,ναι hixY,v, Lye. 136. τλΫ,μονίς, miseri, nom. pi. c. g. a τλΫ,μων- τλχμόνως, adv. misere, calamitose. τλγμοο -jYYj, v$, y„ asrumna, miseria, infor- tunium. A τλτιμαι, όνος, Ό χα.) ν, sustinens, patiens, ferens ; (2) audax, fortis ; (3) miser, εε- rumnosus, calamitosus. Α τλάω. τλΥ,ναι. aor. 2. inf. act. verbi τλγ,μι• τλΥ,παθίω, ω, patiens sum laborum et mo- lestiarum, item miseriis adfligor. τλΥ,πάθαα, a.;, r„ patientia ; (2) adflictio. A τλγ,τα6>.ς, ίο;, ο χα.) υ„ patiens laboris; (2j calamitosus. Ex τλάω et πάθος. τλΥ,ο-ιχάξΙιος, χ, ό χα.) ■>„ qui toleranti et forti est animo, seu duro corde ; AZsch. Pr. V. 159. Ex τλάω et χαξίία, τλΥ,ο-ίίίοχβος, ό χα) ϋ„ idem quod τλΥ,σίπονος, χ, ό χα) -h, patiens laboris ; (2) audax. Ex τ>.γ,ο-ις et πόνος. τλΥ,ο-ις, ιως, ϋ„ patientia, tolerantia j (2) au- dacia. Α τλάω. τλΥ,ο-ω, tolerabo, f. 1. ind. act. verbi τλάω. τλΥ,τιχος, 5, β, patiens. Ab eod. τλν,τιχως, adv. toleranter. A pra?c. τλΥ,τος, Yi, ov, tolerabilis, qui tolerari potest ; (2) tolerans, patiens. Ab eod. νμάγιν, 3. plur. aor. 2. ind. pass. Ion. et Bceot. pro ίτμά.γΥ,ιτα.ν, a τμ,Υ,σο-ω, seu τμ.Ϋ,γω• τμάω, seco, inus. sed hinc τίτμγιχοο, et τμ,ΥίΟ-ο-ω• τμγ,-/γ.ς^ ν* ό, sector, incisor, arator, fossor, qui secat. Α τμ.γ,ο-0-ω. τμγ,γος, ίος, το, sectura, fissum. Ab eod. τμγ,'/ω, f• ξω, seco, scindo, succido ; Ίτμά• ' yv,v, aor." 2. pass. Α τίμνω. τμΫ,ΐΥ,ν, adv. in modum secantium ; (2) in- cidendo seu secando, cassim ;• (3) leviter. Ab inus. τμάω pro τίμνω• τμγ$ύς, aor. 1. part. pass, verbi τμάω pro τίμνω. τμγ,μα., ατός, το, segmentum, frustum sec- tione alicunde ablatum j (2) particula, portio. Ab eod. Hinc τμγ.ματωΙγ.ς, (ς, in partes sectus, s. qui in partes secari potest. τμγ;ξιθίος, ov, dividens Deum, Cyi: τμΥ,ΟΊς, ίως. y„ sectio. Α τμάω. τμΫ,ο-ω, secabo, f. 1. ind. act. verbi τμάω. τμΫ,σσω, f. ξω, scindo. Α τμάω. τμγ,τίον, secandum. τμν,τΥ,ξ, Υ.ξος, Ό, sector, incisor. Ab eod. τμ^τγ,{ > ϊ> ό, idem et ab cod. τμγ,τιχος, υ,, ov, incidendi vim habens ; (2) - incisus, sectilis. Hinc τμγ,τιχως, adv. more eorum, qua? τμγ,τιχα. sunt, Suid. A τμγ,τος, yi, h, sectus, incisus ; (2) secabilis. Α τμάω• το, n. g. artic. pra3pos. SEepe pro tSto, et ellipsi pra?p. lii, significat quamobrem. To χα.) χλαίχσα. τίτΥ,χα., ideo, //. 3, 176. Toao χα-Τον, adv. olim, antiquitus. τόΐί, adv. hue. Ex το et li. Tohii /τίξον, adv. iterum, secundum. τοίπίπαν, adv. omnino, penitus ; (2) ple- rumque. τόθιν, adv. inde, ex loco illo. Ab 'όθίν• τόθι, adv. ibi, illo in loco ; (2) ubi. AbO9i. TOI, particula enclitica, quie aliis jungi- tur, ut χα! τα, quamvis, quanquam, Gl. V. atqui, Ph. 'u ret, nequaquam, num, Gl. Vet. Aliquando pra?ponitur, ut in τοιγαξ5ν, proinde, ergo, igitur, itaque, Ph. Est et pronomen Dor. to), tibi, et articulus pro at. τοιθοξύο-ο-ω, quatio, concutro, Hes. Tolvvv, igitur, itaque, ergo, Ph. Toto, hi/ jus, gen. sing. Ion. pro τκ, ab e. τοΊος, Tola,, τοΊον, talis, hujusmodi. Ab οίος. τοιοβ-δί, Toiahi, τοιόνδί, talis, ejusmodi. To.io-l•), idem, Attice. τοίΰτος, τοιαυτΥί,τοι5το, et τοιαταν, talis, hu- jusmodi. Ex' το7ος et %τος, hie. τοιατότξοίτος, χ, Ι χα) 4, hujusmodi, talis j τοιχτότξοτα., hujusmodi, Gl. V. Plat. τοιατοτξόπως, adv. taU modo. τοιντόχξοος, ας, talem colorem habens. το>ντω6γ,ς, (ς, tahs. τοίο-^ίο-σι, ipsis, dat. plur. art. pnepos. Ion. et Poet, pro τοίσΰί, ab οΰι. τοίχαξχος, u, ό, qui preeest navis lateri, sive remigibus et latere navis sedentibus. Ex τοίχος et άξχός• τοιχογραφία, ας, Yj, Ion. τοιχογξαφίγι, de- scriptio muralis, picturati parietes, Aret. Ex τοίχος et γξάφω- τοιχοΙιφΥ,τωξ, βξος, ό, qui parietes scrutatur, qua parte aperiri possint ; (2) fur. Ex τοίχος et διφάω. τοιχομαχίω, parietem oppugno, Steph. τοιχοξύχτΥ,ς, u, i, murum perfodiehs. Ex τοίχος et οςύο•ΰ-ω• Τ0ΓΧ02, u, i, paries, murus ; etiam la- tus navis. Hinc τοιχόω, ω, f. ώσω, murum s. parietem fa- cio ; τοιχνα-θαι, murum fieri, Plut. τοιχωξΰχτΥ,ς, ό, pro τοιχοξύχτν,ς, Steph. τοιχωζυχίω, ω, f. ν,σω, parietem effringo et perforo, Ph. τοιχωξνχε7. expilat. Ό Se τοιχωξυχ{ϊ, Arid. Plut. 165. τον τοϊχον, Aristot. Α τοιχωξύχος• τοιχωξύχΥ,μα, ατός, το, foramen parietis perfossi. A prase. τοιχωςυχία., ας, ή, parietis effractio, seu ef- fossio. A τοιχωξύχος, u, ό. qui murum perfodit, fu- randi causa, effractor, Gl. Vet. perfossor, Arist. Ban. 773. Ex τοίχος et ίφιτσω. τοίω, tales, nom. dual, a τοιος, talis, τοίως, adv. tali modoj (2) sic, ita/ A τάίος. τάχα, tunc, Dor. pro τότί• τοχαξίΐιον, et roxaouhwv, ν, το, usurula, Gl. Vet. quasi a τοχάξιον, quod esset a τόχος. τοχάς, άΰος, q, qua? peperit et enixa est ; Gl. Vet. paritura ; parens, mater, Eur. Hec. 1157. Α τόχος. Unde τοχάω, ω, parturio, partui sum vicina. τοχίίοΌ-ι, dat. pi- Ion. pro τοχίΰοΊ, Άτοχίύς. τοχιτος, S, β, partus, puerperium ; Ph. ex- ponitur et nativitas. Α τίχτω• τοζίνς, ίως, ό, parens, genitor._ Ώς άχπ- trios Τοις φιλτάτοις τοχίΰο-ιν Ϋ,'άμγ,ν δό*υ, Eur. Phcen. 437. Ab eod. τοχυ,'ϊ, dat. sing. Ian. pro τοχί'ί, a τοχιύς. τοχίζω, f. iira, fcenori do, fceneror, Gl. V. fceiiero. Α τόχος. τοχιο-μος, 5, ό, fceneratio. Α τοχίζω. Toxis -γ,ς, 5, ό, fcenerator. Α τοχίζω. τοχογλυφίω, ω, f. Υ,σω, tabulis insculpo no- mina eorum, quibus pecunia fcenori cre- dita est, fceneratorem ago ; (2) anatocis- mum exerceo. A τοχογλυφος, a, i. fcenerator, qui fcenori dat, qui fcenus facit ; γνίφωνα. uvai χα.) τοχο- γλύφον, Luc. in Fit. Auct. p. 377. Ex τόχος et γλύφω. τοχολΥ^ία, ας, ή, usurce acceptio, fcenera- tio. Ex τόχος et λγ,•^/ΐς. τόχος, α, ό, partus, ipse pariendi actus j (2) ( 581 ) quod partu edidit mater, foetus parta e- ditus ; (3) fcenus, usura. Α τίχτω. τοχοφοξίω, ω, usuram pendo ; (2) usuram accipio. Ex τόχος et φοξίω. ΤΟ'ΛΜΑ, ν,ς, ■>„ audacia. τολμά,, 3. sing, prass. ind. act. contr. pro τολμάιι, a τολμάω, τολμαο-ίΐς, 2. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro τολμγ&ίΐς. τολίίάω, ω, fut. γ,ο•ω, audeo, patior, tolero. Ύολμα. ταναςγίΤν, Eur. Med. 583. "H- σ* τίτόλμν,χ' ίξγον α'ίιτχίζ-ον τόοί ; ib. 695 Ύολμα. .9-' « μΥ, χ&, sustinet, id. Hec. 333. Α τόλμα* τολμγ,ας, Yf.ao-a, Υ,ίν, audens, audax, intre- pidus ; [2) tolerans. Ab eod. τόλμΥ,μα., ατός. τό. facinus, quod quisper- petrare ausus est, ausum. Α τολμάω. τολμγ.ξία, ας, Ϋ„ audacia. Α τολμγ.ξός. τολμγ.ξός, ξά, ξον, audax, temerarius. A τόλμα, τολμάς, adv. audacter, temere. τολμ-7>ς, 2. sing. pra?s. ind. act. Dor. pro τολμάς, a τολμάω. τόλμΥ,σις, ίως, ϋ„ q. d. ausio, conatus au- dax ; Ph. τολμγ,ό•ιως, desperatione. A τολμάω. τολμ,Υ,τίον, audendum est, Steph. τολμγ,τγ,ς, 5, ί, qui aliquid suscipere et ad- gredi audet, homo audax. Α τολμάω, τολμητίας, if, β, audax, Gl. V. Ab eod. τολμητος, auaendus, suscipiendus, Soph, τολμίς-ατος, u, ό, audacissimus. Α τόλμα, τολμίσι, 3. plur. prces. ind. act. contr. pro τολμύχοπ• τολοιπόν, adv. posthac, deinceps ; (2) c£e- terum. τολύνίυμα, ατός, το, glomus lana?. τολυτιυτιχος, %, ov, qui novit glomerare. A τολικτιύω, fut. ιύο-ω, glomero, conglomero, conglobo, necto, contexo ; (2) machinor, fabricor, struo ; (3) conficio, ad finem perduco ; (4) serumnas patior, labores molestos exa'ntlo. Ύολννώιιν άζγαλίχς κολίμχς, II. 14, 86. A ΤΟΛΫ'ΠΗ, ν,ς, ϋ„ lana carpta et pexa, pila seu glomus lanas carptas et ad nendum paratai, et carminatas in globos. Est et cucurbita agrestis. τομαίος, tt, i xa) yi, vel τομαίος, αία, αίον, sectus, ca^sus, succisus, recisus ; (2) ido- neus ad secandum ; Eurip. Ale. Α το- μνΐ• τόμαξος, %, ό, sacrificulus, haruspex, Res. al. τμάζος, τόμχζος, Lycoph. τομάω, ω, sectione egeo, sectione mihi o- pus est. Ού Χξος ΙατξΧ σοφχ 3-ξοΰνίτω• Ζάς τξός τομωντι τΫ,ματι, Soph. Aj. 583. τομίϊον, χ, το, instrumentum, quo aliquid scindi aut dissecari potest, ut forceps. τομώς, sector, incisor, Hes. τομίύω, idem quod τίμνω, Hes. τομ%, γ,ς, ϋ„ sectio, sectura, incisio, ampu- tatio j (2) portio sectione demensa ; seg- men, Gl. Vet. vulnus. Ύομν,ν h ogio-at Χίλοιτίν, II. 1, 235. Α τίμνω. τομίας, χ, ό, sectionem seu scalprum ex- pertus, incisionem passus ; (2) castratus. Gl. V. τομίας χοΊξος, majalis. τόμιον, χ, το, frustum sectione ablatum. Ab eod. τομιχος, •>ι, ov, incisorius. Ab eod. τομις, ίίος, ν, forceps. Gl. V. τομίδίς, for- cipes. Ab eod. τόμος, yi, ov, scindens, incidens, acutus, vi incisoria prieditus. 'Αλλ' eu-irw ίςίω τ) τομώτ'.ξον yi aero δάφνΥ,ς, Call. Del. 94. A τίμνω• τόμος, χ, ό, frustum sectione seu scissione ablatum ; (2) tomus, scapus chartae, pars librL Ab eod. τομως, adv. more eorum, quae scindunt seu iucidunt ; (2) acriter, cum vi penetran- ti ; τομώτίξον, penetrantius. Α τομός- τοναΊος, αία,αΐον, vehemens, contentus, in- tentus, de voce. Α τόνος- τονάξίον, χ, το, fistula qua musici tonos prasmonstrant. Ab eod. τονίω, idem quod τονόω. τονθολυγΰν et τονθοξυγίΐν, prop, de sono a- quae ab asstu ferventis, deinde eadem quse ΤΟϋΘΟΤΙΖ'Ω,,τονθοξΰξω, et τονθ ί ίζω, mur- muro, vel submissa voce murniuro, mus- so, submisse loquor ; (2) tremo, ut ταν- θαξίζω. Τ/ Ss, τονθοξύζων ήνίχ' αν !τλ*ι- γάς λάζων κολλάς, ίτίγ,ς &ύ£αζί ; Arist* Ban. 765. τονθοζνγίω, idem quod τοι&ύζαι, Ath, τοπ TOP ΤΡΑ Τΰνθΰςυί, ύος, η, murmur aqua? ebullientis seu ferventis, per Onomatopceiam, Hes. τονθξυς, V. L. τονθξυς, ύος, r), idem, Hes. τονθξυς-γ,ς, 5, ό, murmurator. Α τονθξύζω. τονιαίος, αία, aiov, toni (qui sc. sermoni opp.) magnitudinem sequans. A τόνβί• τονίζω, accento, Gl. V. Ab eod. τονικό;, ό, qui tenore, seu extensione fit, item firmus, Steph. νόνο;, α, Ό, tonus, accentus, Ph. tenor, ten- tigo, Ph. intensio, et quo intenditur, ut funis, restis, vis rei intensiva, et impul- siva, ut vesicas, &c. Α πίνω, tendo. τονόω, intendo, sc. vocetn ; (2) roboro, fir- mo; (3) accentum pono alicubi. "Οταν 9i ίξμη rS φθεγγομίνα νξός φωνή» τόνωση το μίξος, Greg. Α τόνος- τονώδης, εος, ή, tonum habens. τόνωσις, εως, ή, q. d. corroboratio, confir- matio ; (2) accentus. Α τονόω. τονωτικό;, η, ov, vim habens intendendi seu roborandi et firmandi. Ab eod. τοξάζομχι, fut. άσομαι, arcu jaculor. Ού- BS άνό ξε<τ5 τοξάσσεται, Odyss. 22,^ 72. Ύοξαζοίατο φωτώ», id. 8, 218. Α τόξον• Unde τοξαλχης, ό κα) η, Sagittarius, Epith. Cu- pidinis, sagittis vim suam exserentis, Man. Ab άλκη. τοξάξίον, tt, το, parvus arcus, arculus, Dim. t -οξάξχης, u, o, pra?fectus sagittariorum. Ab άξχη. τοξαξχος, β, dux, JEsch. Toltia, ας, ή, ars sigittandi. Α τοξεύω. Unde τόξευμα, ατός, το, quod arcu emissum est, sagitta, jaculum ; sagitta, Gl. V. (2) ipse ictus seu jactus sagitta? aut teli. •τΰξίντί-,ξ, ηξος, β, arcitenens, Sagittarius ; unde'fcem. τοξεύτΥ,ξα, ας, sagittaria. Ab eodem. νοξευτης, u, ό, idem et ab eod. τοξευτικός, η, ov, sagittaria? artis peritus, Gl. V. Sagittarius. τοξευτός, jaculo ictus-, sagitta vulneratus. 0£Ϊί V ϋνο τοξευτος, Soph. Phil. 334. τοξεύω, ex arcu sagittam emitto, jaculor, arcu peto, sagittis impeto vel ferio, Gl. Vet. sagitto. Τόξευε vols τις, Arist. Av. 1192. Κα.) ταϋτα μεν ΰη νΐίς ετόξευσεν μά- την, Eur. Hec. 603. Α τόξον. τοξηξης, εος, ό κα) η, sagittifer, arcitenens, arcu et jaculis instructus. Ex τόξον et ά,ξω, apto. τοξικός, η, ov, Sagittarius, ad sagittas aptus; το To|;jse>,sagittarii. Α τόξον. τοξοζελενος, β, idem. Α βέλος• τοξοβόλος, Ό, jaculator, Steph. Α βάλλω. τοξοίάμας, β, idem, JEschyl. Prom. Vinct. τοξόδαμνος, ν, ό χα) ή, arcu jaculisve subi- gens, interficiens. "Την τοξόδχμνον "A|- τεμιν μαξτύξομαι, Eur. Hipp. 1462. Ex τόξον et δαμνάω. τοξοειδής, ίος, Ό κα) η, arcuatus, Gl. V. Ex τόξον et είδος, τοξοθηκη, ή, pharetra. TO'SON, ν, το, arcus ; (2) pharetra cum telis ; (3) ars sigittaria ; τόξα, tela,_PA. τοξονοιεω, ω, arcus conficio. Ύοζ,οτοιίίν τάς οφζϋς, contrahere, Aristoph. Lys. 8. τοξονοιί'α, ή, arcuum confectio. τοξονοίός, β, qui arcus et jacula conficit, Steph. τοξοσύνη, ης, 'h, ars sigittandi. Α τόξον. τοξοτευχης, ες, arcus faciens. Α τώχω. τοξότης, α, ό, Sagittarius, arcitenens ; (2) Sagittarius, i. e- sideris ccelestis nomen ; (3) ap. Atticos minister publicus, appari- tor magistratus. Ab eod. τοξότις, ιοΌς, ή, sagittaria, arcitenens, CaU lim. Hymn, in Dian. 223. A pr. νοξοτϊς, iiost foramen muri, per quod sa- gittas emittuntur. τοίνλκος, 2, i, peritus artis sagittaria?. Ab ίλκω• τοζοφόξος, ν, ό κα.) 'h, qui arcuin gestat et sagittas, Sagittarius ; arcifer, Gl. V. Ex τόξον et φίξω. το'ξόω, ω, idem quod τοξεύω. Ύοξντχι Is το χξ'ΐνίς, Aret. τοπάζιον, tf, το, topazium, topazius lapis, gemma? nomen. Α τοπάζω. τοτάζιος λίθος, topazius lapis. τβτΛζβ», et τόποίζος, idem quod τοπάζιον, s. τοπάζιος λίθος, Dion, τοχάξω, fut. άο-ω, statuo, colloco, q. d. in loco ponoi (2) conjicio, suspicor, quajro, investigo. To γα,ξ τοτά,Ζειν τα ο~ίφ' s /δε- veu ΰίχοι, JEsch. Agam. Ϊ378. Έτι) το- πάζίτε, Arist. Vesp. 73. Α τότος. τοίτά,λαι, adverb, olim, quondam, jampri- dem. τοτΛλα,ϊον, antiquitus, olim. Ex iisd. tokoLv, adv. perpetuo, omnino. A «•«£. TovctzavoLv, adv. omnino, prorsus. τοτα,ξα,υτίκα., adv. statim, tunc statim. τοτά,ζοιθί, vel τοτάξοιθεν, adv. antea. τοπάζος, adv. prius, antea. τοτά-ζχ'/ις, u, ό, loci prasses, qui loco alicui prastectus est, seu prasest, toparcha, Ph. prasfectus regionis. Ex τόπος et ά,ζχ'ίι. τοτχξχίαί, ας, 'h, toparchia, munus topar- cha?, Ph. pagus. A praec. τόηχ,ζχος, n, ο και 'h, idem quod τονά,^χν,;• τοποί,Γίον, conjiciendum et suspicandum est, Hes. Α τοπά,ζω. toxuov, Totfiov, et Ion. τοπηίον, funis, ru- dens, Suid. Poll. τοπ'εω, idem quod τοτίΖ,ω, Suid. τοπΥ,γοξία,, ας, ή, communis loci tractatio. TSto £e, ε'ίτί Βία τοτνιγοξίαν, ε'ίτε Ζίίνω- σιν, hoc autem sive per loci communis tractationem fiat, sive per exaggeratio- nem, Longin. 11. Α τόνος et αγορεύω• το9ν"ια, ων, τα, Ion. pro TovCia, arma na- vis. "Ενθεν άειζώοντα &εωξίΙος !ΐξα ΦοίΖω Κεκροπί'δαι πίν-πνοΊ τοχυιΪμ νηός εκείνης^ Call, in Del. 314. τονικός, ij, ov, localis ; situs, Gl. V. Hinc 'h τονική, τις, sc. τέχνη, ars topica, osten- dens τβ!τ»ί, sive locos, e quibus argu- menta desumenda sunt ad probandum vel amplificandum. Α τόνος. τοχικόίς, adv. ratione loci ; (2J per locos communes, per capita. τονλίον, adv. magis ; (2) frequentius. τονογξαφεω, ω, locum describo. τοπογςχφία, ας, η, loci vel locorum descrip- tio. A τονογξάφος, α, ό κα) η, locorum descriptor. Ex τόνος et γξάφω. τονοθεο-ία, ας, ή, loci situs vel positus, Ph. loci positio, situs, canalis, it. designatio, descriptio locorum. Ex roVe? et &έσ•ις. τονοθετεω, locorum descriptionem instituo. Ex τόνος et inusit. &ετ'εω. τονοκλισία, ας, η, locus accubitus, ubi quis accumbit. Α κλίο-ις. τονομαχεω, ω, varus in locis praslior, i. e. modo noc, modo illo in loco ; (2) loci op- portunitate utor ad pugnandura. Ex τόνος et μάχομαι. ΤΟΊΙ02. », β, locus, tractus, regio ; (2) νότο/, sedes et domicilia argumentorum, ap. Dialecticosj (3) τόνος, argumentum seu thema, quod tractatur,.apud Rheto- res s (4) locus affectus, apud Medicos ; (5) vulva j (6) facultas, occasio. τονοτ/ιζΥίτΥ,ς, £, ό, q. d. loci servator, vica- rius ; locum tenens. Ex τόνος et τνιςεοι• τονξΐν, adv. prius, antea, olim. τονξόσ-θεν, adv. antea, olim. τονξότεξον, adv. prius, antea, olim. τοπξωτον, adv. primum, primo, primo loco, ante omnia. τόξζηλος, querulus, Hes. τόςγος, cycnus, Lye. vultur, Suid. ΤΟΡΔΥ'ΛΙΟΝ, u, το, tordyliurn, seseli Creticum, herba. τοξείχ, ας, 'h, ipsa actio cajlandi, scalpendi. τόζευμα, ατός, το, opus caslatum, Gl. Vet. toreuma. Α τοξεύω. τοοιυς, ο, idem quod τοξίντ^ς, item, instru- mentum quo utuntur oi τοξευται. Poll. τόζευο-ις, εως, ii, ca?latura, Ph. Α τοξεύω. τοξεντης, S, ό, caelator. Ab eod. τοξευτιχός, y, ov, ad ca?laturam pertinens, seu cujus usus est in ctelando ; (2) ca?- landi facilitate praaditus. Α τοξευτης• τοξευτος, y, ov, elaboratus. ■ A τοξεύω, ca?lo, Ph. "Τόξευε vaffav uhv,v, con- cinna, Arist. Thesm. 995. χύν'ελλον ήδί», Anacr. 18, 1. Α τβ^βί• τοξίω, perforo, perterebro, ferro trajicio, penetro ; (2) perspicue declaro et aperio. Οΰδ' ετοξε ζω&νξα ναναίολον, 11. 11, 236. Ύνό Αιός αμχλουνθ'/ιο-ομχι, ε! μν\ τετοξη- coj ταϋτα, κα) λακ^σομαι, Arist. Pace, 380. Abeod. Hinc τοξωτός, β, vulnerabilis. ΤΟ'ΡΜΗ, νις, -h. vel τόξμος, α, Ό, modiolus rotae, in quem axis inseritur ; (2) meta ; (3) carceres et repagula ; (4) cursus in hippodromo ; (5) vestigium rota? ; (6) fi- bula, uncus, clavus. rogytta, oif, ij, tornatio, Α τοξνεύω• Unde ( 585 ) τόξνενμχ, το, quod tornando confit; (i) scobs, ramenta. τοξνευτασνιίολυξοννιγός, 5, Ό και 'h, torno scutolyrifici ; vox comica, Arist. Av. 497. Α τοξνευτης, ασνϊς, λύξα, et νηγνυμι• τοξνευτνίξίον, α, το, instrumentum, quo ali- quid tornatur et excavatur. τοξνεντ')ις, S, ό, tornator. τοξνεντικός, ή, ov, ad tornatorem vel torna- turam pertinens ; (2) tornandi peritus. Hinc ν] τοξνευτικΥΐ, ν,ς, sc. τ'εχν%, ars tor- nandi. A τοξνεύω, f. είισω, torno ; (2) circino descri- bo. Τώ 5έ τοζνεύει, τα δε κολλομελεϊ, Α- rist. Thesm. 59. A τόξνος, u, β, tornus, instrumentum quo all- quid tornatur et excavatur. Α τεξίω- τοξνόω, torno ; (2) rotundum facio, circulo circumscribo. Τοξνώο-χντο δε ο-Υίμα, II. 23, 255. "Oo-trov τις τ έδαφος ν/\ός τοξνώ- σεται ανγ,ξ ΦοξτίΙος είξείης, Odyss. 5, 249. Α τόξνος. τοξνωτασνιδολνξογλνφοι, ο\, qui torno con- cinnant ac scalpunt clypeos lyrasque; vox comica, Aristoph. τοξός, ςα, ξον, penetrans, acutus ; (2) per- spicuus, clarus. Α τοξίω. τόξος, n, β, instrumentum lapicidarum, fa- brorum; terebrum. τοξννάω, ω, tudicula agito. A τοξύνΥΐ, γς, ή, id, quo in olla aliquid teritur et agitatur inter coquendum, Ph. tudi- cula. Α τείξω. τοξύνω, idem quod τοξυνάωι, Ar. τοξως, adv. acute ; (2) perspicue, aperte, clare, acuta voce. Α τοξός. τοσάκις, adv. toties. Α τόσος. Unde τοιτάτιος, vel τοσσάτιος, tantus. E/Vs, v&- θεν νξΐάμειτθα νολυσνεζίων χχκτιν άνδξων ΆνΰξάοΊ τοσο'ατίοιο'ΐ, Nonn. Ρ. 6, 5. τοσαυτάκις, adv. toties. Α τοσΐίτβς. τοσαυτακως, adv. tot modis. Ab eod. τόσος, τι, ov, tantus. Ab 'όσος. τοσόσδε, τοσσόσδε, τοσβν^ε, tantus. τοο-ατάξίθμος, ο», tantum numerum ex- plens. τοσχτος, αύτη, Sto, tantus ; τοσά,τω, tanti- dem, tanto, Ph. Ex τόσος et %τος• τόσσα, nom. pi. Poet, pro τόσα, a τόσος. τοσσάκις, et τοσσάχι. Poet pro τοσάκις» τοσσηνον, ace. sing. Dor. pro τόσον. τόσσος, Poet, pro roVef. too-», adv. tanto, tanto magis. Α τόσος. τότε, adv. tunc, turn, deinde, Ph. τότε δ% ita demum, id. turn demum, Gl. V. τότε, adv. aliquando. Ab οτε- τοτελευταϊον, adv. postremo, demum, deni- que, tandem. τοτνινιχάδΐ, adv. tunc. τοτξίτον, adv. tertium, tertio. τ'ύλασσον, deterius, Att. vel Dor. pro το έ- λασσον, Compar. a μικξός. τχμον, Att. vel Dor. pro το ϊμόν. ταναντίον, contra, Att. vel Dor. pro το 'εναν- τίον. τίινεκα, Att. vel Dor. pro τ» ένεκα. τχνίσω, in posterum, Att. vel Dor. pro τθ οπίσω. ταξκογενης, Ό, Turcus, Μ. Mus. tSt% pro tsto, hoc. τατάκι, et τατάκις, adv. interea vero, tunc; (2) hie, ibi ; (3; toties. Ύατάκι τοι νεσζ ϊαΊμον, αν' ομφαλός, Call, in Jov. 44. A τετ». τϋτεξον, Att. vel Dor. pro το ετεξον. Tmiri, Att. vel Dor. pro tSto ες-ι, hoc est. τατ'εων, gen. pi. Ion. pro τύτων, ab «το?. τι/τόΑε, pro 'εντεύθεν, hinc, ex eo, Theoc. τόφξα, adv. tamdiu, donee ; (2) tunc ; (3) ut. Ex to et οφξα. τξαγαίναι, ων, α'ι, caprffi utriusque sexus genitalia habentes. Α τξάγος. τξαγάκανθα, ης, ή, q. d. hircina spina, fru- tex. Ex τξάγος et άκανθα• τξαγαλίζω, rodo ; verbum Aristoph. Vesp. 672. quasi a τξαγεΊν, a τξώγω. τξαγανόν, callosum, Gl. V. et τξάγχνον, callosum, Ph. cartilago, al. Gl. V. τξάγανος, v., ό, herba quasdam, qua? et τξά- γος. τξαγάω, ω, hircum refero ; (2) libidine in- cipio tentari ; unde et pubesco ; (3) lux- urio, ut seges, arbor. Α τξάγος. τξαγείν, a. 2. inf. act. verbi τξώγω. τξάγειος, et τξάγεος, hircinus ; ut τξαγεη, et τξχγΐ), sell, δοξά, hircina pellis ; τξά- γειον χ,ξίας, hircina caro, Gl. V. A tqm- τξαγίλαφος, u, i, hircocervus, animal hirci ΤΡΑ ΤΡΑ ΤΡΑ et eervi figuram mixtam habens ; (2) po- culi genus. Ex τξάγο; et Ιλάφο;• ψξάγεο;, ία, tov, hircinus. Α τξάγο;. ν-ξάγημα, χτο;, το, tragema, quodsecundis mensis apponitur. Ph. τξχγγ,μχτ», bel- laria. Α τξαγάω. Hinc νξχγημχτίζομχι, comedo bellaria. Hinc τξχγγιματιο-μο;, "ύ, b, comestio bellariorum. τξα.γηφόξθί, i, hircinam pellem gestans, νξαγίχμζος, i, tragiambus, genus versus Iambici, CUi opp. τβ ιαμζιχον χωμιχόν- τξχγίζω, f. t, vide τξχγάω, Aristot. A τξάγο;. τξχγιχΐύομαι, tragice loquor, Ar. Sch. vgxyixo;,' y, ev, pertinens ad tragoeduin, tragoedorum proprius, conveniens tragi- cis, dignus tragicis, tragicus poeta. A τξαγίζω. τξχγιχω;, adv. tragice, more tragicorum. τξάγιον, seu τξά,γίΐον, n, ro, herba, cujus folia autumno virus hirci olent. Α τξά- <τξχγίο*χος, n, 6, hirculus, parvulus hircus, aut hoedus. Dim. ab eod. τξχγ>Γ?ι;, ο, sacrilegus, sc. qui hircum im- molationi destmatum surripuisset„.EfeA•. τςαγοζίμων, β, hircinis pedibus incedens, ut Pan. Ex τξάγο; et βαίνω. τξαγόχίξω;, hircina cornua habens. Ex τξάγο; et χίξχ;. νξχγοχνξίχο;, η, ov, ad capros tondendos aptus. Ex τξάγο; et χίξχ. νξχγοχτόνο;, ν, ο χα.) ή, hircos occidens. Ex τξάγο; et χπίνω. τξχγομάο-χχλο;, »• Ό κ) y, hircosus, Gl. V. hircum olens. Ex τράγος et μαα-χάλ-ή. τξαγίπνς, ποίος, i, hircinos pedes habens. •τξαγοτώγων, ωνο;, e, hircinam barbam ha- bens ; (2) nomen herbae. τξαγοξίγανον, a, to, origanum hircinum, Nic. Al. 310. Hinc τξαγοΜγχνίτ'/ι; oho;, vinum e tragorigano confectum. ΤΡΑΤΟ 2, α, o, hircus, caper; (2) libido et salacitas ; (3) fcetor, qualis hircorum ; (4) luxuries arborum, segetis. •tgayoffxiXvii, ίο;, ο χα.) ή, qui hircinis est cruribus. Ex τξάγο; et α-χίλο;. νξχγοφχγίω, ω, hircos ν el capros edo. Ex τξά,γο; et φάγος. νξάγωίάξίον, χ, το, tragcediola, levis tra- gcedia. Dim. a τξαγωίίχ- τξχγωδίω, tragcediam decanto ; (2) tragice decanto j (3) tragice exaggero, tragice vociferor, exclamo, deploro, tragice os- tento. Ύ'ήν τί πολυθξύλλιιτον άξίτ^ν τξα- yutjicrt, Luc. Α τξαγω^ό;. Hinc τξαγωΰημχ, το, tragcedia', tragica oratio. τξαγ'ω^Υ,τ^ς, S, ο, tragoedus. τξαγωο"ια, a;, %, tragcedia. Ab eod. τξχγωΰιχο;, jj, iv, pertinens ad tragcedum, tragoedorum proprius. Ab eod. τξχγωΰίογξάφο;, u, c, tragoediarum scrip- tor. Ex τξαγωΰία et γξάφω. τξαγωΰιοΰιΰάΰ'χαλο;, et τξκ.γω'ΒοΙίιΰάο'κ.α- λο;\ u, ό, qui tragcedias docet, tragicus, Arist. Thesm. 94. Ex τξχγωίίχ vel τξα,- ycaho; et SihacrxxXo;. νξχγωοΉποώ;, et τξαγω%οποΐο;, S, o, tragi- qus poeta. Ex τξαγωίίχ vel τξχγωίο; et ■χούω. *ξχγω%ος, S, β, tragoedus, qui tragcedias a- git, tragicus poeta, Gl. V. cantator. Ex τξά,γο; et φδ*ι, cantus, quoniam hirco re- munerabahtur, qui tragcedia vicerant. *ξχίνω, idem quod τοξίω, Ep. Suid. τξαχταΐξω, dealbo, candidum reddo, Pkav. τξά,χτο; xri°o; t cera, quae tractando inal- buit, Msch. χξίκ,τα>μ«. % το, emplastrum quod equorum scapulis imponitur, V. L. τξάμι;, vel τξά,μ,νι, podex ; quibusdam li- nea, quae medium scrotum dividit in du- as partes. τξά,μ,τι;, ί, navicula qua trajicitur, Lye. barbarica navicula, Nic. Sch. νξχνίω, idem quod τξκνόω, Steph. ' Tgasvijf, ίο;, b xa.) y>, perspicuus, manifestus. "Ιοτμίν iliv τξα,Λ;, Soph. Aj. 23. νζκνο;, η, ov, idem. Hinc Υξοινότης, ητο;, %, perspicuitas. νξχνόω, clarum et pexspicuum reddo, de- clare, manifesto, revelo; (2) illumino, illustro. τςχνω;, adv. manifeste, aperte, diserte; expresse, Ph. ad liquidum, clare, at Gl. Vet τξο.νατι*ο;, )), ov, explanatorius, illustrato- rius, Α τζκνόω. τξάιτί, 3. sing. a. 2. ind, act. Ion. pro Ιτξχ• •χι, a τξίπω. ΤΡΑ'ΠΕΖ A, %;, ή. mensa cibaria ; (2) cce- na ipsa, seu cibi in mensa positi; (3) mensa argentaria ; (4) fiscus, aerarium ; (5) dicitur et de multis rebus mensae fi- guram habentibus ; huxoviiv Τξα,πίξαις, cibum ministrare, in Ν. T. stipis colli- genda? ac distribuendae curam gerere. Quasi ex τίτξκ; et πίζα, quod initio mensas quatuor haberent pedes. τςαπίζώ;, ίω;, ό, mensa? adsecla, parasitus. τξκπίζ' /iu;, ν,ίσσχ, vfiv, mensarius, ad men- sam pertinens, mensa? inserviens. τξχτίζίοι., χ;, η, mensarum confectio. τξχπίζιον, u, το, mensula, abaculus, figura Geometrica, Dim. τξχπίζιπύω, f. ίύο-ω, mensarius sum. A τξχπίζίψιι;, a, i, nummularius, mensulari- us, Phil, argentarius, Gl. V. Α τρά,πί- ix. Hinc τζκπίζιτιχος, -/ι, ov, ad mensularium perti- nens, Ph. τξχίτίζιτιχα, arcaria. Tgxviioutr,;, ίο;, ο χα.) ή, mensa? formam habens. Ex τξάπίζα, et iTlo; . τξΛίΤίζοχόμο;, if, β χα) ή, qui mensam cu- rat at instruit, Longin. 43. Α χομίω- τξανίζοκόξο;, u, i χα) η, qui satiatur cibis appositis. Ex τξάπιζα et χοξίω. τξκπιζολοιχο;, S, i, qui mensas Ungit, men- sarum adsecla, parasitus. Α λύχω. τξαπιζοποΐϊα, v\, mensarum fabricatio. A τξχπίζοποιο;, », ό, qui mensam instruit ; (2) mensam fabricans. Ex τξάπίζα et troiiaj. τξχπίξοξητωξί ogos, ό, qui in mensa disse- nt. τξκπίξότν;, ντο;, η, abstractum a τξάπίξα, ap. Diog. La'ert. τζαηζόφοξον, ν, το, caliculare, ubi calices reponuntur. Ex iisd. τξαπίζοφ'όξο;, n, ό χα) ν, qui mensam fert seu sustinet. Ex τξάπίζα et φίξω. τξαηζόω, mensa? impono. Α τξάτίζα. τξαπίζώΐνΐζ, to;, ό χα) ή, mensarius, mensae similis, figuram mensa? habens. Ab eod. τξαπίζωμχ, ατο;, το, quod mensa? imponi- tur, ut vasa. Α τξατίζόω- Unde τξαπίξωοΊ;-, ιως, ή, apparatus mensa?; id quod mensa? imponitur. τξύ,πίΐν, praes. inf. act. Ion. pro rgixuv, a τξίπω. τξχπίίομίν, 1. plur. a. 2. conj. act. Ion. et Poet, pro τξίπωμίν. τξαπιλίξω, verto, converto. A τξαπίλο;, η, ov, mutabilis. Α τξίτω. τξάτ<ν, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. et cum y, pro ίτξαπε, a τξίπω. τξάπιο-ΰαν, ace. sing. Dor. pro τξάπιζχ». τξοίτίσ-θαι, a. 2. inf. med. verbi τφχν- τξατίω, Si, uvas calco in lacu. οί' yi μ\ν ϊτξάπιον, το) δ' 7}ζυον> Hesiod. Scut. 301. Ab eod. Hinc τξατ^τίον, vertendum, convertendum. τξαπητΫΐ;, S, ό, calcator uvarum. τξάπ'/ιξ, 'ήχο;, β> hasta. Α τξάπω. τξάτομαι, vertor, convertor, Ion. pro τξί- πομαι• τξάπαιμα.ι, a. 2. conj. med. verbi τξίπω• τξαο -ta, a;, ■/>, tabula seu corbis, ubi siccan- tur casei et ficus, et alii fructus. Α τίξ• (ΤΟ). τξανλίξω, f. ί<τω, balbutio, balbus aut bla?- SUS sum. E7ΐ; ύπι πξό; μί, τξανλ'ιιτα;, Arist. Vesp. 44. ΟΓδ' ίξίτα σοι τςανλί<ταντι πιϋόμίνο;, id. Nub. 860. Α τξα.νλός. τξανΧίο-μο;, S, ό, balbuties. Α τξαυλ'ιζω• ΤΡΑΥΛΟ 2, ή, ov, balbus, bla?sus. Ύξαυ- λο; profert λ pro g. Vide Plut. in Ale. c. 1. τξαυλότ'/ι;, •ζ\το;, ί, balbuties ; proprie cum quis literam g pronunciare nequit. A τξχυλό;. τξαυμα, ατο;, τί, vulnus ; (2) clades, stra- ges, detrimentum bello acceptum. A τξχύαι, pro quo usitatum est τιτξύο•χω. τξαυματίας, a, i, vulneratus, saucius. A τξαυμα• Unde τξαυματίζω, f. ίσω, VUlnero,saucio. 0< δε χα) τχτον τξανματίιταντί; ίξίζαλον, Luc. 20, 12. ΚίίναΛί S -ύξθΊί; Ιζανιΰται χίξων, έτξαυμάτιζον, Eur. Bac. 763. Τίτξχυ• μχτιο-μίνν;, Act. 19, 16. τξανμχτιχος, ή, ov, ad vnlnue seu vulnera pertinens, vulnerarius, i. e. vulneribus sanandis aptus. τξαυματοποιο;, S, ο χα) r h, vulniferus, Gl. V. vulnificus. Ex τξαυμα et ποιίω• ( 686 ) τξχύξχνχ,'τχ, qua? ex jumentorum pra?sc- pi decidunt, item spinosa ligna et arida, Pherec. τξάφχλλο;, idem quod τξοφαλ);, Hes. τξάφί, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ίτξχ- φί, a τξίφω. τξά,φαν, educare, pra?s. inf. Ion. pro τξί- φίΐν• τξχφίμίν, a. 2. inf. act. Ion. pro τξαφΰν. τξάφι ν, nutriti sunt, 3. plur. a. 2. ind. pass, Ion. et Bceot. pro Ιτξάφηϊαν, II- 1, 251. τξαφίξο;, ξχ, ξον, aridus, siccus ; (2) com- pactus, firmus ; (3) alens, alendi vim habens, Apoll. Rhod. 4, 281. Φΰλχ xo- λοιων ix νόμα ϊξχόμ'.να τξαφίξν \-τ) οψιοί) αυΧν,ν, Aratus, 1027. "\πποι— Έγχο•', ο'ί μ' ο'ίσχσιν ίπ) τξαφίξ-ίιν τί χα) ΰγξην, II. 14, 308. τξαφίξνι, terra arida, continens. Α τξίφω• τξάφ'ηξ, ήχο;, ό, pars navis ubi scalmi po- nun'tur, Lye. τξαφήα-ομαι, 1. sing. f. 2. ind. pass, verbi τξίφω. τξαφθίντα;, ace. plur. a. 1. part. pass. τξάφοισχν, ace. sing. a. 2. act. Dor. et Aiol. pro τξαφπσαν• τξαχίινό;, asper, scaber, salebrosus, Suid. al. τξαχνινό;. τξαχίως, adv. aspere. Α τξχχύ;• τξαχΎ,ΧιαΙο;, α'ια, αΐον, ad collum pertinens. Α τξάχ-ηλο;, collum. τξχχ'ίλιχ, ων, τα, edulia ab extremis parti- bus animalium, ut cervicibus, pedibus, alis, anserum et aliorum ; (2) minores victimarum partes, majores sunt χωΧχ. Ab eod. τξαχηλιάω, ω, collum seu cervicem attol- lo; (2) superbio, ferocio. Ab eodem. Unde τξαχ'/ιλίζω, fut. ί<τω, in collum seu cervi- cem resupino ; (2) obtorqueo collum, obtorto collo traho ; (3) nudo, praebeo conspiciendum ; (4) converto seu con- vertere facio cervicem ac vultum ; τξα' χηλιζόμ,ίνοι, qui alicujus rei videnda? cu- piditate incensus, convertit eo collum et caput. Αιχλαμζχνων τα; νίανίσζχ; Ιτξχ- χγ,Χιο -tv, Plutarch. Πάντα hi γυμνά, χα) τίτξαχ'/{Κισμ.ίνχ τοΊ; οφθαλμοί; αύτϋ, a- perta, Metaph. Hebr. 4, 13. τξαχηλιμαϊο;, χία, χΊον, idem quod τξχχη- λιαιο;. τξαχγιλιο•μο;, if, ό, cervicis resupinatio vel flexus. Α τξχχ'/ιλίζω. τξαχ'/ιλοχοπίω, ω, fut. ηο-ω, collum abscindo seu amputo, Gl. V. τξαχηλοχοτω, decol- lo. Ex τξάχ-ήΚος et χΌητω- Unde Τξαχνλοχοπία, a;, '}„ decollatio, GL V. ΤΡΑ'ΧΗΛΟ>;, α, Ό, collum, cervix ; pro- prie cervices, vertebra? ad collum. A τξχχυ;, Em. τξάχαξο;, vel τξχχχξο;, »» β, trachurus, piscis quidam. Ex τξαχυ; et ΰξά. τξχχόω, durum, asperum reddo, ap. Jos, τξά,χυζατέω, ω, per aspera incedo. τξαχυδίξμων, ovo;, ό χα) v>, Cutem seu pel- lem habens asperam et scabram. Ex τξα- χυ; et ΰίξμα. τξχχυντιχό;, r t , ev, exasperandi vim habens. A τξαχύνω, aspero, exaspero. Α τξαχί;. τξαχυόί-ξαχο;, ν, ό χα) %, asperam et sca- bram testam habens. Ab os -ξαχον. "Γξαχΰπα;* -noho;, h χα) ή, qui asperos et scabros habet pedes. ΤΡΑΧΤ λ 2, i7x, υ, asper, scaber, confrago- sus, salebrosus ; scruposus, hirsutus, Gl. V. acer, acerbus, torvus, Ph. ferox. τξχχυο-μα, χτο;, το, asperitas, seu aspredo, V. C cutis. Α τξαχυ;• Τξχχνσμο;, S, ό, idem et ah eod. τξαχύς-ομο;, %, 6 χα) ή, qui aspera voce est, seu qui aspere loquitur. Α ς-όμχ. τξχχύτχτχ, adv. asperrime. Α τξχχύ;• τξαχύτνι;, ητο;, ή, asperitas, scabrities, Gl. Vet. Α τξαχυ;. τξαχύφλοιο;, u, ό xx) %, qui aspro et scabro cortice est. τξαχυφωνία, a;, ii, asperitas vocis. A τξα^υφωνο;, u, ό xx) vi, cui aspera vox est. Ex τξαχυ; et φωνή. τξχχώΰν,;, to;, β xx) %, asper, durus. A τξχχύ;. τξάχωμχ, χτο;, το, asperitas, exasperatio. τξαχωμχτιχον χολλύξιον, tolleudis oculo- rum asperitatibus efficax, Gal. τξαχών, ωνο;, ο, locus asper et salebrosus, Gl. V. sentes, cautes. Ab eod. τ§«λι, inus. pro wge»i perforo. ΤΡΙ ψξάτην, timebant, 3. dual, imperf. hid. act. Ion. pro Ιτξύτνιν, a τξίω. ψ-ξίϊν, tremere, prses. inf. act. contr. pro •τζίαν- νξίΤς, βί xoti λ/, τξΐΛ, rot, tres, tria. ν-ξίμω, tremo, intremisco, trepido, horres- CO. Αίπτυνιν & τξίμνο*οιν^ ihctiotv &ibv, Lyc. 49. Άνίΐξ & τξίμιι το πξόίγμχ; Α- rist. Ack. 499. Uixrov τξίμχσκ, Eur. Andr. 808. Α τξίω- νξίον, 3. plur. imperf. ind. act. Ion. pro ϊτςίον• τξψον, 3. plur. imperf. ind. act. Ion. pro ετξίίΤΛν, a Tgiffdu• τρεττε'βν, vertendum est, Ptai. «■ίίττβί, ή» βκ, qui verti potest, qui mutari potest, mutabilis ; (2) exorabilis. A τξίπω. TjEiTTOTus, fi, conversio, versio, Hes. ΤΡΕΤΙΩ, τςίψω, verto, converto ; (2) in fugam converto; (3) muto; (4) verso, considero, perpendo; ίτξάπνι<τοιν, in fu- gam versi sunt, aor. 2. pass. 3. plur. «- τςχμμίνοί, conversus, perf. pass. part. Ύζίπίΐν οιιτία,ν ΐχιίνω, Soph. Aj. 28. ^ ΙΙξός χςημ&τΗτμον τξίπίο~θοιι, Plat. Eis τν,ν χιφχλην οίπα,νται τν,ν ffv,v τξέ-ψετοΜ, Arist. Nub.JiQ. Βύλομχι %ξητο>ς λόγοι? τξίψαι ιτξο; Ιξγύν νόμιμοι* id. Αν. 1455. τξία-οΌΐν, territi sunt, 3. pi. aor. 1. ind. act. Ion. et Poet, pro ιτξίο-οιν, a τξίω. νξί?'Κ, ν, ο, timidus. Α τξίω. τξίφοιν, pra»s. opt. act. per Syncop. pro tjs- 6oi%v, quod Att. pro τξίφοιμι, a τξίφω. τςίφοί, em, το, quod nutritur, alumnus. A ΤΡΕ'ΦΩ, fut. Β-ξίψω, alo, nutrio, nutrico, educo ; ίτξάφνν, nutritus sum, a. 2. pass. πθεκμμίνος, educatus, perf. part. pass. An ο-' Ssra; ίτατζος ΰιί£,?>ς iv ίχθξόϊς β'ιο! εξ «V» 'τξάφνίΐ. Soph- Aj. "588. "Η β"' ίθςίψα.- το, Eur. Med. 1335. Έν ayoga κά^ώ τίθξα,μ,μοιι, Arist. Eq. 293. Πώ/άκ ά,ντ' εμα τον 'ίσον χξόνον τξίφοιτί τηνΰε νόσον ; sustinuissetis ? Soph. Phil. 791. νξίχίΐατνος, α, Ό not) νι, qui ad ccenam festi- nanter accurrit, parasitus. Ex τξίχω et hilTVOV• ΤΡΕ'ΧΩ, curro, festino, propero; f. m. Β-ξίζομχι, et ΙξοιμνίΛοιι, curram ; aor. 2. 'ίίξα,μον •, imperat. ΰξά,μί, curre, Gl. Vet. Tlavns μιν τξίχαβ-ιν, us δε λοιμζάνιι το βίκ-ζΰον, 1 Cor. 9, 24. β-ξε-ψ^ί' aor • 1• P ar *• ac t• Dor. pro τξί -^ots, a τξίτω. τξί-άΊΐί, 3. sing. aor. 1. opt. act. J?oi. pro Τξί-ψβΜ. a Τ|6Τω. Tgs -ψ'ί' w*• ί» conversio vel confectio cibo- rum, Aret. Α τ^ίτω. τξί^ίχξως, corost b, Epith. polypi qui colo- rem mutat. ΤΡΕΏ, ω, f. £0*«, tremo, intremisco, tre- pido, timeo; (2) territus seu pavefactus fugio. Φ/λα/, τξίο•'ή•η μηΐιν. Soph. (Ed. Col. 1738. Τ»? πολιιχ,ίας χ^ίπάιποτι 'έτξί- ffots, Luc. ΎξίοΌ•' uihvis δ' ίνίξοκτι xotTot- φθιμίνοιοΊν ά,νάσσων, Hesiod. Theog. 850. τξίω, perforo, Gl. V, Hinc fut. 1. τξνκτω- 'Σχοίνω χοιχνιν τξνισασι χί^ξίων α,γξνιν, Lyc. 665. Ύετξημίνον ξύλον, perforatum, Arist. Lys. 685. νξϊμκ, etros, το, foramen ; (2) pudenda mu- liebria, Em. Α τξίω. ι-ξνμοίΓίχτΥΐς, ν, β, aleator ; (2) qui fcemi- nas stuprat. Α ν&μα. et $•Ίζο>. τξΐιμοίτίξω, alea luao j (2) stupro. Α τξ%- μοο. τξν,μαιτόιις, ourtrat, βεν, multis foraminibus pertusus, multa habens foramina. A Τξνιμοο• τξ•/ιμ«.τώ^τΐ5ι εβί, β xoti ί, idem et ab eod. <τξ4μ'4< nst r\t foramen. A Tjia. τξν,ξων, ωνος, ή, columba, II. 5, 778. Α τξίω. TgYjo-is, ins, vi, perforatio, perfossio, trajec- tio, qua? fit terebra. Α τζίω- t%r,Tost ν- ov, perforatus, foramina habens. Ab eod. τξηχοιλίος ^ it, iov, asper. A τξ' /ixus • Tirixiais , Poet, pro τραχέα? , Steph. ΐξνιχύνω, Ion. pro T^as^iva», exaspero. Τξηχυς, iiot, υ, Ion. pro τ^αχύ?. τξ-ίχω, asper et salebrosus sum. Ύίτξηχίΐ ϊ' ΰ,γοξ?}, II. 2, 95. Α τξ'/ιχνς• τζίκγμκ•. »» β, victoria, proprie in triplici certamine. Α τ%ιά.σ<τω. ίξΐά,ζω, vinco in triplici certamine. Α τ^ΰς. τξίΛίνα., vis, vi, tridens ; fuscina, Gl. V. Ab eodem. τξΐκινοιτν,ξ, fas, β, agricola, qui tridente utitur. A Tg/«/>*. TPI rpiKivoiitirti 1st speciem tridentis habens. AbsTSof. τζίαινοαίως, adv. specie tridentis. τξίοοινόω, tridente moveo, Ar. T^iotKotihixoi, ot, oti, to, tredecim. Ex rgiot, xoti et "hixot. ryttxks, ethos, vi, trigesima dies mensis ; (2) numerus tricenarius. A Tg/«e. T^iaxis, adv. ter. Ab eod. τξίοίχονθάμμοοτος, u, h xoti vi, constans tri- ginta nodis seu vincuhs. Ex τ^ιά,χοντοι et α,μμχ. TgiotxovQv^^os, ο *«<^,qui trigintadierum est, qui habet triginta dies. Ex νιμίζοο. τξΐά,χοντχ, ο'ι, etl, rot, triginta. Α τξε?ί. rqiotxovTotiTvis, ν, o, qui triginta annorum est. Ex τξΐύχοντα et ετο?. Hinc τξΐχχοντοίίτίοο, ots, vi, tempus triginta an- norum. T^iotxovrotiTis, ihos, vi, qua triginta annorum est. τζίοοχοντάζυγος, ν, ό xoti vj, qui triginta transtra habet. Ex τξιάχοντα, et ζυγό.. T^ietxovTMxis, adv. tricies. Α τξΐά,χοντοο. T£iotxovra.xXivos< u, i xoti vi, triginta lectis instructus. Ex τ ξ ;ώ?ίοντί6 et χλίνν). τζΐαχοντά.μτινΰ$, ν, b noti vi, qui est triginta mensium. Ex rgiaxovrot et μήν Τξΐοιχοντοιμνα7θ5, ν, β, qui triginta mina- rum seu pondo est. Ex τξ/άζβντ* et μν otios• T^iotxovTofrivti, οι, oti, too, triginta quinque. T^iotxovTOfsvixOs, to;, ό xoti vi, triginta cubi- torum mensuram Eequans. rqioixovTOimss, nv, triginta pedes sequans. τξΐχχοντοίξχίοι, »s, 'h, dominatus triginta virum, Xen. τξίοιχοντνίξ'/ις, sos, o, navis triginta ordinum. Ex τζίά,χοντοι et ίξίοΌΌιΐ. τξίοιχοντόξγυιος, a, b xoti v), passus triginta ffiquans. Ab ogyviot. Tgiotxovrogos, a, ό xoti vi, qui triginta remis agitur. Ex τξΐά,χοντοι et ΐξίο-ο-ω. TgiatxovrUTvis, tos, β xoti vi, qui triginta an- norum est. Ex τςιάχοντοι et IVo?. TgiuxovrHTis, vi, quse triginta annorum est, Steph. τζίοιχοντάξργος, triginta vallos habens, Steph. τξΐχχόο-ιοι, ίοιι, tot, tricenti, a?, a. Α τ§ε7?. τζία,χος-οΓιος, ot'iat, οίϊον, qui trigesimo die, vel spatio triginta dierum aliquid facit. A t^ioixos-os, vi, ov, trigesimus. Α τξΐάχοντοι• τξΐχχτν,ξ, ό, victor, JEsch. TgiotxTos, a, i, devictus; (2) superabilis. Α τζίόιοΌ-αι. τξΐά,νωξ, o£os, vi, quie ter, vel sa?pius nupsit. Ab kvvig. τξίοιξ, pro τξΐα -s, Hes. τξΐχξμίνος, ν, β xoti vj, trinis instructus ve- lis. Ex τξίοο et κξμΐνον• rgiots, udos, vi, numerus ternarius, ternio, triga; (2) tres persona? SS. Trinitatis, Gl. V. trinitas. Α τ^ε/?. τξίοκτμος, β, trinarii numeri ratio ; al. Tgtoty- μο5, Steph. τζίόκτο-ω, vinco, superbo, proprie certamine triplici. A Tg /ώ?. τξίοιύλοιξ, xos, ό xoti vi, trisulcus, Gl. V. τξιχύχνιν, ivos, ό xoti vi, tria capita habens, Epith. Hecates. τξκζχθϋναι, aor. 1. inf. pass, verbi r/>tao-, triangularis, tri- anguli formam habens. Ex τρίγωνος et iThos• τξίγωνίτξίοο, ν), quae trigonum pulsat. A τξίγωνον, tt, re, figura triangularis ; (2) in- strumentum musicum triangularis for- ma? ; (3) forum judiciarium Athenis, a simili forma. A τζίyωvos, v, b xoti v), triangulus ; (2) tres cuspides habens ; (3) pastillus ad sisten- dos dolores, dictus a figura. Ex rgij et γων'ιοο. rtflctxvos•, ev, ter morsus, aut mordendus, Plin. TgihaxTvkos, v, b xoti vi, tres habens digi- tus ; (2) qui trium digitorum est, tripol- licaris. τξ/δε/ξβί, ev, tria capita habens, de Sicilia, Lyc. τξώίο-ποτος, ov, tres dominos habens. Tg/StfAos, », e xoti 5j, cujus pater et avus, ΤΡΙ ΤΡΙ ΤΡΙ • sicut ipse, servi fueruntj item terser- VU9. χρίΐξχχμος, ν, b xou i» qui pretio, pondere aut mensura trium drachmarum est. Hinc το τξίΰοαχμο»,', ν, tres drachma?. Ex τξΰς et δξαχμγι• νξίοΌμος , ov, trigeminus. Εκ Ιί^υμος• νξΐίλιχτος, χ, β χα) ή, triplici volumine si- nuatus, sinuosus. Ex τξ)ς et ίλιχτός. τξήμζολος, ov, triplici armatus rostro. •τξάνος, 8, ό χα) ϋι, triennis. τξίεστίξος, u, ο χα) ϋ„ trivesperus, i. e. tres vesperas habens. τξίίτίί, triennio, Horn. νξΐίτϊξ, Ύ]ξος, b, idem quod t -ξητγιξΐχβς, *j. ov, triennalis ; unde τξαττι- ξίχα. trieterica, sacra Bacchi, quia tertio quoque anno celebrabantur. A τξϋτχζϊς, ίίος, r„ spatium trium annorum, triennium, Find. Nem. 60, 69. A TgiSTri. ίος, β ««' *>■> Q ui trium annorum estj triennis ; trimus, Gl. V. Ab Ιτος- τξΐιτία, ας, sj, triennium. Α τξΐιτΫ,ς. Unde τξΐ'.τίζω, triennis sum, triennium ago. Me- σχος τξΐιτ'ιζων, 1 Beg. 1, 25. τ»ίΖ•Λ. νγος, b χα) q, trijugis. Ex ζυγός. Τ ΡΙ'ΖΩ, f. Ίσω, strido, strideo. Ύξίζιι τχς ίΐόντας. Marc. 9, 18. τξΐΥΙχας, άΰος, Ϋι, pro τξίαχάς. Α τξΰς. νξΐΥίχονΰΫιμίξος, », b xai ήι pro τξΐχχονθΫιμί- δ•ί• . . τξΐί,χοντα., tnginta, Ion. pro τξΐάχοντχ, ubi reliqua quaerenda. ΐξΐγ,χόντί%ος, a, Ϋι, sc. votZs , vide τξΐχχόντι- τξΐΥ,μίξίχ, ας, Ϋι, triduum. Α τξΐΫ,μίξος. τξΐΥ,μίξόννχτος, 8, β «α/ ΐ, tres dies et tres noctes durans. Ex τξΰς, Ϋ,μίξα, et νύξ- τξΐΫ,μ'ξος, ν, ο xou ϋ,, q. d. triduanus, tres dies durans, s. a tertio die durans, Gl. Vet. triduus ; τξΐΫ,μίξος ύπίξθίσ-ις, compe- rendinatio, Ph. Ex τξ)ς et Ϋ,μίξα. τξΐΥιμ'αχτος, ov, sesqui sextus. νζίνιμιτόδιον, z % re, tres dimidiati pedes. τζίτιμιτόνιον, a, το, tonus cum dimidio. τξίπμιχοΊ'νιξ, ιχοί, Ϋι, chcenix cum dimidia, terni semisextarii. νξίν,μιωζόλιον, το, obolus cum dimidio. νξΐΥιξχζχίω, trierarchi munere fungor ; (2) sumtus praebeo ad triremes. Ο'ύχχν Ιθί- λ -U γι τξΐΥιξΧξχΰν πλατών &1ι)ς δ/α τχντχ, Arist. Ban. 1183. Α τξΐΫ,ξαξχος. •τξΐ'Λξάξχτις, ν, β, trircmis, seu triremium praefectus ; (2) qui in publicam triremem seu publicas triremes sumptus suppedi- tat. Ex τζίΎ,ξης et ίςχή. Hinc χξΐΥ,ςχςχίη, ας, ϋι, triremis, seu triremium pra?fectura ; (2) triremium tutcla. τξίΥ,ξχ°χιχο{, r„ ov, ad trierarchiam perti- nens. τξίτ,ξχξχος, e, b, vide τξίνίξάξχ-ης. τξΐΥ^α-ύλτίί, u, ό, tibicen in triremi. Ab αύλίω• νζίνίξίτιχος, ν, ov, ad triremes pertinens. A τξΐΥ,ξΥΐς. τξΐΥ,ξΥ,μιολίχ, οχ, Ϋι, navis minor justa tri- remi, et quidem hemiolia tres remorum ordines habens. Niju σνν Ϋ,μιολΊχς, Ap- pian. B. Mithridat. Ex τξΐΫ,ξν,ς et Ϋ,μιό- λιος, sesquiatter. τζίΥ,ξΥ,ί, to?, >h, triremis j (2) poculi genus. Ex τξις et ϊξίσσω. τξΐγ,ξΐάξχγ,μΛ, το, sumptus qui fit in trie- rarchiam, Steph. τξΐΥιξίχβζ, r„ ov, ad triremem pertinens. τξΐ'κξίτΥ,;, ν, i, qui triremi vehitur ; (2) re- mex, qui remos agit. Ab eod. τξΐΥίξονόμοξ, a, ό, trierarchus, prajfectus tri- remi. Ex ΤξίΥ,ξΥ,ί et νόμος. νξΐΥ,ξοτοιος, β, triremes struens. τξΐΰάλαοΌΌς, s. τξίθάλαττος, a, ό χαι ή, tri- maris. Ex Tgi: et ^ά-Χασσα.. τξίθχλΥ,ς, ίας, ό xai 'h, ter virens seu flo- rens ; nomen herba?. Ex τξΐς et 9-άλλω. τξίθίΐχ, ας, ή, deitatis ternio, qua tres dii statuuntur. Ex τξ)ς etS -ίός. τξίθίΐται, ων, ol, Trithe'itae, qui tres deos esse statuunt. A pra?c. τξίθΥίμίξίνος, ij, ov, triduanus. Ex τςίτν, et Ϋιμίξα. τρίχρονος, ov, tribus soliis, sedibus constans. Epitk. SS. Trinitatis. τζίΐττον, u, το, triga, Gl. V. Ab 'ίττος• τξίχαλίν^Υ,τος, u, ό xai jj, ter volutatus j (2) sa?pe volutatus. Ex Τ ξ)ς et χαλινδίω- ταιχάξΥίης, ν, ό χα) ή, triceps. Α χάξΥ,νον. τ'ς,ίχαρτος, ν, ό χα) ή, triferus, i. e. ter fructus quotannis reddens. τξίχίξο», tricornium, Gl. V. A xigas. τζίχίφαλΰς, ν, it xou y, tria habens capita, Gl. V. triceps, tricapitinus. A xiQaXr,. τξίχλϊνος, ν, ό χα) r], tribus lectis instruc- tus. Hinc το τξίχλινον, a, triclinium, conclave tribus lectis instructum; (2) tres lecti contigui. Ex τξ); et *λ/ν»ί• τξίχλυε-ος, χ, ό χα) ή, ter, i. e. sspius elu- tus. Ex τξ)ς et χλί,ζω. τξίχλω?ος, α, ό χα) ή, ter fuso ductus seu nexus. Έχ. τξ)ς et χλωθα. τξίχοχχος, ν, β χα) yi, triplici foetus grano, tria ferens grana. τξίχόλωνος, s, i xa) 'h, triplicem habens col- lem, vel tres colles. τζίχονίΰλος, ternas in digitis juncturas cur- vaturasque habens, alternos in iis nodos, seu tubera extantia, Steph. τξιχόνΥ,τος, dignus qui saspius pereat, et de- fossus obruatur humo,' Hes. τξιχοπάνί$-ος, vide τξίσχοπάνιςΌς, V. L. τξΐχόξϋθος, u, i χα) ή, idem quod τξίχοξν;• Ύξΐχόξνθοί Α'ίας, Eur. Orest. 1487. τξΐχόξνμζος, ό χα) ϋ,, ter eminens, Synes. τξίχοξνς, i, tres galeas seu cristas in galea, gestans. τξΐχόξυφος, ν, ό χα) tj, triplicem habens ver- ticem. Ex τρ)ς et xo°v,ς, ίος, ό χα) i\, trifidus, Suic. Ex τξ)ς et χξάνον• τξίχξάνος, u, ό χα) ϋ>, triceps. Ex iisd. τξιχξοτος, ό χα) ■/>< triremis, V. L. τξιχύχθος, ov, tres cyathos capiens. τζιχνλίνδγ,τος, ter aut sa?pius volutatus, V. Lex. τξΐκΰμία, ας, ϋ), magnus fluctus, Eurip. Hipp. 1213. hat. decuman us, Em. (2) risus, quo quis veluti fluctibus obruitur, Plat, de Bep. 5. τξιχνμία λίγν, id. in Euthydem, P. Ex τ£ς et χΖμ». τξίχωλος, u, ό χα) ή, tria membra habens. Ex τξίΐς et χωλον. τζΐλαγγινος, n, ό χα) η, tres lagenas conti- nens. τξίλαμτΥ.ς, ίος, β xai yi, valde splendens. Ex τξ)ς et λάμπω. τξίλιθος, », ό χα) r/, trigemmis, Gl. V. τξίλϊνον, χόσμος γυναιχός, trifiium gemma- rium, ornatus muliebris, Gl. V. τζίλίτξον, if, το, tripondium, Gl. Vet. Ex τξ)ς et λίτξ». T$iX\is-os, ν, ό χα) yi, ter, i. e. multis preci- bus petitus, ssepe optatus. Ex τξ)ς et Χίσσομαι• τξίλοξος, ov, tres lobos habens. τξίλογίω, tribus modis dico, ut idem ver- bum tribus terminationibus. Α ?.όγ»ς• τζίλοφία, ας, ij, trium cristarum gestatio in galea, gestatio galea?, qua; tres cristas habet. Ex τ$)ς et λόφος, τξίμαμμχ, tritavia. Ex τξις et μάμίΛτι. τξίμ'.ξΥ.ς, ίος, ό χα) Ϋι, tripartitue, in tres partes divisus ; (2) triplex. Α μίοος. τξίμίξίζω, f. ίσω, in tres partes divido. A τξίμίξΥΐς- τζίμίξως, adv. tripartite, Gl. V. τξίμιτξος, », ό χα) %, tribus versibus con- stans. Ex τς ); et μίτξον. τξΐμγ<νιαΊος, α/α, ctiov, trimestris ; (2) qui " tertio mense maturescit, Gl. V. trirnen- struus. τξίμγ,νος, ν, ό χα) yi, idem. Εχ-τξ/ί et μγ,ν. τξίμιθος, ό, terebinthus, Nic. Sch. τξίμίτίνος, ivr„ ινον, ternis textus Uciis. Ex τξις et μίτος. τξΊμϊτος, 8, ό χα) yi, idem et ex iisd. Gl. V. triplex. τξίμμα, ατός, το, quod tritum seu intri- tum est, potio ex aromatis intritus, seu cui aromata sunt intrita, Ph. moretum ; (2) homo, qui se in aliqua re diu exer- cuit, vafer, fraudulentus. Α τξιζω. τξίμμάτιον, το, Dim. pro τξίμμα. Ath. τ'ξίμμος, 5, ό, tritus, trituxa, Gl. V. trames. Ab eod. τξίμναΐος, α'ια, a~ov, qui trium minarum est. Ex τξίΐς et μνα. τξίμνχς, idem quod τξίμναΤος, Poll, τξίμοιξία, ας, r,, tres partes, tripla portio. Ex τξις et μόϊξα• Hinc τξίμοίξίτΥ,ς, a, a, qui tres partes accipit, triplicarius. τξίμοίξος, ό χα) ή, idem et ex iisd. τζίμόξοι, ol, fauces, Orph. τρμοξφος, ν, ο χα) ί, triformis ; τξίμοξ(*ος Έ.χάτ/ι, Trivia, Gloss. Vet. Ex t(h et μοξφΫι. τξίμνξος, ν, β χα) Ϋι, tria habens ellychnia. Ex τξις et μί>%α. τξίναξ, αχός, β, tridens, instrumentum rus• iicum. τξΐις• τξίνυχτον, 8, το, trinoctium, Gl. V. Α νύζ. τξΐξός, γ;, ov, triplex, pro τξίο-σός. τίΐ\ώλγ,ς, \ίος, ό χα) Ϋι, exitio dignissimus, "p'erditissimus. Ex τξίξος et όλλυμι. τξιοζολαιος, sive τξιοζολιμα7ος, α'ια, αϊον, triobolaris, tres obolos pondere vel pre- tio eequans ; (2) vilis, nullius pretii. Ex τξ)ς et οζολός. τς.οζολον, 8, το, tres oboli. Vide τξΐώζολον. τξίοΰίχ, ας, Ϋι, trivium, Gl. V. Α τξίοδος. τξίοΙϊτΥ,ς, ό, qui in trivio est, Steph. τξίοΙΊτις, /δ«ί, ϋ„ q. d. Trivia, Diana? Epith. τξίοδοιο-ιν, dat. pL Jon. et cum y pro τξΐό- δοις. τξίοΰοντίχ, ας, Ϋι, piscatus, Steph. Α τςιό- δ8ί. τξιοΰόντιον, ν, το, tridens, fuscina, Gl. V. τξίοίος, 8, Ϋι, trivium. Ex τξ)ς et οίος, via. τξΐόδνς, οντος, ό χα) Ϋι, tridens ; fuscina, Gl, Vet. Ex τξις et οο*ύς. τξίοζος, 8, β χα) Ϋι, in tres ramos divisus, vel fissus, seu trinodis. Ex τξις et όζος. τξιόνΰχος, vide τξιώννχος, Lye. τξίοτις, ΊΙος, Ϋι, tria foramina habens, seu ternos oculos, Poll. τξΐόξγυιος, ov, tres passus aequans. τξιοξία, ας, Ϋι, trifinium, Gl. Vet. Ab 'όξος. τξιόξοφος, vide τξΐώξοφος, Steph. τξΐόίχΥ,ς, et τξίοξχος, 8, ό, triorcha, buteo, species qua?dam accipitris; (2J herba? genus j (3; tres testiculos habens. Ab τξιόφϋαλμος, 8, β xai yi, q. d. tnoculus, cui tres sunt oculi ; (2) gemma? nomen. τξιόρνλλον, το, idem quod τξίφυλλον, Nic. τξίταία, Ϋι, πονν,, contrarius flatus, Ε. Μ. ex Soph, sed leg. τξοναίχ, Steph. τξίπαις, τξίπαώος, ό χα) Ϋι, cui tres sunt li- beri. ' Α/ τρ'ιπαιίις, Plut. in Numa. cap. -10. τξΊπαλαι, adv. q. d. ter olim, i. e. jam inde a priscis temporibus, primo et omnium vetustissimo seculo. τξιπάλαις-ος, 8, b χα) yi, qui est trium pal- morum. Ex τξΰς et παλαις-ίι. τξΊ-ταλτος, 8, β xai Ϋι, ter vibratus, ter exsi- liens. Vox Trag. pro vehement] ssimus, acerrimus. Δίνγξα τξίπάλτων πγιμάτων, malis madefacta, i. e. saturate, JEsch. Sept. Theb. 985. Α πάλλων, τξίπαππος, 8, ό, tritavus. τξιπάξβίνος, ov, tribus virgiuibus constans. τξίπάξοίος, ov, triplicem aditum habens. τξίπατξος, ov, qui tres dominos habuit, Lye. τξπίτΥ,λος, 8, β χα) Ϋι, trifohus, tria habens folia. Φοξίχο-ιν Ώχύθοον τξίπίτηλον. Call. in Dian. 165. Α πίτΥ,λον. τξίπΥ,χύϊος, ov, idem quod τξίτΥ,χυς, ίος, ό χα) Ϋι, tricubitalis, trium cubitorum. τξίπιθΫ,χινος, ίννι, ινον, ter seu valde simiam referens. Ex τξις et τ/ίϋξ. τ£/τλα|, α,χος, Y t , triplex, velut ex tribus crustis constans, Horn. τξίπλανΫ,ς, \ς, trivagus. τξίπλαο-ιάζω, f. άσω, triplico, triplo majo. rem facio. A τξίπλάσιος, Ία, ιον, triplo major seu am- plior. Α τξίπλΫ,, vel τξίπλόος. - τξίπλασιων, idem quod τξίπλάοΊος, Steph. τξίπλασίως, adv. triphciter, quam pluri- mum. τξίπλίθξος, 8, ό χα) Ϋι, qui trium jugerum est. Ex τξις et πλίθξον. τξίτλίΧΥ,ς, ίος, ό χα) ϋ,, triplicatus, ter pli- catus. Ex τξ)ς et πλίχω. τξίπλίυξος, ν, ό xou Ϋι, tria latera habens. Ex τξις et ίτλίυξα, vel πλίυξόν. τξίτλνι, adv. triphciter, triphcato. Α τξΐ- πλόος. τξΊπλοχος, ν, ο χα) Ϋι, triplex, Gl. V. Εχ τξ)ς et πλοχΫι• τξίπλόος, ό•/ι, όον, contr. τξίτλχς, Ϋ}, ΐί», tri- plus, triplicatus. Α τξ-ϊς. τξίπλως, adv. trifariam, Gl. V. A pra?c. τξίποΰΫ,ϊος, ov, ad tripoda pertinens, Call. τξίπί^Υ,ς, 8, ό, tripedalis, tripedaneus. A τξ'ιπχς. τξίπο^Υίφοξίω, ω, tripodem aufero, vel fero. Ex τξ'ιπΗς et φοξίω- τξίποΙίΖ,ω, tripedio, Gl. V, Α τξΐχ&Υΐς. ΤΡΙ ΤΡΙ ΤΡΙ τξίτβίΛχλο;, Ό, e tripode loquens, Epith. Apollinis, Ep. T'lvrohtov, n, το, parvus tripus, Gl. V. tri- * podium, Dim. a τίίπνς. ΐξΐ-τοΐίσχιον, ν, το, idem et ab eod. τξίποϊίο-χος, u, ό, idem et ab eod. τξϊτόθγιτος, et Dor. τξίπόθχτος. α, ό xx) -ή, ter desideratus, desideratissimus, exop- tatissimus, Mosch. 3, 52. τξιπόλιον, ter canescens, herbs nomen, τξΐο*ζόλιον, Hes. τξίπολις, %ως, ή, triurbs, triplex urbs, regio, tribus urbibus constans. τξΐνόλις-ο;, ev, multiplex. Τ«/τβλ/£Γβν οΐχ• τον, famosum, qu. per tres, h. e multas, urbes notum, Soph. Aj. 871. Α χοΚίζω, pro πολίω- τξί -roU;. α, b χχ) r\, ter versus seu versa- tus ; H. 18, 542. Odyss. 5, 127. Ex τξ); et τολίω• τξίπόνγ,τος, it, ο xx) i, ter elaboratus ; (2) ter textus. Ex τξ)ς et πονίω- τξίποξθος, u, ο χχ) ί, ter captus et direptus. Ex τξ)ς βίπίξθω. τξίπος, u, ό, idem quod τξϊπχς, οδός, ό χα.) ν, tripus, Ph. tripes, cor- tina. τξίτξχτος, ev, ter venditus. Α πιτξά.ο'χω. τξΐκξόο-ωπο;. tt, β χα.) ή, tres habens facies, seu triceps. Ex τ(ίς et τξό<τωιτον. τξίπξοσωποφχνγ,ς, ε;, triformis visu. Epith. Jani, Musur. τξίχτϊξ, γ,ξος, ό, tritor ; (2) instrumentum, quo aliquid teritur ; (3) vas in quo ali- quid teritur. Α τςίζω. τξίττγ,ξίον, ν, το, instrumentum, quo ali- quid teritur. Ab eod. τξίπτχ;, tt, ό, tritor ; (2) famulus, qui he- rum suum fricat. Ab eod. Unde τξίττοί, r„ ov, tritus, contusus, concisus. τξίττνχος, u, β χχ) ή, triplex, triplicatus. Ex τξ)ί et πτυχί• τξίπωλβί, tt, ό χα.) ή, tres equos habens, Gl. V. τξίπωλον, triga ; et τξίπωλα trigai. τξίρρυθμ,οί, ev, tribus pedibus constans, sc. versus. τξίρρΰμβί, ov, trijugis, Epith. currus. τξ)ί, adverb, ter j (2) saspe, multoties. A τξίο-χγιος, α, ο xeti yi, vel τξίσχγιο;, tot, ιον, ter sanctus, i. e. sanctissimus. cgttrxiwxo;, ov, tribus fontibus perennans. τξΐο~ύ.θλιος, la,, tov, ter miser, miserrimus. Ex τξ); et α,κθον, labor cerumna. τζίο-άλα,^ος, ov, intolerabilis, gravissimus. τξίο-α,λιτίΐξΐο;, a, e, scelestissimus, impro- bissimus. -τξίο-άλνποί, ν, e χα.) ί, minime dolorem ad- ferens ; (2) pergratus, jucundissimus. τξίο-άνθξωποί, ν, e, ter homo, i. e. miserri- mus ; item, humanissimus. τξίο-χνοιχτο;, commiseratione dignus, Cyr. •τξΐίτάτοτμοί, u, i xoii Ϋ), infortunatissimus, Epigr. τξΐοΌ.ξΐς•ύΐί, ίως, ο, qui ter palmam ob stre- nuitatem obtinuit, fortissimus. νξκτάξίτος, ter optimus, Naz. Τξίο-ύο-μίνος, ίν*ι, f— Τξίσχωξος, χ. e xa. intempestivus. tya-'hia.s'u.Tov σωμχ, corpus triplici con stans intervallo, L e. altum, latum et densum, V. L. τξκηινχς, eihoi, Ϋ), ter nonus dies mensis, i. e. vigesimus septimus. Ex τξ); et u- vx; seu ϊννίχ• τξκτίλΥ,νο;, u, ό χα.) ϋ\, q. d. trilunis, i. e. tres lunas habens. Ex τξ); et e-sXinj. τξίο-ίλιχτο;, ο χα.) ϋ,, ter circumvolutus, tor- tuosus, Synes. TgitriluXvii, b, perditissimus. •τξΐο~ίπα.ζχοί, u, o, maximus pra3tor. νξκηυΙα.!μΛΐν, ovos, 6 xx) *i, ter beatus, feli- cissimus. τζίο-ίΚιοί, it, i xx) v, ter fulgens, i. e. ful- gentissimus. τζίσνιμος, ov, tria tempora habens, ut Tro- chieus, et Iambus. νζίο-χχίδίχχ, οί, χ), τχ, tredecim.' τξΐο•χχώίχχίττί;, ν, ό, qui tredecim anno• rum est. Ex τςιο -xxihtxx et trof. ι-ξίο-χχιο'ίχχχλϊνο;, tredecim lectis instruc- tus, s. triginta lectorum capax, Ath. τξΐ3•χχι&χάμγινοί, ov, qui est tredecim men- sium. Α μγ\ν. νζίο-χχώιχά.πν,χυ;, ιος, ό xx) ν, qui trede- cim cubitorum est, Theocr. 15, 17. τςιο~χχώ'.χχΓχο•ιοί, ov, qui est ad alteram, ut terdecies ad unum, pondere, pretio. lubentissimus. ter, i. e. admodum Ttie-xMi^izxrxTot, ev, qui decimo tertio die fit, vel facit quid. A τξΐο•χαιΙ'ίχατος χ χτη, χτον, decimus tertius. τξκτχχιΰίχχφοξος, κ, ό χχ) ή, uno anno tre- decies ferens, scil. fructus. Ex τξίσχχί• "h-xx et φέξω. τζία-χαιΙίχίτΥΐί, is, tredecim annos natus. Ab ίτος- τςιο-χχιΰιχΥιξΥ,ί, tos, sc. vavs, navis tredecim ordinum. Ex vgio -χχΊοΊχχ et ίςίσ-ο-ω. τζίο-χχιΰίχόξγυιος, qui triginta orgyiarum, s. ulnarum est, Steph. rgttrxxxohxi/Mvv, evos, ό xx) ν), infortunatis- simus, Arist. Ach. 1029. τξίο-χχλμος, ov, qui tribus remis agitur. Ex τξ); et ρχχλμ,ός. τξίο-χχτχξχτο;, α, ό xx) r), prorsus exse- crabilis, detestabilis ; (2J trifurcifer. τζία-χίΧν,ί, ίος, e xx) r„ tria habens crura, qui tribus nititur cruribus. Α ο-χίλος- τξίσ-χοτχνίΓος, tf, ό xx) r), ter pistus, ter pis- tillo subactus. Ex τς)ς et χότχνον. τζίσ-χοξία), saepe, diligenter, verro, vel pur- go, vel orno. τξίσλιτος, u, β xx) ft, terna et tripartita germinatione, genitali succo turgescens. τξίο-μ,χχχξ, χάος, Ό χχ) r), ter beatus, bea- tissimus. Ex Τ ξ)ς et μΑχχξ, aut μχχχ- ξ'ος. τξίο-μ,χχχξΐβς, ίχ,ιον, idem, Arist. Nub. 166. τξίο-μΜΧχξίς-ο;, tffv, irov, idem. τξίτμχχχξϊτιις, ό, idem, Ath. τξ/ρμίγίΓΟί, νι, ov, ter maximus. τξκτμ,βς, 2, ό, stridor. Α τξίζαι. τξίο-μ.ύξίοι, ol, tricies mille, seu triginta mil- lia. τξίο-μυξίόπχλαι, adv. jamdudum. τξίσο'ίζυοος, 5, ό, calamitosissimus. τζΐο•όλ£ίος, i xx) vt, ter quaterque beatus. τξίο-ολυμπιονίχΥ,ς, u, β, qui ter in ludis 0- 4 τξΐτγ,μηξ)ί, ideg, v\, tertia pars, tertia por- tio', i. e. una de tribus. Ex iisd. τξίτοζχμων, ό xx) y, Epith. baculi cui inni- lympicis vicit. τςιο-ίτίθχμοί, n, ό xx) rj, tres spithamas lon- gus, bipedalis. Ex τξ); et o -πιθχμγι. Τξίσπονϊοζ, ev, prop, in quo ter libatur, seu SEepe libans. Vide τςιτόο-πονΰοί• τξίπτχχις, adv. ter. Α τξίσο-ός. τξίσσχτιο;, n, e, tertius, ternus. Α τζίσσός. τξίο-ο-χχΫ,, tribus locis. Α τξΐο•ο•χχιι• τζίο-ιηύω, ter, vel tertium facio. A τξΐο-0 -o;, vel τζίττος, r„ ov, triplex ; (2) ter- nus, trinus ; (3] tres. A Tge?i• Hinc τξίο-ο-ΰθϊν,'αάν. ter. τζίσα-οχχζΥ,νο;, ev, triceps, Orph. Vid. Thes. Gr. Pr. τξίο-οΌχίφχλοί, ev, triceps. A xiQxXq. τξίο-ο-οφχΥ,ί, h, tribus personis illustris^ax. τξίοΌ-όω, ter vel tertium facio j (2) triplico. Α τξΐοΌ•όί• τζίο-ο-ως, adv. tripliciter, trifariam ; (2) ter- tio, i. e. tertia vice. τξίΓχοΊος, α, Ό xx) vi, tria habens stadia. Ex τξ); et $-χοΊον. τξίς-χλχ;, ter miser, Eur. τξίζ-χσιον, quod triplum appenditur, et tri- plicato pondere aestimatur, Arrian. τξίτχτ•Λ;, ν, ό, dux, princeps, princeps prin- cipum. Ex τξ); et 'ί^ημι. τξίςπγον, α, το, domus trium contignatio- num; (2) altitudo trium contignatio- num ; (3) tertia contignatio. A τξ'αηγο;, u, β xx) i\, tria habens tecta, tri- plici tecto opertus. Ex τξ); et g-eyr,. τξί$•ιχο;, n, ό xx) *i, trisulcus, Gl. V. τξΐ?οιχύ, triplici serie, triplici ordine. A τξίτοιχο;. τξίζ-οιχίχ, ί, tres ordines, s. triplex series, Steph. rgis-oixo;, a, β xx) i\, tribus ordinibus con- stans, in trium versuum ordines atque strophas explicatus. τξίς-ομο;, u, Ό xx) -ι, tria habens ora seu ostia ; (2) cui triplex est acies. A $-όμχ. τξίο-νλλχζίχ, ή, tres syllabae, Steph. τξίο-ύλλχζο;, u, Ό xx) %, tribus constans syl- labis. Ex τξ); et σνλλχζΫ,. τξίο-ύνθίτος, ov, e tribus compositus. τξίο-ύνχτο;, v, e, ter consul. τξΗτνπόΓχτο;, ν, i xx) i\, tres hypostases ha- bens. Ex τξ); et vtfsyipu• τξίο-χίλιοι, Ixi, ix, ter mille. τξίο-χιλιοφόξο; , ov, 3000 sc. amphoras capi- ens. Epith. navis. τξίσχίΓο;, u, 6 xx) y), trisulcus, Gl. Vet. τξία-χοινο;, », 6 xx) sj, tres schcenos conti- nens. τξίσωμχτος, ν, ο xx) ϋ), tricorpor.^ Α σωμχ. τξίσωμος, ν, ο χχ) ν), idem et ex iisd. τξίτχγαινιτίω, ω, tertias fabula? partes ago, sum tertiarum actor, Bern, A τξίτχγαινι^Υ,;, >i, e\ qui tertias fabula? iiarfee agit, i. e. vilissimus. τξίτχΤζω, tertiana febre laboro. Α τξΐ* txIo;. τξίτχϊχο;, ν, ov, tertianus ; τξίτχϊχσ,) trt'lo- hot, circuitus febris tertiana?. Ab eod. τξίτχΊ'χω;, adv. more febrium tertianarum; (2) alternis et tercio quoque die. τξΐταιογίν -h;, I;, idem quod τξίτχιοφυί;;• τξίτχιογίνω;, adv. idem quod τξίτχϊχω;. τξίτχΤο;, xlx, x7ov, tertius, tertianus ; (2) triduanus, qui tertio die aliquid fecit, seu cui tertio die aliquid accidit, Gl. Vet. τξίτχΊον, tertiana. Α τξίτο;• τξΐτχιο£νγ,; πυ^τος, febris tertiana? natu- ram habens. Ex τξίτχίο; et φυη. τξίτχλχντίχΊο;, at, ev, idem quod τξίτχλχντο;, », Ό χχ) y, qui trium est talen- torum. Ex Τ ξ); et τχλχντον. τξίτάλχ;, χινχ, xv, miserrimus. τξίτχνυτο;, it, e xx) Ϋ,, ter extensus, longus. Ex τξ); et τχνυω. τξίτά,τοισιν, dat. plur. Ion. pro τξίτχτοι;, n τξίτχτο;•, II. 1, 252. τξίτχτο;, χτύι, χτον, tertius. Α τξίτο;. τξίτίγγόνΥΐ, τι;, ν), trineptis. Α τξίτίγγο- νος. τξίτίγγονο;, tt, ό, trinepos. τξΐ-ηΐχ, χ;, ή, tertias partes, tertia palroa. Α τξίτίύω. τξίτώ;, ίως, Ό, tertia medimni pars. A τξίτίύω, f. ίύο-ω, tertius sum, tertias obti» neo. Α τξίτο;• τξίτνιμοίξΐο;, ξίχ, ξΐον, qui facit tertiam par- Ex ΤξΙΤΥ, et tern, tertia pars. 'g?. τξίττιμόξίον, tt, to, tertia pars rei, triens. Ex iisdem. τξίτΥ,μορίζω, tertio, in tres partes divido, "\ Vet. timur, qui tertii pedis vicem prasstat. A βχίνω- Ύξίτογίνιιχ, «ί, fi, Tritogenia, Minervje Epith. Ex τξιτω, Bozot. caput, et yho- μχι, nascor; quia ex capite Jovis nata ; vel a τξίτο;, quia tertia mensis die. τξ.τογίνΥ,;, ό χχ) y\, ter genitus. τξίτοχόλλΰΖον, tertia collybi pars, triens collybi, Steph. τξΐτόμΥ,νι;, ilo;, %, tertia mensis dies. Ex τξίτο; et μην. τξίτον, adv. tertium, tertio. Α τξίτο;» τξίτοπά,τξΐι;, pro τξίτοτχτοξίς, Ε. Μ. τξίτο•χχτωξ, οξο;, β, tertius pater, proavus ; (2) generis auctor ; (3) Athenis τξίτοπί- τΐξί; dicti Cottus, Gyges, et Briareus. τξίτο;, yj, ov, tertius. Α τξΰ;. τξΐτόσπον'δο;, ov, sajpe libans. A e"rovhY\. τξΐτόιπτοξο;, ο xx) r\, nepos vel neptis. A A o -ποξγ]. τξίτοΓχτΥ.ς, s, ο, qui prasuli seu prascentori tertius est, qui tertias partes tenet. Ex Tj/rej et i's -γιμι. τξΐτόω, ω, fut. ώο•α>, tertio facio ; (2) in tres partes divido. Α τ§/τβ?. τξΐττχ7ο;, χ, ev, triplex. A τξίττο;, vide τξίσσό;. τξίττΰχ, χ;, ϋ,, et τξίττυ;, ύος, ί, sacrificium perfectum, sue, nirco, et ariete constans. Α τ^ττίί• τξίττυχξχίω, sum τξίτυχξχτι; . τξΐττυχξχ%ς, et τξίτνχξχος, a, e, qui praeest tertiaj parti tribus. Ex τξίττυς et χξχΥ,. τξίττυς, vel τξίτυς, Cos, fi, ternio ; (2) tri- ens, tertia pars ; (3) tribus. Α τξίτος. τξίτο/, Besot, seu JEol. caput, Sch. Ar. un- de τξίτογενίΐχ• τξίτοι;, adv. tertio loco. A tj/t«;. τξίφχΥ,;, \;, triformis, Synes. τξίφχλχγγίχ, χς, r\, triplicata phalanx, tres phalanges. Ex τξ)ς et ψχλάγξ. τξίφχο-ιος, ix, ιόν, triplex, trifarius ; (2) qui tribus modis dicitur. Ex τ§ίί et φά,σις. τξΐφί\γιτο5, ν, ό χα.) υ\, maxime amabilis, a- mantissimus, Theocr. 15, 86. Ex τξ); et φιλίω. τξίφοξίω, ter fructum fero, Tkeophr. τξιφόξο;, trifera, Epith. fici. Α φίξω. τξΐφυγ,;, ίο;, ό χχ) vt, triplicem naturam ha- bens ; (2) trifidus, triplex, Gl. Vet. tri- ceps, tricapitinus. Ex τξίς et φνγι• τξίφυλλον, α, το, trifolium, Ph. Angl. tee- foil. A τξίφυλλος, ν, β xet) υ,, terna folia habens, trifolius. Ex τξ); et φύλλον. τξίφϊιλος, ov, tribus tres habens. Α φνλη• ΤΡΙ ΤΡΟ ΤΡΟ νςίχα, adv. tripliciter, trifariam, in tres partes. Α τξ)ς, ter. τξΐχάϊχίς, quorum capilli et crista? agi- tantur, cristati, celeres, bellicosi. Ex S -ξΐξ et αίσσω. τξίχαχτον, το, pectunculus, Suid. τξίχαλος, β χα) η, hirsutus, asper. A 5-gi|, *ξ<χοίι crinis. τξίχχττον, το, textum quoddam tenue, et bombycinum, Suid. τξίχας, άδβί, ν), turdi species. A 3-g/f . τξΐχχς, pilos, accus. pi. a S -ξίξ. tqiz%> αα "ν. tripliciter, in tres partes. A τξίχα. τςίχηλος, ey, trifidus, trisulcus. To μ\ν πιτνον, «λλβ h' κιίξ'ΐ τξίχχλον (Dor. pro τξίχνιλον), JEsch. Sep. Tkcb. 757. In- nue're videtur τςιχυμίαν, Prom. V. 1051. νξίχθα., adv. idem quod τξίχη, II. 2, 668. τξίχθάδιος, a, ov, triplex, triiius, Ep. τξιχία, ας, ν-,, morbus, quo vexatur nutrix in mammis, quoties pilum hauserit, pila- ris morbus. Α Β-ξ)ξ, pilus. τξιχίας, a, r\, piscis nomen. Α τςιχίς. τξΐχίαο-ις, sins, ν), vitium in oculis, cum pili in palpebris pungentes et inutiles enascuntur ; (2) adfectio, quum in uri- nis feruntur qua?dam capillis albis si- milia; (3) pilare malum in mammis. A τξιχία. τξίχιαω, pnosus sum, cnnitus sum, Steph. τξιχΊΙιον, Dim. pro τξίχιας, Steph. τξιχίνιον, το, vestis ex puis confecta, V. L. νξίχινος, ίν /i, ivov, qui ex pilis est, cilicinus. Α Β-ξ)ξ, pilus. τξΐχίον, u, το, pilus. Ab eod. τξίχις, ΐδος, y„ piscis quidam ossa pilis simi- Iia habens. Ab eod. τξιχιο-μος, idem quod τξΐχίαιτις, Gorr. τξΐχϊτγ,ς, et τξΐχϊτις, pilaris, Diosc. τξΐχβζόςος, α, Ό χα.) %, pilos arrodens. Ex 3-gij et βοξά. τξίχοζξώς, ωτο;, ό, pilos arrodens, tinea, teredo ; τξίχοζξωτίς, vermiculi pilos ar- rodentes. Ex ,9-gi| et βξώσχω• τξίχοζςωτγ,ξίον, n, το, vermiculus pilos ar• rodens. Ex iisd. νξίχοαΰν,ζ, ες, pilorum, seu capillorum for- mam habens, Steph. ξίχοίώωξ, adv. pilorum seu capillorum modo. Ex Β-ξιξ et ίΐΰος. τξΐχόθίν, adv. tribus e locis. Α τξιχγ,. τξίχοίνιχοί, a, e χα) v\, trium chcenicum ca- pax. Ex τξ)ς et χοΤνιξ. Γξίχοκόμ,βί, n, β χα) τι, qui coma? curam impendit, capillorum studiosus. Ex 3-^f et χόμτι.^ τξίχοκοο-μγ,τγ,ς, 5, β, comae ornanda? artifex. Ex S -ξΐξ et χο/τμίω. τξίχοχαξίοί, r„ tonsura coma». Α *χξά. τςιχολάξιον, n, το, volsella. Ex &ξ)ξ et λαμζάνω. τξΐχολα.ζ)ς, ίΰος, y„ idem, Steph. τξιχολογίω, pilos lego seu colligo, aut floc- cos. Ex Β-ξιξ et λίγω. ■ τξΐχόμκλλοί, ν, ο χα.) ή, villosus. Ex 9-ςΊξ et μαλλός• τξίχομόίνϊς, filicula herba, Diosc. τςιχοτλάς-τις, qui capillum fucat, seu or- nat, Cam. τξίχοξίος, tres habens chordas, triplici in- tentus chorda, Steph. τξίχοξία, ας, τι, triplex chorus. Α χοξόί• τξίχορροίω, ω, fut. ν,ο-ω, pilorum seu capil- lorum defluvio laboro. Ex S -ξϊί- et poos• τξίχορρυίω, ω, idem et ex iisd τξίχιτομίω, ω, fut. γ,ο•ω, pilos deseco. Ex .9-£/| et τομ'Φ τξίχοτομίω, in tres partes divido. Ex τξί- χα. et τομή. τξιχοτομία, ας, υ), sectio seu partitio in tres partes. Ex iisd. τζίχοτξώχτν,ς. a, e, pilorum erosor, Cam. τξΐχν, adv. tripliciter, tribus in locis. A ί*** . - , τξιχχλο;, qui cnspo est capulo, seu simpl. crispus, Cam. τςιχανιχΐοί, trium congiorum capax, Diosc. τξίχχί, %v, tres congios capiens. τξίχοφυίω, ω, capillos produco, Gloss. Vet. τξΐχΰφυϋ, oppilasco ; et τςιχοφυιιν, cri- nire. τξίχοφυί;;, ίος, Ό χα.) '/ι, capillos producens. Ex 3-ςϊξ et φύω. τξΐχόφνλλος, Ό χαύ η, folia habens capillata, seu capillamentis similia. Ex 5-gi| et φύλλον. τ°ιχόω, pilosum reddo, pilos induco, Gl. * Pet. pilo, capillo j τίτςιχωμίνκ, setosus, Gl. V. p. part. ΊΙίξίχλίίφνβΊ πηλω τιτξΐ• χωμίνω, Theophr. Α 3-ξίξ. τξίχξονος, qui trium temporum est, Steph. τςίχξωμος, u, ό χα.) r„ tricolor. Ex Tg/j et χ,ξωμα.. , , , . , τξιχξω;, ούτος, ο xeti υ„ idem. Α χξοα. τξίχνφος, ον, trilicio.textus, densus textu- ra. Ab ύφη. τζίχΊίΰ'/ις, ιος, ό χα.) η, pilosus, villosus, Gl. V. (2) capillaceus, capillis similis, capilli speciem referens. Α Β-ξίξ. τξίχωμα, α,τος, το, capillamentum, Ph. pi- losum villosumque tegmen. Α τξιχίοι. τξίχωμάτιον, Dim, pro τξίχωμα., Arist. τξίχως, adv. tripliciter, trifariam, in tres partes. Α τ^ίχα. τξίχωσις, tus, v„ q. d. capillatio, pilorum emissio vel productio ; (2) pilorum in- versio, pilare malum, Gl. Vet. pilositas, capillamentum. Α τξΐχόω- τζίχωτος, y, ov, pilosus, pilis intectus, crini- tus, capillatus. Ab eod. τξίψχ,ις, a. 1. part act. Dor. pro τξίψχς, a τίιΖω. τξί-ψα,ντχς, eos y qui trivere, ace. plur. aor. ejusd. τξΐ'^ίξγίΆ. η, assiduitas in labore. Α τζί- •i /ΐς, et Ιξγον. τζί'^ημίξίω, Ζ, diem tero, diem extraho. Οΐμοι ΰια.τξί-1/ΐις, χα,τολίϊς τξίψημίξων, Arist. Vesp. 845. Ex rg /ψ/ί et ν,μίοα. τζίψις, ίως, ή, tritus, tritura ; (2) frictus s. frictio. Α τξίζω. τξιψίχξως, polypus, qui attritu colorem in- ducit, Arist. τξίωζολιμα,'ΐος, et, ov, triobolaris. A τξΐώζολον, u, το, tressis, Gl. Vet. Ex τξ)ς et οζολός. τξίωλαξ, certamen cursus virginum, Hes. τζίωννμία., ας, υ,, tria nomina. A τξίωνυμος, α, ο xai yi. tria nomina habens. Ex τξ)ς et όνομα.. τξΐώνυχος, ov, tres cuspides habens, tridens. Ab 2f %. τξιώπΥ,ς, », ό, informis. Ab &ί•ψ• τξίαπις, ΊΙος, ή, inauris, monile, Hes. τξΐώξοφος, a, ό χα.) y„ tres habens contigna- tiones, triplex habens tectum. Ex τξ)ς et οξοφος. τρομάζω, intremo, V. L. τζομύοτο, 3. pi. pra?s. opt. med. Ion. pro τξομίοιντο, a τξομίω• τξομίοντι, 3. pi. prces. ind. Dor. pro τζομί- v/ri. τξομίξο;, ξα., ςον, tremulus, trepidus. A τςόμος. τξομίω, ω, tremo, trepido ; (2) contremis- co ; (3) horreo, timeo aliquem. Tgects- no-i ?£ τ£ φξίνα ναΖται, II. 15, 627. Τξο• μίοντο hi cl φζίνίς έντος, ib. 10, 10. A τξίω. τξομγ,τος, idem quod τξομίξ,ος, Steph. τξομιχος, tremebundus, Gl. V. Α τξόμος. τοομοτοιω, tremefacio, Gl. Vet. τξόμος, u, ό, tremor, timor, Ph. Α τξ ίμω. Hinc τζομω'δΥ,ς, ίος, ό χα.) yi, tremulus, trepidus. τξόνος, et τξόνα, stuppa, stamen, fusum, Hes. τξότα, lusus puerilis genus, Steph. τξοπαία, ή, mutatio, JEsch. τξόταιον, vel τξοταΐον, n, το, monumentum conversionis, i. e. fuga; hostium ; tropa?- um, Ph. τζόπαιον πολεμίων, pro χατα, πο- λίμίων, de hostibus devictis erectum. A τζοπαΓιος, ata, oCiov, is, cujus fit conversio, seu qui convertitur ; (2) fugator hostium, regnorum eversor ; Jovis Epith. Α τξο- τξοπαιαχίω, trophajum teneo, al. tropha?- um statuo, Steph. τξοπαιϊχος, α, Ό, tropasum tenens, vel in cujus potestate sunt tropsea. Ex τξόπαι- ev et 'ίχω. τζοπαιοφοο'ια, ας, η, tropEeorum gestatio in triumpho. A τξοπαιοφόξος, n, ό χα) r h, tropajum gestans. Ex τξόταιον et φίξω. τξοπαλίζω, verto. A τξοπγι• Hinc τοοταλισμος, S. i, conversio, mutatio. τξοπάλλις, fasciculus alliorum, Ar. Sch. τξοπάω, ω, verto, converto ; τξοτάομαι, ω- μχι, vertor. MyM τξοπάασ-θί φόζονίί, II. 15, 666. Α τξοπνι• τζοίτία), ω, verto, in fugam verto. Άταξ κχλλίτζίχες ίπποι "Α-ψ οχία. τζόπιον, II. 18,224. Ab eod. ς τξοχνι, νις, 'h, conversio, versio, mutatio, conversio in fugam. Gl. Vet. consterna- C 590 ) tio; τξΰίΤΥ) χαμΐςινν, bruma, Ph. t^ota 3-tyv>i, solstitium. Sed et de asquinoctia dicitur τζοπη. Α τξίσω. τζόπτιλις, idem quod τςοπάλλις, Suid. τξόπΥ,ξ, manubrium remi, Hes. Τξοπιάζαι, solstitium facio, Ga%. τξοπίας, a, β, ut τξοπίκς οΤνος, q. d. vinum versum, fugiens, vappa. A t^oty,. τζόγια ξύλα., ligna apta ad fabricandas navium carinas, Plat. τξοπίζοι), carina instruo, Hipp. τξοτιχος, η, ov, tropicus} deconversionibua solaribus, ut τζ&τιχο) χύχλοι, tropici cir- culi, τξοτιχα o -γ,μίϊα, signa in zodiaco, ubi fiunt τξοπαί. At τξοπιχχ) λίίίις, fi- gurataj dictiones. Α τξοπν vel t^oto?. τξοτιχως, adv. tropice, per tropum, figu- rate. τξόπις, ιος, vel ι$ος, υ), carina, ima navia pars; Metaph. principium. Ύονμϊνϊγών itraaicrx πίξ) τξόπιος βίζ,αωτα, Od. 5, 130. Α τξίπω. τξοίτύλογίω, tropis in sermone utor, tropice seu figurate loquor. Ex λίγω. τξοπολογία, ας, ή, tropicus et figuratus ser- mo ; (2) sermo ad emendationem mo- rum directus. Ex iisd. τξόπος, ν, 6. modus ; (2) mos, ritus, consue- tudo; (3) studium, institutum, secta, mores, ingenium, indoles, animus ; (4) tropus, in verbis deflectio a communi usu. Α τξίπω. τςοτος, S, ό, rudens et funis nauticus, lo- rum, quo remus scalmo alligatur. Ab eodem. τξοποφοξίω, mores et ingenium alicujusfero seu tolero. ΤιτταραχονταίτΫ] χξόνον I- τίοποφόξγ,ο-(ν αύτνς tv τγί ΙξΥ,μω, Act. 13, 18. Ex τξότος et φοξίω. τξοτόω, in fugam verto et vinco. Των xor πων {χάς-Υΐ τίτξόπωτχι, hue. Α τςίπω» Hmc τξοτωτγ,ξ, %£ος, ό, funis seu lorum, quo re- lr.us ad scalmum alligatur. τξοφάλιον, u. το, et τςοφαλΐς, seu τξοφαλλ)ς % 11ος, υ], caseus, quod ex lacte coagulato fiat ; frustum e recenti et tenero caseo ; Gl. V. colostrum. Α τξίφατθαι, quod non- nunquam idem signiheat, quod τήγννσ- θαι, figi, vid. Odyss. 16, 476. Occurrit τξοφαλις apud Athenceum, 10, 21. et Sa- muel. 1, 17. Α τζίφω. τξοφίΤον, α, το, merces seu prasmium nutri- tionis et educationis ; Gl. V. alimonium, nutrimentum, alimentum. A τξοφίνς, ίως. ί, altor, nutritor. A τξοφίύω, f. (ύο-ω, nutrio, alo. Α τζο&ΐω. τζοφίω, ω, alo, nutrio. Α τξίφω. Unde Tgeaij, γ,ς, υ], victus, cibus, esca, pabulum, alimonia, Ph. τξοφα), cibaria, Gl. V. τξόφΥ,ς, Gal. al. τξόφις, Hes. τξόφι χύμα, magnus fluctus vi ventorum excitatus ; pro τξόφίμον• Α τξίφω. τξοφία,ς, n, Ό, altilis, alumnus. Α τ^οφη. τξόφιμος, ίμτ], ιμον, alimentum prasbens, a- lens, herus, qui famulitium alit ; (2) a- lumnus, is, quem domi nostra? alimus, Ph. nutriciusj et alumnus, Phil. Ab eodem. τξόφις, ιος, ί χα) υ), bene nutritus, crassus, pinguis, educatus, adultus, magnus. Subst. cibus. Ab eod. Hinc τξοφιώ^Υ,ς, ίος, ό χα.) ϋ„ densus, coagulatus. τζοίρόίΐς, ό'.ντος, bene altus, et nutritus, ide- oque crassus, pinguis. Κύματα τξοφόίν- τα, vastos fluctus, II. 15, 621« Α τξο- φΥ,. τξοφοποιος, ov, nutritor, Man. τξοφος, S, ό, y\, altor, altrix, nutrix, nutri- cula. Α τξίφω. τξοφοφοξίω, ω, fut. γ,σω, educo, educationis molestias perfero. Ύξοφοφοξγ,ο -ti σ% Κύ- ςιος ό &ίος trS, Deut. 1, 31. A τξοφοφόξος, β, educator. Α τξοφΥ, et φίξω• τξοφώδγ,ς, ίος, ό χα) υ], alimento abundans j (2) densus, coagulatus. Α τξοφη. τξοχάζω, f. άο-ω, citato gradu feror, prope- ro, festino. Τετξχόξοις τοοχάζων, Eur. Hel. 730. (2) decurro, genus exercita- tionis. Ύξοχάζαν ίπ) rahix iv τοις οπλοις, Pohjb. Α τξίχω- τξοχαϊχος, y„ ov, trochseis constans, troch- aicus. A τξοχα,Ίος, α'ια, αϊον, cursorius, cursui aptus, vel qui cursu fit ; trochaeus, pes metri- cus, constans priore longa et posteriGie brevi. Α τξίχω. τξοχαϊχως, adv. per trochaeum, vel troch- aeos. TPT τροχάλειον, το, orbis, globus, Arat. τροχαλία, ας, ή, rota, quae circumagitur ad aquam educendam, trochlea. Α τροχχλός. τξοχχλιώ^, 6j, trochlea? similis, Hipp. τξοχ&λος, η, ov, velox, citus, currens ; (2) rotundus, circularis ; (3) in neutr. cir• cuius. Α τξίχω• τξόχ,χλος, ν, e, septum aula», cortis, mace- ria ex rotundis lapidibus ; (2) rotundus lapillus ; it. globus. Ab eod. νξοχαλως, adv. cito, velociter, cursim. τξοχχντν,ξ, y)pos, β, pars puppis ; (2) genus tormentij (3) coxa? caput. Α τροχά- τροχχω, curro, cursito ; τξόχόων et τξοχόω• σχ, currens, Poet, pro τξοχων, ωσα,, an- σα.. "Αζχτοι α.μ<χ. τξοχόωσι, το δη χχλί- οντΜΐ Άμχξχν, Arat. Fkosnom. 27. A -τξόχοί. τζοχίβί, idem quod τξοχοιις, Nic. τζοχίξοί, (χ, ξον, rotundus, volubilis in mo- dum rota? ; (2) currens, citus. Α τξβχό;• τξ,οχν), vis, ϋι, via. Α τξίχω, Em. τξοχνλΆο-Ήχ,, xs, ή, rotarum agitatio etcur- sus, aurigatio. Ex τξόχος et eXctvvoi. νροχγ,λχτίω, ω, aurigor, rotam impello ; Gl. V. roto. To μητρός 3' α'ιμχ νιν τξοχηλχ- τϊϊ μκνίχιο-ιν, exagitat, Eur. Or. 36. τξοχγ,λχτνς, u, ό, auriga. A pra?c. τξοχήλατο;, rota s. rotis agitatus, Soph. τξοχηλίκ, xs, 'h, trochlea; v. τζοχχλί». τξοχνιλιον, α, το, idem. •τξοχια,, as, ϋ), rota? vestigium, orbita. A τξβχόν, rota. Hinc τξοχΊχς, ts, a, cursor, nuncius. νξοχίζω, rota torqueo, radiis rota? distric- tum torqueo. Τξοχιλχίχ, et τροχιλίχ, as, γ], idem quod τξοχαλίχ, Aristot. A τξόχΐλος, sive τζοχΊλος, u, e, avicula? no- men, trochilus, regulus, rex avium. A Τξβχος. τξόχις, ιος, ό, cursor, nuncius, pedissequus; (2) diligens. Ab eod. τξοχίο-χος, χ, ό, rotella, Gl. V. rotula ; (2) pastillus, Ph. Α τξβχός. Τξόχμχλος, b, seu τξόχμχλον, ν, το, acer- vus lapidum ; al. maceria rustica, Nic. τξοχοΰινίω, in orbem circumago. Α τρο- χός et hiving τζοχοΜίίγις, ίο;, ό χχ) v), rota? seu orbis spe- ciem gerens, rotundus, figura? orbicula- ris. Ex τξοχοζ et t7doi • τζοχίίΐς, iioO-ce., osi/, rotundus ; (2) incur- vus, volubilis in modum rota? vel orbis. Α τζοχόί- reoxoxnqxhs, el, Juda?i, a tonsura rotunda? forma?, Euseb. Ar. νξοχοπίΰνι, vis, ή, sufflamen, quo rotarum cursus ligatur, seu lignum, quod per duas trajectum rotas, cursum sistit. Ex ΤξΟχΟί et ITih"/]. τξοχονοιίω, ω, rotas facio, Arist. Plut. 512. Α τροχο'ς et ποιίω. τξοχοποιοί, S, b, rotarum faber. Ex iisd. Τξόχος, n, b, cursus ; (2) locus, in quo curritur, in quo se cursu exercebant. A ΤζίχΟιΙ' τζοχΗ, 2, b, rota ; (2) equuleus ; (3) mas- sa rotunda, ut adipis, &c. Ab eod. τξοχΟΆΐο~αα, nom. plur. f. g. Poet, pro τςοχω- o-oci, ex τξοχκχσ-χι, a τξοχάω, propero. ΤΡΥ'ΒΛΙΟΝ, aut τξίζλίον, n, το, catinus, paropsis, patina. τξνγχξόλιον, a, το, locus in quern recondi- tur triticum, Hes. Ex τξύγπ et βολνι• τρυγάω, ω, f- Ϋ,ο-ω, fruges colligo ; (2) uvas carpo, vindemio ; Metaph. fruor, perci- pio ; it. emungo aliquem pecunia, Em. OiSs IX βάτα τρυγωσι ς-αφυλΫ,ν, Luc. 6, 4At. αμπιλον, Apoc. 14, 19. βότξνα;, ib. Vet. 18. 'Αλλ' Ιξνιμ.χς ωίθ' ίίτω όκΐίως Tgvyfouv, Arist. Vesp. 632. //. 18,' 566. Α τξύγι/!' τξυγίζοί, α, βν, fa?culentus. Α τξύξ. v£uy£T0i,J5, β, vindemia, pro τρυγητοί. Α ΐξυγίω, ω, sicco, arefacio ; τξνγιΤιτθοα, ©x- siccari. Ab eod. ΤΡΥ'ΓΗ, ν\ς, ϋι, cereales fruges, fructus, messis ; (2) vindemia j (3) etiam pro siccitate. rgWATYiP, νιζος, ο, vindemiator, qui demit et colligit cereales fruges et uvas. A τξυγά-ω. Unde τξυγΥ,τν,οιον, το, torcular, torculare, Gl. V. τξνγνιτ'/,ί, 5, ό, vindemiator. τξυγητιχοί, η, on, vindemialis, Gl. V. τζνγνιτος, S, β, vindemia, vindemia? tem- PUS. Α τζύγη. TPT τξυγηφά.<}Όί, if, ο xxi y), cereaHum frugum comestor. Ex τξύγγι et φάγοζ. τξυγγιφά.νιος, β, ή, qui lit e fracibus uvarum, Epithet, vini secundarii ; το τξυγγιφάνιοι/, fraces. Ex τξύγνι et φα,ίνομκι. τξαγΥιφόξος, ο xxt Ϋι, uva^ seu uvarum ferax ; (2) frugum ferax. Ex φίξω- τξνγί», us, ϋι, fa?x, fex, Gl. Vet. amurca, Gl. V. de oleo. Α τ ξ ύξ. τζνγίαί, it, ό, sc. οΐνοί, vinum fa?culentum, vini reliquia? cum sua fa?ce. Α τξύξ. τξυγίζω, f. teru, fa?culentus evado, Aret. A τξΰγγι• τξυγιχος, Ϋι, ov, fasculentus ; (2) idem quod τζυγωΰιχος, Ut τξνγιχος Χ&ςος. Ab eod. τξύγινο'ί, inYi, ινον, fa?catus, e fascibus ex- pressus. Ab eod. τξυγόζιος, ts, ό χα.) ϋ\, fa?Ce victitans. Ex τξυξ et βίος, Victus. . τξυγοίχίμ,ονίς, daemones peruncti facibus ora, Ar. τξυγοοιφά,ω, ω, faecem perscrutor. A rgu| et Ιιφάω. Hinc τξυγοΰίφΥΐοΊς, ία?, Ϋ\, fa?cis perscrutatio, lu- sus quidam, Poll, τςύγοιποί, a, ό, colum, cribrum, sacculus, Ar. Ex t|u| et Tt-j?. τξυγοιπω, fa?ces premo, Suid. τξυγονά,ω, rado, scalpo, Suid. τξνγόωίν, 3. plur. pra?s. opt. act. Poet, pro τξυγωεν, τξυγοίοιίν, a τξνγάω• τξυγωΖίω, convitiis incesso. "Ος τ /j ατγ]λ• λαξίν χόζο» τξυγωΰων. Arist. Vesp. ult. Tepyaih-te- toi, ό xou ϋι, fa?ce plenus ; (2) fa?- cem referens, faeculentus τξυγωΰίχ, Ϋι, comcedia. Hinc τςυγωίιχο;, Ϋι, ov, comicus. τξυγωίος, 5, ό, qui fa?cibus peruncta facie, et curru vectus convitiis incessit pra?te- reuntes, comicus poeta, Em. Α τξνξ et dhof. τξνγών, όνο;, β, turtur j (2) piscis marinus. A τξύζω, f υο•ω, vide τξίζω- "Α δ' ολολυγων Ύνιλόθίν iv τυχιναϊο-ι βάτων τξύζίο-χίν α,- χάνθοίΐί, Tkeocr. 7, 140. 'Sis μνι μοι τςύ- ξγιτί ταΡΫιμίνοι ίχ,λλοθίν άλλβί, II. 9, 311. Τζύζιι ολολυγων, Arat. 948. ΤΡΤΗΆΗ2, ios, ό xxi Ϋι, vel trulla, aut poculum, a τξύω, vel, ut aliis placet, cla- vatus, Lucian. Ab eod. et y^Xos• τξυλίξω vel τξυλλίξω, idem quod τξίζω. τξίιμχ, aros, το, vel τξύμνι, vis, ί, foramen a terebra ; (2) veterator, longo rerum usu veluti tritus. Α τξύω. Hinc τξυμχλιχ, as, Ϋ), foramen. τξυμχτιον, ν, το, parvum foramen, Dim. τξνξ, νγο$, ϋι, vinum recens, mustum non- dum percolatum ; (2) fa?x vini, fa?x olei ; (3) scoria ferri. Α τξύγνι• ΤΡΤ'ΠΑ, vis, fj, foramen ; (2) terebra. τρυπάννι, vjs, yi, terebra. A pra?c. Hinc τξυίτανίζω, f. ί/τω, terebro, pertundo. τξυτχνιον, το, Dim. a τξΰτκνον, n, το, terebrum, terebra ; (2) ve- terator. Α τξύτχ. T^wxavixos, ό, tenebra? manubrium. Ab 'έχω- τξυτάω, ω, fut. Ϋ,ο-ω, terebro, perforo, per. tundo ; etiam de coitu dicitur, cum deri- vatives. Ύξυίτχν χμφότίξχ. τα. 2τχ, Xen. A TguTos. τξύπγ,μχ, ατός, το, foramen. Α τζυπχω. τξύννοΊς, t^s, ϋι, terebratio. Ab eod. τξυπ-ΊτΫ,ς, 5, ό, terebrator. Ab eod. τξυσ•χνωξ, οξος^ ό xui ϋ), virum seu homines atterehs, i. e. conficiens, excrucians, e- macerans. Ex τξύω et ά,νΫΐξ. T^uo-iZios, u, ο χχ) Ϋ), vitam vexans, mo- lestus, Aristopk. Nub. 420. Ex τξύω et βίος. τξνο -ItrcTiov, τζύο-ιταΌν, vel Teutrixauov, tt, το, nota, qua? inuritur equo longo labore tri- to et confecto. Ex τξύω et JWe?. τφο -is, ίω;, Ϋι, adflictio, a?rumna. Α τξύω. τξύο-χω, idem quod τξύω, Steph. τξυο-μοζ, β, murmur, susurrus, Greg. τξνο-0 -os, vi, iv, adflictus, aeger. Α τξύω. τξυτχνίύω, expendo, Gl. V. Α τξυτχννι. τξυτάννι, Vis, 'a, trutina. Α τζύω, pro τξχω. τξυτοΐόχνι, per Sync, pro τξυτα.νοδόχνι, Ep. τξυφχλιιχ, i'tas, Ϋ), galea tres conos habens. Ex Tg£?i et ρ«λβί. τξυφχλκ, itios, Ϋι, caseus ; pro τξβφχλ /s' τξνφχω, οι, fut. γ]σω, delicate vivo, deliciis indulgeo, laute vivo ; (2) efferor et ex- sulto la?titia ; (3) insolens sum, et arro- gans ; Gl. Vet. τξυφω, luxurior, abundo. ~2,ίμνΫιν, τςυφωιτχν ('ίγνιμχ), Arist, Nub. ΤΡΩ 48. Τξυφχν rotls io~QY]$, adv. delicate, molliter. τξνφν, vis, Ϋ), delicia?, mollities, luxus, deli- cata vita; (2) insolentia, fastus. A S -ξύπτω. Hinc τςυφνιλκ, vi, ov, delicatus, deliciis deditus. τξύφνιμχ, u.tos, το, id, ex quo delicia? perci- piuntur ; (2) delicia?. Α τξυφχω. τξυφ' /iTYis, S, Ό, deliciarum consectator, de- licata? vita? amator, heluo, vorax. Ab eodem. τξυφπτιάω, ω, delicias capto. A pra?c. rgvQv,Tixos, vi, ov, libidini et voluptati dedi- tus. Ab eod. τζυφοχχλάο -iPis, %ois, Ϋι, calasiris delicatior, mollior, Em. τούφας, tos, το, fragmentum, frustum. A &ζύ•ττω• τζυχν,ξκ, ex, ξον, attritus et lacer in mo- dum Ttpxus• A Tgvxos. Tguxivos, ίννι, ινον, tritus et scissus, consu- tus e pannis attritis. Ab eod. τξυχίον, u, το, pannus attritus seu lacerus. JDim. a τζύχο5• t^xvos, idem quod g-tvxvos, ap. Poet. Ά φωνα. hi τξύχνχ, Theoc. Id. 10, 37. τξυχνόω, pro τξνχόω, Gal. Tepxos. vel tqZxos, tos, το, pannus lacerus et attritus ; (2) attritio. Α τξύχω. τξυχόω, ω, f. ώσω, attero, absumo, exhau- rio, conficio ; τίτξυχωμ^, afflictus, p. pass, part Τετξυχώμίνος χχμκτοκ, He- rodian. Α τξύω- Hinc τξύχωο -ts, ίω$, Ϋι, vexatio, adflictio, confec- tio. τξύχω, f. ξω, adflicto, Gl. V. τξύχετκι, car- pitur, Ph. Μν,δεν "δχπανων τξύχω βίον h χαχότΥίτι, Theog. 909. Ιϊτωχον δ' νχ χν Tis χχλίοι τζύξοντα. ίχυτον, Od. 17, 388. Εύνώμχ χξόνω τξυχόμινος, Soph. Aj. 609. Ένβυμίο /c tuvxls τ' xvavdearois τς0χιο•(1χι» id. Track. 112. A ΤΡΥΏ, tero, attero ; (2) vexo, divexo, defatigo, exhaurio, domo, conficio, adfli- go, eneco et macero, Gl. Vet. adflicto. Ύίτξυμένος Ϋ)λίω, Plato, γ-ηξα,ϊ χχ) τινίγ, Epigr. τξωγάλια, ων, τα,, bellaria, Gl. Vet. Arist. Plut. 797. A τξωγάλ^, κ, h, edulis. Α τζώγω. τξώγλνι, vis, ϋ), caverna seu foramen rosio- ne factum. Ab eod. τξωγλν,τα.), hirundinum species in cavernis- nidulantium. Α τξώγλνι. τξωγλοδύνω, cavernam subeo, in caverna habito, ingredior in cavernam. "H- ms {yxkkvi) αξίςΎΐ Ή χχ) τςωγλοΰύνον- Tos (μί) χχτχ τξώγλνιν ί'ξίίίνίΐ, Batroch. 52. Ex τξώγλνι et δύνω, subeo. τρωγλοΰυτίω, ω, £ νιο~ω, idem et ex iisdenT. Unde τξωγλο$ύτκ, *> ό, qui cavernas subit, qiri in cavernis habitat; item Troglodytes, gens Afrorum. τ^ϋΐ^λοδϋτ/^οί, ϋι, ov, cavernas subiens ; (2) pertinens ad Troglodytas. A pr. τεωγλοΐυτιχως, adv. Troglodytarum more. τξώ^λόδύτβί» ό χχ) Ϋι, idem quod τξωγλοΰυ- TY1S• τξωγοίβΌις, ace. plur. f. g. part. pra?s. act* Dor. pro T^Yisffxs, a τζώγω- ΤΡΩ'ΓΩ, fut. τζώξομχι, rodo, comedo. Ύξώγιιν αγρως-ιν μΐ\ιν$ία, Od. 6, 90. ρχφάνχ5, Batrach. 53. ΤξώίΰΌ-ι, Trojanis, dat. plur. Poet, pro Τρωσ). a Τξώς. τξωθίϊ, 3. sing. aor. 1. conj. pass, verbi «- τξώο'χω• τζώχτκ, ν, b, comestor, vorator; (2) im- postor, versutus, deceptor; (3) piscis quidam ; Gloss. Vet. tructa, piscis. A τξώγω. ΤΤΛ ψξωχτοί, ν), ον, qui conaedi potest aut solet, *edulis, esculentus. Ab eod. ψξωμα, χτος, το, vulnus ; (2) damnum, de- 'trimentum, Ion. pro τζχΰμχ, clades. A τιτξωσκω. Mine νξνμχτίχς, n, b, saucius, vulneratus. τξωμχτίζω, f. 'κτω, saucio, vulnero. τζώμγι, yi, Ion. pro τςωο-ις, JEust. τξωννύω, vel τξώννυμι, idem quod τξωμχτί- ζω, Sch. Arist. τξάξ, γος, gurgulio, vermiculus, qui legu- mina arrodit ; Gl. V. curculio. τξώξχλλις, ties, L• grillus, acetaria, Ph. es- caria, al. Gl. Vet. Α,τξώγω. τξώξχνχ, to, rami tenelli qai a pecore ar- rodi solent. Ab eod. τξωξάξτχο, gen. sing. Mol. pro τζωξάξτν. τζω\άίτγ,ς, n, Ό, panivorus, nomen inuris in Batrachom. Ex τξώγω et άξτος. τξώξΐίχ,ος, », b κχ) yi, qui comedi potest aut solet, edulis. Ίινομίνα τχν τξώξιμον, lse- dens maturas uvas, Theoc. Id. 1, 49. Al. Τξώξικος. Α τξωγω. τξωξις, ίως, ri- esio > rosio. Ab eod. τξωοφθόξος, Trojanos perdens, Op. τξωπάσ-κίτΰ, vide τξωπχω. τξωπχω, Poet, pro τξοπάω, τξωπχιτχίτο, in fugam vertebatur, imperf. Ion. pro Ιτξω- πχτο, II. 11, 567. τςωπίω. pro τξοπάω, Steph. τ^ω/η, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro Ιτξω• ffi, a τιτζώσκω. Unde τξωο-ις, ίως, ή, vulneratio, vulnus, ictus. τζώσκω, pro τξώω, Hipp. τξωο-μος, 5, b, idem quod τξωο•ις• ΐξώπ -u, f. 1. ind. act. verbi τιτ?ωσκω. Unde τξωτος, νι, ov, vulneratus, kesus ; ;2) vulne- rabilis, qui vulnerari laedive potest. τςώϋμχ, χτος, το, Ion. pro τξχυμχ, vulnus. Τξωχχω, ω, CUrro, Poet, pro τοοχάαι. 'ΐίμ- φχ μάλχ τξωχωιτι, H. 22, 163. νξώω, vulnero. ΟΤνός τί τξώίι μίλιγβγ,ς, ο$•ί χχ) α,λλνς Βλάπτίΐ, ος αν μιν χανΰον ίλγι, μ -ziV χ'ίσιμχ πίνγι, OdySS. 21, 293. ru, Dor. pro συ, tu. τυγχάνω, f. τίύξομχι, vel τυχησω, sum ; (2) accidit ut sim, forte sum, contingo, eve- nio, accido; (3) adsequor, pr. scopum attingo, adipiscor, impetro, Gl. Vet. ΐτυ- %ιν, consecutus est, Gl. Vet. b τυχών, quilibet, Ph. τυχόντα, adepti, id. τγ τυ- ■xitr-fi, qualibet, id. a. 2. Τυχών xvY t g, vulgaris, Longin. 9. Τύγχαναν συγγνώ- μης, ίλίν, Usyivyis, βονιθίίχ;, δίκης, &C. Dem. Κχ) χοίξτ' ϊπχίνΗ τίύί,ίσθχι πξός γίίν \μπ, Soph. Aj. 527. 'Απίθανα, it της αξίας Ίτύγχχνίς, Arist. Αν. 1229. ΚίΤνος 2' ολζιώτχτος, 'ότω κχτ' ?ίμχξ τυγχχνίΐ μνϊ8ίν κχκον, Eur. Hec. 628. •^τυκχνη, ης, ή, tribula, Ph. Α τύκω. τυκίζω, ΐ. ίσω, sculpo, polio. __ Turns δ* (λί- βας) Ιτύκΐζον χι Κξίκίς Tols ρύγχΐο~ιν> Α- rist. Αν. 1143. A tuxos• τυκίον. Dim. a τύκος, Eust. τύκιο-μχ, xtos, to, prop, lapis politus in- strumento ferreo τόκο; nominato ; hinc muri, Eur. Troad. 814. τύκος, sive τύχος, α, ό, instrumentum fer- reum, quo lapicida? utuntur in poliendis lapidibus. Α τΰκω- τυκτος, 9j, ev, factus, fabricatus. Τυκτον κχ- χον, άλλοπξόο-χλλον, II- 5, 831. i. e. prce- ter naturam ascitum malum. Α τιΰχω. τΰκω, paro ; τίτύκοντο, parabant, pro ery- κοντο, imperf. Τίτύκοντο hxlrx, II. 1, 467. ΙΌζ,νον, Od. 12, 307. Α τιύχω. τύλχ, sive τύλψ ης, ν, callus ; (2J culcita, lodix ; (3) gibbus cameli, &c. Α τύλος. τνλχίνιος, ίά, ov, callosus. • Τυλχίνιχ ίλκίχ, Aret. Abeod. τίλ«ξβ?, ό, pessulus, prop, idem quod τίλβ?. τυλχξόω, fut. ώο-ω, pessulum addo, obsero ; (2) in sensu obscceno. τυλχς, turdorum genus ; al. Ιλλα,ς, Eust. τυλιία, ας, i), et τυλίχ, χς, ν), et τυλίΐον, a, το, culcita. Ab eod. νύλΐϋίος, crumena pellicea, V. L. ex Ep. τυλίο-σω, sive τυλίττω, fut. ξω, in modum culcita? convolvo ; (2) perscrutor, inda- go. Οΰδ' ΙτυλίχΒη τχν ψυχαν, Theocr. 23, 54. Α τύλος. τυλοίώκ, Is, calli speciem gerens, Gorr. tuXous, oirirx, όιν, callosus. A TYA02, u, b, callus, seu callum, cutis in auqua corporis parte obdurata ex labore vel opere ; (2) tuber, gibbus, torus in pectore, &c. unde (3) clavus ligneus vel etiam nodus; etiam pudendum, Hes. τύλοι, Pi- pili superciliorum, Poll. ΤΧΠ τυλίω, ω, fut. ώ/τω, callosum reddo, callum obduco ; τυλνμχι, calleo, Gl. V. p. pass. τίτύλωμχι, calleo, Gloss. Vet. p. pass. τίτυλωμίνος, callosus, Gl. Vet.^ p. part, pass. Ό μιν χχλιν^ χγχν txis γvάθo^s ίνοχλων τύλοι το ς"όμχ, Xen. A prsec. τυλυφά-ντης, s. τυληφάντης, qui culcitas tex- it, Poll. Ex τύλος et υφχω. τυλώΐτ,ς, ιος, ό κχί τ„ callosus, Ph. tuberus. Α τύλος. τύλωμχ, χτος, το, idem quod τύλος. τύλωνις, ίως, ή, callositas. τυλωτος, y„ ον, nodosus, callosus. τυμζχς, xhos, $, venefica, quod circa sepul- chra versetur. τυμζχύλ -zis, fidicen, Gal. τυμΖιχς χύ^τ), vox sepulchralis. Α τύμζος. τυμζύχ, xs, ν), tumulatio, inhumatio. A τυμζίύω• τυμζίίτνις, ν, ό, sepulchralis. A pr. τύ'μζιυμχ, xtos, to, id, quod busto infer- tur, cadaver. A τυμζώω, f. ιύο~ω, busto infero, tumulo, se- pelio ; (2) devoro, in ventre quasi sepe- lio. 'Σωμοί τυμζίυσχι τχφφ, Soph. Aj. 1082.^ xoxs, id. El. 406. Ούχ Sht vxύτxs ολομίν^ τυμ,ζίύομίν, Eur. Hel. 1261. A τυμζος. τυμ^ηξης, ίος, ό κχ) ή, conditus monumen- tO. Ex τύμζος et ίξω- τυμζιχς, i), sepulchralis, Nonn. τυμζ'ίΐιος, χ, ov, funebris. Α τύμζος. τυμζίτης, s. τυμζίίτης, idem, Ep ap. Suid. τυμζογίξων, ovtos, ό, senex capularis, sili- cernium. τυμζovόμos, ν, ο κχ) τ), qui in monumentis pascitur, monumenta obsidens. Ex τύμ- ζος et ν'ιμω, pasco. TY'MB02> a, b, bustum, sepulchrum, tu- mulus. τυμζοχοίω, ω. f. ν]σω, tumulum struo, tu- mulo, sepelio, humo adgesta tego. Ex τύμζος et χο'ιω. seu χίω. τυμζοχογ„ Ϋ);, vel τυμζοχόγι, ν,ς, ν), pro τυμ- ζοχονιο-ις, tumulus, II. 21, 323. τνμ,ζόχϋος, idem quod τυμζόχωτος, ν, Ό κχ) r), busto vel sepulchro adgesto exstructus ; (2) effossus. Ex τύμζος et χω?ος, e terra exstructus. τυμζωξυχίο), busta eruo, sepulchra depras- dor. τυμζωξυχίχ, i), sepulchrorum effossio. A τυμζωξύχος, tt, b κχ) i\, busta eruens, spo- liator mortuorum, Ph. vespillator, se- pulchri violator, Arist. Ran. 1266. Ex τύμζος et οξύοΊτω. τύμμχ, χτος, το, et τυμμη, vjs, 'h> ictus, vulnus, plaga. Α τύπτω- τυμπxvίxs, ν, b, ut τυμπ -xvtxs ΰδξωψ, hy- dropis species quo venter ut tympanum intenditur, pulsusque sonat. Α τύμ- texvov• τυμπχνιζω, fut. ίσω, tympanum pulso seu tundo ; (2) fustibus casdo ; it. fustibus ad necem caedo ; (3) quovis violento sup. plicio adficio. "Αλλοι 2s Ιτυμτχνίο-θ^ο-χν, Hebr. 11, 35. Ab eod. τυμτχνιον, α, το, parvum tympanum, Dim. τυμπχνισμκ, s, e, tympani pulsatio. τυμπχνίΓκ, »> b, tympanista, qui tympa- num pulsat. Α τυμπχνίζω- Hinc τυμπχνίς-ξΐχ, χς, -h, ty'mpanistria, quee tym- panum pulsat. τυμπχνίτης, u, b, vide τυμπχνίχ(• τυμτχνόας, ίντος, b, idem. τυμπχνοίΐδνς, ίος, b κχ) -<ί, tympano similis. Ex τύμπχνον et εΓδβί• ' τύμν&νον, ib, tympanum, instrumentum quo pulsato sonus cietur ; (2) palus ; machina ad quam devincti plagis adfi- ciebantur; (3) fustis, baculus. Aw- τυμπχνοπξίνίις, β κχ) i), tympanorum stre- pitu gaudens. Α πξίπομχι. τύμπχνος, b, idem quod τύμπχνον, Ep. ap. Suid. τυμπανοφοξίομχι, tympanum fero, seu por- ta, Ath. τυμτχνώ^, ίος, b κχ) υ), tyrnpano similis, tympanum referens. Α τύμπχνον. τύννι. tu, Dor. pro <τύ. TTN02, vel τυνος, parvus, Hes. tuvvos, idem, Theoc. Hinc tvwStos, parvillus, parvulus, tantillus, A- rist. Nub. 878. τυντλχζω, lutum calco, Arist. P. 1147. A thhtXoV, a, b, lutum, Hes. (2) nugae. τυντλώ%Υι5, tos, Ό κχ) ή, lutosus. A praJC. τύξις, seu νιΰξις, y, apparatus, Hes. TTP τύτχνον, u, το, idem quod τύμπχνον. τυπας, ado;, τ), malleus. Α τυτίω. pro quo TUTtTos, s, b, percussio, verberatioj (2) planctus, plangor. Α τύπτω. τυπίω, idem quod κτυπίω, Hes. τυτΥΐ. Ϋ]ς, Ϋ], ictus, percussus, plaga j II. 5, 887. Α τύπτω• τύπΥΐς, ν, b, percussor, Hes. τυπίχς, », b, ductilis, Poll. τυπικός, υ,, ov, figuratus, symbolice innuens et figurans. A τύπos• τυπική, adv. figurate, symbolice. A pr. Tytr/j, idos, 'h, malleus. Α τυπη. τυποίΐΰ-κ, ϊς, typo similis, Sibyl. τύπος, a, b, forma, simulacrum ; (2) formu- la, norma, exemplar, institutum ; (3) de- finitio crassior, non subtilis. Α τύίττα. Hinc τυπόω, ω, f. ώσω, formo, informo, figuro, signurn imprimo vel insculpo. Έτύπω- σίν ϊπι^ολ'/,ν τη σφξχγϊΰι tS Μχεχίλλν* App. τυπτίω, pro τύπτω, τυπτΥιθί)ς, Caesus, Ph. τυπτΥ,θϊν, batutum, Ph. aor. 1. part. pass. Ού γάξ μι tutty^us Γίφχνον ΐχοντά γί, Arist. Plut.21. 'Αλλ' χυϋις χύ τυπτνι- οτομχι, id. Nub. 1182. Α τύπτω. τυπτομίς, 1. plur. prass. ind. act. Dor. pro τυπτομίν. τυπτόντων, gen. pi. pra?s. part. act. Att. pro 3. pi. pr£es. imperat. positus. ΤΥ'ΠΤΩ, f. ύψω, verbero, percutio, pul- so, tundo, caedo, ferio ; τύπτομχι, vapu- lo, plango, legeo, mortuum. ού κχ) τύπ- Tit τχς 'ία-χς πλν,γχς Ίμοί ; vapulas, Arist. Han. 655. τύπω, gen. sing. Dor. pro τύπν, a τύπος• τυπώ^Υ,ς, ίος, b κχ) ν), non exactus, rudi descriptione comprehensus. A TUa-ej. Hinc τυπωΰώς, adv. crassiore Minerva, crassiore Musa. τυπωθίντχς, ace. pi. a. 1. part. pass, verbi τύπωμχ, χτος, το, figura ; id. quod τύπος ; (2) vas. Τύπωμχ χχλκόπλίυρον, Sophoc. El. 54. Atww. τύπωαις, ίως, v\, figuratio, formatio, expres- sio. Ab eod. τυπωτικός, yi, ev, fingens ; (2) formandi vim habens ; (3) qui formari, for mam reci- pere potest. A τυπωτος, τ), bv, informatus, expressus, ef- fictus. Ab τυπόω. τυςχννίίον, χ, To.domus seu domicilium ty- ranni. Α τύρ Unde τυξχννίύω, f. ιύσω, sum τύ^χννος, regno, im- pero. Άλλα Ιμ5 μ\ν Ss τυοχννίύηισιν φί- λοι βχσιλΥ,ίς ΰικχίως, Eur. ΕΙ. 885. τυξχννίω, ω, ί. Ϋ\σω, idem. ΤΙότίξχ τυξχνηϊν 3 πόλιν ο-ωο-χι 3-£λί;ί ; Eur. Ph. 563. Τυ- ξχνν /io-xs ςΌΐχΐιχ, Plat. Των πολιών xl μΙν τυξχννΖντχι, id. Ab eod. τυξχννΥΐο-ίίω, cupio τυξχννίΐν, tyrannidem et imperium adfecto. Α τυξχννίω. τνοχννίχ, xs, ϋ), tyrannis, tyrannicus domi- natus. A woxwos- Hinc τυξχννιχω, ω, tyrannidem adfecto. τυξχννίζω, f. ίσω, cum tyranno facio, Dem. τυξχννικκ, υ), ov, tyrannicus, ad tyrannum pertinens, a tyranno profectus, tyrannum decens, tyrannidem exercens j (2) domi- nandi peritus. A wpxwos• τυξχννικως, adv. tyrannice, tyrannorum more. τυξ χννις, ϊΰος, νι, regnum, imperium ; (2) tyrannis, dominatus injustus et crudelis, summa potentia; (3) uxor tyranni seu principis. Α τύξχννος. τυξχννοδιΰχο-κχλος, a, b, qui ad tyrannidem instruit, qui tyrannum esse docet. τυζχννοκτονίω, ω, f. Ϋ)<τω, tyrannum occido ; pass, τυξχννοκτονίομχι, tanquam tyran- nus occidor. τυξχννοκτονίχ, χς, yi, tyrannorum seu ty- ranni occisio aut caedes : tyrannicidium, Gl. V. τυξχννοκτονικος, sj, ov,ad tyrannicidam per- tinens. A pr. τυξχννοκτόνος, a, b κχ) υ), tyrannicida, ty- ranni occisor seu interfector. Ex τύραν- νος et κτίίνω. τυξχννοποιός, tyrannum, seu tyrannos effi- ciens, Plat. TY'PANNOS, k, b κχ) yi, tyrannus, rex, reginaj adj. tyrannicus, ad tyrannum pertinens. Τίςο; tS τύξχννχ τκίίπτζχ o-u* λΥΐθήο-ίτχι ; Msch. Prom. V. 786. ΤΥΦ Τ γψ ΤΑΛ τυξχννοφόνος, χ, Ό χα) η, tyrannicida. τυξαννόφξων, όνος, Ό χα) ή, tyrannico spiritu tumidus, et insolens. Ex τύξαννος et φξην. τυζζάζω, f. άνω, turbas seu tumultum ex- cito, tumultuor ; τυξζάζομαι, turbor, so- licitus sum. Μέριμνας και τυξζαζ -fi πεξ) πολλά, Luc. 10, 41. "Tcv πη?2ν, ωσπεξ ά,τταγάς, τυξζάσεις βαδίζων, Arist. Vesp. 249. A νΰξζη, ης, η, tumultus, pro quo Mol. σύζζη• τνςεία, ας, η, lactis coagulatio, et in ca- seum densatio ; confectio casei ; (2) com- mixtio, et callida machinatio rei cujus- que, Em. Α τνξός. τύξενσις, εως, η, idem. τύξίυμα, τος, το, caseus. Α τνξίνω, f. εύο-ω, in caseum cogo et denso ; (2) agito, turbo, commisceo, machinor, struo, fabricor. Ό hi ένδον ϊτύξευε ταύτα, Dem. Α τυξός• τυζίΰιον, χ, το, caseolus, Dim. τι/ξίον, χ, το, idem, Dim. Steph. τυζοζόλιον, χ, το, quo servantur casei, fis- cella. Ex τυξός et βολή» τυξόγαλα, serum, Hes. τνξογλύφος, χ, i, nomen muris, sic dicti ab excavando caseo, Batrachom. 136. Ex γλύφω. τνξόεις, όεσσα, ίίν, caseo similis, seu e ca- seo factus. Α τυξός. τνξόχνη, idem quod τυζόκνη?ις, Steph. τυζόχνητις, η, radula caseo radendo, Arist. Lys. 226. Ex τυξός et κνάω. . τυξοχομίω, caseos euro, conficio. τυξοκομεΤον, το, caseale, casearia taberna. τυξοκομία, curatio eorum qua? ad caseos pertinent, Steph. τνξοχαπίω, idem quod τνξοκοπεω. τυξοκόνχινον, χ, το, caseus cretus in cerni- culo, vel cribrum, quo caseus cernitur. τνξόνωτος, dorsum habens ex caseo ; Epith. placentae, Arist. Ach. 1125. τνξοποιίω, caseum facio seu cogo. τνξοπωλίω, caseos vendo ; (2) pondero et examino more eorum, qui caseos vendi- tant, Aristoph. Ran. 1502. τνξοπώλης, n, b, qui caseos vendit. TTPO v 2, S, e, caseus ; (2) forum, ubi ca- sei venduntur. τνξοτόμος, b xa) η, caseum secans, radens. Α τίμνω. τυξχς, pro τυξόίΐς, Eust. τυξοφοξ'Τιν, το, asser in caseali dispositos ca- seos sustinens, Steph. τνξοφόξος,, ο χα) η, caseum ferens, Epith. placenta?, sc. cui caseus admistus, τνζω- τός. Α φίξω. τνξόω, ω, f. ώσω, coagulo et in caseum co- go; (2) agito, turbo, commisceo. To• ςχντες άπαντα, Athen. Α τυξός. τυρρηνολίτης, Ό, Tyrrhenorum perditor, E- pith. Bacchi, Ep. ΤΥ Λ Ρ2Ι2, (ως, η, turris, propugnaculum. τΰξΟΌς, χ, b, idem, Suid. τνξχη, ης, v, furca. Quae est ύξχη, Rob. τνξώδης, ε»ς, ο κα) ή, casei similis, qui est e genere caseorum. Α τνξός. τυξωτός, r» bv, caseatus, Gl. V. Α τνξόω• τντθός, η, bv, vel τυτθός, χ, b και ή, parvus, pusillus. Hinc adv. τντθον, paululum. Ουδέ τντθον, ne tantillum quidem, II. 1, 354. ib. 22, 480. Α τιτθός. τντω, noctua, Hes. τνφ&ανος, χ, b, decrepitus, cujus cadaver propediern cremandum est, Arist. Vesp. 1359. Α τύφω. Hinc τνφείων, όνος, η, accensio, inflammatio. τνφίω, pro τύφω, Steph. τύφη, ης, η, planta aquatica, sive palustris. Ab et pro τίφη. τνφϊ,ξ'ής, factus ex planta palustri, quae vo- cata est τύφη, Ep. τνφθίϊμ,ίν, 1. plur. aor. 1. opt. pass. Att. pro τυφθείημίν, a τύπτω. νύφλη, ή, piscis quidam, Ath. τνφλίναι, idem quod τνφλ7νοι, Arist. τνφλΊνοι, ων, οι, serpentes caeci, caeciliae. Angl. slow-worms. Α τνφλός. •ξλογεν>,ς, ίος, b και η, caecigena, Gl. Vet. t>X τυφλός et γείνομαι. τνφλοπλας-ίω, ω, caecum fingo. Ex πλά- τυφλόπχς, »v, caecus, Epith. caeci, qui ne- scit quo eat, Eur. Phcen. 1543. ΤΥΦΛΟ" 2, η, bv, caecus, oculis captus; (2) qui non videtur, vix apparons, ob- scurus ; (3) Epith. parietis, in quo nulla fenestra ; (4) surdus. τυφλ -t τυφλό^ομα, ατός, το, obscurum ostium. τνφλότνις, '/ιτος, 'h, caecitas. Α τυφλός. τυφλοφόξος, ν,ό και ή, caecum ferens. Ex τυφλός et φίξω- τυφλόω, excaeco, oculis privo. "Οψιν τυ- φλωσας, Eur. Ph. 771. ΎΖν It μελλόν- των τίτύφλωνται φξάΰαι, Pind. ΟΙ. 12, 13. Α τυφλός. Unde τυφλώΐνις, ίος, β και ί, qui mutus sedet, ve- lut attonitus sensibusque captus. τνφλωμανια, pro τνφομανια, V. L. Steph. τύφλωσις, ίως, ή, excaecatio, obcaecatio ; (2) caecitas. Α τνφλόω. τνφλώττω, caecus sum, caecutio. Ό Ss Ιΐλαυτιανος τυφλώττων τγ επιθυμία, He- rodian. lib. 3. Α τυφλός. τυφλωψ, ωπος, b, caecus ; (2) serpens qui- dam. Και 'έτι τη τνφλωπίς απτιμαντοι φοείονται, Nic. Th. 492. Ex τνφλος et α-ψ. τνφογίξύΐν, βντβί, Ό, fastuosus senex, Arist. Nub. 905. Ex τύφος et γίςων. τνφομανια, ας, ή, insolentia et fastus cum furore, furor cum insolentia et fastu. τύφος, seu τύφος, ν, b, fumus ; (2) res ina- nis ; (3) jactantia, arrogantia, fastus, in- solentia ; (4) stupor attonitus. Α τύφω. τυφόω, ω, f. ώα-ω, fumo infesto vel eneco ; (2) effero, insolentem reddo ; (3) stupi- dum reddo ; τίτυφωμίνος, inflatus, insa- nus, stultus, caecus, p. pass. part. Te- τύφωται μνΐ$ιν Ιπιράμινος, 1 Tim. 6, 4. τνφωθιις, ib. 3, 6. 'Est/ πλίτω τίτυφωμί- νος, Luc. Α τύφος• ΤΤ'Φί2, f. 3-ύψω, ρ}: incendo paulatim, ut gliscat ignis sine flamma ; calefacio ; unde τύφομαι, glisco ; (2) amoris aut ali- us cupiditatis latente igni maceror ; (3) incendo simpliciter, et in pass, ardeo, uror ; adeoque (4) amore ardeo ; p. part, pass, τίθνμμίνος, Em. Λ?»βν τνφόμίνον & ο-ξίο-ίι, Matt. 12, 20. τνφωγίξων, pro τνφογίξων, Ar. Sch. τυφωίης, ίος, b και -h, decrepitus et capula- ris ; (2) fastuosus, elatus, arrogans. A τύφος. τνφων, ωνος, b, ventus repentinus, procella, vortex igne factus, seu vortex procello- sus et everberans, Gl. V. τύφων, δαίμ,ων, Typho, praeses ultimae rerum processio- nis. Α τύφω. τνφωνικός, S, b, typhonicus. _ Α τύφων. τνφωνοαΰης, ίος, b κα) ή, similis vehement! turbini, turbineus. Ex Γυφων et ίΐδος. τυφωνοαΰως, adv. vehementi turbine. τυφώς, ω, b, idem quod τύφων, a τύφω. τυχάζω, idem quod τυγχάνω, lies. τυχαΊον, χ, το, delubrum Fortunae. Α τύ• Χ'1• τυχαίος, αία, αϊον, fortuitus. Ab eod. τυχαίως, forte, ap. Jos. τύχαισι, dat. pi. Poet, pro τύχαις. τύχί, nactus est, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ετυχί, a τυγχάνω• τυχΰν, nactum esse, a. 2. inf. act. τυχίειν, nactum esse, a. idem, Poet, τυχίω, f. Υιο-ω, consequor, nanciscor, con- tingo. Ύπο s -ίξνοιο τυχτιοτας, II. 4, 106. κατά κλνϊ'ίΖα, ib. 5, 579. «ατώ ζω^ηξα, ib. 12, 189. Τύχηο-ε γάξ εξχομίνη ν^ΰς, Od. 14, 334. Α τυγχάνω. Unde τύχ'/ί, '/>ς, -ή, fortuna ; (2) eventus seu casus fortuitus; (3) in pi. calamitates, fortuna adversa. T^c ελπίΰ' i χξ -h της τύχης κξίνειν πάρος, ante eventum. Soph. Track. 737. τνχηξος, ξα, ξον, fortuitus ; τνχ'/ιξα, adven- titia bona, Gl. V. Α τύχη- τνχν,ξως, adv. casu, fortuito, Gl. V. A pr. τύχγς, 2. sing. a. 2. conj. act. v. τνγχάνω• τυχ'θίΊς, a. 1. part. pass, verbi τεύχω. τυχίζω, vide τυκίξω. τυχικός, η, bv, fortuitus. Α τύχη. τνχικως, adv. fortuito, casu. A praec. τνχίον, vide τνχίον. τύχοιμι, a. 2. opt. verbi τνγχάνω. τνχοίσαν, ace. sing. part. a. 2. f. gen. act. Dor. pro τνχχσαν• τνχόν, fors, fortasse. Α τυγχάνω. Unde τοχόκτί, dat. sing. a. 2. part. act. τνχόντω;, adv. prout contigit seu contigerit, quodlibet modo, temere, utcumque. A τνχων, όντος. τύχβί, vide τύκος. τύχω, vide τύχω. τύχωοΊ, 3. pi. a. 2. conj. act. ν. τυγχάνω, τύ-ψαις, a. 1. part. act. Dor. pro τυψας, a TtCTTuJ. τυψάντων, vcrbcrent, gen. plur, a, 1. part. ( 593 ) act. Att. pro 3. plur. praes. imperat. act. positus. τύψε, 3. singul. aor. 1. indie, act. Ion. pro ετϋ-ψί. τύψις, ιος, η, vulnus, plaga, Nic. Tker. 933 τύ-1•ον, 3. sing. a. 1. imperat. act. τυψχντι, 3. plur. praes. indie, act. Dor. pro τύψχσΊ. τω, huic, dat. sing, ab b, hie. τώγ' pro τωγε, hi, nom. dual, ab eod. τωγαλμα, Dor. pro τβ άγαλμα, simula- crum. τίογκι^ξον, Dor. vel Att. pro το άγκι^ξον. ΤΏΘΑ'ΖΩ, f. άσω, irrideo, dicteriis, op- probriis, conviciis incesso. "W αυτόν τω- θάσ-ω νεανικως, Aristoph. Vesp. 1351. Ου μόνον νχ άποΰίξεται, άλλα, πάνυ με και τωθάσεται, Plato. τωΰάσίοισαι, nom. pi. part, praes. act. f. g. Dor. pro τωθάζχσαι, a τωθάξω. Unde τωθαο-μός, S, b, irrisio, ludibrium. τωθαρης, S, b, irrisor. Α τωθάζω. Unde τωΟα?ι, adv. irridendo, cum irrisione. τω6α$•ικος, η, bv, irrisorius. Ab eod. Hinc τωβας-ικως, adv. cum irrisione. τωλγεος, Dor. vel Att. pro tS αλγεος, dolo- ris, gen. ab άλγος. τώμω, mei, gen. sing. Dor. et Att. pro τ5 εμχ. τωντξω, dat. sing. Dor. vel Att. pro τω άν- Τξω. τωόντι, adv. revera, in veritate, Plato. τώξγείχ, gen. sing. Dor. pro τ» Άξγείχ. τίάξνεον. Dor. vel Att. pro το ίξνεον, avis. τώξχαΐον, Dor. vel Att. pro το άςχαΊον τως. Sic, Dor. pro χτως, et ως. Ώς Mxcrai τον άοίδον,ΰ μηΤΙίμπλειαν άείσει, "Εχθχ- civ, τως φο7ζος οτις Αηλοιο λάθτ,ται, Call. in Del. 8. τως, per Aphceresin, pro χτως, et ως, sic. τωτί'Λ, Dor. vel Att. pro τά ος-ία, ossa. τωϋτίχ, Att. et Ion. pro τ» «ΰτ», ipsius. τωντχ, Dor. pro eod. Y, Litera Graecorum vigesima, quae suo nomine υ ψιλον vocatur ; (2) nota nu- meralis, valens quadringenta ; et, cum lineola inferne apposita (v,), quadrin- genta millia. v, adv. olfacientis. νάγχη, ης, η, angina porcina. Ex us et α,γχω. ύάΐες, ων, αϊ, Hyades, stellae septem in cor- nibus Tauri, Ph. suculae. Ab νω, pluo y quoniam ortu occasuque suo pluvias lar- gosque imbres concitare creduntur. ύαίνα, ης, ή, sucula, porcella; (2) piscis quidam ; (3) hyaena, fera ex genere lu- porum. Ab ΰς, sus. ύαινίς, *j, piscis nomen, hyaenula, Ath. ύακίζω, f. ίσω, pluo. Ab ϋω. ΰαχίνθια, ων, τά, Hyacinthia, festum in ho- norem pueri Hyacinthi. Ab υάκινθος. νακινθίξω, hyacintbum refero. Ab eod. ύαχινθινοζαφΥ,ς, ίος, Ό χα) ή, hyacinthino tinctus colore. Ex υάκινθος et βάπτω. ΰακίνθϊνος, ίνη, ινον, hyacinthinus, purpure- Us, subniger in modo hyacinthi. Ab υά- κινθος. Ύακινθίς, η, nom. pr. Hyacinthis, Ath. νακινθόχωμος, id. quod ΰακίνθια, τά, Hes. ΎΑ'ΚΙΝ0Ο2, », b κα) η, hyacinthus, no- men herbae et floris, Phil, vaccinium; Angl. hyacinth ; (2) nomen gemmae, coloris hyacinthini ; Angl. jacinth ; (3) lana, seu fila hyacinthino colore imbuta ; (4) est et nom. propr. personae. ύακινθώίης, εος, b χα) η, hyacinthinus, hya- cintho similis. A pr. ναλίος, ία, ίον, contr. ΰαλχς, η, χν, e vitro confectus, vitreus. Ab 'ύαλος' ύάλη, pro ύαλος, Hes. ύαλίζω, vitrum imitor colore et pellucidi- tate. Ab eod. υάλινος, ίνη, ινον, vitreus. Ab 'ύαλος. ναλΊτις, ώος, ή, vitraria. Ab eod. υαλοειδής, ίος, b κα) ή, vitreus, vitrum re- ferens, pellucidus. Ex 'ύαλος et ίϊδος. ύαλόεις, όεσσα, όεν, vitro similis, vitreus; (2) splendidus, pellucidus. Ab cod. "ΧΑΛ02> ν» b, vel•^, vitrum ; (2) electa Fp ΤΓΙ ΤΓΡ ΤΔΡ sive succini genus, vitri instar pelluci- dum, crystallus. ναλοτίχν%ς, a, a, artifex vitri conficiendi. Ex ύαλο; et τίχνη, ars. ΰαλα^γειον, u, το, vitrarium, Gl. V. Ab νκλχξγο;, S, ό, qui vitrum conficit, vitrari- us, vitriarius. Ex ϋαλος et 'ίργον. ΰαλόω, in vitrum converto, Steph. υαλώδης, idem quod ΰαλο-ίδν,ς, Steph. ΰάλωμα, ατός, το, vitium in oculis equo- rum, Steph. ΰχλωχις, ιδος, ή, vitrei coloris. Ex ά'-ψ. ΰανίος, a, ov, aspeCtu terribilis, Hes. νάς, άδος, ή, sucula, Eust. 'Ύάδίς, a], Bac- chas. νζάξω, f. άσω, vomo ; (2) incurvo me, ut vomentes solent. Ab ΰζος, curvus. ΰζάλλαν, Dor. seu Mol. pro ΰτοζάλλειν. ΰξ,Ζάλλίΐν, interpellare, II. 19, 80. νζΓος, pro ΰζος, Steph. ΎζλαΤος, αία, αϊον, Hyblasus. Hinc μίλι ΎζλαΊον, mel Hybla?um, i. e. optimum, quale fertur in Hybla, monte Sicilia?, fu- isse propter thymi copiam. Ab "Ύζλ•/ι, Hybla. ΎΒΟ χ 2, y, ov, curvus, inflexus. Hinc ϋζος, u, c, tuber in dorso cameli. ύζόω, f. ώο-ω, curvo, incurvo. Ab eod. νζξίγελοιτα, contumeliosi in risu, Man. ΰζξΊζω, fut. /β•», injurius sum, protervus et insolens sum, insolesco ; (2) injuria et contumelia adficio ; petulanter injuriam adfero ; superbe et contumeliose tracto, it. stupro ; (3) convicior, convicium fa- cio ; (4) ΰζξίζίο-θαι dicitur res, in qua quis luxuriat, ut ς-ολγι ΰζζΐσμίν /it stola magnifica, ap. Xen. Em. Ο'ύτοι σ' 'Α- χαιών οι ox μητις ύζξίση s -υγναΐσι λώζχις, Soph. Aj. 561. Ύζςίζνο-' ως au τξάζον τίςίυ, Eurip. Supp. 465. ^H τα νοσώντας 8-ί7ος ϋζξίσίν δόμνς ; id. Iphig. in Taur. 933. £ /ί τίνα, Arist. Plut. 899. 'Ύζξίξο- μαι τξος άνδξός, Eur. Med. 255. Ab ϋ- ζξίς. νζξίονχθίω, ω, injuriam patior, injuria ad- iicior. Ex ϋ£ξ_ις et πάθος. "YBPI2, ιως, η, injuria quasvis, maledicen- do, &c. Sed in foro pr. contumelia .in- signis et petulans, &c. unde ϋξξίως γξα- φ>/! ; unde et (2) insolentia, superbia in- signis ; (3) stuprum vel adulterium per vim et msolentiam illatum ; (4) noxa e re quavis, v. c. nimia pluvia. Videtur ab ντ)ξ manasse. Nam est proprie inso- lentia ejus qui non civilis, et communi parique cum aliis jure contentus est, sed plus esse et aliis prasstare sibi videtur, suamque prcestantiam demonstrare ver- bis factisque studet. Plane quod Lati- nis superbia, Em. ΰζξίσαι, a. 1. inf. act. verbi νζξίξαι. ΰζξίσδ'.ιν, Dor. pro ΰζξίξαν. vGiiiri&reef, ace. pi. a. 1. part. pass. νζ*ιο-θί,ο•ίτχι, 3. sing. f. 1. ind. pass. ϋζρσμ,α, ατός, το, idem quod ϋζξΐς ; (2) Iudibrium quo quis pro ludibrio habet. Ab νζξίζα. νζξίσμος, idem quod ϋξξίσμα, JEsch. ΰζξΐί-ϊ,ζ» idem quod ΰζρο-ν,ς, Steph. νζξίς-ϊ,ς, S, o, injuriosus, contumeliosus, in- solens et protervus ; (2) qui per vim stu- prum infert, stuprator. Ab eod. Ιζρίζ-ίκω, idem quod ΰζξίζω, Anac. ύζ*ξΐ?ιχος, ■>), ov, pronus ad faciendum inju- riam. Ab ύξξΐ&άς. υζξΐ5-ίζως, adv. in juriose, contumeliose, in- solenter, petulanter. ΰξξίς-οδίχαι, β/, qui causas et crimina in ju- dicium pertrahere nolunt, Poll. ίζζίς-οτατος, ts, o, petulantissimus, insolen- tissimus, contumeliosissimus, Ar. Vesp. 1293. Ab ύζξΐ5•ίί• νξξΐ<τότίξος, a, 6, protervior, petulantior, msolentior. Ab eod. ΰζξίς-ξία, ας, ν), conviciatrjx, superba, ar- rogans, insolens. Ab eod. υζοιμ,α, ατός, το, curvamen, curvatura. Ab ΰζ,όω. υζωο-ις, ίως, •η, adfectio spina; dorsi incur- vata;, qua gibbosi flunk Ab eod. ύγίία, ας, η, vide ύγίαα. ίιγκί-ζω, f. atroi, sano, sanitati restituo ; et νγιάζομαι, convalesce Τας κάμνοντας ύγιάζίΐν, Aristot. Ab ΰγιίις. ΰγιαίνγς, 2. sing, prass. conj. act. verbi ΐιγιαίνω,νΆίβο; (2) mentis compos sum ; (3) sano. Ayrov δ' ύγιαίνίΐν, Bern. Ab y- yife. Hinc ίγίανοΊς, ιως, ί, q. d. convalescentia, va- letudinis recuperatio ; (2) sanatio. Un- de ΰγιαντος, ij, ov, sanabilis, qui sanari potest. ΰγιας-ιχος, r>, ov, sanandi vim habens. υγιαο-μα, το, medicamentum. ύγιχς-ος, %, ov, idem quod ύγιαντός. Ab u- γιάζω. ύγιίχ, sanunt, ace. sing, ab υγιής. ύγΊίία, ας, %, sanitas, bona valetudo. Ab ΰγιης. ΰγηίν,ς, gen. sing. Ion. pro νγαίας- ΰγιιινος, *;, ov, sanus, prospera valetudine utens ; (2) sanitatis capax ; (3) utilis ad sanitatem corporis vel tuendam vel recuperandum ; salutifer, salutarius. Ab vytua. ΰγιιινως, adv. sane, salubriter. ύγΐίΐνοτίξως, adv. salubrius. ΰγΐ'/;ξος, ξά, ξον, sanus, integer, incolumis. ΰγιν,οΖς, adv. integre. 'ΤΓ1Η' S, ίος, ο χα) r„ sanus, valens, inco- lumis, sospes, integer, Ph. (2) vacuus a vitio ; (3) verus, rectus, utilis ; (4) bo- nus, faustus ; (5) ratus. ύγιοζνγία, conjunctio, concubitus cum sa- no, s. cum aliquem bene valentem con- venimus, recipimus. Ab ύγιϊς et ζυγός. υγιοποήω, sano. Ex eod. et ποάω. ΰγιόω, sano, euro. Ab ύγιτ,ς. ΰγιως, adv. salubriter. Ab eod. ΰγιώτίξος, pro ΰγιίς-ίξος, Ε. Μ. ύγξά, s. ϋγξα (sub. -Αλίυΰος) mare, Horn. ΰγνάζυι, idem quod υγιαίνω, f. avS>, humecto, madefacio, irri- go ; υγραίνομαι, madefio. Ύγξαίνίΐ γυί- ας, Eur. Hel. 3. βλίφαξον 7)άχρυοΊν> ib. Ab υγξος. Hinc ϋγξανβ-ις, ίως, ή, humectatio. υγρασία, ας, 'i,'humiditas, humor, uligo. ϋγξαο-μα, το, idem et ab eod. ΰγφμπλαζ-οον, το, emplastrum liquidum, Steph. ΰγξοζάτνις, n, , humidus j Epith. gutts cadentis. Ex βολή. ΰγζοθνξΐχ')ι, sc. τίχνν, piscatus. Ex Β-ίίξα. ύγξοκίλίνθος, ov, Epith. maris et deorum marinorum, humidum iter habens seu faciens. υγζοχίφ&λος, qui humido capite est, Alex. Aphrod. ΰγρΰχνίλ-ΐΊ, ης, η, seu ϋΰςοκν,λ'/ι, hernia aquo- sa, Poll. υγροχοίλιος, a, ο Zai %, qui fluida alvo est. Ex ΰγξος et χοιλία. ύγξοκολλόξία, ων, τα, humidacollyria, quaa e succis aliisque rebus humidis compo- nuntur. Ex ΰγρος et χολλύξίον- υγοομιλν,ς, ίος, β χα) 'h, membra habens te- nera et flexibilia. Ex ΰγξος et μίλος. ΰγξόμυξον, n, το, unguentum liquidum. ΰγζονοος, contr. ΰγξόνας, a, I xa) ' h, humi- dam, i. e. mollem et effeminatam ha- bens mentem. ΰγξόίτιοΌΌν, α, το, pix liquida. Ex πία -ira. ΰγξοποξίω, ω, f. ν,σω, per humida gradior, numida loca permeo. Niisj ύγςβίτόξνν, Epigr. Ab ΰγξοπόξος, n, ό χα) vt, per humida gradiens, hum'ida pei'means. Ύγξοτόξα Ίίμ,ωνος άδίλφεος ΙχθυζολΥ,ος, Notm. Paraphr. 6, 8. Ex πίίξω. ΰγξοπόξ.ίυτος, ov, humidus ; Epith. viee. A ποξίύομαι. ΥΓΡΟ" 2, ξα, ξον, humidus, madidus, a- quatilis, in aquis degens ; (2) liquidus, mollis ; (3) viridis ; (4) qui facile move- tur ; (5) tropice de eo, qui est omnium temporum et hominum, obsequitur om- nium studiis ; (6) inpr. dicitur de petu- lanti mobilitate oculorum in fceminis libidinosis ; (7) tener, de pulchritudine ; (8) flexibilis, de arcu ; (9) facilis, leniter fiuens, de oratione ; \v ύγξω Ι^ιν ν γλωσ- σά, prov. de loquacibus. 'Ύγξον πνιΰμχ, fluxum, inconstans, Longin. 34. 'Ύγξα χίλίυθα, humida? via;, i. e. mare, Odyss. 3, 71. ΰγξόσαξχος, υ, ο χα) r h, humidam, i. e. flux- am, mollem, parum compactam carnem habens. Ex ΰγρος et σάξξ. ΙγροσχίλΥ,ς* \ς, humida crura habens, Cyr. ΰγροτίζως, adv. moluus, flexibilius, Xen. ΰγξότ'/ις, νιτος, *i, humiditas, humor, uligo ; {2) flexibilitas, agilitas j (3) teneritas, mollitudo; (4) de moribus, humanitas, facilitas ; (5) prodigahtas, luxuria. Ab υγρός, ΰγξοτξάννιλος, ν, ό χα) η, mollem et flexi- bilem nabens cervicem. ΰγξοτξοφιχος, L• ov, qui in humido ali so- let. Ex ΰγξος et τ-ξΰφη. ΰγξΰφθαλμίχ, lippitudoj Steph. ύγροφθαλμος, β χαι -h, qui humidis est ocil- Iis ; item mobilibus, vividis, lascivis. ύγξόφθογγος, sc. poculum, in quo liquores resonabant, Ep. ΰγξοφοίνιξ, nomen avis, Mol. ϋγξόφοιτος, a, 6 xa) jj, qui per humida in- cedit, palustris ; Epith. vias. Τόξγος ύγξόφοιτος, vultur undivagus, Lye. 88. Ex ΰγρος et φοιτάω. ΰγξοφυως, adv. molliter. Α φυη. ΰγρως, adv. humide, liquide, fluide ; (2) molliter, agiliter, facile. Ab ΰγεός. ΰγξώσσω, madeo. Ab eod. ΰϊαλίος, ία,ίον, aquosus, aqueus. Abinus. 'υο*ας pro 'υό'ωξ• ΰΰαποτίω, aquam poto. Ex iiSajet τ /va». ΰΙαΡΥ,ς, ίος, Ό χα) ή, aquosus, aqueus ; (2) fluxus, infirmus ; (3) non sincerus. Ύ- ΰαξΰ σαίναν φιλότητι, Mschyl. Agam. 807. Aristot. Polit. lib. 2. Ab ubO>°. Unde ΰΰαξόω, aqueum, seu aquosum reddo, Bud. ΰΰαταίνω, et ΰΰαταίνομχι, aquosus fio, a- quesco ; (2) aquosum reddo, Hipp. ΰΰχτ'/ιγος, S, i, idem quod ΰ^ξαγωγος, Suid. υδατικός, ό, aquarius, Theoplir. υδάτινος, u, Ό κα) ψ aqueus, aquatilis ; (2) molliculus, roscidus. Ab eod. ΰΰάτιον, s, το, aquula; (2) aqua pluvia. Ab ϋΰας, pro ΰ'ΰινς. ΰδάτ)ς, ίίος, 'a, vesicula, Gl. V. Ab ϋΰαζ. ΰδατοαΗς, idem quod ΰΰατώΰΎ,ς, Theophr. ύδατόας, ίίσσα, βεν, aquosus, aqueus, plu- VIOSUS. Ab ϋδως. ΰΰατοθρίμμων, όνος, ο κα) r h, in aqua nutri- tus et altus ; (2) aquatilis seu aquaticus. Ex ΰΐωξ et S -ξίμμα, alumnus. ΰδατόχλυ?ος, u, ό και ή, aqua lotus seu ab- lutus. Ex 'ύΐωε, et κλΰΐω. ΰΐατονϊγνις, ις, aquarum scatebras habens, Opp. ΰΙατοπλ'Λγνς, (ς, undis verberatus, Opp. ΰΰατοποσία, ία,ς, ή, aqua; potus. Ex SdaiQ et πόσις. ΰδατοποτίω, aquam bibo. Α πότης, ΰδατό^ξωτος, in aqua stratus, Jo. Dam. ΰΰατοτβίφΥ,ς, ίος,^ ό κα) ή, in aqua nutritus. Ex ΰ'ΰωξ et τξίφω. ΰδατόχλοος, virens aqua, Hipp. ΰΰατόχολος, n, i χα) ή, aquosus, et perliqui- dus^ pallidaque aut flava bile permixtus. Ex ϋΰωξ et χόλη. ΰΰατόχξοος, contr. ΰΰατόχξϋς, α, ό κα) y : , aqueo colore praaditus ; (2j aqua; similis. Ex ϋδωξ et χζόα. ΰδατόω, ω, aquosum reddo ; ΰΰατΖσθαι, a- quescere. Α ϋδωζ. ΰδατώΐνις, ίος, ο κα) ή, aquosus, multum a- quas continens. Ab eod. Stilt aquce, dat. sing, ab Ζΰος, ΐος, aqua, ΰΐίίω, Poet, pro ΰ$ω, Αρ. ΰΙίντίΡοκΫ{λ•/ί, r„ hernia; species composita, Steph. ΰΐ'ξίασις, >h, aqua; intercutis adfectus. Ab ΰδίξιάω, ω, hydropicus sum, intercutibr.s aquis laboro, Diosc. Ab ϋοίξος. ΰΰίξίχος, ->„ ov, hydropicus. Ab eod. ϋοίξος, a, ό, aqua intercus, hydrops. Ab ΰοΊξώδν,ς, (,ος, ό κα) ν\, hydropicus. Ab eod. ΰΐίω, ω, celebro, canto. Έπτάποξοι δ : ή ταί- γ% μίτ άνθξώπΰς ΰΰίονται, Aratus. Και χλοίξχ πξασίοιο, το δη μίλίφυλλον ΰδίυσι, Nic. ΑΙ. 47. Οϊ και πξόσθί σίληναίνις ΰ- δίονται Ζώίιν φν,γον 'ίδοντις ίν ΰΡίσιν, Apoll. Rhod. lib. 4, 264. Ab ΰδω. ΰδϊ,ς, ίος, ί κα) ή, qui perite canit ; (2) sa- piens, prudens. Ab eod. ΰδνίω, nutrio. Ab ϋω. ϋδν/ις, ίος, ό κα) ή, idem quod ΰδν,ς- υδνον, ss, το, tumor terra;, tuber ; CSva, tu- bera, Gl. Vet. Ab ϋω. ΰδνόςυλλον, το, folium tuberis, Hes. ΰδογιν>/ς, ες, ex aqua natus. Α γίίνομαι. ϋδος, ίος, το, aqua, Theogn. 955. Ab ϋω. ΰδξα, ας, ν), hydra, serpens aquatilis. Ab ϋΒωξ. ΰδραγωγεΐον, a, τβ» aqua;ductus. ΰδξαγωγίω, ω, aquam educo. ΰδξαγωγία, ας, ν\, aquasdUCtUS, aqua? de- ductio. Ab ΤΔΡ ύδξαγωγος, S, ο χα) ή, aquam educens, a- qua? ductor, aquagium seu aquasductus. Ab ϋδωξ et αγωγός, deductor. ύδξαίνω, lavo, irrigo, aqua perfundo. Ms'A- λω κξατηξά τε τον φθιμίνων ύδξαΐνειν γαίας εν νώτοις, Eur. Iph. in Taur. 162. Ή δε υδξηναμίνη, καθαρά χξόΐ έίμαθ' ελνσα, Odyss. 4, 750. Ab 'ύδωε. ίδξαλίσια, molina;, Gl. Vet. Ex νδωρ et άλίω, molo. Unde νδραλίτης, a, b, mola aquaria. νδξάλμη, 'is, v, aqua salsa. Ex 'ϋδωξ et άλμη. ύδξάξγΰξοί, », ό, argentum vivum. νδξαύλαξ, sulcus aquarius, Bud. ύδραύλης, u, <5, organarius, Gl. V. Ex &r οω? et αυλός, νδζαυλιχον όργανον, idem quod ύδξαυλίς. ύδξαυλις, ίως, ή, hydraula, instrumentum, Gl. Vet. ΰδραυλις, organum. Ex 'ύδωρ et αυλίω. ΰδρεία, ας, η , aquatio ; (2) rigatio, irrigatio. Ab ύδξεύω. ίδρεΐον, ν, το, vas, quo utimur in aquando, hydria, situla, urna. Ab eod. ΰδξίλαιον, u i r o, aqua oleo mista. Ex ϋδωξ n et 'ίλαιον• υδρευμα, ατός, το, aquatio, Em. νδξΐυσις, ίως, Ό, idem quod νδρεία. νΰξΐυτίις, 2, ό, aquator, Gl. V. Ab υδρενω, aquor, aquam peto seu haurio ; (2) "go, itrigo. Τίείξηνας ύδξευσομίνα, Eur. Tro. 197. "Οθέ* ύδξώοντο πολΊται, Od. 7, f 131. Ab ΰδωξ. νδξηγος, sulcus aquarius, aquaaductus, Res. ύδξηϊον, Ion. pro ΰδξεΤον, Herod. ϋδρηλος, η, bv, humidus, aquosus ; (2) mol- lis, irriguus, aquaticus. ΑειμΖνες ΰδ°η• λβί, Odyss. 9, 133. Σταγόνας ύδρηλα,ς, n Eur. Suppl. 206. Ab eod ΤΕΛ ΰδξόμυλον, u, το, aqua; mola, Gl. Vet. Ex υδωξ et μύλος, ύδξόμολος, u, b, mola qua; ab aqua circum- agitur, s. molendinum aquarium, Steph. νδξόμφ&λον, supervacui humoris circa urn- bilicum collectio, Gorr. ύδξονομίομαι, 2μαι. aquam dispenso, aquam admetior. Ex υδωξ et νίμω. νδξοπαξα$•άται, ων, οι, aquarii. Ex ϋδωξ et παξαζ-άτ^,ς. ΰδξοπέπΐξΐ, piper aquaticum, Diosc. ύδξοπιχος, pro ύδξωπικος, Suid. ύδζοποσία, vel ύδξοποτία, ας, η, aquas potio seu potus. Ex ϋδωξ et πόσις. ύδροποτίω, ω, ΐ.ησω, aquam poto seu bibo. "Οσος ικανός ε?αι ϊθίσαι ημάς αντάς ΰδξο- ποτεϊν, Xen. 6, 18. Μηκίτι ύδροπότει, 1 Tim. 5, 23. Ab ύδξοπότης, χ, Ό, aquam bibens, aquas potor, Gl. V, νδξορόδανον, ν, το, aqua rosaceo oleo mista, Gorr. ΰδροξοία, η, pro ύδξορρόα, Ar. Sch. ύδξοξόσατον, το, potio ex rosis facta, Gorr. ύδξορρόα, ας, ή, cloaca, emissarium, cana- lis per quern aqua pluvialis effluit. Ex ΤΛΑ ϋδξην, hydram, ace. sing. Ion. pro ϋδξαν. υδξτ,ξος, idein quod ύδξηλος, Eur, Ab ϋδωξ ΐ/δ'ξηχόος, u, β,' aquarius, Gl. V. ύδξία, ας, η, hydria, vas aquarium, aqualis, . cadus, urna, sitella. Ab ύδξεύω. ύδξΐάς,^ άδος, *), aquatica. A prsec. νΰςιαφόξος, it, e, v), qui hydriam seu urnam t gestat, situlam gestans, Poll. νΰξίον, α, τέ, aquula ; (2) parvum vas aqua- . rium, parva hydra. Ab via», νΰξίος, idem quod ΰΰξαγωγος, Man. νδξίο-κ'/ι, νις, ή, parva hydria, urnula. Ab ύδξία. νΰξίζαφης, ίος, ό καϊ -ή, aqua tinctus. Ex ΰδαΐξ et βαφή. vlgoyagov, ν, το, garum aqua dilutum. υόζοίόκος, g, ό και ν), aquam excipiens seu recipiens. Ex 'ύδως et ίίχομαι. νάξοΰζόμος, u, S και ή, per aquas vagans, ut pisces, Nympha? marinas. ΰδζοίώίις, Is, aqua similis, aqueus. Ab ef- ΰΐξόας, aqua abundans ; inde "ΐΐρϋασα, no- men insula;, Steph. υποθήκη, ης, ii, locus aquae reponenda; de- stinatus, cisterna ; (2) in navi locus ad adservandam aquam dulcem. Ex SSup t et 8-ίκ*,. ? ΰδΐοκίλιυθος, «5 και ν), humidus, Epith. nu- oium. ΰΰξοκίφ&λον, ν, το, tumor capitis aquosus, Gorr. νΰξοκίΜ, ν,ς, vi, ramex aquosus, tumor a- quosus corporum scrotum implicantium, Gal. νΰξοκηλϊζός, S, 6, qui laborat aquoso rami- ce, Plin. ΰδξολάπ&βοιι, ν, το, lapathum aquaticum. Plin. ' υΰξομαντίίχ, ας, vi, per aquas divinatio, Steph. ίιΰξόμαντις, ίως, ό και τ), qui vel qua; ex a- qua prasdicit futura. ύοξομαπυτπ, S, β, aquarum investigator, Steph. νΒξομα&υτικνι, 8c. τέχνη, ars et scientia in- dagandi aquas, Steph. υδζομίΐ-ασα, w , ή, aquarum regina; (2) • Epith. ranas. ^ Ex Ζδωξ et μίΙ ω . νδξόμίλι, ιτος, το, hydromeli, aqua; mulsa; genus ex imbre purissimo et melle tem- peratum, et jam vetustate vini saporem referens. ύΰξόμηλον, u, το, hydromelum, genus potio- nis sic dictum a malis cotoneis, qua; Grasci μήλα vocant. ΰο'ξομ.ιγνις, ίος, h και ή, aqua commixtus, Aret. Ex 'ufjue et μίγνυμι. ϋδξος, ν, ο, serpens aquaticus, coluber in a- quisvivens, natrix j (2) sidus quoddam. Ab vou)o. ύδξοα-κοπίω, ω, sive ίομαι, νμαι, aquas in- dago ; Ex vlaie et σκοπχμαι. ΰΰξοα-κόπίον, n, το, clepsydra; genus, quo ho- ra; discernuntur. Ex 'ύΐωε et σκοπός, ΰΐςόο-χοποι, aqualices, Gl. V. Ex u'Sag et σκέπτομαι, ύδξοσπάσιον, το, aqua; haustus, Bud. ύΰξόσπονδα, τα, sacra, in quibus aqua; fie- bant libationes. Ex ϋΐωξ et σπονίη. νΰξο?άσιμος, ν, ό και y), aqua btagnans. Ex νδαιξ et s -άσιμος, Stans. νίξοράσιον, ν, τό, stagnum, lacus, stillici- diurcu Ex Sdetg et s -άσις, sive ς-άζω. νΰξο?ατίομκι, stagno. Ab 'ίς-αμαι. ύδξοτόκος, aquam pariens j Epith. fontis Apollinis. ΰδξοφάντης, n, b, qui aquas latentes detegit. Ex ϋδοΐξ et φαίνω. Hinc ΰΰξοφαντικη, vis, v), ars producendi aquas. ύδξοφοζία, ας, ν), aqua; metus, morbus, e morsu icanis rabiosi. Ab ύο*ξοφίζος. Hinc ΰΰζοφοξιάω, ω, aquam timeo, seu laboro eo morbo, qui ΰδζοφοξία dicitur, Diosc. ψροφοΖιχόν πάθος, est ΰδξοφοζία• ΰδξοάόζος, χ, b και ν), qui aquam timet, Gl. V. lymphatus. Ex i'§»g et ψόζος. ύΰξοφοξίω, aquam fero. νδςοφοξία, as, v), aqua; gestatio. Ab ύδξοφόξος, u, b και ή, aqua; gerulus, lixa, ca- lp, Gl. V. aquarius, aqua; portator. Ex ν δωξ et φίζω. ΐιδξοχαξ'/ις, ίος, b και ν), aquis gaudens. Ύ- δξόχαξίς, nomen rana; in Batrachom. ver. ( 224. __ Ex ϋδα,ζ et χαίρω, ύδξοχοιΐον, ν, τό, aquale, Gl. V. Α χον,. ύΒξοχοώς, ίως, b, aquam fundens ; (2) a- quarium ; signum zodiac!. Ex 'ύδωρ et χίω. νδροχόνι, ης, vi, canalis, Gl. V. Ex iisd. υΐροχόος, u, b, aquarius, canalis, Gl. Vet. Ex iisdem. ΙΙρόχΰτος, η, b καϊ ν), aquam fundens. ΰΰξόω, sudo. Ab νίωξ. 'ύίξωα, τα, pustula; qua;dam, &c. Hipp. v. Steph. νΰρώΰνις, is, aquosus, humidus, Steph. νΰξωπιάω, ω, hydrope laboro. Ab ΰΰξωψ. ύίζωπικος, i], bv, hydrope laborans. Ab eod. Unde ύδξωπιώΰνίς, ίος, b και ή, idem. ΰδΐωποίίδν,ς, ίος, Ό καϊ ή, aqua inter cutem laborans ; (2) hydropi similis, serosus et t/ aqueus. Ex ϋΐωξ et ύ^ος. ϋΰξωτ]/, ωπος, b και ν), hydrops, aqua inter- cus ; (2) hydropicus. Ex ΰΐωρ et ώψ. "ΎΑΩ, celebro, cano, dico. Vide ΰΜω. "ΥΔΩΡ, ύδατος, το, aqua. νιιος, ίία, ov, porcinus, suillus. Ab ΰς. ύιικος, ν), ov, idem et ab eod. ύίλίος, ία, ίον, contr. νς, %, Sv, e vitro con- fectus, vitreus. Ab ϋελος. ύελίψψ, η, b, qui vitrum coquit, vitriarius. Ex ΰελος et 'ίΛιω• ύίλίζω, vitrum imitor colore et pellucidita- te, in modum vitri sum pellucidus. Ab νίλινος, idem quod υιλίος, Alex. Aphr. 'ΰελος, u, ή, vitrum, Att. pro 'ύαλος •, unde et ύίλοτίχνης, ίελνργας, &c. id. significat quod ναλοτίχνης, ναλνινος, &C. ( 695 5 ΰελοτίχνν,ς, b, artifex vitri, Hes. ύελϋξγΐΤον, u, το, officina vitriaria, Steph. ύίλίίξγος, b, vitriarius, Bud. ΰελόιδ'ης, b, ή, vitreus, Gl. V. Ab ϋελο;. ΰεσθαι, prass. inf. pass, verbi ΰω. ύετι'ξω, pluo, Hes. ΰίτιος, ία, icv, pluvius, pluviosus ; Epith. Jovis,^ Pausan. 9, 39. Ab νετός. ύετόίΐς, όεσσα, όεν, idem et ab eod. ύετόμαντις, εως, b κα) ή, aqua; seu pluvia; prassagus. Ex ΰίτος βίμάντις. ΰετός, s, b, pluvia ; unde Superl. νετωτατος, ατή, ατον, maxime pluvius. Ab ϋω• νετώδης, εος, b και ή, pluvialis, pluviosus, Gl. V. Ab ΰίτός. hTOiTaTos, pluviosissimus, Herod. ύώς, seu ύ'ης, Epith. Bacchi. Ab "Y?i, Semele, ejus mater, Eust. ΐινινεία, vel ννινία, ας, ν), hara ; (2) mores suilli, porcina insulsitas vel stupiditas, ingenium suillum. Ab νς. Hinc νν,νενς, ίως, b, qui porcinis est moiibus. ύνινίω, sum insulsus in modum porci, Plat• ΰνινός, ν), bv, idem quod ΰν,νίύς. νης, a, b, pluvius, Bacchi Epith. apud Ari- stoph. Semelen enjm "Yyv, et nutrices Bacchi ΰάδες vocat Pherecydes s est et Epith. Jovis. Ab νω. ίιθλίω, ω, f. νισω, nugor, garrio, Gl. V. id- λε7ν, ineptire. ΎΟλεΊς, απερό', έκ ων δι• δαξαίμην σ' Ιτι, Arist. Nub. 781. Ab νθλος. ύθλίιματα, nugamenta, Gl. V. A prase. "Υ0ΛΟ2, n, b, nugae, ineptia;, loquacitas. 7', pro vTi, filio, vel pro ma,filium, dat. ^vel ace. sing, ab inus. υίϊς. ma,filium, ace. sing, ab νίϊς. νΐαξχία, ας, ν), principatus filii. Ab αρχή. viafft,filiis, dat. pi. ab υϊϊς. ύιδώ;, b, idem quod υ'ιωνος, Isocr. ύϊδ'/ι, ν)ς, vi, filii filia, neptis ex filio. Ab υίδας. ύ'ίδιον, α, το, filiolus, Dim. ab νιος. Unde νϊδΖς, a, b, filii filius, nepos ex filio. νιε, filii, nom. dual, ab eod. vlia,filium, ace. sing, ab νιευς, filius. ν'αΐς, filii, nom. plur. contr. pro ν'ιίες. υΐίος, ίως, b, filius, natus, gnatus. Hinc vlvios, Ion. et νίνιας, &c. Άμύμονες υ'ιίες, II. 11, 691. γνν,τιοι, Od.14, 402. Ab υιός. vlija, acc. sing. Ion. pro vlia, ab υϊεύς. νΟίος, filii, gen. sing. Ion. pro υΐίως. υ'ιν,ς, b, filius, item vitis, qu. filius arboris cui jungitur, Hes. υϊϊ, filio, dat sing, ab vTis, filius. υΐΐδιον, ν, το, filiolus, Dim. ab «/&. υίϊκος, i), bv, idem quod υϊκός• υϊΐκως, adv. filii more^ νίϊς, ν'ι'ϊος, contr. vis, νιος, b, filius. Ab υιός• ύϊκος, ν), bv, filjalis. Ab υΐϊς. Hinc vixus, adv. filialiter, filii more. νϊνος, vi, ov, suinus, suillus. Ab ϋς. υιοθεσία, as, ν), adoptio filii, Gl. Vet. arro- ( gatio. Ex νιος et &ίοις. υΐοθετίω, ω, f. νισω, adopto. Ab ν'ιόθετος, a, b, adoptatus, pro filio receptus. Ex vibs et τίθνιμι. νίοΊο, filii, gen. sing. Ion. pro ««?, ab vlbs• νιοπατορία, ας, ν), cum quis et filius et pater est j nomen hasreseos patropassionorum, seu Apollinaristarum. Ab νίοπάτωρ, οξος, b, qui et filius et pater est ; patre superstite filios habens. Εχ νιος et πατήρ, υϊοποιίω, potius in med. υιοποι5μαι, filium adopto. υ'ιοποίνισις, εωs, ν), adoptio. A prase. υϊοποινιτός, b και ν), adoptatus, adoptivus. Ab eod. νΊος, filii, gen. sing, contr. pro υΐ'ΐος, ab νϊϊς, II. 13, 522. Apoll. Rhod. 4, 742. YI'O v 2j S, b, filius, natus, gnatus. Hinc νιότης, ητος, ν), q. d. filiatio, το filium esse, vel filium appellari. ν'ιόω, Si, f. ώσω, adopto. Ab eod. νίωδία, ή, pro νιότης, Sch. Eur. νΐωνευς, εως, b, idem quod ν'ιωνός. νιων*), ης, η, filia filii, neptis ex filio. Ab υ'ιωνος, S, b, filii filius, nepos. Ab υιός. υ'ιώσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi ν'ιόω. υ'ίωσις, ή, adoptatio, Steph. Ab υ'ιόω• "'ΥΚΕΛ02, ίλη, ελον, sanus, Hes. "YKH2, vel ϋκκης, ss, b, piscis quidam. Angl. Δ STURGEON. ν λαγμα, ατός, το, latratUS. Ab ίιλάω. νλαγμός, S, Ό, idem ; (2) clamor. Ab eod. ΰλαγωγίω, materiam, ligna, &c. fero. Ex υλη et άγω. νλαγωγία,, ή, ipsa lignorum vectura, Bud. Pp2 ΤΛΟ ΤΜΝ ΤΠΑ Ιλ&γωγός, qui ligna vehit vel materiem comportat, Poll. νλάζομοχ, f. άσομαι, ligna colligo, lignor. Ab ύ'λ>ι. Unde νλαιος, αία, a7ov, silvestris ; (2) luxurians frondibus et silvescens ; (3) materialis. ύλαχγι, %ς, y), latratus. Ab ΰλάω. ύλαχόμωξος, χ, b xa) v\, ad latratum fato quodam natus ; (2) latrando se exercens et fatigans. Scrib. et νλαχόμοξος. Ex νλα,χγι et v.ioes,fatum. νλαχόω, idem quod ύλαχτίω, Opp. ύλαχτίω, ω, fut. γ,σω, latro ; (2) cum accus. allatro, latratu prosequor ; Metaph. ma- ledico; ύλαχτχη, latrant, baubantur, Ph. 'Αγαθός γ' ΰλαχτΰν χα) ΰιαλιίχίΐν *ας χύτξας, Arist. Vesp. 898. Τχς hi τιι- ςχντας άποϊι&ράσχιη ύλαχτων, Luc. II. ^ 18, 586. Ab ύλάω. υλαχτΫ,τν,ς, χ, b, latrator, Ep. ύλαχτιχός, v„ bv, pronus ad latrandum, Horn. Sch. ύλά-ΓξΐΆ, ϋ), lignatrix, Steph. ΎΛΑΏ, f. άσω, latro. ΰλίίώτΥΐ;, b, silvaticus, in silvis degens. "ΥΛΗ, ν,ς, vi, materia qusecuuque, unde a- liquid fit 5 unde et cibi ύ'λ'/?, vocantur ; (2) silva; (3) fasces cibi decocti, item vini, omninoque sedimentum cujusque liquidi. ΰλΥ,ζά.τν,ς, et υλιζάτν,ς, χ, b, silvigradus,-qui per silvas graditur, Ath. Ex ύ'λ»; et βαί- νω. _ * νλν,γινν,ς, ίοςίο xa) y„ q. d. ex materia na- tus, corporeus. Ex ύ'λ-/? et γίνος. ύλ' /ws, 'Ma-a-a, %iv, silvosus, arooribus den- _ sus et opacus. 'Ύλν,ίο-β-α Ζάκυνθος, ne- morosa Zacynthus, Odyss. 9. 24. Ab ύ'λ»?. υλνχοίπκ, χ, b, cubile in silvis habens. Ex ύ'λ'/? et xofan, cubile. νλΥ,μα, ατός, το, frutices et stirpes humili- ores media? inter arbores et herbas. Ab ύ'λ'/?, qu. inter cederat ύλίω. νλημανίω, silvesco. Α μαίνομοα. ύλνιχξγία, as, ή, opus materiarium, ars lig- naha, fabrilis. Ab ύλΥΐχξγος, 5, b, faber lignarius. Ab Ιξγον. ν?.'/}ξίυί, et ύλΥ,ξος, {Bes.) Epith. Panis, Ep. υλοτόμος, χ, b, lignicida, lignator. Αξΰν υλοτόμοι σχίζχσι, Soph. Ει. 97. Α τίμ• νω• ύλνφίξοί, χ, Ό χα) ν\, qui materiam seu lig- num comportat. Ex υΧ -n et $ίςω• ΰ\γ,ώξ•ης, χ, b, idem quod ύλΫ,ωξος, Nic. νλνωζο;, b xa) %, silva? custos. Ab ω$ίω. νλίαι, ων, αϊ, pra?segmina coriorum; (2) • res fasculenta?. Abu^t?, fcex. νλιγξ, lancea, lies. ύλίζω, {. ίσω, defaeco, fa?cibus expurgo, vel per colum transfundo defascandi caussa ; liquo, colo, Gloss. Vet. Diosc. Ab ύ'λ-,?, feex. νλιχος, r„ ov, materialis ; (2) crassus, mun- danis sordibus inquinatus. Ab eod. νλιμος, idem quod ύλί,ιις, Naz. ύλιχξγος, vide ύλΥ,χξγός. Ab 'ύλις, pro u- λ' /j, Steph. υλισμός, χ, b, fusio, colatio. Ab ύλίζω- νλι$-γ.ξ, Ϋ,ξος, b, colum, cribrum, sacculus per quem aliquid transfunditur, Ut a fa?- cibus repurgetur, aut minuatur vis ejus ; Gl. Vet. saccus, saccus vinarius. Ab v* λίζω. νλις-ί-,ξίον, χ, το, idem et ab hoc ipso. ύλίς-ξίον, 8, το, idem et ab eod. ύλο'ζα,τ-ης, u, b, in silva degens. Α βαίνω. ύλόξιοί, n, b xa) ->„ in silvis degens, e fron- dibus ac silvestribus fructibus vivens. Ex ύ'λ-/? et βίο;. ύλογίνκ, ίος, b χα) ϊ), in silvis vel frutice- tis natus ; Gl. V. silva natus. Α γϊίνο- μαι. ύλο*/ζάφο;, b, ligni pictor, Man. νλοΰίαιτο;, b xa) r„ corporeus, Synes. νλοίξόμο;, b xa) %, in silvis vagans. ύλόίΐς, ίσσα, εν, silvosus, nemorosus, Steph. νλοχάτοιχο;, ν, b xa) v), silvicola, Gl. Vet. Ex ύ'λ' /j et χατοιχίω. ΰλόχομος, *, b χα) ν), silvis seu arboribus comans, arboribus silvosus. Ex υλ-/> et xb^ri• ύλοχόμος, b xa) ■>„ silvas curans, silvarum studiosus, Eur. Andr. 283. Α χομίω. νλοχνξοί, S, b, ligiiator. A xnga. ΰλομανίω, inutili fruticatione luxurio et fere insanio, frondibus ac sarmentis lux- urio, Gl. V. v\ouavi7v, silvescere, Hipp. (2) me jacto, effero, Plut. Ab όλομαννα, b χα) η, qui mirum in modum silvis gaudet, silvosus. Α. μαίνομαι. ΰλομαχίω, ω, fut. 'ί,σω, in saltibus' pugno. Ύλομαχγ,ο -xi Si ιίσι ΰιινοι, Appian. Ex ύ'λ'/? et μάχομαι. ΰλομ-ί,τξα, α:, Ϋ], genus vermiculi ; quidam bombycem volunt, Hes. ύλόνομος, b xa) r„ in silvis degens. Α νίμω- ίΧοτομίω, ω, f. •ί,σω, materiam ca?do, suc- cido, ligna in silvis ceedo. υλοτομία, a;, i), materiaa succisio ; (2) ars seu scientia caEdendi ligna et materiam. Ab υλοτόμος. ύλοτομιχοί, ν), bv, ad materiarium perti. nens, Steph. Ab eod. νλοτόμιον, το, casdua silva, Strab. υλοτόμος, α, Ό xa) r„ ad succidendas arbo- res aptus; (2) lignorum cassor. Ατίμνω- ύλότξοαος, in silvis nutritus, Cal. ΰλχξγια, ας, ή, opus materiarium, ars lig- naria. Ab ίτλχζγός, 5, b, maferiarius, seu lignarius fa- ber. Ex ύ'λ•/? et tgyov ύλοφάγος, (t, b χα) η, qui silvas depascitur, qui in silvis pascitur seu degit. Ex ύ'λ-/? et φάγω, edo. ύλοφοξίω, materiam comporto. Ab ύλοφόξος, u, b, qui materiam et ligna com- portat ; (2) calo. Ex ύ'λ-/? et φίςω. ΰλώΰν,ς, ίος, b χα) ν), silvosus, arboribus densus et opacus, Gl. Vet. Silvester ; (2) qui crassa; materias est, faeculentus. Ab tiXvi. ύλωςος, S, b, silvffi CUStos. Ex ύ'λί? et ωξίω. υ μα, το, pro νο-μα, pluvia, Erot. ΰμίας, vos, ace. pi. Ion. pro ύμας, a gv t tu. ύμίΰαπος, 2, b, vestras, eodem vobiscum loco natus, popularis, vester, civis. Ex ύμίις et δώίΓίδβ». ΰμί'.ς, vos, nom. plur. Ion. pro ΰμΰς. ΰμΰας, vos, ace. plur. Ion. pro νμας. ύμΐϊις, vos, nom. plur. Ion. pro ύμιΐς. ' ύμ-Ις, vos, nom. pi. a cii> tu. ΰμίλτ], sterilis, Suid. ΰμίναιάω, idem quod ΰμίναιόω, Ε. Μ. ύμίνάϊος, nuptialis, Ep. ύμίναιος, u, Ό, Hymenaaus ; (2) nuptiarum prasses, genius ; (3) nuptiale carmen ; (4j nuptiae. Ab νμγ]ν. Hinc ΰμίναιόω, ω, fut. άσω, uxorem duco ; (2) hymenasum cano. Ού γάξ οϊόν τι ν,μίν $τξ)ν διδόναι, πξιν χα) λύχος οΐν υμίναιοί, Arist. Pace, 1112. "Οτ' άμς>) λατζα. χα) λίχος trbv ύμιναίχν, JEsch. Prom. V. 573. ύμίνιιάω, ω, idem et ab eod. ύμίνίϊον, s. ΰμινίον, τό, membranula, Steph. ύμίνινος, et ύμίνιος, membraneus vel mem- branaceus, Steph. ύμινοίΐΰΥ,ς, ίος, b xa) r\, membrana? speciem gerens, raembranaceus ; (2) membrana constans. Ex ύμν,ν et ιΤΒος. ΰμενόπτίξος, χ, ό χα) ή, alas membranaceas habens, vespertUiones et cicada?. Ex ύμγ.ν et πτίξόν. ύμινόϊξαχος, *, b xa) v\, testa tenui et sub- tili velut membrana tectus seu constans. Ex ύμν,ν et brqaxov. νμίιωΗΐβ, ίος, b χα) ν), membranaceus, te- nui membrana constans ; (2) membrana? speciem gerens. Ab ύμ%ν. νμϊς, vos, nom. plur. Dor. pro ΰμιίς. ύμίτίξος, ίξα, ίξον» vester ; (2j tuus. Ab ύμίις. 'Ύυ,ίων, gen. pi. Ion. pro ΰμων. 'TMH'N, hes, b, membrana, pellicula, tu- nica seu tunicula; (2) niembrana, qua involutus est foetus ; (3) carmen nuptia- le, Hymen. Ύμνττος, S, b, locus Attica?, in quo opti- mum mel nascitur, Etym. ΰμμ«4, vos, acc. plur. JEol. pro ύμα$. ΰμμ^s, vos, nom. plur. Mol. pro ύμι7$. ϋμμι, vel ϋμ,μιν, dat. pi. Mol. pro ύμ~ιν. ύμναγόζχς, s. ύ^ιναγόξΥΐς, ό, qui carmina dicit, s. pangit ; Epith. Apollinis, Ep. ύμνασαι•) a. 1. inf. act. Dor. pro νμνγ,ο -ai. νμνύνσαι, nom. plur. part, praes. act. f. g. Poet, pro ύμήνιται, ab ΰμνύω, Poet, pro ΰμνίοα. ύμνίομις, 1. plur. pra?s. ind. act. Dor. pro νμνίομίν. ύμνίΖο-αι, nom. plur. f. g. part. pra?s. act. Dor. pro ύμννσαι, ab ύμνίω, Si, f. ν\σω, carmine celebro, hymnis decanto ; (2) praedico, celebro, laudo, etiam soluta oratione ; (3) convicior, in- cuso seu acc.uso, carmine perstringo et diffamo, deploro et lamentor. Xdovbs tyio~V 'ίχνος ύμνησα χαχά^ Soph, El. 384, ( 596 ) 'Aeyfiat τί viv vuviiiriv ΰμίναίοιιΜ, Eut. Iph. in Taur. 368. "ΐμνΥ,θτ,ο-ίται ιτόλχ, id. Ion. 1635. "Ύμνγ,ο -av σιμνάν &ίτιν, Pind. Nem. 5, 47. tvs S -ίχς, Xen. Cyr. 8, 6. amrea -ύνα», Eur. Med. 423. Ab 'ύμνος- ύμνΥ,τολίω, hymnis et carmmibus occupor. Ab ύμνηπόλος, a, ό χα) ν), hymnos tractans, poeta. Ex 'ύμνος et πολίω. ύμνί,σαντας, acc. pi. a. 1. part. act. verbi ύμνίω. 'ύμνΥ,ο-ις, ίως, υ), celebratio per hymnos aut carmina; (2) laudum decantatio. Ab ύμνίω. ΰμνΥ,τΥ,ξ, Υ,ξος, b, cantator, laudator, pro• ' prie carminibus. Ab eod. ύμνΥιΤΥΐς, s, b, idem et ab eod. ύμνΥ,τιχός, y„ bv, ad laudes canendas perti- nens ; (2) artifex laudum canendarum. Ab eod. ύμνΥ,τος, r„ bv, Celebris, laudibus celebran- dus. Ab eod. ύμνΫ,τξία, 'λ, cantatrix, Poll. Ab ύμνητηζ. ύμνγ,τξ)ς, ίΰος, i), idem, Poll. ύμνογξάφος, a, b, hymnorum scriptor. Ex ύμνος et γοά<*ω• ύμνοθίτζς, χ, ό, poeta ; (2) poeticus, versi- bus scriptus. Α τίθν,μι. ύμνολογίω, 05, hymnum canto, celebro. Ex ύμνος et λόγος. υμνολογία, ας, ν), hymnorum decantatio. ύμνολογίζω, f. ίσω, hymnum dico. Ab υμνολόγος, χ, ό, hymnos dicens. ύμνοτοιος, χ, b, qui hymnos conficit; (2) poeta laudes celebrans. Ex 'ύμνοί et ποιίω. ύμνοπολιύω, idem quod νμνία, seu νμνωοΊω, Synes. ύμνο^τόλος, x, Ό χα) Ϋ), vide ίμvγ,τόλos• 'ύμνος, χ, b, carmen in honorem dei ; hym~ nus, cai-men ; (2) oraculum, Eur. Med. 195. Ab ύ'δω, celebro. 'ύμνχν, 3- plur. imperf. ind. act. contr. pro ΰμνίον, ab ύμνίω• ύμνωΖίω, ω, fut. γ,ιτω, hymnos canto, car- mina decanto. Όμφαλον μία-ον χαΟίζων ΦοΊζος ύμνωΐίΐ βζοτόις, Eur. Ion. 6. υμψωίία, ας, ϋ„ hymnorum decantatio ; (2) hymnus, qui decantatur. Ab ΰμνωίος, χ, b, hymnorum cantor, qui car- mina decantat. Ex 'ύμνος et φίός- ϋμοιοι, Mol. pro 'όμοιος, Steph. ύμος, i), bv, idem quod ΰμίτίζος, vester. Ab ύμιχ. TNI 2, sive ύ -wis, ίως, ί, vomer, vomis. νννας, capra agrestis, Hes. "YNN02, x, b, equuleus, mannus. ύοζοο-χος, χ, b, subulcus. Ex vs et βόιτζοι. ϋοζοιτχότγ,ς, χ, ν), idem et ex iisdem. ΰί'.ι^γ,ς, sui assimilis, figuram gerens literse T, Gorr. ίωίιΐγ.ς, V. L. ΰομχο-ία, ας, ν), Musa porcina, cantus suum grunnitum referens ; cantus invenustus. Ex ΰς et μχσα. ύοπόλος, χ, b, qui ad sues versatur, subul- cus. Ex υς et ΐτολίω• νος, Attice pro υιός. ΰος, suis, gen. ab ΰς, sus. ϋόο-ίξΐς, y„ herba? nomen, porcina seris, Steph. ΰοσχυαμάω, et ίοσχυαμίω, ω, insanio more eorum, qui hyoscyainum gustarunt. Ab ύοσχύαμΛς• ύοο-χυάμΐνος, /n?, tvov, ex hyoscyamo con- fectus, Diosc. ύοιτχύαμος, χ, ή, et -μβν, το, hyoscyamus, faba porcina, faba suilla, Nic. Al. 416. Plin. lib. 25, § 17. cap. 4. Angl. den- ( bane. Ex νς et χύαμύς, /aba. νοφοξζΰον, χ, το, hara. Ab νοφοςζός• ΰοςόίζιον, χ, το, grex suum, qua? pascuntur. Ab νοφοξζος, χ, b, subulcus. Ex νς et φίξξω. ύπαγαναχτίω, subindignor, indignor. νπαγαπάω, amo, valde amo. ύααγγίλίχσαι, nom. pi. f. 2. part. act. Ion. pro ύταγγίλχσαι, ab ύ-χαγγίλλω, clam nuncio, pronuncio, an- nuncio. ϋίύμαο-ι λαθζΐΰίοιοΊ ύπαγγιλί- χσα Αίάνΰξω, Mus. 106. ύίτάγγίλος, χ, b, nuncius. A pra?c. ύπάγγίλτος, χ, Ό χα) ν\, patefactus, mani- festatus. Ab eod. νπάγίται, 3. sing. pra?s. ind. pass, verbi υπάγω, ύπαγχαλίζω, f. ί<τω, in ulnis gesto. ύπαγχάλιος, b, puer qui in ulnis gestatur , Suid, Ab αγκάλη. ΤΠΑ ύπχγχάλισμχ, ατός, το, q. d. ulnarum ges- tamen, quod in ulnis gestatur ; (2) am• plexus. Kx) νυν 2ύ' icrai, μίμνομιν μιας ύπο χλαίνης ύπχγχάλκτμχ, Soph. Track. 545. Ab ΰπχγχχλίξΛΐ•' νπάγχχλος, et Jjrocy^aAjii, », Ό χα) η, qui in ulnis gestatur. Ex ύπο et άγζάλη. νπχγχώνιον, χ, το, cubital. Ab άγχων. ύχα,γοξίυτίον, adv. posit, vicissim dicen- dum, respondendum. ύπχγόξίυο-ις, ίως, η, dictatio ; (2) hortatio de inspirati one divina, Jos. Ab νπχγοξίύω, fut. tutroj, dicto, verba subjicio ; (2) respondeo; (3) post factum verba addo ; (4) nuncupo ; (5) interpretor, ex- pono. Κλινοπίτης ύπηγόξίνο-χ την Ιπις-ο- λ^ν, Synes. ύπάγροιχος, ov, subrusticus. Ab άγροιχος. ύπάγρυπνος, Ό χα.) η, vigilans, non dormi- ens, in.somnis. νπάγω, fut. άξω, subduco, clam eximo ; unde (2) ventrem ύπάγίΐν, ϊ• e. ciere, laxare ; (3) subjicio, jugo subdo, maxime in med. (4) defero, in judicium adduco : (5) paullatim deduco ; (6) recedo, abeo, item eo simpliciter s (7) in med. est pra- ter subjicio mini, illicere in fraudem, pellicere ad stuprum, item subjicere vel suggerere alicui aliquid, suggerendo im- pellere, etiam subire, larvam sumere ; νπχγί, vade, Phil, ύπάγίΐς, abis, idem, ύπηγαγϊν, redegit, idem, et ύπηγάγίτο, subegit, id. ύπχχθύς, inductus, Gl. V. T ; Soph. Track. 1226. ύπχιχάΚλω, adsentor, clam adsentor. ύχαινίο-ία,, ας, ί, approbatio, hortatio, ap. Rh. sed vox est suspecta, Em. Ex ύπο et α,Ινίω. νπαινίοΌ-ομα,ι, fut. ίξομαι, subobscure de- claro sive innuo, tacite et occulte innuo. Ύ'/ιν μίλλνσχν α-ΰτη τύχην ύπαινιττόμίνος, Milan. V. Η. 12, 1. ύπχίξω, elevo, attollo, V. L. ύπαίο-ο-ω, fut. ίξω, clam prosilio, proruo, sc. ex inferion loco, II. 2, 310. νπχιο-χζον, subturpe, Gl. V. ύποΛΟ-χννομαι, suppudet, Gl. V. ύπαίτίον, u, to, culpa, quod vitio vertitur ; melius Ιπαίτιον• Ab υπαίτιος, u, ο χα.) fi, obnoxius crimini, Gl. V. sons. Ab α,Ιτία. ύπαιτίως, adv. reprehensionem merendo, reddendo se crimini obnoxium, Bud. vrxxcv), %s, ή} obedientia. Ab ύπχχάαι. ΤΠΑ ύπάχοιοΌν, 2. sing. aor. 1. imper. act. Dor. pro νπάχαιτΰν, ab ύπαχύω• ύπα,χνος, S, 6, qui ex altero audivit, inter. pres alterius. ύπχχϋί-ίον, intelligendum, pro quo alias |λ- λίίπα. Ab ϋπαχίω, f. αιτώ, obedio, obtempero ; (2) ce- do, admitto ; (3) subintelligo in ellipsi. Οΰ γχξ α,ν χλλω γ' ΰπχχίσωμΐν των νυν μίτιωζΟίτοφίΓων, Arist. Nub. 359. Άλλα τφ γ' ϊιν πχώίω ΰπάχαοΌν, idem, Lys. 879. 'Έπνιν χ' αυτχϊς ΰπχχοίσω, Theocr. 11, 78. Ύπαζύίΐν, dicitur is, qui apud fores auscultat, 7 ώ 3-ύξχν χόπτοντι, Act. AposL 12, 13. Κξύο-αντος^Μ τ» Πίτξχ την &υξχν τα πυλωνος, πξοσνιλθί πχιΒίσχνι ύπχχαο-χι. Conf. Theophrast. Eth. Cka- ract. πίξ) χγξοιχ'ιας. ϋπχχξος, ον, primarius, perfectus in aliquo genere, quo alias πίντχβλος. ΰπχχτιχος, -η, β», vim edendi, subducendi (v. c.) alvum) habens. Ab υπάγω- υπάλίίμμχ, κτος, το, inunctio, sublitio. ύπάλαπτον, «, το, quod illinitur. Ab ύπχ• λίίφω. υπαλΐίπτξΐς, ίΰος, η, ungendo, seu illinendo serviens. Ab ΰπάλαπτρον, α, το, instrumentum quo ad illinendum utimur, velut speculum. Ab ύπχλίίφω, fut. -ψώ», sublino, lino, subungo. Ύπχλίΐψχμίνοις νεχνιχως, Arist. Pace, 902. 'Ύπάλαψον τω 'φθάλμω, idem. ύπχλίίίχο-θχι, aor. 1. inf. med. verbi ύπχ• λίύω pro ύπχΚυσχω. ΰπαλίύιο, subterfuge, 2. sing. pras. imper. med. Ion. pro ύπχλίύατο• ΰπχλιί/ομαι, fugio, elabor, vito. Auvisv Ss βξοτων ύπχλίύίο φίμην, Hesiod. Op. 758. ύπα,λλαγνί, ~/\ς, r\, immutatio, Gl. Vet. sub- mutatio ; hypallage,^i/ra grammatica. ύπάλλχγμα, ατός, το, commutatio subsi- diaria, res quae vicem alterius praestat, Gl. V. pignus. Ab υπχλλάττω, fut. ξω, muto, immuto ; (2) unum loco alterius pono, seu exhibeo. Ύπαλλάττω» at) το ίπιχίίμίνον οθόνιον^ r Gal. Hinc υπχλλχχτιχος, r), ov, commutativus. υπάλληλος, u, Ό xx) -h, subalternus. ύπαλύξχι, aor. 1. infin. act. verbi ύπχλύυ- xu. ύπάλυίις, {ως, y, effugium, devitatio. Ab eod. II. 22, 270. ύπχλυο-ζω, fut. ύζω, subterfugio, effugio, evito, II. 21, 126. Batrach. 97. ΰπχμάω, ω, demeto, subobtundo. ύπαμζλυνω, q. d. subobtundo, Stepk. ϋπαμμος, 6 χα) i), arenosus. ΰπάμπίλος, α, Ό χα) ή, vitibus consitus. ύπχμπίχω, induo, indumento tego. ύπανχζαλλομχι, cunctor, Phdl. Ep. ύπχνχγινώσχω, lego, recito, Gl. V. suble- go, subr£cito. Hinc ΰπαναγνωζ-'/ις, ν, ο, lector. ύπανάγω, subduco, abduco. ΰπχναΰίπλωσις, ίως, r), duplicatio. ύπανχΰύομχι, fut. ύοΌμχι, tergiversor, sub- duco me alicui rei. ύπχνχΐύω, sensim vel clam emergo, in V. L. subeo. ύπχνχθλίζω, premendo expello. ύπχνχχινίω, ω, clam circum moveo, P. abeo, ap. Aristoph. saltans abeo. Έπ) το "δ&πνον ύπανα,χινΰν, Arist. Cone. 1159. ύπαναχλίνω, et όμχι, subcumbo, Gl. V. ΰπχναλ'κτχω, sensim vel clam consumo, Stepk. ύπαναλόω, idem, Stepk. ύπχνά^αοΊς, 'h, assurrectio, honor habitus in cedendo loco, Aristot. ύπανας-ατίον, assurgendum. Ab ϋπκνι?»- μα,ι. ΰπανχζ-ζίφω, reverto, redeo. ύπχνχτξίφω, f- 3-ξίψω, insuper alo vel nu- trio. Ύπχνχτςίφαν τον vctriovTx, Aret. ύπχνχφλίγω, incendo, paulatim incendo vel calefacio, de vino, amore. Έχ τ» ο'ίνν ύπχνχφλιγόμινος, JElian. V. Η. 14, 41. νπχνχφΰομχι, paulatim nascor. Ύπχνχ- φύίσθχι Ss Tt \x tS εί'?»ί So£(ebv τω Άλίξ- άνΰξω λίγαο-ιν, JElian. V. Η. 12, 14. Ex ύπο, χνά, et φίομχι• ύπχνχχωζίω, sensim recedo, retro abeo. ύπανχχώξΐίοΊς) ίως, vj, recessio, abitus. A praec. ϋπχνίςος, υ, b~ xx) %, viro subjectus seu ob- noxius, Ph. ϋπανΰζος, maritata. Ex ύπο et χνής. ύπχηιμένως, adv. remisse, Stepk ( 597 ) ΤΠΑ ΰπχνίχω, sustineo, velut humeri», &c. ύπχνθίω, floreo, vigeo. ύπχνιάομχ4, ωμχι, discrucior, molestia af- fectus sum. "Εωθίν ύπχνιωντο τη νϋμηνίχ* f Arist. Nub. 1197. νπχνίν/μι, remitto, vel intermitto, Gaz. ύπανί?αμαι, et ΰπχνίΐπμι, adsurgo, hono- ris caussa alicui ; (2) exsurgo. T£v 3-a- χων τοΊς πκσΖυτίΐοις ύπχν^χο'θχι πίο<ην~ f ο-ι, Arist. Nub. 989. ύπχνί^χοΌ, surge, 2. sing, praes. irnperat. pass. ΰπχνοίγνυμι, idem quod ύπχνοίγω, f. ξω, subtus aperio, v. c. infra pedes. Των Ss χαλίων χυτής ΰπανοιχβίν- των, Aristcen. 1, 16. ύπχντάω, ω, f. ησω, obviam eo ; (2) nancis- cor; (3) occurro, prasoccupo, praeripio. "ϋυν l•' χνΰξων αγαθών παφος ΰπαντν ι σας% Soph. Phil. 718. ΊΑολών l•' ΰπαντα. τοΐς ιμόϊς βαλίΰίίαο-ιν, Eur. Supp. 398. χχτχ πξόο•ωπον, Heliod. ύπαντίω, ω, idem. Hinc ύπανττι, ης, ή, OCCUrsus, V. L. ύπάντησις, ίως, ν\, idem. ύπαντιάζω, ί. άσω, occurro. TZvV ' χχίσχς χυτός ύπν,ντιασί, Pind. Pyth. 4, 241. 'Ύπηντίχξον ήμιν, Lucian. τνς πολίμίας^ r Plut. Ex ύπο et ά,ντιάω. ύπχντιάξακτχ, aor. 1. part. act. f. g. JEol. pro ύπαντιάσασα, ab ύπχντιάω• ύπαντιχω, idem quod ύπχντάω, Stepk. ύπάντομχι, occurro. Οϋχ άναμείνας Ό Άξ- τάζανος, ύπηντίτο χϋτω, Herodian. ύπάντληο-ις, ίως, ή, exha'ustio, velut e sen- tina, &c. ϋπχντξος, n, 6 xx) η, qui in antro degit j item adject, cavernosus. Ex άντξον. υπχνύω, subministro ; (2) ministro. ύπαξόνιος, n, Ό χα) η, axem continens, axi- bus circumdatus. 'Χυξίγγων ίϊω φθόγγοι ύπχξονίων, Call. Lav. Pall. 14. ύπχπαλίω, una minor. ύπχπίίμι, paullatim abeo vel me subdu- co. ύπχποχινίω, abeo paulatim seu clam. ύπχποχινητ'ίον, clam discedendum seu ab- eundum est, Arist. Tkesm. 931. Ex ύπο, χπο et χινίω. ύπχποτξίχω, abeo j (2) clam abeo, Arist. ύπάπτω, Ion. pro ύφάπτω. "ΤΠΑΡ, το, nomen mdeclinabile, visio ve- ra. Οΰχ ovxe, αλλ' ϋπαξ ϊσθλον, ο τβί τ£- τίλίβ-μίνον Is-at, Od. 19, 547. ib. 20, 90. Adverb, videndo et vigilando, subintell. χχτά. ύπχξάττω, fut. ξω, succutio ; (2) quatio. ύπάξγιλος, u, ό xx) ή, argillam in se con- tinens, Epith. terra?. ύπχεγύζίυο-ις, ίως, υ» ass alienum, Gl. Vet. ύπχξγυξίύω, f. ίύιτω, argentum anxie qua?- ro, et veluti efifodiendo investigo; (2) ύπχζγυξίύομχι, obaeratus sum, Gl. Vet. ύπάξγϋξος, b χα) ή, argentum in se conti- nens, ut mons in quo argentifodinae ; (2) argento par ; unde ύπάξγυξον pro cinna- momo, quia libra ejus libra argenti ven- debatur, Em. ύπχξίθμηο-ις, ή, qu. d. subnumeratio, Naz. ύπχζχτιχος, η, by, substantivus. ΰπχξχτος, ij, by, existentiam habens. Ab ύπάζχω. ϋπαξνος, n, r), ovis lactans agnum, Call, in Apoll. 53. Ab άςς, άξνός. ϋπχξνος, ov, negans aliquid, ut 'ίξχξνος• Ab χξνίομχι. ύπάςζαι, aor. 1. inf. act. verbi υπάρχω. Unde ϋπχςξις, ίως, η, q. d. existentia, subsisten- tia, substantia ; (2) bona, facultates. ύπαξπάξω, fut. άξω, surripio, praeripio, Ion. pro ύφχξπάζω. 'Ύπχξπάα'χς λόγον, Herodot. ύπαξπάω, ω, subligo, suspendo ex. ύπάξχίν, erat, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. pro ύπηρχίν, ab υπάρχω. ύπαρχε, ης, ή, pnncipium, initium, ortus ; (2) beneficium ultro datum. ύπαξχίχ, η, munus seu potestas legati ; (2) dominatus, potestas in ahum. Ab ΰπχξ- xos• ύπάξχιος, Tryph. vide Merr. et Tkes. Gr. Prosod. νπχρχος, u, e, qui sub alio imperium ob- tinet, ut legatus in exercitu, aut provin- cia ; (2) dux, idem quod 'ίτχζχος. ύπχρχνσης, gen. sing. part, pries, f. g. verb! rriE ΤΠΕ THE νπάξχω, fut. ξω, initium do, primus facio aut dico, vel initium rei do, lacesso, ex- cito contentionem ; (2) sum, prasto sum, in promptu et paratus, suppeto ; (3) ad- sum j (4) sum 'ύπαρχος' ύπάξχει, cum infin. it. χαλώς ύπάξχον, facultas est, occasio, materia adest, licet ; ύπάξχχσιν, habentur, Ph. ύπ$ξξεν, provenit, bcuit, Gl. Vet. ύπάξχοντα, bona fortuna?, Ph. Τίολλών ύπάβξε, χΰξος τιμεξχ κάλων, Soph. El. 925. Ουκϋν ύπάςχειν τόνΰε χχτθχνόν- τχ χξν) ; Eur. Rhes. 632. ΪΛεμνχσ' 'ότι &»'ήτος ύπάζχεις, Ρ hocy I. 10i. Αιχ τας ευεργεσίας ως ύπηζξαν ε'ις ύμας, Dem. Άδιχγ,σων ιχ,εν έδενοβ, τας hi ύπάξχοντχς βία.; χμυναμενος, Plur. in Theseo. νπαξωματίξω, aromata redoleo, Diosc. νπασπίδιος, ν, ο xa) y), clypeo tectus. Ex υπο et ασπίς. ύπχσπίζω, f. ίσω, clypeum gesto, armiger sum. Ex iisd. Hinc νπχσπίτ-γ,ξ, γ,ξος, ό, idem quod ύπασπις-γ.ς, S, e, clypeatus satelles, Gl. V. protector, armiger. Ab όπασπίζω. νπα^ξος, ov, sidereus, ccelestis, a sideribus ortus, ductus. Ab as-gov. ύπασώδγ,ς, ΐς, idem quod άσωτης. νπατεία, ας, ϋ„ consulatus. Ab ύπατεύω, f. εύσω, sum consul, consulatum gero. Ab 'ύπατος. υπάτη, sc. χοξδΫ), principalis, Mart. Cap. ύπχτ'Ϋϋς, ϋ„ consular is, Suid. υπατία, pro ύπατεία, Ep. ύπατικος, ii, ov, consularis, ad consulem pertinens. Ab eod. ύπάτιος, ό, vir consularis, Ep. ύπχτμίζω, fut. ίσω, vaporem subjicio. Ex υπο et ατμός, vapor. Hinc νπχτμισμος, S, e, vaporis excitatio, emis- sio. ύπάτοπος, », ε not.) -?„ subabsurdus, aliquo modo absurdus. ύπατος, ά,τ/ί, fl6T«v,'summus, supremus ; (2) Subst. consul, quia penes ilium Romae erat summa potestas. Ab ύπεξ. νπχττικίζω, f. ίσοι, Attica; lingua; elegan- tiam adfecto. ύπαυγάζω, fut. ίσω, splendesco, illucesco. Έϊίϊ Ϋιμίξχ ύπΥ,ύγαζεν, Luc. νπαυγος, χ, ο χα) ή, qui est sub luce. Ex ύπο et χϋγτ), splendor. ύπαυθαδίζομχι, subarroganter me gero, Sieph. νπαυλεω, succino tibia, Luc. υπαυλος, n, ο χα) r„ qui est in aula ; (2) qui est in tentorio. Ex ύπο et αϋλί]. νπαύ?Υΐξος, ov, subausterus, Diosc. ύπαυχίνιον, α, το, cervical, quod cervici sup- ponitur. Ex ΰπο et αύχ-ί-,ν- υπαυχενιος, qui est sub cervice, Heliod. ύπαφίραμαι, recedo, decedo, v. c. de via. νπαφξίζω, spumo, spumare incipio. νπαφξονε^εξος, inscite vivens, Herod. Sireo$gost α, β χα.) ν), spumeus, spumosus. ύπάφωνος, ov, alienus, non conveniens, non regularis, Hipp. νπαχλύνω, subobscuro, Cal. νπεασιν, 3. pi. pries, ind. act. Ion. et cum v, pro ΰπεισι, ab ϋπειμι. νπεζαλε, 3. sing. a. 2. ind. act. verbi ΰπο- ζάλλω. ύ-εζλίποντο, 3. pi. imperf. ind. med. verbi ΰποζλεπω• ύπίγγυος, u, ό χα) τ), qui fidejussores dedit, ut datis vadibus liberatus ; (2) sponsioni obnoxius. ύπεγγύως, adv. satisdato, vadato. ύπεγκλίνω, leniter, paululum inclino. νπεδδεισαν, 3. pi. a. 1. ind act. Poet, pro ύπεδεισχν, ab ύποδείδω. ύπεδείδισχν, timuerant, 3. plur. plusq. ind. t med. per Sync, pro ύπεδειδίεισαν. υπέδειξα, a. 1. ind. act. verbi ΰποδείχνυμι- ΰπεδεκτο, 3. singul. plusq. ind. pass. Poet. pro ύποδεδεχτο, ab υπόσχομαι. ύπεδεξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. ύπεδξχσεν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum v, ab r ύποδιδξάσκω• υπ-ών,χαο, 2. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro ΰπεθΥιχασο, ab ύποτ'ιθνιμι• νπείδομαι, suspicor, suspectum habeo ; (2) contemplor. ϋίχωντα δ* 'ίπτοις ώς ΰτίί- δετβ στξχτον Κςέων, Eur. Supp. 695. Αια τί ικτ'ίδηται τ)ς τν,ν πάντων μίταζολν)ν χα) Τίίάλνσιν, Μ. Anton. 2, 15. Ο/ μιν μίτο. τν,ν εχθζαν νπί'ώοντο μόνον άλλίλνς χα) παζωΐεύχσαν, Ί• e. torve aspiciebant, Αρ- pian. de Bell. Civ. 2. Οπίΐζώβαΐί Alt. pro ύ^ίίχω, cedo, me subji- cio. Έγ£ι μϊν ?» ix α,ν ποτ' τίτοις ντειχάβΰΐμ-χι, Soph. El. 363. ύίταχτίον, adv. pos. cedendum est, Soph. Aj. 667. νπαχτιχος, i), ey, qui cedit. Ab ύπιίχω. ύπίίχω, fut. ίίξω, cedo, concedo, locum do, remitto, aliquantum cedo, nonnihil ce- do, obsequor, obtempero, obedio. Ύλν,- σιται δί χα) χίξων πλ'ηγαΐς ύπύχϋν, Lye. 777. Τγίζα μ.ν\1\ν ύπιίχων, Eur. Iph. in Au. 138. ϋπίίμι, subsum, adsum, suppedito. νΎΐϊμι, subeo, irrepo, Apoll. ΰπιιξις, ίως, τ), cessio ; (2) obsequium. Ab ύζύχω. υπείχαν, prasfari, prsdicere, inpr. monendi causa ; unde etiam pro monere ; (2) cau- sare, causam interponere. ΙΙασίν &' ύ• παπον τύσΰί τχς οιυτνς λόγας, Eur. Supp. 1168. 'Ύπατων πρώτον αντόϊσι τχδ), Α- rist. Vesp. 55. Ούτινος άχον,ν ύπιιπων, Eur. Her. Fur. 965. "Ω,σπίζ α άςχγ ύ- πιίπομιν, Thuc. ύπύξ, Poet, pro νπε'ς. ΰπείξάλιος, pro ύπεξάλιος, Dion. ύπείξεσία, ί, remigatio, Orph. pro ύπν^σία. Ab ίξίττω. ύπίίξίχον, 3. pi. imperf. ind. act per Me- tath. pro ύπίξαχον, ab ύπίξίχω. Ύπεί- ξεχονΉφαίξοιο, II. 2, 426. ύπείξέχω, emineo, supero, pro ύπεξίχω; ύπείξεχε, tene supra, super extende. ΰπείςοπλος, vide ύπίξοπλος. νπείξοχος', n, ό χα) r), eminens, excellens ; superior, 11. 6, 208. Ab ύπείξίχω. ΰπειεων, superior, V. L. ύπείσαντες, nom. pi. a. 1. part. act. verbi ύπείω, pro ΰφίνμι, submitto. ΰπείσειμι, subeo, subingredior, irrepo ; J- πεισιεναι, subrepere, Gl. V. νπεισίλενσις, r), aditio, V. L. Ab ύπεισίξχομαι, idem quod• ΰπείσειμι. ETVa λαθών υπεισήλθε το γϋξχς, Plat. ύπεχ, prcepos. e, ex. Ex όπο et \χ, ex. ύπεχζχίνω, procedo, v. c. in aciem. ύπεχζάλλω, ejicio 5 (2) transeo, Apoll. ΰπεχίεχομαι, f. Ιίίομαι, exspecto, Epigr. (2) intelligo, colligo ex aliqua oratione aliquid. ύπεχίιΐξάσχω, subterfugio. ΰπεχΰξαμεω, idem quod ύπεχτζίχω, Ep. ύπεχΒύνω, vel ύπε-Λΰω, f. ίσω, clam exuo seu excutio ; (2) in med. emergo, clam elabor ; (3) decline Τίόννς μεν Tgoiixv? νπεξεΰνν, Eur. Cyc. 340. ΰπεχθαίξω, expurgo. ύπεχθεσις, ή, idem quod ύπόθεσις, Hes. ύπεχχχλύπτω, paulatim nudo vel nudo. ύπεχθεωνται, 3. pi. a. 2. conj. act. Ion. pro νπεχθωνται, ab ΰπεχτίθημι, subduco. ΰπεχχχίω, f. χανσω, succendo. Hinc ύπεχχανμα, ατός, το, id, quo aliquid suc- cendimus, fomes ad succendendum, sus- citabulum iguis, irritamentum. ύπίχχειμαι, aliquo sum exportatus ; (2) in locum aliquem subducor, Aristot. ϊπεχχεν'οω, evacuo, expilo. Ιπιχχλεπτω, clam et furtim eripio, furto subduco. 'Ύπεχχλαπεντα hta των φίλων χξ'ί,ματα, Plut. ϊπεχχλίνω, clam paulatim declino. "Ην δ' ύπεκχλίνη γε ίενς), πξος σχ'ελος χυον,ζάσει, Arist. Eq. 272. ΊπεχχομίΖ,ω, f. ίσω, clam exporto, clancu- lum efiero. Ίπ-χχοίνω, excerno, ejicio, inpr. de iis qua; per alvum ejiciuntur. ύπεχλαμζάνω, excipio. Άλλα φθάνει νιν r, τάλαιν' ε'ι'σω ΰόμων μ-^τ'/,ο ύπ-χλαζϊσα, Eur. Her. Fur. 997. νπεχλύω, paulatim frango, item frango, de- bilito ; (2) libero, solvo. ύπεχπ'εμπω, fut. -ψϋΐ, clam emitto. "Ος με ύπεξίπεμ^ε Ύξωϊχΐ,ς χθονος, Eur. Hec. 6. ίίλλνς ες οιχας, id. Anar. 48. Ύπεζεπίμ- φθ' /jv, σγ, πξομν,θίία, χεξί'ίν, Soph. ΕΙ. 1366. ΰπεχπεξάω, transeo, trajicio, sed cum sig- nificatione loci, unde progressa v. c. na- vis trajecit. πεχπν,Ιάω, ω, f. %σω, subsilio, prosilio. πεχπνεω, exspiro, deficio j ύπεχπνεασι, a- beunt. υπεκ,πονεω, elaboro, laborando perficio. ύπεχπξοθεω, longe praacurro, sc. ex acie, portu, s. procurro. Οϋνεχα πάσας Πολ- λον ύπεχπξοθίει, II- 9, 502. Ύυτθον νπεχ- πξοθίοντα, parvo intervallo prascurren- tem, ib. 21, 604. -ίκπρολύω, prius solvo, s. potius solvo, v. X 598 ) C. curru equos. Ένβ' α'ίγ' νμιόννς μϊν ύπεχπξοελνταν άπ'/,νν,ς, θα. 6, 88. ύπεχπξοξίω,^ profluo. ίίολι/ δ' νδωξ Καλόν ύπεχπξοξίει, Odyss. 6, 87. ύπεχπξοτάμνει, de navi, progressa v. c. e portu, secat mare. ύπεχπςοφεύγω, clam profugio, effugio. 'Ω,ς δ' Ότ' ανι-,ς ασπχτον ύπεχπξοφύγγι χαχί- ττρτα αύσχ υπ' άξγαλεν,ς, Hes. Scut. 42. ύπεχπςοφυγνι, 3. sing. aor. 2. conj. act ΰπεχπυξος, ov, ardens, veliemens. υπεχ&εω, q. d. subeffluo, sensim et clam emuo, evanesco. To SI ποζιζόμενον ά,ε) ύπεχςεΊ, Plut. ΰπεχξήγνυμι, suberumpo, Steph. υπεχσαωζω, libero, e periculo eripio. 'Α- τά? αυτόν ύπεξεσχωσεν 'Απόλλων, -Β• 23, f 292. ύπεχσωζω, idem. ύπεχτ'ίιχομαι, colliquesco, ut cum caro in aquam abit existitque hydrops. ύπεχτίθ-ήμι, seu ΰπεχτίθεμαι, clam subduc- tum et subtractum expono. P.; aliquo transportandum euro, securitatis gratia, aut alia de causa, Ern. To» Ιίνδζα εις βίον άχύμ^νχ ύπεχτιθίμ,ενος, Plut. "Η- vis εχ χεξων χλεψασ' Όξ'ες-Υ,ν' των εμω» ύπε%εθα, Soph. El. 229. "Ov ϊξω Ιωμχτων νπεξεθα, Eur. Andr. 69. υπεχτ^επω, paullulum deflecto, clam aver- to ; (2) paullulum decuno, paullatim a- versor et vito. Των ΰπεχτξίπειν πίΐ» [φιλεΐ), Soph. Track. 557. Ύαύττιν α,πας φεύγει τε χα) ύπεχτξίπετχι, Plato. ύπεχτζίχω, longe excurro, procurro, effu- gio, supero. "Η» δ' Sv εγώ μεν μ>, 3-ανε7ν ΰπεχδζάμω, Eur. Andr. 339. μόξον, ib. 415. Των συ Β-άλπος νχ' ύπεχδξαμγ, Soph.Antig. 1098. Τον στξατν,γον ΰπε'χ- ΰξαμών τον εχ Τΐίιλα, Arist. Eq. 739. ΰπεχτξοφ->„ τ), nutritio, educatio, recreatio. ΰπ εμφαίνομαι, in lucem edor, appareo, con- spicuus sum. ΰπεκφίξω, clam efiero ; (2) perfero, tolero. ΤοΓον γάζ ύπεχφεξον ώχεες 'ίπποι, Odyss. 3, 496. ύπεχφεύγοντι, dat. sing. pra;s. part. act. ΰπ'εχφυγε, 3. sing. aor. 2. ind. act. verbi υπεκφεύγω, clam effugio, subterfugio, refu- gio, effugio. To γάζ το; tJj? Ιίκν,ς σώζων φάος, πολλχς υπεχφύγοις αν άνθζώπων λί• γχς, Eur. Sup. 566. Οΰ φθονώ σ' ύπεκφυ- ( γειν, Soph. Antig. 599. μίασμα, ib. 787.; ύπεχχεω, et •ύω, etfundo. ύπεχχωξίω, ώ, sensim abscedo seu excedo ; (2) ex aliquo loco me subduco ; item de fscibus alvi. Ύπεχχωξε7ν τν βία, Plut. τω 3-ανάτω, id. Hinc ύπεκχώο'/,σις, ή, excretio per alvum. ΰπεκχωξΥίτικος, τ), ov, vim alvi purgandi habens. ϋπίλχζον, a. 2. ind. act. verbi ΰπολαμξάνω. ΰπελαιον, ν, το, olei feex seu sordes. ΰπελαύνω, subigo, subagito, Gl. V. ύπελαφξύνω, sublevo. Ex ΰπο et ελχψξυνω. ύπελείφθΥ), 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi ΰπολείπω. ύπελείφθνσαν, relicti sunt, 3. plur. aor. ejusd. ύπελύσαο, 2. sing. aor. 1. ind med. Ion. pro ΰπελύσασο, ab ΰπολύω. ΰπεμζξυον, το, infans adhuc lactens. ύπεμζουόω, gravidam reddo. Ab εμζξνον. ύπεμειναν,, 3. plur. aor. 1. indie, act. verbi ύτομενω. ύπίμ-εινιν, remensit, 3. sing, cum y, aor. ejusd. ύπεμενε, 3. sing, imperf. ind. act. ύπεμνίιμυχί, deflexit, 3. sing. perf. ind act. Ait. et Poet, pro ΰπημυκε, ab ΰπημύω. Τίάντα l•' ΰπεμνν,μυχε, semper vero dejec- to est vultu, II. 22, 491. ύπομν/,σθΥι, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi ύπομνάομχι. ύπεμπίμπξημι, SUCCendo. ύτεμΰαίνω, subostendo, subsignifico, adum- bro. ύπεναντιόομχι, ΐϊμχι, adversor, repugno. 'Ύπεναντιάμινος Ικείνοις, Plut. Ab ΰπεναντίος, ίχ, ίον, contrarius ; (2) adversa- rius, hostis j (3; obvius, obviam factus. Hinc ύπεναντιόηις, ητος, τ\, contrarietas, qucedam diversitas ; (2) vicissitudo. ύπεναντίωμα, ατός, το, repugnantia. Ab ύπεναντιόομαι. ύπεναντίως χλλΫ,λοις έχει, sibi mutuo advei- santur. Ab eod. ύτενχντίωσις, εως, ή, repugnantia. Ab eod. ΤΠΕ ΎΠΕ ΤΠΕ νπενί'ώωμι, paullatim cedo, clam cedo, ter- gum verto, Tliuc. vrhdufAX, arog, το, idem quod vtrtiiriUTw, a, b, interula, quasvis interior vestis. Ex Ινΰύομχι• ίιζενεγχεΊν, aor. 2. inf. act. verbi ύποφίξω. ύπίνίξθί, vel ΰχ'ενεφεν, adv. infra, subtus, subter. νπενόνν, imperf. ind. act. contr. pro νπενόε- ov, ab ύπονοεω. νπεξχγω, subduco, subtraho. εαυτόν ΰ- πε%ήγχγ%ζ Tr,g roietUDii λιιτνξγίχί, Chrys. Hinc υπεξχγωγνι, tig, *j, subtractio, detractio ; (2) exceptio. ντεξχίξεο -ig, i δ' (interea) ύπεξηλθε Άντιγόν/ι Γξχτα ΰίχα, Eur. Ph. 1474. vlis aiXwg, Ptut. ΰπεξίο-χε, excessit e vita, decessit, 3. sing. aor. 2. ind. act. ύπιξίφίζον, imperf. indie, act. verbi νπεχφε- ga>. νπίξίχω, clam abeo, solum verto. vxtfyiyriTixog, ii, οι/, explicandi vim habens ; το ΰπιϊί,νιγνιτιχον, interpretatio. ύπεξήλυξα, aor. 1, ind. act. verbi νπεξχ- λύσσω. ίπεί,ίτχμαι, cedo, excedo ; (2) declino, vi- to ; (3) clam, repente surgo, consurgo ex insidiis. Ύπζί^χο-θχι t^g οΐξχκ, Herod. Tvig xx6id£xg, Plut. vTilotiogt u, η, alvi fluxus, Hipp. iiTt^uo-iug, v, qui est sub potestate, sc. pa- tris, filius familias. Ex έξ»ο•/«. Hinc ύπξαοΊόττίί, viTog, it, subjectio. υπίπιχνφίζω, aliquantum sublevo, Steph. uvt^^ofitog, numerus obversaria serie re- spondens τω ίπιμοξίω, Bud. νχίτλίνο-χμίν, 1. pi. aor. 1. ind. act. verbi ύνοπλίω. 'ΤΠΕΡ, prcep. cum genit. super, supra, pro. Θνησ-χω ύπεζ ο-ίθίν, Eurip. Alcest. 287. propter, per, de ; cum accusat. ul- tra, trans, supra, prater vel contra. Sine casu adverbiascit. In compositione no- Uit supra, super, pro,prce, trans, preeter, ct intemioncm. ύπίξχ, xg, i, funis, quo antennarum cor- nua transferuntur, seu tenduntur et lax- antur. Έν δ' dxigxg te» xu,\vg τε, nohxg τ' ενεδνσ•εν εν χίτγι, Od. 5, 260. Ab ύπέξ• bxiPxyxftog, ν, ο xxi η, valde bonus, opti- mus. ύνίξχγχθότ-κ, tiTog, i, summa bonitas. ΰπεξχγχμχι, demiror, vehementer miror ; (2) mirifice gaudeo, laetor. 'Ύπεξνγχο-θη την εύγενιχν, Mlian. V. H. 12, 1. ύπεξάγχν, adv. valde, maxime, vehemen- tissime, Gl. V. supra modum. ύπζχγχνχχτεω, ω, valde indignor, vehe- menter stomachor. 'Yxiexyxvxxrvio-ug διεφθείζί τον Άξχελχον, Mlian. V. Η. ΐ)πεζχγχπχω, ω, deamo, vehementer amo. νπεξχγνω^, a, Ό xxi %, valde ignotus, ig- notissimus. ύ!τεξxγόvτωg, adv. excellenter, supra mo- dum. Ab ΰτεζχγω• ΰπεξχγοξεύω, patrocinor, pro aliquo dico. Ύπεξχγοξίύειν τίνος, Aristot. νπεζχγω, excello, supero. ντεξκγξυπνίω, pro alio vigilo, cum gen. ύπεξχγωνΐχω, valde sollicitus sum. ύπεξχγωνίξομχι, defendo, propugno. ύπε\χκ, iog, Ό xx) 'h, desuper flans. Ex v- πεξ et α,ω, seu α,'/ιμι. ΰπεξχθλίω, ω, f• ησω, certo pro aliquo. ύπίζχιΰίομχ/, valde revereor. ΰπε°χίμωσ^, ιωg, 'ή, nimia sanguinis abun- dantia. Ex h%\g et χϊμχ, unde χΐμόω. ΰίτίξχινετοί, S, i. supra modum laudabilis. ΰπεοχίξω, extollo, effero ; (2) excedo, su- pergredior, antecello, supero. 'Ύπεξγ- ξε τγι ΰόζ'Α Tug TtxvTxg, Plut. Ύτεξχι- ξόμίvog \πι STUVTX λεγόμενον ®εον, 2 Thess. 2,4. ύνίξχίξωμχι, 1. sing, prass. conj. pass, verbi ύιτίζχίξω• ΰπίξχιο -xzog, ν, i xx) η, supra modum tur- pis. ΰπεξχιο-χύνομχι, supra modum verecundor. ύπεξχιωξίω, suspendo, sublimem reddo, Diosc. Hinc νχεξχιώξηο'κ, 'ή, suspensio. ύπεξχχμχζω, vegetior sum, Ath. ί/πίξχχμος, α, Ό xxi ή, setatis florem egres- sus, aetatem vegetam egressus ; exole- tus, Ph. sed virgo vπεξχxμog est, qua? jam aliquamdiu nubilis fuit, Hes. mag- nus. Ex ΰπ\ξ et α-χμη. ύηξχχοντίζω, fut. ίο-ω, supra jaculor, ultra aut ulterius jaculor, jactu jaculi vinco ; (2) presto, supero. Κλεπτών hi rig βλε• frovrxg νπεξ'/ιχόντκτεν, furando superavit, Arist. Plut. 665. Ύνεςχχοντίζικ cri γ' v{hvi iitxixv Txig μηχχνχ^, id. Av. 368. υπεξxxζxτωg, adv. valde intemperanter. ΰπίζχχξΐχ, ων, τα, montium cacumina. Ab ύχεξχχξ^• υπεζχχξ&Ή, iog, ο xx) y, valde accuratus. ύιτεξχχξίζω, per summum evado, supero, per summa montium transeo. "Η τωνΰε Ιόμων ύπίξχχξίζει, Eur. Supp. 987. Ex V7t\g et xx^og. νπίξά,χξίος, a, b xxi i, loca montana inco- lens. Ex iisd. ύπεξχλγεω, perdoleo, supra modum doleo ; ύπεξχλγω tru, ricem tuam doleo. Ο'ύτως υμών ύπεξχλγω, Arist- Αν. 472. Mr,h' νπεξχλγει φξοντίΐχ λύπκ, Eur. Her. 619. Μί τι πχθνιθ', id. Med. 118. Ύπεζχλγττ ffxg επι τι) ίμχντίΐ μετχζολφ, Luc. ύπεξχλγϊό, 'iog, β xxi r h, valde dolens. Ex νπϊξ et xkyog. h^gxKiog, u; Ό xx) 'h, maritimus, qui est su- pra mare, mari impositus. Ex xKg. ύπεςχλλομχι, transilio, ultra salio. Πολ- λώί δε T'XXS νιξόιων, troXXxg Se χχ) 'ίππων Klvuxg ΰπεξχλτο, II. 20, 327. ivigxXkog, u, Ό χα) r h% eximius, aliis pra- stans. ΰπεξάλμενον, ace. sing. part, pries, med. per Syncep. pro νχεξχλλόμενον, ab ύπεζχλ,λο• μχι. ύπεξχλπε^, ν, ο χκ)ν, transalpine, Gl. V. Ex ΰπΐξ et "Αλπεκ, Alpes, montes. νπεζχμφισζνιτεω, valde discepto. ύπεξχνχζχίνω, transcendo. ύπίξκνχώεομχι, vincor impudentia. Ο'ϊμοι χχχοΰχίμων υπεξχνχι^εσ^σομχι, Arist. ϋ!Γ£ξο6να/ο"χυιιτβί, ov, impudentissimus. ύιτίξχνχχίΐμχι, super accumbo, una accum- bo ex parte superiore. υπείχνά,ζ-'/ις, », β, exsul, qui solum vertit et alio commigrat. Ex ΰπες et xvis -χμχι• ( 599 ) ϋπεξχνχτείνω, sursum extendo seu assurgo. ΰπεςχνχτ'ελλω, emergo, exorior. ΰπε\χνίχο), promineo. ΰπεξχνθίω, egregie floreo. ύπεξχνθξωπος, Ό xx) '/,, qui est supra homi- nem, qui humanam conditionem exce- dit. ύπίξχνί^-χμχι, emineo, exsurgo, prajsto, supero, excello. ΰπεξχνίο-χω, emineo, supero. ύπεςχντλεω, ω, f. ηο-ω, hausta aqua nimium perfundo; pass, ύπεξχντλεομχι, hausta a- qua redundo ; tropice, gravibus malis laboro, opprimor, in periculo ultimo versor, &c. Em. Ab i^igxvt\og, χ, ό xx) ή, plenus, cujus senti- na exundat, P. proprie navis, cujus sen- tina exhauriri non potest, ut periculum sit ne mergatur, &c. Hinc tropice op- pressus malis, in ultimo periculo ver- sans, item ultimum periculum afferens, opprimens hominem, &c. Em. Χχλεπα h' νπέξχντλο^ xffa ξνμφοξχ, Eur. Hipp. 767. Ex ΰπϊξ et χντλεω. ΰπεξάναι, adv. supra. ύπεζχπατάα, valde decipio. ύτεςχ-τοθνγισ•χω, morior pro aliquo. Αντί• oxog Ss tS KXTgog ύπίξχποθχνων, Xen. ύτεξαποχξίνομχι, patrocinor, defendo. X«- λεπον μεν, %'νΰξ<ς, έ?) διχζεζλ'/ιμ,ενΰ νπεξ- χποχςίνεσ-θχι xuvog, Aristoph. Vesp. 944. Έχν — — ύπεξχποχζίν/) μα, σχφως σώ~ ffiig εμΧ, respondeas pro me, Aristoph. Thesm. 193. ΰπεξχπολογεομχι, νμχι, causam ago alicu- jus. νπεςχπόλλνμχι, morior pro aliquo. ύπεξχπότϊο -ig, εωg, ή, vide ύπεξίχτισ•^, Hes. νπεζ,χποφχντιχκ, νι, ov, enunciationem e- nunciationi addens. Ex ά,ποφχίνω. ΰίτεξχποχξχ, satis superque sufficit. Hinc ΐιπεξχποχξώντως, adv. abunde, plusquam sa- tis. ύπεξχζεο-χω, f. ξεσω, vale placeo, valde sum gratiosus. ΎπεξΥ,ζεο-χε τω Ιήμω, Αρ. plan. Β. Civil. 3. ύπεξχξθϊίνχι, supra modum elatum esse, a. 1. inf. pass, verbi ΰπεξχίζω. ΰπεgάξιθμog, u, ό xx) ή, supernumerarius. ΰπεξχρόωοεω, valde timeo; (2) pro aliquo timeo, alicui timeo. 'Ύπεξχρρωδίω τίϊ t 'Ελλάδι, Herodot. ύπίξχξο -ig, εωg, ή, elevatio, praestantia, ex- cellentia. Ab ύπΐξχίξω. υπεξχξχιog, s, ό xxi η, qui princip.ium om- ne excedit, qui est supra quodvis princi- pium. Ex ύπ\ξ et χξχί. ύίτεξχο-θενκ, iog, Ό χχ) ή, supra modum in- firmus, valde infirmus. ΰπεeχo■θμog, n,J> χα) ή, admodum anhelans. Ex ΐιπεζ et So -θμχ, anhelitus. ύπεζχΰ-μενίζω, libentissime amplector et suscipio, Bob. valde lastor. ύπεζχο-πάζομχι, valde amplector, valde a- manter tracto. Ό δε ΰπε^ο-πχσχτο αυ- τόν, Mlian. V. Η. 10, 16. τον xvdea, ib. , 14 ' u ; ύπεξχσ'πίζω, f. Ισω, clypeo tego, propugno, protego. Ύπεξχο-πίξειν nvbg, Greg. Ex νπεξ et ασ -x-ig• Hinc ύπεξχίτπιιτμκ, S, ό, propugnatio, defensio. ύπεξχσπις-Ή, »» ό, propugnator, defensor. ύπεξχιτπί^ξχ, ή, propugnatrix. ύπεςχο-πιω, fut. 1. ind. act. Att. pro 0«^«- σπ'ιο'ω. Ci^xs-nog, ov, supra modum urbanus, val- de facetus. ύπεςα?ξχπτω, valde splendeo. ύπε^χο-χνμονεω, ω, valde indecenter me ge- ro, Plut. ύτεξχττιχίζω, nimium adfecto Atticismum. ϋπεζχττιχισμκ, 5, ό, Atticismi nimia ad- fectatio. A prsc. ΰπεξχττιχος, ν, ov, valde Atticus. ύπεξχυγάζω, f. άσω, valde splendeo. υπεζχνγ>,ς, iog, b χχ) Ό *■*' i* idem et aD eodem. ίπε^αφοίζω, valde spumo. Ιπε\αχθης, Si, plenus, gravis, Theoc. ύπεξάχβομαι, valde doleo, iniquissimo ani- mo feiro; νπεξαχθεσθεις, superindigna- tus. Μηθ' οϊς έχθαίξεις ύπεξάχθεο, μητ' Ιπιλάθν, Soph. El. 179. ύπεξζάθμιος, u, ο χα) η, supergrediens li- men ; (2) immodicus, immodestus. Ex ύπεξ et βαθμός. νπεξζαίνω, transgredior, pratergredior, transcendo, transeo ; (2) excedo, supe- ro, antecello, praesto; (3) prsetereo, o- mitto, transmitto, non dico; (4) ingre- dior ; υπεξίζη, excessit, Ph. aor. 2. Ύ- πεςζαίνειν^ τας νόμνς, Soph. Antig. 455. Τάφξχς ΰπεοζας νυχτος εν χατας-άσει, Eurip. Rhes. 111. 'Εν τω ®ίω μα ύπεξ- ζησομαι <π7χος, Psal. 18,29. Έ; ληφθ*- σομ,αι ΰόμας ύπεοζαίνασα, Eur. -Med. 381. ύτίξζά.λλγι, 3. sing, prass. conj. act. ύπίξζαλλ'όντως, adv. supra modum, excel- lenter, Ph. Ab υπεξζάλλω. projicio ultra ; (2) supero, ex- cello ; (3) excedo, redundo, abundo ; (4) certo cum aliquo licitando, contra lice- or ; (5) trajicio ; ΰπεξζάλλων, nimius, Gl. V. ΊΙασαν ευ'Βαίμ.ονα τίιχην ύπεξζεζληχε, Heliod. 'Αλλ' αχ' ΰπίξζαλιϊς μεβ-ωτεί- αις, Arist. Eq. 886. "Οπως μηο~ε είς ύπεζ- ζάληταΐ TY,V άληθείαν, LuC^ Αίθ~ΰ1Χα μη σα γλωιτσ' ΰπεξζάλγι χαχοΊς, Eur. Hipp. 927. ΐίληθ.ιι γι αχ αν ΰπεξζαλοίμεθα τας πολέμιας, Xen. Cyr. 2, 1. φίλτξοις παί- δα, Soph. Track. 593. ύπεξζάλλομαι, in aliud tempus rejicio, differo, Herodot. 3, 72. ννίξζχζΥ,ζ, h, prasgravis. A βα*ύς. νπεξζασία, ας, i, transgressio ; (2) super- bia, fastus. Οίσθ' οΐαι via ανίξος ΰπεξΖα- σίαι τελεθασι, II- 23, 589. Ab ΰπεξζαίνω- νπεοζάσιος, ov, violatus, v. c. de lege. A νπίξζχσις, εως, it, transgressio, transitus ; (2) praestantia, excellentia; (3) violatio legis, foederis, &c. ύνίξζατίον, transiliendum, transgredien- dum. νπεξξατον, a, re, hyperbaton, trajectus ver- borum ordo, Phil, praeposterum. Ab νπεξζατος, η, ov, q. d. qui transcendi seu transiri potest ; (2) praestantissimus, su- perans. Ab eod. ντίξζατως, adv. in transitu, in transcursu, perfunctorie ; (2) trajectione quadam verborum. νπεξζεζλημενως, adv. supra modum. Ab νπεξ ζάλλω. όπεξζηγι, 3. sing. aor. 2. conj. act. Alt. pro ΰπεξζγ, ab ΰπεξζαίνω• νπεξζγς, transeas, 2. sing. aor. 2. conj. act. νπεξζιάξομαι, vi supero, Thuc. νπΐξζιζάζω, traduco, trajicio. ΰπίξζιζασμος, b, Figura apud Gramm. sc. cum vel accentus vel litera ex una syl- laba in aliam traducitur. νπεξζίη, vi;, ή, vis seu injuria modum ex- cedens. Ex vxle ete t 'x, vis. νπίξζιον, adv. pro ΰπεξζίως, ultra vires, per vim, valde violenter. Oi μεν χαλόν ύ- πίξζιον ευχετάασθαι, H• 1"> 19. Ab ύπίξζιος, α, b κα) η, omnem vim excedens ; (2) violentus ; (3) generosus. Ex iisd. υπεξζλας-άνω, valde ac lastius germino. ύπίζζλαΓΪ,;, hi geiininationis modum ex- cedens, Theophr. νπ(ζζλγ,ΰγιν, adv. supra modum. Ab t/sreg- ζχΧΧω. ύπίξζλΥ,τοί, it, ό χα) r„ excellens, Bud. ex Bern. Vide Steph. ύτίξζλύζω, fut vtra, supra modum scateo, seu exundo, redundo, exubero, circum- fluo; (2) effundo, abundanter emitto. Ύπίξζλύζϋα•ί ο'ι'νω al ληνό), Chrys. υπίξξλυοΊς,\α>ς, ή, exuberantia. A prase. υτίξΖολάΐΥ,ν, adv. supra modum, Theog. ύχίξζολΥΐ, %ς, η, exsuperatio, excessus ; (2) transmissio, dilatio, procrastinatio ; (3) de magnitudine quacunque cujusque rei ; (4) de eo quod accedere, addi, au- gendi causa, potest, ut τίς ύχεξζολϊ,, quid addi ad hanc, v. c. malitiam potest ? Ab ύπίξζάλλω. Hinc ννίζζολία, ας, ή, excessus. ΐ,τίξζολιχος, υι, ov, excedens, nimius. ντίξζολιχως, adv. supra fidem. ντίζζολιμαΊος, excedens, Cam. ντίοζολος, scil. λίθος, saxum quod injici solebat us qui in mare demergebantur, Alk. ΤΠΕ ΰχίζζόξίύς, ν, b, q. d. superborealis, super- aquilonaris, ultimus versus septemtrio- nem, ultra Scythas habitans. ύπΐξβ(;ΐθ->,ς, ίος, Ό χα) ή, praeponderosus, gra- vissimus, Soph. Ex ύπις et βξίθος. υπερζξυχάομαι, supra modum resono, Tryph. Ath. νπίξζξύω, supra modum plenus sum. ύπεξξύζω, ομαι, ebullio, exaastuo, exundo. ύαεξζύθιος, ov, demersus undis. νίτίίγάξομαι, fut. ao-cu.au clam facio seu efficio; (2) subigo. 'ης ντύςγασμαι μιν tv •φυχγ,ν ίςωτι, Eur. Hipp. 508. Έ- ■rii νων πόλλ' ϋπίίζγαΓαι φίλα, id. Med. ΰιπξγαμία, $, seraj nuptiaa. Ex γάμβς. ύπίεγιιος, α, ό χα) υι, qui supra terram est. Ex ύτ\ζ et γία, terra. όίτίξγίλοιος, ov, valde ridiculus. ύτίςγψ,ίξω, valde plenus sum. ΰπεξγεμω, idem. ντίξγίμων, valde plenus, Ath. ϋτεξγΥ,ζάο-χω, valde senex sum. ύτεξγΥίξάω, idem, JEsch. ΰίτίξγγΐξειος, valde senex. Ab ΰπίζγΥιξός, ov, idem quod ΰπίξγΥίξας, ω, ο χα) υι, senex, decrepitus ; to ΰπίζγΥ,ξαιν, senectus, JEsch. Again. 78. Ex et ?γ<ξας. υπεξγομος, a, ο xat υι, mmis onustus. ύπίξγξάφω, superpingo. ύπίξγνιος, α, ό χα) ή, jugeri spatium exce- dens ; (2) valde magnus, modum exce- dens. Ex ΰπεξ et yva, s. '/via, jugerum. υπε-βασυς, εως, b χα) υι, valde hirsutus. ΰπεξΜα, acc. sing, per Sync, pro vm^-ia ab utrsfSeiji. Ύπεξΰί» Βΐίμον έχοντας, II. νπεξδεΥ,ς, εος, Ό χα) ή, trepidus ; (2) metu superior Α $ίος. At ύπε$ιγ,ς, valde pauper. Α Ιίομαι. ΰπεξΙε'ιΉω, fut. είσω.. supra modum timeo, vehementer timeo vel metuo ; (2) pro a- liquo timeo, alicui metuo. Οΐμοι, τα- λαίνης, ως ΰτίζδε^οιχά σα. Soph. Ant. 82. ύτίξΰειμχίνω, supra modum metuo, Suid. ίιπίξδεινος, ν, b χα) ϋ„ supra modum gravis. ύχεξίειχνεά, ultra modum cceno ; (2) non invitatus cum alio ad ccenam eo. ύπΐξδίχατάλαντος βλάζη, damnum quod est plusquam decern talentorum, Steph. ΰπεξ&ίξιος, u, b χα) ϋ>, qui alterum (ut hos- tem in praslio) circumvenit, aut superior est loco, viribus, item locus ipse. ΰπε°'&ίζίως, adv. superiori loco, &c. ύτίξΰίω, superligo, Steph. ύπεξΰιαλεγομαι, insuper colloquor, Lucian. ύπεξδιατείνομαι, supra modum contendo, miravi contendo. ΎπίξΙιατείνόμενος χύ- ξΐον ποίΫιθ~αι τον νόμον, De?n. νπίζδίΰωμί) do pro aliquo, alicujus servanda causa. ΰπεξοΊκίω, ω, fut. yjo-o), defendo in judicio, patrocinor ; (2) potiores fero partes. Ύ- iriedixiiv tS λίγα, Plato. Κα) αυτός μεν έδίν άξιον μνγ,μγ,ς £τ§α|ε, πλγ,ν οτι χα) τότε ΰπίξίΥιχΥ,ο-εν, Dio. Cass. Ab δζέξΰιχος, χ, b χα) υι, supra modum Justus, summe Justus ; (2) ultor. Ex ΙΊκη. ΰπεζΰίχως, adv. summo jure, summa asqui- tate ; (2) contra jus et fas, jEsch. ύπίξΖίτΥ,χνς, εος, b χα) η, duos cubitos ex- cedens. ύπεξοΊο-χεύω, jaculando disco supero ; Me- taph. longo intervallo supero. ύίτεςΒισ-ο-ύλλαζος, ov, duabus syllabis major. Α ο-υλλαζγι• ΰχίςΰοκέω. ω, supra modum placeo. Ταύ- τα μοι ύπεςίοκεϊ, Philostr. ύτεοΰξάμομεν, super currimus, 1. pi. aor. 2. ind. act. verbi ύπεξτξίχω pro ΰνεξο'ξέμω. ΰτίζΐυμα, το, indumentum, Ep. ύπεξδυναμόω, praevaleo. Ex δύναμχι- ύπε°ίζομαι, supra sedeo. νπεζεθεμγ,ν, a. 2. ind. med. v. ύπεξτίθνμι. ύνίξΐθίζω, subirrito, aliquantum irrito. ύπεξέϊΰον, despexi. Τας μεν 2V χςόνας τΥις αγ\οίας ύτεξώων b ®ίος, Act. 17, 30. ΕΓ- τααΰτα (Ϋ,ξωϊχα) χατί^ξησεν ύπεξίΰων αυ- τών, Mlian. V. Η. 2, 30. 'ΎπεξίίΒε ty.v χλϊο-ιν, ib. 12, 17. ύτεξείΰω, f• είσω, suffulcio, fulcio, sustineo. Ύιποείδων οξοφΥΐν χίων, Plut. ύπεοειπεΊν, pro aliquo dicere.^ Ιίολλα τΐ? χι- χομμενν νομίσματος ύπίξΰπεν, Arislot. ϋτεοείπω, subverto, expugno. Κονίν,ν δ' ύ^τίξεττε ireSoTiV, Ρ°&• pro νπίξίίπε, II. 21, 271. Ύαΰτα των ^ζατιωτων α,χνόν- των το S -ξάσος ύχϊςειχι, Appian., ( 600 ) ΤΠΕ υχεξείσ&ι, aor. 1. inf. act. verbi νπξίίΰω. ύίτίξεισις, εως, ή, idem quod ύπίξεισμα, ατός, rb, fulcimentum, fultura, sustentaculum. Ab ύπεξείδω. ύπεςειπχος, υι, bv, fulciens, ad fulciendum aptus. Ab eod. vmgixitva, adv. ultra, trans. Ab Ιχε~νος. ύπεξεχθίξαπεύω, valde colo, vehementer gratiam capto. ύπεξίχχειμαί, in conspectu positus sum, promineo. ύπξίχχξεμάω, ω, desuper appendo. ΰπε°εχπαΊω, longe egredior, seu excedo. ύτίξίχπ'εμπω, f. <ψώ), ultra emitto. ύπίξεχΎεξίο-σν, adv. supra modum. ύπεξίχπίπτω, exsupero, excellp. Πάσα» νπεξεχτίπτων ευνοιαν, Greg. Naz. ύπ-ίξεχπλΥ,σσω, valde obstupefacio. 'Ya-eg- εξετληχτο επ' αύτω, Xenoph. Cyr. 1, 18. To μέγεθος ?v αυτής ΰπερεχπλαγεις Ό βα- σιλεύς, Mlian. V. Η. 1, 33. ΰπεξεχτλύνω, superfluo, V. L. ΰπεξεχπτωσις, εως, ή, excessus. Τα μ\* παξα τοις ποιηταΊς μυθιχωτέξαν έχει ty,v ύπεξεκπτωσιν, Longin. 15. Ab ύπεςίχ• πίπτω• ΰτε%εχτείνω, ultra, vel ultra modum exten- do. Ow γαξ ως μη ϊφιχνύμενοι us ύμας^ ύτεξεχτείνομεν εαυτχς, 2 Cor. 10, 14. ύπεξίκτίνω, f. τίσω, solvo vel pendo pro. ύπεξίχτϊο-ις, ιως, υι, depensio, Gl, Vet. A praec. ύπεξίχτςίπομαι, valde, supra modum aver- sor, Aret. ύτεςεχφεύγω, insuper efFugio. ύπεξίχχεω, ω, supereffundo. ΰπίξεχχ_ύνομαι, supereffundor, superfluo, exundo. Ύχεξεκχυνόμενον (μετξον) δώ- σχσιν εις τον χόλτον υμών, Luc. 6, 38. ύπεξέκχύσις, εως, ή, exundatio. A pra?c. ύχεςελ&σις, ή, transmissio, V. L. ύπίξίλόίφξος, ό χα) ή, perlevis, valde levis. ύπεξελθών, aor. 2. part. act. verbi ύζεξίξ- χομαι. ΰπεξεμζάλλω, insero, interpono. ύτεςεμιω, ω, evomo, refundo. ύτίξείΛ,τίτλν,μι, et ύπεξεμπληθω, supra mo- dum impleo ; ύπεεεμπίπλαμαι, impleor j ΰπεζ,εμπλν,σθέΊς, expletus, aor. 1. part, pass. Ιίείξώμαι μηΥετοτε ΰπίξεμπίπλασ- θαι, ΰύσφοςον γαξ, Xen. Cyr. 1, 24. Ύ- πεξεμιτιτλαμενοι χα) μίθαις εγχυλι'ομενα νόσοις Ιπισπωνται, Clem. ΑΙ. Strom, libr. 7. ύχεεεμφοφομαι, 'ύμαι, supra modum re- pleor, ingurgitor. ΰπεξίνΰοξος, u, b xa) fi, valde gloriosus. ΰτεξενιαυτίζω. ultra annum duro. ϋπεξίντελης, εος, b χα) sj, plusquam suflici- ens. ύίτεξίντενξις, εως, υι, intercessio, P. depre- catio pro quo, Ern. ΰπεξεντξυφάω, illudo per delicias, supra mo- dum ludificor, Ath. ύπεξεντυγχάνω, convenio et compello, in- terpello et intercedo pro. Αυτό το πνεύ- μα υπεξ,εντυγχάνει ύτεξ ημών ?εναγμΛΪς αλαλητοις, Bom. 8, 26. ύπεξίξει, 3. sing. fut. 1. ind. act. verbi ΰπεξ- εχω. ύπεξίξελευσόμεθα, 1. plur. fut. 1. ind. med. verbi ύπεξεξίξχομαι- ΰπίξεξαίςω, valde, supra modum extollo. ύπεξίξανθεω, effloresco. ύπεξ εξαπατάω, valde decipio. ύτίξεξεξύω, eximo, libero, v. c. servitute, &c. Herodot. pro ύπεξεξύω, nisi sic scri- bend. est, Ern. ΰπίξεξηκοντύτης, b, r» ultra sexaginta annos natus. Ab "έτος. ύπε°ιξίς-ημι, aor. 2. cedo abcui, Jos. nisi scripsit ia-sl/r'/)/^•/. Ern. ^ ύπεξίπαινίω, ω, f. Ϋ)σω, seu ίσω, valde laudo. Ό μΧν λάζων αζγύξίον, ύπεξεπηνησεν, Α• rist. Cone. 186. _ Οί δ' ύπεξίπηναν, ύπεξε- πύππαζόν τε με, id. Eq. 67/. To hixatov ύπεξεπαινεσας, Luc. Ύοσάτω άξιωτίξα» ύπεξεπαινεΊσθαι αποφαίνεις σεαυτϊ,ν, id. ύπεξεπχίβω, supra modum extollo. Ύάτωι τον xivbvvov χα) φόζον ΰπεξεπαίξων, Αρ- pian. Β. Civil. 1. ΰπεξεπείγω, vehementissime urgeo, seu fes- tino. νπίξεπιθνμεω, ω, admodum desidero. Όξω γάξ σε νπεςεπιθυμνντα εν ΤΙίξσαις πΐξί- ζλεττον πεξίελθίΐν, Xen. Cyr. 6, 1. ΰπερεπλεόνασα, a. 1. ind. verbi ΰπε^πλεονά- ζω. χιπψξκω, ω, vehementer amo. Xj«y« δ' ΤΠΕ t/ίζ>λγ\μίνον, Plut. νπίξίυΒοχιμίω, idem. ύπίξίυχαίξίω, multa opportunitate utor, c- tiam de rebus dicitur, commodum, op- portunum esse. νπεξίυπξίπως, adv. valde honeste. ύπεξίΰφΥ,μος, eximia et praestantilaudepraa- dicandus, Bud. νπίξευφξαίνω, magna laetitia adficio ; ύπίξ- ιυφξαίνομαι, admodum lastor. Αυτό tSto νπΐξίίχομαι oy, precor pro te, Bud. νπίξίχθχίξω, impense odi. Ί,ευς γάξ μιγά- λν,ς γλώσσης χόμπι/ς ύπίξεχθαίξ-ι, Soph. A?itig. ISO. ύπίξίχόντας, adv. prEe caeteris, imprimis. A ύπεςίχω, teneo super aut supra, supra ali- quid attollo ; (2) emineo, superemineo, exsto ; (3) . preesto, supero. Άλλήλν; ν,γύμ,ενοι ύπίξίχοντκς ίοιυταν, Phil. 2, 3. 'Η ίΙζΥ,νή τ5 Θείί '/] ύπ(βίχασα πάντα. νΐίν, ib. 4, 7. Οΰ γάξ εθ' οΤός τ' ύμ' ύπίξίχαν τ?ί αντλίας, sustinere, Arist. Pace, 17. θεά'ν δ' ύπεξίσχε νόος, Theog. 202. Κα) νυν_ΰπεξίχ(ΐ trS χύτξαν πλεαν» Arist. Eq. ύτίζί'φοι, valde coquo. Ex Έ'-ψβ», coquo. νπεξίων, ωνος, b, tabula, V. L. νπίξζεσις, (ως, ή, vehemens efFervescentia. Ab ύπίξζίω• νπίξζί&ς, ν, Ό χα) %■, vehementer erFerve- factus. Ab eod. ύπίξζίω, ω, supra modum ferveo, vehemen- ter ferveo, efFerveo. Άνϊ,ξ παφλάζα ύπίξζίων, Arist. Eq. 916. ύπίζξωος, n, b χα) 'h, superstes. Ex ζωή. ύτίξΥ,γοξω, idem quod νπίξχγοζίύω, Steph. υπογείως, adv. perlubenter. ΰπΐξγ$ις-ος, n, b χα) -h, suavissimus, jucun- dissimus ; adv. ύπίξγ]δι?α, lubentissime. ύπΐξήδω, fut. ν,ο-ω, supra modum exhilaro vel delecto; ϋπίξΫΰομαί, admodum lae- tor ; a. 1. ύπίξΥ,σθην• Ή μεν ίίχξοΊά σ( tS χξυο-5 υ'ίτί^ήδε/» Basil. Ό δε ύπίξΥ,σ- θεις αΐτϋ tyj χξΥ&ότητι, JElian. 1, 30. ύπίξηλιξ, χος, ο χα) ή, qui aetatem floren- tem excessit. νχίξν,μίξία, ας, ■/>, delatio ejus, qui prsesti- tutum diem praetergreditur, quo debi- tum solvere, aut aliud quid praestare de- buit ; (2) fcenus pro debito ad diem non solutum. Ex νπεξγ,μ(ξος, ν, ό χα) -!ι, q. d. supergrediens diem praestitutum, seu condictum, qui intra diem non solvit debitum, vel im- plet, quod promisit ; (2) qui judicatum non facit intra diem a judice praestitu- tum; Plut. in Solon, cap. 13. Ex ?$- μίξα. νπΐξνμίσίΐς, excedentes numero dimidium. Ex ύπίξ et ν,μιο~υς• νπίξηίΑος, st, ό χα) ή, prope desertus, non valde habitatus. ννίξηνοξίω, supra modum virilis et fortis sum j (2) ferocio, superbio. Μν/ι^,ξίς ΰπίξν.νοζίοντίς, Odyss. 2, 266. νπΐξ-ινοξία, ή, fortitudo ; (2) ferocia, inso- lentia, inpr. e fiducia virium. Ab ντί'-ήνωξ, ορός, ό χα) ή, valde virilis, fortis ; (2) superbus, ferox. Ex άννίζ. νπίζΥΐςάνιια, pro ύπίξΥ,ςανία, ας, h, super- bia, arrogantia, fastidium. Ab ύπίξγ Γ φαν/;ς. ύτίξ'/ιφχνίύομαι, Basil, idem quod ύηζΥ,φανίω, ω, f. %σω, superbo, insolesco ; (2) effero, vel superbe eftero ; (3) con- temno, fastidio, vel superbe contemno. TauH' ΰτίΡΥίφανίοντις Έπίιο) χαλχοχίτω- vu, 11. 11, 693. Ab νπίζΥ,φ&νΥ,ς, \ς, eininens ; (2) superbus, ar- rugans. ντίζνιφανία, ας, ij vide ΰιτίξ,Υ,ςάκια. ΤΠΕ ύπίηγι$8.ν6;. α, ό χα) ή, superbus, qui supra alios vult videri ; (2) subst. cum gen. in masc. contemptor ; (3) in neutr. mag- nificentia, pulchritudo eximia. Α φαί- νομαι. ΰπξΥΐφάνως, adv. superbe, arroganter. ύπίΡΥιχίω, ω, f. γσω, supra modum resono ; (2) sono pleniore supero vel vinco. υποθαλάσσιος, ov, ultramarinus ; ap. He- rod, ΰπίξθαλασσίΰιος. υπίξθχρρίω, praafidens sum, forti animo sum. ΰπίξθανμάζίϋ, supra modum demiror. TS χαΧΧΰς ύπίΡίθχύμχζι, Heliod. τον oivdea, fi JElian. V. H. 12,49. ϋπίζθι, sive υπίξθίν, adv. desuper, superne, in superiore parte, supra. Ab ύπίξ. ΰπίξθίμα, ατός, το, augmentum pretii mer- cis in licitando. Hinc νπΐξθίματίζω, licitor ; (2) pretium augeo. ύπίξθίματισμος, 5, ό, licitatio j (2) auctio pretii. ύπίξθίμχτίΓΥ,ς, »> ό» licitator. Ab eod. ΰπίξθίος, n, ό χα) ϋ,, qui est supra Deum. ύπίξθίξαπιύω, impense, nimis euro, colo. Κα/ τάλλ' ύπιφίζαπίΰσνσα, Heliod. ύπίξθιςμαίνομαι, supra modum calefio, seu calesco, effervesco, Steph. ύπίξθίσις, (ας, -/j, transpositio ; (2) transi- tus per excelsa, transcensus ; (3) dilatio, procrastinatio, mora ; (4) excellentia, abundantia ; (5) rejectio ad alterius judi^ cium ; (6) superlativus gradus. Ab J- πίξτίθίμαι. ύπΐξθίτίον, transponendum, differendum est, Philo. ύπίςβίτιχος, y\, ov, superlativus. Ab eod. ύπίξθίτιχα.ς, adv. superlative. ύπίςθίω, f. ίύσομαι, prascurro, ultra curro, Plato. (2) emineo, promineo ; (3) pra?- sto. ύπΐξθνΫ]σχω, morior pro aliquo. N^iXw J- πίξθν/,σχοντας ιΐσοξω φίλχς, Eur. HeL 756. "ΨυχΥ,ν δε "δώσω ττίσδί ύπίξβανίΤν χθόνος, id. Ph. 1005. ύπίφοφω, et νπίξθόξαι, supersilio, transiUo ; ut hinc sit ύπίξθοξον, a. 2. Ion. pro ύ^ε^ε- θοξον» Ύπίξθοξον ίξχίον αΙ\γ,ς, II- 9, 472. "Ιπποι δε οία τάφέον νπίζθοζίονται οηιχτϊ,ν, ib. 8, 179. ΰπίξθοξυζίω, supra modum tumultuor. ύπίξθξχσύνομαι, supra modum audax sum, insolens. νπίζθξώσχαι, supersilio, in altum salio. Καπνον δε πόλίως τόνδ' νπίζθξώσχονθ' όξω, Eur. Hec. 811. ΰπίξθνμίομαι, νμχι, totis animi viribus in- cumbo. δπΐξβύμοιο, gen. sing. Ion- pro ύπίξθύμα. ύπίξθΰμος, ν, Ό χα) -ή. valde animosus, mag- nanimus, II. 5, 376. νπΐξθύμας, adv. animose. ύπεξθύξίον, χ, το, limen superius, superlimi- nare. Ex ύπϊξ et Β-ύζα. ΰπίξθΰξον, n, το, idem et ex iisd. ύπίξΐάχω, clamore alios supero. ύπΐξώων, a. 2. part. act. verbi ύπίξΐί'Βω. ύπίξίγιμι, transmitto, Horn. ύπίξίχανος, α, ό χα) ή, plus quam suffici- ens. ΎΠΕ'ΡΙΚΟΝ, ν, το, hypericum, herba. ύπΐξίχταίνομαι, valde gestio pedibus, seu subsulto, praa la?titia. Πβδεί δ' νπίζΐχ- ταίνοντο, Od. 23, 3. ύπίξίν/ισις, (ως, τι, immodica purgatio. ύπίξίνος, u, ο χα) ή, nimium purgatus seu evacuatus. Ex ύπίξ et kin- Ύπίξϊονίδχο, Hyperionidce, gen. sing. JEol. pro Ύπίξιονίο'χ, ab ΎπίςΤονίδΥ,ς, ν, ό, nom. patronym. ab Ύτε- ξίων. ύπίςίπτνμι, supervolo, superne volo. νπίξίσθμίω, ω, navem ab altero mari ad al- terum traho machinis ; (2; isthmum su- pero. Ex ύπ\ξ et ισθμός, νπίξισθμίζω, idem. ^ ύτίξίς-αμαι, tueor, protego. ν Ας φίλος ϋτις άνν,ξ ύπίξί^αται, Soph. El. 190. _ ϋπίΡίζ-ωξ, όζος, ό, supra modum sciens. νπεξίσχνος, valde tenuis. 'πίξίσχϋξος, a, bv, robustissimus, praivali- dus. ύπίξισχύω, f. νσω, pra?validus seu pra^potens sum, praevaleo, Theophr. ύσΐξίσχω, emineo, exsto ; (2) superior sum, supero, vinco, pra?valeo. ΎπίζΤων, όνος, b χα) y\, q. d. ύπϊξ '«μας Ιων, •. Ex ' supergrediens, Solis Epith, ίων, quod ab (Τμι, eo. ( 601 ) l' -7:£ ΤΠΕ ΰχίξχαγχάξω, f. άσω, efFuse cachinnor. . ύ'ΐίζχα.Οαίοω, valde purgo. Hinc ΰπίξχάθχξσιι, (ως, ή, immodica purgatio. ΰπίςχαίξος, ov, intempestivus. υπ(ξχάθγ,μαι, supra consido, locum superi- orem obtineo. Hinc Metaph. (2) supe- t nor sum, ut v. c. domina ancillis. ύπίξχχχίω, ω, malo succumbo, P. χαχόω* multis malis affligo, Em. ύπεςχαλλΥ,ς, ίος, Ό χα) ή, perpulclier, valde f elegans. Ex ΰχϊς et χάλλος. ύπίξχαλος, u, b xa) yi, idem. ύπίξχάμνω, pro aliquo laboro, valde amic- tus sum. Ύπίξχάμναν τίχιων, Eur. Ipl*. in Aul. 942. Μόκβί συ πόλίως τΥ,σδ' ύπίξ- χάμνας, μόνος, id. Bac. 962. ΰπίξζχξπίω, supra modum fructifico, Steph. ύπίξχαξπος, ov, supra modum fructificans, fructuosissimus, Steph. ύπίξχαταζαίνω, transcendo. Ο" μίγα τε> χος ύπ(ξχατ'ίζ-/ισαν ομίλω, II. 13, 50. ύπ(ξχαταγίλαστος, ό χα) ϋ], valde ridicu- lus. ύπίξχατάχαμαι, superdiscumbo, supra ali- quem discumbo. ΰπίρχατάλνιχτος, u, b xa) y\, versus in CU- jus fine syllaba abundat. Ex ύπϊξ et xw ταλ-ηγω. ύπί°χατγ,φγ,ς, ίος, Ό χα) 'ή, supra modum tristis. ΰπίξχαχλάζω, eftervescere facio, Lncian. ύπίξχίΐμ,αι,' super]a.ceo, superpositus sum, Gl. V. supercubo. νπίξχίξάσις, (ως, ■>,, alterius cornu in pra?lio circumventio. Ab ύπ(ξχ(ξάω, ω, alteram' cornu circumvenio, cornua extendendo hostes claudo. "Ο- ταν %%( ύπίξχίζάσαι τνς πολί^ίας βύλον•- >rat, JElian. Ex ΰπ\° et χίξχς, cornu. Unde ΰπίξχίξως, a, b, valde cornutus. ύπίξΧΥ,λίω, ω, admodum delinio, permul- ceo. ΰπίξχινΰυνιύω, periclitor pro.^ "Ηδι; γάς τις χα) ύπεςχινΰύνίνσε τη ίχ,θξχ, Chrys. ύπΐξχολαχίύω, supra modum adulor; (2) adulando supero. ύπίξχομίξω, insuper ingero. ύπίξχομπος, ν, Ό xa) yi, nimis jactabundus. ύπί'ξχόμπως, adv. cum magna jactantia. ΰπίξχοπος, u, b χα) Ϋ), supra modum lassa- tus, valde defessus ; (2) msolens, super- bus, pro ύπίξχομπος, metri causa, P. ni- mis molestus, nimis preegravans, Ern. Ύπίξχοπον μγ$ίν ποτ ί'ίπΥ,ς αϋτος (Ίς $ιχς Ιπος, Soph. Aj. 126. ύπίξχόπτω, f. -\>ω, supero, superscando, su- pervehor. ΰπίξζόπως, adv. magnifice, JEsch. ύπιςχοξίσαι, 3. sing. a. 1. opt. act. verbi ϋπίξχοξίω, exsaturo. Οίίτε γάξάν πλύτν &νμόν ύπίξχοξίσας, Theog. 1154. ύπίξχοξ'/,ς, ίος, Ό χα) υ), supra modum sa- tur. Ex ύπ\ξ et χόξος. ύπίςχοξος, u, Ό χα) ή, idem et ex iisd. ύπίξχόξως, adv. satis superque. A prase. ύπίξχοξύφωσις, η, vertex, caput cujusque• rei, ut capita extorum. ύπίξχόσμιος, a, b xa) ■/,•, q• d. supramunda- nus, qui est supra mundum. Ex χόσ• μος. ύπΐξχοσμίως, adv. supra mundum. ύπίξχοτο;, if, b xa) ■/>, valde iratus. Ex χί. τος, ira. νπίξχότως, adv. magna cum ira. A prase. ύπίξχξατίω, supero, superior seu firmus sum. ύπίξχζίμάω, et νπίξχξίμαννύω, super vel supra suspendo. Τάν (άταν) οι πατϊ,ξ νπίξχρίμασί, Find. ΟΙ. 1, 91. Αϋτίχ' ύπ\ρχ(φαλγ\ς γν,εας ύπίξχξίμαται, Theog. 1016. πίξχτάομαι, ί- ν,σομαι, a. 1. ύπ(ξ(χτγ]σά• μγ,ν, abunde possideo. Πολίι γάξ τι χα- ζών νπΐξίζτ-/ισω, Soph. ΕΙ. 219. ΰπίξχύΐας, αντος, b, gloria, eminens, sum- ma gloria insignis, II. 4, 66. Ex ύπϊξ et ζυδος. ΰπί°χϊι1>γ,ς, ίος, Ό χα) yi, idem. νπίξχύπτω, fut. ψω, caput profero ad pro- spiciendum, Gl. Vet. exsupero. "Λνδ^εί (ν οπλοις λΥιΓξίζοΊς όξνς ύπίξζύψχντίς, He- liod. ύπίξλαλίω, nimis loquax sum. ύπίξλαμπξος, a, b χα) ή, valde splendidus et illustris, admodum clarus et fulgidus, Gl. V. prasclarus, illustris. ύπ(ξλχμπξύνομχι, prae cajteris claresco, glo> nor, Xen. ΤΠΕ ΤΠΕ ΤΠΕ ύϊτίξλάμπαι, fulgore supero, super alios cla- rus et conspicuus sum. ύπίςΚιπτος, u, ο χα) η, supra modum te- nuis, pertenuis. ύπίξΚίνκος, ov, nimis albus. ύπίξλυπίομχι, 5μαι, fut. ησομκι, supra mo- dum contristor. νπΐξμχζάω, a,, supra modum luxurior in mazis parandis ; prae nimia saturitate la- scivio, petulans sum ex nimio delicata- rum mazarum esu ; petulans sum extur- gesco ; (2) turgidiores habeo mammas j effero me. νπίξμχίνομχι, supra modum insanio, vehe- menter'furo. νπίξμκντίυομαι, vaticinor super. "Ητοι βυ- γ'άσα γης ύ-πΐξμαντίύιται, Eur. Ion. 432. ύπίζμ,οίζγος, ir, β κα) ή, supra modum insa- mis. ύπιρμαχίω, ω, propugno, pugno pro aliquo. 2ί» ταΰτ', Ό'δυσσιυ, rSl•' ύπίξμαχίϊς i- μοί; Soph. Aj. 1363. Νί/ι> πόλίως όπίξ- μαχίΐς, Eur. Ph. 1285. Ab ύπίξμαχος. ντεςμάχησις, εως, η, propugnatio. Abeod. νπίξμαχητιχος, η, ov, ad propugnandum aptus, promptus. ύπεξμάχομαι, propugno, defendo. ύπίξμαχος, u, ο ϊμχ.) ή, qui pro aliquo pug- nat, propugnator. Ex μάχη. ύπίξμιγχ,ς, idem quod ύπερμιγίθης, ίος, 6 κα) η, supra modum rriagnus, maximus, immensus j GL Vet. amplus. Ex ύπίξ et μέγεθος. ύπεξμεβύσχομαι, supra modum inebrior. ύ-πίξμίνέκ, ace. sing, ab ύπεξμεν/ις. ύπεξμενίτης, ts, ο, viribus praapollens, per- robustus. Ab ύπίξμενης. νπΐξμίνίω, ω, viribus praspolleo, viribus a- lios antecello et supero ; (2) superbio, SUperbus sum. "Ενθεν άξ' άνίρες ΰπίξμε- νίοντες ϊπινον, Odyss. 19, 62. Ab ύπΐξμίνϊ,ς, ίος, Ό χα) ή, viribus prasvalidus aut prajpotens, viribus caeteros praacel- lens ; (2) nimium violentus. Ex ύπϊξ et μένος. ύιίξμίτζος, u, e χα) ή, mensuram exce- dens, ph. ύπίξμετξον, cumulatum, Gl. V. superpondium. Ex ύπϊξ et μ,ίτξον. νπίξμίτξως, adv. m supra modum. ύπεςμετώπιον, το, frontale, Cam. ύτίξμηχης, ιος, β χα) η, prailongus, supra modum longus j (2) praealtus. Ex μη- υπίξμιξολύΰιος, ή, genus harmonia?, apud Allien, ύπίξμοξα, et ύνίξμοξον, praater vel supra t fatum, II. 2, 15b. Ex otrte et μίίξω. ΰπεξνίφελος, Ό χα.) η, qui est uftra nubes, ex- cedens nubes. Ex ύπϊξ et ν.φίλη. ύπίξνεφίω, ω, supra nubes me effero. «Jsregw^s, ίος, Ό xa.) η, nubes superans. Ex ΰ-ΛΪξ et νέφος• νπΐξνίωλχεω, vel ύπίξνίΰλκίω, ω, idem quod ύπίξίσθμίω. Ιπεονηχομαι, supernato. νπίξνιχάω, ω, victor sum, longe supero, Gl. ret. υπερνικώ, exsupero } ΰπίξνιχηθεισων, superatis, Ph. aor. I. part. pass. foem. 'Αλλ' iv τίτοις πα,σιν υπίρνιχωμεν ha, τ5 ά,γαπησαντος ημάς, Rom. 8, 37- ντίξνοίω, ultra cogito, insuper cogito. νπεςνότιος, ov, ultra austrum situs. ύπίξξανθίζω, valde flavus sum, de comis. ύπίξξν,ξχίνω, valde, prorsus exsicco j ΰπίξξη- μαίνομαι, prorsus exaresco. ύπεξξηζασία, at,;, ή, nimia ariditas. vsrith}§ost u, ό χα.) η, supra modum aridus vel siccus, aridissimus. νπίξογχος, ν, β χα.) ή, supra modum tnmi- dus et turgidus, gravis et magnificus ; (2) superbus, valde fastuosus ; GL V. in- flatus, turgidus, superbus. νχίξοαδίις, ϊς, pistilli formam habens, Hes. νπίξοιάζομχ,ι, idem quod υιτίζοίομα,ι, Hes. VTi$oihaivci>, idem quod vTigothacu, ω, f. ησω, valde intumesco. ύπιβοιχίω, habito supra aliquem, it. trans aliquem locum. "Ixigctxiav τντίων, He- rodot. τ&τοις, id. ΰπίξοικοδομ,ίω, ina?difico, superstruo. ύπίξοιχος, ν, ό χα) ή, in superrori parte do- mus habitans. νχίζοίομχι, nimis magnam de me opinio- nem habeo, nimis arroganter de me sentio. ΰπξοΪΓίύω, sagittando supero. ύΐτίξολζος, α, β χα,) ή, perbeatus. νπ(ςο{ίζςία„ ας, ή, immodica pluvia. Ex ύκίξ et ομζξος. "ΤΠΕΡΟΝ, if, τβ, pistillum. ΰπίξοξΰς, υ, valde acutus. ΰπίς,οτΐΧν,ας, superbus, arrogans. Hinc ύνίζοτληίς-ατος, superl. Apoll. Rhod. 2, 4•. ύπίξοπλΥ,ς, idem quod ύπίξοχλος, Horn. ΰπΐξοπλία, α,ς, η, superbia, arrogantia, fas- tus, et in pi. ^ τ Ηις ΰηξοπλί'/ιο-ι τάχ' αν icon S -υμον οΚίσσγί, ll. 1, 20£>. Ab ύπίξ- βίΤλβί• ΰπίξοπλ'ιξομαι, audax sum, audacter ali- quid facio ; (2) superbio, insolesco, per insolentiam noceo. Οΰχ α,ν τίς μιν α,ν/ιξ ύτίξθίτλίο-ο•αιτο, Odyss. 17, 268. νχέξοπλος, ν, β χα) ή, robustissimus ; (2) audax, temerariusj (3) ferox viribus, arrogans. Ex ύτϊξ et 'ότλον. ύπίξΰπτα, adv. contemptim, superbe, Soph. ΰπΛξοπτάω, ω, supra modum torreo. ΰιτίξόίττνις, ν, ό, contemptor, qui superbe contemnit et despicit ; Gl V. lastidiosus, arrogans. Ί,νιμύων ίπίξόπτ' /is, Appian. B. Civil. 2. Ab νπίξόπτομκι• Hinc ύνπξοττιχος, η, ov, qui' contemnere e.t su- perbe despicari solet ; Gl. Vet. superbus, fastidiosus, insolens. ύπίξοπτιχως, adv. more eorum, qui despi- cantur et superbe contemnunt, Ph. inso- lenter. ΰπΐξόπτιος, «, ov, superbus, fastuosus. ΰπίξόττομαι, despicio, contemno. υχιςόζα,ης, ίως,ή, despicientia, contemptus. Ab ύπ'.ξοξάω, ω, ultra, seu ulterius adspicio ; ψ) contemno, negligo, posthabeo, nihil! iacio, GL V. ύπίροξω, despicio, sperno ; ύπίζοξα,θώς, spretus, aor. 1. part. pass. Αΰτος hi πάντα, τάνθξώτινα ΰπΐξίόιξχ. πξος την ίταζά των Β-ίων συμζχλίχν, Ken. των νόμων, id. Ούτι ων$•/ι α,ν ίτοτί τις ΰΐτίξο- ξα,ο-βαι ύπ' αύτδ, Αϊ. Anton. 1, 12. ύνίξοξία, α,ς, ή, quod extra fines nostros est ; (2) exilium. Ab νπίξόξίος. ύϊΠξοξίζω, fut. ίσ-ω, extermino, limitibus et finibus meis expello. Ύιπξοξίζίΐν τον ά,νδξα. της πόλίως, Greg. Ab eod. ύπίξόξ ιος, α, ό χα,) η, qui ultra seu extra fines est, exterus, qui est e regione ultra seu extra fines nostros situs j. (2j pere- grinus, inusitatus. Ex ύτΐξ et οξος. ύπίζοξμχίνω, superjacio, Man. ΰπίξοζος, Ό χα.) η, ,qui non die constituta solvit, quod debet, Sch. Arist. sed legi videiur, ΰτηξημίζος• ύπίςοξόφιος, u, ό χαϊ ή, qui supra tectum seu cameram est. Ex i«e§ et οξοφος. ύπίξο'ρόωο'ίω, ω, valde tirneo, maxime vere- f or. Ύπίξορόωδίίο•' ίμϋ, Eur. Supp. 345. νπίξος, u, h, pistillum, idem quod ντίξον• ύπίξχξάνιος, if, β χα) η, qui supra ccelos est ; (2) coelestis. ΰπίςύτιος, ό χα) 'h, qui est supra essentiam alterius, cujus natura comprehend! ne- quit. Ex itrta,• Hinc ΰπίξνσίοις, adv. supernaturaliter. ύππξοφξυόύμαι, νμαι, supeicilia tollo. Ab νπίςοφξυς, νος, ό χα) η, supercihosus, qui elato supercilio est, superbus. ύνίξοχη, ης, ή, eminentia, summitas; (2) excellentia, eminentia, qua aliis superi- ors sumus ; (3) insolentia ; (4) mplur. magistratus, imperia. Ab ύ^έχω. Hinc νπιροχιχος, η, ov, eminens, princeps, prs- stantissimus. ύπίξοχος, ov, idem. ύπίξόχως, ace. plur. Dor. pro υπίξόχχς, ab ΰπίξοχος, ingens. ύπίξοψία, ας, ή, despectus, despicientia, contemptus, superbia et fastidium, quo quis casteros praj se contemnit. Ab i- πίξόττομαι- Unde ύνίξοψκ, ιως, η, idem. ΰπίξπα,γης, ίος, β χα) η, admodum glacie constrictus. Ex ύπΐξ et πηγνύω- ύπϊξναΰητι, 2. pi. pries, ind. act. Dor. pro ΰπίξπηΰάτΐ, ab ύπίξπηΰάω. ίπίζταΰίο), ω, valde adficior et commoveor. Ήϊητηρ ΰττίξταϋηο'αο•' , ηξπα<πν νίχζΐί ξίφος, Eur. Ph. 1465. Ex πάθος. ΐιπίξπαΟης, ίος, ό χα) ή, qui supra pertur- bationes est, qui perturbationibus domi- natur. Ex iisd. ύπίξπαι'ω, supergredior, supero, excedo. 'Ύπίξτίπχιχότχ, πάσα,ν ϋζξΐν, Luc. υπίζΐταφλάζω, fut. άσω, supra modum fer- veo, ebullio. ΰπίξπαχννω, supra modum pinguefacio. ύπίξπ&χυς, ίος, Ό χα) ή, supra modum cras- sus, pinguis, obesus. ύηξτίλομαι, P ro ύπΐξίχω, Αρ. Rh. 4, 1637. νπίξνίμχω, fut. -ψω, initio super vel ultra ; (2) ultra scopum jaculor. ΰνεξνίπτω, f. -φα, supra modum concoqub, Stepk. ύπεξπίξία-ο-ίύω, superabundo, vehementer exundo. Ου hi ίπλίόναο-ίν ή αμαρτία., ΰπίξίπίξίο•<ηυο•ίν η χάξις, Rom. 5, 20. Ύ- πί*πίξΐο•ο-ίύομαι τγ χαςα, 2 Cor. 7, 4. νπίςπίξίσσος, η, ov, supra modum abun- dans. νπίξπ.ίξίο'β'ωί, adv. supra modum abun- danter. νπίζπίτάξομχι, idem quod νπίξπίτομαι. ΰπίζπίτης, ίος, ό xai ή, qui supervolat, vel superne volat. Ab ΰπίξπίτομχι, supervolo, superne volo. υπίξπηδάω, ω, f. ησω, transilio. ύπίξπιχίνω, supra modum pinguefacio, vel pinguem et obesum reddoj ΰπίξπιαίνο- μαι, nimis pinguesco. νπίοπιχοος, ov, valde amarus, supra modum : acerbus, Msch. Prom. V. 780. νπίξπίμπλημι, vide ΰπίςπληθω• ύπίξπίνω, nimium bibo. Νομίζοντες το μη ύπίξπίνην ήττον α,ν χα) σώματα, χα) γνώ- μας α-φάλλίΐν, Xen. Cyr. 8, 51. ύπίξπίπτω, ΰπίζί•πο*ον, aor. 2. act. excedo, supero ; (2) praaterlabor, prastereo. ΰπίζπλίονάζω, f. άσω, superabundo. 'Tirsg- ίτλίόνασί δ' ή χάρις tS Κυρία, 1 Tint. 1,14. νπίξνλίω, praeter navigo, nave supero. ύχίξίτληθω, nimis repleo. In pass, etiam de intemperantia cibi et potus. ύπίξπλημμυξίω, ω, inundo, Gl. V. ύπίςπληξόω, superimpleo, Gl. V ύπΐξχλύσιος, n, ό χα) ή, admodum dives. ύπίςπλντίω, divitiis abundo, ditissimus seu p'ridives evado, Arist: Plut. 354. ύπίςιτλντος, ν, ό χα) ή, prasdives. ΰτίξτολλα, permulta, quant pluriraa, Poll. ύπίξπολυς, ό, valde multus. όπίξπονίω, ω, nimio labore me exerceo, la- bore conficior. 'Era καλόν μοι τ5δ" ύ- πί°πονχμίνω ϊτανίιν προΜ,λως, Soph. Aj. , Ψ 2Ί • '. ΰπίςπονος, u, ό κα) η, nimio labore fessus. ύβτίξχάντιος, ov, qui in mari natat ut navis, aut vadit ; (2) ultra mare situs, peregri- nus. Τλωτταν ίπ-ί σφιν άπ'ίνίικίν ΰπίξπον• τίαν, Pind. Pyth. 5, 80. Α πόντος. ύπίΡποτάομχι, vide ΰτίξπωτάομαι. ΰίΠξπζοΰίσμιος, s, ό και η, qui prsestitutum diem excessit. ΰπίξ-τξοθυμΰμχι, praagestio, Gl. V. ύπίζπταμαι, pro ΰπίξίπταμχι, Αρ. ΰπέζπυκνος, n, ό χα) ή, pra?densus, GL V. ΰπίςπυππάζω, f. άσω, demulceo poppysma- te, Arist. Eq. 677. ΰπίζπυξίάω, ω, magis sudo. OSi ll Ιίίσας ύπίξίπΐιξίασί μα, Arist. Ran. 309. ΰπίξπυξο;, u, ο xai ή, admodum excalefac- tus, fervens, valde calidus. Α πυρ. ΰπίξπυ'ρρΊάω, supra modum rufus sum, rufo colore perfundor, Ar. ύπίρπώρωσις, ή, excrescentis camis vitium, &c. Steph. ΰπίξπωτάομχι, super volo. O/ ds τί χωξβι ΰπίςπωτωνται ερ,ωτίς, Tkeocr. 15, 120. υτί'ρράγη, 3. sing. aor. 2. ind. pass, verbi ΰπορρηγννμΐ. ΰπίξσαξχίω, admodum carnosus fio ; (2) su- pra inodum corpulentus evado, Diosc. Ex ΰπίζ et σάξξ. ύπίξσαξχίζω, idem. ύπίξσάξχωμα, ατός, το, et υπίζσάςχωσις, ίως, ή, camis excrescentia, carnis inutile incrementum in quacunque corporis parte. Ab ύπίξσαξχόομαι• ΰπίξσεμνος, ov, valde gravis, magnificus. ύπίξσεμνυνω, imraodicis laudibus adficio. ΰπίρ,σχίλης, ίος, ό χα) η, qui cruribus est grandioribus. Ex ΰπϊξ et σχίλος, cms. ΰπίξσκληξος, ό χα) η, pra;durus. ΰπίζσοφις-ης, S, ό, excellens aitifex. ύπίξσοφος, u, ό χα) η, supra, quam dici pos- sit, sapiens. ύπίξσπχΜζω, supra modum studeo. Ύπΐξ- ίσπχΰακίναι πίξ) την άναίξίσιν των τηλι- κύτων, Luc. de Gymnas. υπίρταθμίζομχι, pondere vinco, praagravo, Bud. υπίξ5-ατίω, defendo, propugno. ύπίξΠξητικόν, το, geminans, s. exuperans την ςίρτ,σιν. ύπίξς-ξωννύω, seu •υμι, superinsterno. ΰπίξσυντϊλικός, η, ov, plus quam periectus. ύπίζσχίθω, emineo, emico, exsto j (2) pro- tendo, superextendo. ΤΠΕ ΤΠΕ ΤΠΕ ύπίξτάζω, f. άσω, supcrficie tonus sulcuni produce•, non alte terram moveo atque proscindo, Theophrast. Ab ύπίξτατος. ύπεξταλαντάω, praepondero, ponderis gra- vitate supero, V. L. υπέρτατος, γ,, ev, supremus, summus, al- tissimus j (2) maximus. Superl. ab ύπέξ. ύπίξτεγος, e, qui supra tectum est, Hes. ύπεξτ-ίνω, supra modum tendo, intendo; ΰϊηςνίίνοΗ et ύπερτεινομαι, extollor supra vel ultra ; (2) supero, excedo ; (3) tensus sum supra vel super. "Ενθ' νπεξτείνχς ίτύλας λενχΥ,ν ίΐΥ,μ.'/ιβ•' Ίφιγόντ,ς παξγΐ'ι%α, Eur. El. 1037. Άχτνις ύπίξ-πίνχσα πόν- τιας πόδα, id. Med. 1291. Έ,ϊ,μα l•' ν-πίξ- τεταται νατίωτατον ες s~ou.ee. Nt /λ», Dion. Per. 18. νπεξτελειβς, vel ύπεζτελεος, n, b xa) '<5i idem quod νπίξτίλίί• νπεξτελεω, supcrvado, JEsch. ύπεςτελτ-,ς, εος, b χα) i. plus quam perfec- tus. Ex ύτ\ζ et τέλος. ύπεξτελλω, fiat. ελω, orior et existo supra alios, superemineo. "Ο; τας ΰπεξτείλαν- τας ix γαίας ποτέ σπαξτχς άναχτας ΤΥ,σΰε γγ,ς ΙΙξύσατο, Eur. Ph. 1015. νπεετενΥ,ς, ίος, b χα) ■/>, tensus vel tendens ; (2) altus, sublimis, eminens. Ab ύπιρ,- τείνω. ΰπεξτεξίω, ω, f. ησω, superior sum. νπεξτεξώτεξος, ίξα, εξόν, superior. ύπερτερ'ια, ας, et Poet, ΰτίξτίξίί'/;, %, conta- bulatio ; (2) storea superior. Ab ύπέξ- τεξος. ύπέξτεξος, ίξα, ΐζον, superior, praestantior, major, potior. Compar. ab ύπέξ. ύπέξτεχνος, ν, b χα) ■>„ valde artificiosus, peritus. Ex ύπϊξ et τέχνη- ύπεξτ-ήχω, colliquefacio. (Praestat vjruvrvr χω.) νπεξτ->.ζ, %ξος, β, et ύτίξτΥΐζίον, »» το) pars cur- rus. Ab ύπίξ. νπεξτιβεμεν, praes. inf. act. Ion. pro ύπεςτι- θεναι, ab ύπεξτίθγ,μι, superpono, v. superimpono, su- per attollo, praepono j (2) et ύπεξτίθιμαι, diffcro, procrastino ; (3) ad alium judi- cem rejicio; (4) supero; (5) propono mihi, propositum est mihi. Ύπεξθεντες to άξοτξβν, Plut. υπερτιμάω, ω, f. Υ,σω, supra modum hono- ro, supra alios honore adficio. Τίότεξον ύπεξτιμωντες ως ευεργετών εχευπτον αυτόν ; Soph. Antig. 290. ύπεξτίμιος, ν, e xoei ί, qui magni pretii est, qui sumrno honore habetur. Ex ύπϊξ et τιμή. ύπέξτΤμος, ov, pretii magnitudine excedens modum, Aristot. νπίξτολμος, ov, valde audax. ύπεξτοξεύσιμος, ev, qui sagitta superari po- test. νπίξτονος, n, b xoei vj, nimium tentus, ultra modum contentus. Ab ύπεξτείνω. νπεξτξαγίξω, admodum hircum oleo. ύπεξτξέχω, supercurro ; (2) transcurrendo depopulor. "Αχξν,ν γάς πεν'ιν,ν &χ ύπεξε- δξάμομεν, Theog. 620. νόμιμα 3-εών, Soph. Antig. 461. ύχίξτξίο-ύλλαζοί, ev, plus quam tres syllabas habens. ν^ίξτζυφάω,,ευρτΆ modum delicior, luxuri- or, insolesco. ύπεξυγξαίνω, valde humecto. ύ.ήξυδξοί, n, b xa) i>, admodum aquosus, aqua inter cutem collecta distentus et suffusus. Ex ύπϊξ et ΰδωξ. ύπίξυθξΐάω, fut. άσω, subrubeo, aliquantu- lum ruber sum, rubore suffundor. Άλλ' Ύάσω μίν τις axoXtsOScr αμα ύπ'/,ζυθ'ίαιπ, Arist. Plut. 701. ύπίξυθξο;, ν, ό xai 'h, subruber, aliquantu- lum ruber, Gl. V. rubidus. ΰτίξύμνν,τοί, vel ΰτίζυμνητός, S, c, laudibUS super omnia evectus vel evehendus. vvievrrios, i xai %, valde supinus. ύπίξνψ'/ίλος, α, ό χα) ή, supra modum ex- celsus, excellentissimus. ύαίξν^όω, supra alia extollo, supra modum extollo et eveho ; Gl. V. exalto. Δ<β ^ ό &ios αυτόν νπίξύψωοΊ, Phil. 2, 9. ντίζφαΥ,ς, h, valde conspicuus. ΰπίξφαίνομαι, apparco vel conspicior supra, superemineo ; (2) illucesco. Ύπίξίφά- νν,ιταν τ» λόγν, Thuc. Hinc ΰτίζφά,νΥ,ς, ίρς, Ό χα) ή, vide ύπίζφαν,ί• ντίζφαλλαγγίω, ω, longe extendo aciem s. cornua. Έζαλιύίτο γ»ξ Ότι πλΐϊιτον ύπίζ- φαλαγγν,σαι τν σ% Γζαπυματο?, Xenoph. Cyr. 6, 23. Ab ύτ-ίξ et φάλαγξ. ύπίζφίξίς-ατος, prasstantissimus ; ύπίξφίξί- s -ίξθί, praestantior. Ab ύ«^£?'ίί. ύίτίξφίξίτν,ς, u, ό, Feretrius, Epith. Jovis, Dion. Hal. ύπιςφίζϊ-,ς, ίος,ό χα) ν, prasstans, qui excel- lit. Ab ύτΐξ et φέξω. ύπεξφίξω, f. ύπιςοίο-ω, fero super, vel ultra, transveho ; v. c. per isthmum ab uno mari ad alterum navem traduco ; (2) praesto, antecello, anteeo. 'Ύπ-εςφίςίΐί τόλμγι τί τόλμαν, χα) λόγω χξ'/ΐ5"ω λόγον, Eur. Herd. 553. Των άλλων ύπίξφίξνοΊ χατα πολύ, JElian. V. Η. 1, 3. ύιτίξφίυ, adv. valde, supra modum, nimium, Eur. Phccn. 553. id. Here. Fur. 1320. ύπϊρφϋίγγομαι, fut. ξομαι, q. d. sono supra alium, sono clarius, clariorem sonum e- do. Tiatrav λοιπόν σχν,νν,ν ύπεςφθίγγίται, Heliod. υπίζφί&λοί, », β χα) 'h, fcedifragus, infidus, perfidus. Exponitur etiam vinosus; it. superbus, arrogans, insolens, item im- manis magnitudinis et roboris homo, quia inde nasci solet ferocia ; dicitur ta- men etiam in bonam partem. Α φιάλη, quia fcedera per phialas fiebant. ΰπίξφιά,λω;, adv. fcedifrage, more eorum, qui sunt foedifragi ; (2) superbe, arrogan- ter; (3) valde, vehementur, mirum in modum. •j πίζφιλίω, ω, fut. ν^ω, supra modum amo ; Gl. V. νπίξφιλω, adamo. 'Σάχας vfr/i ύπίξίφίλα αυτόν, Xen. Cyr. 1, 15. ύτίξφιλοο-οφίω, philosophor de aliqua re. ΰίΤίξφιλότϊμοί, if, β χα) ή, qui supra modum honoribus studet, nimium ambitiosus. υπίρφιλοτ'ιμως, adv. nimio honoris studio, summa cum aemulatione et contentione, Ath. νιτίξφλίγμαίνω, nimia pituita laboro. Ιπίρφλοια μ-^λα, supra modum virentia, s. vigentia, Plut. ΰνίξφλοιοί, u, β xai vi, extra corticem situs. ύπίξφλύζω, f. ΰο•ω, efFervesco, inundo. ΰτίξφ&ίομαι, νμαι, in summo timore ver- sor. 'ΎπίξίφοζίΤτο, μη οι ό πάππος απο- βάνοι, Xen. Cyr. 1, 14. "Εχηλος Ί'<τθι μ«δ' άγαν ύπίξφοζα, JEsch. Sep. Theb. 224. Ab νπίξφοζος• ΰπίξφοζος, u, ο χα) η, qui valde timet, me- t'iculosus. ύπίζφοξίω, fero super, ut ventus fert nivem, v. c. super vias. ύπίξφξίττω, vel -Ίιτσω, fut. %a>, supra mo- dum horreo. ' Ύπίξίφζίττον μίταξυ άκύων των Ιπων, Luc. ύπίξφξονίς-ίξος, a, ov, arrogantior, superbi- or. Ab ύπίξφξων Unde ΰπίξφξονίω, supra modum de me sentio, in- solesco, superbio ; (2) plus sapio, admo- dum vel supra modum sapio ; (3) con- teinno despicio, Gl. V. νπΐξφξονω, am- plius sapio, sperno. E< δ' Wiv oris δαι- μόνων ΰπΐξφςονί7, Eur. Bacch. 1327. ΤΛ μ\ν ίξωϋίν προσπιπτόντων^, άλγίινων τί χα) ηδίων, πάντων ύπίΡφξύνΰ, Heliod. νίΰμα πα.) βαλ'/,ν τίνος, id. Hinc ΰπίςφξόν/ιο-ις, ίως, ή, contemptus. ύπίξφξόνως, adv. superbe, arroganter. ύπίξφξοο-ύν/), ν,ς, 'h, insolentia. Ab eod. υπίξφξύγιος, r h, genus harmoniae. ύπίξφξων, όνος, ό χα) r h, q• d. qui mente mo- dum superat, superbus, arrogans j (2) magnanimus. Ex νπϊξ et φξί-,ν. ύπίξφυά, ace. sing, pro ύπίξφυία, ab ΰπίξφυνις , εος, ό χα) 'h, naturae modum ex- cedens, mirum in modum excellens aut insignis ; (2) valde admirandus, insignis, Gl. Vet. ingeniosus, vehemens, amplus, ingens, copiosus ; (3) sed et in malam partem pro atrox, velut excedens huma- nitatem. Ex ΰπϊς et φυί>. ΰπίξφυμι, supernascor, supero, potior sum. ύπεςφύοΜ,αι, valde cresco. ύπίζφυσ-όομαι, νμαι, supra modum inflor, et efferor. νπίξφυως, adv. excedendo consuetum natu- rae modum ; (2) mirum in modum, mi- rifice, eximie. Ab ΰπίξφν/,ς. ΰπίςφωνίω, ω, voce clariore utor. ύπίξφωτος, ov, praelucidus. Α φως. ύπίξχαίζω, summopere laetor. Ίππευαν μανθάνων ύπιρεχαίξεν, Xen. Cyr. 1, 11. ϊώζοις, Eur. Med. 1168. ύπεςχαλάξω, idem quod ίιπεξχαλάω, Ep. ύπεξχαλάω, demitto e superiori loco, v. c. per funem. ( 603 ) ΰπερχ&ξν,ς, εος, ο χα) υ, supra modum hila- ns seu latus sum. ' Ab ΰπεξχαίρω. υπεξχειλν,ς,εος, ό χα) vj, qui supra labia est, qui labra excedit, *edundans, exsupe- ^ rans. Ex ΰπ\ξ et χείλος . νπίξχειλος, χ, ό χα.) ■>„ idem et ex iisd. ΰπεξχεω, superfundo, superfusione obruo. νπεξχθόνιος, ov, super terram, Man. ύπεξχλιδάω, ω, f. γ,<τω, in deliciis modum excedo ; (2) insolentia et petulantia mo- dum supero. 'Ύπεξχλιδωντες εχ γλώσσν,ς f χαχϊ,ς. Soph. Trach. 281. νπεξχολάω, ω, valde biliosus sum, vehe- menter irascor. υπίξχολος , ν, Ό χα) •>„ admodum, supra mo- dum iratus, Suid. Ex νπϊξ et χολή. ΰπίξχρμαι, subeo, succedo; (2) circumve- nio, decipio, insidias struo ; (3) submitto me alicui, obsequiose colo ; (4) procedo, eo ; Gl. V. obrepo. "Ως μ' impM τις φίζος, Soph. Phil. 1231. Οώ γάξ τις cta- τος σης μ' ΰπίξχεται φνγν,ς, Eur. Hipp. 1103. Ως εΐί τον άνδξα ποικίλως &' νπν,λ- βες εν λόγοισιν, Arist. Eq. 459. θαύμα τοι μ' ΰπίξχεται, Soph. ΕΙ. 934. ΰπίξχξεως, ω, ό χα) ή, qui supra facultates debet. Ex ύπεξ et χξίος. ύπεξχξονίζω, nimis tardo vel moror. ύπ'εξχξονος, ts, b xa) 'h, omne tempus exsu- perans. ύπίζχΰσις, εως, ■>„ eiTusio immodica, inun- datio. Ab ύπεξχύω, superfundo. ΰπε\%ωξίω, supero, superscando. ΰπί^υχξος, *, b χα) ή, supra modum fri- gidus. νπεξψύχω, valde refrigero. ΰπεξώα, ας, ή, palatum. Ab υπεζωος. ΰπεξοοόυνία, ας, ή, dolor vehementissimus. Ex ΰπϊζ et ohuv/i- ύπερωίω, retrocedo, regredior. Ύπεςώνσαν hi οΊ ίπποι, II. 8, 122. ύπεςωϊόθεν, adv. ex summa aedium parte, e ccenaculo. Ab νπεξώϊος. ύπεξώϊον, χ, το, vide ΰπεξωον. ύπεξώϊος, n, b, qui in summa aedium i).arte est. A praec. ύπίξωχεάνιος, ov, ultra oceanum situs. ύπεξωμία, r k , eminentia humerorum, Steph. ύπεξωνεομαι, νμαι, f. ησομαι, majori pretio emo. ύπίξώνΰμος, ev, omnium verborum vim ex- cedens. ΰπεξωον, α, το, summa aediura pars ; ecen-a- culum, pergula, Ph. (2) palatium. Als ύπεξωος, ν, b χα) ή, vide ύπεξώϊος. ύπίξ'ωξος, it, ό χα) -h, qui excessit tempus le- gitimum. Ex ϋπϊξ et 'ώξα, tempus. νπεξώσιος, a, e xa) r„ sanctissimus, maxime sanctus. Ex ύπϊξ et όσιος. ύπερ,ωτάω, clam interrogo, Dem. ΰπεσθίω, edo, comedo, seu devoro, quod sub pedibus est subjection, de equis, &c. υπεσπλν,νισμίνος, ν, ov, splenio utens, sple- nio devinctam habens aliquam corporis partem. Α απλν,νιον• ύπεσσε7ται, 3. sing. f. 1. ind. Poet, et Dor. pro ύπεσεται, ab ϋπειμι. υπίζ-αν, aor. 2. ind. act. Dor. pro ίπίς-Υ,ν, vel 3. plur. aor. 2. indie, act. Bceot. pro ϋπίϊΥ,σαν, ab ΰφί$"4μι• υπίζ-νι, 3. sing. a. 2. ind. act. ΰπες-ειλάμΥ,ν, aor. 1. indie, med. verbi ΰπο- S -'ελλω. υπεζ-ι, 3. sing, praes. ind. act. verbi ΰπειμι. ΰπ'ες-ρεφε, 3. singul. imperf. ind. act. verbi ύπο?ρεφω. ύπίί-ξί-ψε, avertit, 3. sing. a. 1. ind. act. ύπεσχεν, 3. sing. a. 1. ind. act. cum y , ab ύπ'εχω. υπεσχετο, 3. sing. a. 2. ind. med. v. ϋπισχ- νέομχι. ΰπίσχ-ζιμαι, sum pollicitus, perf. ind. pass. ΰπετάγγ,σαν, 3. pi. aor. 2. ind. pass, verbi υποτάσσω. υπέταξε, subjecit, 3. sing. a. 1. ind. act. υπεΰΐιος, ν, b xa) -h, qui est in tranquillo, vel subtranquillus, qui tranquillat, qui in tranquillo tenet navim. Μάλ« χεν τόβ' υπεΰΐιος ε'ι'τις, Aratus, 990. υπεύθυνος, ν, Ό χα) ν\, obnoxius rationi red- denda;, reus, sons, nocens, PA. Ex ύπό et εύθύνή• ύπευΟύνως, adv. ita ut crimini sis obnoxius, vel ut rationcm reddere tenearis, Steph. ύπευνάω, congredior, Hes. ύπεφΟ',;, 3. sing. a. 2. ind. verbi ύποφθάνω- ύπίχω, fut. ύφίξω, suppono, submitto ; (2) sustineo; (3) subeo. Οίί ποτέ hixr.v v- ΪΠΝ ΤΠΟ ΤΓΙΟ φίξωσωμ' ίμόν χαβυζξίσαι, Eur. ΕΙ. 705. "ΒαθίΤαν ΰπίχων μίξιμναν, Pind.Ol. 2,99. Μ»? ννν ιλπίσης το civ χακον ήμας υφίί-ιν, Arist. Thesrh. 203. Τγ,ν Ιίχγ,ν ϋφίςόϋαν εν σοΤσι γαμζζοίς, Eur. Andr. 359. ■£- δζχο-ίν xih, αν ύπίσχίτο, promisit, idem, PL• 485. νπηζολον, το, depositum ad usuram, Suid. ύπηίριος, ev, subdialis, aerius, subobscurus, Apoll. Rhod. 4, 1577. υπήκοος, χ, 6 χα) yi, morieerus, subjectus ; dicto audiens, Gl. V. Απαντα, τω πλέ- •ηιν γα.ξ ίσθ' ύπηχοα, Arist. Plut. 147. Ab ΰπαχχω. Ιπηχχον, imperf. ind. act. verbi ύπαχίω. ύπηλατα φάξμακα, medicamenta alvum subducentia. Ab ντο et ίλαύνω, pello. ύπηνίίχαν, 3. pi. aor. 1. ind. act. Poet, pro νπηνίγχχν, ab ΰτοφίξω. νπηνίμιος, χ, β χα.) ή, ventosus, cui subest ventus ; (2) inanis, vanus, futilis ; ΰπτ,νί- uiov ώον, subventaneum, inefficax ovum. Ex ύπό et ανιμος. υπήνεμος, χ, Ό χα.) ή, aurae patens, i. e. ven- to expositus. AL aliter exponunt. Ex iisd. ! ΥΠΗ'ΝΗ, vie, η, harba, Theocr. 20,22. νπγ,νγ,τνς, u, i, juvenis, pubescens, II. 24, 348. Ab itrivTj. ύπηντησαν, 3. plur. a. 1. ind. act. verbi ύπ- ν,ντάω. νπηντίασα, a. 1. ind. act. verbi ύπαντιάζω. ύπηοίος, οία,, οίον, matutinus. Ex ύπό et ήώς, aurora. ύπηξγμίνοί, nom. pi. perf, part. pass, verbi υπάρχω. ύτ'/ΐξίβ-ία., ας, ή, ministerium, officium, ob- sequium, Ph. (2) de ministris ipsis ; (3) de apparatu ludorum ; (4) adulatio ; (5) ύπηξίσίαι, naves ministrae majorum, quae ^ milites vehunt. Ex ύπό et ίξεσία. νπηξίσιον, χ, το, pedis aut aliud quidpiam, quod remiges sibi substernebant ; (2) ac- tuarium navigium ; (3) quod equo in- sterni solet. Ex iisd. ύπηριτΰτο, 3. sing, imperf. ind. med. contr. pro ύπηριτίίτο, ab ύπηριτίω. ύπηςετίω, ministro, inservio, operam alicui navo ; (2) obsequor, gratificor. 'Εγώ δ' ίχείνω πάντα, ταΰθ' ύπηξίτχν, Arist. Plut. 978. Άλλ' ίξγον vihvi σον, τα. λοίφ' ύπηρίτίίν, Soph. Phil. 15.^ ΟΪς συ ταύτ ύπηξίτίΤς^ ib. 1015. Έσβλχ γαρ άνΰρός τγ hix'/j 3-' ύπν,ξίτίΐν, Eur. Hec. §33. σύμ- μαχοι;, id. Rhes. 153. τιν) λόγω, id. 588. Ab υπηρέτης. Hinc νπηρετημα, ατός, το, ministerium ; (2) au- xilium; (3) obsequium. ύπηςίτΥις, χ, ό, minister, famulus ; (2) mi- nister publicus, apparitor, minister pce- narum torturae ; (3) subdiaconus, qui episcopo, presbyteris, et diaconis mini- strabat. Ex ύπό et \?ίτνις. νπηξίτησάμην, a. 1. ind. med. v. ΰπηξετίω. ύπηρετησιον, το, pro ύπηζίσιον, Suid. ύπηρίτησις, εως, ή, ministerium. ύπηρετητιχός, η, ov, famularis, servilis, ob- sequiosus. Ab υπηρέτης. υπηρετικός, idem quod ύπηξετητικός, Bud. ύπηξέτις, ιΰος, ή, ministra. Ab eod. ύπγ,ξμ.χι, perf. ind. pass, verbi ύπαίρω. νιτϊ,ξξί, 3. sing. a. 1. ind. act. v. υπάρχω. ύπΥ,ξχι, 3. sing. perf. ind. act. νπησειν, f. 1. inf. act. Ion. pro ύφησειν, ab ύφίημι. ύπητριον, χ, το, uber, mamma, Suid. su- men, abdomen, V. L. ύπηχίω, resono, sono ; (2) succino. "Ερόη- |ε δ' αύδην, ως B-' απήχησα! χθόνα, Eur. Supp. 711. Λιγυξον ύπηχχσι τίττιγίς, Lucian. ύπηωος, a, ov, vide ύπηοΊος• ύπίεναι, Ion. pro ύφίίναι, Steph.' ύπίλλω, claudo. 2β/ δ' ύπίλλχσι στόμα, t Soph. Antig. 515. νπίνίω, όΰ, evacuo. ύπίς-ασθχι, praes. inf. pass. Ion. pro ύφίς-ασ• θαι, ab ύφίς-Υιμι. ύπισχνίομαι, 5μαι, polliceor, promitto, ad- nrmo. Τιμωξϊ,σίΐν τον φονία συν Β-ίοις ύ- πισχνΐίμαι, Xen. Cyr. 4, 24. Μ-ί μ,οι τί- των μν,Ιίν ύπισχνΖ, Arist. Vesp. 748. Ab ύπίσχομαι• ΰπισχνος, α, ό χα.) ■/„ aliquantum macer. ύπίσχομαι, polliceor, promitto. Ύπίσχί- ται lipa. χαλά, II. 23, 209. avhe) Ίχάζ-ω, Od. 2, 91. νπνάλίος, ία, ιον, somno gravatus, somno- lentus. Ab ϋπνος. ΰπναλτι, r h, aspidis genus somno necantis, nisi sit Epith. pro ύπναλίνι, Steph. ύπνα,πότΥ,ς, somnos fallens, Ep. ύπνάω, dormio, somnum capio. Ab 'ύπνος. 'ννίω, idem quod ύπνόώ, Steph. πν/]λός, y„ ov, somnolentus, somniculosus. ύπνΥίτιχος, y>, ov, idem. Ab ύπνάω. πνιχος, yi, ov, idem. Ab 'ύπνος, πνοΐότίίρα, ας, ή, quae somnos prasbet et adfert, somnifera. Ex 'ύπνος et ΜτΥ,ξ. πνοΙότΥ,ς, somnum efHciens, Msch. πνοΰότις, ιΙος_, ή, idem quod ΰπνοοότιΐξ». πνοΰωτις, vj, idem. πνοιζαθυς, Ciu, u, alto somno dormiens, Em. πνομα,χίω, ω, cum somno pugno, somno me opprimere conanti reluctor. Ex 'ύπ- νος et μάχομ,αι. πνοποήω, somnum concilio seu adfero. Ab πνοποιος, S, ο χα) yi, somnificus, somnum adferens. Ex 'ύπνος et ποιίω. ΥΠΝΟ 2, α, Ό, somnus, sopor. ύπνοφάνΥ,ς, ες, somno visus, Man. πνο'φόζ-ης, a, i, in somnis terrens, somniis per quietem terrens. Ex 'ύπνος et φόΖος. ύπνοφόρρς, ν, Ό χα) ή, somnifer, somnum adferens. Ex ύπνος et φίξω. ύπνόω, dormio ; (2) somnum adfero. "Οταν δ' ύπνωση βαχχία νιχωμινος, Eurip. Cyc. 447. Ab 'ύπνος. ύπνω, somni, gen. sing. Dor. pro ΰπνχ. νπνύνις, ίος, β χα) ϋ„ somniculosus 3 somno- lentus. Ab eod. πνωτιχος, η, ov, idem ; in somnum pronus, somno deditus. Ab ύπνόω. ύπνωτιχως, adv. somniculose. A prac. πνώττω, et -ώσσω, idem quod ύπνόω. ΎΠΟ\ prcepos. cum gen. et cum pass, ab ; cum neut. culpa, vi alterius, propter, prae, per, cum ; cum dot. sub, in, cum, ad, auspicio, ductu, comite ; cum ace. sub, de loco et tempore ; ad, de loco. In com- positis saepe est idem quod πξο, ante, prae ; minuit etiam significatum. Ύπό τι, propemodum, quodammodo, aliquate- nus, nonnihil. Ει,υ,Θυι χα) ύπό τι άσιζη, Plat, in Phcedr. Ταύτα χατώων, ύπό τι μιχζον ΐπιΰγ,χισα, Arist. Vesp. 1285. ύποάμνσος, ό, subrusticus, Plat. ύποζάθξα, ας, ή, fulcrum, solum, funda- mentum, scabellum. ύπόζαθξον, χ, το, scabellum, subsellium. ύποξαίνω, subeo ; (2) inferior sum ; (3) progredior. In med. submitto, demit- to me. ύποζάχχιιος, Ό, pes una brevi et duabus longis, a). Antibacchius. ύποζάλλω, subjicio, suppono; (2) suggero, moneo ; (3) spurium, falsum, pro genui- no, vero vendito ; sic inpr. med. ut Soph. Aj. 188. (4) interloquor ; (5) objicio, v. c. invidiae; ύποζίζλνιμίνος, subjectus, Gl. V. p. pass. part. Τότε ύπίρζ,αλον άνΰξας λέγον- τας, &c. Act. 6, 11. Άμφ) μα^όν νπο- ζάλω σποΐον, Eur. Supp. 1157. Δ*λ/ν δ' αφ' αίματος μα,ζ-ω γυναΊχος σν,ς ύπι- ζληθΥ,ν λάθρα, id. Ale. 635. 'Ύπόζαλί πλιυξοΐς πλίυζά, Eur. Orest, 217. ύποΖαρζαρ'ιζω, subbarbare loquor. ύποζάξζαξος, ov, subbarbarus. ύπόζασις,\ως, ή, decrementum, ipsa decre- scendi actio ; item fundamentum, basis. Ab ύποζαίνω. ύποζάσχανος, fascinans, Man. ύποζας-άζω, f. άσω, sustento, sustineo. ύποζάτΥ/ς, α, Ό, scabellum. Ab ύποζαίνω. ύποζίύλλω, clam flatum ventris emiito, Luc. ύποΖΫ,ττω, f. ξω, tussio, subtussio. ύποζιάξω, f. άσω, violenter depello. ύποζιζάζω, f. άσω, deduco ; (2) minuo, de- primo; in med. submitto me. Ύποζι- ζάζα τά χολώ^Υΐ, BiOSC. ύποΖιΖαστιχος, sj, ov, subducendi vim ha- bens, Steph. ύποζ,ιννιτιωντα, edulia qua; lib'idinem prori- tant, V. L. ex Men. ύπόζλαισος, a, ό χα) yi, q. d. subvalgus, ob- liquus, distortus. Ex ύπό et βλαισός. ύποζλαε-άνω, f. ΓΥ,σω, suppullulo. ύπόζλεμμα, ατός, το, adspectus, qui fit O- culis limis vel torvis. Ab ύποζλίπω- ύποζλίπτιχως, adv. limis oculis adspicien- do. ύποζλίπω, f. -ψ», subapertis oculis et levi- ter suspicio, q. d. subadspicio, dejectis oculis adspicio ; (2) improbe et torve ad- spicio ; (3) suspicor, suspectum habeo ; (4) aversor, contemno. "Οδί μ' iiUvs ( 604 ) υποζλίψας \φασχ%, Arid. Lys. 521. An- νόν τι χα) &γιςιω"δίς \ν τοΊς ομμασι ύπο- ζλέπίΐν, Luc. τ/ μι ύποζλίπίΐς ; idem. Ύποζλίπώμίθ' ως Ιγνωσμίνοι, Eur. Her. t Fur. 1292. ύπόζλίψις, ίως, vj, idem quod ύτόζλίμμα. ΰποζλγιϊγ,ν, adv. subjiciendo, vel interpella- te sermone, excipiendo verba dicentis nondum finita oratione. Ab ύποζάλλω. ύποβλητιχως, adv. idem. ύπόζλ-ημ,α, ατός, το, substramen. ύπόζλΥ,τος, α, ό χα) ή, suppositious, subditi- tius, Ph. subornatus. Ab eod. ύποζλΥ,τως, adv. ficte, simulate. ύποζολίυς, (ως, ό, subjector, submissor, mo- nitor, Ph. Ab eod. ύποζολ-η, ης, yi, subjectio, et q. d. substra- tio ; (2) culcitra, aut quidquid insternen- di aut incubandi caussa paratur ; cujus- modi sunt tapetes, tegetes, storeae, et id genus alia; (3) subjectio rei falsae pro vera, fraus ; (4) admonitio ; (5) subjec- tio, i. e. sermonis interpellate ; (6) vi- ces, alternatio ; e| νποζολν,ς, per vices ; (7) insidiae occultae ; (8) Figura rhetori- ca, qua multa, quae pro adversario dici possunt, breviter et minutim proposita breviter confutantur. Ab eod. ύποζολιμαίος, «ία, alov, supposititius, sub- dititius, Ph. "Έννοια, ύποζολιμαίκ χα) παςίγγοαφος, Plut. Ab ύποζολη. ύπόζολος, α, ό χα) h, obnoxius pignerationi, oppositus pignori, Gl. V. pigneratitius j το ύπόζολον, pignus. Ab ύποζάλλω. ύποζόξζοξος, cv, ccenosus, feeculentus. ύποζοξζοξίιζω, fut. σω, submurmuro, Aret. νποζχλιύω, insidias struo, Rob. ύποζύλνιμα, το, insidiae. ύπόζραγχος, ov, subraucus j ύποζραγχότί- ξον, adv. subrauce. νποΐζίμω, fremo, seu murmuro sub ύποζξέχω, q. d. submadefacio, aliquantum madefacio, irrigo, imbuo; ύποζίζξίγμί- νος, imbutus leviter, paululum appotus. Κα) ο'ίνω δ= παλαίω πολλω ύποζιζριγμίνος* Luc. Asin. Hinc ύπόζξΰχα, adverb, in profundo, sub aqua. Τον h' ae' ύπόζρυχα 3-ij»£ πολύν χρόνον, t Odyss. 5, 318. ύποζρυχίις, ίος, ο χα) yi, aquis submersus. Ab eodem. ύποζξύχιος, ία, ιον, demersus, submersus et profundus. Xejuvv αμοιζαίν,σιν άγων μι- Tavas -ιον ύΰωξ, Non?l. P. 4, 11. Κ,ίϊται ύποζρμχιος 'Σίρζωνίΰος νδασι λίμνΥ,ς, Α- poll. Rhod. lib. 2, 1219. ύποζξύχιος, ία, ιον, frendens, fremens, mu- giens, Suic. ύπόζξωμος, if, ό χα) yi, subvirosus, aliquan- tum fcetidus. ύποζξώσχω, aliquantum edo ; ύποζίζρωται, subrosum est, perf. pass. 3. sing. 'Ύπο- ζίζρωται δε ταύτα τά Ιίν^ξα, Theophr. ύπόγαιος, a t ο χα) yi, subterraneus. Α γαία. ύπογαμ,φηλάι, submaxillares dentes, Man. ύπογας-ξίξομ.αι, saturor. Α γα^Υιξ• Unde ύπογάΓξίον, χ, το, sumen, abdomen. ύπόγίίος, χ, Ό χα) yi, subterraneus, sub ter- ra latitans. Ex ύπο et γη, tena. ύπόγιισος, χ, ό χα) ή, subgrundiis tectus. Ex ύπο et γϊίσον. ύπογιλω, renideo, subrideo, Gl. V. ύπογίμω, pleniis sum. ύπογίνίιάζω, fut. άσω, mentum ejus pren- do, quem rogo, supplico, demulceo, M- schin. Α γίναον- ύπογίνίιάσκω, barbesco, pubesco. ύπογίων, ω, το, locus subterraneus, Suid. ΰπογίγνβμαι, subnascor, subcresco ; (2J oc- curro, in mentem venio. ύπογλαυχίσχω, subglaucus sum. "Οσσί δ' ύπογλαυχίσχί, Mosch. 2, 86. Φάεα μχνό- γληνα, σάχίι ίσα ητζαζούω Αίινόν ύπο- γλαύσοντο, lumina unocula, clypeo aequa- lia quadruplici torvum sublucentia, Cal- lim. Hymn, in Dian. 54. Ab ύπόγλανχος, χ, ό χα) η, subglaucus. ύπογλαύσσω, subluceo, splendorem emitto. ύπόγλισχζος, χ, β χα) η, aliquantum lentus vel viscosus. ύπογλχτις, ΊΙος, yi, nates, quae sub cluni- bus sunt, i. e. quiddam commune cluni- bus et femori. Ex ύπό et γλχτός. ύίτογλυχαίνω, subdulce reddo. Ύπογλυ- χαίνων όηματίοις μαγίΐζίχοΐς, Arist. Eq. 216. ύπόγλυχυς, ίος, ό χα) yi, subdulcis. ύπογλώσσιον, \el ώττιον, ν> το, tuberculum τπο τπο τπο sub lingua, aut lingua? pars inferior iri- tumescens et indurata, Gl. V. sublingua. Ex ΰπό et γλωσσά. ύπογλωσσ)ς, ίδος, ή, intima lingua, i. e. ortus ac radix illius, qua parte ad imam annectitur maxillam. Ex iisd. ύπόγλωσσον, α, το, hypoglossum, frutex, Gl. Vet. sublingua. Ex iisd. ύπογλωττις, ίδος, k* v ^ e ύπογλωσσίς• υπογνάμπτω, fut. ψω, inflecto, subincurvo. Κα) ψυχής άπχτηλόν ΰπογνάμψχι φξίσιν όξμήν, Horn. Hymn, .in Mart. 13. νπογογγύζω, musso, GL V. Hinc νπογογγυ$"ής, a, b, mussitator. νπογονάτιον, α, το, quod genibus subjicitur. νπόγξαμμα, uroi, το, subscriptio ; (2) idem quod ΰπογξαφή, η. 4. Ab ύπογξάφω. ύπογξαμματώς, ίως, b, scribae vicarius, scriba? administer, scriba secundus, infe- rior ; it. scriba, simpl. Hinc νπογξαμμχτίύω, facio scriptum. ύπογξχμμός, a, b, forma delineata, pra?- scnptum exemplar, Gl. V. pra?scriptum. Ex ΰπό et γξαμμή, linea. ύπογξαφώς, in>;, b, amanuensis, qui dictata excipit ; item qui subscribit ; Gl. V. ύπο- γξαφίϊς, amanuenses. νπογξχφή, ης, ή, subscriptio ; (2) descriptio prima, rudis et crassa adumbratio, Gl. V. lineamentum, Angl. the outlines ; (3) figuratum et ridiculum dictum ; (4) cum οφθαλμών est ciliorum nigredo a stibio, Em. (5) commentaria, liber memorialis, Appian. Pun. 136. Ab νπογξάφω, f. ψω, subscribo, subsigno ; (2) describo, ν el breviter definio ; (3) fuco, prassertim tropice de oratione ; (4) sub aliquo scribo, dictata alicujus excipio ; (5) delineo, lineamenta duco ; (6} pra?- scribo, doceo scribere; (7) probome, os- tendo ; (8) tacite indico, item propono, ut spemj (9) in commentaria refer o. Έϊπ' ί'ι τ< χαινόν ύπογξάφη τω 'μω βίω, Eur. Her. Fur. 1122. Uatriv ύπογξάφίΐν ελπίδας, Polyb. Ύπογξαφόμίνος τν; οφ- θαλμοί, Herodian. ύπόγξυπος, α, ο χα) ή, 1 u i est subadunco naso. νπόγυον, nup # er, Gl. V. etiam ύπόγυιον• Ab ύπόγυιος, et ύπόγυος, α, b χα.) ή, qui est pra? manibus et instat, recens. Έξ ύπογυία, recenter, dp subito. Oppon. τω, \x πά- λαια, et \χ fS πολλά £f ova, Aristoph. Ex υπό et yvlov, plur. γυια, pedes. νπογυιότατα, adv. nuperrime. A prsec. ύπογυίως, adv. nuper, recens. ύποδάχνω, f. δήξω, leviter mordeo. ύποδαχξυς, υ, lacrimosus, flens. νποδαχξύω, f. ΰσω, q. d. sublacrimor, fleo, lacrimor. ίιποδαμάω, ύποδάμναμαι, et υποδάμνημι, subjugo, subjugor, subjectus sum, cedo. "Οί {ίξως) άνδξων φξίνας ίΰμχξίως ύπο- ύάμναται, Theocr. 29, 23. Εϊπί μοι, η\ ίχών ύποδάμνασαι, Odyss. 3, £*ί4. νπόδασυς, ίος, Ό χα) ή, paulum hirsutus. ύποδδίίσας, a. 1. part. act. Poet, pro ύπο- δίίσοα, ab ύποδίίδω• νποδίδίχται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi υποδέχομαι. ύποδίής, vel ΰποδίης , ίίος, b χα) ή, inferior ; (2) subtimidus. Ab ύποδίομαι, seu ex ύπο et δίος , metus. ύπόδίίγμα, ατός, το, documentum, indici- um, exemplar, formula, Ph. exemplum, Gl. V. Ab ΰποδίίχνυμι. νποδίΐδίζω, timeo, Rob. Ab ύποδίίδω, f• ίίο-ω, subvereor, subtimeo, ali- quantulum metuo. Παταγασιν, art πτη- νών άγίλαι μίγαν αίγυπιόν ΰποδίίσαντις, Soph. Aj. 169. Ύποδίδιως Ιγωγί Αιζυχόν opveov, Arist. Αν. 65. ύποδίίίλος, α, ο χα) ή, subvespertinus. ΰχοδιίχνΖμί, f. ίίξν, submonstro ; (2) prae- monstro, suggero, subjicio, submoneo. Πάντα νπίδίιζα ΰμ7ν, Act. 20, 35. Δ,αμ- νξίΐί is χάνων ΰπ'ίδιιΐί,ίν ^οδόντας, Theocr. 25, 234. Το ιΤδος ως βΓο'ν τ£ ΰνοδίΐζ,ον τω λόγω, Luc. Hinc ντοδιί'χτνις, β, ό, praamonstrator, Gl. V. ΰποδιιμχίνω, timeo. ύτοδίΐζαι, a. 1. inf. act. verbi ύποδίίχννμι. ύχοδίίζω, indicabo, fut. 1. ind. act. ixohutrviu, ω, conviva sum, vocatus s. de- stinatus in locum alterius, si ille neget se venturum. ν ίΙς μί ΰχοδίίπνΰν Uu, Luc. ύτοδίχομαι, Ion. pro ΰτοδίχομκι. Hinc vrehxrii'iov, u, το, receptaculum, Gl. V. ΰίτοδίχτης, ν, i, exceptor, susceptor; (2) quaistor, cui asrarii publici cura commis- sa est. ΰποδιχτίχος, r„ h, ad excipiendum idoneus, facile recipiens, hospitalis. A prsec. ύποδίνδξυάξοι, subito et ex improvise appa- feo, Hes. ύίτοδίνδςύομαι, vel όομαι, νμαι, arboresco, paullulum in arborem abeo. Ex ΰπο et δίνδζον• ύπόδίΐαι, a. 1. inf. act. Ion. pro ΰποδίΐζαι, ab ύτοδίίχννμι. ϋποδίξία, ας, r„ apparatus, quo quis accipi- tur ; (2) commoditas accipiendi j (3) sus- ceptio. Ab ΰποδίχομχι• ύχοδίίζίος, ία, ιον, ad suscipiendum aptus, capax, opportunus ; Subst. susceptor. ΰπόδφς, ή, susceptio, idem quod υποδοχή, Steph. ύποδίομαι, rogo humiliter ; (2) egeo. ύποδίζαιον, n, το, subcollare, ornamentum colli. Ex ύπο et δΐξή. ΰποδίζΐς, ίδος, ή, torquis, monile ; (2) ex- tremi colli pars prior, vel ultima colli anterioris pars, cui proxime subest jugu- lum. Ex iisdem. vxosUai, subexcorio, pelle aliquatenus de- nudo. ύπόδίσ-ις, ίως, y, subligatio, vel fascia, quae ante injectas plagulas fracturis additur ; (2) calceatio, calceatus, calceamentum, Gl. Vet. soccus. Ab ΰποδ-ω. ύπόδίο•μα, το, pignus, V. L. ΰποδίο-μ)ς, ίδος, ή, fascia ad deligandum, ut fiat ϋπόδίοΊς. ΰποδιρμίύω, idem quod νποδίσμω. ύπόδίο-μοι, β/, fascia?, qua? fracturis post in- jectos pannos superdantur, Hipp, ύποδατμω, subligo, Gl. V. calceo. ΰποδίχνυμαι, idem quod ύποδίχομχι, Orph. ύποδίχομαι, fut. δίξομαι, suscipio, excipio, recipio ; (2) probo, credo ; {3) promitto. Ην πόντος ίοΐς ύπίδίζατο χόλποις, Dion. Per. 359. Ύϊ,ν Γξατηγίαν, Xen. Cyr. 7, 13. Οϋδ' αχλίης νι'ν δόξα πξος άνθξώπων ύποδίξίται, Eurip. Heracl. 623. Ίχίτας υποδίχθύς. ib. 757. ΰποδίω, subligo, subtus Ugo, calceo ; υποδι- διμίνος, calceatus, p. pass. part, ΰπόδησον, calcea, Gl. Vet. a. 1. imperat. act. Ύ- πόδησαι τα σανδάλια σα, Act. 12, 8. Ύνς δϊ πόδας σανδάλοις ύτίδαντο, JElian. V. Hist. 1, 18. Ύποδ'ήσάμίνος χοθόξ- νχς, Luc. pro Imag. "Ηχνσά τοι ύποδα- μίνν> το χνίσμα σα των δαχτύλ.ων, Arist. Cone. 36. υπόδνλος, ον, conspicuus, non ignotus. νποδνλόω, declare, significo, indico. "ϊ,η- μΰον ύπίδ'/,λωσίν ΤΙίεσύις Ίχδξαμων, Arist. Thesm. 1020. υπόδημα, ατός, το, calceamentum, calceus, callga, Gl. V. Υποδήματα χα) ληχύθχς εφθάς ίσθιόντων, Plut. in Syll. cap. 12. Ab ΰποδίω. Hinc ύποδ'/ιμάτιον, το, calceolus. ΰποδηματορράφος, α, ό χα) ν\, sutor. Ex υ- πόδημα et ράπτω, suo, a quo ραφή. νπόδησαι, aor. 1. inf. pass, verbi ΰποδίω. ΰπόδησις, ίως, η, idem quod ΰπόδίσις. ύποδιαζξώσχω, paullulum erodo, seu cor- rodo. ΰποδιαζίυχτιχος, ii, ov, subdisjunctivus. ΰποδιαίξίσις, ίως, ή, subdivisio. Ab ΰποδιαίξίω, ω, subdivido, minutius divido. ΰποδιαχονίω, subdiaconus sum. ΰποδιάκονος, a, b, subdiaconus. ύποδιασπάω, leniter diduco, vel distraho, vel diduco, distraho, simpl. ΰποδιας-ολν,, ης, η, subdistinctio ; (2) inter- punctio minima ; separatio. ύποδιαφίξω, clam in partes traduco. ύποδιχφθα'ξω, f. ΐξω, paulatim corrumpo. ΰπόδιίάσχαλος, a, o, subpreeceptor, pracep- toris vicarius. ύποδιδξάσχω, fut. σω, clam aufugio, Aret. ΰποδίδωμι, f. ώσω, cedo, minuor. ύποδιηγησις, ή, qu. secundaria narratio, cum rei narratae causas subjicimus. ύποδιχάζω, f. άσω, loco judicis decerno. ύπόδιχος, α, ό χα) η, reus, obnoxius. Ex υπό et δίχη. ΰποδινίω, verso, agito. ΰποδιοιχητης, a, o, subpra;fectus. ΰποδιπλόω, ω, duplico. Hinc ύποδίπλωσις, ίως, ή, duplicatio. ύποδίφθίξος, a, b χα) η, vel ύποδίφθίξος, ίξα, ioov, pellibus indutus, pelle vestiius, pel- htus. Ex ΰπό et διφθίζα• ΰποδί'ΐΊΟ'τ, siticulosus, Man. ( 605 ) ΰποδμάω, idem quod ΰποδχμάω, Horn. ΰποδμηΟΐις, ίΐσα, iv, subjectus, aor. 1. inf. pass. Άνωίς-οισιν ϋποδμηθίίς βίλίίσσι* Κύπςώος, Mosch. 2, 75. Ab ΰπό et ha- μάω. ΰποδμώς, ωος, b, q. d. servitute domitus et subjectus, servus. ύπόδοσις, successio, JEsch. al. ΰπόδυσις, Hes. ύπόδχλος, Ό, subjectus, qui in potestate est alterius. ϋποδοχΰον, α, το, locus, ubi quis excipitur, hospitium. Ab υποδοχή. ύποδοχώς, ίως, b, exceptor, susceptor, re- ceptor.^ Ab ΰποδίχομΜ,ι. Unde υποδοχή, ν,ς, ή, exceptio, receptio, recepta- tio, receptaculum, ipse excipiendi actus ; (2) convivium, quo quis excipitur ; (3) favor in caussa alicujus ; (4) approbatio, fides, qua? v. c. historico tribuitur, nisi istis locis leg. αποδοχή, Em. Ab ΰπο- δίχομαι. ΰπόδοα, adv. torve, torvis oculis, //. 1, 148. Ex ΰπό et όςάω, video. ύποδξαματαξγίω, subservio fabula? alicujus j dicitur de actoribus. ΰποδξαμών, aor. 2. part. act. v. ύποτξίχω. ύπόδξαξ, et ΰποδξάί,,(\νίΐ torvis aut limisest OCUbs, torvus. Τ» χα) σμίζδαλίον νίύίΐ χάρη αΓίνύπόδξχξ, Nic. Ther. 765. Ab ΰποδζα. Unde ύποδξασίχ, ας, ή, torvus adspectus ; (2) odium ; (3) suspicio, pro ΰποδξαξία. ύποδξάω, ω, fut. άσω, famulor, inservio. Ah) 31 λιπαξο) χίφαλάς χα) χαλά πξόσω- πα, Οϊ σφιν ύπαδξώωσιν, Odyss. 15, 332. ύπόδξης, a, b, torvus, infensus, suspiciosus. Τινώσχω 'ότι λαός ύπόδιης ΐσχίν ϊταίζων^ Nonn. Ρ. 8, 61. ύποδξήσαν, fut. 1. ind. act. verbi ύποδξάω. ύποδξήσσω, idem quod ύποδξάω. Τίαξθίνο» αχ ϊπίοιχίν ύποδρήσσίΐν 'Αφροδίτη, Mus, ■ 143. Hinc ύποδξν&ήξ,,ηξος, b, minister, famulus. ύπόδξίμυς, ίος, ό χα) ή, subacris, subacer- bus. ύποδξομή, ης, ή, accessio ad locum editio- rem, Gl. Vet. subcursio. Ab ύποτξίχω. Unde ύποδξόμος, b χα) ή, qui accedit ad locum ; navis appellens aliquo, ad littus, in por- tum. ΰπόδξομος, b, recessus in mari, Em. ύπόδξοσος, a, b χα) ή, subroscidus. ύπόδυμα, τβ, pro ύπόξωμα, Cal. Aur. ύποδύνω, fut. δύσω, subeo; (2) insinuo, oc- culto ; (3) induo sub. 'Ύποδύνίΐν χίνδυ- vov, Herodot. ύπο t»j πίλας, id. χιτώνας τοΊς ίίμασι, id. Ύάς δ) δ' άνύσας ΰπόδυθι τάς Ααχωνιχάς, Arist. Vesp. 1152. υποδύομαι, f. δύσομαι, idem. Έγώ γάξ α» τλαίην ύποδύσασθαι πότί Ιχθξων παζ' αν- δξων δυσμίνη χαττύματα, Arist. Vesp, 1153. "Αλλο? άλλον ΰπίδΰίτο &άμνον, Heliod. Κξϋίττοί άλυσχάζων ύποδΰίτα^ subducit se, Nonn. P. 10, 13. ύπόδνσις, ίως, ή, refugium, Gl. V. submer- sio. A prase. ύποδΰσχολος, ov, paulo gravior, seu mcles- tior. ύποδυσφοξίω, ω, fut. ςήσω, subirascor, sub- indignor, aliquantum a?gre fero. Aiyov- τίς ύποδυσφοξίΐν σι, Plato. ύποδύσφοξος, ov, paulo impatientius ferens incommodum, morbum, nimis jactans corpus in morbo. ύποδυσχίξαίνω, fut. χνω, idem quod ύποδυσ- φοξίω• ύποδυσωδης, ίς, aliquantum olidus. ΰποδΰτης , a, b, interior vestis seu subucula. Ab ΰποδίω. ' ύποδύω, f. ΰσω, subeo, ingredior ; (2) subre- po, clam ingredior ; (3) egredior ; (4) de actione, capesso, suscipio; (5) subeo, induo tanquam larvam, Em. Ύπίδυσχν πόλίμον, Aristot. ύποδώξίος, subdorius. ύποδωρι?), adv. subdorice. ύποίίχω, f. ίίζω, cedo, concedo, decedo ali- cui ; (2) evito. Άλλ' ?τβ; μϊν ταΖΘ' ύ- ποίίξομίν άλλήλοισι, II. 4, 62. ϋίμίσση- Θίΐς ύπόίΐξί Χί7ξας Ιμάς, ib. 15, 227. ^Av- τίλοχ', η νυν μίντοι ίγων ύποιίξομαι αυτός, t ib. 23, 602. ύποίξγός, α, ό, vide ύπαξγός. ύποίσθής, ητος, ή, vestis interior, interula, subucula, Hes. ύποζάχοξος, a, b χα) ή, minister, seu asditui famulus. rno τπο τπο νποζχζοξεύω, sedituo famulor. ύτοξ-νγνύω, seu νμι, fut. ζίνξω, SUbjugO, jugo submitto ; (2) subjici'o potestati, generi, &c. 'Ϋτοζίΰγνχσί μί ty, χώτγ, ττ,ς μύλης, Luc. Asin. Eihov 'ίττας ν- ίτίξίνγνυμίνας, Milan. V. H. 12, 44. Ka- , praevoro, jiraeripio et deglutio, Arist. Ex ντο et χχχτω. νποχάξδιος, κ, 6 χχ) vt, sub vel in corde la- tens, Nonn. P. 6, 15. Α χχφ',χ. ντοχχξόω, sopore levi tentor; Diosc. νποχύξφιο-μος, ό, palearum excussio, Plut. ναοχχοφαι, subsicco, leviuscule sicco. Nsos- τος δ' ντοχάξφίτχι Ισ9μΙς, Nic. ΑΙ. 80. νποχχξώδης, (ς, altum soporem habens, vel cum alto sopore conjunctus. νποχχτχζχΊνω, q. d. subdescendo vel clam descendo, in V. Lex. aliunde subingre- dior. ντοχχτχζά,λλω, subjicio, suppono. ντοχατχζχο-ις, ίως, y„ submissio, demissio. νποχχτχχλίνω, fut. ινω, sub alio accumbere facio, inter infimos convivas accubitum tribuo ; (2) declino, effugere, tento, vi- to; ντοχχτχχΧίνομχι, ultimus vel ex- tremus recumbo. Ύτοχχτχχλινόμίνοι νμίν χντοΊς, Plato. ΆλΚηλαν νΠξίχίιν 8-ίλοντίς, χλληλοίς ν'ΖοχχτχχΧίνοντχι, Μ. Anton. 11, 13. Οίίτί hi χγνοιχν οί τολλο) ίτξοηντο, χλλ' ντοχχτχχλινόμίνοι. ceden- tes temporibus, Dent. Phil'. 3. Hinc ντοχχτχχλίο-ις, υ,, declinatio, vitatio. ντοχχτχλίίπω, relinquo. ντοχχτχμίνω, paulisper maneo apud, ex- pecto. Aire) h' h α,ζγοτίξχ χώξχ νποχχ- τχμίνίιν, Xen. Cyr. "4, 1^.' ντίοχχτχσχιΰχΖ,ύΐ, praeparo, elaboro. ντοχχτά.ζ-χο-ις, ίως, ή. substitutio, Gl. V. ΰτοχχτχς-ατος, ν, ό χχ) ή, SUbstitUtUS, SUb- rogatus. Ex ντο et xxBis -γ,μι- ν,τοχχτΥ,φΥ,ς, ίος, ο χχ) ή, subtristis, demis- sior. ύτοχχτοξύττω, f |sj, sub terra defodio. vroxxToj. adverb in ima parte, in inferiori loco ; infra, subter, subtus, Ph. ύτοχχτωθίν, interne, ex inferiore parte. ντοχχτώζυχος, ov, defossus sub terra. ντόχχνμχ, χτος, το, id, quo aliquid suc- cendimus, suscitabulum. Ab ί,τοχχίω. ντόχχυσις, ίως, r„ succensio ; (2) nypocau- stum. Ab eod. vxoxxvrovi u, το, quod succenditur ; (2) vaporarium ; (3) hypocaustum, locus, s. diieta, cujus pavimentum interne calefit, in balneis. Ab eod. Unde { 606 ) ντοχχνζ•οα, ας, 'h, foniax, GL J'. ντόχαμχι, subjaceo, subjectus sum, sub- sum ; succubo, Gl. V. ντοχύμίνος, sup- positus, Gl. Vet. vToxujuvov, objectum, quod tractatur, propositum. Ζωσιν ol γχς ύτοχύμίνοι. Soph. El. 1442. Άλλ' Ιμο) μιν ντον) «,θλός γ' ΰποχΐίσίτχι, Pind. Olymp. 1, 135. ντοχ'.ίξω, corrodo, exedo, lanio. ΰτοχίλίύομχι, subhortor, tacite hortor. νπόζ'νος, χ, β χχ) ή, cavus r inanis, vacuus; (2) vanus. ντοχίντίω, suffodio. ντοζ'ξζνχλίος, χ, ov, stridulus, asper. In neut. raucedo, asperitas faucium. ν<τοχίν8γ,ς, \ς, occultus. Ab ΰτοχίί/θω, f. σω, abscondo. ν-χοχίφχΧχιον, n, το, cervical capiti suppo- situm, Aret. ύχόχΥ,ξος, n, ε xx) r„ fato aut morti obno- xius ; (2) impurus, corruptus. Α χγ,ς. ίιποχΥ,ξνττω, f. ύξω, silentium indico, audi- entiam facio, de praecone ; sed ντοχνξύτ- τομχι, de eo qui per prascouem facit ; (2) pduiceor aliquid publicum. irexivioj, leviter moveo ; (2) commoveo. 'YtoxUu της ohS, discede, Arist. Av. ^ 1017. νποχίξναμχι, commisceor. ντόχιρρος, α, ό xx) ή, subrufus. ντοχιο•θ)ς, s. vToxirit, i» quod sub cisto ad radices nascitur, Diosc. ντοχλαζω, fut σω, submisse genua flecto. 'Υπώχλχο-ί τί Υ,ξίμχ, xx) τχς χίϊ§Μί ίΐί ΊχίτΥ,ξΐχν πξοτίίνχς, &C. Heliod. L i., νποχΧχίω, f• χύσω, sublacrimor. ντοχλχω, ω, f. χσω, suffringo, infrhigo. - ύτοχλίττω, fut. •φω» suffuror, minuo ; (2) abscondo, occulo, occulto, prastexo ; (3) fello, dissimulo. Τ»? τχς ίννχς νποχ\ί<τ~ τομίνας (όζχτί), SopL• El. 114. "Ελχος ύτοχλίπτων, Mus. 1, 85. Αχθξώ!γιν χχχ- λ/νβν ντοχλίττοντίς )ωτ,ν, JSonn. Ρ. 6, bl. ντοχλΥΪζω, fut. ja -ω, clam divulgo. o'ixv ί^Υ,λωα-χς ά-νδξος χϊθωνος χγγιλίχν • ι ών μίγχλων Αχνχων ντοχληζομίνχν, Soph. Aj. 225. Sed hie divisim legendum vide- tur, Ern. ΰποχλινβύς, a. 1. part. pass, verbi u-xoxXivu. νποχΧίνΥ,ς, \ς, subjectus, obnoxius. Ab ύχοχλίνω, reclino sub, submitto, subigo, subdo ; ύτοχλίνομχι, succumbo ; (2) ce- do. Ό h' \x ποτχμοϊο λίχνθίις Σχοίνω ντίχλίνθη, Od. 5, 463. ύτοχλονίω, ω, f. Υ,σω, subturbo, subagito, et turbo. Ε/ V xv εγώ ιύτας μ\ν νποχΧονί• ίο-θχι ΙχοΌ•ω ΐΙγ,λα Sjj Άχιλγ,ϊ, II. 21, 556. ύπβχλοτίω, ω, ΐ• ν,σω, ' occulo, occulto. Ει' τις ΐτ' xvhpSiv Ζ,ωός ύτοχλοτίοιτο, Od. 22, 381. ύτβχλύξω, f. ύβ-ω, proluo, expurgo ; (2) in- undo, submergo, Epigr. Hinc ύίτοχλνο-ις, ίως, ή, sordes, quae subtus e fun- do eluuntur. ντοχΧνω, subaudio, Rob. νποχνχω, ω, succido, Rob. ύχοχνίζω, f. ίο-ω, pruritum moveo, titillo ; (2) exstimulo, incito ; pass, prurio ; (3) libidine uror. ντοχοιλχίνω, excavo ; (2) sum concavus. uxoxo'Ojov, s, το, subventrale, abdomen. Ex ύπο et χοιλίχ. ύπόχοιλος, α, ό χα) η, aliquantum cavus ; (2) in imo cavus. ντοχολαχίύω, adulationibus corrumpo. ύποχόλοζος, α, Ό xx) ή, aliquatenus mutilus, aliqua ex parte truncatus. ΰποχολπίΰίος, u, ό xx) vr, qui sub sinu est, in sinu latens. Ex ντο et χόχ-χος. ντοχόΧτίος, ts, Ό xx) ή, qui est sub vel in si- nu, in amplexu ; infans in utero. ΎχΊς μιν ίτ' ΆτοΧΧων ντοχόλτιος χ'ινχ χοΧώθγ, % Call, in Del. 86. (2) occultus. Ex iisd. ντόχομμχ, τί, intercisio insectorum in medio corpore ; (2) prascinctio. ντοχομτίω, crepitum vel sonitum subtus edo. ύτοχοιχ-^ίχς, ν, ό, elegans, facetus; elegan- tiae affectator. Ab ντόχομ^ος, a, 6 xx) 'h, festivus, bellus, ele- gans. ' ΰ-τοχονχζίω, sono sub, Horn. ντοχονάω, pulverem suscito, sursum mo- veo. ντοχόνιας, η, pulveris excitatio, pulvera- tio ; (2) pars qua?dam agricultura?. Ab ντοχονιω, f. ίσω, pulverem suscito, vel pul- vere adspergo ; (2) pulvere subline, Plut Ex ύτο et χίνις. τπο τπο τπο ύπόχοπίς, n, β χ») ϋ), nonnihil lassatus, las- sus. ύπόχοπξος, ov, stercorosus, cui aliquid ster- coris admistum est. νποχόπτω, f. ψω, succido. ύποχοξίξομαι, f. ίο-ομχι, subblandiens dimi- nuta voce appello, subblandior, seu blan- dis verbis compello, minuendo seu exte- nuando verum nomen ; (2) honestiori nomine appello, item turpiori et invidi- OSO. E< λυπνμίννν γ' α'ίσθοιτό με, Ν/τά- ξίο* α.» χα) φάττιο» υ' πεχοξίζετο, Arist. Plut. 1011. ύποχόξίσμα, ατός, το, mala; rei speciosum ac honestum nomen auribus blandiens. A pr. ΰποχοξίσμος, a, ό, extenuatio, qua rei turpi honestum pratexitur nomen, Ph. dimi- nutio. Ab eod. νποχο^ιχός, fe b», blandus, extenuatorius, diminutivus. Ab eod. ύαηχοξίς-ίχως, adv. blande, subblandiendo ; (2) more diminutivorum, Gl. Vet. di- minutive. ύποχνξίξσμαι, juvenejco, juveniliter cano vel ago. "Αλιχες et» παξθίνοι φιλεοισι»ϊ- τχίζχι εσπεζίαις ύπ'οχνίίζεσθ' αοώχΐς, Pind. Pyth.3, 33. ύποχνφίζω, sublev'o, Gl. V. ύπόχνοος, •*, Ό χα) υ), allevatus, Gl. V. ύποχξαδιος, in corde latens, Diosc. ύποχξάζω, succlamo. vToxeixttv, succinere, sonum edere, qualis citharae, dum fides tenduntur et in har- moniam rediguntur ; (2) plectro pulsa- re ; (3) Metaph. cum dat. sono similem esse ; item textorium vocabulum. M«- νίαισι» ύποχζίχει, Pind. 01. 5, 59. ύποχςιμάω, suspendo. "Ύπεξθεν Πίτζ'/ι ύ- ποχξίμαται, Horn, in Apoll. 184. υπόχξγ,μ»ο;, ov, declivis, paullum prasrup- tus sen praeceps. ύπόχςηνος, ov, sub capite, Suid. ύποχξτιττίξίΰιβν, το, basis crateris. Ex χξχ- ΤΫ)ξ. ύχοχξΐνομχι, simulo, fingo ; (2) respondeo ; (3) interpretor, explico, seu judicium fe- ΓΟ. Άπεςείλχν — — ΰποχζινομίνν; ίαυ- τχς οΊχαίας £»ai, Luc. 20, 20. Kai νιν ύ- παχξίνεσθαι 'όπως τίλεεσθαι εμελλεν'ϋνώγει, Theocr. 24, 66. ΙΛυξίνς Ιξωτας ΰποχξίνα- μίντι, Luc. Toxar. Hinc ύτοχξίσία, ας, υ\, iaem Q uod ύπόχξΐσις, εως, ν, simulatio, qua quis probi- tatem prae se fert, nequitiae et improbi- tatis plenus, Ph. dissimulatio ; (2) his- trionis gestus, personam alienam refe- rens, seu exprimens ; (3) pronunciatio s. actio oratoris, Ph. pronunciatio ; (4) re- sponsio. νποχξίτΥ,ξ, ν,ξος, ο, histrio, ludius. vtox^tL, S, b, hypocrita, simulator, dissi- mulator; (2) histrio, actor comcediae, Ph. secundarius, al. Gl. V. ludius; (3) conjector, interpres. υποχ^τιχός, Jj, b», simulatorius, cui inest simulatio, more eorum, qui hypocritae vocantur ; subdolus, ex Phil, simulatus, Gl. Vet. (2) ad histriones, seu ad histri- onum artem pertinens, Phil, actuosus, al. Gl. V. histrionicus ; (3) in pronunci- atione seu actione oratoria exercitatus. ύποχζίτιχως, adv. simulate; (2) histrioni- ce. Ab ΰποχξίνομαι. ύτοχξίω, f. όσω, cithara responso ; (2) ob- turbo, interpello, obloquor ; (3) aspere alloquor. 2u ιΑ» & το» εμό» βίο» ε'ί^χας' των πτωχών δ' ΰπεχ'ύσω (2. singul. aor. 1. m.), Arist. Plut. 547. Ύί δ", ϋ» ύποχξύ- σωσ'ι β*6 ; id. Cone. 256. ύποκξύπτω, f. -ψω, occulto, condo, clancu- lum repono ; (2) dissimulo, celo, reticeo. ΤΙειξώμενος χξΐησθαι το7ς τω» ύποχξυπτομί- yoi» χςγ)μχσι, Xen. Hinc υπόχξύφα, clam, latenter. Αϊΰώς ύπόχςυφα χίξΰα χλεπτεται, Pind. ΰπόχξυψις, ί&ΐζ, υι, occultatio. Ab eod. ντοχξώζω, crocito. ΰποχτύ»ω, f. νω, occulte occido. 'Ώ,ς υπο- χτί»ΐ) χίχ^α,χβ', Arist. Ach. 339. Ex ύ• no et xriivoj. νποχυζίξν£ν, q• d. subgubernare; dicitur έτι τ5 πζωοά,τν, Poll. νζόχνχλο», u, το, orbis, qui tripodi, aut.alii ejusmodi vasi supponitur. Ab ύπίχυχλος, κ, Ό χαι 'h, rotundus ; Epitk. ca- lathi, Odyss. 4, 131. Ιτοχυμν.ίνω, instar fluctus jactor, fluctuo ; de capillo in humeris fiuctuante; (2) redundantia lascivio, de oratione. Ή χόμγ. δ= art :ra.vr?j ΰιοιπλόχοί, isxt άίτίνδί- τοζ, άλλ' ν\ μϊν ϊτβλλί) ωμοις τε χού »ύτοιι υπιχύμαινί, Heliod. lib. 3. ύτοχυμα,τίξίΐν, subefFundi, V. L. ΰποχύομχι, praegnans, vel gravida sum. V. ΰποχνω• ΰποχύντω, f. <ψβ>, caput submitto seu inch- no, conquinisco. 'IjMts&w/ii 3•' vroxvr- πτιχως, «dv.opinando, per opinionem. ΰπολΥ,πτός, S, b xa) r), de quo opinio conci- pitur, concipi potest, aut jam concepta est. Ab ννολαμξάνω. ΰπολ-ηξίο), deliro, ut simplex. ΰπόλν,ψις, εοις, ή, susceptio ; (2) responsio, qua aliquem excipimus loquentem aut canentem ; (3) suspicio ; (4) opinio, ex- istimatio ; (5) etiam de bona fama, ut Lat. existimatio. Ab νζολαμζάνω. ΰπολίξων, ο»ος, b χα) ί, paullo minor. ι\αο) δ' ΰπολίζονες r^ara», II• 18, 519. ύπόλϊθος, a, b χα) υ,, lapidosus, saxosus, pe- trosus, vel aliquatenus lapidosus. ύπολιμχάνω, relinquo; (2) deficio. Ήμ7ν υπολιμτχ»οιν ΰπογξαμμον, 1 Pet. 2, 21. ΰπολιμώΐΎις, εος, b χα) ϋ), paulum famelicus. ΰπολιπαί»ω, pinguefio. ύπολίτ&ξος, ν, Ό χχ) ϋ), subpinguis, pingui. usculus. ιί-τβλΛτί/ί» ίος, ο χα) i}, reliquus. Ab Jsre* λείπω. υ «ολισθαίνω, ΐ. σθ^ω, sublabor, Gl. V. pau- latim delabor. νπόλιιπΓος, ν, Ό χα) υ), nates graciles habens. ύπόλιτος, u, b χα) υ), tenuiculus, Gl. V. ύπόλιχνος, ν, ό χχ) ϋ), subgulosus, gulce de- ditus. ύίτολογίοΜ,αι, νμκι, deducor ; ύπολογγ\θί»' τω», deductis, Ph. Ab υπόλογος. υπολογίζομαι, f. ίιτομαι, reputo, rationem alicujus rei ad excusandum habeo ; unde pro excuso, ignosco, absolvo ; item im- puto; dicitur tamen de personis, quarum ratio, respectus habetur; in rationibus deductionem facere. 'Ύπολογίζεσθαι χίν- iuvov tS ζ$», Plat. Ap. Socr. 10. Oiti» οΤμχι tSto ΰπολογις-ίο», οτι πλε7 εν τί? vij'i, idem. υπόλογος, ν, Ό, cujus ratio habetur, maxime in excusando vel absolvendo ; (2) nume- rus ad alterum ita relatus, ut minoris vicem obtineat. υπόλοιπος, ov, reliquus, restans. OixSv υπό- λοιπόν σοι το Έάξαθζον γίνεται, Arist. Plut. 430. Ab ύπολείπω• ύπόλοζος, ov, leviter obliquus. υπολοχαγός, s, ό, proprasfectus cohortis. ύπολύΐιος, sublydius, eadem forma qua ύπο• ΰώξίος. ύπολύξίος, ο χα) υ), aptus modulatroni, Ar. ύπόλϋσις, %ως, υ], solutio, resolutio, dissolu- tio. Ab ΰπολυω. f. ύσω, q. d. subsolvo, subtersolvo, Gl. V. excalceo ; ύπολύομχι, discalceor, excalceor, Gl. V. (2) sol'vo, exsolvo, re- solvo; (3) debilito; ύπόλυσον, excalcea, Gl. V. a. 1. act. imperat. Ταύτας (πεζ- σιχας) ύπολίισχς, ανεμίτζει το χώριο», Λ- rist. Nub. 152. Άλλα συ τόν γ' ελθΰσχ, 3-ei, ΰπελύσαο ΰίσμω», II. 1, 401. ΰπολωϊς, ί'δοί, 'η, curruca, avis. Angl. A HEDGE-SPARROW. υπολωφαω, desino paulatim, vel desino. ύπομάξιο», το, mammillare, V. L. ύπομάζιος, a, b xa) y), submammillaris, qui adhuc est lactens; ΰπομάζιοι, subrumi, Gl. V. Ex υπό et μκζός. ύπομαίνεσθχι, paululum, leviter furere. ύπόμχχξος, ov, t paullo longior. "Επειτ' ά- νωθεν ραζοΌ» έ»βε)ς ύπόμχχςο», Arist. Pace, 1243. νπομαλχχίζομχι, paululum timeo. ύπομαλάσσω. vel ΰπομαλάττω, f. ζω, subtus mollio ; (2) paullum mollio. ΰπόμχξο», 2. sing. aor. 1. imp. act. verbi ΰπομάσσω. ύπομχξαίνομαι, q. d. submarcesco, subflac- cesco. ΰζόμαςγος, ν, b xa) yi, q. d. subinsanus, vecors, stolidus ; (2) petulans. τπο τπο τπο Ιπομάσθίος, idem quod νπομάζιος, Sleph. ύπομάσσω, vel άττω, fut. ζω, censpergo, il- lino. Ύπόμ,χξον Τα; τηνω φλιάς χαθν- πεξτίξον, Theocr. 2, 60. νπομάσχάλον, ν, το, q. d. subalare, Gl. V. laterale. Ex ύπό et μασχάλη. νπόμ,αυξ,ος, α, β χα) ή, obscurus ; sublucu- lus. νπομζρος, if, ο χχι ί, cui subest humor, proprie ex imbre. υπομεώιάω, ω, fut. άσω, subrideo, aut clam rideo. Ύπίμεώίασε Κύπξΐς, Anacr. 44. όπομείνας, aor. 1. part. act. verbi υπομένω. υπομείων, όνος* Ό χα.) ή, qui infimi ordinis et sortis est, Xen. Exponitur etiam centu- rio, subminister. ύπομελαίνω, nigrico. Ex ύπό et μέλας. ύπομελανδρνωίης, ες, salsamento thunnino similis. ύπομίλχς, χινχ, xv, subniger, nigricans. υπομεμψίμοίξος, ov, paullum querulus de sorte. νπομενετιχός, η, ov, patiens. Ab υπομένω. ύπομενητεχ, subeunda, Ph. Ab eod. νπομίνητιχός, η, β», patiens, tolerans ; per- pessitius, Gl- Vet. Ab eod. νπομένητος, e xx) η, tolerabilis. Ab ντόμινα, f- ενω, sustineo, patior, perpetior, tolero, fero, persevero, Ph. Gl. V. item remaneo, exspecto ; ύπομείνχι, tolerare, . Ph. aor. 1. inf. ΎπΙξ ης aSsv ο, τι των ΰεινων ΰχ νπομενητίον, Isocr. Πολλών αθ- Χη&ιν νπεμίίνχτε παθημάτων, Heb. 10, 32. Μχχζον γ' ΰχ ύπίμ,εινίν όλζον, Pind. Pyth. 2, 48. Ώ,άντα xivhvvov, ύπομείνχι τη επαιν-Ίσθαι 'ένεκα, Xen. Cyr. 1, 2. νπομεα,ονηχότα, ace. sing. perf. part. act. ύπομε'ξίξω, t- ίσω, subdivido. Hinc ύπομεξίσμός, 5,J, subdivisio. νπομηχάομχι, ωμαι. admugio. υποθήκης, to;, i χα) ή, q. d sublongus, lon- g'iusculus, oblongus. Ex ύπό et μηχος• υπομηλίζω, fut. ίσω, sum colore in luteum vergente. ύπόμιγιχ,α, ceres, το, admixtio. Ab νπομίγνυμι, f- ίζω, clam misceo, vel paul- latim misceo. νπΰωιμνησχω, in memoriam revoco ; ad- moneo, prsemoneo, Gl. Vet. ύπέμνησεν, admonuit, Ph. aor. 1. Ύπομνί,σει ύμας πάντα. α. εΐπον ίμΊν, Joan. 14, 26. ΐίάλιν, ίτάλιν παλαιόν άλγημ' ύπεμνχσχς, Soph. Phil. 1163. Ύπομιμνάσχων τω τξάνμχ- τος, fheocr. 21, 50. Ύπεμνησθη Ό Ώ-έτζος τ» λόγα τ5 ΚνζίΒ, Luc. 22, 61. ύπομισέω, leviter odi. ύπόμισθος, α, ο χα) ή, mercede conductus. νπομνάομχι, ωμαι, clam ambio nuptias, fe- minam ad adulterium pellicio. υπόμνημα, ατός, το, quod rei alicujus re- minisci facit, monumentum ; (2) com- mentarius, i. e. liber, in quo capita tan- tum in rerum memoriam attinguntur, Ph. commentarium, actum, commenta- rius ; ύπομνί,μχτχ, gesta, Ph. gesta avi- ta, al. Gl. Vet. annales. Ab ύπομιμνησ- xa. Hinc υπομνηματίξω, fut. ίσω, in commentarium refero, commentariis scriptis interpre- ter, Gl. V. commentor, admonefacio, peto, rogo. Έπε) δ' ενεχιλεύσω χα,) ημάς τι χίξ) Ύ•ψ»ί πάντως εις σην ΰπομνημα,τί- ο-αο-βαι χάξΐν, Longin. 1. _ νπομνν ι ματιχ& β'νγγζάμματα, scripta ad memoriae tantum subsidium, Bud. υπομνηματισμός, 2, β, interpretatio, qua? fit commentariis scriptis ; 1 2) literae pub- lica?, commentarii ; (3) decretum in li- teras relatum. νπομνηματι^ς, 5, β, commentator, com- mentarius, Gl. V. (2) scriba publicus. νπομνηματογξάφος, ν, Ό, qui hypomnemata. scribit, commentariorum scriptor, Gl. V. actuarius, memoralis. Ex υπόμνημα et Ύζάφω. . t ν^τομνηιται, aor. 1. inf. act. verbi νπομιμ- νησχω. ΰπόμνησις, ίως, τι, monitio, admonitio, com- monefactio ; (2) commemoratio rerum praiteritarum. Ab ύπομιμνηο-χω. ύπομνης-ίίιω, et νπομνητίύομαι, despondeo. ύπομν /jrixov, S, το, commentarius, et me- moriale, Ph. commentarium, commoni- torium. Ab νπομιμνήνχω. νπόμνΰμι, prorogo rem jurejurando, excu- sans me cum jurejurando, dilationem peto. 'Χπομννσαμίνχ Ss Μίνίχλεχς, χα) ■πάλιν ΰιαχίίξοτονίχς γινομένης, Xen. υπομονή, ης, ή, sustentatio, qua. impetus et incursus alicujus rei sustinetur ; (2) re- mansio, perseverantia, ut belli ; (3) to- lerantia, patientia. Ab υπομένω, ύπομονητιχος, η, όν, patiens, tolerans. ύπομονιχός, η, ύν, idem et ab eod. νπομοσία, ας, ή, dilatio, quas jurejurando postulatur et impetratur. Sed rectius νπωμο<τΊα. Ab νπόμννμι• νπομοσχιυω, fut. ινσω, novellos surculos sero ; Metaph. sero, v. c. bellum, odia. Ex νπό et μόσχος. νπομόχθηξος, a, 6 χα) η, subimprobus, sub- ineptus, subfrivolus. νπομόχλιον, χ, το, id, quod vectibus subji- citur. νπομνθίομ,αι, νμ,αι, proloquor. ύπομυχάομαι, q. d. SUbmugio, JEsch. νπόμνξος, ov, mucosus. Α μίιζα. ύπομύσάξος, n, ο χα) ή, subfce'cidus, Sllboli- dus, aliquantulum graveolens. ύπομίω, comprimo, Ath. ύπόμωξος, n, ό χα) η, aliquantulum stultus. ύπόνίάξω, juvenesco. νπονίάω, ω, terrain, agrum novo. νπονίμομαι, depascor, Epigr. (2) suffodiov muros, unde decipio, Hes. Ex νέμω. ντονευζίζω, subnervo, Gl. V. Ex νίνζον. νπονεόω, innuo, nutu significo ; (2) annuo. νπονίφελος, α, ό χα) ή, qui sub nubibus est ; nubilus, Gl. V. Ex νεφέλη. νπονεω, subter aquas nato, aquas subeo. ύπονηϊος, sub Neio situs, Neio subjectus, Horn, νπονηχομαι, f. ξομαι, idem quod νπονεω., ύπονίπτω, f. ψω, lavo, ut pedes. νπονιτξώΰης, ες, paullum nitrosus. Α νίτξον• ύπονίφω, aliquantum ningo, Ph. -ομαι, nive obruor; ννξ ΰπονιφομενη, nox nivosa. νπονοεω, suspicor, suspectum habeo ; (2) conjicio, opinor. Ί,υ μηΐιν είς εμ' νπονόει τοιατο, Arist. Plut. 361. Υπονόησαν σύ μοι, id. Lys. 38. "Α δ' έ λέγχσιν, ταΖτ' ν'πονενοηχαμεν, ib. 1238. 'Υπονοείς 5-' α, μη σε χξη, Eur.Iph. in Aul. 1159. Τ/- να με υπονοείτε είναι ; Act. 13, 25. , Hinc ύπονόημα, ατός, το, cogitatum, opinio. νπονοητης, S, ό, suspiciosus, Gl. V. νπονόθενσις, εως, ή, solicitatio. νπονοθεντης, S, β, seductor, solicitator, Gl. Vet. Ab νπονοθεύω, clam adultero, Ph. corrumpo. 'Χπενόθευσεν 'Ιάσων ό άίελαος Ό ν/» την- άξχιεξωσύνην, 2 Mace. 4, 7. Κα/ ό μεν Ιάσων β τον 'ihiov άΰελφον νπονοθεύσας, ύ- πονοθενθεις ύφ' 'ετε°χ, ib. ver. 26. υπόνοια, ας, ή, suspicio, opinio j (2) allego- ria. Ex νββί, ν»ί• υπονομεύω, f. ενσω, cuniculos ago ; (2) per fraudem et qu. cuniculos conscisco alteri malum. νπονομηΰον, adv. per cuniculos. Ab υπόνομος, n, ό χα.) ή, occulte depascens ; (2) cuniculosus, qui est instar fossas subter- raneus; (3) subst. fossa subterranea et operta, Ph. cuniculus, cloaca j υπόνομοι, tubi, Ph. Ex ύπό et νέμω. ϋπονος, et ΰπονίσχος, ό, asellus suppositus, genus machines, quo fit extensio ad infe- riora. Ab όνος . Ίπονοσεω, ω, asgrotare incipio, languesco. Ύπενόσει τοιγχξΐίν ηδη, χα) πονηςως ΐϊχεν, Luc. Toxar. )πονο5-ίω, me recipio, recede Hinc ν-πονός-ησις, εως, η, quum quid retrorsum abit, et clanculum se recipit, aut subsi- dit, Gl. V. recessus, reditus, detectio. υπονοτίζω, fut. ίσω, humecto. νπονυμφις, ίίος, ή, mulier, quaj a latere sponsa3 est. Ex ύπό et νύμφη, ύπονύσσω, fut. ζω, subtus pungo, stimulus subdo, vel clam pungo, vexo. "Αχξα §£ χειρών Αάχτυλα, πάνθ' ύπίννξεν, Theocr. 19,3. ύπονυς-άζω, paullum dormio. ύπόνωθρος, ν, β χα) ή, subobscurus, stolidus, &c. ■όξανθος, n, ό χα) η, subflavus, flavescens, Gl. V. rubeus. νποξενίξω, f. ίσω, peregrino sermone utor ; (2) peregrina ratione utor. Έπαχροω- μαι σα——παξασάγγας ύποξενίζοντος, Luc. Gall, ύποξεω, f. ίσω, radendo polio. νποξηξαίνω, idem quod simplex. \ηοασ'ια, ας, ή, ariditas. νπόζηξος, α, ό χα) ή, aridus ; (2) in angus- tum tenuatus. ύποζύζω, subacidus sum. Ύποξύξων κξτος ; Athen, ( 608 ύπόξί'λος, ν, ό χα) η, subtus ligneus» νποξυξίω, ω, fut. ησω, subrado, vel leviter novacula rado. υποξνς, ιος, ό χα) η, leviter acuminatus seu mucronatus, subacutus; (2) subacidus, acorem quadamtenus referens. νπβξύω, subrado, Gl. Vet. ®7νας ύποξύϋσα ΚιΖνρ,νΊΐας, Dion. Per. 385. νποπαίζω, afiiudo. ύποπαλαίω, fut. αίσω, q. d. subluctor, luc- tando subservio. ΰποπαςχληξ εω, paulum deliro. ύποπαξθίνος, η, paulum adhuc virgo, ll. e. non cuivis se prostituens. ύποπχξωθεω, ω, f. ωθν,σω, vel ώσω, clam sub- moveo, latenter dejicio. νπόπχΓον, ν, to, quod inspersum est ; (2) stratum. Ab νποπάσσω, f. άσω, inspergo, adspergo. νποπχτχγεω, substrepo, adstrepo. ύποπατίω, ventrem exonero, Steph. ύπόπχχυς, ιος, e χα) ή, crassiusculus, sub- pinguis. ύποπεινάω, ω, paulum esurio. 2o γάξ a.» ποξίσαι τί ΰύναι αγαθόν, πλην φώΰων ε» βαλχνεία, χα) παιδαςίων ύποπεινώντων j Α• rist. Plut. 535. νποπελιΐνος, idem quod νποπελιος. Unde ύποπελιάζω, sublividus sum, Rob. ύποπελιος, ν, β χα) ή, subfuscus, sublividus. ύποπίμπω, fut. -ψώ>, submitto, clam mitto, suborno, suppono. ΰποπεπτηωτχς, ace. plur. perf. partic. act. Ion. et per Ectas. pro ύποπιπτηχότχς, ab ύποπτησσω• ύποπεςάτωσις, εως, η, perfectio, consumma- tio. Ex ύπό et πεξχτόω• ύποπέξδομαι, suppedo. Ό δε τνπτόμίνος ταϊσι πλατείαις οποπεςΰόμενος, Arist. Man. 1215. ύποπεξίχλάω, infringo, V. L. ύποπίΡίπλύνομαι, leviter eluor, de levi pro- luvie ventris. νποπεξχάξω, fut. άσω, paulatim nigresco, paulatim matureseo. "Ετίξαι δ' νποπεξ• χάζνσι, Odyss. 7, 126. ν ποπετάζω, substerno. Hinc νποπίτασμχ, το, quod substratum est. νπόπετρος, ό χα) ή, sub se petras sive lapi- des nabens, saxosus, petrosus. Ex πί- Τ'Χ. ύπόπηλος, χ, ο xxi η, paulum lutOSUS. ύποπιεζω, f. ίσω, exprimo, elido. ύποπιθηχίζω, simiam imitor. Ύπό τι μι~ χξόν 'επιθηχισχ, Arist. Vesp. 1280. ύπόπιχξος, α, ο χχ) ή, subamarus. ύποπία,ελος, α, ό χχ) η, pinguiusculus. ύποπιμπλημι, fut. πλησω, impleo, repleo, quam proxime impleo ; ύποπίμπλχμχι, impleor. νποπίμπξημι, suburo. "Ηντις Ιχίίνκς ύπο* πίμπζησιν α,νης, Arist. Lys. 350. ύποπίνω, subbibo, i. e. plusculum vel ali- quantulum bibo, largius bibo. 'Ύπεπινον Iv xs -ει, Arist. Av. 500. Έχ τύτν ΰη επΰ ύπεπινον, Xen. Cyr. 8, 3Θ. "Η δ' ύποπε- πωχιΓια η γννη 'πι τύ τίγας χόπησθ' Ά- "δωνιν φησιν, Arist. Lys. 399. υποπίπτω, cado sub, succido, me submitto ; succumbo, Gl. V. supplex provolvor ad genua : est etiam in manus venio, occur- ro, incido ; it. subjectus sum, de locis, ut monti, turri ; unde obnoxius j ύπεπεσεν, succubuit, Gl. V. aor. 2. Ύποπεσων τον %εσπότην, Arist. Eq. 47. "ΐποπιπτ'ετω τοΊς σοΊς βχλενμχσι, Heliod. ΰποπιττόω, pice sublino ; Met. concumbo, JP. Ίχανον γάζ αυτήν πξότεξον ύπεπίττα» χξόνον, Arist. Plut. 1094. ΰπόπλαχος, vel ύποπλάχιος, α, ό χα) η, pla- nitiei subjacens, i. e. planus, campestris. Ex ύπο et πλαζ. ύποπλάττομχι, f. σομχι,^ subeffingo, formo more figuli. Ύπό τοΊς ο'ννζι χηξόν ύποπε- πλχσμίνος, Arist. Vesp. 108. νπόπλατνς, νος, ό χα) η, aliquantum latus. ύποπλίχω, subnecto, Gl. V. ΰπόπλεος, α, ό χα) ή, plenus, refertus. νποπλεω, f. ενσω, navi subvehor ; sublego. ΚχχεΊθεν άναχθεντις ύπεπλενσαμεν την Κύ- πςον, Act. 27, 4. ύπόπλεως, ω, ό χα) η, Att. pro ύπ.όπλεος. ύποπληθω, fut. ησω, impleo. Ύποπλησθεις των άξί?ων, JElian. V. Η. 4,9. ΰποπληξόω, ω, idem. Τνφα αϋτον υπεπλη- g«y, JElian. V. Η. 9. 17. νποπλησσω, vel ττω, ϊ. ζω, succutio, percu. tio. ύπόπλνς, ό, navigatio, v. c. per pontem. τπο ΥΠΟ τπο ντότλχτο;, χ, Ό «Μ r„ infra se seu in se o- pes habens conditas. ύποτιίω, f. ίύσω, subtus spiro ; (2) leviter spiro ; (3) adspiro. "Γτοτνίίο-χντο; 3s tiirx, Act. 27, 13. ύτοτοΰίΖω, retrocedo, Cam. ύτοτόϊιον, χ, re", scabellum, suppositorium, suppedaneum, Ph. Ab ύτότχ;. ύτότοΰιο;, pedi suppositus, Steph. ύτοτοδισμο;, ό, regressus, Steph. ύτοτοιίω, ω, et ίομχι, Sum, q. d. sub me esse facio, adquiro, comparo, concilio. "ivx μγ, δ/' ύμΐ•ν αΐιτχ; ol Φοιχίϊ; vtoxoiy,• σονται, Dem. Hinc υχοτοίγ,το;, χ, ό xa) r„ adquisitus. ύχοτοίχιλο;, χ, ό xa) i, paullum variegatus. ντοτόλιο;, χ, β χ») H, subcanus. ύτοτολιτιίιομαι, subdole rempublicam ad- ministro.' ύτοτομττι, H;, i> jussum, edictum. Ex ντο et τίμχω. ΰτοτοξ-νομχι, eo sub, subeo, clam occupo. ντοτόξ'.υο-ι;, ιως, -/,, ingressus subterraneus. A praec. ύτόποξτι;, ιο;, r„ vitulum habens vacea; (2) qua! liberos habet. usrmrtg /φοζίζρι, purpurasco. Ab νποτόξφΰξο;, χ, ό χα) ή, aliquatenus purpu. reuiii colorem referens. Ex ύτο et τοξ• ύτότνς, oho;, β κχ) ή, pedes habens, pedi- bus subnixus. ντοτξαννω, aliquantum latenterque miti- go." ν-τόϊτξίΐίνο;, e χα) ν), habens aliquid stipitis. ότοτξίο-Ζυτίξο;, ov, natu grandior, paulo provectior Estate. vTorovfiu, f. γ,σω, succendo, igne subjecto cremo. ύτοτξίω, f. Ίσω, frendeo. ύχότξωξος, χ, 6 xa) y\, proram habens de- pressiorem, Plut. in Pericl. cap. 26. Ex ντο et τ°ώξα• vtottio;, χ, ό χα) χ, alatus ; pennatus ; (2) velox, JEsch. Ch. 601. Ex ττίξό». ύχοττΐνησι, 3. singuL pra?s. tnd. act. Dor. pro vtottivu. vt'ottvjto;, idem quod νταττο;, Poll. ύτοτ-πνω, f. ivo-oj, suspicor j (2) suspectum habeo ; (3) observo, circumspicio. Ούδ* ύτοττΐνο'ωοΊν (σί) ώδ' γ,νθιιτμίνον, Sophoc. El. 43. Των μ\ν οντά» ντοττιΰων, Heliod. .Πβλίαιβν ύτοττ-ύίΐν τον Φίλιττον, Liban. in Phil. 2. Dem. Ύίν' euriitt ίχχο•' : ν- -roz -τίύω τ) ya«, Eur. Iph. in Tau. 1039. Ab vtottos• ύτόττν,;, χ, 6, suspicax, suspiciosus; (2) qui apparet et in conspectum venit. Ab ύτόίττοι/,χι. υτοττίρσω, f. ξω, pra? timore me submit- to; (2) formido, revereor; ύτοτιττν\ω- τ£ί, perculsi, perf. part, pro vtotitty,• χοτί;• "Οδ* ο; χάθνιται τΐί δ' ντοττΥ.ξχ; τάφω, Eur. Hel. 918. ' Υτίττν,σσον ο! γ,λ:• κ•; αΐτίϋ, Xen. Cyr. 1, 21. 'Ϋτίττνρσίν &ί) τχ; 'Σχνθα;, Luc. ΰτόττομοοι, suspicor, suspectum habeo ; (2) contemnor, negligor. Τίίμ-^οιντα ϊτ) vxv; lis τα.? irxreipxs xoii ύτοφθίντις \μ.τ\• vto-xv, Appian. B. Mithridat. Hinc vxorror, το, suspicio, Thuc. υτοττος, u, Ό xeu r„ suspectus ; (2) suspi- cax, suspiciosus, qui omnia babet suspec- ta, ac proinde formidolosus ; (2) active, suspicans, Eur. Hec. 1135. ντοττύο-ο-ω, f- ξα, complico, in sinus et ru- gas contraho. Hinc vroTTvxU, iies, ή, compago, commissu- ra. vrorrojs, adv. suspiciose, suspecte, per sus- picionem. vTOTTue-is, tois, vi, casus, ruina ; (2) sub- missio, humiliatio. Ab ύχοτίττω• vtrotrTUo-o-tu, fut. |a», idem quod umsrrq«V« 'Σμιχ'όν τι ύτοζτωξχοΌΐ r, vStros, Aret. ντοτνθ,ιΐίνιοί, a., ov, qui est in fundo. ύποπυθμ,Υ,ν, ό χα.) r„ idem. ύτοπϋιο-χω, suppuro. ύποπυζνάζω, sufirequento, apud Luc. ύπάτυος, α, ό χα) 'h, suppuratus. Ex τύβν. νποτυρρίζω, f. 'uroi, subrufus sum. Ab vfrotrvppos, α, ό χα) r„ subrufus, Gl. Vet. rufus. ύτί,τϊΐλος, χ, Ό χα) -h, Q• d• paullum habens subjectum. ύποίάπτω. subsarcio, subsuo, resarcio, Gl. Vet. Vide ύπο'ρόχττω. ντοζχ<&, %s, r lt subsutio, resarcinatio, pli- catura, Ph. A pra?c. Cni'/iicueii, subirascor. ύτοξίγζί», paullulum, leniter sterto. ΰτοξίΐο;, a, i xa) ■>„ in ima parte montis si- tus, monti subjectus ; ντόξαον, et ύτόξίον, το, parvura promontoriun ? i. Ex ίξο;"- ντοξθοω, ω, subrigo, erigo, fulcio, Gl. Vet. ύνοξβοϊ, subrigit, fulcit, Ph. ύχόξθξΐο;, e, β χα) ή, matutinus. ύπόξθνμ.α, ατός, το, fulcimentum, peda- mentum, Gl. V. Ab νΎΟξθόω. vTogoqios, idem quod ύτωξόςιο;, Poll. ύπόξθ!}ο;, ό χα) r„ tenuis, imbellis, de voce, ab ogoqos, tectum, i. e. non exiens sedi- bus, qua? foris noa auditur ; vel calamus, per quern stridula vox emittitur. ύίτορράντω, f. 'l /ω, q. d. subsuo, adsuo. 'T- πίρραμίνΛζ, subsutus, Epith. vestis du- phcis ; (2) consarcino, ut mendacia. '£ls dr) τι d°xffaiv Tovh' ΰπορράπτίΐ; λόγον, Eur. ΰτο'ρραχ);, PSos, 'h, cavum sub dnrso ad lum- bos. ΰτορρίω, subterfluo, subterlabor; (2) sen- sim fluo, seu influo, emano. Ήξίμα ντορρίΤ :τξο; τα, vfif], Plato. 'TrroppiovTOs tS χξόνχ, Arist. Nub. 1292. •Jroppzywui, seu ύτορρ•/-,γνύω, fut. ξω, SUb- tus runipo, abrumpo discindo ; usropfriy- ννμχι, subtus rumpor, erumpo ; ύ-πβρά- yn, a. 2. pass. Οί>ξχνό9•.ν δ' αξ' umppay/i α/τ-ίτο; χ'ιθϊ.ξ, II 8, 55-ί, et 16, 300. ότόρρηνος, χ, ό χα) ν), agnum sub se habens. Ex ύχο et psjy. ΰτόρρΊζο;, χ, ό χα) ν), qui est sub radice, ra- dici subjectus. Ex ύτο et ρίζα. ΰπορρίνιον, χ, το, idem quod orappitof, Poll. ύτορρΊνον, χ, το, barba, qua? sub naribus na- scitur, mustax. Ex uVo et ph. otreppivos, χ, β χα) κ• qui sic loquitur, ut vox in naribus stridat. Ex iisd. ύαο'ρρΊνίζω, f. Ί-τω, ignem prope extinctum flatu exsuscito. ύπορρΊτ-ήω, ω, subjecto, Gl. V. υνοραίιτω, fut. ψχ, subjicio ; inpr. alterius potestati. ύπορξοιζίω, ω, f• r.iroj, substrido, substrepo. viroppviris, iai;, r„ subfluxio, defluxio, de- lapsio. vrroppaihiiu, paullulum metuo et horreo. 'ΌΘ' r, TixSo-a, συ, χ' ΰτορρωΰχσ' Ιμχ, Eur. Supp. 345. ύτορρώξ, myos, rupes, saxum, Sch. Arist. nisi leg. ατορρώξ, Em. ϋποφσο~ω, vel uttu, fut. ξω, subtus fodio, suffodio, cuniculos ago, subruo. Δ1δ;« ySv μί, τι; ύποξίζα; τον τοΊχον ΰφίλτιται ταΰτα, LlW. Gall. 'Ύποξύττων τα τί'ιχνι, JElian, V.H. 3, 16. νκορχίομαι, χμχι, salto ad cantum. Οξχ'/\- ο-ις αΧτιχτ\, r,v ϋπω°χχντο ΰιαποξίυόμίνοι τν,ν πάλιν, Plut. Hinc ΰπό'χν,μα., ατο;, το, cantilena, qua? saltan- tious accinitur, vel, ad quam chorus, subsaltans choro ducenti choreas salta- bat, Aristcenet. 1, 25. Hinc ντοξχνματιχο;, {;, ov, qui ad cantilenas sal- tantium pertinet. υ•ζόξχγ,σι;, ■>„ saltatio ad cantum. ύτόξω, excito. Ύόΐον yag ύτώξοξί μχσχ λί- γ-ια, Odi/ss. 24, 62. ύποο -ayhs, tos, ό xa) r), chtellarius. Ex σάγιη• ύχόο-αθίο;, χ, ό χα) r t . subputris, ex parte putris, P. vitiosus, Ern. Ι-χοσαίνω, subblandior. ύποο-αχχίζνν, subcolare ; (2) furari. 'Ττ«- ο-αχχίζίΐν χξίΊματα, Herodot. ΰνοο-αλίύω, submoveo, leniter inoveo vel concutio. Ύπίο-χλίύ-το αί~θι; Ό 1%μο; ίίς οξγ->,ν, Appian. Β. Civil. 2. ύτόο-χλο;, χ, β χα) ν, qui est in jactatione, instabilis. Ex ντο et ο-άλο;. ντόο-ατςο;, χ, Ό χα) r„ subputridus, aUqiud occulta? putredinis habens. ντοο-αοχίΐιο;, χ, ό χα) r„ subcutaneus, in- tercutaneus, Gl. V. Ex ύτο et σάίξ. ύτοτάξχιο;, χ, ό χα) ϋ), qui sub carne latet. Ex iisd. ντοσ-αξχόω, came subter repleo, Gal. ντοσασΰ*);, a. 1. part. pass, verbi ντοσύω. ΰτόο-ίΐο-μα, ατο;, το, mica? concussio elisa?. ντοο•-ιο-μο;, χ, ό, succussio, succussus. Ab ύτοο-ίίω, f. i'lo-oi, succutio, latenter excutio. Ο/ δβ τ' Ινίξθίν ντοτύχσιν Ιμάντι Ά-ψά- μίνοι Ίχάτφ, Od. 9, 385. vtroo -ίμνος, ό χα) r„ idem quod σιμνο;. ντοσινομαι, irruo. Ύων δ' ντοσίνομινων χανάχιζί πόο•' εν«ε7« χδών, Hesiod. Scut. 373. ( 609 ) CroTy.uciivij, indico, significo; (2' eignnrti do, antesignanum et auctorem me pnv- beo ; (3) subscribo nomen. TS c\ μελχς ανται; το Ινόότιμον ό ίτίξο; χοξο; ντίσν,- μα,ινίν, Heliod. Τ'χνομα αντί vT07r,u.xi- »£/, Aristot. Hinc ντοΒ-Υ.μασ-ία, ■/■„ subscriptio. ντοσγ.μ -toca, notis excipio ; (2) annoto, Gl. Vet. ντοσΥ,μιίχμαι, adumbro, designo. Hinc ντοσν.μύοκη;, ίω;, ■>„ subscriptio, Gl. Vet. subnotatio; (2) annotatio. vtco-y.tcu, putrefacio, Rob. vTOTiyax, sileo, nihil dico ad ea, qua? alius dicit, non accino vel concino canenti. vToo -ίΙγ,ξο;, ov, ferreus. ντότιμο;, χ, ό χα) ■/;, paululum simus, Gl. V. subsimus. Hinc ντοσιμόω, ω, f. aiffu, leniter pando. Μ;ζ- ξίν ντοσιμωσχσα ty.v οο-ξνν, Alciphr. 1, ντοο-Μτάω, ω, fut. γ,σα>, subticeo, celo, sup- primo. Hinc vToo-ioiTYift;, ιω;, ϋ), figura oratoria, reticen- tia, suppressio serroonis, Steph. ντοο-χαζω, f. άσω, leviter claudico, subclau- dico, Ph. ντοο-χάζα, vacillat. vTotrxaX-voj, fut. vjtroi, surculo suscito. To t~jo vTotrxa)Avi, Arist. Ach. 1019. ντοο-χαλμ);, fSo;, -ή, scalmi basis seu quod sub scalmo est. Ex ύτο et σ-χχλμό;. ντόο-χαμζο;, nv, leviter inflexus. ντοσχάττω, f. -ψ*, suffodio, subtus fodio, in ima parte circumfodio. ΐ,ίαχξά μοι δ' αντόθίν αλμαθ' νποσχάττοι τι;, Pilld t t Nem. 5, 37. Hinc ντοο-χαφν), %;, υ), suffossio. ντοτχαφιο-μ},;, S, Ό, purgatio frumenti qua fit alved, vanno, Plut. qs. a σχαίΐζω- •jToo -χίλίζω, fut. io-oi, subjecto crure everto, supplaiito ; (2) decipio. Τα; τξοθνμίχ; ντοο-χίλίζίτί τ5ν ίνίξα'/αθίζ-ο-θαι τξοχι^χ- μίνων, debilitate, Philo. Ex ντο et ο-χί- ?.ο;. Hinc ντοτχίλιο-μα, ατο;, το, lapsus seu ruina ex supplantatione ; (2) fraus. ντοσχίΚισμο;, χ, b, supplantatio, cum ali- quem crure subjecto labefactamus. Ab eodem. ντοσχίττομαι, considero. •jToo-zivv-., '%;, %, substructio, Gl. V. ΐιτοίτχιάζω, obumbro, Ath. ντοσχίασι;, ta;, i,.inumbratio. Ab ντοσκιάω, ω, f. άσοι, aliquantum inumbro, aliquatenus obumbro. ύτοβ-χιόίΐ;, ό-σσα, όίν, idem quod ντόσχιο;, χ, ό χα) -h, umbrosus, opacus, um- bra obtectus. Ex ντο et σ-χιά. ντόο-χλΥ,ξο;, ό χα) ή, subdurus, paulo du- rior. ντοο-χόλιο;, ίχ, ό χα.) ϋ), paululum obliquus vel tortus. 'Ύτοο-χόλιο; αυχγ.ν, Aret. ντοσχΌτ-ζίνο:, χ, Ό χα. ■>„ obscurus, sublucu- lus, Gl. Vet. ντοτμο;, χ, ό xa) ■>„ subolens, leviter fra- grans ; (2) qui odoratur, qui olfacit. Ex ντο et οσμγ,• ντοσμνχω, fut. ξα>, suburo, paullatim igni latente exuro ; (2) paullatim exeao, ut cura, amore. Τα στλχγχνα χατιτβίίΐ* χα) ντοσμνχίιν, Basil, ντοσόλοιχο;, ahquantum solcecus, Cic. ντόο-ομςος, χ, ό χα) υ„ q. d. subinanis et subfungosus spongia? simihs. ντόο-οφο;, ov, sapienti similis ; dicitur de ar- tificibus : artes ντόο -osoi, plastice, picto- ria, &c. ντοσταθισμο;, e, incisio tribus divisionibus super frontem facta, &c. Steph. ντοσταίοω, subpalpito, Suid. ντοο-τανίζω, fut. tcot, aliquantum laboro pe- nuria, ahquantum egeo. Τ/ δ' ls\ χ.%ύ- as τγ,ΰ -l•' vTio -τανκτμίνον, Soph. Aj. 751. ντοστάοι, ω, fut. άσω, subtraho, subduco, Gloss. Vet. ϋτοο-τω, subvello ; ντοο-τκ, subtrahit, Ph. "Εξαο-μα τάτξα; hvs -υχχ; ντοστάο -as, lyc 282. Οΰδ' ντίο-τασι $vyri 3-όδ', Eur. Bac. 436. ντοο-τίίξο/, occulte sero seu semino. Ta?- τα ντίστ-ίξίτο αντω, lEUan. V. Η- 9, 9. Τα7ί τόλιο-ι Μγ,Ζιο-μχ ντίο-χίΐξίν αξχα;, Plut. in Pericl. cap. 24. ντοο-τλΥ,νίξομαι, spleniis utor. A ν γίνος ίίιξνμετώπων, Odyss. 20, 212. Ex υπο et ζ-άχυς. ύπότίγος, x, h xod ή, qui sub tecto seu in cedibus est opertus, subtus tectus seu oc- cultus. Ex ύπο et ςίγω. ντος-ίγω, tegO, occulo. ύπο?ελλω, contraho, subtraho, me recipio seu pra? metu subduco ; in pass, contra- hor, inpr. dolore, metu ; wide sicut in med. subduco me, desero signa, seu par- tes, praevaricor, reformido, refugio ; (2) dissimulo, Gl. V. 'Ύπίρειλ' Iftav &μφ) ι-ξάπεζαν, Find. Isth. 2, 60. Ής ilh ά- πιστίΐλάμην των συμφίξόντων, Act. 20, 20. Έπύ &ξ<χ.σύνίΐ, χούχ ύποστελλει λόγω, quandoquidem es ferocior, et non cedis orationi, Eur. Orest. 599. ύπο$•ενάξω, f. ά|4), idem quod ύπο?(νω• Ύ- πεστίνχζε, ταϋξος ω;, μυχώμενος, Soph. Aj. 322. νπός-ενος, subangustus, ima sui parte angu- stus, Steph. υπας-ενω, ingemisco, vel suspiria duco. Ύ- STBs-ivot μίν r av b γρανίτης λίως. Arist. Ach. 166. υποπξέα, clanculum privo, privo. νπος-ίξίσχω, idem. ΰποίτίξνίζω, f. ίσω, pectori subdo seu subji- cio. Ab ύπός-εξνος, χ, ο χα.) η, qui sub pectore est. Ex' et S"cgV0V- υπόδημα, ατός, το, fulcrum ; (2) sedimen- tum ; (3) statio" militum, LXX. Ab ΰ- φί$•αμαι• υποξ-τ,να,ί, a. 2. inf. act. verbi ύφιρημι. ύπος-ηξίγμα, α,τος, το, Suffulcimentum,quod rei alicui fiiwnanda; et fulciendas substi- tuitur et supponitur, Gl. Vet. fulcrum. Ab ίποϊ'/ΐξίζω, fut. Ha, surMcio, substituo, et suppono stabilendi causa, subrigo, Ph. Τω λα,ιω βξαχίονι το τόξον ύπίστηξιχτο, ψ Heliod. • KS Λ _ ύπο$•γ,σομαι, f- 1. ind. med. verbi ύφίς-ημι. ύπος-ητω, 3. sing. a. 2. imper. act. ύπος-ιγμη, i -ς, η, subdistinctio. Ab varos -ίξω, subdistinguo, media interpunctio- ne utor, ut colo. vzos -ιχτίον, subdistingendum. A prase. ύπο$-ίλζω, aliquantulum splendeo, sublu- ceo. ίποζ-ολν,, v)s, 'h, contractio animi, timiditas ; (2) hinc fuga, desertio, inpr. de milite ; (3) dissimulatio, remissio in agendo, pra?- varicatio etiam. Ab ύπος-ίλλομ,α,ι. vTos -ολ'ίζω, demitto, ut vestem, &c. ύποϊομία,, fraeni ferramenta quaSjmandit equus, Poll. νπφ-ονα.χ,ίζω, ingemisco, suspiria vel gemi- tus duco. Toux δ' ύπίί-βνύχιζί, II. 2, ΰιτί^Οξίω, et u-Ti?boi'jviu, vel ΰπος-βξίρνυμι, substerno, subjicio. Δή „ subadstringens. Ab ucroff -ύφω, leviter adstringo, Gal. ύποσυγχντως, adv. confuse, Suid. ΰποο-υγχύω, et ύνω, confundo, permuto. In Pass, confuse tractari ; (2) confusus, a- nimo perturbatus, Jos. ύίτοσ-ύμζολος, », ό χα.) τι, notas seu signa a- lieujus rei occulta continens, Rob. seu per notas, seu per symbola propositus. Ex ντο et σύμζολον• ύποα-υξίζω, f. ίσω, sibilum quendam et so- num edo, resono, interstrepo. νποο-ύξω, subtraho, Gl. V. (2) leviter per- sfringo, paucis defungor in narrando. ύπόσυχνος, u,J χα.) ή, paululum frequens. Ειχον, ως όϊσθα,, ύπόσνχνον ίξγύςιον% ΑΙ- ciphr. 3, 42. ύπόο-φαγμα, α,τος, το, ruptura vena?. Unde effusus cruor seu sanguis, qui colligitur vasculo supposito pecudi jugulatas j item suffusio livida. Ab ΰτοσφάττω. ύχοσφα,ξ, άγος, ή, cavitas ilia juguli cui sub- ditur ούΰτ,ξος Ό ο-φαγινς, vel hiatus qui est inter partes juguli dissectas, Eust. νποσφά,ττω, jugulo, jugulum succido, velut supposito cultro. ΰτοο-φίγγω, substringo, Gl. V. ΰποσφ°α.γίζω, subsigno, Gl. V. όποιτφξχ.γ)ς, ίδος, η, idem quod δ'φξΟ,γίς» ύποο-χάζω, f. ά,σω, supplanto. ΰποο-χώα,χώΰ'/,ς, u, assulatim scissilis, V. L. ύτοο-χίθω, submitto. ύχόάχίο, 2. sing. aor. 2. imper. med. Ion. pro ύζόσχΗ, ab ύπιο-χνίομα,ι, pro νποσ- < χίω - > ντοο-χια-ιη, ης, ν\, idem quod ύπόο-χιο-ις, ίως, r\, promissioj (2) significa- tio verbi. Ab eod. ύποσχίτιχός, };, ov, qui facile promittit. ΰπύσχν,ο~ομαι, f. 1. ind. med. Ab eod. vtroe -χίζω, subtus scindo vel flndo. Hinc ύπόο-χιο-μα,, α,τος, το, subtus fissum ; fissu- ra interior. Est et caiceamenti genus. ΰποο-χόμίνοι, nom. plur. a. 2. part. med. v. ύπιο~χνίομα,ι. ΰποσχων, a. 2. part. act. verbi ύπίχω. ύποο-ώζω, quodammodo, sic satis servo. ύποτα-γ}], ΐϊς, ή, subjectio sub imperium al- terius, imperium, ditio. Ab υποτάσσω, ύποτα,χτιχος, yi, ov, subjunctivus ; vox Gramm. (2) qui subjungi potest vel so- let. Ab eod. Ιποτάμνοι, Ion. pro νποτίμνω. Άνηχξν S' άν' οδόντας ύπο γλωσσα,ν τάμί χαλκός, II• 5, 74. ί 610 ) ντατανίω, fut. νσω, subtendo, subter pro- tendo seu extendo. 'Ύπο h' 'ί^μα,τχ. μ- χξα τάννσσα,ν, II. 1, 486. ΰτόταξις, ή, imperium, potestas in quem. ύποτά\αντα, ace. sing. a. 1. part. act. verbi υποτάσσω. νποταξάσσω, νβίζάττω, f- ξω, leviter turbo, nonnihil terrefacio. Μ' ύπιτάξαττ-ν ϊπι- χύ μίνας, Arist. Vesp. 1275. Kayi ^e» ώς lldov, ύπίτα,ξάχθτ,ν, Luc. ύποταξζίω, paveo, timeo, trepido. T«e-5' ΰποτα.°ζγ ι σαντίς ίχω°γ\σαν πάλη αΰτις,ΙΙ. ^ 17, 533. ύπαταςτάξίας, α, ό χα) ν), qui sub tartaro est, seu tartarum incolens, vel sub tarta- rum detrusus. υποτάσσω, et ύποτάττω, f. ζω, subdo, sup- pono, subjicio, subjugo, subigo, in potes- tatem redigo j ΰποτιταγμίνος, subjectus, Gl. V. Πάντα γάξ ύπίτα,ίίν ΰπα τνς πό• ΰχς χίιτΐΐ, 1 Cor. 15, 27. 'Οίας πως ΰπί- ταζ,ί, &c. Μ. Anton. 5, 22. υποτχύζίον, α, το, locus subjectus peni et testiculis. Ex ΰπό et ταΰξος. ύποταφξίύω, f. ίύσω, subruo cuniculis, &c. '• ΰποτίίνω, fut. ενώ*, subtendo ; (2) subjicio, suggero, sc. monendo ; (3) in med. dis- putando interrogo, disputando propono. To γάξ ϊσλίύσσίΐν αΐχίΐ» πάθνι—μίγάλχς ίϊύνας νποτίίνίΐ, subdit, Soph. Aj. 262. Tati ίλπίΰχς ΰμ7ν ύποτίίνων, Dem. ΰποτίιχίζω, f. ίσω, murum substruo, muro subtus munio. ύποτίίχισις, ίως, ν], muri substructio, muni- r tio. ύποτίίχισμα, ατός, ro, murus substructus, Thucyd. ύποτίίχισμος, if, o, idem. Ab ύποηιχίζω. ύποτίλίω, ω, f. ίσω, solvo, pendo tributum. Au γάξ οΐμαι το7ς γονίνσι τον ώξίσμίνον ίζ άμφοτίξων Ιξανον, χα) παξά τν,ς φύσίως χα,ϊ παςά rS νόμν ΰιχαιως φίζίΐν, χα) ίχόντ» ΰποτιλΰν, Bern. Phil. 4. υποτελής, ίας, ό χα) ή, stipendiarius, vecti- galis, Gl. Vet. tributarius, Appian. Ex ύπο et τέλος. ΰποτίλλομαι, orior, fio. ΰποτίμνω, fut. εμω, succido, praeseco, prffl- cido; (2) subtraho, Gl. Vet. intercipio, intercludo,adimo; ύποτίμνομαι, interci- pio. Άγνοί7ΰε Ότι χα,) Όλα πολιτεύματος α,μα, ΰποτετμηχεν εαυτόν, Μ. Anton. 11, 7. "Ιποτίμΐίμαι τά,ς όΰνς β*», Arist. Eq. 291. ύπότίφςας, paululum cineraceus, cinereum colorem aliquatenus referens, Ap. ύποτνιξέω, observo, speculor. ΰποτίϋΥίμι, suppono, subjicio; (2) suppedi- to ; (3) suppono, i. e. veluti principium pono; (4) pignori oppono, oppignero; obligo, Gl. V. (5) subjicio alterius potes- tati ; (6) propono, veluti spem. In med. moneo, consulo, edoceo, suggero ; (2) pono, statuo, censeo, decerno, propono, propositum mihi habeo ; (3) hypothecam do; (4) fingo. Gl. Vet. υ ποτί θεμαι, pig- nero. Sed rectius Phrynichus et Tho- mas Magister: Ύποτίθγ,σι μεν ra ίνεχυξα ο δανίΐζόμ,ενος, όποτίθίται $ε β λαμζάνων ν,γχν β δανείζων; ΰποπθαμίνος, supposi- tus, Phil. perf. part. pass, ΰποηΰύ'σαν, obligatam, Phil. a. 1. part. pass, ΰπεθεν ro, obligaverunt, Phil. a. 2. med. ΰίτβτ;- θίμίνος, fiduciarius, Ph. praas. part. 2ol δ', % νεανίσχ', χ χαχως ύποθύσομχι, sug- geram, Arist. Αν. 1368. Ύποτιθείς τιν' 'ελπίδα, Eur. Or. 1175. "Axes ύποτίθεο- θχι της λύπης, Luc. υποτίλλω, q. d. subvello, subrunco. Ύπο• τίλλίΐν τγ,ν βοτάνην, Theophr. υποτιμάω, ω, f. ησω, et άομαι, ωμαι, ρΓΟ- prie liteni, mulctam, secundo loco essti- mo. Hinc, quia id fere reus faciebat, (2) litem mihi aestimo contra actorem; (3) irrogo poenam ; (4) caussor, prsetex- tu vel excusatione utor. Ύύς τε φόζχς πξάσσίσθαι έχίλενί», Όσας α,υτο) ύπετιμίτ σαντο, Aristot. ΰποτίμησις, εως, η, poena, mulctae sestima- tio, Em. (2) preetextus, P. A prase. ύποτιμητΥ,ς, 5, Ό, subcensor, aestimator litis, &c. Ab eod. ύποτίτθιος, χ, ό χα) η, qui adhuc e mamilla pendet et lactet. Ex ύπο et τίτλος. ύποτιτξαίνω, et -τιτξάω, subtus perforo, subter pertundo, et perterebro, Steph. ύποτλάω, et -τλημι, suffero, sustineo, su- bL-o, Ep. ύτοτμ•ήσσω, idem quod ΰποτίμνω. τπο ΤΙΙΟ τπο ΰτοτομας, r„ precise, succisa, Steph. ϋποτομίυς, ίως, Ό χα) ή, qui succidit, aut praecidit ; (2) instrumentum, quo aliquid succiditur. Ab ύποτίμνω. νχοτομγ,, ν•,ς, γ), succisio, paullatim facta in- cisura. Ab eod. ύποτονθοξίξω, et ύιτ'οτονθοζύζω, murmuro, musso, submissa voce loquor. Ύποτον θοξύζαοΊ 2s συγκίκνφότίς, αΐτιώμίνοι τον . χξόνον, Luc. ύποτοπάζω, conjicio, suspicor. Hinc ύποτοπασμος, S, ο. conjectura, suspicio. " ύποτοπίω, conjicio, suspicor ; (2) existimo, ut judex. OJ "h\ ϋτοτο'ΤΫ,ο'αντίς (Τναι αγα- θόν ε|λ> των πας' άνθξώποις δικαιωμάτων, Philo. "Ιν' ανηζ, απο τχ τίίχας tltriaiv, μγ$\ν χακον heav ύποτο-Υ,ται, Arist. Thesm. 503. ύτοτξαυλίζω, f. ίσω, balbutio, paulum bal- butio, Luc. νποτξαχ•/,λιον, ν, το, colli pars intra cervi- cem. Ex ύπο et τςάχν^λος. νποτξαχύνω, parum suaviter adficio, de so- no^ aspero sono laado aures. νπόΐξχχνς, ίος, β »«ϊ ϋ\, subasper. " ύ-τοτξύω, Poet, pro νποτξίω, ap. Plut. ύποτζίμω, paululum tremo et trepido, sub- timeo. Ka) iTsrov ύποτξίμων, Plato. Tolov γαξ ΰποτζίμίασιν άπαντα, II. 22, 241. νποτςίφω, ΐ• Sgi^u, clam alo, latenter iiu- trio, Gl. Vet. subalo. ϋόσων ύποτξίφιι ιτπίζματα, Gal. ύποτείχω, currens subeo ; (2) cursu com- prehertdo, fugientem prehendo ; (3) cur- su suffugio, subeo, subrepo, insinuo me ; (4) praetercurro, praetervehor ; (5) obse- quor et accommodo me ad nutum ali- cujus, adulor, Em. Έγω pi τα χοξίανν' Ιχξΐάμν,ν ύποΰξαμων, ^ Arist. Eq. 673. Ί/ϋχ' ύποτξίχων ffi τητο h -ωπύα λίγοι, ί^τίρ. Or. 653. 'Κσπασμοΐς ύποτξίχον- τις τον Ζημον ίχτωντο, Plut. in Pelopid. cap. 2. υνοτρίω, ω, f. eV», intremisco, perterrefio ; (2) terrefactus et timore perculsus suffu- gio. Άλλ' 'ύπως ϊτι ίΤχιν ύποτέίσαι, II. 7, 217. ντότξνιτος, 8, β• «5«) 'λ, (subtus) perforatus et pertusus. Ex ύπο et τξάω, /oro. ύποτξίζο*, f. -ψα, subtero, contero. Hinc ύπότςιμμα, ατός, το, edulii genus, ex va- rus rebus leviter tritis et contusis con- stans, Gl. V. moretum. ύχοτξΐμμάτιον > το, Dim. pro ύπότζίμμα, ύποτξίζω, paululum strideo. νποτΗ'ορχκ, ο, accipitrum genus, subbuteo, Ga%. Arist. Hist. An. lib. 9. cap. 36. Angl. the hobby-hawk. Ex v*0, ΤξίΊς, et οεχίί' νπότςιτος, u, Ό χα) y\, subtertius, i. e. toto tertia parte de numero minor. νποτξομίω, ω, tremore succutior, tremo. Και δέ te μιν χα) πξόσθίν ϋποτξομίίσχον όοωντίς, •"» ^0> 28. Τ οίον γαξ ύποτξομί- νο-ιν {ύποτζίμίνο-ιν. Barn.) άπαντίς, id. 22, 241. 'υχότςομος, κ > ο χα) ν, subtremulus, qui ti- more et pavore velut succutitur. Ab ύποτξίμω• ύτοτξοχϊ!, Υ,ς,Υ), reversio, reciprocatio. Ab ύποτζίχω. υποτροπιάζω, reverter, reciproco, de mor- bis per vices redeuntibus. Ab tJsre et τζο- «rij, inversio. ύχοτζοπαΓμοί, S, o, idem quod ΰποτ^οτ'/ι. ντοτι>ο*ί'/ι, r,s, 'h> reversio, Apoll. Rhod. 1, 1052. ύχοτςοχικος, %, βν, reverti solitus, de mor- bis, Hipp, ύχότξοχοί, n, β «at/ τι, qui revertitur, redux. Ύ5τότ{β!Τβί 'ίχίτο ϊωμχ, Od. 20, 332. Ex vxo et τζίπω. ύχοτξόχαλα, adv. rotunde. Ab ύχοτξόχαλο?, u, β χα) %, rotundus, lubricus a rotunditate. Ab ν*οτξθχάα>, ii, idem quod ύ-χοτ^χω. T\v hi d-ukao*trxv ϋίξθίν ύιτοτξοχαίί, Mosch. 8,5. ύχοτξοχίζομαι, c curru excussus subrotam deciuo, Suid. ΰ*ότξοχος, i t ό xeoi i« r otas subjectas ha- bens. ύχοτξύζβί, f- itra, paullulum murmuro, le- viter murmuro, gemo, submisse loquor, musso. Batfw « xa) Sueryixss ύιτοτξύζαινι Heliod. ννοτξύγ», una comedo, s. obsonium cum pane. νίτοττοζίω, submurmuro, JEsch. ύποτνγχάνω, protinus appositeque respon- deo ; (2) respondeo, simpl. Poprie oc- curro oratione. 'Αλλ' 'Uut ύποτυχων αν ςαί' /is, Plut. υποτυπόω, informo, delineo; (2) oculis subji- cio, repraesento ; in tried, speciem rei vel alteri propono, vel animo verso et effin- gO. Τοιαύτας Sij τνξαννίδος ίιχόνας υπο• τυπύμίνος, εδέδ/ε< τί χα) ηλπιζιν, Hero- dian. lib. 1. Τοιαύτα b -η τίνα τω μιι- ξαχίίω ΰιτοτυπύμίνοι, Ϋιγιίξον αΰτχ τας όξίξας ύς τν,ν rihovcZv ίηθυμίαν, ibid. υποτΰπτω, verbero, suft'ringo, decutio, exi- mo fundo. Ο/ χΫινίς υποτύπτοντίς ω/τπίξ ταΊς αμαις, Arist. Αυ. 1150. νποτύπωο-ις, ίως, τ), rei alicujus informatio, informata descriptio, lineamenta pra?- formata ad colores illinendos ; (2) for- ma, exemplar ; (β) figura rhetorica. Ab ίιποτυπόω. νποτυξίς, ihoi, r), placenta e lacte, melle, et farina, casei formam habens. Α τυ- ξίς• νποτυφΧος, u, ο χα) ν\, paullum caucus, lu- sciosus, caecutiens; υπότυφος, α, ό χα) ν, paullum fastuosus et elatus j (2) sub quo latet jactantia et su- perbia. υποτύφω, sufFumigo, fumum subtus excito ; unde (2) succendo, ignem subjicio; (3) paullatim accendo alicujus rei studio, a- more, &c. irrito, provoco. 'Ύποτύφίται τα s-igva, Philostr. ΰποτυχΐίο-αν, aor. 2. part. act. f. g. verbi νποτυγχάνω. ΰπνΰοΓιος, αία, ouov, subterraneus. Ex υπο et %δας. ΰπαλος, ν, ο χα) r), molliter tumidus, ina- nis ; (2) aliquid vitii (prop, et metaph.) abditi tegens, occultus, fallax, subdolus. Οίον αξ' Ιμϊ χάλλος χακων νπχλον I|s- θζί-φατί, pulchritudinis speciem malo- rum ulceri obductam, Soph. (Ed. Tyr. 1396. Ex ΰπο et ΰλή. Hinc urnXOT'/is, y)tos, %, vitium latens et occul- tum. όπύλως, adv. simulate, subdole, latenter. 'intsga, quae montibus subjacent, s. subjecta sunt, Hes. ύιτϋξαΐος, idem quod &ξχ7ος, ad caudam per- tinens. ΰπνξάνιος , s, ό χα) ν/, qui sub ccelo est ; (2) ccelestis. ύπχξγίύ), operam navo, adjuvo, inservio, obsequor, subministro, Phil, ΰπνξγω, ministro, subservio, suppedito, suggero. Ά^μητω ύπϋξγηο-αι χάξΐν, Eur. Ale. 838. Τ/ ir, ποθ' ύμιν αλλ' ύπνςγ : κο'αί μι χξή ; id. Supp. 1177. ϊίάνϋ' ΰπχξγιΊν σοί τί χα) τίχνοις Μλω, id. Med. 620. "Ες τί τον φίλον τοο-ανθ' νπάξγων ώφίλίΐν βαλήο-ομαι, Soph. Aj. 690. 2ο/ S-' ύπύξ- γν.οΌν Tahiy id. El. 463. Ab ύπνξγός. Hinc ΰπύξγνιμα, ατός, το, ministerium, opera, quam alicui navamus, obsequium. ΰπίς,γν\οΊς, tins, v), idem et ab eod. ΰνΒΡγ'ια, ας, ν), adjumentum, officium, mi- nisterium; (2) de adulation e, assenta- tione, Jos. bxveyixoc, v>, ov, adjumentum seu ministe- rium adferens, subserviens, Suic. Ab νπχξγος, », ό χα) ί , adjutor, qui operam na- vat minister. Ex ύπο et ΐξγον. υπϋςγιχως, idem quod ύχύζγως, adv. obsequiose, obsecundanter, ΰτνιξίτιχως. ύχνξΐς, ίίος, ν), postilena, Gloss. Vet. Ab &ξά. νιτοφαίνίο-θαι, declarasse, prass. inf. med. v. ΰποφαίνω, q. d. subluceo, illucesco ; (2) os- tendo, declaro ; ΰποφαίνομαι, subappa- reo. Αΐνχοτίξαν αϋγαν ΐίαζίας ΰπίφαινί λίθοιο, Theocr. 6, 38. 'Etre/ hi ίμίξ» ύ• πιφαίνίτο, Xen. Cyr. 4, 21. Hinc υπόφανσις, τ), q. d. sublucentia, P. ΰποφαχάιΖικ, £ί, lentis colorem habens. A φακός. ΰίτοφαξμά,οΌΌ), et άττω, f. ζω, fUCO, aut a- dultero j vel etiam medicor. ύπόφαο-ις, ιως, yi, q. d. subapparentia, rei qua» sub alia conspici potest conditio, cum aliquid leviter apparet, Em. 'il s χά) τα λίυχα όξ%β•θαι Eg υτοφάσιος, Aret. ύποφόίτις, ν), interpres, antistita, Dor. pro ΙποφΥίτις, Find. Pyth. 2, 140. ίιπόφαυλος, βν, vilis, vulgaris. υπόφαυο*ις> ιως, η, hiatus, per quem transi- ( 611 ) tus patet luci (ut fenestra), navi'uus, ho- t minibus, &c. Herod. 7, 36. Ab ύποφαύσχω, subluceo, Aristot. ΰποφιίΰομαι, f. ιιιτομαι, paullum parco. ύποφίξω, fut. ύποίιτω, suffero, sustineo, fero, tolero; (2) aufero, rapio, abripio; (3) submitto, subjicio; (4) fallo vestigium, lubricus sum ; (5) subduco, eximo ; (6) exprobro ; (7) vectigal, tributum pendo. In pass, recido, incido; (2) labor, ruo in deterius ; (3) labo, non firmiter sto ; (4) auferor ; (5) eximor, absum ; ΰποφί- ςομαι, labasco, labo, Gl. Vet. ϋπνινίγχίν, tulit, pertulit, Ph. a. 2. ΰπίνίγκων, per- pessus, Gl. V.pavt. Τον ομιλ^τικον τφ• τον άίταντις ν^ίως ύτοφίξαιτιν, Isocriit. "Οπλα ΰποφίξίιν, Xen. Cyr. 4, 23. τας μιταξύλας, ibid. 6, 18. έλίτ/δ', Soph. ΕΙ. 837. Ή κοιλία αΰτΰ νπο'ιιηι οόλον, Job. 15, 35. ύποφίύγω, clam efFugio, subterfugio, item perfugio. Κύνας τάσ -l•' ύποφίύγ&ιν, Eurip. El. 1343. ύχοφητιία, 'a, munus, seu functio τ» ΰποφίτ τα, Suid. ΰποφνιτίύω, fungor munere interpretis re- rum divinarum ; (2) interpretor. 'Yξόφιοί τί χολοιοϊ, Ara- tus, 970. Ex ίτο et ό^βφβί. vxiigoqos, e, β χα) τ), qui sub tecto est j (2) excelsus. Ex iisd. ύπωξνχία, ας, *), suffossio, V. C. muri. Ab ΰποξύτται. ϋπωχζος, ν, b χα) ν), subpallidus. ϋξαξ, αχός, νόρχξ, et ύξαξ, b, sorex, mus, Nic. ΑΙ. 37. Ab 2s, sus, quia rostrum habet suillum. ΰζίατόμος, u, b xa) yi, qui apum favos exi- mit, Hes. Ex ΐϊξίον et τίμνα. veiov, ν, το, favus, opus apum. Ab "YPON, ν, το, examen. ύρόις, /Sof, χ\, sporta, Suid. Ab t'i^u• Hinc ύρρΊβ-0 -bs, 5, b, vas vimineum, Hes, Suid. ύξτάνα, yi, ollas operculum, Hes, ύζττ,ξ, vjgost 9, idem, Hes. "YPXH, Ας, υ], instrumentum, in quo nau- tae onera bajulant ; (2) vas fictile impri- mis, cui imponuntur salsamenta. Sed Ηχγι, yis, r), est porca seu porcus femina, a sono grunnitus ita dicta. "Y2, vis, b xa) yi, sus, porcus, porca. νσγ -fi, -h, nerba quaedam, Suid. V. νσγινον. Unde νσγινοζαφΥ,ς, ios, b xa) yi, tinctus colore hys- gin: herba?. Ex νσγινον et βάντα. νσγινόικ, όισσα-, kv, ruber hysginum refe- rens, Nic. "Τ2ΓΙΝΟΝ, a, το, hysginum, plantae ge- nus quo color tingitur purpureo similis. νσοοι, ο'ι, rami arborum, Sapph. Frag. 53. νσθϊ°ναι, a. 1. inf. pass, verbi νω, pluo. νσθζΐξ, idem quod vs -ξΐγξ,, Opp. seu vg -ξΐξ. y'o-j. vs-tgoyiviis, ios, ο xa) vi, posterior natu seu ortu. Ex v&igos et γύνομαι. vsrigoyovix, ας, yi, posteritas, Ph. Ex t>Ve- gos et yovY,, soboles. ΰπξολΥΐντοί, tv, revocabihs, qui recuperari potest. Α λαμζάνω• νπζολογίχ, as, h, dictio prapostera, cum ordo dicendorum invertitur. Ab vs-'^oyos, n, b xa) yi, qui posterior verba facit, seu qui securido loco loquitur ; (2) qui priori loco dicit dicenda loco poste- riori, et vice versa. Ex ϋ^ίξος et λέ>α.. ΤΦΑ ΤΦΙ ΤΨΗ ΰηξόμητκ, ο, qui post factum sapit. vrteov, adv. post, postea, posteriori loco ; (2) serius, tardius, deinceps, posthac. ύ&ζόποιι/ος, sero puniens, P. ultor, Em. E- pith. Furias, JEsch. Agam. 58. Α ποινή. νΠξόποτμο!* ν, b xxi ν), qui P ro mortuo ha- bitus est, et vivus redit. is -ΐξόπνς., οίος, β, η, tardus, qui serius, seu tardius venit, Eur. ν^ίξότξωτον, praeposterum, Ph. "Y2TEP02, ίξ», εξόν, posterior, serior; (2) sequens, secundus, posterus, inferior, posthabendus ; (3) proximus, futurus, proxime futurus, vel venturus. νΠζοφημίχ, χς, ή, fama apud posteros, no- men celebre post obitum, Plut. Α φη- uw νπςοφθίξύξ, ν, i xx) v), post perditurus. Ύ^οφθόςοι λα>ζητν]ζΐί, Soph. Antig. 1086. Ab Ιηξος et φθείξω. ΰ?εζόφωνος', a, b xxi ή, qui posterior vocem edit, Epith. echus. Ex v-s -εζ,ος et φωνή. is -ίξως, adv. idem quod ϋρεξον• vs -εξοχζονεω, serius, post existo. Α χξόνος• vs-faix, ων, τχ, suum immolatio, festum, in quo sues immolabantur. Ab Ssi sus. £>£/£, ιχο;, ή, hystrix, animal ex erinaceo- rum genere pilos suis habens. Ex Ss et S-j/f , pilus. ν$•ξΐχ)ς, ί^ος, b, ν), hystrix ; (2) flagellum ex setis suillis, quo caadebantur servi. Ύ- reixih μχ^γων, Μξων, s -ξ,εζλόϋν, Arist. Ran. 632. Ab i'r«/|. ν?ξος, b, venter, Steph. ι/φα,, pro 'ύφχσμχ, Suid. υφάγεο, 2. sing. pras. imper. med. Dor. pro ΰφηγΐΐ, ab ΰφηγίομχι. ίφχζω, idem quod ΰφχίνω, Rob. ΰφχιμος, g, Ό xxi ή, sanguine suffusus, cui subest sanguis ; (2) sanguineus, etiam ex ira et furore. Ex ΰπό et χΤμχ. νφχίνοι, texo, detexo ; (2) struo, aedifico ; (3) solerter excogito, inpr. dolos ; ΰφχσ- /Asvej.-textus, Gl. V. p. part. pass. Ta- re τοΐο•ι βχξζχξοις ύφχίνετχι πολλοίϊς δ«- ita.va.it, Arist. Vesp. 1140. Ύχΰτ' νφηνχν ναών ίνΰςοί επι τυζχννίΐι, struxere, idem, Lys. 633. Ab ΰαχω. ύφχι'εεο-ις, εως, ν], subtractio, subductio, di- mmutio. Ab ΰφχιξίω. υφχΐξίτξΐχ, χς, η, obstetrix. Ab eod. νφχίζίω, Si, fut. ηο•ω, subtraho, Horn. Gl. Vet. ΰφχιρμμχι, demo, detraho, aufero, intercipio* sublego ; ΰφχιρθίντων, deduc- tis, Ph. Τβ ξίφος ΰφχΐξίι λάθξχ της S -η- xns, educit, Heliod. "0>ρχς δ εγω "hihon ΰφαλόμην ; Arist. Vesp. 1334. νφχίζίμενος, prass. part. med. ab ΰφχιξίω. ΰφχλιζός, subsalsus ; (2) mari vicinus. i^aXXsj^x.i', subsilio, Gl. Vet. υφχλμος, subsalsus, aliquantum salsuginis habens, Diosc. Unde νφχλμύζων επιπχγος, concrete salsilago, gelata salsugo, Diosc. νφχλμνζίζω, saporem salis refero, Plut. Ab ίφχλμυρος, b χχι ν), subsalsus, salsuginosus. ϋφ&λος,' ν, β χα.) η, qui est sub mari, sub mari latens ; ϋφχλος πετξχ, latens sax- um, Gl. V. ϋφχλος πληγή, ictus navis sub aqua ; (2) sutodolus. Ex ΰπο et όίλς. νφχμμος, ν, Ό xx) ?), arenam admistam ha- bens, arenosus. υόχνίζω, subsido, Alex. Aphr. νφχνο-ις, εως, i), textura, seu textus, Poll. νφάντνις, κ, β, textor. Ab νφχίνω. Hinc νφχ-ντιζοί, i), h, textorius. Hinc i\ ΰφχντι- xr>, Us, sc. τίχν/ι, ars textoria. ΰαα.νηχωί, adv. more textorum, textorjo ritu, PoR. νφ«.ντΰΰΐ<"/!τοζ, n, β χχί i], a textore contor- tus. "Οί ΰφχντοδίνΥ,τον 'ίνθος έ πίπα,τχι> Arist. Αν. 949. Ab νφχντο; et ΰινίω- υφχντίς, >j, lv, textus, textilis. Ab υφαί- νω• ύφχντξΐχ, «ί, '/ι, textrix, Ph. Ab υφαντής• νφχπλόω, substerno stragulas vestes, qu. explico sub aliquo. νφάπτω, fut. ψϋ», succendo, accendo. Πβ- Tieov ΰαά.*\>ω ΰωμα, νυμφιχ'ον πυξ} ; Eur. Med. 378. Νυ,/τχ; πν<>α,ν τας σχζ φίλχς ύφά^ω, Arist. Lys. 375. ΤΙόλις ύφχττε• Ten τυ(ι, Eur. Tro. 1274. νφχξτχζω, f. άο-ω, vel άξω, surripio, clam rapio. 'Etrsi χχι την 'ίΐρχν try ΰφηρτχα-ε, Xen. Cyr. 8, 31. ΰφάξ*ασ•ΐί, εωί, -h, usurpatio, Ph. A praoc. ύφχς, ά,Ιος, i), calathus, quo sacra fcrun- ter, Poll. Ab ύφά,ω. Ιφχσΐχ, us, i], textura. Ab ΙφχΊνω• υφχο-μχ, ατός, to, opus injustum, Ph. rapi- pina ; textile, tela, textura, Gl. V. Ab eodem. ΎΦΑΏ, ω, texo. Hinc Jon. ύφόω, pro ύφω; ύφόωοΊ, pro ύφωοΊν» νφάνο-ιν, Odyss. 7, 105. ΎΦΕΆΡ, χξος, το, visci genus, quod in abiete et larice nascitur. ύφεΰξεύω, f. είισω, inferior sedeo. Ab e'Sgo. ύφίδξίχ, cts, >j, inferior sedes. Ab eod. ΰφεΐμχι, perf. ind. pass, verbi ΰφίνιμι. ύφειμίνοί, submissus, remissus, permlssus, Eur. ύφειμενως, adv. summisse, Ph. Ab νφίημι. νφε)ς, aor. 2. part. act. verbi ΰφίνιμι. ύφελχτίον, subtrahendum est. 'Υφίλχτίον hi των ξύλων, Arist. Eq. 916. Ab ύφελ- χω. ΰφελχυσμοί, s, β, subtractio, Gl. V. Ab ύφελχύω, subtraho ; ΰφελχύα-νι, subtraxerit. Ab νφίλχω, idem. "ΎφεΧχε 3-οΊ.ττον «ΰτβν, A- ristoph. Vesp. 1S7. Kxi τα,ς 'εκείνης Tlsg- σιχχς ΰφίλχομχι, Arist. Cone. 319. ΰφελοία,το, 3. plur. aor. 2. opt. med. verbi ύφχΐξίω. ΰφελοΊσχι, nom. plur. part. act. f. g. Dor. pro ύφελ2ο•χι. ΰφελόμενοι, nom. pi. a. 2. part. med. ΰφϊν, una, simul. Vox Gramm. al. ύφ' εν. ύφίξει, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi ύπίχω. ύφίξτω, subrepo, Gl. V. Soph. (Ed. T.186. ϋφεσ-θε, 2. pi. a. 2. imper. med. v. ΰφίνιμι. νφεσ-ις, εως, ν), remissio ; (2) diminutio, im- minutio ; (3) submissio. Ab ΰφίνιμι. ΰφεσμος, ό, impedimentum, V. L. ΰφίο-πεξχ, adv. vesperi. ΰφίς-ιος, ο, ν], qui domi agit, sub tecto ver- sans, V. L. ΰφετνμολογίω, originem verbi declaro. ΰφνι, vis, v), textura, textus, tenor, Gl. V. ΰφνιγεομχι, χμχ,ι, f. ν\σομχι, praseo ; (2) in- cipio, exordior ; (3) hortor, suadeo ; (4) dicto, doceo ; (5) prassum ; (6) clam dii- CO, vel duco. Τίξώτι?χ μεν νυν τω}>' ΰφή• yv\arxf, γίξον, Eurip. El. 671. Κα/ ΰχί- μων εχείν/ιν ΰφηγειτο τν)ν idh, Plut. TSff ΰφνιγείτχι j^ ό κοινός νόμος, Aristot. Hinc ΰφ-ηγνισις, εως, ν), q. d. prasitio et ductus quidam ; (2) doctrina quam quis alii ve- lut praasens tradidit; (3) enarratioj (4) suasio. νφνιγνιτν)ξ, ν]ζος, β, dux, praetor. Ab eod. ύφν,γνιτϊ,ς, v. b, qui praait alii in re quapiam, suasor•. "*Ών υφηγητών, εγω χτχνίιν'ίμεΧ- λον trx -τίξχ τον εμον, Soph. (Ed. Tyr. 966. Ab eod. ύφηχα,ς, 2. sing. a. 1. ind. act. v. ΰφίνιμι. ΰφημιόλιος, b χχι ν), subdimidius, i. e. dimi- dio minor. ϋφηνχ, a. 1. ind. act. Att. pro ΰφχνχ, ab J- φχίνω• ύφηνιοχεω, ω, fut. ησω, auriga? administer sum ; (2) aurigor ; dicitur et tropice ut simplex. Ab ύφηνίοχος, u, b xx) v\, administer auriga? ; (2) auriga. νφγξΰτο, 3. sing, imperf. ind. pass, contr. pro ύφΥίξίετο, ab ύφχΐξίω. ΰφησσων, ovos, b xxi ή, q. d. subminor, pau- lo minor et junior. ΰφηφχζ-χι, alii ΰφΰφχρχι, quod vide. ΰφιεμεvωs, adv. sensim, leviter, Heliod. ύφιζχνω, f. ζηο•ω, subsideo, sedeo sub. Hinc ύφίζηο -is, £&>?, η, sedimentum, subsidenlia, depressio, q. d. subsessio, unde cessio, depressio velut terras. ΰφίζω, subsido, Steph. ΰφίνιμι, f. ησω, submitto, demitto ; ύφίημι, et ύφίεμαι, remitto, concedo, cedo ; ύ- φειμενο5, submissus, p. pass. part. 2ωμ' ύφεΊο-' χλγηΐόο-ι, Eur. Med. 24. Τον ε- μον ώΰίνων πόνον μχστο^ ΰφιΊτο, id. Ph. 31. Νΰν δ' iv χχχοΊς μοι πλί7ν ύφειμίνγι "boxii, demissiori velo, Sophoc. El. 335. Ύφειμίνη 'όζνις, Eur. Her. Fur. 72. Ex ύ πο et 'ίημι, mitto. ύφίητι, 3. sing, praes. ind. act. Dor. pro J- φίησι. ΰφίςνιμι, suppono subjicio, substitup; (2) propono ; in a. 2. et prast. neutraliter di- citur subeo, succedo, sustineo, suscipio ; (2) recipio, polliceor ; ΰφίς-χμχι, pass. supponor, sufficior; (2) excipio impe- tum ; (3) tolero, perfero ; if) med. est etiam subsideo, demergor ; (2) occulte sto ; (3) digredior ; (4) puto, arbitror ; (5) polliceor, tecipio ; vtrormi^i extiterit, ( 613 ) PA. aor. 2. opt. Μόνη UvCHt' α,ν τόνΐ' ύ- πο?ηνχι πόνον, Eur. Supp. 189. Τ'νώμχς ύποστηο-χς σοφχς, Soph. Aj. 1091. Τοχδ* ΰφίστχμχι πόνον, Eur. Rhes. 157. ΎχΊς συμφοξΰίΐς γχξ'ός-ις Ηχ' ύφίστχτχι, idem, ύφόλμιον, u, το, quod mortario supponitur, quod mortarium sustinet ; (2) pars tibia; sub ligulis quae ori opponitur. Ab Ό'λ- μος. ύφόξχσις, εως, η, pudor ; (2) metus, suspi- cio. ύφο^χτιχος, ν), ov, suspiciosus. Ab ύφοξάω, ω, et ύφοξάομχι, ωμχι, SUSpecto, suspectum habeo, suspicor ; (2) suspicio, revereor; (3) caveo ab aliquo. 'Ύμε7ς ύφοξωμενοι τχ πεξίπενξχγμενχ, Demosth. Μηδενχ χίνίννον ύφοξχΌ-θχι, vereri, Lu- cian. Ύφοξωντχι γχξ τα εν χντω &ηξίχ, JElian. V. Η. 1, 4. ΈκεΤ'αΰεμίχν βλχ- ζην ύφοξχτίον, Μ. Anton. 7, 30. ΰφοζζο5, 5, b, subulcus. Ex S ύψηλ 1 ?!™, dat. plur. Ion. et cum v, pro u- •φηλχϊς, ab υψηλός. ύψηλοζχτίω. Si, sublimem aeris regionem perambulo ; (2) sublimia, alta tracto, appeto, loquor. Α βχίνω, vel inus. βχ~ τεω• ύψηλοχχξδιος, ν, Ό χχ) ν), qui animo est ela- to, superbus, arrogans. Ex xxfiix. ύψηλόχζημνος, u, b xxi ή, alta habens prae- cipitia, altus, Epith. rupis. ύψηλολογίω, ω, alta loquor ; (2) utor verbis sublimibus, orationis sublimitatem affec- to. ΰψηλολογίχ, χς, ν), sermonis sublimitas; (2) orationis arrogantia. Ab ύψηλολόγος, a, b, magniloquus, qui oratio- nis sublimitatem afiectat. ύψηλόνοος, contr. ΰψηλόνας, a, b xx) 'h, qui est mente elata. ΰψηλόνω^, ov, alta juga habens, i. e. altus. ΰψηλοπετκ, εος, b xxi v), praapes ; (2) illus, tris, Ph. Ex υψηλός et πίτομοα* ΎΥΙ ΦΑΙ ν-^γ,λο;, ti, bv, altus, excelsus, sublimis. Ab S'^/os• Hinc ύψγ,λότγ,;, γιτο;, ϋ,, excelsitas, eminentia. ύ•^%λοφο;, V. L. pro ύψίλοφο;, alte crista- tus, Ar. ΰψγίλοφξονίω, ω, f. Ϋ,σω, alta sum mente ; (2) animo sum elato, superbio. Mii J- ψγ,λοφξόνίΐ, αλλά φοζχ, iicww. 11, 20. ύψγ,λοφξοσύν/ι, γ,;, ϋ,, mens alta; (2) ani- mus superbus, nimium se efferens. Ab ν-ψγ,λόφξων, όνος, Ό xa) γ, qui est mente ex- celsa, qui alta sapit ; superbus. Ex ύ-ψφ λβί et φξϊν. ν^/γ,λοφυ>,;, ίο;, b χα) %, qui celsus nascitur, celsiis natu. Ex ύψγ,λο; e t φύομαι. νΊ,γ,λόφωνο;, ov, alta voce damans, seu lo- queris, seu lamentans. Α φωνΫι• νψγ,λω;, adverb, alte, sublime. Ab u-^r,- λ'ο;. ύψΫ,νωΒ, ορό;, ο χα) ϋ„ alta seu celsa virili- tate"prsditus; (2) celsos viros faciens. Ex £ι•ψίί et άνΫ,ζ. νψγ,ξίφγ,ς, ίο;, ο χα) γ, alte tectus, altum tectum habens; (2) altus, celsus. Ex ίίψβί et ίξίφω. ύ'^γ,το;, ->„ bv, altus, celsus, sublimis. Ab £tyas> I-V'.yji-.;, ίο;, h xa) Si, altisonus, altum et clarum sonum edens, Epith. equorum. "Τόσσον επιβξώσχασι &ίω» ύψγ,χίε; Ίπποι, II. ο, 112. Εχ 'ύ•\>ο; et ϊ,χο;. v-i/i, adv. alte. Ab 'ύΛ,ος. ί•\,ιΖα%;, alte profundus, seu alte promi- nens, Opp. νψιζαμων, Hes. idem quod ύψίζατχ;, seu ΰψίζατο;, b χα) ϋ„ alte ince- dens ; (2) in alto situs. Α βαίνω- ίψίξιζοί;, avrc;, b, idem, Horn, in Apollin. 416. Α β',ζγ,μι. Ι'Ι/ιΖία.;, α, Ό, alte damans. Ex βοάω. ύψιζςίμίττ,;, a, b, q. d. altifremens, ajti- strepens ; altisonans, Gl. V. i. e. tonans, Epith. Jovis, 11. 1, 354. Ex νψο; et βξίμω. ύ^Γ/ίνίβλο;, in alto natus, Nonn. v-^r /ίννγ,το;, ov, in alto natus, de ramo alta? arboris, /Esch. Eum- 43. ίψίγυιο;, seu -γυο;, alta habens membra, altus, Find. Ι'^ΊΙομο;, b χα) γ], altas domos habens vel alte exstructas, Cal. νψίξυγο;, n, b χα) ϋ„ qui in sublimi sedet sedili. Zih; hi σφιν Κξονί^Υ,; ύψίζνγο;, οί'ιθίξΐ ναίων, II. 4, 166. ΰ-ϊ,ιθίΐΜβλο;, α, Ό χα.) ή, alta habens funda- rae'nta,• Nonn. P. 4, 2. Ex Μμίθλον. ΰψίθξονο;, b χα) r„ celsus dignitate. i-^iOlixo;, et ΰ-1/ώόωχο;, ν, b, altum solium habens, Synes. Cyr. ΖψιχάξΥ,νο;, u, ο xa) 'h, altum caput ha- bens ; (2) altum cacumen habens. El; οβο; ύ'^ιχάξΥ,νον ατοί, Nonn. P. 6,5. Ex »4" et χάξΥ,νον- νψιχίλευθο;, u, b xa) q, per alta loca in- cedens. ν -ψ ίχίξχ;, ατο;, et ΰψιχίξατο;, α, b χα) υ), celsa gerens cornua, altijugus. "ϊφιζε, oara πίτξαν, Arist. Nub. 597. v'A/ixieawo;, u, b xa) •>„ ex alto fulrninans, Sibyl. νψίχεξως, ω, b xa) Ϋ], idem quod νψίχίξα;. 'Ύφίζεξοη ϊλαφον, Odyss. 10, 158. Ex ί<•4" et x'-Zot,;. ύψιχόλωνο;, ov, altus, Epith. montis, Opp. ύψίχομο;, n, b χ,α) υ,- alte comatus, Epith. arboris altae. Ex ύ'-ψ/ et χόμγι• νψίχομνο;, ov, elatus, superbus jactator, Steph. νψιχόμτω;, adv. fastuose, superbe, arro- gan'ter, Soph. Aj. 111. 14>ιχόξυμζο;, altum cacumen, vel altam eminentiam habens, Cyr. ν-^ιχξατίω, in alto (i. e. ccelo) impero. νψιχξίμϊ;, \;, alte suspensus, Opp. vij /ίζξγ,μνο;, ov, vide ύ'^λόχξν,μνο;• »-J//AosjS->.Y\• ϋ4"?ο;, Ίς-'ή, irov, altissimus, excelsissimus, Superlat. ab ϋψο; • i'^invY,;, ίο;, b xa) r\, in altum tendens ; (2) in alto extensus. Ex u^i et nasi• νψιτίνων, ovro;, b, qui alta et erecta cervice incedere solet. Ex iisd. ό-ψ/τεοβί, altior, Theoc. ύψίτοχο;, b xa) ft, qua^ sero peperit, Naz. i-i/naar,;, et ύψιφανΥ,;, to;, b xa) y\, celsus, e longinquo conspicuus. Ex φάω. ύ•φιφίξ•><;> ίο;, Ό χα) r„ in altum latus, subli- mis. ^ Νββί ύψιφίξίΐ;, Arist. Ντώ. 305. Ex i''4" e *• φίξΟΊ' ύψιφόξητο;, ν, ο κα) ή, in altum tendens, Prod. ΰ-^ίφζων, ovo;, b xa) -h, altum et elatum ani- mum habens. Ex νψι et φςην. ΰψιχαίτ/ί;, v t b, alte comatus. Ex χαί- TY). υ^/όθίν, adv. ex alto, desuper. Ab 'ύ•^ο;• ύψόθι, adv. in alto, in sublimi ; (2) super, supra ; (3) alte, in altum. Ab eod. ίιψόπξωοο;, n, b j£ ■>„ altam habens proram. Ex ύ'ψβί et^/u^Or. ύψόξοφο;, a, b xat ή, idem quod ύψγ,ξ<φγ,;, Horn. 'ΥΨ02, it;, vo, altitudo, celsitudo, subli- mitas; (2) cacumen, fastigium, vertex. ϋ-φόο -i, adv. in altum, in sublime. Ab ίψ5, adv. alte, in alto ; (2; in altum, II. 1, 486. Ab eod. u'i /όφζων, idem quod νψνλόφξων, Steph. ύψόω, ω, fut. ωσω, exalto, in altum tollo, extollo ; sublimo, Gl. V. Τ'ύτον Ό θιο; άξχΥ,γον χα) σωτν,ξα \>'$/ωσ% τγ ΰφα αντ5, Act. 5, 31. Ο'ύτωί ίιψωΰΐ,ναι δίί τον υ'ιον τ» ανίξώπα, Joann. 3, 14. ΰ'^ω^Ϋ,σιιαι, Luc. 18, 14. Ab ΰψο;. ϋ'^ωϋγ,ναι, sublatmn esse, aor. 1. inf. pass. ίϊψωμα, ατο;, το, exaltatio, elevatio ; (2) altitudo, sublimitas ; (3) res alta, seu il- lustris. Ab ύ•\/Όω. ύ-φώα-α;, aor. 1. part. act. verbi υ•^ίω» ύ'^ώο-γι, 3. sing. aor. 1. conj. act. ϋψωο-Ι;, ιω;, υ), exaltatio, elevatio. Ab eodem. Ύί2, f. u'e-«,j>luo; (2) irrigo, pluvia per- fundo. Π» yag πώποτ'' ανίυ ϋίφίλων ΰοντ' ; />οΎι τίθίαο-αι ; Arist. Nub. 369. "T- σομ'.ν πξώτοισιν ύμίν, ib. 1116. ύώΙγ,;, ίο;, Ό χα) ή, suillus, porcinus, sui similis ; Metaph. spurcus et immundus, stupidus. Ab v;. Hinc ύωΐία, a;, yi, porcina insulsitas vel stupidi- tas, porcini mores. Φ •, Litera Graecorum vigesima prima, qua; φί appellatur, ortaque est ab Hebrso- rum Vi; (2) in numeris notat quingen- C 61* J iaj at, cum lineola inferne apposite (ή, bv, lucidus. Ab eod. φαεσίμζοοτο;, n, b xat Ϋ,, lucem hominibus adferens, lucens hominibus, II. 24, 785. Ex φάω et βζοτο;, mortalis. φαεσφοο'ια, α;, γ, lux, illuminatio, Call, in Dian. 11. A φαεσφόξο;, n, b χα) yi, lucifer, lucem adfe- rens._ Ex φάο; et φίξω. φάζω, interficio ; ut fiinc sit πεφασμίνο;. OCClSUS. Έγώ γάξ Ϋ,γεμων σφων αυ πί• φασμαι χαινο;, Soph. 02d. Col. 1537. Significat etiam decretorius, ut ΜΖΘον ά- τιμ,Ϋ,σν,τε πίφασμίνον, II. 14, 127. Α φάω. φάθι, die, 2. sing. pr. imper. act. v. φ\μί, φαιίιμόει;, όεσσα, όεν, illustris. A φαίδιμο;, u, Ό χα) Ϋι, idem. Α φαιίξό;. φαιΰξόνϋ;, b χα) Ϋι, hilaris, laetus. Ab eod. et vS;. ΦΑΙΔΡΟ' 2, ξά, eov, nitidus, splendidus ; (2) hilaris, lastus, faustus, Gl. Vet. lucu- lentus. ΦαιΙξότεροι γνώμγι, Aret. Hinc φαώξότΥ,;, ν>το;, Ϋι, nilaritas) alacritas, Gl, Vet. festivitas ; (2) splendor. φαιδξόω, ω, exhilaro, alacrem reddo. φκάζύησθαΐ] pries, Uif. pass, verbi φαΓό^ω. ΦΑΚ φχι'δξυντης, Ζ, β, aedituus ; (2) lotor, mun- dator. Α φχώξύνω. Hinc φχιδξύντξΐχ, χς, η, lotrix, mundatrix. Ψενο- θε'κτχ πχιΰός σπαξγχνω φχιΒξύντξΐχ, JBsck. Choeph. 757. Qoutyivu, hilaro, exhilaro ; (2) splendidum, nitidum, aut tersum reddo, expurgo ; (3) omo ; (4) ungo, ap. Jos. "On φαιΖεύνοι- vo χξόχ ^ξοχο^σιν Άνχύξα, Mosch. 2, 31. Α φχιΰξός- φχίΰξνσμχ, το, quicquid nitidum ornatum- ve facit, Em. φχώξωνός, S, Ό χχι η, qui hilari est vultu, Eur. Orest. 884. Ex φχώξος et &!•ψ• Qxfy ως, adv. nitide, splendide, laute ; (2) hilariter. φαίην, dixerim, a. 2. opt. act. verbi φημί. φχίχανον, το, ruta, Steph. ΦΑΙΚΑ'2Ι0Ν, ν, το, calceamenti candidi genus, quo sacerdotes Athenienses et iE- gyptii usi sunt ; χονίτας, Clem, Al. φχιχος, levis, Ep. Suid. φχΊμεν, 1. plur. a. 2. opt. act. verbi φημί. φχινχκίζω, pro φενχκίζω, Hes. φαινίμεν, praes. inf. act. Ion. pro φχίνειν- φχιν'εσκετο, 3. sing, imperf. ind. med. Ion, pro Ιφχίπτο, a φαίνομχι. φχινίνΰχ, η, {indeclin.) genus ludendi pila. A φχίνω. φχιν)ί, η, anemone, apud Laced. φχίνοισαι, nom. plur. fem. praes. part. act. Dor. pro φχίνασχι, a φχίνω• φχίνοιτο, 3. sing, praes. opt. med. φαινόλης, a, o, Gl. V. φαινόλης, το φελόνιον, penula; (2) involucrum membranace- um, loculus, item librorum theca. Scri- bitur etiam φχιλόνης et φελόνης, Em. Al. Gl. V. φαινόλη, lacerna, penula. φχινολ)ς, η, splendide apparens, Soph. φχινολοΗκη, ης, η, penularium, Gl. V. ubi penulae reponuntur. Ex φαινόλης et S-jj- Χη- φαινομενην, ace. sing, praes. part. med. φαινομίνγφ, dat. sing, per Paragog. sylla- bee φι. φαινομηοΐς, ί?>ος, vel φχινόμηξίς, ιΰος. ή, qua? femora ostendit ; de Lacaenis, Pint. Ex φχίνω et μνίξός, femur. φχινοτξοσωτ'εω, faciem meam ostendo, con- spiciendum me praebeo, Cic. φχίνω, f. φάνω, in lucem edo, Gl. V. osten- do ; (2) defero ; unde et φχίνοντες, qua- druplatores ; (3) luceo, appareo ; quod proprie est φαίνομαι, pass, φαίνομαι, ap- pareo, Gl. Vet. φαίνεται, panditur, vide- tur, ostenditur, apparet, Phil, φαινόμε- 6», dignoscimur, Phil. Ιφάνη, apparuit, a. 2. pass. (2) deferor, accusor ; (3) ad- sum, appareo, in conspectum prodeo ; τα φαινόμενα, astronomia sphaeri'ca, item quaeadsunt; τοφχινόμενον, sententia pro- nunciata, Em. To φως tv τη σκοτία, φχί- tu, Joan. 1, 5. "Αξηξον, ελ&ε. χχι σκιά, φάνηθί μο•., Eur. Her. Fur. 496. 2ε μ\ν \ν τγ πάλει δε? τινχφχίνεσθχι, Hem. Phil. 4. Ά φάος. lux. φαίνων, ο, Stella Saturni, Cyc. φχινωζις, η, splendens, Man. φαιός, α, όν, fuscus, subniger,qui medio est inter candidum et nigrum colore, Gl. V. aquilus, pullus, fuscus. Ab eod. Hinc φχιαςος, a, ov, idem._ Φχιςος, η, ov, seu φχ1ζ•ος\ η, ov, luminosus, lucens. Ab eod. φαιωχίτων, Ό χχι η, pullatus, nigra veste indutus. φάκελλος, et φάκελος, u, b, fascis aut fasci- culus. Α σφάκίλος. φάκελος, pro σφάχελος, Steph. ΦΑΚΗ", vel φακή, ης, η, lens, lenticula, lens cocta, ipsum ex lente pulmentum. Angl. lentils. Hinc φάκινος, ίνη, ινον, qui ex lente est. φακιόλιος, idem quod φαχίολος, Sapph. ΦΔΚΓΟΛ02, a, o, fascis, fasciculus. φάχιον, n, το, lenticulae decoctum aut cre- mor, Suic. Dim. a φακή. ΰχκοεώης, εος, Ό χα) ή, lenticula? similis, Gl. V. lenticularis. Ex φακός et εΐΰος. φακοπτίσσάνη, ης, ή, edulium ex lente et ptisana. Ex φακός et πτισσάνη- φακός, u, Ό, lens cruda, ut volunt Gramm. sed promiscue cum φακή dicitur; (2) lenticula, i. e. vas lcnticulatum, aut len- ticulae forma, quo aqua calente aut oleo pleno fotusadhibebantur ; (3) vas in quo mortuorum cineres conduntur ; (4) len- tigo, verruca, facics verrucosa ; (5) nigra quaedam oculi macula, 07. V, lens, Ion- . ΦΑΛ tigo; φακός π ξοσωχν, faciei naevus, PA. Α φάκη- φχχοψις, lentiginosis, sparso ore, PA. Ex φχχός et £ψ;ί, vultus. φχχάΰ.ης, ίος, β xx) η, lenti similis. Α φχ- χός. ^ φχκωτός, η, ov, lenticulatus, inmodum len- tis conformatus. Ab eod. ΦΑ'ΛΑ, ornamentum galea?, conus, Suid. φαλαγγάςχης, u, i, praefectus phalangis. Ex φάλχγξ et άξχη. Hinc φαλχγγχξτίχ, χς, ή, imperium quod habet is, qui pnalangi praeest. φχλαγγηϊον, adv. per phalanges ; (2) tur- matim ; Α φάλχγξ. φχλχγγιόοηχτος, α, ό χχι η, morsus a pha- langio, aranei genere. Ex φα,λάγγιον et %άκνω• φχλάγγιον, n, το- aranei genus, a crurum longitudine dictum ; (2) herba qua:dam. Α φάλχγξ. φχλχγγίτης, e, Ό, miles legionarius j (2) herba quaedam. Ab eod. φαλαγγιτικός, η, ov, ad phalangem perti- nens, e phalange sumptus, &c. φαλχγγίτιον, το, herba quaedam, al. φχλάγ• γιο•/', et φαλαγγίτης, Diosc. φχλχγγομχχίω, phalange, peditatu pugno. A φαλαγγομάχης, χ. ό, phalangibus pugnans. Ex φάλχγξ et μάχομχ, φαλαγγοω, vel efferor, in ferinam naturam vertor, irritor. Α φάλχγξ, η. 4. Hinc φχλάγγωμχ, χτος, το, pompa quaedam in Bacchanalibus. φχλάγγωσις, εως, η, oculi adfectio, quum cilium introspectat, ita ut pili oculum compungant. Ab eod. φάλχγξ, χγγος, ή, proprie quaedam acies Macedonum, ut legio Rom. (2) pedita- tus ; unde legio, acies, cohors, PA. (3) internodium, Gl. Vet. (4) tarantula, Gl. V. araneus ; (5) baculus quisque longus, teres, ad cylindxi formam ; φάλχγγες e- tiam ligna, quibus naves fulciuntui'. φάλχι, prb φάλχινχι, balaenae, Lye. ΦΑ'ΛΑΙΝΑ, ης, ή, cicindela, lampyris, quae noctu lucernis advokt, Nic. Th. 760. (2) balaena, Arist. Vesp. 35. φχλάκξχ, χς, ή, calvities, calvitium,calva- ria, calvarium, Gl. V. φχλάχξχω, calveo, Gl. V. A praec. φχλακεοειΒης, Ις, qui calvus esse videtur. Ab εΤδος. ΦΑΛΑΚΡΟ' 2. ξα., ξον, calvus. Ex φχλος et άκξος. Hinc φχλχκξίτης, ητος, η, calvitium, calvities. φχλχκξόω, calvum reddo ; calvo, Gl. Vet. φχλχκξΐίο-θχι, calvescere, Gl. V. Hinc φαλάκξωμχ, χτος, το, calvitium. φαλάκ^ωτις, εως, η, idem, Aret. φαλακτόνος, accipitris genus, Hes. φαλανθίας, ν, e, calvus. Α φάλανβος. φάλανθος, calvus. Ex φαλος et άνθος, flos. φάλχξχ, ων, τχ, phalerae, ornamenta equo- rum aut equitum ; (2) lora. Α φχλός. φχλχξις, ΊΙος, η, phalaris, avis quaedam ma- rina seu palustris j (2) Ό, nomen tyran- ni. Ab eod. φαλαξίο-μος, S, β, crudelitas. A Phalaride tyranno. φχληξιάω, Ζ, albesco spurn a ; unde φχλη- ςιόωντχ pro φχληξίωντχ, II. 13, 799. φχληξίόεις, idem quod φχληξίος, Steph. φχληξος, ξα, ξον, albus, spumeus ; (2) subst. ferrum galeae. Α φαλός. φάλης, ητος, Ό, idem quod φαλλός ; scrib. et φαλης. φαλιότνς, οίος, ό και η, albos pedes habens. Ex seq. et -χίς- φάλιος, ία, ιον, albus, splendidus. Α φαλός. φχλχις, ίίος, η, pars navis, ubi est senti- na. φχλλχγωγιχ, αν, τχ, festum Priapo cele- brari solitum. Ex φαλλός et άγωγη. φχλληφόξΐχ, ίων, τα, idem. Α φχλλοφόξος. φχλλικος, η, ov, phallicus ; Epith. carminis in honorem Bacchi, obscceni. Α φαλλός- φχλλοζχτεω, phallo insideo, Lucian. φχλλοξάτης, u, o, Priapi conscensor. Ex φαλλός et βαίνω. ΦΑΛΛΟ' 2, S, ό, penis ligneus vel coria- ceus ; vel lignum oblongum in sumrao habens penem talem. φχλλοφοξίω, phallum gesto. A φαλλοφόζος, a, o, qui in sacris Priapi phal- lum vel vexetrum gestat. Ex φαλλός ct aitai. J (615 ) ΦΑΝ ΦΑΛ0 2, splendidus; (2) alltus. ΦΑ'Λ02, », ό, conus galeae, crista. φχλύνω, splendidum, seu album reddo, a φχλος, Steph. φάμαν, acc. sing. Dor. pro φημην- φαμϊν, 1. pi. praes. ind. act. verbi φημί. φάμινοι, nom. plur. aor. 2. part. med. φαμ), Dor. pro φν,μι, dico. φαν, dicebant, 3. pi. imperf. ind. act. Ion. et Eccot. pro ϊφησ-χν φανχ), ων, χι, sen φά ναι, splendores, illumi- nationes. ΜυΓΥ,ςίων rt των άποορητων ΕΖειξεν Όξφώς, Eur. Rhes. 943. Α φχ. νός. φάνχι, dicere, praes. inf. verbi φημί. φχνάζιον, το, Dim. a φάνιον, sed nbn bonum verbum, Em. φανείην, aor. 2. opt. pass, verbi φαίνομαι- φάνεν, apparuerunt, 3. pi. aor. 2. ind'. pass. Ion. et Boeot. pro εφάνησ-αν. φανεξολογίχ, ή, cum quid palam dicitur. φανεξόμΓο-ος, u, ό και ή, qui palam edit, A- rist. Ethic. 1. 4. c. 3. Ex μίσος• φχνεξοτοιίω, ω, declaro, Gl. Vet. Φανΐ°ο* ■τοιν,'ται, certiorare. Ex φανεξος et roiL•. φανεξοποίησις, εως, η, declaratio, manifesta- tio. A pr. φανεξος, ςχ, gov, manifestus, evidens, aper- tus, clarus, illustris, Celebris. Α φαίνω. φανεξόφϊλος, a, b καΊ ή, qui palam amat, Arist. Ethic. 1. 4. c. 3. φχνίξόω, Si, f. ώσω, manifestum facio, decla- ro, clarum efficio, manifesto, illustro, propalo, Gl. V. φχνεςϊμαι, claresco, pa- tefio. Φανερώσει τάς βαλάς των καξΰιων, 1 Cor. 4, 5. Φανίξωσον σεαυτον τω χοσ- μφ, Joann. 7, 4. Τότε και ΰμίίς συν χντω φανεξωθί,σεσβε 'εν Ιόξ$, Col. 3, 4. Α φανερός. φχνεεως, adv. manifeste, evidenter, aperte, palam. Ab eod. φα,νίξώσα, 3. sing. fut. 1. indie, act. verbi φανεξόω. φανίξωσις, εως, η, manifestatio, patefactio, declaratio. Α φανεξόω. φάνεσκε, ostendit, 3. sing. aor. 2. ind. act Ion. pro 'ίφχνε, a φχίνω- φάνη, -h, splendor enitescens, fulgor, Hes. V. L. ex Eur. φάνη, apparuit, 3. sing. aor. 2. ind. pass. Ion. pro εφάνη, a φχίνομχι. φχνηη, videatur, 3. sing. aor. 2. conj. pass. per Epenthes. pro φχνη, φχνημεναι, aor. 2. inm'i. pass. Dor. pro φανηναι, φάνης, ητος, ό, deus primigenius, quern alii Amorem, alii Solem, v. Dionjsium fa- ciunt. Α φαίνομαι, quod iste quotidie quasi novus exsistat, hie primus e chao apparuerit. φανησετχι, 3. sing. fut. 2. ind. pass, verbi φχίνω. φχνητιάω, ω, videri aliquid volo. Ab eod. j φχνητω, 3. sing. aor. 2. imper. verbi φχίνω. φχν()ε)ς, qui apparuit, aor. 1. part. pass. φχνίον, n, το, laternula, facula, Dim. φχνόπτης, u, i, laterna. Ab όπτομχι. φανός, η, ov, lucidus, splendidus. Α φαίνω. φχνος, 5, ό, laterna, candela, fax ; (2) sol, luna, Gl. V. Αχμπτϊ,ξ, ov ct ίτολλοι φχ- νον ονομά'ζχσι, Galen. φχνόω. ω, f. ώσω, idem quod φαίνω, Strabo. φαντάζω, fut. άσω, apparere t'acio, speciem praebeo, ostendo. In pass. φαντάΖοιχ.αι % cernor, appareo; (2) accusor, deferor. In med. imaginem seu speciem mente concipio, imaginor, contemplor; (2) con- spiciendum me praebeo ; (3) ostento me, tanquarn mirandum quoddam spectacu- lum in omnium oculos incurro. 2u l\ μόνα σϊτίξμχτα φχντάζη τχ εις γην, η μη- τξχν καταβαλλόμενα, Μ. Anton. 4, 22. Ίαη τις πολιτών εν τξίζω φαντάζεται, ap- pareat, Eur. Ph. 93. Mi; δε φάνταξα οό- μων πάξοιθί τωνΰε, id. Andr. 875. φαν- τασθ?,νοί-ι πεξί τ5 κχτά φιισιν βία, Μ. An- ton. 1, 14. Ab eod. riine φχντασίχ, ας, ή- visio, visum, species in a- nimo concepta ; (2) vana species vel imago, mera species ; item quod ad spe- ciem modo fit ; (3) ostentatio, ap. Diod. Sic. et in N. T. (4) etiam in bonam par- tem, de splendore, dignitate. φχντχσιας-ιχος, η, ov, ad visiones concipi- endas aptus. Ab eod. φχντασιοΐοκητης, S, ό, genus haeretici, qui Christum non verum hominem fuisse, sed tantum speciem corporis habuisse elicit. A ooxiu. ΦΑΡ ΦΑ2 ΦΑΪ φα-ντασιοκοτίω, ω, f. γ,σω, imaginationibus indulgeo, iisque me inaniter vexo. M->, 'ίσβι ως λίων h τί? οΊκ'ιχ σα, Sapient. Si- rach. 4, 30. Εχ'φχντχσίκ et κόπος- φχντχσιοχόπος, ό, qui vanis imaginationibus perceliitur, East, φαντχσιοτλύκτως, adv. cum stupore homi- num, homines specie quadam obstupefa- ciendo. Α πλγ,σσω. φχντχσιόω, ω, f. ώσω, imaginibus ludo, ina- ni specie decipio. Α φχντχσίχ. φχντχσιώίγις, ex aliqua visione, seu imagi- natione proveniens, in V. L. cogitatione informatus. φάντασμα., χτος, to, visum, spectrum, Ph. (2) visio vana, larva, ostentum, prodigi- um. Φχντάσμχτχ γάξ αλλ' ΰκ οντά χοι- νσι, Plato, de Republ. lib. 10. Α φαν- τάζω- Hinc φαντχσμάτιον, n, το, parvum visum, Dim. ςαντας-ικος, r>, bv, qui facile visiones et ima- ginationes concipit ; (2; speciem meram habens. Ab eod. οχνταπχως, adv. concipiesdo visiones. φαντάρος, τ}', bv, efficiens aut concipiens vi- siones. Ab eod. φαντι, 3. plur. praas. ind. act. Dor. pro φχ- σι, a φΥ,μ,ί. φχνωσι, 3. plur. a. 2. conj. pass, verbi <*«.'- ν ο μα ι - φά,ο, dixisti, 2. sing. aor. 2. ind. med. Ion. pro ϊφάσο, a φΥ,μί. φαόζιοί, b κχ) ή, splendidum (v. c. aureum) arcum habens. Α β,ό;. φχος, ίος, το, lumen, lux, dies, solis ortus, diluculum ; (2) oculus ; φάνι, oculi ; (3) vita, salus ; (4) victoria, gaudium. Φάία μχνόγλΥινα., σάκα 'ίσα. τίτξαζούω, lurnina unocula, clypeo sequalia quadruplici, Cal- lim. Hymn, in Dian. 53. Α φάω- φχξάγγ-ιον, n, το, parva convallis, Dim. a φάξχγξ. ςχξχγγώΰΥ,ς, ίο;, ο κχ) υ), abrupfcus, prae- ruptus. Ab eod. ΦΑ'ΡΑΓΞ, χγγος, τι, vallis, convallis, Ph. vorago, Gl. V. hiatus. Φχξαω, Ό, Pharao. Nomen Hebr. άκλι- τον. Vindex. φχξίίοΌΊ, dat. plur. Ion. et Poet, pro φάξί- σι, a φάξο;, palla. Φαξις, ό, Phares. Noraen Hebr. χκλιτον. Euptura. ΦΑΡΕ'ΤΡΑ, as, i\, pharetra, theca sagit- tarum ; Ion. φαξίτξΥ). φχξίτξίων, ωνος, Ό, idem. ςαζίΐξίον, is, το, parva pharetra, Dim. φαίΐτξοφΰξο;, υ, Ό κα) ή, pharetram gestans. Ex φαξίτξχ et φίξω. φχξΐχζον, το, idem "quod φχοικον, Ath. ΦΑΡΙΚΟ'Ν, S, το, genus veneni. φάξίον, ν, το, laneum redimiculum. Α φχ• ξος• ΦαξίσχΊος, ν, ό, Pharisaeus. Vox Hebr. Separatus. φχξχιΰόω, ω, rugo, capero. Α φχξκίς. φχζχιΐώΐνα, ίος, Ό κχ) r„ rugosus. Ab eod. ΦΔΡΚΓ2, ΊΙος, -h, ruga. φαξμάζω, inficio ; item euro, V. L. φχξμ.χχάω, ω, refertus sum medicamentis ; (2) indigeo medicamentis, expeto niedi- camenta ; (3) deliro, furo. Ab eod. φχρμχχύα,, ας, 'h, veneficium ; (2) ipse medicandi actio ; (3) ipsa medicamenta. Α φαομακώω. φχξμχκώς, ίως, Ό, magus, veneficus, Ph. venenarius; (2) medicamentorum con- fector. Α φάξμχκον- φοίξμάκιυσις, 'h, id. quod φχξμχκίΊα, Plat. φαξμχκιυτγ]ς, is, b, idem quod φαομχκίύς- ς-Λ^μχκ.ίυτίκος, -η, bv, ad veneficia perti- nens ; (2) pertinens ad medicamenta. Α φχρμακίυω* &χ,°μχκ,(.υτξΐα, ϋ,, venefica, Eust. φαξμχκύιω, fut. ινσω, veneficio aut veneno utorj (2) prastigiis utor; φαξμαχίύο- μαι, medicamento purgante utor. A φάξ/χχκον. φχξμχκί/ι, vj, idem quod φχομακ,ύα, Ep. φχξμχκικος, y„ bv, medicamentarius, Gl. Φχξμχχιον, α, το, medicamentum. Ab eod. φαξμχχ'ίς, itcs, ή, venefica. Ab eod. φχ{ ι μαίκΊ•ηκ, a, i, Epith. vini Pramnii, a sa- lubritate, Eust. ς μ μ,αχίίΐς , όιοΌΌ., όίν, medicamentarius, medicamenti vim habens ; (2) pigmen- tarius ; (3) venenatus. Ab eod. ΦΑΓΜΑΚΟΝ, u, το, pharmarum, medi- cunicutum, medicamen ; (2) venenum, veneficium ; (3) pigmentum, Ph. etiam tropice, color quo tingitur quid. φαξμακίτοιίω, medicamenta, venena facio. φκξμχκοποϊΐχ, ας, -ή, ars medicamenta fa- ciendi ; (2) veneficium. A φαξμ,χκοτοιος, is, ό, qui medicamenta con- ficit, pharmacopceus ; (2) venenarius, Gl. V. Ex φάζμ,ακον et ποήω- φαςμχκοποο-ία, ας, ν), medicamenti potus seu haustus ; (2) veneni potus seu haus- tus. Ex φχξμακον et πόοΊς, potio. φαξμακοποτίω, ω, f. ησω, medicamentum bibo seu sorbeo. Ex φάςμακον et πότΥ,ς- φαξμακοπωλίω, ω, sum pharmacopola, ven- do medicamenta. Ex φάξμαχον et - λεω. φχξμακοπώλΥ,ς, n, ί, medicamentorum et pigmentorum venditor, pharmacopola, Gl. Vet. aconitarius, pigmentarius. φαξ μχκος, 5, Ό, veneficus, maleficus ; Ph. magus, incantator ; (2) homo qui piacu- lum fit, ut κχθαξμα. Α φχξμακον• φαξμακοτξίζγ,ς, χ, i, qui pharmaca terit et apparat ; (2) qui pharmaca vendit. Ex φάξμχκον et τξιζω. φαξμακότξΐψ, ζβς', ό, idem et ex iisd. φαξμ,χκχξγος, ό, idem quod φχξμχχοποιός. Ab ίξγον. φχξμακοφόξος, ov, ferax venenis, seu herbis venenatis. Α φίξω- φχξμακόω, Si, f. ίατω, pharmaca seu medi- camenta misceo ; (2) incanto. Α φάξ- μχκον. φαξμχκτΥ,ξ, Υ/ξβς, ό, veneficus, qui veneno in licit. Α φαξμάσσω- φαξμακτΥ,ξίος. α, ov, idem ; (2) medicatus. φαζμακτος, idem quod φχξμχκόιις, Man. φαίμ,χκώ^Υΐς, εος, ό και i\, medicamentari- us, medicamenti vim habens ; (2) vene- natus, veneno tinctus. Α φάξμχκον. φχξμακων, ωνος, ό, officina tinctorum. φαξμά,κων, ωνος, ο, qui medicamentis seu venenis lassus est. Alii scribunt φαξμχ- κων, qs. a φχξμακόω, Em. Ab eod.' φάξμχξις, ιως, fi, tinctura, immersio ; (2) male"ficium, Gl. Vet. veneficium. A φαξμάσσω, seu άττω, fut. άξω, veneiio ad- ficio vel inficio, veneno noceo, Gl. Vet. veneno ; (2) lenocinio adficio, adultero, fuco ; (3) intingo, immergo. 'Αλλ' υ, πίφάξμαχθ', τ) κακόν τι μίγα πίπόνθατ' άλλο, Arist. Thesm. 541. Φχοα,άσσων π'ΟΛχνν, Odyss. 9, 393. ΦΑ~Ρ02, vel φάξος, ίος, το, palla, pallium, vestis exterior, velum, velamen, teg- men ; (2) aratio, Etym. ΦΑ'Ρ02, κ, Ό xxi υ), turris maxima prope Alexandriam, navigantibus nocturno tempore lumen praebens j (2) quaevis turris ejusmodi. φαξόω, aro, C'allim. Α φάξος, i. e. άξοο-ις, Hes. φάξο-ος, το, velamen, tegumentum, vestis stragula, vestimentum ; (2) portio. φαξύγγιθξον, et φχξύγίθξον, α, το, idem quod φάξχτ/ζ. φχουγγγ$γ,ν, adv. cum ingluvie, seu vora- citate, Hes. φχξυγίνΙγ,ν, Ε. Μ. φχξνγγίξω, pro λαξνγγίξω, Dem. φχξυγγ)ς, Ί'Βος, τ), ingluvies, edacitas, Hes. ΦΑ'ΡΤΓΓΞ, νγγος, ό κχ) %, guttur, gula, faux, caput cesophagi. φας, dicens, aor. 2. part. act. verbi φημί. φάο-χξ, ακος,ό, delator, Hes. φχσγχνϊς, y\, idem qu. φάο-γανον, Suid. Ep. φχσ-γανον, ν, το, ensis, gladius ; (2) herba quasdam. Φάο-γχνον οξυ, II. 1, 190. A σφάζω. φασγανχξγος, S, b, faber ferrarius, gladios fabricans, JEsch. Ab Ιξγον. φάσ-ί, dixit, 3. sing. aor. l! ind. act. Ion. et Dor. pro 'ίφ-^σί, a φημί.' φχσΰς, 2. sing. fut. 1. ind. act. Dor. pro φΥ,σας. ΦΑ'2ΗΛ02, et φχ<τγ]ολος ; it. φάσιλος, et φχσίολος, a, b, phaselus, Ph- legumi- nis oblongigenusj (2) navigium oblon- gum. φαο-Ί, inquiunt, 3. plur. praes. ind. act. φαοΊχνικος, a φασιανός, Ath. φχσιχνος, 5, b. Ut φασιανός οξνις, phasianus, avis. Α Φάσις, Phasis, fluvius. φάσιμος, conspicuus, Ε. M. φάσϊς, ίως, y„ apparitio, visum ; (2) delatio, accusatio. Α φαίνω- φάσις, ίως, ϋ„ dictio, dictum, sententia, a- pophthegma, simplex adfirmatio, pro^io- sitio ; (2) rumor, fama. Α φχ'^ν, osten- do. vel φάω, dico. ( 616 ) φχβ•κά$ί(, aves quasdam, Ath. φχσχχλος, fasciculus, vel sarcina vestium, V.L. φάο-κΐ, dictitabat, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro Ιφχο-χί. φάσκω, dico dictito, Gl. V. aio. Oujs»» ev τχύτΥ,ν — — Ίόλην ιφχσκις Έυξύτχ ιπτβ" ξάν χγίΐν ; Soph. Track. 426. Φάσκοντίς ταΰτα ντως ίχαν, Act. 24, 9. Α φάω. φχσκώλιον, το, pera, mantica, capsa coria- cea. φάσχωλος, ν, υ), vestigerula. φάσμχ, χτος, το, visum, spectrum, osten- tum, portentum, prodigium ; (2) quod speciem alicujus rei habet, ut imago. A φχινω. φάσομχι, dicam, f. 1. ind. med. Dor. pro φγ]σομχι, a φπμί. ΦΑ'22Α, vel φάττχ, tjs, %, palumbus, avis. φχσσοφΌνος, ν, Ό, palumborum interfector, accipitris quoddam genus, Gl. V. palum- barius. "ΙξΥ,κι Ιοικως Ώκίϊ φασσοφόνω, os•' ωχιρος πίτίΥΐνων, 11. 15, 238. Ex φάο*σχ et φίνω, occido. φχσω, 1 1. ind. act. Dor. pro φί,σω, a verbo φτ,μί. φχταος, ά., ov, dicendus, nominandus. A φχτζς, is, b, loquax ; (2) mendax. Α φάω, dico. φχτι, 3. sing, praes. ind. Dor. pro φτ,σΊ, a φΥ,μ'ι. φχτίζω, f. Ίσω, dico ; (2) rumorem spargo. "Ος τω τ'-ής 3-ίάς ar,v τ*7δ' χλοχον φχτ'ισχς, Eur. Iph. in Au. 134. Α φάτις. φάτις, ίως, r„ dictum, sententia ; (2) respon- sum vatis, oraculum ; (3) rumor, fama j (4) gloria. Α φάω, dico. ΦΑ'ΤΝΗ, jjf, Ϋ], prassepe ; (2) laquear, sc, in praesepis formam excavatum. Sed ίΊάτνχι, vel φχτνΊχι, ων, αϊ, sunt etiam oculamenta dentium. Hinc φχτνόω, laquearibus tego, P. excavo (ζέω) ut fiat pFaesepe, lacus, lacunar, Em. φχτνώμχτχ, ων, τχ, lacunaria, laquearia; (2) navium foramina, per quae in adna- vigantes missilia emittuntur ; φάτναιμχ, mandibulum, Ph. alveolus dentis. φχτνωμχτικος, y„ bv, laqueatus. φχτνωτος, yi, bv, idem et ab eod. φάτο. 3. sing. a. 2. ind. med. Ion. pro εφχ. το, a φνιμ.ί. φχτος, υ,, bv, dicendus, nominandus j (2) Celebris. Α φάω, dico. φχτξ'ιχ, ας, η, curia, Ph. id. quod φβχΐξία. φχτξιχκος, -η, bv, curialis. A prase* φάτξίον, το, vide φξάτξίον, Eust. φάττχ, palumbus, Att. pro φάσ /r». φάττιον, ts, το, palumbula, Gl. V. Α φάτ- τχ. ΦΑΤ'ΖΩ, frigo, Hes. φαυλίπίφχνλος, ov, plane nullius pretii. φχυλ'ιχ, ας, υ), Ut φανλία ϊλχία, oliva rninu- ta, genus olivarum vile ; unde et φχΖλχι dictae. Φχυλότίξοι φχνλίων μγ\λων, Pro- verb, apud Athen. lib. 3. p. 82. Α φχϋ• λος. φχνλίζω, f. Ίσω, pro vili habeo, flccci facio, pro nihilo duco, contemno. Ty,v Vixi- τάν μα φχυλίζίΐς, Xen. Ab eod. φχνλισμος, 2, b, contemptio, despectus, ir- risio. Α φχυλίζω. Unde βχυλ'ις-ξΐχ, χ{, ή, contemptrix, subsanna- trix. φχυλόζιος, ov, improbos mores habens. φαυλορρΥιμόνως, adv. contumeliose, maledi• ce. Α φχνλορό•/ιμ.ων, maledicus. ΦΑΤΆ02, y„ ov, pravus, malus, nequam, Gl. Vet. vilis, levis ; (2) in bonam par- tem, facilis simplex mediocris, tenuis; opp. difficili, arguto, sumtuoso, &c. Hinc φαυλίτΥ,ς, ν,τος, ϋ„ vilitas, improbitas ; (2) infecunditas, Plat. φχυλχξγος, b κα) r„ qui nihil egregie facit. Epith. artificis vilis. Ab Ιξγον. φχύλως, adv. male ; (2) facile, leviter, le- niter, moderate. Ab eod. φχϋξος, ξχ, ξον, idem quod φαύλος. φχυσίζξοτος, Ό κχ) υ), mortalibus lucem ad- ferens, Pind. Olymp. 7. Ex φχΖσις et βξοτός- φχύσιγξ, yyoc, macula igni inusta in tibiis. Α φάω v. φχύξω. φχνσις, ιως, ϋ], lux, splendor j (2) signum per ignes. Α φάω- φαύσκω, luceo. Α φχίιω- φαυς-Υ,ξίος, s. φαυτ^ξίος, Bacchi Epith. quod, cum facibus celebrarentur ejus mysteria, Lye. ΦΕΝ ΦΕΡ ΦΕΩ φν.ύω, ί- χύσω, idem. Α φάω. ΦΑ" Ψ, χζός, ή, palumbes, avis. Φ Α'Ω, inns, luceo, sple'ndeo, fulgeo, mico ; (2; uro ; (3) interficio ; (4) dico. Φάε δϊ χξυσόθξονος ηώς, Od. 14, 502. Τίεφησετχι δε -rS ^εξί^ηξος ξυξω φάλχινχ, Lye. 841. ΦΕ'ΒΟΜΑΙ, fugio;' (2) timeo, metuo. Άλλα- χα) χυτό) ΰπ' ' Αξγείοισι φέζοντο, II. 11, 121. Έ'ίπεξ χν α3τε φεζώμεθα Τυ- δεος υ'ιόν, id- 5, 232. Q%Zuyi.iftot.,fHgiamus i 1. pi. prass. conj. med. φεγγίτης, u, a, phengites, lapis specularis ; (2) laterna. Α φίγγος. φεγγοζολεω, illumino, Man. φεγγοβόλος, ov, splendorem vibrans, Cyr. A ΦΕΤΓ02, εος, το, splendor, lux, lumen, jubar seu lumen solis, dies. ΦΕ'ΤΤΩ, illumino; lucidum reddo. A φίγγος. φεγγώδης, εος, ί κχ) η, splendore seu luce abundans, luminosus. Ab eod. φείδαλφιτίω, it. ΐζ-ίω , parcus sum. A φειδάλφιτος, α, Ό κχ) η, qui farinas parcit ; i. e. parcus, tenax. Ex φείδομαι et χλφι- 70V. φειδαλφίτ.ως, adv. parce, tenaciter. φείΐεο, 2. sing, prass. imper. med. Ion. pro φείδα, 3 φείδομχι. φείδεσθε, parcatis, 2. pi. prass. ejusd. φειδίται, qui φειδίτιχ celebrant, Ath. φειδιτικός, pertineas ad φείδίτιχ, Ath. φειδίτιον, φειδίτειον, et φιΰίτιον, u, το, plur. φείδίτιχ, sodalitas quaedam apud Sparta- nos simul epulari solitorum, sed cum parsimonia et valde frugaliter, Plut. in Lycurg. cap. 12. A ΦΕΙ'ΔΟΜΑΙ, f. βείσομχι, parco, remitto pcenam, do vemam, ignosco ; (2) parco, parce utor, sum parcus, abstineo, tem- pera ; (3) caveo ; (4) nolo. Αία. ταυτχ ύμων αχ) φείσεται, ε'ίπεζ εγκξχτης γενησε• Tctt, Dem. Phil. 4. Ειτ' εγώ σα φείσομχι, Arist .^ Ach. 316. Φεισόμεσθα γχξ τί των δε μάλλον ημείς, η λύκων, id. Αν. 374. Έφείσχτο δξάξασθαι, Callim. Epigram. Hinc φιιδομίνως, adv. parce, cum parsimonia. φειδός, η, ov, parcus, tenuis. Ab eod. φειδώ, ίος, η, parsimonia. Α φείδομχι. φειδωδός, idem quod φειδωλός, Ern. φειδωλή, ης, ή, parsimonia, II. 22, 244. A φειδώ. φειδωλίχ, ας, ν), parsimonia, tenacitas, illi- beralitas. A φειδωλός, η, ov, et φειδωλός, α, ο scot) η, par- cus, tenax, abstinens, Gl. V. φειδωλότχ- τος, perparcus, parcissimus, tenacissi- mus, Gl. V. Α φείδομχι- φειδωλώς, adv. parce. Α φειδωλός. Φειοων, nom. prop, ex Ep. al. vas oleari- um, Aristot. φείσετχι, 3. sing. f. 1. ind. med. verbi φεί- δομαι. φεισμονη, ης, η, parsimonia ; (2) adfectus, quo adducimur ad parcendum, miseri- cordia. Α φείδομχι- φεις'εον, parcendum est, Steph. φεχλη, ης, η, fascula. Vox Lat. ΦΕΛΓΎ'ΝΩ, nugor, desipio, Hes. ρελίνχι, aves quaedam, Opp. φελλχγωγίχ, ας, ή, quasdam πχνηγυξίς, ap. Rom. Suid. φελλχς, χδος, η, id quo libri integuntur, Suid. ΦΕΛΛΕΥ λ 2, ίως, ό, locus petrosus Athe- nis ; (2) salebrosus, lapidosus quivis. φελλεύω, fluito more suberis. Α φελλός. φίλλίνχς, α, ό, levis in modum suberis. ψελλινος, η, ov, suberinus. Α φελλός. φελλόδξνς, υος, η, arbor nomen habens ex suberis et quercus appellatione. Ex φελ- λός et δξΰς, quercus. φελλόποδες, β/, qu. suberipedes, i. e. tantaa levitatis homines, ut per mare currentes non submergerentur, Lucian. ΦΕΛΛΟ 1 2, 2, ό, suber ; cortex. φενακία, ας, τ), fraus. Α φέναξ. Unde φενάκτι, τις, τ), coma addititia, galericulum• φενακίζω, f- ίο-ω, decipio, fallo ; (2) illudo, subsanno. Ύα,υτ' Άξ' Ιφίνάκιξες συ, δύο δξαχμας φεξών, Arist. Ach. 90. ΑΊΰ-χζόν if ιν φενακίζίΐν ίαντας, Dem. Phil. 1. OV α.*' εφενακιζόΐΑην ΰπ' αΰτ», Arist. Rail. 1(338. φ-.νακιο-μος, κ, β, deceptio, impostura ; (2) illusio, ludificatio. A pr. φ-.νακΐ5-ν)ς, η, β, impostor. Ab cod. Hinc φίκχκΐΓΐκός, τι, ov, fraudulentus. φενακι$Ί»ωί, adv. fraudulenter, fallaciter. ΦΕ'ΝΑΞ, ακος, ό, impostor; (2) derisor. φενόλνις, u, i, penula ; idem quod φαινόλες• ΦΕ'ΝΩ, p. m. πίφονα,, occido, interficio, inus. φεξανθης, ίς, florifer, floridus, Ep. φίξαο-πις, ιδος, ό και ή, clypeum ferens, cly- peatus ; (2) bellicosus. Ex φίξω et a•| Λ• rist. Lysistr. 106. ΦΕΏ2, ω, ό) pheos, jylanta. ΦΘΑ ΦΘΗ ΦΘΟ φ'η, 3. sing. aor. 2. hid. act. Ion. pro 'ίφη, a φημί. $yj, dixerit, 3. sing. aor. 2. conj. act. φηγαλϊνς, Bacchi cognomentum ob fagos qua; viti pedamentum prasbent, Eust. φηγινίος, ία, ίον, contr. φηγιννς, ϋ), Sv, idem quod φηγινος, hi), ivov, faginus, fagineus. A ΦΗΓΟ' 2, 5, ν, fagus; aesculus, Gl. Vet. Item faginus. Φηγό) υ-χο αξίμνω, Call. in Dian. 239. φηγότ&χτος, ov, e fago fabricatus, Lye. $ηγω, pro φάγω, Eust. φηγών, ωνος, Ό, aesculetum, Gl. V. A φη- γός- φηγι, dicat, dixerit, 3. sing. aor. 2. conj. act. pro Qr, φιλία, i'mpono, decipio. Α φηλος. $ηλγ,ξ, ήχος, i, impostor ; (2) grossus sive ficus nondum matura, etsi maturitatis speciem pra; se ferat. Ab eod. φηλήτης, ts, h, impostor, deceptor. A φη• λίω• φηλητησι, dat. pi. Ion. pro φηληταις, a pr. ΦΗ~ΛΟΣ, u, β. impostor, fallax. φηλόω, ω, f• ώσω, idem quod φγ,λίω• Αώζαι- crt not.) χλαυθμοΤσι φηλώσας πΐόμον, Lye. 785. Menand. 11. Hinc φήλωμα, ατος, το, fraus, impostura. φήλωσις, ιως, r„ impostura, fallacia. Ab eodem. φί,μη, ν>ς, 'h, fama, rumor, celebritas, opinio et existimatio concepts de aliquo; (2) omen, praedictio. A φημ), fut. ησω, aio, dico, adfirmo. Φησο- μ,ιν πξος τχς ϊξχτηγας, Arist. Av. 403. Α φάω, dico. φημίζω, fut. ίσω, Dor. ίξω, dico, divulgo. "Hs rivet (φημην) πολλοί Λαοί φημίζχσι, Hesiod. Op. 762. Ίπιλχς l•' ϊχύνη σης φίξώννμος τύχη; φημισθησιται, Lye 1082. Ύ'ύνιχά μιν χα) χριΖ ίφημίξαντο μίτωτον, Dion. Per. 90. A φτ,μΐζ, ιως, ή, sermo, verbum ; (2) rumor, fama; (3) omen. Α φημί. φημισμος, S, ό, fama, rumor. Α φημίζω. φημνς, υος, idem, Stepk. φην, aor. 2. ind. act. Ion. pro ΐφ•/,ν, a φημί. φν,ναι, dixisse, aor. 2. inf. act. verbi ejusd. φηνασθχι, a. 1. inf. med. verbi φαίνω. ΦΗ'ΝΗ, ης, yi, ossifraga, avis major quam aquila ; item aquila. φγ,ζ, φ -sieos, Ό, fera; (2) centaurus. Pro ΦΗ'ΡΕΑ,-αν, τα, nervorum tumores et tensiones circa aures, Hippocr. φηζομανης, ίος, β χα) ή, insaniens in feras, qui insano ferarum amore tenetur. Ex φϊ,ξ et μαίνομαι, furo. φγ,ζ<τ)ν, dat. plur. cum v Ιφϊλχ. pro φηξσ), a φν)ς, 2. sing. praes. ind. act. verbi φημί. φ'ης, dixeris, 2. sing. a. 2. conj. act. φ'γ, /nii, 3. sing. a. 1. opt. JEol. pro φησαι. φ'ί,Β-ιις, dices, 2. sing. f. 1. ind. act. φν.σθα, dicebas, 2. sing, imperf. indie, act. Ion. et Mot. pro ίφης. φησ), dicit, 3. sing, praes. ind. act. φησι, dixerit, 3. sing. aor. 2. conj. act. Ion. pro pi;. φί,σω, dicam, f. 1. ind. act. verbi ejusd. ΦΗ'ΤΡΗ, ης, ή- tribus. φθαίη, anticipaverit, 3. sing. a. 2. opt. act. verbi φθημι, pro φθάω. ■φθάμινον, acc. sing. a. 2. part. med. φθαν, 3. plur. a. 2. ind. act. Ion. et Bceot. pro ίφθησαν• φθάναι, prcevenire, praes. inf. act. ΦΘΑ'ΝΩ, fut. άο-ω, praevenio, occupo, pri- or aliquid facio; (2) assequor, attingo. Unde (3) i φθάνω, non possum ; (4) ser- vit celeritati exprimendae; (5) ix αν φθά- νοι;, necesse est, non potes non, non fa- cile prasvenias aut impedias hoc ; aut eti- am vix satis cito facias hoc, quemadmo- dum ego factum velim, Ern. interdum tamen, statim, mox. Obx αν φθάνοιτον rvro ΐΤξάττοντ', Arist. Pint. 481•.' Όξγη χα) ίτξοαίτίία φβάο'χι riv λογισμον αμα-ξ- των ίφηο-ί. Dent. Φθάνω πξοφίύγων, Mscti. "Εφθαο-.ί οϊ \τ' abrii ■/> o$yh, 1 Thess. 2, 36. "Αχξΐ γχξ χα) ΰμων ίφθάιταμίν, 2 Cor. 10, 14. Ού φθάνοιτ' ir' civ S -νν,σχ,η- τα, non amplius mortem effugietis, Eu- rip. OresL 925. Κα/ μόλις φθάνα, 3-ζόνοι- ffiv \μτίο•ϋο•α, μη χαμα) -χίσΰν, et vix ef- fecit solio itlapsa ne in terram caderet, id. Med. 1166. φβα,ζύί, corruplus, a. 2. part. pass. v. φΜ°ω φθάξθι,Ρ^^α.ι, 2. sing. aor. 1. imper. pass. per Sync, pro φθάξθηπ. φθάξμ,α, ατος, το, corruptio, corruptela. A φϊΐίίζω. φθαξτιχος, η, ον, corrumpendi vim habens (2) exitialis, lethalis. Ab eod. φθαξτος, η, ov, q. d. corruptibilis, corrup- tion! aut interitui obnoxius, mortahs ; (2) corruptus, Gl. V. Ab eod. φβα,ς, a. 2. part act. verbi φθημι. φθάο -af, a. 1. part. act. verbi φθάνω. φθάσω, p r ceyeniam, f. 1. ind. act. φθίγγίτο, 3. sing, imperf. ind. Ion. pro \ φθίγγίτο, a ΦΘΕΤΓΟΜΑΙ, fut. ξομαι, vocem seu so num emitto, sonum edo, Gl. V. (2) lo quor, exprimo. Ύποζύγιον αφωνον iv «ν θξώπζ φωνή φθιγξάμ'νον, 2 Pet. 2, 16. Ού Ϋάξ τίο -V άν ΐφθίγξω λόγχς, Eur. Med. 1310. "Οτε το ΰίύτίξον ώ'λίχτςυων Ιφθίγ- γΐτο, Arist. Cone. 391. φθίγγοντο, sonabant, 3. pi. imperf. indie. med. Ion. pro \φθίγγοντο. φθίγχτοζ, vocalis, Ep. φθίγμα, ατός, το, loquentis vox ; (2) qu£e- vis vox ; (3) sonus. Α φθίγγομαι. φθεγξαμίνω, dat. sing. a. 1. part. med. φΟ-γζύταιί dicet, 3. sing. fut. 1. ind. med. Dor. pro φθίγξ-ται. φθίγξ•/;, loqueris, 2. sing. temp, ejusdem et ead'em dialecto adfecti. φθύμ,ην, aor. 2. opt. med. verbi φθημι, pro φθίω, corrumpo. φθίίομίν, 1. pi. a. 2. conj. act. Ion. pro φθίά• μιν, a φθημι, anticipo. φθύζι ξος, a, pediculus ; (2) fructus piceas ; (ο) nomen piscis, quern Gaza pediculum vocat. Α φθίίζω. φθύξ, pro S -ηξ, £"ust. Ar. φθίίξη, 3. sing, prees. conj. act. verbi φθείξω. φθίίξιάζω, f. άο-ω, idem quod φθίΐξΐάω, ver- mibus scateo. Α φθίίζ. φθϋζΐάσ-ΐζ, ιως, η, morbus pedicularis, pedi- culatio, Gl. Vet. φθϋζΐάω, ω, f. άσω, pediculis scateo, pedi- culari morbo laboro ; φθίνων, pediculo- sus, Gl. V. Α φθύξ. φθίΐξίζάω, idem, ap. Lucian. si lectio sana. Α ζάω, Ern. φθίΐξίζω, et φθιΐξίζομαι, pediculos venor, vel quasro, v. a pediculis mordcor. Α φθιίξ. φθιΐζϊχος, η, ov, pedicularis. Ab eod. αθιΐξίς-ϊκος, η, ov, venans pediculos. Ab eodem. φθιΐζοχομώης, h, pedicosus, Hes. φθί'ιζοιτι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro φΟίίξΧΟΊ. φθίΐςοποιο;, S, ό χα) η, pediculos gignens. Ex φθίις et ιτοιίω. φθίίξοτξωγίω, ω, pediculos edo. Ex φθύξ et τξώγω, edo. φθίίξοφάγοί, α, Ό χα) υ), pediculorum esor. Ex φθύς et φάγος, vorax. φθϋξοφόξος, n, ό χα) ν), picea? species, quae minimos fert nucleos. Ex φθί)ξ et φίξω. φΟύξω, f. %gS>, corrumpo, vitio, violo ; (2) stbpro ; (3) vexo, vasto, comburo ; (4) interimo, interficio; φθύξομαι, pereo, Gl. V. φθαξηναι, convelli, ib. a. 2. pass. φθαξϊν, corruptum, PA. a. 2. part. pass. Ιφθαξμίνος, corruptus, perf. Ού γάξ τι τΰτον, άλλα τας &ίων νόμνς φθίίξοις αν, Soph. Aj. 1360. Καχω; Β-ίων τις Οϊδ/τκ φθίίξΐι γίνος, Eur. Ph. 382. Πξόρριΐον, ως eoixtv, ϊφθαξται γίνος, Soph. ΕΙ. 767. Φθύζν, abi in malam rem. ToVs νοτη- ο-ας, vvv di φθίίξΐί, Arist. Plut. 610. A φθίω• φθίιξώΰης, ίος, ό χα) ή, aptus ad procreandos pediculos ; (2) pediculis scatens, pedicu- losus. Α φθύί, pediculus. φθίξίΤ, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi φθίίξω. φθίρόω, jEoI. pro φθιίξω- φθίξο-ιγίνης, ό χα) ή, ad perdendum factus s. natus, Epith. Euriss. Α φθιίζω et γί- γνομαι. φθίξο-ω, f. 1. ind. act JEol. pro φθίξω. Φ©Ε'ί2, corrumpo, labefacto, perdo, inter- imo. Ilf/v γάς χίν χα) ννξ φθίΐτ' αμζξο• τος, Od. 11, 329. φθίωμίν, 1. plur. aor. 2. conj. act. Ion. pro φ&ωμίν, a φθημι, pro φθάω- φθη, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro 'ίφθη. φθηγ, preeoccupaverit, 3. sing. aor. 2. conj. act. per Epenthesin tS η, pro φθ%. φθημ), idem quod φθάνω, Horn. φθηο -i, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro \. φθηΠ. φθν,α-ι, 3. sing. a. 2. conj. act. Ion. pro φ&η. ( 618 ) φθηοΌμ,αι, pr&veniam, f. 1. ind. med. φθιμίνοισι, mortuis, dat. plur. Ion. pro cdr μίνοις, a φθιμίνος, pro ίφθιμίνος, corrup- tus, perditus, aut interfectus, item mor- tuus, defunctus, Opp. Α φθίνω. φθίνα, ας, ή, rubigo. Α φθίω. Unde φθινάς, αδος, η, decrescens ; (2) tabificus. φθίνασμα, ατος, το, tabes, phthisis j (2) de die, sole, &c. ad occasum, finem, finem vergente, et sensim evanescente. φθινιχος. η, ov, tabificus. Α φθίνω. φθινοχαξτος, ό κα) η, qui fructum amisit. φθινόχωλος, perdens membra, Man. φθινοτωξίνος, γι, iv, qui est autumni ad fi- nem vergehtis, brumalis. A φθινοα-ωξίς, ίΖος, i\, autumnalis, Epith. oli- vae. φθινοπωξίιτμος, ο, autumnus, perceptio fruc- tuum autumnalium. φθινότωοον, n, το, senescens autumnus et in hiemem vergens; autumnus. 12x^6;- νω et οπώξα. φθινύθίο -xi, consumebat, 3. sing, imperfect, ind. act. Ion. pro ίφθίνυθί, a φθινυθω, perdo, profligo; (2) corrumpo, consumo ; (3) contabesco, maceror, pe- reo. ΟΓνον l\ φθινύο -UTiv ϋτίξζιον ίζαφύον τι, Od. 14, 95. Αχό) μ\ν φθινύθνιη πίξ/ ΐττόλιν, II. 6, 327. Α φθίνω. φθίνυλλα, pestifera, V. L. ex Ar. φθίνω, facio defluere, corrumpo, in tabem resolvo, consumtionem et tabem affero : φθίνω et φθίνομαι, corrumpor, consumor, tabesco, pereo ; (2) ad finem vergo, inpr. de mense el ejus ultima decade dierum. ΟΓ φθίνα τύχα Κύτξώος, quomodo do- mum hanc perdat fortuna Veneris, Eu- rip. Hipp. 371. Εί τα μίν φθίν.ι, φίλοι, Soph. Aj. 405. I| aiirS, id. Track. 690. Α φθίω. Hinc φθινωίης, ιος, ό χα) η, qui phthisi correp- tus est, vel, qui ad phthisin natura pro- clivis est j (2; tabidus, qui tabe cenfici- tur. φθκτηνωξ, βξος, ο χα) η, homines perdens, hominibus exitiosus. Χτίίχιιν ες πόλί- μον φθισηνοξα, II. 2, 833. Εχ φθίω et ά.- νηο. φθίο-θαι, periisse, perf. infin. pass. Ion. pro ίφθίο-θαι, a φθίνω. φθίο-θω, perditor, 3. sing. perf. imper. pass. Ion. pro ϊφθίσθω, vel perdere, peri, 2. sing, prass. imper. pass, per Syncop. pro φθιίσθω, a φθίω. φθιο-ιάω, ω, tabe laboro, tabe consumor, A- ristot. Α φθίσις. φθισ-ίζξοτος, et φθκτίμζζοτος, n, β χα) ή, ho- minum interemptor; (2) lethalis. Ex φθίω et βξοτος, mortalis. φθισιχος, η, ov, qui laborat tabe, pulmona- rius ; (2) tabificus. A φθίσις, ιως, ή, corruptio, extenuatio, con- sumptio, decrementum, tabes, priesertim pulmonis, phthisis. Α φθίω. φθισίφξων, perdens animum, Opp. φθίσω, tabefaciam, f. 1. ind. act. v. φθίω. φθιτος, η, ov, corruptibilis, corruption! seu interitui obnoxius; (2) mortahs j (3) mortuus. Ab eod. φθίω, fut. itru, corrumpo, labefacto, perdo, interimo, macero, tabefacio ; (2) consu- mor, deficio, tabesco ; et φθίομαι, cor- rumpor, perdor, pereo, morior. Φθίσα σ\ το σον μίνος, II. 6, 407. "lyoi φθίσωμίν ίλόνπς αυτόν, Odyss. 16, 369. Ύγσι τβ- χηας μίν φθϊσαν Βίοι, ib. 20, 67. Ή %br, φθίσονται ύτ' αίιτα 仧; ΰαμίντίί ; II. 11» 820. "0%* φθιόμίσθα 'ίχα^ος, id. 14, 87. Α φθίω. φθύγγάζομαι, vocem seu sonum edo, Ep. φθογγη, ης, ϋ), sonus, VOX. Α φθίγγομαι. φθογγηας, et φθογγης. ηντος, voealis, vocera seu sonum edens, Stepk. Ab eod. φθόγγος, n, Ό, sonus, vox. Ab eod. φθόιις, pastilU, Gal. φθόη, ης, ή, tabes. Α φθίω. φθόϊς, φθοίς, ιΰος, et ιος, placenta; genus, An. φθονίξία, ας, η, invidia, invidentia. A φθονίξος, ξά, ξον, invidus, qui invidia; mor- bo laborat. Α φθόνος, ονίξως, adv. invide, invidiose. φθονίω, ω, f. %σω, invideo ; (2) nego, dene- go, concedere nolo. TS Χξ όνα γάζ i φθο- νώ, Eur. Hec. 240. Μη φθόνιι φςάσαι, id. Med. 63. ^ilv ίγω σο) i φθονήσω, Xen, Cyr. 8, 34. Ab eod. Hinc φθονησασα, a. 1. part. act. f. g. φθόνησις, η, invidia ; (2) recusatio. φθόνος, ν, ό, invidia, invidentia, livoi ; {2: ΦΙΛ ΦΙΛ ΦΙΛ repreher.sio, queremonia, questus. Oi- %ί)ς φθόνος, libenter. "Α μίντοι τυγχάνω άχηχοως adiii φθόνοι λίγιιν, Plat, in Phced. Α φθονίω• φθονΰμιν, 1. plur. prjes. ind. act. contr. pro φϋονίομίν, a φθανίω. φθοξά, ας, η, corruptio, corruptela; (2) lues, pestis j (3) stuprum, Ph. compres- sio, Gl. V. Α φθίίξ&ι. φβοξίυς, ius, ο, corrupter, stuprator. Α φθο- ξά, vel φθόξο;. Unde φθοξίμαΐος, corruptus, V. L. φθόςιμος, noxius, Man. φθόξίος. χ, 6 χα) ή, corrumpendi seu per- dendi et exstinguendi vim habeus. φθοξόοιχος, domestica pernicies, V. L. φθβξοποιίω, perdo, exitio sum. φθοξοποιος, S, i χα) η, corruptionem seu in. teritum, aut perniciem efficiens, perni- ciosus, pestifer, exitialis. Ex φθοξά. et φθόξος, u, ό, internecio, strages, pestis. A φθίίξαι• φβύζω, susurrum edo, al. spuo, Stepk. φι, vel φιν, Syllaba paragogica, quam poe- tas dativis sing, et pi. addunt. φιαλίω, Ζ, phiala libo, sacrifice-. "Οπως ϊς- γω φιαλΰμιν ιϋίάμίνοι τοΊσι &ms, Arist. Pace, 431. A ΦΙΑ'ΛΗ, %ς, η, phiala, poculum, patera ; (2) ornamentum lacunaris et januas. φι»ληφό°ος, a, Ό χα) ή, phialam gestans et thensam ducens. Ex φιάλη. φιαλ)ς, ίίος, η, parva phiala. Α φιάλη. φιαλίσχη, η< Dim. pro φιάλη, V. L. φιάλον, to, idem, Dim. φικλοίΐδης, ίος, ό χα.) η, phialaB formam ha- bens, Gl. V. φιαλοαίϊς, baciola. Ex φιά- λη et tJtos• φιαλώοης, is, idem. φια,ξοί , ξά, ξον, nitens, splendens ; (2) pin- guis, quiapinguia nitent; {3)Sch. Theocr. acerbus. "Οξνιθος φιαξης πυξ) τηχομίνη β'άςζ, Nic. ΑΙ. 387. Φιαξωτίξα ομφαχος ώμ%ς. Theocr. 11, 21. φιζα,λίη, η, carica, ficus arida, Ε. Μ. φιζάλίο», το, et φίζα,λις, η, ficus. Hinc φι- ζα,λΰς graciles homines, Ε. Μ. φιοάχνη, pro πιθάχνη, Ar. Sch. φίχιιος, a., ον, qui, qua», quod pertinet ad sphingem, Lycoph. 1465. β/λα, adv. pro φιλον, s. φίλοι?, Horn. φιλάΖαλος, ov, inconsultus. Ex αζνλος• φίλαζξος, elegantiae amans, Heliod. 7. φιλαγαθης, eg, hilaris, risum amans, Dor. pro φιλογηθη;. Α γηθίω. φιλαγαθίχ, as, ή, amor bonorum. A φιλάγ&θος, ν, ο χα.) η, amator probitatis, bonitatis studiosus, amans bonorum j be- nignus, Gl. V. Ex φίλος et αγαθός, φιλαγάθως, adv. benigne, probe, leniter. φιλαγίννητος, n, ο χα.) η, qui ingenito sive non genito favet, cui placet το άγίννη- νον• φιλάγλαος, ο χα.) ή, idem quod φιλόχαλος. φιλάγζαυλος, ό χα.) η, ruricola. φιλαγξίτις , η, venatrix, studiosa venandL ■φίλαγξος, χ, Ό χα.) ή, ruris amans. ΰιλαγξότις, η, venatrix. φιλάγρυπνος, », ό χα.) η, vigiliarum amans, vigilantia? studiosus. φιλάΐίλφ», adv. pro φιλαΥιλφως, Soph. φιλαΐίλφία, ας, ή, fraterna caritas. φιλάδιλφος, ν, ό χα) ή, fratris seu fratrum amans ; (2) carus fratri, Gl. V. φιλαΰίλφως, adv. fraterne, Gl. V. A prase. φιλαΖύνα/Λος, ov, vires frangens. φιλάίθλος, ov, idem quod χχ) τ), religionis amans, religiosus. φίλιννοί, b χα.) τ), amans lecti, Anac. φιλιΰνται, 3. plur. praes. ind. pass. Dor. pro φιλχντχι. φιλίΖντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro φίλχσΐ. φιλίυποι'Ί'χ, τ), amor seu studium beneficen- tiae, Steph. φιλινο-χι, osculantes, nom. pi. praes. part. act. Dor. pro φ,λχσαι. φιλενο-ιν, amant, 3. pi. praes. ind. act. Dor. et cum ν Ίψίλζ.. pro φιλχσι- φιλίυτζόίτίλ»;, b χα) τ), jocosus, qui jocis gaudet. φίλιύχαλος, i χα.) τ), Epith. helluonis. φιλίχβ->.ς, \ς, odiosus, Theoc. 5, 137. φιλίχθξίω, inimicitias exerceo. A φί?Λχί>ξο:, x, b xx) y), inimicitiis indulgens. φιλίχθξως ίχιιν πξός τίνα,, libenter cum.ali- quo inimicitias exercere, vel occasionem inimicitiarum quaerere, Dem. φιλία, ω, f. ν,ο-ω, amicus sum, amo, amice tracto, amicitiae officiis prosequor; (2) osculor, suavior ; (3) soleo, Gl. Vet. φι- λ*7, amat, adamat, solet, Gl. Vet. Τχς hi ο-ώφξονας .9-εβ/ φιλχσι, Soph. Aj. 133. 'Ex χχζΥιχς φιλιίν, Luc. Φιλίϊς hi heaJo•' αυτό σφό\χ, Arist. Plut. •644. Φιλίϊ\άξ κως τα τοιχυθ' ίτίξως τξίπίιτθχι, id. Nub. 810. Έφίλγβ-ν \χ Aios, II. 2, 668. Α r„ bv, fere idem quod φι~ λογυμνα$•τΐ3' φιλογυναιος, χ, b χα) τ), muherum amans, mulierosus. Ex φίλος et γυντ\. φιλογύναιξ, χιχος, b χα) τ), idem et ex iisd. φιλογυνύα, et -ία, i), mulierositas, Cic. φιλογύντις, χ, b, idem quod φιλογύναιος. φιλόγυνο5, χ, β χα) r), idem etex iisd. φιλογώνιο$, ov, amans angulum seu locum abditum, non ambitiosus, Tzet. φιλοδχίμαν, b, daemonum cultor, Greg. >φιλόδακςνς, νος, Ό χα) τ), it. φιλοΰάχξνος, ov, prochvis ad lacrimas, tristis, lacrimans large. φιλόΐαφνος, βν, laureatus, lauriger. Α Ιάφ' vv). φιλοΙιι•τνΐ5•%ί, x, b, qui libenter ccena ahos excipit. Ex φίκος et Καπνίζω, φιλόΰίίπνον, το, coenarum, seu conviviorum amor, Plut. φιλόΐίίπνος, χ, b χα) ν), coenarum seu convi- viorum amans ; (2) qui libens conviva- tur. Ex φίλος et Ιΰπνον. φιλοδίμνιος, χ, b χα) τ), amans cubilis, i. e. vel conjugis vel concubitus. Ex φίλος et δίμνιον. φΑόίίνδξος, ov, nemoris cultor, pastor, ve- nator. φιλοΖιπαε-ν,ς, χ, b, con vivator, conviviis gau- dens, quasi a ξιπάζω, quod esset a hi• πas. φιλohϊσπoιvos, x, b χα) τ), dominae amans. Ex ρ/λβί et SeVire/va. φιλοξιο-ποτιύομαι, dominum amo, seu do- minatum affecto. φιλοΥισποτον, το, dominii amor, seu dominii aliorum in se, Steph. φιλοΥίσπο'.κ, s, b χα) τ), domini seu dominii amans, i. e. qui alterius in se dominium libens patitur. Ex Sso-crer^f. φιλοξημία, ας, τ), popularitas. A φιλοΎ^μος, χ, Ό χα) τ), amans populi, popu- laris. Ex φίλος et ^,μος, populus. φιλοίτιμοτιχος, i), bv, popularis status• a- mans. φιλόδτιμωΰκ•, £βί» ό χα) τ), idem quod φιλά' h^os• φιλο%ν,μω$, adv. populariter. φιλόδΊχχιος, χ, Ό χα) τ], justi amans. ^ohixarr.s, S» ό, litigiosus. Α ^χάζομχιΐ φιλο^χίω, ω, f. ηο-ω, libenter in htibus ver- sor, lites amo. "thuc. A φιλοξιχία, τι, libido litigandi. A φιλόξιχο5. », b χα) τι, litium amans, Utigio- sus. Ex ,ρ/λβί et lixTi. φιλοδίτ'κ, χ, b, viator, peregrinator. φιλο^οξίω, gloriae sum cupidus ; (2) gloria? servio. φιλο^ξίχ, 95, t gloriae cupiditas, ambitio. A φιλόξοΐο5, χ,'ό χα) τι, qui opiniones secta- tur j (2) qui bona opinabilia sectatur ; (3) gloriae cupidus, ambitiosus. Ex φί~ λος et hoia. φιλοϊόξως, adv. cum gloriae cupiditate, am- bitiose. φιλο^ξπίος, βν» idem quod £ίλόδ£/!τνβίι Non. nus. φιλόhxλos, χ, ό χα) 7„ servorum amans, Gl. V. amator servorum. φιλόhxπost e xx) τ), strepens, multum so- nans. φιλί•1ξομο5, b xx) τι, vagus, errans. φιλόξνζτος, χ, b χα) τ\, lugubris, lamentabi- lis, Rob. φιλοξωςία, τ\, Mberalitas, munificentia, Suid. φίλόhωξoς, x, b xx) r), muniricus• liberalis. A hS'ov. φιλohώξωί, adv. munifice, Uberaliter. φιλόίζγος, b xx) i, laboriosus, assiduus in labbrando. φιλοζίφυξος, b xx) y), 2fephyri amator vel . am'atrix, Ep. φιλοζτιττιττις, χ, b, discendi cupidus, dispu- tator. φιλοξαιίω, vita? cupidus sum, vitae parco t ΦΙΛ ΦΙΑ ΦίΛ φιλοξωΐα, ας, γ,, vitas amor, vitae conservan- d?e studium. A φιλόζωος, n, ό xa) f>, cupidus vitas, et qui- dem fere in partem deteriorem ; (2) ani- mantiura amans, vel studiosus. Α ξαι->„ vel ζωον, animal. φιλόθαχος, i χα) r), qui sedile amat, deses, iners, ignavus, Hes. φιλοθιαμοσύννι, i], amor spectaculorum. A φιλοθίάμων, όνος, ό χα) i). spectaculorum a- raans, spectandi cupidus ; (2) visenda- rum rerum cupidus. Ο/ φιλοβίάμονις tS χάλλχς, Aristcenet, 1, 10. A S -ίαμχ, vel &ιάμων• <*;λοθιού, pius sum in Deum, Em. φιλοθύ'α, ας, i), amor Dei, pietas. A φιλόθ'.ος. tt, ό χα) ή, Dei amans, pius. At passive, qui a Deo amatur, Deo placens et gratus. φιλόθ'.ξμος, tt, i xa) it, calidorum seu caloris amahs. ςιλοθίωοο;, n, ο xa) i), spectaculorum a- mans, qui spectaculis gaudet ; (2) visen- darum rerum cupidus. φιλοθίως, adv. cum pietate in Deum. φιλοθνξΐία, ας, ή, amor venationis, studium venandi. Α φιλόθεος. φιλοβηξίω, ω, fut. fotu, venationis studiosus sum, venatione delector. A φιλόθγ,ξος, u, β xa) i\, venandi studiosus. Ex φί\ος et Β-ηξα. φιλοθαχυΙίΡ/ις, ό, amator Thucydidis, Ep. φιλοθξνιν>,ς, ίος, ο xa) it, indulgens luctui. φιλόβξν.νος, ts, ο xa) i), idem. Φιλοθζγ,νω tra- ξα τύμζω, Nonn. Paraphr. 11, 13. ' φιλόθν°Γύς,'ό xa) it, Bacchi sacris initiatus, Bacchi sacra celebrans. φιλοθυν/ις, tt, b, rei divinas facienda? studio- sus, qui studiose sacrificat. φιλοΊ,ο. sing. praes. opt. act. pro φίλιοι, a φιλίω. φιλοίχ'.ιος, ν, ό χα) it, benevolus erga neces- sarios seu propinquos. φιλοιχόΖομος, ν, β χα) τι, qui aadificare a- mat, cupidus aedificandi. Ex φίλος et oU χοΖομη• - φιλοχξόταλος, ov, idem quod φιλέχξοτος, « ο xa) 'h, amans strepitum, plausum ; (2) strepitum faciens, strepens plausibus. φιλοχτίανί^ατος, et φιλοχτίανώτατος, pos- sessionum amantissimus ; φιλοχτίανώτα- n, avarissime, II. 1, 122. Superl. a φι• λοχτίανος. φιλοχτί&νος, ν, ό χα) *ι, divitiarum amans ; (2) avarus, lucri avidus. Α χτίανον. φιλοχπίμων, όνος, β χα) γ, idem. Α χτήμα. φιλοχτ'/ιο-ία, ας, ή, divitiarum cupiditas ; (2) avaritia. Ex φίλος et χτΤατις. φιλοχτίζΎ,ς, ν, ό, studiosus aedificandi. φιλόχτιςΌς, ν, b χα) ή, idem. φιλόχΰζος, ν, β χα) *j, aleae studiosus, qui tesseris ludere amat, Arist. Vesp. 76. φιλοχν^ς, ίος, β xa) -h, amans vel studio- sus gloriae. Ex φίλος et χΐ&ος. φιλοχυν^γίτης, u, ό, venationis studiosus. φιλοχύνκγος, venationis amans, seu studio- sus, Plut. φιλόχννος, tf, β xa) <$, qui canibus gaudet. Ex φίλος et χύων. φιλοχωθωνι^,ς, ό, bibax, vinolemtus, ebrio- sus, Ath. φιλόχωμος, ο xa) y, qui amat comessatio- nes. φιλόχωπος, ov, rei nauticas studiosus. φιλόλαγνος, ό χα) η, libidinosus. φιλολάμπαδος, ο, »j, faces, lucem amans, E- pith. Dianae. Α λαμπάς. φιλολνΐϊος, n,6 xa) h, amans prasda?. Ex φίλος et λ'/ίι-η. φιλόλϊθος if, β χα) *, qui gemmas amat, la- pidum pretiosorum studiosus. φιλίλίχνος, ό χα) ή, guise deditus. φιλολο' /ito, £, f. γ,ο -o), libenter dissero ; (2) philosophor et dissero cum philosophis. Άλλ« γάξ όίλις ΰπΐξ τν,ς ίϊς τα iiJ/i)X«. των ο~χ%μΑτων. χζί,ιηως ix παξίνθηχνις το• σαυτα πίφιλολίγνιται, Longin. 29. φιλολογία, ας, y, studium seu amor disser- endi ; (2) studium seu amor literarum. A φιλόλογος, tt, ο xa) fi, qui disserere amat ; f2) qui libenter audit alios loquentes seu disserentes ; (3) literarum studiosus ; (4) literatus, doctus, Gl. Vet. amator verbo- rum, studiosus. φιλολόγως, adv. more philologorum, amore literarum. φιλολοώοςίχ, ας, %, dicacitas, Gl. V. A φιλολοίΐοξος, tt, ό χ») ft, dicax, maledicus, contumeliosus. φιλολοώόίως• adv. contumeliose. ( 621 ) φιλολντξίω, 2, f. vtfoj, libenter lavo, percu- pidus sum lavandi, i. e. balnei. A φιλόλντζος, u, ό xa)r„ qui balnea amaf, ba(- neorum avidus. Ex φίλος et λατξον. φιλομαβίία, et -θία, ας, it, discendi cupiditas. φιλομαθίω, ω, f. γ)σ ω , discere cupio, discen- di desiderio teneor, Plato. A φιλομαθές, ίος, ό χα) ή, Cupidus seu Studi- osus discendi. Ex φίλος et μανβάνω- φιλομ&θως, adv. cum discendi cupiditate. A pra?c. φιλομαντιυττ,ς, S, i, vates, augur, hariolus. φιλόμχντις, (ως, 6, idem. φιλόμχτος, Ό χα) i), lactens, sugens ubera, uEsch. Agam. 139. φιλομαχίω, ω, f. ν,σω, appeto pugnam, cu- pide pugno ; (2) fervide et incaute pra?. lior, Plut. Ex φίλος et μάχομαι, φιλόα&χος, ό, bellicosus, ferox, JEsch. Sept. Theb. 121. φιλόμζ ξίος, pro φίλομζξος, Ep. φίλομ&ος, ov, imbre multo opus habens, Epith. plantarum. φιλομαΗς, ίος, ό xa) i\, amans risus. Hinc το φιλομαΙΙς, amor risus. Α μαΰάω. φιλομίμφ•>,ς,, ίος, β χα) it, qui libenter con- queritur et expostulat. Α μίμφομαι. φιλομίμ.φότατος, delator acernmus, V. L. φιλομγ^γ,ς, ίος, ό xa) i), coitum appetens. Ex φίλος et μγ$ία• φιλομγ,λα, γ,ς, i„ philomela, Gl. V. φιλομή- λγι, acredula. Ex φίλος et μίλος. φιλομγιλαος, a, ov, qui est luscinia?. A pr. φίλόμγ,λος, ό, amator malorum, seu pomo- rum, Ath. φιλόμγ,ξος, u, i xa) it, amator vel studiosus Homeri, qui libenter imitatur Home- rum. φιλομγ,τωξ, Οζος, ο, matris amans. Α μί* φιλομκτίω, ω, odio indulgeo. A φιλόμιο-ος, n, i xa) it, odio indulgens. φιλομίο-ως, adv. more eorum qui odiorum sunt amantes, Steph. φιλομμαΰϊ,ί, ίος, ό xa) r h, idem quod φιλο- μαίγ,ς- •. φιλομμγ$γ,ς, idem quod φιλομνίδγ,ς. φιλόμολίτος, β χα) it, amans cantum ; f2> cantor ; (3) carmina amans ; (4) gloria? appetens. Α μολπί). φιλομνσ-ίω, musas, seu musicam amo, Ath. φιλομαηα, ας, i\, musarum seu musices a- mor, studium musices. A φιλόμαο-ος, tt, e xa) it, musarum vel musi- ces amans; (2) qui studiorum humanio- rum seu politioris literature amans est. Ex φίλος et μΰσα. φιλομόχΒγ,ξος, ov, malorum seu improborum amans vel improbitatis, Poll. φιλόμοχθος, laborum amans, Steph. φιλομυθίω, ω, f• ν,σω, libenter fabulor, con- fabulationum seu fabularum amans sum. φιλομνθία, ας, i), fabularum studium. A φιλόμνθος. φιλόμνθον, το, confabulationum seu fabu- larum amor, Lo?igin. φιλόμϋθος, tf, ο xa) it, confabulationum vel fabularum amans. φιλόμωμος, idem quod φιλοψόγος, Plato. φιλονάματος, ο xa) it, humoris appetens, Epith. Solis, quia humoresattraherecre- ditur. Α νάμα. φιλοναύτν,ς, n, ό, rei navalis studiosus. φιλον.ιχίω, ω, f. γ,σω, rixor, contendo ; (2) 32mulor,.aemulus sum ; (3) contendo, i. e. laboro efficere, enitor ; Gl. V. φιλονα- xSi, certo, contendo, altercor. Φ/λβκε/- χίϊν τινι πξος άξίτίιν, Plato. Τίίζα tS μί- Tgttf φίλβναχίΤν αίξύμίνος, Pfiilo. φιλονυχία, ας, i\, contentio, rixarum amor, jurgium, pertinacia; (2) aemulatio; (3) contentio virium in certamine. A φιλόναχος, u, β xa) it, contentiosus ; alter- cator, Gl. V. (2) in bonarn partem, stu- diosus alicujus rei, multum in aliqua re laborans. φιλονίίχως, adv. rixose, contentiose; (2) cum aemulatione ; (3) Gl. V. certatim. φιλόνιος, 6 xa) i], qui juvenum amore tene- tur, peederasta. φιλονιχίω, vincere, pra?stare cupio. A φιλόνιχος, tf, ό xa) it, studiosus seu cupidus Victoria. Ex φίλος et νίχνι• φιλονύμφιος, i], nuptiis gaudens, nuptiis fe- vens, Epith. Veneris. φιλόξίΐνος, pro αιλόξίνος, Horn. φιλο&νίω, ω, hospites amore prosequor, hospites libenter excipio ; (2) peregriaos amo, peregrinos amo mores. ΦΙΛ φιλοξενία, ας, ν), hospitalitas, liberalitas in hospites. A φιλοξενίζω, liberalis sum erga hospites. φιλόξενος, ts, b χα) ή, hospitalis, liberalis erga hospites. φιλοξίνως, adv. hospitaliter. φιλοξύτονος, evs in pi. φιλοξύτονα, verba quae acui fere solent. φιλόοινος, ov, vinosus, vino deditus. φιλοπαιγμόνως, adv. jocose, studio joci, &c. φιλοπαιγμοσυνη, ή, studium jocandi, luden- di, &c. φιλοπαίγμων, όνος, b xa) η, amans jocos et lusus ; (2) facetus, festivus. Ex φίλος et παΤγμα. φιλοπαίχτης, ts, b, idem. ςιλόπαις, αιίος, β xa) η, amans liberorum, qui pueros amat, Gl. V. puerarius. φιλοπαίσμων, b, idem quod φιλοπαίγμων. φιλοπαίςτης, ts, b, idem. Α παίζω, ςιλοπάννυχος, ov, noctem vigiliis consumere solitus; Epith. etiam Veneris. φιλοπχςάζολος, b, qui projects audaciae fa- cinora amat, Plut. φιλοπάξθενος, seu φιλοπχξθίνιος, ts, b χα.) η, virginum amator; (2) virginitatis ama- tor seu studiosus. φιλοπχτοζίχ, η, pietas in patrem. φιλοπχτςίχ, ή, patriae amor, Ar. φιλοπατξις, ίδος, b χα) ή, patria? amans seu amator. φιλοπάτωο, οξος, ο χα) η, amans patris. Ex φίλος et πχτηζ. φιλοπενθ>.ς, ίος, ό χα) η, ad luctum proclivis. Ex φίλος et πένθος, φιλοπενταθλος, ov, pr. qinquertio esse cu- piens ; Met. qui excellere in omni genere cupit. φιλοπευθης, ίος, b χα,) η, qui sciscitari et percontari amat, ideoque discendi cupi- dus est, curiosus scrutator. Άγόξενε •ywv) φιλοπνΜΊ μύΟω, Nonn. P. 4, 9. A πείθομαι. φιλοπευ$-ίω, libens audio et sciscitor, curio- sus sum in sciscitando, Ph. φιλοπευτεϊ, percontatur, sciscitatur. A φιλοπείιτης, ts, b, sciscitator, Gl. Vet. φιλοπευτίχ, η, amor et studium sciscitandi, Steph. φιλόπευς•ος, ts, b χα.) η, id. quod φιλοπευθης. φιλοπλαχπντος, ί χα) η, qui placentis delec- tatur, libenter placentis vescitur. φιλόπλεχτος, ov, bene textus, seu plicatus, cincinnatus, amans crinium crispato- rum. φιλόπλοος, ας, β χα.) η, navigandi cupidus. φιλόπλος, n, armor um studiosus, qui arma tractare amat, Ep. φιλοπλατίω, ω, f. ησω, ditescere cupio, ni- mio studio divitiis inhio, Plut. φιλονλντίχ., ας, ή, divitiarum amor, divi- tiarum cogendarum cupiditas. A φιλόπλΗτος, ts, b χα) ή, divitiarum amans, ditescendi studiosus. φιλοποιίω, ω, et ίομαι, νμχι, amicum seu benevolum reddo, concilio; φιλοποιεί, reconciliat, PA. φιλοποίνμαι, concilio, Gl. Vet. . φιλοποίησις, εως, η, reconciliatio, concilialio, Gl. V. A pr. φιλοτοιητης, 5, b, reconciliator, amicitiae conciliator. φιλοποιία, ας, η, conciliatio. Α ποιίω. φιλοποίμην* %νος, ό, pastorum amans, vitas pastoritiae deditus. φιλοτοίμνιος, b χα) ή, gregis amans, gregem curans, Epith. canis. Α ποίμνιον. φιλοποιος, S, b χα) ή, amicos efficiens, ami- corum effector seu effectrix. A ποιίω. φιλοπόλεμος, ts, ο χα) η, belli amans ; (2) bellicosus, bellax. φιλόπολις, (ως, b χα) -η, ci vitatis amans ; (2) suae patriae et civitatis commodis stu- dens. φιλοπολΐτης, a, b, amans et studiosus civi- um, ac saluti eorum consulens. φιλοπονία, Ζ, f. ησω, laborum amans sum ; (2) cum labore efficio, studiose et gnavi- ter aliquid facio ; elaboro, elucubro, Gl. Vet. studeo. Φιλοπονΐιν το σύγγραμμα, Nax. Ad μχλλον φιλοπονεΤσθχι πεξ) των μιτχφοζΖν, Aristot. Α φιλόπονος, φιλοπίνημχ, το, opus elaboratum, Steph. φιλοπόν/ΐζος, ν, ό χα) ή, improborum amans. φιλοπονία, ας, ν), laborum amor, studium, industria, Ph. A φιλόπονος , ν, β χα,) ν), amans laborum, gna- vus ; studiosus, industrius, Ph. το φιλό- srovov, studium, Gl. V. ΦΙΛ φιλοπίνΖβΊ, 3. pi. praes. ind. act. pro φιλΰ- πονίασΊ, 3 φιλοπονία), φιλόπονος, adv. gnaviter, diligenter, studi- ose. Α φιλόπονος, φιλόποξνος, ό xx) ν), scortator, Α πόξν/]• φιλοπόξφΰξος, ό χα) i), qui veste purpurea utitur, delectatur. φιλοποο-ίχ, ας, r), amor potationis seu potus, inexhausta et inexplebilis bibendi avidi- tas, vinolentia. Ex φίλος et πόσις* φιλοποτίω, amo potationes. A φιλοπότΥ,ς, ts, b, amator vini, potator, bibax, Gl. V. bibaculus. φιλοπότις, ν], bibula, vinosa. φιλοπξαγματίας, ts, b, rerum alienarum cu- riosus. Α φιλοπςάγμων. φιλοπζαγμονίπξον, diligentius, V. L. φιλοπξαγμόνως, adv. more eorum, qui se libenter implicant negotiis alienisj (2) cum desiderio facessendi negotium. Ab eodem. φιλοπξαγμοο•ίννι, ης, ν), amor aliis, seu varus se implicandi negotiis ; (2) amor et vo- luntas litigandi ; (3) solertia. A φιλοπςάγμων, όνος, b χα) r), qui libenter va- rus negotiis se implicat, qui sibi et aliis negotia libenter facessit. Α πξαγ/Αχ. φιλοπξΐπης, ες, decori amans, elegans. φιλοπςίπως, adv. amice, eleganter, Gl. V. Α πξίπα. φιλοπξοσν,γοξία, ας, η, salutandi studium. adfabilitas. A φιλοπξοο-ήγοξος, n, b xa) v), affabilis comis, blandus, Gl. Vet. salutator. Ex φίλος et πζοο•'/ιγοςίαι. φιλοτςοο-Υ,γόοως, adv. salutandi studio, adfa- biliter. φιλοπξωπία, ας, ν), amor principatus seu primatus. φιλοπξωτίύω, fut. ιύσω, primatum obtinere cupio, primatum ambio, primas partes afifecto. 'Αλλ' b φιλοπςωτίύων αυτών Διοτξίφν,ς tsx ϊπιόίγίται ημάς, 3 Joann. 9. A φιλόπρωτος, ts, b χα) χ, primatum affectans. Φύΐίΐ δί πολλών όντων χα) μεγάλων παθών εν αΐιιω, το φιλόνειχον Ίο-χυξώτατον ν]ν χα) το φιλόπξατον, Plut. in Alcibiad. c. 2. φιλοπτόλεμος, ts, b χα) ν), belli amans, belli- cosus. φιλόπτολις, ίως, b xx) η, vide φιλόπολις. φιλοπτωχία, ας, ή, amor pauperum et in mendicos liberalitas. A φιλόπτωχος, ts, b χα) η, promptus ad juvan- dos pauperes et mendicos. φιλόπυξος, b χα) η, amans triticum, Ep. φιλόπυ$•ος, b χα) ή, idem quod φιλοπευθης. φιλοπωζίς-ης, is, b, qui autumnales fructus decerpere et iis vesci amat. Ab ίπω^α. φιλοξγν,ς, εος, b χα) ή, iracundus. Ab οξγη. φιλόξγιος, », b χα) ή, qui orgia celebrare amat, Nonn. P. 6, 4. Epith. festi diei, solennis, celeber. Ab οξγιχ. φιλοξητωξ, seu φιλορρητωξ, οξβς, b χα) ν), rhe- toricae amans et studiosus. φιλοζίς-ία, ας, r,, nimia et inanis subtilitas in definiendo. Ex φίλος et όξίζω. φιλοξμ!?ιΐξχ, ή, in portum ded'ucens navi- gantes, Epith. Veneris. Ab όξμίζοι. φιλοςνιθία, ας, ή, avium amor. A φίλοςνις, ιθος, Ό χα) ή, avium amans, φιλορρώθων, β xx) ή, Epith. cami. φιλοόόώξ, amans acinorum, vitis Epithet. φιλότξυξ, b χα) ν), amans cotumices. φιλοζχίιμων, βνβί, b χα) η, saltationum a- mans. Ex φίλος et οξχεομαι. Unde φιλοξχη?ε7ζα, i), amans saltationis, Epith. Veneris, Ep. φιλόζχνΐ5Ός, ts, b xa) v), saltandi cupidus. ΦΓΛΟΣ, ts, b, amicus. Sed φίλος, η, ov, carus, amicus, gratus ; (2) servit pro no. minibus meus, tuus suus ; ap. Horn, et alios, Em. Hinc Cotnp. φίλτεξος, et Su- perl. φίλτατς, amicissimus. Φίλον ίο-τ), solitum est, 11. A, 372. φιλοο-αξχεω, ω, voluptatis carnisque studio teneor, carnem amo et cuticulam curot φιλοο-χςχίχ, ας, it, amor carnium, libido edendi carnes ; (2) corporearum volup- tatum studium. A φιλόο-αξχος, b χα) η, carnem amans, corpo- reis oblectamentis totus deditus. A ο-άξξ. φιλοο-ίγματος, b, crebro usurpans literam er. φιλόσ-ιτος, b χα) η, frumenti comparand! cu- pidus ; (2) cibi appetens. φιλόσχεπος, ts, b xa) -h, tegmine gaudens, Suic. Εχ φίλος et ο-χίπη. ( 622 ) ΦΙΛ φιλόο•χνιπτξος, b, EpHh. regis, sceptriger. φιλόσχιος, ts, b xa) i), amans umbrae, um. bram captans. Ex φίλος et ο-χιά. φιλοσχωμμόνως, adv. more eorum qui scom- mata dicere amant. φιλοο-χωμμοσυνη, ης, η, amor scommatum, Poll, φιλοσχώμμων, όνος, b χα) η, dicteriis mor- dacibus et scommatis gaudens, Gl. Vet. dicax. Ex φίλος et σχωμμα. φιλοτχωπτίω, ω, f. ησω, dicax sum. A φιλοσχώπτ'κ, ts, b, dicax, urbanus. φιλοσοφίω, ω, f. ηνω, sapientiam amo, sapi- entiae deditus sum, studium meum in doctrina et sapientia colloco, philosophi- am capesso, philosophies me dedo ; (2) philosophorum more disputo, dissero seu disquiro et commentor mecum, philoso. phiam doceo seu profiteor ; (3) universe pro exquiro aliquid, euro, video, Lys. (4) sapientiae et modesties in moribus studeo ; apud Script. Eccles. vitte ope- ram do austerae et severae, Em. TS- το^πίφιλοσόφηχα μετά τ» aVixts σοφιστ'ύ, tS 'ίξωτος, Xen. Cyr. 6, 6. Α φιλόσοφος. Hinc φιλοο-ίφημχ, ατός, το, philosophica quaestio, seu res, quam quis philosophica com- mentatione exquirit. A praec. φιλοσοφία, ας, η, philosophia, sapientiae studium ; (2) secta, Gl. Vet. (3) eloquen- tia, Isocr. (4) vita ascetica et monastica, ap. Scr. Eccl. Α φιλόσοφος. φιλοσοφιχος, η, ov, philosophicus, ad philo- sophum pertinens vel philosopho dignus. φιλοσοφομείξχχίσχος, adolescentulus philo- sophic deditus, seu qui adolescens ad- modum philosophatur, Ath. φιλόσοφος, n, b χα) ή, amans seu expetens sapientiam, sapientiae studio deditus ; (2) sapiens, doctus, pnilosophus. Ex φίλοί et σοφός . φιλοσοφΖντες, nom. plur. partic. praes. act. contr. pro φιλοσοφίοντες, a φιλοσοφίω. φιλοσόφως, adv. philosophies, ut philoso- phum decet. φιλοσπτ,λνγξ, γος, β χα) ή, speluncas amans, hbenter in antris commorans. φιλόσπονίος, b χα) η, libationi aptus, seu serviens, v. c. vinum. φιλοτασιάιτης, ts, b χα) ή, seditiosus, Gl. V. φιλος-ίνχχτος, ov, gemebundus, Ep. φιλο5-εφανίω, ω, coronarum amans sum ; s. coronam adsequi contendo, coronam am- bio, Polyb. A φιλοϊ'εφανος, ts t b χα) η, coronarum amans seu cupidus. φιλόπονος, b χα) η, gemebundus. φιλος-όνως, adv. gemebunde, cum gemitu.'- φιλος-οςγεω, ω, ad amandum propensus sum, seu valde amo ; dicitur inpr. de amore conjugum, et eo qui inter parentes et li- beros est ; (2) cupiditate generandorum liberorum ducor. φιλο$•οζγία, ας, ή, amor vehemens quivis inter parentes et liberos, conjugesque. A φιλόςΌξγος, ν, b χα) ή, propensus ad amo- rem, qualis est inter parentes et liberos. Ph. indulgens. Ex φίλος et s-o%yr\. φιλοβτόζγως, adv. amantissime, indulgenter. φιλοΓξατιώτης, n, b, militum amans, seu militibus nimis indulgens j (2j ad rem militarem pronus. φιλ05~ξατος, Ό, amans militiae, Ar,. φιλός-ξοφος, ts, b xo») η, mutabilis, incon- stans. A s -ςοφη. φιλόσνχος, ts, b χα) η, amans ficuum, qui fi- cuum esu delectatur. Ex φίλος et av- φιλοσύμμχχος, ts, ί χα) η, qui amat suos belli socios, amans commilitonum ; (2) qui se libenter belli socium adjungit. φιλοσυνηθης, εος, b xx) ή, amans consuetu- dines, familiaritates. φιλοσυννσιάζω, frequenti congressu, coitu gaudeo. φιλοσνννσιάζ'ης, », ό, salax. A praec. φιλοσύντομος, ό χα) η, brevitatis studiosus, brevis. φιλοσωματίω, ω, nimium sum amans cor- poris mei, nimis euro corpus. A φιλοσώματος, ts, b χα) ή, corporis sui nimi- um studiosus, qui nimis amat curare cu- tem suam. Ex φίλος et σώμα. φιλοσώματως, adv. nimia in corpus indul- gentia, nimia corporis cura. φιλοσώφςων, όνος, b χα) ή, moderatus vel prudens ; (2) pudicos et castos amans. φίλοτάξίον, et φιλοττάξίον, ts, το, amiculus, ΦΙΛ ΦΙΛ ΦΛΑ amicellulus, in compellatione ΰαοχο°ΐ5Ί• χως, idem quod φιλτάτιον, Ar. φιλοτάξίχος, ό, salsamentorum amans, Ath. φιλοηχνίχ, ας, ή, amor in liberos. φιλόηχνος, n, a xa) v\, amans lib'erorum. Ex φίλος et τίχνον. φιλοηχνίω, artium studiosus sum ; (2) ar- tificiosae elegantiae studio teneor ; (3) dissero de arte aliqua velut ejus studio- sus ; (4) artificiose et callide ago. A φι- λότιχνος. Hinc φίλοτίχν/ιμα, «rost to, opus solers, artifici- osum, Basil. φιλοηχνημων, όνος, β, ingeniosus artifex. φιλοτίχνης, n, β, artificiosus, Gl. Vet. Ex φίλος et τίχνη. φιλοτίχνν,ο-ις, ίως, ν), ip sa actio solerter ali- quid efficiendi ; (2) artificium, opificium. Α φιλοτιχνίω. φιλοτίχνίχ, ας, ν), artium studium, vel stu- dium elegantiae et artificii, solertia; (2) usus consiliorum callidorum, invento- rum callidorum, doli, in eifkiendo, prae- sertim in bello gerendo. A φιλότεχνος, ν, ο xxi ν), artis aut artium stu- diosus, industrius, solers; Α τίχν/ι- φιλοτίχνως, adv. more eorum, qui artium sunt studiosi ; (2) artificiose, ingeniose. φιλότης, Τίτος, ή, amicitia, amor, benevolen- tia ; (2) concubitus ; (3) Gl. V. amicus, In compellationibus, 2 φιλότης. Α φί- λος- φιλοτνκτίχ, «ς, ν), propinatio, invitatio ad bibendum; (2) propinatio post ccenam benevolentiae ergo. A φιλοτν]ο•ιος, n, 6 χα) 'h< ad amicitiam perti- nens, amicitia? conveniens, aptus ad con- ciliandam amicitiam. Α ψιλότνις . φιλότν,ο-ις, ίως, ν), amicitia. Ab eod. φιλοτιμι7ο-θκι, praes. inf. med. contr. pro φιλοτιμίατθχι, a φιλοτιμίομχι, νμχι, fut. ησομαι, honoris consequendi gratia facio ; (2) ainbitiose et magno studio conor et annitor, more nimirum eorum, qui honoris caussa toti sunt in re aliqua ; (3) aemulor, aemula- tione ductus contendo cum aliquo ; (4) efferor, glorior, mihi placeo ; (5} muni- ficentia et hberalitate inclaresco, largior populariter; (6) simpl. dono, largior; (7) gaudeo aliqua re, detector; (8) est etiam, odio prosequor, vel ulcisci cupio. Φιλοτιμΐίμαι ίξχνίνξίΐν, Xen. φιλοτιμίϊα- Θλι ίτζϋς τίνα, Dem. Α φιλότιμος. Hinc φιλοτίμημα, ατός, το. conatus, contentio, etudium aliquid efficiendi; (2) in quo aliquis sibi placet, et quo honorem aucu- patur ; (3) liberalitas, facinus liberate ; (4) ornamentum, magnificentia. φιλοτιμία,, ας, ί. honoris seu honorum stu- dium, ambitio; (2) aemulatio, aemula virtus et contentio animi ad certamen excitati ; (3) studium, contentio ; (4) erogatio publice facta ; munificentia, ve- lut in ludis ; unde φιλοτιμία, ludi ; (5) liberalitas. Α φιλότιμος. φιλότιμος, ν, ό χα) \ honoris seu honorum cupidus seu studiosus, ambitiosus; qui ad rem aliquam contendit, et ex eo ho- norem sibi parere nititur; (2) genero- sus, magnificus, Phil, ambitiosus, mu- nerarius, liberalis. Ex φίλος et τιμν). φιλοτίμως, adv. studio honoris, nimio ho- noris studio, ambitiose, solicite, Gl. Vet. comiter, enixe, certatim. φιλότμνιτος, ν, ό χα) ν], incisione gaudens j Epith. diei qua circumcisio fit. ap. Ju- daeos. Ex φίλος et τίμνω. φιλοτοιατος, ν, e, rei alicujus valde studio- sus. φιλοτζοιγνιμων, ο, bellaria amans, libenter edens. Α τξάγνιμα. φιλοτξά*ιζος, ό χλι ν>, parasitus, scurra, di- cax, i'acetus. Α τζά^ίζ». φιλοτζοφίω, lubenter alo, multos alo. φιλοτύςαννος, u, Ό χχ) ή, fautor, sectator ty- rannorum ; (2) tyrannidis amans, seu cupidus. φιλοτωθά,ζω, libenter derideo, dicax sum. φιλοτωϋάσο-ω, idem. φιλόφβογγος. ov, clamosus, latrator. φιλόφβονος, ό χα.) ν), invidus. φιλοφιλία, ας, ϋ), amor et studium erga ami- cos. A φιλόφϊλος, ν, Ό xxi r„ amicorum studiosus. φιλοφόςμιγξ, γγος, ό χα) ν), lyrae amans. φιλοφςοήομαι, νμχι, comitate prosequor et humanitate, amanter complector, Gl. V. φιλοφςονΐίμκι, concilio. _ ΙΙίξίχλαχίΤίΤα. άυτω χατα. τον α-υνίθη τζόπον Ιφ.λοφΡθνί7το, JElian. V. Hist. 12, 1. φιλοφξονίω, benevolus sum, Herod. φιλοφξόνήμχ, το, factum benigne, benefici- um, humanitas. A prase. φιλοφζόν/ιο-ις, ίως, ν), comitas, benevolentia. φιλοφξονν,τιχος, ν), ov, comis, blandus. φιλοφζοο-ύνη, ης, ή, benevolentia, comitas ; (2) liberalitas, amicitia, familiaritas. φιλοφξόνως, adv. benevolo animo, benevole, comiter, amanter. φιλόφξων, όνος, ό xx) η, cuf mens est bene- vola erga quempiam, benevolus, comis, humanus, benignus. Ex φίλος et φξην. φιλόφωνος, α, ό xx) ή, loquax, garrulus. Ex φίλος et φωνή. φιλίχλχινος, χ, ό χα) η, proprie lasna seu pingui veste utens, cupidus laena?, appe- tens laanam seu vestem quamcunque, R. Ex χλαίνα, φίλοχλος, ό χα) ri, amans vulgi, popularis. φιλοχοξίυτνς, 5, ο, choreas ducendi studio- sus, Epith. Bacchi. φιλόχοξος, ν, ό xx) ή, chori seu chorearum amans. φιλοχξ-ηματίω, ω, f. fou, pecunia? avidus, Plato. Α φιλοχξ'/ιματος. φιλοχρηματία, ας, ή, pecuniae cupiditas, a- varitia. Ή γαξ φιλοχρηματία, πξος ν-,ν ο\πλΥΐ$•ως νίδί νοο-χμίν, χα) ή φιληδονία δ»- λαγωγΐίο-ι, Longin. 44. Α φιλοχξΥ,ματίϊτ,ς, 5, ό, pecuniae comparandae cupidus seu studiosus. φιλοχξΥΐμχτι$-ιχως, adv. studio comparan- darum divitiarum. A prase. φιλοχρήματος, a, i χα) ή, cupidus pecuniae, avarus. Ex φίλος et χξήμχτα. φιλοχξνιμάτως, adv. cum cupiditate pecu- niae, avare. φιλοχζημονίω, ω, f. η/τω, pecunia? avidus seu avarus sum, Plato. φιφοχξ'/ιμοο-ύν/ι, «j?, ή, pecuniae cupiditas, a- varitia. A φιλοχξΥ,μων, όνος, ό xx) η, cupidus pecuniae, avarus. Ex φίλος et χξνμα. φιλόχΜΓος, κ, ό χχ) ή, amans bonorum ; (2) honesti studiosus, benignus, aequus. φιλόχξίς-ος, a, β xx) ή, amans et studiosus Ghristi. φιλόχξονος, ν, ό χα) ft, proprie amans tem- poris, cunctator. φιλοχξυο-ίχ, η, auri amor, Steph. φιλόχξΰοΌς, ό xx) ii, auri amans, auro inhi- ans. φιλβχωξίω, ω, f. ηο-ω, libenter in loco versor et Kabito ; (2) versor et habito. "Exx• S-ov χαβχπίξ πατξίδι φιλοχωξίϊ, Philo. φιλοχωζ'ια, ας, ή, amor, quo quis libenter in aliquo loco commoratur. A φιλόχωοος, α, ό xoti ή, qui locum amat, qui aliquo in loco versatur. φιλοψιύΰαχ, et ίχ, η, studium mentiendi. A , ' φιλοψίυδνις, ίος, ο χα) y, mendaciorum a- mans, libenter mentiens, fingens. Ex φίλος et -ψέΰδβί• φιλοψίύτης, »» β» amans mendacia, men- dax. φιλαψίχ, ας, ή, opsoniorum cupido seu ap- petitus. Α φίλοψος. φιλό-4/ΐλος, β χα) ή, qui summo in chorea loco est, Alcin. φιλοψογίω, ii, reprehendendi studio tene- or. A φιλόλογος, », ο χα) v\, reprehendere amans. φιλοψόγως, adv. reprehendendi studio. φίλοψος, if, β χα) n, opsoniorum amans. Ex φίλος et β•ψβν• φιλόσοφος, β χα) η, garrulus, jactator. φιλοψυχίω, ω, t η/τω, niir.ium amo animu- lam meam, vitae turpiter et ignave par- CO. K«/ γαξ vM το! λίαν γ' \μο) φιλοψυ- Ζ*ϊν χζίων, Eur. Jph. in Aul. 1436. Αώ- το) φιλο^υχνντίς ϊξιτί χθονος, id. Herac. 518. Α φιλόψυχος• φιλοψνχητίον, cum ύ, non nimium amanda est vita. φιλοψνχία, ας, v\, nimius vitae amor. A φιλό•\>ϋχος, ν, ο χα) ή, qs. animae amans ; nimium vitae cupidus, nimium timens ne vita privetur ; (2) qui vitam tuetur. Kxxii φανΐϊμαι χα) φιλό-φυχος γυνή, Eur. Hec. 348. Ex φίλος et ^νχ' /t• φιλόψυχξος, ν, ό χα) i), qui frigida amat, frigoris cupidus, amans frigidi. φιλοψΰχως, adv. nimio vitae amore, nimis vitae parcendo. φίλόω, in amicitiam redigo, concilio, amo, ( 623 ) φίλτ' pro φίλτατί, carissime, voc. sing, per Apoc. a φίλτατος. φιλτάτιον, ν, το, amiculus. A φίλτατος, η, ov, carissirnus,sodalis, Gl. Vet. sc. in compellatione. Α φίλο•,. φίλτξον, n, το, amoris illecebra, amatorium poculum, Theocr. Id. 2, 1. (.2) res ami- citias, seu amorem, benevolentiam, con- cilians. Ab eod. φίλυζξις, i xx) i), contumeliosus, insolens. φιλυγιν,ς, Ις, bonae valetudinis studiosus. φιλύδξνιλος, ov, idem quod φίλυΰξος. φιλυίξίας, ό, amans aquae. φιλυΰζΐάω, aquas amo, locis irriguis gaudeo, Hes. φίλνΰξος, n, ό χα) ft, aquae amans, gaudens aquis. Ex φίλος et 2 Sag. φιλύδωζ, β, idem, Steph. φιλύχη, ν], phylace, arbor semper virens, Theophr. φίλυμνος, n, ό χα) ν), amans hymnos, studi- osus canendi, musicus. φιλυπνιχοος,ό, ή, obsequiosus, facile obediens. φίλυτνος, ν, ό χα) ν), amans somni, somni- culosus. φιλυπόίοχος-, ν, ο xx) i), qui saepe, benigne convivatur, Rob. Ex φίλος et νποίοχν,• φιλνπό?ξοφος, ν, ό χχ) ν\, redire solitus, fa- cile rediens. Φιλνπό$-ξοφον xxxov, Aret. φιλυτοζ-ζοφώ^νις, ίς, idem. Ab ΰτοε-ζοφν). φιλυποψίχ, ας, ν), natura ad suspicandum propensa. Ex φίλος et ϋποψις. ΦΓΛΤΡΑ, ας, ν), tilia, arbor. Angl. the lime or linden-tree. (2) ejusdem arbo- ris bractea, i. e. tenuior membrana inter lignum et extimum corticem latitans. φιλύξίνος, ίννι, ινον, tiliaceus, Gl. V. φιλύξΐ' vov, corticatum. A praec. φιλύξίος, ία, ιον, idem et ab eod. φιλωΰος, 5, i, studiosus cantus, musicus. Ex άδ•ί. φίλως, adv. libenter. Α φίλος. φίλωψ, ω-χος, β, ν), qui amico vultu est, a- micus. φιμον, S, το, idem quod φιμος, Ep. ΦΙΜΟ"2, S, β, camus, capistrum ; (2) fis- cella ; (3) apud Etym. obturamentum quo sibi os obligant urinatores, ne aqu- am sorbere cogantur; (4) piscatorium instrumentum. Φι/αο), Schol. ad JEsch. contra Theb. vers. 469. (5) pyrgus in lu- do aleatorio, turricula in qua concutiun- tur tesserae, aut tali. (Pyrgus in fundi, buli vel coli speciem repraesentabat, per quod talis concussi in ^φοζόλω, i. e. fritillo, jaciebantur in alveolum, Em.) . φιμόω, f. ώο-ω, camo obligo aut adstringo, capistro, obturo, coarcto, constringo, os occludo, Gl. Vet. φιμ£, incapistro, com- pesco ; φιμ5μαι, obrnuteo, obmutesco, commuteo, commutesco. Είτα φιμωσητί τίτΗ τω ξύλω τον χνχίνα, Arist. Nub. 592. 'Έφίμωσί τϊς o-ahhsxaiv^, Matt. 22, 34. Φιμωθνιτι, χχ) ϊζίλθί ίξ αϋτ3» Luc. 4, 35. Α αιμός. φιμώδνις, ιος, ο χαι ν), cami seu fiscellae for- mam habens ; (2) cami usum praebens ; (3) constringens. Ab eod. φίμωο-ις, ΐως, ν), obligatio, quae fit camo ; (2) coarctatio, seu constrictio quaelibet. A φιμόω• φ)ν, dat'. plur. pro ο•φ)ν, Ion. pro (τφίοΊ. φινις, ossifragus, genus aquilarum. Α φ-ίνη. φίντχτος, Dor. pro φίλτατος. ΦΓΝΤΙ2, β, auriga; (2) animus, qs. cor- poris auriga. Vox Dorica. φ)ξ, ιχοζ, ν, Bceot. pro ιτφίγξ• Φ1ΤΡ0'2, 5, β, stipes, truncus ; (2) cau- lis ; (3) fax ; reperitur et neutrum. φίττα, adv. accelerandi. Ab et pro ο•ίττα. φίτυ, το, Aristoph. idem quod φίτυμα, ατός, τό, germen, stirps, proles-, so- boles, filius. φίτυς, νος, ό, pater, genitor. A φιτύω, f. ύο-ω, sero, planto ; (2) genero, gig- no. Ύίς V b φιτΰο-χς πατν,ξ•, Sophoc. Track. 315. Α φύω. φλχΰιάω, ω, contundendo mollio, subigo. Α φλάω. ΦΛΑ'ΖΩ, stulte et inarticulate loquor; (2) ferveo- φλχνΰο-ο-ω, garrio, ineptio, deliro. Α φλίο* φλχο-χν, 3. plur. a. 1. ind. act. Ion. pro Ιφ• λαο-αν, a φλχω• Unde φλάο-ις, ν, Ion. pro 3-λάοΊς, fractura. φλάο-μχ, τό, pro Κλάσμα, quod confrac turn, contusum est, contusio. Α φλχω, pro &λάω. φλαο-μος, S, β, fastus. Α φλχζω. ΦΛΕ ΦΑΟ Φ OB ς λα?-οι, •>ι, ov, qui contundi seu conteri pos- sit. Α φλάω. φλαο -Si, fut. 1. ind. act. Dor. pro φλάσω, a φλάω. φλαυζίζω, f. iffu, pro vili habeo, contemno. Φλαυξίζων δε tyiv tS Τίομ,πνμν τϊ,ν παξα- trxiury, Plut. A φλαΖξος, gee, ςβν, vilis, abjectus ; (2) de- formis ; (3) malus, vitiosus ; (4) diffici- lis. Α φαύλος• φλαυςοτόχαα, η, malam seu inutilem pro- lem pariens, Cyr. φλα,νξίΐξγος, idem quod φχυλνξγος* vel qui parva mala patravit et levia, Soph. φλαύξως, adv. male, vitiose; (2) difficul- ter, aegre. ΦΛΑΏ, Si, contundo, contero, frango, rumpo ; (2) subigo, tero ; unde (3) con- tundendo mollio ; (4) masturbo ; (5) voro, avide comedo. "Εφλα'εν τ? S -υεία, Arist. Plut. 717. "Αλλ* η να 'φλάο-αν, Find. Nem. 10 128. Κάγώ tot' sjSjj tyis αθάξΥ,ς πολλνν εφλων, Arist. Plut. 693. φλεζάξω, scaturio tanquam e vena. A βλ£-ψ. φλεζιχός, ti, iv, ad venas pertinens, qui ve- narum est. Ab eod. φλέξιον, ν, το, venula, Dim. ab eod. φλίζοΰονω$-/α, venas agitans et conturbans, Gal. φλίζοιαυξώδιχ, tos, β χα) ή, qs. veninerveus. Ex φλεψ et viugiihr,?. φλιζορρα-γία., us, 'h, venas ruptio. Ex φλεψ et ρΎ,γνύω. φλεζοτομίω, ω, sanguino, Gl. Vet. venam seco ; φλεξοτομνμαι, sanguinor, Gl. Vet. Gal. Α φλεψ et τομή. φλεζοτομία, as, i), venae sectio, vena? inci- sio. Ά φλίζοτόμο5, yi, ov, venam incidens. Hinc το φλεζοτόμον, ts, scalpellum seu instru- mentum, quo vena inciditur. Ex <ρ룕ψ et τέμνω. φλεζοτονώΐκ-, venas distendens, Gorr. φλίξώϊκ, ios, ο xa% %, venosus, venis abun- dans. Α <ρλΙ•ψ. φλίγιθοίοιτΰ, 3. pi. pra?s. opt. med. Ion. pro φλεγίθοιντο, a φλεγέθω. φλεγέθω, uro, incendo, comburo. ΤΙόλιν άν• hgS>v ίξμενον έξαίφν /is φλίγέθει, II. 17, 738. 'Εωαι; όμοια φλεγέθων βοΧαΰς άελίν, Eur. Pfi. 172. λαμ-τ^α, <ττίζοπ£, Soph Trach. 100. (2; ardeo. Ίΐνξα-οί τι φλεγέθχο-ιν ε- πγ,τξΐμοι, II• 18, 211. Α φλέγω. φλεγε'κ, aor. 2. part. pass, verbi φλέγω. QKiyios, ά, ov, ruber, qualis est flammae co- lor, Rob. Α φλέγω- φλέγμα, utos, το, inflammatio, ardor, in- cendium; (2) pituita, Phil. Φλέγμα φοξίαο-χ, II. 21, 337. Ab eod. φλεγμαίνω, ardeo, aestuo, exaestuo, effer- vesco ; (2) intumeo, intumesco, tumeo, Gl. V. suppuro ; φλεγμαίνει, turget, Ph. (3) factum, crimen dicitur φλεγμαίνειν, quod adhuc fervet, h. e. in recenti ser- mone et odio versatur, item cujus dolor recens est. ΕΤτ' εφλέγμνινεν αύτ3 τβ ο-φν- ςον, Arist. Vesp. 276. Φλεγμαίναο-α πό- λ/ί, urbs iuxu turgens, tumens, Plat, de Republ. lib. 2. Confer Plut. in Lycurg. C. 5. Α φλέγμα. φλεγμαΓ^, αία, αΊον, inflatus. Ab eod. φλίγμανιτις, ius, yi, idem quod φλεγμασ'ια. φλίγμοχ, genus aquilae flavae, Hes. φλεγμασ'ια, as, -h, inflammatio, aestus, ar- dor. ΑιρλΕ^ΛΜβ• φλ'.γματί^, Ion. pro φ\ιγματ!-κ, n, e, pi- tuitosus, qui bilioso opponitur. Ab eod. φλιγμ-ατι-^, ^» βν, phlegmaticus, abun- dans pituita. Ab eod. φλιγμάτιον, το, Dim. pro φΧίγμ», Sotad. φλίγματοαδκ, 1st abundans pituita. Ab itSos• φλιγματόιις, oiffffa, oiv, idem. φλιγμχτώ^κ, ios, Ό χχι 'h, inflatus, suppu- ratus ; (2) pituitosus, biliosus. φλίγμγ,ναι, aor. 1. inf. act. Att. pro φλιγ- μ&7>αι, a φλίγμαίνω• φ\ίγμον/ι, vis, 'h, inflammatio, Gl- V. sup- puratio, tumor. Α φλεγα- Hinc φ\ίγμονί>ϊ>Υ6, ios, Ό χα) ϋ), inflammationem habens, cum inflammatione conjunctus. φλεγοίατο, 3. pi. pras. opt. pass. Ion. pro QXiyavTO, a φ>Λγω• φλίγοντι. Dor. pro φλίγνο-ι. φλίγο5, ios, το, idem quod φλίγμα, Hes. φλιγνοί, », i, aquila. Α φλίγω. Unde φλίγΰ&, ξα, ξον, ignitus, ardens ; (2) splen- dens j (3) injuriosus, damnosus. ΦΛΕΤΩ, f. ζω, uro, cremo, incendo, in- flammo ; (2) am ore mei incendo ; (3) il- lustro, illumino; (4) fulgeo; φλέγομαι, ardeo, ardesco, flagro, Gl. Vet. Αίμα δά;'βν φλίγίΐ rahi, Eur. Ph. 248. φίγyos, Soph. Aj. 682'. M'/il•' άγαν ντω φλίγίο— 6/βμ, lugete, id. (Ed. Col. 1693. ΙΛανίακ φλίγαιν, Arist. Thesm. 687. "Ανθίμα hi χςυο -S φλίγα, micat, Pind. 01. 2, 131. φλιδονίία, as, r h, nugacitas, ineptia?. A φλώονώω, nugor, garrio. Α φλιΐών. φλώονίω, idem quod φλεδονεύω, Hes. φλεΰονώ^Υό, εos, h xa) v), nugax, garrulus. φλίδων, ovos, vel φλέγων, ωνος, ί, homo in- eptus, nugax. Α φλί& φλεϊών, ovos, y, nuges, Suid. ^\i%as, a. 1. part. act. verbi φλέγω. φλέξις, εως, *j, inccnsio, incendium. A φλέγω. φλεχθεΐ5, a. 1. part. pass, verbi φλέγω. ΦΛΕ'Ψ, ifos , r\, vena animalis ; (2; aqua- rum, et similium. ΦΛΕ'ί2, nugor; (2) plenus seu refertus sum, redundo, etiam bonis rebus ; (3) e- bullio, effervesco, erumpo, Msch. Agam. 1425. Α φλύω. φλέω5, ω, β, papyrus, planta aquatica spinis carens, Suic. Α φλίω. φλν^άω, ω, f. north nugor. Ab eod. φλτιναφάω, ω, f. γ,σω, idem, Ph. Α φληνα• φβ(. φληναφεύω, idem et ab eod. φλίΐναφέω, ω, idem et ab eodem. Έντανθχ ο-αυτω παξαφζόνει χα) φλν,νάφει, Arist. Nub.' 1477. φλν,ναφία, as, 'h, nugaj. A φλίινοιφο;, n, 6 xa) 'h, nuga? ; (2J nugator, nugatrix, nugax, stultiloquus. Ex φλ•ή- νυω et άπτομαι. φλΥΐναφώΰ-κ, e, nugator, Gal. φληνέω, ω, f. ί]ο•ω, nugor. Α φλέω• φλ'/ινύω, f. ΰσω, idem et ab eod. ΦΛΙΑ ν , as, i)> porta? ante pagmentum, an- tas; (2; vestibulum, limen. Hinc et φλια), valvarum postes : item, ligna di- recta et ex transverso depacta, et scala- rum firmamenta, quaa gradus transver- sarios, per quos ascenditur, utrimque cornpingunt, Gl. V. postis, limen. φλίζω, premo, comprimo, jEol. pro 8-λίζω. ΦΛΙΔΑΏ, ω, et φάιάω, putresco, putre- fio; (2) rumpor, laceror, laniorj (3) ru- gas contraho. φλιΙόν<5, al, rugae et sinus vestium. A pr. φλίψις, ί. JEol. pro Β-λί -^is• φλόγεο^, ία, εον, flammeus ; (2) splendidus, fulgidus. Α φλίζ,βαΜΜα. φλογεζίιν, ace. sing. f. g. Ion. pro φλογεξαν, a φλογε^, ξά, ξον, idem et ab eod. φλογετο;, 5, β, ardor, Ph. Α φλόξ. Unde φλογιάω, Si, inflammor. φλόγίΐιον, n, το, pai^'um frustum carnis as- sae, Dim. a φλογ'^• φλογίζω, f. ίσω, ardeo ; (2) ustulo, inflana- mo, incendo. Φλογιζόμενον αλιον, αλιον αιτώ, Soph. Trach. 95. ^Hv οε ή χάλα- ξα χα) το πνξ φλόγιζαν εν τΐί χάλαζη, Exod. 9, 24. Α φλόξ. φλογί'Λ, idem quod φλο\, Nic. φλόγινοί, ίν /j, tvev, flammeus. Ab eod. φλόγιον, Dim. flammula, Longin. φλογκ, ihos, 'h, caro assa, Gl. Vet. flamme- um. φλογιιτμκ, S, b, ustulatio. Α φλογίζω. φλογις -os, ti, ov, ustulatus ; (2) inflammabi- lis. Aέμas φλογις-ον ijSsj, Sophoc. Elect. 58. Ab eod. φλογ^, S, Ό, ardor, ajstus, flamma, incen- dium ; (2) fulgur. Ab eod. φλογογενΥό, ios, b xa) 'h, flammigena, Gl. V. Ex φλοξ et γείνομαι, nascor. φλογόδεξπνοι, ο'ι, carbones, Hes. φλογοιιΖγ6, ios, Ό χα) ή, flamma? similis; (2) flammeus, ignitus. Ex φλοξ et ίΐΰος. φλογόε^Λ όεο-ο-α, Όεν, flammeus, flagrans, ar- dens. Α φλόξ. φλογοώχμαι, ardore intumesco. φλογόλευχο5, ov, e rubro albicans. φλογοφα~ιο5, ov, color ex flammeo et fusco, Steph. φλογόω, ω, f. ώο'ω, inflammo, incendo, Gl. V. inflammo, flammo ; φλογΐίο-θχι, flam- mescere, Gl. V. Α φλόξ. φλογώ^ /js, tos, b χα) ή, ardens, fervens j (2) flammeus et incensus. Ab eod. φλόγωμα, aTos, το, ustulati panis quasi pus- tula. Α φλογόω. Φλογωτκ, bv, rutilus, splendens. Ab »ψ. V ( 624 ; φλόγωόΉ, ius, Ϋ), inflammatio. Ab eod. φλοια, Ion. φλοιοί, ν,, pro φλία, apud Apot'l. Rood, ubi tamen alii φλιγ, ; (2) Proser- pina, apud Laceda?monios. φλοιάξίον, ts, το, parvus cortex, Dim. a φλoιos^ φλϋ^hΰμεvos, inflammatus, ambustus, al. turbatus, Lye. φλοίζω, fut. οίοω, decortico, Theophr. A φλοιός- Unde φλόϊνος, η, ov, e cortice factus. φλοιοζαξΥιί, is, levis, tener. Α φλοιο5 et βαξΰς• φλοιορόχγέω, sum cortice disrupto, seu ri- moso, Diosc. φλοιορραγία, as, Ϋ). corticis ruptio. A φλοιορραγγ^, ίος, b xeti vi, corticem habens diruptum seu rimosum. Ex ^eibs et ρΥιγννμι. ΦΛΟΙΟ' Σ, S, β, cortex, stirps, suber, Phil. II. 1, 237. φλοίσζαο, gen. sing. Ion. pro φλοίσ-ξα, a ΦΛ0Ι"2Β02, ν, b, sonitus, quern aqua e- dit, prassertim, cum fluctus excitantur j (2) murmur, tumultus ; (3) strepitus. φλοιο•μο5, S, b, decorticatio. Α φλοίζω. φλοιτι-^, Υί, ov, ad decorticationem perti- nens vel aptus, Rud. φλοίω, f. οίο-ω, idem quod φλοίζω• φλοιώ^, εβί, β χα) i), cortici similis, cor- ticosus. Φλοιών άνγ,ξ, Longin. 3. A φλθΐ05• φλοιωτις, i), corticosa, Lye. φλομ)ς, ΊΙος, vt, verbasculum, Dim. a φλό- μος, Plin. 25. § 73. c. 10. ΦΛ0'Μ02, et φλωμos, », ft, verbascum, herba. Angl. mullein. φλονί^ , χ'ι, squamae, Hes. φλονΊτκ, 'λ, herba quaadam, al. emus, Dios- cor. φλόξ, oγos, υί, flamma. Α φλέγω. φλόο5, φλSs, is, b, cortex, Ph. scirpus ; (2) teges, storea, stragulum ex ulva vel scir- po aut sparto vel junco. Α φλοιός, φλχν, ace. sing, pro φλόον, a φλόο$• φλυαχογξάφ05, Vide φλυaξCγξάφos^ φλύαξ, axos, b, jocator, scurra, nugator. Α φλύος. φλυαξίω, ω, f. γ)ο•ω, nugor, garrio, blatero. Φλναζίαν φλναζεΊν, Plato, apud Socr. 3. Φλυαξε'ύ χα) -χτίζυγιζεκ, Arist. Plut. 574. Asyo'i irovY^oTs φλυαζων Υΐμας, 3 Joann. 10. Α φ\ύα^• Hinc φλυάξΥιμα, τό, dictum nugatorium, seu ser- mo nugatorius, ineptus, impudens. φλναξία, ας, Ϋ], nugae, garruUtas, verbosi- tas, Gl. V. φλυοίξίαι, argutia?, Gl. V. φλυαξογξαφία, ή, nugarum scriptio. φλυxζoγoάφos, scriptor φλυάχων, ut Sopa- ter, vel scriptor nugax, ineptus, Ath. φλυαξογζάφω, nugas scribo, Nic. Sc. φλναζολογΐω, ω, f. Υΐ/τω, nugas loquor. φλυχξολογία, as, 'h, serrao nugatorius, gar- ruUtas, argutiae. A φλυαξολόγος, », ό xa) i), qui.nugas loquitur, nugator. Ex φλύαρος et λόγος, φλύάξος, ν, β χα) ν), vanuset futilis ; (2) nu. gator, stultiloquus, Gl. V. nugax, Phil. argutus, garrulus, verbosus. Al. Gl. V. frivolus. Α φλύος. φλυαξώ^ς, b xa) n, nugatorius, nugax. A pra?c. φλυάο-ο-ω, nugor, blatero ; (2) eructo. A φλύω. φλυΰα^, ξά, ςον, humidus. Α φλυδάω. φλυΰάω, Si, humesco ; (2) flaccesco. φλυζάχιον, », το, bulla, pustula. A φλύζω, idem quod φλύω. φλύχταινα, y]s, Ϋ„ pustula, papula, Ph. Arist. in Vesp. Α φλυχτ^• Hinc φλυχτανίΐιον, α, το, parva pustula. φλνχτανοειίΥό, is, pustulatus, pustula; for- mam habens. Ex φλνχτ^ et iThos. φλυχταινόομαι, νμαι, in postulas erumpo. φλυχταινώίνις, ες, cui pustulae insunt, pus- tularum speciem gerens, Steph. φλνχταίνωτις, i\, eruptio pustularum. A φλυχτις, ίΰος, ή, pustula, tumor, Gl. V. pu- stella. Α φλύω. φλύος, nugae. Α φλύω. φλύο -is, εω5, v\, eruptio in cute e superflui- tate humor is. Ab eod. φλύσσω, pro φλύζω, Steph. φλύω, f. ύο-ω, ferveo, bullio, ebullio, ferven- do seu bulliendo strido ; (2) evomo ; (3) nugas loquor, garrio. Άνά l•' εφλνΐ χα- λά οέεθξα, II- 21, 361. Α φλέω. φοζαθ' /is, 2. sing. a. 1. conj. pass. Dor. pro Qo&fivs> a <Ρ«βύ*ι terreo. ΦΟΙ ΦΟΙ Φ ON φοζίατκον, terrebant, 3. plur. imperf. indie, act. Ion. pro ίφόζΐον• φοζΰο-θχι, pra?s. inf. pass, contr. pro φοζί- ta -βχι. φοζιίο-θί, 2. pi. prajs. imper. pass. Ion. pro φοζίίσθί- φοζεξίζα), terreo ; φοζίξίξα, deterret, Phil. Ένύπνιον 'ίδον, xxi ϊφοξίξκτί μι, Dan. 4, 5. Α φοζίξός • φοζίξίος, n, β, timendus, formidabilis. Ab eodem. φοξίξίσ-μοί, 5, β, terror, Phil. Α φοζίξίζω. QoSifios, ex, ξον, terrificus, terribilis, horri- bilis, formidolosus, Ph. (2) timidus, ap. Xen. Α φόζος. Hinc φοΖίξότγ,ς, νιτοί, τ), timor, terror. αοζίξως, adv. metum incutiendo, formida- biliter. φο&ξώψ, ο χχ) τ), terribilis specie. Ex φο• ζίξοί et ώψ• Φοζίο-ΐί-ςάτη, sc. Minerva, qua» fugam hos- tibus affert, Ar. φοζίύμινον, ace. singul. partic. prass. pass. Dor. pro φοζύμίνον, a φοζίω, ω, fut. fan•, terreo, absterreo, Phil, φοζνμχι, timeo, formido, pavep, perti- mesco, metuo, expavesco, Gl. V. φοζ{Ί- νχι, pavet, pavescit, veretur, timet, Ph. φοζΰο-θαι, trepidare, Ph. ίφοζτιθτι, hor- ruit, Ph. aor. 1. pass, πίφόζγ,μχι, timeo, p. pass. Ovt' άλλο \sh\v ντως Ιφόζν,ιτίν, Thucyd. ΐίίφόζτιμαι αττινης ως όμμα. *i- λίίχς, Soph. Aj. 139. 2τξχτον δ' 'Αχαι- ών ά φοζ' /i, πξχσσων τχο~ι ; id. Phil. 1238. ΟΙ ΰίκτώχίμονίς ήττον τχς χνθξώτίίς φο• CSvtxi, Xen. Cyr. 3, 28. Ίΐόνος b μνι φο- QSv, labor timorem nullam incutiens, Soph. Phil. 864. Α φόζος. Hinc, φόζνι, r,;, fi, juba, de equo et leone, Sophoc. Electr. 451. (2) coma, de hominibus et plantis, Soph. Antig. 425. Eur. Alcest. 431. . φοζγ,θίΪΒ-χ, a. 1. part. pass. f. g. a φοζ'ν*. Φοζ-ηΰϊνΛΐ, a. 1. inf. pass. QoQy.uvi;, 2. sing. a. 1. conj. pass. ςοζ^Ογ,ο-'/). 2. sing. f. 1. indie, pass. Att. et Ion. pro φοζΐβίο-ίβ-αι. φοζγ,θ%τί, terreamini, 2. pi. a. 1. conj. pass. φΰζτιμχ, to, terror, Soph. φοζητικος, i), bv, meticulosus. Α φοζίω. φόντος, metuendus, Soph. φόζν,τξον, n, to, quod metum incutit, seu incutere potest, terriculum, terricula- mentum. Α φοζίω. φοζόΐι^ος, q. d. cum timore sitiens, idem quod ύδξοφόζοί, Steph. φόζονΰι, adv. in vel ad fugam. Α φόζος. φόζος, n, e. timor, metus, formido, tremor, terror, Ph. fuga. Α φίζομχι. φοζ3, time, 2. sing, pra?s. imper. pass. Att. et Ion. pro φοζία, a φοζίω- φοίζχζω, f. άο-ω, vaticinor Phcebi numine adflatus, vaticinans dico ; (2) expurgo ; Gl. Vet. ΌξνιθόταίΒος 'ίσμχ φοιζάζων πο• νοίς, Lucian. 731. Ο'ιονίί φοιζάζον τνς λόγπς, Longin. 8. Α φοίζος. φοιζχίνω, idem et ab eod. φοιζχς, ados, τ), Phcebas, fatidica, vatici- natrix, utpote Phoebi numine adflata, Gl. V. saga. Ab eod. φοιζας-ικτι, ν,ς, τ), vates, fatidica. Α φοίζχ- ζω. φοιζχτιχος, τ), ov, vaticinus. Ab eod. φοιζά,ΓζΜς, ct, ov, idem et ab eod. φοιζχω, ω, lustro, purgo ; (2) splendidum reddo ; et φοιζχομχι, ωμχι, vaticinor, au- guror. Έφοίζχο-ιν hi παγίντα ΐίάντα χχλινοφάγων χφξον χπο τομχτων, Callim. in Lavacrum Palladis, 12. Α φοίζος. Φοίζτι, τ), Diana, Ερ. φοιζγ]ϊος, ν, Ό xxi Si, phcebeus, phcebe'ius, ad Phcebum pertinens, Ion. pro φοίΐίίος. φοίζ-ΐ)ί;, -h, phcebea, Ep. φοιζνιτίυω, oracula edo, Phcebi numine in- flatus, Steph. φο&ΛΤΥ,ς, β, lustrator, Man. φοιζντξΐχ, 'h, qua? oracula edit ; in Hes. pur- gatrix, in V. L. lotrix. φοιζ-ήταιξ, ogost o, fatidicus, vates. Α φοι- ζχω• φοιζίτ'/ις, it, ό, hariolus, Ph. Α φο7ζος. φοίζόλχμπτοί, Ion. pro φοιζόλν,πτο;, Herod. φοιζόλ' /irTOS, »»_ β κχϊ ή, Phcebo adflatus, Phoebi numine correptus, Longin. 16. Ex φόϊζοί et 'Κχμζχνω. φοιζονομίομχι, puritatem consequor, V. L. Φ0ΓΊΒ02, v, o, purus, impollutus, castus; (2) vaticinus, vaticinandi peritusj (3) Phcebus, Sol, Apollo. „ ov, Phoenicius, Punicus. φοινίκινος, ίνη, tvov, puniceus aut rutilus; (2) palmeus, ex palmulis confectus. φοινίκιος, /«, tov, puniceus ; (2) palmeus, Gl. Vet. φοινικις, tBoi, i), vestis punicei coloris, pu- niceus amictus, purpurea vestis, purpu- reus amictus (ob coloris adfinitatem), pannus puniceus, Gl. V. paludamentum. Ab eod. φοινικιάς, 5, b, purpurarius, purpura? tine- tor. (Melius punicea veste indutus, ap. Xen. voc. dubias significationis, Em.) Α φοινιχίζω. φοινίκι ?ϊ, adv. Punice. Ab eod. φοινικίτ'ής οϊνος, palmeum vinum, Diosc. φοινικοζχλχνοί, u, b, fructus palmas ^gyp- tiacaa (postquam maturuit). φοινικόζχπτο;, ov, colore puniceo tinctus. φοινικοζχφης, ίς, idem. Α βχφτι. φοινικοζχτίω, ω, palmas scando. Ex βαίνω- φοινικογινϊβ, \ς, e Phcenice ortus. . φοινικοΒά,κτύλοί, a, b xxi r), digitos purpu- reos, i. e. pulchros, habens ; pulcher,ντν;, ex φοξίοντος. φίξώ;, ίω;, Ό, portator, bajulus ; (2) lecti- carius, seu is, qui fert sellam domini. A φοζίω. φίξίύω, pro φοξίω, Hes. φοξίω, ω, gesto, fero, porto. Φοξηο•ω το ξί• φο; το λοιπόν Ι» μ,ύζτν xXoth), Arist. Lys. 635. "Ύΰωζ δ' ίφόξχν κάτχθίν Ι; τον ίίξα, οι "Κα,ζοώξΐο), id. Αν. 1145. ~ΧχΚχιύίο•θί μ^,νίο-χα; φοξίϊν, ibid. 1119. M?j νυν ϊν ?,θο; μ£νον ϊν σοΜτω φόξίΐ, Soph. Antig. 716. Α φίξω. φοξγ„ Ion. pro φοξ». φοξ'/ίδον, adv. sarcina? in modum ; (2) acer- vatim ; (3) portando, gestando. φόξνιμ,οι, otTo;, το, quod gestatur, Ph. ges- tamen, indumentum, Xen. Cyr. 3, 2. φόξνιμι, idem quod φοξίω. φοζ' /ivoii, tulisse, a. 1. in£ act. Alt. pro φο* ξάναι, a φοξχίνω, γ>ϊθφίξα. φόξν,οΊ;, ιως, ν), gestatio. Α φοξίω. η'ΐτο;, ij, βν, qui ferri et portari potest, to- erabilis, ferendus, tolerandus. Α φοξίαι. φοξίγγί;, al, tubera ; al. viva, Hes. φόξίμ,ο;, u, Ό κα) n> utilis, commodus. A φοξό;. niv/i, 7], cutis suilla, quas crassa ; (2) cutis lominis ; Harp, de nomine stupido. φοξ);, ilo;, ί, qus gerit, gestat ; (2) Eptth. femina», terraa, &c. gravida, fcecunda, A φοξό;. φόξχοί, canus, Lye. φίξχυν, υνος> ο, portus ; (2) monstrum ma• rinum. Α φίξω. φοζΰον, adv. in modum sports seu cor- bis ; (2) in modum tegetis seu storese. Α φοξμΛ;• φοξίωγχτΥ,;, e, pro φοξμ4Χττ;;, Έρ. ΦΟ'ΡΜΙΓΗ, ιγγος, -h, cithara, testudo. φοξμ,ίδιον, α, το, tegeticula, Gl. Vet. A φοξίίό;. φοξμίζω, fut. Ίσω, Dor. ξω, citharam pulso, cithara ludo, celebro. Κάτα Μ ο-φιν \- μίλτιτο &i7o; aoiVo; φοξμίζων, Odyss. 4, 18. "Απτά χάΐώξητα φοξμίζων μίλη, Lyc. 140. Α φόξμιγξ. φοξμιχτα;, Dor. pro φοξμΊζτ%ί, £, Ό, citha- rcedus. Α φοξμίζω. φοξμίον, ν, το, sportula, corbula ; (2) tege- ticula, parva storea, Dim. a φοξμό;. Φοξμ);, /ίβίι ν), idem et ab eod. ^οξμΊσχιον, ν, το, idem. Α φοξμίς. φόξμισ-χό;, ν, ο, idem et ab eod. φοξμοχοιτίω, ω, f. %ο•ω, super tegete cubo, storeaa incubb. Ex φοξμο; et κοίτη. φοξμοξαφίω, vel φίξμοβραφίω,. in tegete vel storea insuo, AESchin. Ex ράπτω. φοξμοξαφι;, fto;, r), acus ad storeas consuen- das apta. Ex φοξμο; et ραφί;. Φ0ΡΜ0 ν 2, 5, β, sporta, corbis, calathus, nexus vitilium, seu textum ex junco, sparto, et id genus aliis ; (2) teges, sto- res. φοομοφοξίω, storeas gesto, bajulus sum. φοξμοφόζος, ν, ο χα) ν), qui storeas portat, bajulus. Ex φοζίχ,ο; et φίξω- φοξοθίτΐΤν, quaestui habere, Steph. φοξύ7ο-αι, nom. pi. part, prses. Dor. pro φο- ξϋσαι, contr. ex φοξίνο-αι, a φοξίω. φοξολογίω, tributum exigo. ΐίολλα μ.ίξν\ τϋ; Σιχίλία; Ίφοξολίγνν* Polyb. Α φοζο• λόγο;. φοξολόγητο;, n, ο χα) r), a quo tributum exi- gitur, tributarius. Α φοξολβγίω• φοξολογία, r), tributi exactio. A φοξολόγο;, ν, fit tributi exactor. Ex φόξβ; et λίγω. φοξο;, 2, b χα) τ), ferens, secundus, de ven- to ; unde (2) secundus, felix ; (3> cum impetu ferens, celer, vehemens, ut ful- men; (4) fertilis, feraxj (5) foecunda, de muliere. Α φίξω. φόξος, α, ό, tributum, tributum capitulare, Ph. (2) forum turn negotiantium, turn judiciarium. Ab eod. φοξΖντα;, acc. pi. part, prass. act. pro φο- ξίοντα;, a φοςίω. φοζταγωγίω, ω, onera porto. ΤΙλτίθο; vtro~ ζυγιών φοξταγωγύντων πάντα τα &ξο; τξυ- f)v κα) αποΚαυοΊν τξχπίζων χοξνιγημ&τχ, origin 43. Α φοξταγωγο;, 5» ο χα) τ), onera ferens. Ex 'φόξτο; et α,γω. φόξτχξ, ακο;, έ, bajulus. Α φόξτο;. φοξτ'/,γίω, onera fero. φοξτνγία, α;, Ϋι, mercaturae genus, quas ex- ercetur navibus onerariis. φοζττίγιχο;, ν), bv, onerarius. Α φοξτν,γό;. φοξοτγ,γ);,τι, idem quod φοξτ);, Poll. φοξΤΥ,γο;, S, ό χα) η, onera vehens ; ut φοξ• τνιγο; ναΰ;, oneraria navis. Ex φόξ-ο; et α,γω• φορτίζω, f. ίσω, onero ; πίφοξτισμίν-ή, onus- ta, Ph. p. pass. part. Φοξτίζίτί τα; av- θξώπν; φοξτία δυο-ζάς-αχτα, Luc. 11, 46. ίτίφοξτιο-μίνοι, Matt. 11, 28. Α φόξτο;. φοξτικίύομαι, sum molestus, odiosiis, inep- tus. A φοξτιχο;, υ), βν, onerarius, Gl. V. onerosus ; (2) ineptus; insulsus ; (3) fastuosus, ar- rogans, insolens; (4) molestus, gravis, non ferendus, importunus. To φοξτικον εκχλίναντί;, Appian. B^ Civil. 5. Τέί δί αναγχαο-θίντα; Ιπαινίιν αΰτα;, Ίλαφξο- τίξχ; πχξίχίΐ το μτ) πάντα πξοο-ποιίϊν ίαυ- τοΤ;, αλλ' ωσπίξ φοξτικν; τυ); ΰόξη; το μ\ν Ε/'ί rijv τυ%ί$ν, το δι tie τον .9-£ον άπϋτίθίο— θχι, Plut. de Sui Laude. Sic enim de- bet legi, non φοξτιχχ ut libri editi et in- terpres inepte. A φόξτee^ Hinc φοξτιχότνι;, ντο;, τ), inepti, stulti, arrogan- tes, molesti mores. φοξτιχω;, adv. odiose, moleste, inepte, ar- roganter, insolenter. Ab eod. φοξτΊον, «f, το, onus, sarci'na, fascis, merx, Ph. φοξτίοι;, mercibus, Ph. Α φόξτο;. φοξτ);, /δβί, τ), oneraria navis. Ab eod. φοξτοζ,αϊάχτνι;, *, «, bajulus. Ex φόξτο; et βαί-άζω. Φ(/ΡΤ02, n, b, onus proprienavium} (2) res molesta, taedium. Α φί ε ω, ( 626 ) Vi φοζτοτόλΒς, ev, ad vehendas merces aptus, Man. φοξτοφόξο;, χ, ο χα) ν), onus portans, baju- lus. Ex φόξτο; et φίξω- φοξτόω, f. σω, onero. Βωμόν τί πχμμΛγίΰτι σχίζαι; μυξίχι; φοξτώσχντί;, Heliod. Mb. 3. Α φόξτο;. φοξυχτο;, ϋ), bv, tinctus, coloratus. φοξύνω, vel φοξύοΊτω, fut. ύξω, pinso, subigo, misceo, turbo, farinam subigentis more confundo ; (2) fcedo, polluo ; (3) inficio, tingo. Φβξύζα; α'ιματι πολλω, Odyss. 18, 335. "Σιτό; rt χξία τ' οπτχ φοξύνιτο, ib. 22, 21. Α φοξίιω. φόξυ;, podex, Hes. φοξυτο;, S, b, quisquilia» ex varus rebus commixtis ; (2) funis ex congestis stra- mentis et vitilibus ad πλίγμχτα, (3) coe- num. 2ίίί φοξυτω Ιπιμαζγαίννσχι, Ara- tus, 1123. Ab eod. ΦΟΡΤΏ, idem quod φοξύνω• φάω;, το, lux, lumen, (spes, gaudium, salus, P.) ΊΓξώων όΐϊξί φάλαγγα, φάω; δ' Ίτά- ξοιαΊν ίΦ /iXi. II. 6, 6. Α φω;. φόωο -hi, adv. in lucem, in luminis auras. φξαγίλλ-ή, τι, idem quod Φξαγίλλιον, ts, το, flagellum. Vox Lot. φξχγίλλόω, ω, f. άισω, flagello.^ To» δβ 'I*r truv φραγίλλάισχ; παήο'ωκίν ίνα $•χνξαθ^, Matt 27, 26. Φξχγν, 3• sing. a. 2. conj. pass, verbi φξάο•- σω, obstruo. φζάγμχ, ατο;, το, sepimentum, septufll, sepes, maceria, vallum, munimentum. Α φξάσσω• Hinc φξαγμΊτΥ,;, χ, b, ad sepes pertinens, sepi- mentis idoneus ; (2; qui circa sepes nas- citur. φξχγμος, χ, b, sepimentum, septum, sepes ; dumus, carectum, Gl. Vet. Aaeatre-w. Unde φξαγμων, Svo;, b, dumetum, Gl. V. φξάγνυμι, idem quod φξάσσω. φξχδάω, ω, indico, declaro. Γα» φξχΖασσι^ Poet, pro \φξά%ασί, Pind. Nem. 3, 46. Α φξάζω, cujus p. m. est πίφξαΰα. φξάΐί, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro |- φζχΐί, a φξάζω. φξαδίύω, dico, Hes. φξαΙΫ), %;, τ), cognitio, prudentia ; (2) con- siliumj (3) plur. mentes. Των δε μίλ~ λ'οντων τίτύφλωται β^αδά, Pind. Olymp. 12,13. Abeod. • φξα%γ,ς, iee, Ό χα) τ), consultus, prudens. Φξαίίο; vox Ιξγ» τίτνχτχι, II. 24, 354. Α φξα1)Υΐ• φξαδμοσύννι, νχ, τι, consilium, prudentia, scientia, peritia. Α φξάίμων. Φξαδμοσΰνχισι, dat. plur. Ion. pro φξαΒμΛ- συνα^• φζά^μων, cvo;, β χα) τ), consultus, circum- spectly, solers, prudens, peritus. Α φξά- ζομαι. φξαίω;, adv. prudenter, consultej (2) di- serte, aperte. Α φξαί%;• φξάζίαι, 2. sing, praes. ind. med. Ion. pro φεάζίσαι, a φξάζω. φξάζίο, 2. sing, praes. imper. med. Ion. pro Φξάζισο. Φξάζίσχί, 3. sing, imperf. ind. act. Ion. pro ϊφξαζί. φξάζίτο, 3. sing, imperf. indie, med. Ion. pro ίφξάζίτο. φξάζίυ, 2. singul. prees. imper. med. Dor. pro φξάζχ. ΦΡΑ'ΖΩ, Dor. φξάσσω, f. άσω, dico, me- moro commemoro, indico; φξάζομαι, in ammo verso, consilium ineo, delibe- ro, statuo, perpendo, cogito, suadeo, hortor, auctor sum ; (2) animadverten- do caveo, vito; (3) animadverto, de- prehendo, intelligo. "Α σοι χχθ' βδβν I- φξαζον, Aristoph. Thesm. 1183. Πξος δ* άνδ•' αγαθόν sr/rev τί φξάσας, Eur. Iph. in Aul. 15. Φ'ξάσΙιι πανθ' α,λιον αμμι, δίδίχί/ν, indicat, Theocr. 1, 102. Φ^άβ-β» πολίται; χα) *όλίΐ σωττ,ξίαν, Eurip. Ph. 905. φράσ,σατο δ* Ίππον αξίπΡίπία srex- χοντα, II. 23, 45a φξχχτνξ, τ)ξο;, b, sepes. Α φξάσσι». Φξχχτικο;, τ)', bv, cataphractus, circumqua- que armis munitus. Ab eod. φξαχτοί, τι, bv, septus, munitus. Ab eod. φξαξάμίνον, acc. sing. aor. 1. part. med. v. φξάσσω• φξασαίατο', 3. plur. a. 1. opt. med. Ion. pro φξάσαιντο, a φξάζω• φξάσασα, quce dixit, a. 1. part. act. f. g. Φξάα -^utt press, inf. act. Dor. pro φξάζίο ΦΡΕ ΦΡΙ ΦΡΟ φξχσιολογίχ, χ;, τ), omnimodarum loquen- di formularum collectio. Ex φξά,σι; et λίγω- Φξχο-ι, dat. plur. Dor. pro φρσ), a φξψ. ■Qgcco-i;, ?ω;, ή, dictio, ipsa dicendi actio, lo- cutio, phrasis, genus loquendi, Gl. Vet. loquela, eloquentia. Α φξχζω. Φξχσμων, idem quod φξχίμων, item atten- tus, Hes. φξχο-όματθχ, considtabimus, 1. plur. fut. 1. ind. med. Dor. pro φξχο-όμίθχ. a φοχζω. φξχσον, edissere, 2. sing. a. 1. imper. act. φξχο-ο-όμίϋχ, dicemus, considtabimus, 1. pL f 1. ind. med. Poet, pro φξχσόμίθχ. ΦΡΑ'Σ2Ω, vel φξά,ττω, f. ίω, sepio, mu- nio, communio, obstruo, obturo, consti- po ; τίφξχγμίνο;, septus, instructus ad bellum, armatus, p. pass. part. Kxnu ■χίφξχχτχι Xxi; ccoitMim τίξΐξ, Eur. Ph. 740. Τ/ l•' τ,λθί; γυνί, {Vo -χ) χξος Ζ,νΙξχ; αο-πίβ-ιν Ζίφξχγμίνα; ; id. Ipfi. in Aul. φξχτίο;, ία.•, ίον, dicendus. Α φξάζω. Φξχς-Ϋ,ξ, Υ,ξο;, β, elocutor, indicator, expli- cator. Ab eod. φξχς-ιχο;, ν,, ov, eloquens. Ab eod. φξχε-υ;, ύο;, ϋ), cogitatio, oratio, dictio. <*ξύ.ς•ωξ, οξο;, β, idem quod φξχζ-ί,ξ. φξχτν,ξ, ΐ,ξος, β, qui ejusdem curia? vel tri- bus est, tribulis. Α φξχτξίχ- φξχτοξίχ, χ;, τ), societas. Α φξχτωξ. φξχτοξίχό;, ->„ βν," curialis, tribulis. A pr. φξΛτίξίος, χ, ov, idem et ab eod. φξά,τξχ, η, idem quod Φξχτξία., χ;, Ϋ., curia. Hinc φΡΆτξίχι di- cuntur conventus quidam hominum, aut conventicula, quasi pagi, propria si- bi sacra peculiariaque communiter ha- bentium ; (2) tertia pars tribus Athenis ; Gl. V. φξχτςίκ, contubernium. Α φξί• τωξ• φξχτξιχζω, f. άο-αι, sum unus e curialibus, sum particeps curia? ; (2) conjuro, soda- litates facio. Ms0' Sv xx) ®ίίπομπο; I- φξχτξίχζί, Dem. Α φξα,τξίχ- φξχτξιχχο;, ->„ ov, curialis, ad curiam perti- nens. Ab eod. φξχτξίχξχο;, χ, ό, prtefectus curia? vel so- dalitii, quod φοχτξία vocatur. Ex φξχ- τξίχ et χξχ->„ principatus. φξχτξΐχ^ν,;, S, β, curialis. Α φξχτξιχζω. φξχτξιχπχο;, ■>„ βν, idem et ab eod. φξχτξΐιυζ, ίω;, β» idem et ab eod. φζοίτξιζω, f. ίσω, idem quod φο χτξΐίζω. φξχτξΐχό;, %, βν, idem quod φξχτξιχχο;. φξάτξίον, α, το, locus in quern conveniunt "curiales, Eust. φξάτξΐι;, n, ό, curialis, ad curiam perti- nens. φξά,ττω, Att. pro φξχιτιτω. φοάταο, οξο;, β, curialis j (2) tribulis, con- * tribulis. Α φξχτξχ. φξχχθύ;, septus, aor. 1. partic pass, verbi φζίσ -aVh φξίάντλν;;, ν, ό, qui aquam e puteo haurit. Ex φξίχξ et αντλίω, haurio. ΦΡΕΆΡ, etrei, re, puteus, fossa profunda, cisterna. Α φξίω. φξίχτίχ,^ et -tix, χς, υ), idem. Α φξίχξ. Unde φξίχτιχΊο;, χΊχ, χϊον, putealis, puteanus. φξίΛτί^ο;, ίχ, tov, idem et ab eod. φξίχτιχος, τ), βν, idem, Gl. V. Ab eod. φζίχτιον, a, re, puteolus, parvus puteus j (2) fossa profunda. Dim. ab eod. φξίχτις, 7i, favus et cella apum, Bud. φξίχτοξυχτνς, ό, putei fossor, putearius. φξίχτοτύχχνχ, puteorum tympana, haus- tra, V. L. φξίχτώ^' /is, to;, ο xxl i), in putei modum profundus. Α φξίχξ. φξίχταίξυχίω, ω, idem quod φξίο°υχτίω. φζίχτώςυχο;, u, β xx) τ), id. qu. φξίοζύχτη;• φξίγιλο;, nomen avis, Ar. φξίΊχξ, joto;, re, puteus, Ion. pro φξίχξ, Έξ asreg trxvrt; ποταμοί xxi χχσχ hx- λχο -ffx, xxi πχσχι χςτ,νχι, χχ) φξίίχτχ μ,χχξχ vxvo-ui, H. 21, 197. 4 e7v, praes. inf. act. per Sync, pro φίξίΐ». φξίνχ, mentem, arc. sing, a £gjjv. φξίνχίτχτάω, ω, fut. γ,<τω, mentem seu men- tesdecipio; (2) dedpio. Έχντον φξίνχ• trxra, Gal. 6, 3. .ex φξ^ν et χ•χχτχω. φξοιχτά,τ/;, u> β, impostor, deceptor. Ex iiodein. Φζίνϊξ?;;, to;, β xx) v„ mentis compos, aut cordatus, Gl. Vet. sapiens. Ex φςτ)» et MM QttvY.ri;, tu;, -h, idem quod eetyTri; . Φξα>γ]τ'/ί;» u, ό, mente captus. Α,^^ν. φοιν/ιτιχω, ω, pro φξ'νιτιχω, sum phreneti- cus. Α φξίνητι;. φξίντιπχο;, ii, cv, pro ej£v/r;«ei» phreneti- cus, Gl. V. φξίνΐϊτι;, υ), Stepk. Vide φξίνΤτι;• φζίηχο;, ad mentem pertinens. Vid. Steph. Φξίΐ/ιτίχο-ι;, υ), idem quod φξίνΤτι;, Jul. Φξίνιτιχω, ω, sum phreneticus, phrenitide laboro. Α φξ'νΊτι;. φξίνιτίζω, f. ίσα, idem et ab eod. φξίΗτιχο;, τ), βν, phreneticus, qui phrenesi laborat. Ab eod. φζίν7τ>;, vel φξίνίτι;, /δβί, yi, inflammatio membranarum cerebri, febrem acutam et mentis perturbationem deliriumque, inducens. Α φςίν. φξίνοζλχζίΐχ, χ;, τ], amentia, dementia. A Φξοιοζλχξτ;;, ίο;, ό xxi τ), mente la?sus vel captus, desipiens. Ex φξτ)ν et βλάπτω. φξίνόζλχξο;, insanus. φξίνοξλ,χζω;, adv. dementer, insane, more ejus, qui mente captus est. φξϋ/ογγ,θΫ)ί, le, laetus, hilarus. Ex γγ,θίω• ΦξΟίοΙχλΊ;, /δβί, τ), amentia, furor. Ex φξ->,ν et d' /ιΧίω. φξίν^ϊνΥχ, \ς, mentem versans, Nonn. Φξίνοθ'λγτ);, ίο;, ό xx} τι, mulcens animum, mentem oblectans. ρ ς «>= έν «'«^',^ tvt φξαιοβίλγίί μυθω, Nonn. P. 4 30. Ex φξΥ,ν et &ίλγω. φξίνόθιν, adv. a mente, ex mente. A ιν et χλί^ ω . φξίνοχλόπο;, a, ό xxi τ), impostor, decipiens. Α' χΧοπη. φξίνόλτιπτο;, a, ο xxi τ), mente captus. Ex φςτ)ν et λχμζίιιω. φξίνομχνΥ,;, έί» furiosus, fanaticus, etiam bono sensu. Α μχίνομχι. φξίνόμωξο;, u, ό χχ} τ), mente captus, -furio- sus, insanus. φξίνόμωξω;, adv. stulte, insane, Soph. Φξίνοπλτ,γτι;, phreneticus, JEsch. φςίνότλΥ,χτο;, βν, mente percussus, furiosus, demens. Ex <χΧν,ο-σω. Φξΐνονλϊ,ξ, Yiyo;, Ό χχ} τ\, idem. φξΜύτίχτων, βνβί, ό χχ) τ), qui sua mente a• liquid componit. φξίνοω, ω, fut- ωσω, ad mentem sanam re- duco, moneo castigo; (2) decipio, fal- lo, seduco. Ov μ>, φξίνώσα; μ', Eurip. Bac. 792. Κλα/αν φξίνώπι;, ων φξίνων χντο; xtvo;, Soph. Antig. 765. Πβλλαϊ γ' αμίίνων τχ; τίλχ; ipjsvav ίφυ; "Η β-οΐϋτον, JEschyl. Prom. Vinct. 3i3. Α φξί,ν. φξίνωλΥ,;, ε?, mente captus, /Eschyl. Sept. Theb. 763. Ex ijs^v, et ολίω, perdo. φξίνωο-ι;, ίω;, ϋ), castigatio, admonitio. A φζίνόω. Φξίνωττίξίον, n, re, idem et ab eod. φξίοξυχτίω, ω, f. Ϋ)σω, puteum fodio. A φξίοξΰχτΥΐ;, u, e, putei fossor, putearius. Ex φξίχξ et οίύσα-ω. Melius ha?c per ω. φξϊ;, fer, aor. 2. imper. act. a φξημι, pro φξίω. Φξ'.ο-ιν, meniibus, dat. pi. cum v, a φζην. ΦΡΕΏ, f. φζτ]ο-ω, fodio, P. emitto, adigo, Ern. ΦξΟύβυχίω, ω, "puteum effodio. Ώς 3•άλα/ γί μ' εφξίωξύχΐΐ, Arist. Lys. 1034. A φξίώξυχο;, β, e, putei seu puteorum fossor, putearius. Ex φξίχς et οξΰσσω- ΦΡΗ'Ν, ενβί, ϋ), mensj (2) sapientia; at φζίνί;, prudentia, ingenium ; (3) pra?cor- dia, tanquam mentis sedes. Φξίι /t; pri- mitus antiquis duo capita diaphragmatis appellabantur ad lumbos descendentia ; quae quod esse viderentur in homine me- dio sita, ponebant ibi sedem mentis, Ern. φξτιτίχ, ας, yi, puteal, os putei. Α φζίχζ. φξΥ,τξΥ], yj;, υ), tribus, curia, pro φξχτξχ. φξΐχχλίο;, tee, sev, horribihs. Α φςίξ. φζΐχχσ-μο;, 5, β, horror, quasi a φξΐχχζω, quod esset horreo. A φξίχγι, yi;, τ], horror, torpor, Ph. (2) metus. φξΐχίχι, xl, et φςίχιχ, τχ, horrores, sc. qua• les in accessionibus febrium, Diosc. φξίχιχω, ω, horresco. Α φξίχτι• Hinc φξΐχίχο-ι;, ίω;, τ), idem quod φζΊχγ\. φξίχοποιο;, S, β χχ} τ), horriflcus, Gl. Vet. Ex φξίχτι et ποιίω. i -ιΆω, iiorrifico, Gl. V. φξΐχΐίμκι, horres- "co, Gl. V. Α φξίχ*. φξίχτοζόχ;, β, horribiliter clamans, Cyr. φξίχτο;, τ), in, horrendus, horrorem iucu- tiens. Α φξΊσσω. φξίχτω;, adv. horribiliter, horrendum in modum. ( 627 Φξΐχώδτι;, to;, ο «et/ ■/■„ horribilis, horren- dus ; (2) venerandus. Α φύψΑ• φξίμχγμο;, 5, β, fremitus, flatus j (2) hin- nitus equi ferocientis ; (3) exultatio insolentia, ferocia. φίΐμά.σσ%ο, /rente, 2. sing, prass. imper. med. Ion. pro φξ,μά,ο-<πσο. A ΦΡΙΜΑ'ΧΣΟΜΑΙ, fut. ξομχι, fremo, fla- tum naribus emitto ; "(2; hinnio. Φξϊ• μά,ο -crio τα.σχ τξχγί<τχω\ι Νΐ»ν χγίλχ, Theocr. 5, 141. φξΐμήο-σ -tTxi, 3. sing. pra?s. ind. med. Ion. pro φξΐμάοΊΠτχι. ΦΡΓΒ, φξιχο;, ί, maris horror, motus ma- ris incipiens, primaque agitatio fluctuum superliciaria, veluti quum mare exigua stringitur aura ; //. 21, 1•26. φξΐξχύχΥΐν, tvo;. β χχ} τ), q. d. cervicem ha« bens horrentem setis, horridus, Dolsc. Ex <^;ξβί et χίιχ-ζιν. φξΐζόθξΐξ, τξιχο;, ό χχ} 7ΐ, horrens pills. φξίξοχομ,τι;, n, i, horrens coma. Ex φζίξος et χόμτ]. φξΐξόλοφο;, βν, horrentes jubas, seu setas ha- bens, Hes. φξίζο;, τ), βν, horridus. Α φξίαΊτω. φξΊο-σον, imperf. ind. act. Ion. pro ϊφξίοΌΌν• φξΊσσω, vel φξίττω, fut. ξω, horreo, horres- co, cum norrore reformido. ΤΙίφξΐχχν δ' ω$τι λ' /i'/if γυιχι λόγχχι; χτο$•Ί\ζονΐί;^ Lye. 253. Qiihi σχότον φξίσσν /ri τον ίυ\αξ- yx -ΐΥ,ν, Eur. Hipp. 421. Χβί /V/j πϊφξίχο;, id. Ph. 1128. " ίξ ωτι. Soph. Aj. 702. φξοιμιχζω. et φξομιάζομχι, exordio s. prin- cipio utor, prooemii loco dico, pra?fatio- nem instituo, Gl. V. φξοιμιχζω, exordior. Tt φξοιμιάΖ,Υ) νίοχμον ; iZxijbx σχφω;, Eu- rip. lph. in'Tau. 1165. Α φξοίμιον. φξοιμιχο-χι, a. l. inf. act. verbi Att. φξοι- μιχζω pro ίΤξΟοιμιά,ζω. φξοίμιον, ν, το, procemium, exordium. Ab et pro πξοο'ιμιον. φξόπι,3. sing, imperf. act. Ion. et contr. pro Ιφξόνίΐ, a φξονίω. φξονύσθω, adfectus sit, 3. sing. pra?s. imp. med. contr. pro φξονίίο-θω. φξονίω, ω, sapio, Ph. intelligo, mentis com- pos sum ; (2) cogito, delibero ; (3) sen- tio, judico ; (4) dicitur de conditione et habitu animi, qui ex adjunctis intelligi- tur, Ut fu vel χχχω; φεονΰν, it. xyxtiu,, vel xxxx, benevolus vel malevolus sum, faveo, invideo ; μίγχ, vel μιχ ξ χ, elato Vel demisso animo sum : ssepe quoque Φξονίΐν simplex usurpatur pro μίγχ φξο- ve/v, altum sapere, magnos gerere spiri- tus, Ern. Mi) μόνον λίγ', άλλα xx) φξό• vti -rxli,Eur._ Or. 242. Ί,φχλλω l•' όσοι φξονχο-ιν Ι; Ϋ)μχ; μίγχ, id. Hipp. 6. Έφ' ίχντω φξονίΤν, arroganter sentire, Dem. Ατιλώιτχιμ' xv oV χΰτοΐ; φξονω, Soph. El. 336. Kas^ πχνθ' οσχ πίξ χνθξωπο; Όα-χ τ* οξνι; φξονίΐ;, Arist. Αν. 119. Α φξγ\ν. φξόντιμχ, χτο;, re, cogitatio, animus j (2) a- nimus interritus, virtus bellica, confiden- tia ; (3) elatio animi, fastus ; animi im- petus, superbia ; (4) desiderium. Ατο- νία;. Hinc ΦξονΥ,μχτίχ;, α, ό, qui est elato animo, ex- celso animo, Longin. 9. φξονν,μχτίζω, f. ίσω, facio, ut aliquis animos tollat, vel se efferat ; φξοντιμχτίζομχι, a- nimos tollo ; majores spiritus sumo ; (2) magnifice de me sentio. "Ογχν χλΥ,ξΥ,ξ xxi ίτίφξοντιμχηβ-μίνο;, Diod. φνονΥΐμχ• τίο-θίντί; Ιχ των Ιξγων, Aristot. Hinc φξονΥΐμχτκτμϋ;, s, ό, animi elatio. φξονγμχτώότι;, to;, ό χχ) υ), qui excelsi est animi, magnanimus, item superbus. A φξόνΥΐμχ. ΦξόντιοΊ;, tu;, yi, prudentia, sapientia, intel- ligentia. ^A φξονίω. φξόνιμο;, », β xx) r„ prudens, sapiens ; cor- datus, astutus, Ph. A ^ewff. φξονιμώΖ^;, to;, β χχ} τ), animosus ; (2) con- stans. Α φξόνιμο;• φξονίμω;, adv. prudenter, sapienter. φξονιμώτχτο;, sagacissimus, Ph. φξόνΊ;, ίω;, τ), ingenium j (2) astutia; (S) contemptus. Α φξί,ν. φξονΐίντχί, acc. plur. part. pra?s. act. contr. pro φξονίοντχ;, a 0£βνεα>. φξονπντω;, adv. sapienter, prudenter. φξοντίζίτί, 2. plur. prass. ind. act. verbi φξοντίζω, f. ίσω, cogito, commentor, me- ditor ; (2) euro, curam gero ; (3) studeo, studium et operam pono, preesertim in Uteris ; φξονχίζων, solicitus, Gl. V. πίφξον- τιχίτ», suspensunV-PA. cogitabundum, ΦΡΪ ΦΪΤ ΦΤΛ p. part. act. Οΰ γχζ γ)μ2ν φξοντίσχιμ' &ν, γ,ν, &c. Arist. Lys. 699. Έχιϊνο 2' L• ιπφξσντίχχμιν, id. Cone. 263. Τα δ' lv- βκδ' γ,μύ'ς οΐχ φξοντχμίβχ ; Eurip. Iph. in Tau. 344. 2» μϊν xlh φζοντίζων, Plato. A ΦΡΟΝΤΓ 2, ίϊος, ί, cogitatio ; (2) cura, solicitudoj occupatio, Gl. Vet. AIM- ■ σοφώτίξχι, Eur. Hipp. φξόντισμ,χ, χτος, to, cura, officium, Ph. oc- cupatio. Α φροντίζω. Unde φξοντι^ίον, curandum esc. ΤΙάνυ γ,μΊν χτω Φξοντι^ίον, Plat. Crit. 3. φ$οντι$•γ)ξΐον, χ, to, locus, in quo cogitatio- nes seu cemmentationes nostras institui- mus, schola, mussum, et monasterium. Ab eod. φζοντίΓΪί, χ, b, curator, procurator, tutor, Ph. (2) commentator, qui commentatio- nibus et speculationibus est deditus ; stu- diosus, philosophus, monachus, asceti- cus. Ab eod. Φξοντι^ιχο;, jj, ov, ad commentationem seu meditationem aptus ; (2) meditabundus, SOllicitUS. Α φξύντις-γ,ς. φξοντι^ιχΰς, adv. cogitabunde, sollicite. Φξχδος, ad•/}, xlov, qui disparuit, qui abut, evanidus, Gl. Vet. cassus ; Attici sic di- cunt, qui nimia animi levitate nimis ef- fertur gaudio, etiam in re ievi. Φξζ^ος πξίσζ,υς, φξΐίδοι παώίς, interiit senex (Pnamus), interfere liberi, Eurip. Hec. 159. E/j τχτο γχξ δ-< φξΖδος ύμ) πχς ΐγω, Muneri namque huic ego inefficax sum totus, id. Med. 720. Perperam Scholias- tes reddidit, ίστχδχχχ xxi πζόθυμός tlui, ei suffragante Elmsleio. Vide qua» d'oc- tissimus Professor Dunbar disseruit in Sophocl. Philoct. vv. 662-63. Ex jrge et b¥x, quasi πξόοΰος, contr. πξχΰος. φξχΰως, adv. incassum, Ph. A prase. φ\χ(χ, χς, υ), presidium, custodia ; (2) mi- lites ipsi presidiarii et custodes, corpo- ris custodes, ut stipatores, satellites ; (3) ipse locus aut statio custodia? et presi- dii ; (4•) exercitus, militia ; (5) custodia, i. e. career, Gl. Vet. custodia, vigilia?, excubium, presidium. Ex π(ο et χρος, custos. Φξχεχξχίω, presidiariis militibus presum, Φξχξάξχνς, vel φρχρχρχος, χ, b xxi ϋ„ qui presidiariis militibus preest, prassidia- ria? cohortis prefectus. Ex φξχξ» et ig- %&' Φξχξΐι, 2. sing. pres. imper. act. contr. pro Φξύξΐε, a φξχξίω, ω, f. γ\σω, in presidio tutor, custo- dio, exeubo. 'Izurioji Ss συν χλάΐΌις φξχ~ ξχσί μ.', Eur. Supp». 103. 2e/ δ' »j jsj, γέ• ξον, το σον μίλίσθω 0άντι φ°χξγ,σχι χξίος, munus exequi, Soph. Ei. 73. Όχυ*οΊσι πχξθίνωσι φρχξχντχι καλώς, Eur. Iph. in Aul. 751. Α φοχρός. Φξέξνμχ, χτος, το, presidium, custodia; (2) id, quod custoditur. Α φξχξίω. φξάς' /ifii, ω;, y\, custodia, excubia?. Ab eodem. Φξνξ'/ιτϊξ, i, satelles, Man. Φξχξίχος, i), ov, presidiarius, Gl. Vet. A Φξαξίον, χ, to, presidium, ι. e. locus aut munitio, ciii presidia imponuntur, Gl. V. castellum ; (2) career. Α φξζζά. Φξχξίς, ίίος, υ), praesidiaria, Xen. φξνξοΰόμος, n, b xx) r„ domi CUStOS J V. C. canis, Epig. φξνξο;, χ, Ό, custos, Gl. Vet. presidiarius, excubitor. Ex xpo et ?£«?. Φξϋξωμα, 1. plur. pres. conj. Dor. et contr. pro φξνξίωμίν, a φξΚξίω. φίύχγμκ, ατός, το, fremitus equorum ; (2j fastus, elatio, ferocia. Α φξνά,ο-β-ω. φξυχγμίίτία.ί, χ, i, ferociens, v. c. equus ; (2) rastuosus, insoleHS. A praac. φξυχγμο;, S, o, idem quod φξύχγμχ. φξνχχτΥ,;, β, β, idem quod φξνχγμχτίχ;, de equo fremitum indicem ferociaa edente dictum. A ΦΡΤΑ'22Ω, vel άττω, f. άξω, tried, ίττο- μχι, fremo, proprie de equo; (2) inso- lesco, effero me ; (3) intempestive glori- or, vana spe efferor. M-^ μάτ-ν μίτίω• βίζνφξ,υαττόμινος xifMt; &fficri>i,2 Mace. ! ,' '^ v T0 ' : , Tt §' αλλ^ν erxtvois xxi <ψβ>Ί)/ί φξνχττόμίνοί, Μ. Anton. 10, 151. Τον αίιχίνχ Ίπα -tguv χχι φξυύτπβ-θαι,ΡΜ- φξυγανίζβμΛΐ, f. ίσομχι, cremia seu virgul- taarida colligo ; (2J lignor. Α φ*0γχνον. φζυγχνιχος, h, ov, cremiorum in modum lig- nosus, q. d. sufFruticosus. Ab eod. φξυγχνιον, », to, parvum virgultum ari- dum ; (2) exiguus frutex. Dim. a φφ• yxvov• φξυγχνιο-μο;, χ, i, ligliatio, Arrian. φυγχνίΓξΐχ, y„ collectrix virgultorum ari- dorum, Poll, ex Ar. φξυγχνοίώη;, is, id. qu. φουγχνάι^ί, Diosc. φφγ&νον, χ, to, sarmentum, virgultum ; φξύγχνχ., nidus e sarmentis, quisquilise, Gl- V. Α φεύγω. φξυγκνοφόξος, χ, β χχι oj, sanaenta ferens. Ex φξύγχνον et φίξω. φξυγχνώΰν;, iui, β xxi νι, e virgultis con- stans ; (2) virgultis aridis similis ; (3) cremiorum modo lignosus ; (4•) sufTruti- ceus, Gl. Vet. surcularis. Α $ξύγανον. φξύγιτξον, χ, το, instrumentum quo verte- bant quid in frixorio. Α φςνγω. φξυγίυ;, ίως, β, qui torret, Poll. φξνγίχ, ug, r„ qua? torret, Hes. Α φξύγω. Φξνγίχ, α?, ή, Phrygia. Α Φξ*ξ- Φξνγίζω, Phrygios mores imicor, Steph. φξύγιλο;, ό, frigilla, avis. φξνγίνία, τι, scil. -rxilia., genus ludi in quo utebantur fabis tostis, Steph. φεύγιον, χ, το, Bgnum aridum, cremium, Gl. V. φξργίον, frictorium. Ab eod. Φ»όγιβς, /<*» ι»ν, aridus. Ab eod. φΙυγίΓΐ, modo, sive concentu Phrygio. A >Φ ξ ύξ. φξυγίίος, χ, ό, frixio, torrefactio. A ΦΡΤΤί2, f. ύξω. torreo, torrefacio, frigo, arefacio, Gl. Vet. φξύγιι, frigit, Ph. m- φονγμίνος, frixus, tostus, perf. pass. part. Κύχμον Si Tig iv frv«i φζυξί7, Theocr. 7, 66. Κχθήμινχι φξύγχο-ι, 'ώσπίΡ xxt πεοτχ, A- rist. Cone. WL Hinc φρυχτο;, ');, ov, tostus, torrefactus, frixus. Subst. fax, qua hostium adventus signifi- catur.' φζυχτωξίω, ω, f. γ έ ιτω, excubias ago, e spe- cula signa 'per ignem observando vel dando. Φζυχτωξίχ, ας, fi, excubia? speculatoria?, ad signum dandum per faces. φξυχτώζίον, χ, το, specula των φξυχτωξων, φξυχτώξιο;, idem quod φξυχτος, AUsch. Φξνχτωξο;, χ, ό, custos observans signa data per ignes, et ipse talia dans. Ex φζυχτοι, fax, et ώξίω. Φξυν,^ vos, ό, idem quod φζύνη• ' φρυνίος, χ, ό, idem. ΦΡΤ'ΝΗ, τ,ί, Ϋι, rubeta. Φξύνιον, χ, το, frutex utilis adversus rube- tas ; (2) rubeta, Diosc. φξννοαδ-);;, ίβί, ό xxi ί}, rubeta? similis. Ex φξΰνο; et tfhes- φξυνολόχο;, χ, 6 xxi i], q. d. rubetis insidi- ans. ΦΡΥ~Ν02, χ, i, rubeta, rana venenosa. Φξνξ' >κ> ό, Phryx, Phrygius. ΦξυξίΤ;, 2. sing. f. 1. ind. act. Dor. pro^y- ξίΐς, a φξύγω. φφσσω, vel φξύττω, idem quod φρύγω. Τβ χχλον 3-ίξος χν'ιχχ φξύττίΐ, Theocr. 6, 16. φξω, contr. pro φξίω, et hoc per Sync, pro φοβίω. φυ, 3. s. a. 2. ind. act. Ion. pro Ιφυ, a φΰμι. φυγχΐ-, adv. in fugam. Α φυγή- Unde φυγχίύα, ν), fugatio, exsilium. φυγχίιϊον, χ, το, confugium ; (2) urbs, qua? asylum habet, quo rei confugiunt et exsules. Ab eod. φνγχΙιυτΥ,ξίον, χ, το, confugium, refugium, profugium. Ab eod. φυγχίιντιχος, r„ ov, vim habens abigendi. φυγαΰίύω, f. ίύσω, fugo, depello ; (2) fugio, exulo, Gl. V. Φυγαδιύΐίν α,φ' ίχυτχ πορ- ρωτάτω, Philo. \χ της πόλίω;, Dem. Α φυγάς. φνγχΖιχος, };, ov, ad exsulem seu exsules pertinens, vel, qualis est exsulis aut ex- sulum; (2) exulabundus, Gl. V. exsul, seu profugus. Ab eod. φυγχίιχως, adv. more exsulum. φυγχΙοΗζχς, χ, ό, exsulum inquisitor. Ex φνγχς et 3-^a. φνγχίχμτις, χ, ό, timens bellum. Ab χ]χ• μν]. φυγχνθζωίπύω, f. «τω, hominum consortium fugio. Φυγχνθξωπίύχα-ι ίς ip -ήμίγ,ν, Aret. Ex φνγν) et χνΟξωπος. φυγχνΰρωπίχ, χς, i\. hominum consortii de- vitatio, Aret. Ex iisd. φνγχνω, seu φνγγχνω, pro φιΟγα» Soph. ( 628 ) φνγχ"ΐηνΙχ, i), virifugium, Man. φυγχς, άΰος, ο xxi v>, profugus ob metum periculi; (2) exsul ; (3) fugitivus. A φυγή. Unde φύγίνιν, et φΰγΐχ, adv. fugaciter ; fuga? mo- do. φυγιθλον, χ, το, panus, tumor quidam, Cels. lib. 5. cap. 25. Α φύω. φύγί,^βΐί, 3. sing. a. 2. ind. act. Ion. pro ϊφυγί, a φίύγω. φυγίξος, «5 xxi y), fugiens opus, iners, so- cors, Bud. φυγ%, γ]ς, 4), fuga, fugacitas ; (2) effugiuro, liberatio a malis, vitatio aut evitatio ; (3) exsilium; (4) timor, pavor.^ Αφίύγω-^ φυγοίίμνιος, et φυγοδιμνος, χ, b xxi -h, fugi- ens torum, a conjugio abhorrens. Ex φίύγω et biuviov. φυγοίιχίω, £, detrecto judicium, Ph. in jus vocatus non eo ; φυγοΰιχΰν* tergiversari, Dem. Ex φυγνι et ΙΊχν\. φυγοίιχΐ*, xs, -h, tergiversatio, Phil. Ex iisdem. φυγοις, 2. sing. a. 2. opt. act. verbi φίύγω. qvrahixTOi, Ό xxi i), conjugium, concubi- tum abhorrens. Α λίγομχι. φυγομχχίω, detrecto pugnam, App. A φυγόμχχος, χ, β xxi τ\, qui detrectat pug- nam, fugax. Ex μχχΐ), pugna. φυγόξίνος, χ, ό xxi τ], hospites fugiens, in- hospi talis, Pind. Olymp. 11, 17. Ex φυ- γ-ή. f φυγοπόλίμος, pro quo φυγοχτόλεμος, Horn. φυγοτονίχ, ή, laboris fuga, Polyb. φυγότονος, χ, i xxi v), qui laborem seu labo- res fugit. φυγοπτό\ίμος, χ, b xxi y), bellum fugiens. φυιν, natum, aor. 2. part. pass, verbi φύω, nascor. φύζχ, %ς, y\, fuga cum timore, idem quod φυγτ)' Α φίύγω• Hinc φυζχχινος, ή, bv, fugax, pavidus, timidus. φυζχλίος, ίχ, iov, idem et ab eod. φύ\γ]Κος, timidus, Hes. φυζ:χος, fugitivus, V. L. φυζίκοΚις, exsul. Opp. φύζω, in fugam verto, fugo. Τ-? ρ" ο" yt πζοχίοντο πίφυχότίς, II- .21, 6. Α φίύγο*. φυ*ι, %ς, 'h, natura, indoles; (2) statura, ha- bitus oris; (3) stirps, germen. O/ xxi &Υΐτ)ο•χντο φυϊ,ν xxi ιΐδος χγητον'Έχτορος, II. 22, 370. Α φύω. φυ%, 3. sing. a. 1. conj. act. verbi φύω. φυχγ,ν, β, idem quod φυχις, Ath. φυχίδιον, Dim. a φυχις, Aristet. φυχιόας, bicrrx, όίν, algosus, alga abundans; (2) ruber ,^purpureus. ΘΓ/ It/ φυχιόίντι, 11. 23, 693. Αύτω έα•' χί'ονος χχτιτχχίτο φυκιοίο-ο-Υ,ς, Theocr. 11, 14. Α φυχίον, vel φύχιον, χ, το, fucus, quo mulie- res utuntur ; (2) alga. Dim. a φυχος . φυχιοφχγος, χ, b xxi ν), qui alga vescitur. Ex φνχί*ν et φχγος. φυχώω, ω, fuco, Gl. V. Α φυχίον. φυχις, ίίος, i\, fuca, piscis, cujus mas voca- tur φύϋΥΐ;, Gl. Vet. φυχις, Ιχθύς, saxatilis, piscis j φυχίΐις, saxatiles, Ph. Ex φΖ- χος, vel φύχιον» quoniam loca amat al- gosa. ΦΤ~Κ02, ΐος, το, alga, Angl. sea-wkack; muscus ; (2) purpurissum, color ruber ex alga; (3) fucus ruber ; (4) fucus quilibet ; (5) φΖχος, ΐχθυς, saxatihs, piscis, Ph. φυχοφχγος, b xxi i\, idem quod φυχι*φχγος. φυχ'οω, ω, fut. άχτω, fuco, fuco oblilio. Φο- χχο-θχι το πρόσωπον, Plut. Α φυχος. φυχτος, i), bv, qui effugi seu vitari potest, vitandus, //. 16, 128. Α φίύγω. φυχύΐνις, ίος, b xxi i], algosus, alga abun- dans. Α φυχος. φύλχγμχ, χτος, το, quod custoditur seu servatur, vel, quod datum est ad eusto- diendum ; (2) custodia, praeceptum, mandatum. Α φυλάσσω, φυλχίϊ,ν, adv^ per tribus, tributim. φυλάχίΐον, vel φυλχχιίον, χ, το, locus in cas- tris, ubi sunt excubia? ; (2) statio, prav sidium, arx. A φυλχχνι, ης, υ), custodia, ipsa custodiendi actio, conservatio, Gl. Vet. tutela; (2) vigilia, excubatio, excubia?; (3) pra?si. dium ; (4) quarta pars noctis j quoniam nox in quatuor partes divisa erat, in qui- bus vigiliarum munus permutatis vicibus ad alios perveniebat ; (5) custodia, i. e. custodes cingentes latus principum, satel- lites, stipatores ; Ph. φυλχχχι, presidia ; stationarii milites, al. Gl. V. (6) career, Ph. (7) locus ubi positi sunt custodes; (8; ΦΥΛ cautio ; (9) amolitio alicujus incommo- di. Α φυλάσσω, φυλχζίξω, f ίσω, in carcerem conjicio, Act. 22,19. Αφυλχχί). Unde φιτλαζιχο;, custodiendi peritus, aptus ad custodiam , Plat, φυλάχιον, *, το, idem quod φυλχχειο». φυλχχις, ihos, r), custos, femina s φυλχχί- Ssi, naves praesidiariae. Α φύλχξ. φυλάχισσχ, ris, ν), idem. Α φυλχχίς. QoXxzirw, ν, Ό, carcerarius, Gl. V. A φυ- λΧΧν). φύλχχος, ν, b, custos, excubitor, vigil. A φύλχξ. φυλχχτίον, custodiendum, cavendum. A φυλάσσω, vel φυλάσσομχι. Unde φυλχχτ -hq, %ξος, b, custos, excubitor, vigil. φυλχχτ-ηςιον, u, το, servatorium, promptua- rium, Ph. (2) statio exeubitorum seu vi- gilium, presidium, munimentum, arx, aut quicquid nos custodit ; (3) antido- tum contra venena, amuletum. Hinc τχ φυλχχτγ,ξΐχ, ων, qs. conservatoria le- gis, quce membrana» erant, quibus in- scripta? erant quatuor pentateuchi sec- tiones. Α φυλχχτν,ξ• φυλχχτήξίος, aptus ad custodiendum, Diosc. φολχζτιζος, r„ bv, custodiendi seu servandi et observandi, item conservandi peritus ; (2) qui sibi cavere no ν it, cautus, qui se tueri potest ; (3) vim habens amoliendi, Gl. V. cautus, promptuarius. Α φυλάσ- σω, φυλχζτιζως, adv. studio et solicitudine, studiose cavendo, caute. φύλχξ, «,χοί, Ό xxi it, custos, servator, con- servator, servans, Ph. excubitor, vigil ; φύλαχίς, vigilcs, Ph. milites praesidiarii. Α φυλάσσω• φνλάξχι, aor. 1. inf. act. verbi φυλάσσω. φύλχξχι, 2. sing. aor. 1. imper. med. φυλάξχτί, 2. plur. aor. 1. ind. act. Ion. pro εφυλάξχτε. φυλάξιμος, b, custodiers, qui custodiri po- test, Steph. φύλχξις, ίως, ν), custodia. Α φυλάσσω. φυλχζχίω, ω, sum tribus prasfectus s. prin- ceps, prassum tribui, sum tribunus, A- ristot. A φυλάξχγ,ς, vel φύλκξχος, st, b, tribus praa. fectus, qui tribui praeest, tribunus, Ph. tribunus plebis. Ex φυλή et άξχί. φυλάσσχ*, aor. 1. inf. act. Ion. pro ψυλχξχι. φνλα,σσεμ-νχι, pra?s. inf. act. Dor. pro φν- λάσσειν. φυλάσσγ, 3. sing, praes. conj. act. φαλάσσοισι, Dor. pro φυλάσσνσι. ΦΥΛΑ'22Ω, vel φυλάττω, f. άξω, custo- dio, servo, conservo, asservo, tueor, tu- tor; φυλάσσομχι, et φυλάττομχι, CUStO- dior ; (2) caveo, vito, inpr. in med. (3) custodias ago, excubo ; (4) speculor, observe, item capto ; (5) insidias pono ; φύλχξον, custodi, Gl. V. aor. 1. act. φύ- λχξχι, cave, aor. 1. med. πεφυλχγμενος, asservatus, cautus, perf\ part. pass. ΚλγΙχς γάμα φυλχττει CH§a), Arist, Thesm. 985. Kxi μην πίλχς γε πίοσπό- λοις φυλάσσετχι, servatur a, Soph, Aj. 539. Τ* μεν λελεγμίνχ χρρητ' εγώ σοι χχτελη φυλάξομχι, secreta servabo, id. JE!l. 1018. Φύλίίττε xxs χίξχ περνίφελον, Arist. Αν. 1196. Tart μίντοι συ φυλάτ- τ», id. Pace, 1109. φυλχττόμ -tvos, praes. part, med Att. pro φυ- Χχσσίμινος. φυλετεύω, tributes facio, in tribus describo. φυλίτης•> n, o, qui est ex eadem tribu, con- tribulis, Gl. Vet. tribulis, paganus ; φ υ • λίτχί. curiales, Gl. V. Α φυλή. Hinc φυλετίχος, η, ov, ad tribules pertinens. φυλετιχως, adv. more tribuum. φνλετίί, ilos, ν), quae est ex eadem tribu ; (2) quae fit per tribus, tributa, Appian. Bell. Civ. 3, 30. Α φυλετης. ΦΤΛΗ\ ης, τ), tribus, classis ; genus, ordo. φυλίχ, xs, 'hi idem quod φυλί-η. φυλίχ, xs, ή» lentiscus. φνλίνι, ν,ς, ή, ficus quffidam, vel oleaster, 0- dyss. 5, 477. φυλλχζω frondesco, Gl. Vet. Α φυλλά(. φυλλάχχνθος, », ό χχι ή, planta quaadam foliis spinosis seu aculeatis. Ex φΰλλον et χχχνθχ. φυλλάμτεϊοί, ν, Ό, pampinus, Gl. V. Ex φίιλί.ον et άμπελος. φυλλχν6\ς,\\οτ\)Ά quaedam, Tkeophr. φυ?.λάζΐον, ν, το, foliolum, Dim. a φύλΚαν, ΦΤΗ φυλλαί, &δοζ,τι, strues seu cumulus folio- rum, frondes. Ab eod. φυλλε7ον, α, το, folia, frondes. Ab eod. φύλλιχ, τχ, olera condimentis usitata, Gal. φυλλιχω, u, folia emitto, frondesco. A φύλλιον. φυλλιχος, %, ov, q. d. foliaris. Α φύλλον- φίιλλιν»ς, ί»η, tvov, e foliis confectus, Gl. V. foliaceus, frondarius. Ab eod. φύλλιον, χ, το, folium j (2) flos terra?. Ab eodem. φυλλΊτις, /δβί, i), herba quasdam, vulgo Lin- gua cervina; Anglice, harts-tongue, Diosc. 3, 121. φυλλοζολίαι, ω, fut. ησω, folia amitto, folia mihi decidunt; (2) folia spargo, foliis conspergo. "Οζων λεύχης φυλλοζολόσια, Arist. Nub. 1003. φνλλοζολίχ, χ;, ή, foliorum amissioj (2) foliorum, frondium sparsio. A φυλλοβόλο; , », ό χαι Ϋ), folia abjiciens seu a- mittens, cui folia decidunt ; (2) qui folia, frondes spargit. Ex φύλλον et βάλλω, φυλλοχομος, 6 χα) ^, frondosus, foliis coma- tus. Α χόμνι. φνλλοχοπεω, ω, f. ί,σω, folia amputo seu ab- scindo. Ex φύλλον et χόττω. φυλλολογίω, ω, ι. ν]σω, folia lego ; (2) pam- pino, Gl. V. Ex φύλλον et λίγω, lego, i. e. colligo. φνλλομχνεω, £S, f. ίισω, foliis luxurio, The- ophr. Ex ούλλον ct μκίνομχι. ΦΎ'ΛΛΟΝ, ts', to, folium, frons. φνλλοζίω, idem quod φυλλορροεω, Ar. φυλλορροεω, ω, f. ί]σω, foliis fluo vel defluo, folia vel frondes amitto. T5 Ιεχειμωνος πάλιν txs χσπίΰχί φυλλορόεϊ, Arist. Αν. 1487. r φνλλόρροιχ, xs, ν), defluxio foliorum. A φυλλόρρ^, α, ό χχι η, folia abjiciens. Ex φύλλον et po)),fluxio. φυλλος-ξως, ωτος, foliis constratus, Theocr. φυλλός-ρωτος, ο χχι ν), idem. Ex ^ξώννυμι. φνλλοτοχο5, ov, folia pariens, Opp. φνλλοτόμοί, ν, ο, frondator, Gl. Vet. Ex φύλλον et τίμνω• φυλλοτζωξ, ωγος,. ο χχι ν\, folia comedens. Α τξώγω. φνλλοφοξίω, ω, fut. ^σω, folia fero, foliatus sum, Theophr. A φυλλοφίξθ5, u, ό χχι r), folia ferens, foliatus. Ex φύλλον et φέξω. φνλλοφνίω, ω, frondeq, Gl. V. Α φύω. φυλλοχοεω, ω, f. ήσω, idem quod φυλλορροεω. φυλλοχόο5, ν, ό χχι r), q• d. folia fuudens ; φυλλοχόοι μν]ν.(, menses in quibus folia decidunt ; Plut. Ex φύλλον et χίω. φυλλωΐ -fis, toi, b χχι 'h, foliosus, foliis abun- dans, foliatus, folia habens, Gl. V. fron- dens ; φυλλώΐισιν, frondentibus, Ph. A φύλλον. φύλλωμχ, το, folia, frondes, qs. a φυλλόω. φυλοζχσιλευ5, εως, ό, tribunus, olim dictus Athenis, qui post %γ,μχξχος. φυλοχξίνεω, sum judex tribus, Eust. φυλοχξίν/ισκ , ίως, *), dijudicatio• generum. Α φυλοχξίνεω• Hinc φυλοχξίν/ιτιχος, «j» ev, genera dijudicans. φυλοχξίνομχι, εν τγι φύλγι διχζξίνομχι, Hes. φυλον, «, το, genus, gens, natio. Φΰλον χρ• όεν, sexus viribs. Α φυλή. φύλοτίί, ilos, ν, pugna, praelium ; (2) cla- mor bellicus. Α φΰλον et ό<ψ. φΰμχ, χτοί, το» tuber, vomica, Gl. Vet. A φύομχι. φυμχτίχs^ ό» idem quod φυμχτωΖ^, Hipp, φυμχτιον, το, tuberculum. Α φΰμχ. φυμχτ'οω, tubero, Gl. V. Α φΰμχ. Hinc φυμχτώΐφ, ts, tuberculis plenus. φΰμι, gignoj φΰνχι, nasci, indole quadam praeditum esse, a. 2. inf. act. φυς , natus, a. 2. part. act. Α φύω. φΰντο, 3. plur. imperf. ind. pass. Ion. pro εφυντο. φυξχνωξ, oeos, b *«' i» fugam viris immit- tens, fugaa occasionem dans. Ex φύζκ et χνηξ. φυξγιλιο$, ov, qui est exsulis, Nic. φύΐ'ζ-,λ^, ibos, b xxi *), profugus, exsul; (2) fugax, timidus, II. 17, 143. ΤΙχξ» το φιύγειν txs faxs, Porph. Α φύ&• φυζίμνιλος, ov, qui a pecoribus depasci non potest. Ex φύί -ts et μήλον. φύ£ϊμο$, n, b xxi ή, a quo fugiendum est, qui effugi seu vitari potest ; (2) ad quem confugitur; (3) fugans, qui in fugam vertit ; (4) τβ αύξιμον, perfugium. Τχ7• χν 'εγώ 'δόμην, όθι μοι φάτο φύξιμο»ίΐ*χι, Orf.5,3597 Abeod. V ( 629 ) ΦΥΣ φύξιο( ί ν, b, qui fugat j (2) fuga^ favens, Gl. Vet. φύξιχ, fugalia. A φύξα, tots, r\, fuga ; (2) efFugium. Α φεύγω. φύομχι, vide φύω. φυομίνω, dat. sing. part, praas. med. verbi φύω• φύοντι, 3. pi. prass. ind. Dor. pro φύασι. φυξκΖην, vide φύξΰνίν. φύίχμχ, xtos. Ίο, massa farinas subacta? et humore maceratas ad panificium; (2) massa luti, Ph. massa , al. Gl. V. con- spersio, interversio, impensa. Α φνξάω. φύξχσκ, εω;, ν, commistio, maceratio, sub- actio ad conficiendas massas. Ab eod. φύξχσον, 2. sing. a. 1. imperat. act. verbi φυξχω, ^ φυξχτν;ς, x, b, Ct φυίίτ^, a* ο, decoctor, Ph. interversor, Gl, V. A φυξχω, αϊ, f. άσοι, misceo, macero, subigo ; φυξωμχι, misceor; πίφυ%xμεvos, subac- tus, perf. pass. part. QbV χν^ μχλχχην φιΐξχσάμενο; την φωνν,ν treos τον 'εξΧΓνν, Α- rist. Nub. 975. Οίον μεθ' οίων αύξωντχι* μεμ,ννιμενος Ιιχτελεΐ, Μ. Anton. 3, 4. Πε- φυξχμίν /is ϊν ελχίω, Exod. 29, 40. ^ Τατο το σωμχτιον νζ 'ί^ι σον, χλλχ πηλός χομ- •ψάίί πεφυξχμενος, Arrian. Dissert, lib. 1. Α φυξω. φύρδην, adv. mixtim, permixtim ; (2) con- fuse, inordinate. Ab eod. φύξμχ, xtos, το, inquinamentum, sordes, strigmentum, recrementum. Α φύξω. Unde φυξμος, S, b, inquinatio, inquinamentum. φύξσιμος, a, b xxi ή, mixta ; Nic. a f. φύ°σω. φνξτκ, ν, ov, mistus, subactus maceratus ; (2) vilis. A ΦΎΤΩ, f. φύξσω, misceo, commisceo ; (2) inquino, fcedo; (3) perfundo, rigo; (4) macero, subigo, pinso; πεφυξμ'ενκ, in- quinatus; (2) subactus. Τχΐχν vlu φύ- ρειν, Hes. Opp. 61. Άζμχ7ον h' χνΟος εφυξε x'ovis, Epigr. Κόν'.ι φύξνσχ Ιύξηνον χχξχ, Eur. Hec. 496. ΤΙεφυξμίνχι χ'ίμχ- τι, Theocr. 26, 25. Αχζξυσιν ε'ι'μχτ' ϊφυ- ςον, II. 24, 162. φυς, a. 2. part. act. verbi φΰμι pro φύω. φύσχ, vel φύσσχ, vis, ν, foliis, vesica ; (2) flatus et spiritus crassior in corpore. Φ«- σχι δ' fa χοχνοισιν εύζοσι πχσχι ίούσαν» II. 18, 470. Α φυσάω. φυσχΰεκ, aor. 1. part. pass. Dor. pro φυση- φΰσχι, genuisse, a. 1. inf. act. verbi φύω. φυσχιτνίξίον, χ, τβ, instrumentum quod in- flatur, ut tibia. Α φυσχω. φυσχλις, et φυσσχλις, ih~os, 'h, bulla in aqua nascens ; (2) tibia seu fistula ; (3) vesi- curia, frutex, Luc. Α φύσχ. Unde φύσχλο5, vel φύσσκλos, n, b, bufo, venena- tumnd ranarum genus, quod se mirum in modum'inflat ; (2) piscis quidam. poo-oti, qui genuit, a. 1 . part. act. verbi φύω. φυσχτ'/ιξΊον, ν, το, instrumentum quod in- flatur, ut tibia. A ΦΥ2 ΑΏ, vel φυσσχω, ω, f. ν\σω, sufflo, in- flo, flatu distendo; (2) spiro; (3) efflo. "Ε- τι γχο &ζξμχι, σύξΐγγί5 χνω φυσωσι μελχν μένος, Soph. Aj. 1429. Ύυχν,ν πεξίσπχί- ςοντι φυσήσει νεχξω, exspirabit, 68. _ "Εν- ΰοθίν χυτχς αισπίξ χύς-ιν φυσχ, Aristoph. Nub. 434. εφύσσχτ' ,^ib. 409. Έπι τινι φυσχσθχι, Dem. τχΐς τυχ' /isxis εΰπξχγί- xs, ΐΜΙο. φύσει, 3. sing. f. 1. ind. act. verbi φύω. φύσα, us, i), idem quod φύσχ• φύσ'/ιμχ, xtos, το, infiatio, flatus ; Metaph. arrogantia, ineolentia ; (2) bulla, ebulli- tio ; (S) resina pinea. Α φυσχω. Hinc φνα-ημχτιον, n, το, bullula, Gl. V. A pr. φύσησκι ins, it qu. d. flatio, ipsa flandi ac- tio, vel suniatioj Gl. Vet. inflatio. Ab eodem. φυσΆττ,ε, vel φυσσητηξ, mos, b, flabellum, foliis, ventilator, Ph. fistula; (2) fistula piscium cetaceorum; (3) meatus poly- podis, quo ova sua parit. Ab eod. φυσνιτνιξίον, u, το, q. d. sufflatorium, Gl. V. spiramentum. Α φυσχω• φυσνιτΎβ, S, b, inflator, Gl. V. φυσ' /iTizos, h, ov, inflandi vim habens. A φυσχω. φυσηφξων, ovos, b xxi v), Qui animo est infla- to. Ex φυσχω et φξην. φυσίχμχ, xtos, to, flatus. Α φυσιχω. φυσιχσμκ, 5» ό, flandi seu efflandi actio ; (2) flatus. Α φυσιχω- φυσιχω, ω, f. χσω, flo, sufflo. Α φυσάω. φυσιγγόομχι, νμχι, inturgesco; •η$υσιγγ/ϋ• ΦΤΣ ΦΎΩ ΦΩΡ μίνοι, tumidi, perf. pass, part. Καθ' οι Μεγαξ^ς οδύναις πεφυσιγγωμίνοι, Arist. Ach. 531. Α φύσιγξ. φυσίγναθος, χ, Ό αού ή, buccas inflans, su- perbus ; nomen ranae in Batrachom. 17. Ex φυσάω et γνάθος, φυσιγνώμων, b, Theoc. vide φυσιογνώμων. φΰσιγξ, γος, ν,, vesicula, pustula ; (2) vesi- cula et quasi cortex bulborum, alliorum. Α φύσα. φυσίζοος, χ, Ό κα.) η, q. d. vitam producens, i. e. quae ad vitam degendam sunt ne- cessaria. Φυσίζοον ΰδωξ, Nonn. Paraphr. 4, 11. Τη φυσίζοος* II. 21, 63. Ex φύω et ζάω. φυσικίλλος αξτβί, panis quoddam genus, Ath. φυσικός, ή, ov, naturalis, ad naturam perti- nens, naturae conveniens ; (2) physicus, naturae seu rerum naturalium investiga- tor. Α φύσις vel φύσα,. φυσικώς, adv. naturaliter, secundum natu- ram, naturali ratione. φύσιμος, a, b χα) ή, vim habens germinan- di ; (2) editus, natus. Α φύω- φυσιογνωμονεω, ω, f. ησω, de indole hominis judicare possum, vel judico ex forma o- fis ; (2) diligenter cognosco faciem ali- c'ujus et annoto, ut postea noscatur, Dem. φυσιογνωμονία, ας, vi, naturas cognoscendi seu de natura judicandi peritia. Α φυ- σιογνώμων• φυσιογνωμονικοί, η, ov, idem qui φυσιογνώ- μων ; (2) adartem judicandi indolem ho- minum pertinensj τα. φυσιογνωμωνικά, ars ipsa, et libri de ea. φυσιογνωμονικοί, adv. ex arte physiogno- monum. φυσιογνωμοσύνη, ης, 'h% idem quod φυσιογνω- μονία. φυσιογνώμων, όνος, ο κα.) η, naturae ex oris habitu cognoscendae peritus. Ex φύσις et γινώσκω. φυσιολογεω, ω, f. ησω, de natura, seu de re- bus natura? dissero, naturam rerum dis- serendo indago seu exquiro ; (2) physica seu naturali ratione probo, ostendo, A- ristot. φυσιολογία., η, studium natqrae indagandae, vel speculandae ratio, Ph. natura; ratio. A φυσιολόγος, u, b κα.) η, qui de natura seu re- bus ad naturam, rerum pertinentibus dis- serendo exquirlt aut indagat. Ex φύσις et λίγω. φυσιοποιεω, naturam fingo. φυσιέται, inflatur, 3. sing, praes. ind. pass. contr. pro φυσιόεται, a φυσιόω• φυσιόω, ω, fut. ώσω, anhelo, spiro ; (2) ani- mum elatum et superbum facio ; φυσιέ- μαι, tumeo, turgeo ; πιφυσιωμίνος, infla- tus. ^ Ka) lis; μεν 3-εξάνων άπάνευθ' 'ίχε φυσιόωντας, II. 4, 227. "Ιππνς φυσιόωντας, ib. 16, 506. Α φυσάω. φύσις, ιως, η, natura, nativitas, generatio, Ph. ortus; (2) ingenium, indoles, mo- res et opiniones ; (3) sexus ; (4) puden- da ; (5) statura, figura, externus corpo- ris habitus ; φύσα, valde ; interdum no- tat item, vere, necessario, sic ut per na- turam rei aliter esse vel. fieri nequeat. Α φύω• φυσίψξων, vide φυσηφξων• φύσιωσις, ίως, ή, inflatio, tumor animi, su- perbia, arrogantia. Α φυσιόω• φύσχη, ης, η, vesica ; (2) crassum intesti- num, venter ; [3) vesicula oborta e ve- hementiore attritu Α φυσάω. φύσκιον. χ, το, vesicula, folliculus, utricu- lus, Dim. a φύσχη- φύσκος, a, b, botulus, Ph. Α φυσάω- Unde φύσχων, ωνος, b, ventricosus ; (2) obesus ; cognomen regis iEgypti, de gente Ptole- maidarum. φυσόζαθζον, α, το, βάθςον cui superponun- tur αι φύσαι, Suid. φυσόω, ω, fut. ώσω, inflo, superbum reddo. Φυσωντες λιγίως, 11. 23, 218. Α φυσάω» φύσσα, vide φύσα,• φυσσάν, praes. inf. act. Poet, et contr. pro φυσάίΐν, a φυσάω• φυσσητηξ, ηξος, Ό• Vide φυσητής. φύς-ι, vel φυ??* h, maza ex farina et vino, Sch. Ar. φύς-ις, h, idem ; (2) naturae genus. φυσωδης, ίως, Ό κα.) ή, flatuosus, flatu abun- dans ; (2) flatus seu inflationes movens, Longin. 28. Α φυα'άω. φυταλιά, ας, η, locus arboribtis cotisitus, ut hortus, vinea ; (2) plantatio. Α φύω. φυταλιάζω, idem quod φυταλίζω, V. L. φυτα,λίζω, f. ίσω, planto. Α φυταΧιά. φυτάλμιος, in, b κα.) hi et (ος , Ία, tov, aptUS ad progenerationem, fcecundus, almus ; (2) naturalis, ex natura. Α φυτλ'/-,. φυτάν/), ης, 'h, plantations tempus. Α φ»- τόν. φυτάομαι, fut. ν,σομαι, planto. Αυτάξ τοι Κίφάλω φυτΥ,σατο φχίΰιμον υΐον, Hesiod. Theog. 986. Α φυτόν. φυτάξιον, ν, το, arbuscula, Dim. a φυτόν. φυτά,ς, άίος, h, planta, stirps. A φυτιΊα, ας, 'h, plantatio, Ph. consitio, sa- tio ; (2) planta, qua; deponitur et conse- ritur, Ph. φυτιϊαι, planta;. Α φυτιύω. φύπυθ'.ν, 3. plur. aor. 1. ind. pass. Ion. et Bceot. pro Ιφυτώθησαν. φυτίύθην, a. 1, ind. pass. Ion. pro ίφυτιύθνν. φυτίύθητι, 2. sing. a. 1. imper. pass. φύτίυμα, ατός, το, planta quae deponitur et conseritur ; (2) semen. Ab eod. φυτίύσατο, 3. sing. a. 1. ind. med. Ion. pro ίφυτίύσατο, a φυτιύω• Unde φύτΐυσις, ίως, -h, plantatio, consitio. ψυτίυτίον, plantandum seu serendum est. φυηυτνιξίον, », το, planta, quae in terram deponitur, Gl. V. seminarium, plantari- um ; (2) surculus, stolo. φυτίυτνίξίος, plantarius, seminarius, Steph. φυτίυτης, S, b, plantato # r, Gl. V. pastinator. φυτίυτιζός, r„ bv, ad plantationem perti- nens, qui amat serere, aut dextre hanc rem gerit, seminarius, Gl. Vet. Α φυ• τίύω• φυτευτός, ii, bv, plantatus. A φυτίύω, f. ιύσω, planto, complanto, novello, semino, colloco, Gl. V. nasci facio ; Me- taph. molior, struo, machinor. Τβ/ γάξ φυτίύων παι2ας_ΐικ ετ* αν φθάνοις, Eurip. Ale. 658. ΎοΊσδίσσι φόνον κα) κηζα. φυ- τίύίΐ, Odyss. 2, 165. μνη5•ηξσι καχα, ib. 15, 178. Α φυτόν. φυτηζομίω, pro φυτοκομίω, V. L. φυτηκόμος, vel φυτοκόμος, ν, ο κα) hi plan- tas seu stirpes curans, hortulanus, olitor, vinitor. Ex φυτόν et κομίω. φυτικός, v„ ov, ad plantam seu plantas per- tinens ; (2) vegetativus, crescendi vim dans. Α φυτόν• φύτας, ία, tov, alrmis, generationem adju- vans ; Epith. Jovis, Dianae. Ab eod. φυτλ?], ης, -h, generatio, genus, Gl. V. sex- us. Α φύω. φυτοίξγός, εί,φυτχξγος, 5, b, q. d. qui circa plantas opus facit, plantator. Φυτοίξγός Ίακωζ Άμπίλόίν πίδον ίΐχί, Nonn. P. 4, 5. Ex φυτόν et ϊςγον. φυτοκομίω, plantas euro, colo plantas, vel vites produco. Ex φυτόν et κομίω. φυτόν, S, το, planta, gennen, virgultum, Gl. V. Α φύω. φυτός, η, ov, sativus, aptus ad concipiendum semen. Ab eod. φυτοσκαφία, η, labor, munus hortulani, &c. A φυτοσκάφος, a, b, agricola, rusticus, fossor, hortulanus, Apollon. Rkod. 1, 1172. Ex φυτόν et σκάπτω. φυτοσπόζος, b κα) η, plantam seu stirpem ferens ; (2) pater, genitor. Ex φυτόν et στιίξω• φυτοτζόφος, β κα) h, plantas alens, hortula- nus. Α τξίφω. φυταξγίω, plantis occupor, plantas colo, se- ro, et euro. Εί τχς άνίμας φυταξγχντας λεγοιμι, Luc. φυτάςγημα, το, plantatio, consitio, Poll. it. locus consitus. φυπ,ξγία, ας, 'h, plantatio, consitio, cura plantarum. φυταξγικός, ad φυτα^γίαν pertinens, Steph. φυτύξγιον, ν, το, seminarium, Gl. V. A φυταζγός, s, b κα) h, idem quod φυτοκόμος' (2) pater, Eur. Iph. in Aul. 949. Ex φυ- τόν et ΐξγον• φυτοφόξος, u,b χα) h> plantifer, Gl. V. Ex φυτόν et φέξω• φύτξα, ας, ή, natura, generatio. Α φύω. φυτωξ, οξος, β, sator, genitor. Ab eod. φυτύξίΐον, seu ιόν, α, το, locus in quo sunt planta; e semine enatae, quae postmodum transplantantur in viridariis, plantari- um. Α φύτως• ΦΤΏ, f. ύσω, gigno, produco, edo, pario ; (2) in perf. et aor. 2. natus sum, sum, evado, soleo, natura comparatus sum ; φύομαι, nascor, orior. KocSdis eV?£« φύο- μίνι Arist. Αν. 106. ^,αυτω γαξ, βί'τί So- ^υχης, ί'ι'τ' ίυτυχης, Ιφυς, Eur. Ale. 682. πατξός ϊσθλΐί τίφυχίναι, id. Herac. 298. φωγνύω, vel υμι, torreo, uro. Καίιται, χα) οπτωται, χα) φώγνυται, DiOSC. 1, 79. Α φώγω, vide φώζω. φωΐις, pustulaa ; pro φω'ΐ^ίς. φώζω, seu φώγω, f. ώ'ί,ω, in foco aliquid tor• reo. Α φως. φώϊξ, vel φώιξ, avis, Aristot. V. L. ΦΩ'ΚΑΙΝΑ, ης, ή, phocana, balaena, pis• cis. φώκη, ης, 'h, vitulus marinus, phoca. φωκις, ή, pyri genus, Theophr. φωλάζω, in lustro vel specu lateo. A 1 φωλάς, άίος, h, in antris deUtescens, Theoc. 1, 115. A φωλιά, ας, η, lustrum, latibulum, antrum. Α φωλιός. φωλίία, vel φωλία, ας, η, latebra, vel deli- tescentia in latebroso antro ; (2) morbus ursi, quum praepinguis factus latebxas quasrit. Α φωλιύω- φωλαός, idem quod φωλεός, Opp. ΦΩΛΕΟ* 2, ΐί, β, lustrum, latibulum, late- brae, cubile, Ph. (2) ludi genus. φωλιύω, f. ίύσω, latibulum habeo, in lustro aut specu lateo; (2) nidifico; (3) habi- to, inpr. tropice. ΚνώΙαλα φωλεύοντα, Theoc. 24, 83. Α φωλεός. φωλεω, ω, idem et ab eod. Unde φωλεώίης, εος, b χα) η, latebrosus, Gl. V. in modum antri factus. φωλητν,ξ, ηζος, b, qui eodem in loco assidue habitat. Α φωλεω. Hinc φωλητηξίον, α, τβ, locus ubi quis habitat, vel quo assidue habitat discendi causa. φωλητοξοι, oh convivales domus, ubi clam potatur, Suid. φωλιΰωτός, β, qui nidum facit, qui latitat, φωλ)ς, ίΰος, η, piscis nomen. Ab eod. φωμιν, 1. plur. a. 2. conj. act. verbi φημί. φωναντα, vocalia, nom. plur. Dor. pro φο*• νηεντχ, a φωνηεις. φωνάντα, vocalem, ace. sing. Dor. et contr. pro φωνήεντα. Ab eod. φωνάσαι, a. 1. inf. act. Dor. pro φωνησΜ, a φων'εω. φωνάξίον, το, vox Dim. a φωνή. φωνασκίω, ω, fut. ησω, vocem exerceo sub magistro, Dem. Α φωνασκός. φωνασκητϊ,ς, S, b„ magister exercendae vo- ci's ; al. φωνασκός, vociferarius, Gl. Vet. Ex φωνή et άτκ'εω• φωνασκία, ας, η, ars exercendae vocis. φωνασκικός, η, ov, ad phonascum pertinens. A φωνασκός, S, b, qui vocem exercit, i. e. vo- cis exercendae magister, phonasscus, Gl. V. vocalis. Ex φωνη& άσκ'εω- φωνεΰντα, ace. singul. part, praes. act. Dor. pro φωνχντα, ex φωνίοντα, a φωνίω. φων'εω, ω, f. ησω, vocem emitto, sonum -e- do ; (2) dico, loquor ; (3) compello, no- mino, Gl. Vet. voco, clamo ; (4) cano. Τυνη φωνχσα τοιάο~' έζονίΐΐίίζει κακά, So- phoc. El. 290. Ύης εκε'ινος πΐαμά βλάσ- τας εφώνει ΰϊ,θεν &1εν ig-oeoiv, idem, Track- 386. A Φί2ΝΗ\ ης, ή, vox, sonus ; (2) vox, voca- bulum, verbum, dictum ; (3) hngua ; (4) rumor, fama. Α φάω, dico. φωνηεις, ηεσσα, ηεν, et Dor. φωνάεις, voce praeditus, vocalis ; φωνήεν, vocale, voca- lis, Gl. V. Α φωνή- φώνημα, ατός, το, quod quis locutUS est, dictum ; (2) vox. Α φων'εω. φώνησε, 3. sing. a. 1. ind. act. Ion. pro ίφώ- νησί. φωνησις, ιως, *), vocis emissio ; inclamatio. Α φων'εω. φωνητηςιος, Ία, ιον, vocalis. Ab eod. φωνητικός, η, όν, vocis emittendffi facultate praeditus, vocalis. Ab eod. φωνομαχεω, de vocibus pugno, de verbis discepto, Steph. Α φωνή- Φί1 ν Ρ, ωζός, ό, fur; (2) fucus. φωζά, ξάς, ή, furtum. Α φώξ. Φωξάν, praes. inf. act. pro φωξάειν, a φωξάω. φως'ασεζεια, ή, sacrilegium. φώζκσις, εως, ή, deprehensio. Α φωςάω. φωξατης, S, ό, deprehensor, Steph. Ab eodem. φωξάω, ω, f. άσω, furor ; (2) furtum inves- tigo; (3) in furto deprehendo, furtum invenio; (4) simpl. pervestigo, depre- hendo, Gl. V. deprehendo; φωζαθείσιν, deprehensis, Ph. ,/Αλλ 1 ύχι φωζίσωι ΦΩΨ ΧΑΛ ΧΑΛ \γώ γ' ύτΐξχομαι, Arist. Nub.A99. Ύην γυναίκα φωξάσοις, Heliod• Άλλ' όμως τάχιρά κακός ίφωξάθη φίλοι;, Eur. Or. 722. Ύάτί άλλα. μιγαλόφξων ων •Πφί>ξ&• -reti, Mian. V. Η. 3, 6. Α φί,ξ. φωξίία, η, latrocinium, Suid. φωξίαμός, S, ο καί.νι, arcula, scrinium, Β. 24, 228. Ab et pro χωξίαμός. φωςιάω, ω, idem quod φωξάω• φωξίδιος, «, βν, furtivus, furto ablatus. A φώξιον, α, το, furtum ; (2} res furto exposi- ta. A 0«g. Unde φώξίος , β, β »άί ί, furtivus, Longin. 4. φωξων, praes. part. act. pro φωξάων, a φα- 9»ί, φρδβί, ί, ustio; ^iSef, pustulae.^. A φώζω. φως, φωτός, ό, vir, apud Po'etas. φως, φωτός, το, idem quod φάος^ lumen, lux ; Metaph. salus, gaudium, v. φάος, (2) focus, ignis, fax, materia ardens ; φωτά., luminaria, Ph. Α φάω, luceo. φώσκω, illucesco. Α φως» φωρηξ, ηξβς, ό, luminare. Ab eod. φωσφοξίω, ω, lumen praebeo seu ministro. φωσφόξία, ίων, τα,, phosphoria j dies festus, in -quo faces gestantur. A φωσφόρος, », β και η, lucifer, lumen adfe- rens ; (2) phosphorus, stella Veneris so- lem antegrediens, GL V. φωσφόρο; ag -ηζ, Lucifer. Φωσφόξος η "Ηξα, Lucina, Ju- no, Gl. Vet. Ex φως et φίξω- φάρων, vel φώσσων, ωνος, ο, velum, carba- sus. Α φυσάω- Hinc φωσώνιον, ν, το, linteolum, sudariolum. φωτ' pro φωτιά, ace. sing, α.φως, vir. φωταγωγ.ίω, ω, illumino ; (2) instituo in rebus divinis. φωταγωγία, ας, νι, lucis seu luminis allatio ; (2) illuminatio. φωταγωγικος, η, βν, illuminandi vim ha- bens. A φωταγωγός, £f, ο χα) η, lucem adducens, Gl. V. luminarium. Ex φως et άγω. φωταύγεια, ας, ή, splendor. A φωταυγης, ίος, Ό και η, splendidus. Ex φως et αυγή. φωταυγος, lucide splendidus, Steph. φωτί, viros, ace. dual, a φως. φωτννοαδης, ίς, lucidus. A seq. et ΐΐδος. φωτιινος, η, ov, lucidus, luculentus, Gl. V. Α φΐΊς. φωτίμ,ζολόω, ω, fut. ησω, lucem immittO, Suic. Ex φως et Ιμζάλλω. φωτίύω, f• ίύσω, homines gigno. Α φώς. φωτίγγιον, u, το, fistulas genus. A ΦΩ'ΤΙΓΒ, ιγγος, η, lotina fistula. φωτίζω, fut. Ίσω, lumino, illumino, illus- tro, lucifico, Gl. V. Metaph. mentis ocu- los illumino, doceo ; baptizo ; (2) in lu- cem profero, patefacio. "Oj και φώτισα τ» χξυχτά τν σκότας, 1 Cor. 4, 5. Και 4l γη ίφωτίσθη \κ της δόξης αυτί, Apoc. 18, 1. Α φως. φωτίσα, 3. sing. fut. 1. ind. act. verbi φω- τίζω• φωτι&μα, ατβί, το, illuminatio mentis et institutio in rebus divinis, quae baptis- mum praecedit ; (2) baptismus. Α φωτί- ζω. Unde φωτισμός, S, e, illuminatio, lux, Gl. V φωτιρηξίον, n, το, baptisterium, Suic. Ph. φωτιρν,ξία λυχνιχά, luminaria. Ab eod. φωτις-ιχός, η, ov, illuminandi seu illustrandi vim habens. Ab eod. φωτοζολίω, splendeo, resplendeo. Α φως et βολή. φωτογονία, η, lucis origo. Α γονή. φωτοδοσίχ, as, η, luminis datio, illumina- tio. Ex φως et Ιόσις. φωτοδότης, u, β, luminis dator. Ex φως et δίδωμι. φωτοαδης, ίος, ο και η, q. d. luminis spe- ciem prae se ferens ; (2) luminosus; (3) illuminatus. Ex φως et ίΐΰος. φωτολν,γιος, u, β κα) ή, cui lux deficit, qui luce frui desiit. Ex φως et λήγω. φωτοφάνίΐα, 'h, illuminatio. Α φαίνω. φωτοφοξίω, lucem fero, vel affero. A φωτοφόξος, α, ό και η, lucem ferens, Suic. Ex φως et φίξω. φωτοχυσία, ας, ή, luminis effusio, luminis abundantia. Ex φως et χύσις. φαιτωνυμία, ας, 'h, lucis nomen ; quando ni• mirum Deus vocatur lux. Ex φως et όνομα. φνχθιις, tostus, aor. 1. part. pass, verbi φύγνυμι, pro φωγω ί torreo. ffi -ψ, lux. Α φάος. X, Litera Grascoriim vigesima secunda, χ7 dicta, et τω Cheth Hebraeorum re^ spondens ; (2j nota numeralis valens sexcenta; et,cum lineola inferius addita {χ,), sexcenta millia; (3) nota, qua Athe- nienses nummos adulterinos signabant, item Criticorurn et Grammaticorum. χαζάζιος, lapis, Orph. χαζός, ή, ov, curvus, item angustus, Hes. χάζ,ος, ν, ό, fra?num. χάδι, recessit, 3. sing. aor. 2. indie, act. Ion. pro \χα\ι, a χάξω. χαΐίΐίν, aor. 2 inf. act. Ion. pro χαδιϊν. χάζίο, 2. sing, prees. imper. med. Ion. pro χάξν, a χέζω. χάζιυ, imper. idem, sed Donee. ΧΑ'ΖΩ, fut. άσω, cedo, do locum, recedo, retrocedo; (2) privo; (3) capio, capax sum, contineo ; aor. 2. ίχαδον, Ion. χά- dov, χάδι, infin. aor. 2. χαΰίίΐν, Ion. pro χαδίΐν. Χ,άξομαι, cedo, recedo ; χάσ- σατο, recessit, Poet, pro Ίχάσατο, aor. 1. med. χ'ιχανία, perf. med. pro χίχαΐα. Μίνυνθϊχ, U χάζίτο δνξος, II. 11, 539. "O- σον κίφαλη χάδι φωτός, ib. 462. Αις &α• νΰν 6 χάζομαι, Eur. Or. 1105. ΤΙξό τί- τα γάξ λίγιιν ν χάζομαι, idem, Ale. 323. Barnesius autem, άχ άζομχι, quern vide. χοίίνα, f χνω, hio, hisco, dehisco ; (2) hi- ante ore, i. e. intente, aliquid specto, ex- specto ; (3) cupide appeto ; (4) admiror valde ; (5) cupide excipio, Gl. V. χαίναν, fatiscere, dehiscere ; χάνων, hiscens, a. 2. part, κΐχγ,να, hisco, Ph. ore aperto in- tueor, perf. 'med. κιχηνίναι, hiscere, Ph. inf. χίχγνως, hiulcus," Gl. V. part. Και νΰν τι κίχψας ; Arist. Αν. 20. TeVe μοι χάνοι ίΰξίΐαχθών, II. 4, 182. Άςγύ- ξΐον κχχψίναι, Luc. πξός το τέλος, id. Α χάω. ΧΑΙΟ' 2, probus, bonus ; χα'ί'α, proba. χα7ος, tt, i t . virga, baculus, Apoll. το χα,Το», pedum, Call. χαίξΐκχκία, as, y, gaudium ex alieno ma- lo. A χαίξίκ&κος, ο και ή, aliorum calamitate seu malis gaudens. Ex χαίξω et κακός. χαίξίτι, 2. pi. praes. imper. act. v. χαίξω. χαίξίτίζω, t: ίσω, saluto, salvere jubeo. A χαίξω. Hinc χαιξίτισμός, S, i, salutatio, salutandi offici- um. χαίξίφυλλον, ν, το, chaerephyllum, herbae seu oleris nomen. Ex χαίξω et φύλλον. χαιξίω, pro χαίξω, unde χαίξησαν, Horn. χαίξν^ων, όνος, ή, gaudium, lastitia, Aris- toph. Acharn. 4. Α χαίξω. χαίξψ, praes. inf. act. Dor. pro χαίξίΐν. χαίξγς, gaudeas, 2. sing, praes. conj. act. χαίξ'οισαι, nom. plur. part prass. act. Dor. pro χαίξνσαι. χάίξον, tf, τβ, gaudium, laetitia, seu ea pars animi quae gaudium percipit, Steph. χαίξοσυνη, ν,ς, νι, laetitia. A ΧΑΙ'ΡΩ, gaudeo, laetorj χαίξί, salve, ave, gaude, Phil, χαίξίΐν, salutem, Phil, χαίξοκ, 3.ve, Phil. f. 1. χαίξησω. Οϋτοι χαίξήσικ, haudquaquam fetaberis, Arist. Plut. 64. Ab alio f. χαξω, est aor. 2. gass. Ιχάξ'/ιν, gavisus sum, gaudeo. 2u V bv ίπιιδη tSto κiχάξYικas ποιων, id. Vesp. 761. Χχίξνσ' ί'ύφξονι μολποί, Eur. Ale. 584. Xae/gw If αΰτω, Matt.'18, 13. χ α Λ ξομίν hi' ϋμαϊ, 1 Thess. 3, 9.^ Χαζξίτζ ϊν Κυξίω, Phil. 3, 1.*" ΆδίλφοΤς χορίξίΐν, Act. 15, 23. Ό δί κόσμος χαρήσίται, Joann. 16, 20. χαιτάιντι, dat. sing. Dor. pro χαιτήηντι, a χαίτης- ΧΑΓΤΗ, tist v> juba, seta, Phil. coma. Hinc χαίτης , 4>ισσα, %tv, jubatus, comatus. XaiTOus, όισσα, όίν, idem et ab eod. %«/τώ«*«, ατός, το, juba. Ab eod. χαλαζίω, tumultuor, tumultum edo, Hes. trepido, V. L. ΧΑ'ΛΑΖΑ, w* %■> grando ; (2) tubercula grandini similia, per cutem et carnem sparsa, praecipue in suibus. Hinc χαλαξάω,, ω, grandino ; χαλαξαν etiarrt di- citur sus tuberculis, quae χάλαζχι dicun- tur, sparsam habans carnem. ( 631 ) χαλαζίας, Ις, pr. qui grandinem loqui- tur, h. e. qui mordaces et contumeliosos sermones facit, vel versus scribit. Ab ίίτος. χαλαζία, ί,ισσα, %tv, grandinosus. χαλαζίας λίθος, chalazias lapis, grandinis colore et figura, Plin. χαλαξιάω, laboro τω χαλαζίω, Ath. χαλάξιον, ν, το, vitium palpebrae, quum in ea tubercula nascuntur; χαλάζια, tu- bercula in carne suilla. Α χάλαζα- χαλαζοζολίω, Ζ, fut. >/,σω, grandine ferio, grandinem ejaculor. Ex eod. et βάλλω, χαλαζοζόλος, ό και %, grandine feriens. χαλαζόζολος, ό και ή, .grandine percussus. Ex iisdem. χαλαζοκοπίω, grandine ferio, seu verbero, aut contundo, Ph. χαλαξοχοπΰ, grandi- nat, Theophr. Ex καπί\> χαλαζοκοιτία, ας, r, calamitas, quum fru- ges vel vites grandine contunduntur. Ex iisd. χαλχξοφύλαξ, ακος, ό, speculator et obser- vator grandinis futurae. χαλαζόω, ω, grandino, Gl. Vet. χαλαζασ- θαι, grandine infestari. Α χάλαζα. χαλάζω, quidam pro χαλάω. χαλαζώδης, ίος, β και ή, grandinosus, gran• dinis speciem habens. Α £ώλ<*£«. χαλάζωσις, η, grand'inatio, eminentiae quae- dam intra palpebras grandini similes, Gorr. χαλαίνω, laxo. 'Έ,φ'ασαν ώκίας «Wtfi, r Pf τα χαλαίνοντίς, Hesiod. Scut. 308. A χαλάω. χαλαίπ -vs, eSoj, ό και η, pedes babens laxa- tos, claudiis. Ex χαλάω et tras» χαλάνίξα, nomen avis, Opp. χάλανίξον, ts, το, grabbatum, Hes. χαλάζχις, a. 1. part. act. Dor. et JEol. pro χaλάσas, a χαλάω, laxo. χάλαξ», catena, Hes. χαλαξγό$, Dor. pro χηλχεγός, celeripes, velox pedibus, de equis, Soph. EL 861. χαλαξος, ξά, ξόν, laxus, laxatus, non con- tentus, Gl. V. languidus, fiaccidus. A χαλάω. Hinc χαλαξότης, ^τβί, το, laxitas, lentitudo. χαλαξως, adv. lev iter. χχλάσχς, aor. 1. part. act. verbi χαλάω, χαλάσατι, 2. pi. aor. 1. imper. act. χαλασι, 3. pi. praes. ind. act. Dor. et Mol. pro χαλωσι. χάλασις, ίως, η, laxatio, remissio, resolu- tio. χάλασμα, ατός, το, laxamentum, GL Vet. (2) ihtervallum. Α χαλάω, χαλασμός, S, ό, laxatio. Ab eod. χαλας-Ύιξίον, α, το, cataracta, Suic. Ab eodem. χαλας-ικός, η, ov, laxandi vim habens. Ab eodem. χαλα^όν, ϊ, το, catena. Ab eod. χαλαρός, r„ ov, qui laxari, demitti potest. Ab eod. Unde χαλατςαΊον, ν, το, sapo, smegma, nitrum. ΧΑΛΑΩ, ω, f. άσω, laxo, demitto, Gl. V. (2) flacceo, langueo, languesco, GL Vet. Ίχάλασιν, demisit, Ph. aor. 1. χάλασαν, laxa, Gl. Vet. Χαλωσι τβχ κςάζζατον, Marc. 2, 4. το Ιίκτυον, Luc. 5, 5. Χ«- λάτί κλάδας ώς τάχιτα, Eur. Med. 1317. Tijv οξγην χαλάσας, Arist. Vesp. 726. Χάλ» τοκίΰσι ίικότως &υμχμίνοις, ig- nosce, Eur. Hec. 409. Κλΐ,θξ» χαλάσθω Ss, Arist. Vesp. 1495. Κάλνμμ' ' οφθαλμών, Soph. El. 1495. Έν σαξγάνγι Ιχαλάσθην δια τ» τίίχνς, 2 Cor. II, 33. " ΧΑΛΒΑ'ΝΗ, ης, η, galbanum, succus fe- rulae nascentis in Syria, Gl. V. chalba. χαλζανόιις, όισσα, otv, galbaneus. Α χαλ• Χαλδα7ος, a, ο, €haldaeus, nom. gentile j οι ΧαλδαΤοι, astrologi, vates. χαλντα, dat. sing, f g. Dor. pro χαλντη. χαλιπ'αίνω, f. ανω, acerbo, Gl. V. exacer- bo ; (2) saevio, GL V. irascor ; %_χλατχί- νοβίχι, saevio, irascor. Ιίαισιδί μη χα- λαταινί τιοΊς, Phocyl. 195. «7? άξχομίν- οις, Xen. Cyr. 5, 33. Χαλ%παίν*σα hi \φ' όϊς ήπάτητο, Heliod. Α χαλίπός. χαλίπάω, ω, idem et ab eod. χαλιπός, η, όν., saevus, severus, acerbus, du- rus, atrox, Ph. difficilis, Gl. Vet. Α χα- λίπτω. Hinc χαλντότης, ν>το.ς, η, difficultas ; (2) asperu tas, saevitia, Gl. V. atrocitas ; (3) seve- ritas, sensu bono, Thuc. χκλαττνί, vo$t i> idem, Hes, A ΧΑΛ ΧΑΛΕΊΙΤΩ, f. •φα, damno, adficio, lie- do; (2) everto, labefacto ; χαλίπτομχι, indignor, irascor. Πάντα χχλίττων, de auro, Phocyl. 40. Εΐξίο-θχι 3= S-iSiv oris es χχλίπηι, Odyss. 4, 423. βξΐάοντα, Hes. Op. 5. χχλίτως, adv. moleste, graviter, aegre ; (2) vix, difficulter, magno cum labore ; (3) male, dimcili cum fortuna ; (4) irate, a- cerbe, aspere. A χαλινός. χαλία, ας, γ), quies, qua corpora laxantur " a laboribus, Hes. Α χαλάω. χαλίΐιον, To,'tabella, Hes. χχλιχάζω, pro χαλιμά,ξω, Eust. Α χάλιξ. χαλίχςατος, χ, c χαι Ϋ), merum vinum, A- poll. Rhod. 1, 473. Ex χάλις et χίςάω. χχλιχξΰτίξγι, πόιτις, per Sync, pro χαλιχξα• τοτ'-ξγι, Nic. Steph. χαλίχαμχ, ατός, τό, caementum ; χαλιχώ- μχτα, caamenta, Gl. V. Α χάλιξ. χχλίμχ, meretrix, Suid. χαλιμάζω, more Baccnaa in libidinem ruo. A χαλιμάς, ώδίί, -h, Baccha, quasi soluta in " furorem. Α χαλάω. χχλίμγι, τ,ς, y„ scortum impudens ; (2) ve- nefica. A χάλιμος, χ, b, veneficus, Hes. qui homi- "num corpora et animos potest χαλάν. A χαλάω• χαλιναγωγίω, Si, freno duco, ut sessor equ- um, freno rego ac moderor, freno, re- freno. Ex χαλινό; et αγωγός. XCiXivorroiYjTiar,, %ς, υ), ars conficiendorum frenorum. Α χαλινοποιίω. χαλινοποιός, χ, b xa) %, qui frena conficit. Ex χαλινός et ποιίω. ΧΑΛΙΝΌ' 2, χ, b, frenum, habena. 'Ev Ss χα?.ινχς Γ αμφγ ι λγ ι ο~' ίΖαλον, II. 19, 393. χχλίνχ, 2. sing. praas'. imper. act. pro χα- λινοί, a χαλινόω. χαλινοφίγος a, b χα) ϋ,, frenos rodens seu mordens, Call. L. P. 12. Epith. equi. χαλινόω, ω, f. ώτω, freno, frenum injicio ; (2) freno injecto rego. Ό μ\ν 'ιππον χα- λινοί, Xen. Α χαλινός. Hinc χχλίνωιτις, ίως, r„ lienatio, seu freni injec- tio. χαλινωτίιξίον, χ, το, fraenationis instrumen- tum, retinaculum ; χχλινωτίξία νίων, na- vium retinacula ; quasi frena atquae ha- benae, Eur. Hec. 539. XA'AIS, ιχος, ό χα.) τ), silex, caementum, Ph. χοάνης• silices, caamenta, Ph. ΧΔ'ΛΙ2, b, Bacchus, vinum, merum Χ ΑΑΓ 2» ίίος, ό, impos sui, insanus. χχλίφξονα, ace. sing, a χαλίφξων- Unde χχλιφξονίω, ω, demens sum et stolidus. χαλιφςοσνντι, %ς, υ), mens sua sede emota, dementia, amentia. χχλίφοων, όνος, ο χχ) ϋ„ cui mens laxata et emota est, amens, demens. Ν •/>/«? ue, Ζ |;7»s, λίτ,ν τόσον, τ)ί χχλίφξων, Od. 4, 371. Ex χχλάομχι et φξΫ,ν- χαλκάνθνι, ης, r h, sive χάλχχνθον, χ, το, a- tramentum sutorium ; Ph. χάλχχνθος, aeris flos. Al. Gl. V. χχλχάνθν,, sutori- um. Ex χχλχός et άνθος, flos. χα,λχάξΜχτος, n, ό χα) r„ qui aereo curru vehitur, Rob. Ex χχλχός et άξμχ. χάλχασπις, ιίος, b χαϊ ή, aareum clypeum gestans, bellicosus. χχλχίγχης, ίος, ό χα) ί, area seu ferrea hasta uteris. Ex χχλχος et Ιγχος. χχλχΰον, χ, „ ex aere ducto fac- tus. Ex χαλχός et ϊλαίηω. χαλχίμ,ξολος, ό χχ) %, a;reo armatus ros- tro ; (2) laboriosus, industrius, Em. χχλχίντίξος, α, ο xx) ■>„ asFea intestina ha- bens. Έχ χαλχός et ίντίζον. χχλχζντώς, ίως, ό, idem quod χχλχίντϊ-,ς, ίος, ό χχ) ή, qui aereis armis u- " titur. Ex χχλχός et Ιντιχ. χ_αλχίόγομ,φος, ov, ferreis clavis firmatus. χαλχίοθώξν,ξ, -/ιχος, ο χα.) 'h, qui asreo tho- race utitur, sereo thorace indutus seu ar- matus, U. 4, 448. ν αλχίοχάξδιος, «, ό xcci ϋ„ qui a?neum pec- tus habetj (2) fortis et invictus. Ex XXgS'lX. ζαλχίομ,ίτξχί) ct rgv,;, s.•» ό xuii r,, aeream ΧΑΛ gestans mitram, i. e. galeam ; nc proinde armipotens, bellator, Rob. Ex χάλχιος et μ,Ίτζβ* χαλχίομ,ίτωξ, οξος^ ο, idem. _ χαλχίοτλος, u, ό χα) i>, aereis armis indu- tus, vel siinpl. armatus, Rob. Ex 'όπλα- χάλχίος, 65}, tov, contr. χαλχχς, %, Sv, et χάλχίος, u, ό χα) -h, eereus, aeneus, ahe- nus, Gl. Vet. ΟΊ h' ως Vv at'ov οτα χάλ- xiov Αϊαχίδαο, II. 18, 222. Α χαλχός. χαλχίοτίχνϊ,ς, b, aarifaber, Epith. Vulcani, Call. χαλχίόφωνος, ν, β χα) η, aeream vocem ha• bens, i. e. vel valde acutam, vel valde firmam. Ex χάλχίος et φωνή. χάλχινμΜ, ατός, τό, machina aerea, seu quaevis res ex aere facta, Rob. Α χαλ- χαλχώς, ίως, β, faber asrarius, ferrarius, item quilibet artifex e metallo opera ela- borans ; (2) inpr. faber serarius, qui se- ras, claustra fabricat. Ab eod. χαλχίυτϊξίον, », τό, officina fabri srarii vel ferrarii. Ab eod. Unde χαλχίυτν,ς, S, b, qui aeramenta cudit, Gl. V. aerarius ; fabricator, artifex. χαλχωηχός, ■>>, ov, ad fabrum ararium seu ferrarium pertinens, Phil, fabrilis. A praac. χαλχιύω, fut. ίΟατω, aarariam artem tracto, aes exerceo et malleo tundo ; (2) ex sere vel ferro fabrico, cudo. "Στίβος l\ χαλ- xivii τις, Aristoph. Plut. 163. ν Αξ' ix Έξίνννς τουτ' ΙχάλχίυίΤί ί'ιφος, Sophoc. Aj. 1053, Iliad. 18,400. "Ο.τλα τί ομο'ύ πολλά, τα μλν ϊτοιμ,α, τα δ= χαλχίυόμίνα πχξίδωχαν, Appian. Β. Mithridat. Α χαλχός. χαλχίών, αίνος, β, fabri serarii ofEcina, Ab " eod. χαλχίως, adv. ex aare, Rob. Α χάλχιος. χάλχν, flos, seu animal marinum quo pur- pura tingitur, Nic. Sch. al. χάλχν,. χαλχϊίος, α, ό, Ion. pro χάλχίος. χχλχΥ,λατος, ν, b χα) r„ ex aere ductus. Ex χχλχός et Ιλαΰνω, seu Ιλάω. χχλζίξνς, ίος, ό χα) ή, aare compactus, aa- reus. Ex χχλχός et ά ζ ω. Χαλχιΰίνς, ό, e Chalcide urbe oriundus. χαλχΊΙιον, τό, vasculum ex aare. χαλχιϊΐτις, sc. πό°ν'4, triviale scortum, quod vel aareo nummo sese prostituit, Jos. χαλχίζω, ludo χαλχισμΛν, quod vide ; it. aes refero, aari similis sum, Steph. χαλχιχος, ->., όν. idem quod χάλχίος. χαλχίνν,ος, r h, idem quod χαλχίοιχος. χχλχ'ινοα, 'h, sc. παιδιά, ludi genus. χαλχίοιχος, a, y, aeream domum habens, Minervaa Epith. apud Spartanos, quod ejus simulacrum in aarea est aadicula. χαλχίον, n, τό, ahenum, seu aareum vas, " aaramentum, Gl. Vet. scutra, coculum ; χαλχίον 3ίξμχ* caldaria, Gl. Vet. A χχλχος• χχλχ)ς, ίδος, -/■„ Gl. Vet. οζνιον, pica mariti- ma. Est et urbis• nomen ad Euripum, in Euboea. χαλχκτμ-ος, if, ό, ludi genus. Vide Em. χχλχίτν,ς, ό, cujus foam. χαλχίτις, i, lapis Chalcitis. Vide Steph. χχλχοχξάν, gen. pi. Dor. pro χχλχοχξων, a χαλχοίζ-/ις, to;, b xa) ■>„ aereis aut ferreis armis sublatus ac interfectus ; (2) qui ferro interficit hostes, Rob. Ex α'ίξω. χχλχοζχ&ς, ίος, b χχ) ->„ aare gravis ; (2) firmus, solidus: Ex βαξύς. χαλχοζ&τν.ς, ίος, b xa) r„ qui aari seu aereis " fundamentis insistit, firmus, solidus ; II. 1, 426. Ex χαλχός et βαίνω, χαλχοζόχς, b, Dor pro χαλχοζόν,ς, Epith. Martis, Soph. (Ed. Col. 1046. χαλχογίνίίος, n, b xai fi, aereas malas seu maxillas habens. Ex γίναον- χαλχόγιννς, υος, b χα) ή, idem. Ex eod. et χαλχογλώ-χιιι, ΐνος, ο xat ti, ffiream habens cuspidem. χαλχογςάφος, n, b xa) iu aereis literarum notis scribens ; (2; in aes scribens, seu in aas incidens. Ex γξάφω• χχλχοΐαίίχλος, ov, aas artificiose tractans, sive homo, seu ars. χχλχοδάμ-ας, αντος, b xx) 'h, proprie aas do- mans, Epith. cotis, fabri ferrarii, &c. χαλχόδίτος, a, b xa) r), aeris vinculis liga- " tus vel alligatus. χχλχοαίν,ς, ίος, b χα) ή, aaris speciem ge- ' rens, aari similis. Ex άδος. ( 632 ) ΧΑΛ χαλχόθίος, aeratus, Msch. χαλχοθτιχνι, %ς, v\, locus, ubi aes et aerea su- pellex reponitur. χαλχοθώξαξ, αχός, b xa) r,. qui aereo tho- race utitur, Soph. Aj. 179. χαλχοΤο, ceris, gen. sing. Ion. pro χαλχϋ. χαλχοχίζαυνος, aare fulminans, AZsch. χαλχοχνϊ]μϊδίς, ων, οι, aareis armati ocreis, aerea habentes tibiaha ; (2) aereis induti armis. Ex χαλχός et χνν,μίς. χαλχοχόλλ'/ιτος, a, b χα) %, ferruminatus, Gl. V. Ex χαλχός et χολλάω. χαλχοχοξν$-£, dat. sing. Dor. pro χαΧχν xogvrr,, a χαλχοχΌξυ$•γ,ς , ΐί, b, aere seu aareis armis ar- matus °j (2) armatus. Ex χόξυς. χαλχόχοχς, vel χαλχόχξχτος, », ό χα) ί« aare mistus, de nummis adulterinis. Ex χαλχός et χίξάω. χαλχόχξοτος, χ, b xa) r), aere circumstre- pens ; (2) aare cusus, aaratus, Ph. aerari- us, aereus. χχλχόχτϋτος, n, b xa) v], aare pulsato soni- tum edens, Ath. χχλχολίζχνον, χ, τό, electri species, auro pretiosior, orichalcum. Ex λίζχνος. χχ?.χολογίω. ω, f. -ί-,σω, aara lego, aas co'ligo, - i. e. nummos colligo, Gl. V. χαλχολογω» aasculor. A χχλχολόγος, nummularius, aasculator, Ph. Ex χχλχός et λίγω. χαλχόλοφος, ex aare conura seu cristam ha- bens, Hes. χαλχόμιτζος, b xx) y\, aareo balteo cinc- tus. χαλχόνωτος, b χα) *i, proprie aaneum dor- sum habens, Epith. scuti, clypei aare in- ducti ; aaratus. χχλχΑττ&γΎ,ς, \ς, ex aare factus, aeneus. A πν,γνυμ.!• χχλχοίτάξίίος, vel πάξγος, χ, b xx) y„ aereas habens malas. "Ελπομ,χι μ.>, χαλχοτά- ξαον αχονθ' ώσύ τ' άγωνο; βχλίΐν ί%ω π»• λάμΥ, Ιονίων, Pind. Pyth. 1, 84. χαλχότίίος, χ, ό χα) ■>,, aareum pavimentum. habens. Ex χαλχός et τίδον. χχλχοπίτχλον, χ, τό, lamina aarea vel fer- rea. χχλχο-τλάς-Υ,ς, χ, b, qui ex aare statuas, aut alia opera fingit, faber aararius. χχλχόπλίυξος, χ, b xx) y„ aerea habens late- ra. Τύπωμα^ χχλχόπλίνξον, Soph. El. 54. Ex χχλχός et πλινξά. χαλχοΎλΥ,θ/,ς, ίος, b xa) y„ q. d. aare imple- tus ; (2) armatus. Ex πλΥ,θω. χαλχότλΥ/χτος, χ, b χα) ν), aere vel ferro cusus. ΧαλχόπλΥ,χτος γίνυς, Soph. EL 486. Α χαλχός et πλάσσω. χαλχότχς, τοδος, Ό χα) ϋ„ aareos habens pe- des, Gl. V. aaripes, Π. 8, 41. χ^αλχοτζόσωτος, χ, b χα) υ), aeream habens faciem ; (2) impudens. Ήμΐν ϊθος tro\- λάχις, τχς ίξυθζιαν lly, ιιδότας χαλχοπζο- ο-ώτχς χαλίϊν, Β• Cnrysost. adv. Jud. χαλχόπξω*ος, χ, β χα) υ), aaream habens proram. Ex χαλχός et πξώξα. χχλχόηνγος, Ό, ν>, aereis vel ferrets natibus praaditus, i. e. laboriosissimus, assiduus. Α πυγγι• χαλχόπύλος, χ, b xa) y), aereas portas ha- bens ; (2) aereis munitus claustris. Ex χχλχοπώγων, ωνος, ό, rutilam habens bar- bam, aanobarbus, barbarossa. ΧΑΛΚΟ' 2, S, b, aas; (2) arma aarea seu ferrea ; (3) moneta, pecunia. χαλχοσμάοχγίος λίθος, gemma, ap. Plin. χαλχος-ίφανος, ov, proprie aare cinctus, ni- tidus, Epith. templi, vel valde firmus ac munitus. χαλχό^ομος, χ, b χχ) 'h, aareum os, seu ros- trum habens. Ex s -όμα. χχλχότιυχτος, χ, b χα) y), ex aere factus. Ex χχλχός et τίΰχω• χχλχοτίυχγ,ς, ίος, b χα) η, aare armatus. Ex χχλχός et τίύχία. χχλχότοξος, χ, b χχ) υ), aareum arcum ha- bens. Ex τόξο». χχλχοτόξίυτος, ov, aare caalatus, aeneus. χχλχοτο* ίω, ex aare fabricor, de armis. A τοξίω. χχΑχότοςος, ov, aaratus, ex aare factus ; de armis : alii, aes penetrans. χαλχοτυπίομαι, χμαι, a fabro aerario seu ab aaris fusore fingor. A χαλχότΰτος, χ, Ό χα) τ), aere percussus, sere seu euse inflictus. Μνΐχι xxhdiJo-ou διόο χαλχοτύζπ ώπιλάί, U• 19> 25. Ex τύ.ττ». ΧΑΜ ΧΑΜ ΧΑΡ χαλχοή -res, α, ό, faber asrarius, aerifusor, Ph. Ex iisd. Hine χαλχοτυτιχγι, M~, ars ferraria, ars asris, ferri tractandi, asris fundendi et ex eo signa et alia fingendi. χαλκνζγΰον, το, officina asraria, Steph. χαλχν^γίω, ass, ferruin tracto. Α χαλχνξ- γός. Hinc χχλχύξγγ,μα, ατ*ς, tJo, opus ex asre seu ferro confectum ; (2) signura asneum. χοίλζϋξγιχος , y, bv, ad artem asrariam per- tinens ; ή χαλχχξγιχ•>„ ars asris ferrique tractandi. A χαλχνξγος, S, b, qui ass tractat et elaborat, faber aerarius. Ex χαλκός et \gyov• χα,λχν;, aereus, Gl. Vet. χχλχνν, subst. ta- bella asnea, vas asneum. Α χάλχεος. χαλχίία-θχι, praes. inf. pass, contr. pro χαλ- χόεσθχι, a χαλχόω. χαλχοφάλχξος, ov, asreas habens phaleras, Ar. χαλχοφανης, ίο;, β χα) η, asreo colore splen- dens, Steph. χχλχίφι, adv. ab asre. Α χαλχίς. χαλχοφόξος, 'h, terra, ex qua ass eruitur, ha- bens metalla asris et ferri. Α φίξω. χχλχόφωνος, st, b χα.) $, a?ream habens vo- cem, i. e. valde sonoram. Ex φων-η. χαλχοχάομ,-ής, n, b, qui armis deiectatur, bellicosus. Ex χάςμη. χχλχοχίτων, &>νος, b xcti ft, seream loricam gestans, II. 1, 371. χχλχόω, ex a 3 re facio ; (2) aere obduco et et munio, Gl. Vet. aero. Α χαλχός. χαλχώΐν,ς, εος, b χα.) ft, aereus. Χχλζώοίες οττιες, Arct. Ab eod. χχλκώδων, seu -δ»ί, aereos habens dentes, Hes. χάλχωμχ, ατός, το, aeramentum, vas aut alind opus ex aere factum, Gl Vet. asra- mentum, ferramentuui, aerificium. A χχλχόω. χαλχωμάτιον, το, Dim. a pr. χαλζώνΥ,τος, n, b xx) f], aere emptus. χχλχώνυξ, χος, b χα) ft, asneas ungulas ha- bens, de equis iEetas. χαλχωξνχεΤον, vel χχλχωξύχιον, if, το, aeri- fodina, aeraria. Ex οξύο-σω• χαλχωςυχίω, ass efibdio. Ex iisd. χαλχωξυχία, ας, ft, aeris fodina, aeraria. χαλχωξύχιον , *, το, idem. χαλχωοΰχος, β, metalli fossor. Ex iisd. χ&λλαηες, pro χελώνες, labeones, Hes. xaX-Xhxov, το, ferrum, Eur. χχλυξδιχος, 'h, bv, ex chalybe factus. A ΧΑ'ΛϊΥ, ΰξος, ό, chalybs, genus ferri du- rissimi. χαμά%ις, adv. humi, in terram. χαμάζε, adv. idem. A ΧΑΜΑΓ, adv. humi, in terra ; (2) in ter- ram, ad terram. χαμαιάχτη, γ\ς, ft, humi sparsa acte, sive humilis sambucus, ebulus, Ph. ebulum. χαμαίζατος, a, b, rubus humilis, rubus humi serpens. χχμχιγενϊ,ς, εος, b xx) ft, humi natus, e terra ortus, humo prognatus. "Οττι χα- μχιγίνίος, μεθίτων βλάστημα γενίθλης θνητός Ιών ενίπεις ®εος εμμενχι, Nonn. Paraph. 10, 33. Conf. 4, 13. Ex γίνο- μαι. χαμαιγλυκύμερς, f,, cancri genus, Plin. χαμαιίάφνη, %ς, f), laurus humilis, laureo- la, Ph. χχμαιΰάφνή λάχχνον, olus, fraga, labrusca, ruscum. χαμαιδ&άσχαλος, b, qui elementa et initia hterarum docet, ludimagister, Grif. Vet. χαμαώιχαΓ'/ις, 5, b, pedaneus judex, arbi- ter, Ph. χαμχίΰξνς, νος* sive χαμαίΰξο»]/, ωτος, ή, herba ex eo sic nominata, quod folia ha- beat quercui similia, Ph. χαμαίΐξυς, trissago, chamasdrops ; Plin. X 24. ^ 80. C. 15. Angl. GERMANDER. χαμαΐίυνχς^ άΰος, b xai ή, humi Cubans. Ex χαμχ) et ίϊ/νη. χαμχιίύν/), pro χαμίύννΐ, Steph. χαμααΰν/ις, ν, b, qui humi cubat. Ύ«ί?• ται χαμααΰναι, II. 16, 334. Ex iisd. χαμααΰζίτος, humi inventus, Suid. χαμ,αίζΓ,λον, u, το, viburnum, genista, Gl. χαμαίζηλος, », b xa) i\, et χαμαίζηλος^ -η, ov, humilis, humi depressus, abjectus, q. d. humilia aemulans; (2) terras adfix- us, humi repens; (3) terrena consec- tans. χαμαίχχυλος, a, b xa) ■/>, qui humi strato caulc est, cujus caulis humi repit. χαμαιχίξχης, u, S, humilis seu pumila ce- rasus. χαμαίχιοπτος, if, b, hedera humilis, hedera terrestris. xeu.atxXtvr,f, εοί> β χα) i\, humi prostratus, qui humi procubuit Ex xkivr,. χαμαιχοιτίω, humi cubo seu jaceo, Phi- lostr. χαμαικοιτίχ, ας, ή, humi cubatio. χαμχιχοίτης, b χα) ή, idem quod χχμχίχ»ιτος, a, b χα) ή, humi Cubans. Ex χαμχ) et χοίτη. χαμαιχνίτάξίοΌΌς, cupressus pumila, Plin. χχμαίλίος, idem quod χαμαιλίων, Nic. χχμχιλΐύχη, populus alba humilis, Plin. χαμαιλιχϊ,ς, \ς, humi Cubans. Ex χχιμχ) et λίχος. χαμαιλίων, ίοντος, b, leo pumilus, animal, quod subinde colorem mutat, Ph. versi- pilio, versipellis ; (2) herbse nomen sic dictas a varietate foliorum, Gl. Vet. car- duus. χαμαίμ-ηλον, το, herba camomilla, Plin. χαμχιμνξσ -ivi], ri, myrtus pumila, Plin. χχμαιπιλαίξΐς, cancri genus, Steph. χαμαιτίταα, fi, humilitas, Suid. χχμαπίτίω, humi irritus cado, Find. A χχμχιτ£τν;ς, ίος, b xx) n, Qui humi seu in terram cecidit, in terram prociduus ; un- de (1) humilis, de stylo j (2) irritus. Ex sr/irraj, seu πίτομχι. χαμαιπίτοΊο-χ, part, praes. act. f. g. Dor. pro χαμαιτίτϋσα. χχμαιπίτως, adv. humiliter, in terram pro- cidendoj (2) humili prope terram vo- latu. χαμχΐίτίύχ^, η, larix pumila, Plin. Χ'/ιμχίπιτυς, υος, i\, humilis pinus, herba quasdam, Gl. V. confica. χχμχίπνς, b, qui iter faciens pedibus ter- ram calcat, Poll. χχμαίξίίτως, adv. in terram vergendo seu ihclinando, Hes. χαμαΐζίφν,ς, in terram dejectus, humi pro- stratus, Theophr. χαμαιρρίπϊ,ς, ίος, b xx) i, in terram ver- gens seu inclinans. Ex όίτω- χχμχίξωψ, idem quod χχμχίξξω•^, seu χαμχίΰξνς, Plin. χχμχις-ξωο-ία, fi, humile stratum, seu lec- tus humi stratus, Sch: Soph. χαμχίΓξ,ωτος, ov, in terra stratus seu collo- catus. Α Γζώννυμι. χαμαιο-ύχνι, r), humilis ficus, herba. χαμαισχιίης, ες, humi fissus, vel ab imo, Theophr. χαμαίτις αμχίλος, vitis, quae humi serpit, al. χχμίτις, Eust. χαμχιτνπιΊον, ν, το, locus, in quo scorta tri- vialia se prostituunt j lupanar, Gl. Vet. A χαμαιτύπτι, >j, prostibulum, scortum, quod cuivis se prostituit. Χαμχιτύπχι χα) ο-χμξνχίΓξΐχι, Plut. in Anton, cap. 9. χχμχιτυπϊ,ς, \ς, humi prostratus ; Mctaph. vilis, vulgaris. χαμαιτνπία, χς, η, vita meretricia. χχμχιτυπχος, ii, bv, lupanaris, Gl. V. A χχμχιτύτος, ν, b, humi ferieus et tundens. Χχμχιτύποι, ganeones, Gl. Vet: Ex χα- μχ) et τύπτω. χχμχιφίξ-ϊ,ς, ες, in terram vergens, humilis. χχωχίφξων, humilia seu terrena sapiens, Cyr. χαμίλαία, ας, 'h, olea pumila, oleago vel oleastellum, Plin. lib. 24. %. 82. χαμίξπης, ίος, b χα) r\, hurhi repens seu serpens, a terra sese non attollens ; (2) abjectus. Ex χαμχ) et \\τω. χαΐΑίςτως, adv. humi serpendo ; (2) humi- liter, abjecte, crasse. χαμετχίξχ, Plin. lib. 36. cap. 5. χχμίτχίζχ, ας, et -ίτχίξις, ίΰος, νι, id. quod χχμχιτύίτπ', Hes. χαμωνας, άδβί, ή, stibadium humi stra- tum ; (2) humi Cubans, meretrix. χαμιυνΰν, humi cubare, Hes. χαμεύνη, ης, r\, stibadium humi stratum ; (2; humilis et vilis lectus. Ex εννίι. χχμευνία, ας, v\, ipsa actio humi cubandi. Ex iisd. χχμεύνιον, u, το, idem quod χχμευνη. χαμευνις, ή, thorus, Theocr. χαμηλός, η, bv, humilis, vilis. Α χαμαί. χαμίτις, vide supra χχμχίτις. χαμόθεν, adv. e terra, ex humo. χχμχλχος, a, b, traha ; (2) machina qua navis in siccum pertrahitur. Ex ϊλχω. ΧΑ M02) ν, b, frenum, camus. { 633 ) χάμ-φαι, ol, crocodili, Herod. χχνίχνω, capio, capax sum. "Εξδ'άξχ μί- τςα χάνΰχνιν, IU 23, 742. Α χάξαι. χχνδόθεν, adv. ore hiante, Hipp. A χχνΰον, adv. ore hiante, faucibus magno hiatu diductis ; (2) effuse, affatim. OT- νός σε τξώει μελινίδΥ,ς, οο-τε xx) αλλάς Έλχττει, ος αν μιν χχνΰον ελχ, μν$' χ'ίτι- μχ τίνη, Odyss. 21, 293. Α χαίνω. χχνΰοπότΥ,ς, ν, b, avide bibens. χανΰος, υι, bv, hians, capax. Α χχίνω. χχνίϊν, aor. 2. inf. act. v. χχίνω. Unde χάνΥΐ, %ς, ή, hiatula, piscis. χάννος, piscis nomen, JEol. pro χάνος, Eust. χάνος, os aspertum, Poll, χάνομαι, hiscam, fut 1. ind. med. verbi χαίνο). χχνύσσω, et χανύω, vociferor, clamo, Hes. χάνω, hiabo,tut. 1. ind. act. verbi ejusd. χάος, εος, το, proprie hiatus vastus, chaos, rudis et indigesta moles, materia ex qua factus est orbis terrarum j a'er, Ar. Gl. V. tenebrae. Α χάω. χάος, bonus, illustris, antiquusj al. et χαιός. _ _ _ t χχξά, ας, υ), gaudium, lastitia. Α χχιξ&ι. χάξχγμχ, ατός, το, nota, impressum vesti- gium et veluti sulcus, sculptura, cha- racter ; (2) nummus. Α χχξάιπτω. χχοχγμγ„ γ,ς, ή, (melius χχξχγτ,) et χαςαγμος, S, b, incisura, incisio. Ab eod. χχξαΒίως, adv. acervatim, confertim, al. impetuose ; forte χχξχίζίως, Steph. χχςάΰξα, ας, ή, terras rissura ex terras mo• tu facta, caverna, vorago, sulcus, quem torrens rapido suo impetu efficit et ex- cavat ; (2) torrens, qui impetuose e monte aut prascipiti loco decurrens ter- ram excavat, Gl. V. fossa, vallis, cana- lis ; //. 4, 454. Α χαράσσω- Hinc χαξαδξχΤος, αία, a7ov, e χχςάΰξα desump- tus aut lectus, Nonn. P. 10, 31. χχξχΰζΐών, ωνος, b, torrentis alveus ; (2) lo- cus frequens torrentibus. Ab eod. χαξάδξΥ/ν, ace. Sing. Ion. pro χαςάΰξαν. χαξχΰξίος, 5, b, avis, quas in salebris et al- veis torrentium degit, Arid, in Avib. (2) vorax avis et homo. χαξχΰξόω, ω, fut. ώσω, cavernosum reddo, torrentibus impetuosis excavo, Herodot. χχξαδζύΰης, εος, Ό xx) 'h, salebrosus, con- fragosus ; (2) ubi multas sunt convalles j (3) ubi rnulti sunt torrentes. χαζχχίχς, n, Ό, in vallibus degens aut pro- veniens ; (2j planta tithymallus. Xa• ξαχίας>τιθύμαλλο?, Diosc.lib. 4. cap. 165. Α χάξχξ. χχζχχίζω, fut. ίο-ω, tanquam palis in subli- me tollo j (2•) vallis detixis munio. Ab eodem. χαξάχιον, ν, το, vallus, pedamentum, sus- tentaculum. Ab eod. χχξχχιο-μος, S, b, munitio, quas palis de- hxis tit, palorum defixio. Α χχοαχίζω. χαξχχοζολία, ας, r), jactus aggeris, aggeris exstructio, LXX. χχξχχοποιίομχι, ΐίμχι, vallum, seu agge- rem, quo castra muniri solent, facio. χχξχχοτοΐχ, ας, yi, munitio seu communi- tio educto valle et aggere. A prase. χχξχχόω, ω, f. ώσω, vallo communio, cir- cumvallo, Gl. Vet. χαζχχω, vallo, sepio, fodico ; χεχαςαχωμίνος, valiatus, Gl. V. p. part. pass. Msthin. (2) obsideo. A χάξαζ. χαξχχτΥ,ζ, Υ,ξος, b, nota impressa (inpr. nummis) vel insculpta aut inscripta, Gl. Vet. signaculum, nota, Ph. figura, line- amentum, titulus, vultus, habitus oris, insigne, et quicquid est ejusmodi, ut hi- de res agnosci et ab aliis discerni possit, velut sexus, forma rei, &c. A %<*«*e- ο-ω. Hinc χαξαχτΥίξίζω, fut ίσω, insignio, charactere et nota' distinguo, notam et formara ex- primo, Gl. Vet. noto, persono. Οί,χ i- μελησε Ss il\ χχξαχτ' /jiirai τνς ΟΥ,τοζχς, Plut. χαςαχτνςιχον, in quo est nota characteris et styh vel differentia, Bud. χχξχχτΥίξίος, incidendi vim habens, aptus ad secandum. χαςαζτΫ]ξΐο•μα, ostoj, το, idem quod χαςαχτΥίξίσμος, S, b, designatio, denotatio, rei alicujus suis veluti notis insiguitas de- monstratio. A prase. χαςαχτΥ,ξίπχος, r» bv, in quo est nota dif- ferentiae, aptus ad rem ab aliia discer- nendam. Ab eod. ΧΑΡ ΧΑ2 ΧΕΙ χ.χζαχτγ,ζΐς•ιχως, adoerb. expresso alicujus charactere, seu idiomate, proprietate. χάζαχτ$ο$, per Syncop. pro χαξχχτίιξίος, Nic. χχξά,χωμα, χτος, το, vallum, vallus ; sep- tum, Phil, pedamen, pedamentuin, GL Vet. Α χχξχχόω. Unde χαζχχωσις, ius* ν, vallum Romanum, et id gem•? aha? xnuniiiones ; (2) palorum seu stipitum defixio, Gl. V. pedatio. χάξαξ, αχός, b, sulcus terra?, aratro aut fos- soris instrumento excavata fossa ; pecu- liariter, valius, vallum, quo caatra mu- niri solent, Gl. Vet. (2) fcem. i), vallus, Budes, pertica, adminiculum vitis. A χαξχσσ /u. χκξοιτοιίω, la?titia adficio, gaudium adfero. χαξασσίμιναι, pra?s. inf. act. Dor. pro χχ- ξχσσειν. χχξάσσοισχι, nom. pi. part. Dor. pro χ«- ζχσσνσχι- A ΧΑΡΑ'22Ω, vel άττω, f• ξω, scalpo, im- primo, inpr. nummos cudo ; (2) cum accus. formo fingo, etiam Metaph. ut animum ; (3) scarifico, incido ; (4) sulco, ut ceram, terram, mare : unde scribo, aro, navigo. Κείνω τοδε μγ, χχξάσσν, im- putes, Eur. Med.' 156. Τξχψον χα.) τόΐε ^ςχμμα, τβ σο) τίχοισι χχζάξω, Theocr. 23, 47. ΎεθμΖ χχξάξχς τΰηλώζγ,τον γέ- νος, proscribens, Lye 1173. Νώτί» χχ- ςχχβύς, Eur. Rhes. 73. χΛξύνχ, 2 sing. a. 2. opt. act. verbi χαΊςω• χχξεις. gavisics, a. 2. part. pass. v. ejusd. χάξη, 3. sing. aor. 2. ind. pass. Jon. pro |- χίζγι• Xoteibirr,;, et χχξΐΰώτνις, a, b, gratia? da tor, Bacchi et Mercurii Epitheta. Ex χαζά. χαξώωτις, i), gratia? datrix, Orph. χχζίεις, ίεσσχ, is», venustus, elegans, pul- cner, festivus, lepidus ; (2) jucundus, gra- tiosus ; (3) doctus, valde doctus ; unde β/ χαξίεντες, doctiores et meliores, qui- bus opponuntur ol πολλοί. Α χάζίς. χαζίεντίζω, et χαζίίντίζομχι, jocor et facete lepida urbanitate utor, facete allquid di- co, illudo. T»r' a.» εΊΎ, ο εγώ φν,μί σε χϊ- νίττεσθχι xx) χχξίεντίζεσθχι, Plato, Αρ. Socr. 10. Α χα,ξίίΐ;- Hinc χχζΐίντισμχ, ατός, ro, idem quod χαξίεντισμος, S, b, lepes et venustas sermo- nis, dictum salsum et facetum ; (2J ca- villatio. χα,ςΐίντόττίί, v\, id. quod χχξίεντισμος, Plut. χα,ξίίντως, adv. lepide, scite, festive, Ph. eleganter. χκεΐ'.ξγο;, venustus in suis operibus, Ep. Suid. χαζής-ατα, venustissime, pulchcrrime. A χχζάς-ατος, 5j, ov, gratissimus, Gl• Vet. A χχζίεις. χα,ξΐίπξον, adv. elegantius, urbanius. A χχξΐίηξος, a, ov, gratior, Gl. Vet. Α χα• ζίεις- χα.ζΐί?ίξω;, adv. gratius, elegantius. χαζίζομχι, f. ίσομχι, gratificor ; (2) mori- geror ; (3) indulgeo ; (4) munero, dono, Gl. Vet. (5) copiam corporis facio, de fe- mina, Em. χαζίζομχι εμχντω, adrogo mihi, Gl. Vet. χχζίζετχι, donat, Ph. χε- χαζίσμίνος, gratus, p. part. pass. Έτει- %γ,τίζΙχα,ξίο~ω μοι Tah), Arist. Ach. 441. Χαζάμχι γάζ εν γε τντό σοι, id. Thesm. 763. Χάζισχι βξχχυ τ/ μοι, ibid. 945. Ήαφλαγών χεχάζΐ&αι τ5το, id. Eq. 54. Α χάζι;. χύξΐν, adv. caussa, ergo. Ab eod. χχξ'ξη, 3. sing. a. 2. conj. med. Dor. pro χχζίσγι, a χχζίζομαι. χαζίσασθαι, gratificatum esse, aor. 1. inf. med. χάζΐς, ϊτος, νι, gratia, venustas ; (2) benefi- cium j (3) gratus animus ; (4) premi- um; (5) amicitia, benevolentia, amor; χάζίτες, grates, gratia?,PA. Χάζίτες 3-εα), Gratia? dea?, Gl. V. Α χχξα,, vel χοιίξω. χα,ξίο-ιοι, ol, placentarum genus, Ar. χκξίο -iov, pro χαξί^νίξίον, Suid. χίροΊΑ», ατός, το, quod aliquis gratifican- do donavit, donum; praemium ex gra- tia collatum, Phil, donativum, donum ; ?αζίο•μοιτα, > munera, Gl. Vet. Α χχξί- ομχι. χχξίΓήζ'ον, ν, το, munus, quod datur gra- tia? referenda? causa, Ph. donatum, do- num ; χαξίς-ίζία, donaria, Ph. A χοίζίΓΥ,ξίος, is, 6 xxi yi, ad gratiarum actio- nem pertinens, gratia? referenda? causa Cactus. Α χχρζομβα.• xaeis-ios, ad gratiarum actionem pertinens, Naz. χχςιτίχ, as, r„ lepidum et joculare factum. A ζ4β'/• , χ , . • »• χχζίτοζλΒφχξος, β, ο χχι <η, cujus on gratia inesl ; oppon. supercilioso, superbo ; (2) fruticis nomeo, Plin. lib. 13. cap. ult. Ex χάξΐς et βλίφχξον. χχξΐτογλωο -ortu, ω, sive eorriai, gratiam lin- gua aucupor, ad voluptatem loquor, ad gratiam loquor ; Msch. Prom. 294. Ex γλωοΌΌ. XxoiTohoTvti, a, o, vide χαξ&ίνής• χχξίτίφωνο;, b χχι -h, suaviter loquens vel canens. A paivjj. χχξΐτόω, ω, fut. ώο-ω, gratiosum seu amabi- lem reddo ; item benigne cum aliquo a- go; κιχοίξίτωμίνος, gratiosus, facetus, Gl.^ Vet. ρ part. pass. Έν γ \γχξίτωο-ίν ν,μα,ς hi τω Υ,γχπΥ,μίνω, Ephes. 1, 6. Χα7- g£. χίχχξίτωμίνη, Luc. 1, 28. Α χάζΐζ. χαξίτώιτΥΐ;, α, β, venustus forma, ore, facie. Ex iir^i. χά°μα, xtos, τβ, gaudium, la?titia ; (2) id, quod gaudium et la?titiam adfert. A χχίξω. χχξμ,Υ), vis, *ι, gaudium, la?titia; (2) ani- " mus ad pugnam promptus et earn la?tus iniens; (3) pugna, conflictus, pra?lium, certamen. Apud Homerxtm semper, Phocylidem quoque, Mijrs χχχοΊς xyja, μγ,τ' uv Ιτχγχλλιο χχςμνι, HI• Ab eod. χχξμον>„ Y$, v, gaudium, la?titia. A pra?- ced. χχξμόβννχ, grata. Ab eod. χχ^μοοΌνή, 7•,ί, it, gaudium. Ab eod. χχξμοφίξων, gaudium ferens, Horn. al. χ»ζ• μόφζων. χ»ξ,Μ>φεων, όνος, ο χα) ν, mentem exhila- rans, Mercurii Epith. Ex χχξμη et φξίίν. χαξο^ότΥΐί, vide χχξιΖότΥΐς- χχ°οΰωτις, ή, la?tifica, latitia? datrix. χχξοιιδΥ,ί, ες, la?tus vultu, hilaris. Ab εΐ• άος. χχζοταίγμων, ό «α/ υ•,, ludicrus, JOCOSUS, leetus. Α πχ~γμα• χαζονοιεαι, tifico, Gl. V. χχζοποιει, ex- hilarat, Ph. Ex χάξίς. χα^οτοιος, is, ό χχι ή, gaudii et la?titia? efB- ciens. Ex χχξα et τοιία. χχξοτος, S, β χχι τι, la?tus ; la?titiam vultu pra?ferens, efficiens ; (2) ca?sius, Ph. Χυ γ τει χχζοτοΊο σελ-ήνης, Aratus, 1152. Ex χχξχ et ω•^/. χαξοτίτΥις, ν,τος, η, color ca?ruleus seu ca?- sms. A prase. χχξΐίο -i, 3. plur. f. 1. indie, act. verbi χχί- ξω- χαξτΥ,ξίχ, ας, η, chartaria, sc. officina. XA'PTH2,8, ό, charta, scapus, Ph. Χά*• τχι βιζλίων, Longin. 43. Hinc χαξτίον, » , τβ, chartula, parva charta, Dim. χαξτογςάςος, e, b, chartularius, Gl. V. Ex χάξΤΥΐς et γξχφω. χχξτοπξάτΥΐς, β, ό, chartarum venditor. χχατοτώλΥΐς, is, i, chartularius, Gl. V. char. tam vendens. Ex χχξτΥ,ς et το>λίω. χχξτος, y„ ov, la?tificus, dignus, de quo la?- temur et gaudeamus. Α χαίξω. χαξτοφνλάχιον, is, το, scrinium, in quo re- ponuntur et adservantur charta?. A χχζτοφύλχξ, αχός, ό, chartarum custos, chartularius, pra?fectus scriniorum. χαξυζδίζω, demergo, degiucio. A ΧΑ'ΡΥΒΔΙ2, ιως, ίι, Charybdis, vortex maris, apud Poetas; Gl. V. vorago. ΧΑ'ΡΩΝ, οντος, ό, Charon, nomen propr. Orci portitoris, apud Poetas EthrJcos ; Ph. Orcus ; (2) leo, Lyc.^ χχξώνειον, χχξοινε7ον, et χχξώνειος Β-ύξα, por- ta, per quam damnati educebantur ad supplicium. Α Χάξαν. χαςωνίτΥ.ί, n, b, senator orcinus seu orci- vus ; Plut. in Anton, cap. 15. Vide Sue- ton, in Cces. cap. 35. P. χαξωτος, S, b xx) v>, vide χχςό-τός• χχξοτ\/, οίκος, Ϋι, idem. χχο-ις, εως, 'h, privatio ; (2) segregatio, se- paratio. Α χαζοί• χχο-χάζω, hio, nisco. 2υδί χασχάζεΐξ τον χωλαχξίτΥΐν, Arist. Vesp. 693. A χχσχω, hisco. Α χχίνω- Unde χχσχ,ωφω, speculor, proprie hiante ore. χάσμα, ατός, το, hiatus, vorago, Ph. A χα'ινω- χάσμαζ, b, qui ore hiante stat. χχσμχτ'ιχς, «, b, ut χχσμχτίας σεισμοί, terra? motus, quum hiatus fiunt. χχσμχηχθί, idem quod χασματίχς, Plin. ( 631 ) χκσμχω, χχσμ&ομκι, vel χασμίομχι, hio ; (2) oscito. θύζ» χχσμωμίνη» Plato. A χχσμχ. χχσμεύμενοι, Tiom. plur. pra?s. part, med• Dor. pro χχσμίμαοι, a χασμίομχι• χάσμγ\, νις, %, hiatus, hiatio ; (2) hiatus o- ris inter oscitandum ; oscitatio, oscedo. Α χχίνο). χάσμγ,μα, χτος, το, hiatus, apertura ; (2) rictus. Α χχσμάω. χάσμνισις, εοις, r„ oscitatio. χχσμψί'εω, oscito; (2) versus facio cum hiatu, i. e. concursio vocalium sine eli- sione. Ab φΐη. χχσμώΖτις, εος, b χχι *i, oscitator, qui fre- quenter oscitat. Α χάσμχ. χχσμωΐία, ας, f>, oscitantia ; (2) hiatus in vers'ibus, seu consuetudo hiatus in ver- sus admittendi. Ab eod. χασσάμενον, ace. sing. aor. 1. part. med. Poet, pro χχσίμενον, a χάζαι. χχσώμεσβχ, 1• plur. a. 1. conj. med. Dor. pro χασώμεθχ. χχτ'ενσιν, dat. plur. part, prass. act. cum v, a χατίο)• χίτίξων, et aliorum, gen. plur. Dor. pro χχι ίτίξοιν, gen. pi. ab 'ίτεξΟί• χχτεύω, idem quod . ΧΔΤΕ'Ω, ω, egeo, indigeo ; (2) desidero, cupio, percupio. Μίγχ hi ΰμωε; χονήχ* σιν Άντίχ δεσποινίς ^φχσθχι, Odyss. 15, 375. ΤΙχντες hi &εων χατ'εχσ' ανθξοχτοι, ib. 3, 48- Hinc χχτΐί,ω, idem. Ού β"5 χχτίζων, Sst/j' αιχζ S -ξοτΥΐλχτεΊ, Eur. Her. 465. &ίτις νύ τι σεϊο χχτίζει, II• 18, 392. χχτις, ίδσς, Μ, indigentia seu usus ; (2) de- siderium, cupiditas. Α χχτεω. χχτος, εος, το, idem. χχυλιόδχς, οντος, Ό χα) %, exsertos dentes habens ; (2) ipse dens exsertus, Aristoi. Hist. An. 4. in fine. Ex χχλχω et b- χαυλιούων, b, idem et ab eod. χχύνχξ, χχος, b, homo tumida et inani in- flatus superbia. Α χάννος. Unde χχννιάζω, decipio, in errorem induco. χαυνολόγος, β, qui χαύνως loquitur, futilis, levis, Steph. χαυνοτοιος, b, inani ac tumida inflans su- perbia, seu de nomine, qui facit ea qua? χαύνχ sunt, Steph. χχυνοτολίτνς, b, civis elatus, et stulta su- perbia inflatus, Ar. χαυν'οτξαιχτος, b, exoletus, pathicus. X AY~N02, m ov, laxus, fungosus, mollis ; (2) inflatus, tumidus, superbus, futilis, levis, negligens, Gl. Vet. laxus, lentus : Nic. Th. 897. Hinc χαυνότΥ,ς, τιτος, ν, fungositas, laxitas ; (2) q. d. fluxitas, levitas ; (3) stolida et tu- mida superbia, inanis ventosaque ambi- tio. ©ξύψεαις ΰιάχλεος χα) χχυνότΥ,τος* Plut. in Alcibiad. cap. 6. χαννόω, ω, fut. oiiriu.tlaxum fungosumque reddo, laxo et aperio, Gl. V. laxo, lento ; (2) inflo, stolide superbum reddo ; χχννό• ομχι, magnifice de me sentio, insolesco. χχύνως, adv. laxe. Α χχννος. χαύνωσις, (ως, ■/), laxatio, laxitas, Gl. V, χαυνωτιχος, yi, ov, vim habens laxum efBci- endi. Α χαυνόω. χαυωνχς, placentas, Jerem. 7, 18. legitur et χαυωνχς. XA'il, hio; (2) vacuus sum; (3) capio, Rob. χίαι, a. 1. inf. act. pro χϊϋσαι, a χίω. χεχσθχι, fundere, aor. 1. med. inf. verbi χίω, Soph. (Ed. Col. 477. χεδξοχα, ων, τα, legumina. Α χεδξωψ. χ&ξοπώΐ7ΐς, εος, b χα) ϋ„ leguminibus simi- hs. A ΧΕ'ΔΡΩ-ψ-, οπός, b, legumen, Gl. V. χίει, 3. sing, prass. inds act. verbi χίω. χεζανάγχΥΐ, i, emplastrum, seu unguen- turn, quicquid affert cacandi necessita- tem, Gorr. χεζγ,τιάω, idem quod χεσείοι. ΧΕ'ΖΩ, f. ίσω, caco, ventrisonusdepono; p. med. χίχοΐα ; χεχεσμίνος, perf. pass, part. χν.α., Ζς, τι, sive χειγι, γ,ς, y„ latibulum ser- , pentis, inpr. in hiatu terra?, i/. 22, 93^ Αίγεται hi χυξ'ιως χεια y\ χχτχΰυσις tS οφεως, Moschopul. a-egi σχεδων, pag. 149. Α χείω. χειλάξίον, u, το, labellum, Gl. Vet. Dimi a χείλος. χειλεο -if, dat. plur. cum v, a χείλος. ΧΕΙ ΧΕΙ ΧΕΙ χίιλίύω, ΐ. ίύα•ω, Idem quod χμλόω. χαλοτοτίω, avide bibo, ut labia proluatttur. Virgil, pleno se proluit auro, Anthol. ΧΕΓΑ02, εος, to, labrum, labium; (2) sermo ; (3) littus seu ora maris. χιιλος, pro χελος, Eust. χαλοζ-ξόφιον, », το, instrumenti genus, quo labra intorquebant, Synes. χειλόω, ω, f. ώσω. labro circumdo, labrum in ambitum duco. Α χεϊλος. χειλών, ωνος, ό, labeo ; (2) piscis. Ab eod. χειλωτνξ, pro χιλωττιξ, Hes. XEI~MA, οίτβί, το, hiems, tempestas. χαμχΰ'.ύω, f. είχτω, hiemo, hiemem traduco. Α χειμάς. χειμά^ιον, u, το, hibernaculum ; χαμάΰιχ, hiberna, Gl. V. Ab eod. χειμχΐιος, ν, Ό xx) ϋ), hibernus, ad hiber- nandum accommodatus. Ab eod. χειμάζω, f• άσω, hiberno, hiemo, hiemem traduco ; (2) tempestate jacto seu vexo ; (3) molestia afficio ; χειμάζομαι, tempes- tate agitor ; χειμασβεις, agitatus tempes- tate, part. a. 1. pass. Χειμάζω δ' εν χοί- λοις αντζβις, Arist. Αν. 1102. "Η ττις πίτ λεως χειμαζόμενης άξχων χχτχδωξοΰοχεΤ- ται, id. Ran. 360. " Αλλγι δ* εν τνχγι χει- μάζομαι, Eur. Hipp. 319. "Ολζος χει- μάζετα^, id. Ion. 1001. ΎαΊς'σαϊς άτει- λαϊς, αϊ; εχειμάσθγιν τότε, Soph. Ant. 397 Α χεΊμα- Unde χειμαίνω, hiemo, saevio, de tempestate; (2) iluctuare facio ; χειμαίνατθαι, fluctuare. Έν πυξ) δέ $ξνΐνω χοξίχ ζεΊ, εν πυξ)•ΰ' χυαι Φαγοϊ χειμχίνοντος, Theocr. 9, 20. Φβ ζω δ' & χεχείμχνται φξίνες, Bind. Pyth. 9, χΐιμαμύνα, vis, ή, hiemis injuriam arcens ; (2) lama crassior. Ex άμύνω. χείμαξο;, v. ό, paxillus seu clavus ligneus sub carina fixus,-quo exempto defluit sentina. Ex χέϊμα et βίοι. Unde χείμαρρο;, et χαμχρρας, u, β, torrens. Hinc χειμάρρω, gen. sing. Dor. pro χειμάρρν. χιιμχρρώΰικ, εο;, 6 xxi τ), torrenti similis. χειμχς, xho;, υ), tempus hibernum, hiems. A xtiu.». χειμχσιχ, ας, τ), hibernatio, hiematio, hie- mis traductio ; (2) procella, tempestas. Α χειμάζω. χειμχσ-χεω, ω, f. y,tra, hibernis exercitatio- nibus occupor, hieme exerceor. Ex άσ- χ'εω• χίίμχς-ζίν, », το, vestis hiemalis. Α χει• μχζω. χαμχτίζω, tempestate jacto seu vexo. A " χεϊμχ- Unde χαμχω, ω, frigore hiberno infestor. χειμεθκιάω, ω, sum perniosus. A χείμίθλον, u, το, pernio, morbus a frigore, " Gl. V. pernium. Ex χεϊμα et 3-λάω. χειαίξίζω, hiberno, hiemo, hiemem tradu- co. Α χαμίξίος. χειμεξίνος, ■>,, ov, hiemalis, hibernus ; χειμε- ξίνν, T»ortr„ D bruma, Gl. V. A χει μα. χΐιμ,ίξίοι, u, ο χχι Ϋ), et χειμίξιος, ίχ, ιον, nimbosus ; dicitur et de animi pertur- bationibus. Ab eod. χιιμίτλη, vjj, Ϋ), ulcus ex frigore. Α χίϊμχ. χειμ'ετλιάω, pernionibus laboro manus pe- desve hiberno frigore exulceratos ha- beo. A χείμετλον, u, το, idem quod χε'ιμεθλον. χειμίω, ω, idem quod χειμάω- χιιμί-/), 'h. hibernum frigus, vel sitnpl. fri- gus, Gal. χαμοβνν,ς, ίίτβί, o, hiemale frigore enectus. Ex χίΤμχ et Β-νηο-χω. χΐιμοιτποξί hieme semino. A χιιμόσποξο;, u, β xxl yi, hieme satus ; ver μοιτνόξος, hieme sementem faciens. Ex χίϊμχ et (Γΐηίξω• χίιμοφυγίω, ω, hiemem vito seu fugio, Suic. Ex χίϊμχ et φίύγω. χαμών, Ζνος, Ό, niems.bruma, Ph. (2) tem- pestas, Ph. Α χίϊμχ. χίίμωνότυποί, ov, hibernus, vehemens, de vento. χιϊοί, ν, ο, prodigus, Rob. Α χιίω• Xiiwri, fundunt, 3. plur. prass. indie, act. Poet, pro χία<η. ΧΕΓΡ, χίΐ*ος, -h, manus, palma; in ele- phantis, proboscis ; in aliis, pedes anteri- ores, quibus res arripere, et comprehen- dere solent; (2) scriptura, chirographum; (3) opes, copise, exercitus ; (4) in janua, βχΚχνο;•, (5) χίϊςα, de pugnantibus ; ut£ V χίξα-ιιι κτίχτανί, in praalio interfecit ; I» %ig, qui caminum in- cendit ad facienda opera, opifex sedenta- rius. ΕχχύξβίβχναυοΌς. χίΐξβζχξνς, ίο;, ό χχι ή, pondere suo ma- num gravans, ponderosus. Ex χύζ et βάζος. χίΐξόζιος, a, et χαζοζίωτος, a, ο χχι 7), ma- nibus, i. e. manuum labore, vivens. Ex χίι» et βίος, vel βιωτός. χίίξοζλτιμάομχι, manibus lev.iter premo et contrecto mammas, Luc. χίίξοζλτ-,μχτχ, vel -ζλτιτα, τα, manipuli, Suid. χιίξοζολίω, manu jacio. Ex χύξ et βχλλω. χίΐξόζολϋν, vel χίξόζολον, ft, το, manipulus, χϋξοζοο-χος, idem quod χαζόζιος, Steph. χίΐζοζξώς, ωτος, Ό, manum arrodens seu at- terens. Α βιζξώα-χω. χίίξογχ^ωξ, οξος, ό χα) τ\, qui manu victum quaerit. Ex χύξ et γχ^τίζ- χιίξογονία, i), Proserpinae cognomentum, Hes. χίίξογξαφίω, ω, chirographo caveo vel pro- mitto, aliquid mea manu scribo. A * χϋξόγξαφον, n, το, chirographum, cautio manu alicujus scripta. Ex χύξ et γξά• φω• χίίξοίάϊχτος, ό χα) i), manu seu manibus caesus, i. e. interfectus. Ex χύξ et δ«'/'- χίΐ£οδί4ζτίω, Si, f. τ)<τω, manu ostendo. A ( 635 ) χιΐξίώίίχτος, », ο χα) 7), manu ostensus, ma- nifestus. Ex χύξ et Ιύχννμι. χίΐξόΐία-μος, ν, β, manica, copula, Gl. V. χϋξόΐίτος, ό χα) i), manuleatus, ad manum usque pertinens, de tunica, Jos. χίίξοοΊ'χτις, n, i, q. d. cujus jus est in ma- nibus, i. e. in manuum robore, qui jus robore suo, s. potentia sua metitur. Ex χύξ et hxY). Xtijohoo-iov, if, το, manupretium, Gl. Vet. Ex χύξ, et δόβ-<ί • χιίξοδοτος, η, ό χα) τ), manu datus : (2) qui sine usura datur. Ex χύξ et ΰί'Ζωμι. χίίξοΰξχχων, οντος, τ). Epith. Furiaj, quia flagellum e serpentibus tortum gerit. χίίξοδξόπος, 6 xx) 7), qui manu decerpit, non falce, Nic. Th. 652. χίίξοίξχττ-,ς, idem quod χίΐξχξγος, Hes. χίίξοτιΰ'/,ς, ιος, ό χα) ν], tractabilis, mansue- tus, cicur. Χίίξοί,ΰας οφ;ις, Plut. in A- lex. cap. 2. Ex χύξ et ?,θος. χίίξοθίο-.ία, ας, τι, manuum impositio, Ph. gestus, rei tractatio, quas fit manu, v. c. instrumenti musici. Ex χύξ et Μσις. χίίξοθίτίω, ω, f. fan, manus impono, manu tracto. Ex χύξ et τ'ώ^μι. χίίξοθτίχτι, ή, chirotheca, q. d. manus re- positorium, Steph. χίίξοχχλαθίσ-χος, saltationis quoddam ge- nus, Cam. Poll. χίΐξόχμτιτος, it, 6 xx) 7), manu laboratus, vel elaboratus; (2) manu factus. Ex χύξ et χχμνω. χαξοχοπύο-Οω, 3. sing, praes. imperat. med. contr. pro χίίξοχοττύο-θωι a χαξοχοτίω. χίίξοχοπίω, ω, f. τ]ιτω, manum abscindo vel amputo. Ex χύξ et χίττω- χίίξοχξχα-ϊχ, ας, τ), manuum consertio. Ex χύξ et χξχα-ις, tnixtio. χίίξοχξατία, ας, τ), manuum potentia seu potestas ; (2) potentia, quaa usurpatur ab iis, qui viribus plus pollent Οΰχίτι xo- λιτί'ιαν, άλλα χ'.ίξοχξχτίχν χα) β'ιαν, Ap- pian. Bell. Civil. 1. Ex χύς et χξάτος. Hinc χίίξοχξατιχος, τ), ov, ad χίίξοχξχτίαν perti- nens ; (2) qualis est χίίξοχξατΊαν exer- centium. χίίξοχτΰπος, αν, manu strepens, de musico, citharam v. c. pulsante. χϋξολάζις, /δοί, τ), stivas pars curva, cui manum inserit arator. Ex λαμζχνω. χϋξόμχχτξον, χ, ό, q. d. manuum absterso- rium, linteolum ad abstergendas manus, mantile, mappa. Ex χύξ et μάσσω- χίίξομχντύα, ας, τ), divinatio ex inspectio- ne manuum. Ex χύξ et μαντεία. χϋξομάντΫΐς, », β, idem quod χιΐξόμαντις, ιως, ό χα) τ), ex manuum in. spectione divinans. χίίξομάχος, a, e χα) 7), manibus pugnans. Ex χίΐξ et μάχη. χίίξομύλτι, τ), idem quod seq. Xen. χείξόμυλον, u, το, mola manuaria. Έχμύ* λΐ). χίίξομύλων, ωνος, τ), idem et ex iisd. χίΐξόνιττξον, α, το. pelvis, in qua manus ab- luuntur ; pelluvium, Gl. V. (2) manuum ablutio seu lotio. Ex χύξ et νίπτ°ο». χίίξονομίω, ω, f. τ\ιτω, manus certa lege mo- tito, concinnos gestus edo, Gl. V. gesti- culor. χιίξονομία, ας, τ), gesticulatio ; (2) saltatio gesticulatoria. χείξονομιχος, τ), ov, ad chironomiam perti. nens, Steph. χαξονόμ,ος, n, xa) $, qui certa lege manus motitat, gesticulator ; (2) scissor, i. e. qui opsonia conscindit. Ex χύξ et νίμω. χίΐξόνως, adv. deterius. Α χείξων. χείξοπ'είτι, τις, τ), manuum vinculum. χείξόιεϊον, α, το, manica ferrea. χεΐξοπλγι$γ,ς, εος, ό χα) τ), manum implens, tarn magnus multusque, ut manum im- pleat, Gl. Vet. corpulentus ; χείξονλτιβίς» manupletium. Ex χε)ξ et τλίιθω. χίίξονλΥίθιχϊος, 6 χα) υ), idem quod χείξο^λν^• 6>,ς, Theophr. χεΐξό•χλγιχτος, vide χεξόπληχτος, Soph. χείξοτοιίομχι, ΐίμχι, manu facio. Αυτή πξθ( χϋτΫ]ς, χεΐζοποιε7τχι τάδε, Soph. Trach, 907. Unde χείξοποίτιτος, ν, ο χ») ή, manu factus, arti- hcio humano factus aut structus, Gl. V. χείξοτΰΐΥίτος, manufactus. χεΐξο<χοΐγ,τως, adv. manus artificio. χείξοπόνΥίτος, *, ό χ») τ), manu elaboratus. χείξοπονία, as, ν), festura opificum. A mm* ΧΕΙ ΧΕΜ ΧΕΡ χιΐξόπχς, vide χΐξόκχς, Stepk. χιίξοο-βγ,ξίον, το, manus ferrea, Tkuc. χείξοο-χοηχος, '>„ ov, ad chiroscopi artem pertinens. A %ίΐξα<τζότο:, χ, ο xai τι, manus seu manuum " inspector, ut ex iis divinet ; (2) qui subla- tas suffragiis ferendis manus numerat. χνξόιτοφοί, χ, ο χα) γ), q. d. manu sapiens gesticulator, saltator. χείξοτίνων, οντος, b χα) r„ qui manibus est nervosis. χίΐξότ'ξος, α, ov, deterior. Vox Poet. χείξίηυχτβς, ov, manu factus. Α τΐύχω. χίίξοτίχνίαι, ω, fut. γ.σω, manu artem ali- quain conficio, opifex sum. Α χιίξοτίχ- vr,;. Hinc χείξ οτίχνγ : μα, ατός, το, opus manu factum. χίίξοτίχνγ,ς, χ, b, opifex. Α τίχνιη. χϋξοπχνία, ας, ν), opificium, artificium manu factum. Ex iisd. χιίξοτιχνιχος, chirurgicus, vel ipse artifex, Ar. χείξοτιχνιχως, adv. manus artificio, vel more eorum qui manu opera conficiunt. χείξοτίχνως, adv. idem, Steph. χΐΐξότμγ,τοί, χ, b xa) %, manibus excisus. χίίξο-οήω, manum protendo et attollo, " per suffragia creo, protensa manu eligo ; Ph. χιίξοτονίι, nuncupat, creat,; χείξοτο- νγ,α-αί, creare, Ph. aor. 1. inf. act. χιίξο- τοννβύς, designatus, Ph. aor. 1. part. pass, ίχαξοτόνχν, creabant, Ph. imperf. act. χιχείξοτονν,μίνος, designatus, Ph. p. part. pass. E; τχτονί y' ίχίίξοτόν/ίσαν οι .She/, Arist. Αν. ΙοΠ. "Ινα τν,ς ίξχγ,ς, ν,ν α«τι χιχίίξοτόνν,μαι, σνμζχλοκτιν άτά- σαις ΰμιν χξτ,σωμαι, id• Cone. 516. Έ- χεΐξοτόνγ,ο~αν γάζ μί, Ach. 604. Ex χύξ et τείνω• χιίξοτονητίον, porrigenda? sunt manus, Ar. χίίξοτοΥΥίττ,ί, χ, ο, creator, Gl. Vet. nun- cupator, qui designat. Α χιίξοτονίω. Unde χίΐξβτον/ιτ»ί, η, h, suffragiis creatus et con- stitutus. χειροτονία, ας, ι), creatio, ordinatio, nuncu- patio ; (2) suffragium, Ph. χείξοτίνος, seu χείξότονος, b χα) r„ Epith. precum, quae sublatis manibus fiunt. A TlivO). χίίξοτξίζίω, ω, f. ν,ιτω, manu frico, Ph. χει- ξοτξίζά, ruspinat. Ex χύ* et τξίζω. χίίξοτξίζί^ι, r„ exercitatio, Hipp. χείξχν, praas. inf. act. pro χιι^όιιν, a χείξόω. χίΐξΧξγία, ω, fut. ν,σω, manibus operor seu . opus facio, operor. Α χείξχξγός. Hinc χα^ξ'/κμα, ατός, το, opus manu factum, opilicium. χείζχξγία, ας, %, actio vel operatio, qua? fit manibus ; (unde ap. Cic. de vi, Ern.) (2) curatio, quam adhibet chirurgus. Ab eod. Hinc χαξϋξ'/ίχοί, i;, bv, qui in manuum opere versatur, i. e. qui manu exercetur, seu qui manus opera indiget ; (2) chirurgi- cus, ad chirurgum pertinens. Hinc •}, χείξχξγιχν, r,;, sc. τίχν/ι, chirurgia ; ars sive scientia chirurgi. χΐΐξχξγιχως, adv. arte chirurgica. χίΐξχί'/οζ, 5, β, opifex manuarius, qui manu operator ; (2) chirurgus, qui manus me- dicas alicui adfert. Ex χύξ et Igyov• χείξόχωλος, b xai r„ manu debilis seu man- cus. χίΐξόω, ω, et χίΐξόομαι, χμαι, tracto ; (2) manu supero, vel manibus superatum capio, in potestatem redigo, subigo, do- mo. Αάμοί,τξα τν,ν εμ' /iv χϋξώσομαι Έ- Xivyv, Eur. Tro. 862. Τά< χαλλινίχω tuV οχλω xu«aie-6,uai, id. Her. Fur. 573. Άςξάστω τγ,δί χίίξωθύί tritiyi, Soph. Trach. 1074. 'Ως ίχίΐζώθινταν νπο Ααζίία, Xen. Α χύξ. χνίύδξίον, vide χΐξύΰξίον, Staph. χίίξω, nom. pi. η. g. Att. et Ion. pro χιί- ζονα, a χιίξων, pejor. χα'ξωμα, -το, quicquid manu fit vel factum est, ut caedes, &c. Α χαεόαι. χίίξων, όνος, ο χα) r t , pejor, deterior, Conip. a χαχίς. Χα'ξΜ, ωιος, I, Chiron, Centaurus. χιΐζωνάζτΥ,;, χ, i, idem quod χαξάνχξ. χίίξαιναχτιχοί, ν), ov, opificialis. A χίίξώναξ, αχτος, ό, opifex, operarius. Ex χύξ et a.va%. Hinc χΐΐζωαξίχ, ας, r t , opificium, JEsch. Pr. 44. χιίξωνάζιοι, ro, vectigal, quod exigebatur viritim a vulgo, Aristot. χΐΐζύναον, n, ro,sive %uguia{, uboi, r), CeTl- taurium magnum, herba. A Xs/fai». Xiigaitiiov 'ίλχος, seu χίΐξώνίο», ulcus malig- num Chirone eximio medico opus ha- bens, Diosc. χιΐξώσασθαι, aor. 1. inf raed. verbi χιΐξόω. χίίξωβ-ις, ία>ς, r), subjugatio, subactio, Steph. Α χίΐξόαι. χαξωτιχος, ί;, ov, in potestatem redigens, vim redigendi in potestatem habens ; r\ χιιςωτιχτι, ap. Plat, ars augenda? rei fa- miharis, qua? fit, v. c. prasda, &c. A χιΐξόω. χιίξωτος, ο, qui subjugari seu capi possit. Ab eodem. χίία-ίται, 3. sing. fut. 1. ind. med. verbi χιίω, fut. χι',ο-ομαι, capio, capax sum ; (2) " absorbeo ; (3) fundo. OiUs δ' αμφοτί- ξοις oh χίία-ίται, Odyss. 18, 17. Ab et pro χίαι. χίλίΐον, seu χίλυον, ν, το, tegmen, vel ope- rimentum testudinis, testa, Nic. χιλίί/ς, idem quod χίλυς, Hes. χίλιδόΜος, χ, ο xai r„ hirundininus. A χίλιδών. Unde χιλώονίυς, ίως, Ό, pL χΟαΰονιϊς, pulli hirun- dinum. χΟαΰονίας, a, o, idem cum χιλιΰόνιος, no- men piscis et venti, Ath. χιλιοονώίις, hirundinum pulli, Eust. χ'.λύονίξω, f ίο-ω, hirundines iraitor garru- litate ; (2) barbare loquor ; (3J hirundini stipem colligo, circumeundo oppidano- rum axles et cantilenam canendo de hi- rundinis adventu. χΐλώόνιον, α, το, chelidonia, Plin. lib. 25. § 50. c. 8. hirundinaria, Gaza 7, 14. che- lidonium, herba; Angl. celandine or swallow-wort, Bioscor. 2, 214. Nic. Ther. 857. Theophr. (2) gemmae genus, Plin. Α χίλιΐών. χίλιδόνιος, ία, tov, vel %ιλιΰόνΐ6;, ν, b xai v\, hirundininus, hirundinarius. Ab eod. χίλώόνιο-μα, το, cantilena quam canunt οϊ χιλιΰονίζοντίς. χΟαΙονια-μος, S, β, ipsa circuitio et collectio " stipis, Steph. XiXilovis -γ,ς, S, e, qui hirundini stipem col- ligit. Α χΟαΰον'ιζα. χίλιΐώ, όος, 'h, idem quod χΟαΙων, Hes. ΧΕΛΤΔΩ'Ν, όνος, υ,, hirundo ; (2) piscis polypo similis ; (3) cavum in ungula e- quorum. χΟύζω, no, navigo, V. L. χίλισχον, το, catinus, Erot. ex Hipp. χΟΧάξΥ,ς, nomen piscis, Ml. χίλυΰξος. t/, i, testudo marina seu aquati- ca. Ex γίλνς et 'u$u°- χίλύχλονος, lyrae modo sonans. χίλννάξίΐν, irridere, Hes. χίλυνί^Υ,ς, b, magnum et crassum habens labrum, Steph. χιλύνιον, ss, το, et xOXvti, TjSi t> labrum, la- bium. Α χΐίλος. χιλυνοΐδΥ,ς, idem quod χύ•ανΐ&γ,ς, Eust. ΧΕ'ΛΎΣ» νος, yi, testudo, animal durissi- mas testa? ; (2) testudo^ i. e. instrumen- tum musicum ; (3) pectus, quia testudini simile est. χιλΰσχιον, u, το, sicca tussicula, Hipp. χίλυο-μα., ατός, το, assamentum, quod pos- tremum clavis subscernitur carinas et adfigitur, ne atteratur frangaturve, quum navis subducitur. A χιλύω, χίλνο-σω et χίΧίσσομαι, expectoro, tussio,"screo. Κλύδωνα χίλύσσασα, Lye. 727. Έγ,ξα h' ϊπιλίξων ολο% χιλί>ο~σίται ατγ>, Nic. ΑΙ. 81. Vox Lacon. χιλων, inugilis quajdam species, Ath. al. pro χίλώνη. χίλωνάξίον, τ«» Ditn. a χίΧύνΥΐ, ν,ς, yi, testudo ; (2) testudo, i. e. continuata series scutorum, sensim cur- vata in modum testudinis ; (3) machina qua veteres in expugnandis urbibus ute- bantur. Α χίλυς. χίλωνιας, insecti genus, cantharis, Hes. χιλύνιον, vel χίλώνίΐον, u, το, tegumentum testudinis ; ~{2) convexa dorsi pars, seu pars gibbosa, quae in scapulis prominet. Α χιλών*ι• χιλύνιος, et χιλωνίτν,ς, testudinarius. Unde χ'.λωνία, et χίλύ/νϊτις, λίθος, Plin. χίλαινις, /δβί» ί» musicum instrumentum, testudo j (2) limen ostii j (3) scabellum. Abeod. χ'λΰϋνοφάγοί, Ut b xai r), testudines come- dens. χίμίτλον, pro χίμίτλον, Steph, ( 636 ) %ttnt, seu χίινιοι, ν, το, avicula, coturni• cis genus in iEgypto, Ath. Xtntrat, nom. plur. part. praK. act. t g. verbi χίω. xi'ahof, το, idem quod χίξχς, Horn. χίξας, άίος, r), acervus parvorum lapi- dum, qui una tolli possunt; (2) collu- vies mista cceno et lapidibus ; 11. 21, 319. Pind. Pyth. 6, 13. ubi Schol. Xi- ξάς i?n b μιτα ιλύος xai λίθαιν συζ$ίτός• Α χιίξ. χίζίίονα, nom. pi. η. g. a χΐζίίωι, Poet, pro χίίξω». χίξίο-ο-ιν, manibus, dat. pi. Poet, et cum », pro χίξο-ϊ, a χιίς. χίξΥΪ, pejori, dat. sing. Poet, pro χίξίίονι» quod pro χιίξονί, a χιίξων. χΐξίαξαν, gen. pL Dor. pro χίβιαξΰν, a χίξΐά.ζας, η, vel a, b, qui "aliquid manu apcat et compingit, Rob. Ex χιίξ et iea>. χίξίζνξΥ,ς, ίος, b xai Ϋ), manu subactus. Ex χύξ et φύξω. χίξμα, to, lapis, telum missile, V. L. χί°μάΙιον, χ, τον lapis missilis, qui manum implet. ΧίξμαΰίΜ γα,ξ βλητο παζα σφυ- ξον οζξΐόίντι, II. 4, '518. χίξμχ-ς, άίος, υ\, idem; (2) petra, saxum; (3) lapis quilibet. Α χύξ. χ'-ξμας->,ξ, i -ξος, b, funda. Α χίξαάς. χίξνα, υ,;, ΐ, paupertas, quum quis victum manu quajrit. Α χύξ et νίω. χΐξν/,ς, νιτος, b xai ή, manu victum qua?- rens, manu se sustentans. Ex iisd. χίξνγο•ος, idem quod χίρόόνγ,<τος, Apoll. Rh. •i, 1175. χΐξνΥ,τΥ,ξ, b, idem quod χΐξνΥ,τν,ς, Man. χί°νγ,τγ,ς, χ, b, idem quod χ<ξνγ,ς, et ex iisd. Hinc χίξνΥ,τιχος, ■>„ bv, pertinens ad χι°νγ,τας , vel qualis est eorum, qui χΐξνΫ,τίς, aut χΐξνΫ]• ται, dicuntur. χΐξ νΥ,τις, /Sc?, ϋ„ manuum labore vivens. χίξνίζιον, το, idem quod χΐξόνιπτξον, Ath χίξνίζον, χ, το, malluvium, pelvis, //. 24, 304. Α χίξνιψ• χίξνιμμα, ατός, το, manuum lotio. A χΐξνιττομαι, f. ψομαι, manus, lavo; χ(ζ- νίψαντο, aor. 1. med. pro Ιχιςνί-^αντο. Χαιτών αμόι σν,ν χΐξν'ϊ^ομαι, Eur, Iph. m Taur. 623. A χέςΜ-ψ, ϊζος, ϋ„ aqua, qua abluuntur ma- nus ante cibum ; (2) lavacrum (proprie- in sacris) et ipsa manuum ablutio ; dein- de simpU sacrum sacrificium; (3) mal- luvium, aqua lustralis, Soph. (Ed. Tyr. 240. Ex χύξ et νίπτω. χΐξόζολον, vide χιΐξόζολο». χΐξοχίνως, adv. vacuis manibus, sine mu- nere. Ex χύξ^ί χίνός. χίξόνλΥιχτος, χ, b χα) ϋ), manuum planc- tus, ictus manu impactus. Χΐξόπλνχ™ txiroi, Soph. Aj. 637. Ex χλν,σσω. χίεος, manus, gen. sing. Poet, pro χιΐξόί. ' χί}όονγ,ο-ιάξω, figuram gero Cherronesi seu peninsula?, ut urbs qua? in mare porrec- ta est. Α χίρρόνΥ,ΰτος. Unde χίρόονΥ,ιτίζω, sive χΐξσ-οννο-ίξω, f. foot, idem. χερβονϋηος, ία, ιον, ad Cherronesum perti- nens, vel ex Cherroneso oriundus. χΐροονν,σιτίω, ω, peninsulam refero. A χίβρονΥ,ο-ίτνις, χ, b, idem quod χιρ'ρονΫ\σίθ(. Xih'povY,cnoihv$, ιος, b xa) y„ peninsula? simi» lis, peninsula? speciem habens. χιρρονΥ,τιύτΥ,ς , χ, b, idem quod χ%ρροΐ7ΐο*ίτης* χίρρονΥ,ο-οίιδ'/ις, vel χίξ<τονγ,σοίΐ}>γ,ς, ίος, Ό xai it, Cherronesi seu Chersonesi figuram habens. Ex χίρρόνησος et ί>£»ς. χιρξόνΥΟΌς, vel χΐξσόν/ισος, χ, r), peninsula• Ex χίρρος, sive χίξσος, et vriVe?. XE"P'P02, sive χίξο-ος, χ, b χα) y\, deser- tus incultusque, asper ; (2) subst. solura desertum; (3) terra, solum, continens. Hinc χΐξσαΊος, «/as, «7ev, terrestris, terrenus. χίξο-ύα, ας, y„ locus incultus. A χίξο-ιύω, in terram continentem vertor j (2) incultus sum, negligor. Ab eod. χίξο~)ν, manibus, dat. plur. cum v, a χι',ζ. χίξο-ινος, ίν/ι, ινον, idem quod χίξσάϊος» χίξσ-οιιΰγχ, ες, continenti similis. χίξσόθίν, adv. a littore, a terra, a continen- ti. Α χίξο-ος. χίξο-όβι, adv. in terra, in continenti χίξβ-ομανίω, ω. inculta asperitate insanio, i. e. valde desertus et incultus fio, sil- vesco ; (2) incultam naturam induo. A μαίνομαι- χίξσονίι, adv. in terram seu continentem. χίζ /rcs yri, terra inculta, Ph. χίφτος τβ>«, XHP ΧΘΟ ΧΙΒ1 Ε inculta terra, Gl. V. Χίξβ•νς $θχ$ν*ι, χχγάμνς vitas χξεών, illocatas, steriles atque incultas virgines j Soph. (Ed. Tyr. χίςσάω, ω, fiat ώτα>, desolo, efficio ut terra iiat inculta et deserta ; (2) terrain conti- nentem efficio ; χίξο-ϋται, desolatur, ex- siccatur, sterilescit; item fit continens terra. taXtimi αίτνς ix S -ίμελίων, xa) 'έως έσχατα χίξσωθτισονται, Sap. 4, 19. Ab eodem. • χίξσυδξος, χ, Ό, coluber, Ph. boa, Gl. Vet. Ex χίξσος et ΰΰςα, hydra. χίζσώίτις, εος, b xx) y), incultus ; ut χίζσώ- δεις τόποι, dumosa loca, Ph. χεξσώδες, du- mosum, Ph. Α χίξσος. χΐξύοξίον, το. Dim. a χιϊξ, Mosch. χίσ-ίίω, cacaturio. Α χέζω. χευάντων, gen. plur. aor. 1. part. act. Att. pro 3. plur. a. 1. imper. act. χενάτωσαν, verbi χίω. χϊΰίν, 3. siug. aor. 2. ind. act. Ion. et cum v, P ro 6££UE. χίύμχ, ατός, re, quod fusum, eflusum, aut diffusum fluit, flumen, Gl. V. unda, flu- entum j (2) libamen j (3; vas escarium, discus. ν Ωι ητίξΐ χεΖμχ φχείνα χχσσιτί• ςοιο ' ΑμφιδεΰίνΥ,τχι, II. 23, 561. Α χεύω. χίίισωοΊ, 3. plur. a. 1. conj. act. verbi χίω. χιύω, fundo. Αάχξυσι χίύω, Eur. El. 192. Ύύμζον δ' άμφ) πνξΥ,ν ένα χίύομίν ϊξχγχ- γόντίς, II. 7, 336. Α χίω. ΧΕΏ, proprie hio ; unde capax sum, ca- ?io; (2) fundo, effundo, diffundo; (3) iquefacio, liquo. " Atrtnrov χίασα παμ-< μιγν βογ,ν, Lye. 5. Κζΐϊνχί τ' χμζξόσιχι χίοντχι, Eur. Hipp. 751. χτιλχςγος, S, Ό χα) η, qui est velocibus vel albis ungulis. Ex χηλΫ) et χςγός. χτ,λίυμα, ατός, τ«, instrumentum suentis aliquid ; (2) ipsum opus textile vel suti- le. Α χτ,λεύω. χηλεντος, τ), bv, nexilis, plexilis, sutilis ; (2) nexus, plexus, sutus. Ab eod. χτίλεύω, f. εύσω, suo, plecto, necto. A ΧΗΛΗ\ ra, ή, forfex cancrorum; (2) un- gula bisulca et bipartita instar forficis cancri ; item ungues avium, apud Poet. (3) speculum bifurcum summa parte in- cisum, (pes caprinus, P.) (4) in sagitta •γλυφίς' (5) moles procurrens in mare ad arcendum impetum aquaj ; aggeres ; it. pilae, ejusdem usus, Em. χτίλινος, τ), ov, plexus, textus. A prase. χηλός, S, τ), area, seu arcula, capsula ; H. 16, 221. Odyss. 21, 51. Α χίω, capio. χγ,μγι, νις, τ), hiatus, oscitatio, qua? fit ore hiante ; (2) ostrei genus. Α χαίνω, seu χάω. χΫ,μωσις, ίως, τ), adfectus albi in oculo, quum illud supra nigrum eminet. Qu. a χγ,μόω, a χγ,μγι- XH Ν, χτ,νός, Ό χα) r„ anser. χτιναλώπΥ,ξ, ίχος, b, q. d. vulpanser, avis nomen, Ph. ganta. Ex χτ)ν et άλώπτιξ. χί,ναος, εία, iiov, anserinus. Α χην. χτινίλοπες, pro χγ,ναλώπεκίς, Hes. χτινεος, ία, ίον, idem quod χ^ναος. χτινίω, ω, irrideo, illudo, proprie ore hian- te et in cachinnos resoluto, Hes. Ab eod. χί,ντιμα, ατός, το, illusio, irrisio. A praac. χτ,νιδευς, ίως', b, pi. χτινιΰίΐς, pulli anserini, qu. a χτ,νις, seu χτ-,νίον. Dim. a χήν. χτινίζω, ι. ίσω, tibia cano. χτινίον, ν, το, anserculus, Dim. a χί,ν. χίνιος, ία, ιον, idem quod χγ\νίΐος. χτ,νίσχος, ν, b, anserculus, plerumque is, qui in puppi navis ad ornamentum effin- gebatur. Dim. a χγρ. X7)voQo χτ,'άζω, f. άο~ω, et χν^άσχω, vidUO, VldUUm Vel viduam reddo. Ab eod. χτίξάμζης, viduarum domus, Hes. χν\αμ)ς, ίΰος, r„ cavernula, latibulum par- vum ; (2) cava concha. Α χτχαμός. χηξαμοΰύτης, ν, ό, qui ferarum latibula su- Bit. Ex χνίξαμος et Ιύω, subeo. χτιςχμόθί», ex suis latibulis, Orph. Α χι\• ξαμός. XHPAMO'2, ν, ο χα) τ), caverna, latibu- lum, lustrum ferarum, II. 21, 495. χτίςαμων, όνος, ο, idem. χτίξάο-χω, viduo ; vide χτιξάζω. χτίξΐία, ας, ri, viduitas, vita vidua. χχξ ίϊος, vide χτίξϊίος, Ep. χτιςίυοΊς, (ως, τι, idem quod χτιξύα. A χτίξίύω, f. ίύο-ω, viduus vel vidua sum, vi- duam vitam dego ; (2) destltuor, privor, careo, egeo ; (3) viduo ; (4) vagor solita- rius. K«/ IxaQiffi ®7,μαζ xrqtuxca εν τω ο'ι'χω Άζίσο-αλωμ τν α$ίλφ$ αΰττ,ς, 2 Sam. 13, 20^ Ύα ίγχύμια χαθνς χτίζίύίΐ μίτα το ir\i7fov, Longin. 8. ^Ανδ^ών χτ\- ίύίΐ, βόίτχίΐ δ!" τί μτιχάδχς αίγας, Od. 9, ά χτίζος. ί χν,ξΥ,'ϊος, 'ία, ϊον, viduus ; (2) inordinatus, ΧΗ~Ρ02, χί,ζα, χτίξον, viduus, orbus, in- digens. χγΐξοσύι /ri, τις, τ\, viduitas. Α χΥ,ξρς• χτίξόω, ω, fut. ώσω, viduo, viduum reddo, orbo, privo, 11. 5, 642. ^ΑΧις ίϊ Π§<- αμα γα? εχγ)εωα•' 'Ελλάδα, Eurip. Cyc. 297. Abeod. χτίξωβ-ί, 3. sing. aor. 1•. indie, act. Ion. pro ίχΥ,ξωο-ί. χγ,ζωο-ις, ιως, τ), viduitas, cellbatus, orba- tio, desolatio. Α χγ,ξόω. χτίξω^α), ων, οι, viduarum tutores ; (2) qui propinquitate juncti generi et famili£e, hasredibus carenti, et qui succedunt, ubi nulli legitimi et propinqui hasredes sunt. 'Χ.τΐίωϊτα) hi dix χτησιν ΰατίοντο, H• 5, 138. Ab eod. χγ)τει, dat. sing, contr. pro χγ]τΰ', a χητος• χτιτύα, ας, υ,, indigentia, inopia. Α χητις. χτιτειος, ό, indigens, inopia laborans seu penuria, Horn. A χτιπνω, pro ^«Ttia;, Steph. χγ,τίζω, indigeo, deficio. A χν,τις, ίως, τ), vel χηττις, τιτος, τ), indigentia, penuria, inopia. Α χατίω. χν,τος, ίος, το, penuria, defectus ; occurrit χτίτει, dat. 'Κγ,τίΐ χαξοποΤο σελτιννις, Ara- tus, 1152. X>JT£/ χαλίνϊ χα) ήνιόχα, Jul. Imp. Hinc χΥ,τοσ-ύντι, τις, τ), idem ; (2) viduitas. χθαμχλοπτΥ,τΥΐς, a, 6, humivola, i. e. non multum a terra se attollens volatu. ICx χθαμχλος et ιπταμαί. χθχμχλος, τι, cv, humihs, depressus, non multum a terra adsurgens j Od. 9, 25. Α χχμχί. Hinc χθχμχλότΥ,ς, Τίτος, τι, humilitas,. Ph. χθαμαλόφξων, ό, humilia sapiens, Apoilin. χθαμαλόω, ω, f. ωσω, humilem reddo, solo a;quo, complano. Α χθχμαλός. ΧΘΕ ν 2, adv. heri. Hinc ό, τ), το χθ\ς, hesternus, a, um. χθίο-ινος, τ), ov, hesternus. Α χθίς. χθιζχ, adv. heri. Ab eod. χθιζον, adv. pro χθϊς, Horn. χθιζος, τ), ov, hesternus. Χθιζος \Ζνι μ%τα Ixnx, II. 1, 424. Ab eod. ΧΘΟ'Δ, idem quod χθων, al. pro χξόχ, al. χόχ. χθόϊνος, τι, ov, terreus, terrenus. A prac. χθονΥ,ξτις, ίος, ό, ν), idem quod χύόνιος• A χθων. Χθονίχ, υ., dea, Eur. χθονιχφόςος, ν, ό χχ) ή, qui in terram defer- tur. Ex χθόνιος et ς,ίξω. χθονίοιο, gen. sing. Ion. pro χθονία, a χθόνιος, ίχ, ιον, et χθόνι*ς, n, ό χχ) τι, ter- renus, terrestris ; (2) qui est alicujus re- gionis, indigena ; (3j subterraneus, mor- tuus, ad mortuos pertinens ; (4) infaus- tus ; (5) sordidus, improbus j χθόνιοι Stzo), dii .inferi, Gl. V. Αχθών. χθονόπαις, αιΰος, ό χα) τ), terra filius aut filia, terrigena. Ex χθων et πχ7ς. χθονόσλχίτος, n, i χχ) ϋ„ terra fictus. Ex χθων et πλίο~(Τω. χθονο5•ίζγ,ς, ίος, ό χα) ϋ), in terra calcatus vel depressus ; (2) terrestris, Soph. (Ed. Tyr. 309. Ex χθων et s -ίξος. χθονοτξίφτ-,ς, ίος, ο χα) υ), terra; alumnus vel alumna, Suic. Εχνβών et τξέφομαι. ΧΘ^Ν, χθωνος, τ), terra, humus, Ph. tel- lus. χιχ, ας, τ), latebra. Α χαά. χιχζω, fut. άσω, noto figura liters X, qua est nota versus aut loci spurii, vel ali- us vitii, &c. (2) decusso, Gl. V. χιχξίΐν* decussare. A ^Tlitera. χΊχσμχ, ατός, το, figura decussis, signum X. A praec. χιχο•μος, S, i, decussatio ; (2) notatio loci in scriptore aliquo litera X ; (3) Figura Gramm. cum duo verba respondentia duobus prioribus inverso ordine ponun- tur, ut primum quarto, secundum tertio respondeat. Α χιάζω. Unde χιχτός, τ), ov, decussationis forrnam ha- bens. ΧΙ'ΔΡΟΝ, ν, το, plur. χίίξχ, ων, novella tritici gr-ana. χιλίύω, sagino ; (2) pascor, depascor. 'Aej- γο) Ίπποι χιλνύνσι, Nicand. Theriac. 636. A xi\r t . χιλΫ), %ς, -ή, materia esculenta. Α χιλός. χίλια, ων, τά, mille. χιλιάχις, milliest A prase. χιλίανίξος, ov, mille hominibus constans. χιλιαξχίω, ω, f. γ,σω, mille viris seu multi- bus praesum j sum tribunus militaris. A χιλιάξχος. χιλιάξχτ;;, n, ό, qui mille viris prasest, mille militum tribunus, tribunus. Ex χίλιοι et χξχτι. Hinc χιλιχξχίχ, ας, υ), imperium in mille viros, prasfectura mille virorum seu militum, Ph. tribunatus. χιλίχξχος, u, a, idem quod χιλιάξχτις, Ph. χιλιάς, ados, ό, mille, numerus millenarius. Α χίλιοι. χίλιαζα), ων, e/, millenarii, seu milliarii, qui Christum in terras reducem cum suis ante mundi interitum mille annos regnaturum credunt Α χιλιχς. χιλιίττις, g, ό, et χιλίίττ,ς, ίος, ό χα) ί, mille annorum. Ex χίλιοι et ϊτος. χιλιετία, τ\, mille anni, Ar. χιλιοΰύναμος, herba, mille virtutibus pra?- dita, polemonia, al philetajria, Diosc. Plin. ΧΙ'ΛΙΟΙ, αι, a, mille. χιλιόκωμος, u, Ό xx) y), mille vicos seu pa- gos habens. Ex χίλιοι et χώμνι. χιλιόμζτι, τις, υ), sacrificium ex mille bo- bus, seu aliis animantibus. Ex χίλιοι et βχς- χιλιόνχυς, mille instructus navibus, Eur. χιλιονχύςΌλος, classis mille navium, Strab. χιλιονχύττις, mille nautas habens, Eur. χιλιόπχλχι, adv. jamdudum, ante longum tempus. χιλιοπλάο-ιος, ία, ιον, millecuplex ; (2) mil- lies auctus. χιλιοτλασίως, adv. millies. χιλιόπας , οδός, ό χχ) ή, millipeda, Gl. Vet. χιλιος, τ), ov, millesimvis. Α χίλιοι. χίλιους, τ), ov, idem, Steph. χιλιοί-νς, ύος, ή, millesima pars ; (2) cohors millenaria, mille virij (3) millenarius numerus. Ab eod. χιλιοτάλχντος, ν, i xx) 7), mille valens ta- lenta, mille constans talentis. Α τά- λχντον. χιλιοφόζος, ν, ό χχ) τ), mille amphoras ca- piens, Epitheton navis. Ex χίλιοι et <ρί- ξω. χιλιόω, mille drachmis mulcto. Α χίλιοι. χιλίωξος, a, b, mille annorum tempus. Ex χίλιοι et ωξα, tempus. ΧΙΛΟ' 2, 5, b, pabulum, Gl. Vet. farrago ; item alii fructus, quibus vescuntur homi- nes ; alimonia, cibus. χιλόω, ω, fut. ώσω, pasco, pabulum praebeo, Xen. Α χιλός. χιλωτν,ζ, Υ,ξος, b, fiscella pabulo plena, qua? equi capiti appenditur. A praec. χιμάδιος, ν, b χα) τ), pro χειμαδιό;, Hes. χιΐίάζω, pro γίιμάζω, Hes. χιμχΐξχ, ας, τ/, capra, Gl. Vet. In fabulis, chimaera, monstrosa quaxlam bestia. Ή δ' χς' Iriv &ε7ον γίνος, »δ' άνθξώπων, Τίξόσθί λέων, οπιθΐν δε %ζάκων, μεσοΎΐ δέ χίμαιρα, H. 6, 181. Α χίμχξος- χιμχίζοζάττ,ς, n, ό, qui capellas init ; (2) caprinis incedens pedibus, Panis Epith. Ar. χαιμχίζοκτόνος, b, chimasraa interfector, Epith. Bellerophontis, Op. Cyn. 1, 233. χιμχίξοφόνος, b xx) y), idem. χίμχξος, ν, b, caper, Gl. V. χιμάξως, ace. pi. Dor. pro χιμί^ί. ΧΛΑ χιμάω, idem quod χιιμάαι, Hes. χιμίτλτ,, τ), idem quod χίμίτλον, Diosc. χιμίτλιάω, vide χίιμίτλιάω, Steph. χίμίτλον, e, το, vide χείμιτλον, Nic. Th. 682. χιόνιος, ίχ, ΐβν, niveus, nivalis ; (2) Candi- das in modum nivis. Α χιών. χιονίζω, fut. ίσω, dealbo, niveo colore im- buo ; (2) nivibus obruo, nive conspergo, Gl. V. χιονίζίΐ, nivet; χιονιζό/Λίνος, ni- vosus, Gl. Vet. Ab eod. χιονιχος, τ), bv, niveus, Gl. V. Α χιών. χιόνινοι, τι, ov, idem, Em, χιονόζχς, αντβί, Ό, per nives gradiens. Ex χιών et βχίνω. χιονόζλγ,τος, α, β xxi τι, nive obrutus, seu conspersus, Arist. Nub. 269. Ex χιών et βλτιτός• χιονοζολίω, ω, futur. γ\σω, nivibus obruo. A χιονοζόλος, ν, β xxi τ), qui nives ccelitus mittit. Ex χιών et βάλλω, χιονόζοσχος, ov, a nive nutritus. Α βόσχω- χιονοαίν,ς, ίος, Ό xxi τι, nivem referens ; (2) niveus, candidus in modum nivis. Ex χιών et ίΐδος. χιονόιις, idem quod χιονωδτ\ς, Nic. χιονοΰςίμμων, όνος, b xxi τ), qui nive nutri- tur et alitur; (2) nivosus. Ex 3-ζίμμχ. χιονόχτΰ<χος, β xxi τ), nive sparsus. χιονίπιζΛ, τ), candidos pedes habens, pul- chra; Epith. aurora. χιονότ-ξοφος, ν, ό xxi τ], qui nivibus alitur, nivibus victitans. Ex χιών et τξίφω. χιονόχζοο;, ov, qui nivei est colotis, niveus, At a. χιονόχξως, ωτος, ο xxi τ), niveus, candidus. χίονόω, ω, nivibus obruo, nive operio ; (2) dealbo, niveo colore imbuo. Α χιών. χίονώδης, ιος, ο xxi τ), nivosus, nivalis, ni- vibus oppletus ; (2) niveus, candidus in modum nivis, albus. Ab eod. χιονάτος, τ,, ov, vel 6 xxi τ), nive obrutus, nivalis. Φύσιν χιονωτον χμιίψχς, Nairn. P. 4, 46. Α χιονόω. χιόων, ningens, nivem emittens, Hesiod. V.L. χΐζαλίος, ίχ, ίον, qui fissuras habet in ma• nibus. Α χΐζχς, pro χίΐξάς. χιςχς, vide χίΐξχς, Eust. χΐζότχς, οδοί, ο χχι τ), qui habet fissuras in pedibus. Ex χΐξχς et <τχς . ΧΙΤΩ'Ν, ωνος, β, tunica, subucula, Ph. χιτωνάειον, χιτωνισχάξίον, το, tunicula, Ερ. Steph. χιτωνίζοι, tunico, Gl. Vet. Α χιτών• χιτώνιον, ts, το, tunicula ; (2) muliebris tu- nica, Dim. a χιτών. χιτωνίσχος, is, b, tunicula, Gl. V. interula, indusium. Ab eod. χιτωνοπώλγ,ς, ss, b, sagarius, Gl. V. qui tu- nicas vendit. χιω, pro χιόω, χχξάσσω, induco, cancello, Gl. V. Ό V χπ' χξχνς ύς τελβί την •χχ- fxv χχτίχίωσίν ίχίίνγ,ν τξχγωΰίχν, Tzetz. Chil. 11, 36. a χι. Vide χιάζω. ΧΙΩ ν Ν, όνος, τι, nix. ΧΛΑ'ΖΩ, sibilo, strepo. ΧΛΑΓΝΑ, ϋί, τ), lama, palla, Gl. Vet. et χλχίνχι, paludamenta, Gl. V. χλχΊνις, τ), idem quod χλχΐνχ, Ar. χλχινοθί,ξχς, b, lsnarum Venator, ut qui in balneis insidiantur lavantium vesti- bus, Steph. χλαινϋζγιχν,, τις, τ), sagaria, Gl. V. ars con- ficiendi laenas, opificium lanarurn. Ex χλχΐνχ et ϊξγον• χλχινόω, ω, f. ώσω, lama induo aut operio ; (2) induo. Α χλχΐνχ. χλχίνωμχ, το, lama, exuvium, Ep. χλχμός, pro χλχΐνχ, Hes. χλχμνίτιφόζος, Ό, chlamydatus, Theocr. χλχμνίιον, u, το, parva chlamys, Dim. χλχμυδοειίίις, ίος, ό χχι τ), chlamydis for- mam gerens. Ex χλχμυς et ίΐΰος. χλχμυΐοποΐος, 2, β xxi ; λ, qui chlamydes conficit. Ex χλχμυς et ποιιω. χλχμυΰνξγίχ, χς, τ), ars conficiendi chla- mydes. χλχμνΰχξγιχος, τι, bv, ad chlamydes confi- ciendas pertinens. A χλχμυΐπζγίς, a. b, qui chlamydes conficit. Ex χλοίμΐ/ς et 'ϊξγον• χλχμυόοφΰξίω, ω, chlamydem gesto. Ex χλχμυς et φοξίω. χλχμνο'όω, ώ, chlamyde vestio. Α χλχ• μυς. χλχμυΰωτος, ■>,, ov, chlamydatus. A pr. ΧΛΔΜΤΧ,,ί/δβί, -h, chlamys, Gl. Vet. ΧΛΟ vestis, qua? tunica superlndui solet ; (2) paludamentum j (3) vestis quascunque militaris. χλανίΰιον, it, το, lsenula tenuior et mollior, Dim. a χλχνίς. χλχνιΙοτόΗχ, χς, τ), ars conficiendarum molliorum et pretiosarum vestium. χλχνιδοποιος, H, 6, qui easdem conficit. A ίτοιίω. χλχνώνξγΊχ, ν), idem quod χλχνίΰοποιιχ, Steph. χλχνι'Βωτος, 3, sagatus, Gl. V. Α χλχνι- Ζόω, quod est a χλχνίς. χλχνίς, ΊΙος, τι, la?na tenuior et mollior, et pretiosior, qua feminas molliores uteren- tur, Gl. V. lama. Α χλχΐνχ. χλχινιο-χίδιον, το, Dim. a χλχνίς, Em. χλχνίσχιον, n, το, idem quod χλχνίΰιον. Έα-υχοφχντίΐ ΐΛίγχξίων τχ χλχνίσχίΛ, Α• rist. Ach. 524. χλευάζω, fut. άσω, ludificor, i. e. ludo, de- rideo, irrideo, subsanno, cavillor. ' Ημχς μιν Ιχλιύχζί xxi χχτίφξόνίΐ, Luc. Toxar. ΪΙχίξων χχι χλίυάζων, Arist. Ban. 375. Α χλίυΥ,. χλιυχζ, b, idem quod χλίυχς-\ς, Poll. χλιυχσίχ, χς, τ), irrisio, illusio, cavillatio. χλιύχσμχ, το, idem. χλίυχο-μος, S, ό, idem et ab eod. χλωχ5">,ί ι »» β, illusor, irrisor. Ab eod. χλΐυχ?ιχος< idem et ab eod. Poll. χλιυχς-ιχώς, adv. illudendi causa. ΧΛΕΥΉ, sjff, -h, risus, illusio, ludibrium. χλτι^ος, pro χλιΰος, Harpocr. ΧΛΙΑΓΝΩ, f. χνω, tepefacio, modice ca- lefacio; χλιχίνομχι, tepeo, tepesco, te- pefio. 'EjEiii πυε εχας συ, χλιχνίίςσεχυ- τον, Arist. Lys. 389. 'Εχλιχινόμτ-,ν is -ωοΌ, ντξος τον Ύ,λιον, id. Cone. 64. χλ'ιχνσις, ιως, ν), id. quod χλιχξόττις, Steph. χλιχξος, ξχ, gov, tepidus. Α χλιχίνω. Hinc χλιχξότης, Υ,τος, τ), tepor, tepiditas, Gloss. Vet. χλίχο-μχ, το, fomentum, seu medicamen- tum tepidum, Hipp. χλιίχινω, idem quod χλώχω. χλιΐχίο-ι, deliciis, dat. plur. Ion. pro •χλι• δ«7ί. χλιΐ&νος , τ), ov, delicatus ; (2) luxuriosus. Α χλώτ). χλιΰχνόο-φΰξος, ν, β χχι τ\, teneras et deli- catas pedum plantas habens, tenellos ha- bens pedes, pulcher. Α σ-φυξόν- χλιίχνως, adv. delicate, molliter ; (2) luxu- riose. Α χλιΰχνός. χλιΰχω, ω, luxui deditus sum, in deliciis vi- vo, sum delicatus. Έφ' όϊσι νυν χλιΐχς, Soph. El. 362. ; Α χλώ*,. χλΊΙιιος, ux, ov, mollis, delicatus, luxurio- sus. Ab eod. χλιΐίι. Us, τ], deliciffi,luxus; (2) effeminata mollities ; (3) vestis delicata, qua uti so- lent homines luxui dediti ; χλιΰχϊ, a- pud Soph, gemma* aut uniones, Em. A χλίω• χλίΰτιμα, χτος, το, luxus, delicise ; (2) id, quo luxuriamur. Α χλώχω• χλΐίος, ίος, το, idem et ab eod. ΧΛΙ'Δ02, ν, b, cumulus seu acervus la- pidum, excrementorum, et similium, quae fluvius aut torrens unum in locum convehit. χλιΐών, ωνος, ί, brachiale, monile. A χλίω• χλιΰωνόχνς, qui circum pedes habet νλώω- νχς, i. e. ornamenta luxuriosa, Hes. χλιγνχς, aor. 1. part. act. Att. pro χλιχνχς, a χλιχίνω. χλιόας, idem quod χλιχξος, Nic. ΧΛΓΩ, deliciis frango,luxu effemino. ΧΛΟ'Α, χς, χλότι, et χλοί'Α, τις, τ), herba vi- rens, gramen, vel viride germen, Gl. V.. χλότι, viriditas, herba, gramen, muscus, farrago ; folia ; (2) Cereris Epith. χλοχξω, fut. άο-ω, viridis sum, vireo. A χλόχ. . χλοχνθτις, ίος, b χχι τι, virescens. Ex χλόχ et χνθος. χλόχσμχ, χτος, το, viror. Α χλοάξω. χλοχυγν,ς, ίος, b χχ) τ), virore nitens ; (2) virentium splendorem referens. Ex χλόχ et χυγτ\. χλοάω, ω, idem quod χλοάζω. χλοίξος, ςά, ξον. virenti gramini similis, herbaceus, viridis, pubescens, florens, Gl. IVet. χλοίξον, viride, glaucum, virens; χλοεξοίς, frondentibus, Ph. Α χλότι- χληροτξόφος, »» ό xxi τ), aiens herbosa seu (638 ) XNO virentia, in quo virentia proveniunt ; at χλοεξότξοφος, herbis pastus. Ex τξίφω. χλοίξω, viridis, gen. sing. Dor. pro χλοίζ?. χλοιύντ,ς, pro quo χλίν^ς, Horn. χλοτ%χφος, st, b xxi τ\, coloris herbidi seu graminei, viridis. ΧλοΫ)ξχφος χξοίί), Α• ret. Ex χλόη et βάστω. χλοτιχομίω, nerbesco, vireo. Α χόμη. χλοτ,ξος, χ, bv, idem quod χλοίξός. χλοτιτόχος, ν, b xxi τ\, q. d. herbam viren- tem pariens, herba vestitus. Α τ/«τω. χλοτ,φοξίω, ω, fut. νμτω, herbam seu gra- men viride fero, vel herbesco, seu her- basco. A χλοτιφόξος, ν, b xxi y), viridem herbam seu viridia gramina ferens. Νοτί? ίτίζχετχι γχίχς χλοτ,φόξϋ, Eur. Ph. 650. Α φί^ω. χλοιάω, ώ, idem quod χλοάω• χλοι"Βάω, pro χλίΰάω, Hes. χλοιώΐτ,ς, %ος, Ό xxi τ), virenti gramini si- milis, herbaceus, viridis, vel ex virore pallescens. Α χλοίτι, pro χλότι, S• χλόχ. χλοόχχξτος, n, b xxi τ), cujus fructus viret. χλοόμοςφος, ov, herba? colorem habens. A χλοοτοιεω, herbam produco. χλόος, contr. χλνς, b, viror ; (2) pallor. A χλόχ. χλννάζομχι, f άο-ομχι, quiritor, lamentor. χλύναος, i'tx, uov, aprugnusj (2) suillus, porcinus. A XAOY'NHS, », Ό, in virente gramine Cu- bans ; unde (2) agrestis ; (3) aper. χλννος, 5, b, dicitur aurum, ob pallorem. χλοώΐ^ς, ίος, ό xxi τ), virenti gramini simi- lis ; (2) herbaceus, herbidus, viridis. A χλόχ. χλΰνις, τ\, insidia?, P. exuberantia, H. tes- tium exsectio, Stanl. JEsch. χλωξάζω, viridi pascor gramine, Gal. A χλωξός. Hinc χλώξχσ-μχ, χτος, το, viror ; (2) pallor. χλωζχίνω, viridem reddo, Gl. V. χλωξχίνα, viret ; χλωξχίνομχι, vireo, Gl. V. Soph. χλωξχνθίω, virens floreo, Hes. χλωξχύχην, b, τ), collum viride habens ; E~ pith, lusciniae, Sim. χλωςείον, seu χλωζίον, ts, το, quoddam ani- mal, Suid. a colore. χλωξίυς, ίως, b, avis, dicta a colore ; (2) lu- teus. Α χλωμός. χλωξτίϊς, '/δίί, r), virens, viridis ; (2) lusci- na. Ab eod. χλωξίχο-ις,^ ίως, τ\, viror ; (2) pallor. Quasi a χλωξιάω. χλωξίζω, f. foot, viridis sum, vireo, Gl. V. virido. Κοιλχϊος χλωςιξύσχς, Lev. 14, 37. Χλωξις, ίίος, τ), Chloris, dea florum ; (2) luscinia, quoniam vere, quum omnia vi- rent, apparet. χλωξίττις, e, Ό, viridans, virens ; (2) gem- ma. χλαίξίων, avis nomen, a colore, vireo, Gaz. χλωξόχομος, b, qui viridi coma est, Ep. χλωξοποιος, bv, viride reddens. Ex iisd- χλωςός, ξχ, gov, vixens, herbidus, virens in modum ger-minum recens ex planta ger- minantium; unde (2) recens, ut τυ^ός χλωξός, caseus recens ; (3) mollis, tener ; (4) vigens, vividus; ut γόνυ χλαξίν, Theoc. Id. 14, 70. (5) pallidus, flavus ; (6) pallidum faciens. Α χλοίξός. χλωξοο-χυξχ, viridis lacerta, Sch. Theoc. χλωξότΥ,ς, Τίτος, τ), viriditas, viror ; (2) pal- liditas, pallor. Α χλ-ωξός. χλωξοφχγίω, ω, virentibus herbis vescor Hipp. χνχΰμχ, χτος, το, quod carpitur et catillo- num more deglutitur. Α χνχύω. χνχυμάτιον, ν, το, Dim. a χνχΰμχ, Ath. ex Ar. bv, catillo, gulosus. Ab eod. χύσω, carpo, vellico ; (2) ca- tillonum more voro et deglutio. χνοάζω, et χνοάω, f. άσω, lanugine obsitus sum. Α χνόος. χνότι, νις, τ), strepitus ; (2) fistulas rotae, cui axis immittitur ; interdum et ipsa axis extrema pars, quae modiolo inseritur. Χνβ<χ< τχ χχξχξόνιχ, irtgi a. x't χοινοχίίίς, Schol. in Msetiyl. Sept. contr. Theb. 15H. Ab eod. χνοόίΐς, et χνόϊος, id. quod χνοώΰτ,ς, Tryph. Anac. χνόος, χνπς, b, rasura ; (2) lanugo, pubes ; (3) tomentum, quo culcitrae inferciun- tur, ex tenera lana constant ; (4) tenu'es paleae et glumse. Etiam pro spuma. A χνχύω. χνχυριχος, η ΧΝΑΤΏ, f. ΧΟΙ ΧΟΝ ΧΟΡ χνοωδης, tog, i xxi ν), lanuginosa; (2) pul- verulentus. Α χνόος. χοχϊος, χίχ, x7ov, congium capiens seu a?- quans. Α χο%ύς. χοχνιύω, fundo et liquo. Α χοχννι. χοχν/ι, ης, ν), fornax fusoria ; (2) infundibu- lum, sive vasculum in summo ore latum, et in imo fistulam habens, quo uti so- lent in liquore in vas angustius transfun- dendo ; f3) cavum cerebri meatus exci- piens. Α χίω. χοχνοιο, gen. sing. Ion. pro χοάνχ. χάχνον, tt, το, vel νάχνος , tt, Ό, vas ex argil- la, quo argentani et chymici utuntur in liquifaciendis ac fundendis metallis ; (2) fornax fusoria. Φυα-χι δ' iv χοχνοισιν hi- χοσι trxrui ιφΰσων, II. 18, 470. χοί'ίον, το, crassum intestinum, Suid. χοιυς, ίως, b, congius, mensura liquidorum apud Atticos, capiens sextarios sex, sive libras novem, sive cotylas Atticas duo- decim. Α χίω, capio. χο->ι, %ς, ν), libamen; χοχι, inferia?; Eur. in Hec. χοχς ποιίω, parento. Α χίω, li- bo. χβ-ίιξΜ, tot* ο xxi ν), aptus ad fundendum, , Α χοή' χοηφόρος, tt, * xxi ν), libamina gestans ; (2) g'estans libamina mortuorum bustis in- fundenda, seu ad inferias. Ex χαη et φίξαι. χο'ιδιον, n, το, Dim. a χοιύς. χοϊχός, vi, bv, pulvereus ; (2) terreus, terre- nus; (3) homo. A^f. χοινίχιον, u, το, idem quod seq. χοινιχις, ίδος, ν), modiolus rotae, modium seu fistula, cui infixi sunt radii. Χοινι- χίδίς, modioli coronarum, ubi inscripti- ones ponebantur ejus., qui eas obtulisset, ap. Dem. Em. Συζίγγων χίω φβάγγον ί• πχζονίχν, Callim. urn Scholiast, ο~νξίγγων, i. e. χοινιχ'ιδων• Α χο7νιξ• χοινιχομίτξν,ς, tt, b, qui chcenice metitur s. dimetitur et distribuit. Α μ,ιτείω. ΧΟΓΝΙΗ, ιχος, 'h, mensura? nomen sexta- rios duos continents, seu cotylas qua- tuor, Gl. V. semimodium, Ph. bilibre, χάϊνος, pro χοϊχος, Steph. χοιςαδώδνις, tog, b χα.) ν), StruniOSUS ; (2) rupes e mari aliquanturn emineutes ha- bens, locus scopulos habens. A χοιεχς, ίδος, ή, porcula ; (2) rupes e mari aliquanturn eminens, ita ut porconatan- ti, similis sit; (3) tumor glandulosus, Gi. Vet. struma ; χοιεάδις, struma?, Ph. Α χο7ξος. „■■•■' χοίξΰος, ε/«, tiov, vel χοιξίος, s», ίον, porci- nus. Ab eod. χοίξίΰιον, tt, το, porculus, porcellus, Gl. V. sucula, Dim. a χο7ξος. Χοίξίλνι, ν), Hecuba, forte quod multiplici prole scrofam aequarit, Ath. χοίξίνχι, olI, conchas quaedam marina?, qui• bus Athenienses in suffragiis ferendis u- tebantur. A χοίρινος, ίννι, ινον, porcinus, Gl. V. χοίζίνον, porcarium. Ab eod. χοίξίον, ν, το, porculus, porcellus ; (2) pu- dendum muliebre. Α χόϊξος. χοίξιος, tt, ο xcci ii, et χοίριος, Ίχ, lot, porci- nus, suillus. Α χο7ζος- χοίξοζοο-χοι, 3, b, suum seu porcorum pas- tor, Ph. subulcus, Gl. V. porcarius. Ex χο7ξος et βάβχω• χοιεογφλλιος, u, b, majoris muris genus in Falaestina, iEgypto, et Libya; mus a- grestis,_arctomys; Gl. V. χοίξογξύλλιος, vjiyvv \χ~ινοί χίξο~χ7ος, erinaceus, seu echi- nus terrestris. Α γάλλος . χοιεόθλιψ, ζος, b, stuprator, Arist. Vesp. 1359. Ex χο7ξο { et Β-λίζω. χοι^οχομιϊον, tt, τβ, hara, Arist. Vesp. 840. Ex χο7ζος et χομίω• χοίξοχτόνο;, b, ν), porcum ca?dens. Ex χο7• ςος et χτιίνω. χοίξοτίθνιχοί, ν, ό, simia porcaria. χοίξοπωλίω, ω, porcos seu sues vendo ; χοι• ζονωλιϊν dicitur etiam de foemina, qua? suum χο7ξον venalem habet, ut mere- trix. χοιρονώλνα, a, b, porcorum venditor. χοίρος, κ, β xxi vi, porcus j (2) pudendum muliebre. χοίξοο-αίλίθο!;, a, b, succerda, stercus porci- num. χΰΐζορ-φχγίΐον, υ, το, locus, ubi porci mac- tantur, Gl. V. confectorium. Ex χο7ζθζ et σφαγή. Unde χοίζοο-φάγο;» *> b, porcorum jugulator. χοιςοτζοφίΐον, tt t το, locus In quo porculi a- luntur et saginantur, hara. Ex τςίφω. χοΐζθ•ψάλχ;, Dor. pro χοίξαψοίλνις, a, b, pu- dendi muliebris contrectator, vel qui pu- dendum muliebre vellit. Α -ψάλλω. χοίξωΰίίχ, ν), impuritas, obscoenitas, rusti- citas. A χοίξώδνις, ios, b xxi *), porcinus. Α χβΤ^βί. χολχγωγοί, ν), βν, bilem ducens seu edu^ cens. • χοΚχϊοξ, χίχ, x7ev, biliosus, felleus. Hinc το χολχ7ον, a, hepar. Α χολν)• χοΚχί, χΙος, ν), intestinum. Χυντύ χχμ,χ) χολάδχ, II. 4, 526. Ab eod. χολάω, ω, bile mihi jecur accenditur, ira inflammor, irascor; (2) furo, insanio. 'Eyt*e< χολχπ, ότι 'όλον χνθξωίτον ΰγιη \noU Yitrx h σχζζχτω, Joann. 7, 23. Ab eod. χολίζχ, ας, ν), cholera, morbus, in quo bills vel per vomitum vel per secessum excer- nitur ; (2) fastidium, nausea, LXX. (3) tubus per quern aqua e tecto defluit. Ab eod. Hinc χολίξΐάω, ω, cholera laboro, cholericus sum. χολίξΐχϊίς, vi, ov, cholera? similis ; χολίζΐχχ vruHv), morbi quales sunt cholera laboran- tium ; (2) obnoxius cholera?, cholericus. χολίξώΰνι;, ios, b xxi v), idem. ΧΟΛΗ\ να, v), bilis, felj (2) ira; (3) nau- sea ; (4) atramentum sepia?. χολνιγχγιχοί, ν), ov, bilem educens seu eva- cuans. Ex χολν) et α,γω. χολνιγχγοί, ν), bv, idem et ex iisd. χοΧνιγοί, ν), bv, idem et ex iisd. χοληδόχος, it, b xxi v), fel seu bilem recipi- ens. Ex χολν) et "δίχομ,χι. χολν)'ίος, idem quod χολνιγος, Gal. χολνιμ.%σίχ, χς, ν), fellis seu bilis vomitio j (2) fastidium, nausea. Ab ϊμ,ισίχ. χολίχιον, tit το, intestini finis. χολιχος, ν), bv, biliosus, felleus j (2) iracun- dus. Α χολν)- Unde χόλιξ, ιχος, ^.intestinum crassum. χολίον, το, bilis. Ab eod. χίλιος,ίχ, ιόν, iratus, infestus, Ph. χολιός. Α χόλος. t χολο£κφν)ς, ios, χολόζχφος* seu χολοίΖχφος, n, b xxi ή, et χολοζάφινος, vi, ov, felle lm- butus, bile saturatus, flavus, Aret. Nic. Ther. 443. Ex χ^όλος et βάπτω. χολοίιΰτις, ίος, b xxi r), biliosus. Χολΰίΐ<&; 6uu.x, Aret. Α χολν). Unde χολόίΐς, όίο-σχ, όίν, biliosus, felleus. χολοιζόζος, bilis in modum exedens et ero- dens, Nic. χολοίτοιος, bilem conciens, seu commovens ; το, abrotonumj Diosc. χόλος, a, Ό, fel, bilis ; (2) iracundia, Gl. V. Α χολν). χολόω, ω, bile inflammo, ad iram concito ; ^2)" χολΰμχι, indignor, irascor ; χολωθώς, iratus, a. 1. pass. part. El γάξ τι Aags/j, Sv χολώο-ίτχι ο-τξχτος, Eur. Troad. 732. Αύτω χολωθίις, Soph. Ant. 1249. Α χό- λος.' χολώδης, tos, b xxi v), billiosus, felleus. A χολν). χολωθΰο -x, aor. 1. part. pass. f. g. verbi £«- λόω. χολωσίμ,ιν, f< 1. inf. act. Ion. pro χολώσιιν. χολαχημ,ίνχι, f. idem, Dor. χολωτο, 3. sing. perf. opt. pass. Ion, pro χ%• χολωτΟ' %βλατ«ί, ν), bvt iratus, iracundus, II. 4, 241. Α χολόω. χονΰξάχχνθος, tt, b xx) v), spinarn habens ex cartilagine ; (2) cartilagineus. Ex χόν- δρος et α,χχνθχ• χονύξίύω, facio alicam seu similam, Hes. χονδξιάω, ω, sum grumosus. χόνδξίζος όίζτος, idem quod χονΰξίτης, Ath. χονδξίλνι, vel νονδείλλνι, w, v>, chondrila vel chondrilla, neroa. Α χόνδξος. χονδξίον, τβ, discus, cacabus, patina, Hes. χονδξίτνις, ν, b, farreus; /cent, χονδξίτις, farina crassior. Ab eod. χονδεοζολίω, opus tessellatum vel musivum facio. Α χονδξοζόλος. χονδξοζολίχ, «j, ν), ars tessellatum opus struendi. A χονδξοζόλος, tt, b, tessellator, qui opus tes- sellatum facit. Ex χόνδξος et βάλλω. χονδζοχοπύ'ον, n, το, mola ubi alica frangw tur. Ex χόνδζος et xotra. χονδξονίνξώδνις, ίς, cartilagineus et nervo- sus. χονδξοπτιο'δ'χνΥΐ, ν), alica integra. χονδξος, ξχ, qbv, grumo similis. A ΧΟ'ΝΔΡ02., », «, grumus concretus ; (2) { 639 ) alica; (3) eartilago ; (4) lapillus, tessel- la, granum, &c. χονδξοα-ύνδίο-μ,ο;, ν, b, cartilagineum liga» mentum, Rod. χονδζότΰπος, a, ό χα) ή, ex cartilagine for- matus, seu cartilaginis figuram gerens, cartilagineus. Ex χόνδρος et τύπος. χονδξοφυνις, ϊς, alica? similis. Ex φύομαι. χονδζώδνις, ιος, b xxi ν), speciem grumi ge- rens, grumosus ; (2) cartilagineus, car- tilaginosus. Α χόνδρος. χάνος, seu χάννος, tt, a, poculum. Α χάω. χοοτότνις, ν, b, qui congios ebibit, vinosus, Epith. Bacchi. χάος, v< contr. χνς, S, b, terra egesta, ag- ger, Gl. Vet. χάος, humus ; χνς, pulvis, Ph. (2) congius, Gl. Vet. Α χίω. χοξώγιον, tt, το, locus, unde omnia promun- tur ad ludos necessaria. A χοζχγος, S, a, vide χοζ^γος. Χοεχζιν, Chorazin. Nomen urbis χχλιτον. Promulgatrix. χοεαύλ'/ις, tt, b, qui tibias in choro inflat. Ex χοξος et αίιλός, tibia. χόξδχψος, vel χοεδχΊ'ος, 3, b, tumor te- nuis in intestinis ; (2) chorda in instru- mento musico aut arcu. Ex χοξδν) et ίίπτω, necto. χάξδίνμχ, χτος, τβ, chorda, intestinum j (2) cibus e concisa came. A χοξδίύω, implied et involvo, ut chorda? in- volvi solent; seu in partes minutas car- nem seco ; Vide χχτχχοξδίύω- Χάξδίυ' όμ3 τχ πεχγματχ α,πχντα., Afist, Εα, 214. Κχοεδή- ΧΟΡΔΗ\ί?ί, ν), intestinum crassum; (2) lactes ; (3) cibus e consecta came, aut farcimen; (4) chorda in instrumento musico ; χοξδχι, fides, Gl. V. χοξδολογίω, ω, f. ν)ο-ω, chordis loqwor, seu chordarum pulsu loquor, i. e. fidibus ca- no. Ex χοζδν) et λόγος. χοξδοποιίω, chordas conficio. χοεδοποίϊχ, ας, ν), chordarum confectio. A χοςδοποιός. χοξδοτοίίχος, ν), bv, ad eos pertinens, qui chordas conficiunt. Α χοεδοποίϊχ- χοξδοτοιϊχως, adv. more eorum qui chordas conficiunt, Poll. χοεδοποιος, 3, b, qui chordas vel nervos con- ncit. Ex χοξδνι et χοιίω. χοξδοπάλνις, u, b, qui chordas vendit. χοξδοϊζοφίχ, χς, ν), fidicula. Α ς-ξοφν). χοξδοτονίχ, χς, ν), chordarum intentio. Ex χοεδν) et πίνω. χοξδοτονος, ov, chordis intentus ; το χβξδό• τβκβν, instrumentum musicum,cui chor- da? intenduntur. Α τύνω, seu τόνος. χοςδάω, ω, idem quod χοζδίνω. χοζίίχ, χς, ν), tripudium cum cantu mix- tum, chorea, Gl. V. saltatio. χοςί7ος, %Ίχ, Cm, quo chorus utitur ; (2) subst. pes prosodicus, qui et trocha?us di- citur. χόξΐο~οΊς, vi, saltatio, Suid. χόςίνμχ, χτος, το, quod saltando exprimi . tur, saltatio. Α χοξίύω- χοξίυτης, 3, β, saltator; tripudiator ; (2) qui cantat et saltat. Ab eod. Hinc χοξίντιχος, sj, ov, saltatorius, Gl. V. χοξίύω, fut. tuo -ω, choros agito seu celebro, choros exerceo seu duco,;salto, tripudio ; (2) deum choreis celebro ; {3} incito ad celebrandas choreas, de deo ; (4) agito, turbo, emoveo mente. Έχόξίνο-ε άμφΐ χιΘκρχυ, Eur. Ale. 580. Βύλομχι χοξίΰ- . χβζτομανίίϋ, ω, f. τ)σω, luxurio gramine et herbis virentibus ; (2) incultus sum ; de vinea, LXX. Ex χόξτος et μαίνομαι, χοξτόπλινθος, et χοξτόπλινθον, cespes, Ph. Gl. Vet. XO'PTOS, a, o, fcenum, gramen ; simpl. cibus ; (2) septum, quo cincta est cohors, II. 24, 640. χοξτός-ξωμα, ατός, το, stramentum, Ph. χοξτοτομία, ας, ή, fcenisecium, Gl. V. Ex χόξτος et τομή. χοζτοφόξος, ν, ό χαι η, pabulum praabens, pabuli curator. Ex χόξτος et φίξω. χοξτώΰ'/ις, ιος, β χα) ή, gramini similis, Gl. V. graminosus, foenarius. Α χόξτος. χοξαΰίι», succino choro, Dion. C. Ex χό- ξος et άδί• χο^ωΥια', ας, ή, chori cantus. Ex iisdem. χοξωφίλίτης, ζ, i, qui choro servit, prodest. χ5ς, β χονιοξτος, pulvis, Ph. (2) terra eges- ta. Ex χόος. χ5ς, μίτξον, congius, mensura, Gl. V. Xjitriv, 3. pL press, ind. act cum v, pro χ(ν σι, a χίω. χόω, ω, f. χύσω, proprie fundo ; (2) e terra struo, aggero ; (3) hunio repleo, uCfos- sam, &c. Χώματα χΖν τ^ος τ% αόλιι \πι• τάσιτων, Herodot. Α χίω. χξαίναι, fut. χξανω, coloro, imbuo, ungo, lino, inungo, illino ; (2) contamino, in- quino, Gl. V. vitio, temero, fcedo ; χξα- νι)ς, pollutus, Gl. Vet. aor. 2. pass. part. Aoxm Iv ίιμΤν χαβά χΡαίνίσθαι φόνω, Soph. Aj. 43. πόλιν, id. (Ed. Col. 368. A χξάοι. χςκΐσ-μι, 3. sing. aor. 2. ind. act. Ion. pro εχξαισμί.^ A _ χοαισμιοι, ω, t. ήιτω, juvo, opitulor, opem Yero, prosum. ΎοΊς V ντι lvvr,ξ, οξβς, ό, auxiliator, opitulator, Nonn. P. 3, 16. Α χξαιο-μίω. χζχίο'μω, pro χξαισμίώ. Mij νό τοι έ ΪραΉτμνι νχητττζον, χχί ς-ίμμα 3-ίθΐο, II. /28. χίΟαρς, iS. 3, 54. χξέν, praes. m£ act. pro χξάαν, a χξάαι. Χζ'ανίϋις, aor. 1. part. pass, verbi χξαίνω. χςαντος, *ι, βν» fcedatus ; violatus, Gl. Vet. Α χξχίνω. χξχομχι, ωμχι, utor, usurpo ; (2) tracto a- liquem ; (3) habeo, Gl. Vet. (4) ago, fa- cio,negotia tracto, LXX. χξχτχι, utitur, Ph. χ&ται, usurpat, Ph. χοω, utere, Gl. Vet. praas. imper. χξήο -xoiiai, usur- pare, Ph. aor. 1. inf. χ^σάμινος, usus, Ph. part. a. 1. Χξτ,σ-θαι ο-νμφοξχ, Bern. ευτυχία, Thuc. τγ ΰιχχιοτύν/ι, Isocrat. Βοηθείχις Ιχοωντο, Act. 27, 17. Φιλανθξώ- πως τε β Ίνλιος τω ΤΙχύλω χξνισάμενος, ib. ver. 3. Α χξάω. χξαο-θε, 2. pi. press, imper. med. pro χξά- εσθε, a χξάω. Χξϋο-θχι, uti, praas. infin. med. Ion. pro χςηιτθχι. χξαύο -fi, 3. sing. a. 1. conj. act. v. χξαύω χξαυο-ις, ίως. τ\ anchora unum tantum un- cum habens. Α χξαύω. χξαύω, fut. αύσω, leviter saucio, summam cutem vulnerando perstringo. "Ox 'ρά τε -χοιμην α,γρω It' είξοπόχοι; οίϊιτσι χρχύσνι, ΙΙ,Έ,ΙΜ. Αχξάω. Λϊ Γ 640 ) ΧΡΑΏ, £, ί. itfu, commodo, mutuum do, do utendum ; (2) oraculum edo, respon- sum reddo, oraculo, vaticinor ; (3^ colo- ro, imbuo, tingo ; (4) polluo ; (5) furiose invado, cum impetu adgredior. <&fa t χξ^ιτόν μοι τξεϊς α,ξτχς, Luc. 11, 5. Άτο- τίσαι tro) Κύξιος ιητίξμα εχ ττ,ς γυναικός ταύτ'/,ς, αντί tS χςεβς, Ζ ίχγ^ας τω Ku- ξίω, 1 Sam. 2, 20. "Εχξαεν ενδυχεως πχν- τεσο-ιν, Apoll. Έμόν ρόον εχξαε χν^ειν, II. 21, 369. Expon. Meum fiuentum fu- renter incubuit, ut infestaret. At χξάο• μαι, ωμαι, fut. χξήνομαι, Utor j p. pass. χεχξν,μαι, usus sum. Χξ εαγωγός, S, ό, qui debitorem in jus rapit alterius nomine. Ex χξίος et άγω. Χξεάξπχξ, ό, pecuniae raptor, Man. Χξίί?θχι, pra?s. inf. med. Ion. pro χξνκτθχΐι a χξάω. ΧΡΕΙΑ, ας, ή, usus, utilitas, commoditas ; (2) sententia gravis ; (3) indigentia, ne- cessitas ; (4) negotium, munus. Α χξή. Χξίίος, α, ό, egenus, inops. Α χξίία. χξέίος, το, Poet, pro χξίος. χεείω, οος, τι, necessitas ; (2) oraculum, Α- ρόη. Mod. 1, 491. Χξίίω, vaticinor, oracula edo, et consulo o- raculum. Α χξάω. ΧξειώΙν,ς, εος, ό χαι τ), utilis, necessarius, commodus. Α χξε'ίχ. χξειωΐω;, adv. utiliter. Α χξειω^ς. χξίίως, Poet, pro χξίως. χξ-μίθω, hinnio, ninnitum edo. Ab inu- iffu, hinnio. Μώλα is sitato verbo χξίμω :ρεμετι'ζω, f. ίο Χξεμετιζον έτ' άχξω Χείλει εφεραότες, II. 12, 51. Hinc χςεμίτιο-μα, ατός, το, hinnitus ; (2) sonus seu vox libidinem indicans. χξεμετισμος, S, ό, idem et ab eod. χξίμετι$-ιχο$, '>„ ov, qui potest et solet hin- nire. Ab eod. χξεμίζω, per Sync, pro χξεμίτίζω. ΤωνΒ-' 'ίπποι μεν επίιθ' νηναντιοι άΧλήλοισιν Ό- ξε7χ χξίμιο-αν, Hes. Scut. 348. χξίμιχ,α, ατός, το, screatus, sputum. A ΧΡΕ'ΜΠΤΟΜΑΙ, fut. ψομαι, screo, ex- screo. Χξίμπτιται γάξ ΐδ' /j, οπεε ποΆσ* οι ρητοξες, Arist. Thesm. 388. Hinc Χξεμπτόν', το, sputum, screabile, Gl. V. Χξϊμψ, piscis quidam, auditu acuto. Χξίμψις, εως, τ), screatio ; screatus, Gl. Κ Α χξίμττομχι. Χξίοχοπ'εω, ω, f. %σω, partem debiti demo, novas tabulas facio, Gl. V. (2) decoquo ; aufugio propter ass alienum, fraudo cre- ditors, Phal. χεξοχοπίχ, ας, ή, novie tabula?, seris alieni rescissio. χξεοχοπίδνς, ν, ό, decoctor. A χξεοχοπος, n, ό, idem. Ex χόπτω. ΧξίοΧυτ'εω, pro χξεωλυτεω, Steph. XPE'02, χξίεος, το, debitum, mutuum, ass ahenum ; (2) fatum, mors, qu. d. de- bitum fatale; (3) munus seu officium, negotium, res, caussaj (4) indigentia, egestas, opus ; (5) necessitas ; (6; utili- tas ; (7) vaticinium, oraculum ; (8) por- tentum ; (9) eventus, casus. Α χξάω. χξίω, oracula reddo, Ion. pro χξω, χξάω» χξίωχοπίω, idem quod χξεοχοπεω. χξεωχοπία, ας, τι, idem quod χξεοχοτια. χξίωχοπίΰνς, α, ό, idem quod χξεοχ.οπίΤ>τ\ς. χξεωκόπος, α, ό, idem quod χξεοχόπος. χξίωλυτίω, ω, debitum dissolvo, Joseph. (2) gratiam do, refero, praamium do. Tows SsuTSgatf ωνχϊς χξεωλυτεΤν τάς ίΤξώτας ί Plut. in Alcib. cap. 5. Ex χξίως et λύω. χξεώμενοι, nom. plur. part, press, med. Ion. pro χξοϊόμίνοι, a χοάομαι, II. 23, 834. χξεων, τό, indeclin. debitum; (2) fatum, mors ; cum Is 1 ), necesse est, oportet, de- cet, fas est. Τβ δέ χβεών r]v άφυχτον, Plut. in Pyrrh. Α χξίος. χξίωνται, 3. plur."pra3s. ind. med. Ion. pro χξωντχι, ex χξάονται, a χξάομχι• χξεως, το, debitum, Phil, ass alienum, Att. Ρίοχξίος. ■ χξεως-εύω, f. ευιτω, idem quod Χξεω$-'εω, ω, f. %σω. sum debitor, debeo. A Α χξεως. alienum, ut debi- Ex χξεώ?τις, », ο, debitor. χξεω?ιχω.ς, adv. ob a? turn. χξεωφειλετν,ς, ν, ό, debitor, obasratus. Χξίως et οφειλέτης. χξ*>, f • χξ*™* °P US est > convenit, oportet, par est. χξϊ,ζε, 3. singul. imper. ind. act. Ion. pro ^ixi'tiu a xsvi" P ro Χξη''&> ΧΡΗ ΧΡΙΙ ΧΡΙ ΖξΟζοντι, 3. plur. praes. ind. act. Dor. pro Χξγίζχσι. χξγ,ςω, egeo, opus habeo ; (2) volo, rogo, peto ; (3) vaticinor. Αισχξον γάξ 'άνίξχ τχ μχχζχ χξγ,ζειν βίχ, Sopnoc. Aj. 473. Άλλ' u τι χ,ξηζεις ιστοξείν, id. Track. 401. Φξάζε ,τξος ημάς ο, τι χξηζεις, Α- rist. Nub. 358. Χξηζει γχξ• ήμίν δ' χχ) συγχωξητεχ, Sophoc. (Ed. Col. 1426. A Χξύα., usus. Χξηϊξω,^νίβπι. 'Έσσει σε χλαΊνάν τε χιτωνά τε, των συ μάλιστα χξηίζεις, Od. 17, 558. ΤΙημα hs &υμω χξηίζειν άπεόντος, Hes. Op. 365. χξηισχομχι, Ion. utor ; (2) indigeo, desi- dero, Herodot. 3, 117. Α χξάομχι. Χξημα, χτος, το, res, negotium ; dicitur et ae personis, ut ap. Lat. negotium ; Ph. peculium, gestamen; χξημχτα, opes, divitiae, pecuniae, commoda, emolumen- ta, Ph. dicitur et Pleonast. ut σνος χξη- μα μεγχ, Herod, cap. 36. i. e. aper ιη- gentis magnitudinis. Κχταξχλλει την I- λαφον,^ χχλ'ον τι χξημα κχι μεγχ, Xen. Α χξωμχι. χξηματίας, b, dives, Man. χξημχτίζω, f. ίσω, rebus explicandis con- stituendisque vaco, actui rerum operam do, ut jus reddo, decerno, fero ad popu- lum, ago cum populo, refero ad sena- tum, (Plut.) consilium agito, consulto ; sententiam pronuncio, voluntatem me- am verbis declaro ; (2) commercium ex- erceo ; (3) ago cum aliquo aliquid, ne- gotium gero j (4) nomen mihi sumo, ap- pello me, Gl. V. nuncupo ; (5) rem, pe- cuniam facio, Gl. V. {6) oraculum red- do, respondeo ; pass, oraculum accipio, moneor divinitus. In med. pecuniam accipio, aliis eripio, mihi comparo, quag- stum facio. Έπε) b Χευς Ίχχνος τχΊς ευ- χχίς εχξημάτισε, Luc. Μοιχαλις χξη- μΜ,τίσει, Rom. 7, 3. Βασιλεύς εχξημάτι- σε, appellatus fuit, Strabo, lib. 16. Οΰχ β Κύςχ τςόπος τοιχτος 'όλως χξηματίζεσθαι, αλλ» hiSai μάλλον νι χτωμίνος ηΒεται. lien. Cyr. 8, 33. Καθώς χεχξημ.ά<ισται Μωσης, Hebr. 8, 5. Έχξημχτίσθη ύπο ίγγίλχ, Act. 10^ 22. Α χξημα. Unde χξημ&τιχος, η, bv, pecuniarius, ad pecuni- am pertinens, Gl. Vet. pecunialis ; χξη- μκτιχη, pecuniaria, nummaria, civflis causa, Ph. Χξηματιχως, adv. civiliter, h. e. ut causa? pecuniariae, privatae tractari solent. χξημχτίσαι, aor. 1. inf. act. verbi χξημα• τίζω. χξημάτιοΊίι ton, η, pecuniarum collectio, quaestus. Α^χξημχτίζω. χξημχτισμίς, χ, b, responsum divinum, o- raculum, monitum ; (2) jurisdictio, qua? sc. fit decretis edendis ; responsio ad in- terrogate, ut regis, vel senatus ad legatos; (3) pecuniae comparatio, studium, quod impenditur comparandae pecuniae, res pe- cuniaria, quaestuaria negotiatio, Phil, e- molumentum, Phil. (4) praenomen, Gl. Vet. appellatio, nomen. Ab eod. χξηα,χτι^ηξίον, χ, το, locus, in quo ars quae- stuaria exercetur ; aut (2) locus, in quo χξημχτιστα) suam negotiationem exer- cent ; (3) locus, ubi jus redditur, vel le- gatis respondetur. A Χξηματι&ης, χ, b, comparandae pecuniae de- ditus, Gl. Vet. pecuniarius. Α χξημα- τίζω. χζγιμχτιςΊχος, η, ον, ad adquirendam pecu- niam pertinens, comparandae pecuniae peritus; pecuniarius, Ph. quaestuarius, Gl. Vet. (2) ad actum rerum, jurisdictio- nem pertinens, Epith. loci, tribunalis, praetorii, &c. Em. Ab eod. χξ'ημχτο^χίτΎΐς, ν, b, pecuniae divisor, Rob. Ex χξ%μ<& e t δοί /in. χξ'ήμχτοΰότ'ής , ν, b, idem. Χξ*ιμχτολχίλχ•Ί/, χποί, b, q. d. pecuniarum turbo, pecuniarum violentissimus rap- tor. χξ'/ιματοίτοιοί, S, b xxi η, qui pecuniae con- ficit, i. e. comparat, quaestuosus. Ex χξ/ιμα,τχ et ποάω. ^ Χξημχτοφθύξίχοί, η, bv, et χξνιμχτοφθόξος, or, pecuniam, rem familiarem deiapidans seu minuens. Ex eod. et φβοξά.• χξΥΐμχτοφυλάχιον, n, το, aerarium, Ph. A χξΥ,μχτχ et φυλχχή. Χξ4μή, τις, fi, indigentia, penuria ; (2) uti- litas; (3) petitio, postulatum. Α χ?γ- ζ». νςγ,μι, opus habeo ; unde xgr n &c. χξ'/ιμοσύνή, ν,ς, -h, divitiae. χοΥ,ν, oportcbat, imperf. ind. Ion. pro ΐχ• 'ξ -zjii, a verbo impers. γ^, oportet. χφα,ι, oportcre, press, inf. verbi ejusd. χξ%ος, ίο;, το, Ion. pro χξίος. χξ'/ιταΐτο, tisus sit, 3: sing a. 1. opt. med. verbi χξάομχι• XiYio -χς, aor. 1. part. act. verbi χξάω. χξ -iio-duv, telle, praes. inf. act. Dor. pro XZYiiuv, a χζγίζω, volo. χξΥ,σθχ, oportci, praes. ind. Dor. pro χξη. χξϊο-θχι, uii, praes. inf. verbi χξάομχι, utor. ■ Χξγ,ο•θί7ο*α, mutuata, a. 1. part. pass. f. g. Χξίισθων, 3. dual, praes. imperat. Att. pro 3. pi. χξηο-θωοΌΐν" χξΥ,οΊμιύω, fut. ίϋίΤώ)» utilis sum, commodo, commodus sum. Χξγ ί0 -ιμίυο~κι us ty,v Iy>- μιχξγίκν, Cyril•. A ΧξΥ,σΊμος, is, b xxi yi, et χξΥ,ιπμος, ίμη, ιμον, utilis, commodus, frugalis, frugi, Ph. Α χςνισις. Hinc ΧξηοΊμότΥΐς, Υΐτος, b, utilitas, commoditas. ΧξΥΐο-ίμως, adv. utiliter, commode. Α χξγ Γ σιμος. ΧζΥ,οΊς, ίως, y, usus, ususfructus, Ph. (2) commodatio rei quae gratis alicui datur utenda ; (3) locus scriptoris, quem con- firmandae vel illustrandae alicujus rei causa adponimus. Α χξάομχι. ΧξΥ,/τμχγόζΥΐς, b, idem quod χ^&μολόγος, Ep. χξΥχτμΥ,γοήω, ω, vaticinor, oracula edo, Luc. Ex χξΥΟ'μος et α,γοξίω. ΧξΥΐσμ'/ιγόξ'/ις, χ, vel χξΥ,ιτμΥ,γοξο;, vates, o- raculorum editor. Ex iisd. χξγ)ο^μγιτωξ, όζος? b, qui oracula edit, Epith. Apollinis, Sibyl. ΧξΥΐοΊχο^οο-ίοί, ας, yi, sortilegium, Gl. V. A ΧξΥίΤμος et ΰίΐίωμι. χοΥΐο-μοΰοτίω, oraculum edo, seu do, Poll. χξΥΐο-μο^ότΥΐμκ, το, oraculum, vaticinium, Steph. A praec. ΧξΥ,α-μοΰότΥ,ς, χ, b, sortilegus, Gl. V. χξΥΐο•μολίσ , χγ ι ς, ν, b, vates, hariolus, sorti- legus. Α λέσχη. χξΥΐο-μολογίω, ω, fut. fou, vaticinor, oracu- lum vel oracula edo. Ύχυτ' ix ΙχξΥ,ο'- μολόγας σν, πξϊν Ιμ\ την πάλιν Tqvh olxi- σχι, Arist. Αν. 970. Α χξ'ήσμολίγος. Unde ΧξΥΐσμολογίχ, ας, ή, vaticinatio ; sortile- gium. χςΥ,σμολογιΧΥΐ, %ς, 'h, SC. τέχνη, seu επίση- μη, facultas vaticinandi, divinatio. χζΥΐσμολόγιον, α, το, vaticinium, oraculum. χςησμολόγος, a, b, qui oraculum seu cra- . cula edit ; (2) oraculorum interpres ; (3) vates, fatidicus, Gl. V. sortilegus. Ex χζησμος et λίγω. Χζ,ησμολΰτΥΐς, », Ό, inteipres oraculorum. Χξησμοτοιος, S, ό, qui versibus oracula con- dit, Suic. Ex χρησμός et χοιίω. χξησμος, U, b, responsum, oraculum,. Gl. V. et χρησμοί, sortes, Ph. Α χξάω. χξησμοσυνη, τις, yi, oraculum, vaticinium ; (2) inopia, penuria, egestas; (3) subsi- dia. Α χξάω, vel χξήξω. χξ'/ισμοςόξος, ν, b xxi ή, qui oracula perfert, Suic. Ex χρησμός et φίξω. χξησμοφύλαξ, αχός, ό> qui oracula seu re- sponsa servat. χξησμωΰίω, ΰ, f. ησο>, oracula edo, Gloss. F.yaticinor. Te l\ μίτχ tSto επιθυμί Ιμίν χξησμωίησαι ; Plat. Αρ. Socr. 20. ίίξησμωΙ\Ίν χατ' kxisrvoiav, Longin, 13. Χξησμωΰημα, ατός, το, idem quod χε,ησμφοία, ας, η, vaticinium, oraculum vel vaticinatio. Α χ%ησμωΙός. Hinc Χξησμωΰιχος, ^, bv, oraculis conveniens, ad oracula pertinens, oraculi speciem ha- bens. χξησμωΰιχως, adverb, vaticinando, vatum more. χζησμωΰος, S> β χα) η, q. d. oraculorum cantor, qui oracula edit, fatidicus, Gl. V. sortilegus. Ex χξησμος et ώΐη. χξησόμεθχ, 1. plur. fut. 1. ind. rried. verbi Χξάομχι. Χξηε-εον, utendum. Α χξάομχι. Χξης-ίΰομαι, fut. εύσομχι, benignitate utor, clemen ter me gero. Ή αγάπη μαχξο- θυμίϊ, χξηςίΰεται, 1 Cor. 13, 4. Α χξησ• τος. Χξης-Υ.ξ, η«ος, b, qui dat oracula. A χξάω. Χξ-Ατηξίχ, ων, τα., instrumenta. Α χ%η?η• ξίος. ( 641 ) ΧξΥ&Υξίάζω, f. άα-Μ, oraculum edo ; de Α- polline ; χξΥ,ρηξίάζομκι, oraculum consu- lo seu sciscitor; {&) confero me ad lo- cum, in quo editur oraculum ad respon- sum accipiendum. A Χξ'ΊΤΥ&ον, ν, το, locus, in quo eduntur ora- cula ; (2) ipsum responsum et oraculum editum, Ph. oraculum; (3) victima, quae sacrificatur a consulentibus oraculum, aut divinationis causa ; (4) caedes, unde plur. χξης-ηξία, corpora occisa. Α χξάω. Χξη?ηξΐος, ίχ, ιον, utilis ; (2) vaticinatorius. Α χξάομχι, vel χξάω- ΧξΥ,της, χ, b, qui commodavit, vel mutuo dedit, creditor, Gl. Vet. (2) qui commo- date accepit, debitor ; (3) qui oracula e- dit, vates. Χξης-ης χα) Ιχναγης, debi- tor et creditor, seu fcenerator. Α χξάω- Unde ΧξηΓίχος, η, h, qui novit commode uti re- bus ; (2) qui est frugi, utilis. χζηπχως, adv. frugaliter, utiliter. A pr. ' Χξγ,5-ογξχ<ρίχ, ας, ή, utilis sive bona scrip- tura; (2) elegans pictura. Ex χξη$•ος et γξχφη. Χξη?οίπίω, ω, blandis verbis utor, blande loquor, Suic. Ex χξηζ-ος et 'ίτος. χξης-οηθα*, ας, ή, morum probitas, boni mores. A χξηΓοηθης, ίος, b κχι η, qui probis est mo. ribus. Ex χξη$-ος et ήθος. χξγ,5-οινίω, ω, boni ferax sum vini, R. Suic. Ex χξη^-ος et οίνος. χξνΓοχαξχίχ, ας, ϋ„ fructus bonus, frugum praestantia. A χξητόχχξπος, χ, ό χα) η, bonos fructus fe- rens. ΧξΥ,τσλογίω, ω, f. ησω, blandis utor verbis, blande loquor. χξηρολογίχ, ας, η, sermo speciosus, et vi- rum bonum simulans, blandiloquentia. A Χξηϊολόγος, χ, b xx) ή, blandiloquus, qui bonis utitur verbis, Gl. Vet. blandidicus, benedicus. Χξη^ομάθειχ, ας, η, rerum bonarum et uti- lium studium, inpr. excerpta, loci opti- mi.etdelecti e scriptore; res optimae e disciplinis delectae. Χξηςομχϋίω, utilia disco, doceo. Ε/ τχνθ', ως εφην ΐπιλογίσαιτο καθ' εχυτά ο τοΊς χξη^ομχθχσιν επίτιμων, Long. 2. Α ΧξηΓομαθ'/,ς, εος, β χα) η, qui bona, utilia, et commoda didicit, deligit. Ex μανθά- Χξη^ομχσεΐν, musicae leges in canendo ser- vare, Steph. Χξης-ρς, yi, bv, utilis, frugalis, jucundus, su- avis, Ph. bonus, probus, innocens, mitis, benignus ; (2). simplex, fatuus. Α χξά- ομχι. χξη?ότης, ητος, ή, utilitas ; (2) bonitas, be- nignitas; (3) facilitas, comitas; (4) in- nocentia. "Εξις εχχσίως ευ ποιητίχη, An- dronic. A Χψτος. ΧξηρχξγΊα, ας, η, boni operis actio, bonum opus. Ex χξη?ος et ϊξγον• χξηζ-οφιλ'ιχ, ας, ή, amicitia, virorum pro- borum amor. A Χξν&όφίλος, χ, b χα) η, qui bonis amicus est ; (2) bonos habens amicos. XiYis -ωξ, οξος, b, vates. Α χξάω. Χξης-ως, adv. utiliter, frugaliter, suaviter, comiter, benigne. Χξηται, 3. sing, praes. ind. med. Dor. pro Χξχται, contr. ex χξάετχι, a χξάομχι. χξϊμα, idem quod χξίσμχ, Call. XPllITil, sive χξίμπτω, f. «ψα, allido, ap- pello, admoveo, appropinquare facio ; f2) appropinquo, accedo, adhseresco, in- nitor ; χξίμφθεις, admotus, allisus, a. 1. pass, part» "Εχξίμπτ' άεισύξίγγχ, Soph. El. 721. 'Αλλ' ατά χστως τοίσδί χζίμ- πτετχι ΉΌμοις, Eur. Ph. 99. Χξίσαμενης, gen. sing. a. 1. part. med. v. χξίω. Χξίσιάζω, fuco, fuco oblino; χξίσιάζρμαι, fuco illinor. χξίσις, εως, η, unctio, illitio. Α χξ'ιω. Unde Χξίσμχ, χτος, το, unguentum ; (2) unctio. Χξΐϊίμποξος, χ, b, q. d. Christi institor, qui Christum et ejus doctrinam quaestui ha- bet. Ex Χξΐ^ος et ϊμποξος. χξίζ-ιπώνυμος, χ, Ό χχ) ή, Christo cognomi- nis ; vel a Christo cognomen habens. Χξίτηξίον, το, idem quod χξίσμχ, Steph. χξίς-νις, χ, ό, tector, dealbator, GL V. A χξίω. ^ ΧΡΟ ΧΡΤ ΧΡΤ Χξΐς>ιανίζω> fut. ίβω, Christianis faveo, vel Christianus sura, Christianum me esse profiteor. Α χξίτιανός. χξΐ?ιανιχός, *), ov, Christianus, ad Christia- num pertinens, Christianum decens. Ab eodem. Χξίς-ιανιχως, adv. Christianorum more. χξίψιανισμος, 5, Ό, professio religionis Chris- tiana?. Α χξίς-ιανίξω• Χξΐ5Ίάνος, S, ό, Christianus, qui Christi se discipulum profitetur, qui in Christum credit. Α Χξίς-ός. Xiiroyoves, b, v\, Christo genitus. XSisOtihr,s, ίο;, b Κα) v\, Christo conformis. Ex tTSo;. xenrouSSi;, adv. more Christi, Christo con- formiter. A prsec. χξΐϊοχάπηλος, α, b χα) ή, qui Christum cau- ponatur, qui religione Christiana ad tur- pe lucrum abutitur. χξίΓοζίν/ιτο;, n, b xa) ν), a Christo motus. χξίτοχτόνος, n, b xa) aj, Christi interfector. Ex κτίίιια)' Χξίτομάθαα, as, ν), disciplina Christi. Ex μανθάνω. χξΐςΌμύχο;, n, b χα) ν), Christi oppugnator. Ex μάχομαι• χξΐϊομύτ'κ, ν, ό, Christi sacerdos, qui Chri- sto, -vel Christianis sacris initiatur. xys-os, ν), ov, unctus, inunctus ; (2) qui in- ungi potest. At subst. XPI2T0 V 2, S, b, CHRISTUS, i. e. unctus ; Hebr. Mes- sias ; cognomen D. N. Jesu, quo officium ejus indicatur. Α χξίω• Χζίς-οτίλίΓ•)}?, 5, Ό, qui Christii mysteriis i- nitiatus est. Ex Χξίς-ος et τιλίω. χξΐ?οτόχος, n, ο χα) ή, quae Christum pe- perit, Epith. B. Virginis. Ex τίχτω. Χξίτοφόζος, n, b xai τ), Christum ferens. Ex Χςις -os et φίξω. χξΐ$-ώνυμΰί. n, ο xa) ν), qui a Christo nomen habet. Ex Χξίς-ος et όνομα. ΧΡΙΏ, f. ίσω, ungo, perungo, inungo, li- no, oblino ; dicitur de unguentis cras- sioribus, quae illinuntur, sed αλείφω de liquidioribus, quibus quis profunditur vel conspergitur, Em. χεχξίσμίνος, oblitus, GL Vet. perf. pass. part. Αίμας V εχ• eitv Ιλαίω, Mus. 264. πίπλον, Sophoc. Track. 688. Tas μεν άλλα (όπλα) \νΑ• χξίστο τω χξυοΌίώ'ιϊ χξώματι, Xen. Cyr. ΧΡΟ'Α, ας, ν), color : (2) superficies rei cui inductus est color ; (3) color cum ip- sa superficie ; (4; corpus seu cutis homi- nis. Α χξάω• χξοανθκ, ίο;, ο xai ν), qui florido colore est. Ex χξόα et ανθοί• χξοια, ας, ή, idem quod χξόα. χςοιίω, ω, coloro ; χξοίησί, pro ίχξοίησί, C0- loravit. Α χξοιά- χξοίζίσθαι, praes. inf. med. verbi χξο'ϊζ ω, f. ίσω, coloro, colore imbuo, tingo ; χςο'ίξομαι, coloror ; in med. una cubo. ΊΑάντις τοι τάν νύχτα χξο'ίζίται it, χαλά• μαία, Theocr. 10, 18. Α χ ξ όχ. χξόμαδος, n, b, strepitus, seu stridor den- tium, maxillarum et dentium collisio. Αεινος dl χξίμαδος γενύων γενετ', II. 23, 688. A sono, per Onomatopceiam, v. a Χξόμας, χξόμνι, strepitus, ap. Hes. Em. ΧΡ0ΜΓ2, ilos, ν), piscis quidam. Χξονεω, ω, vivo, mentis compos sum, Rob. Α χξόνος. χξονία, as, v\, vetustas. Ab eod. Hinc Xgovtaios, α'ια, aiov, diuturnus, vetus. χρονίζω, f. ίσω, longo tempore duro, inve- terasco; (2) moror, tardo, Ph. "Ην δ' 'άγαν Ιοχω χξονίξειν, Eur. Iph. in Taur. 1223. Χρονίζων δωμάτων ϊξώιτιος, idem, Med. 624. Χξονίζει β χυμός μα 'ίζχίο-θαι, Luc. 12, 45. Α χςόνος- Χξονιχος, νι, ον, ad tempus seu tempora per- tinens. Hinc ταχξονιχα, ων, Chronica, seu libri chronici, in quibus annotatur quo tempore quid gestum sit ; annales. » Ab eod. Xgovixas, adv. pro tempore, ut tempus de- clarat. χθόνιος, /α, ;βν» vel χθόνιος, u, ό χα) ν), diu- turnus ; (2) tempestivus ; (3) qui diu moratur, diutinus, serus, tardus, lentus. Α χξόνος. Hinc χξονιόττις, νγτος, ν), diuturnitas, longum tem> poris intervallum. Χξονιβ-μος, 2» β, diuturnitas, longinquitas ; (2) mora, cunctatio. Α χξονίξω. χξονιο -Tos, i), if, qui cunctatur, serus. Ab eodem. Χξονίως, ddv. longo tempore, diu post, cunc- tanter. χςονογξαφία, as, v\, descriptio temporum. A Ζξονογξάφος, ν, β> temporum seu annalium scriptor. Ex χιόνος et γξάβω. χζονόλν/ξοί, ν, ό χα) ν), setate desipiens seu delirus. Ex χξόνος et λν/ξος. χρονολογία, as* ν), chronologia, doctrina temporum. A χξovoλόγos• Hinc χξονολογιχος, ν), ov, cnronologicus, ad chro- nologiam seu temporum rationem perti- nens. χξονολογιχως, adv. chronologice, congrue cum temporum ratione. Χξονολόγος, a, i, chronologus, temporum peritus, temporum rationes exponens. XPO'N02, », ό, tempus, astas, aevum ; (2) mora, diuturnitas; ha χξόνα, allquanto post ; ίνα χςόνον, et Ιτί χςόνον, aliquam- diu ; χξόνω, paulatim, tandem. χζονοτξ&ίω, ω, fut. ν,ο-ω, tempus tero ; (2) inutiliter tempus tero et nihil efficio. "Οπως μη γίννγται αΙτω χξρνοτηζησαι εν τ% 'Ασία, Act. 20, 16. ' Ex τξίξω. χζοναλχίω, ω, f. yroj, tempus extraho, pro- crastino. Ex χξόνος et ϊλχω. Xiooxugros, ov, cujus fructus virent, Orph. Χξόος, Si, S, et χξόός, χξοΐ, χξόα, h, cutis ; (2) corpus homihis, vel cutis cum came subjecta ; \v χξω, proprie est, ad cutem usque, ut de tonsura ; (2) de rebus, quae cominus sunt, in proximo ; unde et con- junctio, vel consuetudo h χξω, arctior. Α χξόα. χξόω, χξωννύω, εΐνβχξώννυμι, f- χξωσω, co- loro, colore imbuo, tingo, quasi colore et fuco exorno; (£> contamino, fcedo, pollup. Α'ιματι χξ σαι παλάμαν, Epigr. Α χξόα• Χξυο-άιτος, if, S, vel -αίίτος, aquilae species. Ex α,ετός. χξυσαιγ)ς, ΐδος, ii, aureum clypeum ges- tans, aurea a?gide insignis, Epith. Mi- nerva?, Bacchyl. χςυβ-ΜΪζω, fut. ίσω, auro exorno, vel aureis vestibus et monilibus. Α χξυσός. Χξνσαλλ)ς, ίΰος, ν), blatta, GL Vet. A co- lore auri. Χξίο•αμμος, n, ό χα) ν), auream arenam ha- bens, aurum in arena vehens ; subst. au- rea arena, Gl. V. baluca. Ex άμμος. χξυσαμοιζος, S, ό, qui aurum alia pecunia mutat, mensarius, JEsch. Ag. 446. Ex Χξνσός et άμιίζ,ω, tnuto. χξυσάμπυ%, υχος, h χα) v\, habens vinculum vel reticulum ex auro, vel aureis frenis insignis, II. 5, 357. χζυσάνθίμον, et χξυσανθίμιον, u, το, herba, heliochryson, caltha, Ph. viola rustica. Χξνσχντανγν);, Is, auro resplendens, aure- us, Eur. Ion. 890. χξυσάοξ, vel άωξ, οξο;, et χξυτύθξ«5> «» β χα) ή, ensem aureum habens, i. e. capu- lo aureo, //. 5, 509. Χξυσαξγύξίον, s, το, auraria, Ph. χξυσίξματος, ν, ο χα) i), aureo curru in- signis. Ex χξνσος et 'άξμα. χξυσασπ^, /δ«ί, ό χα) ν\, aureum clypeum gestans, Eur. χξνσα?ξάγαλο5, ν, β, talus aureus, Sappk. χξνσαυγίω, ω, auri in modum splendeo et niteo. A χξνσαυγκ, tos, β χα) v), auri in modum splendens, aureo fulgore nitens, aureus. Ex aiiyr). Χξύσανξ05, ov, auream auram habens, Orph. χξυσάφιον, το. Dim. pro χξυσος, qu. parum auri, Phal. χξυσίγχν)ς, ο χα) i), auream hastam, aurea arma nabens. Ab Ιγχος. χξυσίΐον, n, το, officina vel fodina auraria, Gl. V. τα χξυο-ίΐα, auraria. Α χξυσός. Unde Χξύσαο$, iia, tiov, aureus, ex auro factus. XgutrixXixTvis, a, b, aurilegus, Ph. Ex χξυ- tros et ϊχλίγω• Χξνσελί n, β χα) ν), omatus auro, electro et ebore, seu intectus auro, electro et ebore. Ex χξυση, ixitpas, in), et 'ίλίχτξον. χζυσίλί<ράντι»ο$, v\, ov, ex auro et ebore fac- tus, seu auro et ebore ornatus. Χξυσίμζολοί, ov, auratum rostrum habens. χξυσίν%ίτος, u, b xa) v), auro LUigatus vel in- clusus. Ex χξυο -bs et Ινΰίω. X%Offio^os'%pxos, v, b xa) v\, auro capillos re- vinctos habens, Eur. Phcen. 197. Χξυοηόδμτιτοί» ov, ex auro factus. Α ΰίμω. ( 642 ) χξυοΊοχόμκ, », b, aureas habens comas, au- ricomus. Ex xeurtos et χόμνι• χξυσίόχυχλθ5, ν, ο χα) ν), aureum habens circulum, aureo circulo splendens, Epith. solis. Χξυσύχνχλον Qtyyos, Eurip. Ph. 181. χξυσίόμαλλος, ev, aureum vellus haben9. Χξυσίομίτξν\ς, a, b, auream infulam, vittam gestans. Α μΤτξα. χξνσίόνωτος, »» b χα) v), auratum tergum habens, i. e. auro tectus, ut clypeus. Χξυσίο%ν\λν&, yixos, b, auream habens• gale- am, B. ' Εξιθ' 'Αθηναία πΐξσίπτόλί χξυ- ffioxvfol. Call. L. P. 43. XWffioxnvYires, b xa) i), ex aureis stamini- dus contextus, auro intertextus, Eurip. Or. 838. Atrr)vt). Χξν<Τίθ!τν)νιτθ5, idem. Α πηνίω. Xξύσεos, χξυσίνι, χξύσιον, contr. 5s, y, itv, aureus, ex auro factus ; (2) auro orna- tus; (3) pulcher; (4) subst. nummus aureus, aequans duas drachmas auri. A χ ζ υσό ί; Χξνσίοσανό&λο5, ν, ο xai v. aurea, pulcnra sandalia habens. Ex σάνδαλον. Χξυσίο$-εφανο5, ν, ό χα) ν), aurea redimitus corona, Bob. χξυσεόϊολμχ, ov, idem quod Xξυσtόs■oλos, v, b xa) v), auro exornatus, R. Ex Υζύσίος et $Όλν). χςυσίότχξσος, ov, aurea talaria habens, E- pith. Mercurii ; deinde venti, pro celer. χξυσεότίυχ^, ov, ex auro factus, Eurip. Phcen. 228. Med. 984. Α ηύχω. χξυσίότυτος, χ, b χα) ν), ex auro percussus vel confectus ; (2) deauratus, aureus. χξυσίοφάλ&ξος, ν, b xa) i), aureas phaleras habens. Έχ χξύο-ιος, et φάλαξχ. χξνσενώννμοί, it, b xa) v), ab auro cognomi- natus. χξνσίξαε-^ς, », b, auri amator ; (2) avarus. χξυσίξγκ, ov, ex auro factus. Ab ΐξγον. χζυσίψν,τ^, S, β, auricoctor, Ph. Χξυσ'εω, aurei, gen. sing. Dor. pro χξυσίν. ' χξυσγ, aurece, dat. sing, contr. pro χξύσίγ. χξνσ'/ίλάχΆτοι, n, b xa) v), auream habens coittui; (2) aureas habens sagittas, vel aurea tela gerens ; (3) auratum hastile habens. Έν χοξω Άξτίμι^ χξνσ^λα- χάτν, Β. 16, 183. Εχ χξνσ^ et ήλαχά- TV]. Χξυσν\λα^, ν, β χα) ν\, ex aureo ductus malleo, ex auro ductili confectus. Πλό- χον %ξυί•ίλ«τβν» Eurip. Med. 786. Ex Ιλατβί• χξυσνλίχτξον, u, το, electri species aurei co- loris. Χξυσ' /fVios, u, b xa) v), aureas habens habe- nas. Ex χξυσο5 et ηνία. χξυο-Υ,ο^, tos, b xa) v), ex auro fabricatus. Ex χξυσκ et άξω. Χξυσώάξίον, n, τό, parum auri, parvus num- mus aureus, Dim. a χξυσίΐιον, u, to, idem, Dim. a χξυοΊον. χξνσίζω, auro similis sum ; sum aureolus. Χξυσίζει τ% χξόα, Herodot. Α χξνσός. χξύσινο5, ivvii ινον,' aureus, ex auro factus j (2) aureus nummus, Gl. V. solidus. Χξνσίον, n, to, aurum, aurea ornaments, Dim. a χξνσ05. χξνσιοπλύσιον, n, το,, auri lavacrum, ubi aurum lavatur, Suicer. Ex χξυσίον et πλύνω• Χξνσις, ibos, ν), aurea. Α %£υβ•βί• Χξυσίτ -yis, u, b, aureolus, auri colorem refe- rens. Ab eod. ΧξυσΊτκ, ihos, v), idem,/ aureos habens cincinnos. χζυΒΌπλύβΊΰν, χ, το, officina, in qua aurum lavatur. Ex χρυσός et πλύνω- χξυοΌποίχϊλος, χ, 6 xai ή, auro distinctus, χξυβΌπο'ικιλτΰζ, ov, idem. Ex ποικίλλω. χξνοΌποιοί, χ, b, aurifex. Ex ποιίω• χςυο-όχολίί, herba qua; sincerum aurum fo- liis accipit, et colorem imbuitur ; insin- cerum respuit, Tzetzes, Arist. 1, 10. χξυο-όπχί, ποδός, b xai η, aureos habens pe- des ; (2) aureis fulcris insistens. χξυο'όπξασος, χ, b, chrysoprasus, lapis par- tim aurei, partim viridis coloris. Ex Χξνβ-ος et πξάσΌν• χξυιτόπξνμνος, χ, b και ή, auratam puppim habens, Appian. Ex πξύμν». Χξνο"όπξωξος, χ, b xai 'h, aUratam proram habens. Ex χξυιτος et πςωςα. Χζυο'όπτίξος, χ, b xai ή, aureas alas vel pin- nas habens. Ex χςυο•ος et πτεζόν. Χξνο-ύξανις, /5o?, ?j, aqualis, seu guturnium auratum. χξυοΌξόνς, χ, b, auro fluens, auri ramenta suis fluentis vehens, Epith. fluvii. Ex Χξυο-ος et ροή. Χξνο-όξβφος, χ, b και fi, tectum seu contig- nationem habens auratam, vel qui au- reis est laquearibus. Χξυο-ορραγν,ς, auro tinctus, aureo imbutus colore, Hes. f. leg. χςυβ•οβραδ'>ις, Stepk. χξνο-όροαης, b, auream habens virgam, Epith. Mercurii. χξυο-οορ'ημων, όνος, b χα) η, aurea fundens verba. Ex χρυσός et ρήμα. χξυσορρόας, χ, b, aurifluus. Ex χρυσός et port- Χξυο-όρρυτος, χ, b χα) ή, aurifluus. Ex ίύω- ΧξυοΌξύχτνις, χ, b, aurilegus, Gl. Vet. qui auruin effodit, aurifodinarius. Ab bgvir- σω. XPTSCS, x, b, aurum; (2) moneta aurea. χξυσίσημος, χ, b κα) η, auro distinctus, Gl. Vet. χξυο-Όσΐήμον, auriclavum, Epith. tu- nica;. Ex α-τ,μα. χξυο-όιτπΐζμον, το, sedum majus, ab aureo seminis colore, Gorr. ex Diosc. χξνο-ός-ίγος, b κα) ί, auro tectus, Cyr. Χξυο-οιτίπτωξ, b, auro coronatus, Man. χξυο-ος-έφανος, χ, b κα) 'h, aurea redimitus corona. χξνσόϊομος, χ, b κα) ή, aureum os habens, aurea verba ore fundens. Ex. ?όμχ. .. Χξνο-ό^ξοφος, qui auro tqrquetur, Soph. ΧξυοΌτικτων, όνος, b, qui aurum seu vasa ex auro fabricatur, aurifaber. Χξνο-ότίβος, χ, b και ή, magis aureus^ A Χξυσ-ος. Χξυα-ότίυκτος, χ, b κα) v\, ex auro fabrica- tus. χξνσ-οτίνχν,ς, ίος, b κα) η, aureis armis in- dutus. Ex τεύχη. χξυο-ότοξος, a, b κα) 'h, aureum arcum ges- tans seu habens. Ex τόξο». χξυα-οτόξεντος, χ, b. xai η, ex auro tornatus seu sculptus. Ex τοςευω. χξυο-οτξίαίνης, χ, b, aureum tridentem ges- tans seu habens, Epith. Neptuni. χξνοΌτξίαινος, idem, Ar. χξνσ-ότΰπος, ov, ex auro factus, auro czela- tus. χςυσ-χξγος, χ, b, aurifex. Ex ϊςγον. . Χξυο~χς, χ, b, aureus, Gl. V. et χξυσχΊ) νό• μιιτμα, aureus, Gl. V. Α χξύο-ιος• χξυο-ούφαντος, ov, . ex auro textus, seu fac- tus. Ab υφαίνω. χξυο-ονφης, εος, b χα) η, ex auro textus, auro intextus, seu intertextus, Apollin. Ex 'ύφος. χξνοΌφάεννος, χ, b κα) η, auro rutilans, Suic. χζυοΌφα,ης, ίος, b χα) $, auream lucem ha- bens, i. e. auri modo splendens, Eur. Hec. 635. Hippol. 1276. Ex φάω. χςνιτοφάλαξος, χ, b χα) ή, aureas phaleras habens. Ex χξυο-ος et φάλαξα. χζνσοφανν,ς, ίος, ο χα) η, aureo colore splen- dens, auro similis. Ex φαίνομαι. Χξυσοφίγγης, \ς, idem. Α φέγγος. χξυβΌφοξίω, ω, f. ησω, aurum fero seu ge- ro, i. e. aurata vestimenta, vel aurea mo- nilia gero. Έ» τω πολίμω ένθα οΊ^ηξοφοξεΤν μάλλον Jj χζυνοφοςείν αμεινον »j»j Luc. Gall. Α χξυοΌφόξος . χξνο-οφοξία, ας, vj, auri gestatio. Ab eod. χξνοΌφόζον, et 'φόξιον, το, electrum, Diosc. χξυο~οφόξος, χ, b κα) η, qui aurum gestat, seu fert, Gl. V. aurifex. Ex χξυσος et φίξω. χεύο-οφνις•, vost ο κα) η, aurea habens super- ( 643 ) cilia; (2) piscis nomen, Gl. Vet. χξύ<το• φζνς, Ιχΰυς, aurata piscis. χξυο-οφυλαχίω, ω, aurum custodio, Suic. A Χξυο-οφύλαξ, αχός, b και ή, auri custos, qui aurum adservat. χξνσ-οφύξητος, ov, auro ductus, Man. χζυσοχαίτης, Ό, auricomus. Χξυο-οχάλϊνος, χ, Ό κα) ή, aureum frenum habens. χξυβ-όχιΐξ, ίίξος, b χα) η, aureas vel auratas habens manus ; (2; qui aureos annulos in manu gestat. χξυβ-οχιτων, b κ») η, aurata tunica indu- tus. ΧξυίτοχοεΤον, χ, το, aurifusorium, Ph. al. Gl. V. χξνιτοχόϊον, aurificina. χευσοχοεω, aurum fundo, aurariam facio. Ό Si χςυσοχοεΊ, Arist. Pint. 164. Χζνο-οχοϊκος, ij, bv, ad auri fusorem perti- nens. A χςνο•οχόος, χ, b, auri fusor, Phil, et χζυοΌ- χόοι, aurarii, Gl. V. aurifex. Ex χίω. χξνο-όχξχς, xv, auro resplendens. Α χξόος* χς• Χξυσ-όω, ω, f. uxtu, auro obduco, Gl. V. au- ro, as; inauro, deauro; κεχξυο-ώμενον, auratum, Ph. p. pass. part, χουο-ωθιν, au- ratum, Ph. Α χρυσός. χξυ?αλλόπ'/ικτος, ov, glaciem faciens, Eur. Χξυο-υποδίχτης, χ, b, susceptor aurarius, Gl. V. Ex χζυσ'ος et υποδέχομαι, χξύο-ωμα, ατός, το, vas aureum, Gl. V. au- ramentum. . Α χξυο-όω. χξυϊωματοθ'/ικη, ης, η, aurese supellectilis conditorium. A preec. et 3-ηκη. χξυιτωνίω, ω, f. ησω, aurum emo, i. e. nu- misma aureum argento permuto. Ex ώνεομαι. Χξυσώνητος, b χα) η, auro emptus. A pr. Χξυο-ώπης, b, idem quod χζυσωπ'ος. χξνσ-ωπις, pro χξυο-ωπος, item piscis nomen, Ath. χξνο-ωπος, s, β χα) η, aureum vultum seu adspectum habens; (2) piscis nomen. Ex χξυσος et ώί•ψ. ΧξυίτωξυχεΊον, vel χξνιτωξύχιον, χ, το, auri- fodina. Α χξυσωζύχος. Unde Χξυο-ωξυχίω, ω, aurum fodio vel eftbdio. Χξνο-ωξυχία, ας, ή, au-rifodina, Ph. χξυσωφχος, χ', b, auri efFossor. Ex Ιξύσσω. Χξύσωιτις, εως, η, auratura, deauratio, inau- ratio. Α χξυσόω• Unde χξυο-ωτης, S, 6, aurator, aurarius, Ph. al. Gl. V. inaurator; χξυ/τωτα), auratores, Ph. al. Gl. V. deauratores. Χξυσ-ωτος, ov, inauratus. Ab eod. χξώξώ, f. ώο"ω, coloro, colore imbuo, tingo ; κεχςωσ-μίνος, coloratus, Gl. V. (2) tango, tango cutem ; (•3) polluo. 2«/ τ* εΊΙ λί- λεκται, γόνατα μη χξώζίΐν εμα, Eurip. Ph. 1619. Α χξόα, vel χξώς. Χξωϊχος, η, bv, coloratus. Α χξόα. Unde ' χξωμα, ατός, το, color ; (2) fucus ; (3) mu- sica; etiam harmonia; χςωμα, tribuitbr. χξωματίζω, fut. Ίσω, coloro, colore imbuo seu inficio, tingo ; κίχξωματιιτμενά,, co- lorata, Gl. Vet. p. part. pass. Α χζω- μα. χρωματικός, η, bv, ad colores pertinens ; coloribus ornatus. Etiam de harmonia musica, q. d. colorata, i. e. suavior, mol- lior. Musici χρωματικό), molliores. Ab eod. χξωμάτιον, το, Dim. pro χξωμα, color, Ep. χρωματισμός, χ, b, coloratio, tinctura. A χξωματίζω. χξωματογξαφεω, 2, pingo, picturse colorem induco, Suic. Ex χξωμα et γξάφω. Χξωμ,ατογξαφία, ας, η, ipsa pingendi actio, pictura, Suic, Ex iisd. χξωματοποίία, ας, η, colorum confectio. Ex χξωμα et ποιεω. _ χξωματοχώλης, χ, β, pigmentarius, Ph. Χξώμενον, acc. sing, praes. part. med. contr. pro χξάομενος, a χξάομαι• Χξώμεσΰα, utimur, 1. plur. pra;s. ind. **" et contr. pro ; χξωμ)ς, piscis, Aristot. al. χξομίς. Χξωννύω, et χξώνννυ,ι, coloro; (2) idem quod χξάω, utendum do, commodo ; ap. Theophr. si lectio vera, Em. Α χξόα. χζώς, χξωτος, b, cutis ; (2) cutis cum sub- jecta carne, Gl. V. color, cutis ; (3) cor- pus. Α χξόα. Χξωσις, ίως, η, coloratio, tinctura. Α χζώ- ζω, vel χξώω. Unde Χζω^ηζ, ηζος, b, colorator, infector. χίωσοι, f. 1, ind, act. a χξώνννμι pro χξόω. Ss2 ΧΎΤ ΧΩΝ ΧΩΡ χρΖτο, utatur, 3. sing, pries, opt. med. pro χξά,οιτο- χρωτίζω, coloro, inflcio colore. Νίωτίξοις την φύσιν ocutS πξάγι/,ασι χξωτιζίται, im- buit, Arist. Nub. 515. χυδαϊχως, adv. vulgo, more vulgari. χυδαίοι, adv. idem. A χυδαίος, a, ό xai ή, cujus magna est copia, abundans, vilis, Phil, vulgaris ; χυδαίος ανθξωτος, gregarius, Gl. V. Α χύδην. χυδαιότης, τιτος, η, vulgaritas, vilitas, Bud. χυδαιόω, ω, vulgare seu vile reddo ; χυδαι- ίίσθαι, vulgarem reddi, Suic. Ab eod. χύδην, adv. fuse, copiose, passim, promis- cue. Α χύω. χυλάςιον, 8, to, q. d. succulus ; apud Medi- cos, decoctio herbarum, qua? fit adjecto mediocri melle et saccharo. Α χυλός- χυλίζω, fut ίσω, succum elicio, in succum resolvo, Disc. Α χυλός. Hinc χύλισμα, ατο;, το, succus expressus. X'j'aio-u.os, S, ό, ipsa succi expressio. ΧΥΛΟ' 2, ί?, β, suecus, Ph. sapor, al. Gl. V. humor. χυλόω, ω, f. ώσω, in succum redigo, liquo ; (2) suL-cum exprimo, humecto. Α χυ- λό;. Unde χυλώδη, eos, ό χα) τ;, succosus, vel succi sneciem gerens, e succorum genere. χνλωο-ις, ίως, η, succi expressio ; (2) ipse succus et cremor expressus. Α χυλόω. χύμα., vel χυμοί, ατός, το, id, quod effu- 6um es-t, seu effusum fluit ; (2) libamen, quod e patera funditur defuncti super se- pulchro ; (3) effusio ; (4) multitudo, Gl. V. χύμα., confusio, commixtio. Α χύω- χύμίυσ'ις, ίως, η, confusio, commixtio, qu. a χυμίύω. χυμίζω. sapidum reddo, coquo, condio, sa- pio, Gl. V. Ο'ι'τίξ ά,ξίΐΑνία,ν Ιχύμισχν, A- rist. Thesm. 169. Α χυμός. χυμικος, sj, ev, 3d succos pertinens ; χνμ*• zjl, SC. ή τέχνη, seu \πι?ημη, ars tractan- di seu eliciendi succos. Α χυαός- χύμιον, το, succulus, seu modicum aliquid succi, Ath. χυμίτλη, χύμιτλον, pro χιμίτλη, &C. V. L. χυμός, 5, ό, succus, humor ; (2) sapor. χυμόω, idem quod χυμίζω. χύνω, fundo. Α χύω. χυξζιάζω, Hes. idem quod σχίξτω. χυσανόπξωχτοι, οι, molliculi, Ar. χύο-ις, ίως, ή, fusio, effusio ; (2) liquefactio ; (3) scaturigo. χυτηξ, νξος χύτης, χ, Ό, fusorium, Gl. V. fusor, Gl. Vet. A y γυπζος, diffundendi vim habensj al. qui " diffundit, Steph. χυτλά,ξω, f. άσω, perfundo oleo aqua mix- to ; et simpl. perfundo, lavo, abluo. Τυμναστιχως ύγξόν χύτλασον σίχντόν iv τοΊς ?ξώμασιν, Arist. Vesp. 1207. A χύτλον, α, το, oleum aqua mixtum, quo perfundi et inungi in balneis corpora so- lebant ; (2) species divinationis, qua? fie- bat aqua et oleo ; (3) fluvius, Lye. 701. (4) libationes, inferia?. Α χύω. χυτλόω, ω, f. ώσω, oleo aqua mixto perfun- do ; (2) lavo, abluo. Τυΐα χυτλωσαι δξό- fftu, Lye. 322. Αυτίχα δίζητο ρόον ύδατος, 2 χί τόχοιο Αύματα χυτλώσαιτο, Call, in Jov. 16. Α χύτλον• χύτο, fusus erat, 3. sing, plasq. ind. pass. Ion. pro Ιχίχυτο, a χύω• Unde χυτός, η, ov, fusus. fusilis ; (2) fossilis, qui fodiendo eruitur ,• (3) adgesta terra struc- tus. χύτρα., ας, *)» olla, testa, cacabus, fictile ; (2) genus oscuU, quando pueri prehensis alterius auribus, osculantur ; plur. ta- berna?, in quibus olla? venduntur. A χύτρος. χυτξοιιος, a., ov, ollaris, fictilis. Α χύτρα. χυτρίϊον, α, το, locus ubi olla? conduntur et asservantur, Suid. χύτρας, u, ό, fictilis, testaceus, Gl. V. χύ• JTPiot, ollares ; τ» χύτξίΐα, testa? ollarum, Poll. Α χύτρα. χυτξίΰς, S, β, fictilis. A prEec. χυτξίύς, ίως, ό, ollarum figulus. Α χύτρχ. χυτρί•\>ός, S, ό, qui in ollis coquit ciboe. Ex χύτρα, et 'ί-]/ω, coquo. χυτρίδιον, α, το, ollula, Dim. a χυτξίς. χυτξίζω, in olla pono, expono. Α χύτρα.. χυτφδα., ή, ludus puerilis, apud Poll, et * Hes. Ab eod. χύτρινος, Ίνη, ivov, fictilis, testaceus ; το χύ• τξίνον, olla ; (2) cavum terra?, unde fons erumpit, a similitudine, Em. Α χίιτξος. χυτξίον, ί•, τό, ollula. Α χύτξχ,. Unde χυτξΐς, ίδος, ή, ollula, fictile, seu testa. χυτξίρμός, 5, c, ex.positio infantis in olla. Α χυτρ'ίζω. χυτξίτης, α, ό, ollaris, Steph. χυτξόγα,υλος, α, ό, magna olla. Ex χύτρα. et γαυλος, mulctra. χυτξοπλά,θος, ό, figulus. Α πλάττω. χυτξοπόδιον, το, parva olla pedata, Dim. a χυτξόπας, ποδός, β, foculus (sive fixus, sive mobilis) qui carbonibus implebatur, et cui imponebatur olla ; (2) olla pedes ha- bens. χυτροχωλϋον, a, to, locus, ubi venduntur ollae. A~ χυτροπωλν,ς, a, h, ollarum venditor. Hinc χυτξόπωλις, ιδος, ή,- qua? ollas vendit. XYfTPOS, if, o, olla. χυτξοφόξος, ό κ,α) η, ollas ferens. Α φίρω- χύω, seu χύνω, f. ύο-ω, fundo ; χυθας, fusus, Gl. Vet. a. 1. pass. part, κ,ιχυμίνος, fu- sus, Ph. perf. pass. part. Xuc-ev δϊ νό- μας Ιίξων 'ύμνων, Arist. Αν. 217. Άμφ) δϊο-ποδον κάρο. κ,ίχύμιβα,, Eur. Supp. 82Ϋ. Α χίω. Χ' άδωνις, ΜόΙ. pro χα.) ο " Κδωνις, Adonis. χώ'.ο, 2. sing. pra?s. imper. med. Ion. pro χώχ, a χώομαι. Χ' ώ'χ., Dor. pro χαΐ ο ιχ. χωλα,ίνω, claudus sum, claudico. Α χω- λός. χώλα,νοΊς, ίως, η, claudicatio. Α χωλαίνω. χάλασμα., το, claudicatio, Hipp. χωλίία, ας, ή, idem. Α χωλός. χώλιυμα, το, idem. Α χωλίύω, fut. ιύσω, claudus sum, claudico ; f2) claudum, vel mancum et mutilum reddo. Βί? δϊ 9-ύζαζί χώλιύων, II. 18, 417. Α χωλός. χωλια,μζος, S, ό, et χωλια,μξιχον, versus Iambicus claudicans, quia in ultima se- de pro iambo spondeum habet. χωλοίτας , οδός» ό, pede claudicans, Vulca- ni Epith. χωλοχζά,ζζοϊτΰν, το, vox plebeia, pro e -χιμ- πόδιον. χωλοζοιος, 5, ό, claudos faciens. Α ποΐιω. χωλόχχς, idem quod χωλοίπνς, Man. XilAO'S, η, ov, claudus, mancus, nauti- lus ; (2) imperfectus, vilis. Hinc χωλότης, ητος, η, clauditas, claudicatio. χωλόω, ω, f. ωιτω, claudum efficio ; χωλοί- θϊ,να.ι, claudum fieri, aor. 1. pass. inf. Hinc χώλωμα., ατός, ro, claudicatio, et cujusvis membri de'pravatio aut distortio. χώλοΜΤίς, ιως, η, idem et ab eod. χώμα, ee -τος, το, agger, tumulus, Ph. " A χόω. χωματίζομαι, in collibus seu tumulus situs sum ; (2) aggere munitus sum. Α χώ- μα. Unde χωμάτιον, ss, το, parvus agger ; (2) parvum bus-turn modica humo adgesta constans. χωμος, a, ό, idem quod χώμα, Hes. χ' ώμος, Dor. pro χα) Ό ίμος, et mens. χων, pia?s. part. act. pro χίων, a χίω. χωνιΊα, ας, ν), conflatura, fusio. Α χωνίύω. χωνίΤον, το, pro νωνευτηριον, Hes. Suid. χώνίυμα, το, in fusoria fomace conflatum ; (2) conflatura. χωνιυσις, ιως> ν), conflatio. Ab eod. Unde χώνίυτίΐξίον, ν, το, fornax conflatoria, in qua metalla conflantur, conflatorium. χωνίυτης. S, 6, conflator, flator, fusor. χωνίυτιχος, η, ov, fusorius, Gl. Vet. χωνιυτος, ίι, ov, conflatiUs, a fusore fabrica- tus, Gl. Vet. χωνίυτον, conflatile, fusile. χωνιύω, f. ιύιτω, in fornacem conflatoriam ' conjicio, in fornace fusoria fabrico, Gl. Vet. conflo ; χωνιύα.. conflat, Ph. χιχω- νίυχίναι, conflasse, Ph. perf. act. inf. A χώνη, ης, ή, vas argillaceum, in quo metal- la funduntur et liquefiunt ; (2) infundi- bulum, Gl. Vet. (3) gula, Phil, gurges. Α χίω, fundo. χωνίον, », το, instrumentum fusorium. A χάνος, χωννύω, vel χωννυμι, f. χ&βω, aggerem du- co ; (2) humo adgesta exstruo tumulum, sepelio, Gl. V. obruo. Έγώ δ\ δη τάφον χώο•χο~' αδίλφω φιλτάτω πορίύσομαι, So. phoc. Antig. 81. τίνα τοΊς λίθοις, Arist. Ach. 299. Άπόδος, δάμαρ-ος νέρυν, 'όπως χώσω τάφοι, Eurip. Or. 1563. 'Ea-s/ μοι τύμζος έ χωσθησιται^ idem, Iph. in Aul. 1494. To μνήμα ΰπίξμίγιθις Ιχώιτθη, Xen. Cyr. 7, 17. Α νόω. χωνος, a, 6, vas ex argilla. quo argentarii ( 644 ) et chymici utuntur ; (2) fornax fusoria ; (3) infundibulum. Ab eod. χο)όμίνος, pra?s. part. med. verbi χώομαι. χώρα, ας, η, locus, sedes, spatium, locula- mentum et receptaculum ; (2) solum, a- ger, arvum, terra, regio, provincia, inpr. Attica ; (3) dlgnitas, honos, ut Lat. lo- cus, ordo ; (4) χατα. χώξαν varie dici- tur, in statione, in loco quern teneas, recte atque ordine.* Έν χώρα χίίο-θαι est, suo loco et ordine, sine ull'a pertur- batione consistere ; Sa•» 'ίτυχί, passim, ac temere, promiscue. Α χώρος. χωράα-μιος, », ό, accola, confinis. Α χώζα. χώραυλος, ν, β χα) ή, qui in regione aliqua versatur. Ex χώρα et αυλή. χωράφιον, κ, το, arvum segete consitum, V. L. Dim. a χώρα. χωζΐ*Ί<τχοπος, ν, β, regionis inspector ; (2) episcopus rurahs, seu in agro j (3) vica- rius episcopi. χωξίΤ, 3. sing. pra?s. ind. act. contr. pro χωξί'.ι, a ^ Χί2ΡΕΏ, S, f. ηα•ω, p. χίχώξηχα, eo, vado, tendo ; (2) cedo, evado ; (3) succedo, e- venio, exitum habeo; (4) cedo, locum do ; (5) recedo ; (6) capio, capax sum ; (7) comprehendo, percipio, Gl. V. χωξω, capio ; χα>Ρί7, capit, Phil, χωρηο-αι, ca- pere, Gl. V. aor. 1. inf. act. Χωξωμιν \π) τό πλοΐον, Arist. Ran. 181. Χωξηο-ί- τα'ι τις πυθιχην ττρος ί$τίαν> Eur. Andr. 1065. ΧωξηαΌμαι τ' αξ', οΊπίξ ΐς-άλην όδ2, Soph. ΕΙ. 406. Ου θ' η Έλλας »θ' η Βάξζαξος την πλίονίΐ-ίαν χοίξΐι τίνθζώπν, Dem. Phil. 3. χώξημα, ατός, το, capacitas, receptaculum ; (2) alveus. Αχωξίω. χωρησαι, aor. 1. inf. act. verbi χώξηο-ις, ίως, η, ipsa capiendi actio j (2) ca- pacitas. Ab eod. χωξητης , », ό, rusticus, Suic. Α χώρα.. χωρητιχος, η, ov, capax. A χωρητός, η, ov, cujus aliquis capax esse potest; qui capi, percipi, aut inteUigi potest. χωξιάζω, £^άο*», rusticor. Α χωρίον. χωζίαμος, S, ό, cista, area. Α χα>?ίω. χωξίδιον, ν, το, agellus, pra?diolum. Α χω• ςίον• χωρίζω, fut. ίσο>, separo, sejungo, segrego, secerno, dispesco, dirimo ; χωρισθϊν, dis- cretum, Gl. V. aor. 1. pass. χίχα>ριο•μί- νος, segregatus, divisus, secretus, separa- tus, Gl. V. p. part. pass. Χωξίζαο-ι δ* αλλήλων λόχυς, cohortes, Eur. Ph. 108. ίαυτον τ3 της χοινης φύο'ίοις λόγν, Μ. An- ton. 4, 19. ΠλίΓο-τβ» χίχώξκτται τό, τι ίΤ- ναι, χα) τό φάσχίΐν, Dem. (2) locum ad- signo, colloco. Illud a χω^ις, hoc a χω- ξίον, Em. χωριχός, η, ov, rusticus, agrestis, Gl. V. χωξίχως, adv. rustico more. χωρίον, a, to, locus, regio ; (2) locus muni- tus, castellum, oppidulum; (3) ager, rus, fundus, pra?dium, villa, campus j (4) (membrana extima, qua foetus in- volvitur, P.) locus auctoris j (5) domus, Em. (6) locus, pars, res. χωξίονόμοι, pra?diatores, Gl. V. Ex χώξΛ et νίμω, tribuo. ΧΩΡΓ2, adv. seorsum, separatim, sin- gulatim; (2) sine, abs, absque, praeter, citra. χωρίβα,ι, aor. 1. inf. act. verbi χωρίζω. χώξίοΊς, η, idem quod χωρισμός, Hes. χωρισμός, ΐί, ό, segregatio, sejunctio, divi- sio, Ph. separatio, disjunctio, discidium, divortium. Α χωρίζω. χωριςης, S, i, separator, Gl. V. ,sevocator, Ph. Ab eod. χωρικός, η, ov, separabiHs ; (2) separatus, secretus, sejunctus. Ab eod. χωξίτης, ν, ό, rusticus, rusticanus, rurico- la, indigena. Α χώρος. χωριτιχος, η, ov, rusticus, agrestis.^ Την νό- σον η tS χωξίτιχίί ίτληθας ίις τό iisru σνμ- φόξησις ίξγάζίται, Plut. in Pericl. cap. 34. Α χωρίτης. χωξίτιχώς, aav. rustice. χωζϊτις, ιδος, ή, rustica, vilhca. Α χωξί- της. χωζοζατίω, ω, fut. ijo"oj, per locum aliquem incedo, locum obeo, in agro spatior. χωροζάτης, β, per locum aUquem seu a- grum incedens ; al. instrumentum quod- dam cujus usus est in aquarum libra- tione, Vitruv. χωρογραφίω, u, fut. fou, loca regionis ΨΑΚ ΨΑΜ YE Κ alicujus describo, regionem describo sin. gula loca commemorando. χωξβγξαφία, ας, h, regionis vel regionum aescriptio. χωξογξχφιζο;, q, bv, geographicus. A χωξογξάφος, a, b, loci seu locorum descrip- tor, regionis descriptor. Α γςάφω. χωξοθεο-ία, ας, τι, situs agrorum s. locorum, (iescriptio regionum. Α 3-έοΊς. χωξομετζίω, ω, regionem vel regiones di- metior, Gl. V. χωξομετξω, metior. χωςομετζία, ας, ή, agrorum seu regionum dimensio, Suic. Ex μίτξον. χωξονομεω, ω, regionem aliquam aut agrum divido. Ex χώξα et νέμω. χωξονομΐχός, ν, ov, ad agri divisionem per- tinens ; νόμος, lex agraria. Ex iisd. ΧΩΊΡ02, ν, b, locus, sedes, spatium, re- gio ; (2) ager, prasdium, fundus ; (3) co- rns, vel caurus, ventus procellosus, ab occasu solstitiali spirans. χωξνσ-αι, capientes, nom. plur. part, pries, act. contr. pro χωξίχσαι, a χωξίω. χωξοφιλίω, libenter in loco aliquo versor. Χωξοφιλίϊν pro φιλοχωξΰν dixit Demos- thenes, rythmi ac numerorum gratia. A χωξος et φιλεω. χωξοφύλα\, αχός, ο, loci, agri CUStOS. χως, DOT. pro χχς, EllSt. χωο-αι, aor. 1. inf. act. verbi χωννυμι pro χώο-ατο, 3. sing. aor. 1. ind. med. Ion. pro εχάσατο, a χόομα,ι. χώο-εται, irascetur, 3. sing. fut. 1. ind. med. χωο-θε)ς, aor. 1. part. pass, verbi χωννυμι pro χόω. Unde χωο-ις, εας, i, aggeris ductio ; (2) agger, obex. χωσμχ, pro χώμα. Ab eod. zufis, *i, o», humo egesta eductus vel ex- structus. Ab eod. Unde χ<»Γξ)ς, ίδος, r„ ad cuniculos agendos seu aggeres faciendos pertinens, Epith. tes- tudinis seu vineae. χώσω, aggerabo, tut. 1. ind. act. verbi ejusd. χώω, ad iram concito ; (2) contristo, mo- lestia adficio ; χώομαι, irascor, ut hlnc sit χάχτατο, iratus fuit, a. 1. med. II. 9, 449. Α χολόαι, λ extruso, et oo in ω con- tractu. *qrr ψ, Litera Graecorum vigesima tertia, qua? ψ7 dicitur ; (2) nota numeralis valens septingenta; et, cum lineola inferne ap- posita (-φ/), septingenta millia. ψίγδας, ή, unguentum iEgyptium, quasi a ψαχάζω. ψαδαξός, ga, gov, putris ; (2) friabilis ; (3) infirmus. Α ψάω. ψαΟάλλω, contrecto turpiter. Α -φάω. ψαθαζός, a, ov, vide ψα δαζός ■ ψαθύξιον, το, frustulum, mica, offula, Atli. ψαθνξόομαι, χμαι, friabilis fio; (2) aresco seu s inaresco. A ΨΑΘΎΡΟ'Σ,£«, ξον, friabilis, qui in mi- nutas particulas friari potest. Α -φάω. ψαθυξότ7,ς, τιτος, ή, friabilis natura, fragili- tas ex siccitate. A praec. ΤΑΙΔΡ0 ν 2, ga, gov, rarus ; (2) raros ha- bens capillos. ψαιχαλχχοι, vel ψαχαλχχοι, SC H• μ'Λτίξες, fceta? matres, Eust. ψαινύζω, f. ύζω, flabello refrigero. ψαίνυθος, νελ'ψαινυνθος, falsus, inutilis, in- anis, Lye. ψαίνυμι, idem quod ψωμίζω, Hes. ψαίξω, rado, frico, tergo, abstergo ; (2) propero, accelero, festino ; (3) leviter at- tingo, corrcutio. Α ψάω. ψαί$•ιος, pro ψαις-ος , Ar. ψαι$-ός, τι, ov, contusus, contritus, Gl. V. libum. Α ψαίω. ψαί$•ωξ, idem quod ψτ,χττ,ξ, Ep. ψαίω, tenuo, contero. Α ψάω. ψαχάδιον, u, το, roris guttula, still ula,D/»?. ψαχάζω, et ψαιχάζω, fut. άσω, roro, roris gtittas stillo, stillo ; (2) roris vel aliis gut- tis adspcrgo et madefacio, Ph. ψαχάζει, rorat. A ΨΑΚΑ' 2, et ψα,χα,ζ, άδος, -h, ros ; (2) stil- la, gutta. ψαχας-ός, τι, ov, stillatitius. Α ψαχάζω. ψαχτν,ξ, Dor. pro ψεχτν,ξ, Hes. ψάλαγμα, ατός, το, tactus, contactus. ψαλαχτός, i), ov, tactui parens, sub tactum cadens. A ψαλάσσω, vel ψαλάττω, fut. ξω, tango, at- trecto, cieo, pulso. To/ yag -ψαλάξε/ί, tU aivbv νίνξας χτΰτον, Lycurg. 139. A ψαλίΤς, 2. sing. f. 1. indie, act. verbi •ψ«λ- λω• •ψβλ/δ/β», », το, forficula; (2) ornamen- tum muliebre. Dim. a •ψ«λ/;. ψαλώοίώτις, forfici seu cameras forficulata? similis. Apud Medicos, ψχλιΰοαΰϊς, seu •ψαλβί/δίί, corpus durum, tribus arcubus conflatura, medium cerebri ventriculum sustinens, Gorr. ψαλώοΓομος, b xai v\, forficem aut forci- pem in ore habens. Ex -φαλϊς et στ'ο- μα. -ψαλ/δόϋ), u, fut. Ufa, fornico. Α •ψ«λ/ί. Hinc •^/αΧίΙωμα, ατός, το, fornicatum opus. ψαλιδωτός, τ;, bv, fornicatus. Ab eod. ψαλίζα, futur. ίο-ω, vel ίξω, forfice reseco. Ύα ταξο-α σίΰ τα χνφα &ίλας λάζων •ψα• λίξω, Anac. 12, 4. Α ψχλίς- ΤΑ'ΛΙΟΝ, vel ψαλίον, χ, το, frenum ; (2) inferior freni pars. A ΨΑΛΓ2, ΊΙος, τ), forfex, forficula ; (2) for- nix ; arcuatum opus, arcus, Ph. ψαλλοχιθαξίΓτ,ς, 5, ό, psallocitharista, Suet. qui cithara canit, Steph. -ψώλλβν, ν, το, vinculum, pro -φάλ/βν, Suic. ΨΑ'ΛΛΩ, f. αλω. tango, pulso et levi quo- dam motu perstringo ; (2) fidibus cano, Gl. Vet. nablizo, psalmizo, psallo. Τό- Ιων χΐξ) -ψάλλβΛ νίνξας, Eur. Bac. 784. ψάλμα, utos, το, fidium cantus. Α ψάλ- λω. ψαλμικος, τ), bv, ad psalmos pertinens. A ψαλμός. ψαλμολογίω, ω, psalmos scribo seu recito. ψαλμολογία, ας, τι, psalmorum recitatio s. cantio, Suic. A ψαλμολόγος, a, b xai τ\, psalmos recitans. Ex ψαλμός et λίγω. ψαλμός, a, b, fidium cantus seu pulsus ; (2) carmen, psalmus. Α ψάλλω. ψαλμοχαξτ,ς, ίος, b χα) τι, psalmis gaudens, qui delectatur fidium pulsu et carmini- bus, qua? fidibus canuntur ; Epith. Apol- linis. Ex ψαλμός et χχίςαι. ψαλμωΥίω, ω, psalmos cano. ψαλμωδία, ας, y, psalmorum cantatio, de- cant'atio carminum seu cantilenarum. A ψαλμωδός, S, b, qui psalmos canit. Ex ψαλμός et αδός. ψαλουδτις, vide ψαλίδοίΐδτις• ψαλτές, τΐξβς, b, qui psaliere novit, qui scit fidibus ludere ; (2) instrumentum musi- cum, cithara ; (3) psalterium, liber psal- morum Davidis. Α ψάλλω. Hinc ψαλτ-ίΐξίον, a, to, psalterium, instrumen- tum, quo psallitur, quod olim magadis dicebatur, Gl. V. sambucum; (2) liber psalmorum Davidis. ψάλτης, a, b, psaltes, qui psaliere novit, cantor, qui scit fidibus ludere, Gl. V. na- blio, psalta, psalmista. Α ψάλλω. ψάλτιγξ, ψάλτιζ, cithara, Hes. Suid. seu idem quod ψαλτ^ξίον, Steph. ψαλτικός, ad psalten pertinens, quo <ψ«λ- τ•>,ς utitur, Ath. ψαλτός, η, bv, qui psalli potest, cithara? ap- tus. Ab eod. ψάλτξΐχ, ίας, ft, psaltria, femina, quae scit fidibus canere ; fidicina, Gloss. Vet. A ψαλτν,ξ. ψωλτωδίω, cano simul voce et psallo ; (2) laudes cano. Α ψαλτωδός. Hinc ψαλτωδτιμα, ατός, τό, cantus, canticum. ψαλτ'ωδία, ας, r y , idem. A ψαλτ'ωδός, S, b, qui canit carmina seu can- tilenas, qua? fidibus seu psalteriis adhibe- ri solent ; (2) qui voce simul canit et psallit. Ex ψάλτης et ωδός, vel ώδ-ϊ,. ΊΤαμάθτι, τι, Nereidum una, Phoci mater, Hes. ψαμαθία, ας, ή, littus maris. ψαμαθις, seu ψαμκί,αθις, ίδος, 'h, piscis in arena latens, seu arenam subiens, Ath. ψάμαθος, n, ή, arena, sabulum ; (2) littus, II. 1, 486. Α ψάμμος. Hinc ψαμαΟύδης, to;, b χα) ή, arenosus, sabulo- sus. ■ ( 615 ) ψαμαβων, ωνος, ή, sabuletum, Gl. V. ψαμμ,άθιον, χ, τό, arenula. Α ψάμμος* ψαμμ.αχο<τιογάζγ&£α, τά, montem aren;e a?quans, innumera. Vox Comica, apud Aristoph. Achar. S. Α ψαίΛμαχόσιοι et yagyaea. Aliis ψαμμοχοιτιογάξγαξα. Vide Sleph. ψαμμχχόσιοι, numero arenas a?quantes, tot quot arena?. Vox Comica ad modum numeralium formata. Όνόμαα-ι χξώμ,ί- νον ψαμμαχοο-Ίοις, Alexis apud Athen. ψάμμινος, ov, arenosus. ψαμμίον, τό, arenula, Alex. Aphr. ψαμμιο-μός, S, b, defossio in arenam. Qti. a ψαμ,μίζω. ψαμμΛτις, τ), q. d. arenacea, Ath. ψαμμοδύτΥ,ς, a, b, piscis, arenarius dictus ; dl. άμμοδύτΥ,ς, Steph. Ψάμμος, u, τ,, arena, sabulum. Α ψάω. Ψαμμόιδης, ίος, b xai ή, arenosus. ψαμμωτος, τ;, ov, arenatus. Α ψάμμος. ψανός, pro ψίδνός, Hes. ΨΑ'Ρ, ψαξός, b, avis nomen, varus dis- tincta? maculis, Gl. V. sturnus. ^ Ψ άξων νίφος ΐξχιται, τ,ε κολοιων, II. 17, Ίοο. Α ψα'ίξω. Unde ψαξίΤ, 3. sing. f. 1. ind. act. ψάξος, a, b, sturnus, Ph. ψαξός, got, gov, mobilis, agilis, celer, velox ; (2) varius, cinerei coloris. Α ψάξ- ψαυχξοπόδγ,ς, u, b, qui tam celer est in rao- vendis pedibus, ut terram non videatur attingere. Ex ψαυχξός et jtS;. ψανχξόπας, οδός, b xai ή, idem et ex iisd. ψανχξός, ςα, gov, agilis, celer, levis ; (2) delicatus, qui vix pedem in terram po- nit. Α ψαύω. ψαυσις, ιως, r» tactus, contrectatio, contac- tus. ψαυσΜς, a. 1. part. pass, verbi ψαύω. ψαντος, τι, bv, qui tactus est j (2) qui tangi potest. A ψαύω, f. αύο-ω, tango, contrecto ; (2) adse- quor, pervenio ad, tango, contingo, ita, ut capessam, vel accedam. Αός μοι, πξός &ίων, μαλαχΐί χοωτός ψαΰσαι tixvov,Eu~ rip. Med. 1406. ^Έύθυς Οιδίπχς ψαύο-ας άμαυξαις χίξο~)ν ω~ν παίδων, amplexus fi- Iias, Sophoc. (Ed. Col. 16S4. Πκ^' 'ifoie χίξχίδο; ψαύ'σας χζότων, Lye. 278. A ψάω• ψάφαξ, αχός, b, calculus. Vox JEol. ab et pro ψήφος. ψαφαςία, ας, τ\, squalor, vel fragilitas ex squalore. Α ψαφαξός. ψαφαξόβξΐξ, τςιχος, crines habens squali- dos vel tenues, Horn. ΨΑΦ APO' 2, ga, gov, aridus, squalidus, in- firmus, friabilis ; (2) tenebrosus, Gl. V. putris, Ph. ψαφαξότξίχος, a, b xai 7), squalidos pilos habens. Ex ψαφαξός et 3-ξίξ. ψαφαξόχξχς, et ψχφαξόχξως, qui squalida est cute. Ex ψαφαξός, χξόα, et χξώς. ψαφίζός, ga, gov, idem quod ψαφαξός. ΎΑ'Ω., ψω, f ψν,ο-ω, tergo, abstergo, ra- dendo detergo, radendo complano ; (2) propinquo, accedo, attingo, contingo ; (3) in tenues partes comminuo, exte- nuo ; (4) foveo, calefacio, mulceo. ψ'ιγιος, idem quod ψογ-°ός, Pind. ψίγμα, ατός, τό, vituperium. Α ψίγω. ψίγος, sepulchrum, Hes. ψίγω, f. ψίξω, proprie idem quod ψίω, seu ψάω, exprobro ; (2) reprehendo, vitupe- ro. Έμ->,ν άψυχίαν ψίγιις, Eur ; p. Ale. 693. εν άγοξα. ty,v διατξίζζν, Arist. Nub. 1051. Έγώ.γαξ αν ψίςχιμι δαιμόνων νό* μας, Soph. Aj. 1149. ψίδνοκάξΥ,νος, ο χα) ή, (a χάξν,νον) id. quod ψίδνός, ■>„ όν, raros habens pilos, calvus, gla- ber, Gl. Vet. raripilus. ψίδυξός, ξα, ξόν, pro ψίθνξος, qu. leni su- surro murmurans, Ern.~ ' JEschyl. Suppl. 1050. Al. fallax, qu. a ψίύδω. Ψ£'Δί2, curam gero, Hes. At. ψίφω. ψίχάδιον, », τό, guttula roris vel pluvia?, Dim. a ψεχάς. ψίχάζω,ί. άσω, guttas demitto, stillo, ri- gO. U'dr' τι βξοντωμίν, 'h ψίχάζομίν, A- rist. Nub. 580. Hotliv μύξων τοσάτων τνί- %ις τε χα) ψαχάξεις ; Anac. 9, 5. Ab eod. ψεχάς, άδος, ■>,, ros ; (2) guttula roris, gut- ta minuta in modum roris, Gl. V. stiili- cidium. Α ψ'εω, sive ψίγω- ψεχτίος, reprehendendus, vituperandus, Suid. ψίχτν,ς, χ, b, vituperator. reprchensor, Gl. V. ψίχται, vitupcroncs. Α ψίγω. Hinc ΨΕΪ ΨΕΤ ΨΕΦ ψίχηχος, τ), οι/, vituperatori proprius ; (2) quo vituperator uti solet, reprehensori- us ; (3) propensus ad reprehendendum. ψεχτιχως, adv. criminose, Poll. ψεχτός, τ•, bv, vituperatione dignus ; (2) vi- tuperatus, reprehensus. Α ψίγω. ψεχτως, adv. cum vituperatione, vitupe- rando. ψελιον, », το, armilla, Ph. Α ψάλιον. ψελλίζω, fut. itrai. balbutio ; (2) inepte lo- quor, nugor. "Οταν δ' άνδξος άχχο -fl τις ψελλιΖ,ομ,ίνχ, Plato. Α -ψελλοί. ψελλιοποιος, Sj ο, armillarius, ΡΑ. Α ψελ~ λ/βν et {Γβ<ε&ι. •ψε'λλ/βν, », το, frenum; (2) armilla. A ψάλιον• ψελλιοφόξος, et ψελιοφόξος, χ, ο χα) ϋ), qui ar- millas vel brachialia fert, armillatus. A δαλεοί, Steph. ψευδαμάμαζυς, b, falsa crepans. Vox Com. ψευδαντώνϊνος, b, fictitius Antoninus, Steph. ψευδαπάτΥ,ς, b, pra?stigiator, Sibyl. ψευδαπό?ολος, χ, b, falsus apostolus, qui falso sibi nomen apostoli usurpat. ψευδαποφάσχω, λόγος ψιυδαποφάσχων est is qui ψευδόμενος dicitur ; genus sophis- matis. ψευδάξγΰ^ος, if, ό, adulterinum argentum. ψευδατξα"φαξυς, *j, fictitia et ementita at- riplex, Ar. ψευδαττιχος, falso Atticus, Lucian. ψ tul• αυτί μόλος, u, Ό χα) τ), falsus seu ficti- tius transfuga. ψευδεγγξαφτι, ν\ς, yi, ementita inscriptio ; indicium erat in eos, qui aliquem velut debitorem falso in jus vocassent, et qui ealumnia? convicti tenerentur, Pollux. ψευδίγγςαφος, χ, b χα) -h, qui vel qua? est falsa? inscriptionis, falso inscriptus. ψευδε^εδξα, ας, *i, species insidiarum ad ter- rendos hostes, Xen. ψευδεπίω, vide ψευδοεπεω, Hes. Ψευδεχιγξαφε7ν, falso nomine inscribere. A ψευδεπίγραφος, x, b xa) %, falso inscriptus. Ex ψευδής et επιγξαφί). ψευδεπίτξοπος, χ, b, falsus et subdititius cu- rator seu tutor. ψευδεπιχαξμαΤος, qui falso tribuitur Epi- charmo ; al. ψευδεπιχαξμείος, Steph. ψευδεξγία, ας, υ), factum simulatum seu fictitium. Ex ϊξγον. ψευδν], adv. pro -ψευδοί, Ar., ψενδηγοξία, ω, mendacium dico, mentior. Ex ψευδός et άγοζεΰω. ψευδγ,γοξία, ας, ή, falsiloquium. Ex iisd. ΨευδΥιγόξος, χ, Ό χα) ϋ), falsidicus; Ex iisd. ψευδΥ,λογίω, ω, falsum dico, mentior. Ex ψευδός et λίγοι. ψευδΫ,μων, όνος, ό χα) ή, mendax. Α ψευ- δής. ψευδν^αχλ^ς, ίος, b, fictitius seu ementitus Hercules. ψευδ-ί^ιος, a, ov, fictus, falsus ; neut. de ce• notaphio dicitur. Α ψευδ-ί,ς- " ψευδπξ'ός, unde per Sync, ψυδξος, Eust. ψευδϊ,ς, ίος, b χα) Ϋ,, falsus, mendax. A ψευδός. ψευδτισιόδειος, qui falso tribuitur Hesiodio, Cic. '^ivbngivs, ίως, b, sacerdos falsus, aut qui in- digna sacerdote facit. ψίυΰιο-οχόΰομον, et •ψενδ/σ'όδβ / αβν, quod in- eequali crassitudine structum est, quum impares et insequales coriorum ordines diriguntur, Plin. 36, 22. -ψειιδ/^ββτβί, vt, ev, mendacissimus, Superl. a -ψε^δίί• ψίυΰοζογ)βίΐκ, η, fictitium auxilium, Xen. ψίυδοζχνιον, if, το, herba qua? bunion verum mentitur, Diosc. ψίυδογξαφίω, ω, fut. ν\σα>, falso et mendose describo, perperam scribo, Aristot. A γξάφαι. Hinc ψίυδογξάφνιμα, ατός, rb, mendosum sche- ma in geometria. •φίνΰογξαφία, ας, ν), ficta descriptio, ut ea, qua geometra? utuntur ; (2) fabulosa nar- ratio. •^ίυΙογξάφος> tf, b, falsarius, Gl. Vet. A γξαφω. •^ίυΐοΰάχτυλος, b, non verus dactylus. ψίνδοδαμάίΤϊτπος, fictitius Damasippus. ψίνΰόδίίπνον, το, falsa ccena, i. e. qua? frus- tra perit. ^.υΐοΐίΐάα-χαλος, n, b, qui falsa et menda- cia docet. 'isivha'btbacxu, falsa doceo. άίυδοΰίχταμνον, το, falsum dictamnum. •ψε^δοδο|«ζα, false sentio, conjectura fal- lor. ■ψίυΰοΰοξίω, ω, fut. fou, falsa opinor, falsas opiniones confingo. 4>5οδβδβ|/βί, 'h, falsa opinio. A -ψεϋδο'δο|οί, if, b xa) r), falsa opinans. Ex ■ψευδοί et δο'|αί. -ψευδυε^ε/», ας, ν), mendacium. ' Α "ψευδοε- JTJJff. •ψεϋδο£5Γ5ίι>, falsum seu mendacium dico. A ψεκδοε^ί, ίος, b xa) v\, falsa dicens, men- dax, falsiloquus. Ex •ψε:;δίί et 'ίπος. ψίυΐόθΰξον, α, το, falsa porta, posticum. Ex ψευδό? et Β-ύξα. ψίνΰοκαο-ία, seu ^/ivhoxatfffia, ας, r), pseu- docasia, qua? casiam veram mentitur. ψίυΰοχαττιγοξία, ας, r), falsa accusatio. ■φ'-νΰοχατίιγοίος, ό, sycophanta, calumnia- tor. ij/ivdoxxrw, b, fictitius Cato, Steph. ψίυΰοχ'/ΐξυξ, ϋχος, b, falsus prseco, fallax legatus, Soph. Phil. 1306. 4>ίν^οχιννάμωμον, if, το, ementita et fictitia quaedam cinnamomi species. ψίυΰοχλί'ιΐιον, το, clavis adulterina. •^ίυΰοχλν,ιτια, ν), vide ψίυδοχλνιτία. ψίν'δοχλ'/ιτΥ,ξ, ν,ίος, vel τωξ, οξος, b, appari- tor, qui falso" renunciat aliquem a se in jus vocatum, unde hie vadimonii deserti reus fit. Hinc •ψευδο^λ'^τ/α, vel τύα, ν,, renunciatio falsa apparitoris ; sive si quis falso dicit, se alicui testimonium denunciasse, falsos testes producit, eoque nomine accusa- tur. ■^ivhozigvi, ης, τι, fictitia et ementita puella, Poll. ψενΰοχύπίΐξος_, frutex, qui veri cyperi spe- ciem mentitur, Diosc. ψίΐιΰοκύων. b, ineptus simulator cynismi. ψει/δβλβ6τ§6/'«, ας, τ), fictitius et falsus cul- tus, superstitio. ψίυΰολογίω, falsum dico, mentior. ■\ανΰολογία, ας, τ), mendacium, falsitas, va- nitas, Gl. V. A -ψειιδολό^οί, if, ό xa) ii, qui falsum" dicit, falsiloquus, Gl. V. falsidicus, mendax. Ex •φ-ν$-},ς et λίγω. ■φίύΰομαι, f. ψίύσομαι, mentior, frustror. ψίνΰομαντίία, ή, falsa vaticinatio, Steph. ψευΰομαντίύομαι, falsa vaticinor, falsa ora- cula reddo. ψινΰόμχντις, ίως, b xa) 'h, falsus, mendax vates. ψίυΰομάξτνξ, νζος, b, falsus testis. Hinc •ψίνδομαετυξίω, OS, f. τ,ο'ω, falsum testimo- nium dico, falsum testor. *1/ίνΰομαξτυξία, ας, τι, et ψινΰομαξτύζίον, το, falsum testimonium. φίνΰομχξτυξίάω, falsum testificior, Steph. ψίυΰομάξτνς, falsus testis. ψίυΰομυβίω, ω, falsa seu mendacia loquor, mentior. A ψίυίομυβ'ια, ας, 'h, mendacium, falsum commentum. Ex ^ιυδτ,ς et μύθος. •^ίυΐόναοίος, nardus adulteratus, Gor? ονίίξος, somnium falsum, irritum. ■ί/ίνΖονίξων, fictitius Nero, Steph. ψεϋδο'νίτξβί, lixivium, ex nitro falso, seu a- dul'terino, Ar. ψίυ"δονύμφίντος, if, b, qus falso nupsit ; i. e. specie tantum, vel non ei cui videtur nupsit. Ex J/sySw et νυμφιίιν. ( 646 ) •^ivhotru^iioit «ί> *), falsa eruditio, falsa doctrina. 'ί/ίνίοπάφνος, η, τι, qua? virginitatem men- titur. -φεϋδόίτατξ/ί, b, mentitus patriam, Sibyl. ■ψίυΰοπάτωξ, όζος, b, falsus pater. ψίνδοζ-ίξίπτίξος, qui peripteri forrnam sl- mulat, et quasi mentitur, Vitruv. ψίνΰοπλαν/ις, *ιτος, et ^^οπλανήτν,ς, ν, ό, Epith. Ulyssis. ψαίδοπλίσ-τνις, b, qui mendacia confingit, mendaciorum inventor, Bud. ψίυΰότλίίτΰς, s, b xa) ri, qui se divitem si- mulat. •^ιυδοποιίω, falsa fingo, mendaciis obscuro. •i/iuhoKoua, ας, τ), fallax fictio. A prase. ψίυΰοποιμ'/ιν, ίνος, b, falsus pastor, Side. ψίνδοπλίχνιον, το, locus oppidi speciem ha- bens, cum non sit oppidum. -ψευδβ!Γξ!ο-?εντίίί, S, o, falsus pra?co. < φεί'δο^οο•!Γο/'/7θ'/ί, τι, falsa simulatio seu imi- tatio. ψίνΰονξοφντηύα), falsa vaticinor. ψίυΰοπξοφ'/ιτ'/ις, a, b, falsus propheta. •^ίνΐόπτωμα, το, falsus et fictitius casus, vel lapsus non verus, Ar. Sch. •ψίοδόιτυξβί, τα, fictitii et ementiti ignes, Suid. ψωδοξάω, falso lumine intueor, V. L. ψίυΐοξχία, falsum juro, pejero. Κα/ μτ) χαταθίΐς •ψε^δο^>)ο•ε;, Arist. Cone. 601. ψίυδοξχίχ, ας, τ), ialsum jusjurandum. Φύί- ται ίχ πολυοξχίχς, ψινΰοζχία χα) αο-ίζαα, Philo. ■φίνδόξχιον, χ, το, idem. ■ψ'-υδόζχιοί, b, perjurus, qui falso jurat. A 'ί>ιύΰοξκος, if, Ό χα) η, idem. -ψίυΰος, ΐος, το, mendacium. ψιυΰβσίλν,νον, το, luna obscura. A o-rA^nj• ■ψίυΰοσίλινον, if, το, apiastrum, Gl. V. ψίνδοοΌφία, τ], falsa sapientia. •^ίυίοσοφίζ-ν,ς, b, qui falso sophista? nomen sibi usurpat, Lucian. -ψ(υ$όο•οφος, b, qui se falso sapientem jactat. ψίυΰοΓομα, το, ostium non verum fluvii, i. e. parvum, quod vulgo non pro ostio habetur. ψιυΰοϊομίω, mendaci ore sum, mendaci ore fallo, mentior. Μόνοις σαξ' ίιμ'ίν ιυ- ξύν ανθξώπων ίγω, χα) τχτίίΐχΐ;, κα) το μν ψιυΰοΓομίϊν, Sopkoc. (Ed. Col. 1127. A ΊιίυΙΌζ-ομος, χ, b χα) ή, fallax ore, mendax. Ex -ψε^δ'^ί et g -όμα. ■φίυΰόο-φΥιξ, vespa ementita et fictitia, Steph. •ψίυΰοτάφίον, vide ζίνοτάφιον. •φευ3οφα-},ς, et ψιυΰοφανΥ,ς, ίος, Ό κα) ν), fal- so lucens lumine. Ex «\,ίυίγ,ς et φάω. ψιυΰόφΥιμος, χ, ο χα) ν), falsam famam seu rumorem adferens, mendax. Α φγ,μτι. , ψενΰοφίλιπτος, χ, β, falsus Philippus, qui falso Philippi nomen sibi arrogat. ψίυΰόχξίς-ος, χ, b, qui Christi nomen men- titur, Pseudo-Christus. •^■υ^όχξυοΌς, χ, b χα) τ), aurum arte men- tiens. •\αυΙνποΖολιμάίος, falso suppositious, no- men fabula? apud Ath. ΎΈΎ'&ίΙ, f. ^ίΰο-ω, fallo, decipio ; -ψεύδο- μαι, frustror, mentior. Roe/ μ' ϊψιυο-χς ελπίδος πολύ, Sophoc. Aj. 1339. Κλυτΰν ενάγων 'φίυο'θίΊο-α δώξοις, ib. 178. Ει τι μ->, ψευ/τθ'ίίο-ομαι γνωμν,ς, fallor, idem, Track. 125. "Η δίδωσ' εκών χτείναν εαυ- τόν ν)ν τάδε ψενο-θγί λίγων, id. Phil. 1330. Τίτο γ' χχ εψευο-ατο, Arist. Cone. 445. Αιχταΐοί ΚύξΥ^ες οτε Κρίνον εψευδοντο, Α- rat. ψευδωμότΥις, χ, b, perjurus. Ab ομνυκι• ■φευδωμοτος, ο, Epith. perjurii, ψευδώνυμος, χ, β χα) ν), nomen habens, rei non respondens, falso nominatus. El δε τις άλλος 'ΐχοιτο νόθος ψευδώνυμος ανΥ/ξ, Nonnus Paraphr. 5, 43. Ex ψευδές et oViftOS• ψευδωνΰμως, adv. mendaci nomine, nomi- ne rei non conveniente. ψευδώς, adv. falso, ementite. Α ψευδτ,ς. ψευο-θεϊς, a 1. part. pass, verbi ψεύδομαι. ψευσ-ίτυξ, υγος, b χα) τι, osor mendacii. Ex ψεϋοΊς et $•υγίω. ψευσΊς, εως, τ), mendacium. Α ψευδοί' ψευ<τμχ, ατός, το, idem et ab eod. ψεύ?εΐξα, ν), mendax, Sibyll. Α ψευ^Υ,ξ. ψευς-ίω, ω, f. Y,tro>, mendacium dico, men- tior ; (2) fallor, scopum propositum non adsequor. "Ψευτνα-εις, χδ' αύτε τίλος μύ' θω 'επιθίιο-εις, 11. 19, 107. Α ψεύ^Υ,ς. ψεϋϊϊ/ξ, ό, idem quod ψευδής, Man. ΨΗΦ ΨΙΑ ΨΙΛ ψιύ^, &» ό» mentitor, mendax, Α ψιύ- houai. ψίφαςκ, ea, ξον, non clarus. Α ψίφ05• Ψίφχ5, vel 4ί(?λϊ , tenebra?, obscuritas, ifes. ψίφαυγης, wff, ό **ί *j> obscurus. Ex ψί• eeiet«yy«. .». . •ψε^νβί , ί, ov, obscurus, non clarus, Find. Netn. 3. A ΨΕ'Φ02, to?, το, tenebrse, obscuritas. ψίφω, tenebras offundo. A praec. ψίω, minuo, idem quod ψάω. ψήγμα, ατός, το, quod radendo, destrin- gendo, et detergendo detractum; ra- mentum, Gl. Vet. bracceola ; (2) parva particula, corpuscukim minutissimum. Χξυύ•οφοξίϊο•ι δ' ix ra Καυχάο -u πολλά) πη- ya) ψήγμα άφανϊς, Appian. Β. Mithri- dat. Α ψη^,ω. ψηχτηξ, rigos, ό, idem quod ψηχτξα, as, η, instrumentum quo radi- mus, radula, strigil. Ab eod. ψηχτξία, et ψηχτ&, pro ψηχτξα, Steph. ψηλα$, a. 1. part. act. verbi ψάλλω. ψηλαφάω, ω, f. ησω, tango, contrecto, Gl. Vet. palpo, tracto ; (2) perscrutor, vesti- go ; (3) palpando seu attrectando repe- rio. Est verbum Macedonium, pro quo Attici dicunt ψαθάλλω, Em. Ι/ίηποτι ψηλαΟηβ-γι μί ο παττ,ξ, Gen. 27, 12. Ε/ &βα γ% ψηλαφηηιαν αυτόν χα) ιϋςβίίν, Act. 17, 27. Ilgo τ» μϊν Vv ίψηλαφωμιν \ν σχότω τα πράγματα., Arist. Pace, id. Co &φη, tortus, Sb -οιμάι one. 315. Ex ψάλλω et ψηλαφίω, pro ψηλαφάω, V. L. ψηλάφημχ, aros, το, contrectatio. Α ψη- λαφάαι. ψηλαφηιηκ, 3. sing. aor. 1. opt. act. JEol. pro ψηλαφηναι. ψηλάφηση, ιως, η, contrectatio, palpatio, Gl. V. tactus. Ab eod. ψηλαφητός, η, ov, contrectabilis, palpabilis, qui tactu percipi potest. Ab eod. ψηλαφία, as, η, tactus, contactus, frictio. ψηλαφίζω, palpo, perscrutor. Ab eod. ψηλαφώΰης, ίος, α χα) ή, qui ssepius contrec- tat et palpat. Ab eod. •ψίΓΝ, ψηνος, ο, vermiculus vel culex in caprificis nascens, Nic. Ther. 736. (2) in fructu palmas masculae. ψηνίζω, rado ; (2) caprifico ; (3) ineo, coeo, de Venere. Αυοίζων, χα) ψηνίζων, Arist. Eq. 520. Ύηνίζομαι, rador, cina?- dus sum. Οϋΰί)ς κομήτης osrts » ψηνίζί• -rat, Synes. Epist. 104. Α ψην. ψηξις, tus, η, rasura, frictio, detersio. A Ή ψί)ξ, ψηζος, β, SturnUS, avis, "ΐξηχι Ιοίχως 'Ω.χίϊ, or' ίφόζηα-ί χολοιύς τι ψηξά$ τί, II. 16, 583. Α ψαίξαι. ΨΗ~22Α, ης, ή, piscis e latorum genere, solea, passer marinus, Ph. rombus ; (2) anas ; (3) maledictum, de lurcone. 4"ΐΓ6ί» η, ov, tersus, detersus, rasus. A ψάω• ψηττα, ηξ, idem quod ψησσα. ψηττοι&κ, ίος, ο χα) ή, qui passerina est figura. Ex ψηττα et ίϊδος. ψηφάω, ω, cogito, euro, ratiociuor, com- puto, Hes. Α ψήφος. ψηφηφοζίω, ω, suffragium calculo fero ; (2) suffragio meo creo. ψηφηφοξία, ati, ή, suffragii aut sentential latio, Suic. A ψηφηφόζos, ν, ο χα) η, suffragii seu suffra giorum lator, qui suffragium seu senten tiam fert, Suic. Ex ψήφος et φίζω. ψηφ&αφόξος, u, ό xx) ή, idem. ψηφίζω, rut. ίσω, calculis computo, suppu to, Gl. Vet. calculor; computo; ψηφί ζομαι, decerno ; suffragium fero, scisco, statuo ; Ιψηφκτμίνον, decretum, p. pass, part. Ύαυτης Ίπιζηλην ψηφιίϊ μίαν μό• νην, Arist. Vesp. 766. Ούχ αν tots δίχην χατ' αλλχ φωτός ω%' ίψηφιο-αν, Soph. Aj. 449. 'ExiTtrt βοηθίϊν ψηφίζίο-θί, Dem. Phil. 1. Α ψηφίς. ψηφίνος, η, ov, e calculis factus s. constans. ψηφις, "ιίος, η, calculus, scrupus, lapillus ; (2) calculus supputatorius ; (3) lapillus pretiosus, gemma ; II. 21, 260. Α ψή- φος. Unde ψηφίον, it, το, calculus, gemma, Ph. ψηφιο-ύτω, 3. sing. a. 1. imper. act. verbi ψηφίζω• ψίιφιο-μα, ατός, το, decretum, consultum, consultatio, rogatio, scitum, plebiscitum, Ph. Α ψηφίζομαι. ψηφίίτμ»τοχ»ιληί$ a, i, decretorum vendi- ψηφο (2) tor. Vox Vomica. ■ψηφιο*ματοχώλης ύμ), Arist. Αν. 1043. ψηφισ.ματώ^, us, ο χα) η, ad decretum pertinens, aut decreto similis; (2) de- creti naturam aut vim habens. Α ψη- φΐο•μ». ψηφίτκ, 3, ό, calculator, computator. A ψηφίζω. Hinc ψηφις-ιχκ, η, ov, peritus computationum. ψηφοθίτίω, ω, opus tessellatum facio ; Ph. ψηφοθίτίΐ, tessellat. Ex ψήφος et τίθημι. Hinc ψηφοθίτημα, aros, to, opus tessellatum. ψηφοθί^π, χ, ό, tessellarius, tessellator. ψηφοχλίατΥβ, n, b, q. calculorum fur j pr£e- stigiator. Υίφολογίω, artem circulatoriam exerceo ; (2) musivo opere et vermiculato sterno, tessello. Α -ψ^^ολβ^βί• ψηφολόγημα, aros, το, pavimentum tessel- latum, opus musivum. A pr. ψηφολογητον 'έδαφος, idem, Ph. ψηφολογιχος, η, ov, pertinens ad circulato- riam artem, it. ad musivariam. ψηφολόγος, χ, ό χα) ή, circulator calcula- rius, qui celeritate versandi calculos spectaritium oculos fallitj (2) structor operis musivi. ψηφοπαιχτίω, ω, calculis ludendo fallo, Gl. V. praestigior. A ψηφοπαίχτης, n, o, qui calculis ludit, qui calculis ludendo fallit ; prtestigiator, cal- cularius, Ph. Athen. 1, 15. Vide Al- ciphr. Epistol. 3, 20. ψηφοπαιψα, ας, η, ipse lusus, qui calculis fit, fallacia, quaa fit calculis, praestigiee, Gl. V. Ex ψήφος et παίζω. ψηφοτοιος, S, i, calculorum confector ; (2) qui clam subdit calculos. Α ποιίω. ΨΗ~Φ02, α, η, lapillus, calculus; (2) lapillus pretiosus, gemma, Gl. Vet. (3) scrupus, calculus, quo luditur ; (4) cal- culus, quo in computando uti'mur ; (5) calculus, quo suffragium fertur in co- mitiis ; unde (6) suffragium ipsum, seu sententia et decretum, quod calculis fer- tur ; (7) potestas sententia? aut suffragii de aliquo ferendi ; (8) auctoritas, volun- tas ; (9). promissum auxilium, ut ψήφος &iS, ap. Jos. ψήφοι, tessellas, calculi, Gl. V. Α ψάω, quippe de iis, qui ab undis abluuntur et velut abraduntur. ψηφοφοζέω, ω, f. ηο~ω, suffragium seu sen- tentiam fero ; (2) suffragio meo creo. "ΐμΰς δ* It/ tUtcis ψηφοφΟξηιΤατί, Luc. ψηφοφοξία, ας, ή, suffragii aut sentential latio, Ph. suffragium, decretum. A ψηφοφόεος, ν, β χα) ή, qui suffragium fert calculo, Gl. V. suffragator. Α φίξω. ψηφωοΊς, (ως, η, pavimentum, sc. tessella- tum, musivum proprie, Gl. V. Quasi a ψηφάω, ω, a ψήφος. ψηφωτη, ης, η, glarea, Gl. V. Ab eod. ψηφωτον, gemmatum, Ph. Ab eod. ψηχω, fut. |i.j, rado, frico ; (2) fricando detergo, destringo ; (3) attero, contero ; (4) delinio, demulceo. "Ψηχαν ΐππον, Xen. Ύηχα χα) πέτξαν ο πολύς χξόνος, Epigr. Α ψάω. ΎΐΑ ας, η, lsstitia ; (2) ludus, voluplas, Suid. P. seu ψιια, parvus lapillus, gutta, v. c. roris, mica, &c. (2) idem quod παίγνιον, delicias. Α ψίω, Em. ψικΰίΐν, ludere, sc. παιγνίοις. Α ψίας, vel Bar. pro ψιάζιιν- ψιάΐίο-ο-ι, dat. pi. Ion. et Poet, pro ψιάσι, a ψιας, gutta. ψιάζω, roro, guttatim cado, minutatim stillo. Α ψιάς. ψιαθηδον, adv. in modum tegetis. Α ψί- αθος. ψιαθίΰιον, ν, ro, tegeticula. Ab eod. ψιάθιον, α, το, storeola, tegeticula, Diosc. ψιαθοπλόχος, », ό, tegetarius, Gl. V. Ex ψίαθος et πλίχω. ψιαθοποιθ5, ν, ό, tegetarius, Ph. qui tegetes facit. Ex ψίαθος et ποιίω. ΨΓΑΘ02, α, ό χα) ή, storea, teges ; (2) planta e qua texuntur storeaa. Hinc ψιχθύΰη$, is, stores seu tegeti similis, aut e tegete factus. ψιαίνω, reprehendo, q. a ψάω, potius a ψίω, quia reprehendendo seu vituperan- do detrahimus de fama alicujus, unde detrahere pro maledicere ; (2) in partes parvas frango vel seco, Em. ψιαξκ, ξα, ξον, roris instar exhilarans ; (2) odorus. Α ψ ιά. ψιχς, ados, 'h, roris gutta, slilla minuta ( 647 ) et exilis ; (2) ros. ΑιματοίΛβ -as hi ψι• adas χατίχινίν 'ίξαζί, II. 16, 459. Ab eodem. tyfcs, ai, idem quod ψιάΰχ. ■^ias, ίο-ο-α, ίν, hilaris, beatus, felix. A ψιά. ψίζω, lacrimo : quia lacrimal guttatim ca- dunt. ψιθία, ή, vitis species, Nic. ΨΙ'©θ2, ν, 6, convicium. ψιθυξ, i°os, 6, idem quod ψίθυξος, Theoph. Sen. ψιθύςχ, as, η, instrumentum quoddam mu- sicum. Α ψίθυξ05• ψιθυξίζω, f. ίσω, susurro, mussito ; (2) ob- trecto, obloquor, occulta delatione ac- CUSO. Όπότ' αν πλάτavos (ττελία ψιθυ- ζίζη, Arist. Nub. 1004. Άλληλο'κ ψιθίι- ζΐζον, Theocr. 27, 68. Α ψίθνξος. ψιθυξίο-ΰαν, inf. act. Dor. pro ψΐθνξίζειν. ψιθύρισμα, ατός, το, susurrus et lene mur- mur. Α ψιθυξίζω. ψιθνξίο-μος, S, ό, susurratio; (2) occulta criminatio. Ab eod. ψιθυξίΓΪς, S, ό, susurrator; (2) occultus criminator. Ab eod. "ΨΤ ©YP02, α, Ό χα) ή, tenuiorem et exi- liorem sonum edens, susurrum, sibilum. Qu. a ψίω, tenuo. ψίθνξος, ts, Ό, susurrus; (2) susurro, qui maledicis susurris alios traducere solet. A praac. ψιλαγία, η, munus ductoris velitum. A ψιλαγο5, 2, ό, dux levis armatures mili- tum, ductor velitum. Ex ψιλο5, veles, et άγος. ψιλώς, ίως, ό, in edito et arduo loco chori consistens, Suid. (2) qui in postrenal chori loco est, Hes. Α ψιλός. ψιληται, οι, velites, milites levis arma- tura?. Ab eod. ψιλίζω, nudo, deminuo. Ab eod. ψιλιχος, η, ov, leviter armatus ; τα ψιλιχα. των ταγμάτων, sunt ά,χοντι^α), τοξότχι et σφίν&ονηται, Em. Ab eod. ψιλισμος, S, ο, diminutio, extenuatio, spi- ritus asperi mutatio in lenem, seu pro- nunciatio per spiritum lenem. Α ψιλί- ψϊλογξαφίω, scribo litera ψιλή, nuda, non diphthongo, vel etiam litera spiritu leni, non aspero, signata. Ex ψιλός et γξά- φω• ψιλόΰαπις, ihos, η, scil. ς-^ωμνη, tapes non villosys, et veluti nudus, pres illo, qui dicitur άμφίταπις, genus stragula?, vestis villosa». Α Ιάπις. ψιλοχιθαζΐ5•γ,ς, S, ό, nudus citharista, i. e. qui tantum cithara ludit, non accinit voce. ψιλοχιθαζίϊίχη, η, scientia et ars ilia lu- dendi nuda cithara, Ath. ψιλοχόζσης, siye ψιλοχόοοης, «, ο, qui gla- bro et depiii capite est. Ex ψιλός et χόξίτη. ψιλίιχα^, ν, ο χα) η, idem, Gl. V. atton- sus. Ex ψιλός et χ,αξά. ψιλομίτΒ,ία, ας, η, metri seu carminis nu- ditas et tenuitas ; Arisiot. Art. Poet. Ex ψιλ^ et μίτξον. ΨΙΛΟ" 2, η, ov, nudus, v. e. glaber, depilis, inermis ; (2) nudus, merus, ut aqua pu- ra; (3) tenuis, exilis, vilis; (4) ψιλό), milites, i. e. levis armaturaa, qui et γυμ- VYIJiS- ψιλότχπις, ιΰος, •/•„ idem quod ψιλόΰαπχ• •ψ/λβτ-^ί, η^, ή, nuditas, glabrities, te- nuitas. Α ψιλοί'» Uncle ψιλόω, ω, fut. ώιτω, attenuo, nudo, privo ; (2) deglabro, depilo ; (3) spiritu leni profero, vel noto; ψιλπμαι, glabresco, Gl. Vet. ίψιλωμϊνοί, nudatus, p. pass, part. ψίλον, n, το, ala, Laconice. ψίλαθξον, α, το, medicamentum, quo utun- tur in deglabrando et depilando corpore j peculiariter, vitis alba, apud Diosc. et Nic. Th. 902. Α ψιλόω. ψίλωμα, aros, το, glabrities ; (2) denudatio ossis, ap. Medicos. ψιλ&, adv. nude, leviter, tenuiter; (2) cum tenui litera vel spiritu. Α ψιλό$• ψίλωο -is, tus, ή, nudatio, deglabratio; (2) spiritus lenis frequens usus. Α ψιλόω. ψιλωτης-, S, ό, qui glabrum facit quem, vul- sor pilorum ; (2) qui alterum nudat, pri- yat.aliqua re ; (3) qui leni spiritu verbum pronunciat, quod alias aspero profertur» Α -ψιλόω. ΨΟΦ ΨΤΧ frx ψιλωτιχο;, jj« ov, qui gaudet verborum ψ:• λίσίσιν et leni spiritu, ut dialectus JEo- lica et Ionica. Abeod. ψιμμύθιον, sive ψιμύθιον, 8, to, cerussa, ge- nus coloris, quo faciem fucare solent. Reperitur etiam ψιμμίθιον, et ψιμίθιον ; sed justa et Attica scriptura est ψιμύ- Itcv, ut JEolica forma ψιμύθιον, Em. A ψίμμυθο; sive ψίμυθος. ψιμμνθιοφ&νγ);, ίο;, b χα) υ,, cerussas simi- lis, cerussam referens. Α φαίνω, ψιμμυθιόω. ω, cerussa illino, seu dealbo, cerussa fuco ; Plut. in Alcibiad. Α ψιμ- μύθιον• ψιμμυθισμος, S, ο, ipsa actio fucationis per cerussam. Quasi a ψιυ,ιχυθίζω. '*ΤΜΜΥΘ02, sive ψίμυθο;, 8, b, cerussa. ΨΙ'ΝΑΘΟΧ, if, r„ capra silvatica, Hes. ψινάζω, foliorum defluvium patior. A ψι*Λς, echo;, -h, Ut ψινα; ί&μτίλο;, vitis, cui fructus decidit seu defluit. Α ψίνομχι. •ίΊ'ΝΛΟΜΔΙ, fleo, Hes. ΨΓΝΟΜΑΙ, acinos defluere sino, de vite. (2) fleo. A ψίω. ΨΙ'ΝΘΟΕ, y), delectatio, Hes. "ΨΤΝΘΙ02, ία. to», vilis ; (2) vitiosus, Hes. Suid. ΨΓ Η, ψιχο;, -h, mica, minutum frustulum panis friati, Ph. ψίσι;, ίω;, h, contritio ; (2) interitus ; (3) vituperium. Α ψίω- ψίττχ, cito. Vox pastorum gregem ad festinandum incitantium. ψιττάΰιον, το, Dim. pro ψίττχ, Ath. ψιττάΖαν, pastoritium ψίττχ sonare. ΨΙΤΤ A'KH, γ,;, Ϋ„ psittaca, Indica avis, humanam vocem imitans. Ψ1ΤΤΔΚΟ' 2, S, al. ψίττχχο;, », b, psit- tacus. ψίττιον, re, frustulum, panis; v. ψιχίον. Α -ψ/ω. 'ψι-τβΕ/δ-., 6v, strepitum edens, strepe- ' r'us ; (2) qui strepitum et sonum edere potest. ν βφοδίίΐκ, a;, it, inanis timor, timiditas. A i y,at r„ ad quosvis sonos, seu crepitus, aut strepitus expavescens, i. e. aduiodum meticulosus, formidolosus, pa- vidui . ■ y.xi tpvm χρο; u't'irG'/r fflv οξυ zeu ψοφοδύ; to ζωον, Phlt. in Ca- mil. cap. 27. de anseribus loquens. Ex •φόφο; et dio;. ■ψοφοίίω;, adv. timide, meticulose. ψοφοαΰ-}.;, ε;, strepens. Ab tTSos. ψοφοΐΐίω;, adv. tumultuose, Hes. Fox sus- pecta. ■Ι/οφοίΜΥ^ν,;, ο, cui strepitus, seu sonitus cu- res sunt, Ep. ψοφοτούς, i>, strepitum faciens, sonum e- dens, Thuc. Τ0'Φ02, n, S, strepitus, crepitus, fragor, sonus, sonitus ; (2) quicquid inanem so- num habet, ut vana promissa, disputati- ones inanes. Hinc 'φοίώδ-/;ί, to;, ό χ,ού t), crepitu seu sonitu plenus, sonorus, sonans. '^ias, a;, r ti idem quod ψβ«, Gl. Vet. -φυα, lumbus. ψυγίϊον, 8, το, locus seu vas, in quo aliquid frigescit. Α ψύχω. ■φυγίυ;, ίω;, ό, qui aliquid frigefacit, Gl. V. refrigerium. Ab eod. ψνγΫ,σομα,ί, f. 2. ind. pass, verbi ψύχω• ψΖγμα, ατός, το, frigus ; (2) medicamen- tum refrigerandi ; (2) refrigeratio ; (4) flabellum. Ab eod. ψυγμί;, 5, b, refrigeratio ; (2) siccatio, ex- siccatio, Gl. Vet. perfrictio, perfricatio. A ΨΥ'ΓΩ, f. ξω, sicco, arefacio ; Pass, obri- geo. Koti Ιψνζοίν ία,υτοϊ; ψυγμα; χυχλω ΤΥ,; ίτχξίμζολΫ);, Num. 11, 32. Τία,οΊχ, μ\ν ίψύχθΥ,ν χιόνο; πλίον, Theocr. 2, 106. ψυ%γ.;, et ψυίξο;, idem quod ψνύ^Υ,;, Msch. Lyc. Ψν^ξά,χιο?, χ, το, papula, pustula, Gl. Vet. A ψυΰςαξ, χος, tuber, Gl. Vet. ψύίζχχί;, pa- pulae, pystuia?. ψυθίζω, susurro. Α ψνθός /.-.-•<; susurrator. Ab eod. ψύθο;, mendacium, criminatio, Dor. pro ψίΖΰο;- ψνθβ;, falsus ; idem quod ψίνΰτ;;, item su surro. ψνχτΥ.ξ, Meet b, refrigerator, vas, in quo pocula abluuntur, et vinum refrigera- tur ; vel vas aereum, vel alius materia, quod vino plenum in s} T mposium insere- batur, et tripodi imponebatur ; (2) locus frigidus. Α ψύχω- ψυχτν,οιχ, τα., vasa'in quibus vinum refri- geratur, Ath. ΨυχτΥ,ξίχ;, 8, b, idem quod ψυχτγ,ξ, Eust. ψνχτγξί5ιον, 8, το, parv T us ψνχτΥ,ζ. ψνχτΥ,ξΐο;, refrigeratorius, aptus ad refri- gerandum, Gal. Α ψύχω. ψυχτικο;, υ), ov, frigefaciendi vim habens. A ψυχτος, y„ bv, refrigeratus ; (2) qui refri- gerari potest. Α ψύχω- ΨΤ'ΛΛ Α, υ,;, -η, pulex ) (2) genus phalan- gii. Hinc ψυλλίζω, pulices venor, Gl. V. pulico. ψύλλιο», 8, το, psyllium, vel pulicaris herba. ψυλλόζξωτα, τα,, quae a pulicibus adesa et corrosa sunt. ψυλλοχατατοχώ^ίον, pulex saltans super pellem, Arist. Tkesm. 1190. Vox Comica. Α ψύλλα, κατή, et xoihtov. ψύλλο;, 8, Ό, pulex. ψνλλοτοζότΥά, 8, b, ap. Li/cian. ψνλ>^οτοξό- ται, sagittarii, qui in magnis pulicibus e- quitant, risus et joci causa ficti. ψυλλωΙγ,;, a;, b xa.1 i, pulicosus, Gl. Vet. Α ψύλλα,. ψύ?.ων, ωνος, b, psylon, piscis, Arisiot ψύξι;, ίω;, 'h, refrigeratio-; item flatus. ψύττα, cito ; vox ineitantis ad festinan- dum, ut ψίττα ; Eur. Cyclop. 49. ψυττον, 8, to, sputum, saliva. ΨΤ'ΤΤ02, υ,, ov, pinguis, Suic. ψύττω, spue, Hes. ψυχκ., dat. sing. Dor. pro ψυχή- ψυχαγωγίω, animas duco seu deduco ; (H) animum flecto et attraho, seu alli- cio; (3) animum oblecto; (4) animam ago extremam ; ψυχαγωγέ μίνα;, anima- tus, Ph. Ου ψυχαγωγύ ΣωχξάτΥ.;, Arist. Αν. 1560. ψυχαγωγύσβαι ταΐ; χολαχύ- α,ις, Dem. "Ίνα ίχ τυ,; μχσίχτ,ί •■1/υχαγω- γωντα,ι, Mian. V. Η 2, 39. ψυχαγωγία, α;, υ), animarum eductio; (2) animi oblectatio, recreatio, delinitio, om- ninoque ea, quibus animus placatur aut capitur, Ph. aniniatio. ψυγαγωγιζ*;. z, h. habens vim ducendi ( 64S ) us ψ•- et flectendi animum, alliciens, obtecta- torius. A ψυχχγωγίον, 8, το, locus arte aut natura ita suavis, ut homines alliciat, ad se trahat. ψυχαγωγό;, S, b xxi ys, ductor, seu deduc- tor animarum, qui animas ex inferis educit et evocat, responsaque ab ipsis de rebus quassitis postulat, Epith. Mer- curii; (2; qui animos hominum flectit et ducit, quo vult ; (3.) deceptor ; (4) qui captivos abripit in servitutem. Ex ψυ- χή et χγω. ψυχχζω, frigus capto, Suid. Α ψύχος. ψυχχτχτΥ,;, 8, b, mentem fallens vei deci- piens, Suic. Ex ψυχ->, et α-χχτχω. ψυχάξιον, 8, το, animula, parva anima, Dim. ψυχας-Υΐς, ν, b, qui frigus captat. Α -ψμ- χάζω. ψύχίΐ, dat. sing, pro ψύχί'ί, a ψύχο;. ψυχίΐνο;, τ), bv, frigidus ; (2) gehdus. A ψύχο;• ψυχίΐον, vel ψύχιον, idem quod ψυγιΤον, Eust. ψυχίμποξίχος, υ), ov, 'h ψυχίμποξΐχγ„ quaas- tus mangonicus, negotiatio mangonica. ψυχίμτοξο;, 8, b xas n, qui animas nego- tiatur seu nundinatur, viventium nego- tiator, venalitiarius, mango. ΨΤΓΧΗ, yi;, ■>„ papilio, quia symbolum fuit animas. ψυχγ„ y>;, y\, anima ; (2) vita ; (3) animus, ratio ; (4) cupiditas animi, etiam hones- ta; (5) strenuitas, ferociaj (6) homo, pars pro toto. ψυχγ.'ίος, 8, b, animatus, anima prjeditus, vivus. Α ψυχή- ψυχίΰιον, 8, το, animula. Dim. a ψυχή. ψυχίζομχι, algeo, frigesco, Gl. V. Α ψύ- ψυχϊχο;, γ,, ov, ad animum vel animam ertinens, animalis ; est etiam, (2) vita- is, ut δωξα ψυχιχχ, victimae vitales cru- entaa ; (3; animosus, indulgens cupidita- tibus. Ab eod. υχιχω;, adv. animahter ; (2) animo. υχινο;, pro ψυχιινος, Theophr. ψυχμίς, S, b, idem quod ψύχο;, Man. ψυχοζλαζγ,;, ίο;, Ό xai υ), animam damno adficiens. . Ex ψυχ% et βλάπτω. ψυχοζόξος, bxxi r i; animi vorax, Synes. ψνχογονίχι υ), origo animas. ψυχοόχΐχτν;, a, b, animam lasdens, Epith. Bacchl. Ex ψυχ-η et Βαίζω. ψυχοΐκίζχτο;, 8, b xx) r„ animam pene- trans. ψυχοδοτΥ,ξ, Υ,ξο;, ό, animas dator j (2) qui vitam largitur. ψυχοίΐ^Υ,;, ό, y„ animas similis ; item pro ψυχιχό;• το ψυχοίώϊ;. anima, natura a- nimas. Ex ψυχγ<, et ίΐΰο;. ψυχόθίν, adverb, ex animo, Gl. Vet. A ψυχ-ζί- ψυχόλίθξο;, 8, b, pernicies animi ; (2) adj. b -s.xi y], animis perniciem adferens. ψυχολιτγ);, S, animi seu animas. deliquium atferens, Ep. ψυχομχντΰον, 8, το, locus, ubi animas sa- crificiis coactas responsa dabant consu- lentibus. ψυχομαχίω, ω, f. ν,σω, ad extremum usque spiritum depugno, animosa contentione dimico, strenue et fortissime depugno. 'Αλλα μίν8θ-ιψυχομχχ5ντί; ίω; αν τίζΐ- γίνωνται των ίχθξων, Pulyb. Ex ψνχΥ, et μάχομαι- Unde ψυχομάχίχ, a;, υ„ acris ac vehemens di- micatio, ad extremum usque spiritum producta dimicatio, Gl. V. jurgium. ψυχομίγν,;, \;, cui animus admixtus est, seu inest, lit homo. Ex ψυχτ) et μίγνυ- μι. ψυνοτλανΥ.;, animos in errorem inducens, Epith. Bacchi. Ex ψυχν, et πλά,νΥ,. ψυχοπομπΰον, 8, το, locus, ex quo animas aefunctorum ad inferos deducuntur ; vel locus, ubi ex inferis sedibus evocantur et interrogantur de rebus futuris. A ψυχοπομπο;, 5, ό, animarum deductor, qui animas defunctorum ad inferos trans- mittit seu deducit, Epith. Mercurii. ψνχοξόφο;, 8, b xxi ϋ„ animam, i. e. san guinem sorbens. Ex ψυχτ, et ροφίω- ψνχοίίαγίω, ω, f. Υ,σω, abrumpitur mihi anima, animam ago, singultio. "H vvv χατ' o'ix8; iv χίξοίν βα^άζίται ΨυχορρΛ• γ*σα, Eurip. Ale, 20. et Here. Fur. 324. Α ψυχορραγώ• ΨΤΧ ψυχορράγ^ς, ίος, i χα) ν), cui anima abrum- pitur, animam agens, singultans. Ex ψυχνι et pyjyyvf&l• Hinc ψνχορραγία, ας , ή, singultatio v. suffocatio. ψυχορροφίω, £, animam, i. e. sanguinem, exsugo seu exsorbeo. ψύχος, ίος, το, frigus, algor. Α ψύχω, re- frigero. - . •ψκχβο-β-όβί, κ, β *«/ ί« animam vel animas servans, Poet, pro ψυχοιτόος- ψυχος-ασία, ας, ν), animarum statio, ^el a- nimarum bilanci impositarum pondera- tio. Ex ψυχνι et 5•««•/?. •ψ^χβ^όλβί, », β «Λ/ ί. animas amandans, animas mittens. Ex -ψυχή et $τίλλω- •φυχ«τ««-ίί, 6β? , «5 χα) ν), mentem exedens, de re amatoria. Ex ψυχνι et τν\χω. ψυχοτξοφίω, seu ψυχροτροφϊω, in frigidis lo• cis nutrio, Sibyl. ψυχότξβφος, u, xa) v\, qui frigore alitur vel gaudet ; ψυχότρρφον, nomen herbs. Ex ψύχος et τζίφω- Unde ψυχοτξόφος, 6 χα) v, frigore recreans, E- pith. aurae. ψυχνλχίομαι, νμχι, animam traho. Ex ■ψυχή et 'ί\κ.ω• ψνχαλχος, herba quaedam, Hes. ψυχοφθόρος, u, Ό χα) 'h, animaj exitium fe- rens, lethifer. Ex φθίίξω. ψυχοφυν,ς, h, animae naturam habens, qua- tenus corpus movet, Epith. alarum ; vel ventos, frigus producens, M. Mus. A ψυ Μ vel .ψύχος- . , ψυχόω, ώ, f• ώσω, ammo, ammatum reddo, animam et vitam indo ; ψυχόομαι, νμαι, animatus fio. Tij λίθο» Ιψύχωσι ; Epigr. "Απνοον Ιψύχωσι δίμας νιχυοιτσόος ηχώ, Nonn. Paraph): 14, 44. Α ψυχνι• ψυχςαίνω, fut. ανώ, refrigero ; ψυχξαινό- μίνος, frigens, Gloss. Vet, Α ψυχρός. Hinc ψυχξασία, ας, ν), frigefactio. ψύχξίυμα, το, frigus ; (2) ineptiae. A ψυχξίύ'ω, et ψυχρίύομαι, frigide loquor, a- liquid loquor, quod omni gratia careat. Α ψυχξός. ψυχρν,λατος, χ, Ό χα.) -h, malleo ductus et in aquam frigidam mersus, Plut. in Brut. cap. 1. Ex ψυχρός et ίλαύνω. ψνχξία, ας, vt, frigiditas. Α ψυχξός. ψυχζίζω, f• ίσω, refrigero ; ψυχξίζομαι, fri- gesco, GL V. Ab eod. ψυχξίς-όν, refrigeratum, Gloss. Vet. A pribc. ψυχ^οΖα,φν,ς, ίος, ο xcti νι, frigida tinctus seu imbutus, in frigidam demersus. Ex φυχςος et βάπτω- ψυχροΐόχος, is, xui v), q. d. frigidam recipiens, frigidarius, Suic. Ex Ιίχο• μαι• ψυχξολογίω, ώ, futur. ί ι0 -ω, frigide dico, frigida oratione vel frigido sermone utor. ψυχξολογία, ας, v), dictio frigida, sermo frigidus. A ψυχξολόγος, u, i xa) v), qui frigide dicit, qui frigida oratione utitur. Ex λό- γος. ψυχρολασία, us, v), lavatio in frigida a- qua, lavacrum frigidum. Ex ψυχρός et λύω- ψυχξολατίω, frigida lavor, frigido lava- cro utor, frigida perfundor, Plut. Ex iisdem. ψυχξ,ολύτνις, ν, h, qui frigida lavatur, vel lavari solet. ψυχξολχτξίω,ώ, idem quod ψυχξολντίω- •ψνχξοποΐΥΐ'τιχοί, νι, ov, refrigerandi vim ha- bens. Ex ψυχξος et ποιίω. Unde ψυχξοτοιός, 5, Ό χα) ΐ, frigidum faciens. ψυχζοποο-ία, oa, -η, frigidae potus, frigida potio. Ex ψυχξο; et πόο-ις. ψυχεοποτίω, ω, frigidam poto, frigida? potu delector. A ψυχξοτότ' /ii, ν, ο, frigidas potor, qui frigidas potu delectatur. ψνχξο;, ξχ., ξον, frigidus, gelidus, algidus ; (2)" ineptus, ridiculus et jejunus in ver- bis ; (3) levis, nil valens ; (4; tenuis, miser, ut βίος ψυχξβς, &c. Ψυχξο. h' βλε χοιλχον iovtn, II• 5, 75. A ψύχω• ψυχξ,ος-οιγν,ς, ίος, ο χα) τι, frigide stillans Aret. Ex ψυχζος et ς-αγη- ψνχξότν,ς, 'ήτος, ν, frigiditas, frigus; Me- laph. scgnities; (2) jejunitas, absurdi- tas. Κα/ μν, πςρς Αιος χα) &ιων μτ,ίί- μίαν ψυχξότν,τα χαταγνω μ•$ύς, Ucm. pro Cor. Α ψυχρός. ΎΓίΧ ψυχεοφ&νταίμοι, ατός, το, commentum fri- gidum, ii ineptuin, vanmn, vel species va- na, Hes. ιΐ/νχςόφοζος, ν, ο χα) r), frigidam metuens. '/υχεοφόξος, ν, i χα) fi, frigidam ferens, Gi. Vet. ψυχζοφόζον, frigidarium. Ex φέξω. ■ψνχξως, adv. frigide ; (2) inepte, jejune. ΨΤ'ΧΩ, fut. %ω, frigefacio, refrigero; (2) sicco, arefacio ; (3) flo, spiro ; \ψνγ- μένος, frigefactus, perf. pass. part. 4«r γι)ς, idem, aor. 2 . pass. part, -ψυνί- ο-ομαι, fut. 2. pass. Κ«ί ψύξβοΊ* αυτά ντζος τον vjXiov, Jerem. 8, 2. "Vuyiifftrai η αγάπη των τβλλών, Matt. 24, 12. Κ^τβί ψυγίίσνι πίζιέφυσχν χίξοΊχχ), Arist. Nub. 151. ' ψύχωοΊς, ιαις, '/), animatio et q. d. animae inditio, animae possessio. Α ψυχόν. ψυχαιφίλαχ, ας, ή, anima; emolumentum. ψυχωφύά,ς, ίος, ο χα) ν), animam juvans, animae vel animo utilis. Ex ψνχη et ώ- φίλίω. ΨίΙ'Α, ας, νι, fcetor; odor teter, Suid. ψωδαςίος, squalidus, Hes. ψώζα, »jj, ή, pruritus cum fcetore; (2) morbi species, Angl. scurvy. Α ψώα. ΨΩ'ΘΙΟΝ, u, ro, frustulum, mica; (2) in- ferior crusta panis. ψωία, ας, νι, odor teter, Hes. ψωζα, Etytn. Μ. ψάα, Suid. et Voss. Α •ψ ώα. ■φώϊζος, tt, β, foetor ; (2) excrementum li- quidum ; (3) inquinamentum ; (4) situs, squalor, Lex. Grcec. Ab eod. ψώχτνις, χ, i, quadratarius ; est proprie marmorarius, quia circa quadrata occu- patur. Quasi a ψώχω, pro Xtsrruva>. ψαλνι, ν]ς, ν), glans penis denudata; (2) mentula. Α ψωλός. Hinc ψαιλόας, ίντος, β, mentulatus, mutoniatus, Gl. V. ΨΩλΟ* 2, S, e, verpus, apella, recutitus ; (2) titio, vide ψόλος. ψωμίζω, fut. ίσω, Att. ψωμιω, buccea seu turunda in os inserta pasco et nutrio; (2) pasco, Gl. Vet. cibo^ (3) in pastum consumo. Κίχξαχθι, τΐ/το δ' (παιΰίον) OhixoTt συ ψωμαΤς, Arist. Thesm. 699. Ή δ' 'ίλαο•ίν, ν) δ' ίψώμισιν, id. Lys. 19. Α "ψ ωμός. ψωμίον, vel ψώμιον, ν, το, frustulum, quod ori ingeritur, offula, offella, Gl. V. buc- cella panis, Dim. ab eod. ψώμισμα, ατός, το, frustum rei esculentae, quantum bucca possit semel capere ; (2) buccea, buccella. Α ψωμίζω. ■φωμοχολαχίύω, adsentor et adulor, cibi causa. A •ψωμ-οχόλαξ, αχός, ό, parasitus. Ex •ψα- ψωμοχόλαφος, n, β, parasitus vorax, qui dum comedat vel colaphos infligi sibi patitur. ψωμόλιθξος, ν, •ό, pernicies, seu helluo buccearum. ψωμοπωλιϊον, το, locus ubi panes vendi biles expositi jacent, apud pistores. A <τω\ίω• ΤΩΜΟ' 2, S, 0, frustum, buccella, man- sum. ΨΩ'ΡΑ, ας, ν), scabies ; (2) arborum im- petigo ; (3) pyrausta, phalsena. Α -φάω, frico. ψωςαγςιάω. ω, scabie fera laboro, Levit. 22, 22. Ex ψώξα et αγξίος. ψωραλίος, ία, ίον, scabiosus, Gl. Vet. A ψώρα. ψωξίασις, ιως, v\, scabies. A ψω\ίάω, scabie laboro, psora infestor, Gl. V. ψωξίώ, scabio ; et ψωξίων, scabiosus, Gl. V. Diosc. Α ψώρα. Unde ψωζίχος, νι, ov, faciens contra scabiem. ψωροπίταλοι, oU viles pisciculi, Hes. ψωρος, ea, pov, scaber, scabiosus, pruriens, Gl. V. ψώζος, a, seu ψωξος, ti, b, paedico, Hes. ψωξοθαλμία, ας, -h, lippitudo scabra, pru- riginosa oculorum scabies. Ex ψώξα et οφθαλμός. ψωξώΰης, ίος, ο χα) i\, scabiosus, scabidus, vel scaber. Α ψώρα. ψωχος, S, 0, terra arenosa. Α ψύχω, at- tenuo. ψωχος, u, 0, pro ψωχος, Suid. ΎίΙ'ΧίΙ, fut. ψώξω, in frusta comminuo, attenuo, comminuo. Και ϊτιλλον oi μα- βν,τα) αυτν τνς ξάχυας, χα) 'ήσθίον, ψώ- χοντα τ*7ί χίξ<τ), puc 6, 1. ΠΔΟ ψώω, ί. ώσοι, idem quod ψά,ω' ψω*αι, mil• tare, mulcere, Hes. Em. { 619 ) Ω, fl, Litera Graecorum vigesima quarta et ultima, quae suo nomine ω μίγα sivo magnum appellatur, et Hebraeo Cholem respondet ; (2) nota numeralis, valens octingenta ; et, cum lineola inferne ap- picta (ω), octingenta millia ; (3) in N. T. Met'aph. pro fine, ultimo, seu extre- mo accipitur, et est idem quod b έσχα- τος, prout ex adverso a et principium, et primum, seu eum, qui ornni principio prior atque antiquior est, notat. Έγά ίίμι το Α χα) το Ω, Ό πρώτος χα) β Ισχον τος, Apocal. 1, 11. 2, adv. vocantis et exclamantis, ο ! &, adv. admirantis; (2) dolentis, ο ! oh ! 2, sim, praes. conj. verbi ιΙμι,ϊΜη. ω, miserim, a. 2. conj. act. verbi Ιίνιμι, pro ίω, mitto. 2, cui, dat. sing, ab «V• ma, 2a, et eia, ας, νι, pellis ovina ; (2) ves- tis inferior vel etiam superior ; (3) lim- bus vestimenti circa imam partem. Ab οΐς, ovis. ώα, ων, zee, nom. pi. ab ώον, ovum. ώάζω, f. άσοι, audio. Ab 2ας. ώάζιον, ν, το, ovulum. Dim. ab ώον. Ζας, το, auris, Dor. pro ί~ας. Ab ?ς. ώζάζω, f. ζω, dispesco et distribuo populum in partes ; Laconicum. Ab ώζ-ίι- Unde ώζάτνις , ν, ό, tribulis, contribulis,lies. Vox Laconica, Plut. in Lycurg. cap. 6. ΏΒΗ" , ν)ς, ν, tribus, pars populi, Lacon. Ώζϊιϊ, Obed. Nomen viri Hebr. αχλιτον, Serviens. Sya, aperui, perf. ind. med. verbi ο'ίγω, a- perio. 2 'γαθε, ο bone, Dor. pro 2 αγαθϊ, voc. sing, ab αγαθός, bonus. 'Ω.γ>,ν> Oceanus, Hes. Hinc 'nytvfiou, O- ceanidae. ώγμος , S, 0, stertor, JEschyl. Eum. 126. ωγνυντο, 3. plur. imperf. indie, pass, verbi οΐγννμι, aperio. Syov, aperiebam, aor. 2. ind. act. y. ο'ίγω. *Ωγύγιος, ν, ό, Ogygius ; (2) antiquus, ve- nustus; (3) magnus. Ab Ogyge, rege Atticae antiquissimo. ωγυρις, ν), palus, lacus, Suic. Ab ayiig». & 'ycti, Dor. pro g ίγώ, quod ego. 2$a, olui, perf. ind. med. verbi όξω. ώδάζίον, st, το, cantilena, Gl. V. Ab ά?»ί- αίδέ, adv. hoc modo, sic, ita ; (2) hie '; (3) hue ; 2hi χαχΰσι, hue illuc, Gl. V. Ab ος. ώΐίϊον, if, το, locus minuti theatri speciem habens, in quo certamina musica specta- bantur ; odeum, Gl. V. odium. Ab ώΐνι, νίς, ν), ode, canticum, cantio, caniile- ' .na, carmen. Ab άύΐω. φδίιζχντι, 3. plur. perf. ind. act. Dor. pro ώ^νιχαοΊ, ab οιδέω, tumeo. Ζίν,κας, intumuisti, 2. sing. perf. ind. act. ωίνιμίνον, mflatum, ace. singul. perf. part, pass, verbi ejusd. ώΐ), adv. ita, sic ; Att. pro Sfo. ώΐιχός, νι, ov, canorus ; (2) cantandi peri- tus, musices peritus. Ab ωΐ^. ώΰιχως, adv. canore, musice. ' uhh, sive ώ$)ς , Ίνος, ν), dolor parturientis ; (2) ipse partus, puerperium; (3) vehe- mentis6imus dolor ; (4) vinculum, funis. MuiTfOj χοινας απίζλαςΌν ώΰ7νος, commu- nis matris editae sunt partu, Soph. (Ed. Col. 532. Ab iUvv,. Hinc ώδιννίξως, adv. summo cum dolore. ώδίννισις, (ως, νι, idem quod ώδ)ν, Ph. si ta• men lectio est sana, Em. ώδινολνων, partus dolores solvens sive le- vans. Ex ώδ/» et λύω. ώδίνω, f. ινώ, et ννισω, a partu doleo, partus doloribus crucior, parturio; (2) dolore maceror ; (3) vehementer cupio, vel in aliqua re laboro. Κα) μην &υξα7ο;, ωσ- τι μ' ώΐίνιιν, Soph. Aj. 805. Ύιχνία μν, \)ς πάλιν ώΐίνω, Gal. 4, 19. Ab ώΐίν- ώδ/ί, Ίνος, ii, idem quod ώΰίν- ωίοπαός, 5, ό, qui odas, cantiones, sive car mina, conlicit. Ex ωΐ-η et «otiu* ΩΚΤ &δΰΐπόξΒν, imperf. ind. act. contr. pro »3«- ιτόξίον, ab ίδβντοξίω. φϊος, S, β, cantor ; (2) poculum quoddam. Ab a'Xij, cantus. /aStf», imperf. ind. act. pro aihiov, ab elhiai. ύΐΐύξ no, 3. sing, imperf. indie, pass, verbi &ύζομχι• ubvtrin, vis, et utvtfis, io%, η, indignatio, in- crepatio, Hes. Ab οΐύσσια, indignor. uhiio -σχτο pro ώΐύο-χτο, 3. sing. aor. 1. ind. med. verbi οδύζομαι, irascor, Odyss. 5, 340. uoudu, 3. sing, plusq. ind. med. Alt. pro aihu, vel blulit, ab e&u, oleo. ώ\, adv. arteritis, oh ! one ! ciiov, v, T6i, ovum, Aratus, 956. Ab «Jev. &ίζ», dico o, exclamo 2, JEschyl. i>Yi, adv. dolentis, oh ! ohe ί heu.! eheu ! «Jjj&jv, putavi, a. 1. ind. pass, verbi ο'ίομαι. άθιΰντΜ, trudunt, 3. plur. praes. ind. med. Dor. pro ώ9ΰντχι, ab 'ft ΘΕΏ, ω, f. «6««•», et &σω, trudo, pello, pulso, impello, propello, motu violento a me dimoveo ; in med. est irruo, inva- do. M*j Syixtov ωσνι φχσγχνον ΰι' 'νιπα- vos, Eur. Med. 40. et 379. "Οξ» δ* eVa/j ώθνιοΌμχι tbtrhi tits e| as'ws vixovrxs, %- rist. Cone. 300. Hinc ft/flijir/i, £Λΐί, ί, actus trudendi, urgendi; expulsatio, propulsatio. άθήιτω, f. 1. ind. act. verbi ώθίω. Unde ώθίζω, f. , vexo, conditio, male tracto ; ώθίζομχι, in turba premor; contendo, rixor, in unam sententiam non conve- nio ; (2) irruo, irrumpo in locum peri- culosum. ωθκτμος, a, β, nixus, quo aliquid amoliri, pellere, veldejicereconamur; (2j impul- sio, propulsio; (3) conflictus, pralium. A praec. ύίγνυντο, 3. plur. imperf. indie, pass. Jon, pro ωγνυντό, ab οΊ'γνυμι pro οΊ'γνυμι» ώΐιτο, 3. sing, imperf. ind. pass, verbi o'ic μχι, puto. uilx, a. 1. ind. act Ion. pro $■*, ab ei'ya, aperio. "Η δ' «Τ•ψ ίξίλθΖσ* S -ύζχς ωϊξί φχιινχς, Od. 10, 230. ίίϊον, β, το, ovulum. Dim. ab ώίν. ώΐο-χτο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi ο'ίω. ώϊσσχιτο, 3. sing. a. 1. opt. Aral. 1006. ώϊχιτο, abibat, 3. sing, imperf. ind. med. Poet, pro άίχΐτ-α, ab ο'ίχομχι. ύ 'χ, Dor. pro b \». 2xx, adv. celeriter, subito. Ab ω»ύς. ώχίχ, ace. sing. masc. vel nom. pi. n. item adverbialiter pro ώχίως, ab axis* ios, ce- ler. ωχίχ, metri causa pro ώχίϊχ, £ g. ab axis» II. 3, 129. ώχιχναος, a, β xxi ν), oceanius, oceaninus. Ab ώχίχνός. Ήχικνίνν, w, ν), Oceanis, Oceani filia, no- men puerperae ; ΉχίχνΤνχι, «/, filiaa O- ceani, Hesiod. uxiavirvis, a, b, idem quod iiziamos. Hinc 'ilxicivlns, (δβί, ν), Oceanitis. ώχιχ.νόνΰι, adv. ad, vel in oceanum. ΏΚΕΑΝΟ λ 2, 5, Ion. o!o, b, Oceanus, deus maris ; (2) oceanus, mare ambiens terra- rum orbem. Adjective etiam usurpa- tur apud Homerum. Quasi ex ώχίωί et νχω,βιιο. iixias, adv. celeriter, cito. Ab iixvs• ωχ'/βιν, 3. plur. a. 1. ind. pass. JBceot. pro ώχγ)θ'ήθ•*ν, ab o'txeai. ύχίμινοίι ivm tvov, ex ocimo confectus. Ab ωχιμον. uxifAoithv,;, idem quod ώχιμω&νχ item ώχι- μοιώίί, herba quasdam, Lot. ocimas- trum, Diosc. ωκιμον, μ, τβ» ocimum, herba, Plin. 20. $ 48. c. 12. Angl. basil. Ab ώχύζ. Hinc ωχιμύΐ'κ, ios, i x»i v), ocimum referens. ΰχίβ-χμαι, 1. plur. aor. 1. indie, act. verbi οίχίζω. ίίιχισοίν, 3. plur. a. 1. ind. act. iuxira., adv. velocissime, celerrime, citis- sime. Ab iiixts-oi, vi, ov, velocissimus, Superl. ab ώχύ;. ώχίων, οίος, ο xoit i), velocior, Compar. ab eodem. &x\a.trt, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi lx- λάζαι• ύκοΙομγβγ„ 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi ol- χοΰομίαι• άκοΐόμν,σι, 3. sing. a.l. ind. act. axTUiun, miser ati estis, 2. plur. et i, ν, ο xeti ji, celeriter doctus seu edoctus, qui celeriter discit. uxuSivviros, n, β xeti v), velociter se movens, velox. Ex iixbi et Ιινίω. ωχύΰξβαβί, ν, ο xeti ή, qui velociter currit. Ex cixus et τξίχω, curro, p. m. ΙίΙ^ομα.. uxmriis, ios, i xeti v), celeriter loquens. Ex ώχυς et eVej. ώχύθοοί, », b xeti »), cursu celer. Ή,χύθοβν τξίτίτΥίλον, Call, in Dian. 165. Epith. tri- folii, quia celeriter nascitur et crescit. ωχυλόχαο;, et, ov, celeriter pariens, seu ce- lerem, facilem partum efBciens. Α λβ- χίύω. ωχυμόλος, β xeti i\, qui cito graditur, cito gradu proficiscens. Ex iixus et μολίω, vado, curro. i /χύμοξος, u, i xeti v), qui subito fato abri- pitur, qui subito exitio perit ; brevis a?- vi ; item subitam mortem afferens. 0< μιν ολιγοχξόηον 'ίχνοΊ xeti ωχύμοξον τβ φύ- ο~ν\μοί, Lucian. in Contempt, p. 341. II. j 1, 417. Ex ixvs et μόζος. ώζυμοξάτχτος, At: Ab ώχύμοξΟί• ώχΰνοο;, a xod y), subita? mentis, Opp. iixxitu, accelero, festino. Ab ώχύς. uxwr'tfYts, ν, ό, celeriter volans ; (2) qui ra- pido cursu fertur, praepes. Ex πίτομβα. uxuiTirest idem quod ωχυπίτψ, Coluth. ώζύχλ&νβί, st, ί xeti ή, celeriter vel perni- citer vagans. ωχυπλοος, ν, ό xeti ή, celeriter navigans. ώχντοΰίω, celeriter curro, celer sum pedi- bus. Ab ώχυπόΰηί, ν, ό, pedibus celer, velox. Ab ώχάίτας. ώχύποινος, ν, ό xeti ν), qui cito punit vel ul- ciscitur, JEschyl. S. T. 749. Ex ποινή, ώχύπομπος, ν, ό xoti τ), celeriter vehens s. transvehens. ώχνποξίαι, ω, celeriter eo, velox sum. Ab iixunoeos, u, ό xeti r), cito permeans, citato gradu per.vadens ; (2) celer, citus, velox, J7. 1, 421. Ex i,xv; et πιίεω. ωχυτοί, idem quod ωχνπνς, Ep. iixvsrui, ποδός, h xeti i), pedibus celer, Ph. pernix. ωχυτηξος, ν, ο stcti y, celeres habens alas, Ph. pernix. Ex iixb; et srregev. ώζνεόνις, α, Ό, idem quod ώχυρόοος, et iixueot;, n, ό xoti v), celeriter fluens. Ex ώχυς et ρίω. 'ί2ΚΤ ν 2. iixiiet, ώχυ, gen. eos, ιίχς, ios, ce- ler, velo«, pernix, citatus. Ab οχω an- tiquo, unde οχ'ιω' vel ab ίάχω, unde δ/ώ- χω• iixvtrxovros, b xeti v), celeriter videns. Α σχο• πίω• vel celeriter feriens qua? petit. A trxonbs. iixinxTost vi, ov, velocissimus, Superlat. ab ilX.SIS• ώχΡτίξβν, adv. velocius. Ab eod. iixvTvs, vitos, 'h, celeritas, velocitas, perni- citas. Ab iixvs• iixuTOxios, u, b xeti i), ad partus celeritatem conferens ; ut ώχυτόχιον φάςμχχον. ώχντοχον, u, το, partus celer, facile puer- perium. Ab iixvTOxos, u, b xeti v), cito pariens, partum accelerans, foecundans. 'Άχντόχοί πιδί- ων ffigvixn xdovos, Sophoc. CEd. Cd. 689. Ex iixus et τίχτα). Ζλ», perii, perf. ind. med. verbi ολλυμι, pro ολίω. Ζλκξ, Dor. pro «uXaf , sulcus. ώλιχξχνίζω, cubiti gibbero ferio, Poll. ώλίχζανον, ν, το, caput cubiti eminens et protuberans, cubiti pars gibbosa; χύζι- β xeti 'h, fructum perdens, Od. 10, 510. Ex όλλ'υμι et x^os. ώλατίοιχοί) ut e xui y, domus seu domuum 650 ) ΛΜΟ perditor, famuwe pestis, Msch. S. T. 726. Ex ολλυμι et οΤχος. ώλίο-ίτιχνοί, β xeti τ), perdens liberos, Non- nus. ωλιιο, 3 sing. aor. 2. ind. med. verbi £'λ- λυμι, perdo. 2 'λιύθίξί, ο ingenue ! Dor. pro 2 Ιλίύθιςε. <3λήν, ίνος, b, cubitus, brachium, ulna. Ab ώλίνή. ώλχάδιον, tt, το, navicula oneraria, E. Dim. ab όλχα,ς, navis oneraria. 'Ω,Αίιύ 2, S, b, curvatura brachii, Hes. Ζ'λλθ5, pro β α,λλοί, alius. Ζλξ, xos, vi, sulcus, ace. Ζλχοο. Ύίμνα* Ζλχοο βοίθιΐχν, Call, in Dian. 180. ωλοχχύτωο-ί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi όλοχχυτόω, Mum comburo. ωλοφύξίτο, 3. sing, imperf. ind. med. verbi ολοφύξομχι, lamentor. ωμχΐιον, super humero, vel humeris, Hes. Ab ωμάΰιο5, », ov, humeralis, in humero posi- tus. Ab ^os• ώμχ^, idem, Hes. ώμχδον, idem quod ώμχΰιον, Hes. ώμαλθϊς, b, qui curatus fuit, quum crudus adhuc esset, nee coctione ad maturita- tem pervenisset, Hes. ωμχμπίλινος, v>, ov, viti viridi similis. Ex ώμο; et άμιτιλοί• ώμχξτιυν, sequebar, imp.erf. ind. act. Dor. pro ώμάξτϋν* contr. ex ώμχζτιον, ab or μχξτι&ι. ώμχξτνιο -ct, secutus sum, a. 1. ind. act. ώμχχθ^, ios, b xxi v), humeris gravis, hu- merus pondere suo premens. Ex Ζμος et ίχθοί. Ζμιν, simus, 1. plur. praes. conj. verbi ιϊμϊ, sum. Ζμ^, simus, persona ead. Dor. formata. ώμγ,λυο•ις, ius, 'h, farina hordeacea; (2) quaevis farina alia. Ex ώμκ et λύο•ι$• ωμν,ν, putabam, imperf. indie, med. per Sync, pro ώόμην, ab οίομχι. ωμνίΓνίζ, b, idem quod ώμν)5"κ, 5, b, crudivorus, qui crudis vesci- turj (2) saevus et irnmitis. Ex ώμοι et ίΐω. ώμίχ, as, v>, humerus. Ab Zμes■ ώμιχ^, ee/ot, xjov, qui est in humero. Ab ώμία$, tt, b, qui humeris est repandis et amplis. Ab 2μο ( . ώμίλίΐ, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ώμίλιι, ab Όμιλίω, colloquor. ωμίλ' /itri, collocutus est, 3. sing. a. 1. ind. "ΩΜΙΛΛΑ, vis, v), ludus nucum, contr. ex ν) χμιλλχ. ώμίλχν, imperf. indie, act. pro ώμίλίον, ab ομιλία», ωμιον, u, το, humerculus, humerus parvus, Dim. ab 2u.es• ώμοΖόί^, sive ώμοζόιο$, et, ov, et ώμοζό' /ost sive ώμοζοίνος, e crudo bourn corio fac- tus. Ex ώμος et (3»i. ώμοζοι^, iais, b, lorum e corio crudo bovis j vel adj. e corio crudo bovis factus. ώμοζόξος, a. b xxi v), crudivorus. Ex βοξά. ώμοζο^ς, idem, Nic. Th. 739. ; ώΐίοζξθ5•οξίΐζχτ•κ, ν, b, super crude vorata 'ambulans, Eur. Tro. 432. P. ώμόζξοτο5, a, b xxi i), crudelis. AuoOOt a#- μόζζοτοε, Eur. Here. Fur. 887. ώμοζξώ$, Utos, Ό, qui crudis vescitur, cru- divorus, Rofc Ex ώμος et βξώβ-χύί. ώμόζζωτο5* *s> b xxi v), qui crudus come- ditur. ώμοζύξοΊνος, ίν/ι, ivev, e crudo corio bovino factus, Ph. ώμοζύςο-ινον, terginum, al. Gl. Vet. pera de corio. Ab ώμόζυξο -os, a, β xxi v), idem. Ex βύξβ'χ• ώμογίξοον, ovtos, b xxi v\, cui cruda et viri- dis est senectus ; (2) cui, licet seni, caput non est canum. 'Ω,μογίροντχ hi μιν αχσ' ϊμμΐνχι, II. 23, 791. ώμοΙχϊχτο5, a, b xxi ν), qui crudeliter vel etiam crudus dilaniatus est. Ex Ιχΐζω. ώμοδχχν)ϊι ios, β xxi ν), valde mordens, a- cerbus, Msch. S. T. 698. Ex ώμος et δώχνα. ώμοδζονο5, n, ο xxi v], crude decerptus, qui nondum maturus decerpitur ; unde de virgine, qua? ante nuptias vel aetatem nuptialem per vim stupratur. Ex ώμοι et Sjstra». ώμοθιτίω, ω, f. ν,οΌΐ, crudum ara? impono. Αίπτυχοο troivaravTis, ιπ' αυτών V ώμοθί- τνιο-χν, II. 1, 461. Ό hi ώμοΟίτΰτο συξί>~ τν,ς, Od. 14, 427. Ex τίθνμι. ώμοθέτνιβ -xvt 3. pi. a. 1. ind. act. v. prase. ΛΝΑ ΩΡΑ ηρι ύμόθζΐξ* χος, Ό καϊ τ), horrentem comam habens. ώμόθΰμος, β χαϊ η, crudelis, Soph. Aj. 897. ίαμοι. heu, heu mihi ί pro οϊ'μοι. ώμοϊΰης, α, Ό, qui tumidis est humeris. Ex Ζμο; et οϊδίω. n (όμ,οισ-ί, dat. pi. Ion. pro ωμοις, ab Ζμος• ώμοιώθη, 3. sing. aor. 1. ind. pass, verbi όμοιόω. ώμοχοτύλη, ης, η, humeri acetabulum. αμοχζατης, ίος, β χαϊ η, qui validis robus- tisque humeris est» fortis, robustus, Soph. Aj. 206. Ex χζά,τοί• ώμοχυΰιάω, ω, effero me et glorior. ώμόλινον, ν, το, linum crudum, quo ad ustionem faciendam utimur, Gl. V. cru- darium, sudarium, linteum. ώμολογημίνως, adv. haud dubie, certo. Ab ώμολογημίνος, p. part. pass, verbi ομολο- γία/• ώμολόγηο*αν, 3. pi. aor. 1. ind. act. verbi όμολογίω. ώμολόγηο-ί, 3. sing. aor. 1. ind. act. ώμομηλϊς, η, arbor, qua? mala cruda produ- Cit, Steph. al. άπομηλϊς, άμαμηλϊς, et b- ςομάλϊς, Tkeoc.. ώμόομαι, Ζμαι, crudesco, Gl. Vet. Ab ωμός. ώμοπλάται, ων, αϊ, scapula?, et partes hu- meri posteriores, Phil, ωμοπλάτη, ar- mus, scapula. Ex ωμός et αλήτη, sca- pula. ώμοξγος, q. d. ώΐίβίζγος, qui crudelia faci- nora patrat, Hes. ψ ίΙΜ02, ν, b, humeri articulus cum bra- chio, humerus, armus. *ilMO x 2, η, ov, crudus ; (2) immaturus ; (3) crudelis, immitis, sasvus, inhumanus, truculentus. 'Αλλ' αυτϊχ' ώμοΊς αΰτον it νόμοις πατζος δε? πωλο%αμνίΐν, Sophoc. ωμοσχ, aor. 1. ind. act. verbi ομνυμι, pro ομόίΐ. ώμοο -irixt ας, ν), cruditas ciborum, Suic. Ab ωμόσϊτος, ν, b χαϊ η, qui crudis vescitur ci- bis, crudivorus. Ex ωμός et σίτος. ώμοο-πάξακτος, ts, b καϊ ή, qui crudus adhiic discerpitur et laniatur, Arist. Equit. 354. Ex ώμος et σπαζάοΌ-ω. ώμοτάξιχος, u, ο, et ώμοτάξιχον, H, το, salsa- mentum crudum, Phil, ώμοτάξιχος, sali- tum crudum. ώμότης, ητος, Ό xet) ν), cruditas ; (2) imma- turitas ; (3) crudelitas, duritia, saevitia. Ab ωμός. ώμοτοχίω, ω, fut. ηο•ω, fcetum immaturum pario, abortum facio. Ab ώμοτόχος, α, b χα.) ή, crudum adhuc s. im- maturum partum edens ; (2) cum mag- no dolore pariens. 'Ώ,μοτόχνς ώΤινας ά- •χηξύσαντο λίαινα, Call, in Del. 120. Ex ώμος et τίκτω. ώμοτομίω, ω, fut. ησω, crudum et immatu- rum seco. Ab ώμότομος. Hinc ώμοτομητίον, crudum secandum est, Gal. ώμότομος, α, ό και ή, qui sectus vel C33SUS fuit, quum adhuc crudus et immaturus esset. Ex ώμος et τίμνω. ώμοτξίζης, ίος, ό καϊ ή, qui tritus et contu- sus fuit, quum adhuc crudus esset. Ex ώμος et τξίζω• ώμοτύξχννος, u, b, tyrannus crudelis. ώμοφαγίχ, ας, η, esus crudarum carnium. ώμοφάγβς, u, b χαϊ η, crudis cibis vescens, crudivorus, II. 5, 782. ώμοφβξίω, in humeris gestp. Ab ΰμοφόξος, n, b χαϊ η, humeris gestans ΖίΑος et φίξω. ώμοφξων, όνος, ό χαϊ η, qui est mente sasva, crudelis. Ex ώμος et φςήν ώμοφξόνως, adv. crudeliter. A prffiC ώμοχ,άζων, ό, crudelis Charon, Ep. ίάμωζα, ploravi, aor. 1. ind. act. verbi οϊ- μώζω. ώμως, adv. crudeliter, sasve. Ab ωμός. ων, οντος, 'ί, qui est, ens, existens ; το ov, ens. Ab ιϊμϊ, sum. Zv, conjunct, igitur, ergo, Ion. pro %v. Sv, quorum, gen. pi. ab ος, qui. ώνάμην, aor. 1. ind. med. per Syncop. pro ώνηο~άμην, ab ονημι pro ονάω. ω'ναξ, Poet, pro Ζ αναξ, ο rex ! ωνασαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. Dor. pro ωνν,σαν, ab ονημι. ωνχ,το, probris incessit, II. 17, 25. per Syncop. pro ώνησ&το, a. 1. verbi οναμαι, al) ονημι. Ex ώνιίΰιζον, imperf. ind. act. verbi ονίώίξα>. ώνίίδιο•α, exprobravi, aor. 1. ind. act. ώνίίξοπόλνν, imperf. ind. act. pro ώννζοπό- λίον, ab ονίΐ&οπολίω. ω'νιμος, per Crasin pro ό ανίμος, ventus. ΏΝΕ'ΟΜΑΙ, νμχι, mercor, emercor, emo, comparo. Ώ,νύοΌμαι μίταλλα, Arist. Eq. 361. Ώνηο•όμιβ' αςγνζίν Ssj- tra, id. Plut. 518. ays-ov, id. Vesp. 305. ώνη, ης, η, emptio, mercatio ; (2) redemp- tura ; (3) pretium. ΤίΖμα την ώνην xa- λίϊ, Eur. Cyc. 139. Ab ώνίομαι. ώνγί, emas, 2. sing, prees. conj. med. pro ώνίη, ab ώνίομαι. ωνημα, ατός, το, res empta. Ab eod. &νηο~αν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi ονημι. ώνηο-εί&ι, empturio, emere cupio. Ab ωνηαις, ίως, η, emptio ; (2) redemptio. Ab ώνίομαι. ώνησω, fut. 1. ind. act. verbi ονημι. ωνητο, 3. sing, plusq. ind. pass. ώνητίος, ία, ίον, emendus. Ab eod. ώνητης, S, ό, emptor. Ab eod. ώνητιάαι, ω, empturio, emere cupio, The- ophr. Ab ώνητός. ώνητικος, i), ov, propensus ad emendum, Gl. V. emax. Ab ώνίομαι. Unde ώνητός, η, oil, emptus, pretio comparatus ; (2) emptitius, qui emi potest, venalis. r i2 'νθξακτί, Dor. pro Ζ α,νθξωπί. όίνιος, it, ό χαϊ η, et ώνιος, ία, ιον, empto- ribus expositus, venalis, mercalis. "lye ίξόζνς 'όντας ώνίΰς, scitis ut ervum vena- le fuerit, Dem. Ab ώνίομαι. ώνομαδαται, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro ώνομχο-μίνοι tlir}, ab ονομάζω, ώνόμαζον, imperf. ind. act. ώνόμαο-ί, nominavit, 3. sing. aor. 1. ind. act. ώνομάο-θη, 3. sing. aor. 1. ind. pass. ώνομασμίνως, jidv. nominatim. Ab βκβ• μάζω. Ζνος, β, ό, pretium, quod emptor persolvit venditori pro re, quam emitj (2) emp- tio, II. 21, 41. (3) merx ipsa. Ab ώνίο- μαι. ωνοχόιι, 3. sing, imperf. ind. act. contr. pro ώνοχόίί, ab οϊνοχοίω, propino. ω 'ξ, Dor. pro ό if. Ζξαν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi ο'ίγω, aperio. ώογινης, \ς, ex ovo genitus. Ex ώον et γίγ- νομαι. ώοιιδης, ίος, ί χαϊ η, ovo similis, ovi spe- ciem gerens, Gloss. Vet. ovatus. Ex ώον et είδος, ώοκατάκτης, if, β, ovorum fractor, Suic. Ex ώον et καταγννω• Unde ώοκάταζις, ίως, ή, ovorum fractio, Lu• cian. ώόμην, imperf. ind. med. vel pass, verbi o'i- ομαι,ρ^Ο. ΏΟ ν Ν, S, τό, ovum, idque avium, pisci- um, serpentium, et similium. Sov, u, το, superior domus pars. ωοντο, putabant, 3. plur. imperf. Ind. pass. verbi ο'ίομαι. ΆΟ'Π, vel ώόπ ώον, acclamatio nautica. ώόπωλις, ιίος, ή, venditrix ovorum. Ex ώον et πωλίω. ώοο-κνφιον, u, τό, poculum sive scyphus ovi formam habens. Ex ώον et σκύφος. ώοτοχίω, ω, ovum pario. Ab ώοτόχος. ωοτοκία, ας, ή, ovi generatio. Ab eod. ώοτόκος, », β χαϊ ή, ovum partu edens, o- viparus. Ex ώον et τίκτω, civ, 2. sing, imperf. verbi οΐμαι, Aristoph. Eq.352. ώοφόςος, v t i χαϊ η, ovum ferens. Ex ώον et φίξω. ώοφυλαχίω, ω, fut. ηοΌι, ova CUStodio. Ex ώον et φύλαζ. Z-xa, vultum, ace. sing, ab 2τφ, vultus. ωταο -a, dedi, aor. 1. ind. act. verbi οπαζω. ωπίξ, adv. ubi. Ab et pro %xig. ώπη, idem quod οπωνη, Αρ. Ζπις, η, Epitheton Dianae ; al. ?χ/ί• Ab οπτομαι, quod parientes respiciat. ώαλη, ης, η, ictus, qui fit manu, Hes. Ζ 'πόλλων, Dor. pro Ζ 'Απόλλων, ο Apollo / ώ 'πάλλων, Dor. pro b Απόλλων, Apollo, ω 'πόλοι, Dor. pro Ζ αϊπόλοι, caprarii. Ζπται, 3. sing. perf. ind. pass, verbi eV τομαι. ωπτηο-ί, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi βτ• τάω, asso. "12PA, ας, η, tempus ; (2) certum anni tempus, hora: (3) pulchritudo, venus- 651 J tas ; (It) dea pulchritudinis. "ΗΖη δ' its άνΰξός ωξαν ηκίσης της^χόξης, Plat. "ΏΡΑ, ας, η, cura. Είτα των d -ΐων o\ot* ποιΰο-θί μηϊαμως, deos nihili facere vide- mini, Soph. (Ed. Col. 277. ώξαιίς-ατος, pro ωραιότατος, Eust. ώξαΐζω, f. Ινώ, maturum reddo ; (2) deco- ro, venusto, venustate concilio, orno; fere in deteriorem partem, de nimio cul- tu; ώζα'ίξομαι, excolo seu exorno me, delicias ago. Ab ώξαϊος. ώξαιοκόμος, ν, i χαϊ η, forma exornandic studiosus. Ex ώξχίος et χομίω. ώξαιόμοξφος, ν, ό χαϊ η, forma speciosus, Suic. Ex ΰξχΊος et μοζφη. ώξαιοπολω, versor cum iis qui florenti ad- huc setate sunt et forma venusta, Suid. ώξαιοπώλης, a, ό, pomorum venditor ; (2) cinaedus, qui florem astatis vendit, Em. Ex αωλίω. ώξαΐος, αία, αιον, tempestivus ; act. et pass. (2) qui forma est venusta et decora, pul- cher, decorus ; (3) lepidus, festivus, Gl. V. ώξαΤα, fructus tempestivi, asstivi. 'Λ- ςαϊος βίος, vita matura, senectus, Eurip. Phcen. 975. Ab tiga. Hinc ώξαιότης, ητος, η, tempestivitas, maturitas j (2) pulchritudo et decor forma?. ώξαιαοΊν, 3. plur. prffls. ind. act. Mol. et cum v, pro ώξα'ίζνο-ι, ab ώξάίζω, maturum reddo. ώξαιόω, ω, maturum reddo; (2) decoro, venusto ; ώζχιόομαι, ΰμαι, speciosus seu pulcher sum. Ab ωξα. ώζαϊα-μός, S, ί, ornatus exquisitior ad ve- nustatem formaa ostentandam, Plut. Ab ώξαΐζω. ώξαίως, adv. mature, tempestive; (2) de- core, venuste. Ab ωξα• ώξαχιάω, ώ, curis nimis confectus concido, linquor animo. Ώζχκιάο-ας. έ γα,ζ ϊξη- νίο-χίτο, Ιδών πίθον χχταγνύμίνον ο'ίνα πλί" ων, Arist. Pace, 702. Ab ώξχ. ώξακίζω, idem et ab eod. Ζ 'gavva, Dor. pro Ζ Ιξαννη, ο amabilis ! ϊϊανΰιανϊς Ζ'ξαννά χίλιδών, Sapph. 62. ώξάνη, ης, η, tectum v. nidus hirundinum. ώζάνω, cceli, gen. sing. Dor. pro i%avv. ώξανός, S, i, ccelum, Dor. pro ύξανός. ώξαπολίω, consueto tempore terram aratro verto, Hes. ώ 'ζγίιος, Dor. pro ό Άξγίίος, Argeus- ώξγίο-θη, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi eg- γίζω. ώζίξατο, 3. sing. a. 1. ind. med. verbi egl- γω. όίξίον, videbam, imperf. ind. act. verbi ίςίω, quod Ion. dicitur pro όξάω. ώξίο-ιίώτης, a, ο, temporUm vicissitudines largiens, Epith. solis. Ex higa et Ι'ώωμι. ώζίούλοιπος, a, ο χαϊ η, montes relinquens, pro οξίο-ίλοιπος. Ex ege? et λείπω- ΰξίσίτζοφος, ν, ο χαϊ η, in montibus nutri- tus ; pro οξεο-ίτξοφος, II. 5, 486. Ex ogos et τζίφω. ωξίοΌ -t, dat. plur. Poet, pro ΖζοΊ, ab «eg» uxor. άζίω, ώ, f. ησω, euro, custodio. Ab logo. ώξημα, ατός, το, cura, custodia, II. 5, 486. Ab ώξίω. ώξησο-ω, et ώξίζω, idem quod ώξίω, Suid. ώζθξίζί, 3. sing, imperf. ind. act. verbi οξ- θξίζω. ωξθξίο-α, diluculo veni, a. 1. ind. act. ώξθώθη, 3. sing. a. 1. ind. pass, verbi οξθόω. ώξία, ας, η, fructus maturitas ; (2) venus- tas. Ab Ιίξα. ώξίαίνω, decoro, venusto ; ώζίαίνομαι, ex- ornor. Ab ώζίαΤος, αία, άίον, idem quod ώζοΐος- ώξίας, ή, maturitatem afferens, Epith. na- turae, Or ph. ώξίγνατο, 3. sing, imperf. ind. med. contr. pro ώξίγνάίτο, ab όζίγνάομαι, certo. ώξίγνώντο, 3. plur. imperf. indie, med. pro ώξίγνάοντο. ώξικός, η, ov, tempestivus ; (2) florens sta- te, ideoque venusta et decenti forma conspicuus. ΤΙύξα hi χξοιγ πξοταλίγχιοί ώζίχοΊς, Nic. Th. 516. Ab ίΊξχ. ώςιχώς, adv. tempestive j (2) venuste, lepi- de, scite. ώξίμαλίδίς, vide ίρμαλίδίς, Steph. ίίξίμος, it, b χαϊ η, tempestivus, maturus. Ab ίόζα. ωξίνε, 3. sing. a. 1. ind. act. verbi οξίνω. ώζιόκαξπος, ov, maturos fructus habens, ma- turus. »e'«ii *i ό χαϊ ή, et ωζίος, ία, ιον, tempesti. ΩΡΤ Ω2Τ ωφε vus, niaturus ; (2) qui stato solemnique anni tempore fieri solet. Ab ώξχ. ώξίο-χντβ, 3. plur. a. 1. ind. med. verbi αξί- ζω. ΏΡΙΩΝ, twos, c, Orion, signum cceleste. ύξίως, adv. tempestive j (2j venuste, ele- ganter. Ab ώξκς. ΰξχίο-χς, 2. sing. aor. 1. ind. act. verbi Όξ• χίξω. oiguMvs θ. sing. aor. 1. ind. pass. Dor. pro ώζμ,ί,θτ), ab Όξμίομχι, cum impetu ruo. &ξμο»η, 3, sing, imperf. ind. act. verbi όξ- μχίνω. ώ«μχτο, 3. sing, imperf. ind. pass, contr. pro ώζμΑίτο, ab Όξμχω. ύςμίχτβ, 3. plur. plusq. ind. pass. Ion. pro ίίζΐ&τιντο. ύξμ,ίνο», acc. sing. perf part. pass, per Sync. pro ώζίΜΥ,μίνον- e!>ifAwi, 3. sing. a. 1. ind. act. Att. pro ώξ• μχνί, ab όξμχίνω, ruo. Ιίξμ'/ισ-αν, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi £«- μα,-ω. ώςμώντο, 3. plur. perf ind. pass, pro ώξμί• ovro. ώ'ξνΐι, ogni, nom, plur. Dor. pro el χξνις, ab ctgf. ίίξνυτο, 3. sing, imperf. med. verbi οξννμχι, ruo. άζογςαφίκ, «j, η, descriptio per annales. ΰξβγξάφί( , ν, i, qui res gestas describit et distinguit per quatuor anni ώξχς, sive tempora ; annalium scriptor, qui descri- bit quid quoque anno evenerit. Ex Σξος et γξχφω. άξοθίτίω, ώ, in hora natali noto et digero. Ex aigx et τίθημι. ώξολογίω, αϊ, horas indico. Ex ugx et λό• γος. Hinc agoXeyrirriit S, o, horarum index, Athen. lib. 9. ώξολίγιον, a , το, horologium, instrumen- tum «uoddam, seu macbina horas indi- cans. ώξονομΰον, sive ώξονόμιον, ts, το, idem. Ab ώξονομίω, ω, f. ησω, horas rego. Ab ώ°οιο• ώξονομκ,ος, ν, ο», horas dividens, regens, indicans. Ab ώζονόμβς, u, ο κχ) η , horas regens. Ex Z*x et νίμω. ίίξοξί, excitavit, 3. sing. perf. ind. med. per Metathes. pro όξωξί, et hoc Att. pro Sgs, ab ogai. Σξος, ίος, re» mons, Dor. et Ion. ϋξος, pro ogos. Σξος, α, e, annus ; (2) tempus ; (3) nox. Ab αΐζ», et pro Όξος. ώξοσχοπύον, u, το, instrumentum seu ma- china, qua? horarum rationem adspicien- tibus commonstrat; (2) instrumentum in quo natalitias horas notant et consi- derant astrologi. Ab ώξοσκόπος. ΰξοσχοπίω, ω, f. ήοΌ), horas, item thema ge- neseos considero et noto. Ab eod. ώςοσκοπίχ, α,;, τ), consideratio et notatio horarum, praesertim natalitiarum. Ab ώξοσκ-όπος, tt, β, qui horas vel horarum ra- tionem observat ; (2) qui natalem seu natalifiam alicujus horam considerat at- que inde futura prasdicit; (3) ea cceli pars, quae genituras tempore ab orientali cceli parte emergit in hemisphserium, nostrum et ortus appellatur. Ex ώξχ et σκότος. ώξοτςόφος, ό xeii τ), temperies, partibus an- *m quibusque bonam tempestatem largi- ens. Α τξίφω- ώξόχχλχος, pro οξύχχλχος, Arrian. Zgo-x, concitavi, a. f. ind. act. Mol. pro Σ- gx, ab Εξω. Σξτο, 3. sing, plusq. ind. pass. ίίξυγίν, 3. sing. aor. 2. ind. act. cum y, ab όζύσσω• ώξυγϊ,, τι?, -η, ejulatus, ululatus ; (2) mugi- tus. Ab ωξυω- ωουγμίζ, S, ό, rugitus, ululatus. Ab eod. ύξϋδο», adv. cum ululatu, luporum more ululando, Nic. Al. 222. Ab eod. ώξυθμοί, », ό, ejulatus, ululatus ; (2) mugi- tus, latrat-us. Ab eod. οίξυξχν, 3. plur. aor. 1. indie, act. verbi οξύσσω• ώξυόμινος, praes. part. med. verbi ώζύω. ώξύχχτχι, fossi sunt, 3. pi. perf. ind. pass. Ion. pro ώξνγμίνοι ilri, ab οςύσσω. ΏΡΥΏ, seu άξύομχι, ululo, rugio, ejulo. Κίϊϊβν μ\ν χίξΐ παϊύα φίλοι xinii ώψο-χ*• «, Blon. \, 18. Τόνδί μίτ' ωξύιται Τνξο-ίινιΰο; οΐδμχ SxKxirtnii, Dion. Per. 83. ώξύωμχ, το, rugitus. Quasi ab ώξυόομχι. ώ'ξχχίοί, Dor. pro h χςχχΐος, antiquus. ώξΥίΤσθί, 2. pi. imperf. ind. med. contr. pro ωξχΗο-θί, ab οξχίομα,ι. wiXiUDTO, 3. pi. imperf. ind. med. Dor. pro ωξχνντο, a verbo eod. ώζχί,ο-χο-θί, saltastis, 2. plur. aor. 1. indie. med. ω'ξχμίνος, Dor. et per Sync, pro ό χξχόμι- vo;, ab χοχομαι, incipio. ώξύξίΐ, 3. sing, plusq. ind. med. Att. pro ώζίί, ab ogu, excito. ώξωξίχατο, 3. pi. plusq. ind. pass. Ion. pro ίξωξίγμίνοι tjrxv, ab οξίγω, porrigo. ώζωξίχα;, 2. sing, plusq. ind•. act. Att. pro ώξίχίΐί, a verbo eod. ώζώξυχτο, 3. sing, plusq. perf. indie, pass. verbi οξύο'ο'ω. ώξωξύχίΐ*, plusq. indie, act. Att. pro ά>ξν• Xtiy, a verbo eod. ως, adv. ita, sic, pro ΰτως. Ab ος. ως, ut, sicut, tanquam, perinde ac si ; (2) ferme, circiter ; (3) postquam ; (4) nam ; (5) quandoquidem ; (6) alioqul ; (7) ως, pro jrgoi, ad, in ; (8) quasi ; (9) eo con- silio, ut ap. Scriptt. Atticoss (10) abun- dat, ut ως χλ'ήθως, vere, revera ; et cum superl. ως It/ πολν, plerumque ; item in universurn, &c. ώς ϊχω, protinus, nulla interjecta mora, Sopn. Ant. 1108. Ab ος. Σς, ύτος, το, auris, Dor. pro ??. Sirx, impuli, aor. 1. ind. act. verbi ωθίω. Σο-χι, impulisse, aor. 1. inf. act. ώο-άμενοι, qui impulerunt, nom. pi. aor. 1. part. med. Σο-χν, repulerunt, 3. plur. aor. 1. ind. act. verbi ώθίω. ώτχν, tanquam, quasi, prout. Ex ώς et £y. divxvii, adv. velut, prout, tanquam, quasi, perinde ac si. Ex ώς, xv, et u. ώο-χννχ, hosanna. Vox Hebraica ίχλιτος, Serva quceso, felicem successum tribue. : Ωσαννά, τω υίω pro σωσον vwv τον νιον, more Hebfaso. ' ώο-χσχι, 3. sing. aor. 1. ind. act. Ion. pro Σο-ί, ab ωθίω. ώσχσχω, trudo, pello, impeUo. Verbum fictitium, quasi hinc esset ωτχσχίν, im- pellebat, ab ίίσω, fut. 1. cujus prasens usitate ώθω, lonicum. Αΰτχζ ογ' «•ψ ωσχσχί τιτχίνόμ'.νος, Od. 11, 598. ώο-χύτως, adv. similiter, simili mode vel ratione, eodem modo. Ex ώς et αϋτως, sive χΰτως. Σο -hi, 3. sing, imperf. ind. act. Dor. pro Σξί, ab 'όζω. Σο-ι, 3. sing. aor. 1. ind. act. verbi ώθίω pro ωθω, pello. "Α-ψ l•' ες xuXiov Σ<τί μί- yx ξίφος, II. 1, 220. ώο-ίί, adv. quasi, tanquam, perinde, ve- lut ; (2) circiter, ferme. Ab ώς. ωο-θϊ,νχι, a. 1. inf. pass, verbi ώθω, pello. to-h 3. pi. prses. conj. verbi ύμί. ώο -h, dat. pi. cum y, ab %ς. Σο-ις, ίως, -h, idem quod ώθησις, truslo, ex- trusio, expulsio, impulsio, impulsus, pro- pulsio. Ab ώθίω. ώο-ιωμίνως, adv. sancte, pure. Ab Όσιόω. ωσκί, vel axrxtv, idem quod ώσχι. Ex ώς • et poetico xu quod est xv. Σσμχι, et Att. Ιωσμχι, perf. indie, pass. v. ώθίω pro ώθω. ώο-μίνον, acc. sing, perf part. pass. ώο-μος, 5, ό, impulsus j (2) eversio. Ab ώθίω. ωο-πΐξ, ut, sic. quemadmodum, veluti, qua- si, tanquam. Ex ώς et mg. ώο-πξχν, adv. ferme, quasi, tanquam. ώο-πξχνί), adv. tanquam si, quasi, perinde ac si. Ex ωο-τίζ, xv, et u. ώττίξύ, adv. veluti, quasi. ώο-πίξΖν, adv. idem. Ex ωο-τίξ et sy. ώζ-' pro ώπ, quasi. u>?u adv. ut, velut, ita, ita ut, adeo lit, ut quidem ; (2) quamobrem, itaque; (3) ut- pote, quippe quod, quippe qui j (4) velut. Ex ώς et τί. ώττ,ς, u, ό, impulsor, qui trudit. Ab ώθίω, pello. ώς-ΐίΐ, 2. sing. fut. 1. med. Att. pro cig-tv, et hoc pro ar', ίί, it, cicatrix et ulcus ac recens vulnus. Ab ντχω, vulnero. ώ'τίζος, Dor. pro ό 'ίτίζος, alter, ώτιχφόξος, ο, qui otidas gerit, V. L. ώτιχος, τι, ov, auricularis, ad aures perti- nens, Gorr. ώτίον, u, το, auricula, Dim. ab %ς. ώτιοφόξο;, qui auriculas contusas seu frac- tas gerit, Steph. ώτ)ς, ίίος, τ), avis tarda. Ab %$, quia au- rita. ώτίτΥ,ς, ν, o,_auricularis ; ut ώτίττις Ιύκτυ,- λος . Ab Ζς . ώτογλνφις, ίδος, ί, auriscalpium. Ex ζς et γλύφω, ώτόγλυφον, ν, το, idem et ex iisd. ώτοιι^Υ,ς,ίύς, i xxi τ), similis auriculas. Ex «i et ίΓδβί• ώτοιώώς, adverb, in formam auriculae. A praec. ωτοθλχοίχς, κ» i, cui^ aures fractae sunt ; Diog. La'ert. Ex fj et &λχω. ώτοχχταξις, ίως, ί, aurium fractio, aurium contusio. Ex j? et χχτχγνυμ*. ώτοχοπίω, ώ, f. %σω, aures obtundo garru- litate, precibus, item de quocunque sono vehementiori, Gl. V. ώτοκοπώ, obtundo. Ex &ς et κόπτω, ώτόλικνος, n, β κχ) τ), aures habens magna» instar ventilabri, vel vanni. Ex ff et λίκνον. ώτοτάξοχος, χ, ό χχι τ), auritus, Gl. V. qui aures praabet. Ex ?j et τχξίχω. ώτος, 5, et &τβί, », ο, otus, avis nyctico- raci similis, Gl. Vet. avis tarda. Ab ώτος, auris, gen. sing, ab ?ς, auris. ώτότμτιτος, a, ο xxl ; a, qui auriculam. scis- sam habet, cui aures amputates sunt, au- re seu auribus truncus. Ex ?j et τίμνω. ώτοχλίω, ώ, aures obturbo loqi>endo. Ex ' ?i et όχλος. ^ ~- r . ώτξχλίος, ίχ, ίο», et ώτζχλίος, βν> vide οτξχ- λίος. ώτξχλίως, vide ίτξχλίως, Αρ. ώτξννίν, 3. sing, imperf. ind. act cum y, ab οτξύνω, incito. ώτώίΐς, ώίσο-χ, Siv, auritus, aures habens ; (2) ansatus, habens ansas j II. 23, 264, Ab? ? . ώ'ύτος. Dor. pro ό χίτος, ipse, ώφαλον, imperf. ind. act. verbi άφίίλα. ΟΦΕ ϋφιιν, videram, plusq. ind. act. verb! οχτώ. ύφίλιια, as, ν, utihtas, emolumentum, commoditas, commodum ; (2) adjumen- tura, auxilium, subsidium. Quasi ab ώ- φίλης• ύφίλΰτι, 2. plur. prass. indie, contr. pro «- ΦίλΗτί, ab ώφίλίι». 'ΏΦΕΛ'ΕΩ, ω, f. γιο-αι, juvo, prosum, com- modo, bene de aliquo mereor ; ώφιλίο• μ,αι, S/Mii, juvor, prodestmihi ; ώφίλνβη, profecit, Phil. aor. 1. pass, ώφιλίκτοντα,, profutura, Phil. f. 1. part. act. TV Zijra %pZή γένοιτο, Bern, quod absit, ο μη συμζαίη, Idem. Absolvo, απολύω, aliquem a culpa, τίνα της αίτιας, Lycophr. aliquem crimine, άφί- ημί τίνα του εγκλήματος, Plut. aliquem mortis, άπο•^/ηφίζομαί τίνος θάνατον, An- tiphon. i. e. perficio, άποτελίω, aliquid, τί, Plato, απεργάζομαι τι, Xen. τελεω, ΰιαπξάττω, κατασκευάζομαι• Absolute, τελείως, Isocr. τελίως, Ιντελεως, απλώς. Absolutio, $ άπόλυσις, εως, Bern, γ, λύσις, εχ•ς, ab iniqua fama, της βλασφημίας, Idem. Absolutus, a, um, ό χα) η απόλυτος ου, Gregor. Naz. ό κα) η άφετος, i. e. per- fectus, τέλειος, εΐα, ειον, Arist. εντελής, εος, Lucian. Absone, άσυμφώνως, ΰνσφώνως. Absonus, a, um, ό κα) ή ασύμφωνος, ν, ό j^ ή άπωΰος, S, b χα) η άπηχης, Luc. ό κα) ή άρρυθμος, εχμελης, Aristid. i. e. ab- surdus, ό χα) ή άτοπος, ts, Bern. Absorbeo, καταπίνω, aliquid, τ), Plut. om- nia, λαφύσσω πάντα, Idem, ροφ'εω, άπορ- ροφ'εω, Synes. Absorptio, ή κατάποσις, εως, ό λαφυγμός, S, aristoph Absque, άνευ, cum Gen. absque oppidanis, άνευ πολιτικών, Bern. Non ineleganter etiam postponiiur, ut absque his, τούτων άνευ' χοίξΊς, itidem cum Gen. absque dictis, χωξις των εΐξημενων, Arist. 'έξω, etiam cum Gen. absque his, ε%ω τβταν, Thucyd. Abstemius, ό χα) η άοινος, n, Xen. ί κα) υι οίζξόμιος, άγευστος. Abstergeo. Vide sequens Abstergo. Abstergo, άπομάττω, Bern, sudorem, d- πβμάττομαι, την Ίδρωτα, Bas. pedes, \χ• μάττω τους πόδας, Arist. sordes, άπο- σμάω τον ρυπον, Lucian. maculam igno- miniae, άποτρίΖομαι τν,ν άδοξίαν, Bern. άποσμηχω, Luc. επισμηχω, άπο'\άω, ά- ποτξίζω, Tlieoc. κ,πομόξγνυμ,ι, άναμάτ- τομαι. Absterreo, εκπλήττω, aliquem, τινά, Arist. a peccatis, αποτρέπω τινά των αμαρτημά- των, Isocr. a rebus agendis, τινά τα τά { 2 ) Xen. κοινά πξάττειν, Plut. ab aliquo, άπό τίνος, Arist. άποσπεύδο), Thuc. άπείξγω• Abstersio, ή σμηξις, εως-, Biosc. ν) άπόμα- ξις, ή εκνι-φις• Abstersoiius, abstergendi vim habens, σμηχτιχός, η, όν, Biosc. Abstinens, ό εγκρατής, εος, ab aliqua re, τι- νός, Isocr. Abstinenter, εγκξατΖς, Aristot Abstinentia, ή εγκξάτεια, ας, σχεσις. Abstineo, άπεχω, a petulantia, της υζρεως* Msch. a parvis, άπίχομαι των μιχζων* Isocr. manus a matre, τά χεϊρε της μη- τρός, Bern. Absto, άφίσταμαι. Abstractio, ή άφαίρεσις, εως, Arist. Abstractus, a, um, αποσπασθείς, Ct πε• ξίσσότης, τ}τος, Isocr. ή αφθονία, ας, an- nona?, των ώνίων, Idem, opum, η περιου- σία των χξημάτων, Bemosth. εΰποξί'α, τ) εΰθηνεία,Ρ /iilo. ήδα-^ίλΐια, Herod, ή ά- δξοσύνη, Hesiod. % αφθονία, Xen. Abundantius, πεξίσσοτίξως- Abundatio, η επίρροια, ας, Bion. Areop. y) πλημμυρις. Vid. Inundatio. Abundo, εΰποξίω, ahqua re ad aliquid, τινός εις τι, Bern, περισσεύω, aliqua re, τινός, Ν. Τ. εύθηνεομαι, Synes. γεμω, δ«•ψ<- λεύομαι. Vid. Exundo. Abusio, ή χατάχξησις, εως, ή άπόχξησις, ίως, Abusive, καταχρηστικώς, Gramm. Abusivus, a, um, καταχρηστικός, η, όν. Rhetor. Abusus, ή άπόχξησις, ίως, Ν. Τ. υ, χατά- Χξησις. Abutor, καταχξάομαι, aliqua re, τιν), Plato, χξάομαι καχως τινι, Bern, άπο- χξάομαί τινι, Arist. ίταξακαταχξάομαί τινι, Idem. Abyssus, γ\ άξυοΌ-ος. Ac, χα), 'ή- Acacia, ή ακακία. Academia, η ακαδημία, «ς, Plut. % άκα- δημεια, ας, Aristoph. Academicus, a, um, άχαδημιχός, r„ όν, Lufi. Acantha, ή άκανθα, ης, Biosc. Acanthinus, a, um, άχάνθινος, ίνη, ινον, Biosc. Acanthis, ή άκανθ)ς, ίδος, Aristot. Acatium, τό άζάτιον• Accanto, πξοσάδω, alicui, τιν), Aristoph. Accedo, προσεύχομαι, tibi, σοι, Xen. ad rempublicam, Τ ο7ς χοινο'ίς, Bern, προς τά ACC ACC ACR κοινά, Isocr. ad aliquem, πξοσζαίνω τιν), Plut. πχξαγίνομχι τιν), Xen. ad aliquid πξός τι, Mschin. accedere sentential, συγκχτχτίθίσθαί τινι' accedit ad hsc, |?r<- γίνίται τχτοις, ίίσαφικνίομχι, πξόσαμι, μίτίιμι, συνίγγίζω. Acceleratio, ή ίπίίξις, ίως, ή τάχιιχ, η σπχ- *»• Accelero, ΙπισπίύΙω, expeditionem, την στξατιαν, Isocr. sacra, τοις ϊίξόϊς, Hero- dian. σπίύοω, χατασπίύΰω, Ιγχονίω, \πι• τχχύνω, Plut. Accendo, άνάπτω, lumen, φως, Plato, ali- quid, χνχχχίω τι, Herodian. domos, χχίω τάς ο'ιχίας, Xen. χπτω, Aristoph. άναύω. Vid. Inccndo. Accenseo, πξοσγιάφω, aliquem senatui, τινά. τη βχλγ, Plut. civitati, rfj πολιτύα, idem. Aocensus, ημμίνος, άνημμίνος, Β-αλυομίνος, Hes. Accentus, η πξοσωΐίχ, ας, Gramm. Acceptio, ή ληψις, teas, Thucyd. ή πξόσ- λ'/}•ψ'ί• Accepto, λχμζάνομαι, Aristot. υποΉίχο- μχι, aliquid, τι, Isocr. πξοσδίχομαι. Acceptus, a, um, ληφθίίς, ΐίσα, \v, πξοσλη- αθύς, i. e. gratus, ό κα) η ίίάξίστος, ου, Μ. Τ. χχξίας, ίσ/τχ, iiti Aristot. ο t^ η ίυτξόρΰίχτοί ; acceptumbabeo, χαίξω τιν) vel \πί τ/ν/ ; acceptum fero, άνατίθημί τούτο, πξοσλογίζομαι, άπογξάφω. Accersitor, Ι κλητωε, ορός, Lucian. Ό κλητωξ, Οξος, χλη- Τ'ήξ- Accersitus, a, um, μίταχίχλημίνος, ί\ ίνον, a μίτχχαλίω, Plato. Accersitus, us, ή πξόσκλησις, ίως, Plato. Accerso, πξοσχαλίω, aliquem, τίνα., Thuc. μίτακαλίω τίνα., Plato, χαταχαλίω τίνα., Plut. πξοσάγω τίνα,, idem, μίταπίμπω τίνα., Bern. πξοσπίμπω' aliquem crimi- ne conjurationis, ΐπικαλίω την συνωμοσί• αν τινι. Accessio, η άφιξις, ίως, Plato; i. e. addi- tio, η πξόοΌίο-ις, ίως, Philo, ή πξοσθηκη, ης, Plato, η ίπίδοχη, η αύξησίς. Accessus, η πξόσοίος, χ, Thuc. η ϊφοδος, V κχι η ιυπξοσιτος, χ, πξθ- accessu facilis, σίτος, η, ον, Greg. Ό χχ) η ίύπξόσοΰος,'χ Xen. difficilis, ό χχ) η χπξόσιτος, Ιυσίμ- ζολος• Accidens, το ο-υμξιζηκος, ότος, Demosth. το συμβάν, άντος, idem, per accidens, κατά συμζίζηκός, Aristot. Accldo, πξοσπίπτω. alicui, i. e. pedes ali- cujus, τιν), Ν. T. i. e. contingo alicui, συμζαίνω τιν), Isocr. άποζαίνω τινι, Dem. non ex sententia, ϊχΖαίνω μη κατά γνω- μών, idem, accidit mihi idem, τ αυτά πάσχω, Isocr. accidit mini quod guber- natori, πάσχω πάθος κυζίξνν,του, Plato, quae accidunt alicui, συμπίπτοντα τινι, Isocr. πξοστυγχάνω. Accido, πίξΐχόττω* Demosth. Aceieo, πξοο-χχλίω, aliquem, τινά, Dem. πξοσπίμπω τινά-, Isocr. μίτα,πίμπω. Accinctus, a, um, ΰιΐζωσμίνος, ίνη, ίνον, acinace, τον α,χινάχην, vestem, τ•>,ν irQrr τα., Lucian. Accingo, πα,ξαξώνυιι/,ι, acinacem, τον οίχι- vaxriv, Plato, pallidum, ΰιαζώννυμι το τξίζώνιον, Luc. Ιια,σχίυάζω. Accino, πξοσάΰω, alicui, τινι, Aristoph. πα.• ξα-φάλλω, παξωΰίω. Accio, vide Aceieo. Accipio, λαμζάνω, munera, 'ΒΣίξα., Xenoph. fcedus, σπονΰάς, idem, uxorem, γυναίκα, idem, pecuniam ab aliquo, παξαλαμ- ζάνω τα, χξ-ζιματα, παζά τίνος, Isocr. mu- nera, Ιίχομαί ΙΖζα,, Dem. epistolam ab aliquo, κομίζομαι την ίπιστολϊ,ν παξά τι' νος, idem, excusationem, ΰποίίχομαι τ•>,ν α,πολογίαν, Lycophr. πςοσλαμζάνω, οίπο- ΰίχομχι, πζοσΰίχαμα,ί. Accipiter, ό ,ίξαξ, αχός, Aristot. accipiter parvus, Ι Ήξα-κίσκος, n, Aristoph. acci- pitrem voce refero, clamo velut accipi- ter, Ιίξακίζω, Ml. Accipitrarius, Ό ίίξχκοτξόφος. Accitus, a, \χιη,πξθ(τκίκλγιμίνΰς, ivy, ίνον, πξοσκλτ,θύς^ ίΤσα, h, Plut. Accitus, r) πξόσκλνισις, ίως, Plato, ν) μίτί• πίμψις, ίως, idem, ή μίτάκλη/ης, Hes. ή πξόσπίμ-φα^ Acclamatio, το Ιπιφων/ιμα, «τβ?, Plut. το πζοσφώνημα, ατός, Dem. Phal. fausta, fi ίΰφημίχ, ας, Herodian. το ΐπιζόνμχ, Thuc. Acclamo, ίπιφωνίω, Plut. alicui, πξοσφω- νίωτινι,Ν.Τ. τίνα, Homer, ινφ^μίω, Ιπιάχω, Horn. Ιπαναζοάω, Aristoph. Acclinis, Ό και y Ιπικλιντ-,ς, π^οσκλινης. Acclino, Ιπικλίνω, ad aliquid, πξός τι, Arts• tid. πξοσκλίνω. Acclivis, e, Ό καΊ ν άνωφίερς, εος, via, r, α- νάντης οίος, Plato, ίπάντης, παξάντης, πξοσάντ'/ις• Acclivitas, ή άνωφίξΐια, ας, Alex. Aphrod. Acclivus, a, um, idem quod Acclivis. Accola, β κα) r, πάξοιχος,α, Thucyd. Ό ^ vi πξόσχωξος, χ, Dem. ο χα) vj πίξίχωξος, idem, πεόσοιχος, Herodot. Accolo, πχξοικίω, Asiam, τ%ν Άσιαν, Isocr. flumen, πξοσοικίω τω ποτχμω, Plato, τον ποταμον, Aristot. Accommodate, Ιπιτν,Ιίίως, Thucyd. Ik»• νως, λυσιτίλως. Accommodatio, ϋ) ϊπιτνίδίΐότ'/ις, ητος, Diosc. ν\ Ιφχξμογν). Accommodatus, a, um, \πιτν^αος_, ίία, uov, alicui, τιν), Aristot. ad aliquid, ϊίς τι, Herodian. \πί τινι, Xenoph. οίκΐϊος, Α- ristot. Accommode, \πιτν$ίίως, Thucyd. Accommodo, πξοσχξμόζω, res legibus, τχ πεάγμχτχ τοις νόμοις. Plut. aliquid alicui, άξμόζω τ! τινι, Plato, me alicui, συμπίξ,ιφίξομχι τινι, Sirac. (φαξμόζω, Hesioa. πξοσοιχαίω, Plut. συμζιζχζω, Greg. Accommodus, a, um, \πιτν$αος. Hoc, uov, Dem. ο κα) v\ ίϋθίτος, χ, Ν. Τ. Ό χχ) ν λυσιτίλνις, χξμόΰιος, ία, ιον• Accredo, πιστίύω, ίπιτΐίΰομαι. Accrementum, ^ έπαύξηο-ις, ίως, ν) Ixav&i, ν,ς, Plato, ή Ιπί'Βοσις, ίως, Xenoph. Accresco, πξβσφύομχι, Theoph. i. e. incre- mentum capio, π^οσίίίωμι, virtute, Us a,- ξίτην, Plato, felicitate, πξος ίυΰχιμονίαν, Isocr. συναυξάνομαι. re aliqua, i. e. per rem aliquam, τιν), Dem. ΐπαυξάνομαι, ίπιγίνομαι, ϊπιίΊΙωμι, Isocr. Accretio, ή πξόσφυσις, ίως, Theophr. ν] παξ• χύζησΊς, ίως, Diosc. Accubatio, ν, χατάχλισις, ίως, Plut. Accubitorium, το αναχλιντν]ξΐον• Accubitus, r\ χνάκλισις, ίως. Aristot. pri- mus, ν\ πξωτοκλισ•ίχ, χς, Ν. Τ. Accubo, πα,ξάκίΐμαι, alicui, τινι, Demosth. Vide Accumbo. Accumbo, άνάζαμαι, inter edendum in thoracem, ev τω Ισθίίΐν Ιπ) τον Β-ύξχκα, Alee. Aphr. in lectis, κα,τάκίΐμχι he) κλινών, Plato, alicui, πχξάκίιμχι τιν), Diose. ccena?, χχτχκλίνομ,χι \π) τω Ζίίπ- νω, Athen. in terra, άνίπατον Ιπ) τκν ynv, Ν. Τ. Accumulate, σωξνίδον, Herodian. πνχνως. Accumulatio, το συνάθβοισμχ, ή νν\σις, Hes. Accumulatus, νητος, Horn, νίν/ιμίνος. Accumulo, κχτχσωξίίω, mortuos mortuis, Ιπισωξίυω νίκξοις, JEurip. αθξοίζα/, συνά- γω, ν/ιίω, S. νν,ω• Accurate, χχξίζως, Dem. ίπιμίλως, idem. λιπαξως, πίξΐίξγως. Accuratio, Ιπιμίλαα, ας, Dem. Accuratus, a, um, Ό xetiy άχξίζίις, ίος, ser- mo, oratio, λόγος, Aristot. opus, χχ^ιζίς 'ίξγον,^ Dem. i. e. diligens, Ό χα) ή ΐπιμί λν,ς, ίος, Xenoph. Accuro, ίπιμίλοΰμαι, Ιξακξΐζόω. Accurro, π^οστφχω, Chrysost. ίπιτξίχω, ad, ίπιθίω πξ'ος, Herodian. χφικνίομχι ΰξβμαΤος, Lucian. Accursus, ή ίπιΰξομίι, ν,ς, το πξοσΰξόμν,μα, ατός. Accusabilis, e, Ό χχ) r\ ίπαίτιος, ν, alicujus rei, τίνος, Thucyd. ελίγκτος,'ίπίμίμπτος. Accusatio, ν, χατν,γοζίχ, ας,^ Thuc. r, 'ίγχλντ σις, ίοις, Artemid. το ϊγκλνιμα, χτος, Demosth. ν) γςαφνι, ν\ς, idem, τβ κχτντ γόξν/μχ, ατός, Plato. Accusator, Ό χατν)γοξος, a, Mschin. ό κχ- τηγοξίκος, 5, Plutarch, τνιν αϊτίχν ΐπί- νίγχων. Accusatorie, ζχτν,γοξίζως, Isocr. ίγχλη- ματιχως, Aristot. Accusatorius, a, um, χατηγοξίχος, ν,, ον, Plut. εγκληματικός, η, ον, Aristot. Accuso, χχτηγοξίω, aliquem, τίνος, Isocr. κατά τίνος, Dem. τινά, Thuc. πξός τίνα, Plut. Ztzviv τίνα, ΰιώκω, Isocr. ίπιφί- ξω γξχφ^ν πεός τίνα, Dem. ϊπχγω χϊ- τίχν τιν), idem, aliquem alicujus rei, κχτν,γοξίω τί τίνος, vel τινός τίνος, Isocr. τίνος πίζί τίνος, Thuc. Ιπαιτιάοί/,αι τινά τίνος, Dem. άγω αιτίαν τίνος ϊπι τινχ, id. επάγω αιτίαν τινός τινι, idem, αιτιάομχί ( 3 ) σι τύτν, idem, ΰιαγξάφω τιν) χ'τίαν, hi αίτίχ( ϊχω, μίμφομαι, ίνδίίχνυμαί τινχ. Aceo, οξίξω, Diosc. οξύνω. Acer, ή σβίνίαμνος, a, Theophrast. Acer, acris, e, άζΐς, Cia, υ, Gen. ίος, ίίας, ίος, acres morbi, όξίΊαι νόσοι, acer homo, ο&ί άνΒξωπος, Arist. acris sensu, οξΐς πξός α'ίο-ϋν,οΊν^ Plutarch, ΰξίμυς, ίϊχ, ύ- Acerbe, τξχχίως, Jisocr. πιχξως, Dem. στξυφνως, χαλίπως. Acerbitas, ή πικξία, χς, Dem. % πικξότν,ς, ητος, idem, όξύτης, στξυφνότης. Acerbo, παξοξίνω, Xen. πικξαίνω, Ν. Τ. τξαχυνω. ' Acerbus, a, um, στξυφνος, ■>„ ον, fructus, χαξπός, Galen, homo, άνθξωπος, Xenoph. πιχξός, ξά, ξόν, de rebvis et hominibus, Dem. acerbum, το ομφάκιον- Acernus, a, um, σφίνίχμνινος, ίνη, ίνον, A- ristoph. Acero, i. e. paleis perfundo, άχνξόω. Acerosus, i. e. paleis plenus, ό χα) r, κχυ- ξώΰνις. Acerra, το Β-υμιατήξίον, ν, Philo. Acervatim, σωξν^όν, Herodian. άθξόως. Acervatio, ή σώξίυσις, ίως. Acervo, σωξίΰω, Herodian. σωξόν συνάγω, Euphr. apud Stob. Acervus, ό σωξος, S, divitiarum, χξημάτων, Aristoph. ό όγκος ■ Aristot. ο Ά-ί,μων, Horn, b vel η B-)v et S -ις, idem. Acesco, οξύνω, Gal. οξύνομαι, id. ίξοξύνο- μχι, Theophr. πχξοξίζω, Diosc. Acetabulum, το οξύζχφον, χ, Athen. το Ιμ• ζχφιον, Hipp, ή οξις, Aristoph. Acetosus, a, um, ό κα) ϋ όξώΰν,ς, ίως, Galen. Acetum, το οξος, ίος, Plut. τό όξίίΐιον, », Suid. Galen. Achillea, herbce nomen, το αχίλλειον, το χιλιόφυλλον• Acicula, το 'οχφίον, χ, Gal. ν) πίξόνη, GI. V. Aciarium, i. e. thecaubiacusreponuntur, ν) ραφιδοθηκη. Aciditas, vid. Acerbitas. Acidulus, a, um, οζ,ν,ξός, (χ, ξον, β kj ή ο'ξώ- δΐί5 ίος, ό χα) ν\ υποξυς. Acidus, a, um, οξύς, ua, υ, Gen. ίος, ίίας, ίος, Xen. Acies, ν) χχωκνι, ης, Lucian. η άκη, άχ)ς% αιχμή, οξύτης, Plut. ν, άκμη, ης, Ungui- um, ονύχων, Plut. oculorum, ομ,μάτων% JElian. gladii, το στόμα, ατός, μαχχί- ξας, Thuc. i. e. exercitus instructus, ή τάξις, ίως, Dem. το τάγμα, η στίξ, Horn. ή πχξάτχξις, ίως, Isocr. /Kwcaciemin- struo, πχξατάττω, Isocr. παξάτχξιν ποι- ίω, Xenoph. in acie colloco, τώττ», Dem. sto in acie contra aliquem, παςχτάττο- μαι πξός τίνα, idem, una sto in acie, συμπχξατάττομχι, Isocr. deserere aciem, λείπίΐν τν,ν τάξιν, Dem. occumbere in acie, τίλίυτάν iv τάξιι, idem. Acinaces, i ά'κινάκης, χ, Lucian. acinace cingi, ΰιαζώννυσθαι τον χκινάχην, idem. Acinaceus, a, um, Ιαγιχος, η, ον, Theophr. Acinosus, a, um, ό κα) ή ρχγώίης, ίος, Diosc. Acinus, η ρχξ, ραγός, η ρωξ, ρωγός, UVa- rum, βοτξύων, Plato, uva3 passes, σταφυ- λής, Diosc. Acipenser, ό έ'λλα-ψ, ονίσκος, οξύορυγχος. Aconitum, το άκόνιτον, χ, Diosc. Acor, ή οξύτης, ητος, Alex. Aphrod. η s-gu- φνοτνις. Acquiesco, ίπαναπαύομαι, Ιφησυχάζο), άξί- σχομχι, άξκ^μαι, pra?sentibus, στίξγω τα, "οντχ, Isocr. τοις πχξχσι, idem, do- nis, ίπ) τχ~ις ΙωξίαΊς, idem. pra?sentibus bonis, χγχπάω τοις όπάξχχσιν άγαθοις, Lys. aliqua re, h τινι, Isocr. τ), Dem. άγαπητως 'ίχοι τι, Herodian. ίύΰοχίω Ιν τινι, Polyb. συμφίξομχι το7ς παξόΰσι, ίύ- αξίστχμχι τούτοις, ίμμίνω τοις καΰίστη- κόσι, ίπ) τχτω χαίζω, συγχωξίω, cumdat. Plat. Acquiro, πίξίπΗίομαι, mihi aliquid, Ιμοί τι, Arist. multum agri, πξοσκτάομχι πολλή» χώξαν, Isocr. pecunias, ποξίζω χξημα• τχ, Dem. reliqua, πξοσποξίζω τ» λοιπά, idem. Acquisibilis, e, χτητος, η, ον, Isocr. Acquisitio, η χτψις, ιως, bonoruDi, χγχ- θων, Dem. divitiarum, η κομών χςνιμά- των, idem. Acquisitus, a, um, χτητος, η, h, Plato. Acrimonia, ή Ιρμύτης, ητος, proprie, Alex. Aph. metaph. Plato, in rebus gerendis, οξύτης, ητος, idem, in oratione, duvorvs h λόγοις, Isocr. Vid. Acerbitas. ADA ADF ADJ Acris ira?, Ό κα) -Α οίύβυμ,ος• Acriter, σφοδξό~•ς, δξίμπος. Aristoph. <τφό• δξα, idem. εντόνως, Ν. Τ. οξέως, πιχςως. Acritudo, vide Acrimonia. Acroama, το άχξόαμα, «tdj. Xenoph.^ Acroamaticus, a, uin, άχξοχματιχός, η, ov, Plut. Acroasis, η άκξόασις, ίως, Lucian. Acroaterium, το άχξοχτνξίον, ts, Plut. Acronychus, ό χα) ή άχξόνυχος, n, Nicand.^ Acrostichis, γ, άκξοστιχις, ίδος, Euseb. ίο '.«οστιχον, ts, chol. Thuc. Acta/ τα πεπραγμένα, ων, ra πξαχθίντα, ων, Apostolorum, α'ι Ιίξάξίΐς των 'Αποβο- λών, Ν. Τ. Actio, η *£κξΐί, ίως, Aristot. ή ενεξγεια, ας, id. judicialis, το 'έγκλημα, ατός, Dem. νι κατηγοξία, ας, id. injuriarum, άδίχν Ζιώξις, Antiph. actionem alicui intendo ob aliquid, γξάφομα'ι τινά τίνος, Plut. Active, ίνίξγητικως, πξχκτικως. Activus, ενεξγητικος, πξαχτιχός, δξας-ικός. Actor, Ό πξάττων, οντβς, Ό δξχστηξ, δξας-ης, Hes. ο ποιητής, i. e. accusator, Ό κατη- γοξος, ts, Dem. β διώκων, οντος, id. fa- bularum, Ό δποκξίτης, i, Plut Actuarium, i. e. oneraria navis, ή ολκάς, άδος. Actuarius, i. e. actorum scriba, b γξαφεύς. Actuarius, i. e. facilis, b χα,) ή ιυάγητος. Actuosus, a, um, ί και ή ενίξγος, S, Lucian. ίΤξαχτικος, η, ov, Polyb. b κα) η φιλοίξ- •γος, ίξγώδης. Actus, ή πξάξις, ίως, Dem. in ipso actu, επ* αυτοφώξω. Actus, a, um, πξαχθίις, Ciffa, \v, Gen.^ iv- τος, ε'ισης, ίντος, πεπξαγμίνος, ενη, ενόν, actum ago, ίπ' εξίΐξγασμίνοις αναλαμζά- νω, Aristid. actum est de me, perii, άπω- λόμην, Eur. άπόλωλα, Aristoph. Actutum, αντίκα, Thuc. χαξάχξημα. Acuatio, ή στόμωσις, ίως. Aculeatus, a, um, χίντξωτος, η, ov, ο κα) η εγκεντξος, culex, χνιψ, Aristot. ut spina, β κα) ή ακανθώδης, ιος, Theophr. Aculeus, τβ κεντρον, is, Plut. το κίντξον, α, το κέντημα, Polyb. ίγκίντο)ς_,. Aristoph. ή α. χανθα• Acumen, η άκωκη, ης, Lucian. η άχ)ς, ίδος, Diosc. η οξύτης, ητος, Plut. το όξυ, ίος, ingenii, ή άγχινοία. Acuminatus, a, um, b κα) ή άποζυς, ιος, Diosc. Acumino, οξύνω. Acuo, οξύνω, ultimam syllabam, την τελιυ- ταίαν, Athen. i. e. acutum reddo, dxo- νάω, aliquid, τ), Lucian. i. e. incito ali- quem ad aliquid, άκονάω τίνα ί'ίς τι, He- rod. S -ηγω, S -ηγάνω, τινά ί'ίς τι, Xen. Acus, ή ίαφΊς, ίδος, Ν. Τ. βίλόνη, το ίπη- τξίον, άκε^ξα. Acu pictus, κίο-τος, Horn, πολύκαττος• Acute, ίξίω:, canere, οξυ, λιγίως aduv, Arist. audire, οξν owt»£/v, Plato, vi'dere, e|u βλίπίΐν, idem, acute videns, ό χα) ή όξυΰΐξκκί, οξυωπης, acute clamans, ό οξυ- ζόας• w Acutulus, a, um, β χα) η υποξνς, ίος. Acutus, a, um, οξύς, Cia, υ, Gen.^ ίος, lias, ίος, hasta, οξυ %όξν, Horn, vox, οξίϊα φωνή, Plut. vir, avr.g Ιίΐνος, Dem. Ad, παξά, cum Ace. venio ad aliquem, d- φιχνχμαι παζά τινοί, Xenoph: \π), cum Bat. esse ad mare, &at \π) &α\άσσγ, Thuc. cum Ace. in significations motus ad locum, ut accedere ad januam, βαΐί- ζιιν vt) ty,v Β-ύξαν, Aristoph. *go;,cum bat. stabat ad januam, Ιο-τνικύ πζος τν 3-ίιςα, Ν. Τ. cum Ace. quid ad nos ? τι χροςήμάς; ibid, ύς, cum Ace. eo ad con- vivium, ίοχομαι ι'ις ιϋ-ωχίαν, Thuc. pur- pura ad vestem, ττοζφύξα ιΊς χλαΊναν, ad viros ducentos, {ίς vellj άνΰξας diaxotri- ους, Thuc. Adactio, % ι<ταγωγ?ι, %ς• Adactus, a, um, ί*-αχθί)ς, ζατα, h,i. e. co- actus, βιαο-θύς, ιΐο-α, h, lsocr. clvayxa- ο-ΒίΊς, Dem. Adasdifico, ίτξοοΌΐκο^ομίω. Adaaquatio, 1} άνίσωο-ις, ιως, «j χαξίίΤωοΊς, ίως. Adseque, Ί'<τως, Dem. item Ιπίο-ης. Adaequo, άνισ'οω, multitudine, πλίβίΐ, He- rod. ανιο-άζω, Aristot. 'φο-όω Tiv),Plut. i. e. complano, ϊτιο-άξω, Aristot. Όμαλί- Ζω, οατοοξτιζω, Bud. Adajstuo, ■χροα-χυμα'ινω, Philo. item Ικχυ' μαίνω. Adagium, »f χχξνμία, ai,Aristot. it. Uyn• Adamantinus, a, um, άΖοομάντινος, ίνη, ives, Msch. Adamas, b αδάμας, αντος, Aristot. Adamo, ύπΐξ φιλίω, Xenoph. Adaperio, πξοο-οίγω, LXX. διανοίγω, id. παξανοίγω. Adapertilis, e, ί κα) ν ανοικτός, ts. Adapertio, y, άνοιίις, ίως, Bas. Adapertus, a, um", Ό κα) νι ανοικτός, a, avi- ωγμινος, ενη, ινον. ab< Lucian. Adapto, άξμόζομαι, f. όο-ομαι, leges civi- bus, τους νόμνς τοΤς πολίταις, Plut. alicui aliquid, άναξμόζω τι τινι, Dionys. Hal. πςοο-αξμοζω τι τινι, Plato. ΊποΙξτυω, Hom. Adaquatorium, το τοτίο•τγ,ριον, n, LXX. Adaquo, ποτίζω, Aristot. ύ^ξαίνω. Adauctus, us, ή ίπαύξγ,σις, ίως, ν] πξόο-αυξις, ίως, Υ) ίπαυξΪΊ, Υ,ς, Plato. Adaugeo, Ιπαύξω, patriam, ty,v πατξίΰα, Dem. Adaugesco, Ιπαυξάνομα,ι, Theophr. Adbibo, Ιπιπίνω, aliquid, τ), Aristoph. vi- num, οΊ'να, Plato. Adblandior, ΐ/ποσαίνω, ύπχιχάλλω* Adcorporo, σωματοποήω. Addecimo, άποΐίχατόω. Addenso, πυκνόω. Addico, i. e. pronuntio, ίζαγϊίλλω, άχο• κΥ,ξίττω. Addico, i. e. condemno,- χαταϊικαζω. Addico, χαταλλάο-ο-ομαι, pro pecuhia, is•' άξγυξίω, Herodian. άπίμπολίω. Addictio, i. e. condemnatio ad poenam, ή κα-αοΊκνι, τις, Plut. Addictus, a, um, ό κα) if πξόο-θιτος, n, vel ίτξοο-θίτος, Yj, ov, alicui, τινι, Plut. i. e. condemnatus ad, ό κα) ν κατάδικος, ts, Dem. sum precibus, πξόσκίΐμαι Ιί'ομί- νος, Plut. alicui rei, τιν), Synes. Addisco, τξοο-μχνθάνω, aliquid, πορσΧαμ- ζάνω τ) ταις ιπιο•τΫ]μαις, lsocr. λαμζάνα ίπκττΥ,μ^ν τίνος, id. Additamentum, ϋ, πξοσθΥ,κ*], ν,ς, Plato, το πξόο-θΥ,μα, ατός, Symmach. το Ιπ'ιζλΥίμα, ατός, Ν. Τ. additamenti loco esse, \ν πίοσθ'ήκνις μίξίι ίΤναι, Dem. ή παξίνθγ,κγι• Additio, ή πξόο-θίΟΊς• Additus, a, um, πξόσθίτος. Addo, πξοο-τίθτιμι, vel ίπιτίθγ,μ.1. alicui ali- quid, lsocr. συνάπτω πξος τι, Plut. alicui, Ίπιζάλλω τιν), Aristot Addoceo, π^οσδιίάσκω. Addubitatio, q ξιαπόξγ,οΊ£. Addubito, ΰιαποξίω, Plato, de re abqua, άμφισζγ,τίω πίξί τίνος, lsocr. Adduco, πξοο-άγω, ad aram, τω βωμω, Lu- cian. alicui aliquem, άγω τινί τινά, πξός τίνα, Plut. aliquem ad felicitatem, τινά \π) TYy ίυίαιμον'ιαν, Xen. aliquem in sus- picionem, τινά ύς ύπο-φίαν, Plato, in me- dium, παζάγω ίις το μισόν, ide?n. επάγω., Bud. συνάγω, υπάγω τι ί'ίς τι, adducor Ut credam, υπάγομαι πιστίύαν, lsocr. προσ- άγομαι, πξοσίίμαι, cum infill. Adductus, a, um, πςοσαχΟύς, εϊσα, εν, do- nis, πεισθείς, είσα, εν, ύποδωξίαίς, Plato. Adduplico, διπλασιάζω, aliquid, τ), Plut. ίπιδιπλασιάζω. Adedo, άποτξώγω, aliquid, τ), Laert. Ademptio, -ή άφαίξίσις, ίως, Plut. Ademptus, άφαίξφ.ί.;• Adeo, adv. τοσούτον, victus est, ϋιττυιΘυι, lsocr. adeo abstinuere, ut ne quidem vo- luerint, τοσούτον άπίβ-χον, ωστ oil•' ηθέλη- σαν, id. adeo destitutus sum, ut nesci- am, ούτως ίνδίΥ,ς εγειόμΥ,ν, ω^^οϋκ οιδα, id. adeo oportet, ut capiat, ούτως χργ η ωστί ίπιδίχεσθαι, Mschin. quis adeo re- motus fuit ? τις ούτω τοσούτον πόρρω ην ; Dem. adeo probabiliter, οϋτω πιθανώς, Plato, adeo dementes facti sunt, & tSto άνοιας ?,λθον, lsocr. ίΐς τοσούτον άνοιας εληλύθασιν, id. ιΐς τοσαΰτην μαν'ιαν ?,λ- Adeo, πξοσεξχομαι, ad aliquem, τιν), Xe- noph. φοντάω πξός τίνα, Thuc. haeredi- tatem, παρεΰομαι εις τά κτήματα, Dem. κληξονομίω κληξονομ.ίας, Aristot. Adeps το στεαξ, ατός., Diosc. ή πιμίλη, ης , Aristot. το ά'λίίφαξ, ί δημός. Adeptio, η επιτυχία, ας, LXX. »} άπόλαν ο-ις, ή επίτευξις, ^ Adeptus, a, um, 'επιτυχών, ούσα, ο», ali- quid, τίνος, Dem. ό κα) ή επιτυχής, ίος, τίνος, Lsocr. Adequito, πξοσιππάξω, προσιπτίυω. Adesdum, Ίθι Ιη, Plato, ,θι νΖν, Xenoph. Adesurio, βουλιμιάω, βουλιμώττα, Adfringo, χξοσάγννμι. ( 4 ) Adgeniculor, πξοσχυνίω, alicui, τινί, He- rodi τιν), Ν. Τ. Adhabito, παξοικεω, aliquid, τ ), lsocr. Adhffic, πξός τούτοις, et adheec alia multa, κα) πολλά πξός τούτοις άλλα, Dem. χω- ξ)ς 1\ τούτων, Lycophr. Adhsreo, πξοσκολλάομαι, alicui, τιν), Ν. Τ• πςόσχειμαί τινι, Diosc. πξοσεχομαι, Arist. πξοσίσχομαι, πξοσπλάττομαι, συ- νάπτομαι, omn. cum dot. Adhasresco, idem quod antecedens Adhce reo. Adhaese, συγκόλλως, Athen. Adhssio, ή πξοσκόλλησις. Adhalo, πξοσπνεω, Aristoph. Adhamo, άγκιστοόω, ω, Plut. Adhibeo,;riocr<^J, πξοσίχω,3.ηιτα\ιτίΐ rebus, τον νουν τοις πξάγμασι, Dem. curam ali- cui rei, εχω vel ποιίω επιμ-'ελειάν τίνος, Thuc. aliquem in consilium de re ali- qua, ποιίομαί τίνα σύμζουλον πε^'ι τίνος, Dem. aurem verbis, παξαζάλλω το ους νοίς λόγοις, LXX. fimum vitibus, χόπξον τάϊς άμπ'ελοις, Theophr. Adhinnio, πξοσχξίμίτίΖ<α, equo, χξίμιτίζω πξός 'ίπποι, -/£/. Adhortamen, idem quod Adhortatio. Adhortatio, ή παξαινίσις, ίως, lsocr. ή πα- ξάχλησις, ίως, id. Ό παξαχίλ'.υσμός, ον, Thuc. b ίιακίλίυσμός, Theoc. ή πξοκοπη, η παξακίλίυσις, το παξακίλίυσμα, Plat. Adhortator, ό -παξαινίτης, ό παξαχληταξ, Hes. ό ίξγίπίίχτΥ,ς, Eust. Adhortatorius, παξακίλίυστικίς. Adhortor, παξαιν'εω, ω, aliquem ad aliquid, τινί τι, Lsocr. παξακελεύομαι τινί, τι, Thuc. aliquem ad virtutem, πξοτςεπω τινά επ' άξετην, Xenoph. ad aliquid, ΐίς τι, Dem, πξός τι, lsocr. παξακαλίω, Xen. εγκελεύομαι, Pint, διαχελίύομαι, lsocr. επιχίλεύομαι, Plut. οΐξύνω. Adhuc, Ιτι, vivens, ζων, Lsocr. hodie, ετ< χα) νΰν, id. ιις Ιτι χα) νυν, vel ίΐσ'ίτι χα) νΖν, Lucian. μεχξΐ του νυν, Xen. Adjaceo πξόσκίΐμαι, alicui, τιν), Diosc. πκ- ξάκίιμαϊ τινι, ΊΤ. Τ. Adiantum, τβ άΐίαντον, ν, Tlieophr. Adiaphoron, i. e. res indifferens, τβ alta- φοξον, u, sc. πξάγμα., Chrys. Adjectio, ή πξοσΖολη, ης, oculormn, των ομ- μάτων, Plato, ή επίθεσις, το επίζλημα. Adjectivus, a, um, β κα) ή επίθετος, a. Hinc adjectivum, sc. nomen, τβ επίθιτον, ts, sc. 'όνομα, Gramm.\ Adjectus, us, idem quod Adjectio. AdjeCtus, a, um, εζιζίζλημίνος, ενη, ενόν, ab Ιπιζάλλω, Aristot. όχα) ή πξόσζλητοί, β, LXX. Adigo, πξοσάγω, ad aliquid, τιν), Lucian. εισάγω, Eust. επάγω, Plut. i. e. cogo, βιάζομαι, aliquem ad aliquid faciendum, τινά τι ποιείν, id. αναγκάζω, παξίς-αμαι τίνα εις τι. Adjicio, πξοστίθημι, ίπιζάλλω, aliquid, τ), Arist. oculos, πξοσζάλλω την όψιν, Plut. alicui aliquid, παξαζεύγνυμί τ/ τινι, id. animum ad aliquid, ίπ'εχω την γνώμην, sive τον νουν τινι, Lucian. Adimo, άφαίξίω, alicui aliquid, τινός τι, vel τινά τι, Xen. alicui spem, τινά την 'ελπί- δα, Arist. adimitur mihi hoc, άφχΐξίομαι τοϋτο, Aristoph. εξαιξίω, Plat, παξαίξίο- μαι, Dem. Adimpleo, επιπληζόω, Thue. πξοιτπληξόω, Xenoph. Adimpletus, a, um, ίπιπληξωθεις, ίίσα, εν, ab ίπιπληξόω, Tkuc. Adinvenio, πξοσευξίσκω, Hermng. ίξίνξία- κω, Lsocr. πξοσεξευξίσκω, Dem. εφευξίσαα. Adinventio, η παξίύξεσις, Dem. ή ίξεύξεσις. Adipalis, e, ό κα) ή πιμελης, ίος, Lucian. ο χα) ή ίπίμελος, ν, Dioscor. στιατινος, Gl. Vet. Adipatus, et Adiposus, a, um, λιπαξος,ςχ, ξον, Plato, ίστεατωμενος, ενη, ενόν, LXX. β χα) ή στεατώδης, πιμίλωδης, Aristot. Adipiscor, τυγχάνω, aliquid divinitus, τί- νος, ύπό δαιμόνια, Arist. gloriam, επιτυγ- χάνω της δόξης, Dem. aliquid, πξοσχτάο- μα,Ί τι, Lsocr. πξοσλαμζάνω, Xen. Aditio, η άφιξις, ίως, Dem. Adito, πξοσίξχομαι, aliquem, τιν), Xen. Aditus, us, ή πξόσοδος, ts, Thuc. % πάξοδος, ts, de via et actione adeundi, Xen. aditu facilis, ό χα) η εαπξόσοδος, ts, id. ιύεφοδος, ΐυπξόσιτος, aditu difficilis, δυσπξόσοδος, ts, Thuc. Adjudico, ιπιδιχάζω, Aristot. ιπιχξίνω, Plut. ADM ADP ADV Adjugo, Ιπιζεύγνυμι, Aristot. Adjumentum, το βοήθημα, ατός, Aristot. η βοήθεια, η επικουξία-_ Adjumento esse alicui, εΤναί τινι βοηθόν, ,ξ, Lysias. Adopto, υ'ιοΗετεω, Hes. είσποιεω, Dem. fi- lium, ποιεομχι παΊΖα, idem, ε'ισποιεομαί τίνα υ'ιόν, Isocr. παΐδα τίθνιμι, ε'ις 3-eV/v λαμζάνω. Ador, ή ζία, Ό χόνδξος. Adorabilis, e, πξοσκυννιτός , υι, ov, Gregor. Adoratio, ή πξοσκύνησις, εως, Plut. το σ'ε- ζας. Adorator, ό προσκυνητές, 5, Ν. Τ. Adorior, επιχείξίω, aliquem, τ /v/j Aristot. επίξχομαι, εφίς-αμαι. Adorno, επιχοσμεω, ω, Arist. διασκευάζω, Lucian. equos ferreis munimentis, κα- τασκευάζω Ίππας χαλχοις πξοζλΥΐμ,ασι, Xen. ενσχευάζω, παρασκευάζω, convi- vium, συγχξοτίω συμπόσιον. Adoro, πξοσκυνέω, Deum, τω ©ίω, Ν. Τ. τον Φ)εόν, Don. Ικετεύω τον θεον, Xe- noph. προσάγω τω ®εω πςασίνχας.» Ckrys- AdposCO, πίοσαιτεω, επαξιόω, ί 5 ) Adprecor, προσεύχομαι. Adpugno, πςοσμάχομαι. Adrado, επιξίω, επιξύω- Adrepo, πξοσερπω, ad aliquem, τ/ν/, Soph. in aliquem locum, εφερπύζα επι τόπον τι- νά, Aristoph. Adscisco, επάγομαι, mihi aliquid, εμοί τ/, Dem. mihi uxorem, συνοικίζω τινά εμοι, Naz. πξοσαίξίομαι έμαυτω τ/. Adscribo, προσγξάφω, aliquem senatui, τι- νά τυι βουλή, Plut. tribui, προσν'εμω τί? φρατρΊα, id. aliquid benevolentiaj Dei', οίνατίβημί τι τυι εύνοια του ®εου, idem. causam alicujus rei fegibus, επιφίξω αϊ- τίαν τινός τοΤς βασιλευσι, Dem. εγγράφω^ idem. 'Adscriptitius, a, um, καρεγγεγραμμενος, ίννι, ενόν, Lucian. ό ^ κα) ή παρεγγ^απ- τος, ν, Gregor. παξίγγραφος, ν, Atken. Adsignifico, πξοσσημαίνω, Aristot. Adsitus, a, um, i. e. seminatus ad, παρα- φυτευθεις, εΤσα, εν, i. e. situs ad, πξοσκεί- μίνος, ίννι, ενόν• Adspuo, πξοσπτύω, Dem. Adsum, πάξειμι, alicui, τινι, Dem. παρα- γίνομαι τινι, Isocr. συμπάρειμί τινι, Dem. corpore, παραγίνομαι τω σώματι, JEschirl•, παξατύγχανω, Polyb. Advectio, η ε'ισκομι$γι, ης, Thuc. η προσ- κομιδή, ης, id. Advectitius, a, um, Ιπακτός, η, ov, Hero• dian. ο και η παρείσακτος, a, Suid. Advecto, επάγομαι, Thuc. Advectus, a, um, επαχθείς, είσα, εν, Thuc. Adveho, επάγομαι, επάγω, Thuc. aliquid, προσκομίζω τι, id. εισκομίζω τι, id. fru- mentum Athenas, άγω Άθηναζε σΊτον, Dem. Advelo, επικαλύπτω• Advena, ό προσηλυτος, α, Ν. Τ. ό παρεπί- δημες, ν, ibid, ό πάξοικος, χ, ibid, ο επη- λυς, υδος, Dem. ό επηλύτης, ξένος. Advenio, παραγίνομαι, ad aliquid, προς τι, Xenoph. ad aliquem, η Χω , τινι, id. in Atticam, εις την Άττιχην, Dem. ad cce- nam, \π) το δεΊπνον, Xenoph. άφιχνίομαι επί τίνα, εφίζ-αμαι. Adventitius, a, um, Ό και η π-ξοσηλυτος, », Ν. Τ. επείσαχτος, επεισόδιος, επηλυς. Advento, πξοσίξχομαι, ad aliquem, προς τίνα, Xen. τινι, Dem. Adventus, us, ή άφιξις, εως, Dem. η επιδη- μ'ια^ ας, id. η πάροδος, χ, id. ^ το πξόσ- ελθέιν, id. ή επελευσις, επηλυσία, προσί- λευσις, παρχσία- Adverbialiter, επιρρηματικως, Gramm. Adverbialis, επιρρημ-ατικος, η, ov, Gramm. Adverbium, το επίρρημα, ατός, Gramm. Adversaria, orum, α'ι εφημίξίδες, ων, Plut. Adversaria, as, ή αντίδικος, χ- Adversarius, a, um, εναντίας, ία, ίον, alicui, τ/ν/, Xen. 'εναντιωθείς, εισα, εν, huic, πξός τχτο, Plato. Adversarius, i, h εναντιούμενος, χ, Dem. ό αντίδικος, χ, id. ό άντιλεγων, οντος, id. ό άντιλογικός, χ, Isocr. ο άνταγωνι$•ης, χ, id. ό άντι&άτης. Adversator, idem quod Adversarius, i. Adversatrix, ή εναντιχμενη, ης- Adversitas, ηεναντιότης, ητος, Aristot. η \ν• αντίωσις, εως, Isocr. Adversor, άντιόομαι, alicui, τινά, Herodot. εναντιόομαί τινι, Isocr. άντιτάττομαί τινι, vel πξός τίνα. id. alicui in aliqua re τινι ε'ίς τι, Thuc. τ/ν/ πξός τι, Plut. alicui ne faciat, τινι μη ποιειν, Plato. Adversum, i, το δυ?ύχημα, ατός, Xen. Adversum, vel adversus, Prcepos. εϊς, ad- versus populum, είς τον δϊ,μον, JEschin. κατά, cum Genit. oratio adversus ali- quem, λόγος κατά τίνος- 'επι, cum Accus. exercere adversus aliquem, άσχεϊν επί τίνα, Isocr. πξός, cum Accus. pugnare adversus aliquem, μάγεσθαι πξός τίνα, Plut. Adversus, a, um, αντικείμενος, ενη, ενόν, a- licui, τ/ν/, Herod, exadverso alicui, άπ- αντιχξύ τίνος, Dem. άντικςύς τίνος, Tltuc. adverso fiumine navigare^ άνά ποταμόν πλίειν, Herodian. Adverto, πξοσζάλλω, Plato, animum ali- cui rei, πξοσεχω τον vxv τινι, Demosth. ίφι?άναι τ/,ν γνώμηι*, βάλλεσθαι εις νχν, ε» 9υμω βάλλεσθαι, Horn. Advesperascit, συσκοτάζει, Xenoph. quum advesperasset, ίσπίξας γενομένης, χεχλι- Kit ή ήμίξα. Advigilo, ά,γρυπν'εω, per noctem, τϊν νύκτα, Dem, incumbo s. operam do, ττςοσίχν AED AED AER τον νουν τινι, σπουδάζω χα) αγωνίζομαι περί τίνος. Adulatio, ή χολαχεία, ας, Dem. η θωπεία. Adulator, ό χόλαξ, αχός, Arist. b χολαχεύ- ων, οντος, Plut. b 3-ώ•φ» &ωπός• Adulatorius, a, um, χολαχευτιχός, i), ο», Lucian. χολαχιχός, η, bv, Plato. &ωπευ- τιχός. Adulatrix, η χολαχΊς, ίδος, 'h χολαχεύουσα, ης, Plut. Adulor, χολαχεύω, divitibus, τοΤς πλχσίοις, Plut. populo, 3-ωπεύω τον δημον, Mschin. omnibus palam, πάσι πξοφανη την χολα- χείαν εργάζομαι, Lucian. Adulter, Ό μοιχός, a, Dem. Adultera, ή μοιχαλις, ίδος, Ν. Τ. ή μοι- χεύτξία, i>em. υ) μοιχάς άδος, Athen. Adulteratio, το χιζδηλευμ». Adulterator, Ό χιζδηλεύων, οντος, alicujus rei, τ), Plato. Adulterinus, a, um, i. e. adulterio natus, μοιχίδιος, Jot, ιον, Lucian. μοιχιχος, Phocyl. μοιχιός, Ep. i. e. falsus, ut mo- neta adulterina, νόμισμα χίζδηλον, άδό- χ,ιμον, νόθον, χεχιζδηλεύμενον, Aristoph. Lucian. alii. Adulterium, ή μοιχεία, ας, Plut. Adultero, μοιχεύομαι, Plut. feminas libe- ras, διαφθείρω τάς ελευθέρας, Lysias. uxorem alicujus, την γυναΊχά τίνος, Plat. nummos, παζαχόπτω, χιζδηλεύω τα νο- μίσματα, Suid. aliquid Scripturae, τ) της γραφής, Gregor. Adultus, a, um, τέλειος, εία, nov, femina, γυνή, Ml. ακμαίος, αία, oiiov, virgo, παφενος, Luc. άδξός, a, oV^adultaefru- fes', χαρπός, Herodot. puer, b άρτίπαις. umbratim, σχιαρως. Adumbratus, επίσχιος, b χα)η. Adumbratio, b επισχιασμός, 2, το σχίασμα., ατός, το άποσχίασμα, Ναζ. το άπειχό- νισμα, i• e. prima? lineae rei, η σχιαγρα- αία, ας, Plato. Adumbro, επισχιάζω, i. e. obiter delineo, σχιαγραφ'εω, veritatem, τ?,» άληθειαν, Naz. Adunce, άγχύλως. Aduncitas, ή χαμπυλότης, ητος, rostri vel nasi, ή γξυπότης, ητος, Xenoph. Adunco, χαμ,πυλιάζω, χάμπτω, Plut. γξυπόω, Alex. Aphr. Aduncus, a, um, επιχαμπης, ίος, χάμπυ- λος, η, ον, γαμψός, η, bv, Aristopk. γρυ- αός, η, ον, Xenoph. itemque qui naso vel rostro est aliquantum adunco, b xa) i) ϊπίγρυπος, ν, Plato. Aduno, Ινόω. Advocatio, ή παφχλησις, εως, Dem. ν) συ- νηγοξία. Advocatus, i. e. patronus caussae, Ό συνή- γορος, a, Dem. b σύνδιχος, u, Isocr. Ό πα- ξάχλητος, a, Dem. Advoco, παραχαλεω, aliquem, τίνα, Msck. πξοσχαλεω τίνα, Thuc. επιχαλεω τινά, Xenoph. Advolatus, us, f) επίπτησις, εως• Advolo, εφίπταμαι, Greg. επιπτάομαι, Diosc. ad aliquid πξοσπίπτημί τινι, Philo. Ιπιπετομαι, παξαπίτομαι- Advolvo, πξοσχυλίω, saxum ad ostium, λίθον τΰ 3-ύξα, Ν. Τ. advolvor genibus, Τξοσπί'πτω προς τίνος γίνατα. Adurgeo, Ιπείγω, aliquem, ut quid faciat, τινά τι ποιειν, Herodian. aliquem, χατε τείγω τινά, Aristoph. ε*ιο~πίξχω. Aduro, ετιχαίω, aliquid, τ/, Plato, πε-οο- χαίω τι, Aristoph. άποχαίω, Theophr. Adusque, μεχξΐ, urbem, της πόλεως. Arts- tot. nunc diem, ταύτης tsjj ήμίξας, Isocr. Adustio, ν) Ιπίχανσις, εως, Diosc. ollaj, το Χξόσχαυμα της χυτζοις, LXX. -η άπόχχυ- σις, το επίχαυμα. Adustus, χιχαυμενος. Adytum, το άδυτον, ν. ^depol, να) μά Ήολυδεύχνι, να) μά τω ®εώ. JEdes, is, b ναος,ρ, Ν. Τ. Ό νεως, ω, Xen. b στίχος^ το Ίεςόν• iEdes, β όΐχος, χ, Xen. ή οιχία, ας, Tliuc. ^dicula, i. e. sacellum, το va J ihiov, a, i. e. parva domus, ή οΊχίσχη, ν\ς, Dem. το or xihiov, n, id. b οΊχίσχος, u, id. JEdificatio, ή οίχοΐόμησις, εως, Tkuc. τ) οϊ- χοδομία, ας, idem. JEdificator, b οΐχοΰόμος, u, Xenoph. Ό οίς• χιτίχτων. iEdificium, ro οιχο^Λ'/ιμα, ατός, Thuc. ή οίχοδομη, ης, Ν. Τ. το χτίσμα, τος, ib. iEd'ifico, ο'ιχοίομίαι, domum, οίκίαν, Dem, super aliquo, επί τινι, Xenoph. super fundamento alicujus, εποιχοίομίομαι^ 'επί τω β-εμελίω τίνος, Ν. Τ. δέμω, οομίω. JEdilis, ό αγοξανόμος, a, Plato. Ό αστυνό- μος, η, id. iEdilitas, ή αγορανομία, ας, Suid. ν) αστυ- νομία, ας, Aristot. JEdilitate fungor, αγοξανομεω, άστυνομεω• iEdilitius, a, um, άγοξχνομιχός, i), h, Arist. α,στυνομιχος, ν), bv, idem, iEditimo'r, νεωχοξίω. ^ditimus, b νενχόι>ος, a, Schol. Aristopk. ζάχοββς, u, Aristot. b ϊεξοφίιλαζ,,αχος, b ναοφυλα.ξ, αχός, Aristoph. ίεςοχόμος, Ιε• ςοΰαλος• ^kiituus, idem quod antecedens Mditi- mus. Aedon, ή άνΰα/ν, όνος, Aristot. JEger, a, um, b χα) ή άρρωστος, χ, Isocr. άρρωστων, ούσα, οΰν, Dem. εν πάθει ων, ούσα, bv. Arist. νοσίξός, ξά, ξόν, Xen. νοσ'ήζος, Plut. νοσοιν, animo, Ό χα) i\ άθυ- μος, a, Dem. b χα) ν> ΰύσθυμος, a, Aristot. iEgre, άρόώστως, Dem. ασθενώς, Isocr. i. e. difficulter et moleste, ΰυσχιοως, χα- λεπως, Xenoph. fero negotium^ δυσχε- ραίνω το πξάγμα, Dem. res adversas, επ) τους χαχοΊς, Isocr. quum audio, άχούων, Plato, leges, χαλεπαίνω τους νόμους, Plut. aliquid, άγαναχτεω επί τινι, Isocr. τιν), Plut. ΰπίζ τίνος, Isocr. πεξί τίνος, Plato, ΰιά τι, id. φέξω βαξίως τι, Xen. χαλεπως τι, Isocr. ^gresco, άσθενίω, ΰυσθυμουμαι. ^grimonia, ή δυσθυμία, ας, Arist. ή βα• ξυθυμία, ας, Pint, ν) λύπη, ης, Plato, ή ^Egritudo animi, idem quod JEgrimonia. jEgrotatio, το νόσημα, ατός, Dem. ϊ) αρ- ρώστια, ας, Isocr. το άρρώστημα, ατός, Dem. η νόσος, n, Isocr. ή ασθένεια, ας, Dem. .ffigroto, άσθεν(ω, Isocr. άσθενίω νόσον, id. άρρωστεω, Dem. νοσεω, Plut. εχω, ΰιά- χειμαι άρρώστως, ασθενώς, χαζως, πονη- ρίας, μοχθηξως, μαλαχως, φλαύξως, φαύ- λως, Dem. Isocr. Lucian. ex aliqua re, νοσεω εχ τίνος, Lucian. pra; dolore, υπό λύπης, id. leviter, νόσο» μιχραν, Plut. ad mortem, εχω εσχάτως, Ν. Τ. ^grotus, a, um idem quod JEger, quate- nus hoc de corpore dicitur. jElurus, ό α'ίλαξος, ν, Aristot. iEmulatio, ή ζηλοτυπία, ας, Plut. η ζηλω- σις, εως, Thuc. b ζήλος, η φιλονειχία. Emulator, Ό ζηλωτής, S, virtutis, άξετης, Isocr. jEmulatus, us, το ζηλωμα, ατός, Mschin. ^mulor, διαζηλοτυπεομαι. Athen. ζηλόω, aliquem, τινά, Isocr. aliquid, τ), idem. abquem quasi vestigia ejus legendo, liu- χω τά 'ίχνη τίνος, Plato, virtutis studio, φιλονειχεω τιν) πξος την άξετην, id. i. e. invideo alicui rei alicujus caussa, ψθονεω τιν) επί τίνος, Isocr. JEmulus, a, um, Ό χα) η ζηλότυπος, a, Α- ristopk. ό άντίμιμος, ζηλωτής, Isocr. b χα) η, εφάμιλλος, άντίτεχνος, Luc. ^neator, Ό σαλπιγχτης, Sf, Dem. iEneus, a, um, χάλχεος, contr. χαλκάς, η, Sv, Xenoph. ^Enobarbus, Ό χαλχοπώγων, ανος, Plut. Enigma, το αίνιγμα, ατός, JEschin. Ό αί- νιγμός, S, Athen. ^nigmatice, α'ινιγματωΰως, Athen. δ< αι- νιγμάτων, Mschin. ^Enigmaticus, a, um, b χα) i) αίνιγματώ- δης, εος, Aristot. iEnigmatista, a?nigmatice loquens, b αίνιγ- ματιττης, s, LXX. ^Equabilis, e, ομαλός, η, bv, Aristot. b xa) ν) ομαλής, εος, Plut. jilquabilitas, ή Ίσότης, ητος, Plut. η όμα- λότης, ητος, Arist. legum et juris, η Ισο- νομία. ^Equabiliter, Όμαλως, Plut. 'ίσως, Dem. .Squarvus, a, um, b χα) η όμηλιξ, ιχος, conf. sequens JEqualis. .ffiqualis, e, 'ίσος, η, ov, portio, γ) ίσομοίξία, ίσον μίξος, Aristopk. ομαλός, η, ον, fa- cilitates asquales, Όμαλα) οίσίαι, Aristot. aliquem asqualem mihi habeo, " i0 -ov τινά τ' /j έμ.αυτ5 χεφχλίί άγω, Arrian. aqualis state, b χα) η '/ιλιξ ιχος, Xen. b χα) ή ίσόχξονος, b ηλίΗΐύτης, χ, Arist. et ή %λι- χιωτις, ιδος, de femina, Lucian. ^Equalitas, ή Ίσότης, ητος, Plut, η ομαλό- της, ητος, Aristot. ί 6 ) iEqualiter, επίσης, Xenoph. επίσης, Chrys. όμαλως, Plut. 'ίσως, Dem. 'Ίσον, Thuc. ^Equanimis, e, bxa) η ευγνώμων, όνος, Α- ristot. ό χα) η επιειχχς, εος, Plato. ^quanimitas, ή Ιπιείχιια, ας, Plut. ευγνω- μοσύνη, ης, Mschin. iEquanimiter, Ιπιειχως, Plut. ευγνωμόνως, fero, φέρω, Lucian. iEquatio, ό όμαλισμος, 2, το όμαλίζ-ιν, Aristot. ^Equator, circulus, b Ισημερινός χύχλος, Theophr. ^Eque, 'ίσως, Dem. feque ac, ομοίως, ωσπεξ, Dem. aeque ac si, 'ομοίως, ωσπερ άν ει, Isocr. ομοίως, ώσπίξανε), id. παρ,απλη- σιον, id. vos nostis asque atque ego, υμεις 'ίστε ομοίως εμο), id. iEqui bonique facio, εϋλογιστίω πβός τι, εΰγνωμωνεω τινι. ^quidiale, το Ίσημερινον, S, η Ισημερία, ας, Plut. .ffiquilibris, e, ό χα) ή Ισόρροπος, a, Plato. ^Equilibrium, ή ισορροπία, ας, Plato. j^quimanus, ό χα) ή άμφιΖίζιος, περιδεξιος• ;, η, ον, Tht ^quinoctialis, e, Ισημερινό; ^quinoctium, η ισημεξια, ας, r Plut heophr jEquiparabilis, e, Ό χα) ή αντάξιος, ν, ali- cui, τινός, Xenoph. ανάλογος, Aristot. ^quiparatio, ή ίσωσις, εως, η παξίσωσις, εως, η αναλογία, id. JEquiparo, Ίσόω, aliquid alicui, τίτινι, Xen. εξισόω, ω, Thuc. παξίσόω, ω, Plato. ^Equipollens, ό χα) ή ισοδύναμος, », Aph- rod. et ισοδυναμιών, ων, 5σα, Sv. ^quipollentia, ή Ισοδυναμία, ας. JEquipoUeo, Ισοδυναμίω. ^lquipondium, η άντισηχωσις, ίως, The- mist. το σηχωμα, Polyb. ^quitas, η επιείχεια, ας, Dem. ή ευνομία, ισοτιμία, ευγνωμοσύνη. -Equiter, Ίπίσης, Xen. Conf. Mqualiter. jEquivaleo, Ίσορροπεω, Plato. ^quivalens, ισόρροπων, ΐϊσα, Sv, ό χα) ή Ίσύ- χρατης, Herod, αντίστροφος. ^quivocatio, ή ομωνυμία, ας, Aristot. JEquivoce, όμωνυμως, Aristot. ^quivocus, a, um, b χα) ή ομώνυμος, a, Plato. JEquo, Ίσόω, aliquem alicui, τινά τινι, Xe- noph- facultates, Ίσάζω τάς χτν,σεις, Aristot. aliqui aliqua re, \%ισόομαί τινι ΤΙ, Plut. solo, εδαφίζω, όμαλίζω, 'εξομα- λίζω. liquor, i. e. planities, το πλάτος ίος, Aristot. i. e. mare, vide Mare. ^quoreus, a, um, πελάγιος, ία, ιον, Ari- stot. πελαγιχός, η, bv, Plut. ενάλιος- ^quus, a, um, ομαλός, η, όν, Plut. i. e. Justus, δίχαιος, αία, αιον, Isocr. b xa) v\ επιειχης, εος, Arist. a;quum est, ά%ιόν ιστι, me odisse eum, \μ ) μισεΤν αυτόν, Xen. te argentum recipere, δίχαιος εΤ άπολαζέίν άξγύριον, Aristot. Eequissi- mum est ilium boc facere, διχαιότατός εστί τούτο ποιΐίν, Plato, ex aequo, 'ίσως, Dem. επίσης, Isocr. Aer, « άηρ, άεςος, Aristot. lenior, η αυςα, »ς, Xenoph. tranquillus, τά του άίξος εΊρηναία, Ml. malus seu corruptus, % δυσαεξία, ας, Strabo. in aerem abeo, εξαεξόομαι, Diosc. JSramentum, vas vel simile quidpiam ex are factum, το χάλχωμα, ατός, Xen. iEraria, η μεταλλεία, ας, το χαλχείον, α, Lucian. iErarium, το ταμιεΐον, a, Plut. το δημό- σιον, 8, Demostk. τά δημόσια, ων, id. το γαζοφυλάχιον, », Ν'. Τ- ffirarii pra;fec- tus, ό γαζοφύλαξ, αχός, οπισθόδομος. iErarius, ό χαλχεύς, εως, Arist. όχαλχνς γός, S, id. ό χαλχοτύπος. .Erarius, a, um, χάλχεος, contr. χαλχνς, η, Sv, Mschin. iEratus, a um, χαλχωτός, η, όν. Aerius, a, um, b χα) ή αέριος, u, natura, φύσις, Aristot. animal, ζωον, id. aeriui sive aeria? naturae sum, αερίζω, Diosc. .3Srificium, το χαλχίξγημα, ατός. jErifodina, ή μεταλλεία, ας, Poll. iEripes, χαλχόπας- Aeripes, άερίπας, άερσίπχς, άελλόπας. iEro, χαλχόω. Aeromeli, το άεοόμελι, ιτος, Athen. JEruginosus, a, um, Ό χα) η Ιώδης, εος, fio, loou.cu, Sirac. iErugo, b Ίός, S, ferri, σιδηξϋ, Diosc. ^rumna, η ταλαιπω, ρια, ας, Isocr. iu νά, ων, Thuc. α'ι άτυχίαι, α'ι δυστυχίαι, ο» δυσπζκξίαι, οΊν, τά άιυχημοίτ», τά AEV AFF AGG δυστυχήματα, ων, Dent, Isocr. ή οίζυς, ή άθλιότης. JErumnosus, a, um 9 ,e xai ή ταλαίπωρος, ν. Dent, ό xai ή δυ?υχής,εος, id. άθλιος, ία., ov, id. τάλοα, οίζυξός, πολύπονος. JEruscatio, ή χάλκισις, εως. iEruscator, Ό χαλκιάς, S. iErusco, χαλκίζω. JEs, Ό χαλκός, 2, Diosc. alienum, i. e. de- bitum, το χξίος, εος, Aristot. τά xgiot, ων, Dem. το όφ-ίλημα, ατός, Thuc. a?re alieno obstrictus sum alicui, όφα'λω τινι το χξίο;, Dem. ass alienum dissolvo, Χξίο; άποδίδωμι, Aristoph. aeris alieni solutio, των χξίων διάλυσι;, Plato. JEsculetum, ό πλατύφυλλον, ft. .Esculeus, a, urn, πλατυφύλλινο;, Ίνη, ινον. iEsculus, ή πλατύφυλλος, a, Theophr. JEstas, το B-tPo;, to;, Xenoph. ή 3-ερείη, a;, Polyb. media, to 3-ίξο; μισΖν, Xenoph. adulta, ή άχμή τ» &ίςεος, sstate, &έςνς, 3-ίξίΐ, ιν Β-ίξίΐ• iEstimabihs, e, τιμητός, ή, όν, Dem. JEstiinatiO, ή τίμησις, εως, ή διατίμηοΊς, εως, ή τ/μη, ης, Dem. ή αξία, litis, τα τίμημα, ατός, idem, aestimationem litis instituere, τίμημα ποιείσθαι, idem. επάτ γειν, id. .Estimator, ό τιμητής, 2, ό δοκιμα^ής, xy της, λογική;, Dem. JEstimo, τιμάω, digno pretio, τη; άξια;, Aristid. tS 'ίσα, Aristot. maximi, πλεί- ffTft, Dem. prs omnibus, αντί πάντων, id. pluris, τιμάομχι μείζονα;, Xenoph. aliquid multi, τι πολλχ, Chrysost. plu- ris, quam multum pecunis, π(ό πολλών χξημάτων, Isocr. aliquem ex aliqua re, δοκιμάζω τίνα εκ τινο;, id. aliquid me. cum, λόγον εμαυτω δίδω/Μ, Dem. litem, Ιπιγξάφω τίμημα, Arist. ποιίομαι τί- μημα, Dem. άκριζολογεομαι, id. Estiva, τα Β-εξινά, Uv. ^stivo, το 3-ίξο; διάγω, &ίξίξω, Suid. JSstivus, a, um, &εςινός, ■>„ όν, meridies, 3-ίξΐνή μετημζςία, Xenoph. S -ίξΐος, ία, tov, «estiva serenitas, 3- ίξ ία αίθρια, Diosc. iEsfruarium, ή άνάχυσι;, εω;, Strabo. iEstuatio, η κύμανσι;, εω;. J2stuo, ut mare, κυμαίνω, Plut. fervore, χαυσόομαι, Galen, χαυματίζομαι. iEstUOSUS, a, um, S και ή καυματώδη;, to;, χαυσώδχ;, to;, et quasi suffocans, ό r$ ή πνιγώδη;, to;, Plut. iEstUS, ό χαύσων, ωνο;, Ν. Τ. το καύμα, ewej, Xenoph. ό καύσο;, a, stomachi, τ5 S -ομάχν, Diosc. ή εγκαυσι;, ίω;, Gal. το &αλπό;, Luc. το αΐθο;, Hes. maris, ό κλύδων, οίνο;, Plut. η πλήμαυζα, Plut. JEtas, ή ηλικία, ας, Dem. eandem astatem habere cum aliquo, την αυτήν ήλικίαν ε- %ttv, ην ετίξα, idem, εν τγ airy ηλικία thai, id. state squales, οι κατά την αυτήν ήλιχίαν οντες, idem, qui mediocri state est, τη; ηλικίας ήδη μετρώ; έχων, Plato, ad florem statis pervenit, ε'ι; ίχμήν χατες-η, Lucian. state provec- tior, ηλικία πζοίχων, Plato, πόρρω τη; ηλικία; ων, Xenoph. annum agens ee- tatis decimum quartum, γεγονώς ετη τεο~• σαξα xai ΰίκα, Isocr. triginta tres, τξΐ- άκοντα τξίων 'ετών ων, Plut. state, pro- iicere, πξοκόπτειν ηλικία, Lucian. 32- tate progredi, ηλικία; th το πζόσΟεν *ge- ζχίναν, Plato, i. e. generatio, ή ytvia, Ζς, nostra state, επι της ήμετίξας γενεάς, Demosth. iEtatem, εις αιώνα, Ν. Τ. ίί αιώνος, i. e. in aeternum. ' iEternitas, ή αϊοΊότης, ητος, anima?, της "\*>χης, Aristot. Ό α'ιων, ωνος, id. ή αθα• νασία, Isocr. iEterno, απαθανατίζω^ Aristot. αθανατί- ζω, Herodot. ,3Sterne, ά'ίΰίω;, αιωνίω;. JEternus, a, um, ό xai η atho;, n, Plut. i xai ή αιώνιο;, a, Plato, in sternum, \; iiihiov, εις τον αιώνα, Ν. Τ. Si αιώνος, A^l. ε'ι; τον αιώνα χξόνον, LXX. ab as- terno, || aiVm, if αΐωνο;, α,πο τν α'ιωνος, Ν. Τ. ^ther, ό αΊΟηξ, ίξος, Arist. iEtherius, a, um, ό ^ ή α'ιθίζίος, u, Arist. ό «j ή α'ιθίξΐώδης, εος, Galen. iEthiOpicus, a, um, ΑΊΘιοπικος, η, ov, Strabo. vEthiopissa, ή ΑΊΘιόπιο-σα, ης, LXX. /Ethiops, ό A'idio-3/, οπός, Strabo. iEyiternus, a, um, ό xai ή αιώνιος, »i Plato. ό >£ ή ΰιαιώνιος, u, id. ^vum, ό αιών, ωνο;, Plato. Affabilis, e, ο ««< ή είπξοο-ήγοξος, a, Isocr. όμιλητιχο;, id. ο και ή φιλοπξοο•ήγοξο;, ν, id. affabilem esse erga omnes, Ιχειν ή%'εως πξος απαντάς, id. Affabilitas, ή εύπξοο-ηγοξίχ, οις, Isocr. ή βιλοπςοο-ηγοξία, ας,^ id. Affabiliter, εϋπςοο~/,*/όξως. Affabre, τεχνικώς, Isocr. εντεχνως, affabre factus, ό xai ή χαλλίίξγος, a, Plato. ΰαιΰχλεο;, ία, tov, affabre facio, χχλλίίξ- γίω, ω, Dion. Areop. Aflfabulatio, το επιμύθιον, »,, Aphthon. Affamen, ή πζοσηγοζία, λ;, Dem. το «ξόο•- ξημα, ατός, Aristid. ή πςόο•ρηο•ις, εως, Plato. Affanis, ό φλύχξος, ν, Plato:, ή φλεΰονίία, ας, idem, η αλνχξία, ας, idem, τα ΰΟλή- ματιχ. Afiatim, πίξ'κτσω;, Isocr. δαψ<λά»?, affa- tim suppeditare militibus, ΰαψιλως χοςη- ytiv τβΓί s -ξο,τιώταις, Herod, άλις, cum gen. et absol. Affatus, idem quod Affamen. Affatus, a, um, π^οσειπών, Sea, ov, aliquem nomine, Τ /να ονόματι; Plato. Affectate, περιίξγως. Aflfectatio, ή ζηλωο-ις, εως, Thuc. i. e. di- ligeatia nimia, ή πεξίίξγία, at- Affectator, i. e. cupide appetens, ο επιθυ- μητός, 5, Xenoph. i. e. nimis diligens, ό πεξίίξγος, χ. Affectatiis, a, um, Ό xai ή πεξίεξγος, χ, A- ristot. Affectio, το πάθος, to;, Plato, ή ίξμή, Plut. i. e. constitutio, ή Ζιάθΐο-ις, εως, LXX. Affecto, i. e. expeto, άντιποιεομαι, aliquid, τίνος, Dem. 'επιθυμίω τίνος, Isocr. γίνο- μαι εν επιθυμία τίνος, Plato. Ιπιζχλεύω τινι, id. Affectus, a, um, ό και ή εμπαθής, to;, Plato. male corpore, κακοπαθων, Sa-a, Sv, tSl σώ- ματι, Isocr. sum. ita, ΰιάχειμχι ντω;, Dem. erga amicum, 'έχω 'ύτω πξο; qihov, Isocr. erga aliquem bene, Ιιεθεμην tu- νοϊκω;, φιλικοί;, ο'ιχίίω;, ίϋμίνω; πξό; τίνα, Dem. male, ουσμίνω;, χαλίπως, id. Affectus, us, το πάθο;, to;, Plato, το πά- θημα, ατο;, Xenoph. Affero, αποφίξω, arma, 'όπλα, Xenoph. do- mo gladium, επιφίξομαι οίκοθεν το ξιφί- hov, Herodian. opsonium, πχξαφίξω β•ψβν, Xenoph. mihi manus, προο-φίξω Ιμαυτω τα; χείρα;, Polyb. fasciculum epistolarum, προσκομίζω σύνΰεσμον των επιβολών, Herodian. voluptatem, παφ χω ήΰονην, Xen. in medium, φίξω, άγω• vel προάγω εις το μέσον, Plato, alii, pe- cuniam, φίοω άξγύξίον, Mschin. alicujus rei exemplum, παράίειγμά τίνος, Isocr παξχκομίζω, Plut. Afficio, ποιεω, aliquem beneficio, ευ τίνα, Isocr. αγαθόν τ'ι τίνα, Dem. ΰξάω τινά Π αγαθόν, Isocr. ίργάζομαι vel πράττω τινά τι αγαθόν, Dem. magnis beneficiis aliquem, μεγάλα, ευίργετεω τινά, id. afficior dictis, χηλίομαι ix των λεγομέ- νων, Mlian. Affictitius, a, um, ό xj ή ίχίπλα$•ος, 6 % i πζόσπλαςΌς, u. Amctus, a, um, ό j£ ή πςοσποίητος, ν, Arist. Affigo, προσάπτω, aliquid alicui, τ/ τινι, Lucian. προσπηγνυμι, Ν. Τ. quasi cla- ves alicui, πξοσηλόω τινι, Lucian. ha- χίντίω, πξοσπασσαλεύω, Aristoph. Affingp, προσπλάττω, alicui aliquid, τί τι- νι, Diosc. πρρσποι'εομαι. Affinis, e, Ό xai ή συγγενής, ίος, Plato. προσήκων, νσα, ov, alicui, τινός, Thuc. Subst. ό κη&ες-ής, S, Dem. pariter " finis, συγκη&ε^ης, S» Isocr. ό κηΰεμώ AfEnitas, ή συγγένεια, ας, Plato, ίπιγαμία, ας, Dem. ή άγχίζ-εία, ας, id. ή κηδεία, ας, Isocr. inire affinitatem, πιΐίΤσβχι ίπιγαμίαν, Dem. nactus affinitatem a- licujus, .χίχρημεν^ς τί) κηδεία τινός, id. adversari affinitatem alicujus, άνανεύειν κηίετήν τίνα, id. contrahere affinita tern, συνάπτειν κήίος, Eurip. Affirmate, χαταφατιχως. Affirmatio, ή κατάφασις, εως, Aristot. Affirmativus, a, um, καταφατικός, ή, ov, Aristot. Affirmo, χχτάφημι, Aristot. aliquid, χα- ταζεζαίνμαί τι, Plut. διαζ,εζχίνμαι, id, Ιιίσχυξίζοα,αι, Plat, διορίζομαι, td. Affixus, a; um, παξαπεπηγμενος, ενη, ενόν, πξβσπιπηγ μένος, ενη, ttov, alicui rei, πξοσ ηλίμινίς τινι, Chrys. 4 7 Afflamen, ή επίπνοι», ας, Plato. Afflatus, a, um, επιπνίμενος, ενη, ενόν, ο xai ή επ'ιπνοος, Plut. divinitus, 'ενθεα?ιχός, ή, όν, Plato, ό xai ή πνευματοφόρος, ν, LXX. ό χ«ί ή ενθεος, Plut. Afflatus, us, ή επίπνοια, ας, Plato, το πξόσ- πνευμα, Suid. divinus, ό Άειασμός, 3, Thuc. afllatu divino, ίτειας-ιχως, Poll. Affleo, παξαδακξύω, alicui, Tivi, Lucian. Afflictatio, idem quod sequens Afflictio. Afflictio, ή 3-λίψις, εως, Ν. Τ. ή κακοπά- θίια, ας, Dem ή κάχωσις, εω;, Ν. Τ. ή ανάγκη, η;, ibid, ο 3-λιμμο;, 5, LXX. ή ταλαιπωρίας ας, Isoer. το invov, χ, Dem. Afflicto, πξοσθλίζω, άποθλίζω. Afflictor, ο κακοποιός, 2, Aristot. ΰζξίσ- της. Afflictus, a, um, τεθλιμμένος, ενη, ίνον, Ν. Τ. •;ιαθών, 2σα, ov r Dem. χαχοπαθων, ϊίσα, Sv, Isocr. ό και ή ταλαιπωζος, α, Dem. Afflictus, us, idem quod Afflictio. Affligo, Β-λίξω, άποθλίζω, aliquem omni- bus modis, ταλαιπωρώ τινά πάντα τρό- πον, Isocr. regionem armis, κακόω τήν χώξχν όπλίται;, Dem. aliquem, κακώς ποιίω τινά, Isocr. affligor omnibus die- bus, χαθ[ εχά^ην ήμ'εξαν χαχοπαθεω, id. ί. e. allido, άξάσσω, fiumi, πξός το έδα- φος, Lucian. Afflo, ϊπιπνίω. aliquem, τίνα, Eurip. εμ- φυσάω, Ν. Τ. πξοσπνεω, cum dot. Ari* stoph. Affluens, πΐξίασια^χός, ή, ov, Hermog. Affluenter, \χ πεξίνσιας, Dem. 'ρΰδην, δον ψίλω;. Affluentia, ή επΊ'ρ'ροια, ας, Dion. Areop. i. e. copia, ή πεξινσία, ας, Dem. ή εϋποξί», ας, Isocr. ή αφθονία, ας, Dem. Affluo, επιρόίω, Galen, i. e. abundo, πεξί" νσιάζω, Hippocr. omnibus bonis, πάοι τοίς άγαθοίς. Emp. πίξίασίαν των χρη- μάτων εχω, Thuc. rerum copia, ευποξίω, περισσίΰω, Dem. divitiis, πλντεω πλχ- νον, Lucian. voluptatibus, τάς ήδονάς επιρρύτϋς εχω. Affbr, πξοσφωνεω, aliquem, τινι, Ν. Τ. Affore, πχξίσίσθχι, Dem. Afforis, έξωθεν, Xenoph. Affremo, επιζρίμω. .Affrico, επιτρίζω, Aristoph. {Τξο?ξίξω, ali- quid lapidi, τι λίθω, Basil, alicui infa- miam turpem, π^ο^ξίζομαί τινι α'ισχξάν διαζολήν, Plut. Affrictum, i. e. quod quis affricat, το tri" τβίμμα, Hes. Affrictus, us, ή, πρό^Ρΐ•\/ΐς, εως, ή επίτξΐ• Affblgens, επίλαμπος, ό xai ή. Affulgeo, ίπιλάμπω, Xenoph. ελλαμπρί- νομαι. ffundo, παξαχεα), aliquid alicui, τί τινι, Galen, sanguinem aris, πςοσχεω αΐμκ τοις βωμο7ς , Lucian. πξοσχύω. Affiisio, ή πξόσχυσις, ίως, Α• Τ. Affusus, a, um, προσχυθΐίς ΰσα, εν. Africus ventus, ή λ/<ψ. Agaricum, το άγχξΐκόν. Agaso, ό ονηλάτης, Plut. ο Ιπχοφορζός. Age, άγε, Dem. φίξε δη, id. φίξε γάς, Plato, age die, άγε είπε, Horn, audite, αγε άχίσατε, Xenoph. age videam, φίξε 'ίδω, Aristoph. age accipramus, φί-. ξι λάζωμεν, Plut. age crede, φίξί πείσ~ θητι, Gregor. Agedum, άγε δή, Arist. φίξε τοίνυν, Lucian. φίξε δή νυν, Dem. Agellus, το αγξίδιον, ν, Arrian. γήδιον, χο: • ξίδιον• Agema, το άγημα, ατός, Plut. Ager, ό άγξός, S, Aristot. ή γη, ης, Dem. ή χώξα, ας, Isocr. το 'έξγον, Mlian. ό χωρος^ Xen. Agesis, άγε δή, Dem. Agger, το χώμα, ατός, D/sm. ο χνς, 2, Thuc. aggerem duco, χώννυμι χώμα, id. aggeribus viam obstruo, ίπιχώννυμι τήν ΰδόν, Dem. aggere communio, άπο• χώννυμι, Xenoph. προχώννυμι, Hero ■ aian. Aggero, are, χωννΰω, Thuc. χώννυμι χώ- μα, ad urbem. προ; πόλιν, id. \πι πάλιν » hes. Aggero, ere, Ιπισωξίυω, Athen. lapides in meumusum, προσπαραζάλλομαί μ>.ι λ< • θχς, Thuc. Aggestus, us, το επίχωμα, ατός, ή ε-χΊχοί- σις, εως, Polyb. AGR ALI ALI Aggloinero, πξοσα,θξόΊΧοι, συναγείξω, συνά- Agglutino, προσκολλάω, Mgin. πξοσάπτω. Aggravesco, επιζαξύνομαι. Aggravo, επιζαξίω, Appian. Aggredior, πξοσίξχο,μαι, Xen. conor, sive suscipio negotia,' επιχείξίω πξάγιχ,ασι., Dem. opus, το ίξγον, "Plui. dicere, λί- yuv, Isocr. opus furiosum, επιχιίξνμα μανιχον, Plato, pugnam, 'εγχείξίω τγ μάχγ, Plut. negotium, άπτομαι τν πξάγμα,τος, Dem. alia via, ετίξχν τξίπο- μαι, Synes. Aggregatio, ή επισυναγωγγ„ Ν. Τ. Aggrego, επαθξοίζω, Ν. Τ. επισυνάγω, Po- lyb. βχνίξω, LXX. Aggressio, ή πίοσΫ,λυσις, Just. Mart, rei, ίπιχείξΥ,σις, Thuc. r t επιζολγ, ϋ, ίφόξμΥ,σις. Aggressor, b επιχεΐξγ,τγ,ς, S, Thuc. Agilis, ελαφξος, ά, bv, vir, άν>,ξ, Plato. Ό ^ τ] εΰς-ξοφος, e, Plut. b xa) υ, εύχΊννιτος, s> Hipp. ευσχαξθμος, Horn. Agilitas, η εύ^ξοφία, LXX. Ϋ, ιύχινΥ.σία, y, ΙλΟίφξότΤ,ς. Agiliter, εϋχιν/ιτως. Agitabilis, e, d χ• n &> ■-. '...?-. Z>7„ Aristot. Agitatio, γ, χίν%σις, εως, Plut. arboris, το δόννιμα. δίνδξα, Lucian. Agitator, ο ελατ->,ξ, Ϋ,ξος, Lucian. Ό χινΥ,τν,ς, equorum, Ό ΊππΥ,λάττ,ς, ν. Agitatus, χινγ,θε)ς, εΊσα, εν. Agite, άγετε, Dem. φέξετε. Confer Age. Agito, σαλεύω, Lucian. ελαύνω, διασίίω, δονέω, gentem, έθνος, Herod, multa me- cum, πολλά, χατ' εμαυτόν, Suid. consilia cum aliquo de re aliqua, χι% ολογίομαί τινι πεξί two;, Oem. άναχινίω. Agmen, το πλήθος, Xen. equorum, r, ε'ίλΥ, 'ίππων, Apocryph. militum, το τάγμα, Plut. Ϋι τάζις, Xen. agminis praefectus sive dux, Ό λοχαγός, S, Isocr. agmen duco, λοχαγίω, Xen. λοχγ,γετίω λόχον, Herodian. agmen extremum, ή ίξαγία, ας, Polyb. duco, χξαγίω, LXX. Agminatim, κατά λοχας, Phil, χατ' Ί'λΥ,ν, Plut. χατ' ε'ίλας, Herodot. _ Agna, Υ! άμνάς, άδος, LXX. % άμνγ„ Orph. Agnascor, πα^αφύομαι, Dioscor. πξοσφύο- μαι, Theophr. Agnati, o\ πξοσγ,χοντίζ τινι πξός άνδξων, Oem. ο/ συγγενείς, ων, id. ol πξός πατξός, ΰΐ εκ των αρρένων οικείοι, πατξωοι. Agnatio, 57 συγγένεια, Plato, ή πξόσφυσις. Agnatus, παοαφυόμενος, ίν/\, ενόν, Diosc. vid. Agnati. Agnellus, το άξνίον, LXX. Agninus, άξνειος, εία, ειον, caro, άξνεια χξία, Lucian. Agnitio, υ, επίγνωσις, εως, Herodian. Agnitus, επεγ.νωσμίνος, ivy,, ενόν, ab επιγι- νώσχω, Ν. Τ. γνως-ος, Greg. Agnomen, το πχξωνύμ,ιον, Plut. υ, πξοσωνυ- μία, idem. Agnosco, Ιπιγινώσχω, aliquem, τίνα, Ν. Τ. α.ναγινώο'χω τίνα,, Oem. γνωξΐζω τινοί, Isocr. Agnus, Ι άμνος, Ν. Τ. ί α,ξς, ά*ν2;, Plato. Ago, α,γω, septimam noctem, ίζ,Ιόμν,ν νύχ- τα., Galen, annum decimum, Ιίχα,τον 'έτος, idem, festum alicui, ίοξτίιν.τινι, Plut. aliquid recte et decenter, πξά,ττω τι χα,λως xoCi πξοσΥ,χόντως, Detn. res ad rempublicam pertinentes, τα, πξάγ- μ,χτχ πολιτικά., idem, aliquid prasclare, 2ι»πξάττομα.ί τι των δίόντων, Isocr. mul- ta prasclara, χα,τοξθόω πολλά, χαλά., Bern. personam, ΰποχξίνομαι σχν,μα,Ηετοάϊαη. gratias alicui, ^χαξίς-Υ,ξ,ια ίμολι- '■ idem. χαξίν actum, ιπ' φΐξγασ- μίνως άναλαμ.ζάνω, Aristid. radices, ριζόω, Theophr. ρΊζοζολίω, rhetoreni, ρΥίτοξίίιω, Dem. causam alicujus, λίγων νπίξ τινο;, in haereditatem alicujus, ίπι- ^ιχάζομαί τινι ty.v sciav, vel τίνος τγ,ς ίτιας, idem, loquor de re aliqua, dia- λαμζώνω πίξί τίνος, Arist. ΰιαλίγομαι πίξί τίνος, Isocr. liberius cum aliquo, διαλέγομαι 3-ξασ•ύτίξόν τινι, idem. Agon, Ό άγων, ωνος* Xen. Confer Certa- men. Agonotheta, Ό αγωνοθετΥ,;• Agrarius, χλ^αχιχος, ■>,, ov, Aristoph. lex agraria, νόμος χλ-ηξ^χιχός. Agrestis, α,γοιος. Ία, ιον, Dem. α,γξοιχος, o'ixy,, οιχον, Plat, γ, αγξίας. Nic. Agricola,^ « γεωξγος, Xen. ων 'εν γεωεγί πΐίΐ γγ,ν Soph. A^ricclalin, ; ύμίνος, Mlian. ο γΥ^^ς, ^ί«ς•/ί»! Plat, Agricolor, γεωξγεω, Dem. εν r^ γεωξγία ε'ιμ), JElian. πε(Ί τν,ν γ%ν πονίομαι, id. γγ,ν γεω°γίω, Dem. Agricultor, β γεωξγ'ός, S, Aristot. Agricultura, »„ bv, Aristoph. πτε• ξωτος, y„ bv, Aristot. Alauda, Vi χοξνΰαλος, 5, Theocr. % χόξνΰος, a, idem, ή χοξυϋαλλις, ίίος, idem, ή χόξυς. Albarium, γ χον'ια, JEgin. opus albarium seu calce inductum, το χονίαμα, Theophr. opere albario induce, χονιάω, Aristot. albario opere inductus, χονιατος, r t , bv, Theophr. Albatus, λελενκωμενος, ivr,, ενόν• Albedo, υ, λευχότΥ,ς, ητος, Aristot. Albeo, λευχαίνομαι, Theophyl. Albico, ύπολενχαίνομαι• Albidus, b xa) r h i /πόλευζος, a, Diosc. Albo, λενκόω, vel λενχόομαι, Xenoph. λευ- χαίνω, ίιπολευχαίνω• Albucum, Ό αο-φόίελος. Albugo, το λεύχωμα, Diosc. oculorum morbus, υ, λεΟχωσις, idem. Albulus, b χα) ϋ, νπόλενχος, a, Diosc. Album, i. e. tabella albo colore inaucta, το γοαμίΜχ,τειον, το λεύχωμα, Dem. in al- bum referre, αναγξάφειν εις λεύχωμα, id. Albumen, το λεύχωμα, Diosc. το λευχον Alburnum, το ?ία° Ιενΰον, idem. Albus, λενχος, υ„ bv, Dent. α,ξγΥ,εις, ieea, εν, Lucian. α,ογος, Horn. Alcyon, vide Halcyon. Alea, υ, χυΖιία. Xen. et pro lusu alese, A- ristot. alea ludo, χνΖεύω, Plut. hiaxv- ζ-εύω, idem, alea fehciter ludo, εύχυζεύω, Polyb. . alea infeliciter ludo, ϊυσχυζιύω, idem, alea consumo seu disperdo, χατα- χνΖεύω, Lysias. alea cum alio ludo, σνγ- χΆεύω, Plut. jacio aleam seu periculum adeo, ΙχχνΖνύω, Polyb. Aleator, b χνξ•ντγ,ς, 5, Xen. peritus, b χ -j- ξεντιχος, 2, Plato. Aleatorius, χυζ-υτιχος, ->„ bv. Plat, conses- sus, seu locus ubi alea^luditur, το χυζίν- τΥ,ξίον, idem, το χ•Λΰον, JEschin. Al'es, ■>, ϊξνις, ιθος. Confer Avis. Alesco, πληθύνομαι, Arist. Alga, το φυχος, εος, Theophr. το φνχίον, is, Plut. το βξύον. Algeo, ριγόω, Lucian. ^ ψύχομαι, Athen. Algidus, χξυεξος, ga, gov, Herodian. Algificus, ψνχοποιός• Algor, Ό χούμος, 5, Alciphr. το χξύος, εος, Lucian. το ρίγος- Algosus, b χα) Ϋι φνχώ%νις, εος. Alias, »?,λοτ5, quam nunc, *j rjy-, Lucian. ί 8 ) alias rebus^ secundis, alias adversis uti, τότε μεν εν, τότε δε φαύλως πξάττειτθαι, Dem. sit abas miser, alias beatus, γένοιτο οτε μεν ευδαίμων, πάλιν δ= αθ^ος, Aristot. alias ambitiosum laudamus, alias non ambitiosum, ly/» οτε μεν εταΐνΐίμιν τον φι- λότιμον, ες•ι & οτε τον άφιλότ,μον, idem. nee alias unquam volui dicere, §τ άλλο- τε πώποτε ε'ιλόμ,Υ,ν λίγειν, Dem. Alibi, άλλοθι, Dem. ετίξωθι, idem, ίλλοο- χγι, Xen. ahbi nusquam, άλλοθι ίδαμα, Dem. Alica, b χόνδξος, a, Galen. Alicubi, πχ, testatus est quis ahcubi, διί- μαξτύξατο δ= πα τ)ς, Ν. Τ. \?ιν »• Alicunde, πόθεν, Aristot. Alienatio, ϋ, άλλοτξίωο-ις, Thuc. απαλλο- τξίωο-ις, Arist. mentis, γ, ίλλϋτριόττα, Plato. Alienatus, απαλλοτριωμένος, ενη, ενόν, ab άλλοτξΐόω, Dem. Alienigena, Ό αλλόφυλος, a, Dem. Ό α,λλο- γιντς, εος, Ν. Τ. Ό αλλοδαπός, 5, Xen. Alienigenus, b χα) ή αλλογενές, εος, Ν. Τ. Alieno, ά,λλοτοιόω, ab aliquo, τινός, Dem. civitatem ab aliquo, ty,v πόλιν τινός, Thuc. άπαλλοτξΐόω, Arist. Ahenus, άλλότξίος, ία, ιον, non aliena, sed propria urbs, μ> Λ άλλοτζία, άλλ' οίχεία πό- λις, JEschin. ahenum a suis moribus, α,λλότξίον τ» εαντΰ τξόπν, Dem. alieno animo esse ab ahquo, άλλοτ°ίως εχειν, vel διαχεισθαι πξός τίνα, Isocr. Dem. alieno, i. e. inimico animo esse erga aliquem, δυσμενώς, χαχως, χαλεπως, άπεχθΰς, εχ- θξως εχειν, seu διαχε7ο-θαι, seu διάτίθεο -tioit, πξός τίνα, vel τιν), Dem. Isocr. Plat, a- henum a proposito dicere, '{ζω tS πράγ- ματος λίγειν, Lycophr. εξω τν g -χοπα εξειν, Polyb. Aliger, πτεξωτός, υ,, bv, ο χα) υ, πτεξοφόξος. Ahmentum, Ϋ, τξοφ>„ ahcui prasbere, τ»5» τξοφΥ,ν παξίχειν τιν), Aristot. alimentum praebens, τξόφιμος, ίμνι, ιμον, Theophr. alimento abundajis, b χα) Ϋ, τξοφώοΎ,ς, εος, Aristot. βξόϋμχ. Aho, άλλγ, dis'cesserunt, όίχοντο, Xenoph. alio navigare, άλλοο-ε πλε%, Dem. aho quis verberet, Ιτ£«ίοο-Ε τις πατάζν,, idem. alio quopiam, άλλοσ'ε ποι, idem.' Alioqui, άλλοις, ahoqui honestus, τάλλν. χαλοα, Aristoph. quietus, sed alioqui non improbus, άπ'άγμ,ων, άλλως I' » πο- νν,ξός, Dem. sin minus, \πε), alioqui tu dicito, έπε) συ ι'ίπε, Plato, ahoqui dixis- sem vobis, ε'ι δε μη εΐπον αν ΰμίϊν, Ν. Τ. Ahorsum, άλλοο-ε, 'ετεξωιη. Alipes, πτεξόπας- Aliqua, πψ Aristot. Aliquamdiu, πξος ωξαν, secessit, i. e. ad tempus, εχ^ωξίσθΥ,, Ν. Τ. χξόνον τινά, ίνα, χξόνον, επι χξόνον• Ahquando, πότϊ, eramus, Τ,μεν, Dem. vos contristaturum esse, πο& υμάς λυπΫ,<τειν % idem, ες-ιν οτε, εο-θ' οτε, ε?ιν 'όπα. ut, ah- qpando, i. e. interdum animo concidunt, αθυμΰσιν ες•ιν οτε, Viger. Aliquantihum, επ) μιχξόν. Ahquantisper, ολίγον χξόνον, Ιί ολίγου χζό- Aliquanto, ποσόν τι, Herodot. Ahquantulum, ολίγον, επ) μιχξόν. Aliquantum, επι ποο-ον, ποσώς. Aliquantus, πόσος, ij, bv, Aristot. Aliquatenus, μίγξ, τινός, από μ,ίξχς, Ν. Τ. Aliquis, ahqua, aliquid, vel aliquod, τ)ς, τ/, Gen. τίνος, si quis, i. e. aliquis, hostem aliquem viderit, ε'ίπχ τίς τίνα 'ΐδοι εχθξον, Thuc. b, ϋι, το δί'ϊνα, inimicus aliquis, δίϊνα εχθξος, Dem. Ahquispiam, idem quod Aliquis. Aliquo, ποΊ, Aristoph. οποί, idem. Ig-it οποί, ενιαχίί, Hesych. Aliquorsum, idem quod Aliquo. Aliquot, τινΛς, τινά' ενιοι, ίαι, a, Plut. Aliquoties, ενίοτι, Plato. Aliter, άλλως, Aristot. facere, άλλως πως ποιεΊν, Xenoph. άλλγ„ non aliter mini vi- detur, ix άλλγ, εμοιγε δοχεΤ, Plato, aliter habere, ac, άλλως εχειν, ν, ώς, Xenoph. Aliunde, άλλοθεν, prospiciendum_ est, δει σχοπείν, Dem. advenire, επελθείν, Isocr. ετίξωθεν άφίχεσθαι, Ml. accersere, άλλο- θίν πόθεν ποξίζίΐν, idem. Alius, άλλος, υ„ ο. Plat, ετεξος, ίξα, εξόν, Dem. ahus quispiam, άλλος τις, Xen. si quisquam alius, s'/ r/y άλλος, Isocr. alia aliis jucunda sunt, ste^* ίτίξοις ls"t* νδέα, Aristot. aliud noctua, aliud comix so- ALL ALV ΑΜΕ nat, άλλο γλα,υξ, άλλο χοξώννι φθέγγίτ&ι, Proverb, alii vincuntur, alii vincunt, e/ μεν Ϋ,ττωνται, ο'ι δε vixuitn. Dent, aliiscri- bunt, alii verberant, alii clamant, alii audiunt, ol u\v γξάφαοΊν, ο'ι δε τυπταο-ιν, ίτίζβι hi βονσιν, 'άλλοι hi τινι; άκίακτι, Isocr. nihil aliud quam quod, μγ$εν άλ- λο πλν,ν on, idem, nihil aliud quam ut, itv, άλλο μγ,δεν πλγ,ν 'όπως, Bern, nihil a- iud possunt quam insidiari, ίδ\ν άλλο r, φενακΖειν δύνανται, Isocr. alius a me, sive alius quam ego, α,λλο; πχξ' εμι, άλ- λα H εγω, άλλο; αν τ εμϋ, alius atque alius, άλλοΊο;, οία, οίον, Thuc. alius post alium, εΤ; xaff έΐ;, exibant, εξέχοντα, Allabor, προσπίπτω, Aristot. Allaboro, πονίω. Confer Laboro. Aila?vo, επιλεαίνω, Plut. Allambo, ϊπιλείχω• Allamentor, ίπαιάξω, alicui, τιν), Lucian. ad aliquid, πξός τι, idem. Allatro, πξοσνλακτέω. ^ Allatus, πζοο-ενεχθε)ς, εισ», εν, Ινίχθε);, Ufa, \v, Ν. T. Allaudo, επαινέω, Bern. Allectatio, i. e. pertrectatio, ϋι επαγωγά, Plato. Allecto, επάγομαι, Bern. Allector, qui alium allicit, Ό επαγωγίυ;, ίω;. Allegatio, ή επαγωγΫι, υ,;, testis, μάξτνξο;. AllegO, as, επάγομαι, testem, μάξτνξα, Bern. Homerum'/'O^rgev. Aristot. leges, 2Γξβ£άλλοα.α/ τα; νάμα;, Gregor. ίγκξί-^ ναι, Aristid. πξοφέξω, Xen. παξαπέμπω.' Allego, is, καταλέγω, aliquem, επιλέγω τι- νά, mihi collegam, πξοσαίξίομαί μοι σνν- ώξχοντα, Plut. Rhetor. Allegoria, ή άλλΥ,γοξίχ, a;• Allegorice, άλλν,γοξίκω;, significo, dico, in- terpretor, άλλΥ,γοξέω, ω, Rhetor. Allegoricus, άλλΥ,γοοικο;, *j, όν, Hermog. allegorica interpretatio, το αλλγιγόξγ>μχ, ecro;• Allevamentum, et Allevatio, Ϋι ίναχούφι- σι;. Allevo, i. e. sursum tollo, αΊ'ξω, manus, τα; χεϊξα;, Aristoph. vocem, επαίξω τΫ,ν φωνΫ,ν, Bern. i. e. leviorem facio, xts- φίξω, navem, frumentum ejiciens, το πλοιόν, τον σίτον εχζαλλόμίνο;, Ν. Τ. ίπικνφίζω, Philo. ΐλχφξννω, LXX. Allex, Ίπάγων, νσα, ον. Alliaris, ο-κοξοδομνιτό;, ν, ον, Aristoph. Alliatus, σκοοοδωτό;, %. όν. Allicio, επάγομαι, aliquem, τιν,ά, Bern. δημαγωγέω τινά, Plut. aliquem ser- mone, πίβαι τινά λόγω. Xen. mercede, μιο-θω, Thuc. ad colloquendum, άπο- s -οματΓζω τινά, Ν. Τ. Allido, εδαφίξω, aliquid alicui, τ) επί τ/ν/, LXX- όάσσω τι us τι, Bern, petris, πζοσξάσο-ω πξο; ^ τα7; πετξαις, Alciphr. πξοσχζίω, πξοσκ'οπτω. -λαζ. Alhetum, ό ο-κοξοδών, Hesych. Alligatio, % πξόσδια-ι;, ίω;, Ϋι κατάδεοΊ; Λ ίω;- Alligator, ό πξοτδέτγ,;. Alligatura, γ κατάδεσι;, ίω;• Alligatus, a, urn, π°ο7δίδευ.ίνο;, ivy, svov, a πξοσδέω, Plut. item πξότδετο;, Ep. Alhgo, πξοο-δέω, Plut. aliquid alicui, πε- ριάπτω τί τινι, Biosc. προσάπτω τί τινι, Lucian. εξάπτω τί τινι, idem. άπα"• τάω τι Ικ τινο;, idem, item εξαξτάω, Herodian. Aiiino, επιχξίω, Lucian. item χαταχξίω, Call. AUisio, v\ πξόιτκξϋσ-ι;, ίω;, ή πξόιτξαξι;, (ω;, V επίτξίφι;, ίω;, LXX. Allium, το σκό«οδον, Aristoph. το σκόξδον, Bioscor. allio pasco seu cibo, β-χοξοδίζω, Aristoph. allii caulis, το σκοξίδιον. idem. Allocutio, το πξόιτφΟιγμα, Eurip. ^ τξόίτ- ξΥ,τι;, Plut. το πξόσξΥ,μα, Aristid. το ϋξοηρώνημα, Bern, ή πξοσφώνΥ,αΊ;, Plut. ή πςοιταγόζίνο-ι;. Alloquium, idem quod antecedens Allo- cutio. Alloquor, -χ^οσφωνίω, obvios, τν; άταντων- τα;, Isocr. aliquem, πξοσ-ίξίω τινά, id. blandius, trgoffmriv τίνα οίκαότίςον, idem. νςοιταγοξίύω, πςοσ-λαλίω, Luc. \"xavhau. Allubesco, Ιχαξίσ-χω. Alluceo, ΰτίξλάμΎω. Allucinatio, ή ■χαοάζλ-ή^ι;, η άμξλυωχία, Hipp. Allucinor, παζαζλίτω, Lucian. ίμζλυω- τίω, ω, Hippocr. AUudo, -τςοο-παίζω, alicui, τ /w, Plat, ad Euripidem, αΊνίττομαι tl; Eog/r/S»)», Schol. Aristoph. Alluo, πξΟΒ-χλύζω, ίπιχλύζομχι. Alluvies, ^ ίτξότχλυβ-ις, ίω;. Almus, τξόφιμο;, ίμ-η, ιμον, BiOSC. ζίίδω• ζΰ;, ον. Alnus, ή χλί,θξοί, a;, vel xX^vi^stTheophr. r, α'ίγίίξο;. Alo, τξίφω, aliquem, τινά, Bern, aliquos meis sumptibus, τινά; τα"; Ιμ5 ΰαπάναι; "διατξίφω, Isocr. familiam panificio, άπο άξτοποΐΐα; ΰιχτξίφω τν,ν οιχίαν, Synes. alo clam, ΰτοτξίφω, Galen, alo una cum, συντξίφω, Plu^. alo juxta equos, naga- τξίφω Ί'ππχ;, idem. Aloe, ή άλΟΥΐ• Alpha, το "Αλφα,. Alsiosus, ό χα) 'h χονώ^Υΐ;, £0ί> Χξνίξο;, ξά, Alsius, idem quod Alsiosus. Altare, Ό βωμό;, Herodian. το hu ον, Ν. Τ. item τξό- φιμο;• Altisonus, ό και -ή ΰ-1/γ,χγ,;. Altitudo, το ύ'•ψοί, εο;, Thuc. ',] ΰ-φνλότη;• Altivolus, ό ό-φιτίτΥ,;. Altius, ύψηλότίξον, altius repetere oratio- nem, αξχισθαι λόγα άνωθεν, Bern. Altor, ό τξοφώ; εω;, Plato, et altrix^ Ό ^ ϋ> τιθν,νό;. Altrinsecus, ετέξοΟιν. Altrix, γ, Β-ξίττίΐα,, ϋ, S -ξίχτεΐζα, Eurip. ή τξοφι;, iho;, Plato. Altus, ν-φ-ηλοί, h, ον, thronus altfcsimus, 3-ξόνο; υψηλότατος, Isocr. μετά^ο-ιος, ία, ιον, idem, ό κχ) υ, μίτίωξο;, a, idem, ά- κξος, α, ον, mons altissimus, Όξο; άκξότα- τον, idem, ex alto, ά.φ' ύ•ψ-/ίλ5, Lucian. αϊτό τ» μετίώξϋ, SC. τότΗ, Thuc. αίτυς, ίϊα, υ, Horn. Alveare, f, κύψελη, υ,;, Plut. το σίμζλον, το ο•μγινο;• Alveolus, το κυττάζίον. Alveatus, ό κ, -h κυτώ^/ι;. Alveus, ή xagahga, ας, facere alveum per suum fundum, ■ronlv χαξάδξαν hia Ιδίων νωξίων, Bern, porrigere alveum, naga- hihovat xxgahgxv, idem, accipere, λαμ- ζάνίΐν• excipere, hixio -θαι obstruere, a- ποικοδομΰν' alveum, χαξάδξχν, idem. Alvinus, κοιλιακός, yi, - A lumen, y, s -νττγ,ξΐα, a; , Biosc. Aluminosus, ό >£ ■<) ?vrrTY,giaihw, (o;, Gal. Alumna, Ϋ, θ• ?5 ?Γτ^, %;. Ahimnus, το &ςίμμα, ατο;, Plato, ό S -ζίπ- τό;, 5, Poll, ό τξόφιμ,ο;, Ορρ. Alutarius, ό βυίο-οΙί•\γ,ς, ν, Aristoph. Alvus, ή χαλί», ας, Aristot. ah i sohitio, ( 9 ) ή χοιΧιολυσία, ας, alvum exonero, n*w πχτίω, Aristoph. αποϊκευάξομχι, Poll. Amabilis, i >i ή Ιξάο-μιο;, u, Plut. ζ-ήλοτ τος, υ,, ον, Bern. Amabilitas, το έξάσ-μιον, n, yi φιλότΥΐ;, νιτο;• Amabiliter, Ιξαο-μίω;, άγαπΥ,τως, Plato. Amabo, πςος &εων ! Amandatio, ή ατόνίμψις, εως, Bern. % ί- τοτομτΥ,, υ,;, JEschin. Amando, άποπεμτω, aliquem, τινά, Ms- chin, άτο^'ελλω, Tliucyd. ά<τοο-%ενχζο• Amanter, φιλικώς, Xen. φιλίω;, Thuc. Amanuensis, ό ΰτογξχφεν;, ίω;, Synes. Amaracus, ό άμάξχχο;, το αμχξχκόν, σάμ- •φυχον. Amare, πικξω;, Bern. Amaresco, πικραίνομαι, Philo. Amarities, ή ιτιχοότΥ,;, Plut. ϋ, ■rixoia, id. Amaritudo, idem quod antecedens Ama- rities. Amarulentus, αιχςο;, ξά, ξον, Plut. ό χα.) yi εμτικβο;, a, Biosc. ό κα) yi χατάπιχ- ξο;, u, £ΧΧ. ό % *ι ΙχεπευχΥΐ;. Amarus, idem. Amasia, ή άγατωμεννι, Athen. ή έξωμενη. Amasius, ό άγαζωμενο;, Luc. ό εζώμενος, Plut Amatio, S εξως, ωτο;, pulchrarum, των χα• λων, Lucian. φιλόττι;, ητο;, Plato, ή στοργή, *ji, Herodian. ή φίλησις, εω;, Aristot. Amator, ό εξχ?γ,ς, S, Bern, virginis, *ag- Οενα, Luc. gloria?, §o|-/ji, Plut. facino- rum, πον/ίξων τξαγμάτων, Aristoph. i φιλικό;, S, Aristot. Amatorie, Ιξωτιχω;, Xenopk. Amatorius, εξωτικό;, yi, όν. Plut. Amatrix, -/, εξάς-ξία, a;, Poll. _ Ambages, y ■χίξίαγωγν,, υ,;, Aristot. η hiix- hvtrt;, ό γξΐ^ο;, ambagibus verborum uti, πολυλογά; είναι, άμφιλογέω• Ambagiosus, ό xai ν πίξίπλοκο;, γξίφωΰνις. Ambedo, πεξίεδω, ossa, πίξίτξώγω τά or«» Luc. Ambesus, a, um, πε^ιτξωγει;, a πίξίτξώγω» Lucian. πίξίφαγείς• Ambidexter, ό κ, -h άμφιδεξιος, a, Hippocr. i χα) h πίξιδίΐιος. Aristoph. ό χα) νι άμ• φoτ(ξohίΐtoς, LXX. Ambigo, πεξίάγω, Plato, i. e. dubito, άπο- ξέω, idem, de re aliqua, άμφιο•ζγιτέω τιν), Aristot. άμφιγνοέω πεξί τίνος, Isocr. επί τίνος, Plato, επαμφοτεξίξω, Isocr. ίμ- φιξάλλω, Greg. Ambigue, άμφιζόλως, Athen.^ Ambiguitas, ή αμφιβολία, ή αμφιλογία,. Ambiguus, ό κα) ή αμφίβολος, sermo, λό^βί , Isocr. ό χα) Ϋι άμφίλογος, ν, Xen. Ambio, πεξίξώνννω, πίξίζάλλω, urbem mu- ro, τ*5 πάλει τειχο;, Arist. urbem exer- citu, κνκλόω πάλιν Γξατοπέδω, Gregor. i. e. peto consulatum, παξαγγίλλω Try ύπατείαν, Plut. puellam, μέταμι κόξνιν% Isocr. honores, σπ*δχξχέο>, ω, Aristot. φιλοτιμέομαι, imperium, μνΥ,τίΟομαι μο- ναξχίαν, Plut. Ambitio, ^ πεξίόδο;, a, Aristot. honorum, yi σπνδαξχία, a;, yi φιλοτιμία, a;, Hero- dian. υ, φιλοδοξία, a;, Hippocr.^ Ambitiose, φιλοτίμω;, Bern, φιλοδοξώ;. Ambitiosus, ό κα) ή φιλότιμο;, a, Plato, ό κα) Ϋι φιλόδοξος, ν, Herodian. Ambitus, ό πεξίζολο;, u, Thuc. Υίπεςίοδο;, ν, Aristoph. ό γυξο;, a, Plut. ό κύκλο;. Ambo, άμφω, ambabus manibus aliquid fa- cere, π'οιεϊν τι άμφοΤν, vel αμφοτίξαι;, SC χεξο-), quod χίξο-) tamen etiam addi po- test. Ambrosia, ϋι άμζξοο-ία, a;• Ambulacrum, ό περίπατο;, u, Plut. Ambulatio, fi βάδισι;, ό πίξίπατος, u, ad mare jucundissima, ό πχξά Ά-άλαο-ιταν Υΐδις-ο;, Plut. Ambulator, ό πεξίπατΫ,τιχο;• Ambulatorius, ποξίυτικ'ο;, yi, όν. Ambulo, πεξίπατιω, i. e. incedo, βαδίζω πξό; τίνα, βαίνω, Bern, πξοζαίνω, idem. pedibus per mare, πεζεύω όιά &αλάττν,;, Isocr. Amburo, πίξΐκαίω, Theophr. μίξίφλέγω. Ambustio, ή πεξΊκαυοη;, εως. Ambustus, πίξΐκαυθεΐς, πίξΐκίχαυμίνος, ivy,, ενόν, πεξίφλεγμένο;, ετιη, ενόν, Herodian. Amens, ό χα) ή άνοος, contr. άνα;, serma, λόγος, Plalo. β κα) Ϋι ϊκφξων, όνος, Bern. Amenter, εχφξόνω;, Suid. Amentia, ϋ, άνοια, Plato, ϋι παξάνηια, Bern. τ, άπονοι»} Isocr, 55 αφςοιτύνή. Sot, AMO AN ANI Amento,ifru,itr%cu,Hesych. jaculum, I». αγχυλίομαι τό άκόντιον, Plut. Amentum, το άμμα, τό όχανον, Lucian. η αγκύλη, ης, Strabo. habens hastam, ro μεσάγκυλον δόξυ, Arrian.^ Ames, η ς-άλιξ, ιξευτιχός κάλαμος. Amethystus, άμεθυς-ος- Arnica, η φίλη ο», Ν. Τ. i. e. scortum, η Ιτ«7ξ«β, «ί, Dem. Amicabilis, φιλικοί, η, όν, Lucian. φίλιο;, ία, tov, Xenoph. αγαπητός, η, ον. Amice, φιλικώς, Xenoph. φιλίως, Tkuc. πξοτφιλως, Xenoph. ευμενώς, Dem. Amicio, πεξίζάλλω, chlamyde, χλαμύδι, Eerodian. veste, ενδύω 'εσθϊ,τα, Diosc. aliquem palliolo, πεοις-ελλω τινά τξίζωνίω, Plut. veste, άμφιεννύω- Amiciter, idem quod Amice. Amicitia, ή φιλία, cum aliquo, *φ τίνα, Dem. fidissima, πις-οτάτη, Isocr. pa- terna, πατξίχη, Dem. sive familiaritas, consuetudo, ή ο'ικειότης, Dem. sive con- versatio, ή συνήθεια, ας, Isocr. ή ομιλία, Dem. ή διατξίζη, Isocr. η συνασία, idem. et hospitium, φιλία και ξενία, Dem. et societas, φιλία και συμμαχία, et conver- sation συννσ'ιακα) διατξίζη, amicitiama- licujus expetere, επιθυμείν φιλίας τινός' comparare, κτησασθαι φιλίαν τινός' re- novare, άνανενσθαι φιλιαν• confirmare, βιζαίνν τ'/ιν οικειότητα- dissolvere cum a- liquo, διαλύειν φιλίαν πξός τίνα, idem. AmiCtUS, ημφιεσμίνος, ενη, ίνον. Amictus, το τ.οίζλημ,α, ατός. Confer In- dumentum et' Vestitus. Amicula, το Ιξώτιον• Amicus, i, <5 φίλος, Dem. i εταΊξος, idem. ο αναγκαίος, idem, et propinquus, φίλος tta) a-v*. νινης, idem. et. hospes, φίλος χα) ξένος, idem, et familiaris alicujus, φίλος χα) επιτήδειος τίνος, idem, et socius, φίλος χα) σύμμαχος, idem, φίλος και ίταίξος, idem amicum aliquem habere, φίλον, ίταϊξον εχειν τίνα, Isocr. alicujus verum esse, φίλον άληθτνόν είναι πεξί τίνα, Dem. aliquem existimare, φίλον τίνα ήγείσθαι, idem, aliquem deligere, φίλον αίξείσθαί -r/v*, idem, comparare, φίλον χτάσθαι, idem, facere aliquem alicui, φίλον ποιείν τινά τινι, idem, alicujus fieri, γίγνεσθαι φίλον τίνος, idem, alicujus esse,jp/?.ov^a- ναγκάίον, γνώξίμον, οικείον, ίταΤξον είναι τίνος vel τ/ν!, idem, alicujus manere, φίλον τίνος διαμενειν, Isocr. deserere, Ιγκαταλείπειν, Dem. prodere, πξοδιδό- vat, idem, amicis abundans, Ό κα) ή πο- λύφιλος, ν, Aristot. amicorum copia, η πολυφιλία, ας, idem, amicis carens, « xa) η αφιλος, ν, Plato, amicorum penu- ria, ή άοιλία, ας, Aristot. amicorum paucitas, ή όλιγοφιλία, ας, idem, ami- corum amator, Ό κα) ή φιλόφιλος, a, idem. amicorum amor, η φιλοφιλία, ας, idem. Amicus, φίλος, η, βν, alicui, τ/ν/, Plato, φίλιος, ία, ιον, terra, χώξα, Xen. ο χα) η (Τξοο-φιλης, ίος, idem. Amissio, ή άποζολη, ης, opum, χρημάτων, ή απώλεια, Ν. Τ. Amita, η τιτθις, ίδος, Plut. ή τχ πατςός α- δελφή, Isocr. Amitinus, ό ανεψιός, 5» ο πξός πατξός ανεψ- ιός, Is&us. Amitto, άποζάλλω, τι, Xen. opes, άπόλ- λυμι τα χξηματα, Chrys. gratiam, εκ- πίπτω χάριτος, Ν. Τ. Ί. e. amando, ά- ποπεμπω. aliquem, τίνα, Xen. α,πο$-'ελ- λω τίνα, Thuc. Amnensis, ποτάμιος, ία, ιον• Amnestia, ή άμνες-ία, ας, Plut. Amnicus, ποτάμιος, ία, ιον. Amnis, ό ποταμός, 5, Dem. Amo, φιλεω, aliquem toto animo, τ/ν« παν- τι Ά-νμω, Aristot. hoc plus quam illud, αγαπάω τντο αντί εκείνα, Dem. τ£το ιτξο εκείνα, Plut. aliquem, τινά, Isocr. parentes, ς-ίξγω τνς γονείς, Dem. mulie- rem, \ξάω γυναικός, Xen. ahquidvalde, υπεραγαπάω τι, Herod. A modo, άπο τα νυν, Ν. Τ. Amcene, άζξως, Eurip. τξυφίξως. Amoenitas, -ή ευφροσύνη, ή άζξότης, Xen. ή τεξπνότης. Amoenus, τεοπνος, η, ον, άζξος, ά, ον, arnce- num pratum, λειμών, Mlian. Amolior, άπ.ω&ίω', bellum, τον πόλεμον, Dem. calumniam, άποτξίζομαι την dta- ζολην, Diodor. avaritiam, 'εκποδών ποι- Ζμαι την πλεονεξίαν, Plut. lapidem, ά- χοχυλίω λίθον, ^. Τ, αποσκίνάζω, Synes. Amolitio, ή άπωοΊς, ίως, Ό ίπ&ιο'μός, «• Amomum, το αμωμον. Amor, Ό Ιςως, ωτος, erga pulchras, των χα- λων, Luc. erga orationes, πέος τνς λό- γας,ίάετη. sive desiderium alicujus rei, ό πόθος τινός, Dem. sive cupiditas rerum malarum, ^ επιθυμία τΰν πονηξων πραγ- μάτων, Isocr. mutuus, ^ φιλαλληλία, ας, amor sui ipsius, ή φιλαυτία, ας, amor inter parentes et liberos, ^ φιλος-οςγία, ας, Athen. ή Γοξγη, ης, amor fraternus, ή φιλαίελφία, ας, Ν. Τ. amor hominum, ή φιλανθρωπία, ας, ibid, amore carens, ο xai ή α$•οξγος, ts, Athen. amore ddg- nus, ό κα) η άξιίξχίΌς, Heliodor. Amotio, 'ή άποχίνησις, εως. Amotus, άποχεχινημίνος, ενη, ίνον, termi- nus, άποκινύμενος 'όξος, Pand. Amoveo, άποχινίω, ω, aliquid, τ), idem. Amphibolia, ή άμφιζολία, ας, Gramm. Amphisbasna, η άμφίσζ,αινα. Amphitheatralis, αμφιθεατρικός, η, όν. Amphitheatrum, το άμφιθεατξον, Plut. Amphora, ό άμφοξευς, εως, Dibsc. το xtga• ιχ,ιον, idem. Amphoralis, άμφοξαΤος, αία, α7ον. Ample, πλατεως, Herod, εϋπόξως, δ«•ψ/- λως. Amplector, πΐξίλαμζάνω, ahquem, τινά, Xenoph. honestam paupertatem, άπο- ΰεχοΐΑαι διχαίαν πενίαν, Isocr. aliquem et osculor, περιζάλλω τινά χα) φιλεω, Plut. Amplexor, περιπλέκομαι, ulnis, άγκαλίζο- μαι, Ν. Τ. εναγκαλίζομαι, Greg, π^οσ- αγχαλίζομαι, Plut. άσ^πάζομαί σε. Amplexus, ή πίξίπλοχη, ή πεξίπλεξις, β «V- παο-μός. '. Ampliatio, h πλατυο-μος, β, Diosc. Amplificatio, ί 'επχύξηα-ις, εως, ή πα,ξχύξη- ο-ις, Diosc. ή ύπίξθεσ-ις- Amplificator, ό επαυξητης, ». Amplifico, πλατύνω, aliquid, τ), Ν. Τ. με- γεθύνω, Aphrod. gloriam patriee, 'επαυ- ξάνω την πατξίΒα, Dem. μεγαλύνω, id. uroem, ποι'εω μεγάλην την πόλ,ν ix μι• χξάς, Isocr. rem famiiiarem, πλείω ποιεω την ΰπάξχνο-αν ίσίαν, idem, ali- quid sermone, α'ίζω sive επαίξω τι λόγω, Dem. laudem, μν,χύνω τον επαινον, Isocr. Amplio, i. e. dirTero, άναζάλλω, aliquid, τ), Dem. i. e. amplifico. Vide Ampli- fico. Ampliter, εύξίως, πλατεως. Amplitudo, y, εύούτης, ητος, Galen, η πλα- τύτης, ητος, Xen. i. e. dignitas, η μεγα- λειότης, ητος, το αξίωμα, ατός. Amplius, It/, non amplius puer, i παις 'έτι, Dem. non amplius, &κ ϊτι, ίκ'ετι, Dem. μηχ'ετι. Isocr. quid amplius? τί πξός τύτοις ϊτι ; Dem. Amplus, a, um, εύξύς, πλατύς, ίία, υ, porta, πύλη, Ν. Τ. coxendix, Ίσ-χων, Xen. ό χα) η ευμεγέθης, eoi.^testimonium, μαξ- τυξία, Dem. μεγαλειος. Ampulla, υ) λήκυθος, a, Plut. ampulla verborum, τα s -ομυλματα. Amputatio, η άπόχοψις, εως, η αποκοπή, ης• Amputo, αποκόπτω, collum, τον τξάχηλον, Plut. extremitates corporis, v. gr. na- res, άκξωτηξίάζω ρίνα., Athen. praepu- tium, πεξίτεμνω, Ν. Τ. vites, χλαΐάω, κλαδεύω. Amuletum, το πεξίαμμα, ατός, contra ca- pitis dolores, τοίς χιφαλαλγϊίσι, Diosc. . το άλιξιφάομακον, a, id. φυ>ακτηξΐον• Amurca, vj άμόξγη, ης, Diosc. το έλαιότξυ- γον. Amussis, ϊ, s -άθμη, Plut. ad amussim, κατά 5"άθμην, επ) 5".άθμην, παξά $"άθμην, πξός s -άθμην, ad amussim exigo, s -αθμάω, Luc. Amygdala, αμυγδαλή, Diosc. το άμύγδα- λον, Theophr. ή άμυγδαλ)ς, Plut. AmygdaUnus, άμυγδάλινος, ίνη, ινον, ole- um, ελαιον, Diosc. Amygdalus, arbor, ή άμυγδαλεη, comr. d- μυγδαλη, ης, Diosc. το άμυγδαλον, S, Amylum, τό άμυλον• An, ε/, considerate, deceat ne hoc facere, σκοπείτε, ε'ι χξη τΰτο ποιείν, Dem. an, nee ne, ε) η μη, Arist. είτε μη, Dem. an ? πότεξον ; id. άξα, Aristoph. an non, πότεξον d, πότιζα έ, an non putas scire? πότεξ' έχ' ηγη γινώα-χειν ; Dem. η i, an non vides ? '», χχ όξάς ; Plato. non justum est ? πως ύχ) δί• xaiov ; Dem. έχ ?ν, an non absurdum est ? ix Vv άτοπον •, Isocr. utrum, an ; utrum, an non. Vide. Utrum. Anabaptista, ό άναζαπτι$-ης, »• Anas, atis, ^ νηττα, ης, Aristot. Anatarius, sc. accipiter, ό νηττοφόνος, a. Anaticula, το νηττιον, Athen. τό νησάξίον, idem. Anatomia, η άνατοιι,ία• Anceps, ό κα) η δίς-ομος, gladius, ρομφαία, Ν. Τ. β κα) ή άμφηχης, εος, Aristoph. i. e. dubius, ό κα) ή άμφίΖολος, ts- Con- fer Ambiguus, item Dubius ; negotium anceps, Ία-όρροπον πξάγμα, Plato, anci- piti Marte, άγχωμαλα, Thuc. qui anci- piti facie est, άμφίζολος την όψιν, Lucian. ancipiti animo esse, τ-}ν γνώμην ταλαν- τεύεσθαι, Gregor. Ιπαμφοτίξίζειν, Isocr. Anch'ora, vide Ancora. Ancile, idem quod Ancyle. Ancilla, ν, δύλη, Plut. η S -ίξάπκινα, να, Dem. η &εξαπαιν)ς, ίδος, idem, η παι- δίο-κη, idem. Ancillor, δαλεύω, τιν), Xen. ΰπηςετεω. Ancillula, το Β-εξαπαινίδιον, τό παιδάξίον. Ancora, ^ άγχυ°α, Plut. εΰνη, Horn. i. e. presidium domus, η άγχυ°α τι ehtSi Lucian. ancoram demittere in mare sive laxare, χαλάν την άγκυξαν, tollere ancoram, αίοειν τηνάγχυξαν, άνασπάσθαι την άγχυξαν, Luc. ancora firmo, άγχυ- ξοω, ω- Ancora parva, το άγκύξίον, Lucian. Ancyle, το άγχύλιον, Plut. Anethinus, άνηθινος, ίνη, ινον, unguentum. μύξον, Diosc. Anethum, τβ άνηθον, Aristoph. Anfractus, ή πεξίοδος- Angari, ο/ άγγαξοι, ων. Angaria, ή αγγαρεία, Pandect. Angario, i. e. ad angariam cogo, άγγα' ξευω τίνα εις τι, Ν. Τ. τως *χι } ( ίο ) Angarius, ό άγγάςιος. Angellus, i. e. parvus angulus, τό γωνίδιον, Lucian. Angelus, ό άγγελος, Ν. Τ. angelo similis, ό χα) η ίσάγγελος, ibid. Angina, ή συνάγχη, Mgin. angina exte- rior, ή παξασυνάγχη, idem, interior, ν\ κυνάγχη, Hippocr. porcina, γ, ύάγχη, pecuniaria, η άξγυζάγχη, ης, Plut. Angiportus, ό κα) η $•ενωπός άμφοδος. Ango, άγχω, aliquem, τινά, Lucian. λυ• πεω τινά, Ν. Τ- άνιάω, 3-λίζω, angor a- nimo, δυσθυμεομαι, Eurip. δυσθύμως \χω, άγωνιάω, Plut. i. e. mcereo, άχθο- μαι, άδημον'εω. Angor, η αδημονία, ας, Plut. η αγωνία, ας, Dem. τό άχθος, η λύπη, μίξίμνα. Anguiculus, το όφίδιον, α• Anguilla, η άγχελυς, υος, Aristoph. η εγ- χελις, Lucian. Anguillaris, ό % η εγχίλειος, caro, χξίας, Aristoph. Anguillarium, ό εγχελεων, ωνος, Aristot. Anguinus, i. e. anguem referens, ό χα) ή οφιώδης, εος, ad angues pertinens, οφια- κός, η, ον. Anguis, ό όφις, εως, Dem. anguibus abun- dans, β οφιωδης,_εος, Strabo. Angularis, γωνιαίος, αία, οίον, lapis, λίθος, LXX. ό κα) ή γωνιώδης, εος, angularis imus, ακρογωνιαίος, lapis, λίθος, Ν. Τ. Angulatim, in formam anguli, γωνιωδως, Eustath. Angulatus, γεγωνιωμενος, ίνη, ίνον, Diosc. Angulosus, β χα) η γωνιώδης, εος. Angulus, ή γωνία, ας, Plut. angulo ca- rens, ό κα) η αιώνιος, χ, Theoph. in an- gulum se colligere, άπογωνιχο-θαι, id. Angustatus, ετενωμενος, ίνη, ίνον, a ?ενόω, Herodian. Anguste, s -ενως, ε^ενωμενως. Angustia, ή ς-ενοχωξία, Ν; Τ. η ?ίνότης, Herodian. ή <ίνωο•ις, LXX. spiritus, η όλιγοψυχία, LXX. η 3-λίψις• Angusto, g -ενόω, vel ζ-ενόομαι, aliquid, τ), Herodian. ς-ενοχωξίω, id. angustor, an- gustiis urgeor, ηνοχωξίομαι, Basil. Angustus, ς-ενός, η, όν, via, οδός, Xenoph. ό κα) η ζ-ενόχωξος, α, ό κα) η ^εν&ια-ος. Anhelatio, το άσθμα, ατός, Galen, ή πνευ- Ι μάτωσις, εως, JEgin. ' Anhelo, άσθμάζω, Suid. ασθμαίνω, Aret. πνευ5"ΐάω• Anhelosus, ασθματικός, η, όν, όΊ^ή πνευ- ματώδης, εος, Galen. Anhelus, idem quod Anhelosus. Anicula, τό γξάίδιον, χ, Dem. ANN ANS ANT Anilis^ e, γξαίχός , η, όν, ό χ») ν γξαώδης, ιος, tabula, ιχίΰθος, Ν. Τ. Aniliter, γξαϊχως. Anima, το πνεύμα, ατός, Plut. η ψυχή, %ς, Tkuc. animam agere, εσχάτως δια- χεΐσθαι, Diodor. animam debere, ψυ- νην οφιίλειν, anima carens, Ό χα) ή άψυ• χ 0( , k τ. Aniinadversio, η ϊπίςασις, εως, Polyb. i. e. poena, ή χόλασις, Aristot. ή οξγη, Dem. i. e. observatio, η α'ίσθησις, id. Animadversor, ό χολα?ης, a, Synes. Animadverto, i. e. observo, sentio, αισθά- νομαι, Dem. aliquid, πξοσέχω vav τινι, Isocr. χατανοίω, τι, Thuc. i. e. punio, χολάζω, aliquem, τινά, Xen. Animal, τό ζωον, Isocr. Animalculum, το ζώδιον, Aristot, το ζω- δάξίον, id. το ζωύφιον, Athen. Animalis, ab animal, ο χα.) η Ζωώδης, εος, Synes. ζωϊχός, η, ov, historia, Ίστοξία, Arist. ab anima, ψυχιχός, η, ov, Arist. Animans, anima praedi'tus, ό ** ή 'έμψυχο;, Plato. Animate, Ιμψύχως, Hermog. Animatio, ή έμψίιχωσις, ή ψύχωβις, Greg. Animatus, ό xa) η εμ-ψυχος, a, Plato. Animitus, ψυχιχως, contristatus, επίλυπη- θεις, Apocryph. facere voluntatem Dei, \x ψυχής ποιειν το Πίλημα τα &ία, Ν. Τ. Animo, ψυχόω, ε^ψυχόω. ί• e. fortem fa- cio, 3-αξσύνω, aliquem ad aliquid, τίνα, Ittt τι, Dem. πΡοθυμίαν έμζάλλω- Animose, i. e. rortiter, μεγαλοψΰχως, Dem. πξοθύμως, i. e. irate, Βτυμιχως. Auimositas, i. e. magnanimitas, ή \μψυ- χία, ας, Dem. ή ευτολμία, i. e. iracun- oua, ό &υμος, a, Aristot. Animosus, i. e. magnanimus, ό χ») -η έμ- ψυχος, u, Thuc. β χα) ή εύθυμος, a, Α- ristot. i. e. iracundus, &υμιχός, η, ov, Plut. β χα) η Χυμώδης, εος, Aristot. Animula, το ψυχάξιον, Plato, το ψυχίδιον, Lucian. Animulus, το Β-υυ,ίδιον, Aristoph. Animus, Ό &υμος, a, Dem. ή ψυχή. Isocr. V φξην, ενός, Dem. ή φξόνησις, το φζόιη- μα, ο νόος, contr. νας, id?, corpus labori- bus, animus doctrina augetur, το σΰμα πόνοις, η ψυχή λόγοις αϋξεσθαι πεφυχε, Isocr. animus cujusque et ingenium, ψυχή εχάς-α χα) φύσις, Dem. mens at- que animus, νας χα) φξένες, De?n. robur animi, ρώμη της ψυχής, Isocr. magni- tudinem animi declarare in re aliqua, ά,νδξίίαν της ψυχής ενδειχνυναι ϊν τινι, Dem. habere animum aliquem, έχειν ψυχην τίνα, vertere animum ad aliquid, τξέπειν την ψυχην πξός τι. id. laborare animo, πονειν τή ψυχγ, Isocr. providere aliquid animo, πξοοξαν τι τ% ψυχγ, id. reputare aliquid animo, i-mrxonuv τι γνωμγ, id animo propensiore esse in aliquid quam, ηξος-ίθιο-θαί τ /n Α,ν γνώ- μνν μ,αλλον, %, Dem. advertere animum alicui rei, ποοο-ίχαν τον vSv rm< Isocr. routare animum alicujus, μίταλλάττίΐν τ->,ν ΰιάνοιάν τίνος, Dem. animo non suc- cumbere adversariis, ψυχνν αχ Ϋ,ττάο-θαι των ϊναντίων, idem, delinquit multa ani- mus subversa mente, ο-φάλΚίται τολλα ή ψυχν-, οΊαφ-βιΐζχ.ο-νις της διανοίας- Isocr. animi magnitudo, ή μίγαλοψυχία, ας, Dem. praestantia, ή ίΰψυχία, ας, idem. animus invictus, ή ψυχ->, αήττητος Isocr. magnus et generosus, φςοντ,μ,α μίγα χα) ηανιχον, Dem. magno et excelso animo praeditUS, μιγαφξονων χα) ΰιαφίξων. Isocr. virili animo et natura praeditus in cala- mitate, ανΰζωο~ίίς οΊαχίίμίνος χα) τν,ς φΰ- αως αξίας iv συμφοζκίς, id. animo mag- ηο et humano praeditus erga aliquos, μί- γαλοψύχως χα) φιλανΒςωπως ϊχιιν π^ός τινας, Dem. animo efferri propter ali- quid, μίγα \πΊ τινι φξονίϊν, Lucian. ani- mum despondere, άθΰμως Ζιαχιϊο-θαι, Xen. in animum aliquid induco, όζμάω tri τι, Plato animo deficio, animi de- liquium patior, λατοψυχίω. Thuc. ani- mum despondere ob aliquid, αθυμϋν hri τινι, Isocr. animum alicui addere παζ- βςΐίόϊν τίνα) Plut. Ά-αζσΰναν τινά Ιπι τι, Dem. Anisum, το aviffov, Diosc Annales, Tot χζονιχα, ν, Lucian. Annecto, Ίζάπτω, Lucian. Conf. Alligo. A"nnellus, to δαχτυλίδιον. Anniculus, qui unius anni est, ό kj -ή ivai- ro(, semen, ο•χίςμΜ> Theophr, Anniversaiius, ό χα) *ι ένιαύοΊος, ν, vel ιος , ία, n», festum, ίοξτη, Herodot. b χα) r, ΙτΎ,ίτιος, sacrificium, 3-υο-ία, Thuc. Annona, b οΊτος, Thuc. τα χαθ' ήμίξαν, Isocr. annona? vilitas, ή ώωνία, ας, an- nona? prosperitas, y, ίΰιτνίξία, ας, Dem. annonas penuria, ^ ο-τανοσιτία, ας, Xen. ή οΊτοδεία, ας, Dem. annonae caritate premi, iv o-tTofaia. γίνίβ-θχι, Isocr. ένδεί? tTvai των χαθ' Ϋ,μίξαν, Dem. quum an- nonaa penuria apud omnes homines es- set, σιτο'Βίίας παξα πατιν ανθξώτοις yivo• μίνν,ς, idem, annonam parvi emere, ο-ΐ- τον ί'ύωνον ώνί7ο-θαι, id. annonae praefec- tus, b αγοςανόμος, idem, annon'ae propola sive flagellator, Ό ο-ιτοχάπηλος, ν annona, quae in foro emitur, ή αγοςα, vilis, stio> νος, Xen. Annositas, ^ -χολυίτΊα, ας. Annosus, b χα) ή πολυετής, ί»ς* Apocryph. b χα) γ> μαχζόζιος. Annotatio, υι επισημείωσις, ν <ταςαο''/ιμίία>- σις, •>ι ο-Υΐμείωσις, annotations scribo, ά- ποο"/ιμαόομαΐι Ammon. ιπισημίίόω, ω, Plut. Annoto, ΙχισημειοΌ), annum, το ϊτος, Plut. χαταοΎΐμαίνω, Synes. παξαιτημαίνω, Ο- pinionem alicujus, δόξαν τίνος, Aristot. άποο•γ,μαίνομαι, aliquem, τίνα, Xen. Annuatim, χα,τ' ϊνιαυτον, χατ 'έτος, ανα παν 'ίτος, χαθ' txarov 'ίτος, Isocr. Annularis, δαχτυΧιαχος, »j, ov, digitus, b δαχτυλιώτης, a, b δάχτυλος παξάματος. Annularius, sc. artifex, β ΰαχτυλιογλύφος, », Laertius. Annulus, b ΰαχτύλιος, Plato. Annumeratus, by^r, Ίναόθμιος, Apocryph. b χα) η Ιναξίθμητος, ibid, χατ'/ΐξίθμνιμί- νος, Iotj, ενόν, Ν. Τ. Annumero, χαταξίθμίω, alicui, τ/ν?, Ν. Τ. me multitudini peccatorum, πξοο-λογίζο- μαί με εν πληθει ά,μαξτωλων, Apocryph, aliquibus, εν τιο-ι, ib. χατατίθ'/ιμι, Dem. Annunciatio, ν, εξαγγελία. Annunciator, Ό χαταγγελεϊς, ίως, Ν. Τ. Annuncio, αταγγελλω, alicui aliquid, τινί τι, Plut. τινι τεξί τίνος, id. mala, αγ• γ'ελλω χαχα, Dem, quod civitas tenea- tur ab hostibus, άγγίλλω, ως ή πόλις χα- τ'εχεται ΰπο των 'εχθξων, id. civitati vic- toriam, τ^ν vix-w εϊς την πάλιν, Plut. πξοο*- αγγελλω• Annuo, i. e. nutu significo, χατανεύω, i- e. nutu comprobo, επνεΰω, aliquid, τ), Dem. τιν), Philo. χατανεΰω τ), Lucian. Annus, το Ιτος, εος, Dem. Ό ενιαυτος, 5, Plato, anni sunt trecenti, ex quo venit, έτη is~) τςιαχόο-ια, βτε ?λ#£, Thuc. annus desiit, sive finitus est, β ενιαυτος ίληγεν, Xenoph. annorum conversiones, iviav των περίοδοι, Plat, tempus anni, ίάξα tS ϊτνς, Dem. multitudo annorum, πλήθος ετών. Isocr. multos annos manere in domicilio aliquo, πολλά ετη γενέσθαι ϊν τινι οΐχίιματι Dem non totis annis tre- decim, ίχ ολοις τξιο•) χα) δ'εχα 'ίτεσι, id. integrum annum gerere aliquid, ενιαυτον 'όλον ποιείν τι. id anni nondum septem sunt, 'έτη 'άπω 'ε?)ν επτά, id. minor sexa- ginta annis, εντός εξέχοντα ετών γεγονως, id. duodeviginti anni sunt, ex qu'o, δέ- οντα δυοΐν ε'ίχοσίν \s~iv έτη, 'εξ oru, unde- triginta anni, τξΐάχοντα έτη, ενός δέοντος' abhinc alter, tertius, quartus annus, δεύ- τερον, τξίτον, τεταξτον έτος tut), id. an- no superiore, πέξυο-ι, id. anno decimo, ετει δεχάτω, anno ante excidium, ενιαυτω πξότεξον της αλώσεως' annos natus vigin- ti, triginta, &c. γεγονως ετη ε'ίκοσι, τξΐά- χοντα' ετών ων ε'ίχοσι, id. annus nondum septimus abut, έτη 'ύπ.ω ir)v επτά' altero quoque anno munus obire, διαλιπ.όντα I νιαυτον λειταξγείν' sub exitum avini, πεξ λήγοντα ϊνιαυτον• elapso hoc anno, διελ ϋόντος ένιαυτί τύτα' finire annum, εξελ• θείν ενιαυτον- pmni anni tempore, χατα π'άο-αν ωξαν τ» έτνς, Ml. decies per an. num, δεχάχις tS ετχς, id. Annuus, b χα) ή ενιαύσιος, a, induciae an nuae, i. e. in unum annum durantes, 'ε- νιαύσιοι εχεχείξίαι, Thuc. b χα) ή επέ- τειος, Theophr. i. e. qui singulis annis pervenit, b χα) ή επετησιος. Anormis, b χα) ή ανώμαλος, u, Theophr. Anquiro, αναζητεω, ω, aliquid, τ), Isocr. Ansa, ή λαζη, ης, Plut. i. e. occasio, v, άφοξμη, ης, Dem. ansam arripere, λαμ- βάνειν αφοςμην, id. ansam praebere, ?r«- e^XUv Tiii πζόφχσιν, id. Anser, b χην,'χψος. Aristot. Anserarius, Ό χηνοζόσχος. Anserculus, b χηνίσχος, u, Lucian. τβ χη• νίον, a, Athen. Anserinus, χηνιιος, εία, ειον, hepar, %παξ* Athen. χηνεος, ία, εον, Galen, χηνιος, ία, ιον, Dioscor. Antae, arum, αί πανάδες, ων, Poll, αϊ π αναβαθμίδες. Ante, πξο, cum Genitivo, ante aedes, πξ» δόμων, Eurip. ante fores, πξο Β-υζων, Ν. Τ. ante orationem, πξο τν αϊτησαι, ib. ante faciem, πςο πξοσώπχ, ib. ante meam aetatem, πξο εμχ, Dem. ante pedes, πξρ ποδών• Plato, ante tres an- nos, πξό τζίων ετών' ante breve tempus, πξό βξαχεως χξόνα, πξό βξαχέως, πζό ολί- γα, πξό μιχξχ• ante oculos ponere, πςο οφθαλμών τιϋεσθαι, id. ante oculos ali- quid habere, πξό οφθαλμών έχειν τι, Plut. ante, i. e. antea, πξότεξον, Dem. το πξό- τεξον, Isocr. ante , nunc vero, πξό- τεξον μεν, νυν δε, id. paullo ante, μιχξω πξότεξον' antequam audiverim, πξό τ» ά- χασαι, Xen. πξότεξον η, Dem. πξότεξον, πξΐν η, Lycophr. uno anno ante exci- dium, ενιαυτω πξότεξον της αλώσεως' ne- que ante, neque post, «ts πξότεξον, 'άτι ϋ^-εξον, idem, ante solis ortum, πξ)ν αν ό ήλιος άνισχη, Mschin. ante soils occa- sum, πξό ηλ'ιπ δεδυχότος, idem, ante om. nia fac, πεξ) παντός ποια, Isocr. Antea, πξότεξον- Confer antecedens Ante. Anteactus, πξογεγενημένος, ένη, ενόν' ante- acta vita, b παξεληλυθως, vel b βεζιωμίνα βίος, Dem. Anteambulo, onis, β πξοπομπός, a, Xenoph. b πξοηγεμων, όνος, Dem. Antecapio, προλαμβάνω- Vide Anticipo. Antecedens, πξοετως-, ήγάμιχος, ένη, ενόν. Antecedo, πξόεξχομαι, Xen. πξογίνομαι, Thuc. πξοάγω, ahquem, τινά, Ν. Τ. πξοποξίύομαι, Xen. πξοηγαμαι, Aristoph. Antecello, 'ίΐ-ξοεχοΛ aliquem honoribus, τι- νός τιμάΐς, Isocr. ΰπεξΖάλλομαι, aliquem industria, τινά τγ, φιλοπονία, Xen. δια,- φέξω, omnes laud'e rei belli'ca;, πάντων τ« πολεμιχά, Lucian. ΰπεξίχω, bona spe, σπαδαίαις'ελπίσι, Isocr. υπεξτείνω, nu- mero amicorum, ταίς πολυφιλίαις, Arist. πξωτευω, virtute cives, άξετγ των πολιτών, Isocr. πξο'ϊ^αμαι. Antecessio, ή πξοέλευσις, ίως. Antecessor, ■ ό πξόδξομος, ο πξοηγητης, a, i πξοηγάμενος. Anteeo, πξόειμι, i. e. antecello. Vide An- tecello. Antefero, πξοτιμάω, ω, justitiam regno, την διχαιοσύνην της βασιλείας, Plut. vi- rum modestum diviti, πξοχξίνω τον επιει- χη τβ 5τλ»ίτ7ί<, id. gloriam pecuniae, α- γαπάω δόξαν αντί χζημάτων, Dem. δό- ξαν μάλλον, η χξν,^ατα, Plut. bellum paci, αΐξίομαι πόλεμον πξό ε'ιξηνης, Plato. honestatem rebus omnibus, χαλίν αντί πάντων, Aristot. mortem vita?, θάνατον μάλλον η βίον, Dem. πξοαίξέομχι τον θάνατον Αντί βία, Xenoph. publicum privato, τίθημι το χ,οινόν π.ξό τα ιδία, Plut. meipsum aliis, ϊμαυτόν πξό των άλλων, Lucian. Antegredior, πξοηγέομαι, aliquem, τινι,Α- ristoph. πξοχατάξ.χω, Galen. Antehabeo, πξοχξίνω. Conf. Antefero. Antehac, π.ξοτα, Thuc. πξόσθεν, Xenoph. iv τω πξόσθεν χξόνω. Antel'atus, πξοτιμ,ηθύς, ε7σα, εν, πξοχξίθιίς, είτα, έν. Confer Antefero. Anteloquium, το πξοοίμιον, Aristot. ή πξω- τολογία. Antelucanus, όξθξίος, ία, ιον, Thuc. ά,μφί- λυχος, tempus an telucanum, το πεξίοξθξον, a, id'. Confer Matutinus. Anteludium, το πξοοίμιον, a, Thuc. Antemeridianus, b xeti ή πξομεσημζ,ξίνος. Antenna, ή χεξαία, Plut. τό χαξχησιον, το επίχξίον- Anteoccupatio, η πξόληψις, Rhetor, ή πξο~ χατάληψις. Anteoccupo, πξολαμζάνω, aliquid, τ/, The- ophr. Confer Anticipo. Anteparo, παξχσχευάζω, aliquid, τί, Thuc. Antepono, πξοτίθημι, alicui aliquid, τίτινι, Sophocl. Confer Antefero. Antequam, πξ)ν, cum Indicative, ante- quam reddidit, πξ)ν άτέδωχε, Dem. cum Conjunct, antequam sol oriatur, πξμ αν ήλιος άνισχη, Mschin. cum Oplativo, antequam venireni, rreh άν ϊλθοιμι, An- APE APP APP iiph. cum Infinitivo, antequam feceris, ίτξΐν πξάξαι, Bern, antequam hoc face- ret Leocrates, πρ)ν μ\ν τ5το πξάξαι Αίω- χξάτ'/ιν, Lycoph. πξό τα, antequam au- diverim te, non abibo, πξό τ2 άχΰσαί σα, tsx άπίλίύσομαι, Xen. πξότίξον, η , Dem. π-ξότίξον πξ)ν γ), Lycophr. Anterior, πξόσβιος, ία, ιον, anteriores pe- des, πξόσθιοι πόδίς, Aristoi. ό χα) τ\ \μ- πξόσθιος, u, anterior pars capitis, τα. \μ- ίτζόβ-θικ τη; χίοαλης, Aphrod. in ante- riore parte, ίμπξοο-θίν. navis, tu πλοίχ, in anteriorem partem, ε /V to ίμπξοσθίν, vel lk τ'ύυ,πξοσθίν. Anterius, 'ίμπξοσθίν, Plato, πξόσω, Xen. Antesignanus, Ό πξόμάχος, Plut. h πξω• το^άτης, Ν. T. Antesto, προίραμαι, alicui rei, τινός, Dem. πξός τι, Xen. Antestor, μχξτύξβμχι, deos et homines, S -ώ; χα) &*0ξά>*Βί, Plut. Antevenio, «ςαφϋάνω, Isocr. Confer se- quens Anteverto. Anteverto, φθάνω, aliquem, τινά, Thuc. επιχαταλαμζάνω τίνα., Plato, res ipsas, ίμπξοσθίν ί'ιμι των πξχγμάτων, Dem. a- hqiiid, πξολαμζάνω τι, idem, lenitatem fortunas, πξοφθάνω ty,v αγνώμονα, τυχην, Isocr. cogitationem, πξοτξίχω ττ,ς δια- νοίας, idem. Antevolo, πξο'ιπταμαι. Anthrax, ό άνθξχξ, αχός, Athen. Confer Carlo. Antia3, το πξοχόμιον. Anticipatio, ή πξόλγ,4"ί, £"?' Rhet. Anticipo, πξολαμζάνω, alicui aliquid, τί τινι, Theophr. τιν'ι τίνος, id. πξοχατα- λαιχζάνω, aliquem, τίνα., Plato. Anticus, ό χχι ή εμπξόσθιος, Aphrod. β, <δ, το ίμπξοσθίν• Antidotum, ϋ, άντίδοτος, », Diosc. το αν τιφάξμαχον, a, idem, αλίξιφάξμαχον, α, idem. Antilena, το λίπαδνον, ν, Homer. Antiquarius, ό φιλάξ χαιος, άξχαιογξάφος. Antiquatio, ή άποπαλαίωσις, ή παλαίωσις, ϊ. e. abrogatio, ή άναίξίσ'ις. Confer Ab- rogatio. Antique, άξχαίως, Dem. Antiquitas,'-/; παλαι'οτν,ς, Eurip. ή άξχαι- ότης, Pausan- aliquid ex antiquitate in memoriam revocare, ΰπομνησαί ri των αρχαίων, Dem. Antiquitus, άξχαίως, Dem. \χ παλαίί, sc. χξόνα, Synes. πάλαι, Dem. Antiquo, παλχιόω, aliquid, τ/, Ν. Τ. i. e. abrogo, aboleo, καταψηφίζω, legem, νό- μον, Dem. Confer Abrogo'. Antiquus, παλαιοί, a, ov, sermo, λόγος, Plut. άξχαΊος, aloe., aiov, urbs, πόλις, Dem. antiqua et vetera, άξχοΰα χα) παλαιά τίνα, id. antiqua commemo- rare, proferre, recensere, τα, άξχαΤα, τα, παλαιά λίγαν, ί'ιπΰν, διφλθίΤν, Isocr. contemnere antiqua, καταφξονΰν των πα- λαιών, id. antiqui, sc homines, ol άξ- χαιοι, ο! παλαιό), οι πάλαι, οι πξο ημών, antiqui poets, ο! άξχαΐοι ποιηται, Athen. Conf. Vetus. Antistes, ό πξο^άτης, χ, Xen. sacrorum, Ό lieou.»7iuzjv, Dem. Confer Prases, item P'rcefectus. Antistita, ή πξος-άτις, ιδος, Chrys. Antlo, άντλίω, ω- Confer Haurio. Antrum, το άντξον, Lucian. το σπηλαιον, id. Ό χη'χμός, montium, ίξων* Synes. antris plenus, h xa) η άντούών,ς, LXX. Anus, US, r, γξανς, ao;, Athen. γοαΖζ γν- y/i, Dem. πξίσ-ζντίξα άνθζωπος, idem, ή πξίο-ζύτιί, JEsckin. fio, γξαιόομαι• Anus, i, ό πξωχτοί, 5, Aristoph. vj πυγτ,, ης, idem. Anxie, λυπ•/,ζως, Isocr. Anxietas, ή αρμονία, ας, Plut. v\ συνοχή, ης, Ν. Τ. ή 3-λίψις, ίως, ibid, το λυπν,- , ξ$ν, 5, Tkue. η άπύξία, ας. Plat, ani- mi, ή αρμονία τν,ς -ψ^χ'^, Plut. Anxius, άλγίΐνος, ν„ ov, Isocr. ό χα) υ, πί• ξΐαλγ};ς, Plat, ό χα) 'h πολυμίξίμνος, Α- ristot. anxius sum, άχθομαι, Isocr. ά• "δν,μονίω, Xen. anxius COgitO, μψμνάω, Dem. Apage, άπαγ-, cum ista re, τ»τβ, Gregor. τύτχ, Philo. in insulani beatorum, e« μχχαξίαν, Aristoph. Apella, β λαπόΐίςμος. Aper, ό σύαγςος, Dem. ό χάπξος, Xen. Apcrio, ανοίγω, portas, τάς πύλας, Xen. testamentunij δι»9ήχα;, Dem, literasj γράμματα,, Synes. os, ίιαίξα το ρίμα, id. librum, αναπτύσσω βιζλίϋν, Ν. Τ. ανίλίττω βιζλίον, Xen. horrea, λύω τά,ς ΰποθύχας, Ναχ. ludum, χατασχ'.υάζο- μα,ι "δι&ασχαλίαν• Aperte, φανίξως. Plat. Ιν τω φανίξω, Xen. ex tS φανίξΰ, ι'ις το φανίξον, \χ τν,ς ϊθείας, Herodian. γνωτως, LXX. ί•/\τως, Ν. Τ. σαφώς, αναφανδόν' aperte loqui sermo- nem, παρρησία, λαλίιν τον λόγον, Ν. Τ. Apertio, γ, άνοιξις, Basil, ή δίοιζις. Apertura, idem quod Apertio: i. e. incisu- ra » 'h σχάσις, ίως. Apertus, ό χα) 'h ανοιχτός, η, ov, ανιωγος, via, ος, dolium, πίθος, Plut. ανίωγμίνος, ivy;, ίνον, i. e. manifestus ac clarus,' ό χα.) 'h πξόΰ'/]λος, u, Naz. i no) ή ιμφανν,ς, Dem. ό χα) Yt π(5πτος, Thuc. aperto Marte, \χ της Ίθίίας, Herodian. in aper- tum profero, ϊμφχνις ποιίω, Dem. Apex, η xipaia, N. T. v. gr. montis, ^ χοζνφΥ;, Υ,ς, Thuc. ό χολοφών- Apiarium, ό μίλισσων, ωνος, το μίλιτταξ- γΰον, α, το μιλοτροφιιον ■ Apiarius, ό μιλισσίυς, ίος, ό μ'λιττχξγος, «. Apicula, το μίλισσάξίον, α, ό βομζυλιος, 3, Isocr. Apis, η μίλισσα,, ας, Isocr. omnibus qui- dem flosculis insidet, de singulis autem Utilia carpit, \φ' άπαντα μίν βλας-Υ,μχτα χαθιξάνει, άφ' ίχά$~α 2ε τα. χ ξ-ί,σιμα λαμ• ζάνίι, id. Apiscor, vide Adipiscor. Apium, το σίλ-.νον, Diosc. sylvestere, τβ άγξίοσίλινον, id. palustre, τ) ίλιοτίλινον, n, id. majus, τβ Ίπποσίλινον, Theophr. montanum, τβ β'ίΕββ-ί'λ/νβν, Diosc. pe- trjeum, το πιτξοσίλινον, id. Apocahypsis, ή αποχάλυ•\ιΐς, ίως, Ν. Τ. Apocha, γ, άποχν,, Υ,ς. Apocrj-phus, ό χα) ■>, απόχξυφος, Suid. Apographum, το άπόγξαφον, n, Cic. Apologeticus, απολογητικός, υι, ov,J. Mart. Apologia, ή απολογία, Isocr. Apologus, β άπόλογος, Plat. Apophthegma, τβ άπόφθιγμα, ατός, Plut. Apophthegmaticus, αποφθεγματικός, y„ όν, Plut. Apoplexia, ΐ αποπληξία, Galen, apoplexia laborans, ό χα) ή απόπληχτος' ad apo- plexiam pertinens, αποπληχτιχός, y„ όν, Aristot. Apostasia, γ, απος-χσία, ας, Plut. Apostata, ό άποράτης, ». Apostaticus, άποτατιχός, υ,, όν, Gregor. Apostato, άπος-ατίω, ab άποτάτης. Apostema, τβ άπός-γ,μα, Galen. Apostolatus, ϋ, άποτολν,, γ,ς, Ν. Τ. Apostolicus, άποΓολιχός, υ., όν, Suid. Apostolus, β άπός-ολος, ν, Ν. Τ. falsus, ^ίυδαπόζ-ολος, a, ibid. Apotheca, ή αποθ-ί,χγ], %ς, Thuc. Apotheosis, ή άποθίωσις, ιως, Herodian. Apparate, παρισχίυχσμίνως, \χ παοασχίυ- ϊς,ΡΙηί. Apparatio, γ, παξασχιυη, γ,ς, Thuc. Apparatus, us, ή πανασχιντι, Dem. ή χα- τασχίυν•,. Isocr. τό παζασχιίιασμα, Gre- gor. bellicus, ή παξαπανη ή τα πολίμν, Dem. apparatus copia, ή αφθονία τγ\ς χατασχιυγ,ς, id- τό πλγ,θος των παςα- σχιυων, Isocr. immensus, παξασχιυα) ύπίζμιγίθίΐς, id. inanis, η παξασχίνν xivYi, Bern, instituere apparatum, ποξί- ζίσθαι πχξασχυν,ν, id. adversari appa- ratibus alicujus, άνταγοινΊζίσθαι ταΐς πα• ξασχίυαΊς τίνος, id. vinci apparatibus, Ϋ,ττάσθαι παξασχίναΤς, id. Uti apparatu, χργ,σθαι τοις πχξίσχινασ^/Ανοις, id. Apparatus, παςίσχίνασμίνος, ίνη, ίνον, rec- te, probe, όξθως, Dem. Apparens., φανίξός, ξά, gov, Aristot. φαινό- μίνος, ίννι, ίνον, id. Apparenter, φανί^ως, Dem. φ,αινομινως. Apparentia, ή φασις, ίως, Anst. ή \πίφα• σις, ίως, Suid. ή Ίπιφάναχ. Appareo, φαίνομαι, Ιπιφαίνομαι, όπτομαι. Hinc impers. apparet, φαίνίται, fuisse, γίγονως, Aristid- apparet quod, δηλόν Is" ι ν οτι, Xen. Apparitio, η ΰοξυφοξία., α,ς. Apparitor, i. e. satelles, ό Ιοζνφόξος, i• e. viator, ό χλψν,ξ, Υ/ξος, Dem. ό χλητίύ- σας, αντος, id. ό χλί,τωξ, Οξος, id. ό ΰ- πΥ,ςίτΥ,ς, a, Xen. Apparo, παξασχίνάξω, aliquid, τ), Dem. Ίξαξτυω, Polyb. exercitum, χατασχίυ- άξω στζάτίυμα, id. convivium, συμ,πό- σιον, Plat, ( 12 ϊ Appellatio, η ονομασία, Aristot. τό ονόμασ- μα, Plat. i. e. acclamatio, ή πξοσηγοξία, ας, Dem. τό πξόσξημα, ατός, id. ϊ. e, provocatio, ή πξόχλησις, ίως, id. % \φι- σις, ιως, id. Confer Nomen, item Com- peUatio et Provocatio. Appello, as, i. e. nomino, ονομάζω, ali- quem, τινά, Plat, aliquam Glauco- theam, τινά Τλαυχοθίαν, Dem. aliquem Romulum, πξοσαγοξίύω τινά 'PatinAey» irlut. ahquem Rhomum, Ιπιχαλίω τινά. "Ρωμον, Isocr. i. e. compello, χοινολο- γίομαι, ΰμαι, ahquem, τινι, Aristot. ι. e. provoco, Ιπιχαλίομαι, tribunos, tvs ΪΥ,μάοχνς, Plut. Appello, is, προσορμίζω, ad portum, ύς λ<- μίνα, Dem. πξός λιμίνα, id. άγω πζός τον λιμίνα, id. navem, οχίλλω ty,v ναυν, Thuc. ad Samum, προσορμίζομαι τγ 2ά- μω, χαταίξω ίις Ί,άμον' animum ad ali- quid, πξοσίχω τον ν2ν τιν), Isocr. όξμάω Ιπί τι, Xen. Appendix, ή π^οσθηχ-Λ, «ji» Plat, scripti, τό παξάγραμμα, ατός, Dem. τό ίζάζ- ΤΥΐμα. Appendo, προσαζτάω, ahcui, τιν), Luc. απ- αντάω, aliquid ex aliquo, τ) ίχ τίνος, id. Ί. e. pondere dimetior, χατα?αθμίζω, alicui argenteos triginta, 'ΐ^μί τινι τριά- κοντα άξγίξία, Ν. Τ• Appetens, όξίγόμίνος, ίννι, ίνον, aliquid, τι- νός, Isocr. οξίχτιχός, υι, όν, Arist. γλι- χόμίνος, ivYi, evov, Isocr. Appetentia, ή όξίξις, ίως, Arist. Appetibilis, όξίχτος, υ„ όν, ΑΙ. Aphrod. Appetitio, ή όξίξις, Herodian. i\ ορμή, Plut. magistratus, ή φιλαςχία, Xiphil. Appetitus, inprimis cibi, ή όξίξις, Arist. Appeto, Ιξίγομαι, semper plus, άύ πλιίο• νος, Isocr. bonlim aliquod, ίφίίμαι άγαθϋ τίνος, Aristid. contraria, γλίχομαι των Ιναντίων, Aristot. aliquid, τ), Phil. \πι- θνυάω τινός, Isocr. ίπιποθίω, Due. i. e. appropinquo, εγγίζω, συνάπτω, Poll. Vide Appropinquo. Appingo, πξοσγξάφω, παξαγξάφω, Bud. Applaudo, επιχξοτίω, Sirac. παζαχζοτίω ί άναχροτίω, alicui, χξοτίω τιν), La'ert. 3-οξυξίω, Isocr. Ιπιθοξυζίω, Xen. Applausus, ό χξότος, excitare strepitum et applausum, ποιίϊν S -όξυζον χα) χξότον, Dem. Applicatio, ad littus, fi πξοσόξμισις, ίως, Synes. ή χάταξσις, ϋ, καταγωγή, animi ad aliquid, γ) οιχίίωσις πξός τι- Applico, sc. nave, πξοσοξμίζω, vide Appel- lo: aliquid alicui, πξοσχξμόζω τί τινι, Plat. προσάπτω τί τινι, Lucian. animuia ad aliquid, ίπίχω τον vvv τινι, Jsocr. scalas turribus, πξοστίθημι χλίμχχας πΰξγοις, Thuc. Apploro, παςαΰακξύω, alicui, τιν), Lucian. Appono, προ?ίθγ,μι, aliquid alicui, τ/ τινι, Thuc. aliquem patribus, τινά πξός τνς πατίξας, Ν. Τ. cibum, πξοσφίξομαι σί- τον, Xen. crudum alicui, πχξχτίθνιμι ω- μόν τινι, Plut. pabulum alicui, πξοζάλλω τξοφ'ί,ν τινι, Athen. πξοσάπτω- Apporrigq, παξατύνω, aliquid alicui, τί τι- νι, Strabo. Apporto, πξοσφίξω, aliquid alicui, τί τινι•, Polyb. πξοσχομίζω, Herodian. Apposite, 'ίπιτΥ,ΰίίως, Thuc. i. e. apte, άξ- μοζόντως, ίΐθίτως. Vide Apte. Appositio, ή παξάθίσις, ίως, Athen. ή πξόσ- θίσις, ίως, Arist. Appositus, ό χα) ή πξόσθίτος, χ, Xen. i. e. aptus, Ό χ,α) υ) ί'ύθίτος, Dioscor. Apprehendo, Ίπιλαμζάνομαι, manu, τί» χίΐξ), Dem. manum, της χιΐξός, Ν. Τ. crines, τβ7ν τξίχων, JEsch. vestem, λαμ- βάνομαι τ» Ίματία, Plat, chlamydem, ΐχομαι τΥ,ς χλαμύδας, Lucian. Apprehensio, ϋ, άντίληψις, ίως, Xen. iv τιλαζ-η, Υ,ς, Thuc. Apprime, ΰς τα πξωτα• Approbatio, ή δοκιμασία, Dem. η συμφώ- νΥ,σις. Approbator, β δοχιμα?γ,ς, 5, facinorum a- licujus, των πίπξαγμίνων τιν), Dem. Approbo, ut probe perspectum, Ιοχιμάζω, Plut. orationem ahcujus, ίπαληθώω λό- γον τινός, Lucian. ahquem, άξίσχω τι- νά, Plat, aliquid, ιυάξίς-βν is-i μοί τι, Philo. disputationem alicujus, αποδί- χομαι τν,ν διατξίζην τίνος, Isocr. Appromissor, ό ίγγυητΥ,ς, S, Dem. Appromissus, ίγγυητός, υι, όν, Dem. Approinilto, ϊγγυάω, Ιγγνάω ίγγύνν, ali• AQu cui, τιν), Plut. aliquid, tyyvaouxi τι, j Dem. Appropero, ieva«rsv&«• aliquid, «w, Herod. ad principatum, β-τεύδϋ τ-<» iysoWasv, Appropinquatio, υ, πξοσίγγισις, tat;, ϋ) πξοο- πίλατι;. Appropinquo, Ιγγίζω, alicui, τιν), Λ τ . Τ. ad urbem, ύς πάλιν, ibid, ad aliquid, πξός τι, Cebes Thcb. Byzantio, πξοσπίλά• ξω τω Βυζχντίω, Herod/an. Appropriatio, Ϋ, Ίδίωσι;, Ό ϊξιΐιχσμο;, Strabo. Approprio, ΙΙιίω. Apricatio, r, Ϋ,λίωιτι;, ό Ϋ,λιχσμίο;, S, v) r,\ia- ns, ie»i. Apricor, Ϋ,λιάζομχι, Arist. ιίλνβίξίομχι, Galen. Apricus, Ό χχ) υ, τξ',Β-Υ,λιο;. ν, Theophr. Ό χχ) Ϋ,νΙ-ί,λιο;, ν,* Xenoph. in aprico, Iv ιίχλίω, Aristoph. Iv ντχίθξω, JElian. Aprilis, ό &χξ•/γ,}^ων, ωνο;, Devi. 6 Ά- *ξί>αο;, v. Apfugnus, orvxgyuo;, tia, uov, adeps, $-ixg, Diosc. Apte, Ιητν,ΰίίω;, Tftuc. ίνχ°μό?•ω;, Isocr. Aptitudo, r) ίνχξα,οτ-ίχ, Plut. ίναξμο^/Υ,• Apto, άξω. άξμόζω, aliquid alicui,' τί τινι, Plut. anna corpori, τχ Όίτλχ ποιίομαι ιτίξϊ το σωμχ, Xen. ίκχνόω, Ν. Τ. Aptus, tsfi-rniues, ιίχ, uov, aliquid, -τξό; τι. Arisiot. u; τι, Herodian. ad faciendum aliquid, ποιίΐν τι, Dem. ad omnia, Ό χχ) *l ίναξμο?ο;, πςος ατχντχ. Isocr. natura ARC Aquosus, a, um, ό χχ) r, ubxTUthv,;, to;, Theophr. ύδχλίο;, ίχ, ίον, Galen. u'BsYr λο;, y„ ov, terra, yv\, Athen. aquosus fio, ίΐίταίνω,βαΐ. aquosum reddo, ΰΐχξόω, viniun, οΐνον, Pandect. Aquula, το ΰίχτιον, ts, Aristot. Ara, Ό βωμό;, S, Dem. pulcherrima et sanctissima, χχλλις•ο; χα,) xyiciiTXTo;, id. aram exstruere Gratia?, ΊΰξΟιο-θχι βωμον Χάξίτο;, id. aras colere, τιμχν τη; βω- μ£;, id. adducere ad aram et jurare, άγαν rr°o; βωμον χα.) ίξοξχίζίΐν, idem. mactare ad aras, σ-ςάτταΐ iir) των βωμών, Isocr. ferre quid ab ara, eiguv τ) ά,πο tS βωμχ, Dem. dimicare p'ro aris et focis, xuvvxt ντίξ των ΐ-ξων χ») οσίων, Andocid. Arabilis, άξοτο;, υ„ ον, ό κ) υ) χξόσιμΰ;, ν, ό χα.) Ϋ, άξοτ/,σιμο;, Ερ. Aranea, ό άξάχνΥ,;, ν, ■>„ άξάχνΥ. ν;, Plut. aranea? tela, ■}, άξάχνη, υ,;, Suid. το ά- ξαχνιον, ss. Horn. ad aliquid, ό χα.) r, ώφνν,; τξί; τι, Aristot. ad ferendos labores, ixettos, r„ iv, aieuv tvs sre'v»i. Plat, ad aliquid, χ-ξό; «, Lu- cian. corpore, το σώμα., Xenoph. i χα,) η ivo -χγ,μων, ίΎΐΙίξιο;, ίνθίτο; ΰ; τι. Apud, \ν, cum. dat. apud testes, \v μά,^τν- α•ι. Plat, apud se esse, lv Ιαυτω that. Lucian. il;, cum accus. dicenduin apud omnes, Χιχτίον sU α,^αντα; , Plut. infa- mis apud Macedonas, ΙιαξϊζλΥυ,ίνο; il; Μα,χιΙόνα.;, Pausan. 3•«β?, cum accus. traducere aliquem apudi)eum, %ta.Qa\- λαν τίνα, τξΐ; &tov, Chrys. παξα,, cum dat. apud me degit, -rag \μο) Ιιατςίζϋ, apud Deum,jTa«i τω ®•ω, Ν. Τ. apud vos, ταξ' νμΊν, ibid. Aqua, το 'ύΙω>, α,το;, Arist. aqua? penu- ria, ϋ) λ.ίΐ'ψνδςία, a;, TUeoph. ήάννΰξία, «ί, Thuc. aqua carens, ό χα,) ή ίνΛξο;, Athen. aquam bonam habens, ό χα.) ϋ, ινυίξο;, Hetodot. aqua pauca contentus, ολιγόϋΰξο;, a, Theophr. aquas juxta na- tus, ό χα.) r, τάξνίξο;. id. aqua abundans, ό χα.) it ίτολίϋ^ξΰ;. Plat, aqua inter cu- tem collecta distentus, ό xxl q ήτεςυδςβς, Hippocr. sub aquas demersus, ο χα) } t ΰςυίξο;, Thuc. aquam fugiens, ό χα) r, ςίί•/Ιΐξο;, Polyb. aqua gaudens, Ό χα) ■>, ύίλυΰξο;, Theophr. aqua intercus, ό u- δξωψ, από;, Hipp, aqua intercute la- borans, νίξοπικα;.^, ov, id. aquam hau- rio, ΰδξίύομαι, LXX. aqua? potor, ό o- ΰξ&τότΥ,;, is, Xen. aquam bibo, iSjsTo- τίω, Si, id. Aquanluctor, β ύΰξαγωγο;, S, Sirac. Aquaeductus, us, το ύΐ^αγώγιον, n, LXX. *] ύΰξαγωγ.ία,, a;, id. υ, άμαξα,. Aqualiculus, ό γίς-ξων- Aqualis, $ ύϊξία, a;, Athen. Aquarium, £ 'ύίξοθγ,χγ„ υ,;, Athen. Aquarius, ίδξα.τιχο;, υ,, iv, Theophr. Aquarius, astrum, Ό ΰ^οοχόο;, ts, Proclus. Aquaticus, β >^ ή ΙννΙζο;, ν, animal, ξύον, Arist. Aquatio, ήνδςωτις, (ω;, Plut. το υΰςίυμα., Λτος, LXX. ή ιννδξί», οι;, ib. ή ποτιο•- μΛς. Aqueus, Ό χα) χ ϋΰα.τώΰγ,;, Theophr. ΰΰα• λίο;. ία., ίον, Hippocr. ό χα) ν\ ύδα«•<;;, ίο;, Xen. Aquila, Ό ίίτο;, S, Aristot. marina, άλιάί- το;, seu άλιαιίτο;, ts, id. vulturis spe- ciem referens, ό γυταίιτο;, ν, id. Aquilegium, ϋ, συναγωγν-, ΐιΐά,των. Aquilex, ό ΰίξολόγο;, is. Aquilifer, ή ίιτοςόξο;, is, Plut. Aquilinus, άίταο;, e /α, uov, caro, χξίχ;, Suid. ό χα) ϋ, ά,ίτω^Υ,;, ιο;• Aquilo, ό βοξία;. κ, Aristot. Ό βοριά;, gen. τ5 βορρά, LXX. ab aquilone, 'βί'ρραθιν, Theodot. άτο βορρά, Ν. Τ. versus a- quilonem, π(ο; βορ'ράν, LXX. Aquilonaris, βόςυο;, tix, uov, flatus, ππυ• μα., Theophr. Aquor, uittuoutu, ex Nilo, |χ rv KiiXv, Plut. Araneola, το άξαχνίΰιον, is. Araneosus, ό xa.) y> ά°α.χνώΙγ,;, to;, Arist. i xa.) ϋ, άξαχνιώ^Υ,;, to;, άξαχνιχο;, y„ ov, Suid. άξάχνίΐο;, ίία, uov, id. Araneum, i. e. tela aranece. Vide Ara- nea. Araneus, idem quod Aranea, insectum. Aratio, ϋ, άξοο-ι;, terra?, ty,; yv,;. Aristoph. is άξΰ-ξίαο-ι;, LXX. arationis tempus, ό άξοτο;, S, Theophr. Arator, ό άξοτΥ,ξ, Υ,ξο;, LXX. β άξότΥ,;, ο άξοτξίύ;. Aratrum, το άξοτξον, is, Plut. Aratus, ό χα) ϋ, άξόσιμο;, is, terra, yr,, ϋ, άξΧξα, a;, LXX. Arbiter, ό ΰιαιτχτΥ.;, ν, communis, χοινο;, Dem. sorte datus, χ\γ,ξωτο;, id. arbi- trum aliquem eligere, %ιαιτγ,τ•>,ν α1ξ<7τθχ! τίνα,, Isocr. designare aliquem, Sixittty.v ΐτξοχαλίϊσθα! τίνα, Dem. fieri quibusdam controversia? alicujus, yiyvto-dat ^ιαιτ%τγ,ν Tio-i ty,; "hix-ti τινό;' sedere pro aliquo, χα,θίζισβαι ΰιαιτν,τΥ,ν ύτίξ τινο;' ire ad ar- bitrum./SaS/^s^ \τ) $ιαιτγ,τγ.ν• commitere aliquid arbitris dijudicandum, ιπιτξίτιιν ΖιαιτΥ,ταΤ; wtei τινο; ΰιχάζίο-θαΓ adquies- cere sententia arbitri, μίνίΐν iv τοϊ; lia.- γνωσθίΤσιν urr'o τ* $ιαιτγ,τ5• sententia ar- bitri, Ϋ, yveSirt; tS %ιαιτγ,τ5, id. tanquam arbiter judico, tianau, Isocr. ut arbiter aliquem absolvo, άποΐιαιτίω τιν), Dem. ut arbiter condemno aliquem, χχτα.Ιιο4- τάω τινο;, id. Arbitralis, ό χα) ϋ, ΰιαιτίσιμο;, », Isocr. Arbitrark), χατά, Ι'ιαιταν. Arbitrarius, idem quod Arbitralis ; arbi- trarium, re 6?' Υ,μϊν• Arbitratus, us, Ϋ, iuunpi;, ιω;. Arbitrium, ί, δίαιτα-, υ,;, Isocr. alicui per- mittere adversus aliquem, Ιπιτξίπ-ιν τιν) Tr.v %Ία,ιταν τζό; τινο,, Dem. adesse ali- cui in arbitrio, ίτχξίΤναί τινι It/ τγ ΙιαΊτχ, id. difi'erre arbitrium, Ιπίχαν τν,ν Ιίάι• ταν, άνχζχλλνν ΤΥ,ν ΰίαιτχν' niti arbi- triis, Ίσχυξίζ'ζΐν τα.7; διχίτχι;' ratum ha- bere arbitrium, Ιμμίνίιν τγ Ιιχ,ιτυ,' ίμμί- vMv τόΊ; γνωσθίίσι, id. rescindere arbi- trium, άντιλαχΰν ΤΥ,ν δίαιταν, id. λύαν τα ΰιαιτΥ,θίντα, id. arbitrium, voluntas propria, Ϋ, γτώμιη, id. Arbitror, i. e. arbitrum ago, ΰιαιτάω, Dem. Confer Arbiter ; existimo, Ϋ^ίομαι, Pla- to, οΐμαι, id. νομίζω, Dem. Arbor, το Ss'vS^v.. Xen. το Sivd'e;, to;, Thuc. olea?, ΜνΉξον ίλαίχ;, Aristoph. plantare arbores in prardio, ςυτίίαν Ss'v- Ιξχ tv χωξίω, Dem. refertum esse arbo- nbus, μί}-ον uvai ΙίνΙοων ' arbores caedo, ΙίνΙξοχοπίω, id. arboribus consitus, Ό yl vi ΙίνΙξίςντο;, is. Hut. Arborator, ό δίνδξοτόμί;, a- Arboresco, htvkeoOuxi, Konn. Arboretum, ό %\ν$ξών, ω\ο;. Arboreus, Uvlyxo;, »j, ov, Ό zxiy, ίίνϊξώΰκ, to;, Diosc. Arbuscula, το SsvSf m, Athen. το $αΰξύφιον. Arbustum, ό δίνδξών, ωνο;, ΰξυμο;, ο &χμ• νο;. Arbutus, γ, χίμχξο;, ts, Theophr. Area, γ, χιξωτο;, Philo. foederis, ϋ] χιζαηο; ty,; ΒιχΘυ,χυ,;, Ν. Τ. Ϋ, Y.y.r,. Arcane, χζνςχίω;, χποίρΫ,τω;, \ν α.•χορ'ργ,τω, δ/' απορρήτων, Herodian. άρρύταις. Arcanum, το dr. ορρΥ,τον, το μιίΓΥ.ξίον, Dem. Arcanus, ό χα) ϋ, χτόρ'ργ,το;, sacrum, ϊ'.ξόν, Dem. ό χχ) τι μυτΥ.ξ,ιωδν,;, to;, Plat, μν rixoi, r n ov, Gregor. C 13 ) AUG Arceo, ueym, filios a consortio maloruni, τχ; v'lit; xrro των τονγ,°ων χνθξώπων, Xen. aliquem a sacris, m « των Ίίξων, Dem. te a talibus, σϊ τχΖτχ, Aristoph. abquem a sermone de pace, χπύξγω τινχ των i-rs> ti'Y.vY,; λό~/ων, Dem. aliquem atribunali, 'φίξ'/ω τινχ τν β-ί,μχτο;, JEschin. ali- quem ab ara, χπλχύνω τινχ τον βωμον, Lucian. ^ homines a se invicem, άνθξώ- irts; άφ' ίχντων, Xen. Arcessitor, ό ζλιτπίζ, Υ,ξο;, Dem. ό χλϊ]τωξ, βξο;, id. Arcesso, μΐτατίμτομχι, aliquem vinctum, τινχ "δίσμωτΥ,ν, Plut. accuso, χξίνω, ali- quem r'epetundarum, τινά χαχώσ-ω; I- ιτχξχίχ;, id. Vide Accuso. Arcessitus, us, υ) μίτάιπμψι;, tm;, Plato. ■η μίτχπιμτΥ,, υ,;, id. Arcessitus,' ό χχ) Ϋ; μίτχτίμττΛ;, Plato. Archaismus, ί ά°χαϊσμο;, S, Gramm. Archangelus, ό χ°χάγγθ.ο;, ν, Ν. Τ. Archetypum, το άίχίτντον, ν, Lucian. Archetypus, ο χχ)% χξχίτνπβ;, «> Philo. Archiaier, ό άξχίχτξο;, ν Archidiaconus; ί, χοχιδιάχονος, is. Archiepiscopus, ό χξχιιπίσχοπο;, ν. Archigrammateus, ό άξχΐ'/ξχμματώί, ίως. Archimandrita, Ό χ^χιμανΙξίτΥ,;, ν- Archimimus, β άζχ,μιμο;, ν. Archipirata^ ό άξχιτ-ΐξχτγ,;, 5. Archippocomus, β χοχ,πτοχόμο;, χ- Archistrategus, β άξχιτξχτΥ,γο;, ». Archithalassus, ό άξχι'θάλχσσο;, *• Architectonice, υ, ά°χιτίζτονιχγ„ υ,;• Architectonicus, χξχιτίχτονιχο;, ή, ον, Arist. Architector, χξχιτεχτονίω, Aristot. Architectura, ά^χιτίχτονίχ, χ;, LXX. Architectus, ό άξχ,τί ΧΤ ων, βνβί, Plut. Architriclinus, οχξχιτξίχλινο;, ν, Ν. Τ. Archivum, το χξχίϊον, ν. Arctatus, ό χχ) υ) σύκινο;, Hes. ϊ^ίνωμίνο;, ίν*ι, ίνον- Arete, πνως, LXX. Arcticus, χοχτιχο;, υ„ όν. Arcto, 5-ενβϋ, Herodian. ς-ίνοχωξίω, Ν. Τ. Arctophylax, h χ ξ χτο$ύλχξ. χχο;. Arctous, άξχτωο;• χ, ov, Herodot. Arcturus, ό άξχτΰςος, ν, Hesiod. Arctus, s-tvo;, r„ ov, dens, olv;, Xenoph. Arcula, το χιζώτιον, ν, Dem. Arcuo, χνξτόω, Xen. χ,άμττω. Arcus, το τόξον, Plut. aircu peto, τοξίνω, feras, τχ 3-γξίχ, Xen. arcum attraho, τόξον χνζλόω, JElian. ιπιτύνω το τόξον, Plut. arcu configo, χχτατοξ-ύω, Lucian. i. e. fornix. Vide Fornix. Arcus ccelestis, ί] ΐξΐ;, iio;. Ardea, ό ΊξωΙιο;, Aristot. alba, ό λ-νχίξώ- lio;, idem. Ardelio, ό πολιπ-ξάγμων, ovo;,Aristot. sum, τολντ,'χγμονίω, Plato. Ardenter, mcixaS;. Suid. Ardeo, xaouxi, lychnus ardebat, ό λύχνο; ixxtTo, Xenoph. χχίομχι, fax ardet, ha); χχίίτχι, Aristoph. hxxxioueu, Lucian. πίμπξχμχι, id. i. e. vehementer amo, ίΐιμίνω; ΰΐίτίθγ,ν rr°o; τι, Dem. i. e. fes- tino, σπιύΰω. Confer Amo, item Festino. Ardesco, χνά'ττομαι. Ardor, το χχνμχ, xtos, Xen* ό χχνσο;, ν, Dioscor. το χαίσωμα, χτο;, Galen. Arduitas, ϋ, C -^γ,λότγ,;, υ,το;• Arduus, β xxi % χνωίΐ°><, ίο;, Ar.istot. ar- rectus, οξθιο;, ίχ. ιον, Xen. difficilis, β >§ ϋ, Ιυο-χΐξΥ.;, ίο;, Dem. χαλίπό;• Area, Ϋ, άλω;, ω, Xen. Ϋ, άλων. ωνο;, Ν. Τ. domus, το οΊχό -xthov, ν, JEschin. Arefacio, ξγ,ξχί\ω, herbam, τον χόξτον, Λ τ . Τ. χυχίνω, χ'ύω. Arefactio, ϋ, τίξο-ίχ, a;, Julian. Arena, γ) -^,ί^μο;, Plut. Ϋ, άμμο;, Ν. Τ. ϋ, χμχθο;• arena obruo, χχβχ'μμίξω. Aris- tot.' arenam subtus habens, ό χχ) ϋ, μη- ψχμμο;, Theophr. Arenosus, ό χχ) ϋ, ψαμμώδγ,;, to;, β χχ) ν άμμωΰγ,;, to;, Sirac. άμχθόα;, ίσσχ, sf. Arenula, το ψχμμίΰιον, ν, το ψχμμίον, ν, ΑΙ. Aphrod. Areo, ξγ,ξχίνομαι, Aristot. χνχμ,ίω, σχίλ- λομχι. Areola, το χλώνιον, ν. Aresco, ξγ,ξχίνομαι, ανχίνομαι, μαςχίνομαι- Argentaria, το άξ*/νξ<Ίον, ν, Strabo. Argentarius, χξ',νξιχο;, ■>,, ov, Plut. sum, άξγνξίύω. Argentatus, ό χα) Ϋ, ίπάξγνξΰ;, is, Hero- dot. Argcnteus, k»yi% -ο;, contr, χξγυςϊί;, υ,, vv. ARM ARS ASP Plut. argenteaa venae, αξγνξίτιίες φλ'εζες, Aristid. argentea vasa, ύξγυξώματα, ων, Polyb. Argentifodina, το άργυρειον, a, Strab. τα έργα ίξγνξίΤα, Dem. Argento, άξγυξόω, Plut. χαταςγυξόω, πε• ςιχργυρόω, Athen. Argentum, ό άξγυξος, Xen. τό αξγυξίον, Dem. vivum, ό ΰο'ξάξγυξος, ν, Diosc. ο άςγυξος χυτός, Aristot. £ere et plumbo coritemperatum, χξγύξίον προς χχλχόν χα) υώλυζίον χεχρχμενον, Dem. argen- tum colligo ab aliquo, χξγυξολογεω rivet,, JEschin. argento carens, ό χα.) ν ίνάξ- γύρος, u, Plat, in argentem muto, \ξχ%- γυξίζω, Thuc. argenti spuma, ή λιθάρ- γυρος, s, Diosc. argenti amans, ό χα) ή φιλάργυρος, n, Xen. argenti amor, ή φιλ- «.ργυρίχ, ας, Plut. argentum adulteri- num, ό -φευΰάςγυος, a, Strabo. Argilla, ή χξγιλος, seu χξγιλλος, n, Aristot. Argillaceus, Ό χα) ή άξγιλώίης, εος, Suid. Argumentatio, η hn%iipiari6i ίως, Ammon. ο συλλογισμός, S, Aristot. Argumentor, επιχειρεω, Aristot. συλλογί- ζομαι, id. ι Argumentum, η πί?ις, εως, Aristot. to e- ίτιχείξημ», id. η χπόίειξις, Dem. τό τεχμηξίον, Isocr. β έλεγχος, a, Dem. ό λόγος, id. το σημε7ον, id. magna et e- videntia argumenta, μεγάλοι χα) φανερό) έλεγχοι, id argumentum maximum, μεγίτν seigiSi Isocr. evidens et firmum, ενείγης xisis xa) duvautv έχασα, Dem. indigere argumentis, ξε7σθχι έλεγχων, id. invenire argumenta, εύξίσ-χειν αποδείξεις, Isocr. petere argumenta ab aliquo, λαμβάνειν τάς πίνεις υπό τίνος, id. ha- beo argumentum, εχω ελεγχον, λόγον, άπό^ειξιν, Dem. exhibere probationes, argumenta, leges, παξίχεσθαι πίζ-εις, τεχ- μν,ξία, νόμας- dare argumentum alicujus rei, διδόνα/ ελεγχό» τίνος, id. uti argu- mentis quibusdam, χξησθαί τισι πί$-εσι, Isocr τισ) τεχμηρίοις,• Demosth τισ) ση- μείοις, Isocr. ^adferre argumentum, λέ- γειν, ειπείν, ερειν, σημε7ον, τεχμ-ί,ξίον, Dem. summa, η πεξίοχη ης, η υποθεσις, εως- Arguo, ελέγχω, aliquid, τ), Dem. εξελέγ- χω τι, id. perspicue aliquid, σαφώς ά,- ποΰείχνυσθαί τι, id. id est, accuse Vide Accuse. Argutatio, το σόφισμχ, ατός, Thuc. Argutator, ό σοφις-ης, S, Lucian. Argutia?, τα ο-οφίσμχτχ. ων, Herodian. Argutor, σοφίζομαι, Aristot.^ άντιλογ'εω• Argutus, ελεγχβε)ς, είτα. εν, ελεγχτός, η, όν, Xen. i. e. subtilis, οξύς, ειχ, υ, Plato. canorus, a, um, vox, όξεια φωνή, Aristot. άγχίνοος. Ariditas, ή ξηξότης, ητος, Plut. η ξηςανσις, εως, ή ξηξχσία, ας, Aristot. η χϋχνσις Aridus, "a, um, ξηρός, α, ον, locus, τόπος, Plut. ό χα) η χχτάξηξος, 8, id. ό πτί- λος, Horn, χϋχλεος, ία εον. Aries, animal et machina bellica, Ό χξίης, 5, Plut et Xen. aries parvus, τβ χξΐ'ί- hov, a. Hesych. Arietarius, ό χα) η χξΐώΰης, εος• Arietatio, η χεξάτισις, εως, ή χξίοχοπη, ης. Arietinus, χξίειος, εια, ειον. Arieto, χεξχτίζω, χριοκοπ'εω, Polyb. Ariolatio, το οίώνισμα, ατός, LXX. Ariolor, κλνΰονίζομαι, LXX. Ariolus, ό μάντις, εως, Plut. Arista, ό άθ->,ξ, ερος, Diosc. ή άνθερξ. Arithmetica, ■>, άξίθμ'/ιτικίι, %ς, Aristot. Arithmetice, άρ,ιΜμντιχως- Arithmeticus, ά^ιθιχ-νιτιχός. y, ον, Aristot. Aritudo, idem quod Ariditas. Arma, orum, τα όπλα, ων, Thuc. arma capere, λαξιίν τα όπλα, Dem. αναλαμ- ζάν-ιν τα όπλα, Plut. sumptis armis progredi ad bellum alicui inferendum, λχζόντα 'όπλα βχδ.ζειν ξρατευεσθαι επί τίνα, Dem. άξπάσαντα όπλα ποξεΟεο-θαι επί τίνα, gerere arma, εχειν τα όπλα, id. όπλοφοξ.ε7ν, Xen. habere arma in mani- ^ u& j ίχ' -iv τα όπλα εν τα7ς χεξσι, Dem. in armis esse, γενετθαι εν το7ς ότλοις, Thuc. είναι εν όπλοις, Dem. armis ali- quem instruo, εξοπλίζω τίνα•, Xen. v-a- lere armis, Ίσ-χύειν όπλβις, Dem. armis aliquem hostillter invadere, μεθ' όπλων Ιλθε7ν προς τίνα εν εχβφ τάξει' ferre arma contra aliquem, α,γειν όπλα πεός τίνα' in- ferre alicui arma, ενιφίξειν τινιόπλα' vin- cere hostem armis, χ^ατεΊν τα 'εχθξ5 εν 'όπλνίι deponere arma, χατατιθεναι τ» όπλα' amittere arma, άπόλλυσθαι όπλα. id. arma abjicere, όίπτειν τα όπλα, Xenoph. Armamenta, τα σχευά.σματα, τα σχεΰτι, Dem. Armamentarium, i, όπλοβν,κ'ΐ•, να•, Plut. ή σχευιθν,χΥΐ, ν,ς, JEschin. armamentario pra?fectus, ό \π) των όπλοιν, Dem. Armarium, idem quod Armamentarium. Armatio, ή όπλισις, Xen. η εξόπλισις, vel εξοπλιο-ία, Polyb. ό οπλισμός. Arinatura, τα σχείη, ων, Dem. integra, 'h πανοπλία, id. 'ή όπλισις, Thuc. arma- turae gravis miles, ό οπλίτης, Dem. miles armatures levis, Ό -^ιλος, id. h -φίλος ς-ξατιώτης, Thuc. Armatus, ώπλια-μίνος, ενη, ενόν, ό χα) r, ένο- πλος, n, Herodian. ό χχ) ή εξοτλος, α, Polyb. ό \ν όπλοις, Dem. ων εν όπλοις, id. bene, ό Χ χ) -ή εϋοπλος, u, Xen. om- ni ex parte, ό χα) ί-,-πάνοπλος, Eurip. Armatus, Subst. όπλιτί-,ς, 5, gravitef, ό «- πλίττ,ς, ts, Thuc. ό οπλίτης βχξυς. Pint. leviter, ό -φίλος, £, Dem. ό -φίλος j-ga- τιώτης, Thuc. Armentarius, ό άγελάξχτ,ς, », ό ββχόλο;, », Philosir. ό βαφοξζός. Armentum, ή αγέλη, Xenoph. το βαχόλιον, Philo. το ποίμνιον, Plat, armenti locus, ό άγελαιων, ωνος, Suid. Armilla, το -φελλιον, Xen. το πεξίΰίξιον, Armilustrium, ή όπλογνωσία, ας. Armo, οπλίζω, aliquem, τίνα, Thuc. 3-ω- ςησσω, χοξύσσω, Horn, populum contra aliquem, τον Ι^μον επί τίνα, Herodian. εξοπλίζω, Xen. χχθοπλίζω, juniores cly- peis, τας νεανίσχνς άσπίσι, Dem. Confer Arma. Annus, β Ζμος, Isocr. ή επωμις, Eur. Aro, άξόω, άλοχίζω. Aroma, το άρωμα, Plut. aromata redo- lens. xai '/; αξωμαι Athen. aro- mata resipio, άξωι/,ατίζω. Al. Aphrod aromata aliquatenus redoleo, ΰπαξωμα τίζω, Diosc. Aromaticus, χξωματιχός, ->„ ον, Plut. Aromatopola, ό χρωυ,ατοπώλν,ς. Arrectus, οφιος, ία,'ιον, Galen. Arrha, ί ίρόχξων, ωνος. Ν. Τ. Arrhabo, id. quod Arrha. Confer Pignus, Arrepo, πξοσεςπω. Soph. Arrideo, πεοσ-γελάω, alicui, tiv), Eurip. πξοσμειΰιάω τιν), Solon apud La'ert. Arrigo, οξθιον 'εφίς-ημι, Lucian- aures, x- νορθιάζω τα ω~τχ, άνοξθόω τώ Sra, Plato. OCulos, τείνομαι τα όμματα, Philo. χ,- νοξθόω, επαίξω. Arripio, πςοσχξπάζω, principatum, επιτίθε- μαι χρχη, Herodian. aliquem ad sup- plicium, συλλαμζχνω τίνα πξος τιμωρίαν, idem. Arrodo, τξώγω, arbutum, χόμχξον, Tkeocr. χχτατρώγω• Arrogans, h χχ) ή άλαζων, όνος, Isocr. ά- λχζονευόμενος, ενη, ενόν, idem, ό χα) η ΰπεξ-ί-,φανος, Dem. μεγαφξονων, Isocr. Arroganter, χλχζονιχως, υπερηφάνως. Arrogantia, ή χλχζονεία, Dem. ή ίπεξηβα- vt'a, Isocr. το φρόνημα, Dem. β ογχος, Isocr. ferre arrogantiam, χχρτερειν ογ- χον ϋπεροπτιχον, id. amplexi nuper ar- rogantiam, πξοσπεπτωχότες νεω^ άλαζο- νείαις, id. uti arrogantia quadam, χξησ- θχι τχ7ς ά,λχζονείχις τισ), id. confirmare aliquorum arrogantiam, β-ζχιωσαί τίνων τας αλαζονείας, id. cohibere arrogan- tiam alicujus, πεξΐαΐξε7?8οίΐ φρόνημα τίνος, Dem. abjicere arrogantiam, παΰσχσθαι των φρονημάτων, Isocr. Arrogatio, η πξοσποίησις, εως, Thuc. Arrogo mihi, πξοσποιεομχι, aliquid, τινός, Iscbus. τ), Plut. χπονίμω εμοί τι, Lu- cian. omnia, αυθαίιάζομαι, Procop. Ars, ή τέχνη, ή τεχνοσυνη, Ερ. artes et sci- entiae et facultates qusedam, τ'εχναι xx) επις-ημχι xx) δυνάμεις τίνες, Isocr. ars magna, τέχνη μεγάλη, Dem. parva, μι- χρά, id. honorata, έντιμος, Isocr. utilis, χρησίμη, id. liberalis, ελευθέριος' artem invenire, εΰξίσχειν τεχνην, Dem. scribe- re, γξάφειν, Isocr. iacere ex re aliqua, τεχνην ποιεισθχι πρχγμά τι, Dem. disce- re, μχνθάνειν, Isocr. scire, επί?ασθχι, id. tenere, εχειν, id. ostentare, άποΐείχνυσ- θαι, id. exercere, εργάζεσθαι, Dem. de- ditum esse arti alicui, επιμελε7σθχι τέχνης τινός' occupare artibus aliquibus, διχτξί- ζειν Itr) Ttx.vous τισί' exercitatus in arte ( 14 ) aliqua, χχτεσχευασμίνος τεχνην tivx, id. praecellere arte aliqua, ^ιχφίξειν χατα τεχνην τίνα, Isocr. uti arte aliqua, χξήο- θχί τινι τέχνη seu επίσημη, id. Arsenicum, to χξσενιχόν. Arteria, ή χξτηριχ, ας, Galen. Arteriacus, χρτηξίχχος, η, όν, id. Arteriosus, ό χα) ή άρτηριώίης, εος. Arthriticus, i. e. arthritide laborans, i άξ• θξίτιχός, S, Diosc. Arthritis, η άξθξϊτις, /So?, Herodian. Articularis, άφριχός, η, ον, Hippocr. Articulate, χατ αξθξνς, ενάξθςως. Articulatim, idem quod Articulate. Articulatio, ή άξθξωτις, η Ιιάφρωσις. Articulatus, ό χχ) ή ϊνχξθξος, », Athen. Articulo, άξθξόω, vocem, την φωνην, ΰιχξ• θξόω- Articulosus, ό χα) ή χξθξώο'ης. εος, Xen. Articulus, το άρθρον, Gal. formare vocis articulum, ποα7ν της φωνής άςθξον, Arist. articulis carens, ό χχ) η άναφρος, idem. ο χχ) η χοΊάξθςωτος, Lucian. articulis distinguo, ^ιχξϋξόω, Plato, per articulos connecto, προσχρθρόω, Hipp. Artifex, ό τεχνίτης, Dem. i Ιημινργός' ar- tifex dicendi, τεχνίτης τβ λέγειν, idem, ό σοφιτης, S, Isocr. manuarius, ό χείξο- τέχνης- Artificialis, τεχνιχός , η, όν, Hermog. ό χα) ή έντεχνος, Aristot. επιτεχνητός, η, όν, Lucian. ι Artificialiter. Confer sequens Artificiose, τεχνιχως, Isocr. Ιιχ τέχνης, Aristot. χατά τεχνην, Lucian. συν τέχνη, Pausan. χατατεχνιχως. Artificiosus, de homine, τεχνικός, η, ον, Α- rist. de homine et re, 6 χα) ή χχτάτεχ- νο ς, Pita. Artificium, i. e. arte factum, τό τέχνημα, ατός, Xen. professio artificis, η τίχνη» Dem. η Ζημινργία, id. Artocreas, τό ά,ξτόχξεας, ατός. Artus, us, το άξθξον, ss. Galen. Arvina, το λίπος, εος, Philo. ή πιμελη, ης, Arist. ή χνίσσα, Horn. Arundinaceus, ό χχίήχ,χλαμωίης, εος, χα- λάμινος, ίνη, ινον, tibia, αυλός, Athen. Arundinetum, β χαλαμων, ωνος, τό Ζονα- xCtov. Arundineus, idem quod Arundinaceus. Arundo, ό χάλαμος, Plut. ό Ζόναξ, αχός, Diosc. Aruspex, Aruspicina, vide Haruspex. Arvum, η xph^x, Aristot. Arx, ή χχ,ροπολις, εως, Isocr. munire ar- cem in urbe, ά-χξόπολιν τειχίζειν εν τ»? πά- λει, id. habitare, οίχειν, id. tenere', χχ- τ'εχειν ingredi, άνχζαίνειν, Dem. pre- sidium imponere in arcem, φξνξείν, id. i. e. palatium regium, το βασίλειον, ου, Isocr. i. e. propugnaculum, τό επιχεί- ξΐσμχ•. ατός, Dem. As, τό ασσάξιον, Ν. Τ. Ascendo, χνχξχίνω, in Areopagum, εις"Α• ρειον πάγον, Isocr. in equum, επ) τον ί'τ- πον, Xen. in navem, εμζχίνω εις την νχΰν, Plut. in ccelos, ανειμι εις χρχννς, Chrys. altius, πξοσχνχζχίνω χνώτεςον, Λ 7 . Τ. tri- bunal, ανίξχομαι επ) βήματος. Ascensio, ή ανάζασις, Isocr. ή άνηλυσις, η άνοδος. Ascensor, ό χνχζχτης, ν, Xen. Ascensus, us, idem quod Ascensio. Ascia, ή χξίνη, ης, Xenoph. ό πελεχύς. Ascio, άξινίζω, πελεχίζω- Ascisco, επάγομ,χι, alicui aliquid, τ/ν/ τι Dem. medicos, είσάγομχι τχς ίχτρχς, Aristot. aliquem, πξοσχχλεω τινά., Ν. Τ. liberos, είσποι'εω παΤίας, Isocr. aliquem socium, τινά χοινωνόν, Dem. cognomen. tis meis, τοις 'εμ5 επωνυμίαις, Plut. Ascititius, οίλλότξίος, ία, ιον, Arist. adop- tlVUS, εισποιητός, η, όν. Ascribo, vide Adscribo. A secretis, o't επ) των απορρήτων. Asella, τό ovxgiov, τό ovihiov, Athen. ov'toOt* χος. Aselli agitator, ό ονηλχτης. Asellus, idem quod Asella. Asina, ή όνος, ν, Ν. Τ. Asinarius, ό ονηλάτης, α. Asinarius, idem quod sequens Asininus, ονιχός, η, όν, ό χα) η ονώΰης, Α- ristot. όνειος, εία, ειον, caro, χρεας, Gal. Asinus, ό όνος, ν, Xenoph. ό βάπαλος. Asparagus, χσπάξχγος. Aspectabilis, ορατός, η, όν, Aristot. Aspecto, Ιφοξάω, aliquem, τινκ, Xen. ASS Aspectus, us, •η o4"it Mi* Plut• fo ανά- ζλεμμα, Xen. ή πξόσοψις, Thuc. το βλέμμα, Lucian. ή ϊμφάνεια, ας, q m aspectu mansueto est, τό βλέμμα 'ήμε- ees, Lucian. in aspectum proferre, tk ϊμφάνειαν αγειν aspectus horribilis, xa- ταπλγ,κτιχνι o-^is, Plut - ° βλοσυξωπθ5, Ho??i. aspectui aliorum ignominiose ex- ponere, παοαδειγματίζειν, LXX. Asper, TPaxhs, ΰα, u, mons, 'όξος, Herodi- an. vir, άνν)ξ, Dem. χαλεπή, yi,ov, id. πικςός, a, ov, Isocr. τξαχινός, h, ov, via > οδός, Suid. δεινός, σχλΥ,ξός, ξά, ξόν• Aspere, τξαχίως, Isocr. χαλεπως, id. Aspergillum, το περιρόαντΥ,ξίον, α, JEschin. Aspergo, αύονάω, Gal. διαγζαίνω, ραίνω, palpebras, εις τα, βλίφαξα, Aristoph. ραν- τίζω, aliquem, τίνα, Ν. Τ. humorem al- bum, άπορραίνω 'λευχν,ν ύγξότν,τα, Arid. lectum croco, διαρόχίνω r>,v κοίτΥ,ν χξόχω, LXX. aqua, επιρβαίνω τω νδατι, ΑρΌ- cryph. aqua marina, καταρ'ραίνω S-a- λάοΌ-'/ι, Diosc. acetum alicui, πξοσξαίνω ύ,ος τιν), ΑΙ. Aphrod. __ aliquem infamia, ποιώ τίνα είναι Ιν ατιμία, Xen. Aspergo, inis, ϋ, ρανις, ίδός, LXX. το ράσ• μα, ατοί, Athen. ό ραντισμός• Asperitas, % τξαχύτΥ,ς, ν,τος, regionis, τΫ,ς χώςας, Xenopk. orationis, λόγν, Isocr. vocis, ■/-, τξαχυφωνία, at» Asperitudo, idem quod anteced. Aspernabilis, ο χα) ή χαταφίόνΥ,τος, χ• Aspernantcr, χαταφξον/ιτιχωί. Xen. Aspernatio, ή χαταφζόνΥισις, Thuc. το χα' ταφξόνΥ,μα, id. Aspernor, καταφξονεω, aliquem, τίνα, Thuc. aliquid, tivos • Herodian. amicos, άμελεω των φίλων•, Xen. nihil, άθετίω μγ$\ν, Pint. Confer Sperno, Contemno. Aspero, asperum reddo, τξαχύνω, Athen. Aspersio, Ό ραντισμός, S, if. Τ. το ράσμα, ατοί, Athen. Aspicio, βλίπω, aliquem amice, πξός τίνα φιλοφξόνως, Xenoph. aliquem, άποζλεπω ι'ΐί τίνα., Isocr. ίτςός τίνα, Lucian. men- te aliquid, ταί? διανοίας us τι, Dem. ali- orum miserias, επιζλίπω τάς των άλλων ατυχίας, Isocr. in terram, όξάω us γγ,ν, Xen. fixis oculis aliquem, άτενίσιν όφ- ϋαλμοίς χαθοξάω τίνα, Lucian. acri at- que acerbo vultu aliquem, βλ'εμματι δξΐ- μίΐ αφοράω us τίνα, Herodian. aliquem tyrannicc, 'εμζλεπω τιν) τυραννιχως, Plat. minaciter aliquem, ΰποζλεπω τίνα, idem. πξοσζλίπω, Aristoph. είσοξάω, Horn. Aspiratio, -4 επίπνοια, as, Plato. Aspiro, επιπνίω, ad aliquid, τι, Eurip. ad virtutem, Χφίεμαι ty,s άριτν^, Xen. i. e. faveo et adjuvo aliquid, επαξίάξω τι, Luc. Aspis, ή do-Tis, ίδος, Xen. Asportatio, sj εξαγωγ'*, frumenti, σίτα, Is. Asporto, ίχφίςω, Aris. εχχομίζωτι,ΤΗυο. Aspredo, idem quod Asperitas. Assabilis, e, όπτΫ,σιμος, ίμ•/ι, ιμον, Athen. Assatio, -ή οπτΥ,σις, εως, Plut. Assatura, το οπτνιμα, το χξίας οπτόν, Plut. Assatus, ottos, υ„ ον, όπταλίος, ία, ίον. Assecla, Ό οΐκόλνϋος, Dem. asseclas tresaut quatuor habere, \ x uv αχολίΟας Teiis ->, τετταξαί, id. invisus ob asseclarum tur- bam, φοςτιχκ άχολύθων οχλύΐ, Lucian. assecla Veneris, άχίλαθος τν,; 'Αφροδίτη, Plat. ■>, άμοςζκ, S, Sch. Call. Assectatio, ■>, άχολχθία, Synes. γ, άχολύθνι• as, Aristot. το αχολύθν,μα, id. Assectator, idem quod Assecla. Assector, άχολνΒίω, aliquem, τιν), Lucian. μίτά tivos, Dem. κατόπιν tivos, tragaxo• λαθίω τιν), Lucian. Assensio, ϋ, ομολογία, Dem. η ρυγχατά- θίο -is, Scxt. Errvpir. ή όμοφζοσίιν/ι, ή α-υμ• φώνγ,ο -is• Assensor, Ό ο-ίμ-^Υ,φιχ, Plato. Asscntatio, Ϋ, χολαχιία, Dem. {, S-urrua, Plut. oratio plena assentationis, λόγος /Λ£«τ6ί χολαχίίαί, id. assentatio nimia, ■Α άγαν χολαχιία, id. faccre aliquid ex assentatione, rrotuv τι χολαχιία id. as- sentationibuu delinitus, χολαχίίαις •ψ«- ί^αγωγύμίνο;, id. adulationes plus va- ent, ιο-χνασι μίϊζον χολαχύαι, Isocr. co- ercere aiicujus assentationem, Ιτίχαν τι• να ty.s χολαχύας, Dem. citra assenta- tionem audire aliquid, dxiuv τι χωξίςχο• λαχίίας, id. Assentator, Ό κολάζ, axos, aiicujus, tivos, Dem. Ό κολαχιΰων, τίνα., Isocr. Ό ϊν,μα- γωγων, τίνα, Dem. β ταξάοΊτο;, Aihcn. Assentatorie, χολαχίντιχως. ASS Assentio, seu Assentior, όμογνωμονίω, ali- cui in re aliqua, τιν) Ιν τινι, Xen. τιν) trie! tivos, Aristot. postulatis, συγχατα• τίθίμαι to"is ταοαχαλνμίνοκ, Dem. alii, όμολογίω αλλω, Plat, opinionibus, ομο- λογία Ta7s νπολγΐ'4 /uri, Synes. tibi ado- lescentes habere, όμολογίω σοι vwTiexs ΐχαν, Dem. tibi, quod, σο), 'ότι, Plat. laudantibus aliquid, συμφίξομαι τοΊς ΰμ• νΖσί τι, Plut. συναινίω- Assentor, κολακεύω, divitibus, to~s τλασί- ets, Plut. alicui, τιν), Xen. arte, tvj τίχ- vyi, Isocr. insigniter, ϊτιφαν^, id. χα- ρίζομαι καθ' ύπίξζολΥ,ν Dem. ύτΐξχολα- χίύω, id. Assequor, Ιπικαταλαμζάνω, aliquid, τι, Plat, τυγχάνω tivos, Dem. virtutem, άφικνίομα,ι wjs aPiTYts, Isocr.^ non asse- quor scopum, αποτυγχάνω τη σκοπα, A- ristot. jaculantes assequuntur scopum, ei βάλλοντες Ιπιτυγχάνασι, Plut. asse- quor gloriam, επιτυγχάνω ty,s o*o%Y,s,Dem. i. e. intelligo aliquid probe, παξακολαθίω τιν) σαφ&, μανθάνω τι σαφ^, id. _ nihil non assequor, iZivos απολείποΐΛαι, id. Asser, Ϋ, σανχ, 'ihos, Lucian. Asserculus, το σανίΰιον, JEschin. Assero, Ιιαζεζαιόομαι, Plut. i. e. juxta fero, πξοσφυτεύω, i. €• vindico, πζοσποιίο• μαι, ahcui aliquid, ri τινι, Isocr. in li- bertatem, ίξαφαίξίομαι π(ός έλευθίξίαν, Lucian. Assertio, γ, βεΖαίωσχ, teas, Thuc. Assertor, i βεζαιωτ-^, 5, Plut. Asservio, 'επιδχλεύω, alicui, τινί. Asservo, φυλάττω,. aliquid, τ), Dem. ali- cui aliquid, διαφυλάττω τί tiu, Xen. r/r ς ία - Assessor, ό πάξεΰξος, Dem. aiicujus, τιν), Philo. ό πξόσεδ^, a, ο auvt"hpos, s, Dem. eligere assessores, α'ιρείσθαι συνέδρους, Isocr. mittere assessores, πεμπειν συνί- hens, id. visum est assessoribus Am- pnictyonum, ε δο|ε τοις συνεΰξοιε των Άμ• φιχτυόνων, Dem. Assessorium, τό συνέδξίον, ν, Herodian. Assessura, i. e. dignitas assessorum, % πα- ρ{6«ία. Asseveranter, βεζaίωs, Ιιισχυςιζομενως. Asseverate, idem quod praced. Asseveratio, ϋ, βεξαίωσι;, Tln.c. Assevero, Ζιαζεζαιόομαι, Plut. Ισχυρίζο- μαι, Synes. quod, ΰιισχυξίζομαι, 'ότι, Plut. Assideo, παοεο'ρεύω, alicui, Tiv),Dem. inju- dicio, πςοσιδζ-ύω 'εν τω οΊκας-γ,ξίω, Chrys. assidere et aliquid canere jubere, κατα- χλίνεσθαι και αΰειν τι κ'.λεύειν, Dem. as- sideo et immineo rei, πζοσκαθίζομαι και πξοσεΰξίύω τω πράγματι, id. Assidue, συνεχώς, bellum gerere, πολεμΰν, Dem. αδιαλείπτως, ^• Τ. εντελεχ^, Plat. Assiduitas, υ) συνεχεία, Dem. ή επιμονν•,, Plat. Ό ενδελεχισμ05, LXX. ϋ, Ινδελε- χεια. Assiduus, Ό χα) υ, συνεχγ,ζ, ios, bellum, π'ο- λεμο$, Dem. ό χα) ϋ, άΰιάλιιπτο5, Ν• Τ. sum in aliqua re, πξοσκκρτεξίωτιν), Dem. πξοσμίνω τιν), επιμελνμαι, όια,τελίω. Assignatio, ϋ, πξόσθεσις, Aristot. ή πξοσα- πόϋεσις, ή άποοοσ^, Dem. Assigno, άποΰΐίωμι, aliquid alicui, τί τινι, Plat. Confer Attribuo. Assilio, επιπΥ,ΰάω, aliquem, τινι, Herodian. τινά, Suid. Assimilis, e, ό χα.) η πξοσόμο^, alicui, τιν), Dem. Ό χα) Ϋι παξόμο^, τινι, Diosc. ό χα) '/) παξαπλν,σ^, Dem. Assimiliter, όμοίω5, Plut. παραπλν,σίω5, Dem. Assimilo, όμοιόω, aliquid alicui, τί τινι, Isocr. άπεικάζω τιν), Herodian. παξα ζάλλω Liban. τ) πί °. ος , Isocr. assimilor, ε'ίκω, in nulla re, εν ifov) vhi Dem. Assimulatio, η υπόκριση, Ν. Τ. ή πξοσ- trcfTjris, Aristot. Assimulo, πξοσπαίομαι, me esse amicum, είναι φίλος, JEschin. aliquid, υποκλίνομαι τι, Lucian. Assisto, πα?ί?αμαι, alicui, i. e. prope ali- quem, τινι, Horn. i. e. opitulor alicui, τιν), Xen. τιν) βογβίω, id. παςαπατίω. Assitus, παρακείμενος, ενΥ,, tvov• Asso, i. e. tabulas steruo, σανώόομαι, A- then. i. e. ad ignem torreo ; οπτάω, car- nem non ad ignem, sed ad solem, το χρέ- ος & reos πυρ, αλλά προς ηλιον, Plut. ( 15 S ) ΑΤΕ Associo, συνάπτω, aliquem alicui, τινά τινι, Xen. alicui, πβός τίνα, Plut. πξοσεται- ξίζω τινά τινι, Xen. συνοιχειόω. Assolet, ε'ίωθε, Plat, φιλέϊ, JEschyl. Assuefacio, συνεθίζομαι, 'εθίζω, corpora ad labores, τά σώματα ;τξόν ths πόνί /s, Lu- cian. aliquem ad clementiam, τινά είναι ποαον, Dem. ita aliquem, ut, ντω διατί- θγ,μί τίνα, ως-ε, id. Assuefactus, εθισθε);, έϊσα, εν, tacere in re aliqua, σιωπαν εν τινι, Plut. ό χα,) ή evr υ,Θ' /is, εος, alicui rei, τιν), Plut. Assuetudo, Ϋ, συνήθεια, as, Plut. Assulto, idem quod Assilio. Assultus, us, ή \πιπγ$γ,σις. Assumo, παραλαμΖάνω, aliquem, τινά, Ν. Τ. aliquem in currum, άναλαμζάνω τι- νά εφ' άμαξαν, Xen. πξοσΰέχομαι. Assumptio, ϋ, πξόσλ^ις, εω5, Rhetor. Assuo, προσξάπτω, Plut. Assurgo, \πανί?αμαι, alicui de sella, τινί των Β-ώχων, Aristoph. από των Β-ώχων^ Xen. Ast, pro vocula hac poetica vide Athen. Astacus, ό araxos, S, Aristot. Asteriscus, ό as -εξίσκος, n, Theophr. Astipulatio, ή συγκατάθεση, Sext. η συγ- καταίνεσ^, ί καταίνεσις. Astipulator, Ό συγκάτaιvos, ν, Dem. Astipulor, συγκαταινεω, alicui, τιν), Xen, πξ05-ίθεμαί τινι, Herodian. sententise aii- cujus, iis ty,v γνώμγ,ν tivos, Plut- _tibi in hac lege, σύμψν,φ05 σοί ε'ιμι τ»τ» τ» νόμν. Plat. επι^/Υ,φίζω- Asto, παοί^-αμαι, ^ alicui, τινι, Plut. Astragalus, άs■ξάγaλos. Astralis, areixos, ■>„ ov, arenas, ωα, ωον, ΑΙ. Aphr. Astrepo, επιχτυπεω,^ ω. Astricte = πξοε?αλμενως, s"iws• Astrictio, ή ru'^is- Astrictus, πξoεraλμίvos, ενγ„ ενόν, Aristot. Astringo, πξος-ελλω, Galen, aliquid ali- qua re, πξοαναστελλω τί τινι, Plut. ali- quem ad aliquid, τινάπξόςτι, Chrysosi. Ιπισφίγγω. Astrologia, -JJ απολογία, Aristot. astrolo- giam tracto, as -ξολογεω, Athen. Astrologicus, άτξ,ολογικός, y„ ov, Plut. Astrologus, i, ό άrξoλόγos, LXX. Astronomia, Ϋ, as -ξονομία, Isocr. deditum esse astronomic studio, Ιιατξίζειν εν ά,- Γξονομία., id. Astronpniicus, άς-ξονομ^Μ, '<> όν. Astronbmus, i, ό άrξovόμos, χ, Herodian. Astruo, κατασκευάζω, Philo. Astrum, το άτξον, Aristot. astra contem- plari, ά?ξονομεω, Aristoph. area κατα,- νοεω, La'ert. τά άνω βλέπω, Plato. Astupeo, έπιθαυμάζω. Astu, Tav&pyas, utor, παννο γεύομαι, Sirac. Astus, ή πανηργία, Herodian. γ, %εινότ%ς. Astutia, ή παναξγία, Herodian. ϋ, Ιολοφιτ.~ σύν/ι• Astutus, ό κα) υ, παννργος, a, Dem. Astute, χεξ&άλεω5, πa^ύξγωs, ago, πανχρ• γεύομαι, Sirac. Asylum, το Ίεξον άσυλον, Philostr At, άλλα, ha?c atque ilia causabitur, at id iniquum est, σκ-ί&εκ χα) προφάσεις \pU % αλλά is δίκαιον, Dem. χαί τοι, at quan- tum pecuniae sodalitatum principes mihi daturos putatis ? χαί τοι πόσα χξί,ματα, &c. Dem. μίντοι, at quis ex superiori- bus rcgibus, &c. τίς μίντοι των πξό εμν βασιλέων, Dion. Halicarn. τοίνυς. at jam ipsemet accusationi respondere volo, τοί- νυν Υ,ΰτ} χα) πεξ) ty,s γξαφΥ,ς αΰτν,ς άλολο- γ-ί,σασθαι βύλομαι, Dem. 'όμως μεν έν» 'όμως μίντοι. Όμως δε ?ν' at enim, μεν »ι/, at enim dicat aliquis, φ-ί,σαι μεν νν, Dem. at vero, άλλα μ -iy at vero illud notum est, άλλα μγ,ν τατο δϊ?λον, id. at enim, άλλα γάξ• at enim nequeo, άλλ' i γάς Ιύναμαι, Plat, αλλά h->„ at enim Deos neque latere, neque cogere possibile, άλ- λα b~y; Θε»ί ντε λανθάνει•), ντε 'βιάζεσθαι δυνατόν, id. at certe, at saltern, άλλα γι % αλλ' av γε• et si non mediocritcr, at cer- te exilitcr, και ει μΥ, μετρίως, άλλ' άμυ- δξως γε, Isocr. at enim vero, άλλα, νί} Δία, ve! vy, Αία αλλά' at enim vero id forte objiciet ι^ϊβ,^άλλά, κή Αία, εκείνο άν 'ίσως είπε τξβί ταύτα, Dem. Atavus, Ό δίσπαππο$• Ater, ^ίλαί, μέλαινα, μελαν, Dem. ater facie, ut carbonarius, ό άνθζαχίας, Lu- cian. ater cute, ό χα) ■>, με?.αγχξώς, ωτοί, id, atra dies, αποφράς ήμέξα, Plato. ATT AUG AUD Atheus, Ό άθεος, Lucian. Athleta, b ά%λητης, 5, Poll, h επχσζητης. Athletice, te,U?i»tTigSs, Plut. Athleticus, άθλητιχός, », όν, idem. Atnepos, Ό δισέγγονος, u. Atneptis, ή δισέγγονος, α• Atomus, ή άτομος, Plato, Atque, xai ts, atque etiam, άλλα δη χ&ί. Atqui, χα,ί τα, atqui considerate, Ο Athe- nienses, χχί τοι σχεψασθε, % άνδ&ες Αθη- ναίοι, Dem. χα) μην, atqui ne hoc qui- dem poterunt dicere, χα) μην άδε τίίτό γ' ϊξχσιν εΊπέϊν, id. Atramentarium, το μελανοδοχεϊον. Atramentum, τό μίλαν, ανος, Poll, το με- λχν, ω γξάφομεν, Diosc. sutorium, το χάλχανθον• Atriarius, ό χ'ΰλειος, ο αυλιχος, β χυλάξχης, Atriensis, idem. Atriolum, το πξβχνλίδιον• Atrium, το πξοχύλιον, Poll, η χυλη, ης, Athen. το μίλκθξον- Atrocitas, ή ώμότης, ητος, Isocr, η άπηνειχ. Atrociter, ωμως, άπηνως. Atrox, ώμος, η, ον, Xeil. δεινός, τ), on, sce- lus, άδίχημα, Lycophr. atrocia commit- tere, Suva, εξγάζεσθχι, Isocr. Attactus, us, ή επαφή, ης, Plato. Attamen, άλλώ μην, attamen facta sunt ista, άλλα μγ,ν γ'εγονε ταΰτχ, Dem. ά μην άλλα, vereor dicere, attamen dicam, φο- ζαμαι λέγειν, ά μην άλλ' \ξω' a μην άλλ' όμως, attamen habet aliquam excusatio- nem, ά μην άλλ' έχει γί τίνα πξόφασιν β" ρω;• άλλ' ομω;, attamen dixi ego, άλλ' όμως εφην εγώ, id. Attamino, μιαίνω, aliquid, τ), Lucian. Attemperate, επιχεχίξασμενως, ευχαίξως. Attemperans, attemperandi vim habens, ϊπιχεξαπχός, η, όν., Gal. Ιπιχξχτιχός, τ), όν. Attemperatio, η επίχξχσις, Gal. Attempero, επιχεξάννυμι, idem. Attendo, προσέχω, animuin ad aiiquld, τον vSv τινι, Isocr. verbis, τόΙς λόγοις, id. Attente, πξοσεχτιχώς, Suid. φιληχόως. Attentio, η πξβσοχη, τις, Lucian. τ) χχτχ- νόησις. Attento, πείξάω, aliquem, τίνα,, Plut. χχ- τχπείξάω, Apocryph. Attentus, πξοσεχτιχός, τ), ον, Xen. facere attentum, ποιεΊν προσεχτιχόν, Aristot. Attenuate, λεπτυνομενως. Attenuatio, τ) λίπτυνσις, Ό λεπτυσμός, α• Attenuo, λεπτύνω τι, Ίσχνχίνω τι, Aristot. Attero, πζος-ξίζοι, aliquid alicui, Basil, πα- ξατξίζω τι πξός τι, Aristot. σμΰχω, ali- quem, χχτατξίζω τίνα, Thuc. Attestatio, τ) επιμαξτυξία, idem. Attestor, επιμαξτυξίω, i. e. testimonium tribuo alicui, nvi, Lucian. i. e. testi- monio meo confirmo, πξοσμαξτυξίω, dic- tum, τω ρηθίντι, Plut. i. e. testem alle- go aliquem, ίπιμαξτυξομαί τίνα., Dem. Attexo, πξοσυφαίνω, Plut. πχξνφα'ηω, id. \πιΛ/α.\ιω, addo, π"οστίθημι, alicui ali- quid, τ/ τινι, Isocr. συνάπτω τι πεός τι, Plato. Attineo, πξοσηχω' ita attinent ad me, ταύ- τα, πξοσηχει μοι, Dem. πξοσηχει μοι τό- νων' quantum ad me attinet, τόγε iis \u.\ %xov, τόγε ύς εμε ηχον μίξ,ος' quod attinet ad bellica opera, 'όσον πξός τβι σολίμιχα, Herodian. quod quidem ad ilium atti- neret, 'όσον \π' α,υτω, id. Attingo, 'εφάπτομαι, pecuniam, των χξτ,μά- των, Isocr. sacra, άπτομαι των ϊίζων, Dem. aliquid, χαθάπτομαί τίνος. Plut. annum decimum, Ιπιζαίνω ϊτας Ιίχά,τχ, Herodian. Attollo, χΊ'ξω, manus, τα,ς χϊϊξας, Aiistoph. baculum, Ιπαναίζω ty,v βαχτγ,ρία.ν, Thuc. fustem, ΰιαίξω το ρόπαλον, Lucian. ali- quid, ΰιαίζω τι άνω, Xen. in altum, δ; α,ίξω ύς Ιί-ψος, Gregor. a terra, Ιξαίξω \χ "γτις, Aristot. vocem, Ιπχίξω tyjv φωνΥ,ν, Dem. aliquid, άναζιζάζω τι, Thuc. ma- nus in coelum, άνα,τύνω τάς χιΐξχ; th τον έξανον, Aristot. πξο; τον έξανον, Xen. άναφίςω Attondeo, Ιπιχύξω, aliquid, τί• Attonite, Ιχς-ατιχως, Plut. Attonitus, β χα) τι ΐμ,ξξόνττιτος, ν, Dem. ό χα.) τι άπόπλτιχτος, n, id. Ιχςατιχος, τι, ον, Plflto. sum, ΙίΙ'ητομαι, Lucian. ϊμ- ζίζξόντΥ,μοίΐ, Plut. fio, εχπΧΫΊσσομαι, ad- spectu, πξος_ττιν β•ψ<ν, id. calamitate, ΐ>πο rijs σνμφοζ»;, id, attonitum aliquem reddo, ίχπλ^ττω τινά, ffischin. άτύΖω, Theoc. Attono, Ιμζξοντάω, Plut. Ιχπλτισσω, Plat. Attractio, ή ϊλξις, Al. Aphrod. ν, ίλχτι, hum oris, ττ,ς νοτίΰος, Theophr. τι'ίλχν ο*<ί, ό ίλχυσι//ις, S, τ) ίπίσπασις, ΑΙ. Aph- rod. Attractorius, Ιφολχος, ϋ), ον, Thuc. Attractus, ό χα.) τ) Ιπίσπας-ος, malum, ΚΆ . xov, Horn. Attraho, Ιφίλχω, navem, να-Ζν, Herodian. posterior'es pedes, Ιπισύξω τα οπίσθια, Hippocr. multitudinem^ Ιπάγω το πλή- θος, Ν. Τ. aliquem divitiis, προσάγομαι τίνα χξΥ,μασί, Plat. Attrectatio, ή ^ν,χάφν,σις, Plut. το -φτιλά- φτιμα, Polyb Attrecto, ψτ,λαφάω, ahquid, τ), Xen. ar- ma, μίταχίΐξίζομαι τά όπλα, Chrys. ali- quem, εφάπτομαι τίνος, Herodian. νίμω, alicui aliquid, τι • Attribuo, Aristot. aliquid Deo, άνατίθγ,μί τι <3>-ω, Synes. alicui nomen, "δΙΙωμι vel άποίί- }>ωμί τινι όνομα, Dem. filio nomen pa- tris, τίθ/ιμι νϊω τ'ύνομα. πα,τξος, id. alicui aliquid per so'rtem, ίπιχλτ,ζόω τι τινι, id. Attributio, τ) άποδοσις, τι άπονομτ). Attritus, ο χα) fi άνάτξίπτος, ν, vestis, Ίμά- τιον, Dem. Ό χα) τ) πίζίτξίζτις, ίος, sum bellis, ίξχα-θίνίω πολίμοις, Herodian. Attritus, us, γ) παξάτξΐ-^ις, ίως, Diosc. ά- ποτξίζΫ), γ,ς, Dem. Avare, πλεονεχτιχως, Dem. φιΧοχξν,μάτως, Isocr. ita avare gerere se adversus ali- quem, Ut, ϋτω πλιονίχτιχως ίχΐιν π*ός τί- να, ί'ις-ε, Isocr. φιλοχξτιμάτως εχίΐν τινι, Dem. φιιΐωλω;. Avariter, idem. Avaritia, γ, πλεονεξία, Dem. τ) φιλαξγνξίχ, Isocr. τ) φιλοχξτιματία, Plat, τ) φιλοπλα- id. ν) αισχξοχεξόεια, Dem. νεχττιμα' sordes et avaritia, αίσχξοχεξ- ΰεια χΰΰ τλίονεξία• opum augendarum cupiditas, ί tS πλεονεχτΰν επιθυμία, idem. venire eo avaritia?, ίήχειν εις tSto τ^ς πλεο- νεξίας, Isocr. avaritia? causa ne ab aris qdidem manus abstinere, πλεονεχττιμχτος ίνεχχ χ"$ε των Ίεοων χπίχεσθχι, Dem. uti avaritia adversus aliquem, χξησθχι πλεο- νεξία, πξός τινχ, id. ποιε7σθχι πλεονεξίχν πχζά τίνος, vel πξός τίνα, Isocr. non con- cedere quidquam avaritice alicujus, μ>η ϊπιτξίπειν τι τγ πλεονεξία τίνος, Dem. co- ercere alicujus avaritiam, επισχεΐν τίνα της πλεονεξίας• omittere, omissam facere avaritiam, παύεσθαι της πλεονεξίας' alie- num esse ab avaritia, εξ&> ϊΓνχι των πλεο- νεχττιμάτων, id. A varus, ό πλεονίχττις, a, & Τ. πλεονεχτι- χος, τ), ον, Dem. ό χχ) τι φιλάξγυξος, u, Plat, ό χχ) 7, φιλοχξγ]αατος, ν, id. ό χα) ν. χϊσχξοχεξ^Υ,ς, ίος, Dem. ad^avaritiam bene paratus, πλεονεχττ,σαι ευ πεφυχως, id. ζτιτων πλεονίχ-τίΐν- cujus omnia stu- . dia ad avaritiam referuntur, ό επι τγ τ$ πλεονίχτίιν πξοχιρίσει ζων' referens consi- Ua sua ad avaritiam, έξ-τάζων τϊϊς λογισ- μνς π^ος πλεονεξίχν' μγ$εν άλλο σχοπων, πλην 'όπως πλίον 'έχει, id. Auceps, β έξνιθοθν.ξας, Plut. ό οξνιθίυττ-,ς, Ml. verborum, λφΰίων ^-ηξητωξ, Dem. ό εξευτης, Bion. Auctarium, τ) πξοσθτικ,Υΐ, Plat, το επίμετςον, Theocr. τό επίζλημα, χτος, Ν. Τ. auc- tarium addo, εξ ΐπιμίτξϋ πζοτ'ιθτιμι, Ga- len, επιμετξίω, Lucian. Auctio, ή χ'ύξησις, Athen. i. e. venditio publica, ή ^Υιμιοπξατίχ, η άποχηξυξις, ή πξχσις, Lucian. auctionem facere bono- rum alicujus, χτιςύττειν τά τίνος, Plut. bonorum paternorum, χηφττειν τχ πχ- τξωχ, id. alicujus, ίποχηοΰττειν τι, Lu- cian. Auctionor, λαφυξοπωλίω, bona, τά υπάρχον τχ, Athen. omnem praedam, πάσχν την λείχν, Polyb. άποχηφττω τά πχτξωχ. Auctor, ί χ'ύξων, οντος, Isocr. i. e. su'asor, causa, αίτιος, studii aUcujus, επιμελείχς τίνος, Isocr. tibi sum hujus rei, αίτιος t8th σοί ίίμι, Isocr. χ'ίτιος t{stu σοι γ,ί- νομαι, Dem. tibi non sum hujus, «»«/- τιος τύτα σοί είμι, Plat, qui non est auc- tor malorum, χνχίτιος των χχχων, Plut, auctorem se praebere alicujus rei, ΰποση- μαίνειν τι, Plat, libri, Ό συγγραφεύς, εως' auctore carens, Ό χχ) ή χΐ'εσποτος, »• fa- ma, φήμη, Plut. SIC επίγξαμμχ άδίο~πο• τον, cujus auctor incertus est. Auctoramentum, Τ β επίχείξον, Plat. (16 V Auctontas, τί αξίωμα, το χυξος, ή χξιοη ria' vir magna? auctoritatis, ά,νηξ αξιώ- ματος μεγάλα, Plut. ή ϊξχσία, ας • OOC- toritatem consequi, λχζιίν εξασίαν, Dem. τ) αυθεντία, ας, Basil, auctoritate raea probo, χίθεντ'εω, id. auctoritatem mini in aliquem sumo, χίθεντ'εω τίνος, Ν. Τ. auctoritate polleo, εϋημεξίω, JEschin. auctoritate aliquem supero, χατευημεξέω τινός. Auctoro, πεξίποιεομαι, aliquem, 'τινά, Thuc. Auctus, idem quod Auctio. Aucupium, ή όξνιθοθηξχ' ars aucupii, ή ος- νιθοθγ,ξευτιχη, ης, Plat. Aucupor, οζνιθοθηζάω, Poll. S -ηξεύω, Isocr. tempus, &ηξεύω χξόνον, Plat, levissimam quamque occasionem aliquem occidendi, εύχομαι πξοσφάσεως ολίγα λχζ'εσθχι εις το χποσχευχσχσθχί τινχ, Herodian. ιξεύω. Audacia, ή τόλμχ, ης, Demosth. το 3-ξά- ΟΌς, εος, id. η S -ξχσύτης, ητος, Isocr. εΐι- τολμίχ, Plut. audacia et confidentia, τόλμχ χα) S -ξχσυτης, Dem. audacia et impudentia, τόλμα χχ) χνχισχνντίχ,&ςά- σος χα) άναι^εία, id. eo venire audacia?, Ut, εις τοσατο ηχειν τόλμης, ως•ν ε'ις τατο &ξάσχς άφιχνείσθαι, ω^ε' εις τοσχύτην ύ- πεξζολην τόλμης ελθεΊν, ω?ε, id. pari au- dacia uti, Ί'σχς τόλμχς παξίχειν, Isocr. sumere aliquam audaciam, λαζεϊν τινχ τόλμχν, Dem. habere audaciam, έχει* τόλμαν, Isocr. pra?stare audacia ca?teris, ύπεξχίξειν τόλμ,γ άλλας, Dem. eripere ahcui audaciam, πχξαίξείτθχι την 3-ξχσυ- τ>3τώ τινι, id. Audaciter, vel, quod idem est, Audacter, τολμηξως, Thuc. S -ξασεως, Dem. S -ξχσύτεξον, id. S -χξτχλεως, Isocr. 3-ap- ρχλίως, id. φιλοχινΰύνως, id. Audacule, adv. τολμηξότεξον, Ν. Τ. Audaculus, τολμηρότερος, iga, εξόν, Ό παζά~ τ όλμος. Audax, τολμηξός, ξά, ξόν, Dem. ό χχ) τ) πξοπετης, εος, id. 3-ξασυς, εια, ν, Isocr. β χα) η φιλοχίνηυνος, ν, Dem. ό χχ) η ευ- τολμος, a, Herodian. audax et prdmp- tus, τολμησχί τε άμχ χχ) &ξχσχι πεφυ- χως, id. nemo tam audax erit, aut de- plorata? fidei homo, άδεις ίιτω τολμηξος Ifxt, vti' απονενοημένος χνθξωπος, Dem. cum audacia, audacter, μετά 3-ξχσυτη- τος, Isocr. audacia alios superans, τόλ- μη άλλας ύπεξαίξων, Dem. readere ali- quem audacem, έμζάλλειν τινι 8-άξσος, Herodian. homo audax, ό τολμητης, if, Thuc. facinus audax, το τόλμημα, χτος, id. πχξάξολον ϊξγον, Polyb. nimium au- dax, ό χχ) ή πχξάτολμος, a, Plut. Audens, S -χρρχλίος, εχ, εον, Xenoph. Con- fer antecedens Audax. Audenter. Confer Audacter. Audeo, τολμάω, Dem. 3-ξχσεω, Xen. B-xp- ρεω, Isocr. Β-ξχσύνομχι, Dem. audeo vi- dere, τολμάω βλεπειν, id. cum periculo audere aliquid bonum, μετά χινίΰνων τβλ- uxv τι χγχθόν, Thuc. audere iter susci- pere, &χξσε7ν την όδον, Synes. audere pugnam suscipere, Β-χςσείν πξος μάχην' audeo tibi committere arcanum, Β-αρβω σοι τό απόρρητον, Chrys. contra aliquid, χχτχθαρόεω τίνος, Herodian. Audientia, η άχξόασις, JEschin. audienti- am facio, ποιίω σιωπην, Xenoph. Audio, άχάω, aliquid ab aliquo, vel ex ali- quo, τ; εχ τίνος, Isocr. aliquid ex senio- ribus, τϊ παξά πξεσζυτίξων, Dem. ali- quem accusare sive accusantem, άχξοάο- μαί τίνος χατηγοξ5ντος' aliquem, Ut pra?- ceptorem, Ι,αχάω τινός, Plut. sermones magicos, Ι,αχύω λόγων μαγιχων, id. ali- quem docentem ahquid, διαχάω τί τίνος, Plat, aliquem, τινός, vel aliquid, τ), vel etiam τινός, Dem. άχίω, vel άκξοάομχι, libenter, ασμένως• benigne, εϋνοϊχως• ta•. cite, σιγή- libentissime, ηοΊς-χ- invite, άηδως• fastidiose, Ιυσχόλως' cumhorrore et gemens et demisso in terram capite, πεφξίχως χχ) ς•ενων χαι ας την γην χυπτων' cum invidia, φθάνω' alieniore animo, άλ• λοτξΐότεξον' iniquioribus auribus, Ιυσχε- ξίηξον, &c. Dem. bene, i. e. laudor, άχάω χαχως' male, i. e. vituperor ab ali- quo, άχάω χαχως υπό τινις, vel παξά τί- νος, Plut. Plat. Thuc. nominor, dicor, audio vir bonus, άχάω εσθλος, Theocr. Argivi audiunt primi esse, ΆξγεΊ.οι άχά- ασι πξώτοι εΐναι, Herod. Auditio, η άχοη, Thuc. η άχξόχσις 1 Msch, Auditiuncula, το άχξοχμάτιον* AUG AUR AUT Auditor, β xxvpw, *, Isocr. b χχξβχτης, S,Dem. όχχύων,ίά. Ό άχροώμινος, Isocr. benignus, ώμ'.νως Χχων, Dem. gratiosis- simus, χχριιτατος, Isocr. morosus, δύσ- κολος, m. nancisci auditores benevolos, ιυχΰν χχξβχτων ιύμινως ϊχόντων, Dem. prsebere se auditorem aequum, πχξίχίΐν ccutov άχροχτην ίσον• non abuti benignita- te auditcnim, χξησβαι συμμίτξίώτίξον T»j ΰυνάμα των άχαόντων, id. delectare au- ditores orationis alicujus, τίξπιιν τπς a- χόοντχς λόγον τινά, Isocr. demulcere au- ditores, ψυχαγωγϋν τχς άχροωμ.ίνας, id. fastidium parere auditoribus, οχλον ad• ξίχιιν τοις άχνασιν, id. ά,λγιΊν ποιίϊν τνς χχύοντχς, Dem. Auditorium, τό ά.κΡοα.τγ : ζΐον, χ, Plut. Auditus, ηχχσμίνος, ivy, ivov' afferre rem auditam, πςοσάγίΐν xxoyv, Dem. testari rem auditam, μαρτυρΐΐν την άκοην, id. AuditUS, US, ή ακοή, ή~ς, Dem. y άκρόασις, Isocr. facilis, ή ζυηκοία: hebes sive diffi- cilis, ή ο~υσν,κοία, Hippocr. gravis, ή βα- ξυηχοΐα, id. acutus, ή όξυηχο'ία, ας' au- ditu jucundus, xxuuv ηδύς' aliquid scire, iix της χχοής Ιχίΐν Ιπις-Υΐμην τίνος, Isocr. perceptibilis, χκν$-ός, y, ον, id• non in- dignus, νχ άπάίιος άκύίιν, Plat. Ave, χα,Ίς i, domine, Ζ δίσποτχ, Xenoph. Aveho, απάγω, Aristot. Avellana, τό λίπτοκάζυον, vel τβ λίπτόν χά• ξνον, Diosc. Avello, άποτ'ιλλω, aliquid, τ/, Plut. απο- σπάω, aliquem ab aliqua re, τινά, τίνος, id. τινχ χπό τίνος, Xen. χποσύξω. Avena, άχρόσπιλος, u, Diosc. Aveo, Ίφίιμαι, Dem. aliquid, γλίχομαίτι- »βί, Isocr. ίτιθυμίω τίνος, Dem. ποθίω τίνος, Isocr. Vide Cupio, item Desidero. Avernalis, Ό xxi y χόξνίίος, u. Avernus, Ό χοξνος, ν• Averrunco, άποτζίπω• Vide Averto. Aversabilis, β χαι y αποτρόπαιος, ts, Plato. Aversatio, y άπο?ξοφή, ys, Themist. Aversio, ή αποτροπή, ϊ}ς, Plat, y άπο^ξοψή, ν,ς, Themist. Aversor, χπος-ξίφομχι, aliquem, τίνα,, Ga- len, deprecationem alicujus, άποτρίξω vyv Τϊίησίν τίνος, Plut. χποτξοπιάζομαι, Synes. Aversor, oris, ό χπο^ριπτής, a, malorum, Ό ίποτςόπχιος, Jupiter aversor, Ζιυς απο- τρόπαιος, Luc. ο χπότξοπος, a, Plat. Aversus, άπίΓζαμμίνος. ivy. ivov, ο xxi y άπό^ροφος, a Deo, τ« Θε3, Synes. Averto, άποτξίπω, aliquem ab aliquo, τινά. τίνος, Plut. aliquid, άποτξίφωτι, Lucian. oculbs et in terrain despecto, απο^ξίφο- μχι xai χάτω βλίπω, Herodian. me, i. e. avertor, pedem averto ab aliquo, άπο- τξίπομαί τίνος, idem, quod dii avertant ! β μγ$ύς ποιήσια Β-ίών, Dio. invidiam ab aliquo, χπίλαύνω φθόνον τίνος, ΑΕΙ. Aufero, άποφίξω, άφχΐξίομχι, alicui ali- quid, τινός τι, Xen. τί τι, Plut. τινί τι, Isocr. aliquid vi, τί βία, Dem. lucem e mundo, ίξαιξίομαι το φως \χ τ» κόσμα, id. quod auferri non potest, Ό χ») y ά,- νχφαίρίτος, Herod. Aufugio, χποΐιΐράσκω, ad aliquem, *ξός viva, Xenoph. inde, \xuQiv, Lucian. \xCi- 6iv ϊια&ώοάσχω, Isocr. una ab opere, β•υνχποξο~άω χτ'ο τ» 'ίξγχ, Herodian. , Augeo, αυξάνω, res parvas verbis, τα μιχξά. των πξαγμ,άτων τοΊς λόγοις, Isocr. hono- ribus aliquem, τινχ τχίςτιμχΐς, Xen. fa- mam meam, \μ\, Isocr. alicui amorem, νχιτύνω nvi τβ» ϊξωτχ, Lucian. rem fa- miliarem, τν,ν νπάζχχσχν ie'txv πλιίω νιοιίω, Isocr. Augesco, χ'ύξομχι, Dem. αυξάνομχι, id. in tantum, ittihotrtv λχμ,ζάνω τονχυτνιν, maxime, μιγίς-ην, &c. Isocr. artes au- gescunt, ίπιΊ>όο~ίις γίγνοντχι των τίχνων' virtutes augescuut ex aliqua re, ιπίίοσις Κξος T'hv ίξίτ'ήν \$•ιν ϊχ τίνος, id. res hos- tium augescunt, τχ των πολίμίων ίπιΰιδΖ• tri, Dem. Confer Cresco, item Incremen- turn. Augmentatio, χ'ύξ*ισ•ις, ίως. Athen. Augmentum, ή χ'ύξν, Suid. η χϋζηοΊς, fi ίτί^οο-ις, Isocr. Augur, Ό ο'ιωνοσχοπος, ν, b οίωνι^ς, ν, He- Sych. b οξνιθοο-χότος, b ο'ιωνόμχντις• Auguraculum, τβ β<4;νββ*Λ:β!Γ£7βι/, ν, το οιω- νίΓνξίον, ν. Auguralks, e, οιωνιχος, *ι, ον, scientia seu disciplina, ή ο'ιωνικν, fjs, ν oiuyts-ixii, Us, Plut. Auguratio, ^ οιωνοσχοπίκ, ας, ή οιωνιβΊς, ιως• Augurate, ο'ιωνιτιχως. AugUratUS, US, ή ο'ιωνις-ιχίι, ν\ς. Augurium, b οιωνιο-υάς, S, LXX. Ό οιωνός, S, Xen. το οΐώνιο-μχ, Herodian. το οΐω- νιο-τήςιον, Xen. <η οίωνοσχοχία, ν\ όζνιθίίχ, Suid? Auguror, οϊωνίζομχι, aliquid esse alicui in- COmmodUHl. τί τινι ίΐναι aviKtryitiov, Xenoph. casum, τβ o -ΰμπτωμα, Aristot. οΊωνοο-χοτέω, μχντίυομαι , Dem. χχτοιω- νίζομχι, Phalar. οξιιιΜομχι, Suid. be- ne, φΥιίχνιν άγχθϊ,ν ποι'ίομαι, Aristot. φ•/\• μην χγχθτ,ν λίγω. Aristoph. φΥ,μην χγχ- θνιν μχντίυομχι. Plat. Augusta, ae, cognomen Imperatricum Ro- mannrum, y ^ιζχ^, %ς, Herodian. Augustale, τβ χνγκς-ΰον. Auguste, σίζασμίως, ο-ίμνως. Augustus, β xai -ή ο-ίΖά/τμιας, nuptia?, γά- μος, Herodian. ο-(μνος, t], όν. Augustus, cognomen Imperatorum Roma- norum, Ό Ίίζα^ος, S, Herodian. Augustus, mensis,-b Αυγα^ος, n, b Ββ^δξβ- μιών, ωνος, Dem. Avia, ή μάμμχ, ν,ς, yj μάμμ.•/], Υ,ς, Ν. Τ. qu« matris mater, ή τίτθ'/ι, νς, Dem. Aviarium, Ό όξπθων, ωνος, το οξνιθοτξοφεΤον, το οξνιθοχομύον• Aviarius, ό οξνιθοχόμος. Avicula, τβ ορνίθιον, LXX. τβ bevtSaetov, Plut. S ζ Avide, ειτιθνμητιχως, Poll. i. e. avare, •χκίονίχτιχως, Dem. φιλοχξΥΐμάτω;,Ι$0&. item Ιχθυμως. Aviditas, ή Ιπιβυμίχ, cibi, τίί ο-ίτχ, Xen. το ίπιθύΐίπμχ, χτος. Plat, ή επιθύμηοΊς, ιως, Aristot. Confer Avaritia. Avidus, β xxi yi πςόθυμος, n, alicujus rei, τίνος, ΙπιθυμΥΐτιχός, yi, ον, Ariatot. i; e. avarus, b τλιονίχτιχος, yi, bv, Dem. i. e. lubens, άο-μίνος, ivy, ivov, id. lucri, β χα) ■h φιλοχίξΐΥ,ς, ίος, Aristoph. avidus lucri sum, φιλοχίξΰίω, Xen. belli, b xxi y\ φι- λοπόλίμος' Cffidis, φιλχι'μχτος. Avis, β xxi y όξνις, ιθος, Dem. το οξνίον, a, Plut. major, b ο)ωνος, S, id. Avitus, πχππωος, ωχ, ωον, cui avita et pa- terna gloria 'est, ω πχππωχ χχ) πχτοωα δόξα ΰπάξχα, Dem. i. e. a majoribus ac ceptus, πξογονιχος, y, bv, gloria, χλίος Herodian. Avius, β xxi y χζχτος, Isocr. b χχ) y 'άνο- δος, Xen. άδιίξοΰος. Aula, y ab\y, ν\ς, Athen. regia, τβ βχσί- λίΐον, Dem. y abXy βχο-ίλίίος, Herodian aula? princeps, b χϋλάξχγ,ς, u, LXX. Aulajum, τβ χύλχΊον, Plut. το χατχ•χί- τασμχ, Philo. το πίζΐπίτασμα, Plut. Aulicus, χΰλιχος, y, bv, adulator, χόλχζ, Plut. famulitium, οι \xi χϋΧ^ς οιχίτχι, Herodian. Avocamentum, y Ί>ιχγωγγ„ γ\ς, τβ axoxXy μχ• Avocatio, η αποτροπή, Plat, y άπο^ροφη, Themist. Avoco, άποχαλίω, aliquem, τινχ, Xenoph. άποτξίπω, aliquem ab aliquo, τινχ τίνος, Isocr. τινχ άπο τίνος, Thuc. Avolo, χφίπταμαι, Lucian. Aura, y αυξα, vel alga, Aristot. adflat, ε'κτπνίίΐ, Aristoph. fert, φίξΐι, Xen. aura perflari x osiigiKii iix^viitrtiaf auram cap- tare, αυξχν S-ypiuuv, id. auram homi- num captans, b' xai y άνθρωπάριο-χος, n, N.T. Auramentum, seu vas aureum, το χρύσω- μα, ατός, Athen. Ό χρυσός, 5, id. Auraria, sc. officina, το χρρσνργίϊον, u. Aurarius, χςύσιος, contr. χρμσχς•, y, vv• Confer Aureus. Aurarius, aurifex, sive aurifusor, Ό χρυσο- χόος, Dem. ars aurarii, y χξυσοχοϊχτι, sc. τίχν/ί' officina ejusdem, τβ χρυσοχο- Ciov, id. aurarius sum, aurum fundo, χξυσοχοίω, Dinarch. Confer Aurifex. Aurata, piscis, b xai y χζύσοφξυς• Auratura, y χξύσωσις, ιως, Plut. Auratus, χιχρμτωμίνος, ivy, ivov, statuae, ί'ΐδωλα, χιχρχισωμίνχ, Athen. b xai y i- πίχςυσος, a, ornatus, χόσμος, Plat. 'ίγ• χρυσός, χξυσωτός. Aureolus, ι. e. auri colorem referens, Ό χξυσίτΥ,ς, ν, fern, y χρυσϊτις• ιοΌς, arena aureola, -φάμμος χξυσιτις, Herodot. Aureus, χξυσΐίς, y, Sv, aurea corona, $•ίφα- νος, Dem. Aurichalceus, b ^ y οξαχάλχας, ν, COlum- na, ?y\y, Suid- ( 17 ) Aurichalcum, b οξίίχαλχος, «, Plat. Auricula, τβ ώτίον, Luc. το λόζιον, Dem, Auricularis, e, ώτιχός, y, ov, Galen. Aurifaber, idem quod Aurifex. Aurifex, b χξυσαξγός, S, LXX. b χξυσο• ποιος, Lucian. b χρυσοχόος, quod tamen proprie Aurifusorem, notat. Vide Au- rarius. Aurificina, τό χξ•>σοχοι7ον, Gl. V. Aurifodina, τβ χζυσω°υχΐϊον, n, Strabo. Auriga, β ηνίοχος, Xen. b χςματ'/ιλάτ'/ις• Aurigariu^, Ό άρμχτοποιος, S, Hesych. sum aurigarius, αρματοποαω, Poll. Aurigatio, y Ϋινιόχησις, Philo. y yvioxiia, Herod, y άίματΥιλασ-ίχ,, Luc. Aurigo, inis, ο'ίχ^-ίος, Hipp, aurigine la- borans, b xxi y ιχ'τίξώ^Υ/ς' aurigini simi- lis, β xxi y ιχτίξώ^Υ,ς, ίος, id. aurigine laboro, ΊχτίΡΐάω, Diosc. aurigine tentor, ιχτίξόομχι, Hipp. Aurigor, ήνιοχίω, Herodian. ήνιοχίύω, A- then. Auripigmentum, τβ άρσινιχόν, Diosc. Auris, το %ς, Dem. y axoy, seu potius aures, at axoai, ων, Lucian. aures ali- cui obtundere dicendo, τα %τά τίνος \μ~ πλΥ,θαν λόγων, id. corrumpere aures ali- cujus, ΙιχφΟύρίί-, τα ατά τίνος, id. me- deri auribus aliquorum, ίάσχσθχι τα ωτά τίνων, id. aures eruditas habere, Ιχαν 3τα πίπαιο'ίυμίνα, JEIian. obturare au- res, ne, άποφξάτταν τας άχοχς, μή, Lu- cian. obrepere auribus alicujus, χχίπ- Tiiv τας άχοάς τίνος, jffischin. aures ar- rigere, άνοξθιάξίΐν τά ωτα, Philo. ^ aures pascere, Ί^-ιαν tV μχλχ τάς αχοχς, Ml. aures permulcere, tyiv axoyv χαταυλιίν, Greg, auribus egere, τγ,ς άχονς ΐπιΰΰσθαι, Plat, auribus percipere, Ίνωτίξίσθαι, Ν Τ. aure truncatus, Ό xai y ώτότμ-ήτος, ν, LXX. aurium dolor, y ωτχλγία, ας, Diosc. aurium dolore laboro, ωταλγίω, id. ώταΚγιάω, id. laborans, ώτχλγικος, y, bv aurium sordes, y χυ -^/iXy, yς, Alex. Aphrod. Auriscalpium, y ωτόγλυφις, ιοΌς, Plat. Com. Auritus, ώτόνς, όισσα, όίν, Horn. Auro. Vide Inauro. Aurora, y 'ίως, ω. Thuc. y Ϋ,ώς, simul cum aurora, 'άμα, 'ίω, id. aurora? tempore, statim ab aurora, 'ίωθίν, Xenoph. ante auroram, πξό της, ϊω, Herodian. Aurum, b χρυσός, τό χξύσιον- Auscultatio, y άχξόασις, Dem. y dxOYi» Isocr. y ίΰπιίθαχ• non auscultatione tan- tum, sed et memoria dignurn, &x axoyt μόνον, άλλα xai μν/ιμν,ς άξιον, Dem. Auscultator, -b άχροχτ->,ς, 5. Confer Au- ditor. Ausculto, άχξοάομχι, Dem. Confer .4«- dio ; i. e. obedio, πξοσίχω, alicui, τινι, Dem. Ausim, τολμούν. Auspex, idem quod Augur. Auspicato, els χχλον, Plat. \ς χαλόν, Xen. αισίως. Auspicatus, a, um, b xai y αίσιος, a, fulgura auspicata, a$-gaxai αίσιοι. Xen. aves auspicatae, όξνιθις αίσιοι, Plut. Auspicium, idem quod Augurium. Auspicor, οΊωνοσχοπίω, όξνιϋοσχοπίω, LXX. i. e. inchoo, aggredior, ΐνάξχομαι, sermo- nem, τ« λόγν, Plut. χατάξχω τον λόγον, Plat, paeanem, Ιξάξχω παιάνα, Xenoph. ίζάξχομα* παιάνα, id. pugnam, κατάσ- χομαι της μά^ς, Polyb. helium, χατ- άξχω ts πολίμα, Plut. artem, Ινάρχο- μχι τίχνης, Lucian. Confer Incipio. Auster, Ό νότος, a, Aristot. Austere, χυζ•'/ιρως, χαλίπως, Dem. Austeritas, y αύ$-ηξότΥις, yTcs, Dion, y 5~ξυφνοτης. Austerus, a, um, αυστηρός, a, ov, vinum, οίνος , Diosc. Ut homo, σκυθξωπός, y, bv, Isocr. σχυθξωπιχζων, οντος, Dem. σxλy\^ ξός, ξά, ξόν, Plut. Australis, e, νότιος, ίχ, ιον, Arist. mare, Ά-άλασσα, Herodot. australe cceli latus, τά νότια, australis sive austrinus flatus, y votm, sc. πνοή. . Austrinus, idem quod Australis. Ausum, τό τόλμημα, ατός, Thuc. Aut, y. aut desistendum est, aut nemo cul- pandus, y παυστίον, y μηΰίνα α'ιτιχτιον. Dem. quomodo quis aut iirmiorem aut justiorem rempublicam inveniret ? πως χν τις y βίζχιοτίξχν i) οΊχκιοτίξαν, πολι-ηί- χν ίϋξοι ; id. BAC BAR BEL Autem, Ss, dignos quidem laude honorare, delinquentes autem punire, τας μεν αξί- ας επαίνα τιμάν, τας hi ά^ικαντας χολά- ζειν, Dem. ' £>eura quidem time, paren- tes autem bonora, amicos r ever ere, legi- bus obtempera, τον μίν Θεόν φόζα, τας hi γονείς τίμα, τας hi φίλας αισχύνα, τοΊς hi νόμοις πείθα, Isocr. Vita brevis, ars au- tem longa, ό βίος βξαχυς, ή hi τέχνη μα• χοη, Hipp. Aufhenticus, αυθεντικός, η. όν. Autodidactus, ό κ a.) ή avTohihaxTo;, Xen. Autographum, τβ αυτόγραφον, a, Plut. Automatum, το αυτόματον, α. Autumnalis, e, οτωρινός, ν), όν. Autumnus, ή οπώρα, ας, Xen. Autumo, νομίζω, Dem. οΐομαι seu οΤμαι. Confer Existimo. Avulsio, ή άπόσπασις, Avulsus, αποσπασθείς, ε~σα, ev, άπατπασ- μενος, ενη, ενόν' avulsa pars, το απόσπασ- μα.• particula avulsa, το άποσπασμάτιον. Avunculus, ό μητξάΰελφος, ό της μγ,τρός ά• hiktpoi, Dem. i πξός μητρός &ε7ος- Avus, b πάππος, Dem. avus paternus, πάππος h προς πατρός' avus maternus, πάππος ό πξός μητρός, id. Auxiliary, e, βοηθητικός, η, όν, Aristot. \- πικαριχός, ->„ όν, Time, hinc auxiliares copiffi, τβ επικαρικόν, a, id. Auxiliarius, ό σύμμαχος, Dem. β βοηθός, id. socii et adjutores, σύμμαχοι χα) βοηθοί, id. Confer Socius et sequens. Auxiliator, ο βοηθός, a, Dem. ό βοηθών, id. β επίχαρος, lsocr. in pugna sive eertamine, ό σύμμαχος, Xen. ό συναγω- νίρης, Isocr. β συναγωνιζόμενος, a, id. quaerere sibi auxiliatore, ζν,τΰν αυτω fietr θ&ς, Dem. assumere aliquem auxiiiato- rem, λαμζάνειν τινά συναγωνι^ην, lsocr. habere aliquem auxiliatorem, εχειν τίνα ονναγωνις-Υ,ν, id. Confer Adjutor. Auxiliatrix, η βοηθα'σα, ή σύμμαχο;, η επ'ι- ΧαζΛς, 8• Auxilior, βοηθίω, Dem. επικαρίω, Isocr. συναγωνίζομαι, Dem. omnibus viribus auxiliari, παντι σθϊνει, χατά το δυνατόν, βοΥ,θίϊν, Dem. auxiliari alicui adversus hostes, βοηθειν.τινι πξός τας πολέμιας, id. prompte auxiliari alicui, πξοθύμως βοη- 6ειν τινι, id. πξοθύμως συμπολεμειν τινι, id. πξοθύμως συναγωνίζεσθαι, id. ετοί- μως βοηθεΤν, Isocr. segniter auxiliari, οκνηξ-ΰς βοηθειν- Venio vobis auxiliatu- fusj Ιξχομαι ύμΊν επιχαξεΐν, Xen. Dem. Confer sequens. Auxilium, ή βοήθεια, Dem. τβ βοήθημα, Aristot. ή επικαξία, Thuc. numerus auxiliorum missorum, άξίθμος των βοη- βειων, Dem. auxilium inane fieri alicui, ματαίαν τιν) γίγνεσθαι βοηθίιαν, idem. arcessere ab aliquo, μεταπεμπεσθαι βοτ,- Ouav παρά τίνος, Isocr. polhceri ali- cui, επαγγίλλ-σθαί τινι βοηθειαν, Dem. exspectare alicunde, πξοσ^κεΊν ϊξ-ιν πο• ϋΐν βοΥ,θααν, Isocr. decernere, ^,ν^Ίσασ- θαι βοΥ,θίίαν, Dem. mittere aliquo, <τίμ• παν ^βοίβααν ίϊ; τόπον τίνα, id. ferre, ιτοιίϊο-θαι βοΥ,θααν, Isocr. ποιίϊο~θαι 63•;- χχςίαρ, Thuc. impedire, κωλύιιν ty,v βογ,- θαάν τίνος, Dem. auxiliis egere, hiio -θαι βονβύας, id. uti, χξΥ,σθαι βοΥ,Β'.ίαις, id. auxilio abcui venire, όζμασθαι βογβον τι- νι, Xen. βοΥιθικον εΐναί τι, Aristot. Axilla, yj μασχαΚ-η, Xen. ή μασχαλίς• Axioma, το al/iyju-at, ατός. Axiomaticus, αξιωματιχος, v> ov, Dion. Hal. Axis, ό ίξων, βνβί, currus, Xen. mundi, ts χοσμν Arist. Axungia, vtiov τίαζ• Β Bab«! βάζα), babffi! felicitatem, βάζα) rios δαιμόνιας. Baba?, dicebam ego, &c. jS*?a/ h h' \yu, Plato. Bacca, fructus, T o ax^oheyov' bacca juhipe- ri, item cedri, ^ ίξχίνθ)ς, βος, Diosc. lauri, ή ha0iui, ίϊος. Theophr. margari- μαξγαξΠΥ,ς, MUan. Bacchabundus, βαχχινων, νσ», ov- Bacchanalia, τ* βχχχιύμκτοι, m, Plut, roc. ΑιονύοΊχ, ων, id. agitare, άγαν Αιονύσια., &οννο•ιάζαν, Athen. χομιπύίΐ» τω Atovir σω, Apocryph. Bacchans, βαχχίύων, β χα) % **ξχζαχχος. Bacchar, ^ βάχχαξίς, ιως. Diosc. Bacchatio, ή βαχχύα, Plut. Bacchor, βαχχιΰω, Plato. Bacchicus, βαχχιχος, υι, Όν, Διονύσιος, ία, ιον, bacchica dona, Αιονύσια hZ^a, Athen. Αιοννιτιαχος, n, όν, bacchici Chori, Διονυ- σιακό) χόζοι, id. Bacchus, β Βάκχος, u, ό Διόνυσος, ν. Baccula, το άχξοΖξυάξίον, ». Bacillus, το βακτν,ο'ιΐιον, ν. υ\ όαπίς, iho;. Baculus, ή βακτΥ,ξία, Plut. senilis, quo senes innituntur, βαχτν,ξία γίξοντικν,, Theophr. τό βαχτΥ,ξίον, κ, Aristoph. το βάχτξον, υι ράνίος, n, Xen. baculo inni- tor sebum more, βαχτν^ώω πξίσζυτιχως, Naz. Bajulo, βα?άζω, senem humeris, γίξοντα \τ) των ώ'μων, Arist. αγχα,λιδοφοξίω, Paus. Bajulus, Ό βχς-άζων, ό φο^τοζαΓάκτΥ,ς. Suid. ο ayxakihcGOgo;, a, Poll, ό φοξτγ έ γός, ό νωτοφίξος. Balama, ή φάλαινα, γ,ς, το χΫ,τος, ιος, Athen. Balanus, r, βάλανος, Diosc. Balatus, τό βλΫ,χγ,μα, ή βλΥ,χν, lEschyl. Balbe, τξαυλως, βλαισως. Balbus, τξχυλος, υ„ ov, Plut. ψαλλίς, *,, όν, id. βλαισός, ->,, όν, Hippocr. ό και η μογιλάλος, Ν. Τ. Ίσχνόφωνο;, Aristot. Balbuties, ή τζανλότΥ,ς, Υ,τος, Plut. ό τραυ- λισμός, S, Ϋ, -^ιλλότΥ,ς, ν,τος, Aristot. ό 'i /ίλλισμός, S, id. Balbutio, τξαυλίζω, Aristoph. ψελλίζω, Aristot. ψίλλίζομαι, Plat, βχτταξίζω, Lucian. Ballista, ^ βάλλι^ζα, ας. Balneator, ό βα,λανίυς, Plato, ό βαλκνύ- τ-/!ί, Suid. ό βαλανίιώτΥΐς, id. Balneatrix, ή βαλανις, ihoi, r) βαλάνισσα, γ,ς• Balneo, i. e. lavo, νίπτω, Athen. λύω, Lu- cian. π-ζΐ λατξόν Ιχω, Herodian. Balneolum, τό βχλαν'ώιον- Balneum, τό βαλανΰον. Dem. τό λντςόν, S, Plut. ό πλυνός, Horn, perferre ah- quem in balneum, et abluere, ivtyxuv τί- να ί'ις βαλανΰον, χα) πίξίπλννίιν, Dem. perferri in balneum, vel ex balneo, φ ξίσθχι ί'ις βχλανίΤον, vel \χ βχλανύκ, id. Iavare solitus in balneo, λνσθαι ιΐαθώς h βαλααίω. id. uti balneo, χξΥ,σθαι βα- λανύω, MUan. xeyrOai λατξω, Herod. ad balneum procedere, έτ/ λχτςόν τξοσίς• χισθχι, id. locus balnei, ό λντζάν, ΰνος, Xen. Balo, sc. ut ovis, vel capra, βλνιχάομαι, A- ristoph. Balsamum, τό βάλσαμον, Theophr. fruc- tus balsami, τβ χαξποζάλσαμον, Diosc. frutex baisami, τβ ύλοζάλσαμον-, id. suc- cus balsami, τβ ονοζάλσαμον, id. Balteolus, το ζώνιον, a, Poll. Balteus, ό ζως-Υ,ζ, γ,°ας, aureus, χξυσΖς, He- rodot. balteum solvere, ζω^ξα λύίσθαι, Dem. Phal. τό ζωμα, ατός, Eustath. i\ ζωντ,• Baptisma, το βάπτισμα, Ν. Τ. ο βαπτισ• μός, ibid. Baptismus, idem quod Baptisma. Baptista, ό &απτι?γ,ς, », &• Τ. Baptisterium, τβ βαπτίΓΥ,ξίον. Baptizo, βαπτίζω, aliquem, was, Ν. Τ. Barathrum, τβ βάζχθξον, a, Xen. prascipi- tare ahquem in Barathrum, Ιμξάλλίΐν τι- νά ιΐς βάξαθξον, id. barathro similis, ό j£ υι βαζα,θζώ^Υ,ς, Plut. Barba, ό πωγων, ωνος, Plut. η ύπγ,νγι, id. τό yivtiov. Pausan. barba hirci, πώγων τξάγν, Athen. barbatus, β πωγωνίας, χ, Suid. habens barbam densam et hispi- dam, β haσυπά)γωv, ωνος, Aristoph. ra- ram, ό σπανοπώγων, ωνος, Poll, nullam, β απώγων, ωνος, ό αγίναος, ν promissam; β μχχξοπώγων, ωνος' hircinam, ό τξαγο- πώγων, ωνος' aeneamsive rufam, ό χαλκο- πώγων, ωνος, Plut. barbam alo, πωγω- νοτξοφίω, Plut. barbam veilo, τκ ytvtiu τίλλω, Dion, barbam gesto, ytvtiam, A- rist. barbam emittere incipio, ν χα) πλείονος αξίας ποιειν, id. homo oestialis, ad quid bestia ejusmodi utatur quis? εφ' χ δ' αν xxi χ^ξησχιτό τις τούτω §-ηξ',ω ; Dem. bes- tiarum more,, Β-η ξ ιωδως, Isocr. Bestialis, e,h χχ) ή'3-ηξ,ώδης, εος, Aristot. Bestiarius, ό &ηξΐομάχος, Lucian. Bestiola, τβ S -ηξ,διον. Theophr. το ζωιδιον. Beta, το τευτλον, χ, Diosc. Betula, ή σημύδα., Benz. Bibacitas, ή φιλοποσίχ, Xen. η πολυποσίχ, Diosc. Bibax, ό πολυπίτης, Plut. «5 χα) η πολίπο- τος, Aristot. ποτιχός, η, ον, Plut. Biblia, τα βιζλίχ, ων. Biblicus, a, um, βιζλιχός, η, όν. Bibliographia, η βιζλιογξαφία, Diosc. Bibliographus, ό βιζλιογξάφος, Poll. Bibliopegus, ό βιζλιοπηγος, S. Bibliopolium, το βιξλιο-ώλιον, «. Bibliotheca, η βιζλιοθηχη, ης, Poll. Bibliothecarius, ό επιβάτης της βιξλιοθηχης. Bibo, onis, ό πότης, η, Aristojph. Bibo, bibere, πίνω, vinum, οίνον, Xen. per tot'um diem, ολην την ήμέξαν, id. me- rum, χχξχτοποτέω, Athen. lac, γχλχχ- τοποτέω, id. vinum, οίνοποτέω, id. pa- rum, ολιγοποτέω, Plat, aquam, ύδξοπο- τέω, Xen. frigidam, ψυχξοποτέω, Plut. medicamentum, φαξμαχοποτίω, Theophr. Bibosus. Vide Bibax. Bibulus, ό φιλοπότης, n, Poll, β πολνχότης, ■ Plut . Biceps, ο χχ) η δικέφαλος, ό χχ) η διπρόσω- πος' imago, χγχλμα διπξόσωπον, Hero- dian. Bicolor, β χχ) η δίχξοος, contr. δίχξνς, Ari- stot. ό χα) η δ'ιχξωμος, Galen. Bicornis, e, h χα.) η δίχεξος, a, Aristot. ό χα) η δίχςαιος, ν, Hippocr. ό κχ) η δι- χξοος, contr. δίκξνς, Aristot. Bicorpor, ό χα) ή δίσωμος, β χχ) η δισωμα- τος, u. Bicubitalis, e, h χα) νι Ιίπ-ήχνςϊ ιως, Diosc, διπηχυαίος, id. Bidens, ό χα) η διόδχς, οντος. Biduum, δύο ημέξαι, biduo post, δύο δια- δξαμνσων ημερΆν- Herodian. Biennis, e, ό χαι ή διετής, έος, Aristot. Biennium, τβ διετές, JEschin. ή διετία. Bifariam, διχη, Dem. δίχως, δίχα, ανδι- γχ< divido, διχοτομέω, Polyb. Biferus, ό κα) η δίφοξος, ficus, συχη, Aristot. β χα) ή δίχχξπος, a, terra, γη, Strabo. sum, διχαξπέω, Theophr. Bifidus, i. e. ungulam bisculam habens, Ό χχ) ή δίχηλος, Aristot. ό κα) ή δισχιδής. Biforis, ό χα) ή δίθυξος, templum, νεως, Poll. Biformis, ό χχ) ή δίμοξφος, α• Bifrons, β χα) η αμφιπξόσωπος, Plut. ο χχ) η διμέτωπος, ν, munitio, ψξ^ξά, Αρρ. ό χα) ή διπξόσωπος, imago, qualis Jani, ά- γαλμα, Her. Biga?, ή συνωξ)ς, ίδος, Plut. bigis vehor, συνωξίχεύομαι, Aristoph. bigarum auri- ga, ό συνωζιχς'ης, S, Lucian. Bigamia. Vide Digamia. Bigarius, ό συνωξία^ης, S, Lucian. Bijugus, ό και ή δίζυγος, Greg. Naz. Bilanx, ό ζυγός, S, Plut. Vide Libella. Bilinguis, e, i. e. duarum linguarum peri- tus, β χα) η δίγλωσσος, Thuc. ο χα) η δί- φωνος, Poll, ex Philiston. i. e. aliud lo- quens, aliud sentiens, ό χα) ή δίλογος, Ν. Biliosus, β χα) η χολώδης, Hipp, χολικός, 'η, ον, Plut. extreme biliosus, i. e. valde iracundus, ό κα) ή άκξοχολος, Aristot. Bilis, η χολή, ης, Plut. i. e. ira, id. Dem. bilem educens, « κ, η χοληίος. Gal. me- ram bilem congerens, β χα.) ή άχξητόχο- λος, id. bile mens carens, ή άχολία, Plut. bilis atrae redundantia, η μιλαγ•. χολιχ, Hipp, bile atfra laboro, μελχγ- χολάω, Demos, bile amara redundans, ό κχι η πικρόχολος, Hipp. Bilostris. vide Decennalis. Bimaris, e, ό χχ) διθάλχσσος, n, locus, τό- πος, Ν. Τ. Bimatus, ή διετία, χς, Ν. Τ. Bimembris, e, ό κα) ή δίχωΧος, Diosc. Bimestris, e, ό κα) ή δίμηνος, u, bimestre temporis spatium, δύο μήνες, Herodian, Bimulus, β κα) ή διετής, έος, Aristot. Bimus, idem quod anteced. Bini, δισσο), a), χ, Apocr, σύνίνο, Dam. B2 BON BRE BYR Binominis, e, ό κα) ή διώνυμος, Plut. Bipalmis, e, Ό hoc.) ■>, δίδωρος, a, Plin. Bipartior, seu bipertior,' διχοτομίω, διχά- ζω. Bipartite, διμίζως, διχη, Bern, δίχα, Thuc. Bipartitus, a, urn, Ό κα) η διμεοης, ίος. Bipatens, Ό κα) η δίθυξος, n. Poll. Bipedalis, e, i ίντόϊης, a, Xen. διποδιαΤος, αία, αιον, id. Bipedaneus, ea, eum, idem quod Bipeda- lis. Bipennis, Ό χίλίχυς εω;, Plat. Bipes, h xeu ή δίπχς, coos, Aristot. Biremis, e, Ό κα) ή δήξης, ιος, Poll. Bis, δις, bis aut tc-r caussam capitis dicit, δίς η τξις χξίνίται, Dem. Bissextus, sc. dies, εμζόλιυ,ος ηιχ,ίρα, Plut. Bisulcus, a,um, 1. e. ungulas fissas nabens, ei^j δίχηλος, x, Aristot. Bitumen, ή άσφαλπβς, χ, Diosc. refero, a- σφαλτίζω, idem, bitumine illino, άσφαλ τόω, LXX. Bitumineus, a, um, <5 κα) η άσφάλτειος, χ. Bitumino, άσφαλτόω, LXX. Bivium, ή άμΰοδος, κ, Xen. Blssus, a, um, τξαυλός, >>„ ov, Plut. βλαι- σός, η, ov, Gal. sum, τξαυλίζω, Aristoph. Blande, φιλανθξώπω;, Hem. χα'ΐίντως, id. admodum, πάνυ ήδίως, id. bfandius al- loqui aliquem, πξοσειπείν τίνα, Isocr. μειλίχιας, Blandiloquentia, ή χξη?ολογία, as, Ν. T. ή ήδυλογία• Blandiloquus, a, um, Ό κα) η χξηςολόγος, χ, ηδυλόγος. Blandimentum, το S -ελγμα, ατός, το 3-ελ- χτηξίον', Horn, το Β-ώτενμα, Aristopk. Blarjdior, σαίνω, alicui, τίνα,, Plut. κοζίξο- μαί τίνα,, Arist. άξεσκώομαί τίνα,, Xen. χοΚα,χ'.ύω τινι, Plut. vel τίνα., Xen. au- ribus, κεχαξίσμινως διαλέγω, Isocr. α'ι- κάλλω, Philostr. Blanditiae, ή χρη^ιλογία, ας, Ν. Τ. η κο- λακεία, as- Dem. το α,ξίσκευμα, ατός, Plut. blanditiis sibi placare aliquem, δια κολακείας χειξώσασθαί τίνα,, Ml. Blandus, a, um, Ό χα) η χρητολΌγος, χ, ο χα) ή &ίλκ<> χξητολογος, ^lut. άρεσκι ον , Aristot. ο κα\ η είπξοσηγοξος, χ, Isocr. β χα) i α'ιμύλος, Plut. μείλικος. Blasphemator, Ό βλάσφημος, χ, Bern. Blasphemia, ή βλασφημία, α,ς, Plato. Blasphemo, βλασφημεω, aliquem, τίνα,, Αρ- pian. aliquid, εΊ'ς τι, Plato, ΰπίξ τίνος, Isocr. πίξί tivos, id. Deum, u} ®εον, Plato, βλάσφημο* τι εΐπον, Dem. Blasphemus, a, um, Ό κα) r, βλάσφημος, χ, Dem. Blatero, onis, Ό σπίζμοΧόγος, u, Dem. XoyocroiOJv, Svtos, id. Ό φΧυαξων, Svtos, Isocr. Ό αδολίο-χ'/ις, Athen. Blatero, as, Χν,^ίω. Isocr. ψίΧΧίζβμοιι, A- risiot. ταντολογίω, Polyb. frustra, a.• ioXifxioi ΤΥινάλΧως. Don. ραψωϋω μά- την, id. de re aliqua, φΧυχξίζω μά,τ^ν πί°ί τίνος, Isocr. Blatta, r, σίΧφη, vis, Dem. % τίΧφ-ή, ης, Lu- cian. Blennus, a, um, μωξος, a,, ov, Aristoph. ό κ») τ; βλαξ, οίκος, Xen. ίΰήβης. Blitum, το βχΊτον, a, Diosc. Boarium, forum, το βνπώΧιον, n, το, βννω- Χίϊον, α• Boatus, us, το μύκημχ, κτος, Plut. ό μ»• κηθμός. Boletus, ο βωΧ'ιτης, χ. Bolis, ή βύΧις, Ho;, bolidem demitto, sive bolide mare exploro, βολίξω, Ν. Τ. Bolus, β fi'ZXos, Basil. Bombilatio, ή β'ομΖν,σις, (ας. Bombilo, as, βομζίω, Aristopk. βομξαίνω, Basil. Bombus, ό βόμξος, v. bombum edens, ό ^ η βοιι&άϋης, ίος, JElian. Bombycinus, a, um, βομζύκινος, mj, ivov. Bombyx, i βόμζυξ, υχος, Aristot. Bona, orum, ή itrtct, α,ς, Dem. τα. οντά,, eov, id. τά ΰπάξχοντα-, o>v, Isocr. τα, α- γαθά, ων, id. τα. χξημα,τα,, ων, id. oil χτησας, ίων, Dem. τα, κτν,μα,τα, ων, id. τα, Ιγχτημα,τα, ων, id. hereditaria, ό χλΥ.ξος, u, Dem. animi, αγαθά, τα, in τγ \ίιυχΫ], corporis, α,γα,θα, τα. εν τω σώματι, forfunas, αγαθά, τα,ίκτκ, sive ίξωτΥίξΐκά. Confer Opes, Facultates. . Bonitas, ή ίγαθότης, ητος, Greg. Ν. ή ί• γαθοσύννι, ης> -W• Τ• η καλοκαγαθία, ocsy Xen. ή xgr&'oTVts, ητος, Plui. Bonum, ί, τβ «γαθον, $, Arist, το χξη?ον, 5, Dem. magnum, αγαθόν μίγα, Dem. preecipuum et omnium maximum, ήγά• μ'.νον και πάντων μίγις-βν, id. maximum et splendidissimum divinorum bonorum et humanorum, riv 3-ιίων αγαθών κα) τνν άνθξωτίνων μίγι^ον κα) σιμνοτατον, Isocr. admirandum, §αυμάο-Ίον, Dem. perfectum, τΑλαον, id. honestum et conveniens alicui, καλόν κα) ■ζξοο-ηκόν τινι, id. eligere, αγαθόν α'ρςιϊσθαι, id. exspectare, ,, ov, Horn, vir, ά,νΥ,ξ αγαΒος, Dem. χξΥ,ς-ος, idem, et ho- nestus, κάλος καγαθός, Isocr. et Justus, Χξ'ΊΓος κα) δίκαιος, Dem. non impro- bus, sed omnino bonus, » πονηςος ανθξω• πος, άλλα κα) πάνυ χξτι^ος, id. natura, φίισιι χξη^ος άνθξωτος, id. bonum effi- cere aliquem, χξγ,?ον ταξαο-κινάξαν τινά, id. se prajbere, άγαϋον ταξίχιιν εαυτόν, Isocr. ίτξάττειν, sive -rotuv το εξγον τ» ΧξΥίς'ν, sive καλ5 καγαθν άνδξος, Dem. esse coactum, χξης-ον εΤναι άναγκαβ-θίν- τα, id. bonorum amans, ό κα) ή φιλά- γαθος, Ν. Τ. bonorum osor, ό κ«) -h ά- φιλάγαθος, ν, ibid, bona verba qua?so ! Ο Mars, ενφΫ,μΐι, %"Αξίς, Lucian. Boo, μ,νχάομαι, Plut. βοάω Ύ id. Bootes, Ό ΒοώτΥ,ς, n. BoreaUs, e, ό κα) ή βόοαος, n, venti flatus, ί',όξΐια τνεύματα, Tfieophr. boreale coe- um, borealis aeris constitutio, το βο'γ'οΰ- ov, Xen. Boreas, Ό βοείας, u, Aristot. Ό βορράς, α, JElian. a borea, βόρραθεν, Theodoret. boreas expositus, & χα) υ) κα-άζορβος, a, domus, οικία, Aristot. ad boream vergens, qui a borea perflatur, ό κα) ή ίΤξοο-ζΰξειος, a, Tiieophr. Boreus, a, um, idem quod Borealis. Bos, ό vel ή /3£ί, βοος. Aristot. bos arator et jugum crahens, β^ς άξότης και utrl ζυ- yov πονησας, Mlian. boves pasco, βακο- λίω, Lucian. boves macto, βχθυτεω, Ms- chin. Botanice, ars, ϋ) βοτανική, ης. Botanicus, a, um, βοτανικός, η, ov, Diosc. Boirus, β βότςυς, υος, Theophr. Bovile, το βντάο-ιον, α, ή βύ^αο -is, εως, Poll. τϋ βύ$-αθμον, ν, id. το βοαΰλιον, ν, id. Bovillus, a, um, vide Bubulus. Brabeum, το βξαζείον, Ν. Τ. Brabeuta, ό βξαζευττχ, S, Aristot. Brabeuterium, το βξαΖευτγ,ξΐον, ν- Bracca, ή άναξυξ)ς, ίδος, Xen. το ίτε»ιβ•»ί• λιον. ν, ή πίξία-κελϊς. ίδος, Plut. braccas, τά -χερισκελη, ων, Phil. Braccatus, a, um, διεζωτμίνος την αναζυξί- ia. Brachiale, το βςαχιόνιον, n, / ό βξαχιονιτηξ, ηξβς, Xen. το πεξίζξαχιόνιον, ν, id. το •^/'ελλιον, ν, Plut. το -4/άλιον, ts, Xen. i. e. pars brachii, Ό χαξπος, S, Dem. Brachium, ό βξαχίων, όνος, Don. brachii flexus, ό άγκών, ωνος, id. Bractea, το τίταλον, ts, Plut. aurea, χξν- oSv, LXX. Bractearius, ο των ητάλων χοιητης, ό πέτα- λις-ης, 5. Bracteatus, a, um, ό κα) η παζαπεταλος, α. Bracteola, το πεταλίδιον, α. Brancnia;, τά βξάγχια, ων. Aristot. Brassica, η χςάίίζη, ης, Diosc. το Χξαμ- ζίΐιον, β, Poll, eanina, η κυνοκξάμζη, ης, id. capitata, κξάμζη κεφαλωτη- Brevi, |ν βξαχεί, Lucian. tempore disse- rere inter se, ολίγον χξόνον διαλεγεσθαι ίλληλοις, Isocr. refufare calumnias, U ολίγω χςόνω άπολύειν διαζολάς, id. tam brevi tempore, \v έτω βξαχε? χξόνω, Dem. mori, it» ταχέων άπολεο-θαι, JE- lian. Brevia, τά βξαχεα, ων, in brevia incidere, τόίς βξαχετι χίξίπίπτειν, Polyb. ha?rere in brevibus, Ινεχεσθαι τοίς βξαχεσι, Plut. Breviarium, η επίτομη, ης, Aristot. Breviloquentia, i) βξαχυλογί», as, Poll, ■ Breviloquus, i κα) η βξαχυλόγος, χ, Pint. sum, ββαχυλογεω id. Brevio, επιτεμνω, Synes. βξαχύνω- Breyis, e, βςαχνς, iia, v, Dem. ό X a) ό σύντομος, ν, ia. vita, βξαχυς βίος, Hip- pocr. oratio, βξαχυς λόγος, Isocr. ora- tio multo brevior, λόγος πολύ ο-υντομώη- S os, idem, brevis vita?, ό χα) ή βξαχύ- ζιος, n, brevis temporis, ο και ή ολιγοχρί' νιος, a, Xen. Brevitas, ή βξαχΟτης, ητος, Plato, ή ο-υν- TOU,ia, ας, Aristot. vita?, ^ίνοχω^Ία βίν% Mlian. sermonis, ζ-ενοχωξία τω» λόγων, idem. Breyiter, βξαχεως, Dem. βξαχυ, id. tnv τόμως, id. ostendere auquid, iia /3«α• χίων επιοεικνύναι τι, Isocr. dicere, συν- τόμως δηλχν, id. docere res magnas, συvτόμωs διδάσκειν πεξ) μεγάλων, Don. brevius haac declarare possum, συντομώ- τεξον εχω δηλωσαι πίξ) αΰτων, IsOCt. CS- tera quam pote.ro brevissime percurram, πίξι των άλλων, ως άν iuvauai, συντομώ- τατα iι%λθCιv πείξάσομαι, id. brevissime dicere aliquid, συντομώτατα ί'ιπεϊν τι» Dem. Bruchus, Ό βξνχος, ν, LXX. Bruma, η τξοπη χειμίξινη, Thuc. το χΰ• μα. BrumaUs, e, β, η, το της τξοπης χειμερινής. Brutesco, άφξονεύομαι, LXX. Brutum το ζωον άλογον, Aristot. bruti in- star vivere, άλογώΐη iiakav βόβ-χισθχι, Suid. Brutus, a, um, Ό και η άλογος, ν, Aristot. i. e. stupidus, ό κ*) ή αναίσθητος, ν, Dent. Brya, ή μυξίκη, ης, Diosc. Bubalinus, a, um, βνζάλινος, ίνη, ινο». Bubalus, β βίΖαλος, ν, Aristot. Bubile, vide Bovile. Bubo, ό βύας, u, Aristot. Bubulcitor, βακολίω. Poll. Bubulcus, ( ό βαχόλος, «, ML ό βοηλίτης, ν, id. ο βαποίμην• Bubulus, a, um, βόειος , εία, %ιον, βοειχος, η, h, Thuc. bubula caro, βόειον χρίας, vel simpliciter, το βόειον, ΑΙ. Aphroct. Bucca, η γνάθος, η, Dem. inflare buccas, φυσαν γνάθας. in buccam venire, Isri τβ s -όμα ελθείν, Plato. Buccea, β ψωμος, Horn. Buccella, το ψωμιον, u, Laert. Buccina, ή βυχάνη, ης, Suid. η σάλπιγξ, γγος, Themist Buccinator, ό βυκανι?γς, ν, Dion. Halicarn. ο βυκανίτης, ν, Polyb. ό σαλπιγκτής, ϊ, Dem, Buccino, βυκανίζω, σαλπίζω, Athen. Bucco, ο πξόρομο;, ν, ό γνάθων, ωνος. Bucculentus, a, um, ό κα) ή Γομώίης, εος. Poll. Bucolicus, a, um, βνχολιχος, η, ov, carmen, μίλος , Mlian. Bucula, το βο'ιδιον, ts, το, βο'ϋάξΐο», ν, Α• then. Bufo, ο φύσαλος, u, Lucian. Bulbosus, a, um, ό και η βολξώίης, ίος, Theophr. Bulbus, ό βολζός, 5, Theophr. Bulga, ό μολγος, $, Aristopk. ή ίπχοτηξα. Bulla, ή πομφόλυψ υγος, Lucian. η πίαφιξ, γος, Galen, τβ φύσημα, ατός, Eurip. ή φυσαλις, ίδος, Lucian. insigne puero- rum, το τηθοδεσμιον, ν. Poll, ή βϊλλα, ης, in bullas converto, πομφολυγόω, Diosc. Bullatus, a, um, κεκοσμημίνος, ίνη, tvov, χάλυξι. i. e. bullis turgens, ό χαι ή πομ< φολυγωδν,ς, ίος• Bullio, ζίω, βξάζω, Suid. bullire facio, ot- ναζξάζω, Diosc. Confer Ebullio. Bullo, πομφολυγεω, Diosc. Bullula, το πομφολύγιον, n, το φυσημάτιον. Bura, το ελκνιθξον, Theophr. Burdo, ό ημίονος, u. Plut. Buris, idem quod Bura. Bustuahs, e, ό και ή επιτύμβιος, n, Poll. Bustum, β τύμζος, ν, parvum, το ήμιτύμ• ζιον, χ, Suid. busta eruo et depraedor, τυμζωξυχίω, Arist. Butyraceus, ea, eum, βχτύξίνος, ίνη, ινον, Diosc. Butyrum, το βύτυξον, Galen. Buxetum, ή πυξεών, ωνος. Buxeus, a, um, πύρινος, ίνη, ινον, e κα.) vj πυξώδης, εος. Buxus, ή πύξος, ν, Theophr. buxo abun- dans, ό κα) ή πυξώδης, εος. Byrsa, ή βύρσα, ης, Diosc. CJEC Byseinus, a, um, βύσο-ινος, <Ί"ϊ» '»«*» pallium, φάξος, Plut. verba, ρήματα, id. lin- teum, «•<>«*», Herodot. Byssus, ^ jSue-e-ej , *, ΡΛ«7ο. Caballinus, i's-TUii, e/», utt. Caballus, ό καζαλλγ.ς, χ, Plut. i Ίππος. Cacabo, χοίχχαζίζω, Aristot. τιτυζίζω, Athen. Cacabus, ή ζαχκάζγ,, rj, Athen. parvus, το χακχάζιον, χ, Foil. Cacaturio, χεσείω, Aristoph. χεζγ,τιάω, idem. Cachecticus, a, um, χανεχτιχός, %, ov, Galen. Cachexia, Ϋ, καχεξία, ας, Plut. cachexia laboro, χαχιχτ-ω, Polyb. Cachinnatio, ό κάγχασες, χ, Poll. Cachinnator, ό καγχ^γ,ς, S, Poll. Cachinnor, καγχάζω, χαγχλάζω, Athen. χαγχάομαι, Hesych. valde, άναχαγ- χάζωμάλα, Plato, παμιύγεΰες, Lucian. vehementer super aliq'ua re, εκκαγ•φζω επίτινι, Xenoph. επικαγχάζω τινι, effuse, ύπίξκαγχάζω, κιχλίζω, Aristoph. Cachinnus, ό χχγχασμός, S, Poll, ό xiyj- λιτμος. χ, Artstoph. ' Caco, άποπατεω, Galen, αναχωρώ, Hero- dian. άποσκευάζομαι,ϊάε?η. χέζω, Plut. in sellis, ίπ) Τ ων ίίφξων, Aristoph. caco * η * -"/X^y idem, caco super, επιχεζω, idem. Cacodaemon, ό καζοδαίμων, όνος, Poll, to δαιμόνιο», χ. Ν. Τ. to δαιμόνιον πονν,ξόν, ibid, cacodaemone plenusj ό >£ »j δαιμονι- ώδγ,ς, ibid, a cacodaemone tofqueri^ δαι- μονίζεσθαι. ibid. Cacoethes, to κακόγ,θίς, tos. Cacozelia, r\ κακοζζλία. a,;, Lucian. to χακόζγ,λον, χ, Dem Phal. Cacumen, r, κοξνφΫ, γ,ς, Thuc. montis, ή ακξώξίια, a;, Philo. to άκξον, χ, HerO- det. to ctxeov όξους, jElian. Cacumino, χο*υφοω, άποκοξυφόω, Polyb. Cadaver, ό νεκζός, Dem 'ό ν'εκυς, υος, id. το πτωΐΛχ, ατός, Plut. alicujus, ό νίκξός vinos, Xenoph. cadaverum acervus, r, νίχάς, άδος, Lucian. ,τωξός νεκξων, Xe- noph. cadavera spoliare, νεχξοσυλείν, Lucian. Cadaverosus, a, um, Ό κα) >>, νεχξώδγ,ς, us, νεκξΐκός, r„ ov, Lucian. Cadiscus, ό καδ.'σχος, χ. Poll. Cadiyus, a, um, πτώσιμος. !μγ,, ιμον, ό χα) r, είζατάπτωτος, χ, ό zcli ύ, \οεί•^ιμος, Eur. Cado, πίπτω, Dem. in genua, εις γόνατα, Xenoph. in omnes partes, \π) πάντα τα. μ.ίζν- Athen. in faciem, ίπ) το στόμα, in foveas, ϊμτΊιττιιν us τα,φξους, Plut. in terrain, καταπίπτων us γϊν, Ν. T. iri ty.s γ?.ς, Xenoph. in mala, πεξίπίτ- •mt χακοίς, Lsocr. in morbos, νόσοις, Plut. animo, άναπίπτω, Thuc. ob ali- quid, αθνμ,ίω τ), id. Plut. α,θύμας ίχαι πξό; τι, Xen. Caduceator, ό κγ*νξ, νκος, Xenoph. sum, κΥ,ξνχίΰω, Poll, caduceatoris munus, q χΥ,ξυχύα, as, idem, ή χηρύχινσΐζ, ίω;, Herodot. Caduceus, το χτ,ξύκιιον, ν, Polyb. Caduciter, ζ-ξοτετως. Caducus, a, um, idem quod Cadivus, i. e. corruptibilis, φθαρτός, *■„ ο», Ν. Τ. Cadus, ό xahos, ν, Herodot. CaiCitas, r, τνςλόττ,ς , %το;, Aristot. ϋ, rit- Xue-is, U»s, Hippocr. r, άοςαο-ία, a;, LXX. r, iSXi'i/ia, Theophr. Caeco, τνςλόω, ahquem, τίνα, Plato. Caeculus, a, um, ό κα) «j ύτότνφλοί, v. Ca?cus, a, um, τνφλο;, ■>,, ov, homo ad futu- ra, avfrourro; τν μ,ίλλοντος, Plut. fons, i. e. qui non videtur, tvcXy, *'ilal, Xenoph. paries, i. e. fenestras non habens, τυ$\ος τοίχος, ista vel caucus videat, τχΖτα χα) τνφ'λ.ω ir,\a, Plut. β χα) Ϋ, αϊ.χο;, Hipp. Horn. Caecutientia, ό αμζλναιγμος, », Hippocr. Cascutio, ίμζλυύττΛΐ, ad lumen, t(os to fSsjLmci αμυίξον βλί<τα>, JElian* pra^ SCTlio, ieX(varT*arav ο'ι οφθαλμοί un α,το ™ Τ',ξω;* XXX. nimia cupidita'tc, rj;- /vt'oi rr, Ιηθυμια, Hcrodian. CAL Ca?des, Ό eivos, v, Dem. r] β•φα*/γ„ γ,ς, lsocr. ό §-ίνχτο(, ts, id. το αΓ«.α, ατός, Dem. et vulnera et mortes, T\aOu.a.Ta χα) σφαγα) κα) Β-ά νατοι, lsocr. fortuita, φόνος axio-ios, Dem. consul^o facta, \z πξονοίας, idem, justa, Vtxatoe, idem, ini- qua, avo/jus, lsocr. caedis reum peragi, ε<5' α'ίματι φίίγίιν, Dem. esse auctorem, αίίτιον ίΐναι τί φόνχ. id. insimulari, αΐτίαν ίχαν tS φόνν, idem, diem dicere alicui, λάχε?» τινι φόνν ίΐκότας, id. aliquem ae- cusare, Ιπαιτιύο-αβ-θχί rivet τίΐ φόνα, idem. * reum aliquem agere, ναζάγςάφίσβαί τινι ττ,ν γξαφν.ν τΰ eon/, id. perpetrates ali- quem convincere, αΐξΰν φίνα τον 2sS«a- κ,ότα, id. αλίο-κίβ-θα) tS φόνα, id. reos morte mulctare, ζγ^σαι Κανάτα txs 'τ) φάνω φεύγοντας, idem, caeaes fiiint in urbe, ytyvov φόνοι, σφαγα), θάνατοι τη <τόλίΐ, Lsocr. caedem patrare suis manibus, κτιίναν τίνα αντοχαξίχ, Dem. caade poliutum esse, χοινωνΰν τνφόνχ, id. Ca?do, ~αίω, Obvios, τέ,- αταν r2vTU;,De?n. anum, τίπτω τ-<» γξχυν, idem, mulie- rem. ΐτατάβ-σ-αι ty,v γυναίκα, id. famulos flagris, αΊκίίω tSs oUstos, Lsocr. parum aliquem, μ{; ο-φόδξα σνγκόπταν τίνα, id. ahquem colaphis, -ry| ταΊω o-toum. τίνος, Dem. multos hostes, τολίν φόνον βγά- ζομαι των εναντίων, idem. Ca?duus, a, um. χοττιχος, ->,, όν. Cffilamen, ή γλνφ->„ γ,ς, Plut. το γλύμμα, ατός. Poll. Collator, ό γλύίτττ,ς, ν, ο γΧυπττ^, %^ος, ό γ\υφιυς, iois• Caalatura, quod sculptum est, ro γλύμμα, ατός, Poll, ϋ, γλυφ->„ γ,ς, Plut. Caalatus,^ a, um, ό χα) ή άνάγλνττος, s, γλυπτός, r,, ov, LXX. Caelebs, ό χα) τ, άγαμος, ν, Xenoph. Ό xai r, α.γάμτ,τος, α, ό ΫίιΗίος, is, Dem.^ αγνός, r,, όν, γάμων, Plato, β χα) Ϋ, αζυγγ,ς• Ca;libatus, ϋ, αγαμία, ας, Hesych. το αγά• uiov, κ, idem. Casio, γλύφω, aliquid, τ), Aristoph. Ιγχόπ- ται. Caelum. Vide Caelum. Caelum, το γλυφΰον, χ, Lucian. το γλυτ- τ-ί,ξίον, χ, ό Ιγχοτίυς ίως, Lucian. ό χο• T&s, ίοις, idem. Caementarius, ό ννχοτοιος, χ, Poll, ό τιι- χοδόμβς, β, idem. Csmehtitius, a, um, χαλίκαος, ε/«, uev. Csmentum, ό χάλιξ, ικος, TJiuc. Caape, το χξόμμυον, χ, Xen. caepas olere, Χξομμύων οζαν, idem. Caepina, ό χξομμύων, ωνος• Caeremonia, ϋ\ ,^^/τκεία, ας, Herodian. τά trie) τους Οτΐους, Dem. τά τξός &ίους, τά των &ιων, idem. Βί7α τξάγματα, idem. Ca?ruleus, a, um, κυάνεος, contr. κυανούς, ν, χν, mare, Β-άλαττα, Aristot. color, χυανχν χξω,υωχ,, Xenoph. caeruleo colore sum, κυανίζω, Diosc. casrulei coloris in- ductio, γ κυάνωα-ις, ίως, Plut. Caesar, ό ΚαΊο-αξ, αξος, Plut. Caesaries, fi χόμνι, ν,ς, Plut. Conf. Coma. Caesim, χοπτιχως, τμν,τιχως, Sutd. τμ•ί$γ,ν, idem. Caesio, ή τμν,σις, tots• Caesius, a, um, γλαυκός, y, ov, Aristot. eae- sios oculos habens, γΧαυχος τά όμματα, id. γλαυκός τχς όφθαλμχς, Basil, γλαυ- κός, Plut. ό χα) υ) γλαυχόφθχλμος, χ, Diosc. β κα) υ, γλαυκόμματος, Plato. caesius color, ϋ, γλαυκότΥ,ς, ν,τος, oculo- rum, ομμάτων, Aristot. caesium reddi, άτογλαυκχο-θαι, Plut. Caespes, ό βώλαξ, ακος, ό βωλος, χ. Poll. Caespitator, ό παξάφοξον βαδίζων, Lucian. Caespititius, a, um, βωλάκινος, ivy, ινον. Caespito, ναξάφοξον βαίιζω, Lucian. Caestrum, το κίς-ξον, χ. Poll. Caetera, τά λοιπά, τάλλα, Dem. χα) ϊτΐξοο. Caeteri, ae, a, 'ίτεξοι. αι, a, hi, isti, caeteri, ahi, ei μίν, oi >Λ, ϊτεξοι hi, άλλοι δε, lsocr. λοιπό), α), ά, Dem. Caeteroqui, τάλλα, Dem. άλλως, Aristoph. Caeterum, μίντοι, favos fingunt, caeterum non mellificant, κΥ,ξίχ πλάττουσι, μελι- τουζγχο•ι μίντοι xhlv, Aristot. μεν χν, caeterum accepto imperio cuncta muta- vit, ojiroi μεν χν ty,v άξχΥ,ν παξαλαζων τάντα ΰπεκ1νγ,ο•(ν, Dem. χα) §-/;, idem. Calam3rium, r, χαλαμοθ-ί,κΥ,, r.s, ί κ.αλαμ)ς, ίοος. Calamister, ' Λ καλαμ);, ί'όος, Diosc. Ϋ, xvr,- s -ις, <ως, Plut. Calamibtro, βο?τ°υγίΖω, Dion. IIaiica>n. V -'Ί ) CAL CaLamistnim, idem quod Calamister. Calamitas, ί συμφορά, ας. Dem. τά fci?x, id. ή μοχθγ,ξία, ας, id. calamitates et miseriae, α-υίΑφοξαι κα) άτυχίαι, lsocr. calamitas maxima, ατυχία vuytsii, Dem. par, τά Ίΰ-α κακά, id. summa, συμφοξ» ic -χάτΥ:, id. deplorata, άνί.κεστος, lsocr. communis, xoni, άτασι, Dem. conjicere aliquem in calamitatem, εμζάλλΧι* τινά US κακόν, Dem. πξθττ°ί•^ασΰαί τινι συμ~ φοξάν, id. πίξιΖ«./.ϊίν τίνα τγ συμφορά, id. calamitatem cavere, evitare, συά- φοξάν φυλάττειν. lsocr. ΰιχςείγίΐν, ill maximam calamitatem incidere, 1;χεσθαι ίις μεγίσ-τΥ,ν s -υμφθξάν. id. Ύ,κ -.iv ε'ι; άτυ- χίαν, iOem. πίξίπίπτειν άτυχιαις. Dem. premi calamitate, γίγνεο-ύαι πεξ) συμφο- ξαν, s. επι συμφορά, ια. είναι εν όεινω τινι, idem, χείρον πξάττειν, Lsocr. άτυχΰι ατύχημα, Dem. mederi calamitati, lac aordai ty,v άτυχίαν, lsocr. 'επανοξθχν Try άτυχίαν πόλεως, id. επαμύνίιν τ•?, σνμ- φοξά, id. liberare ahquem e calamitate, άπαλλάττειν τινά των σνμφοξων, idem, ΰιανωζειν τινά εκ μεγίστων συμφορών, id» έκλύειν τινά δεινών απάντων, Dcmosth. Calamites, ό κχλχμΙτγς, χ, ό Ι^υίφυτος, χ. \ Calamitose, άτυχως, lsocr. a^'^s,Dem. επικγ,ξως, Lsocr. άθλίως χα) χαχως, Dem. δυστυχώς. Calamitosus, a, um, a χα) υ. δυστυχές, εως, Detn. άτυχων, χσα, χν, id. καχοπαθων, χσά, χν, Lsocr. ό κα) r\ ταλαίπωρος, x y Dem. ταλαιπωφν, χσα, χν, id. ά,ΰλιος* ία, ιον, id. et infelix, ταλαίνωξος xai δυστvχv,ς^idem. άλϋιος χα) ταλαίπωρος* id. omnium calamitosissimus, πάντων ναλχιπωξότατύς, i'., απάντων άν^ξώπων άθλιώτατα διακείμενος, lsocr. Calamus, ό κάλαμος, χ, Diosc. β δόναξ. Calathus, Ό χάλάθος, χ, Poll, parvus, ό χαλχθίο-κος, χ, ide??l. το ζαλάβιον, », Schol. Caliim. υ, καλαθις, ίδος, Hesych. ό ζάνΥ,ς, Plut. Calator, ό κλ-ί,τωξ, οξος, Dem. ό ζλΥ,τϊξ, YCQ-, idem. C3latus, a, um, χλφΛς, εϊσα, εν. Calcaneus, $ πτεςνα, γ,ς. Dem. Calcar, το πλτ,κτξον, Aristoph. τό κίντξον, χ, Strabo. ϋ, εγκεντξΐς, ίδος, id. ό πτεζ- νο-τΥ.ξ, Υ,ξος, calcarious incite, μνακτίζω, Heliodor. calcar addo currenti, τυ- χόντα οτςΰνω, πίξιΖάλλω τινι τά κίντξα, Diod. Sic. Calcarius, ό γν^οποιός, χ, ό τιτανοποιός, χ. Calcator, ό λινοΖάτν.ς. χ. Caleatus, a, um, στειξόμενος, tin, £>«"> Xen. Calceamentum, τό ύχόδτιμα, ατός, Xenoph. ex lino confectum, λ /Vtr πεποΐΥ,μίνον, He- rodian. Calceatio, ϋ, ύπόδν,σις, εως, Xenoph. Calceo, ύποδεω, et calceor, calceos induo, ύποδεομαι, Xenoph. Calceolarius, ό υποδηματοποιός, χ. Calceolus, το ύτοδΥ,μάτιον, χ. Calceus, τό υπόδημα, ατός, Xen. τό πεδί- λβν, Horn, calceis careo, άνυποδγπω, calceis carens, ό κα) h ανυπόδητος, χ, Xen. calceorum carentia, i. e. pedum nuditas, ϋ, άνυποδν,σία, Plato. Calcitratio, ό λαχτισμος, χ, ό άπολαχτισ- μός, χ, Plut. Calcitro, onis, ό λαχτιστν,ς, χ, Xenoph. ό πτεξνιστ'/,ς. Calcitro, as, λαχ-ίζω, aliquid. τ), Dem. Phal. άπο>.ακτιΖχ, Lucian. πτεξνίξω, qui ab adversariis in ventrem calcitra- tur, λακτιζόμενος εις ty,v γαστίξαύπό τω* ανταγωνιστών, Lucian. calcitrare ad- versus stimulum, λακτίζειν πξός κίντξον, Calcitrosus, a, um, λακτιστικός, r„ όν, λα.• χτίζων, χσα, ov, equus, Ίππος, Poll. Calco, πατ'εω, aliquid, τι, Herodian. viam, στείΖω όδόν, Xenoph. ι Calculatio, β *\ιγ,φισμός, χ, ό λογισμός, χ, JEschin. Calculator, ό •\>γ,φιστγ,ς, χ, c λογιστές, χ, Plut. Calculo, ψηφίζω, λογίζομαι, Aristot. Calculosus, ό κα) ϋ, λώώδγ, ί • Calculus, i. e. parvus lapis, τό λιθάζίον, ν, TJieophrast. i. e. morbus, χ λιΰίασις, ίως, Diosc. i. e. computatorius et judl- ciahs, Ϋ, -i /γ,φος, x, Dem. dainnatoriu^ •i /γ,φος άναίξχσ», καβαίξχσα, salutaris, if '^Υ,φος σωζχσα, idem, calculo bene sub- ducto, λελογισμί.νως, Herodot. calculo laborare, λιθιά-.ιν, αν, Diosc. CAL CAM CAN Caldarium, i ϋ-ΐξμχντγ,ξ, fjgoi» Poll, τ* S -ΐξμχντίΐξΐον, tt, id. Caldus, a, urn, Vide CaHdus, a, um. Calefacio, $ιρμαίνω, Plut. §-ίοω< Na%. aliquid, 8-άλπω τι, Synes. παραθιρμαίνω, Athen. Calefactio, γ) 9-ίξμχνσις, ta /ς, Aristot. γ, ^ρμασία, ας, id. Caletactorius, a, um, &ι?μαντικός, γ), ov, Diosc. συνθίξμαντικός,' γ), όν, Galen. Calefactus, us, γ) Β-ίξμχνσις, ιως, Aristot. γ) Β-ΐξματια, ας, Hippocr. γ) διχθίξμασίχ, ας, Aristot. Calefactus, a, um, Β-ί?μαντος, ν, ov, Aristot. ad ignem, &αλφθύς πχ?ά τω πυξ), Galen. 3-ΐομχνθίις, ιισα, \ν, bene, ό χα) ϋι ίύθίς- μαντος, a, Theophr. Calefio, 3-ΐξμαίνομαι, Bern, διαθίρμαίνο- μαι, id. θάλπομαι, Galen. Calendar, α'ι χαλίνδαι, ων, υ) νουμηνία, ας, Plut. τ, νιομγ^ία, ας, singulis Calendis, ανά πάσας νίομηνίας, Herodot. Calendarium, ή Ίφγ,μίξΐς Ιπιμγ,νιος, τόγ,μίξο- λόγιον, α. Caleo, 3-ίξομκι, Aristot. Calesco, klem quod Calefio. Caliculus, τό κυλίχιον. Caliditas, ή 3-ΐξμότγ,ς, γ]τος, Plut. το S-£«- μόν, S, Theophr. Calidus, a, um, ό xx) -h 3-ί;μός, 2, ό χα) γ, ϊνθίξμος, ν, locus, τόνος. Pint, a pugna, από μά%γ,ς, id. a certami-ne, τω ίγωνι, id. calido ammo ad res frigidas acce- dere, $-ΐξμγ)ν ϊπ) ^υχξοισιν χαξδίαν ιχιιν, Sophoc. calida aqua, το Β-ιςμόν, sc. ΰόω°, Galen, valde calidus, ό χα) ϋ, διάθ-ξΐ^ίς, ν, Aristot. aliquantum, & χ») ή ύποθίξ- μος, a, locus, χωξίον. Poll. Caliga, γ) σκιλιά, άς, Poll. Caligatio, ή άμζλυωπία, as• Caliginosus, a, um, ό xeu τ, ξοφώδτ,ς, ιος, Herodian. ζοφίξός, ά, ov, Lucian. ό και V αχλυώδ^ς, ιος, Hippocr. ό χα.) γ) σκο- τώδης, ιος, Plut. γνοφωόγ,ς, Eur. Caligo, inis, ό ζόφος, a, Plut. ή άχλυς, ύος, Isocr. ό σκότος, α, Don. ϋ) Ίπισκότ^σις, ίως, oculorum, το σκότωμα., ατός, Galen. ν> άμαύξωσις οφθαλμών, Diosc. κνίφας. Caligo, as, άμζλυώττω, Lucian. Conf. Ccecutio. Calix, γ) χύλιξ, ιχος, Plut. το ποτ^ριον, α, idem. Calleo, Ίνίτίλωσα, i. e. perfecte scio, \πί- σταμαι, artem, τίχνγ,ν, Isocr. Callesco, τυλόομαι, Diosc. Callide, πανύςγως, τεχνικώς, rempublicam administrare, τίχνικως πολιτιύισθαι, I- socr. ago, πχνχργίω, Dem. δολοφβόνως. Calliditas, Ϋ) πανουργία, ας, Demosth. το σόφισμα, ατός, id. ν\ δίΐνότΥΐς, Υΐτος, id. doli et calliditates, τίχναι χα) πανουξγίαι, idem. Callidus, a, um, ό χα) τ,.πανΐίξγος, α, Dem. ίτχνονξγων, ΰσα, Sv, Isocr. δανός, t•,, ον, Dem. et improbus, παννξγο; χχ) Ζίΐνος, id. β χα) υ, Ιολόφξων• Callis, {] τξίζος> n, Xenoph. ό στίβος, ν, Potyb. ή ατξαπός, S, et via, χα) οίος, Herodian. ό πάτος, Horn. Calloaus, a, um, ό χα) -h τνλώΐ'/ις, ιος, Plato. τίτυλωμίνος, ίνη, ίνον, Xen. callosum reddo, τνλόω, idem, callosus fio, τυλόο- μαι, Diosc. Callus, ό τύλος* ν, Lucian. το τύλωμα, ατός, Hesych. callum obduco, τνλόω, ori, το στόμα* Xen. Calo, as, καλίω. Conf. Voco. Calo, onis, ό σχινοφόξος, ν, Xenoph. I |y- λοφόξος, a, Athen. Calones, τα χαλο~όδια, ων, Suid. Calor, τ] &ίξμότγ,ς, νιτος, Plut. το 5-ιομον, S, Theophr ast. ή 8-ίξμγι, ν,ς, Thuc.' το 3-άλπος, ίος, Xen. ή Β-ίξμασ/α, ας, Α- ristot. Calorificus, a, um. Vide Calefaclorius. Calva, το κξχνιον, u, Lucian. Calvaria, idem quod Calva. Calvaster, ό άναφάλαντος, a, LXX. Calveo, φχλχχξός ύμι. Calvecso, φαλαχξόομχι. Calvities, ή φαλαχξότΥ,ς, Υ,τος. τ, φαλάχξα, ας, Ϋ, φαλάκξωσις, ίως, LXX. το φχλά- xeujAx, ib. τ) ^ιλότης τγ,ς χιφχ,λΥ,ς, Plut. το αναφαλάντωμα, ατός. LXX. Calumnia, γ, Ζιαζολη, γ,ς, Dem. ή συκοφαν ϋις λόγος, id. ti'ata, τοο-αυτ») βλαο-φ -r}• μίχ -η $ιαζολγ), d. τοσαύτνι νπΐξζολτ) συκοφαντίας, id. calumniam timere, συχοφχντίαν φοζί7σ9χι, id. ΰιχζολΥ,ν ιυ- λαζίΐσθαι, Isocr. suggerere alicui, Ιώό- ναι συχοφαντίαν τιν), Dem. gravissimam creare alicui, χατχ$•Υισαί τίνα ύς μιγί^Υ,ν οιαξολΥ,ν, Isocr. contemnere, χαταφξ ονΰν λδώοξίας, id. retutare, οιαλΰσαι, s. S;a- Χυσασθαι ΰιαζολνν, idem, repellere, Ιιω- βί'ίσθαι -ψίυδ? λόγον χα) συχοφαντίαν, Dem. Calumniator, ό Ζιάζολος, ν, Dem. ό hx- ζχλλων, οντος, Isocr. ^ί> συκοφάντης, α, Dem. ό συκοφαντών, νντος, id. ο λοιΰο• ξων, ΐίντος, Isocr. ό λοιδύξύμίνος, if, id. ό βλάσφΥΐμος, υ, Dem. et nugator, βλασ- φΥ,μων χα) φλυαξων, Isocr. et acerbus et serpentina natura homo, συκοφχντΥΐς χα) τακζος χα) ϊχις ty,v φΰσιν άνθξωτος, Dem. magnus et insignis, ΰπίξζάλλαν τ% συκο- <φαντία, id. Calumniatrix, γ\ ΰιαζάλλχσα, γ,ς, y συκο- φιχντΐίσα, γ,ς, υι λοιΖοξΐϊσα, χς• Gonf. arti- culum antecedentem. Calumnior aliquem, ΰιαζάλλω τίνα, Dem. βλχσφτιμίω ί'ίς τίνα, id. λοιδοξίω, S. λοι- ΰοξέομαί τινι, id. τινά, Isocr. ίί; τίνα, idem, συχοφαντίω τινά, id. πλύνω τινά, Dem. ΐτΥ,ξίάζω τινι, id. χαχως λίγω τινά, id. aliquid, συχοφαντίω τι, Isocr. λοιίοξίομαί τι, JEschin. aliquem ob ali- quid, συκοφαντίω τινά τίνος, JElian. et maledicere, Ζιχζάλλίΐν χα) βλασφΥ,μΰν, Isocr. et menfiri in aliquem, Ιιαζάλλαν χα) χχτα-φιύΰίσθαί τίνα, id. conviciis et contumeliis proscindere, σκοξακίξαν χα) πξοτΥ,λαχίξίΐν, id. acerrimej"Ta μί- γιστα, id. maxime, μάλιστα, Isocr. semper, συνίχως , Dem. manifeste, πιοι- φανως, id. acerbe, πικξως, Isocr. petu- lanter, άσίλγως, id. indecenter, παζά τό πξοσγ,κον, Dem. falso, ψίυΰως, Isocr. injuste, αδίκως, t) δικαίως, Dem. Calumniose, συχοφχντικως, συκοφχντωδως. Calumniosus, a, um, συκοφαντικός, υ), όν, Luc. ό χα.) η συκοφχντώδνις, ιος, Lysias. Calvus, a, um, φαλακρός, ά, όν, Luc. ty,v χιφαλΥ,ν, id. μαδαξος, ά, ov, Aristot, χα) ή λιιπόθξΐξ, χος, Milan. reddo, μχδαξόω, LXX. calvus δίζω, Hippocr. μαδάω, Aristoph. cal vus fio, μαδαξός γίνομαι, JElian. Calx, pars pedis, ή πτίζνα, %ς, Dem. το σφυοον, S, Ν. Τ. calcibus peto, λαχτίζω, Aristoph. πτίξνίζω. Calx, υ) τίτανος, u, Lucian. υ) χονία, ας, Gal. γ\ γό-^υς, Paus. viva, χονία άσ- ζιστος, Mgin. calce obducere, τιτανί' ισθχι, Hesych. ίτιχξίειν τιτάνω, Lucian. calce oblitus, τιτανώμινος, ivy], £v«y, He- sych. τπανωτός, ή, ov, id. χονιατός, γ), ov, Theophr. cal'ce dealbo, κονιάω. Dem. κονιάομαι, Plut. calce inductum seu dealbatum opus, το κονίαμα, ατός, The- ophr. calce inducens aliquid, ό κονιατγ,ς, 2; Hesych. inductio, quae fit calce, γ) χο• νίασις, ιως. Calyptra, Ϋ) καλύπτξα, ας, Plut. Calyx, γ\ χάλνζ, υκος, Theophr. Cambio, άμιίΌομαι, Plut. άντιχαταλλάτ• τομαι, Herodian. Cambium, γ) άντικαταλλαγ,γι, %ς. Camelarius, ό χαμ^λίτ^ς, ν, Aristot. Camelinus, a, um, χαμγΜιος,^ ιίχ, no». Camelopardalis, γ) χαμγ,λοπάξδαλις, ιως, Camelus, Ό vel ή χάμγ^ος, κ, Xenoph. Camera, γ) «α^ξα, ας, Galen. Camerarius, a, um, χαμαξίνος, ϋ), or. Cameratio, γ) καμάξωσις, ιως. Cameratus, a, um, χαμαξωτός, ϋ), όν, Diosc. Camero, καμα°άω, ω. Caminabs, e, idem quod sequens Camina- rius. Caminarius, a, um, χαμινιαΊος, αία, t&iov, fuligo, αιθάλγ), LXX. ό καμ,ινίτγ,ς, n, panis caminarius, i. e. in camino coctus, άξτος καμινίτγ,ς, Athen. ό και γ) καμι- νώδγ,ς, ίος, exhalatio caminaria, i. e. e camino, ivaryoY, καμινώδγ,ς, Strabo. Caminus, i. e. fornax, ό vel γ) χάμινος, LXX. parvus, το καμίνιον, a, Schol. Arist. in camino excoquo, χχμινίύω, Strabo, in camino opus iaciens, ο καμι- νιυτΥις, S, Lucian. qua? circa caminum calvum i sum, μα- τία, ας, id. το συκοφάντισμα, ατός, id. et maledictum, συκοφαντία χα) βλχσφν;• μία, id. et fahum crimen, συκοφαντία %«,) ΎΧζ*ϊομ!χ, id,, συχοφκϊτία κχ) ψί«• [ καμιηία, ας, Theophr. i. e. fumi ve- laoorat, υ) χαμ,ινιύτξία, ας, Herodian. opera, qus navatur circa caminum, ' £ a ) ceptaculum, {•, χχπνοδόχν, γ,ς, το xetwt• δοχιΤον, n, y\ καπνοδόχγ], ν,ς, Herodot. Cammarus, Ό κάμμαζός» et το χάμμα^ον. Camcena, γ\ μ£σα. Campana, ό κώδων, ωνος, Thuc. τ ο χάλκω- μχ, ατός, campana? malleus, το ρπαλον* a, campanam pulso, τον χώΐωνχ χςούοι, κωδωνίζω, Aristoph. Campanula, τό κωδώνιον, ν. Campestre, τό πΐξίζύίμα, ατός, Plut. Campestris, e, πιδινός, ϋι, h, Xen. πιδιινος % ϋ), ov, Theophr. πιδιαΐος* αία, χΐον, sri- διακός, υι, όν. Campsor, ό κολλυζιστ->,ς< u, Lysias. Campus, τό πιδίον, ss, Plato. Martius, ^i- δίον" Αξίιον, Plut. latitudo camporum, τό πλήθος των πιδίων, Isocr. campum vastare, άνά^ατον ποιιΐν τό πιδίον, id. Camus, i. e. fiscella, ό χγ,μός, 5, Aristoph. i. e. capistrum, camum circa os habere, ϊχ,αν κνμόν πΐξ) ς-όμ,ατι, Athen. camum circumpono, χ^μόω, Xenoph. cami cir- cumpositio, ή κίμωσις, ιως, Hesych. CanaUcula, τό σωλγ,νάξίον, a, Eustath. Canaliculatim, σωληνοιιδως. Canaliculars, ό κα) γ) σωλν,νοιιδγ,ς. ίος. Canaliculus, idem quod CanaUcula. Canal-is, ό σωλΫ]ν, ηνος, Plut. Cancellariusj ό άξχιγξαμιι,ατιυς, ίως. Cancellatus, a, um, διχτυωτός, υ), ov, LXX. Cancelli, Yj χιγκλ)ς, ίδος, Plut. τό δξί/φαχ- τον, a, Hesych. cancellis includere, πΐξΐ• ζάλλιιν κιγκλίδα, Plut. Cancello, κιγκλίζω, testamentum, διαθτ,χ'4* Ίξαλιίφω, Dem. Cancer, ό καρκίνος, a, animal, Aristot. si- dus, Aral, morbus, Hippocr. τό καρ- κίνωμα, ατός, Diosc. parvus, τό καρκί- vtov, n, Aristot. cancro similis, sive e cancrorum genere, ό χα) ή καρκινωδ^ς* ιος, id. cancro morbo infestan, καρχι- νόίσθαι, Hippocr. Candefacio, λιυκόομαι, Xen. λΐυχχίνω, i. e. ignitum reddo, διαπυξόω, Ίμπυρίζω. Candefactus, a, um, λιλιυκωμί'νος, evsj, ινον, Dem. igne, ό κα) υ) διάπυξος, n. Candefio, λιυκόομαι, Dem. igne, διαπνζί- Candela, ό λύχνος, n, Xen. Conf. Lychnus. Candelabrum, τό λύχνιον, n, Athen. υ) λυχ~ via, ας, Ν. Τ. Candeb, ,λιυκός ιίμι, λίυχαίνομαι, Theophyl. i. e. ignitus siim, ϊκπυροομαι, διάπυξός ιίμι. Candicans, ό και υ) νπόλινκος, g, Diosc. Candico, ύπόλιυκός ύμι, ύπολίνχαίνομχι. Candidatus, a, um, i. e. alba veste indutus, ο και -<ί λίυχιίμων, όνος, ό λιυ^ίιμανίων, ων* Herodian. i. e. ambiens orficium, ό παξ- αγγίλλων άξχγ)ν, Plut. Candide. i. e. sincere, άπλως, Dem. άδό• λως, idem. άχιζδγ\λως, Isocr. άφίλνς, Dem. et sincere scribere aliquid, άπ- λως κα) άδόλως γξάφίΐν τι, id. et aperte administrare remp. άπλως χα) φχνί^ς πολιτώισθαι, id. Candidus, a, um, i. e. albus, λιυχος, υ), it, Conf Albus : i. e. sincerus, ό χα) υ) άφί- λγ)ς, ίος, Dem. ό κα) υι άκακος, ν, id. S κα) υ, άδολος, χ, Plato, άπλόος, 5ς* άπλόγ], υι, άπλόον, Sv, Dem. vere et a- micus, άλ-ήθως άπλΖς χα) φίλος, id. vir, απλοϊκός άν>,ξ, Lucian. et ingenuus ho- mo, άφίλης κα) πα^οΥΐσίας μίτος, id. Candor, γ\ λιυχότψ, νιτος, Aristot. i. e. morum simplicitas, γ\ ίύηθιια, οχ* Dem. υ) ακακία, ας, id. Caneo, πολιός ύμι. Canesco, πολιόομαι, Aristot. Cani, α'ι πολιχ), ων, Isocr. Canicula, το χυνίδιον, a, Xenoph. τό χυνά- ξΐον, ν, id. sidus, ό Ίίίξίος, v. Hes. ό χύων, Aristot. post caniculam, i. e. post mediam sestatem, μιτά χύνα, Theophr. Canicularis, e, χρνιχος, υ), όν, Xenoph. dies caniculares, «/ άμφιτόν Ί,ιίξίον Ϋ,μ,ίξαι, α'ι ϊπ) κυνι vel νπό χυνος γ)μίξαι. Conf. ar- ticulum anteced. Canine, xutvihov, Lucian. Caninus, a, um, κυνικός, ϋ), ov, Xen. χ,ΰν- ιιος, ίία, iiov, Sext. Empir. canino ritu, κυνΥίδόν, Lucian. canina sentis, χύναρρς vel κυνάξα άκανθα, Athen. Canis, ό vel υ) κύων, κυνός, Aristot. canibu* objici s. objectum esse, χυνων δύ'πνον ιΐν»ι, JElian. canes vorare, κυνοφαγΰν, Sext. Empir. a cane morsus, ό και *ι κυνόδγ,κτος, χ, Diosc. Canhtrum, τό «ecrsc.rfov, g, Poll, i y.^/,;, CAP CAP CAR ν,τος , Plut. re xavxv, a, Thuc. το χά• vuov, χ, Athen. ligneum et plexum, χά- viov ξύλιναν χα) πλεχτόν, id. Canities, η πολιότης, tires, ή πολιά, ας, Isocr. Canna, i δόναξ, ακ,ος , Diosc. ο κάλαμος, χ, id. η χάννη, vel χάννα, ης, Aristoph. Cannabaceus, a, urn, χαννάζινος, ίνη, ivo». Cannabis, ή χάνναζις^ ίως, Diosc. Cannetum, to δονακΰον, χ, to χαλαμωδίς, SC. χωξίον- Canneus, a, urn, χαλάμινος, ίνη, ivov, Athen. Cano, άδω, Dem. άείδω, id. μέλπω, Ιμ.• νίω, paeanas, άδω παιάνας, id. cantile- nas, άσματα, Plut. ad lyram, πξός λύξαν, id. laudes alicujus, εγχώμιόν τίνος, Α• ristopk. tibia cantionem amatoriam, αίλίω άσμα ϊζωτικόν, Aristot. suavis- sime, ίυφωνότατος xa) ωδιχώτατός ίιμι, Mlian. classicum, σημαίνω μάχεσθαι, lien, receptui, σημαίνω to άναχλητιχόν, Plut. Canon, Ό χάνων, όνο;, Mschin. Canonice, κανονικώς. Canonicus, a, um, κανονικός, η, β». Canore, ωδιχως, Aristot. Canorus,'a, um, φδικός, η, ov, Lucian. λι~ γνξος, ςα, eov, Horn. Cantator, ί ψαλτοί, χ, Plut. β αοιδός. Cantatrix, η ψάλτξία, ας, Athen. Cantharus, Ό κάνθαξος, χ, parvus, re χαν ϋάξιον, χ, Plut. Cantnus, ό κάνθος, χ, Aristot. Canticum, το α τ μα, ατός, Dem. το άασ- μα, ατός, Gregor. η ωδη, ης, Xenoph. η άοιδη, ης, Dem. το μίλος. Cantilena, idem quod Canticum. Cantiuncula, το άσμάτιον, χ. Canto, .ψάλλω. Conf. Cano. Cantor, Q φδός, χ, Plato, ό μίλωδος, χ, Ζω-, cian. Cantus, τβ μίλος, (ος, Lucian. η μελωδία, ας, Athen. lugubris, ή θξηνωδία. Canus, a, um, πολιός, a, ov, Diosc. Capacitas, ήχώξησις, ίως, το χωξημα, ατός, ή ίϋξυχωξία, ας- Capax, ό χα) η ίύξύχωξος, χ, ο χα) η ίΐΐξυχω- ξ*>ς> ίος, Thuc. δεκτικός, η, όν, sum, χωξίω, eorum, qui conveniunt, τους ξυν- ιλθόνται, Thuc. doctrinse, την διδαχην, Dem. Capedo, ή ίΐξυχωξί», ας, i. e. vas quoddam, ή κυλίσχη, ης. Capella, τβ αΊγίδιον, χ, LXX. Caper, ό τ^ά^β?, χ, Aristot. Ό ec<|, αίγος, Herodot. ό χ'ιμαξος, Capero, ρυσσόω, Diosc. 'ουτϊδόω, Arist. Capesso, αΊξίω, aliquid, «, Xen. rempub- licam, 'άπτομαι τχ πολιτίυματος, idem, λαμζάνω τ» των κοινών, Aristot. nego- tium, άντιλαμζάνομΜ τχ πξάγματος, Plut. imperium, αΊξίω την άξ,χην, Pla- to, pugnam, ίγχίΐξίω τη μάχη, ΡΙΐΛ. Capillaceus, a, um, Ό χα) η τξΐχώδης, ίος. Capillamentum, τβ τοίχωμα, ατός, Aristot. Capillatus, a, um, τξίχωτός, η, ov. Aristot. Capillitium, τβ τξίχωμα, ατός, Aristot. η χόμη, ης, Dem. arte factum, ή κόμη πξόο-θίτος, Xen. Capillo, τξΐχόω. Diosc. Capillus, ή 3-ξί|, τξίχος, Aristot. η χόμη, ης, id. plexus et intortus, ό πλόκαμος, a, Herodot. capillorum nodus, ή πλο- χαμις, ΊΖος, defluvium, ή άλωπίκία, U4, Galen, capillos como, τξίχοπλαστίω, putrio, χομάω, χομοτξοφίω, Strabo. mol- les habens, β χα) ή μαλακόθξΐξ, ιχος, Α- ristot. paucos habens, ό χα) ή ολιγόθξΐξ, id crispos habens, ό κα) ή ύλόθξΐξ, id. pulchros faciens, ό χα) ή χαλλίΰξΐξ, Di- osc. Capio, αϊξίω, urbem vi, πόλιν κατά χξάχος, Isocr. virum, άνδξα, idem, urbem ob- sidione, άλίσχω πολιν πολιοξχία, Dem. hasta vel bello, λαμΖάνω πόλιν ίοξυάλω- τον, s. αιχμΑλωτον, Isocr. avaritiam a• licujus, χωξίω την πλίονίξίαν τίνος, Dem. i. e. comprehendo aliquid, οίχομαι τι, Dio Chrys. utilitatem ex aliqua re, άφιλίομαι από τίνος, Xen. consilium de re aliqua, βνλ.ιύομαι πίξί τίνος, Isocr. ex re aliqua voluptatem, χαίίω \πί τινι, Xenoph. aliquem vivum, ξωγξίω τινά, Thuc. i. e. intelligo aliquid, t -νλλαμ- ζάνω τι, Plato. Capistro, χημόω, Xenoph. φιμόω, Κ. Τ. Capistrum, ό χημος, 5, Xenoph. τό πίξί- στόμιον, η, LXX. το χίφαλοοίο-μιον, ό φίμοί, Luc. Capital, η κι$αλ)ς, ίίος, Aristot. ri xtfr Ιψνον, ν, Eustath. Capitalis, e, i. e. ad caput pertinens, χιφα- λιχος, η, ov, Diosc. i. e. mortem merens, φονικός, η, h, facinus, αδίκημα, Lycurg. ατχατος, άτη, ατον, odium, μίσος θανα- τικός, η, όν, caussa, ΰίκη, Plut. facinus morte dignum, αδίκημα φονικον, Lycurg. Capitaliter, κιφαλικως, i- e. capite piecti, κιφαλικως κολάζίο-θαι, Herodian. Capitatus, caput habens, χίφαλωτος, η, ov, Diosc- Capitellum, το κΐφάλιβν, a, Diosc. Capitium, ή κιφαλ)ς, ίίος, Aristot. Capito, onis, ό μίγαλοκίφαλος, α• Capitularis, e, ό κα) ή κίφαλαιώδης, ιος. Capitulatim, χίφαλαιωίως, Aristot. Ιπι χίφχλαίχ, Thuc. \ν χίφαλαίβις, Dem. attingo, κίφαλαιόω, Thuc. Capitulum, τβ κίφαλίΐ,ον, a, Poll, το xt- φάλιον, », Diosc. i. e. pars libri, τ ό κ%• φάλαιον, α, ή κίφαλις, ίΰος, Ν. Τ. Capo, ό άλίκτοιξ ΐκτομίας, Η. Capra, ή αΊξ, αΊγος, Aristot. Caprarius, ό α'ιπόλος, ν, Poll, ό αιγιζότης, ό α'ιγονόμος. Caprea, ή αίγαγξος, α, ή ΰοξξ, δΰξκος, ΑΙ. Aphrod. ή ΰόξχος, a, Diosc. ή ΰορχάς, άοος, id. parva, τβ δοξτ.ά'Άιον, η, LXX. Capreolus, τβ ΰοξκαΰιον, », LXX. Capricornus, ό α'ιγόκίξως, ωτος, Lucian. Caprificatio, β Ιξίνασμίος, 5, Theophr. Caprificor, ΐξΐνάζω, Theophr. Ιξΐνόω, id. Caprificus, οΐξίνϋς, S, theophr. fructus, τβ Ίξίνίόν, S, Aristot. Caprile, β αϊγων, ωνος- Caprinus, a, um, ό χα) ή α'ίγίίος, ν, Ν. Τ. caseus, α'ίγαος τνζός, Athen. caprina pellis, η α'ιγίη, ης, tterodot. contr. αιγη, Wi" V Capsa, ή κάψα, ης, Suid. η χαψάχη, ης, Ι>ΧΧ. η χιζωτός, 2, Athen. Capsarius, β χιζωτοφόξβς , m Capsula, το χιζώτιον, n, Plut. Captatio, ή S -ηξα, ας, Dem. η 3-ηξΐυο*ις, ίως. Captator, ό Β-ηξατης, if, ό 3-ηξίυτης, 5, Poll. Captatorius, a,"um, 3-ηξατιχος, η, ov, Xen. θηξίυτιχός, η, όν, id. Captatrix, η.Β-ηξ'.ύτξία, ας. Captio, velut urbis, fugitivi, η ληψις, ίως, Thuc. i. e. deceptio, ή υπαγωγή, ης, ό δόλος, ν, Dem. η άπατη. Captiose, άπατηλως, σοφι^κως, Aristot. Captiosus, a, um, απατηλός, η, ov, Plato. σοφις-ικός, η, sv, Aristot. Captivitas, ή αλωσις, ίως, Dem. η β-ύλ- λη^/ΐς, ίως, id. ή αιχμαλωσία, ας, Ν. Τ- ίΐξκτη, ης, Dem. et servatio patris, άλω- σωτηξια πατξος• id, aMucere in captivitatem aliquos, άίχιο-θαι άγοντα αιχμαλώτχς τινάς, id. redimere e cap- tivitate, λύίΐν α'ιχμάλωτον, id. socius in captivitate, h ο-υναιχμ,άλωτος, χ, Ν. Τ. Conf. Captivus. Captivo, αιχμαλωτίζω, Dem. Captivus, a, um, β* διο-μώτης, a, Dem. hi- δίμίνος, ίνη, ίνον, id. ό χα) η αιχμάλω- τος, χ, id. &λνς, ίσα, ttv, id. ό και η δοξυάλωτος-, ν, id. fio, γίγνομαι αιχμά- λωτος, id. captivum aliquem abduco, οίχομαι άγων α'ιχμάλωτον τίνα, id. ha- beo invinculis, εχω χα) Ίδίησά τίνα α'ιχ- μάλωτον, id. redimo meis sumptibus, λυτξόω α'ιχμάλωτον ίχ των Ιδίων, id. con- servo, άνασωζω α'ιχμάλωτον, id. dimitto, άφίημι δίσμωτην, id. Capto, S -ηξίύω, Isocr. 3-ηξάω, Xen. ali- quem, τινά, id. lucrum, &ηξΐύω χίξδος, voluptatem, την ηδονην, Isocr. homines verbis, 3-ηξάω άνθξώπας λόγοις, Xenoph. auras, 3-ηξίύω α'ύξας, id. sermonem ali- cujus, Ίπιλαμζάνομαι λόγν τίνος, Ν. Τ. auram popularem, δημαγωγίω τας πολ- λνς, Plut. Captura, i. e. venatio, τβ Sj -ηξίυμα, ατός, Plato. $ άγξα, ας, Lucian. i. e. capti- vatio, ή ληψις, ίως, Plut ή άλωσις, ίως, Plato, i. e. id, quod captum est, το S-vj- ςα,αί», ατός , Plut. Captus, a, um, ίαλωχως, υΊα, ός, Dem. «- λνς, χσα, isv, minor a majore, μύζονι ό βξαχύτίξβς, Mlian. primo auditu, ο'ικύ- μίνος τα'ίς πξώταις άχοαίς, Aristot.^ amo- re, άλνς ϊξωτι, χατίχόμίνος ΰπ' ϊξωτος, JEsap. forma, άλνς ν* κάλλας, Lucian. vi, άλίς κατά κξάτος, Isocr. bello, ό χα) η αιχμάλωτος, 'ν, Dem. ό χα) η δοξνά- λωχοί, ν, Isocr. vjvus, \ζο<γξηι/.ίνος, Ν. ( 23 ) Τ. hamo, ηγκι^ξωμίνος, Synes. mente, oculis, auribus, δΐίφΰα ξ μίνο( τάς φξίνας, την όψιν, την άχοην. Capula, τβ λαζίδιον, ν, Diosc. Capularissenex, Ό κα) ή σοξοδαίμων, eves, Pad. ο τνμζογίξων, Aristoph. Capulus, ή λαζη, ης, gladii, τ» Ζίφνς, Plut. Capus, idem quod Capo. Caput, hominis vel bruti, η χίφαλη, ης, Dem. το κίφάλαιον, u, id. caput inci- dere, την χίφαλην ίππίμνίιν, id. con- terere alicui, συντξίψαι κίφνλην τίνος, Isocr. comminutum habere, καπαγηναι την χίφαλην, Dem. retorquere calum- niamin caput dicentis, βλασφημίαν τξί- πίΐν ί'ις χίφαλην τω λίγοντι, id. in caput alicujus caussam' rei alicujus conferre, άνατιθίναι την α'ιτίαν \π) χίφαλην τίνος* a capite ad calcem, \χ κεφαλής ίς πόδας, Horn, caput alicujus pecunia licitari, ίπιχηξύσσίΐν άξγύξΐόν τινι, Herodot. ca- pite doleo, χίφαλαλγίω, Hippocr. iui caput dolet, β χα) ή κίφαλαλγης, ίος, Plut. dolorem capitis adferens, χίφαλ- αλγός, η, ov, Plato, χιφαλαλγικος, it, ov, Galen, capitis dolor, ή κεφαλαλγία, ας, Hippocr. i. e. origo, η άξχη, ης, Isocr. i. e. summa pecunia?, unde usura percipitur, το άξχαίον, β, Dem. \.~e. pars libri, τβ χεφάλαιον, n, ή χίφαλις, ίδος, Ν. Τ. i. e. prsecipuum, τβ κυξίω- τατον, i. e. mors, ό θάνατος, χ, vel vita, η ψυχη, νς, ^dire periculum capitis in ludis, άγωνιζίσθαι αγώνας της ψυχής, Dem. periclitari de eapite, χινδυνίύειν ϊ» ψυχή, id. capitis aliquem accersere, θανάτψ τιν) τιμάσθαι, id. capitis^caus- sam dicere, άπολογησασθαι την τ2 B-a• νάτα δίχην, Plut. capitis damnare, .9•«- νατον χατακξίνίΐν τινός, Isocr. capite plectere, 5-«νώτω ζημ&ν τίνα, Mschin,. Carabus, β κάξαζο'ς, χ, Aristot. carabo si- milis, sive e caraborum genere, ό χα) ί χαξαζώδης, ίος, id. Carbasus, i. e. linteum tenue, τβ λ7νον λ£τ- τόν, i. e. velum, τβ λαΊφος, ίος, Plut. Carbo, ό άνθξαξ, αχός, Athen. accensus, ήμμίνος, carbonum strues, η άνθξακιά, ας, Diosc. carbones conficio, άνθξακιυω, Theophr. in carbones redigo, άπανθξ»' κόω, Lucian. Carbonarius, β άνθξαχίυτης, $, Mlian. ater, ut carbonarius, ό άνθξάκιας, χ, Lucian. Carbonarius, a, um, άνθξάχιος, ία, ιον, for- nax carbonaria, ή άνΟξαχί», ας, Theophr. Carbunculus, i. e. parvus carbo, τβ άνθξά- xtov, χ, i. e. gemma quaedam vel morbus, β άνθξαζ, αχός, LXX. Galen. Career, τό δίσμωτΫ,ςιον, χ, Dem. τό οίκη- μα, ατός, id. ό δίσμος, χ, id. ή ί'ΐξχτη, ης, id. ή φυλαχ -h, ης, Aristot. ο ίΐξγμός, S, Dem. carcerem meritum esse, ϊνοχο» ίιναι Tyt απαγωγή, id. δίσμχ ϊνοχον γί- γνεσθαι, id. carcere mulctare aliquem» τιμάίιν τιν) δίσμχ, id. ducere, conjicere aliquemin carcerem, άγαν, άπάγίΐν, u- σάγιιν, ίμ^άλλίΐν, τινά ίΐς δεσμώτη" ιοί* id. ϊς φυλαχην ποιίιν, Aristot. χατα- ζάλλειν ί'ις την ίΐξχτην, Diod. Sic. con- jici in carcerem, έμπίππιν tU τβ δίσμω- τηξίον, s. εΊς τό ο'ίκημα, Dem. esse in carcere, *Tvat iv δεσμωτηξίω, id. mulcta quinquennalis, διατξίζειν iv τω δίσμωτη- ξίω πενταετηξ'ιδας πολλάς, id. effugere e carcere, άποδξαν, s. άποδξάντα ίζίλθίϊ* \x τχ δισμωτηξίχ, id. egredi e carcere, πξ(ίίίναι εκ τχ δεσμωτηξίχ, id. e carcere lioerare, άφαίξείν τινι τον δίσμόν, id. car- eens custodiam obire, εΊξκτοφυλακιίν, Philo. carceris custos, ό εΊξγμΰφύλαξ, ακος, Xenoph. ό δίσμοφύλαξ. Carcerarius, a, um, φυλαχικός, η, ov, Plato. Carceres, in agonibus, ή άαετηξία, ας, A- ristoph. η βαλζις, Ίδος, Poll, a carcero ad metam, άπό της άφίτηξίας μίχξΐ τι? καμπτηξος, Aristoph. Carcinoma το κκξκινωμα, ατός, Diosc. Cardiacus, ό καξδιακος, χ, Galen. Cardialgia, η καξδιαλγία, ας, Galen, car- dialgialaboro^a'SiaXye'oj, Hippocr. car- dialgia laborans, ο χα) ή χαξδιαλγης, ίος, Galen. Cardo, ό στξοφΐυς, ίως, Theophr. β ο'τξό• φιγζ, γος, Dion. Long, rerum, άχμν\ ΐζγων, mundi, ό πόλος, χ, Athen. Carduelis, ή άχανθις, ίδος. Aristot. Carduus, β σχόλυμος, χ, Diosc. Care, τιμίως, πολυτίμως, aliquid Teildo„ πολλχ τι ποιλίω, Mlian. CAR CAS CAV Carentia, ή ΰ$-ίξησις, εως, Ν. Τ. Careo, vs -ΐξίζω, δίομαι, άπο^εξίομαι, re a- liqua, τίνος, Isocr. omnibus; πάντων tor,• ftos γίγνομαι κα) γυμνός, id. pecunia, άποξίω χξημάτων, Basil, χκ εΰποξίω άξ• γυξίχ, Dem. σπανίζω χξημάτων, idem, ά,ξγύξιον εμοι χ πάξεστι, id. χ τυγχάνει \μο) παξον ά-ξγύξίον, idem, medico, \ν ίξημω είμ) τχ ίατξχ, εξημός ε'ιμι τχ &εξα- ■πεύοντος, idem, ratione, άμοιςίω λόγχ, JElian. Carica, η φιξαλεη, ν,ς, Hesych. Ό ϊσχάς. Caries, ο εΰξώς, ωτος, Plut. ή σαπξότης, ητος, Diosc. Carina, η τξόπις, ιδος, Poll. Carinarius,*a, um, τξοπίδιος, ία, ιον, Plato. Carinatus, a, um, τετξοπισμενος, ίνη, ίνον, navis probe carinata, ναυς Ίκανως τετξο- πισμίνη, Hippocr. Carino, τξοπίζω, Hippocr. κυ-όω, Hes. Cariosus, a, um, σαπξος, a, ov, Athen. ο κα) ή εύξώδης. Caritas, ή πολυτιμία, ας, annona?, ή σπαιο- σιτία, ας, Xenoph. ή σιτοδείχ, ας, id. Carmen, το έπος, εος, Dem. το μίτξον, χ, Isocr. το ποίημα, ατός, id. λόγος εμμε- τζβς, Dem. elegiacum, το ελΐγεϊον, χ, id. lyricum, ή ωδη, ης, Itocr. iambicum, το ϊαμζεΊον, Dem. nuptiale, Ό ΰμίναιος, χ, Isocr. carmina et versus, ωδα) not μί- τζα, id. facere, s. componere, συντιθενχι ποίημα, id. ποιΰν ίχμζεΤον, Dem. or- nare aliquem carminibus, εγκωμίαζαν τινά ωδαις κα) μέτξοις, Isocr. carmen in^ niiptias alicujus canere, ύμίναιον εν τοις γάΐΛΟίς τίνος αδειν, idem. Carminarius, a, uin, ξαντικος, η, ov, ars carminatoria, ή ξχντικη, scil. τίχνη, Pla- to. Carminatio, ^ διάξανσις, εως. Carminator, Ό ζάντας, a, Plato. Carminatus, a, um, 'διχξανθε)ς, ίίσα, h, la- na, διαζανθεν ίξίον, Diosc. Carmino, ξαίνω, lanam, 'igia, Litcian. των ίξίων, Plut. rursum, αναβαίνω, simul, σνγζχίνω, Plut. διαξαίνω, Diosc. Carnalis, e, σαρκικός, η, ov, Ν. T. Carnaliter, σαςχιχ£ς. Carnarium, το χζεωπώλιον, χ, Plut. Carnarius, h xg -ωπώλης, χ, Poll. Carneus, a, um, ό χα) ησαξχώδης, εος, σαξ- χιχος, η, ον, σάξχινος, ίνη, ινον• Carnifex, ό δημόσιος, χ, Dem. b δημόκοινος, χ, id. ό βασανιστής, χ, Isocr. ό δήμιος, Herodian. Carnificina, το βασανιστηξίον, a, i• e. cruci- atus, ή βά,ο-ανος, a, Isocr. Carnifico, σχίζω, Xen. ανατέμνω, Lucian. Carnivorus, a, um, ό χα) ή σαςχοζόξος, a, Gregor. ό χα) ή σαρκοφάγος, a. animalia carnivora, ζω<& σαρκοφάγα, Aristot. Carnosus, a, um, ό χα) υ, ιΰσιχ-ρχος, n, Xen. ο χα) ν\ χατάσαοχος, a, Athen. ό χα) ή μίγαλόσχξκος, n, LXX. ό χα) r, πολυ- σαξχος, σαξχώδτις, carnosum reddo, ευ- σα,ξχόω, Galen, σαξχόω, id. Caro, 'ή σάξξ, σαοχος, Dem. το χξέας, ατός, id. agnina, χξίας άξνειον, anserina, χί,ν- ίΐον, bubula, βκιον, c'aprina, α'ίγαον, gal- linacea, οξνίθειον, hircina, τξάγειον, hce- dina, Ιξίφειον, ovilla, μήλαον, s. πξοζά- •τειον, porcina, χοίξειον, suilla, νειον, ver- vecina, xgiuov, vitulina, μόσχειον, ferina, 5-γιξΐον, salita, άλιαξον, s. τα,ξίχευτον, in- fumata, χαπνιστον, elixa, εφον, assa, οπ- τον, frixa, τηγανι^-ον, tosta, αξνχτόν' car- TiiS esus, ή χςεοφαγία, ας, Plut. η σχξ- χοφαγία, ας, id. carne vescor, σαξχο- φαγεω, qui carne est molli, 6 χα) ν ατα- λόσαξχος, a, Galen, laxa, άξαιόσαξχος, Athen. sicca, ξΥίξόσα^χος, idem, densa, πνχνόσαξχος, dura, σχλ-ΐΊζόσαξχος, humi- da, νγξόσαξχος. Carpentarius, Ό άμχξοπχ,γος, $, Phut. Carpentum, το όχημα, ατός, Plat, i) ίΐ- μαξχ, ης, Herodot. Carpesium, το χαοπησιον, a, Gal. Carpio, Ό χυπζϊνος, a. Carpo, δζίπομ,αι, rosam, llihov, Basil, flo- res, άποΰξέπομχί άνθη, Plutarch, i. e. reprehendo aliquem ob aliquid, χαχίζω τινά τίνος, Philo. Carptim, δξατομενως, i. e. particulatim, μεξιχως, άχξοθιγως. Carptor, ό Ιξεπόμ,ενος, a, i. e. reprehensor, ό χαχίζων, οντος, Dem. Carruca, το ίμάξιον, u, Suid. % 'άμχ%κ. Carrucarius, a, um, άμχξιχος, ■>„ bv, Sttht i άξμκτηλάτΥΐίι i άμαξοπηγός. Carvus, το όΐξμα, ατός, Xen. ή 'άμαξα. Cartilagineus, a, um, Ό χα) ν, χολώδη, εος, Aristot. Cartilaginosus, a, um, ό χα) -h χον^ξω^ςϊ εος, Aristot. Cartilago, β χόνδξβς, ν, Gal. Caruncula, το σχξχίΰιον, *, Aristoph. το χξύλλιον, a, Synes. Carus, a, um, τίμιος, ία, /β», Dem. ό χα) ή έντιμος, ν, id. i. e. dilectus, ό χα) η πξοσφιλϊ,ς, ίος, Synes. Casa, ή χαλ.(ιζ'/ι, ν,ς, Thuc. ή στέγη, casam sedifico, χαλνζοτοιίω, Strabo. Caseus, ο τυξος, S, recens, χλωξος, Aristoph. aridus, ξηξος, Athen. vetus, παλαιός, id- mollis, άπαλος, Long. Cassis, i. e. rete venatorium, το ΰίχτυον, a, Xenoph. ή άξχυς, id. i. e. galea, ή πεςι- χεφχλαίχ, ας, Polyb. Cassita, ή χόξυς, νθος, Theocr. Confer Α- lauda. Cassus, a, um, κενός, η, ov> Xen. <ρξΐί$ος, n, ov, μάταιος, αία, αιον, in cassum, είς χενον, Ν. Τ. Castanea, το χασταναϊχον κάξυον, Theophr. το χάστανον, n, Athen. ή Αιος βάλανος, Diosc. Caste, ,ως, Ν. Τ. ίΟαξως. Castellanus, Ό φξϋζάξχης, u, ό φξίξαχος, α, Xen. Castellum, το φξύξίον, ν, Tlmcyd. η φξνξχ, α,ς, Plut. τοεπιτίίχισμα,ατος,Ώε7ΐιο$&. το οχύξωμ,α, ατός, id. firmum, το χω- ξίον όχυξον, Isocr. instaurare, επισκιυά- 'ξαν φξούξίον, Dem. ad aliquem oppug- nandum, χατασκενάζειν όξμητήξία επί τι ν χ, id. Castigatio, ή παιδεία, ας, Ν. Τ. ό χολασ- Castigator, ό χαιδεντης, S, Ν. Τ. ό σωφξβ- vtfy -,ς, ϊ, Thuc. β 'επιτιμ,'/,της, Poll. Castigo, παιδεύω, aliquem, τινά, Ν. Τ. επιπκηττω τινά, Dem. τι\), Isocr. σω- φρονίζω τινά, Xen. \. e. punio, κολάζω, aliquem, τινά, Dem. Confer Punio. Castimonia, vide sequen Castiias. Castitas, ή άγνότν,ς, ητος, Isocr. ή άγνε'α, ας, idem, castitatem servo, παξΰίνιύω, Heliod. την ώ'ξχν αύτα διαφυλάττειν, Dem. Castor, ό Κά?ωξ, οξύς, et Pollux, κα) ΊΙολν *εΰκης, οι Αιόσχχξοι, ων, Ν. Τ. i. e. fiber, χάς-ωξ, οξος, Diosc. Castoreum, το κα^όζειον, χ, το κας-όξίον, α, τα κας-όξΐια, ων, Galen, castoreum re- doleo, κχΓΟζίξω, Diosc. Castra, orum, το s -τξατίπιδον, Dem. η πχξεμζολη, ης, Plut. pono, figo, seu metor, ς-ξατοπεδεύω, id. in loco aliquo, στξχτοπεδεύομαι ίπ) τόπω τινι, Thuc. ad urbem, ΐδςύνω στξατόπεδον επ) τ*ι πόλει, Herodian. extra, Έχ^ξατοπεδεύομαι, id. apud, item ex adverso, παζατεατοπεδινω, Polyb. contra, άντιστξατοπεδεύω, Isocr. moveo, transfero, μεταστξατοπεδεύω, Plut. άναστξατοπεδεύω, Mace, admo- veo hostibus, πχξχστξχτοπεδεύω τοις πο• λεμίοις, Plut. castrorum metatio, ή s-ojx,- τοπίδευσις, εως, Plato, ή στξχτοπεδεία, ας, Dion. Hal. motio, η άνας-ξχτοπεδείχ, ας, ή χατάξενξις, εως, Plut. pnefectus, 6 στξατοπεδάξχης, a, metatpr, ό ο•τξθίτο- πεδεύτης, %• Castratio, ή ίζχοτομία, ας. Castratus, ό εχτομίχς, ν, Herodot. _ ό ευνα- χος, ν, Xen. 6 ευναχίας, ν, Aristot. ό σπάδων, ωνος, id. ό αποκοπείς τά γένη• τιχ,ά, Philo. ..•:'.•'■ Castrensis, e, g -ξατιωτικος, η, ov, Xenoph. Castro, εκτεμνω, aliquem, τινά, Lucian. οξχοτβμίω, Al. Aphrod. εχτομίαν τινά ποιίω, Herodian. Castrum, το τείχος, εος, Dem. το επιτε'ι- χισμα, ατός, id. το οχΰξωμχ, ατός, id. το ϊξυμα, ατός, Xen. nrmum, χωξίον, οχυξον, Isocr. adversus incursiones ali- cujus, τείχος πξος το μηδέν εξ επιδξομης τίνος παθείν• Confer Castellum. Castus, a, um, άγνος, η, ov, Dem. Ό κα) % σώφξων, casta et munda a caeteris im- mundis et a viri congressu, καθχξά κα) άγνη άπο των άλλων των έ καθαξευόντων κα) χπ' άνδξος συνασίας, id. sum castus, άγνεύω, id. Casula, το χαλύζιον, Plut. Casus, i. e. ruina, η πτωσις, εως, Ν. Τ. το πτώμα, ατός, Diosc. i. e. eventus for- tuitus, το συμζάϊνον, οντος, Dem. το βυμζάν, άντος, id- το συμ,ζίζηκο;, ίτοί, ( 24 ) id. το συμζησόμενον, Isocr. το ϊχΖάν, άντος, idem, το σύμπτωμα, ατός, Dem. ϊ. e. ealamitas, το πάθος, ιος, Isocr. τβ σνμζάν, άντος, Dem. το πταίσμα, ατός, id. grammaticus, ή πτωσις, εως, Aristot. nominativus, πτωσις ονομαστική, geni- tivus, πτωσις γενική, dativus, πτωσίί δβ- τικη, accusativus, πτωσις αιτιατική, νο- cativus, πτωσις κλητική, ablativus, πτω- σις άφαίξετιχη,^ subitus, το \κ τ5 *αξα- Χξημα συμ&αινον, Dem. quotidianus, το καΜ εκάστην ήμίςαν συμπίπτον, idem. fortuitus, το σνμζάν άκάσιον, idem, rd σύμπτωμα άχίσιον, idem, huraanus, τβ άνθξώπινον, χ, Isocr. casu fieri, accidere, γίγνεσθαι άπο τύχης, εκ τύχης, δια τύχην, Dem. Isocr. Catachresis, ή χατάχξησις, (ως, Rhetor. Catachrestice, καταχρηστικώς, Rhetor. Cataclysmus, ό καταχλυσμος, 5, Ν. Τ. Catadromus, β κατάδξομος. Catalecta, τά χατάλεχτα, ω*.' Catalogus, ό κατάλογος, ν, Dem. Catamitus, ό πόξνος, χ, Xen. Cataphractus, a, um, ό κα) η κατάφξαχνός, χ, Herodian. eques, Ίππεύς, id. Cataplasma, το κατάπλασμα, ατός, Diosc. Catapulta, Ό καταπέλτης, χ, Aristot. cata- pultis infesto, καταπελτάζω, Aristoph. Catapultarius, a, um, καταπελτικος, η, ο», Plut. Catarrhacta, Ό καταρράκτης, vel καταπακ- τής, χ, Suid. Catarrhus, ό χατά'οόοος, contr. κατάρρχς, χ, Diosc. Cate, νχνεχως, Polyb. νχνεχόντως, Isocr. Catechesis, η κχτηχησις, εως. Porphyr. Catechismus, ό χατηχισμος, χ. Catechista, ο κατηχητν,ς, χ, Ό κατηχιτηί, ϊ• Catechizo, κατηχίζω, κατηχεω, Ν. Τ. Catechumenus, a, χατηχύμενος, ενη. Categoria, η κατηγορία, ας, Aristot. Categorice, κατηγο^ικως• Categoricus, a, um, κατηγορικός, η, ov, A- ristot. Catellus, το κυνάξιον, χ, Xen. το κυνίδιον, χ, Aristot. το σκυλχδιον, χ, id. Catena, ή άλυσις, εοις, Thuc. ο δισμίς. Catenarius, a, um, ό κα) ή άλυσίδετος. χ. Catenatus, a, um, αλυσιδωτός, ij, ov, LXX. Cateno, άλυσιδόω, δεσμόω• Catenula, το άλυσίδιον, χ, Philo. aurea, το άλύσιον, χ, Suid. Caterva, η ύλη, ης, Herodot. ή 'ίλη, ης, Plut. η σπείξα, ας, Appian. το στίφος, Xen. Catervatim, κατ ε'ΐλας, Herodot. *«τ ΐλην, Plut. ϊλχδον, Horn. Cathedra, ή καθεδξα, ας, Xen. Catholicus, a, um, καθολικός, η, hv, Philo. Catillatio, ή λιχνεία, ας, Plut. Catillo, λιχνεύω, Suid. Catillus, το τξυζλίδιον, χ- Catinus, το τουΖλίον, χ, Lucian. η παζΟ'Ιίς, ίδος, Ν. Τ. Catullio, σχυζάω. Aristot. Catullitio, ή σχύζησις, εως, η σκύζα, ης, Hesych. Catulus, το κυνίδιον, χ, Aristot. ό σκύμνος, Theoc. Ό σκύλαξ, Horn. Catus, a, um, ό και ή νχνεχης, εος, R°^•^ β κα) η εϋλοοζης, ίος, Philo. ό κα) ή ιμ- φξων• Catus, i, ό αϊλχξος, χ, Aristot. η γαλή, ης, Lucian. Cavamen, το κοίλωμα, ατός. Cavator, ό κοιλωτης, χ. Cavatura, ή χοιλότης, ητος, Athen. Cauda, quadrupedum et insectorum, ή χξά, άς, Aristot. ή κίρκος, χ, idem, a- vium, το ορβοπύγιον, χ, idem, leonis, «ί άλχαία, ας, Horn, equi, ή σόζη, ης, cauda carens, Ό κα) η άκε^κος, χ, Aris- tot. bxandior, κίξκω σαίνω, Aristoph. truncatus, β κα) ή κολοξόκεξκος, χ, LXX. magna prasditus, 6 κα) ή μακ°όκΐξχος, χ, Aristot. Caudatus, a, um, κίξκον έχων, χσα, ον. Caudex, το ς'ίλεχος, εος, Theophr. Caudicalis, e, ό χαί ή ρελεχώδης, εος, Diosc. Cavea, ό χυξτος, χ, η χύζτη, ης, Herodot. οικίσκος, Aristoph. Caveo, εύλαξίομαι, inhonesta, τά αΊσχξά, Dem. aliquem ut impium, 'όπως μιαξον φυλάττω τινά, id. et operam do, ne in- cidam in aliquem, εύλαζίομαι κα) φυλάτ- τομαι, μη πλησιάζει* τινι, id. aliquid et provideo, φυλάττομαι τι χα) πζοοξάομαι, id, aliquid diligentcr, φυλάττω τι σφ*• CAU CEL CEN όξα., id. aliquid omni modo, παξαφυ- λώττΛΐ τι εκ ποιντοί τξόπν, id. ne con- spiciar, φυλάττομαι όξάσθαι, Aristot. ne faciam, μη$εν μη ποιήσω, Xenoph. ne facias, 'όπως μη ποίησης, id. a peri- culo, χίνδυνον, Herodian. ne quem of- fendam, το μη λύπησα! nvet, Dem. nihil magis quam, εΰλαζχμαι £δ*ν μάλλον >j» id. in hac re, πεξ) tSto Plato, accu- ratissime cautum est in omnibus legibus, μάλιζ•* \v άπασι διεσπό~δας•αι τόίς νόμοις, Bern, cavendum est, ne faciant id, δεί φυλάττεσθχι, ποιεΤν τ»τ«, Plut. ne id ac- cidat, φυλακτέον γενέσθαι τϋτο, id. ne quid facere videamur, 'όπως μηδέν φανησό- μέθα πξάττοντες, Isocr. ne urbem bello implicemus, μη την πάλι» εμζάλωμεν tig νόλεμον, Plut. ne habeamus, 'ίνα μη έχω- μεν, Dem. Caverna, to άντξον, u, Lucian. Cavernosus, a, um, Ό χα) ή άντςώδης, ιος. Cavilla, to σχώμμα, ατός, Demosth. το σχωμμάτιον, ου, Plutarch, το σόφισυ,α, ατός, Thuc. Cavillatio, ή σχώψις, εως, Athen. ή χλευα- σία, ας, Hem^ τό χλεύασμα, ατός, id. ό χλευασμός, S, id. Cavillator, ό σχώπτης, ν, Suid. Ό χλενα- s -ης, S, De?n. Cavillor, σχώπτω, Dem. aliquem, τίνα, Athen. aliquid, τ), Aristoph. t' /ς τι, Plut. επισχώπτω τι, vel εις τι, id. ^ phi- losophos, άποσχώπτωες τας φιλοσοφώντας, Lucian. prassentes, διασύξω τας οντάς νυν, Dem aliquid verbis, τι τω λόγω, idem, aliquos, χλευάζω τινάς, idem, διαχλευάζω τινάς, id. β 3-ώπτω, Hes. επιχίξτομέω• Cavillosus, a, um, σχωπτιχός, η, όν, Athen. Caula, vide Ovile. Caulesco, χαυλέω. Theophr. εγχαυλίω, A- ristot. Ιχχαυλίω, Theophr. Cauliculaceus, a, um, χαυλιχός, η, όν, The- ophr. Cauliculatus, a, um, χαυλωτός, η, ον, A- then. Cauliculus, ό χαυλίσχος, u, Diosc. Caulis, ό καυλός, S, Theophr. in modum caulis, χκυληδόν, Galen, caulem η on habens, ό χα) ή άκαυλος, a, Aristot caule reciso non regerminans, ό χα) η απόχαυλος, a, Theophr. cum caule re- scindo, ατοχαυλίζω, Thuc. caulem amit- to, διαχαυλίζω, Theophr. emitto, εγχαυ- λέω. idem, evello, εκχαυλίζω, Aristoph. singulis annis mutans, Ό v t ή έπετειόχαυ- λβί, a, Theophr. habens" humilem, επι γειόχχυλος, id. rectum, εύθύχαυλος, id. hevem, λειόκαυλος, id album, λευχό- χαυλος, id. unicum, μονόκαυλος, id. caules habens paucos, όλιγόχαυλος. id. multos, πολύκαυλος, id juxta emitto et quasi ad latus, παξαχαυλίζω, id. Caulosus, ό χα) ή καυλώδης, ίος, Diosc. Cavo, χοιλχινω, aliquid, τ). Athen. χοιλόω- Caupo, ό χάπηλος, ν, Lucian. ό ξενοδόχος. Caupona, το χαπηλεΤον, a, Synes. Cauponaria, ή χαπηλιχη, sc. τέχνη, Aristot. ν, χατΥ,λί'ια, ας, Plato. Cauponarius, a, um, ζατ'ήλιχος, *ι, ον, Α- ristot. Cauponatio, -^ χα,ΐΤΥ,λύα, ας, Plato. Cauponatrix, ^ χατνλ)ς, ίδος, Aristoph. Cauponor, χατ'/,λίίω, ahquid, τ), Hero- dian. Caussa, ■>, αίτια, ας, Dem. το α'ίτιον, a, id. principalis, αίτιον χύξίον, antecedens, πξο- νιγούμινον, νξοχκταξχτιχόν, proxima, ίΤξοο•ίχ\ς, adjuvans, ξυναίτιον, efficiens, tror/iTixov, materialis, ΰλιχόν, formalis, t'tiixov, finalis, τιλιχόν, prastexta, ή πξό- φασις, ιως, omnium, qua; facta sunt, αίτιος πάντων των γινομένων, Plato, ip• sissima exstitit, cur non vicerimus, at- τιώτατος tS μν, νιχν,σαι χατίστη, Dem. rei confertur in ilium, αιτία τ» πβάγ- ματβς ανατίθεται, id. in caussa fuer'unt, ne viveremus more belluarum, αίτιοι γεγόναο-ι tS μί-, διαχεΤσθαι &γ,ζΐω%ως. Ι- socr. quod dixi, in caussa fuit, quo mi- nus orationem finirem, το ίνβεν, α'ίτιον ίγίνίτο tu μήτε χαταλυο-χί με τον λόγον, id. caussam dicere, propter quam con- fessus sit, ειπείν αιτίαν, δ< ν,ν ώμολόγν&ε, id. honoris caussa pericula sustinere, ίιπεζ τν,ς δόξης ΰπομενειν χινδυνας, Dem. lucri caussa injuste agere, χίξδνς 'ίνεχα αϊ&ιχεΊν, Jsocr. multis decaussis audietis, κολλών mzx ίχύο-υθί, Dem. qua dc caussa civ itates hi inter se committe• bant, ΰπεξ 'ίνεχα τας πόλεις ατοί συνεχξχ- ον, idem, propter duas caussas, alteram quidem, ut, alteram vero, quod, δυοίν 'ίνεχα, ίνός μεν, ίνα, ετίξίί hi, 'ότι, idem. caussam non habens, β χα) ή αναίτιος, u, ΑΙ. Aphrod. sine caussa, άνα,ιτίως, id. caussam adsigno, επαιτιάομαι, Plato. qui cum alio est operis caussa, ό μεταί- τιος τν ί°γν, Xenoph. ό χα) ή συνχίτιός τίνος, id. i. e. lis, ή δίχη, ης, Dem. Ό άγων, οίνος, id. minuta, δίχη μιχξα, id. prasclara, χαλη, id. legitima et justa, έννομος χα) ΰιχαία, id. danda aut non danda per leges, εισαγώγιμος, η μη είσα.- γώγιμος, id. mercatoria, εμποξίχη, id. metallica, μεταλλική, id. capitalis, φο• νιχη, id. impietatis, γξαφη ασεζείας, id. injuriarum, γξαφη ΰζξίως, id. et con- troversia, άγων xai γξαφ-),, id. caussam agere adversus aliquem, είσιεναι Ιίχην χατά τίνος, id. dicere, λόγον χα) δίχην ΰπεχειν τίνος, id. intendere alicui, λα- χΐίν Ζίχην α-ιν), id. disceptare juste et secundum leges, χξίνειν Ιίχην η γξαφην δικαίως χα) χατά τας νόμνς, id. absol- vere, άπογνωναι δίχην, id. condemnare, χαταγνωναι δίχην, S. γξαφην, id. obtl- nere, αίξεΤσθαι, s. ελέίν τν,ν δίχην, idem. vinci in caussa, ηττάσθαι δίχην, idem. caussa indicta damnare, χαταχαοοτονειν tS άνδξος άχξίτον 3-άνατβν, Plato, in- dicta caussa damnari, άχξίτον χα) άμοίξον λόγων ζατχδιχάζεσΟχι, Lucian. Caussalis, e, αίτιολογιχός, η ον, ό χα) η αι- τιώδης, εος, Conjunctio, αιτιώδης σύνδεσ- μος. Gram. Caussidicus, β συνηγοξος, «, Mschin. Caussificor, σχηπτομχι, Mschin. Caussor, πξοφασίζομαι, aliquid, τ), Dem. i. e. culpo, αίτιάομαι, aliquem ob ali- quid, τινά τίνος. id. Caute, εΰλαζίίς, Dem. πεφυλχγμενως, om- nia ad aliquem scribere, άπαντα πξός τίνα άποστίλλειν, id. Cautela, ή ευλάΖεια, ας, Dem. η προφυ- λακή, ης, Mgin. ή φυλαχη, ης, Dem. Confer Cautio. Cauter, β χαυτηξ. ηξος, Hippocr. το χαυ- τηριον, u, Lucian. cautere uro, χαυτη- ,,άζω, Ν. Τ. Cauteriatus, a, um, χεχαυτηζίασμίνος, ενη, ίνον, Ν. Τ. Cauterium, το χαυτηξίον, ν, ignitum, διάπυ- ξον, Lucian. Cautes, ή πίτξα, ας, Plut. Cautio, ή ευλάζεια, ας, Dem. η φυλαχη, ης, Isocrates. magnam prudentiam et cautionem requirens, προνοίας χα) φυλά- κ,ν,ς πολλής δεόμενον, Dem. magna, ευ- λάζεια £ μιχξά, id. summa, άχξιζ,ες-άτη, id cautione uti in re aliqua, πεουλαγ- μίνος εχειν πεξί τ/, Isocr. Cautus, a, um, ό χα) ή εϋλαξης, εος, Dem. πεφυλαγμενος, ενη, ενόν, id. ό χα) ή, εννοος, συνετός, η, βν• Cavus, a, um, χο'ϊλος, η, ον, Xenoph. non cavus, ό χα) ή άχοιίος, ν, utrinque cavus, άμφίχοιλος, Suid. introrsum cavus, ό ^ η εγχοιλος, Athen. Cedo, πχξαχωξίω, Dem. alicui, τιν), Isocr. e suggestu, τα βήματος, Mschin. com- moto, ε'ίχω 3-υμχμένω, id. alicui de via, ύποχωξίω τιν) οδών, Plut. 'εξίσταμαι τινι της όδα, Lucian. nulli prudentia, £δεν) φρονήματος, Plut. retro, εις τνπίσω άνα- ποδίζω, Lucian- hosti, εθελοχαχεω, He- rodian bonis, εξίς-αμαι των όντων, Dem. rebus ad'versis, ενδίδωμι ταΐς άποτάσεσι, Basil, cedit bene onus, πξοχωοΰ το ίξ- γον, Herodian. ei obsidio ex sententia, αυτω τά τν,ς πολιοξχίας ώς βάλεται, id. bene et supra votum, δεξιώς χα) ύπϊξ πάσαν εΰχην, id. non ut speravit, άχ ώς 'έλπισε, id- Cedo, i. e. die, είπε μοι, i. e. porrige, άνεχε, οξίξον• Cedratus, a, um, χεδξωτος. η, ον, Eurip. Cedria, ή χεδξία., ας, Galen, cedria pe- rungo, χεδξόω, caput alicujus, χεφαλην τίνος, Strabo. Cedrinus, a, um, χίδξίνος, ίνη, ινον, Diosc. Cedris, ή χεδξίς, Diosc. Cedrus, ή χεδξος, χ, Theophr. acuta, ή όξύχεδζος, u, id. Celebratio, η ε'ύχλεια, ας, Dem. festi, ή εόζτχσις, εως. Celebratus, a, um, εΰλογάμενος, ενη, ενόν, Isocr. et vulgo jactatus, ^ζυλλίιμΛνος, ( 25 ) ίνη, ivov, Herodian. ό χα) ή πολνθξυλλ*' τος, u, Synes. 'ένδοξος, Xen. Celebresco, όνομα χα) δόξαν λαμζάνω. Celebris, e, έ χα) ή ιΰχλεης, έος Α Plut. ti- λογάμενος, ενη, ενόν, Isocr. ευ φεξόμαοί 9 ενη, ενόν, id. ό χα) ή ένδοξος, ν, ευδόκι- μος, επιφανέστατος, γνώξιμος, idem, et Dem. virtute, δεδοξασμένος W άξΐτ*}, Polyb. Celebritas,^^)^*,, ης, Dem. η ε'ΰκλιια» ας, id. η ευδοξία, Isocr. i. e. festum, ή ίοξτη, ης, Dem. ή τελετή, ης, idem, ή πομπή, ης, id. Ί. e. frequentia hominum, ή πανηγυζίς, εως, Isocr. celebritatem ago, πανηγυρίζω, id. Celebro, i. e. pra?dico, δοξάζω aliquem, τινά, Thuc. εϋλογέαιτινά, Isocr. έγχω- μια ζω τινά, Dem ευ λέγειν τινά, Isocr. festum, 'εοξτάζω, id splendide, άγω 'εοζ• την μεγαλοπρεπώς, id. Celer, ταχύς, εία, υ, Dem. pedibus, ό χα) ή οξύπνς, Eurip. in rebus agendis, οξύς, eia, υ, Aristot. celerrimus cursu, e|u- δξομώτατος, άτη, ατον, Heliodor. β χα) η ώχύπχς, Horn. Celeritas, το τάχος, εος, Dem. 4 ταχύτηί, ητος, Athen. ή όξύτης, ητος, Dem. ce- leritate antevertere aliquem, τω τάχ» των άνταγωνίζ-ών παξελϋείν. id.^ aliquid consequi, τα'ις οξυτησιν άχολαθεΤν τιν), id, ή ώχϋτης- Celeriter, ταχέως, Dem. ταχύ, id. οξέως, id. tam celeriter conficere aliquid, irrai ταχέως πξάττειν τ), id. apparare quam celerrime, παξασχευάζεσθαι την ταχί^ην, id. celerius domum reverti, 3-άττβι» ο'ίχαδ' άπιέναι, id. celerius opinione, 3-άττον 'ελπίδος, Herodian. Celeritudo, vide Celeritas. Celero, ταχΰνω, Xen. aliquid, τϊ, Soph. όξμάω, Isocr. σπεύδω, Dem. Celes, ό χέλης, ητος, Plut. Celeusma, το χελευσμχ, ατός, Plato. Celeustes, ό χελευς-ης, 5, Thuc. Cella, sc. penuaria, το ταμείον, ν, Isocr. το ταμιεΊον, a. Plut. το άποδοχεΤον, ν, Sirac. ή αποθήκη, vinaria, β οίνων, ώνος, Xen. η οίνοϋηχη. Cellaria, η ταμία, ας, Xen. Cellarius, ό ταμίας, n, Xen. Cellula, το ταμιείδιον. a, Suia. Celo, χξύπτω. factum, το πξαγμα, Dem. aliquem aliquid, τινά τι, Lysias. opes domi, άποχξύπτω την άσίαν εν τη e/si/aj, Isocr. neque magnum neque parvum aliquem, άποχξύπτομαι ντε μίγαν »τί σμιχξόν τίνα, Plato, hasc te, άποχξύπ~ τομαι ταΰτα πξός σε, Isocr. miseriam, συγχξύπτω την συμφοξάν, id. alios, λαν θάνω άλλκς, id. Celox, ό κέλης- Celsitudo, το υψος, εος, Thuc. Confer ΑΙ- titudo. Celsus, a, um, υψηλός, η, όν, Lucian. ani- mus, τό ΰψηλον'άν, S, Plut. ό χα) ή με• τέωξος. Cenotaphium, τό χενοτάφιον, a, LXX. Censeo, νομίζω. Dem. ήγέομαι id. ο'ίομαι, id. οΐμαι, id. Ί. e. constituo, γιγνώσχω, Isocr. i. e. censum ago, συντά-τομαι, Dem. συντιμάομαι, id. Censio, η τίμησις, εως. Censitor, β τιμητής, S- Censor, ό τιμητής, 5, i. e. morum inspec- tor, β εφοξος, a, Plut. i επόπτης, n, He- rodian. Censorius, a, um, τιμητικός, η, ον, εποιττΐ' χός, η, ον, Herodian. Censura, ή τιμητεία, ας, ή δοχιμασία. Census, ή άπογξαφη- ης* Ν• Τ. i. e. tribu- tum, ό χηνσος, α, Ν. Τ. τό τίμημα, ατός, Dem. ή είσφοξά, άς, censum imponere alicui, ε'ισφοξάν έπιγξάφεσθχ,ί τινι, Isocr. colligere de cujusque facultatibus, sΐ, ίχχτόν, Thuc. Centumpondium, ro ixxriXirsov, *. Centumviralis, e, ό, ή, τβ t»V Ιχχτό*. Centumviratus, 57 τϋ» ixxrov χξχή• Centumviri, οϊ Ιχχτό». Centuplex, e χα.) r, ϊχχτομπλν.σίων, mo;% ίχχτομπλάσιος ία, ιον, Ν Τ Centupiicatus, a, um, Ίχατοζ-ύων, wra,, ov, centuplicatum hordeum, ΐχατοσπύουσχ χ ξ ,β, ι% LXX. Centupliciter, ΐχχτομχλχσι'ω;. Centuria, Ϋ, Ua-orU, uos, Xen. militum, b λόχος. Thuc Centuriatim, χχτχ λ-όχα;, Philo. Centuriatus, us, Ϋ) ΐχατονταξχίχ, χς. Centurio, ζβτβλη'^β Ρ/«ί. Centurio, onis, e lxar»r«g^ei, », Xen. β τα.ζ>α°χο;. a, Dem. Centurionatus, ή ίχχτοντχςχίχ, a;. Cepa, vid. Ctepa. Cera, •< xy.poi, 5, Lucian. e cera fingere aliquid, s* ^5 πλχτπσθχί τι, Herod. cera obduco, vide Cero. Cerarius, i χγ,ξοπλά&γι;, i χνΐξϋξγό(• Cerastes, Ό χγ,*άςγ,;. Cerasum, το χίξάσιον, χ, Diosc. Cerasus, Ό χίοχσος. u, 'Iheophr. Ceratura, ή χί,ξωσις, ιως, Aristot. Ceratus, a, um, χρωτός, ■>„ ov, Dtosc. Cercopithecus, ό χίξχοχίθνχο;, χ. Cerdo, i βυξτοο'ίψγ,ς. χ, Aristoph. I σχυτο- τόμος, x, Plato ο βάναυσο;. Cerdonia, ή βυξσοδ-.-^ιχγ,, H;, i\ σχντοτο- pux'h, %;, Plato, cerdoniam facio, βυξ• σοδί-^ίω, Aristoph. σχυτοτομίω, Aristot. Cerealis, διημνιτξίαχο;, η, όν• Cerebellum, ή παξίγχίφχλι;. /%?. Aristot Cerebrosus, a, um, 6 χα) r) άχξόχολο;, χ, Aristot Ceremenia, vide Ccerimonia. Cerevisia, Ό ζϋθος, χ, Thcophr. oTvo; χξίθι- no;, Diosc. το βξύτον, χ, S. ό βξύτο;, χ, Athen. βξύτον άπο χξίθων, Tkeophr. Cerevisianus, ό Ζυθοποιός, 2• Cereus, a, um, χγ,°ινος,ίνΥΐ, ivov, Plato. Ccreus, i, i χαΐξ*&> 2, τό χν,ξίον, χ. Cerifico, χγξοποιίω• Ceritus, ό χα.) v\ μανιώδης, δγιμγιτξοπλγιχτο;. Cerno, βλίπω- aliquid, τ), Dem. ϊίΰω τι, id. ι e. cribro, Ιιαττάω, Gal. furfur, ίποχξίνω διάττων το π'ιτυξΟν, id. i. e. dimico, αγωνίζομαι, Dem i. e. adeo hajreditatem, χλΥ,ξονομίω, Isocr. Cernuus, a, um, ό χ») ή έτ^^ίί» ίο;, He- syck. Cero, Ίγχηςόω, Hippocr. mortuum, χχτα,- χΥ,ζοω vixvv, Herodot. Ceroma, το χήξωίΑ». οι,το; , Galen. Ceroraaticus, a, um, χ-,,ξωμ,χτιχοί, -hi e'v. Ceromatistes, ό χΥ,ζωμ,α,τις-ν,;, 2. Cerotum, το χν,ςωτον, κ, Diosc Certamen, ό «,γων, οίνος•, Dem. κ,μιΧΚα, r,ii Isocr. i e. res gravis, το dmov, Dem. et belium, ίγών χ&ϊ πόλιαος• Isocr. ίγων xou ίμ,ιλλα., idem, belli, ityoiv πολίμν, Dem. et periculum, ά.γών χα.) xnSt/voi, id. magnum, majus, maximum, α,γών μ,ίγα,ς. μ,ί'.ζαιν. μίγι^ος, id. facilius, ρά• §ios, id• difficile, χα,λίτο!, id vetus, ra'/.«.io; Isocr. equestre et navale, ά- μιλλα. Ί'τίτων τί χ») τξΐΥ,ξων, id. Scbire de^re aliqua, ποιύσΐϊα,ι α,γων» τΐξ) sive ύπίξ τίνος, Dem. adversus aliquem, πξό; vivct, id. de aliqua re, ποη7ο-θχι α,μιλλχν ίΚξί τι, Isocr. certaminis locus, το ά.γω• i«r>5f/e», ν, Arist pra?mium, το «,ΰλον, Xen. το νιχητίφον, ν, id. prasfectus, ό α,γωνοΰίτΥ,ί, tt, Lucian. Certatim, «,γίανίΓίχως• Certatio, •/, ά,γώνισις, lugy T/lUC. το α,γω- νιτμχ.• α.τος, Plut. Certator, ό ίγωνις-ν,ς, 5, Plut. Certe, να.), Aristoph. α,λΥ,θως, Dem. ξ μγ,ν•, id dr,T«. id. yt, si non summa, certe pars qua?dam, ύ μ->, 'όλον, μίξος γί, id. ySv, si nihil aliud, nomen certe ha- bet, u μΥ^ίν άλλο, τ'ύνομα, yiv Ιχίι. id. ίμίλιι, id enim certe homine indignissi- mum habeatur, rare γα,ξ. ίμίλν•, χνϋξώ- πω α.π£ίπι$•α,τον φα,ίνοιτ civ, id χα.) μην, Dec ilfud certe audeat quis dicere, χα.) μην tlbi τντό γί βδίίί α,ν ί'ιπϊϊν τολμΥιθ -tiiv, idem. Certifico, βιζχιόομαι, Plato. Certioro, δγιλία>, Dem. Certitudo, i, βιζαίωο-ις, ια>{, Thuc. ■>, βί- ζαιότ^ί, ητβίι Aristot. η ίβ-φάλαχ, οί(, Thuc. Certo, ί'/οη'ιζοίΜΜ, Dem. certamen, &γΰ• vx, Plato, hac de re tecum, τ5το πζός σι, Xen. de honore et gloria, jtsj) τιμής χα.) Ιόξγ,ς, Demostk. pro libertate, ύ-τίξ Ίλίυθίξ'ΐΛξ, idem, in ludis Olympus, τα Όλύμπιχ, Philostr. cum aliquo, α,μιλ- λά.ομα.Ί τινι, Dem. ad extremam dimi- cati'onem, ϊια,γωνίξομοα, Mschin. cum majorum vlrtute, ά'^ιλλάα πξος τ->,ν των πξογόνων ο\ξ(τΫ,ν, Dem. de rebus pul- cnerrimis, a-ejj των χαΧΚίτων φιλοναχίω, Isocr. Certb, α,χςιζως, Dem. α.χξΐζ\ς, id. cer- tissime aliquid comprobare, μάλιστα a.• Χξίζω; τι ίξίτάξίΐν, id. it. βίζα-ίω;• Certus, a, um, i χ*.) ή ά.χξΐζγ,ζ, ίο;, Isocr. δ^λβί, 9j, ov, Dem. βίζαιος, α,'ια., etiov, Thuc β χα.) 7i a-ltiuhis, ios, Dem. cer» turn signum, ά,χξίζϊς σ^μϊϊον, id. certa memoria, ά.χξΐζγ,ς μνίτ,μνι, id. certa pax, βίζα,ί» ίΙογ)νν), Xen. i. e. definitus, sta- tUtUS, τίτα,γμίνοί, ivYi, evov, Dem. (ΐξ' /j- μίνος, id ώξίο-μίνοί, id. διω^ισμίνο;, Isocr. certum tempus, χξόνος τίταγ- μίνος, id. certa dies, ητα,γμίντι ήμίξα, Dem. ήμίξα. ο~ια,μίμίτξΥΐμίνΥΐ,_ id. i. e. firmus, ratus, Ίο-χυξος, a., ov, id. ίσφα• λη;, to;, id. β χα.) ή α.να.μφισζγιτγ,το;, ν. id. certum est, constat, δηλον, certum est, quod sic prasfaturus sit, ΰϊ,λον 'ότι «§£ <τξοοιμιά<πται, Xen. certum habeo aliquid, certo aliquid scio, lrio -τα,μχί τι σα.φ'2;, Dem. otha, τι α,χξίζϋ;. id. όξθω;, Isocr. φα,νίξω;, idem, eertiorem facio aliquem, δηλόω πξό; τίνα,, id. de aliqua re, γναξίζω τινί τι, Paus. certior fio ab aliquo, τννθάνομαι ■χα.ζά τίνος. Isocr. de aliqua re, πίξ, τινο;, id. de aliqua re ab aliquo, τ ) οια. τινο;, id. Cerva, ή \λαφο;, u, Aristot. Cervical, τβ ^ξοο-χίφάλα,ιον, χ, Plut. Cervicosus, a, um, ό xa.)ri o -χλγ^οτ^άχγϊλο;, u, Sirac. Cervinus, a, um, Ιλάφ'.ιος, iia., ov, medul- la, μιΐίλος, Galen, cornu, το Ιλάφαον, u, Said. Cervisia, vide Cerevisia. Cervix, Ό α-υχ^ν. ίνος, Aristot. ό τζάχγΜ;ι ν, Plut. ή Ιίξνι, cervicem erigere, τον οάιχίνα. ίπα,ίξίΐν, Philo. τον αίιχίνχ άνα.• τίινίιν, Chrys.. Cerussa, το ψιμμύθιον, s. ψιμύθιονι ν, Α- rist. Cerussatus, a, um, 4,ΐίίμυ6ιωθί);, Cica., h, Plut. Cerusso, Λιμμω&όω, Plut. Cervus, ό 'ίλαφο; , v. Aristot. Cespes, vide Ccsspes. Cessatio, -ή α,νάπα,υο-ι;, io>;. Dem. conce- dere alicui cessationem ab opere, ΰιΐόνα,ι τιν) ίνάτα,υσ-ιν, id. i. e. cunctatio, mora, i\ ΰια,τξίζίί, %;, idem, τό μίλλν,μα, «τβ;, JEschin. ή μίλλνιτι;, ίως, Thuc. i. e. segnities, r, ίζγ',«., <&;, Dem. y\ oxvy^io-, ϋ) ραθυμία. Cessator, β μίλλγιτ>ις , 5, Aristot. ό οχννξο;, 5, Ν. Τ. ό ίςγο;, S, Dem. Cessio, ή παςχχώξΥΐοΊς, (ω;. Cesso, παύομαι, ab aliqua re, τινο;, Dem. aliquid facere, ποιων τι, Plato, a ceede, φονίύων, Thuc. a labore, λΥ,γω των πόνων, Isocr. cessare facio, παύω, aliquem ab aliqua re, τινά τινο;, idem, insolentiam alicujus, τ->,ν νζξΐν τινο;. id. i. e. tardo, cunctor, βοαάυνω, Herodicm. μίλλω, Dem οχνίω- id. ρχΰΐΰξγίομαι> Xenoph. σχολάζω, Plut. CestUS, β χίστό;, S• Cetarius, ό χΥ,τοπώλνι;, ν• Cetus, τό χ-ήτο;, ιος, Athen. Cetaceus, a, um, Ό χα.) ϋ] χνιτώδη;, ίο;, Α- rist. ΧΥ,τωο;, ώα, ωον, Diosc. Cetra, ή πίλτνι, το πίλτον. Cetratus, ό πίλτχ^Υ,;, πίλτοφόξο;. Ceu, οία, Xen. οιονύ, ωσπίξ. Ceveo, σχυλοπξωχτιάω, Suia. Chalcographus, ό χαλζογξάφο; ί α. Chalybs, ό χάλυψ, So;. Chaos, το χάο;, Plato. Character, ό χαξχχτΥΐς, %ρο;, Aristot. cha- racterem imprimere alicui, χαξαχτϊ,ξα Ιπιζάλλαν τιν), id. Characteriiticus, χαξχχτγ)ξΐστιχο;, sj> ov, Damasc. Charientismus, β χχξΐίντισμο;, ν Λ Dimx. Halicam. Charitas, ί αγάπη, w, Plut. r, fooyr,-, ή•*ι- λανθξοχτία. Charta, ό γάρτν,;, v. Diosc. (26 Chartaceus, a, um, χάςτινοί, ivr„ ivov, i, f , το i» χάετα. Chartopnylaceum, το χα*τοφνλάχιοι, ν• Chartophylax, ό χαςτοφύλαξ, χχος• Chartula, το χαξτϊον, ν, Plut. Charus, a, um, ι. e. pretiosus, vide Cants ; i. e. dilectus, αγαπητό; , i), h, Aristot. Chasma, τό χάσμα, ατός, Plato. Chasmatias, « χασμχτίας, u, Aristot. Chela, ϋ, χνΜ• vs, Aristot. Chelys, i) χϊλυ;, υο;, Plut. Chenotropneum, τβ χνινοτςοφΰον, u, Colu• mella. Chiliarchus, Ό χιλίχξχο;, u, Plut. Chilias, ή χιλιχ;, άδο;, Theocr. Chimsra, ή γίμαιςχ, χ;, Plut. Chiragna, ν) χίιςάγξχ, χ;. Chirographum, το χαξόγξχφο», η, cliiro- grapho caveo, χαξογξαφίω, Pand. Chiromantes, Ό χίΐξόμαντι;, (ω;, Poll. Chiromantia, ή χίίξομαντιίχ, ας. Chirotheca, ή χίίξοΟΥ,χη, να• Chirurgia, γ) χίίξαςγίχ, χ;, Plato, ή yjtt^• χξγιχη, r);, Aristot. Chirurgicus, a, um, χαζϋξγιχο;, ή, ov, Α. rist. Chirurgus, Ό χαςαςγος, S, Gal. Chlamydatus, a, um, χίχλχμυΒωμίνο;, iw», ivov, Athen. Chlamydula, το χλαμύοΊον, ν, Plut. Chlamys, ή χλχμυς, uSo;, Plut. Cholera, υ, χολίρχ, a;, Hippocr. cholera vexor, χολίξιαω, Galen. Cholericus, a, um, χολίξίχο;, >i,oy, Diosc. Choragium, το χοξί,γιον, ν, s. το χοζΥ,γΰον, tt, Poll. Choragus, ό χοξΥ,γο; , S, Athen. Choraules, ό χοξαύλης• χ, Aristot. Chorda, ή χοξδϊϊ, ϋ);, Plato. Chorea, ή χοςίίχ, χ;, Plato, choreas duco, χοξίύω. Isocr. Choreuma, το χόξίνμχ, χτος, Eurip. Choreutes, Ό χοξίντϊ;, 2, Plato. Chorographia, *; χωξογβχφίχ, a;. Chorographus, ό χωξογράφο;, », chorogra- phum ago, χωξογςα,φ^ω, Ptolem. Chorus, Ό χοξός, 2, Xenoph. chori magis- ter, ό χοξοοιΰάσχαλος, ts, Plato.^ Chors, ο οΊχίσχοζ, u, Dem. ro olxlfoov, v, idem. Chrestologia, • Λ χξ^ολογίχ, χ;, Ν. Τ. Chrestologus, 6 χξγι$-ολόγο;, ν. Chria, ή χξίία, a;, Aphthon. Chrisma, το, χξίσμχ ι χτο;, Diosc. Christianismus, Ό Χξι^ιχνισμο;, 5. Christianus, ό Χξίπανό;, 5, Ν. Τ. Christianus, a, um, Xeiciave;, ή, όρ. CHR1STUS, Ό ΧςίΓος, *5, Ν. Τ. Chronica, τά χςονιχά, ων, Lucian. Chronologia, ή χζονολογίχ, χ;• Chronologus, Ό χξονολόγο;, ν. Chrysocolla, ^ χ^Β-όχολλα. Chrysolithus, ό χξυσόλιθο;• Cibaria, orum, τα ίΰώΰιμχ* m, Thuc. i βξωτό;, 2, Dem. Cibarius, a, um^ ό χα ι ΙδάοΊμο;, ν, Diosc. σιτιχός, ΐ, ov, ό χα) υι τζώξιμος, lex ciba- ria, σιτιχό; νόμο;, Plut. panis, πιτνξίΐΥΛ α%τος, άξτο; συγχόμι$•ο; Cibatus, us, i) τξοφίι, ν;, Aristot. Cibo, as, τξίφω, Xen. ψωμίζω, Ν. Τ. α• τοποιω τίνα, Xen. Cibus, ό σίτο;, ν, Dem. το σιτίον, n, Xen, υ] τζοφΥΐ, γ,ς, Aristot. τό ϊΖίσμχ, χτο;% Isocr. ό β°ωτός, 2, Dem. ό \πισιτισμό; 9 2, id. τό ϊδαξ, cibum sumo, ο-7τβν χΐξίο- μαι, Xen. ϊν σίτω ΰμ), id. una capio, συσσιτίω, Dem. deduco, τΫ)ς τξοφϊη; νπο- στίλλομχι, Aristot. paro, ο^Γτβν ποιίαι, Plato, praebeo, σιτομίτξίω σΐτον, LXX. communico cum aliquo, βςωτό* χοινωνίω τινί, Demostft. coquo, i -^οποιίομαι, id. cibis suavissimis potius, quam saluber- rimis delector, τβ?ί ν^ίστοι; μάλλον y\ τοις ΰγΐίΐνοτάτοι; των σιτίων χαίξω, Isocr. qui cibis delectatur animum ct corpus lasdentibus, χαίξων των 'ώίσμάτων τόΐ; χα) τό σώμα, χα.) τΫ,ν Ί/υχΥ,ν βλχπτασι, id. sine cibo sum, ασιτίζω, LXX. sine cibo, άσιτ), id. Cicada, ό τ£ττ/|, γο;, Time, parya, ή tst- τιγονίχ, s. τό τίττιγόνιον, a, Aristot. Cicatrico, έλόομαι, Aristot. άπνλόω, Diosc. ίπχλοω, id. χατχλόω, id. Cicatricula, το νλίόιον, »• Cicatrix, Ϋ, νλγ„ ϋ,;, Aristot. cicatricem ob- ducere ulceribus veteribus, Ίπαλ2ν τα πά- λαια ϊλχ-ή, Diosc. ex ulceribus habere ad - hue cicatrices, 'ίλκοη hi Ιχιιν ίλβί , Dem. C1R Cicer, Ό Ίοίζινθκ, n, Diosc. ciceri similis, i xx) q I{tft»ft6%, tot, Theopkr. ciceris magnitudo, Ιξίξινθα,Ίογ μίγίθος, Diosc. Cicercula, Ό λάθυξο;, a, Theophr. Cicerinus, a, um, Ιξίζίνθινο;, u>v< ivov, Hes. i χ*.) υ) Ιξ'ξινθώίτ,ς. to;, folium ciceris, φύλλιν ίξίζ^θώΐα, Theophr. Cicindela, ή λαμιτυς);, llo;, PUn. ή φχλ- β /vae. Nic. cicindela? instar luceo, λχμ- πυξίζω, Diosc. Ciconia, i χίλαξγο;, v> Arist. qualis ci- coniie est, πίλαργιχο;, y„ ov, id. ciconia? pullus, i τίλχξγιδώ;, ίω;. Aristoph. Gicur, i za) r, τιΰχσο-ο;, a, Plato. Ό za) 'h ϋμίξβ;, a, id. tpxo;, Xen. animantes omnes tam cicures quam agrestes, ξωχ πχντχ οσχ Υ,μίξα. 'όσα. χτΊβαοτα, Hero- dian. 5, 6. natura, τβ τιθάο-ιον, is, The- ophr. Cicuratio, το Ϋ,μίξωμχ, χτο;, Theophr. r) ■ήμίξωο-ι;, ίω;, r, ίξημεξωοΊζ, ίω;• Cicurator, Ό τιθαο-ο-ίυτϊ;, ΰ, Arhtoph. Cicuro, τιβχο-β-ίύω, aliquem, τινχ, Plato, ίξπμίξόω τινχ, id. bestias, Ϋ,μίζόω τχ; •\υχα; των Ο-^ξίων, Isocr. Cicuta, τβ χώναον, a, Diosc. cicutam bibo, ζωναάζομ.χι, Suid. Cieo, χινίω, omnem lapidem, πάντα λίθον, Plut. risum alicui, μγι'/ανχομαί τινι γί• λωτχ, Dem. iram, πχξίς-ημι rw opyr,v, id. bellum, Ιγίίςω πόλεμο», Thuc. Ctlicium, τβ ζιλίζιον. Cilium, ίίλίφχξΐ;, ido;, Aristot. το βλίφα- ξον, ν, Diosc. Cimeliarcha, Ό ζίίμν,λιάξχτχ, κ- Cimeliarchium, τβ ζαμΥ,λιάρχιον, χ. Cimelium, τβ ζμμ^λιον, u, Liic. Cimex, Ό ζχ) υ\ χόξΐ;, ίω;, Diosc. Cina3dia. r, ζινχιΐΐχ, χ;, Mschin. Cinsedicus, a, um, xivxihixh;, tj, όν. Cinasdus, Ό zivxilo;, n, Plut. Cincinnatus, a, um, i χχ) *j χρωζυλω^τ,;, ίο;, Lucian. Cincinnus, ό ζίζιννο;, v, Aristoph. Ό πλό- χχμο;, Horn, aureus, ό βός-ξυχο; χξν , toSozkz*!, y,;, Dem. \. e. colum- na, υ) s -ί,λν,, η;, id. Circa, arej;, cum Accus. circa hoc occu- patus est, rrioi τ»τβ io -τι. Dem. m'unos circa se haljet, μίμον; ΐχιι irtg) χΰτον, idem, circa meridiem, πιε), μισ%ν %μί- txv, JEschin. qui circa Trojana tem- pora vixerunt, */ m(t τα Τςωϊζί, Isocr. ίμφ), cum Accus. circa urbem, χμφ) r>iY ίτόλιν, circa coenam occupatus erat, ίμ /fi ifurm ίΤχί, Xen, xxtx, cum Ac- cm cus. leges circa exceesum > voae, xotff ΰπιςοχν-,ν, Aristot. Circemis, e, χύζλιο;. ία, ov, Circenses ludi, τι ίτίτοΰξομ,ίχ, χ;, Thuc. ό δίχυλο;. Circinatio, ή πΐξΐχγαγν;, ή γύξωο-ι;• Circino, ίπςιγξχφω, Dem. τΐξΐάγω, γυξόοιί. Circinus, ή *iqiy°x, χ;, Eustatk. Circiter, πίξ), cum Accusat. circiter sep- tuaginta naves, a-s^/ ίζ^ομ-ί,χοντχ νχν;, Thuc. circiter triginta, ' ώ; τξΐάζοντχ, Dem. circiter centum stadia. e>, πίξίοοΌ;, u, Plut. ό χΐξίζολο;, s, Thuc. in circuitu fori, \ v ζύχλω ty,; α,γοξχ;, idem, urbis, χύζλο; ts ourno;, idem. Circulatim, ζυζλν$οι, κύζλω, ferri, φίξία•• θαι, Plut. Circulatio, 55 χυχλωο-ι;, it»;- Circulator, ό χγύξτγ,; Λ a, Suid. i οχλχ- ycu -ό; Circulatorius, ayu°rtzo;. υ), ov, Plut. Circulatrix, ϋ, ίγν\τ);, ίίος. Circulo, ζνζλόω, γνξόω• Circulus, ό χύζλο;, u, Plato. Circum, vide Circa Circumactio, {■, πίςίοδο;, a, Aristot. υ) ζψχ- γωγγ\. υ,;, id. γ\ πίζι?ξθφγ,. Circumaggero, «ι^χώννυμι. Circumago, ζίξιχγω, aliquid, τ), Plato. aliquem secum, ■χίξΐάγαμαί τινχ, Xen. circumagor, ζνζλοφοζίομαι, Aristot. Circumambulo, αίξΐ^χτίώ ζύχλω. Confer Circumeo. Circumaro, -πςιχβόω. Plato. Circumadspicio, πίξΐξλίπω. Circumcido, χϊξίζοντω, aliquid, τί, Thuc. αίξίτίμ,νω, τ), LXX. praeputium, πίξΐ- τίμ,νομχι τχ χϊδοϊχ, Herodot. Circumcingo, τί^ιζώννυμι, lumbos, τχ; iff- φύα;. Naz. Circumcira, πίξΐξ, populum stantes, πίοιξ ts Zr.uit s-xvTt;, Polyb. cunctantes ir- retit, ζί/χλω πχντχχν] μίλλοντχ; πίςι- Γοίχζτχι, Dem. Circumcise, τίξίτίτμνιμίνο!);. Circumcisio, ή πίςιτομτι, ϊ;, Ν. Τ. i> Tig/- ΖΟίΤΫ]. Circiimcisor, ό πεζίτομιυ;, ία>;. Circumclaudo, πΐΡίζλιίω, Thuc. Circumcludo, vide antecedens Circum- claudo. Circumcolo, πίξίοιζίω. Ulpian. Circumculco, τποιχαταπατίω. ω. Circumcurro, π^τ^χω, aliquid, τι, Pla- to. Circumcursio, »j Πξώξομιι, %;, Plut. Circumcursito, πί°ιπλχνάομχι, in hoc, ταύ- τα, Xen. hue illuc, άτται hivto xxzatn, Dem. Circumdo, χιςιζάλλω, urbem mcenibus, ty} πόλίΐ τ{ϊχο;, Aristot. πίξίταχίζω ty,v νο• >jv, Dem. urbem fossa, πίξΐξχλλομχι τάφςον τ% πόλα, Xen. aliquid aliquo, zw ζλόω τί nvi, Greg. Circumdolo, πχζχπίλίχίω, Naz. Circumduco, ίτίξΐχγω, Plato. πίξΐίχω, Plut. aliquem, ^ϊοΐΥ,γίομαί τινχ, Lu- cian. aliquem circa montem, τιν) το ?ξο;. Herodot. munitiones circa urbes, πίξίζάλλοΐΛ,χι τχΊ; τόλίσιν ίξίιμχτα, Xen. i. e. decipere aliquem, πχξχχξύομχί τινχ, Dem Circumductio, »j τίςιηγνο-ι;, ίω;, i. e. de- ceptio, γ) πχξίζζνσι;, ten;, Suid. ίπχτνι, y,;, Xen. Circumductor, Ό πίξΐΥ,γντΥ,;, S, Justin. Circumeo, τποίαμι, πΐξίζχίν*, in Italia, ty,v Ίταλίχν, Plut. forum cum aliquo, ts^i- ίξχομχι ζύχλω τν,ν αγοοχν ζχτά Tito;, Dem. palatium, ^ί^βδίΐ/ω τβ παλάτιον, Plut. fana deorum, ίτίζίτοζίύομοα τχ h.ex, Aristot. Circumequito, χίξιι-τίπίω, Polyb. Circumerro, τίξίφίξομχι, Plut. Circumferentia* ή* Ίτίβιφίξ'.ιχ, a;, Aristot. Yi τίξίμίτξο;, is, SC. γεαμμ->„ id- Circumfero, ιτφφίξω, aliiiuid, τ), Synes. πίξΐχγω• Circumflecto, •ηξΐχάμντω, πίξίχλάω, i. e. circumflexo no'to, πΐξίσπάω, Athen. Circumflexm, ^ πίξίζχμψι;, ίω;, ϋ) moi- χαμνή, υ,;, Herodot. η πίΰίζλασι;, ίω;, Plut. Circumflexus. a, um, ί ««< r. πςίχχμπο;, ( 27 ) CIR circumflexo notatus, νίξίύΊτωμΛνο;, /»»?, ivov, Gramm. Circumflexus, us, vide Circumflexio. Circumflexus, i, i τΐξκπτύμίνο;, scil. riuu Gramm. Circumflo, ίτίξίτνίω. Circumfluens, π-ξίρίίων, nffa, ov, Thuc. Circumfluo, πίξιρρ-ω, raurum, το τ'Γχβί, Herodian. opibus, s. omnium rerura copia, Ιχω των Ίζχνων, Isocr. Circuinfluus, a, um, ό ζχ) % χίξίρροο;, υ;, Herodot. 7φ νίων, Hffx, : :% Circumfodio, πίςιοξύττω, Theophr. νίξΐ- ο-ζάττω, id- Circumforaneus, a, um, ό πίξΐχγοξχΤο;, β, Suid. ό χ"/ύξ-γ,;, β, idem, ό ζχ) υ) αγε- ξαΊο;, ». β άλΥ,μων, populus, όχλο;, Xen. Circumfremo, π\ζΐζρίμω, πίξίζ&ομίω. Circumfrico, ιπξίτξίΖω, πίξίζνίΐω- Circumfulgeo, ^ψχ^ξάίττω, If. Τ. ιτίξΐ- τίλζω, Ερ. Circumfundo, χίξΐχίω, aliquid, τ), Diosc. τιν), Lucian. πιοιχύω τιν), id circum- fundo, L e. circumdo aliquem, πΐξ»χύο• μχίτινι. Plut. Circumfusio, ή *ΐξ!χυο•ι;, ίω;. Circumgelatus, a,"um, «ίξίπχγύί, t7 ή πίξίπλιζι;, ίω;• Circumplexus, a, um, χίξίπϊτλίγμίνο; > ίντ,, ίνον. Maccab Circumplico, vide Circumplector. Circumpono, πΐξίτίθν,μι, alicui aliquid, « τινι, JEschin. Circumpotatio, y\ \γζνζλοτο<τ'ιΛ, a;. Circumrado, «ςι£έβι, Theocr. Circumretio, πίΡίπλίζω. ίΠξίλχμζχνοι. Circumrodo, πίΡίζρώσχω, πίςιτζώγω, ali- quid, τί, Lucian. Circumscalpo, πίΡίχνίζω, Ερ. Circumscaririco, τίβ/ξύω, Galen. Circumscindo, πίξίτιμνω• Circumscribo, Πξίγξάφω, Plut. circulum centro, χύχλον χιντρω, Naz. L e. defi- nio. όξίζω, Dem. πίξίοςίζω, Luc. L e. fallo aliquem, τχρχχρίομχί τινχ, id. Circumscripte, πψγίγξχμμίνω;. CiTCumscriptio, Ϋ, πΐΡίγξχφΥ,, υ,;, Polyb. i. e. deceptio, ή παρχχρ*7ΐ;, ίω;, Suid. Circumseco, πιριχόπτω, aliquid, τί, Thuc. Circumsedeo, τίΡίχά,θΥ,μαι, mcenia ingenti exercitu, τβ τίιχο; πολλχί Ιυνχμα, Dem. urbem, πολιορχίω κόλιν, id. χΐξΐχχθίζα» Ϊ70λΐν, LXX. Circumsepio, πί=ιφρύ<τσω, LXX. Circumsessio, Ϋ, %ολιοΡζίχ, ας, Isocr. Vide Obsidio. Circumsisto, ίηξί^Υ,μι, Herod. Circumsono, πίΡίνχίω, aures, τχ; ixeiu, Basil, insula', quam circumsonant ven- ti, vvjfti πίξΐηχονμίνη τω ■ζνΐίμχιι, Lu. cian. CIT CIV CLA Circumspecte, πΐξΐισκίμμίνως, Lncian. πεΰνλχγμίνως, omnia perseribere ad ali- quem, όίπχιτα (Τξός τίνα. ixisri λλίΐν, Dem. ίύλαζάΐς. Circumspectio, ή πΐξίσχόπησις, ιαις, ν χίξί• σχνφις, ίως- Circumspecto, χατασζοπεομαι, Xen. Circuraspectus, a, um, i. e. cautus, πφυ- λαγμίνος, ενη, tvov, Plut. i. e. qui circum- spicitur, πίοΐίσχεμμενος, Lucian. ί κα) ή πίξίφανής• id Circumspergo, πεξίπάσσω- πίξίβραίναι- Circumspicic-, idem qvod Circumspecto Τίάντγ πεζίζλεπω, Lucian. π-ξίοξάω, Xen. πίξίσΧΟπίω• Circumstantia, ■>, πίζίς-χσις, ίως, Aristot. Circumsto, πεξι"ί?-χμχι. undique, πανταχό- θεν- Thuc. aliquid, τ/, Dem Circumstrepo, π-ξίχτυπίω. ω. Basil. Circumstruo, πεξίκχτχσκίυάζω- Circumtego, πεξιχαλύπτω, aliquem, rna, Plato. Circumtexo, πΐξΐυφαίνω. Circumtondeo, πίβΐχίίξω Philostr. Circumtono, πίξίζςονταω, ω. Circumtonsus, a, dm, b χα,ϊ ■>, πίζίχαξος, ν, Poll Circumtremo, πΐξίτζίμ,ω. Naz. Circumtueor, idem quod Circumspecto. Circumvagor, πεξίπλανάομαι, Xen. Circumvaliatio, ή άποτάφ^ιυσις, ίως• Circumvallo, πίξΐ?χυξόω,~ Thuc aliquid, πίξίταφξίύω «, Plut πίξιτειχίζω Circumvlctio, ή πΐξΐχγωγή- ία, Aristot. Circumveeto, πίξιάγω, Plato, πεξίοχεω- Circumveho, idem quod antecedens Cir- cumvecto. Circumvenio, τίξήξχοΐΜχι, i. e. circumdo, χυκλόω- aliquid allqua re, ri τινι, Gre- gor. χυχλίομαί τι, Xen. i. e. decipio, πχξαΉξίω, aliquem, τινά, Isocr. φίνακ'ι- Ζω τ/να, Dem εξχπχτάω nvx, id. Circumventus, a, um, χυκλύμενος, emj, tvov, malis. xotxa; συμτεπτωκω: Soph. Circumverto, πΐξώονεω. Alschin. πίξΐ$-τξί• φω, aliquid, ri, Lucian. Circumvincio, πεξίδεω Circumviso, idem" quod Circumspecto. Circumvolito, πίζΐπίτοα,χι. Lucian. Circumvolo, idem quod Circumvolito. Circumvolvo, πίξίκυλινδεω Plato, πεξίχυ- λίω Aristoph πίξιίιλεω• Circumvolutio, ήτψχυληδγ,σις, ίως, Plato, b κυλινδισμός. 5. Theodot Circularis, κυκλικός, ή, bv- TheophyL κύκ- λιο;, ία ιον, AEschin. β χχί ή εγκύκλιος, η, Athen Circulator, Ό χυκλιχός, 5, Lucian. b άγύξ- τγ,ς, a, Plut. Circulus, χύ*λος, ν, Plato, ό γυζός, S, Plut. Circus, β κύκλος, a, Plato, τό γίξωμα, ατός. Theophr. ό Ίππόδ°ου.ος, u, Dion. Hal. Cirratus, a, um, βίζο^ςυχωμίψος, ίντι, tvov• Cirrus, ό βός-^υχος, a, Aristoph. b πλοκχ- μος. χ, Herod. Cis, ϊντος, fluvium, to totxu», monies, \π) τάδί rat boSv, Aristot. Atque hoc ipso etiam composita cum Cis redduntur, ut Cisalpinus, b \πί -rati των Άλπεων, cis. marini, o! επί τάδί τγ,ς ΟτχλάσσΥ,ς, χ. τ• λ. Cista, 4ι χί?*, ν,ς, r, χις-ίς, ίδος, Aristoph. ri χιζατος. 5, Diosc. Cistella, ί xiι- vg, Strabo^ b λάκκος, H, Aristoph. το υδάτων ΰοχϊϊον• Cisterninus, a, um, λακκαιο;•, a.i» t «">v, aqua, λ<χ.κχχΐον ϋΐωξ Athen. Cistula, idem quod Cistella. Citatim, ώοί/,Υ,μίνω;. Citatio, ή κλν,ο -ii. ιως, Dem. Citatus, a, um, ώξμγ,μίνοί. evvi, ivov. Citerior, Ιγγύπξος, ieet, gov, Xenoph. Cithara, -;, xSudo., «/, PlAio. ν, φόξμιγξ, f, χίλνς, cithara cano s. ludo, χιϋαξωδίω, Plut. χιϋαςίζω, Arhtot. citharae s'onus s. cantus, -. χΜξ Ι0 -μα, kto;, Plato. Ϋ { χιθχξαΰί», <χ.ζ, Plut. cithara? pulsatio, ή χινάξΐο -is. ιως, citharam pulsandi pen- tus, xiBctgirixbi, ->,. bv, Plato, cithara parva, το κιθάξίον, a, At/ten. Citharista, b χώ<*.ξΐς-γ,ί, S, Aristot. b κιθα- ίωίος, S, Plut. Citnaristria, r, χιθχξΐ?ξία, oti, Aiken. CithartEdus, idem quocl Citharista. Citimus, aj um, iyyurotrof, άτ*}, etro». Cito, τα,χίω;, Dem. ταχύ, Isocr. libt, rx- yiuv, id. ίΰθίω;, id." citius, ^£ττβ», Dem. citius Qpinione, S-ccttov t%s Xteti- δβί, Herodian. citissime, τίχιο-τοί, J- socr. quam citissime, 'ότι τάχιστα, id. ως τάχιστοι,, Xenoph. ττ,ν τοιχίστ^ν, De- Cito, as, χαλίω. Dem. ψχξχχαλίω, idem. legem, τζοζάλλομαι τον νόμον, Naz. tes- tem, Ιπάγομαι, ιτξοσχοιλίοα.οι.ι, ίΓΆζίχομ&ι μάξτυξχ- JEschin. Homerum, \πάγο- μα,ι τον'Ό'^ζξον, Aristot. Citra, li -τβί fluvium, tS <τοτοι.μ5. citra vl- rilem congressum, avw tyu χξβς άνίξος ομιλίας, citra ista, ίξω totu/v, Thucyd. citra controversiam, α,να,μφισζ^τως, De- mosth. citra reprehensionem jure uti, άνα,γχλΥ,τως τω Ιικούω χξΥ,σθχι, idem. citra et ultra, ϊχ) 8-άτΐξΛ μϊν, lav 5-άτε- eu 5s, Polyb. Citreus, a, um, χίτζίος, ία, toy, malum, uyiKov, Athen. Citrinus, a, um, idem quod antecedens Ci- treus Citromalum, το χίτξίον μν,λον, Athen. Citrum, το χίτξον, u• Citrus, arbor, r) κιτξί*,, as, Auct. Geopon. CitUS, a, um, οικυς , {la, h, οξυ;, ίϊα, b, Plut. ταχν;, tia, υ, Dem. Civicus, a, um, arixos, r„ bv, Lucian. Civilis, e, πολιτικός, η, bv, res civiles, τα πολιτικά, ων, Isncr. civilis exeusatio, σχν,-^ις τολιτιχγ„ Dem. civilia munera, λίΐταξγίαι τολιτιχαι, id. civile bellum, ϊμφύλιος πόλίμος, Plut. i. e. urbanus, elegans, άς-αος, a, ov, Lucian. Civilitas, ή ίστίιότΥ,ς, τ,τος, το πολιτικον, 5• Civiliter, πολιτικώς, administrare aliquid, π°άτταν τι Dem. άς-ίίως, Plut. Ciyis, β πολίτες- ν Dem. b πολιτίυόμίνος, id. b συα.πολιτιι>ΟΜ.ίνος, ν, id. ό άζ-υκος, S, id. b άς-ος, S- Xen. femina, ■/, τολίτα, ι%ος, Dem yj a.s~>.• γ,ς, Plut. bonus, πο- λίτΥ.ς άγαθος, Dem. melior, άμιίνων. id. optimus, βίλτις-ος, Isocr. bonus atque honestus, κάλος κάγχί/ος. Dem. pru- dentissimus, φζονιμωτχτος. Isocr. fortis, γίννχϊος, Dem. Justus, δίκαιος, idem. moderatus, id. patriae studio- sus, ί'ύνας, id. modestus ac bonus, σώ- φξων και χΎ,Γύς. id laudatissimus, \v- ο',ζοτατος. Isocr. utilis ac fortis, χξίσι- μος χαι ανδοΰος. Dem. malus, ςτονΥ,ξΟς. id. improbissimus, χίίξΐ<τος, id. φαυ- λότατος των πολιτών. Isocr. audacissi- mus, τολυ,Υ,ξόι ατός των ά^ων, id. civem facere, πολίτΥ,ν ποιΰν. Dem. fieri, ποίισ- θαι, id. natura esse, φΰο -n tTvai, id na- turn germanum esse, πίφυκότα γνί.σιον ίϊναι. id natum esse, yim uvai. idem non germanum esse, £ κχθαξΰς uvai. id. ex altera parte esse, κατά S -άτίξα tJvat, id ex utroque parente esse, \\ άμφο- τίξων as-bv uvai, id. κα) πξο; πατζος χαι πζος μΥίτξος ά$-όν ίϊναι id. Ci vitas, Ϋ, ίτόλις. ίως. Dem. parva, τόλις μικξά. id. magna, μιγίλν,, id. tanta mag'nitudine atque gloria, τΥ,λιχχύτ^ το μίγίθος, τοιαίιτν,ν hi ΰόξαν εχνσα, Isocr. primaria, -rgeiru/ra, id. πξωτίί/χσα, id dignitate pra?dita, άξίω&χ τι ϊχουσα, Dem honoratior, \ντιυ.ωτί«α, id. il- lustris, \τιφανίτάτγ„ Isocr. nobilis, bvo- μα?γ„ id. ' antiquissima et maxima et apud omnes homines celeberrima, άς- χαιοτατΥ, χαι μίγίΓη και τα;β πάσιν χν• ΰξώποις ονομχ^οτατΥ,. id. gravis acsplen- dida, σιμνγ, χαι λχυ,τξχ, id beata, εύ- δαίμων. id. florentissima, ίντυχίς-άτη, id. ' legibus bene constituta, ώνομαμίνη, id. libera, Ιγ,μοκξατχμίνν), id. δγ,μο• κξατνμίνΥ, κχϊ ελίυΗίξβκ id. suis legibus utens, αυτόνομος, Isocr. civitatem vecti- galem etficer'e, πόλιν τινά ποιίίν συντΟΰι, Dem. subjicere servituti, Ιίλν,ν χαΟισ- τάναι, id. habitare, οΐχίϊν, Isocr. gu- bernare, hioixitv- id. servare, σώξατθχι, Dem. ieJicem efficere, ι'Λα'ιμονχ ποιίϊν, id. turbare, ταξάτταν. id. i. e. jus ci- vitatis, Ϋ, πολιτίία, civitatem petere, a\- τίϊν ty,v rroAtTiixv, id. decernere alicui, ψνφίξίσθχί τινι, id. dare alicui, tilovai τινι, id. adquirere, χατατκίυάζιιν, id. accipere, ταξαλχμζάναν ty,v -τολιτίίαν, s. ty,v πάλιν, idem, habere jus civitatis apud aliquos, tTvai τινι πολπΰαν πχξά πσι, id. μίτονσίαν thai τινι rvjs πόλ'.νς, idem. ( 28 ) (^ivitatula, rb χολίχνιο*, ν, Isocr. 4, r «- λίχντι,Υΐς, Thuc. Clades, τ, %ττα, *\ς, Dem. ή σνίΑφοξα, He, Isocr. b όλιθξος, ν, Demosth. cladem sibi ipse accersere, ξτταν ίαυτω παξα- σχίυάζίΐν, Isocr. incidere in clades, πΐξΐ- ησψ τισιν vtrrais, idem, expertem esse cladis acceptae, » μίτίχιιν r^i HrriK, Dem. recedere Plataeis post cladem acceptam, αναχωςΰν tx ΤΙλαταιων ax» rrii *!TT-, χλάζω, ut cards in vena- tione, xKayyavu, Xen. Clangor, ή xhayyi), ν,ς, anserum, Plut. tu- barum, Athen. hominum, Herodian. canum, Xen. Clare, λαμπρώς, Xen. φανίξως, Plato. Iv- αξγως, Dem. αντιχξυ, id. cognoscere, ί'ώίναι σαφώς, idem, scribere in Uteris, διαρρΫ,δΥ,ν tv ταις Ιπιστολοΰς γξάφιιν, id. decretum de eo scriptum est, άντκχξχι πίξΐ τιίται» τβ ']/γ,Φισμα γίγξαπτχι, td. et aperte, άντιχ'ξΐ xa\ liahoYfav, id. de voce, visu, οξίως. Clareo, φαίνομαι. Claresco, Ιχφαίνομαι. Clarifico, λαμπξύνω, Xenoph. Clarigatio, -;, ΐπαγγίλία, ας. Clarigo, Ιπαγγίλλω πόλίμον, Polyb. πολί- μίΐν, id. πξοαγοξίΰω πόλίμον, Dem. Clarisonus, λαμπξόφωνος. Claritas, ^ λαμπξότν,ς, rrej, Plut. visus, v\ οί,νδοξκία, ας, Lucian. vocis, r, tu- φωνια. ας, Demosth. nominis, ή ίϋοοξία, ας, Isocr. fama?, r, ί'ύχλιια, ας, Dem. sermonis, s. orationis, ή σαφήνεια, ας, Plato. Clarus, a, urq, λαμπξος, a, bv, Dem. clara luna, Xettwga σ-λίΐνι. Thuc. clarus vir, άνΥ,ξ ένδοξος, Demosth. λαμπξός, Isocr. γνώξίμος, Dem. ϊπιφανΥ,ς, id. ονομασ- τός, Isocr. omnium suo tempore claris- simus, ενδοξότατος των xatt 'εαυτόν απάν- των άνδξίϊν, id. clarissimi optimique, ονομαστότατοι χαι άξιστοι, id ex lgno- bilibus et obscuris claros et illustres fieri; £| ανωνύμων και άδοξων ενδόξνς χα) yvor ξίμχς γίνεσθαι, Dem. clarum aliquem ex obscuro facere, ποα~ν τίνα ονομαστό» εξ άδόξχ, Isocr. exempla clara, παξα- δϊίγματα έναξγϊ}, Dem. muitifariam clarum testimonium, πολλαχόθιν κατα- φανής μαξτυξία, id. facere alicui ali- quid clarum, ποιιίν η φχν-ξόν, εμφανές, χαταφανες, δήλον, ιΰδγ.λόν τινι. idem. clarum esse eloquentia, δεινόν tTvai πΐξϊ τους λόγους, Isocr. vox, φωνή οξεία, Α- ristot. Classiarius, Ό ναυμάχος, a, Chrys. Classicula, τβ στόλιον, u- Classicum, το σάλπισμα, ατός, receptui dari solitum, τβ άναχλ^τικόν, H, Phtk classicum canere, ύποσΥ,μαίναι τό ίις ift- δον, τό πολεμιχοι σχμαήαι. CLI COC COE Classicus, a, urn, τ-ολιχός, •>,, όν. Classis, i. e. copias navales, τό ναυτιζόν, ϊί, Bern, i s -όλοί, u, id. classem eorapa- rare, συλλίγίσθαι ναυτιχόν, Isocr. in- struere, παξασχίυάζίΐν ς-όλον, Bern, ha- bere, ίχαν ν&υτιζον, id. ablegare, mit- tere, άπο^ίλλ'.ιν, ποιίΤσθαι άπός-ολον, id. profligare, ίξίλαύνιιν, άι/,ύν'.σθαι στόλον, id. amittere, άπόλλυσθαι ναυτιχόν, id. classis praefectus, Ό άποςολίυς, ίως, id. i ναύαρχος, n, id- legatus, ό Ιπι^ολίυς, ίως, Xen. classis prasfectura, ή νχυκξ- χι'α, ας, Aristot. classi praaesse, ναυοιξ χησαι, JElian. classe pugno cum ali- quo, ναυμαχίω τιν), Thuc. contra ali- quem, πξός τίνα., Lycurg. i e. pars ci- viura, -jj* συμμοξία, a;, Dem. tributa conferre per classes, ίϊσφίξίΐν χατά συμ- μορίας, id. Clatbrum, τό χληθξον, β. ψι Clava, ή χορύνη, '/ι;, το ρόπαλον, ν, Xen. clava perclitio, ροχαλίζω, percussio, quae fit clava, ο ξοπαλισμο;, S- Clavarius, Ό χοξυνήτης, a, Horn. Clavator, idem quod antecedens Clava- rius. Clavatus, ήλωτός, η, όν. Claudicatio, ή χωλότης, ητος, Phtt. % χω- λίία. ας, Poll. Claudico, χωλαίνω, Kaz. χαταχωλίύω, idem, σχάζω, Plut. leviter, ΰποσχάζω, Lucian. Claudo, χλίίω, portam, πύλην, Herodian. fores, τ'/,ν Sueav, Ν. Τ. portum, χλίίω τον λιμίνα, Thuc. aliquos in castris, χαταχλίίω τινάς iv τω στξατοπί%ω, He• rodian. Claudus, a, um, χωλός, n, ov, Dem. χυλ• λός, n, ov, Hippocr. γυιός, ■>„ ov, altero pede, 'ίτίξον sroha, utro pede ? ποτίξω βχίλίι ; utroque pede, ό χα) ή άμφίχωλος, tt, Lucian. claudum reddo, χυλλόω, Hippocr. χωλού), id. χωλίύω, Galen. ί,ποχωλίύωίΧεη. claudus sum, χωλαίνω, Naz. claudus fio, χωλαίνομαι, χωλίύο- μαι, Lucian. abquantum claudus, Ό χα) ή αχξίχωλος, u, Suid. Clavicula, τβ xXiihiov. v. Clavicularius, Ό χλιϊόϋχος, β, Plut. Claviculus, idem quod C/avicula. Claviger, idem quod Clavicularius. Clavis, r, χλίίς, δός, Plut. clavis adulter- ina, ή αντιχλύς, Ιός, Clem. Alex. Claustrarius, Ό χλιώοποιος, S. Claustrum, το χλΰθξον, u, Lucian. Clausula, το πίξας, ατός, Aristot. το ίσχχ- τον, ν, id. Glausus, a, um, χλίΐστος, η, ov, Diod. Sic. Clausae fores, χιχλασιΛναι $-ύξ*ι, Ν. T. Clavus, Ό γόμφος, u, Arist. ferreus et lig- neus, %λος ο~ιΰν,ξ!ος χα) ξύλινος, Xenoph. clavum clavo trudere, άλλω ηλω ίχχξίιιν τον ηλον, Lucian. clavis adngo, πξοσηλόω, idem, clavis defigo, s. configo, χαθηλόω, i. e. gubernaculum, τβ πηδάλιον. », cla- rum teneo, χυζίξνάομαι, Aristot. i. e. omamentum vestis, το σήμα, ατός, cla- vo lato ornatus, ό χα) ή πλατύσημος, u, Herodian. Clemens, πξαος, κ. f. πξαΐία, ας, Xenoph. Xi*iS"Oi » η, β»» Dem. i χα) ■ήΐτιίίχν-,ς, ίος, to. β χα) ft ΐλΐΥίμων, βνβί, id. clemen- tissimus et mansuetissimus omnium, Οίί*1ίίΛνία•τατος χα) τξαότατος πάντων, lsocr. clementes et humanos esse ad- euefacere aliquos, ^άας χα) φιλανθξώνχς τινας iTvai Ίθίξαν, Dem. Clementer, πξάως, Dem. ηπίως, ίπαιχως. Clementia. -ί efitheuet, ας, Dem. •£ τ««ό- τ»κ, Plut. humanitas et clementia ali- CUJUS, φιλανθρωπία χα) ηξαότν,ς τινός, id. alicui nullam clementiam' impertire, μί- τοίδώνναί τινι μν,ίοτινν ΧξαότΥ,τος, id. Clepo, vide Furor. Clepsydra, $ χλιψύδξκ, ας, Aristoph. par- va, το χλιψυίξίον, u, Philostr. qui ad clepsydram exercentur, οι ατό της *λε- ψύδξας, id. Clericus, a, um, χλνίξίζος, i), iv. Clerus, ί χλϊ,ξος. ». Clibanus, ό χλίζανος, ν, Herodot. Cliens, ό πιλάττ,ς. », Plut. ό Β-ίξαίπυττ,ς, c ^ίξαηυτΎ,ξ, Xenoph. clientum turba, cbentes, τό τίλατιχον, $, ad clientes per- tinens, χιλατιχός, *ι, όν. Clienta, ή χιλάτις , ώος- Clientele, ή ίπλάταα, ας, ή &(ξ»π(ία. Clientelaris, e, τιλατιχός . ν, όν. τ» κλίμ», «rof, Plut. Climactericus, a, um, χλιμχχτνίξΐχός, χ* όν- Climax, ή χλίμαξ, αχός, Xen. Clinicus, a, um, χλινιχός, r„ όν, ό χαϊήχλι• νν.ιτ'.ς• CliteUae, τα, ίτιιτάγματα, ων, τα χανθ•/;λια, ων, Aristoph. clitellas impono, Ιτ/β-άτ- τω. Xen. Clitellarius, a, um, ό y$ y ο-αγματοφόξος, v. Clivosus, a, um, ό χα) ■>, βχνώΰν,ς, ιος. Cbvus, ό λόφος, u. Herodian ό γιωλόφος, u, Philo. ή γίωλοφία, ας, Slrabo. ό βννός, S, Aristot. Cloaca, ό αφι^ξών, οίνος, Ν. Τ. ί οχιτός, if, Herodian. abjicere corpora in cloacas, pirrtav σώμ-ατα ί'ις οχίτχς, id. i. e. mea- tus subterraneus, ί άμαξα, ας, τό άμά• ξίυίία. ατός, Hes. Clostrum, idem quod Claustrum. Cludo, idem quod Claudo. Clueo, ΰοχίω, Xen. Cluniculus, τό πυγίϊιον, u. Aristoph. Clunis, β γλχτός S, Herodot. % τυΆ, ϊ,ς, Athen. secundum clunes, nwyv.lov, A- ristot. Clusus, idem quod Clausus. Clypeatus, ό •ηλτά<τ-/;ς, a, Isocr. ό itrrio•- τν,ς, i, Dem. ό άο-πιΰοφόξος. Clypens, r, ασπίς, ί$ος, Xenoph. armo ali- quem clypeo, χαθοτλίξω τίνα άσπίΐι, Dem. clypeum abjicio, άτοζάλλω άσ- xila, id. clypeo protego, τξοαβ-τίζω, Herodian. ύπίςαο-τιζω. Polyb. clypeis consertis pugno, συνασπίζω, Lucian. a latere stans clypeo munitus pugno, πα• ςασπίζω. Plut. Coacervatio, ό συναθξοισμός. 5, τ, συνάθξοισις, Ιως, τό σωξίυμα, α-ος. Xen. Coacervo, σνναθξοίζω, Plato, συσσωξίύω, omnia in unum, αθροίζω πάντα \ς ταΰτό, Dem. convitia, σνμφοξίω σχώμματα % λοιΰοζίας, id. Coactio, ή συναγωγή, %ς, Thuc. Coactor, ό συναγωγϊυς, ίως, civium, των πολιτών, Lys. Coadjutor, ό συμζονβός, S. Coaduno, συν.νόω, cum aliquo, tm, Naz. συνύοω, Lucian. συναρμόζω. Coa?difiCO, συνοιχαύομίω, Ν. Τ. Coasqualis, vide JEqualis. CoEequo, vide Mquo, Adcequo. Coajquus, a, um, vide JZqualis. Coeetaneus, ό %λιχώτ%ς, ν, Plato, cum aliquo, s. alicujus, ων τίνος, Demostk. coa?tanea, ή ήλιχιωτις, iSoj, Lucian. ό χα) r, γ]λιζ, ιχος. Xenoph. ό χατά τ%ν αυτν.ν Ϋ,λιχίαν ων, Dem. coaataneuni alicujus esse, ίχαν ττ,ν αυτήν ΐηλιχίαν, yv 'ίτίξος, id: Coaaternus, a, um, συνΰιαιωνίζων, νσα, ev, Naz. Coaavus, a, um, vide Coeetaneus. Coagmentatio, ό άξμός- if, Xen. v\ άξμογτι, ης, Lucian. ή σύμπγ,ξις, (ως, id. Coagmentator, ό συναξμο^Υ,ς, 5, Naz. Coagmento, συναξμόττω, Plato, συνάπτω, Plut. πν,γνυμι, Plato. Coagulatio, ή πϊ,ξις, ιως. Aristot. Coagulatus, a, um, πηχτός, y„ ov, Aristot ίμπυτίασθίίς, ίΊσα, \v, Diosc. Coagulo, π-ί,σσω, caseum, τυξον, DlOSC. τυξόω, ίμπυτιάζω, lac, τό γάλα, idem. coagulandi vim'habens, π%χτιχός, ■>,, όν, Diosc. Coagulum, r, πυτία, ας, Diosc. t\ πυίτία, ας, Aristot. Coalescentia, r, σίμφυσις, (ως, Theophr. Coalesco, συμφύομχι, Aristot. in corpus, συσσωματοποιίομαι, id. coalescere fa- cio, συμφύω, Theophr. aliquid in ali- quid, τ) us ti, Plut. aliquos in unum, τινάς συντΥύϋω xai συμφύω tie τό αΰτβ, id. i. e. concordiam ineo, αννίσταμαι, Dem. Coalitus, a, um, ό χα) ί συμφυν.ς. ίος, Plut. Coangusto, ς-ίνόω, aliquid, τ), Herodian. Coarctatio, ή s -'.νοχωξγ,σις, ίως, ΐ άντιπίξί- s -ασις. Aristot. ή συ$•ολγι• Coarctatus, a, um, ό χα) ί σύστίνος, ν, Hes. Coarcto, άντιπ(ξΐ'ί$-*ιμι ■ Aristot. στίνοχω- ξίω, Ν. Τ. s -αόω. Herodian. Coarguo, ίλίγχω, aliquid, τ), Plut. i|e- λίγχω. χατιλίγχω• Coassatio, ή σανιδωσις, ιω;> Coasso, σανιΰόω. Coaxo, χοαξίω. Coccinatus,*e χα) ί χοχχινοξκφή• Coccineus, a, um, χόχχινος, /m, ινον, coc- cinea lana, χόχχινον ίξίον, Ν. Τ. coc• cinea tunica, χόχχινος χιτων, Plut. ( 29 Γ Coccinus, a, um, idem quod antecedens Coccineus. Coccum, ό χόχχος, tt, Diosc. Coccyx, ό χόχχνξ, υγος, Aristot. Cochlea, ό χοχλίας , χ, Diosc. Cochlear, τό χοχλιάξίον, ν, Diosc. Cochleola, τό χοχλίΐιον, u, Suid. Coctilis, e, ίψαν'ος. υ„ όν. Aristot. cocti'e, quidquid ad coquendum idoneum est, τ• '(■φνμα, ατός, Plato. Coctio, Ϋ, ϊ-φνισις, ιως, Plut. »j πί^ις, ίως, Aristot. Coctivus, a, um, idem quod Coctilis. Coctor, β ί^ΎίτΥ,ς, S. Basil. Coctura, idem quod Coctio. Coctus, a, um, ίφθός, γ. όν, Xen. bene, β χα) γ, ίύί'^γ,τος, a, Theophr. a sole, ϊ. e. ad maturitatera perductus, ό χα) ij πίπων, όνος- id. Codex, vide Caudcx, vel Liber. Codicillus. τό γ^αμματίϊον, u, Dem. Ccecus, a, um, vide Ccecus, a, um. Ccelebs, vide Ccelebs. Ccelestis, e, β χα) ή ΰξάνιος, ν, Plato. Coelites, οΐ άξάνιοι, ων• Co3]itus, χξανόθ'.ν Ccelum, ί ΰξανος. S, Plato. Ccemeterium, τό χοιμγ,τγξΐον, Athen. Coemo, συνωνίομοα, terram, r>,v γγ,ν, Dem. πξοσωνίομαι, aliquid, τ), idem, συμπζί- auai Coemptio, ή συνώνΥ,σις, ίως, f) ων}„ %e* Dem. Ccena, τό ΰΰπνον, u, Dem. opipara et va- ria, πολύο'^ον χα) ποιχίλον, Lucian. se- cundaria, τό ϊπίίαπνον, tt, Athen. do- minica, δαπνον χυξιαχόν, i, ίΰχαξίστίαρ ας, vocare aliquem ad ccenam, χαλάν τίνα ίπ) %ΰπνον, Dem. ire ad ccenam quovis, ποξίύίσθαι ίπ) τά ίίΐπνα πανταχν, id. ad aliquem, Ηναι πξός τίνα ίπ) τό ΰί7πνον, id venire ad ccenam, ΊλθίΊν ίπ} Ιΰπνον, idem- potare et humanum se prasbeie erga aliquos in ccena, πίνα» χα) φιλανθξωπώισθαι πξός τινας ίν 7>ίίπνω % id. abire a ccena, άπιίναι από Ιίίπν'ν% idem parare ccenam, Ιαπνοποΐίίν, idem, ίίϊπνον ποιιιν, Xen. ^ praabere alicui, Ιαπ~ νίζ'.ιν τινά, id. τιν), id. finire, άποΐα- πνιΐν, Athen. Ccenaculum, το άνώγιον, ν, Ν. Τ. τβ Ίς-ιατΥιξίον, χ, Plut. Ccenatorius, a, um, ΰιιπνητιχΐ}, r,, όν, A- then. Ccenaturio, ΰαπνΥ,σίίω• Ccenito, πολλά δίΊπνα Ss/Tisa/. Cceno, Ιίίπνίω. cum aliquo, μιτά riiuf* Dem. συνδίίπνίω τιν), id. Ccenobium, τβ χοινόζιον, v. Ccenosus, a, um, ό χα) r) βοξΖοξω&ης, toe, Plato, ό χα) ή πχλω&Υ,ς- Ccenula, τό Ιαπν&ξίον, ν Athen. Ccenum, «' βόξζοξος. ν, Dem ό πηλός, ?» Thuc. cceno obduco, s contamino, β»ξ. ζοξόω, Aristot. ccenum refero, βο**οξί' ζω sapore, ev τγ γίύσιι. Diosc. supplan- tatum prosternere in ccenum, ύποσχιλί- σαι χα) ράζαι ίις τον βίξζοξόν τίνα, Dem. dejectio in ccenum, η χχταζοξζό^ωσις, ίως. Plut. Coeo, i. e. convenio, συνν,χω, συν!γ,μι, cum aliquo, τιν). Dem. συνίςαμαι, Thuc. i. e. concumbo, συγχαθίύΐω, Plato, i- μιλίω τιν), Lucian. τά ύπό χόλπν πξάτ~ τω. id. συγγίνομαι, Dem. Ccepi, ήξζάμΥ,ν, Ccepto, χ,τάξχω. bellum, tS πολίμν, Plut. sermonem, λόγον, Plato, pugnam, »«τ- άξχομαι της μάχης. Polyb. Cceptum, τό χαταξχθϊν, ίντος, τό Ιπιχιίς^ ημα• Cceptus, us, ή άςχη. ης, Dem. Coepulo, onis, ό σύνδίίπνοί, a, Xen. ό σύϊ- σιτος. ν, Aristoph. Coepulor, σννδατνίω, Xen. σνσσιτίω, cum aliquo, τιν) Dem. Coequito, συνιππίύω- Coerceo. ι'ίογω, χαθίίΐξγω, aliquem ab ali- quo, τινά άπό τίνος, Xen linguam, χξα- τίω της γλώσσης, Plut. iram, χαταχξχ- τίω της Οξγγ,ς, id. aliquid, χολάζω τ/, T/ieonhr. id, quod exsuperat, χολάζ* τό πλΐονάζον, Plut. Coercitio, ή χάθαξξις, ιως. Coessentialis, e, ό χα) ή όμοάσιος^ ν, Νακ Ceetus, ή συνασία. ας, Plato, η ιχχλη<τί*% ας, Dem, publicus, ό πανήγυξίς, μ*γ» idem. Coexerceo, συγγυμνάζω, aliquos, ««*(» COG COL COL Coexercitatio, η συγγυμ.νασία Ψ ας. Cogitabilis, e, νοητός, η, ev, Plato. Cogitabundus, Ό χα) ή σύνννς. Cogitate, vide Cogitato. Cogitatio, Ό νόος, contr. vvs, 5, Plato, rl νόημα, etrog, Aristot. ή νόησις, εως, id. % άνοια, as, Dem. η διάνοια, as, Isocr. rfi διανόημα, etroi, id. ο λογισμός, S, Dem. animus et cogitatio, λογισμός χα) itavoia, idem, incidere in cogitationem aliquant, ϊμπίπτειν τινι λογισμω, idem. suscipere cogitationem alicujus r ei, λαμ- ζάνα* λογισμόν τίνος, id. uti cogitations SObrii hominis, χςησθαι λογισμω σώφξο- vof άνθξώτν, id. perspicere optima cogi- tatione, igav βίλτιρα λογισμέ, id. Cogitato, 6* προνοίας, facere aliquid, ποιειν m, Plato. Cogitatum, το νόημα, ατός, το διανόημα, ατός, τβ εννόημα, ατός, Aristot. - ad opus perducere, άγειν την μελετην th πξάξιν, Herodot. cogitatis excidere, άποπεσεισ- 6κι των 'επιτηδευμάτων, Apocryph. Cogito, ϊννοίω, Plato, aliquid, ένθυμεομαί τίνος, Xen. τ), Isocr. διανοεω τι, Lu- dan. λογίζομαι τι, Dem. mecum, σχο- sriw παρ Ίμαυτω, id, abire, ev νω 'έχω απιεναι. Plato. Cognatio, ή συγγένεια, ας, Dem. cogna- tionis necessitudo, τα, της συγγενείας αναγκαία, idem, cognatio arctissima, συγγένεια αναγκαιότατη, id. a viro, συγγένεια πξός άνδξός, id. a matre, το γένος tvs μτ,τξός, td. cognatione cum aliquo conjunctus, ω ΰπάξχει συγγένεια ιτςός τίνα-, Isocr. πξοσηχων τινι τφ γένει, Dem. Cognata, τ» σΰτοιχα, σΰμφυλα• Cognatus, Ό χα) η συγγενής, ίος, Dem. Ό γεννητης, S. id. et necessarius, συγγενής χα) αναγκαίας άνθρωπος, id. alicujus et genere proximus, πξοσηχων τινι χα) γένει &v εγγύτατος, id. alicujus a viris, συγ- γενής τίνος πξός ανδρών, id maternus, cikuos από μητρός, id• utrimque alicui, xeeT αμφότερα συγγενής τινι, id. COgna- torum more, συγγενιχως, id. Cognitio, ή γνωσις. teas, Isocr. η επίγνωση , vio-Ovtvis, i. e. decretum, τα γνωσθέντα, αιν, Dem. i. e. sententia, ή γνώμη, ης, idem. i. e. experientia, ή Ιστορία, ας, Isocr. Cognitor, ό γνώστης, ν, γνωστηζ, ηξος, Xe- noph. β γνώμων, όνος•, id. ο διαγνώστης, ν, Isocr. Cognitus, a, urn, γνωστός, η, όν, Ναζ. ό am ή γνώριμος, Dem. γιγνωσχόμενος, ίνη, ινον, id. Ό χα.) η άγνωστος, v. id. cognitum habeo, ε'ίδω. idem, χατείδω, Isocr. plane cognitum habeo aliquid, σαφώς ίπ'ισταμαι, ο'ίδα, Ί'σημι, ε'ίδω τι, Dem. Cognomen, ή επωνυμία, ots, Dem. το τα.• ξωνύμιον, tfi Plato, ή ixixXwis, eo»?, Plut sortiri cognomen sophistse, λαμ- ζάνίΐν Ιτωννμίαν σοφιστή, Isocr. ab ali- qua re, πα^αΧα,μΖάνιιν ονομά, τι 5Γ<κξώ τίνος, Dem. Cognomento, Χτωνύμως, Diosc. Ιπίχλ%ν, Platu. Cognominatio, vide Cognomen. Cognominis, e, Ό χα) ν ομώνυμος, ν, Isocr. cognominis sum alicui, ομωνυμία τινι, Athen. Cognominitas, ή ομωνυμία, ας, Aristot. Cognomino, επονομάζω, Plato, aliquem, ίίτιχαλέω τίνα, Xen. Cognosco, γινωσχω. aliquem, τίνα., Dem. aliquid et video, τ) χα) t'iha, id. liquido aliquid, ei'Sa « χαθαξως, idem, aliquid recte, μανθάνω τι ο'ξβως, id. de rebus, quae decet, cognosco, s. statuo, χες) ιτξαγμάτων α χξ*ίι γινωσχω, id. cog- nosco a'liquos, quales et qui sint, γνωξίξω τινάς, ότοΤοι χαί τίνες ε'ισ), id. aliquid evidenti argumento, γινωσχω τι τεχμνξΊω μεγίϊω, id. exemplo alicujus, \χ πα,ξα Ιειγματός τίνος, id. aliquid e Uteris, μ,ανθάνω, s. πείθομαι τι έ| ετι^οΚων, S. Ίχ γραμμάτων, id. feminam, sc carnali- ter, γινωσχω τν,ν γυνάιχα, Ν• Τ. Cogo, i. e congrego, συνάγω, concionem, ίχχλησίαν, Thuc. milites, ς-^ατιωτας, Dem. i. e. coagulo, πησσω, caseum, τι/ξβ»', Diosc. i. e. in ordinem pono ali- quid, διατάττν τι, Herodot. in unum, συνά,γω tif tv, Dem. omnia, αθξύίζω είς taUTO travTX, id• i• e. colligo stipem, reisv ίγνζμίι, i. e. urgeo, αναγκάζω, aliquem ad aliquid faciendum, τιν» treiilv τι, id. cogentibus malis praasen- tibus, των παξόντων χακων αναγχαζόν των, idem, cogo aliquem aliquid conse- crare, συ>αναγχάζω τίνα ανατιθίναι τι, id. cogo nolentes, βιάζομαι μ% βνλο- μεννς, Isocr. ad pacem, βιάζομαι παξχ την είξ-ήνιτ,ν, Dem. Cohabitatio, {; συνοίχν,αις, εως, Thuc. Cohabitator, ό o-Cvoixos, u, Isocr. i συναυ• Xof. Cohabito, ovvvaUj, σννοιχεω, urbem, την πάλιν, Plut. alicui, συναυλίζομαί τινι, Xen. annum mulieri, συνοιχεώ ενιαυτόν τινι γυνα,ικ), Dem. Cohaarentia, ή σύνα-φις* teas, Aristot. η συναφή, YiSt Plut. 'ή έφαξμογη, ijs, idem. ή σύσταση• Cohiereo, συνέχομαι, alicui, τιν), Plato. terra?, συνάπτομαι τγ γγ, Tkeopkr. Cohaares, ό συγκληρονόμο^, u, Ν. Τ. co- heres sum, συγχληίονομίω Sirac. Cohibeo, συνέχω, επίχω, aliquem, τίνα,, Plut. iram, χατίχω τον &υμον, Aristot. linguam, χ^ατίω της γλώσσης, Plato. Confer Coerceo. Cohibitio, ή εποχή, ης, ή χωλυσις. Cohonesto, \πιχοσυ.ίω. aliquem, τίνα, Α- ristot. συγχοσμίω, Xenoph. Cohorresco, φξ!ττω, Plut. hoc facere, ποι- νισαι τ»το, Dem. ad aliquid, τι, idem. χαταφοζ'εομαι, Aristoph. Cohorreo, idem quod antecedens Cohor- resco. Cohors, η σπείξα. ας, Appian. το τάγμα, ατός, Plut. militum viginti quinque, al. centum, ό λόχος, ν, Thuc. militum quingentorum, ή πεντηχο^ς, ΰος, idem. cohortis prasfectus, b λοχαγός, S, Isocr. in cohortes distnbuo, χαταλοχίζω, Plut. distributio in cohortes, β χαταλ'οχισμός, u, Lucian. Cohortatio, η πχξάχλτισις, iais, Polyb. Confer Adhortatio. Cohortor, παξακαλίω, aliquem ad aliquid, τινά 'επί τι, Isocr. aliquem, ut videat, ΰιακελεΰομαί τινι όξαν, Plut. Confer Adhortor. Coinquino, συμμιαίνω, συμμολίνω. Coitio, ή επισυστασις, εως, Ν. Τ. συνίλευ- σπ• Coitus, η συννσία, as, Xenoph. νι μίξ^, Herodot. Colaphizo, χολαφίξω, aliquem, τίνα, Ν. Τ. Colaphus, ό xόλaφos, α. Ν. Τ. colaphurn infringo, ίαπίζω, Dem. alicui, τινά, Plut- ^ πυξ παίω το στόμα rivos, Dem. παίω επ) xop^s, Lucian. Colatio, ή ηθησ^, εωs, Aristot. Colator, ό ήθητης, S. Coles, το πέος, tos, Aristoph. Coleus, ό όξχις, εως, Aristot. Colica, ή χωλικνι οδύνη, τό χωλιχον άλγη- μα, colica laborans, ό χωλιχος, 2, ad colicam sedandam faciens, χωλιχος, η, ον, Galen, colica laboro, χωλιχεΰομαι, Alex. Trail. Colicus, a, um, χωλιχκ, η, ον, Gal. Collabasco, χαταφίξομαι, Lucian. συνο- λισθαίνω. Collabefacto, λυμαίνομαι, Xen. χαταλυ• μαίνομαι, id. διαφθείξω. Collabefio, χαταλυομαι, διαφθείρομαι. Collabor, συμπίπτω, Xen. Collacrimatio, ό συνδάχξυσκ, εοις, ft επιδά• χευσις. Collacrimor, συνδαχςύω, Plut. πςοσανα- χλαίομαι, Synes. Collactaneus, a, um, © χα) ν, ομογάλακτος. *, β χα) ή σύντξοφος, collectanei, ο'ι χα) αϊ ομογάλακτες, ων, Aristot. Collare, το πεξώίξαιον, ν, Herodian. Con- fer Monile, Torques. Collaria, aa, ό χΰφων, ωνος, Aristot. Collatio, ή συγκομιδή, i• e. pensitatio tri- buti, η είσφοξά, ας, Thuc. ϊ, συντέλεια, ας, Dem. i. e. comparatio, ή παξαζολη, v,s, Isocr. Collatitius, a, um, ο χα) η συναγωγιμ,05, ό χα) ή συγκομιστώ* ccena? collatitiee, συν- αγώγιμα δε'ιπνα, Athen. Collaudatio, ή συνεπαίνεσκ, εως. Collaudo, συνεπαινεω, Aristot. Collecta, ae, Ό έρανος, u, civilis et commu- nis, πολιτιχ-ός χα) χοινος, Dem. collec- tam colligere salutis nomine, σ.υλλεγειν efoeiOv εις σωτηξίαν, id. conferre, leavov ?βξειν, id. i. e. collatio, qua? fit a singu- is in commune, ή συμΖολη, ης, Plut. ( 30 ) lis Collectaneus, a, um, συλλογΐμ*7βς, a fa, a7ov, Lucian. collectanea, τα ανάλχχτα, τά εκλεχτά, τα υπομνήματα. Collectim, συλλγ)ζδην. dicere, tJe-sTc, Isocr. Collectio, ί σύλλεζις, εως, Plato. ^ ή συλ- λογή• ης. idem, ή συγκομιδή, ης, Isocr. το άθροισμα, ό άθξοισμός. Collectitius, a, um, συλλογιμχΊος, αία, αΊον, Lucian. Collector, ό συλλογευς, εως, Poll. Collega, ό συνεργός, S, Plut. in regimine, β συνυπάξχων, οντος, Ailian. in consu- latu, ό συνυπατεύων, ovtos, Plut. ό συνυ- •xaTOS• Collegium, ό σύλλογος, n, Thuc. Collibet, συνδοχεΊ, mihi illud, μο) τβτβ, Thuc. Colliculus, το λοφίον, n. Collido, συγχξύω, Dem. alicui, τιν), Polyb. i. e. committo aliquos inter se, τινάς, Herodian. Colfigatio, ό σύνδεσμος, 5, Ν. Τ. ή σύν- δεσις. ColligO, is, συλλέγω, turbam, τον βχλβ». Plato, aliquid undiquaque, τ) πάντα• χόθεν, Isocr. exercitum, στξατίαν, He- rodian. in unum omnia, άθξοίξω πάντα εις ταΰτο, Dem. multos cives ex omni- bus hominibus, εξ απάντων άνΟξώπων πολ- λνς πολίτας, Isocr. maximam vim mi- litum, συνάγω πλίί$•ην δύναιχ,ιν, id. in domum, κομίζομαι ε'ις την οιχίαν, idem. stipem, έξανίζω, Plato, i. e. reficio, άναζωτυξέω, me, αναλαμβάνομαι Ιμαυ- τον, Isocr. i. e. ratiocinor, συλλογίζο- μαι, Dem. Colligo, as, συνδέω, aliquid cum aliquo, r/ τινι, Aristot. Collimo, s -οχ άξο σχοπν, Polyb. Collineo, $-οχάζομαι, ad aliquid, τίνος, A- ristot. χαταςΌχάζομαι• Collino, χαταχξίω. Gal. συναλιίφω. Collinus, a, um, Ό εκ τα βννΐί, Aristot. ό ίν τω βχνω. Colliquefacio, τηχω, aliquid, τ), Plut. Colliquesco, συντήκομαι, Xen. ανατηχο- μαι, Plut. Colliquo, τηχω. Plut. διατηκω, ceram, χηξόν, Aristoph. συντήκω, Xen. Collis, ό βννος, S, Aristot. Ό λόφος, ν, He- rodian. Collisio, η συγχξασις, εως, Demetr. Phal. Collocatio, ή Β^έσις, εως, Aristot. η <:άξις εω5, Dem. verborum directa, ή τάξις άπευθυσμίνη, indirecta sive inversa, ^ τάξ /j άνες-ξαμμενη. Colloco, ΐ<τημι, statiias, τίλ»?, Dem. in aliquo, Ιδξ'.ύω εν τινι, Plut. εγχαθιδζίνώ, καθίζω, res meas in tuto, ασφαλώς χατα- τίΰεμαι τα πίξί με. Isucr. Collocupleto, χα<ίαπλχτίζω. Collocutio, οι λόγοι, ων, venire in collocu- tionem de aliqua re, ϊξχεσθαι εις λόγας πεξί τίνος. Dem. Colloquium, η εντευξις, εως, cum aliquo, πε-ός τίνα, Plut. colloquio frui, κοινολο- γίας μιτασχείν, Diod. Sic. dignari ali- quem colloquio, δεξιασθαί τίνα τι? των λό- γων χοινωνια, JElian. Colloquor, λαλίω, cum aliquo, τιν), Dem. mitius et humanius cum aliquo, ^«βτε- ςον χα) φιλανθξωπότίξον διαλέγεσαι τινι, id. per li'teras, διαλέγομαι δι' επις-ολης% Isocr. in aurem cum aliquo, ποίς το Ss τινι κοινολογεομαι, Litcian. crebro et prolixe de re aliqua cum aliquo collo- quor, εντείξί^ πυxvάs κα) μακζχς ποιίο- μαι πεξί τίνος, Isocr. Colluctatio, τό πάλαισμα, ατός, Xen. Colluctor, διαπαλαίω, cum aliquo, «»J» Philostr. πζοσπαλαίω, Suid. Colludo, πξοσαθύξω, Hes. συμπαίζω, CUDl aliquo, τινι, i. e. facio cum aliquo, συνα- γωνίζομαι τινι, Dem. συμπράττω τιν), Lycurg. Collum, ό τξάχηλος, n. Pint, collo obtorto traho, τξαχηλίζω. Plato, collum frango, ά,ποτξαχηλίζω, Eunap. εκτξαχηλιζω, Plut. collum sponte jugo subjicere, ίχόντα ΰποτιΰεναι τον αυχένα ζυγω, Lu- cian. CollusiO, η συμπαιγνία, ας, το χακάξγημα• Collusor, ό συμπαι^ης, S, Plato, ό συμ' παι^ωξ, egos, id. Collustro, πεξίαυγάζω, χαταλάμπω. Colluo, διακλΰζω, Diosc. συλλύω, Plut. Colluvies, ό χλ /Soi, χ, Dem. Collibystes, ό χολλυζις-ης. S, Lys. Collybus, ό κόλλυζος, n, Hes. COL COM COM Collyrium, τβ χολλύξίον, s.~ χολλάξίον, Hip- poor, aridum, τβ ξηροχολλύζίον, ν, Aet. numidum, το ύγροκολλύΐΐον, u. id. Colo, as, υιΘοι, Hippocr. ηθ'εω, Plato. Colo, is, σείομαι, aliquem, rivet, Plato. ποι2μαι 3-εξχπείαν τίνος, Xenoph. dili- gentissime populum, S -εξαπεύω α°ις•α τβ πλήθος, Dem. aliquem ex benevolentia, τινά. μετ ευνοίας, id. religiose Deum, ίυσεζεομαι τα πξός ®εον, id. religiose colo et honoro animalia, σεζομαι χα) Tiu -άω τά ζωα, Isocr. Deum, λατρεύω ©8ω, Ν. T. i. e. exerceo aliquid, a- σχεω τι, Dem. colo agrura, γεωςγεω χώςχν. s. γη ν , Isocr i. e. orno aliquem, καλλωπίζω τίνα, Nax. i. e. habito, oi- χ'εω, Dem. Colocasia, ή χολοχασία. Colon, το χωλον, Gramm. Colonia, ή αποικία., ας, Isocr. η χληςνχία, ctg, id. ή άποιχις πόλις, Pint, constitu- tio coloniarum, η χτίσις αποικιών, idem. coloniam deducere in regionem ali- quam, εχπίμπι-.ιν άτοιχίαν επι χώξαν τίνα, id. άποιχίαν ποιείσθαι, id. άποιχίξω, Thuc. in coloniam deducor, αποικίζο- μαι, Plut. coloniae deductor, αποικισ- τής, 2, Hes. colonia? deductio, S αποι- κισμός, 2, Aristot. migratio in colo- niam, η άποίχησις, ιως. η αποιχισία, ας, LXX. in coloniam migro, άποιχεω ύς χώξχν τίνα, Iiocr. Colonus, i. e. incola novas urbis, h άποι- κος , it. Isocr. mittere colonos in region- em aliquam, atroo -τίλλίΐν άποίχας ί'ις χώ- ςαν τίνα, id. i. e. cultor agri, Ό γεωργός, tr, Xenoph. Color, τβ χρώμα, ατός. Dem. η χξόα, ας, Plato, colorem muto, άλλοχρο'εω, A- ristot. accipio ex conjunctione cum alio, βτυναναχξώννυμαι, Plut. colorem alicujus induo, εις χξοιάν τίνος εμαυτόν μ,εταμοοφόω. Mlian. color pallidus, a- misso genuino, ή άγνοια, ας, Gal. qui est coloris gemini, β χα) ή δίχξοος, a, Aristot. S xai ή δίχρωμος, u, Galen. color deformis, η δύσχροιχ, ας, id. co- lore inficio aliquid, χξωμα επιχξωμα- τίζω τινι, Plato, colore diverso sum, ίτίξοχξοίω, Basil, colore bono pra?di- tus, o'xa) ή ε'ύχξοος, contr. εϋχςας, u, Xen. color bonus, υ) εύχζοιχ, ας. Gal. malus, η χακόχροια, ας, id. multis co- loribus praditus, Ό xai η πολυχξώματος , «, Plato, ejusdem coloris, Ό xai y) σύγ- Χξοος, Plut. Coloratio, Ό χρωματισμός, 2, Schol. Arist ή χξΰο-ις, ίας, Poll Coloro, χζοΐζω. Aristot. χξώξω, id. χρω- ματίζω, Theophr. Colossaeus, a, um, i._e. Colossum aaquans, χολοσσαΊος, αία, αΊον, Plut. Colossicus, a, um, χολοσσιχος, ν), ov, Plut. Colossus, β χολοσσός, 2, Plut. Colostrum, Ό πύος, tt, Aristoph. Coluber, vide Anguis. Colubrinus, a, um, vide Anguinus, a, um. Colum, i ηθμός, 2, Diosc. parvum, τβ *ιθμάςιον, u, Athen. Columba, mas et femina, η περις-ερχ, ας, Aristot. parva, τβ περιρίξίον, tt, το πεξί- Πξ'ιοΊον, ν Athen. Columbarium, ό πεζίς-εξεών, ωνος, ro περισ• τΐζοτζοφΰον, ν. Columbinus, a, um, i χα) ί Πξΐς•ΐξ<>'.ώ->ό•, ίος. Columbus, ο Πξίζ-ίζος, 5. Columella, ο στυλίο-χος, ν, τ) (Ττυλίς, ίδος, ο κιονίσκος, u, Athen. oris, ή χιονις, ίίος, Galen. Columen, το ϊζαο-μα, ατός, Atheniensium, τω» Αθηναίων, TLucian. Columis, vide Incolumis. Columna, Ό ς-ύλος, u, Ν. Τ. asrea Hiero- nis, xiuv χαλχνς Ίεξωνος, Plut. columna virtutis raonumentum, ή r^M μνημϊϊον τΫιί ίζ%τΫ]ς, Isocr. columnam erigere, Is-avat, s. 'is -ασϋαι τηλην, Dem. inscri- bere columnae, γξάφίο-θαι ύς τν,ν rnXwi id. ανχγξάφίΐν τι εν rv,\yi, id. colum. na fulcio, SiarvXi&i, Polyb. columnas habens raras, β χα) ν) α^αι'ο^νΚος, u, Vi- truvius. amplas et patentee, Ό χ») ri Ιιάβ-τυλος, », idem, circumcirca, ό χα) *ι «ίζίβ-τνΧος, ν, idem, ab anteriore parte^ « xai ή πξόο-τυλοί, κ, idem, cre- bras, β χα) ri -χυχνόστυΧος, it, idem, qua- tuor, ό χα) is τιτξάσ-τυλος, ν, idem, oc- to, ό χα) i> οχτάστυλος, tt, idem, decern, e χα) ν ϊιχάο-τυλος, tt, id. nullas, i χα) ή αβ-τυλος, ν, id. Colus, ft ήλαχάτνι, χς, Lucian. Coma, ή χόμνι, vis, Dem. ή ϊθειξα, % χα,ίτνι, adulterina, χίμη πίξίθίτος, /Elian, co- mam r.utrio, χόμην τξίφω, Athen. χο• μάω, Arist. τξίχαιμα φίξω, id. Comatus, a, um, ό χα) ή χολυχομος, it, ό κομήτης. Combibo, is, συμπίνω, aliquid cum aliquo, τ/ τι νι. lucian. Combibo, onis, Ό συμπότης, a, Lucian. Combinatio, ό συνουασιΐΛς, 2, Aristot. »j ο-ίζιυξι;. Combino, σνν^νάξω, aliquid cum aliquo, τ) πξός τι, Aristot Comburo, σ-νμφλίγω, "haica, Dem. scrip- turn, χατακαίαι γξαμματίϊον, id. ali- quid, ανοχαίω τι, Xen. domos, xara- πίμπξνίμι τας ο'ιχίχς, Plut. regiam, πίμ• πξ' /iui τα βασίλεια, id. Combustibilis, e, ό χα) ί χαύσιμος, tt. lig- na, quaj comburi possunt, χαύσιμχ ξύλα, Plato. Combustio. η χατάχαυσις, ιως, ί ο"ύγχαν• σις, εως. Combustivus, a, um, χαυττιχος. it, en. Combustor, ό χαταχαύστης, ts, Plut. Combustus, a, um, χαυστος, ν), όν• Comedo, is, τςωγω, Dem aliquid, Ισθίω τι, id. ύομαί τι. Plato, simiam, βξύ• σχω πίθηχον, JElian. herbam, ΰιχτςύγω βοτάνης, id. taurum, χχταΖαπνίω ταυ- gov, id. Comedo, onis, ό φαγεσο^ξος, it, Poll, ό φά• γος, u, Ν. Τ. ό βαφάγας. Ερ- Comes, β συνοΖοιτόξος, ν, Hesych. ό χα) ν\ αχόλνθος, Lucian. β χα) υ, συναχόλχθος, n, β άταφος, 2, Plut. ό χα) ν) συνοπαΰος, 2, Athen. Comessabunde, χωμαζ-ιχως. Comessabundus, ό 'χο^μας-ν,ς, 2, Xen. Comessatio, β χώμος, ν, Xen. Comessator, ί χώματος, 2, Plato. « 'ντϊ• χωμος, Plut. Comessor, χωμάζω. Dem. cum aliquo, itaoa τίνος, Arrian. et poto totara no- Ctem, χωμάζω χα) πίνω Όλην τν,ν νύχτα, Xen. semper cum aliquo, «.ε) μετά τί- νος, Dem. Comestura, r) ISiuS^, %ς, Plato, r) βςωσις. Cometa, β χομ-ί,τ^ς. a, Aristot. Cornice, χωμωΐιχως. Comicus, a, urn,, χωμωΐιχος, υ λ ov, Dem. Phal. Comicus, i, ό χωμωΰοποιος, Plut. β χω- μωΒοποΐ'ήττις, it, id. ό χωμωΰίας „ ov, Plato. χπίίλητηξίος, ία, ιον, Herodot. Comminiscor, tvB-jfji.iou.ai, συυ.πλχττω, πλάττω, sermones, λόγια , Bern. Comministro, ΰπηξίτίω, alicui, τιν), Dem. Comminor, συναπειλεω, Eusiath. άπειλίω, alicui aliquid, τί τινι, Xen Comminuo, συντξίζω, aliquid, τ), Xenoph. λεπτύνω. Commisceo, συμμίγνυμι, omnia, πάντα- Aristoph. cum aliquo, τ/ν/, Xen. συγ- χαταμίγνυμι, Plut. χναμίγνυμι, id. συγκίξάννυμι- Commiseratio, Ό οίκτος, ν, Isocr. η κατ- οίκτισις. ίως, Xen. ο ο'ιχτίξμος, f?j Ν. Τ. το ϊλίος. ας, Bern. Commiseresco, οΊκτίΖω. Aristot. Commisereor, οΊχτίξω. aliquem ob aliquid, τινά. τίνος. Arist οΊκτύξω τινά. επί τινι, Xen _ σπλαγχνίζομαι πίξί^τινος. Commissio, ή συμζολη, ης, Xen. Commissum, το ά.μάξτημχ. οίτος. Aristot. Commissura, ό άξμος. 2, Xen. ή εφχξμογη, ης, Plato, ή avtaiiia,- Commistio, η επιμιξία, ας, Plut. η σύμ- μιζις, εως, ή σύγκξχσις, ίως. Commistus, a, urn, ό χχ) ή σύμμικτος. ν, Thuc. ό κχ) η συμμιγης, ίος, Aristid. β χα) η επίμιχτος, a, Appian, Committo, συμπίμπω, fidei alicujus ali- quid, Ίπιτξίτω τί τινι, Xen. me loco mum to, πιστεύω ίμαυτον οχυξο PM. alicui epistolas et sigilla, πιστεύω τινι ίπιστολάς και σφξαγίδχς, id- alicui pe- cuniae, τιν) πίξΐ χξημάτων. Isoa: ali- cui summam imperii, εμπιστεύω τινι την των 'όλων ήγεμονίχν, Diod. Sic. alicui negotia maxime seria, ύπεξτίθημί τινι τα σπαδχιίστεοχ των πξαγυ-άτων, Hero- dot. prselium cum aliquo, συνάπτω μχχην. Xenoph. συνάπτω τινι εις χει- ςας, Plut i. e. conjungo aliquid cum aliquo, συνάπτω τί τινι, idem. i. e. permitto, πξοσίημι, Xenoph. i. e. pecco, πλημμίλίω τι, Demosth. διαμαξτάνω, idem, committitur mihi exercitus, πι- Γίύομχι την στξχτείαν, Lucian. cui me- talla commissa sunt, πιστευθεις τα. με- τχλλχ, id. committitur praslium, γίνί- txi μάχη, Dem. Commixtio, idem quod Commistio. Commodator, qui alicui mutuo dat, ό χξη- στης. a, Dem. Commodatum, το χξίος, Dem. χξημχ κί• χξημίνον. id. Commode, i. e. tempestive, ιΰκαίξως, i. e. utiliter, συμφόξως, Isocr. λυσιτίλάντως, Dem. ίπιτηδείως. Commoditas, i. e. opportunitas, ή ίύχαίξία, as, Isocr. η &φοξν>„ ης, Dem. com- moditate aliqua uti, λχμΖάνειν άφοξμην τινχ, id. i. e. utilitas, το πλίονίκτημχ, ατός. id. η ωφίλειχ•, ας. id. Commodo, i. e. prosum, συνωφίλίω, alicui, τινά, Xenoph. συμφίξω τινι, Dem. ωφί• λίω τινά, Isocr. ϊ. e. mutuum do, χξάο- niam, τιν) άξγύξιον, Dem. alicui aliquid, δανείζω τί τινι Plut. μαι. alicui pecuniam, Commodum, ^ ωφέλεια, ας, Dem. το ω- φίλημα, ατός, id. το ωφελαν, αντος, id. το συμφίξον οντος, Isocr. χξηστον, u, Dem. commune, s. publicum, το αγα- θόν χοινον, idem, ή tS πληθας ώφίλίΐα, Isocr. το xoivy συμφίξον, Dem. priva- tum, αγαθόν ίδιον, Isocr. το 'ίδιον συμ- φίξον. Aristot. prajsens, αγαθόν νυν πα• gov- Dem. patriae, το τη πχτξίδι συμφί- idem. το της πατξι συμφίξον. ιος, Plato, adferre alicui, ά,γαβον συμ- Qxivu» τινι, Dem habere a diis, έχε/ν ityxOov παξά των him, Isocr percipere ex re aliqua, απόλαυαν αγαθόν τίνος, id. ex periculis, απολαύω αγαθόν ϊκ χινδΰνων, id. consulere commodis alicujus, ποιΰν τι των συμφίξόντων τινι, Dem. studere SUis modis, σπνΰάξίσθχι ΰπϊς των ίδιων σ-υμφίξόντων, id. sui commodi gratia facere aliquid, 'ivixa tS συμφίςοντο; αυτω roii'iv τι, id. Commodum, Adv. ιυχαίξοις, \πιτν$ΰως, Thuc ίπιτνίδίως, Herodian. Commodus, a, um, Ίπιτ^ιος. ίία, tiov, tempus, χαίξος, Dem. i. e. utilis, συμβί- taiv, νσχ, ov, Isocr. Conf. Idoneus et U- lilis. Commonefacio, ίτβμ/μ.^Λϊ&ι, Dem. ίνα• μΛμνήσχοι, aliquem, τινά, id. πα^αγ- ?ίλλ« rtiirPlato, Conf, Admoneo. Commonefactio, ή άνάμνν,σις-, ίως, Lucian. Commoneo, ΰπομιμν^σχω, aliquem ali- cujus, τινά τι, Dem. Confer Admoneo. Commonitio, »j ϋπόμνν,σις, ίως, Thuc. _ η άνάμννισις, ίως, Lucian. i. e. hortatio, ή νϋθίτησις, ίως, Aristot. το ν^θίτ'/,μα, ατβί, Plut. Commonstro, ΰίίχνυμι, alicui aliquid, τί τινι, Dem. χαταΐίιχνύω. Commoratio, ή ΰιατξΐξτ), ης, Plut. Commordeo, συνίάχνω- Commorior, συναττοθνΥ,σχω, Xen. Commoror, ΙιατξΙζω. Dem. cum aliquo, συνΰιατξίζω τινι. Xen. μίτά τίνος, Isocr. aliquem, <$ιαχατίχω τιν), Plato, non paucos annos Roma?, διατςίζω ίτων ix ολίγων iv tvj 'Ρώμ -zj, Herodian. Commotio, ^ συγχίνησις, ίως, ή χίνησις, ίως, Lucian. Commotus, a,^ um, Ιιαχιν^θύς, ίίσα, h, animo, 3-υμύμενος, εν/ι, ίνον, Isocr. Commoveo, διχχινεω, mentem alicujus, vav τίνος, Thuc. commoveor, χινεομαι, Dem. Ιπαίξομαι, Isocr. quibus rebus commoti • nos laesere, τω ποτ επχφίντα ημάς ηΐίχπν, Dem. Communicatio, ν\ χοινωνίχ, ας, Aristot. Communico, χοινωνίω, alicui aliquid, τινί τίνος, Lucian. τινί τι, Plato, άναχοινόω τί τινι, id. χοινόω τί τινι, Thuc. cum aliquo de aliqua re, άναχοινόω τιν) πΐξί τίνος, Xenoph. cum aliquo, sc. con- silii capiundi caussa, επα,νχχοινόω τιν), Plato, civitatem, μετχΐίίωμι της πόλ- ίως, Isocr. nihil amico, έδεν τω φίλω, Herodot. aliquid cum amicis, τίνος τοΊ; φίλοις, Xen. Communio, ή χοινωνίχ, ας, alicujus cum aliquo, τιν) πξός τίνα, Plato. r\ μίθεξις, ίως, Aristot. Communio, ire, ίχυξόω, aliquid, τ/ι Isocr. οχυξόω τι, Xen. aliquid aliquo, πίξίς-ελλω τί τινι, Plato, urbem muro, φοάττω την πάλιν τίίχίΐ, Herodian. Communis, e, χοινός, η, ov, alicui, τιν), Dem amicos oportet esse communes amicis, φίλας δεΓ είναι χοινίς φ'ιλων,^ Plut. commune mihi cum aliquo, χοινον εμο) πςός τίνα, Mschin. habeo aliquid cum aliquo commune, χοινωνίω τί τινι, Plut. communia communia putare, privata vero pro propriis ipsius possessoris, τά μεν χοινά χοινά νομίζειν, τχ δ' ϊχά^ν 'ihix τί κεκτηι&ίνιι, Dem. Communitas, ή χοινότης, ητος, Plut. Communiter, χοινως, Thuc. xoivfj, Dem. Commurmuratio, ό συγγογγυσμος, 5- Commurmuro, συγγογγύζω. Commutabilis, e, μίταζλητιχος, η, ov, The- ophr. ίυμιτάζολος. Commutatio, ή μίτχζολη, ης, Thuc. % »λ- λχγη Commutativus, a, um, μίτχζολιχος, η, iv. Commuto, μετχζάλλω, aliquem, τινά, A- rist. vestes, μετχζάλλομαι τά ιμάτια, Xen. aliquid cum aliquo, τί αντί τίνος, Dem. τί τίνος, idem, άλλάττομαί τι τίνος, Plato, χαταλλχττομαί τι 'επί τίνος, Dem. επχμείζομαί τι τίνος, Plato, vi- tam in melius, μεθχξμόζομαι τον βίον, JElian. vitam cum morte, μεταλλάττω τον βίον, Isocr. Como, καλλωπίζω, χαλλυνω, Aristot. Comcedia, η χωμωΐίχ, χς, Aristot. Comoedus, ο χωμ'ωΐός, S, Poll. Comosus, a, um, ό χα) ή πολυχομος, ν, Diosc. Compactilis, e, ό χα) η συμτηχτϋ;, α, Α- ristot. Compactio, η συμπηξις, ίως, Herodian. % συνχξμογη. Compactum, το σύνθημχ, χτος• Compages, η άλληλνχίχ, χς, Diosc. ό άξ• μός, 5, Xen. Compagino, συμπηγνυμι, Plut. Compar, i χα) ή πάξίσο;, n, Potyl•. Comparabilis, e, συγκςιτιχος, η. ov, Plut. Comparate, συγχξίτιχως, παςαζληΰην- Comparatio, η σύγχξίσις, ίως, Polyb. η άναλωγίχ, facere comparationem inde- centem, ντοιείσθχι πχξχζολην άπςεπη, Isocr. i. e. apparatus, ή χατχσχίυη, ης, idem. Comparativus, a, um, i χχ) η συγκριτικός, η, ov, Plut. Comparatus, a, um, β χχ) η σύγκξίτος, ν, πχςχίοολιχός, η, ov, Eust. Comparco, φείίομχι, Xen. Compareo, ι χοΐνιΐ, ικος, id. constringi com- pede uno pede quinque dies totidemque noctes, δεδεσθαι εν τη ποδοκάκη τβν πόδα. πενθ' ημίξχς χα) νύχτας Ί'σας, id. crassjs compedibus et ligno vinctus, χοίνικχς παχίίας κχ) ϊ-ύλον 'έχων, id. Compesco, συνείξγω, κατέχω, συστέλλω, aliquem, τινά, Isocr. linguam, κξατ'εω της γλώσσης, Plut. iram, κχτχκξατίω της οξγης id. Competens, άξμόδιος, ίχ, ιον, judex, άξμό- διος δίκαιης• Competenter, μετξίως. Competitor, ό συμνταξχγγελλων, οντος, Dion. Halic. Competo, άντιποιίομχι, Isocr. Compilo, συλάω, patriam, την πχτξίδα, Plato, aliquid, πεξίσυλχω, τι, id. Compingo, συμπηγνυμι, aliquid, τ), Plato. i. e. contrudo, συνωθίω, Xen. Compita, τά χμφοδχ, ων, Suid. η χγυιχ. Complaceo, επιανδάνω. ευδοχίω, συναήσχω. Complaco, Ίλάσχομχι, deum, 3-ίο», Luc. Complanatio, ό όμχλισριος, S. Complano, όμαλίξω, Aristot. Complaudo, συγχξοτίω, manibus, χΐΐζΐ, Xenoph. Complector, πψπλίχομαι, Aristot. ali- quem, συμπλέκομαι τινι, Ceb. Tlieb. i. e. contineo, πεξίίχω, aliquid, τ), Plut. animo, πίξίζάλλω τω νψ, Gaza. i. e. contentus sum, <τίξγα>, dona, %πι τακ δωςεαΐς, Isocr. COM CON CON Complementum, το πληξωμα, ατος % A- ristot. Cumpleo, σνμπληθύνω, Xenoph. πληξόω, aliquid aliquo, τί τίνος, Herodian, άνα- ιτλ'/ΐξόω τί τίνος, Plut. et ad exitum per- duco aliquid, άποπληξόω τι, Herodian. Completio, ή πληξωτις, ίως, Plato. Completus, a, urn, Ό χα) ή συμπληξης, ίος, Plato, i. e. perfectus, τίλίίος, ε/α, uov, Aristot. Complexio, η συμπλϋχη, ης, Dem. η πΐξΐ- ^ ξολη, ης, Isocr. Complico, συμπτύσσω, συμπλίχω, manus, τας χίϊζας, Polyb. aliquid, χαταπλίχω τι, Herodot. Complodo, vide Complaudo. Comploratio, ή ολόφυξσις, ίως, Thuc. Ό Β-ξηνος. Comploro, συνολοφύξομαι, ολοφύζομαι, Thu- cyd. συγχλαίω• Compluo, χαθύω. Complures, β / χα) αϊ πλίίονίς, ων, Dem. simul, ο'ι xcil α'ι συμπλύονίς, ων, Aristot. Compluries, πλιονάχις, Dinarch. Complusculi, Ινιοι, πολλοί. Compluvium, ή σύρροια, ας. Compono, σνντίθημι, orationem, λόγοι, Isocr. SCriptum, συντίθίμαι σύγγξαμίΜΧ,, id. i. e. ordino, ο-υντάττω, Dem. 1. e. aedifico, χατασχίυάζομαι, aliqidd, τι, Aristot. i. e. comparo, παξαζάλλω, ali- quid cum aliquo, τί nw/ Isocr. i. e. orno, χα,τκχοο-μίω, Plato. capillos, ίί/τίθίζω τάς τξίχας, Milan, concilio, χατχξτίζω, aliquos, τινάς, Herodian. Comporto, συγχομίζω, aliqiiid, τ<, Xenoph. συμφοξίω τι, Dem. Compos, ί xcti ή Ιγχξατης, ίος, alicujus rei, τίνος, Dem. mentis, Ό xcti η 'ίι/,φξων, όνος, Plato. Composite, ίΐτάχτως, Aristoph. loqui, χαλλιιιπίϊν, Lucian. Compositio, ή σύνθ-σις, ίως, Aristoph. η ο-ύνταξις, ίως, Dem. controversial, ή ΰιάλυσις, ίως, id. CompositO, χατά σύνθεμα, ίχ συνθηχης, σννθηματιχως, Polyb. Compositor, Ό συνθίτης, ν, Plato. Compositus, a, urn, Ό xcti η σύνθιτος, ν, He- rodian. συνθίτός, η, ov, Aristot. Compotatio, το συμπόσιον, », Dem. ή συμ- πόσια, ας, Maccab. Ό πότος, u, Dem. familiaris, ή φιλοτησία, ας, id. pessime habeo a compotatione hesterna, πάνυ χαλιπως Χχω υπό του χθϊς πότου, Plato. Compoto, ο-υμπίνω, cum aliquo usque ad ebrietatem, τιν) tig μίθην, Plato, cum aliquo vinum, τιν) oTvov, Lucian. Compotor, ό συμπότης, u, Lucian. Comprandeo, συναξίτάω, ω. Compransor, ό χα.) ή συνάξΐ?ος, u, Xen. Comprecatio, ή ίύχη, ης, Dem. ή χατίυχν-,, Plat. Comprecor, ί'ύχομαι, deum, Β-ίω, Dem. Comprehendo, πΐξίλαμζ,άνω, omnes alios, πάντας αλλάς, Dem. comprehendo ali- quem abducendum ad supplicium, συλ• λαμζάνω τίνα, ίπ) Β-ανάτω, Lucian. a- nimo, χατανοίω, Thuc. ϊ. e. concludo, διαλαμβάνω, aliquid in summa, τ) \π) το πάν, Theophr. Comprehensibilis, e, χαταληπτός, η, ov, Naz. Comprehensim, συλληζδην, Dem. Comprehensio, ή χατάληψις, ίως, Thuc. ή ανλλη^/ΐς. Comprehensive, χαταληπτιχως. Comprehensivus, a, um, χαταληπτιχος, η, ov, Epict. Compressio, ή σύ^αλσις, ίως, ν σύνθλι-^/ΐς, ίως• Comprimo, συμπιίζω, συνθλίζω, Plato, a- licui OS, συλλαμβάνω το τόμο, τινός, \. G. cohibeo aliquid, ο-υνίχω τι, Aristoph. virginem, βιάζομαι πχξθίνον, Plut. Comprobatio, ή συναίνίσις. Comprobator, ό δοχιμας-ης. Comprobo, συναινίω, αποδέχομαι, aliquid, τι, Plato, quod comprobant multi, ό ewoOxii πολλόϊς, Isocr. i. e. adfirmo, 1ο~χνξίζομαι, aliquid, 7 ), Dem. Compromissorius, ό διαλλαχτίΐξίος, Ιιαιτη• ΤΥ,ς, S• Compromdssum, ή Ιπιτζοπτ-,, %ς, Dem. a- bolere, λύαν Ιχιτζοπν,ν, id. Compromitto, permitto dijudicationem, Ιτ /TjsTfti, alicuj, τιν), Dem. Compugno, ο-υμμάχομχι, Thucyd. <τυμ• μαχίν, Plut. Compulsio, l•, σίινωσις, ίως, ν, Β-υνώΟν,οΊς, ίως, Aristot. Compunctio, ί χατάνυζις, ίως, Ν. Τ. Compungo, χατανυσσω, Ν. Τ. Computabilis, e, λογις-ός, ri, όν. Computatio, ό λογισμός, S, Mschin. Computator, ό λογίας, »* Plut. Computo, λογίζομαι, aliquid calculis, τί ■Φ'ίιφοις, Plut. Computresco, χατασηπομχι, Naz. ο-ηπο• μΜ,ι, Plut. Computus, idem quod Computatio. Conamen, ν, πύ'ξα, ας, Thuc. Conatus, us, ή πίΤςα, ας, Dem. νι α,πόπίΐξα, ας, idem, ή διάπίΐξχ, ας, idem, το ίγ- χίίξ'/ιμα, ατός, Isocr. τό ίπιχίίξημα, ατός, id. praJClarUS, ίγχίί^μα χα,λως Χχον, idem, conatibus alicujus valde adversari, ίναντίον ilvai σφόΐξα το7ς Ιπι- χίΐξίιμασί τίνος, Dem. frustrari conatu, άποτυχΰν της πίίςας, idem, conatu ex- Cido, Ζιαμαξτάνω, όΐς ίπίχίίξησα, id. Concaco, χαταχίζω, Aristoph. Concalefacio, συνΟεεμαίνω, Lucian. συνίχ• θίζμαίνω, Plut. Concalefactorius, a, um, συνθίζΐιχντιχος, ij 5 ov. Gal. Concalefio, συνβίξμαίνομαι. Concalleo, τυλόομαι, Xen. Concameratio, \ χαμάξωσις, ίως, Diosc. τό οξόφωμα, ατός, Athen. Concameratus, a, um, χαμχξωτος, ij, ov, Diosc. Concamero, οξοφόω, aliquid, ri, Plut. Concavitas, ή χοιλοτης, ντος, Athen. Concavo, χοιλαίνω, Athen. Concavus, a, um, χοϊλος, y, ov, Xen. Concede, πξοχωξίω, in societatem belli, ύς ξυμμαχίαν τιν), Time. i. e. permitto, συγχωξίω, alicui aliquid, «»/ τι, Plato. i. e-locumdo, alicui imperio, παξχχωςίω τιν), Synes. ΰφιίμαί τινι. Concelebro, i. e. simul laudo, συνίπαινίω, i. e. una festum ago, συνίοξτάζω, una fre- quento, συμφοιτάω, Poll. Concenturio, συγχατατάττομαι. Concentus, -η συμφωνία, ας, Plato. % συνω- δία, ας, Lucian. r, αρμονία. Conceptaculum, ^ ύποίοχνι, Ϋ,ς, struere conceptacula aquarum, pluviarum, χα- τασχίυάζαν ύποΰοχας ϋΰασιν, όμζξίοις, Aristot. Conceptio in utero, ή σύλληψις, ίως, ή «xnf σις, ίως, Philo. Conceptus, us, in utero, *j χί^σις, ίως, Philo. mentis, τό ίπινόημα, ατός, το h- θυμν,μα, ατός, Isocr. Concerno, vide Specto, item Attineo. Concerpo, ΰιασπάω, aliquid, τ), Lucian. συσσπαξά,οΌΐω• Concertatio, ή αγώνισις, ίως, Thuc. η |g/j ώος, Xen. Coneertatorius, a, um, αγωνίζ-ιχός, ν, ov, Aristot. ίξίπχός, ti, ov, Lucian. Concerto, συναγωνίζομαι, cum aliquo, τιν), Plut. συμπολίμίω τιν), Plato. Ιξίζω τιν), idem, de omnibus, φιλοναχίω πίξ) πάντων, Isocr. curiose de minutis re- bus, άχξίζως ίξίζω πίξ) μιχξων, Dem. Concessio, ή συγχώζησις, ίως, Aristot. Concessum est, εξ=Γ'• Concha, jj χόγχη, ης, Aristot. ό vel ί χόγ• χος, u, Pausan. Conchatus, ό χα) τι χογχοίδ>γ,ς, ίος. Conchites, ό χογχίτν,ς, sc. λίθος, Pausan. Conchylium, τό χογχύλιον, n, Gal. Conchula, το χογχίον, a, Athen. Concido, συγχόπτω, aliquid, τ;, Lucian. pueros, χαταχόπτω παϊΖας, Thuc. Concido, i. e. collabor, συμπίπτω, Xen. animo, ίχχαχίω, Polyb. χατσ.θυμίω, Xenoph. ob aliquid, άθυμίω τιν), Dem. τ), Thuc. Concieo, συγχινίω, populum, τον λαον, Ν. Τ. i. e. convoco, συγχαλίω, aliquos, τινάς, Xen. Conciliabulum, τό συνόΰιον, ν- Conciliatio, ^ συναλλαγή, ης, ή χχταλλαγη, ης, Ν. Τ. % προσαγωγή Conciliator, £ συναλλαχτώ, a, Basil, i πζοζίννιτγς, 2• Coriciliatrix, ή πξοξίντ,τςια, ας• Concilio, χαταπξαΰνω, mini auditores, ίμο) τϊίς άχξοατας, Isocr. aliquos antea inimicos, Ιιαλλάττω τινάς, Dem. alicui aliquem, τινά τινι, idem, ίΐς όμόνοιαν αγω τινάς, idem. ί)ς όμόνοιαν χαθΐτημί τινας, Isocr. alicui honorem, πίξιάπτω τινι τιμάς, Xen. alicui invidiam, συν ί 33 ; άγω ην) φΟόνον, Dem. ίμποιίω τιν) φθόνον, Isocr. Concilium, ^ σίνοΰος, a, Aristot. <5 σύλ- λογος, u, Thuc. judicum, τό συνίΰξίον, u, Mschin. senatorum, τ β βαλίυττ^ιον, ν, Dem. Concinne, χομψως, Arist. ίΙα°υύ>στϋΐς, Plut. Concinnitas, i, ίϋαςμοίτία, ας, Pint. {, ίυθν,μοσΰν/), numerorum, ή ώξυθμία, ας, Arist. omare orationem concinnitate et varietate dictionis, χοσμίϊν τον λόγον ΐϋξυθμίαις χα) ποικιλίαις πίζ) τ->,ν λίϊιν, Isocr. demulcere auditores concinni- tate aptaque dimensions, ψυχαγωγίϊν τ5ς άχύοντας ταις ίνξυθμίκις κ ον» Λ- ristot. Concupisco, επιθυμίω, divitias, χξημάτων, Demosth. aliquid nimis, λίαν τι, Isocr. scire, όξίγομαι τ2 είδίναι, Aristot. a- quam, δι•\άω 'ύδατος, Herodot. Concurro, συντζίχω, cum aliquo, τινι, Dem. ad aliquem, π»ός τίνα, Plut. Concursus, ή συνδξομη, ης, Aristot. Concussio, ό τιναγμός, S, armorum, r\ \πα- νάο-ίίσι; των 'όπλων, Thuc. prfficipue ter- rsB, σίΐσμό;, S, Aristot. η σίϊσι;, ιω;, Gal. Concutio, συντινάσσω, Aristot. ανασε'ιω, αυσσιίω, Naz. aliquid, σύω τι, aliquem, κατασύω τίνα, Phil. Condecenter, προσηκόντως, Aristot. πξί• πόντω;. Condecentia, το a-giVey, οντος, Plato, η %1• κοσμία, a;, Isocr. Condecet, ^-«00-^5/, aliquem, τινί, Plato. συμπξίπ'ι. Condecore, ίυπξίπως. Condecoro, ϊπικοσμίω, Aristot. Condemnatio, ή κατάγνωσι;, ιως, Dem. ή κατάκξίσις, ίως, Ν. Τ. το κατάκςιμα, ατός, idem, η καταχίΐζοτονία, a;, Dem. ή καταδίκη, Plut. Condemnator, ό καταδικάζων, οντος, De- Condemnatus, a, um, ό και ή κατά,κζίτος, a, non condemnatus, ό καί ή άκατάκοι- τος, u, Ν. Τ. suo ipsias judicio, ό καΐ η αυτοκατάκξίτος, id. capitis, κατα^η- φισθ-ϊς Β-ανάτα, Plato. Condemno, καταγινώσκω, aliquem, τίνος, Dem. καταψηφίζομαι τίνος, id. ali- quos capitis, καταγινώσκω θάνατον τί- νων, idem, κατακρίνω 9-άνατον τίνων, Isocr. violati festi, καταχίίξοτονίω άσε ζύ πίξΐ την εοξΤ7, Dem. una sententia condemnari, άλισκίσθαι μια ψηφώ μόνον, idem. Condensitas, η πυκνότης, ητος, Plato. Condenso, πυκνόω, Plato. Condensus, a, um, πυκνός, η, ov, Theophr. Condico, παραγγέλλω, Plato, alicui ali- quid, επαγγίλλω τί τινι, Thuc. coenam, i. e. invito ad ccenam, παραγγέλλω επί το δΐϊπνον, Lucian. Condictio, ή επαγγελία, ας, η παραγγελία. Condigne, αξίας, επαξίως, aliquo, τινός, Dem. Condignus, a, um, ό και η επάξιος, n. Con- fer Dignus. Condimentarius, a, um, άξτυτό;, η, ov, Diosc. Condimentum, το οίξτυμα, κτο;, Plut. Condio, Ιξαξτύομαι, aliquid, τί, Thuajd. sale, ταξίχεύω, Diosc. Condiscipula, ή συμμαθήτρια, ας. Condiscipulatus, η συμμαθητεία, ας. Condiscipulus, Ό συμμαθητής, S, Plato. Condisco, συμμανθάνω• Conditio, L e. constitutio, ί κατάς-ασις, εως, rerum, πραγμάτων, Herodot. i. e. sors melior, τό πλεονέκτημα, ατος Λ Dem. deterior, η μειονεξία, ας, Xen. τό μειο- νέκτημα, ατός, id. τό ελάτωμα, «το;, id. conditione meliore esse quam alius, πξάττειν βελτίον ts άλλα, Isocr. condi- tione multo deteriore nunc esse, quam illo tempore, πξάττειν πολύ καταδίί^ίξον νΰν, η κατά τον χξάνον εκείνον, id. dete- riore conditione esse, quam improbi, ΐλαττον εχειν των πονηξων, id. dimittere aliquem ea conditione, ut desinat mo rarijn aliqua re, άφιίναι τίνα επι tstoj, εφ' ωτε μηκ'ετι διατξίζειν εν τινι, id. ea conditione alicui pecuniam credere, \$ όμολογίαις τισι δανεισαί τινι άξγύξίον, De- mosth. rirmas esse conditiones, ]σχυ(άς εΐναι τας ομολογίας, id. conditionem accipere, πξό; ξνμζασιν χωξίϊν, Thuc. conditionibus asquis, επ) το7ς Ί'σοις και ομοιοις, id. Conditionalis, e, υποθετικός, η, ov, Aristot. Conditionaliter, νποθετικως, εξ υποθέσεως, Aristot. Conditor, ό κτίστης, S, Ν. Τ. ό κτίστωξ Οξος, Athen. Conditorium, η Β-ηκη, ης, Plato, victus vel etiam pecunias, τό ταμιίϊον, Isocr. Conditura, το άξτυμα, ατός, Plut. Conditus, a, um, άξτυτός, η, ov, Diosc. Condo, i. e. abscondo, άποκξύπτω, aliquid, τ), Isocr. i. e. asdifico, κτίζω, aliquid, τι, Herodot. Condocefacio, συμπαιδεύω, aliquid, ίΐς τι, Xen. in violentia et ira? furore, βία καί 3-υμω, Polyb. Condoceo, idem quod antecedens Condo- cefacio. Condolentia, η συναγανάκτησις, ίως, A- vistot. Condoleo, συμπάσχω, alicui, τινι, Isocr. συνάχθομαί τινι, id. ex animo, συναλγεω τη ψυχή, Dem. Condolesc'o, idem quod antecedens^ Con- doleo. Condonatio, η συγγνώμη, i. e. remissio, η άφεσις, εως, Ν. Τ. Condono, i. e. dono, δωξίομαι, alicui ali- quid, TiTivi,Xeti. i. e. ignosco, άφίημι, aliquid alicui, τ/ τινι, Dem. συγχωεεω τί τινι, id. alicui, συγγνώμην 'έχω τινι, Isocr. Condormio, συγκαθευδω. Conducibilis, e, συμφίξων, νσα, ov, Isocr. Confer Utilis. ( 34 ) Conduce, συνάγω, aliquid, τ), Thuc. i. e. prosum, λυσιτελεω, alicui, τ;νί, Isocz. ωφελίω τινά, Dem. admodum alicui, σφάδξα συμφίξω τινι, Isocr. mercede, μισθάομαι nautas, ναύτας, Dem, ali- quid pecunia, μισθόομαί τι άξγυξίν, 7E- schin. conducit, συμφέρει, ipsi navigare, α,ύτω πλείν, Plato. Condiistio, ή μίσθωσις, ίως, Isocr. Conductitius, a, um, μισθωτός, η, ov, Pla- to. Conductor, ό μισθωτής, S, Dem. ό μισθέ' μίνος, if, id. ό μισθοδότης. Conductus, a, um, συναχθείς, ί7σα, εν, raer- cede, μισθωτός, η, ov, Dem. Ό μισθαξνων, ϋσα, αν, id. μισθοφόρων, ΰσα, $ν, ia. ό καί ή μισθοφάξος, », Isocr. Conduplicatio, ό επιδιπλασιασμός, 2, * ά»«- δίπλωσις, ίως, Rhetor. Conduplico, επιδιπλασιάζω, άναδιπλάω. Conduro, σκληξύνω, Ν. Τ. ' Condus, ό ταμίας, u, Xen Confabulatio, ή ομιλία, ας, Plut. ό δια- λογισμός, 5, Plato. Confabulor, όμιλεω, Dem. cum aliquo ad breve tempus, διαλέγομαι τινι ολίγον χζό- νον, Plato, πξάς τίνα, Xen. Confamulor, συνδνλεύω, Eurip. Confectio, sc. negotii, η διάπραξις, ίως, Plato. Confector, διαπξάσσων, νσα, ov, Xen. ό διαίξάκτωξ, ό συντέλεσης. Confercio, συσκίυάζω, aliquid in aliquid, τί ί'ίς τι, Dem. Confero, i. e. congero, συνάγω, Dem. i. e. comparo, παξαϊάλλω, cum aliquo, τιν), Lucian. πξός τι, Isocr. aliquid cum aliquo, συμζάλλω τι πξό; τι, Aristot. i. e. prosum multum alicui, πολλά ώφε- λεω τινά, Isocr. χξάομαι πλειχόν τινι, id. i. e. tributum pendo, τελεω, Dem. ultro pecuniam, έχων εϊσφίξω χξηματα, id. tributa ad bellum, ' συντελεω είς πάλεμον, id. res inter se et mecum perpendo, σκέπ- τομαι τίνα πξάς άϊ^ληλα και λογίζομαι πξός ίμαυτόν, id. leviter et non acerbe res aliquas inter se, πξάως κα) μη πικξως εξετάζω τινά παξάλληλ'α, idem, culpam alicujus rei in aliquem, την αίτΊαν τινός ανατίθημί τινι, id επί τίνα άγω, idem, it; τιν»• τξ'επω, Plut. curas in aliquid, επιμελίομαί τινο;, idem. Confertim, άθξόω;, Dem. ά,θξάον, Thuc. Confertus, a, um, ίθξάο;, όα, όον, urbs, άθξάα πίλι;, Thuc. Confervefacio, συζεω, Diosc. Confessio, ή ομολογία, a;, Isocr. τβ όμο- λογημα, ατο;, Plato, imbecillitatis, ή εξομολόγησις της ασθενείας, Plut. Confessor, ό όμολογητης, S. Confessus, a, um, όμολογύμενος, ενη, ενόν, ex confesso, ομολογά μίνως, Plato. Confestim, όξίως, Dem. εξαίφνης, idem, παξαχξημα, id. ίθξόως, lucian. παξ- αυτίκ'α. Conficio, διαπξάττω, negotium, πξαγμα, Dem. aliquid verbis, διαπράττομαι τ* λάγοις, Isocr. celeriter deliberata, \πι- τελεω ταχέως τ« δάξαντα, id. bellum, πολεμεω πάλεμον, Thuc. iter, ποιεομαι ποξείαν, Xen. commentarium, γοάφω, s. γξάφομαι υπόμνημα, Demosth. scrip- turn, συντίθημι σύγγξαμμα, Isocr. i. e. occido, διαχξάομαι, aliquem, τινά, Plut. καταχξάομαί τινι, JEsckin. leo- nem, καταχξάομαί λέοντα, Herodot. conficior curis, \κπονεομαι τάϊς βξον- τίσι,ΡΜ. Confictio, τό ύπόπλασμα, ατός, τό πλάσ- μα, ατός, Demosth. testamenti, κατα- σκεύασμα διαθήκης, id. Confidens, Β-αρρων, 5σα, S», Dem. et te- merarius ante facinus, Β-ξασυς κα) πξο- πετης πξό τ» άμαξτηματος, id. securus et confidens aliquo, Βα'ρρων κα) πεπι?εν- κώς τινι, id,. Confidenter, Β-αρ'ραλεως, Plato. Β-χξσεως, Isocr. κατατεθαρρηκότως, Plut. Confidentia, το Βξάσος, εος, Dem. η Βξα- σύτης, id. Confer Audacia. Confido, Β-αρρίω, alicui, τιν), Herodian. επί τινι, Plut. πιστεύω τινι, Dem. et magnam spem habeo victoria;, Β-αρβω κα) πολλάς ελπίδα; Ιχω καλώ; άγω- νιείσθαι, Isocr. et plane persuasum habeo aliquid, Β-αρρω κα) πάνυ πιστίΰω τι, Dem. Configo, συΐί,πηγνυμι, clavis χαθηλάαι. CON CON CON Configuro, συσχν,ματίζω, Ν. Τ. Confingo, συμπλάττω, aliquid in aliquem, τ) επί τινι, Synes. multa facinora tetra de diis, παλλάς ανομίας λογοποιέω πεξ) των &εων, Dem. Confinis, e, ό χα) i) ομοξος, alicui, τίνος, Xen. μεθόξιος, ία, tov, et ό χα) τ) μεθόξιος, α, ο χα) ή πΐξίχωξος, a, Plut. sum ali- Cui, όμοξέω τι ν}, id. Confinium, το μεθόξίον, a, Plut. Confio, διαπξάττομαι. Confer Conficio. Confirrnatio, y) βιζαίωσις, εως, Time, η κατάστασις, in primis virium, ή Ιπίρρω- σις, εως, Aristot. Confirmativus, a, um, βεζαιωτικος, τ), ov, Eust. Confirmator, Ό βεζαιωττ,ς, 2, Plut. Confirmo, βεξαιόω, imperium, τν,ν άοχγ,ν, Herodian. leges, τας νάμα;, Demosth. hostium superbiam, τα; των εχθξοίν άλα- ζονιίας, Isocr. aliquid, επικυξόω τι, De- mosth. in senatu, κυξόω εν τω δικας-η- ξ!ω, idem, fratres, στΥ,ξίζω τας άδελφας, Conftsco, δτιμοσιόω, agrum, yv t v, Time. agros, δημεύω τας άγξας, Dion. Hal. Confiteor, πςοσομολογίω, aliquid, τ), Dem. peccatum, εξομολογέομαι την άμαξτίαν, Ν. Τ. alicui delictum, τινι το παξάπ- τωμα, ibidem. Confixilis, e, Ό κα) τ) σΰμπν,κτος, a, Aris- topk. Confixio, y] σύμπνξις, εως, Herodian. Conflagratio, τι κατάφλεξις, εως. Conflagro, καταφλέγομαι. Conflatilis, e, χωνευτός, τ), ό». Conflatio, ή χωνεία, ας, Suid. Conflator, ό χωνευτές, S. Conflatura, το χώνευμα, ατός. Conflictatio, 7) σύγκξχσις, εως, Dem. Conflictio, ν\ συμζολτ;, ν,ς, Herodian. Conflictor, διαμάχομαι, cumaliquo ob ali- quid, τινι ύπέξ τίνος, Plato. Conflictus, us, τ) μάχτ,, ψ, Demosth. τ\ ο-υμζολνι, %ς, Xenoph. in conflictu, h χεξσ), Thuc. Confligo, συγκξάω, Polyb. acie cum ali- quo, συμπλέκομαι τινι, Plut. πξός τίνα, id. συνάπτω τινι, id. Confio, συμπνέο), ut ffis, χωνεύω, συγχωνεύω, De?n. alicui invidiam, συνάγω τιν) φό- yov, id. καθί^τιμί τίνα ίΐς μίσος, Isocr. aes alienum, δανείζομαι, Dem. Confluentia, τ) όμίρροια, ας, 7, σύρρευσις, εως, τ) σύρροια, ας, Plato. Confluo, συρρέω, Isocr. ex montibus, \x των ό°ων, Herodian. confluit multiludo, άθςοίζεται πλήθος, id. εχκλΥ,σιάζίΐ το πλήθος, id. Confodio, διαπείξω, Diosc. aliquem, παίω τινά, HerooVian. aliquem jaculis, κατα- ποντίζω τινά, id. Confcederatio, τ) σπα/δη, %;, Demosth. ro συνώμοτον, ν, J. hue. 7) όμαιχμία, ας, Herodot. Confcederatus, a, urn, Ό και ν) ομόσπονδος, a, Dem. Confore, συνέσεσθαι- Conformatio, ή συμμόφξωσις, εως. Confoi-mis, e, ό χα.) τ\ σύμμοξφος, u, Ν. Τ. ό χα) τι ομοιόμορφος, a, Laert. no, συμ• μορφόομαι, id. Conformitas, τ, αναλογία., a;, Aristot. Conformo, συσχηματίζω, ad aliquid, πξός τι, Plut. Confornico, συγκαμαςόω. Conforto, παζαθαξσυνω, seu παξαθαρρυνω, Thuc. ένιϋαξσΰνω; Confractiq, ^ πίξίχλασις, εως, ή κατάκλα• σις, εως. ConfragOSUS, a, um, ό κα) r) φαξαγγώ'δν,ς, εοί, locus, τόπος, Aristot. confragosa? petriB, απότομοι πετξαι, Lucian. Confremo, φξυάττομαι, Plut. επιζξύχω. Confrico, ^ώχ Suid. Confringo, Ζιαρρ-ί,γνυμι, vincula, τά οεσμά, Ν. Τ. συγχλάω, Aristoph. Confugio, καταφεύγω, ad aliquem, π%ός τίνα, Isocr. επί τίνα, idem, ad collem, ίπι λόφον, Xenoph. juramenta et pacta, ι!ς οξχνς χα) συνθν,χας, Isocr. illuc vel hue, ενταύθα r, ενΰά'δε, idem, ad auxi- lium alicujus, πζοσφευγω τ' /j \πι$•ασια τίνος, Basil. Confugium, -^ καταφυγή, ??ί» nullum ha- bere, καταφυγών μν,Ζεμ'ιαν εχειν, Isocr. tutissiraum habere, άσφαλε?άτγ,ν εχειν, id. Confer Perfugium. Confulcio, ϋπ'.ξείδω, aliquid, τι, Plut. Confulgeo, συλλάμπω. Confundo, συγχέω, Isceus. i. e. perturbo, συνταξάττω, aliquid, τ), Dem. Ιπιτα- ξάττω τι, Lucian. i. e. pudefacio, ai- σχυνω, aliquem, τινά, Plut. Confuse^ συγκεχυμενως* Plut. άκατα- στάτως, Isocr. ταξαχωδως, id. Confusio, τ; συγχυσις, εως, Isocr. τ) τα- ξΜΧ'^ί ίί> Dem. ordinis, y\ άταζία, ας, idem. i. e. pudor, ή αϊσχύν/ι. %ς, Isocr. Confer Perturbatio, item Pudor. Confusus, a, um, συγκεχυμένος, εν/ι, ενόν, i. e. perturbatus, ταξαττόμ-νος, εν/ι, ενόν, Demosth. τετχξαγμενος, ίν/ι, ενόν, idem. β κα) τι ταξαχώδης, εος, Isocr. ventus confusus, πνεύμα άκατάταχτον, Dem. confusus et inaequalis, άτακτος κα) ανώ- μαλος, id. Confutatio, r] ανασκευή, τ]ς, Rhetor, -η Ιξί- λεγξις. Confuto, ανασκευάζω, aliquem, διελίγχω τινά, Lucian. Congelasco, καταπηγνυμαι, Aristot. πν,γ- νυμαι, Herodian. κξυ?αλλόομαι, Philo. Congelatio, ή σύμ-π^ξις, ιως. Congelidus, a, um, ψυχξός, ά. ον, Aristot. Congelo, idem quod Congelasco. Congeminatio, ό διπλασιασμός, χ, Plut. Congemino, διπλασιάζω, Plut. Congemisco, συνάχθομαι, alicui, τιν), I- socr. συνεπιστενω τιν), Plut. συ$•ίνάζω, Ν. Τ. Congener, ί κα) τ) ομόγονος, ν, Plato. Congenero, συγγεννάω. Congenitor, ό συγγενντ]τωξ, οξος, Plato. Congenitus, a, um, ό χα) i) σύμφυτος, ν, Aristot. Congeries, ό συναθξοισμος, 5, το συμφόξτιμα, ατός, Plut. Congermino, συμζλα?άνω, Theophr. Congero, συναθξοίζω, συμφοξίω, lapides et ligna, λίβας κα) ξύλα, Thuc. scommata et convitia, σκώμματα κα) λοιδοξίας, Dem. historiam in librum, Ίς-οςίαν εις συγγξαφ' /iv, Herodian. Congerro, onis, ό συμφλύχξος, », β συμ- παίκτωζ. Congestio, τ) συμφόξ^σις, εως, Plut. Congestitius, a, um, συμφοξτιτός, τι, ον, Α- ristot. Congestus, a, um, συμπεφο^ημίνος, εν/ι, ενόν, συμφοξνιτος, τι, ον Lucian. Congialis, e, χοαιος, αία, αιον, Eust. Congiarium, ν\ νομν,, %ς, Herodian. dare congiaria populo, νομάς επιδιδόναι τ$ δτιμω, id. polMceri se daturum alicui, νομάς επαγγελλειν τιν), id. Congius, ί χοϊυς, εος, Aristoph. ό χ'ύς, χάος, Diosc. Conglaciatus, a, um, vide Congelatus. Conglacio, vide Congelo. Conglobatim, άθξόως, σφαΐξτ;δόν. Conglobatio, τ; συνείλ^σις, εως. Conglobo, κατειλεω, Plut. σφαίξόω, Ga- len. Conglomerate, ή συνίλιζις, εως, Dion. Areop. Conglomero, συνιλίσσω. Conglutinatio, ή συγκόλλτ,σις, εως. Conglutinator, ό συγκολλητές, S, Aristoph. Conglutino, συγχολλάω, sennonem, λόγον, Plut. άξμοζω. Congrascor, 'ελλζνίζω. Congratulatio, re σύγχα,ξμα, ατός. Congratulor, συγχαίρω, alicui ob aliquid, τινί τι, Dem. Congrediens, συμμίξας, cum aliquo, τιν), Dem. Congredior, συνέρχομαι, Isocr. συγγίνο- μαι, idem, συνομιλεω, cum exercitu, άνταίοω πξός τίνα δύναμίν, Dem. cum aliquo, συμπλέκομαι τινι, Plut. πξός τίνα, id. Congjegabilis, Q, αυναγελας-ιχός, τι, ον, άγε- λαίος, αία, αΊον, Aristot. Congregatim, άγελν^όν, Philo. Congregatio, σνναγελασμος, η συναγωγή. Congrego, άγελάζω, Aristot. συνάγω, ali- quos, τινάς, Isocr. aliquid, άθζοίζω τι, Plato. Congressio, -η σννελευσις, εο>ς, τ) σύνοδος, α, Thuc. ή ομιλία, cum aliquo, ->, εντευξις πξός τίνα, Plut. familiaris, ή πξός άλ- λ'ί,λας συνουσία, Isocr. hostilis, vide Prcelium. Congressus, idem quod antecedens Con- gressio. Congruens•, ό κα) τ, άχόλχθος, », domus alicujus dignitati reipublicaj, οίκος ίχό- ( 3.5 ) λάθος τω ονόματι τγ,ς πολιτείας, Dem. άξμόττων, νσα, ον, rebus prajseiitibus, τοις ΰπάξχασι, Isocr. πξοσ%κων, ασα, ον, moribus, τοΊς τιθεσι, Demosth. Ό κα) τι ανάλογος, a, rebus, τόϊς πςάγμασι, Α- ristot. Congruenter, άξμοξόντως, alicui; άκολύθως τιν), Plut. πξοσνικόντως, Aristot. i. e. amice, όμογνωμόνως, Isocr. Congruentia, ή 'εφα ε μογ->„ ?,ς, Plato. Congruit, επιζάλλεϊ, Aristot. aliquem fieri dominumalicuj"as rei, άξμόττει τινά γίγ- νεσθαι κύξίον τίνος, Isocr. Congruo, συναξμόττω, cum aliquo in ali- quid, τιν) us τι, Xenoph. senioribus, άξμόζω τοΊς πξεσζυτίξοις, Plut. vitaa consuetudini, άξμοζω, s. άξμόττω προς τάς συνασίας, Isocr. alicui rei, είαξ- μόστως εχω πξός τι, idem. i. e. idem sentio, ίμοφξονεω, ίμονοέω, cum aliquo, τιν), Herodian. Congruus, a, um, άξμόδιος, ία, ιον, ο και τ) ευάξμοστος, a, ad aliquid, πξός τι, I- socr. Conjectatio, vide Conjectura. Conjectatorie, ^οχαπχως, Aristot. Conjectio, ν\ βολτι, ν,ς. Confer Conjectura. Conjecto, τεχμαίξομαι, στοχάζομαι, de mente alicujus, τϊ,ς διανοίας τίνος, Isocr. ex moribus, άπο τξόπων, Plut. ex re- bus gestis, εικάζω το7ς πξαχθΰσι, idem. mensuram ex crassitudine lateris, ε'ιχά- ζω το μέτξον εκ τ2| πάχης τν,ς πλίνΟχ, Thuc. quod hostis insequatur, εΊκάζω τχς πολέμιας ελαύνειν, Xenoph. Confer Conjectura, item Conjicio. Conjector, ό ε'ιχα^ς, 5, Time, ό s-e%«r^• S, LXX. somniorum, ό όνειροχρίττις, a, Poll. Conjectura, ί εικασία, ας, Lucian. S ?o- χασμος, S, Suid. τό τεκμήξίον, n, Dem. τι ΰπόλ7ι4/ις, εως, Isocr. y) υπόνοια, ας, Dem. conjecturam capio, g -οχάζω, id. εικάζω, id. de praesentibus ex praiteritis, τεκμαίξομαι τά νυν \κ των ποτι, Pint. ex operibus de moribus alicujus, άπο των Ιξγων τας τξόπους τίνος, idem, de hostium fuga, τεκμαίξομαι τας πολέμιας φυγείν, Isocr. facio, ' ποιέω τεκμ-ί.ξίον, idem, prasbeo alicui de aliquo, τεχ- μτιξίον παξέχω τινί τίνος, Plato, con- jectura utendum est, χξτ, εικάζει», Lu- cian. multa conjecturisp.ercipib, πολλά ιϊχασία, πξολαμΖάνω, idem, quantum conjectura adsequi licet, ώς ϊνες-ι τεκ- μαίξίσθαι, Philo. Conjecturahs, e, στοχαστικός, ί;, ον, Α- ristot Conjecturo, vide Conjectura, Conjectio, Conjicio. Conjicio, συμζάλλω, aliquid in aliquid, τ), ι'ίς τι, Theophr. aliquem in periculum, δίδωμί τίνα χινδύνω, Dem. aliquem in rete, εμβάλλω τίνα εις τό δίχτυον, Xem. aliquem in metum, καταζάλλω τινάβς φόζον, Plato. καθίς•7ιμί τίνα εις φόζον, Isocr. in vincula, καταζάλλοι τινά εΊς φυλαχ7,ν, Philo. urbem in extremas ca- lamitates, Ιμζάλλω τν,ν πάλιν εις τάς δει- νοτάτας ατυχίας, Isocr. χαθί^τιμι εις εσχάτας συμφοξάς, id. in ignomihiam, εις Τ7,ν άτιμίαν, id. i. e. conjectura ad- sequor, ^οχάζομαί τίνος, id. εικάζω τι, Dem. Conjugalis, e, ό κα) ν) συζυγϊ,ς, εος, Ναχ. ό κα) τ) γαμτ,λιος, γαμικός, τι, όν. Conjugatio, ή συζυγία, ας, Gramm. Conjugator, ό συζευκτης, S. Conjugium, ό γάμος, a, Dem. τ, συζυγία., ας, Ναχ. τι σύζευζις, εως, Plato, pos- tulare in comjugium, αΊτειν εις γάμον, Philo. inire conjugium, ποιεισθαι σύ- ζευξιν, Plato. Cpnjugo, συζίύγνυμι, Xenoph. Conjuncte, συνζμμενως. Conjunctim, idem. Conjunctio, τ, σύζευξις, εως, Aristot. τ\ συ- ζυγία, ας, idem, ό συνδιασ/Λος, S, idem. τ) σύναψις, (ως, idem. τι συναφή, τις, Plut. sanguinis, η συγγένεια, ας, De- mosth. necessitudinis, ή οίκειόττις, τιτος ί idem. Conjunctus, a, um, ό χα) τ) συναφής, ίος, συζευχθεις% είσα, εν, συντιμμενος, έν.•„ ενόν, cum periculo, έχων κίνδννον, Dem. ge- nere alicui, οίχείός τινι γένει, idem, ad- finitate, πξοσνιχων κατ ίπιγαμίαν, He- rodot. res cum nullo conjuncta est la- bore, αδε)ς πξάγμ-ατι τξόσε$•ι πόνος, Ι• C2 CON CON CON socr. ignorantia conjunct^ est cum malitia, r) άγνοια μίμικται Trj xaxia, Dem. Conjungo, συνάπτω, aliquid cum aliquo, τί τινι, Plut. τ) πξός τι, Aristot. συνά- γω τι πξός τ/, idem, aliquos inter se benevolentia, συνάπτω τινάς εύνοια πξός άλλν,λχς, Philostrat. civilem vita? ra- tionem cum philosophia, μίγνυμι χα) χΐξάννυμι τν)ν πολιτικών δύναυ-ιν τί) φιλο- σοφία. Plut. prudentiam cum liiorum probitate, συζεύγνυμι ty,v φξόν^ην tjj τα νιθας άξετη, Aristot. filiam in matrimo- nium alicui, ζείγνυμι ty,v &υγχτεξα τιν), Herodian. Conjunx. Vide Conjux. Conjuratio, r, συνωμοσία, s. συνομοσία, ας, Dem. Conjurator, 6 σνστ'ί,σας, «ντο;, ό συστασι• amis, u. Conjuratus, h συνωμοσία ων, Herodian. ο συνωμότης, a, Thuc. Conjuro, i. e. simul s. una juro, συνόμνυιχι, Thuc. i. e. conspiro contra aliquem, συνόμνυμι fari τίνα, Demosth. συνωμο- σίαν ποιίω, Herodian. συνωμοσία* συνά- γω, Plato. Conjux, συζυγίις-ι εισα, Xen. ό χα) r, συΖυ- γϊ.ς, ίος, ^ax. συνοικιών, ίχσα, Lucian. τκις δεσμοί; τα γάμα συνεζευγμ,'ενος, Ba- sil, feinina, Υι yuvr,, αιχος, Demosth. ϋ, δάμαρ, αξτο:, id. Connecto, συμπλέκω, Thuc. aliquid, συν- άπτω τι, Plut. Connexio, r, συμπλοκή, r,s, Plato, ί δίσις, ίω;, Herodian. ■>, συναφή. Connexivus, a, urn, συμπλεκτικός, ->., ov, Hermog. Connexus, us, ν, συμπλοκή, %ς, Plato. Connitor, συντείνομαι. Plato, πείξάω, Lu- cian. πείξάομαι, Thuc. Conniventia, {■, επίμυσις, ton. Conniveo, μυω, επιμύω, Polyh. επιμίω 6- φθαλμας, Basil, χαταμύω τα βλίφαξχ, Xenoph. Connubialis, e, vide Conjugalis. Connubium, vide Conjugium. Conopeum, το κονωτείον, v. Conor, πειράζω, πείξάομαι. auxiliari, άμύ• νεσθαι, Tkucyd. rem aliquem, εγχείξία ίξγω τα), Demosth. dicere aliquid" \πι- χει'ξίω λέγειν τι, idem, et studeo facere aliquid, γλίχομχι χα) πείξάομαι ποιείν τι, Isocr. Conquadro, τετξαγωνίζω, lapidem, λίθον, Philopon. Conquasso, κατασείω, Philo. συσσείω, Nax. nationes, κατασυξω τάς χώξας, Polyb. Conqueror, i. e. expostulo, μέμφομαι, de aliquo, τιν), Dem. apud amicos, τινά πξός τας φίλας, Xen.' nihil de aliquo, & μίΐΛ-Ιιμοίξίω αδ'εν τινι, idem. i. e. la- mentor,' οΐίζομαι, de paupertate, οδύξο- μαι πενίαν, Isocr. Conquestio, ν, μίμ-φις, ιως, Dem. i\ χατά- μεμ-^ις, ίω;, Tliuc. i. e. de sorte sua, r) μεμψιμοίξία. Conquiesco, %συχίαν άγω, Thuc. in cse- teris, ν,συχιάζω τά άλλα, id. in aliquo, άξίσκομαι τινι, Lucian. Conquinisco, υποκύπτω- Conquiro, άναζν,τίω, omnia subterranea, τα υπό γν,ν πάντα, Plato, divitias, ζγ,τίω χξν,ματα. id. reliqua, α,θξοίζω τά λοιπά, Herodian. magos optimos, ζγ,τίω άξίς-χς μάγων, id. Conquisite, επιμ-λως, άκξίΖως, Dem. Conquisitio, »j συζγ,τν.σις, εως, i. e. collec- tdo, 7! συγκομιδή, %;, frunienti, s. fruc- • tuum, των χαξίτων, Isocr. militum, ή άνΰξολογία, a;• Conquisitor militum, ό άνΰξολογων, ϊντο;, Alciphr. Conregno, συμζασιλίύω, Ν. Τ. Conrideo, συγγ-λάω. Consalutatio, ό ασπασμός, 2, Ν. Τ. τ) πξοσ- αγόξΐυσις, (ω;, Lucian. Consaluto, ποοσαγοξίίω, aliquem, τινά, Thuc. ασπάζομαι τίνα, Ν. Τ. impe- ratorem, πξοσαγύξΐΰω τινά σίζχΓον, He- rodian. honoribus augustalibus, τιμαΐς σίζασμίαις, id. Consanguineus, a, um, Ό χα) 'α συγγίνν.ς, ίος, Dem. οΊχΰος, tia, tlov, Isocr. Con- fer Cognatus. Consanguinitas, f, συγγίναα, as, Dem. Confer Cognatio. Consano, ϋγιάξα, Aristot. εξυγιαίνω, Hip- pocr. Consarcino, συσχ'.υάζω, Dem. Consarcio, σχαλίύω, Plut. Consaucio, συντιτ°ώσχω. Plut. aliquem, τιτξώσχω τινά, Herodian. Consceleratus, a, um, ό χα) ή ανόσια, a, AZlian. Conscelero, μιαίνω, Herodian. Conscendo, Ιτιζαίνω, navem, τ» πλοία, Lucian. \π) τν,ν ναϋν, Thuc. currum, 1<χι το άξμα, equum, Ί'ππν, Herodian. suggestum, άνχζα'ινω ίπ) το βν,μα, Dem. tribunal, άνίξχομαι ίπ) βγ,α.α, Hero- dian. feminam,' ΙπιζαΊνω &γ;λίία, Μ- lian. άναζα,Ίνω τινά, id. turres,^ ανίχμι επι πύξγοις, idem. Conscensio, f, ΙπΊζασις, ion, Philo. Conscientia, ή συνιΐΐν,σι:, ιως, Dem. το συνίιΰος, ότο;, id. nullius mali, το συν- tthivxi αΰτω μγ$\ν, id. conscientiam il- lsesam habere, σ-υνί3%σ.ιν απβόσχοπον ίχιιν, Ν. Τ. Conscindo, συντίμνω, διασχίζω, aliquid, τί. ConscisCO, συ/Χ'-^Υ,φίζω, όμο«]/Υ,φίζομαι, mi- hi ipse mortem, άναίξω Ιμαυτον, Aristot. ΰιαφθίίξω ιμαυτον, id. διίξγάζομαι ΙΐΑαυ- τον, Lucian. Conscius, a, um, συνάδω;, υϊα, ος, sibi ali- cujus, ίαυτω τι, Plato, πίξί τίνος, Isocr. sibi bene, Ό χα) r, ώσυνίίδ^τος, u, male, β χα) •?ί ΰυσσυνΐίδγ,τος, Basil, sum mihi, σ -jvoiba Ιμαντω, Plato, alicujus rei, σΰν- οιδα ίμχυτω τι, Xenoph. συνίσν,μί τι, Dem. Conscribo, συγγράφω, res gestas, τάς πξάξυς, Lucian. cpistolam, \πιστολγ,ν, Dem. orationes ad aliquem, λόγχς πξός τίνα, Isocr. milites, χαταγξάφω ?ξα- τιώτας. Polyb. Conscriptio, i) συγγξαφη, ν,ς, Aristid. Conscriptus, a, um, συγγίγξαμαίνος, ivr\, ivov, conscripti patres, συγγίγξαμμίνοι πατίξίς, Plut. Consecratio, r) άνάθισις, ιως, Athen. % άγις•ύα, ας, Isocr. ή καϋιέξωσις. Consecro, χαθίίξόω, aliquid ueo, τ) 3-εω, Plato, χαθοσιόω τι 3-ίω, id. aliquid alicui, Ίίξοποιίω τί τινι, Dem. aliquem, i. e. inter deos refero, ίχθίιάζω τινά, Lucian. Consectarium, το πόξίσμχ, ατός, Philopen. Consectarius, a, urn, άχολαθ-^τιχος, ii, ov, Aristot. Consectatio, r\ άχολάθν,σις, ιως. Aristot. i e. persecutio, ή δίωξις, εως, Thuc. Consectio, ϋ) διάπξίσις, ίως- Consector, aris, συναχολαβίω, aliquem, τι ν), Plato, veritatem, 3-*,ξάομχι τ*)ν άλ*ι• θείαν, Synes. i. e. persequor aliquem, διώκω τινά, Xen. Consecutio, % άχολαθία, ας, Philo. ver- borum, y) συνέπεια, ας. Consenesco, συγγγ,ξάσχω, Isocr. συγχα- ταγν,οάσχω, La'ert. domus consenuit, ν) οΊχία γγ,ξχ, JElian. Consensio, vide sequens Consensus. Consensus, us, ί Όμίνοια, ας, Dem. ή όμο φξοσί/νΥ,, ν,ς, id. r t συμζασις, εως, idem omnium consensu, εχ χοιν^ς συγχωξν,• σεως, Basil. Consentaneus, a, um, ειχως, υ7α, ος, Dem εοιχως, ϋΊα, ος, id. sibi consentaneus, ομολογημένος έαυτω, id. alicui, άχόλα• Οός τινι, iaem. oratio antea dictis con- sentanea, λόγος τοΊς ποτέ ργ,9έϊσιν άχό• λάθος, idem, rebus, ανάλογος τοΊς πξάγ- μασι, Aristot. rationi, λόγον έχων, Pla- to, ό χα) ν, εύλογος, ν, Dem. τω λόγω επόμενος, Plut. consentaneum est unum esse, άχολαθεΤτο εν είναι, Aristot. Cohsentiens, ό χα) r, ίμογνώμων, όνος, Dem. Confer Consentio. Consentio, όμονοεω, Dem. όμοφοονεω, Isocr. όμογνωμονίω, Xen. alicui in aliquo, ou.o• λογ'εω τινί τι, Dem. alicui, συΐίφωνεω τιν), Aristot. omups consentiunt, hoc utile esse, πχξά πάντων τ£το χξν,σιιίΑν εΐναι δοκιμάζεται, Dem. omnes con- sentiunt, id justum esse, παοά πάσιν άνθξώποις ομολογείται τΖτο δίχαιοιι είναι, id. Consepio, συμφξάττω. Consequens, το επόμενον, a. Confer Con- sequor. Consequenter, επομένως, his, άχολύθως τά- τοις, Diosc. Consequentia, ; r, επαχολύβχσις, εως, Plut. υ) άχολαΟία, ας, Philo. Consequor, άχολαθίω, aliquem, τινι, Lu- cian. μετά τίνος, Dem. intelligentia (so ; orationem, τα λόγω, Plato, i. e. ob- tineo virtutem, τυγχάνω τ*]ς ί^ετν,ς, Dem. justa apud aliquem, των οιχαίω* παξά τι νι, id. maximum munus ab ali- quo, μεγί^νις δωξεάς παζά τίνος, Isocr. gloriam, συντυγχάνω δόξ^ς, Demosth. et benevolentiam ab omnibus, χτάομα* δόξαν χα) ευνοιαν παξά πάντων, id. ηο- men eloquentis, εχφίξωδόξ,αν tS ευ λέγειν , idem, non consequor res, αποτυγχάνω των πραγμάτων, id. Consero, φυτεύω, Aristot. manus cum ali- quo, συμπλέκομαι πξός τίνα, Plut. Conserte, συμπεπλεγμενοβς, συμπλεχτιχως. Conserva, ή συνδάλη, vis. Conservatio, r, συντν,ξησις, ίως, Naz. % σω• τν,ξία, ας, Aristot. Conservator, ό σωτγ,ξ, 9,ξος, Dem. ό σ*ι~ rixos, S, Aristot. Conservatrix, r, σωτείξα, ας, Pausan. Conservitium, ή συνδνλε'ια, ας. Conservo, φυλαττω, aliquid, τί, Isocr. τν,ξεω τι, Dem. aliquem, διαφυλάττω τινά, Isocr. σώζω τινά, id. διασώζω - τινά, id. patriam, ττ,ν πατξίδα; Dem. una opes, συνδιαοίζω τν,ν ίισίαν, id. ab aliquo aliquem, εχσώζω τινά. idem. Conservus, ό σύvδιtλos, χ, Ν• Τ. Consessor, ό σύvεδξos, ν, alicujus, tivos, He- rodian. Consessus, us, in primis judicum vel se- natorum, το συνεδξίον, a. Demosth. pri- mus, s. summus, ή πξωτοχαϋεδζία, as, Ν. Τ. Consideo, βνγχαθίζομαι, t συνεδξευω, cum aliquo in vehiculo, τιν) εν φοξίίω, Herod. a latere, παξακαΟίζομαι, Plut.' Considerate, εσχεμμενως, Dem. i. e. pru- denter, visvεχόvτωs, id. Consideratio, ■>, επίνοια, as, Hem. ή σχί- 'i>ts, iojs, Plut. Considerator, Ό σκεπτικός, if. Consideratus, i. e. prudens. Vide Pru- dens. Considero, εννοεω, Dem. aliquid et intueor, ενΟυμίομαί χι χα) όξάω, id. mecum, λο- γίζομχι πξός ιμαυτον, ^ id. σκέπτομαι τι χα) λογίζομαι παξ' ει&αυτω, id. com- munem utilitatem, σκεπτβάαι ο, τι κοιννί συνοίσει, id. et indago aliquid, σχοπεω τι και ζν,τ'εω, idem, res, ut homines, &εωξίω τά πξάγματα, us άνθςάπνς, idem. Consido, επιχαβεζομαι, Aristoph. Consignatio, ό φξαγισμΖ$, S, Xen. Consigno, σημαίνομαι, aliquid, τί, Dem. χατασγ,μ&.ίνομαί τι, id. συτσν,μαίναι, literas, τά γξάμματα, id. testamen- tum, χατασν\μαίνομαι διχθν,κκν, id. Consiliarius, i σΰμiuλos, a, Demosth. ό συμζχλεύων, οντος, id. i βα'/.ίντγς, Lu- cian. fio alicui, γίγνομαί τινι, Isocr. Consiliator, idem quod Consiliarius. Consilio, συμπν,δάω, Lucian. Consilium, y, βνλ•>., ν,ς, Dem. το βύλευμα, ατός, id. i. e. consultatio, ή βίλν,σις, ίως, id. ν) συμζνλν-,, ϊ,ς, id. ή συμζχ- λία, ας, Isocr. rectum, s. bonum, ή εΰζχλία, ας, id. datum, το συμζαλεύΊΐεν, ίντος, id. rectissimum, s. sapientissi- mum, xaff ΰπεξζολ->.ν οξθως βαλευΰεν. De- mosth. agito, βαλεύομαι, de re aliqua, πεξί τίνος, Lys. do, συμζνλεΰω, abcui de aliqua re, τιν) πεξί τινις, Xen. futile do et perniciosum, φαΰλόν τι και άσΰυ.- Φοξον συμζαλεΰω, Demosth. communico cum aliquo, χοινολογεομαί τινι, idem. promo de prsesente vita? ratione, εκφίξω tS πχξόντος βία συμζαλν,ν, Isocr. aberro m dando consilio, διαμαξτάνομαι τϊ,ς συμζνλν,ς, Dem. consilio alicujus utor, συμζαλεύομαί τινι, Isocr. adhibeo ali- quem in consilium, ποιίω τινά σύμζκλαν, id. συμζαλεύομαί τινι ΰπίξ τίνος, idem, παξαλαμζάνω τινά σύμζαλον ε'ίς τι, Α- risiot. sanctius ineo consilium de aliqua re, όσιώτΐζον βαλίύομαι πεξί τίνος, id. nullo inferior sum consiliis, άδενος ξττον δύνα/χ,αι βαλεύεσθαι, id. Gonsilii inopia, ν) χζαλία, ας, id. Consimilis, e, όμοιος, «ία, οίον, alicui, τιν), Xenoph. ό χαι ή αντίβΤζοφος, ft, Dem. Consimiliter, παςαπλΥ,σίως, Dem. Consistentia, r, σϋ^ασις, εως, Plato. Consisto, συνίς-αμαι, Aristot. in muro, \πΊ- $-'/ιμι τω τύχει, Herod. Conf. Consto. Consistofium, το βαλευτήξίον, u, Plut. T » οΊΐνίδξίον, ν, Dem. CON CON CON Consitio, -η φυτεία, ας* Pint, ή φύτιυσις, ιως, Aristot. Consitus, a, um, πίφυτευμίνος, an, tvov, Aristot. Consobrina, r, ανεψιά, ας, Dem. Consobrinitas, ^ άνεψιότης, 'ΐτος, Dem. Consobrinus, i ανεψιός, £, Dem. Consocer, i όμοπίνθίζος, v. Consociatim, σννδυας-ιχως. Consociatio, η κοινωνία, ας, Aristot. Consocio, συνδυάζω, JElian. i. e. nuptui do, συνοικίζω* aliquam alicui, τινά τινι, Jsocr. arma, συμμαχ'εω, Dem. sorte, συγχληξόω, Basil. Consolabflis, e, παξαμυθιχος* hi ov, A- ristot. Consolatio, ή παξάχλησις* εως, Ν. T. η τχξχμυθίχ, χς, Synes. ή πχξΥ,γοξίχ, χς, Pint. Consolator, Ό πχξάχλητος, ν, Ν. Τ. Ό πα- ξαμυθητΥ,ς, ν, Hesych. Ό πχξαχλητωο, «ξθί, LXX. β παξηγοξος. Consolatorius, a, urn, πχξχμυθητικκ, η, ov, Aristot. παςχχλητιχος, η, ov, πχξηγοξί- xos, v, iv, Gal. Consolor, παξαμυβεομαι, aliquem, τιν», jEsckin. παξηγοξίω, aliqua re, τιν), Herodian. in omni afflictione, πχξχ- χαλεω τίνα \v πάσγ θλίψει, Ν. Τ. eo animum, quod alii similia patiuntur, ιτχξχμυθίχν ιχω t\ss xWm τχ Όμοια 5ΓΛ- βείν, Lucian. luctum mecum alicujus gloria, πχςχψυχην τω πενθεί εχω την ιϋχλειάν rives, Dem. Consonans, ό συνηχων, 5ντος, Philo. ό χα) r> β-ύμφαινβί, ν, Aristot. Consonantia, ή συμφωνία, as, Παίο. Consono, συνηχίω, Philo. συμφωνία, Α- ristot. i. e. consentio. Vide Consen- tio. Consonus, a, um, idem quod Consonans ; i. e. conveniens, χαθηχων, χσα, ov, Dem. Χξοσηκων, uira, ov, id. Consopio, χαταχοιμάω, Plut. litem, ίχλύω ϊξΐν, Demosth. consopitus somno, ΰ'πνω κάτοχος. Consors, κοινωνάς, η, iv, alicujus rei, τίνος, Xen. ό χχι ή συγχοίνωνος, χ, Ν. Τ. ό χα) ή σύγχληξος, n, Plut. eousortem facio aliquem alicui, συγχληξόω τινά rtvh Mschin. Consortium, ή χοινωνίχ, ας, alicujus cum aliquo, τινι -r=o; τίνα, Plato, commune et eequale juris, χοινη xxi Ίση μ,ίτνσίχ των δικαίων, Dem. \. e. amicitia, ή Ιτκιςίχ, as, Isocr. η εταιρεία, as. id. Conspectus, a, um, ό χα) ή πεξίζλεπτος, tt, Dem. Conspectus, us, tj !ψις, ιως, Pint, η σίν- οψις, εως, Polyb. in conspectu, iv όψει, Plut. ενώπιον, idem, χατενωπιον, Ν. Τ. in conspectum venio, επιφχίνομχι, He- rodian. alicujus, ΐξχομχι us οφθαλμέ τίνος, JElian. εμφανής γίνεσθαί τινι. id. Conspergo, διαπάστω, Gal. aliquid aliqua re, χατατάητω τί rivt, Al. Apkrod. sale, *ζοο~πάο~σω αλων τι, Gal. aliquem^ scobe anrea, ιπιπάσσω τινι ρίνιμ* χξντ2, He- rvdian. Conspersus, a, um, rxris, ■», ov, Athen. Conspicillo, onis, ό xaTOrrrris, Herodot. Conspicio, συνόττομαι, aliquid, τί, Xen. συνοςάω τι, Polyb. όοχω t'is τι, Xen. Conspicor, idem quod antecedens Con- spicio. Conspicuus, a, um, ό χα) η πίζίοπτος, u, Dem. ό χα) ή vca^aartu/>s, fio ignavia, τίξ/?λίττβί γίγνομαι Ιχι τγ χαχία, id. Conspiratio, ή σύμπνοια, as, Herodian. i. e. conjuratio, -ί σΰστασκ, ia>s, Dem. inire conspirationem, toiuv συνωμ^σΊαν, Herodian. Conspiratus, h evvirautvos, if, cum aliquo, τινι, Plut. in aliquid, ό συνωμότη tivos, Herodian. Conspiro, murviu, Dem. i. e. consentio, vide Consentio; i. e. conjuro cum ali- quo, συνίστχμχι μίτχ tivos, Dem. ad- versus aliquem, αννίμννμι St/ τίνα, id. Conspisso, πνχνόω, aliquid, τ), Plut. Conspuo, χαταχτύω, auquem, τίνος* Dem. Ιμχτύω τινι, Ailian. ιτξοσπτνω• Conspurco, μιαίναι, aliquid aliqua re, nv), Herodian μολύνω τι, Isocr. Consputo, idem quod Conspuo. Constabilio, βιζαιόω, aliquid sa?vitia, T / it ωμότατος, Herodian. Ιμζίζχιόω τι, Plut. Constans, βίζχιο{, */*, am, Dan. inimi- citia, ίχθξχ, as, id. ό xx) ή ιΐραθτ,ς, tos, Aristot constantiores e senatu, il?xQi- Πξοι ty,s συγκλΥ,τα. Herodian. constant! vultu sum, Όΐίοιον iv ττάσι πςόσωπον Ιχω, JElian. Constanter, jS'Sa /ωί, colere pacem, ayuv ΰξΫ,ν/ίν, Isocr. ius-aSas, Herodian. άμί- TaxivY,Tas , Isocr. Ιμμίνως. Constantia, '/, ίΰσταθίίχ, χς, Plut. ho- noris et donorum, βίζχιότν^ τιμν^ xx) δωξίων, Dem. animi, ^ ατχξχξία, as, Herodian. Constat, φανίξόν is"iv, omnibus, τχσι, Isocr- !Τξόΰ•/ιλόν is-i, Dem. εγνωσμίνον I?), He- rodian. non constat, |» άφανΰ χΰτχι, Thuc. i. e. emitur, αγοξίζίτχι, eodem pretio, ΊΌ -tis Ttu.r,s• Consternatio, ^ χατάπλν,ξις. ίως. Thuc. ίμπλ-φ'α, as, JEschin. r, IxrXr.ln. Consternatus, a, um, Ό xx} -h {icvXvxtos, x, Plut. aliquo, Ιμπ πληγμένος, ίν/ι> tvov, ίτζός τι, id. Consterno, ΙχτλΥ,ττω, aliquem, τίνα, Hero- dian. ταζάττω τίνα, Dem. Ζιχταξάττω τινχ, Plut. ϊκταξάττω τίνα. id. i. e. complano, χατα^οξίω τι, Philo. χχτα- Γξώνυμί τι, Gal. Constipo, Ί-τισάττω. aliquid, τ), Aristot. χατασάττω τι, Theophr. χχταπνχνόω, Pint. Constituo, χαΒίζ'Υίμι, alium in locum aU- cujus, άλλο αντί τίνος, Xen. tjTrannos in urbibus, rutawvs iv πόλισι, Demosth. aliquid circa aliquid, χχθί,-αμαί τι χίξί τι, Thuc. urbem desereiidam esse, ίΓξοαίξέομαι τν,ν πάλιν Ιχλιπιιν, Demosth. apud animum, ποοαίξίομαι τγί γνώμγ, id. et decerna de aliqua re, 'ytyva>o-xu χα) ψηφίζομαι πι°ί τίνος, id. constitui scribere, ύλόμνρ γςάφιιν, Isocr. facere, πξβίιλόμην ποίίο-θαι, idem, dicere, \πι- χίίξΥ,ο-χ λίγαν, id. rationem habere, iiioxTxi μοι φξοντίζιιν, Plato, opem ferre, Ιίδογμύνον io -τ) βογβιίν, id. Constitutio, ή xxtxs-xb-is, ίως, alicujus rei aliquo, tivos t'is τι, Gal. reipublicaj, ty.s tro/jTiias, Aristot. naturalis, χατάςΎίμα το χατα φύσιν, Diosc. serena cceli, xa- ras -γ,μα αίθξίον, id. corporis, ή 'i\is, ίως, Aristot. bona, ϋ, ινίζία, as, id. mala, ή χαχίξία, as, Plat. i. e. edic- tum, το διάταγμα, xtos, id. Constitutus, a, um, Taxros, r„ ov, Plato. constitutum tempus, τιτxγμίvos, ίί**• μϊνο;, $ιωξιο-μίνο$, ΖΐΥ,γοξΐυμίνο5, raxTOs Χξόνος, Dem. Isocr. constituta dies, hora, τίταγμ,ίνη, &C. ημ,ίξχ, όίιζα, id. constituto tempore, iv τίτχγμίνω χςόνω, Dem. Consto, β•υνί?χμχι, ex aliquo, lx tivos, Xen. i. e. non moveor, tranquillus sum, ivs -αθίω, constat mare, ihs-aBu το πιλα- yos, Lucian. milii, i. e. ejusdem sen- tential sum, χμίταχινητως Ιχω, Isocr. Τβ Constat videsis suo loco. Constrator, ό s -ξωττ,ς. u, Athen. Constrepo, ψοφίω, Plut. Constrictio, ή $-ύ•ψ'ί, (ως, Gal. Constrictive, a, um, στυπτικός, ij, ov, Diosc. Constringo, σφίγγω, aliquid, τ), Philo. πίξίσφίγγω, Diosc. συσφίγγω, Athen. Γύφω, Gal. συ?ίλλω τι, Isoc?: aureis iibulis, ανασπίς-οις χξυσο7ς ΐπίσφίγγω, jElian. rrtsovxis χξυσαίς χαταλαμζχνω τι, id. constringor necessitate, χιΐμαι lis ανάγχΥΐν, Eurip. Constructio, ή σύνταξις, ίως, Dem. it χα- τασχίνη, γ,ς, navis, ν.ως, Athen. ora- tionis, λόγχ, Dion. Hal. Construo, ««τοκτ^ί^ά^α», turres, πύξγας, Herodian. ut Grammatici, συντάττω, pontem, ζίύγνυμι γίψυξαν, id. murum lapide quadrato, ποιίω τύχος λίϋα ίις τί- τξάγύΐνον ιΐξγασμίνν, id. Constuprator, ό μοιχιύων, οντος. Plato. Constupro, μοιχιίω, uxorem ahcujus, γυ- ναικά τίνος, Plato. Consubstantialis, e, Ό χα) ϋ, iuounos, u- Consuefacio, συνίθίζω, ad faciendum ali- quid, ποιίίν τι, JEschin. aliquem ad ser- viendum, πξοσίθίξω τίνα 3-ί ξ «.πίύίΐν, Xen. ad ferendum acrem hibernum, ίνιθίζω τω χίξΐ χιιμ-ξίω, Herodian. Consuefactio, i συνίΟισμας, 'u, Ammon. Consuesco, ίθίξομαι, facere aliquid, ποα7ν τι, Xen. alicujus, τίνος, Plato, i. e. rem veneream habeo cum aliqua, συγ• γίνομχί τινι, id. consuevi imperare, ( 37 ) t'tuOa αξχιιν, Dem. calumniari, ΰ'βισμχι συκοφαντΰν, idem. Consuetudo, το ϊθος, %os, est mihi, χχΟί- ffr,Kiv ΐμο), Isocr. bonorum studiorum, avvr.Qiia χξΥ,ς-ών Ιππγ$ιυμάτων, Dem. melior, /3ελτ/ον Υ,θος, idem, insolescit, γΊνιται lilos, idem, consuetudinem in- troduces, ιΐσάγιιν IQos, idem, facere aliquid propter consuetudinem, ποιΰν τι τη 'i&a; 'ίνίκχ, idem, a consuetudine de- sistere, παύαν tS Whs* idem, in con- suetudine esse positum, i* \Qu tTvui, Thuc. ex consuetudine, χατα το Wos, Aristot. i. e. conversatio, ή o!xuoty,s, Titos, Dem. ή Ιιατξίζη, v,s, Isocr. ali- cujus cum aliquibus, ή συνηθαά tivos πξός tivxs, id. ή ομιλία tivos !Tf όί Ttvas, Dem. consuetudinem habeo cum aliquo, πλντ- σιάζω τιν), id. consuetudine alicujus Utor, συνΰιατξίζω τιν), id. Consuetus, a, um, ό χα) r, idas, aios, Thuc. Ίθισθΰς, ίϊσα, h, Plut. facere, i χα) -h συι/Υ,θΥ,ς ποιΰν, id. consuetus morbus, συνγβγ,ς νόσος, id. Consul, ό ϋπχτος, ν, Dion. Hal. sum, ύ• πχτίύω, Herodian. ίπατον ά°χγ,ν τελίω, idem. Consularis, e, ύπατιχος, vj, ov, consulare munus, ίπατιχΥΐ πξαξίζ, Herodian. vir, β ΰπχτίτίυκως, ότβί, idem, ό ΰ-χατιύσας, xvtos, idem, ό ά -ro ύπατίίας, idem. Consulatus, us, ή ύ-ατύα, ας, Plut. con- sulatus honor, r, Tr t s ύτχτίία; τιμή, He- rodian. Consulo, i. e. consilium do, συμζνλίύω, aliquid alicui ex benevolentia, δι' ώνοιάν τι σνμζχ?.ίύω τιν), Isocr. in commune cum aliquo, βολεύομαι χοινν, μετά tivos, Demosth. recte de aliqua re, βολεύομαι ο'ξθως τΐξί τίνος, Isocr. mihi ipse male, βαλεύομα.ι χαχω; πεξ) εμχυτ5, Demosth. iequi bonique aliquid, εύγνωμόνως φίξω τι, Lucian. peto consilium, συμ.ζαλεύο- μΜ,ί τινι ύπίξ tivos, Isocr. πξοσχνατίθεμαί τινι πεξί tivos, Diod, Sicul. commodis alicujus, σχοπ'εω το συμφίξον tivos, Ari- stot. commodis meis, σχεπτομα,ι το ε- μχυτω συμφίξον, Plato, ζητίω τβ i,uo) άγχθον, Aristot. Consultatio, ή βύλευσ^, εως, Aristot. *j συμζνλία, as, Dem. Confer Consilium. Consulto, as, vide Consulo. Consulto, εζίπίτΥ,ΰες, fallere, εξαπατΰν, Dem. injuriosus, εκ πξοαίξίσεω; i'Zei$-Y,s, idem, pecco, εκ πξονοιας* ίχασίας, χα- τα πξοχίξεσιν, εχοντι αμαξτάνω, idem. et Isocr. Consultor, ό συμζv.λευόμίvos, u, Demosth. ahcujus rei, ό ο-ύμζαλό ; tivos, Herodian. Considtum, το βύλευμα, χτος, Thuc. τβ συμζίζχλίυομίνον, ν, Dem. το προζύ- λευμα, ατός, Dion. Hal. το συ μζόλευμχ, ατός, Xen. Consultus, a, um, Ό s£ r, ε'ύ'Ζαλος, n, Isocr. Consiunmatio, ή τελεΊωσις, εως, Aristot. sasculi, ή συντέλεια τ5 α'ιωνος, Ν. Τ. ; Consummator, ό τελαωτϊ,ς, S, Ν. Τ. Consummatus, a, um, τίλειος, εία, tuv, Demost. vir, ά»-^ αποτετελεσμ^, Xe~ noph. Consummo, άποτελεω, Plate, συντελεω, Herodian. Consumo, δαπανάω, multa in amicos, πολλά, εις φίλι/ς, Xenoph. opes suas, ty,v ίσίαν, Dem. tempus, διχτςίζω χ«ό• vov, id. in aliquid, αναλίσκω τον χξόΐον ιΐς τι, Plato, in itineribus, διατ°ίξω χξόνον εν ταί; Όδοίς, Xenoph. in aliqua re, πεξί τι, Isocr. επί τινι, idem, χατά τι, Dem. diem dicendo, χατατξίζω ήμίξαν δν,μνιγοξων, id. una memoriam, συνχλίσχω μνημών, Herodian λνμαίνω, ignis consumit civitatem, πυξ λυμαίνει τκν πόλιν, idem, τξυχόω, Greeci sedi- tiosi Graeciam consumpsere, "Ελληνες στχσιάξοντε$ ετξύχωσχν την Ελλάδα, id. Consumptio, ή ανάλωση, (ω(, roboris, ισχύος, Lucian. Consumptivus, a, um, άνχλωτιχΐ:, ■>„ ov, Kaz. Consumptor, ό άναλωτν,ς, 2, Tlato. Ό φι• λαναλ.ωτν,ς. 5, id. Consuo, άπορόάπτω, aliquid, τ/, Plid. *»- ταρράπτω τι, Diosc. συρράπτωτι, JElian, ConsurgJ, συνανί^ημι- Consurrectio, ή συνανά$-α€ΐ%, εως• Consusurro, διχψι$νς<'ζω, cum aliquOj yjeg τιν», Lucian. CON CON CON Contabefacio, μχοαίνω, aliquid, τι, Isocr. Contabesco, μαξχίνομαι, Aristot. συντή- κομαι- Contabulatio, η σανίδωσις, εως. Contabulo, Γανώνω, aliquid, τι. Contactus, ή πξοσαφη, ης, Diosc. ή επαφή, ης, Plato. Contagio, ή άνάχξωσις, ιως, Pint, aeris, ή φθοξά άίξος, Herodian. Contaminate, μιαοως. Contaminatio, ό μιασμος, a, το άλίσγημα, ατός, Ν. Τ. Contaminatus, a, um, μιαξος, ά, ov, san- guine, α'ίματι. Contamino, μιαίνω, manus ca?de, τάς χέί- ξας φάνω, Lucian. aliqua re, μολύνω τιν), Ν. Τ. άλισγεω τιν), LXX. Contechnor, τεχνάζω, Galen. Contego, συγκξύπτω, et obvelo peccata, j£ συσχιάζω τάς άμαξτίας, Dem. aliquid, επικαλύπτω τι, Lucian. Contemero, idem quod Contamino. Contemnendus, a, um, ό κα) η ευκατα- βζόνητος, u, Demosth. βξαχίος άξιος, Plato. Contemno, χαταφξονέω, monitores, συμζα- λευόντων, Dem. virtutem, ολιγωξίοι της άδετης, Isocr. aliquem, άφξοντις-ίω τίνος, Flato. aliquid, παξ ολίγον πονίομαί τι, Isocr. εν μ/^ίν) λόγω τίθεμαι τι, Plut. ολί'νωρωζ εν ω προς τι, Mschin. ύ', ολιγωξως εχω πξος τι τι, Isocr. ντίξΰξαω Contemplatio, η Β-εώξησις, εως, η 3-εωςία, ας, Aristot. η σχεψις, εως, Herodian. Contemplativus, a, um, θεωρητικός, r„ ov, Aristot. Contemplator, Ό 3-εωξός, 5, Plato. Contemplor, 3-εωΐίω, aliquid, τι, Plato. σχεπτομού τι, Isocr. άποσκοπεω ε'ίς τι, Lucian. Contemporaneus, Ό σύγχρονος τινι- Contemptibilis, e, Ό κα) η εύκαταφξόνητος, a, Lucian. Contemptim, χατ αφξονητικως, Xen. χα- ταπεφξονηκότως, Dem. Contemptio, vide Contemptus. Contemptor, ό καταφξονητης, 5, Plut. ό χαταφξονων, αντο Demosth. υπεξ- όπτης, Thuc. ό χαταφξονητικός, 5, Α ristot. Contemptrix, ή καταφξονασα, ης. ή ΰπεξόπ- τις, ιδος, η φαυλίςτξία, ας, LXX. Contemptus, us, η καταφξόνησις, ίως, Thuc. η ΰπεξοψία, ας, Chrys. το κα- ταφξόνημα, ατός, Thuc. con tempt ui habeo aliquid, πεξ) ολίγον ποιίομαί τι, Isocr. \ν ολιγωξία ποιίομαί τι, Thuc. in contemptum venio, εις άπελεγμόν ίξχομαι, Ν. Τ. Contemptus, a, um, χαταπεφξονημενος, ί- νη, ίνον, Dem. χαταφξονύμενος, εν/ι, ενόν, Isocr. Contendo, συντείνω, proprie de arcu ; i. e. certo cum aliquo, άΐΑφισζητεω τινι, Isocr. ob aliquid, άμιλλαομχί τινι πεξί τίνος, id. διαγωνίζομαι τινι τι, Xe?i. φιλονίι- χεω πξός τίνα srsg/ τίνος, Herodian. εξί- ζω τινι πεξί τίνος, Isocr. verbis, λογο- μαχία, Dion. Areop. jure, δικαιολογίω, Lucian. i. e. iter instituo aliquo, μέλλο- μαι ε'ίς τι, Herodot. i. e. comparo, vide Compare. Contenebrescit, συσκοτίζει, Xenoph. Contenebro, συσκοτάζω, Dem. επισκοτίω, Diosc. Contente, συντόνως, Lucian. συντεταμίνως, Plato. Contentio, v\ σύντασις, εως, nervorum, ν ευ- ξων, Diosc. non interruptus tenor ali- cujus, ή συντονία τίνος, Aristot i. e. studium, ή σπαδη, ης, Dem. i. e. cer- tamen, η άμ,φισζητησις, εως, id. ό άγων, ωνος, id. 4 'έξΐί> ώος, Xenoph. conten- tiones inter allquos excito, φιλονεικίας, s. 'ίξΐδάς τισιν εμζάλλων, idem, propter aliquam rem in contentionem venio, εις φιλονεικίαν καθί$•α/Λχι ιτεξί τίνος, Isocr. conlentionis studio flagro, φιλονεικίω, Pkilo. est mihi contentio cum aliquo, 65*/ μοι άγων ίΤξός τίνα, Dem. Contentiose, φιλονείκως, Xen. ΙξίζΊκως. Contentiosus, a, um, ίξΐ^ικος, ij, ov, Isocr. ό και 'h φιλόνεικος, u, Dem. ό και ή φι- λόοΊκος, ν, id. Contentus, a, um, h κα) ή σύντονος, ν, stu- dium, σπνοη, Herodian. sua sorte, Ό κα) η αύτάξκνς, εος, Dem. paucis, ό και ή ολιγαξκνς, ίο;, sum aliqua re, άταπάχ εν Tiyi) Isocr, τΐι/ι,ίά, τ), Dim ίγαπ-τιτως εχω τί, Herodian. donis, s -εογωετ) ταις ΙωξεαΊς, Isocr Λ praisenti- bus, g -εξγω τα παξόντα, vel τοις ταξασι, id. his, ταΰτά ^άξκεΐ μοι, id. ανόχξ'/ι μοι ταϋτα, Dem. Conterebro, τςυπάω, aliquid, τ/, Lucian. Conterminus, a, um, vide Confinis, e. Contero, συντξίζω, aliquid, «, Xen. tem- pus, ΰιατξίζω χξόνον, id. Conterranea, ή πατε,ιωτις, ίδος, Lucian. Conterraneus, a, um, ό πατριώτης, ν, Plato. Conterreo, φοζεω, Thuc. Contestatio, -ξ Ιιαμαοτυξία, ας, Demosth. litis, 'ίνς-ασις δίκης• Contestor, ετιμαξτύξομαι, aliquem, τίνα, Dem. deos, Ικετεύω S -ενς, Xen. litem, διαμαξτυξίω, id. Contexo, συνυφαίνω, aliquid, τι, Philo. Contexte, συνυφασμίνως, συμπλεκτιχως, κατά συνυφΥ,ν• Contextio, ϋ, συνυφη, ΐίς, Plato. Contextus, us, ν\ συνύφανσις, εως, η συμ- πλοκ?ι> w, Plato. Contextus, a, um, ό κα) ή συνυφης, ίος, Α- ristot. Conticeo, κατασιγάω, Plato. Conticesco, κατασιγάω, Plato, κατασιω- πάω, Lucian. αποσιωπάω, Plut. con- ticescere facio, κατασιγάξω, aliquem manu, τινά τω χείξός νίύματι, Hero- dian. Conticinium, r t σιωπή, %ς, Plut. noctis, ή πξωτ'/ι νύξ. Contignatio, y, Ιόκωσις, εως, Hes. -η ξύ- λωσις-, εως, Thuc. ή οζοφη, Τις, idem, το οξόφωμ,α, Athen. terfia, το τξίς-εγον, α, Contigno, ξνλόω, LXX. domum trabibus quadrangularibus, οξοφόω οίκίαν ΰοκόϊς τε• τξαγώνοις, Lucian. Contiguus, a, um, ό κα) ή πξοσεχτ,ς, εος, Strabo. loco, ό κα.) ν\ πλν,σιόχωοος , α, Philo. Continens, i. e. comprehendens, συνεχών, νσα, ov, Arist. πεξίεχων, ασα, ov, Arte- mid. i. e. continuus, Ό κα) ή συνεχές, εος, idem. i. e. temperans, ό κα) ή εγ• κξατΥ,ς, εος, Isocr. ό κα) ή σώφρων, όνος, Dem. terra, ^ ηπείξος , a, id. τά μεσό- γεια, ων, idem. i. e. temperans sum, εγκξατίω, Plut. Continenter, i. e. sine intermissione, συνε- χώς, Thuc. i. e. temperanter, σωφξόνως, Isocr. Continentia, ή εγκράτεια, ας, Xen. νι σοι- φξοσύν/ι, ης, Dem. Contineo, συν'εχω, aliquid, τ), Xenoph. i. e. moderor, κατατ'ελλω, aliquem, τινά, Plut. linguam, κξατίω τν,ς γλώττνις, id. me domi, διατξίξω οίκοι, Herodian. intra me περιέχω, Artem. εμπεριέχω, Aristot. Contingo, άπτομαι, aliquid, τίνος, Plut. εφάπτομαι τίνος, id. aliquem propin- ^ quitate, άγχιμευς τινός ε'ιμι, Lucian. i. e. accido, τυγχάνω, Dem. συμζαίνω, idem, contingit, ενίίχεται, ΰπάξχει. Continuatio, ή συνέχεια, ας, Dem. Continue, συνεχώς, άΰιαλείπτο^• Continuitas, idem quod Continuatio. Continuo, i. e. statim, παζαυτικα, Dem. εξαίφνης, id. <χ,φνω, idem, ευβυς, Hero- dian. Continuo, ΰιατελίω ποιων τι, Plut. συνείξω, Lucian. iter, 'ίξομαι eSS, Herodian. Continuus, a, um, ό και ή συνεχής, εος, διηνεκές, bellum continuum et longum, πόλεμ,ος συνεχής χα) μαχξος, Dem. Contollo, συναίξω, Aristot. Contor, i. e. qu'sero, εξετάζω, aliquid, τ), Dem. aliquid ex aliquo, επιζγ>τεω τι παρά τίνος, Aristot. Contorqueo, συς-ξίφω, aliquid, τ), Plato. s -ξίζλόω, Dem. Contorsio, ή συς•ξοφγ„ ης, Dem. Phal. ή πεξίαγωγη. Contorte, συνε^ζαμμενως, Aristot. Contortor, ό συ^ξίφων, οντος, Dem. Contra, παςα, cum Accus. contra leges, παξά νόμας, Herodian. contra naturam, παξά φύσιν, contra jusjurandum, π-αξά ίξκον, contra jus et omnem a?quitatem, παξά πάντα τά δικαία, Demosth. contra quam decet, παξά το πξοσηκον• ΤΙξός cum Accus. contra stimulum calcitro, πξος κεντξα λακτίζω, Ν. Τ. cum Genit. contra inimicum fero suffragium, πξος Ίχθξ$ επιψΐξω την ^/ηφον, Dion, Haiic, ( 38 ) i. e. e regione, 'εναντίον, Thuc, i. e. vicissim, πάλιν, Dem. Contractio, η συνολκη, ης, labionim, χΕ/ - λεων, Diosc. ή συς-ολη, ης, Damasc. ή συναίξεσις, εως, Να%. Contractus, us, i. e. pactio, commercrum, το συμζόλαιον, a, Dem. το συνάλλαγμα, ατός, id. fecere contractum, ποιεΊσθαι συμζόλαιον, idem. inire contractum, ποιείσθαι συνάλλαγμα, id. asquus in contractibus, επιεικής πε(Ί τά συμζόλαια, id. δίκαιος εν τ^Γις συμζολαίοις, Isocr. violare contractum, άδικείν πες) τά συμ- βόλαια, Dem. violare fidem contrac- tuum, άπιτα ποιείν τά συμζόλαια, id. fallere in contractibus, 'εξαπαταν έπι ro7s συμζολχιοις, Isocr. Contradico, αντιλέγω, iis, qua? dicta sunt, τόίς εΊξημίνοις, Isocr. άντεξεΐν τοΊς είξη- μενοις, id. aperte alicui, φανεξως αντι- λέγω τινι, Dem. maxime omnium ali- cui, μάλις-α πάντων άνθξώπων αντειπε'ιν τινι, id. Contradictio, η άντιλογία, ας, Dem. i\ άντίο'ρησις, et convitium, άντιλογία xai λοιδοξία, id. η εναντίωσις, εως, oratio re- ferta contradictionibus, λόγος με$•ος πολ- λών ενοιντιωσεων, Isocr. Contradictor, ό άντιλεγων, οντος, Dem. ο αντίδικος, χ, id. Contradictorius, a, um, άντιλογικος, η, ov, Devi. Contradiction, το άντιλεγόμενον, n, Ari- stot. Contraho, συναίξίω, Thuc. aliquos intra muros, συμελλω τινάς εις τά τείχη, Plut. frontem, άνασπάω το μίτωπον, Diosc. ffis alienum, δανείζομαι, Dem. matri- monium, γαμεω, idem. i. e. paciscor de aliquo, συντίθεμαί τι πζός τίνα, Xen. Contraiiceor, άντωνεομαι, Lysias. Contrapono, άντιτίθημι, Plut. Contrapositio, ή άντίϋισις, εως : Naz. Contrapositus, a, um, b κα) η αντίθετος, ν, Naz. Contrarie, \ναντίως, Demosth. ΰπεναντίως, idem. ' Contrarietas, το εναντίωμα, ατός, Dem. η εναντίωσις, εως, id. ή ύπίναντίωσις, εως, idem. Contrarius, a, um, εναντίας, ία, ίον, Dem. dico contraria actionibus, λέγω εναντία τοΊς πεπξαγμενοις, id. facio contraria caeteris cunctis, ποιώ τά εναντία τοΊς άλ- λοις απασιν άνθξώποις, idem, aliquibus, ύπεναντία τισ) πξάττω, id. contrarium exitum habeo, πξ-οχωξίω εις τ&ναντίον, Chrys. e contrario, άντικειμίνως, A- ristot. Contrasto, άν&ί?χμαι, oranibuSj πρ),ς «-rav- τας, Thuc. Contravenio, απαντάω. Confer Occurro. Contrectabilis, e, ψηλαφώμενος, ίνη, ενόν, Contrectatio, ή επαφή, ης, Plato, ή πξοσ- αφη. 5jj, Diosc. νι -φηλάφησις, εως, Plut. το •φηλάφημα, ατός, Polyb. Contrecto, -^,ηλαφάω, aliquid, τ), Xenoph. 'επί'φηλαφάω, τι, Plato, παξχφάω, Hip- po cr. Contremisco, τξίμω, Dem. τξομίω. Contremo, τξίμω, Dem. Contribulis, ό συμφυλβτης, n, Isocr. « φξά• τωξ, οξος, Dem. Contribuo, συνεισφίζω, Dem. multa in bellum, πολλά συντελέω εις πόλεμον, id. multum, πολλάς ε'ισφοξάς ε'ισφίξω, id. ultro pecuniam, εκών ε'ισφίξω τά χξη- ματα, id. duodecimam, quinquagesi- mam partem, δωδεκάτην, πεντηκοστών 'σφίξω, id. Contributio, χξημάτων, Isocr. η εισφοξά, ας, pecuniarum n, Dem. ob- noxium facere aliquem contributionibus, άγειν τινά εις συντίλειαν, id. συνάγεσθαι εις συντίλειαν τινά, id. Contributor, ό συντελης, εος, Dem. Contristo, λυπίω, aliquem multum, τινά πολλά, Xen. ενοχλίω, Isocr. Contritio, ν) σύντξΐ-^ις, εως, Naz. η συν Ν^ΤΙ' LX το συντξίμμα, ατός, Contritor, ό συντξίζων, οντος, Xenoph. Controversa, τά αντιλεγόμενα, ων, Dem. Controversia, ή άμφισΖητησις, εως, Isocr. το αμφισζητημα, ατός, ή άντιλογία, ας, LXX. controversiam dirimere, διαλυειν την άμφισζητησιν, id. sine controversy άναμφίσζήτω;, citra controversial!! im- CON CON COP perium alicujus tenere, άναμφισΖητως χύξίον είναι τίνος, Demosth. controversia cum aliquo, ή ΰιαφοξ» πξόί τιν», idem. est mihi controversia cum aliquo, 'is"i μοι "Ηιαφοξά πξός τίνα., id. controversias discepto, αγωνίζομαι πεξί των αμφισβη- τήσιμων, Isocr. testes producere de re- bus controversis, μάξτυξας παξίχεσθαι πεξί rm άμφισζητχ μίνων, Dem. in ju- dicium venire de rebus controversis, κξίνεσθαι πίξί των άντιλίγομενων, id. Controversor, άμφισΖητεω, de re aliqua, περί τίνος, Plato. τιν), Aristot. Controversus, a, um, Ό κα) ή αμφισβητήσι- μος, χ, Dem. άμφισζητχ μενθ5, ενη, ενόν, id. efficere alicui regionem controver- sam, κατασκευάζειν τιν) χώξαν άμφισζη- τησιμον, id. Contrucido, συγκατακτίίνω, aliquem, ά• ποκτονεω τίνα,, Plato, filios prater (pa- trem) πξοσανκΐξίω txs πα'1 'bas, Hero- dian. Contrudo, συνωθεω, aliquid, τ), ~X.cn. Contrunco, κολοΖόω, aliquid, τ), Aristot. Contubernalis, Ό όμωξόφιος, χ, Demosth. Ό όμόα•τίγος, 6 σύνοικος, χ, in militia, Ό σύσκηνος, χ, Xen. Ό συσσιτος, χ, Dem. sum, συσκηνεω, Xen. Όμοσκηνεω, id. Cohtubernium, το συσκηνιον, x, Xen. η συνοίκηση, instituo cum aliquo, συσκηνεω τινι, JElian. Contueor, εμζλεπω, aliquem, τιν), Plato. εφοράω τιν», Xen. βλέπω us τιν», He- rodian. Contuitus, us, η επο•^χ, ιοις, Thuc. «j (τύνοψις, ιως, Polyb. Contumacia, ή αίθάΐιι», as, Plut. % φι- λονίΐκία, as, Dem. ή απείθεια. Contumaciter, ά,πίιθως, αΰθαΖως. Contumax, ο κα) ή αυθάδη, ο κα) η »πει- θης, equus, Ι'(Τ!τβί, Xenoph. contuma- ciorem me gero, οκνηξόν παρέχω μι, Herodian. Contumelia, η υζξΐς, (ως, Dem. το υζξίσμα, α,τος, Plato, η λωζη, pra?termittere nul- lum genus petulantia? et contumelia?, άπολείπειν χΰεν ίίο-ίλγίίας και ϋζξίως, id. contumelia adficio aliquem, ύξξίζω τίνα, id. ΰζξίζω us τίνα, id. ύζςίζω ϋζξΐν ί'ις τίνα, idem, et injuria adfici ab aliquo, ύζξίζίσΰαι υπό τίνος και πξοπηλακίζεσθαι, id. agere aliquid in contumeliam ali- cujus, ύζςίζειν τι πίξί τιν», id. Confer Contumeliose . Contumeliose, πξοπηλακι$•ικως, Demosth. plane et superbe aliquem a colloquio alicujus repellere, κ») πάνυ ύζξίς-ικως χκ \αν τινι Ιιαλεγεσθχ[ τιν», idem.^ vitam finire, woviihisOis τον βίον τελευταν, Isocr. tractare aliquem, ΰζριτικως χξησθαί τινι, Dem. agere aliquid, ύζξίς-ικως ποιεΤν τι, id. tractari, ΰζζίζίσθαι, id. πίζΐυζξί- ξισθαι, Lucian. contumeliosissime trac- ■ tari, ΰζξίζισθαι τ» α'ίσχίζ"», id. ab ali- quo, πάσχίΐν υπό τίνος ύζςι^ικά και "biiva, Dem. Contumeliosus, a, um, ΰζζΐϊΐκος, η, ov, e- pistola, Ιπιτολη, Mschin. vir, άνηξ, Dem. β ΰζξίΓ'ής, χ, Pint, ο ο^ιασύζοιν, οντος, id. b βλάσφημος, χ, Isocr. ο βλάσφημων, xv τος, id. Contumulo, συνθάπτω, aliquem, τινά,Ναζ. contumulor cum aliquo, συνθάπτομαί τι- νι, Ν. Τ. Contundo, συγκόπτω, aliquem verberibus, τιν», Xen. aliquid, συντρίΖω τι, id. Conturbatio, ή συντάξ»ξις, ίως, η σύγχυσις , ίως, Isocr. Conturbator, ο α'υντκξάσ'ο'ων, οντος, Xen. Conturbo, συνταξάττω, omnem exercitum, παν το Γξκτίυμ», Xenoph. civitatem orationibus, άναταξάττω πάλιν λόγοις, Plut. castra alicujus, ΰιαταξάττω το S -ςατόπώόν τίνος, id. populum, \κτ»~ ςάττω τον ΰΐίμον, id. Contus, το Ιόξυ, ατός, Herodian. Contusio, το Β-λάο-μ», ατός, Diosc. Convador, κλνιτίύω, aliquem, τίνα, Dem. Convalesco, υγιαίνω, Dem. ex morbo, ράιζω πάλιν, idem, α,να'οόώννυμαι, Plat. Convallrs, το άγκος, ίος, et recessus mon- tium, και μυχός οξίων, Xenoph. Convaso, ο-υο-κίυάζομαι, aliquid, τ/, Plato. ο'κίυαγωγίω, Dem Convectio, ^ ο•υγκομιΙ•>„ γ,ς, Thuc. Convecto, ο-υγκομίζω, aliquid, τι, Xen. συγκομίζομαι, id. Convector, Ό ο"υγ»ομίζων, οντος, Xen, Conveho, idem quod Convecto, Convello, ttvcttaa, Athen. αποσπάω. Convelo, σκίπω, caput, κίφαλην, Herodian. aliquid aliquo, σκιπάω τί τινι, Xenoph. Convena?, οί συνν{Κυ%ίς, ων. Conveniens, πξοο-'/,κων, wru,, ov, Demosth. καθ'ήκων, χσ», ov, id. πξίπων, wra, ov, id. 6 και 'h πξίπωδν,ς, ίος, Isocr. con- venientissimus' alicui, πζΐπωΰι?ατός τι- νι, id. convenisnte tempore celebrari, τ» καθήκοντος χξόνα γίγνισθαι, Dem. bona convenientia alicui, άγαθ» πςοσ• •ήκοντά τινι, idem, convenientia prae- sentibus rebus, άζμόττοντ» τοΊς ΰπάξ- χασι, Isocr. Conveoienter, προσηκόντως, et recte ju- dicare, κα) οξθως κξίνΐιν, Dem. dicere aut agere, ΐιπίίν, s. λίγιιν πξίπόντως, ιΰ- πξίπως, καλώς, ίΰσχημόνως, κατά πφπον, Dem. Isocr. naturaa vivere, άκολέθως τί) φύσιι ξγ,ν, Philo. Convenientia, ή σΰμφασις, ίως, Thuc. ή εφαρμογή, ης, Plato. Convenio, συνέχομαι, propter aliquam rem, ΰπίξ τίνος, Isocr. in senatum, ίΊς συνίδξίον, id. in unum locum, ίίς Tab- id, aliquem, •ιγγινομαι id. i. e. congruo, συναξμόττω, cum aliquo, τινί, Dem. _ multo magis, σβλί/ μάλλον ά,ξ/χ.όττω, iu. in pactis, σνντίθίμ,αι iv τοις συνθτικαις, idem. i. e. concordo cum aliquo, συνί$-αμαι μιτά τίνος, Isocr. συμ,φωνίω τινί, Aristot. i. e. accuso, vide Accuso. Convenit, άζμόζίΐ, dicere, λίγίΐν, Isocr. annis illis, άξμόττίΐ τοΊς ϊπσι τύτοις, id. mihi, καΒ'/ίΧίΐ μοι, Synes. Conf. Decet. Conventiculum, το συνόΰιον, χ. Conventio, ή σϋνοίος, χ, Aristot. Ί. e. pac- tum, vide sequens Conventum. Conventum, i, ή συμΖασις, 'h σννθν,κη, ης, Demosth. το ομολογχμίνον, a* idem, τό συγκιίμίνον, χ, Isocr. stare conventis, Ιμμίναν ταΊς συνΟηκαις^ Dem. Ιμμίνίΐν τοις όμολογίαις, S. τοις ώμολογημίνοις, idem, non stare conventis, παξαζαίνίΐν τ»? ομολογίας, idem. τάς συνθηκας, idem. Conventus, us, η σύνοδος, χ, Thuc. η συνί- λίυσις, ίως, publicus, ή πανηγυξίς, ίως, Isocr. i. e. societas, ή συνχσία, ας, De- mosth. ή μίτχσί», ας, id. Converbero, τυπτω, aliquem, τινά, Xen. Converro, σαίξω, scopis dornum, καλύν- τξω οίκίαν, Plut. σαξόω την οίκία,ν, Conversatio, ή συνχσία. ας, Dem. η h- τιυξις, ίως, Isocr. ή συνήθεια, ας, Dem. η ομιλία, as, idem, η πςος άνθζώπχς ομιλία, id. Confer Consuetude. Conversativus, a, um, ομιλητικός, η, ov, Isocr. Conversim, avis' ξαμμίν ως, &να$-ξθφάο~ην, ίπις-ξοφάΰην, Philo. Conversio, η συστξοφη, ης, Dem. άναστξο- φη, ης, Xen. et mutatio, μίτάστασις και υ,ίταζολη, Dem. Converso, πίξΐάγω, Plato. Conversor, όμιλεω, cum aliquo, τινί, Dem. ΰιχτξίζω τινί, idem, συνδιατξίζω τινί, idem, συγγίνομαί τινι, Isocr. jucun- dissime, συνΖιατξίζω μίτά τίνος ηίϊιστ», id. Conversus, a, um, Ιπιστραφύς, ιισ», h, Thuc. Converto, επιστξίφω, aliquid, τί, Thuc. aliquem errantem, τινά, Plut. aliquid in aliquid, καταστξίφω τι us τι, Liban. Convestio, πψζάλλω, chlamyde, χλαμυΐι, Herodian. Convexio, η συγκλίνιια,, us• Convexo, πίξίωθίω, aliquem omni modo, τιν» sr«»TC4 τξόπον, Dem. Convexus, a, um, κυρ -ros, η, ov, Aristot. Conviciator, <5 λοιδοςων, xvtos, Demosth. Ό λοιδορχμινος, χ, idem. Ό λοί'δορος, χ, Plut. Cqnviciolum, το λοιίοξημάτιον, χ, Aristot. Convicior, λοιίίοξίω, vel λοιίορίομαι, ali- quem, τινά, Isocr. τινί, Dem. us τιν», Isocr. οιαλοιίοριομαί τινι, Dem. χ»κΰς λίγω τινά, id. et exprobro aliquid, λοι- "booioj καί ονίΐΰίζω τι, id. Convicium, η λοιίοοία, as, Dem. το λοώό- ξημ.ά, »tos, Aristot. ή κακηγοξία, ας, Isocr. et criminatio, λοιΰοξία και κακη- γοζί», Dem. convicia in aliquem in- gerere, κατά τίνος λίγίΐν βλασφημίας, s. λοιδοξίας, id. χξησΟαι βλασφημία κατά τινο;, id. πουν βλασφημίας κ»τά τινο;, ί » ) id. incido in convicium, εμπίπτω us λοιίορίαν, idem, fieri convicium in ali- quos, γίγνισθαι βλασφημίαν πςος s. πίζί Tivas, idem, λοιΰοριαν γίγνεσθαι τισι, Isocr. in caput conviciatoris retorquere, βλασφημίαν us κίφαλην τω λεγοντι τξί- πειν, Dem. refutare, άνίλίίν την λοώο- ξίαν, zdem. sine convicio esse, χω(π \oihoPias ίΐναι, idem. Convictor, Ι συμζιωτης, χ, Plut. b σίισσι- τος, χ, Aristoph. Ό ομοτράπεζος, χ, Lu- cian. sum, συσσιτίω, Dem. Convictus, us, Ό συμζίωσχ, ίως, Plut. ή συσσίτια, ας, Poll. Convincio, συνίίω, Aristot. Convinco, ελέγχω, aliquid aperte, τί φάνε• ξως, Demosth. εζελίγχω τι κατν.φανοις, s. επιφανως, id: aliquem evidenter, ||=- λίγχομαί τιν«. ενα^γως,ϊΛ. επικξατίω. Convhictio, ό συνοε σμος, χ, Ν. Τ. Conviolo, συμζιάζω, Dem Conviso, συνοζάω, Aristot. Convitium, vide Convicium. Conviva, h συμπότης, χ, Dem, πεζός. Convivalis, e, συμποσιακός, ■ συμποτικός, η, ov, id ο συντξα- όν, Plut Convivator, ε$Ί»τωξ, Οζος Demosth, τω συμποσιω πάρων, id. Convivium, τό συμπόσιον, χ, Plut. ή εϊ'ια- σΐ5, (as, Demosth. τό συνίίίπνον, χ, id. vocari ad convivium, κ»λεισθαι π& τό συμπόσιον, id. convivio excipio, ε$-ιάω, aliquem, τινά, id. convivium adornare, συμπόσιον κ»τασκίυίζω, Plato, solvere, s. finire, συμπόσιον οΊαλΰιιν, Polyb. Conviyo, συμ&ιόω τινί, Dem. συνίιαιτάο- μαί τινι, Chrysost όμιλεω, συνοΊάγω. Convivor, συμποσιάζω, Naz. ίυωχ'ίομαι, Xen. Convocatio, ή παράκληση, tus, Isocr. η σύγκληση. Convoco, συγκαλεω, aliquos, τινάς, Hero- dian. ποιεομαι παξάκλησίν τίνων, Isocr. συνάγω τινάς, Herodian. Convolo, συμ.πετομαι• Convolvo, συμπλέκω, aliquid, τί, Polyb. συ^ξ'εφω τι, Ν. Τ. συνελίττω- Convolutio, τό σύ^ξεμμα, ατός, Paul. JSig. η σρς-ξΰφη, ης, Hesyck. ή ίίλησις, εως, Galen. Conus, ό κώνος , χ, Aristot. galea, ό λόφος, χ, Xen. Convulnero, συντιτξύσκω, Plut. Convulsio, τό σπάσμα, ares, Dem. Convulsivus, a, um, ό καί ή σπασμα,τώΰης, ίος, adfectus, σπασματωΰις πάθος, Gal. Cooperator, ό συνΐργός, χ, Plut. in aliqua re, τινός, Xen. Cooperculum, τό πωμ,», ατός, Lucian. Cooperimentum, το συγκάλυμμα, cnos, τό πξοκάλυμμ», ατός, Thuc. Cooperio, π ανακαλύπτομαι, Plut. aliquid aliquo, πίΡίζ-'ελλω τινί τι, id. Cooptatio, η πξοσχίξίσις, εως, ή έγκριση• Coopto, π,ροσαιρεομαι, mihi aliquem, \μοί τιν», Plut. εκλέγω, εγκξίνω. Coordino, συντάττω, Plut. Coorior, συν»νί$~ημι, Xen. άμα γίνομαι, Μ. Cophinus, ό κόφινο5, χ, Aristoph. Copia, ή ίΰποξί», as, Dem. ή πίξΐχσίχ, ας, id. rerum dicendarum, τό πληθο$ των επιρρεόντων είπε7ν, Isocr. annonaa, αφθο- νία των ών'ιων, Dem. rerum ad bellum faciendum necessariarum, αφθονία των us πόλεμον παρασκίυων, id. aliquid fa- ciendi, εξχσίαποαΊν τι, id. exemplum literarum, άπόγξχφον, seu αντίγραφαν γραμμάτων, Plut. copice, ς-ςατιά, as, Ihuc. ΰύναμκ, Dem. terrestres, jte- ζικη, Xen. equestres, Ίππικη, id. na- vales, ν»υτικη, id. δυνάμει ναυτικ»), Polyb. Copior, ίυπορίοι, Dem. Copiose, είπόξως, άφθόνως, largiri, χαξίζεσ- θαι,^ Herodian. loqui, Ιιά μ,ακξοτϊξων είπίίν, Isocr. Copiosus, a, um, b καί ή άφθονος, χ, Dem. ό καί ή εύπορος, χ, id. aliqua re, τιν), Thuc. Copula, b σύνΐίσμ.ος, ν, Ν. Τ. σύναμμα, οιτος, Plut. sine copula, άσυνίίτως, Ammon. Copulate, συμπλίκτικως, Porphyr. Copulatio, ή σύνϊιίσις, εως, ό συνδυασμός, χ, Aristot. Copulativus, a, um, συμπλεκτικός, i, οι/, Hermog, συνίυαΐΐκός, h* ov, Aristot. COR COR CRE Copulo, συνδυάζω, Bern, aliquid cum ali- quo, συνδίω τί τινι, Aristot. άναξμόττω τ/ τινι, Dion. Hal. Coquina, το μαγιΐξΰον, Dion. Long, to τιχνη μχγίΐζίκη, Coquinaria, se. Plato. Coquinarius, a, um, μαγ-ΐξΐκος, η, en, Plato, vasa coquinaria, μαγίΐξΐχχ σχίύη, Athen. Coquinor, μχγαξίύω, Pint. Coquito, vide Coquo. Coquo, οπτχω, ε-ψω, piscem, ΙχΒυν, Xen. insuper, έρί-ψω, Athen. ante, πξοί^ω, id. simul, συ-Αψω, Gal. Coquulus, Ό μαγίΐξίσκος, χ, Athen. Coquuus, ό μάγιίξος, χ, Plut. Cor, ^ καξδίχ, ας, Plato, cordis dolorem sentio, καρδιώσσω, Aristot. καρδιαλγίω, Hippocr. cordis dolore laborans, 2«»• διχκός, Gal. Ό κχ) ή καξδιαλγϊς, ίος, id. cordis dolor, χαρδιωγμός, idem, η καξδιαλγία, ιχ.;, id. corde carens, Ό κα) -α άχάξδιος, χ, Theophr. cor transiens, b κα) r, διαχάξδιος, Joseph, in cor di- rectus, ο κα) ή χαταχάξδιος, χ, Hero- dian. cordi id mihi est, χαίξω τχτω, idem. Corallinus, a, um, κοξάλλινος, Uy, ">ov. Corallium, το κοοάλλιον, χ, Arrian. re χχξάλιον, χ, Basil. Corallus, idem quod antecedens Corallium: corallum imitor, coralli modo rubeo, κο- ξχλλίζω, Diosc. Coram, ίναντίον, aliquo obscena loqui, τίνος αισχρά φθίγγίσθαι, Dem. testibus trans- igere, Ιναντίον μχξτύξων ποιΰσθχι, id. \π) μαρτύρων, Lueian. deo et homini- bus innocens, προς Β-ίχ χα) ανθξώπων αναίτιος, Synes. audio, πχξών άκχω, Hcrodian. Corbis, Ό κόφινος, χ, Aristoph. ή σπυρίς, Λος, Ν. Τ. Corbula, το σπυξίδιον, n, Aristoph. Corculum, το κχξδιον, χ, το Β-υμίδιον. Cordate, νχνίχόντως, Isocr. νχνίχως, Po- lyb. Cordatus, a, um, b κχ) 'α φξόνιμος, χ, Dem. b κχ) ή ϊμφξων, όνος, Thuc. Cordolium, ή χχξδιαλγίχ, χς, Gal. Coriaceus, a, um, βύξσινος, ίνη, ivov, Aris- toph. δίξ-μάτινος, ίνη, ivov, Lycoph. σχύ- τινος, ίνη, ivov, Athen. Coriandrum, το κοξίχννον, χ, Diosc. το χόξιον, χ, Gal. Coriarius, b βυ«σίυς, ίως, Ν. Τ. Ό βυςσο- δί-φ'-ί?, χ, Aristoph. Coriarius, a, um, βυςσοδίψιχός, η, ov, The- ophr. σχυτοδί-^/ίχος, r,, ov, id. Corium, το σκότος, ίος, Plut. ή βύξσχ, ης, bubulum, βόιιος, Diosc. Coniesco, κίξχτίζω. Corneus, a, um, χίοάτινος, ίνη, ivov, Plato. Cornicen, Ό κίξωδός, χ, Ό χίξαύλης, χ• Cornicor, χξώζω, Aristoph. Corniculum, το κΐξάτιον, χ, Aristot. Corniger, Ό κχ) 'α κίξχτοφόξος, Aristot. Comix, ή χοξώνη, ης, Athen. Cornu, το κίρχς, χτος, Dem. dextrum in pradio, χίξας δφον, Time, cornu peto, χίζατόω, Nax. κίξατίξω, LXX. χί- ςίσσω τινά, Plato, carens, ό κχ) ή i«e- ξχτος, x, Aristot. α,χίξως, COpia?, χίξα,ς Άμχλθίίοις. Cornupeta, ό «fg*T;j"',ς, χ, Ν. Τ. Ό Ιτιτι- μ-ΑΤΥ,ς, Poll. Corrigia, ό Ίμχς, άντος, Xen. Corrigo, διοξΟόω, aliquid, τ), Dem. ora- tionem, ιτανοφ'οω λόγον, Isocr. errata, τχ πτχισΰίντχ, Lueian. χνχτίθζμι τχ ΰΐΆμχξτ'Αμίνχ, id. vitam, χπίνΟύνω βίον, Gregor. Corripio, Ίπιλχμζχνω, aliquid, τ), Thuc. vestem, λχμζχνομχι τχ ΊμχτΊχ, Plato. i. e. abbrevio, βξχχύνω; i. e. castigo, \τιτιμχω, aliquem ob aliquid, τινί τι, A- ristot. λαμζχνομχί τίνος• Corrivalis, ό αντΐξαξ-τ,ς, χ, Lueian. Corrivatio, ή συνοχίτίυσις, ίως. Corrivo, σννοχίτίύω• Corroboro, συνισχύω, urbem, Ίίτιρρώννυμι την τ'ολιν, Dem. χζατύνω τν,ν πάλιν, Thuc. aliquid, χςχταιόω τι, Lueian. Corrodo, ανχζιζξώσχω, Gal. Corrogo, Ιςχνίξω, aliquid, τ), JEschin. a- micos, τχς φίλχς, Dem. Corrosio, ή χνχζξωσις, '.ως, ΑΙ. Aphr. Corrosivus, a, um, «,νχζςωτιχος, jj, ov, can- cer, κχξχΊνος, Al. Aphr. Corrotundo, σφχΐξόω, aliquid, τ/, Gal. Corrugatio, ^ 'ρυτίοωσις, ίως, Gal. Corrugo, ρυτώόω, Aristot. frontem, συνά- γω τας όφξϋς, Lueian. Corrumpo, διχφθίίξω, juvenes, τχς νίχς, Plato, judices pecunia, τχς χξίτχς χξΥ,- μασι, Lueian. testamentum, το γςαμ- ματίΤον, Isocr. et la;do rem aliquam, λνμχίνομχι xx) ίιχφθίίξω τ), Demosth. λυμαίνομαι xx) καχως ποιώ τι, Isocr. orationes alicujus, λυμαίνομαι τχς λόγχς τίνος, Dem. feminam, ΰιχφθίίςω γυνχΤ- κχ, Lysias. Corruo, καταπίπτω, in ten - am, ας γν,ν, Ν. Τ. Corrupte, δαφθαξμίνως. Corruptela, ή Ιιχφθοξα, χς, Demosth. το φΟάςμχ, χτος, Joseph. r> φθοξχ, ας, Thuc. Corruptibilis, ε,φβχξτος, ή, ον, Ν. Τ. Corruptio, idem quod Corruptela. Corruptivus, a, um, φθχξτιχος, ij, ov, Ari- stot. Corruptor, ό λυμίών, ωνος, Dem. ό δια,φθο• ξίυς, ίως, Plut. Corruptus, a, um, ΰΐίφθχξμένος, ίνν, ivov, Dem. et improbus, ίωξοίόχος κα) πον-Α- βος, idem, muneribus, δωεχ λαζών χα) διίφθχρίις ΰπο χωμάτων, ια. Ιηφθχξμ,ί' νος χχι πίπζχχώς ίαυτόν, id. Cors, ή ί.τ«νλ'ί• ( 40 ) Cortex, ό φλοιός, χ, Gal. in primis detrac- tus, το λίμμχ, χτος, Athen. το λίπισμχ, χτος, Diosc. corticem habens, ό χχ) ή ΐμφλοιος, χ. Theophr. levem, ό χα) ή λίιόφλοιος, Basil, tenuem, ό χχ) ή λίτ- τόφλοιος, χ, Theophr. crassum, πχχύ- φλοιος, χ, Diosc. disruptum, rimosum, ρΆξίφλοιος, Basil, asperum, ό xx) ή τξχχύφλοιος, Theophr. Corticosus, a, um, ό κχ) ί φλοιώδης, tos, Aristot, Corticula, το φλοιχξίον, χ• Cortina, το πχξαπίτχσμχ, i. e. tripus, i τξ•πχς, οδός, i. e. tapes, ό τχπης, ητος. Corvinus, a, um, χοξάχινος, ivy, ivov» Corus, ο χξγες"*!?, χ• Corusco, χΓξάπτω, auro et ebore, χξυσω κα) Ιλίφαντι, Aristot. Coruscus, a, um, χς-ξάπτων, χσχ, ov, Xen. Corvus, ό κόξχξ, χκος, Aristot. Corydalus, b κοξύδχλος, χ, Aristot. Coryletum, ό κοξυλών, ωνος. Coiylus, ή χόξυλος, χ. Corymbium, το χοξύμζιον, χ. Corymbus, ό κόουμξος, χ, Diosc. Coryphasus, ό χοξυφχΤος, χ. Aristot. Corytus, ή βίλοΒΫ,κν,, τ,ς, Hesych. Cos, ή xxovyi, ης, Isocr. η ϋ-ηγχνη, Soph. Cosmographia, ή κοσμογξχφίχ, ας. Cosmographus, ό χοσμοφρχφος, ν. COSSUS, ή τίξηδών, όνος, Pint. Costa, ή πλίυξχ, ας, Plut. Costatus, a, um, ό κα) ή ιμπλιυρος, χ, Philo. Cothurnus, ό κόθοξνος, χ, Xen. Coticula, η βάσανος, χ. Philo. Cotinus, ό κότινος, χ, Plut. Coturnix, ό όρτυξ, γος, Xen. Coxa, τβ Ίσχιον, χ, Aristot. Coxendix, το ίσχίον, χ, Aristot. coxendicis dolor, ισχιχς νόσος, Diosc. ad coxendicis dolores faciens, item illos dolores pa- riens, Ισχιχδικος, η, ov, id. Crabro, ό σφ•>,ξ, χος, Aristot. Crambe, ή χξάμζη, ης, Galen. Crada, ή κράδη, ης, Theophr. Cranium, το χξάνιον, χ, Gal. Crapula, η κραιπάλη, ης, Hippocr. crapu- lam sentio, κρχιπχλάω, Plato, arcens, b xx) ή χχξχίπχλος, χ, Diosc. edormio, άποχξχιπχλάω, Plut. Crapulor, κξχιπαλίζω, χξχιπχλάω, Plato. Cras, χϋξίον, Dem. Crasse, παχυλως, Aristot. Crassesco, πχχύνομχι, Polyb. ex luxu, κχτχπιχίνομαι \» τςυφης, JElian. ίδξί- νομχι, Theophr. Crassitudo, ή πχχύτης, ητος, Aristot. Τ β πάχος, ίος, Thuc. corporis, Ό πίς) τας σάξκχς όγκος, JElian. ό τχ ο'ώμ.οβτβί όγκος, idem. Crasso, πχχύνω, aliquid, τι, Polyb. &- δζύνω τ), Theophr. Crassus, a, um, πχχυς, t~x, ϊ>, Xenoph. no, vide Crassesco : crassum reddo, vide Crasso : crasso ore loquor, παχν ς-ομίω, Strabo. Crastinus, a, um, b, η xxi το αϋξΐο», cras- tino sc. die, i. e. cras, α'ύξίον, Dem. Crater, b κξατης, ηξος, Plut. Crates, b ταρρ'ος, χ, Theocr. ό Γξωτηρ, ηρος, Hippocr. Craticula, ή ϊο•χαξ)ς, ίδος, το τάρριον, ν* Creatio, η χτίσις, (ως, mundi, τχ χόσμχ, Ν. Τ. magistratuum, η χαροτονίχ, ας» Plato. Creator, ό χτίσης, χ, Ν. Τ- b χτί^ωξ, θζος% Naz. b χτίσας, αντος, Ν. Τ. Creatura, τβ χτίσμα, χτος, Ν. Τ. η χτί- σις, ίως, ibid. Creatus, a, um, χτιρος, η, ον, χτισθίΐς, ίίσα, ϊν, Ν. Τ. Creber, a, um, συχνός, η, ον, Plato, πυκ- νός, η, ον, Dem. ^-χμινος, creberrimaj mutationes, πυκνότατοι μίτχζολχ), 1• socr. Crebresco, πυκνός γίνομαι• Crebritas, πυκνότης, ητος, domorurrij εν- οικίων, Herodian. Crebro, πυκνως, Plato, πυχνόν, Aristot. πυχνάχις, idem. πολλάκις, Demosth. crebrius, πλίονάχις, Isocr. 8-αμινως, συχνως. Credibilis, e, πι?ός, η, ον, Isocr. πιθανός, η, ον, Dem. multo magis credibile, πολύ «/.όϊλλβν ί'ικος, id. facere aliquid credi- oile, διδόναι τι πις-ον, idem, non craii- bilia dicere, i& ΰχίτ» λίγνν, id. CRI CRU CUL Credibiliter, tris -ως, Dent. πιθανώς• Creditor, ό Ιανεις-ης, 5, Bern, ί ίανιίσας, αντος, id. a χςηζ-ης• Creditrix, ή %ανύσατα, ης. Creditum, τό ΰάνιισμα, ατός, Dem. τό δε- δαινίιο-μίνονι ν, id. Credo, πις-εύω, alicui, ην), Jsocr. aliquid, τι, Dem. deiatoribus, πείθομαι τοΊς dia- ζάλλασι, idem, dictis ab aliquo, πι?εύω υπό τίνος, Isocr. alicui τοις είξημενοις υ: pecuniam, "δανείζω τ/ν/ χρήματα, Dem. i. e. concredo alicui aliquid, παξακατα- τίβίμοιί Tin τι, Plato, i. e. puto, ο'ίομαι, Dem. νομίζω, Isocr. ^ ήγεομαι, idem. υπολχμζανω, Dem. οΤμαι, id. Credulitas, ή πί«ης, εως, Demosth. Credulus, a, urn, i ΧΛ ) η εΰπει$-ος, ν, Ari- stot. Crematio, ή χαΰσις, ιως, Diosc. ή πύ- ξωσις. Crembalum, τβ χξίν,ζοι,λον, κ, Athen. Crementum, vide tncrementum. Cremium, rb φξύγανον, a, Theophr. cre- mia colligo, φξυγανίζομχι, Basil, cre- miorum collectio, ό φξυγανσμός, S, col- lectrix cremiorum, ή φζυγανίϊξία, ας, Poll, cremio similis, ό χα) ή φρυγανώ- 2ης, ίος, Diosc. Cremo, χαίω, aliquid, τ), Xenoph. φλίγω. Cremor, το παχύ tS γάλακτος. Crena, η γλυφις- Creo, χτίζω, aliquid, τ), Herodot. rnun- dum, κοσιχ,οπλας-ίω, Philo. ΰημικξγεω χόσμον. Plato. Cassarem, ποιίω Καίο•χξα, Herodian. Creperus, a, um, β κα) η αμφίβολος, ν, Isocr. Crepida, η κ%ηπ)ς, ίίος, Xen. crepidas in- duo, χξηπιΰόω, Plut. χξτ,πιδας υποδύο- μαι, Herodian. Crepidarius, qui crepidas conficit, ό κςηπι- "δοποιός, S, Athen. Crepidatus, a, um, κξηπώύμενος. ivy,, ενόν, Plut. χξηπίδας υποδυόμενος, Herodian. Crepido, ό κρημνός, S, Thuc. ή φάξαγζ. Crepidula, τό κξηπίδιον, n. Crepitaculum, τβ κξότχλον, ν, Diosc. Crepito, ψοφίω, Aristoph. ut ciconia, xgo- τεω, Philostr. Crepitus, β ψόφος, ν, Thuc. i κξότος, ven- tris, ή ποξδ'>„ ης, ή άποποςδη, ης, ΑΙ. Aphr. crepitum ventris emitto, π'ες- "δομαι, αποπίξδω, Aristoph. καταπο- πίξδω, id. praa metu, ΰποζδύλλω υπό ϊίας, Lucian. Crepo, ψοφίω, Aristoph. digitis, άποχξο- τεω τοϊς δακτύλοις, Strabo. magna, με- γαλαυχεω, Ν. Τ. Crepundia, orum, τ» κξοτοπαίγνια, ων, τα, άθύξματα. Crepusculum, τβ χν'εφας, ατός, η δείλη, ης, Dem. sub crepusculum, δείλης οψίας, id. πες) δείλην ηδη β'-ψ /ecv, Thuc. πξός την "δείλην, Aristot. Cresco, αυξάνομαι, Dem. συν αυξάνομαι, idem, επιδίδωμι, ex re aliqua, εχ τίνος, Isocr. et locupletor in dies, xaff ημίζαν ι'ις εΰποξίαν, id. in melius, ετι το βίλ- τιον, id. Creta, η γη κιμωλία, ας, Diosc. Cretaceus, ό, ή, το \κ της κιμωλίας γης. Cretatus, a, um, χ^ωθεις, {Ίσα, \ν, χιμώ• λία γη. Cribellum, τβ κοσκίνιον, ν, Athen. Cribro, κοσκινίζω, συνιάζω, Ν. Τ. Cribrum, τβ κοσχίνον, a, Plato, in mo- dmn cribri, κοσχινηοον, Lucian. Crimen, ή αιτία, ας, Dem. το Ιγχλν,ι&α, ατός, id. τά 'εγχαλάμίνα, ων, id. mag- num, α'ιτία μεγάλη, id. nefarium, J 6 /- vri, id. credibile, πιθανή, id. malum et grave, χαχη χα} χαλεπή, id. falsum, •ψευδίί, id. turpe, αι/τχξά, Isocr. com- mune, χοινη, idem, privatum, ΊΙία, id. comminisci, αΐτίαν συντιθεναι, id. fin- gere, πλάττειν, idem, impingere alicui, ίπάγιιν, s. ' Ίπιφίξαν τ/ν/, Dem. trans- ferre in aliquem, άναφίξΐιν εις τίνα, I- socr. τινός επιτιϋίναι τ/νί, id. subire, ύποδύεσθαι. Dem. εμπίπτειν εις α'ιτίαν τίνος, id. declinare, αΐτίαν φεύγειν, Isocr. Ίιαφιύγνν, idem, refi λίγχειν, id. diluere, ΰιαλύεο-θαι 'έγκλη- μα, Dem. liberare aliquem crimine, ίφιενα, τι να της αιτίας, id. tS εγκλή- ματος, id. liberari crimine, απαλάττιο•• bou της αιτίας, id. teneri crimine, τ» \γκΐκλ•/,μίνν ενοχον είναι, id. crimini do alicui aliquid, εγχοιλίωτινί τι, Herodian. Criminalis, e, εγκληματικός, ii, όν• Criminaliter, ιγχληματικως. Criminatio, η εγχλησις, εως, Artemid. % αιτία, ας, Dem. τό έγκλημα, ατός, id. Confer Crimen. Criminor, μέμφομαι, διαξάλλω, aliquid, τί, Xen. abquem, εις τίνα, Plut. aliquem ob aliquid, αιτιάομαί τινά τίνος, Xenopk. εγκαλεω τ/ν/ τι, Plato. Criminose, ιίΐιαζόλως, Dem. ΰιαζόλως, Thuc. Criminosus, a, um, εγκληματικός, η, ov, Aristot. Crinis, ή S -ξϊξ, τζίχός, Aristot. ο πλόκα- μος, n, Herodian. ή κόμη, ης, Plut. Crinitus, a,^ um, ό κομήτης, u, Synes. i και ή πολυκοΐίος, ν, Diosc. Crispitudo, ή χλότης, ητος, Aristot. Crispo, ΰλόω, νλον ποι'εω. Crista, ό λβ^βί, n, Xenoph. cristam ha- bere in capite, λβΊρβν εχειν επί της χίφα- λης, Mlian. Cristatus, a, um, λόφνξος, ύξα, ov, Hes. sum, λοφάω, Suid. Cristula, τβ λοφ'ώιον, »■ Critica, ή χξίτιχη, ης, SC τίχνη, Plato. Critice, χξίτιχως. Criticus, a, um, χξίτιχός, η, ov, Strabo. Croceus, a, um, χξόκινος, ίνη, ινον, The- ophr. ό χαι ή χζοχώδης. εος, Diosc. Crocitatio, ό χξωγμός, S, Theocr. Crocito, κςώζω, Lucian. Crocodilus, ό χςοχόίειλος-, κ, Aristot. Crocum, τβ χξόχον, ν, Theophr. referens, β και ή κροκάδης, εος, Gal. χξοκόεις, (ο-ο-α, όεν, Theophr. croco imbuo, χξο- χόω, Athen. croco tinctus, κξοκωτός, η, όν, Lucian. crocum refero, croco simi- lis sum, κξοχίζω, Diosc. Crocus, h χξόκος, tt, Theophr. Crotalum, τβ κξόταλον, n, Diosc. Crueiabilis, e, βασανιπκός, η, όν. Cruciatus, ή βάσανος, ν, Ν. Τ. ήάλγγ$ων, όνος, Isocr. Crucifigo, s -αυοόω, aliquem, τ /vos, Ν. Τ. avas -αυξόω τίνα, Lucian. άνχσ-κολοπίζω τίνα, idem. Crucio, άνιάω, Gal. aliquem, ταλαιτωφω τινά. Isocr. βασανίζω. Crudelis, e, ώμος, η, όν, Dem. Ό και ή άφεώής, εος, Aristot. ίεινός, η, βν, Dem. χαλεπός, η, όν, id. animo, ώμος την γνώ- μην, id. fer£e immanisshna? et crudelis- sima3, Β-ηξία άγξίώτατα και πλ%'ΐ5"Κ ωμό- τητας με^ά, Isocr. Crudelitas, ή ώμότης, ητος, Dem. η $ιινό• της, ητος, Isocr. η χαλίπότης, ητος, id, et ssevitia alicujus, ώμότης κα) χαλεπό- της τινός, id. summa, ΰπεξζολη ώμότητος, Dem. superare omnes crudelitate, ΰπεο- ζάλλιιν πάντας ώμότητι, id. impellere aliquem in tantam crudelitatem, xa~ tatem et inhumanitatem, επιΰεικνϋειν εν απασι την ωμότητα κα) μισανθςωπίαν, idem. Crudeliter, ώμως, Dem. άφειίως, Xen. άπξοσοί^ως, Isocr. άπηνως, exscindere urbes, τάς πόλεις ώμως άναΐξ(7ν, Dem. crudelissime tractare aliquem, ωμότατα <τξός τίνα ΰιαχείμενον τυγχάνειν, Isocr. nimis crudeliter et acerbe aliquem for- tunis evertere, λίαν ώμως χα) πικζώς ix της ίσιας εκζάλλιιν τινά, Dem. Crudesco, ώμόομαι. Cruditas, ή ώμότης, ητος, Aristot. Crudus, a, um, ώμος, η, όν, Aristot. Cruente, α'ιματωΒώς • Cruento, αίματόω, Xiphil. αΊμάττω, ma- num, χεϊξα, Herodian. Cruentus, a, um, ό και ή αίματώΰης, ιος, Galen. Crumena, τβ βαλάντιον, n, Lucian. ό μάς- συπος• Crumenisec-a, ό βαλαντιοτόμος, α, β βαλαν τιητόμος, u, Aristoph. Cruor, τβ αίμα, ατός, Aristot. citra cruo- rem, άνχιμωτ), Herodian. Crus, τβ σκέλος, ίος, Aristot. ή χνημ,η, non habens, ό χα) η άσχελης, εος, Pla- to, crura bona habens, i κα) ή ευσχί- λ%ς, εος, idem, asqualia habens, ό χα) ή Ισοσκελής, εος, Aristot. mala habens, ejixt η χακοσχελης, εος, Xen. unicum lKibens, Ό χα) ή μονοσκίλης, εος, Plin. grandiora habens, ό χα) ij ύιπζσκιλτ-,ς, εος, Plato. Crusta, ή πλάΙ, αχός, Arislol. orustas ( 41 ) habens squamarum modo, πλάκας εχω* λεπιζομενας, Diosc. Crustatus, a, um, οΓξακόΰΐξμος, ν, Basil. Crusto, πλαχόω. Vide Incrusto. Crustosus, a, um, ο κα) ή πλακώδης, ιος% Diosc. Crustula, τβ πλαχίΒιον, ν• Crustulum, τό ψώμιον, ν, Laeri. Crustum, ό ψωμός, if, Athen. Crux, β $•αυξός, S, TJiuc. cruci aliquem adflgo, επ) τω $•αυξω τινά άνχσχολοπίζω, idem. Crypta, η χξύπτη, ης. Crystallinus, a, um, χξυ?άλλινος, ίνη, ινον. Crystallus, ό vel η χξυταλλος, », Poll. crystallum splendore refero, κουταλλίζω % Ν. Τ. Cubatus, η χατάκλισις, ιως-, Plut. Cubicularis, e, κοιτωνικός, η, όν. Cubicularius, ό καταχοιμις-ης, χ, Plut. τν &αλάμν πξοε?ώς, Herodian. Cubiculum, ό κοιτών, ώνος,^ parvum, i κοι- τωνίσχος, a, nuptiale, β νυμφών, ώνος, Ν. Τ. conjugale, s. uxoris et mariti, ό θάλαμος, u, Plut. Cubile, ή κοίτη, ης, Xenoph. ή ευνη, ης, idem. Cubitale, τβ ΰπαγχώνιον, ν, Gal. Cubitalis, e, πηχυαίος, αία, α~ιον, Theophr. ' Cubito, κοιτάω. Cubitum, vel cubitus, η αγχών, ωνος, Gal. parvus, β άγχωνίσχος, u, cubito innitor, ΰιαγκωνίζω, (ναγκωνίζω, cubito arceo ali- quem, παξαγκωνίζομχί τίνα, Lucian. cubito percutio, κυζιτίζω, Epicharm. Cubitus, idem quod Cubatus. Cubo, κοιμάομαι, Xen. super lectum, xa- τάκειμαι \z) της κλίνης, Plato, in aureo lecto, κοιμάομαι επ) χξυσης κλίνης, Dem. in agro, χοιταίος γίγνομαι ev τγ> χώξα, id. Cubus, β χυζος, ν, Aristot. Cucullus, β πίλος νυκτερινός. Cuculo, κοκκύζω, Aristot. Cuculus, ό χόκχυξ, υγος, Aristot. Cucumis, ό σίχυος, ν, Plut. ή σίχνς, υος, Diosc. parvus, τβ σικύΰιον, ν, Athen. in modum cucumeris, σικυΤον, Paul. JEg. Cucurbita, η σιχύα, ας, Hippocr. η σιχυ- ώνη, ης, Gal. i) σιχυωνία, ας, Athen. Cucurbitula, ή σιχύα, ας, argentea, άξγυξη, Lucian. cucurbitula? applicatio, σιχίιας πξοσζολη, Aristot. Cucurio, χοχχύζω, Aristot. Cudo, χόπτω, monetam, νόμισμα, Aristot. ex auro, χόπτω νόμισμα χξυσν, Diod. Sic. ferrum, εργάζομαι σίΐηξον, Aristot. Cujas, ο ποταπός, indef. quis et cujas ? τις και πόδαπός ', Plato. Cujus, a, um, τίνος ων. Cujuscumquemodi, όποιο?ισ>ίν, Xenopk. Cujusdammodi, ποιος τις, Aristot. Cujusmodi, ποΊος , Thuc. cujusmodi ilia ? τα ποία ; Plato. _considerare leges cujus- modi sint, σχοπειν νόμας, οποίοι τινις εισι, Dem. Culcitra, η τύλη, ης, η τυλεία, ας, Soph, τό τυλείβν, ν, Poll, η 5"%ι»μνη, ης, Xen. τό Γξωμα, ατός, Plut. Culeus, τβ σαχκίον, ν, Poll, culeo in- suere, ενσακχεύω, Nicet. Chron. Culex, ο κώνωψ, ωπος, Plut. Culina, τβ μαγείξίΤον, ν, τό όπτανίϊο?, ν, Lucian. Culmen, ό όξοφος, ν, Thuc. τό δώμα, ατός, Herodian. η χοξυφη. Culmus, ή καλάμη, ης, Lysias. Culpa, ή αιτία, ας, Dem. τό έγκλημα, ατός, idem, τό πταίσμα, culpam in alium transfero, εις άλλον την αΐτίαν τξίπω, Plut. τό έγκλημα εις άλλον με•, τάγω, Mlian. mea culpa in molestias incidit, δ/' \με εις πράγματα ενεπεσε, Dem. culpa est in pauperibus, quo minus id fiat, τβ α'Ίτιον τν μη γίγνεσθαι εν τβ7? πενησίν^ ερ, id. culpa aliquem liberare, της αιτίας τινά άπολύειν, Isocr. extra omnem culpam esse videtur, πάσης της αιτίας εκτός φαίνεται, Chrys. Culpabilis, e, β και ή υπαίτιος, ν, sum, t'tiui, JElian. Culpatio, τβ αίτίαμα, ατός, Ν. Τ. Culpo, α'ιτιάομαι, aliquem ob aliquid, τινά τίνος, Xen. Cultellus, τβ μαχαίξίον, ν, Dem. Thai. $ μαχχΐξίς. Culter, η μάχαιςα, u;, Fohjb. το ίγχ^ι- hov, ν, Plut. CUP CUR CYA Cultor, ί λατξίντ.,ς, α, Ό S -ίξαπιυτν,ς. Cultrarius, faber, Ό μαχαίξοποιός, 5. Cultrix, η S -ΐραπιυτξΐς, iho;. Cuitura, vide Cultus. Cultus, us, ή h -ΐξαπιία, ας, Dem. divinus, vi 3-ΐξχπιία ντίξϊ 9-ιον, Isocr. ΰπνίξεσία τΐί SiS, Plato, quo demeremur aiiquein, to $-ΐξάπιυν,α, ατός, Xen. divinus human i- tus confictus, }, Ίθιλοθξν,σχιία, ας, Ν. Τ. terras, ν, γεωργία, ας Plato, τό γ-ώξγν,- μα, ατός, ia. i. e. ornatus, το κόσμημα, ατός, idem, corporis, το σχν,μα σώματος, Herodian. Culullus, χύλιξ μιγάλνι, Plut. Cam, Prcepos. συν, cum deo dicere ali- quid, συν &ιω Ίςΐϊν τι, Bern, voluptas cum honestate conjuncta optimum est, τίξ-^ις συν τω χαλώ άξιζαν is-t, id• in- vadunt alios cum amieis, \π) τΖς άλλας Ιξχονται μιτά των φίλων, id. cum aliquo esse, μιτά τίνος ιΐναι, id. cum parrhesia loqui, μίτο, τν,ς πα'ορν,σιας ποιιιν λογνς, idem, comparare aliquem cum aliquo, Ιξιτάζ-ιν τίνα πξός τίνα, foedera cum rege, συνθν,χαι πξός βασιλιά, pugno cum aliquo, μάχομαι πξός τίνα, Plut. cum potestate esse, \v Ιυνάμιι είναι, Thuc. Cum pro Quando, Quia, &c. Vide Quum : cum, turn, μίν, bi, Dem. cum omnis disciplina exercitatione continetur, turn philosophia prae caeteris, πάσα μ\ν παι- blla bt' tirtsrfiftag συνε^ν,χιν, ν, b\ φιλο- σοφία χαϊ μάλλον των άλλων, id. cum omnia probra vitanda, turn maxime il- lud, πάντα μϊν ovi'tbia φιυχτεον, μάλι$•α bi τ5τβ, id. Cuminum, το χυμινον, a, Diosc, Cumprimis, τα πξωτα, Lucian. Cumulate, άθξόως, σισωρυμίνως. Cumulatim, σωξν,ίον, Herodian. Cumulatus, a, um, σωξ-υτος, v„ ov, Atken. Cumulo, άθξοίζω, Jsocr. aliquid aliquo, σωξίύω τί τινι, Herodian. aliquemlau- dibus, ΰπίξαινίω Tina, uEschin. Cumulus, το σώξΐυμα, ατός, Xenoph. Ό σωρός, 5, Plut. divitiarum, χωμάτων, Aristoph. terras, το χώμα, ατός, Plato. Cunabula, ν,•χοιτ)ς, ίδος, το σπάξγανον, ν, Herodian. Cunse, idem quod Cunabula. Cunctabundus, a, um, 6 κ,α) ν) \ν%οιάσιμος, η, Lucian. Cunctanter, σχολγ, Thuc. σχολαίως, Ari- stot. βξαίίως, cunctantissime, σχολαιό- τατα, Xen. Cunctatio, ή σχολαιότν,ς, virus, Thuc. το μίλλν,υ,α, ατός, JEschin. ν) μ,ίλλν,σις, ίως, Thuc. ν) &αμίλλν,σις, ιως, id. Cunctator, Ό μιΧλν,τν,ς, 5, Aristot. Ό μίλ- λων, οντος, Dem. ο οχνν,ξός. Cunctor, οχνίω, Thuc. in aliquare, μίλλω τι, Dem. ^αμίλλω πξός τι, Naz. ανα- βάλλομαι. Cunctus, a, um, συμπάς, ασα, αν, Thuc. άπαξάπας, ασα, αν, Philo. Cuneatio, ν, σφν,νωσ-.ς, ιως. Cuneatus, a, um, Ό χα) ν) σφν,νοΐών,ς, Ίος- Cuneo, σφν,νσω, χ,ατασφν,νίω, Hippocr. γομφόω. Cuneolus, το σφν,νάξίον, a, Suid. ό σφν,νί- σχος, χ. Cuneus, <5 σφν,ν, σφν,νός, Ό γόμφος, in cuneos divisi in acie, χατά φάλαγγας Ιιαίξίθίν- τίς, Herodian. Cuniculatim, ΰπονομν,δόν, Time. Cuniculosus, a, um, ό χα) ν, ΰχονομώΰν,ς, ιος• Cuniculus, ό "δασΰπας, όδνς, Aristot. i. e. fossa subterranea, ό υπόνομος, a, Thuc. το ΰπόξυγμα, cuniculos ago, νπονομιύω, Dinarch. cuniculis oppugno, ΰπονόμοις πολίμ'ιζω- Cupa, ο π'Λος, n. Pint, inanis, σχίϋος οί- νοφόξον χίνον, Herodian. Cupedia, το πίμμα, ατός, Plut. cupediis inhians, ό λίχνος, a, Plato. Cupide, άγαπν,τως, amplecti pacem, Ituv rhv ύξΥ,νν,ν γίνομίνν,ν, Dem. cupidissime omnia facere, μ,ιτά πξοβυμίας πάντα πζάττίΐν, Herodian. Cupidineus, a, um, Ίοωτιχος, ν» ov, Lu- cian. Cupiditas, ί Ιπιθυμία, ας, Dem. ό ϊξως, ωτος, idem, ins'atiabilis, ή άπλν&ία, ας, id. tanta laborum, τοσ&τος ϊξως των πόνων, idem, rerum malarum, ιπιθυμία πραγμάτων πονν,ξων, Isocr. cupiditas alicujus rei me incedit, ιΊτίξχιταί μοι r, ίπθυμίκ τίνος, Dem, tanta cupklitate inciter, its τοτϊίτ άπλν&ίας ϊξχΰίλΛί, I- socr. incessit me cupiditas alicujus rei, Ινίπισί μοι ΐξως τίνος, idem, in earn de- venire cupiditatem, u s τοσατ Ίπιθυμίας vixttv, id. habere cupiditatem alicujus rei, ϊχιιν ιπιθυμίαν tivos, id. explere cupiditatem alicujus, Ίφιχίσθαι τν,ς ά- πλν,τίας τίνος, Dem. coercere cupidi- tates, χξατιΊν των ιπιθυμιων, Isocr. frus- tror cupiditate, Ιιαμα°τάνω, ων ιπιθυ- μίω, id. Cupido, ό ϊξως, ωτος, Xenoph. ' Cupidus, a, um, Ίφιίμίνος, hi), ινον, alicujus rei, τινός, Demosth. ΊπιΟυμητν,ς τίνος, id. insatiabiliter pecuniae, ό χα) ν, απλ•Λ?ος των χζν,μάταν, id. s. plenus cupiditati- bus, γιμων Ιπιθυμιων, Isocr. cupidus sum alicujus rei, Confer Cupio. Cupio, ιπιθυμίω, aliquid, τινός, Demosth. aliquid nimis, τί λίαν, Isocr. bene di- cere, ιυλίγιιν', ideitft. aliquem imitari, γλίχομαί τίνα μιμίισθαι, id. universi incolumitatem, γλίχομαί τ>,ν ό'λβ iia- μον>,ν, Philo. contrafia, γλίχομαί των Ίναντίων, Aristot. libertatem, γλίχομαί πιοϊτν,ς ίλιυθίζί-κ, Herodot. bene alicui, ΐύνοίω τινι, Dem. Cupitor, ό Ίξοί^Υ,ς, ahcujus'rei, τίνος, Xen. β άπύθυμ-ζ-,τ^ς τίνος, Dem. Cupressetum, ό χυπαοισσων, αίνος• Cupressinus, a, um, χυταξίσσινος, ί»τ„ ινον. Cupressus, 'h χυπάξίσσος, a, Athen. Cupreus, a, um, χυπξίαχός, r„ όν. Cuprum, χαλχός χύπξίος. Cur, δ/ά, τί, cur bene dicendi studiosos fu- giant, hbenter audirem, Ιιά τί τνς ιυ λίγιιν επιθυμώντας φιύγωσι, ν,ΰίως αν πυ- θοίμν,ν, Isocr. cur ei praamium daturi non estis ? £/«. τί τίτω & Βώσιη δωξίάν ; Mschin. recte considerate, cur hoc fe- cerit, συλλογίζισθΐ οξθως, τίνος 'ίνίχα ταΰτ Ιποαττι, Dem. cur putatis omnes bellum hoc fugere ? τίνος 'ίνίχα νομϊζίτί πάντας ύίύγιιν τΐϊτον τον ^-βλί^βν ; id. on, Aristot. διότι, Xen. dta τίνα αίτίαν ; Aristot. Cura, η φ^οντίς, ίδος, Dem. ν\ πρόνοια, ας, id. 'ή μιλίτν,, ν,ς, Isocr. curam susci- pere rei, ποιΰν, s. ποιιίσθαι πξόνοιάν τίνος, seu πΐξί τίνος, seu ύπίξ τίνος, Dem. ha- bere alicujus,^ ίχιιν πξόνοιάν τίνος, id. ίχιιν ϊπιμίλιιάν τίνος, id. Ιχιιν λόγον τίνος, id. gero alicujus, Ί^ιμιλίομαί τίνος, Xen. π-ξί τίνος, Plato, τ), Xen. adhibeo, ne quis transeat, φυλάττο) μ•/τ Viva πίξαιϋσθαι, Thuc. ne quis faciat, φυλάττομχι, όπως μτ\ ποιν,σγ τις, Xen. cura? est mihi aliquid, μίλιι μοι πΐξί τίνος, Isocr. μίλιι μοι ύπίξ τίνος, Dem. Curate, Ιπιμιλως, Dem. Curatio, τι'Ίπιμίλιια, ας. Dem. prasesse curationi, s. administrationi ahcui, π?ο- ς-άτην ιΤναι ιπιμίλίίας τινός, id. morbi, ή 3-ίξαπΐία των νοημάτων, id. Curator, ό Ίπιμιλν,τΥ,ς, S, tribus, τν,ς φύλν,ς, Dem. reficiendorum murorum, τν,ς των τιιχων ιπισχιυτ,ς, id. hberorum, i. e. tutor, Ό Ίπίτξοπος, ν, Plut. morbi, <5 S -ΐξχπιυτκς, 5, Gal. Curatura, ή Ίπιτξοπ' /j, ν,ς, ν, Ίπιμίλιια, ας, Dem. Curculio, ό τεωξ, γός, Schol. Hes. h χ)ς, χιΐς, Theophr. ό 5-ξϊψ. Β-ξίπος, idem. Curia, το βαλιυτν,ξίον, u, Dem. τό πξυτα- νιίον, a, id. vocatio in curiam, r, χλν,σις ιίς τό πξυτανίΤον, id. vocare senatum in curiam, xcu.Qv τ'ϊ,ν βαλν,ν ιις τό βαλιυ- τί,ξίον,ίά. frequentare curiam, ιίσάναι πολλάχις τό βχλιυτν,ξίον, id. proclamare aliquid in curia, άνιιπΰν τι ιν τω βνλιυ- τν,ξίω, id. exire e curia, Ίξιίναι ϊχ τύ ii- χα?-«ξίχ, id. \. e. pars civitatis, ν, φξ Ά • το/*, ας, Isocr. curias princeps, β φξ Χ - τξίαξχος, a, Demosth Curialis^ ό φξάτωξ, οξος, Dem. Curialis, e, φξάτξίος, ία, ιον, Polyb. Curiatim, χατά φξχτείας. Curiatus, a, um, φεατξίαχος, v t , όν. Curio, ο φξατξΐιυς, ίως- Curiose, Ίτιμιλοίς, De?n. πίφυλαγμίνως, Isocr. non admodum curiose iu^iuirere, quidnam sit, έ πάνυ πολυπξαγμονϊϊν τι, ο, τι ποτ tivj, Herodian. curibsius, πψ• ΐξγότίξον, idem. Curiositas, ν\ πιςιΐξγία, ας, vt ίτο).υπξ»γμ>' σύνη, ν,ς, Isocr. τό πολυπζαγμανίιν, id. Curiosus, a, um, ό χα) ν, πΐξίΐξγ»;, a, Xen. ό χα) τι πολυπξάγμων, cvos, Aristot, SUU1, πολνχραγμΑνίω, Isocr. ( 42 ) Curo, Ίπιμιλίομαι, aliquid, τινός, Xenoph. πιι>ί τίνος, Plato. corpus, ιπιμιλομα* τ5 σώματος, Xen. Ut fiat, ίπιμιλομαι, Όπως γ'ινοιτο, Lucian. aliquid parum, φροντίζω τινός ολίγον, id. salutem, φξον- τιζω ΰπϊξ σωτν,ξίας, Dem. non euro, utrum pejus,^an mehus vivamus, i φξ 0ν • τίζω, ι'ιτι χίΐξον, i'tTi βίλτιον βιωσόμιΒα, Plato, diligentissime valetudinem, ϊπι- μίλιιάν μιγίζ-ήν ιχω τν,ς ΰγιιίας, Isocr. contractus, επιμίλα^ν ποιίω πΐξ) τα συμ- βόλαια, Aristot. publica ut privata, μι- λιτάω ύπίξ των χοινων, ωσπίξ των lb ίων t Isocr. ^ asgrotantem, %-ΐξαπιύω τίνα, id. νοσν,λοίω τινά, idem, morbum, ϊπιχνξίω νόσον, Xen. Ιάομαι νόσον, Phalar. &ΐξα• πιυω τό νόσν,μα, Isocr. pecuniam, ποξί- ζο/Λ,αι ίξγύξίον, Demosth. non curo ali- quid, άφξοντίΓΐω τινός, Plato, curandum est aliquid, Ίπιμιλν,τίον τινός, Xen. Curnculo, Ιξομαίως, ϊξομάΐν,ν. Curriculum, i. e. parvus currus, το άξμά- τιον, u, β ΰιφξίσχος, n, Aristoph. i. e. cursus, ό Ιξόμος, u, Thuc. Curro, τξίχω, '&ίω, celeriter, ταχίως, Plut. una, συνοξομίω. Dem. Curruca, ^ ύπολωίς, ίίος, Theophr. Currus, τό 'άξμα, ατός•, Xen. τό οχν,μα, ατός, Herodian. curru vehi Messenam, ποξίύισθαι ϊφ' άμάξν,ς ι'ις Μίσσν,νν,ν, He- sych. currum conscendere, οχν,ματος Ίπιζαίνιιν, Herodian. currui imponere ahquid, όχν/ματι ΊπιτΜναι τι, id. Conf. Vehiculum. Cursito, συχνά χα) πολλά τξίχω, πίξίτξίχω, Plato, sursum, deorsum, πψχατίω άνω, χάτω, Aristoph. Cursor, ό Ιξομιυς, ίως, Lucian. Cursus, ό Ιξόμος, ν, Dem. equi, δξόμος 'ίππν, idem, cursu contendere ad por- tum, ΰξόμον χατατιίνιιν Ίπ) τον λιμίνα, Synes. a cursu non declinare, απ'αξκ}.- λάχτως ίτίιιν, Heliodor. cursum rec- tum tenere, τξοχιάς οξθάς ποιιϊν, Ν. Τ. ιυθυίξομΰν, Xen. cursum sistere, ϊχισ- θάι δξόμχ, Lucian. Curto, χολέω, ahquid, τ), Theophr. χόλο- ζόω τι, Aristot. Curtus, a, um, χολοζός, ν), on, Aristot. Curvatio,^ χάμψις, ιως, ν) ΰιάχαμψις, Ιως, Naz. Curvatura, ^ χαμπν), ν,ς, Plut. ό χαμπτν,ξ, ν,ξος, Xen. Curvitas, ^ χχμπυλότν\ς, ν,τος, ν, χυρτότν,ς, ν,τος, Plut. Curulis, e, άξματόιις, ισσα, itv, Athen. άξμάτιος, ία., ιον, Xen. sella, δίφοος -ήγι- μονιχός, Plut. curuie certamen, ν) άξ- ματοΰξομία, ας. Curvo, χάμπτω, Thuc. χυξτόα>, Xen. Curyus, aj um, χαμπύλος, ύλν„ ύλον, αγ- χυλος, ί/λνι, ύλον• Cuspido, άποξύνω ι'ις axiba, Ίπιδοξατίζω.. Cuspis, ν) άχωχν,, ν,ς, Lucian. sagittas, \ άχις, ί^ος, Diosc. hastas, ^ αίχμν, bo*a- τος, ν) ΊπίΙοξατις, ίΰος, Plut. Custodia, ν) φυλαχν,, ν,ς, inventa urbibus ad custodiam et salutem, ιΰξν,μίννι τα?ς a -β'• λισι πξός φυλαχν,ν χα) σωτν,ξίαν, Dem. delecti ad custodiam, τιτχγμίνοι επ) τν\ φυ>Μ,χ%, id. fidem et custodiam (prih- cipis) prodere, τν,ν πί?ιν χα) τό εχίγγυον φξϋξάς πξοΰώόναι, Herodian. ϊ. e. car- eer, captivitas, vide Career, Captivitas. Custodio, φυλάττω, φξϋξίω, τν,ξίω, omnia in urbibus, πάντα iv τοις πολισι, Xen. aliquem ab aliqua re, τινά από τίνος, id. mare, φυλάττω φυλαχν,ν εν τνι Β-αλάτττ}, Demosth. urbem, διαφυλάττω τν,ν πόλϊν, Isocr. Custos, ό φΰλαζ, αχός, Demosth. Ι φυλαχ- τν,ξ, constitutio custodum, διάταζις φυ• λάχων, idem, custodes constituere, χα' θιτάναι φύλαχας, id. imponere, ιίσπίμ- πιιν φύλαχας, Isocr. occidere, άποσφάτ- τιιν, Dem. custos carceris, ό bεσμoφύλaξ, αχός, Thuc. ό νομοφύλαξ, αχός, Aristot. templi, ό ναοφύλαξ, αχός, idem, civium, s. civitatis, ό πολιτοφύλαξ, αχός, idem. stratorum, ό Γξωματοφύλαξ, αχός, Plut. corporis, β σωματοφύλχξ, αχός, Hero- dian. custos femina, ή φυλαχις, 'ώος, Plato. Cuteus, a, um, β χα) ν) ΰ-ξματωΐΎις, εβί, Όΐξμάτινος, ίν/ι, ινον. Cuticula, τό ^ξμάτιον, χ. Cutis, cum subjecta carne, Ό χρως, τός, Α~ ristot. detracta, τό Μξμα, ατος> Cyamus, i χναμος, ν, Plato. DAT DEC DEC Cyaneus, a, uni, χυάνεο;, ία, to», Aristot. Cyanus, ό waves, a, cyanum ref&ro, χνανί- ζω, Diosc. in cyanum vergens, χνανίτι;, ilo;, Hippocr. cyanei coloris inductio, ■fi χυάνωσις, Pint. Cyathus, ό χύαθο;, a, Athen. parvus, το χνάβχον, a, Poll, cyatho similis, ό χα) η χυαθώίη;, to;, Athen. cyathis indulgeo, χναθί'ζω, Polyb. Cygneus, a, um, xCxvuo;, εία, tiov, Athen. Cygnus, Ό χΰχνος, a, Aristot. Cvlindraceus, a, um, χνλινΰξίχος, η, όν. Cylindrus•, Ό χύλινίξος, a, Plut. cylindro similis, ό χα) η χυλινίξωδης, εος, The- ophr. a?quo sive complano, χυλινίξόω, id. cylindri more, χνλινίξΐχω;, Plut. Cymba, "ή χύμζη, η<, Soph, το σχαφίΰιον. Cymbalista, Ό χυμϊαλι^η;, 3. Cymbalistria, ή χνμζ,αλίτξία, ας. Cymbalum, τό χύμζαλον, a, Xen. pulso, χνμζαλίζω, Lucian. Cymbium, τβ χνμζίον, a, Bern. Cyminum, το χύμινον, a, Diosc. cymino similis, Ό χα) ή χυμινώΐη;, εο;, Tlieophr. Cynosbatus, το χυνόσζατον, β χυνόσζατος. Cynosura, ή χννόσχξα. Cyprinus, Ό χυπ(Ίνος, a, Aristot. Cytisus, ο χυτισος, Theophr. D DaCTYLIOTHECA, ή ΰαχτνλιοθηχη, ης, PUll. Dactylus, Ό Ιά»τυλο;, a, Diosc. Daemon, ό δαίμων, όνοι, Plato, malus, ό χαχοδαίμων. ove;, capularis, ό σοξοΰχί- μων, όνος, Plut. a dsemone inspiratus, Ιαιμονιαχος, η, όν, id. qui dasmonis est, Ιαιμονιχος, ■>„ ov, Ckrys. pro damaone habeo, δαιμονίζω, Hesych. a dasmone possideor, δαιμωνίζομαι, Λ τ . Τ. δαιμο- νάω, Lucian. Dsmoniacus, a, um, δαιμονιαχος, η, ον, Plut. Da?monicus, a, um, δαιμονικός, η, ον, Chrys. Dama, ή δοξκάς, άδος, Diosc. η δοξξ, κος, ΑΙ. Aphr. ό δόξχος, a, Diosc. parva, s. parvus, το δΰξκάδιον, a, LXX. Damnatio, ή χατάγνωσις, εως, Dem. ή χατάχξίσις, εω;, Ν. Τ. το κ,ατάχξίμα, ατός, ibid, eeterna, ή χξίσις τη; γείννη;, ibid. Damnatorius, a, um, χαταγνως-ιχ,ο;, η, όν. Damnatus, a, um, i χα) ή χατάχξίτο;, a, ό χα) ή χχτάδιχο;, n, Dem. violati festi, καταχείξοτονηθε); άσεζίιν πίξ) την εοξτην, idem. Damno, χαταγινώσχω, aliquem capitis, 3-άνατόν τίνος, Dem. 3-ανάτχ τινο;, id. καταχξίνω θάνατον τινο;, Isocr. Κατα- ψηφίζομαι 8-άνατό» τινο;, Demostk. ali- quem 'inique, άδίχως χαταίιχάζομαί τινο;, idem, aliquem homicidii, χατα- γινώσχω τινο; φόνον, vel τίνα φίνα, Lt/S. Damnose, βλχζίξως. Damnosus, a, um, βλαζεξος, ξχ, ξον, PUito. ό χα) '/\ ζν,μιώΰ'ή;. Damnum, ή βλάζτι, ν,;, Plato, ή &μία* »;, Xen. το βλά,ζο;, to;, Dem. ό σνμ- ς,οξα, a;, Isocr. et detrimentum, βλοίζ-.ι χα) ζνμία, Dem. adferre alicui, qiguv τιν) βλύ,ζ'/,ν, id. tviyxiiv τινι ζημίαν, id. esse s. fieri alicui, ίΐνχί τινι βλά,ζο;, id. contrahere haud exiguum, οφλιο-χάνειν ζπμίαν ΰ μιχςαν, id. restituere, s. pen- dere duplo, ίχτίνιιν βλάζο; Ιιπλνν, id. cum damno facere aut fieri, ^sra βκά,- ζ•/-;, S. ζνμία; ποιιΐν, S. γίγνίοτθαί τι, id. facio, s. patior, ζγ,μιόομαι : id. ab aqua, πάσχω χαχω; ίχ bhaTO;, id. Dapes, τα ϊοίσματα, ων, Isocr. Dapsilis, e, <5 xa) r, ha^/iXr,;, ίο;, Plato, epulum dapsilius, Ιΰπνον Ια^Ίλίηςον, Plut. dapsilis et largus sum, Ίνΰα-^ιλίνο. μαι. Pandect. Dapsiliter, Ια-^ιλω;, vivere, ζγ,ν, Xen. Datio, ή δόο-ίί, tiij, Plato. Dator, β Sor-<§, ϊ,ξο;, Xen. ό ΰωτης, %ξο;, Lucian. Datus, a, um, hoOt);, tiea, h, Dem. data opera, \.χνο•Ίω;, id. ίχοντ), id. V^trtiTY,- hi;, id. dclinquere, Ίχασία νλιχιμίΜΪρ» idem. De, ix vel ίζ, de suo rempublicam juvare, ix των ίαυτω ύταςχόντων τοι; χοινοι; νταξ- •χΰν, Isocr. de muro pra;cipitare, χατα τίίχίβ; χά,τω o'i-ztuv, Herodo't. de gloria pugnare, τίζ) loir,; πολίμύν, Dem. de re nova loqui s. dicere, πίξ) xaivS πζ&γ- ματο; λίγαν, id. de numero detrahere, άτο τη άξίθμζ άφαίξίΊν, Isocr. de rerum incolumitate solicitum esse, ΰπϊξ σωτ•γ ξία; πξαγμάτων φξοντίζίΐν, id. de part& regionis dimicare, ύπίξ μίξν; χώξα; πο- λίμΰν, id. commentatio de astris, γξάφτί άμφ) α?ίξων, Lucian, fama vulgatur de morte ejus, Ιχφϊξίται λόγο; αμφ) 3-«- νατω αιιτΰ, Hcodot. Dea, f, 3-εα, a;, Dem. 7, 5-eo?, 2, id. mag- na et prsestans Minerva, μιγάλ-η χα) άγαθ->, B-io; Άθηνα, id. Dealbatio, ό λίυχαο~μο;, 5. Dealbo, λίνχόομαι, aliquid, τι, Xen. λιν- χα'ινω. Deambulatio, ό πίρίπατο;, ts, Plut. deam- bulatione pomendiar.a uti, πίξιττάτω o*u- λινω χξΥ,ιτθαι, JEl- Deambulatorium, ο πίξίνχτο;, n, Plut. Deambulo, -ποιπατίω, Herodian. sursum, deorsum, ανω, χά,τω, Aristoph. Deamo, aliquem, ■ , Plut. ιιτίξα• γαπάω τίνα, Herodian. ντίξφιλί Dearmatus, a, um, παξωπλιομίνο;, ίν-ή, ίνον, Plut. Deartuo, Ιξαςθξόω, Aristot. Deauratio, ^ χ^ΰσωσις, (ω;, Plut. Deauratus, a, um, ό χα) ή οιαχ^υσο;, a, Athen. Deauro, χξυο-όω, Athen. Debacchatio, r, παξοινία, at,, Dem. Debacchor, πχοοιν'ίω, in aliquem, u; τίνα, Dem. Debellatio, *j χαταπολίμν,σΊ;, ίω;, Thuc. ό χαταγωνισμο;, 3, id. Debellator, ό χαταγωνίζ-τι;, 3, ό χαταχολί- μων, 3ντο;, TllUC. Debello, χατατολιμίω, aliquem aliqua re, τινά τινι, Thuc. χαταγωνίζομαί τίνα, Lucian. Debeo, ΙφύΧω, alicui pecuniam, τιν) χώ- ματα, Plato, alicui a?s alienum, τιν) Χξίο;, s. χςία, Dem. alicui gratiam, τιν) χάξιν, Plato, dicere, λίγαν, Ari- stot. non debemus occasionem in per- niciem nostram impendere, ix οφίίλομίν τον χχ,ΐξΰν ο-υμταξασχινάζίσΟαι xaff Ϋ,μων αυτοΊν, Dem. quee restant, magna; nobis cuns esse debent, σφόδξα δε7 των λοιπών viua; φξΟντίδ•αι, id. Debilis, e, ό χα) & άο-θίνχ;, ίο;, Isocr. αα-θί- νων, 3σα, 3ν, Dem. ν, id. Debilitas, ή αο-Οίνιια, a;, Plato, ή αΙρω$-ία, a;. Thuc. Debilitatio, το ίο-θενν,μοι. Dc-biliter, άο-θίνω;, Dem. Debilito, άο-θενόω, aliquem, τίνα, Xen. Debitio, ^οφλν,ο-ι;, ιω;, το χξίο;, Dem. Debitor, Ό ύφαλίτν,;, α, Ν. Τ. ό οφ-Ίλων, οντο;, Dem. Ό οφλων, οντο;, id. ο xeyis"i;, a, id. ό ΰπόχζίω;, u, id. magnus, ό ύπίξ- χ,Ζ'.ως, ω. Debitrix, ή οφ'.ιλίτι;, ιΰο;, Euripid. ή οφίί- λασα, '/;;, Dem. Debitum, το οφύλν,μα, ατο;, Demosth. το οφλτιμα, ατο;, id. το χξίο;, ίο;, id. du- plum, όφλτ,μα Ιιπλχν, ' id. privatum, χξίο; Ίΰιον, id. paternum, χξίο; πατζί- xov, id. adscribere ad debitum, γξάφισ- Οαι οφίίλοντα τξο; χξίο;, id. recidere, ά•χοο3ναι τα ίφϊιλόμίνα, id. ίχτίσαι Ιφλν,μα, id. recipere ab aliquo, aVro- λαμζάνίιν το χξίο; παξά τινο;, id. recu- perare ab aliq-uo, χομίζίο-θαι χξίο; πα*ά τινο;, idem, condonare omne, άφίίσ -bai παν οφλν,μα, id. άφιίναι το χξίο; όφίί- λνο-ι, Isocr. -expungi, ίζαλαφιο-θαι το οφλτμα, Dem. debito fraudare, άπο?ε- ξτ,ται χξίο;, urbem, α,πο^ίξίΐν οφληματο; τ/,ν πόλιν, id. Debitus, a, um, οφαλόμίνο;, ίνν\, tvov, bene- volentia, εΰνοια, Ν. T. honor, πξοο-ήκ,ασα τιμή, Plato, poena, πξοσν,χνσα τιμωξία, id. Deblatero, ^,ίλλίζομαι, Aristot. στωμύλ- λω, Aristoph. χατχστωμύλλω, idem. φλυαξίω• Decacuminatio, ^ βλα^ολογία. a;, Theophr. Decacumino, βλα?ολογίω, Theophr. Decalogus, ό Ιίχά'λογο;, »• Decanto, ϊγχωμιάΐω, Isocr. i, e. s.rpius inculco, τκντολογίω, Polyb. ( 13 ) Decanus, ό it κάΰχξχο;, α, ό όίχάξχ-ή;, n, Herodot. Decas, vj iixa^, aio;. Decaalesco, ιΊποχαυλίω, Theophr. Decedd, ίπο χωξίω, ab aliquo, τινο;, Xen. de via alicui, φς-αμαι OSS τινι, Plut. a magistrate, ίξί^αμαι mjs άξ Ζ ?,;, Thuc. i. e. minuor, nihil ipsi decessit de ex- ercitu,^ nisi qui morbo extincti sunt, i<$h αίιτω άπίγίγνίτο Γξατ3, tl μ-ή τι νόσω, id. ^ cle jure suo decedere, ύφΗσθαι των ΰιχαίων ίαυτ3, Aristoph. ante fata- lem diem d ecedere, s. mori, πςο μοΊξχς τίλιυταν, Lmcr. Decern, οι, al, τα lixa, Dem. millia, vj μνξία;, oho;, Theophr. ή μυοιας-ή, r,t, Xenoph. niensibus, Ιεχαμ^ναίω χ*όνω, Philo. December, ό Γαμήλιων, ωνο;, Theophr. al. ό ΤΙοσαδίών, ωνο;, Suid. Decempeda, μίτξον ΰίχάπαν, » δίχκπν;, cdo;. Decempedator, ό τω δίχάποδι μίτξων, 3ντο;, ό γίωμίτξΥΐ;• Decemplex, ό δεκαπλάσιος, ία, ιον, Poll. Decern primi, οι 'δεχάπξωτοι, ων. Decemvir, ό ίίχά,ξχν,ς, α, ό ΰίχάζχος, ν, ό })ίχα1)άξχγ,;, α, 6 όεχάδαξχο;, u, ό Ιεχα- 13χο;, », Lys- sum decemvir, ΙεχαΙαξ- γίω, Hes. Decemviralis, e, ΰεχαξχιχο;, ->„ όν. Decemviratus, us, -ή ΙιχαξχΊα, a;, Plut. fl δεχαδαξχία, a;, Dem. Decennalis^ e, ό χα) -η ^εχαετΥ,ς, ίο;, Ό χα) 'h ο*εχχίτ*ΐξο;, ts, Plato. Decennis, e, idem quod antecedens De- cennalis. Decennium, r, ΰεχχετία, α;, ό δεχαίτηξος χξόνος, Plato. Decens, πξίπων, νσα, ον, aliquem, τιν), I- SOCT. ό χα) -η πξίπωδ'η;, ίο;, τιν), idem, πξοστιχων, χσα, ον, τινι, Dem. χαθ-ηχων, «σα, ον, τιν), Isocr. Decenter, πξοσηχόντω;, Dem. Confer Con- venienter. Decentia, το πξίπον, οντος, Dem. Deceptio, ή απάτη, η;, Dem. ή Ιξοϋτάτί?» *,;, id. Deceptor, ό εξαπατων, 3ντος, Dem. ό παξχ- κξΗομενο;, a, Isocr. Decerno, ψηφίζομαι, multa, πολλά, Dem. bene et recte, 'όξθω; χα) χαλάς, id. ho- nestissima civitati, τα χάλλις-α rjj πόλει, idem, secundum leges, χατα τκ; νόμνς, id. frustra, τηνάλλω;, id. expresse, hxpirMv, id. clam, χξυζίτ-,ν, id. de rebus, qua; decet, ψηφίζομαι πΐξ) πξαγ- μάτων α. χξη, id. pacem, την είξηνην, I- socr. auxilium, βοηθααν, Dem. judi- cando, ϊπιχξ'ινω, Ν. Τ. pra?Uo, μάχο- μαι. Confer Pugno, Pr&lior. Decerpo, άπολίγω, fructum, τον χχξπον, Theophr. χαξτολογίω, id. florem, ίξί- πομαι ανθό;, Plut. fructum sapientia», δξίπω χαξπον σοφία;, Basil, ahquid, ά,πο- ΰξίπομχί τι, Plut. Decertatio, το αγώνισμα, ατο;, Plut. ό α,γωνισμος, 3, Dion. Decerto,' διαγωνίζομαι, cum hostibus, προ; τός πολέμιας, Xen. cum aliquo ob ali- quid, τινι τι, id. τινι ύπίξ τίνος, Plato, κμιλλάομαι επί τι, Xen. Decessio, ή άποχξώησις, εως, Hippocr. Decessus, ή ά,ποχξώησι;., ίως, Hippocr. e vita, ή απός•χσι; βία, Xen. Decet, πξίπα, aliquem, τιν), Dem. me odisse eum, 'άξιον ε$•ιν εμο) μισεΐν αντον, Xen. vos laborare pro hoc, άξιον ύμα; σπαΐάζίΐν ΰπεξ τάτα, Dem. nos optimos esse, πξοσηχον ήμίν βίλτ'ις-α; ίΐναι, Isocr. non decet id parvi facere, 3x ks-i Sixaicr, ύΰϊ πξοσηχον πίξ) ολίγα ποίίίσθαι τ3το, Dem. quod neminem decet dicere, μηί' ίΊπίΐν τινι 3-ίμι; ir), Plato, plus, quam decet, irritari, μάλλον τ5 Ιίοντος παξοξυνϋηναι, Dem. contra quam decet, παξά το πξοσηκον, ut decet, «ατά το πξο- σηχον, Xenoph. hsec te decent, ταΰτά σοι πξίπα, Isocr. Decidium, το χατάπτωμα, ατο;, ΑΙ. Aphr. Decido, i. e. deorsum cado, χαταπίπτω, ab asino, άπ' ova, Aristoph. in terram, επ) τη; γη;, Xenoph. ει; την γην, Ν. Τ. i. e. abscindo, άχοχόπτω, aliquid, τ/, Xenoph. controversially xaQis -ημι hila, Plut. Decies, "hixaxi;, Mian, decies millics, μυξιάχι;, Dem. Dccima, ή οεχάτη, ης, Demosth. decirmr, DEC DED DEF quas Apollini offeruntur, \ τα 'Απόλλω- νος Ιίχχτη, Xenoph. decimas exigo, δι- χχτίύω, ab aliquo, wot,. Dam. decimam partem praedae dare, δίχαπιύίΐν τά των πολιμίων, Plut. decimas .iccipio, διχχ- τόω, Ν. Τ. Decimatio, ή διχχτιυσις, ιως* Decimator, ό διχχτιυτης, S. Decimo, ίιχχτιύω, aliquid, τ), Plut. locus in quo decimae persolvuntur, τβ διχχτιν τγιξίον, u, Xen. Decimus, a, um, δίχχτος, χτη, α,τον, De- Decipio, \%χπχτχω, aliquem, τινά, Dem. φίνα,κίζω τινά, id. πχξάγω τινά, Plato. me ipse, Φξίνχπχτάω ϊμαυτόν, Ν. Τ. ιξαπχτάω ιμαυτόν, Xen. una, συνι%χ- πχτάω, Dem. et fallo, εξαπατάω χα.) φινχχίζω τινά, idem. Ιξαπατάω χα) παξαχξίομαί τίνα, idem, aliquem fal- Bis rationibus, πχξαλογίζομαί τίνα, idem. multis rebus decipi ab aliquo, πολλά Ιζαπατχσθαι^ ύπό τίνος, Dem. facile de- cipi posse, ιΤνχι ιύχπάτητον, Aristot. eu- ίξαπάτητον. Decipula, ή γαλίάγξα, ας, Poll, η πχγίς. Decisio, ή διχλυσις, ιως, Polyb. ή διάγνω- ο•ις, ίως, Dem. Declamatio, ή ρητοξίία, ας, Isocr. η λόγο- ποιΊ'α• Declamator, Ό ρητοξίύων, οντος, Isocr. ό λογοποιός. Declamatorius, a, um, ρητοξίχος, ■>„ όν, Α- ristot. Declamito, λογοποιίω- Declamo, ρητοξίύω, Isocr. Declaratio, ή δηΚωσις, ιως. Declaro, δηλόω, εμφανίζω, μηνύω, aliquid aperte, τ) σαφώς, Isocr. manifestissime, τ) ινα%γίτατχ, id. alicui, quod ei velim orationem mittere, δηλόω πξός τίνα, on μίλλω χύτω λό -yov πίμπιιν, idem, omni- bus, me al'ienas opes non appetere, φα- νίξόν ποιίω πχσιν, ως i χξημάτων Ίπιθυ- μησχς αλλοτζίων, idem, aliquem con- sulem, άνχγοξίύω τινά νπατον, Pint. imperatorem, άναδίίχνυμι χΰτοχςχτοξχ, Herodian. Declinatio, η ιχχλισις, ίως, mali, tS xx- x$, Basil. Grammatica, η χλίο-ις, ίως, Gramm. Declino, Ίχχλίνω, ab aliquo, άπό τίνος, He- rodot. ad voluptates, άποχλίνω πξός τχς Ίίδονάς, Aristot. ad aliquid, ϊπί τι, Dem aliquid, εχφΐύγω τι, Plato. Declivis, e, ό χα) ή επικλινές, ίος, Thuc. πίξιχλινης, Plut. χατάνττις• Declivitas, η ϊπίχλισις, ίως, Ναχ. το χλί- τος, ιος, LXX. Decoctio, ή αφίψις, ιως, Tkeophr. Decoctor, ό λνμχντΥ,ζ, ηξος, Xen. ό χα) ή αο-ωτος, ν, Aristot. Decoctum, το αφίψημα, ατός, Diosc. Decoctura, ή άφΐ-^ις, ίως, Theophr. DeCOllo, τξαχηλοχοπίω, Plut. τω πίλίχίΐ train, Diodor. τω πιλίχιι τνς ανχίνχς χποχόπτω, Dion. Hal. Decolor, i χα) η δύσχξοος, contr. δύσχξνς, a, Hippocr. Decoloratio, η δύσχξοιχ, ας, Gal. Decoquo, άφίψω, s. άφι-φίω, Diosc. mas- sam farinae in carbonibus, οπτάω μάζαν \.π α,νθξάχων, Herodian. i. e. dilapido, χς ίωχιτπίω, Phalar. bona paterna, xa- TihotiMi τ« πατξωα, Poll. Decor, το χάλλος, ή ίυτξίτα», ας, faciei, τί?ί β-φεωί, Dem. eximius corporis, ew- *ξ ίτίΐα μιγάλνι τ» νωματος, idem. Decoramen, Ό χόβ-μος, », Isocr. το χ'οσ- μιημα, ατός, Plato. Decore, ιϋπξίπως, Dem. χαλως• Decoro, χοσμίω, aliquid, τ), TtMC. aji- quem honoribus, ίγάλλω τιν» τιμαΤς, Plato. Decorticatio, ό #(ξΐφλβι«•μύς , ϊ• Decortico, ίχιφλοίζω, Theophr. λίχω, Α- then. ίχολίχω, Aristoph. Decorum, το πςένον, οντος, Dem. το i'tov, οντος, idem, servo, φνλάττω το πξίπον, idem. Decorus, a, um, ό χα) % ιίσχ^μων, alicui, τιν), Mschin. ό χα) ή ινπ&πν,ς* ίος, Xenoph. Decrementum, ή φθίο-ις, ίως, Plato. Decrepitus, a, um, γίξων Ις το lo -χατον, Lu- cian. Tithono magis, β ΰπ\ζ τον Ύιθωνον ζων, id. extreme, ό χα) ή ίο'χατόγ'ηξως, ω, Plato, ό χα) ή ύπίξγγ,ξως, ω> Ailiail. Decrescentia, ή μίίω/τις, tv{• Decresco, μιιόομαι, Aristot. Decretum, τβ •^Ϋ,φιο-μα, ατός, Detn. τα ■ ψχφιβ-θίντα, ων, id. τα γνωο•θίντα, αν, id. pneclarum de aliquo, χάλον Ιόγμα χίξί τίνος, id. factum secundum leges, xata τας νόμνς γνωσ-θίντα, id. utile, συμψίξον τι δώογμίνον, id. decretum facere, t;Vs7» ^'^φισμα, id. comprobare, χνζωιται •$/ν,φιο•μα, s. Ζόγμα, id. com- probare suffragiis, χαςοτονίίν ^ν,φισμα, id. exsequijire/erv τώ ϊόξαντα, id. ra- tum habere, ιμμίναν ^ν,φίο-ματι, Isocr. evertere, α,χυξον ποιΰν •^■/,φιο-μα, Dem. abrogare, xCuv ψν,φκτμα, id. expun- gere, ίχχολάπτίΐν «^Υ,φισυ,α, id. Decribro, χοσχινίζω. Decubo, χατάχίιμαι, aesprotus, νοα-ων, Ζντος, Lucian. Deculco, χατα-χατίω, Thuc. Decumanus, a, um, &χατα7ος, αία, οίον, fluctus, {j ΰίχαχυμία, ή τξίχνμία, i. e. qui decimas collegit, ό ΰίχατν;λόγος, ν, Dem. Decumbo, χατάχίιμαι, aegrotans, νοα-ων, ζντος, Lucian. διάγω tv χλίνη, Plut. χιϊμαι \v χλίνη, Dem. χαταχ'λίνομαι, .Aristot. Decuplatus, a, um, Ιιχαπλάσιος, ία, ιον, Poll. Decuplo, Ιίχαηλαιηάξ,ω, LXX. Decuria, ή διχας, άίος, militum, ό λόχος, ν, Thuc. Decurio, onis, β Ιίχαΰχξχος, ν, Philo. sum, Ιίχαΰαξχίω, Hesych. Decurio, as, χατκλοχίζω, Plut. Decurro, χαταθίω, Dem. aliquo, χατα- ΰξαμίω ί'ίς τι, Chrys. Decursio, ή χαταδξόμνιτις, ίως• Decursorium, locus in quo decurritur, ό χαταδξόμος, ν• Decursus, us, ή χαταδζομΜ, %s, Thuc. Decurto, χολοζόω, Aristot. Decus, τβ όνομα, ατός, civitatis, της πολιως, Dem. patriae, χόσμος τΐός πατξίΰος, Plut. Confer Gloria. Decussatim, χατα χιασμαν, Plato. Decussatio, ό χιασμός, ν, Plato, decussa- tionis formam habens, χιαςός, ii, ov, Eustath. Decussis, ^ δίχας, άίος. Decusso', χιάζω. Decussus, us, ^ α.Ύόο'ίΐοΊς, ίως. Decutio, χαταιτίίω, fructus, χαζπΐίς &πο- σιίομαι, aliquid, τι, Aristot. Dedecet, άναομοϊΐϊ, Plato, aliquem, ovu- 2«? \r't tivi, Plut. «TjETii iri, ν πξίπίΐ• Dedecor, αισχςός, a, ov, Dem. Dedecoramentum, ή αίο-χύνη, ης, Dem. Dedecoro, ατιμάζω, καταισχύνω, patriam, ty,v T«T{/?et, Antiph. honores, τιμάς, Dem. aliquid verbo, τ) λόγω, idem. suam existimationem, τ•>/ν ΰόξ,αν ϊαυτν, id. turpitudine morum gloriam, ααυ- λόττ,τι τξόπων το χλίος, Herodian. Con- fer Dedecus. Dedecorose, άτίμως, Plato. Dedecorosus, a, um, ό χα) ή άτιμες, ν, De- mosth. Dedecus, ή ατιμία, ας, Dem. το όναίος, ίος, id. % αισχύνη, w, id. adferre alicui, αίσχύνην φίξίΐν, s. πίξίαοιιΐν τινι, id. ad- misisse, 'ίνοχον ΐϊναι τινι αισχύνγι, idem. abolere susceptum, άπαλΧάτταν τν,ν ύ- {τάξχ*ο•αν αίσχύνην, id. incidere in de- decus, πίςιτίπταν α'ισχύν/ι τιν), id. de- decori hoc tibi est, tSto ijti σοι όνιιδος, Plut. Dedicatio, γ\ χαθιίξωοΊς, ίως. Dedico, χαθαξόω, άνατίθημι, Xen. Defluvius, a, um, Ό χα.) η απόρ'ρυτος, ν, Plato. Defluxus, us, ή απόρροια., ας, Xen. in pri- mis, humorum e capite, Ό κατάρροος, contr. χατάρρνς, u, Gal. Defodio, κατοξύττω, aliquem vivum, τίνα ζωντα, Xenoph. aurum, χξυσίον, Her- mog. i. e. fodiendo detrano, άποτχάπ- τω, Plato. Defore, (λλίίψα», Aristot. Deformatio, η δυσμόξφωσις, εως• Deformis, e, <5 χα) ή δύσμβξφπ, n, Plut. & χα) η αμοξφος, tt, Lucian. Ό χα) ή ασχη- μα>ν, fades supra modum deformis, πρό- σωπον υπερβάλλον τω αΐσχει, Xenoph.^ ■■; Deformitas, ή άμβξφια, ας, Plut^ ή αρρυ- θμία τί δώματος, Bern, το αίσχος, tos, Xen. Deformiter, αΊσχξως, Aristot. Deformo, άπομορφόω, aliquem, ρυπαίνω τίνα, Bion. Hal. καταρρπαίνω τίνα, I- socr. honores, καταισχύνω τιμάς, Bern. aliquid verbo, τί λόγω, id. suam existi- mationem, την δόξαν εαυτν, id. i. e. de- lineo leges, διατυπόω νόμνς, Lucian. ali- quid, εχμοξφόομαί τι, Plut. Defcssio, ή κατοξυχη, ης• Defraudatio, i νοσφισμός, u, i άπορέζησις, εως, Isocr. Defraudator, Ό άπο?ερ,ητης, 5, Plato. Defraudo, παξαχςύω, άπο^εξέω, aliquem aliqua re, τινά τίνος, Xen. άπο<τέξησιν ποιώ, Isocr. εξαπατάω τίνα, Bern, ge- nium, ανταγωνίζομαι τί? φύσει• Defrenatus, a, um, Ό κα) η αχάλινος, n, Plato, ο χα) η αχαλίνωτος, u, Naz. Defrigesco, αποψύχομαι, Aristot. Defringo, άπορ'ρν,γνύω, aliquid, τ), Mschin. Defrugatio, ό χαξπισμος, a. Theopkr. Deftugo, ΐζχαξπίζομαι, Theopkr. καρπί- ζομαι, idem. Defrustatio, i σπαραγμός, S, Herodian. Defrusto, σπαράσσω, Lucian. Defrutum, το ί-^μα, ατός, Biosc. Defugio, άποφίύγω, aliquid, τ/, Bern, ί• παγοζίύω τι, Plato. Defulguro, άποτξάπτω, Lucian. Defunctorie, πξος άφοσίωσιν, αφοσινμίνως, τυχόντως, ν μάλα ίπιμίλως. Defunctus, a, um, άπαλλαγίις, ΰσα, εν, aliqua re, τίνος, Plato, i. e. mortuus, TtOviwf., orost Dem. ίποθχνων» όντο;, id• τετιλωτνιχως, ότος, id. χατοιχόμαβί, ν, idem. Defundo, χαταχίω. Defungor, άπαλλάττομαι, aliqua re, τίνος, Plato, officio, τ» καθήκοντος, Thuc. vita, vide Morior. Degcner, ό άγινν,ς, εος, Herodian. Ό κα) ii δνλοπξίπν,ς, ίος, Lucian. Degeneratio, ί νοθίία, ας, Plut. η \χ• τζοπνι• Degencro, νοθεύομαι. Lucian. in aliam formam, ίχπίπτω εις άλλότςιον εΤδος, Pla- to, liberi degenerantes, τίχνα επιστα- μένα, Theophr. degenerare facio, ίξί- ?ν,μι χα) φθείεω rr,v τν 'έχοντος φύσιν, Α- ristoph. Deglabratio, ί ψίλωσις, εως, Ath.cn. Deglabro, ψιλόω, Aristot. Deglubo, απολεπίζω, άποδίξω. Deglutio, καταπίνω, aliquid, τί, Plut. βξωχθίζω τι, Arislot. Dego, Ιιιάγω, separatim, χατ ειιαυτόν, Herodian. vitam, τον βίον, Bemosth. ζάω βίον, Plato, ποιεομαι βίον, Hero- dian. Degrandinat, Ιπιχαλάζει, lapidibus, λίΟας, Luc. Degravo, χαταζχζύνω, αποζξίθω. Degusto, απογεύομαι, aliquid, τίνος, Plato. imperium, γώομ,αι άρχϊ,ς, Herodol. ali- quid, τί, Ν. Τ. Dehinc, τΖντευΟεν,^υάαη. primum— de- li inc, πξώτον, — είτα, Bern. Dehisco, χαίνω, Lucian. αποχαίνω, Dehonestamentum, vide Bedecus. Dehoncsto, vide Bedccoro. Dehonestus, a, um, vide Turpis. Dehortatio, ή ίποτζοπν;, ίί, Aristot. Dehortor, αποτρέπω, aliquem, τίνα, Isocr. μεταπείθω, Bern, ab aliquo, τινός, id. a gerenda republica, τίνα τ5 τ« κοινά πξάττειν, Plut. Dejectio, ί) χαταζολϊ,, %ς, Ν. Τ. η ct.ro- ζθλ•ή. Dejero, κατόμνυμι, Bern, aliquid, διόμ ννμί τι, Lys. vidisse aliquem, JhCiv τίνα, Plut. persancte, σεμνόν χα) μ'εγαν opxov διόμνυμαι, Lys. Deificatio, ϋ, αποθίωσις, ΐως, Herodian. Dejicio, χαταζάλλω, aliquid, τί, Isocr. e. deturbo, dc honore, αποθεομαι της τιμν,ς, Lucian. aliquem de possessione, Ιξείλλω τινά, Bern, de saxo, i. e. praeci pito, χατακξΥ,μνίζω τινά, idem. Dein, vide Beinde. Deinceps, 'εξ^ς, Bern, εφεξής, idem, το λοιπόν, id. μ,ετά ταντα, id. ιΊς τόν λοι πόν χξόνον, Isocr. ε'ις το λοιπόν, Xen. Deinde, έΐτα, invasit Thessaliam, ίπεζη Θεσσαλίας, Bern, praedicabas pugnas, έπειτα έλεγες μάχας, idem, abusus est, τβ» μετέπειτα χξονον χατακ,εχζηται, ΡΙα to. primum — deinde, πξωτον μεν—Ιεύ- τεξον δε, Bern, πρώτον μεν — υς-εξον ie, id πρώτον μεν— εϊτα, idem, πρώτον μεν— 'έπειτα, id. primum— deinde-^tandem ; τό μεν πρώτον— -έπειτα,— •τό τελευταϊον Ss, idem. Deitas, ή S -εότνς, νιτος, Gregor. Dejugo, άποζυγόω. Dejungo, άποζεύγννμι, ab aliquo, τινός, JE- schin. Delabor, καταπίπτω, ab aliquo, από τίνος, Aristot. άπολισθαίνω τινός, Themist, in morbum, καταφέρομαι εις τό πάθος Hippocr. Delacero, χαταμύσσω. Delacrimatio, vide Beploratio. Delacrimo, vide Bcfleo, Beploro. Delaevo, vide LcBvigo. Delambo, άναλείχω, άπολείχω, Athen. Delamentor, Β-ξΥ,νέω, Herodian. Delapsus, a, um, χαταπεσων, όντας, πεσων όντος,, Herodian. coelo, β χα) η ΰξανο- πετΥ,ς, έος, Plut. a Jove, ό κα) ή ίιοπε• tks, ίος, Herodian. Delasso, κοπόω, delassor, χοπιάομαι, ali. qua re, εκ τίνος, Ν. Τ. υπό τίνος, Aris- toph. Delatio, ή ενδειξις, εως, Bern, et accusatio, εισαγγελία χα) γραφή, id. facere dela tionem adversus aliquem, ποιεισθαι φάσιν χαιά τίνος, id. 'έγκλημα ποιεΐν προς τί- νος, id. Delator, ό μηνυτής, Jr, Bern. Ό ίνΰείξας αντος, id. i ενδείχτης, Synes. ό συκο- φάντης. Delavo, κατανίπτω, Lucian. Delebilis, e, i χα) -h ϊΐάλειπτος, V. ( 45 > Deleciabilis» e, ίσπχ?ός, η, ey, Herodian. TsgjTvsjr, v„ βν, Isocr. Delectamenturn, η Ιιαγωγη, ης, Plut. n 8-υμηΰία, ας, Lucian. Delectatio, ή τίξψις, εως, Isocr. et volup- tas, χάξΐς χα) ήΐονη, Bern, et suavitas, ρας-ώνη χα) ηΐονη, id. η ηίυπάθεια, ας, Lucian. ή εύφξοσύνη, ης, Xen. Delecto, τεςπω, aliquem aliqua re, τινά, τινι, Isocr. εύφξαίνω τινά, Bern, συνη- ΰύνω τινά, Plut. hostes, ήΰονην ποιεω τβϊί ίχθξοΤς, Bern. Delector, ηδομάι, aliqua re, τ<νί, Bern. bonis rebus, \π) τόΐς καλόίς, Xen. νο- luptatibus, ήΐονάς, Plato, laude, καλίκ άκύων, Plut. bonis, χαίρω επ) τοΊς άγα- θόϊς, Xenoph. (hospite, ευΰοκεω τω ζ,ενω Biod. esu caVnium, ίπινεύω tig τ» κςία, JElian. Delectus, a, umj εκλεχτός, η, βν, Thuc. ό χα) η επίλεκτη, ts, Polyb. delecti viri, α'ιςετο) άνΰξες, Lycurg. delecti a senatu, ^ρημίνοι ύπό τ|?ί βνλης, Bern, delectus delectus άίος, juvenis ad niilitiam, ό λογάς, Thuc. Delectus, us, # Ιπίλεξι;, εως, Appian. ό κατάλογος, n\ Bern, ή εχλογη, delec- tum habeo, χριταλεγομαι ίπλίτας, Xen. καταλέγω μαχησομινας, Plut. Italia, \ς rea-tiav αθροίζω λογάΰχς ix τηί Ιταλίας, Herodian. Delegatio, ή Ιτιτζοπη, ης, Bern, ίντολη, Ν. Τ. - Ι Delego, επίξίνήω, alicui aliquid, τινί τι, I- socr. άπο^'νλλω, αποπέμπω. Delenio,. κα,τ^θέλγω, καταπραΰνω, iram alicujus, τινά ίζγης, Plut. aliquem ser- mone^ πξαΰ νω τινά λόγω, id. Deleo, ίζαλιίφω, nomen aliquod, τ'ύνομά τι, Bern, aliquem e catalogo, τινά ix tS χαταλίγν, Xen. amicitias, τάς φι- λίας, Isocr. maculam ignominia?, άπο- τςίζομαι την ίΰοξίαν, Bern, calumnias, άποτξίζύμ,αι S. διαλύομαι τάς ΰιαζολάς, id. ex hominum memoria, αφανίζω 'εξ άνθξωπων, Isocr. tropsea, αφανίζω τά. τζοπαϊα, id. aliquid oblivione, ληθην είΑποιέω ηνός, Bern, παοαΰίδωμί τι τί) λήθη, Lucian. aliquos internecione, ίταν'τίλωί άπολλυμί τινας, Bern, urbem, 'όλως άναίξίομαι πάλιν, id. χαθαίξ,εομαι πόλιν, Herodian. Deietilis, e, vide Belebilis. Deletio, ^ 'εξάλειψις, εως, ό αφανισμός, ?. Deletor, h λυμαντηζ, ηζος, Xenoph. Delibatio, η άπόγευσις, εως• Deliberatio, ή βνλη, ης, Bern. % βίλευσις, εως. Aristot. ή σκέψις, εως, id. instituo d'eliberationem de aliqua re, πξοτίθημι βαλην περί τίνος, id. adversari delibera- tionibus, εναντίον είναι τω βαλεύεσθαι, id. instituo deliberationem'ante negotium, χξάομα,ι τω βαλεύεσθαι πξό τ» πράγμα- τος, id. Confer Concilium. Deliberativus, a, um, συμζνλευτικός, η, βν, Aristot. Delibera άζροσύνη, ης, Chrys. at- que luxus, τ»υφη χχι πεΡίΗσ'ια, Bern. DEM DEN DEP in deliciis vivo, τξναάω* idem, deliciis adfluo, σπαταλάω, Ν. Τ. Confer Be- licior. DeUcior, τξνφάω, Bern. Β-ξ νπτομ-,αι, Xen. διαθξύπτομχι, id. άζξύνομαι, aliquan- tum, νπο'Ζξυφχω, Plato. τξηφάω κα) σπαταλάω, Ν. Τ. Delictum, το έλλειμμα, ατός, Bet η. το ά• μάξτγ,μα, ατός, id. γ) άμ,αξτΊ α, ας, I- SOCT. η πλγ,μμελ.-ια, ας, id. τό; πίπλχμ- μ,ΐΚτιμ,ίνχ, ων, id. inci dere in delictum, ιτεξίπίπτω άμα,ξτγ,ματι, id. involvere se iisdem delictis, χξγ,σθαι τοΊς ab -τοΊς άμαξ- τγ\μασι, id. delicta alicujus castigare, ίπιτιμάν τοΤς άμ,αξτΥίθί ϊνί τινι, Bern, re- prehendere, οϊς αμαξτ ivu τις, επιτιμαν, id. τοις άμαξτγ,μενοις\τίν) επιπληττϋν, id. Confer Peccatum... Deligo, as, δεο>, vulnus, ι •ςιΰμχ, Xen. Deligo, is, αιρομού τι, Isocr. aliquem ducem, αίξίομαί τίνα• ηγεμόνα, Bern. aliquid ex * omnibus, τποχ-.ξίομχί τι εξ απάντων, Isocr. ex οι iudbus optimum, εκλέγομαι το βίλ-τις-ον ι ζ Απάντων, id. Delineatio, γ, διαγξαφϊ, υ, r+JPlato. η σκια- γραφία τίνος, id,. Delineo, πξογξάβω, Isocr 1 . ύπογξάφω, id. aliquid, ΰιάρξάφω τι, Polyb. Delingo, άπολείχω, Athen. Delinimentum, το S -'ελγμΛ, α,τος, το &ίλ- γν,τξον, a, Eurip. Delinio, καταχξίω, Gal. sua vitate, κτ^.εω, Plut. S -ίλγω, μειλίσσω. Delinitio, γ\ κί,λΥ,σις, ίως, I'l't t. Delinitivus, a, ura, κατακ;-ύΛ,\τΐκός, ν, bv, b κα) 'h Β-ίλκτήξίος, a, PluL• Delino, καταχξίω, Gal. Delinquo, άμαξτάνω, Bom. nulla in re, χλιιμμίλίω a-£gi αδϊν, Isocr. in aliquem, πλν,μμίλίω είς τίνα., Xenoph, in multis, χολλχ σφάλλομαι, Isocr. πολλά ΐξα,- μαξτάνω, id. in leges, νζάτ• τω τα, κεκω- λυμένα, Μ,Ιϊαη. Confer Pec oo. Dehqueo, τήκομαι, Gal. Deliquesco, idem quod Beliquei J. Deliquium, jj εκλειψις, ίως, Pli t. animi, r h λειποθυμία, ας, Herodian. Deliramentum, το λίξημα, ατός ■ Deliratio, τ) λτίξ^σις, ems, Aretceu s. Delirium, το παξαλ-^μα, ατο :, Xipkil. '/l πχξάνοια, ας, Bern, τ) άπ όνοι», ας, idem. Deliro, ληξεω, Bern, άπολν,ξίω, i i. παζα- λτ,ξ'εω, Aristoph. prorsus, πι ιντάπασι, Isocr. et insanio, παξαφξονίω χα.) μαί- νομαι, Bern. Delirus, a, um, b και r\ λν,ζώδ^ς, ίος, Art- stot. b παςάφρων, senex, Ό ν αονόλν,ξος. Confer Stultus. ' Deliteo, διαλανθάνω, in silvis, h ΰςυμο7ς, Herodian. κξύπτομχι lv ϋλαις. , id. Delitesco, vide antecedens Belite 3. Delitigo, φιλονίικίω. Delphin, Ό δίλφϊ», ϊνος, Aristot. Delubrum, το ύΰωλεϊον, α, Ν. Τ. το hgov, a, Bern. Deludificor, Ιιαπαίζω, Plato. Deludo, Ίπιπαΐζω, Hesych. κατά. ταίζω. Delumbis, e, b κα) Ϋ, awjeeg, n. Delumbo, ίπονίνξόω, Suid. ixviv ήζω, Be- mosth. Demando, ίπιτξίζ-ω, alicui aliquid , τί τινι, Isocr. εντέλλομαι. Dememini, επιλανθάνω, Plato. Demens, b και ή ϋ$ξων, όνος, Ben, '■. β κα) ή εκφξων, όνος, Isocr. Ό κα.) ή π χξάφξων, ο~καιος, a, bv, Bern. Demensum, το ο-ιτομετρον, ν, Να. ϊ. ν σι- τομετξία, ας, Biod. Sicul. Dementer, αφξόνως, facere, ποιύ ι, Bern. εκφζόνως, id. α.νογ,τως. Dementia, ή άνοια, ας, Bern. % 3 ! αεάνοια, ας, id. ή απόνοια, ας, id. ή ευί. : θεια, ας, id. eo dementia? venire, είς ts to έλθε7ν ανοίας, άφξοο-ύν/ις, , μανίας, avou j τθηο~ίας, μοίξίας, Isocr. Dementio, παξαφξονεω, Bern. λ> i ξίω, id. μαίνομαι, id. Demento, μωξαίνω, aliquem, Λ. Τ. Demereo, πεξίτοήομαι, aliquid al ι iquo, τ) καξά τίνος, Bern. Demereor, εϊ/ίξγετίω, aliquem, τίνα ••, Bern. homines, ά,νθξώπ<ς εξομ,λίξω, Syi ies. Demergo, καταποντίζω, proprie in mare ; aliquid, τ), Plut. et everto.urbem j , κατά• ^ίω κα) εχτζεπω πόλιν, Bern, al ; '.quern, χατα,ζαπτίζω τίνα,, Basil. nav< ;m de- mergi, πλοΤον καταοΖναι, Bern. ad ilia uique, βξ'εχεί-θχι μίχξΐς ΐξύων, Ha ' odian. Demersio, b βαττιο-μΐς, 5, Ν. Τ. in mare, b κατοατοντιο-μος, S. Demersor in inare, b κατατοντιο'τ^ς, if, Isocr. Demersus, a, um, κα.ταποντιο-θί)ς, εισα,, lv, frumentum periit nave demersa, άτόλ- λυται σίτος πλοία καταΰνντος, Bern. Demetior, διαμετζίω, aliquid, τ), Bern. Demeto, ίβτοθεζίξω, LXX. παξχθίξίζω, απαμάομαι, Hesych. radicem generis, εξα,μ,άομαι ρίζαν τ'ύ γ'ενχς, Sopkocl. Demigratio, % μετοίκ^ο-ις, ίως, Plato. Demigro, μετοικίζομαι, Lucian. e vita, υπεκχωξεω τη βία, Plato. Deminuo, μειόω, aliquid, τί. Demiror, ύπεξάγοιμαι, Suid. dicta, απο- θαυμάζω τα, λεγόμενα, Herodot. νπεξ- θανμάζω. Demisse, ταπεινως, Isocr. sentio, ταιεινο- φξονεω, μικξον κα) ταπεινον φξονεω, Be- Demissio, ^ κάθεο-ις, ίως, Galen, animi, ή ταπεινοφξοο-ύν/;, χς, Ν. Τ. ή ταπεινότ'^ς, ητος, Isocr. Demissus, a, um, καθειμίνος, εν/ι, ενόν, Tfiuc. animo, Ό κα) ή ταπεινόφξων, όνος, Ν. Τ. ταπεινός, r n bv, Isocr. demisso animo sum, μικξον vel μικ^α, φξονεω, Bern. Isocr. Demitto, καθίημι, scalas, κλίμακα, He- rodian. me ex alto, καθί^μι ί/*ί αφ* v-i /γ,λων, Xenoph. animum, καταΖά,λλω εμαυτον. Plut. aliquid funibus, χαλάω τι, Ν. Τ. ancoram, χαλάω άγκύξαν, velum, χαλάω Ίο-τον, in sportula per murum, χαλάω lv σπυζί'δι "δια τα τείχας, Ν. Τ. Demo, ά,φαίξίομαι, alicui aliquid, τί τινι, Bern. Demolior, καταστρέφομαι, καταζάλλω, urbes, τας πόλεις. Aphth. vias, άποικο- ΰομεω τάς οίας, Thuc. murum, καθαίζίω το τείχος, idem. Demolitio, 55 καθαίξίσις, ίως, η κατχζολη, Demolitor, ό καθαψτ/ις, a, Thuc. Demonstrabilis, e, Ό κα) ή άπόίεικτος, α, Aristot. Demonstrate, ^ άπόΰ-ιξις, εως, Mschin. Demonstrative, ΰειχτικως. DemonstratiVus, a, um, δεικτικος, ^, bv, επιδεικτικός, r„ bv, αποδεικτικός, •>,, bv, A- ristot. Demonstrator, b απόδείκΐΥ,ς, a. Dempnstro, δείκννμι, aliquid, τ), Bern. άτ'οδείκνυμί τι, Herodot. aliquid clare, άποδίίκννμα,ί τι σαφώς, Bern, ita clare, ut, επιδεικνύω τ) άτω σαφώς, όόστί, idem. meam virtutem, ελεγχον δίδωμι αξεττ,ς, tocr. Demordeo, άποδάκνω. Demorior, άποϋνν,σχω, Plato. Confer Mo- rior. Demortuus, a, um, αποθανών, ασχ, bv, άπο- τεθν/ικώς, νια, ός, Ό άπελθών τΐί βία, Lu- cian. Demoveo, άποκινίω. Demoror, κατέχω, aliquem, τίνα,, Plato. in aliqua re, διαμελλω πξός τι, Naz. Demulceo, κν\λεω, Plato, εκμειλίσσομαι, Basil. §-ελγω, auditores concinnitate numerorum, ^υχαγωγίω τέί ακάοντας τα7ς ίνευθμίαις, Isocr. Demum," vide Ben/ que. Demurmuro, άπομοξμνξίξω. Demutilo, κολοΖόω, Aristot. Demuto, vide Muto. Denarius, a, um, δεκαδικός, r t , bv, nume- rus, δεκαδικός άξίθμος, Naz. nummus, 'h δξαχμϊ,, %ς, Thuc. τό δν,νάξίον, α, Ν. Τ. τό δεκάγαλκον, a, Plut. Denascor, αποθνήσκω, Plato. Confer Mo- rior. Denaso, ρινοσκοπ'εω, Suid. DenatO, κατανί,χομαι. Denego, άπαςνεομαι, casdem, φόνον, Plut. Deni, a?, a, ol, al, τα, δέκα, Thuc. Denigratio, η μελάνωσις, εως, Naz. b μί- λασμός, α• Denigro, μελαίνω, άπομελαίνω, διαμελαίνω• Denique, τβτίλενταΤον vel τό τελευτχιον, Bern, τατελ.ευταια vel τα. τελευταία, id. ίίς τελευταΊον, JEschin. τό σύνολον, Bern. Denominatio, η πχξανομασία, ας. Denomino, κατονομάζο>, aliqua re, τιν), Philo. Denoto, σν,μιι'οω, Naz. i. e. signLfico, , ν,ς, Polyb. Depaupero, πτωχίζω, LXX. Depecto, κτενίζω, Herodot. Depeculatio, ησύλτι, %ς, Bemosth. ή σύλ•/,- σις, εως• Depeculator, Ό άποσυλν,τν,ς. Depeculor, άποσυλάω, Chrys. κλέπτω <τά κοινά, Bern. Depello, Απωθεω, Thuc. ταξωθεω, Bern. aliquem ab aliquo, άπελαύνω τινά τίνος, idem. τοτξίπομαι ι τίνος, Plut. aliquem de regno, Ικζάλλω άξχν,ς, Bemosth. gladium imminentem cervicibus, αποσείω ξίφος τοίς αύχεσι» επαιωξάμενον, Herodian. Dependeo, εχ,χξεμάννυμαι, ab aliquo, τ /voVt εκκξίμαμαί τίνος, Ν. Τ. εξχξτάομαί τί- νος, Lucian. a virtute alicujus, άζτάο- μαι άνδξΐίας τινός., Herodian. Dependo, εκτίω, pcenam aUcui, τίσιν τιν), Bern. Dependuhis, a, um, εκχξεμάμίνος, i*ri, ίνον. Deperdo, άποζάλλω, aliquid, τί, Plut. et everto urbem, άπόλλ.υμι κ») ανατξίπω πόλιν, Plato. Depereo, άπόλλυμαι, Aristoph. i. e. mo- rior, αποθνήσκω, Plato, i. e. vehe- menter amo aliquem, επιμαίνομαί τινι, Philo.. Depetigo, b λαχτ-,ν, ννος, Biosc. depetigine laboro, λειχν,νΐάω, Theophr.^ Depexus, a, um, κτίνισθύς, εΐσχ, εν. DEP DES DES Depictus, a, urn, ό χα) ή χατάγξχπτος, a, Ό χα) 'h χατάγξαφος, a, Lucian. Depilatus, a, um, εχτξιχωθεις, ΰσα., εν, a- ποσεσνλημένος την χαιτών, Poll, άπί-φι- τχς τ,ξιχα;, id. Depilis, e, ό χα) ϋ, ίθξΐξ, χος, Poll. Ό χχ) Ϋ\ άχομος, a, id. Depilo, χχτχτίλλω, LXX. άποτίλλω, <ψ/- λοω. Depingo, χχταγξάφω, aliquid, τι, Pausan. coloribus, χξωματεύω τι. Synes. iuiagi- nem meam maximis lineamentis, την είχόνα. ιμαυτα μεγίστην γξάφω, Hero- dian. Deplanto, αποφοτεύω, Aristot. Depleo, εξαντλέω, Lucian. άπαντλίω. Deplorandus, a, um, όλοφυ^τέος, ia, iov. Deploratus, χαταχεχλαυμίνο;, εν/ι, ένον, i. e. incurabilis, ό χα) η ανηχε$-ο;, a, Dein. a medicis, απεγνωσμένο; ΰπό των ιχτξων, Plut. Deploro, vide Befleo. Peplumis, e, ό χα.) ή άπτιλο;, a, Said, ό χα.) ή άπτεξο;.^ Deplumo, άποτίλλω τα. πτίλα. Depluo, χχτομζξίω. Depono, χατατίθημι, arma in medium, τά όπλα ε; μέσον, Xen. dictaturam, χατα- π'ιθεμαι την μονχξχίαν, Plut. argentum apud aliquem, άξ γύξΐόν τ/ν/, Isocr. pecu- niam, παξαχατατίθιΐΛαι χξηματα, id. inimicitias, εχθρχν άποτίθ-μαι, Plut. \χ- θςάν απολύομαι, Isocr. Depopulatio, ή πόξθησι;, εω;, Hermog. Depopulator, ό πορθητή;. Depopulor, ποξθέω, maritimas regiones La- conical, τα επιθαλάσσια χωρία της Ααχω- νιχη;, Tkuc. vicos et parvas urbes, δια- πορβίω χύμα; χα.) μίχξα; πόλεις. Plut. Deportatio, ή χαταχομιδη, ης, Time, η \χφΟΡησΐ;. Deporto, χχταχομίζω, frumentum exer- citui, τον σϊτον $•ξ<ζτίύματι, Thuc. ali- quem in insulam, εχφορέω τίνα, εις την νησον, Lucian. aliquem in navem, α,πο- χομίζω τίνα, Ίπ) το πλόίον, Isocr. lau- de'm, λαμζάνω δόζχν, idem, exercitum ex aliquo loco, επχνάγω στζατόν% Hero- dian. Deposco, Ιξχιτέω, aliquid, τ/, Dem. Depositio, ή χχτάθεσις, εος, ϋ, &έσις, εως, Plato. Depositum, ^ χαταθηκη, χς, Isocr. ή j«- ξακαταΰηχη, ης, Tkuc. Yi υποΰηχη, Dem. relinquere posteritati, πχξχθηχην χχταλείπειν τοΊς επιγιγνομένοις, id. ac- cipere, λαμζάνειν, id. δέχεσθαι, Isocr. reposcete,' άπαιτεΊν, Dem. reddere, ΰπο- δανχι, Aristot. Depostulo, εξαιτέω, Dem. Deprsedatio, ή σύλη, γ,ς, Dem. Depreedor, άποσυλάω, Utrys. aliquid, λ«- φυξα,γωγίω τ/, Plut. Depraslior, χα,τα.μάχομα.ι, ΰιαμάχομαι, Xenoph. Depravate, ΙιίΤ'α,μμενωί• Depravatio, ή Ιία,^ξοφΥ;, υ,:, Theophr. Depravo, ΰιας-ξίφω, aliquid, τ}, Tlieophr. aliquem, χα,χαξγίω τίνα., Xen. scriptu- ras, s -ξίζλόω τα,ς γξα,φα,ς. JV. Τ. Confer Corrumpo. Deprecabundus, a, um, IxtnCcov, wra, ov. Deprecatio, ϋ, ΰίνο-ις, εω;, De?n. pro reo, ν, παξαΙτΥ,οΊς, εω;, id. y\ ίξαίτγ,σ -i;, εως, idem. pro aliquo, Ιίγ,σΙς υπές τίνος, idem. Deprecator, h πχ°α.ιτγιτγ,ς. Deprecor, α,τεύχομκι, aliquid, τ/, Dem. ne quid flat, μη γενεο-θχι τ/, idem, ne quid inimicis accidat, τ) τοΊς εχθξοΊ;, Synes. i. e. veniam posco, ^αξαιτίο- pat, Demosth. pro aliquo, έξα,ιτίομχί T/w, id. Deprehendo, χαταλχμζάνω, aliquid, τ), Dem. injuste facientem, λχμζάνω τον ihxuvra., id. in ipso facinore, W α-Ιτο- φώξω λαμζάνω τίνα,, id. τω πξάγμ,ατι αΰτω άλίο-χω τίνα., id. i. e. intelligo, μ,ανθάνω, id. ΰιχγινώβ'κω, id. Deprehensio, ή χα-τάλ^ις, εως, Time. Depressio, ή χα,τα-πίεσις, εω;. Deprimo, χαταπάζω, a*liquem injuste, έ- λ«ττβ&ι τίνα. παζα το hixouov, Isocr. Cso- ζάλλω, ταπεινόω• Depromo, πξοχείζίζομαι, aliquid, τ), Lu- cian. ex cella penuaria, αξοφίξω \x tS ταμεία, Isocr. Depropero, χοοτχο~πεύ$ω, rem, το τξαγμα, /Escltin, Depso, Ιί^,ίω, Hesych. Depudesco, α,τανακτχυντίω, LXX. Depugnatio, ή χατα,μάχνι, ti;, -λ Ιία,μάχνι, υ,;, adversus aUquem, % αντίμαχοι;, εω;. r Depugno, "δια,μάχομΜΐ, pro re aliqua, wig τινο;, Plato, pro aliquo cum aliquo s. adversus aliquem, ύ,τε§ τινο; πξό; τίνα,, Plut. adversus aliquid, i. e. repugno alicui rei, τ ξό; τ/, Demosth. Depulsio, ή α,πωο-ι;, εω;, r, ο\ποπομπγ;, r,;, Isocr. Depurgo, αποχα-θαίξω• Deputatio, ή u -ποχοπΥί, ης• Deputo, χποχόπτω, aliquid, τ), Xen. i. e. existimo, νομίζω, Dem. Derado, ατοξεω, χαταξεω, Plut. Derelictio, ή χατάλε^ι;, εω;. Derelictus, a, um, ό χα.) ■/> χατά,λειττο;, s, pro dereucto habere, α-νοτάξαο-θαι, Ν. Τ. Derelinquo, 'εγχχταλείτω, aliquid, χατα- λιίπω τ/, Plato, gloriam, Ιό\αν, Dem. Derepente, έξαίφν/ι;, Dem. \χ πξοο-πα,ίχ, Aristot. πζοσπα,ίω;, id. Derepo, ίφίξτω. Derideo, χα,ταγελάω, aliquem, τίνα., Dem. τινο;, Isocr. τιν), Herodot. pacem, ty,; εΐξΥ,νν;, Isocr. derideri ab hostibus, xa- ταγίλατον εΤνα,ι νπο εχθξων, idem, ab adulatoribus, επίχα,ετον γίγνεσθαι το7; χόλα,ξι, Dem. facio, ut quis derideatiu•, deridendum aliquem propino, χατα,γί- λα,ς-ον ποιίω τ/νά> Plato. Deridiculus, a, um, ό χα) η xa.TayiKa.s- ο;, χ, Plato, ό χα) τ] εΰχα.ταγίλαο'το;, α, JEschin. ο χα.) ή επίχαξτο;, a, Dem. Derisio, ό χατάγελω;, ωτο;, Xen. το χα,- ταγίλασμα, ατο;, Poll. Derisor, ό χαταγελων, ωντβ;, Xenoph. ό σχώπτΥ,ς. Derivatio aquarum, ή ίχετεία, ας, The- ophr. grammatica, ή παξχγωγγ„ ϋ];, criminis in aliquem, % μετά^-αο-ις, εως, Andoc. Derivativus, a, um, ό χα) yi παξάγωγος, κ, Gramm. Derivo aquam, παροχετεύω, Plut. ut Grammatici, <ταξάγω, aquam fossis in campum, παζάγω ΰΰωζ οξύγμαο-ιν εις το πεδίον, idem. Derodo, i-ro ■ξωγω, Laert. Derogatio, ή αΟαίξ-ο-ις, εως, Plut. Derogo, μ,ετα-χούω, legi, νόμον, Demosth. alicui aliquid, ΰ,φαίξίω τινί τι, Isoci: Deruncinatio, b βοτανισμο;,, S. Deruncino, βοτα,νίζω. Dessvio, αγξίαίνω, Plut. Desalto, άτοξχίο.ΐίχι, nuptias, i. e. saltan- do imperite perdo, τον γάμον, Herodot. Descendo, χατχζαίνω, ab equo, u. ij;, Plato, 'ή crigiYr/Y, αποχοπη, υ,;. Desero, απολείπω, aliquem, τίνα, Dem. χαταλίίπω τίνα, Aristot. ordinem, λείπω τάξιν, Dem. vadimonium, φνγοδιχεω, id. campum, ά,ναχωςεω α,πο τ» πεδία, Herodian. Desertio, ή άπόλειψις, εως, Dem. ordinis, r, λειποτχξία, ας, id. militiaj, γ, αο-τξα- τεία, ας, idem, desertionis sive deserti ordinis crimen, το λειποτάξιον, a, idem. Desertor, Ό απολιίπων, οιιτος, ordinis, ό λε;- ποτάχτγ,ς, a, Dem. ό άταχτος, a, idem. ό ασύνταχτος, idem, militia?, Ό α&ξά,τεν- τος, a, idem. Desertum, ή εξγ,μος, α, Ν. Τ. γ\ χώξο, ίξγ,μτ), Xenopn. γ] ίςγ,μί», ας, Ν. Τ. Desertus, a, um, β χα) ή 'i/>Y,uo;, ν el etiam ( 47 ) , ρα,Ουμως. " um, β χα) yi ράθυμος, a, Pint ίξ'/ιμος, γ,μΥί, γ,μον, deserta ab hominibus regio, χώξχ εςγιμγ, ανθρώπων, Xen. \ξ•/ιμ'Λ χα) α,νανθξωπος yv, Lucian. ab auxilio, 'έζΥ,μος βοηθείας, Plut. ίξηαος βοηΒηΟΌν τος, Isocr. desertum esse a sociis, Igr,- μον εΐναι ο-νμμάχων, Demosth. omnino desertum esse, παντάπααιν ερημον iJvou, idem. Deservio, Β-εξαπεύω, alicui, τιν), Xenoph. Παλεύω τιν), id. ύπΧξγεω τιν), Plut. Deses, « χα) ή ράθυμο;, a, Plut. Confer Piger. Desicco, χαταξηξαίνω, Theophr. α.ποξγ,- ξαίνω. Desideo, χάθημαι, Dem. βαθυμίω, idem. et otium ago, άξγίω χα) σχολάζω, id. Desiderabilis, e, επιθυμητός, η, ov, Aristot. 6 xa) yi ίτβλϋίΓί^τβί, a, Lucian. Ό χα) ή επιπόθητο;, α, Ν. Τ. ποθεινο;, η, όν. Desideratio, vide Desiderium. Desideratus, a, um, vide Desiderabilis. Desiderium, Ό πόθο;, a, patriae, ty,; πατρί- δος, Dem. flagro desiderio alicujus, φί- ξομαι πάθω τινός, id. teneor desiderio alicujus, πξόσε?ί μοι πόθο; τινο;, idem. incido in desiderium alicujus rei, εμ- πίπτω ε'ι; επιθυμία* τινο;, id. alicujus rei, το επιθύμημά τίνος, Dem. επιθύμη- σί; τινο;, > Aristot. η ϊπιπόθησί; nvo; t Ν. Τ. r, επιποθία τινο;, ibid. Desidero, ποθίω, aliquem, preesentiam ali- cujus, πχξασίχν τινο;, Dem. mediocria, εφίεμ.αι των μετξίων, id. plura, ίξίγομαι πλείονα;^ Isocr. aliquid, ίπιθυμίω τινό;> Dem. επιποθ'εω τι, Lucian. ΐμείξομαι, Horn. Desidia, ί ραθυμία, ας, Demosth. Confer Segnitia. ' Desidiose, Desidiosus) <., Confer Piger. Desido, χαβιζάνω, Isocr. Designatio, ή ΰποτύπωσι;, εω;, η ύπογξαφη, ης, Plato, magistratus, ή άπόΙ-ι%ις, εω;. Designator, «5 άποδείχτη;, α- Designatus, a, um, αποδεδειγμένο;, ίνη, ενόν. consul, αναρρΎ,θεις ύπατος, Plut. Designo, i. e. primis lineis describo, ΰπο- τυπόω, Aristot. προγράφω, Dem. ύπο- γξάφω, Isocr. i. e. eligo aliquem belli ducem, τελεω τινά τζ,χτηγον, Dem. άπο- δείχνυ^μ,ί τίνα, ς-ξατηγόν, Herodian. ali- quem imperatorem, αναγορεύω τινά σε- ζα^ον, idem. Desilio, χαταπηδάω, ab equo, άπό τα Ί'ππα, Xenoph. e curru, άποπηδάω τα άξμα- τοί, Plut. in caput alicujus, άφάλλομ-αι It/ την χεφαλην τινο;, Aristot. Desino, λήγω, a laboribus, s. laborare, rSt πόνων, Isocr. jubere, άνίημι πξο^άττων, Dem. de aliquo dicere, άπαλλάττομαι τα λ'εγιιν πίξί τινο;, idem, a bello, παύο- μαι τίί ίτβλ£>», Isocr. in aliquid, απο- λήγω ε'ί; τι, Arist ab exercitiis, μεθίε- μαι των γυμνάσιων, Plato, ab aliqua re, άφί^χμαί τινο;, Dem. Desipiens, vide Delirus. Desipientia, ή άφξοσΟνη, υ,;. Desipio, παξχφξονίω, Isocr. Confer De- liro. Desisto, άφί?αμαι, ab aliquo, τίνος, Dem. Confer Desino. Desitus, a, um, ίπολειφθεΊς, ε~σα, ev. Desolatio, ή Ιξημωσις, εω;. Desolator, ό ε^ημω-η;, a. Desolo, ερ^ημίω', urbem, πάλιν, Thuc. Despectio, ή πχξόξχσι;, εω;, Apocr. Despecto, πυχνά χαθοξάω. Despectus, us, το χαθόξαμ», ατός, i. e. contemptus, ή παζόξχσις, εως. Confer Contemptus. Desperans, ό χα) η άνελπις-ος, ν, Thuc. ό χα) ή άθυμος, a, Dem. Desperanter, άνελπίς-ως, Isocr. Desperatio, η άνελπις-ία, ας, Basil, το άνελπιρον, a, Thuc. ή άθυμία, ας, Dem. ϋ, άπάνοιχ, a;, id. desperationem inji- cere alicui, άθυμον ποιειν τίνα, id. in extrema desperatione versari, $y τω άνελ- πίζ-ω σαλεύειν, Hesiod. εΐναι 'εν πολλή άθυμ,ία χα) άπογνώσει, Herodian. Despera'tus, a, um, ό χα) ή ανέλπιστος, α, Isocr. απεγνωσμένο;, ένη, ένον, Pint. Despero, άνελπίζω, de aliqua re, τινο;, Gal. de a?groto, τον νοσαν-α- id. de pra?senti rerum statu, άθυμεομαι τοϊς παξουσι πξάγμασι, Isocr. ' omnino de aliquo, άπογιγνώσχω παντάτκσί τινο;, Demosth. Confer Desperatio. DET DEV DIC Despicabilis, e, ιΐκχτχφξ'ονητος , a, Lucian. Despicio, ζαταιρξονίω, aliquem, τίνα., Thuc. Conf. Contemno ; i. e. deorsum adspicio, χαθοξάω, aliquid, τ/, Plut. Despicor, vide Contemno. Despolio, άποσυλχω, aliouem, τινχ, Chrys. άπογυμνόω. Despondeo, ίγγυάω, alicui uxorem, τιν) γυναίκα, Dem. raihi aliquam, νυμφίύω τινά, Isocr. aliquem alicui, ομολογία τινά τινι, Xen. χαθομολογίομχί τινά. τινι, Plut. animum, ίπιγνωκότω; ϊ'χω• Confer Despero. Desponsatus, a, um, χαθωμολογημινος, ίνη, ίνον, Plut. Desponso, vide Despondeo. Despretus, a, um, vide Contemptus. Despumo, Ίπαφςίζω, Ν. Τ. άπαφξίζω, Ίξχ- φξίζω. Despuo, χχτχπτύω, i. e. contemno, ali- quid, s. in aliquid, τίνος, Hem. aliquem, διχπτύω τινχ, id. Desquamo, απολεπίζω, Ίχλιπίζω. Destillatio, ό χχτα^αγμος, £> ί χπό$•χξις , ιως. Theophr. Destillo, χατατάζω, Lucian. destillat aurum ab eorum verbis, άποτάΖιι χςυσος των λόγων χυτών, id. mel a foliis, άπο- λι'ιζίι μίλι άπο φύλλων, Diod. Sic. Destinatio, in scopum, h s -οχασμος, S, Plut. animi, η πζοχίξίσις, ιως, Hero- dian. Destino, τάττω, aliquem ad aliquid, τινά It/ ti, Plut. alicui aliquid, τινά. τι, De- mosth. aliquid ad aliquid, χποτάττω τι tit τι, Polyb. aliquem ad mortem, χχ- τχ-φηφίζομχι Β-άνχτόν τίνος, JElian. Destituo, άπολιίπω, infelicem, δυς-υχαντα, Plut. fortuna destituit consilium ejus, y *ύχη 'ίσφηλι την γνωμών χϋτν, Hero- dian. Confer Desero. Destituor, άπο- ξίω, pecunia, χωμάτων* Isocr. verbis, λόγων, id. necessariis, των αναγκαίων, S. των ιιιιτηδιίων, idem. ιΊμ) \v άποξίχ χολλη s. πάση, Dem. Isocr. occasione, ίπολιίπομχι των χχίξων, id. aliqua re, νΓ'-ξίζω τίνος, id. άποτυγχάνομχί τίνος, JElian. Destitutio auxilii, ή χζοηβησίχ, ας, LXX. i. e. solitudo, η ίςημία, ας, Isocr. Destringo, χποσφίγγω, aliquid, τι, Lu- cian. Destruo, αποσκίυάζω, Plut. urbem άνί- &ημι πόλιν, Dem. χνατςίπω πάλιν, I- socr. item Ίκπίζθν, Horn, ίκποξθίω, Eur. aliquid, κατχζάλλω τι, Isocr. i. e. re- futo, άνχσκιυάζω, χποσκιυάζω, aliquid, τ), Naz. Desudatio, η άφίδξωσις, ιως. Desudo, άφιδξόω, Ar.istot. in aliqua re, χχτιεγάζομχί τι, Plato. Desuefacio, άπιθίζω, aliquem aliqua re, τινά τινι, JEschin. Desuefio, s. desuesco, άπιθίζομαι. Desuetudo, ή άηθίια, ας, Lucian. DesuetUS, b xxi η άηθηις. Desultor, Ό 'άμφιππος, χ, JElian. Desultorius, a, um, χιλητιστιχος, η, ον, equus, Ό χίλης, ητος, Pandect. Desultura, το χιλητισμχ, ατός. Desum, άπολιίπομαι, in nullo, χδινος, De- tnosth. Confer Deficio : commodis ali- cujus, αφίστχμχι τω τινι συμφίζόντων, idem. Desumo, χναλχμζάνω, Dem. Desuper, άνωθιν, fnjicio aliquid, τι ΊπιΖχλ- λω, Herodian. Detego, άποπγάζω, Ν. Τ. i. e. revelo, αποκαλύπτω, ibid. Detendo, άνίημι, Xen. Detentio, ή χάβφς, ιως, Aristot. η κατοχή, ης, Gal. Deter, πονηξος, χ, ον, deteriore conditione sum aliquo, Ιλαττάομχ! τίνος, Dem. de- terioribus pareo, ύπο χιιςόνων άξχομχι, Plato. Detergeo, άποσμάω, cicatrices, &λχς, Di- osc. calumnias, άποτξίζομαι τάς διχζο- λχς, Diod. Sic. Confer Abstergeo. Detergo, idem quod antecedens Detergeo. Determinate, το πίξχς, χτος, Dem. ό Όξος> ν, id. ό άφοξίο-μός- Determino, όξίζω, Demosth. &ξοο~γξάφω ϊίβν, id. Detero, χχτχτζίζω, Thuc. άποτξίζω. Deterreo, απίίςγω, aliquem ab aliqua re, τινά τίνος, Plut. a consulendo, τίνα α,πο τϊ συμζνλιύιιν, Isocr. aliquem a pecca- fis, &ποτξίχα τιυλ ruy κμκςτημάτύ /vi id. aliquem a gerenda repubL τινχ τ» τα χοινά πξάττίιν, Plut. Deterritus, ό και ή 'έκφοζος. Detestabilis, e, βΰίλυχτος, ή, βν, Ν. Τ. Detestatio, ^ βΰίλυγμίχ, ας, Chrys. Detestor, χατχξάομαι, patriam, τΫ) πα• τξίδι, Dem. tanquam prodigium, μυ- σάττομχι ως επι τίξατι, Lucian. caedes, μνσάττομαι τχς σφχγχς, id. βΰίλύοΌ~ο• μχι• Detineo, χχτίχω, aliquem, τινχ, Plato. παζατίίνω τινι, Plut. aliquem ab aliquo, άπίίςγω τινά τίνος, id. Detondeo, άποχύξομχι, barbam, το γίνΐιον% Herodian. capillos quos habuit, toton- dit, ων (ΐχί τξιχων, απίχίίςατο, idem. Detono, χαταζξοντάω. Detorno, άποτοξνίύω. Detorqueo, ά,πος-ζίφω, aliquid aliquo, τι ττξός τι, Plut. in aliud, παξχφίξω ιϊς άλλο, Lucian. Detractio, ί άφαίξατις, ιως, Plut. fama?, νι κχτχλαλιά, ας, Basil. Detractor, ό άφαΐζύμινος, ν, Plut. \. e. ob- trectator, ό χχτάλχλος, Ν. Τ. ό ψιθυ°ι- rw. 5, ibid. Detraho, αφαίξίομχι, aliquid alicui, τ/ν/ τι, Isocr. ί. e. obtrecto alicui, biao -ύξω τίνα, Demosth. Confer Calumnior, Ca- villor. Detractatio, ν, ανάνιυ&ις, ιως. Detrectator, b άνανίυτϊς, 2- Detrecto, άνχνίύω, aliquid, τ), Demosth. aliquid facere, ά,ποΰιΰξάο-χω ιΐς το μη ποιίίν, Xenoph. preces, άπολίγομαι την ΰίησιν, Plut. munus, άξνίομαι χί'.ίαν, Dem. pugnam, οχνίω τϊ,ν μάχην, Hero- dian. negotium, πχξαι'τίομαι το 'ίξγον, id. imperia, αφηνιάζω, id. Confer Α- versor, Fugio. Detrimentosus, a, um, βλχζίξος, ξα, ξον, Plato. Confer Noxius. Detrimentum, το άπότςιμμα, ατός, i. e. damnum, ή ζημία, χς, magnum, μεγά- λη, Dem. summum, lo -χάτη, idem, et damnum, χχ) βλάΖη, idem, adferre alicui, ζημίχν φίξίΐν τινι, idem. Confer Damnum. Detrudo, άπωθίω, Thuc. Detruncatio, ή κατάκοπη, ης, Theophr. Detrunco, χαταχ'οπτω, aliquid, τί, The- ophr. χολύω τ), id. χολοζόω. Detumeo, άπογχόομαι• Deturbo, άπωθίω, Thuc. παξωθίω, Naz. άπαξάοΌ-ω^ Horn, evectum, Ιίπτω άξθίν- τα, Herodian. Deturpo, καταισχύνω, Plut. aliquid, μο- λύνω τι, Isocr. Devasto, ποξθίω, regionem, χωξίον, Thuc. domos, οικίας, Xen. άποιχοοομίω, Thuc. vicos et parvas urbes, ΰιχποξθίω χώμχς χχ) πόλίΐς μικξχς, Plut. Deveho, κατάγω, Plut. κχταφίξω, fru- mentum alicui, χατακομίζω σιτόν τινι, Thuc. Develo, αποκαλύπτω, aliquid, τί, Plut. Deveneror, σ'&ομαι, aliquem, τινά, Plato. Devenio, καθηκω, JEschin. ad tyrannidem potentia, ίΐμι ιις τυξαννίΒα Ιξαιτίχ, He- rodian. aliquo ex agris, χατίξχομχι \κ των ίγξΰν, idem. Ptolemaidem, κα- ταντάω ιίς την ΐΐτολίμα'ίΰχ, Ν. Τ. 3X1- dacia devenit in dementiam, το τολμά ν καταντάίΐ ίΐς την άνοιαν, Polyb. Confer Venio. Devenusto, idem quod Deturpo. Devergentia, το χατωφίζϊς, ίος. Deverro, χχτχο-αίξω. Devexitas, το χατωφίξΐς, ίος, το χάτχν- τίς, ιος. Devexus, a, um, Ό χχϊ η κατάντης^ ιος, Suid. ό siui ή χαταχλινης- Devincio, ανχξτάω, aliquem, τινχ, Xen. dolia inter se, συνΥιω σχίύη άλληλοις, Herodian. insulas inter se benevolentia, συνάπτω πας νηο -vs πξος χλληλας ιύνοία, Philostr. Devinco, νιαάω, aliquem, τινά, Xen. κα- τανικάω τινά, Plut. voluptates, χξχτίω των ηΐονοίν, Xenoph. devincor segniter, ήττάομαι ανάνΙξως,^Ηβ^Οίϋαη. Devio, ΰιαμαξτάνω της idS, Thuc. ίιχμ- φοίίω, Eust. Devirginatio, ή αποπαξθίνωσις, ιοις. Devirgino, α,ποπαφινίύω, άποπχξθίνόω, δ<- απχξθίνίύω, Athen. aliquam, διαχοξίω τινά, Herodot. Devitatio, ή ίκφίυξις, ίως, η Ικφνγη, ης, ma- ll, η Ιχχλιης τ» καχ5, Bas. ( 48 ) Devito, Ίκφίύγω, aliquid, τι, Plato, Ιποτίλ* λομαί τι, Isocr. ικκλίνω. Devius, a, um, Ό, η, το ίκτος της ί5ϊ. Deunx, το ένΰίκχύγχιον, ν• Devoco, κατακαλίω. Devolo, καθίπταμχι. Devolvo, κατακυλίω, ab aliquo, άπό τίνος, Xen. vasa in aliquem, ίπιζάλλω σχίύ* τινι, Herodian. Devoro, χατισβίω, aliquem, τινχ, Plut. taurum, κχτχφάγω ταϋςον, Athen. Devotio, ή κατιυχη. η;, Plut. i. e. impre- catio, η άξά, άς, Dem. Devotus, a, um, ό χχ) η χχτάζχτος, it, Dem. Devoveo, κατώχομχι, Plut. χχθιίοόω, me ipsum pro patria alicui, Ιμχυτον τινι ύπ\ξ της πατρός, Plut. me ipsum ad facien- dum aliquid, άναθίμχτίζω ιμχυτον ποιίϊν τι, Ν. Τ. diris imprecationibus aliquem, χαταξάομχί τινχ, Aristid. alicui, τινι, Dem. Deuro, Ίκπυξόω. ' Deus,.o Θεβί, S, Dem. optimus maximus, e μλγι^ος, idem, summus, ύπατος, idem. Numen divinum, Θιοςχα) δαίμων, idem. θίοί χχ) ΰχιμόνιον, idem, vis ccelestis et divina, δαιμονίχ Ιύναμις, Isocr. potes- tas deorum, Ιύναμις Β-ΐων, Dem. Ίσχυς τη δαίμονος, iaem. dii meliora, ιυφημα, Plato, μηΰΐν βλάσφημον ι'ιπι, Aristot. ita deos miiii velim propitios, νη τνς S -ιχς, Dem. ita me Jupiter et omnes dii ament, νη τον Αία χα) απαντάς Β-ιές, id. per deos, quis ita stolidusest? πςος S-iijv, τις ■ ά'τως ιύηθης is"i ; idem, proh Jupiter, 2 πξος tS Αιος, idem. Deus a- vertat, μη γίνοιτο, idem. ■ ό μη συμζαίη, idem. Deus avertat malum a republica, μη ίίτω γίνοιτο χαχως τν, πόλιι, id. dii perdant malum male, 3•£β< άπολίσιιαν χχκον κχκως, id. dii male faciant ei, S-eo/ ιξολίο-ίίαν χύτονι id. Dei voluntate et potentia, ©ε* γνώμη χχ) ίυνχμιι, He- rodian. Deo favente, Deo juvante, ali- quem invadere, συν ®ίω ιπιίνχι Ίπ) τινά, Thuc. cum Deo, divirio beneficio vale- re, συν ®ιω ύγιχίνιιν, Xen. Dextans, το δίκχαγκίον, u, Vet. Gloss. Dexter, a, um, δφος, a, ov, Aristot. Ό ν Λ η ίπιΰίξιος, u, id. Dextera, seu dextra, η Ss|/«, ας, Dem. dextram porrigere seu protendere, πξο- τιίναν ΰφάν, id. injicere dextram, \μ- ζάλλιιν δφάν, id. dextra prehendo ali- quem, ΰφόομχί τινχ, Aridopk. dextram do, ΙΊΙωμι δίΐιάν, JEschin. a dextra, \ K ΰφάς, Aristoph. δφάδην, Hesych. dex- tram versus, \v ίφα, Aristot. ad dex- tram, Ιπ) δφχ, id. Dextere, ΰφως, Lucian. ίπιΰίξίως, Athen. i. e. bene, ΐυτοχως , Herodian. Dexteritas, ή δφότης, ητος, Plut. ή \πώι~ ί,ιό.της, ητος, id. ingenii, ή δφότης, ητος, Thuc. η ιΰφυία, ας, Bhilo. Dextimus, a, um, ό χα) ή, ΊπιΖίξιος, χ, Α' ristot. Dextra, vide Dextera. Dextrale, το πΐξώφον, n, LXX. Dextrorsum, h δφα, Aristot. Diabolus, <5 Ιιά,ζολος, u, Ν- T. Diaconus, ό διάκονος, u, Ν. Τ. Diadema, το διάδημα, ατός, Plut. diade- mate caput revincio, διαδημχτι την κι• φαλην διαδίω, Lucian. impono, διάδημα πίζίτίθημι, Herodian. duobus diadema- tibus utor, χξάομχι δυσ) διχδηυ-χσι, id. Dialectica, η διαλικτικη, ης, Plato. Dialecticus, a, um, διχλικτικος, η, h, Plat. Dialectus, ή διάλικτος, a, Plut. Dialogue, ό διάλογος, n, Aristot. Diameter, η διάμιτξος, ν, scil. γξαμμ.η, Proclus. Diana, ή "Αζτιμις, ιδος, Lucian. Diaphragma, το διάφραγμα, ατός, Galen. Diarium, 'η Ίφημίξις, ίδος, Plut. το Ίφημί- ξον, n, Philo Diarrhoea, ή διάρροια, ας, Galen. Diatriba, ή διατξίξη, ης, Plut. Dica, η δίκη, ης, Xenoph. dicam intendo, δίκην λαγχάνω, impingo alicui, δίκην Ίπ- άγω τιν), dicam seu caussam dico, δίκην ιιπον, Xen. Dicacitas, ή ιύτξχπιλίχ, ας, Ν. Τ. Dicaculus, a, um, σκωπτικός, η, ον, Athen. Dicasterium, το δικχρί,ριον, a, Dem. Dicax, ό χχ) ή φιλοσκωμμων, όνος, Hero- dian. ιντξάπιλος χχ) σχώπτιιν δυνάμι* νος, Dem, ί σχώπτης, β, Suid. DIE DIG DIL Pico, as, UgtCn, Deo, r? ©s«, Herodian. alicui, άνατίθημί τινι, Diosc. ά,φκςόαι τι- ν), Plut. i. e. trado me alicu-ij δαλίύω τιν), Xen. Confer Consecro. Dico, is, λίγω, alia, alia facio, άλλα, άλλα ίτξάττυ, Plut. heec tibi, ταΰτώ σοι, Xen. ista de te, ταύτα -ngi σα, id. ad volun- tatem alicujus, συν<χ.γοξίίο) τ/ν/, Dem. trw /κγοξίύω tvJ ίπιθνμίψ, tivos, id. aliquid pro concione, 7>ημν,γο\ίω τι, id. aliquid exempli caussa, igica τι πχξα.ΰίίγμ,α.τό; 'ίηχα, id. pro dignitate de re, ά|/ ωί πψ tivos δέχομαι, id. de re aliqua suavi- ter, concmne et elaborate, tTrov πΐξί ti- vos ίΧΐγ,Μξίται;, χα) μασικω"$, xa) όιαπί- πονημζνως, Isocr. modeste de me ipso, ϋΊχλίγομαι μί«•ξία>ς πΐξ) Ιμάντα, idem. sententiam meam de re aliqua, αποφαί- νομαι την γνώμην ftigi vivos, Xenoph. id quod res est, τον ιόντα λόγον λίγω, Hero- dot, diem, Ίπάγω δίκψ, ίϊπον δίχην, id. dicendi peritus, qui scit bene loqui, U6a>s a, Sg7 λίγαν, JElian. tls&is frit, λιχτία, idem, dictu nefas, & Β-ιμιτόν is-t φάναι, quod ne dictu quidem fas est, ό μηδ' il- truv τινιβ-ίμμ, Plato, ut ita dicam, a s ϊπος ΐιπίΐν, die, φίςί, Dem. ne quid di- cam gravius, χα.) πλίον αδίν πξος'ίθ'ημι, Aristid.^ dicendi finem facio, ίνα,λλάτ- τομαι τι? πίξί τίνος λίγαν, Dem. παύω τον λόγον, Xenoph. dici vulgo, διαγγίλ- λατθα,ι, Herodian. Dictamnus, το ViXTa.it.vov, a, Theophr. ν) ϋίχταμνος, ΑΙ. Aphrod. vinum dictam- ηο conditum, ό διχταμνίτης, scil. οΐνος» Diosc. Dictator, ό α,ΰτοχζκτωε, οξος, Isocr. ο διχ- τάτο^, ogos, Dion. Hal. Dictatura, ν) διχτατωεία, as, Plut. ν) διχ- τάταίζο! agxn, id. dictaturam gero, διχ- τα,τωζίύω, Gaza, μοναξχίω, Xipfi. Dicterium, το σχωμμα, aros, Xen. festi- vum, ή παιδιά, ας, Herodian. dicteriis incesso aliquem, σχώπτω τίνα,, Isocr. τι- ν), Plut. aliquid, τ), Herodian. us τι, Plut. Confer Cavillor. Dictio, r) ΚίΙις, ms, Isocr. η 'ρησις, i• e. sti- lus, 4) φξάο -is, tons, dictiones venor, λίξι- θηςιύω, Suid. Dictito, πολλάκις λίγω, βοάω, Herodian. χαταλίγω, id. Dictum, το ρήμα-, ατός, Plato, argutum, το ά,-τόφθίγμα, ατός, Plut. facetum et cavillatorium, το σχωμμα, ατός, Isocr. dicto audiens, Ό χα.) ή νπν]χοος, a, Dem. dictum, factum, άίμ' ϊπος, άμ' 'igyov, seu 'άμα, 'ίπος, άμα 'igyov, Viger. dictum ve- tus, παλαιο$ Koyos, Plato. Didactrum, το lilaxrgov, a, Poll. ' Diduco, διαλαμβάνω, aliquem, τ/ν«, PM. aliquid, διαίξίω τι, Aristot. Diecula, το ημίξΐδιον, a. Dies, ύι Υΐμίζα,, as, Dem. superior, πξοτί- e», id. ultimus, τιλίυταία, id. prasfi- nita, διαμίμιτξημίν/α id. lege sancita, i) Iv τω νομω γίγγξαμμωη, id. non mul- tis diebus post, & ^roXXcits ημίζχις νπξον, id. intra tnginta dies, Ι»τοί ήμίξων τξΐ- άχοντα,, αφ' ?is, id. diem prafinire, ή- μίξαν διαμίτξΰο-θα,ι, id. aucupari, τη• ξΐιν, id. observare, φυλάτηιν, id. con- swnere in re aliqua, α,νκΧίσχίΐν ιπί τινι, id. exigere nullam sine lacrymia, δ/ά- yuv ϋιμίαν ίϊαχξυτ), id^ conterere in aliqua re, χατατςίζιιν ποινντά, τι, id. tra- ducere in foro, ημι^ιυίΐν iv τγ ίγοςα ίτξαγμαηύοντα, id. intercesser'unt die's quinque, ήμίξαι yvyovaffi πίντι, iv als, id. interjectis diebus tribus aut quatuor, v\• μίξων τξίων ν) ιπττάξων ΰιαλίΐπν(Των, Isoc. quinto abhinc die, πίμπταΊα, atro tocCtvis, Dem. statis diebus facere aliquid, iv xa.9v}xao-ais uttiiv τι, id. differre aliquid in posterum diem, α,ναξ&λλίΐτθα,ί τι us τν)ν ί>?ίξαίαν, id. die inclinante jam, β•ψε τίΐ,ς ν)μίξα$, Xenoph. die et nocte, w vvxtos xa) tvis ν)μίξ«,ςι Isocr. dies et noctes iter facientes, νύχτωξ χοδ μΐθ' ν)• μίξα,ν ohiuovTis, Herodian. eodem die, αύθνμίξον, seu «ΰ&νιμΐξον, Thuc. diem durans, ό χα.) v\ lafoi%os, ts, Galen, tres dies durans, ό χα.) ν) τξΐν]μίξ05, ν, Aristot. quatuor dies durans, τιτξα,ν)μίξο$, Na%. decern dies durans, Serfages, Plato, dies eerenus seu serenitasdiei, ν) ιΰνιμίζία, «f, Xenoph. dies callidi, α,Ί SigmiMgiui, ων, Aristot. dies comitialis, ημίξχ, ίς• χχίζίοΊα,χν), natalis, τογίνίθλιον, tt, ne- fastus, ν,μίοα, α,ποφζα,ς, Plut. dies Solis, iifutet πνξίαχν), Luna, σελήνια»*), Mar- tis, AgEeui, Mercurii, Έξμα, Jovis,A/eV, Veneris, ΆφςβΒίτνκ, Saturni, Kgovv, dies mensis prima, ν) ναμηνία,, secunda, ter- tia decima, ϊίυτίζα, τξίτνι δίχάτνι ΊξΌ,μίνν μ -fsvos, undecima, duodecima — — -vigesima, πξώτνι \s, Dem. ΰυιτχόλως, idem. ΰυ0^χίξωs, idem. Difficilis, e, χαΧί -ros, v), ov, Dem. difficile et arduum per se est consultare, δύο-*β- Χον χα) χαΧίπον φύ<τίΐ is•) βνλίύίβϋοιι, id. interrogatus, quid esset difficile, Ιξωτ*ι• cillimum et rarissimum esse aliquid, ous diffii χαΧίίτώτατον χα) (Τπανιώτατον tivai τι, Isocr. difficile est, noctu id facere, s g- γον 1st), vvxtos 9toiiiv tSto, Xen. Difficiliter, idem quod Difficile. Difficultas, ν) Ιυο-χίξίΐα, as, Dem. j foe" xoXia, as, id. _ ν) χα,Χίνότνις, vjtos, id. το 'hvo'vigis, ios, id. το xaXwrov, S, id. spi- randi, ν) δνο-πνοιχ, το ασ , θμα,——υχΊη&, ν) δνο*νξία, ν\ 5•ξαγγαξία,——ΆΧϊίϊθΆ3Ζ, ν] σαα,- νοοΊτία, νι "hvo-ttvigia. Difficulter, idem quod Difficile. Diffidenter, α,πίς-ωζ, Isocr. Diffidentia, ν) απις-ΐα, as, Dem. movere diffidentiam et iracundiam, 'ίχΐιν απιρίαν χα) οξγν)ν, id. non egredi propter diffi- dentiam, ix ίζιίναι 5/' απι^ίαν, id. Diffido, απις-ίω, alicui, τ/ν/, Isocr. ύμ) atfis"£>v τ/ν/, Dem. atri^s ϊχω srgos τι• να, Isocr. a-xis-ais "διάχαμαι ,, ης. Discus, ό δίσχος, », discum jacere, δίσχαι άποπίΐΛπειν, έχςίπτίΐν, Poll, disco ludo, δισχευω, Lucian. contendere cum aliquo disco, Ιξίζειν τιν) π(ς) δίσχχ, Mlian. Discussio, ή διάλυσίς, ίως, Bern. Confer Bijudicatio. Discutio, διασίίω, i. e. dijudico, seu exami- no, ανακρίνω, Bern, ίξίτάζω τι, Isocr. Diserte, Ιλλογίμως, Bem. διαρρήδην, Pla- to, άντικρυς, promitto auxilia alicui, ύ- πισχνίομαί τινι πίμπίΐν επιχαξίαν, Bion. Halicarn. caussam aliquam accusatio- nis profero, ορίζω της δίχν,ς α'ιτίαν, id. expressisque verbis scripsi, ίγςαψχ τόϊς ρημασιν ίίτως άντικρυς, Bern. Disertus, a, um, διινος λίγειν, Bem. Conf. Eloquens. Disjectio, το διάρριμμα, ατός, Xen. ' Disjicio, διαρρίπτω, Aristoph. murum, δια• σφίνδονάω τεϊχος, Plut. χαταζάλλω. Disjunctio, ή διάζευξις, εως, Naz. Disjunctivus, a, um, διαζευκτικός, η, βν, Gramm. Disjungo, διαζεύγνυμι, JEschin. διασπάω, Bern. Dispar, ό χα) η ανόμοιος, ν, Plato, ό χα) η άνισος. Dispareo, αφανίζομαι, Isocr. DisparUis, e, β χα) ή ανώμαλος, n, Theophr. Dispariliter, άνωμάλως, Isocr. Dispectus, η διάσκεψις, εως. Dispello, διωθίω, populum, οχλον, Plut. ho- mines a me, ανθεώπχς απ' εμαυτί, Xe- noph. Dispendium, vide Bamnum. Dispendo, οιχονομίω, Ν. Τ. Dispensatio, ή διοίχησις, εως, Bem. rei fa- miliaris, ή οιχονομία, ας, Aristot. Dispensator, ό διοικητής, S, Plut. rei fa- miliaris, ί οικονόμος, u, Ν. Τ. volupta- tis, οικονόμος της ηδονής, Aristot. Dispenso, οιχονομίω, Plut. alicui aliquid, διανέμω τί τινι, Plut. Disperditio, ή 'φλόθξευο -ist ιως. DIS DIS DIV Disperdo, 'φλοΰξύω, aliquid, τ), Ν. Τ. δι- αφθίίξω τίνα,, Plut. Dispereo, διόλλυμαι, Plato. Dispergo, διασκισάζω, aliquid, τ), Thuc. διασπύξω τι, Isocr. διασχοξπίζω τι, Ν. Τ. Dispertio, δια^.ξίζω ί aliquid alicui, τί τινι, aliquid in duo, δ'ιαίξίω τι us δύω, Hero- άίαιι. Dispesco, διιίξγω, Thuc. Dispicio, σχίπτομαί τι, Isocr. διακξίνω τι, id. ανακξίνω τι, Plato. Displicentia, ή δυσαξί^ησις, ίως, Plato. Displiceo, δυσαξίσκομαι, alicui, άπαξίσκω τινι, Thuc. displicet hoc mihi, άπαξίσ- χίΐ tuto μοι, Ptut. άπαξίσκίΐ μί rvro, Plato, si displicet, u σοι άπο S -υμον, Themist. Displodo, διακξοτίω. Dispolio, πίξίσνλάω• Dispono, διατίθν,μ,ι, aliquid, τί, Lucian. or dine aliquid, τά,ττω τι κατά τξόπον, I- socr. Disposite, ίΰτάκτοχ• Dispositio, ή διάθίσις, ίως, η διάταξις, ίως, V διαταγή, fjs, Ν. Τ. η ίϋταζία, ας, I- socr. orationis, ή οικονομία, as, Athen. ■ Dispositor, ό διαθίτν,ξ, ν,ξος, Plato. Dispudet, καταισχύνομαι, me virtutis ali- cujus, ty,v αςίτ-ήν τίνος, Isocr. nominis, Ίπαισχύνομαι ονόματι, Herodot. evange- lii, ίπαισχύνομαι το ίυαγγίλιον, Ν. Τ. Dispungo, εξαλείφω, aliquid, η, Isocr. Disputabilis, e, ό χα) ν, άμφιδόξος, χ, Plut. Disputatio, ή διάλφς, ίως, Plato. Ό λόγος, ν, Dem. η ΙιατξΊζϊ,, ν,ς, Isocr. acrior de re aliqua, το άκξίζχσθαι πΐξί τίνος, idem. Disputator, ό διαλιγόμίνος, χ, Bern. Disputo, διαλέγομαι, Bern, accurate seu scrupulose, άχξίζολογίομαι, id. derea- liqua, διαχξΐζόομαι πίζί τίνος, Isocr. Con- fer Dissero. Disquiro, φτάζω, aliquid, τ], Isocr. ac- curate, διαχειζόομαι, id. Disquisitio, ή φτασις, ίως, Lucian. Dissuavior, χαταφιλίω, Xenoph. Disseco, διαπξίω, διατέμνω, corium, χατα- τέμνω βύςσαν, Herodian. potestatem in partes, μίξίζω Ιξχσίαν, id. Dissemino, διασπύξω, sermonem, λόγον, Xen. διαδίδωμι λόγχς, Plut. Dissensio, ή διαφωνία, ας, η διαφώνησις, ίως, 9] ίναντίωσις, ίως, Bern, ν, ΰπιναντίωσις, ίως, id. ν, διχόνοια, et seditio, διαφοξά jcj 5~άσις, Isocr. Dissensus, us, idem quod antecedens Dis- sensio. Dissentaneus, a, um, ό χα) η διάψωνος, χ, ο χα) ν, διάφοξος, Bern, διαφ-ξόμενος, ίνη, ivov, id. Dissentio, διαφέξω, in aliqua re, πίξί τίνος, Isocr. opinionibus, ταΤς δόξχις, idem. ab aliquo, διαφέξομαι πξός τίνα, Plut. ά- φίς-αμ,αί τίνος, Plato, in multis, \ v πολ- λοίς, Isocr. animis, τγ διάνοια, id. se- ditiose ab aliquo, ?ασιάζω πξός τίνα, Bern, τιν), Xenoph. ^-ασιαςΊχως εχω πξός τινα,^ Bern, yerum dissentit a falso, τω ψίυδίί διαφωνεί τάληθες, Aristot. Dissepimentum, τοδίάφξαγμα, aros,Thuc. Dissepio, διαφξάττω, Herodian. Dissero, διασπείξω, χατασπύξω, i. e. dispu- Λ,ο, διαλέγομαι, satis copiose, (ξαξχούν τως, Isocr. pauca cum aliquibus, βξαχία πξός τινας, id. brevius de re aliqua, συν τομάτίξον πίξί τίνος, id. tenuius, \νδε- tn°ov, id, prasclare, καλώς, id. opti- rne, aeifa, id. pro dignitate rei, ίξίαις, id. eleganter, χαξίίντως, id. ad grati- am, κίχαξίσμίνως, id. tranquillo animo, χαθ' ήσνχίαν, Bern, prorsus dissolute, α-αντάπασιν Ικλιλυμίνως, id. non mode- rate, sed negligenter et nimis acerbe, prorsus inconsiderate, oh μιτξίως, αλλ' ολιγύξως χα) λίαν μικζως χα) παντάπασιν avor i Ti)S, Isocr. Dissertatio, ό διαλογισμός, ν, Plut. η ha- λίξ,ς. Disserto, διαλογίζομαι, Bern. Dissidentia, idem quod Bissidium. Dissideo, vide Dissentio. Dissidium, ί διαφοξα, ας, Bern. Confer Controversia, item Contentio. Dissilio, διχπνιδάω. Rissimilis, e, ό χα) ή ανόμοιος, u, Isocr. fio vel sum, ανομοιόομαι, dissimiles plane inter se esse, μ^δϊν αλλί,λοις ϊοιχίναι, ffi- lian. Dissimiliter, ίνομοίως. Dissimilitudo, r, «.νομοιότν,ς, ψος, Isocr. Dissimulanter, ύ^ωνικως, Aristot. Dissimulatio, ή ΰξωνύα, ας, Bern. Dissimulator, ό ίΐζών, onos, Aristot. Dissimulo, ίίξωνίύομαι, Plato, veritatem, αποχξΰπτομαι ταλ' /ffis, Isocr. exponam, nee dissimulabo, λίζω tc{os ύμας, κα) ohx αποκξύ-φομαι, Bern, dissimulabat se hoc scomma audire, ου πξοσίνοιίΊτο ακύίΐν του σ-^ίί/Λ,αοίτβί, Lucian. dissimulabant fidem, οΰ πξοσατοιΐίντο πις-ιύαν, Hero- dian. Dissipabilis, e, διασκίδα<τος, ν, όν. Dissipatio, ή δια,σκίδα,σις, ε^ί, β διοκτπασ- μ05, S. Dissipator, ό διασκίδα^, S» Dissipo, διασκίδάζω, aliquid, τ), Thuc. fa- ma, διασκΐδάννυμι φν,μνιν, Herodian. rumorem, διασπύξω λόγον, Xen. Dissitus, a, um, απέχων, ασα, ον. Dissociabilis, e, β χα) ή ακοινωτν,τος, », Pint. Dissoci-atio, 4 διάλυσις, εως, Philo. Dissocio, διαλύω, Isocr. Ztir^t, Plut. Dissolubilis, e, διαλυτός, it, ον, ό κα) ν, εΐί- λυτος, α. Dissolvo, διαλύω, bellura, πόλίμον, Isocr. inimicitiam, τν,ν ϊχθξαν, id. amicitiam, φιλίαν, id. fidem, πί&ιν, id. fcedera et contractus, τλ συμζόλαια, id. totam COgnationem, διαλύομαι π'άσαν &υγγίνίι• αν, Isocr. a?s alienum, διαλύω τα χφα, s. τα χξί-,ματα, Bern. Dissolute, ασόπως, ανίιμίνως, vivere, ξίρ, Dissolutio, η διάλυσις, ίως. Dissolutus, a, um, ό κα) r, διαλυτός, ου, ανίΐμίνος, ivy, ίνον, dissoluta vita, avu- μίν/ι ζω->ι, dissolutus homo, β άσωτος, ου, Aristot. Dissonantia, ^ διαφωνία, ας, r h απγ,χ•/ιο*ις, ίως, το απν : χ'/ιμα, ατός. Dissono, διαφωνίω, ακ•/\χίω. Dissonus, a, um, β χα) ή διάφωνος, ν, ό χα) i) δύσν,χος, χ, Hermog. Dissuadeo, ανοτξίπω, aliquid, τίνος, Isocr. Dissuasio, ή αποτξοπτι, r,s, Aristot. ή αντί- λογία. Dissuasor, ό αποτξίπων, οντος, Isocr. Dissuo, α,πορράπτω• Distantia, ή απός-ασις, ιως. Theophr. ab a- liquo, από τίνος, Xenoph. loci, ή χατα τόπον διά$•ασις, Plut. το διά$"',μΜ, ατός, Plato. Distendo, διατιίνω, Xen. Distensio, ή διάτασις, ίως, Plato. Distermino, διοξίζω, aliquid ab aliquo, τ) s£ τ), Themist. Distichon, το δί?ιχον, χ. Distilhitio, ό κατα^αγμος, 2, ο ϊαλαγμος, 5, Gal. ^ νι χπόζ-αίις• Distillo, αποτάξω, Lucian. χατα^άζω, id. καταρρέω• Distincte, διοξίσμίνως. Distinctio, ό διοξίσμος, 5, Aristoph. ν) δια- Γολ'/ι, ν,ς, ο αφοξίσμοί, 5, Theophr. Distineo, διασπάω, ornciis, πξος ύπν,ξίσίας, Lucian. aliquem funere, αποσχολίω τί- να πίξ) χν,δίίαν, Herodian. Distinguo, διοξίζω, quasdam caute, τίνα. ίνλαζως, Bern, turpia et honesta, δια- τάττω τ* αισχρά χα) τα χαλά, Isocrat. Confer Biscerno. Disio, α,φίταμαι, plurimum, πλί7?ον, Aris- tot. et diftero aliqua re ab aliquo, χα) διαφίξΐυ τινι τίνος, Isocr. διαφέξω τινός ίν τιν), Herodian. plurimum ab aliquo, xi- χώξίσμαι πλίϊϊόν τίνος, _ id. ^ ab urbe la- pides sedecim, απίχω της πόλίως σημεία ίχχαίδίχα, Herodian. Distorqueo, διαστξίφω, aliquid, τ), Bern. ς-ξίζλόω. Distortio, *j διαρξοφη, ν,ς, Theophr. oculo- rum, ό ϊξαζ,ισμός, 2, Paul. JEg. Distortus, a, um, ό χα) ν, διάς-ξοφος, a, ocu- lis, TVs οφθαλμός, Athen. s -ζαζος, v), ov, Galen. Distractio, ό διασπανμός, S, Plut. το δια- σπασμα, ατός, id. ό διασυρμός, a curis, ό πίξισπασμος, 5. id. sine distracti'one, απίξίσπάς-ως, Ν. Τ. άδιασπάς-ως, Hes. Distraho, διασπάω, aliquem ab aliquo, τι- νά από τίνος, Xenoph. frumentum tri- plo pluris, quam ante, διατίθίμαι σιτον τζίπλασίας τιμγ^, *i πξότίξον, Bern, in multas partes, δίίςημι us μίξη πολλά, idem. Distribuo, διανίμω, aliquid cum aliquo, τί *$os τίνα. Bern, aliquid in aliquid, μί• ζιζω τι ι'ίς m Aristot. regionera, ίναδί- ( 51 ) ζομαι χώοαν, Plut. aliquid in tres par- tes, νίμω τι Ας τπίς μοίρας, Herodian. Confer Divido. i Distributio, ή διανίμη&ις, ίως, ή διανομή, ν,ς, ν) διάδοσις, ίως. Distributive, a, um, διανίμητιχος, η, όν. Distributor, ό διανομή, ius. Distringo, διας-ίλλω, aliquid, τ ί, Philo. i. e. abstergo, άποξύω, καταζίω, Plut. gla- dium, σπάομαι ξ!φ05, Lycurg. distric- tos habere pugiones, πςόκωπα ϊχίΐν ξιφί- δια, Herodian. Disturbatio, ή avae -άτωσις, ίωs, Bud, Disturbo, άνας-ατόω, Ν. Τ. navem, άνα• τςίπω πλοίόν, JEschin. urbem, ανάκατο* ποιέω πάλιν, Herodot. Ditesco, πλντίω, Dem. opibus, χξν,μάτων, Liban. laboribus alicujus, 'ioyois tivos, Xenoph. ex aliqua re, ίΰποξίω, από τινος % idem. Ditio, ν, Ιπιζξάτίΐ», as, Plato, η δυνας-ίία. Dito, πλατίζω, aliquem, τινά, Xen. Diy, πολύν χξόνον, non durat, &κ άντίχίΐ % Xen. diu ante Trojana tempora venit, πολύ πζό των Ύξωίκων %λ6ίν, Isocr. non diu est, quum venit, έ πολυ$ χξόνος, ίξ V ίίλβεν, id. vale diutissime, χαίζί Ιπ) μη- κις-ον, Lucian. si vixero diutius, u δϊ βιώσομαι πλίίω χξόνον, Xen. diutius im- morari dictionibus, quam rebus, πίρ) τάς λίξίΐς πλίίονα χξόνον διατξίζίΐν, η πίξ) τάς πξάξίΐς, Isocr. Divagor, πλανάομαι, Xen. Divarico, τά σκίλη διατιίνω, Aristot. Divello, διασπάω, aliquid, τί, Xen. Conf. Distraho. Divendo, διαπιπξάσχω, Plut. aliquid, !*- πξάττω τι, Dem. turpiter, άποδίδωμί τι αϊσχξως, id. aliquem mina Attica, άπίΐι.πολάθ] τινά μνάς Αττικής, Lucian. Diverbero, διακόπτω, Lucian. Diversatio hospitalis, n χατάλυα -is, ius, Po- lyb. Diverse, άλλοίως, άλλοις. Diversitas, ή άλλοιότης, ^τβί» ν) διαιροξότης* vitos, Plato, ν) διαφοξά, as, Isocr. η ά- νομοιότ' /is, vi*os, id. ιτίξότ'κ, Plut. Diversitor, ό %ivoZoxos, ν, Plato. Diversor, ξινίζομαι, apud aliquem, παξκ τινι, Ν. Τ. καταλύω παξά τινι, Dem. Diversoriolum, το χαταλυτί-,ξίον, α, το χα- ταγωγιον, ν. Diversorium, το κατάλυμα, ares, Ν• Τ. το πανδοχίΐον, a, ibid, το ξίναδοχίίον, χ. Diversus, a, um, διαφίξων, χσα, ον, Isocr. β κα) ν) ανόμοιος, χ, id. β και ν, δtάφoξos^ αλλοΊος, οία, οίον, diversus ab eo, άλλος παξ' αυτόν, άλλος ν\ αυτός, άλλος άντ' αυ- τχ, diversum a vulgo agere, άλλοΊον πςάτ- τίΐν, η οΊ Γτβλλοί, Plato, diversi senten- tiis, άλλοιότίξοι τάς γνωμας, Thuc. di- versa haac sunt inter se, πλιί^ον ταΰτκ αλλήλων χιχώξίζ-αι, Isocr. natione, ό άλλογίνης, ό άλλοίθνν,ς, forma, β άλλο£(- δν,ς. Diverticulum^ το χατάλυμα, arcs, 'h άτξκ- πόs, χ, Philo. Diverto, seu divertor, ϊχτξίπομαι, Plut. in oratione, πχξίκζ αίνω, Aristot. ad ali- quem, καταλύω παξά τίνα, Thuc. παξά τινι, Dem. in hospitium, χαταλύω ίίς πανδοχίΤον, Plut. Dives, πλύσΜ, ία, ιον, Dem. ο κα) ν) άφ• νίίος, vel άφνίος, πλχτων, χσα, χν, id. ό χα) ή ί'ύποξος, χ, Isocr. κίκτν,μίνος τά Χξν,ματα, Dem. habens opes, 'ίχων χσί- ας, id. antecellens pecuniis, πξοίχω» χξημασι, Isocr. divitiis adfluens homo, πολλών χξν,μάτων άνθξωπος, Dem. inter divites primus, rals itriais «ξωτιύων, I- socr. ad summas opes evectus, πλχτχ ^os το άχξότατον χφικόμίνο5 Lucian. infinitis opibus pra=ditus, πλχτων us ΰπίξ- ζολν,ν, id. falso, ο κα) ή -φίυδόπλχτος, χ. Said, pummis, πλχτων νομίσματος, Α- rist. auri, ό χα) ή πολΰχξυ^, χ, Ναχ. . Divexo, διαχακόω, καταπονίω. Divido, μίξίζω, aliquid alicui, τί τινι, Sy- nes. vestes, διαμίξίζω τά 'ιμάτια, Ν. Τ. regionem cum aliquo, διανίμω χώξχν πξόί τίνα, Dem. pecuniam, διαίξίω άξγύξίον, Isocr. ahquid trifariam, τί τξίχα, Dem. aliquid in partes, τί us μίξη, idem, a- grum, ίναδάζομαι χώξαν, seu τν,ν_ γην, Lucian. facilitates, άναδάρχς rtoiiiv τάς ύσίας, Aristot. Dividuus, a, um, ό κα) ή ίύμίξίς-ος, x- t Divinatio, ή uavnia, as, Aristot. ό S-u- ασμός, χ, Ihuc. y S -ίοσημίία, «.(, Cyrill, DO DOL DON ri μάντιυμα, tiros, Nax. e manu, i, χείξομαντεία, ας, ex mistis sagittis, r, βζλομαντία, ας, ex igne, γ) πυξομαντία, ας, &C. Divinatrix, υ) μανής, ιως, Athen. Divine, &ιίως, Xen. δχιμονίύ>ς, Lucian. Divinitas, ή S-e/oV/jj, γιτος, Isocr. γ\ Β-εότης, Χ τος, Greg. Divinitus, 3-εόθεν, Synes. ^ 3-εϊχως, Ναζ. χατά 3-eov, Synes. χατά &είαν πομπών, Mlian. Divino, μαντεύομαι, aliquid alicui, τί τ/ν;, Lucian. mentem alicujus, άπομαντευο- μαΛ της γνώμης τίνος, Galen, ventre, γατξομαντεΰομαι, Alciphr. ante, πξο- μαντεύομαι, Herodot. Divinus, a, um, 3-sToj, 3-ε/λ, 3-εΓβν, Hem. h xa) r, θεσπέσιος, δαιμόνιος, ια, id, idem. divina? res, τβ 9-t7a πξάγίΐατα, Isocr. di- vina potentia, δαιμόνια δύναμις, id. i. e. vates, ο μάντις, εως, Plut. divina ope, divino beneficio valere, συν €>εω ύγιαίνιιν, Xenoph. Divisibilis, διαίξίτος, υ;, όν. Divisim, διανδίχα, Naz. δίχα, Thiic. Divisio, ο μίξίσμος, χ, y\ διαίξεσις, ίως, agri et domuum, αναδασμός γγ,ς χα) οικιών, Bud. % διανομή, γ,ς. Divisor, ο μίξ/ρης, χ, Ν. Τ. ο διανομευς, ίως. Divitia?, ο κλχτος, χ, Dem. ϋ, εϋποξία, ας, id. γ) πεξιχσία, ας, Isocr. γ\ ευδαιμονία, ας, id. γ) ενποξία χξγ,μάτων, Dem. et potentia alicujus, πλάτος και δύναμίς τί- νος, Isocr. magna?, πλχτος μέγας, id. maxima? et certissimae, μεγι^ρς χα) βε- βαιότατος, id. magna?, πολλή εύποξία, Isocr. αχεί?* ευποξία, Dew. exigua?, μικξά χτήματα πλχτχ, id. injuste com- parata?, 'άδικος πλάτος, Isocr. per vio- lentiam et odia parta?, ευποξία μετά βίας χα) απέχθειας, id. divitias expetere mo- derate, αγαπάν πλχτον μετρίως, id. im- moderate, ύπίξζαλλόντως, id. compara- re alicui, παξοσχευάζειν τινι είιποξίαν, id. parere alicui, έξγάζεσθαϊ τινι πλχτον, id. relinquere magnas liberis, χαταλιπειν, s. νταξαδιδόναι πλχτον μίγαν τόίς παισι, id, coacervare, συναγαγέιν πλχτον, id. pos- sidere, χτγ,σασθαι πλχτον, Bern, in dies augere, επιδιδόναι εις εϋποςίαν χαΟ' εχάσ• την Ϋ,μέξα-ν, Isocr. divitiis studere, σπχ- δάζειν πεξί πλχτον, id. potiri, χύξίον γίγ- νεσθαι πλχτχ, id. florere, είναι, seu γίγ- νεσθαι εν πλχτω, seu εύποξία, id. abun- dare, εΰποξεΤν τινάς εαποξιας, Dem. . uti, χξΥ,σθαι τω πλχτω, id. frui, αποχξησθαι tS πλχτέίν, id. 'alicujus adulari, 3-εξα- π'.ύειν τον πλχτον τίνος, Isocr. invidere alicujus, φθονεΊν ευποξ'ιαις τίνος, id. Dium, τ, α'ίθξα, ας, sub dio, εν ύπαιθξίω, Xen. 'εν τω α'ιθξίω, Lucian. sub dio a- gere, Β-νξαυλεΤν, Synes. Divortium, η άπόπεμψις, εως, cum mulie- re, τγ,ς άνθξώπχ, Dem. Diurnus, a, um, Ό χα) ή ημίξίος, χ, naviga- tio, ήμεξίος πλχς, Xenoph. nuncius, ή- μεξίνος, ϋ), ον, άγγελος ν,μεξίνος, Xenoph. ι. e. unicum diem durans, ί,μεξχσιος, ία, ιον, vita, ζ*»} ήμεξν,σία, Plut. i. e. qui interdiu fit, μεθΥ,μίξίνος, ij, ov, lusus aleee, χνζεΊχι μίθΥ,μίξίναι, id. Dius, a, um, S -ειος, a, ov, Dem. Diutine, δν,ξως, δτ,ρόν. Diutinus, a, um, όΥ,ξος, α, όν. Diuturnitas, η πολυχρόνια, ας, ό πολύς χξό- νος, r, χξονιόττ,;, τιτος, ό χξονισμος, S• Diuturnus, a, um, χξόνιος, ία, ιον, tussis, χξονίαι βν,χες, Diosc^ ^ ο χα) ή μαχξοχξό- νιος, χ, Plato, ό χαι νι πολυχρόνιος, n, Α- ristot μαχξος, a, ον, bellum et continu- um, μαχξος χα) σννεχν,ς πόλεμος, Dem. μόνιμος, ίμη, ιμον, fictum non est diu- turnum, το πξοσποιν,τον ΰ μόνιμον, Basil. Divulgo, S -ξυλλέω, aliquid, τι, Plut. δια- λαλίω, διαχωδαινίζω τι, Strabo. ζημίζω τι, Dem. aliquid per urbes, διαγγελλω τι εις τας πόλεις, Plut. Divulsio, η διάστασις, ιοις, το διάσπασμα, ατός, Plut. Divus, a, um, 3-εσ.π'εοΊύς, ία, ιον, vita, βίος, Plut. Confer Divinus. Do, ίίδωμι, alicui aliquid, τινί τι, Dem. gratis argentum alicui, rttt ίξγύξίον δω• ■ ξίαν, id. fidem, πί$Ίν, id. πίνεις, Isocr. πις-α, Xen. poenam, τιμωξίαν, Berodi- an. δΊχγ,ν, Lucian. filiam nuptum ali- cui, ^υγατέξα τινι πξος γάμον, Plut. ο- peram alicui, πξοσίχαν τινι, Dem. ma- ntis, i. e. se victum, πξοϊσχομχι τας χε7- *ας, Thuc. me inertia?, αποχλίνω \π) το ραθυμεΤν, Dem. data opera, εχνσίως, id. ΐξεπίτ/ίδες, id. χατα πξοαίξεσιν, Isocr. Doceo, διδάσχω, Dem. aliquem literas, γράμματα τινι, Dem. παιδεύω, γξαμ- ματεΰω, artem aliquos, τεχνην τινχς, I- socr. evidentissime aliquos de rebus a- liquibus, σα($ί&ατά τινας πεξί τινων,ΰειη. breviter res magnas, συντόμως πεξ) μεγά- λων, faciUime aliquem aliquid, para τί τίνα, id. haud dimculter, £ χαλεπον, id. et instruo aliquem, τίνα χαι συγχξοτίω, id. aliquem, διδασχαλίαν παςεχω τ/ν/, Thuc. mercede, διδάσχω μισθα, Lucian. moneo aliquem, παζαινεω τ/ν/, Thuc. Docilis, e, ό χα) ή ευμαθν,ς, εος, ad aliquid, πξός τι, Dem. οξύς γνωναί τι, id. Docilitas, ή εύμάθεια, ας, Lucian. η φιλο- μάθεια. Docte, πεπαιδευμένος, reprehendere ali- quem, επιτιμαν τινι, Isocr. Doctor, ο παιδ'ευτΥ,ς, Plut. h διδάσχαλος, u, mali exempU, χαχων, Dem. docto- rem aliquem constituere aliquarum re- rum, χαθιράναι διδάσχαλόν τίνων, Isocr. fieri aliorum, διδάσχαλόν γίγνεσθαι άλ- λων, id. mercede fraudare, μισθός απο- s-isftv διδάσχαλόν, Dem. disciplinarum habere aliquem, επις-ατχντα εν παιδείαις ϊχειν τίνα, Isocr. qui profitetur utilem doctrinam, επαγγελλό μένος χξΥ,σιμόν τι διδάσχειν, id. Doctrina, ή διδασκαλία, ας, optima, αξίςΊΐ, Xenoph. ή διδαχή, Thuc. instituere a- liquem in doctrina, παιδεύειν τίνα παιδεί- av, Dem. non destitutus doctrina, obx α,πείξος πο\ίδεύο<ως γεγενν,μίνος, Isocrat. principes alicujus doctrina?, πξοες-ωτες τί- νος παιδεύσεως, id. Confer Disciplina, item Eruditio. Doctus, a, um, πεπαιδευμένος, ενη, ενόν, a- liquid, πξός τι, Isocr. εν τινι, id. τινι, Plut. πεξί τι, Xenoph. vir, ό τν,ς παιδεί- ας άλν,θως τετυχγ;χως. Dem. ό τγ,ς φιλο- σοφίας μετεσχηχως, Isocr. ό \π) λόγοις ευδόκιμος, Herodian. παίδίίας επ) πλεΐ- ζ•ον έχων, Dionys. άνΥ,ξ δαιμόνιος σοφίαν, Lucian. literas puer, τ * γξάμμα-.α επι- Γάμενος πα7ς, Dem. recens aliquid, ό j£ ί άξ τιδίδακτος τίνος, Xen. a Deo, S -εοδί- δακτος, Ν. Τ. a matre, μητξοδίδαχτος, Suid. doctum opus, σοφον ϊξγον, Plut. Documentum, το S/S«yAt«, ατός, Xenoph. το διδαχτνίξίον. 8, Hippocr. alicujus rei, δείγμα τίνος, Dem. certum esse alicujus rei, Ίχανον τεχμγ,ξΐον εΐναί τίνος, id. certo documento esse, δίκαιον σγ,με~ϊον ναξίχειν, id. facere aliquid documentum abcujus rei, ποιεΤν τι σν,μιιον, τεχμχξίον, σύμζολόν τίνος, id. Dodrans, το τξίμόξίον, χ, Aristot. mensu- ra?, ή σπιθαμή, %ς, Diosc. Dodrantalis, e, τξίμοξίαΊος^ αία, α7ον, i. e. dodrantis longitudinem a?quans, ί χα) ϋ) σπιθαμώδγ,ς, εος, Diosc. σπιθαμιάϊος, αία, αΤον, id. duos, tres dodrantes a?- quans, « χαι r) δισπίθαμος, ό χαι τ) τξίσπ'ι• θαμος, id. Dogma, το δόγμα, ατός, Plut τ) δόξα, %ς, Aristot. Dolabra, γ\ αξίνη, ν,ς, Xenoph. Dolenter, λυπν,ξως, et graviter ferre ali- quid, χα) βαξίως φίξειν τι, Isocr. οδυνττ ξως, Joseph. Dolentia, το ίλγν,μα, ατός, Galen. Doleo, άλγ'εω, capite, ty,v χεφαλν,ν, Galen. mortem uxoris, τβν θάνατον γυναιχος, Julian, malis, \π) τοϊς χαχοΊς, Dem. malis amicorum, χαχοίς των φίλων, Isocr. vicem alicujus, συναλγεω τινι, συνάχθο- μαί τ/ν/, Dem. doleo' illud, quod, άθυ- μεω εχεϊνο, 'ότι, Xen. quinn videam, άθί>- μως εχω άξων, id. iisdem cum aliquo, λυπίομαι ταΰτα αλλω, Dem. malis com- munibus, \π) τοΊς χοινόϊς χαχοΊς, id. a partu, ώδίνω, Plut. dentibus, αγαναχτίω τνς οδόντας, Diosc. Doliaris, ό χα) i) πιθώδν,ς, ίος- Doliarius, ό πιθοποιος, S. Doliolum, το πιθάξίον, a, Hesych. το xt' ξάμιον. Dolium, ό πίθος, χ, Plut. ό χίξαμος, Athen. Dolo, as, πελεκάω, αποξεω. Dolon, ο δόλων, ωνος, Plut. το ξιφίδιον, Xe- noph. Dolor, το αλγημα, ατός, capitis, τν,ς χεφα- λΡ,ς, Gal. perquam vehernens et atrox corporis, πάνυ σφοδεον χα) δανον τ2 σώμα- τος, Dem. doloribus adflictus, i ΚΛ ) * πεξίώδυνος, ν, id. conflictor dolore, πάξ- iri μοι λΰπν), id. liberari doloribus, ίπ• αλλάτ,τεσθαι αλ'/νίδόνων, id. partus, ή ά• δ)ν, 7νος, Plut. Dolorosus, a, um, ίδυνγ,ξος, a, ov, Aristot. ' Dolose, δολεξως, δολίως, et insidiose, μετο\ δόλχ χα) τέχνης, Isocr. dolose ago, Se- λόω, Aristoph. occido, δολοφονεω, Lxu cian. Doiosus, δόλιος, ία, ιον, δολίζος, ea, pov. ΤϊΛνΐ.,ϋ ' '_ ... τλ~2. s v » / Dolus ο χαχχξγια, ας, Dem. το πανχξγη• μα, ατός, id. citra dolum, sine dolo, »- δόλως, Thuc. doli expers, h xa) i\ άδολος, Synes. e dolis consutus, ακανθώδες τι χ} δολεξον χεχτΥ,μενος, JElian. dolo ago cum ouopiam, δο> όω, Aristoph. Domesticus,a y um, οίχείος, εία, έϊον, Dem. οιχιαχός, υ), όν, Λ τ . Τ. ό χα) ν) συνοικος- Domi, οίκοι, manentes, μένοντες, Dem. me abdo, χξύπτω εμχυτον, id. sum domi, ίιμ) ένδον, Dem. militia?que, εν ο'ιχία ^ \ν πολεμώ, id. Domiciliuin, τβ ο1χγ,τγ]ξΐον, χ, Plut. Domina, ή δέσποινα, γ,ς, Dem. r) χυξία. Dominatio, υ) κυξίότν,ς, ητος, Ν. Τ. ϋ) δι• σποτεία, ας, Dem. Confer Principatus, Imperium. Dominator, ό αυτοκξάτωξ, οξος. Dominicus, κυξίαχός, υ), όν- Dominium, idem quod antecedens Domi- natio. Dominor, ίξχω, servis, οΐχίτων, Isocr. δεσ- πόζω τίνος, Dem. urbi, χυξίευω πάλιν, Dem. Confer Impero. Dominus, «5 χύξιος, χ, Dem. servi, ό Sss-ire- ττ,ς, χ, id. Confer Princeps. . Domito, δαμάζω. Domitor., ό δα/Λάτα^ , Οξος. Domitrix, γ) δαμτ,τίΐξα, ας. Domo, δαμίω, δαμάζω. Domo, ex domo, οΐχοθεν, seu ο'ίχίσθει, 8β non movere, & χινεΐσθαι, Dem. Domuncula, το οΐχίδιον, χ, Dem. το olxir ματίον, Gtl. V. Domus, b οϊκος, χ, Xen. Ϋ] ο'ιχία, ας, Plut το ο'ίχγ,μα, ατός, Dem. maxima, όΐχος μέγίΓος, Isocr. paterna, πατςωος, Dem. privata, ο'ιχία ιδία, id. domum compa- rare, οΐχον χτασθαι, Isocr. mercari, πξίασθαι συνοιχίας, Dem. emere ab ali- quo, ώνεϊσθαι παοά τίνος, id. exstruere, οίκοδομεΐν oix'iat, id. κατασκεύαζαν ο'ι- χίαν, id. tegere lignis, εςί^ειν οΐχίαν ζύ• λοις, id. elocare, μισθΐϊν οίκον, id. con- ducere ab aliquo, μισθώσασθαι παζά τί- νος, id. habitare, ο'ικεΤν οίχίαν, id. ol- xCiv εν ο'ιχία, id. aggredi noctu, ελθεΐν επ' ο'ικίαν νύχτωξ, id. invadere, βαδίζειν επ' οίχίαν τίνος, id. diripere, ποξθείν οί- χίαν, id. redire, πάλιν άναχωξειν επ' οΤ• xov, id. diruere, χατασχαπτειν οίχίαν, Isocr. collabi terra? motu, συμπίπτει ν ο'ιχία,ν σεισμω, Dem. incendere, Ίμπξν,- σαι οίχίαν, id. non habens, i χα) ϋ, άνοι- χος, χ, Herodot. alicubi habens, ό χα) <ί ενοιχος, Aristid. eandem incolens, ό χαι νι σύνοιχος, Isocr. Donarium, το ανάθημα, ατός, Dem. con- secrare, άνατιθίναι, id. Donatio, ϋ] δόσις, εως, Isocr. Conf Donum. Donativum, ή επίδοσις, εως, Xen. Donee, εως αν, navis est incolumis, 'ίας αν σώζεται το σχάφος, Dem. eo usque ex- spectabimus, donee fateatur, μίχξΐ τχτχ πειιμενχμεν, 'έως αν Όμολογν,σει, id. si de- sidebitis, donee plaudamini, εί μεντοι χα- θεδείσθε, ίχξΐ τχ ^-οξυζησαι, id. donee adest adfluentia rerum, μίχξΐ μεν πεόσεσ- τ/ αφθονία, Philo. teneatur taindiu in vincuhs, donee solvent, δεδεσθω τέως, 'έως αν (χτίσΥΐ, Dem. Confer Dum. Dono, δωε'έομαι, alicui equum, τινι Ί'ππον, Xen. aliquem aliqua re, τινά τινι, Hero- dian. aliquem civitate, τιμάω τινά τγ πολιτεία, Lucian. aUquem tragula, δι- δόναι τινά παλτον, Xen. Donum, το δωξον, χ, Dem. ν) δωρεά, ας, id. alicui polliceri, ίπισχνεΐσθαιτιν^ δω- ξεάν, Isocr. mittere, απος-έλλειν τ/ν/ δω- ξον, seu δωξίάν, Dem. dare, διδόναι, id. accipere ab aliquo, τυγχάνειν δωρεάς πα- ρά τίνος, idem, λαμζάνειν δωξεαν πχξά τίνος, idem, δέχεσθαι δω'ξον, idem, δωξο- δεχτεω, LXX. ratum esse, μίνΐιν βεΖάί- αν δωξίάν τίνα, Dem. χυξίαν είναι δω- ξίάν, id. donorum acceptor, ό δωξολ%π- τγ,ς, χ, LXX. dono do alicui aliquid, δωξίομαί τινί τι, Aristid, j DUC DUP EBL Bormio, χαθιύδω, T)em. vtrvcs με Ιχει, id. totam noctem, εοδω 'όλη* νύχτα, Plato. suaviter, ύπνίω ηδίως, Greg, prope ali- quem, πχξχχχθεύδω τ/ν/, Mian. Confer Somnus. Donnisco, νυτχζω, Plato. Dormitatio, b νυ?χγμος, α, το νιι$•χγμχ, a- το?, LXX. Dormitator, Ό νυταχτηε, a, Aristoph. Dormito, νυς-άζω, Plato, ύπνώττω, Gal. Dormitorium, το χοιμητηξίον, a, Athen. Dorsualis, e, »ωτ/«Γβ?, χίχ, x7ov, spina, η α,χα,νθκ, νωτιαίο., Aristot. Dorsum, b νωτος, a, Xenopk. μετάφζίνο». Conf. Tergum. Dorsuosus, a, um, b χα) 4) εϋνωτος, a, Ari- stot. Dos, τι προίξ, xbs. Dean, i) φερνη, dotem darealicui, πρόίχχ διδόναι τ/ν), id. ad- dere, προτΛ'εναι, id. adferre ad aliquem, ενιγχεΤν, id. debere alicui, οφείλειν τιν), id. accipere, χομίξεσθχι, id. studere recipere, άνχλχΖειν ζητε7ν, id. non re- petere, άφίς-χσθχι τν,ς προιχος, id. Dotalis, e, προιχωος, ωχ, ωον, πξοίχειος, είχ, ιιον, dotalia munera, προίχειχ δώρχ, The- Dotatus, a, um, b xx) η επίπροιχος, ν, He- syck. Doticula, τβ προιχίδιον, a, Plato. Doto, εχπζοιχίζω, προιχίζω, Philo. φερνίζω, LXX. Drachma, y\ δξχχμη, vi* Thucyd. venale drachma, bivtov δρχχμης, Plut. drach- mam pretio, pondere, mensura aequans, δξαχμιαΐος, χίχ, a7ov, Plato, qui dua- rum drachmarum est, Ό xx) η δίδξαχμος, s, Thuc. quinque drachmarum, Ό xx) ί πεντάδςχχμος, a, Herodot. sex drach- marum, εξχδξχχμος, Aristot. Draco, b δράχων οντος, Aristot. Draucus, I άρσενοχοίτης, α, Ν. T. Dualis, e, δυ'ιχος, η, bv, numerus, δυΐχος »• ςιθμος, Gramm. ΊϋυΧΑβ,άμφιζόλως, Athen. ενδοιχς-ωε, Thuc. Dubitabilis, e, Ό χχ) i) Ινδοιάσιμο$, a, Lu- cian. Dubitarrter, διχπορητιχΖε, Bas. Dubitatio, ν) άμφισζητησις, εως, Isocr. η χποξ'ιχ, ας, Phd. b ενδοιχσμός. Dubitator, Ό χποξητιχος, a, Laert. Dubito, άμφισζητεω, utrum sit eligen- dum, πότεξόν iriv άξιον ελίσθχι, Isocr. de aliqua re, άμφιγνο'εω πεςί rives, id. απα- ξιώ τινϊ, Plut. quae sit caussa, άποςίω την χ'ιτίαν, Aristot. δικάζω, Synes. Dubiunij το άπόρημχ, arcs, sine dubio, <*- νχμφιζόλως. Dubius, a, um,'o χχ) η χμφίζολος, ν, Isocr. sermo, λόγος, Isocr. fama, φήμη, Plut. facere alicui regionem dubiam, «otTot- σχευάζεινΊιν) χώραν αμφι<τζ•ΖΙγι£ΐμον,Όειη. rem esse dubiam, πξάγμχ είναι χμφισ- ζητησιμον, id. είναι tv άμφισζητησίμω, id. testes producere de rebus dubiis, μάρτυ- ρας παξεχεσθαι περ) των άμφισζητα μίνων, idem, dubius homo, β άποζητιχος, α, Laertius. ο άπορων, «ντο?» Isocr. Ό χχ) ν) χποξβς. Ducatus, us, ν) ηγιμονη, ης, Plato, η ηγε- μονίχ, χς, Thuc. Ducenarius, a, um, διχχοσιάιος, χίχ, χϊον, i. e. ducentis praefectus, Ό διχχοιτίαζχος. Duceni, a?, a, hxxotrioi, ιχι, ιχ• Ducentesimus, a, um, Ιιχχοσιχ^ος, *?, ov, Thuc. Ducenti, se, a, ΰιχχόο-ιοι, ιχι, ιχ. Ducenties, Ιιχχοσιάχις. Duco, α γω, exercitum adversus urbem, Γξχτίχν ιπ) πάλιν, Plato, ad felicitatem, \•χ) τν,ν ίνδχιμονΊχν, Xenoph. honori ah- quid, δ/& τιμής τι, Synes. te aaqualem mihi, o-i Ί'α-ον Ιμχυτω, Arrian. i. e. re- go populum, ΰϊϊμ,όν, Plut. te viam, ή- •yiotAxi tfi iiiv, Herodot. in theatrum, νιγίομχι ί'ις &ίατξον, JEschin. alio, αλ- Xotri, Xeji, exercitum, ς-ζ,ατύα., Isocr. tvs re«T£/ati, Thuc. plupmi, πίξ) ■χλίίσ• tv, id. pluris, m$ πλίίονος, Isocr. ni- hili, -τίξ) ifovos, Lys. admonitiones loco injuria?, λχμζχνω τχς vvBlrixs πξΰ~ϊ v- ζξίύις, Dem. uxorem matrem alicujus, γχ/ίίω μητίξ» tivos^ id. aliquam, λχμ- ζχνω γυναϊχχ τινχ-% id. γχμω γαμίω τι• vcc, id. consobrinam alicujus, άγομαι την ανί^Ίχν τίνος, Isocr. prima linea- menta non inepte, ύτογράφω xxgiivrons, idem. Ductarius, a, um, Ό xx) ή χγωγοι, ν, Diosc. Ductilis,e, I χα) % ίγύγιμκ, ν, Xen. Ό xx) 'h ίύχγωγος, ν, Aristot. Ductio, i) αγωγή, W, Aristot. Ducto, νιγίομαι. Confer Duco. Ductor, b χγωγίυε, ίως, b, ίγωγκ, «» Thuc. Ductus, us, $ ίγωγίι, %si Aristot. aquae, b αγωγκ υΐάτων, Herodian. b xx) 'h ύΰξα• γωγός. Dudum, πάλαι, notum est, ΰηλόνεη, Dem. quisque vestrum novit, \x πολλά 'ixas-os νμων πξοίίδε, id. haud dudum, » SJjtoj πξο τϋγί, Aristoph. sreo βξαχ^ι Chrys. insidias struxit, πξώην επίζύλίΰε, Dem. Duellator, Ό μονόμχχο5, n, Herodian. Duellum, ^ μονομαχία, as, Lucian. du- ello depugno, μονομχχίω, Plut. ad duel- lum provoco aliquem, efc μονομχχίχν πξοχχλίω τιν&, JElian. Dulce, γλυχίως. Dulcedo, r) γλύχητης, ν\τος, το ν$υσμα, vi- ni, ο'ίνχ, Athen. b γλυχνο-μος, S, idem. sermonis, χάξΐς tS λόγν, Dem. Dulcesco, γλυχχζω, vinum didcescens, οί- νος γλυχχζων, Diosc. uva dulcescit a sole, ύπο τ» νίλίπ γλυχχίνεται ή έκφυλη, Xen. «,πογλυχχίνομχι. Dulciarius, b πεμμχτοποιος, v. Dulciloquus, b xx) ί ήδυετίί• Dulcis, e, γλυχυς, ίϊχ, υ, γλυχίξος, ξα, ξον, mel, μίλι, Lucian. dulciores existimare honores ahquos, ήΰίας νόμιζαν τιμχς τι- νχς, Isocr. Dulcisonus, b χχ) ν> γλυχύφωνοί* Dulciter, γλυζίξίίς. Dulcitudo, το γλνχχσμχ, ατός. Confer. Dulcedo. Dum,.sa>s•, tempus est, sons xx^os I ft, Dem. pueri essemus, %us πχΐΰες %μΐν, Isocr. tantisper fidem inveniebat, dura eos cae- teris adaequasset, αχξΐς ν τοις ίτίςοις \%ί- σχς ποιηο-αι, ΰιιπι$•ίύϊτο, Dem. tantisper est amicus, dum consequatur, qua? rogat, μίχξΐ τα τνχείν ων δεΓτα/, φίλος ΐ$Ί, id. tantisper memores sunt pollicitationum, dum dicuntur, μίχξΐ τύτν μνψ.ον%ΰοντις τχς υποσχέσεις, μίχξΐς αν ίτιθωσι, idem. barbaros tantisper vicisse suftecerit, dum regnum in tuto collocaveris, των βαζξ'α- ξων επι τοσατον εζχξχεσει χξχτεΤν, όσον εν ίσφχλίίχ χατχ5"κσχι τ*)ν σχυτϋ χώξχν, Isocr. durat amicitia tantisper, dum boni sunt, ΰιχμενει ν φιλίχ, 'έως αν χγαθο) Σσι, Aristot. Dumetum, b αχανθεων, ωνος. Dummodo, μόνον, in Domino, h Κνςίω, Ν. Τ. Dumosus, a, um, b χα) 'h αχχνθώΰκ, ίω;, locus, χωξος, Herodot. Dumus, ή βάτος , ». Duntaxat, γε dy, ut mea duntaxat est sententia, ως γε oil b Ιμος λόγος, Gregor. duntaxat pro hominis ingenio, ως αν- θξώπινον, Aristot. qui annum duntaxat unum in deliciis assumpsit, ενιαυτν μόνα εντξυφΥΐ&χς, Herodian. Duo, due?, duo, δίο, duobus oculis viderej et duabus auribus audire, ΰνοΐν ίφθχλμοΊν πξοοξχεσθχι, xx) ΰνοΊν ωτοΊν α,χάειν, Xen. duarum pecudum pretium, ΰυοΊν πξοζχ- των αξία, Plut. Duodecies, ΰωδεχάχις, Ailian. Duodecim, ο/, χι, τα ίωίεχα, JElian. Duodecimus, a, um, ΰωΰίχατος, χτ'λ, mtov, Herodian.. Duodeni, a?, a, ΰωΥεχχτοι,^ αι, a. Duodeviginti, ο/, αι, τα οχτωχαιΰιχα, vel οχτώ χα) Ιίχχ, sed elegantius dixeris, ί'ίχοσι δεόντων, s. ΰεασων, duoTv, duodetri- ginta, ε'ίχοσι οχτώ, vel τξΐάχοντχ δεόντων, vel δεασων, hvo7v, et sic porro, notesque, το δεόντων, vel ΰεχσων, Genere convenire debere cum re, quae numeratur, v. g. duodequadraginta_ viri, α,νδξίς^ τεσσχξά- χοντχ δεόντων δυρϊν, sc. ανδξοΊν, duode- qiiinquaginta femmai, γυναΤχες πεντ^χον- τχ δ'α/σων δυοΊν, sc. γυναιχοΊν• Immo vero hoc ipsum Participium etiam Casu cum antecedente Nomine consentire po- test, e. g. Anni sunt duodeviginti, ex quo, ιίχοσίν If iv ετ'/ι δεοντχ, SC. ?τ*?, δυοϊν, \\ οτν, S. δέοντα δυόΐν ΐικβσίν is"iv 'έτη, 'εξ ό'τ», Dem. Duplex, διπλόος, ί'/ι, όον, contr. δίπλας, %, αν, δϊσσος, vel 5/ττο?, y, ον, duplici hono- re dignum esse, διπλής τιμ%ς αξιασθαι, Ν. Τ. duplicem Jaborem habet, διπλά- σιο» πόνον έχει, Thuc. duplici honore dignus, διπλασίας τιμΫ,ς άξ /tfi, Plato. (53) Duplicatio, b διπλχσιχσμος, a, Plut. i) δί- πλασΐ5, ιως, Aristot. DupUcitas, ή διπλίν, vis, Them. Dupliciter, διπλή, Synes. δ % ιχ%, Dem. Duplico, διπλασιάζω, aram, βωμον, Plut. aliquid, διπλόωτι, id. annonas, επιδιπλχ• σιάζω τά σιτηζίσια, Herodian. Duplus, a, um, διπλάσ^, ία, tov, duplo major apparet, quam est, διπλάσ^ εχιτ τα φχίνετχι, Polyb. duplo amplius, quam alii, διπλή, % ol• άλλοι, id. duplo major alio, διπλόπζος άλλα, Ν. Τ. duplo am- plius minorem, διπλή ΐλάττω, Plut. du- plo longius tempus quam, διπλχσίων χξό- v6s y, Isocr. , Durabilis, e, b xx) 'h ^'^ovos, a, Polyb. εμ- μονος, Hes. βίζχιος, χίχ, χιον, Dem. Dure, σχλ'ήξ%5, Χ^«• i• «• crudeliter, »5- μΖς, Dem. άφειδ^, Xen. Duresco, σχληζύνομχι. Duritas, ή σχληςότης, qros, Xen. Duriter, σχληςΜ, Xen. Durities, v\ σxλγ|ξότrιs, ητος, Plato, victus, το σχλτ,ζόν τν\ς διχίτ^ς, Herodian. Duriuscdlus, a, um, Ό xx) -h ΰπόσχλ'/ιξος, a. Duro, σχλνίξύνο), aliquid, τ), Ν. Τ. diutis- sime, διχμένω πλε7?ον χξόνον, Isocr. Durus, a, um, σχληξος, χ', bv, χχλεποε, ν» ov, concoctio emollit dura,«i5 β'ψΐί μχλάτ- τιι τά σχληςχ, Athen. ventres duros ha- bere, σχλ'/ιξάς χοιλίχς εχειν, Hippocr. du- ri mores, σχλνιξά ϊθη, Plut. dura vita• σχλ'ίξος βίος, Herodian. Duumvir, Ό δυόδχξχος, v. Duumviralis, e, δυοδχξχιχος, «, όν. Duumviratus, i) δνοδχζχίχ, χς. Dux, b ηγεμών, όνος, Dem. populi, όίιγά- μενοε τα δημα, Isocr. belli, b πολέμαρ- χος, a, Dem. b πολεμχξχων, αντοε, id. ήγιμών πολέμα, id. b Γξατηγοε, a, id. decern virum, b δεχαςχος, a, duodecim virum, b δωδεχαδάξχν,ς, a, Xen. centum virum, b χιλίχξχος, a, Plut. decern mil- lium virum, b μνξΐάξχης, a, s. Ό μνξίαξ- χος, a, Xen. auctorque alicujus rei, ag- χνγός τίνος, Dem. alicujus facinoris, πρωτεύων τίνος leya, Isocr. viae, b οδηγός, a, Plut: Dynasta, b δυνά?νς, u, Xen. Dysenteria, i) δυσεντερία, as, JElian. dy- senteria laborans, | δυσεντεξίχοε, a, dy- senteria^ obire, ύπο δυσεντεςίας το» βίο» χχτας•ξίφειν, JElian. Dysentericus, a, um, δυσεντεζίχκ, y, ό». Dysuria, ή δυσχςία, ας, Galen, τά δυσαξί- χχά, ω», ΒΟ.πάθη, Cic. dysuria laboro, δυσαξίάαι, Diosc. δυσαξίω, id. Ε Ε vel ex, Ιχ, sequente Consona, εξ, sequen- te. Vocali vel Diphthongo; multae moles- tiae exsistunt e bello, πολλά λυπηρά γίγ- νετχι εχ π-ολε^», Dem. se non commo- vere e lecto, εχ της χλίνης α χινεΐσθχι, id. ex ignobilibus facti sunt nobiles, || άδό• ξων γεγόνχσιν ένδοξοι, id. ex adverso, εξεναντίχς, Aristot. ex adverso alicui, χχτενχντί τίνος, Lucian. e contra, e con- trario, τανχντίον, ex animi sententia, χχ- τά γνωμην, Basil, ex benevolentia ali- quid facere, IV εύνβ/« ποιεΐν τι, Dem. e propmquo, εξ ολίγα', Thuc. e regione, ix τα χπαντιχφ, S. ίντιχςυ, Paus. ali- cujus, χχταντιχςύ τίνος, Aristot. e ves- tigio, πχξχυτίχχ, Dem. «χξχχξημχ, id. e sublimi, άφ' ΰ-^ιηλα, Lucian. ex quo fuerunt isti oratores, || α ατοί πεφήνασι ρητοξες, Dem. ex proresso, \x τα προφα~ νας, Plat, ex improviso, χπο^τα χδοχη- τα, Thuc. ex tempore, εχ τα παραχρή- μα, Dem. ex aequo, άγχάμαλα, Thuc. Eatenus, χχτά τοσατον, quisque opem fe- rebat, quatenus poterat, ίζοηθει, χαθ' οσ*» ϊχχρος οίος ?ν, Lys. subtiiitatem quaere- re, quoad rei natura patitur, \π) τοσατο» τχχξίζεε επιζητειν, εφ' ίσον η, τα πξάγμχ- Tos φύσκ επιδέχεται, Aristot. Ebenus, ί, εΖενος. Ebibo, εχπίνω, propositum calicem, πξοθη- σαν χυλιχχ, Athen. Eblandior, εξχρεσχομχι, aliquem donis, τι- νά Wje /ί, Dted. Sic. rivh Xen. EDO Eborarius, Ό Ιλίφχντνςγός, 5. Eboieus, a, urn, ϊλίφχντιχός, tj t «Kj Hero- dian. Ebrietas, ή μίθγ,, ης, Bern, surgere ante ebrietatem, 'εξχνίς-χιτθχι π(ό μέθης, Isocr. propter ebrietatem dormire continue du- as noctes et duos dies, άπό μίβης χοιμάτ- θαι συνίχως δύβ ημίςας χα) δύβ νύχτας, Athen. ebrietate diffluere, hxppiuv ύπό •της μέθης χα) rS o't'vn, JElian. ebrietati deditum esse, ίγχςονίζειν h ο'ίνοις,ίίΧΧ- se dedere, μέθχις χχ) χξχιπάλχις Ιτ/δ/δί- νχι ίχυτόν, Herodian. ebrietate temu- lentum esse, άτβ μέθης χςχιπχλχν, id. Ebrio, μίθύο -xt», aliquem voluptate, τινά δ/ vSovr.i, Plato, aliquem vino, τινά ο'ίνω, Lucian. ebrior aliqua re, μεθύσχομαί τίνος, id. Ebriositas, η οινοφλυγία, ας, Ν. Τ. ή φίλοι- ν'ιχ, ας, Clem. ΑΙ. Ebriosus, a, um, μεθυ$•ιχός, τ), όν, Plato. ο χα) τ) πάξοινος, χ, Dem. ο χα.) η οίνο• ληπτος, s, Plut. ο χα) ή οινόφλνξ, γος, Lucian. Ebrius, a, um, μιθύων, vtra, ο», Dem. h χ Λ ) τι πάροινος, Athen. sum, μιθΰω, id. mag- nituaine rerum gestarum, μεθύω τω με- γεθα των πραγμάτων, id. ebrium salta- xe, μεθυσθιντα ορχΰσθαι, id. clamare, μίθυοντ» χζαυγάο-αι, id. ebrium reddo, μίθύ /rxiu τίνα., Plato. Ebullio, άναζέω, Diosc. ύπίξζέω, Aristot. ίχζξάζομαι, Chrys. άνχφλύω, αναφλύζω, Horn. Ebullitio, τ) άνάζίοΊς, ίως, η άνάζραας, ίως, ο ίχζξαο•μός, S, h βξχσμός, S, Naz. Ebur, οίλίφας, ανχος, Indicum, If "hhuv, Lucian. Eburneus, a, um, ίλίφχντιχός, τ), όν, Hero- dian. ελίφάντινος, ίνα., ινον, Lucian. Ecce, ;S5, Ν. T. Ecclesia, 7) Ιχχλησία, χ;, Ν. T. Echinatus, a, um, ό χαϊ ή εχινωίης, ίος. Echinus, ό \χ~νος, u, terrestris, χερσαίος, Plut. marinus, πίλάγιος, Aristot. Echo, ϋ\ ηχο\ 6ος, Aristot. Eclecta, Τ ά εχλεγόμενχ, ων. Eclipsis, ϊ, εχλει^ις, εως, Aristot. Eclipticus, a, um, Ιχλίίπτιχός, η, όν, Plut. Ecloga, ν, εχλογη, ης. Ecquando, 7) πότε. Ecquis, ? τις. Ecstasis, v) lxs -ασις, ίως, Plut. Ectypus, όϊχνυχος, a, Plin. Edacitas, τ) πολυφαγία, ας, η λιχνεία, ας, Lucian. Edax, ό χα) η πολυφάγος, α, ό χα) τ) γα?•ξί- Μ,χξγος, », Bas. ό βόξος, a, Lucian. Edento, άποΐοντόω. Edentulus, a, um, h χα) ή άνόδας, οντος, Poll. Edico, Ιπιτάττω, aliquid, τ), Plato, alicui, τ/ν/, Isocr. alicui aliquid, ΰιαγοξεύω τινί τι, Aristot. bellum, ίπαγγίλλω τόλίμον, Dem. Conf. Indico, item Impero. Edictio,.i ίτίταζις, ίως. Edictum, το Ιτίταγμα, ατός, Dem. το \- χιταττόμίνον, id.^ edicta principum ser- vare, Ιμμίνΐιν το7ς ίταξαγγίλλομίνοις ύπο τ ων ίξχόντων, Isocr. publica negligere, οίμίλίΐν των χοινων ϋξοραγμάτων, idem. movere et mutare, xivdv χα) μιτατΜ- »αι, id. liberare aliquem edicto aliquo, ϊλίυθίξωβ"χί τίνα δ/α ίΤξα^άγματός τίνος, Isocr. fieri ex edicto, γίγκο-θαί τι ίξ Ιτι- τάγματος, Dem. ex edicto, «ατά τ>,ν ΐΐζοϋατμίαν, Diosc. edictum propono, li- λωβΊν ϊχϊτίμπω, Herodian. "διάταγμα πξοτίθημι, id. Edisco, ίχμανθάνω, aliquid, τ), Isocr. Edissero, δΐίξίημι, aliquid, τ), Lucian. Editio, -ί ίχάοσις, ίως, libri, βιξλίκ. Edititius, a, um, \χΙοτιχος, i), 6». Editor, ό ΙχδιΙνς, όντας. Editus, a, um, Ό χα) τ\ ϊχΰοτος, a, i. e. al- tus, ό'ί/7ιλος, τ), cv, locus, τόπος, ex edito loco, α.φ' u-i/rXa, sc. τάπα, Lucian. Edo, perf. Edidi, ϊχΙΙΙωμι, librum, β',ζχ,- ov, Plut. historiam Grajco sermone, ς, Plut. 7) τζοφός, S, Plato. Educo, aSt -τξίφω, liberos, παΐ'&α.ς, Xen. ά- ναΐξίομαι τίχνα. Dion, humiliter, τα,- πίΐνως παιΰίύω, Isocr. male, φαίιλως άγω, id. χαχως τξίφω, Dem. in magna ino- pia, τξίφω α,ίτά πολλής Ινδίίας, id. in deliciis, 7«ε^ιΰ \v χλώγ, Xen. Educo, is, ίίάγω, exercitum, $-ξχτόν, Thuc. copias, h -ίιναμιν. Herodian. ad venatio- nem, ΐπ) τ->,ν $-γ,°α.ν, Xen. aliquem me- cum, παραλαμβάνω τινά, Herodian. Edulis, e, l xoti-h ΙδώΙιμος, a, TIiuc. Edulium, τ ό Uio -μα, ατός, Isocr. 7) ΙοωΰΫ), τ,ς, Plato, τό βξωμα, ατός, Xen. Efiabilis, e, ρτιτός, τ), όν, Dem. Effarcio, ΐχπλ7,ξόω, Aristid. EfFari, άποφάσχαν, Dion. Areop. Effascinatio, 7) χαταγον,τίνο•ις, ίως. ErFascino, χαταγο'/ιτιίιω, aliquem, γοΥ,τιΟω τινά, Plut. Efiatum, τό εζφωντ,μα, ατός, τό αξίωμα, ατός. Effectio, 7) ποίν,σις, ίως. Herodot. Effector, ό ποΐ7,ττ)ς, 2, Xen. Effeetrix, ή ποιί,τξΐχ, ας. Effectum, τό ποίημα, ατός. Λ 7 . Τ. EfifectUS, US, τό αιτιατό», S, apud Log. τό ίνίξγνιμα, ατός, τό άποτιλίσμχ, Galen. Effemiho cum derivatis vide sub Effaemi- no. Efferesco, αγξΐχί»ομχι, Plut. Effero, as, άγξιόω, Xen. άπαγ»:όω, The- ophr. Β-τ-,ξιόω. Effero, efferre, ϊχφίξω, mortuum, ΰποθχ- νόντχ, s.vixw, Dem. me propter ali- quid, μΰζον φξονίω isr/ τινι, id. me, 3-ξ<χ- σύνομχι, Isocr. efferor propter divitias, έπαίξομαι ϊπι πλντω, Xen. animo, χο• μάω, Lucian. μίγαλοφξονίω, id. ira- cundia, ίχφίξομαι ο^γν,ς πλίΤ^ον, Thuc. Efferveo, ίχζίω. Effervesco, ίχζςάζομαι, in amorem, ύς ϊξω• τα, Chrys. Efferus, a, um, αγξίος, Ία, ιον, Plato, ό χα) '/; Β-7,ξΐώ^7,ς• Efiicacia, 7) Ινίξγίΐα, ας, spiritus, 7a πνίύ- ματος, Chrys. - Efficaciter, ίνίςγως, Polyb. Efficax, Ινίξγός, ■>„ όν, Theophr. sermo, λβ- γος ίνίξγης, Ν. Τ. ΐνίξγ/ιτιχός, τ), όν. Eincienter, ϊνίζγτιτιχως. Efficientia, τό ίνίςγητιχόν, 5• Efncio, άποτίλίω, Polyb. διαπξύττομχι, aliquid verbis, τ) λόγοις, Isocr. aliquem formidabilem et acrem, φοζίξόν χα) χα- λίπόν Ίπιδίίχνυμί τίνα, Dem. aliquid ορ- tabilius, χαθίζ-άνχι τι ζηλωτί,τ'.ζον, Isocr. unum corpus ex omnibus, εκ σωμχ άπίξ- γάξομαι Ι| απάντων, Plato. Effigies, 7) ί'ιχων, όνος, Isocr. τό ίχτύπωμα• Effigio, ίΐχονίξω, aliquid, τ/, Aphih. Ιχτυ- πόω τι, Plut. EtBngo, απαχάζω, aliquid, τ/, Isocr. ima- ginem alicujus, ύχόνα τινός, Lucian. in ceram, ίχτνπόω ύς χτίξόν, Plut. Efflagitatio, 7) ΖιχιττιοΊς, ίως, τ) λιπαξία, ας, Herodot. Efflagito, ΐχλιπαξίω, Plut. χατχλιπαξίω, Lucian. πξΟΡλιπαζίω, Plut. Ιζχιτίω τι. Efflictim, ύπιςφυως, Plut. amo aliquem, επιμαίνομχ'ι τινι, Eas. ανδξίιότατα ίςάω τινός, JElian. EfHo, ίχφνο-άω, Diosc. Ίχπνίω, Aristot. a- nimam, ϊχπνίω, Soph. Eflloresco, Ίπχνθίω, ίξχνθίω, Num. 17. efilo- rescebant lanugines malis, Ιπτινθν» 'ΐνλοι τχίς παξίίαις, Herodian. EfBuentia, ή Ixgvii, τ]ς, Aristot. Efliuo, ιχβίω, Plut. ex aliquo, ΰιαρόίω \κ τίνος, Herodian. Ιχφίξομαι. Effluvium, 7) ίχξυιτις, ίως. Effodio, Ιζοξύττω, OCUlos, οφθαλμός, Plut. fossas, ΰιοξύττω τάφξας, Herodian. Effceminate, ανάνδξως, facere aliquid, δ/α- πξάττατθαι, Isocr. vivere, βίον γυναιχώ- "δτ, άγίΐν, Diod. Sic. Effoeminatio, r) ΙχθηλυνοΊς, \ωι, Hippocr. ( 54 ) EJE" Effceminatus, « ^■ηλυ'δζία;, », Lucicn. ό μάλαχος, ν, Dem. Effoemino, ίποθηλύνω, Ιχθηλύνω, Philo. Effaete, ίξαντλητως. Effoetus, a, um, ΐχτίχύν, Ζσα, ό», i. e. qua? parere desiit, 7) άγονος, ν• Effossio, 7) εξόξυξις, ίως, τ) ίξοξίυγμίχ, χς, Said. Effractio, ή ΰιάρρφς, ίως. Effrenate, άχχλινώτως. Effrenatus, a, am, ό χχ) τ) αχαλίνωτος, ν, Greg. Effrenis, e, ό χα) ή ίξίνιος, a, Plut. ό χχι ή άχάλινος, a, os, ζ-όμα, idem, effrenes voluptates corporis, άχόλας-οι v$ova) ϊω- ματος, Herodian. Effringo, Ιιχρρ-ί,γνυμι, aliquid, τ/, Dem. Effugio, άποφίύγω, morbuni, νόο-ον, Dem. mortem, ίχφιΰγω τό &aydv, Plat, om- nem sensum, πάσαν χ'ισθγ,ο -iv, Plut. e carcere, ίπιΐξάω \x τα δίΐτμωττ,ξίν, Dem. aliquem, ίχχλίνω τινά. Xen. prajsens, ύπίξΰξαμίω τό παζόν, Herodot Effugium, 7) Ιχφνγή, τ]ς, τ) άπόφιυξις, ίως, Aristoph. ή άποφυγτ), ν,ς, Plut. ν) δ/«- Φνγτ), τ]ς, Plat, quserere, παςαγωγϊ,ν ϊ• ξίίν, Dem. Effuigeo, άπολάμπω, Lucian. Effundo, Ικχίω, Lucian. patrimonium, χαταφάγω τν-,ν πχτξωχν &σίχν, Athen. quidquid in buccam v'enit, λίγω, Ό, τι αν ίπίλθνι Isocr. Effuse, ' χίχυμίνως, άφιι^ως, Herodian. Effusio, 7) ίκχυο-ις, ίως, Athen. Effusor, ό ίχχΟτνις, Lucian. Effutio, φλναξίω, aliquid, τι, Plat. \%χγο- ξ-ύω τι, Naz. temere, importune, et ci- tra delectum, quidquid in buccam venit, λίγω dxYi, xai φορτιχως, χα) χυδ' -w, ο, τι αν ίπίλΰνι, Isocr. Egelidus, a, um, χλιαρός, ά, όν, aqua, νδωξ, Athen. Egenus, a, um, ί χα) υ, άποξος, ν, alicujus rei, τινός, Dem. ό χα) i) hhifo τίνος, id• Conf. Pauper. Egeo, άποξίω, pecunia, των χαγ^κίτων, I- socr. victu, ύμ) \v χξνχ πίρ τν,ν rje- φν,ν, id. οίομχι τ'ύ βία, id. alicujus rei, ϊνόίως, seu άπόξως 'έχω, seu ΰιάχίΐμχί τί- νος, id. rebus necessariis, σπανίζω τω* ϊπιτΥ^ύων, Plut. των χχθ' Ϋ,μίΡΟ,ν άνα,γ- χχιων, Isocr. Confer Indigeo. Egerminatio, ή ϊζΐλά,^,ο-ις, ίως, foliorum, των φύλλων, Diosc. Egermino, \χζλας•άνω, Theophr. Egero, Ιχχομίζω, ίκφορ,ίω, aliquid e domo, τ) \x της olxias, Lucian. i. e. excerno, Ιχχξίνω, Theophr. Confer Effero. Egestas, υ) άποξίχ, ας, summa, ίο-χάττι, Dem. Confer Inopia, item Paupertas. Egestio, 7) ΙχχομιΐΥΐ, %ς, -ή Ιχφοξά, excre- r^entorum et similium e corpore, 7) \x- χξία-ις, ίως, Theophr. Egestosus, a, um, ό χα) Ϋ,άποξος, ν, Dem. Ego, ίγω, Dem. ego vero lugebam ipsum, \γω V ίπίνθχν αντόν, id. ego vero, i. e. equidem, conabor przestare, παξάσομαι μ\ν Vv ποιίϊν, id. ego vero ipse mori ina- lim, χχ) 'ίγωγί αυτός τίθνάναι μάλλον /3β- λοίμην, id. Egredior, Ιχζχίνω, alicunde, τινός, Isocr. adversus aliquem, Ιζίξχομαι ϊπί τίνος, Xen. domo, άπίξνομαι της ο'ιχίας, id. e concione, \χ της ίχχλησίας, Isocr. a- nimo prompto, "φιμι πξοθύμως, Dem. ex urbe, Ιξίξχομαι \x της πόλίως, id. e- gressus annum quinquagesimum, πλαϊ- νών η πίντηχοντα ετών, Dem. ΰπίξ πί»τγ,• χοντα ϊτη γίγονως, id. Egregie, ^ιαφίξόντως, Isocr. Ιξαίξίτως,ΡΙηί. Egregius, a, um, ό χχ) ή ίξαίξίτος, e, Thuc. &χυμχ5•ός, τ), όν, Herodian. ό χχ) ή ύ- πίξοχος, ίξοχος, thesaurus, θησαυρός χα• λός, Isocr. senes egregiis meritis, πξίο•- ζύτχι άξια λίγα, Herodian^. Egressio, 7) 'ίχζασις, ίως, ή έξοδος, ν, Dem. 7) εξηλυσις, ίως, Herodot. Egurgito, άπχρύω, Plut. Ehem, S, Dem. Eheu, αϊ, Lucian. Eho, %, Isocr. Ehodum, £ τάν Dem. ehodum bone vir, Ζ 'γχθε, Xen. Eja, ίΐα, Aristoph. Ejacuior, χχοντ/ζω, in aliquem, ι'ίς τίνα, Thuc. i. e. jaculando absumo saglttas, εχτοξίύω τα βέλη, Herodot. Ejectamentum, τό ΐχχζΐμχ, ατός. Ejectio, r, Ιχζολη, η;, Dem. ή Ιξώθ^π;. ELE ELU EMO Ejectitius, a, urn, ijta) v> ίχζόλιμος, ν, ix- ζολιμαιο;, αία, αιον. Ejicio, ίξωθεω, εχζάλλω, e patria, > ?* της πχτξίδος, Dent, aliquem, ποιίω εχζολην τίνος, Isocr. φεύγοντχ, seu εχδοτον, seu απολιν ποιεα τίνα,, Dem. Ejulatio, β όδυξμος, S, Isocr. Ό ολολυγμος, S, Athen. Ejulo, ολολύξω, Lucian. Ejuratio, ή έξωμοσίχ, χς, Dem. Ejuro, Ιξόμνυμχι, aliquid, τ). ASschin. Ejusdemmodi, Ejuscemodi, Ejusmodi, τοι- Stos, τοιαύτη, toiSto, Plato, τοιϋτός τις, id. τοιόσδε, τοιάδε, τοιόνδε, Aristot. Elabor, διεχπίπτω, per foramina, των τό- ξων. Plut. ex aliquo, \x τίνος, id. Conf. Effugio. Elaborate, διχπιπονημΐνως, Isocr. Elaboratio, η εχπόνησις, εως. Elaboratus, a, um, πεπονημίνος, ενη, ivov, Isocr. πονηθεις, ε7σχ, εν, Plut. opera arte elaborata ab artificibus optimis, ΐξ- γχ τίχνη πεποιημίνχ δημιχξγοΊς άξίτο'ις, Dem. Elaboro, εχπονίω, Thuc. aliquid, εξεξγάζο- μχί «j Isocr. in aliqua re, πον'εω περί τι, Aristot. circa virtutem, φιλοπονεω πεξ) την άξετην, Isocr. Elangueo, Ιχκάμνω, Plut. Elanguesco, άπομαξαίνομαι. Pint. Elapsus, a, um, διεχπεπτωχώς, υΐα, ος, elap- sus est annus, Ιξηλθεν Ό ενιχυτος, Dem. ■ elapsum tempus, πχξελϋών χξόνος, Isocr. elapso anno, διελθόντο; w ενιχυτα, Dem. elapsis diebus et noctibus, ήμεξων χα.) νυχτών παξελθασων, Aristot. Elargior, χατχχχξίζομχι, alicui aliquid τιν'ι τι, Plut. Elate, επηρμίνως Elatio, ή ιχφοξά, as, mortui, τ» αποθανόν- τος, Dem. in altum, item animi, ή ίπχξ- vis, tus, Naz. cordis, b ίΛετεωξίσμος της χχξδίας, Maccab. Elatus, a, um, επηρμένος, ivy, ivov, propter fortunam praesehtem, τα7ί παξόσαις τύ- χα /s, Xen. propter divitias, επί τω πλό• τω, id. propter insperatam fortunam, ίπχΐξόμενος τοις παξ' 'ελπίδας εΰπξχγίχις, Herodian. Elavo, εχνίπτω, Plato. Electe, επιλίγδην, λογάδην, Thuc. Electius, e, αΐξετός, η, ov, Arist. Electim, άξις-ίνδην, Isocr. Electio, η άίξεσις, rerum, πξχγμάτων, I- socr. et judicium de aliqua re, α'ίξεσις χα) χξίσις πεξί τίνος, id. electionem ali- cui dare, αΊ'ρεσιν διδόναι τινι, Dem. Elector, ό αίξετης, ν, Philo. Electrix, η αΐξίτις, ιδος, Philo. Electrum, το ηλεχτξον, Aristot. Electus, a, um, αΐξεθεις, tttra, εν, Plut. a\- ξετός, η, ov, Lye. β χχι'η Ιξχίξετος, ν, Dem. Eleemosyna, η Ιλεημοσύνη, v,s, Ν. Τ. Elegans, χομ -^ios, r„ ov, ό χα) ή πίξίχαλλ^, ό χα) η Qi\oxaXos, ν, Isocr. elegantissima dicta, χαξίίζ-ατα των είξημίνων, id. cor- pusculum alicujus minus elegans, σωμά- των Ttvos ix ivxyvis, id. elegans oratio, xixxXXiixwtvos Xoyes, Plato, scriptura, ή χαλλιγρχφία, as, Plut. Eleganter, εχπξίπως, χαξίεντως, Isocr. χε- χαξίσμίνως, td. Ιπιχαξίτως, id. dicere, μνο•ιχ^, S. ΰιαπιπονημίνως Xiyuv, Dem. scribo, χχλλιγξαφίω, Poll, scribens, xaXkiyzaqos, Greg. Elegantia, ή Ιχτξίτιια, ό xόσ^μos, ν, Isocr. ι χοτμιότκ, r,Tos, id. elegantiae studi- um, η φιλοχαλία, as, id• Elegiacus, a, um, ixtyitaxos, y, ov, elegia- cus versus, seu carmen elegiacum facere et recitare, \\1yC1a ποιΰν χα) λίγαν, Demosth. Elegidium, ' \\iyitiiov, v. Elegus, ό tXtyos, x, Aristoph. Elementalis, e, idem quod paulo post Ele- mentarius. Elementaliter, ς-οιχαωϊως, La'e'rt. Elementarius, a, um, ^οιχιαχος, h, ov, i t% *i roixaaiivjs, ιός, Aristot. Elementum, το ^οιγΰον, ν, Aristot. literal et prima institutio, τ « ς-οιχύα, ων, idem. prima elementa doceo, $Όΐχαόω, Gregor. elementorum traditio, ή ςτοιχύωσις, tvg, Dion, Areop. Elenchus, ό tXtyxos. », Lucian. Elenctice, Ιλιγχτιχως , Aristot. .Elencticus, a, um, iXiyxrixos, *), iv, sermo, Xoyos, Plut. Elephantia, idem quod Elephantiasis. Elephantiacus, a, um, h Ίλίφχντιων, Svtos. Elephantiasis, ή Ιλίφαντίασις, to>s, ό Ιλιφαν τιαο•μο$, *, ί ϊλίφας, avros, Diosc. ele phantiasi laboro, ιλνραντιάω. Elephantinus, a, um, UupavTiyos, ίν*ι, ivov Lucian. iXupavTixos, ij> β», Herodian. Elephantus, ό Ιλίφας, avTos, Aristot. Elephas, idem quod antecedens Elephan- tus: elephas femina, ^ ίλίφας, κντβς* A- rtslot. Elevatio, το αίώξημχ, ατός, ή αΐάςηοΊς, tvs, ή itrxefis, ί»ί• Elevo, παίξω, αίωξίω, aliquid supra caput, τ) ύϋτίξ tyis χίφα\νύ, Dem. manus ad coelum, ανατιίνω Tots XU%as τςος τον isea- vov, Xen. its τον ieavov, Aristot. ocu- los ad ccelum, tocs o-^ns τςος τβν i*avov, Philo. i. e. contemno aliquid, ίχφχνλί- ξω τι, Plut. Confer Contemno. Elicio, εζάγω, aliquid, τ), Dinarch. Elido, ίχθλίζ», LXX. Eligo, Ιχλίγω, aliquid, τ), Isocr. ex om- nibus dictis optimum, Ιχλίγω βίλτι?ον εξ απάντων των όνΟίντων, id. pra; multis Ο- pibus, α'ιςεομαί τι άντ) πολλών χξημάτων, Dem. aliquem belli pra?sidem, αίξίομαί τίνα πξο$-άτην τα πολέμα,^ Dem. legatos ad aliquem, αΐξίομαι πζίο-ζεις ιτξβί τίνα, Dem. multo raagis aliquid, quam, al°i- ou -αί τι πολύ μάλλον, %, Isocr. mortem potius, quam vitam turpem, πξοαίξίβμαι τεβναναι μάλλον, *i ζγν α'κτχςως, id. 3-λ- νατον άντ) ims, Dem. aliquid ex omni- bus, τ) εί απάντων, Isocr in senatum, εχχξίνω its γεξϋο-ίαν, Dem. magistratus, ποιίω άξχοντας, Herodian. Elimino, εξορίζω, aliquem, τινά, Aristot. e patria, Ι«6«\λ« ix ty,s πα-ξί'Βος, Dem. ^Ιζοιχίζω. Elimo, άποξυα. Elinguatus, a, um, ό χα) -h ^λω/το-ος, u, A• then, ό χα) {) άφωνος. Elinguis, e, idem quod anteced. Elinguitas, ή άγλωσ-σία, ας. Elinguo, γλωττοτομίω, Plut. Eliquesco, εχττ,χομαι. Eliquo, εχτΥ,χω. Elisio, ή εχθλιψις, ΐως. Elixo, ίψίω, Aristot. άναΖ°άοΌΊα. Elixus, a, um, εφθος, ij, ov, Diosc. ενάλι- ος, εα, εον. Elocatio, ή μί<τ6ωας, εω5, domus, elxias, Demosth. nliae, ή 'ixhoiris της &υγατξος, id. Eloco, μιο-θόω, domum alicui, οΤχόν τινι, Isocr. domum decern minis, οϊχίαν Si- xa μν'ων, pluris, πλείονος, Plut. filiam cum magna dote, μετά πξοιχος π\εί?γ,ς ΙχΰίΙωμι tw S-vya^x, Isocr. alicui fi- liam uxorem, ΖΊΙωμί τινι Β-υγατίξχ εις γάμοι, Plut. Elocutio, ή λίξις, ίως, Isocr. ή εξμηνεία, ας, Dion. Hal. η φξάοΊς. Elogium, Ϋ) μαξτνξία, ας, Isocr. το iyxi>• μιον, tf, Dem. Confer Laus. Eiongo, Ιχμν,χννω. Eloquens, λόγιος, ία, ιον, Aristot. Ζεινος, ->„ ov, Dem. ρητοξίχος, η, ο ν, id. X'tyuv δει- νός, id. ειπείν δεινός, id. _ ειπεΤν δυνάμε- νος, id. δυνατός λέγειν, id, τεχν/τί» τΰ λέγειν, id. eloquentissimus, δεινότατος πάντων χνθξωπων, id. δεινότατος λέγειν απάντων, id. ιχανώτχτος των {ιητόξων, idem. Eloquentia, ή δεινότης, vjtos, Dem.^ ή εμ- πειρία τα λέγειν, id. ή εϋποξίχ τα ειπείν, Isocr. το ευ λέγειν, Dem. δεινόττις ν) εν λόγοις, Isocr. οι λόγοι, id. Eloquium, το λόγιον, s, Thuc. Eloquor, άποφθέγγομαι, Ν. Τ. de aliqua re, άφοςίζω πεξί τίνος, Aristot. Eluceo, εκλάμπω, Plato. Eluctorj εχπαλχ'ιω, εχνιχάω, Thuc. Elucubratio, ή νυχτογξαφίχ, ας, Dem. Elucubro, νυχτογξαφεω, φιλοπονίω. Eludo, διχπχίζω, Plato, aliquid, διχχξάω τι, Plut. Elugeo, πενθεω, Ν. Τ. Elumbis, e, Ιζ,ωο•φυο•μίνο5, ενη, ενόν. Eluo, εχπλύνω, Aristot. aliquid, εχνίπτω τι, Plato, facta, τα πεπξαγμίνα, Dem aliquid lixivio, εχλύζω τι χονία, Gal. Elusio, ή χαχϋξγία, as, Dem. ή παξάχξχ ffis, ιως, id. et tergiversatio, ή χχχνξγία χχι διάδυι^ts, id. Elutriatio, β μtτaγγttrμos, »» Diosc. Elutrio, μεταγγίζω, Diosc. Eluvies, ό χχτχχλυ/τυ.ος, S> Dem, ( 65 } Eluxatus, a, um, ό xx) ή εξαξβξο;, ν, Suid. Confer Luxatus. Emaciatio, ή ΐο-χνανοΊς, teas. Emacio, ίσχναίνω, Aristot. Ίβ-χαίνω, The- ophr. Emacitas, τβ ώνητιχον, S. Emacresco, Ίσχναίνοιι,αι. Emaculo, άποο-μύχω, aliquid aliquo, τί τι- νι, Lucian. άποο-μάω τι, Diosc. Emancipatio, ^ χειραφεσία, ας. Emancipates, a, um, ί χα) ή άφετος, ν, I- socr. Emancipo, αφίνιμι, aliquem, «»ώ, Dem. Ιχποιεομχί τινχ, Pandect. Emaneo, \%ω διχμίνω. Emano, εχζξύω, άποφίξομαι, Plut. Emansor, β χα) ί ά$•ξάτευτος, et desertor ordinum, χα) λείπων τχς τάζεις, Dem. ό άταχτων* νντος, id. Emarcesco, άπομχςχίνομχι> Aristot. χ»• τχμαξαίνομχι, id. Emasculo, ευνν.χίζω, Ν. Τ. Ematuresco, πεπαίνομαι, Xen. Emblema, τβ εμζλτιμχ, χτος, Bud. Embryon, το εμζξυον, χ, Diosc. Emendabilis, e, ό χχ) τι ευεπχνόφωτος, ν, Hippocr. Emendate, ίξθως, Aristot. loquor, ίζθβν πεω, scribo, όξθογξχφίω. Emendatio, ή διόζϋωσις, εω$, Aristot le- gum, η επχνόξθωσις των νόμων, Dem. e- mendationem instituo in fcedere, Ιπανόζ- θωμα επανοξθόω εν τί? είξ'/ινγ, id. Emendator, ό διοξθώτής, α, οεπχνο*θώτ^, ν. Emendico, Ιξανίζω, aliquid, τ), JEschin. Emendo, διοξθόω, aliquid, τ), Dem. ora- tionem scriptam, επανοφόω λόγον γεγξχμ- μενον, id. civitatem corruptam, Ιπχνοξ- θόω πολιτείχν τν,ν διεφθαξμεν/ιν, Aristot. calamitates aliqua re, επανοξθόομαι τχς συμφoξxs τινι, id. Confer Corrigo. Ementior, ψευδολογεω, •\>ευδομχι, aliquid, τι, Aristoph. alicui, τιν), Ν• Τ. Ementitus, a, um, ψiυo-άμ^vos, εν/ι, ενόν, Herodian. etpass. εψεν<τμίνος, εν/ι, tvovt Thuc. Emercor, ώνεομχι, aliquid ab aliquo pecu- nia, s. pretio, τ/ παξά τίνος χωμάτων, Dem. Ernereo, s. emereor, μισθοφοξίω, Aristoph. Emergo, ίνχζχίνω, άναχυπτω, αναδύομαι e fonte, χξηντις, Lucian. Emeritus, sc. miles, ό ύπίξ τον χατάλογον, Dem. ό πάσας τας νομιχχς ς-ξατιάς τε• τελεχως, Herodian. emerita? aetatis, πςος άφφν Γξατείας ων, id. Emersio, ή ιχδυσις, εως. Emetior, εχμετξίω, Poll. Emeto, άμάω, άπαμάω, Hesych. Emicatio, ^ εχλκμψις, εως. Emico, άναλάμπω, Xen. εχλάμπω, Plato. Emigro, άποιχεω, Isocr. evita, τελευτώ« τον βίον, id. Confer Morior. Eminentia, j εξοχίι, %ς, lapidis, λίθα, He- rodian. lignorum, ξύλων, id. Emineo, ϊξίχω, venas eminent, φλίζες εξε- χασι, Aristot. super aliquid aliquo, u- πεξχύπτω τί τινι, Pas. Eroinus, πόρρωΒιν, Dem. μχχξάν, Isocr. Emissarius, ό πξοσαγωγευς, εως, Naz. ο πξοσαγγελευς, εως, Bud. Emissio, ή άποπ.ΰμπη, ψ, AEschin. % Χχ- πεμψις, εως, Thuc. ϊχπομπί), τις, colo- nic, αποικίας, Plato. Emitto, Ιχπεμπω, legationem de re aliqua, πζεσζείαν ύπίξ τίνος, Dem. ad aliquem, άποτελλω πξεσζείαν πξός τινχ, id. vocem, πξο'ίεμαι φωνν,ν, Plut. vocem contrari- am, φθεγγομαι εναντίον, id. verbum, τξο'ί- ιμαι όνιμα., Dem. sermonem de re ali- qua, εχδιδωμι λόγον πεξί τίνος, Plut. Emo, ώνεομχι, aliquid, τί, pecunia ab ali- quo, τί παξά τινοζ χξνιμάτων, Dem, ali- quid duobus terunciis, τί δυοίν χαλχο'ϊν 1 id. pisces, άγοξάζω Ίχβυΐ, id. eodem pretio meliorem, πξίαμχι βελτίω της 'ίσης τιμής, id. et corrumpo aliquem, ώνεο- μχι χχ) διχφθείξω τινχ, id. p_arvi fru- mentum emitur, εύωνος ες"ΐν ό σίτος, id. Emodulor, ρυθμίζω, aliquid, τί, Herodian. , Emolior, εξωθεω, Aristot. Emollio, μαλαχύνω, aliquid, τί, Gal. Emolumentum, }, ωφέλεια, ας, Dem. et lucrum, το λήμμα χα) χίξδος, id. ali- quid accipio, λημμά τι λαμζάνω, id. re- pudio, άπχλλάττω λήμματος, id. se- quor non aequitatem, αίξίομαί πλεονιξίαν, ΰδε το δίχαιον, id. specto, αγαπάω τϊ;ν πλΜίζίχνι id. appetOj Ιπιθνμίω rit τλϊβ• ENO EPU ERI νεχτηματος, idem, percipio, χαοπόομαι πλεονφ'αν τινά, id. fruor emolumentis, α,πολαύομαι των χίξδων, Isocr. Spe emo- lumenti facio aliquid, £*•' ϊλπιδι πλεονεξί- ας ποιίω τι, Dem. emolumento sura dli- cui, ώφελίω τινά, Plat• emolumentum ad- ferens, ωφέλιμο;, ίμη, ιμον, Plato, emo- lumento carens, Ό χα) ή άλυσιτίλης, ίος, Strabo. Emorior, αποθνησχω, Plato. Ιχθνησχω, Horn, emori malim quam, μάλλον τεθ- νάναι βχλοίμην, η, Dam. emorior risu, Ιχθνησχω γίλω, seu γίλωτι, Hom^ Emortualis, e, '3-νησιμαϊος, αία, αΊον, dies, 3-νησιμαία ήμίξα. Emortuus, a, urn, νινε-Αξωμίνος, ενη, inov, N.T.- Emoveo, απάγω, aliquid, τ), Xen. Emphasis, η εμφασις, εως, Quinct. Empirice, η εμαείξίχη, ης. Empirice, εμπείξΐχόίς. Empiricus, ίμπείξΐχός, η, ov, medicus, Ό \μ• πείξιχός, Cels. Emplastrum, το εμπλχς'ξον, »» Gal. Emporium, το εμτοξΰον, χ, Strabo. to \μ• πόξίον, χ, Thuc. Emptio, η ώνη, ης, Dem. το ίγόβοσμα, ατός, Aristot. η άγόξασις, ίως, Plato, ή ίόνησις, mutuari in emptionem fodina- rum, δανείζεσθαι ί'ις οινην μίτάλλων, id. accipere damnum in emptione, ζημίχσ- θαι επ) τη «νρι id. facere emptionem navis, ποιϊϊσθαι ώνην της new?» id. Emptor, Ό ώνητης, χ, Dem. b ώνίμενος, ίνη, id. ο πξιάμενος, χ, id. b άγοξαςης, x, Xen. Empturio, αγοξασείω. Emucidus, a, um, b χα) η βλαιννώδης, ίως, Hippocr. ο xa) ή βλεννώδης, ίος. id. Emulgeo, η εξαμίλγω. Emunctio, η άπομυξία, as, Hesych, Emundo, Ιχχαθαξίζω. Emungo, άτομύττω, nasum, την fiva, Horn. me cubito, άπομύττομαι άγχωνι, Suid. lucernam, seu candelam, πξομύττω τον λύχνον, Plut. Emunio, φξάττω, urbem muro, πάλιν τύ- χει, Herodian. En, Ίδχ, Dem. ην' Ιδχ, Lucian. Enarrabilis, e, \ξηγητ05, η, όν• Enarratio, η εξηγησκ, ίως, Soph, η υφηγη- o-is, teas, Dem. ή $ιηγησις. Enarrator, Ό εξηγητής, 5, Dem. Enarro, ίξηγίομαι, virtutes medicamento- rum, δυνάμεις φαζμάχων, Galen, alicui omnia, διηγίομαί τινι πάντα, Dem. Enascor, αναφύομαι, Plut. εχφύομαι. Enato, εχνηχομαι, Aristot. εχχολνμζάω, Ν. Τ. Enavigo, εχπλίω. Encaustes, Ό έγχαυς•ης, 3• Encaustice, es, η Ιγχαυτιχη, ης, Plin. Encausticus, a, um, εγχαυτιχός, η, όν• Encaustum, το iyxavpov, x. Enchiridium, το' ίγ.χίΐξίδιον, χ, Epictct. Encomium, το ίγχώμιον, a, Dem. Confer Laus. Eneco, ίνοχτονίω, aliquem, τίνα, Plato, ifroxrivvvici τίνα, id. Confer Interficio. Energia, ή Ινίξγαα,αί, Chrys.^' Enervis, e, b χα) η ανενξος, tf, αρρος-Οζ, u• Enervo, ίνονίυξόω, Suid. εχνινξίζω, Dem. Enervus, a, um, idem quod Enervis. Enim, γας, quod semper post unam alte- ramve vpcem ponitur, ut, meo enim tem- pore, ετ' εμν yae, Dem. ad postremum enim, ^os γαξ το τελενταΤον, idem, ego enim nulfius rei mihi conscius sum, \γω γαξ δ?ι ντε μίγχι 'ύτί σμιχζον σύνοίδα ε- μαυτω, Plato. Enimvero, χα) yug τοι, enimvero, quam his animis essent, redegerunt nos in tan- tam concordiam, χα) γάξ τοι ίια ταυτχ,ν γνώμην Us τοιαύτνιν όμονοιαν ήμά^ χατίσ- τψαν, Isocr. enimvero recte loquimi- ni, αλλ' εδ^ί λίγεη, Xen. enimvero, 6 homo, tu quis es ? μινΐίνγε, S ανθεοκτε, ov T',stT\N.T. ^ e Eniteo, ΰιχλάμπω, Isocr. απαϊί-λΖω, Luc. Enitesco, χαλλύνομαι, Plato. Enitor, αποτίχτω, Plut. Confer Pario: i. e. conor, πα^ίομαι, valde, σφοδφα, Isocr. enitendum est pro viribus, sriiqarUv χ α- τά, ΰύναμιν, Dem. Confer Conor. Enixe, tncvhy, Plato. ixnvSs. Eno, vide Enato. Enodate, ΰ-ήλως. Enodatio, \ ΰ^νϊι;, isjc. Confer Explam- tio. Enodis, e, Ό χα) ή ανάμματος, χ, Xen. Enpdo, έξχμματόω, i. e. explico, χαταφα• vis ποιέω, Isocr. φανεξον ποιίω, id. Enormis, e, bxa) -h αμετξος, χ, ίχνομος, «. Enormitas, το αμετξον, a, Luc. ή αμετζία* as,id. Enormiter, αμίτζας, ϊχτότως. Enotesco, γνωξίζομαι, Ν. Τ. Enoto, Ιχσνμεώομαι, Ν. Τ. Ens, το ov, ovtos, Plato, η &αία, ας, id. Ensiculus, το ξιφίδιον, ν, Xen. το ξιφείΰιον, n, Diod. Sic. Ensifer, b ξιφ•/)φόξος, a, Herodian. Ensis, το ξίφος, ios, Xen. Confer Gladius: ensem fero, ξιφηφοξίω, Herodian. ensis gestatio, η ξιφηφοξία, as, Suid. Entheus, a, um, b xa) r, hfcos, Plato. Enthusiasmus, b hQue-iao-yZs, 2» Plut. Enthusiasta, b ενβαο-ια^, 5. Enthymema, το ενθύμημα, utos, Aristot. Enucleate, ihxgtvZs• Enucleo, εκπυρηνίζω, Alex. Apkr. i. e. ex- plico, ΰιαχξινω, τι, Xen. σαφηνίζω. Enudo, α,πογυμνόω, γυμνόω, aliquem aliqua re, τινά jivos, Thuc. Enumeratio, ή διαξίθμηο-ις, εω;, v> ίξαξίθμη- ffis, icas, b χατάλογθ5, a, Aristot. Enumero, εξαξίθμίω, omnia pericula, £.• παντού xivhvves, Isocr. omnes actiones alicujus, χχταξίθμίω traffas πςάξεις τίνος, id. καταλέγομαι, Athen. omnia bene- ficia in aliquem collata, Ιιηγίομαι πάσας ίύεξγεο-ίαί εις τίνα χατατεθίίσας, Hero- dian. Enunciatio, η άπόφανσις, ίως, s. η α-χόφασις, εως, Aristot. Enunciative, άποφαντιχως, Hermog. Enunciativus, a, um, αποφαντιχος, sj, bv, Aristot. Enunciatum, ή u -χΌφανοΊς, εως, Aristot. το αξίωμα, ατός. Enuncio, αποφαίνομαι, Aristot. ut praeco, χηξύττω. Dem. Enutrio, ίχτξίφω, Aristoph. vicissim, av τεχτξίφω, Aristot. a pueritia, ανατξίφω εχ παίδων, Herodian. Eo, ίΐμι, in Cyprum, l s Κύπξον, Herodot. longam viam, βαδίζω μαχξάν όδον, Dem. festinanter, βαδίζω ταχέως, id. ταχύ, id. eadem via, την αντίιν όδον, id. per mare pedibus, δια. της &αλάο•^κ πεζεύω, Isocr. cum aliquo, πο^ίύομαι συν τινι άμα, Dem. quo it ? πόι τοζίύεται ; id. ad aliquem, βαδίζω 'επί τίνα, id. domum, πςος οΐχίαν, id. Ε5, εις τντο, dementiae pervenerunt qui- dam, tyis ανοίας εληλύβασί Tivis, Isocr. eo superbias processit, ut, its τασντο ty,s fai£/\Owias η"λθιν, ω$-ε, id. eo ^nsanise devenit, its τοσαύτην τ«» μανίαν ϊ,λθε, id. eo quod, διότι, Dem. eo magis, quo mi- tius, τοσύτω μάλλον, Όσω πξχότίξον, Dem. οσω αν μάλλον— —μάλλον, Isocr. eo us- que. Vide Usque. Eodem, ίΊς τον αυτόν τόπον. Eos, η \ως, ω, Aristot. Eous, a, um, Ιΰος, a, ov, Aristot. Epactae, at επαχτα), sc. ήμίξαι. Ephebus, b εφΥ,ζος, a, Xen. b χα) ή ίντί- παις, ex ephebis excedo, ήζάω, Thuc. 'εξίξχομαι εχ παίδων, Dem. εις ανδξας ηχω, JElian. Ephippium, το ιφίππ.ιον, ν, Xen. Epicedium, το Ιπιχηδαον, u, Suid. Epigramma, το επίγραμμα, ατός, Aristot. Epigraphe, ή Ιπιγξαφη, ης, Polyb. Epilepsia, η επιληψία, as, Gal. Epilogus, b επίλογος, e, Poll. Epinicium, το επινίχιον, a, Poll. Epiphania, τα επιφάνια, ων, Epiphan. Epiphonema, το επιφώνημα, ατός, Quinctil. Epiphora, {, επιφοξα, ας, Hermog. Episcopalis, e, b, ή, το tS επισχόπα. Episcopatus, ή ίπισχοπη, ης, Ν. Τ. Episcopus, ό Ιπίσχοπο$, α. Ν. Τ. Epistola, ή 'επιβολή, ijs, Xen. ab epistolis, ό εχ) των επιβολών, epistolam mitto, \πι• s -ολην ixis -'ελλω, Dem. Conf. Literce. Epistolaris, e, \<χις•ολιχκ, η, ov, Dem. Phal. Epistolium, το επιτόλιον, n, Plut. Epistolographus, b επιτολευς, ίωs, Xen. Epitaphium, το επιτάφιον, ν, Lucian. Epithalamium, το επιθαλάμιον, sc. ποίημα, Poll. Epitheton, το ίχίϋίτον, sc. όνομα, Aristot. Epitome, η εχιτομη, ης, Aristot. Epoto, Ιχπίνω, vinum, oTvov, Eurip. Epulae, η ί&ίασις, εως, η δαίς, ή 3-οίνη, sump- tuosa?, s, imperatoria?, ^ατηγιχίι, Mi- an, ή ευωχία, ας, Aristot. funebres, τΐ πΐξίδειπνον, u, Dem. epulis excipio, ιϋω• χίω, Herodot. ες-ιάω τινά, Dem^ Epulatio, ή is -ίασις, ίως, Lucian. η ΐυώχη• σις. Epulo, ό δαιτυμων, όνος, Plato, ο δαιτα- λίυς, ίως, Athen. Epulor, εΰωχίομαι, Xen. is -ιάομαι, Plut. Epulum, idem quod Epulce. Equa, ή 'ίππος, a, Xen. Equarius, a, um. Vide Equester. Eques, Ό Ίππιυς, eojj, Dem. b ίτχοζάτης, sum, ιππεύω, id. equitum magister, b Ί'ππαξχος, n, id. qui praeest equitibus, ό επ) των ίππίων,ϊά. equites compare, πα' ξασχευάζω Ίππεα5, id. habere, χτάσθαι, s. ixiivlttias,id- congregare, σννάγαν, id. equites ferentarii, fovtts -ψ/λβ/, id. Equester, ris, e, b χα) ή Ιφίππιος, χ, cursus, δξόμος, Plato. Ίππιχος, η, ov, equestria certamina, α,θλοι, Dion, agmen, ff -ξά- τευμα, Xen. ars equestris, ή Ίππιχη, ης, ή Ίππιχη τ'εχνη, id. artis equestris peri- tus, ό ιππιχός, S, id. equestre pra?lium, ii Ίππομαχία, ας, Thuc. equestri praelio superior sum, Ίπποχξατίω, Dem. eques- tris ordo, Ίππιχον Tay^t», Herodian. e- questres copias, Ίππιχη δυναμις, Xen. Equidem, γ\, equidem ipse mori malim quam, χα) εγωγί αυτός τεθνάναι μάλλον βχλοίμην, η, Dem. equidem te modo quasrebam, χα) μην εναγχός σε ΐζητχν. Plat, equidem ejusmodi decretum edi- di, εγω uXv τοίνυν εγξαψα, Dem. Equile, η Ίππο?ασία, ας, b Ίππων, Sves, Equinus, a, um, b χα) ή ϊππαος, χ. Equio, Ίππομανίω, Aristot. Equisetum, ή ΐππχξΐς, ιδος, Diosc. Equiso, b Ίπποχόμο$, χ, Plut. Equitabilis, e, ό χα) ή Ίππάσιμο$, χ, Xen. Equitandi ars, ή Ιπποσύνη. Equitatio, η 'ίππευση, ius, Xen. ή Ίππίία, as, id. i. e. iter, quod equo conficitur, το Ί'ππευμα, aros, Xen. Equitatus, το ιππιχόν, χ, Dem. equitatui prassum, ϊππαξχίω, id. equitatu supero, Ίπποχξατίω, Thuc. Equites, vide Eques :' Equito, Ιππεύω, Isocr. Ίππάζομαι, Xen. per regionem, Ίππάζομαι την χώξαν, Plut. π'ζοσελαύνω 'ίππω, Xen. ad te, ΐλαύνοιΐ πξό( σε, Luc. Equulus, το Ίππάξίον, χ, Xen. Equus, b 'ίπ -ros, χ, Dem. pulcher, χαλ^, Isocr. bellicus, πολεμι$•γ,ξΐ05, Dem. e- quitandi imperitus, Ίππεύιιν χαχΖς 'επιρά• μενο5, Isocr. alere, τξίφειν, Dem. con- scendere, άναζ,αίνίΐν επ) τον ϊππον, Xen. descendere de equo, χαταζαίνίΐν από τχ Ί'ππχ, Dem. equorum studiosus, b φιλίπ- tros, χ, b Ίππίξαζ-ηί' Eradicatio, ή ιχξίζωσκ, ιως• Eradicator, b εχξίζωτΥβ, χ, Joseph. Eradico, εχξιζόω. Erado, άποξύω, Alciphr. Erciscor, μίξίζω, Athen. Erebus, όψζος» χ, Horn. Erectio, ηόξθωσις, ίως. Eremigo, ϊξεξίττω, εχχωπηλατίω. Eremita, b ΐξημίτη$, χ, Να», ό άιαχωξη- TVjS• Eremus, η 'έξημος χύξα, Xen. ή Ίξημία, ας, JEschyL Erepo, ίξίξπω, Aristoph. Ereptio," ν, άξπαγη, ης, Thuc. Erga, πξος, cum accus. gerere se benignum erga omnes, 'ίχιιν ήδίως πξος απαντάς, Isocr. πίξ), cum accus. talem se geiere erga parentes, το;5το» γίγνίσθαι πίξ) txs γονε^, id. Ergasterium, το ίξγα^ηξίον, χ, Xen. Ergastularius, b τχ εξγαϊηξί* επιβάτης. Ergastulum, τβ Ίξγατηξίον, Xen. το δεσ- μωτηξίον. Ergo, ίξα, %ν, Plato, ubi ergo radices e- gerit, οπχ, ποτ' xv άξα τάς ρίζας χαθηχε, Naz. ergo eadem precabatur, ixSv ταύ- τα συνηύχίτο, Dem. ergo refiquum est, πίξίε?ι τοίνυν, id. cujus ergo seu gratia ha;c commemoro, τχ χάξΐν δη ταΰτα ύ• ■χίμνησα, id. i. e. caussa, virtutis ergo, άξίτης 'ivixa, id. hujus ergo, τβτβ χά- ξίν, Plut. Erigo, ανοξθόω, murura sumptu alicujus, τείχος εχ των χρημάτων τινός, Xen. rem- publicam, Ιπανοξθόω τά της πόλεως, Isocr. χατοξθόω την πόλιν, id. Eripio, Ιξαξπάζν, aliquid, τ/, Plut, alicui ET aliquid, άφαίξ.ίω τινί τι, Isocr.^ rives «» id. από τινός τι, id. άφαίξίομαί τινός τι, Xen. eripior periculo, παξά-το δεινόν γίνομαι, Plut. Confer Adimo, item Au- fcro. Erodo, εξϊδομαι, «,ποζξώσχω, άποτξώγω, Laert. Erogatio, ί εξανος, χ, Demosth. ή διάδοσις, tons, id. sumptuum in ludos, η χοξηγία, ας, id. Erogo, ίξανίζω, aliquid, τι, Mschin. alicui aliquid, επιδίδωμί τιν'ι τι, Dem. πξ/ιεμαί «in' τι, Aristot. Errabunde, πεπλανημενως, Isocr. Errabundus, a, uni, πλανώμενος, ενη, ινον, Lucian. πλάνητος, η, όν, Plato. Erraticus, a, um, ο πλανήτης, a, Isocr. π.λανητος, ή, ov, erratica astra, πλ&ν%τΌ\ area, Plato. Erralio, η πλάνησις, εως, Thuc. η πλάνη, ης, Bern. Confer Error. Erratum, το σφάλμα,, ατός, Xen. το άμάξ- τημχ, ατός, Dem. η άμαξτία, ας. Con- fer Peccatum, item Delictum. Erro, πλανάομαι, in tenebris, εν σχότω, Lu- cian. animo et multis rebus frustror, χλανάομαι διανοία not.) πολλών διαμαξτά- ναι πξαγμάτων, Dem. in aliqua re, Ιξα- μαξτάνω τι, Xen. h τινι, Plato, πεξί τι, Isocr. σφάλλομαι πεζί τίνος, Plato, a veritate, διαψεύδομαι της αληθείας, id. a scopo, εξω φίξομαι των χαίξων, id. a via, άμχξτάνω της όδα, id. Confer Pec- co, item Oberro. Erro, onis, ί πλάνος, ν, Athen. i πλάνης, ητος, Plut. h πλανήτης* ν, Isocr. Erroneus, Ό πλανήτη?* «. Isocr. Error, ή πλάνη,, ης, Dem. το άμάξτημα, ατός, Dem. itineris, σφάλμα χατά την ποξίίαν, Plut. errore teneri, πλάνρ χα- τ'εγεσθαι, Greg, in errorem conjieere aliquem, πλανάειν τίνα, Ν. Ί 1 . υπάγω τίνα, Dem. Erubescendus, a, um, χαταισχυντεος* iet, ίον. Erubesco, καταισχύνομαι, aliquid, τ), I- socr. Ιπαισχύνομαί τι, Ν. Τ. nomine, τω ονόματι, Herodot. rebus turpibus, εξνθξΐάω Ιπ) τοΤς αΊσχξοΊς, Mschin. dice- re, αίσχύνομαι λίγων, Isocr. Eruca, η χάμπη, ης, Bas. Eructatio, ί Ιξυγμος, 3• Eructo, εξεξεύγομαι, χατεξίύγω, Aristoph. απίξίύγω. Erudio, παιδεύω, alios, άλλνς, Dem. ali- quem in aliqua re, τινά τι, id. ad virtu- tem, την άξίτην, Isocr. in virtute, lv a- ςετ%, id. Confer Doceo. Erudite, πιπαιδωμίνως, reprehendere, \πι• τι μα ν, Isocr. Erudi'tio, ή παιδία, ας, Dem. η παίδευ- ης, ίως, Μ. Confer Doctrina, item Dis- ciplina, et Insiitutio. Eruditus, a, am, πεπαιδευμένος, ίνη, ίνον, Isocr. ο της παιδίίας αληθώς τετυχηχώς, Dem. 6 της φιλοσοφίας μετεσχηχώς, I- socr. eruditissimus, Ό ε'ις άχξον της παι• δείας εληλαχως, Plut. Confer Doctus. Erugatio, η Ιχφσσωσις, ιως> Erugo, Ιχξυσσόω. Erumpo, Ιξο^μάω, Xen. αναρρηγνυμι• Eruncatio, ί βοτανισμος, 2• Erunco, βοτανίζω. Eruo, Ιξεξύω, funditus, άνας-ξίφω, aliquid scrutando, άχξΐζόω πεξί τίνος, Aristot. o- culos, εξοξύττω οφθαλμός, Plut. τα όμ- ματα, id. Eruptio, ή εχζηξις, εως• Ervum, Ό οζοζος, Dem. Esca, το έδεσμα, ατός, Isocrat, Vide Ci- bus. Esculentus, a, um, εδε?ος, n* ov, Aristot. e χα) ή βζώσιμος, a, Diod. Sic. ό χα) ή εδώδιμος, ν, Thuc. EsitO, συχνως εδω• Essedarius, ο Ισσεδελάτης, α, ό άζματηλά- της• Η Essedum, το εσσεδον, το οχο)μα• Essentia, ή νσία, ας, Aristot. Esurienter, πείνητιχως. Esuries, ή πΰνχ, nt, Plut. Esurio, πιινάω, Xenoph. Esuritio, ή πιίνησις, ίως, ή πΰνκ, ης, Plut. Esus, ή 'έδίσις, ίως, ή βζωσις, %ως, Isocr. Et, χα), est unus omnium moderator et a- pertorum et arcanorum, et simul dux, et dominus, et dispensator, Ί?ι πάντων its χύξίος χα) ρητών χα) απορρήτων, χα) ίίμκ Γ&τήγος, κ») οΉπ.ότ'ΐς, xai τκμί* EVE ας, Dem. sursum ac deorsum, 'άνω η χα) χάτω, id. Etenim, χα) γάξ, etenim amicus meus est, χα) γάξ φίλος £>ν μ,οι τυγχάνιι, Isocr. Etesia?, οι Ιτησίχι, ων, Aristot. Ethice, ή ήθιχη, ης, Aristot. Ethicus, a, um, ηθιχος,"η, lv, Aristot. Ethnicus, ό ίθνιχος, η, ov, Naz. Etiam, 'in, adolescens etiam est, ήος 'in 'is-)v, Plat, atque etiam, hi τοίνυν, Dem. quin etiam, έ'•π δε, Plat, et humanarum etiam actionum, χα) των ανθρωπίνων Ss> Aristot. et justo etiam, χα) τω ΰιχαίω hn, id. quod si vi, etiam natura, χαν iv βία, χα) φύσιι, id. etiam atque etiam, χα) πάλιν χα.) πολλάχις. Etiamnum, 'ίτι xoc) vvv, Menelao etiamnum sacra faciunt, Μίνίλάω 'in xai νυν επιτε- λνσι, Isocr. neque fr'atris pudebat eti- amnum viventis, έδε τον άΰελφον γσχύνετο τον ετι ξωντα, idem. Etiamsi, εϊ χα!• Vide Etsi. Etsi, ει χα), etsi valde contrarium est, quod facimus, decet tamen eos nobis gratiam habere, ει χα) σφόΰξχ εναντίον, ο πξάττο- μεν, πζοσήχει Sijjr» χάξιν ήμϊν ϊχειν, Dem. unumquemque vestrum, etsi probe gna- rum, tamen commonefacere volo, 'ίχασ- τον νμων, xotS πίξ άχζΐζως ί'ώό^α 'όμως ΰ- πομ,νησαι βύλομαι, Isocr. etsi nullum ahum fructum adferrent ha?c studia, ta- men abducerent juniores a multis delic- tis, it zatjAv&if άλλο ΰυνήσεται το\μαθή- μ<χ.τα ταύτα ποιειν αγαθόν, αλλ' όν απο- τρέπει, &c. Dem. etsi non consequor, tamen non succensebo, χάν μη τύχω, xx οξγισθήσομκι, id. etsi ha?c parva videri possunt, magna tamen sapientibus sunt, ταντ' ει χαΐ^σμιχξά τις nyiiTai, μεγάλα Is") τοΊς σοφοις, id. Evacuatio, ή εχχίνωσις, εως. Evacuo, εχχενόω, χίνόω, Theophr. άποχε- νόοι. Evado, άποζαίνω, vir optimus, άνηξ άξΐ$-ος, Lucian. vir doctissimus, ελα,ύνω εις ά• χξο» της ύ παίδειας, Plut. ex periculis, σώζομαι \χ των κινδύνων, Lycurg. απο- φεύγω, τι, Dem. Evagatio, ή παςεχζ,ασις, ίως• Evagino, σπάω, gladium, μάχαίξχν, Ν. Τ. ξίφος, Lyeurg. pugionem, γυμνόω ξιφί- ΐιον, Herodian. Evagor, παξεχζα,ίνω, Aristot. πίξίφίξομαι, Plut. άποπλανάομαι, a proposito, seu scopo, έ'ξω της υποθέσεως λέγω, Isocr. εξω τν σχοπΰ Ιξίω, Polyb. Evanesco, αφανίζομαι, ex aliquo, \χ τίνος, Plut. evanescere facio, διαπνέω, Galen, εξίτηλον^ποιεω, Diosc. in illo loco, αφα- νής εχ τ5 χώξϋ γίνομαι, JElian. Evangelista, β ει/αγγελίας, 5» LXX. Evangelium, το εύαγγελιον, ν, Ν. Τ. an- nuncio, εΰαγγελίζω, ibid. Evanidus, a, um, ό χα) ή εξίτηλος, ν, Xen. evanidum reddo, εξίτηλον ποιεω, Diosc. Evanno, εχλιχμάω, Horn. Evaporatio, ή άποθυμίασις, ίως, Plut. Evaporo, άποθυμιάω, 3-νμιά'ω, Herodot. 'εξατμίζομαι, Aristot. Evax, ε^ε, Lucian. Eucharistia, ή ίίχαξί^α, ας, Ν. Τ. Evectio, η ίχχομίδή, ns, β Ιχχομισμος, «» Strabo. Eveho, ΙχχοξΑίζω, εξάγω, ad gloriam ali- quem, πξοάγω τινά εις δόξαν, Plut. Evello, εχτίλλω, comam barbamque, χό• μην πώγωνά τι, Athen. alicui sprupu- lum, εξαιξίομχι δυσχεξειάν τίνος, Isocr, Evenio, άποζαίνω, nihil eorum evenit, quaa speravimus, Sv έλπίζομεν, έδεν άποζεζη'χε Isocr. hoe evenit ex sententia, «το χα τα γνώμην συμζαίνει, Dem. omnia eve- nerunt, quas prasdixi, πάντα εχζ,εΖηκίν, α. πξοίϊπχ, Dem. Confer Accido. Eventilo, εξανεμίζω, εχλιχμάω. Eventus, ή άπόΖασις, εως, Plut. το συμ* ζα7νον, οντος, το συμζάν, άντος, το συμζί• ζηχός, ότος, Dem. Isocr. futurus, το γί• νησόμινον, Dem. το σνμΖήσεσθαι μέλλον τα, Isocr. eventum neghgere, άμ,ελείν των συμβαινόντων, Dem. calumniari. συχοφαντΐιν το συμζαινον, id. corrigerej επανοξθνσθαι το σύμπτωμα, id. ex even- tu cognoscere aliquid, εξετάσαι τ) \x των συμζεζηχότων, Dem. ipso eventu decla- rari, \π) τοις συμζασιν εξετάζεσθαι, idem discere aliquid ex ipso eventu, μανθάνειν τ) εξ αυτών συμζεζηχότων, Isocr. in om• ncm eventum, πώς τάς τΰν imaui'iw ( 57 ) EXA χρείας, eventu non carere, £ πίπτίΐν, Ν. Ψ. eventum prosperum sortior, iitv- χεομαι εις την απόζασιν, Herodian. Euergeta, ό ευεργέτης, ν, Dem. Everriculum, ή σαγήνη, ns* Plut. Everrro, σαίξω, aliquid, τ/, Pint, domura, σαςόω ο'ιχίαν, Ν. Τ. paedagogium, τί παιδαγωγεΤον χοξίω, Dem. Eversio, ή άνατξοπή, ης, Ναχ. ή χατάλν <τις, εως Λ Thebanorum, των &ηζαίων, Dem. mceniorum et urbium, των τει- χών χα). πόλεων άναίξίσις, id. et servi- tus patriae, avas -ασις χα) άνδξχποδισμος πατξίδος, id. Eversor, β άνατξοπευς, ίως; Plut. ό χαθαι• ξίτηι, Thuc. Everto, άνατξίπω, et perdo urbes, χ«,) ά- πό-λλυμι πόλεις, Dem. regem, χαταλύο» βασιλέα, Isocr. urbes aliquas, άνδξα.πο- δίζομαι πόλεις τινάς, Dem. omnino ur- bem, όλως άναιςίω πάλιν, id. άζδην διαφ• θείξω πάλιν, Plato, χαταζάλλω πάλιν ίΐς 'εδάφος, Plut. decretum, άχυξον ποιίοι •^ήφιο'μα, Dem. Euge, εδνε, 6 pansophe, 2 πάνσοφε, Philo. euge sic facite, ε^ε ντω ποιίϊτε, Lucian. euge Chersias fecit, εο^ε Χεξσίας εποί- νσι, Plut. euge hujus rei, εζγε τ«τ», Lucian. Evibro, Ιχπάλλω, άποπάλλω, Suid. Evictio, ή άπίλιγξις. Evidens, ό χα.) ή εναργής, ίος, exemplum, signum, εναργές παράδειγμα, σημίϊον, Dem. β χα) ή σαφής, ίος, et pulchrum aliquid, σαφές τι χα) χαλον, id. exem- plum, παξάδειγμα εναξγες χα) σαφές, id. Evidenter, εναςγως, Dem. evidentissime scire aliquid, ενα^γίτατα ι'ιδίναι τι, id. magis et evidentius convincere aliquem, μάλλον χα) φανεβώτεξον εξελεγχειν τινά, id. ostendere aliquid evidenter, ϋειχννναί τι σαφώς, id. Evidentia, ή ενάργεια, ας, Demetr. Phal. tanta evidentia rei est, τοσαύτη περφά- νεια τ» πράγματος ε^ι, Dem. Evigilo, Ιχνήφω, Ν. Τ. 'έξυπνος γίνομαι* ibid. Evilesco, φαυλίζομαι, αποφαυλίζω, εχφαα- λίζω. Evincio, εχδίω, Lucian. Evinco, Ιχνιχάω, επιχξατία), aliquid, τίνος, Pausan. naturae errata, τάς της φύσεως αμαρτίας, fsocr. Eviratio, ή εχθήλυνσις, ίως, Hippocr. Eviratus, a, um, ό χα) ή ανανδξος, ν, Isocr. Eviresco, εύθαλίω, S -άλλω, Xen. Eviro, ϊχθηλυνόω, Philo. ίύνχχίζω, Athen. Ιξευννχίξ,ω, Plut. Eviscero, εξεντεξίξω, Diosc. Evitabilis, e, φευχτος, ή> ov, Soph, i χα) ft εΰφυχτος, v. Evitatiq, ή εχφευγήχ ης, ή αποφυγή, ns, Plut. Evito, διαφεύγω, malum aliqubd, χαχόν τι, Isocr. fortunam, δξαπετεύω τύχην, id. pcenam divinam, εχφεύγω την άπο ^-εϊ τι- μωξίαν, Lycurg. negotia, άπο'δξάω άπο των πξαγμάτων, Dem. Eunucho, ίΰννχίζω, Athen. εξευννχίζω, Plut- Eunuchus, i ίύννχος, ν, Xen. ί ιύννχίας* », Theophr. Evocatio, ή 'ίχχληνις, ίως, Suid. Evocativus, a, um, ϊχχλητιχος, ή, ov, Diosc. Evocatorie, εχχλητιχως , Suid. Evocatus, a, um, ί χα) ή εχχλητος, Plut. Evoco, Ιχχαλεομαι, aliquem, τινά, Plut. παξαχαλίω τινά, Mschin. Evolo, άφίαταμαι, Naz. Evolvo, άποχυλίω, aliquid, εχχυλίω τ), Plato, librum, άνελίττω βιζλίον, Xen. i. e. explico, ίξηγίομαι, Plut. Evomo, εξίμεω, venenum, φάξμαχον, He- rodian. Euronotus, Ό ίΰζόνοτος, ν, Aristot. Eurus, ο ίυζος, χ, Aristot. Evulgo, δημοσιεύω, Synes.^ aliquid, εξαγο- ξεύω, δηροσιόω τ), Plut. εχλαλεω τ), Dem. alicui, ίχφίξω πξός τίνα, Plut. εις τίνα, id. εχφοξον ποιεω τ), Jambl. apud ali- quem, εξείπον πξός τίνα, Herodian. Ex, vide Ε. Exacerbatio, ό παξοξυσμος, *, Dem. Exacerbesco, πιχξαινομαι, aiiqua re, |«r/ τι- νι, Philo. Exacerbo, Ιχπιχξαίνω, aliquem in aliquem, παξοξύνω τινά ίπί rtva, Plut. Exacesco, οξύνομαι, Galen. Exacte, άχξίΖως, Dem. et pro rei veritate aliquid persequi, fa\g τ % άλη\Μ»ί iw EXC EXC EXE ζολογιΤσβχί «ι id. disquiro aliquid, ίχ• ςιζολογίομαι πίξί τίνος, id. Exactio, ή ύσπξχξις, tug, tributorum, των ΰσφοξων, Dem. Exactor, Ό ύσπξάχτωο, οξο;, Dem. trade- re exactoribus lege damnatum, πχξαδι- ΰίναι τοΤς πςάχτοξσι τον πξοσόφλοντα χχτά τον νόμον, idem. Exactus, a, um, 'φΐξγασμενος ίνν, ενόν, ex- actus est annus, έξηλθίν i ίνιαυτος, Dem. exacta nocte, διχδζαμέσης νυχτος, Hc- rodian. exacta aatate, ίσχάτω γηξα, id. Exacuo, άχονάω, aliquid, t), Liician. ani- mum ad fortitudinem, πχξχχονάω ψυ- χην, Xenoph. παξαθηγω. Exacutio, ο χποξυσμός, »• Exadversura, άντιχρυ, Thuc. Exaedificatio, ή έξοιχοδόμησις, ίως, ν> ο'ιχοδό- μη/τις* ίως, Thuc. Exaidinco, εξοιχοδομ'εω. Exaequatio, ή εξίσωσις, ίως. Exasquo, εξισόω, aliquid alicui, τί τινι, I- socr. Exa2Stuo, εχχυμχίνω. Exaggeratio, ό επιχωματισμός, 5, in ora- tione, η δεινότης, ητος, Dem. Exaggero, επιχωμχτίζω, orator ie aliquid, διινϋ τι, Plut'. Exagito, διχσύξω, aliquem, τινά, Dem. a- liquid, τ), id. Exaltatio, ή 'ύψωσα, ίως, Suid. astrorum, το ϋψωμχ χς-ίξων, Plut. Exalto, ύψόω, aliquem, τινά, Ν. Τ. μί- τίωξίζω. Examen, b ϊσμος, 5, Xenoph. ό χφεσμος, S, Aristot. το σμήνος, εος, id. librae, ή ροτΥΐ, ν,ς, Plut. i. e. examinatio, vide Examinatio Examinatio, η Ιξίτχσις, ίοις, actorum in re- publica, των πεπ-ολιτευμίνων, Dem. in- stituere examinationem alicujus rei, ποι- ίισθαι εξετασίΜΟν τίνος, id. Examinator, ό 'εξέτασης, 5, Aristot. Examino, εξετάζω, aliquid accurate, τ/ k- χξίζως Dem. έξίτχσιν ποιίω Tivo;,idem. ά-νχχξίνω τι. PlntO 5~αϋμάομχί τ;, id. aliquem tormentis, βασανίζω τινά. Dem. Examussim, ηχριΖωμενως, άχξίζως, Dem. Exanguis, e, ό χα) -η άναιμος, a, Aristot. β χα.) ή εξχιμος, ν, Plut. Exanimatio, ή λειποψυχίχ, ας, Herodot. Exanimis, e, ό χα) ή άψυχος, n, Plut. ό s£ η άπνοος Exanimo terrore, συς-'ελλω τίνα., Isocr. i. e. occido, άποχτιίνω τίνα, id. exanimor, animam despondeo, άθυμίομχι, Dem i. e. animi deliquium patior, άψυχίω, Hip- pocr. λ'.ιποψυχίω. Herodian. Exanthemata, τα εξανθήματα, εχφΰμχτα. Exantlo, εξαντλάα, luctus, γόνς, Eurip. la- borem, ίχα.οχθίω, Plut. Exardco, εχφλίγομχι. Exardesco, ϊχπυξόομαι, ίκχαίομα*, bellum exarsit, εξίχαϋύη πόλεμος, Plut. Exarefio, εξαυαίνομαι. αποξηραίνομαι, Di- OSC. χατνξόομαι. Strabo." Exaresco, idem quod antecedens. Exarmo, αφοπλίζω: Suid. εξοπλίζω, Appi- an. άποζωννύω, Herodian. . Exaro, Χξαρόώ. literas, γΐάοωεπις-ολην,ΡΜ. Exascio, αποτ'λ'.χαω, Theophr. Exasperatio, ή α^α,-ξίωσις, ίως, Theophr. ExasperO, τξαχΰνω, Athen. ϊχτξαχύνω, Plut. i. e. irrito, πχ°ο£ύνω, απαγριόω, Theophr. Exauctoro, α^οτξατίίω, Appian. aliquem, ανοζώνννμί τίνα, Herodian. Exaudio, ΐΐταχύω. aliquem clamantem, τί- νος χαταζοωντος, Thuc. vocem non cla- xe, ίξαχύαι φωντ,ς ix αχζΐζως, Plut. ea, qua? dicuntur, Ιπαχύω των λίγομίνων, He- rodian. De;is exaudit preces, Ό ®ύς πα- ξαχύιι ilxrii, Plut. exaudiri non posse ob submissam vocem, vx «,χύισΟαί Ιια το χχθίιμίνον τγ,ς <$ωνγ,ς, Herodian. exau- ditu facilis, β χα) ή ίξάχυ$-ος,^ », id. Exauguro, ϊξοιωνιζόμίνος βίζτ,λόν• Exca;catio, ή τύφλωσις, ίως- Excasco, ϊχτυφλόω. Plut. ατοτυφλόω, LXX. Excakeatus, a, um, b χα) ή avvT&vrof, ου, Xenoph. Excalceo, νποΐ^ματα λύαι. Excalefacio, Ιχθίξμαίνω, Aristot. Excalefactio, ^ &ί ξ μ.ανσις, (ως, Aristot. Excalefactorius, a, um, ^ομχντιχος, ^, ov, Diosc. Excandefacio, διοντνξ ό«, EuHp. Excandefactus, a, um, i K tt) y hxzvw, v, Aristot. , Excandescentia, ή Ίχχύξωσις, tut, Athen. ή 3-υμωσις, animi, οξυθυμία, ας, το &υμύ~ μίνον τ?ί γνώμης, Thuc. ό &νμος> S, Dem. 6 παξοξυσμος, S, id. Excandesco, \χτυ°όομα.ι, Galen, ira, οξν θυμίω, Aristoph. ferrum excandescit, ό σίδηξος Β-ίξμαίνίται, Herodian. Excanto, χαταγοητίύω, Lucian. Excarniiico, χχτχχξΐχζγίω, Herodot. Excavatio, ή χοίλωσις, ίως- Excavo, Ιχχοιλόω, χοιλαίνω, Athen. Excedo, εχχωξίω, Plut. annum octogesi- mum, νπϊξ έξηχοντκ Ιτ'/ι γίγονώς ίΐμι, Dem. ex pueris, 'φίζχομχ, \χ *αίΖων, id. ex ephebis, \χ παίοων αταλλαττο• μαι, jEschin. modum, νπΐξζάλλω το μί• τξίον, Demetr. e vita, αχιιμι τ5 βία, Conf. Morior, aliqua re, πξοίχω χατά τι, Isocr. Conf. Excello. Excellens, ό χα) ή Τϊιχφοξος, a, Dem. ό χα) 'h ΙΙοχος. Conf. Excello. Exce'llenter, Ιιαφίξόντω;, Isocr. νπΐξξαλ• λόντως, id. χαθ' ΰπίξζολν,ν, id. Excellentia, ή vxtfaKh, %;, Aristot. ή \% α • χη. Excello, ΰτίφχοι, omnino, τ» -ταντος, Α- ristot. sapientia, σοφία, Xenoph. in a- liqua re, ΰ,αφίξω \v τίνι, Dem. forma et gloria alios, χάλλίΐ χα.) Ιί,Ια των άλλων, Isocr. virtute, \r) άξ-τγ, id. ιΐς αξίτϊ,ν, Plato, πξος άξίτΥ,ν άλλων, id. aliis for- ma, ΐτίξων τ->,ν όψιν, JEschin. multum in aliquo, π$άχω πολύ εν τινι, Isocr. ali- is genere, γ^α Τ ο7ς άλλοις, id. plurimum in sapientia, τξωτίΰω πολύ εν σοφία, id. Excelse, ύψηλως. Excelsitas, το ϋψος, εος, Tliuc. ή ΰψ-ηλότν,ς, animi, ή μεγαλοφξοσννγι, ν,ς, Lucian. Excelsus, a, um, ύψγιλος, ->„ ov, Lucian. Ό χαι 'ή μίτίωξος. Exceptio judicialis, ή παςαγξκφν-,, γ,ς, Dem. n έξχίξεσις. confugio ad excep'tionem, xa- ταφεύγω επ) πχξαγξαφϊ.ν, id. oppono ex- ceptionem, ΙίΙωμι παξαγξχφϊ,ν, id. in- StitUO, ποιίομχι, id. adtero, αγωνίζομαι, id- παραγράφομαι, id. victus excep- tione, ηττημένος παξχγςαφΥ,ν, idem, in regno, Ϋ, 'ίχδεξις, εως, βασιλείας, Herodot. hospitis, ή εχϊοχνι, νς• Exceptor, Ό υποδοχείς, ίως, dictorum alicu- jus, Ό ΰπογξχφώς, ίως, Synes. Excerno, εχχο,„ ω , aliquid, τ), Aristot. ί• ποχ-ίνω τι, Plato. Excerpo, άπολίγω, Theophr. sententias, εχλίγω τάς γνώμχς, Isocr. Excerptio, ί, άνάλεξις, εως. Excessus, γ, χποχώξΥ,σις, εως, JEschin. in- saniae, ή ΰπεςξ,ολΥ, μανίας, Dem. Excetra, ή \χώνχ, γ,ς, Aristot. Excidium, ■>, avxs -χσις, εως, Dem. y άνχί- ξίσις, εως, id. ό χνΖζχπο'&ισμος, ?, id. et eversio patrije, άιχρασις χα) ανίξχτοΐισ- μος πατρίδος, id. Excido, ιχτίμνω, aliquid, τ), Lucian. caussam morbi, εχχ'οπτω α'ιτίαν νόσν, Gal. insulai, ιήσνς, Plut. urbem, ποξ- θίω πάλιν, Isocr. penitus, παν^Υ,με) χα) πχγγενε) Ιιχφβείξω, JElian. Confer Ε- verto, Vasto. Excindo, idem quod antecedens Excido. Excio, ίχχαλίω, aliquem, τινά, Plut. Excipio, εκλχμζάνω, comrnodum, quod a- licui inest, το άγχΟον, Ό 'ε?ιν εν τινι, I- socr. hospitem, δέχομαι ξίνον, Xenoph. aliquem humaniter, τινά οίχείως, Dem. omnes comiter, άνχλχμζάνω απαντάς φιλοφξόνως, Plut. populum epulis, τον ΰϊ,μαν ίζ-ιάσεσι, id. aliquem hospitio, ξενίζω τινά, Dem. omnino splendide, πάνυ λχμπξως, id. Socratem ab aliis, εξχίξω ΣωχξάτΥ,ν τ» λίγα, Plato, omnes viro uno excepto, άπαντες πλ->,ν ενός αν δξος, Isocr. omnes civitates excepta hac nostra, χωξις της ήμετίξχς πχσαι πό- λεις, id- Excisio, ή avas -άτωσις, ίως. Confer Ever- sio. EKOisorius, a, um, εχχοπτιχος, η, όν. Excitate, εγερτ), Eur. Excitatorius, a, um, εγερτιχος, η, όν. Excito, εγείρω, e somno, εξ ΰπνα, Plato, e raortuis, *« νεχξόΐν, Ν. Τ. mortuos, νε- χξας, ibid, bellum, πόλεμον, Thuc. i- ram, ο%γην, Herodian. tropeeum, τ«β• πχΊον, idem, ad virtutem, προς x&t%v, Chrys. ancillas ad labores, τάς &εξαπαι- νίδας επ) τ« (ξγα, &sop. ad scribendam orationera, παξοξύνω γξάφειν λόγον, Isocr. etcohortor ad aliqua negotia, πα^ξύνω χχ) πχξχχχλίω τινά επί τίνα Τξάγματίί, id. aliquem ad bellum, παξοξύνα» τινά. \π) τον πόλεμον, Isocr. aliquem ad ho- nesta facta, ,^πχξοξμ,άω τινά επ) τά ίγαθά χα) χχλά \pya, Xen. ad certamen, ύς αγώνα, id. inter aliquos contentiones, ευΛαλλω τίσι φιλον-ιχίχς, seu ίξΐΒας, id. Exclamatio, ή άναζόησις, εως, ή εχζό%σις Ύ εως, Synes. ή εχφώνΥίσις, εως, Macrob. Exclamo, άνχζοάω, Plut. εχφωνίω, idem. . άναχξάζω, Isocr^ αναφωνίω, Plut. non tacita vel infirma voce, sed strenua, βοάω ix άμυδξόν, Hi ασθενές, αλλ' άνδζΐ- χως, JElian. Exclaro, εχλαμπξύνω• Excludo, αποκλείω, aliquem, τινά, Aristid. εχχλείω, άποθυςόω, Hes. ova, ίχλεπω ωχ, Aristoph. Excogitatio, ή επινότ,σις, ίως, i. e. inventio, vide Inventio. Excogito, επινο'εω, Thuc. ΰιχνοίω, Dem. aliquid, πεξίνοίω τι, Plut. μηχανάομχί τι, Xen. Excolo, επιχοσμίω, aliquid, τ), Aristot. juvenes, διχπονίω τχς νέας, Lucian. cor- pora cursibus, τά σώματα δξόμοις, Plut. Excommunico, \χχ%ρΰττω, aliquem urbe, τινά εχ της πόλεως, JEschin. sacris, ε'ίξ- γω τινά των οσίων χα) των ΐε°ων, Dem. αφορίζω- Excoquo, εξίψω. Excorio, άναίίξω, εχΰεςω. Excors, i χα) η άφξων όνος, Dem. ό χα) ■/) ανόητος, ν, id. Excrementum, το περίττωμα, ατός, Aristot. το διαχώξημα, ατός, Strabo. Excresco, Ιξχυξχνομχι, Theophr. Excreo, vide Exscreo. Excruciabilis, e, βασχνις-ιχός, h, όν. ' Excrucio, χνιχω, βχσχνιζω, Plut. Excubatio, ή πξοχοιτίχ, ας, Polyb. Excubias, ή νυχτοφυλάχησις, εως, ή. φξϋξά, ας, Dem. ή φυλαχη, ης, id. excubias ago, iv φράξα εϊμ), Plato, φυλάττω φυ- λχχάς, id. Excubitor, β πρόχοιτος, ν, Themist. Excubo, πξοχοιτίω, ζρνρίω, Herodian. νυχ• τοφυλαχεω. Confer Excubice. Excudo, εχχαρχττω, monetam, χόπτω νό~ μισμχ, Aristot. Exculco, χατχπχτίω, Thuc. Exculpo, vide Exsculpo. Excurro, εχτξίχω, e senatu ad populum, της συγχλητα εις Ιημον, Herodian. et quod excurrit, χα) τό προσόν, Dem. Excursio, ή εκδρομή, ης, ό ϊχδξομος, 8, Poll. Excursus, ή πα.έκζασις, ίως, ό ΐχδρομος, α, Poll. 5 ^ Excusabilis^ e, ό χα) ή είχπολόγητος, ν. Excusatio, ή πχξχίτησις, ίως, Bas. τό παζ• αίτημα, ατός, Plut. η απολογία, ας, Isocr. falsa, ή πξόφχσις, εως, Dem. ή σχηψις, εο>ς, id. excusationem accipere, άποδίχεσθχι άπολογίχν, Lye. justam et veram adferre, άπολογίχν διχαίαν xxt αληθινην εχαν εΐπεΤν, Dem. everto, άτβ- λογίαν διαλύω, id. Excuso, πχξαιτεω, Ν. Τ. aliquem, ίπολο• γίομαι περί τίνος, Isocr. aliquid, ΰπίς τίνος, idem, άπολογίαν λέγω ύπέξ τίνος* Dem. Excutio, εχτινάσσω, Ν. Τ. Ιχσιίω, Ιχχξύω, ignem, Ίχτξίζω πυξ, Xen. metum, άπο- δύομαι φόζον, Polyb. cribro, αποσηθω* CI. ΑΙ. equus eum excussit, 'ίππος αυτό» εξίτξαχηλισί, Plut Exedo, εξεδω. Exemplar, το 'άγαλμα, ατός, virtutis, της άξίτης, Evagr. το αζχίτυπόν τίνος, Lu- ^Λ.„ _ϊ ζ* .ι»™_.. d;.j„ cian. το πα χξάδειγμα, ατός. Plato. Exemplum, το παξάδειγμα, ατός, Dem. tanquam exemplum propono aliquid a- liquibus, π χξάδειγμα χαθίς-ημί τί τι σι, Isocr. ποιεομαί τι, id. habere aliquid, εχω τι, Aristot. facio aliis aliquid, ποιίω τι άλλοις, Lycurg. exempli caussa ali- quid dicere, πχξαδείγμχτος 'ivtxa ΊξεΊν τι, Dem; exemplo alicujus uti, χξησθα* παξαδείγματί τίνος, id. exemplo esse, παξάδειγμα γίνίσθχι, id. alicui prasbeo in aliquo, πχζάδίίγμα παξίχω τινι πίξ! τίνβί , Isocr. Exemptilis, e, ό χα) oj ίξαίξίσιμος, ν, Ari- stot. Exemptio, ή εξχίξίσις, ίως, lapidis, λ'ών, Herodot. Exemptor, ό ιξαίξίτης, *, β ΙξαίξΣν, i>T«i» Plato. Exentero, 'φντίζίζω, Diosc. EXI EXP EXP Exeo, ifaxoueu, ex aliquo, rmit, Synes. φιμι. Dent. Confer Egredior. Exequia», το χϊ$ος, ίος, Dem. interesse exequiis, πχξαγίνίσθχι ίπ) το χ^δος, id. convenire ad exeqiiias, φοιταν tit τάς ταφάς, Isocr. Exequior, ίναγίξω, aliquem, τινι, Herodot. τινά, Plut. Exerceo, άσχίω, audaciam, τόλμης, Isocr. corpus laborious, γυμνάζω σώμα πόνοις, id. melius ad bellum, άσχίω άμ,ανόν τίνα, tls πόλ(μον, Dem. abundantius vir- tutem, άσχίω πίξίσσότίξον άξίτην, Isocr. artes, (ξγάζομχι τίχνας, Plato. Exercitamentum, τβ γύμνασμα, ατός, Α- then. Exercitatio, -h άσχγ,σις, ίως, Xen.^ ί γυμ- νάσια, α-- 1 Dem. ή διατξΐ£γ„ γ\ς, Isocr. 'ή μιλίτ'/ι, ad sanitatem utilis, γυμνάσια. ίτξο; ΰγιίίαν συμφίξνσα•^ id. quotidiana, τ» xaQ' ίκά^-ην ήμίξαν (πιτν^ίύματα, id. exercitationem instituo virtutis, άσχγ,τιν ποιίομαι τ%ς άζίτϋς, idem. aliquam am- plecti, άσχίϊν viva γυμνασίαν, id. ^ Exercitator, ό γυμνά??;*, *> Xen. Ό άσχντ τγ,ς, 5, id. Exercitatus, a, um, άσχετος, h, ov, Aristot Exercitium, to άσχημα, χτος, Xen. η διατζΐζγ„ "hi, Lucian. το γύμνασμα, α- τός, Athen. Exercitor, ό άσχνιτης, η, Xen. Exercitus, i τξχτός, 5, Dem. η ς-ξατιά, ας, id. το ,ξάτίυμα, ατός, id. η Suva - μις, (ως, Isocr. bene consti tutus, xa- λως διοιχ&μίνον ς-ξατόπίδον, id. perfec- tUS, ίντίλΥ,ς δύναμις, id. parvus, μιχξόν ς-ξατόπίδον, Isocr. conductitius, μισβωτόν ζ-ξατ'οπίΐον, id. exercitum comparare, παξασχίυάζίσθαι Γξάτίυμα, seu δύναμιν, Dem. colligere, συλλίγαν δύναμιν, id. conscribere, χχθίς-ασθαι ς-ζατόπίδον, id. conjungere, ποκΊσθαι χοινόν s -ξατόπίδον, id. isstructum habere secum, συνί?'<τ χυΤαν δύναμιν Ιχίιν πίξ) αυτόν, id. alo, s -ξατιώτχς τξίφω, id. duco, seu guber- no > «,ξχω τη Γξατοπίδα, Isocr. διαιχίω ς-ξατόπίδον, id. Ϋ,γίομαι Γξατίυματος, Dem. coniparaturn conservare, συνί- χίΐν Γξάτίυμα συνί?•/ικός, id. capere, α'ιχμάλωτον λαμζάνίιν δύναμιν, Isocr. dimittere, διχφΰναι ty,v δύναμιν, Dem. dissipare, διαλύιιν ?ζατόπίδον, id. per- dere, ολλυσθχι δύναμιν, id. desero, λα- ποταχτίω, Dem. Exhasredatio, ή άποχλί,ξωσις, (ως. Exhseredo, άποχλνξόω, aliquem, τίνα, Pint. Exhasres, Ό χα) υ, άπόχληξος, u, Devi.^ Exhalatio, ή άναδυμίασις, ίως, ό ατμός, £, Plut. Exhalo, άνχθυμιάΖω, άναθυμιάομαι, Ari- stot. Exhaurio, Ιξαντλίω, Lucian. άπαντλίω, Ιίχζυω, i. e. insumo, Ιζαναλίσχω,ΰειη. Exhaustio, ή άτάντλίήσΊς, ίως, ή ίξάςυοΊς. Exhibeo, *αξί$-/ιμι, aliquem alicui, τινά τινί, Lucian. alicui negotium, πα°ίχω τινι πξαγμα, seu ασχολίχν, Devi, tes- tamentum, i. e. profero, τταξίχω τν,ν ha- βί,χν,ν, id. Exhibitio, ή τχξά$•αο-ις, (ως, Pandect. Exhilaro, ιϋφξαίνω, aliquem, τινά, Dem. Ίλχξόω, φαιδξόω. Exhorresco, φξίττω, aliquem, τινά, Aristot. Exhortatio, ή πςοτξοπτι, ^ς, Aristot. τι κα- ξχίνίβ-ις, ίως, Isocr. ή παξάχλησις, ίως idem. Exhortativus, a, um, πξοτζίπτιχος, ν, h Isocr. Exhortor, πξοτξίπω, ad aliquid, ιΊ'ς τι, He rodian. πχξαχαλίΤν τινά ϊτί τι, Dem. παξβζύνίιν τινά σοιί'ιν τι, Isocr. Exigo, 'φλαύνω, aliquem, τινά, Aristoph. duplum a debitoribus, πα$ά των οφαλόν- των ΰιπλάνιβν πξάτ7ο/^ίαι, Dem. decern minas ab aliquo, Ίίχά μνάς πξάττομ,χί τίνα, id. mercedulam ab aliquo, μιχξον πξάττομχί τίνα, id. admodum acerbe a6 aliquo, πάνυ βιχξως ί'ιιητξάτταν τινά, id. vitam, Ιιάγω βίβν, Isocr. Exigue, μιχξον χγω μα Isocr. μιχξως, id. Exiguitas, ή οΧιγ'οτν,ς, ν^τος, fheophr. η μιχζόπης, ητος, Plato. Exiguus, a, um, ολίγος, ίγη, ίγον, Thuc. μιχξος, ά, όν. Confer Parvus. Exilio, vide ExsUio. Exilis, e, λιατος, ti, ov, Aristid. Exilitae, ή λαττότης, y,To;y vocis, f, \σχνο' φωνία, ri λίπτοφΛίνίχ, Exiliter, λίπτ&ς. Exilium, vide Exsilium. Eximie, ΙπιλίγΙφ, ίξχιςίτως, Plut. Eximius, a, um, 6 χα) it ϊχχξίτος, u, i x») ri ίξαίξίτος, ν, Dem. ό χαι ή ΰνίςοχος. Eximo, εβχιξίομαι, Plato, timorem alicui, τον φόζον τίνος, Isocr. aliquid, ίξαίξίτον χοιίω τι, Aristot. Exin, ίντίϋθίν, Aristid. Exinanio, ΙχχνΑω, LXX. Exinanitio, ή ϊχχίνωο-ις, £»ff. 1 Exinde, άπο τ»τ», Lucian. Existimatio, ή δόχητις, ιως, Plato. % δόξα, ■ης, Dem. bona, ή ίύΐοξία, ας, Lucian. in optima existimatione esse, ΰόξχν ίχαν μίγί?γ,ν, Plato, apud aliquem, ιΰϊοχι- μιιν ναξά tjvi, Herodot. Existimo*, ΰπολαμζάνω. Dem. 7\γίομαι, id. ο'ίομχι, Isocr. οίμαι, id. νομίζω• Existo, vide Exsisto. Exitialis, e, άλιτ-ήξίος, ία, ιον, Dem. ό a- λάς-ωξ, Οξύς, id. ο χαι ή όλίθξίος. Exitiosus, a, um, βλχζ'.ξος, ά, ov, alicui, τινι, Dem. Exitium, ό ολιθξος, n, Dem. % ΐξώλίΐα, ας, id. imprecari alicui, άξάισθαι Ιξώλίιάν τινι, id. facere aliquid ad exitium alicu- jus, Ιπι τω ολίθξω τινίς ποιύν τι, id. _ re- dundare in exitium alicujus, γίνίο-θχί τι όλίθξόν τίνος, id. Exitus, ■/] Ιζίλ'.υα-ις, (ως, 'h ΙξηλυοΊς, (ως, He- rodot. ή έ'ξϋέβί, Soph. i. e- finis, τό τί- λος, ιός, Dem. ή τίλιυτ-η, r,s• Confer Finis. Exlex, ό χα) ri άνομος, n, παράνομος. Exoculo, (ξομματόω, Philo. Exodus, •/ι'ΐϊοίος, a, Thuc. Exolesco, άπαξχχιόομχι, 'Bud. Exoletus, a, um, άπγ,°χαιωμίνβς, ίννι, tvov, i xa) 'h (ξίτΥιλος, virgo, ΰπίξί,μίξος πχζ&ί- νος, Aristot. Exolvo, vide Exsolvo. Exonero, άποφβξτίζω, aliquid, τ), Synes. alvum, άποα-χιυάζομαι, Herodian. Exoptabilis, e, ό χα) ν Ινιπόθητος, u, Ν. Τ. ό χα) τι (πιΰυίΐ,Υ^ος, Aristot. Exoptatio, i ϊτιπόΰν,ο-ις, ίως, Ν. Τ. ή \πι• αοθία, ας, ibid. Exopto, Ίπιποθίω, aliquid, τίνος, Lucian. (ΰχομ.αί τι, Xen. (πιθυμίω τίνος, id. Exorabilis, e, ό χα) -h χχταπίώ->,ς, ίος, Philo. ό χα) r, (ύπαξαμυθητος, χ, Plato, ο χα) ή (ύπατος, Aristot. Exorbeo, vide Exsorbeo. Exorbito, πχξίχτξίτομαι, P.lut. ex via, a φαμχξτάνω τΐ,ς 05», Lucian. Exorcismus, Ι ίζοξχατμός, si. Exordior, τζοοιμιάζομχι, Greg, άξχομκι Dem. inSe, ΙντίΖΟίν ποιίομαι άςχΥ,'ν, I- socr. telam, Ί'ί-'ίμι τ'ϊμονα, Pollux. Con- fer Incipio. Exordium, το πξοοίμιον, ν, Thuc. 'ή ίξχτι. Exorior, άνατίλλω, Lucian. άνίχω, Dem. αναφαίνομαι. Exornatio, ή χόσμ^σις, (ως, Aristot. Exorno, Ιπιχοο-μίω, Aristot. honoribus, χοσμίω τιμαΐς, Herodian. Exoro, πχξαχχλίω, aliquem, τινά, Xenoph. α'ιτίομαί τίνα, id. δυ&ωπίω τινά, Bas. Deum, &eov, Synes. χαταΰυο*ωπίω<£)(ΰν, Lucian. Exors, vide Exsors Exortus, sc. solis, ή ανατολή, Ϋ>ς, Plut. Exos, ό χχ) ή άνός-ίος, n, Hesiod. Exosculatio, ^ χαταφίλ'/ιβ-ις, ίως. Exosculor, χατχφιλίω, pedes alicujus, a -ό- $ας τινός, Xenoph. ExOSSO, ίξοΓίίζω- Exosus, a, um, μιο-άμΐνος, ίνη, ivov, alicui ob aliquid, τολίμιός τινι ix τίνος, Ml. Deo, β χα) '/ι 3-ίομισ->ς, ίος, Plato, ό χα) ή ©ίο- μίσν,τος, n, Julian. Exoticus, a, um, ίξωτιχος, ί, όν. Expallesco ? άποχξοιάω- Expando, \χπιτύ.ννυμι, Plut. ίναπτύτιτω, manum, Ιχτύνω χίϊζχ, id. Expansio, {, Ιχτασις, ίως, Gregor. Expavefacio, Ίχφοζίω, Galen t ίχχλ•ί)οΌ~ω, Dem. Confer Terreo. Expaveo, ίχφοζίομχι, Soph. φοΖίομο», Dem. Expecto, vide Exspecto. Expectatio, vide Exspectatio. Expectoro, άπο?γ>θίζω, Suid. Expedio, αναλύω, Aristot. aliquem mo- lestiis, άταλλάττω τινά των δανών, Isocr. valde alicui, i. e. prosum, σφόδξα β-υμφί- ςω τινι, Isocr. ι. e. apparo, σξοχιΐξίζω, Dem. Expedite, ίτοιμως, Don. τξθχ(ίζως % idem. ( 59 ) expeditissime uti oratione, τ^βχίΐξότατα$ s. Ιτβί^βτατα χ&ήσΰαι λόγω, id. Expeditio, ή ?ξατίίχ, ας, Dem. expedi- tionem suscipio, g -ξατίίαν χοιίομαι, fcocr. adversus aliquem, ποιίομαι ?ξατίίαν \*t τινχ, Dem. finire, s -ξατίίχν τίλιιν, Po- lyb. obeo, s -ξατίύομαι g -ξατίίαν, idem. suscipio in regionem aliquara, Γξαπύω ίΐς γην τίνα, Thuc. adversus aliquem, la•/ τίνα, Isocr. expeditio terrestris, yea- τίίατίζνί, Dem. navalis, g-gaWia ναυτι- XYI, id. α άπόςΌλος, », id. Expeditus, promptus, ό χ») ή ΐύχοξρς, *ξί- ΧΙ'ξ'ί- Expello, Ιξωβίω, Ν. Τ. aliquem e regno, ίχζάλλω τινά άξχϊός, Isocr. ex patria, τινά ίχ πατζίδος, id. Ιλαυνω τινά ix πα- τοίΤϊος, id. diabolos, Ιλαύνω δχίμονχς» Chrys. e regione bellum, 'φλαύνω ix ττ,ς χώοχς χόλίμον, AZschin. Expendo, s -αθμίομαι, i. e. considero, trxix- τομαί τι, Dem. Confer Considero: i. e. insumo δαπανάω, Dem. Confer Sutnp- tus. Expensa, ή δαπάνη, %ς, diurna, (φΥ,μίξος* Plut. το άν'άλωμα, ατός. Confer Sump- tus. Expergefacio, φπνίζω, Phryn. άνίγύξω, Devi, aliquem, iyuw τινά ix τά ϋπνα, Plato. Expergiscor, άνίγύξομαι, Dem. φγιίζο- μαι• Experientia, ή π(ϊ%α, ας, Deviosth. ή άπό- πιΐξα, ας, id. η διάπαξχ, ας, id. expe- rientia didici, πίίξα μ(μάϋγ,χχ, Herodi- an. experientiae fidem habeo, πιστιυω τ? π<ίξα, Xenoph. experientiam alicu- jus rei habeo, ipxriftav τινός Ιχω, Isocr. πολλΥ,ν Ιχω πίξί τι, id. consequi, λαζ,ίίν, id. tradere alicujus rei, πχζαδιδόνχι τί- νος, Dem. experientia oritur ex actio- nibus, γίγνίται \x των πζάξίων. id. est in me, if) πχ°' \μο), id. experientia e• doctum esse, πίπαςαμίνον ίϊδίναι, id. __ Expenmentum, ή πίίξα ας, capio, πίϊξαν λαμζάνω, Ml. alicujus, δοαιμαιτίαν λαμ• ζάνω τινός, Plut. Experior, πίΐξάω, aliquem, τινός, Plato, a- liquid, πίϊζαν λαμζάνω τινός, JEschin. άπόπιΐξχν ποάω τινός, Herodian. jure, δίχ-ην λχγχάνω, Dem. Expers, ό χαι ή άμοίξος, α. ό χα) υι αμίτο- χος, alicujus rei, τινός. Isocr. sum veri- tatis, άμοίξίω της άλγβίίχς• Hermog. ca- lamitatis, τγ,ς συμφοζας. Philo. Expertus, a, um, xai ή ίμπαξος, ν, Plaio. πίΐξαθ()ς, Ufa, εν, Dem. Exputo, οξίγομαι, aliquid, τινβί, Isocr. pe- cuniam, ίπιθυμίω χωμάτων, id. bene- volentiam alicujus, άφίίμαι ty,v tvvoidt τίνος, id. debitum ab aliquo, άπχιτίω τα οφίιλόμίνα πχξά τίνος, Lucian. Espiabilis, e, αφοσιωτός, ή, όν. Expiatio, ή άφοσίωσις, (ως, Plut. τό ϋς,ίλαο*• μα. ατός, Bas. Expilatio, γ\ π(ξΐο•ύλν,α•ις, ίως. Expilator, ό συλ-ήτν,ς- Expilo, χίξίο-υλάω, Plato, fana, Ίί^οσυλάω, Aristot. Expio, άφοσ-ιόω, aliquem, τινά, Plato, iy νίύω, χαΰαίξω πάλιν• Expiscor, ονυχίζω, aliquid, τ), Artemidor, φτάζω τ), Dem. Explanate, σαφώς, Dem. Explanatio, ή ΐχφξχσις, ίως, Aphih. ή Ι|η- γγ,σις. Explanator, ό σαφ-ηνι^ς, S, ό 'φιγΥ,τίις, βυ, Dem. Explano, διασχφίω, aliquid alicui, « τ/>/, Ν. Τ. Confer Explico. Explanto, άποφυτίύω. Explebilis, e, ό χα) i\ (υίχπλΥ,ξωτος, s. Explementum, τό ίχπλν^ωμα, ατός, τό ά- ναπλγ,ξωμα, ατός. Explendesco, vide Exsplendesco. Expleo, ίχπλνιξόω, Aristid. aliqua re, «- ναπλΥίξόω τινός, Plut. aliquid, Ιχπληθω τ), Herodot. μί$-όν ποι'ιω τ), Isocr. Expletio, ή (χπλ'/ίξωσις, (ως, ή άναπλ4\ζωο*ις, ιως, η ίμπλνίζωσις, ίως• Explicabilis, e, ό χα) ή ιύαπίδίίχτος, ν. Explicatio, ή άνάπτνξις, ίως, Philopon. •η (ξμγ,νίία. Explicate, σαφώς, Dem. δ.ηλως, Isocr. \ Explicator, ό (ξγιγγιτγ,ς, 5, Dem. Explicatrix, ή ίξγ,γγιτ)ς, ίδος. Explicatus, a, um, i χχ) ή ίνάπτυχος, «Vj Aristot. Explico, αναπτύσσω, Aristot. librum, /3»- EXS EXS EXT ξλίον,Ν. Τ. u e. explano, Ζιχβ-αφννίζω τ), Polyb. aliquid verbis, $υλόα jrig/ ri- ves ονόμ,χβΊ, Isocr. et declaro, Ιηλόω xa) ΰιβξίζομαι, Dent. Explodo, Ικχξύω, aliquid, τί, Pint. Explorate, δεο'οχιμχβ'μίνωϊ, otxgtGSg, I- socr. Exploratio, b ?%tras, Al. Aphr. τ) εξτ-,• γγιβ -is, tens, Aristot. Exposititius, a, ura, Ό xeCi 'h 'ixdtros, a, Eu- rip. ixutrixbs, ν, όν• Expositor, b φξας-ηξ, y^os, Naz. Ό ΙξηγνιτΥβ, 5, Bern. Expostulatio, rb εγχλν,μα, etres, Bern. Expostulo, εγχχλεω, Bern. Expresse, happntir.v, Bern, et aperte, άν• rix^us xa) διαρρήδην, id. Expressio, Ό Ίχπιιο-μκ, 5, Aristot. Exprimo, εχπιίζω, aliquid, τ/, Plut. i. e. declaro, εξνγίομαι, Bern. i. e. effingo, εχτυπόομαι, Isocr. Exprobratio, 6 εξονειδιο*μο;, a, ro evades, tes, Bern. Exprobrator, b bvtidtrfa *• Exprobro, Ιζονειδίζω, Lucian. aliquem, ονίΐδίζω rtvi, Plato, alicui aliquid, πξο- φίξω τινί rt, Isocr. πξοφίξω rtvi rl its •νειδος, Bern, fugam, όνειδίζω riv) tpuyw, Bern, alicui, quod esset, ην), 'on ην, Plut. ExpromittO, εξεγγυάομαι. Expromo, πξοχείξίζομαι, libellum, re βιζ- λίον, aliquid, πξοφίξω r), Isocr. Expugnabilis, e, Ό χα) τ) εχπολεμνιτος, ν• Expugnatio, ή χαταπολίμηο-ις, it»s, Thuc. Expugno, χατχπολεμίω, aliquem, rivet, Thuc. urbem, αϊζίω πάλιν, Isocr. vi, xaret χξά,τος, id. Expulsio, ή εξώθτιο -is, ius, Al. Aphr. i\ \x- €ολτ), fa Isocr. Expulsor, Ό lius-hg, fyos, Synes. Expultrix, ν) Βλάπΐξα, as, Bion. Areop. Expurgatio, τ) άποχάθαξο -is, nus, Thuc. Expurgo, εχχαθαίζω, ab aliquo, rivos, Sy- nes. Exputo, εχτεμνω, Lucian. Exputresco, σηπομαι, Ken. Exquiro, άναζητεω, aliquid, τ), Plato. §ξε- τάζω ri, Isocr. ordines diligenter, «x- ςιζόω rots πίξείί, Xen. Exquisite, ίξητΰΐο'μίναΐί, Xtyrafixois, Bern. &xgi£ms• Exquisitus, ό χα) η Itxe&ns. Exsaturo, χοζίννυμι, Herodian. Exscensio, ή ίχζχο -is, u»i• Exscindo, ixxOnron, aliquid, ri, Plut. ur- bem, χοζθίω πίλιν, Isocr. Confer Ever- to. Exscreabilis, e, i χα) r) axorrvs-os* »• Exscreatio, ^ nrieris, ta>s, Aretceus. ί ο\πί>- ν,ξίμ -i"!, ieis, e Hippocr. Exscreo, Ιχπτύω, πτύω, Xen. ίποπτύω, idem. Exscribo, αποΥξάφω, Athen. Exseco, Ιχτίμνω, aliquem, nvx, Lucian. Exsecrabilis, e,^ ό χα) η xaraearos, t/, Lu- cian. β χα) r, i-ragaros, x, Thuc. Exsecratio, ή χατάξ», as, Plut. Exsecror, χαταζάομαι, aliquem, nv», A- rislid. Exsectio, ^ Ιχημτα fa Plut. Exsecutio, ^ ηλιίοια•κ, u»f, Aristot. ή \πι• riXitoHris, ius, Plut. Exsequia?, vide Exequies. Exsequor, ίατιτΐλίαι, aliquid, r), Isocr. cuv- rtXica r), id. Exsibilo, \xffu{irru, aliquem e theatro, rr va \x rS S-iares, Bern. Exsicco, ιξιχμάζω, Biosc. ίφαναίνω, The- ophr. ά,ποξ'/ίξαίνω, Ιπιξ'Ίξαίνω. Exsilio, Ιχπγ$άω, in mare, tls rh Β-άλαο•• trav, Herodot. gaudio, αναπι$άω, Lu- cian. ίγαλλιάβμχι, Ν. Τ. Exsilium, ή φυγ\, vjs> Bern, perpetuum, ■h ααφυγία, as, id. condemnare aliquem ad exsilium, xaraytvexrxtiv φυγην rivos, Isocr. mulctare exsiliis, ζνιμινβ-θαί n- vas φυγαϊς, id. subire exsilium, νπί- χαν φυγην, Bern, perpeti pro re aliqua, ύπομίνίιν φυγν-,ν ΰπίς rivos, Isocr. redu- cere aliquem ab exsilio, xarayuv nva rrts φυγϊβ, id. pellere aliquem in exsi- lium, φνγάΰα, φίίιγοντα, άττολιν *οιίΐν rt- να, Bern, in exsilium ago, φυγαδιίαν τ<ν«. \-& xoXius, id. Exsisto, ύίτάξχω, Aristot. Exsolvo, απολύω, Plut. aliquem ex aliqua re, Ιχλύω nva tx rivos, Ceb. Tab. mer- cedem, riv) μιο-θον, Xen. pcenam, n- μωιίαν, idem, alicui, \xrica ritriv riv), jPlut. Exsolutio, η 'ixrifis, it»s, Aristot. Exsomnis, e, b xa) '/> αϋ -rvos, it, Lucian. Exsorbeo, απορροφίω, Theophr. ΙχσιφωνΊ- ζω, EXX. Ιχξοφίω. Exsors, b χα) ή αχλ' /ieos, »» sum, axXwica, Polyb. Exspatior, παξίχζχινω, αλύω. Exspectatio, ή πξοσίοχία, as, Bern, et spes, πξοσοΌχία χα) ίλπις, id. Exspecto, ίναμίνω, aliquem, rivet, Bern. occasionem, πίζΐμίνω χαίξον, id. literas alicujus, (τςοο-ΰοχάω icris -ολτιν rivos, Plut. alteram vitam, Wigav ζωην άναμίνω, Chrys. . fatum, ΙνΙίχομαι ro τίλβ?, id. exspectatur exercitus alius, 'άλλη s -ξα- ηία πζο<τ'8όχιμ05 ifit Thuc. aliquid, πζοσΰοχίαν 'έχω rivos, PluL Exspiratio, ή ίχπνοίι, w, Aristot. i) Ixzviv- cris• Exspiro, ixtrviu, Aristot. Confer Morior. Exsplendesco, Ιχλάμπω, Plato. Exspolio, άποο-υλάω, Chrys. Exspuitio, vide Exscreatio. Exspumo, Ιξαφξίζω. Exspuo, vide Exscreo. Exstimulator, b Ίξΐβιρί,ς. Exstimulo, χ^τίω, Theophr. aliquem ad aliquid, χεντξίξω rivet us rt, Xen. Conf. Exhortor. Exstirpatio, ή Ιχξίζωο•^, ws- Exstirpo, ίχ,ξΐζόω, αχορριζόω, i. e. funditus deleo, \χ 3-ίμίλίων απολλυομαι. Exsto, ίξεχω, Plut. Conf. Emineo. Exstructio, ή xaraerxwii, v)s, navis, ηωα Athen. Exstruo, χαταο•χευάζω, turres, πύξγα{, He- rodian. sepulchrum, χώννυμι χώμα, Pla- to, Exsudo, ιδξίω, Aristot. ίφώξόω, id. ίξι- ΰςόω, Al. Aphr. Exsugo, (χμνζέω, Lucian. Exsul, b φύγα5, ados, Bern. ■■ b φεύγω», βν- ros, id. b axoXis, ihos, id. φυγα5 ανης, id. exsulem aliquem facio, ποιίω rivet φυγάδα χα) ΐχζάλλω, id. χαθί^ημι nva άμιχτον, id. fieri, γίνεσθαι απολιν, idem. esse, είναι φυγάδα, id. recipere, ύποΰί- χΐρθαι, χαταδέχεσ-θαι, φίύγοντα, id. tue- ri, β-ώξειν, s. ο-ώζεο-θαι φυγάδα, id. redu- cere, s. restituere, χατάγαν φεύγοντ», id. redire, χατίζχεσθαι φευγόντα, id. Exsulo, φεύγω, Bern. Confer Exsilium, item Exsul. Exsultatio, ή σχίξττιοΊς, ίω;, Να», i) &γαλ• λ'ιασ^, tus, Ν. Τ. Exsultanter, g-xigrvjrixSs• Exsulto, ο-χίξτάω, Plato, gaudeo ob ali- quid, άγαλλιάομαί rtvt, seu \πί nvi, Nax. Exsuperabilis, e, <5 xa) r) ΰπίξζλ' /iros, u• Exsuperanter, ΰπεξαγόντως, Maccab. υπίξ• ζλήδην, ΰπί£ζαλλόντω5, Isocr. Exsuperantia, ν) ύχεξοχη, %s, ή ύίΤ£§?βλ% fa Bern. trigirrorvis, '/]tos, Isocr. Exsupero, ύτίξεχπίπτω, Nax. aliquem a- liqua re, ΰπίξζχλλομαΐ rtva nvi, Xen. πλεονάζω, Bern. Exsurdo, Ιχχωφόω, aliquem, rivet, Luci- an. Exsurgo, ανίς-αμαι, e populo ad dicendum, ( 60 ; ίν δήμω λίγων, Plut. e sedibus, Ιζανί?»• μαι tx &χχων, Xen. Exsuscito, άνίγιίξω, Bern, aliquem, ίζχ. ν'ιτημί rtva, Isocr. ίνίγίίζω rivet, Chrys. Exta, ret σ-πλάγχνα, ων, Pfut. rot brtfix, lieta, Ίεξά χαλά, Xen. Extabesco, ΐχτήχομαι. Extemplo, άφνω, Bern, παζαχ^,μ», id. ϊζαίφν /is, id. Extemporalis, e, ό xa) v, ahretrx&ios, ν, Herodian. b xa) v) auretrxtdiag-os, »,o- ratio, λόγθ5, Alcidam. Extendo, αναπταννύω, Lucian. manum, εχηίνω χίΐζα, Plato, sermonem, άποηί- νω λόγον, id. Extense, txraliviv, Lucian. Extensio, ή Ixrivita, as, Hesych. v\ heret- σις- Extentus, a, um, \xraros, ii, ov, Plato. Extenuatio, ή λίπτυνιτις, ίως. Extenuo, λεπτύνω, απολεπτύνια, aliquid, τ/, χαταλίίττύνω• Exter, a, um, ζενιχος, η, ov, Thuc. Exterebro, ΐχτξυπάω, ΰιατξυπάω. Extergeo, Ιχα-μάω, Herodot. Exterior, ||ώτ£§β 5 -, ίξα, εςον. Ν. Τ. Exterminatio, Ό εζ,οξίο-μο;, S. Exterminator, b i^ogis-fa 2. Exterminatus, a, um, b xa) r) libeis-os, v, Bern. Extermino, 'φξίζω, Aristot. Externus,a, um, έξωτεξίχ^, ϊ), h, Aristot. b χα) ή αλλοεθνή, tes, Biod. Sic. \tvixbs, ή, bv, Thuc. b χα) τ) άλλβφι/λβί, a, Philo. ο, ή, το txros, Aristot. Extero, ίχτξίζω, aliquid ex aliquo, ri rivos, Plut. Exterraneus, a, um, ό χα) τ) αλλόφυλθ5, ου, Philo. Exterreo, Ιχφοζίω, Gal. Ιχπληττω. Extersio, ή vpuifas* ίω5, Biosc. Exterus, a, um, aXXoharbs, 17, bv, Xenoph. Confer Externus. Extimescendus, a, um, φοζητίος, ta, toy, Οοζίξος, a, bv, Isocr. Extimesco, πεξίφοζεομχι, Xen. Ιχφοζ'εομαι, Sophocl. mortem, άποδίίλιάω πξος θά- νατον, Lucian. Extimus, a, um, ιζώτατος, άττ\, arev. Extinctio, 7) anocrZtris, ίως, v\ σζ'ερις, tus, Aristot. i. e. mors, vide Mors. Extinguo, άποο-ζίννυμι, Plut. lychnum, σΖίννυμι λύχνον, id. i. e. occido, άπο- χηίνω. Vide Occido. Extispex, b Ίίζοβτχόποί, ν, ό σπλαγχνοσχό' ires, »• Extispicium, 7) Ιεξοο-χοπία, as, facio, hgo- σ-χοπεω, Hesych. Extollo, ίξαίξω, aliquem, rivet, Plat, ali- quem verbis, rivet λόγω, Xen. μεγαλτ\• γοξίω rivet, Herodian. Extorqueo, εχζαιτανίζω, alicui aliquid, «- φαίξίομχί rtvi rt, Bern, πξάττω rtva rt, idem. Extorris, h xa) v) axokis, ίδος. Conf. Exsul. Extra, Ιξα, forum, τ?ί αγο^, Bern, pro- positum dicere, ?|« rijs υποθί<Τίω5 λέγειν, Isocr. controversiam, άναμφιο-ζγ,τγ,™;, Xen. periculum esse, Ιξω, s. πόρρω rou xtvctuvn είναι, omnem culpam videri, πά- trns air'tas txrbs φαίνίο-θαι, Chrys. Extraho, εζ,ελχύω, Aristoph. Extraneus, a, um. Vide Exterus. Extraordinarius, b xa) 7) txruros, ν,ΜΙϊαη. b χα) τ\ επίλεχτος• Extremitas, το πίξαζ, ares, Bern, rb \tr Xarev, u, id. rb riXos* tes, id. ri εσχα• net, as, Philo. Extremo, rb utrretrev, Lucian. εσχάτως^ Plut. Extremus, a, um, vcrares, am, arev, A- ristoph. εσχατοί, «tjj, ov, Bern, τελεν rae7oi, aia, αϊον, Isocr % extrema pauper- tate conflictari, ΐϊναι εν rais iirxarous it- ποξίαις, Bern, extremum diem claude- re, τελευταν τον βι'ον, id. sum, ίο-χχτίω» Theophr. ' Extrico, ε£ελ/ττ«. Confer Evolvo. Extrinsecus, έξωθεν, Xen. Extrudo, Ιξωθεω, Aristot. παζωθεα, ali- quem, rivet, Bern. Extrusio, ή ίξύθχβΊί, teas, Al. Aphr. Extuberatio, carnis, 7) ύπεξο-άςχωοΊς, ιω;, rb ίχο-άξχωμχ, ares, Gal. qua?vis ill cor- pore, 7) ΰπίζοχτ), ?js, Biosc. _ Extubero, ίξοιΜω, Lucian. Extumeo, εξογχόομαι. Herodot. 'φώεω, Lucian. Extundo, ϊχηνάβΊτω, Ν. Τ. FAC FAC FAM Exturbo, ίχζάλλω, aliquem ex aliquo, τινά lx τίνος, Bern, e convivio, άπωθίω rod σνμποσίχ, Lucian. Extussio, εχζηττω, Gal. άναζησσω, Are- tceus. Exuberatio, γ) ώποξία, ας. Exubero, εΰσθενίω, aliqua re, τινός, Dem. πλεονάζω τίνος, Aristot. Confer Abundo. Exulceratio, ή ελχωσις, εως, Hippocr. Exulceratorius, a, um, ίλκωτιχός, ϋ), ov, Diosc. Exulcero, ίλχόω, Xen. ίφελχόω. Exululo, ολολύζω, Dem. Exundatio, γ) εχχυμανσις, εως, Eustath. ο χαταχλυσμος, χ, Dem. Exundo, εκχυμ.χίνω, Xen. πλημμύξω. Exungo, 'εξαλείφω, Thuc. Exungulo, άπονυχίζω. Poll. Exuo, εκδύω, aliquem, τινά, Xen. alicui vestem, άποδύω τίνα, Ιμάτιον, id. timo- rem, άποδύω φόζον, Polyb. aliquem bo- nis, $Ίξίω τινά αγαθών, Thuc. Exuro, ϊκχαιω, Theophr. regionem, κα- τακαίω χώξαν, Dem. domum, κχτα- π'ιμπξημι olxiav, Plut. Exustio, ή ϊχχανσις, εως, solis, ηλίχ, Al. Aphr. Exuviae, τα λάφυξα, ων, Plato, leonis, Ϋ) λεοντή, ης, Plut. serpentis, η λεζηξις, ίδος, Joseph, το σύφαξ οφενς, Lucian. Γ Fa ΒΑ, ο χύαμος, χ, Plato. Fabaginus, a, urn, χυάμινος, ίνη, ινον, A- then. Fabalis, e, χυχμιαΤος, χί,χ, a7ov, Lucian. Fabella, το μυϋάξίον, χ, Plato. Faber, ό τίκτοιν, όνος, Plut. ferrarius, σι- δηεχξγός, χ, aerarius, χχλκχξγός, χ, Aris- tot: aurarius, χξυσχξγος, χ, Philo. Fabrefacio, τεχνιτεύω, κατασκευάζω, Pau- san. κχλλιεξγίω, Dionys. Fabrica, re τεκτονιιον, χ, το εξγχζ'ηξίον. Fabricatio, ή τίχτοο-Ονι, ης. Fabricator, Ό τεχναρης, χ, mundi, ί κοσμο- πλάρης. Fabricor, τεχταίνομχι, aliquid, τ), Philo. Fabrilis, e, τεκτονικός, η, όν, Diosc. ars, η τεκτονική, ης, sc. τέχνη, Aristot. Fabula, <5 μύθος, χ, Dem. ό λόγος, χ, id. anilis, μύθος γςαώδες, Ν. Τ. erudita, μΰθος σεσοφισμενος, ibid, fabulas narro, μυβολογίομχι, Theophr. fingo, λόγχς πλάττω, Dem. Fabularis, e, μυθικός, η, όν, Plut. Fabulator, ό μυθοποιός, χ, Plato, Ό μυθολό- γος, χ, id. λόγχς πλάττων, Dem. Fabulor, μυθολογίω, Dem. λογοποιίω, id. i. e. colloquor cum aliquo, όμιλίω πξός τίνα, Thuc. Fabulose, μ,υθιχΖς, narro, μνθολογίομχι, Theophr. μυθιύω, Lucian. Fabulositas, το μυθωδες, ας, Plut. Fabulosus, a, um, ό Χ χ) η μυθώδης, εος, oratio, λόγος, Isocr. fabulosa de aliqua re commemoro, μυθώδη πε%ί τίνος Ιξίω, idem. Facesso, παξίχω, alicui negotium, τιν) πξχγματα, JiOcr. τιν) άσχολίαν, Xen. Ιξγον τιν), Plut. παρασκευάζω τιν) άσ• xokiavi Dem. L e. discedo, απέρχομαι, Isocr. Facete, άςείως, Plut. χχξΐίντως, χόμψως. Facetia?, η εϋτξαπελία, ας. Facetus, a, um, ό χα) η εύτξχπελος, χ, I- socr. ο χα) η Ρωμύλος, sum, εύτξχπελεύ- αμχι, Chrys: Facies, το πρόσωπον, χ, viri admodum de- formis, άνδξος αϊο-χίΐ νπίζζάλλον, Xen. formositas in facie, ίίιπξίπιια της ο•\ιίως, Dem. in faciem, χατα πρόσωπον, Diod. Sic. Facile, ιυχιοΖς, ραΐίως, decipere populum, ϊίαπαταν τον %γ,μον, Dem. cognoscere aliquid, χαταμανθάνίΐν τι ραδίως, Isocr. facilius impertire alicui aliquid, paov μίταίιΐόναι τί τινι, id. facilius poenam dedisset, ίύποξώτίξον αν Vtx%v 'ϊδωχί, De- mosth. Facilis, e, ρ'αϊ/β?, ία, ιον, Dem. ό χα) y ΐϋιτοξος, ν, id. ό χα) ή ώγίζΥ,ί, e * laboris expers negotium est, fdhov x»i rovt S io~i)< πρόσις-ι τω πράγματι, Isocr. lau- dare, quod facile est, virtutem, icraivitv, οτ(ξ !Τξόχιΐξόν Iftv, αξΐτ'/ιν, id. facilius hoc est et tutius, paov τατό tn χα) ao" φαλές-ίξον, Dem. facile est alterum ad- monere, ϊύχολον τω αλλω υποτΊθιο-θαι, Plut. i. e. comis, όμιλητιχος, >?, ov, I- socr. φιλοπξοο-ί;γοξος, ν, id. Facilitas, ή ινχοπια, ας, ; a ίυχολίχ, ας, Plut. morum, ή σξαότης, ητος, Dem. % όμι- >.Ία, ας, id. % φιλοπςοβΎίγοςία, ας, Isocr. ή ίΙατξΟΟΎιγοξία, ας, id. Facinorosus, a^ um, ό χα) fi χαχνςγος, ν, ^Λ ^ πονηξύς, ξ», ξον, Dem. χ»χ*ξ• γων, νο•α, Sv, id. Facinus, το ϊςγον, κ, Dem. bonum, το αν ΰςαγάθημα, ατός, pulchrum, 'ίξγον χαλον, idem, egregium, το κατόρθωμα, ατός, Ν. Τ. pravum, το χαχάργημχ, ατός, Dem. ν) χαχχξγία, οχ, id. turpe, 'ίξ- γον α1<τχξον, id. admitto seu patro, πα- ξανομίαν παςανομίω, id. ίτξαγμα μιαςον ίτςάττω, id. τοιίω, Ζίάω, Ίξγάζομαι δί;- νόν τι, χαχόν τι, μοχθ^ξόν τι, id. omne in me recipio, ar«y τόλ^,α» Ιπ ϊμαυτν βάλλομαι, rfSl. Facio, πο&,ττω, Dem. ποιίω, id. ΰξάω, et suscipio aliquid, πράττω χα) ποιίω τι, id. aliquid juste et diligenter, et industria majore, quam pro viribus, πράττω τι "hi- χα,ίως χα) ΐπιμίλως χ•α) φιλοπόνως ύπΐξ δύναμιν, id. aliquid non clam sed mani- feste, ποιίω τι έ λάθρα, άλλα φανιρως, Ι• socr. quod decet, ποιίω vel πράττω το προσνιχον, τβ %ίον, Dem. fidem, ποιίω πίτιν, Thuc. aliquem certiorem, \πι• 5"ίλλω τιν), Dem. verba, ρίω, Ιςίω, idem. testamentum, ΰιατίθίμαι, id. aliquid ex testamento, ποιίω τι χατα διαβηχην τίνος, id. aliquid irritum, ποιίω τι άχνξον, id. mentionem nominis alicujus, φθίγγομαι τ'ύν'ομά τίνος, id. versus elegiacos, ποιίω Ιλίγίϊα, idem. pra?clare carmen Iambi- cum, ποιίω χαλως Ίχμζίϊα, id. aliquid magni, ποιίομαί τι μίγα, Xen. parvi, παρά μιχξον τιγίομαίτι, Isocr. plurimi, ποιίομαί τι πίξ) παντός, Sex. Emp. dam- num seu jacturam, Ζ,γμία.ν πάσχω, ζνι- μίαν ποιίω, Synes.^ bene alicui, νϋίργί- τίω τινά, Dem. tv δξάω, seu tS ποιίω τινά, Plato. Factio, 'η ποίησις, ιως, Herodot.^ η $"άο*ις, ϊ. e. seditio, ό ^ασιασμός, S, Aristot. ή μιρ)ς, ίΰος, Dem. factionis diversa? esse, σπνΰάζίΐν πίξ) ίναντία, Herodian. qui factionis ejusdem sunt, οι συνωμόται, id. factionis. adsecla, ό s-wtf /ιχώς, ότος, Dem. fa'ctionibus contendo, ς-ασιάΖω, Plut. Factiose, ς-αοΊχπχως, Dem. Factiosus, a, um, ό xa\ ή srxeioi^, ΐος, Xenoph. στασιαστιχός, η, όν, sermo, Χόγος, Plut. Factitiiis, a, um, σχίυαστος, ij, όν, ποιητός, >/ι, ov, Plut. Factor, ό ποινές, sir, Xen. Factum, ή πξάξις, ίως, Dem. τό 'ίξγον, ν, idem, το πξάγμα, ατός, idem, res, et facta, τά πξάγματα χα) τά γιγνόμίνα, idem, opera et facta alicujus, τά ϊξγα χα) τά πιπξαγμίνα τινός, id. facta et vita alicujus, τ ά πιπξαγμίνα χα) βιζιω- μίνα τιν), idem, factum iniquum, 'ίξγον άϊιχον, id. facta alicujus impia et cru- delia, πιπξαγμίνα τιν) άσιζη χα) "bitva, idem. Facula, τό "haViov, χ. Facultas, ή ίύναμις, ίως, Dem. sufficiens, άφοξμν άφθονος, id. facultatem compa- rare alicui alicujus rei, παξασχιυόίζίΐν τιν) ίξχσίαν τινός Κ id. esse alicui facien- di, quod, velit, ίΤναί τινι ίξχσίαν ποιίϊν, ο βάλν,ται, Isocr. adiraere alicui, άφαίξΰν δυνχμίν τινι, Dem. nullam relinquere ali- quid faciendi, Ιπ^λίίπίΐν μν^ιμιαν πξόφα- trtv ποιίΤν τι, Isocr. facultas dicendi, {j ΰίΐνοτνις, τιτος, Dem. oratoria, ή δύναμις των λιγόντων, id. τό ΰύνασθαι λιγιιν, id. Μ ίμπίΐξία τα λίγιιν, id. exercere facul- tatem dicendi, affxCiv τϊινΰίΐνότνιτα ty)v iv λόγοις, id. facultates, i. e. bona, -a αγαθά, ων, Isocr. % ουσία, ας., idem. pro facultatibus alicui dona offerre, xa- τά ty,v δνναμιν πξοσχομίζιιν τινι, /ΕΙ. Confer Opes. • Facunde, ίύφξαίως, λογίως. Facundia,.i λογιότης, '-jre?» Polyb. Confer Etoquentia. Facundus, a, um, ό χα) r, ivQPotafat ίος, ( 61 ) i χα) τι ί'νγλωττος, λίγαν δυνατοί, Ms- chin. Faeculentus, a, um, ό χα) τιτξνγώίτχ, ίος» ΑΙ. Aphr. τξυγιρός, ξά, ξόν. Faex, proprie mni, ή τξυξ, τξυγός, Plut. ν\ ιλύς, ύος, Aristot. eivitatis, ό συξφαξ, αχός, Aristoph. ό συξφίτωίνχ όχλος, Luc. ad faecem usque exsorbere, μίχξΐ τξυγός εχξοφίιν, Synes. Faginus, a, um, φν,γίνίος, ία, ιον, Athen. Fagus, y) φηγός, «, Plutarch, ή ίζύα, aft Theophr. Falcatus, a, um, Ό χα) -h ΰξίπανοίώνς, ίος. Falcicula, τό δξίπάνιον, χ, ή δξίπανις, ίίος, Bas. Falco, onis, ό Ίίξαζ, αχός, Aristot. Fallacia, r) πχξάχξχσις, ίως, Dem. Confer Fraus, item Dolus. Fallaciter, Ιολίξως. Fallax, ΰολίξός, ά, όν, Xen. ό χα) ή πανχξ' γος, χ, Dem. Confer Dolosus y item Fraudulentus. Fallo, απατάω, Thuc. aliquem in aliqua re, Ίξχπατάω τινά τι, Dem. artibus τινά, τίχναις, id. πχξχχρχομαί τίνα, Lucian. σφάλλω τινά, Heroaian. falli spe, ^swr- θτ\ναι της ελπίδος, Isocr. ΰιχμχξτάνίΐ» ελπίδος, Dem. Falsarius, ό •^εύδογξάφος. False, ψευδώς, Thuc. Falsidicus, ό χα) ή ψευδολόγος. Falsitas, τό ψευδός, εος, Plato, sermonis, η ψευδολογία, ας, Dem. τό ψευδές, ίος, id. Falso, ψευδώς, dictum, εϊξημίνον, Isocr. Falso, as, πχξαποιεω, Athen. legem, ,«,£«&- γξάφω νόμον, Dinarch. Falsus, a, um, ό χα) ή ψευδής, ίος, sermo, λόγος, Dem. Falx, ϋ) όίξπη, ν,ς, Plut. τό δξίπχνον, χ, Thuc. τό ζάγχλον, χ, id. messoria, ή αμη, νις, JEschin. putatoria, τό χλα- δευτν,ξίον, χ, qua vites putantur, το χλα- 5-γ,ξΐον, χ. Fama, ϋ) φί,μη, ν,ς, Plato, ϊ. e. gloria, το χλίος, εος, Dem. γ\ ευχλεια, ας, id. το όνομα, ατβί, id. bona, δόξα χαλη, id. mala, δόξα xax-h, id. δόξα πονηξά, Ι- socr. famam spargere, φί,μν,ν χατασχε- δάσαι, Plato, λόγον διαϊιδόναι, Plut. fama increbrescit, λόγος χωξεΤ, Plato. ut fama est, ως λόγος, Herodot. fama fluit, phi, Plut. emergit, πξοίξχεται, id. spargitur, χατχσχεδχννυτχι, Plato, sine auctore, φήμη, seu λόγος αδέσποτος, id. hoc susurrat, tSto S -ξυλλείται, Demosth. Confer Rumor, item Gloria. Famelicus, a, um, ο χα) ή οξΰπεινος, χ, Α- then. ό χα) ϋ, πξόσπεινος. Fames, «' λιμός, S, Dem. ή πείνα, ης, Plut. magna, ή βχλιμία, fame debellari, seu expugnari, λιμω λαμζάνεσθαι, Demosth. perire, άτόλλνσθχι λιμω, idem, premi, λιμω πιίζεσθαι, Philo.' perdo, λιμοχ- τον'εω, LXX. λιμω άποχτείνω τινά, Ly- curg. Famigeratio, η διαφημισις, εως. Famigerator, Ό διαφήμισης, χ, ό λογοποιός* χ, Dem. Famigeratus, a, um, i χα) η διαζόητος, x y Lucian. Familia, ό οϊχος, χ, Dem. η οϊχία, ας, id. et genus, οΐχος χα) γένος, id. magna,. ς, id. οιχος μέγας.. id. obscura, regia, βασιλιχός, id. qui ex familia ali- cujus est, Sv ix tx ο'ίχχ τίνος, id. fami- liam alere, ο\χειν olxiav, idem, admini- strare alicujus, οΐχόν τίνος διοιχειν, id. curare, επιμ.ελε7σθχι τχ c't'xx, id. conser- vare, διασώζιιν οΐχον, id. delere, διαφ- θίίξίιν οΐχον, id. i. e. genus, τό γένος, ίος» idi Confer Genus. Familiaris, e, οικΰος, είχ, ε7ο>, Dem. res^ τά fiixCia, ων, id. et amicus alicujus, el• χε'ϊος xx) φ'ιλος τινός, id. et cognatus ali- cujus, οΐχΰος χα) επιτήδειος τίνος, id. et socius alicujus, επιτήδειος χα) κοινωνός τί- νος, idem, familiaritate et benevolentia juncti, συνήθεις όντες και ευνοιαν αλληλοις έχοντες, Isocr. Confer Amicus. Familiaritas, ϋ) συνήθεια, χς, Dem. η el• χειότης, η"ος, id. Confer Amicitia. Famiiiariter, οΊχείως, uti aliquo, 'έχω τιν), , Dem. χξάομχί τινι, id. familiarius, el- χειότίξον, id. familianssime, β/*ε/ότο;το6, id. Famosus, a, um, Ό χα) υ) πεξϊλεσχηνιυτος% x, Herodot. Ό χα) η πες&όητος. Famula, η παις, παιδός, Dem. ή S-igatiTW ν){> ίδος, Plut. τ) ΰπήξίτις• FAT FFL FEE Faraulatui, us, ή ΰπηξίσία, ας, Plut. r, δα λεία, ας, Xen. ή 3-είαπεία. Famulor, λατξΐύω, alicui, τιν), Lucian δαλεύω τιν), Xen. {ixrotr'-ca τιν), i'dem famuli vicem ebeo, οιχίτα τάξιν εχω Bern. Famulus, b Β-ίξάπων, οντος, XfA Ό οΊχ'ετης, u, Dem. β παΊς, παιδος, id. Ό άχόλαθ'ος, a ,id. β ΰπηξίτης. Fanaticus, a, um, b χα) ή &εόλη<πτος, a, Plut. ιχστατιχος, η, ov, Bos. ό χ») ή ΙνΟεος- Fandue, a, um, φατίος, ία, iov- Fanum, Ό ναός, a, Xenoph, Confer Tem- plum. Far, r, Zuk, ας, Diosc. Farcimen, ό άλλα?, αντος, Athen. Faroio, επιπληξόω, Thuc. Farina, proprie hordei, το αλφιτον, s, De- mosth. tritici, το άλευξον, a, Plato, fa- barum, αλευξον χυάμα, Diosc. lolii, ctXvjeov α'ΐξΰν, Galen, ervi, αλευ°ον οφ- ζων, id. Farinaceus, a, um, άλευξίτικος, n, ov, panis, άξτβί άλευξίτης, Athen. Faris, /ίτ τϊτβ 6i#e7», /socr. non fas est ipsk, » Β-ίμιτον αύτοϊς, Dem. neque justum, neque fas est aliquid, ϋτε δίχαιον, α\ε Όσιόν Iffi τ;, id. Fascia, το σπάξγανον, a, Plut. fasciis in- volvo, σπαξγανόω, idem, ενσπαξγανόω, Dion. Long, fascia sepulchralis, ή xueia, ας, Ν. Τ. Fasciatim, φαχελληδόν. Fasciculus, το φαχελλίδιον, a, % δέσμη, ns, Athen. epistolarum, φάχελλος επισχο- λων, Synes. ό σύνδεσμος επιστολών, He- rodian. Fascinatio, ή βασχανία, ας, Aristct. Fascino, βασχαίνω, aliquem, τ/ν», Aristot. Fascinum, to βασχάνιον, u. Fasciola, το σπαζγάνιον, a. Fascis, ό φάχελλος, a, ligni, 'ύλη;, Thuc. virgultorum, φάχελλος φξυγάνων, Dion. Mai. φαχίολος φρύγανων, id: fasces, in- signia magistratuum apud Rom. αϊ ράζ- So/, ων, Plut. Fastidienter, ίνοξίχτως, Galen, videre, άηδως όξαν, Jsocr. Fastidio, δυσχεραίνω, aliquid, επί τινι, Ari- stot. aliquem, ο\<χοατφφο!Λ.α.ί τίνα, Gal. cibum, srgoi τξοφΫ-,ν α\>ο°ίχτω; 'ίχω. Fastidiose, ΰπίζοτηχως, Xen. Fastidiosus, a, um, ΰκίξοπτιχο;, %■> ov,Dem. β xoe.) 'h ct' /ιΰγ,ς, ίος, Ptlilo. Fastidium, ή ύ^ο-φ/α, ας, Herodian. ci- bi, r t avoet%la, ας, Diosc. i. e. tasdium, et rei satietas, Ό χό°ος, ν, Dem. -ή α-ήΥια, ας, id. Fastigiatio, ή \κχοξΟφω<ης, ίως• Fastigio, αοεμφόω, οξύνω, sensim fastigiari, λν,γιιν ί'ις 'οξΰτ/,τ-α, Herodian. Fastigium, ή xogutbr,, τ,ς, Thuc. summum montis, a.a°a ΰ-ψηλοτάτη όξϋς, Herodian. superiorum dignitatum, το χ?ξυφα7ον ττίαξίωι πξογίνομίνων, id. ad summum fastigium ^evehere aliquem, ε /j το μίγισ- τον ύ'-ψ»; agai τίνα, id. Fastose, ύπίξοπτιχως, Xen. Fastosus, a, um, ύπίξοπϊιχος, r„ ov, Isocr. Confer Superbus. Fastus, us, ό όγχος, n, Isocr. το φξόνημα, ατός, id. Confer Superbia. Fastus, a, um, ό χα) -/> hhxos, *, dies, Ϋ,μί- ςα,ΡΜ. ( Fatalis, e, ύμαομίνος, ίνη, ενβν, Plato. sum, ύ'μαξμαι, Dem. fatali calamitate urgeri, ίπχίιξως ΰιχχιϊο-θχι, hocr. nobis fatale est, nunquam in rebus secundis recte sapere, ήμ~ϊ ν ύ'μαξται μνΐΒί-χοτ tv -τ^άττϋο-ιν εύ φζονν,ο-αι, Dem. Fataliter, imzneus, Isocr. Fateor, ομολογία, fiossidere ista, χίχττια-Βαι retZrot, Dem. adicui, τ/ν/, id. aliquid, κζθ0ομοΚογίω τι, id. Dinarch. tyxor.ov ποιίω τίνα., I.XX. «ο- | srow τινών id. exercitum, ο-χΰλλω g -ξα- τίν, Herodian. Fatisco, χαίνω, Lucian. laboribus facil- lime, para ααοχάμνω, Herodian. fati- scente exercitu his rebus, απαγοξ ιΰοντο; τ» 5-ξ*τ5 πξος ταύτα, id. Fatlie, ϊχφοόνως, Suid. μωξως, Poll. Fatuitas, -/j μωξότν,ς, '/ιτος, ή μωξία, ας, Dem. Confer Stultitia. Fatum, Ι] ιΐμχξμίν'/ι, ν,ς, Dem. η •τίπξω- μίννι, 'ής, id. ή μο7*χ, ας, Isocr. Fatuor, ίϋγβ1ζομαι, Plato, μπαίνω, Lu- cian. Fatuus, a, um, μωξος, a, ov, Jsocr. Conf. Stultus. Faveo, ιυνο'ιχως (χω, πξόσ-τίθιμαι, alicui, τ/ν/, Dem. φξονίω τα τίνος, idem, ί'ιμί τινι ί'ύννς, idem. Persis, νοεαι τα Πε«ο-/- xa, JElian. Favilla, r, α'ιθάλζ, νς, ΑΙ. ApTir. Favillaceus, Ό χα) % αίθχλωΰτις. Favonius, ό Ζε^«ο?, ν, Aristot. Favor, ν, εύνοια, ας, Dem. ή εύμίνεια, ας, id. Confer Benevolentia. Favorabilis, e, φιλιχί,ς, y. bv, Aristot. Fauste, ευτυχώς, Herodian. Confer Feli- citer. Faustitas, ^ ευτυχία, ας, Isocr. Confer Felicitas. Faustus, a, um, ό χα) ί ευτυχές, ίος, Plut. Confer Felix. Fautor, β e-cTHuas -γ,ς, S, Greg. βογβος, S, Thuc. ό παξάχλτιτΰς, a, Dem. Fautrix, -^ σπουΤιαστιΧΥ,, Υ,ς, r, παςάχλΥ- τος, v. Favus, το χνίξίον, n, Aritfot. favos con- struo, χΥ,ξιάζω, id. favos eximo, εξαίρω τα ΧΥ,ξία, id. Faux, b λάξυγξ, γος, Aristot. ό χα) ί φά• ςυγξ, fauces fluvii, ■>, εχζολϊ, τοταμζ, He- rodian. spelunca?, $-ομα τα cftYiXa'm, A ristid. Fax, ji λάμπας, άΰος, Athen. ή ΰας, JaSof , Philo. b φανός, S, Lucian. c'ontehtio- nis et inimicitiae, έναυσμα τγ,ς ε*ι2βί χα": έχθρας, Herodian. facem praeierre ali• cui, Ια^αχείν τιν), Aristot. praebere all cui ad aliquid, έναυσμα τίνος παξίχειν τι ν/, Herodian. Faxo, seu Faxim, ποίΥ,σαιμι, ποιήσω, Ιφ- σαιμι. Febricito, πυξίττω, Gal. πυξίταίνω, Aretce- us. Febricula, το ζύξετιον• α, ΑΙ. Aphr. Febriculosus, a, um, ό κα) v\ πυξετώΰγ,ι, εος. Febrilis, πυζεχτιχος, Yi.iv, Gal. Febrio, idem quod Febricito. Febris, b χυξίτος, 5, Gal. quotidiana, α,μ• φνιμεξίνος, tertiana, τςιταΊος, quartana, τεταξταίος, continua, συνεχές, Demosth. hectica, εχτιχος, conversio et accessio fe- bris, πεξίο^ος χα) χαταζολτι πυξίτα, Dem. ardor febris, b χαυσος, rigor, seu horror, Fatidicus, ι μαντις, ο χξ'/ισμαγοξΥ,ς Fatigatio, ό χό*ος , ν, Xen. ό χάμ^ατος. Fatigo, χχταχοήω, aliquem, ΐνοχλίω τ/ν«, το ρίγος, εος. Februarius, ό Έλαφνιζολιων, ωνος Dem. Φεζξνάξιος, sf, Plut. Fecialis, Ό tieijvoSixqs, n, Dion. Hal. b εΐ- ξΥΐνοποιος, ο σπονοοφόξος, u, Plut. Ό φΥίχιχ- λευς, εώς. Fel, Ϋι χολΥΐ, ψ, Plut. Felicitas, ή ευτυχία, ας, Dem. το ευτύχη- μα, ατός, id. ή ευδαιμονία, ας, Isocr. ή ευπξαγία, ας, id. r, εΰποαξία, ας, Dem. magna, ευδαιμονία μεγάλνι, id. τολλγ, χα) μεγάλη, id. summa, ΰπεζζολΥΐ της ευδαιμονίας, Isocr. nimia, το λ/«ν ευτυ- χέϊν, id. incredibilis, ευτυχία ^-αυι^α^η, id. inexspectata, απξοσδόχητος, id. fal- sa, ευδαιμονία ψευδές, id. antiqua, πά- λαια, Dem. pratsens, ύνάξχχσα, Isocr. communis, xoivyi, id. aliena, άλλοτξία, id. conferre non minimam partem ad fehcitatem, συμζάλλεσθαι t)x \λάχι?ον μίξος πξίς ευδαιμονίαν, Isocr. perduce- re aliquem ad fehcitatem, 'άγαν riva πζος εϋδαιμον.ίαν, Dem. fehcitatem dare, ευ- δαιμονίαν διδόναι, idem, parare beho, χτήσασθαι δια πόλεμον, id. adipisci, χα- Qts -άναι ε /V ευδαιμονίαν, Isocr. ferre pul- chre et moderate, φεξειν χαλως χα) με• τξίως εύτυχΊαν, id. metiri ventre, μετξείν τγ,ν ευδαιμονίαν τη γατξ), Dem. metiri pecunia, την ευδαιμονίαν χςίνειν πξος αξ- γύξιον, Isocr. asstimare ex aliquo, δοκί- μαζαν ευδαιμονίαν εχ τίνος, id. augere, επιδίίναί τι πξος ευδαιμονίαν, id. amit- tere, s -ίξασθαι τίί ύπαξχίσηί ευδαιμονί- ας, id. eripere alicui, άφχΐξ'Ίοθαϊ τινι την ευδαιμονίαν, id. felicitate recte lit!, ίξθως χξΫ,σθαι τοις εύτυχήμασι, Demosth. non moderate uti, s μετρίως χςησύαι oh τ); ευτυχεί, id. abuti, μη χαλως χξησ- θαι τάΊς εϋτυχίαις, Isocr. corruinpi, διαφΰείξΖσθαι ύτό τάΊς ε&πξαγίαις, id. in- dignum se praebere, άνβί|'/ον χαθι?άναι εαυτόν της ευδαιμονίας, id. certare cum Jove, τω Aii πεξ) ευδαιμονίας άγωνίζίσ- θαΐ, Mlian. Fehciter, ευτυχώς, Dem. ευδαιμίνως, Isocr. Felis, ό άιλνξος, a, Aristot. Felix, ό χαι ή ευτυχής, εος, Dem. ευτυχών, νσα, ΐϊν, id. Ό χα) η ευδαίμων, όνος, "id. ευδαιμονίαν, "ίσα, 5ν, id. et beatus, ευδαί- μων χα) μαχαζίος, id. et beate gloriose- que vivens, ευτυχών χα) εν ευδαιμονία χα) ΧξήΓη δόξα διάγων, id. propter aliquid, ευδαίμων διά τι, sum, ευτυχεω, id. διευ- τυχίω, id. ευδαιμονίω, id. felicem effi- cio" aliquem, ευδαίμανά τίνα ποιίω, Isocr. praedico aliquem,' εύδχιυ,ονίζω τίνα, id. μαχαξίζω τινά, id. felicem vitam ago, ενδαιμόνως τον β'ιον διατελίω, id. Felleus, a, um, b χα) ή χολώδης, εος, Gal. Femen, b μηξος, 5, Plut. Femina, vide Fcemina. Femoralia, τά πίξΐξών,ατα, ων, Plut. Femur, b μν,ζος, χ, Plut. Fenestella, το 3-υξίδιον, a, Plut. Fenestra, ή Β-υζ)ς, ιδος, Plut. fenestram aperire alicui, λα£-/,ν παξαδιδόναι τινι, Plato, χλισιάδα άνοίγειν τιν), Plut Fera, το Β-ηξίον, κ, Xen. ό 3-γ,ξ, 9-ηζός. Feracitas, ή εύφοξίχ, ας, Philo. ή πολυχαζ- πία• Feralis, e, νεχζίχος, η> ov, Lucian. lerax, b χα) ή εύφορος, u, Herodian. Conf. Fertilis. Ferculum, το εΰεσμα παξχτιθίμενον. Fere, σχίδον, dixi', qua? existimo expedire, ε'ίξηχα α νομίζω συμφίξειν, Dem. fere e- vertere reinp. παόά μ'ιχξον λύαν πολιτεί- αν, Isocr. fere dilaniatus fui, μον>να διεσπάσθην, idem, fere singulis diebus, ολίγα δίϊν χαθ' εχίς-η* ήμίξαν, id. iere dixerim, ολίγα δίω λίγειν, Dem. Ferentarius, ό αχξοζολις-Υ,ί, a, Milan. Feretrum, το φίξετξον, a, Horn. Ό σοξος, S, Clem. Alex. Feriae, ή ίοξτη, ης, Dem. ή τελετή, Hi, I- socr. Bacchanalium, εοξτη -των Διονυ- σίων, Dem. ferias ago, vide Ferior. Feriatus, a, um, σχολαΊος. αία, άϊον, male- feriatus, Ό χαι ή χαχόσχολος, a, Istd. Pelus. Ferinus, a, um, ό χα) ή Β-ηξίώδης, εος, ho- mo, άνθξωπος, Aristot. natura, φύσις, id. b χα) ή 3-γ.ξαος, a, carnes, h-igaa χξία, Xen. Feno, τύπτω, Dem. aliquem, παίω τ /vci, Xen. calce, λαχτίζω, Lucian. cornu, χυξίττω, Plato. Ferior, σχολάζω, Plut. σχολή* α-"/<>»> Lu- cian. Feritas, ή 3-ηξΐωδία, ας. Aristot. ή άγ°ιό- τν,ς, '/jToj, Lucian. et agrestis immani- tas, το &ηξΐωδ•ς χα) αγξιον, Plato. Ferme, idem quod Fere. Fermentaceus, a, um, ό χα) ή ζυμώδη,ς, εος. Fermentatio, ή ζύμωσις, εως, Plato. Fermentatus, ζυμίτης, a, panis, αιτος•, Poll. Fermentesco, ζυμόομαι, Hippocr. Fermento, ζυιχίω, massam, το φύξαμχ-, Ν. Τ. terram, τγ,ν γην, Theophr. Fermentum, ή ζύμη, *ίί> Plut. refero, ζυ- μίζω, Diosc. Fero, φίξω, belli pondus, τα πολέμα βάξος, Diod. Sic. facile res adversas, εύχολω, τας ατυχίας, Aristot. «quo animo, εύ- σχημόνως, Xen. facile calamitatem, χα- λως, μετξίως, πξάως, εύχ'ξως, γίναίως ty,v συμφοξάν, Isocr. Aristot. moleste, βα- ξίως, χαλεπως, άνιαξως, λυτηςως χα) βα• ξίως, iid. contumeliam, ανέχομαι ΰζξΐν, Dem. aagerrime ignomiuiam, πεξίαλ- <γίω ατιμία. Plato, iniquo animo rem, δυσχεραίνω πξαγμα, Dem. legem, τί- θημι νόμον, idem, literas seu epistolam, φέξω ϊπιτολην, id. ab aliquo ad aliquem, φίξω γράμματα παε\ά τίνος πξος τίνα, idem. Ferocia k i άγξΐότηί, *>τος, Plato, ή αγεξω- χία, ας, Philostr. Ferocio, άγξιόομαι, erga anquos, αγςιαινω πξός τινας, Plut. Ferociter, άγζίως, βιαίως, etvalde.superbe, αγεξώχως χα) λία* ύπε'Υιφανώς, Poiyb, FIC FIM FLA Ferox, βια~ος, αΊα, α7ον, Bern. S -ξχσύνο- μίνος, ίνγ), ινον, id. ά,γζίος, ice., tov, Plato. Ferramentum, το σών,ξίον, u, Thuc. Ferraria, ή σίΰγ,ξχξγία, ας, τό σιοΎιξίϊον, ν, Aristot. Ferrarius, a, urn, σώτίζίχος, ή, βν, faber, Ό σιο*γ)ξϊυς, ίως• Poll. Ferreus, a, urn, σιδηξίος, ία, ιον, falx fer- rea, σίΰί,ξίον ΰξίπανον, Xen. catena fer- rea, σών,ξά όίλνης, Dem. cor, cihv^v σπλάγχνον, Pint. Ferrugineus, a, um, ό χχ) yi ιώ$γις, ιος. Ferrugo, ό Ίος σώίιξχ, Diosc. Ferrum, ό σί^ξος, s, Pint, ferro munio seu obduco, praefigo, σιΙ-/ιξόω, Thuc. Ferruraen, y χόλλα, -/is, Diosc. Ferruminatio, υ, χόλλησις, ιως, σώήξΐ/, Plut. Ferrumino, κολλάω σίδγ,ξον, Plut. Fertilis, e, ό χα) ή ι'ύφοξος, ν, Herodian. ό xct) ϋ, πολύχαξπος, Theophr. ό xoCi υ, -χο~ λύφοξος. Fertilitas, ή ινφοξία, ας, Philo. annua, ή ιΙιτΥ,ξία, ας, De?n. Fertiliter, ιΰφόξως. Fervefacio, άνχζίω, aliquid, τ), Gal. ίνα- ζξάζαι, Diosc. Ferveo, ζίω. Gal. βξάζω. Fervesco, ζίομαι, Diosc. Fervidus, a, urn, ζις-ος, '4» ov, aqua, ζί?ον νΰωξ, Diosc. Ferula, vapOrl, ήχος, ό, Xen. ν, όάζΰος, n, Plut. Ferulaceus, a, um, ό χα) fi νχξθγ,χώδγις, tog• Fervor, β βξχσμος, S, ή ζίσις, ιως• Ferus, a, um, άγξίος, ία, ιον, Isocr. ό xod Ϋ, 3-/ΐξΐώ%νς. Fessus, a, um, άτιΐξΥ,χως, via, iff, Plato. Festinanter, ίιά σπχΰνς, Herodot. μιτα σπν&γ,ς, Xen. μιτά πολλής σπν&Υις, id- σπχΰαίως, scribo, Stot ταχέων γξά-φω, I- socr. Festinate, idem quod antecedens Festinan- ter. Festinatio, ν) σπχο*?), %(, Dem. το τάχος, toe, id. ν) 'ίπιιζ,ις. Festinato, idem quod Festinanter. Festine, τχχίως, Dem. ταχύ, id. Confer Festinanter. Festino, σπιυίω, Dem. ad aliquem, ago; τινχ, Aristoph. praaoccupare occasio- nem, πξολαζιϊν τον χχΐξόν, Herodian. expeditionem, Ίπισπίυδω την στξχτιάν, Isocr. Festinus, a, um, σπαΤίχΊος, αία, oCiov, Dem. ταχύς, iia, v, id. Festive, xs -ι'ιως, Plut. Ίπιτίξπως, id. Festivitas, ή άς-ιώτνις, ν\τος, ή ιυτξχπιλ'ια. Festivus, a, um, άς-ιιος, ιία, e?«v, Dem. i xxi 'h ιϋτξάπιλος, ν, Isocr. άζξος, a, ov, et urbanus, χα) άτυχος, Lucian. Conf. Facetus. Festuca, το χάξφος, ιος, Plut. Festum, ή Ίοξτ-η, ης, Dem. ή τιλίτνι, vis, id. et sacrum, τιΚπυ, χχ) Ίίξον, id. festum instituo, ϊι^ομγ,νίαν ποιίω, id. celebro s. ago, ΐίξομπνίαν s. εοςτϊ,ν άγω, Dem. Isocr. ίοζτάζω, Isocr. violo, άΰιχίω trip τν,ν ίοξτν,ν, Dem. impietate, άσιζίω ttt(i ίος- ty,v, id. Festus, a, um, ό xxi ή ίόξτιοί, ν, Naz. Ό xxi 'h ίβίτώδ^ί, εβί, festi dies, ίοξτύίτκ χχίξο;, Philo. Fiber, Ό χχς-ωξ, οζβς, Diosc. Fibra, ή ί>, Ίνος, Hippocr. Fibrinus, a, um, ο, 'h, το τν χχ$•οξος» Fibula, r) νόςχγ„ γ,;, πίξόννι, Υ,ί, 1ΕΙ• Fibulo, ποξπίω, Suid. ποξπχκ-ίζω, Mschyl. Ίμχοξπάω, Herodot. aliquid, ιτίξόνγ) τι χατχλχμζάν&ι, JEI. Ficedula, Ϋ, συχαλΊς• Ficetum, ό σνχων, ωνοζ. Ficosus, a, um, β χχ) ή ffvxuhvn, so?. Ficte, <χλχξ•ωί, Plata, ιητλχο-μίνωί, Α• ristot. Fictile, « ζ,ίξίμιον, n, ή χίξχμι;, ίο*ος, Α- then. Fictilis, e, χΐξάμιοί, ία, tov, Herodot. χ%- ξάμαοί, ίίκ, uov, Plut. χίξχμιχος, ij, ον, Herodot. Fictio, τ) wXatris, ιως. Fictitius, a, um, ό xxi y\ κλασματωοΎχ, to;. Fictor, ό trKxs"/is, tf> Plut. ό πλαο-ματίας, u, id. Fictrix, ή ■χλάπίξοι,• Fictus, a, um, ό 'χχ) η χξοαΊτοίτιτΰ!, η, Arist. πλχς-οξ, i), 6ν• Ficulneus, a, um, (τύχινος, Ίννι, ινον, lignum, ξύλο», Plut. auxilium, ϊτιχνεία, Art- staph. Ficus, arbor, Ϋ, o«jz%, Hi, Diosc. fructus, το trvxov, v, Dem. ficus novella, ή συ- χχς, ό&ος, Poll, e ficubus factus, Ό ο-νχι- νος, ivYi, ινον. Plut. vinum e ficubus, συ- xiTVi, ν* Diosc. ficus lego, ο-υχάζω, Poll. Fide, π ι? ως, Dem. Fidejubeo, Ιγγυάομχι, Plvt. Fidejussio, -^ ίγγύν, νις, Dem. v\ χχτίγγυΥΐ, γ,ς. id. Fidejussor, ό ΙγγνΥίτν-,ς, S, Dem. ό Ιγγυώ• f /,ινος, n, id. Fidelia, ή χύτζχ, ας, Plut. Fidelis, e, πι$•ος. v„ ov, Dem. Fidelitas, y, trtgriT'/is, Υ,τος, Plut. Fideliter, τι^ως, administrare aliquid, dior χίϊν τι, Dem. Fidenter, Στχξίτχλίως, Isocrat. Βξχο-ίως, Dem. Fidentia, ή &ξαα•ύτγις, ν\τρς, Dem. y\ Irot- μότΥ,ς, γ>τος, id. το Β-άρρος, ιος, Aristot. Fides, ί) πίςις, ιως, Dem. το χις-ύισθαι, id. satis fidei, !χαν>ι πΐ^ις, Isocr. fi- dem dare, seu obstringere alicui, π',ς-ΐν Tivi ΰιΰόνχι, Dem. adhibere alicui, ποι- ιϊο-θχί τινι, Plut- dare et accipere, $S- ναι χχ) λαζιΐν, Dem. ΰιΰόνχι xxi ΰίχΐϊ- θχι, Isocr. violare seu solvere,^ λίαν, Isocr. non habere alicui, άπις -Civ τινι, Xen. a-Jis -ως ιχιιν πξός τίνα, seu α-ξός τι, Isocr. publicam dare, ά,ο-φχλιιχν di• ίόνχι τινι, id- habere alicui, πις-ιύΐιν τι- vt, Dem. fallere, -ψιύΰίο-θχι, Isocr. in- venio apud aliquem, ινξίο-χω πξός τινχ, id. esse alicui apud aliquem, ιΤνχί τινι !τχζά τινι, Dem. firmari, γίγνιο-θαι, I- socr. fide dignus, ό χα) ϋ, αξιόπΐϊος, », Dem. ό χαι Ϋι χξιόχξίως^, ω, id- Fides, i. e. chorda, ή χοξόί], %ς, Plato, fi- des non habens, ό xai'-h αχοξίος, χ, Ari- stot. fidibus cano, χιβχξίζ&ι, Lucian. Fidicen, ό χιθχξΐ^Υ,ς, ό χιθχξωδός. Fidicula, το λοςίον. Fido, πις-ίύω, alicui, τίνί, Dem. nimium rei, ο-φόδξχ πιτινω νςάγμχτι, id. Conf. Confido. Fiducia, το θάρρος, (ος, Aristot. Β-άξίτος, ιος, Xen. repono in aliquo,*!reV«/0a τινι, Plato. ίτι$Ίυω τινι, Dem. ίτα'ρρίω τινι, Herodian. in Deo, πίτοιθχ eV/ τον ®ιον, Ν. Τ. Ίπ) τω ®ιω, Eurip. Fidus, a, um, πι?ος, ν, ον, Dem. natura, <ρύ<πι, id. fidum se praabere alicui, τκτ- τβν παφχιι» χΰτόν τινι, Isocr. esse ali- cui, ιΐνχί τινι, id- ίιαχίϊσθαι πξός τινχ, idem. Figlina, το χ-ΐξχμιΤον, ν, Mschin. Figlinum, sc. vas, το χΐξάμιον, ν, Pint. Figlinus, a, um, χιςάμιος, ία, ιον, Diosc. χίξαμιχος, υ„ ον, calix, χΐξχμιχ•)ι χύλΊξ, idem. Figmentum, seu opus figlinum, το πλάσ- μα, ατός, Lucian. et commentum, χαϊ a -χινώξΥΐμα, id. omnia figmenta et com- menta redarguere, πάντα τα πιπλασμί- να χχ) χατιτχιυχσμίνχ Ίίιλίγχισθχι, id. Figo, ίΤΥίγννμι, aliquid, τ), Xen. Figularis, e. Vide Figlinus. Figulus, ό χΐξχμώς, ίως, Aristot. Figura, το ο-χΥ,μΜ, ατός, Dem. ο τύπος, ν, id. figuram columba? induere, μ%τα- ζάλλιιν μοξφην lis πΐξίςΊζαν, JEl• Con£ Forma. Figuratio, Ό σχν,ματιο-.μος, ν, Plut. Figuro, o -χγιματίζω, Xen. ίχτυπόομαι, I- socr. Filia, γ, 3-νγάτγΐξ, τξος, Dem^ natu major, ίτξίσζυτίία, id,, nubilis, Ίπίγαμος, id. ΫιλιχΊαν ιχαο•α γάμα, id. indotata, ά- πξοιχος, id. ■ # Filidla, το S -υγάτξΐον, κ, Dem. Filiolus, το τίχνιον, u, Ν. Τ. το vl'iltov, A- ristoph. το ,ς, 5, Plut. Firme, βιζχίως, Plato, s -ΐξΐΰς. Firmitas, ή β(.ζαιότγ,ς, Υ,τος, Aristot. Firmitudo, idem quod Firmitas. Firmo, βιζχιόω, pacem, ιΊξΥ,νΥ,ν, Herodian. imperium, βιξαιόβμ,αι άξχν,ν, Thucyd. Confer Confirmo Firmus, a, um, βίζαιας, αία, αιον, inimici- tia, βιζαία 'ix^a,^Dem. finnum seu ra- tum esse, χύξίον iTvat, id. Fiscalis, e, 0, i\, το tS ταμιίν. Fiscella, ή χνρτίς, ίίος, το χνξτΊΙιον, u,Diosc. Ϋ, 3νβ„. Fiscus, το Ιν,μόσιον, τβ ταμιίον, s, Herodian. Confer JErarium. Fissilis, e, σχις-ος, i), ov, Theophr. Fissio, νι σχίσις, ιως, Suid. Fissura, το σχίσμα, ατός, Lucian. Fistuca, οξγανον ίων 'ώαΩιζόντων, Fistuco, ιΐαφίζω, Theophr. Fistula, ό αυλός, S, Plato, y, σνξίγξ, γος, Aristot. Fistularis, e, ανλιχος, χ, όν, ό συξίγγίας, ν, arundo, συξΐγγία$ χάλαμος, Diosc. η σνξΐγγ)ς,^ ίίος, casia, σνξίγγις χχσία, Gal. parva, το σνξίγγιον, u, Plut. Fistulator, ό αϋλΥ,τΥ,ρ ν,ξος, Hesych. Ό al~ λν,τν,ς, S, Dem. ο σνζίχτίις• Fistulo, αυλίω, Plut. Fistulatio, ή χυλησίζ, ιως, Aristot Fistulosus, a, um, ό χχ) υι συξίγγ&Ινα, ιος* Euseb. Flabellum, quo ventilatvr frumentum, T * ίττίον ν, Xen. quo excitantur carbones, item muscarium, υ, ριπ)ς, Hot, Poll, et Aristoph. το όιπίΐίιον. Flabrum, το πνιΰμχ, κτος, Arislot. FLU Flacceo, χαλάω, Plato, μχξαίνομχι, Λ- ristot. Flacciditas, % μάξανο-ΐί, tea;, Aristot. Ό μα- gacr^, χ, id. Flaccidus, a, urn, χχλΛξο;, χ, bv, Joseph. b xx) ft μαξανμώδης^ to;, Galen. Flaccus, a, ma, b τ» Ζτα καταβάλλων, ov- τος, Flagello, μαπγόω, aliquem, τίνα, Dem. equos, μας-ίζω τχς Ί'ππχς. Plut. Flagellum, f, μάπξ, γος, Plut. Flagitiose, μοχθηξως, Plato, vivo, κχτα. μοχθηξίχν ζάω, Aristot. Flagitiosus, a, ura, μοχθηρός, got, gov, Plut. trovngos, gx, gov. Flagitiam, ή μοχθηξίχ, ας, Dem. το πονή- ξίνμ,χ, ατός, id. Confer Crimen, item See/ us. Flagito, Ιξαιτίω, ΐνοχλίω, Dem. λιπαίξίω, Herodian. Flagrans, b χα) n διάπυοος, χ, Plut.^ pecu- niae b xx) ή Ίξα,ιπ^ήμχτος, χ, Xen. in flagranti crimine, ίπ' χύτοφώξω, Ν. Τ. Flagranter, φλίγομίνω;, διαπύξαις. Flagrantia, b φλογμό;, χ, Philo. Flagrio, b μχ?ιγίχ;, χ, Plut. Flagro, φλίγομχι, Plut. desiderio alicu- jus rei, φίξομαι πάθω επί τι, Dem. πόθον δίΐνον 'ίχω τινός, Xen. Flagrum, ή μί^ίξ, yo;,Plut. ft σκυτάλη* ης, Philo. flagris CEedo, μά^ιξι la.Ua, Plut. flagris aliquem subjicio, μάς-ιξιν ανίτάζο- μαί τίνα, Ν. Τ. Flamen, τβ πνίυμα, ec.ro;, Aristot. Flamen, sacerdos, Ό Ηξοφάντης, κ, Plut. ήξίυς, ίω;, Philo. Flaminia, το φλαμίναον, ν~ Flaminia, ή ηξοφκντςια, ας. Flaminius, a, urn, φλαμίνιος,Ία, ιον, hgoQav τιχός, η, bv, Plut. Flamma, f, φλόξ, γός, Plut. solis, φλογμός ήλίχ, Philo. Flammearius, Ό φλογαυς, ίας. Flammeum, τβ φλογύδιον, χ. Flammeus, a, um, φλόγινος, (vm ινον, Greg. ό χχι ή φλογώδη;, to;, Erasistr. Flammo, φλογίζω, Hesych. Flammula, τβ φλόγιον, χ, Dionys. Long. Flatulentus, ό κχ) ή πνίυμχτώδη;• Flatus, f, πνιϋσις, tea;, Greg. Flaveo, ζχνθίζομχι,- Athen. ξχνθίξω, LXX. Flavus, a, um, ξχνθός, n, ov, Aristot. Flebilis, e, Ό xx) f, ^ηνώδης, to;, Hero- dian. Flecto, xxuttoj, abquid, τ/, Theophr. Fleo, κλχίω, Mschin. aliquem, vide De- fleo. Fletus, us, ό κλχυθμος, χ, Plut. b o2ug- μ*ς• Flexibilis, e, κχμπτός, n, bv, animo, ίύχγω- γος, n, ov, Isocr. Flexio, 'ή κχμ-φις, ίω;, ft καμπή, Plut. Flexuose, χαμπύλως. Flexuosus, a, um, Ό xx) ή πολυχαμπης, to;, Plut. Flexura, f καμπή, ης, Plut. Flexus, us, f, καμπή, ης, Plut. ft διάκαμ- -ψι;, ίως, Ναχ. Flo, π/εω, Xen. Floccifacio, ολιγωξίω, aliquid, ολιγώξως Ιχω s -ξός τι, Mschin. ^ χμίλως Ιχω πίζί τι, Dem. !τχξχ vdlv Υ,γίομχ'ι τι, id. Flocculus, τβ ζξοχίδιον, ». Floccus, ή χξοχις, ίίος, Plut. τβ κνάφαλον, floccos lego, χξοζώίξω, Aretceus. flocco- rum lectio, ό χξοχιο-μος, s, Gal. Floreo, χνθίω, Aristot. ajtate, α,νθίω h ca- ge., Plato, ίνθίω χζμν,ν, Diosc. divitiis, ακμάζω πλύτω, Herod, χξ^μχσι, JEsch. summa gloria,' ίιατζίπω μχχξχ τ% 5βξ-<7, Mian. Floresco, ίνθίομχι. Floreus, a, um, ανθανος, eivjJ, uvov, Plut. Floride, ανθγ,°ίας, Isocr. Floridus, a, um, ανθνξος, a,, ov, Lucian. α,νθιχο;, id. ίΰχνθν,;, Plato, orator, b T-hv λίζιν άνθίζων, Dion. Hal. Florulentus, a, um, b xx) 'h ανθώδης, ίος, Theophr. Flos, το άνθος, ίος, Aristot. statis, ή χχ- μγ„ ν,ς, Isocr. αχμη ανθχσχ, idem, in flore Eetatis constitutus, b άχμάζων, ov τος, Dem. Flosculus, το χνθήΧιον, ν, Diosc. Fluctuatio, ή χίμανσις, ίως, ii χυμάτωοΊς, ίως, Strabo. Fluctuo, χυμχίνω, Plut. χνμχίνομχι, id. χυμχτόομχι, Thuc. animo, χτοζίχ \χο• μχι, Herodian. |y ίτοξίχ γίνομχι, Thuc. FOE Fluctuosus, a, um, b xx) τι κυματώδης, to;, Aristot. Fluctus, us, το χυμχ, ατός, Lucian. Fluentum, το ρίΊθζον, ts, Theophr. rbpiiO- gov rS ποτχμΰ, Herodot. parvum, to ptv μΑτιον, u, Plut. Fluidus, a, um, b xx) ΐ ροωον,;, ίος, Aristot. ίντος, η, bv, Theophr. Flumen, b τοτχμος, S, Dem. Flumineus, a, um, ποτάμιος, Ία, ιον, Diod. Sic. Fluo, νχω, ρίω, fluvius fluit per mediam urbem, -τ'οτχμος όίϊΰιά μίο-τις της πόλίως, Xen. fluunt verba, vita, tela, lapides, btucri, &c Fluvialis, e, ποτάμιος, ία, ιον, Diod. Sic. Fluvius, b ποτχμος, S, Dem. Fluxe, ptvs -ως. Fluxio, ή 'ρίΰοΊς, ίως, ventris, b ρίυμχτισμος κοιλίας. Fluxus, a, um, ptvs-b;, fi, bv, b xx) η ροωί*;;, Fluxus, US, το ρίΰμχ, ατός. Focillo, ανχλαμξάνω, aliquem, τίνα, Dem. Foculus, το io -χάςιον, n, Plut. Focus, νι εο-χάξχ, ας, Horn, η \$•Ίχ, ας, Herodian. Fodico x νΰττω, Ιπινυττω, Maccab. , id. com- prehendere aliquem in fcedere, ο-νμπίςι- λαμζάνί^θαί τίνα sv συνθ-ήχγι, id. exclu- dere aliquem fcedere, 'ίχσπονδον ποιΰν τί- να, id. manere in foedere, Ιμμίνα» τγ συνθήχγι, id. Foemella^ τβ γύναιο», ν, Dem. Fcemina, ^ d -ηλίία, ας, Dem. ft γυνή, γυ- ναικός, id. Confer Mulier. Fcemuieus, a, um, &ηλυς, tia, v, Plut. fce- minea natura, seu ingenium, ή ^λύτνις, Άτος, Plut. Fcemininus, a, um, γλυκός, y, oy, fcemini- no genere, γλυκιάς, Athcn. Fceneratio, b ΰανυο-μος, 5, Plato. ^ το lavu- σμα, ατός, Thuc. b τοκισμος, S, Aristot. facere foenerationem, ποίίϊσθαι δάνειο-μα, ThucyA. committere pecuniam foene- rationi, ιτυμζχλλίΐν xg' /ιμχτα dxvtto -μω, Plato. Fcenerato, iv) τόκω, Plato. Fcenerator, b Ixvtls•^, S, b ΰχνιίζων, οντος, Dem. b τοχίζων, οντος, id. b τοχις•γ]ς. Fceneratorius, a, um, ΰανίΐπχος, y, όν• Fcenero, Ζανιίζω, Dem. τοκίξω, id. Conf Fcenus. Fcenile, b xegTaiv, ωνός, το χοξτοδοχίϊον, v. Fceniseca, Ό χοξτοκόπος, v. Foenisecium, ί xegroxoxta, ας. Fcenum, b χβξτβί, if, Xen. projicere equis, ΊμΖάλλίΐν xogTOV Ίνποις, id. Fcenus, b τόκος, n, Isocr. το δάνίΐον, ν, A- ristot. fceneri dare alicui pecuniam, §«- νίίζιιν τιν) aeyugtov, seu χξ^μχτχ, Dem. fcenori ab aliquo pecuniam accipio, $a- νίίζομαι χξΥ,μχτα trxga τίνος, id. fceno- ri pecuniam eloco, χξήμχτχ δχνίΐσμω FOR /τνμνάλλω, Plato, fcenus exerceo, trotio- μχι iavuo -μχ, Thuc. foenore exhaurior, χατχτοχίζομχι, Aristot. Fceteo, οζω χχχως, 2>υο•ωΜω, Fcetidus, a, um,e κχ) y Ινο-ωΙνις, ίος, Lu- cian. b κχ) it βχςύοο-μο;, ν, Diosc. i κχι ft κάχοσμος, χ, Hesych. Foeto, λοχίύομχι, τίκτω, Aristot. χνοτο' κίω, Philo. Fcetor, ή δυο-ωΥια, ας, Plut. ή κχχοσμ'ιχ•, ας, Poll. Fcetura, τβ κύημα, χτος, Aristot. γ, χύντ ο-ις, ΐως, Philo. Fcetiis, us, το κύημα, ατός, Aristot. ή γο- »«• Foetus, a, um, Ιγκύων, mrx, ov, Aristot. Foliaceus, a, um, b xx) yi χίτχλοΐιδΎ,ς, Us. Foliatus, a, um, b xx) ή φυλλώδη;, ίος. Foliosus, a, um, b xx) ή πολύφυλλος, ν, Theophr. Folium, το ρόλλβν, ν, Aristot. latum, το «Τίταλβν, »» Theophr. Folliculus, το Β-υλχχιον, χ, Diosc. ^ Follis, β κωξυκος, χ, Lucian. ή φΖοό. Fomento, άναθάλτω, Bas. Fomentum,Te &αλπτή&ον, χ. Fomes, τβ ύπίκκαυμα, ατός, Plut. το Ί>• αυσμα, ατός, Herodian. το ζωπυρον, ν, Max. Tyr. Fons, η πη' /k, η;, Plut. ή κςήνη, 'ts, Dem. fontes et putei deficere solent, tx; x*y,- vx; κχ) φξίχτχ ίκλιίπΐΐν πίφυκί, id. fon- tis instar, κgxvnδbv, Maccab. Fontanus, a, um, πηγχΊο;, χία, alov, Art- stot. κξνινα7ο;, α'ια, α,Τον, aqua, xgnva7o» ϋδωξ, Athen. Fonticulus, το πηγήδιον, χ, Suid. Foramen, ή bxn, η;, Athen. aurium, τω* ωτων, Poll, ή κυ-φίλη, foratum, το Tgn- μα, ατο;, Diosc. muris, % μυωπία, ας, Milan. , Foraminosus, a, um, Ό κχ) it Tgnuaru^nff ίος, Aristot. Foras, '{ζω, Dem. Ικτος, id. Forceps, ή πυgάγga, ας, Horn, ft Xx&St ίδος. For da, ή βχς Ιγχυος. Forem, γίνοίμην, Dem. Forensis, e, άγog αϊος , α'ια, alov, seu β και ft άγοζχΊος, χ, controversia, α,γοξχΐΌ; δι- αφοςα, Herodian. et politicus, forensi- um rerum peritus, άγοξχ7ος xx) πολιτι- κός, Plut. Fores, χ) Β-ύξχι, ων, Xen. τα, Μυξώματα, Lys. αϊ S-vg'aa, Plato, pulso, Svgoxo- πίω, Mian, aperio, την Mgav ανοίγω, Lucian. foribus claudo, seu munio, $u- ξόω, Xen. Forfex, f, -φαλ)ς, ίδος, forfice reseco, ζαλί- ζω, Absyrt. Fori, το ίδώλιον, χ, Herodot. το zaTas-gca- μχ, «to;, Thuc. Forinsecus, 'ίξωθίν, Dem. Foris, ίξω, triginta.dies foris esse, Tgiaxov- Toj ήμίζας ίξω γινίσθαι, Dem. Forma, ft μοξφη, ν;, heroica et deum de- cens, ήξωϊκη κα) B-iovgtvf^, Plut. ver- borum, ΐπίων, id. uti formis vel ratio- nibus aliquibus ad Actionem, χςηο-θαι l- δίαις_ no•) πξός ty,v ποιηνιν, Isocr. ~. cui mediocrem formam natura dedit, S u.t- Tgiav ο•\ιΐν άποδίδωκί φύοΊς, Dem. ior- mam venalem habere, καπηλιχως τω χάλλίΐ χίησθαι, Mian, forma rei apud Philosophos, το ίΤδος, ίας, Bud. forma dicendi, seu orationis, ή ιδία, Isocrat. Confer Pulchritude. Formalis, e, ιίδικος, η, ov, Aristot. Formaliter, ύδικως, Aristot. Formatio, ft πλχσις, 'h τύπωο-ις, ίως. Formator, b πλχο-μχτίας, χ, Plut. b πλχο^ της• Formica, b μύξμηξ, ηκος, Μ. Formicatio, ή μυξμηκία, ας. Formicetum, ήμυ^μ^κία, ας, Plut. Ό μυς- μηδων, αίνος, Hesych. Formicinus, a, um, β κχ) ft μυρμηκώδη;, ίο;, Plut. Formidabilis, e, αοζίξός, a,, ov, Isocr. Formidatio, b φόζος, χ, Isocr. το δίος, ίος, Thuc. Formido, as, καταδίίδω, aliquem, τίνα, Dem. Confer Timeo. Formido, inis, τβ δίος, to;, Dem. Confer Timor, seu Metus. Formidolose, χαταφόζως. Formidolosus, a,um, ό χα) ή χατάφοζος,χ. Formo, μogφόω, τυπόαι, σχηματίζω, aliquid, ri, Philo. FOV Fill FRU Formositas, η ώμοςφίχ, ας, Lucian. το χάΧΧος, to;, Bemosth. ή ίύπρίπαχ, ας, idem. Formosus, a, una, Ό xv.) ή (νμόξφο; χ. b χα) τ; ίύπξίπης, ίος, Ό χα) η ilithv,;, εύσχημα», mulier, ίύπξίπης γυνή, Bern, ιυπ^ιπν,; την όψιν χσχ γυνή, idem. χίχτημίνη το χάΧΧος, Isocr. formosissimus, Ίοίϊν χάλ- Xi?o;. Mlian. Formula, τβ σχημάτιον, χ, Herodot. το γρχμματίιον. Fornaceus, a, um, χαμηβαος, αία, «Το», LXX. ό χα) ή χχμινώδης, ίο;, Strabo. Fornacula, το χαμίνιον- χ. Fornax, b χάμινο;, χ, Ν. Τ. Ό βχυνο;, χ• Fornicator, Ό πόρνο;, χ, Ν. Τ. Fornico, za.u,u»ooj. Fomicor, ποννύω. Foro, ■ Fors, r, χα,μαςα, ας, Gal. , afiquid, τ), Lucian. ;. Bern. π τύχη, n. Forsan, τάχα., Bern. Forte, τυχόν, Bern, forte fortuna, τύχη, idem, fieri aliquid, άπο τύχη;, εχ τύ- χη;, hix τύχην γίγνίσθαί τι, idem, forte fortuna adstantes, άπο ταυτομάτχ πχρχ- ς-άντίς, id. Fortifico, χξατύνω, Thuc. ισχυξίζω- Fortis, e, χξχτχιος, ά, on. Ισχυςος, »α, ξον, ίνδςείβς, εία, είον, et utilis civis, χα) χξη- σιμος ποΧίτης, Bem. Ό χα) ή avhoaihia, to;, vir, άνίξώ^η; άνϊ,ς, id. hortari sin- gulos, ut fortes sint, παξχχαλείν kxa.ru; ίυξως id. Fortiter, Ίρρωμενω;, adgredi res, άντιΧαμ^ ^ανίσΟαι τοτν πξαγματων, Bern, susti- nere periculum, ύ%ομίνίιν χίνδυνον ε&ξώσ τω;, id. se gerens, άνΰρωίω; διακείμε- νο;, Isocr. Fortitudo, η ανδξίία, a;, Bern, η χνΰξότης, bellica, εϋψυχιχ πολίμιχη, Isocrat. et virtus, iuilfiuu. χα) άξίτη, id. ac tole- rantia, avtgtlx χα) χαξτίξία, id. fortitu- dinis excelfentia, ύπεξζολη άνΰξαγαθίχς, id. laudera aliqua re consequi, ύπχρ- χίΐν τιν) χνδξίίχν χπό τίνος, id. exerei- tatio, ή χσχησι; τη; άνδξ-ία;, id. opinio- nern consequi, XaSiiv ΙόΖ,αν άνΖξείας, Bern, fortitudinem declarare in pericu- . lis, επιδείχνυσθχι άνΰςείαν επ) των χινδύ- νων, id. Fortuito, τύχον, Isocrat. nati tumultus, Zia, τύχα; γίγίννημίναι ταξχχα), id. rei intervenerunt, α,-χα αυτόματα παξαγενό- μ'.νοι τω πράγματι, Bem. Fortuitus, a, um, τυχών, χσα, bv, Bem. Fortuna, ή τύχη, ν,;, Bern, et numen, χα.) δαίμων, id. et impetus rerum, χα.) φοξά ίων πξα-γμάτων. id. fortuna bona, τύχ-η «.γα,θτι. id. prospera, το ιυμίνζ; τη; τύ- χρ;, id. mala, τύχη φα-ύλη, id. tenuis, τόχ'-ι μιχξα., id. gravis et acerba, τύχη χα,ΧίτΥ, χα.) detvij, id. insperata, τύχη ίτοίξά-^οξο;, id. communis, τύχη χοιν>>, id.' pruesens, τύχη πχοϊίο-α,, id. impen- dens, '(.πιχσα. τύχη, fatalis, α,ναγχα,ίοί τύ- χη, id. fugax, τύχη Ιξα,πίτις, id. for- tuna? vis, ια-χυ; τη; τύχη;, id. bona?, τα διά τύχην ayuMa., id. beneficia, at ώίξγίΰ-ίχι τη; τύχη;, id. sublimes mo- tus, τα μίτίαιξα χινηματα, τύχη;, id. te- meritas, ή α,γνωμοο-ύνη τύχη;, id. adju- vante fortuna, τύχη α,γα,θη, id. μίτο. τη; τύχη; α,γαθη;, id. bona, ή ίύτυχία., ας, Isocr. adversa, ή Ιυ^υχία,, a.;, id. fortuna?, i. e. opes, τ « οντά., ων, Bem. τα. ύπάξχοντκ, ων, id. Confer Opes. Fortunate, ίύτνχω;, Bem. Fortunatus, a, um, Ό χα.) ή ίύτυχη;, ios, Bem. Confer Felix. Fortuno, ποάω τίνα. ίύΰχίμονα, Isocr. Forum, ή α,γοξα,, a.;, Bern, rerum vena- lium, των ώνίων, Aristot. το πωλητηξίον, των πολνμίνων, Thuc. judiciale, τβ "htxar 5"ηξΐον, η, Bern. Fossa, ή τα,φξίίχ, χ;, Bern. Ό τάψξο;, u, id. ή διωξυχη, η;, id. το οξυγμα,, α.το;, Xen. fossam duco, ταφξίύω• Fossilis, e, Ιξυχτο;, η, ον, Biosc. Fossio, η ό'ξυξι;, ιω;, Suid. ή οιυχη, η;, Plut. Fossor, ο οξυζτίΐξ, ηξο;, Philo. Ό o -χΛπτγ,ξ, ηςο;• Fossula, τβ οξυγμάτιον. α. Fossura, ή Όςυχη, η;, Plut. Fotus, US, τβ αΐώνημα., α,το;, Philo. Fovea, Ό τάφρος, ν, Thuc. Ό βόθξο;, ο βά- θυνα;. Foveo, &ά,λπω, calida aqua maris, πυξιχω S -ίέμϊ &uXa γνύω τ•>,ν ψυχην, Xen. potentiam alicu- jus, Β-ξοίύω Ιύναμίν τινο;, Plut. spem a- licujus, 8-ξχ.ύω ϊΧπίδα τινο;, Berodian. navem, ναυαγίω, Herodot. να,υα,γίω το πΧοΊον, Bern. Frater, Ό α.ΙιΧφο;,ν, Bern. Ό χα,σ'ιγνητο;, germanus, χοίΧφο; όμοπάτξΐο;, id. L- ΖίΧφο; όμοπάτωξ, id. ufSrinus, α,ΰιΧφο; ομομητξιο;, idem, ex utroque paren'te, α,διΧφύ; όμοπάτξΐο; χα) ομομητξιο;, id. χατ' άμφοτίξο. αυγγίνη; τινι, id. Fraterculus, τβ αΙιΧφίΖιον, β, Aristoph. Fraterne, α,ΙιΧφιχω;, Jos. Fraternitas, ή αδίΧφότη;, ητος, Chrys. Fraternus, a, um, α,ΙίΧφίχο;, y„ ον, Chrys. Fratria, ή ύνάτν,ο, ΐξο;, Horn. Fratricida, Ό α,ΙιΧφοχτίνο;, n, Herodot. Fratricidium, ή αΙίΧφοχτονία, a;, Ναζ. Fraudatio, ή παξάχξνο-ι;, ίω;, Bern. Fraudator, b συΧητη;, Ό α-χο^ε,ητΥ,;• Fraudo, παξαχξάω, aliquem, Ttvct, Plato, ίζοατα,τάω, παξα,κξίιομα,ί τίνα., Lucian. aliquos bonis, α-ποπξζω τίνα.; αγαθών, I- socr. τίνα; αγαθά, id. Fraudulenter, ΙοΧίω;,^οΧΐξω;. Fraudulentia, ή ΖοΧιότη;, ητο;, η ύ^ο^,οΧη, η;, η πχνχξγία. Fraudulentus, a, um, loXigo;, «, bv, Xen. απατηΧο;, η, bv, id. Fraus, η παζα,χζχσί;, ίω;, Bern, η απάτη, η;, id. meditata, ή ταξασχινη, η;, idem. structa, η μηχανή, η;, id. et pra?textus, σόφισμα χα) -αξόφαιη;, id. fraudem in- venire, σίφίσμα. wtfo-xuv^id. fretum fraude sua esse, τη^ίύαν ταΊ; τα^ασχίυαί; ΊαυτΗ, id. circumventus fraude, ίπιο-θί); απάτη, id. vincere fraude, νιχαν τη πα- ξχο-χίυη, Bem. μίτο. ?βλ» χα) τίχνη; πΐξίγίνιο-θαί.τινο;, id. abhorrere a fraude, ίξω that των σοφισμάτων, idem. Confer Bolus. Fraxinus, η μιΧία, a;, Biosc. Fremitus, τβ φξύαγμα, ατο;, Xenoph. Ό βξόμο;. Fremo, φξυάττομαι, Plut. Frenatio, ή χαΧίνωσι;, ιω;, Xen. Frendeo, i. e. frango, 3-λά», Al. Aphr. dentibus, βξύχω τ£; οδόντα;, Ν. Τ. Freno, ^αΧινόω, equum, (Wev, Xen. χα- Χινον ίππω ΙμζάΧΧω, id. Frenum, ό'χαΧινο;, S, Xen. injicio, χαλι- νον ΙμζάΧΧω τιν), id. detrecto, seu ex- cutio, αφηνιάζω, Lucian. freno carens, β χα) η άχάΧινοί, u, Plut. aureo utens, b χα) η χξυσοχάΧινο;, a, Xen. Frequens, &etuivis, r. όν, συχνό;, η, lv, op- pidum, τοΧίχνιον, Plut. «υχνο;, ■>,, ον, id. hominibus, Ό χα) ή ποΧυάνθζωπο;, u, Α- ristot. Frequentamentum, τβ πύχνωμα, ατο;, Plato. Frequentatio, η σύχνωσι;, ιω;. Frequenter, συχνω;, συχνον, Xenoph. πυχ- νω;, Plato, πυχνάχι;, Aristot. Frequentia, Τ β πΧηθο;, ίο;, Bern, ή πυχνό- τη;, ητο;, mutationum, μιταζοΧων, Isocr. hominum, η ποΧυανθξωπία, a;, Biod. Sic. η ίΰανθξακτία, a;, Plut. Frequento, συχνάζω, Suid. scholam, φοι- τάω it; το δώασχαΧίΤον, Bern, aliquem, 3-χμίζω. τινά, PlatO- Fretum, b πο°βμο;, 5, Plut. Fretus, a, um, πις-ιύων, υσα, ον, fraudibus suis, τα?? ■ταζασχιυαΤ; ϊαυτ'ύ, Bern, ali- qua re, τίπιηυχω;, ΰΐα, ο;, τιν), JEschin. talibus argumentis, ιπαςβύ; τοιίτοις τίχ- μηξίοι;, Isocr. Friabilis, e, b χα) η ίϋθξαυϊο;, ν, Plut. -ψα- θνξο;, ςα, ςό». ( 65 J Fricatio, vide Frictio. Frico, ψώχω, Ν. Τ. caput, τξίζω r,, όν, Xen. nullius frugi, β χα) ri άχξητος, χ, Bern, ad frugem redire, ΰπάξχισθαι τχ σωφξονείν, JElian. Frugifer, b χα) ή χχξποφόξος. Frumentarius, a, um, σιτιχός, r„ όν, lex, σιτιχός νόμος, Pluto, σιτηξός, ξά, ξόν, mensura, σιτηξόν μλτ^ν, Aristot. Frumentarius, qui frumentum vendit, Ό σιτοχάπηλος, χ, b σιτοπώλης, Aristot. Frumentatio, 4, οντολογία, ας, Polyb.^ Frumentator, b ατολόγο; , χ, σιτολογων, χν- τος, Polyb. Fnunentor, σιτολογίω, Polyb. Frumentum, b σίτος, χ, Bern, copiosum venale habere, σ-Ίτον αφθονον εχειν ωνεΐσ- θχι, id. vilius fieri, σϊτον γίγνεσθαι ευω- νότεξον, id. carum esse apud aliquos, τί- μιον ιΐναι σϊτον παξά τισι, id. non esse in agris propter bellum incultis, σϊτον xx ivilvxi h τινι χωξα διά τον πόλεμον άπόξω γιγονυία, id• importare, σϊτον ιισάγιιν, vehere ad mercatum, σιτιιγιϊν its τίνα. τό- πον, id. emere, ώνεΐσθχι ο-Ττον, id. mer- cari, άγοξάζειν σϊτον, idem, ad coemen- dum talentum conferre pro aliquo, εις σιτωνίαν επιδιδάναι τάλαντο» νπίξ τίνος, id. vehere Athenas, σϊτον άγιιν Άθή- νοίζί, id. exportare ab aliquibus, σϊτον εξάγειν παξά τισι, id. importare ad ali- quos, σϊτον ε'ισάγιιν us τινας, id. adferre in aliquem locum, σϊτον χομίζιιν its τίνα τόπον, id. conservare, σώζειν τον σϊτον, id. frumenti pretium constituere, τιμάς vv σίτχ χαθις-άνχι, id. crescere in ali- quo loco, επιτιμάσθαι σϊτον lv τινι τόποι, id. imminui, τχ σίτχ τιμάς επ' ελάττον βχδίζειν, id. Fruor, καξζόομχι, agro, opibus, homine, χάΐξχν, χξν,μχτχ, άνθξωπον, Bern. Isocr. bonis, απολαύω αγαθών, Isocr. republi- ca bifariam, χαξπόω πάλιν διχόθεν, Bern. Frustatim, μεξίχως. Frustra, τηνάλλως, Bern, μάτην, Plato, μχτχίως, id. χενοσπχδως, Pint. Frustratio, ο χπότευξις, εως, Plut. το άπά- τευγμα, ατός, Biod. Sic. ή αποτυχία, κς, Ναζ. Frustro, ψεύδομαι, ahquem, τίνα, Lucian. Confer Fallo. Frustror, αποτυγχάνω, spe, της ελπίδος, Α- ristot. δια-φιύδομαι ιλπίδων, Plato, «φεό- δομαι ελπίδος, Isocrat. expectatione, διαμαξτάνω πξοσδοχίας, Bern, gloria, So'|)ji, Isocr. Frustulentus, a, um, ό χα) y) ψωμωδν,ς, ιος. Frustulum, τό μόξίον, χ, το τεμάχιον, quod ori ingeritur, το ψωμίον, χ, Laert. Frustum, το τίμαχος, εος, Athen. rei es- culenta?, Ό ψωμός, χ, id. Frutetum, b θάμνος, χ, parvum, το 3-αμ- νισχίον, χ, Biosc. ο 3-αμνών, όνος. Frutex r b Β-άμνος, χ, surculosus, φξυγανο- ιώ->,ς, Biosc. Fruticatio, 7) 3-άμνισις, (ως. Fruticetum, idem quod Frutetum. Frutico, 3-αμνίζω, ϊχθαμνόομαΐ. Fruticosus, a, um, ό χαϊ ί) &αμνωΙ?,ς, ιος, Theoph. Fuco, φυχόω, Plut. Fucosus, a, um, ό χα) -h φυκιώδης, ίος. Fucus, το φυχος, ιος, Biosc. το φυχιον, seu Cvxioy, a, Lucian. insectum, b χνιφ?)ν, τίνος, Aristot. fucum alicui facio, φίνα- χίζω τινά, Bern, παζάγω τινά, id. in aliquo, απατάω τινά τι, Xen. facio mo- libus, χαπνϊλιχως ϊχω τ» τζόπν, Mlian. sine fuco, απίξΐίςγως, id. ά,σχτ,νως, Sy- nes. ίώόλως, Tnuc. Fuga, fi φυγτι, χς, Bern. 7) τςοπη* τ]ς, id. τι φύξις, Hes. fugam meditor, βαλιύω ΰξασμον, Herodot. ΰπονοιω δξασμίν, &- iian. in fugam verto, τξίπω ιίς φυγν,ν, Chrys. hostes, ποήω φυγν,ν πολιμίοις, Xen. fuga salutem qua;rere, σώξιιν Ιαυ- τον φυγξ, Plato, fuga facta in urbem confugerunt, τζοπτ)ς γινομίν^ς ιφυγον ι'ις πάλιν, Herodian. recipio me in castra, χαταφιύγω ιΊς τό ψρατόπίδον, id. ad ah- quem, πζός τίνα, id. me proripio, ο'ϊχο- μαι απόδξας, id. Confer Fugio. Fugax, β^ ΰξαπίττις, u, τ) ΰξαπίτις, ίοος, I- socr. ό φυγάς. Fugio, αιύγω, aliquid, τί, Bern, διαφεύγω, τ/, id. fugitivam fortunam, δξαπιτεύω δξαπετιν τύχτιν, Isocr. ita res aliquas, ut, ντως απίχομαί τίνων, ως, id. nego- tia, χποδξάω άπο των πξαγμάτων, Bern. hostes, τξοπνιν ποιίω των πολεμίων, He- rodian. ex urbe, άποδιδξάσχω εχ πό- λεως, id. paucis comitatus, άποδιδξάσ- χω συν ολίγοις, id. Confer Fuga. Fugitivarius, ό φυγαδοθν-,ξας, χ, Plut. Fugitivus, a, um, φευχτιχος, ij, ov, servus, ο δξαπίτνς, u, Bern. Fugito, δξαπετεύω, Philo. συχνά φίύγω, Plut. Fugo, ποιίω φυγτ-,ν, hostes, τοίς πολιμίοις, Xen. τξίπω είς φυγν,ν, Chrys. i. e. in exsilium pello, φυγαδεύω, Bern. Confer Fuga et Exsilium. Fulcimentum, το ϊξΐισμοι, ατός, Lucian. το ςτήξίγμ*' Fulcio, εξύδω, tectum, ίξοφτιν ύπΐξΐίδω. Fulcrum, το ύπίξΐισμχ, «το;, τό ϊξεισμα, ατός, Lucian. το ύποτήξίγμα. Fulgeo, g -ίλξω, Biosc. άπαυγάζω, Bas. Fulgetrum, τ) άΐξαπτι, τ]ς, Aristot. Fulgor, τό σέλας, ατός, Aristot. r) τηλχύ- γτισις, ιως, LXX. 7) αυγτι. Fulgur, ν) α^ξαπτ;, Ϋ,ς, Aristot. 7) &ξοπνι, τ)ς, Ναζ. Fulguralis, e, α$•ξαπα1ος, αία, alov, Aristot. Fulguratio, τ) as -ξαπη, %ς, Aristot. Fulguro, as -ξάπτω, Aristot. Fulica, τ) α'ίθυια, ας, Aristot. Fuliginosus, a, um, ό χαι τ) λιγνυώδ•/<ς, ιος, Hippocr. Fuhgo, τ] λιγνυς, ύος, Biosc. 7) άσζόλτι, τ) αιθάλτι. m Fullo, ό χναφίϋς, ίος, Aristopk. Fullonium, το χναφιΐον, χ, Herodot. FuUonius, a, um, χναφευτιχος, τι, ov, ars, τ\ γναφευτιχτ), τ]ς, sc. τίχντι, Plato, χναφι- χος, seu γναφιχος, τ), όν, carduus, 7) γνα- φιχτι άχανθα, Biosc. Fulraen, β χΐβχυνος, S, Aristot. cadit in, πιπτεί εις, Xen. fuhnine ico sive percu- tio, χεοαυνόω, Plut. fuhnine conflagro, χαταχίξαυνόομαι. Fulmiueus, a, um, ό χα) τ) χίξαυνιος, », ig- nis, χίξαυνιον πυς, Plut. Fulmino, χεξαυνόω, aliquem, τινά, Plut. Χίξχυνοζολεω. Fultura, το ς-ί^ιγμα, ατός, Plut. Fulvus, a, um, ό χαι %, επίξανθος, ν, Biosc. πυρρός, gas, ξόν• Fumarium, ή χαπνοδόχΆ, 'λ;, Lucian. Fumeus, a, um, ό χα) τ) χαπνώδ^ς, εος, Ga l• Fumidus, a, um, ό χα) τ) χαπνοιιδν,ς, ίος. Fumigo, χαπνίζω, Bern. Fumo, χαπνίζω, Bern, τύφομαι, LXX. Fumosus, a, um, ό χα) τ) χαπνώδτ-,ς, ιος, Gal. Fumus, Ό χάπνος, a, Aristot. ό ψόλος, α, JEschin. fumo inficio, χαπνίζω, ah- quem, τινά, Bern, fumum excito, τύφω χάπνον, Herodot. fumo infesto, χάπνω τύφω, Aristoph. in fumum redigo, \x- τυφόω, in fumum evanesco, εχτυφόομαι, Btosc. Funahs, e, ό χα) τ) σχοινοφόξος, u. Funambulus, ό σχοινοβάτες, a, Chrys. Functio, τ) ϊπιτελείωσις, ιως. Funda, η σφίνδον/ι, ν>ς, Xen. fundam agito, seu torqueo, σφίνδονάω, id. σφενδονίζω, LXX. σφενδονίω, Lucian. funda peto, σφίνδονάω τινά, Greg. Fundamentum, το 3-ιμίλιον, ν, Thttc. τ\ βάσις, ιως, jacio, χαταζάλλομχι 3-εμί- λιον, Thenrnt. ττ)ν άζχν,ν, Plato, de- struo, άποθεμελιόω, domus, το ««Tojfce τ^ς οιχίας, e fundamentis destruere, \x θεμελίων άπόλλυσθαι, Thuc. Funditor, τ\ σφενδονήτη?, u, X^n. Funditus, άςδψ, everto urbem, άνατξίπω πόλιν, JEschin. ιίς τελβί χαταφθείξω πά- λιν, Biod. πάλιν παντάπασιν άναίξίω, Isocr. perdo ahquem, πίτνος τφτον εχ- τξίζω τινά, Herodot. άπόλλυμί τίνα άξ• δτιν, Isocr. Fundo, as, Β-ιμίλιόω, ahquid, τί, Ν. Τ. Confer Fundamentum. Fundo, is, χίω, Aristot. χύω, Lucian. i. e. profligo, εδαφίζω, Theophr. i. e. libo, σπ'ενδω. Confer Effundo, Sterno, Fugo, Libo. Fundum, το βενθος, ιος, Naz. το έδαφος, ιος, Plut. ό πυθμην, ενός, Athen. fundo carens, β χα) ή άνίξμάτι^ος, χ, Philo. Fundus, ό αγξος, S, Bern, το χωξίο», ν, Aristot. Funebris, e, h χα) ή επιτάφιος, n t ό χμ) ή Ιπιχήδιιος, sermo, επιτάφιος λόγο;, Be- mosth. Funeratio, ό ενταφιασμός, 5, Ν. Τ. Funereus, a, um, ό χα) ή εντάφιος, n, Synes. Funero, χηδιύω, aliquem, τινά, Plut. εντα- φιάζω, τά συνήθη ποιίω τω τίτιλιυτηχότι, Bern. Funesto, μιαίνω, aliquid, τ), Herodian. Funestus, a, um, ό χα) ή ολίθξίος, ν, Plato. Fungor, ΐπιτελίω, officio, τά χαθήχοντα, Xsn. summis magistratibus, μεταχειρί- ζομαι μεγ'ατας άξχάς, Plato, officio fra- tris, ποιίω ϊςγα^η αδιλφϊί, Bern, bene munere meo, ευ επιτελίω το Ιξγον μα, Α•, ristot. vita, vide Morior. Fungositas, ή μυχητότης, ητος. Fungosus, a, um, b πα) ή μυχητώδης, ιος. Fungus, b μύχης, ητος, Biosc. ό βωλίττις. Funiculus, τό σχοινίον, n, Plut. 7) σπάξτν). Funics, σχοΐνος, u, ή, Theophr. nauticus, πείσμα νεώς, Philo. Fimus, το κηδος, εος, Aristot. ad funus mortuorum convocare aliquos, \π) τ•},* άναίξεσιν των νΐχξων παξαχαλείν τινας, Isocr. interesse funeri, \π) τό χήδος πχ~ ξχγίγνισθχι, id. convenire ad funus, φο,- ταν ε'ις τάς τα&άς, id. mandare ahcui fiineris curatioriem, παξαδίδοσΰαί τινι rip ιπιμελειαν της ταφής, Bern, sumptus fu- neris dare, τ->,ν ταφην άπόδχναι τοίς Β-ά- •i /ασι, id. fieri ahcui funus, γίγνεσθαι τινι ταφην, idem, ornare funus alicujus ahquo, χοσμιιν τον τάφον τινός τινι, id. condecorare funus ahcujus, τιμάν τον τάφον τινός, id. publicum funus alicui instituere, δημοσία S -άπτει» τινά, idem. sequi funus, άχολνθείν άποθανόντι srgej, seu \π) το μνήμα, idem, πςος τον τάφον, idem, deducere funus, ποζαπεμπ-ιν το» τίβ«ίϊτ«ι efFerre funus, ίχφίζειν vixvvy idem. Fur, b χλίπτης, ν, Plut. b φωξ, ξός, Plato. b χλοπιυς, Soph, femina, ν) χλίπτξία, ας, Naz. Furacitas, ή χλεπτοσύνη, χς, Plut. Furaciter, χλεπτιχως. Furax, χλιπτιχός, ή, ov, Aristoph. Furca, το δίχξανον, a, sc. ξύλον, Lucian. b ύπο^άτης, χ, Plut. Furcifer, Ό χύφων % ωνος, Schol. Aristoph. Furenter, μαινομίνως. Furfur, το πίτυξον, χ, Theophr. Furfuraceus, a, um, b χα) ή πιτυζώδης, ιος, Biosc. panis, b πιτυξίας, χ, Galen. Furfurosus, a, um, idem quod antecedens Furfuraceus. Furia, ή εξιννύς, ύος, Soph. Ό άλά$•ωξ, οξος, Plut. Furiae, αϊ σεμνά) Β-ιαι, Lucian. at ευμινίδες. Furiahs, e, b χα) ή μανιώδης, ιος, Theophr. Furibundus, a, um, παξχχεχινηχως, υΐα, ος, Plato, b χα) ή μανιώδης, ιος, Theophr. Furio, εχμαίνω, Eusthth. Furiose, ι^ανιχως, Isocr. Furiosus, a, um, μανιχός, ή, όν, homo, μα- νιχός άνθξωπος, Lucian. Ό χα) ή εχφζων, όνος, idem. Furnaceus, a, um, b χλιζανίτης, χ, Athen. Ί'πνιος, ία, ιον, Callim. panis, b ιπνίτης, x, sc. άξτος, Athen. Furnarius, idem quod Furnaceus, furna- ria, sc. ars, ή άξτοποίι'χή, ης, sc. τέχνη- Furnus, ό 'ίπνος, χ, Aristoph. ό χλιζανος, χ, Herodot. Furo, μαίνομαι, Bern. Furor, oris, ή μανία, ας, Bern, furore corripi, '-νθχσιάζιιν, Plato, «οχον γίγ- νισθαι άνοιας, Isocr. manere in furore, μίνειν επ) της μανίας, Bern, liberare a- liquem a furore, παυσα! τίνα της ενι$•ώ• σης μανίας, id. deserere furorem, άπα• ναχωξείν της μανίας, Isocr. furore per- citus, πξός το Ινϋχσιωδες σαλιυθεις, He- liod. Furor, aris, χλεπτω, aliquid, τ), Bern. χλ«• πείω, ahcui, άπα τίνος, Plut. alicui ali- quid mihi, άπα τινός τι ι'ις εμαυτον, Ναζ. Furtim, χλεμμαδόν, Plato. Furtive, χλιπτιχως. Furtivus, a, um, χλοπαίος, αία, alov, Pla- to, χλοπιμαιος, αία, alov, Lucian. Furtum, id quod furto ablatum est, το χλίμμα, ατός, Plato, τό φώξιον, χ, Lu- cian. i. e. actio furandi, ή χλοπή, ης, id. parvum, το χλιμμάδιον, χ, id. Furvus, a, um, άμαυξος, ά, ov, Plut. Fuscina, 7) τξίαινα, nst ό τξΐόδνς, οντος, A- ristoph. τό δίχξανον. Fuscinula, 05 »g£a^«, as» GAU GEN GES Fusco, άμαυξόω, Plut. Fuscus, a, um, άμαυάς, ξά, ξ όν, Pint. πελ- λαιός, ά, ov, Hesych. b και ή κελαινοφα- ys, εος, Aristot. οξφνινος, ίνη, ivov, Plato, φαιός, a, ov, id. Fuse, χύδην, Plato. Fusilis, e, χυτός, η, ov, Philo. asris modo, χωνευτό?, 5j» ov» ί-ΑΛ.. Fusio, ^ χυσις, ίω;, aeris, '4 χωνευσις, εως. Fusor asris, ό χανεϋτ^ί, S. Fusorius, a, um, χωνευτεί?, η, έν, fornax, το γόανον, ts, η χοάνη, ης, Nyss. Fustis, το όόπαλον, ts, to ξύλον, fuste ca?do, ξυλοχοπεω, Polyb. caesio fuste, η ξυλοκο- πία, ας, id. Fustuarium, ή ξυλοκοπία, ας, Polyb. Fusus, i, ο vel η άτξακτος, ts, Aristot. b κλως-ηξ, ηξος•^ Futilis, e, χυδαίος, αία, αιον, Strabo. b κα) η ανόητος, ts, Dem. b και η φλεδονώδης, ΐος, Gal. Ό και η φλύαρος. _ Futilitas, η φλυαξία, ας, Lucian. η μαται- ότης. Futurus, a, um, μέλλων, νσα, ov, Demosth. sum, μίλλω, id. dicunt, ipsum futurum esse suspiciosum erga Thcbanos, φασι μίλλειν αυτόν εχειν υπόπτως πξός τχς ®η- ζαίχς, idem, futurus sum facere sermo- nem, i. e. facturus sum sermonem, μέλ- λω ποιείσθαι λόγον, Isocr. futuri eramus periclitari, i. e. periclitaturi eramus, \- μελλομεν κινδυνεύειν, id. futura utilia alicui, μέλλοντα συνοίσειν τιν), id. futu- rus laudari, i. e. laudandus, μέλλουν ενδο- χησειν, id. oratio futura dici, i. e. qua? dicetur, λόγος μέλλων ρηθησεσθαι, idem. considerare, quisnam apparatus sit belli futuri, σκέπτεσθαι, τίς ύπάζξει παξασκευη τω γενησομίνω πολίμω, Dem. multa va- ticinari de futuris, 'πολλά μαντεύεσθαι !ii£i των μελλόντων Ισεσθαι, Mschin. G GABALUS, Ό στανξός, ν, Thuc. Galaxia, b γαλαξίας κύκλος. Galbula, b Ικτίνος, ts, Plin. Galea, το κράνος, εος, Lucian. ή κόζνς, ν- θος, ή πηληξ, ήχος, id. ■ armo, χξάνει οπ- λίζω, κοξύσσω, κξάνος ενδύω. Galeo, κοξύσσω. Confer antecedens Ga- lea. Galericulum, το πξβκόμιον, ts, Poll. $ φ%- νάκη- Galerita, vide Alauda. Galerus, το πιλίδιον, ts, Dem. b πέτασος. Galla, ή κηκ)ς, ίδος, parva, το κηκίδιον, ts, Suid. Gallicinium, η αλεκτοξοφωνία, ας, Ν. Τ. ύι χλά,γγη αλεκτρυόνων, Epiph. Gallina, ή άλεχτοξις, ίδος, Aristot. Gallinaceus, a, um, b και η αλεκτόξειος, ν, Synes. Gallinarium, b ορνίθων, ωνος, Colum. Gallinarius, όξνιθοκόμος, ts. Gallus, ό άλεκτωξ, όζος, Aristoph. ό αλεκ• τξυων, όνος, Plato, qui canere desiit, <&,- λεκτξυών απωδός, Lucian. galli vox, β κλωο-μος, S, Plut. Ganea, το ποξνεΤον, Zosim. Ganeo, ό γα$•ξίμαξγος, a, Bas. Gangrsena, η γάγγραινα, ης, Hippocr. Gannio, κνυζάω. < Gannitus, το κννζημκ, ccro;, Herodot. Ό κνυζηθμός. Gargarizatio, ό γαξγαζίο'μος, 5. Gargarizo, γαξγαζίζω, Diosc. Garrio, avium more, Γξαθίζω, LXX. i. e. blatero, $•ωμύλλω, Aristot. ληξίω, Dem. αδολεσχίω, id. φλυαξίω, id. Garritus, ί ς-ξαθιο'μος, 5. Garrulitas, ή Ρωμυλία, ας, Aristoph. y i- δολεσχία, ας, Isocr. η φλυαρία, «j» id. '/) πολυλογία, ας, id. ή μωξολογία. Garrulus, a, um, b κα) ή αδολίσχης, ιος, Athen. b xai ή αδόλατχος, ts, Aristot. φλναξωΊι,νοΌί, jsv, Plato, ληξων, vera, 3», Isocr. b κα) η λάλος, β xal ή Ρωμύλος. Garum, το γάοον, ν, Galen. Gaudeo, χαίξΐι, aliqua re, \πί τινι, Dem. τινι, id. factis, συγχαίρω των γεγενημί- νων, id. et delector videns aliquid 'ήδο- μαι και χαίξω bgm τι, id. me laudari, ηδομαι ακάων καλώς, Plut. quum au- dio, χαίξω, 'όταν ακίω, Isocrat. quum laudor, χαίξω επαινεμένος, Xen. quum aliis do, χαίξω διδας, Plut. malis alicu- jus, επιχαίξω τοις χακόϊς τίνος, Dem. a- liquo nomine, χαίξω πξοιταγοξεύεσβαί τι, idem, ονομαζόμενος n μάλι&α δέχομαι* Plato, arbor gaudet valde riguis, το δίνδξον φιλεΊσφοδξα ΰδξίαν, Theophrast. gaudens aliorum calamitate sivetmalis, b xai η επιχαίξεκαχος, ν, Aristot. Gaudium, η χαξχ, ας, Dem. ή τίξ-ί^ις, εως, Isocr. το χάξμα, το πεξίχαζίς, ίος, Plut. ex alius malis, % επιχαίξεκαχία, ας, Aristot. Gavia, β λάξος, χ, Aristot. Gausape, το αμφίμαλλον, χ. Gaza, η γάζα., ης, Tkeophr. Confer The- saurus. Gazophylacium, το γαζοφυλάκιο», u, Ν. Τ. Gehenna, η γίεννχ, χς, Ν. Τ. Gelasco, καταπηγννμαι Ιπο ■φύτχί, -Aristot. τήγνυμχι ύπο τ3 κξύας, Heroaian. Gelasinus dens, b γελασίνος, sc. οδ&ς, Poll. Gelide, ψνχξό2ς. Gelidus, a, um, χξνεξος, a, u ov, Herodian. ψυχξος, ξα, ξόν. Gelo, πηγνυμι, Plato. Gelu, το •\ιύχος, εος, Xenopk. b κξυμος, ts, Pkilostr. το κξύος, ίος, Lucian. το οΐ• γος, εος, Xen. Gemebundus, a, um, ς-ενακτος, η, ov, LXX. Gemellipara, ή διδυματόκος. Gemellus, b διδνμάων, όνος, Horn. 6 και η δίδυμος. Geminatio, η διδυαότης, ητος, b διπλασιασ- μός, a, Plut. Gemino, διπλασιάζω, aliquid, τ/, Plut. δι• πλόω. Geminus, a, um, β και ή δίδυμος, a, Ari- stot. δισσος, η, όν. Gemini in ccelo, ol Αίδυμοι, ων• Gemisco, ?ενάζα,> Dem. Gemitus, b s -εναγμος, 5, Plut. το ^εναγ- μα, ατός, Athen. b τόνος, ν, Thuc. Gemma, ή λίθος, ts, Clem. ΑΙ. in vite, b οφθαλμός, 2, Theophr. Gemmasco, οφθαλμίζω• Geminatio, ή οφθάλμισις, εως. Gemmatus, a, um, b και ή λιθοχόλλητος, ν, Mlian. Ό και ή διάλιθος, Ο. ΑΙ. Gemmeus, a, um, Ό κα) η διάλιθος, a, Clem. Alex. Gemmo, οφθα,λμίζω. Gemo, ?ίνω, super aliqua re, Ιπίτινι, Dem. alte, μίγα τενάζω, id. Gena, η πχξειχ, ας, Xenoph. η γενυς, υος, Naz. τν μήλον, ν, ΑΙ. Aphr. η γνάθος, u, Lucian. Genealogia, ν, γενεαλογία, ας, genealogiam recenseo, γενεαλογεω, Herodot. Genealogicus, a, um, γενεαλογικός, r„ ov, Philo. Genealogus, a, um, b γενεαλόγος, ν, La'e'rt. Gener, b γαμζξος, S, Dem. Generalis, e, γενικός, η, bv, Suid. Generaliter, γενικώς, καθόλν, Aristot. Generatim, »«τ« γίνη• Generatio, ή γίννησις, εως, Plato, η γενεά, ας. Generator, Ό γεννητης, ?, Plato. Genero, γεννάω, Xen. Generose, γενναίως, Herodian. ' Generositas, η γειναιότης, ητος, Polyb. ή ευγένεια. Generosus, a, um, γενναίος, αία, α7ον, equ- us, γενναίος 'ίππος, Herodian. homo, 'άν- θξωπος γενναίος, Dem. i. e. nobili gene- re ortus, b και ή ευγενής, εως, Aristot. Genesis, ή γίνεσις,εως, Plato. Genethlia, vide Natalitia. Genialis, e, τξυφεξός, a, bv, Aristot. ' Genialiter, τξυφεξως, Ίλαξΰς. Geniculatim, γόνυδον, οκλάξ, Lucian. Geniculatus, a, um, b κα) ή γονατώδης, εος, Theophrast. γεγονατωμενος, ένη Λ ενόν, Diosc. Geniculor, γονατίζω, Poll. Geniculum, το γονάτιον, χ, το γόνιον, α• Genitalis, e, γενεθλιαχος, η, bv, b κα) ή γό- νιμος, Plato. Genitivus, a, um, γενικός, η, ov, Casus, γε- νική πτωσις. Genitor, b γεννητης, 5, Plut. b γονευς, εως, id. b γεννητως, οξος, Plato, q γενετής, ηξος, Aristot. Ό γενετής, Plut. Genitrix, ηγεννητει,ξα, ας. Genjtura, ή γονή, ης, Lucian. ( G7 ) Α. Genius, ό δαίμων, όνος, Piml. Gens, το έθνος, εος, Thuc. Genticus, a, um, εθνικός, η, bv, Hermog. Gentilis, e, b κα) ή ομοεθνές, εος, Aristot. εθνικός, η, όν• Gentilitas, ή ομογένεια, ας, ί συγγένεια, ας, Dem. Gentilitius, a, um, γενικός, η, όν. Genu, το γόνυ, ατός, Plut. flecto, οκλάζω επι τω γόνατα, LXX. alicui, γονυπετεω» τινι, Ν. Τ. πξοσκυνεω τίνα, Plut. geni- bus advolvor alicui, πςοσπίπτω rtvit Chrys. Genuinus, a, um, γνήσιος, ία, ιον, Aristot. Genus, το γένος, εος, Dem. genere pere- grinus, γίνει ξένος, id. pessimum genus hominum in civitate, πονηξότατόν τι των εν τη πόλει εθνών, id. genu's alicujus et familia, γίνος τινός κ,α) οικία, idem. > ge- neris propinquitas, η άγχις-εία τ» γ'ενας•, idem, genere propior, proximus alicui, γένει εγγυτίξω, εγγύτατοι τινι ων, idem. genere remotior, άποτίξ'ω τω γίνει ων, id. Genus masculinum, femhiinum, neu- trum, commune, γίνος άξσενικόν, &ηλυ• κον, νδίτεξον, κοινόν, caussas, είδος τύ λό- γχ, Isocr. demonstrativum, deliberati- vum, judiciale, γένος ϊπιδεικτικόν, συμ• ζχλευτιχόν, δικατικόν, summum, γίνος ανώτατον, seu γενικώτατον, intermedium, γίνος_ μέσον, seu υπάλληλον, generis re- censio, ή γενεαλογία, ας, id. genus re- censeo, γενεαλογεω, Ν. Τ. altius alicu- jus, άνωθεν 'εξετάζω γένος τινός, Dem. ge- nus poena;, honoris, essentia;, Pa;anis,&c. είδος τιμωξίας, τιμής, ίσιας, παιανος, &C. Plato, Arist. Geodaesia, ή γεωδαισία, ας, Aristot. Geographia, ή γεωγξαφία, ας, Strabo. ^ Geographicus, a, um, γεωγξαφικός, ί;, ov t Strabo. Geometra, 4) γεωμετξης, ν, Plut. Geometria, η γεωμίτξία, ας, Lucian. Geometricus, a, um, γεωμετξΐκός, %, όν ristot. Germane, αδελφικως, Jos. γνησίως- Germanitas, ή αδελφότης, ητος, Chrys. η οϊκείοτης, ητος, Dem. Germanus, a, um, i. e. non adulterinus, γνήσιος, ία, ιον, Dem. i. e. eodem patre ortus, Ό κα) η όμοπάτξίος, n, id. Confer Prater. Germen, Ό βλαρός, 5, Theophr. τό βλάσ- τημα, ατός, Isocr. ή βλάς-η, ης, Theoph. Germinasco, vide Germino. Germinatio, v βλά?ησις, εως, Theophr. $ εκφυσις. Germino, βλα?άνω, Aristot. germinandi vim habens, βλαπτικός, η, ov, Theophr. ad germinandum propensus, βλαπκός, %, bv, idem, non germinans, b και 'h a- Ζλας-ος, n, id. sero germino, οψιζλας-εω, id. mature germino, πξωϊζλα^εω, id. Gero, φίξω, Dem. pileum, φοξίω πΊλον seu πιλίδιον, Lucian. annulum, φοξίω δαχ- τύλιον, Eust. remp. πξάττω τά πολιτι- κά, πξάττω τα δημόσια, τόο της πόλεως^ τα κοινά, Dem. Isocr. res, τά πξάγμα- τ«, Dem. res majoribus dignas, άξια των πξογόνων, Isocr. multa et prasclara, διαπξάττομαι πολλά χα) καλά, id. res illustriores, κατεργάζομαι π> ίίονος άξια, idem, me obedientem alicui, παξέχω έ- μαυτόν ευπειθητινι, Xen. me virum pro- bum, παξίχω εμαυτόν δίκαιον, Isocr. me fortuna indignum, χαθί^ημαι 'εμαυτόν της ευδαιμονίας άνάξιον, id. me talem erga parentes, γίνομαι τοιντος πεξ) τ« ς γο- νείς, id. me benignum ergo omnes, η- δ'εως 'έχω πξός απαντάς, id. Gerrae, 'ι ληξοι, ων, Plut. Gerro, Ό φλύαξος, ν, Dem. b λήξεων, οντος, Lucian. ο κα) η ληξώδης. Gesta, res gesta;, «/ πξάξεις, ων, Dem. τα πξάγματα, ων, id. Gestamen, το φόςημα, ατός, Plut. Gestatio, ή φόξησις, εως, η φοξά, άς. Poll. Gestatorium, το φοξειον, a, Herodian. Gesticulator, Ό μίμος, ν, Dem. Ό χα) ή χείξονόμος. Gesticulor, οζχεομαι, Xen. χείξονομίω, Poll. Gestio, γαυξίάω, aliqua re, τινι, Dem. i. e. vehementer appeto, πξοθυμεομαί η, Aristot. Gesto, φοξίω, pileum, πίλον, Lucian. pue- rum in ulnis, κομίζω τό παιδίον πξός τλΓ? αγχάλαις, Plut. in utero, φίξω εν y«s"S'> Plato. Ε2 GJ.0 GRA GRA Gestus, us, η σχίσ-ις, ιως, Bern, effingere gestum aliquem in slatua, πλάτταν το σχήμα ίν άνδξΐάντι, id. Gibber, κυρτός, η, όν, Horn, κυφός, η, ον, idem. Gibbosus, a, um, idem quod antecedens, Gibber. Gibbus, το κύξτωμχ, ατός, Lucian. το u- ζωμχ, ατοί, Gal. ή χν-φωσις. Giganteus, a, urn, γιγανταϊος, αία, u~av, γιγάντιιος, lia, 5/βν» ό not,) η γιγαντώδης, ιος, Philo. , . . . Gigas, β γίγας, αντος } gigantis irnitor, γι- γαντιάω, Suid. Gigno, γιννάω, aliquid, τι, Xen. Gilvus, a, um, κιρ'ρός. η, ov, JEgin. Gingiva,• τβ ?λβι/, ν, Hippozr. interior, το 'ivuXoii, ν, Poll. Gingrio, γιγγξάω, γιγγξαίνω• Glaber, a, um, -φίλος, η, όν, Plalo. Gl ? a: η αϋςιξ, χος, Clem. Alex, φαλακρός, ξά. J lut. bresco, ψιλόομαι, Aristot. φαλχκξόο- μχι. Glabretum, η φαλάκρα, ας. Glabrities, η φαλακξότης, ητος, η 'φιλότης, ητος, Plut. Glabro, -φιλάω, Aristot. φαλχκξόω. Glacialis, e, ό κχ) η κρύς-αλλώ^ης, ιος, Ό χα) '/ι παγιτώδης, ιος, Aristot. Ό κα) η κρυμοπαγης. Glacies, ό κξύ^αλλος, χ, Diod. Sic. « πά- γος, u, Plut. β παγιτός, S, Xen. Glacio, vide Congelo. Gladiator, <5 μονομάχος, », Rerodian. Gladiatorius, a, um, μονομαχικός, ->„ όν. Gladiatura, η μονομαχία, ας, Lucian. Gladiolus, τβ ξιφίδιον, u, Lucian. το μα- χαίξίδιον. Gladius, το ξίφος, ιος, Xen. η μάχαιρα, ας, Dem. gladium evagino, seu stringo, γυμνόω το ξίφος, Herodian. σπάομχι το ξίφος, Plut. gladio cingi, ΰποζώννυτθαι μάχαίξχν, JElian. gladio occido, ξιφοχ- τονίω, Suid. Glandula, ό άδϊ,ν, άδενος, ΑΙ. Apkr. Glandulosus, a, um, ό κχ) ή άδινώδης, ίος, caro, άδίνώδης σάξξ, Galen. Glans, ή βάλανος, a, Aristot. unguenta- ria, ή μυξοζάλχνος, ν, id. pudendi, ή κο• ζώνη, ης, Artemid. Glarea, η φ/άμμος, ν, Plut. GlaucUs, a, um, γλαυκός, Sj, ov, Aristot. γλαύκιος, ία, tov, Theopkrast. color, η γλαυκότης, ητος, Aristot. Glaucedo, ή γλαύκωσις, ιος, το γλχίκοιμα, ατός, Galen. Gleba, ή βωλος, y, Theopkr. Glebosus, a, um, ό χα,} ή βωλώδης, ιος, i. e. plenus glebis, Ό χα) ή άδξάζωλΰς, ν, Diosc. Glebula, το βώλιον, ν, Aristot. το βωλά- ξΐον, a, Strabo. Glis, β Ιλαος, 2, Aristot. Glisco, α'ύξομαι, Dem. Globo, σ-φαίξόα), Galen. Globositas, το σφαιρωιιδις, ίος. Globosus, a, um, β χα) ή σφαιρωιιδτ,ς, Us, Luc. σφαιρικός, η, ον, Athen. Globulus, το ο-φχΐξϊον, v. Theophr. Globus, η σφχίξα, ας, Plut. Glocio, seu Glocito, κλώζω, Poll. Glomeratio, ς-ξόμζωσΊς, ίως, το ίνύλ'ήμα. Glomero, $-ξομζίω, Ίναλίω, συ(τχίΐζάν• Glomerosus, a, um, ό χχι νι ε'ξομζώ^ς, ιος, ό xai η ΓξομοΟ'.ιΰν,ς, ίος. Glomus, ί άγαθις, ΊΙος, Hesych. Gloria, ή δόξα, ης, Dem. το χλίος, ιος, id. τι ιΰχλίΐα, ας, Isocr. ή ίϋίοξία, as, id. et honores, Ιόξα χα) τ(μχ), Dem. thlo- ξία, χα) τιμή, id. et laus et fama eiSo* ξία, χα) έπαινοι χ,α) φήμη, Isocr. magna seu illustris, ΰόξ» χολλνι, id. immensa, βίννπΒξζλητος, id. sempiterna, ίαίμνησ• τβί, id. ίΐς άπαντα τον χςόνον μνημονιυ• ύν<τομίν'4, idem, immortalis, αθάνατος, Dem. pulcherrima et maxima, χαλλίσ- v/i χα) μιγίς-Ά, Isocrat. bona, χξη?')ι, Dem. divina et illustris, ϊο-όθίος χα) πα.- av ονομα$•η, Isocr. ficta, -φίνδης, idem. antiqua, παλαιά, id. gloriam expeto, Τίόξης ίπιθυμίω, Dem. σπαράζω πίξ) do• ξης, id. οζίγομ,Μ δόξης, Isocr. venor alicujus rei,- S -νξάομαι Ιόξαν τίνος, Dem. adfero, seu pario, συμβάλλομαι Ιόξαν τι- ν), Isocr. παξασχίυάζω δόξαν, id. πίξΐ- τίθνιμι ΖΌξαν τιν), Dem. adipiscor seu consequor, τυγχάνω δόξης, id. χτάομαι Ζόξαν εμαυτΰ, id, λαμΖάνω ΰόξαν, id. habeo, Ιχω δόξαν, id. refero ex aliqua re, ΰπάξχίΐ ιμο) δόξα άπό τίνος, id. adi- mo, άφαίξίομχι δόξχν, id. amitto, ά• πόλλυμι δόξαν, id. recupero, άνχλαμ- ζάνω δόξαν, Isocr. Gloriabundus, ό χαυχηματίας, α. Gloriatio, ή χχΰχησις, ίως, Ν. Τ. Glorifico, δοξάζω, deum, ®ih, Ν. Γ. ali- quem, δοξολογίω τινά, Bas. Gloriola, το δοξάξίον, n, inanis, χινον, De- mosth. Glorior, χαυχάομαι, aliqua re, ίπί τινι, Lycurg. μιγχλχυχάομαί τινι, vel Ιπί τινι, Isocr. valde inconsiderate, άλχζο- νίύομχι λίαν άπΊξκτχίπτως, id. de divi- tiis, χαταλαζονίυομχι πίς) tS πλύτν, id. γχυζίάω- Gloriose, Ινδόξως, Dem. ιυχλιως, Poll. Gloriosus, a^um, h χα) ή ϊνδοξος, s, i. e. jactans, άλαζονιυόμίνος, ίνη, ινον, Isocr. Glos, ή γάλως, ωος, contr. ως, Poll. Glossa, ή γλωσσά, seu ^λίϊττοί, ης, Aristot. Glossema, ή γλώσσημαί ατός. Glottis, η γλωττις, ίδος, Lucian. Glubo, άπολίπω, άπ^οδίςω. Gluma, το ϊλυτξον, a, Diosc. η άχνη, ης. Gluten, ή χόλλα, ης, Diosc Glutinatio, ή χόλλησις, ίως, Theoph. Glutino, χολλάω, aliquid, τ/, Plut. συνάπ• τω. Glutinosus, a, um, Ό χα) ή κολλώδης, ιος, Plato, i. e. glutinandi vim habens, κολλητικός, η, ov, DlOSC. Glutinum, idem quod Gluten. Glutio, λιχνίύω, Max. Tyr. καταπίνω. Gluto, ό λίχνος. n, Plato. Gluttus, ό λχιμος, S, Lucian Gnaritas, vide Peritia. Gnarus, vide Peritus. Gnatho, ό γνάθων, ωνος, Hesych. Gnathonice, γναΰωνιχώς. Gnathonicus, a, um, γναθωνικος, η, όν. Gnatus, vide Filius. Gnaviter, vide Industrie. Gnavo, vide Navo. Gnavus, a, um, vide lndustrius. Gnoma, vide Sententia. Gnomonica, ή γνωμονιχη, ης, scil. τίχνη, Bud. Gonagra, η γονάγξχ, ας. Grabatus, ό κξάζατος, α, Ν. Τ. Gracilentus, a, um, Ισχνός, ν,, ον, Plut. Gracilesco, ίσχνόομχι, ΑΙ. Aphr. λίπτύνο- μ,αι. Gracilis, e, ισχνός, η, ον, Plut. gracilem reddo, ίσχαίνω, Aristot. λιπτος, η, όν• Gracilitas, ή ίσχνότης, ητος, corporis, σώ- ματος, Galen, ή.λίπτότης• Gradatim, κλιμχχηδον, Bas. Gradatus, a, um, κλιμακωτός, η, ον, ad- sc.ensus, χλιμαχΛίτη πξόσζχσις, Strabo. Gradior, βχίνω, Bern. Confer Eo. Gradus, η κλίμχξ, αχός, Xen. in scala, ή βχΟμις, ίδος, Soph, honoris, ό βαθμός, S, Ν. Τ. Gracanicus, a, um, 'Ελληνικός, η, ov, Lu. cian. Greece, Έλληνιχως, Έλλ' /ivnr), Lucian. Grscia, ή 'Ελλάς, άδος, Dem. Grascus, a, um, "Ελληνιος, ία, ιον, Herodot. 'Ελληνικός, η, ov, Lucian. At subst. Graecus, ό Έλλ^, ηνος, Dem. Graca, η Έλλην)ς, ίδο;, 'Ελλάς γυνή, Herodot. cum Gratis facio, GrEscos imitor, Gras- ce loqunr, ίλληνίζω, JEschin. et Athen. Graius, a, um, idem quod antecedens GreBcus. Grallse, τά των καλοζχτών βάθξα, grallis in- cedo, σχωλοζατίζω, Epicharm. Grallator, ή καλοΖάτης, ν, b σχωλοζατίζων, οντος, Epicharm. Gramen, η χλόη, ης, Aristot. η άγξω&ς, ιως, Plut. Gramineus, a, um, ό χα) η χλοηφόξος, α, Euripid. Graminosus, a, um, Ό χα) η χοξτώδης, ιος. Grammatica, η γξχμματιχ};, ης, so. τίχνη, Lucian. Grammatice,- γξχμματικως. Grammaticus, a, um, γραμματικός, ί}, ον, Plut. Granarium, Ό σιτοζολών, ωνος, Poll, το σι- τοφυλάχιον, χ. Granatum, η ροιά, ας, Diosc. Grandaevus, a, um, Ό χα) ή πολυίτης, Ίος, ό και η μχχξόζιος• Grandesco, μηκύνομαι. Grandiloquus, ό χα) ηΜ-ιγαλορόημων, Grandino, χ»λ»ζάω, Lucian. Λ ( 68 Grandinosus, a, um, ό χα) ή χαλαξώδης; ίος, Aristot. Grandis, e, vide Magnis. Graviditas, vide Magnitude. Grando, η χάλχζα, ης, Aristot. grandine impeto, Ίπιχαλαξάω, Lucian. grandine infestor, χαλχζάομχι, Aristot. grandi- nis instar, χαλαζηδόν, Nicet. Granosus, a, um, ό χα) ή κοκκώδης, ιος. Granum, ό κόκκος, ν, Diosc. Graphiarium, ή γξχφΐιοθ/ικη, ης. Graphice, γξαφικως, Plut. Graphice, es, ή γξχφιχη, ης, scil. τίχνη, Α- ristot. Graphium, το γξαφίίον, ν, Plut. η γξχφ)ς, ίδος, Plato. Grassatio, ή λωποδυσία, ας, Hermog. mor- bi, ή ιγκατάσκη-φις tS πάθνς, Diosc. Grassator, Ό λωποδύτης, u, Dem. Grassor, λωποδυτίω, in regionem, την χώ• pav, Hermog. in urbem, κατασκηπιω ιίς πάλιν, Herodian. Gratabundus, a, um, συγχαίξ,ων, νσ», ov, Dem. Grate, κιχαρισμίνως, Isocr. ιϋγνωμόνως. Grates, vide Gratia. Gratia, ή χάρις, Dem. et delectatio, η χά- ξΐς κχ) ήδονη, idem, gratiam aliquorum captare, προχίξΐισθχι χάξίτας παρά τίνων, idem, inire, χάρτας χχξίξισθαι, idem. apud aliquem, χατατιθίναι χάξΐν π%ός τι• να, id. ambire, δΰλον πιριίρχισθαί τίνος, χάριτος, id. mereri, άξιον ΐιναι χάριτος, Isocr. bene meritum repetere, iS ποιη- σαντα άπαιτΰν χάςιν, id. debere alicui, χάριν τινι ώφίλιΤν, Dem. habere alicui, ΐιδίνχι τιν) χάζΐν, Isocr. ob aliquid, τί- νος, Xenoph. αντί τίνος, seu τινός 'ivixa, Plut. referre alicui, άποδιδόνχι τιν) χά• ξίν, Dem. consequi apud aliquem, «o- μίζισθχι χάξΐν πχξά τίνος, Dem. gratias agere alicui, ιυχχρίζ-ίίν τινι, id. pro ali- qua re, χάριν ίχιιν τιν) ύπίξ τίνος, Isocr. ob aliquid, τίνος ϊνίκα, Dem. ad gratu am dicere, προς χάξΐν λίγαν, id. in gra- tiam alicujus facere aliquid, διδόναι τινι χάριν τινά, id. cujus igitur rei gratia ista dico ? τίνος uv 'ίνίκα ταύτα λίγω; id. τ5 χάξΐν δη ταΖτχ λίγω ; id. quaestus gratia delinquere, κίρδκς 'ίνίκ* άδικιΤν, Isocrat. reducere in gratiam aliquos, διχλλάττιιν τινάς, Dem. in gratiam re- dire cum aliquo, διχλλάττισθαί τινι, seu •χροςτινχ, Isocr. Gratificatio, η ιίΐξγισία, ας. •. Gratificor, χαρίζομαι, alicui, τιν), Dem. άξίσκω τιν), ίϋίξγιτίω, valde, maxime, abunde, injuste, σφόδρα, μάλι?α, κχθ' ύπ'.ξζολην, αδίκως, id. non gratificor a- licui, άχχξΐ^ίω πξό; τίνα, Xen. Gratiose, κιχαρισμίνως, Isocrat. Ιπιχαρί• τως, id. χαριίντως, id. Gratiosus, a, um, χαξίιις, ισσχ, ι», Isocr. αγαπητός, η, ον, Dem. Ό χα) ή ί'ύχχρις. Gratis, δωξίάν, dare aliquid alicui, διδόνχί τί τινι, Dem. facere aliquid, ποιιϊν τι πΡοΊκχ, idem. Gratitudo, ή ιϋχχξΐ^ία, ας, ή ίί/γνωμοσύνη, ης. Grator, vide Gratulor. Gratuito, άμισθ), facere omnia, ποιιϊν πάν- τα, Dem. Confer Gratis. Gratuitus, a, um, ό κα) ή άμισθος, tt. Gratulatio, το σΰγχχρμχ, ατός. Gratulor, συγχαίρω, alicui, τιν), Isocr. ob aliquid, τινός, Dem. tibi de felicitate, συνηδόμαί σοι της ιϋτυχίας, Plut. mise- runt gratulatum ei, άπιτιιλχν συνηδόμί- νοι αΙτω, Herodian. mittere legatos gratulatum ob victoriam, πίμπιΐν πςία- ζ,ιις συνησθητομίνας τη νίκη, Diod. Sic Gratus, a, um, κίχχρισμίνος, ίνη, ινον, fa- cere vel scribere, qua? multis grata sunt, ποιιϊν η γράφιιν τινά κιχχζισμίνχ πολλοϊς, Isocr. gratum est amantibus, άγαπητόν ε$"ΐ τοΓί ίζωσι, Aristot. pro beneficio, β χα) ή iixagis -ος, n, Philo. grato animo accipere aliquid, μπά χάριτος λαζιϊν τι, Dem. it. ό και η ιυγνώΐΛων, i. e. accep- tus, ήδυς, χαξίίις. Gravate, άκνσίως, Aristot. δυσχιρως. Gravedinosus, a, um, κχταροοητικος, η, όν. Gravedo, ή κόξυζα, ης, Gal. gravedine laboro, χοξυζάω, Lucian. Graveolens, ό χα) ή βαςυοο-μος, », Ale.v. Aphr. Graveolentia, ή δυσωδία, ας, Plut. Gravesco, βαθύνομαι, Polyb Graviditas, η χΰησις, ίως, Philo, GYR HAR HIC Gravido, εγχ&μονχ ποιζω. Gravidus, a, urn, ϊπιζχςνιθεκ, εισχ, iv, mu- lier, ίγχύβσχ, sjr, Aristot. iv yxfp) εχν- vx, Ν. Τ. βχρρνομίννι rvjv γχτίζχ, Lu- cian. gravida sum, χυω, Dem. Gravis, e, fiaeus, εΊχ, υ, pondus, homo, vox, Plato, Herodian, Xenoph. b χα) f) ΰυο-χίξίις, ios, multa gravia oriuntur e bello, ποΧλχ. ίυσχίζν] γίγνεται ix τα ποΧε- uv, Dem. ιπ/χ,νος, v>, «ν, studeo esse ur- banus et gravis, πειςω εϊνχι α.$•ζίος χα) ιημ,νος, Isocr. σπ^χΊθ5, χίχ, αΊον, res graves et necessariae, πράγματχσπνδχΊχ χχ) χχτεπείγοντχ, id. b χα) νι επχχθηί, ios, nimia felicitas homines reddit gra- ves, το Χίαν εϋτυχεΐν ποιΓι επαχθείς, Dem. 6 χα.) ν αξιόπιεος, a» graviorem, seu fide digniorem videri, χξιοπιστότεξον hoxitv, idem. Gravitas ponderis, ν) βχξύτνις, %ros, Plut. morum, ή σεμνότ' /is, vires, Dem. Graviter, βχρίοχ, fero aliquid, φίξα π, Xen. χχλεπως φέρω rt, Dem. et moleste fero, βα,ξ^ χα.) λυπηρή, seu βκξ'ίοιίζ χα.) χχ- XinSis φέξω τι, idem, me habeo, σεμνύνο- μαι, idem. Graviusculus, a, um, Ό χα.) η ΙπΌ~α^, a»s• Gravo, βχξίω, aliquid, τ), Lucian. ali- quem, βαρύνω τινχ, Xen. Gregab's, e, άγεΧαΊος, α,ίχ, alov, animalia, kyiXoCla. ζωχ, Aristot. Gregarius, a, um, ayzXalos, χίχ, οίον, so- phista, aytXalos σοφιτν,ς, Isocr. Gregatim, άγεΧν,δον, Horn. Gremium, b χόλτος, u, Lucian. Gressus, us, το βά.διτμ.κ, xtos, Lucian, Grex, το ποίμνιον, u, Dem. majorum pe- cudum, η etyiXfi, vis, id. puerorum, ά- γίλνι μείξχχίων, Athen. Griphus, β γζίφος, u, Poll. Grossus, b ολυνθος, a, Theophr. Grumulus, T o 3-ξομξίον, v, Diosc. Grumus, b &ς6μζο;, ν, Diosc. b χόνδξος, u. Grunnio, γαυΧΧίζω. γξύξω, porci grunnien- tes, χοίροι γαυΧλίζοντες, Aristoph. Grunmtus, US, γςυΧΧιτμος, «» β γζυμΚι S, Athen. Gryphus, Ό γρυ•\>, yzwchs, Herodot. Gubernaculum, το πν,δάΧιον, χ, b ο'ίχξ, χ- XOS• Gubematio, ή χυΖερνησκ, tt»si Plato, ν, διοίχνισις• Gubemator, β χυΖερνητ^, »» Plato, b hi- Ιυθυντν,ς, S. Guberno, χυζεξνάω, navem, νχϋν, Dem. cursum equorum, δξόμ,ον των Ίππων, He- rodian. optime renip. Βιοιχεω xgi&x τα. χοινχ, Isocr. Gula, Ό οισοφάγος, », Aristot. Ό λχιμο$, gulas deditus, vide Gulo. Gulo, Ό λίχνο;, u, Plato. Gulositas, ή Χιχνείχ, xs, Plut. fi ya.tfTgi- μ,χ,ξγία. Gulosus, a, um, ό χα,) ν) ya, όνος, A- then. ό Γα,λα,γμ,κ^ ν όχ-νίς- Guttatim, xasra. ^ayivas• Guttur, β λάξυ>-|, yos, Galen, ό φά.%υγ%, Hipp, b βζόγχο{. Gutturnium, b xtgvri/, Athen. το χίζνίζι- βν, s, idem. Guttus, b πξόχοοί, ν, Athen. Gymnasiarcha, Ό γνμ,νχοΊάξχ' /is, «?, β γυμ• vxoux^xos, ν, Poll. Gymnasium, το γυμνά,οΊον, ν, Lucian. Gymnicus, a, um, yvpvixos-, 'h, ov, agon, άγων-, TIlUC. Gynaeceum, το yvvxtxuev, is, b yvvxtxav, avosi Xen. νι yuvxix-βν utrlg tivos ^νιμν^ούω, idem. contra aliquem, χχτχ tivos, id. de ali- qua re, Ιπω Xbyov irtgi τι, Isocrat. βητο- ξίυω Xbyov πΐξί tivos, id. nomen a justi- tia, tyis tixvis \'τά>vυμί>s ύμι, Dem. mul- tos adversarios, 'ίχω ίτβλλέί ιναντινμίν^, Isocrat. rationem seu argumentum in promptu, \χω Xoyov πξόχιίξον, Dem. de- lectum municipum, ποάομαι χχτχλογον τΖν "δημοτών•, id. honorem eloquentise, τιμάω rus Xoyas, Isocr. ratum alicujus testamentum, ίμμίνω τγ %ιχθν\χ'/ι nvost Dem. jus faciendi testamentum", xvqios ίίμι διχθίο~θχι. id. rationem seu curam aiicujus, ποιίομαι Ότιμίλίΐ.χν πίξί most I- socr. tivos, Dem. Habilis, e, Ό χχ) ή ινχχπίφΟξΟί, ad aliquid, ίΓξόί τι, Aristot. b χχ) νι ii>a^os-os• Habilitas, v\ ϊφχξμ,ογνι, ν]ς, Plut. v\ ibao- μος-ίχ- _ Habitabilis, b χχ'ι v\ οιχν]β•ιμθ(• Habitaculum, το ο'ίχν,μχ, Xen. Habitatio, ή o'ixv,iris, lois-, Dem. Habitator, Ό οΊχν]τωξ, ogos, Dem. b oIxv,tv,sj S, urbis, ων iv rfj to'ku, id. Habito, οϊχίω, urbem, πάλιν, Isocr. iv τω km, Dem. inter aliquos, h ritrt, Plato. in domo, iv οϊχίχ, Mschin. in regione χχτοιχίω iv tvj χωςχ, Isocr. terram ali- quam, ynv τινχ, Plut. in terra, Isr/ rji yvi, Ν. T. in insula, vyrov, Isocr. Habitudo, » \%it, ims, Gal. Habitus, us, v> 'i^is, ίως, Aristot. Hac, tjjSs, Dem. hac iliac cursito, «•££<- φίξομχι t*J5s xxxdtrt, id. Hactenus, 'χ») τχΰτχ μιν τχυτνί, Plato, χχ) τχντχ μϊν δ» τ«ΰτ«, Dem. μίχξΐ τ»δί, Thuc. Hisdiculus, το ΐξίφιον, ν, Athen. Haedile, ή ΐξίοος-χσ-ίχ, χς. Hasdinus, a, um, ieiquos* tix* uov. Hasdus, b ϊξίφκ, v> Aristot. Haereditarius, a, um, χλνίζονομχ^, χίχ, u7ov, Pandect. Haereditas, v\ χΧ^ονομίχ, xs- Dem. b χλντ $os, v, id. heereditatem relinquere, χα. τχλίίπίΐν xXvitov, id. adire, χΊζΐιν χλν,ξον, id. tenere, ίχ%ιν χλνιζον, id. dividere in duas partes, όιαίξίίν μ' -ei'hxs δύω τα ?.λν,ξχ, id. dividere cum fratre, νίμ'.α- βα,ι seu μίξίζίο•θχι την itrixv πξοε άοιλφον, idem, sortiri, χλνίξ&ν τον χληζον, idem. Confer Hceres. Haareo, συνάπτομαι, in aliqua re, , Soph, «ϊ εμο), Epigr. οΐ μοι, Synes. hei mihi misero, οι μοι txXxs, Aristoph. hei miser, χ]ζ Ί τχ- Xxs, id. Helleborus, b iXX&ogos, x> Diosc. Helluatio, » χσωτίχ, xs, Aristot. ν) Χιχ. veix. Helluo, b xiroXvjxvtios, a, Dem. b x/ruros, \s, Aristot. b Χχφΰχτ' /is, v. Helluor, χβ-ωτίύομχι, Athen. Χα,φΰσσω. Hem, φίϋ, virum, avlpos• Hemina, v\ xoruXvj. Hemisphsenum, το ήμιίτφχΊζίον. Hepar, το ν,χαξ, a,ros, Gal. Hepaticus, a, um, vi-xxnxbs, ij, bv, Gal. Hera, ή hio -ποινχ, '/is, Plato, ή δατπότις, b χνξίχ. Herba, » πόα, as, Theophr. ν, βοτάννι- Herbaceus, a, uin, ό χα) ή βοτχνώΰνιζ, so?• Herbarius, a, um, βοτχνιχκ, »?, ov, Diosc. Herbesco, βοτχνόομχι, ποχζω, Nax. Herbeus, ea, eum, b χχ) ή ποώδν,ς, us, Plut. Herbosus, a ; um, b χχ) ν,βοτχνώΐ^, tos- Herbula, το ποάξίον, α, το βοτάνιον, n. Heri, χθχ, Xen. ϊχθϊί, Isocr. Herilis, e, hitrnorixos, ij, bv, jus, hixxiov hi- ο-ποτιχον, Aristot. Heriliter, δ£ο-ίτοτ/«ίίϊί, Dem. xvp'ius, id. Hernia, ή χν,Χνι, vis, Gal. aquosa, ή {jy$o- xyXvi, v,s, Poll. Herniosus, b xr,Xv,rvis, v, Synes. Heroicus, a, um, vi&ixbs, vt, bv, Plut. vr ξωο^, x, ov, Aristot. Heroina, VI VIPOllS' is, ihos, Athen. Heros, Ό 'v\^s, ωος, Lucian, Herou», a, um, fyauxbs, v„ bv, Plut. Herus, b δίσπότ^, n, Dem. b xLgios• Hesternus, a, um, χθίο -ivbs, νι, bv, b, i), ri X0es, compotatio, b χθες π ores, Plato. Heu ! /g, Dem. φευ. Confer Hei. Hens, 3 Totv, sed heus tu, si, χλχ' ω τχν, ti, Dem. % irxv, Lucian. Hiatus, το χάσμα, xtos, Plato. Hie, ha3c, hoc, Ires, χυτή, τϊτβ, Dem, hie ipse, χΰτος άτοσι, id. HON HOR HUM Hie, hoc in loco, ϊνθάδε, ενταύθα. Hicce, haecce, hocce, άτοσ), χύτη), tut), Gen. tutu), τχυτησι, Bat. τατω'ι, &c. Bern. Hiccine, idem quod antecedens Hicce. Hierarchia, η Ίεραξχία, ας. Hilaresco, ϊλαξυνομαι, φαιδξύνομαι, Philo. Hilaria, τά Ίλάξΐχ, ων. Hilaris, e, Ίλχξός, ξά, ςόν, φχιδξος, ξά, ξον, vita, βίος, Luc. Hilaritas, το Ίλαξόν, S, Suid. η ϊλαξότης, ητος, Ν. Τ. Hilariter, ϊλχξως, vivo, ευθΰμως διαζιόω, Synes. Hilaro, Ίλαξόω, Ίλαξύνω, LXX. aliquem, εΰφξαίνω τινά, Bern. Hilarus, a, 'urn, idem quod Hilaris. Hinc, 'ένθεν, opem ferre, βοηθεΤν, Bern, re- pellere, ενθένδ-ε άπελχύνειν, id. hinc et illinc, 'ένθεν χχϊ ΐνθίν, Plato, hinc cerne- re licet, εκείθεν 'οάδιον διχγνωναι, Isocr. hinc coUigere, εκ τάταιν χαταμαθεΐν, id. Hinnio, χξεμετίζω, Xen. Hinnitus, us, ^ξεμετισμος, Amnion. Hinnulus, b νίΖξος, 2, Plut. Hinnus, l vel ή ηυ,ίονος, a, LXX. Hio, χαίνω, Lucian. άναχαίνω, id. Hircinus, a, um, τξάγειος, είχ, ειον, hircina pellis, η-ζαγί'/ι, ης, Plut. Hircosus, a, um, ό χα) ή τξαγομάσχαλος, n, Aristoph. Hircus, b τξάγος, n, Arisiot. hircum oleo, τξαγίζω, Hippocr. hircorum fcetor, Ό γξάσος. Hirquus, Ό κάνθος, n, Aristot. Hirsutia, ή δχσΰιης. Hirsutus, a, um, b κα) η τξΐχώδης, εος. Hirtus, a, um, Ό κα) ή λάσιος, u, Philostr. Hirudo, η βδελλα, ης, Theophr. Hirundineus, a, um, b κα) ή χελιδόνειος, a, Poll, χελιδόνιος, u, Atken. Hirundo, ή χελίδων, όνο;, Aristot. hirun- dinemimitor, χελιδονίζω, Schol. Aristoph. hirundinis puflus, Ό χελιδονευς, έως, Eu- statk. Hisco, χώνω, Lucian. Hispidus, a,, um, b και sj λάσιος, n, Phi- lostr. Historia, η jg-oeia, «ς, Isscr. Historialis, e, ΐζ-οξίχος, η, όν, Plut. Historicus, a, um, ϊ^ορχός, η, ov, Plut. i. e. historiarum scriptor, b Ιτοξίχός, 2, id. β ιεΌξίογξάφος, ν, Biod. Sic. Histrio, Ό μϊυυος, u, b ύποκξίτης, 2, Plat. Histrionalis, e, υποκριτικός, *j, ov, Bern. Phal. Histrionice, ύποχξίτιχως, Athen. Hiulco, διασχίζω. Hiulcus, a, um, Ό χα) η χασμώδης, εος• Hodie, σημεξον, seu Attice τημεξον, Bern, αϋθημεξον, id. iv τ% σημεξον ημέξα, Ly- curg. Hodiernus, a, um, b, η, τό σημεξον, seu Attice τημίξον, usque in hodiernum diem, μεχξΐ, seu αχξΐ της σημεξον, sen ryjjiigov ήμέξας, Bern. Isocr. {is την v- μεξαν ταΰτην, Oem. Hcedus, vide Hcedus. Holosericus, a, um, όλοσηρικός, η, όν. Homicida, b φονει /s, έως, Bern. Ό άνδξοφό- νος, v, id. Homicidium, b φόνος, n, Bern. η μιαιφο- ν'ια, ας, Plato, committo, άποκτείνω τί- να., Bern, άνθξωποκτονέω, Naz. Homoj b vel ή α,νθξωτος, ν, Bern, probus, fftrnSotTos, id. bonus et humanus, χξηϊ- tos xou φιλάνθξωπο:, id. levis seu obscu- rus, τυχών, Isocr. malus, φχνλο;, Bern. perdilus, φΰίξος, id. exterus, s ΐξωθίν, Isocr. hominum multitudo, πλήθος σω- μάτων, Bern. Homuncio, το κνθξώπιον, a, Bern, b o\v- %epHtfox6s* Honestamentum, το κόσμημα., ktos, Pla- to. Honestas, το καλόν, κ» Bern, ή καλοκα- γαθία, as, Xe?i. Confer Virtus, item Honestus, a, um. Honeste, καλ^, et decenter agere, και νξοσ'/ιχόντω; ίτζάτταν, Bern. Honesto, τιμάω, aliquem, τίνα, Bern. |- πικοσμίω τινά, Aristot. σίμνννω τίνα, Bern. Honestum, το καλόν, 2, Bern. Honestus, a, um, i. e. honorabilis, b κα) η έντιμος, a, Xen. i. e. bonus, κάλος, ή, ov, Bern, honestum et bonum esse, κα- λόν χα) αγαθόν eTvai, idem, et decorum esse alicui, χχλον κχΐ τρίτον (ΐναί nyi, idem, et justum e^se, καλόν xx) δίκαιον εΐναι, idem. Honor, ή τιμϊ,, r,s, Bemr ^ επιτιμία, as, id. et gloria, τιμ-η κα) Ιό\α, id. et ad- miratio, τιμ-η και ζήλος, *&< ζ'?λβί και φιλοτιμία, id. studium honoris et glo- ria?, φιλοτιμία και δόξα, idem, magnus, τιμή μεγάλη, id. amplissimus, ,ν, Isocr. habere, εχειν τιμήν, id. tollere bene meritorum, α,νχΐξέϊν τιμήν των εύεξγετων, Bern, da- tum eripere alicui, άφελίσθαι τιμ%ν^ δο- 6ε7σάν τινι, idem, amittere, άπο^εξεισθαι φιλοτιμίαν, id. recuperare, άναλαμΖά- vfiv τιμν,ν, Isocrat. honore contentum esse, ς-ίογειν τιμήν, id. frui ab aliquo, απόλαυαν τιμτ,ς παρά τίνος, Bern, ante- cellcre ahcui, πξοεχειν τιμγ, τίνος, Isocr. honoris et decori^ caussam esse, τιμίν κα) ναλχ α'ίτιον είναι, Bern, summos honores habere alicui, εις ΰπεξζολϊ,ν τιμχν τίνα, id. publicos habere alicui, Ιημοσία τιμαν τίνα, id. Honorabilis, e, τίμιος, ία, ιον, Bern. © και ή έντιμος, n, id. b και 'h αξιότιμος. Honorarium, το γεξχς, ατός, Bern, belli- cum, το άξίτεΊον, ν, id. dare, hihovai ά- ρ,ιτεΊόν τινι, id. consequi ab aliquo, άξι- νσθαι τϊί άξίΓείν από τίνος, id. λαμβά- νειν άξίς-εΤον παξά τίνος, Isocr. τυγχάνειν τη άξίς-εία, id. Honorarius, a, um, τιμητικός, sj, όν> Honorate, εντίμως, Plato. Honoratus, a, um, τιμώμενος, ενη, ενόν, Bern, b και η έντιμος, n, id. b κα"ι ή εν- οΌξος. Honorifice, εν&όζως, Bern, εντίμως, Plato. Honorificus, a, um, τίμιος, ia,jov, hono- rificum erat omnibus, τίμιον 7r,v πάσιν άν• θξώποις, Bern, b χα) ή έντιμος, ν, hono- rifica et magna et splendida res, εντιμον κχ) μέγα κα) λαμπξον πξαγμα, id. Honoro, τιμάω, aUquem, τινά, Bemosth. maxime, μάλιχα, id. εις ΰπεξζολην, id. νπεξζχλλόντως, id. ut meretur,«aT* a- ξίαν, Isocr. perinde ut alium, εξίο-ν τω άλλω, Bern, publice, δημοσία, id. ali- quem in aliqUa re, τινά κατά τι, Mlian. et religiose colo animalia quajdam, σείο- μαι κχ) τιμάω ζωά τίνα, Isocr. Confer Honor, item Colo. Hora, η ωξχ, ας, Bern, quota hora est ? ■rolov 'isri το $-οιχε7ον ; Lucian. hac ipsa hora, ενίζ-άσης της ωξχς, Plut. elapsa, ωξα παξελθνσα• Hordeaceus, a, um, κξίθινος, ίνη, ινον, vi- num, οίνος, Athen. panis, «§τβί» Plut. Hordeum, ή κξίθη, ης, Theophr. hordei ferax, b κα) ή κξίθοφόξος, u, Strabo. Horizon, ό αξίζων, οντος. Hornus, a, um, Ιτε /oj, εία, ειον, CI. Alex. Horologium, το ώξοο-κοσεϊον, n, Sfrabo. Horrendus, a, um, φοζεζος, a, ov, Isocrat. scelus, Sitvbv κα) σχετλίον άσ'εΖημα, Be- mosth. Horreo, φξίττω, aliquid, ί.τίί τίνος, Bern. sues horrentes setis, νες άναφξίσσοντες, Aristot. Horreolum, το σιτοζόλιον, a. Horresco, vide Horreo. Horreum, b σιτοζολων, ωνος, Poll, ή απο- θήκη, ης, Ν. Τ. τό σιτοφυλακεΤον. Horribilis, e, φοζεξος, α, όν, Plato, b κα) η φζΐκωδη5• Horride, τξαχεως, Isocr. Horridus, a, um, τραχύς, εία, υ, Isocr. Horror, ή φξίκη, ης, Plut. febrilis, η φ*ι- κία, ας, Biosc. Horsum, ^ευςο, Bern. Hortamentuin, το παράγγελμα. Hortatio, ή πξοτξοπν, ης> Aristot. η ναθε- τησις. ^ Hortator, Ό ναθετων, αντος, Isocr. b παρχι- νων, Ζντος, id. Hortensis, e, κηπαίος, α'ια, αΊον, smilax, ρ-μίλαξ, Biosc. Hortor, πχ^κκαλίω, aliquem ad aliquid, ( 70 ) τινά επί τι, Isocr. ιτζός τι, id. πξοτξίίτα τινά ε'ίς τι, Bern, επί τι, id. παςαινίν τινά τι, Xen. παξοξύνω τινά τι, Isocrat. παξθΡ(/.άω τίνα ε'ίς τι, Xen. Hortufanus, i κηπν&, 2, Biod. Sic. Hortulus, το κηπίον, n, Thuc. το κηπίδιον. Hortus, b κηπο5, a, Bern. Hospes, alios hospitio excipiens, b π•ξόξενος, u, Thucyd. b faoVoxos, a, Philo. ί πχν- δοχευί, εωs, Pint, qui hospitio excipitur, b %ivos, a, Bern, alicujus et familiaris, ξίνος civ τινι xx) επίτηδες, Isocr. Hospita, ή ξενοδόχο?, », ή πανΰοκεύτξία, as* Aristoph. Hospitalis, e, %ivios, ία, ιον, Xen. b κα) ή φιλόξενος, ξενικός, η, όν, amicitia, φιλία, Aristot. munus, το ξίνιον, a, Bern. Hospitalitas, ή ξενία, ας, Bern, b ξενισμός, S, Plut. ή φιλοξενία. Hospitaliter, φιλοξενως, Isocr. Hospitium, το ξενοΰοχεϊον, α, τό πανδοχείο», ν, Plut. b ξένων, ωνος, et amicitia?, η ξε- νία κα) φιλία, Bern, renovo vetus hos- pitium, άνανίόομχι κα) χαινην τοιίομαι την πάλαιαν ξενίαν, Isocr. ^ decerno ali- cui jus hospitii, ψηφίζομαι τινι πξοξενι'αν, Bern, excipio hospitio aliquem, ξενίζω τινά, id. hospitio conjungor, ξει/έο^α/, Xen. Hospitor, ξενίξομαι, apud aliquem, πα^ά τινι, Ν. Τ. ίπό τίνος, Xen. Hostia, η S -υσία, ας, Lucian. το 8-υμα, ατός, Isocrat. hostiam immolo, 3-νσίαν &ύω, Plato, ΐεζόθυτα ποιεω, Aristot. Hosticus, a, um, πολέμιος, ία, ιον, terra, η πολέμια χώςα, Xen. Hostihs, e, πολέμιος, ία, ιον, Xen. εχθξος, ά, ov, b κχ) ή'ΰυσμενης, hostih animo sum erga aliquem, πολεμίως εχω πξός τίνα, idem. Hostilitas, η δυσμένεια, ας, Herodian. Hostiliter, πολεμικως, Isocrat. πολεμίως* Thuc. Hostimentum, ή άμοιξη, ης, Lucian. ' Hostio, a^i£oju,xi,Bem. Hostis, ό 'εχθξος, S, Bern, b πολέμιος, ν, id. et inimicus, πολέμιος κχ) έχθξός, id. potens, εχθρός Ισχυρός, id. acris, χαλε- πός, Isocr. irreconciliabilis, αδιάλλακ- τος, Bern, apertus, πρόδηλος, id. com- munis, κοινός, id. hostem aliquem fa- cer*, ποιειν τίνα άνταγωνι$•ην, Isocr. ju- dicare, κξίνιιν τινά πολεμιον, id. fieri a- licui, γίγνεσθαι τινι πολεμησαντα, Bern. esse alicujus, είναι πολεμιον seu e^^o'y Tivoj, id. experiri aliquem, χζηο-θαί τι- νι χολεμίω seu εχθξω, idem, facere cum hostibus, είναι εν μίξίδι των εχθξων, id. Hue, δεΰξο, progredi, βαδίζειν, Bern, ad- siste, δεϋξο άνα?άς μοι, id. restituere, δίυξ) κατάγειν, id. mittere, ενθάδε πεμ- πειν, Isocr. hucusque, άχξΐ tS δεΖξο, Ν. Τ. hue et illuc circumvagari, δευςοκχ- κείσε διαφ'ερεσθχι, Bern. Hujusmodi, τοιΰτος, τοιχυτη, τοϊντο, Bern, τοι5τός τις, Plato. Humane, άνϋξωποπχθως, Hermog. Humanitas, i. e. humana natura, η άνθξω• πότης, ητος, i. e. comitas, ή φιλχνθξωπία, ας, Bern, et dementia alicujus, και πξχότης τινός, id. et animi faeilitas, xa ) τξόπχ 'επιείκεια, id. et indulgentia, και άνεσις, id. humanitatem experiri apud aliquos, τυγχάνειν της φιλανθρωπίας παξά τίνων, id. frui humanitate aliquorum, άπολαύειν της φιλανθρωπίας τίνων, idem. habere humanitatem invicem a natura, εχειν φιλανθξωπίαν εκ φύσεως πξός άλλη- λας, Isocr. Humaniter, ανθρωπίνως, Bern, disputare humanius de tortuna, διαλεγεσθαι ανθξω• πινώτερον περ) της τύχης, id. humaniter se gerere erga aliquos, φιλανθρωπως ίχει» πξός τινας, id. Humanus, a, um, άνθξώπειος, εία, ειον, ge- nus, άνθξώπειον γένος, Lucian. άνθξώπι- νος, ίνη, ινον, genus, άνθξώπινον γένος, Plato, i. e. comis, b και ή φιλάνθρωπος^ ν, Bern, et Clemens, κα) πξαος idem. mansuetis et humanis moribus'prasditus, Μμεξος κα) φιλάνθξωπος τνς τξόπας, Bern. humanum se prabere erga ahquem, φι- λανθξώπως εγειν πξός Tivx,Bem. Humatio, b εντχφιχσμός, 2, ή τχφη, ης, Thuc. Humecto, ΰγξχίνω, Gal. νοτΊζο>, Biosc. ϊκμάζω. Humectus, a, um, ΰγξός, ά } ov } Xen. Ilumeo, νοτιάω, Ariswt, JAC IGN ILL Humerus, ό Ζμος, is, Isocr. Humesco, υγξχίνομχι, Plato. Humi, χχμαι, sedeo, χαμαι χάθημχι, Xe- nopk. Humiditas, η ΰγξχσία, ας, Galen, η ύγξό~ της, ητος, Plato. Humidus, a, urn, ύγξός, a, ov, Xen. νότιος, Horn. Humiliatio, η τχπείνωσις, εως. Humilio, τχπεινόω, Ν. Τ. Humilis, e, Ό jseu η πξόσγαος, a, Aristot. ταπεινός, η, βν, Lucian. animo. Ό χα) η ταπεινόφξων, όνος, Plut. Humilitas, η τ&ίπινότηί% ητος, Isocr. η «s• iT£/»03gOO-iv»J. Humiliter, ταπεινως, Isocr. Humo, Β-άπτω, mortuos, νεχξυς, seu a s, id. Jesus, ό ΊνισΖς, ν, Ν. Τ. Jentaculum, ό χχξχησμος, S» Plut. τό ά• χξάτισμχ, ατός, Aristot. Jento, αχςατίζομαι, Philo. Igitur, tiv, properant, χοοξνσΐν %v, Dem. τοίνυν, oportet, Ss7, id. ixSv, precabatur, vxvv η'ύχίτο, id. δή, commemoravi, i- πίμννισα δή, id. Ignarus, a, um, άγνοων, ϋσα, Sv, Dem.^ ό xai ή άνιπιρνιμων, ανος, Thuc. μ^ em• S -άμίνος, ίννι, ivov, Xen. Ignave, άςγως, se gerere, lyj.iv, Plut. i. e. timide, άνάνΰβως, se gerere erga hostes, ΐχίΐν πξός τ»? εχθξας, Isocr. Ignavia, ή aoyia, ας, Dem. y, ραθυμία, ας, idem, et socordia, ή άξγίχ xx) ρχϋυ- ( 71 ) μία, id. et negligentia, ραθυμία χα) άμί- λίΐχ, id. τό ρχθυμίίν, id. nimia et intem- pestiva, ραθυμία πολλν, χα) χχχιβος, id. insignis et perniciosa, Ιιπίξζάλλνσα xx) ivYixis -ος, id. ignavia? se dare, άποχλί- vuv \π) το ρχθυμίίν, idem, per ignaviam negligere aliquid, δ/« ραθυμίαν πςοίσθαι τ), idem, ignaviam deponere, άποθίσθαι ραθυμίαν, idem, et timiditas, ή άναν$ξί& χα) xaxla, idem, et molhties, χχ) μα- λαχία, id. et socordia, χα) ραθυμία, id. facere aliquid ob ignaviam et' effemi na. turn animum, ποιίΐν « δαλίας χα) αν ανίξίας 'ivixa, id. Ignaviter, i. e. segniter, aoyoSs, Demosth. ραθύμως, Isocr. i. e. timide, avavlgvs, id. xaxSs, Dem. Ignavus, a, um, i. e^ piger, aeyos, \, ov, Dem. ίξγίων, ων, νσα, Sv, idem, ό χα) γ ρχθυμος, », Isocr. ράθυμων, ν σα, Sv» i. e. timidus, ό χα) ν\ άνανδξος, ts, Dem. φαύλος, 'h, ov, id. μαλαχος, vj, ov, Isccr. sum, ραθυμίω, Dem. άξγίω, id. μχτ λαχίξομαι, id. χαχίξομαι, id. Ignesco, ίχπυξόομχι, Galen. Igneus, a, um, πυςινος, is, ov, Theophr. * xx) ii 'ίμπυξος, 8, Diosc. ό χα) ή srujot»• hhs, ίος, Plato. Igniarium, τό πυξίϊον, χ, Plato. Igniculus, το πυρ,ΊΙιον, is. Ignis, το πΰξ, πυξός, Aristot. ?acer, το ίξν- σίπιλας, χτος, Gal. ccelestis, ό πζν,ς-ΐ,ζ, ^ξος, Aristot. ccelo descendans, πυξ χα- ταζάσιαν, Philo. fatuus, ό πολυΰίυχψ. Ignitus, a, um, ό χα) ν, πυξώ^ς, ίος Λ Diosc. ό χα) νι ΰιάπυξος, ν, Plut. Ignobilis, e, genere, ό xx) ν) αγίν^ς, ιος% Dem. ο χα) ή ΰυσγίνν,ς, ίος, nomine, i χα) ν) άδοξος, is, id. ανώνυμος, is, id. & χα) νι χχλίν,ς. Ignobilitas generis, ή δυσγίναα, ας, Plut. nominis, ή «δβξ/α, ας, Dem. et humili- tas, χα) ταπανότνις, id. Ignominia, ή ΰύσχλιια, ας, Dem. ν> βδβ- ξίχ, χς, id. et contemptus, «δο|/« xxi αισχύνη, id. ignominiam alicui adfero, αισχύνην φίξω τιν), id. conrido in tene- bras et ignominiam, γίγνομαι iv σκότα xx) ΰυσχλίίχ., idem, fugio ignominiam, φίύγω άΰοξίαν, id. abstergo ignominiam rerum gestarum, άποτξίζομα,ι τν,ν επ) τοις πιπξχγμίνοις άΰοξίαν, id. ignominia adficio et pessime tracto, άτιμάω χα) τα 'ίσχατα πξάττω τινά, id. contra omne jus et eequitatem noto, παξά τά hixaix πάντα άτιμάομχι, id. Ignominiose, άΰόξως, Dem. Ignominiosus, a, um,.o χα) v\ ατιμ*ς, ν, Dem. et turpis, ιπονι^ι^ος, xxi αίσχξός, id. ignomihiosum habetur jam, versari in rep. Ίπονίΐδιτον v$v\ το πολιτίύισθαι, id. ignommiosum duco, iv αίσχξω τί- θνιμΛ, id. Ignorabilis, e, & χα) νι άγνωζ-ος, ts, Lucian. Ignorantia, ή άγνοια, ας, Dem. ή ayvnr σία, ας, id. et inscitia rerum, ♦} άπύξία χα) άγνοια πξαγμάτων, id. et oblivio, άγνοια χα) λν,θνι, Isocrat. cum ignavia Conjuncta, άγνοια μίμιγμίννι -κακία, Dem. incido in ignorantiam, ζμπίπτα» ί'ις άγνοιαν, Isocr. facere aliquid ex ig- norantia, ποιίιν τι δ/' άγνοιαν, Dem. Ignoratio, ή άγνωσία, ας, Dem. Ignoro, άγνοίω, res, τα• πξάγματα, Dem. aliquem, τινά id. aliquid, λανθάνΐΐ με τι, id. nihil aliorum, ύΰενός των άλλων απολείπομαι, id. Ignoscentia, -jj συγγνώμη, ης, Dem. Conf. Venia. Ignoscibilis, e, συγγνωρός, η, ov, Plut. Ignosco, συγγινώσχω, alicui peccatum, τιν) άμχξτίχν, Eurip. fraudem, της άπα- της, Philostrat. alicui, συγγνώμην εχω τινι, Isocrat. συγγνώμην δ/δω/*/ t Phavor. i χίξαμο; ς-ξογγυλοειδν-,ς. Imoncatim, γεισσοειδως. Imbrico, απογεισσόω, Aristot. Imbricus, a, um, ό χα) ϋ\ ομζξεος, a, Ari- stoph. Imbuo, εμζξίχω, Biosc. πα°αζύω, Bas. i. e. instituo, παιδεύω τινά τινι, Xenoph. aliquem institutis alicujus, τινά επιτν,δεΰ- ματά τινΛς, Herodian. Confer Boceo, Instituo. Imitabilis, e, μιμητός, i), όν. Imitamen, το μίμημα, ατο:, vocis, φωνΫ,ς, Plato. Imitandus, a, um, /Μμτ,τίος, ία, ίον, ζηλω- τίος,εα, ίον. Imitatio, ϋ) μίμτ,,σις, εως, Thuc. το μίμγ\- μα, ατός, Philo. το άπ-,μΊμγ,μα, ατός, Biod. Sic. ridicula, ό πιϋ-/ικισμος, S, Aristoph. inepta, ϋ) κακοζγ,λίχ, ας, Lu- cian. Imitator, ό μιμητές, a, Thuc. histrioni- CUS, ό μίμος, a, Bern. Imitor, μιυ,ίομαι, majores opere, τας πξο- γόννς τω ΐξγω, Bern, res gestas alicujus, τάς πξάξεις τίνος, idem, et aamulor ali- quem, και ζγ,λόω τινά, Isocr. ζηλόω τινά χα) τά εκείνα 'ίχνη διώκω, Plato, μιμη- τής χα) ζηλωτές γίγνομαί τίνος, Isocrat. imitando aliquid exprimere, ταϊς μιμη- σεσιν Ίδιάζειν, JElian. ad imitandum sibi aliquid proponere, πξός τι άποξλίπειν, Lucian. Immaculatus, a^ um, β χα) η 'άιχ-ωμος, a, LXX. ό χα) η άσπιλος, ν, Ν. Τ. ό χα) η αμίαντος,' a, Plut. Immadeo, εμξζίχομαι, Biosc. Immanis, e^ άγξίος, ία, ιον, et difficilis ho- mo, άνηξ άγξιος χα) χαλεπός, Plato, et crudelis bestia, 3-ηζίον άγξίον χα) πλείσ- της ωμότητας με$~όν, Isocr. ωμός, ϋ), όν, immanis animo, ώμος τν,ν γνώμην, Bern, χαλεπός, η, όν, tyrannus, χαλεπός τύραν- νος, Isocr. ί. e. ingens, ό κα)ή ϋπε\με- γίθης, εος, Xen. ό κα) ή πελώξιος, imma- ne quantum, Β-αυμα$-όν 'όσον, Plato, ά- μίθητον 'όσον, Aristot. Immanitas, ή άγξΐότης, ητος, Plut. η ώμό- της, ητος^ et saivitia alicujus, χα) χαλε- πότης τινός, Isocr. Immansuetus, a, um, ό κα) ή άνημίξος, α, Ν. Τ. β και ή απήνης, εος, Aristot. Immarcescibilis, e, ό κα) ή ίμάζαντος, α, Ν. Τ. Immarcesco, μ,αξαίνομαι, Philo. άπομα- ξαινομαι, Plut. Immature, άωξ), Athen. Immaturitas, ή άωξία, ας, Aristoph. Immaturus, a, um, ό και ή άωξος, a, ad conjugium, πξός τον γάμον, Plut. ad e- dendum, εις βξωσιν, Philo. immatura morte praBreptus, πξό ωξας άνχξπχσθεις, Lucian. Immediate, αμέσως. ( 72 ) Inimediatus, a, urn, Ό και > t άμεσης, a, AU A-phr. Immedicabilis, e, Ό χα) ή άνηκετος, a, Plut. ό κα) ή ανίατος, a, Gal. ό κα) ή αθερά- πευτος, a, Philo. Immeditatus, a, um, β x&) r h άμΟ.ίτητος•, a, Lucian. Immeio, εναξίω, Biosc. Immemor, ό κα) ή άμνημων, όνος. Plato, i χα) η ϊπιλησμων, όνος, alicujus, τινός, Mschin. sum, άμνημονίω, ahcujus, τί- νος, Bern. Immemorabilis, e, αχ αξιομνημόνευτος, χ. Immemoratus, a, um, ό χα) η αμνημόνευ- τος, α• Immensitas, η άμετξία, ας, Lucian. το άμίτξον, a, id. Immensus, a, um, ό χα) ή άμετξος, a, Lu- cian. ό χα) ή άμίτξητος, a, id. ό και ή υπερμεγέθης, εος, apparatus, παξασκιυ>,, Isdcr. β χα) άνυπίζζλΥ,τος, a, ambitio, φιλοτιμία, Bern, potentia alicujus, δίι- ναμίς τίνος, idem, ΰπίξζάλλων, ασα, ον, atrocia et immensa, διινά χα) ύπίξζάλ- λοντα, id. Immeo, εΊτίξχομαι, Bern, ε'ίσειυ,ι, Xen. Immerens, ό κα) ή αναίτιος, a, Plut. Immergo, εμΖάπτω, in ceram, είς κηξόν, Aristoph. in aquam, άποΖάπτω ύς SS&ia Biosc. κχτχδύνω εφ' ϋδατι, Aristot. a- tiquem in mare, /Ηοϋττ/ζω τινά είς θά- λασσαν, Plut. Immerito, άναξίως, Isocr. fortunam ad- versam experiri, παξά τν,ν άζιαν δυ^- χείν, id. Immeritus, a, um, ό χα) ή ανάξιος, a, Bern. Immersabilis, e, Ό κα) η άζ'άπτιστος, a, Find. Immersio, Ό βαπτισμος, α, Ν. Τ. Immigro, άποιχίω, in alium locum, εις άλ- λον τόπον, Isocr. Immineo, Ιπίκαμαι, cervicibus, τοΊς αΰχε- σι, Herodian. imminet periculum, 'επί- κειται κίνδυνος, Bern, finis vita? nobis, επίκειται τίλος ύμίν, Herodian. crudelis mors inevitabiliter, άφΰκτως επικ*ία.αταί θάνατος, Plut. imminet fames, μέλλει εσεσθαι λιμίος, JElian. Imminuo, μικξύνω, μειόω, ελαττόω, aliquid, τ), Isocr. ελάττας ποιίομαι τάς πόλεις, id. imminuta est respublica, τά της πό- λεως ελάττω γίγονε, id. Imminutio, η ελάττωσις, εως, το ελάττωμα, ατός, η μείωσις, εως, Philo. Immisceo, avau -ίγνυμι, aliquid, τ), Plut. ιμπλίκω, τι, Ν. Τ. Immiserabilis, e, ό χα) η άνοιχτξος, a, Eit- rip. Immisericordia, η άνελεημοσύνη, ης. Immisericorditer, ανηλεώς, Philo. άνοίχ- τως, Soph. Immisericors, ό χα) η άνελ-ν.μων, όνος, Ν. Τ. β χα) ή άνελεης, ίος. Philo. Immissio, ή ενεσία, ας, η εφεσις, εως. Immitis, e, ό χα) ή ανεπιεικής, εος, β χα) ή απήνης, εος, ό κα) ή άμείλιχος, et nemini ignoscens, ό χα) η άσυγγνώμων, όνος, Bern, et asper, πικζός χα) χαλεπός, I- socrat. Immitto, ενίημι, Xen. equo frenum, \μ- ζάλλω ΐππω χαλινόν, id. alicui manus, τιν) χε7ξας, Ν. Τ. navem mari, επαφίη- μι τν,ν ναυν τω πίλαγω, Synes. aliquem in aliquid, άνίημί τίνα, ε'ίς τι, Aristot. lmmo, χαί γε, audaces, immo temerarios esse dicit, θαρραλέας, κα) ΐτας γε εφη, Plato, immo etiam, ad ipsos hostes, αλλά δη κα) πξός πολέμιας, Liban. im- mo vero, omnia, inquit, πάντα μεν αν, εφη, Xen. immo vero beati, qui audiunt verbum Dei, μενανγε μακάξιοι οι άκάον- τες τον λόγον τα &εα, Ν. Τ. furpe est, im- mo turpissimum, 1?ι τών αϊσχξών, μάλ- λον δε τών α'ισχίτων, Bern, quin immo barbari quoque sponte illi se dediderunt, αλλά μην κα) βάξζχξοι εκόντες αυτω πξοσεγώξάν, Herodian. Immobilis^ e, ό χα) ή ακίνητος, a, Xenoph. Ό κα) ή άκλινης, ίος, Naz. immobilem esse, άμετακινίιτως seu άκινητως εχειν, Isocr. Arist. Immobilitas, ή ακινησία, ας, ΑΙ. Aphr. Immobiliter, άκινητως, Isocr. αμετακλή- τως, Aristot. Immoderate, άμετξως, i. e. proterve, άκο- λάζ-ως. Immoderatio, ή άμετξία, ας, Plut. Immoderatus, a, um, ό κα) ή άμετξος, u, Naz, smnptus, δαπάνη πλαων τ/,ς μι• IMP IMP IMP T» ό za) h α.παθγ,ς, ίος, Plut. Impatabilitas, ή άτάθαα, ας, Plut. Impatabiliter, απάθως, Plut. Impatiens, β za) h απαθής, ίος, ό χα) ϋ) «- τλήμων, όνος. Impatientia, ί, α,τλησία, ας, Hesych. Impatienter, αμινν\τ), aliquid ferre, Ινσ^νι- ά?ως τι φίοιιν, Synes. Impavidus, a, um, ό χα) υ\ αφοζβς, u, Plut. ο χα) Ϋι «,ΰίΥ,ς. Impedimentum, το Ιμπόΰισμα, ατός, Dem. το Ιμποδιον, ft, idem, το χώλυμα, ατός, Lucian. ή χωλυμ-ή, ν\ς, Thuc. impedi- menta esse alicui, ιΐναί τινι ΙμτόΙισμα, Dem. Ιμποΰίζιιν τινά, id. ίμποΰων γί- νισθαί τινι, Plut. impedimento alicui esse, ne agat, ίμτοΰών ίΐναί τινι τξος το Sjocv, Aristot. impedimento carens, ό χα) Ϋι άπίςίμπόΰίΓος, ss, Epictet. impe- dimentum tollere, ΊμποΙων τοιίϊσθαι, He- liod. adferre alicui in aliqua re, ara,• σχολίϊν τινι ίτίξί τι, Herodian. sine im- pedimento, άνεμ-χο^Ίΐως, Diod. Sic. im- pedimenta bellica, ή άποσχιν/ι, ϊς, LXX. Confer sequens Impedio. Impedio, i. e. pedes implico, ΙμτοΙίξω, ali- qua re, tiv), Aristot. i. e. prohibeo, \μ- xahZoi, aliquem, τινά, Isocr. tiv), idem, χωλύω τινά, Dem. quo minus fiat ali- quid, διαζωλύω τι γίνίσθαι, aliquem in a- liqua re, άπύξγω τινά τίνος, Plut. ali- quem ne regnum occupet, ζωλύω τινά λαζίΐν την άξχΫ,ν, Dem. abire volentem, χατχζαλύω άπιίναι βαλόμίνον, Xenoph. remigum ministerium, παξαποΰίζω τ%ν των ίξίτων χξύαν, Polyb. nemine im- pediente persequi aliquem, άζωλύτως Ιιώ- ζίΐντινά, Herodian. Impeditio, ϋι ζώλυσις, ιως, β Ιμνοΰισμος, S, Aristot. ϋι Ιτιζώλυσις, ίως, Xen. Confer Impedimentum. Impello, Ίπάγω, aliqua re, τιν), Aristot. a- liquem ad aliquid, παξο°μάω τινά ύς τι, Xen. παξοξννω τινά επί τι, Isocr. ora- tione, τξοσζιζάζαι τω λόγω, Xen. Impendeo, Ιπιζξίμχμαι. Vide Immineo. Impendio, λίαν, Isocr. Impendium, vide Sumptus. Impendo, τξοσαναλίσζω, multum in ali- quid, τολλά εις τι, Dem. aliquid frus- tra, τ) είς ulh liov, id. divitias, άναλίσ- ζω χξΫ,ματα, Isocr. bona, "δαπανάω τά νπάξχοντα, Dem. Impenetrabilis, e, ό za) Ϋι ά^ιάζατος, a. Impensa, τό άνάλωμα, ατός, Demosth. fa- cere impensas in aliquid άναλίσζειν άνα- λώ,αατ« εϊς τι, id. Confer Sumptus. Impense, σφόδξχ, Aristot. άγαν, Plato. Imperator, i. e. dux, β Ϋ,γιμων, όνος, Dem. Ό Ϋ,γύμενος, u, i. e. Cffisar, ο αϋτοζξάτωζ, ο»ος, Jos. Imperatorie, ^ξατνιγιζως, ^γεμονιχως, I- socrat. Imperatorius, a, um, στξατν,γιζος, i), ev, Plut. Ϋ,γεμονιζος, v t , bv, Xen. αντοζξα- τοξίζος, υ., ον, Xiph. Imperatrix, Ϋ) Ϋιγεμον)ς, ίΰος, Philo. i. e. Caesaris uxor, ϋ, αύτοζξάτωξ οξος, Xiph. Imperatum, τό ζελευόμενον, », Xenoph. το πζος-αθεν, εντός, Isocr. τό παράγγελμα, ατός, id. το παξαγγελλόμενον, a, id. fa- cere, ποιεΤν, seu πξάττειν τό π^οταττόμε- Imperceptus, a, um, ό χα) Ϋι άχατάληπτος, ν. Impercussus, a, um, ό ζα) Ϋι άτρωτος, u, Plato. Imperfectio, ϋ, άτίλεια, ας, seminum, τ»ν σπεξίΛ-άτων, Theophr. Impeffectus, a, um, <5 za) ϋι άτελϊς, ίος, Aristot. ό za) ή Ϋαχ,ιτελΫ,ς. εας, Isocr. Imperiose, επιταζτιζΖς, Su'id. Imperiosus, a, um, επιταζτιχος, Ϋ], όν, Pla- αςχιζος, r„ ον Isocr. Imperite, άπείξως, omnino, παντελώς, De- mosth. Imperitia, ή απειςία, ας, Ϋι αμάθεια, Ϋι ά- δαΥίμοσύννι, et ignorantia rerum, χα) άγ- νοια των πεπραγμένων, Dem. facere ali- quid ex imperitia, ποιειν τι hi' άγνοιαν, seu h' απξαγμοσύνΥΐν, id. uti excusa- tione imperitiai et a;tatis, πξοφασίξεσθκι άπείξία» χα) Ϋ\λιζίαν, idem, literarum, Ϋι άγςχμματία ζα) άπαώευσία, JElian. Imperito, vide Impero. Imperitus, a, um, ό za) ή ά-τυρος, ν, ο χ») 17$) Ϋι άΐαίιμων, αμαθΫ,ς, απαίδευτος, reruiri, πςαγμάτων, Dem. omnino literarum, παντελώς ΊΙιώτΥ,ς, idem, adeo et vecors, ϋτω σζαιός za) άνν,ζοος, idem. diceiKU, άπείξως ϊχων tS λεγίιν, id. αδύνατος λέ- γειν, /Elian. Imperium, i. e. mandatum, το επίταγμα* ατός. Confer Mandatum: i. e. domini- um, Ϋ) άξχγ„ γ,ς, Dem. teneo, δυναστεύω, Isocr. άξχγ,ν ζατ'εχω, idem, ϊχω,ίάεηι. suscipio terra marique, λαμΖάνω za) ty,v ζατά γγ]ν za) τΫ,ν ζατά 3-άλασσαν, id. άςχΫ,ν λαμζάνω τνις γγ,ς και Β-αλάσσΥ,ς, idem, alicujus detrectnre, Ϋ,γευ,ονεύεσθαΐ υπό τίνος ix άξιίν, Thuc. militaie, f\ s -ξατγιγία, ας, Dem. et summa rerum, Τξ,ατΥΐγία χα) πξο^ασία, id. et domina- tio, άξχΫι χα) τυξαννις, id. et potentia, άξχΥ, za) δύναμις, id. adfectare, άξχγ,ς Ιπιθυμε7ν Isocr. dare seu deferre alicui, διΰόναι, seu παξχΰιδόναι άξχΫ,ν, seu Ϋ,γε- μονίαν τιν), De?n. moliri, ζατασζευά- ζεσθαι άςχΫ,ν αΰτω, id. gerere, ζτΫ,σασ• ϋαι τΫ,ν Ϋιγεμονίαν, id. consequi, μετα- λαμζάνειν άξχγ,ν, idem, administrare, hoiziiv άξχγ,ν idem, amplificare, μείξω ποιειν τΫ,ν άξχγ,ν, id. firmare, άσφαλεσ- τέξαν ποιεΊν, Isocr. adimere alicui, άφαι- ξεϊσθαι tyjv άξχγ,ν τίνος, idem, deponere, παξαχωξεΤν τΫ]ς άξχνις, Dem. recupe- rare, πάλιν άναλαμζάνιιν τΫ,ν άξχην, I- socrat. Impermissus, a, um, ό χα) Ϋι αθέμιτος, ν, Xen. Impero, άξχω, praeclare, χαλως, Isocrat. cum gravitate omnibus, σφόδξα απάντων* id. alicui, βασιλευειν τινός, επάξχειν τι- νός, ζυξιεύειν τινός, ζατακυξίευίιν τινός, δεσπόξειν τινός, Dem. Isocr. Arist. ty- rannice alicui, τυξαννεύω τινός, Isocrat. exercitui, ξ-ξατν,γ'εω, Dem. τ,γ'εομα^ id. Ϋιγεομαι ς-ξατΥ,γός, id. una cum a- lio, συτξατΥ,γεω τινι id. e. jubeo, Ιπι- τίλλω τιν), Lucian. κελεύω τινι, Hero- dian. Confer Jubeo. Imperscrutabilis, e, ό za) Ϋι άναξιχνίας-ος, ν, Ν. Τ. ό ζα) Ϋι άνεξεξεύνΥ,τος, n, ibid. Impersuasibilis, e, β ζα) Ϋι άπειθί.ς, ίος, Xe- noph. Imperterritus, a, um, ό za)Y) άνίζπλΥΐζτος, u, Plut. ό ζα) Ϋι άζατάπλν,ζτος, u, Phi- lo. ό ζα) Ϋι άφοζος, ν, Plut. Impertio, seu impertior, μεταΐίδωμι, alicui aliquid, τινι τίνος, Xen. ζοαωνίω τί τινι, Plato. Imperturbatus, a, um, ό za) ϋ, άτάξαζτος, n, ό ζα) Ϋ] άτάξαχος, n, Bus. ό και Ϋι &- θόξυζος, a, Plut. Impervestigatus, a, um, ό χα) Ϋι άνεξεύνντ τος, ν, Suid- Impervius, a, um, ό za) ϋι άξατος, ν, Isocr. ό xcu Ϋι άνοδος, a, Xen. Impetigo, ό λειχΫ,ν, Υ,νος, Diosc. impetigi- ne laboro, λειχ^νιάω, Theophr. Impeto, είσίάλλω, Thuc. A^ide Impetus. Impetrabilis, e, <5 χα) ϋ, είπόξίς-ος, a, Ept- cur. συγχωξΥίτικός, υ), όν- Impetratio, ή επιτυχία, ας, Polyb. ή \πί- τευξις. Impetro, τυγχάνω, aliquid, τινός, Isocrat. επιτυγχάνω τινός, Dem. χτάομαί τι, id. άφίζομαί τίνος, Isocr. λαμβάνομαι τί- νος, Plato. Impetuose, όξ^Υ,τιχως, μεθ' ίξμης. Impetuosus, a, um, βίαιος, αία, ον, Luci- an. ραγδαίος, αία, άιον, Plut. Όξμν,τι- χός, r„ όν. Impetus, us, animivel corporis, ϋ, όξμ^, %ς, Plut. impetu lrato ferri in aliquem, φί- ξεσθαι διά Β-υμον επί τίνα, Aristot. hos- tilis, ϋ, εισζολΫι, ης, Isocr. ϋ, επιδξομΫ,, γ]ς, Dem. impetum facio in aliquem, Ιφοξ- μάω τινι, Plut. in hostes, εφοξμάω πξόί τας πολέμιας, Xen. in tabernaculum, επιπΥ,δάω t.jj σζΫ,νγι, Herodian. in regi- onem, είσζάλλω είς χώξαν, Isocr. susti- neo, ύπομίνω εισζολΫιν τίνος, id. Confer Impressio. Impexus, a, um, ό za) ή ακτινικός, u, Scph. αύχμνιξός, ά, όν. τν,ν χόμνιν, Lucian. Impico, πιστόω, CI. Alex, χαταπισσόω, ali- quid, τ), id. Impie, άσεζως, ago in aliquid, άσεξεω εις τι, Xen. aliquid, τ), idem, contra ali- quem, πεξί τίνα, jfliischin. factum, το άνοσιόξγγιμα, ατός, Philo. Impietas, ή άσεΖεια, ας, Dem. Ϋι άνοσιότΥκ, ν,τος, Isocr. yj άθεάτνις, summa, τό tyu ασεζείας ΰπίξζάλλον, Milan. IMP IMP IN Impiger, a, um, Ό χα) ή άοκνος, u, Xen. Impigre, άόχνως, Plato. Impigritas, ή koxvia, a;. Impingo, πξοσπταίω, in lapidem, λίθω,ΡΐιΛ. in aliqua re, πταίω τι, vel h τινι, Dem. pedem in lapidem, πξοσχάπτω πόδα πξός λίθον, Ν. Τ. in iUam stuititiam, εξοχίλ- λω ε'ις thto της παξα,νοία;, Herodian. Impinguo, πιαίνω, Hippocr. παχύνω, Pla- to. Irapius, a, uni, ό χα) η άθεος, β χα) ή άσί- eijs-, ίο;, in vel contra aliquem, e« vel πξός τίνα, Xen. άσίζων. νσα, Sv, Don. β j£ i ανόσιος, a, id. et flagitiosus homo, ά,ηζτις χα) πονηξο; άνν,ζ, Isocr. et exse- crabilis, &«£&; «αί μ-ιαξός, Dem. fac- tum et gravissimum, s^yey άσεΖες-ατον «α/ δί/νότατβν, «2• impmm facinus, το άσεζημα, ατο;, Dem. impia actio, ή ά- σεζησις, εως, Plut. sum, άσεζίω, in deos, είί S-E»i» Dem. raanifeste, πεξίφανω;, id, nefarie, ίναιδω;, id. Implacabilis, e, Ό χα) ή άπεις-ο;, χ, Dem χαι r, απαξαιτητος. Plato, alicui, «- χαταλλάχτω; έχων πξος τίνα, Plut. Implacabiliter, άχαταλλάχτω;^, Bern, i- rasci, άδιάλλαχτα άγαναχτΰν, Tlicmist. Implacidus, a, um, ό χα) ή δυσάξε&ο;, a, Isocr. sum, δυσαξες-εω, Synes. Impleo, εμπλί$ω, omnia malis, -τάντ» xa- χων, Plato, aliquem inani spe, τίνα χαύντ,ς ελπίδος, idem, naves multibus, πλτ,ξάω ναΰ; όπ?.ιτων, Isocr. infamia ci- vitatem, άνχπλγ,θω πονγξά; δόξη; την πά- λιν, Dem. urbem dimdentia, άναπίμ- πλγ,μι πάλιν άπις-ία;, id. lastitia, εμπίμ- •χλν,μι ευθυμίας, Xen. urbem seditioni- bus, με^τ,ν ποιίω πάλιν ς-ασίων, Isocrat. naves cibo, γεμίζω ναϋς trim, id. legem, πλτιζόω νόμον,' Ν. Τ. prophetiam, άνα- πλνίζάω πξοφητείαν, ibid, Impletio, n πλήξωσις, ίω;, Dem. Implicatio, ή ϊμπλεξις, εως, seu implexus, fi ετιπλοχή• Implicite, εμπεπλεγμενως, i. e. non clare, ασαφώς. Implico, εμπλεχω, malis, h χαχοΊς, Isccr. aliqua re, ei's τι, Polyb. aliquem aliqua re, πίξιζάλλω τινά τινι, id. Imploratio, ή Ιπίχλησις, εως, Lucian. ή άνάχλησις, ίω;, Tliuc. deorum, ή 3-εο- χλύτχσις, ίω;, Suid. Imploro, άναχαλίοιχ.α.ι. aliquem, τίνα, Plut. deos, Ιπιχαλίω 8-iis;, Herodian. fidem deorum, 3-εοχλυτίω, JElian. auxilium, δεου,αι ίπιχνξία;. Implumis, e, 6 xou ή άπτιλος, n, Suid. ό χα) ή άπτεξο;. Impluo, ενομζξίω- Impluvium, το μίσαυλον, a, Bud. Impcenitentia, ή άμετανοησία, ας. Impolite, άχόμ^ω;, Plut. Impolitia, -ή άχομ•\>ια, α;. Impolitus, a, um, ό χα) ή άχομ'\ιο;, α, Plut. Impollutus, a, um, ό χα) ή άσπιλος, n, Ν. Τ. β χα) vj αμίαντο;, », Plut. ο χα) ν> αμάλυντο;• Impono, Ιντίθν,μι, opes in navem, χώματα tU την νανν, Dem. aliquid servis, Ιπιτί- βημί τι οιχίταις, Herodian. alicui poe- nam, τιν) ζημίαν ί} τιμωξίαν, Dem. ali- cui plagas* Ιπιζάλλω τιν) πληγα;, Xen. vectigal, φάξον, seu tributum, τίλο;, Plut pileolum capiti, λαζίϊν πιλίΐιον \π) τν,ν χίφαλ^ν, Dem. aliquem in currum, ά- ναζιζάξω τίνα ίφ' ϋξμα, LXX. CUSto- des, ίίσπιμπω φίιλαχα;, Isocr. i. e. de- cipio, φίναχίξω, aliquem, τίνα, Demostk. Confer Decipio. Importo, ίΐσχομίζω, Dem. frumentum A- thenas, αγω σϊτον Άθνναζί, id. alicui infortunium, ί'ισφίξω τιν) ατυχίαν, Plut. Importune, ά,χαίξω;, Isocr. i. e. acerbe, φΰξτιχως, id. Importunitas, η αχαίξία, ας, Dem. Importunus, a, um, res et homo, ό χα) ->, α,χαίξος, a, Plato, Theophr. ό χα) ή ά- τοπος. Importuositas, i. e. carentia portus, *j άλι- μίνια, ας, Poll. Importuosus, a, um, Ό χα) '/> ίλίμίνος, a, Eurip. Impos, ό χα) η αχξατης, ίος, alicujus rei, tivo; s Χ™• menUs, φξίνος τητωμίνος, Plato. tS λογισμέ ίχζάτωξ, Οξος, JEl. Impositio, ή ίπίθίσις, ίως, manuum, των χίίξων, Ν. Τ. ImposBibilis, e, ό χα) ή «.Swam, n, ferri, βαί-άζιο-θαι, alicui facere aliquid, άδιίνα- τό» τινι ποιΰν τι, Plato, ό χα) ή αμήχα- νος. Impossibilitas, ή αδυναμία, ας, Antiph. Impossibiliter, αδυνάτως, Dem. Impostor, ό 'εξαπατων, ίΐντος, Dem. β φίνα• χίζων, οντος, id. ό παν5ξγος, n, id. Impostura, ^ Ιξαπάτ•/], γ,ς, Dem. η τίχνη, ης, id. ό φίναχιο-μος, 5, id. histruere fraudem et imposturam in alicujus inte- ritum, ο-υσχίνάξίιν άα-άτ^ν χα) τίχνν,ν πίξί_ τίνος ολίθξχ, Dem. spe et impostu- ris induci, ύπάγίσθαι ίλπίοΊ χα) φίναχιο" μοΐς, id. imposturam facio alicui, φ-να• χίζω τίνα, Dem. j Impotens, 6 χα) 'h αχξατν,ς, L•;, irae, Β-υμ5, cupiditatum, των επιθυμιών, Xen. ό χα) ή αδύνατο;, ν, factus senio, αδύνατος yi- νόμίνο; γ%ξα, Xen. silere, i. e. qui sile- re nequit, αδύνατο; ο-ιγαν. Impotentia, ή αδυναμία^ ας, dicendi, τη λίγίΐν, Antiph. ή αδυνασία, ας, Thuc. animi, ή άχξάταα, ας, Xen. Impotenter, αχξατως, αδυναζ-Ί. Impraesentiarum, \ν τω παξάντι, \π) tS πα- ξάντος. Impransus, a, um, ο χα) ~h ανάξΐ^ος, s, Xe- noph. Imprecatio, ή ίξα, a;, Plato, η «ατά^ββ) ας, Plut. Confer Dirce. Imprecor, αξάομαι, alicui exitium, τιν) Ίξωλίιαν, Dem. ΐπαξάομαί τινι ίί,ωλααν, Mschin. diras alicui, ϊπαξάομαι δίΐνας άξάς τινι, Plut. Impressio, not(e, ή ιντυπωσις, ίω;, hostilis, ή ίμζολ-)}, %;, Μ ίίσζολν•,, %;, Isocr. ή Ιπι- δξομη, η;, Dem. impressionem facio in regionem, ΰσΖάλλω u; χώξαν τίνα, Isocr. in insulam, ϊμ,ζσ.λλω ί'ις vr t eov, Demosth. contra aliquos cum aliquo, συνίΐσζάλλω επί τινας, id. et hostium agros vasto, εμζάλλω χα) χαχάω ty,v των αντιπάλων χώξαν, idem, fit impressio in regionem aliquam, γίνίται εϊσζολνι ει; χώξαν τινά, Isccr. impressionem alicujus snstinere, ύπομίνειν είσΖολήν τίνος, id. Confer In- vado. Imprimis, vide In primis, sub Primus, Imprimo, ίντυποω, εγχαξαττω. Plut. de. decus alicui, διαΖολϊ,ν αΊσχξάν πξος-ξίζο- μαί τινι, Pclyb. signum sive sigillum, επισίξαγίζω, Plato, τύπον 'ενστιμαίνομαι, idem, σφξαγίδα βάλλω, Aristopk. sig- num capra?, ο-φξαγίζομαι ί'ιχόνι αίγος, Diosc. Improbabilis, e, ό χα) r, άδοχίμΜξΌς^ ν, ο χα) ή απίθανος. Improbatio, -^ άποδοχιμασία, α;. Improbe, ποντίζω;, Isocr. ago, χαχαξγίω, idem. Improbitas, ϋ, χαχία, ας, Dem. ή χαχνξ• για, ας, id. ή χαχοπξαγιχοσύν/ι, η;, id. ή φανλάτν,ς, ν,τος, Isocr. et malitia, qua? in aliquo est, χαχία χα) πον/ΐξία πξοσνσά τινι, Dem. et perfidia alicujus, πονηξία χα) άπις-ία τίνος, idem, eo improbitatis pervenire, u; τοσύτον ποννίξία; ίλθίίν, id. summa alicujus, ύπίξζολί) χαχία; τινο;, id. magna refertum esse, πολλ->,ν χα.• χίαν ΐχίΐν, id. improbitate omnes su- perare, πάντα; άνθξώπχς ύπίξαίξειν πονη- ξία,ίά. raancipare se improbitati, πξο- αίξεΊσθαι ty,v ποννβίαν, Isocrat. uti tarn insigni improbitate, ut, χξ^σθαι τοσαύτγ, πεξίασία πον/ΐξίας, ωτί, Dem. Improbo, άποδοχιμάζω, aliquid, τι, Xen. Improbro, ατιμάζω, Xen. Improbus, a, um, xaxo;, ->„ ov, Isocr. πο- ν/ίξο;, a, ov, Dem. μοχθηξο;, ά,ον, idem. continenter, συνέχω; ων πον/ΐζά;, id. ma- nifeste, palam, φανίξως, ομολογνμενω; φαΰλο;, id. Improcerus, a, um, ό χα) h αμάχης, ιος. Tmprolis, e, Ό χα) -h άτίχνος, a, Eurip. Irapromiscuus, a, um, ί χα) ή άμιχτος, ν, Greg. Impropero, επισπεύδω, Herodot. Improprie, άχύξω;, ioquor, άχυξολογίω. Improprietas, sc. sermonis, ή αχυξία, ας, Hermog. το αχυξον, ν, Quinctil. Improprius, a, um, ό χα) ή άχυξος, α. Improsper, a, um, vide Infelix. Improspere, vide Infeliciter. Improvide, απεζίσχίπτως, Dem. άνοίγτως, Isocr. Improvidus, a, um, ό χα) ή άπςόσχίπτο;, a, Dem. h χα) 'h αλόγι$•ος, ts, id. Improvise, ίπξοόπτως, Herodian. Vide Improvise. ( 74 ) χαι η αφξων. Improviso, αίφνίδιον, Plut. απξοσδοχ^τύΐζ, Thuc. αιφνιδίως, Ν. Τ. εξαίφνης, Xen. εζαπιναίως, Thuc. Improvisus, a, um, ό χα) ή α.πξοσδόχ<ητος> », Lucian. ό χα) ή άθιώξητος, ts, LXX. β χα) ή αιφνίδιος, β, Gal. Imprudens, ό χα) ή ανόητος, a, Dem. ό «at/ ή δυσξύνίτος, ν, Xen. όνος, Isocr. Imprudenter, ίνο-ί,τως, Dem. ΰφζόναις, I- socrat. Imprudentia, ή άνοια, ας, Dem. αφξοσυν/ι, ή άζχλία. Impubes, seu lmpuber, ό χα) ή άντ&ος, », Theocr. Impudens, Ό χα) ή αναιδές, εος, et audax fur, χα) S -ξασυς χλ'επττ,ς, Dem. ο χα) ν\ αναίσχυντος, ν, et confidens, χα) τόλμη' ξος, id. et nefarius, χα* μιαξος, id. su- pra modum, ό χα) η ύπίξαναίσχυντος, tt% res, ΰπεξαναίσχυντον πζάγμα,, id. sum, άναισχυντεω, id. Impudenter, άναισχύντως, Plato, ago, «- ναιδεύομαι, άναισχυντεω, Isocr. αποθρα- σύνομαι, Dem. Impudentia, ή άναϊδίΐα, ας, Detn. ή άιαΐ' σχυντία, ας, idem, et audacia, άναΐδει* χα) τόλμα, id. et improbitas, χα) πονν>~ ξία, id. magna et insiguis, άναίδίΐα με- γάλη χα•) πεξίφανν,ς, pern, summa, ύπίζ- ζολ-Λ τη; αναίδειας, id. eo venire impu- dentia?, Ιλθεϋν εις tbtu, seu τοσϋτον της ά• ναιδείας, seu άναισχυντίας, Isocr. esse tanta impudentia, ύπεξζάλλ.ειν τοσΖτοι αναιδεία, Dem. facere aliquid, ex im- pudentia, ποιίΐν τι υπ' άναιδίίας, idem. prastermittere nihil impudentia?, π»ξα- λείαειν Οδ\ν αναίδειας, id. Impudice, άχαθάξτως. Impudicitia, ή άχαθαβσία, a;, Dem. η ποξνεία, ας, id. ή ασέλγεια, ας, Philo. ν) άχολασίαλ Impudicus, a, um, Ό χα) ή άχάθαξτος, », Dem. ό χα) ή ασελγές, £«?, Lucian. sum, άσελγαίνω, Dem. άσελγεω, Plato. Impugnatio, ή πεοσζολν,, η;, Thuc. Impugno, πξοσξάλλω, urbem, πάλει, Thuc. Impulsio, β ώσμο;, S, ό ώθισμος, S, Plut. Impulsor, ό oir»jf, »» Aristot. ό παξοξυν- τή?• η Impulsus, us, ό ώσμος, 5, ή %σις, ιω;, Ari- stot. i. e. adliortatio, ό παξοξυσμος, »« Ν. Τ. Vide Incitatio. Impune, νηποινε), Dem. νηποιν), Xen. fa- cere aliquid, άδεως πξάττειν τ), Demosth. dimittere aliquem, άφιίναι τινά άζ-ί,μιον* Isocr. lav τίνα άθωον, Dem. ferre, ά- . θωον είναι', id. non impune aliquid fer- re, οιμώζειν τι δςωντα, JElian. διαφεύγει» ix άτιμώξητον, Isocr. Impunis, e, vide Impunitus. Impunitas, ή ά2εια, ας, Dem. impunita- tem dare alicui, ποιΰν τιν) άδειαν, idem. διδόναι τίν} άθώω ίιναι, id.^ διδόναι τινι άδειαν ποιΰν τι, id. adipisci, εύξίσχείν ά- δειαν, id. λαμζάνίιν άδειαν, id. Impunitus, a, um, β χα) ή αζήμιος, ν, Dem. ό χα) ή άδεν,ς, ίος, id. ό χα) ή ί- τιμώξν,τος, a, Isocr. dimmitere ahquem impunitum, Ιάσαι τινά άθωον, id. abire impunitum, άφίεσθαι άθωον, idem, non effugere impunitum, διαφεύγει, ix *τι~ μώξΥ,τον, Isocr. Impure, μιαξως, Dem. Impuritas, ή άχαθαζσία, ας, Dem. Impurus, a, um,^ h χα) ή αχαΟάζτος, s, Dem. ό χα) ή άναγνος. Imputo, άνατίθημίι alicui aliquid, τί «y/, Dem. Ιπάγω τί τινι, *d• άγω τι εις τί- να, id, Imus, a, um, χατώτατος, άτη, ατον,^ ima summis miscere, άνω χα) χάτω ποιΰν seu ποιΰσθαι, Dem. ab imo, χάτωθεν, He- rodian. In, m loco, h, cum Dat. in regione, 1» τ? χώξα, Thuc. in caupona, εν χαπηλείω, Dem. in urbe, \v α?ει, idem, in aure'is vestrbus saltare, χοξ εύειν εν ΐματίοις χξυ- σοΊς, Isocr. in ahis honnnibus, h άλλοις άνθξώποις, idem ; (21 ad locum, εις, cum accus. venire in Phrygiam, άφιχεσθαι ΰς Φξυγίαν, Xen. venire in colloquium, εξχεσθαι εις λόγχ;, Plut. ducere in sena- tum, άγειν εις την βνλην,_ Dem. pecu- niam insumere in aliquid, άναλίσχειν χξΥ,ματα εις τι, id. in hodiernum usque diem, ϊίς ήμίξαν ταύτην, idem. • iram in sontes emittere, άφιίναι οξγην ίίς αϊτίνς, idem, (S) χατά cum accus. in beUo amis. ΙΝΑ Slim esse, άπολωλεχίναι χχτά τον πόλε- (λ«ί, Dem. in foro, χατά την άγοξάν, id. (4-) παξά, cum accus. fortuna omne momentum habet in rebus humanis, 'ό- λον ή τύχη παξά τά των άνθςώπων πξάγ- ματα, Dem. (5) ίπ), cum gen. in multis rebus divinam videre benevolentiam, jV/ πολλών ιδείν την παξά των Β-ίων ιύνοιαν, Dem. in tanta solitudine constitutus, επ) τοσαυτης Ιξημίας γινόμενος, Isocr. Inabruptus, a, um, b χα) ή αρραγής, its, Philo. Inaccessus, a, um, Ό xa) η άζατος, χ, Lu- cian. b xa) ή άνεπίζατος, χ, Plut. ο χα.) η άπξότζατος, χ, Lucian. Inaccusabilis, e, b χα.) ή χχχτχγόξητος, χ, Phalar. : Inasdifico, Ινοιχοδομίω, Thuc. Inasquabilis, e, Ό χα.) η ανώμαλος, χ, Thee- phrast. Inaequabilitas, η ανωμαλία., ας, Theophr. Inaquabiliter, άνωμάλως, Isocr. Incequalis, e, b xa) ή άνισος, χ, Aristoi. b χα.) η ανώμαλος, χ, Dem. dignitate, b χα) η ανισότιμος, Χ, Ναζ. InaEKjualitas, ή ανωμαλία, ας, et perturba- tio^ χα) ταξαχη, Isocr. ή άνισότης, ητος, Aristot. Insequaliter, άνωμάλως, et perturbate co- lere deos, χα) ίτάχτας &εξκπεύειν τχς Β-εχς, Isocr. Inajquo, Ίσόω, Xen. Ina?ro, χαταχαλχάω, LXX. Inasstimabilis^ e, i. e. vilis, ό χα) ή ατίμη- τος, χ, Dem. i. e. pretii magnitudine modum excedens, b χα) ή ΰπεξτίμιος, χ, Aristot. Inajstuo, εγχυμαίνω, χυμαίνομαι, Plut. Inadfectatus, a, um, b χα) ή άχατάσχευος, χ, JSas. β χα) η άπεξίεξγός, χ, Athen. Inagitabilis, e, b χα) ή ασάλευτος, χ, Philo. InamabiUs, e, b χα) ή άν'εξας-ος, χ, Philo. ό χα) ν) άφιλβς, χ, Plut. b χα) τι άχαξίς, 4τος, Herodian. Inambitiosus, a, um, b χα) ή αφιλότιμος, χ, Aristot. Inambulatio, b πεξίπατος, χ, Plut. Inambulo, εμπίξιπατεω, Aristoph. Inamoenus, a, um, b χα) ή άχαξίς, ιτος, Herodian. Inania?, at κενότητες, ων. Inaniloquus, a, um, b χα) η χενολόγος, χ. Inanimatus, a, um, b χα) ή άψυχος, χ, De- Inanio, χενόω, Tlieophr. παξχχενόω, Plut. Inanis, e, χενός, η, ov, omnium, πάντων, Xen. b χα) ή διάχενος, χ, Plut. μάται- ος, otia, aiov, sermo, λόγος, Dem. glo- ria, ή χενοδοξία, ας, studium, ή χενοσπχ- δία, ας. Inanitas, η χενότης, ητος, το χενόν, χ. Inaniter, χενως, ματαίως, i. e. frustra, δια- χίνν,ς, Polyb. cupiendo, χενοσπχδως, Plut. loquor, φλυαξίω, Lucian. Inaquosus, a, um, b xa) ή άνυδξος, χ, Geo- pon. Inaratus, a, um, b xai ή άνί,ξοτος, Horn. Inarefacio, χαταζ-^αίνω, Theophr. Inaresco, χαταξν,ξαίνομαι, ίποξ-Ίξαίνομαι, Diosc. Inargentatus, a, um, b χα) ή ίπάξγυξος, ν, Herodot. Inargento, Ιπαξγνξόω, Athen. Inarticuiatus, a, um, b χα) ή ίΰιάξθξωτος, ν, JElian. Inartificialis, e, Ό χα) v\ ατεχνος, a, Aristot. Inartificialiter, ίτίχνως. Inassatus, a, um, i. e. assatus, οττος, ■>„ bv, caro, οπτόν χζίας, Plut. b χα) ή 'ίξοπτος, «, Hippocr. Inassuetus, a, um, Ό χα) -h arfiv^, εος, ad a- liquid, τίνος, Dem. Inaudax, Ό χα) ή άπότολμος, ν, Lucian. Ό χα) ή άτολμος, ν, Tliuc. sum, ίτολμίω, idem. Inaudio, νπαχ&ω, aliquid, τίνος, Plut. Inauditus, a, um, b χα) ή ά,νί,χνΓος, n, CI. Alex, b χα) ή απυς-ος, ss, Uer.od. Inaugurato, χατ' ο'ιώνισμα. Inauguro, εποιωνίζομαι, aliquid, τι. Inauris, -^ ενώτη, ν,ς, Soph. . το ενώτιον, χ, το 'ελλόζιον, ex auribus longas inaures dependentes habet, \χ των ίότων αΐτφ ε- νώτια μ,χχξα. ίποχξίμανται,ΛΕ/ίαη. Inauratus, a, um, ό χα) ή επίχρυσος, χ, Plato. Inauritus, a, um, Ό χα) it άωτος, χ, Eust. Inauro, χξυσ'οω, aliquid, τ), Athen. χατα- χςυσόω τι, Plut. INC Inauspicato, $υο•οιωνί$•ως. Inauspicatus, a, um, Ό χα) ί ΰυοΌΐώνΐϊος, χ, Plato, χχ ε'ύεδξος, χ, Mlian. Inausus. a, um, b χα) r> άτόλμητος, χ, Theodor. Incasduus, a, um, b χα) v> άτμητος, χ. Incalceatus, a, um, b xa) 'h απίΐιλος, χ, Alschyl. Incalesco, ΰιαθίξμαίνομαι, Dem. Incalefacio, διαθίξν.αίνω, Dem. Incallide, άΐόλως, Thuc. Incallidus, a, um, b χα) ή άδολος, χ, De- Incandesco, εχπυξόομαι, Gal. Incanesco, -χολιόομαι, Aristot. Incantamentum, ή vsta&y, ης, Polyb. το ε- πασμα, ατός, Greg, ή γοητεία, ας, Po- lyb. η τεξθξίία, ας, Chrys. το γοητευ- μα, ατός, Plut. Incantatio, η γοητεία, ας, Plut. Incantator, b χα) η επωδός, Eur. b τε^θξευς, ίως, Plut. b φαξμακευς, εως, Lucian. b γόης, ητος, Herodot. Incanto, ίπάδω, aliquid, τ), Chrys. επάγο- μαι τινι, Lucian. γοητεύω τι, Plut. Incanus, a, um, Ό χα) η επιπόλιος, Dem. Incarnatio, ή σάξχωοΊς, εως, Chrys. η εν- ανΰξώ^ησις, εως, Greg, νιϊνσωμάτωσις, εως, Ignat. Incarno, 'ενανθξωχίξω, Dionys. σχξχόω, Ναχ. Incassum, φξόδως. Confer Frustra. Incastigatus, b χα) η οώιόφωτος. Incavo, χοιλαίνω. Incaute, απζονοητως, Xen. ίπίξίσχίπτως, Dem. Incautus, a, um, b χα) ή αφύλακτος, χ, Dem. b χα) η απξονόητος, χ, Lucian. b χα) ή ίνευλαζης. Incedo, ε\σί%χοιχαι, Dem. pari gressu cum alio, 'ίσα βαίνω τινι, id. graviter, βαδίζω ευτάχτως, Aristoph. summis digitis pe- dum, αχξοζατίω, Lucian. Incelebris, e, b χα) η ανώνυμος, χ, Dem. Incendiaria, ή πυζαλλ)ς, ίδος, Aristot. Incendiarius, πυρπολητής, χ, ό πυξπολεων, οντος, Lucian. Incendium, b εμπρησμός, χ, Plut. η πυξ- χαιά, ας, Dem. Incendo, ΙμπξηΟω, auquid, τ), Xen. \μ- πίμπεημί τι, Plut. χαταπίμπξημί τι, id. εμπυξίζω τι, Diod. Sic. χαταχαίω τι, Plut. odores, επιθυμ-ιάω, Philo. i. e. incito, παροξύνω, Dem. Confer In- cite. Incensio, η εμπξησις, εως, JEschin. ο εμ- πρησμός, χ, Philo. Incensum, το &υμίαμ.α, ατός, Diod. Sic. Incentivum, το ΰπεχχαυμα. ατός, Ach. Tat. το εμπύξευμα, ατός, Long. Incerniculum, ή τηλία, ug. Incerno, διάλεγα/. Xen. Incero, Ιγχηζόω, Hippocr. Incerte, άδηλως, Νϊ Τ. Incertitudo, ή αδηλότης, ν&ος, Hippocr. Ineerto, αδήλως, Ν. Τ. 1 Incertus, a, um, Ό χα) η άδηλος, χ, Plut. Ό χα) ή ασαφής, εος, Plut. i. e. inst?-bilis, b χα) η ας-αθης, εος, Dem. b χα) ή ά&άθ- μητοε, X, id. b χα) ή άχατάς-ατος* χ, rumor, η φ-ί,μη αδέσποτος, Dion. Hal. incerttim reddo, άδηλόω, Philo. Incessabilis, e, Ό xa) ft «.χατάπαυρος, χ, Ν. Τ. Incessio, η εϊσζολη, ης, Pfut. Incesso, προχαλεομαι, aliquem, τινά, Xen. saxis, βάλλω λίθοις, Thuc. incessit eum timor, δέος έπηλθεν αυτω, Lucian. Incessus, us, το βάδισμα, ατός, Dem. Inceste, μιαξως, Dem. Incesto, μιαίνω, Lucian. Incestum, vide Ihcestus, us. Incestus, a, um, μιαρος, a, ov, Dem. b j^ η ανόσιος, χ, id. Incestus, us, ή συνχσία ανόσιος, γάμος άνη- χετος χα) άνόμιμος• Inchoo, άξχομαι, vide Incipio. Incido, εμπίπτω, in fossam, εις τάφξον, Xen. in sermonem, ε'ις λόγον, Dem. in vena- bula, τβ?ί Ά-ηςάτςοις, Mlian. in calami- tates, πίξιπίπτω συμφοξαΐς, Isocr. in ali- quem, εντυγχάνω τινι, Plato, πίξίτυγ- χάνω τινι, Dem. in contemptum, Ιγχύ- ξω άλογίης, Herodot. id, quod fortuito incidit, το πξοσπίπτον, Dem. qua? quo- tidie incidunt, τ« χαθ' εχάς-ην ήμίξαν συμπίπτοντα, Isocr. Incido, εγχόπτω, επιχόπτω, εντίμνω, i. e. in- sculpo, εγχολάπτω, Plut. nervos rerum ( 75 ) INC gerendarum, ΰποτίμνω τά νευξο, των πζαγ• ΙχΑτων, Dem. Incile, ό διώξυξ, γος, Theoph. Incingo, διαζώννυμι, Lucian. Incipio, άρχομαι, opus a deo, Ιογχ άπό τί? 3-iS, orationem inde, λόγχ 'εντεύθεν, Xen. ab iis de quibus constat, άπό των όμολο- γχμίνων, Dem. victoria? paeana, έξάςχω επινιχίχ παιάνας, Plut. τον παιάνα, Xen. bellum, χατάξχω πολεμχ, Plut. sermo- nem, τον λόγον, Plato, άξχην τχ λόγχ ποιίομχι, Isocr. Incircumcisus, a, um, b χα) η άπιείτμητος^ χ, Ν. Τ. Incircumscriptus, a, um, b χα) η, απερί- γραπτος, χ, Damasc. Incise, seu Ijjcisim, χατά χόμματα, χομ- μaτιxως,Hermog^ lncisio, ή εγχοπη, ης, Suid. ή εντομή, ης* Aristoph. Incisum, τόχόμμα, ατβί, Quinctil. ^ Incisura, ή εγχοπη, ης, η τομή, ης, ή εντομή, ης, Aristoph. Incita, η πενία, ας, Plut. Incitabulum, το όξμητηξίον, χ, Xen. Incitamentum, το* όξμητηξίον, χ, Xen. cur- sus, το ϊγεξτηξίον, χ, δξόμχ, Mlian. ha- bere aliquid ad aliquid, έναυσμα εχειν τϊ ε'ίς τι, Herodian. Incitate, όξμητιχως, ferri ad aliquid, εχειν πξός τι• Incitatio, η παξόξυ-ησις, εως, Xen. b παζ- οξυσμός, χ, Ν. Τ. Incito, παξοξμάω, aliquem ad aliquid, τινά επί τι, Xen. ad certamen, τινά είς άγωνα, ideni. ad regnum, τινά πξός βασιλείαν, Plut. aliquem ad faciendum aliquid, τινά ποιεΤν τι, id. Confer Hortor. Incivilis, e, b χα) η, άπείξόχαλος, χ, Dem. ό χα.) ή άγξοιχος, χ, et illepidus, χα) ά- χα,ξΐς, Plut. Inciviliter, άγξοίχως, Plato. &χαιως, Α- ristoph. Incivilitas, η άπ-ίξοχαλία, ας, Dem. Inclamo, 'εμζοάω, Thuc. επιζοάω, aliquem, τινι, id. Inclaresco, επιφαίνομαι, ελλαμπ ξύνομαι, victoria, δόξαν α'ίξω νίχης, Herodian. Inclemens, ό χα) η άπηνης, ίος, Bas. χα- λεπός, η, ov, Dem. b χα) η δΰσχολος, χ, idem. : Inclementer, άπηνως, άπξοσοίτοις, Isocr. Inclementia, η άπηνεια, ας, Suid. η χαλε- πότης, ητος, Isocrat. τι άνεπιείχεια, ας, Dem. Inchnatio, η εγχλισις, εως, Aristot. Inclino, έγχλίνω, ad aliquid, πξός τι, Aris- tot. άποχλίνω πξός τι, id. re's inclinant, πεάγματα χλίνχσι, id. Includo, εγχλείω, vase, εις άγγίϊον, Diosc. aliquem castris, χαταχλείω τινά εν ?ξα- τοπίδω, Herodian. in raunimento, τινά εΊς εξυμα, Xen. in corpore aliquid, τί χατα σώμα, Galen. Inclusio, ή ϊγχλεισις, ίως. Inclytus, a, um, χλυτός, η, όν. Confer Ce- lebris. Incoactus, a, um, έχων, χσα, ov, Demoslh. εχχσιος, ία, ιον, Aristot Incoctio, η ενιψις, εως• Incesnatus, a, um, b χα) η άδειπνος, χ, Plut. Incceptio, η άξχη, ης, Aristot. Inccepto, άξχομαι, Dem. Confer Incipio. Incceptum, το τόλμημ,α, ατός, Thuc. Incogitabuis, e, b χα) ή άπίξίσχεπτος, χ. Incogitans, b χα) η άλόγις-ος, χ, Plato. Incogitanter, άλογίς-ως, Isocr. Incogitantia, ή άλογι?ία, ας, Polyb. Incognitus, a, um, ό χα) η άγνωρος, χ, Plut. b χα) η άσύνδηλος, X, id. Incoibilis, e, b χα) ή άσυμφυης, εος, Suid. Incola, Ό χα) η Ινοιχος, χ, Strabo. Ό χα) η χάτοιχος, χ, Aristot. b οιχητωζ, οξος, Dem. Ό ο'ιχων, χντος, id. urbis aficujus, οΊχητωξ ων εν τινι πάλει, id. Incolo, οίχεω, urbem, πάλιν, Isocr. |y t# πόλει, Dem. χατοιχίω πάλιν, Isocr. Incolumis, e, σώος, a, ov, ager s. regio, σώα. χώξα, Dem. b χα) ή άχίξχιος, χ, urbs, πόλις άχεξαιος, id. et ab incommodis h- ber, σώος χα) μηδέν πάσχων, id. Incolumitas, ή σωτηξία, ας, urbis, πόλεως, Dem. η ασφάλεια, ας, Thuc. Incomatus, a, um, b χα) η άθξΐξ, τξίχος. Incomitatus, a, um, b χα) η άπαξάπεμπ- τος, χ. Incommendatus, a, um, Ό »ο» ή άσυςατος, INC IND IND Incommodatio, r, βλάζγ,, νς, Plut. Incommode, άο-υμφόξως, φαύλας, Dem. «- Incommoditas, γ, βλάξγι, ν,ς, Plut. f, άχξγ,- sr/«. Incommodo, βλάπτω, aliquem, τίνα, Dem. λυμαίνομαι τινι, Aristot. Incommodum, ■>. βλάζτ), %;, Dem. τό βλά- ζος, id, id. Conf. Damnum. Incommodus, a, um, Ό xa) r, άο-ύμφοξος, ν, Dem. ό χολ r, άνωφίλΫ,ς, ίος, IsOCr. ο xa) 'h άλνσιτίλΫ,ς, ίος, res incommoda civita- ti, πζαγμα άλυοΊτιλίς τγ πίλίι, Dem Incomparabilis, e, ό χα) ή άο-υγχξίτος, u, ό xa) v\ άσΰμζλΥ,τος, χ- Incompertus, a, um, ό χα) Ϋι αγνώξΐ?ος. u, ό xa) r, άγνωρος, u, ThuC. β nasi Ϋι iSrr λος- Incomposite, άτάχτως, Thuc. άχοο-μΫιτως. Dem. ago, άχοτμίω, id. Incompositus, a, um, Ό χα.) ϋ, άταχτος, ου, Thuc. ό χα) ϋ) ασύνταχτος, n, Dem. Ό χα) Ϋ, άσίινΗίτος ■ Incomprehensibilis, e, ό χα) ϋ, ασύλληπτος, a. Diosc. Incomptus, a, um, h χα) Ϋι άχομ-Ιος, ου, Plut. Inconcessus, a, um, ό χα.) ϋ, &fliu.is-os, «υ, Thuc. Inconciliabilis, e, Ό χα) ϋ, άσυνάλλαχτος, u, Bus Inconcinne, άναζμότως. Inconcinnitas, ϋ, αρρυθμία., ϋ, άναζμο?'ΐΛ. IiKoncinnus, a, um, Ό χα) r, άνάξμο?ος, u, Xen Inconcussus, a, um, b χα) y άσίΐ^ος, ου, Chrys Incontiitus, a, um, ό χα) ϋ, αχατασχίΰατ- το:- u. LXX. Inconfessus, a, um, μ), όμολογτ,χως, υΤα, ός- Inconfusus, a, um, ό χα) ϋ, άσύγχυτος, ν- Incongruens, £ Incongruus, a, um, Ό χα) •η άνάξμο^ος, ν, Lucian. ό χα) ν\ άχα• τάλλν,λος. Inconscius, a, um, ό χα) Ϋι ασύνετος, ν, inconsciis aliis, άσυνίώότως το7ί άλλοι;, Plut. Inconsequens, ό χα) ■>, άναχόλνθος, u, Her. mog. Inconsequentia, Ϋ, άναχολαΟία, κς, Demetr. Phal. Inconsiderans, ό χα) ή αλόγι^ος, u, Plato. ό χα) r άπ-ξίσχίπτος, », Dem. Inconsiderantia, ή άλογις-ία, a;. Polyb. Inconsiderate, πξοπίτως, Isocr. άπίξίσχίπ• τω;, Dem. άφξοντί^ως- Inconsideratus, a, um, idem quod Inconsi- derans Inconsolabilis, e, ό χα) Ϋ, άπχςαμίθγτος, u. Inconsolabiliter, άπαξαιχυΒΫ,τως, Plato. Inconspicuus, a, um,'e xa) ■>, άθίώ"γ,τος, ν, Diod Sic. Inconstans, ό χα) ϋ) ά$-α%ς, ίο;, Dem. ό χα) Ϋι άτάθμγ,τος, ts. res, πξα,γμχ, idem. σφαλίξός, a, όν, SOCIUS, σύ υ,μα-χοι . idem. Sum, μ-ταζά?.λομαι, Isocr.' Inconstanter, σφαλι^Ζς. Isocr. rnconstantia, Ϋ> αφασία, a:. Dion. Ar. mentis, υ, μιτάνοια, α;, Ϋι ΰτος-ξοφΥ,, υ,;, Dem. Inconsuetus, a, um, Ό χα) % ανίθι?ος, β. Inconsulte, vel Inconsulto, ατξοζαλίύτω;, Plato ΰχη. Incensultus, a, um, Ό χα) Ϋ, ΰτξοζύλιυτο;, a, Dem. Inconsurnmatus, a, um, ό χα) ή ατίλί?ος> u. Plato. Inconsumptus, a, um, Ό χα) y> αδιάφθαοτο;, ν, Plato. Incontaminatus, a, um, ό χα) Ϋι αυύαντος, ». Plut. Incontinens, Ό χα) υ) ίχζατΥ,;, ίος, in aliqua re, τίνος, Dem. Ό χα) υ) άχόλα$-ο;, ν, Α- ristot. Incontinenter, αχ>ατΰ;. Incontinentia, ν\ a.x°arua, ας, Xen. Inconyeniens, ό y , u ) % ί*,^;, ίος, Thuc. ο χα) Ϋ, ά,τύμφοξος. Inconvenienter, ά^ξίτως, Herodian. Inconvenientia, ϋ, α.τ"ίτίΐα, ας, Plato. Incoquo, ο-υνίψίω, Gal. Incorporatus, a, um, β χα) ϋι Ινσύματος, α, Ναζ. Incorporeus, a, um, ό χα) ϋ) ατωμος, ts. Incorporo, ο-ωματόω. Aristot. lucorrectus, a, um, ό χα) r) ίδιόξθωτοί, a, Dem. Incorrigibilis, e, ό xou η ίΐιάτζ^τος, ου, Sirac. Incorrupte, α,ςβάξτως, et juste, αΙω^οΙοχΫτ τως χα) ΰιχαίαις, Dem. Incorruptibilis, e, ό χα) ϋ, α<ρθαξτο;, ν, glo- ria, δβξα, Ν. Τ. ό χα) ϋ) άφθονος, ν, ani- ma, Ί,υχΫ), Dem. Incorruptus, a, um, ί χα) ϋ) ίδιάφθαςτος, a, Plato, muneribus, ό χα) ϋ\ ά?4>»οδό- ζΥ,τος. Increatus, a, um, β χα) ϋι αχτι?ος, tr. Increbresco, sermone, ΰιαθξυλλίομΆΐ- Xen. Incredibilis, e, h xa) *j απις-ος, a, JEschin. Incredibilitas, ϋ) απις-ία, ας, Isocr. Ό χα) ϋ] παξάΰοίος, ίταξάλογος• Incredibiliter, acrirw, Dem. απιθάνως. Incredulitas, Ϋ, απις-ία, ας, Dem. Ϋ\ απίί- θίια, ας, Ν. Τ. Incredulus, a, um, i χα) ϋ) ίταθκς, ίος, ό χα) ϋ) ο^ΰσπιτοί, n, sum, απιιθίω, Sirac. Incrementum, ϋ, Ίπαυξν, ν,ς, Plato. Ϋ, W,- hoo -ις, ίως, Isocr. Ϋ\ ϊταΰ^Υ,σις, ιως, Plut. capio, ιπίίοσιν λαμζάνω, Isocr. ex ali- quo, ιτίο'ίίωμι ιχ τίνος, id. adfero, ίπαύ- ξω τι, Dem ίπίΰο<Γΐν ίταξίχω τιν), id. Increpatio, ϋ, ln -ιτίμγ,ο-ις, ίως, Plut. ϋ, Ιλίγ- χίία- Increpo, Ιτιχτυπίω, i. e. reprehendo, It/• πλΫ,ττω, aliquid, τ), Dem. aliquem aper- te, τιν) φαν.ο'Ζς, id. aliquid in aliquo, ΰιχμίμ$ομαι τινά τίνος, Aristot. Increscb, αυξάνομαι, Aristot. Incruentatus, s. Incruentus, a, um, ό xa) Ϋ) αναίμαχτος, u, Plut. Incrustatio, γ χονίασις, ίως- Incrusto, χονιάω, aliquid, τ), Aristot. Incubatio, ό ιτωαο-μος. 5, Aristot. Incubitus, idem quod Incubatio. Incubo, ΐγχίΐμαι, alicui rei, tv τινι. Hero- dot. Ιτίχαμαί τινι, Aristot. ovis, ίτω- άζω, Athen. Incubus, ό ΙφιάλτΥ,ς, α, ό πνιγαλίων, ωνος, Mgin. Inculco, TaoiuZia, Lucian. i. e. scepius dico, πχξίμζάλλω, aliquid, τ), Dem. Inculpabllis, ό χα) Ϋ, αναίτιος- Inculpate, άμίμττως, Herodian. vivere, ανίγχλΫιτως βι£ν, Dem. Inculpatus, a, um, ό χα) Ϋι άμιμττος, ου, Dem. ό χα) Ϋ, άνίτιτίμγ,το;, is, id. ί -χα) ϋ, άνίξίλίγχτος. ν, id-, ο χα) ~ α&ιύμ,ων• Inculte", άχοτμως. Incultus, a, um, Ό χα) ϋ, άχοσ-μας, a, terra, ■yvi «.νί'γατος, incultum jacere, χΐξΐηύιιν, Diod. *Sic. Incumbo, ivixuuai, alicui roi, τιν), Aris- tot. i. e. operam enixe do, σπνΰάζω πίςΐ τι, Plato. \τί τινι, Isocr. ad gloriam, <}'ΐντίζω τγ,ς ίόξγ,ς, Mlian. et omni cura facio aliquid, ο-τνδάζω χα) ύνίξΰιατεινό- μ'.νο; τοιίω τι. Dem. Incunabula, vide Cun,ς, ίος, JElian. in volatu, ώ i χάμνίΐ τό πτίξόν, id. Indefinite) άπξοσίιοξίς-ως, Suid Indefinitus, a, um, ό χαΊΫ, χόξΐ?ος, ν, Thu- cyd. ό χα) Ϋι άπίςίμβατος• Indefletus, a, um, ό χα) ϋ) αχλαυστος, ν, Horn. Indeflexus, a, um, <5 xa) r, άχαμπτος, it, Plut. Indelebilis, e, ό χα) ϋ, άνίξάλαπτος, ν, Soph. lndelibatus, a, um, β χα) ή άΖ'ίπτος, u, Soph. Indemnr.tus, a, um, ό χα) Ϋι αχατάχ»ιτο:, ts, Ν. Τ. Indemnis, e, ίθωος, ωα, ωον, De?n. ό χα) Ϋι άζΫ,μιος, ν, id. Indemnitas, ϋ, άζγ,μία, ας. Indeploratus, a, um, ό χα) ϋ, απίνθγ,τος, α, Mace. Indeprecabilis, e, ό χα) ϋ, απαραίτητος, α, Plato. Indeprehensibilis, e, ό χα) ϋ, άφάξατος, ν. Indesertus, a, um, ό χα) ϋ, αναπόλαπτος, α, Indesinenter, ά,Ιιαλύπτως, Ν. Τ. βννί- χως• Indesinens, ό χα) Ϋι άΰιάλίΐζτος, ν, Ν. Τ. ό χα) Ϋ, αχατάπαυ$•ος, «, ib. Indesponsatus, a, um, ό χα) ϋ, άμνΫ,ηυτος, ν, LXX. Indetonsus, a, um, β χα) ϋ) άχαξοχόμγ,ς, α. Index, ό μΥ,νυτΫ,ς, S, Dem. ό ΐνΰίίίας, «ν- το?, Isocr. digitus, ό λιχανός, S, Lucian. librorum, ό πίναξ, αχός, Plut. __ ό ο-νλλα- ζος, μ, Cic. in agro, τό σνμΰον, a, De- most h. Indicatio, ϋ) φάο•ις, ίως, Dem. ή ίνδίίξις, ίως, id. Indicatura, scil. litis, yj τΊμΥ,σις, ίως, JE- schin. Indicium, τό ΰίϊγμα, ατός, Dem. τό ίπί- ΰίιγμα, ατοί, id. τό 0-Υιμ.ύον, V, id. το τίχμΫ,ξίον. Indico, is, άπαγγίλλω, aliquid alicui, τ/ τινι, Plut. helium alicui, πξοαγοξίΰω πό» λιμόν τινι, Dem. πξοίζίω πόλίμβν. He- rodot, ludos, ΐχχαταγγίλλω άγωνοις, Plut. Indico, as, ίμ/ραίνω, aliquid alicui, t{ τινι, Dem. Ίχφίξω τι πξός τίνα Plut. γνωξί- ' ζω τί τινι, id. Indicta caussa, αχξίτως, Isocr. punire a- liquem, άνιυ χξίο-ίως χολάξαν τίνα, Dem. occidere aliquem, ίχξίτως άποχτίίνίΐν τί- να, JElian. Indidem, ίντ-υθίν), Aristoph. Indifferens, ό χα) ϋ) ά,&άφοξος, ν. Indifferenter, άδιαφόζως, fero aliquid, άδ<- αφοήω πίξί τι. Indiflerentia, ϋ) αδιαφοζία, ας- Indigena, ό χα) ϋι αυτόχθων, όνος, Isocr. ό χα) Ϋι Ιγχώςιος• Indigene, ό χα) Ϋι ίνΙίΫ,ς, ίος, rerum neces- sariarum, των avayxa'^v,Dem. δίόμίνος, ivYi, ivov, pecuniie, χ^/ιμάτιη, id. ίπό• ξω; Ζιχχίίμινος, Isocr. IND INE INF Iildigentia, Ϋ, tvhux, χς, Bern, ίποξίχ, χς, id. et inopia, ή hSfix xxi χποςία, id. rerum necessariarum, ή hhux των ανχγ- χχίων, Dent. Indigeo, χποξίω, nullius rei, μ^ίνός, Dent. a lieu jus rei, ΰίομχ'ι τίνος, id. πςοδίομαί τίνος, id. χξίΐχν ίχω- Indigeste, άτάχτως, Thuc. Indigestus, a, um, i xxi ή χτχχτος, n, Iso- crat. Indignabundus, a, um, χγχνχχτίος, ίχ, lav, Dent. ίγχνχχτιχος, /■„ ov, Pint. Indignatio, ϋ, χγανάχτγ,ο~ις, ίως, Thuc. i. e. despectio, γ άπαξίωσις, ίως, Polyb. Indigne, χνχξίως, miserum esse, lvs -υχίϊν, Isocr. agitur cum eo, ο'ιζτξόΊς πχσχα, Dem. fero aliquid, g-uvoooCouxi i*i ti; vi, JElian. δυτφοξίω τι, Herod tan. Indignitas", Ϋ, άπαξί*, χ;, pro rei indigni- tate, χξίως τ2 άΰιζΫ,μχτος, /Elian, ι Indignor, χγχνχχτίω. ob aliquid, \<χί «»/, seu urrie τίνος. Isocrat. πιο! τίνος, Plato. hot τι, id. alicui, πξός rtvx, Plut. χχ- υχ%ς n λχχων χ- yx^Ai, Philo. Indomabilis, e, Ό xxi -h χΰάμχς-ος, ν, nul- lus, πώλος, Xen. Indonatus, a, um, ό χχι ί χγίξχ^ος, », Μ- lian. Indormio, Ι-τιζοιμάομχι, Bippocr. Indotatus, a, um, i χχ) r, xveotzog, u, Diod. Sic. Indubie, ό^λογαιχ,ίνως, χνχμφιζόλως. Indubitabilis, e, xxi -h χνχμφίζολος, a. Indubitanter, χνχμφιζόλως, χνχμφισζγ,τγ,- τως, Dem. Induciae, χ\ ίνοχχ), ων, inducias facere, χοΐί7ο-θχι χνοχχς, Dem. cum aliquo, πξός τινχ, JEschin. hxXuo-u^ ττξχτταν, Plut• annuas, \χίχα°ίχν koiuo-Qki ivixv- iriov, Thuc. Induco, ΰο-χγω. in domum, %\ς oixlxv, Po- lyb i. e. persuadeo, ίνχγω τινχ πέος πό- λίμον, Aristot. i. e. deleo, ίξκλίίφω τι, Dem. in animum, ύς ty,v *\/υχγ,ν πχ$ί%- μι, Plato. Inductio, i -τχγωγγι, γ\ς, Aristot. Indulgens, ο-υγχωξίων, νσχ, β», Dem. Indulgenter habere aliquem, φιλοΓόξγως ΐίτιμίλΰσθαί τίνος, υ, χίχαξκτμ.ίνΜς. Indulgentia, i, χνατις, ίως, Dem. η συγχύ- ξΥ,ο-ις, ίως, Chrys. Indulgeo, συγχωξίω, alicui, τινι, Dem. χχ- τχχχξίζομαί τινι, Plut. cupiditatibus, χχξιζομχι τχΤς Ιτιϋυμιχις, Arist. alicui nimis, χνίγ,μί τινι λίχν, idem, vino et compotationibus, χποο-χολχζω ο'ίνω j^ τχΊς ίΓζθΐτόο"ίοΊν , jEltan. Indumentum, το ΙνΙυμχ, ατός, Ν. Τ. το Ίμάτιον, ν, Dem. Induo, \νΰύω, vestem purpuream, ποξβνξί- δ«, Xen. me, ίμχυτον, id. vestem,' seu me veste, πίξίζάλλομχι το Ίμάτιον, Ν. Τ. personam, τοσχν,μχ, Xenopli. purpurea chlamyde aliquem, πξίζάλλω τινχ χλχ- μνΐι ποξφυξόΐ, Herod, colorem alicujus, εμχυτον ί'ις χςοιάν τίνος μίτχμ-οξφόω, JEI. pedes sandahis, ΰτοΰίω τνς ποίος σχνίά- λοις, id. Induresco, σχλΥ,ζννομχι, χχτάσχλΥιμι, The- ophrast. Induro, e -χλγ,ξύνω, Ν. Τ. cutem, tngirxXr,- ξύνω δίξμα, Hippocr. Indusium, ό χιτωνίσχος, », Plut. Industria, ή φιλοτονίχ, χς. Dem. ή φιλίβ- γίχ, χς, id. de industria, χχτχ πξοχίξΐ- ffiv, \χ πξοχίξίνιως, \χ πξονοίχς, ΙξίτΊττ^ίς, Ίχοντ), Dem. Isocr. de industria factus, Ικύο-ιος, Ίχ, ov, Dem. Industrie, ο-τνδχίως, Aristot. Ινιμίλως, τιχνιχως. Industrius, a, um, ό χχ) -h φιλόπονος, u, Dem. ό χχ) ϋ, φιλίξγος, s, id. ο"πχ&χ7• ος, χίχ, χϊον, ο χοϊι ή ίπιμίλτ-,ς. Industriosus, a, um, idem quod Indus- trius. Induvium, το ΙνΙυμχ, χτος, arboris, β φλοι- ός, S, Aristot. Inebrio, μιθύο-χω, aliquem vino, τινχ ο'ίνω, Lucian. voluplate, μίθύο-χω, hi' Ϋ,ΰονϊς, Plato, inebrior, μίϋυσζομαι, Xen. or νόομχι, Milan. Inedia, ό λιμός, 5, Dem. ή χσιτίχ, inedia eneco aliquem, λιμοχτονίω τινχ, Galen. mihi mortem conscisco, όατοχχζτίείω, Plut. Ineditus, a, um, ό χχ) -η ίνίχδοτος, ν, De- mosth. Inelfabilis, e, ό χχ) r\ α,ΰΐΥ,γιιτος, ν, ignavia civitatis, μχλχχίχ πόλίως, Dem. ό χχ) ή χμίιθτίτος, u, res, χμίιΰγ,τχ πξάγ/αατχ, id. ό xxi ■/! χνίχλάλΥ,τος, χ, Ν. Τ. ό xxi ή χλάλΥ,τος, ν, ibid, ό χχ) υ) χρόνιτος, α, verba ineffabilia, ίρρ^τχ ργ,μχ -rx, ibid. InefRcax, ό xxi Ϋ\ χνίνίξγΥ,τος, ν, ό xxi ν) χ- νίνίξγγ.ς, ό χχι ϋ\ ίδύνχμος, a, Diosc. Ineffigiatus, a, um, <5 xxi r, χμοξφος χχ) α- τύπωτος, JElian. Inelaboratus, a, um, ό χχ) ϋ, χ$ιίξγχ?ος, », Isocr. Inelegans, ό χχ) η χχομ^ος, ν, Plut. Ineleganter, χχόμ-^ως, Plut. χχόσμως. Ineluctabilis, e, ο χα.) ή χχχτχγώνΐί-ος, ου, Bos. Ineluibilis, e, ό χχ) ii δνο-έχπλυτος χχ) Ινσ- ίχνιπτος, χ. All. Inemendabilis, e, ό χχ) υ\ χνίπχνόξθωτος, α, Philo. Inenarrabilis, e, ί χχ) ή χΙιί^Υίτος, a, Xen ό xxi ν) χνίχφξχ$Ός• Ineo, uo-tiu.1. Xen. i. e. coeo, όχίύω, Aris- tot. pugnam, Ιγχίΐξίω tyi μάχγ, Dem. consulatum, μίτιΎ,μι νπχτα'χν, Plut. ma- gistratum, ΰς χξχϊ,ν, Isocr. rationem, χπτομχι λόγων, gratiam ab aliquo s. ali- cujus, χχξίζομχι χάξΐν τίνος, Dem. Inepte, χνχξμόζ-ως- Ineptia, s. lneptitudo, r, χπίίξοχχλίχ, χς, Aristot. υ) •<1>υχξότγ ι ς, νιτος. Dem. Ineptio, χπίίξοχχλίύομχι. AEschin. λνίξίω- Ineptus, a, um, ό xxi % χχξΥ,ς-ος, ν, ad ali- quid, πξός τι, Dem. ό xxi υ, χφυν,ς πξός τι, Isocr. i. e. stolidus, rusticus, σχχιος , it, ov, Dem. ό xxi Ϋι χπίΐξόχχλος, ου, Dem. Inequitabilis, e, ό χχ) r, χνιππος, a, Ari- stoph. Inermis, e, ό χχ) υ, άοπλος, u. Dem. Inerro, πλχνχομχι lv, Xenoph. Iners, vide Ignaous. Inertia, vide Ignavia. Inerudite, χπχιίώτως, Isocr. Ineruditus, a, um, β χχ) η χπχίΖίυτος^ ου, Dem. Conf. Indoctus. Inesco, Ιίλίάζω, Xenoph. aliquem honore, τινχ τιμγ\, Lucian. Inevitabih's, e, b χχ) *j χΙιάΙξχ?ος, a, CI. ΑΙ. ό χχ) r, χνχπόΰξχρος, u, Philo. pe- riculum, «ββί^τβί xivhutos , Strabo. Inevitabiliter, χφύκτως. Pint. Inexaminatus, a, um, ό χχι r t xvi&rxtrrof, u, Plato. Inexaturabilis, e, ό j^ r, χχόξί?ος, n, Philo. ο χχι υ, χπλγ,ξωτος• Inexcitabilis, e, ό xxi ■>, χνίγίξτος, v. Inexcogitatus, a, um, όχχ) α : Λιχνόγ,τος, v. Inexcultus, a, um, ό χχ) ή χχομ-φος, ov, Plut. Inexcusabilis, e, ό χχ) ϋ, χνχπολίγντος, ου, Ν. Τ ό xxi ϋ, ά.πξοφάο•ι?ος, ν, Xen. Inexercitatus, a, um", ό xxi ϋ, άγΰμνχστος, u, Philo. in aliqua re, τ/νλ Suid. ό χχ) Ϋι άνάσχνιτος, u, Plut. Inexhaustus, a, um, ό xxi ϋ, ανεξάντλητος, ου. sumptibus, ό xxi ή χοχπχνΥ,τος, ου, Bas. Inexorabilis, e, ό xxi r\ χπχ°χΊτγ,τος, ου, Philo. Inexpectatus, a, um, Ό χχ) -h χπ°οο-ο~όχγ,τος, a, Thuc. Inexpeuitus, ό χχ) ~h χζωνος. i πξόχιίξος. Inexpertus, a, um, ό χχ) -h ίπίίξος, a, in a- liqua re, τίνος, Isocr. Inexpiatus, a, um, ό χχ) Ϋ\ άχάβχξτος, ov, Dem. Inexplebilis, e, Ό xxi Ϋι άπλΫ,ξωτος, ν ό χα) Ϋ,χπλν,ζ-ος, ν, sanguine, αϊματοί- Hero- dot. opibus, χξΥ,μάτων, Xen. cupiditas alicujus rei, γ]"χπλγ^Ίχ τινός, Plato Inexplebilitas, Ϋ, χπλγ,$-ίχ, χς, alicujus rei, Tivoe, Plato. Inexplebiliter, χπλΫ,^ως, deditum esse ali- cui rei, hxxuo -θχι πξός τι. Xenoph. Inexpletus, a, um, ό χχ) ϋ, άπλΫ,ξωτος, u. Inexplicabilis, e, β xxi γ άλυτος', u, Plato. ό χχ) Ϋ χμίθν,τος, u, Dem. Inexplicitu's, a, um, ό χχ) ϋι άτχφν,ς- ίος. Inexplorate, ίνίξίτάς-ως, χπίίςως- Xenoph. Inexploratus, a, um, ό xai ϋ, άπίίξχτ^.ς. u, qui nihil inexploratum relinquit, 2 ihh χπίίξχτόν in, Isocr. Inexpugnabilis, e, ό «αί ΐ Ζυο-μάχ-ητος, ου, alicui, τινι, Isocr. ό xai Ϋ, α\υπο?ατος, u, Dem. ό xxi Ϋι χνχλοιτος, ». Isocr. Inextinctus, a, um, ό xai Ϋι χο-ζίο-τες, ου, Ν. Τ. Inextinguibilis, e, ό xxi τ> χσΖίστος, ου, Galen. Inextricabilis, e, ό χχ) ϋ αδιάλυτος, ν. Inexuperabilis, e, ό χχ) Ϋ, άνυπί^ΖλΥ,τος, ου, Conf. Inexpugnabilis. Infabre, χτίχνως, χχόμψως, Plut. Infabricatus, a, um, ό χχ) ϋι άζατχσζίΰχο•• τος, ν, Synes. Infacetias, ή άνίυτξχτίλίχ, χς. Infacetus, a, um, ό xxi ϋ, χχομ-φος,α, Plut. Infacundia, Ϋ, τ 5 λίγαν χπαξ,χ- Infacundus, a, um, ό xxi ή άπατος τ'ύ λε- yy*• Iniamia, γ χτιμίχ, χς, Dem. χΐτχννΥ,, γ,ς, id. ϋ, α'κτχοχ φγ,μγι. Isocr. infamia fla- g ro » Ιχω χ'ισ-χύνΥ.ν• Dem. σννίχομχι ά- δοξ.'α, id. ί'ιμι άτιμος, idem Int'arnis, e, ό xxi ϋ, άτιυ,ος. a, Dem. ο χχ) Ϋι άδοξος, ν, idem Υίημωμίνος. ίν*ι, ίνον, apud cives, πχξά των πολιτών, Isocr Infamo, πχξχΰίίγμχτίξω, aliquem, τινχ, Ν. Τ. χτιμόω τινχ. Dem. Infandus, a, um, Ό χχ) Ϋ, άρρητος, ν, He. rodot. Infans, ό νΫ,πιος, ν, Dem. το βξίφος. ίος, Plut νΫ,πιον βξίφος, Lucian. r'ecens na- tus, πχιδάξιον νιογνόν, Plut. Infantia, ϋ, νγ,πιότγ,ς. Υ,τος, Plato, ab infan- tia, Ιχ νΥ,πία, Arislot. Infanticida, ό νν,πιοχτόνος, a, Philo. Infantilis, e, ό, ϋ,- to τΰ νΥ,πία- Infantulus, το βξίφύλλιον. u. Lucian. Infarcio, ιμπλάττω, Diosc. Infatigabilis, e, ό χχ) Ϋ, χχάμχτος, ν, Phi- lostr. Infatuo, μωξχίνω. Ν- Τ. Infaustus, a, um, ό χχ) Ϋι ϊυστνχΫ,ς, ίος, Isocr. Infector, ό βαφίυς. ίως. Infectus, a, um, ό χχ) Ϋ\ χγίνν.τος, ν, Aris- tot. facta reddere infecta, άγίνητχ ποαΐν 'όσο•' χν ι'ΐΥι πίπξχγμίνχ, Aristot. re in- fecta dimittere aliquem, ίπςχχτον πίμ~ πίιν τινχ. Hcrodian. Infelicitas, ϋ, χτυχίχ. χς, Dem. <ί δυτυχίχ, χς, id. ϋ, δνσπξχξίχ. χς, Isocr. Infeliciter, χτυχως, Isocr. δυρυχως, ago in re aliqua, ίυς-υχίω ε» τινι, Isocr. it' τυχίω τι, Dem. Infelix, β χχ) ϋ, ίτυχν,ς, ίος, Dem. χτυχωι, νσχ, νν, Isocr. ό χχϊ ϋι ΰυς-υχΥ,ς, ίος, id. άθλιος, Ίχ, ιον, id, et miser homo, άτ»- INF ING INH χης χα) ταλαίπωρος άνθξωπος, Bem. ά,θ- ?αος χα) ταλαίπωρος, ide?n. sum in bel- 1θ, τ» πίξ) τον πολίμον άτυχ'εω, Isocrat. prater meritum, hus -υχεω παςά to δ/- «owev» id. Infensus, a, um, h χα) ή απεχθής, ίος, ali- cui, τιν), Jsocr. εχθξος, k, ov, et male- volus alicui, χα) χαχόνχς τιν), Bern, ί χαϊ η δυσμενής, ίος, τ/ν/, Isocr. Inferias, τα εναγίσματα, ων, τα τάξχεα. Infermentatus, a, una, Ό χα) τ) άζυμος, χ, Ν. Τ. Inferior, Ό χα) τ) Ιλάττων, όνος, Bern, sum, ελαττόομαι, id. Infernalis, e, Ό χα.) τ) ς-ύγιος, χ, Pint. Inferne, χάτωθίν, Herodian. Infernus, i, i άΰης, χ, Philo. γύννα τχ πυξος,Ν. T. Infernus, a, um, ό, η, το χάτω, spiritus, το χάτω πνεύμα, Aristot. ό χα.) ή υπόγειος, a, Athen. ό χα,) ή υπόγχιος, χ, Hero- dian. Infero, εϊσφίξω, aliquid in locum aliquem, τ) εις τόίτον τινά, Ν. T. aliquid alicui, Ίπιισφίζω τί τινι, Philo. alicui manus, ίπιζάλλω τιν) χίίξας, Ν. Τ. alicui dam- num, ίπιζάλλω τίνα. συμφΟξα,Τς, Isocr. χαταπβξσύνω τιν) χαχά, Xenoph. alicui bellum, εχφίξω πόλεμον πζός τίνα., Isocr. άναλαμζάνω πόλεμον πξός τίνα, Potyb. Infestatio, η'χάχωσις, εως. Infeste, άπεχθως, Isocr. δυσχίξως, Bern. Infestivus, a, um, σχαιος, a,, ov, Isocr. Infesto, ά,πίλαύνω, aliquem, τίνα, Xenoph. ίνοχλίω τιν), Bern, χαχόω. Infestus, a, um, Ό χα.) τ) άπιχθης, so;, ali- cui, τιν), Isocr. Ίχθξοι, a, ov, libertati, τη ελευθίξία, Bern. Infibulo, εμζβξπάω, vestem, Ιμάτιον, He- rodot. Inficias eo, άξνίομαι. Confer Inficior. Inficiatio, τ) άξνησις, εο>ς, Lucian. Inficiator, ό χα) τ) εξχξνος, χ, sum, ε!μ), Bemosth. Inficio, βάπτω, aliquid, τ), Bern, pro ma- culo, διαφθείξω, μολύνω- Inficior, άξνίομαι, aliquid, τ), Bemosth. interposito jurejurando, εξαξνίομαί τι ΰιομνύμίνος, JEschin. εξαξνός ί'ιμι tSto, Bern, ταξί τίνος, Isocr. εξχξνβς γίγνο• μαι TtsTV, id. Infidelis, e, h χα) τ) άπι$τος, χ, alicui, τιν), Bern. Infidelitas, η άπι^ία, ας, Plato. Infideliter, άπι$-ως, Bern. Infidus, a, um, Ό χα) ή άπις-ος, ν, alicui, τιν), Bern. Infigo, εμπηγννμι, επίζίίΐω. Infimus, vide Imus. Infinitas, η άπείξία, ας, Aristot. Infinite, άπίξάντως, Aristot. Infinities, άπιΐξάχις, Philo. Infinitivus, sc. modus, άπίξίμφατος εγχλι- σις, Gramm. Infinitus, a, um, ό χα) η άπίίξος, χ, Isocr. β χα) ή ίπίξαςΌς, χ, Plut. Infirmatio, ή άσθένωσις, εως, i. e. refutatio, ή ανασκευή, ης. Infirme, ασθενώς, Bern. Infirmitas, ή ασθένεια, ας, Plato, corpo- ris, τβ \v σώματι άρ'ρώ^ημα, Bern. 7) άρ'ρω&ία. Infirmo, απ-θίνόω, Xen. aliquem, ποιίω τίνα. atrQivy, id. Infirmus, a, um, ό χα) τ) ασθιντ-,ς, ίος, Bern. ο χα) τι αρρω^ος, a, id. corpore, σώματι, id. sum, ά,ο-θίνίω, Isocr. %χω αο-θίναίς, id. Infit, Χίγίι* λίγαν α,ξχετα,ι• InfixiO, τ; ϊμττιξις, ιως, Ό ϊπΐξμσμ^, S. Infixus, a, um, ϊμπαγύς, ΰσα, ίν• Inflammatio, 7) φλόγωιτις, ιως, Thuc. το ΊτιφΧόγισμα, ατος> Hippocr. morbi, τ) φλιγμοντ), τις, id. Inflammo, φλίγω, lumen, φίγγος, Sophocl. aliquem ad bellum, παξοξύνω τίνα, επι πό• λιμον, Isocr. Inflate, Ιμττνεύ^ως, i. e. superbe, τίτυφω• μίνως, ό-τίξτ,φάνως, Bern. Inflatio, το ανα,φύσ-τιμα, ατός, Lucian. τ\ αναφύ/τηο-ις, ιως, Aristot. animi, ή φνο"ί• αο-ις, ιως, Ν. Τ. Confer Insolentia. Inflatus, a, um, Ιμπνευστος, τ), ov, Athen. i. e. superbus,^ Ό χα) τ) ύπίξογχος, α, Ν. Τ. ητυφωμίνος, ίντ), ίνον, ib. μίγαφξονων, So~a* Sv, Bern. Inflecto, ίγχάμπτω, Gal. Ιχιχλάζω, Plut. Inflexibilis, e, ο χα) τ) αχαμπτος, a, Plut. Inflexio, 7) ΰιχχχμψις, εα>ί, Na%, ή χαμπη, %ί, Pita. InfiexuSj a, um, χαμψος, τ), ov, Hes. I χα) τ] Ιπιχαμπτ)ς, ίος, ordo, τάξις, Am- nion. Infligo, πξος-ξίζομαι, plagam, frXr.yyy, A- ristoph. alicui, ίπιτίθτιμι ττ,ν Vixw τιν), Herodian. Inflo, Ιμφυβ-άω, Philo. α,ναφυιτάω, Biod. Sic. tibiam, φυσάω αύλον, Plut. ven- trem, διογχόω γαε-ίξα, Mlian. aliquem, et laudibus efifero, φυσάω, χα) τόΊς ϊγχω• μίοις Ιταίξω τινά, Plut. Influentia, ή ίΐσξυσις, ίως, Aristot. Influo, ΰσξίω, Lucian. in partem, Ιτιρρϊω τω μίξίι, Gal. Influxus, us, τ) l-xippoTit τ]ς, Theophr. ό ι'ίσξας, a, Aristot. Infodio, χατοξύττω, Plut. Infcecunditas, ή άφοξία, ας, Plato. 7) ά• γονία• Infcecundus, a, um, ό χα) ί άφοξος, ν, β ««/ τ) α,χαξπος, ν, Theophr. ό χα) τ) ά- γονος. Informis, e, ό χα) τ) άμοξφος, χ, Plut. Ό χα) ή αοιατυχωτος, a, Biod. Sic. Informatio, 7) ύποτύπωσις, ίως, τ) πίζΐ'/ξαφτ,, τ]ς, Aristot. Informo, ΰτοτυνόω, aliquid primum et pos- tea pingo, τ) πξωτον χα) ιϊτα άναγςάφω, Plut. moribus, ήθοτοιίω, id. adolescen- tes, ιΐστ,γίομαι νιωτίξοις, Isocr. Confer Instituo. Infortunatus, a, um, β χα) ί ΰν^υχτις, ίος, Bern. Confer Infelix. Infortunium, το άτυχτιμα., α/τος, Bern. 7) ατυχία, ας, id. Confer Infelicitas. Infra, prcepos. ύπο, terram, ΰτο yr.v, Plut. adv. χάτω, Bern, ΰποχάτω, Plato. Infractus, a, um, i. e. fractus, χαταρραχ- θί)ς, {ίσα, \v, Plut. i. e. non fractus, ό χα) 7i άρραγν,ς, ίβς, Theophr. ό χα) τ) άρ- ρν,χτος, χ, Philo. Infremo, ιμζςίμομαι, άναζξυχάομαι. Infrendeo, Ίπιξξύχομαι, praj ira dentibus, βνγχζοτίω τνς οδόντας υπ οςγΐίς, Xen. Infrenatio, ν\ χαλίνωσις, ίως, Xen. Infrenatus, a, um, i. e. frenatus, Ιγχιχα- λινωμίνος, ίντ], ίνον, i. e. non frenatus, ό χα) 7\ άχάλινος, χ, Plato. Infrenis, e, ό χα) τ) ίχάλινος, χ, Plato. Infreno, χαλινόω, equum, iWov, Xen. Infrenus, a, um, Ό χα) τ) άχάλινος, χ, Pla- to. Infrequens, ό χα) τ-, Ιξτ,αας, χ, senatus, βχ- λτι ολιγανίζχσα, Plato. Infrequentia, ή ολιγανθζοκτία, ας, Xen. Infrico. Ίντξίζω, Xen. Infringo, ίνθλάω. Infructuosus, a, um, ό χα) η άχαξ^τος, ου, Theophr. Infrunitus, a, um, imprudens, 6 χα) τ) ά,φ- ξων, όνος, Bemosth. Infuco, φυκόω, Plut. Infula, τι μίτξα, ας, Herodot. Infumibulum, r, κ,α-χνο^όχτ], τις, τ) χαπνοδό- χτι, τις, Herodot. Infumo, χαπνίζω. Infundibulum, 7) \-χΊχυσις, ίως, Poll, τ) χώντ). Infundp, Ινιχίω, Biosc. Ιγχίω, Xen. ali- cui aiiquidV τί τινι, Synes. Infusco, ίχιχξαίνω, Lucian. Infusio, τι ϊγχυσις, ίως. Ingemino, διπλασιάζω, Plut. \•ταναδι•χλίω. Ingemisco, πνάζω, Bern, alicui, ίχι?ίνω τιν), Eurip. Ingemo, fivu, alicui, Isr/ τινι, Bern, alte, S -ίνάζω μίγα,ίά. Ingenerasco, ίμφύομαι, Plut. Ingenero, ίμφυω, alicui aliquid, τί τινι, Plut. Ingeniose, ίυφυως, Isocr. ίχώίξίως. Ingeniosus, a, um, ό χα) r\ ίυφυτ,ς, ίος, 1- socr. δφος, ά, όν. Ingenitus, a, um, ό χα) τ) Ιγγίντ)ς, ίος, So- phocl. Ingenium, τ) φύσις, ίως, Bem. bonum, φύ- σις επιαχης, Isocr. insuperabile, άνυ^τίς- ζλτιτος, id. dextrum, ίίά^μος-ος, idem. illustre, ίπίζλίπτος, idem, prsstantius, ΐπιφανίς-ίξα •\ιυχτ), Bem. animus cujus- que et ingenium, ψυχτ) Ιχά?χ χα) φύσις, id. auimus liberalis et ingenium corda- tum, ψυχτ) άγαθτ) χα) γνώμη φξόνιμος, id. diversissimis ingeniis praediti, παν Toha -χάς εχβντεί φύσεις, id. ingeniis non deterioribus esse quam majores, τάς φύ- σεις χ χ-ίίξΧί ίΤναι των προγόνων, Bern, inge- nio felicissimo esse, την γνώμτιν ευφυις-α- τον ίΐνα,ι, Isocr. exercere ingenium, άσ- ( 78 xiiv ττ,ν ψυχτ-,ν, seu Ζιάνοιαν, id. ir,gc~ nil acumen, το της γνώμης άγχίνχν, χ, Herodian. ingenii robur, φύσεως Ίσνυς, Thuc. f f , , Ingens, ό χα) τ> πελώςιος, ο χα) ή ευμεγέθης, ίος, lapis, λίθος, Aristoph. testimonium, μαξτυξία, Bem. Ingenue, ίλίυθίξως , Thuc. γενναίως, educa- tus, ελίυθίξίως πεπαι&ίυμίνος, Xen. i. e. candide, άπλως, Bem. Ingenuitas, ή έλευθεξίότης, ητος, Aristot. * ευγένεια. Ingenuus. a, um, ό χα) τ) ελίυθίξίος, χ, fe- mina, γυν>„ Plut. doctrina?, ίλευθίξία* παιΰΰχι, Lucian. i. e. candidus, άπλόος 7], ov, Bem. et simplex homo, μεστός παρρησίας χα) άφίλης, id. Ingero, ενίηΜ, aliquid alicui, τί τινι, Synes. aliquid ori, ίντίθημί τι ςόματι, Galen. lapides et fustes, επιφίξω λίθχς χα) ξύλα, Herodian. largius cibum, πλείονας συι- ηθως εισφέρομαι τξοφάς, id. me, <το;ξί/ο~ Ιύομαι, id. me in alienam administrati- onem, παςα,Ιιοιχίω, Plut. Ingigno, εγγεννάω. Inglorius, a, um, ό χα) ή άδοξος, χ, Bem. ό χα) τ) ατίμητος, χ, id. Ingluvies, τ) γα^ξίμα^γία, ας, Philo. avis, ό πξόλοξος, χ, Aristot. Ingrandesco, μιγαλύνομαι. Ingrate, i. e. invenuste, ίχαξίτως, i• e. gratiam non referendo pro beneficio, άχαςί?ως, Isocr. . Ingratis, παξά γνώμην. Ingratitudo, ή άχαζίτία, ας, Bem. Ingratus, a, um, i. e. invenustus, ό χα) η άχαξίς, ιτος, Herodian. \. e. beneficii immemor, ό χα) ή άχάςις-ος, χ, Bern. sum, άχαξίζ-ίω, erga amicos, πξος τνς φίλχς, idem. Ingravesco, βαξύνομαι, ietate, ύπο της ηλι• χίας, Polyb. Ingravo, έπιζαξύνω, Xen. Ingredior, βαΖιζω, ad aliquem, ίπί τίνα, Bem. viam, ilov, Ceb. Theb. in curi- am, ίΊσίξχομαι εις το ΰιχας-ί,ξίον, Bem. iter pedibus, ποςεύομαι πίζ-ο, Xen. an- num decimum, επιζαίνω ετχς Ιίχάτν, Herodian. Ingressio, seu Ingressus, Ό βαδισμος, ου, Lucian. ad aliquem, ή ε'ίσοίος, χ, Plut. Ingruo, εγχίΐμαι, Herodian. Ίπ&άλλω, ί'ισπίπτω. Inguen, ό βχξών, ωνος, Lucian. Inguinaria, το βνζώνιον, χ, Biosc. Ingurgito, γας-ξίζομαι, Basil, χατχζξοχ- θίξω, Lucian. Ingustabilis, e, ό χα) ή άγευςΌς, χ, Plut. Ingustatus, a, um, Ό χα) ή άγευς-ος χ, Plut. Inhabilis, e, ό χα) ή άχξη?ος, χ, ad aliquid, πξός τι, Bemosth. ό χα) ή άφυης πξός τι, idem. Inhabilitas, ή άνεπιττ^αότης, ητος, Synes. _ Inhabitabilis, e, ό χα) ή άνοίχητος, χ, Phi- lo. Inhabitatio, η ενοίχησις, ίως, CI. Alex. Inhabito, ενοιχίω, aliquid, τ), Aristot. ter- ram aliquam, χατοιχίω γην τίνα, Plut. urbem, οΐχίω πάλιν, Isocrat. 'εν άρει, Bemosth. Inba?reo, εμφύομαι, alicui, τιν), Plato, πξοσ• φύομαί τινι, id. machinis, πξοσφύω μη- χαναϊς, Herodian. IrinEeresco, πξοσίσχομαι, alicui, πξός τι, Theophr. Inhalo, εμπνέω, Plato. Ιηηίοεο,'έίτεχω. aliquid, τ), Plut. χωλύω, iram, άναχίπτοι της όξγης, Lucian. Inhibitio, ή χάβίΐξξις, ίως. Inhio, επιχαίνω, Philo. alicui rei, χαίνω επί τινι, Lucian. Inhoneste, αίσχζϊϊς, Isocr. άτίμως. Inhonesto, χαταισχύνω, aUquid, τ), Plut. Inhonestus, a, um, α'ισχζος, ά, ov, Bern. S χα) η άσχημων, άχοσμος- Inhonoratus, a, um, ό χα) η ατίμητος, χ, Bem. άτιμος- Inhonorificus, a, um, ό χα) η άδοξος, ν, Bern. Inhorreo, s. Inhorresco, φξίττω, aliqua re, τί, Bem. επιφςίττω. Inhospitalis, e, β χα) ή άξίνος, χ, Lucum. Inhospitalitas, ή μισοξενία, ας, LXX. # ^ Inhospitus, a, um, b χα) ή άπόξίνος, χ, β κ, τ) άξενος, χ, Lucian. Inhumane, άπανΟξώπως• Inhumanitas, ή άπανθξωπί», ας, Lucian. ■η άνεπιείχίΐα, «ς, Bern, ή μισχνθξωπία, ας, Hipp. INJ INO INS Inhumaniter, άπανθξώπως. Inhumanus, a, um, Ό χα) η απάνθξωχος, χ, Lucian. Ό χα) ή μισάνθξωπος, a, id. Inhumatus, a, um, Ό χα) ή άταφος, χ, Tku- cyd. Inhumo, S -άπτω, mortuos, νεχξας, seu «- ποθανόντας, Bern. Confer Sepelio. Inibi, εκεί, Plato. Injectim, επαναζληδόν, Herodot. Injectio, η ϊπιζολη, ης, Thuc. Injieio, 'επιρρίπτω, aliquid in aliquid, τ) επί τι, Ν. T. equo frenum, ίμ,ζά'λλω ϊππω χαλινόν, Xen. alicui manum, επιΖάλλω τιν) χείξα, Lucian. alicui amorem, \μ- ζάλλω τιν) ϊξωτα, Xen. sermonem de aliqua re, εμζάλλω λόγαν πεξί τίνος, Plut. Inimice, εχθξως, Dem. εθελεχθξως, idem. δυσμενώς, Isocr. άπεχθως, id. Inimicitia, ή εχθξα, ας, Dem. ή απέχθεια, as, id. gravis, μεγάλη, id. diuturna, βεΖαία, id. immortalis, αείμνηστος, I- socr. simulata, πξοσποιητη, Dem. pri- vata, ιδία, id. communis, κοινή, et of. fensiones, εχθξα χα) πζοσκξάματα, Jd. et odium etaiffldentia, εχθξα κα) μίσος χα) άπις•ία, id- inimicitiam suscipere cum aliquo, άναίξείσθαι εχθξαν πξός τίνος, id. incidere in inimicitiam cum aliquo, ίλθέϊν τινι μάλι?α εις εχθξαν, id. habere cum aliquo, ϊχίΐν εχθξαν πξός τίνα., Isocr. ostendere alicui omni modo, ενδείκνυσθα- vm πάντα τξόπον την δυσμίνειαν, Dem. extinguere, διαλύειν εχθξαν, Isocr. effu. gere, φευγειν της εχθξχς τίνος, id. conji- cere aliquos in inimicitiam, ΙμΖάλλειν τι- νάς εις ϊχθξα,ν, Dem. Inimicor, άπεχθαίνομαί τινι, Plato. Conf. Inimicus. Inimicus, a, um, Ιχθξός, a, ov, Dem. li- bertati, τη ίλευθεξία, id. άλλώτξίος τη Ιλευθεξία, id. alicui, χαλεπός, η, ov, τιν), id. et hostis, εχθξος χα.) αντίπαλος, id. et malevolus urbis, χαχόνας xal εχθξός πόλει, id. hostis communis et omnium inimicus, εχθξός χοινός χα) πάσι δυσμενής, id. inimicum reddere aliquem, ποιειν τίνα ίχθξον, id. esse alicui, ιΐναι, seu ύπάξ- χειν εχθίόν τινι seu τίνος, id. aliquem habere, εχειν τίνα εχθξον, idem, χξησθαί τινι Ιχθξφ* id. inimicus sum alicui, '\χ ω εχθξαν πξός τίνα, Isocr. Inimitabilis, e, ο χα) η αμίμητος, a, Plut. Inique, άνωμάλως, Isocr. i. e. injuste, α- δίκως, Dem. παξχνόμως, id. ago cum aliquo, άγνωμονεω πξός τίνα, id. in ali- qua re, πεξί τι, Plut. Iniquitas, ή ανωμαλία, ας, Theophr. η α- νομία, i. e. injustitia, ή άγνομοσύνη, ης, Dem. το δεινον, id. η αδικία, ας, ia* Iniquus, a, um, i χα) ή ανώμαλης, ίος, Theophr. i. e. injustus, ό χα) η 'άδικος, x, in omnes, πεξ) πάντας, Dem. et ca- lumniator, Ό άγνώμων χα) συκοφάντης, id. ο χα) ή πχξάνομος, a, dicere, decer- nere, committere miquum in aliquem, ϊξΐιν, γξάφειν, ποιεΊν παξάνομον ε'ίς τίνα, id. sum, fio, χαξάνομός είμι, γίγ.νομαι, id. animo iniquo, δυσφόξως, Herodian. Initia, τα μ,υτηξία, ων. wros, id. ν, ϋξξΐς, (ως, Isocr. το ΰζξΐσ- μα, ατός, Dem. et iniquitas, ίίζξΐς χα.) αδικία, Isocr. et insolentia, νζξΐς xal ΰτίξηφάναα, id. adficere aliquem inju- ria, αδικίΐν τίνα αδικίαν, Dem. νξξίξαν τίνα, id. «,διχίϊν τίνα, id. pati injurias, ftao -χΐΐν δίΐνότατα, id. prior infero, χ%ι• αδίκων αβχω, Mlian. Initiamentum, • μυημα, ατός, Aret. Initiatio, η μυηο-ις, ΐως, Hesych Initiator, ό μνς-αγωγος,ν. Injtiatus, a, um, ό μιμυημίνος, ν, Lucian. β τιτίλισνάνος, ν, id. Initio, as, μν.ίω, aliquem, τίνα, Lucian. Initio, adv. Ιξαξχης, Dem. απαρχής, id. το χαταξχάς, idem, neque initio, neque post, Ητί χαταξχας, ΐίθ' ν&ίξον, id* Initium, *j άξχη, ης, Dem. et fundamen- tum rei, κα) ύπόθίοΊς πράγματος, id. et caussa belli, ίξχη και αιτία πολέμα, id. Utor initio aliquo, αξχομαι αξχην τίνα, id. sumo initium ahquod, λαμζάνω ag- χην τίνα, id. facio rei, ποιίομαι άξχην τίνος, idem, exponere aliquid ab initio, ΰκΐ-ίξχομαί τι απ' αξχης, id. fines ab initio propositi, ΰποθίσιις εξ άξχης yiyv'o• μίναι, Isocr. Injucunde, αηδως, Xen. Injucunditas, το αηδίς^, ίος, Isocrat. ή ίη- δία, ας, Philo. ή ατεξνία, ας, Dem. Injucundus, a, um, ό κα) ή αηδής, εος % Dem. β χα) ή ατίξπής. Injudicatus, a,um, β και η ακατάκζίτος* »> Ν. Τ. αχξίτος. Injungo, Ιπισάττω, Xen. τζοστάσοΌ]. Injuratus, a, um, Ό κα) η ίνώμοτος, κ, De- mosih. Injuria, Ϋι άδιχί*, ας, Dem, το ίδίχημ», Injurior, ά,διχίω, aliquem, τίνα, Dem. Injuriose, ΰξξίο-τικως, tractare aliquem, χξηο-θαί τινι, Dem. Injuriosus, a, um, ΰζξίζοιν, tsffa, ov, erga a- liquem, ύς τίνα, Dem. Ό ύζξΐ<της, S, id. Injurius, a, um, ό χα) ή άδικος, a, Dem. sum in aliquem, α,δικίω τίνα, id. ύζξίζω τίνα, idem. Injussu, άνευ πςο$•άγματος, άιταξαγγίλτως, Polyb. Injustus, a, um, β κα) η ακίλενο-τος, Soph. αύτοχίλίνςΌς. Injuste, αδίκως, Dem. ago, άδιχίω, idem. αδιχ,οπζαγίω, Philo. vivo, εκ αδικία βιάω, Plato. Injustitia, ή αδικία, ας, Dem. η ανομία, ας, id. Injustus, a, um, ό κα) η άδικος, χ, Dem. et diis invisus, χα) 3-εο7ς ίχθξος ανθξωπος, id. ό χα) η παράνομος, ν, commitere in- justa, ποιε7ν παξάνομα, id. Innascor, Ιγγίνομαι, alicui, τιν), Plato. \μ- φύομαί τινι, Plut. Innatus, a, um, ί χα) η έμφυτος, χ, Dem. Innavigabilis, e, Ό χα) η απλωτός, χ, Philo. μη πλωτός, S, Thuc. Innecto, Ινείξω, Diosc. Innexio, ή ίνεξο-ις, εως, Thuc. Innitor, επεξείδομχι, Galen, fcederibus, άπεξίίδομαι Ιπ) τάς /τυνΟηχας, Polyb. le- gi, κτχυξ'ιζομαι τω νόμω, JEschin. Ιηηο, Ιπινίω, Theophr. in aliquo, Ιπινηχο- μαί τινι, ΑΙ. Aphr. Innocens, αθώος, a, ov, aliqua re, τίνος, De- mosth. τινι, id. ό χα.) ή αναίτιος, α, τί- νος, id. ό χα) η αναμάξτητος, χ, Isocr. ό χα) η ακαχος. Innocenter, ά,θώως, Dem. Innocentia, ^ ακακία, ας, Dem. Innocuus, a, um, 6 και η αξλαζης, ίος, νο- luptas, ήδονη, Plato. Innodo, άμματίζω, Hesych. lnnotesco, διαγνωξίζομαι, Isocr. γνώςιμος χαθί^αμαι, Plato. Innovatio, ή καινοτομία, ας, Lucian. Ιηηονο, καινόω, Dion, νιόω, aliquid, τ), Να%. Innoxius, a, um, ό κα) ή αξλαζης•, ίος, Plato. Innubilus, a, um, α'ι'θξίος, ία, ιον, Diosc. Innubis, e, ό κα) ή άνίφελος, χ, aer, ίηξ, Α- ristot. Innubus, a, um, ό χα) h άγαμος, χ, Lucian. virgo, άνανδξος, χ, Plato. Innumerabilis, e, ό κα) η αναρίθμητος, ου, Isocrat. ό χα) η αμύθητος, χ, pecunia, αμύθητα χξηματα, Dem. Innumerabilitas, το ανάξίθμον, ν. Innumerus, a, um, idem quod Innumera- bilis. Innuo, αΐνίττομαι, aliquid, τ), Plato, ύ- παινίττομαί τι, Dem. Innuptus, a, um, ό κα) η άγαμος, χ, Lu- cian. virgo, η άνανδξος, χ, Plato, η ά- γαμος. Innutrio, ϊντξίφω, in aliqua re, τιν), Hero- dian. Innutritus, a, um, i. e. nutritus in, hn- θξαμμίνος, ενη, ίνον, aliqua re, τιν), He- rodian. i. e. non nutritus, <5 κα) η άτζο- φος, χ. Inobediens, ό χα) η ίνυπηκοος, χ, sermoni, τ» λόγα, Plato, ό κα) ή άπίίθης, ίος, ali- cui, τιν), Xen. Inobedientia, η άνηκντ'ια, ας, Plut. η πα• ξαχοη, ης, Ν. Τ. η άπειθία. Inobscuro, Ιπισκοτεω, aliquid, τ), Diosc. Inobsequens, idem quod Inobediens. Inobservabilis, e, ό κα) ή άπαςατηξητος, a. Inobservatus, a, um, Ό κα) η άπαξατηξητος, α, ο κα) ή άφύλαχτος, χ. Inocciduus, a, um, ό χα) η άδυτος, χ. Inocco, βωλοχοπίω, Poll. Inoculatio, «5 ενοφθαλμισμός, χ, Theophr. Inoculo, ενοφθαλμόω, Theophr. Inodorus, a, um, ό χα) ή άοσμος, χ, Theo- phrast. Inoffensus, a, um, « χα) η απεόσκοπος, χ, Ν. Τ. Inofficiosus, a, um, ό χα) ί »*αζόχ«λο{, »» Demostk, ( 79 J Inolesco, Ιπιφίομαι, Plut. Inominatus, a, um, h- κα) η δύσφημο;, or πευκτος. Inopaco, επισκιάζω, aliquid, τ), vel «»}, Inopertus, a, um, Ό κα) η αχαταχάλυπτος, ν, Ν. Τ. Inopia, η 'ένδεια, ας, Isocr. ή άποξία, ali- cujus rei, τίνος, Dem. et indigentia, έν- δεια χα) άποξία, id. magna inopia pre- mi, σφόδξκ h χζεία τν λαΖΐίν είναι, idem. ad summam inopi'am redigere, seu redi- gi, εις εσχάτην ά,ποξίαν χαθις-άναι τινά, s. χαθίς-ασθαι, id. inopia verborum labo- ro, πτωχεύω τγ λίξει, inopia consilii, η ά- ζχλία, ζς, id. frumenti, ή σπανοσιτία* ας, Diod. Sic. Inopinabilis, e, Ό χα) η αδόκητος, χ, Thuc. Inopinate, άπξοσδοχητως, Philo. Ι| απροσ- δόκητα, Plato. Inopinatus, a, um, ό χα) ή απροσδόκητος, χ, ό κα) η αδόκητος, α, Thuc. Inopportunus, a, um, ό χα) ή άκαιρος, ου, Plato. Inops, ό κα) η άποξος, alicujus rei, τίνος, I- socr. ό χα) ή ενδεής, ίος, τίνος, Dem. ό χα) η επιδε^ς, ίος, τίνος,, id. Inordinate, ατάκτως, Thuc. Inordinatio, η αταξία, ας, Plut. Inordinatus, a, um, ό κα) ή άτακτος, χ, 1- socrat. Inornate, άκόσμως, Plut. άχοσμητως, id. Inornatus, a, um, ό χα) η άχοσμος, *» 6 χα) ή άκομψος. Inquam, λέγω, Dem. φημ), Herodian. Inquies, η ανησυχία, ας. Inquieto, διαθοξυζεω, aliquem, τινά, Thuc. παξενοχλεω τινι, Ν. Τ. Inquietudo, ή ανησυχία, ας, η αγρυπνία, ας, Lucian. Inquietus, a, um, ό χα) ή oiy«r«i, », Bas. ο κα) ή ακοίμητος, χ, Philo. ο κα) ή α- νήσυχος. Inquilinus, ό κα) ή ένοικος, χ, Strabo. ο j^ η μέτοικος• Inquinamentum, η ρυπαξία, ας, Diosc. ό μολυσμός, 5, Ν. Τ. Inquinate, μεμολυσμίνως. Inquinatio, η μ,όλυντις, εως, Theophr. Inquino, μολύνω, aliquid, τι, Isocr. μια,- νω• Inquio, idem quod Inquam. Inquiro, εξετάζω, in vitam alicujus, τον βίον τίνος, Dem. ordines, άχξιζόω τάς τά- ξεις, Xen. diligenter caussas, πολνπςαγ- μον'εω τάς αιτίας, Plato, de re aliqua, πεξί τίνος, Plut. severius, σφόδξα άχξΐ- ζολογεομαι, Dem. diligenter et accurate singula, καλώ; και άκξίζως διοξίζομαι πεξ) ίχά$Ή, id. Inquisitio, ή εξίτασις, ίως, Dem. Ό εξετασ- μος, Ίί, id. Inquisitor, β εξετα^ς, ν, Aristot. Ό βασα- νι της- Insalubris, e, νοσηξός, χ, ov, Xen. Insalutatus, a, um, ό χα) ή άπξοσηγόξητος, a, Cic. Insanabilis, e, ό χα) η ανίατος, χ, Galen. β κα) η άθεξάπιυτος, υ, Philo. Insane, μανιχως, Isocr. Insania, ή μαν'ια, ας, Dem. eo insania? pervenire, εις τατο μανίας 'έξχεσθαι, Iso- crat. est hffic extrema insania, ΰπεε,ζο- λη μανίας iff), τατο, Dem. manere in insania eadem, μίνειν επ) της αυτής μα- νίας, idem, liberare aliquos ab insania,, παυσαί τινας της μανίας,^ Isocr. desere- re insaniam, άπαναχωξίΐν μ,ανίας, id. Insanio, μαίνομαι, Dem. et deliro, μαί- νομαι κα) παξαφζονεω, id. in aliqua re,. μελαγχολάω τινι, idem, insanire facio, εχμαίνω, Philo. Insanus, a, um, μανικός, η, ov, Isocrat. S. κα) η άφξων, όνος, idem, ό και ή εχφξων, όνος, idem. Insatiabilis, e, β χα) η άχόξεστος, χ, Philo. ό κα) ή αδηφάγος, χ, Plato, ο χα) ή άπ- λη^ος, χ, pecunia, χρημάτων, Dem. Insatiabilitas, ή άπλης-ία,- ας, Dem. Insatiabiliter, άπλη$•ως, deditum esse νο- luptatibus, διακεισθαι πξός τάς ηδονάς, Xen. alicui rei, άπλη^ως εχειν πζός τι, Isocr. πεξί τι, id. Insaturabilis, e, ό κα) η αχόξε^ος, χ, Philo. Insaturabiliter, άκοξίς-ως. Inscendo, άναζαίνω, aliquid, τ), Xen. Insciens, ό χα) η ανεπίσημων, όνος, Thuc. Inscienter, άνεπιτημόνως,^ άπείξως, Dem. Inscientia, ^ άηπι$ημοσύνη, ης, Xen. INS INS INT Inscite, αμχθϋς, Thuc. ίτίχνω;• Inscitia, ή άμχθία, ας, Plut. ή ίπίΐξία, ας, Isocr. Inscitus, a, urn, Ό και *j αμνιτος, v- Inscius, a, urn, άγνοίων, ων, ΰσα, Sv, Dem. i xa) r, άνίπιργ,μων, όνος, Thuc. Inscribo, ίπιγξάφω, librum, β.ξλίον, Luci- an. distichon aureis Uteris in sesamo, χξυσο7ς γξάΐίμασι δί^ιχον ίν σγ,σάμω, 2E- lian. in librum, ίγγξάφω ΰς βιζλίον, Xen. falso nomine, •\,\υδίπιγ°αφίω. Inscriptio, το ϊπίγξαμμα, ατός, Aristot. ϋ) ίπιγξαφ?), ν]ς, Polyb. Inscriptus, a, urn, Ό κχ) ϋ) 'ίγγξαπτος, ου, non inscriptus, ο κα) Ϋι χνίπίγξαφος, ου, falso inscriptus, i χα) ϋ, ψίυδίπίγξχφος, is, Plut. InsculpO, ίγκολάπτω, Plut. Ιπιχχζάττω, id ίγχ.Χξχ: id. Ιγγλύφω. Insecabilis, e, ό και ϋι άτμητο;, n, ο και υ, άτοκος, u. Plato. Insecta, orum, τά ίντομχ. ων, Aristot. Insectatio, Ϋ, δίωίις, ίως. Thuc. Insector, 'διώκω, aliquem, τινά. Thuc. δί- α/ξιν ποιίομαι, id. i. e. cavillor, διασύρω τι, Dem Insedabiliter, άπαυς-ως, Aristot. lnsemino, ϊνσπύξω, Xen. Insenesco, ίγγγ,°άσκω, Hippocr. Insensi!)ilis, e, ό χα) ϋ,' αναίσθητος, u, Thuc. Insensibilitas, Ϋι αναισθησία• Insensilis, e, idem quod Insensibilis. . Inseparabilis, e, i χα) Ϋ) άχώιις-ος, ν, Naz. ο «si vi άδιάλυτος, a, LXX. Insepultus, a, ura, b χα) Ϋ, άταφος, ν, Thu- cyd. Insequens, ίπόΐΑί,ις, iw. tvev, Dem. Insequor, άκολαθίω. aliquem, τιν), Dem. \πχκολ*θίω Tin, Plut. Insero, ϊμΖάλλω, dextram, ty,v διξιάν, De- mosth plantam, φυτον, id. ίμφυτΐύω, Theophr. Inserpo, ΰσι^τύξω. Insertim, δι' ίμζχΫ,ματος. Insertio, ■>, παξίνθίσις, ίως, το ϊμζλΥίμα, α- τό;. Ϋ, ίμζολΫ/, Yii• Inservio, διακονίω, alicui, τιν), Dem. vo- luptatibu•!, δαλίύω rale Ϋ,δοναΊς, Isocrat. λχτξίύω τάί; Ϋ,δοναΤς, Lucian. alicui in aliqua re, ΰπ^ξίτέω τινί τι, Dem. com- modis alienis, σκοπέω τα, συμφίζοντα τω άλλω, Aristot. Inside'o, \πικάθν.μαι, Polyb. alicui rei, χα- θίζω law τινι. Isocr. Ίγκχθίζω- Insidia?, ϋ, ίπιξνλ->„ υ,;, Dem. ϋ, Ίνίδξα, at, id Ϋ, ίπιζύλίυσις, ιως, Plato, insidias struo alicui, ίπιί,νλίύω τινί, Isocrat. ίνί- δξας καθίζω τιν). Plut. Ινίδζχς ποιίομαί τινι, Lucian. $-γ,>ίύω τίνα, id. invadere aliquem insidiis, ίξχίσθχι έτ/ τίνα μ<τ επζαλΥΐί, Dem. insidiis circumvenior, Ιπιζαλίύομχι, id. Insidianter, ϊπιζίλως. Synes. Insidiator, β Ιπίζαλος, Dem. ίπιζχλίυων, cvrot. id. ό ίγκάθίτο; άνθξωπος, id. Insidior, ΙπιζνΧίύω. alicui, τινι, Isocr. λβ- χάω τίνα. Herodot. ΊλΧοχάω τίνα, ΜΙ. Ιπιτίθγ,ΐίί τινι ivihea;, Lucian. 3-γ/ξάω ' τίνα id ίνίΰξ'.ύωτινα, Dem. Insidiose, ΙπιΖχλω;. χξυφαίαα, Plut. Insidipsus, a, urn, \<τιζχ?Λντος, ■>„ ov, Luci- an. ο κχι "ί vcfettfttis* a• Dem. Insido, ΊζιζαΚΚω. aliqua re, Tin, Plut. hl- ζω id χαίϋίζα, \χί «v<, Thuc. Insigne, το Ιτίβ-Υ,μβν. ν, Plut. imperii, το τν\ς Υιγιμονίχς παξά&Υ,μον, id. reglli, το βχτιλικον τχοάιτΥιμον. id. το γνω°ισμχ. Insignio, ivo -γ,μαίνω, Isocr. πχξχβ-Υ,μαίνο• μχι. id Insignis, e, Ό και ή ίτίο-Υ,μοί, a, Lucian. ό και ή παξάσΥ,μο;, a, Plut. Insigniter, ιπιννΐμως, Polyb. Insilio, ίφάλλομαι. equo, !Wov, Xen. \μ- πγ$άω. πΥ,ΰάω 'ί<χ*ω, Herodian. in ig- nera, αλλομχι tie πΖξ, Xen. in clivum, α,νάλλομχι ίτ' οχθον, id. Insimul, iiua. Xen. Insimulatio, το ϊγκλΥ,μα, ατο;. Dem. Insimulo, πεοΖάλλομχι. aliquem, τίνα, De- mosth. aliquem alicujus rei, ϊγκχλίω τί τινι. id. τινί τίνος, Aristot. επιφίςω τιν', α'ιτίχν τίνος, Dem. Insinuatio, γ, xaoiyyuY,, γις• Insinuo, ίγκολτόω, Aristot. τα^-ΐσάγω Plut. ΰτοδύομαι, me alicui, ύποτξίχω τι να και &ωπιΰω, JElian. Insipidus, a, um, μ^ίξος, a, ov, Lucian. , χα) ί αγίν?ος• Insipiens, ο χ») ή ανόητος, u, Dem. ό κα r, αφξων, όνος, id, β χα) υι νΥ,ηόφζων, eve;, Strabo. Insipienter, αφξόνως, Dem. Ιχφξόνως, id. ίΙγβως, id. Insipientia, ϋ, αφξοο-υννι, χς, Isocr. γ) α,νοια, ας, Dem. ή μ,ωξία. ας, id. Insisto, Ιφίς-αμχι, alicui rei, τιν), Lucian. Ιψμίνω τιν), Plut. Insitio, '/, ίμφυτίυης, ιως, Ν. Τ. ν) \μφυ• τι'ια, ας, ibid. Insititius, a, um, ό κα.) ή 'έμφυτος, a, Philo. Insociabilis, e, ό κα) ή ακοινώνγ,τος, a, Lu- cian. ό και υι ασπίις'ος, ν, Dem. ό κα) ϋ, χμικτος, n, et vagabundus, χα) ανίΰξυ- τος, idem. Insolabiliter, χπαξχμυθγ,τως, Plato. Insolatio, ϋ, γ,Χίωα-ις, ίως, Ϋι ΫίΚιασις, αας. Insoleus, Ό κα) γ, Ό.γβγ,ς, ίος, alicujus rei, τί- νος. Dem. i. e. superbus, ό χα) jj utsj>j- φανος- u, id Insolenter, άγ,θως, Thuc me gero ob ali- quid, γχυξίάω τιν), Dem. \πί τινι, Plut. γχυςίω τιν). id. Insolentia, ϋ, αγ,θαα, ας, Lucian. i. e. ar- rogantia, ή άλαζονίία, ας, Aristot. Insolesco, Ιχγχυξοομχι, aliqua re, μιγαφξο- νίωϊτί τινι, Isocr. διό. τι, Plut. άζξΰνο- μχι, Plato. Insolitus, a, um, « κχ) υι α-^ς, ίος, Dem. Insolo, Ϋ,λιάξω, Diosc. Insolubilis, e, ό κα) ή άλυτος, u, Plato. Insomnia, ή αϋπνία, ας, Plato, γ] αγρυπ- νία, ας, Xen. Insomnis, e, Ό κα) υι α'ύπνος, u, Xen. ό χα) Ϋι αγξυπνος, ts, Lucian. ob curas insom- nem ducere noctem, ύπο φξοντίδων αϋπ- νον xiio -θχι, Xen. αγξυπνίϊν νύκτα, Plut. Insomnium, to ivCrviov, a, Plato. Insono, ΊνΥ,χίω, Naz. Insons, ό κα) ϋ, ανχμάξΤΥ,τος, Dem. ο χα) Ϋ, αναίτιος, α, τίνος, id. ό χα) Ϋ, ανυπίυθυ- νος, u, id. Insopitus, a, um, ί χα) υ\ αϋπνος, ν, Xen. Insortito, ακλΥ,ξωτ), Lys. Insortitus, a, um, ό και υι ακ\γ,ίωτος, ν• Inspectio, γ, mrxosrht ίί• Ν. Τ. ν, Ιτβτ- τύχ, ας, Plut. Inspecto, Ιφοβάω, Thuc. ιπισκοπ'ιω, Dem. Inspector, ό ιτόπτης, u, Dem. ό ϊφοζος, α, Philo. Insperabilis, e, ί κα) υι ανίλπις-ος, », Isocr. Insperatus, a, um, ό κα) ϋ, αιλπτος, ου, Soph, ex insperato, Ιξ άίλπτα, Herodot. Inspergo, \μπάσσω, Galen, περσπάσσω, id. Ίγκατασπίίξω. Inspicio, βλίτα, in aliquid, ι'Ις τι, Dem. πξός τι, Plut. ατοζλίπω ί'ίς τι, seu πςός τι, JEschin. εφοξάω τι, Dem. naturam, ϊπισκοπίω φίισιν, Gal. *in terram, Ό^άω ι'ις γγ,ν, Xen. Inspiratio, ή utrzvor,, γ]ς, Philo. ϋ, Ίπίνοια, ας, CI. ΑΙ. Inspiro, ίμπνίω, Plut. \μφ'υσάω, Bas. Inspoliatus, a, um, Ό χα) υ, ao -ύλγ,τος, α, ο κα) υι αο-υλος, u, Eurip. Inspuo, Ιμπτΰω. alicui aliquid, τι τινι, Μ- gid us τι, Athen. Instabilis, e, ό κχ) ■>, xs -χτος, u, Philo. Ό κχ) υι α,κατά^ατος, Dem. Ό κα) Ϋι α,ζί- ζχιος. Instabilitas, το oc-rarov, α, Ϋι ag-ao-ia. Instans, \νί?ως, υϊα, ος• Instantia, Ϋι \ν?χο-ις, ίως. Instar, δικν,ν, alicujus, τίνος, Aristot. Instauratio, ϋ) \πισχ%υγι. ης, Dem. ϋ) απο- χατάζ-αο-ις, ίως, Philo. ϋ] ανακαίνωοΊς, ίως, Ν. Τ. Instaurativus, a, um, Ιπια-κευαριχος, r„ ov, Plato. Instauro, ανατκίυάζω, aliquid, τ/, Isocrat. Ίπιιτκιυάζω τι, -Dem. άνοξθόω τι, Isocrat. ανακαινίζω. lnsterno, \πι?ξώννυμι. alicui aliquid, τί τι- νι, Lucian. lectum, ς-οωννΰω χλίνην, Xen. equum, \πισάττω 'ίτπον, id. Instigatio, ϋ\ παξόομν,σις, ίως, Xen. ό πας- οξυτμ,ος, ϋ, Ν. Τ. Instigo, παροξύνω, aliquem in aliquos, τίνα, ϊπί τινας,' Plut. aliquem ad aliquid, ά• ναπίίθω τί τίνα, id. παξίξμάω τίνα πξός τι. id. Instillatio, ό i-riro^y/^o;, S. Instillo, Ιπι?άζω, Diosc. Ιν^άζω, menti- bus amorem, ^,υχα)ς πόθον, Herodian. Instimulo, κατακίντάννυμι. Lucian. παξ- οξύνω, Plut. Confer Instigo. Instinctor, ό παξοξύνων, οντος, Plut. Instinctus, us, ό πχξοξυο-μος, α, Ν. Τ. ϋ, πχίόρίΑ,Υ,σις. ίως, Xen. divinus, ϋ) χατα- 6 ! ' C 80 ; χωχνι, %ς, Plato, instinctu divino, χατα &sbv, ίποτξύνοντος S-s£, Herodot. Institor, ό χάπνιλος, Plato. Institorius, a, um, χαπγ,λικος, ϋ,, it, Ari- stot. Institrix, Ϋ, χαπγ,λ)ς, ίδος, Aristoph. Instituo, Ιγχίΐξίω, dicere de re aliqua, λε- γίΐν πίξί τίνος, Isocr. aliquem in aliqua re, παίδίύω τινά τι, JEschin. ΰ'ς τι, Xen. ΰιΰά/τκω τινά τι, Dem. actionem centra ajiquem, γξάφω %ίκγν τινι, υπάγω τινά. ύς Vixyiv, idem, aliquid, καϋίο-τΥ,μί τι, Thucyd. Institutio, το ΙγχίίξΥ,μχ. ατός, Synes. i. e. eruditio, Ϋ, παιδίίά, ας, Xen γ παίδίυ- σις, (ως, id. Institutum, το 18ος, ίος, τα χαθαττωτα, ων, Plato, vitas, το Ιπ.τΫ,Ιίυμα, ατός, De- mosth. Insto, Ιφίο-τχμαι, alicui, τινι, Herodian. hostibus, ϊγκαμχι τοίς πολίμίοις, Plut. Instrepo, Ιπικτυτίω, Aristoph. Instructio, Ϋ, πχ°χσκ%υΫ„ Ϋ)ς, Thuc. Ϋ, χα- τασκίυνι. γ,ς, Dan. aciei, νι β-υντχξις. Instructivus, a, um, παξαο-κίυαπκος, Ϋ,, ov, Diosc. Instrumentum, το όργανον, u, Aristot. το σκιΰος, ίος, Dem. το ίξγαλιϊον, «, Hero- dian. rusticum, σκίϋος γίωογιχόν, nau- ticum, σκιυος ναυτικόν, idem, bellicum, σχίΰος πολίμικον, id. Instruo, κατασκευάζω, navem rebus omni- bus, το !τλο?ον πάσι, Dem. aciem, 3-«- ξχτάττω, Xen. copias, παξατάττω τυ,ί Ιύναμιν, Plut. hostem contra aliquem, άσχίω τον Ιχθξον Ιπί τίνα, Dem. equos ferreis munimentis, χατασχιυάζω 'ίτπας χαλχοίς πξοζλΫ,μαα, Xen. ad certamen, παξ-χσκίυάζω πξ'ος άγΐνα, Dem. armis, ίξαξτύω οπλοις, Herodian. ί. e. doceo, διδάσκω- Vide Doceo. Insuavis, e, ό και ϋ άγλιυχΫ,ς, ίος, Lucian. β «sot/ Ϋι αγ)δγις, ίος, Isocr. Insuaviter, άγ,δως, edere, ίσθίαν, Xen. Insubirle, άσχίπτως, Aristot. Insubidus, a, um, ό χα) ϋ, απροσδόκητος, ν, Dem. Insuefacio, ίνίθίζω, alicui rei, τινι, Hero- dian. Insuesco, ίνίθίξομαι, alicui rei, τινι, Hero- dian. Insuetus, a, um, ό χα) ϋ, αΫ,Βγ,ς, ιος, alicu- jus rei, τ/νό>, Dem. Insula, ϋ, νΥ,σος, χ, Dem. parva, νν,σος μι- Χξά. id. το νΥιιτίον, », Suid. το νΥ,σίδιον, ν, Thuc. insulam refero, νΥ,σίζω, Strabo. ex insula oriundus. Vide Insularis. Insularis, e, νησιωτικός, υι, ov, Eurip. scil. homo, β νΥ,σιώτΥ,ς. u, Dem. scil. lemina, Ϋι νν,σιωτις, ιδος, Plut. Insulse, άφυως, Plut. Confer Inepte. Insulsitas, Ϋ, άπαςοχαλία, ας, Plut. Conf. Ineptitude. Ins-ulsus, a, um, i . e. non salsus, S κα) ϋ> άναλος, u, Aristot. β κα) Ϋι άνχλτος, ν, Galen, ό χα) γ άνχλμος, u, Xen. ί χα) ϋ, άνάλμυξος, a, Hipp. i. e. insipiens, ό χα) ϋ, άπιΐζόκαλος, ν, Plut. Confer I- neptus, Insipiens. Insultatio, ϋ, ϊπιπΫ,δγ,σις, ίως, Ϋι 'ίφχλσις, i. e. e.vagitatio, ίτΥ,ξίχσμος, S, Aristot. Insulto, Ιπιπν,δχω, alicui, τιν), Xen. Ιπίμ- ζαίνω τινι, Plut. i. e. vexo, exagito, \πγ,- ξίάζω τιν), Dem. ίντρυφάω τιν), Herod, τινά, Lucian. malis alicujus, Ίπιχαίζω τοις κακοΊς τίνος. Isocr. Insum, 'ίνίίμι, in aliqua re, τιν), Thuc. Insumo, αναλίσκω, pecuniam, χώματα, Isocr. Confer Impendo. Insuo, Ίνξάπτω, aliquem in culeum, τινά ί'ις βύξσχν, Pint, aliquid in aliquid, κα• ταρόάπτω τι ί'ι'ς τι, Diosc. Insuper, πξοσίτι, his, τύτοις, Herodot. quid insuper ? τί πξος τίτοις ΐτι ; Dem. et in- super etiam non justum, π%ος δ\ κχ) i δί- καιον, id. viginti mina? et insuper, ϊϊχο- σι μνοΓι χα) πξος, Isesus. Insuperabilis, e, ό χα) ϋι άΫ,τνιτος, ν, Dem. ό κχ) ή άμαχος, ν idem, alicui, ό χα) ϋ\ δυσμαχΥΐτός τινι, Isocr. Insurgo, Ίπανί$•Υΐμι, contra aliquem, τινι, Thuc. άνθίς-αμαι πξός τίνα, id. ανταί- ξω τιν), Dem. Insusceptus, a, um, ό χα) ή άδιχτος, ν. Insusurro, ΐπιψιθυξίζω. Intabesco, πξοζ-Ϋίχομαι, Lucian. Intactilis, e, ό χα) Ϋι άνπτος, ν, Horn. intactus, a, um, β χα) ϋι άναπτος, is, He- sych, ό χα) Ϋ, ά-^αυζ-ος. INT INT INT Tntaminatus, a, um, Ό χα) η αμίαντα tv, Plut. Integer, a, um, i. e. totus, 'όλο?, η, ov, Bern. i. e. bonus, candidus, άγχθος, η, ex, vir bonus et integer, χνν.ξ καλός κχγχθός, id. i. e. incolumis, Ό xeu η άκίξχιος, a, urbs, άχίξχιος πόλις, Isocrat. servare sua In- tegra, π-ώζίΐν τα ίχυτχ, Herodian. ho- mo integra fide, άν>,ξ άδωξοδόκητος, Bern. integrum est nobis dicere, Ιστιν ήμΊν λέ- γειν, Xenoph. ab integro, εξ ύπαρχε, Luc. Intego, σκεπάζω, aliquid, τ), Diosc. Ιγχα• λύπτω, Plut. Integrasco, ανασκευάζομαι, Strabo. Integre, 'όλως, Plut. i. e. incorrupte, xva- μχξτητως, Bent. Integritas, ή Όλότης, ητος, Aristot. i. e. probitas, η άξετν), ης, Bern, η χκακία, ας, id. morum, ή καλοκαγαθία τξόπων, Isocr. sensuum, το ίΰαίσθητον, a, Gal. ν ίΰαισθησία. ας, Laert. corporis, η εύε- \ία, ας, Aristot. Integro, άνχσκίυάζω, Plut. Integumentum, τό σχίπασμα^ατος, Ari- stot. Intellectus, us, ό νόος, s, contr. ννς, >a, Bern, intellectu difficilis, δυσχαταμα- θητως 'έχων, Isocr. Ό κα) ή δυσνόητος, a, Ν. Τ. facilis, Ό και ή ίύνόητος, u. Intelligenter, συνετώς. Intelligentia, η σύνίσις, ίως, Bern, η φξόνη- trts, tea;, Plato, η ϊννοια, Bern. Intelligibilis, e, νοητός, η, ov, Plato. Intelligo, φξονίω, Isocr. aliquid et prassa- gio, γινώσκω τι και πξοχισθάνομαι, Bern. aliquid recte, όξβως τι έιδω, id', et probe SCiO, εΐδομαί τι κχ) συνίημι σαφώς, idem. aliquid satis, μχνΰάνω τι Ίκανως, id. hos- tium negotia, αισθάνομαι τά των πολίμι- ων, Xen. Intemeratus, a, um, Ό κχ) ή αμίαντος•, ν, Plut. Ό κ χ) ή αμόλυντος, a, ΑΙ. Aphr. Intemperans, Ό κχ) ή άκξχτης, ίος, in ali- qua re, τίνος, Isocr. Ό ~xm ή άχόλχ?ος, a, id. β και vt άσωτος, Intemperanter, άχξατως, valde, υπΐξαχξά- τως, Bemosth. vivo, άκολχ^αίνω, Plut. διαπξάττομχι ίξγα της ακολασίας, Bern. Intemperantia, η άκξάτειχ, ας, Xen. ή a- κξχσία, ας, in vita, tS βία, Bern, in- temperantia corruptus, διίφθχξμενος ΰπ' ακξχσίχς, id. coercere aliqua* re alicu- jus intemperantiam, άπχλλάτταν τίνα των χκολχσιων τινι, Isocr, Intemperies, η άκξχσία, ας, aeris, χίξος, Theophr. inteniperiis agor, χαχοδαιμο• νιάω, Aristoph. Intempestas, ή δυσκξασία, ας. Intempestive, άκαΊξως, πχξχκχίξως, Isocr. agere aliquid, ποιίίν τι, Bern. Intern pesti vitas, ή ίχχΐξία, ας, Bern. Intempestivus, a, um, ό κα) η 'άκαίξος, «υ, ambitio, φιλοτιμία, Plut. 6 και ή άωξος, a, mors, Β-χνχτος, id. Intendo, ίντφω, arcum, τόζον, Aristot. a- nimum ad aliquid, πξοσίχω vhv τινι, Isocr. χινίω την hiavotav isrj τινι, Plut. oculos, ά,τίνις όξάω, Plut. in aliquid, χτίνίξω ι'ίς τι, Ν. Τ. τινι, ib. omnes ingenii ner• vos in aliqua re, Ιντύνω h τινι, Plato. Intensio, ή 'ίντχσις, ιως, 'h Ιντονη, ης. Intentatus, a, um, ο και ή άπίίξατος, ου, Bern, nihil intentatum relinquo, &%h ατίλμπτον αφίνιμι, Theodoret. Intente, ΙκτινΙς, ίχτίνως, Poll. orare,{r^ee• ίύχισΗαι, Ν. Τ. Intentio, ό σκότος, a, Herodian. Intento, ΙιχτιΊνομχι, Xen. mortem, azu• λίω 3-άνατον, Herodot. Intentus, a, um, Ινηταμίνος, ivy, evev, i. e. attentus, Ι κχ) ή πξοσέχ'/ις, ιος. Intepesco, χλιχίνομχι, Lucian. Inter, μίταξν, inter sermones, μίταξν λό- γων, Lucian. inter Cappadociam, μ,ίτα- \υ τΥ,ς Καππαδοκίας, Herodian. signum amicitias, quod est inter nos, τικμνιζίον φιλίας της πζος ίι/αας, Isocrat. inter coe- nam, -xaga το ΰίϊπνον, inter vinum atque epulas, παξα μίθην κα) κξχιπάλην, Hero- dian. inter quos, \ v όϊς., id. Interalbico, ύπολίυκχίνομχι. Intercalo, Ιτιάγομχι, Herodot. Ίμζάλλω, Bern. παξίμ.ζάλλω. Intercapedo, το diar' /ιμ,α, ατός, Plato, ή διάστασις, ίως, locorum, ή κατά τόπον, Plut. Intercedo, διίξχομχι, i. e. obsisto, legi, I- νίΐαμαι νόμω, Plut. pro aliquo apud a- liqu-em, ϊχετινω τίνα νπίξ τίνος, Bemosth. intercedit mihi amicitia cum aliquo, eV' μ,οι φιλία πξός τινχ, Bern. Interceptio, ή δ/ώλ-^-ψ;?, ιως, Aristot. Interceptor, ό μίσολαζν,τν,ς, u. Intercessio, ή μίσιτιία, Naz. Intercessor, ό μίσιτης, χ, Ν. Τ. Intercido, ίιαπίπτω, Xen. Intercido, ΰιχκόπτω, Gal. Intercino, πξοσάίω, Aristoph. Intercipio, ΰποτίμνομχι, aliquid, τ), Xen. reditus alicujus, παξαίξίομαι τας Κξοσό- ΰχς τίνος, Bern, urbem, π^αί,ικο-χίω πά- λιν, Polyb. Intercise, συντόμως. Intercisio, ή ^ιχκβπ'η, %ς, Hippocr. Intercisus, a, um, οιακοπύς, (Ίσα, ίν. " Intercludo, διακλύω, Polyb. alicui ali- quid, χφχΐξίομχί τινός τι, Isocr. απίίς- γω τινά τίνος, Plut. τίνα από τίνος, Iso- crat. χποκλίίω τινά τίνος, Aristot. Interclusio, ή ΰιάκλίίσις, ίως, ή άπόκλιισις, ίως. Interclusus, a, um, ό και 'h άπόκλιΐζ•ος, α. Intercolumnium, το πί°ι?ύλιον, a, LXX. Intercurro, παςιμπίπτω, Mschin. Intercursio, ή παξίμπτωσις, ίως, Plut. Intercus, ό ίί^ω-ψ, ωπος. Gal. Interdico, χπαγοξ ίίω, alicui aliquid facere, τινά ποιίΐν τι, Bemosth. τινι, 'όπως μη, Plato, igni et aqua, ί'ίξγομαι πυξός κχ) 'ύδατος κα) ςίγης τινά, Plut. alicui ne abeat, χπίίξν,κά τινι άπιίναι, Plut. 'όπως μνι άίϊίλθνι, Plato. Interdictio, ή άπόρότ,σις, ίως, η άπαγόξίυσις, ίως. Interdictum, re απορρημα, ατός, Plato. το άπαγόξίυμα, ατός, Plut. το πχξάγ- γίλμα, ατός, Bern. Interdiu, μίθ' ήμεξχν, Bern, absum, άφη- μίξίύω, id. Interdum, Ίνίοτί, Bern, χλλοτί, id. Interea, μίταξυ, ϊν τω μίταξ,υ, ίν τω μίτα- |ί/ χξόνω, Ιν τοσίτω, Bern. Xen. isocr. Interemp'tio, ή 3-χνχ.τωσις, ίοις, Thuc. Intereo, άπόλλυμαι, Aristoph. fame, δ<- αφθϊίξομαι λιμω, Herodian. apoplexia, 3-νήσκω αποπληξία, id. indigne, παξχ- πόλλυμχι, Lucian. Interequito, διϊππάζω. Interest, οΊχφέξα, ipsius, αυτω, Herodian. hoc tua, σο) tSto, Plato, hoc meo, μο) τύτα, id. mea nihil, μο) ilh, id. mul- tum ad omnia, πολύ πξός άπαντα, id. Interfari, λόγον παξίμζάλλίΐν. lnterfatio, λόγν παξίμζολη. Interfectio, ή 3-χνάτωσις, ίως, Thuc. Interfector, β φονώς, έως, Isocr. ό αναίξί- της, hominis, ό άνΰξοφόνος, a, Bern. Interficio, χτύνω, ahquem, τινά, Bern, k- ποσφάττω τινά, id. χιοκτύνω τινά, id. juste, injuste, violenter, indicia caussa, consulto, δικαίως, αδίκως, βιαίως, ακ(ί- τως, \χ πεονοίας, Bern. Isocr. Interfluo, διαρρΊω, regionem, χώξαν, Iso- crat. Interfringo, διαρρηγνυμι, διαρρί-,σσω, ali- quid, τ), Lucian. Intergerium, τβ μισότοιχον tS φξαγμϊϊ, Ν. το όΐατίιχισμα. Plut. Interamnis, e, η μίσοποταμιος, u. lnteraresco, διαίηζαίνου,αι. Intercalaris, e, ό κα) η'ίμζόλιμος, a, Biod. Sic. Intercalatio, ή παςίμζολη, ης. Intercalatus, a, um, έτ«»7βί, *ι, ov, Ζ«.$μ• ζίζλημίνος> τ/ι W; Interjaceo, μίταξ,υ κίίμαι. Interibi, h τω μίταζυ. Interjectio, η παξίμζολη, ης, Bern. Interjicio, Ιμζάλλω, aliquid, τ), Bern, la- tenter, παξίμζάλλω, id. Interim, μιταζυ, Bern. Confer Interea. Interirao, άποκτίίνω, Bern. Confer Inter- ficio. Interior, Ινδότίξος, iea, eoov, ex loco interi- ori, 'ίνδοθίν, Herodian. * Interitus, η άπώλίΐα, ας, Ν. Τ. ό ολίθξος, a, sociorum, συμμάχων, Bern, navis, ή διαφθβξά ναός, id. Intenus, ίνδοτίςω. Interlabor, διαπίπτω, Xen. παζίμπίπτω. Interlino, καταλιίφω. Gal. Interlociltio, ή διακοπή, ης, η διάλίξις. Interloquor, διακόπτω, Bus. παξίνοχλέω λίγοντι, Ν. Τ. διαλίγομαι. Interlucatio, ή διακάθαζσις, ίως, Theophr. Interluceo, παξίμφαίνω. Interluco, δκχχαθαίξω, Theophr, ί SI ) Interlunium, η μηνών συνοδός. Interluo, δια'ρ'ρίω, Isocr. Intermedius, a, um, Ό κα) ή διάμεσος, α, β κα) η χνχμισος, a, Herodot. Intermeo, διοδίύω, Synes. Intermico, διχλάμπω, Isocr. Interminor, διαπίΐλίω, aUcui, τιν), Mschin. ίμζξΐμάομαι. Intermisceo, Ιγχχταμίγννμι, alicui, τιν), Lucian. Intermissio, ή διάλίι-φις, ίως, το διάλειμμα, ατός, Plut. Intermitto, διαλίίπω, breve tempus, μικ°όν χξόνον, Theophr. intermittens pulsus, διαλίίπων σφυγμός, Gal. sine intermis- sione, άδιχλίίπτως, Ν. Τ. Intermorior, πχξαπόλλυμχι,^ Lucian. Intermuralis, e, ό κα) ή μισότίίχος, a• Internascor, διαγιννάομαι• Internecinus, a, um, Ό χα) η πχνόλίΰξος, a, Eur. Internecio, η πανολιθξία, ας, Thuc. η Ίξώ- λίΐα, ας, Bern, cum internecione, παν- ολίθξως. Interneco, 'φλίθξίύω, Ν. Τ. Internosco, διχγινώσκω, Aristoph. Internuncio, διχγγίλλω, Plut. Internuncios, ό διάγγίλος, a. Bud. ' Intero, ίντξίξω, aliquid, τ), Xen. Interpellate, ή παξίνόχλησις, ίως. Interpello, παξίνοχλίω, aliquem, Tiva,Plut. τινι-, Ν. Τ. διακόπτω. Inte-rpolatio, ή χνασ-κίυη, ης, ή ϊπισκίυη, ης, Bern. Interpolo, άνανίόομχι, Isocr. Interpono, Ιμζάλλω, aUquid alicui, τι τινι, Plut. Interpositio, ^ παξίμζολη, ης, ή παξίνθί- σις, ίως. Interpres, i Ιξμηνίυς, ίως, Xen. ό ίξμηνιυ- της, %, Plato. Ό ύ,ηγητν,ς, a, Bern, per jnterpretem loqui, δι' ίεμηνίως λίγίΐν, Mian.- Interpretamentum, το Ιξμηνίυμα, ατός, Euripid. InteVpretatio, η ίξμηπίχ, ας, μίτάφξασις, ίως. Interpreter, ίξμηνίύω, aliquid, τ), Galen. μίθίξμηνίύω, Polyb. Latine, μίταφξάξω ί'ις την των Ύωμχίων φωνην, Plut. in bo- nam partem, ΰπολχμζάνω ί'ις το ίΙσίΖίσ- Τίξον, Naz. ίξηγίομχί τι πξός το ίυφημον, in malam partem aliquid, ύπολχμζάνω τι ΐπι το χαξον, Aristot. Interpunctio, ή διχ§-ιξις, ίως. Interpunctum, το διάτιγμα, ατός. ' Interpungo, διαζ-Ίζω, Aristot. Interquiesco, ησυχιάζαι, Thuc. διαπαύο- μχι, Plato. Interregnum, η μίσοζχσιλίίχ, ας, Plut. Interrex, Ό μίσοζασιλώς, ίως, Plut. Interritus, a, um, ό χα) η άδίης, εος, Lu- cian. Interrogatio, η ϊξώτησις, ίως, Aristot, το ίξώτημα, ατός, idem, η ίπίξώτησις, ίως, ΪΪ.,Τ. Interrogatiuncula, το Ιξωτημάτιον, a• Interrogo, ίξωτάω, aliquem aliquid, τινά τι, Plut. libenter, ήδίως, perspicuis ver- bis, σαφώς, cum indignatione, άγχνχκτη- (Τας, Bemosth. ποιεομαι Ιξώτησιν τινά, Isocrat. de aliqua re, ϊξωτάω πίξί τίνος, Lucian. πυνΰάνομαί τίνος τι, sen πίξί τί- νος, Plut. Interrumpo, διαξηγνυμι, seu διαξησσω, Lu- cian. Interrupte, συντόμως, άποτόιαως. Interscindo, διασχίζω, Xenoph. pontem, διχσπάω γίφυζχν, Polyb. Interseco, διατίμνω, Plato. Intersectio, ή διατομή, ης. Intersepio, διαφξάσσω, Herodian. Intersero, πχξίμφυτώω, ίντίθημι, Lucian. Interspergo, ενδιχσπύξω. Interspiratio, η διχπνον,, ης, ΑΙ. Aphr. sine interspiratione, άπνευ?), Athen. Interspiro, διαπνέω, Philo. Interstitium, το διάβημα, ατός, Plato. Interstrepo, διαψοφίω. Intersum, πάξειμι, rebus, τοΊς πξάγμασι, Bern, alicui rei, επί τινι, Xen. πξός τι, idem, πχξχγίγνομχί τινι, Mschin. i. e. differo, διαφίξω. Confer Biffero, item Interest. Intertextus, a, um, ό χχ) ή πχευφος, ου, Poll. Intertignium, το μεσοδόκιον, a. Interturbatio, ή διατάζχξις, ίως, ή όχλησις, iu;, Plato. INV Interturbo, διαταςάττω, aliquid, τ/, Plut. urbes, ενοχλίω τά; πάλας, Isocrat. ali- quem, έκκφω τίνα, Dem. Intervallum, to διάξ-νιμα, ατο;, Plato, το διάλειμμα, ατός, Plut. v\ διάς-ασις, Ιως. ex intervalliSi εχδιαλειμμάτων, Ml. per intervallum, δια$-αδον, Horn. Intervenio, επέρχομαι, Plut. Interventus, us, ή επίλιυσις, ίως. Interverto, ύπείαΐζέομαι, Lucian. aliquid, σφετεξίζω τι, Xen. Interula, S χιτωνίσχος, n, Plut. Intestate, αδιαθετώ;. Intestatus, a, urn, Ό και h άδιάθίτος, n. Intestinum, το εντεεον, a, Diosc. intestina, τα 'έγκατα, ων, Lucian. τά σπλάγχνα, ων, Ν. Τ. τα 'εντόσθια, ων, Lucian. Intestinus, Ό ενδοθεν, Ό ε'ίσω, bellum, Ίμφύ- λιο; πόλεμο;. Intexo, εμπλέκω, alicui, τ/ν/, Eurip. hv φαίνω, Athen. Intime, ενδοτάτω• Intimus, a, urn, ενδότατος, άτη, ατοί, He- rodian. εσώτατος, άτνι, ατον, scil. ami- cus, ά ο'ικιιότατος, is, Thuc, μύχατος, ν>, ον. Intinctus, us, το εμζαμμα, ατο;, Xen. Intingo, ίμζάπτω, in aliquid, εις τι, Ari- stopk. Intolerabilis, e, ό και η δύσοιτος, χ, Strabo. ο και ή 'επαχθή;, ίο;, Dem. ό και ή άφό- ξητο;. Intolerandus, a, um, ό και ν\ ΰπίξδείνος, α, Dem. Intolerans, vide Impatiens. Intolerantia, vide Impatientia. Intono, βροντάω• Intonsus, a, um, ό και ν) άκαςτος, ν, Julian. Apost. ακίξσεκόμΛί;, n. Intorqueo, άνα?ξίψω, aliquid, τ/, Tftucyd. Γξοξιλεω τι, Plut. συ$•ξέφω τι, id* Intorte, συνε?ξαμα.ένως, Aristot. Intra, ίντοί, muriim, τείχν;, Isocrat. val- lum, 'έσω τ» χάζακος, Plut. Intractabilis, e, ο και ν) a Bas. αμεταχείριστος, ου, Intremisco, εντρεμεομαι, τξίμω, Plut. Intrepide, άδέως, Lucian. άαόζως, Dem. respondeo, άτξέ^ως πάνυ και εμμελως α- νακρίνομαι, Ml. Intrepidus, a, um, Ό και ν) αδί*)ς, ίο;, Isocr. ό και ή άθαμζνις, ίο;, Plut. ο Κα) ν άφο- ζος, u, id. Intrico, επιπλέκω, Gal. Intrinsecus, εσωθίν, ενδοθεν, Dem. Intrita, το μυσσωτον» seu μυττωτον, ν, Diosc. Intro, εσω, Dem. Intro, as, εΊσέξχομαι, Plato, in aliquid, εισεΤμι ε'ίς τι, Demosth. εμζατίύω us τι, idem. Introcludo, vide lncludo. Introdo, ενδίδωμι, Euripid. Introduco, εισάγω, aliquem, τίνα, Ml. Introductio, νι εισαγωγή, ν)ς, Synes. Introeo, είσέξχομαι, Plato. Confer Intro. Introfero, είσκομίζω, Xen. Introgrec&or, idem quod Intro. Introitus, '{, είσοδος, ν, Plut. ή ε'ίσδυσις, εω;, Aristot. Intromitto, είσοικίζω, Polyb. Introrepo, ε'ισεξπύζω, Plut. Introrsum vel Introrsus, ε!; το εσω. Introrumpo, ιϊσζιάζομαι, in domum, Us οί- κον, Plut. Introspicio, καθοξάω, aliquid, τ), Plut. i- φοζάω τι, Dem. επισκοπίω τι, Galen, in sepulchrum, παζακυπτω ει; μννιμεϊον, -Ν* Τ. Introvoco, εΊσχαλία, aliquem, τίνα, Ari- stopk. Intrudo, εισωθίω. Intueor, S -εάομαι, aliquem, τίνα, Demosth. βλέπω ε'ΐ; τίνα, id. πςί; τίνα, Plut. ali- quid, άποζλίπω ε'ίς τι, Mschin. πξός τι, Plato, ενοράω τ/ν/, Xen. Intuitus, ν, επο-φι;, νι β'-ψ/?• Intumeo, seu Intumesco, εξοιδέω, Lucian. διοίδαίνομαι, id. εξογκόομαι, Herodot. Intumulatus, a, um, vide lnsepultus. Inturbatus, a, um, β y,a) n άτάξαχος, ts, ο και r, άτάξακτο;, n. Intus, hhov, esse, είναι, Dem. juvare, hlo- ΰεν συμπράττει?, idem. i. e. domi, οΐκοι, Plut. Intutus, a, um, ό και ή επισφαλή;, ίο;, Plut. Intybum, ν> σίξΐ;, ho;, Diosc. Invado, Ιπιχυοίω, aliquem, rna, Aristot. INV aliquare^ πςρ; τινά τ/ν/, Thuc. regio- nem, ίμΖάλλω ε'ι; χωράν, Xen. \πιπντ δάω χώξαν, Plut. επιζαίνω χώξα;, Dem. επι Tijv χώξαν, idem, invadit me timor, ίπίξχεταί μοι hio;, Lucian. invasit il- ium pestis, vj vitro; επίπεο-ε» αΰτω, Thuc. Invalesco, ίπιρόώννυμαι, Dion. Halicarn. αΰίομαι, Xen. Invaletudo, ή αρρωρία, a;, Dem. τι ασθέ- νεια. Invalide, ασθενώ;, Dem. Invalidus, a, ivm, Ό ΧΛ ι ν appa^oj, ν, Isocr. ό καΊ νι άσθεν-η;, ίο;, Dem. Invariabilis, e, Ό και η αντετίξοίαιτο;, ν, Α- ristot. Invasio, ^ ίπελασι;, (ω;, Lucian. ή ύσζο- λη, %;, Isocr. Invectio, γι εισχομών, r,;% Thuc, ij επαγοι• yr„ νι;, id. Invectiyus, a, um, ς-ηλιτίυτικος, ν, ov, ora- tio, λόγος, Naz. ή $•νιλίτευσι;, tuf. Invectus, us, ν, αγωγν,, ν)ς, Thuc. Inveho, εισκομίζω, Xenoph. επάγο, Thuc. invehor, i. e. maledictis lacesso, αποτεί- νομαι, in aliquem, ε'ι; τίνα, Gal. ψόγον, Ιπιφίξω τ/ν/, Thuc. επιτίθεμαι τ/ν/, Iso- crat. Inve'nio, ευρίσκω, aliquid, τ/, Isocr. εξευ- ρίσκω τι, id. Inventarium, ή απογςαφίι, ν\ς, Dem. Inventio, ή εϋρεσις, εω;, Plut. Inventiuncula, το εΰρτιμάτιον, ν. Pint Invenustus, ό χα) ν) άμνσο;, αχάξΐ^ος. Inventor, ό ιύρετνι;, S, Isocr. ό έ<ρευξίτνις, Inventum, το εΰξνμα, ατο;, Plato. Invenuste, αχαρίτως. Invenustus, a, um, ό κα) νι αχαξί;, ιτος, Herodian. ό και ν> αναφρόδιτο;, a, Lu- cian. Inverecunde, αναίσχυντα;, Plato. Confer lmpudenter. Inverecundia, νι άναισχυντία, a;, Demosth. Confer Impudentia. Inverecundus, a, um, ό και ν) αναίσχυντος, u, Dem. Confer Impudens. Inversio, i\ ανα^ςοφν;, ij;. Inverto, κατα^ξίφω, Liban. \χ?Ρ£φα», A- ristoph. Invesperascit, Ισπεξάζει, εσπίρα γίνίται,Χε- noph. Investigatio, ή 'ίχνευσι; , εω;, Xen. *\ Ιζευνα, %;, Aristot. νι εζίτασις. Investigator, ό ανιχνευτές, S. Investigo, εζιχνεύω, latentem, λανθάνοντα, Plut. feras, &ηξία, Lucian. peccata, αμαρτία;, Plut. 'εξετάζω τά ο\μαξτνιμα• τά τινο;, Isocr. aliquid, άναξνιτίω τι, id. abquem, ερευνάω τινά, Xen. Investimentum, το ένδυμα, ατο;, Ν, Τ. Investio, ενδύω, Xen. Inveterasco, παλαιόομαι, Gal. Inveteratio, ή παλαίωσι;, εω;, Plut. Invetero, παλαιόω, i. e. invalesco. Vide Invalesco. Invicem, αλλήλων, οις, ας, Dem. Invictus, a, um, Ό κα) yi άν,τν,τος, tt, Dem. ο κα) νι άμαχος, .», idem, ό κα) ν) δυσ~ μάχν,τος, ν, alicui, τ/ν/, Isocr. ό και % άνίκνιτος. Invide, φθονερως, Xen. Invidentia Λ φθόνος, η, Dem. Confer In- vidia. Invideo, φθονεω, habenti aliquid, ϊχοντι τι, Isocr. commodis alicujus, επ) τοις άγα- θοι; τίνος, id. alicui aliquid, τ/ν/ τίνος, id. β«β-;ί«/'νώ) τ/ν/ τίνος, Lucian, Conf. Invidia. Invidia, β φθόνος, χ, Dem. ν\ βασκανία, ας, id. et iemulatio, φθόνος χα) φιλονειχία, id. et odium, φθόνος κα) δυσμένεια, Iso- crat. invidiam concitare alicui re ali- qua, συνάγειν τ/ν/ ^5όνβν τ/ν/, Dem. \μ• ποιέϊν τινι φθόνον πίξί τίνος, Isocr. habere, εχειν φθόνον, idem, conficere se invidia, ασκειν φθόνον ϊπ' αλλν]λοι;, Dem. ob- noxium esse invidiam, υπειναί τισι φθόνον, idem, absit invidia dicto, άπύ•/ι ts λόγν φθόνος, id. invidia carens, ό κα) νι άφθο- νος, a, Herodot. Invidiose, φθονΐ%ως, accipere aliquid, δίχισ- . θαί τι, Dem. επιφθονως, Thuc. Invidiosus, a, um, β κα) v\ επιαθονος, ν, pos- sessio, χτνιμα, Plato, ό και ν) βάσκανος, », res, βάσκανον πράγμα, Dem. Invidus, a, um, φθονερός, ά, ον, Plut. Ό κα) ν) βάσκανος, n, homo, άνθρωπος, Dem. erga aliquem, βασκαίνων, «σα, ον, τ/ν», Isocr. Ι 82 ) JOC Invigilo, επαγζυπνεα, Lucian. studiis, τίξείν τοΊς λόγοις. s, e, ο ma) ή άνεκΖιά<;ος, s, Plut, Inviolabiliter, άνεχζιά?ας. Inviolatus, a, um, i *«/ v\ ivixQias-ou u, Plut. Invisibilis, e, « κάϊ ν, ίύξατο;, ν, Isocr. a χα) ν) αθέατος, n, Plut. Inviso, ϊπισκοπίομαι, aliquem, τινά, Luci- an. ίπισχοπεω τινά, Isocr. a?grotantem, επισκέπτομαι τον άσθενησαντα, Ν. Τ. Invisus, a, um, ό κα) ν) αθέατος, ν, Plut. i. e. invidiosus, ό χα) νι ϊπίφθονο;, u, De- mosth. alicui, ό κα) ν) άπεχθνι; τινι, Isocr. deo et hominibus, έχ,θςο; 5-e<5 χα) ανθξύ- ποι;, Dem. Invitabilis, e, εφολκο;, r Jt iv, Mlian. προσ- χλνιτιχο;, ν;, ov, Plut. Invitatio, ft πξόσχλ^σις, tax, ad ecenam seu epulum, ή ls -ίασις, εως, Dem. Invite, Invito, άκνσίως, Dem. ακοντι, id. Invito, πξοσχαλέω, aliquem, τινά. ad cce- nam, χαλίω τινά επ) το δίίτνβν, Demosth. προ; το δίΐπνον, id. παραγγέλλω ιι; το δεΐπνον, Lucian. i. e. allicio. Vide Al- licio. Invitus, a, um, ό χα) νι άχύσιος, », Dem. άκων, νσα, ον, id. non volens, sed quara maxime invitus, &χ'ίχων, άλλ' ώ; οίον το μάλι$•α άκων, id. iv έχων άλλα βιασ- θείς, Isocr. servio aficui, » χ έχων αλλά άναγκασθιϊς δνλιύω τινι, id. invitis et mcerentibus aliquibus facere aliquid, α- κόντων τίνων κα) λυπνμένων ποιΰν τι, Dem. invitis nobis, βία ν\μΖν, Isocr. Invius, a, um, Ό κα) 'νι άνοδος, ν, Xen. lo- cus, νι άνοΥια, ας, Philo. το άζατον, ου, Diod. Sic. Inula, το ελίνιον, n, Diosc. Inultus, a, um, Ό κα) νι άνεκδίκ-ήτος, ν, Bas. ο κα) ν) άτιμώξνιτος. Inumbro, επισκιάζω, aliquem, τινά, Ν. Τ. τινι, ibid, κατασχιάζω τινά, Herodot. Inunctio, ν\ επάλα-φις, εως, νι κατάχζίσις^ εως, Alex. Aphr. Inundatio, ό κατακλυσμός, ν, Plato. Inundo, πλ-ημμυρίω, Plut. ΰπεχρίαι, idem. κατακλύζω, Xen. Inungo, επαλείφω, επιχρίω, Lucian. χα- ταχξίω, Gal. Invocatio, ν) επίχλνισις, ιως, Lucian. Dei, ί Β-εοκλύτν,σις, εως, Suid. Invocatus, a, um, i. e. non vocatus, ο χα) ν) άκλιτος, s, Athen. Invoco, κατακαλεω, Plut. Deum, ϊπικα- λίω S-iov, Herodian. προσκυνέω &εω, Ν. Τ. τβν 3-eov, Dem. ut deum Quirihum, 3-εοχλυτέω τον Κυξΐνον, Plut. Involito, εφίπταμαι, εϊσπετάομαι, Aristot. Involo, ε'ισπέτομαι, εϊσπετάομαι, Aristot. i. e. invado, vide Invado. Involucrum, το είλν,μα, ατός, το ενείλνιμ*, ατός, Hipppcr. Involuntarius, a, um, idem quod Invitus. Involvolus, ϊψ, ϊπος, Ammon. Involvo, εγχυλίω, aliqua re, ε'ίς τι, Xen. ίγχυλινδεω, Lucian. aliquem calamita- tibus, πίξίζάλλω τινά σ,υμφοραίς, Isocrat. malis, εμπλέκω τινά κακοΐς, id. teiiebris aliquid, άμαυξόω τι, Plut. επισχιάζω-τι• νά, Philo. Involutio, ν) εγκυλίνδησις, iu;% Plut. Inurbane, άκόμψω;,ΡΙύΙ. άγζοίχως, The- ocrit. Inurbanus, a,^ um, ό χα) νι άγξοιχο;, ν, Dem.^ β κα) νι απαίδευτο;, v. id. Inuro, εγκαίω, χαυς-νιξίάζω, Ν. Τ. alicui ignominiam, ζζοστξίζομα'ι τινι όνειδος, Plut. maculam, χεξίάχτω τινι αϊσχύνην, Plato. Inusitate, άνβως, Thuc. άχρείω;. Inusitdtus, a, um, ό κα) νι άν,θν,ς, εο;, Dem. Inustus, a, urn, β κα)ν, 'έγκαυ?ο;, ν, εγκαυ- θε);, ιϊσα, εν, GdL nota, το έγκαυμα, α- τός, Plato. Inutilis, e, β κα) ν) άχρν,ς-ο;,*, alicui, τ/ν/, Dem. β κα) ν) ανωφελές, ίος, τινι, id• et perniciosus aucui, ό χα,) νι ασύμφορος χα) βλαζίξός τινι, id. ό και ν; αλυσιτελές, ίος, alicui, τινι, zd. Inutilitas, ν, άχ^τία, ας, Appian. Inutiliter, a^g^s-^ijadvitam, προς τονβίον, Dem. Invulnerabilis, e, ό χα) ν) ατζωτος, ν, Mac- cab. Invulneratus, a, um, ό χα) ν) άτρωτος, a t Philo. β και νι άθραυς-ο;, ν, Plut. Ιο, /?, Ιο ! Ιο ! fg-, IS, Plato. Jocatio, νι παιδιά, άς, Plut. IRR Jocor, παίζω, Bern, in aliquem cavillan- do, διά σκωμμάτων εις rivet, Plut. cum aliquo, πξοσπαίζω τιν), Plato. Jocose, παιδ,ωδϋς, παιγνιώδες. Jocosus, a, um, ό χα) η πχιδιώδης, εος, Ari- stol. γελο7ος, a, ov, in rebus jocosis seria agere, σπχδάζειν εν τόίς γιλοίοις, Plut. Jocularis, idem quod Jocosus. Joculariter, παιγνιωδως. Joculor, παίζρ, Plut. άζ•ε7» λέγω, Aristot. χαξίεντως είπον, Plato. Jocus, ή παιδιά, άς, Plut. . serio an joco hocdicit? σπνδάζει ταύτα, η παίζει ; Pla- to, per jocum aliquid dico, λίγοι τι παί- ζων, JElian. Ipse, a, um, αυτός, η, ov, Dem.^ ego ipse, εγώ κύτος, Dem. hie ipse, Ζτος αντος, id. ^civitas a se ipsa, η πόλις αυτή πα£ αυτής, id. (2) mei ipsius, ίμαυτζ, ης, »> periclitor de meo ipso, κινδυνεύω ΰπεξ \- μαυτΰ, Isocr. (3) tui ipsius, σεαυτΖ, ης, 5, Dem. σαυτΐί, ης, 5, lsocr. J4) sui ip- sius, lost/™?, ης, S, Dem. «£«?, ης, S, I- socr. Ira, η όξγη, ης, Dem. h 3-υμος, ti, id. η χολή, ης, id. magna s. gravis, όξγη με- γάλη, Deirii maxima, μεγί&η, id. \σ• χάτη, id. vehemens, Ισχυρά, id. im- mortalis, άείμνη$-ος, Isocr. Ievis, μικξά, Dem. et odium, όξγη χα) μίσος, Isocr. et stomachus, όξγη και k -υμος, idem, et indignatio, όξγη κα) χολή, Demosth. ad iram concitari contra aliquem, παξοξγί- ζεσθαι ίτζός τίνα, id. ad iram provocare, ils όξγην πξοσκαλε7σθαι, Lucian. conci- tare, εις όξγϊ,ν πξοάγειν, Aristot. είς όξγην χαθιτάναι, id. ira defervescit, παρακ- μάζει και παξανθε7 το της όξγης, lien. iram concoquere, όξγην πεπαίνειν, id. de- sinere ab ira, παύεσθαι της όξγης, Isocr. Conf. Iracundia. Iracunde, όογίλως, Dem. δυσχόλοις, id. πιχξως, id. Iracundia, η όξγιλότης, ητος, Aristot. η oe- γη, ης, Dem. ο παξϋξγισμ,ος, ν, Ν. Τ. iracundiam concipere adversus aliquem, λαΖέιν όξγην επί τίνα, Dem. excitare, παξίράναι όξγην, id. explere, άναπληξΐίν όξγην, id. alicujus experiri, πε^ιπίπτειν T-7i όξγη τίνος, id. iracundia eflerri, ίξω φίξεσβαι ύπ' όξγης, Isocr. Iracundus, a, um, όξγίλος, η, ov, Aristot. &υμον έχων, mrot, ov, Mlian. Conf. Ira- cundia. Irascor, όξγίζομαι, alicui, τιν), Dem. χα- λεπαίνω τιν), Plut. πξός τιν», Xen. άγα- ναχτίω πξός τίνα,, Plut. κατά τίνος, πεξί τίνος, Plato, ob aliquid, άγανακτίω διά τι, Plut. όξγίζομαι χα) άγανακτίω επί τινι, Dem. άγανακτίω χα) χαλεπως φίξω τι, id. Irate, δι' όξγης, πξος όξγην, dixit, είπε, Plut. Iratus, a, um, οξγιξόμίνος, ίνη, ενόν, Dem. 3-υμόμενος, ίνη, ενόν, id. in aliquem, 3•«- ζβζμνθύς χιχ,τά τίνος δι' ο'ξγην, Plut. Ins, η ΐζΐς, ιΰος, Aristot. Ironia, ή είξωνία, ας, Aristot. Ironice, είξ&ινιχως, loquor, ετείζωνευω, Αρρ. Ironicus, a, um, είξωνιχος, i), fo, Aristot. Irradiatio, ή ίχτινοζολία, ας, Plut. Irradio, αχτινοζολίω, Athen. Irrationabilis s. Irrationalis, e, xai η α,λο• γος, ν, Aristot. Irrationabilitas, ή ίλογία, ας. Irraucesco, βξαγχιάω, Aristot. βζάγχοις άλίσχομαι, id. Irreconciliabilis, e, Ό χ») η αδιάλλακτος, α, hostis, Ιχθςος, Dem. Irreconciliabiliter, άκαταλλάχτοις, bellare, ιτολεμε7ν, Dem. Irrefutabilis, e, Ό χα) η αναντίρρητος, ου, Plut. Irreligiosus, a, um, b xui ή ανόσιος, a, Dem. ο χαι ή άσεζης, εος, id. Irremeabilis, e, ό χα) ή άνοδος, η. Irremediabilis, e, Ό χα) ή άνηχε?ος, ν, Plut. Irremisse, άΰιαλείατως, Ν. Τ. Irreparabilis, e, ό χα) ή ανεπισχεύα&ος, u. Irrepertus, a, um, ό χα) η άνεΰξίτος, ν. Irrepo, παξεισπίχτω, Theophr. ad aliquid, ειο-ΐζίτυζω επί τι, Aristoph. ad imperii successionem, ττα,ςαώύω iz) τϊ,ν ΰιαΰοχν,ν της ηγεμονίας, Plut. IrreprehensibUis, e, ό χα) η άμεμττος, ου, Dem. β χα) η άνεπιτίμητος, ν, id. Irreprehensns, a, um, ο χα) ή ανέλεγκτος, V, Dem. ο χα) η άμώμητος, α, Ν. Τ. Irrequietus, a, um, ό χχ) η άπσ.υ?ος, ου, Plato. ΙΤΕ Irresolubilis, e, Ό χα) η άλυτος, ν, Plato. Irresolutus, a, um, ό χα) ή άδιάλυτος, υ, Aristot. Irretio, ίμ,-τλίκω, aliqua re, τιν), Dem. πι- ριζάλλω τιν), Isocr. aliquid, σαγηνεύω τι, Xen. Irretortus, a, um, h χα) η αΰιάς-ζοφος, ου, Plut. Irreverens, ό χα) η άνχι^ης, ίος, Dem. Irreverenter, άναώημίνως, Gal. Irreverentia, ή avoemta, ας, Dem. Irrevocabilis, e, ο χα) ή άμετάχει?ος, ov, Plut. Irrevocabiliter, άνεχιτξίπτως, Maccab. Irrideo, χαταγελάαι, alicujus simplicita- tem, τίνος ιυηθείας, Dem. aliquem, τινά, Isocr. χλευάζω τινά, Dem. insolenter, ύζξΐ?ιχως πξοσεχχλευάζω τινά, id. isrt• σχώττω τινά, Lucian. Irridicule, άχαταγελάςως, Mschin. Irrigatio, η άξδευσις, εως, Theophr. Irrigo, άξ ΰεύω, Theophr. άφω, Plut. βξί• χω, "Βιαίνω. Irriguus, a, um, β xou η κατάφυτος, u, re- gie fluviis, χώξα ποταμόϊς, Plut. Irrisio, β χλευασμός, 2, Dem. ή χλευασία, ας, Aristot. ό χαταγίλως, ο ϊιασυξμός. Irrisor, ό χλευας-ης, S, Aristot. Irritabilis, e, ό χα) η ευεξίθις-ος, Strabo. ό χαι η ευχαξΟξμητος, α, Aristot. Irritamentum, το Ίξίθισμα, ατός, Appian. Irritatio» η -ταξοζυσμος^ V, Ν. Τ. ό έξεθισ- μος, SsHippocr. Irrito, οξγίζω, aliquem, τινά, Xen. contra aliquem, εξοξ.γίζω τινά πξόί τινά, id. -ταζ- οξύνω τινά επί τίνα, Plut Irntus, a, um, ί χα) η άκϋξος, u, Dem. ό χα) ή άχςαχτος, κ, Lucian. facio aliquid, αχυξον ποι'εω τι, Dem. ο χα) ή άνηνυτος, β, irritos conatus habeo, άνηνυτ» πξάγ- ματα 'έχω, Dem. Irroboro, ίπιρρώννυμι, Thuc. Irrogatio, ή επίβεσις, εως, ή επιζολη, ης, Thuc. Irrogo, Ιπιτίβημι, mulctam, τίμημα,, Isocr. εχιζάλλω Ιπιζολην, Xen. Irroro, επι&ροσίζω, ίπιρραίνω, ΑΙ. Aphr. Irrumpo, ιίσπίατω, in aliquid, τινι, Time, ϊμζάλλω ε'ίς τι, Isocr. Ιφοξμάω τιν), Plut. Irruo, εισπίπτω, in aliquid, τιν), Thuc. in regionem, ίμζάλλω ε'ις χώξαν, Xen. ιτξοσ• ζάλλαι τη χώξα, Plut. επιχηδάω τ?ι χώ- ξα, Plut. εισπηΰάω εϊς χώξαν, in ali- quem, (φοξμάω τιν), Plut. πξός τίνα, Xen. Irruptio, η είσζολη, ης, Plut. η Ιμζολη, ν,ς, id. ή Ιπίλευσις, εως, Lucian. irruptio- nem facio, πξοσζάλλω τιν), Xen. Conf. lnvado, Irruo. Is, ea, id, εκείνος , εκείνη, εκείνον, Dem. is ipse, εκείνος αυτός, id. Isagoge, ή εισαγωγή, ης, Aristot. Isosceles, ό κα) ή Ισοσκελής, ίος, Aristot. Iste, ista, istud, idem quod Is, ea, id. Istac, τίϊίε, Plut. Isthmus, ό ισθμός, », Aristot. Istic, istasc, istoc, %τος, αϋτη, τντο, Dem. Istic, ενταύθα, Dem. ενταυθοι, id. ενθάΰε, idem. Istinc, IxtiQiv, Dem. Ιντευθεν, id. Isto, \κε7σε, Dem. Istoc, εκεισε, Dem. Istorsum, αϋτόσε, Plato, πξος τόνΰε τον τό- πον, Plut. Ita, ϋτω, sequente Cotisona, ut Strain se- quente Vocali vel Diphthongo, quemad- modum — ita, 'ώσπε°— Utu, Dem. ita — ut, ΰτως—τώς, id. ita autem considerate, eUTic«r/ S? σκοπε7τε, id. aliis ita, aliis ali- ter videtur, τόίς μεν ώδί, το7ς δε ετίζως δβ- χε7, id. ita me dii ament, νη τους 3-εους, Dem. μά τας Β-εχς, id. ita se ha?c ha- bent, Stoi ταΰτ' 'έχει, id. ita, ut, τοσπτον, 'ώστε, Isocr. ίίτως, ως, id. ίίτως, ώστε, Mschin. ita gloriati sunt, quasi omnes viceriht, τοσατον εφξόνησαν, οσονπες άν εΐ πάντων εχζάτησαν, Isocr. itane ? &κ ά- ξχγε; itane terra quidem? »δ' άξαγε ή γη, Xen. Itaque, άξ» ίν, Plato. Conf. Ergo. Item, ομοίως, Plato. Iter, ή πβζεία, ας, Plato, η ίδί?, S, Dem. % όΰοιποξία, ας, Xen. facio pedibus, -τβ- ξεύομκι τόίν πο?>ο7ν, id. terra, κατά γην, Thuc. longum, μα,κξάν όΰον, Isocr. tri- um dierum, οίον τξίων ήμίξων, festinan- ter, ποξείαν ποιε7σθαι μετά σπνίνις, Hero- dian. per urbem, διαποξεύομαι την πόλιν, Plato, per regionem, $ιά τν,ς χώξκς, Α- I 83 ) JUR ristot. διίξχομαι χώξαν, Plato, oenfi- cere, πξοίξχεσθαι bobv, id. Iteratio, ή άνάλη-φις, εως, Aristot. Itero, άναλαμζάνω, Plato, ΰευτεξόω, LXX. Iterum, πάλιν, Dem. αυ, id. αΖ~θις, id. atque iterum, αύθις χα) μάλα. ltidem, ομοίως, Plato. Itinerarius, a, um, ίδοιποξίκος, η, ov, Hero- dian. hinc itinerarium, το όοΌιποξίκον, sc. βιζλίον. Itio, ή ποξεία, ας, Plato. Juba, η χαίτη, ης, Aristot. equi s. mull, η λοφιά, άς, id. Jubar, το σέλας, ατός, Aristot. Jubatus, a, um, χαιτόεις, όεσσα, όιν. Jubeo, κελεύω, alicui, τινά, Plato, alicui aliquid, κελεύομαι τινι πιεζί τίνος, Isocr. vos meminisse, Ιιαχελεύομχι υμάς μνη• μονεύειν, id. te salvere, εΰπξάττειν, ΰγι- αίνειν. Jubilo, άγαλλιάομαι. Jubilum, το άγαλλίαμα, ατός. ] Jucunde, ήδίως, Dem. Jucunditas, η ήΰονη, ης, Theophr. η τεξ• πνότης. Jucundor, ηδύνομαι, Athen. aliqua re, 'ή- δομαί τινι, Xen. ίπί τινι, id. Jucundus, a, um, τεξπνος , η, ov, Isocr. ηδύς, εια, υ, alicui, τιν), Dem. χεχα^ισμίνος» ίνη, ίνον, τιν), id. χαταθύμιος. Judex, © χξίτης, S, Dem. ο δίκαιης, ου, id. judicis officio fungor, δικάζω, Isocr. Judicatio, ή κξίσις, εως, Dem. Judicato, μετά χξίσεως. Judicatum, το κξίμα, ατός, Ν. Τ. i. e. mulcta, ή χαταδίχη, ης, Dem. Judicialis, e, δικανικός, η, ov, Isocr. διχα.• 5"ΐχος, η, όν. Judiciarius, a, um, διχας-ιχος, ti, ov, Xen. ~ Judicium, η κξίσις, εως, Aristot. facio de aliquo, χξίσιν ποιεομαι πεξί τίνος, Isocr. rectum fero, οξθως την δίχην δικάζω, Dem. Judico, χςίνω, aliquem, τινά, Plato, ali- quid, τ), id. aliquid ut leges postulant, δικάζω τι άξίαις των νόμων, Dem. secun- dum 1ι eges, κατά τας νομας de ali qua re, πεξί τίνος, Isocr. χςίνω πε%ί τίνος Plato χξίσιν ποιεομαι πεοι τίνος, Isocr. ad gratiam, χξίσιν ποιεομαι πξος χαξίν, idem. Jugalis, e, ό χα) ή ζύγιος, ν, equus, 'ίππος, Aristoph. Jugamentum, το ξύγωμα, ατός, Polyb. . Jugerum, το πλίθξον, a, Diod. Sic. Jugis, e, ό χα) η συνεχής, ίος, Aristot. Jugiter, συνεχώς, Thuc. διηνεχως. Juglans, arbor, ή χαςύα, ας, Theophr. fructus, το χάξυον, a, id. Jugulatio, ή άπόσφχξις, εως, ή σφαγή, ης, lsocr. Jugulator, ό σφαγευς, ίως, Xen. Jugulo, σφάττω, Isocr. ahquem, άποσφάτ- τω τινά, Dem. αυχενίζω τινά, Philo. Jugulum, ή δείξά, ας, Herodot. η χλεις, δος, Aristot. το χτηνος. Jugum. το ζεύγος, tos,boum, βοειχον, Thuc. montis, ή χοςυφη, ης, id. Julius, β Μεταγειτνιών, ωνος* Dem. ό Ιού- λιος, ν. Jumentum, το ύποζύγιον, η, Thuc. Junceus, Juncidus, Juncinus, a, um, h v~u η σχοινώδης, εος, σχοίνινος, ίνη, ινον, He- sych. Juncosus, a, um, ό κα) η σχοινώδης, εος. Junctim, ζυγνδον, Heliod. Junctio, ή ζεύζις, εως, η συζυγία, ας, Art- stid. Junctura, η σύζευξις, εως, Aristot. Juncus, ή σχοίνος, », Theophr. Jungo, ζίύγνυμι, tauros aratro, ταύξχς ΰπ' άξατξον, Herodot. ad currum, \φ' άςμα, id. flumen ponte, ποταμον, id. γίφυξαν επ) τ» ποταμέ, id. alicui tiliam, τινι την S -υγατίξα, Appian. Junior, νεώτεξος, ίξα, εξόν, Dem. Juniperinus, a, um, άξκεύθινβς, ίνη, ινον, vi- num, οίνος, Diosc. Juniperus, i, ή άξκευΟος, ν, Diosc. Junius, ό Έκατομζαιων, ωνος, Dem. ό Ίύ• νιος, α• Junix, η δαμάλη, ης, Ν. Τ. Juramentum, ό 'όξκος, a, Dan. το οξχιον, a, Thuc. et fides, 'όξκος, κα) πί?ις, Dem. jmamentum alicui deferre, πξοκαλε7σθα-ΐ τίνα εις οςκον, Dem. διδόναι τινι Όξχον πε- ξί τίνος, id. et accipere, δχναι 'όξχον κα) λαζε7ν, id. exigere ab aliquo, λαμζάνα* ϊξκον πάξχ τίνος, id. δέχεσθχι οξκον, id. JUV servare, φυλάττειν οξχον, id. negligere, ά,μελεΤν τα ομωμοσμίνα οξκα, id. et vio- lare, ολιγωξίϊν τα Οξκα κα) παξαζαίνειν αντο -j, id. facere contra juramentum, ποιέΐν τι παξά τον οξχον, idem. Confer Juro. Juratus, a, um, ομωμοσμενος, ενη, εν»ν, jus- jurandum, βξχβς, Dem. Jure, δικαίως, Dem. Jureconsultus, <5 νομικός, a, Pint. Jurgiosus, a, um, j> κα) η φιλόνεικος, a, N. T. teiriStOSi '>i, όν. Jurgium, ή λοιδοξία, ας, Dem. η ίξΐς, ιδος, Ken. το νείχος. Jurgo, Ιξίζω, Plato, cum aliquo, ζυγομα- χίω πξός τίνα, Naz. Juridicialis, e, δικας-ικός, η. ov, Aristot. Juridicus, a, um, ό κα) ή ένδικος, a, Poll. Juridicus, i, ό διχαιοδότης, a- Jurisconsultus, Ό νομικός, a, Plut. Jurisdictio, ή δικαιολογία, ας, Philo. η δι- καιοδοσία, ας, Polyb. Jurisprudent, ή νομική επίσημη, ή νομική τίχνη- Juro, ομνυμι, alicui per omnes Deos, τιν) ατάντας τύς 9-εας, Dem. per Jovem, επό- μνυμι Αία,, id. et promitto aliquid, ou,- νυμι κα) ύπισχνεομαί τι, id. sancte, όμ• νυμι εύοξκα, id. juste, δίκαια, id. frus- tra, μάτην, id. de aliqua re, 'όξκον ποιίο- μαι πίξί τίνος, Isocr. Jurulentus, a, um, ό κα) ή ζωμώδης, εος. Jus, esculentum, ο ζωμός, a, nigrum, μέ- λας, Plut. piscium, Ίχθυηξός, Lucian. pingue adipe, των πιόνων, avium, οξνίθιος, Athen. Jus, η δίκη, ης, Dem. το δίκαιον, a, id. η S -εμις, ιστός, Isocr. το 3-εμιτόν, 5, idem. summum, το άκξοδίχαιον, a, Aristot. suum obtinere, τυγχάνει* των δικαίων, Dem. reddo, δικαιοδοτίω, Plut. dico alicui, τα δίκαια, όςίζω τιν), Dem. adi- pisci, ά%ιασθαι των δικαίων, id. 'perse- qui, άπολαύειν των δικαίων, idem, in jus voco aliquera ob aliquid, δικάζομαι τίνα itigi τίνος, Lucian. εγκαλίω τινά, PMo. τιν), Dem. γράφομαι γξαφην τίνα, Xen. de jure respondere alicui, τά νόμιμα εζη- γίϊσθαί τινι, Dem. uti jure suo, χξησ'θαι τω δικαίω, id. Jusculentus, a, um, Ό και η ζυμώδης, εος. Jusculum, το ζώμιον, α, το ζωμίδιον, α, A- ristoph. Jusjurandum, ό 'όξκος, a, Dem. Conf. Ju- ramentum. Jussum, re \π!ταγμα> ατβ?, Dem. η εντο- λή, ης, id. Confer Mandatum. Jussus, us, idem quod Jussum. Justa, τά εναγίσμχτα,, ων, Hesych. τά vo- μιζόμενα, ων, facere seu persolvere ali- „ cui, ποιείν τινι, Xen. τά συνήθη ποιεΤν τω τετελευτηκότι, Dem. Juste, δικαίως, Dem. επιεικώς, id. ago, δικαιοπξχγεω, Aristot. factum, το δικαί- ωμα, ατός, id. Justificatio, ή δικαίωσα, ΐως, Ν. Τ. Justifico, δικαιόω, Ν. Τ. Justitia, ή δικαιοσύνη, ης, Dem. το δίκαιον, α, id. justitia? et Eequitati studere, σπα- δάζειν πίζ) το 'ίσον και το δίκαιον, id. jus- titiam exerceo erga aliquem, άσκεω την δικαιοσυνών πεξί τίνα, Isocr. justitia? ra- tionem habere, λόγον ποιΰσθα,ι τ» δικαία, Demosth. non habere, έ Labeo, χείλων, ωνος. Confer Labiosus, a, um. Labes, ή λύμη, ης, Philo. ή κηλ)ς, ίδος, Plut. ό ρύπος, α, Ν. Τ. labem alicui inspergo, ρυπαίνω τινά, Dion. Hal. χα- ταξυπαίνω τινά, Isocr. αίσχύνην περιάπ- τω τιν), id. sine labe, i. e. integre, άνα- μαξτί,τως, Dem. Labilis, e, ολισθηρός, «» όν. Labiosue, a, um,^ ό χα) η πξόχειλοςι χ, Lu- cian. παχεα έχων χείλη, Xen. Laoium, το χεΤλος, εος, Xen. Labo, as, ΰποφίξομαι. in aliquid, εις τα Αρ- pian. Labor, eris, ολισθαίνω, in aliqua re, εν τινι% Plut. labente lingua, ίλισθαινάσης γλώτ- της, id. i. e. erro in aliqua re, σφάλλο- μαι πεξ! τίνος, Plato. Labor, oris, ό πόνος, u, Dem. ό κάματος, a, Herodot. ό μόχθος, a, Philo. ή πραγ- ματεία, ας, Dem. magnus, πόνος μέγας, Isocr. multus, πολύς, Dem. voluntari- us, έκύσιος, Isocr. acerbissimus, άηδ'ε- ?ατος, Isocr. esse magni laboris et ne- gotii, είναι πολλΰ πόνα χα) πραγματείας, Dem. citra laborem, άπονητ), Lucian. άκονητ), Aristot. multo cum labore, π ο• λυπόνως, Plut. διαπόνως, id. labore ca- rens, ό χα) η άμοχθος, a, Xen. labore confectus, ό κα) ή κατάκοπος, a, Plut, ό χα) ή καταπονάς, a, id. laboris amans, ό κα) η φιλόπονος, a, Isocr. laboris amor, ή φιλοπονία, ας, id. laborem fugiens, ό κα) ή άπονος, a, Xen. ό χα) η φυγόπονος, a, Polyb. laboris fuga, ή φυγοπονία, ας, id. laboris patiens, ό χα) ή διάπονος, οο, Plut. labor inanis, ή ματαιοπονία, ας, Lucian. tolero labores ad comparandum aliquid, υπομένω πόνον ύπ\ο τα λαζέϊν τι, Dem. διά τι, Isocr. fero, φίξω πόνον, Dem, et pericula queevis perfero, jro'w LAC και κινδύνας άτινασαν ύποφίξω, Isocr. sine labore obtinere aliquid, άνευ πόνων χχτε- χειν τι, idem. Laboriose, επιπόνως, Isocr. διαπόνως, Plut. πολυπόνως, id. Laboriosus, a, um, Ό κα)ή επίπονος, α, Ό κα) η καματώδης, μοχΰηξος, ξά, ξόν, vita et periculosa, βίος 'επίπονος κα) φιλοκίνδυνος, Isocr. ό Ιξγάτης, a, homo, άνηξ, Dem. mirum in modum ad aliquid, Όκαι ή δει- νως φιλόπονος πξός τι, uElian. Laboro, πον'εω, in aliquo, ;τεξ/τ;νβί, Aristot. άσχεομαι πξός τι, Lucian. διατάζω ε* τινι, s. έ;τ/ τινι, Plut. et operor meo cor- pore, πονίω χα) Ιξγάζομαι τω σώματι μα, Dem. et periclitor ob aliquid, πον'εω και κινδυνεύω πίξί τίνος, id. una et aerumnas perfero, συμπον'εω κα) συμφοξάς φίξω, id. de salute reip. σπαδάζω πεξ) την σωτηξίαν της πόλεως, Isocr. morbo, νοσ'εω, Plut. morbodiutino, κάμνω πολύν xoovov,Dem. febri, πυξίσσω, Galen, podagra, ποδχ- γξιάω, ποδαλγεω, capite, χεφαλαλγεω, Hippocr. dentibus, οοονταλγίω, id. au- ribus, ώταλγεω. Diosc. desiderio, άλί- σχομαι πόθω, Herodian. Labrosus, a, um, <5 κα) ή πξόχειλος, ν, Lu- cian. Labrum, το χείλος, εος, Xen. summis la- bris gustare, χύλεσιν άκξοις γεύσασθαι, Philo. labra mordere, χελύνην εσθίειν, Aristoph. i. e. vas, ό πλυνος, a, CI. Al. ή λεκάνη. Labrusca, -^ άγξΐάυ,πελος, a, Diosc. Labyrinthosus, a, um, ό κα) ή λαζυζίνθώ• δης, εως, Lucian. Labyrinthus, ό λαζύξίνθος, a, Strabo. Lac, τό γάλα, γάλακτος. Aristot. acidum, το οξύγαλα, ακτος, Plut. concretum, 8-ξόΐΛ.Ζωσις γάλακτος, Diosc. recens mulctum, γάλα. νεόξδαλτον, bibo, γαλα,χ- τοποτεω. Athen. Lacer, s. I>acerus, a, um, διεσπχξαγ μένος, ίνη, ενόν• Laceratio, ό σπαραγμός, η, Herodian. Lacerna ? ,;. νος, Dem. Lacero, σπαοάσσω, aliquid, τ), Gal. συν τςίζω τι, Dem. πεξισύξω, δξύπτω• Lacerta, ή σαΰξχ, ας, Theocr* ό σαΰξος, ν, idem. Lacertosus, a, um, ό κα) η μυώδης ; εος, Galen. Lacertus, ό μυών, ωνος. Lacesso, πξοσκαλ'εομαι, aliquem ad pug- nam, τινά πξος μάχην, Xen. contume- lia, πξοσπηλακίζω τινά λόγοις, Plato, \ξε- θίζω. Lachryma, vide Lacryma. Lacinia, 4 πλίξις, εως. Lacryma, το δάχξυον, a, Xen. το δάκξυ, υος, Thuc lacrymas fundo, άφίημι δά- χζυα, Dem. κλαίω δάκξυσι, id', abster- gere, δάκξυα έξαλείφειν, tf. Τ. sine la- crymis, άδακξυτ), nullam transsigere di- em, μηδίμίαν διάγειν ήμίζαν, Isocr. Lacrymabilis, e, ό κα) ή πολύδαχξυς, υος. Lacrymabundus, a, um, δεδακξυμενος, εν/ι, ενόν, JEschin. Lacrymo, s. Lacrymor, δακξύω, aliquid, Dem. aliquem, τινά, Lucian. επί τινι, id. οδύξομαί τίνα, Dion. Hal. Ά-ξην'ίω τινά, Lucian. pra? gaudio, δακξύω χαξά, Xen. Lacrymosus, a, um, ό και ή δαχξυώδης, εος, Lucian. Lacrymula, το δαχξύδιον, α• Lactatio, ό θηλασμός, S, Plut. ή τιτθίία, ας, Dem. Lacteo, S -ηλάζω, Plut. Lactes, τό μεσεντίζίον. Lactesco, γαλαχτόομαι, Theophr. Lacteus, a, um, β κα) ή γαλαχτώδης, εος, Diosc. γαλακτικός, η, ov, id. Lacto, τιτθεύω, aliquem, τινά, Dem. θη- λάζω τινά, Lys. Lactuca, η 3-g/5«|, αχός, Diosc. silvestris, ή S -ξΐδαχίνη,ης, Gal. Lactucula, ή &ξΐδαχιν)ς, ίδος, Athen. Lacuna, το τέναγος, εος, Plut. τό τίλμα, ατός, Aristoph. Lacunar, το φάτνωμα, ατός, Eustath. η Οξοφη. Lacunaris, e, φατνωματικός, η, ov, flut._ Laciinosus, a, um, τελματιαίος, αία, otiov, aqua, ΰδω«, Aristot. Lacus, ή λΐμνη, ης, Pausan. fio, λιμνόο- μαι, Theophr. Lacustris, e, λιμναίος, αία, oCiov, planta, φυτόν, Plut. LAN LAS LAU Lasdo, βλάπτω, aliquem, τίνα, Plato, χα,- ταζλάπτω τ/να, Detn. λυμαίνομαι τινι, Aristid. Laesio, η βλά4>ΐί* to>s. Plat, injuriosa, ή ϋζξΐς, εως, Dem. Late, ευφρόνως, ευθύμως, Xen. Laetifico, εΰφςαίνω, aliquem, τ /vas, Xen. Lastificus, a, wm, εύφξαντικός, η, ev. Leetitia, ή εύφξοσύνη, ης, Xen. η ήδονη, ης, Jsocr. η ευθυμία, ως, Xen. τό γηθος, εος, Plut. Conf. Gaudium. Lastor, ηδομαι, aliqua re, τ/ν/, Plut. ixi rivt, Xen. εφηδομαί τινι, Jsocr. Lastus a, um, Ό κα) ή εύθυμος, χ, XenopL• ό και ή πεξίχχξης, ίβς, Jsocr. omnibus lartitiis, πάσας ήδόμενος ήδονάς,^ Plato. aliqua re, ήδό/^ενός τινι, Bern. επί τινι, Xen. sum, εϋβυμίομαι, id. Lsvigo, λειόω, λεαίνω, Philo. επιλεαίνω, Pint. La?vis, e, λε7ος, a, ov, et lubricus, χα) ολισ- θηρός, Lucian. Lasvitas, ή λειότης, ητος, Plut. Laevo, idem quod Lcevigo. Lasvor, oris, ή Χαίτης , ντος, Plut. Lsevorsum, hr' άξίς-εζά, Plut. La;vus, a, um, άξίΓίξός, a, ov, manus, χε)ξ, Herodot. Laganum, το λάγανον, χ, Athen. Lagena, ή λάγνος, χ, Athen. Lagenula, το λαγν,νιον, χ. Laicus. a, um, λαϊκός, η, ov, ο ιδιώτης, χ. Lama, το τίναγος, εος, Plut. Lambo, λείχω, aliquid, τι, Theopkr. μόζω τι, Xen. λιχμάω. ■ Lamella, το ελάσμιον, χ. Lamentabilis, e, ό χα.) ή 3-ρ,ηνώδης, εος, car- men, μί•λος Β-ρηνώδες, Herodian. οδυρτι- κός, ■>., όν, Plut. Lamentabiliter, 3-ςηνητικόϊς, Poll, οδυξτι- κως, Plut. Lamentatio, ό 3-ξηνος, χ, Lucian. το 3-gvj- νημα, ατός, LXX. ο όδυζμός, χ, Hesych. Lamentor, Β-ξηνεω, aliquem, τίνα, Lucian. aliquid, όδύξομαί τι, Jsocr. κλαίω τι, Dem. Lamina, ό Ιλασμός, χ, Xiphil. το πεταλον, χ, CI. ΑΙ. Lampas, η λάμπας, άδος, Plut. parva, «re λαμπάδιον, χ, Plato. Lampyris, η λαμπυξίς, ίδος, Aristot. Lana, το εοιον, χ, Xen. Lanaris, e) ό χα) ή εξίώδης, ιος. Lancea, ή λόγχη, ης, Aristot. η οτιζύνη, ης, LXX. Lancearius, λογχοφόξος, χ, Philo. Lancino, 3-υννάζω, Aristoph. Laneus, a, um,' εΐζίνεος, ία, tov, Herodot. ίΐξίίς, ή\ xv, textum, ϋφος, Diosc. Langueo, άσθενέω, Xenoph. άσθενειχν άσ- θενέω, Jsocr. παζακμάζω, Diosc. i. e. piger sum, ραθνμως εχω, Plut. Languefacio, μαςαίνω, aliquid, τ), Plut. Languesco, μαξχίνομαι, Aristot. χαλάω. Languide, ασθενώς, ατόνως, επιλίγδην, Lu- cian. Languidus, a, um, i χα) άτονος, χ, Plut. ο χα) ή άρρωτος, Dem. χαλαρός, pa, ξόν- Languor, ή μάξανσις, εως, ή ατονία, ας, Plut. ή μαλαχία, ας, ή αρρώστια, ας, Dem. Laniarium, το κξεωπώλιον, χ, Plut. Laniatio, seu Laniatus, us, ή άμυζις, ιως, *Ι σπάξαξις, ιως, ό <τπαξαγμος, χ, Jiero- dian. Laniena, το χρωπώλιον, χ, Pint. Lanifex, ο χαι ή ταλαο-ιχξγος, χ, Athen. ό χα) η ίξΐχξγος, χ. Lanificium, ή ταλαϊιχξγία, ας, exercens, β χα) ή Ιξιχξγος, χ, exerceo, Ιξίθίύομαι• Polyb. ίξίνξγίω, Xen. ταλαο-ιαξγίω, id. ad lanificium pertinens, ταλαο-ιχξγιχος, η, ov, instrumentum, σχωος, id. Laniger, a, um, ό χα) ή Ιξίοφόξος, χ, arbor, δίνδξβν, Theophr. Lanio, as, αμΰσσω, Lucian. λαanista, ό γύμνασης, S, ό των μονομχχχντων γυμνασιάρχης, χ. Lanius, ό χξίωτώλης, χ, Poll. Lanosus, a, um, ό χα) ή Ιξιώΰης, εος. Lanuginosus, a, um, h χα) ή χνοώίης, ίος, Ttteophr. Lanugo, ό χνόος, χ, contr. χνχς, χ, Poll, ή λάχν/ί- Lanx, ό π'ιναί, αχός, Athen. pars libra», τβ τάλαντον, ν, Atistoph. ad lancem ap- pendo, ταλβίντόα, Plut. ντο ζυγό» avu- ξάλλω, Mlian. Lapicidina, το λατόμιον, χ, Strabo. ή λα- τομία, ας, Plut. η λιβοτομία, ας, Dem. Lapidarius, ό λατόμος, χ, Poll, ό λιβοτο- μίας, χ, id. ό λιθχξγός. Lapidatio, ή λιθοζολία, ας, Diod. Sic. ό λιυσμός, χ, lapidatione dignus, ό λιυε">,ξ, ηξος, JElian. ο χαι η χαταλίύσιμος, χ, Dinarch. Lapidator, ό λως-ηξ. Lapidesco, άπολιθόομαι, Allien. Lapideus, a, um, λιθίνος, Ίνη, ινον, statua, ανΰξΐά,ς, Lucian. Lapido, λιθάζω, LXX. aliquem, λίύω τίνα, Thuc. χαταλίύω τίνα, Lucian. Lapidosus, a, um, ό χα) ή λιθώΰης-, ίος, Philo. Lapillus, το λιθάξίον, χ, Theophr. το λι- θίΰιον• Lapis, β λίθος, χ, annularis, λίθος αχρογω• νιαΊος, Ν. Τ. lapidem omnem moveo, -τάντα λίθον χινίω, Lucian. lapide ferio, lapidibus obruo, λιθοΖολίω, Ν. Τ. χατα- λίύω, Dem. χαταλιθόω, id. lapidibus insculpo, λιθχξγίζω, LXX. lapides polio, λαξεύω, Ν. Τ. lapidibus stratus, ό χα) ή λιθό^ξωτος, Χ, ibid. Lappa, το ζάνθιον. Lapsabundus, a, um, ολισθησων, χιτα, βν• Lapsio, ή όλίσθησις, εως, Plut. Lapso, ολισθαίνω, Plato. Lapsus, us, το ολίσθημ'α, ατός, Plut. Ό ο- λισθος, χ, Lucian. Laquear, τβ φάτνωμα, ατός, Plut. laqueari tego, χοιλος-αθμίω, LXX. laqueata seu laqueari tecta domus, « χοιλό^αθμος, χ, idem. Laqueo, vide Illaqueo. Laqueus, ή παγ)ς, ΊΙος, Ν. Τ. ή πέδη, ης, ibid, ή βξόχος, χ, Plut. laqueos pono, Ιιχτύω πλέχω. Confer Insidice : laqueo vitam finio, τω βξόχω τον βίον χατα^ξί- φω, Plut. τον hi' αγχόνης θάνατον ΰπο- μ'αω, Philo. laqueo aliquem suspendere* άναξταν τίνα βξόχω ί άναζτησαντά τίνα άποχτείνίιν, JEsop. Lararium, τό Ιφίς-ιον, χ. Lardum, τό 'ύίΐον λίπος. Lares, ο'ι εφες-ιοι ,9-εο/, ad lares suos, ι\ς ηθεα τα ιαυτχ, Herodot. Large, Ια-^ιλως, sumptus suppeditare, y j- %%yi Herodian. largius cibare, atci- τίξον διαιτάν, Gal. Largior, δωξίομχι, aliquid alicui, τ/ τ/ν/, Xenoph. V/v/ τίνα, Herodian. πξο'ίεμα! τινί τι, Aristot. Largitas, η Ιαψίλεια, ας, Herodian. Largiter, ΰαψιλως, Herodian. άΐην, seu άΙΙην, Plato. Largitio, ή ΰόσις, εως, Plato, η μεγαλοΰω- ξία, ας, Herodian. qua quis corrumpi- tur, η ΰωξοΰοχία, ας, Don. τό δωζοΰόχη- μα, ατός, id. largitionibus corrumpere aliquem, δί<5όν«/ τινι χξ-ί,ματα Ιπι ΰωξοΰο- κία, id. corrumpi largitionibus, Ιωξοΰο- xilv, id. λαμζ,άνειν χρήματα, id. Ζωξα, id. Ζεχεσθαι ΰωξα, id. Largitor, ό ΰοτηρ, ηρος, Xen. Ό ΰωρίτης, χ, Plut. Largus, a, um, i. e. liberalis, ό χα) ή ΰαψι- λης, εος, Plut. ό χα) η μεγαλόσωμος, χ, i. e. multus, ό χα) ή άφθονος, χ, Dem. Larva, τό μοξμολύχειον, χ, Plut. η μοξμω, vel μοξμών, larvam induere, σχηματισ- μόν ϋποΐύεσθαι, depono, άποχχλύπτειν τχ Ζξάματος ύπόχξίσιν, Ach. Tat. Larvatus,_a, um, μοξμολύχειον ενΰεΰυμενος, πζοσωπιΐον περιχυμένος, Herodian. Lascivia, ή ασέλγεια, ας, et impudicitia fe- minarum, χα) άχολασία γυναιχων, Philo. Lascivio, ασελγίω, Plato, άσελγαίνω, De- mosth. άχολαταίνω, Plut. Lascivitas, ή άχολασία, άς, Aristot. η α- σέλγεια, ας, Plut. Lascivus, a, um, ό χα) η ασελγές, εος, ma- gis asinis, άσελγες-εξος όνων, Lucian. ό χα) ή λάγνος, ό χα) ή άχόλα^ος, χ, in re Venerea, πίξ) τχ άφξοίισιάζεσθαι, Aristot. προς τάς συνχσίας, Plut. Laser, s. Laserpitium, τβ σίλφιον, χ, Diosc. Lassesco, άποτξυομαι. Pint, χάμνω, Lu- cian. άποχάμνω, Herodian. in labore, απαγορεύω πξος πόνχς, Plut. πον'ίω, A- ristot. Lassitudo, ό χόπος, χ, Ν. Τ. Lasso, αποτξύω, Plut. χαταπονίω, χοπόω. Lassus, a, um, χεχμηχως, υίν., βί, χοπωθύς, Way εν, ( 85 Late, πλατεως, Herodian. se extendit, ΰιατείνει επι πολύ, Aristot. Latebra, το χ°ησφύγ;τον, χ, Herodot. ό φω- λεός, χ, Philo. Latebrosus, a, um, ό χα) η φωλεωίης, εος, Latenter, λανθανόντως, Bas. αφανούς, I- socr. χξύζϊην, λάθξα. Lateo, λανθάνω, Dem. ΰιαλανθάνω, idem. hoc me latet, τ5τβ λανθάνει με, id. Later, ή πλίνθος, χ, Thuc. lateres facio, πλινθεύω, Lucian. πλινθχξγίω, LXX- la- terum confectio, ή πλινθχξγία, ας, iid. Lateralis, e, ό χα) ή παράπλευρος-, χ. Lateraria, τό πλινθείον, χ, Lys. Laterarius, ί πλινθευτ->,ς, χ, Poll. Laterculus, ή πλινθις, ίίος, Athen. Lateritius, a, um, πλίνθινος, ίνη. ινον. Laterna, ό φανός, χ, Ν: Τ. τό Ζίλετξον. Latesco, πλατίνομαι. Latex, τβ νάμα, ατός, Herodian. Latibulor, φωλίω, Aristot. φωλεύω, id. Latibulum, ό φωλεός, χ, Plut. ή φωλεία, ας, Aristot. ό χα) η χηζαμός• Laticlavius, a, um, ό χα) ή πλατύσημος, χ, Herodian. Latine, λατίνι?), 'ΡωμαΊ'?), Plut. Latinitas, Ύωιμαίχός λόγος, Plut. Latinus, Αατινος, ίνη, Ίνον, ^Ρωμαιχός, η, όν, Plut. Latio, ή φοξά, ας, Plato. Latitatio, ή εμφώλευσις, εως. Latito, εμφωλεύω, Naz. in insidiis, Ιλλο- χάω, Plato. Latitudo, τό ευξος, εος, Plut. η ευξύτης, η πλατύτης, ητος, Xenoph. τό πλάτος, εος, Aristot. Latratus, β ΰλαγμος, χ, Xen. τό ϋλαγμχ, ατός, Geopon. Latrina, τβ άφοδευτηξίον, χ, ό άφεΰςων, ωνος, Latro, ΰλάω, vehementer et terribiliter, ΰλαχτεω πάνυ σφοΰξϊϋς άπειλητιχόν χα) σύντονον, Mlian. in aliquem, εις τίνα, Jsocr. Latro, onis, ό λη?ης, χ, Diod. Sic. Xys-gi- χός άνηρ, Plut. Latrociua'tio, η λη?ύα, ας, Aristot. Latrocinor, λης-ε'ύω, Dem. vicos et agros incursans, χώμαις χα) άγροΊς επιτξίχων, Herodian. Latrunculus, τβ ληΓξίΰιον, χ- Latus, a, um, πλατύς, Cia, υ, regio, χώξ», Xen. dens, όΙ~χς, id. euf^i» άτξαπός, Plato, ο χαι η ευξυχωξος. Latus, eris, τβ πλευμόν, χ, Diosc. ή πλευρά, ας, Plut. Lavacrum, τβ λχτξόν, χ, Plut. Lavatio, η λχσις, εως, τό λχτξόν, χ, Ν. Τ. Laudabilis, e, αϊνετός, η, όν, Hesych. επαι- νετός, η, ov, Chrysipp. ό χα) ή άξιεπαίνε- τος• Laudabiliter, επαινετώς. Laudatio, ή α'ίνεσις, εως, ό έπαινος, χ, Dem. η ευλογία, ας, Jsocr. Laudator, ό επαινετής, χ, Dem. επαίνων, χντος, id. Laudatrix, η επαινετίς, ί2ος, ή Ιπαινχσα, ης. Laudo, επαινίω, aliquem, τινά, Dem. ali- quid, τ), id. aliquem valde, πολλά εγ- κωμιάζω τινά, id. recte, merito, όξθως Ιπαιν'εομαί τίνα., id. ob aliquid, επαινίω τινά τι, Plato. Conf. Laus. Laver, τβ σίον, χ, Diosc. Lavo, λχω, aliquem, τινά, Lucian. me, λούομαι, Xen. manus, νίπτω, pannum, πλύνω. Laurea, ή $αφν)ς, ίίος, Diosc. i. e. corona laurea, ό δάφνινος ?εφανος, χ. Laureatus, a, um, ΰαφνηφοζΖν, χσα, xv, He- rodian. ο χα) ή ΰαφνοφόξος, χ. Lauretum, ό δαφνών, ωνος. Laureus, a, um, δάφνινος, ίνη, ινον, Diosc. Laurus, ή δάφνη, ης, Aristot. Laus, ό έπαινος, χ, Dem. τό εγχώμιον, ου, id. ή ευχλεια, ας, id. ή ευφημία, ας, id. maxima s. summa, έπαινος μίγιτος, idem, eximia s. singularis, πολύς, Jxocr'. amplissima, ύπίξζάλλων, id. justa et e- gregia, δίκαιος χα) καλώς έχων, Dem. \\- lustris s. prasclara, κάλλις-ος, id. vera, άληθ'/,ς, id. conveniens digna, προσήκων, id. communis, κοινός, id. immortalis, εύκλεια αθάνατος, idem, εγχώμιον τό εις άπαντα τον λοιπόν χξόνον, id. et prtedi- catio, έπαινος και ευφημία, id. laudem mereri, άξια πξάττειν επαίνχ,ίά.^ conse. qui convenientem, τύγχαναν επαίνχ πξησ• ίιχοηοί, idem, omnem tribuere alicui, LEN παξίχεσθαί τινι πάσαν ευφημία,?, Dem. iaude extollere, ποιείσθαι έπαινο» πεξί τί- νος, Isocr. et gloria abundare, επαίνου χα) ευφημίας με^όνεΊναι, Dem. dignurn esse, άξιεπαινον είναι, id. dignari, επαίνα άξάσθαι, Isocr. Laute, λχμπξως, Bern, vivere, πολυτελώς ζην, id. Lautitia, η πολυτελμα, ας, Isocr. Lautus, a, urn, λαμπξός, a,, ov, aliqtiis et dives, τις χ») πλύσιος, Dem. b χα) η πο- λυτελής, bos, femina, γυνή, id. Laxatio, ή χαύνωσις, tug, Aristoph. η άνε- σις, εως, Plato. Laxativus, a, urn, χαυνων, πσα, Sv, Athen. Laxe, χαύνως, Herodian. Laxitas, ή χαυνότγις, ητος, Plut. Laxo, χαυνόω, Athen. habenas alicui, &- νίημί τινι ήνίχς, Plut. frontem, χαλάω μετωπον, Aristoph. os, to $τόμα, Xen. vinculum, επιχαλάω δεσμον, Lucian. Laxus, a, um, χχΰνος, η, ov, Theophr. Ό χα) η εχλυτος, alvus, εχλυτον χοιλίδιον, Strabo. et solutus ; j χα) ή 'άνετο; χα) ά- δετος, Ναζ. χαλαξός. Lea, seu Leama, η λέαινα, ης, Aristot. Lebes, Ό λεζης, ντο;, Athen. Lectica, το $α>ειον, n, Plut. ή χλίνη, ης, Dion. ΗαΙ.^ Lecticarius, Ό χλινοφόξος, χ• Lecticula, το χλινάξίον, ν, Poll, το χλινί- διον, s, id. Lectio, ή άνάγνωσις, εως, Plut. ϊ. e. elec- tio, $ εχλογη, Us, Aristot. Lectito, επαναγινώσχω, aliquem, τίνα., E- pictet. Lectiuncula, το άχξοαμάπον, u. Lecto, επαναγινώσχω, Epictet, Lector, u, Plut. Lectulus, το χλινίδιον, a, Plut. Lectus, i, ή χλίνη, *i{, Isocr. ή xetryi, *;, Xen. ή εύνη,'ης, idem, in lecto decum- bere, χεϊσθαι εν τη χλίνη, Isocr. occul- tare se sub lecto, ΰπ'οδύε'σθαι ύπο χλίνην, idem, diem unam lecto affixum esse, μίαν ήμεραν εν τη χλίνγι διάγ'ειν, Plut. lectum sterno. Γξωννυμι χλίνην, Xen. Lecythus, η λήκυθος, ts, Plut. Legalis, e, νομιχός, η, ov, Xen. Legatio, ή πξεσζεία, ας, Dem. πξίσζευσι;, εως, Thuc. legationem aliquo decerne- re, γξάφειν πξεσζείαν εις τίνα τόπον, Dem. mittere ad aliquem, π'εμπειν πρεσζείαν αξός τίνα, id. de aliqua re, ΰπέξ τίνος, idem, obire, πξεσζεύειν πξεσζείαν, idem. prfficlarissime, επιπρεσΖεύειν τα χάλλιστα χα) πάντα τα συμφέροντα, idem, mala fide, παξχπξεσξεύεσθαι, id. jedire a le- gatione, επανερχεσθαι άπά της πξεσζείας, Dem. legationis princeps, Ό άςχιπξεσ- ζ,ευτής, κ, Strabo. legationis collega, b συμπξεσΖευς, εως, Dem. legatio per ca- duceatorem, ή Ιπιχν,ξυχεία, ας, id. Legativum, το -χςεσζείον, το πξεσζίων Ιφό- diov. Legator, Ό διαθεμένο;, a, Dem. Legatum, το καταλειπόμ,ίνον, ν, Dem. Legio, Ι φάλαγί, γος, Herodian. το τάγ- μα, ατο;, prima, quarta, πφτον, τέταρ- τον, Plut. Legionarius, a, um, ό τ» τάγματος, ταγ- ματιχο;, 7), όν. Legislator, ό νομ.οθίτγ,;,<ν, Aristot. Ό §ησ- μοϋετνς, n, Mschin. Legislatio, ή νομοθεσία, ας, Ν. Τ. το νόμο- θ'ετνιμα, ατός, Plut. Legitime, νομίμως, Dem. Ιννόμως, id. Legitimus, a*, um, ό χα) ή έννομος, u, et justum aliquid, χα) δίχαιόν τι, Dem. ό χα) ή νόμιμος, κ, et apertum bellum, χα) πξρφανϊ,ς πόλεμος, id. ο χα) r> ενθεσμ,ος. Lego, as, i. e. legatum mitto, πξεσζευομαι, Dem. πξεσζείαν άπος-'ελλω <χοό; τίνα, id. i. e. addito testamento, χαταλείπω τ/ τινι, απολείπω εν ΰιαθήχαις, Appian. ΰιατιθί- μαί τινί τι, Plato. Lego, is, άναγινώσχω, aliquid, τ), Dem. et recenseo qusedam, λέγω χα) Μξχομαί τίνα, Isocr. et recito alicui quasdam, λί- γω χα) άναγινώσχω τί τινι, Dem. i. e. eolligo, aliquid, άναλεγομαί τι, Aristot. Confer Cclligo. Legumen, το όσπξίον, a, Gal. Lembunculus, το λεμζά^ιον, υ. Lembus, ό λίμζος, ν, Polyb. Lemma, το λν,μμα, ατός, Pint. Lemniscus, το λνιμνίσχος, «, Plut. \ Lemurcs, Lena, μ,ϋρμ.πνες , αν, Xen. ■η ποςνο'-ιοσχο;, ν, •<ί μαρ-ξΛ ττ•: , LEX Lenimentum, το ν,π'ιαμα, ατο;, Herodot. το $-ελγνιτξον• Lenio, πξαυνω, χηλίω. Lenis, ό χα) r, πξοσηννς, ήπιος, ία, ιον, πξα- ος, u. Lenitas, ή ^πιότης, Άτος, Philo. ή πξαότγ,;, νιτος, Dem. et simplicitas alicujus', πξχ- ότ'/ι; χα) ευ-ήθειά τίνος, id. et humanitas, π-ξαότ'/ι; χα) φιλανθξωπία* id. Leni'ter, πξάως, Dem. ferre aliquid, φίξειν ■■ τι, idem. ' se gerere erga aliquem, faius εχειν πξός τίνα, id. Lenitudo, idem quod Leniias. Leno, b μαρ-ξωπός, S, Philo. ο ποξνοζοσ- χος, S, Bas. ό πξβαγωγος, 5, Xen. Lenocinium, η ματξωπεία, ας, Plut. Lenocinor, μα^ξωπεύω, Xen. Lens, dis, ή χόνις, ιίος, Aristot. Lens, tis, ή φαχος, S, Lucian. {•, φαχγ„ %;, Plut. Lente, /3«cV, Plut. νισυχν>, Diosc. Lentesco, γλισχξαίνομχι, Hipp. Lenticula, ή φαν?ι, ης, Plut. Lentiginosus, a, um, ό χα) ή φαχωίν,ς, εος, Diosc. Lentigo, β φαχος, S, Diosc. Lentiscinus, a, um, σχοίνινος, ivy, not, Hes. Lentiscus, ή σχοϊνο;, u, Diosc. Lentitudo, ή βξαδύτνι;, ντο;. Naz. Lentor, ή γλισχότη;, ντο;, Gal. Lentus, a, um, ό χα) η γλισχζΐς, a, Hip- pocr. Leo, ό λέων, οντος, Aristot. Leoninus, a, um, ό χα) h Χιοντώδης, εος, Aristot. Leopardus, ό λεοπάβαλι;, εος. Lepide, χα^'εντω;, Plato. Lepidus, a, um, χάςιει;, εσσα, εν, Aristot. b χα) ή s -ωμυλος, ό χα) r t α'ιμίιλο;. Lepor, seu Lepos, ή αίμυλία, ας, Plut. Υ! εΰαξμος-ία, ας, idem, ή χομψότης, b άσ- τε) σμός. Leporarium, το λαγωτξβφεΐον, ν, Colum. Leporinus, a, um, λαγωος, a, ov, Athen. Lepra, ή λίπςα, ας, Ν. Τ. Lepus, b λαγώς, ω, Dem. b λαγωος, S, Lu- cian. Lepusculus, το λαγίΐιον, if. Lessus, ή 3-ξν,νωδία, ας. Lethalis, e, b χα) η Βανατω^νς, εος, Hipp. Β-ανατιχός, ν, ov, Plut. b χα) η θανάσι- μος, η, Diosc. Letbaliter, 3-ανασίμω;. Lethargia, ή ληθαςγία, ας. Lethargicus, a, urn, ληθαργικός, η, όν. Lethargus, ή λήθαργος, β• Lethum, ό θάνατος, h, Dem. Levamen, seu Levamentum, ό χχφισμο;, 5, το χίφισμα, ατός, Eurip. Levatio, ή χίφισις, εως. Levir, Ό ΰαϊ,ξ, έξος, Horn. Levis, e, χχφος, η, ov, sermo, λόγος, Plato. vestis, εσθν,ς, Herodian. semen, σπέξμ-α, Theophrast. armatura, οπλισις, Philo. spes, \λπ"?;, Herodian. homo, άνθξοιπος, id. εκαφξός, a, ov, et celer vir, χα) πο- Ιώχη; avr.g, Plut. petitio, ελαφξά Υεν,σις, idem, ignis, πΰζ, Diosc. vestis, ελαφρά εσθης, Xen. Levitas, η χαφότη;, ητος, Theophr. η Ιλα- φξία, η φαυλότης. ^ Leviter, ελαφξως, χύφως, armati, εσχευασο- μενοι, Thuc. fero, ~ χύφω; φίζω, Eurip. Leviusculus, a, um, ό χα.) ή ύπόχχφος, χ. Levo, α'ίξω, Dem. χνφίζω, laborem, \πε- λχφξύνω χάματον, Mlian. manum ad- versus aliquem, άνταίξομαι χε7ξα, He- rodot. Lex, ή νόμος, u, Dem. ό θεσμός, a, idem. et instituta, νόμος χα) 'ήθη, id. et decre- ta, χα) ψηφίσματα, idem, legem ferre, νόμον τιθίναι, id. sancire, νόμον νομοθε- τ8?ν, id. νόμον γξάφειν, id. scribere et sancire, γξάφειν χα) τιθίναι, id. rogare, εΐσφίξειν, id. substjtuere, παξεισφίξειν, id. clanculum intrudere, λάθξα εμΖάλ- λειν, id. latam esse de aliqua re, χεΊσθαι ύπίξ τίνος, idem, approbare, ΰοψμάζειν, χΰξίον ποιεΊν, άναγξάφειν νόμον, id. tue- ri, φυλάττειν, id. conservare, Ιιασώζειν, idem, adspernari, πξοίετθαι νόμον, idem. contemnere, χαταφξονεΊν νόμ,ν, id. ab- rogare legem, λνειν νόμον, id. άναίξεΐσ- θαι νόμον, id. αχυξον ποιειν νό/^ον, id. legibus constituere aliquid, τάττειν τι νό- μοι;, idem, permissum esse, προσηχαν lx των νόμων, id. coercere, λαζίίν τινά v-.h γόμα. idem, obstringere aliquem ad ( 86 ' LIB faciendum aliquid, χαταχλείειν τίνα reittr τι, id. adquiescere, ΰπομενειν τνς νόμας, id. parere, πξοσίχειν τβ7? νόμοις, id. πεί- θεσθαι τοΤς νόμοις, id. cedere, συγχωξέϊν τοΊς νόμοις, id. lex jubet hoc, λέγει τ5- το νόμος, id. vetat hoc, απαγορεύει tSto b νόμος, id. Lexicon, το λεΖιχον, 5• Libamen, seu Libamentum, η axovhn, ης, Herodian. Libatio, ή σπονδή, ης, Xen. Libella, το s -άθμιον, u, ή τάθμη, ης, Luci- an. Libellus, το βιζλίδιον, Dem. to βιζλαξίδιον, . N ' Τ • ,. Libens, «οτ^ενβί, ενη, ενόν, Plato, admo- dum, b χα) ή ύπεξάσμενος, ν, Xen. Libenter, ασμένως, Isocrat. libentissime, άσμενες-ατα, Plato, suscipio, άσμ,ενίζω, Mschin. lubentissime suscipio, ύπεξασ- μενίζω, Plut. Libentia, ή ηδονή, η;, Plato. Liber, i, ή βίξλος, u, Dem. το βιζλίον, ν, Lucian. i. e. cortex, ό φλοιός, 5, Ga- len. Liber, a, um, ελεύθερος, ίξχ, εξόν, et nullius seryus, χα) μηδενός δίλος, Dem. et sui juris, χα) αυτός αύτα χύξιος, id. χα) αυ- τόνομος, id. b χα) η αύτεξύσιος. Liberalis, e, Ό χα) η ελευθίξίος, n, Isocrat. indoles, φύσις, Xen. facies, 'ό^ις, Plut. ars, παιδεία, Lucian. i. e. inunificus, <5 χα) η φιλόδωξος, a, Dem. Liberalitas, ή ελευθεξίότης, ητος, Aristot. Liberaliter, ελευθεξίως, institutl, πεπαιδευ- μένοι, Xen. educati, 'ίλευθίξως 7•ί9§αμ.- μίνοι, Isocr. Liberatio, η ελευθίξωσις, εως, Thuc. % άπ- ελευΟίξωσις, εως, Plut. η άφεσις• Liberator, Ό ελευθεξωτης, £, Lucian. Lil>ere, ελευθίξως, Isocr. Liberi, orum, τά τεχνα, ων, Xen. filii, οϊ παίδες, ων, Dem. filiae, αι παίδες, ων, parvi, μιχξά παιδία, ων, idem, legitimi, γνήσιοι παίδες, id. uterini, παίδες όμο- μητξίοι, idem, subdititji, παίδες υποβολι- μαίοι, id. masculi, παίδες άρρενες, idem. sexus muliebris, παίδες θήλειαι, idem. liberos procreare, suscipere, ποιίϊσθαι πάϊδας. idem, habere ex aliqua, είναί τινι παίδας εχ τίνος, id. relinquere, χα- ταλιπεΤν παϊδας, id. amittere, άπόλλυσ- θαι παιδας, id. liberorum procreatio, ή παιδϋξγία, ας, Plato, multitudo, η πο• λυπαιδία, ας, Isocr. orbitas, ή άπαιδί», ας, Dem. η άτεχνία, ας, Aristot. a- mans, Ό χα) ή φιλότεχνος, u, idem, osor, b χα) η μισότεχνος, n, Mschin. odium, η μισοτεχνία, as, Plut. pulchros et multos habens, ό χα) η χαλλίπαις xal πολύπαις, αιδος, Mlian. liberis carens, Ό χα) ή άτεχνος, a, Aristot. orbari, άπο- τεχννσθαι,Ν. Τ. Libero, έλευθίξόω, aliquem, τινά, Demosth. una, συνελευθίξόω, idem, aliquem ab aii- quo, ελευθεέόω τινά απ& τίνος, Plato, τι- νά τίνος, Eurip. periculis, ρύομαί τίνα. χινδύνων, Plut. calamitatibus, άπαλλάτ- τω τινά των συμφοξων, Isocr. beneficiis suis ab inopia, τινά τ«7? εύεξγεσίαις των αποριών, id. ab accusation ibus, απολύω, seu Ίλευθεξόω, seu άφίημι, seu εχσώζω τι- νά των εγχληματων,. Isocr. Liberta, ή άπελευθεξώθε7σα, ης. Libertas, ή 'ελευθερία, ας, et nulh subjectum esse, χα) το μηδενα δεσπότην εχειν, Dem. libertatem amare, ελευθεξίαν άγαπαν, id. quaerere, ζητεϊν, id. promittere alicui, ΰπισχνεϊσθαί τινι, constituere alicui, xa - τατιθίναι τιν), id. comparare", χτησασ- θαι, idem, habere, ύπάξχειν τιν), idem. custodire, φυλάττειν, idem, conservare, διχσώξεσθαι, idem, eripere, άφαιςε7σθαι, id. subvertere, άνατξεπειν, id. perde- re, άπολλύειν, id. libertate privari, άπί~ ς-εζεΤσθαι της ελευθερίας, Isocr. in liber- tatem aliquem adfero, seu vindico, \\ai- ρεομαί τίνα εις ελευθεξίαν, Isocrat. liber- tate aliquem dono, Ίλευθεξόω τινά, De- mosth. Libertina, η άπελευθεξίζη, ης• Libertinus, b 'εξελευθεξίχός, S, Plut. Ό απε- λευθεξίχος, S, id. Libertus, b απελευθεξωθε)ς, εντός, PJato. Ό άπελεύθεςος, a, Philo. Libet, δοχε'ϊ, Thuc. mihi luderc, άρίσχΗ μοι παίζίιν, Herodian. Libidinor, λαγνεύω, Mlian. Libidtnosej ά^βλάΓ^ί) Aribtot. LIM Libldinosus, a, urn, i xai y> χχόλαςΌς, Ari- stot. Confer Lascivus. Libido, % επιθυμία, ας, Plato. Confer Las- civia. Libitinarius, Ό χηςιρης, », Vlpian. Ό h- ταφιας-ης. Libo, λιίΖω, lac, Ιπιβ-πίνδω γάλα, Plat. Libra, <5 g -αθμος, 2, pro pondere, Herodot. pro instrumento, Aristoph. i. e. pondo, *i λίτξα, ας. Gal. qui sex librarum est, e xai ήίξάλιτξος, a, Aristot. coelestis, Ό ζυγός, 5. Libralis^ e, λιτξαΐος, at!», a7oy. Libramen, η όοπη, ης, Plut. Librarium, το βιξλιοφυλχχιον, u. Librarius, S βιζλιογξάφος, u, Lucian. ) Libripens, Ό ζυγοτχτης, v. Libro, ξυγοο-τατίω, Lucian. νταθμχομαι, Paus. ταλαντόω. Libum, ο ψαιτός, 2, Aristoph. πόπανον. Licenter, χδίως, Aristot. ασελγώς, Bern. Licentia, η άδαα, ας, delinquendi, αδιχίΐν, Devi, furandi, ή \ξ*σία χλίπτειν, Xen. ϊ. e. immodica libertas, η «,νισις, tt»s, Plato. Licentiosus, a, um, εξνιηαϊίχος, η, όν. Liceor, αντωνίομχι, Xenoph. ΙπιΖάλλω, Aristot. Licet, ϊξατι, alicui facere aliquid, τινί τι πζχττίΐν, Dem. id mihi, μετί$•ι τϋτό μοι, Plato, ista mihi dicere, his-t μοι τχΰτχ ίιπεΤν, Dem. i. e. quamvis, χα,ν, omnia expediunt, licet quis exiguas vires adje- cerit, πάντ' ώφιλϋ, xxv τις μιχξχν δύνχ• μιν πξόσθη, id. ει xxi, licet non faciant, tl χοι.) μηποίνοΊ, id. Confer FAsi. Lichen, ό λιιχην, ηνος, Diosc. Licitatio, ή χντώνησις, εως, ο πλα^ηξίασμος, 5, Hesych. Licitator, Ό πλας-ηξίχρης, 2. Licitor, contra aliquem, αντωνίομχι, Lys. pluris, πλίΐτηξίχΖομχι, id. Licitura est, idem quod Licet. Licitus, a, um, θεμιτός, h, ov, non est, i» ts-t, Plato. Licium, i μίτος, a, Synes. Lictor, ό ρχζδ2χος, ν, Jsocr. Lien, ό σπλϊ,ν, ηνος, Plut. Ligamen, i δεσμός, 2, Dem. Ligatura, το 'άμμοι,, ατός. Lignarius, a, um, e xxi η ξυλώδης, so;, Theophr. faber, Ό ξυλχξγος, 2, lignaria opera, too ξυλαξγιχχ, ων, Plut. Lignatio, ό ξυλισμος, 2, η ξυλείχ, ας, Suid. Lignator, ό ξυλευς , 'εως, Paus. Ligneus, a, um, ξύλινος, ίνη. ivov, Xen. Lignor, ξυλίΰομχι, Hesych. ξυλίζομχι, Plut. Lignosus, a, um, Ό χ») ή ξυλώδης, ιος, The- ophrast. Lignum, το ξύλον, a,. Aristot. το χχλον, parvum, το ξυλάξίον, a, Xen. Ligo, δίω, catena ad aliquid, ά,λύσιι *ξός τι, Thuc. aliquid ad aliquid, ανχδίω τι πζός τι, Thuc. Ligo, ή δίχίλλα, ης, Nax. η μάκελλα, ης, CI. ΑΙ. ή σχαπάνη• Ligula, tibice, ή γλωττις, ίδος, Lucian. cruralis, η πίξίσχίλις, ίδος, Plut. adstric- toria, ό σφαιςωτηξ, η^ος, Nax. ο ίίνχγω- γΐυς τΖν βλοίυτων, ΉΙΪαη. Ligurio, λιχνίύω• Liguritio, ή λιχνιίχ, ας, Plut. Liguritor, ό λίχνος, ν, Plato. Ligustrum, το λιυχόξίοΌν, ». Lifium, το χξίνον, »> Ν. Τ. Lima, ή pivh, ης, Xen. Limatura, το ρίν/ιμχ, ατός, Herodian. το' ρίνισ'μχ, χτος, Diosc. Limbus, το χξώο-ίκϋον, ν, Ν. Τ. Limen, ό ϊαώμος, S, Heiodot. ό βηλος, η, superius, το ΰπίξθυξον, Phavor. i. e. in- gressus, % είσοδος, η, domus, ό οΊχος, ν, Dem. β αδος, S, ή φλιοο, ας. Limes, ί 'όξος, ν, Dem. Limitaneus, a, um, 'όξίος, ία, ιον, Plut. Limitatio, ό Όςισμος, u, Aristot. Limito, οζΐζν, Aristot. Limo, piviu, Diosc. pro expolio, xa.ru• χοσμίω. Limo^us, a, um, ό χ») ν) \λυώδν,ς, tog, Gal. ο xxi r h βοζζοξώδγ]ς, ιος, Plato. Limpidus, a, um, ό xxi i) δικφχνϊ,ς, (ος, A- ristot. Limpitudo, ή διχφίνιιχ, ας, Eustath. Limus, i, ό βόξζοξος, », Plut. ό ιλύς, ύος, Herodian. Limus, a, um, ό xxi ή παςχζλω^, ωτος, ο• cuius, όφβχλμος, Lucian. limis oculis LIT intueri aliquid, ναξαχήτταν ι\ς τι, idem. limis videre, τβ?ί πλαγιοΊς ίξ£ν. Linctus, us, το λίϊγμχ, ατός. Linea, η γρχμμη, ί»? , Aristot. Lineamentum, ν] ύχογξχφη, ης, Plato. Linearis, e, γξαμμιχος, r,, en, demonstra• tio, ίπόδιφς, Quinctil. i. e. linece simi- lis, ο xxi h γξχμμώδης, ίος, Theophr. Lineatio, ή ύπογξαφ'/ι, ης, Plato. Lineo, ύχογςάφω, Aristot. Lineola, ή μιχζα γξχμμη, ης. Lineus, a, um, λίν.ος, ία, ιον, contr. λιννς, η, Sv, tunica, χιτών, Pkilostr. Lingo, λίίχω, πίξιλιχμχω, Lucian. Lingua, ή γλωσ-ο-α, ης, Demosth. linguam continere, ίπίχαν τ/>ν γλωσΊταν, Chrys. incido, γλωσσοτομλω, Plut. i. e. sermo, lingua maxime ignota utentes, χγνωττό• rxroi την γλωσσαν, Thuc. qui alterius linguae est, ό xxi ή ΙτίξόγλαιοΊτος, ν, Ν. Τ. qui ejusdem linguae est, 6 xxi Jj ίμό- γλοιττος, a, Xenoph. lingua Graeca lo- quens, ίλληνίζων τ»? φα>ν%, Mschin. lin- gua Latina disertus, ί„ τίί 'Ρωμχίων „ ov, Lucian. b y.a) η ίίφεγγης, ίος, idem. Lucifer, i, Ό φωσφόρος, χ, Aristoph. Lucrifacio, χεξδαίνω, aliquid, 7 ), Demosth. Conf. Lucrum. Lucrificus, a, inn, χεξδαλίος, ί», ίον, Xe- nopk. Lucror, χεξδαίνω, aliquid, τ), I)em. Lucrose, χε(δαλίως, Thuc. Lucrosus, a, um, χεζδαλίος, ία, ίον, Xen. Lucrum, το χίξδος, ίος, Dem. το χί%μα, ατός, Isocr. facio ex aliqua re, χεξδαίνω hs τίνος, id. ά.πό τίνος, Dem. %ογ,μ,ατί ζοα,αι α,τό τίνος, id. in lucro ponere ali• quid, χίξδος νόμιζαν τι, Isocr. lucri caus. sa aliquid facere, ^rotiiv τι \τ) τω χίξο~ίΊ Xen. lucrum insperatum invenire, vJ- py,u,x ιύξίο-κίΐν, Herodot. lucri avidum esse, φιλοκίξΰίω, Xen. turpis lucri cupi- dus, ό χα) ναΊο-χξοχίξΰΥ,ς, ίος, Ν. Τ. CU- piditas turpis lucri, ή αιο-χζοχίξΰαα, ας Dem. Lucta, ν, πάλη, ν,ς, Plut. το ηάλαισμα, α- τός, Xen. Luctamen, το -χάλαιτμα, ατός, Xen. Luctatio, idem quod Luctamen. Luctator, ό παλαιάς, S, Plut. ό αγωνιάς, Luctatus, us, το τά,λαιο'μα., ατός, Xen Luctuosus, a, um, ό χα) ■>, πένθιμος, a, Plut. Luctus, το τίνθος, tes, Dem. b &ξννος, a, Diod. Sic. in luctu esse, πίνθος άγαν, Lucian. in gravissimo luctu versari, βαξυ-ά,τω πίνθα χατίχίο-θαι, Philo. μί- ya σίνθός ποιύσθαι, id. quem magnus luctus invadit, ov μιγά?.* πίνθη »«τ«• LUP λαμζάνίΐ, id. ov πένθος χα,τίϊχεν, Hero- dian. πενθιχως έχων, Xen. in magnum luctum conjicere aliquem, πίνθιι μυ°ίω πεξίζάλλειν τίνα, Plato. Lucubratio, -ή νυχτογξαφία, ας, Plut. η ίτοος φως ΰιαπόν/ιο~ις• Lucubro, νυχτογξαφίω, Ιπαγευπνίω, Lu- cian. Luculenter, διαφανώς, Thuc. i. e. Claris verbis, liappifav, Dem. i. e. evidenter, λαα,πξως, ivh -ηλως. Luculentus, a, um, ό χα) i Ιιαφανν,ς, ίος, Plato, λαμπξος, a, oy, Plut. ό χα) η }>ιανγγ,ς• Lucus, το τίμενος, a, Dem. Ludibrium, ^ χλεναο-ία, ας. Dem. ό χλευ- ασμός, 5, id. ludibrio habeo aliquem, εμπαίζω τιν), Ν. Τ. ίντξνφάω τίνα, Lu- cian. τίν), Herodian. habeor ab aliquo, ίΐΌξίζομαι ύπό τίνος, id. Ludibundus, a, um, άθύξων, νσα, ov, puer, παιοίόν, Herodot. Ludicer, seu ludicrus, a, um, ό χα) ν crar γνιώδης, ίος• Ludicre, παιγνιωΰως. Ludicrum, το παίγνιον, το αθυξμα• Ludificatio, ό 'εμπαιγ/ίλς, S, Suid. ό χλεν ιτμος-, α, Dem. Ludirico, seu Ludificor,£i)T«yi«aii<, aliquem, τιν), Herodian. τίνα, Lucian. i. e. de- cipio, παοαχξύομαι, Plut. εξαπατάω- Ludimagister, ό γξαμματοΐιΐάσχαλος, ου, Plut. β γυμναο-ιάξχΥ,ς, a, JESchin. Ό γραμματις-Υ,ς, S, ΡίαΙο. Ludid, seu ludius, ό οοχνΓΥ,ς, S, Lucian. ό ύποχξίτΥ,ς, S, Herodian. Ludo, παίζο>, tesseris, ar?*'/a>«/i. Plut. άς-ξαγαλίζω, id. cum aliquo, πξοσ-παίζω τιν), Plato, alea, πητιύω, Lucian. χυ- ξιύω, Laert. nucibus, χαξυατίζω, Philo. calculis pro nucibus, πεττεύω επ) χαξύων, Lucian. par et impar, τα άξτια χα) πε- ξίττα παίζω, Aristoph. ut puer, άθύξω, Herodot. "ludum, παιΰιάν παίζω, Plato. i. e. illudo, vide lUudo. Ludus, ή παίδια, ας, Xen. το παίγνιον, n, Plato, ν) παίγνια, ας, Xen. literarius, το "&ι&α<τχαλ€ιον u, Dem. το γξαμματο- "hihaerxaV.Ciov, Lucian. ludum aperire, γξαμματοΰιδαο-χαλεΤον άνοιγεΤν, id. ludi, orum, ό άγων, ωνος, Plut. seculares, Β-εα) α'ιάνιοι, Herodian. ludos celebro, πανη- γυρίζω, Philo. ludos exhibeo, χοξΥ,γίω, Dem. Lues, τι λύμη, ν,ς, b λυμεων ωνος, Isocr. ή φθοξά, ας, Thuc. Lugeo, πενθίω, aliquem, τινά,, Isocr. ob aliquid, %χί τινι, JEschin. ολοφύξομαΐ τι, Philo. aliquem, ΒιξΥΐνίω τινά, Lucian. οδύρομαι τίνα, Isocr. Lugubre, πενθιχως, Xen. Lugubris, e, πενθιχος, h» ov, γοεξος, a, ov, Eas. Lumbricus, Ό ελμινς, &ος, Euseb. ■>, άο-χα- ρ)ς, lumbricii laborare, ίλμινθιάω, Ari- stot. Lumbus, r, έοτρυς, ύος, Aristot. ϋ) -φοα. ας, Bas. υ) •ψί«, ας, LXX. ν) Ίζυς, ύος, Gal. Lumen, το φ%ς, φωτός, Dem. Luminare, ο φως-Υ,ξ, ϊ,ρος, LXX. Luminosus, a, um, φωτεινός, ■>„ ov, Xen. i χα) ν] φεγγώοΥ,ς, εος, Naz. Luna, y) σελν,νΥ), vg\ Aristot. crescens, «• λΥ,νη τιχτομίνν,, decrescens, φθινέσ-α, cor. niculata, μηνοειίΥ,ς, semiplena, s. dimi. diata, Ϋ,μιτομος, s. διχοτόμος, gibbosa. άμφίχυξτος, plena, πανσέληνος, deficiens. - λειψίφωτος, silens, seu nulla, συνοδιχη. crescit, αυξάνεται, decrescit, φθίνεται, de- ficit, ϊχλείπει• Lunaris, e, ο-εληναΊος, αία, a7ov, Lucian. lapis, b σελην'ιτης λίθος, Diosc. Lunaticus, a, um, ο".εληνιαζόμενος, ενη, ενόν, Ν. Τ. σεληνιακός, η, όν, ΑΙ. Trail. Luna'tus, a, um, ό χα) ή μηνοείδης, εος. Lunula, ή σελην)ς, ίδος, το ο-ίληνιον, ν. Luitio, ή τ'ίσις, ίως. Plut. Luo, λύομαι, aliquid, τ), Xen. pcenam ali- CUJUS rei, ύπίχω τιμωξίαν τίνος, Thuc. alicui, εχτίω τίσιν τιν), Plut. damnum, τίνω την βλάζην, FlatO. Lupa, ή λυχαινα, ης, Plato, parva, ή λυχ)ς, ί%ος, id.- i. e. meretrix, ή ϊται^ίσα, ης τοξνη, ης, id. η χαμαιτύπη, ης, id. Ν • Τ • Lupanar, το ποξνεΤον, a, Athen. το χαμαι- τυπεΤον, a, Lucian. το ποξνοζοο-χνον. Lupatum, ό χαλινός, S, Xen, b λύκος, ου, Plut. ( S8 ) LYH Lupinus, a, um, λύχιιος, ιία, tiov, Polyb. i. e. lupo similis, Ό χα) η λυχώδης, ιο;. Lupinus, i, b S -ίξμος, u, Diosc. Lupulus, το βςύον, ν, Theophr. Lupus, b λύχος, u, Aristot. piscis, b λάζραζ, αχός. Lurco, onis, Ό γα^ξίμαςγος, ν, Aristot. ί χα) ν) λαίμαςγος. Lurco, s. Lurcor, γα$-Ρΐμαξγεω. Chrys. Luridus, a, um, πελιδνός, η, ov, Thuc. Luror, η πιλία, ας. Luscinia, ή αηΐων, όνος, Aristot. ή φίλο-' μήλη. Lusciniola, η άηδον)ς, ΊΙος, Theocr. Lusciosus, a, um, Ό χα) η μύω•^, ωπος, Ari- stot.- μύωπος, η, bv, Xen. sum, μνωπά- ζω, idem. Luscus, a, um, b χα) ή μονόφθαλμος, is, Lu- cian. Ό χα) η ίτ-ξόφθαλμο;, a, Plut. Lusio, η παίγνια, ας, Xen. Lusito, παίζω, Lucian. Lusor, b παίχτης, ν• Lusorius, a, um, παιχτιχος, η, bv- Lustraiis, e, b χα) η χαθάξβ-ιος, u, Naz. Lustratio, Ό άγνισμός, η, Plut._ Ό χαθαζ- id. ίθαξσ-ις, ίως, Plato. Eu~ Lustricus, a, um, άγνιστιχός, stath. Lustro, άγνιύω, aliquid, τ), Antiph. ali- qua re, άγνίζω τί τινι, Plut. aliquid ani- mo, εξετάζω τι, Dem. exercitum, χατα- λόγχς ποι'εομαι των δημοτών. Lustro, onis, Ό πόρνος, ν, Xen. Lustror, ποξνεύω, Dem. Lustrum, ό φωλεός, S, Aristot. i. e. lupa- nar, το πορνεΊον, u, Athen. i. e. tempus quinque annorum, πεντίτηζΐς, ίδος, Thu- cyd. Liisus, us, το παίγνιον, ν, Plut. ή παιδιά, άς, Xen. Lutesco, πηλόομαι. Luteus, a, urn) i. e. ccenosus, πήλινος, ίνη, ινον, poculum, ποτηριον, Lucian. ό χα) -/j τελματώδης, to;, Thuc. i. e. subflavus, μήλινος, ίνη, ινον, την χζόαν, 2Elia7l. β χα) ή λεχιθωδης, ίος, luteum Ovi, η λεχι• θος, χ, Aristot. Luto, πηλόαι. Lutosus, a, um, ό χα) ή τίλμχτώδης, εος, Thuc. Ό χα) ή τεναγώδης, ίος, Lucian. ΐ χαι ή πηλώδης. Lutra, r, ΙνυδξΊς, seu ενυδξΐς, ίως, Aristot. Lutulentus, a, um, idem quod Lutosus. Lutum, b πηλός, S, Dem. Lux, το φως, φωτός, Aristot. Luxatio, ή έξάξθξησις, ίως, το ίζάξθξΥ.μα, ατός, Galen, το ίξάξθξωμχ, ατός, A'ristct. το Γξίμμα, ατός, Dem. Luxo, 'εξαξβξόω, Aristot. λοξδαίνω, CI. ΑΙ. pedeni, ς-ρίφω τον πόδα, Herodot. Luxuria, seu Luxuries, ή ασωτία, ας, Ari- stot. ή άχξασία, ας, id. Luxurio, seu Luxurior, άσωτεύομαι, A- then. Luxuriose, άσώτως, Isocr. vivo, τξυφάω, idem. Luxuriosus, a, um, b z«t ή άσωτος, u, Ari- stot. Luxus, η πολυτέλεια, ας, Isocr. ή τξυφη, ης, id. immoderatus, 'ίξω tS μίτεα'. JE- Uan. luxu diffluo, ύπό Τξυφης fiappioj, idem, in luxum prolabor, εις τξυφΫ,ν lh;- χίλλω, id. luxu indulgeo, τξυφαω, Plut. luxu perdor, ύπό της τξυφης διαβθείξο/χαι, Isocrat. luxu omnes superare, πολυτε- ϊ.εία πάντας άνθξώπνς ύπεξζάλλεσθαι, Λζ- lia'n. Lychnuchus, Ό λυχν5χος, is, Athen. Lychnus, Ό λύχνος, ts,~Lucian. Lydius lapis, ή βάσανος, χ, Lucian. Lympha, το 'ύδωρ, ατός, το νάμα, ατός. Confer Aqua. Lymphaticus, a, um, Ό χα) η νυίλ,φό) υττο:, s, Plato. Lymphatio, ή νυμφολη-^ία, ας. Lymphatus, a, um, idem quod Lymphati- cus. Lympho, εχμαίνομαι- Confer Furo. Lyncurium, τό λυγχίξιον, is, Diosc. Lynceus, a, um, λύγχειος, εία, ειον, lynceis oculis prEeditus, βλεπόμίνος οξύτεξον τοΰ Ανγχίως, Aristoph. lynceis oculis con- templari, λνγχιχόν βλίπειν- Lynx, b χα) η λυγξ, χός, Aristot. Ljra, ή λύξα, ας, Plut. parva, το λύξίον, α, Aristoph. cano, λυξίζω. Lyncen, Ό λυξοιδϊς, S, ό λυξί^ϊς, «• Lyricus, a, uni, λνζίχΐς, η, όν, poesi?. -■ .\- νις, Athen. MAG MAJ MAL Μ Macellarius, ο χξίωπώλης, v, Poll, sum, χαίωπωλίω, id. Macellum, τβ κξίωπώλιον, ν, Plut. Macellus, a, um, Ό κα) η λαπόκξίως, ω, Suid. ο κα) ή νπισχνος, ν• Maceo, λίπτύνομαι, Ίσχναίνομχι, Mlian. Macer, a, um, Ισχνός, η, ov, Plut. λίπτος, η, β», Ό χα) Ϋι λίπτόσαξχος. Maceratio, ή ΐσχνανσις, ίως, Aristot. ϋ) τηξ- ις, ίως, Ναζ. Maceresco, ΐκτηκομαι, Ίσχναίνομαι. Maceria, seu Maceries, γ α'ιμασιχ, ας, cir- cumdare fundum maceria, πίξίοικοδουοαν ccl μασ 'lav χωξίω, Dem. Macero, Ικτηκω', Eur. αποτξυω, Soph. Macesco, Ισχναίνομαι, Mlian. Machina, ϋι μηχανή, ης, Bern, τό μηχάνη- μα, ατός, id. Machinalis, e, μηχανικός, η, ov, Aristot. Machinamentum, το μηχάνημα, ατός, De- mosth. Machinarius, a, um, μηχανικός, η, ov, A- ristot. Machinatio, ή μηχχνη, ης, Dem. τό μη- χάνημα, χτος, idem, το χχτχσκίύχσμα, α,τρς. id. Ό κατασκίυασμος, S, id. et insidia?i μηχανή κχ) ϊνίδξα, id. et ars, χα) τίχνη, id. Machinator, ό μηχχνητγ,ς, ΐ?, Xen. ο μη- χανοποιός, S, Lucian. dolosus, ό μηχα- νογράφος, β, Themist. Macliinor, μηχχνάομχι, aliquid contra ali- quem, τι isri τίνα., Dem. ΐπιμηχανάομαί τί τινι, Lucian. et instruo alicuid, χα) παοχσκιυχίω τι, Dem. dolose, τίχνάζω, idem, summo studio, διχμηχχνάομχι, Plato, mala, καχομηχανχομαι, id. Macies, γ) μάξανσις, ίως. Ϋι ίσχνότης, ητος, corporis, τ« σώματος, Gal. ή ΐτχνανσις,. ίως, seu γι Ισχνασίχ, χς, Aristot. Macilentus, a, um, Ισχνός, η, ov, Plut. Vide Macer. Macresco, Ισχναίνομχι, Mlian. Macritas, seu Macritudo, ή Ισχνότης, ητος, Galen. Macror, η Ισχνότης, ητος, Galen. Macroscopium, το μχκξοσκόπιον, u. Mactator, ό σφκγιϋς, ίως, Xen. Mactatus, us, ό σφχγιχσμός, S, Eurip. Macte, ά'τως όνχιο, Lucian. βάλλ' ά'τως, idem, macte animo et hanc diligentiam semper adauge, ίίτως όνχιο συγ% τησδί της φιλοπονίας. Macteffi, α'ι μήζχι, ων, Xen. Macto, σφά'ττω, aliquem, τίνα, Dem. ca- pram hostiam, 3-υω αίγα, Aristot ali- cui victimam, σφαγιάζομαι τινί τ», Ml. Mactra, γ, μάκτξα, ας, Aristoph. γ, κάξδο- πος. a, id. Macula, ό σπΊλβς, ν, Diosc. η κηλ)ς, ίδος, LXX. maculam alicui adspergo, κατά• ρυπαίνω τι, Isocr. καταισχύνω τι, Dem. πΐξίποιαν χΐσχύνην τιν), Isocr. ποιαν \ν αισχύνη τι, Dem. abstergere, seu dele- re, άπολύαν τγ,ν ΰπχξχάσαν χ'ισχύνην, id. Maculatio, η σπιλωσις, ίως. Maculo, σπιλόω. Ν. Τ. aliquem, ρυπαίνω τίνα, DiDn. Hal. aliquid, χατα°υπαίνω τι, Isocr. Maculosus, a, um, σπιλωτός, η, όν. Madefacio, νΰτίζοι, spongia, στόγγω, Diosc. Ζ!γ,μι, Theopkr. υγιαίνω, Pint, dtvygai- νω τι, Hippocr. Madef'actio, ή άποζξοχίι, γ,ς, Galen. $ S/t- σις, ίως, Diosc. Madeo, νοτιάω, Aristot. νοτίζω, Galen, νο- τίξομαι, Lucian. Madesco, Ιιαίνομαι, Υιίμαι, Diosc. Madide, ύγ°ως. Madidus, Thuc. νγξος, a, ov, Xen. ί χα) ή ΰιάζξο? Mador, ^ νοτις, ϊΰος, Lucian. ή ΰγρότης, Υιτος, Plut. υ, ύγξασία, ας, Galen. Masreo, vide Mcereo. Magadium, το μαγάΖιον, a, Lucian. Magador, μαγαΐίζω, Aristot. Magalia, «/ χωμαι, ων. Magas, '/i μαγας, άΰος, Hcsych. Mage, idem quod Magis. Magia, ή μχγύα, ας, Plut, Magice, μαγιχως. Magicus, a, um, μαγικός, Yi, ov, ars, -^ μ»• γιία, ας, Plut. machinamentum, το μα- γιυμα, ατός, id. magicas artes calleo, μαγίύω, id. Magis, μάλλον, vobis, quam illi, ΰμ7ν yi \- xitvoi, Dem. nemini magis quam illi, iiiv) μίν τοι μάλλον yi ϊχίίνω, id,, magis quam par est, μάλλον τη Ιίοντος, idem. magis una domus, quam urbs dici po- test, μάλλον μίαν ty,v οικίαν τΫ,ς πίλίως φάΐΥ,μίν αν, Aristot. multo magis, πολύ μάλλον, Isocr. nihilo magis, &}>\v μάλ- λον, tanto magis, quanto, τοσάτω μάλ- λον, οσω, magis, magisque, Li) μάλλον, Viget. ■ Magister, ό ΖιΖάσκαλος, it, Dem. ' ό trui- ΰίύων, οντος, idem, ό παιδαγωγός, 5, idem. chorese, β χοξοΰίχτνς, n, Suid. convivii, ο συμποσιάξχγ,ς, a, equitum, ό ιππαξνο^, n, Xen. sum, Ίππαξχίω, id. Magisterium, ή πςοιίςια, ας, Lucian. y> πξος-ασία, ας, Xiph. Magistra, ή Ιιοάσχχλος, η, Diod. Sic. η παιΰίύνσχ, sjffi yi κχθγιγίμων, όνος, Plut. Magistralis, e, διδασκαλικός, r t , ov, sermo, λόγος, Xen. Magistratus, officium, ^ αζχγι, γ\ς, Dem. et potestas, χα) δυνα?ιία, ας, Isocr. et potentia, χα) δύναμις, Dem. et tyran- nis, χα) τνξανν)ς, id. magistratum ap- petere, άςχ-},ν διώχαν, Isocrat. contem- ner, ΰπ-ξίϊίΤν, id. constituere, καΰΐζά- ναι, Dem. mercari, πξίασθχι, id. in- ire, ίίσιίναι, id. consequi, μιταλαμζά- vuv αοχϊς, id. gerere, αξχγ,ν αξχίΐν, id. abrogare alicui, αποδοκίμαζαν, y,v τις !- λαχί, id. ^ άφαιζίΤσθχί τίνος, id. abole- re, κατάλυαν, id. deponere, παξχχωξ ~ id. παύίσθαι άξχόντα, id. ambire, αξχγ,ν παξαγγίλλαν, Lucian. magistratu abire, απαπαν ty» αξχγ,ν, A- ristot. i. e. personce, o't δυνάσται, ων, Dem. o't δυνα^ίύοντίς, όντων, idem, ο'ι πολιτίυόμίνοι, ων, idem, ο'ι π-ξ) πολιτίίχν οντίς, Isocr. ο'ι \ν τω πολιτίύίσθαι, idem. urbanus, ο'ι οίκαοι ίξχοντίς, Dem. im- probitas magistratuum, πονγοία των ~ξθ- is -ωτων, Isocr. habere aliquos magistra- tus, χξγ,σθχί τισι πξο?άταις, Dem. Magnalia, τα μίγαλίια, ων, Ν. Τ. Magnanimitas, ϋ, μιγαλοψυχία, ας, Aristot. yi μιγχλοφξοσύντ}. Magnanimiter, μίγαλοψύχως, Dem. μι- γχλοφξόνως, ΜΙ. Magnanimus, a, um, ό κα) -h μιγαλό^υχος, a, Aristot. ό κα) ή μιγχλόφξων, sum, μιγαφξονίω, Dem. Magnates, β/ μίγι-5•αν'.ς, ων, Ν. Τ. Magne, μιγάλως, Aristot. Magnes, Ό μαγνΫ,τν,ς, α, ΑΙ. Apkr. γ, μαγ• νΥ,τις, ιδος,.ΡΙΜο. Magneticus, a, um, μαγνητικός, yi, όν. Magnifice, μιγάλως, Dem. Phal. μιγά,- λάως, Polyb. μιγαλοπξίπως, obire mu- nia, λα-αξγίας λαταογΰν, Dem. de se sentire, μίγα φξονίίν, Isocr. se efferre, σιμνοποιϊϊν Ίαυτόν, Naz. μίγαλύνίιν ίαυ• τον, Xen. Magnificentia, ^ μίγαλοπξίπαα, ας, Dem. yi μίγαλαότΥ,ς, ή μίγαλνξγία. Magniflco, αίγχλύνω, me ipsum, ϊμαυτον, Xen. Magnificni, a, um, i κα) yi υαγαλοπξίπν,ς, ίος, Dem. ό χα) ή μεγαλόψυχος, a, id. Magniloquentia, ό κα) ή μίγαλορργιμοσύν/ι, γ,ς, Ϋ, μιγαλΥίγοξία. Magniloquus, a, um, ό χα) Ϋ, μιγαλοροΥΓ μων, βνο;. Magnitudo, το μίγίΟος, ίος, Aristot. Magnopere, μιγχλως, Isocr. Magnus, a, um, μίγχς, μίγάλΥΐ, μίγχ. vir, α,νΥ,ξ, rex, βασιλίυς, urbs, πόλις, Dem. magni facio, μίγα ποιίομαι, Xen. πΐξ) πολλΰ ποιίομχι, Isocr. major, maximus. Vide haec suis locis. Magydaris, ή μχγύδα,ξΐς, ίως, Diosc. Magus, ό μάγος, n, Xen. Majalis, ό χοίξος τομίας, χάπξος Ικτομίας, Benz. Majestas, ' Λ μίγαλαότΥ,ς, Υ,τος, Ν. Τ. τό αξίωμα, ατός, Dem. Major, ό χα) Ϋι μύζοιν, majus, το μαζον, όνος, Dem. majus onus, quam, μαζον φοξτίον, υ„ id. majora facta, quam quis dicere potest, '{ςγχ μίίζω, yi ώς τω λόγω αν ί'ιποι, id. niajus, quam ut pos'sit fer- re, μαζον, yi ωστί δύνχσθχι φίξΐιν, Plato. majus op'mione, μ,Γι'ζον τΫ,ς δί\γ,ς, idem. majoris facere aliquid, quam aliud, πεο- C 89 ) τιμαν τι τ? ό\λλν, idem, ιχξοζξίνιιν rt tv α,λλα, Isocr. major natu, ό πξίσίϋτίξος, n, id. Majores, d πξόγονοι, ων, Dem. el πξογιγα- ννιμίνοι, ων, Isocr. Maius, mensis, ό Ί,χι'ρροφοξίων, ωνος, Dem. ό Μάίος, ν, Plut. Mala, Ϋι γνάϋος, n, Hippocr. ό σιαγων, ωνος* Male, πονΥίξως, Demosth. me habeo, μοχ• θγ,ξως ίχω, id. et non belle habere, φχΰ- λως χα) is καλώς ϊχαν, id. non male, nee segniter ratiocinari, i κακώς, έδ' άξγως λογίζίσθαι, id. tractari, δανως διακΰσ- θαι, id. et misere belligerare, καχως χα) άΰλ^ιως πολίμαν, id. male audire, κακώς άκχαν ΰπό τίνος, Isocr. agi cum aliquo, χακως πξάτταν, Dem. accipio aliquem, χαταχξάομαί τινι, Mschin. loqui de ali- quo, χακως λίγίΐν τινά, Dem. mereor de aliquo, κακώς ποιίω τινά, Isocr. op- tare alicui, καχως ίϋχομαί τινι, male consulo alicui, σνμζχλίύω mi xaxit, Plato, volo alicui, χα,χόννς ύμί τινι, Dem. Maledice, χακολόγως. Maledicentia, ή κακολογία, ας, Plut. vj δυΥφνιμίχ. Maledico, χακολογίω, alicui, τίνα, Pint, χαχως λίγω τινά, Dem. βλασφΥ,μίω πίξ'ι τίνος, idem. βλασφΥΐμίχν λίγω τινι, id. χαταξάομαί τίνα, Aristot. λοιδοξίομαι τινι, Dem. Maledictio, ϋ, κακολογία, ας, Plut. ϋ, βλασ- φημία, ας, Dem. Maledictum, ή χακ^γοξία, ας, Dem. η βλασφημία, ας, id. incessere aliquem maledictis, ποιΐϊσθαι βλασφημίας κατά. τίνος, id. πξοστξίζ'σθαί τινι βλχσφΥμίας, id. λίγιιν βλασφνιμίαν τιν), id. Confer Convicium. Maledictus, a, um, h κα) Ϋι χατχξατος, n, Lucian. ό•κχι Ϋι Ιπάξατος, a, id. Maledicus, a, um, ό κα) Ϋι κακολόγος, ου* Aristot. ο κα) ή βλάσφημος, a, Detnosth. βλάσφημων, ίσα, Sv, id. Malefacio, χαχαξγίω, impune, ασφαλώς, Dem. χακοποιίω, Ν. Τ. alicui, ποιίω τινά χακως, Isocr. Malefactor, ό κα) ϋι χακΰξγος, a, Dem. ό κχκχξγων, ΐίντος, id. Malefactum, το κακίιγημχ, ατός, Dem. Maleficentia, η χαχνξγία, ας, Dem. Maleficium, το κακίΐξγημα, ατός, Dem. το αδίκημα• Maleficus, a, um, όχχ) ή κχκνξγος, a.Dem. καχχξγων, χσα, Sv, id. β κα) ή κακοποι- ός, χακοπξάγμων• Malesuadus, a, um, ό κα) η κχκοσίιμξϋλος, ου• Malevolentia, ϋ, κακόνοια, ας, Dem. et a- nimi acerbitas, κα) ϋ, άπό της ψυχής πι- χξία, id. prosequor aliquem, ιίμί τινι κακόννς, Isocr. αμί τινι ΙπίχθΫ,ς, Dem. Malevolus, a, um, ό κα) ϋ, χαχόνας, n, ali- eui, τιν), Dem. ί> κα) ή ίπίχθης τινι, id. ο κα) Ϋ] δΰσνοος, α, τιν), Thuc. Maligne, φλαύζως, Dem. πονηαως, id. κα• χοηθως,ΡΙΐΐί: Malignitas, η κακοηΒαχ, χς, Isocr. ή »«- κοθυμίχ, ας, Plut. Malignor, πονηξίΟομαι, Aristot. Malignus,a, um, ό κα) Ϋι χχκοΫ,Οης, ίος, Dem. Ό χα) Ϋι κακόθυμος, χακότξοπος. Malitia, η χχκία, ας, Dem. γ) πονηξία, ας, Aristot. i. e. versutia, η πανχξγία, ας, Dem. Malitiose, πονηξως, Dem. Malitiosus, a, um, ό χα) i\ κακοί,ΰης, ίος, De?n. ό και ϋι παννξγος, h, id. Malleator, ό σφυξωτης, S, ό σφυξοχόπος, ου, Malleolus, το σφύξίον, κ» Theophr. i. e. germen, το μόσχίυμα, ατός, id. Malleus, ή σφύξα, ας, Aristot. ό 'ραις-νξ, Υ,ξος, malleo percutio, σφυξοκοπίω, LXX. malleis compactus, ό xx) η σφυξηλατος, a, Heliod. Malluvium, το χίΐξόνιπτξον, ν, Aristoph. το άπόνιπτξον, u, Aristot. τό χΐξνίζιον, ν, At hen. Malo, αίξίομαι, aliquid, quam aliud, τ), η το άλλο, Isocr. potius manere, quam, μάλλον μίναν, η, id. mori gloriose quam vivere, ίΰκλίως απόθνησκαν άντ) τα ζγν, Dem. aliquid, πξοαίξίομχί τι, id. Maltha, ή μάλθα, ης, Dem. Malva, ή μχλάχη, ης, Theophr. arbores- cens, Ϋι δίνδξομαλάχγ„ ης, id. Malum, το μήλον, ν, Diosc, Persicum, fi .;j- MAN MAR MAT λ»ν ϊϊίζαζον, id. Cydonium, μύλο* Κυ• δώνιον, id. Punicum, ή βοια, ας, id. Me- dicum, μ,ηλβ* ΙΛηδιχον, id. Malum, T i xaxov, 2, Dem. et calamitates, χαϊ συμφβζαϊ, id. et grave quid, χαϊ Sa- vov, id. facere alicui, xaxev ποιεΊν τινϊ, id. ίξγάζεσθαί τίνα κ,α,χον, id. -χαξίχιιν τινϊ, id. accidere alicui, συμζαίνειν τινϊ, id. tantum imminere, toiStov πξοσιίναι., id. conjicere se in malum, εμζάλλιιν εαυτόν its xotxiv, id. versari in malis, ε*"?** h χαχόϊς, Isocr. malum pati, πάσχιιν φλαΰξον, Dem. πίίξασθαι xaxS, id. fer- re gravius, φίοειν χχλεπώτεςον, id. libe- rare aliquem a malo, απαλλάττειν nvx, χαχ5, id. malum ! φεΰ xaxS. Malus, arbor, μηλέα, ας, Diosc. navis, Ό 'irois S, erigere malum in navi, αϊξίΐν la- τον εν τί? vet?, Xen. Malus, a, um, χαχος, η, ov, Dem. πονηρός, ξα, ξον, id. φαύλος, η, ov, id. μοχθηξος, a, ov, Isocr. βδίλυςος, a., ov, Dem. Mamma, muliebris, ό τιτθος, 5, Galen, mu- liebris et brutorum, ό μα?ός, 2, Aristot. mammam pra?beo, επίχω τον μαςτόν, Lu- cian. alicui, 3-ηλάζομαί τίνα, Aristot. Mammilla, το τιτθίον, a, Aristoph. η t/tSjj. Mammosus, a, um, Ό χαϊ % μα<τώίης, ίος. Mammula, το τιτθίον, ν, Aristoph. Manceps, ό εξγολάζος, β, Plut. Mancipalis, e, ό χαι η χνΰξχποΰώδης, ίος, Aristot. Mancipatio, « ίνίξχποδισμος, S, Dem. Mancipator, ό αν^^απο^ΐζ-ης. », Xen. Mancipatus, us, ή ανίζαποΰωσία, ας, Ari- stot. Mancipium, το ανΰξάποΰον, n, Dem. man- cipii more, ανΰξχποΰωδως, Aristot. Mancipiolum, το ανΰζαποΒιον, Atken. Mancipo, αν^αποΙίΖ,ω, aliquem, τίνα, Xen. Mancus, a, um, πηξος, a, ov, aliquo, τινϊ, πίπηςωμίνος, ίνη, ίνον, τινϊ, Dem. πηξω- θεϊς, (Τσα,Ιν, Aristot. χυλλος, η, όν. Mandator, β πξο~?άττων, οντος, Isocr. Mandatum, το πξό?αγμα, ατός, Dem. το επίτχγμα, ατός, id. ή εντολή, ης, Isocr. mandatum dare, h'hovai εντολών, Dem. relinquere posteris, χαταλείπειν παράγ- γελμα τα μέλλοντος χξόνα, id. habere, εχειν τι πξός-χγμ», id. exsequi, ύπηξίτίΤν τω επιτασσομένω, id. facere, ποιύν το τίξοσταττόμενον, id. detrectare alicujus, Mandibula, η γνάθος, n, Xen. η γίνυς, νος, Aristot. Mando, as, εντέλλομαι, alicui aliquid, T / r( . vi, Xen. Conf. Jubeo, Impero. Mando, is, μασχομχι, aliquid, τι, Theophr. ίσθίω. Mandra, η μάνΰξχ, «ς, Naz. Mandragora, ό μχνΰξαγόξχς, a, Diosc. Manducatio, ή μάσησις, εως. Bos. Manduco, idem quod Mando, is. Mane, εωθιν, Dem. πξίνβλιον \%ίχ%ιν, id. όίμα τη ημίξα, id. πξωι, Ν. Τ. summo, οξθξα βαθίος, 'ibid, siirgo, οςθξίζω, Sirac. Maneo, μίνω, apud aliquem, πα%ά τινι, Dem. παξαμίναι τινι, Plato, i. e. ex- specto, aliquem, αναμένοι τίνα, Dem. πε- ζΐ.μίνω τίνα, Isocr. πξοσδοχάω τίνα, Plut. Manes, «ί δαίμονες, ων, Herodian. ol 3-εο/ χθόνιοι, Zosim. evocare, πκν'ί'α. χξτίβ-θαι, Herodian. Mango, β ανΰξαποΰοχάπνλος, », Philo. ο χομμωττ,ς, S, Plut. Mangonizo, μαγγανεία, Lucian. Mangonium, ή μαγγανεία, ας» το κομμοί• μα, ατός, Lucian. Manica, ή χείξις, Ίΰος, Xen. Manicatus, a, um, χείξώωτος, y, ov, tunica, χιτων, Herodian. Manifestarius, a, um, ό χα) τ, χατάφωξος, ν, Plut. i χαι ή χΐξίφωξος, ts, id. hostis, όμολογ αμίνως πολέμιος, Herodian. Manifestatio, ή εξαγόξίυβ-ις, ιως, y εκφανσις, ιως, Synes. Manifeste,^avtjoiff,.Ptoio. αναφανδόν, Phd. αποπεφκο*μΐνως, Dem. Manifesto, \χ φανίξΰ, vincere, xoaTUv,Dem. fieri, εν φανίξω γίγνεσθαι, id. Manifesto, φανίξόω, aliquid alicui, τί τινι, Ν. Τ. Ιηλόω τι, Dem. Manifestus, a, um, 1%λος, y, ev, Bern. Ό χα) νίχοΎιλος, ν, id. χατάΰηλος, a, id. αανίξος, α, όν, id. ό χαι ή πξοδηλος, n, Lucian. sum multifariam, πολλάχοθιν δίίλόί εΐμι, Dem. valde, λίαν χαταφαντ-,ς tlu.1, Isocr. fio omnibus, γΊγνομαι πασι φανίξος, idem, tuh' /ιλος γίγνομαι train, Dem. manifestum reddo aliquid alicui, φανίζον rroiioi τί τινι, Dem. Ιμφανϊς, xa- ταφχνες, ΰΐ,λον, εχΰτηλο», wSr.Xov ποιίω τί τινι, Dem. Isocr. Manipularis, ό λοχίτ^ς», ν, Synes. Manipulation, λοχτ^όν. Manipulus, το ΐξάγμα, ατός, Philo. Ό φά• χελβς, », JElian. militum, ό λόχος, ου, Thuc. νι σπίϊζα, ας. Αρρ. Manna, r, μάννα, LXX. το αίζόμελι, ιτος, Athen. Mannulus, το /ττάξ/βν, ν, Xen. Mannus, idem quod Mannulus. Mano, ^eoj. Conf. Fluo. Mansio, % μον -h, ης, Polyb. η οΊαμονίι• Mansito, Ιιαμίνω, Xen. Mansuefacio, α-ξχύνω, equum, iWe», Xen. aliquem, χαταπξαΰνω τίνα., Aristot. τι- θαοΌ•ιίιω τίνα, Dem. ήμίξόω τίνα, Isocr. Mansues, πξαος. seu πςαΐίς, ιϊα, ν, Plut. Mansuesco, s. Mansuefio, μαίνομαι, Xen. χαταπξαύνομαι, Plut. ήμίξίίιομαι. Mansuete, π^ψως, Dem. η-χίως, id. Mansuetudo, 'ή πξαότ-κς, ητος, Aristot. η Ιχΐίίχίΐα, ας, id. ή ήμίξότ'/ις. Mansuetus, a, um, πξαος, s. π^αυς, (Ία, ν, appareo, φαίνομαι, Dem. S χα) ή τ,μίξος, tg, et humanis moribus prieditus, χα) φι- λάνθξωπος, id. ΐλαφξος, a, ov, mansue- tissimum et moderatissimum se prasbere, ίλαφξότατον χα) μετξίώτατον παξίχιιν εαυτόν, Isocr. Mantica, ή xfya, ας, Plut. Manticula, το ίΤΥ,ξβιον, », Aristoph. Manticulariusjo βαλαντοτόμος, ν, Aristoph. Manticulor, τα έν τγ πί,ςα χλίττω. Mantile, το χίΐξόμ,αχ,τζον, n, Xen. Mantissa, το ίπ'μετξον, ν, Gal. Manualis, e, ό χαι ν χαςοπληθης, ίος, Diod. Sic. Manuarius, a, um, χείζαΐος, αία, α~ιον. Manubia?, τα λάφυρα, ων, Plut. τα σχΰλα- Manubialis, e, σχυλίυμΜ,τιχός, νι, όν• Manubriolum, το λαζίΰιον, n, Diosc. Manubrium, ή λαζ->>, %ς, τι χωπ)ι, gladii, ξί- φας, Plut. Manufactus, a, um, ό χα) η χΐίξοποί'/ιτος, α, Ν. Τ. ό χα) Ϋι χιΐζόχμητος, ν, Philo. Manuleatus, a, um, χείξοδωτος, ν, ov, Hero- dian. Manumissio, -η απιλίνθίξωοΊς, εως, Plut. Manumitto, ά,πίλιυθίξόω, aliquem, τίνα, Plut. Conf. Libero. Manupretium, το χαξο'Βόο-ιον, v. Manus, y χε)ξ, χίίξος, Dem. dextra, χείξ ΰεξια, ας, id. sinistra, χύζ αξί^εξα, ας. Aristot. manum in sinu conditam ha- bere, χείξα εχίΐν \<τω, Dem. porrigere ίτξοτίίναν, idem, exhibere, ύχίχειν, id abstinere ab aliquo, αιτίχιιν χεις* τίνος•. id. religare post tergum, dya-ai τίνα τα χεφ ι id. τα χ'ΐξί (ΤυμπΛίχιιν τν πία-ω, Thuc. in manus tradere alicui a liquid, Ιντιθίναι τι εις χιΐξάς τίνος, Dem in manibus habere aliquid, εχε/» τι εν χ(ξο~), id. manu attingere, ϋπτια-θαι τγ χείξ), id. aliquem male tractare, πξοχή- λαχίζειν τίνα χείξ), id. manu propria, seu sua scribere, Ιδιοχείξως γξάφίΐν, Bud. manu sua faciens, ό χα) ή αϋτόχιΐζ, ξος, Ν. Τ. de manu in manum, $ια χειςων, manus alicui injicio, συλλαμΖάνω τίνα, Isocr. open admoveo, έγχίΐξίω ϊξγω, id. in manu alicujus situm esse, fjyov' τίνος είναι, Herodian. manus lavo, χε /gov/ar- τομαι, Dion. Hal. manibus operor, χει- ξχξγίω, JEUian. αυτνεγίω, id. manuum labore victum paro, «»' εεγαο-ίας χιίξων ώξμημ,ίνος τξίφω εμαυτον, Herodot. ma- nu duco aliquem, χιίξαγωγέω τίνα, Naz. manus consero cum aliquo, συμζάλλω !Τξός τίνα, Isocrat. impono, χΐίξοθίτεω. Dion. At. manu trunco, χη^οχοτίω, Strabo. manibus pedibusque, OVen Suyos- μαι χεξσίν τε ποσίν τι, Horn, manus mi- litum, χείξ, χείξος, Polyb. Thuc. alii, Mappa, ή οθόνη ϊνιτζαχεζιος, τό χείζόμαχ- τξον. Mappalia, αϊ χαλύξαι, ων. Marceo, μαθαίνομαι, Aristot. Marcesco, μΜξαίνο /Ltai, Aristot. χατΛφθί- νω, Plut. αφανίζομαι, id. χατασ%το- μαι, Plato. Marchio, ό μίθοζίάζχνις, ν• Marcidus, a, um, ο-αθξος, a., ov, Lucian. Marcor, ^ οΎ^ώων, όνος, Diosc. ό μαξκα• _μός,Ζ Marculus, ό ραι^ζ, ^.«s, Phd Mare, i> θάλασσα, ης, Dem. το πέλαγος, εος, id. exterius, η ίχτος &άλαο•ο•», m- terius, seu mediterraneura, ή εντός S -ά- λαο-ο-α, Balticum, πέλαγος Βαλτιχον, Ba- learicum, τελβ6>-οί Βαλίαξιχον, Ligusti- cum, πίλαγος Αιγυς-ιχον, Adriaticum, Άΰξίατιχον πέλαγος, &c. mare ingredi, mari se committere, θάλασσαν εμζαίνην, Dem. trajicere, «Xotyef πλειν, id. πέλα- γος ΰιχπίζαν, Isocr. imperium maris tenere, αξ'χειν S -αλάο-ο-νις, Dem. terra marique omnia tenere, χα) γης χα) $a- λάσσης χξατεισθαι, id. in mare submer- go aliquem, χαταποντίζω τίνα ύς πέλα- γος, id. praecipitare se in mare, ίίπτειν ιαυτον εις §άλαοΌ•αν, id. perire in mari, απόλλυσθαι ίν τω πίλάγίΐ, id. Margarita, ό μαςγχξίτης, ν, JElian. Margaritarius, ό μαξγαξίτίμποζος, ». Marginatus, a, um, λωμα εχων,κσα, ov. Margino, λωμα, seu χξάο-πείον εμποάω- Margo, το λωμα, ατός, LXX. το χζάσπί' δον, η, Ν. Τ. Marinus, a, um, Ό χα) ή θαλάσσιος, ν, Plut. πιλάγιος, ία, ιον- Marita, η γυνή, γαμέτη, ης, Lys. Confer Uxor. Maritalis, e, ό χα) η σνζ,υγ^, εος, Naz. Maritata, ή γυνή ϋπανδξος, Ν. Τ. Maritimus, a,um, ό, ή, το \π) τη Ζαλάο- ση, Dem. ό χα) ή παραθαλάσσιος, ν, Ν. Τ. ό χαϊ ή παζάλιος, β, Philo. re- gio, ή παξαλία, at, Isocr. Marito, τόίς ΰεσμόϊς τί? γάμν συζιυγνΰω, Bas. puellam, συνοιχίζω χόξην, Polyb. Maritus, ό γαμέτης, », Xen. Ό άχοίτης, i ίνηξ, αν^ξος, et uxor, χαϊ γυνή, Dem. Marmor, το μάξμαξον, n, Zosim. ή μάξ- μαξος, β, Diod. Sic. Marmoro, μαξμαξόω, Suid. Marmoreus, a, um, μ,χ°μάξΐνος, ίνη, ινον, Athen. Marra, το μάόοον, v. Marrubium, το πξάσιον, a, Diosc. Mars, ό "Αξης, εος, Dion. Hal. ancipite Marte, αγχωμάλν της μάχης γενομένης, Thuc. Marte asquo, I| ΐσχ, Dem. Marsupium, ό μ-άξσυπος, u, Xen. το μαο ■ συπιον, ν. Poll, το βα,λάντιον, s, Lucian. Martes, ή Ίχτϊς, ΊΖος, Plin. Martialis, e, ' Αξίίος, εία, uov. Martius, a, um, idem quod Martialis. Martius, mensis, i t /Ιννυχιων, ωνος, Dem. ό ΙΛάςτιος, v. Martyr, ό μάξτυ(, υ'ος, Xen. Mas, ό αρρην, ενός, Aristot. Masculesco αρρίνοομαι. Masculinus, a, um, άξσενιχος, η, ov, genus, γίνος, Gramm. masculino genere, ίξ- σενιχως, Atken. Masculus, a, um, idem quod Masculinus: puer, παις αρρην, Dem.' masculura red- do, ίρρινόω, Synes. pario, ίρρινογονίω, Philo. . Massa, το φίΐζαμα, «τβ?> Ν. Τ. ό ογχος. Masso, φυξάω, Diosc. Massula, το μάζιον, ν, Hesych. Mastiche, η μα?1χη, ης, Diosc. Mastico, μας-άζω. Mastigia, ό ματιγίας, ν, Lucian. Mastix, ό μάιτιΐ, γος, Plut. Confer Fla- gellum. Matella, η νξητξϊς, ίΰος, Schol. Aristoph. αγγίϊον άξη^ον, Aristoph. Matellio, idem quod Matella. Mater, ή μητηξ, τίζος, per Syncop. τξος, Dem. familias, ή οΊχοΙ'εσποινα, ης, Plut. matris mater, η τίτθη, ης, Dem. matris frater, vide Avunculus; matris soror, vide Matertera; matre carens, ό χα) ή αμητωξ, οξβς, Ν. Τ. matris amans, β >£ *ι φιλομητωξ, οξος, Plut. a matre, a parte matris, μητςόθιν, Herodot. Matercula, το μητςίδιον, ν, το μητξάξιον, ». Materfamilias, ή οιχοΐίσποινχ, ης, Plut. Materia, η 'ύλη, ης, Dem. i. e. argumen- tum hbri, &c. η ύπόθεσις, εως, Schol. De- Materiarius, « ίιλνξγος, n, JElian. Materiahs, e, ύλαΐος, αία, αΊον, Synes. ύ• λιχος, η, ov, Plut. e materia constans, ί χα) ή ενυλος, ν, Themist. Materiatio, seu Materiatura, η ζύλωσις, Materior, {,λάζομχι, Hesych. ζνλίζομχι, idem. Maternus, a, um, μητξίχος, r„ ov, Poll. μητξωος, ώα, ωον, Xen. possessio, χι : ^, σις, Poll. ' τί'μητζγα, Dem, MED MEL MEN Matertera, γ) S -εία πξός μνιτξός, γ) tt,S μ,νιτξος άο'ίλφή, ns, Dem. Mathematica, ae, ή μαθηματική, nit sc - !t<- s -ήμγι, P/wi. Mathematicus, a, um, μαθημχτικ05, yi, ev, quaestio, ζήτηο-ις, Artstot. Mathesis, ή μά9η<τις, ίως, Aristot. Matricida, Ό μητξχλοίας, u, Lucian. h μη- τζαλωας, ν, ό μητξοφόνος, χ, Plato. Matricidium, ή μητροκτονία, as, Plut. committo, μητξοχτονίω, Aristot. Matricula, τό γξχμματΰον, u, Bud. Matrimonialis, e, γαμικό$, ή, ov, Plut. Matrimonium, i γάμος* n, Dem. Confer Conjugium, Matrix, ή μήτοα, as, Lvcian. Matrona, ή οικοδέσποινα, ns, Plut. Matronalis, e, ό, ή, τό ty,s οϊχοδεσποίνης. Matruelis, ό άδίλφιδ^ \χ γυναικών, β ά- νε-ψίβ? εκ μητζχδίλφων. Matta, β •ψ/«θοί, a, Aristoph. Matula, τό σκάφιον, n, Aristoph. r, ο\μ)ς, ίδος, Plut.' Maturate, ίπισπίςχως, Hesych. Confer Festinanter. Maturatio, {, επισπίξχεια, ας, perductio ad maturitatem, ό πεπχσμός, »» Gal. ν) πί- πανσις, ίως, Aristot. Mature, ώοαίοις, Hippocr. Maturesco, πίπαίνομαι, Xen. . Maturitas, ή ώξχιότης, ητος, ietatis, ή όίξ», as, Isocrat. fructuum, ή πίπανσις, ius, Theophrast. Maturo, i. e. festino, επιταχύνω, Thucyd. factum, Isw-sreoSitf το δξχν, Plut. i. e. ad maturitatem perduco, 'πίπαίνω, aliquid, τ), Diosc. Maturus, a, um, ut fructus, ό κα) ή πίπων, όνος, Theophr.^ ό χα) ή πίπιίξος, χ, Diosc. Eetate, άκμχ"^, αία, αΊον, Plut. άκ- μχ^ ήλιχίαν, β και ή πίπίιξos, virgo, παξθίνοβ, Plut. Ιχχσα τν,ν ήλίχίαν τχ γάμχ, Dem Matutinus, a, um, πξωιος Ν. Τ. ij ibid. πξωίνός, %, ov, ibid, οξθξΐνός, ή tempus, •& ίωθινόν, Xen. ή εωθινή, sciL ωξχ, Polyb. Mavolo, vide Malo. Mavors, vide Mars. Mausoleum, το μαυσολέϊον, «■ Maxilla, ή σιαγών, όνος, LXX. ή γνάθος, β, Dem. Maxime, μάλι?α, desiderare, ποθ-Ίν, Dem. omnium maxime juniorum, απάντων μά• λι^α των νίωτίξων, id. si maxime non aliqui, sed omnes, u τα. μάλι?α μή τινίς, αλλ» πάντες, id. cum omnia turn maxime illud, πάντα μεν —μάλιστα δε τχτο, id. πάντα μεν ηκαττα δε, Xen. maxime omnium, quos ego noyi, πάντων μάλι^α, ων εγώ οϊδχ, idem, πολύ μάλίζ-α, ων Ιγώ οΤδα, idem, differunt, μίγις-ον διχφίξχσι, Plato. Maximopere, σφοδρότατα, σφόδξχγε, Xen. Maximus, a, um, μίγι^-σς, is -γ,, ιγμ, Pinto. natu, πξίσζύτατος, άτη, ατον, Dem. ma- xim'i facio, πεξ) πλϊίς-χ ποιίομαι, id. τι• μάομχ'ι τι πλίίστα χπάντων, id. τιμάω τι χντι ταντοί, id. Maza, ή μά,ζχ, ns, Athen. Meabilis, e, Ιιαζχτος, jj, ov, ο χα) r, #6?ϊ6λ• . Plut. Ieatus, }, "htaZaffts, ίως, ή ποζίίχ, ας. Mechanica, % μηχανική, Ϋ)ς, scil. τίχν/ι, Α- ristot. Mechanicus, a, um, μηχανικός, r„ ov, Ari- stot. Medela, v\ ϊχτξΐία, ας, Plut. r\ Β-ίξχπιία, ας, Herodian. adhibeo alicui medelam, &ίξαπύω τινά, Plut. Medeor, Ίάομχι, alicui, τίνα, Dem. Ιχτξίύω τινά, Plut. &ίζχπίύω τινά, Isocr. νοση- "Κιΰω τινά, id. morbo alicujus, 8-ΐξαπίύω ν'οτον τίνος, idem, ιπικνζίω νόσον τίνος, Xen. auribus alicujus, Ίάομχι Ζηά τίνος, Dem. Mediastinus, §5λβί μίσ•αύ\ιος. Mediator, h μιο-ίτ^ς, u, Ν. 2Τ Medica, mulier, γ\ Ιάτξία, ας, Alex. Medicabilis, e, ό κα) ή Ιάσιμος, a, Plato. Medicamen, vide Medicamentum. Medicamentarius, a, um, φχςμχχίντιχος, 7], OV. • Medicamentarius, ό φαξμακοτξίξ^ς, u, De- mosth. Medicamentum, το ςάζμαχβν, u, Isocr. το 'iajuM, ατός, Plato, paro, scu confi- cio, φαςμαχύω, Plato, medicamento uti, φχζ'μάχω χζτ,ο-Βοίΐ, Isocr, adhibeo μο Meal eegrotanti, όιίτιμι νοσχντα, Elian. ^ esse alicui, φάζμχκον ίΐνχί τινι, id. Confer Remedium. Medicatio, r, Ίατξΐία, ας, Plut. r, Ί'αιτις, ίως, Lucian. v\ Ιάτι n ιχτξίνο"^, Plut. Medicina, ars, r\ ιατρική, ns, sc. τίχνη, A- ristot. i. e. medicamentum, vide Me- dicamentum. Medico, seu Medicor, Ίατξίυω, φχξμαχίύω, Isocr. Medicus, i, ό ϊχτξος, s, Isocr. ό S -ίξαπίύων, οντβς, id. β άκίς-ϊ,ς, S. Medicus, a, um, Ίατςιχος, i) % ov, Plut. Medie, μίσως, Aristot. Medietas, υ) μίσότ-κ, κτος, Plato, ν) ν\μί- νιια, as, Dem. Medimnus, β μίΰιμνος, a, Aristot. Mediocris, e, μίτξίος, ία, ιον, Dem. xa) v\ \πΐίΐχν\ς. Mediocritas, ν) μίτξΐόττ^, '/ιτος, Dem. Mediocriter, μιτξίως, Dem. μίσως, id. Medioximus, μίο -os, v, ov, Plut. Meditabunde, φξοντι$-ιχως. Meditabundus, a, um, φοοντιςΊχος, ij, ev, Theophr. h κα) r\ <τύνχς, n, Isocr. Meditamentum, το μίλίττιμχ, ατός, Xen. Meditate, Ότκιμμίνως, Poll. Meditatio, ή μιλίττι, ης, Thuc. το μίλίτη• μα, «τβί, Xen. Mediterraneus, a, um, ό κα) ή μίο-όγαιος, a, Paus. ό χα) ν, μίο-όγιιος, η, Philo. ό χα) υ) μίο'όχθων, regio, ή ματόγίΐχ* as, TllUC. Ϋ] μίσόγαια, ως, id. Meditor, μιλίτάω, Thuc. λογίζομαι πξος εμχυτον,^ Dem. aliquid, σχίπτομαί τι, Isocr. ϊπισχοπίω τι γνώμη, id. Meditullium, το μίταίχμιον, ν• Medium, ή ματότ^ς, ητος, Plato, το μίσον, η, Aristot. cceli, το μιο-νξάννιμα, ατός, Bas. in medium adfero, ί'κτφίζομχί τι, Aristot. tig μίσον αγω, Plut. prodeo, ί'ις μίσον πάζίίμι, id. sine medio, άμί- σως, in medio ignis, h μίσω πυξός, Plato medio carens, ό χα) ή άμεσος, a, Aristot. Medius, a, um, μίσος, χ, ov, Dem. ό κα) ή ανά μίσος, if, Herodot. sum, μισόω, Aristoph. inter litigantes, μεσεύω, Aris- tot. media aestate, $ίξχς μεσκντος, Thuc. media dies, μίσησα Υ,μίξχ, Herodot. me- dia nox, ή άκμάζίίσα vl|, Herodian. Medulla, « μυελός, S, Gal. r\ εντε^ιώνη, vs, Lucian. cerebralis, μνελκ εγκίφαλίτης, spinalis, μυελός νωτιαίος, ό α'ιων, ωνος, Hippocr. Medullitus, μνελόβίν, απο μυελν. Medullosus, a, um, μεμυελωμίνος, ενη, ίνον, Mehercule, vyi rh Ή§**λί«. Meio, ΰξίω, sanguinem, αίμα, Hippocr. Mel, το μίλι, ιτος, Aristot. Melancholia, ν) μελαγχολία, ας, Hippocr. μελαγχολικον πάΰος, id. laboro, μελαγ- χολιάω, Lucian. Melancholice, μελχγχολικως, Gal. Melancholicus, a, um, μελχγχολιχος, υ), ov, Hippocr. sum, μελαγχολιάω, Lucian. Melior, ό xai ή κξείτρων, όνος, alio aliqua re, τινός τινι, Herodian. ό χα) ή άμείνων, melius est, quam, άμεινόν Is-tv, υ), idem, i χα) υ] βελτίων, όνος, Dem. meliorem reddo, βελτιόω, Philo. melior rio, β_ε\. τιόομχι, meliori fortuna uti, quam, άμει- νόν πςάττειν, yi, Aristot. αΐξίώτΐξος, ίξα, igov, melius est pugnantes mori, quam fuga servari, οάςεωτεξόν is"t μαχομ,ίνχς άποθνησχίΐν μάλλον, -Jj φεύγοντας σωθηνχι, Xen. Melioresco, βελτιόομαι. Melius, βελτιόνως, βίλτιον, Dem. άμεινον, id. me habeo, ραΐζω, Lucian.. Meliuscule, μικρόν τι άμεινον. Mellarium, ό μελισσών, ώνος, Naz. λιτνξγΰον, ». Mellarius, ό μελιτνξγος, 5. Mellarius, a, um, μελιτ^ξος, ά, ov, vas, άγ- γειον, Athen. Mellatio, ή μελίτωσκ, ws, ϋ) μελιτνξγία, xs, Aristot. Melleus, a, um, ό **; ΐ μελιτώΐ-κ, tos, Lu. cian. μελιχρή, ά, ov, Synes. Mellificium, ή μελιτνξγία, ας, Aristot. Mellifico, μελιτνργίω• Melligo, το μελίτωμα, χτος, Diosc. Mellitus, a, um, ό κα) η μίλιτώίης, ίος, Theophr. μελιχςος, ά. ov, Lucian. mel- litum facio, μελίτόω, Thuc. Melodia, ή μελωδία, ας, Athen. Melomeli, το μ'ιλόμιλι, ιτος, Diosc. Mclos, 75 μίλος, εος, Herodian. ( 91 ) Membrana, ή Ζίίρις, ίως, Thucyd. b ύμν, ίνος, Galen. Membranaceus, a, um, Ιμίνινος, ίνη, ινον* Athen. ό χα) ϋ) ΰμενώ^ς, ίος, Aristot. Membranula, το ΰμίνιον, ν. Membratim, μίληΐόν, Athen. χχτά μίλν;, LXX. Membrosus, a, um, S χα) ή μίγαλόμίλος. Membrum, τό μίλος, εος, Aristot. το χ£• λον, ου, Ν. Τ. μίξος τι του σώματος % Dem. i. e. pars periodi, T o χωλον, *, A- ristot. Memini, μίμνημαι, alicujus, τίνος, Xen. μνημονεύω tivos, Plut. τ), Isocr. Con£ Recorder. Memor, ό χα) ή μνήμων, oves, Lucian. μνη- μονική, yi, ov, Syives. injuriarum, ό xai ή μνηο~ίχαχο$, ν, Dem. Memorabilis, e, ό χα) ή άξιόλογο$> *• -32Κ- αη. ο χα) η άξιχπν,γητκ, ν, Herodot. ο χα) ή χξιομνημόνίυτο$, ν, Xen. Memoratio, ή απομνημόνευσα, ίως, Plut. Memoria, ή μνήμνι, vis, Dem. memorize mandare aliquid, τίΟίσθαί τι εις μνήμην* id. revocare aliquid in memdriam, ποι- ίίσθαι μνίίαν τινός, id. memoriam ira r mortalem alicujus relinquere, καταλεί- πίιν άθάνατον μνήμη* τινός, Isocr. reti- nere alicujus, εχιιν μνίίαν τινός, id. abo- lere ahcujus, άφαψΊσθαι τινός, Dem. άφχνίζίιν μνήμην τίνος, id. memoria re- tinere aliquid, φίξειν τι Ιιά μνήμης, J&H- an. vir piee memorias, ό της όσίχς μνή- μης, Synes. antiquissima post hominum memoriam urbs, πξίσζυτάτη των εν μνή- μη πόλις, Aristid. nostra memoria, \π) ty]s ί^ετίξ*? γενεάς, Dem. majorum nos- trorum memoria, \π) των προγόνων των ήμίτίξων, id. Memorialis, e, μνημονικός, ij, ov, Synes. liber, ro απομνημόνευμα. Memoriter, χπό μνήμκ, dicere, ίΐπ.ίίν, re- citare aliquid, από θάματος ύπειν τι, Xen. άπό s -όματος λίγίιν τι, Plut. Memoro, άπομνημονίΰω, aliquid, τ), Xen. Confl Commemoro, Narro. Menda, τβ πταίσμα, ατός, Plut. τό ίμάξ- τημα, ατός, Dem. M«ndaciter, 4>ίυΙως, Thuc. Mendacium, τό •ψευδός, ίος, Dem. το "ψίυ- ο*ες, ίος, id. ή ψευοΌλογίχ, ας, Isocr. ά\- cere,^ λέγειν -ψίΰδβί, Dem. λίγίιν ^τά •biubn, id. immane, ψεύδίσθαι ψευδός ΰπεξμίγεθίς, Dem. mendaciis falso, <ψιύ- οΌμαι, id. Mendaciunculum, τό ψίυΰύλλιον, ». Mendax, ό -bums, *, Dem. ό <\ι%υΙίμενος, ts, id. β μή μετ* αληθείας ΰπάξχών, id. ό κα) ή ψίυδολόγος. Mendica, ή πξοσχιτις, ώος, Macar. Mendicabulum, πζοσαιτης, »> Plut. Mendicatio, ή πξοσαίτησ-ις, ίως. Mendicitas, ή Χξίία, ας, Dem. ή πτωχίία, ας, Aristoph. extrema mendicitate la- borare, πίννιτα iivai εις τά ϊσχατα, JEli- Mendico, πτωνίυω, Dem. πξοσαιτεω Plut. το με• Ιπαιτίω, Ν. Τ. Mendiculus, τό πτωχάξίον, ν. Mendicus, a, um, πτωχός, ή, ov, Dem. ό πξοσαΐτης, ν, P r lut. Mendicus, i, ό πτωχός , 5, Dem. ό πτωχεύ- ων, βντβ; » id. Mendose, πλημμίλως, Galen. Mendosus, a, um, χλημμίλής, ίος, Plato. Mendum, τβ πλημμιλημα, ατός, Plut. το σφάλμα, ατός, id. Meninx, ή μήνιγξ, γος., Aristot. Mens, ό νόος, contr. vis, vS, Dem. % διά- νοια, ας, id. r, γνώμη-> Υ)ς> Hipp, ή Φξήν, ίνός, id. mentis compos, ό χα) ή ίννβς, α, Xenoph.^ ό χα) ή Ιμφξων, όνος, Thuc. εν- τός ίαυτα γιγνόμενος, Herodot. non com- pos, εχπλώων των φξίνώ'ν, id. mente cap- tus, φοενός πίπηξωμίνος, ν, Plato, in men- tem venire alicui, ΐξχίσθαί τινι επ) νουν, Dem. ύπίξχεσθαί τινι, Plato, mente aliquid agere s. perpendere, επιο-χοπίϊν τι γνώμη, Isocr. ϊιανοίομαί τι, id. mens sina,' γνώμη ίΰς-αθη, AreUeus. Mei-'sa, ή τξάπεζα, ns, Xenoph. mensam Persico more instriictam apponere, τςά- πεζαν MndtxYjV παξατιθίναι, Thuc. se- cunda, τά τςωγάλια, ων, CI. ΑΙ. τά \πι- τςαπεζώματα, ων, Athen. rnensarum adsecla, i τςαπίζε^, ius, Horn. Mensarius, ό τζαπιζίτης, n, PM. sum, τξαπίξιτεύω, Poll. Mensio, ή μίτς-ηης, ίως, Plut. MER MIL MIN Mensis, i 'fitSjt, μηνός, Plut. qui sex men- sium est, Ό χα) ή εξάμηνος, χ, Aristot. oc- to mensium, Ό χα) ή οκτάμηνος, χ, idem. &c. menses mulieris, τ ά ϊμμηνια, ων, Diod. Sic. τά χαταμηνια, ων Mensor, μίτξητης, χ,^ Dinarch. Menstrualis, e, Ό χα.) η 'έμμηνος, purgatio, χάθαξσις, Diosc. Menstruum, τα 'έμμν,να, ων, Diosc. τα, ίμμηνια, ων, id. τό ίπιμηνιον αίμα, γυ- ναιχων, id. Menstruus, a, um, ο χα.) η ϊπιμηνιος, χ, sacra, scu festa, ϊπιμηνια Ίιςά, Herodot. Mensula, ίο τςαπίζιον, χ, Hesych. Mensura, το μίτξον, χ, Aristot. Menta, seu Mentha, ή ηδύοσμος, χ, Diosc. Mentastrum, ή ηΖύοτμος άγξιος. Mentigo, ό λαχην, ηνος, Diosc. MentlO, ή μνήμη, ης, Dem. η μνίία, as, id. meritionem facere seu injicere ali- cujus, μίμνησθηναί τίνος, Isocr. τ), id. π(ξί τίνος, id. μνίίαν ποιΐϊσθαί τίνος, id. Mentior, ^(υΰολογίω, ψύδομαι, manifeste de aliqua re, φανίξΐίς swji τίνος, Dem. in aliquem, (Ί'ς τίνα, Ν. Τ. xara^iuhoual, τίνος, id. Confer Mendacium. Mento, β χα) ή μαχξογέν.ιος, χ, Bud. Mentula, r, χωλή, ης, Aristoph. το νιος, ίος, id. Mentum, το γίναον, χ, Xen. ό άνθίξίων, αί- νος, demulceo, ΰπογίναάζω, Synes. Meo, βαίνω, Plato. hh, u ,, Thuc. Meracus, a, um, ό χα) η άχξατος, χ, Luci- • an. ζωξος, a,, ον, vinum, llvo}. Diosc. Mercabilis, e, ό χα) ή Ιόνιος, χ, JEschin. Mercatio, ή ΙίΑπόξίυσις, ιως. Mercator, ό ϊμποξος, χ, Plato. Mercatorius, έμποξίχός, η, ον, Dem. Mercatura, ή ίμποξίχ, ας, Isoer. Mercatus, us, ή έμπόξ-υσις, (ως- Mercedula, το μισθαξίον, χ, Athen. Mercenarius, ό μισθωτός, χ, Plato, ό υπό- μισθός, χ, Lucian. b μισθοφόρος, χ, Plato, ό χα) ή μισθαςνης. Merces, ό μισθός, χ, Dem. η μισθοφόρο., α,ς, Thucyd. mercede facere aliquid, Ιπ) μισθω vel μιτθχ ποκΊν τι, Lucian. mer- cedem capio, μιο -tih φέξω, Thuc. pro la- bore ab aliquo peto, άπαιτίω τίνα, μισθον νπϊξ τ5 πόνχ, JElian. mercede loco ali- cui aliquid, μισθίω τί τινι, Dem. condu- co aliquem ad aliquid, μισθόομαί τίνα \πί τινι, idem, bajuli, το φόξίτ'ξον, χ, Poll. . doctoris, το δίΰαχτξον, χ, id. medici, το σως-ξον, χ, Xen. Mercimonium, η εμποςίχ, ας, Isvcr. το ί• γόοασμα, ατός, JEschin. Mercor, άγοξάζω, aliquid ab aliquo, τ) πα- ξά τίνος, Dem. έμποξίύομα,ι, aliquid pe- cunia, ώνίοΐίχί τι χξημάτων, Aristot. χξη• μασι, Theophr. Mercurius, ό Έξμης, χ, Thuc. Merda, το σχώξ, σχατός, Aristoph. η χάχ- χη, ης, id. το άχοπάτημα, ατός. Mere, άχξάτως, Lucian. Merenda, το xgohuxvov, χ- Mereo, vel Mereor, μ,σΰοΰοτΐομαι, Polyh. μιο-ϋΐν φίξω, Thuc. stipendium, s -οατίύ- c,uai, id. corpore, ίταίξίω, Plut. bene de aliquo, iS τοήω τίνα, Dem. male dc aliquo, κα κ,ως τοιίω τίνα, id. Meretricie, 'παι^ιχως. Meretricius, a, um, Ιταίξίχος, η. ον, Phi- lOStr. ποξνιχος, η, ον, Vita, η ίταίξηιτις, ιως, JEschin. ο'ι γάμοι χαθημίξίνοι, De- ?nosth. Meretricor, ίταιρω JEschin. Meretricula, το ιταίξίοιον, », Plut. Meretrix, ή παΊ ξα, ας , id. η εταίξίο'τξΐί ας, id. ή ίταίξίς, ίίος, Athen. Confer Scortum. Merges, ή Ζατμ,η, ης. Mergo, βαπτίζω. Confer Immergo. Mergus, η α'ιίνία, ας, Aristot. Meridialis, e, seu Meridianus, a, um, μ,ι- ο-ημίξίνος, η, ον, μίσημζξίνος, η, ον, Pro- clus. Meridiatio, ή μιο'ημ.ζζίαιης, ίως. Meridies, ή ματημ,ζξία, ac, Thuc. Meridior, ματημζξΐάζω, Plato. Merito, αξίας, Dem. ' et convenienter fie- ri, ίΐχότως χα) π ξοσηχ'οντοις γίγνία-θαι, I- socr. consequi veniam, ίίχότως συγγνώ- μης τύγχαναν, Dem. Meritum, ή ά|/«, ας, pro merito, χατα τν,ν άζίαν, Plato, ultra meritum, παξα. την u.\iav, Dem. i. e. beneficium, το ίίΐξγί- τημ,α,, ατός, Xen. Meritus, a, um, άξιος, ία, ιον, Xen, Merso, βαπτίζω, aliquem in mare, us 3-ά- Χασσάν τίνα, Plut. Merula, Ι χόσσυφος, a, Aristot. Merum, το αχ^άτον, χ, Lucian. Merus, a, um, ό χα) ή αχ^ατος, χ, Lucian. ζωζος, α, ον, Diosc. ό χα) η ιύζω°ος, χ, Plut. Merx, το Ιμίτόείνμ&> ατός, το ων ιον, χ, De- mosth. Mesenterium, τομ,αηντίξίον, χ, Aristot. το μΑσόχωΚον, χ, Hipp. Mesocranium, το ματοχξάνιον, χ, Poll. Mespilum, το μίσπικον, χ, Theophr. Mespilus, ή μ,ίτπίλη, ης, Theophr. Messias, β Maro -ίας, χ, Ν. Τ. Messis, ό Β-'.ξίσμος, χ, JEschin. ό αμητος, χ, messem facio, 3-ίξίζω, Xen. Messor, ό &ίξΐ?ης, χ, Dem. Messorius, a, um, S-^is-vsos^ h, ον, falx, το &ίξΐ?7•.ξΐον, χ, LXX. το 3τίξΐ5ζον, χ, iid. Meta, ό χωνος, χ, Aristot. i. e. terminus, ο 'όζος, χ, Dem. metam pono, τίθηυ,ι o- ξον, id. ο σχοπος, χ, ad metam proposi- tam collineo, χαμ,ίνχ σχοπχ ζΌχάζομαι* Isocr. Metallicus, a, um, μιταλλιχος, η, ον, Ari- stot. ars, η μίταλλίντιχη, ης, La'e'rt. Metallicus, Ό μίταλλίυς, ίως, Poll. Mefallum, το μ,ίταλλον, χ, Diosc. eruo, μιταλλεύω, Lucian. metalli scrutatio, η μ,ίταλλίία, ας, Plut. Metamorphosis, £ μιταμόξφωσις, ίως. Metaphora, ή μ,ιταφόξα, ας, Aristot. Metaphysica, η μίταφυσιχη, ης, Aristot. Metathesis, ή μ,(τάθίο-ις, (ως, Gramm. Metatio, η μίτξηο-ις, (ως. Plut. Metator, ο όιαταχτης, χ. Meteorum, το μίτίωξον, χ, Aristot. Methodus, ή μίΰοίος, χ, Aristot. Meticulose, ^ίξΐ^ίως, Dem. Meticulosus, a, urn, i χα) ή άτολμος, χ, Dem. Confer Timidus. Metior, μίτζίω, aliqua re, T iv), Plut. ali- quid, τ), Dem. bonum voluptate, ίξίζο- uMi το χαλον r,$ovij, Plato. Meto, Β-ίξίζω, Xen.' άμάω, Theophr. Metor, μ,ίτξίω, Dem. χαταμίτξίω, Xen. Castra, ς~ξατοπώ(ύω, Plut. ς-ξατοτίδίίο- μαι, Isocr. alicubi, ΙδξΟω Γξατόπίδον ϊν τινι, Herodot. Mptricus, a, um, μιτξίχος, η, όν. Metropolis, ■>, μητξότολις, (ως, Thuc. Metmpolita, h μητξοτολίτης, χ. Metrum, το μ,ίτξον, χ, Aristot. Metula, τβ κ,ωνί^ιον, χ, το χωνάξΐον> tf, Thu- cyd. Metuo, φζζίομαι, ne, μη, Dem. alicui, l- πίξ τίνος, id. rebus alicujus, ΰπίξ πραγ- μάτων τίνος, id. aliquem, τινά, Isocr. aliquid et constemor, τί χα) ταξάττομαι, Dem. supra modum, πίξχ τχ μίτξχ, id. tanto magis aliquem, τοο-χτω μάλλον fci- ΰω, vel potius, "hihoixa τινά, Isocr. po- tentiam alicujus, οο'ρωίίω Ιύναμ,ίν τίνος, Dem. metuendum est hoc, Jfjf £5-) τχ- To, id. ne, χίνδυνός io -τι, μη, Isocr. ut hoc possit consistere, φόζος ως χ s -ησίται τχτο, Dem. Metus, Ό φίζος, χ, Dem. το δίος, ίος, Isocr. metum injicere alicui, ρο'£οκ πα^ασχίνά- ζίιν τιν), Dem. Ιξγάζίτθαί τινι φόζον, id. παςίχω φόζον τινι, id. versari in metu, (Jvai iv φόζω, id. adfici metu, γίγνατθαι φόζον τινι, id. emori metu, τίθνάναι τω φόζω, id. tollere, eximere metum ali- cui,' avaigdirbai, ίξαίξίΤο-θαι φόζον τίνος, idem, άπαλλάττιιν τινά τχ ΰέχς, Isocr. evanuit omnis metus, λίλυταί πάς ο φό- ζος, Dem. metu perculsus, Ιχπλαγύς υπό Ιίχς, JElian. Meus, a, um, Ίμός, pater, πατηξ, Dem. denunciatio, \μη πξόσοοΌς, id. corpus, ϊμον a-ojua, id. meapte caussa, \μχγ% '(■ νίχα- Mica, η «ψ; ξ, χος, ΑΙ. Aphr. το ψιχίον, χ, Ν. Τ. Mico, ςίλζω, Aristot. Micturio, χξητιάω, Aristoph. Migratio, ή μίτοίχησις, (ως, Plato, ή α- παλλαγή, ης, Bas. ή άποιχία, ας, Isocr. Migro, μιτοιχίζομαι, Isocr. alicunde ali- quo, μιτιχζα'ινω 'ίχ τίνος (Ί'ς τι, Herodot. e domo, Ιχτοπιζω από της οιχίας, Aristot. in insulam, άποιχίω ύς νησον, Isocr. Miles, ό ζ-βατιώτης, χ, Dem. Ό ς-ξατ(υόμ(- νος, χ, id. milites coliigere seu conscri- bere, ^ξατιώτας παξασχίυάζατβαι, idem, χαταλίγαν, id. habere paratos, λαμζά- viiv ίξ ίτοίμχ, id. cogere, ίΐπξίπης. Modice, μίτξίως, Bern. Modicum, το μίτ^ιον. Modicus, a, um, ολίγος, η, ον• Conf Par- vus. Modificatio, η διχμίτξησις, (ως. Modificor, ίιχμίτξίω, Plut. Modiolus, το -^ηκτίΐιον, ». Modius, β μόΐιος, s, Binarch. όμιδιμνός. Modo, χ,ξτίως, dicebam hoc, εΐπον τούτο, Bern, 'ίνχγχος, plagas accepit, ίπληγη, id. ίίξτι, urbem condentes, πόλιν ο'ικί- ζοντίς, Isocr. hoc, Ζτως, Bemosth. illo, \κύνως, id. eodem, ώσχύτως, id. simili, πχξχπληο-ίως, Isocr. ομοίως, Bern, in dextram, modo in sinistram, ©τί μ\ν ίϊς τχ. ΰίξιχ, Ότι hi ί'ις τα ίυώνυμα, Aris- toph. Modulamen, το Ιπαίλημχ, χτος. Modulate, ρνθμικως, ιϋξίβμως. Modulatio, ή α,ίλω^ίχ, χς, Athen. ό ρνθ- μος, 5, Aristot. Modulator, ό μνσνξγος, 2, Lucian. ο μι- λωίος, 5. idem. Monulor, ίπχνλίω, Lucian. μιλωΐίω, Α- then. μιλίζω. Modulus, το μίτξον, a, Bern, ό ρυθμός, 2, Aristot. Modus, i. e. mensura, το μίτξον, n, Lu- cian. i. e. ratio, S τξόπος, u, Plut. mo- dum servo, τ2 μίσχ τυγχάνω, Aristot. μίτρχζω, Bern, excedo, non servo, y- πίξαχλλω το μίτξίον, Bern. Phal. ύπίξ- ζχλλω h τινι, Arist. Moscha, ή μοιγχς, χΰος, Athen. γυνή μοι• ' χαλ/ί, Λ'• Γ• η μοιχίύτξΐχ, ας. Plato. Moechor, μοιχάομχι, Ν. Τ. μοιχιύω, Plut. Mcechus, ό μοιχός, 2, Plut. μοιχικος, 2, idem. Mcenia, το τε7%οί, ιος, Bern. Mcereo, λυπίομαι, aliqua re, \πί τινι, Plato. αΰημονίω, Bern. Mceror, ή λύπη, ης, Bern, ή δυσθυμία, ή ανία, adficere aliquem mcerore, τξίπιιν τινχ ιις άθυΐίίαν, id. λυπιϊν τίνα, idem. mcerore adficior, λυπίομχι, id. Mceste, λυπηξως, Isocr. χθύμως, Xen. Mcestitia, ή λύπη, ης, Plato, ή χθυμίχ, ας, Xenoph. Mcestus, a, um, λυπηξος, a, ov, Bern, ό κα) ή χθυμος, a, Plato. Mola, ή μύλη, ης, molam verso, μύλην ς-ξί- φω, πίξΐχγω, πίξιφίξω, Poll. Molaris, e, μυλ,κ'ος, η, όν, lapis, λίθος, Ν. Τ. μυλίτης λίθος, Gal. dens, μυλί- της οδ2ς, Aristot. Molendinum, ή μύλη, ης, Poll, aquarium, το ΰδξομύλιον, h, Pandect. Moles, το β'άξος, ιος, Plato, ό όγκος, ν, Moleste, χχλιπως, fero aliquid, φίξω τ), Bern, χηίως φίξω τ), idem, et graviter fero aliquid, λυπηξως κα) βχξίως φίξω τι, Isocr. fero rem, Ιυσχίξχίνω το πξχγμχ, Bern. C 93 ) Molestia, η αηδία, ας, Bern, molestia ad- ficere aliquem, sive molestiam exhibere alicui, παξίχιιν τινι ϊξγον, Plato, κατα- σκίυάζιιν τινι ασχολίχν, Bern, βχξύναν τινχ, Xenoph. λυπιΐν τίνα, id. οχλον παξίχαν τινι, Plato, sustinere, πξχγμχ- τα ϊχιιν, Bern. Molesto, κοπιάα), Aristoph. Confer Moles- tia. Molestus, a, υτα,λυπηξος, α, ov, Bemosth. ό και ή άηδης, ίος, id. ανιαξος, α, ov, id. χαλιπος, η, όν, id. ό και ή ύυσχ_ίξ->,ς, ίος, Isocr. sum alicui, Ινοχλίω τίνα, id. τι- νι, id. Molimen, το χατασκιύασμα, ατός, Aris- tot. Molior, μ,ηχχνχομχι, aliquid contra ali- quem, τι Ίπί τινχ, Bern, aliquid, Ίπιχαι- ςίω τιν), Plato, τυξίύω τι, Bemosth. et machifior aliquid contra remp. πξχγμχ- τίύομαι κχ) παξασκιυάζομαί τι ΐπ) την πόλιν, id. Molitio, } t παξχσκιυη, ης, Thuc. in mola, ό οίλιτος, a, Plut. Molitor, ό μυλωθξός, 2, Athen. Molitrix, ή χλιθξΐς, ίδος, Plut. ftlolitura, ό χλιτος. h, Plut. Mollesco, μχλχκίζομχι, Lucian. Mollio, μχλχκίζω, μχλακυνω, Gal. Mollis, μαλακός, η, όν, Xen. sum, μχλχ- κιάω, idem, απαλός, λη, λόν, τξυφίξός, ξχ, ξόν• Molliter, μαλάκας, Xen. χζξΖς. Mollitia, seu Mollities, ή μαλακότης, ητος, Plut. animi, ημχλακία, ας, Aristot. ή χζξότης, ητος, Xen. Mollitudo, ή χπχλότης, ητος, Xen. Molliusculus, a, um, ό και ή ΰπομάλα- κος, κ• Μοίο, χλίω, Biosc. καταλίω, Hippocr. Moly, το μωλυ, Biosc. Momentaneus, a, urn, άκαξΐα7ος, αία, am, navigatio, πλας, Bern, vita, το ακχξΐ- atov ζην, Mace. Momentum, η ροπή, ης, Plut. i. e. punc- tual temporis, τό άκχξΐς, ίος, Poll, ctr χχξης χξόνος, Bern, momento tempo- ris', iv χκχξΐΤ χξόνω, Aristoph. lv άκαξίι χξόνκ, Lucian. iv χκχξΰ, id. Monacha, η μονάχη, ης, ή μονάστξία, ας, Pandect. Monachatus, us, ό μοναχισμός, 2. Monachus, ό μοναχός, 2, Bion. Ar. 6 μο• νχζ-ν,ς, 2, Ναζ. ό ασκητής, 2, Bas. Monarcha, β μονάξχης^, u, Thuc. ό μόνχξ- χος, ν, Aristot. sum, μονχξχίω, Strabo. Monarchia, ή ΐΛονα,ξχίχ, χς, Herodot. Monasterialis, e, 'μονχτικός, i^, όν, μονχχι• κός, η,-όν, Bion. Ar. Monasterium, το μονχ?ηξΐον, ν, τό χσκητη• ξΐον, h, Greg. Monedula, ό κολοιός, 2, Lucian. Moneo, πχξχγγίλλω, aliquem, τιν), Plato. ναθιτιω, aliquid alicui, πχξχ-νίω τί τ/ν/, Bern, farcere aliquid, ποιϊιν τι, id. quae decent, νπαγοξίύω τιν), α δίϊ ποιιιν, id. Confer Admoneo, Hortor. Moneta, το νόμισμα, ατός, Aristot. proba, νόμισμα δόκιμον, adulterina, νόμισμα α,δόχ,ιμον, νόμισμα κίΖδηλον, Aristoph. monetam cudo, νόμισμα κόπτω, Aristot. monetam falsam cudo, νόμισμα παξα- κόπτω, Lucian. νόμισμα παξαχαξάττω, Suid. Monetaria officina, το αξγυξοκοπιϊον, a, Α- then. Monetarius, ό άξγυξοχόπος, v. Plut. fakus. β πχζαχαξάκτης , it, Pandect. Monialis, ή μονάς-ξία, ας, Pandect. Monile, τό πίξιδέξχιον, ν, Pint- ό Όξμος, ss, Horn, ό όξμίσκος, n, LXX. το κχθόξ- μιον, a, id. Monumentum, το μνημιίον, virtutis relin- quo in omne a?vum,' [ης χριτης καταλιί- πω ίις άπαντα χξόνον, Isocr. τό υπόμνη- μα, ατός, esse posteris, ιΤνχι τοΊς Ίπιγιγ- νομίνοις, id. Monitio, ή ναθίτησις, ιως, Isocr. η νχθισία, ας, Plat. Monitor, ό ναθιτων, 2ντος, Isocr. παξαινων, 2ντος, id. ό παξαινίτης. Monitorius, a, um, πχξαινίτικός, η, όν, I- πξοτξίπτικος, η, ον• α. αι. Momtum, seu Monitus, us, ή πχξχίνησις, ιως, Xen. τό πχξάγγιλμα. ατός, id. mo- nitu Dei, \κ ®ι2, Bion. Hal. Monoceros, ό μονόκίξως, ωτος, Aristot. Monoculus, vide Unoculus. Monopola, ό μονοπώλης, a. MOR MUL MUN Monopolium, το μονοπώλιο», β, Aristot. ex- erceo, μονοπωλίω, Strabo. Mons, ro Οζοι , to;* Dem. montis cacumen, άχξωτηςιον tb ΟξΒς, Herodot. i) αχξώςεια, ας, Philo. latus raontis, ή παξό^εια, ας, Polyb. radix, sive ima pars raontis, η ύπωξεια, ας, Plut. Monstrabilis, e, δεικτός, η, όν. Monstratio, ή δε7ξις, εως, Herodian. Monstro, δείχννμι, aliquid, τι, Thuc. Con- fer Ostendo. Monstrose, τεζατιχως, Plut. Monstrosus, a, um, b xeu η τεςατωδηςι ios, Isocr. h xa) η τεςά&ιος, Mlian. Monstrum, το τίξας, ατός, Isocr. to ri• gafftov, b, Suid. pario, τεξατοχίω. Montanus, a, um, οξεινός, η, ο», regio, χώ- ξ», Xen. ο χα) ή όρμος, β, Aristid. Monticola, b ορείτης, β• Monticulus, re όξιον, β. Montosus, a, um, ό χα) η ορειος, β, Lucian. ορεινός, η, βν» Xen. Monumentum, vide Monimentum. Mora, η διατξίζη, ης, Dem. ή άναζολη, ης, id. ro μίλλημα, ατός, Mschin. r, μί>ν- λησις, ιως, Thuc. moram interpono, liecto, ποι'εομαι αναΖολην, id. διατρζην ποιεομαι, Dem. sine mora, ανυπερθέτως, Plato, ίμελλητ), id. Moralis, e, ηθικός, v, ov, Aristot. Morator, b μελλητν^, κ, Aristot. Moratus, a, urn, εϊθισμενος, ίνη, ενόν, bene, ο χα) η εν^θης, εος, Aristot. Morbidus, a, um, Ό χα) ή νοσώδης, εος, Plut. νοσηρός, a, ov,^ Xen. νοσεςός, a, ov,Plut. νοσαζεςός, a, ov, Aristot. ο χα) ή επίνοσος, β, id. Morbosus, a, um, idem quod Morbidus. Morbus, ή νόσο;, β, Dem. τό νόσημα, ατός, id. ν) αρρώστια, ας, id. το άρρώστημα, ατός, id• qui in extremum periculum aliquem conjicit, νόσος, It ης τις ύς τ'ύσ• χατον ΐζχίται, id. difficilis et qui mag- nam felicitatem et curam requirit, νόση- μα χαλεπόν xa) πολλής ευτυχίας χα) επι- μελείας δεόμενον, id. regionem invadit, εμπίπτει νόσημα ύς την χωξαν, idem, in morbum incidere, νόσον επιγιγνεσθαί rtvt, id. συμΖαίνειν αρρω$•ημά, τινι, id. mor- bo corripi, λαμζάνεσθαι νόσφ, id. παρεΐ- val τινι άρρω^ίαν, Isocr. πάσχειν n πά- θος, id. morbum curare, Β-εραπεύειν ro νόσημα, id. evadere e morbo, ά,ποφεύ- yuv ty,v νόσον, Dem. consumi morbo, άποθανείν ix της νόσν, Isocr. Mordacitas, ro δηχτιχόν, 5- Mordax, δηκτικός, η, ov, Athen. b Πηχτής, ν, Plut. b χα) η δακνώδης, ιος, Gal. Mordeo, δάκνω, Plut. Mordicus, ίδαξ, Aristoph. tenere, απς)1 'έχΐΐν, Mlian. Moretum, το μνττωτόν, v. Moribundus, a, um, απόθνησκαν, νσα> ». Morigero, ύπΒ°γίω, alicui, riv), Plut. ΰπα- χίω τινός, Thucyd. riv), Dem. χαρίζο- μαι. Morigerus, a, um, b χα) η χατηχ•οος, ν, Plut. b χα) η παθηνιος, ν, CI. ΑΙ. Mono, β μωξός, S, Lucian. b γιλοιτοποιος, «, idem. Morior, S -νησχω, Xen. ^ αποθνήσκω, Dem. τελευταίο, id. τον βιον τελεντάω, τελίω, μεταλλάττω, χατα$•ξίφω, εχλείπχ, Dem. Isocr. Xen. risu, Β-νησχω γελωτι, metu, ς,όζω, vulnere, αποθνήσκω εχ rS τραύμα- τος, Dem. ictu, τελεντάω εχ πληγής, id. . per cruciatum, τελεντάω α'ικισΰίις, id. volens, αποθνήσκω ετοίμως, idem, ante diem fatalem, τελεντάω πξό μοίξας, I- socr. • Moror, ΰιατξίζω, in urbe, εν τ% πόλει, Isocr. Confer Mora. Morose, ΰυσχόλως, Dem. Morositas, το ονσάξίστον, tt, η χαλίπότης, ητος, Isocr. ή δυσκολία. Morosus, a, um, ό χα) ή Ινσάζίς-ος, ν, De- mosth. b χα} η δύσκολος, β, id. χαλε- πός, η, ov, idem. Mors, β θάνατος, ν, Dem. η τελευτη, ης, idem, ή τελευτη τ» βία, Isocr. fatalis et naturalis, της ειμαρμένης κα) αυτόμα- τος θάνατος, Dem. violenta, θάνατος βίαιος, id. morte violenta occumbere, αποθνησχειν Β-ανάτω βιαίω, id. mortem sibi ipsi consciscere, άναΐξε7ν εαντόν, A- ristot. διαφθείξειν εαυτόν, id. Morsus, US, το Ιηγμα, ατός, Plut. η Ιηξις, εως, id. ο δηγμός, S, id, Mortalis, e, 9-νητος, h, ov, homo, άνθξωπ-ος, Dem. ο άξονος 3-ανοι corpus, σωμχ, id. ,, Plato. Mortalitas, το Β-νητόν, S. Mortarium, b Όλμος, a, JElian. contundere aliquid in mortariis, χαταχόπτειν n h Όλμοις, id. Morticinus, a, um, 9-νησιμαΐος, αία, aTov, Aristoph. Mortifer, ό χα) η 3-ανατηαόξος. Mortualis, e, ν.εκξΐκος, η, ov, Lucian. Mortuus, a, um, νεχξος, a, ov, Plato, τεθ- νεως, νια, is, Dem. αποθανών, νσχ, ov, idem. Morum, το μόοον, ν, Diosc. Mos, το εθος, εος, Dem. το ήθος, εος, id. b TgoVof, e, id. vir bonis omnino moribus praxlitus, άνηξ τον τξίπον πάνν δίκαιος ων, Dem. integritas morum, η καλοκαγα- θία των τξόπων, Isocrat. mores alicujus probatissimi, τ« xa>Xi?a τίνος του ν ηθών, Dem. Moschus, ό μόσχος, », Aret. Motacilla, το κιναίδιον, ν, ή σεισοπυγις, ίΰος, Suid. Ό χίγχλος, ν, Galen. Motio, η χίνησις, εως, Aristot. ό χλωγμος, S, Lucian. Motor, β χινητης, 5. Motus, ή χίνησις, εως, Aristot. ro πάθος, εος, id. motu proprio, αΰτοχελεύ^ω γνώ- μγ, Suid. Moveo, χινίω, omnem lapidem, *ώντα λί- flon, Plut. castra, χινίω ro στξάτενμα, Thuc. et immuto decretum, κα) μεταί- ςω το ψήφισμα, Demosth- et tollo male constituta, χα) μετατίθημι τά μη κ,αλως χαθες-ωτα, Isocrat. adsidue, -^αλάττω, Miian. adfectus, παθαίνομαι, Dion. Hal. Μοχ, αυτίχα, Dem. ευθνς, idem, ευθέως, Plut. Muceo, ιυξωτιάω, Tlieoph. σηπομαι, Xen. Mucesco, σαπξος χα) εϋξώεις γίνομαι. Mucidus, a, um, εύξώεις, ώεσσα, εν, Soph, ό χα) η εϋζώΰης, εος, idem, σαπρρς, ά, ον, Aristot. ' Mucor, ό εϋξως, ωτος, Plut. η σαπξότης. Mucosus, a, um, χοξυζων, ωσα, ων, Plato, χοξύξης μερός, Lucian. b χα) ή βλενώ- ΰης, εος, Hippocr. b χα) η μυξώΰης, εος, Galen. Mucro, τ» αχζον, a, f, αχ'ις, Ίδος, Herodian. gladii, ς-όμα μαχαίρας, Ν. Τ. Mucronatus, a, um, ό χα) ή οξύθηχτος, β• Mucus, ή βλέννα, ης. Gal. 4j μύξα, ης, id. η χόξυξα, ης, Lucian. Mugil, ό κερρευς, εως, Aristot. Mugio, μυκαομαι, Pltit. Mugitus, το μ,ϋκημα, ατός, Plut. ό μυχηθ- μός, β, Lucian. Mula, η ήμίβνος, β, Herodot. Mularis, e, ημιόνειος, εία, ειον, Horn. Mulcedo, το 3-ίλγητξον, β, CI. ΑΙ. Mulceo, χαταθελγω, Lucian. χαταψάω, Xenoph. χηλίω, Plato, χατα,χηλεω, Α- ristot. Mulciber, Ό "Heais-es, β. Mulcts, vide Multa. Mulctra, seu Mulctrum, b άμολγευς, εως, Theocr. η πίλλα, ης, Athen. Mulctrale, idem quod Mulctra. Mulctus, us, ή άμελξις, εως, η βΐάλησις, Mulgeo, άμίλγω, LXK. ίθίλγω, Hipp. aliquid, βδάλλω τι, Plato. Muliebris, e, γυναικείος , εία, ειον, mundus, κόσμος, Plato, ο χα) η γναιχώδης, εως, Philo. Muliebriter, γνναιχείως . Mulier, ^ γυνή, γνναιχος, formosa, εύπζε- πν,ς, Dem. nobilis, γυνή σεμνή, Isocrat. modesta, σώφξων, id. pura et casta a vi- ri congressu, χαθαξα χα) αγνή από της (ΤυνΒσίας <ανο~ςος, id. forma eleganti, είι- πξεπης την ο-ψι» ασα, idem, in magna et pra?clara modestia educata, μιτα πολλής χα) χαλης σωφροσύνης Τξαφύσα, id. Muliercula, το γύναιον, β, Dem. Muliero, 3-ηλύνω, Hipp. Mulierositas, ή- φιλογννεία, ας. Mulierosus, ό γνναιχοφίλης , β, ο γνναιχομα• νης, S, ό φιλογύναιος, Β. Mulio, ό ημιονηλάτης, a• Mullus, η, τξίγλα, seu τςίγλη, ης, Aristot. Mulsum, το οινόμελι, ιτος, Diosc. Multa, η ζημία, ας, Dem. ή καταδίκη, ης, id. το τ/^/^α, ατός, id. ή τιμωξία, ας, idem, multam irrogo, impono, τιμωξίαν Ιπιτίθημί τινι νπέξ τίνος, id. centum ta- lenta, 'επιτίθημι εκατόν τάλαντα, Mschin, Λ 9* ) solvo, το τιμηθϊν άποτίω, Dem. ixriar την χαταδίκην, id. Multangulus, a, um, b χα) f, πολύγωνος, β. Multatio, ή τίμησις, εως, Mschin. Multatitius, a, um, b χα) » επιτίμιος, β. Multifariam, πολλαχως, declaratus, πολλά- χόθεν δήλος, Dem. πολυμεξως, Ν. Τ. Multifarius, a, um, b^xai η πολυποίκιλος, β, Ν. Τ. Multiformis, e, b χα) η πολύμορφος, β, Α- ristot. Multiloquium, % πολυλογία, ας, Dem. η απε^αντολογία, ας, Lucian. η βαττο- λογια. Multiloquus, a, run, b χα) η πολυλογάς, α, Ammon. Confer Loquax. Multimode, πολυτξόπως, Ν. Τ. Multipartita, a, um, ό χα) η πολυμίξγ,ς, εος, Aristot. Multiplex, πολλαπλάσιος, ία, ιον, Plut. Multiplicatio, Ό πολλαπλασιασμός, β. Multipliciter, πολλαπλασίως, πολλαπλάσια, Xen. Multiplico, πολλαπλασιάζω, Plut. aliquid, πολλαπλάσιον ποιεω τι, Plato. Multiscius, a, um, b χα) ή πολυειδημο>ν, όνος. Multitudo, το πλήθος, εος, de rebus, et personis, Dem. i. e. vulgus, et πολλο), ων, idem. Multo, as, ζημιόω, aliquem morte, Β-ανά- νω, Dem. perpetuo exsilio, άειφυγία, id. pecunia, χξημασι, Isocr. carcere, τιμάω τιν) δεσμ'ν, Dem. Multo, πολύ, plures, πλε'ΐΒς, Dem. magis quam, πολλω μάλλον, ηπΒ, Plato, post, χξόνω παμπληθει ϋ^εζ,ον, Dem. Muftoties, πολλος-όν, Dion. Hal. Multopere, μεγάλως. Multum, πολύ, Dem. laudo, πολλά επαι- νεω, Xenoph. abest, ut existimem, πόρρω ιϊμ) ΤΒ ο'ιεσθαι, Plato, πολλν γε δεί, td. aique hiec ita se non habent; multum abest, έχει δε ύχ ίτω ταΰτα, ύδ' εγγύς, Dem. Multus, a, um, πολύς, πολλή, πολύ, Dem, πάμπολυς, πόλλη, πολν, Xen. Munctio, ή άπόμυξις, εως. Mundanus, a, um, κοσμικός, η, ov, Chrys. \ Munditer, καθαζως, Plut. Munditia, seu Mundities, ή χαθχξότης, η- τος, Hermog. munditia? studiosus, ό και ή φιλόχαλος, β, Isocr. Mundo, χαθαξίζω, Naz. Mundus, a, um, καθαρός, α, όν, Xen. Mundus, i, κόσμος, β, Dem. το παν, τος, Plut. muliebris, ό κόσμος γυναικείος, Plato. Munerarius, seu Munerator, Ό αγωνοθετης, β, Lucian. i. e. donator, b δ'ωςητης, β, Plut. Munero, seu Muneror, δωξίομαι, Lucian. aliquem aliqua re, τ/ τινι, Xen. Mungo, άπομύττω, Xen. Munia, vide Officium. Municeps, b συντελεστής, β, b πολίτης, β, Xen. b δημότης, β, id. ό Ίσοτελης, εος, Dem. Municipalis, e, συντελεί ικος, η, όν, liomo, δημοτικός άνθξωπος, Dion. Hal. Municipatim, κατά κωμοπόλεις. Municipium, η κωμόπο'λις, εως, Strabo. Munifice, δωζηματικως, δαψ'λως, Bas. Munificentia, ή μεγαλοδωξία, ας, Herodi- an. η πολυδωξία, ας, Xen. Muniflcus, a, um, Ό κα) ή μεγαλόδωξος, α, Plut. ό χα) η φιλόδωζος, β, Dem. Munimen, seu Munimentum, τό επιτιίχισ- μα, ατός, Demosth. τό τείχος, εος, id. ro οχύξωμα, ατός, id. τό άσφάλισμα. Munio, τειχι'ζω, aliquid, τ/. Xen. muris, asneis, τείχεσι χαλχοΤς, Mschin. ασφα- λίζω, πίξίτειχίζω ri seu τιν), Thuc. ur- bem praisidiis, χοατύνομαι πόλιν φξόζαις, idem, muro, πεξίζάλλομαι τείχος πόλει, Aristot'. seu πόλιν τείχει, Isocr. locum, οχυξόν ποιεομαι τόπον, Demosth. viam, όδοποιεω, id. Munitio, b πίξίτειχισμός, S, Thuc. η πεξί- τείχισις, εως, idem, via?, ή οδοποιία, ας, Xenoph. Munitus, a, um, οχυξός, α, όν, Dem. τε- τιιχισμίνος, ενη, ενόν, Isocrat. prsesideo, b χα) ή εμφξΒξος, β, Dem. civium bene- volentia, τη των πολιτών ευνοία δοξυφΰξέ- μενος, Isocr. Munus, i. e. donum, τό δωξον, β, Dem. Confer Donum: i. e. officium, το 'έξ,γον, β, id. Confer Officium. MUT NAS NAU Munusculum, το δωςίδιον, »• Muraena, y\ μύξαινα seu σμύξαινα, ν,ς, A- ristot. Muralis, e, τιιχιχος, ν), βν• Murex, το «β^ύλ/βν, *» Galen, ν) χογχύ- λνι, vis, thilo. Muria, ν) τα^ιχεια, ας, Aristot. condo, tos- ξίχεύω, Plato. ίλμεύω, Diosc. Munnus, a, um, μύϊνος, Um wov, β χα) v> μυώδης, ιος, Plut. Murmur seu Murmuratio, h γογγυ,σμος, S, LXX. h ψόφος, leve, Ό ψιθυρισμός, 2, Plato. Murmurillo, ψιθυρίζω, Plut. Murmuro, γογγύζω, Ν. Τ. aliquid me- cum, βξενθύομαί τι πξος ιμχυτον, Lucian. leviter, ψιθυρίζω, Plut. Murrha, r\ μύρρα, ας, Hipp. Murrhinus, a, um, μύρρινας, ίν*ι, ivov. Murus, το τεΤχος, εος. firmissimus, άθάνα- τβν, Isocr. muriMTi condere, τείχος ίσ- τάναι, Bern, restaurare, hwrrivau, id. erigere, άνοξθίίν, id, perfodere, διοξύτ- ritv,jdem. diruere, χαθαίξίϊν, seu χα- Θαΐξε7σθαι, id. χατασχάπτειν, id. Mus, ο μυς, μυός, Aristot. major, ΰξαξ, αχός, Schol. Nic. araneus, ν) μυογάλν» ν,ς, Diosc. Musa, v) Μασά, ας, Diod. Sic. Musca, -η μυΐα, ας, Aristot. canina, y\ uv- νόμυια, ας, Philo. Muscarium, ϋ) σόζ*ι, ν\ς, Si μυιοσό<Ογ„ %ς, Epigr. Muscerda, β μυόχοδος, ν, το μνόχοδον, ν, Trail, μυών άφαδος, Diosc. MllSCipula, ν) μυάγςα, ας, το μύσφονον. Muscosus, a, um, Ό χα) ν\ βφώδγ\ς, ιος, Galen. , Musculosus, a, um, ό χα.) ή μυώδης, ιος, Galen. Μ usculus, Ό μυ'ίσκος, tt, i. e. pars carnis, I μϋς, μυός, Galen, musculis carens, Ό χα) ν) άμυος, a, id. Muscus, το βξύον, Aristot. το μνίΰ», ν, Diod. Sic. Museum, το μνσΰον, ν, Plut. Musica, ν) μνσικΫ), ης, sc. τέχνη, Plut. Musice, μνσιχως, Pint. Musicus, a, um, μνσιχος, n, en, Plut. Musicus, i, ο μνσιχος, S, Plut. Mussito seu Musso, μύζω, Plut•. Mustaceus, a, um, γλεύκιος, ία, /β», Diosc. Mustacium, το μνς-άκιον, u, Athen. Mustela, ν) γαλή, ης, Aristot. ν) Ίχτις, ίδος. Mustelinus, a, um, Ό χα) tj γαλεώδης, tot, Aristot. Musteus, a, um, γλεύχιος, ία, /ov, Diosc. Mustulentus, a, um, Ό χα) ή γλευκώδη:, ιος7 Mustum, το γλεύκος, ιος, Ν. Τ. Mutabilis, e, μεταζλητιχος, ν), ov, Aristot. facile, ό χα) n ευμετάβλητος, ν, id. Mutabiliter, μεταζ-λητικως. Mutatio, υ) μετχζολη, ης, vitae, τα βία, 1- socr. etconversio, χ») μ,ετάςχσις, ίως, Demosth. mutationem facio, μεταζολην ποιεομαι, Isocr. ingruere subito, πξοσ- πίπτειν α$\ιω, id. fieri, accidere, yiynir- flat/, id. accipere, λαμζάνιιν, idem, ha- bere, χξΐίβ-θαι τ -fi μίταζολ' /j, idem, sine mutatione, αμίτάχινήτως, id: Mutilatio, ό αχςωτχςιαο•μος• Λ 5, Diosc. »j χόλνοΊς, ιως, Aristot. η ίναπηςία, ας, id. Ϋΐ ιτν,ξωβΊς, ιως, id. Mutilatus, a, um, χίπνξωμίνος, tvy, ίνον, Dem. naribus, χχκτμίνος ρίνας, Strabo. Mutilo, χολύω, aliquid, τ), Tkeopkr. χο- λοζόω τι, Aristot. ίχξωτΥ,ξΐάζω τι, Diosc. πνιβόω. Mutilus, a, um, Ό χα) ν) χολοζος, "5, Aris- tot. χυλλος, $■„ ev, Galen, i χα) %ανί• ννξος, ft, Plut. Mutio, χξύζω, Lueian. μύζω, Aretceus. Muto, /κεταλλώττ», aliquid, τ/, JEschin. leges, μιταχβιίω νίμνς, Dem. rempub- licam, μιταζ,ά\\ω πολιπίαν, Isocr. mo- res, TgoiTKj , idem, faciem in varias for mas, ίλλάττω εΤίβί ίις πολλας μοςφας, Plato, aliquid cum aliquo, άλλάττω rt πνος, Plut. terram subinde, άμίίζω aX- λ*ι» yvtv εξ αΧΧνκ, Lucian. civitatem, αμύΖομαι aXXort αΧΧην πόΧιν, id. άλ• λυν ΙζαΧΧ'/ις πόΧίως, Plato, sententiam, αΧΧοιόομαι γ-'ΐώμν,ν, Thuc. vestem, μι- ταμφίίννύω, Lucian. Mutuatio, ό iavtio -μος, u, Plato. Mutuatitius, a, um, Ϊανα?ικ1ς, jj, ev, %a- *«Γβί, *ι, όν. Mutue, ίμοιζαίόν. Mutuo, adverb. χαταΧΧάγίψ> &μοιζχ$ορ, Theodoret. se amant, αΧΧηΧνς ^λκΛ, Aristot. pugnare, μάχεσθαι πξος αΧΧί)- λ«ί, Isocr. se mutuo complecti, άλλή- Χνς πψξάΧΧειν, Dion. Hal. se mutuo interficere, άΧΧνιΧοχτονίΐν, Hipp. Mutuo, seu Mutupr, Ζανϊίζομαι, pecuniam ab aliquo, χώματα παξά τίνος, Demosth. άτβ πνος, Plut. magno ftEnore, Wi με- γάλοι τόχω, id. ad aliquid, εις τι, id. Mutus, a, um, ό χα) ν) α,Χαλος, e, LXX. ό χα) ι) άφωνος, tt, Philo. χωφος, sj, oy, id. \viO(, a, ov, Aristot. Mutuum, το Ιάνειον, \t, Aristot. το δάνειο- μα, ατός, Bas. repeto, το δάνειο» άιται- τίω, Dem. reddo, άχοδίδωμι, id. mu- tuo do aliquid, δανείζω εις τι, Aristot. ac- cipio, sive recipio, δέχομαι το δάηιον, Dem. Mutuus, a, um, αμοιζαΐος, αία, α?«ι>, ser- mo, Χόγος . Myrias, ή μυξίάς, άδος. Myrica, r, μυξίχχ, ης, Diosc. Myropola, Ό μυξοχωλης, ν, Athen. Myropolium, το μυξοπωΧεΐον, Aristoph. Myrrha, ή μύρόα, ας, Hippocr. imbuo, σμυζνίζομαι, Ν. Τ. Myrrheus, a, um, ο-μύξνινος, ίν/ι, ινον, LXX. Myrtetum, ό μυρρινών, αίνος, Aristoph. Myrtinus, a, um, μύςτινος, ίνν\, ινον. Myrtites, ό μυξτίτνις, ν, Diosc. Myrtus, ή μύζτος, », Diosc. 4) μυ^νίνν^ vit Galen. Mysta, ό μύ?'/ις, », Plut. Mystax, ή μύταξ, αχός, Poll. Mysterium, το μυτν^ιον, ν, Ν. Τ. Mysticus, a, um, μυστιχος, r„ ov, Naz. ό χα) ν) μυ5"ΐξΐώδγις, εος, Plut. Mythologus, ό μυθολόγος, », Plato.] Mythologia, ή μυθολογία, ας. Mythologicus, a, um, μυθολογικός, sj, ov, Plato. Ν Nablium, to νάζλιον, χ, ν) νάζλα% ης, LXX. Nactus, vide Adeptus. Nae ! ν ή, per deos, ν ή τνς ^tij, Plato, per Jovem, να) μά Αία, Xen. Nasnia, ό αίνος ιάλεμος, Athen. ειτιζχδιος μονωδία. N32VUS, το φυμχ, α,τος, Aristot. Nam, γάξ. Confer Enim. Namque, idem quod Nam. Nanciscor, τυγχάνω, aliquid, τίνος, Dem. επιτυγχάνω τίνος, id. ειτιλαμζάνω τινίς, Aristot. Nanus, ό νάνος, ν, Aristot. h χα) ν) νανώ- δης. Naphtha, ν] νάφθα, ης, Diosc. Napus, το βίνιον, ν, Diosc. Narcissinus, a, um, νχξχίοΌΊνος, ίνν, ινον, oleum, ελαιον, Diosc. Narcissus, β vel r\ νά^χιοΊτος, u, Theophr. Nardinus, a, um, νάζδινος, ivn, ινον, oleum, ελαιον, Athen. Nardus, ί) νάξδσς, e, Diosc. nardi spica, ί να$ός-αχυς, εως, Gal. Nares, a\, ρίνες, ων, Xenoph. τα ρινία, ων, Aristot. οι ρώθωνες, ων, Dion. Hal. na- ribus indago, ρινηλατεω, Longin. nares amputo, ό'ινοτομεω, Eustath. αΐχίζω ρί- νας, Strabo. nare trahere aliquem, τ%ς ρινός ελχειν τινά, Lucian. Narrabilis, e, διτιγητος, χ, όν. Narratio, ή δΐΥ,γν,σις, εως, ή ίΤίξΐ^γχοΊς, ίως, Lucian. historica, ή άφήγησις, ίως, He• rodian. Narratiuncula, το δινιγνιμο*τιον, ν. Narrator, ό διηγη^ς, S. Narro, δινιγίομαι, alicui omnia qua; accide- runt, ην) πάντα τά γεγεννιμίνα, Dem. quae fecit, διίξιιμι travti' oo-a πώποτ' l- srg«|s, id. aliquid accurate de aliquo, διίξχομαί τι άκξίζως πεοί τίνος, Isocr. au- dita, is -οζίω Ίξ αχον>ς, Diod. Sic. hoc ti- bi, λέγω σοι tSto, Xen. Nascor, γίγνομαι seu γίνομαι, φύομαι, pa- rentibus Claris, \χ πατίξων ευδοχιμίντων, Isocr. iisdem, sc. parentibus, άπο των οώτων, id. honesto loco, χαλως, Dem. genere sordido, χχχ&ς, Isocrat. Confer hiatus. ( 95 » Nassa, ό χυζτος, S, Plut. in nassam ali- quem trahere, εις χύξτον ϊλχΐΐν τινά, Μ- lian. Nasturtium, το χάξδαμο», ν, Diosc. Nasus, ό μυκτνξ, τ]ξος, nasum aduncum ha- bens, γξυπος, v. ov, id. naso suspendo, μυχτνίξίζω, 'Ν. Τ. Confer Nares. Nasutus, a, um, ό χα) ήεΰξΐν, νος, Xen. Nata, r, Β-υγάτνιξ, τφς. Confer Filia. Natabulum, το ννιχεΐον, ts. Natales, ium, το γίνος, εος. Confer Genus. Natalis, e, Ό χα) ή γενέθλιος, n, Plato, dies, ■ήμίξα γενέσεως, LXX. ad natalem diem pertiriens, γενεθλιαχος, *ι, όν. Natalitius, a, um, γενεθλιαχος, >„ όν. Natatilis, e, ν/ικτικος, ή, ov, Bas. Natatio, seu Natatus, us, y) νϊίξις, εως, Plut. Nates, at πυγαι, ων, Aristoph. τά πυγαΊα, ων, Poll, οι γλχτο), ων, Herodot. Natio, το έθνος, εος, Dem. το γένος, εος, na- tione peregrinus, τω γίνει ξένος, id. Sy- rus, το γίνος Ί,υςος, Synes. Nativitas, r\ γενετή, Ϋ,ς, Aristot. Nativus, a, um, ό χα) χ εγγενής, εος, ό χα) νι αυτοφυής, εος, portus, λιμνιν, Thuc. Nato, χολυμζάω, Ν. Τ. ν'εω, Thuc. vr\- χομ,αι, Diod. Sic. secundo vento et flu- mme, κατά άνεμον xet) piv, Plut. Natrix, ό υδςος, ν, Aristot. Natu, t$ νίλιχία, major, ν)λικία πξοίχων, Plato, minor, εν τοις χ«τα γίνεσιν χξό- νοις ύς-ίξίζων, Philo. admodum grandis, ευ μαλα πξίσζύτν,ς, Plato Naturae ν\ φίίο-ις, εως, humana, άνθ^ω-χίν/[, seu άνθξώπων, Dem. esse vel fieri ali- quid natura, εΐναί τι, seu γίγνεο-θαι φύσει, id. insitum esse alicui e natura, ύπάζ- χειν τ/ν/ τί) φύσει, id. insitus natura, ό χα) ν) έμφυτος, n, id. natura sum, ίτ'εφυ• xa, idem, naturam talem habere, έχει* τοιαύτ' /iv φύσιν, Isocr. excedens, isrtge- νεγκων τν,ν φύσιν, Dem. Naturalis, e, φυσι-χος, νι,ον, Aristot. Naturaliter, φυσικώς, Plato. Natus, a, um, γεγονως, υΐα, ος, Claris pa- rentibus, εκ πατίξων ίίδοκιμίντων, Isocr. bonis parentibus, ψϋς αγαθών πατεςων, Plut. a Jove ratione matris, S>v a** Αιος πςος μνιτζος, id. patre divite, xa- τξϊς ων πλχσία, Plato, ex familia totius civitatis nobilissima, yf»»f τ2 τ§ώτβ εν πάλει ων, Lucian, ex magna et bcata domo seu familia, 2>v ίξ οικίας μεγάλης χα) γεννς είδαίμρνος, Plato, annos qua- tuordecim, γεγονως sti? riffffetgot χα) δί- xa, Isocr. Natus, ό υίος, S. Confer Filius. Navale, ό ναύς-αθμος, u, Lucian. Navalis, e, ναυτικός, ν), ov, Aristot. prseli- um, ν) ναυμαχία, ας, Xenoph. committo contra aliquem, ναυμαχεω πζός τίνα, Ly- curg. navali prslio supero aliquem, χα- ταναυμαχεω τίνα, Strabo. Navarchus, ό ναυάξχος, ν, Thuc. sum, ναυαξχεω, Xen. navarchi oificium, v) ναυαξχία, ας, Thuc. Nauci, τ» πεξίψνιματος, facio, srojg' «Sev v\- γεομαι, seu τίθεμαι, LuCian. ώς πεξίψνι• μα, χαταφςονεω• Naucjerius, a, um, ναυχλν,ξίχος, v>, ov, A- then. vita; genus, τά ναυκλν,ζΐχά, ων, Plato. v\ ναυκλ'/ιξία, ας, Aristot. Nauclerus, ό ναύκλνιξος, u, Plut. Naufragium, fo ναυά,γιον, u, Plut. _ ν, ναυ- άγια, ας, Dem. facio, ναυαγεω, idem. Naufrago, ναυαγεω, Dem. Naufragus, a, « χα) ν) ναυαγός, S, Xen. Navicula, το πλοιάξίον, ν, Xen. Navicularia,.-,rv«u;eX-/i£/«, ας, Aristot. Navicularius, ό ναύκλχξος, n, Plut. Naviculator, ό ναύχλ^ξος, ν, Plut. Navigabilis, e, ό και υ] τλωίμος, u, Dem. πλωτός, TYi, τόν. Navigatio, ό πλόος, contr. πλνς, S, Thuc. secunda, πλϊς νριος, Lucian. ν\ ευπλοια, ας, Philo. Navigiolum, το πλοιάξίον, ν, Xen. Navigium, το πλοΐον, a, Thuc. Navigo, πλέω, Xen. ναυτίλλομαι, Lucian. Navis, ν\ ναυς, ναός, Plut. το πλόίον, υ, Thucyd. pradatoria, σκάφος πιΐβατικον, Phil, το πείξατνιξίον, ts, Dion. Hal. Navita, seu Nauta, ό ναύτν,ς, u, Xen. Navitas, ν) 'επιμέλεια, ας. Confer Indus- tria. Naviter, επιμελώς, Dem. Naulum, το ναυλον, u, Plut. τα ποζθμείον, naulo loco, ναυλόω, navem, το πλοιον, idem. NED NER NIM Naumachia, γ, ναυμαχία, ας, Thuc. Navo, σπχΙάΖω, operam alicui rei, π-ζί τί- νος, Plato. " trie! T /, Herodian. σπαΐγ,ν 'ίχω πίξί τίνος, Plut. -χοός τι, Dent, ίπί τινι, Lucian. Naupegus, ό ναυπηγός, χ, Thuc. Nausea, ή ναυτία, ας, Thuc. i. e. quodvis fastidium, ή άση, γ,ς, Diosc. nauseam creare, άσην παξίχιιν, Plato, sedare, πςα,ύνίΐν, Diosc. ' nausea laborans, Ό χα) -h άσώδης, ίος, Gal. άσώμινος, ίν/ι, tvov, idem. Nauseo, ναυτιάω, Lucian. άσάομαι, Ga- len. Nauseosus, a, um, Ό χα) ή ναυτιώοης, ιος, Plut. Nauta, vide Navita. Nauticus, a, um, ναυτικός, yi, ov, Aristot. Navus, a, um, Ό χα.) -h ΙπιυοιλΥ,ς, ίος. Dent. Ne, μ->„ miremini, μ->, 3-χ.υμάσγ,τί, Dem. ne de'fendite, μη άμύνισθιί id. ne faciatis, μ,Υι ποιησαιτι, id. isti vero nedecreto qui- dem per me edito facere voluerunt, χτοι δε, »5s γξάψαντος ιμχ, ταύτα ποιιιν Ίθί- λν,σαν- id. ne quid aliud dicam, 'ίνα μη ά,λλο ι'ίπω, id. ne idem tibi eveniat, 'ίνα μγι το αυτό πάσχης, Isocr. ne tyrannis exsisteret, ΰπϊξ τχ μη γίνίσθαι τυξαννίΰα, Plut. obstare alicui ne videat, χωλύαν τίνα. τν όξαν, Dem. prohibuit ne quis servos co'ritumelia adficeret, Ίχώλυσι, u.y$' ιις τχς οχλχς ύζξίζιιν, id. ut ne te "impediam, μη σι χαταχωλυοι, Xen. vi- dendum, ne, vel ut ne videamur, If, trxoTilv Όπως μ,-); ΰόξωμίν, id. ut ne sin- gula commemorem, 'ίνα μη χαθ' 'ίχαστα λίγων ΰιατξίζω, idem, ne dictu quidem fas est, μην E/srfii 3-έμις, Plato, ita ne terra quidem, £§' άξά γι ή γη, Xen. de- sinesne fallere? a°a παύσιις φίναχίζιιν ; Aristoph. vosne, an ille ? πότίξον ΰυαίς, »i ιχίϊνος ; Dem. Nebula, ή νίφ'ιλΥΐ, ν,ς, το νίφος, ιος, η ομί- χλη, ης, Aristot. .Nebulo, Ό χδινός άξιος, Ό οι/τρανός, χ. Nebulosus, a, um /ό χα.) ή ομιχλώδης, ιος, Plut. ό χα) υ, νίόώΰης. Nec, χ%\, non de gloria, nee de parte agri, έ πίζ) ^όξν,ς, xb*' ύ-τΐξ μίξχς χώοας, Dem. neclonga, nec inutilis oratio,* λόγος xn μαχζος. χτι άνωφίλης, Isocr. qua? factu turpia sunt, ea nec dictu honesta puta, oc. ποιιιν α'ισχξόν, ταύτα νόμιξι μηΰϊ λίγίιν ίΐναι καλόν, idem, nec nunc, nec rursus, μν,τι νυν, μητ' αύθις, Dem. non neque, nec nec, χ xol, χτι, «ts, Isocr. Necessarie, s.Necessario, άναγχαίως,^οοτ. Iss τχ άναγχαίχ, Dion. Hal. ανάγκη, Plato, hoc agit, Ιξ ανάγκης τχτο ποιιΐ, Dem. Necessarius,.a, um, αναγκαίος, αία, αΊον, res, -τζαγμα, Dem. i. e. cognatus, ό πξοσηχων, οντος, id. ό τω γίνιι πξοτηχων, Isocr. ό αναγκαίος, ν, id. Necesse, ίινάγχη, est, ut caute agam, gv~ λάττιο-θαι, Dem. ut breviter dicam, ά- ναγχαιόν Ί$ί βξαχία lisruv, id. Necessitas, r, ανάγχη, iji.extrema, Ιιινοτά• tyi, Dem. magna, μιγά\γ,. id. multa, πολλ-λ id. necessitatem impono dicendi aliquid, άνάγχγ,ν ποιίω λίγιιν τι, id. in- cidere, συμπίπτιιν, id. esse, ifvat. id. in necessitatem adducere aliquem, αγ-ιν ί'ις άνάγχην τίνα, id. venire, 'ίξχίιτθαι ίΐς ανάγχν,ν, id. coactum necessitate ali- quid facere, χαταλν,φθίντα ύτ' ανάγχτ,ς ποιιϊν τι, id. Necessitudo, idem quod Necessitas, i. e. conjunctio necessaria, r, οΊχιώτΥ,ς, ν,τος, Dem. cognationis, τα rijj συγγινύας a- ναγχαΊα. id. est mihi cum illo, ο'ιχιιότν,ς ύπάξχιι Ιμο) πξος αΰτον, Plut. ο'ιχίίως ιχω πξος αντον, id. Necessum, idem quod Necesse. Neco, χτιίνω- Confer Interficio. Necromantia, }, νιχξομαντίία, ας, ή νίκυο• μα,ντύα, ας. Nectar, το νίχταξ, αξος, Allien. Nectareus, a, um, νιχτάξίος, ία, ιον, Lu- cian. Necto, πλίχω. aliquid, τι, Tlieophr. dolos, μν,χανας, Plato, συνίίξω. Necubi, μγ,πχ, fiat jactus lapidum, γίνοιτό τις βολ-)ι των >.Ίϋων, Herodian. Necunde, μγ,ποθιν• Nedum, χχ 'όσον, excelluisse, nedum ut la- teret, π^οίχιιν, έχ' Όσον λανθάνιιν, Aris- tid. ne homini quidem, nedum Deo, io\ ίνθξώπω, μγι Ότι ΰ-η (μγ,τι, μήτιγί, UY.Ti %%, μνιτίγι 2>$, μγι Ότι γί) <$ι$, Plato. Nefandus, a, um, Ό χα) -h άρρητος, α, Ν. Τ. ο χα) υι ΰΰσφατος• Nefarie, άθιμί^ως. Nefarius, a, um, Ό χα) ■>, αθισμος, α, Ν. Τ. ό χα) υ, αθίμις-ος. u, Xen. ό χα.) Ϋ, αθίμι- τος, ν, facinus, ϊογον, Herodian. ή ανο- σιχςγία, Philo. ανόσιος. Nefas, -^ άθίμις-χξγία, ας, est, &χ Όσιόν ε?ι, Isocr. έ Β-ίμις Irh Dem. Nefastus, a, um, Ό χα) f, αθέμιτος, χ, Xen. Ϋί αποφξας, ado;, dies, Ϋ^Ίξα, Lucian. porta, ή πύλνι, Plut. Negatio, ή απόφασις, ΐως, Aristot. η «g- Neglectio, seu Neglectus, ' A αμίλιια, ας, Xen. neglectui habere aliquid, αμιλως ιχιιν τίνος, πίξ) τίνα, πίζί τι, id. Negligens, ό χα) υι αμίλΥ,ς. Negligenter, αμιλως, Isocr. Negligentia, ή αμίλαα, ας, Xen. Negligo, αμιλίω, aliquid, τίνος. Isocr. πΐξί τίνος, Dem. amicos, όλιγωξ'ιω των φί?.ων, Isocr. ολιγώζως 'ίχω φίλων, id. magis- tratUS, αφ°οντι=τίω των αρχόντων, Plato. Nego, άζνίομαι, aliquid, τι, Dem. ϊξαξνός ίΐμί τίνος, Isocr. 'ίξχξνος γίνομαι τίνος, idem, hajc ita habere, ϊίαξνος γίνομαι, ως &χ ί/τω ταύτα ϊχίΐν, Aristid. Negotialis, e, rrj αγματιχός, ■>., ov, Hermog. Negociatio, j πξαγματιία. ας, Isocr. mer- catoria, ή ίΐχ,ποξία, ας. Bus. Negotiatorius, a, um, πξαγματιντιαος, y„ όν. Negotiolum, το πξχγμάτιον, n, Aristoph. Negotior, Ζιαποαγματινομαι, Ν. Τ. Ut mercator, Ίμτοζίαν ποιίομαι, Isocr. \μ- ποξίίομαι. Negotiosus, a, um, Ό χα) ή πξαγματω^ς, ιος, Isocr. Nervosus, a, ran, ό ΧΛ ) ή νίνξώΐ)?,;, w( t Diosc. Nervus, το νίνζον, a, Galen, nervi belli pecuniae, νίϊ>ζχ τ» πολίμν τα. χώματα, Dem. nervos omnes intendo, Ιιατιίνο- μαι τα χάλ7.ις•α πξάττιιν, Aristot. ad- hibeo, νινζόω, Philo. incido, ΰπονίνξόω, Suid. νιυξοχοπίω, LXX. Ίχνίνξίζω, De- mosth. resolvo, παξαν*υξ1ζω, Aristot. Nescio, άγνοίω, res, τα. πζάγυ.ατα, Dem. quomodo, &χ Ο ΐοα, Όπως, Plato. Όν τίνα τξόπον, Dem. quid, £x elb' Ό τι, idem. quare, &χ οΐδα, ανθ' Ότν, id. quis, όνομα λί^ετύ/ άλλος, JElian. Nescius, a, um, άγνοων, χσα, 2v, Isocr. Ό χα) ή άνιπίΓΥ,μων, όνος, Philo. ό χα) ή απιίξος, ts, Dem. obx.' ι'ώώς. Neu, seu Neve, μί,τι. Confer Nec, Ne- que. Neuter, a, um, έ,Ζίτίξος, ί*α, ΐξον. Plato. neutram in partem, αδιτίςωσι, Gal neu- tram partem sequi, μίσον ίαυτόν φυλάτ- ruv, Lucian. Neutiquam, idem quod Nequaquam. Neutralis, e, άΐίτίξος, iga, ipov. Plato, i. e. neutras partes sequens, μίσος, y„ ov, Lu- cian. Neutro, ίίετίιως. Nex, Confer Cades, Mors. ro πξαγμα, ατός Dem. γον, χ, idem, α'ι ϊξάζιις, ιων, Herodian. negotia etjnulti la'uores, πολλο) πόνοι χα) πξαγματιϊαι, Demosth. inultum negotii, πολύ πραγμάτων, id. negotia facessere alicui, άσχολίαν ποιΐίν τινι, idem, ποιϊϊν τινι πζάγματα, Isocr. παξίχιιν τιν) ΐζ- γον, Plato, negotiis occupari, ίσχολΰσ- θαι, Aristot. in aliquo, ατχολον γίν.σϋαι ita τι, Demosth. ιΤναι πξός'πνι, Aristot. πιςί τι, Xen. citra negotium, απον^τ), Lucian. nullo negotio, απόνως, Xen. Nemesis, }, Νιμισις, ιως- Nemo, ΰΰύς, ίνίις, Aristot. est, qui non, ΰΖίίς is -ιν, Oris », Isocrat. &x l r ,v, Oris &K, idem. Nemoralis, e, ο χα) η αλσωΙ•/\ς, ιος, Athen. Nemorosus, a, um, Ό χα) -h ΙλωΙγ,ς, ιος, Xe- noph. Nempe, αμιλύ, Dem. %γ,λα1ϊ,. Nemus, το νίμος, ιος, το άλσος, ιος, Hero- dian. Neo, νγ,θω, Lucian. fila, κλώθω μίτον, id. Nepa, ό σχοξπιος, S, Aristot.' Nepenthes, το nprsvuls, ίος, scil. φάξμαχον, Horn. Nephriticus, a, um, νίφξίτιχϊς, -> ; , ov, Gal. Nephritis, yj νιφξΊτις, ιίος, Thuc. Nepos, ex filio, ό ν'ιωνος, ts. Plut. ό vl'itxs, S, Aristot. J, vltoihs. έως, Isocr. exfilia, ό Β-υγατξΐ^χς, 5, Dem. ό \x τγ : ς &•>γα- ι-ξός υιός, exfratre vel sorore, Ό αΐίλφιΐϋς, S. Poll. i. e. helluo, ό άσωτος, χ. Confer Helluo. Nepotor, ασωτινομαι- Neptis, ex filio, Ϋ, υιωντ,, %ς, ex filia, % B-v- γατζΐ$γ„ γ,ς, Philo. exfratre vel sorore, ν αΙιλφιΙ->„ Υ,ς, Xen. Neptunus, ό ΤΙοσιιΰων, ωνος. Nequam, πόντος, a, ov, Dem. φαΖλος, i), ov. Nequando, μγ,ποτι, Dem. Nequaquam, χΰαμως, Dem. μγ^αμως, id. μν,%αι/.Υι, id, rodian. Neque, xl\, Dem. »'«, id. άλλα μγ,ν, Herodian. neque vero, ne- que tamen, χτι μγ,ν, id. χ μγ,ν, id. ne- que etiam, μγ,τι μγ,ν, id. Confer Nec. Nequeo, αάννατίω, Plut. αδυνατεί 'ίχω, Dem. Nequidquam, μάτγ,ν, Plut. Ne quis, μγ, τις, ne quid nimis, μ•^\ν άγαν- Nequiter, πονΥίξως, μοχθηςως, Plato. Nequitia, Ϋι μοχθ-ΐζία, ας, Dem. ή πονήξία, ας, idem. Nervose, νινξωΰως. Nervositas, το νίυζωίις, ιος. Ι 96 ) χΰαμΐί, id. Y\xira% He- neque non. Nexilis, e, πλιχτός,Υ,, ov, Plut. Nexo, πλίχω, Theophr. Nexus, us, Ϋ, πλοχγ„ γ,ς. Philo. Ni, u μη. Confer Nisi. Nictatio, ή σχαξδάμνζις, ιως, ό βλιφαξίσ- μος, χ. Nicto, σκαξδαμύττω, Xen. σχα(δαμυτίω, Lucian. Nidilico, νίοττίύω, Aristot. Ίννοσσιίω. LXX. Nidor, γ, χνίσσα, '-<,-, Aristot. nidore infi- cio, χνισσάω, Dem. nidore repleo do- mum, χνισσόω ΰωμα, Athen. sine nidore, β χα.) ή άχνισσος, χ, Plut. Nidulus, το νιοττίΰιον, χ- Nidus, ή νιοττια, ας, Plut. η οΊχία. ας, LXX. υι χατασχΥ,νωσις, ιως, Ν. Τ. ή καλία, nidum facio, νίοττιύω, Aristot. Nigellus, a, um, ΰπομίλας, λαινκ, λαν. Niger, a, um, μίλας, μίλαινα,, μίλαν, Ari- stot. Nigredo, ή μιλανόττις, yitos, Gal. ή μ%λα• via, ας, Diosc. Nigresco, μιλαίνομαι. Nigrico, μιλανίζω. Nigritia, ν, μίλανία, ας, Diosc. Nigror, ή μιλα\ότγ,ς, y.tos, Gal. Nihil, χΠν, ΐνός, Dem. μγ^\ν, ινος, dlco, λίγω, Xenoph. ad rem, ilh πζός ίπος, Plato, nihil aliud curant, nisi quod sibi prodesse existimant, μ^ΐνος άλλχ Ciov τιζονται, πλχ,ν, ο, τι αν άπολάζωσιν ωφίλι- μον αΙτοΊς ίΐναι, Isocr. nihil aliud spec- tat, nisi ut avaritiam suam expleat, μη άλλο μγ$\ν σχοπίϊ, πλ>,ν Όπως πλίον \ΐ-ι, Dem. nihil amplius restat, nisi Deus fiat, xhlv iri λοιπόν 'έτι, πλί,ν ®ών γίνίσ- θχ,ι, id. qui nihil aliud possunt, quam decipere, οι xdlv άλλο, % φιναχίΐιιν >>υνά• μίνοι, id. nihil est magis cavendum, quam permittere. χχ " is -tv. Ό τι μάλλον iL•- λαξ,ίϊσΟαι Ifi, ν, τό lav, &c. id. nihil im- pedit, quo minus colloquamur, x^h χω- λυ;ι ΰιαμνΰύλύγγ,σα.ι πξός άλλί,λχς, Plato. Confer Nihilum. Nihildum, «Slv πω. Nihilominus, μγ$\ ν Υ,ττον, quam, γ„ Isocr. Coni'er Nihilum. Nihilum, τό μγ,1\ν. ΐνός, Xen. nihili facio, χΰίιός ποι'-ομαι, Lys. Ίν x?,iv) λόγω τ/6ί- μαί τι, Plut. παξ' χΐϊν τιί)γ.μι, Lucian. nihilomagis, χ>ίν τι μάλλον, Plut. ni- hilo minus, quam, μγ>>\ν Υ,ττον, %. Isccr. χχ' ?,ττον, ij, id. χχ ίλαττον, υ], id. ho- mo nihili, άχθος τγ,ς γν,ς, tint χοί)ς, Xen. ad nihilum redigo, ro μγ,%\ν ποι'ιω% Dion. Hal. Nil, idem quod Nihil. Nilum, idem quod Nihilum. Nimbosus, a, um, ό χα) ή όμζξώοΥ,ς, ιος. Nimbus, % ομ£4α, ας, Theophr. Nimie, πΐξίσσως- Nimietas, ή πι*ισσιία, ας, τό πίξισσόν, S. Nimiopere, λίαν. Confer Nimis. Nimirum, άμίλιι, Pint. Ϋ,γχν, Aristot. Nimis, λίαν, acerbum, πικξόν, Dem. . ά- γαν, id. νπΐξζαλλόντως, id. juvenis, <$ άγαν νίος, vehemens studium, ή άγαν σπχ}>γ,, Plato, laudare, πίξα τχ μιτξίν ίπαινιϊν, Isocr. Nimium, subst. ή ύπ<ξξο?.γ., r,s, in ahqua NOL NOS NUB re, τινός, Bern. adv. laudare, ύπεξζάλ- • λοντκ? επαίνχς ποιεΤσθαι πεξί τίνος, Bern. Confer Nimis. Nimius, a, urn, ύπεξζάλλων, κσα, ov, socor- dia, βαθυμία, Bern, ύπεζζχλλόμενος, ίνη, ivov, in aliqua re, h τινι, idem, ό, ή, τό α,γαν, seu λίαν, nimia familiaritas, η λί- αν ομιλία, id. nimium studium, ή άγαν σπε,δη, Plato. Ningo, -,ίφω, Athen. super, Ιπινίφω, Xen. deorsum, κατανίφω, Aristoph. leviter, νπονίφω, TJiuc. Ninguidus, a, um, ό χ») ή νιφετώδης, εος, Aristot. Nisi, J p}j, non est potestas, nisi a Deo, vx εστίν εξασία. ε'ι μη ύπό ®iS τεταγμένη, Bas. non aliter, nisi, άδαμώς άν άλλως, πλην η, Isocr. quis, nisi forte aliquis de- Speratus, r/S αν, πλην r) μη τις απονενοη- μένος, Bern, nihil nisi divitias laudare, έδεν, αλλ' η τον πλχτον επαίνειν, Plato. nemini dicas, nisi audienti conferat, μη. δενι λίγε πλην ay τω άχύοντι συμφίξγι, I- socrat. Nisus, i, ό σπιζίας, ν, ο νίσος, v. Nisus, us, η πεΤξα, ας, Thuc. Nitedula, μΖς άξαξα'ιος. Nitela, ή λχμπχξ);, ίδος, Aristot. Niteo, ς-ίλζω, Aristot. λύμη», id. Nitesco, λάμπομαι, Aristoph. Nitide, s -ιλζηδόν, Suid. Nitidus, a, um, ό χχί r> εχλαμπξος, a, Phil. ίΤίλπνός, η, όν, Biosc. Nitor, oris, ή ς-ίλζωσις, εως, Bas. • Λ g -ίλξγι, ης, Hesych. η στιλζηδών, όνος, Suid. ή επλπνότης. Nitor, Ίσχυξίζοαχι, apparalu, τί? παξοσχευη Bern, largitionibus, Ίκισχ^ΛτομΜΐ τοΐς άναλώμχσι, id. i. e. Conor, πείξάομαι, facere aliquid, ποιείν τι, Thuc. Nitraria, το νιτξωξυχεϊον, ν• Nitratus, a, um, νιτξατός, η, ό». Nitrosus, a, um, ό χα.) ή νιτξώδης, εος. Nitrum, το νίτξον, ν, Biosc. nitri spuma, το άφξόνιτξον, ν. Gal. nitro eluo, \χνι- τξόα, Alex, nitro prius perfrico, πξοεχ- vtr'au, Biosc. Nivalis, e, ό χα) η νιφετώδης, εος, Aristot. Nivatus, a, um, χιονωτός, η, όν. Niveus, a, um, χιόνεος, ίά, tov, Athen. ό χμ) ή χιονόχξοος, u, id. Nivosus, a, um, ό χα.) η νιφετώδης, ίος, Ari- stot. Nix, γ, χιών, όνος. Plut. confertim ruens, i νιοετός, β, Aristot. Nixor, idem quod Nitor. Nixus, us, ή πίι'ξα, ας, Thuc. parturien- tis, r) dil)v, seu ώδ)ς, Τνος, Plut. No, vim, Thuc. νεομχι, Gal. νεύω, Plut. νηχομαι, id. Nobilis, e, ο χα) ή γνώξίμος, ν, Bemosth. Confer Clarus, Natus: i. e. nobili loco natus, ό χα) ή ευγενής, ίος, Aristot. γεν- ναίος, αία, atov- Confer Natus. Nobilitas, ή ilyiwua, Aristid. Nobiliter, ΙνΙόξως, Bern, ιίγινως, Plut. Nobilito, ίΙΙόχιμον τοάω, nobilitor aliqua re, ιϊ/ΰοχιμίομαι i«7 τινι, Herodian. Nocens, βλάπτων, v, λυμγι\ Nodo, βία, Thuc. Nodosus, a, um, δεσ•μ.Μν μες-ος, υ, όν- Nodus, τό άμμα, ατός. ό δεσ-μ'ο;, S, το συναμυ,α, ατός. solvo, λύω, Plut. arbo- ris, ό όζος, ts, idem, digiti, ό κόνδυλος, u, Aristot. Jiolo, άζνλίω, Plato, nolentcm facere a- liquid, &χ έχοντα ποιΰν τι, Bern, άχοντα ποιειν τι, id. Nomen, το όνομα, ατός, Bern, τό ονόμασ- μα, ατός, Plato. % ονομασία, ας, Aristot. impono alicui, τίβ^μί τινι, idem, dare, tribuere alicui aliquod, Sihovai τινι όνομα τι, id. patris dare filio, όνομα τη πατρός Sidovai νΐω, id. compellare aliquem no- mine aliquo, πξοσειπεϋν τίνα όνομα, seu όνομα τί τινι, id. appellari aliquo nomi- ne, πξοο-αγοξίυεσθαι ονόματι τινι, id. ha- bere nomen aliquod, εγειν τ'ύνομά τι, id. sortiri aliquod nomen, τυχΰν τίνος πξοσντ γοξίας, id. esse aliquibus idem nomen, είναι Tttr) ταυτόν όνομα, Bern, retinere nomen aliquod, μίνειν επί τίνος ονόματος, idem, objicere alicui probri loco nomen aliquod, πξοφίξειν τινι ως όνειδος τ'ύνομά τι, id. commutare nomen rei, μετατί- θεο-()αι όνομα πξάγματί τινι, id. delere nomen aliquod, είαλείφειν τ'ύνομά τι, id. do et profiteor, απογράφομαι όνομα, Xen. nomen nullum habens, ό χα) r) ανώνυ- μος, n, Bon. femina nomine Aglais, γυνΥΐ Αγλα'ις όνομα, JElian. faustum habens, ό χα) r\ ευώνυμος, n, Lucian. sa- crum habens, ό χα) yi Ιερώνυμος, ν, idem. idem habens, ό χα) ϋ\ ομώνυμος, η, Isocr. commune habens, ό χα) ν> συνώνυμος, υ, Aristot. falsum habens, ό χα) ϋ, ψευδώ- νυμος, ν, JEschyl, nomine tuo r εξ ονόμα- τος σα, Isocrat. nominis splendor, τό χλίος, εος, Bern, claritas, ή ευδοξία, ας, id. obscuritas, γ\ άδοξία, ας, id. Nomenclatio, ή ονομασία, ας, Aristot. Nomenclator, ό όνομ,αχλΥ,τωζ, οξος, ό ονομα- τολόγος, ν, Plut. Nomenclatura, γ) ονομασία, ας, Aristot. Nominalis, e, ονοματικός, ij, όν, Plato. Nominatim, όνομα?), Bern, χατ' όνομα, id. ώνομασμίνως, Aristot- Nominatio, ή ονομασία, ας, Aristot. % όνο- { μχτοποιΐχ, ας, Plut. Nomino, ονομάζω, aliquem Romulum, τινά 'Ρώμυλον, Plut. aliquem Empusam, χα- λίω τινά Έμπ5σαν, Bern, aliquem, πξοσ- αγοξεύω τινά, Isocrat. Confer Nomen, item Appello. Non, i, sequente consona, Bern, ix, se- quente vocali levigata, id. ίχ, sequente vocali adspirata, idem, ΰχ), itidem se- quente co7isona: non fiet, ύχ) γεντ,σεται, id. non nunc, ΰχ) νυν, id. non bene, έχ) χαλως, id. μ*ή, solvens mercedem, 3ι3ϊί μισθον, id. non tamen, £ μ->,ν, ar- bitror, οΐμχι, id. non igitur, ixuv, vult, βύλεται, id. non sane, 'ύτοι, prudenti- um est, σωφρόνων ir), id. non omnino, 'ύτι παντελώς, id. per Deos non habeo, μά τάς &εχς ix εχω, id. non equidem, & γάζ Sv, id. non solum sed etiam, έ μόνον, άλλα χα), id. μγ•, μόνον αλλά, id. έχ 'ότι, αλλά χα), Isocr. ύχ 'όπως, αλλά xa), Bern, non solum, sed nee, μ>, 'ότι, αλλ' έδ' αν, idem. Nonagenarius, a, um, ό χα) ή εννενηχονταί- τγ,ς, υ, Maccab. Nonagesimus, a, um, εννεν^χοτός, υ,, όν. Nonagies, εννενΥ,χοντάχις. Nonaginta, οι, αί, τά εννεν^χοντα, Nondum, 'ύπω, Isocr. μγ]πω, Bern, ύδί- πω, idem. Nongenti, a?, a, ίννεχχόσιοι, ίαι, ta. Nonne ? πώς ύχ) ; omnium impudentissi- mi sunt ? απάντων άναισχυντότατοι τυγ- χάννσιν όντες; Bern, nonne talis est? αχ) τοιατος ; idem, nonne pessimus est ? πώς & xaxis -ος ; id. nonne impius est ? ix άσεζγ,ς ; idem. Non nihil, μιχ ξ ον, seu σμιχξόν, morari, I- πεχειν, Bern. Non nunquam, Ig•} δ' οτε, Herodian. in- digentes, 'ίσθ' οτε σπανίζοντες, id. ενίοτε, Plato. Nomlusquam, ίνιαχν, ε$-ιν V. Nonus, a, um, ίννατος, xty,, ατον, Plut. Norma, h χανών, όνος, JEschin. Ό γνώμων, όνος, Herodot. Normalis, e, χανονιχός, ■>„ όν. Normatus, a, um, ό πςος γνώμονα ϊξείξγασ- μίνος. Noscito, διαγινώσχω, Aristoph. Nosco, seu Novi, γινώσχω, aliquid clare, τ) σαφώς, Xen. artem textoriam, 'ίσν,μι, s. ε'ίδω ty,v ΰφαντιχ^ν, JElian. Confer Cog• nosco, Intelligo. Nosocomium, τό νοσοχομεΊον, η- Noster, a, um, ν,μίτε°ος, imperator, στξα- rwoSi Bemosth. urbs, ημέτερα πόλιι* C 97 ) idem, nostrum negotium, τό Ϋιμίτεξον, idem. Nostras, ό ημεδαπός, S, Naz. Nota, τ» s -ίγμχ, ατός, Plut. το σνιμ.εΐον, », Bern, τό επίσν,μον, u, Plut. inusta, β χαυς-Υ,Ρ, Υίξος, Lucian. notam inuro, χαυτΥίξΐάζω, Ν. Τ. notam noctuas inu• rere fronti alicujus, ς-ίζειν εις τό μετωπόν τίνος γλαϋχχ, Plut. Notabilis, e, ό χα) ν) αξιομνημόνευτος, ν> Notabiliter, ευγνώ^ως, 'επισήμως. Notarius, ό γραμματεύς, εως, ό ύπογξαφευς, : ις, Ναζ. β ύπογξχμμχτευς, εως, Be- Notatio, ϋ) σν,μιίωσις, εως• Notatu dignus, a, um, ό χα) f, αξιομνημό- νευτος, χ, Xen. ό χα) ή αξιόλογος, u, id. Notesco, γνωρίζομαι, Ν. Τ. Nothus, ό νόθο,ς, v. Plut. Notifico, δηλόω, aliquid ahcui, τι πξός τίνα, Isocr. Notio, ή νόησις, εως, Plat, τί νόημα, ατός, prima, πξώτον, Themist. Notitia, ή γνώσις, εως, Aristot. Dei, ή θεο- γνωσία, ας, Bamasc. notititiam alicu- jus rei consequi, χαξπώσασθαι τν,ν γνώσιν τίνος, JElian. Noto, σημείου, Ναχ. διχσημχίνω τ), Xen. ignominia, aTiu -άζω, id. Notorius, a, um,' δ-^λβί, η, ov, Aristot. Notus, a, um, ό χα) ή γνώριμος, ν, Bern. alicui, τιν), JElian. ό χα) ή εύγνω?ος, α, Bern, notum facio alicui aliquid, δηλόω τι π^ός τίνα, Isocr. Confer Manifesto. Notus, i, ό νότος, n, Aristot. Novacula, ό ξυξος, 2, Aristoph. τό ξυξον, S, Poll. Novalis, η νείος, a, Theophr. ή νέος, 2, Xe- noph. Novator, ό νιωτεξ,ις-ης, S, Plut. Nove, νεω?), Xen. χαινώς, Isocr. Novelletum, ό νεοφύτων, ώνος. Novello, νεοθμεύω, agros, νεόω άγρ,πς, Ναχ. Novellus, a, um, νεχρός, ά, όν, Plut. Novem, όι,α'ι, τά εννία, Plut. cujus sunt novem dies, ΙνναταΊος, αία, α"ιον, febris, πυξετός, Gal. November, ό ΆνΟε$•ηςιών, ώνος, Bern, ό εν ■ νχτος μγ,ν, Plut. ό ϋοίμζριος, α. Novenarius numerus, ή εννεχς, άδος. Novendialis, e, ό χα) ή ίννημε^ος, ν, sa- crum, τά εννατα, ων, Isaiiis. Noveni, 3d, a, εννατοι, at, a. Noverca, ή μητξυιά, ας, Hesych. Novercalis, e, ό χα) η μητζυιώδης, εος, Plut. Novi, vide Nosco. Novies, εννεάχις. Novilunium, y) via σελήνη, ης, Geopon. 4, νιομηνία, ας, LXX. η νχμηνία χατά σε- ληνην, Thuc. Novissime, ίπ) τέλει, Lucian. πξός τό τέ- λος, Plut. εσχάτως, id. Novissimus, a, um, 'έσχατος, άτη, ατον, Plut. Noviias, ή χαινότης, ητος, inventorum, των εύξημίνων, Isocr. Noviter, χαινώς, Isocr. Novitius, a, ura, νεαξός, ά, όν, Plut. miles, ό νεοσύλλεχτος, χ, Bion. Hal. Novo, νεόω, aliquid, τί, Aristoph. νεάω τι, Theophr. Novus, a, um, νίος, a, ov, annus, 'έτος, He- rodian. caxles, φόνος, Thuc. χαινός, η, όν, Aristot. novas res molior, χαινοποιεω-, Plut. χαινυξγεω, id. novarum rerum studium, ό νεωτεξίσμός, S, id. ?) νεωτεξο- ποι'ία, ας, Thuc. τό φιλόχαι«ον, a, Lu- cian. novarum rerum studiosus, i ν εω• τεξοποιόΐ, S, Aristot. nova facio, νεωτεξο- ποιίω, Hipp. Nox, η νυξ, νυκτός, Bern, media, νυξ μίση, Thuc. intempesta, νυξ άχμάξυσα, νυξ άωξία, noctem insomnem ducere, άγξυπ- νε7ν την νύκτα, Xenoph. noctem sub dio agere, νυκτεξεύειν εν ΰπαιθξίω, Philo. fa- cere aliquid nocte, ποιειν τι 'νυκτός, Bern. per noctem ista facis, τ->,ν νύκτα τ«5™ ποιείς , id. usque in noctem differre ali- quid, εις όψε ποιε7σθαί, τι, id. Noxa, ή άτη, ης, Bern. Confer Bamnum. Noxius, a, um, βλαζεξος, ά, όν, alicui, τιν), Bern, βλάπτων, ασα, ov, τινά, Plato, λυμίών τίνος, Isocr. βλαπτικός, η, όν- Nubecuki, το νεφίλιον, ν. Nubes, το νέφος, εος, Bern. Nubilis, e, ό χα) η επίγαμρς, a, Bern, ώ- ρχΊης, αία, αίον, πξός γάμας, seu γάμν, /Elian. άχμα7ος, αί», «Τον, Lucian. G NUN NYM OBL Nubilum, η χχλυς, ύος, Gal. Nubilus, a, um, Ό xx) ή νεφώδης, to;, Ari- stot. i xx) η σνννίφης^ Nubo, χαλΰπτω, alicui, γχμεομχί τ/ν/, Plut. συνοιχίω τ/ν/, Lucian. secundo, ΰευτε°ογχμίω, Pand. Nucetum, b χαξυων, ωνος. Nuceus, a, um, χχξυηξος, χ, ov, fructus, χαςπος χχξυϊνος, η, o>, oleum, ελχιον, Dibsc. Nucleus, ό πυξην, ηνος, Biosc. Nuditas, ή γυμνότης, ντο;, Chrys. Nudius tertius, πξότξίτχ, Thuc. nudius quartus, ηδε η ημίξχ τετάξτη, nudius quintus, lv τη ήμίξχ πξο τητδε πίμπτν), nudius sextus, πξος την ημίξχν π ζό τ χύ- της 'έχτην, &C. Nudo, γυμνόω, aliquid, τ/, Thuc. caput, άποχώαξόω, LXX. Niidus, a, um, γυμνός, η, ov, veste, ενθητος, Herodian. b χα.) ή άνιίμων, sum, γνμ- νητευω, Ν. Τ. vivo, γυμνητχ βίον ίχω, Diod. Sic. Nugas, ή άΰολετχίχ, χς, Bern, ή φλυχξίχ, ας, id. Ό ληξος, ν, id. aniles, γξχων μύθος, Lucian. nugas ago, φλυχξίω, De- mosth. άδολεο'χεω, id. φλυχξίχν φλυχ- ξίω, Aristoph. Nugalis, e, b xxi η ληξώΰης, to:, Aristot. Nugamentum, φλυαρία, ας, Bern. Nugator, b ληξΰν, νντος, Isocr. Ό xx) η x- δόλεο-χος, ν, Plut. φλύαρων, 5ντος, Isocr. ο σπεξίι,ολόγος, », Bern. Nugatorie, άίολεσχως. Nugatorius^ a, um, b xxi η ληξώδης, to;, Aristot- ό αχ) ή φλυχζώΰης. .Nugor, άδολεσχίω, frustra, τηνχλλως, Be- tnosth. de aliquo, μάτην φλυχξίω Kg/ •τίνος , id. ρχ^ωδίω μάτην, id. et men- tis errore adficior, ληρεω xx) τετύφωμχι, idem. Nullatenus, ΰδχμως, Bern, μηδχμως, id. μηΰχμη, id. νΐαμη, id. Nullibi, ΰΰχμόθι, Lae'rt. Nullus, a, um, μηδε)ς, μηδεμία, μ -^h, Be- mosth. ΰΰίϊς, χδιμίχ, ΰδϊν, Isocr. sum, μηδίις εΙμί, Soph, alius nisi, Utit άλλος, η, Lycurg. μηδε)ς άλλος, πλην, Isocr. nullo modo, nullo pacto, &χ \σθ' 'όπως, Plato. &ΰχμως, Bern. Num, αξχ μη, Lucian. χρχγε, Aristoph. num non perii ? μων μη χπ'ολωλχ ; Pla- to. Numen, το 3-ε7βν, a, Plut. το ΰχιμόνιον, numine adflor, ενθασιχζω, id. Ίνθχο-ιάω, Philo. numine adflatiis, a, um, ixg-x• τιχος, η, ov, Aristot. Ινθίχριχος, η, ov, Plut. numinis adflatus, η Β-εοληψίχ» χς, idem. Numerabilis, e, χξίθμητος, η, όν. Numeratim, χχθ' άξίθμόν. Numeratio, άξίθμηο-ις, ίως, b χχτίλογος, », Bas. Numero, χοιθμίω, aliquid, τ), Xen. Conf. Numerus\ Numerose, ίυζύθμας, dicere, λίγιιν, Iso- crat. Numerosus, a, um, πολνς, troXXij, troXu, «• ξΐβμω, oratio, ίϋςυθμος λίξις, Aristot. Numerus, ό άειθμος, β, Bern, oratorius, e ρυθμός, 5, Bion. Hal. numero infini- tus, χχτά το ίτ.λν,Βος άπίίξος, Plut. ά,πα- ρος το πλήθος, Isocrat. numero decern, όίχχ τον χςιθμον, Xen. in numero hos- tium habere aliquem, τιθίνχι τινχ ι'ις τας Ιχθξχς, Bern in nullo numero esse, h νϊίνος μίξίΐ ίΤνχι, id. Nummatio, γ) πολυχξγ,μοιτύννι, ηί. Nummatus, a, um, ό xal ή τπζΐχξτΜχτος, ν, Plut. bene sum, εύχξγιμονίω, Plato. Nummularius, β άξγυξογνώμαν, όνος, Luci- an. b τξχπίζίτΥις, ν, •Ν. Τ. N.ummulus, το νομιο-μάτιον, ». Nummus, το ν'ομισμχ, ατός, Aristot. το χίξμχ, χτος, Ν. Τ. Numquis, qua?, quid, vide Nunquis. Nunc, νυν, Bern, νυν), id. τχνΰν, id. JjJs, id. Ίν <τω πχοόντι, id. \v τανυν), idem. Nuncio, vide Nuntio. Nuncupatio, % -χξ,οο-χγί^υίτις, ίως, Lucian. γι ονομχσ'ιχ, ας, Aristot. Nuncupo, πξύο-χγοξίύαι, Naz. Confer No- mino. Nundinai, υ, πχντοπωλίχ, ας, Poll, η sr«- νΫ]γυξΐς, ίως, Plut. Nundinalis, e, seu Nundinarius, a, um, <τχϋΥΐγυξΐχος, υ,, ov, forum nundinarium, fi άγοξά ώνίων, Aristot. 15 χγοξχ. τ£ν icor λ*μί*α>ν % Thuc. Nundinatlo, Υ,χατΥίλιί», ets, Cfirys. b 3•*• νηγνξίο'μος, S, Phil. Nundinor, χχνΥ,λιυω, aliquid, τ/, Herodot. π^ίχμαί τι, Bern. Nunquam, έδί-τβτε, fecimus, ΊποΐΥ,σαμίν, Bern, genuina existimavit, ύδί^ώτίτΕ γΐΥιο-ιχ ϊνόμιξί, idem. μγ£ίποτί, Isocr. μγΜπάιποτι, idem, μητοτί, Xen. btivx χξόνον, Isocrat. nunquam non, vide Semper. Nunquis, qua?, quid ? Z'x μγ\ τις ; μΣιι τις ; Nuntia, ^ άγγελος, a, Horn. Nuntiatio, ή άγγιλίχ, ας, Thuc. Nuntio, άγγίλλω•, aliquid, τ/, Bern, vic- toriam urbi, νίχγ,ν tU πόλιν, Plut. ali- quid alicui, άπαγγϊλλο} τι τινι, id. τ/ν/ a-Ej/ τίνος, id. Confer Nuntium. Nuntiym, γ\ αγγελία, χς, Bern, b άγγε- λος, ν, Thuc. verum, άνχγγελίχ χλγ Γ θ->,ς, Bern, adferre grave et acerbum, φερι» άγγελίαν χαλετην xx) βα°ε~ϊχν, Plato, accipere molestum, άχύαματος άχίειν βχξυτίξ», Alciphr. Nuntius, b άγγελος, u, Bern, b άγ,γελλων, οντος, idem. ' nuntium mittere, άγγελον «ίμχειν, id. venire alicui, άγγελον ελΰεΤν τινι, id. Nuo, νείιω. Nuper, νεω?), Isocr. ενχγχος, Bemosth. ίτξωΥ,ν, id. factus, b xx) υ) νεοε^γν,ς, ίος, Plut. genitus, Ό χα) ϋ, νεογεν>,ς, εος, id. natus, b χα) η άζτίτοχος, if, Joseph. Ό χα) *ι νεόγονος, n, Herodot. mortuus, ό xx) Yi νεοθανγ,!\ εος• Nuperrime, Ιγγιτχ, Bion. Hal. abire, βαΐίζειν, Bern. Nutatio, yi νεύ^χοΊς, ίως. Nuto, νευς-άζω, Bion. i. e. vacillo, οΊ}χλ• λομχι, Plut. Nutribilis, e, 8-ξεπτιχος, y>, ov, Aristot. Nutricatio, η τιθηνηο-ις, εως, Tftcophrast. ν) χνχτζοφΥΐ, ?ί• Nutricor^ χνχτξίφω, διατςεφω, τιθηνίω, quern, τινχ, Xen. τιτΰεύω τινά, Plut Nutrimentum, ή τξοφ•>„ ης, Bern, ή δ/«- τίοφΫ]. Nutrio, τξίφω, aliquem, τινά, Bern. 5/«• τξίφω τινχ. Confer Alo. Nutntio, η 3-ξί4>ις, εως, ΑΙ. Aphr. b M W W IWIIMMM»»*»» ο Ο, Ζ, Vocandi, 6 Socrates ! Σ "ϊώχξχτες, A- ristoph. Exclamandi, 6 terra et dii ! Ζ γη xx) &εο), Bern. 6 dii immortales Ι Σ πξος των 8-εών, Xen. 0\>,'ίνεχχ, hix, aliquid, τι, Bern. Confer Propter. Obasratus, a, um, Ό xx) η νπίξχξεως, ω, fio, γίνομχι, Bern, res alicujus, ύχόχξεως &- σ'ιχ τίνος, id. Obambulatio, η πΐξίοδευσις, εως, Suid. Obambulo, πίξίπχτεω, alicubi, h τινι τότω, Bern. πεξΐνο$•ίω, id. Obbrutesco, εζθη°ιόομχι, Polyb. Obdo, 'επιτίθημι, alicui aliquid, τί τινι. Obdormio, seu Obdormisco, χοιμχομχι, Xen. χχθυπνόω, id. Obduco, πεξίπλάττω, Aristot. auro, χςυ- σόω χξνο-ω, LXX. argento, πεξίχξ γυξόω άξγυξίω, iidem. ffire, χχλύπτω χχλχω, iidem.' tenebras alicui rei, επισχοτ'εω τι• »/, Biosc. τ), id. cicatrice, άπαλίω, id. aliquid, έπνλεω τι, id. Obduresco, ο-χληξύνομχι. Obduro, σχληξίινω, Ν. Τ. Obediens, πειϋόμενος, ίνη, ενόν, in aliqua re, πεξί τίνος, Bern, b xx) ή ΰπηχοος, *, ali- cui, τ/ ν), id. Obedienter, ευπειθώς, πειθομενως. Obedientia, ή ΰπχχοη, ης, Ν. Τ. η εΰπεί- θειχ, χς, Clem, Alex, η παθχξχίχ, χς, Bern. Obedio, πείθομχι, optimis monitis alicujus, τ/νί τχ βίλτιο-τχ, Bern, alicui, πειθχξ- χεω τ/ν/, Isocr. χχίω τίνος, Bern, ύπχ- χίω τ/ν/, id. Obeliscus, Ό όζελίο-χος, v. Obelus, ό οζελός, 2, obelo noto, ίζελίζω, Cic. obeli appositio, b οίελισμός, S. Obeo, εφοϊεύω, custodias, φνλχχχς, Polyb. munus sine reprebensione, λειταςγεω ά- μίμπτως, Bern, munus viri boni, ?/ a - πξάττω ϊξγον χξ*ι^ άνθξώπχ, id. lega- tionem, επιτελεω πξεσζείχν, comitia, άξ- χχίξεο-ιάζω, Plut. mortem, τελευτάω τον βίον. Confer Morior. Obequito χχθιππεύω, Lucian. πχξίππεύω. Oberro, πεξίνοτίω, πλχνάομχι, per regio- nem, χχτχ χώζχν, Bern, cum liberis, χλάομχι μετά πχ'ώων, id. Obesitas, η λιπχξότης, ητος, Theophr. % πολυτχςχίχ. Obeso, λιπαίνω, Eurip. Obesus, a, um, λιπχόος, χ, ov, Plato, b xxi ή πολύο-χξχος, sum, λιπάω, Plut. Obex, b μοχλός, S, "piucyd. i. e. impedi- mentum, το ϊμπόδιον, χ. Confer Impe- dimentum. Obfirmo, ί*ι?*ΐξίξαι Aristot. ΙιχΖεΖχιόο- μχι, Plut. Obgannio, άντιχννξομχι. Objectaculum, το πζόζλημχ, χτος, Grasciae, της 'Ελλάδος, Lucian. Objectatio, το ονείΐισμχ, χτος. Objectio, η πξοζολη, ης, Plato, ή αντιλο- γίχ. Objecto, ονίώίζω. Objectum, το άντιχείμενον, ν, Aristot. Objicio, πχξχξχλλω, aliquid equis, τ/ ΐπ• ποις, Plut. exprobro alicui aliquid, ίνει- ΰίζω τί τινι, Isocr. me periculo pro ali- quo, ΰίΰωμι έμχυτον ε'ις χινδύνας ύπίξ τί- νος, Bern. Obiter, πχ^ίξγως, Synes. h πχξόϊω, LucU ■ an. Ιν πχξίζγ,ω χχ) άμελως, Plut. ά• ο~πνδά$•ως, Ά,Ιίαη. Obitus, us, ό ολίγος, 5, Bern. Confer Ιη- teritus, item Mors. Objurgatio, η επιτίμησις, ίως, Bern, η λοι- δοξίχ, χς, Isocr. Objurgator, b επιτιμητης, S, Poll, b ίγχχ- ■ λων, χντος, Bern. Objurgatorius, a.iim, επιτιμητιχος, ν, όν. Objurgo, επιτιμάω, aliquid, τιν), Bern, pec- cantes, τοίς χμχςτνμίνοις, id. hsec, \πι- πληττω τχυτχ, id. aliquem aperte, T />/ φχνεξως, Isocr. Oblasdo, βλάπτω, aliquem, τ /vofc, Plato. Oblangueo, εχλΰομχι, PluL Oblatio, ή πξοιτφοξά, χς, LXX. Oblatro, χχθυλχχτίω, Bas. Oblatum, τί δωξον, », LXX. ή βξ ae!$o°a.,ii& OBS Oblectamentum, τβ απόλαυσμχ, are;, Clem. Alex. Oblectatio, γ) τεξ•φκ, t«(, Isocr. r) εύφξο- e&m, νι;, Xen. Oblecto, ψυχαγωγέ*, Polyb. aliquem, «{■ πω τινχ, isocr. aliqua re, nv), Plut. εΰφξαίνω nva, Dem. Obligatio, r, χχηγγύνι, γ,ς, -Isocr. γ, Ιηνή. Obligo, ΊπιΥεω, vulnera, τραύματα. Gal. aliqua re, άποΥεω nv), Diosc. aliquem b.eneficiis, άναξτάομαί τινχ, Xen. Oblino, πίξίαλάφω, aliquid, τι, Theophr. πίξΐχξί.ω, Lucian. Obliquatio, Ό πλαγιχσμο;, v> Hermog. v\ λόξωσι;, self, Strabo. Oblique, πλκγίαζ. Obliquitas, ϋ) πλχγιότΥ,;, yjto;, ν) λοξότνι;, νιτος. Obliquo, χλαγιβω, πλχγιάζω, Poll, λοξεύω, Proclus. λοξόω, Strabo. Obliquus, a, urn, πλάγιο;, ία, ιον, Theophr. λοζο;, ί, on, Aristot. Obliteratio, Ό αφανισμό;, 5, Aristoph. r, είάλα-^/ΐ;, ίω; • Oblitero, αφανίζω, memoriam alicujus, rhv μνν)μγ,ν, τινο;, Dem. aliquid, απαλείφω n, id. εξαλείφω ri, id. Oblivio, υ, λΫ,θ-ή, τις, Demosth. % άμ.νγ&είχ, tradere aliquid oblivioni, <ή$ λτ-βγ πεξχ- ditiovai η, Lucian. ληθην ποιεΤσθαί τινο;, id. adferre oblivionem alicujus, ΙιΙόνχι λίθνρ τίνα, Isocr. λήθγ,ν ΙμποιεΊν rives, idem. Obliviosus, a, um, i χα) ν) ίμνκμων, evo;, Plato. Ό χχι ν) επιλΥΐσμονΊ);, ίο;, Ν. Τ. ό. χα) νι επίλΫ,σμων, one;, Isocr. Cbliviscor, ίπιλανβάνομαι, alicujus rei, τί- να;, Dem. ίμνημονίω τι, idem, τίνος, Isocr. Oblongus, a, um, ό χα) η παξαμγ,χγ,;, to;, Diod. Sic. Obloquor, S -οξυΖεω, alicui, nv), Dem. παξ- οχλ'ίω τιν), N't Τ. τίνα, Plut. Obluctator, Ό αντίπαλο;, ss, Dem. Obluctor, άντιπχλαίω, alicui, αντίξΐΡίω nv), Plut. άντιΖχίνω <τξό; τι, id. vento, χν τ'εχω πνώμ,χτι, Mlian. Obrnurmuro, χχτχγογγύζω. Obmutesco, χωφάομχι, Philo. φιμϋμχι. Obnitor, ίιντίξείΐω, aiicui, nv), Plut. iv- θίς-χμχι. Obnixe, συντόνω;, Lucian. Obnoxius, a, um, Ό χχ) ή Ινοχο;, ν, legi, τω νάμω, Dem. rationibus de rebus a se gestis reddendis, β χα) v\ ϋπύθυνο; των πξχχβεντων, id. Ό χα) ν\ κατάδιχο;. Obnubilo, επινίφω, Aristot. Obnubilus, a, um, Ό χχ) ν) επινίφν,;, ίο;, Α- ristot. Obnubo, π,ίξίχαλύπτω, aliquid aliqua re, ri τινι, Plut. Obnuntiatio, ν) χαταγγελία, a;. Obnuntiator, Ό χχτάγγελο:, Aristot. Obnuntio, χατχγγίλλω, Plut. Oboleo, άπάζω, Diosc. Obolus, ο οζολο;, S, Aristot. Oborior, επιγίνομαι, Xen. Obrepo, ΰπεξίξχομαι, Plut. ύποΰύαι, Aris- tot. παξα%υω, Dem. Obreptio, ή παξάΰυσι;, ιω;. ObreptO, παξίξπυζω, Suid^ Obrigeo, πίξίπν,γνυμχι "bWtt. Obruo, εγχχτχχόω, alfquid, ri, Dion. Hal. συγχχλύπτω• Obryzum, τβ ΖΖξυξον, u. Obscoene, α'ιο-χξΰ;. Obscoenitas, {; χίο-χξοτνι;, %το;, verbonim, *ι χ'κτχξο^ρΥ,μοιτύνΐΊ, υ,;, Dem. Obsccenus, a, um, α'ιο-χξ'ο;, a, ov, Plut. Ό χα) ή xo-iXy/i;, in verbis, ό χχ) η χ\σχξο\- ρν,μων, ονο;, Poll. Obscuratio, ή \πιο•χίτΥιθΊ;, iu;, νι σχότωοΊ;, ta;, Plut. i. e. abolitio, ή αφάνισι;, ws, Dem. Obscure, ίμαυξω;, Plut. Obscuritas, το ο-χότο;, to;, Dem. y\ ayvai- trix, a;, Dion. Hal. nominis, ή άΰοξία, et;, Dem. sermonis, ή α,σχφαα λόγου, Plut. OCUlorum, ή αμαυ^ωο-ι; οφχλμνν, Diosc. generis, ή ίυϊγινίΐχ, a;, Dion. Hal. Obscuro, \<πτχοτίω, Dem. aliquid, ο-υγ- xeurrroj, seu Ιπιο-χιάξ» τι, id. χμχνξόαι τι, Philo. Obscurus, a, um, αμχνςο;, it, ov, lychnus, λυχνίΰιον, Lucian. β χα) ν) χφα -vr,;, to;, et incerta gratia, χχ) αδ^λα; χά°ι;, De- mosth. obscurum erat, ί^λον hv, Ly. eurg. obscura oratio, itafa λόγο;, λβ- OBS γο; α!νΐγμχτώδιι;, aer, ή ομίχλη, %t, Α- ristot. Obsecratio, *) ΊχιτνίξΊχ, xi, Dem. v\ Ίχισίχ, a;, Isocr. ϋ\ πξοο-λιπάςγιο•ι;, tai;. Obsecro, λιχχξίω, et obfestor, χχ) xvnZo- λΐω, Dem. oro et obsecro aliquem, \xt- τίύοι τίνα χχ) ίντιζολία, id. παξχχχλίω- Obsecundo, ο-ννίχινιύω, alicui, nv), Plut. alicui in aliquo, νπνξίτίαι nvi ri, Xen. venti obsecundant, εη/ξΐάξαο-ι, Lucian. ΙχνςίζνοΊ, Philo. Obsepio, νίξίφξάττω, aliquid, τι. Obsequenter, τπιθ-ήνίω;, Philo. &ίξαχιυτι• χΖ;, Plut. Obsequentia, ή χάξΐ;, no;, Dem. }> 5-ej«- itiia, a;, Xen. Obsequiose, ^χ-χίυτιχω;, Plut. colo, xo- λχχίίω, Xen. Obsequiosus, a, um, 3-ίξχνίυτιχο;, >/■„ ov, Plato, χχολνθητιχο;, if, ov, Aristot. Obsequium, Ϋ, ανθύπαξι;, tm;, Plut. r) vry ξίτία. Confer Obsequentia. Obsequor, νπν.^τίω, alicui in aliquo, nvi τι; Dem. υχνξγίω ri nvi, Plut. alicui, χα• ξίζομχί τινι, Dem. Obsero, i. e.firmo, πίξίχλίίω, Thuc. i. e. obsemino, πίξίφυηύαι• Observabilis, e, Ό χχ) y\ αΙΥατιμο;, v. Observantia, ϊ, Β-ίξχπείχ, »;, Isocr. omni observantia colere aliquem, πάο-νι Ο-ίζα- πύα Β-ίξαπίύίΐν τίνα, Xen. magna ob- servantia coli ab aliquo, πολλ?,; 3-ίξχπίίχί τύγχαναν παξά τινο;, Isocr. Observatio, r) παξατν,^σι;, ίω;, Ν. Τ. νι ίπιτηξΥ,οΊ;, ίω;, Ναζ. Observator, Ό ιπίσχοπο;, ν. Observatorius, a, um, παρχτχξνιτιχο;-, ν), όν. Observo, ΙπιτνΑω, aliquid, τ), Devi. πχ• ξατΥ,ξίω η, Lucian. tempus, τγ•ξίω τον χαίξον, Ναζ. ΙτιτΥίξίωχχίζίν, Plut. ali- quem, διαφυλάττω τίνα, idem, πίξίοξάω τίνα, Thuc. i. e. colo, ϊτίζατπύω, ali- quem, nix, Isocr. ποιίομαι §-ί$απύαν τινο;, idem. Obses, ό ομνίξο;, ν, Thuc. dare aliquem obsidem. παξαΰΐΐναί τίνα ομγ,ξον, Dem. ΰιδόναι Όμ-χξόν τινχ, Xen. accipere ali- quem obsidem, ίμν,ζίύω, Philo. obsidem posco aliquem, i ζομνξώω τινχ, Plut. Obsessio, ή πίξΐχάϋνιη;, ίω;. Obsessor, ό πολιβξχων, νντο;, Dem. c sro• λιοξχνιτΥ,;, S, Athen. Obsessus, a, um, πολιοξχύμινο;, ivy, tvov, Isocr. urbs, πόλι; >τολιοξχνμίννι, id. ab aliquo, χχταζ-χ; ιϊ; πολιοξχίαν ΰπό τινο;, id. a diabolo, Ιαιμονιαχο;, ->„ ov, Plut. ΰαιμ,ονιζόμίνο;, tvvi, tvov, Ν. T. Obsideo, πολιοξχίω, Isocr. urbem, rhv πά- λιν, Plut. aliquem, nva, Dem. undi- que murum, χυχλω πΐξΐχάθημχι τβ χο;, idem. Obsidio, γ\ πολιοςχ-ία, a;, Dem. obsidione claudere urbem, ίχπολιοζχίϊν πάλιν, Isocr. πίξίχαθίζίΐν πάλιν, LXX. claudi ab ali- quo, xxQifxirftxi \i; πολιοξχίαν ΰπό τινο;•, Isocr. capere urbem, πολιοξχίχ αλίσχίΐν πάλιν, Dem. obsidionem solvere, λύιι πολιοξχίαν, tolerare extremam, πολιό* χίχν ίσχχτνγ» υπόμεναν, Isocr. ab obsi- dione cessare, πχύσατβαΛ πολιοξχίχ;, A- ristot. Obsidionalis, e, πολιοξχνιτι»ο;, ν, όν• Obsignator, ό ίπιιτφζχγίΓΥ.;, S, Lucian. Obsigno, ϊπιο-φξχγιζω, aliquid, τ), Plato literas, χχταο-ημαίνομαι γξάμμχτ», De Obsisto, ivis -χμχι, alicui, nv), Plut. ανθί- s -χμχι πξά; τινχ, Thuc. Obsitus, παςιαλνιμμίνο;, ν), όν.. Obsoleo, s. Obsolesco, άπχςχαιόομαι, Bud, Obsolete, χπΥ,ξχχιομίνω;, Bud. Obsoletus, a, um, παλχιίμινο;, ivy, tvov Plato, verbum, ανχχίχωξνιχο; όνομα Dion. Hal. Obsonium, vide Opsonium. Obstaculum, το χώλυα,χ, ατο;, Lucian. Obstetricatio, ή μ,ααυτι;, tt»;, Plato, γ, μχιιίχ, χ;, idem. Obstetricor, μαΐίύομχι; Lucian. μαιόομαι• Obstetrix, γ) axtg-e);, ίΰος, Hipp, ή μαία. *;, Plut. Obstinate, αυβχΰΖ;, ]σχυ«ογνωυ.άνοι;. Obstinatio, ή alQalaa, ας, Pluto, ν) (ΤχλΥ,- ξοχαςΰίχ, a;, LXX. Obstinatus, a, um, Ό χχ) ή άμίτχπαςΌ;, ν, Plut. Obstipo, χατας-ΰφω• Obstipus. a, um, χυφ«;, ν), ov, Lucian. ί 99 ) occ Obsto, χνΰίραμαι, alicui, πξά; nva, Thuc. αντιτάττομχί nvi, Xen. πξά; τινχ, id. alicui, ne videat, χωλύωπνατΰ όξχν, He- rodot. ϊμπάΐιόν αμι ri μ.-/ι ίξαν, id. ne hoc facias, Ιπίχω σε τότα, Plut. Obstrepo, Β-οςυζίω, alicui, nv), Plut. πα- ξίνοχλΐω τινι, et τινχ. Obstringo, επιΐίω, Gal. juramento, \γχα• τχλαμζάνω 'άξχω, Thuc. aliquem spon- sione, χχτεγγυάω τινχ, Dem. Obstructio, -ί \μ^ξάίι;, ίω;, Hesych. Obstructus, a, um, ό χχ) ή Ιμβξχχτο;, v. Obstruo, 'εμφξάττω, aliquid, τ), Dem. Obstupefacio, ΙχπλΥ,ττω, aliquem, nva, He- rodian. Obstupeo, seu Obstupesco, ΙχπλΥ,ττομαι, aliqua re, πξά; n, Plut. άναισ%τω; εχω, idem. Obsum, βλάπτω, alicui, rivit, Lycurg. Confer Noceo. Obsurdesco, εχχωφάομαι- Obtego, χχταχαλύπτω, Plato, πεξίς-ίγω• Obtemperatio, idem quod Obedientia. Obtempero, idem quod Obedio. Obtendo, πξό'ισχομαι, aliquid, r), Hero- dian. Obtenebro, επισχοτ'εω, Dem. Obtero, επιτξίζω, Aristot. Obtestatio, v\ ΊχίτΥ,ξίχ, a;, Dem. ν) επιμχξ- τυξία, a;, Thuc. Obtestor, άντιζολεω, aliquem, nva, Dem. εχλιπαξίω nvio, Plut. Deum, Ίχιτίυω 3-iiv, Xen. Obticentia, ν) αποσιωπ^σι;, ίω;, Plut. Obticeo, seu Obticesco, αποσιωπάω, Plut. ' Obtineo, τυγχάνω, aliquid, τινο;, Isocrat. locum, χώξαν επέχω, Dion. Hal. Obtingit, ο-υμξαίνα, alicui aliquid, ri nvi, Isocr. Obtorqueo, διχ^ξίφω, Theophr. Obtrectatio, ή $ιαζόλΫ), υ,;, Dem. ο φθόνο;, id. ό διασυξμο-,, is, ν) χαχοΐογίχ, χ;. Obtrectator, ό βάσχανο;, a, Dem. φθονεΤν ί'ιθισμίνο;, id. ό <χχι ϋ) χχχολόγο;. Obtrecto, ΰιχζάλλω, aliquem ob aliquid, rivit, επί τι, Lucian. πξά; τι, id. λοιΰο• ξίομαί τινι, idem, ΰιχσύξω τινχ, χατα- λαλίω. Obtrudo, πζοσωθίζομχι, ώθέω, Xen. Obtrunco, άποχιφαλίζα, Ν. Τ. Obtueor, άντιΖλ'επω, Mlian. Obtundo, απαμΖλάω, Plut. εξχμζλάω, id. aures, εχχωφεω τα Στα, Lucian. Obturbo, Ιικταοάττω, aliquem, τίνα, Plut. Obturatio, ό ΧμφξχγμΛ;. S. Obturo, εμφξάττω, os alicui, τβ s~au.a nv), Dem. Ιπις-οΐίίζω nva, id. aures, β υ α> τά Zra, LXX. Obtuse, άμζλύω;, video, «,μ,ξλυώττω, Lu- cian. obtusissime video, ο\μζλύτατα ό- ξάω, Plut. Obtutus, us, -η πείο-οψι;, ίω;, Sophoc. τβ βλίαμα, ατο;, Dem. Obvallo, χχξαχάω, JEschin. Obvenio, πξοαίξχομ,χι, Dem. Obversor, πίξίϊςταμαι, Dem. Obverto, \πιστξίφω, alicui terga, ra νωτχ nvi, Lucian. Obviam, tig απάντ^σιν, eo alicui, συναντάο- ( μαί nvi, no alicui, απαντάω nv), Dem. ' πξά; τιν», Isocr. Obvio, άπχντάω, alicui, nv), Xenoph. lev τιάζω τιν), Plut. ύπαντιάζω nv), Lu- cian. Obvius, a, um, απάντων, ωσα, ων, Dem. Obumbratio, β επισχιασμο;, S, β χποσχιχσ- μ,ο;, ν• Obumbro, 'επισκιάζω, aliquid, τ/, Ν. Τ. η- ν), Lucian. χχτασχιάζα- Obvolvo, πΐξΐίλίττομχι, Plut. aliquid ali- quo, πίξΐς~ίλλω τί τινι, id. Occa, τβ βωλάχοπον, a. Occalesco, άποσχιρρόομαι. Occasio, β χαίξο;, ύ, Dem. % ά,φοξμί), %;, id. 4ι ίίποξία, a;, Isocr. ultro oblata, χαιςο; αυτόματο;, Dem. magna, μ,ίγχ; % Isocr. mirifica, μεγιτ»;, Devi, optima, χάλλις-ο;, Isocrat. apta ad aliquid, άξ- μάττων τινο;, Dem. utilis, συμφίξων, id. singularis, εϋποξία πολλή, id. occasio- nem quajro, χαίξον ζγιτίω, id. nundinor, πξίαμχι, idem, praibeo, seu suppedito, παξασχίυάζω, id. accedere, ο-υμζχίναν, id. contingere alicui, γίγνίσθαί τινι, id. incidere, συμπίπταν, ia. venire, ελθίΊν* idem, habere, εχαν, idem, exspectare, νίξίμίναν, Isocr. pr£etermittere, παξίε• net;, Dem. demittere, άφιίνχι, id. ob- servo, ιτχξκτΥίξεα, id. aucupor, λαμζχ- ODI OGG OftE in, Diod. Sic. occasione Uti, χςγ,σθκι τ£ καίξω, Dem. Occasutncuta, τό άφοξμίΐίον, χ. Occasus, us, v t Ιυσμγ,, γ,;, solis, τ]λ!χ, Xen. ->, ούσι;, ίω;, Bristol, ad occasum habi- tantes, el πξό; Ίσπίξαν οίκχντί;, Dent. Occatio, τι βωλοκοπία, a;. Occcnto, κατωΐίω, Herodot. Occepto, άξχομχι, Dem. Confer Incipio. Occidens, τι Ιύσις, it»;, Aristot. τ) ϊσπίξα, a.;, Dem. Occidentalis, e, Ιυσμικό;, yi, ov, Piol. Occidio, idem quod Occisio. Occido, φονίω, aliquem, τινά, Herodot. Confer Intcrficio. Occido, καταπίπτω, Al. Aphr. sol OCCidit, %λιο; hi /ίι, seu καταδύίΐ• Occiput, τ) κοτί;, ffioj, Hipp. Occisio, Ό φόνο;, χ, Dem. Confer Ccedes. Occisor, β φονώ;, ίω;, Dem. Occlamito, καταζοάω- Thuc' Occludo, χατακλίίω, Xen. Occo, βωλοκοπίω, Aristoph. Occubo, idem quod Occumbo. Occido, ο-υγκξύπτω- Confer Abscondo. Occultatio, τ] κατάκξυψι;, ίω;, υ) κξύψι;, ίω;• Occulte, κξύφα, Plut. χξυφγ, Ν. Τ. άφα- νω;, Dem. άΰ/,λω;, κξύζοΥ,ν. Occulto, κξύπτω, Dem. αποκρύπτω, ali- quid, τι, id. Occultus, a, um, άποκίκξυμμίνο;, ίν/\, ίνον, Isocr. Ό και ϋ, άΙγ,λο;, Dem. Occumbo, τίλίυτάω, Xenoph. τίλΐυτάω τχ βίχ, id. riv βίον, Lucian. Confer Mo- rior. Occupatio, 7) ασχολία, ας, Dem. Confer Negotium. Occupo, καταλαμβάνω, urbem, πόλιν, I• socr. αΐξίω πάλιν, Plut. aliquid, κατίχω τι, Isocrat. ίπικαταλαμζάνομα! τίνα;, JEschin. Ιπίχω τι, Aristot. τινό;, Thuc. occupor in aliqua re, άσχολό; ίίμι πξό; Tin, Aristot. άσχολο; γίνομαι hta τι, Dem. Occurro, απαντάω, alicui, τινι, Xen oc- currit mihi aliquid, ΐπίξχίταί τι μοι, 1- socr. ίξχίτα.! μοι Ιπι νχν, Dem. Occursatio, τβ άπάντγ,μ.α, ατο;, LXX. Occurso, ertiuu, Herodian. alicui, τινί, α- παντάω τινί, Xen. Occursus, us, ϋ) άπάντγ,ο -i;, ίω;, το συνάν- τγ,μχ• Oceanus, Ό ώκίανό;, χ, Aristot. Ocellus, το όμιχ,άτιον, χ, Aristot. το ομμα- τΊΙιον, χ, idr Ocrca, '/] κνΥ,μϊ;, ilo;, Horn. Ocreatus, a, um, Ό και τι χνΥ,μιΙοφόξβς, ν. Octavum, όγΐόον- Octavus, a, um, ογΥοο;, er t , όον, Thuc. Octies, όκτάκι;. Octingentesimus, a, um, οκτακ*σιαστο;, ν;, όν• Octingenti, a?, a, οκτακόσιοι, Ίαι, ια. Octo, o\, al, τα οκτώ, Pint, qui octo die- rum est, iyhoalo;, α'ια, alov, id. October, Ό ΙΙυανίψιών, mo;, Dem. Ό Όκ• τώζξΐο;, χ. Octodeoim, el, ul, τα οκτωκαίδικα, Hero- dian. Confer Duodeviginti. Octogesimus, a, um, ίγδοΥΐκοστό;, y„ h, Thuc. Octogies, όγΰοηχοντάκι;. Octoginta, ol, at, τα όγΰοΥ,κοντα, JElian. Octonarius, a, um, ογϊοαίο;, α'ια, aiov, nu- merus, 7; όγδοα;, ado;, Plut. Octuplex, όκταπλόο;, contr. πλΖ;, ij, xv. Octuplus, a, um, όκταπλάσιο;, ία, ιον• Oculatus, a, um," Ό καί -h πολυόμματος, χ, Lucian. όξυΰίξκΥ,;, testis, Ό αύτόπτΥ^, χ, Oculitus, οφθαλμόθίν^ Oculus, Ό οφθαλμό;, is, Dem. το όμμα, α- το;, Aristot. uterque, άμφω οφθαλμοί, Dem. ponere aliquid ob oculos, ποιύν τι πξό οφθαλμών, id. adspicere aliquem oculis, όξαν τίνα οφθαλμοί;, id. occlu- dere alicui oculos, συγκλίϊσαί τινι οφθαλ- μχ;, id. cui oculus erutus est, όφϋαλ- μόν Ίκχίκομμίνο;, idem. άπί^ίξΥ,μίνβ; οφθαλμόν, id. oculos attollo, ανακύπτω, Ν. Τ. ad oculos pascendos facere, eh ίοξτΥ,ν o^/ioj; σνντιλΰν, JElian. Ocymum, s. Ocimum, το ίίκνμον, a, Diosc. Ocyor, β καί ϋ, ώκίων, one;• Ocvus, ώζύτίξον, ocyssime, ωκιςα. Oiia, Ϋ, al*, υ,;, Xen. Odeum, τό ώδΰον, χ, Hesych. Odi, μισίω, aliquem, τινά, Dem. ob ali- quid, τινο;, Plut. aliquid, ίχθαίξω τι, id. Confer Odium. Odiose, μιο-Υ,τω;, Ιυσκόλω;, Dem. ίχθξω- hoS;, id. φιλαπίχθγ,μόνω;, Lucian. Odiosus, a, um, μισητό;, τ-„ ov, $Ί>γίξο;, χ, ov, φοξτικό;, %, ov, et molestus, χα) ίπαχ- Θυι;, Dem. Ό και Ϋ] φιλχπίχθ'/,μων, ονο;, et diis invisus, χαι ίχθξό; S-w;, id. Odium, το μΤο-ο;, ίο;, Aristot. in aliquem, τινο;, Thuc. in odio esse omnibus, //.?- σο; ίχίϊν παξά πάντων, Lucian. odio habere aliquem, μίσο; \χαν πξό; τινο;, Plato, dignus, qui odio habeatur, μι- σιΊσθαι alio;, Dem. odium conflare ali- cui, καθι$•άναι τινά ύ; μίσο;, Isocr. odio crimen alicui impingere, πξος ΐχθξαν, seu δ;ώ ty,v Wiav ΐχθξαν, αιτίαν ϊπάγοιν τινι, Dem. prosequi aliquem odio, νουν τινι^ 'ίχθι$-α., JElian. ob aliquid, μισΰν τινά τινο;, Plut, ?,;, Thuc. 7, οΙμγ„ υ,;, Lu. Odor, cian. bonus, 7) ίυοσμία, a;, Theophr 7) ίνόδμία, a;, idem, malus, ϋ\ δυσωδία* a;, Plut. 7) άοσμία, a;, Theophr. odo- re pascere, \στιφν τγ οσμγ, JElian. ca- rens, <$ - Λ αί ϋ, άοσμο;, u, Theophr. Odorabilis, e, οσφξαντό;, vi, ov, JEgin. οσ- φξαντικός, r„ ov, Theophr. οσφξΥ,τος, τ), ov, idem. Odoramentum, το άξωμα, ατός, Plut. Odoratio, ϋ, is -φξγ,σι;, ίω;, Diosc. Odoratus, a, um, άξωματικό;, y t , ov, Plut. ό και YihvoihY,;, ίο;, Theophr. Odoratus, us, ϋ, οσφξτισι;, ίω;, Diosc. Odoro, S -νμιάω, Herodot. ίξωματιζω, Al. Aphr. Odoror, όσφξαίνομαι, Xen. Odorus, a, um, όσφξαντικό;, y„ ov, Galen. (Economia, ϋ\ οικονομία, ας, Aristot. CEconomicus, a, um, οικονομικό;, y„ ov, A- ristot. CEconomus, ό οικονόμο;, ν, Aristot. sum, οίκονομίω, Ν. Τ. CEnopola, ό ο'ινοπώλΥ,;, a, sum, οινοπωλίω, Aristot. CEstrum, Ό oTs -ξο;, ν, Plut. cestro exagito, ίξοι$-ξίω, Lucian. Ofia, Ϋ, μάζα, τι;, A7isioph. Oflella, s. Oft'ula, τό μάξιον, if, Athen. γ) μαζίσκτ,, τι;, Aristoph. ό άκολο;, », Plut. Offendiculum, το πεοσκομμα, ατο;, Ν. Τ. τ] πξοσκοπτι, υ,;, Thuc. OrTendo, πξοσκόπτω, pedem ad lapidem, πόΖα πξό; λίθον, Λ'• Τ. λίθω, ibid, πξόιτ- πταίω λίθω, Plut. aliquem, πξοσκξύω τινι, id. aliquem aliqua re, λυπίω τινά τι, Dem. iv τινι, id. i. e. i?wenio, quod vide. Offensa, seu Oftensio, ή aY.hiic, a;, Dem. to aYihe;, ίο;, id. 7) άπίχθίιχ, a;, idem. τό πταίσμα• Off'ensiuncula, το πταισμάηον. Offenso, πξοσκξίω, aliquem, τινι, Plut. Offero, πξοσφίξω, donum et victimam, %ω- ξον καί 3-υσίαν, Λ. Τ. me conspectui alicujas, ίπισγ,μαίνω Ιμαυτόν τινι, Dion. Hal. me opportune, παξαφαίνομαι h χκΐξΰ, Plut. me periculis, δίδωμ'ι Ιμαυ- τόν it; κινδύνους, quiestionem, πζοτίίνω πξότασιν, Aristot. Orncina, τό Χξγατγ,ξίον, n, Plato, airarii, το χαλκίΐον, a, Lucian. vitriarii", το ύαλχξγαον, n, textoris, τβ Ιστνξγΰον, ν, &c. Officio, βλάπτω, alicui, τινά, Plato. Con- fer No ceo. Officiose, 3-ΐξαπίυτικω;, Plut. ΙπιμΟ.ω;. Orficiositas, r, Β-ίξαπίία, a;, Xenoph. Oificiosus, a, um, Β-ίξαπίυηκό;, yi, ov, Pla- to, Confei Obsequiosus. * Officium, το hiov, οντο;, Dem. τό καθήκον, οντο;, id. τό πξοσγ,κον, οντο;, idem, τό 'ίξγον, 8. idem, suum facere, otticio suo fungi, ποιΰν seu πξάτταν τό πξοσγ,κον, τα δέοντα, α πξοσν,χίΐ, Dem^ Isocr. nulla in re, iiSiv των ΰίόντων ποιίΐν•, Isocr. mei, tui, vestri, magistratuum, viri sapientis, &c. oificium est, 'ίξγον ίμόν, σον, ΰμίτίξον, άξχόντων, άνΰξό; ίυ φξονΐίντό; Ιστι, Dan. Isocrat. JEschin. fungi officio fratris, ποιίΐν τα 'ίξγα αΰίλφν, Dem. boni viri, π'ξάττίιν άξίω; αγαθά άνΰξο;, Plato, of- ficio deesse, πξοΰώόναι τά καθήκοντα, Lucian. officia humanitatis, τα φιλά»• θξωπα, ων, Dion. Hal. Offuciai, ό φίνο κισμό;, S, Philo. Offundo, καταχίω, caliginem alicui, Ιπι- σκοτίω τινι, Diosc. Oggannio, άντικήζομαι. ί Κ» ) Oggero, πξβζάλλω, aliquid alicui, τί tw# Plut. Oh, Ohe, Oho, Ζ ! Olea, Ϋ] ίλαια, a;, pro arbore, Plato, pro fructu, Dem. Oleagineus, a, um, ίλάϊνο;, i'nj, hov. Olearis, e, ΐλαΐΥ,ξό;, α, όν. Olearius, b ίλαιοπώλΥ,ς, χ, Poll. Oleaster, Ϋ, άγξάλαιο;, χ, Theophr. Oleitas, το ίλαιωΐί;, ίο;. Oleo, o^oj, Diosc. ά,πόξω, Herodot Oleosus, a, um, i χαί υ, \λαιώΙγ,;, ιο;, The- ophr. Oleraceus, a, um, ό καί Ά λαχανωδτι;, ίο; % Diosc. λαχανΥ,ξό;, α. όν, Theophr. Oletum, ό Ιλαιων, ώνο;, Ν. Τ. Oleum, το ϊλαιον, χ, Xen. cedrinum, το κώξίλαιον, χ, e cneco, το χνΥ,κίλαιον, Di- osc. myrtinum, μυξσιήλαιον, χ, id. &c. olei fex, το ΰπίλαιον, χ. Olfacio, οσφξαίνομαι, aliquid, τινο;, Xen. οσφξάομαί τινο;, Lucian. Olfactus, us, Ϋί οσφξΥ,σις, ίω;, Diosc. Olidus, a, um, ό καί ή ο%ώΙγ,;, ίο;, The- ophr. Olim, πάλαι, dicta, βγ,θίντα, Dem. popu- lari rep. USi, τοπ-άλα/ ^Υΐμοκξατχμίνοι, id. τό παλαιόν, Isocr. jam Olim, ίκπά- λαι, Ν. Τ. Olitor, β κΥ,πωξό;, χ, ό λαχανοπώλη;, χ. Oliva, τι ίλαία, ας, Plato. Olivetum, ό Ιλαιων, ωνο;, Ν. Τ. Olivo, ίλαιόω, Poll. Olivum, το ίλαιον, χ, Diosc. Olla, ϋ, χύτξα, a;, Xen. ollarum fictor, ό χυτξίυ;, ίω;, Plato, testae, τα χυτξοίϊα, ων, Pott. Ollaris, e, χυτξαϊο;, α'ια, οίον. Oil ula, τό χντξίον, χ, Aristot. ν) χυτξϊ;, iho;, Dion. Olor, ό κύκνο;, χ, Aristot. Olorinus, a, um, χνχνιιος, ιία, uov, raelos, μίλο;, Athen. Olus, το λάχανον, χ, Theophr. olus colli- go, λαχανίύομαι, Lucian. olerum col- rectio, ή λαχανιία, a;, Joseph, olera de- cerpo, ίκλαχανίζομαι, Theophr. olera produco, λαχανίύομαι, Strabo. Olympia, locus Elidis, τι 'Ολυμπία, a;, ltl- di, τα 'Ολύμπια, uv, Dem. Olympiacus, a, um, 'Ολυμπιακό;, ii, er, certamen, άγων, Aristoph. victoria, y\ 'Ολυμπία;, aho;, Herodot. Olyra, 7, ολυβα, a;, Gal. Omasum, ό Ιχΐνο;, χ, Bas. Omen, β οιωνό;, χ, Xen. τό οιωνισμα, ατο?» Herodian. pro ©mine bono habeo, πισ- τίύω^ ί'ιναι οτταν αγαθν,ν, JElian. πξό; ο'ιωνχ λαμζάνω άγαθ5, Dion. Hal. omi- nis mali, ό καί ν, άπόφΥ,μο;, χ, Suid. Omentum, τό ϊπίπλοον, χ, Poll. Ominator, ό ο'ιωνι^>,;, a. Hes. ©minor, οίωνίζομαι, aliquid, τί, Aristot. ominare qua;so melius, ίνφν,μίΐ, Plato. Ominosus, a, um, ό καί ϋ, δυσοιώνι$-ο;, χ, Lucian. Omitto, παξαλίίπω, aliquid, τί, Isocr. ha- λί'ιπω τι, idem, ίάω τι, idem, aliquid lubens, ΰπίξζαίνω τι ίκών, Xen. Omnifariam, παντοο~απώ;, παντοίω;, Hero- dian. Omnigenus, a, um, παντοίο;, οία, οίον, Lu. cian. παντοΰαπό;, τ-,, βν• Omnimode,n-avTo/it;i, Herodian. παντα^Ζ, Plut. Omnimodus, a, um, idem quod Omnige- nus- Omnino, πάντω;, Plut. Ζλω;, Dem. παν- τ'/ι, JElian. παντάπασιν, Plato, differt, τό πάν ΰιαφίξίΐ, Xen. Omnipotens, ό καί τ) παντοκξάτως, egej, Ν. Τ. ο καί τ) παγκξαττ];. Omnipotentia, ί παντοκξατοξία, a;, Sitae. Omnis, e, πα;, πάσα, πάν, Dem. άπα;, όίπασα, άπαν, Isocr. omnes, quotquot, πάντί;, οτοιπίξ, seu 'όσοι, Detnosth. 'όσοι, οσαι, 'όσα, id. ante omnia fac, πΐξ) παν- τό; ποιχ, idem, omnibus modis velie, :x παντό; τξόπχ βχλίσθαι, idem, omnium maxime, quos ego novi, πάντων μάλιψα, ων ίγω οίΤια, Xen. Omphacium, το όμφάκιον, χ, Diosc. Onager, ό οναγξο;, χ. Onerarius, a, um, φοξτικό;, υ„ ov, navis, πλοΐον, Thuc. Onero, φο«τίξω, aliquem aliquo, τινά τι, Ν. Τ. mulas, Ιπισκινάζω τά; 7,μιόνχς, Aristot. navcm frumento, γ%μίζω ναύ* «Ίτχ, Dem. OPI OPU ORI Onerosus, a, um, φορτιχος, h, ov, Aristot. Onus, το φορτίον, tc Dem. ό φόντος, ν, Lu- cian. navis, ό γόμος, st, Poll, jumenti, το ο-χγμα, ατο;, Plut. impono alicui, φοξτίζα) τινχ, Ν. T. majus suscipere vi- ribus, φοξτίον μίΤζον η χχθ' εαυτόν α'ιρΰσ• βαι, Demosth. oxcutio, αποφοξτίζομχι, Synes. Otiustus, a, um, πίφορτισμίνος, ίνη, ίνον, N.T. Onychinus, a, um, ονύχινος, ινη, ivov, un- guentum, μύξον, Diosc. Onyx, Ό ονυξ. χος, Diosc. Opacitas, το ίπίσχιον, tt- Opaco, ίπισχιάζω, aliquid, τινι, Ν. Τ. τι, ibid. Opacus, a, um, b χχ) η χχτάσχιος, st, Philo. i χα) ή σχιώδης, ίος, Plut. σχίίξός, ά, βν> Xen. Opella, το πρχγμάτιον, ν• Opera, a?, ή ίξγχσίχ, ας, do, ut liberer, h- γασίχν δίδωμι χπχλίΜχϋηνχι, Ν. Τ. αθ seu navo alicui, σπαδάζω πίξί τίνος, Pla- to, πίξί τι, Xen. ύπίξ τίνος, Dem. ίπί τινι, Isocr. τι, Plato, in aliqua re, συμ- ιτζάττω τ/ τινι, Plut. multum opera? po- nere in aliqua re, πολλά, πξχγμχτίύισθχι πίξί τι, Aristot. opera danda est, ut ha- beas, πίιξατίον 'ίχίΐν, id. χξνι σπαδάζιιν, 'όπως Ιχης, Demosth. opera? pretium est considei-are, άξιοι Ινθυμηθηναι, id. au- dire, άξιον των πξαγμάτων άχϊίσχι, Aris- ioph. πξ'χργχ Is-/, Plato, non est opera? pretium,^ Χχιι όπόθίσιν σπνδϊ,ς, 2Elian. opera mutua, ή συνίξγία, ας, Dem. Operaria, ή Ίργάτις, 3ος, Aristot. Operarius, a, um, ίξγαστιχός, η, ο», i. e. mercede conductus, μισθωτός, η, ov, De- mosth. Operarius, Ό Ιξγχσ'τΥ,ζ, ηξος, Xen. ο Ιξγά- της, st, id. Operatio, ή Ιξγχσία, «.ς. Aristot. Operator, Ό ΐξγάτης, st, Xen. Operculum, το πώμα, ατός, Athen. oper- culo claudo, πωμάζω, Aristot. Operimentum, το ιπίζλημχ, το κάλυμμα. Operior, χαλύπτω. Confer Tcgo. Operor, ίζγάζομαι, adsidue, συνεχώς, A- ristot. Operose, ΙίγχςΊχως, ίξγατιχως, Plut. Operosus a, um, ίξγχς-ιχος, h, ov, b xa) η φιλόπονος, a, Isocr. i χχ) ή Ίξγώδγ,ς, et molestus, Ό χχ) ή Ιπ'νχονος, H, χα) χαλι- νός, Isocr. Operte, χξνφγ, Ν. Τ. Opertorium,TO σχίπασμχ, ατός, Aristot. Opertus, χαλυπτός, η, ον, Ό χα) η χατάς-ί- γος. Opes, vide Divitice, item Auxilium. Opifex, Ό δημιχξγός, S, Aristot. Ό χίίξοτίχ- νης, st, Dion. Hal. Opificium, ή δημικξγία, ας, to δημιύξγη- μ.χ, ατός, το χίΐξίξγημα- _ Opilio, Ό πξοζχτίυς, ίως, Aristoph. ο ποι- fttftt• Opime, πιόνως, πολυτίλως. Opimitas, ή πιότης, ν,τος, Aristot. Opimo, πιχίνω, aliquid, rt, Aristot. Orffmus, a, um, ό χα) ή πίων, όνος, Aristot. Opinabilis, e, Solaris, *i, ev, Plato. Opinatio, ή δοξασία, ας, Suid. το δόζαο-μχ, ατός, Plato. Opinator, ό δοξαζ-ν-,ς, £?• Opinio, ή δόξα, '/ις, ThllC. η δόχνιοΊς, ιως, Plut. opinionem alicujus rei excitare alicui, πξος-ξίζ'-οΌαί τινι ΰόξαν τίνος, De- mosth. habere talem de aliquo, ΰπα,ξ- χιϊν τινι τοιαΰτην ΰπόλν&ιν πίξί τίνος, id- consequi alicujus rei, ixtpeetiv δόξαν τίνος, idem, opinione duci, χξν,σ-θαι Ιοξγι, id. judicare de re aliqua, χςίνισ-θχι loir, π-°ί τίνος, idem, opinionem fallere alicujus, tra£xx°isio-tiai δόξαν τίνος, Isocr. dedu- cere aliquem ab opinione, μιταο-τΫιναι γνωμών seu δό|*ι> τίνος, id. deduci ab opinione, α.φ{ίσθχι τγ,ς ΰόξ-',ς, id. opinio- nem deponere, μίταθίσθαι r->,v ΰόξχν, De- mosth. abolere de se conceptam, διά- λυαν δό|αν τίνα, Isocr. opinione celeri- us, Ρτΰ,ττον ΊλπίΙος, Herodian. majus, τίί δό|»!ί μίϊζον, Plut. opinionem pra:- claram habere de aliquo, χαλως Ζοξ,άξίΐν ύπίξ τίνος, JElian. Opiniosus, a, um, δοζαηχος, vj. ov, Aristot. Opinor, δοξάζω, male, χχχως, Plato, de a- liqua re, πίξί τίνος, id. Confer Opinio. Opipare, πολυτίλως, Dem. Ιαψιλως. Opiparus, a, um, ό χα) 'ο πολυτίλϊ,ς, tos, Plut. i χα) ή άφθονος, ν, Dem. Opitulatio, »j βοηθησις, ιως- Confer Auxi- lium. Opitulor, βο'ήθίω, alicui, τιν), Isocr. Conf. Auxilior. Opium, το βτ<ον, a, Diosc. Opobalsamum, το οποζάλα-αμο», u, Diosc. Oportet, Ss7, aliquem bellum gerere, τίνα. πολΐμίϊν, Dem. qua? facere oportet, ά hti π°χττίΐν, Isocrat. aliquem docere quid, χζ'ή τίνα δίδάσχίΐν τι, Xenoph. fa- cere, ποιίϊν, Plato, et necesse est alere milites, δί7 χα) ά,νχγχχΐόν isn τζίφαν s-«a- τιώτχς, Dem ut convenit et oportet, ώς δίϊχα) πξοα-ϊχίΐ, idem. Opperior, πίοιμίνω, aliquem, rtvi, Plut. Confer Exspecto. Oppeto, άποίχομαι. Pint. Confer Morior. Oppico, πισσίω, CI. Al. aliquid, χαταπια- ο-όω τι, id. Oppidanus, a, um, o, 'h, to χ,ατα. πάλιν, Dion. Hal. πολιτιχός, η, ov, id. Oppidatim, χχτχ πάλι». Oppido, χομιΐγι, Dem. λίαν- Oppidulum, ή πολίχν/ι, ζς, Thuc. to ro- λίχνιον, st, Isocr. Pppidum, ή πόλις, ΐαις, Devi. Conf. Urbs. Oppignero, Ινιχυςιάζω, Dem. alicui aedes, αποτιμάω τινι οιχίαν, idem, alicui suas facultates, ΰποτίθημι τινι τν,ν ite -ίαν, id. παξαχατατίθιμχί τινι χξνιμ,ατκ, id. fa- cultates oppigneratai sunt, »o-/os ΰπόχιι- ται, idem. Oppleo, άνχπλ'/,ξόω, Plato. Conf. Impleo. Oppono, χντιτίθημι, ahcui, άντιτιίνω τινι, Dem. manus oculis, πξό'ι'σχομαι τας χίίξας οφθαλμών, Plut. Opportune, ιϋχαίξως, Isocr. dicere ali- quid, ίΐς δίον λίγειν τι, idem. Opportunitas, •,\ ίίχαίξία, ας, Isocr. auxi- liandi, χχΐξός τ5 BorfiCiv, Dem. omnium maxima rei faciendaa, άφοξμη πασών μι- yis"4 *ξός χξτιμχτισμον, id. Opportunus, a, um, ό χα) yi ίύχαΐζος, n. tempus, χαίξος, Herodian. ad aliquid, ό χα) ri Ίπιτν,δϊιος πξός τι, Aristot. ί'ίς τι, Herodian. Oppositio, γ, άντίθίσις, ίως, Ναζ. Oppressio, ή χαταπίίσις, ίως, ή χχτάθλιψις, tyrannica, ή -χαταδυνας-ίία, ας. Opprimo, χαταπιίξω, aliquem inique, I- λαττόω τινά πχξά το δίχαιον, Isocr. hel- lo, χατχτξίζω τινά πίβ) τον πόλίμον, Plut. Opprobratio, ή λοιδοξίχ, ας, Dem. ή διαζο- λ->„ ν,ς, id. Opprobrium, το ονίίδος, (ος, Dem. Opprobro, ίαιδιζω, aliquem, τινι Demosth. Confer Exprobro. Oppugnatio, ή πξοσζολΥΐ, ης, Dem. η ίίσ• ζολη, ν,ς, idem, ή χχταπολίμησις, ίως, Thuc. urbis, ή πολιοξχία, ας, id. Oppugnator, διχμχχόμινος, ίνη, ίνον, Dem. urbis, ή πολιορκητής, S, Athen. Oppugno, πξοσζάλλω, mcenia, πξΐς τίίχν,, Dem. urbem Epidaurum, πολιο^χίω Ένίδχυζον, Plut. aciem instructam, μάχομαι πξος φάλαγγα τίταγμίνην, id. Ops, ή Via, ας. Opsonator, ό ό-φών^ς, ν, Aristoph. Opsonatus, seu Opsonatio, ή i'S /ωνία, ας, Plut. Opsonium, το ίψώνιοιι, a, Plut. το ο'•ψώ- ξΐον• Opsono, seu Opsonor, ί-φωνίω, Aristoph. Optabilis, e, ίυχτος, >/ t , ov, Dem. alicui, ίυχταίος, αία, αϊόν τινι, Lucian. αΐξίτός. Optabiliter, ίίχτως. Optatio, ή ίϋχγ : , ης, Dem. Optato, χατ' ιΰχΥ,ν, πξος ίϋχην. Optica, ή όπτιχ-η, ης, sc. τίχνη• Optimas, β χξάτιστος, α, ό αξίστος, χ, Α• ristot. uptime, βιλτίζ-ως, βίλτις-α, Dem. a.y?a, id. me gero, άξΐ?ίύω, Isocr. Optimus, a, um, χοάτιτος, Ίτη, is-ov, Plut. "λτις-ος, η, ov, Thuc. sum, χξατίζ-ίύω, Isocr. αξίΓίυω, Optio, η α'ίξίσις, ίως, Demosth. optionem dare alicui faciendi aliquid, διδόναι τιν) α'ίξίσίν^τινος, id. esse alicui, utrum, «"- ξίσιν ίιναί τινι, πότίξον, id. accipere, άί- ξίσιν λαμζάνίιν, id. Opto, ίϋχομαι, majora bona, μίίζονχ. αγα- θά, Demosth. a Diis incremehtum, τοΊς 9-ίο7ς ίπίδοσιν, Isocr. nefasta, αθέμιτα, Xen. audire aliquem, ποθίω τινά άχόιιν, Dem. Opulentia, ό τλ«τβ?, u, Dem. ή ΐυποξία• Confer Divitice. Opulenter, πλασίως, ίϋπό/>ω;, Dem. C 101 ) Opulentus, a, um, πλάσιος, ία, ιον, Dem. Confer Dives. Opus, ίξγον, tt, Dem. aggredi, Ιπιχίΐ°ΐί* ίξγω, Isocr. αντιλαμβάνομαι τν πξάγ- μχτος, Dem. bonum, το άγαθέξγημα, ατός, malum, το χαχύξγημχ, ατός. Opus est, δΰ, amicis, των φίλων, Aristot- verbis, διϊλογν, id- alicui aliqua re, δΰ τιν'ι τίνος, idem, πξοσδίί τινι τίνος, Dem. alicui aliqua re ad aliquid, διί τιν'ι τίνος π^ός τι, Aristot. opus habeo alicujus rei, δίομιχ,ί τίνος, Isocrat. χξίίαν ίχω τινός, Ν. Τ. opus non habeo dicere, ΰδΐν δίο• μαι λίγιιν, JEsckin. Opusculum, το Ιξγίδιον, ν. Oraculum, ό χξΥ,σμος, 5, Phtt•^ η χξΥ,σμω- δίχ, ας, Herudot. το jmxvtiIov, a- Dem. το μάντίνμχ, ατός, Plato. Pythia?, b παξά της Ιΐυθίας χξησμός, Isocrat. fide dignissimum, μ,αντίϊον πις-ότατον, idem. oraculum bonum dare, διδόναι άγαθην μαντίίαν, Dem. petere de aliquo, χξΫ,τ- ϋαι μχντίίω πίξί τίνος, Isocr. jecitare, άναγινώσχιιν μαντίΐχν των &ίων, Dem. hoc dicit, μχντίία φησ) tbto. id. adire, χησΟαι τω &ίω, Plut. consulere, μχντίύ' ίσθχι, id.' χξΥ,ζ-Υ,Ρΐάζίσθαι, Died. Sic. Oratio, b λόγος, n, Dem. forensis, η διχο- γ-ξχφία, ας, Isocr. λόγος διχανιχός, id. orationem instituo, λόγον π°οχΐξίομχι> I- socr. meditor, μιλιτάω, id. ccuipono, conficio, συντίθημι, id. paro, πχξχσχιυ- άζω, id. scribo, γξάφω, Dem. συγγρά- φω, id. conficio, ποήομαι, id. perricio, φογάζομχι, id. finio, ίπιτίλίω, Isocr. edo, Ιχδίδωμι, id. habeo, λίγω, Dem. adversus aliquem, δημγ,γοξίω χατά τίνος, idem, audio alicujus^ άχάω παξά τίνος, idem. Oratiuncula, το λογίδιον, ν, Isocr. Orator, <5 ρητωξ, οξβς, Dem. b λίγων, οντος, idem. Oratoria, η ρητοξίχτι, ης, Aristot. Oratorie, ρητοξίχως, JEschin. Oratorius, a, um, ρητοζίχός, η, ov, Aristot. OrbatlO, η ς-ίοησις, ίως, Aristot. Orbiculatim/jsyjiAiiSov, σφχιριχως, Plut. Orbiculus, το σφαίξίΰιον, v. Orbis, ο χυχλος, u, Plato, η οΐχαμίνη, ης, Dem. in orbem, χύχλω, Herodian. Orbita, ή τξοχιά, άς, ή άζματοτξοχι'α, ας, Lucian. Orbitas, Uberorum, ή άπαώία, ας, Dem. ή άτίχνία, ας, Plut. parentum, ή ίξφανία, ας, Dem. Orbo, άποτίξΐω, aliquem, τινά, Xen. libe- rie, άτίχνίω, LXX. Confer Privo. Orbus, a, um, πίπν^ωμίνος , ίνη, ίνον, Luc. liberis, Ό χα) η άπαις αιδος, Dem. pa- rentibus, οξφανός, η, ov, id. Orchestra, ή 'όξχγ,?ξα, ας, Isocr. Orcus, b αδης, St. Ordmarids, a, um, ταχτός,^η, ov, Plato. Ordinate, seu Ordinatim, ταχτιχως, τάξα, τίταγμίνως, Isocr. ίυτάχτως. Ordinatio, ή τάξις, ίως, Dem. ή ιυταξία, ας, Isocr. Ordino, Χγχοσμίω, τάττω, mundum, το» χόσμον, Plato, omnia bene, διατάττω iZ'ixa$-a,Xen. milites, διοιχίωτό $•ξχ- τόπίδον, Herodian. Ordior, 'άξχομχι, aliquid, τίνος, Plato, sec- tam, χχτχζάλλομχι χΊ'ξίο-ιν, Plut. te- lam, υφαίνω is-ov, Horn. Confer Inclioo, Incipio. Ordo, ή τάξις, ίως, vita?, βία, Isocr. mili- tum, το τάγμα, ατός, Plut. equestris, το τάγμα Ίππιχόν, Herodian. in ordi- nem aliquem colloco, τίθημί τίνα ί'ις τά- ξιν, Dem. ordinem verborum constituo seu servo, ποιίω τάξιν των λόγων, idem. observo, retineo eundem, ΐμμίνω τ;? τά- ξίΐ ομοίως, Isocr. desero, λίίπω τ-<ν τά- ξιν, Dem. in ordinem redigo, χατα- τάττω ί'ις τάξιν, Lys. ordinem milita*- rem duco, ταγματαξχίω, Philo. ordine eo, seu procedo, ρύχω, sto, ς•ιχγ?όν Ί'σ- ταμαι, Suid. dispono, s -ί'χίζω, JEschin. ab'initio commemoro, Ιφίξης άπό άξχης διίςχομαί τι, Dem. Organice, ίξγχνιχως, Aristot. Organicus, a, um, ό^γχνιχος, η, ov, Aristot. Organum, το οξγανον, v., Aristot. Orgyia, ή όξγυίχ, ας, Herodot. Orichalcum, Ό ίξίίχαλχος, a, Plato. Oriens,. ή ανατολή, ης, Ν. Τ. αϊ άνχτο^.α) ων, Herodian. Orificium, το s -όμα, χτος, Aristot. Origanum, το ίξίγχνον, ν, Diosc, OST PAE PAM Originalis, e, ό χα) η άξχίγονος, ν, pecca- tum, αμάρτημα. Originarius, a, urn, αρχικό;, η, όν. Originatio, ή ετυμολογία,, ας, Cic. Origo, ή γίνεσις, εως, Plato, η άςχ^ι, ης, id. i. e. caussa, ή αιτία, ας, Pluti ver- borum, ^ ΙτΕ/μβΑβ^/β, ot?, Czc. Orior, γίνομαι, Xen. Χπανατίλλω. Conf. Nascor. Oriundus, a, um, ό και ή απόγονος, u, Bern. ab aliquo, γεγονώς tragi τίνος, Isocr. Oriza, vide Oryza. Ornamentum, to κόσμημα, α,τος, Plato, h χόσμος, v, Aristot. ornamento esse ali- cui, κόσμον εΤναί τινι, Pint. Ornate, κεκοσμίνως, χαρμντως. Ornatio, ή κόσμησις, εως, Aristot. Grnatus, Ό κόσμος, a, Bern. Ornithotrophium, το οξνιθοτξοφείον, χ. Orno, κοσμία, urbem, πάλιν, Bern. Oro, δέομαι, aliquem aliquid, τινός τι, Be- mosth. aliquem, ne succenseat, πχξαι- τ'εω τίνα μηδέν άχθεσθηναι, idem, et pos- tulo hoc ab omnibus, δέομαι χα) άζιόω τχτο παξά πάντων, idem- vos et obsecro, Ικετεύω υμάς χα) άντιζολίω, idem, i; e. orationem habeo, Ιξίω, idem. Orphanus, β όξφανος, 2, Bern. Orsus, us, ή άξχη, ης, Bern. Confer Ini- tium. Orthodoxia, η οξθοδοξία, ας, Bas. Orthodoxus, a, um, Ό χα) η όξθόδοξος, χ, sum, οξθοδοξίω, Pas. Orthographia, η όξϋογοχφία, ας, Gramm. Ortus, a, um, γεγονώς, via, ός, Bern. Con- fer Natus. Ortus, η γενεσις, εως, η ανατολή, ης. Oryza, η όρυζα, ης, Biosc. Ο si, είθε, scriberet, γξάψειε, Plato, scrip, serit, ϊγξαψί, Xen. Confer JJtinam. Os, oris, τβ s -όμα, ατός, Bern, aperire non audere contra aliquem, διαίξειν το $-όμα triqt τίνος χχ εχειν, idem, audire ex ore alicujus, axxtiv εκ τ2 s -όματός τίνος, id. obturare alicui, επιρομίζειν τίνα, idem. ίμφξάττίΐν ?ojx.a, idem, "in ore omnium haac sunt, ταύτα ντο πάντων τεθρμλληται, Plut. πάσι 'δια. s -όματός έ?ι, id. aperio, et solvo, ανοίγω χμ) λύω ?όμα, id. con- tineo, 'ίχω στόμα, Soph, in ore habeo, »νά $~όμα 'ίχω, Xen. uno ore, 1| ενός θά- ματος, Plato, in os seu buccam venire, ίπ) ς-όμα εςχεσθαι, idem. i. e. fades, η β-ψ/ί. ίως, Bern. Os, ossis, τβ ofiov, contr. os"3v, 3, Plut. Oscitanter, άμελως, Isocr. ολιγώζως, Be- mosth. βαθϋμως. Oscitatio, ή χάσμη, ης, Aristot. Oscito, seu Oscitor, χασμάομαι, Al. Aphr. Osculatio, το φίλημα, ατός, Lucian. Osculor, φιλίω, aliquem, τίνα, ore admoto, τω s -όματι, Xen. alicujus manus et pe- des, χαταφιλεω τίνος χείξχς χα) πόδας, id. complector aliquem et osculor, συλλαμ- βάνω τίνα χα) φιλίω, Plut. Osculum, i. e. os parvu?n, το ?ομάτιον, χ, το ff -όμιον, χ, Athen. i. e. basium, το φί- λημα, ατός, Lucian. do, χαταφιλίω. Confer Osculor. Osor, ο μισητής, 3. Osseus, a, um, ό χα.) η οζώδης, tost Athen. Οξινος, ίνη, ινον. Ossiculum, το ότάριον, χ. Ossuarium, το os -οδοχεΐον, χ. Ostendo, δείκνυμι, aliquid breviter, δια βραχέων τι, Bern, aliquid satis, άποδείκ- νυμί τι Ίχανως, Isocr. aliquid manifeste, Ιπιδείκνυμί τι φανίΡως, Bern, δείκνυμι τι σαφώς, id. admodum accurate alicui a- liquid, πάνυ άχξίζώς Ιπιδείκνυμί τί τινι, idem, alicui, quod, δηλόω πξός τίνα, 'ότι, Isocr. me optime, πχξέχω εμαυτόν βίλ- τίς-ον, id. Ostentatio, ή ϊπίΰιιξις, ίως, divitiarum, vi- rium, πλ&τν ρώμης, Isocr. ή αλαζονεία, ας, Bern, ο χομπασμός. Ostentator, β αλαζαιν, όνος, Bern. Ό άλαξο- νιυόμίνος, ts, id. Ostento, άλαζονιίομαι, Isocr. vires, ποιίο- μαι ϊνιϊίιξιν της ρώμης, id. aliquid, \μ- πομπίύω τιν), Bern. Ostentum, τβ σημύον, a, Bern, το τίξχς, α,τος, Plut. Ostiarius, ό S -υξωξΖς, S, Ν. Τ. Ostiatim, χατά 3-ύξας. Ostiolum, το 3-υξίδιον, ν, τβ 5-ύξΐον. Ostium, η 3-ύξα, ας, Xen. Confer Janua, Fores: fluyii, τβ ?όμα χοτχμί, Aristot. •9 liVSeX^i ij() Paus. Ostrea, το offpiov, \s, Plut. Ostreosus, a, um, Ό χα) η οϊζίώΰης, to;. Ostreum, τβ e'rgsoy, a, Plut. το os-guovt v, Athen. Ostrinus, a, um, όνειος, iix, uov• Otiolum, τβ σχολίϊιον, v. Otior, σχολάζω, Bern, α,ζγίω, id. Confer Otium. Otiose, σχολή, lv σχολή, χατχ σχολην, Ιπ) σχολής, Plato, JEschin. Otiosus, a, um, h χα) η ά,πξάγμων, όνος, vita, βίος, Bern. σχολαΊος, αία, alov. Otium, η σχολή, ης, Bern, η άπονία, ας, Plut. η άπςαξία, ας, id. το άπξάγμον, όνος, Thuc. ago, σχολην άγω, Bemosth. impendo alicui rei, τοιίω προς τι, Xenoph, alicui, αί τινι, Plato, scriben- di, ίΤναί τινι γξάφαν, Xen. habere, ύπάξ- χιιν τιν), Aristot. consumere in aiiqua re, άναλίσχιιν ύς τι, Boer, per otiuin agere aliquid, χατα, σχολην seu \π) σχο• λης πξάττίΐν τι, Bern, otio frui, σχολής: ίπολαύίΐν, Plato, abundo, eu Ιχω σχο- λην, idem. Ovalis, e, Ό χα) η ώαο*γ,ς, ίος, Xiph. ο χα) η οΊώδης, εος. Ovatio, Ό Β-ξίαμξος ελάττων, Bion. Hal. Ovicula, το πζ'οζάτιον, u, Aristoph. Ovile, το ποίμνιον, »• Ovillus, a, um, προζάτειος , ιία, uov, Aris- tot. Ovinus, ό χα) ή μηλειος, ovina pellis, το χωος- Ovis, το πξόζχτον, ν, Aristot. το μήλον, ή ο)ς, οίος. Ονο, 'ήίομαι, aliqua re, τιν), Isocr. Confer Lcetor. Ovulum, το ώάξιον, ν, Athen. το ωϊον, ν, id. Ovum, το ώον, ν, Aristot. pario, ώοτοχίω, id. ώον τίχτω, id. sterile, άνεμιαίον χα.) άγονον, JElian. producit marem, jre /εί άρρεν, id. ovis incubo, επωάζω, id. Oxalis, η όξαλ)ς, ίδος, Biosc. Pabularis, e, χοξτχσματίχος, i), όν. Pabulatio, ή χωζταγωγία, ας, n ποονομη•. ης• t ' Pabulator, ο χοξταγωγος , 3- Pabulatorius, a, um, χοξταγωγιχος, η, όν• Pabulor, χορταγωγ'εω, pabulatum ago seu educo, πζος νομας 'εξάγω, Xen. Pabulum, το χόρτασμα, α,τος, Ν. Τ. ή νομή, ης, Xen, ό χιλος, S, id. η βοξοο, praebeo, χιλόω, id. Pacate, εϊξηνιχως, Isocr. Pacator, ό ειρηνοποιός, S, Ν. Τ. Pacatus, a, um, β ειρηνιχός, η, αν, Isocr. ει- ζηνευόμενος, ίνη, ενόν, regio, χώξα, Polyb. Pacificatio, ή Ιιαλλαγη, ης, Bern. Pacificator, ό εϊξηνοποιός, S, Ν. Τ. Ό Ιιαλ- λαχτης, 2, Bern. Pacifico, Ιιαλλάττω, quosdam, τινα,ς, Xen. είςηνοποιίω. Pacificus, a, um, είξηναΤος, αία, alov, Thuc. Paciscor, συμφωνεω, cum aliquo denario in diem, μετά τίνος ix Ιηναςίν την ημίραν, Ν. Τ. τιν) Ιηναξίν, ibid, bona fide, συναλλάττω μετά πί$-ιν, Aristot. ae pro- ditione patriae, συντίθεμαι πξοΰοσίαν πα- τξίΰος, Herodot. aliquid cum aliquo, τ) προς τίνα, Xen. cum aliquo, όμολογίω τιύ, Bern, de mercede, μισθον, id. de caede, φόνον, idem. Paco, Ιλάσχομαι, aliquem, τινά, Plut. έξι- λάομαί viva, Xen. Pactio, η συνθεσία, ας, η συνθηχη, ης, Bern. η σΰμζασις, εως, Thuc. Pactum, η ομολογία, α,ς, Bern, η συνθηχη, ης, id. το συγχείμενον, id. το όμολογύ- μενον, a, id. servo, εμμένω ταΊς ίμ,ολο• γίαις, id. φυλάττω την συνθηκην, idem. διαφυλάττω την συνθηκην, Isocrat. νίο- lare seu negligere^sroigiiiga/v^i/ την ίμο• λβ^/οί>ι, Bern, ποιίίν πχξ» την συνθηκην, idem. Paaan, ό παιάν, ανος, pasanem cano, παιάνα αΰω, Bern. ' παιανίζω, Thuc. Paedagogium, το παι^αγωγεϊον, u, id. Psedagogus, ό παιδαγωγός, a, Plut. ό παι- ?>ΐυτης. Pasdicator, seu Paedico, ό πνγι?ης, ». ( 102 ) Psdor, ό αυχμος , 3. Paso η ia, η παιωνία, ας, Theophr. Paganalia, τά χωμητιχά, ων, α,Ί χατα. χ.ί.~ μας εορτάσιμοι ημίξαι. Paganicus, a, um, χωμητικας, ην, ον, Synes. Paganus, b χωμητης, u, Joseph. Paganus, a, um, χωμητιχος, η, ov, Synes. Pagatim, κατά κώμας, Plut. Pagella, το σελίΐιον, \s, Polyb. Pagina, η σελις, ίίος, Bion. Hal. Paginula, idem quod Pagella. Pagus, ή χώμη, ης, Thuc. ό πάγος• Pala, τβ πάλεθξον, κ, anrculi, η πυελις, ίδος, Lys. η σφενδόνη, ης, CI. ΑΙ. Palasstra, ή πχλα'ις-ξα, ας, Xen. Palasstrita, ό παλαιστής, a, Plut. Pahestricus, a, um, παλαι?ξΐχος, η, ov t A- ristot. Palam, πε^ιφανάς, adulari, πίξίφανως χολα.• κεύειν, Isocr. vincere, εκ φανίξα χρατεΊν, Bern, fieri, lv φανεςω γίνεσΟαι, id. fa- cere, φανίξώτατχ ποιεϊν, scribit, Βιαββη- ΰην γξάφίΐ, id. convictus injuriarum, όντως άδικων, id. est, ομολογείται, Isocr. φανεξόν εστί πάσι, idem, πρόΰηλόν εστί» Bern. Palatim, σποξάδην, Isocr. Palatio, ^ σκολόπισις, εως, β χαξχχισμος, 3, Athen. Palatium, το παλάτιον, a, Plut. το βασ'ι- λειον, u, Isocr. Palatum, ό νεανίσκος, ν, Galen, η ύπεξωα ί ας, Plut. το ύπεξωον, a, Eustath. Palea, το άχυξον, ν, Xen. το χάξφος. Palearis, e, ό χα) η άχυοώίης, εος, Aristot. Palearium, ό άχυξών, ώνος, Aristot. Palimpsestus, ί χα) ή παλίμ^,ης-ος, a, Plut. Palinodia, ή παλινωδία, ας,. Isocr. palino- diam cano, πχλίνωΐίαν α,Ιω, Suid. Palla, ^ χλαίνα, Horn. Pallace, ή -ταλλαχη, ης, Aristoph. Pallas, η ϊίαλλάς, άδος. Palleo, seu Pallesco, ώχξΐάω, Herodot. palleatus, a, um, τξιζώνιον έχων, νσχ, oh Lucian. τξίζωνοφοξίων, χσα., oy, Plut. Pallidus, a, um, ώχξός, ά, ov, Aristot. & χα) η λείφαιμος, χ, Galen. Pallio, καλύπτω, επικαλύπτω. Pallidum, το ιματίΐιον, u, tritum, Τ β τξι- ζώνιον, a, Lucian. Pallium, τβ ίμάτιον, a, Bern, tritum, ό τζίζων, ωνος, Athen. Pallor, η ώχξίασις, εως, β Ζχξος, χ. Palma, pars manus, -ή παλάμη, ης, arbor, η φοίνιξ, ιχος, Biosc. i. e. victoria, ή νί- κη, ης. Confer Victoria. Palmaris, e, σπιθαμαΊος, αία, alov, Biosc. Palmes, τβ κλήμα, ατός, Theophr. Palmo, συνδέω κλν,μαια, Aristot. Palmus, ή σπιθαμή, ης, Biosc. β δαχμη, ης, Paus. Palo, πασσαλεύω, Aristoph. σχολοπίζω, ίταυξόω, Thuc. Palor, πεξίφίξομαι, πλανάομαι, Plato. Palpamentum, seu Palpatio, το Ά-ώπευμα, α,τος, Plut, ή θωπεία, ας, Xen. ή -ψ^- λάΟησις. Palpebral, τά βλέφαρα, ων, Biosc. ^ Palpitatio, β παλμός, 3, ή άσπαζσις, εως. Palpito, σπαίξω, Athen. άποσπαξθάςω, Hippocr. πξοσπχίξω, Plut. πάλλομαι. Palpo, χαταψάω, Xen. i. e. adulor, &ω- πενω. Confer Adulor. Palpum, ή S -ωπεία, ας, Xen. Paludamentum, ή χλαμυς, υδος, Plut. Ι- ναγώνιος χα) ς•ξχτηγητικη εσθής, id. Paludatus, a, um, χλαμυδωτος, η, όν. Palumba, et Palumbes, h φάττος, ν, Luci- an. ή φάσσα, seu φάττα, Epiph. Palumbinus, a, um, φάσσινος, ίνη, ινον. Palus, i, β σκόλοψ, οπός, Biosc. ή χάξχζ, αχός, Aristoph. Palus, udis, το 'έλος, ιος, Plato, η λίμνη, ης, ut Maeotis, Μχιωτις, ιδος, Paus. Paluster, seu Palustris, e, λιμναίος , ai* t alov, Plut. ο χα) η λιμνώδης, εος, idem. ϊλειος, tia, uov, Aristot. ο χα) ή ελώδης, εος, id. Pampinaceus, a, um, οινάξεος, ί», tov, Α- then. Pampinatio, β ο'ιναξίσμος, 3, η βλα^ολογία.» ας, Theophr. Pampineus, a, um, ο'ινάξεος, ία, tov, Α- then. Pamnino, ο'ιναξίζω, Athen. βλχστολογίω, Theophr. Pampinosus, a, um, ί χα) η οίναξώδης, t /ις. Pampinus, το c'ivagov, χ, Theophrast. %i χλημχ, ατος, Aristot. PAR PAS PAU Panacea, η πανάκεια, ας, Diosc. Panaces, τβ πάναχις, εος, Strabo. Panarium, η χά(5οπος, a, Lucian. Pandectie, ol πχν&έκται, ων, Pandect. Pandiculatio, τβ σχοξδίνημχ, α-τος, b σχοξΰι• νισμός, a, Galen. Pandiculor, σκοξίινάομαι, Aristoph. Pando, χυρτόω, Xen. i. e. explico, Ιχπι- τάζω. Pandura, η πχνΰαξα, ας, Poll. Pandus, a, urn, χυξτός, η, bv- Panegyricus, a, um, πανηγυρικός, η, bv, I- socr. Panegyris, η πχνηγυρις, εως, Dem. Pango, πηγνυμι, Xen. inducias cum ali- quo, ποιίομχι άνοχάς πξός rivet, JEschin. Panicum, Ό 'ίλυμος, ν, Diosc. i. e. terror panicus, τβ ΐΐανικόν, a, Cic. Jlotvixos So• ξυζος, Plat. Paniricium, ή άζτοποιΐα, ας, Xen. Panifex, Ό αρτοποιός, a, Plut. Panis, b άξτος, a, Dem. panem facio, «g- νοχοιεω, Xenoph. formo, διχετίζω, Bud. panis azymus, b άζυΐίίτης, a, LXX. dul- ciarius, ά*τος άςτυτβς, furfuraceus, b πι• τνξίας, a'Theodoret. hordeaceus, άςτος χζίθινος, LXX. similagineus, b σεμιία- λίτης, a, Aiken, mucidus, «,ζτος εύςωτι- ων, LXX. butyratus, i βατυξίτης, *, ci- barius, Ό αΰτοπυζίτης, a, Lucian. bis coctus, seu nauticus, άρτος δίπυξος, Suid. fermentatus, ζυμίτης, a, Xenoph. siligi. lieuSj b σιλιγνίτης, a, subcinericius, άξ• νος εγχρυφίας, Pkilo. excavatus pro jure hauriendo, ή μυς-ίλη, ης, Eustath. Pannosus, a, um, I χα) ή χατάρραφος, ν, Lucian. Pannus, το ράκος, εος, Ν. Τ. Panther, seu Panthera, Ό πάνθηξ, ηξος, Xe- noph. Papa, Ό πάππχς, v. Papae! βάζα), Plato, fellcitatem, της tu- δαιμ,ονίας, laudem, παπα) των επαίνων, Lucian. Papaver, ή μήκων, οίνος, Diosc. Papavereus, a, um, μηκωνιχός, η, ov, Athen. Papilio, ή ψύχη, ης, Plut. Papilla, η Β-ηλη, ης, Aristot. Pappas, Ό πάππας, a, Aristoph. Pappo, παππάζω, Horn. Pappus, ό πάππος, a, JEschin. Papula, τβ εξάνθημα, ατός, Philo. τβ Ιχ• ζεσμα, ατός, Gal. τβ φϋμχ, χτος, Diosc. Papyraceus, a, um, πχπύξινος, ίνη, ινον. Papyrum, seu Papyrus, b vel ή πάπυρος, *s, Theophr. Par, i. e. cequalis, 'ίσος, 'Ίση, 'ίσον, Dem. ό- μοιος, οία, οίον, Isocr. numero, b xx) η ίσάξιθμος, a, Herodian. est, άξιον, ?/- scxiov, προσήκον, εικός, ΰίον, νόμιμον ε$~ι, Dem. Isocr. alii ; sum alicui rei, χοχίω \π'ι vi, Plato, πξός τι, Chrys. pari refe- ro, μίτξίω rr,v to-'/jv, Paus. quarundam rerum, τβ ξίΰγος, ίος, τίνων, v. gr. accipi- trum, Ίίξίχων, Herodot. Parabilis, e, ό xxi ii ιί/πόξίς-ος, n, Na%. Parabole, ή π»ζ*ζολ->„ ~κ, Ν. Τ. Paradoxus, a, um, ό xcu fi πχξάΐοξος, ft, Lucian. Paradisus, ό παζά.ο'ίΐο'ος, ν, Xen. Ν. Τ. Parallelus, a, um, ό xoii ή πΆ^άλληλος, tt, Polyb. Paralysis, ί, πχζίλνο-ις, ίως, Gal. Paralyticus, a, um, παρχλυτιχος, ij, ov, Ν. T. Paranymphus, ό ποιξάνυμφος, ν, Hes. Paraphrasis, ή πκζύφζκο-ις, ίως. Parasanga, Ό πα°ιχ,ο-ά.γγ*ς, seu χ»ζκο•ίγ• γης, ν, Herodot. Parasita, ή παζάσιτος, α• Parasitatio, ή παοχσίτ'/,οΊς, (ως• Parasitor, παζοιο-ιτίω, ω, Athen. χολαχιί/ω, Parasitus, Ό ««.ζάσιτος, 5, Athen ό χοΚα.%. Parate, χαταο-χιναο-μίνως, ίτοιμως, Isocr. Paratus, a, um, ϊτοιμος, οίμη, οιμον, ad di- cendum, xiyuv, Isocr. ό xxi ή τζόθνμος, ν, sum ad faciendum, ιΊμ) χοιιϊν, Dem. &χζχσ•χιυχο•μίνος, ίνη, ίνον, et volens fa- cere, xxi Β-ίλων troii7v, id. Parce, φίδομίνως, Ν. Τ. άτίΧως. Parcimonia, ή φίώωλίχ, ας, Ναζ. *ι Qitb&>, όος, Aristot. Parco, φίίόομχι, pecuniis, χςν,μά,των, Xen. alicui, τ/>βί, Plut. mihi pro dignitate, ίζίως ίΤξοφίίίομχι Ιμχυτν, Isocr. Parcus, a, um, φαΖωλος , 'h, ov, Aristot. φα• δομένος, ίν/ι, wov, Dem. Pardus, a, um, β χά$θ(, u, ν/ χά^κλκ, ίως, Aristot. Parens, ό γονιυς, ίως, Demosth. S τοχιυς, ίως, idem. Plur. Parentes, ol γονίϊς, ίων, idem. Parentalia, τα. hxyio -ματα, ων, i χαθα,• γισμος, S, Lucian. τα. χτίςίσ-ματ». Parentatio, ό Ιναγισμος, S, Plut. Parento, seu Parentor, Ιναγίξω, Paus. χχ- θχγίζω, Lucian. χπξίζω- Pareo, φχίνομχι. Confer Appareo, i. e. o- bedio, ύτχχύω. Confer Obedio. Paries, b τοίχος, n, Thuc. Parietina, b τοίχος {ιφχνκτμίνος. Parilis, e, b xxiA πχ^ισος, n, Polyb. Parilitas, τβ zaeio-ov, v, ii Ισότης, *}τ«ί» Plut. Pario, t/«ts;, Dem. χχοτΊχτω, Plut. Ιχ. τΊχτω, Plato, potentiam, πίζίποιίομαι Svvus-uav, Aristot. Pariter, 'ίο-ως, Dem. Parma, ή χσπϊς , ΊΖος, Xen. Parmatus, οαστι$•%ς•, S, Dem. Parmula, τβ ao-tridiov, ts. Par©, πχξχο•πιυχξομχι, me ad certamen, Ιμχυτον πζος αγωνχ, Dem. copiam mili- tumj.lTe/^a^aj χί7ξχ ίτβλλ^ν, App. Con- fer Compare. Parricida, b ίτατξχλοίας, «, Dem. ό sr«- τξοχτον/ιτχς, χντος, Lucian. b πκτξοχ- τόνος, u, Plut. b πχτξοφόνος. Pars, τόμίξος, ιος, civitatis, πόλιως, Dem. officii, των ΰιόντων, idem, suffragiorum, των ψήφων, id. adversa, τβ ΰιάφοξον, n, Dion. Hal. in partes divido, ΰιχις'ίομκι ίΐς μίξη, Dem. distractum esse in par- tes, h'is -άνχι tU μίξη, id. partem alicu- jus capere, λαμζάαιν μίξος τίνος, idem. partes alicujus tueri, μ,ίτά, τίνος ίινχι, Lye. ο-ύν τινι tTvat, Xenoph. in partem meliorem accipere, 1^-ί τβ ιίκηζίο-πξον λαμζχνειν, Naz. aliqua ex parte, μίξος τι, Thuc. nulla ex parte, μν$αμόΰιν, omni ex parte, τω ταντ), Dion. Hal. «άντγι, Aristot. Parsimonia, vide Parcimonia. Particeps, b χα) ή μέτοχος, ν, Plato, χοι- νωνος, ϊ), ov, Dem. operis, συνίξγος, νι, ov, id. sum alicujus rei, μετέχω τίνος, Isocr. alicujus cum aliquo, r/ve> τινι, Plato. participem facio alicujus rei, μετχΐ'ώωμί τίνος, Isocr. Participatio, v\ κοινωνία, νι μετοχτι• Participo, μετέχω, aliquam rem cum ali- quo, τινός τινι, Plato. Confer Particeps. Partictila, }, μεξις, ΊΙος, Isocr. Particulatim, χατχ μίξος, Dem. Partim, χχτα μέςος, Dem. partim super- be, partim abjecte, partim libidinose, τα μεν ύπεξηφάνως, τα hi τχπεινως, τα. δί ύ- πεξακξάτως, Dem. Partio, s. Partior, μεζίξω, aliquid, τι, Ari- stot. cum ali.quo, Ιιχνίμω τι τιν), Isocr. τι π$ς τίνα, Dem. Conf. Divido. Partite, μεμεξίο-μενως• Partitio, b μερισμός, S, Aristot. Partitor, b μεζΐ?ν,ς, 5, Ν. Τ. Parturio, ωΐίνω, Plut. τοχχω. Partus, us, b τ'ο'χος, ν, Aristot. b τοκετός. Parvitas, ή μιχφτΎ,ς, -ήτος, Plato. Parura, μ.ιχύον, Isocr. μικξως, Herodian. abfuit, quin incidissent, μ,ιχξον χπέλιπο?, μ-η πεξΐπεο-ε7ν, Isocr. quin expugnaretur, μικςον παξίλιπον εχπολιοξχΰο -Qat, Luci- an. quin mortuus essem, πχοα μιζξον %λ6ον ίποθχνείν, Isocr. quin mancipia facti essemus, παςα μιχςόν ηλθομεν εξχν- ΰξαποΰισθηναι, id. quin ego, ille, &α faciat, ολίγα, μικξν }>ίω, ΰεει ποιΰν, Plato. Isocrat. prosum, χατα, μιχζόν ώφελίω, Isocr. Parumper, μιχξον Όσον, ολίγον otrov%hia μι- χςα. Parus, β αίγιθαλος, if, Aristot. Parvulus, a, um, 'άγαν σμιχξος, ά, βι». Parvus, a, um, μιχζος, χ, bv, Dem. parvi facio s. pendo aliquid, πίξϊ ολίγα ποιίομχί τι, Isocr. ολιγωξίω τίνος. id. ολιγώξως 'έχω τινος> id. srges τι, JEschin χατα- φξονεω τίνος, id. άμελως εχω τίνος, Xen. Pascha, το πά,ο-χα, ατός, Ν. Τ. Pasco, νίμ,ω, armenta in agro, τα $οο•χ•ή• μχτχ εν χώξα, Dem. oculos, ι]ς εοξτνν όψεως συντελίω, JElian. ενωχίχν εν τοΊς οφθαλμοΐς φεςω, Ach. Tat. Pascuum, ό νομός, S, Aristot. το βόσχνιμχ, ατός, Plut. bourn, το βν£όο-ιοψ, tt, Stra- bo. Pascuus, a, um, ό χα) r) ιύνομος, v. Passer, ό ς-ξηϋος, v. Passerculus, T o rtuOiov, », Athen. ( 103 ) Passim, ixasOr\,Herod. «n'i»j»i Plut. β•«λ- λχχα, Isocr. Passus, us, το βϊψίχ, ατός, Xen. mensura, 'h οργυιχ, άς, id. Pastillus, b τζοχίιτχος, ν, Cels. Pastinatio, vj ο-χχφεία, ας, Suid. Pastinum, το σχχφεϊον, «, Plut. Pastio, y νόμευσις, εως. Pastor, ό νο/Λΐυς, ίως, Xen. proprie ovium, b ποιμν,ν, ίνος, Plato. Pastoralis, e, s. Pastoritius, a, um, ποιμενι- χος,η, ov, Philo. νομευτιχος, tj, o»»,scien- tia, £5Π5•57/.λ'/5, Plato. Pastus, us, ή νομή, ης, Xen. ν, σίτησις. Patefacio, χνοίγω, alicui aliquid, τ/ τινι, Plut. Conf, Manifesto, Patefactio, ή άνοιξις, εως, l>as. r h φχνίξωο-ις, i. e. revelatio, ή αναχάλνψις, εως, Ν. Τ. Patella, το λεχάνιον, a, Aristoph. Patenter, ανοιχτεί. Pateo, χνίωγμχι, Aristot. », e. manifestos sum, ΰιαχχλύπτομχι, Dem. φχίνομχι. Pater, Ό πχτϊιξ, τξος, Dem. naturalis, φύ- σει πατηξ, id. adoptativus, πατν,ο xoirr σχμενος, id. families, b οΊχοοΊο-πότΥ,ς, », Plut. patres conscripti, πατέξες σνγγί- γξαμμ,ίνοι, id. a patre, πατξόίΐεν, id. Patera, το ΰεπας, αος, Athen. Paternus, a, um, πατρώος. 4 Λ •> <*<>»> virtus, άςετνι, Dem. gloria, δόξα, id. πάτριος, ία, ιον, id. πχτξίχος, ij, ov» amicitia, φι- λία, Dem. Patesco, ανοίγομαι. Conf. Pateo. Pathicus, a, um, «χθιχος, 5j, όν. Patibilis, e, πχθτιτος, y, h, Aristot. Patibulum, Ό ς-αυζος, a, Plut. Patiens, ΰπομονν,τικος, η, ov, JBas. labo- rum, χαξ'τεξίκός, ii, bv, «όνων, Xen. Patienter, ^τίξ/ζ^ί, ανεκτές, Dem. fe- ro aliquid, εν μάλα τλτιμόνως τι ύπομίνω, JElian. Patientia, η υπομονή, %ς, Ν. Τ. η χαρτί- ξηοΊς, εως, Plato, η μ,αξτεξία, ας, Dem. Patina, ή λεκάνη, ης, Plut. ή λοπχς, άοος, idem. Patior, πάσχω, aliquid, τ/, Isocr. ΰπομενο» τι, Xen. Patratio, ν Ιιάνζχξις, εως, Plato. Patria, ή πχτζίς, ίΰος, Dem. Patriciatus, us, ή των πατρικίων τάξις. Patricida, vide Parricida. Patricius, b πατρίκιος, α, Ό ευπατζίΰης, ν, Herodian. Fatrie, πχτξικως, Aristot. Patrimonium, τα πατξωα, ων, Dem. *j ίταξα τ» ίτατ^βί η σία, id. ή πχτξώα i- σία, Lucian. consumo, άνχλίσχω τϊ,ν πχτξψχν ασίαν, Dem. magnum accipio, πολλν,ν νσίχν πχξχλχμζάνω πχξά τα πα- τξος, id. obtinere post obitum patris, τ» πχτξωχ εχειν μετά την τα αχτξΐς τελευ- την, idem, privari, seu excidere patri- monio, ΰιαμχξτάνειν των παξτωων, Isocr. εκπίπτειν εχ των πατρώων idem, fraudari ab aliquo, άπος-εζείσΰαι των πατζάων ύτό τίνος, Dem. Patrimus, a, um, £ vel % πατηξ \fU b xxi η ά/^φιθαλ'/,ς, έος, Plut. ω γονείς άμ* άμφότεξοι ε'ισιν. Poll. Patrisso, πατξώζω, Herodian. Patrius, a, um, πατρικός, η, bv, Dem. Patro, ίιχπξάττω, aliquid, τ), Xen. Patrocinium, η συνηγορία, ας, Dem. η π^ο• S -χσίχ, a;, Plut. Patrocinor, συνηγοξέω, alicui, τινι, Dem. συνίξίω τινι, id. συν&πόν τινι, id. προϊ- ςχμχι. Patrona, η αννηγοζος, χ. Patronus, b συνηγοξος, a, Dem. ό π^ρρί' της, b σύνδικος, a, idem, templi, ΰπέξ τα Uea, id. patronum deligo legis, αΐξίω σύνδικον τω νόμω, id. decerno, χείξοτο- ν'εω σΰν&ιχον ύπέξ τίνος, id. adhibeo caus- sae, χχλίο) συνηγορον άγωνί τινι, id. ad- sciscere sibi, πχςχσκενάξεσθχι σννηγοζαν- τα εχντω, id. destituti patronis, 'έξημον γίγνεσβχι των εξάντων, id. Patruelis, ό ανεψιός, a, Dem. ανεψιός πξός πχτξός, id. ανεψιός εχ πχτξαΰελφων, id. ό άνεψιαίας, a, idem. Patruus, ό πατξάΰελφος, a, Dem. Patulus, a, um, ανοιχτός, η, όν. Pauciloquium, ή πανξολογίχ, ας. Paucitas, η ολιγότης, 5)τβ?, Theophr. Pauculus, a, um, πάνυ ολίγος, η, ov. Paucus, a, um, ολίγος, ίγη, ίγον, Thucyd. pauci numero, ολίγοι όντες τον άξΐβμόν, Isocr. pauciores aliis, σπανιωτίξοι άλ- λων, id, pauci auxiliaries, Ιξημος βοη• PEC PEL PER θτ,σοντος, idem, paucis dicere, συντόμως διαλίγεσθχι, id. ha βραχέων ποιΰν τον λόγον, idem. Faveo, seu Pavesco, πίξίφοζίομαι, Xenop/i. S -αμζεω, aliquid, π-ξΐΰεως εχω πξός τι, Demostk. mente, άογ,μονίω την ^υχήν, Xen. Pavide, πΐξώεως, Dem. Pavidus, a, um, i κα) -η περιδεγ,ς, ίος, Aris- tot. φοζν,τικός, ν,, όν. id. Pavimento, ϊΐαφίζω, terram, την γγ,ν, TJie- ophr. Pavimentum, το 11 «.φας, a, Athen. το l•»- πεΰον• Pavio, παίω, Plut. Paullatim, κατά μικρόν, Isocr. κατ ολί- γον, Gal. Paullisper, h' ολίγα. Paullo, μικρόν, ante illos venit, προ τάτων ν]λθεν, Isocr. ante crepusculum, βραχύ ίτξο τ%; ΰείλν,ς, Plut. ante, ολίγω, seu μικξω πζότίςον, post, μ,ικξω ϋ^ίρον, Isocr. prolixius, ολίγω μαχρότεζον. Dent, ma- joreni potentiam, ολίγω μείξω δύναμιν, Isocr. plura de aliqua re dicere, ολίγω μακρότερα ειπείν •Πξί τίνος, Isocr. Paullulum, κοίτα. μικρόν, Bern. Paullum, ολίγον, Isocr. Paullus, a, um, βαιός. a, ov, Soph. Pavo, ο ταων, ωνος, Died. SiC Ό Touts, ω, Bas. Pavor, το ΙεΊμα, ατός, Plato, το &άμζος. Pauper, Ό π'ενν,ς. ν,τος, homo, άνθρωπος, De- mosth. et inops, ζ«ί δυνατός, id. ό χα) ν, άπορος, a, et rerum necessariarum indigens, κα) των άναγχαί&ν ενδεής ων, id. et iroprobus, πονν,ξός μετ ivfclcos, idem. Confer Inops. Pauperculus, a, urn, πενιχρός, ά, ov, Aris- tid. Pauperies, idem quod Paupertas. Paupero, sroieta τίνα. πίνν,τ», Dem. Paupertas, ή πενία, ας, Dem. ν, απορία, ας, id. ν, ένδεια, a;, idem, paupertate premi, ιΐνχι lv άποξία, id. πίνεσθαι, id. απορείν χρν,μάτων, Isocr. ad pauperta- tem redigi, ύς άποξίαν, seu πενίαν ελθεΤν, seu καταστν,νχι, idem. Confer Inopia, Egestas. Pausa, seu Pausatio, ή πανσις, ίως. Pauso, παύομαι, Xen. Pavus, ό ταων, ωνος, Diod. Sic. Pauxillatim, seu Pauxillisper, μετ» βξαχυ, κατά. μικρόν, JElian. Pauxillum, κατ' ολίγον, Lucian. Pauxillus, a, um, πάνυ ολίγος, ν,, ov- Pax, r\ εΐζήνν,, ν,ς, Dem. firma, ε'ιρήνη βε- ζαία, id. perpetua, αθάνατος, id. prs- clara, καλή, id,, justa, acqua, δικαία, id. io-Y t χα) δίκαια, id. penculosa et lubrica et bifida, επικίνδυνος κα) σφαλ-ρά καί ά- πι$-ος, id. turpis, ignominiosa, αΐσχξά, id. turpis et indigna reip. αΊσχξά "και ανάξιος τΫ,ς πόλεως, id. jurejurando non connrmata, άνωμότος, idem, pacis tran- qu'ihitas, ϋ, άπό τΫ,ς ε'ίξήνν,ς Ϋ,οτυχια, idem. pacem decernere cum aliquo, Hgnvnv γξά- euv προς τίνα, idem, facere, ο-υντιθίναι, id. ποιε'ίσθαι, id. πξάττειν προς τίνα, ■id, consequi ab aliquibus, εύξίσκειν παρά τίνων, id. fieri, γίγνεσθαι, id. perfici, επιτελεισθαι, id. esse alicui cum aliquo, ίΤναί τινι προς Tivoi, idem, esse aliquibus inter se, υπάρχειν τισί, id. colere cum aliquo, άγαν πξός τίνα, idem, servare, τγ,ξί7ν, id. custodire, φυλάττειν, id. con- firmare, χνρχσθαι, id. violare, παραζαί- \iiv, id. solvere, χϋειν, id. expetere, u- φγ,ς ψιβυ/ΜΪν,'ίά. non impetrare, ha- μαξτάναν, id. pace gaudere, χαίξ-ιν τγ ύξΥ,νγ, id. Paxillus, ό πάο-σαλος, n, Si/nes. το παττά- λιον, u, Poll. Feccator, ό αμαρτωλός, S, Ν. Τ. ό αμαρ- τάνων, οντος, Dem. ο εξαμχξτάνων, ον- τος, idem. Peccatum, γ\ αμαρτία, ας, Dem. το αμάρ- τΥίμα, ατός, nee plura, nee majora, ί« πλίίονα, sfTS μίίζονα. αμαρτήματα, idem. tot et tanta, τοσαυτα. κα) τΥ,λικαΰτα ϋ- μ.αρτν,μίνα., id. multa et varia, πολλά και πΰ-ντοίαπά, idem, multa et magna, πολλά καί υ,ίγάλα, id. voluntaria aut fortuita, Ικύο-ια υ] άκύσια αμαρτήματα, idem, cumulata non exiguo tempore, c -υνίιλίγμΐνα a« \κ μικζύ χξόνα, id. Con- fer Delictum. Pecco. άμαρτάνω, in deos, ui Bias, Isocr. multa in aliquem, εβλλίί i'k τι,α, Time, aliquid in aliquem, ιζαμχρτάνω η ύς τί- να., Isocr. sermone et opere in aliquem, λόγω κα) Ιξγω %'Ίς τίνα, Plato, ex igno- rantia, t-/j αγνοία, Xen. in nuUa re, πα- ξανομίω ' μγ$\ν, Aristot. in aliqua re, πλΥ,μμίλίω τι, Xen. in templum Dei, us hifiv &iS, Isocr. Confer Delictum. Pecten, h κτύς, κτινος, Athen. Pectino, πύκω, Hesiod. Pecto, κηνίζω, Herodot. Pectorale, το πίΡίζ-Υ.Οιον, a, LXX. PectoraliSj e, ό s -ιρνίτγ,ς, α, ή siPv'iTis, thos, Poll. Pectorosus, a, um, ό κα) υ, ivevs-mos, s, Poll. Pectunculus, το χτΐνιον. a, Athen. Pectus, το ς-ίξνον, a, Xen. το rnSos, tos, Hippocr. Pecuaria, y\ βοσκγ,μα.τικγ, ν,ς, sc. ίπι$-/ιμγι• Pecuarius, a, um, ό και ή βοο-κΥ,ματώ^ς, ίος, Eustath. Pecuarius, i, ό νομύις, ίως, Xen. Peculator, Ό κλίπτν,ς τα Ιγ,μοσία. Peculatus, US, το τα Ιγ,μοσία κλίμμα. Peculiaris, e, ϊΐΊος, ία, m, alicui, τινι, Aristot. Peculiariter, Μίως, Aristot. Peculium, τά ΊΊια, ων, Dem. Pecunia, το χργύξίον, a, Dem. τα χξτ,μα.- τα, ων, id. pecuniam largiri alicui, ας- γΰριον παξίχιιν τιν), Isocrat. magnam dare alicui, πολλά χξΥ,μα,τα "hihovai τιν), id. pecunia abundare, seu instructum esse, vjvooCiv χξΥ,μά των, Demostk. .pecu- niam probam reddere, άξγύξίον ΰόκιμον άποΐαναι, id. undique confl?re, πάντο- 6iv άξγυξίζίσθαι, Dinarch. pecunia ca- reo, σπανίζω χξΥ,μάτων, ίξγύξΐο* Ιμοι a πάξίτι, Dem. Pecuniarius, a, um, χρηματικός, v„ όν. Pecuniosus, a, um, ό'κα) ϋ, πολυχρ-ί,^ατος, α, πλάσιος, ία, ιον, Dem. Confer Dives. Pecus, το βόσκημα, ατός, Dem. το 3-ξίμ- μα, α,τος, Athen. pecore abundans, ό κα) r, πολνΰξίμματος, a, Joseph. Pedalis, e, ποοιαΊας, α,ία, αΤον, -Theophr. Pedamen, seu Pedamentum, ό χάξαξ, οί- κος, Plut. 5j κάμχζ. Pedaneus, a, um, ποίιαϊος, ο,Ίλ, οίον, The- ophr. Pedatim, κατά ποίας, Herodot. Pedes, itis, ό πtζ6s, a, Dem. Pedester, seu Pedestris, e, πιζος, υ), ov, ex- ercitus, ^ύναμις, Xenoph. πίζικος, ->„ ov, manus, Ιύναμις, id. sermo, λόγος πιζός, Eustath. pugna, Ϋ\ πίζομαχία, ας, Thuc. pedestre prasliuni committo, πιζομαχίω, idem. Pedetentim, κατά, sodoti, Herodot. βάΙ%ν, Xen, Pedica, y\ πί&η, y.s, Dem. Pedicula, ->, ποίάγοα, ας, Xen. Pedicularis, e, ό κα) ή φΰαρώΙγ,ς, ίος, mor- bus, ϋ, φθίΐξίχσις, ίως, pediculari morbo laboro, φθαξίάω, Laert. Pediculosus, a, um, i και ϋ> φθίΐξώΙγ,ς, toe. Pediculus, i. e. parvus pes, τό πίΐιον, a, το, πο'Βάξίον, a, Aristot. i. e. insectum, h φθι)ξ, ξός, Plut. Pedissequa, ■>, άκόλαΟος, a• Pedissequus, ό άκόλαΟος, a, Dem. pedisse- quos secuin habere, άκολάθας ίχίΐν, seu π-ξΐχγίΤ?, id. Peditatus, us, γ\ πίξγ„ seu πίζικ?ι Ιύι/αμις, Xen. Peditus, ϋ) ποξδΫ,, v,s, 'h άποπορΰν-,, Ϋ,ς, ΑΙ. Aphr. Pedo, πίφω, Aristoph. άποπίρ^ω, idem. βΐίω. Pedum, ϋ) όαζίό; ποιμινική, ν,ς, ϋ\ καλα,ύ- Pedusculus, το ποίάριον, a, Aristot. Pegma, το πϊγμα, ατός, Joseph. Pejero, Ιπιορκίω, temere, όαδίως, Demosth. .manifestissime, ο°κας τινάς πίξίφανίςΌοτοι ιπιορκίω, id. Pejor, ό κα) ή χίίξων, όνος, Thucyd. Pelagia, ή πιλαγία, ας, Aristot. Pelagius, a, um, πιλάγιιος, tict, uov, Aristot. Pelagus, το πίλαγος, ιος, Dem. Pellacia, ή Ιπαγωγή, γ,ς• Pellax, Ιπαγωγ'ος, υ), όν. Pellex, ϋ, παλλαχγ„ Ϋ,ς, Arisioph. Pellicatus, us, υ, παλλακύα, ας, Dem. Pelbcio, Ιφίλκομαι, aliquem, τινά, Plut. aliquem aliqua re, προσάγομαί τινά τινι, Xen. aliquem ad amicitiam, τινά tie Φι- λίαν, Herodian. ad hoc, υπάγω τίνα. •τ• 1 »: ΤΪ70, Xen. C 101 ) Pelliceus, a, um, Τϋξμάτινος, ivr„ ivov. Pellicula, το Ιίρμάτιον, a- Pellis, το οίζμα, ατός, v\ ΰιφβίξά, άς, Plut. Pellitus, a, um, ό κα) ϋ\ χωΐιοφόζος, a, Strabo. Pello, άβίω, aliquem aliqua re, «νά τινι, Plut. diabolum, Ιλαύνω Ιιάζ,ολον, Chrys. e convivio, άπωθί τ» συμπόσια. Lucian. e patria, Ό.αύνω τινά εκ τΫ,ς πατρίδος, Ι socr. aliquem ab imperio, εκζάλλω τιν» tv)s άξχΫ^, idem. \χ τΫ,ς άξχγ,ς, idem. clavum clavo, Ικκξάω τον ν,λον τίΐ Ύ,λω, Lucian. Pelluceo, ΰιας-ίλΖω. Pellucidus, a, um, ό κα) -h ΙιαφανΥ,ς, t»s, Aristot. διαφαινόμενος, ivr„ ενόν, id. ο κα) ϋ) ΰιαυγ-ί,ς. Pelta, Ϋ, π'ελτΥ., y.s, Plut. Peltasta, Ό πελτας-Υ,ς, a, Xen. Pejvis, ή λεκάνΥ), ν,ς, CI. ΑΙ. ό λαττ,ς, %$»!, LXX. ό νιπτΥ.ξ, Ϋ,ξος, id. Penaria cella, ταμύον, a, Isocr Penates, οι 3-εο) πατξωοι• Pendeo, κρεμίομαι, ab aliquo, κρίμαμαι από τίνος, Lucian. super caput, άπαιω- ξίομαι ϋπεζ τΫ,ς κίφαλΫ,ς, JElian. ex au- ribus alicujus, \κχξ\ μαμαι τίνος• Ν. Τ. Pendo, ς-αθμάομαι, Philo. aliquid aliquo, τι τινι, Plato, aliquid, ^αθμάω τι, id. Pendulus, a, um, ό κα) υ, εκκρεμές, εος, He- rodot. Ό κα) Ϋ, μετεωξος. Pene, παρά μικρόν, Dem. σχεδόν, id. Penes, \π), me est, \μο) κείται, Demosth. deum est, εν τω 3-εω έ?ι, id. Penetrabilis, e, ό κα) ϋ, ϊιάποξος, α, διαζ»• τος, υ). όν• Penetrale, ό μυχός, a, Polyb. re ΙνΙόμυ- χον• PenetraHs, e, μύχιος, ία, ιον, Lucian. Penetro, Ιξιχνίομα,ι, Ιιαπύρω, ad fundum, ε'ις βΰτσον, Herodot. flumen, πεξαιόομαι ποταυΰον, id. Penicillum, seu Penicillus, seu Peniculus, seu Peniculum, ό σπόγγος, a, Diosc. in- strumentum pietorum, v\ γραφ)ς, ίίος, Plut. Peninsula, ϋ\ χερρόνηο-ος, a, seu χερσόνν,σος, a, Strabo. Peninsularis, e, ό κα) ■>, χερ'οονν,σιος, a, JE- lian. Penis, ή κί^κ,ος, χ, Aristot. virilis, η πόσ• Θυι, y)s, Xen. το άνΰξειον• Penitus, εν>•ον, Plut. i. e. omnino,o-i^.T«v, irritus est, άπόλλυται, Dem. perdidit, άξδγ,ν άπολώλεκε, id. penitior, ένδότίζβί, Ίρ», (ξον, penitissimus, ενΰότατος, άτν), a- τον, Herodian. Penna, το πτερον, a, Lucian. το πτίλον. a, Aristot. pennas amitto, πτεξορρυεω, Lu- cian. produco, πτεροφυ'εω, id. pennis carens, ό κα) υ, άπτερος, a, id, Pennatus, a, um, πτίξωτός, ή, ov, Aristot. Pensiculate, αχριΖως. Confer Accurate, Pensiculo, εξετάζομαι, Isocr. Pensilis, e, idem quod Pendulus, a, um. Pensio, ή εκτισις, εως, Aristot. Fensito, f -αθμάομαι, tributum, φίρω »πο- φόοαν, Aristot. Peiisiuncula, το εκτισμάτ<ον, a- Penso, εκτίω, Dem. άποτίνω, Plut. Pensum, το τεταγμένου, a. Plut. Penuaria cella, τό ταμιειον, a, Isocrat. i O-i/OJV• Penula, ϋ, φαινόλγ„ ν,ς. Penum, seu Penus, ό βίος, a, Isocr. Penuria, υ, σπάνν,, ν,ς, pecunia, των χζ,ν,μά- των, Dem. ϋ, σπ.ανιότν,ς, ν,τος, agri, τν]ς γΫ,ς, id. frumenti, ν, σπάνις τα σίτα, id. virorum, άντρων, id. Confer Inopia. Penus, vide Penum. Peplum, seu Peplus, β πίπλος, a, Xen. Pepo, ό πίπων, όνος, Plut. Per, προς, cum Genit. deos ! quis ita de- mens est ? %-εων, τις ατω iv -ίβγ,ς \?ί ; Dem. ά,να, cum accus. per montes palantes, α- νά τά ϊίξΥ, σκιίαννΰμενοι. Plut. per sin- gulos annos, άνά πάν τό 'έτος, Diosc. χ». τά, cum accus. rex per se ipsum infidus erat, βασιλεύς καθ' αυτόν άπι^ος ?,ν, Dem. ΰιά, cum Genit. per ha?c ascendit, ha τάτων υ,ρΘυ, id. παρά, cum accus. per vestrani negligentiam crevit, παρά τν,ν ΰμετί^αν άμέλίιαν επγ,ύξγ,ται, idem. In compositione quando signiiicationem in- tendit, redditur fere per λίαν, άγαν, μέ- γα, πολύ, πάν, et πά>ν quando vcro qua- si transitum notat, effertur per ha, e, gr. perstolidus, λίαν ανόν,τος, Isocrat. 1 eradolcsccns, β άγαν νίο;, X"i. pejr. PER PER PER dives, μεγαλόπλατος, Diod. Sic. perbo- nus, πανάγαθος, Plato, perlongus, πάνυ μαχξός, id. pereruditus, πολυμαθης, Iso. perambulo, διοδεύω, Synes. et perinde cum adverbiis, e. gr. perfamiliariter, πά- νυ οίχείως, Dem. perhoneste, παγχά- λως, idem, peraccurate, λίκ,ν άχξίζως, Isocr. &c. Pera, ή πήξ», ας, Plut. Peractio, n τελείωσις, εως, Aristot. Peraque, ομοίως, Dem. επίσης- Pera?quo, Ίσάζω, επισάζω, Aristot. Peragito, διελαύνω, Xen. Perago, τελέω, Dem. Confer Finio. Peragratio, ή πεξίνά^ησις, εως. Peragro, πεξίνο^έω, Plut. πεξίίξχομαι. Perambulo, διοδεύω, Synes. Peranno, διενιαυτίζω. Perca, y, πέξχη, ης, Aristot. Percello, εκπλήσσω, aliquem, τινά, Hero- dian. Percenseo, καταλέγομαι, Athen. δίαμ,ι, Demosth. Perceptio, *j κατάλη -i/is, u»s, Thucyd. Percipio, καταλαμβάνω, aliquid sensu, r) αίσθήσα, Philo. aliquid ab aliquo, απο- λαμβάνω τι πχξά τίνος, JEschin. alicu- jus malitiam, καταγινωσχω τίνα κακίχν, De7nosth. Percolo, διυλίζω, Plut. δίίΎ,μι, Diosc. Percontatio, ή άνάχξίσις, εως, Plato, ή ε- ξώτησις• Percontator, i πεύ?ης. Percontor, πυνθάνομαι, aliquem, τίνα, Dem. aliquid ex aliquo verbis, τ) πχξά τίνος λόγω, id. de aliqua re, πεξί τίνος, Plut. άνακξίνω τι, Xen. Ιξωτάω τι, Dem. Percrebresco, διαΟςνλλίομαι, Xen. Perculsus, a, um, \κπλχγε)ς, εΊσα, h, gra- vissimo metu, δανως ύπό τα δέως, JElian. Percunctatio, idem quod Percontatio. Percunctor, idem quod Percontor. Percupio, ΰπεξσπαδάζω, Lucian. . Percurro, διατξέχω, aliquid, τι, Tliucyd. aliquid brevissime, διέξχομαί τι s -υντομώ- τατα, Isocr. Percussio, ή πληξις, εως, Gal. ή πληγή, ns, Demosth. Percussor, ό πλέκτης, χ, Λ τ . Τ. Percutio, τύπτω, aliquem, τίνα, Dem. »)■ κίζω τίνα, Isocr. πατάσσω τίνα, idem. nummum, καταχόπτω νόμισμα, Hero- dot, παίω. Perdifficilis, Ό χαΐ ή παγχάλεπος Perdisco, χαταμανθάνω, aliquid, τι, Plato. Perdite, ολεθξίως. Perditio, ή ολέθνωσις, εως, ή απώλεια, ας, Ν. Τ. b ολεθξός, a, Thuc. Perditor, Ό ολεϋξευτης, α, Ν. Τ. Ό λυμ-ών, ωνος, Isocr. Perditus, a, um, άπολωλώς via, ός, homo, Ό πχνώλεθξος, a, Bas. Ό κακαξγος, a, Dem. Ό παμπόνηξος, a, id. Perdiu, πολύν χςόνον. immorari alicui rel, διατξίζειν πεξί τι, Isocr. Perdix, Ό vel ή πέξδιξ, ιχος, Aristot. Perdo, i. e. amitto, αποβάλλω, Xen. i. e. vasto, deleo, aliquos, απόλλυμ! τινας, De- mosth. urbem, άνατξίπω πάλιν, Isocrat. i. e. corrumpo, juvenes, διαφβείξω νιας, Plato. Perduco, διάγω, exercitum, ?ξατιάν, Thu- cyd. aliquid ad finem, διανύω, τι, Xen άγω τι πξός τίλος, Herodian. aliquo rempublicam, προσάγω ί'ίς τίνα πάλιν, De- mosth. Perduellio, ή συνωμοσία, ας. Pcrduellis, ό πολέμιος, ν• Porduro, χξονίζω, διατίλίω, αΐωνίζω, πξοσ- χχξτεξέω, Ν. Τ. constanter, patienter, διχχχξτίζέω, Plut. Peredo, κατεσθίω, aliquid, τ), Plut. Peregre, \π) ξένης, dego, seu absum, άπα- ^νιρίω απο της πατζίδος, Isocr. hinc in ali'um locum abeo, αιο^μίω Ινθίνδι tk άλλον τό -rov, Plato, sum 'vel ago, ξίννμΐ elxiiu, Chrys. redeo, επιδημίω ιχ τ : ής α- ποδημίας, Dem. ν,χω \x τ'ής αποδημίας, idem, in urbem, ΙπιΙημίι» t'is τ -hv πάλιν, JEschin. Peregrinatio, ή αποίημίκ, <*ί> Bern, ή ί- ποιχία• Peregrinator, Ό απόδημος, ν, ό αποδήμων, 'ύντος, Xen. Peregrine, ξίνιχως, Plato. Peregrinitas, το ξινιχον, », ή ξίνία, a;, De- mosth. Pcrcgrinor, αποδημία, Dem. Confer Pe- regre. Pcregrinus, a, um, ξίνος, ivn, iv»v, genere, Dem. >χλος, Thuc. ο χαι ή ΰπίξάξιος, u, res et impos sibilis alicui, πςαγμ» χαι αδύνατον τινι, Dem. sum, ξινίζω, id. et non civis, ξί- νος (ϊμι χαι & πολίτης, id. Perelegans, β πάνυ κομψός• Pereleganter, παγκάλως. Perendie, μίταύξίον, Bud. Perennis, e, ό χα) η ά'Ίδιος, a, gloria, δόξα, Plut. Perennitas, ή αίδιότης, ητος, Aristot. Perenno, διιτίζω, Aristot. Pereo, άπάλλυμχι, perpetuo, τον άπαντα χζόνον, Dem. turpiter per aliquem, αίο- χςως ΰπό τίνος, id. pra? metu, τφ φόζω, Xenoph. Perfecte, τίλύως, Dem. -ίντίλως. Perfectio, ή τίλαάτης, ητος, ή τιλύωσις, ίως, Aristot. Perfectus, a, um, τίλαος, ίία, tiov, ό και ή, ίνπλης, virtus, άξίτη, Aristot. Perfero, διακομίζω, literas ad aliquem, γξάμμχτχ, Herodian. multa mala, α- νέχομαι πολλά κχχα, Lucian. famem et sitim, καξτίζέω λιμον χαι δίψαν, Xen. labores, υπομένω πάνας, Isocr. Perficio, Ιπιηλίω, aliquid, τ), Isocr. εργά- ζομαι τι, id. magnum aliquid, διαπράτ- τομαι μέγα τι, id. Perfide, άπίς-ως, Dem. Perfidia, ή άπις-ίχ, ας, Dem. Perridiose, άπί?ως, Don. Perfidiosus, a, um, seu Perfldus, a, um, Ό χα) ή π•χξάσπονδος, ό κα) ή άπι?ος, n, er- ga aliquem, πξάς τίνα, Dem. Perflo, χαταπνέω, Theophr. διαπνέω. Perfluo, διαρρέω, aliquid, τ), Lucian. Perfodio, διοφττω, parietem, τοΊχον, Thuc. Perforo, διατιτξάω, Theophr. διχτξέω. Perfrico, διχψήχω, frontem, πα^ατζΐζω το μέτωπον, Strabo. Perfrictib, ένδιάτξίψις, ΐως- ι Perfringo, κατχρρήγνυμι, aliquid, τ), Dem. διχρρήγνυμί τι, id. Perfruor, απολαύω, aliqua re, τίνος, Isocr. Perfuga, ό και ή αυτόμολος, ν, Plut. ό πξόσφυξ, γος, Philo. sum, αύτομολέω, Thuc. Perfugio, καταφύγω, ad aliquem, πξός τί- να, Plut. Perfugium, ή καταφυγή, ns, tutissimum, άσφαλις-άτη, Dem. habere aliquem, κα- ταφυγην ύπάζχ(ΐν τιν), Isocr. invenire alicui, ίΰξίσκιιν τινι, id. Perfundo, ΰιυγξαίνω, Hippocr. χαταχέω- Perfungor, ίπιτελέω, munere, το ϊξγον, Ari- stot. munere boni viri, διαπςάττω ϊξγον χξης-ΐί άνθξώπα, Dem. officio r'ratris, ποιέω τα 'ίξγα άδιλφίί, id. Perfusio, ή διχζξοχη, ns, ή δησις. Pergo, βαδίζω, via, όδ-Χ, Dem. ulterius, διαποξίύομαι, id. in proposito, εμμένω τγ πξοχίξέσίΐ, Aristot. in precibus, επι- μένω ταΊς ίυχαις, Plut. Pergracor, Ελλήνων δίχην κωμάζω. Pergula, 7, ^οά, ας, Xen. Perhibeo, λέγω, Dem. testimonium ali- cui, μαξτυζέω τινι, id. μχξτυξίω τοΊς λό- γοι; τινός, Xen. rerhonorificus, ό κχι ή πολύτιμος. Perh onorifice, πολυτίμως. Perhorresco, καταθαμζέομαι, Plut. Periclitatio, το κινδννίυμα, ατός, Plato. Pcriclitor, κινδυνίύω, de vita, άποθανίΤν, Plato, de aliqua re, πςοκινδυνιύω νπέξ τίνος, Isocr. Confer Periculum. Periculose, επικινδύνως, Thuc. Periculosus, a, um, β κχ) ή κινδυνωδηί, ίβς, Herodian. ο χα) ή επικίνδυνος, ν, Dem. Periculum, ό κίνδυνος, u, atrox et horren- duin, δανός κα) φοζίξός, Dem. magnum, κίνδυνος μ,ίγχς, idem, summum, extre- mum, έσχατος, id. μέγιτος, id. grave, χαλίπος, id. manifestum, πςόδηλος, id. adferre alicui, κίνδυνον φέξΐιν τιν), idem. ingruere commune, φύίσΙΙαι κοινόν πάσι, idem, accedere ab aliquibus, γίγνεσθαι π(ξί τίνων, id. esse seu impendere alicui ab aliquo, ίΐναί τινι εκ τίνος, id. subesse, Ιπΰναι, idem, esse conjunctum cum re, πξοσίίνχι τω πξάγμχτι, id. redundare in aliquem, nxtiv ι'ίς τίνα, idem, prope esse, πλησίον είναι, idem, circumdare aliquem, πεξΐϊ<τάνχι τινά^ id. suscipere alicujus rei caussa, αίξίΤσΟαι ύπές γινος, idem, ultro, non co:ictum subire, πξοε- λόμενον, ix άναγκασθίντα ιίσέξχεσθαι, id. accersere sibi, π?οσεΖευξίσκίΐν ίκυτω, Iso- (105 ) erat. omnia pro aliqua re tolerare, έμπεΐξία, ας, πολεμείν, idem, ex re ali- qua, εκ τίνος, id. Peritus, a, um, ό κα) ή επισήμων, όνος, De- mosth. είδως, νια, ός, id. rei bellica?, ό κα) ή έμπαξος πολέμα, id. rerum politi- carum, πξός τά της πολιτείας, id. Perjurium, ή επιοξκία, ας, Dem. ubmmit- to, vide Pejero. Perjuro, idem quod Pejero. Perjurus, a, um, ό κα) ή ϊπίοζζος, χ, Dem. έπιοξχων, ίίσα, αν, id. Perlego, επιλέγομαι, Pausan. orationem, διέξχομχι λογόν, Isocr. Perlinio, seu Perlino, επιχξίω• Perluceo, διαλάμπω, Aristot. Perluciditas, ή διαφωνεί», ας, Eustath. Perlustro, κατασκοπέομχι. Permagnus, a, um, Ό κχ) η παμμεγέθν,ί, εος, Dem. Permaneo, διαμένω, Don. in aliquo, εμ- μένω εν τινι, id. παξαμένω τινι, Plato, μένω πεξί τίνος, Isocr. Permansio, ή διαμονή, ης. Permano, διχορίω- Permeo, διαζαδίζω, Bud. διαβαίνω, δια- δύνω, regionem, διοδίύω χώξαν• Permetior, διαμετξέω. Permeio, πξοσν°έω, Dem. Permisceo," άναμίγνυμι, aliquid cum ali- quo, τ) πξάς τι, Plut. Permissio, seu Permissus, us, ή συγχωξν- σις, εως, Aristot. Permistio, ή κατάμιξις, εως, Theophr. Permitto, επιτξέπω, alicui aliquid, τ/ τινι, Dem. aliquid fieri, \άω τι γίγνεσθαι, id. aliquem injuria adfici, πίξΐόπτομαί τίνα ύζξιζάμενον, Isocr. Permotio, ή διαχίνηοΊς, εως. Permoveo, διαχινέω, animum, τον ναν, Ari- stoph. res, πξάγματα, Thuc. Permulceo, χατα-φάω, κατακηλέω. Permutatio, ή άλλαγη, ης, Aristot. το άλ- λαγμχ, ατός, Ν. Τ. Permuto, άλλάττω, aliquid aliquo, τ/ τ<ν/, LXX. άντικχταλλάττομχ! τι αντί τίνος, Aristot. άμείζομχί τι τίνος, Plut. sen- tentiam, άλλοιάομχι τν,ν γνωμην, Thuc. Perna, ή πέξνα, ns, Strabo. ό πέτασων, αί- νος, Athen. Pernicialis, e, « κα) ή ολέθξος, a, Bas. Pernicies, ή βλάξ-η, ης> Dem ό ολεθξός, α, Thuc. adfero perniciem alicui, άπάλλυ- μί τι, Plato, λυμαίνομαι τι, Dent- τι- ν), idem. Confer Exitium, item Dam- num. Perniciosus, a, um, βλαζεξός, ά, όν, Dem. ό χα) ή εζώλης, ιος, id. ό και ή ολέθξίος, a, Plato. Pernicitas, ή ωχύτης, ητος, ή ταχύτης, n^os* τό τά%ος, εος, Dem. Perniciter, ώχέως, Gal. Pernix, ταχύς, εΊα, υ, Dem. Co f Celcr. Pemocto, νυχτεξεύω, Xen. δια^υκτεςεύω, N.^ Τ. διαγξυπνέω, in terra, χνλίζομαι iiii της γης, Thuc. PER PER PET Pemosco, διαγίνίσχω, aliquid, r), Aristoph. Pernox, S xx) y\ πχνύχιος, u- Pero, γ\ ίο-χίξ», χς, Poll, άξξύλη, γ.ς, Gal. Peroratio, i Ίήλογος, u, Aristot. y) xvxxi- φχλχ'ιωσις. Peroro, (πιλίγα, Aristot. χνχχίφχλχιάω, Dion. Hal. Perosus, a, um, διχμισων, virtu, a*. Perpello, Ίπάγω, Plato. Perpendiculum, γ\ ς-άθμνι, '/is, Plut. Perpendo, στχΰμάομαι, tenui oratione magna, μιγάλχ μιχοω λόγω, Plut. all- quid mecum, λογίζομαι τι πας? ίμχυτω. Dent- προς ίμαυτον, id. ^ ενθυμίομαί τί- νος, Isocr, τι, id. σχοπ'ιω τι πχξ' ίμχυ- τω, Dem. cum aliquo, μίτά τίνος, Isocr. aliquid mente, επισχοπίω tyi γνώμν\, id. ίξίτάζω τί. Perperam, φαύλης. Dem. φλαύξως, JElian. Perpes, ό χχϊ ν) χιδιος, a, Plut. Perpessio, γ\ υπομονή, %ς, Aristot. Perpetim, χι), Dem. Perpetior, ΰπομίνω, aliquid, τ), Plut. άν ίχομχΊ τι, Lucian. τλάω. Perpetro, διαπράττω, aliquid, T ), Demosth. piaculum, πζάττω άσίζ,νμα, id. scelus, ίργάζομχι χακον, id. δξάω χχχόν τι, I- socr. facinus magnum et pra;clarum, διχπζάττομ'χ.ι μ'ιγα τι, Dem. Perpetuitas, ή άϊδιότΥ,ς, %τος, Aristot. Perpetuo, άύ, Dem. xU), id. Perpetuo, as, άϊδίζω. Perpetuus, a, um.'o xx) ■/> βννίχν,ς, ίος, bel- lum, πόλίμος, Dem. ο χα) y) ά'ίδιος, *i gloria, δόξα. Plut. in perpetuum, ε)ς παντιλες, Mlian. Perplexe, διχπεπλίγιχίνως, πολνπλόχως, lo- qui, sen sursum deorsum volvere sermo- nes, nihil vero explicare, άνω χα.) χάτω τας λόγας ελίτπιν, χποσαφίιν δ' &δ\ν, Hip- pocr. Perplexitas, ν) πλοχτ), γ,ς, Nax. Perplexus.a, um,^ h χχ) ή πολύπλοκος, ts, Philo. ο χχ) r t άτοξος. Perpluo, ζχτομζξίζω Perpolio, εΐίργάζομχι, aliquid, τ/. Perquam, ώς σφόδρα, Lucian. Perquiro, α.ν«.ζγ : τιω, aliquid, τ), Isocr. \%ε- τάζω τι, id. διίζίυνάω- Perquisite, 'φ,τασμίνως. Perquisitio, β εξίτχσμϊίς, 2, τ) Ιξίτχσις, ίως, Lucian. Perquisitor, <5 φτχ^ς, 2, Aristot. Perrumpo, διαρρίγνυμι, aliquid, τ), Ν. Τ. διχσπχω• Perscindo, χχτασχίζω, aliquid, τ) Dem. Perscribo, αναγράφω, aliquid, τι, JEschin. Perscriptio, i, άναγοαφν•,• γ,ς, Plut. Perscriptor, ό άναγξαφβ/ζ. ίως. Lys. Perscrutor, idem quod Perquiro. Persecutio, »j χαταδ'ιωζις, ίως- η δίωξις, ίως, Thucyd. Ό διωγμός, 2, Cbristianorum, Χξΐηχνων, Euseb. Persecutor, Ό διώχτης, α, ό χχταδιώχων, όν τος, LXX. Persentio, seu Persentisco, χϊσθάνομχι, A- ristoph. Persequor, διώκω, aliquem, τινά, Demosth. caussam, δίκΥ,ν, id. in mare, καταδιώ- κω ιις θάλασσαν, Xen. non negligen- ter rem expono, £ x ίμίλως Μξχομαί τι, id. ordine alicuius acta, Ίφίξϊ,ς διίζχο- μαι ίτξάξίι: τίνος, id. Perseveranter, ίτΐίίονως, χαοτίρικως. ΑΙ Λ '- D/„i„ Perseverantia, vihtt/Mvn- ν,ς, Plato. Persevero, Ιτιμίνω, in aliqua re, «yi, Plut. Persica, ■>, ΙΙίξο-ιχν;, ϊς, sc. μγ,λία, Theophr. sed fructus est, το Tiigvixh, S, sc. μν,λον, Diosc. Persimilis, i χχ) % ■χαζχπλΫ,σιος• Persisto, εμμίνω, in aliqua re, riv), Isocr. ΐν tivi, id. Persolvo, Ιχτίω, pecuniam, χξν,μχτχ, Pla- to, mulctam, ζ^μία», id. pcenam ali- cui, τίο-ιν τιν), Plut. χτοτ'ιω t'ktim, Be- rodot. pecuniam pro aliquo, χχτχζάλ- λω άξγύξίον ΰπέζ τίνος, Lucian. debita, διαλύω χξίχ ύπίς τίνος, Dem. Persona, το πςόα-ωτον, ν, Ν. Τ. personam accipio, -r^oVik/TO* λαμζάνω, ibid, πξοα-ω- χοληπτίω, ibid. i. e. larva, το π^οσωπΰ- on, ν, seu πξον-ωπιον, u, Dem. parva, το Χξοο-ωπιδιον,' Poll, comica, χξόσωπον χω- μιχον Lucian. servilis, πρόσωπον οΊχν\τι• xov, personam induo, ϋποχ(ίνομαι αχγ Γ μχ, Herodian. personam alicujus m- duo, ΰποχςίνομ&ί race. Personalis, a, um, w^OKtot v*oitSvxi>e, vtx, if. Persono, ί^χίομαι, Ν. Τ. Perspicacia, seu Perspicacitaa, ή ίξυδίξχι», χς, Lucian. Perspicax, ό χα) ή, οξ,υδίξχϊ,ς, ίος, Herodot. Perspicio, ζατιίδω, aliquid, τ), Isocr. fu- turum, χχθοξάω το μίλλον, Dem. ali- quid animo, χχθοξάω τι τ% διάνοια, id. optime aliquid, χάλλιτχ 3-ίωξίω τι, id. acutissime, συνΰίωοίω τι άχξΐξί^ατχ, id. Perspicue, ο-αφως, significare aliquid, δ-^λαν n, Dem. cognoscere aliquid, χαθαξως ίίδίναι τι, id. εατιφανως, id. πίξιφχνως, id. φανίξως. Perspicuitas, ^ πίξίφχνίίχ, χς, tanta rei est, τοσαύτν) πξά.γμχτός leri, Dem. oratio- nis, ■/, o -αφγ,νΗα, χς, Plato. Perspicuus, a, um, ό Χ χ) {, χχτχφαν^ς, ίος, Dem. ό χα) r, πίξίφχνΥ,ς, ίος. id. aliquid et pulchrum, χαλάν τι χα) σαφ\ς, id. et brevis oratio, βραχύς χχ) σαφν-,ς λόγος, idem. Persto, idem quod Persisto. Perstrepo, χατχ-φοφίω. Perstringo, διασφΊγγω, Erasistr. i. e. sum- matim dico, Is•; χιφαλχΊων ιΤτον, Dem. i. e. taxo, χχθχ«τομχί τίνος, Time, o- culos, πιοιχς-ξχπτω οφθαλμός, Bas. Persuadeo, sre/fta, alicui, τίνα, Dem. τιν), Plato, alicui aliquid, τ/ τίνα, id. χνα- μ.'-.τχΐίιυω τίνα, Xe. πίίθω τινά τι. Plut. noph. Persuasibilis, e, πιθανή, >j, β», Dem. Persuasibiliter, πώχνως. Persuasio , ^ χαθώ, όος, Plato, -i πιγοι'Θυ,- ο-ις, ίως, Ν. Τ. 7) πίϊο-ις, (ως, Suid. ή νΐιο•μονγι, γ\ς, Ν. Τ. Persuasorius, a, um, πϋς-ιχος, ί), iv, Plato. ■χιώος, )>, όν, Ν. Τ. Persuasus, a, um, ^.«ασμίνος, ίνν\, ίνον, ali- quid, τ), Plut. πίΐο-θύς, ίΊσχ, h, Dem. persuasum habeo, πίπίΐο'μαι, Isocr. Perteesus, a, um, ίξχποξύμίνος, inj, ίνον. Pertento, άτοτίΐξάω, aliquid, τίνος, Thuc. Perterebro, διατρυπάω. Perterrefacio, seu Perterreo, φοζίω τινά, Dem. ίχφοζίω τινά, Isocr. Ζίος Ινίξγχ- ξομαί tivi, Dem. χαταφοζίω. Perlerrefio, χατχτλγ,ττομχι, aliqua re, τι- ν), Thuc. ίχτλΥ,ττομχί τινι, Dem. Pertexo, δινφαίνω. Pertica, r, χάμαξ, χχος, Lucian. Pertimeo, seu Pertimesco, πίξίφοΖίομχι, XenopJi. Pertinacia, ή χύθάδαχ, ας, Plato. Pertinaciter, «.ύθαδως, δυο-πΐ^ως, Isocrat. reiisto, ανθαδιάζομχι, Plato. Pertinax, ό χχ) ή xi /θχδγ,ς, ιος, Aristot. ό χχ) Ϋι δύίτιτιιςτος• Pertineo, τίίνω, aliquo, seu ad aliquid, χξίς τι, Aristot. σνντιίνω ί'ι'ς τι, Isocrat. ad scopum propositum, jrgej τον ΰποιιΟίμίνον e -χοτον, Aristot. ad aliquem, ^ξοτ-ηκω τι- ν), Dem. hoc pertinet ad me, thto πςο- ο-υ,χ'.ι μοι, id. πξοο-Υ,χα μοι τύτων, id. qua? ad aliquid pertinent, τά πξός τι φί°όν- τα, Isocr. τά τζός τι οντά, Aristot. hoc nihil ad nos pertinet, τ»τί ilh ίτξος Ϋ,μχς is -ι, Plut. quod ad me pertinet, τά προς ΐμϊ, Dem. Fertingo, δίιχνεομχι, Aristot. Pertracto, διχχίΐξίζω, ζχτχπξχττομχι, Xe- noph. Pertraho, \φίλχω, Aristot. Pertundo, διχτιτξάω, Theophr. Perturbate, ταξαχωδως, Isocr. Perturbatio, ν, ταξχχ'η, ψ, et seditio, xx) r.ae -ις, Demosth. animi, τβ πάθος, ίος, I- socrat. Perturbator, Ι ο-υντχςάττων, evrei,jeip. πά- λιν, Dem. ordinis, ό χζοσμων, αντος, id. ο τχζαχτΥ,ς. Perturbatus, a, um, τχξχττόμίνος, ίνη, ίνον, Dem. τίτχξχγμίνος, εΐ' /j, ίνον, id. β χχ) τι τχξχχωδγ,ς, ίος, Isocr. rerum status, τίταξχγμίνα πζάγμχτχ, Dem. Perturbo, τχξάττω, omnia, πάντχ, Dem. civitatem, άνατχξάττω πάλιν, Plut. cas- tra, διχτχξάττω το s -ξοιτόπίδον, id. _ ex- ercitum, συνταξάττω το ^ξάτίνμχ, id. Pervado, διχχωξίω, Lucian. διχζχίνω. Pervagor, πίξΐίξχομιχι, Dem. Pervasto, πίξίποξθίω- Perveho, χαταχομίζω, Thuc. Pervenio, άφιχνίομαι, Oreum, t« 'Ώ,ξίον, Dem. in Macedoniam, ΐξχομχι its Mx- χίδονίχν, id. Perverse, διε^αμμίνως, i. e. prave, xxxoyi- θως, Dem. Perversitas, r) διχτςοφν, *ίς, rerum, πραγ- μάτων, Chrys. morum, ,, χχχοίβαα, at, Demosth. Perversus, a, um, Ό χχ) ή διίς-ξοφος, υ, Eu. rip. perversa loquor, διιβ-τξαμμίνχ λχ- λίω, Ν. Τ. i. e pravus, ό xxi r> πχμπό- njeef, », Dem. Perverto, πχξχο-ύξω, πχξχχινία, διχστξίφω, yeritatem, τάλΥ,θϊς, Dem. spem alicu- jus, πχξαίζίομχί τινχ Ιλπίδχς, Aristid. Pervestigatio, γ] 'ίχνενο-ις, ίως, Xen. Pervestigo, άνιχνιύω, Plut. • Peryicacia, i\ ιο-χυζογνωμοσύν/ι, ης, Jos. it αϋθάδίιχ, χς, Plato. Pervicax, β xx) % Ισχυρογνώμων, όνος, Ari- stot. Pervigil, ό xx) fi πχννύχιος, ν, i zx) ■/> ανπ- νος, n, Xen. Peryigilatio, seu Pervigilium, ό πχννυχιο— μος, S, ϋ] χνπνίχ, χς, Plato. Pervigilo, ίγςνπνίω, Xen. διχγρυπνίω, A- then. παννυχίξω. Pervius, a, um, h xx) y\ Όδιύιτιμος, \s, Slra- oo. e χχ) υ] βάσιμος, u, Lucian. Pervolo, διχτίτοαχι. Pervolvo, διακυλινδίω. Peruro, διχχχίω, GaL Perutibs, Ό Χ χ) ή πχγχξΥΐ$Ί>ς, μιγχλωφί- λγ,ς. Pervulgo, διαθξνλλίω, Xen. Pervulgatus, a, um, β xx) τ] πολυθξύλλτιτος» u, Plut. Pes, β πϊίς, ποδός, Dem. navis, ό ποδί'όίιν, αίνος, Lucian. lecti, β ζλινόπχς, οδις, Tkemist. pedibus ire, πίξίύιιν, Lucian. summis incedere, \π' χχξων των δαχτύ- λων βχίνίΐν, id. pedem refero, άναποδί- ξω, Herodian. alterum in sepulchro ha» beo, ϊτίξον πόδα lv σοξω Ιχω, Lucian. Pessime, χάχιστχ, φχνλότατχ, se habere, ϊχίΐν, Dem. Pessimus, a, tun, χάχι$-ος, ir*lt tro*, Ari- stot. Pessulus, το μοχλίον, ν, Lucian. Pessum, χάτω, Dem. eo, χχτχφίξομχι, Aristot. ϊ'ρόω, Xen. Pessundo, χχταπχτίω, Thuc. Pestifer, a, um, λοιμιχος, ■>„ ov, Plut. I. e perniciosus, ολίθξος, ν, Dem. μοχθν,ξος, ά, ov, id. Pestilens, ό xx) y λοιμώδης, ίος, Plut. λοι- μικός, ■>„ ov, Philo. Pestilentia, seu Pestis, ό λοιμός, a, Hip~ pocr. peste infestari, λοιμώτταν, Lu- cian. i. e. corruptor, ό λνμιών, ύνος, Isoaat. Petaso, ή πίξνχ, jjf, Strabo. Petasus, ό πίτχο-ος, u, Poll. Petiolus, το ποδΊον, u, Aristot. Fetitio, υ) αίτησις, ίοις, Isocr. το α"πν,μα, χτος, Ν. Τ. ή δίγ,ο•ις, ίως, Dem. facere petitionem, ποιΰν α'ίτν,σιν, id. fieri ab a- liquo, γίγνίο-θχι δίΥίΟ-ιν παρά τίνος, id. Petitor, ό α.ΊτΥ,τΥ,ς, S, Suid. 6 δύμινος, ν, Demosth, Peto, αΐτίω, ab aliquo, τινά, Xen. ab ali- quo aliquid, τινά τι, id. ab aliquo, τχξά τινός τι, Plut. multis precibus, χίτί,ιηις πολλάς ποιίομχι, Dem. Corinthum, χω- ξίω ί'ις Κάξίνθον, Dion. Hal. Tenedum navibus, „\ί ω ^ y) Τενίδα, Arrian. ali- quem, έπιχείξίω τ/ν;, Aristot. πςός τινχ, Thuc. ς-οχάζομαί τίνος, Plato, lapidi- bus, βάλλω τινά λίθοις, Xen. Petra, Ϋ) πίτξχ, χς, Ν. Τ. 6 πίτξος, ν, Lu- cian. Petricosus, a, um, seu Petrosus, a, um, i χα) ϋ) πίτξώδης, ίος, Diosc. locus, toVos τξχχΰς xx) λιθώδγ.ς, Aristot. Petulans, ό xx) r) χσίλγ^ς, ίος, et impro- bus, χχ) βδίλυξος, Dem. homo, h αο-ιλ- γαίνων, οντος, id. β χα) υ\ πξοπεττις, ίος, risus, γίλως, id. sum erga aliquem, «- αλγί,ς ί'ιμι, seu γίγνομχι ιις τινχ, id. Petulanter, άο-ιλγως, et proterve, tractare aliquem, χα) πξοπετως γργισθχ'ι τινι, De- mosth. vivo, χσίλγως ζάω, idem, ago, χσιλγχΊνω, id. aliquid committo, «ο-ίλ- γίς τι ποιίω, id. Petulantia, ή ά<ηλγύα, χς, summa, πλιί- $γυι, Dem. υ) πζρπίτιιχ, χς, et audacia, xx) §-°χ<τύτγ,ς, id. uti petulantia et con- tumelia erga omnes, χξ^ο-θαι άσιλγίίχ xx) ϋζξίΐ πξος χπχντας, Dem. pra;ter- raittere nullum genus petulantia;, ελλίί- πίΐν νδϊν αο-ίλγείχς, id. coercere alicu- jus petulantiam, Ιπίχίΐν τινά -τής χσίλ- γϊίχς, id. abstinere a petulantia, jr«o• σχσθχι τγ,ς χσίλγίίας, id. Petulcus, a, um, ό km *i χηλγίχ(%ως, αιτος. PIL PLA PLE Phalangium, το φχλάγγιον, ν, Diosc. Phalanx, ή φχλχγΐ, γος, Dent. Phalera?, rx φχλχζχ, ων, Herodot. Phantasia, ή φχντχσίχ, χς, Aristot. Phantasma, το φχντχσμχ, χτος, Aristot. Pharetra, ή φχξίτξχ, χ;, ό φχ'ίτξίων, ωνος, JElian. ή βίλοθηχη. Pharmacopola, ό φχρμχκοπώλης, χ.^ Poll. Pharmacopolium, τό φχρμχκοπωλΐίον, χ. Pharmacum, το φχρμχκον, χ, Galen. Phasianus, ό φχσιχιό^. S, Athen. Phiala, ή φιχλη, ης, Herodian. Philautia, ή φιλχυτίχ, χς. Philologia, ή φιλολογία, χς. Philologus, ό φιλόλογος, χ, Plut. Philosophia, ή φιλοσοφίχ, χς, Isocr. Philosophicus, a, urn, φιλοσοφικός, η, ο/. Philosophor, φιλοσοφίω, Plato. Fhilosophus, ό φιλόσοφος, χ, Plato. Philtrum, το φίλτρον, χ. herodian. Philyra, ή φίλνξχ, χς, Theophr. Phlegma, το φλίγμχ, χτος, Galen. Phoebe, ή Φοίζη, ης. Phoebus, ο ΦοίΖος , χ• Phoenix, Ό φοίνιξ, Aristot. Phosphorus, ό φωσφόρος, χ• Phrasis, η φξάσις, ίως, Eustath. Phrenesis, η φςινΊτις, ιδος, ΑΙ. Apkr. Phreneticus, a, um, φξίνιτιχος, ->„ ov, Gal. sum, φξίνιτιχω, seu φξίνιτίζω, id. Phthiriasis, ή φθιΐξίασις, ίως. Phthisicus, a, um, φθισικοί. η, ov, Plut. phthisis, ή φϋίσις, ίως, Galen. Phy, 2. Physica, η fiwijj-J, He, Aristot. Physicus, a, um, φυσικός, η, ov, Aristot. Physiognomia, ή φυσιογνωμίχ, χς, seu χχ) ή χληςης, ίος, aliqu* re, τ<»βί, Dem. πλίος, im» ίον, deo, &■&, Aristot. i χχ) «j άν**λ*ο$, ν, fayilli^ POE POM POR σνινθηξων, Lucian. μες-ος, ή, ov, super- bia, υπερηφάνειας, Bern, sum aliqua re, γίμ,ω τινός, Xenuph. Pleonasmus, b πλεονασμός, χ, Plut. Plerique, plerasque, pleraque, πλε~ι$Όΐ, 3•λε7- ς-χι, πλΰ fee, Plut. ^ Plerumque, τβ πλεΐ?ον, Herodian. τα πλεις-α, Aristot. Ίπ) τβ πολύ. Pleuriticus, a, urn, πλευξίτιχός, η, bv, Diosc. Pleurltis, ή πλευ(ιτις, ιδος, Aet. Plica, τβ πτύγμα, ατός, ή πτύξ, χος, Athen. ή πτυχή, ης, Eurip. Plicabilis, e, πλεχτός, η, ov, Plato, i xai ή ευπλοχος. Plicatura, seu Plicatio, ή πλοκή, ής, Philo. Plico, πλέχω, coronam, ς-ίφχνον, Ν. T. purpuram, πτύσσω την αλχ^γίδα, Plut. Ploratio, seu Ploratus, Ό χλαυθμός, χ, Ari- stot. το χλαυμα, ατός, Xen. ολοφυξμός, S, Tliuc. Ploro, χλαίω, Dem. δαχξύω, id. Plostellum, το άμαξίδιον, χ, το άμχξίο», χ, Suid. Plostrum, idem quod Plaustrum. Pluma, το πτίλον, χ, Aristoph. το πτεζόν, 5, Luclan. Plumarius, Ό πτιλχξγος, χ. Plumatus, a, um, πτιλωτός, ή, ov, Aristot. Plumbago, ή μολίζίαινα, ης, Diosc. Plumbarius, a, um, μολίζδινος, ίνη, ινον, Aristot. Plumbatura, ή μολίζδωσις, εως. Plumbeus, a, um, μολίζδινος, ίνη, ινον, Ari- stot. Plumbo, μολιξδόω. Plumbosus, a, um, Ό χα) ή μολιξδώδης, ios- Plumbum, b μόλιζδος, χ, Plut. Plumesco, πτιλόομαι, δασύς γίνομαι, Ari- stot. Plumeus, a, um, πτίλινος, ίνη, ινον, πτερω- τός, ή, ov, Aristot. Plumosus, a, um, Ό χα) ή πτιλώδης, εος. Plumula, τ β πτίλιον, χ. Pluo, ϋω, Lucian. piscibus, Ίχθύσιν, A- then. pluit, impers ϋει, Aristot. Plurimum, πλεις-ον, Xenopk. Plurimus, a, um, πλεΊς-ος, η, ov, Xen. plu- rimi facio aliquid, τιμάομαι τα παντός τι, Chrys. τιμάω πλείζ-χ τι, Dem. άντ) παντός, idem, ποιίομαί τι seu τίνα πεξί πλεί^χ, id. quamplurimus, a, um, ό χα) η πάμπλειτος, χ, Herodian.. Plus, πλεϊον, όνος, plur. plures, ol xa) al πλείονες, Dem. pluris facio aliquid, τι- μάομαι τι μείζονος, Xen. ποι'εομ,χί τι πλείονος, Isocrat. plus, quam decet seu par est, plus justo, μάλλον τχ δέοντος, Dem. πλεΐον τ» δέοντος, idem, plures, quam par est, sunt apud nos, πλείχς τχ δε'βντβ? παξ' ήμϊν ε'ισιν, id. plus minus, χλίον Ιλαττον, Athen. plus satis, πλίον τχ χόξχ, Al. Aphr. pluribus dicere, δια πλειόνων ειπε7ν, Dem. improbitas plus potest, quam virtus, χαχίχ δύναται πλέον της άξετής, id. Plusculum, μιχξόν τι πλέον. Pluteus, το α,ναγνως-'ί,ξίον, χ. Pluvia, η ύετός, χ. Aristot. ή βξοχη. Pluvialis, e, seu Pluvius, a, um, ύίτιος, ία, ιον, ventus, άνεμος, Aristot. Pluviosus, a, um, ό χα) ή ΰετώδης, εος, ομ- ζξίος, ία, ιον, Aristoph. Pluvius, a, um, vide Pluvialis. Pluto, ό Ά'ί^ς, n. Pneumaticus, ππυματιχος, r„ ov, Plut. Pneumonia, ή πνευμονία, ας, Aret. Pocillator, ό οίνοχόος, u, Xen. Pocillum, τβ χυλίκιον, n, Lucian. Pocoenium, το ϊπίϊαπνον, ν, Athen. Poculentus, a, um, ό χα) 'h πότιμος, a, A- ristot. πότος, r„ ov, esculenta et pocu- lenta, 'ώώδιμα χα) ποτά, Hcrodot. Poculum, το' ποτ-/,ζΐον, u, Plut. τοΰίπας, inter pocula, \π) της χύλιχος, Lucian. Podager, ό ποδαγξος, S, Lucian. ποΰαγξΐ- άων, οντος, Plato. Podagra, ή ποΙάγξα, ας, Pint, ή ποΰαλ- yia, το ποίαγξίρον πάθος, Theophr. po- dagra laboro, ποΰαγξάω, Plato, ποΰα- γξΐάω, id. Podagricus, a, um, ποΰαγξΐκος, %. ov, Diosc. Podex, ό πξωχτος, S, Aristoph. η 'ihga, ας, LXX. vi πι/γί}, ης, Lucian. Podium, το π'ο%ιον, a, Aristot. Poema, το ποίημα, ατός, Plut. Poematium, τβ ποιημάτιον, u, Lucian. Po3na, η ποινή, ης, Xen. ή ζημία, ας, Dem. *Ι "&ίχη, ης, id. ή τιμωςία., ας, id. mag- na, major, maxima, sixq μεγάλη, μύ- ζ«ιν, μιγί?η, Dem. summa, εργάτη, id. levis, μίχζα,, id. digna, αξία, id. debi- ta, πξοσηχχσα, id. justa, τιμωξία νόμι- μος, id. injusta ac crudelis, 'άνομος χα) Ιεινη, Isocr. capitis, ζημία. 3-ανάτν, id. pcenam statuo seu ordino, τάττω τιμώ• ξίαν τιν), Dem. debeo pro aliqua re, o'- φιίλω νιχην επί τινι, id. exigo, Ιίχψ a't- τεω, id. άπαιτ'εω. id. sumo ab aliquo, λαμζάνο) "&ίχην παξά τίνος, id. subeo a- licujus, υπομένω τιμωζίαν παεά τίνος. Iso- crat. sustineo secundum leges, δίχην νπίχω εχ των νόμων, Dem. effugio, ii- χηνδνναι Ιιαχζύω, id. poena afficio ali- quem χολάζω τίνα ζημία, Isocr. τιμώ- ζίαν λοιμζάνω παξά τίνος, id. poena ad- ricior, ξν,^Ίαις πίξίπίπτω, id. ob aliquid, Ζίχην ΰίΖωΜ,ί τίνος, id. Pcenalis, e, ό χα) ή ποίνιμος, a. Soph. Pcenitentia, -^ μετάνοια, ας, Plut. η μετα- μέλεια, ας, Philo. ή μετάγνωσις, εως, I- socr. ducor, μεταμίλειαν ποιίομαι, Dem. μεταμέλεια, είσίξχεταί μοί τίνος, Philo. Confer Pcenitet Pcenitet, μεταμελει, me alicujus rei, εμοί τίνος, Dem. μοί τι, Isocr. μετανοεω επί τι, Lucian. quod fecerim, μεταμελει μοι ποιησαντι, Plato. Poesis, ή ποίησις, εως, Plato. Poeta, ό ποιητής, S, Plato. Poetica, ή ποιητιχη, ης, sc. τεχν/ι, Aristot. Poetice, ποιητιχως, Dem. Poeticus, a, um, ποιητιχός, η, ov, Plut. Poetria, η ποιητξία, ας, Plut. Pol, vy) τον Πολνδιύχη. Polenta, το άλφιτον, ν, Diosc. vescor, άλ- ςιτοσιτεω, Xen. Polio, ξύω, Theophr. επιξεω, Luc. λειαίνω. Polite, γλαςνςως, Aristot. Politia, ή πολιτεία, ας, Dem. Politicus, a, um, πολιτικός, η, ov, Isocr. Politus, ξί.τβί, η, bv, γλαφυξος, ξά, ξόν• Politura, ή λείανσις, εως, ή λείωσις, εως. Pollen, ή παιπάλη, ης, Gal. ή γύξις. Pollentia, ή Ιύναμις, εως, Dem. Polleo, Ίσχυω, plurimum apud aliquem, πλεϊζΌν παξά τινι, Plut. Pollex, ο αντιχείξ, εΐζος, Gal. Polliceor, ΰπισχνίομαι, aliquid verbis, τ/ λόγω, Dem. alicui, me facturum ali- quid, τιν) ποιητειν τι, id. επαγγέλλομαι τι ποιησειν, id. et recipio aliquid, ΰπι• σχνίομαι χα) αναΰεχομαί τι, id. πίστιν ΰιδωκ,ί τίνος, Isocr. νπισχν'ίομαι ύπόσχε- σίν τίνα, Dem. Pollicitatio, η ΰπόσχεσις, εως, Dem. η ε- παγγελία, ας, id. pollicitationem face- re, νπόσχεσιν ποιείσθαι, id. ύπισχνείσθχι ύπόσχεσιν, id. et spem ostentare, ύπο- τείνειν ΰπόσχεοΊν χα) ελπίδα, id. polhci- tationibus detinere aliquos, χατίχειν τι• να,ς ταΐς ύπόσχεσι, id. alicujus moveri, άποζλίπειν εις τάς υποσχέσεις τίνος, idem. et promissis occupatum esse, χαταληφ- θηναι τοις ϋποσχίσεσι χα) επαγγ'ελμασί τίνος, id. adduci, πείθεσθαι τοις ΰποσχε- σεσι, id. alicujus falli, ύπάγεσθαι ί>φ' υ- ποσχέσεων τίνος, id. ΙξαπατασΟαι ταΊς ΰποσχίσεσι χα) ελπίσι χα) αεναχισμοίς τί- νος, id. pollicitationum oblivisci, άμνη- μονείν τάς υποσχέσεις, id. Pollicitor, confer Polliceor. Pollinctor, Ό ταρχευτης, 5, Diod. Sic. b lv ταφιας-ης, S, LXX. β χτεξίρης, S. Pollis, η παιπάλη, ης, Gal. Pollubrum, τβ ποοΌνίπτζον, u, b ποΰονιπτηξ, ηξος, Athen. Polluceo, άποθύω, Xen. Polluo, μολύνω, aliquid, τ), Isocr. rnanus ccede, μιαίνω χεΊξας φάνω, Lucian. Polus, β πόλος, u, Arisiotl Polygamia, ή πολυγαμία, etj. Polygamus, b πολύγαμος, a- Polypus, b πολύπας, οίος, Mlian. Pomarium, Ό μήλων, ωνος, pomarii custos, ό όπωξοφύλαξ, αχός, Diod. Sic. Pomarius, b μηλοπώλης, a. Pomeridianus, a, um, μεταμεσημεξίνός, η, bv. δειλινός, η, bv, deambulatio, περίπατος, JElian. Pomilio, Ό νάνος, χ, Aristot. Pomcerium, το όπισθοτείχιον, χ, το πωμη- ξΐον, χ, Dion. Hal, et Plut. Pompa, ή πομπή, ης, Dem. pompam du- co seu celebro, πίμπω πομπην, id. πομ- πεύω πομπην, id. πομπάς άγω, id. Pomum, το μήλον, χ, Diosc, οχώξα^ «.{, JElian. Pomus, ή μηλίκ, «ί, Diosc. ( 108 ) Pondero, is -ημι, Xen. ξυγο?ατίω, Polyb. aes, άφίς-ημι χαλχον, id. i. e. conside- ΓΟ, ς-αϋμ,άομαι, Plato. Ponderosus, a, um, βαξυς, ίί», ν, Plato, i χα) η έμζξίθης, ίος, Plut. Pondo, ή Όλχη, ης, Plut. ή μνα, ας. Pondus, ό s -αθμός, S, Dem. qui ajquali pondere est, b χα) ή ϊσοζχξής, εος, Luci- an. onus, το άχθος, το βάξος- Pondusculum, το s -άθμιον, χ, LXX. Pone, οπίσω, Aristot. aliquem, μ,ετά τίνα. Plato. Pono, τίθημι, aliquid in medio, τι εν μέσω, Plato. , in laude, \v Ιπαίνω, Aristot. iv άξετής μίξει, Plato, in vitio, lv -φάγω, iv αΊσχξω, Dion. Hal. Plut. summuin bonum in voluptate, το agirov ΰπολαμζά- νω εν ήδονη, Aristot. in numerum, εις ά.• ξίθμόν, Plut. aliquid esse, τίθημι εΐναι, Isocrat. operam in aliqua re, σπχδάζω πεξί τίνος, Plato, πεξί τι, Herodot. σπχ- ΰην εχω πίξί τίνος, Plato, πξός τι, Dem. Pons, ή γίφυξχ, ας, ligneus, ξυλίνη, Plut. το ζ-ΰγμα ποταμ,χ, Dion. Hal. pontem jungo, γέφυξχν ζευγνεύω, Herodian. sol- vo, λύω, id. ponte fluvium jungo, yr φυξοποιεω, Polyb. Pooticulus, η γεφυξις, ίδος. Pontifex, ό γεφυξοποιός, x t Plut. ό γεφυςω• της, χ, idem, ό Ίεζοΰιΐάσχαλος, χ, Dion. Hal. b Ίεξομνημων, όνος, Dem, ό άξχιε- ξεύς- Pontiflcialis, e, seu Pontificius, a, um, άξ- χιεξατιχος, ή, bv, Ν. Τ. ΐεξατιχός, ή, bv, Pontiiicatus, US, ή Ίεξαζχίοι,, ας, η άξχΐίξω' ο~υνη, ης. Ponto, το ποφμειον, χ, Pint. Pontus, ό κοντοί, χ, Aristot. Popanum, το ^-ότανβν, χ. Popellus, το ΙημίοΊον, χ, Aristoph. Popuia, τβ χαπηλεΊον, χ, Synes. το οπτα• νεΐον• Popinalis, e, χατηλειος, η, ov, Aristot. Popinator, Ό χάπηλος, χ, Lucian. Popinor, άσωτεύομα,ι, Athen. λιχνεύω. Poples, η ίγνύα, ας, LXX. η ίγνυς, ύος, Diod. Sic. Poppysma, το πόππυσμα, ατός, Pint, ό ντοππυσμος, χ, Xen. poppysmate adulor, ποππύζω, Aristoph. Popularis, e, Ιημοτιχός, ή, bv, Xen. i e. populi amans, Ό χα) ηφιλόίημος. χ, sum, δημοτικός χα) πξάος γίγνομαι, JElian. Popularitas, το Ιημοτιχον, χ, Plut. ή δη- μαγωγία, ας, id. Populariter, δημοτιχως, Dem. Populatio, η πόξθησις, εως, Dem. Populetum, β αίγειξων, ωνος. Populeus, a, um, αίγείξίνος, ίνη, ινον. Populor, ποξθεω, aliquid, τ ), Xen. Populus, arbor, ή αΐγείξος, χ, Theophr. Populus, i,e,plebs, ό δήμος, χ, Dem. i. e. turba, ό όχλος, χ, id. ό λαός, χ, i. e. ge- nus, το έθνος, εος, iS. Porca, η σΰς, συός, Aristot. Porcarius, ■ χοΐξ, Ζΰ-Τ', Porcellus, το χοιξίδιον, χ, Aristoph. ί χοΐ' ξίσχος, χ, Lucian. το δελφάχιον, χ, id. Porcetra, ή δελφαξ, αχός, Aristot. Porcinarius, b χοίξοπώλής, χ, Aristoph. .Porcinus, a, um, χοίρειος, εία, tiov, Athen. χοίξιος, ία, ιον, Gal. Porculatio, η χοιροτροφία, at . Porculator, Ό χοΐξοτ.ξόφος, χ, ό χοίξοπώλης, χ, Aristoph. Porcus, ό χο7ξος, χ, Aristot. Porphyrites, b ποξφυξίτης, χ, Plin. Porraceus, a, um, πξάσιος, ία, ιον, Plato. πξασίζων, χσα, ov, Diosc. Porrectio, ή επίχτασις, εως, manuum, \χ- τασις χείξων, Ναζ. Porrigo, o^syn/.manus, τάς χε7ξχς, Lucian. εχτείνω τάς χεΤξχς, Plato, dextram, πξθ• τείνω την δεξιάν, Xen. Porrigo, ή πιτυξίχσις, εως, JEgin. porrigl- ne infestari, πιτυξχσθαι, Hippocr. Porro, πόρρω, Plato. Porrum, τβ πξάσον, χ, Diosc. Porta, ή πύλη, ης, Plut. portam aperio, πύλην ανοίγω, id. porta? custos, β πυλχ- ςός, χ, Herodot. Portatorius, a, um, χομχ?ιχος, η, bv, Hip- pocr. Portatus, us, η χόμισις, εως. Portendo, πξοσημαίνω, Xen. πξοφαίνω. Portentose, τεξατικως, Plut. Portentosus, a, um, ό χαι ή τερατώδης, £βί» Isocrat, POS POT ΡβΑ Portentum, το τέςχί, «τβί, Pint, ro try μ{ίον, n, Dent. Porticula, re roidiov, n. Porticus, us, γ) root, oig , Xen. ή πχξχί -ag. Portio, •ή ο-νμμοζία, xg, ή ΰπόμοιξα, Greg. Portitor, Ό ποξΟμι•^. Portiuncula, γ, μ,ίξΐς, ΪΆος-, Dem. Porto, φέξω, aliquid, τί, Dcmosth. aliquid humeris, βχς-άζω τι επ) των ωμών, Aris- tot. Portorium, nauticum, τό ναΖλον, χ, Pint. quod bajulo datur, το φοξίίον, Poll, quod in portu solvitur, το Ιλλιμ'ένιον, χ, Aristot. quod pro advectione datur, το πχξαγώ- ytov, χ, Polyb. Portula, ν) πυλις, fios, Herodian. Portulaca, *j άνϋξάχνγ,, r t s- Portulus, τό λιμένιον, χ, Strabo. Portuosus, a, um, Ό χα) ■>, λιμένων, ίο;• Portus, us, Ό λιμν,ν, ίνος, Time, portu ca- rens, Ό κα) γ, άλίμινος, χ, Plut. in portu versor, λιμινίζω, portum appeto, Ιπιθυ- μ'-ω λιμίνοί, Dem. teneo, χτάομαι λι- μένα, Isocr. in portum appello, ίξμίζο- μχι us λιμένα, id. aliquid inveho, ει<τ- άγω τι lis λιμένα, Dem. Porus, Ό πόζος, χ, Aristot. Posca, το όίύκξα,τον, χ, Diosc. Posco, α'ιτέω, aliquid ab aliquo, τινά, τι, Dem. Confer Peto. Positio, γ, B-itri;, tag, Aristot. το &έμα, u- rog, idem. Positura, seu Positus, us, y\ &io-ig, εωg, A- rislot. Possessio, v) κτ^σκ, εωg, Dem. το κτν,μα, otros, id. Confer Opes, Divitice. Possessiuncula, το χτΥ,σείΙιον, χ, το κτν,μά- τιον, χ, Aiciphr. Possessivus, a, um, xTYinxog-. Ϋ), ov, posses- Siva nomina, τα. κτΥίτικά. ων- Possessor, Ό κτγ,τωξ, οξο;, Ν. Τ. Possibilis, e, hjvarog, '>„ ov, Dem. Ικανό;, *), ov, id. oTog, o'ia, oTov, non est possibi- le, ut sine justitia aliquis sit bonus civis, χχ' οιόν τί 'άνευ TiixatocrvvY,; αγαθόν πολί- vav γίγνεσθαι, Xen. Confer Possum. Possibiliter, luvKTcZg. Possideo, κτάομαι, qua?dam tuto, nvx α,σ- φαλ&, Dem. sine periculo, '(χω τίνα. ά• ctug, id. aliquid, κατέχω τι, Isocr. ter- rain, νέμομαι γγ]ν, Thuc. Possum, Ζί,ναμαι, Xen. oTog ίίμι, potes, clog ιΐ, &c. persuadere alicui, πείθειν τίνα, Isocr. oTog rt γίνομαι, administrare ur- bem, oixCtv τΫ,ν πάλιν, id. Hercules non potuit Helenam adipisci, όΉξχκλΫ^ χχ' eTog ν,ν'Ελίνπν λαζίϊν, id. non possum persuadere, χχ ϊο-τιν, oxng xv ΰυνχίμν,ν, id. non potest fieri, ut superetur hos- tis, seu hostis non potest superari, χχ tg-i των ίχθξων χξατν,σαι, Dem. possum re- ferre gratiam, Ικανό; εΊμι άποΖχναι χά- giv, Isocr. non possum hoc facere, £hu- νατό; ύμι τχτο πξάττειν, Plato. 11011 pos- sum laborare, άΐυνατέω πονεΤν, Aristot. Post, μετχ, cum accus. post pugnam, μί- τοι, την μάχνν, Dem. nonnullis diebus post acceptum nuncium, i -τολλα^ ήμέ- fiaig ΰ?ίξον μιτα, rr,v αγγίλίαν, Isocrat. ix), cum dat. post hiec, |τί TUToig, Xen. rnulto tempore post, ο-υχνω χξόνω 'ungov, Dem. non multo tempore post, quam, & πολλω χξόνω υο-τίξον, r„ id. paucis die- bus post pugnam, ολίγας Ϋιμέξχκ ϋ?ίξον Tv\g μάχ' /ig, Dion. Hal. Postea, vf -ίξον, primum scripsit, postea ver- ba faciunt, πξωτον Ίπ'ις-αλχίν, vs -ίξον λέ• γαο-ι, Dem. primum, — — deinde pos- tea, τξωτον, 'ίπιιτα μίταταΰτχ, id. Posteaquam, iru, ad portam venit, ΐγένίτο x$og ty,v πύλ' /jv, Plut. posteaquam mo- narchia ad Augustum pervenit, 1ξ % ή μοναξχίχ πΐξΐηλθιν tig τον ΣέΖαϊον, He- rodian. Posteri, οι Ιχγονοι, ων, Dem. ο'ι Ιτιγιγνό- μινοι, ων, ο'ι 'έπειτα γινόμίνοι, Isocr. ali- Cujus, ο'ι ytyovOTtg παζά Tivog, id. ol g- ίτίΐτχ, Lucian. ο'ι μίθ' r^ag, id. Posteritas, Ό μέλλων x%ovog, Dem. i. e. posteri, vide Posteri. Posterior, us, ϋπξο;, έξα, ίζον, Plut. sum aliqua re, sexaginta annis, ΰ^ζέω Tivog g- Tttriv εξέχοντα, Plut. non multum, vj-g• ξίξω i πολλω, Thuc. fio, ιφυ^ίξίζω, id. posteriores fero, ελαττόομαι, Plato, iye- ξέω, Dion. Hal. Poiterius, ΐϊς-ίξον, Dem. Posterus, a, urn, iJs-tgog, eta, ΐξον, dies, %• μίζχ> Plut. vri$ouos, α,ία, oiioy, dixi me postera, sc. die renunciaturum, Ίφνιν %)g vrigaiav Ιταγγίλ(7ν, Plato, in posterum, τολβ/τον, Dem. tig το λοιπόν, id. agos το λοιτον tS χξόνν, id. Postfero, vs -ΐζον τίθημι, aliquem alicui, τι- νά Tivog, Plut. Posthabeo, idem quod Postfero. Posthac, Ufieov, Dem. τολοιπον, id. μι- ταταντα, id. μ'-τά, ταύτα, id. Posthinc, t^g, Thuc. ίφίξκ, id. Posthumus, a, um, Ό xa\ -h ir^lyovog, n, Ό τω χποθχνόντι πατξ) iTtyivouivog Pos'ticum, seu Postica, Ό o^rιo■tiόloμog, tt, Lucian. το παξάθνρον, u, CI. Alex. Posticus, a, um, οπίο -otog, ία, tov, Xen. b, r n το οτιο-θίν, id. Postilena, ^ ums^ig , ihog. Postis, η na^as-ag, ahog, Poll, i ςαΰμκ, 5, Hcrodot. Postliminium, ή ύτβ.ς-ξβρή, v\g- Postmeridianus, a, um, ό χα) η μίταμι- o-Y,u.>og, β• Postmodo, seu Postmodum, ϋ?ίξον, Dem. Postpono, idem quod Postfero. Postquam, έπαυαν, omnia audiveritis, «- πάντα άκύο-ητί, Dem. morbus obortus fuerit, έπάν άρμώς-Υίμα ο-υμζγ, idem, ad aetatem virilem pervenimus, έπα-ίη αν ΰξΗ Ίγίνόμίθα, id. Postremo, Postremum, τίλίυτων, (partic.) ad vos veniet, π%^ υμ^ νξιι, Demosth. primum nos, postremum vos, πξότίξον v\- μαί, τό τίλιυταΐον ΰμα -g, id. in Mara- thonem descendit, τά πλίυταΤα tig Mr eaOSva άπέζ'/ι, id. alloqui aliquem, το ύζ•ατον πξθ?ίίπαν τίνα, Lucian. Postremus, a, um, TU\wTodog, αία, ouov, bellum, πόλίμog, Dem. τίλωτάων, %^, ios, Aristot. ό χα) i] πξΥΐν /ig. Praeceptio, Ϋ, ΰτοθήχνι, -η, Isocr. Preceptor, ί ΖιΙάο-χαλο ? , », Isocr. ό ««- θνγεμών, ovog, Herodot. Confer Magis- ter. Praceptrix, ^ taairxaXos, n, Diod. Sic. Prasceptum, γ, εντολή, ijg, Dem. r o παξάγ- γελμα, arog, Isocr. ή πχξαγγελία, ag % Aristot. bonum seu prasclarum, το k- χνο~μα, arog, καλόν, Dem. Praacerpo, πξοίξέπομαι. Prascido, επιχόπτω, aliquid, ri, Theophr. Praecino, πξοάΐω. Praicipio, i. e. ante capio, πξολαμζάνω, a- liquid alicui, τί τινι, Theophrast. i. e. mando, επιτάττω n, Plut. alicui, χε- λεύω riv), Plato. Confer Jubeo, Mando ; i. e, doceo, ΙιΙάο-κω- Confer Doceo. Praacipitanter, πξοπετ^, Isocr. Pra?cipitantia, s. Praacipitatio, χατακξίιμ- viorig, iMg, consilii, πξοπέτεια, as, Dem. Praecipitium, ό xg^vog, S, Thuc. Prascipito, χχταχςνμνίζω, Theophr. me in mare, ρίπτω έμαυτόν tig S -άλαοΊτχν, Dem. hostes in vallum, χαταρργ,γνυμι πολεμίκ tig xaqxxxg. Plut. aliquem de muro, ρίπτω τιν% χχτόο rtixug, Herodot. aliquem in caput, εντξαχηλίξω τινά, Plut. τα, Isocr" Praecipue, l^xigirug, Plut. χα) rce, μάλια- Prascipuus ? a, um, β xoti Ϋ> Μαίξετος, v % Thuc. ο χα) τι πξόxξιτog, v, Dem. χνξΐ- ojtxtos, άτη, arov, locus, τόπθ5, Plut. pars corporis, μέξο$ τν σώματο;, Gal. Praecise, άπorόμωg. Praacisio, ή απότομη, v]g. Praecisus, a, um, ό χα) ft άπότ6μog, u. Praeclare, πεξίφαν^, Dem. πεξίδίλ^, CI. Al. me habeo, εχω χαλ^, Dem. mo. rior, Β-ννιο-κω χαλ^, idem, me gero, «- ξΐ$-εύω, Xen. Pra?clarus, a, um, i. e. valde clarus, ό χα) ή vaizai^iog, u, i. e. Celebris, ό χα) ϋ) ?v- δοζο;, a, Dem. Praccludo, άποχλίίω, alicui exitum, riva. i- |όδ«, Aristot. Praeco, Ό κ-ί,ξνξ, vxos, Xen. ό ιταλπιγκτ^, S, Plut. Praeconium, τό χήξνγμα, XTOg, Dem. Praacordia, τα πεψκάξΒια, ων, Poll, rit u- ποχόνΰξΐχ, ων, Diosc. Precox, Tgai'oi, 'ία, ϊον, Theophr. Prsecurro, πξοτξέχω, alicui, wis* Isocr* PRA Precursor, i κξόίξομος, χ, Plvi. Praecursus, us, το πζοΰξόμημχ, ατός, Praeda, ή λίϊα, ας, Xen. η άγξχ, ας, He- rodot. praadam ago, λη'ίζω, Thuc. λβί- φυξαγωγίω, Pltit. Praadatio, η λγι?(ίχ, «f » Aristot. Praadator, ό λαφυξαγωγος , ο X^rif• Praedatorius, a, um, λγ^ιχος, v„ ov, navis, νους , Thucyd. λη^ιζος, η, ov, vita, /3/βί, .limiof. Praadatrix, ί λ;?5"ξ<ί> <δ«ί• Praedestino, πξ'οοξίξω. Praadicabilis, e, κηξυχτός, ?S S β». Praedicamentum, ή χορτ^βς/β», «j, Aristot. Praadicatio, η χηξυξις, η άνάίρησις. Praadico, as, χηξύττω, Xen- i. e. laudo, ιυλογίω, aliquem, τινά, Isocrat. Confer Laudo. Praedico, is, πεοϊξχγγίλλω. Lycophr. ali- quid, πξοππον τι, Xenoph. vaticinando, ηξοθίσπίζω, Dion. Hal. πξοφητίζω, Hip- pocr. Praadictio, to πξοάγγίλμα, α,τος, i. e. vati- cinium, η πξοφητύα, χς, Ν. Τ. Praediolum, το χωξίΰιον, a, Pint. Praedisco, πξομχνθάνω, Aristoph. Praaditus, a, um, ϊχων, no-», ov, aliqua re, τ), Bern. Praedives, l χα) η ύπίζπλάσιος, πκμπλάσιος, πολνολζος• Praedium, το χοίξίον, n, Bern. Praedo, « Ajjyii, if, Xenoph. b λη^ξίχος, a, Plut. marinus, Ι παξάτης, ν,' Thucyd. Praedor, λγΐί-ίυω, vicos et agros infestans, χωμχις χχ) άγξοΊς επιτξίχων, Herodian. ληϊξομχι, Thuc. Fraeeo, πξοάγω, Ν. Τ. υφηγίομαι, Plut. Praefaris, πξοοιμιάζιις, Aristot. πξολίγιις. Praafatio, το πξοοίμιβν, a, Aristot. Ό πξόλο- γος, ν, praefationem facio, πξοοιμιάζω, idem. Praafectura, η πξο$-χσία, ας, Bern, milita, ris, vi ς'ξχτηγίχ, ας, id. urbana, η άζ-υ- νομία, xe, Aristot. annonse, ή άγοξχνο- μία, ας, Suid. Praafectus, j> πξος-άτης, u, alicui, τιν). Be- mosth. Ό πξος-άς, άντος, τίνος, Plato, ό πξθί?ηκ.ως, ότοζ, Bern, ό (φίρηχως, ότος, id. ό χα) Vi ετχξχος. Praafero, πξοχομίζω, i. e. antepono, πξοτι- μάω, aliquid alicui, τί τίνος, Plato, ali- quem alicui, πξοκξίνω τινά. τίνος, Plut. gloriam pecuniae, άγχπάω Ιόξχν άντ) χωμάτων, Plato, bellum Daci, αΐξίομαι ίτόλ'μον πξο ίίξηνης, id. honestum'om- nibus, χαλον άντ) πάντων, Bern, me a- liis, πξοτίθημι ϊμαυτον των άλλων, Lu- cian. Praeiica, η Ιγχυτξίς-ξΐχ, ας, Plato. Praaficio, Ίφίς-ημι, aliquem alicui, τινά. τινι, Plut. κχθίτημι τινά It/ ti, Isocr. \tJ vivh id. aliquem aliis, Ιτιτξίνω τίνα, τους άλλοις, Thuc. bello, jrgejrifisjjt*/ τινκ $-ξα• Tviyov, Bern. Praefinio, χξοοβίζώ, aliquid, τ/, Ν. Τ. Praefoco, α,γχω, Bern. Praefracte, αϋβαΰως. Prasfractus, a, um, ό xoCi »j Κζβζα.τάορνιχτος, if, i. e. obstinatus, i %ai ή ανθάϋης, tos, Bemosth. Praagigno, πξ.ογ%ννάω. Praagnans, ^ ΙγκΟνο•», ης, Aristot. Ιγχύ- μων, όνος, Plut. mare seu masculo, xv- ho-a, ippivot, Aristot. sum, χύω, Theo- phrast. χ,υίω, Aristot. Ιγχ(/ω, id. \v γΐ£<τξ} ϊχω, Ν. Τ. Praegnatio, ή ζύηϊΐς, \ως, Philo. Praagrandis, Ό χα) ή ΰπΐξμίγίθ'ής, &ίξΐμίι• ΧΜ- Praegravo, χκταζζίβω. Praegredior, χξ'οζκίνω, alicui, «ν/, Aristot. Praegressio, i) πξβζχσις, ιως, το ' πξόζημχ, ατός. Praegustator, Ό πξογίυ?'/,?, 5, Athen. Praegusto, πξογύομα,ι, aliquid, τίνος, Athen. ντζογ(υμα,τίζω, Aristot. Praehendo, vide Prehendo. Praeitio, ή ύφύγηο-ις, (ως, Aristot. Praejudicium, ή πξοχατάγνωιης, ίως, η χα- ταχίίξοτονία,, ας, Bern, πζοχξίνω, prae- judicio damno, πξοχαταγινώιτχω, id. Praejudico, πξαχαταγινώο-χω, Bern. Praelectio, ν) πςοανάγνωης, ίως• Praslector, Ό Ιξν,γνιτ^ς. Praalego, πζοχναγινώο-χω. Praalior, μάχομαι, cum aliquo, τινι, Bern. ΰμιλλωμαί τινι, id. σνμμίγννμαί τινι, id. Confer Pralium. Praslium, % μάχη, »jf> Dent, 4 άμιλλα., PRA »jf, id. ί ίγων, mof, id. terrestre, μά- χη ίΤίζν, id. navale, ή ναυμαχία/, ας, idem, equestre, άμιλλα, "π-χων, isocrat. committo, ϊξχομχι tig μάχην, Demosth. μάχομαι μάχην, id. cum aliquo, ποιίο- μαι μάχην πξός τίνα,, idem, ob aliquid, ποιίω αμ,ιλλαν srsg/ τι, Isocr. παύομαι α- γώνα νπέζ τίνος, Bern, navale, νανμχ- χίω, id. ναυμαχία ναυμα,χ'ιαν, id. pe- destre, πιζομχχεω, id. praelio vincere aliquem, χξατίΤν τινά, μάχνι, id, νικάν- μάχγι, id. νιχαν τν,ν μάχην, id. vinci, ηττάσθαι μάχνι, seu μάχην, id. adver- sa fortuna uti 'in praslio cum aliquo, Ιυ- Τυχίιν ίν μάχη πξός τίνα, Isocr. Praelongus, a, urn, 6 χα) η πζομηχης, ιος, Theophr. Praaluceo, πξοφχίνα, Lucian. face, talv- χίω, Athen. Praeludium, το πζοοίμιον, v t Aristot. το πξοαυλιον, u, id. Praeludo, πξοαυλίω, Aristot. πξοα,ναζάλ- λομαι, Isocr. πξοοιμιάζω. Praemando, is, πξομαοΊτάομχι, cibum, βρώ- σιν, Gal. > Praemature, πξο xx-igv. Praematurus, a, um, ό xui η εζόωξος, ». Confer Prcecox. Praemeditatio, ή πξομίλίτησΊς, ιως. Praerneditor, πξομίλιτάω, Ν. Τ. Praemissio, η πξοπομπη, ν,ς, Plut. Praemitto, πξοπίμπω, caduceatorem ad ali- quem, χΥ,ξΐιχα πξός τίνα., Plut. πξοαπο- s -ίλλω χν,ξυχα, Bern, aliquem ad deci- piendos aliquos, πζοκκθίημί Tivot, εξα,πα.• ταν τινας, id. Praemium, το αθλον, a, Dem. το γίξχς, α- τός, id. τοάξίς-ΰον, n, id. propono, seu constituo, αθλον τίβημ,ι ίπ\ξ Ζ, id. belli in medio positum, αθλον tS πολίμα χιί- μίνον ιν μίσω, dare alicui, tihovui τιν) ά- ξΐτϋον. id. consequi, τύγχαναν τα ά,θλχ, id. άξιχο-θοιι τ» άξίτύπ, Isocr. tollere, άναίξΰν το γίξα,ς, Bern. Prsemoneo, πξοπαξαγγίλλω, πξοζιζάζω, Ν. Praemonstro, πξο^ίίχννμι, aliquid, τι, Lu- cian. Praemunitio, το πξοτύχισμα, ατός, Plut. Praemunio, πξοταχίξω, Plut. Praenomen, ή πξοωννμία, ας. Praenuntio, πξοχαταγγίλλω, Ν. Τ. πξοαγ- γίλλω, pugnam, μάχην ΐο-ίο-θαι, Xen, Praenuntius, ό πζοάγγιλος, u, Plut. Praeoccupo, πξοχα,ταλαμζάνω, aliquid, τ), Theophr. bellum, πξοίξανί^χμαι πξος πόλιμον, Plut. Praeparatio, ή παξαιτχίυη, ης, Bern, η χα- τανχίυΥ,, ης, id. Praaparato, ix πξοπαξχϊχιυης. Praeparo, παξαο-ζωάζω, necessaria ad hie- mem, τά πξος τον χιιμωνχ, Plut. ali- quos ad virtutem, συμπαξασ-χΐνάζομαί τινας πξος άξίτην, Isocr. aliquem, πξο- ασχίω τινά, id. Preepedio, κωλύω, aliquem, τινά, Aristoph. πα,ξίμποίίζω ιινά, Lucian. Praepes, i χα) η ώχύπτίεος, u, Plut. Conf. Celer. Praepollentia, η \πιχξάτηο•ις, (ως, Laert. Praepolleo, ΰτίξίχω, virtute, χατ άξΐτην, Aristid. Ιπικξα,τίω, alicui, τινο;, Plato, τ), Isocr. Praapondero, s -αθμω νπΐξίχω, i. e. pluris sum, πξοτίξίύω, Gregor. πξοτίξίω, Polyb. Prsepono, idem quod Prcefero, item Prce- ficio. Praepositio, ή πξόθί»-ις, (ως, Gramm. Praepostere, bg -ΐξον πξότίξον, πξωθύς-ίξον• Praeposterus, a, um, Ό κα) ή πξοΜο-τίΡος, Gramm. oratio, η υφολογία, ας. id. Praeputium, η άκξοζυντια, ας, LXX. η άχξοποα-θία, ας, Aristot. το Ιπαγώγιον, n, Bioscor. seco, άποο•κολύπτω, Athen. πίξιτεμνω τινά, Ν ; Τ. attrahere sibi, τν,ν α'ώοίαν πίξίτομην Ίπικαλύπτίΐν, Joseph. Praeripio, πζοαξπάζω, Naz. Praerogativa, ή πξονομία, χς, Plut. το πξο- τίξημχ, cui deDetur, τά πξωτΰχ χξίωρύ- μίνος, Heliod. naturae, το πλίο-Λκτημα φΰο-ίως, Hermog. Praeruptus, a, um, ί xx) ή οίπόρβωξ, γος, Polyb. β χα) η άπόκξημνος, a, Biod. Sic. petra, η απότομος πίτξα, Lucian. Praes, ό Ιγγυητης, S, Lucian. Praesagio, πξοοξάω, aliquid, τ), Xen. πξο• αισθάνομαι τι, Isocr. Prassagium, το πξομάντίνμα, ατός, η πξο- α'ισθηοΊ(% fftfi *1 πξόγνωο-ις, (ως, Galen, ί "0 ) PRA Praesagus, a, um, π•ξοαιο-θχνΟΜνος, ί,η, km, Praescio, πξοί'ο-ημι, aliquid, τ), Bern. Praescius, a, um, πξοαίως, via, ος, futuri» τβ συμζ>ησόμινον, Isocr. Praescribo, ΰπογξάφω, exemplar, αξχίτυπον, Bion. Hal. Praescriptio, seu Prasscriptum, το πξόγξχμ- μα, ατός, Lttcian. η πξογξαφη, ης, Aris- tot. Praesegmen, το πξόχομμχ, ατός, unguium, το άπονύχιο-μχ, ατός, Laert. Praesens, πα-ξων, 5ο~α, ov, Bern, ΰπάξχων, vera, ov, idem, in praesens, (}ς το πχξόν, Isocrat. Praesentaneus, a, um, \ν(ξγίτατ»ς, άτη, «- τον, remedium, βοήθημα, τό άθίως ΰγιά• ζον, Biosc. Praesentia, ή παξνσία, ας, Bern, in pra?- sentia nocere, (U το παξον βλάπταν, id. videre quid in praesentia fiat, Β-ίωξ Civ το παξον, ό γίγνίται, idem. i. e. continuo, πχξχυτίκα, id. Prsesentio, πξοχιο-θάνομαι, aliquid, τ), Be- mosth. τινός, Thuc. Praesepe, η φάτνη, ης, Lucian. η χάπη. Praesertim, μάλις-α l\, Bern, si, άλλως τ' ίάν, Xen. άλλως τί χα,ν, Bern, άλλως τ\ χχ) U, Lucian. Praeses, ό πξό(δ°ος, n, Bern, ό πξούξΐίων, οντος, id. ό Ιπιράτης, ό ήγίμων, senatus, πξοίΰξίύων της βαλης, idem, concionis, πξο&ξ ώων εν τινι ΙκχλησΊα, idem, sum, vide Prwsideo. Praesidentia, ή πξο&ξία, ας, Herodian. Praesideo, πξούξώω, in concione, tv Ικχλη• σία,, Bern, in senatu, της βνλης, idem. rei, Ιπίζ-ατίω τω πξάγμχτι, idem, urbi, πξος-χτ'ιω της πόλίως, Xen. ήγέομχι της πόλίως, id. Praesidiarius, ό φξϋξος, ν, Xen. Praesidium, ή φξ*ξά, ας, Bern, colloco in oppidum, φξϋξαν do -άγω ύς το πόλιβ-μχ, id. impono arci, κχθΊ^ημι φξϋξαν εν τη άχξοπόλίΐ, id. urbi, ΙγχχθΪΓ•/ιμι φξϋξαν πόλίΐ, id. sum in praesidio, πμ) iv φξν- ξα, id. urbem praesidio teneo, φςνζόΖ χ'ατίχω πόλιν, id. praesidium armis eji- cere, \κΖάλλ(ΐν φξϋξαν μ(β' οπλών, idem. deserere praesidia, λνπιιν ϊξΥ.μχ τά φξύ• ξΐα, id. praesidio tutari urbem, φξχξίΐν πόλιν, Isocr. praesidiis munitus, β κα) η ϊμβξΧξος, a, Bern, destitutus, a, um, b χχι ή άφξύξν,τος, n, Plut. Praesignifico, πξοο-ημαίνω. Bion. Hal. ali- quid per somnium, πξοίηλόω τι h' Ινύξν, Mlian. Praestans, πξοίχων, xtrx, ov, Bern, ΰιχφί- ξων, ασα, ov. id. ό χχ) ή %ιά.φοξος, v. id. ό ΰπίξίχων, 'έξοχος, praestantissimus aliqua re, ό χχ) ή πξόχξπός τι, id. vir, άνν,ξ ά- ποτίτίλατμίνος, Xen. eruditione, άξίς-ος χατά τγ,ν πχιδιίχν, Bion. Hal. Praestantia, ή έξοχη, ης, Plut. η ΰπξοχη, ης, Aristot. Praastat, άμανόν In, χξίΐττόν 1<τ•/. Praastigiae, το γοητίυμχ, χτος, Plut. η τδ- ξατίία, ας, Bion. Hal. verborum, ή ts- ξατολογία, ας, Ί. Β. impostura, Ό φίνχχισ- μος, S, Bern, praestigiis illudo, γοητιυω τινά, Plut. Praestigiator, Ό γόης, ^το?, Herodot. i. e. impostor quivis, ό άγυξτης, ν, Philo. ό άγυξτιχος, S, Plut. ο κχ) η τίξατοποϊος. Praastituo, idem quod Pr&finio. Praesto, Ιιχφίξω, aliquem, τινός, Lucian. Confer Antecello: dicta, Ιμμίνω το7ς ιίξη- μίνοις. Confer Impleo: me virum jus- tum, πχξίχωϊμχυτον hixxiov, Bern. Con- fer Gero. ' Praesto, παξων, S- texo, πζοφασίζομαι, aliquid, τ), Bern. Prastento, τξβπείξαομαι. Preater, παςά, cum accus. prater meritum eubacti, παξά την άξίαν δεδαλωμίνοι, De- mosth. aetatem, παξ' ηλικίαν, Plut. paucos, πας' ολίγας, Bern, modum, π'ε- ξα τ» τξόπα, Lucian. πίξα τα μετςία, Dent, νπεξζαλλόντως, id. spem, πας' Ιλπίδα, id. ανελπι<τον, Plato, opinio, nem, παξά δόξαν, Dem. άπξοσδοκητως, id. praeter pfiores inimicos alios etiam abalienare, πξος τοΤς νπάςχασιν ϊχθςόίς I- τέξας διαφόξας ποιε7ν, id. In compositio- ne fere redditur per παςά, e. g. praete- reo, παξαζαίνω, pranercquito, πχξίππά- ζω, prasterfluo, παςαρρέω. &c. Prastercurro, παξατςέχω, Dion. Hal. Prasterea, χω{Ίς δε τάτων, Lycophr. alia multa, και πολλά πςος τάτοις 'ίτεςα, Dem. πξος πολλο7ς άλλοι?. Dion. Hal. Praetereo, διέρχομαι, aliquid, τ), Ν. T. παξαξαίνω, παρέρχομαι, regionem, διαλ- λάττω χώξα,ν, Xen. locum, πχραλλάτ- τω τόπον, Plut. aliquid silentio, σιωπάω τι, Dem. εγκαταλείπω τι, oratione, πα- ραλείπω τι λόγω, Isocrat. dies praeterie- runt, διηλθον ai ήμίξχι, Lucian. Praeterequito, παριππεύω, παςιππάζαι. Praeterfluo, παςαρρίω, Xen. Praetergredior, παραζαίνω, Aristot. Praeteritio, η παζάλειψις, εως, Gramm. Praeteritus, a, um, παςεληλυθως, via., ος, I- socr. tempus, πρότερος χξόνος, Ό πξόσθεν χςόνος, ο πξόσθεν παξεληλυθώς χξόνος, De- mosth. Jsocr. Praeterlabor, idem quod Prceterfiuo. Praetermissio, ή παξάλειψις, εως. Praetermitto, παξχλείπω, aliquid, τί, Dem. nihil amentia?, ελλείπω άδεν της άνοιας, Plato, sexcenta alia, άλλα γε δη μυξία επιλείπω λίγων, id. Praeternavigo, πχοαπλίω, regionem, χώ- ξαν, Plut. Praeterquam, πλην, Dem. άλλ' η, Aristot. quod, άλλ' 'ότι, Synes. Praeterveho, παξαχομίζω, παξαφίξω. Prsetervolo, παξαπέτομαι. Praetexo, παξυφαίνω, i. e. prcetendo, mor- bum, ίτςοφασίζομαι άρρω$•ε7ν, Dem. de- Creta alicujus, πξο'ί'^αμαι δόγματα τίνος, id. nomen pacis, πξοζάλλομαι τ'άνομα της ε'ιξηνης, id. Praetextatus, a, um, Ό χα.) ή περιπόξφυξος, ν, vestis, εσθϊ,ς, Plut. Praetextus, us, ή πξόφασις, εως, alicujus rei, τίνος, Dem. praetextum praebere, πζόφασιν παξέχειν, id. quaarere, ζητε7ν, idem, confingere alicujus, πλάττειν νπέξ τίνος, id. excogitare seu invenire, εΰξίσ? κειν, id. habere, εχειν, id. arripere, λαμζάναν, id. adferre, λίγιιν, id. ap- probare, seu recipere, άποδέχεσθχι, id. tollere, άφαΐξε7σθαι, idem, praetextu uti alicujus, ίΓξοφάο-ίΐ χξΐίο-θαί τίνος, id. πα- ξατίτάο-ματι χξΤίοΌαί τινι πξάγματι, id. sub praatextu boni, h ΐΓξοο-χ-ηματι τα α- γαθά, Basil. Praetor, Ό πζόξνλος, υ, Dion. Hal. mili- taris, Ό ς-ξατν,γος, ν, Plut. Praetorianus, a, um, ηγίμονιζος, ij, ov, Plut. miles, χςαιτωξίανος , S, Herodian. Pra?torium, το βχλιυτνιζίον, u, Dem. mili- tare, το ζ-^ατν,γιον, u, Dion. Hal. τΌ πςαιτάιειον, ν, Ν. Τ. Praatorius, a, um, ς•ζατ•/ιγικος, ή. on, Hero- dian. navis, ς-ςατνιγϊς ναΰς, Thuc. por- ta, ς-ξχτ'/ιγϊς πύλη, Plut. Prastura, ή ίπαζχία, ας, ή Γξατνιγία, «ς, Plut. Praevaleo, idem quod Prtepolleo. Praavaricatio, ή παξανομίχ, ας, Dem. τ» παξάνομα, ων, id. Praevaricator, Ό παράνομος, ν, Dem. Praevaricor, παξανομίω, Dem. καθυφίνιμι, id. ίθιλοκακίω τν,ν ΰίκην, Bud. Praevenio, φθάνω, aliquem, τίνος, Herodot. judicium, τα χζίθηναι, Plut. levitatem fortunae, πξοφθάνω τν,ν aynw^evee τύχην, Isocr. sed Praevenior, ύπςίζομοα, id. Praaverto, idem quod Prcevenio. Prasvideo, πζούίομαι, Luc. πξοοζάω, De- most h. Praevius, Ό οδηγός, a. Plut. ο ιτξοϊών. Prandeo, «»/$-««, Dem. αξΐ$-ον τοιίομκ., Thucyd. Prandium, T o a^irov, a, Thuc. capio, «- girov αΐζίομχι, Dion. Hal. praebeo alicui, eeu prandio excipio aliquem, ayriiv τί- να, Aristoph. perparcum, ή ολιγαξΐ?ία, ας, Plut. paro, αξίροποάω, Dem. pran- dii tempus, Ό ΰ,ξΐ^ωτος, a, Hesych. so- cius, ο ο-υνάξίΓος, a, Xenoph. Pratensis, e, λαμώνιος, ία, ιον, Theophr. Pratum, Ό λάμων, ωνος, Xen. Prave, πονηςως, Dem. μοχθηζως, id. pro- prie, Γξίξλως. Pravitas, ή πονηρία, ας, Dem. βΐιλνζία, ας, id. Confer Malitia. Pravus, a, um, ποννξος, a, ov, Dem. μοχ- θηξος, a, ov, id. Confer Improbus, Fta- gitiosus. Precario, μιτα Ιΐηο-ιως. Precarius, a, um, ΰιητικος, η, όν. Precatio, η δίνης, ίως, Dem. ή λιπά^ας, ιως, Dion. Hal. Confer Preces. Preces, α'ι ίί/χαι, ων, Dem. η Ιίν,ο-ις, ιως, id. ή α'ίτησις, ιως, id. et obsecratio- nes, ΰίνκτας και Ίκίτηξίαι, id. publicae, ίχίτιία πάνδημος, Maccah. fundere, ποιίϊν seu ποιίισθαι δίητιν Ζ-^αιτησιν, Dem. ad deos, ιύχισθαι ιΰχάς τόίς &ίοΊς, idem, πξοο-κυνίϊν τας S -ίας, id. precibus adsi- duis instantes, πςοσκαθημίνοι και λιπα- ξαντίς, Dion. Hal. Precor; δέομαι, aliquid ab aliquo, τινά τί- νος, Dem. aliquid a Deo, ι'ύχομοιί τι ®iu, Isocr. deos ut dent, εύχομαι ιΐχάς τόϊ'ς $-ιο7ς διδόναι, Dem. aliquem justa, ταξακαλέω τινά δίκαια, Plut. Prehendo, αντιλαμβάνομαι, aliquid, τίνος, Plut. manu, Ιπιλαμζάνομοίΐ χίΐξΐ, Dem. crines, τςιχων, JEsckin. Prehenso, ύτολαμζάνω, Dion. Hal. Prelum, ό πιι$•ηζ, ηξος, το, πιιψηξίον, Suid. Premo, πιίζω, aliquem, τινά, Aristot. la- bore, τινά πίνω, Xenoph. invidia, τινά οθόνω, Plut. belio, κχτίχω πολίμω, Thuc. premi aere alieno, ίΐναι ΰπόχρων τίνος, Dem. Presbyter, ό ίΤξίο-ξύτίξος, », Ν. Τ. Presse, πίτασ-μίνως. Pressio, s. pressura, ή ιν % Dion. Hal. prima fronte, αυτόθιν, idem. primo quoque tempore, ώς τάχι?χ, Xe- noph. τάχιτα, Isocr. prima luce, άμα. τγι ίμίξ», Dem. in primis, τά πφτα % Lucian. Princeps, ό άξχων, οντος, Dem. ό δυνάς-ης, a, Lucian. ^ i δυνα^ιόων, οντος, Plato. vir, άνν,ξ πξωτος, Plut. Principalis, e, άζχ.χός, },, ov, Isocr. ηγι* μανικός, η, ov, Dem. κύριος, ία, ιον. Principaliter, άζχικως. Principatus, us, ή δυνας-ίία, ας^ Dem. τί ηγιμονικον. a. Pkilo. το πξωτί7ον, a, Dem. Confer Primatus. Principio, πα(ά την αξχην, Chrys. Confer Initio, et Principium. Principium, ^ άξχη, ης, Dem. in princi- pio, y άξχη, Dion. Hal. a principio, άξχηθίν, Herodot. Ιξαξχης, Dem. it,- παξχης, id. κχταζχάς, id. τοκαταξ- χάς, id. Prior, πςότ;ξος, ίξα, ΐξον, Thuc. sum, πςο- τίξίύω, Theophr. Priscus, a, um, αζχα~ος, ot'ia, alov, Xen. πξίο-ζύτατος, άτη, ατον, Dion. Hal. Con- fer Antiquus. Pristinus, a, um, αξχα7ος, αία, οίον, Xen. παλαιός, a, ov, Dem ό, ή, το \ξ άξχης* habitatio, διχτξΐξν, ΜΙ. Private, seu Privatim, ιδία,, Dem. κατ' ιδίαν, Dion. Hal. Privatio, η s -ίξηο-ις, ιως, Aristot. η χπο$•ί• ξηο-ις, ίως, Isocr. Privativus, a, um, s -ίξητικός, )i, ov, Aristot. Privatus, a, um, 'ίδιος, ία, ιον, Dem. homo, -ό ιδιώτης, a, id. ιδιωτιίων, οντος, idem. res, τά 'ίδια. ων, idem, vita, ή ιδιωτεία, ac Xen. hospes, ό Ίδιόξινος, ν, Dion. Hal. Privigna, η πξογόνη, ης, Theophr. Privignus, ό πξόγονος, a, Bud. Privilegium, 7 j> πξοτίξημα, ατός, η πξίνβ- μία, ας, Lucian. habere, πςονομίανϊχεινν id. dare alicui, διδόναι τιν), id. Privo, ς-ΐξίω, aliquem aliqua re, τινός τινοι, Xen. άποΐΐίίω, τινά τίνος, Isocr. τιν» τι, idem- Prius, πξότίξον, Dem. quam, πξότίξον »), idem, πξότίζον, πξ)ν η, Lycophr. prius- quam audiverim, πξό τα άκαο-αι, Xen. Pro, πξο, urbe, πόλεως, Herodian. foribus, πξο S -νξών, Ν. Τ. pro sorore pugnare, πξο αδελφής άμίνειν, pro me se vendica- runt, πξο εμα, Ν. Τ. pro rege pugnare, άμύνίσθαι ύπεξ βασιλέως, Plut. pro ali- quo dicere, νπίξ τίνος λέγειν, Dem. pro arbitratu suo, κατά το Se«Si/ αΰτο7ς, Plut. pro facultatibus, κατά την νπάοχνο-αψ νσίαν. Thucyd. pro meis viribus, χατ* ίμΐ, Lucian, pro parvis beneficiis mag- na referre, μεγάλα άντ) μικξων ευεξγί- τε~ν, Xenoph. optima pro jucundis acci- pere, βίλτιςα άντ) των ήδίων λαμζάνειν, Dem. pro praesenti rerum conditione, Ικ των ύπαξχόντων, idem. \χ των ενόντων, Lucian. Proavia, ή πζοαάμμα, ης, Philo. η μητηξ τα πάππα, Dem. Proavus, ό πξόπαππος, ν, Dem. paternus aut matemus, πξός πατξος η μητςος, Ι- socr. Probabilis, e, πιθανός, η, ov, Dem. ι'χως, via. ός. Probabilitas, η πιθανότη:, ητος, Plato. Probabiliter, ευλόγως, Dem. πις-ως, idem. minus, απιθάνως, Isocr. δυσπεί^-ως, id. Probatio, ή πίς-ις, εως, Dem. η άπόδειξις, εως, id. ό έλεγχος, a, id. probationem. petere ab aliqua re, λαμζάνειν πίτιν υπό τίνος, Isocr. niti alicujus maxime testi- monio, είναι πλε7ς•ον έλεγχον διά μαξτν ξΊαν, Dem. exhibere, παςίχειν πίς-ιν, id. fieri de aliqua re, γίγνεσθαι 'έλεγχον πε%ί τίνος, id. uti probatione aliqua, χςησθαί τινι πίς-ει, Isocr. Probatus, ό κα) η ευδόκιμος- Probe, καλώς, Dem. όςθως, id. Probitas, ή καλοκαγαθία, ας, Xen. rno- rum, των τξόπων, Isocr. ή χξηστότηίι ητοί, Plut. PRO PRO PRO Probo, i. e. exploro, δοκιμάζω, aurum igne, to χξυσον εν τω πυξ), tsocr. i. e. appro- bo aliquid, άξέσκει « εμοι, Bern. i. e. confirmo, επιδεικνύω, aliquid, τι, id. li- quido, ελέγχω τι κχθαξως, id. Proboscis, η πξοΖοσκίς, ίδος, Diod. Sic. Probrosus, a, urn, i χα) ή επονείδίζ-ος, χ, I- socrat. Probrum, το όνειδος, εος, Bern, probris in- sector seu adficio aliquem, ίναΐίζω τινι, id. βλασφημέω χχτά τινχ, Isocrat. ε'ις τίνα, Dem. λοιδόξημα ποιέομχί τινχ, Plut. βλχσφημίαν λέγω τινι, id. Conf. Convicium. Probus, a, um, χγχθος, η> ov, Dem. vir, ανθξωπος χξη^ός, id. άνηξ κοίλος κχγα- θός, id. i. e. probatus, ό κχ) ή δόκιμος, a, moneta, νόμισμα, seu άξγύξίον δόκι- μον, id. Procacitas, ή πξοπίτίΐα, ας > Dem. η αναί- δεια, ας, id. Procaciter, άκολάς-ως, α,σίλγως. Procax, ό και ή πξοπετης, ίος, Dem. ό και ί) χσελγης, ίος, idem, ο χα) ή εξοξμος-, χ, Aristot. Procedo, πξοζχίνω, Dem. χωξίω, id. res procedit lit vult, πξοχωζέϊ χυτω τα. πξά,γ- ματα, γι ϊΖχλίτο, Time, plurimum noc- tis processerat, το πλε7$-ον της νύκτος τξο- ιχεχωξηκει, Herodian. in philosophia, πξοκόπτω εν τη φιλοσοφία,, Lucian. in virtute, επ' άξετγ, Pint. ' πξός χξ'.την, I- socrat. Procella, η χαταιγίς, fits, Aristot. η xv- ματωγη, ης, Lucian. ή .9-όελλα, ης, Ari- stot. Procellosus, Ό χα) η 3-υίλλώδης, εος, ο χα.) ή κυματώδης, ίος, Aristot. Proceres, d δυνας-εύοντες, ων. Conf. Prin- ceps, item Primates. Proceritas, τό μήκος, εος, Plato. Procerus, a, um, ό κα) ή ευμήχης, ΐος, Lu- cian. ό χα) ή επιμήκης, ίος, id. ό χα) η πξομηκης, ίος, Synes. ΰ-φηλός, ij, όν. Processio, seu Processus, ή πξόζχσις, ιως, η πξοχώξησις, SpiritUS S. η εκπόξευσις τχ ΤΙνεύμχτος αγία, Ναζ. Procidentia, ή πξόπτωσις, ιως, Diosc. Procido, πξοπίπτω, ad genua, πξοπίπτω πξός γόνατα,, Dem. Procinctus, us, η πξοΖολη, ης, in procinctu Stare, εν πξοζολη τηναι, Plut. Proclamatio, ή άνχχηζ.υξις, εως. Proclamo, άνχζοάω, Plato, ut praeco, «- να,κηξύττω, Lucian. Proclino, χχτχχλίνω, Plut. Proclivis, e, Ό χα) ή επίφοξος, χ, Hippocrat. i χα) ή ίύχατάφοξος, χ, ad aliquid, πξός τι, Aristot. ό χα) ή ευίπίφοξος, χ, Straho. sum ad aliquid, αποκλίνω πξός Ti,Aristot. ρέπειν πξός τι, id. ευχχτάφοξον εινχι πξός τι, idem. Prbclivitas, η επιρρίπιια, ας, Chrys. f) ευ- χαταφοξία, Laert. χχταφίξίΐα, ας, Α- then. Proconsul, ό ανθύπατος, χ, Plut. sum, ά,ν- θυπατεύω, Herodian. Proconsularis, e, ΰ,νθνπατικος, η, ov, Plut. Proconsulate, us, η άνϋυτατίία, ας, Hero- dian. proconsulatum gero, ΰνβυπατίύω, idem. Procrastinatio, ■}, νπίξημίξία, ας, Dem. η ΰίτίξθίο-ις, ίως, Philo. χναζολη, ης, Plut. Procrastino, ή ανα,ζολην τοιίομαι, Plut. a- liquid, τινός, id. α,να,ζάλλομαί τι ί'ις ύ- s -ίξαίαν, Dem. Procreatio, η γίννη-τις, ίως, Plato, libero- rum, η ;τα,ί$>θ"Ζθί'ία, ας, Plut. η τίκνοποίϊα, ας, Aristot. Procreo, γίννάω, aliquem, τίνα., Xen. li- beros, ποιίομα,ι παΤδα,ς, Isocr. st aihorr οι • ίομαι, Xenoph. Procreator, β γίννητης, S, Plato, libero- . rum, β παώοποιός, 2, Euripid. i τίχνο- ττοίος, 5, Herodot. Procubitor, ό π°όχοιτος, n, ό φξνξος, 2, Xe- noph. Procudo, ναξαχολάπτω- Procul, πόρρω, a periculis remoti, των κιν- δύνων όντίς, De?n. ab Alba, αποθίν της "Αλζης, Plut. magis, ποξόωτίξω, Lucian. dubio, χναμφιο-ζητητως, Dem. absum, ix πολλά δια,ζ-ημκτός ίίμι, Lucian. ha- bito ab aliquo, ΰποικίω τίνος, Tkuc. Proculco, χχταπατίω, Thuc. Procumbo, κατκκίΐμαι, Plut. πξοσπίπτω, in genu, ε /V γόνυ όκλάζω, Lucian. Procuratio, η επιτζοπη, ης, Dem, ή Ιπιμε- λιικ, ας, id. *ι διο'ιχν,σις. Procurator, ό διοικητής, S, Plut. Ό ίπίτζο- πος, ν, Herodian. ό ΐπιμιλητης, S, Xe- noph. Procuro, Ιπιμιλίομαι, aliquid, τίνος, Plato, τ), id. διοιχίω τι, Dem. χηδομαί τίνος, Plut. alicui multa bona, πζοξίνίΤν τινι πολλά, α,γα,θα, 2Elian. Procurro, πεοτςίχω, Isocr. Procursus, η πξοδξομη, ης, η Ιχδξομη, ης. Procus, β μνη?ηξ, ηξος, ό μνητίύων, οντος. Prodeambulo, \χπίξΐπα.τ'ίω• Prodeo, παςίημι, aliquo, ε /V τίνα τόπον, Xe- noph. in publicum, πζοο-ίξχομαι ύς το δημόοΊΟν, ex arce, ίκφοιτάω ϊκ της αχξο- πόλίως, Plut. in medium, ίζχομαι ιΊς το μίσον. Prodigalitas, η α.σωτια, ας, Aristot. η αχο- λχο-ια, ας, id. Prodige, α,σώτως, vivo, «.ο-ωτιύομαι, Ν. Τ. Prodigiose, τίξατικως, Plut. Prodigiosus, a', um, ό και η τίξατώδης, ΐος, Isocr. Prodigium, το τίξχς, ατός, Plut. το σημΰ- ον, ν, Dem. Prodigo, ασωτίύομα.ι, patrimonium, τα, Ικ τα πατξός χξημχτα,, JEliatl. omnia, α,- ταμι-ύτως ποίσα-ν δύναμιν α,ναλΊσκω. id. Prod'igus, a, um, ό κα) ή 'άσωτος, n, Dem. Proditio, ή προδοσία., ας, Dem. ή πξόδοο-ις, (ως, id. Proditor, ό προδότης, ν, Dem. πξοδιδνς, όν- τος, id. Proditorie, πξοδοτικως, Lucian. Proditorius, a, um, προδοτικός, η, ov, Plut. Proditrix, η πξοδότις, ιδος, Eurip. Prodo, πξοδίδωμι, urbem, πόλιν, Xenoph. caussam, δίχην, Dem. remp. καταπξο- δίδωμι τα, κοινοί, Lucian. res gestas me- moriae, lg -θζίω τα πίπξαγμένα, Plut. δι- δωμι τω λόγω, Να%. Prodromus, h πξόδξομος, u, Plut. Produco, παξατίΊνω, aliquid, τι, Lucian. sermones, χνχμηκύνω τνς λόγχς, id. tes- tes, παξ'ι^ημι μάξτνξας, Dem. α,-πάγο- μχ'ι μάςτνξα πίξί τίνος, Isocr. παξίχο- μα,ι μάξτν'χ, id. COnvivium, α,ποτίίνω τον πότον, Lucian. Productio", ή Ικτασις, ίως, Gramtn. % ανα- ζολη, ης, Aristot. Profanatio, ή βίΖηλωσις, ίως. Profano, βίζηλόω, LXX. Profanus, a, um, ό κα) ή α,θυτος, ν, Lucian. ό χα) η χνίίξος, a, Plut- ό κχ) ή βίζηλος. Profectio, ή ποξίία, ας, Dem. ή ίδοιποξία, ας, Xen. ad bellum, ή 'έξοδος, χ, Dem. Profecto, δητα, Dem. % μη ν , idem. &λη- θως, id. Profectus, us, η πξοχοτη, ης, Plut. $ \πί- δοσις. Profero, πξοφίξομχι, Dion. Hal. Confer Produco. Professio, το Ιπάγγίλμα, ατός, Aristot. Professor, ό \πχγγίλτης, S, artium, ό δι- δάσκαλος, χ, Dem. Prqfessus, a, um, confer Prqfifeor. Ex professo, \χ τχ πζοφανχς, Lucian. ix της Ίθίίας, Herodot. Proficio, ΐπιδίδωμι, in virtutis studio, πζός άβίτην, Isocr. its αζίτην, Plato, in stu- diis mathematicis, πξοχόπτω 'εν τοΊς μα- θημχσι, Lucian. sapientia et setate, σο- φία, κα) ηλικία, Ν. Τ. valde, επ&οσιν μεγάλην λαμζάνω, Isocrat. nihil, ε /V το πξόσθεν πζάττω μηδέν, Dion. Hal. Proficiscor, π• Γξίνομχι, ι terra, κατ α γη ν, Thuc. in Cyprum, ειμί ε /V την Κύπξο Herodot. in urbem, απαμι πξός το xs-u, Plato, per urbem, διαποξίύομχι την πά- λιν, Plut. per regionem, διίξχομαι χώ- ξαν, id. peregre, αποδημεω, Plato. Profiteor, επαγγέλλομαι, artem aliquam, ασχησίν τινχ, Lucian. i. e. doceo, δι- δάσκω τινχ τίχνην τχς α,λλχς, Dem. i. e. aperte confiteor, πξοσομολογεω, Isocr. Profligatio, ή ^ττα, ης, Dem. Profligatus, a, um, διχφθεΐξε)ς, εΐσα, εν. Confer Perditus, a, um. Profligo, φυγχδιύω, Philo. Confer Fugo. Profluens, ό πξορρίων, οντος, ί κχ) ή άπόρρας, a, Athen. Profluentia, η επίρροιχ, ας, Dion. Ar. Profluo, απορρέω, alicunde, τινός, Diosc. Profluvium, ή ρύσις, ίως, Aristot. ventris, η διάρροια, ας, Gal. verborum hominis garruli, ή λογοδιχρόοια, ας, Athen. Profore, ώφίλησειν, χζησιμον εσεσθχι. Profugio, αποφεύγω, Dem. Confer Fugio. Profugium, ή χαταβνγη, ης, Isocr. το χξησ•- φόγετον. ^ m j Profugus, i, i φνγας, άδος, Dem. φεύγων, οντος, Isocr. ad hostes, ό κα) ή αυτόμο- λος, χ, Xen. ο μετχνάζ-ης, χ, Philo. ό χα) η πξόσφνξ, γος, id. Profunde, βαθέως. Profunditas, τό βάθος, εος, aquae, Τ χ 'ύδατος, Xen. το βάθυσμα, ατός, The&phr. Profundo, πξοχέω, aliquid, τ), Herodian. i. e. prodigo, ά,σωτεύομαι. Confer Pro- digo. Profundus, a, um, βαθύς, da, v, fluvius, ποταμός, somnus, 'ύπνος, Ν. Τ. pax, u- ςηνη, Herodian. Profuse, αφειδώς, Dem. Profusio, η πξόχνσις, εως, Herodot. bono- rum, η ασωτία, ας, Aristot. Profusus, a, um, δαπανηξος, a, ov, Aristot. Confer Prodigus. Progeneratio, ή γίννησις, εως, Plato. Progenero, γεννάω, Xen. πξογεννάω. Progenies, τβ γέννημα, ατός, Plut. η γε- νίχ, ας, Philo. Prognatus, a, um, γεγονως, υϊα, ί;. Conf. Natus. Progredior, πξόειμι, Dem. Confer Proce- do et Proficio. Progressio, seu Progressus, ή πορεία, ας, Dem. τό βάδισμχ, χτος, id. in'artibus, η πςοκοπη εν τοις τίχναις, Lucian. pro- gressum facio in vittute, επίδίδωμ,ι πξός άξίτνν, Isocr. Conf. Proficio : prcgres- su temporis, πξοζχίνοντος χξόνχ, Dem. προϊόντος xgovx, idem, τω χςόνοι, Dion. Hal. Proh, φεΖ\ anima ! Ζ^υχν, ! Xen. virum ! φευ τχ άνδξός ! id. proh deum hominum- que fidem"! 2 γη χα) &εο) ! Dem. Prohibeo, κωλύω, aliquem, τινά, Plut. a- liquid, διακωλύω τι, Plato, κχταχοιλύω τι, Dem. aliquem ab aliqua re, eJW« τι- νά από τίνος, Xen. άπίίξγω τινχ τίνος, Plut. άπωθέω τινά τίνος, id. Prohibitio, ή κώλυσις, ίως, ή επικώλυσις, ίως, Xen. Prohibitor, ό διχκωλυτης, χ, Plato. Projectio, ή όίψις, εως, Plato, ή άποζολτ,, ης. Projectitius, a, um, Ό χα) η άπόζλητος, χ, Ν. Τ. Projectura, idem quod Projectio. Projicio, απορρίπτω, chlamydem, χλαμύ- δα, Herodian. aliquid, άποζάλλω τι, Plut. Proin, seu Proinde, διο, διχ τχτο, κχί το/, Isocr. Confer Ergo, Igitur. Prolabor, χατχπίπτω, in terram, \π) της γης, Xen. ex equc-, ag' 'ίππχ, id. hue usque, πξΰάγομαι ε /V τχτο, Dem. Prolapsio, η πξόπτωσις, εως, Diosc. Prolatatio, ή ύπέξθίσις, εως. Philo. Prolato, άναΖάλλομχι. Confer Procrasti- no. Proles, ό γόνος, χ, Dion. Hal. al γόνα) παί- δων, idem, ή γενεχ, χς, Xen. mascula, ^ενεα ά^ρην, Dion. Hal. prolem habeo, γενίάν έχω, id. relinquo, γένος καταλεί- πω, id. Prolicio, εφίλκω, Aristot. Prolixe, άποτάδην, Lucian. prolixius im- moror, \πιδα-\>ιλεύομχι, Dion. Hal. scri- bo, διίξοδιχώτίξον γςάφω, Naz. dissero, de re aliqua, μηκύνω τι, Thuc. Prolixitas, τβ μήκος, εος, orationis, λόγχ, Dem. Prolixo, μηχύνω, aliquid, τ), Isocr. Prolixus, a, um, μχκξός, χ, όν, Isocrat. Ό κχ) ή επιμήκης, ίος, Diosc. \. e. benevo- lus, ευνοϊκός, η, όν, Dem. ne sim prolix- μη μακξά λέγω, id. prolixa ora- μχκξχς Plato. tione utor, μχκξολογεω, PI λόγχς αποτείνω, id. τχς λόγχς άπομηχυ~ νω, Lucian. Proloquor, άποφθέγγομαι, Laert. προλο- γίζω. Proludium, ό πξοαγων, ωνος, Plut. Proludo, πξοαγωνίζομχι, Herodian. Proluo, λύω, Lucian. Prolusio, το πξοαγώνισμχ, ατός. Proluvies, ή πλημμύξα, ας. Proluvium, ή πξόχυσις. ίως, Herodot. Promano, idem quod Profluo. Promercalis, e, Ό κχ) η όίνιος, χ, Plut. Promereo, s. Promereor, προσάγομαι- nli- quid aliqua re, τ/ τινι, Plut. bene (ie rep. εΐίξγετέω τό χοινόν, Aristot. Confor Mereor. Prom eri turn, ή ευποιίχ, ας, Poll. Confer Meritum. Promiscue, ίναμις, Xen. μίγίν,ν. PRO PRO PRO Promiscuus, a, urn, 6 κα) η σύμμικνα, ν, TJiUC. ί> κα) η συμμιγης, ίος, Aristid. Promissio, ή ΰπόσχισις, εως, Dem. ή επαγ- γελία, ας, id. Confer Pollicitatio. Promissor, Ό Ιπισχνχ μένος, χ, Dem. Ό \- παγγειλάμενος, χ, id. Promissum, το επάγγελμα, ατός, Demosth. Promissos pilos habentes, κομωντες. Promitto, ΰπισχνίομαι, Demosth. Confer Polliceor. Promo, πξοφίξω, e penu, \» ταμιείχ, Isocr. vesi;fem, πξοχείξίζομαι ίσθητα, Lucian. Promontorium, ή άκξχ, ας, Pausan. Promoveo, παξάγω, aliquem ad honores, τινά εις αξίωμα., Plut. ad gloriam, προ- άγω τινά'εΊς δόξαν, idem, a theatro ad maximas dignitatis, μετάγω από της νκηνης επ) μεγ'ι?ας πράξεων, Herodian. Prompte, πςοθύμως, Dem. ίύθύμως, idem, πξοχείξως. id*, ετοίμως. Promptitudo, η ετοιμότης, *ιτος, Dem. η ευθυμία. Promptuarium, το ταμιιΐον, χ, Isocr. Promptus, a, um, i κα) ή πζόχίίξος, χ, Plut. i. e. paratus, Ό κα) η πρόθυμος, χ, Dem. 'έτοιμος, η, ον, id. Promulgatio, ή ανακηζυξις, ίως, ή δημοσί- ευσις, ioj;. Promulgo, επαγγέλλομαι, _ Lucian. per praeconem, ανακηρύσσω, id. Promulsis, τό ΰδξόμίλι, ιτος, Diosc. Promus, ό ταμίας, χ, Aristot. Promuscis, idem quod Proboscis. Pronepos, ό πξοίκγονος, χ, 6 δισέγγονος, x, Harmenop. Proneptis, ή δισέγγονη, ης, Harmenop. Pronomen, Όνομα άντωνυμον, Dion. Hal. Pronuba, ή προμνητζία, ας, Lucian. ή πξο- μνη?)ς, ϊδος, Xenoph. ή νυμφαγωγός, χ, Dion. Hal. Pronubus, Όνυμφοτόλος, χ, Nyssen. ό νυμ- φαγωγός, χ, Chrys. Pronunciatio, ή της φωνής εκφορά, ας, Dion. Hal. ίχφώνησις, ίως, Damasc. uratu- ria, η ΰπόχξίσις, ίως, Aristot. Pronunciatum, το αξίωμα, ατός, Bud. Pronuncio, ίχφωνίω, nihil de aliqua re, α- ποφαίνομαι χδεν πίξί τίνος, Dem. Pronurus, ή ίχγόνχ γαμέτη. Pronus, a, um, ό χα) η εΰκχτάφοξος, Diod. Sic. Confer Proclivis. Prooemior, πξοοιμιάζω, Aristot Prooemium, το πξοοίμιον, χ, Aristot. Propagatio, η παζάφυσις, ίως. Propago, παξαφύω, άποφυάδας γεννάω Propago, inis, ή παξαφυάς, άδος, LXX. η άπογονη". Propalam, πξοφανως, φανίξως, Herodian. Propatruus, ό πξβπατξάδελφος, χ. Propatulus, a, um, ό και ή προφανής, ίος, Thuc. Prope, 'εγγύς, aliquem, τιν), Aristot. τινός, id. εγγύθεν τίνος, Plut. ο"ύνίγο>ύς τίνος, Aristot. qui prope adsunt, ο'ι πλησίον οντις, Dem. prope dixi, quae, σχεδόν ε'ί- ξηκα, a, id. prope terram, προς τγί γ%, idem. Propediem, αντίκα δη μάλα, lv βξχχεί. Propello, άπωθίω, Dem. ανίίξγω. Propemodum, ταξχμικξον, Dem. μονονϋ, id. μονοναχ}, id. Propempticum, πςονίμχτικον, ». Propendeo, ρίπω, ad aliquid, a-je? τι, Jos. όξμάω χξός τι, Dem. Propense, πξοθυμως, Isocr. Propensio, ή Ιπιρόίπαχ, ας, Chrys. η πςο- θυμία. Propensus, a, um, ί κα) ή πξοπίτϊ,ς, ίος, ad aliquid, αξός τι, Plato. Confer Procli- vis. Properanter, ΙοΊτίυσμίνως, Jos. lia cxh- δίί, Herodian. κατά πολλής στχΰί-,ς, Xenoph. Properantia, seu Properatio, ^ cxvln, ης, Isocr. Confer Festinatio. Properatim, idem quod Properanter. Properatio, vide Properantia. Properato, Propere, Properiter, idem quod Properanter. Propero, ο-ιτείδ». Dem. aliquid, Ιχιβ-ιτίύΰι» τι, id. Confer Festino. Proper-us, a, um, ταχύς, ιϊα, υ, Demosth. Confer Celer. Propheta, ό τ^οφ^τ-Ας, ν, Plut. , Prophetia, ή πξοφτ,τίί», ας, Ν. Τ. Propheticus, a, um, προφητικός, ή, οι/, Ν. Prophetis, seu Prophetria.^ πςοφΖτις, <δ«ί, Ν. Τ. Propinatio, ^ πξόποο•ις, ίως, Plut. ' Propino, πζοπίνω, alicui, τιν), Dem. ρο• culum, τιν) κύλικα, Athen. i. e. propi- nando offero, viginti quinque nummum myriades, πίντί κα) ι'ίκοοΊ μνξΐάΰας, Plut. i. e.prodo, Graeciam, tw 'Ελλάδα, De- mosth. me deridendum, οφλισκάνω yi• λωτα, CI. Al. Propinque•, πλτ,τίον, Dem. Propinquitas, loci, ή Ιγγύτνις, ητος, ΑΙ. A- phr. generis vel juris, ή αγχιτίί»% «ί» Dem. Ό πλ%<ηασμος, 5, Diod. Sic. Propinquo, ίγγίζω, Ν. Τ. Confer Appro- pinquo. Propinquus, a, um, ο, fi, το πλησίον, Plut. genere, Ό πξος γίνος τιν) ύπάξχων, Hero- dian. αγχις•εί>ων, vffa, ον, LXX. sum, loco, Ις βξαχν γίίτνιάζω, Lucian. gene- re, άγχι^ίνω, LXX. πξοσήκω τιν), De- mosth. in propinquo, Ιγγυς, id. Όμίσί, id. e propinquo, ίγγύθίν, id. Propior, us, ϊγγύτίξος, iga, ίςρν, alicui, τί- νος, Dem. τιν), Xen. Propitiatio, ό ιλαο-μος, S, Plut. Propitiatorium, το Ίλα^ήξίον, ν, Ν. Τ. Propitio, Ίλάσκομαι, aliquem, τίνα, Plut. εξιλάομαί τίνα, Xen. Propitius, a, um, ό χα) ή Ίλίως, ω, Xenoph. sum, ίϊιϊλατίύω, LXX. Propius, Ιγγυτίζω, urbem, πόλίως, Thuc. genere alicui, γίνος τιν), Plato. Propola, ό πξοπώλνις, a, Aristoph. Propono, πζοτίθημι, aliquid alicui, τ) *ξός τίνα, Herodian. quaestionem, προβάλλο- μαι ίξώτν,μά τι, Plut. ob oculos, τίθτιμί τι πξο οφθαλμών, Plato, prtemium, τίΰττ μι ά,θλον, Isocr. proposui mihi dicere, ύλόμην λίγίΐν, Dem. ΰπίθίμγ,ν tgiiv, IsO- crat. ΙίΙοχταί μοι λίγιιν, Plato. Proportio, ή αναλογία, ας, Aristot. Propositio, ή πζόθίοΊς, ίως, LXX. το πζό• ζλν,μα, orationis, ν) νπόθίο-ις, ίως, Plut. Propositum, y) πξόθίοΊς, ίως, η πξοαίζίίΤις, ό σκοπός, non attingo, proposito frustror, τ7,ς πζοθίσΊως διαμαςτάνω, Philo. alie- na a proposito, ίζαγώνια κα) πόρρω του πράγματος, Lucian. sine certo propo- sito, ά,πξοθίτως, Polyb. in proposito per- severo, Ιμμίνω τοις γνοισΒικτιν, Aristot. a proposito decedo, ίξί^αμαι, Dion. Hal. Propraetor, ό αντις-ξάτηγος, ν, Dem. Proprie, Ιδίως, Aristot. loqui, χυμολογίω, Philo. Proprietas, r) ϊδιότης, ητος, Plut. το ιδίω- μα, ατός, Diosc. Proprius, a, um, 'ίδιος, ία, ιον, alicui, τιν), Aristot. proprium habere aliqUid, 'ίδιον ϊχίΐν τι, id. proprius sermo, ^ κνξίολο- γία, ας, Dion. Long, nomen, ή χνξ ία πξοο"/ιγοζία, Chrys. propria euro, τα 'ίδια πξαττω, Ν. Τ. Propter, δια, virtutem, αξΐτην, Plato, u- tilitatem reip. verba facere, \πϊ τω συμ- φίξοντι της πόλιας ίΐπίΐν, Dem. lucrum racere aUquid, ποιίΐν τι \π) τω κίξδίΐ, Xe- noph. aliquid accedo, πίξί τίνος 'ήκω, Thuc. auditorem, i. e. auditoris caus- sa, πςος άκξοαττιν, Aristot. propriam ig- naviam caeteros servituti objicere, της ιδίας ραθυμίας 'ίηκα Dem. ista ex- posui propter duas caussas, ταύτα διηλθον δυοίν ϊνίκίν, Isocr: propter filium horum patrocinium suscepi, τ» παιδος ϊνεκα, Dem. propter quid ista dico ? tS χάξΐν δη ταύτα λίγω; id.^ Propterea, δι» τ5το Vv, δια ταύτα, lauda- mus virtutem, quod sit pulcherrima, δια tSto «g£T>j ίυδοχιμΐι, 'ότι κάλλις-όν ί$Ί, I- socr. praefatus sum, quod est, τντων '{• νίκα πζοίΐπον^ 'ότι 1$-), id. condidisti ho- mines, άνθ' ων 'ίπλασας ανϋξώπας, Luci- an. ut dormiamus, δια τΰτο, ώς καθίυ- δοιμίν, id. ne patiaris, τύτν 'ίνίκα, 'ίνα μνΐ πάθγς, Isocr. Propudiosus, a, um, ό και ν αναίσχυντος, ν, Dem. Propudium, το αίσχος, ίος, Xen. civitatis, 'h αισχύνη της πόλεως, Dion. Hal. Propugnaculum, ή πξοζολη, ης, regionis, της χώξχς, Xen. το Ιπιτίίχισμα, ατός, Dem. τό πίόζλημα, ατός, Plato, ή '{- παλ%ις, ίως, Thuc. Propugnatio, ό ύπίξασπισμος, S. Propugnator, ό ΰπίξασπις-ης, S, ο υπίρμα• χος, u, Philo. ό πρόμαχος, n, Herodian. Propugno, πζοπολίμίω, Philo. ΰπίζασπί- ζω, Polyb. πξομαχίω, Herodian. pro aliqua re, ΰπίξμαχιω τινός, Plut. pro a- liquo, πξομαχομαι τίνα, id. Propulsatio, ή απόχςκσις- ίως, Al. Aphr. Propulso, άποχξύω, aliquem, τίνα, Plut. irruentes hostes, άμΰνω τας ίπιόντας, L>J- coph. Confer Propello. Proquaastor, ό αντιταμίας, χ. Prora, ή πξωξα, ας, Plut. Prorepo, 'φξάτύζω, Aristot. δαξ'.ςπύζω, id. Proreta, ό πξωξώς, ίως, Plut. sum, πξωξη- τίύω, Naz. Prorex, ό αντιζασιλώς, ίως. Proripio, ίχθοξίω, Lucian. Prorito, παξοζυνω, Xen. Prorogatio, ή αναζολη, ης. Prorogo, αναβάλλομαι, Plut. παξαζάλλω. Prorsum, seu Prorsus, χομιδϊ), Demosth. Confer Omnino. Prorumpo, διιξίλαύνω. Proriio, καταζάλλω, Polyb. Prosa oratio, πεζός λόγος, ή ανίυ των μίτξων λίξις, Dion. Hal. prosa oratione scribo καταλογάδην γξάφω, Lucian. Prosapia, τό γίνος, ίος, Dem. Proscenium, τό πξοσκηνιον, χ, Plut. Proscindo, χατακόπτω, Thuc. conviciis aliquem, νζξίξω τινά, Demosth. %'ίς τίνα, idem. Proscissio, Ό διακοπή, ης, Hippocr. Proscribo, πξογξαφην ποιίω, Plut. aliquem, πξογξάφω τινά, Dem. ς-ηλίτην ποιίω τι- νά, id. φυγαδεύω τινά, id. Proscriptio, ή πξογξαφίι, ης, Plut. Proscriptus, a, um, ό χα) ή 'έκδοτος, χ, Dem. ίχδιωχόμίνος, ίνη, ίνον, id. Proseco, διατέμνω, Aristot. Proselytus, ό πξοσηλυτος, χ, Ν. Τ. Prosequor, άκολχθέω, aliquem, τιν), Isocr. honore, πίξΐέπω τιμαΊς, Xen. i. e^ co- mitor aliquem, παραπέμπω τινά, Plato. funus, τον τεθνεωτα, Athen. άναχολχθέω άποθχνόντι πξός τό μνήμα, Dem. Proserpo, εφεξπυζω, Aristot. Prosilio, διάττω, Aristot. ex concione, α- ναπηδάω ιχ της εκκλησίας, JEsckin. Prosocer, i πξοέκυξος, χ, β τχ πενθίξχ πα- τήξ. Prospecto, πζοόπτομ.αι πολλάκις. Prospectus, us, ή πξόοψις, ίως, Thuc. η ά• πο^/ΐς, ίως, Plut. Prosper, a, um, ό χα) η ευτυχής, ίως, Dem. ό κα) ή ί'ύποτμος, χ, La'ert. sum, pros- pera fortuna utor, εϋθεvίω,Dem. ιΰποτ- μεω, Plut διίυτυχέω, id. Prospere, ευτυχώς, Dem. ίυδαιμόνως, id. cedere, succedere, χατά όχν φίξεσθαι, Naz. _ δεξιούς πε,οχωςείν, Herodian. Prosperitas, ή ίύπξαγία, ας, Dem. η ti- πξαξία, ας, idem, ή εϋποτμία, ας, Plut. prosperitate insolescere, ταΊς τύχαις \\υ• ζξίξειν, Lucian. Prospero, ίϋδαίμονα ποιίω, Isocr. Prosperus, a, um, idem quod Prosper. Prospicientia, ή πξονοία, ας, Herodian. Prospicio, πξοοξάω, Dem. i. e. praecog- nosco, πξογιγνώσκω, Thucyd. fortunis meis, πξονοχμχι της χσίας, id. Prosterno, καταζάλλω, victimam, το ϊεείί• ov, Isocr. imaginem, πίοσχδίζω ύκόνα, Plut. Prostibulum, η χαμαιτύπη, ης, Plut. η) |- ταίξα, ας, Dem. η πόξνη, ης, id. ι. e. locus, ubi se prostituunt prostibula, to ποζνέϊον, χ, Dem. τό χαμαιτυπίΤον, χ, Philo. Prostituo, πξο'ΐ'Γημι, Athen. πξοαγωγίύω, Plut. filias, χατχποξνίύω τά %ηλεα τέκ- να, Herodot. Prosto, πξο'ίζ-αμαι, JEschin. Prosum, ώφελίω, alicui, τινά, Isocr. συμ- φίξω τιν), id. λυσιτελίω τιν), id. Protego, σκεπάζω, aliquem, τινά, Dioscor. πξοαμύνω, manu, ΰπεξίχω την χίΤξα, Α- ristid. Protelo, άπίλαύνω, Lucian. Protendo, πξοτιίνω, dextram, δίξιάν, Xen. Protenus, αντίκα, Dem. Protero, «aruir^&u, Dem. Proterve, πξοπετως, Dem. ίταμως, Plut. Protervia, seu Protervitas, ή βδελυξία, ας, Dem. ή ασέλγεια• Protervus, a, um, β κα) η πξοπεττ,ς, ίος, Dem. ό χα) ή ασελγής, ίος, id. Protestor, διαμαξτύξομ,αι, JEschin. επι- μαξτύξομαι, Dion. Hal. Protinam, seu Protinus, ίυΰυς, Xen. τα- χέως, id. ταχύ. id. Protraho, qs. in lucem, προσάγω, aliquid, r), Plut. i. e. diftero, άνχζχλλομχι, Dem. Confer Differo. Protrudo, πξοωθέω, Theophr. PUB PUG PUN Proturbo, άπιίργω, aliquem ab aliquo, τινά τίνος, Plut. Provectus, a, um, πξοαχθύς, ΐϊσα, ev, lon- gius SEtate, πόρρω τν,ς τριχίας ν,χων, Plato, ν, πςο'ζλν,λυθας τν, ν,λιχίχ, Xenopk. pro- vectae aetatis esse, πόρρω τν,ς ν,λιχίχς ιΤνχι, idem. Proveho, προάγω, ad dignitatem, tk χξίω- μχ, Plut. Provenio, πξοίξχβμχι, e domo, τΫ',ς οιχίχς, Gal. πξοΖα'ηω τν,ς ο\χίχς, Chrys. Proventus, us, v, πξόσοίος, ν, Thucyd. τχ προϊόντα, ων, Dion. Hal. Proverbium, Ϋ, πχξοιμίχ, χς, Bern, quod proverbio dicitur,Te τν,ς πχξοιμίχς, id. ut est in proverbio, τΖτο §*• to tS λόγχ, Dion. Chrys. to τχ λόγχ, Lucian. xa- τχ τν,ν παξοιμίαν, id. proverbio jactor, πχξοιμιάζο/Αχι, Dion. Hal. Provide, πξομφχως, Aristoph. πξονον,τι- χως. Providentia, ν, πξόνοιχ, ας, Dem. ν, πζομν,- θία, ας, Soph, ν, πξομν,θίιχ, ας, Plato. -., Provideo, πξονοίω, Dem. πξομνβαχν ποιίο- μχι, Plato, futura, πξοοξάω ία. μίλλον- τα, Aristot. Conf. Prcevideo, item Pro- spicio. Providus, a, um, πξοοξχτιχός, v„ όν, Philo. ο xx) ν, φρόνιμος, χ, Dem. Provincia, Ϋ, ίπχξχίχ, ας, Plut. i. e. Offi- cium, το χχθϊχον, οντος, Dem. provin- cia? praefectus, i Ιταλός, χ, Diod. Sic. Provincialis, h Ίπχξχιωτν,ς, χ, Pandect, v, ^αρχιωτις, ιίος, ibid. Provinciatim, χχτ' ίπχξχίας. Provisio, ν, πςονόν,σις, ίως, ν) πζόνοια, ας, Dem. νι Tg oc^ /ις. Provisor, ί π^ονον,τν,ς, χ, Greg. Provocatio, inprimis ad aliud judicum, v, ϊφίσις, ίως, Dion. Hal. ν) πξόχλν,σις, ίως, Herodian. Provocatorius, a, um, πξοχλν,τιχός, ν), ov, Diosc. Provoco, πξοχαλίομχι, aliquem ad pug- Bam, τ/να us μάχν,ν, Dem. π(ός μάχν,ν, Plut. vomitum, Ιμιτον, Al. Aphr. ap- petitum ad aliquid, όξίξιν ϊίς τι, Herod. aliquem ad aliquid, πχξχχαλίομχί τινχ \*i τι, Plato, ad virtutem, πξοτςίπω τί- να, It' αξίττ,ν, Xen. ad judices, Ιπιχχ- λίομχι, seu ϊφ,Ύ,μι \ς το ίιχας-ί,ζ,ιον, Dem. aliquem injuria, άΐιχίω tux, id. Provolo, πςοσπίτομχι. Provolvo, πξοχυλίω, ad pedes, πξοχυλιν%ίο- μχί τίνος, Dem. Prout, ωσπ-ο, moris est, νόμος \su, Dem. aliquis dicit, Όπως τις λίγη, id., initio dixi, xxQxrrig ev χξχ% πξοίίπον, id. Provulgo, ϊχλαλίω, aliquid, τ), Dem. Proxime, Ιγγυτάτω, ad insaniam accedunt, τν,ς μανίας ιισι, Dem. ϊγγύτατα τίνος, id. ίγγυ^ά τίνος, id. Proximitas, ν) άγχιπίχ, ας. Proximo, idem quod Proxime. Proximo, as, χγχις-ίύω. Proximus, a, um, εγγύτατος, άτν„ arov, Thuc. Prudens, ό χα) % φρόνιμος, χ, Dem. β χα) r> σόφξων, όνος, id. φξόνων, χσχ, αν, id. ό χα) ν, ΰαΐφξων• Prudenter, ψξονίμως, ago, πξάττω, Dem. instruo spectacula, νανίχόντως ποιίω τχς 3-ίωξίχς, id. et recte cogitare aliquid, 5- γιως xx) οφως λογίζισθαι πίζί τίνος, id. Pruina, r, πάχνη, ν,ς, Aristot. Pruinosus, a, um, ό χα) r, παχνώ^ς, ιος• Pruna, Ϋ, άνθξχχις, ίίος. Prunum, τό χοχχύμν^ν, a, Hipponax. Prunus, Ϋ, χοχχύμτ,λος, ν, Theophr. Prurigo, ό χν/,ο-μος, S, Plut. ν, χνν,σμονν!• Prurio, χνί,θομχι, Ν. Τ. Ιπιχνίξω, Theo- phrast. Pruritus, ό χν/ιο-μος, ν, Plut. y) χνΊΙωσις, %ως, Theophr. Ό οίχΐνσ-μος, χ, JElian. Prytaneum, το πρυτανίίον, a, Plato. Psallo, ψάλλβ», EXX- Psalmus, ό ψαλμός, 2, LXX. Psalterium, τό 'ί/χλτϊξίον, s, LXX. Psaltria, Ϋ, -^άλτξία, ας, Atheti. Psaltes, ό .^χΧτν,ς, 5, Athen. Psittacus, ό -Υιττχχος, u, Plut. r, ψιττά- XV, ης, Aristot. Ptitsana, ν) πτισάνν,, γ,ς, Athen. Pubeo, ΙφΥ,ζιίια, Artemid. Puber, ηζων, ωσα, ων, Dem. h xx) r, ϊφΥ,- ξος, ν, Xen. jam factus, ος i5sj ΰσν,λθίν tU τνς Ιφί,ζνς, id. Pubertas, ή ίφτ&ότνς, ν,τος, Theophil, $ l- $γ,ζίχ, ας, Artemid. Pubes, ί ijg^, % ς, Xen. i. e. ipsi puheres, το Ιφτ-,ξιχόν, S, Lucian. Pubesco, ΐ-,ξάω, Dem. ϊφνιζάω, Diosc. Publicanus, ό τ&,ών/,ς, n, Dem. Publicatio, ή ^Υ,μ,ιυσις, ίως, bonorum, των X'y.uAtuv, Dem. των υπαρχόντων, id. Publice, Ι^μοο-ία, Dem. xotvyi, id. Publico, Ιγ,μιίιω\ bona alicujus, τχ χ°Ϋ)μα- τχ τίνος, Dem. τχς πσ'ιας τινός, Hero- dian. agrum, ty.v γνν, Tfiuc. Ί. e. e- vulgo, non dicenda, χπόρργ,τον %γ,μοσιόω, Publicus, a, um, ^μόο-ιος, ία, ιον, ό xx) ■>, Ιπι^Ϋ,μιος, Eedificium, ο)χοΙόμγ>μχ, Dem. poena, τιμωξίχ, id. commodum, το χοι- vfi ο-υμφίξον, οντος, id. in publicum pro- deo, ΰς τό "δημόσιον πξοίξχομαι, publico sumptu, \x tS ^Υ,μοσΊα, publica negotia administro, τχ Ι/,μόο-ιχ τ^ώττώ;, id. Pudefacio, χΊο-χύνω, χχταιο-χύνω, aliquem, τινχ, Plut. Pudefio, αΐο-χύνοΐίαι, Xen. ob aliquid, τ), Kaz. χαταισχννομαι Isocr. Pudendum, τό αΜοΊον, Thuc. Pudenter, αΊΙν,μόνως, Xen. Pudet me, α'ισχΰνομχι, dicere, λίγοι, Isocr. λίγων, id. alicujus, f» τινι, Thuc. ϊπαι- σχυνομχ'ι τινι, Herodot. τ), Ν. Τ. χα- τακτχννομα/ τι, Isocr. Pudibundus, a, um, ό χα) Ϋι αΙΜ,μων, όνος, Aristot. Pudice, μ<τ' alius, αγνως• Pudicitia, r, αγνίία, χς, Isocr. % c -μνότγ,ς. Pudicus, a, um, χγνός, h, ov, mulier, γυν>„ Plut. Pudor, τι χΙΙως, όβς, contr. ulZSs, Aristot. y\ αισχΰνν), ν•<ς, Dem. ή ιυλάζίια, ας, id. rusticus, r, ΙυσωπΙα, ας, Plut. pudori e- rat, ?(' xlo -χύνγ,ς V,v, Dion. Hal. duco, h αια-χύνΥ, τιθτ,μι, id. sine ullo pudore, α3υ<τωπγ,τως, Plut. Puella, to χοξάσιον, u, Ν. T. r, χόξη, τις, Xen. ή παις, ΰός, Dem. Puellaris, e, i xx) y\ χξχσιώίης, ίος, Plut. χοςιχός, ϋ), ev, Athen. Puellariter, χοζίχΖς, Philo. Puellula, τβ χοξάο-ιον, u, Ν. Τ. το χοξβι• ov, a, Poll, ϋ, παιΥκτχ-η, ν,ς, Lys. το παι- htrxagtov, u, La'ert. Puellus, seu Puellulus, τό παιίά^ιον, χ, Dem. τό παίδιον, u, Aristot. ό παι&ία•- χος, a, Xenoph. Puer, β παΊς, παιΰος, Dem. ό χόεος, u, Athen. Puera, ή πχιΙΊσχΥ), ν,ς, Lys. Puerasco, νΥ,πιόομ^αι, νηπιάζω. Puerilis, e, όχχ) r, πχιίαξϊώΐτ,ς, ιος, Hero- dian. πχ'ιΰίιος, ε/α, ειον, Plut. Pueriliter, πχιΐιχως, Plut. Pueritia, ή πχιΒ'ιχ, χς, ν) πχΐδιχγ) ν,λιχίχ, ας, Piiilo. a pueritia, \χ παιίός, Dem. ix μιχξων παώίων, id. Puerpera, -ή λιχω, όος, CI. ΑΙ. Puerperium, Ϋ) λοχίίχ, χς, Plut. Puerperus, a, um, λόχίίος, ε/α, uov, Plut. Puerulus, τό παιΙΊον, s, Dem. Pugil, ό πΰχτν,ς, ν, Xen. ο χγωνίΓχς• Pugilatio, seu Pugilatus, ή πυχτο<τύνΥΐ, ν,ς, Athen. γ\ πυγμή, ν,ς, Plut. ν) πυγμα- χία. Pugilice, πυχτιχως. Pugilicus, a, um, πυχτιχός, sj, ov, Xen. Pugilor, πυχτίύω, Plut. Pugillares, seu Pugillaria, ν, πιναχϊς,^ Ιΰος, Athen. τό πινχχίΰιον, u, Ν. Τ. ν, Ιίλτος, u, Plut. Pugio, τό ιγχίΐξίΰιον, ν, Plut. τό %ιφίΙιον, a, Xenoph. Pugiunculus, τό μχχχι°ί%ιον, a, Lucian. Pugna, ν) μχχν,, ν,ς, Dem. ο άγων, ωνος, id. ν) 'άμιλλα, ας, Isocrat. sine pugna, αμχχν,τ), Thuc. Confer Prcelium. Pugnacitas, τβ μάχιμον, a• Pugnaciter, μαχιμως, φιλονίίχως, Xen. Pugnaculum, ό π^ομαχίων, ωνος, Herodot. Pugnator, ό μα,χν,τΥ,ς, S, ό μχχόμίνος, a, I- socrai. Pugnatorius, a, um, μκχιχός, %, όν, μχχν,- τιχός, ν,, όν, Aristot. Pugnax, ό χα) ν, μάχιμος, u, Plut. Pugno, μάχομαι, cum aliquo, τιν), Dem. pro aliqua re, πξό τίνος, Plato, de aliqua re, ύπίζ τίνος, Isocrat. ύπ-ξμχχίω τινός, Plut. Ζιαμάχομαι νπίξ τινοί, Plato. cum aliquo, τινι, Xen. αγωνίζομαι προς τίνα, id. contra deum, Β-χμαχίω, Eur. 3-ιομάχομαι, Chrys. Pugnus, ν, πυγμί;, ν,ς, Suic. ό χόνίυλος, Dem. pugno casdere, pugnos ingenere alicui, χόνδνλον ίντξίξαν τιν), Plut. χόι• δί/λον lilcvai, Aristoph. pugnum f aticr, χόνΰυλον λαμζάνω, Dem. pugnis decer- to, Ιιχπυχτιΰω, Lucian. pugno vel pug- nis, πυξ, Naz. Pulcher, a, um, χαλός, ■>„ όν, Plato, i χ a) r, εΰιιΰνς, ίος, fcemina, γυνν, χχλν, xx) ιύ- ίιΰν,ς, Plato, ιυπξίπν,ς ty,v ό•\>ιν uo~x γυνν,, Dem. adspectu, χχλός οφθϊ,ναι, id. χχ- λός τν,ν (r\/iv, Athen. χαλός το σωμχ, Xe- noph. mundus, seu ornatus, χχλός χόο- μος, Plato, pulchrum duco, έ» χα?.ω ποιίομχι, Dion. Hal. Pulchre, χαλως, mihi est, Ιχω, Xen. Pulchritudo, τβ χάλλος, ιος, Dem. oris, \π) τγ,ς ο-Ι'ίως, id. pulchritudine praedi- tum esse, ϊχιιν τό χάλ?>ος, id. μίτίχα» tS χάλλνς, id. antecello, πξοίχω τινός τω χάλλιι, id. destitui, άπο&ξίίο-θχι rS χάλλνς, Isocr. Pulegium, ή γλν,χων, ωνος, Diosc. vinum e pulegio, ό γλν,χωνίτν,ς οίνος, id. Pulex, ό ψύλλος, u, Aristot. Ϋ, -φύλλα, ν,ς, Theophr. pulices venor, ψυλλίξω- Pulicosus, a, um, ό χα) ν, ψυλλώΪΥ,;. ιος- Pullaster, τβ ocvtbtov, u, Athen. τό οζ»ιθά• ξΐον, id. Pullatus, a, um, ό χα) ν) μΟ^νίΊμων, οίος, Lucian. Pullulasco, βλχτάνω, Aristot. Pullulo, πχξχφύω, Aristot. βλατάνω, De- mosth. Pullulus, ό βλα<τός, 5, Theophr. Pullus, equus, asinus, ό πώλος, u, Xen. a• vis, ό νΐΐ,ο-ο-ός, a, Aristot. excluditur, »i- βττβ? γίγνίται, jSlian. Pulmentum, τό ό-^ον, ν, Athen. τό άζτυ- μχ, ατός, Plut. Pulmo, ό πνίύμων, όνος, Plut. Pulmonarius, a, um, πνίυμονιχός, r„ όν, Galen. Pulpa, ό μΖς, ός. Pulpamentum, τβ ν,ίύχςίων, ω, Aristot. Pulpitum, τβ άνάζχθζον, ν, τό άχξοατί,ριον, χ, Plut. Puis, ό πολτός, 5, Diosc. Pulsatio, γ) χξίο-ις, ιως, Plut. Pulsator, ό xgvs -ν,ς, S. Pulso, χρίω, terram pedibus, τ-<» γνίν ποσιν, Arrian. obvios, παίω Ίντνγχάνοντχς, Plut. discipulum, μαθν,τν.ν, Xen. fores, χόπτω τν,ν 3-ύρχν, Aristoph. 3-υξοχοπίθύ, id. ut cor vel arteriae, σφύζω, Gal. Pulsus, us, ό ωθιο-μός, S, Plut. cordis vel arteriarum, ό σφυγμός, S, Gal. v\ σφύξις, ίως, Aristot. Pultarium, τό πολτάξιον, u, Diosc. Pulveratio, ν) χονιόξτωσις, ίως. Pulvereus, a, um, χόνιος, ία, ιον, Pans. Pulvero, χονιοζτόω, Theophr. Pulverulentus, a, um, ό χα) ν, χονιοξτωίν,ς, ιος, Theophr. Pulvillus, τβ προσχίφαλ'ώιον, α. Pulvinar, τβ πξοσχίφάλαιον, u, Lucian. Pulvinulus, seu Pulvillus, το πξοσχίφαλί- δ /oy, χ. Pulvis, ή χόνις. ίως, Lucian. excitatus, ό χονιοςτός. ν, Plut. pulverem excito, χο.• νιοξτόω, Theophr. ύποχονίίω, id. pulve- re impleo seu adspergo, χονιάω, Lucian. sine pulvere, άχονιτ), Dem. Pulvisculus, το χονιοξτίοιον. u. Pumex, ν, χισσν,οίς, ίίος, Theophr. pumi- ce laavigo, χχταχισσν,ςίζω, Athen. Pumiceus, a, um, χ,ια-σν,ρινος, ίνν,, ivov. Pumicosus, a, um, ό χα) •,taliqueTrj, s -ΐξω τινχ, id. dicteriis, 9-ξάσσω τι•.ά, Plato. Puniceus, a, um, φοινίχ-ιο;, ε/α, uov, Diod. Sic. φοινιχχς, ν,, Sv, tunica, χιτών, Xen. Punio, χολάζω, aliquem severe^ τινχ σφό- Ιξχ, Dem. merito, εΊχότως, id. legiti- me, νομίμως, id. acerbe, πιχξως, idem. publice, ίν,μοσίχ, id. τιμωξίω τ^νά, Iso- crat. in exemplum omnium, τιμωςύμι- μίνος ποιίω τινχ παξάΰιιγμα πχσι, Dem. Confer Multo. Punitio, ό χαλασμός, ν, Plut. r) χόλασις^ ίως, Aristot, Confer Ρκηα. PUT QUA QUA Punitor, b κολας-γις, *, Synes.' b τιμω^της. Pupa, το χοξάσιον, u, N. T. imaguncula puellaris άγχλμάτιον παςθ-νοειδίς. Pupilla, i. e. orba parentibus, ή ορφανός, S, et orba, κα) 'επίκλγ,ξος, Dem. ή hrixikrr ξος, β, idem, oculi, ή χόξη, ης, Philo. Ϋ) γλΫ,νΥΐ, γ,ς, LXX. Pupillaris, e, ίξφανικος, yi, bv, Plut. status, ri οίφανία, ας, id. Pupillus, b ίζφανος, S, Plato, οξφανος πκ- τξοζ, seu μητξος, Dem. pupillum fieri, γίγνεσθαι ορφανοί)) id. relinqui, ^aw λείπεσθαι, id. Puppis, ή πξύμνα, *is, Thuc. Pupula, vi -χόξγι, τις, Philo. Pupulus, seu Pupus, το παιδάξίον, a, Xen. Pure, χαθαξως, Plut. Purgabilis, e, b κα) 'h εύκάθχζτος, a Purgamentum, το κάθαρμα, ατός, Poll. Purgatio, -ή χάθαξσις, εως, Plato. Ό καθαρ- μός, S, Plut. Purgator, b καθαζΤΥ,ς, S, Plut. Purgatorius, a, um, καθαρτικός, yi, bv, me- dicamentum, φάξμαχον, Plut. ignis, πυξ. Purgo, καθαξίζω, Naz. urbem, χαθχίξω rtiv πόλιν, Plut. i. e. excuso, vide Ex- cuse. Purificatio, Ό καθαρισμός, 2, b άγνισμός, S, Plut. Purifico, χαθχίξω, aliqitid, τ), Athen. Puritas, -ή χχθαξότΥΐς, νιτος, sermonis, λό- y», Hermog. mentis, ή άγνότΥΐς, γ\τος, Demosth. Pruriter, κχθαςώς, Plut. Purpura, concha etpannus, υ, προφύξα, ας, Aristot. Purpuraria, ν, πξοφυξβπώλις, ίδος, Ν. Τ. Purpurarius, b ποξφυξευς, ίως, Lucian. Ό ποξφυξευτΥ,ς, S, CI. ΑΙ. Purpurasco, ποξφυξίζομαι. Purpuratus, a, um, b κα) yi πίξίπόρφυξος, ν, Futo, κλαδεύω, vitem, άμπίλον άποχλα- διύω, Dem. i. e. arbitror, existimo, νο- μίζω, id. Confer Arbitror. Putor, ri δυσωδία, ας, Thuc. υ) δυσοσμία, ας, Poll. Putredo, γ, σϊ^ις, εως, Plut. yi σνιπεδών, όνος•, id. ή σαπξότΥ,ς, νιτος, DiOSC. pu- tredine vitio, σν,πω, Plut. Putrefacio, σΫ]πω, Plut. πύθω- Putrefactio, ή άπ'οσ-^ις, εως, Plut. η μύ• δησις* Putreo, σχπξίζω. Putresco, σΫ,πομαι, Xenoph. άποσγ\πομχι, Hippocrat. carnis modo, κρεοσΫιπομχι, Plut. Putris, e, seu Putridus, a, um, σχπρρς, a, ov, Athen. b xa) yi ανίατο;, a, LXX. σα• θξος, ά, bv, Lucian. Putror, υ) σαπξότΥ,ς, ιτ,τος, Diosc. Putus, a, um, idem quod Purus, a, um. Pyra, ή πύξα, ας, Plut. Pyralis, ϋ, πυςαλις, ίδος, Aristot. Pyramidatus, a, um, b xa) r) πυξαμοειδης, εος. Pyramis, *$ πυραμ)ς, /So?» Diod. Sic. _ Pyrites, b πυξίτης, a, Diosc. Pythia, τά πύθιοι., ων, Plato. Pythius, a, um, πύθιο;, ία, tov, Plut. Pyxidula, το πυξίδιον, ». Pyxis, r ; πυξις, ίδος, Athen. Plut. ιζεζλν,μίνος ποξφύξχν, Ν. Τ. Purpureus, a, um, ποξφυξί;, η, Sv, tunica, χιτων, Xen. vestis, υ) ποξφυςίί, iZos, id. totus, b xot) Ϋι όλοπόξφυξΟί, n, Diod. Sic. Purpurisso, τω α,νΰξνχελω χξίω. Purpurissum,' το kvl^ixixov, a, Aristot. Purpura, ποξφυξίξω, Diosc. ποςφυζίω, Lu- cian. Purulente, πυωΙΖς. Purulentus, a, um, Ό xcd yi πυώΰνι;, ιος, b xcti ϋ) πυοίΐ$γ,ς, ίος, Aristot. b xot,) v\ Γιά- ννος, ν, Hippocr. Purus, a, um, χοίθαξος , «> ov, Dem. a sce- lere, Ό χαλ y Όϊχαχος, u, id. ίογνος, η, bv, a re venerea, των αφροδισίων, Plut. i. e. non mistus, b χα.) ή ά.χξαοτος, a, Xen. Pus, το πύον, u, Aristot. Pusillanimitas, ή μιχ0ο•φνχίοι, as, Philo. η ολιγο-^νχίοί, ας, LXX. Pusillanimus, a, um, b χα) yi μιχξόψυχος, ν, Naz. β χα'ι υ) ολιγόφξων, όνος, Philo. Pusillus, a, um, μιχξος, a, bv,Dem. Conf. Parvus. Pusio, το xaihiov, », Aristot. Pustula, ^ φλύκταινα, ν,ς, Thuc. το <«λϋ- ζάχιον, η, Hippocr. υ, φλυχτις, ίίος, in pustulas erumpo, φλνχταινόομαι, Diosc. Pustulosus, a, um, b χα) ϋι φλυκταινώδης, ίως. Putamen, το κίλυφος, ίος, nucis, χαξύν, Diosc. faba;, χνάμν, Tkeophr. το λί• πισμα, ατός, Philo. το λέπυξον, it, CI, ΑΙ. Putaminosus, a, um, Ό κα) υ, κίλυφανώδ^ς, ιος, Tkeophr. χίλύφινος, ίννι, ινον, Luci- an. Putatio, Yt κλάδίυσις, ίως, Symm. ή «λ«• ΰίία, ας, Geopon. Putator, ό κλαΰίντΥ,ζ, νιξος. Q Puteal, το πίξΐ?όμ.ιον, ν, LXX. Putealis, e, seu Puteanus, a, um οίος, aia, alov, aqua,.ii§a>g« Plut Putearius, Ό φξΐώζυχος, n, Plut. Puteo, μ,υδάω, Theophr. Putesco, ΙυσωΜομαι. Puteus, -ο φξίαξ, ατός, Lucian, φξίΧΤΙ- puteum fodio. φ»ίωξ\ιγίω, Plut. φξίαξ οξύττω, Dion. Hal. puteorum fossor, Ό φξίώξυ- χος. n, Plut. haustor, b φξίάντλης, «, Laert. fossio, ή φςίωξυχία, ας, Jos. Putide, δυσω&ως, i. e. abjecte, αγιννως, De- mosth. Putidulus, a, um, s. Putidiusculus, a, um, δυσωδίζ-ίζρς, iga, ίξον. Putidus, a, um, ό χα) >h ΙνσωΜί, w, Thuc. μυΐχλίος, ία, ίον, i. e. abjectUS, β χα) % is,• Yivrtft ios, Dem. Qua ? i. e. π% ; quatenus, r\, in alio, qua est aliud, εν ίτίξω, % ίτίξω, Aristot. Quacumque, «ijrn av, ferat,' φιμ» Plato, ex parte, bxvpv, id. οπητιΐίν, id. Quadamtenus, 'ig-tv ώς. Quadra, Ό πίναξ, αχός, το xivax'ihiov τίτξά γωνον. Quadragenarius, « τισσαξακοντντγ\ς _ Quadrageni, se, a, οι, α'ι, τα τίσσαοάκοντα, Ν. Τ. Quadragesimus, a, χχΐα,τίσσαξ,αχοτος, yj, bv Thuc. τίσσαξακο?χ7ος, αία, «7βν, Ari- stot. Quadragies, τίσσαζακοντάκις, Plut. Quadraginta, β/, α'ι, τΐί τίσσαξάχοντα, -Ν. Quadrangulus, a, um, b κα) υ) τίτξάγωνος, u. Quadrans, το τΕτα^τ'^β^βν, s, Gal. Quadrantal, Ό χύζος, χ. Quadratus, a, um, Ό χα) ν> τίτξάγωνος, α, Thuc. lapis, τίτξαγωνισμίνος λίθος, Plut. agmen, το πλαίσιον, a, Thuc. Quadriennis, e, b χα) r\ τίτζαίτν,ς, ίος. Quadriennium, ν) τίτξαιτία, ας, Ό χξόνος τι• τξχίτγ,ς, ίος, Herodot. Quadrifariam, τίτξαχν, Philo. Quadriga, το τίθξίνπον, n, Plut. όίξμα τι- τξάξυμον, Xenoph. Quadrigarius, a, um, ό, ή, το τα τίθξΐπχγι• λάτπ. Quadrigarius, ό πθξίαπν,λάτνς, ν. Quadrilibris, e, b χα) ή τίτξάλιτξος, α. Quadrimatus;, us, idem quod Quadrienni- um. Quadrimestris, e, l LXX. Quadrimus, a, um, Herodot. Quadringeni, se, a, τετρακόσιοι, at, a, Plut. Quadringentesimus, a, um, τίτζαχοο-ιοΓος, yi, όν• Quadringenti, a?, a, τετξθ5«ΟΛο<> αι, «, He. rodian. Quadringenties, τίτξαχοσιάκις. Quadripartito, τίτξαμίξως. Quadripartitus, a, um, ό χα) yi τίτξχμίξΥΐς, ίος. Quadro, τίτξαγωνίζω, lapidem, λίθον, Plut. i. e. congruo, όίξμόττω, ad rem, ττξβς το ίτξαγμα, Dion. HaL in aliquem, tw, Xen. συνάπτω us τίνα, Aristot. Quadruples, b χα) ή τίτξχπνς,^ οίος, Aristot. b χα) Ϋι τίΤξασχίλΫ,ς, ίος, Diod. Sic. qua- drupedum more, τίτζαποΐΐζ•)* Lucian. quadrupes ineedo, τίτςαποΰίζω, Aristot. Quadruplator, b ΙνΙύκτΥ,ς, u, Synes. Quadruplex, τετραπλάσιος, ία, tov, Plato. b κα) ii τετραπλασίων, όνος, Aristot. ( 115 I Quadrupliciter, τετ^λτ?, Horn. Quadruplico, τετξαπλασιάζω, Herodian. Quadruplus, a, um, idem quod Quadru- plex. Quaero, ζ^τε'ω, Dem. aliquid ex aliquo, ίξωτάω τί τίνος, Plut. πυνθάνομαί τι πα- ξά τίνος, Isocr. Confer Jnterrogo. Queesitio, f, ζγ]τγ,σις, εως, Thuc. Quassitor, b ζγιτγ,τΫ,ς, S, Lys. Quaesitum, T o ξντγ,μα, ατός, Quinct. Quffiso, δέομαι, ικετεύω. Quaestio, ή ξ-/ιτγισις, εως, Thuc. dubia, το ΙξώτΥίμα άποξον, Plut. ή εξώτΥ,σις αποξος, id. το πξόζλν,μα άποξον, Lucian. juri- dicialis, ή ανάκζίσις, εως, Dem. per tor- mentum, ό βάσανος, a, id. queestionem per tormentum habere, βάσανον ποιείσ- θαι, id. adhibere alicui, βασανίζει τινά, id. postulare aliquem in qua?stionem, ΊξαιτεΤν τίνα εις βάσανον, id. Confer In- terrogatio. Qua;stiuncula, το ζνιτνιμάτιον, u. Quajstor, b ταμίας, a, Plut. Quasstorius, a, um, ταμιευτικός, yi, bv, po- testas, εϊ,χσία, Plut. Quasstuose, κεξδαλίως, Thuc. Quasstuosus, a, um, κεξδα?.ίος, ία, ίον, Xe- noph. QuEestura, r, ταμιεία, ας, Appian. i) εξα- σία ταμιευτικ,Υΐ, Plut. Quasstus, γι εργασία, ας, Dem. ό ^ιμα- τισμός, S, id. corporis, ή άπο tS σώμα- τος (ξγασία, id. quaestum facio, ποιίο• και yi τετξαμνινος, ν, ό κα) υ) τετξαίτΥίς, so?) μαι εξγασιαν διά ς, id. ίξγάζομαι, id. magnum e re frumentaria, χξΥΐμα- τ» πολλά εργάζομαι παξά την σιταγαγ!• αν, idem, quaestui servio, ειμιπξος τω λΫιμματι, idem, deditus, b πεξ) ίξγασίαν τινά ών, id. Confer Lucrum. Qualis, e, relativ. οίος, a, ov, Isocr. οποίος, a, ov, id. οποίος τις, οποία τις, οποίον τι, Dem. interrogativ. ποΊος, α, ον, ποίος τις, ποία τις, ποΊόν τι, Isocr. qualis, talis, ο- ποίος τις, τούτος, Xen. qualis quisque, talis ejus exitus, οποίος ποθ' 'ίκαρος, τοίΖ- τβ κα) το τελβί φαίνεται αυτω, Aristot. Qualiter, οποίως, Isocr. όίως, Aristopk. Qualitercumque, 'όπως άν, Isocr. οπωσδή- ποτε, Plato. Qualus, ό τάλαζος, a, Naz. b κάλαθος, α, CI. ΑΙ. Quam, γ,, majus onus, quam, μείζον φοξτίον, υ], Dem. non aliud judicare, quam quod asquum censuerit, &χ άλλο τι ψγ,φίζεσ6χι, πλην ο, τι ά,ν ΫιγΫ,ται δίκαιον, id. nihil restat quam ut deus fiat, &δίν in λοιπόν ΐτι, πλΥ,ν B-ibv γενέσθαι, Isocr. quam dif- ficile sit, ώς χαλεπόν Is•/, Dem. quam putatis ? πως άν ο'ίεσθε, id. quam maxi- me, ότι μάλι^α, Plato, quam plurimi, ότι πλεί$-οι, quam multa non desidero, πόσων εγώ χ^είαν ix εχω, Laert. quam optime possit, % δύναιτο άξίς-χ, Lucian. tam de commuhibus, quam de privatis solicitum esse, ομοίως ύπϊξ των κοινών, ώσπεξτών Ίδιων μελεταν, Isocr. tam de- lectari, quam, τοσχτον χαίξειν, όσον, Naz. Quamdiu, πόσον χξόνον, bellum geramus, considerate, πολεμνμεν, λογίσασθε, Dem. quamdiu est, 3-os-oi χιόνος If ι •, Isocr. ex- aminarunt eum, quamdiu ipsis visum est, Κασάνιζον, μεχξΐ s αύτοίς εδ'οκει, De- mosth. tamdiu, quamdiu, τέΌ>ί, 'έως άν, idem. Quamobrem, caussale, δι' a, Plato, διά txto, Dem. διότι, id. nescio, quamo- brem, ix οΐδ' άνθ' a, idem, considerate, quamobrem, hasc fecerit, συλλογίζεστε, τίνος 'ένεκα ταΰτα ϊπξαττί, id. interro- gativum, δια τί ; ότι δη τι ; Plato. Quamvis, χαίπεξ, tamen, όμως, Dem. ύ κα) δΫ,πα, id. Confer Etsi. Quando, 3-o'te, agetis? πράξετε, Demosth. quando moriebatur, ότε ίτελεύτα, idem. quando res benevolentia firmantur, όταν τά πράγματα ύπ' εύνοιας συ^γί, id. quan- do urbs obsideri nunciabatur, Ϋ,νίχα πό- λις πολιοζχαμίνΥΐ άπνιγγίλλετο, id. Conf. Quum. Quandocumque, Όποτΐνν, Dem. Quandoque, ενίοτε, Dem. Confer Inter- dum. Quandoquidem, ότι γε, ne vobis quidem persuadere possum, μ,Υ,δε υμάς δύναμι-.ι πείθειν, Plato, hoc servi est, ut non vi- vat quomodo vult, ε'ίπεξ tS δέλν οντος τό\ ζγν μνι ώς βίλεται, Aristot. Quanquam, καίπες, tamen, όμως, Demosth. Confer Etsi,_, H2 QUE Qui QUO Quantillus, a, ura ? πηλίκα, r, ov, Aristot. Quantitas, η ποσότης, ητος, Aristot. Quanto, όσω, mitius ego— — tanto magis il- le, πξαυτεξον εγ ώ τοσύτω μάλλον, De- mosth. όσω άν μάλλον μάλλον, Ari- stot. quanto majorem— — tanto copiosi- orem, όσον μείζονα• τ οσΐίτον πλείονα, Chrys. 'όσον πες— —τοσντον, Isocr. quan- to justius etiam nos, πόσω διχ,αιότεςον % ημε7ς, Demosth. Quantopere, ώ; Vv, perturbatus fuerim, dicere non possum, συνεταςάχθην, ex άν δυναίμην ειπείν, Isocr. Quantulus, a, um, ήλιχός, η, ov, Lucian. Quantus, a, um, ήλιχός, η, ov, et qualis e- vaserit, xa) οίο; γίγονε, Plato, labor, ή- λιχο; πόνο;, id. beneficia, ήλίχαι εύεςγε- c'txi, Dem. bona, ήλίχα αγαθά, Lucian. inter rogativum de quantitate continua, τηλίχος, ixii, ixov ; Aristot. de quanti- tate discreta, πόσος, η, ov ; quantum das ? πόσον δίδως ; Aristoph. quanti seu quan- to pretio docet ? πόσα διδάσχει ; Xenoph. quanti tandem aestimatis? \π1 πόσω άν τις δεξχιτ' civ ΰμων ; Plato, quantum conjicere licuit, όσον η~ν συμζχλεϊν, Luci- an. quantum in me est, 'όσον iriv Ιπ' εμο), id. quantum in me est, όσον i?h επ' εμο), idem, quantum ad me attinet, ταμόν μεςος, Plato, xotr» ταμόν μίςος, id. quantum possum, χάθοσον δύναμχι, Isocrat. quantus, tantus, όσο; τοσατος, quantam benevolentiam ego conservo, tantam, όσην ευνοιαν εγώ ίχων διατελώ, τοσαύτην, Isocr. quantum aliis antecel- lis, tantum, όσονπες πςοεχεις 'άλλων, τοσα- τον, id. quantus quantus, όπηλιχοσαν, Theophr. Quantuscumque, seu QuantusUbet, Quan- tusvis, όπηλιχοσαν, ιχηαν, txovxv, Ari- stot. Quapropter, άνθ' a, Dem. vivo; ενεχα, id. Confer Quamobrem, et Quare. Quaqua, όπαπες α,ν, quaqua versum, παν- τα,χόσε, Al. Aphr. Quare ? interrogative, δια. τί ; Dem. τί- νος 'ίνεχα ; id. Ίνατ) •, Plato, indefinite, διά τι, Isocr. διότι, id. illative, διά τα- to, idem. Quartanus, a, um, τεταςτάιος, αίχ, a7ov, Diod. Sic. febris, πύςετος, Al. Trail. Quarto, τετάςτως. Quarum, τίταςτον•^ Quartus, a, um, τίταςτος, άςτη, αςτον, A- ristot. dies, ημίςα τετςάς, Dem. Quasi, &;, accusant nos, quasi non recte desiberemus, χατηγοςασιν ημών. ώς αχ ός• θως βαλευομίνων, Isocrat. Confer Tan- Quasillus, seu Quasillum, Ό χαλαθίσχος, n, το ταλάςιον, a, Poll. Quassibilis, e, b χα) η διασάλευτος, χ. Quassatio, διασάλευσις, (ως. ο σεισμός, α• Quasso, διασαλεύω, aliquid, τ), Lucian. ά- νασείω. Quatenus, \φ' όσοι,, Lucian. πας' όσον, He- rodian. Ucebat, ώς δυνατόν ην, id. Quater, τετςάχις, Isocr. Quaternarius, ή τετςά;,άδο;, Plut. Quaterni, a?, a, οι, al τίσσαςε;, τα τίσσχ- ξα, Xen. Quaternio, το τετξάδιον, n, Ν. Τ. Quatio, σείω, aliquid, τ?, Time, χλονίω. Quatriduum, το τετςαημεςον, a, Aristot. Quatuor, οϊ, »1 τίσσαξες, τ» τεσσαξα, Lu- cian. Quatuordecies, τίσσχξίσχαιδεχάχις. Quatuordecim, oU al δίχατίσσχξες, ων,ΡΜ. Que, τε, quod solum rarius,frequentarius vero cum χα) ponitur, e. g. sursum ac deorsum, άνω τε χα) χάτω, Dem. Quemadmodum, ώς, evenit, quemadmo- dum nobis utile est, γίγονεν, ως αν ημ7ν σύμφοξον, Dem. ita, ωσπεβ, -ϋτω, idem, ωσπίξ, ωσαύτως, id. initio dixi, χαθά• πΐξ εν α,ξχγ πξοΰπον, id. Queo, δύναμαι, Dem. Confer Possum. Quercetum, h δξυμο;, ν, Polyb. Querceus, a, um, s. Quernus, a, um, δξίι- νος, ΐνη, ϊνον, Plut. Quercus, ή δξ'ν;, δξυος, Diosc. Querela, ί οδν>μο;, S, Isocr. Confer La~ mentatio. Queribundus, a, um, ίδνξτιχος, ν, ov, Bas. Querimonia, η μεψιμοίζία, ας, CI. Al. Queritor, όδύξομαι, Dem. Querneus, a, um, seu Quernus, a, um, vide Querceus. Queror, όδύξομχι^ Dem. μεμ-φιμοίξίω, Lucian. de aliquo, μίμ^ομαί τινι, Dem. τϊ, Xen. Querulus, a, um, ίδυξτιχος, ij, ov, Aristot. αγαναχτιχος, η, ov, Plato. Questus, idem quod Querimonia. Qui, qua?, quod, ός, 'ή, ό, Dem. Qui ? πω; ; Dem. Confer Quomodo. Quia, ότι, non expedit, ideo reprehendo, έχ} σνμφίξίΐ, δια τχτο επιτιμάω, Dem. hoc mihi videtur bonum esse, \πύ τ5το γί μοι δοχεϊ χαλόν είναι, Plato. Quicumqne, QuaECumque, Quodcumque, 05"ΐς, ητι;, ο, τι, Aristoph. ο$ί; άν, ήτις αν, ο, τι civ, Thuc. ο$-ις δ->„ idem, tan- dem, oris χοτε, Lucian. Quidam, Quaedam, Quiddam vel Quod- dam, de persona certa, Ι, η, το δείνα, De- mosth. de incerta, ό χα) ή τις, χα\ τό τι, gen. τίνος, id. Quidem, μεv,'Dem. Quidni, πως γαξ » ; Dem. πως 'ύ ; id. Quies, ή ν,ζίμία, ας, Aristot. ή ησυχία, ας, Dem. το 'λσυχον, a, Thuc. Conter Oti- um, item Somnus. Quiesco, ηξίμίω, Philo. ησυχίαν εχω, Iso- socrat. άγω, idem, ^ψ,ίαν εχω, Plut. a labore, αναπαύομαι ts πόνα, Xen. i. e. dormio, vide Dormio. Quiete, ηςίμα, te contineas, \χ%, Plato. ■>,• ξεμαίως, Xen. ησύχω;. Quietus, a, um, Ό χα) ή ήσύχιος, a, Dem. Quilibet, ό τυχών, όντος, Plut. potius, quam, πας μάλλον, η, Dem. Quin, i. e. cur non, τί μη ; i. e. ut, vel quod non, μη &χ), difficile est, quin patiatur, i ράδιον, μη &χ), πάσχειν, Plato, i. e. qui non, Oris ». i• e. immo, μάλλον δ\, quin etiam, γε μην, quin etiam spe om- nes implevit, ελπίδωψ γε μην πάντχς \vi- πλησε, Xen. quin immo, άλλα δ\ χα), μινχνγε, Ν. Τ. Quinarius, η πεντάς, άδο;, Pint, «j πέμ- πτα;, άδος, Aristot. Quincunx, ή πεμπτάς, άδος. Quincuplex, πενταπλές, η, ΰν, LXX. Quindecies, δεχαπεντάχις. Quindecim, β/, αι, τά δεχαπίντε, Ν. Τ. Quingentesimus, a, um, seu Quingenarius, a, um, πενταχοσιος-ός, η, όν. Quingenti, a?, a, Quingeni, se, a, πενταχό- σιοι, at, a, Herodian. Quingenties, πενταχοσιάχις. Quini, ae, a, el, al, τ« πέντε. Quinquagenarius, a, um, πεντηχονταετης, ίος, Plut. Quinquageni, a?, a, el, al, τά πίντηχοντα, Ν. Τ. Quinquagesies, seu Quinquagies, πεντηχον- τάχι;• Quinquagesimus, a, um, πεντηχο^ος, η, «», Galen. Quinquaginta, el, al, τά πεντηχοντχ, Ν. Τ. Quiuquatria, seu Quinquatrus, τά παναθή- ναια, ων, Isocr. Quinque, el, al, τά πίντι, Plut. Quinquefariam, πενταχη, seu πενταχως. Quinquemestris, e, ό χα) η πεντάμηνος, n. Quinquennalis, e, πενταετηζίχος, η, ov, cer- tamen, άγων, Maccab. Quinquennis, e 5 ο χα) η πενταετή;, ίο;, Thuc. Quinquennium, ^ πενταετία, as, η πενταε- τής);, ίδο;- Quinquepartito, πίνταμεςω;. Quinquepartitus, a, um, ό χα) η πεντνμε- ξΚ, ίο;. Quinqueremis, e, b χα) η πεντηςη;, εος. Quinquertio, Ό πένταθλο;, χ, Plut. Quinquertium, τό πίνταθλον, ν, Herodian. Quinquies, πεντάχις, Ν. Τ. ^ Quintanus, a, um, πεμπταίος, αία, alov, ΑΙ. Aphr. Quintilis, ί μετχγειτνιων, ωνο;, Dem. Quintum, πέμπτον. Quintus, a, um, πί/μπτος, η, ov, Plut. Quippe, άτε, pessimus existens, χάχις-ος ων, Dem. άτε δη, όϊα δη, semper admi- ror hunc sermonem, » γάς τοι αλλά τν• τον γε λόγον 3-αυμάζω, Plut. Quiritatio, Ό σχετλιασμός, s, Thuc. Quirites, el Καςίτες, ων, Dion. Hal. Quiritor, σχετλιάζω, aliquid, τι, Plut. Quis ? qua? ? τις ; Quid ? τί, Dem. Quis adeo simplex est, ut ignoret ; τί; ίΐτω; εύηθη; ίρ)ν, oris άγνοέΐ; Isocrat. ποίο;, ποία, ποΊον. Quae civitas tale bellum sus- tinere potest ? ποία των πόλεων τοιίτον πό• λίμον ύπίμεινε ; id. indefinitum, όποιο; (116 ). τις, Ιποίά τις, όποιον τι, petes igitur dice- re, quis homo pius sit, Ιχας & v εΙπείν, ό- ποιο; τις εύσεζης irt, Xen. τί;, τι, con- siderate, non quem se dicat esse, sed quis sit, σχοπείτε, μη τί; $ησ)ν εΐναι, άλ- λα τις in, JEschin. i. e. aliquis, τί; τι, si quis videat inimicum, ε'ίπν τις 'ίδοι τι- νά εχθξόν, Thuc. Quisnam, ori;, Qusenam, ητι;, Quidnam, e, τι, an putas illos ignorare, quisnam sis ? &χ' ηγη γιγνάσχίιν αΰτας, ort; εΓ; Dem. misit interrogatum, quidnam ac- cidisset, επεμψεν είςησόμενος, ό, τι ir) το συμζεζηχος, id. Quispiam, Quaspiam, τις, Quidpiam, τι, Dem. dabo, quantum alius quispiam umquam dedit, δώσω, όσον τις χα) άλλος πλε^ον δηποτε εδνχε, Xen. an quispiam alius, ε'ί τις άλλος, Isocr. Quisquam, τις, Quidquam, τι, nescio, an quisquam alius umquam, &χ όϊδα, ει τις άλλος πώποθ' ετεςος, Isocrat. nee quis- quam, £δε χδε);, se ipsum accusat, ίαυτν χατν,γοςίΊ, Dem. Quisque, Quasque, Quidque, 'ixaj -ός τις, \- xaw τις, 'ixarov τι, Dem. tT; 'ixaros, μΊχ Ixarri, h 'ixarov, Isocrat. πάς τις, πασά τις, πάν τι, Jul. Apost. αυτός εχα- ^ς, αυτό 'ixarov, quisque pugnam inci- pere gestiebat, αΰτβ? εχα^ς πςωτο; εσ• πευδεν χςξχι μάχης, Pausan. Quisquiliag, τά πεςι^ηματα, ων, Ν. Τ. Quisquis, Quaequaa, Quidquid, orwuv, ητι σνν, όταν, quisquis potuerit, orwxv δύ- ναιτο, Dem. sive hunc, sive quemque delegeritis, χαν ύμεις τον δείνα, χαν Όντι• ννν χειςοτονησΐτε, id. Quivis, idem quod Quisque seu Quilibet. Quo,e7, ne accedere quidem licebat ipsi, μη- δέ βχδίζειν 'εξην αυτό), Dem. acceperunt libertatem eundi, quo vellunt, ελαζον εξχσίχν ποςεύεσθαι, όπν βνληθείεν, id. quo confugiam? ποΊ χαταφεύγω ; Mschin. quo tandem et unde ? ποΊ δη χα) πόθεν ; Plato, quo mitius, eo magis, όσω πςαό- τιςον, τβίΠίτω μάλλον, Dem. quo magis eo magis, όσω άν μάλλον, τοσάτω μάλλον, Aristot. i. e. ut, όπως, elaboraiidum est, quo ille desistat, πςοσηχει πςάττειν, όπως \χε~ινο; παύσεται, Dem. Quoad, μίχςι V, ipsis visum est, αύτοΊς εδό- xu, Dem. Conf. Donee, eatenus, quoad natura patitur, επ) τοσϊτον, εφ' όσον, ή φύ- σις επιδέχεται, Aristot. fieri potest, \φ' όσον οΊόν τε, Heliodor. Quocirca, διά tSto, Dem. Confer Quam- obrem, Quare. Quocumque, πανταχϋ, Dem. πανταχο), id. Όπα άν, Xen. Quod, ότι, felices praedicarunt majores, quod hoc modo remp. administrarunt, τχ; πςογόννς ίμαχάξίσαν, ότι τον τςόπον τντόν τ /iv πάλιν διωκαν, Dem. ώ;, omnes dictitabatis, quod oporteret, &c. πάντες Ιθξυλλείτε, ώ; δεί, id. Quodammodo, £δί πως, Xen. τξόπον τινά, irtv ώς, Devar. Quominus, μη £, nemo contradicit, quomi- nus dicturus sit, &δε); αντιλέγει, μη i λεξειν, Xen. Quomodo, πώ;, his usus est, τίτοις εχςησα- το, Dem. όν τςόπον, Lycophr. τινά τςό- πον, Dem. Quomodocumque, όπως άν, Dem. όπωσχν, vivere, ζην, id. id factum est, rare πε- πςαχται, οπωσδήποτε, id. Quonam, ποϊ, Dem. Confer Quo. Quondam, πάλαι, Dem. Confer Olim, Quoniam, ότι τοι, Plato. Confer Quia. Quopiam, ποϊ, Dem. Quoquam, ποϊ, Dem. Quoque, χα) It/. Confer Etiam. Qupquo, seu Quovis, πανταχοΤ, Dem. Quoquomodo, ώς άν τύχοι. Quoquo versum, seu Quoquo versus, παν- ταχόσε, Dem. Quorsum, χχ) τί, Isocr. ista persecutus sum oratione, %v δε ενεχα τχυτχ πςοση- νεγχα τω λόγω, Euseb. ista dicis ? πςό; τί τχΰτα λέγεις ; Viger. Quot, πόσοι, at, a, sunt Spartani? (!σ) Ίπαςτίαται ; Plut. in locis, ποσαχη ; mo- dis, π.οσαχως ; Aristot. diebus veniet ? πο^7ος άφιξεται, Xen. Quotannis, χατ' έτος, CI. ΑΙ. άνά πάν έτος, Diosc. ετχς ixarn, Herodian. Quoteni, as, a, πόσοι, at, et. Quotidianus, a, um, ό, η, τό χχθ' ήμϊζαν, cibus, τξοφη, Isoci: ό, ή, τό irxr?i* ΐ,μί- RAP REB REC exv, ex quotidianis exercitiis, \x των χαθ' εχάς-τιν τιμίξχν επιτηδευμάτων, Dem. Quotidie, χχθ' εχάσττ,ν Ϋιμίξχν, Lucian. χχθ' ixis-'w, Isocrat. εχάσττι; τιμίζα;, Herodian. Quoties, ποσάχι;, Plato, de his verba fac- ta sunt ? άσάχι; λόγος γεγονε πε°) τχτων ; Bern, tumultuati sitis, omnes novistis, οσάκις εθβξυζεΤσθε, πάντε; επί^χσθε, id. Quotiescumque, ποσαχισϋν. Cjuotquot, 'όσοι, at, a, δ->„ et quotquot bar- bari, χχ) 'όσοι βάξζχςοι, Herodian. Quotuplex, όσοπλά σιο; , t'x, tov , Aristot. πο- σοτλάσιο;, ία, ιον• Quotus, a, urn, πόσο;, y\, ov, όπόσο;, *ι> ov, Aristot. Quotuscumque, acumque, umcumque, ίπο- σοσΖν, οποστίίν, οποσοννν, Aristot. Cjuotusquisque, idem quod Quotuscum- que. euovis, idem quod Quoquo. uousque, εφ' Όσον, extendit se contempla- te, διχτείνει y\ S -εωξίχ, Aristot. i. e. quamdiu, πόσον χςόνον, Dem. Cjuum, oris ab initio, quum aliqui Olyn- thios hinc repulerunt, το χχτ' άξχχ; οτε Όλυνθίν; χπΫ,λχυνόν τινε;, Dem. quum opus est, βτβτε δετ,σειε, idem, quum nos non possumus eo pervenire, 19»/«« νιμεΊ; μτ\ δυνώμεθχ εχεισε χφιχεσθχι, id. quum nunciabatur, ό'τββκ ίπττγγεΧΧετο, id. R Radicitus, όλοίριζε), Ν. Τ. ριξόθεν, Η dian. 1% ριζών, LXX. evelli, πξοθελ RABIDE, λυο•σωδ£;, μανιχω;. Rabidus, a, um, Ό χχ) y\ λυσσώδης, u;. Rabies, 7) "λύσσα., υ,;, Gal. 7) μχνίχ, in ra- biem actus furo, λυσσάω, Diosc. Rabiose, λύσσωδως. Rabiosus, a, um, Ό χχ) γ) λυσσώδη;, εο;, Xvr- σάων, ασα, ov, Lucian. Rabula, Ό οικολόγος, α, ο χυων ρητοζίχο;, ν, Mlian. Ό διχορ'ράφο;, το πεξίτξίμμα τη; χγοξχ;, Dem. Racematio, η ρχγολογίχ. et;, Si/ id. Racematus, a, um, seu Racemosus, a, um, Ό χχ) ή βοτζυώδη;, εο;, Diosc. Racemus, Ό βότξυ;, υος, Theophr. Radiatio, ή άχτινοξολίχ, χ;, Phct. Radiatus, a, um, χχτινωτό;, η, 01. Radicatus, a, um, έρριζωμενο;, ενη, ίνον, Hero- m θελυμ- yov ελχεσθχι, Nyss. extrahere, εχμοχ- λεύειν, Mlian. αύτόρριζον, εχσπχν, id. pereo, Όλόρ'ριζο; χπόλλυμαι, LXX. Radicor, ριζόομχι, Plato, όιζοζολω. Radicosus, a, um, Ό χχ) ή ριζώδη;, εο;. Radicula, ro ριζίον, a, Diosc. herba, το ϊξνθίον, ν, id. Radio, χχτινοζολεω, Philo. Radiosus, a, um, Ό xou % ά,χτινώ^νι;, tes• Radius, ή ίχτϊν, hot, Lucian. textorius, 4 xiexift ilos, Plato, rota?, ή χν/ιμίοι, as, Lys. Radix, τι ρίζ», y,g, Hippocr. radices mon- tis, i) ύπώζειοι, et;, Herodian. Rado, |ί&/, Theophr. Radula, το ξύ?ςον, n, το λί?ζον, u, Poll. Raia, r, βάτο;, ν, 'h βκτι;, ibo;, Schol. Aris- toph. Ramentum, το ξύσμα, ατο;, Erot. το ίχό- ξυσμα, ατο;, το πεξίψ'ίμα• Rameus, χλάΰινο;, ίν•/ι, ινον• Ramex, r, χν,Μ, ν,;, Gal. Ramicosus, Ό χηληττι;, ν, Synes.' Ramosus, a, um, ί χα) ν) xXutlvh•/,;, ίο;. Ramulus, Ό χΧαδων, όνο;, Hes. Ό χλαΰίσ- χο;, ν, ο χΧων, ωνο;, Theophr. Ramus, i χλάδο;, ν, Theophr. Ό Όζο;, ν. Rana, ό βάτξχχο;, ν, Gal. Ran ceo, rayy /ζαι, Aret. Rancesco, ταγγίζω, Aret. Rancide, σαπφ;. Rancidus, a, um, ταγγο;, i], ov, Geopon. Rancor, y\ τάγγνι, η;, Al. Aphr. y) σαπξό- τπ;, %το;, Diosc. Ranunculus, το βατξάχιον, ν, Diosc. Rapa, ή γογγυλ);, Iho;, Theophr. Rapacitas, το ά,πζα,χτιχον, ύ. Ilapax, ό, r„ το όίζη-αξ, γο; } Arislot, άξ• naxTtxhst η, ον> J]as. j Raphanus, ό ράφανο;, ν, Gal. ύ) ραφαν);, tdo;, Diosc. Rapide, όξμ/ητιχω;, σφόΰξα, Plato. Rapiditas, το όξμτίτιχον, S- Rapidus, a, um, όξμγ,τιχο;, η, ov, σφοδζρ;, α,_ ov, Herodian. άξίτχλεο;, ίχ, εον. Rapina, ό ίξπαγμο;, S, Philo. το χξ-τχγ- μχ, ατο;, Joseph, το αξπασμα, ατο;, Plut. Rapio, χξπάΖω, Dem. ίξαχγΥ,ν ττοιίομχι, Thuc. ad necem, συλλχμζάνω kri S-xvx- τω, Lucian. ad prenani, συναξπάΖ,ω Wt τιμωξίχν, Dion. Hal. Raptim, ίξπχχτιχω;, χξπάγδην, i. e. cele- riter, τχχίω;, Xen. Raptio, ί, k^nayv, %;, Thuc. Raptor, ό χξπχχτ?!;, S, ό ίίξίτχξ. yo;, Ν. Τ. Raptum, το χξτχσΰίν, ίντο;, rapto vivo, χπο 3-νιςα; ζάω, Aristot. Raptus, us, ή ctgTxyr,, υ,;, Plut. 7) χξτα- yayr„ 7];, Lucian. Rapulum, το yoyyuXitiov, Galen. Rapum, r\ yoyyuXt;, ibo;, Theophr. Rapunculus, r\ yoyyuXi; άγξία. Rare, ά°χιω;. Vide Raro. Rarefacio, άξχιίω, aliquid, τ), Galen, μ»• νόω• Rarefactio, 7) χξαίωσι;, ιω;, Aristot. Raresco, άξχιόομχι, μχνόομαι, Theophr. i. e. infrequentior flo, σπανίζομαι, LXX Raritas, seu Raritudo, τ) άξχιόττ,;, %το;. ν μχνοτν,;, i. e. penuria, ή σπάντι, %;, De- mosth. 7) σιτχνιότχ;, tjtos, lsocr. ή «•»■«- νι; , t&>;, Herodian. Raro, oXiyaxis, Aristot. σχανίω;, Hero- dian. Rarus, a, um, χξχιο;, it, ov, Diosc. μανό;, z, ov, i. e. infrequens, σπάνιο;•, ία, iov t Plut. Rasilis, ξν?ο;, ν), όν. Rastrum, το ΧΊτζον, u, Poll. Rasura, β ξυσμο;, is, 7) ξύσι;, ιοί;• Ratio, το Xoyig-ixht 5, Plut. S Xoyo;, x, Dem. τι ΰιάνοιχ, a;, id. β Χογισμο;, S, Thuc. rationem abcujus habere, πιόνοι- av ποίΐϊσθχι τινο;, Dem. χεξί τινο;, lsocr. ϊχειν τινο;, Dem. Xoyov ποιεΤο-θχί τινο;, id. Χόγον εχειν τινο;, id. inire, bixXo• yίζεσθxι, id. subduco, XoyinCm, Suid. Χογίζομχι, Dem. reddo, xoyov ΰίδωμι, id. nullam alicujus habeo, π^όνοιχν μτι- oiutciv τινο; ποιεομαι, id. uXoyia τινο;, Herodot. rationis compotem esse, Ιντο; Χογίσμα ϊΤνχι, Thuc. expers, ό χχι -h x- Xoyo;, a, animal, ζωον, Aristot. rationi consentaneum esse, xoyov ϊχειν, Dem. cum ratione, χχτχ Xoyov, id. Χογιχω;, Plut. ευΧογως, Aristot. ratione prajdi- tus, ό χχι ή εΧΧογο;, u, id. rationi con- sentaneus, ό χχι ή εhXόyo;, tt, Herodian. non consentaheus, ό χχι τ) crxgaXoyo;, a, idem. Ratiocinatio, ό Χο»/ΐσμο;, 2, Dem. ό συΧΧ»- γισμο;, 5, Aristot. Ratiocinativus, a, um, ffuXXoyifixo;, 7), ov, Aristot. Ratiocinator, Ό Xoyig"/;;, S» Dem. ό λογι- ζόμενο;, u, id. Ratiocinium, ό συλλογισμό;, is, Aristot. Ratiocinor, Φλογίζομαι, Dem. Ιιχλογί- ζομχι, id. συλλογίζομχι, id. Rationales, e, λογιχό;ϊν, Aristot. Ratis, Yj σχέδίχ, x;.^ Ratiuncula, το λογάξίον, », το λογίΰιον, u• Ratus, a, um, χύξΐο;, ία, •ιον, Dem. ratum esse, χύξίον εΐνκι, id. et valere, Ίσχύειν xxi μενειν, id. habeo, χυξόω, aliquid, τ/, Thuc. Raucedo, i βξάγχο;, ts, seu το βξάγχο;, εο;, Aristot. Raucesco, βξχγχιάω, Aristot. Raucitas, idem quod Raucedo. Raucus, a, um, βξχγχχλεο;, ία, εον, β χα) η βξχγγόιΐΥ,;, εο;, vox, φωνή, ΑΙ. Aphr. Ravis, το βξάγχο; τξχχύτεξον. Ravus, a, um, χχξοχο;, η, ov, Theodor. Re, quando iterationem significat, reddi in Compositione solet per iv«, e. g. reeedifico, χνοιχοΰομίω, Herodian. re- baptizo, χνχζχχτίζω, Naz. quando vero contrarietatem notat, fere redditur per xvt), ut reboo, «,ντιζοάω, recalcitro, itv- τιλχχτίζω; sed quando Re idem est, quod De, redditur per χπο, e. g. recisio, χτοτομί\. Reaedifico, χνοικόδομίω, Herodian. Rebellio, ή επανάτα,σις, εω;, Time. RebeUis, ό μετχ^ά.;, χντο;, Thuc. ό άφιΰ- τω;, ότο;, Herodian. ( Π7 ) Rebello, ε); άπόί-ασιν όξμχω, Herodian. ά• φτινιάζω, Lucian. αντιμάχομαι τινί» Reboo, χντιζοάω. Recalcitro, άντιλχχτίζω, alicui, τιν), Plut. Recanto, πχλινωίεω, Lucian. παλινωΖίαν χΐω, Aristid. ' Recapitulatio, ^ ανχχεφαλαίωοΊ;, εω;, Quinctil. Recedo, χπίξχ'μαι, Thuc. a sententia, i- φίημι γνώμγ,ν' a negotiis, άφίς-χμχι των πξχγμάνων, Dem. Recens, νεχξο;, χ, ov, Dion. Hal. Ό χα) τ) νεχλτ,;, εο;, Dem. Confer Novus. Recens, adv. νεω$-), Isocrat. ενχγχο;, De- mosth. xgTi, id. ίξτίω;, id. factus, «ojy/ γενόμενο;, natus, i χχ) ή νεογενΥ,;, ίο;, conditus, ό χα) νεόχτιστο;, n, Dion. Hal. Recenseo, Μξχομχι, aliquid, τι, Dem. a- liquos nominatim, Ιξίω τινά; χχτ' όνομα, id. Τίιίξχομχί τινχ; ονομχς•), id. omnes actiones alicujus, πάσα; τχ; πζάξει; τινο; χχτχξίθμίω, Isocrat. omnia pericula, 'εξχξίσθμεω χπχντχ; xivhuvts;, id. Recensio, seu Recensus, ό χχτάλογο;, n, Dem. i. e. lustratio. γ\ είίτχσι;, εω;, Thuc. Receptaculum, γ\ υποδοχή, ϋ,;, Aristot. a- qua?, το εχίοχειον 'υ%χτο;, Joseph, spiri- tus, το ΰοχείον tS πνεύμχτο;, Al. Aphr. Receptio, ή υποδοχή, fugitivorum, των αφι- ςχμενων, Thuc. Receptum, ή ϋπόσχατι;, εω;, Dem. Confer Promissum. Receptus, us, γ\ ΰπχγωγτ-,, τι;, Thuc. re- ceptui cano, άνχχλΥ,τικον στιμχίνω, Plut. Recessus, us, ϋ, ΰπχνχχάξζσι;. εω;, Dion. Hal. in sedibus, β μυχό;, S, LXX. Recidivus, a, um, ό χχι τ) χνχπτώσιμο;, a, febris, ύτοτξοπιάζων πυξετό;, Hippocr. Recido, μετχπίπτω, in aliquem, ε'ί; τίνα, Herodian. περιπίπτω, id. Recido, άποτεμνω, Plut. χποχόπτω• Recipio, χνχλχμζάνω, vires, εμχυτον, Ι• socr. ty,v Ίο-χυν, Plut. exsulem, π^οσ- δέχομαι φυγάδα, lsocr. aliquem in ur- bem, εισφίξομχί τινχ ει; tjjv πάλιν, De??e. crimen in me, ϊνδ'εχομαι χϊτίχν, id. me in castra, άνχχάμπτω ε'ι; ty,v πχ°εμζο- Χϊν, Diod. Sic. 1. e. poUiceor. Confer Polliceor. Reciprocatio, 9) χντι^ξοφνι, υ,;, % πχλινίξο• μίχ, χ;. Reciproco, ίντι?ξίφω, Aristot. cursum, παλινδξομεω, Plut. Reciprocus, a, um, ό χχ) υ, χντίσξοφο;, », ό χχ) υ, πχλίν^ζομο;, is, Laert. Recisio, ^ χποτμγ,σι;, εω;. Recitatio, χνάγνωσι;, εω;, tabula?, τ» γξχμ- μχτεία, Dem. Recitator, ό χνχγνώτν;, α. Recito, άνχγινώσχω, ahcui libellum, βίζλον τιν), Dem. poemata, χνχλεγω τά ποιή- ματα, Lucian. Reclamo, άντιζοάω, quasi testis, χντιμαξ- Γυξεω, Plut. Rcclinis, e, χνχχλινόμενο;, ενν,, ενόν. Reclino, 'άναχλίνω, me in cubitum, εμχυ• τον επ' άγχώνο;, Lucian. Reclivis, e, ό χα) -ή άνάχλιτο;, », Hesych. ; Recludo, ανοίγω, fores, τά; 3-ύζα;, Xen. Recognitio, -ή άνάγνωσι;, εω;, judicialis, γ\ διαψτ-,φισι;, εω;, Dem. sigilli, γ\ επ'ιγνω- trt; TYi; σφξχγίδο;, Herodian. Recognosco, άνχγνωξίζω, exercitum, επίξ- χομχι τό ς-ξχτόπεοον, Herodian. scrip- turn qua manu sit exaratum, επιγινώσχω το γεγξχμμίνον, id. RecoUigo, άνχλεγομχι, vires, χνχλχμζάνω T5jy ισχυν, Plut. me, εμχυτον, lsocr. Reconciliabilis, e, χατχλλαχτιχό;, ij, ov, Aristot. Reconciliatio, Ϋ, διαλλαγτι, r,;, Dem. ν) χχ. τχλλαγτι, τ};, id. Reconciliator, ό ΙιχλλχχτΥ,;, S, Dem. Reconcilio, χχτχλλάττω, aliquos, τινά; πξο; άλληλα;, Aristot. aliquem mihi, τινά εμαυτω, Ν. Τ. urbes, διχλλάττω τχ; πάλει; πξό; άλλγ,λχι;, lsocr. τά; πά- λει;, id. τά; πάλει; άλλγ,λχι;, Plut. re- gi, τω βχο-ιλεΤ, Thuc. aliquos, ει; όμο- νοιχν χαθίΓΥ/μί τινχ;, lsocr. reconcilior cum aliquo, διχλλάττομχι πςό; τινχ, I- socr. τιν), id. Reconcinno, χνασχευάζω, Strabo. Reconditus, a, um, άποχεχξυμμίνο;. ί•,γ„, ενόν, Dem. ο χχ) υ) χπάχξυφο;, is, Plut. Recondo, χξύπτω, Dem. in penu, άτοτα- μιενομαι, Mlian. in thciauro, άποΗ- RED REF REL σχυζίζω, Ν. Τ. 3-ησχυξοφυλάκίω, Phi - Ιο. Recordatio, ή άνάμνησις, ίως, Aristot. Recordor, μίμνημχι, alicujus, τινός, Isocr. πίξί τίνος, id. τ), Dem. άνχμιμνησχομχί τι, Isocr. πίξί τι, Plato, μ,νιιχν ποιεομαί τίνος, Isocr. πεξί τίνος, id. recordari fa- cio, άναμιμνησχω, aliquem alicujus, τινά τίνος, Lucian. Conf. Commonefacio. Recreatio, η αναψυχή, ης, Plato. Recrementum, ή σχωξία, ας, Diosc. Recreo, άνχψύχω, cibo et potu, σίτω χα) ποτό/, Chrys. aliquem, τινά, Ν. Τ. ' άνα- χχύω τι ν a., Xen. recreor ex morbo, ά- νχκομίξομχι εκ της άσθενείχς, Diosc. εκ νόσχ, Gal. άνχλχμζάνω Ιμχυτόν, Dem. Recresco, αναφύομαι, Plut. Recriminatio, το άντίγκλημα, ατός, Quin- ctil. Recriminor, άντεγκαλεω, aliquem, τίνα, Dem. Recrudesce», Μωμόομαι. Recta, ιΙ%ς, Thuc. ducere aliquem Baby- lonem ευθύ άγαν τίνα επ) βαζυλωνος, Xen. recta via, εϋθυ της οδχ, Lucian. Recte, οξθως, dicere, λέγειν, Dem. etcon- venienter judicare, και προσηκόντως κξί- viiv, id. facere, καλώς κχ) προσηκόντως τράττειν, id. Rectitudo, ή έξθότης, ητος, Plato. ) RectiO, ή krirao-ia, ας, Plut. Rector, b επις-άτης. χ, Xen. ό δίοπος, ου, Plut. ό κυβερνήτης, gymnasii s. scholar, β γυμνασιάρχης, χ, JEschin, Academia?, b Άκχδημιάξχης, χ- Rectus, a, um, όζθός, η, όν, incedo, βαδίζω, Plut. linea, όξθη γξαμμη, Aristot. an- gulus, όξθη γωνία, Eucl. Recubo, άνάκειμαι, Thuc. Recudo, άναχολάττω• Recumbo, άναχλίνομχι, άνάκειμαι, Thuc. Recuperatio, ή άνάκτησις, (ως. Recupero, αναλαμβάνω, aliquid, τί, Isocr. imperium, πάλιν την άξχην, idem, πάλιν τυγχάνω της άξχης, Plato, άτολχμζάνω την ηγιμονίαν, Isocr. χνακτάομχι τν,ν Ιΐξχ^ν, JElian. facultates, κομίζομαι τάς χτησεις, id. aliquid ab aliquo, τι πχξά τίνος, Dem. Recurro, άνχτξίχω, Polyb. πχλινδξομεω, Lucian. άναθίω. Recursus, us, ϊ, άναδξομη, %ς• Recusatio, ή άτόνευσις, ίως, η παςαίτησις, ιως. Plato, ficta, b άχχισμός, χ, Philo. Recuse•, πχξαιτεομαι, άπονενω, aliquid, τί- νος, Bas. αναδύομαι τι, Lucian. mu- nus, άξνίομαι χξίίαν τινά, Dem. ficte, ακκίζομαι, Lucian. Recutitus, Ό άτεσχολυμμενος, χ. Redamo, άντιφιλίω, aliquem, τινά, Aris- tot. Redargue•, διιλεγχω, aliquem, τινά, Luci- an. aliquid, ελέγχω τι, Plut. Redargutio, γ, ελεγζις, ίως, Ν. Τ. Redditio, η άπόδοσις, εως, Dem. Reddo, άποδίδωμι, corpus terra?, το σώμα τη γν>> Xenoph. mortem alicujus opta- biliofem, καθί^ημι θάνατον τίνος ζηλώτε- ξον, Isocr. alicui honorem, ανταποδίδω- μί τινι τιμήν, Aristot. injuriam, τν,ν ϋ- ζξΐν, Lucian. literas, άναδίδωμι γξάμ• ματα, Dion. Hal. Redemptio, η λύτξωσις, ίως, Ν. Τ. άπολύ- τξωσις, ιως, ibid, redemptionis pretium, το λύτρον, χ, Dem. το άντίλυτξον. Redemptor, Ό λυτξωτης, χ, Ν. Τ. Redeo, κατίξχομαι, in regnum, ύς βασι- λίίαν, Dem. ίπανίξχομαι, ex legatione, «sro της πξίο-ζίίας, id. domum, άναχω- ξίω τάλιν ί•-τ' olxov, id. άφίκομαι οικάδί, Lucian. e Chalcide, Ιχ της Χαλκίδος 'ηχω άνα?ξίψας, id. _ domum ex pere- grinatione, Ιπίΰνιμίω ιχ της αποδημίας, id. ad institutum, Ιπανίξχομαι It) την Ιπίθίσιν, Isocr. ad demonstrationes, \πά- νιιμι τάλιν ίτί τάς άτοΰίίξιις, Dem. eo unde digressus sum, Ιτάναμι ίϊς ταύτα, ϊνβΐν 'φζην, Xen. ίπανίξχομαι τάλιν, οθ'.ν δί'ύζο μιτίζην, Plut. Delphis, \κ Αίλφων, id. ad me, άναλαμζάνω ϊμαυ- τον, JEschin. ad ingenium, ad mores, 'ήχω φίξόμίνος ί'ις την iu-auTti φύσιν, id. Redhibeo, άτοΐίδωμι, Dem. Redhibitio, ή ανάγωγη, ης, Plato. Redigo, τΐξίϊς-ημι, aliquem, ad pauperta- tem, τινά ίίς Tiviav, Herodian. hostes calliditate in servitutem, δαλόω τολίμίνς άτάτη, Plut. insulam in servitutem re- gis, χοίττκδαλίω vn πχϊΰας καί γυναίκας, Thuc. in potestatem re- gionem, ύτοτάττω χώξχν, Herodian. ali- quid, ύτ' Ιμαντον τοιίομχί τι, Isocr. ci- vitatem in ordinem, άγω us τά%ιν την sre- λιν, Dem. Redimiculum, ή ταινία, ας, Plato. Redimio, αναόίω, aurea corona, χξυο'ω ft• φάνω, Thuc. caput diademate, διαίίω την κίφαλην διαδηματι, Lucian. Redimo, λυτξόομαι, aliquem, τινά, Ν. Τ. captivos, λύομαι α,Ίχμαλώτχς, Aristot. aliquem viginti sex minis, τινά εξ χα) t'i- χοτι μνων, Dem. Redintegratio, η άτοκατά^ασις, ιως, Greg. ή άνανίωσις, ίως, Athen. Redintegro, άτοκαθίς-ημι, Herodian. pug- nam, άνανίόω την μάχην, id. Reditio, s. Reditus, ή ΙτάνοΙος, a, Plut. η άνα,κομιδη, ης, idem, ή άτονός-ηοΊς, ίως, Art. i. e. proventus, ή τ^όσοίος, ts, Dem. τά τξοο-ίοντα, ων, Dion. Hal. exsulum in patriam, η κάθοδος των φίυγόντων,Όετη. in gratiam, η διαλλαγη, ης, id. η χα,- ταλλαγη, ης, Isocr. Redoleo, άτόξω, aliquid, τίνος, Diosc. Reduco, Ιτανάγω, exsules in patriam, τ&ς ■ φυγάδας ί'ις τάς τατξίδας, Plato, urbem in pristinum statum, κατάγω τόλιν its ίαυτην, Plut. aliquem domum, άγω τινά οτίσω ί'ις τά οίκϊΐα, JElian. Reductio, ή ανάγωγη, ης, Aristot. Redundans, τίξπτος, η, ον, β χα) η τίξίτλη• θης. Redundanter, τλιηναριχως, τίξίσσως. Redundantia, s. Redundatio, Ό τλίονασμος, χ, Plut. Redundo, τλιονάξω, aliqua re, τίνος, Gal. τινι, Thuc. τίξίσ-σ-ίύω τίνος, Lucian. Reduvia, ή ταξωνυχία, ας, JEgin. Redux, b καταγόμενος, \s, Plut. Ό κατίλ- 6ων, όντος, Isocr. ό κατιών, όντος, id. β και η ταλιντξοτος. Refectio, ή ϊτισκίυη, ης, Dem. Refello, άναο-κίυάξω, Aristot. aliquem, δαλίγχω τινά, Ναχ. sententiam, &νχ- τ£ί!Γώ; γνώμην, Thuc. Retercio, ΐμτληθω, aliquid aliqua re, τί τί- νος, Plato. Conf. Compleo. Referio, άντιτύττω, Aristoph. Refero, άνακομίζω, arma in arcem, τά οτ- λα ίίς την άχξότολιν, Xen. aliquid ad senatum, άνχφίζω τι us* s. τξος την συγ- κλητον, Plut. ad populum, τξοο-άγω τι ίτξβί τον δημον, Aristot. aliquem inter aliquos, τίθημί τίνα ίίς τινας, Demosth. inter Deos, ανάγω τινά ί'ις 3-ινς, Isocr. malum, Ιταναφίξω χακον, άγγίλλω κα- κόν, Dem. gratiam alicui pro aliquo ά- τοδίδωμι χάξιν τινι ΰτίξ τίνος, Isocr. ali- cui aliquid acceptum, Ιτιτίθημί τινι την α'ιτίαν, id. την χάξιν άνάττω τινι, Plut. in acta aliquid, αναγράφομαι τι, Bud. consilia ad aliquid, συντιίνω ίίς τι, Dem. χατίυθύνω τ) τξός τι. Plut. pedem, άνα- τοδίζω ίίς τχτίσω, Herodian. Refert, διαφί.ζΐι, hoc tua, τ5τβ σοι, Plato. mea nil refert, \μο) χδιν διαφίξίΐ, JElian. Confer Interest. Reficio, άναο-κίυάζω, aliquid, τ/, Strabo. Ιτισκίυαζω τ), Isocr. τοα.\ιτθ5,'^άνατίΐχί- ξω, Xen. Conf. Becreo. Refigo, χτοκαθηλόω. Reflecto, άνακάμττω, Philo. άναχλάω, Lucian. Reflexio, ή, ανακλά/τις, ίως, η άνάχαμ•\ις, ίως. Refloreo, άνανθίω, Plato. Refluo, άναρρίω• Refluxus, η άναρροία, ας, Athen. Refocillo, άναχτάομαι, Galen. Conf. Be- creo. Reformatio, ή άνάτλασις, ίως, Gregor. Reformidatio, Ό φόζος, ν, Dem. ή ορρωδία, ας, Thuc. Reformido, ίρόωδίω, potentiam alicujus, δύναμι'ν τίνος, Dem. τίξί τινι, Thuc. Confer Metuo. Reformo, άνατλάσσω, Greg, διαζτίζω. Refoveo, άναθάλτω• Confer Becreo. Refractarius, ό xx) η άντιτύτος, ό χα) ή ά- Τίιθης. Refragor, άντιλίγω, alicui rei, τιν), Xen. dictis, άντίξίω τοις ίΊξημίνοις, Dem. Conf. Contradico. Refrenatio, b χναχαιτισμος, ». Refreno, αναχαιτίζω, Phil, άναςίλλω, Lucian. Refrico, aw^xu- ( n« ) Refrigeratio, ΐ άνάψυξι;, ίως, Ν. Τ. % α- ναψυχή, ης, Plato. Refrigero, άναψΰχω, αποψύχω, Athen. Ιμψύχω, Plata. Refrigesco, άναψύχομαι, Aristot. Refringo, άναχλάω, Lucian. Refugio, καταφιύγω, ad aliquem, τξός τινα% Isscr. Confer Confugio. Refugium, η καταφυγή, ης, Isocr. nullum habere, καταφυγην ίχίιν μηδίμίαν, idem. habere tutissimum, ίχίιν άσφχλίτάτην* idem, invenire, ίύ^ίσκίΐν κξηο-φύγίτον, Lucian. Refulgeo, χτολάμτω, άναλάμτω, Xen. , Refundo, άναχίω, Gregor. Refutatio, ή άνχατκίυη, ης, Aristot. Refuto, ανασκευάζομαι. Gregor. calum- niam, απολύομαι διαζολην, Plato, δια- λύομαι διχζολην, Isocr. Conf. Befello. Regaliter, βασιλικΖς, Isocr. Regalis, e, βασιλικός, η, ev, Isocr. Regeneratio, ή άνχγίννησις, ίως, Ναχ. η τχλιγγινισία, χς, Ν. Τ. Regenero, άναγίννάω, Ν. Τ Regermino, άνχζ,λάς-ανω, Plato, άνχφύω. Regero, άνακομίζω, Xen. Conf. Refero. Regia, το βασίλιιον, ν, Xen. Regie, βασιλιχΖς, Isocr. Regigno, άναγίννάω, Ν. Τ. Regimen, ή Ιτι^χσία, χς, Plut. Regina, ή βασιλίσσχ, ης, Plut. Regio, η χώξχ, ας, Dem. cceli, το χλίαχ, ατός, Aristot. ^ e regione, άντίχ, Hero- dot. || Ιναντίχς, Aristot, κατάντικρυ, Thuc. Regius, βχσιλικος, η, ον, Isocr. Regno, βασιλεύω, in Asia, Ασίας, Dem. \ν Άσίχ, id. Conf. Dominor, lmpero. Regnum, η βχσιλύχ, χς, Dem. maxi- mum, μιγίζ-η, Isocr. tutissimum, άσφχ- λες-άτη, id. paternum, τχτξίχη, idem. constituere, κα8ί?ασ(1αι βασιλύαν, Isocr. comparare sibi, κατασκίυάζίσθαι Ίαυτω•, Dem. parare pulcherrime, κτχσθαι κάλ- λις-α, Isocr. occupare, λαμζάνειν, id. paternum suscipere, πατζίκην πα°αλαμ- ζάνίΐν, id. tenere, εχιιν, id. optime ad- ministrare, διοικΰν aeira, id. tueri δια- φυλάττειν, id. pra?clarum, tutum esse, καλώς, ασφαλώς εχειν, id. conservare, διχσώζίΐν, Isocr. eripere alicui, άφαίξ- Civ τινι, id. amittere, 'εχτίπτειν ix της τυ• ξαννίδος, id. Rego, ετΐ5-ατεω, aliquid, τιν), Plut. τίνος, Xen. civitatem, διοικ'εω χόλιν, Isocr. do- mum, οίκονομίω οίκον, Xen. Confer Ad- ministro, Guberno. Regredior, άναποδίξω, LXX. Conf. Re- deo. Regressio, ή άνχποδισμος, is, LXX. η υτο- χωξησις, εο}ς, Dion. Hal. Regula, Ό χάνων, όνος, JEschin. Regularis, e, κανονικός, η, όν. Regulus, Ό βχσιλίσκος, a, Athen. το βχσι- λείδιον, Plut. Rejectaneus, a, um, s. Rejiculus, a, um, ό xx) ή άτόΖλητος, χ, Ν. Τ. χτοδίδοχι- μασμίνος, ενη, ενόν, Philo. Rejectio, s. Rejectus, us, Ό άτοξολη, ης, Plato, sanguinis, ή ανάγωγη χ'ίματος, Diosc. Rejicio, άτοζάλλω, Pint. Conf. Repudio, in posterum diem, άναΖάλλομαί τι εις ύ- s -ίξαίχν, Dem. Conf. Differo, culpam in alium, άνχτίθημί αϊτίαν άλλω, Isocr. α'ιτίαν τζίτω ίίς τίνα, Plut. aliquid ad senatum, ανάγω τ) πξος την σύγχλητον, sanguinem, ανάγω αίμα, Gal. Rejiculus, vide Rejectaneus. Reiteratio, ή άνάληψις, ίως. Reitero, άνχλχμζάνω. Relabor, μίτχπίπτω, Dem. Confer Be- cido. Relatio, ή διηγησις, ίως. Conf. Narratio. Relaxatio, b άναχαλασμος, S, η άνίσις- Relaxativus, a, um, άνχχχλχς-ικος, η, ον, Diosc. Relaxo, άνχχαλάω, chordam, χόξδην, Phi- lo. animum, άνίημι την ψυχϊ,ν, Athen. alvum, λαπάζω την κοιλίαν- Relegatio, Ό εθισμός, is, Dion. Hal. Conf. Exilium. Relego, as, αποπέμπω, aliquem, τινά, Ms- chin, in exsilium, έξο?ρακιζω, Plut. ad certum tempus, ό;η>χκιζω κχ) μεθί^ημί ix της πόλεως χξόνον ώξίσμίνον, Aristot. Confer Exsilium. Relego, is, άνχγινώσχω, Xen. Relictio, ή άτολιίψις^ (ως, Dem* REN Religatio, η άνάδεσις, εως, Lucian.' __ Religio, τά Ιερά, ων, Dem. τά &i7a, ων, id. ή εύσέζεια, ας, id. η εϋσίζίΐα χα) sregi Θίον S -εξάπαα, Isocr. religione du- co, s. habeo, ενθύμιζαν ποιέομχι, Herodot. ίττεύομαι, Dion. Hal. religionis ergo, της όσίας 'ένεκα, idem. Religiose, ιΰσεζως, Dem. colo Deum, εύ• σεζέω τά προς τον ®εόν, Isocr. Religiosus, a, um, ό και ή εΰσεξης, εος, De- mostk. cultor deorum, ευσεΖίς-ατα δια- κείμενος προς τα των &εων, Isocr. Religo, άναδέω, aliquid ad aliquid, τί πξός τι, Plut. Relino, άνανρίω, dolium, ανοίγω πίθον, Plut. Relinquo, καταλείπω, aliquem, τίνα, Isocr. απολείπω τίνα, Xen. ordinem, εκλείπω τάξιν. Pint, posteris immortalem me- mdriam virtutis, καταλείπω τοις επιγιγ- νομένοις άθάνατον μνήμην άξετης, Isocr. Reliquia?, το λειμμα. ατός, Plut. το κατά- λειμμα, ατβ?, 1ΧΧ. sanctorum, τά των αγίων λείψανα, Zonar. Reliquus, a, um, λοιπός, η, ov, Xen. ό και v\ επίλοιπος, a, Dem. reliquum est, λοιπόν , Is-/, Isocr. υπολείπεται, Dem. nihil est adversariis, iiiv λοιπόν το7ς άντιλέγασι, Isocr. reliquum sibi nihil ad nequitiam fecit, χδεμ'ιαν ΰτεξζολν,ν αδικίας απολί- λοιπε, in reliquum tempus, είς το λοίπον rS χρόνχ, Dem. Reluceo, άναλάμπω, Xen. Reluctor, άντιπαλαίω, αντιμάχομαι, ΑΙ. Aphr. ανταγωνίζομαι, Thuc. Remando, is, άναμηρυκάομαι, Athen. Remaneo, υπομένω, Dion. Hal. Remedium, ή k -ΐξαπεία, ας, Dem. το ά• λέξημα, ατός, Strabo. pra?sentissimum, αάξμακον πανακε^ατον, Philo. Remetior, άναμετξίω. Remex, Ό ίξέτης, a, Plut. ό Ιλατηξ, ηξος, Lucian. ό κωπηλάτης. Remigatio, seu Remigium, η Ιξεσία, ας, Polyb. Remigo, Ιζίσσω, ελαύνω, Dion. Hal. κωπη- λατ'ίο). Remigro, επανέρχομαι. Reminiscentia, ή άνάμνηιτις, tag* Aristot. Reminiscor, άναμιμνησκομαί τι, Isocrat. μέμνημαί τίνος, Xen. Confer Memini, Recordor. Remisse, άνέτως, i. e. dissolute, Ικλελυμέ- νως, Isocr. Remissio, ή άνεσις, εως, Plut. η πάξεσις, εως, Ν. Τ. ϊ. e. venia, η συγγνώμη, ης, Dem. Remitto, άψαπέμπω, aliquid, τι, Plut. ali- cui debitum, άφίημί τιν) τν,ν οφειλών, Ν. Τ. crimen, άφίημί τίνα τ« εγκλήματος. Plut. συγγνώμων τιν) εχω, Isocrat. re- mittit luctus, ή άκμϊ) πένθνς άπομαζαί- νεται, 2Elian. Remollesco, άναμαλάττομαι, Suid. Remollio, άναμαλάττω. Remora, ^ ίπο%η, ης, Ναζ. η άναζολη, ης, Eustath. piscis, η εχενηίς, 'ίδος. Remordeo, άντιδάκνω. Remoror, αναβάλλομαι, Dem. aliquid Ιφίτημί τι, Plut. aliquem aliqua re, ά ναζάλλω τινά, εκ τίνος, De?n. κατέχω τινά τινι, Isocr. Remotio, η άποκίνησις, εως• Removeo, άποκινεω, terminum, οςον, Pan- dect, aliquid e medio, άναίξω τι εκ μέ- σα, Dem. aliquid ab aliquo, χωξίζω από τίνος, Plut. άπελαύνω τινά τίνος, Dem. Remotus, a, um, μακξος, a, ov, ab aliqua re, πόρρω ων τίνος, Isocr. Remuneratio, ή άντιδωξεά, ας, Aristot. το άνταπόδομα, ατός, Ν. Τ. ή άμοιζη. Remunero, seu Remuneror, άντευεξγετέω, Xen. aliquem dono, άμείζομαί τίνα δω- ξεα, Chrys. τινά δώξω, Xen. aliquem ob justitiam, τινά της δικαιοσύνης, Luc. Remus, ή κώπη, ης, Thuc. ό Ιξετμός. Ren, β νεφζος, ν, Aristot. Renascor, αναφύομαι, Plut. Renideo, άπος-ιλΖω. Renitor, άντεξείδω, alicui, τιν), Plut. Wi- σταμαί τινι, id. Renovatio, r, άνανέωσις, εως, Athen. ή ά- ναχαίνωοΊί, εως, Ν. Τ. η καίνισις, εως, Philo. Renovo, άνανεόομάι, Vetera hospitia, τάς παλαιάς ξενίας, Isocr. orationem, \πα- νανεόομαι λόγον, Plato. καινοτοιίω τι, Plut. odium, ανακαινίζω το μίσος, Isocr. REP veterem inimicitiam, καινόω την πάλαιαν εχβςαν, Philo. Renumero, έπαναζίθμεω- Renunciatio, ή απαγγελία, ας, Dem. Renuncio, απαγγέλλω, aliquid statim, τί ευθέως, Dem. alicui aliquid, τί τινι, Xe- noph. πξβσαγγελλω τί τινι, Dem. εΐσαγ- γελλω τι πςός τίνα, Plut. Renuo, άνανεύω, Plato. Confer Recuso. Reor, νομίζω, Dem. Confer Puto, Arbi- tror. Repages, seu Repagulum, ό μοχλός, », Thuc. Reparabilis, e, επισκιυα^ος, η, ov, Plato. Reparatio, } t επισκευή, ης, Dem. Reparo, επισκευάζω, vias, τάς όΐχς, De™•• vires amissas, άνακαλίω τν,ν Ιυναμιν άρ- ρω<τον, Gal. Repastinatio, η βωλο?ξοφία. as, Gax. Repastino, βωλος-ξοφεω. Repello, άπελαΰνω, ab ara, τ? βωμΐί, Lu- cian. aliquem, άπωθεω τινά. Dem. πα- ξωθέω τινά, id. aliquem a disputatione de pace, ι'ίζγω τινά των ΰπεξ της είξηνης λόγων, id. hostem, άπωθεομαι τον πολί- μιον, id. Confer Arceo. Rependo, άντι?αθμεω, aliquid pro aliquo, τι πζό τίνος, Bas. cum fcenore, άμείζο- μαί συν επικαρπία, Chrys. injuriam, άν• ταπο^ί'Βωίίΐ υζξΐν, Aristot. Repente, 'εξαίφνης, Dem. όξεως, id. αιφ- νίίιον, Plut. άφνω, id. 'εξαπιναίως, Thuc. Repentinus, a, um, αιφνίδιος, ία, ιον, Plut. ό και ή εξαπίναιος, a, Xen. Repercussio, η άντιτυπία, ας, η άντικοπη, ης, Plut. Repercutio, άντιτυπεω, lucian. αναπαίω, άντιπαιω, άντικόπτω• Reperio, ευρίσκω, Dem. Confer Invenio. Repertor, idem quod Inventor. Repertitio, η άπαίτησις, εως, Dem. ϊ. e. iteratio, η άνάλη-^ις, εως, η \πανάλη•\)ΐς, εως, Hermog. dictorum, ή άνακεφαλαίω- σις, εως, Dion. Hal. Repeto, άπαιτίω, aliquid ab aliquo, τινά τι, Dem. ab aliquo mercedem, μισθον παξά τίνος, Lucian. animo, άναπολεω τι κατά vSv, Dion. Hal. aliquid ab initio, ανα- λαμβάνω τι 'εξ άξχης, Plato, άπ' άξχης, Aristot. orationem altius, άνωτίξω τον λόγον άγω, Chrys. αναλαμβάνω λόγον εξ άρχης. Dion. Hal. Repleo, άναμες-όω, Aristoph. urbem infa- mia, άναπληθω πόλιν πανηρας δόξης, Dem, Confer Compleo. Replicatio, ή άνάπτυξις, εως. Replico, αναπτύσσω, aliquid, τί, Philostr. Repo, εζπίίζω, super mensam, επι την τρά• πεζαν, La'ert. Repono, άνατίθημι, Aristot. in vas, άπο- τίθημι εις άγγειον, Diosc. in numero Deorum, ανάγω τινά εις 3-£»ί, Isocr. e regione, άντιπξόσωπόν τινι χατακλίνω, JElian. mihi frumentum, αποταμιεύω εμαυτω τχς πυρνς, id. in spem meam, εΐίαυτω πεποιθα, Plato. Re'porto, άνακομίζω, aliquid, τ/, Xenoph. laudem ab aliqua re, ευδοκιμεω εκ τίνος, Isocr. ευκλείας τυγχάνω, Dem. Reposco, άπαιτίω, debitum ab aliquo, το οφειλόμενο» παξά ιινος, Chrys. pecuni. am, άναπξάττω χξηματα, Thuc. ad poe. nam, εξαιρεω επι τιμωςία, Plut. Confer Repeto. Repositorium, η αποθήκη, ης, Thuc. η 5•^- id. το ταμιειον, if Plut. Repotia, τα επαύλια, ων, Suid Repraesentatio, ή ύποτύπωσις, εως, η παξά ζ-ασις, εως, Maccab. Reprassento, πα(ίς-ημι, Dion. Hal. spec tatoribus, ίπίΰείκνυμαι τοΊς &εατα7ς, Lu- cian. aliquem, εικάζω τινά, Dem. res, ac si gesta ita essent, Ιείχνυμι τά όζώμε- να, ώς ΰςώμενα, Achil. Tat. Reprehendo, άντιλαμζάνομαι, Plato, επι- λαμβάνομαι, Lucian. i. e. culpo, κατά- μέμφομαι, Dion. Hal. peccata, επιτι- μάω τοΊς άμαξτομίνοις, Isocr. amicos, επιπληττω τοΊς φίλοις, id. alium, ^έγω έτίξον, Plut. μέμφομαι ετέξω, Demosth, Confer Criminor, Arguo. Reprehensibilis, μωμητος, τη, τον, ο και η επιμέμπτος. Reprehensio, η επιτίμησις, εως, LXX. 4 καταδρομή, ης, Dion. Hal. η μίμ^ις εως. Dim. reprehensione dignus, ελεγκ- τος, η, όν. Reprehensor, ό επιπληττων, οντος, Isocr. i φιλεπιτιμητί)ς, », Dem. ό μωμος, ί 11" / RES Reprimo, εφί?ημι, Plut. iram, κατέχω ο»• γν,ν, Aristot. aliquem, πιέζω τινά, Plut. linguam, κξατέω της γλώττης, id. ali- quem, ne faciat, παύω τινά μη πουν, Thuc. Reprobo, αποδοκιμάζω, artes, τεχνας, I- socr. aliquem, άθετέω τινά, Ν. Τ. ali- quid, τι, Plut. Reprobus, ό και η αδόκιμος- t Reptilis, e, εξπετός, η, ov, Philo. έξπυ^χος, η, ov, Diosc. Repudiatio, η αποπομπή, ης, Poll, ωπόπεμ- •ψ'ί» ίως, Dem. Repudio, αποπέμπομαι, uxorem, την γυ- ναίκα, Plut. i. e. reprobro. Confer Re- probro. Repudium, το άπο?άσιον, u, Ν. Τ. libel- lus repudii, βιζλίον αποστασία, ibid, γξάμμα άπολυτικον, TJieophyl. Repuerasco, άνανηπίϊίμαι• Repugnanter, Ιναντίως, Aristot. Repugnantia, ή άντί^ασις, εως, Philo. 4\ εναντιότης, ητος, id. Repugno, εναντιόω, alicui in aliquo, τιν) εις τι, Thuc. alicui, αντιμάχομαι τινι, ΑΙ. Aphr. άντικαθί?ημί τινι, Thuc. άντί- κειμαί τινι, Aristot. άντιτάττομαί τινι, Xen. Repullulasco, seu Repullulo, άναξλα<τάνω, Plato. Repulsa, η άποχείξοτονία, ας, Demosth.^ η άνάνίυσις, repulsam fero, αποδοκιμάζο- μαι, Xen. alicujus, απελαύνομαι τίνος, Isocr. in nuptiis, τ» γάμα, Dem. nul- lam ferre ab aliquo, i% άτνχΰν τι εκ τί- νος, jElian. Repurgatio, η άποκαθάξσις, εως, Thuc. Repurgo, άνακαθαίξομαι, aliquid, τί, Plut. Reputatio, ό διαλογισμός, ν, Ν. Τ. Reputo, εκλογίζομαι, Dem. res, λογίζο- μαι τά πζάγματα, idem, aliquid cum aequitate, επισκοπέω τι δικαίως, id. Con- fer Considero. Requies, idem quod Quies. Requiesco, αναπαύομαι, ab aliquo, εκ τίνος* Lucian. Confer Quiesco. Requiro, άναζητέω, aliquid, τι, Plato. Confer Quceso. Res, τβ πξάγμα, ατός, Dem. το 'έξγον, s» id. adversa?, ή δυ^χία, ας, Isocr. bel- lica?, τά tS πολέμα, Xen. fortuita?, τά παξά της τύχης δοθέντα, Lucian. contro- versse, τά άμφισζητάμενα, ων, Demosth. familiaris, η οικία, ας, id. τα οικεΊα, ων, idem, gesta?, τά πεπξαγμένα, ων, idem. praeclare gestae, τά καλώς πξαχθέντα, I- socr. sacra?, τά όσια, ων, Dem. re ipsa expertus et edoctus, έξγω πείξασθεις και διδαχθείς, idem, res ipsa indicat, αυτό τό 'έξγον tSto δηλοί, id. verbis et re, λό- γοι και έργω, Isocrat. .'Srem cum aliqua habere, ομ'ιλείν τινι, Mlian. e re nata, iv παξατυχόντι, Thuc. non abs re, ix άπειχότως, Lucian. Res publica, vide Respublica. Resalutatio, ό άντασπασμός, S. Resaluto, άντασπάζομαι, aliquem, τινά* Plato, άντιδεξιόομαι τίνα, Xen. Resarcio, άκέομαι, aliquid, τί, Lucian. a- ναρράπτω• Rescindo, άνασχίζω. Rescisco, μανθάνω, ex aliis, 3•«^« των άλ- λων, Plato. Rescribo, άντιγξάφω, ad aliquem, π&ός τί- να, Jul. Apost. Rescriptum, η άντιγξαφη• Reseco, αποτέμνω. Resectio, ή απότομη, ης• Resegmen, τό άπότμημα, ατός, Hes. Resero, ανοίγω, Xe?i. Confer Aperio. Reservo, διαφυλάττω, Xen. Reses, σχολαίος αία, αΐον. Confer Piger. Resideo, καθιζάνω, super aliquid, επί τι, I- socr. καθίζομαι επί τι, Thuc. apud a- ram, καθίζω επί τον βωμόν, id. Residia, ή άξγία, ας, Dem. Confer Pig- ritia. Residuuus, a, um, λοιπός, i), ov, Demosth. Gonfer Reliquvs, a, um. Resigno, άποσφξαγίζω, La'ert. epistolam, απολύομαι επις-ολην, Plut. Resilio, αναπηδάω, Aristoph. άναθξώσκω» Resina, ή ρητίνη, ης, Gal. Resinaceus, a, um, seu Resinosus, a, um, β και η ρητινώδης, εος, Diosc. Resipio, seu Resipisco, μετανοέω, Xen. d- ναφξονέω. Resisto, εφίζ-αμαι, Synes. alicui, άντιπξάτ* τομαί τινι, Xen. ένκντιόομαί τινι, Tftus* Confer Repugno. RET RHE ROS Resolvo, αναλύω τι, Arislot. καταλύω τ/, Thiic. Resolutio, ή άνάλνσις, ίως, Allien. Rcsolutorius, a, urn, άναλντικος, η, όν, A- ristot. Resonabilis, e, αναφΟ'-γγομίνος, ir/„ ivoy. Resonanter, ηλαγγηΐόν. Resonantia, η ηχώ, όος, Al. Aphr. τό απη- χημα, ατός, lias. Resono, άντηχίω, Jul. Apost. Resorbco, άναρίοφίω. Respectus, us, ή \πίσκί'1/ΐς, ίως. Respergo, ραντίζω, διαρραίνω. Resporsio, Ό ραντισμός, ή ίπίρρανσις. Respicio, αποζλίπω, ad aliquem, πξός ri- vet, JEschin. ad aliquid, αφοράω i'i; τι, Plato. Respiratio, η ανάπνίυσις, ίως, Aristot. % α- ναπνοή, ης, Plato. Respiro, άναπνίω, Plato, i. e. ad me re- deo, άναλαμζάνω Ιμαντόν, Isocr. Resplendeo, άποτίλζω. Respondeo, ανακρίνομαι, alicui, τινι, Bern. ad aliquid, πξός τι, id. ad duo, λόγον δ/- Ζωμι Svo7v, id. expedite et simpliciter, αποκξίνομ,αι ραΰίως κα) άκάκως, idem. summa cum sequitate et verissime, h- χαιότατον κα) άληθί?α.τόν τι, id. pro a- liquo, άντίίπον ύπίξ τίνος, Isocr. objec- tioni, απαντάω τοις ίίξημίνοις, id. esponsio, seu Responsum, ή άπόκςισις, ίως, justa et utilis, δικαία και σνμφ-ξα- σα, Bern, responsum do, ποιίομαι, hi• δωμι, άποΰίδωμι απόκξίσιν, id. Respublica, η. πολιηία, ας, Bern, τα, κοι- νά, ων, id. remp. conscituere, πολιτιίχν χ,αθίς-ασθαι, idem, accedere ad remp. ίτξοσίξχίσθαι πξός τα κοινά, id. optime adminfstrare she gubernare remp. κάλ- "Κΐζ-α οΊοικίϊν την πάλιν, id. πξάτηιν τα χοινα, id. Respuo, άποπτύω, Eur. αποζάλλω τι. Restagno, λιμνάζω, Bas. Restauro, ϊπισκίνάζω, aliquid, τι, Plato. Resticula, τό σχοινίον, n, Plut. Restinctio, ή άπάσζ,ίτις, ίως, Ϋ\ σζίσις, ίως, Aristot. Restinguo, άποσΖίννυμι, Plut. σζίνννμι, Plato, άποσζίω, Aristot. Restio, ό καλως-ξόφος, n, Plato. Restis, ό vel ή σχο'ίνος, α, ό κάλως, ω. Restituo, άποΐίίωμι, alicui aliquid, τιν'ι πι, Bern, in pristinum dignitatis gradum, Χξοάγω ίις την αυτήν ΰόξαν, Isocrat. in statum antiquum seu integrum, ύς τό hgyalov άγω, Aristot. in regnum, Ιπά- γωίπι βασιλύα, Thuc. collapsum remp. Ιπανοξθάομαι την πολιπίαν, Aristot. κα- τοξθοω την πάλιν, Isocr. Restitutio, ή άποκατά?-ασις, ίως, Greg. Resto, ύπολίίπομαι, Thuc. restat, λοιπόν, sc. I5-/, Isocr. quod restat, το λοιπάν. Restringo, χατα^ίλλω. Resumo, αναλαμβάνω. Confer Recipio. Resuo, άναρ'ράπτω- Resupinatio, το ύπτίασμα, ατός, Mschyl. Resupino, 'φπτιάζω, me, ίμαυτον, Luci- an. Resupinus, a, um, 'ύπτιος, ία, ιοί, Lucian. sum, Ιξυπτιάζω, Aristot. Resurgo, άνί?αμαι, Plut. Resurrectio, ή άνά^ασις, ίως, a mortuis, ix νίκξών, Ν. Τ. ή ϊγίξσις, ίως, ibid. resurrectionis dies, ή avas -άσιμος ημίςα, Naz. Resuscito, άνίγίίξω, Bern. Retardatio, ή άναζολη, ης, η μίλλησις, ίως, Time, το μίλλημα, ατός, Mschin. Retardo, βξαίύνω, Herodian. Confer Re- moror, Biffero. Rcte, το αμφίζλν,Γξον, χ, LXX. y] α,ξκυς, υος, Xenoph. ή σαγν,νν,, r,s, Aristid. το ΙΊκτυον, n, Xenoph. Retcgo, ανακαλύπτω, Bion. Hal. Retentio, ή Ιπία-χίσις, ίως, ή \ποχγ,. Rctexo, ίννφαίνω. Reticentia, Ϋ, ίτίμνθ'ια, ας, Plut. ϊ, \χίγ- λωπτία, ας, Lucian. % αποσΊωπησις• Reticoo, σιωπάω, aliquid, τι, La'ert. απο- σιωπάω τι, Lucian. κατασιωπάω τι, Α- ristot. Reticulam, το hxTUhov, a, i. e. villa viu- liebris, Ό κικφ^αλος, u, Lucian. Retinaculum, το ίχμα, ατός, Naz. το πείσ- μα- Retineo, κατίχω, aliquem, τίνα, Plato. apud mc, συνίχω, Bion. Hal. Retorquco, άνα?ξ{ςω, Eur. aliquid, \πι- rs' -φω τι, Thuc^ Retractatio, ή ΙπανόξΟωσις, ιως, Bern. i. c. palinodia, 'η παλινωδία, ας, Isocr. Rctractio, ν) ανθολχν,, -7,ς, Plut. Retracto, αναπζαγματίύομαι, i- e. palino- diam cano, παλινωδίω, Lucian. Retraho, άνθέλκω, aliquid ad me, τι πξος Ιμϊ, Herodot. manum, άνασπάω πάλιν τν,ν χϋ^α, Aristoph. Retribuo, άναποΙΊ^ωμι, illiquid alicui, τ/ τινι, Thucyd. άμύζομαι, pro al'iqua re, άμοίζν,ν άποΰί'Βωμί τινί τίνος, Lucian. Confer Reddo. Retributio, υ, άναπόΰοσις, ίως, LXX. γ, αν τ'ίΖοσις, ίως, iid. Retrimentum, το π'ασμα % ατός, Galen, το Χκπίίσμα, ατός, Biosc. Retro, οπισθίν, Xen. perrepo, οπίσω ΰιφξ- ποι, Aristot. Retroago, αναποΐίζω, aliquem, πίνα, JE- schin. Retrocedo, αναχάζω, οπίσω απίίμι, Luci- an. Ιπι πά$α άνα^ξίφω, id. Ιπι πάΰα α- ναχωξίω, Aristid. *- ... Retroeo, seu Retrogradior, idem quod Re- trocedo. Retrogradus, a, um, αναποΐίζων, χσα, ov, Herodian. Retrorsum, \π) ποΰα, Xen. οπιο-θοφανως. Retrudo, άνωθίω. Retundo, άμζλύνω, Plut. αναρομίζω. Revalesco, άναρρωννυμι• Reveho, άνακομίζω, Xen. Confer Repor- to, Refero. Revelatio, ή άναχάλν^/ΐς, ίως, η α,ποκάλυ- -ψ;?, ίως, Ν. Τ. Revello, άποτίλλω, aliquid, τ), Plut. xigi- τίλλω, Lvcian. Revelo, ανακαλύπτω, Synes. αποκαλύπ- τω, Plut. Revenio, idem quod Redeo. Revera, όντως, Bern, ως άλνβως, id. αλγ,- Θί7 λόγω, Xen. Reverbero, άντιτυπίω. Reverendus, a, um, ό χα) ή αιΜσιμος, s» La'ert. όκαι η σίζάσμ-ίος. Reverenter, αί^μάνως, Xen. σιμνως. Reverentia, ή α'ώώς, όος, regis, τη βασιλίως, Plut. Dei, ϋ, S -ίξαπίία πίξί θεον, Isocr. τό αΐδίσιμον, n, Lucian. Revereor, α'ισχύνομαι, deum, ®ίον, Bern. patrem, πατίεα, id. senes, αίίχμαι τχς πξίσζυτίξας, Xen. aliquem, αίδω ίχω τι- νι, id. Reversio, Ϋ) ά,να^ζοφη, %ς, Xen. _ y, κάθοδος, a t Bern, η αναχώζνισις, ίως, id. Reverto, seu Revertor, άνα?ζίφω, ex insu- la, ίχ^ νί,σα, Bern, domum, 'έρχομαι Ιπι τον οίκον, id. in regnum, κατίξχομαι ίΐς ty,v βασιλιίαν, id. Confer Redeo. Revincio, άνα^ίσμιύω. Reviresco, άναθάλλω, LXX. Reviso, άποσκίπτομαι, Herodian. Ιπισκο- πιω, Isocr. Revivisco, άναζιόω, Lucian. άναΖιόισκο- μαι, Plato, άναζάω, Ν. Τ. Revocabilis, e, ό και ή άνάκλν,τος, ν, Bio- nys ' Revocatio, ^ άνάκλτ,σις, ίως, η ίπανάκλν,σις, ίως, Gal. Revoco, άνακαλίω, aliquem, τίνα, Thuc. in rnemoriam, άναπολίω, Bion. Hal. a- liquid alicui, ίπόμν/ιμαι τί τινι, Bern. i. e. retracto accusationem, άνατίθ-/ιμι τά χατΥ,γοξίιμίνα, Lucian. pedem, άναπο- ΰιζω, Herodian. i. e. recanto, παλινω- Ss'ai, Lucian. ad vitam, ίναζιόομαι, Pla- to. Revolo, αναπίτομαι. Revolubilis, e, ό και -/ι άναχύλιςος, n. Revolvo, άνακνλίω, άναχνχλάω, Bamasc. αποχυλίω, Lucian. mente, qua? dicta sunt, άνακυχλίω πζο; Ιμαντον τα ίίξΥ,μί- να, Naz. Revolutio, ϋ, ανακύκλησις, ίως. Reus, a, um, αίτιος, ία, ιον, alicujus rei, τί- νος, Bern, ό και υ, ίνοχος, α, τίνος, idem. reum facere aliquem, ποιΰν τινά ύπόΰι- κον, id. ύπίύθννον, id. se ipsum, καθι- s -άναι Ιαντον ύπίύθννον, id. deprehende- re, λαμζάνίΐν τινά ύπίύθννον, id. esse, αίτιον ίΐναι, id. dimittere, άφίίναι, id. Rex, ό βασιλίνς, ίως, Xen. Rheda, τό ζιΖγος, ίος, Plato, mularis, ■>, απν,νγ„ Υ,ς, PailS. Rhcdarius, ό ζίνγγ.λάτγ,ς, ». Rhetor, ό ό•/.τα>ζ, οξος, Bern, ό σοφίας, α, Lucian. ό τίχνογοάφος, ν, Bion. Hal. Rhetorica, r, ργ,τοξΐκγ., ν,ς, Aristot. Rhetorice. όγ,τοςιχ5ς, Mschin. '( 120 ) Rhctoricus, a, um, ργ,τοξΐκός, ■>„ h% Arislot Rhinoceros, ό ρινόχίξως, ωτος, sEl. Rhombus, ό ράμζος, n. Rhoncisso, ί , Gal. ρί'/'^ω. Rhonchus, ό ρΊγχος, u, Gal. Rhythmicus, a, um, ρνθμικος, υ„ βν, Plut. Rhythmus, ό ρυθμός, S, Aristot. Ricinus, ό χξοτων, ωνος, ό κννορραΪΓΥ,ί, S, Α- ristot. τό κίκι, ίως, Biosc. Rictus, τό χάσμα, ατός, τό χάσμν,μα^ α- τός, Aristoph. Rideo, γίλάω, mecum, Ιμαυτω, Xen. dc aliquo vel al'iqua re, Ιπί τινι, id. valde suaviter, μάλα ihv, Lucian. Conf. Ri- sus, item Berideo, Irrideo. Ridicule, χαταγίλάζ^ως, Xen. γιλοίως, A- rislot. Ridiculus, a, um, γίλοίος, a, ov, Plato, i κα) r, καταγίλα^ος, ν, Plato, sum, xa- ταγίλάομαι, Plato. Rigatio, το ο~ίΰμα, ατός, ή α$ίυσις. * Rigeo, βιγόω, Lvcian. Rigesco, σκληρύνομαι. Rigidus, a, um, ρΊγιος, a, ov, Biosc. ' Rigo, Ιίύω, Plato. β°ίχω. Rigor, τό ρίγος, ίος, Xen. Rima, ή κλίΐθξία, ας, Lucian. y\ ίπνι, γ,ς, id. vi σχίζα. Rimor, ϊχνιύω, Xen. aliquid, 'φτάζω τι, Isocr. Rimosus, a, um, Ι κα"ι Υικλίΐθξίω^Υ,ς, ιος. Ringo, seu Ringor, rr,v ρϊνα σντίλλω. Ripa, r, όχθγ„ γ,ς, Plut. Ripula, το οχθίϋΊον, u. Risus, ό γίλως, ωτος, Bern, effusus, ό καγ- χασμός, 5, CI. ΑΙ. γίλως πλατύς, Syncs. rem in risum converto, πξάγμα ί'ις γί- λωτα Ιμ,ζάλλω, id. risum moveo alicui, γίλωτα παξίχω τινί, Plut. contineo, κα- τέχω, Xen. magnum excito, ποιίω πο- λύν, Plato, risui habeo aliquid, u ; γί- λωτα ϊχω τι, Philo. sine risu, άγίλας-ϊ, Lucian. Rite, Ιννόμως, Bern, καλώς, ^ίόντως. Ritus, h 3-ίσμος, 5, Bion. Hal.^ sacri, «/ τίλίταί, ων, idem, ο'ι Β-ίσμοι ΐίξοι, Plut. patrii, τά πάτξία, ων, Bern, ritu fera- rum, Yix-w S -γ.ζίων, Bion. Hal. Rivalis, ό άντίξα^ς, S, Aristot. ό καιν] αντίζηλος, u, Sir. $ και 'h ζνιλότνπος, ν, Jos. ζηλοτυπιών, f• νσα, Biod. Sic. Rivalitas, ό ζηλοτυπία, ας, Biod. Sic. Rivulus, τό ρυάχιον, a, v> δ;£|όδβί ύΰάτων. LXX. Rivus, ό ρύαξ, axes, sanguinis, αίματος, Aristid. aquarum, ό αγωγός υδάτων, He- rodian. Rixa, ή ίξΐς, ίΰος, Xen. η Ίξίθίία, ας, Ν. Τ. Confer Contenlio, Jurgium. Rixor, ίξίζω, cum aliquo, τινι, Lvcian. tie aliqua re, πίξί τίνος, Isocr. Confer Con- tendo. Rixosus, a, um, Ιξίς-ιχός, v„ ov, Lucian. Roboreus, a, um, δξύϊνος, ΐνη, iVaj». Roboro, ίπιο-χύω, Xenoph. σθΐνόω, LXX. ^ξ«τύν«, ΐσχνξίζω, ρώνννμι, aliquid, τί, Bern, ίπιρίώννυμί τι, id. Robur, ή ΰξΖς, ός' ή Ιννς άγξία, animi, ϋ\ ά- ξίτη, ν,ς, Bern, corporis, ρώμη, ης, Ari- stot. Robuste, ίρρωμινως Bern. ίνζω?ως, id. Robustus, a, um, Γρρωμίνος, ίνη, ivov,Bem. ό κα) ή ί'ύξως-ος, a, id. ΐσχυξός, ά, όν, id. nemini roboro corporis cedc-ns, ihvos τω σώματι άρ'ρως-οτίοος γίνάμίνος, id. Rodo, ΰιατςώγω, Chrys. παξατξώγω, ali- quid, τι, La'ert. Rogatio, i. e. pctitio, ή Ιίησις, ίως, Bern. ή αίτησις, ίως, id. i. e. intcrrogatio, T o Ιξώτημα, ατός, Aristot. Confer Pieces, Pctitio, Interrogate. Rogito, πολλην Ιίησιν ποιίομαι• Rogo, Ιίομαι, Bern. Confer Oro, Ιζωτάω, Bern. Confer Interrogo. Rogus, ή πνξά, άς, Plut. % πνξχαϊά, ας, La'ert. Roma, η "Ρώμη, ης, Plut. Romane, 'Ρωμαίοι, Plut. Romanus, a, um, 'Ρωμαίος, αία, alov, Plut. ' Ρ ωμ.αίκος, η, ov, id. Ronchus, vide Rhonchus. Roratio, ό Ιξοσιμος, S. Roro, Ιξοσίζω, ψαχάζω, Allien. Rorulentus, a, um, seu Roscidus, a, um, ό καί ή Ζςρσωδης, ίος, Naz. ό και ή Ivbgo- σος, n, C/. ΑΙ. ΰξοσίξός, ξά, ςόν• Ros, ϋ, ΰζίνος, h, Aristot. ή hgoeia, «ί, Lu- cian. ή 'ίξση. Rosa, το polov, u, Plut. ROM SAC SAL Rosaceus, a, um, ρόδινος, !vyi, mi, unguen- tum, μύξον, Aiken. ο ροοων, ωνος, Theophr. 7) potior hc. ας, Amman. Roscidus, vide Rorulentus. Rosetum, γ) ροδωνιά, ας, Suid. Roseus, a, um, ρόδιος, ία, ιον, unguentum, μύξον, Aristot. Rosio, β δγ,γμός, χ, Diosc. r, βξωρις, ε*ί» Ν. Τ. Rosmarinus, γ) λιζανωτίς, ίδος, Diosc Rosteiluin, το ραμφίδιον, χ, το ρυγχίον, χ, Athen. Rostratus, a, um, όυγχωτός, r„ όν' navis, ν«ΰί χαλχγ,ξγ]ς, Plut. Rostrum, το ρόγχος, ιος, Athen. avis, το ράμφος, io;, idem, muscse, ή πξοζοσχ)ς, ίδος, Lucian. navis, το Ιμζολον, χ, Polyb. το χάλχωμχ, Plut. το ix'os-cXiov, Stra- bo. Rostra in foro Romano, τ» ίμζολα, ων, Dion. Hal. Rota, Ό τξοχός, χ, Xen. qua aqua hauritur e puteo* υ) τξοχιλαία, ας, Aristot. r, τξο• χιλία, ας, Polyb. rota torqueo, τξοχίξώ, Aristot. contundo, τζόχω χαταγνύω. Roto, γυξόω, χατατξοχάζω. Rotula, ό τξοχίσχος, χ, Gaza. Rotundatio, ϋ) ς^ογγύλωσις, ίως, το σφαίξω- μα, ατός- Rotunde, g -ξβγγύλως, Plut. Rotunditas, υ) τ-ζογγυλότΥ,ς, Υ,τος, υ) πι°ιφ•- ξΐια, ας, Herodian. Rotundo, g -αογγυλόω, ΑΙ. Aphr. σφαίξόω. Rotundus, a, um, στρόγγυλος, ύλν\, υλον, Diosc. b χα) ή Ιγχυχλος, Pans. Ό χα) ri πι%ιφψ.ς, {ας, lapis, λίθος, Herodian. Bui 10, γ) ιςυϋξΟΤΥ,ς, τ,το> Rubefacio, ίξυθξαίνω, Herodian. Ιπιφοινι- χίζω, Lucian. Rubefio, ίξυθζαίνομαί, Herodian. Ίξίυθίω, Lucian. ϊξυθξιάω, Plato. Rubeo, ίξίυθίω, Lucian. Ruber, a* um, ϊξυθξός, a, ov, Dent. Rubesco, ίξυθξιάαι, 1 'Plato. Rubeta, Ό φξυνος, χ, Diosc. Rubeus, a, um, ΐξυθξός, a, ov, Dem. Rubicundus, a, um, idem quod Ruber. Rubiginosus, a, um, b χα) ϋ, )ωδγ,ς, ίος. Rubigo, Ό Ιός, χ, ferri, σιδί,ζχ, Diosc. fru- menti, ή μίλτος, χ, Paus. υ) Ίξυσίζ*\, ν,ς, LXX. Rubor, το Ινίζίυθις, ίος, Lucian. τό Ιξύθη• μα, ατός, id. Rubrica, γ) μίλτος, χ, Diosc. το μίλτινον, χ, Plut rubrica tingo, μιλτόω. Rubriceta, το χνδ°ύχίλον, χ. Rubricosus, a, um, b χα) υ) μιλτωδνις, us* Diod. Sicvl. Rubus, i βάτος, χ, Diosc. Ructatio, ό Ίξυγμός. χ, Aristot. Ructo, seu Ructor, ί^ύγομαι, Al. Aphr. I- ξυγγάνω, acidum, οξυξίγμιαω, Diosc. Ructuosus, a, um, ϊξίίχτιχός. ->„ ov, Diosc. Ructus, us, ο ίξυγμός, χ, Aristot. acidus, υ) όξυξ-γμία, ας, Hippocr. Rudens, ί χάλως, ω, Eustath. Rudero, χατίξίίπω, Plut. Rudicula, r, σπαθ)ς, Ίδος, Poll. Rudiinentum, το πίοπα,δίυμα, ατός, Phil. r πξοπαιδία, ας, CI. Al. y\ ζ-οιχύωσις, ίως, Has. Rudis, e, Ό χα) ■>, απαίδευτος, χ, Demosth. Confer lndoctus, Ineruditus. Rudis, ϋ) σπάθ-ή, γ,ς, Diosc. Ruditas, υ) απαξία, ή άμ-αθία- Ruditus, r, ογχτ,σις, ίως, JElian. r, βξύμτι• ο-ις, ίως, Poll. Rudo, βξωμάομαι, Paus. ογχάομαι. Rudus, το ίξίίπιο», a, Paus. Rufus, πυρρός, a, ov, Diod. Sic. Ruga, r, ρντις, ίίος, Plato, frontis capera- tSB, rt αμα°υγγ„ %ς, Poll. Rugio, βζυχχομαι, ώ'υομχι, Dion. Chrys. βξιμάω• Rugitus, το βξόχτίμα, ατός, ό βξ,υχνβμος, S, το βξίιγμα, ατός, LXX. ο βξυγμος λίοντος, iidem. Rugo, ρντιδόω, Aristot. RugOSitas, ■>, ρυο-ο-ότ'/ις, ν,τος, Plut. Rugosus, a, um, β χα) r, ρυτιΐώΐν,ς, ιος, pvtr- σος, τι, ov, Lucian. Ruina, r, ύτόττωο-ις, ίως, Hes. Confer Ca- sus, ruiniB, i. e. rudera, το εξίίνιον, if, Paus. et rudera muri, τα ίξ•ίτια χα) λί/ψ«¥« τίίχνς, Herodian. ruinam mi- nan, μίλλίι» χατολιο-θαίνίιν, JElian. Ruinosus, a, um, h xa .) Ϋ, ϊ^ί-\,ιμος, », tec- turn, ς-ίγος, Eurip. Ό χα) υ) πτωσίμος. Ivuma, ό μαςος, S, Ariilot. Rumex, το Xarahv, x, Diosc. Ruminatio, το μγ,ξύχγιμα, ατός, Plut. Ό μγ,ξυχκτμος, 5, Greg. Rumino, μΥ^υχάομαι, Aristot. άναμπξν χάομαι, Lucian. μτ,»υχάζω, Aristot. i. e. animo revolvo, ανατολίω, Dion. Hal. τξος Ιμαυνον ίναχυχλίω, seu άνοιτυλ/ττο;, Lucian. Rumor, ή ίχοχ, Ϋ)ς, LXX. fi $γ,μγ}, ν,ς, Dem. multus est circa Thessaliam. et ubique, πολύς iri λόγος χατα. ®ί<τσαλίαν χα) ίτανταχα, id. pervulgatus est de a- liquo, λόγος πολύς sr< πίξί τίνος, id. est sparsus, λόγος ΰΐΥ,λθίν, Plato, rumorem spargere, hao -χύάσαι ΟϊμΥ,ν, Herodian. hxhtdovai ς-/,μγ,ν, Polyb. ΰιαο~πΐίςίΐν λό- γον, Xenoph. rumores spargi, φ-/;μας λί• γίο-θαι, Dion. Hal. leves et incerti, , Ι ίξ οο-υλία, ας, Plut. γ) Β-ίβ- συλια, ας, JElian. pecimias per sacrile- gium e templis auferre, || ίίςων συλαι τά χξγ,ματα, id. Sacrilegus, a, um, ό χα) τ) h Ν. Τ. Sacro, Ίίξόω, aliquid Deo, τ) ®ι£>, Hero- dian. Ίίξοποιιεω, CI. AL Sacrosanctus, a, um, ό χα) γ) πανάγιος, a. Saepe, πολλάκις, Dem. saepius, πλίανάχις, idem. Sffive, seu Sasviter, ατξοο•ο!?ως, Isocr. «- πνίλίγίως. Sasvio, άγξιαίνω, Plut. in aliquem, χαλί• παίνω πξός τίνα, Xen. Sasvitia, yj Ιανόττ,ς, τιτος, Isocr. Confer Crudelitas. Sasvus, a, um, ωμός, ϋ), όν, Dem. χαλίπός, y„ όν, id. Confer Crudelis. Saga, ϋ) μάγος, χ, Lucian. υ) φαζοΛχις, ίδος, id. Sagacitas, ή άγχίνοια, ας, Aristot. Sagaciter, ιύμνχάνως, Aristot. αγχινόως, idem. Sagatus, a, um, χλαμυΰωτός, τ), όν. Sagax, Ίχνίυτιχός, υ), όν, JElian. Ό χα) ή άγχίνοος, χ, Xen. ό ρινγ,λάτγ,ς, χ. Sagena, γ) σαγί,νγ], ν,ς, Plut. Sagina, Ό σιτισμός, χ. Saginatio, γ, σίτιυσις, ΐως. Sagino, σιτίζω, canes, χύνοίς, Isocr. σιτίύα» τινά, Dem. λιπαίνω. Sagitta, τό τόξιυμα, ατός, Dem. τό βίλος^ ιος, sagittam emitto, τοξίύω, id. sagitta configor, χατατοξίύοΐΛαι, Ν. Τ. Sagittarius, ό τοξότγ,ς, χ, Dem. bonus, το- ξίύαν αγαθός, AUian. Sagitto, τοξ-ύω, aliquem, τ/ν«, Dem. Sagulum, ^ ίφίΓφ, ίδος, τό πίξίΟωοαχιδιον, χ, ϋ, χλαμυς, ύόος, Herodian. Sagum, σάγος, Polyb. Sal, b αλς, αλός, Diosc. sales, β/ αλις, ων% Plut. Salacitas, το αφξοδισιας-ιχόν, χ• Salamandra, ή' σαλαμάνΰξα, ας, Diosc. Salarium, Ό μισθός, χ, Dem. γ) μισθοφοξχ, ας, idem. Salax, αφξο&σιας-ιχός, όν, Aristot. Ό χα) ϋ) άσιλγγ,ς. Salebra, το ίχξΥ,γμα, ατός, υ) χαξάδξα, ας, Thuc. Salebrosus, a, um, ό χα) r) χαζαδξώΰτις, ίος, locus, τόπος, Diosc. Salicetum, b ιτιών, ωνος. Saligneus, a, um, Ιτϊΐνος, Ivy,, ϊνον, Tlieophr. ο'ισύινος, ίνγ\, ϊνον, Lucian. Salina, % άλυχ)ς, ίΰος, Strabo. γ\ ά.λΫ), %ς, Dion. Hal. Salinum, τό άλοΰοχιΤον, χ. Salio, i. e. sale condio, άλίζω, Ν. Τ. Salio, i. e. salto, σχίξτάω, Plato. Saliva, τό σίαλον, χ, Xen. τό πτύιλον• Salivo, σιαλίω, πτναλίζω. Salivosus, a, um, Ό χα.) h σιαλώ%γ,ς, ιος. Salix, Ϋ] ίτία, ας, Theophr. υ) ο'ισός, χ, The- ophr. Salsamentarius, ό ταξίχοπώλν,ς, χ, Pint, ο ταξΐχίυτΫ)ς, χ, Herodot. Salsamentarius, a, um, ταξίχ^ξός, ά, όν, Diosc. Salsamentum, το τάξίχος, ίος, Gal. Salse, άλμυξως. dicere, σχώπταν• Salsilago, s. Salsugo, γ\ 'άλμτ,, ν,ς, Tlieophr. i\ άλμυξ)ς, ίΰος, id. Salsuginosus, a, um, Ό χα) υ> αλμωδϊ,ς, ιος, Theophr. Salsura, το ταξίχιυμα, ατός. Salsus, a, um, άλμυξός, ά, όν, opsonium, b-\i6v, Xen. άλυχός, υ), όν, aqua, νδωζ, Aristot Saltatio, % οξχν,σις, ιως, Plut. υ) χβζίία. Saltator, Ό οξχΥίΓΥ,ς, χ, Lucian. Saltatorius, a, um, ίξχ^ιχός, ■>., όν, Lucian. Saltatrix, ■>, οξχΥΐΓξ);, ίίος, Xen. Saltern, άλλα, Arisiat. χίν, Havduw. τχλάχΐξ-ον, Dan. SAN SAT SCH Salto, οξχίομαι, χβξίύω. Saltuarius, Ό ύλωξος, χ, b ίλσοχόμος. Saltuosus, a, um, Ό χα) Ϋι ναπώδης, ίος, Ό yl η νλώΰηί, ίος, Xen. Saltus, η νάπγ,, ης, LXX. το νάπος, ίβς, Xen. το άλσος, i. e. saltatio, το πήδημα, ατός, Ptut. Saluber, ύγΐίΐνος, η, bv, Plut. Salubritas, το ύγΐίΐνον, χ, Aristot. Salubriter, ύγηινως, Plato. SaVre, χχ7ξί, domine, % δίσποτα, Xen. Salveo, ebb, ρρωμαι, Thuc. Salvia, b σφάχος, χ, Diosc. silvestris, το ίλίλίσφαχον, χ, id. Salum, idem quod Mare. Salvo, διασώζω, aliquem periculis, τίνα, ex χινδύνων, Isocr. Confer Servo. Salus, η σωτηρία, ας, communis omnium, χοινη απάντων, Dem. privata, Ιδία, id. salutem alicujus curae esse alicui, μίλιιν τίνι σωτηρίας τίνος, id. alicujus commen- datam habere sibi, φξοντίζαν σωτηξίας τί- νος, idem, ΰπίξ της σωτν,οίας τίνος, idem. qua;ro bello, ζητίω σωτηοίαν ex πολίμχ, id. credo alicui, παοχχατατίθημί τινι σωτηξίαν, id. tueri alicujus, δοξυφοξίΤν σωτηξίαν τίνος, id. niti aliquo, eviivat σωτηξίαν ϊν τινι, id. consequi, τύγχαναν, σωτηξίας, id. desperare, αποξΐϊν της σω- τηξίας, idem, saluti alicujus consulere, βχλίύίσθχι πίξ) σωτηξίας τίνος, id. con- ferre ad salutem, ίπιδιδόναι τι ek Try σω- τηξίαν, id. spem salutis habere in ali- quo, ίλπίδα της σωτηξίας ίχαν ίν τινι, id. periclitari de salute, χινδυνίύειν πίξ) των εσχάτων, id. consulere saluti reip. σώ- ζίΐν τα χοινά, Aristot. Salutaris, e, Ό χα) ϋ, σωτηξίος, χ, Plato. Salutariter, σωτηξίως. Salutatio, Ό ασπασμός, χ, Ν. Τ. η πξόσξη- σις, ίως, Plato. Saluto, άσπάζω, aliquem, τίνα, Ν. Τ. α- σπάζομαι τίνα, Isocr. alicujus nomine, χαίξίιν χίλίύω παξά τίνος, Synes. Salvus, a, um, σώος, a, ov, ager, άγιος, Dem. ό χα) ή άχίξαιος, χ, urbs, πόλις, Isocr. Sambuca, η σαμξύχη, -ης, Eesych. Sambucus, -η άχτη, ης, JDiosc. Sanabilis, e, b χα) η ιάσιμος, χ, Plato, Ό χα) η εΐϊατος, χ, Lucian. b χα) ή ίύθίξά• πίυτος. Sanatio, η 'ίασις, ίως, "Lucian. Sancio, χνςόω, aliquid, τ), Herodot. legem, νόμον τίθημι, Isocr. νομοθίτίω νόμον, De- mosth. Ιτιτάττω νόμον, Plato. Sancte, νομίμως, Dem. αγίας, Isocr. et praeclare administrare aliquid, Όσίως χα) χ,αλως διοιχίίν τι, Isocr. άγίως χα) σίμ- νως Χχιιν πίξί τι, id. vivo, άγνίύω άγίως, JElian. SanctiScatio, Ό αγιασμός, χ, Ν. Τ. Sanctifico, άγίχζω, αγις-ίύω. Sanctimonia, η όσιότης, ητος, Dem. η αγι- οσύνη, 7ΐς, Ν. Τ. Sanctio, η χύξωσις, ίως, Plato. Sanctitas, ή όσιότης, ητος, Dem. η ίγιότης. Sanctuarium, το άγιατηξίον, χ- Sanctus, a, um, 'όσιος, ία, ιον, et justa lex, χα) δίχαιος νόμος, Dem. άγιος, ία, ιον, et venerandum sacrum, χα) σίμνον Ίίξόν, id. et religiosum aliquid, 'όσιον χαι ιυσί- ζίς τι, id. Sandalium, το σχνΰάλιον, χ, Lucian. το σάνοαλον* »» JElian. Sandalipa, το νίχζοφοξίΤον» »• Sandaracha, ή σανΐα^άχνι, γ\ς, Diosc. Sandyx, ή σάνΐυζ, υχος, Diosc. Sane, i. e. sine morbo, νγιως, Athen. ΰγι- ιινως, Dem. i. e. certe, τω ovTh ά\γβως, Aristot. Sanesco, ύγιάζομαι, ΑΙ. Aphr. Sanguiculus, το αιμάτιον, s. Sanguinarius, a, um, ό χα) ή φιλαίμχτος, χ, ό χα) Ϋι αίμοχαξΥ,ς. Sanguineus, Ά,ηνα,α'ιματιχος, ij> ov, Alex. Aphr. ό χα) υι αΙματώ$γις, (ος, Galen. Sanguinolentus, a, um, ό χα) ϋι α1ματωΰγ,ς, ίος, Galen. Sanguis, το α7μχ, ατός, Galen. Sanguisuga, Ϋ, βΐίχλα, γ,ς, Theocr. Sanies, το πύον, a, Galen, ό βξότος. Sa'/;osus, a, um. Ό χα) ή "μπνος, χ, Dem. Sanitas, ή ΰγίειχ, ας, Dem. sanitati resti- tuo, ίζυγιαίνω τίνα, Hippocrat. confero ad sanitatem, συμφίζω <τςος ύγίααν, De- mosth. Sanna, f, χλεύη, *jf , Herodian. Sannio, ό xXiuxrhi» S, /ristot. Sano, ύγιάζω, aliquem, τίνα, Aristot. 'φ- γιαίνω τίνα, Hippocr. Confer Medeor. Sanus, a, um, υγιανος, τι, ov, perfecte in corpore, τίλίίως h σώματι, Dem. aqua, ύγιανόν Ιΰωξ, Aristot. ό χα) υι ύγΐΥ,ς, ίος, et salvus, χα) σως, Thuc. judex, ύγΐΥ,ς χοιττΥ,ς, Dion. Long, sani mores, ?βος ύγΐίς, Plato, sanaa mentis homo, 2 νΐίς τ£ νγιαίνίΐ χα) ίρρωται υι φξΥ /V, JElian. sanus sum, υγιαίνω, Dem. Sapa, ό οΐνος σείξαιος, u, Diosc. Sapidus, a, um, Ό χα) Ϋι ί'ύχυμος, χ, ο χα) Ϋι ivs -ομος γύσα, Strabo. Sapiens, σοφός, ν, ov, in aliis rebus, τα άλ- λα, Plato, ίτίξ) των άλλων, id. ο ζ,α) Ϋι ϊμφξων, φξόνιμος• Sapienter, ο-οφως , Aristot. Sapientia, ϋ, σοφία, ας, Dem. ϋι φζόνΥ,σις. Sapio, ίυαίσβγ,τός ιΐμι, Plut. ϊ. e. sapiens sum, φζονίω, Dem. σωφξονίω, id. Sapo, ό σάπων, όνος, το σμΐίγμα, ατός, Α- then. Sapor, ό χυμός, χ, Plut. ό χυλός. Sapphirus, Ϋ, σάπφίίξος, χ, Diosc. Sarcasmus, ό σαξχασμος, 5, Ruffin. Sarcina, ϋ, αποσχίυνι, ης, Ν. Τ. το σάγμα, ς, Plut. το φοξτίον, χ, Aristot. Sarcinarius, a, um, ό χα) Ϋι σχίυοφόξος, χ• Xenoph. Sarcinator, idem quod Sartor. Sarcinatrix, idem quod Sartrix. Sarcio, Ιπισχ'.υάζω, Lucian. quod lacera- tum est, αχίομαι το ΰΐίίόωγος, Aristot. mercede calcebs putridos, μισβϊί αχίο- μαι τα σαθξά των ύτοοΎιμάτων, Lucian. Sarculatio, ή σχάλσις, ίως, Theophr. Conf. Sarritio. Sarculo, σχάλλω, Theophr. Sarculum, το σχαλι^Ϋ,ξίον, χ, Thucyd. Ϋ, σχαλις, ίδος, id. Sardonyx, ό vel ϋ, σα*ο*όνυ%, χος, Plin. Sarmentitius, a, um, φξυγάνΐΌς, ία, ιον. Sarmentosus, a, um, ό χα) ϋι φ°υγανωδ*Υΐρ, ΐος, Diosc. Sarmentum, T c φξΰγανον, χ, Theophr. Sarrio, σχάλλω, Theophrast. σχαλνύω, Plut. Sarritio, Ϋισχάλσις, ίως, Theophr. ό σχα- λισμός, χ, id. Ϋι σχάλισις, ίως, id. Sarritor, ό σχαλίυς, ίως, Xen. Sarritura, idem quod Sarritio. Sartago, το τί,γανον, «, Athen. Sartor, ό άχ,ς, S, Xen. Sartrix, Y t αχίς-ξΐχ, ας. Sartura, idem quod Sarritura, seu Sarri- tio. Sat, Ιχανΰς, ostensum de his, αποΐίΐαχται πίζ) τχτων, Isocr. copiose disserui, e|cej- χχντως δΐίλίχβγ,ν, id. Confer Satis. Satago, ΰιχπονίω, Plut. σπχδαζ» τι, Lu- cian. ίχπονίομαα πολυτξαγμονίω, rerum mearum, ίνΰίως τοΊς ιδίοις πξάττω, Plut. Satanas, ό σατανάς, a, LXX. Satelles, ί δοξυφόςος, χ, Xen. sum, ΰοξυφο- ξίω, Thuc. satellitum comitatus, το δα- ξυφόξημα, ατός, Plut. Satellitium, ϋ, δοξυφοξία, ας, το δοξυφάξημα, ατός, Plut. Ϋ) &ίξαπίία, ας, Plato. Satias, seu Satietas, ό χόεος, χ, Dem. Ϋ\ πλησμονή, γ,ς, Isocr. ad satietatem ri- deo, \ς χόξον γιλάω, Lucian. αχξΐ χόξχ, Dem. Satio, χοξίννυμι, Herodian. Satio, onis, ό σπόξος, χ, Plato, b σποξΥ,τος, x, Theophr. Satis, Ίχανως, Dem. ίίλις, alicujus rei, τί- νος, Aristot. ΐξαξχχντως, Isocr. de his satis superque, ά$γ,ν των τοιχτων, Plato. ultra, quam satis est, μάλλον τχ Ιίοντος, satis est mihi, άπόχξτι μο) τχτο, Dem. όίλις, scil. Is -ίν, Aristot. satius est, αίξί- τωτίξον 65"'» Xen. Satisdatio, ϋ, ίχανοΰοσϊα, ας, Theophyl. Satisdo, ϊγγύας παζίχω, Theophr. Satisfactio, ίχανόν ποιίω, legi, τω νόμω, Plut. Satisfactio, ϋ, πλΥ,ξοφοξία, ας, Ν. Τ. Sativus, a, um, ό χα) ϋι σπόξίμος, χ, Diosc. Sator, ό σποξίΰς, ίως, Xen. Satrapa, ό σατ^άπ^ς, χ, Isocr. sum Phry- gian, ο-ί4Τξ06!Γ6υω ΤΥις Φζυγίας, Plut. Satrapia, σατξαπίία, ας, Herodot. Satrapicus, a, um, σατξαπιχος, η, bv, Plut. Satur, a, um, b χα) ϋι ΰιάχοξος, χ, Xen. ό χα) Ϋι ΰιαχοξΫ,ς, ίος, Plut. Satureia, Ϋι 3-ύμζξα, ας, Diosc. Saturitas, Ϋι πλτ,σμονΫ,, Ϋις, Isocr. Saturnalia, τα Κξόνια, ων, Lucian. Satumus, ό Κ*όνος, χ. ( 122 ) Saturo, χοξίννυμι, Herodian. pane, χορτά• ζω ά ξ τχ, Ν. Τ. Satyra, ϋ, σατύζα, ας. Satyricus, a, um, σατυξιχος, υ„ bv, Plut. Satyrion, το σατύζιον, χ, Diosc. Satyrus, b ~Ζάτυζος, χ. Sauciatio, Ϋι τξωσις, ίως. Saucio, τξαυματίζω, Dem. pectus per tho- racem, τιτζώσχω Sia τχ &ώξαχος το s-v,- θος, Plut. Saucius, τξαυματιχς, χ, Thuc. a, um, τί- τξχνιχ,ατισμίνος, ίν/\, ίνον, id. Saxatilis, e, idem quod Saxosus. Saxetum, Ό τξαχών, ωνος, Lucian. Saxeus, a, um, λίθινος, 'ivyi, ινον, Lucian. Saxosus, a, um, πίτξχΊος, α/ββ, αΊον, Aret. b χα) ϋι πίτξώδγις, ίος, Naz. λίθινος, ίνη, ινον, Lucian. Saxulum, το πίτξίΐιον, χ, Aristot. Saxum, b πίτξος, χ, Xenoph. Ϋ, πίτξα, ας, Plut. b vel γ λίθος, χ, Aristot. Scabellum, το ύποπόδιον, χ, LXX. το Β-ρ α- νίδιον, χ, Aristoph. Scaber, τραχύς, ίΐα, υ, Aristot. Scabies, -^ <ψώ««, ας, Theophr. scabie la- boro, ψωμ,ιάω, Plut. Scabiosus, a, um, ψαίξαλίος, ία, ίον, Xen. b χα) Ϋι •ί/ωςωδγις. Scabo, χνάω, Galen. χνΫ,θω, digito caput, δαχτυλω χίφαλν,ν, Lucian. Scabrities, ϋ, τξχχύτγ.ς, yito;, Xen. Scabrosus, a, um, τ^αχν,-, e7x, h, Aristot. Scasvus, a, um, σχαιός, «, ov, Lust. Scala, ϋ, χχτΥ,λι•^/, πος, seu ςος, Lucian. ϋ, χλίμαξ. αχός, Xen. navis, ϋ, άνχζάθρχ, ας, Lucian. Scalmus, b σχαλμος, χ, Eurip. Scalpellum, το φλίζοτόμον, χ, το σιχιλίον, χ, Plut. ^ ' Scalper, seu Scalprum, ό χοτιυς, ίος, Diod. Sic. το γλυφίΐον, χ, Lucian. Ϋ, σμΙλΥ), ν,ς, Plato, chirurgorum, σμιλίον ϊατξΐ- χ,όν, CI ΑΙ. librarium, Ϋ, o -μ,ίλγι γξχ&• χΫι, scalpro amputo seu reseco, άτοσμι- λίύω, Synes. Scalpo, χνάω, Gal. χνίζω, Appian. άτ«• ξίω, Lucian. Scalprum. "Vide Scalper. Scalptor, b χολάπτης, χ, b γλύπτης, χ. Scalptura, το γλύιζμα, ατός, Poll. Scamnum, το βάόξον, χ, ό Β-ξάνος, χ- Scandalum, το π^οσχομμα., το σζάνΰαλον* praebeo, σχχνίαλίζω. Scando, αναΖαίνω, Xen. Scandula, ή σχΊΐαξ, αχός, Diosc. Scansilis, e, άναζχτός, Ϋ), όν. Scapha, Ϋ, σχάφΥΐ, ης, Ν. Τ. Scapula;, α) ώμοπλάτχι, ων, Gal. α! πλά- τκι, ων, Poll. Scapus, Ό s -ύλος, χ, LXX. Scarabeus, ό χάναθςος, χ, Aristot. Scarificatio, υι αμυχγ„ γ,ς, Diosc. υ> σχα• σις, ίως, Theophr. Scarifico, αμύσσω, Philo. αποσχίζω, Gal. σχάζω, Aristot. σχαζιφάομαι. Scarus, ό σχάξος, χ, Athen. Scatebra, ή ανάζλνσις, ίως, Aristot. b χξί- νος, χ, Lucian. b βλυσμός. Scateo, άναζλύζω, Aristot. πίξίζλύζω, id* fontibus, όΫ,γνυμι πηγας, Plut. ovibus, βξύω πξοζάτοις, Aristoph. voluptatibus, Ϋίδοναις, Liban. Scaturigo, idem quod Scatebra. Scaturio, idem quod Scateo. Scelerate, πονν,φς, Dem. μιαςως, Isocr. Sceleratus, a, um, πόντος, a, ov, Demosth. φαύλος, υι, ov, id. μ.οχθγ 4 ξος, a, bv, id. & χα) Ϋι αθίμίζ-ος, χ, Aristot. Scelero, μιαίνω. Scelerosus, a, um, idem quod Sceleratus. Sceleste, idem quod Scelerate. Scelestus, a, um, idem quod Sceleratus. Sceleton, το σχίλίτον, χ, Plut. Scelus, Ϋι χαχ'ια, ας, Dem. το πονΫ,Ρίυμα, ατός, id. το μίασμα, ατός, Ν. Τ. τ* άσίζ,Υιμα, ατός, Dem. το xaxbv, χ. id. admitto, ίξγάζομ,αι άσίζγ,μα, id. πράτ- τω το φαυλον, Lycoph. atrox committi, ΰ-ινον άΰίχΥ,μα γίγνίσθαι, id. Scena, γ) σχγ,νΫι, γ,ς, Lucian. ϋ, S -υμίλη, ης, Plut. in scenam. produco, 3-ίατξίζω, Ν. Τ. produci, σχΥ,νοζατίϊσθαι, Strabo. Scenice, σχγ,νιχως• Scenicus, a, um, σχγ,νιχος, υι, bv, agon, «•* γών, Athen. Sceptrum, το σχηπτξον, χ. Paus. Scheda, ή σχϊΊίΥΐ, ης. Schedula, το σχίΰάξίον, χ, Eust. Schema, το τχνμχ, *τος, Aristot.. SCR SEC SEG Schisma, <τβ σχίσμα, ατός, Ν. T* Schola, ή σχολή, ης, Plut. το πχιδχγωγΰον, n, Bern, το διδασχχλΰον,^ a, id. scho- lam frequento, φοιτχω ΰς το διδχσχχλύον, idem. Scholarcha, b σχολάξχης, α, β σχολαξχίων, οντος, La'ert. Scholasticus, a, um, σχολα^-ιχος, η, bv, Ma- car. Scholium, το σχόλιον, a, Lucian. Sciagraphia, ή σχιχγοαφίχ, ας, Plato, Sciathericum, το «s/oj&jg/xe», S, Plut. Scienter, ϊπις-ημόνως, Aris'id. ιπι^ημονι- κως, Gregor. εύμαθως, Phil. Scientia, ή επις-ηυ-η, *is» Plut. η γνωσις, εως, Isocr- utilis utentibus, ίπι?ήμηωφί- λνσχ τκί χξωμίνχς αύτγ,Βεηι. scientiam tradere igiiorantibus, 'έξγχζίσθχι Ιπιτη- μην τοΊς ix ί'ιδόσι, Jsocr. consequi ali- cujus rei, λαμξάναν επι^ημην τίνος, id. scientia uti minus tempestive, επίσημη χξησθχι ix εύκχίίω:, id. Scilicet, δηλονότι, Bern. S»jXetSij, id. Scilla, ή σκίλλχ, ης, Diosc. Scillaceus, a, um, seu Scilliticus, a, um, b tea) ή σκιλλώδης, to;, Theophr. σχιλλι- τικος, η, ov, virium, οΐνος, Diosc. Scindo, σχίζω, aliquid, τι, Xen. τίμνω. Scintilla, Ό σπινθϊρ ηξος, Aristoph. ή λχμ• πηδών, ωνος, Chrys. ή μχξμχξυγη, ης, Plato. Scintillatio, Ό σπινθηξίσμος, S. Scintillo, σπινθηξίζω, Theophr. Scintillula, το σπινθηζχκιον, a, Nyss. σχιν- θ->.ξ μιχξός, Synes. Scio, ιπί?χμχι, modum alicujus, τρόπον τί- νος, Bern, satis, ίσημι δηπα, id. et om- nium optirae novi, {ΐδω xx) μάλι^α πχν- των επίς-αμαι, id. bene, ιύ οίδχ, idem. σχφως οΐδχ τ5το, id. ab initio aliquid, ουνείδω τ) απ' αβχης, id. libenter sci- rem hoc, ήδίως, αν 'ίδοιμι tSto, id. Scipio, b σχίμπων, ωνος•, Herodot. Ό σκη- τών, ωνος, Aristoph. Scirpus, ή σχοΐνος, ts, Biosc. .Scirrhus, Ό σκίρ'οος, a, Gal. Sciscitatio, ή ίξώτησις, εως, a, Bern. Sciscitor, επίζομχι, Xen. πυνθάνομαι, ali- quid ex aliquo, τι πχξχ τίνος, Isocr. \«ω• τχω τινχ, id. Confer Interrogo. Scisco, χίίξοτονίω, Bern. ψηφίζομχι, id• Confer Becerno. Scissilis, e, σχιτός, η, ov, Theophr. Scissura, τΐ σχίσμα, χτος, Lucian. r, σχισ- μέ, ης, Hesych. Scite, iTts -ν,μονιχως, i. e. eleganter, κιχα- ξΐσμίνως, Isocr. όξθως, BeiH. Scitor, idem quod Sciscitor. Scitum, το δόγμα, ατός, Bern, το •\>ηφίβ- μχ, χτος, id. Confer Becretum. Sc'itus, a, um, σοφός, ή, ov, et varius, xx) ποικίλος, Bern, κομμός, η, ov, Plut. Sciurus, Ό ο-χίνξβς, a, JElian. Scobs, το ρίνημα, ατός, Herodian. το ρίνισ- μχ, χτος, Biosc. το πίξίψημχ. Scolopendra, ή σχολοπίνδ^χ, ας, Theoph- rast. Scomber, sea Scombrus, Ό σκόμζξος, n, A- ristoph. Scomma, το σχωμμα, ατός, Xen. Confer Bicterium. Scopas, το κόξηβςον, a, Lucian. το χίλλυν τξον, ν, CI. Al. το σκ£ωθξον, Η• Scoparius, Ό σχξωτν,ς, S, ο ο~χξών, νντος. Scopula, το ο-χξώθξίον, ν- Scopus, Ό σκοπός, S, Plato, collineare ad scopum, Γοχχζίσβχι τ» σχοπν, id. sco- pum attingere, βάλλαν Wt τον σχοτον, Xen. scopum non adsequi, χσχοτχ το- ξιύίΐν, Lucian. tendere ad scopum pro- positum, σνντιίνίΐν νξος τον ΰποτίβίντα σχοπον, Aristot. Scoria, r, σχω°ίχ, ας, Biosc. ή τξύξ. Scorpio, Ό σχοξ-τίος, n, Biosc. Scortator, ί πόξνος, ν, Xen. Scorteus, a, uui, σχύτινος, ivvt, ινον, Biod. Sic. Scortillum, το τοξνίοΊον, s, Aristoph. Scortor, ποξνίύω, ALschin. -τοξνίύομχι, Bern. αχολχ^χίνω, Plut. Scortum, q *όξνΐ), ης, Plut. % συζα,ς, χίος, Themist. ίτχ^ί^ξΐχ, ας, Lucian. γυννι ίταίξ,ικσα, ν,ς, Plut. vile, ή χχμχπύπη, γ,ς, id. Screatio, seu Screatus, us, το χξίμμχ, ατός, Laert. ή γοίμ^ις, (ως Screo, χ^μττομχι. Lucian. Scriba, β γξχμμκτώς% ίως } seriatUS, T ^ f βχ• λ : ης, Bern. Scriblita, το ^ξαττον, S. Scribo, γοά,φω, aliquid, τ), Bem. manu propria, γξάφω αντοχίΐξία, Philo. li- teras, γξχςω γξχμμντχ, Bern, ad ali- quem, esrisr£)Aa> rat, Isocr. librum, συγ- γξχφω βιζΚον, Lucian. vitam alicujus, άνχγξάφω βίον τίνος, Philo. Scriniarius, Ό χιζωτώς, ίως, Ό χιζωτοτοιος, 5, Poll. Scrinium, το χιζώτιον, a, Plut. Scriptio, ή γξχφη, ης, Lucian. η σνγγξχ- φΥΙ- Scriptor, Ό σ-υγγξαφώς, ίως, Isocr. Scriptorius, a, um, γξχφιχος, r t , ov, Mac- cab. Scriptum,^TO συγγξχμμχ, ατός, Isocr. η γξχφ-η, ης, Thucyd. το γξχμμχ, ατός, Plut. Scriptura, ^ γξχβη, ης, Ν. Τ. Scrobiculus, το οζυγμχτιον, u. Scrobs, το ΙξΖγμχ, χτος, Xen. Ό βόθξος. Scrofa, υ ς. γζομβχς, χΰος, Suid. Scrofula, ή χσΐξχς, όώος. Scrotum, ή οσχίχ, ας, Aristot. b οσχώς, ίως, id. Scruposus, a, um, Ό xxi η χβχχωίης, ίος. Scrupulose, ύπίςχχξίζως. Scrupulositas, ή ΰπίζχχξίζαχ, χς• Scrupulosus, a, um, νπίςχχζίζης, ίος. Scrupulus, ή λιθίς, ΊΙος, "η ψηφία ϊδος, i• e. 24 pars uncias, το γξχμμάξιον, ν. Scrupus, η •\ιηφος. Scruta, τχ γζυτχξΐχ, ων, η γζυτη, ης. Scrutarius, β γξυτοπώλης, α, Ό όωποπώλης, ScruUtio, η Ιξίταο-ις, ίως, Lucian. Scrutator, Ό 'φτα^ης, S, Aristot. Scrutor, 'φτχζω, aliquid, τι, Isocr. Conf. Examine. Sculpo, γλύφω, Aristoph. χολάττω. Sculptilis, e, γλυπτός, η, bv, LXX. Sculptor, b γλυφίυς, ίως, Bion. Hal. Ό γλυπ- τής. Sculptura, ^ γλυφγ, ης, Philo. το γλύμμα, ατός, Poll, mar moris, ^ μχξμχξογλυφία, ας, Strabo. annulorum, ή ΰχχτυλιογλυ- φίχ, ας, Plato. Scurra, b βωμολόχος, n, Philo. Ό χχόλασ- τος. Scurrilis, e, βωμολοχιχος, η, bv, Lucian. Scurrilitas, ή βωμολοχία, ας, Plut. Scurriliter, βωμολόχως- Scurror, βωμολοχίω, Plut. βωμολοχίύομχι, Synes. Scutarius, b χσπιίοποιος, S, Poll. Scutatus, a, um, Ό xxi ή χσπιΰοφόξος, a, Lu- cian. b χσπιΰιώτης, u, id. Scutella, το πχξοψίΰιο'ν, χ. Scutica, ή σχυτχλη, ης, Plut. η σχυτχλϊς, ιΗος, Jos. η ύς-ξΐχϊς, /Soj, Plut. Scutulum, το ασπίΐιον, n- r Scutum, ή «,σπ)ς, ίΰος, Xen. Ό Β-υζίος, s, Bion. Hal. Scyphus, b σχυφος, ν, Lucian. Sebaceus, a, um, β χα) η ϊίχτώΰης, ίος, Biosc. Sebo, Γίχτίω, Hippiatr. Sebum, το s -ίχζ, ατός, Aristot. Secale, ή βξίξα, ης. Secedo, ανχχωξίω, Xen. α,ποχωξίω, id. Secerno, χωρίζω, αποχξίνω, aliquid ab ali- quo, τ/ από τίνος, Plato, ίχχξίνω τί τί- νος, Aristot. Secessio, seu Secessus, us, η ίνχχώξησις, (ως, ή ίσχχτίχ, ας, JEschin. Secius, ^ttov, nihilo secius, ilh ήττον, A- ristot. Secludo, ίποχλύω, aliquem ab aliquo, τινά, τίνος, Aristot. Seco, πξ',ω, aliquid, τ), Aristoph. τίμνω τι, . Lucian. in partes minutas, χαταχίξμχ- τίξω, Philo. Secretarius, Ό των απορρήτων γξαμμχτώς, ίως. _ Secretio, ή 'ίχχςισις, ίως, Theophr. ή χπό- χξίσις. Secreto, Ihix, Thuc. χατ' Ιδίαν, Plut. lo- qui cum aliquo, Ιΰιολογίισβχ! τινι, Plato. dicere, δ<" απορρήτων thiTv, Bion. Hal. Secretum, το απόρρητον, u, secretorum e- nunciator, Ό εζαγγίλτιχός, S, Aristot. Secretus, a, um, Ό xai η χπόχςυφος, u, b xxi ή απόρρητος, ν, Plut. Secta, ήα'ίξ'σις, ίως, Galen. Sectio, ή τμησις, ίως, ή το,α•^, ης, Isocr. Sector, β τομώς, ίως, Xen. Sector, aris, συχνως άχολνθίω, διώκω, Isocr. Secubo, άποχοιτίω, Bem. ίποχοιμχομχι, ( 123 J Secula, το δξίχάνιον, ν. Secularis, e, χατ' α'ιωνα γιγνόμίνβς, ίνη, ίνον• Seculum, Ό α'ιων, ωνος, Lucian. η γινία, ας, Bern, nostro seculo, Ιπί της ήμίτί- ςας γίνίας, id. Secunda?, τα ϋ?ίζα, ων, Biosc. Secundanus, a, um, δίυτίζαΊος, α'ια, x7ov, Xenoph. Secundarius, a, um, δίυτίξίος, ία, ιον. Secundo, δίύτίζον, Herodian. δίυτίιως, A- ristot. Secundum, χατχ, hanc legem, τΐττοκ τον νό- μον, Bem. aliquem plurimum posse, μίγίΓον μίτά τινχ δύνασθαι, Thuc. Secundus, a, um, δίύτίξος, ίςα, ίξον, Thuc. Secundie, τχ δίυτίζα, ων, Xen. secundas fero, δίυτίξίύω, Plut. τα δίύτίξχ φίξομαι, Lucian. secunda? res, η ίΰπξαγία, ας, lsocrat. secunda fortuna, αγαθϊ τύχη ί Bem. secunda fortuna uti, χχλως πζά,τ- τίΐν, idem, βίλτί^η τύχη χξ'χσθχι, idem. nulli in aliqua re secundus, h τινι μηδε- νός ΐχων τα δίυτίςα, secundus aliquo, i. e. aliquo inferior, δύτίςός τίνος, Plut. Secure, ασφχλως, Bem. βίζαίως, id. i- δίως, id. Securicula, το πίλίχιον, u. Securis, ή πίλ'.χυς, ίως, Plut. η αξίνη. Se- curi percutio aliquem, πιλίχίζω τινχ> Biod. Sic. Securitas, ή χσφχλαχ, ας, Bem. το ασφχ- λ£ί, ίος, id. το βίζχιον, n, id. η αδίια, ϊ. e. negligentia, ή ολιγωρία, ας, Thuc. Securus, a, um, Ό xa\ ή ασφαλής, ίος, Bem. b χα) η αδίης, ίος, id. sum, αμίξίμνάω, Bas. securum reddo, ασφάλααν πχςίχω τινι, Lucian. i. e. negligens, Ό χα) ή ο- λίγωξος, ν, Thuc. Secus, άλλως, Aristot. Ιτίξως, Bem. Sed, άλλα, Bem. non solum, sed etiam, μη μόνον, άλλα χα), id. sed tamen, άλ- λα μν,ν, id. vereor dicere, sed tamen dicam, φοζΰμχι λίγίΐν, & μην άλλα ίξω, id. sed tamen dixi ego, άλλ' όμως ίφην ιγω, id. Sedate, ήσίχως. Confer Quiete. Sedatio, η πχυσις, ίως, ή χατά$-ασις• Sedatus, a, urn, Ό χα) η 'ήσυχος, ». Confer Quietus. Sedecim, ίχχαίδίχα, Herodian. Sedentarius, a, um, ΙδξχΊος, χία, αίον, Xen. sedentariam artem exerceo, βχνχυσοτίχ- νίω, Strabo. Sedeo, καθίζομαι, apud aliquem, πχξά τί- να, Plato, in equo, χάΰημαι ΐπ) tS ΐτ- tru, Xen. una, συγχαθίζομχι, Lucian. sedere aliquem jubeo, χαθέζίσΰαί τίνα χι- λίύω, Bem. Sedes, ή 'ίδ^χ, ας, Xen. belli, το όςμητη- ζΐον, n, Bion. Hal. sedem muto, άπανί- s -χμχι, id. Sedile, το ϊδξανον, ν, Soph. Sedimentum, το 'ίζημα, ατός, Plut. Seditio, ή <τχσις, ίως, Isocr. ή αχατα?α- σ'ια, χς, Lucian. διχος-ασία, ας, Plut. ή διχοφξοσύνη, ης, id. seditionem suscito, seu moveo inter aliquos, s -ασιάζω h τ/β-/, Plato, πξός τινχς, Herodian. ς-άσιν •το:- ίομχι, Isocr. omitto, g -άσιν χαταλίίτω, idem, seditione agitari, h ς-άσα ίΐνχι, Thuc. ad seditionem concitare, t/'j j-«- σιν Ιμζάλλειν, Xen. Seditiose, ς-ασιχς-ιχως, Aristot. χατα. τ*3 ς-χσιωτιχόν, Thuc. Seditiosus, a, um, $-ασιωτιχος, η, bv, Thuc. ζ-ασιαζ-ιχός, η, bv, sermo, λόγος, JEschin. Sedo, παύω, iram, της όξγης, Bem. οξγήι τίνος, lsocrat. χατίχω όξγην, Aristot. contentiones, χχθί?ημι τα,ς άντιλογίας, Plut. aliquos, χατχς-ίλλω τινας, idem. πξχύνω τινας, Plato. Seduco, απχγω, Aristot. i. e. decipio, ali- quem, πχςχχξύομχί τίνα, id. Confer Becipio, Fallo, &c. Seductio, ή airoiyojy-^, ης. Confer Abduc- tio. Seductor, Ό απ αγωγός, S, Greg. i. e. Be- ceptor, 5 πλάνος, u, Athen. Sedule, ϊπιμίλως, Isocr. Confer Biligen- ter. Sedulitas, ή Ιπιμίλαα, ας, Bem. Confer Biligentia, Industria. Sedulo, idem quod Sedule. Sedulus, a, um, Ό χα) η (πιμίλης, ίος,Ώβηΐ. Confer Biligens, Industrius. Sedum, το αειζωον, ν, Biosc. Seges, το ληίον, ν, Aristot. Segmen, το πςίσμχ, ατός, Theophr. SEN Segmentum, η ίνοχοχη, ης, Aristot. Segnis, e, Ό χχ) η ράθυμος, χ, Bern. Conf. Piger. Segniter, ίχννίζως, Bern. Conler Pigre. Segnitia, seu Segnities, η βζαδύτης, ητος, Bern, ο qzvo;, χ, id. Confor Ignavia, Pigritia. Segrego, άφοςίζω, aliquem ab aliquo, τινά χ•χό τίνος, Ν. Τ. χποδιοξίζω, ibid. εχ- χξίνω τινά εχ τίνος, Aristot. Sejunctio, η διάζευξα, εως. Sejungo, διαζεύγνυμι, JEschin. aliquid, δίίς-ημί τι, Bern, ab aliquo, χωρίζω τι ά-τό τίνος, Plato. Selectio, ή ίχλογη, ης, ΑΙ. Aphr. η «τβ- χξίσις. ^ > - Selibra, το ν,μίλιτξον, χ. Seligo, άποχξίνω, ex duobus malis, \χ δυόίν xxxo'iv, Soph, aliquid, ίξχιςίω τι, Xen. ιχλεγω. Isocr. Sella, -η 'ίδξχ, ας, Xen. curulis, ό δίφξος, ήγεμονιχος, Plut. gestatoria, το φοξειον, x, familiaris, δίφξος χφοδευτηξίος, ο 3-ζά- νος, χ, Gal. Sellula, το S -ςχνίδιον, χ, Poll. Sellularius, a, um, ό xx) ή επιδίφξίος, χ, ars, τέχνη, Bion. Hal. Sembella, το ήμιλίτξον, χ. Semel, iirx%, Bern, ας xvxl•,, id. χχθχ- παξ, id. Semen, frugum et animantum, το σχίξμχ, ατός, Bern. Plut. Sementis, ό σπ&ξος, e, Xen. sementem fa- cio, σχείξω, νέμω, Plato. <•ποξος, t , Pint. σπίξμχτα τί] γη δια- Sementivus, a, um, ί χχ) η σπόξίμος, χ, Biosc. Semento, σπεξ \μχτίζω, LXX Semestris, e, ό xx) ή εξάμηνος, χ, Xiphil. Semesus, a, um, ό χού η ήμίζζωτος, χ, Phi - Ιο. Semianimis, ό ημιθνης. ητος, Herodian. ο χχι ή ημιθχνν,ς, ίος, Ναχ. Semicircularis, e, ό χχι ή ήμιχύχλιος > ου, La'ert. Semicirculus, β ν,μίχνχλος, χ, τβ ημιχύχ- λιον, χ, Prod. Semicoctus, a, um, ό xx) η ημίεφθος, χ, Lu~ cian. ό xx) η ήμίπεπτος, χ, Plut. Semideus, ό ημίθεος, χ, Lucian. Semidoctus, a, um, ό χχ) ή ήμίσοφος, χ, Lucian. Semigro, αποιχεω- Semihora, τβ ήμιώξίον, χ, Ν. Τ. Semimortuus, a, um, ό xx) ή ημίθνητος, χ, Philo. Seminalis, e, στε^μχτιχός, i), ov, Philo. I xx) ή σπίξμχτώδης, εος, Aristot. Seminarium, το φυτεύτηκαν, χ, Theophr. Seminatio, ή στο(ά, ας, Theophr. Seminator, ο σποξευς, ίως, Xen. Semino, σπείξω, aliquid, τ), Thuc. Seminudus, a, um, i χα) η ημίγυμνος, χ, Lucian. Semipedalis, e, ό xx) η ημιποδιαίος, χ. Semipes, το ήμιπόδιον, χ, Theophr. Semiplenus, a, um, ό xx) ή ήμιπλη^ης, ίος, Aret. Semis, seu Semissis, νιμιο-νς, ax, v, Thuc. Confer Bimidius. Semita, ή τξίζος, χ, Xen. η χτξχτος, χ, Herodian. Semivir, ό ημίανδξος, χ, Lucian. Semiustulatus, a, um, ό xx) ή ν^ίαλεχτος, x, Philo. Semoveo, χ-χοχινεω, semotis caeteris, Μχα των χλλων, Bion. Hal. ατοχωζ'ιζω. Semper, χε), Bern, xh), id. Sempiternus, a, um, Ό xx)v\ αίΰιος, χ, Plut. Semuncia, to mjs χγχίχς νιμιο-υ. Senaculum, το βχλεντήζίον, χ, Plut. Senarius, ή ίξχς, άΰος, Philo. Senator, Ό βχ\εντ>,ς, χ, Bern, ό βχλείων, ύντος, id. ό σύνεδρος, χ, Isocr. ο βχλϊίς, ν,- τος, Thuc. ό βχλν,ς μετεχαιν, οντος, Plut. ό /τνγχλ'/ιτιχος, χ, Lucian. ο τξόζχλος, χ, Aristot. pedarius, ό χαμαβιχχΓν,ς, Senatorius, a, um, βχλευτιχος, y, ov, Bern. dignitas seu functio, -/, βχλείχ, χς, sena- toriam dignitatem sortior, τχ βχλεύειν τυγχάνω, id. Senatus, ή βχλίι, %ς, Bern, ή α-νγχλν,τος, χ, Plut. vj γΐξχο-Ίχ, χς, Bion. Hal. ad senatum refero, χνχφίξω πζος τν,ν ο-ΰγ- χλνιτον, Plut. in sena'tum eo, βαλεύω, Bern, populusque, ν, βαλη χα) ό Ιϊμος, id. eligi in senatum, εγχρνεσθχι εις γε• ξχο-ίχν, id. senatum vocarc in curiam, SEP χχλΐίν τν,ν βχλνρ εις βχλίυτν,ξίον, idem. convenire, βαλην σ-υνάγεο-θαι, id. con- gregari, συλΐ.εγεο-βχι, id. considere, χά- θνκτθχι, id. ire in senatum cum aliquo, Hvai εις βχΚν,ν μετά. τίνος, id. deferre a- liquem ad senatum populumque, Ιηλχν τινχ τΐ βχλνί xx) τω δήμω, id. dimitte- re senatum,' χφιίνχ'ι βχλνΐν, id. Senatus consultum, το βχλευμ,χ, χτος, Plut. το {τξοζχλευμχ, χτος, Bion. Hal. Conf. Becretum. Senecio, ό ν)ζΐγεξων, οντος, Biosc. Senecta, seu Senectus, το γίίξας, «τβί, mo• rosa, sordida et querula, δυο-χξίς-ον, μιχ- ζοΧόγον, xx) μεμψίμοίξον, Bern, extre- ma, vtaviffxTOv, Philo. Seneo, senesco, γ^ξάσχω. Senex, ό γέξων, οντος, Plato, ο !Τζεο~ζυς, υος, Bern, ό πξίο-ζύτν,ς χ, id. β πα,λαιο;, χ, id. {Τξεο-ζύτν,ς ανθςωπος, id. Seni, a?, a, oi, χι, τχ ίξ• Senilis, e, γεξοντιχος, vj, ov, Plato. Seniliter, γεξοντιχως. Senior, β πζεο-ζύτεςος, χ, Bern. Senium, idem quod Senecta. Sensibilis, e, seu Sensilis, e, χισθνιτος* «j» ev» Aristot. Sensim, νιξίμχ, Herodian. Sensorium, το χϊσθνιτνίζίον, χ. Sensus, us, ή χίοτθν,σις, εως, audiendi, ίχχ. s-ixvi, Plut. seu χχον,ς, Athen. episto- lae, ό νχς τν\ς \πΐ5•ο\ν]ς, Synes. sensu per- cipere, λχμζχνειν χΊΌ•θ^ο•ίν τίνος, Bern. thai τινι χιΊτθνιοΊν, Isocr. Sententia, ή γνώμη, ν,ς, Bern, ί, δόξα, χς, id. epistolaj, ό νχς τν]ς ΙνίΓολνίς, Synes. sententiam dico, Ιίΰωμι γνώμν,ν, Bern. profero in medium, τίθνιμι ι'ις μέσον γνώ• μνρ, id. pronuncio, χ-χοφχϊνομχι γνώ- μν\ν, id. φχνεςον ποιίω γνώμν,ν, id. ex- plico meara, δ^λβ» havoiav μχ, Isocrat. esse in sententia, \v τ*ϊ γνώμγ εΤνχι, Be• mosth. pertraho aliquem in sententiam meam, ίγω τινχ \„ ης, Thuc. honesta, το Ιντάφιον χχλον, Bern, magnifi^ca? sepul- tura? non expertem esse, χχλων Ιντχφίω* μη χμοίξεΤν, Mlian. Sepum, τβ rixg, ατός, Aristoph. Sequacitas, ή άχολχθία, χς, Philo. Sequax, ό xx) ή άχόλχθος, χ, Bern. Sequela, ή άχολχθησις. Sequester, i διαιτητής, χ, Bern, ί μισίγ- γυος, χ, Bud. ό μεσεγγυησάμενος } χ, Αη- tiph. β μεσίτης. Sequestratio, η μεσιτεία. Sequestro, τίθημι εν) μεσεγγύω• Sequor, χχολχθ'εω, aliquem, τ'ιν), Bemostk. μετά τίνος, id. παζαχολχθίω τινι, id. e vestigio recte ducentem, 'ίτομχι χχτχ πόΤίχς τω χχλως^ όδηγχντι, Gregor. a ter- go, 'ίτομχι χχτόχιν εχόμενος, id. desidi- am sequitur egestas, τω χςγε7ν επετχι το axogCiv, Bern, sequitur, ut de volupta- te dicam, μετά ταυτχ 'ίχετχι πεξ) ηδονής ελθεΤν, Aristot. Ιπόμενόν \?ι διελθειν sregi ηδονής, id. Sera, το χλεϊθξον, Lucian. Serenitas, η 'χΐθξίχ, χς, Aristot. $ άδία* ας, Theophr. Sereno, χ',θξΐάζω, Aristoph. γχληνόω. Serenus, a, um, ό χα) η ε'ύδιος, χ, dies, ημ{. ςχ, Geopon. ό χα) ή χ'ίθζίος, ίΰημεξος. , Seresco, διουόχμχι, Aristot. Seria, ή οινηξυσις, εως, Philo. Sericum, το ση^ιχον, χ, Strabo. Sericus, a, um, σηζίχος, η, ov, vestis, Ισθν,ς, Lucian. Series, ή συνάφαχ, χς, η συνεχειχ, ας, η τάξις, εως, η σύντχξις, ίως, Bern. Confer Ordo. Serio, σπχδη, nunciare alicui, απάγγελλαν τινι, Bern. Serius, a, um, σπχδχϊος, χίχ, alov, Bern. in re seria ludere verbis, σαχδάζοντχ τβ~ί ίΤξάγμασι πχίζειν τοΊς ονόμασι, Bion. Hal. in rebus seriis nugis gaudere, «■ejJ τά σπχδχία τόίς γελοίοις χχίξειν, Bern. Sermo, ό λόγος, χ, Bern, sermonem spar- gere seu disseminare, λόγον διχδίδοναι, Plut. 3-ξυλλεϊν τι, Bern, inter se con- ferre, λόγχ; άντιζάλλειν χξος άλληλχς, Ν. Τ. est, λόγος τις πεξίεισι, Mlian. vul- garis et in omnes homines evulgatus, λόγος δημώδης xx) εις τάντχς Ιχφοιτησχς, idem. Sermocinatio, β διάλογος, χ, Bern. Sermocinor, διχλίγομχι, Bern. Sermunculus, το λογίδιον, χ, Isocr. Sero, σπείξω, Bern. Confer Semino. Sero, β'-ψε, digredi e loco aliquo, άπιενχι εχ τόπχ τίνος, Bern, admodum fieri, ό•ψι- χίτατχ γίγνεσθαι, id. serius venio, χχ• τόην εοξτης ηχω, Heliod. aliquid facio, β•ψ/ζβ», Xen. Serotinus, a, um, ό χα) ή όψιμος, χ, Theo- phrast. όψιος, !χ, ιον, id. Serpens, h όφις, εως, Aristot. Serpo, 'ίξίτω. Confer Repo. Serpyllum, το ε\πυλλον, χ, Theophr. Serra, ό πξίων,ονος, Plut. seco, πξίω, Tint• cyd. SI Serrago, το πςίσμα, ατός, Tlieophr. ' Serrarius, Ό πβ,ίς-ης, ν. Poll. Serratus, a, um, <$ χα.) ή πξίονώδης, ίος, A- then, πξίονωτος, ή, ov, Aristot. Serro, πξίω, Thuc. Sertum, <$ ζ-'εφανος, x, plecto, ς-ίφαγον υφαί- νω, Pint, ή ς-εφάνη, ης, Herodian. to ς-εμμα, ares, Thuc. Serva, ή Ιύλη, ης, Plut. ή Β-εζάπαιί». ■ Servator, ό β•α>τ>ΐξ, ηξος, Ν. Τ. Dem. Servatrix, ή σώτείξχ, ας, Paus. Senilis, e, ό χα) ή Ιάλαος. u, jugum, Ζυγός, Plato, δχλικος, ή, ov, Plut. Serviliter, δχλίχως, Lucian. Servio, δχλεύω, voluptatibus, τους ήδονάϊς, Xen. domino, 3; δέση Dem. alicui, ΰπηξετεω τινι, tct. είλωτεύω ,ν. Bion. Hal. Sinister, a, um, άξΐς•ί°ος, a, βν, Plut. λχιος, a., bv, -Jos. manus, άξΐ$"ίςά χίΐξ* Hero- dot, sinistram versus, W xjitriex, Plut. ad sinistram, \ς χξΐ^-ίξχν, Herodot. a si- nistris, εξ άξίς-ίζάν, έξ ίϋωνύμων, N.^ Τ. Sinisteritas, r, heotgiff^rnsi %τος, Aristot. Sinistre, πχ^ις-ίζοίί, Blut. Sinistrorsum, ear' άξΐ?ίξχ, Plut. βϊηο,'έάω. aliquid, τι. Bern, populura in- juria adficere et adfici, rev όχλον ύζξίζαν χ») πίξίοξάω αυτόν ΰζξΐζόμίνον, lsocrat. civitates subverti, π*ξΐό•7τομ.χι τχς πάλα; ίπολλυμίνας, id. ne sinite, μ->, Ιπιτςίπί- τί, Xen. Confer Permitto, Concedo. Sinuo, χολπόω, aliquid, τι, Lucian. Sinuosus, a, um, h xa) i) χολπώ^ς, ίος, Theophr. b xa) 'h πολύπτυχος, a. Lucian. Sinus, corporis humani, maris, vestis, Ό χόλ- πος, χ, Lucian. Straho, Herodot. in sinu habere, ύκΐ χόλπχ ϊχιιν, Lucian. in si- nu gaudere, lv 3-υμω χχίξίΐν, Horn. Sipho, Ό σίφων, ωνος, Galen. Siphunculus, το σιφώνιον, χ, Hesych. Siquando, ei' {τβτε, εάν ποτι• Siquidem, ίΐπΐζ, Bern, ί'ίπίς χξχ, id. Siren, ϋ) σα^,ν, Ϋ,νος, Strabo. Siriasis, ϋ) σίΐζίχσις, ίως, Gal. Sirius, 6 σίί^ος, χ, Aristot. ο χύων, βς, Lu- cian. b ά,Γξωος χύων, Chrys. Sisara, ν\ iguxY,', %ς, Biosc. Siser, το σίσχξον, χ, Biosc. Sisto, Ιφίηιμι, gressum, ποξίίχν, Plut. co- ram magistratu, χχθί^-Υ,μι ϊπ) τ•>,ν άξχγ,ν, Bion. Hal. alvum, 'ίς-ν,μ,ι χοιλίαν, Biosc. equum currentem, παξίς-ημι Ί'ππον, Xen. Sitella, το γαυλίο'ιον ι χ, ligula, v\ άμφωτις, ιδος. Sitibundus, a, um, seu Siticulosus, a, um, ΰιψαλίος, α, ο», Lucian. ό χχ) i) ανιχ- μ,ος, χ, Biosc. b xa) h άνυΰξος, χ, id. b χχ) Ϋ) Ιι-^ώΙ^ς, ίος, BlOSC. Sitienter, δ/ψαλε'»?. Sitio, οΊψάω, aquam, τχ υίχτος, Herodot. valde, χατχδιψάω, Xen. Sitis, Ϋ, δ/-ψα, ας, Plut. το δ/•ψβί, %ος , Xen. sitim restinguo, σζίννυμι το δ/ψβί, Luci- an. inhibeo, χωλύω ΰίψχν, Plut. exci- to, ΰίψχν ττχξοιιτχίνάζω, Aristot. Situla, γι χάλτνι, r h ύΰξίκ, 'h ΰ^ρο-χη. Situs, -ή S-iV/i, ίως, Aristot. loci, i\ τονοθί- σία, ας, i• ε. squalen', b εϋξως, ωτος, Plut. situ obsitus sum, situm contraho, ilgoi- τιάω, Theophr. Situs, a, um, χίίμινος, ivy, tvov, Bern, /δ- ξνθύς, uffot,, h, Max. Tyr. ίδ*ννθίϊς, il- ea, h, Phit. quantum in nobis situm, το Ιφ' γ,μ7ν, Bern. Sive, ίΊ'τί, velim, sive nolem, βάλομαί yu UTi μ'>!, Bern, ruptum sit, sive luxa- tum, sive quid aliud vitiatum, χαν pijy μα, χαν $-ξίμμα, χαν άλλο τι ιταθξον γ, id. sive, sive, αντί, αντί, idem. \άν τί, ίάντί, Aristot. Sium, το eriov, a, Biosc. Smaragdus, ^ σμά^α^Ιος, n, Ν. T. Smegma, το σμν,γμα, ατός, Biosc. Smegmaticus, a, um, σμ-^/ματιχος, %, ov, Biosc. Smilax, ό σμ'ιλαξ, αχός, Plut. Smilium, το σμίλιον, n, Lucian. Soboles, ό 'ίχγονος, a, Bern. Confer Libe- rt. Sobolesco, ύτοφύομχι- Sobrie, νηφαλίως, Poll, σ-αιφξόνως, Plut. Sobrietas, ή νηψις, ίως, i) ν^φαλιόττ,ς, ητος* τι β-ωφζορύννι. Sobrina, ή ανίψια, a.:, Xen. Sobrinus, Ό avt -^Γος, S, Plut. Sobrius, a, um, νηφάλιος, a, ov, νν-,φων, atra, ov, Bern, sum, νγ,φω. id. fio, ανανήφω, Lucian. Ιχνν)φω, LXX. Soccus, ό πίλος, ν, Lucian. το xottiov, ν, Theophr. Socer, ό πίνθίξος, a, Bern, ό XYiforfe, S, idem. Socia, γίταίξα, ας, Plut. Sociabilis, e, b xa) i> συναγιλα,ςηχ'ος, v„ ov, χοινωνιχος. ν), ov, Ν. Τ. Socialis, e, Ίτχΐξίχος, η, ov, Aristot. ο-υμ- μαχιχος, η, ov, rex, βασ-ιλίνς, Bemosth. συμμαχίς, ι^ος, urbs, πόλις, id. Socialiter, ίταιςιχως. Societas, r, ίταίξία, ας, Lsocr. et amicitia, 'h συμμαχία χα) φιλία, Bern, societa- tero facere seu coire, -joidv συμμαχίαν, idem, cum aliquo, ο-υνθία-θαι νξός τίνα συμμαχίαν, idem, deserere, άφί^-ατθχι συμμαχίας τίνος, id. dirimere, ?ιαλύίΐν συμμαχίαν, Isocr. attrahere aliquem ad suam societatem, πξοσχγιιν τινχ πξος τί-,ν ίχυτχ συμμχχίχν, id. conferre se ad societatem alicujus, ίΐσίλθίίν ιις συμ- μαχίαν τίνος. id. Socio, συμμίγνυμι, Plut. συναγίλάζω. Confer Societas. Socius, ό ίτχΤξος, χ, Bern, ο σύμμαχος, n, id. et amicus, σύμμαχος χα) φίλος, id. socium esse alicui, σύμμαχον γίγνίσθαί τινι, id. eligere aliquem, α'ιοΰσθχί τίνα, id. recipere aliquem, πξοσίίχίσθαί τίνα, idem, comparare alicui, χχτασχιυάζίΐν τιν), id. habere aliquem, Ιχαν τίνα, lso- crat. conservare, σώζαν, Bern, amit- tere, ίπόλλυσθαι, id. Socius, a, um, συμμχχιχος, ->„ ov, Bern. Socordia, ^ αξγία, ας, Bern, ή ραθυμία, ας, id. et negligentia, όχθυμίχ χα) ά- μίλίΐχ, id. et tarditas, χα) βξαΰύττ,ς, id. Socorditer, αζγως, Bern. Confer Pigre. Socors, αξγος, r„ ov, Bern. Confer Piger. Socrus, ή πίνθίξα, ας, Hesych. ν, ίχυξά. Sodalis, ό ίταΊξος, ν, Xen. Confer Socius. Sodalitas, seu Sodalitium, i\ ίταίξία, ας, Plut. Confer Societas. Sol, ό %λιος, a, Aristot. oritur, ν,λιος ανα- τέλλει, occidit, 'ήλιος Ιύίται, solis ardor, seu splendor, ήλίν φλογμος, Philo. Solamen, idem quod Solatium, Solaris, e, ν,λιαχος, r,, ov, La'ert. Solarium, το ήλιοτξόπιον, n, Athen. Solatium, ν) πχζχμυθία, ας, Synes. το αχ- ξχμύθιον, n, Thuc. adfero, φίξω τιν) πα- ξχμυθίαν, Chrys. Solea, τ\ Ιμζχς, ά£ος, Lucian. y, χξ-»γτ)ς, ihos, Plut. piscis, ό βύγλωσσος,•ν, Biosc. equi, το ύποδημ-χ, ατός, Athen. Soleatus, a, um, χξ-/ιπιΙωτος, i), όν. Solenne, i. e. festum, q ϊοζτ/ι, ης. Solennis, e, b χα) ή ϊτηβιος, n, Thuc. b xa) τι ϊοξτχσιμος, est, νομίζίται, Xen. Solennitas, ή ίοζτνι, ν,ς, Thuc. Solenniter, \ξ Ιθας, πανν,γυζίχως. Soleo, ί'ίωθχ, Bern, ί'ίβισμχι, Isocr. συν- ίίθισμχι, id. πίφυχα, hoc facere, τ5τβ ποιίϊν, Isocr. ίβος 'έχω, idem, solet, 'ίθος is•), Bern Solers, δεινό?, Bern. 'Λ iTlffgV ίος, Herodian. b χα) τ) άγχίνας, a Xen. δεξ /oj, α, όν• Solerter, άγχινόως, Aristot. Solertia, ή αγχινοία, ας, Aristot. ή δε/νβ- τ'/,ς, Υ,τος, Bern, ή ΰίξιότΥ,ς, ν,τος. Solicitatio, y\ ίξαίτΥ,σις, ίως. Solicite, Ιτιμίλως. Bern. Solicito, χνιχω, Xen. Ιπίίγω τινχ, Isocr. i. e. compello, άνανίίθω τινχ, Aristoph. Solicitudo, γ) μίξίμνχ, ν,ς, Plut. ν\ ϊπιμ;• λίιχ, ας, Bern, υ) φξοντις, ίΰος, id. SoUcitus, a, um, Ό χα) -h ϊπιμιλΥ,ς, ίος, Be- mosth. b χα) v t χίςιΰίΥ,ς, ίος, Aristot. teo- λυωξτιχος, ν), ov, Plut. ο χα) ϋ) -τολυμί- ξίμνος, a, Aristoph. sum, πολυωξίω, LXX. επιμίλέομαι, Bern, de re aliqua, σπαΰάζω πίξί τίνος, Isocr. φξοντίζω πΐξί τίνος, id. Solide, s -ίξίως. Solidesco, ?ί%ίόομαι, Xen. Soliditas, γ, ς-ίζίοτγ,ς, γ,τος, Aristot. Solido, ς-ίξ-όω, Xen. Solidus, a,' um, ς-ίξίος, a, bv, Aristot. Solitarius, μονατιχος, τι, bv, ίξγιμαΐος, ctia, οίον• Solitudo, γι ϊξγ,μία, ας, Isocr. Solium, b Β-ξόνος, a, LXX. vas balneato- reum, γ, πΰίλος, s, Lucian. Solo, ίξγ>μόω, Thucyd. Solcecismus, Ό σολοιχισμος, S, Lucian. Solor, παξγ,γοξίομχι, Lucian. Confer Con- soler. Solstitialis, e, τξοπιχος, υ,, bv, Prod. Solstitium, υ, tS Ϋλϊν τζοπτ). Solubilis, e, b χα) ή λύσιμος, a, Athen. λυ- τός, y„ bv, Aristot. Solum, τβ ίτί'δίν, n, Aristoph, bonum, είΐ- ( 126 ; •yuov ΐδαφος, Theophri Verto, μίτανίρα- μαι Philo. i. e. planta pedis, το τίλμχ, ατός, LXX. Solum, μόνον, Plato, μόνως, Xen. non solum, sed etiam, & μόνον, μ•>, μόνον, άλ- λα χχ), Bern. Solvo, λύω, equos, ΐππας, Xen. nodum, σύνχμμχ, Plut. ex vinculis, \χ ϋισμόίν, Herodot. Eenigma, το α'ίνιγμχ, Lucian. e portu, \χ λιμίνος, Synes. ex Sicilia in Africam, ανάγομαι από τν,ς Ίιχίλίχς ίίς Αιζύγ,ν, JElian. debita pro amicis, dix• λύω χξίχ ΰπίξ φίλων, Bern, pecuniam, αποτίω άξγύίΐον, Isocr. debitum, ίχτίω vb οφλν,μα, Lucian. non sum solvendo, tsx iriv μοι y\ Ιχτισις, Aristot. Solus, a, um, μόνοι, y\, ov, Bern, οϊος, η, ov. Solute, Ιχλύτως, Plut. Solutilis, e, Ό χα) ϋ) Ιχλυτος, a, Biosc. ό χα) ϋ\ λύσιμος, χ, Athen. Solutio, Y t λύσις, ίως, Bern, ϋ) ^ιάλυσις, ίως, Plut. dotis, Ϋ) Ιχτισις ΤΥ,ς πξοιχος, Bern. pecuniae, Ϋ, απόίοσις χξΥ,αάτων, Isocr. Somniculose, ύπνωτικως. Somniculosus, a, um, ό χχ) υ) ΰπνώ^/,ς, ίος, Plut. ό χχ) ϋ, χάύυτνος, χ, Aristot. ύπ- νωτιχος, υ„ bv, id. Somnio, όνίΐξώττω, Plato, aliquid, τ) bvu- ξοΐτολίω, Bern. Ινυπνιχζω, Aristot. kvter- νιάζομχι, Plut. Somnium, τβ bvxg, Xen. b όνίίξος, χ, Plut. ne per somnium quidem, έτε έν ϋτνω, Plato, somnia videre, Ινύπνιχ όξχν, He- rodot. jucundissimo somnio frui^ Ϋ^ίς-ω όνίίξω συνίϊναι, Lucian. Somnus, Ό ϋπνος, χ, Bern, somno corripi, υπνω χχτχλχμζχνίσθχι, Herodian. o- brui, ίίς ϋπνον χατχφίξίσθχι. id. som- num capio, ϋπνχ τυγχάνω, Xen. ϋπνον λχμζχνω, Plato, adfero alicui, ποιίω τινά υτνχ λχγχχνίιν, id. ίίς υτνον τξίπω τινχ, Philo. somno careo, ΰιχγξυτνίω τ*ιν νύχτχ, Biod. Sic. excito, είίτνίξω τον χχθ-ύΐοντα, Bas. "• somnum depello, τον ΰπνον άποθίω, Plato. Sonitus, idem quod Sonus. Sono, Υ,χίω, Plut. Sonorus, a, um, b χα) ϋ, Υ,χωΙν,ς, ίος, Bern. Phal. Sons, b xa) i\ ύπόΰιχος, χ, Bern. Confer lietis. Sonticus, a^um, βλαξίζός, ά, bv, Xen. Sonus, το Υ/χος, ίος, Plato. ϋ\ ν,χν,, γ,ς, id. b ΰχπος, sonum edo, φθίγγομχι, id. Sophisma, Τ β σόφισμα, ατός, Thuc. Sophista, b σοφι?γ,ς, χ, Lucian. Sophisticus, a, um, σοφι$•ιχός, ν), bv, A- ristot. Sopio, ύπν'οω, Biosc. Confer Somnus. Sopor, b times, x, Aristot. b χοΊτος. Con- fer Somnus. Soporifer, χαξωτιχος, ■>„ όν• Soporo, χοιμίξω, Soph. Sorbeo, όοφίω, ova, ω χ, Galen. Sorbilis, e, ροφνιτος, y„ bv, ροττος, y„ bv, 0- vum, dibv, Biosc. Sorbillo, άπορροφίω, Philostr. Sorbitio, το ρόφΥ,μα, ατός, Gal. y) ρόφχσις, ίως, id. Sordeo, όυπάω, Bas. Sordes, Ό ρύπος, χ, Biod. Sic. ή ρυπχξία, ας, τ) χσγι, τις, Plato, abstergo, efuo, όύπτω, Biosc. Sordesco, ρυπαίνομαι, Plut. σπιλόομχι. Sordide, ρυπαξως. Sordido, ρυπαίνω, χαταρ ρυπαίνω.. Isocr. Sordidus, a, um, ρυπαξος, a, bv, Athen. πι- ναξος, a, bv, Lucian. i. e. perquam ava- rus, b χα) ν) μιχξολόγος, χ, Bern. Sorex, μυς χξχοα7ος• Sorites, Ό σωξίίτγ ; ς, χ, La'ert. Soror, ϋ, άδελρ•<, γ,ς, germana, όμοπατξίχ, Bern, uterina, όμομΥ,τξίχ, id. Sororio, χυΐωνιχω- Sors, ό χλΥ,ξος, χ, Bern, seu pecunia pro- pria, άφοξμΥ) ilia, idem, sortem alicui dare, δ /So'vaw τιν) άφοξμ->,ν, id. reddere, xTooihbvxi το δάνίΐον, seu χξ^χίον, idem. recipere cum usura, άπολχζίΊν το χξχχΤον συν τω 'ίξγω, id. fraudare aliquem sorte et usuris, χπο^ίξίίν τινχ τχ χίφάλχιχ χχ) τάς Ιπιχχζπίας, id. et fortuna, ϋ) μοίςα χά) τύχν,, id. sorte eligo, χλν,ξόομχι, id. divido, χλΥ,ξοΙοτίω, LXX. distribuo ter- ram, χλγ : ξχχίω ty,v γγ,ν, JElian. Sorticula, το χλΥ,ξίΰιον. χ- Sortilegus, Ϋ) χξν,σμωίος, χ, Plato, sum, χξΥ,σμωΜω, Xen. Sortior, 'χλΥ^όομχι, sacerdotium, i. e. de SPE SPO STA Sacerdotio, Ίεςωσύνην, Dent. i. e. acci- pio, honorem, τιμήν, Galen, regionero, χαταχληξνχέω χώξαν, Herodot. partem aliquem, λαγχάνω r>,v μο7ξάν τίνα, Dem. Sortitio, ή χλ-ί,ξωσις, εως, Isocr. Sortito, χληξωτ), LXX. Sospes, σώος, a, ov, Xen. Sospito, σώζω, aliquem, rivet,, Xen. Soter, Ό σωτϊξ, ήξο;, Isocr. Soteria, τά σωτΫ,ξία, ων, Lucian. Spadix, ή σπάδιξ, ικος, Plut. Spado, ή σπάδων, ωνος, seu οντος, Plut. i εχητμημίνος, a, Aristot. Ό εχτομίχς, a, Herodot. Spargo, σκορπίζω, Ν. Τ. sermonem seu famam, διχδίδωμι λόγον, seu φημην, Plut. de aliquo, εγχχτασπείξω φημην πεξί τίνος, Herodian. Sparsim, σποξάδην, Isocr. Sparsio, ή σχόξπισις, εως, Ό σχβξπισμος, 2. Spatior, πεξίνο^ίω, πίξίπατίω. Spatiose, εύξυχωξως, πλατίως. Spatiosus, a, um, Ό χα) ή ευξυχωξης, ίος, Strabo. Spatium, ό roVo?, «, amplum, πολύ;, Dem. ή εϋξυχωξία, ας, ThllC. Specialis, εΐδιχός, η, ov, Galen. Specialiter, seu Speciatim, είδιχως. Specie», re είδος, to;, Plato, ή Ιδία, ας, Dem. ή ό'•ψ<ί, mist Isocr. in speciem, ό-\ιεως ενίχα• Speculum, ή μήλη, ης. Specimen, το δείγμα, ατός, Dem. dare a- licujus rei, εχφίζ-.ιν τινός. Isocr. in re a- liqua, άπόδειξιν ποιεΤσθχιϊν Tivt,Xen. sui, πεΤςαν εαυτ2 διδόναι, Dem. artis, h ϊξγω S -εσθαι την τίχνην, Mlian. Speciose, εύπςεπως, Tkuc. ευειδως. Speciositas, ή εύπξίπίΐα, ας, Plut. τό ευπρε- πές, εος, Thuc. Speciosus, a, um, ό χα) ή εύπξεπης, ίος, Thuc. ο χα) ή εΰειδης, facie, ό χα) ή ευ- πρόσωπος, ν, Philo. sum, εΰπξοσωπίω, Spectabilis, e, ό χα) ή πΐξίζλεπτος, ν, Lu- cian. όξατός, η, βν, Dem. διάτας, η, βν, idem. Spectaculum, το Β-ίαμα, ατός, crudele et miserabile, δεινόν χα) ελεανόν, Dem. ή 3-ία, [ας, publice edo, Seav επιτελίω δη- μοσία, Herodian. fio, 3-εατςίζομχι, Ν. Τ. ' Spectatio, η Six, ας, Herodian. ή 3-ενξία, ας, Dem. Spectativus, a, um, Β-εωςητιχός, η, βν, A- ristot. Spectator, Ό 3-ιωξος, 2, Dem. i 3-εχτης, 2, idem. Spectatrix, ή 8-ίάτξΐα, ας, Poll. Specto, &εάομαι, imaginem alicujus, ειχόνα τίνος, Dem. accurate aliquid, Β-εωξίω τι υ,χξίΖως, Isocr. aliquid admirabundus, θαυμάζω τι, Dion. Hal. veritatem, τείνω πξός άληθειαν, Aristot. honores a- licujus, ίποζλίπω ίΐς τιμάς τίνος, Isocr. Spectrum, το φάσμα, ατός, Lucian. τί φάντασμα, ατός. Specula, ή σχοπη, ης, Philo. Speculatio, ή χχτασχοπη, ης, Xen. τι 3--ω- Speculator, ό \*ο<χτυ,ο, %ξος, Aristot. ό σχο• πος, S, Philo. β χατασχοτος, n, Dem. Speculatorius, a, um, χατασχοπικος, i?, ov, navis, ή &ίωξ)ς ναυς. Poll, ναΰς πζόπλχ-ς, Thuc. ναυς ■χ^ωτ'ο-χΧοος, Xen. Speculor, χατασχίψτομαι, Xen. χχτχ- σχοπίω, id. aliquid, σχοπ'ίομαΊ τι, Dem. Speculum, το χάτοχτ^ον, u, Philo. το ε- σοπτξον,ν,Ν. Τ. ίηίχιβοτ,Ιο-οττξίζομχι, Plut. Specus, το οΊτνιλαιον, ν, Lucian. το σπίος. Spelunca, το αντςον. Sperabilis, e, ίλπίί-ος, r„ it. Sperno, Ιχφχνλίζω, Plut. aliquid, aaga- μίλίο) τίνος, Xen. ύτίξοξάω τίνος, idem. Confer Contemno, Despicio. Spero, Ιλτίξω, hoc, tSto, Dem. me cor.se cuturum, τιύξίσθχί τι, Plut. Confer Spes. Spes, η Ιλϋτ/ί, /δβί, magna et prseclara, xa- Xh χα) μίγίλΥΐ, Dem magna, μίγχλΥΐ, id. multa, πολλή, id. bona, ayaOh, id. dulcior, -βίων, Isocr. exigua, μιχ»α, id- inanis, μχτχίχ, Dem. xivr,, id. futura, μίλλασα, id. et ex?pectatio, χα) <τξοο~ δοχία, id. spem injicio alicui, χαθί^Υΐμί •riva iv ελτ/δ<, id. do alicui, έλτ/δα πχ- ξίχω riv), id. facio alicui, \μτοιίω πζοο*• ϋοχίχν mi, id. concipio meliorem de re, λαμζάνω ελπίδα βίλτίαι ίτίζί τινός, id. factum amplecti, πίίθίβ-θαι ΙλτΊΙι τίνος, id. bonam pra? se ferre seu ostendere, αγαθόν 'ελπίδα νςοζάλλεσθχι, id. mag- nam habeo de aliquo in aliquo reposi- tam, ελπίΰας -τολλας εχω εν τινί τίνος, I- socr. pra?cido alicui, άποζ-εςίω τινά ελ- π'ώος, Dem. spe lacto aliquem, uxortiva τιν) ελπίδα, id. impelli seu adduci, ελ- πΊΙι ΰπάγίο-θαι, id. alia ex alia suspen- ds, άνχξτάο-θχι έλτ/δ< ίξ 'ελπίδος, id. de- Cipi, ίξαπαταο-θχι ίλπίδι, id. duci ali- cujus rei, ίξχεο-θαι ε'ις 'ελπίδα τίνος, idem. frustrari, άμχξτάνειν ελπίδος τίνος, idem. praster spem evenire, πας' 'ελπίδας εχζχί- vtiv, idem. Spha?ra, Ϋ, ο-φχΤξχ, ας, Plut. Spharista, ^ ο-φαίξίς-Υ,ς, 2, Athen. Sphaeristerium, το σ-φχΐξίΓΥ,ξίον, a, Plin. Sphalma, T o σφάλμχ. ατός, Plut. Spica, ή s -άχυς, υος, Plut. Spicatus, a, um, ό χα) ή s -αχυώδνις, ιος, ες-α- χυωμίνος, '/], ov, Diosc. Spicilegium, ή ς-αχνολογία, ας. Spicor, ϊαχυοφυίω. Spiculator, Ό δοξυφόξος, ν, Herodot. Spiculo, άχονάω, Lucian. Spiculum, το rvgaxiov, n, Thuc. το ξυ?ον, S, Xen. Spina, ή άχανθα, ης, Diosc. acuta, ή οξν- άχχνθχ, ης, idem, dorsi, ή ράχις, εως, Galen. Spinetum, ό αχανθων, α/νος, Eust. Spineus, a, urn, άχάνθινος, ίνη, ινον, Ν. Τ. Spinosus, a, um, ό χα) η άχανθώδης, εος, Theophr. άχανθιχος, η, βν, id. Spinter, το -ψέλλ/βν, a, Xen. το Λ/χλιον, ν, Dion. Hal. Spira, η g -πεΤξα, ας, Mlian. in modum spi- ral, α-πειςηδον, LXX. Spirabilis, e, πνευ^ος, η, ov, πνευ^ιχος, η, ov, Athen. Spiraculum, η άναπονη, η, Aristot. Spiritus, το χνενμα, ατός, Dem. sanctus, όίγιον, Ν.. Τ. altos gero, μίγχ φρονίω, Isocr. spiritum edo, αποψύχω, Philo. usque ad extremum spiritum, είς εο-χά- την άναπνοην. Spiro, πνέω, ignem, πυξ, Xen. aliquid, φυ- σάω τι, Dem. i. e. odorem emitto, cro- ci, πν'εω χζόχα, Diosc. alicujus, Όζω τι, idem. Spissamentum, το πύχνωμχ, χτος, Plato. Spisse, πυχνως, πυχνον, πυχνά, Aristot. Spissesco, πυχνόομαι, Plut. Spissitas, seu Spissitudo, ή πυχνότης, ητος, Plut. Spisso, πυχνόω, aliquid, τ), Plut. Spissus, a, um, πυχνος, η, ov, Theophr. συχ- νός, υ,, όν• Spithama, ή σπιθαμή, ης, Diosc. Splen, i ο-πλην, ηνος, Plut. Splendeo, λάμπω, Aristot. σίλαγίζω, $•ίλ- ζω• Splendesco, λάμπομαι. Xen. Splendide, λχμπξως, Xen. φχιδςως, άγ• λαοις. Splendidus, a, um, λαμπξος, χ, ov, luna, σελήνη, Thuc. vir, άνν,ς, Dem. i άγλχ- ος, 'i• Splendor, lucis, nominis, orationis, ή λαμ- πξότης, ητος, Plut. Isocr. Hermog. ή αΰγη,ης. Spleneticus, a, um, σπληνητιχος, η, όν. Splenicus, a, um, σπληνιχος, η, ov, Athen. ό χα) ή σπληνώδης, εος, Hippocr. Splenium, το σπλί,νιον, Poll. Spoliatio, ή σΰλη, ης, Dem. fanorum, η Ίε°οσυλία, ας. Spoliator, Ό συλητγ,ς, », λαφυξχγωγός. Spolio, ονλάω, aliquem, τινά- Isocr. mor- tuos, ο-χυλίύω τνς ν.χξας, Tkuc. Confer Eripio. • Spolium, η σΰλη, ης, Dem. το σχΰλον, β, Plut. Sponda, το της χλίνης πλευξόν. Spondeo, ϋπισχνεομα:, Dem. et polliceor me laturum legem, εγγυάομαι χαί φημ-ι νόμον Ά-/,σειν, id. pro amico, εγγυάομαι φίλον, id. alicui filiam, εγγυχω τιν) ty,v παΐδα, Herodot. Spondylus, ό σπόνδυλος, ν. Poll. Spongia, ό σπόγγος, *, Plut. η σπογγιχ, χς, id. Spongiola, το σπόγγιον, χ, Aristoph. Spongiosus, a, um, ό χα) ή σπογγώδης, εος, Diosc. Sponsa, ή νυμΰη, ης, Plut. <η μνη?η, $?ί> Pand. ( 127 ). Sponsalia, τα νυμφια, ων, η μνημεία, ας, Chrys. το μνηρευμα, ατός. Sponsalis, e, νυμφιχος, υ„ ov. Plato, thala- mus, ό νυμφών, ωνος, Ν. Τ. Sponsio, yj εγγΰησις, εως, ή εγγύη, ης, Dem. Sponsor, ό εγγυητές, S, Dem. Sponsus, ό νυμφίος, n, Plut. Spontaneus, a, um, εχχσιος, ία, ιον, labor, πόνος, Isocr. Sponte, Ιχχσίως, Dem. εχπσία, id. έχον- τι, id. facio, αΰτομα,τιζω, faciens, ό χα) η αυτεπάγγελτος, a, Thuc. ό χα) ή αυ- τοχελευς-ος, u, Philo. offero, εχασιάζο- μαι, LXX. Sporta, ή σπυξις, ίδος, Ν. Τ. η σαξγάνη. Sportella, seu Sportula, το σπυςίδιον, n, Α- ristot. το φοξμίον. Spuma, ό αφζός, S, Lucian. Spumesco, άφξίζω, Diod. Sic. Spumeus, a, um, ό χα) ή άφξώδης, εος, Hip- pocr. Spumo, άφξίω, Hesych. Spumosus, a, um, ό χα) η άφξώδης, εο., Hippocr. Spuo, πτύω, Xen. crebro, πτυελίξω, Hip- pocr. Spurce, ρυπαξως. Spurcitia, ή ουπαξία, ας, ή άχχθαξσία, ας, Dem. Spurco, ρυπαίνω, Philo. σπιλόω, Ν. Τ. Spurcus, a, um, ρυπαςός, χ, όν. Spurius, ό νόθος, ν, Plato, ό μοιχίδιος, if, Lucian. Sputo, πτυιλίξω, Hippocr. Sputum, το πτύελον, α, ΑΙ. Aphr. τό πτύσ- μχ, ατός, Ν. Τ. Squaleo, αυχμάω, CI. ΑΙ. χυχμίω, Athen. ρυπάω• Squalide, αυχμηξως, ρυπαςως. Squalidus, a, um, αΰχμηξος, a, ov, Lucian. i χα) η χυχμωδης, ίος, Galen, ρυπαςος, ξά, ξόν. Squalor, ό oti^aoff, ν, Aristoph. ό ρύπος, α. Squama, piscis, το λίπος, εος, Poll, ή λιπ)ς, Ίδος, Diosc. serpentis seu.&ris, ή Φολις, ίδος, Aristot. Hippocr. Squameus, a, um, seu Squamatus, a, um, λεπιδωτος, η, ov, Aristot. φολιδωτός, η, h, idem. Squatina, ή ρίνη, ης, Mlian. Squilla, ή χαξίς, ίδος, Aristot. Squillula, το χαςίδιον. a, Aristot. Stabilimentum, η βίζαίωσις, εως, Thuc. Stabilio, βεζαιόω, aliquid, τ), Herodot. ασ- φαλώς χατατίθημί τι, Dem. Stabilis, e, βίζχιος, a, ov, amicitia, φιλία, Dem. ό %a) η ζ-άσιμος, a, ingenio, τό η~θος, Plut. Stabilitas, η g -αθεξότης, ητος, Philo. η βε- ζαιότης, ητος, Dem. Stabularius, ό πανδοχείς, ίως, Lucian. Stabulalio, ή επι?άθμευσις, εως, ή επι^αθ- με'ια, χς, Diod. Stabulo, s. Stabulor, χύλίζομχι, Xen. ς-χΟ- μεύω, Appian. επίΓαθμιύω, Pint. Stabulum, ό ς-αθμος, 2, Xen. ή επαυλις, εως. Stadium, το τάδιον, », Herodot. ό s -άδιος, ν, Diod. Sic. curro, ς-αδιοδξομίω, Dem. Stagno, λιμνάζω, Bas. Stagnum, ή λίμνη, ης, Paus. Stamen, β ς-ημων•. όνος, Plut. duco, s -ημα- νίζομαι, Aristot. Starnineus, a, um, s -ημόνιος, ία, ιον, The- ophr. Stanneus, a, um, χασσιτίξίνος, ίνη, ινον, Stannum, ό χασσίτεξος, Lucian. Statarius, a, um, ό χα) η βάσιμος, n, Plut. S -αδιχΊος, αίχ, a7sv, Themist. pugna, β εχσυ^άσίως μάχη, Herodian. η ς-χδιαία μάχη, Lucian. τό συτ^όν μχχεσθχι, Herodian. Stater, <5 ς•<ζ.τγ.ξ, ηξος, Ν. Τ. Statera, ό ς-αΰμος, 2, Diod. Sic. Ό ζυγός, 2, Plut. Statim, αύτίχ,χ, audietis, άχζσεσθε, Dem. surgens, εύ8ύς ανανάς, id. sentitur, ποη* την α'ίσθησιν εύθίως, id. τό παξχυτίχχ, Lucian. statim a puero, εϋΒυς εχ νέων, Aristot. Statio, ή ?άσις, εως, Greg, militaris, η τάξις, εως, Thucyd. stationem desero, τάξιν λείπω, JEschin. stationis desertor, ό λειποτάχτης, it, Phil, stationis deser- tio, ή λειποτχξιχ, ας, id. Stationalis, e, ζ-χδιαΊος, αία, οίον, Hesych. Stativa, ό βαθμός, 2, Herodian. τό τςχτό' πίδον. STI STR SUB Stativus, a, um, ς-αθμικός, η, όν.' Stator, s-foios. Jupiter, Ζευς, Dem. ορβώ• trios, Dion. Hal. Statua, το άγαλμα, ατός, Dem. το εδος, ίος, id. ο άνδςιάς, άντος, id. dei, εδος, 8-ίΐί, Dion. Bal. statuara erigo, άνίς•γ Γ μι άνδξΐάντα, Lucian. alicui aeream, ίσ- τημί τινι χαλχην ε'ιχόνα, Dem. 'is -ημί η- ν» χαλχαν, id. dedicatum esse, ανδριάν- τα άνακέϊσθαι, id. Statuaria, ή άγαλματνξγία, ας, Max. Tyr. % άνδξίαντοποίία, ας, Xen. ofBcina, το ζρμογλυφειον, ν, Plato. Statuarius, b άγαλματοποιος, a, Diod Sic. ο Ιξμογλυφευς, έως, Lucian. δημιαξγός αγαλμάτων, Max. Tyr. Statumen, b χάξαξ, αχός. Statumino, χχξχκίξω. Statuo, ϊρημι, tropasum, τξόπαιον, Xen. fa- num, Ίδξύομχι Ίερον, Dion. Hal. qua? ho- nestissima sunt civitati, ψηφίζομαι r« αα,λλίς-α τη πάλει, Dem. et decerno de rebus, quaa decet, γιγνώσχω χα) ψηφίζο- μαι περ) των πραγμάτων a, χρ,η, id• Conf. Decerno, item Colloco. Statura, η ηλικία, ας, LXX. admodum humili homo, β πάνυ τη ηλικία χαμαίζη- Χος, Lucian. statural ejusdem, b όμηλιζ, ιχος, id. Status, a, um, τεταγμένος, ενη> ενόν, tem- pus, χξόνο;, Detn. εΐξημένος χξόνος, id. Status, us, η χατάς-ασις, εως, reip. της πό- λεως, Isocr. in eo statu res sunt, ut, εις τ$το τα πράγματα καθίτηκίν, ώς-ε, id. quo in statu sunt res vestra? ? πως ύμίν τα πξάγματα έχει ; Dem. Statutum, το δόγμα, ατός, ό δεσμός, S, Sta- tuta et leges, τα καθες-ώτα, ων, Isocr. Statutus, a, um, τεταγμένος, εν/ι, ένον, tem- pus, χξόνος, Dem. Stella, ό as -ΥιΡ, έρος, Aristot. fixa, απλα- νής, έος, Lucian. errans, άβαθης, ίος, idem, ο πλανήτης, n. Stellio, ο άσχάλαΖος, u, Aristot. Stello, is -εξίξω, Plut. Stercorarius, a, um, χοπζΐχός, η, όν. Stercoratio, η κόπ^ωσις, εως, Theophr. % χόπζίσις, εως, id. Stercoreus, a, um, κόπανος, ίνη, ινον, δεισα- λεος, ία, έον, CI. ΑΙ. Stercoro, χοπξίζω, Theophr. Stercorosus, a, um, Ό χα) η κοπιώδης, ιος. Stercus, η κόπρος, u, Xen. β άπόζατος, u, CI. ΛΙ. το ααόδευμα. Sterilesco, g -εΐξοομαι. Sterilis, e, λυπείς, a, ον, Plut. s -εΤζος, a, - ον, ίφοξίων, vera, ον, Philo. ό χα} ή άγο- νος, άκαξπος. ν Sterilitas, ή s -είξωσις, εως, Bas. η άφοξία, ας, Plut. ή χγονία. Sternax, καταΖλητιχός, η, ον, Xen. Sterno, ς-ξώννυμι, lectum, κλίνην, Xenoph. δια^ξώννυμί τι, Athen. i. e. prosterno, χαταζάλλω tu Isocr. aliquem solo, χα- τατείνω τινά ϊπ) τ'ύδαφος, Plut. Sternuo, πτάςνυμαι, Aristot. πταίξω. Sternutatio, Ό πταρμός, S, Galen. Sternuto, idem quod Sternuo. Sterquilinium, ή κοπρία, ας, Chrys. Ι *β- πξών, ώνος, Athen. Sterto, ρέγχω, LXX. χνώσσω. Stibium, το τίμμι, Poll. Stigma, το s -ίγμα, ατός, Herodot. stigma- te in fronte notare, g -ίζειν χατά τ5 πξο- ο•ώπα, Mlian. Stilla, η ς•αγων, όνος, Athen. Ό ς•χλαγμός. Stillatitius, a, um, ζ-αχτος, η, ον, Euripid. 5"αλαχτιχος, ?], ον, Diosc. ε'αλαχτος, η, ον, id. Stillicidium, % λιζάς, άίος, Suid. Stillo, s -Λλάω, Lucian. μαλάζω, Eurip. αποζ-αλάζω, aliquid, άπο^άζω τι, Philo. Stimulatio, το κέντημα, ατός. Stimulator, ό κ'εντωρ. , οξος. Stimulo, χεντξίζω, Philo. χεντεω, Theophr. παςοξύνω• Stimulus, το χεντξον, n, Plut. voluptatis, γι ο'ίΓξηλαιτία της ηδονής , Joseph. Stipatio, ό πεξίΓΟίχιο-μος, 5- Stipator, ό δοξυφόξος, a, Xenoph. ό Ιεζιολά- ζος, », Ν. Τ. ό ο-ωματοφύλχξ, αχός, He- rodian. Stipendiarius, a, um, ό χα) η υποτελής, ίος. Stipendior, μιο-θοφοξίω, Dem. Stipendium, ή μια-θΌφοξά, άς, Dem. η μισ- θοφοζία, ας, id. ό μιιτθος, S, id. mereo, μιο-θοφοξίω, id. tres annos facio sub ali- quo, μιο-θοφοξίω τιν'ί τρία ετη,. id. mere- or bina, μιο-ΰοφορεω διχόθεν,ίά. solvo mi• Utibus, Ιί^ωμ.ι, seu άποδίδωμι μινΟον τοις Γξχηώτχις, id. stipendio conduco mi- lites peregrinos, μιο-θόοΐΜζι των ξενιτευο- μενων τξ,α,τόπε^ον, Isocrat. quindecim mensium fraudare milites, άποτερε~α τνς ςτξατιώτας τον μισθίν πενταχαίΊεχα μη- νών, id. carenSyo χαι ή άμιο-θος, χ, De- mosth. Stipes, ο χούμος, S, ό χοξ/τος, S, Hesych. Stipo, πυχνόω, Plut. g -είζω, latus alicujus, δοξυφοξίω τινά, Xen. Stips, χίξμχ, ατός, Dem. stipem cogo, άγνξμον ποιεω, peto, μεταιτεω, Herodian. Stipuu, η καλάμη, -ης, Dion. Hal. το χάζ- φος, εος, Lucian. Stipulatio, το επεζώτημα, ατός, Ν. Τ. Stipulor, επερωτάω, οιομβλογεομαι, συγγρά- φω. Stiria, β ^αλαγμος ιτυμπαγείς• Stirpitus, ριζόθεν, Herodian. Stirps, το ρΊζόφυτον, ν, i. e. genus, το γένος, Dem. Confer Genus. Stiva, ή εχίτλη, ης, Hes. Sto, ΪΓχμαι, Aristot. Ι^ηχω, Dem. a par- tibus alicujus, ΰπάξχω τιν), id. ervvi^a- μαί τινι, Themist. ab aliquo,_ πζός τινός ε'ιμι, Thuc. pactis, \μμίνω τοις λελεγμί- νοις, Isocr. stat sententia, αλλ' 'ήΐη γε άπεφγνάμην, Lucian. Stola, ή s -ολη, ης, Herodian. Stolide, άποπληχτως, βλακωδώς, Justin. Mart. Stoliditas, η αξελτεξία, ας, Aristot. η ηλι- θιότης, ητος, Hesych. Confer Stultitia. Stolidus, a, um, ό χα) η αζίλτεζος, a, Dem. ό χα) η ασύνετος, a, id. ηλίθιος, ία, ιον, idem. Stomachatio, η ίγανάχτησις, εως, Thuc. Stomachicus, a, um, στομαχικός, η, ον, Diosc. Stomachor, αγανχχτεω, Dem. δνσχεςαί- νω• Stomachosus, ίξγίλος, •η, ον• Stomachus, ό ^όμαχος, υ, Galen. Storea, ό sive ή, ψίαθος, ν. Strabo, ό σίλλος, a, Lucian. Ι j -ξαζος, s, Galen, ί χα) η παξαζλώ-ψ, ωπος, sum, Γξαζίζω•^ Strages, ο όλεθρος, ν, bellica, '^ττα πολέμα, Mschin. hominum, φθοεά ανθρώπων, Thuc. Stragulum, η s -ξωμνη, ης, Xen. το ?ξωμα, ατός, id. Stramen, το χάζφος, εος, Aristot. Stramineus, a, um, χάξφινος, ίνη, ινον. Strangulatio, ό πνιγμός,^ S, Diosc. η πνιξ, γος, Hippocr. ή άγχονη, ης, Dion. Hal. η Τξαγγάλη, ης, Joj. Strangulo, άγχω, Lucian. αγχονάω, Dion. Hal. απαγχονίζω, Lucian. άποπνίγω, Xenoph. Stranguria, η s -ξχγγαξίχ, ας, Gal. Strategma, το ^^ατηγημα, ατός, Isocr. Stratum, το g -ξωμα, ατός, Xen. Strena, ή ϊπινομ)ς, βος, Athen. το ξενιον, ν. Strenue, Ιρρωμίνως, Dem. ίνΰξείως, Isocr. facio, άνόζχγαθίω, Plut. Strenuitas, ή άνδξαγαθία, ας, Xen. η α- ζΐς-εία, ας. Strenuus, a, um, $ξα?ηριος, ία, ιον, Thuc. ο χα) η φιλόπονος, a, Dem. ανΰξίχος, η, ον, id. β χα) η άγηνωξ. Strepitus, ό <ψβιυ}>ϊ7ς, Dem. ali- quem, ύπαπίμπω τινά. Dion. Hal. Subrepo, ύφίξπω, ϋφεοπύζω. Subrideo, υπομαΰιάω. Subripio, ΰφα,ξπάζω, Aristoph. Subrogo, άντιχαΟίστημι, Plut. ύφίστημι, Xen. Subruo, ΰποξύττω, Chrys. Subsanno, χλευάζω, aliquem, τινά, Ν. Τ. σχώπτω τινι, Herodian. σχωμμα λίγω Plut. αιπτω τίνα ,Χεη. Subscribo, ΰπογςάφω, propria manu Uteris, αύτοχίΐξ) τοις γξάμμασι, Theodoret. Subscriptio, ν) υπογραφή, ης, Bas. ή ύποση- μί'ιωσις. Subseco, ύτοτίμνω, Xen. Subsellium, ό βάθζος, a, Plut.' Subsequor, Ιφίπομαι, aliquem, τιν), Xen. ίπαχολνθέω. Subservio, ύπηςίτίω, alicui, τ/ν/ι Dem. Subsessor, ό ίγχάθετος, α, Ν. Τ. Subsideo, ύποχαθίζω, Dion. Hal. ύφεδξΐύω. Subsidiarius, a, um, έπιχνξΐχός, η, ov, Phi- Subsidior, βοηθίαι, Xen. άςηγω, id. Subsidium, ή βοήθεια, ας, Dem. ή επιξοη- θεια, ας, Philo. r) άζωγή, ης, JEschin. Subsigno, ύποσημειόω, χατχσημαίνομαι, Xen. Subsilio, νποπηΰάω, ύφάλλομαι. Subsisto, ύφί^αμαι, Aristot. Subsolanus, ό άφηλιώτης, ν. Substantia, ή ύπός-ασις, εως, Aristot. ή »- σία, ας, id. Substantialis, ό χα.) ή ίσιωδης, εος, Aristot. Substantialiter, νσιωδώς. Substantiatio, ή ασίωσις, εως, Bas. Substerno, ύπος-ζωννυμι, Herodian' Substituo, ύφίς-ημι, aliquem, τινά, Xen. a- lium in locum alicujus, χα,ϋίς-ημί τίνα ιίς τάξιν τίνος, Bud- Substo, ύφί?αμχι, Aristot. Substructio, η ύποΐόμησις, εως. Subsultim, ΰποπηδητιχως. Subsum, νπειμι, ύπείχω. Subtegmen, ή χξόχη, ης, Plato. Subtendo, ύποπίνω, LXX. Subter, χάτω, De?n. ύποχάτω, Plato. Subterfugio, ύποφεύγω, Thucyd. laborem, φεύγω τον πόνον, Plato. Subterlabor, ύπαλεύομαι- Subterraneus, a, um.i χα.) ή χατάγειος, y, Diod. Sic. ό χα) ή καταχθόνιος, ν, Ν. Subtexo, χαθυφαίνω. Subtilis, e, λεπτός, η, ov, Phil. Subtilitas, η λεπτότης, ητος, Aristoph. ή λεπ- τομίξΐια, ν) άγχίνοια• Subtiliter^Aea-Tii/i, dispute, λεπτολογεω^η- cian. Subtraho, υπορίλλομαι, de cibo, της τεοφης, Aristot. Subtus, χάτω, Dem. Subucula, το χιτώνιον, χ, Athen. 6 ύποχί- των, ωνος. Subvectio, η ανάγωγη, ης. Subveho, άναχομίζω, Xen. Subvenio, βοηθ'εω, Thuc. alicui contra a- liquem, 'ίξχομαί τινι χατά τίνος σύμμα- χος, Lucian. Confer Auxilior. Subvereor, εύλαζεομαι, aliquem, τινά, De- mosth.. Subversio, ό άνοιχισμος, S, Phil, η &»»- τξοπη, ης. Subverto, ίνατςεπω, Dem. Confer Ever- to. Subula, τό ρχφίον, ν, Gal. το χεντηξίον. Subulcus, ό συζώτης, u, Lucian. ο χοίξο- ζοσχος, S, Theophr. ό ύφοξζός. | Subvolo, άναπίτομαι, Aristoph. άνίπτα- μαι• Suburbium, το πξοά?ειον, ν, Dion. Hal. Succedaneus, ό χα) ή άνταν\ος. Succedo, ύποϊύομαι, Lucian. alicui in ma- gistrate, ΰιοιδίχομαι την άξχην τίνος, De- ( 129 ) mosth. alicui, τινά, Lucian. in regno, Ιχδεχομα.1 την βασιλε'ιαν τίνος, Herodot. succedit opus, περιχωςεί το 'έξγον, Thuc. obsidio ei ex sente*utia, α,ύτω τά της πο- λιοξχίας ως βύλεται, Herodian. feliciter et supra votum, α,ύτο. δεξιως χα) ύπϊξ πά- σαν ίύχην, id. Succendo, ΰφάπτω, Dion. Hal. Succenseo, επιμεμφομαι, Dion. Hal. ali- cui, νεμισάω τιν), Plut. δυσχεραίνω χα- τά τίνος, Lucian. οργην εχω επί τίνα, Dem. χαλεπα'ινω τινι, id. Succenturio, άντιχ*θί<τημι, Plut. Successio, in officio, ή διάδεξις, εως, Aret. in haereditate, ή διάδοχη, ης, τί? χλη?ν, Plut. Successive, χατά διαδοχην, Philo. \χ διά- δοχης, Aristot. Successor, ό διάδοχος, ν, in regno, βασιλεί- ας, Plut. fio alicujus in haereditate, γίγ• νομαί τινι της χληζονομιας, Isocr. Successus, felix, ή εΰπζαξία, ας, Dem. η ευτυχία., infelix, η δυσπςα%ία, ας. Soph. successu felici utor, ευπεαγίω, Thuc. in- felici utor, δυσπξαγεω, Plut. Succido, ύποχόπτω, Dion. Hal. Succido, υποπίπτω, sub aliquid, τιν), Plut. ' Succidus, a, um, idem quod Succulentus. Succiduus, a, um, ό χα) ή πτώσιμος, it. Succincte, συντόμως. Succineus, a, um, ηλίχτςινος, ίνη, ινον. Succingo, ΰποζώνννμι, Plut. Succino, ύπάδω, Lucian. Succinum, τό ηλεχτξον, ν, Lucian. Succlamatio, τό επιφώνημα, ατός, Plut. η νποφώνησις, εως, Bas. Succlamo, ύποφωνεω, Plut. Succosus, a, um, seu Succulentus, a, um, ό χα) ή εγχυλος, ν, Diosc. ό χα) ή πολύ- χυλος, ν, id. Succresco, ύποφύομαι, παξχφύομαι, Theo- phrast. Succulentus, vide Succosus. Succumbo, ύπόχειμαι, alicui, τιν), Herodot. νποχαταχλίνομαί τινι, Plut. ira?, 'ήττων είμ) τΖ S -υμν, Aristot. amori, ήττάνμχι. ϊξωτος, Plut. CUris, χαταπίπτομαι φξον- τίσι, Chrys. Succurro, βοηθεω, alicui, τιν), Dem. £|ee«- χεω τιν). Xen. morbo, επιχνξίω νοσώ. id- succurrit aliquid mini, ύπίξχεταί τί'εμο), Isocr. ^ Ιξχεταί τι εμο) επ) vSv, Dem. Succus, ό χυλός, 2, Diosc. ό χυμός, S, Α- ihen. Succussus, ό ύποσεισμός, 2. Succutio, ύποσείω. Suctus, ί] μύζησις, εως, ή εχμύΖησις, εως, Diosc. Sucula, το υίδιον, χ, Xen. sucula?, astrum, αϊ ύάδίς, ων, machina, τά χηλώνια, ων, Bas. Sudarium, τό χαψιδςώτιον, u, Poll, τό σα• δάςιον, ν, Ν. Τ. Sudatio, η ΐδζωσις, εως, ΑΙ. Aphr. η ΐδισις, εως, Aristot. Sudatorium, re ύπόχαυς-ον, ». Sudatorius, a, um, Ιδξωτιχός, η, όν, Hippo- crat. Sudes,^ διω?ηξ, ηξος, LXX. Sudo^ ιδία, ίδξόα, sudorem sanguinem,' /- δςωτα αίματώδη, Aristot. pedibus, Ιδξώω πόδας, id. Sudor, β ίδξ,ως, ωτος, Aristot. sine sudore, άνιδξωτ), Lucian. άνιδιτ), Plato. Sudum, τό αιθξίον, ν, ή αιθρία, ας, Aristot. Suesco, εθίζομαι, Xen. Suetus, a, um, ό χα.) η Ιθάς, άδος, Thuc. Suffero, ύποφίξω, aliquid facile, τι ραδίας, Xen. Conifer Potior. Sufficiens, άξχετος, η, όν, Ν. Τ. Ίχανός, η, όν, ad aliquid faciendum, ποιειν τι, Xen. Sufficienter, έξαξχύντως, Isocrat. ίχχνως, idem. Sufficientia, ^ Ίχανότης, ητος, Plato. Sufficio, άξχίομαι, Thuc. alicui seu »i a- liquid, διαρχία πξός τι, Plut. 'εξαρχία, πξός seu εΊς τι, Xen. aliquem alicui, ύ- φί^αμαί τίνα εις τάξιν τινός, Bud. sufti- cit mini, εξαξχε7 μο), Xenoph. άπαρχε7, Dion. Hal. Suffigo, πξοσηλόω, πξοσίξΐίδω. Suffimen, seu SufRmentum, το θυμίαμα, ατός, Herodot. Suffio, Β-υμιάω, aliquid, τί, Herodot- τι- νός, Lucian. εχθυμιάω, Aristot. ίπιθα- μιάω, Plut. ύποθυμιάω, Diosc. Suffitio, seu Sufhtus, ή&υμίασις, εως, Dio- scor. Sufflamcn, ή Ιποχλιυς, εως, Eustatli, SUM SUP SUP Sufflamino. εποχλεύω. Sufflammo, ΰτοκχίω, Eustatk. SufHo, υποφυσάω, φυσάω, aliquid, ?), Plut. Suffocatio, i πνιγμό;, 5, Diosc. ■>, τνίξ, γος, Hippocr. το πήγμα, χτος, Aristot. Suffoco, ίποπνίγω, aliquera, tjvx, Bern. κχτχπνίγω, ignem, το πυξ, Gal. fame, λιυυαγχονίω, Philo. Suflbdio, ΰποξύττω, Lucian. Suffragatio, % ^Υ,φιφοξία, ας. Suffragator, h ■ί/Υ,φις-ϊ.ς, 5, Ό •&ήφιφ»ςίαα, ov- το;, Lucian. ό ^τ,φιφόξβς, η, Them. Suffragium, % ψ^φος, u, Bern, fero, <ψ?0βν φίξω, Lucian. τίθεμαι, Bern, de ali- quq, διχφίξω πίζί τίνος, Isocrat. ferendi potestatem facere alicui, ψηφον άνχδιδό- vxi τιν), Lucian. διαχείξοτονίχν ΰιδόνχι τιν), Plut. suffragio alicujus rejectus, απο^φισθεις ύπό τίνος, Dion. Hal. meo scisco aliquid, -Χ,^φίζομαί τι, Thuc. meo absolvo, άπο•1>γ,φΊζομχί τινχ, id. aliquem damno, κχτχ-^ι^φίΧ,ομχί τίνος, Plalo. ob aliquid, τινός τι, Xen. confirmo, quod alter decrevit, Ιπΐ'^/τ,φίζομχί τινι, Luci- an. in suiFragium mitto, επι^^φίζω, Tiiuc. Suffrago, το μεσοκύνιον, s, Hippiatr. suf- fragine laboro, σίξιάω. Diosc. Suffragor, ψηφίζομαι, Thuc. Confer Suf- fragium. Suffugio, ϋποφεύγω, Thuc. Suffugium, Ϋ, καταφυγή, H;, Isocr. Suffulcio, ΰπεοείΐω, Plut. Suffumigo, ΰποκαπνίζω.• SuiFundo, ΰποχίω. Plut. aliquem pudore, δυσωπίω τινχ, idem, καταδυσωπίω τίνα, Lucian. Suffuror, ύποχλεπτα, Pandect, ίχκλίπτω, Plut. ΰφχξπάζω. SuffusiO, γ, ΰπόχυσις, (ως. Suggero, ΰποτίθγ,μι, Dion. Hal. alicui a- limentum, ίπχζχίω τιν) τγ,ς τξοφϊς, Ari- stot. verbo, συμΖάλλω τιν) λόγον, Ltj- curg. in memoriam, ΰπομνί,τκω, all- quid, τίνος, Herodian. τ), JEschin. Suggestus, το βϊ,μα., χτος, Plato. Suggillatio, Ό ύπ'ωπιχσμος, S, Kaz. Suggillo, ΰπωπιάζω, i. e. detrecto, χχθυζζί- ζω τινά, Plut. Suggrunda, seujsuggrundia, το γεΊσον, ν, Athen. το γείσο;, εος, LXX. SuggtundatiO, υι γείσσωσις, εως. Sugo, μύξω, calamum, χάλχμον, Xenoph. μυζεω, Dem. mammas, 3-γ,λάξω μχτνς, XXX. Sui, seu Sui ipsius, ίαυτν, Ϋ]ς > S, Dem. av- tS, Υ,ς, 5, id. Suile, i συφεος, 5, Horn. Suillus, a, um, ΰΊχος, τ), ov, Xen. ύειχος, *) t ίν, caro, κξίχς, Poll. Sulcatim, χατ' χύλχκχς. Sulco, αύλακίζω, άλοκίζω, Aristoph. Sulcus, τ] χΐιλχξ, ακος, Philo. Sulphur, το S -ίΐον, a, Diosc. Sulphureus, a, um, ό xx) y\ 3-αωδκ> to;, Ν. T. Sum, εΊμι, dives, πλύσιος, Dem. in impe- rio, γίγνομχι 'εν δυνάμει, id. communis alicui, ΰπάξχω χοινίς τινι, Aristot. maxi- mum bonum alicujus, τυγχάνω μίγιτον αγαθόν τινι, Plato, in iEgina, τυγχάνω, 2>v εν Α.!γίνγι, Thuc. nudus, τυγχάνω ων γυμνός, Lucian. benevolus alicui, \χω ίϋνοϊχω; πζό; τινχ, Xen. tali natura, £•'- πω; \γω φυσεω;, Herodian. sit ita, esto, εΐεν, CI. AL Sumen, το y)tpov, a, Xen. το Ίϊθχζ, etros, Plut. Summa, v\ χορυφνι, %ς, sermonis, λόγχ, Pla- to. i\ χίζίξολτ) tS λόγα, Isocr. pecuniae, το κίφχλχιον χξγυξία, Dem. universa, το σύμπχν χίφχλχιον, idem, κίφχλχιον πάντων, Isocr. in summa, h χΐφχλχίω, idem. Summarium, i) Ιπιτομνι, ν,ς. Summates, e/ χξΐ?οι, ων• Summatim, g» χίφχλχίω^ dicere, tiieui,Be- mosth. ω?ί 'όλον ii-xiiv, Plato, irt xt- φχλχίων ΰιίξχεο•θχί τι, Dem. 'Ess των τό- δων ίΐς τν,ν αίφχλήν σοι πχντ' Ιζω, Arist. Plut. 649. Summe, iU τχ μάλι?χ, ίίς χχξον, Dion. Hal. ΰπίζζχλλόντως, Isocrat. χχοως, Galen.' Summitas, ^ χχζότν,ς, %τος, Plato. i\ χχ- ξχ, χς, DiOSC ν) ΰτΐξοχΫ]. Summopere, μάλις-χ, Demosth. πάνυ, I- socrat. Summus, a, um, ίχξος, «. ο», medicus, ;«- Tfof, legislator, α.χ°ος νοαοθίτχς, ν, ϋ-1ι• τος, /V'/J. τον, Ν. Τ. aci summum, ί0 -- χχτον, Dem. Sumo, λχμζάνω, aliquid, τί, Dem. ali- quem belli prssidem, χΐζίομκί τινχ Iri- ράτην τ3 πολίμχ, Xen. Sumptio, i\ λίΐ'-ψίί, ίως, Lucian. Sumpluose, πολυτελώς, Dem. Sumptuositas, ^ πολυτελιίχ, Isocr. Sumptuosus, a, um, ό χχ) ή πολυτελές, ίος, Dem. δχπχννζος, χ, ον, Xen. i χχ) i\ ίύδάπχνος, n, Plut. Sumptus, γ, δχπάνγ„ τις, quotidianus, \λ4γ μίζος. Plut. το χνάλωμα, το χχθ' ημί- ξχν, Dem. supervacaneus et inanis, πε• ςίίξγον χχι μάτχιον, id. sumptum facio in aliquid, άναλίσχω seu άνχλίο•χομχ> u,- νχλώμχτά τινχ ΐίς τι, id. magnum, δχ- πχνάω έ μιχξχς δχπάνχς ε"ις τι, id. fero, sustineo, ύποφίζω χνχλώμχτχ, id. sub- ministrare, ο-υνευπο^,ο-χι των χνχλωμά• των, id. restituo alicui, άποδίδωμί τινι χνχλώμ-χτχ, idem, opus habere rnagno sumpt'u, πξοσδΰο-θαι πολλές δχπάνν,ς, De- mosth. μεγάλ'/ις δχπάνν,ς εΐνχι, id. sub- levare aliquem, πχ&ο-θχί τινχ των χνχλω- μάτων, id. propriis sumptibus, τίλατιν ιδίοις, Dion. Hal. Suo, χ,χίομχι, rupta, τ» δαρρωγότχ, Luci- an. ράπτω, Aristoph. Suppellex, τχ ϊπιπλχ, ων, Plut. τχ rxtir,, ων, Dem. longe instructior, πολλω πλύ- ων κχτχσχ'.υνι, id. Super, \π), cum gen. super quam steterunt, £ υπεξϊφχνος, ν, ho- mo, χνθξωπος, Dem. sermo, λόγος , id. υπεροπτικός, τ), iv, et primas sibi vendi- cans^ xx) πλεονεκτικός, Isocr. μεγχφοο- νων, νσχ, vv, et magniloquus, κχ) μίγχ φθεγγόμενος, Dem. τετυφωμίνος, εν/), ivov t aliqua re, επί τινι, Lucian. Supercilium, i\ οφ=υς, ύος, Lucian. i. e. su- perbia, i) ύπίξΥΐφχνίχ, χς, Dem. Superficiarius, a, um, ΙπιπολχΤος, χίχ, tilcv- Superficies, ή επιπολ•^, γ,ς, Lucian. ϋ] Ίπι- φάνειχ, χς, Strabo. Superfluitas, ή πίξίσσείχ, χς, Ν. Τ. Conf. Abundantia. Superfluo, πίξίσσεύω, Ν. Τ. Confer Abun- do.' Superfluus, a, um, πίζίσσος, τ), ov, Herodi• an. Confer Nimis. Superfundo, ΰπεξχεω, Plut. Supergredior, ύπεξζχίνω, Herodot. Superhumerale, v> έπωμις, ίδος, Herodot. Superinductio, ή επεισχγωγν,, τ,ς, Ν. Τ. Superinduco, Ιπεισάγαι, Athen. Superinduo, επενδύομαι, Plut. Superinsilio, ίπεισπηδάω, equis, τοις Ίπποι;, Herodian. Superior^ χνώτίξος, ίξχ, ΐξον, ΰτίξτεξος, iqa, igov, Plut. superior! anno, πίξυσι, Dion. Hal. tempore, τω πςόσθεν χξόνω, Dem. superiores hostibus erimus, κρείττονα τω» ίχθξων έσόμεθχ, Dion. Hal. Superliminare, το ύπέξυθζον, χ, Plut. Superne, άνωθεν, Herodot. Supernus, a, um, ό, τ), το άνωθεν, ό, r„ το ά- νω, Xenoph. Supero, ύπε$ζχίνω, Herodot. aliquem, χξχ- τεω τίνος, Isocr. aliquid, ετιχςχτίω τι, id. Confer Vinco, item Antecello. Superscribo, Ιπιγξάφω, superscripts, i\ \πι- γζχφί). Supersedeo, Ιπ'εχω, ahqua re, πεξί τίνος, Lu- cian. πχίιομαί τίνος, Dem. ( 130 ) Supersilio, υπίξπν,δάω, ύπίξά-λλομχι,' Superstes, ων xx) ξων, Dem. ό Ιπισχων, or τος, Lucian. ο πεξίων, όντος, Dion. Hal. sum, πίζιλείπομχι, Ν. Τ. Ιπιζιόω, Plato. Superstitio, Ϋ, εθεΧαθςχσχεία, χς, Ν. Τ. f, δειτιδχίμΛίν διάθεσις, Diod. Sic. ή ίττείχ, ας, Dion. Hal. ή δεισιδαιμονία. Superstitiose, δεισιδαιμόνως, Philo. Superstitiosus,a, um, ό χχ) i\ δεισιδαίμων, όνος, Ναζ. ο κχ) ϋ] χχτείδωλος, ν, Ν. Τ. πεοιττος, τ), ον, τχ Β-ε7α, Philostr. ό και i) δεισίθεος, sum, δεισιδαιμονία, in aliqua re, πεξ'ι τι, Philo. Supersto, εφίτχμχι. Superstruo, εποιχοδομίω, super aliquid, lev τι, Ν. Τ. επί τινι, ibid. Supersum, πεξίειμι, multum alicui, πολύ τινι, Dem. πεξιγίγνομαι, ex aliquibus, εκ τίνων, id. argentum quod superest, το ίξγύξιον πίξίγιγνόμίνον, Isocr. Supervacaneus, a, um, seu Supervacuus, a, um, μάτχιος, ei'ta, xiov, Dem. i χα) i\ πεξίεξγος, ν, Plut. Supervenio, ϊπίξχομχι, πεξίτυγχάνω, Xen. Superus, a, um; «, h, το 'άνω, Xen. supe- rior, χνώτεεος, ίξχ, εξόν, άνωτενχος, υ„ ον, Galen, suprepius, a, um, άνώτχτος, υ,, ον, ό, υ\, το άνοΛ-άτ*;, superiore tempore, ίν τω πχξελθόντι χξόνω, Isocr. Supinatio, ό ΰπτιχσμος, £, Lucian. Supine, ρχθίιμως, Isocr. Supinitas, γ) ΰπτιότγ,ς, γ,τος, Theophr. Supino, ΰπτιόω, Dioscor. ίξυπτιάζω, Lu- cian. Supinus, a, um, ύπτιος, /as, ιον, Lucian. sum, ΰπτιάζω, Herodian. i. e. segnis, i κχ) ή ρχθυμΛς, U, Dem. Suppar, β xx) υ) πάξίσος, ν, Polyb. Supparus, το πεξίώμιον, v. Suppeditatio, γ) επάςχεια, as, Polyb. fj ίπι- χοξγ,γίχ, ας, Ν. Τ. Suppedito, ίπχξχεω, alimentum alicui, τυλ τοοφ^ς τινι, Aristot. pecuniam, χοξΥΐγίν τιν) χξνμχτχ, Isocr. aliquid, ιχποξίζο* τι, Plato. Suppetiaj, 4) ίπιχνξίχ, xs, Xenoph. Confer Auxilium. Suppeto, άξχεω, Plato. Supplanto, υποσκελίζω, aliquem, τινχ, Phi- Ιο. πτίξνίζω τινά, LXX. Supplementum, το πλγ)ξωμχ, χτος, Aristot. Suppleo, πλγ,ξόω, quod deest, το ίλλεΤπον, Xen. άνχπλγίζόω, τι, Plato, aliquid ali- quo, εμ.πίμπλγ,μϊ τί τίνος, Xen. Supplex, ό ixitYis, ν, Xen. ΐχεσιος, ίχ, ιον, Plut. Supplicate, Ϋ, ΐχετγ,ξίχ, χς, Dem. ή Ίχ% σ ίχ, ας, id. ίχετείχ, ας, id. Suppliciter, μεϋ' Ίχεσίχς. Supplicium, γ) Ίχεσ-Ίχ, χς, Dem. i. e. poena, ό χολχσμός, 3, Plut. ή ζνιμίχ, χς, Dem. summum, δίχνι 'εσχάτη, %s, id. consti- tuo alicui, τιμωξίχν ποιίω τιν), id. ca- pite Statuo, Β-άνχτόν τινι ζνιμίχν τάττα, id. impono alicui, ίπιτίθγιμί τινι, idem. adficio supplicio aliquem, λαμζάνω δί- χγ,ν πχξχ τίνος, i id. τιμωςιχ τινχ κολά- ζω, idem, adficior, ύπίχω ϊίκν,ν, idem. traho ad supplicium, άγω τινχ ίπι S-xm- τω, JElian. Sup'plico, Ικετεύω, Deo, τον ®εον, Xen. pro aliquo, ΰπίξ τίνος, Dem. alicui, ixtrtix» ποιίω τινι, Plato, δέομαι, λίσσομχι, πζοσ- χυν'εω. Supplodo, ύποχζοτίω. Suppono, ύποζάλλω, aliquem alicui, τινά, τινι, Lucian. Conifer Subjicio. Supporto, υπάγω• Suppositio, γ\ υπόθεσις, εως, i) ΰποζολίι, ν]ς. | Suppressio, υ\ άπόχξυψις. Supprimo, ύποπιίζω, orationem, άφχνίζΛ λόγον, Dem. Suppuratio, γ) ίμπυν,σις, εως^ Hippocr. ή διχπύησκ, ius, id. Suppuratus, a, um, S χα) ν υπόπνος, ν, ί χχ) υ\ εμπυος, ν, Plut. i χχ) ή διάπυος, ft, Hipp. Suppuro, διαπυισκω, Gal. εκπυόω, Diosc. Supputatio, ό λογισμός, S, Dion. Hal. Supputo, υποχλχδευω, i. e. computo, λογίζο- μαι, Plut. Supra, ύπίξ, terram grando constitit, y? lS χάλαζχ συνί?χτχι, % en ' ntodum lau- dare, ΰπεξζάλλοντχς ϊπχίνας ποιίϊν, Dem. captum humanum, ΰπίξ ίμΖς-> Plut. sex- aginta annos natus, ύπίζ ε&χοντχ ετη γ$. γονως, Dem. vires, ύπεξ ΐυνχμιν, idem. quam dici potest, πίξχ τ5 λόγα, modum, πί^χ τν μιτξίΰ, idem, trecenta corpora sus TAB TAN perdere, &πόλλν<τθχι «\ίον % γ\ τζίχζόοΊα σύμχτχ, Plut. Supremus, a, urn, ύτίξτ«τβ?, χτγι, χτον, Plut. Confer Summus, et Superus. Sura, γ) γχς-ξοχνημίχ, as, Poll, y\ σΐίξχ, βί, Surcularis, e, ό xx) γ) φ°νγχνοτόχος, a. Surculo, φξυγχνίζω. Surculosus, a, um, Ό χα.) υ) φξυγχνώΰιις, tos, Diosc. Surculus, I χλχΥισχος, u, ϋ) πχςχφυχς, ά,ΰος, Tkeophr. Surdaster, ο χα.) r) υπόκωφα, n, Aristot. Surdesco, ϊχχωφόομχι, Lucian. Surditas, γ\ χωφότης, ντο;, Bern, ή χώφίυ• σις. Surdus, a, um, χωφος, -h, ov, Aristot. sur- dum reddo, ϊχχωφίω. Lucian. Surgo, Ιξχνίρχμχι, LXX. ίνίρχμχι, De- mosth. de sella, \πχνίρχμχι των 3-χχων, Aristopk. α,πό των 3χχων, Xen. Surreptitius, a, um, ό χα.) Ϋ] ΰφχ•πχ?ος, u. Surrigo, ϊψνίς-νιμι. Dem. Surripio, ΰφχξπάζω, Aristopk. ύφχιξίω. Surrogo, ίντιχχθίο-τΥ,μι. Confer Substi- tuo. Sursum, ίνω, et deorsum, χα.) χά,τω, Bern. fluo, τα τοτχμα ρίω, id. ■μα ρίω, ι Sus, β vel η σΖς, σνος, Plut. ό vel γ\ υς, ύος, Xenoph. Susceptio, r) ΰχοδοχν), r)i, Dem. Susceptor, ό ύποδοχύ/ς, ίως, ο χντιλγ]πτωξ, οξος, LXX. Susceptum, το \γχύξτ,μχ. Suscipio, υποΐίχομχι, aliquem, τ /vot, Dem. exsulem, πςοσΜχομχι φυγάΰχ, id. bel- lum, ίνχΐξίομχι πόλιμον, Plato, inimi- citiam propter aliquid, εχθξχν ΰπίξ τίνος, Dem. negOtium, α,ντύ.χμζάνομχι τ5 9Γξχγμχτος, id. ίπιχίΐξίω πξχγμχτι, id. ίζγον, Plut. laborem, νποΜομχι πόνον, Xen. periculum, x'nluvov, id. hospi- tio aliquem, ξίνίξω τινχ, Dem. liberos ex aliqua, ίνχιρίομχι πχΤδχς sx τινο;, Plut Suscitabulum, T o όξμτ,ΤΥ,ξΐβν, ν, Xen. Suscitatio, ή ϊγίξσις, ίως, Ν. Τ. Suscito, ΐγίίξω, aliquid, τ), Thuc. χνίγιί- ξω τι, Dem. Suspectio, ν\ ίνάζλίψΐί, ίως, το χνχζλίμμχ, ατός, Xen. Suspecto, χνχζλίπω, in ccelum, ιΐς έξχνόν, Xenoph. Suspectus, a, um, ό xx) v) 'ύποπτος, g, Thuc. sum, ΐιποψίχν Ιχω, Don. Suspectus, us, idem quod Suspectio. Suspendiuna, « χϊώζΥ,μχ, χτος, supplicium, τι χνχρχύξωσις, ίως, ν) χγχόνη, γ,ς, Dion. Hal. suspendio finio vitam, ίνχξτχω I- μχντον, Lucian. κπχγχομχι, Plut. χξΐ- μχω ίμχυτον, Lucian. Suspendo, χΐωξίω, Dem. aliquid ex aliquo, χςιμχω τι \x τίνος, Aristot. in templo afiquid, ίνχτίθγιμί τι, id. laqueo, ίνχς- τχω τινχ βξόχω, Herodian. ex arbore, χςίμάω τινχ ix $ίνΰξν, Lucian. rem, i. e. differo, ανχζάλλω τι, Dem. Suspensio, ή χιωξΥ,σις, (ως, Gal. ό χξίμχα- μος, ν, Hippocr. Suspenses, a, um, χώματος, •>„ ov, Plut. h xx) υ) ϊχχξίμν,ς, ίος, Herodian. animo, c xx) ν) μίτίωξος, ν, Dem. sum, Itxvx• χξίμχμχι, Aristot. de aliquo, ixxgi• μά,ννυμχί τίνος, Herodian. super aliquid, ^χιχξίμχμχί τινι, Plut. sum, i. e. am- bigo, χπχξτχομχι, Demosth. χμφιγνοίω, idem. Suspicax, β ύτόττνις, ν, ο xx) r) τχχύποπτος, it, Aristot. Suspicio, ίνχζλίπω, in ccelum, eh νξχνον, Xen. aliquem ob aliquid, 3-α.υμά.ζω τινχ ΐχί τινι, id. α,γχμχί τινχ τίνος, id. τινός τίνος, Dem. i. e. suspectum habeo, {/«■- οπτίύω τινχ, Liban. Suspicio,>onis, ή ύτο-φίχ, χς, Thuc. το υ• χοπτον, u, id. ν) ΰπόλνψις, ίως, Dem. ν) υ'χονοΊχ, χς, id. suspicionera concipio contra aliquem, ύποψίχν λχμζάνω χχτά. τίνος, id. moveo, τοιίομχι ύπόλν,ψιν, id. falsam comminiscor, ΰπονοΊχν ψίνΐν] Ιτι- φίξω, id. removeo longissime a me, \• μχυτον ως χορρ'ωτχτω ποιίομχι της ΰπο• '\Ίχς, Isocr. \\\ suspicionem venio, •π- ζΐπίχτω ύτο•φίχ, Plut. ιϊς ύτβψίχν \uty νίπτω, id. adduco aliquem, ΰς ΰπο-^ίχν ίμζχλλω τινχ, Plut. Suspiciose, ΰπόττως, Dem. Suspiciosi||, a, um, ό xx) -ή τχχύποπτος, », Plato, ^rga aliquem, ντόττω; ΐχων, ν• ffa, ον, νξός τινχ, Dem. in omnes, ύπό-.τ- της ων ύς πχντχς, -flSlian. Suspicor, ύποπτίύω, aliquid, τ), Plato, ni- hil mali de aliquo, ντονοίω ihlv xxxov πξος χνΰξος xevrS, Epictet. Suspiriosus, a, um, α,σύμχτιχος, i), ov, Ga- len. Suspirium, το χσθμχ, χτος, Galen, i. e. gemitus, ό ?ίνχγμος, S, Plut. altum du- CO, μίγχ ς-ίνχζω, Dem. Suspiro, ς-ίνά,ζω, Dem. ob aliquid, ρίνω ίπ'ι τινι, id. Susque deque habeo aliquid, ί^ιχφοξίω πΐξί τι, La'ert. Sustenaculum, το ϊξΐιο'μχ, το ζ•γ,%ιγμχ. Sustentatio, ή χνοχν-,, %ς, Aristot* ϊ. e. nu- tritio, ή τξοφ->„ ΐ-ς, id. Sustento, α,νίχω, Aristot. Sustineo, χνίχω, ccelum et terram, xqkvov xx) yY,v, Paus. fortiter periculum, si• ξώ$•ως ντόμινων χίνΰυι/ον, Dem. labores, πόνπς, Isocr. multa mala, χνίχομαι τολ- λχ xxxx, Lucian. Sustollo, Ιπα,ίξω, vocem, τ?,ν φωνν,ν, Dem. Susurratio, ό ψιθυξίσμος, S, Plut. Susurro, ψιθνξίξω, Plut. Susurro, onis,'^ ψιθνξίς-ϊ,ς, 5, Ν. Τ. i ψί- θυξος, if, Plut. Susurrus, ό ψίθυρος, ν, Soph, ό *ί,ιθυξΐι-ι&ός, S, Plut. Sutilis, e, 'οχπτος, ij, en, Xen. Sutor, ό ρχπτγ,ς, ν, ό α-χυτίυς, ίως, Herodian. β σχυτοτόμος, a, 3ttian. Sutorius, Ιχπτιχος, ν), ον, α-χυτοτομιχος, 5», ov, Plato. Sutrina, το σχυτίίον, a. Sutura, ν, ρχφνι, γ,ς, capitis, κίφχλ^ς," Pla- to. Suus, ό, υ], το χντίί, %ς, s, Dem. ό, υ), το ίχυτν, ης, 5, id. regionem dicit suam esse, χώξχν φγ,σ) ίχυτΖ ίΐνχι, id. me plurimi fecit inter amicos suos, \μ\ *eei πλίί?χ ϊποιίίτο των xvrS φίλων, id. (Τφίτίξος, ίζχ, ίξον, (quatenus quid plurium est) ad su- os socios, srgoj t»j ο-φιτίξχς ιτυμμχχνς, Thuc. Sycophanta, h o -υχοφάντγις, tt, Dem. Sycophantia, γ\ συχοφχντίχ, χς, Dem. Sycophantor, (τυχοφα,ντίω, Dem. Syllaba, υ) ο-υλΚχζγ>, γ,ς, Lucian. syllabas connecto, ο-υλλχζίξω, id. Syllogismus, h ο-υλλογισ-μος, S, Aristot. Sylva, ό ΰξυμος, S, Strabo. ν) 'ύ\- Λ , ί5 , Xen. Sylvaticus, a, um, νλχΐος, χίχ, χίον. Sylvesco, ύλομχνίω, Epith. ξνλομχνίω, The• ophr. Sylvester, seu Sylvestris, e, ο»αος, χ, ov, Bas. Sylvosus, a, un», β xx) r\ ΙςυμωΙν,ς, ios, ό ά. υ) ΰλώ$Υΐς, ίος, Xen. Sylvula, το δζυμίδιον, α. Symbola, i\ συμζο\γ), γ,ς, Plato, symbolam colhgo, Ιξχνίζω, confero, ο-υνίζχνίξω. Symbolum, το /τυμζολον, S, Plut. Symmetria, ί) σνμμιτξΊχ, χς, Aristot. Sympathia, ϋ) ο-υμπχθίΐχ, χς, Galen. Symphonia, γ) συμφωνίχ, χς, Plato. Synagoga, γ) ο-υνχγωγν), γ]ς, Ν. Τ. Syngrapha, γ\ ο-νγγξχφΫ), Ϋ]ς, Thuc. Synodus, ϋ) ο-ύνοδος, ν, Isocr. Synopsis, ή συνο^ις, ίως, Polyb. Syrraa, το σύξμχ, χτοι. Poll. Tabanus, β vel υ\ μύωψ) άρτος, Lucian. ό ofs -ξος, ν, Aristot. Tabefacio, μα,ξχίνω, aliquem, τινχ, Aristot. ίπομχξχίνω, Plut. Ιχτίιχω. Tabella, το πινχχιον, a, Aristot. ϋ] πινχχ)ς, 'ώος, Athen. το vivxxihiov, α, Ν. Τ. Tabellarius, ό γζχμμχτοφόζος, a, Polyb. γξχμμχτΥΐφόζος, a, Plut. Tabeo, τν,χομχι. Taberna, το ο'ίχΥ,μχ, χτος, \• e. diversori- um, το χχ-χγ\Κίΐον, u, Synes. i. e. offici- na, το ΙξγχΓΥ,ξίον, u, Plato, argentaria, το ίξγνξοπξχχτιχον, S, Harmenop. li- braria, τό βιξλιοτωλϋον, χ, carnaria, το χςζωτωλίον, ν, Plut, Tabernaculum, >v], γ'ς, Dem. erigo, νχΥ,νχω, id. Tabernarius, h χά,τΥίλος, ν, Lucian, ( 131 ) Tabes, ί φ9ίο•ΐί, ίως, Gal. y\ φβόη, υ,;, id. ό μχξχνμος, S, Aret. tabe laboro, φΰι- c -ιάω, Aristot. laborans, ό φΟιο-ιχος, S, Plut. Tabesco, φθίνω, Plato, rfyeeucu. Tabidus, a, um, φθιο-ιχος, y„ ov, τχχίξος, x t ov, Lucian. ό xx) ϋ) μχξχ-τμώδγ,ς• Tablinum, ή πινχχοθ-ί,ΧΥΐ, Υ,ς, το γξχμμχτο• φυλάχιον, a, Sext. Emp. Tabula, h πίνχξ, χχος, Dem. το γξχμμχ- τϊϊον, ν, id. το' γοχμμχτίδιον, ν, idem. cerata, ϋ, μίλθη, γ,ς, id. lata, υ\ πλχξ, χ~ χος, Lucian. calculatoria, το χζχχίον, a, Polyb. tabula? nova?, ο\ποχόπχι χξίων, Plut. expensi, α,πολογισ-μο) των χνχλω- μχτων, tabulas conscribo seu conficio, συγγξχφω γξχμμχτί7ον, Dem. resigno seu aperio, γ^αμμχτίϊον χνοίγω, idem. corrumpo, ΰιαφθύζω γξχμμχτίϊον, idem. adultero, γςαμμχτίίον μίτχγςχφω, id. in tabula sCribo, γξάφω τι \v γζχμμχ- τίίω, id. γοάφω iv πίνχχι, id. iv μχλθ'/ι, idem. Tabularis, e, i χα.) υ) ■τλχχώ$γ ι ς, ίος, Ari- stot. Tabularium, idem quod Tablinum. Tabulatio, ή σχνιδωσις, ίως, ν) πινχχωσις, ίως, Plut. Tabulatum, τη σανϊδωμχ, χτος, υ, stivxxoj" σις, ίως, Plut, Tabum, το >.C9eov, a, Lucian. Taceo, σιωπάω, Dem. Confer Sileo. ' Tacite, σι-/Υ\, Plato. ο•ιωπΥΐζως. Taciturnitas, ϋ\ σιωπή, γ,ς, Dem. Confer Silentium. Taciturnus, a, um, σιωπηλός, υ), ov, Plut. Tacitus, a, um, σιωπών, νσχ, ων, Dem. Tactio, Ϋ, χ•\ιΐς, ίως. Aristot. Tactus, ϋ, ά,φΥΐ, Ϋ,ς, Plato. Tredet me, α,χϋομχι, alicujus rei, τινος % Plut. τινι, Aristopk. \πί τινι, Xenoph. υπίξ τίνος, Plato, hoc facere, τντο ποιων» Xenoph. Ta;diosus, a, um, ίχθανος, y„ ov, Xen. Tcedium, το χχθος, ίος, Xen. γ\ χχγ$ίχ, χς, Dem. Confer Fastidium. Taenia, γ\ τχινίχ, χς, Plut. Taaniola, το τχινίΐιον, tt, Poll. Talaria, τχ πίΰιλχ, ων. Talaris, e, ό xx) ϋ) ποδγ)ξΥΐς, ίος, Hesych. Talea, το ζυλχςιον. Talentum, το τχλχντον, a, Dem. aquans, τχλχντχΊος, χίχ, χ7ον, Aristot. Talio, υ) ά,μοιζγ), Ϋ]ς, Lucian. Talis, e, τοιΐϊτος, τοιχύτΥΐ, τοίντο, natura et virtute, ων τϊ,ν φύσιν χχ) χξίτΥ,ν, Isocrat. qualis, τούτος, οίος, nihil committens, quale tu, μγ,ΰΙν τοιντον χχτί^γα,σχυ,ίνος, οίον συ, id. talem me prsbebo, qualem me ante praebui, πχξ,ίξω τούτον ίμχυτον, όϊόνπίξΐν τω πχξίλθοντι χζόνω, id. qua- lis, τοιντος, όποιος, JEschin. 'τοίος, οποίος τις, id. Taliter, τοιάτως, τοίως. Talitrum, ό χόνΙυΧος, a, Dem. Talpa, ό χοΊτχλχξ, χχος, Gal. β ο-ώφξων, όνος, et mode- ratus, χα.) μίτξίος, Dem. Temperanter, σωφξόνως, vivere, ?{Ίν, Isocr. et innocenter, χα) χαθαξώς, Dem. et honeste, χα) χαλως, id. Temperantia, ή ο-ωφξοο-ύντι, τις, et justitia, χα.) ΰιχαιοο~ύντι, Dem. ή ίγχράτίια, ας, id. temperantiam exerceo, ο-ωφξοσ-ύντιν ασχίω, id. temperantia prteditum esse, ε%ε/ν o -ωφζοσύνγ,ν, id. Temperate, ο-ωφξόνως, Isocr. Temperatio, seu Temperatum, $ χξασις, ίως, Lucian. Temperies, i\ ώχξασ'ια, ας, Plut. Tempero, χίΡάννυμι, aquam vino, τ-}» πτ\• yy,v ο'ίνω, Plut. e pluribus facultatibus, χίξάννυμαί rt ex πλί'ι^ων ΰυναμίων, Philo. mihi, χατίχω Ιμαυτον, Herodian. Tempestas, ό χαμών, ωνος, et labor, χα) πόνος, Dem. tempestatem observare, φυλάττίΐν χαμωνα, id. sustinere, χε/- μωνα ύπομίνίιν, id. conflictor cum tem- pestate, χξηιτθαι χαμωνι, Isocr. subire tempestatum pericula, xivhvvivuv xivhu- νχς προς χίιμωνας, Dem. Tempestive, ίύχαίξως, Isocr. χαφ, Dem. ϊν χαίξω, id. χατα χαΐζον, id. χαιξίως, Xenoph. Tempestivitas, τ) εύχαίξία, ας, Philo. Tempestivus, a, um, ό χα) ί) ι'ύχαίξος, ν, Herodian. ό χα) τ) επιχαίξίος, u, Xen. ώξαΤος, αία, ouov. Tempestuosus, a, um, Ό xx) τ\ Ιυσχύμίξος, η, Msch. Templum, το ϊΐξόν, S, religiosissimum, ά- γιώτατον, Isocr. S νίως, ω, Dem. sanc- tum et venerandum, ο-ίμνός rt χα) άγιος, Ml. axlifico, seu exstruo, χαθί^η.^ί h- ξόν, Isocr. colloco, ί^ξύομαι νίων. idem. orno, χοσμίω hpov, Dem. ingredior, u- αιμι Ίίξόν, id. violo, ίξαμαξτάνω ί'ις τα 'ίΙ•Α 3-ίων, Isocrat. non revereor, &x xl- σχννομαι ϊίξον, Dem. incendo, ίμπΊμ- πξτιμι νίων, id. spolio et comburo, eru- λάω χα) χαταχαιω τα των Β-ίων 'ihri, Iso- crat. instauro, ίίξον επισ-χίνάζω, id. Tempora, pars capitis, οι χξόταφοι, ων, De- mosth. Temporalis, e, χξονιχός, τ), ov, Phil. Tempori, \v χαίξω, Dem. Tempus, β χιόνος, u, Dem. opportunum, β χαίξος, a, id. longinquum, χξ όνος μα- χξος, id. diuturnum, συχνός, id. infi- nitum, αόζίς-ος, id. sufticiens, ίχχνος, id. exiguum, ολίγος, id. breve, βξχ- χνς, id. certum, ταχ.τος, id. praefini- tum, ύξτιμίνβς, id. legitimum, χαβηχων, id. superius, ό ανω, id. praeteritum, παζΐλθων, id. antiquum, παλαιός, id. postremum, τίλίυταΊος, id. praasens, νυ- ν) πχξων, id. instans, ίπιων, id. inter- jectum, β μ-ίταξυ, id. posterum, ό επα- τχ, id. futurum, μίλλων, id. reliqu- um, λοιπός, id. computo, χξόνον λογίζο- μαι, id. eligo, χΊξίομαι, id. quaaro, ζη• τίω, id. exspecto, ανχμίνω, id. do ali- cui, ΰίΰωμί τινι, id. firiio, όξίζω, id. in- tercedere rebus, γίγνεσθαι πξά,γμχσι, id. esse post rem, είναι από τίνος πςάγματος, id. tero, ΰιατςίξω, id. consumo, άνα- λίσχω, id. praaripere, πχξαίξΰσθαι, id. praetereo, παξχξχίνω, id. finiri alicui, 'εξίλθιϊν riv), id. deficere alicui, επιλίΐ- πιιν rtvx, id. tempore Alexandri, επ' Άλίξάνΰξν, Plut. meo, 'επ' έμ5, Dem. illo, χατ' Ιχίϊνον χςόνον, Isocr. χατα τό- τ»ί τχς χξόνας, Dem. illo, quo, χατ' ε- χείνας τνς χιόνας, οτε, idem, εν τοιύτοις χαίξοΊς, εν οίς-, Isocr. superiori seu praste- rito, έν τω παξίλθόντι Χξόνω, εν τ£ 'ίμπξοσ- θεν χξόνω- id. ab illo, quo regrium nac- tus est, εξ V την βασιλίίαν ελαζίν, id. ex eo tempore, quo hanc urbem incolunt, l| οσαπεξ την πόλιν οιχχσι, id. Temulenter, μ,ίθύσως. Temulentia, ή μίθη, ης, Plato, η οιιφφλυ- γία• Temulentus, a, um, μεθυων, ασχ, ov, Dem. ο χχ) ν\ οινόληπτος, οϊνόφλυξ. Tenacitas, glutinosa, ή γλισχεότης, ητος, Gal. το γλίσχξασμχ, ατός, Hipp. ϊ. β. parsimonia, ή φαδωλη, ης. Tenaciter, γλίσχξως, vivo, ζάω, Aristot. Tenax, γλισχξός, », ov, phlegma, φλίγμχ, Hippocrat. i. e. parcus, φειδωλός, η, ov, Dem. propositi, ό Ίσχυξογνωμων• Tendicula, τ© πχγίΰιον, α, ή παγις, ίίος, Α- ristopk. η πάγη, ης, Xen. η ποδάγξα, «jj id, ί 132 ) TER Tendo, τείνω, aliquid per totum, τ) δι» παν- τός, Plato, recte Babylonem, εΰθυ Bm^ λωνος, Lucian. seu pertineo, ad virtu, tem, πξός την αξετην, Aristot. manus in cesium, α,νατείνω χίίξας εις ύξανον, idem. sermonem in longum, αποτείνω λόγον μα- χξον, Plato, usque ad mare, χατατείν» α'χξΐ της θαλάσσης, Philo. arcum, εν- τείνομαι τόξβν, Xen. insidias alicui, ivt- ΰξίύω τινχ, Plut. res eo tendit, συντίίνει πξχγμχ πξός τϋτο, Aristot. εις τ5το, I- socrat. Tenebrae, τβ σκότος, ίος, Dem. ή <τ«βτ/«, ας, Ν. Τ. ή αχλνς, υος, Isocr. profun- daa, σκότος αχανές, Philo. nocte et in tenebris fieri, σκότας χα) νυκτός γίγνεσ- θαι, Dem. magnas tenebras objectas es- se ab aliquibus veritati, πολύ σκότος είναι πξό της άληθίίχς παξά τισι, id. esse jam tenebras, εΐναι σκότος ηΒη, id. Tenebratio, ό σχοτχσμος, 5, Diosc. Tenebresco, σχοτάζω, LXX. συσκοτίζω, Demosth. Tenebricositas, η σκοτία, χς. Tenebricosus, a, um, idem quod Tenebro- sus. Tenebrio, «5 σκοτίας, a. Tenebrosus, a, um, ό χα) η σχοτωίης, εος, Plut. σκοταίος, αία, άίον, Diodor. Sic. σκοτεινός, η, ov, Plut. Tenellus, a, um, άπαλώτίξΰς, ίξχ, ίξον, Diosc. Teneo, 'έχω, urbem, πόλιν, Dem. imperi- um, χατίχω ά,ξχην, Isocrat. regionem, χτάομαι χώξαν, id. artem, γιγνώσκω, τ'εχνην, Plut. risum, συνέχω ^ε'λωτα, A- ristot. teneor lege, χξατεομχι ΰπό νόμα, Dion. Hal. Tener, a, um, απαλός, η, ov, vinum, οΤνος, Diosc. pes, πας. Horn, utfructus, ό jy η τίξάμων, όνος, Theophr. Tenere, απαλως. Teneresco, απαλύνομαι- Teneritas, seu Teneritudo, η άπαλότης, η~ τος, Plut. leguminum coctorum, η n- ξαμνότης, ητος, Theophr. Tenor, ό τόνος, η συνίχειχ. Tentamen, seu Tentatio, S πείξασμός^ a, Diosc. ή πείξασις, ίως, Thuc. ή πεΊξχ, ας, Greg. Tentator, ο πίΐξχ?ης, α. Tento, πίιξάζω, aliquem, an sit, τινχ, εΐ ες-ι, Ν. Τ. aliquem ad malum, τινχ, ib. aliquem, de stupro, πίΐξάω τινχ, Plin. a- liquid, πείξαν λαμζάνω τινός, Plato, 'επί τίνος, Isocr. Tentoriolum, το σχηνίΐιον, Theophyl.' Tentorium, η σκηνή, ης, Xen. το σκήνω- μα, ατός, id. figo, seu erigo, σχηνάω, Dion. Hal. σκηνην πηγννμι, Plato. Ί'ς-η- μι, Xen. in tentoriis vivo, ίπαυλίζομαι, Dion. Hal. Tenuiculus, a, um, ό χα) ή υπό-ί/ίλος, α, ό j£ η ΰπόλίπτος, χ. Tenuis, e, -ψ/λβί, η, ό», Dem. Phal. λεπ- τός, i), όν, spes, ελπις, Aristid. i. e. pau- per, ό χα) η αποξος, a, Dem. Tenuitas, ή λεπτότης, ητος, i. e. egestas, ή αποξίχ, ας, Dem. Tenuiter, λίπτως, i. e. egene, ίπόξως, Dem. ψιλως• Tenuo, λεπτύνω, Athen. Tenus, αχξΐ, sequente consona, αχξΐς, se- quente vocali vel diphthongo; verbis te- nus, αχξΐ λ,όγα, Plut. Tepefacio, χλιχίνω, aliquid, τι, Athen. &εξ- μαίνω. Tepefio, seu Tepesco, χλιαίνοι^χι, Lucian. Tepeo, χλιαίνομχι, Philo. α,λεάζω, Aristot. α,λεαίνω, idem. Tepiditas, ή χλίανσις, εως. Tepido, χλιαίνω, Athen. Tepidus, a, um, χλιχξός, a, ov, oleum, ελαιον, Gal. χλείΐνός, η, ov, regio, χώξα, Herodot. Tepor, η αλίχ, ας, Hippocr. Ter, τξ)ς, Dem. επιτξίς, Diosc. Tercenti, as, a, τξΐχκίσιοι, ίαι, tx, Hero, dot. Terebinthinus, a, um, τεξίζίνθινος, ίνη, ινον, vinum, efvoi, Diosc. Terebinthus, ή τεξίζινθος, a, Theophr. Terebra, το τξύπανον, a, Athen. τό τέξί- Τξθν• Terebratio, η τξύπησις, εως. Terebro, τζυπάω, aliquid, τ), Lucian. το- ξίω. Teredo, ό τε^δον, όνος, Theophr. Teres, ς-ξογγύλος, ύλη, ύλον, Thewphr, TES TIT TOR iergeo, ο-μηχω, aliquem, td>x, Lucian. 4μ6ξγννμι• Tergiversatio, η s -ξοφν;, ης, Aristoph. i. e. timor, Ό (ίχνος, χ, Dem. excusatio, η ιτξοφα/ης, id. Tergiversor, νωτίζω, Poll. i. e. nolo, avor ΰΰομαι, Dem. Tergo, idem quod Tergeo. Tergum, Ό νΖτος, χ, plur. τά νωτκ, ων, Xe- noph. verto, τ» νώτα, ΙπίΓξίφω, Lucian, a tergo, χατόησϋίν, Plato, ίξόπιο-θίν, Pint. Confer Deorsum. Tergus, το ^ίβμα, ατός, το σχύτος•, ίος, Plato. Termes, το Β-άλος 'ίγχαζπον• Terminatio, Ό ορισμός, χ, Aristot. vocis, ή κατάληξις, ίως. Termino, όξιζω, Aristot. Confer Finio. Terminus, ό 'όξος, χ, Bern, το οςιον, χ, Xen. malorum, πόνων ληξις, Plato. Confer Finis, item Limes. Ternarius, sc. numerus, seu Temio, η tpi- άς, άΰος• Temi, as, a, ό χα) η συντζΐϊς, ων, Lucian. Tero, τξίζω, aliquid manu, τι χίΐξ), Diosc. tempus, διατάζω χξόνον, Xen. Terra, η γη γης, Dem. habitabilis, seu orbis terrarum, ο'ιχχμίνη, vs, id. η πι- ξίοοΌς της γης, id. άπασχ γη χα) Β-χ• λχσσχ, id. Terrasmotus, ό σίΐσμος, χ, Herodian. της γης, id. Terrefacio, φοξίξίζω, LXX. Terrenus, a, am, seu Terrestris, e, ό χα) ή γίώΰης, ίος, PlotO. 6 χα) ή ίπιχΟόνΙος, \- πίγίίος. Terreo, φοζίω, aliquem, τίνα,, Dem. Ιχφο• ζίβ Isocr. ταξαττω τίνα,, Demostk. χαταπτήσσω τινά,, id. Terrestris, vide Terrenus. Terribilis, e, φβξίξος, ά, ov, alicui, τ/ν/, De- mosth. Duvbi, η, όν. Terribiliter, φοζίξως. . Terriculum, το φόζητζον, χ, Ν. Τ. Terrifico, φοζίω, Dem. Terrificus, a, um, φοΖίΡος, a, ov, Dem. ό χα) ή δίΐμχτώΰης. Terrigena, ό χα.) ή γηγίνης, ίος, LXX. Territo, τχςά,ο-σ-ω, Dem. Confer Terreo. Territorium, το χωείον, χ, Xen. Terror, Ό φόζος, χ, Dem. Confer Metus. Tertianus, a, um, τξίτα,Ίος, αία, αΊον, fe- bris, χυζίτος, Diosc. Tertio, τζίσσίύω, LXX. τξίσσόω, ib. Tertio, adv. τρίτον, τξίτως, τοτξίτον, Dem. Tertius, a, um, τξίτος, η, ov, Plato. Tessera, seu Tesserula, ό χυζίσχος, χ, pavi- menti, ό αΖαχίσχος, χ, Athen. Tessera, ό χΰζ,ος, χ, militaris, το σύνθημα, ■ απος, Herodian. τβ σύμζολον, ludo tes- seris, χυζ,ίύω, Plut. Testa, β χίςαμος, χ, Plut. το i's'ixxov, x t idem. Testaceus, a, um, ό χα) ή ο?ςαχώΰης, ίος, Diosc. οςτράχινος, ίνη, ινον, vas, σχίυος, Ν. Τ. Testamentum, ή ΙιαΜ,χη, vff, Dem. inof- ficiosum, seu non recte factum, χ χαλώ; seu έξθως ίχχσα, idem, commentitium, χατίο~χίυασμίνη, idem, falsum, ψίυΰης, id. facio, ΰιαθηχην ποιίομαι, id. condo, ΖιατίΟ'μχι, id. scribo, conscribo, γρά- φω, id. fieri, γίγνίσθχι, id. obsigno, σημαίνομαι, id. relinquo, χατα,λύπω, id. adservo, τνξίω, id. profero, άσβ- φα,ίνω, id. aperio, ανοίγω, id. ratum esse, χνζίαν iTvat, id. irritum esse, α,χυ- ξον, id. ratum habeo, 5<«fl««?j Ιμμίνω, idem. Testatio, ή μαξτυξία-, ας, Dem. Testator, ό Ιιαθίμίνος, u, Dem. Ό ΰιχτιθί- μίνος, u, id. Testeus, a, um, idem quod Testaceus. Testiculus, ό ορχις, το ό'χίΰιον. Testificatio, -ή εχμχξτυξία, ας, Dem. Test'ificor, ίιαμαξτνξίω, falsum, iJ/tySij, De- mosth. palam, ha'poY,lnv μχξτυξέω, id. Testimonium, ή μχξτυξίχ, ας, Dem. ή \χ• μαξτυξία, ας, id. magnum et illustre, μίγχλπ χα) τίζίφανν,ς, id. amplum, iv- μιγίθης, id. nniiissimum, Ισχυξοτάτη, id. exhibeo de aliquo, μχξτυξίχν ιταξί- χω τχζά τίνος, id. profero alieujus rei, Ιμζάλλομα'ι τίνος, id. dicere, μ,αοτνζίίν, idem. Testis, h μ.άξτυς, υοος, Dem. <5 μχςτυζων, ύντος, id. testes coinparare, μάβτυξχς ■τχζχσχίυάζίσθχι, idem, aliquos facere, ποιύν τινίς τίνος, id. vocare, citarc, χα- λεϊν τινύς τίνος ^ id. multos adhibeo, <χα- fx.λxμζχvω ίτβλλέ?, id. designare, asre- ίίχνύναι, id. adduco, παξάγω, id. esse, iTvat, id. ύπάξχαν, id. habere paratos, 'ίχίΐν ΐτοιμας, id. Testudineus, a, um, χίλώνιος, ία, /βν• Testudo, animal, η χΐλών/ι, w, Aristot. instrumentum musicum, ή χίλυς, νος, Α- τοί, i. e. camera, ή α•\ι)ς seu ά-ψ/ί, ί$ος, Diod. Sic. fi χαμάξα, ας, id. Testula, Toos-gaxiov, u. Teter, a, um, μιαςος, a, ov, Aristot. Tetricus, a, um, σχυθξωτος, η, ύν, Herodi• an. β χα) η α,μίίΰητος, κ, Pllilo. Texo, ύφάω, υφαίνω, Ι^αξγίω, Athen. Textilis, e, υφαντός, η, hv, Horn. Textor, Ό Ιφάντης, a, Aristot. ο π\οχ\ίς. Textorius, a, um, ΰφαντιχος, η, όν, Aristot. ars, ν\ ύφχντιχϊ,, νις, sc. τίχνη, jElian. Textrinum, το irvgyuov, a. Textrix, η ύφάντξία, ας• Textura, ή 'ύφανσις, ιως, Poll, η ύφη, %ς, Plato, ή is -ϋζγία, χς, Theophr. Thalamus, ό &άλχμος, ν, Plut. Theatralis, e, 3-ίχτξΐχος, ν, ov, Aristot. Theatndium, τΌ 3-ιχτξίίιον, a, Vitruv. Theatrum, τβ &ίατζ»ν, ν, Dem. in thea- trum produco, 3-ιατξίζω, Ν. Τ. Theca, ή d-fey, ης, Xen. Thema, το S -ίμα, ατός, Plut. Theologia, ή 3-ιολογία, «j, Plato: Theologice, 9-ίολογιχως. Theologicus, a, um, 3-ίολογιχος, η, h, Ari- stot. Theologus, ό Β-ιολόγος, a, Plato. Theorema, το δίώξημα, ατός, Euclid. Theoreticus, a, um, Β-ίωξητιχος, ν, ov, Plut. Therma?, «J S -ίζμα), ων, Plut. 3-ίξμα) πή- γα), Diod. Sic. Thesaurarius, ό 3-ησχνξοφύλαξ, owej, Ό γα- ζοφύλχξ, χχος, LXX. Thesaurus, ό Β-ησαυξος, 5, Aristot. the- saurum colligo, Β-ησαυξίζω, Herodian. in thesauro recondo, Β-ν,σχυξίζομχι, Phi- lo. Thesis, {\ &ί(τις, ίως, Aristot. Thorax, ή 3-ώξχξ, αχός, Aristot. Thronus, i Β-ξόνος, a, Ν. T. Thureus, a, um, ό χα) η λιζανωδης, ιος. Thuribulum, το Β-νμιατν,ςιον, u, Philo. Thus, β λίζανος, u, Theophr. Thymus, ό 8-υμύς, S, Diosc. Thyrsus, ό Β-ύς<τος, ν, Plut. Tiara, ή τιάξα, ας, Herodot. Tibia, ή χνημη, ης, LXX. i. e. fistula, ο αυΧος, S, CI. Alex. Tibiale, η χνημις, ίΰος, Athen. Tibialis, e, χΰλιχος, η, ov, αΰλητιχος, η, ov, arundo, χάλαμος, Theophr. Tibicen, Ό χϋλητης, S, Lucian. ί αυλωΰος, S, Athen. β χοςχύλης. Tibicina, ό αύλητξις, ίίος, Lucian. Tigillum, το loxihov, a. Tignum, ή Ιοχός, S, Aristoph. transversa- rium, η ΰιαΙοχ)ς, ίΰος, Hesych. Tigrinus, a, um, τίγξίνος, ίνη, ινον. Tigris, ή τίγξις, ιΰος, JElian. Tilia, η φίλυξα, ας, Herodian. Tiliaceus, a, um, φιλύξίνος, ίνη, ινον, Mian. Timeo, φοζίομαι, Dem. deum, ΰλαζίο• μαι B-iov, LXX. Confer Metuo. Timide, πίξώίως, Dem. Timiditas, ή hi\ia, ας, Dem. ή ατολμία, χς, id. Timidus, a, um, Ss /λοί, η, it, Dem. ό χα) ή άτολμος, u, id. Timor, h φόΖος, a, Dem. το Ιίος, ίος, id. Confer Metus. Tinctilis, e, βαπτιχος, η, όν. Tinctor, ό βχφώς, ίως, Plato. Tinctura, ή βαφή, ης, Theophr. ή χςω<τις. Tinea, β σης, σητός, Theophr. Tineosus, a, um, ό χα) ή σητόΖίωτος, α, Ν. Τ. Tineola, το ίλμίνθιον, a, Hippocr. TingO, βάπτω, pilos, Τξίχας, DtOSC. χζοΐ- ζω, Aristot. χξώζω, id. Tinnio, χωΙωνΖω, Atheiu βομζίω. Tinnicus, ό χωΰωνιο*μος. is, airis, ό πάταγος των χαλχωμάτων, Plut. Tintinnabulum, ό χώΖων, ωνος, Thuc. ή πλαταγη, ης, Diodor. Sic. το χξόταλον, tintinnabulum pulso, χωίωνίζω, Athen. Tltillatio, ή γαξγαλισμός, S, Plato, β γάξ• γάλος, ν, Lucian. Tttillo, γαργαλίζω. Ceb. Theb. νποχνίζω. Titio, ό ίαλοί, 2, LXX. Titubailter, άιτυράτως, ταςχφόζως, Βολίξως. Titubantia, ή συγχλόνησις, ίο;;, oris, Vcu ( 133 ) lingua?, ό τξαυλισμ'ος, it, ή τξαυλότης, η* τος, Plut. Titubatio, ή δόνησις, ίως. Titubo, νποσχίλίζομαι, Plut. παζαφίξο- μχι, Aristot. in sermone, σφάλλομαι* Plut. πλανάομαι Ιν ?.όγω, Herodot. Titulus, η ίπιγςαφη, ης, Polyb. Toga, η τηζίννος, a, Dion. Hal. η τηζίννη, ης, Plut. candidata, λαμπςα, Polyb. pura, ΐμάτιον απόξφυξον, Plut. togam virilem sumo, 6 « αν^ας τάττομαι, De- Togatus, a, um, ό χα) η τηζίννοφόξος, u. Tolerabilis, e, άνασχίτος, η, ov, Lucian. φΰξητος, η, ov, Chrys. άνίχτος, η, ov, De~ mosth. ΰπομονητίος, ία, ίον, Isocr. τλη' τος, η, όν• Tolerabiliter, ανιχτως, Isocr. Toleranter, φιλοπόνως, Isocr. χχοτίζΐχΣίς, Chrys. Tolerantia, η ανοχη,^ ης, Ν. Τ. η χνχσχί- σις, ίως, Plut. το χαξτίξιχον, u, Dion. Hal. η χχξτίξία, ας, Dem. ή τλησις. Tolero, καξτίξίω, Isocr. ύπομίνω, Dem. ανίχομαί τι, id. Confer Patior. Tolleno, seu Tollena, ό χηλών, ωνΰς. Tollo, χ'ίξω, manus, χιίςας, Aristoph. ve- la, αϊξομαι τα ί?ίχ, Plut. vocem, \παί- ξω φωνην, Dem. mensam, α'ίξω τσάτι- ζαν, Bud. aliquid e medio, άναίξω'τι \x μίο~ϋ, Dem. i. e. educare, infantem, «- ναλίσθαι, Plut. in crucem, άνχσχολοπί- ζω, Philo. puerura e medio, αφανίζω παΐ,Ια, Isocr. Tomaculum, β αλλάς, αντος, Athen. Tomentum, το γνάφαλον, n, Lucian. Tomex, η τομιχη, ης. Tomus, β τόμος, χ, Laert. Tondeo, χιίξω, comas, χόμην, baibam, ά- ποχύξω το γίνίΐον, Herodian. ad cutem, ξυξίω tv χξω, Lucian. Tonitru, ή βξοντη, ης, Aristot. το βξόντη• μα, χτος, Mschyl. Τοηο, βξοντάω. Tonsillar, τά παζίσθμια, αν, τα. πίξι'ίσθμιχ* ων, Ruffi α'ι άντ/άδις. Tonsor, ό χχξύις, ίως, Plut. ό χοξσώς. Tonsorius, a, um, χχ ξ ιαχος, η, ov, Polyb. Tonstrina, το xx°u*v. Tonstrix, ή χχξίύτξΐχ, ας, Plato. Tonsura, ή χχξά, χς, Plato, ή πίξις. Tonus, ό τόνος, χ, Quinctil. Toral, το πΐξίχλινον, χ. Torcular, ό ληνός, χ, LXX. το ζ-αφυλοζο- λίΐον, χ, Iseeus. Tormentum, η βάσανος, χ, Isocr. το βα- σανις-ηςιον, Themist. ή $-ξί€λη, ης, Phi- lo. belticum, πίτξοπομπ-η, ης, tormentis coactum confiteri, ς-ξίζλχμίνον 'φιπΰν, Lucian. subjicio aliqueni, παζαΐίίωμι τινά ίις βάσανον, Dem. fortiter tolerare, et pati tormenta, ϊγχαξτίξΐϊν χα) ά$λΰ» τάϊς βασάνοις,^ JElian. Tormina, οι r ζόφοι, ων, Diosc. ή "δνσιντί- ξία, torminibus laboro, ς-ξοφάομχι, id. Torminosus, a, um, s -ξοφύμίνος, ίνη, ενόν, Diosc. Tornator, ό τοξνιυτης, χ, Plut. Tornatura, η τόξίνσις, ίως, Plato, η τοζίίχ, χς, id. Torno, τοξίύω, τοξνεύω, Theophr. Tornus, ό τοξνός, χ, Theogon. Torosus, a, um, ό χχ) ή μυώδης, Gal. Torpedo, piscis, ή νάξχη, ης, Plato. Torpefactio, ή νάςχωσις, ίως, Hippocr. Torpeo, ναξχάω, Aristot. χποχνίω, Dem. Torpesco, ναξχάω, ΑΙ. Aphr. Torpidus, a, um, ό χα) ή ναςχωίης, ίος. Torpor, η νάξχη,ης, Chrys. ή νάξχωο-ις, ίως, Hippocr. ή νάξχησις, ίως, Gal. Torquatus, a, um, h χα) η ς-ριπτοφόεος, χ, Said. Torqueo, ?φφω, aliquid, τ/, Dem. γνξόω τι, i. e. exanimo torquendo, βασανίζω, aliquem, τινά, Plut. g -Ρίζλόω τινά, Dion. Hal. Torquis, το πίξίτξαχηλιον, χ, Plut. Ό ς•ξίπ- τός, χ, /Elian, τό s -ρόφιον, χ, Herodot. Torrefacio, φξύγω, Lucian. Torrefactio, ό φξυγμος, χ, Hesych. Torrens, ό χίιμχρόος, χ, Lucian. ό χιι• μάρόχς, a,LXX. _ ή χαξάΰξχ. Torreo, φξύγω, Lucian. φςύγομαι. Allien , χαυματιζω, Ν. Τ. Torridus, a, um, χατυξος, ά, ov, Diosc. Torris, Ό Ιαλός, χ, Athen. Torsio,^ 5"ξί'•ψ'ί) ίως. Torte, ίς-ςοίμμίνως- TOrtUJS, C, s-J6TT0i, η, ov, Etuip. TRA TRE TRi Tortor, h βα4τανι$•7,ς, 5, Dem. Ό δγ,μόχοι- νος- Tortuosus, a, urn, s -ρεζλος, ν, ov, Aristot. ο χα) τ) ϊλιχοειδτ\ς• Torve, ταυςιχον, video, βλίπω, Aristoph. τιτχνιχον βλέπω, Lucian. Torvitas, γ, ύποδξασία, ας, το βλοιτυρον, 3. Torus, ν) ς-ιζα,ς, άδος, genialis, r) πας-άς, ά- δος, γχμγ,λιος, Chrys. Torvus, a, um, βλοσυρός, a, όν, αγριωπος, τ), ov, Plut. ο χχ) τ) δεινωπός. Tot, τοσΰτοι, αϋτχι, αΖτα, et tanta perfeci, na)_ τ7,λιχαΰτχ διαπίπξαγμαι, Isocrat. obsides, quot coloni, τοσπτοι ομτίξοι, όσοι- πίζ ETjizw, Dem. quot, τοσ'ύτοι το πλτ\- βος, οσοιπίξ, Isocr. τοσχτοι,οσοι,ϊά. τβ• <τ5τοι, όπόσοι, id. Totidem, 'ίσοι, αι. a, Xen. 'ίσοι τον άξιθμον, Aristot. 'ίσοι τω άξιθμω, id. 'ίσοι, «.ι, α, το πλήθος, Dem. Toties, τοσαυτάχις, Joseph. Totus, a, um, 'όλος, η, ov, Dem. in aliqua re, h tivi, Aristot. πάς εν τινι, Dion. Hal. Toxicum, το τοξικον, S, Diosc. Trabalis, e, Ό xa) Ϋ, δοχώδγ,ς, to;. Trabea, {, άλαργ)ς, Ίδος, Plut. Trabeatus, a, urn, άλαξγίδα άμπεχόμίνος. Trabs, Ϋ, δοχος, S, Diod. Sic. Tractabilis, e, ό χα) τ) ίΰμεταχίίξίς-ο;, n, Plut. ό χα.) τ) ευπειθώς.' Tractatio, τ\ μ-ταχείξίσις, ιως, Dion. Hal. Tractatus ; τ) πραγματεία, ας. Tractim, επισεσυξμίνως. Tracto, χιΐζίζω, Polyb. ψτ,λαφάω, argu- mentum aliquod, γράφω περ) ΰπόθεσίν τι- , να, Dem. negotia publica* τξά,ττΛ) τα. χοινά, id. aliquem contumeliose, ΰξξίσ- τιχως χξάομαί τινι, id. duriter, α'ιχιζό• μαί τινι, Isocr. Traditio, Ϋ) παξά,δύσις, εως, Time. Trado, πχζαδίδωμι. aliquem alicui, τινά τι- νι, Herodot. oblivioni, λτβτ,, Lucian. uteris, γξαφβ, Gregor. me totum alicui rei, δίδωμι εμχυτον διά παντός τινι πράγ- ματι, Dem. in disciplinam, παζαδίδω- μι εμχυτόν τινι, ωσπίξ μαθγ,τ->,ν, ia. hos- ti ense-s in manus, 'εγχειρίζω τα ξίφη τοΊς Ιχθξοίς, Greg, posteritati, παξαδίδωμι tjj διαδοχή tS χξόνν, Synes. tradunt historici, ίς-ορνσι, Plut. ut ab iis tradi- tum est, ««τ' ϊχύνας, Philo. fama tra- ditur, λόγος διχί'ιδοται, Isocr. Traduco, διάγω, tempus, χξόνον, Xen. ' ex- ercitum, 5-^7/«», imperium ad alium, μετάγω άζχτ-,ν ίΐς άλλον, Herodian. in aliam linguam, μεταφξάΚω, Plut. ali- quem, διαζάλλω τινά, id. Confer Ob- trecto. Traductio, 7) διαγωγή, 7,ς, Aristot. Confer Inter pretatio, item Obtrectatio. Tradux, Ό χα) τ) ΰπόρριζος, n. Tragice, τρχγιχως, Greg, exaggero, \χ- τξαγωδίω, Naz. decanto, τςαγωδίω, De- Tragicus, a, um, τξχγιχος , ->,. ov, Lucian. Tragcediffi, 7] τξαγωδία, ας, Plato. Tragcedus, ό τραγωδος, 5, Athen. Tragula, τβ άχόντιον, n, Xen. Traha, το ϊλχτ,θξον, a, Theophr. Traho, 'ίλχω, naso aliquem, τινά οίνος, Lu- cian. currum, άγω άξμα, Herodian. ad imperium, \π) ty.v ίξχϊ,ν, id. aliquid per totara urbem, σύξω τι dia πάσν,ς πί- λιως, id. Trajectio, r\ διάζχο-ις, ίως, Dem. r, πόφν σις• Trajectus, ό ποφμός, 5, Eur. το δίχξμα, ατός, Polyb. Trajicio, Ιιαζάλλω, in insulam, u ; ν^σον, Herodot. alicunde in continentem op- positam, 'ί- Λ τίνος πξος ty,v άντιπέξας ταπι- eov, Thuc. lino corticem, λίνω τον ψλοιόν, Diosc. mare, διαπίξάω το χ-ίλαγος, Iso- crat. culpam in alium, τν,ν αΊτίαν άνα- τίθν,μί τινι, id. Traluceo, διαφαίνομαι, Aristot. Trama, ή x°oxr t , us, Plato. Trames, τ\ τξίζος, a, Xen. ό s -ίζος••' Trano, διανί,χομαι, Dion. Hal. Tranquille, άβοξύζως, Diod. Sic. άταοάχ- τως, Plut. Tranquillitas, 7) αταραξία, ας, Just. Mart, τι γαλτιντί, %ς, Phil, animi, 7] ίυβυμία, ας, Plut. t, tiy,a παθών. Phil. Tranquillo, γαλτ,νόω, Plut. Tranquillus, a, um, ό χα) τ) άχνμος, a, Plut. ό χα) ή άχΰμαντος, a, Lucian. ΐ> t&a) τ) άσάλίιπος, a, Diod. Sic. ο χα.) ή άθόξυ- ζα, u, Plut. animo, ίχ α ) r t ί'ύβνμος^ν, id. sum, γαλτ,νίζω, id. animo, ιίθυμίω, id. Confer Quietus. Trans, πίζα, sequente consona, πίξαν, se- quence vocali vel diphthongo; mare, πίξχ S -αλάο-σν,ς, Thuc. Confer Ultra. Transactio, 7) διάλνσις, ίως, vitaj, 7) διίξαγω• γ*ι tS βία, Bas. Transcendo, νπΐξζχίνω, turrim, τ5 πύξγν, Herodot. ύπίξίχω. Transcribo, μίταγξάφω, aliquid, τ), Thuc. aliquid in aliquem, τ) ιίς τίνα, Paus. Transcurro, μιτατξίχω. Transcursus, τ, παζαδζομτι, «ς, Bas. Transenna, 7) σπλ->£, γος, Plut. r) χιγχλ)ς> ΊΙος, Chrys. Transeo, διαζαίνω, in Europam, ΰς Ευ"ώ• *7,v, Dem. post alium, επιδιαξαίνω, Xe- noph. ad aliquid, μ-.ταζαίνω It/ ti, I- socr. urbem, διοδίύω πάλιν, Ν. Τ. sal- tu per ignem, διαπνδάω ty,v φλόγα, Xen. Transfero, μίτάγω, Ν. Τ. aliquid, μ ίΤ α- χομιζωτι, Herodian. in aliam linguam, ΐξμτινίύω, Xen. ad verbum, μίθίςμνινίύ- ομαι χατά λίξιν, Plut. Transfigo, διαπίίςω, aliquem aliquo, τινά τινι, Diosc. διιλαύνω. Trans figuratio, 7) μιταμόξφωσις, ίως, Philo Transfiguro, μιταμοξάόω, Philo. Transfodio, διαπίίςω, Diosc. Transformo, μα,ταμοζφόω, Philo. r Iransfreto, διαποξθμϊύω, Plut. Transfuga, 7) αυτόμολος, a, Isocr. Transfugio, αυτομολίω, Thuc. ad aliquem, ιίς τίνα, Lucian. ad hostes, πξος τνς πο- λίμίνς, Diod. Sic. Transfugium, τ) αΰτομολία, ας, Thuc. Transfundo, μίταχίω. Transgredior, μιταζαίνω, Aristot. legem, πχξαζαίνω νόμον, Ν. Τ. ύπίξίχω. Transgressio, ^ παξάζχσις, ίως, legis, νάμα, Ν. Τ. διάζασις, εως, Xen. Transigo, διαπράττω, aliquid, τ), Dem. χαταπξάττω τι, Xen. cum aliquo, διο- μολογίμαι, Dion. Hal. vitam, διιξάγω τον β'ίον, Synes. Transilio, ύπίξζαίνω, aliquid de industria, τί έχων, Dem. διαπηδάω τι, Xen. le- gem, ΰπίξΎΥ,δάω νόμον, JEschin. Transitio, seu Transitus, ή διάζασκ, ίως, Xen. τ, διέξοδος, ν, Dion. Hal. ή δίοδος, u, jEschin. Translatio, 7) μιτχγωγτι, 7,ς, *ι διαχομιδνί, 7,ς, Thuc. 7i μίταφοξά, τ) μιτάθίσις. Translatitius, μεταΓατιχός, τ), όν. Transmarinus, a, um, ό χα) r\ διατόντιος, ν, Dion. Hal. Transmigratio, 7) μίτχνάς•χο~ις, ίως, Dion. Hal. Transmigro, μίτοιζίω, Dem. μίτανίστα- μαι, Philo. Transmissio, 7) διαπομπτι, %ς, Appian. 7) διακομιδή, τ-,ς, Thuc. Transmitto, διχπίμπω, aliquid alicui, τ/ τινι, Thuc. aliquid negiigendo, παξχ- πίμτω τι, Dem. i. e. transeo, διαΖαίνω τι, id. Transm.oveo, μίταχινίω, Tliem. Transmutatio, 7) μίτάλλαξις, ίως, Xen. τ\ μιτά&ασις. Transmuto, μίταλλάττω, aliquid, τ), Thuc. μιταζάλλω τι, Aristot. Transnomino, μετονομάζω, Philo. Transpono, μίτατίθτ,μι, Plut. μιτάνω. Transportatio, τ) διαχομίδτι, ?,ς, Thuc. Transporto, μεταχομίζω, statuam in au- lam, το άγαλμα, ί'ις ανλτ)ν, Herodian. aliquid in insulam, διαχομίξωτι εις ντ)- σον, Thuc. aliquos, διχξιζάζω τινάς, 1- socr. liberos et uxores, ex agris, μετα- χομίζω παΐδας χα) γυναίκας Ιζ άγξων, Demosth. Transtra, τά ζυγά, ων, Horn, τά ο-ίλματχ. Transvectio, τ\ διαχομίδτι, 'τ]ς, Thuc. Transveho, idem quod Transporto. Transversus, a, um, ό χα) τ\ ϊνδιάρςοφος, ν, Nyss. ό χα) τι πίξΐχάξσιος, ν, Aret. πλά- γιος, ία, ιον• Transulto, idem quod Transilio. Transumo, μεταλαμζάνω. Plut. Transvolo, μεταπίτομαι, Lucian. Treceni, aej a, seu Trecenti, a?, a, τξΐχχό- σιοι, at, a, Plut. Trecenties, τζίχχοσιάχις• Tredecies, τξίσχαιδιχάχις. Tredecim, 01, αι, τά τ°ισχα'ιδεχα. Tremebundus, a, um, 2 χα.) ή τρομώδν,ς, εος, Plut. β χα.) τι πεξίδεν,ς, ίος, Lucian. Tremefacio, εκπλήττω, Dem. Tremefactus. h χα) ή ιντρομος. ί 134 ; Tremendus, φο'εξος, ςά, ξ όν. Tremisco, seu Tremo, τξέμω, Dem. τξί*, Plut. τζομίω. Tremor, ό τξόμος, u, Plut. ό σασμ,ός. Tremulus, a, um, ό χα) τ) τξομώδης, ίος, PluL Τζομ-ξος, ξά, ξόν• Trepidanter, άποΐεδαλιαχότως. Trepidatio, ό τξόμος, u, Plut. Trepido, τξίω, Plut. Trepidus, a, um, ό χα) -h νερίφοζα, ν, Dem. ό χα) τ, π•ξΐδί7,ς, ίος, Isocr. Tres, β; χα) α'ι τξίίς, Tria, τά τρία, Dem. Triangularis, e, ό χα) ->, τρίγωνος, *, Euclid. Triangulus, το τςίγωνον, a, Euclid. Triarii, ο'ι τξΐάξίοι, ων, ο'ι επιτετχγμενοι, ων. Tribulatio, ό άνάγχγ„ τ,ς, Ν. Τ. ν) &λιψ'ί* εως, ibid. Tribulis, ό φυλίτης, ν, Dem. ημφυλίτης, ν, Isocr. Tribulo, Ζλίξω, LXX. Tribulus, ό τξίζολος, ν, Ν. Τ. Tribunal, το β'Ϋ,μα, ατός, Dem. το διχαο•- ττίξίον, a, Plut. Tribunatus, plebis, 7) δημαρχία, ας, Plut. militaris, τ, χιλιαςχία,'ας, Dion. Hal. Tribunitius, a, um, δτιμαξχιχός, y„ ov, Xi- phil. potestas, ή των δτ,μάρχων 'εξχσίχ, Dion. Hal. Tribunus, ό τριττΰαρχος, ν, Dion. Hal. plebis, ό φυλαρχος, u, Dem. ό δήμαρχος, n, Plut. legionis, στξατοπεδάξχτ}) τν τάγματος, militaris, ό χιλιά^χ^ς, n, id. Tribuo, νέμω, Herodian. alicui aliquid, άνατίθνμί τινι τι, Dem. caussam alicui, αιτίαν επιτίθημί τινι, Isocrat. honorem, απονέμω τινι τιμτ-,ν, id. suum cuique, άποδίδω,αι το πξοσν,χον ίχά^ω, Plato, α- πονέμω εκάζ-ω το πξίπον, Aristot. Confer Do, Largior. Tlibus, τι φυλτι, 7,ς, Dem. ν) φρατξία, ας, idem. Tributarius, a, um, i χα) vj ο-υντελτ-,ς, its, Dem. h xa) r, υποτελές, ίος, Dion. Hal. Tributim, χχτά φυλάς. Tributum, ό φόξος, a, Dem. ν) φοξά, ας, id. τ) εισφοςά, ας, id. 7) πξοεισφοξά, ας, id. ό δασμός, S, Isocr. pecunia?, είσφο- ςά χργ,μάτων, id. συνταξις χξτ,μάτων, Dem. et decima?, το τέλος, χα) δίχάται, id. ordinare, φό«ας τάττειν, Isocr. in- dico alicui, πχξασχευάζω σΰνταξίν τινι, Dem. irnpono alicui, προς-άττω ίΐσφοξάν τινι, Isocr. exigo, πράττω φόρας, idem. εισπράττω φοξάν, id. confero, ποιίομχι ίΐσφοξάν, id. pendo, φίξω φόξον, id. δί• δωμι τν,ν συνταξιν. Dem. τιθτ,μι ίΐσφο- ξάν, id. levo tributis, αναπαύω εισφοξάς, Isocr. tributi exactio, γ\ τελωνεία, Dem. collectio, τ\ δασμολόγια, ας, τ] φορολογία, ας, collector, ό δασμολόγος, a, id. ό φο- ξολόγος, LXX. Tricai, τά τξίχοπλίγματα, ων. Triceni, a», a, ο'ι, αϊ, τά τριάκοντα, Plato. Tricenteni, , τριακόσιοι, αι, Herodot. Tricenties, τξίαχοσιάκις. Triceps, ό χαι ή τξΐχίφα,λος, n, Suid. Tricesimus, a, um, τξΐχχος-ος, ij, β>, Dem. Tricies, τζίαχοντάχις, Plut. Triclinium, το τξίχλίνιον, a, Athen. Tridens, ^ τρίαινα, 7,ς, CI. Al. Triduum, το τζίτιμεξον, a, Aristot. Ύι τξίτι- μίξία, ας, LXX. Triduanus, a, um, ό χα) τ) τξΐ-ί,μεξος, a, Gregor. Triennis, e, Ό χα) % τριετν,ς, ίος, Amrn. Triennium, ό τ^ετ^,- χξόνος, Herodot. Triens, το τρπγ,μό°ιον, u, Aristot. Trifariam, τρίχα, Herodot. Triga3, ο τξί'ίππος, v. Trigemini, ; τρίδυμοι, ων. Trigesimus, a, um, τξίακο^ος, r,, ov, Dem. Triginta, ο'ι, at, τά τξΐάχοντα, Plut. Trigla, 7) τξίγλχ, 7,ς, Aristot. Trigonalis, e, ό χα) τ) τρίγωνος, ν, Eucl. Trimatus, τ\ τξιίτία, ας. Trimestris, e, ό χα.) τ-, tp!u.y,vos, α• Trimulus, a, um, ό χα) υ, τξΐίτ->,ς, ίος, Ναχ. Trinitas, τ\ τξιάς, άδος. Trinus, a, um, ο'ι χα) αϊ τ^εϊς, Aristot. τξίσσος, τ), ov, Plato. Tripartito, τριμερως- Tripartitus, a, um, Ό χα) τ; τξίμίξϊ,ς, ίος. Tripedalis, e, τξίπόδτ,ς, εος, Xen. Tripes, ό χα) τ) τξίπας, οδός, Aristoph. Triplex, τξίσσός, τ), όν, τξίτλίς, %, ύν, Arist. Tripliciter, τξίσσως, Dion. Hal. Triplico, τξίσσόω, Greg. Triplus, a, um, τ^!τλί : ί, ij, vv, Aristot. Tripudio, χορεύω, Isocr. οςχίομαι, Dem, TUM TUT VAG Tripudium, ό ζοζδαζισμος, 2, Dem. Tnpus, Ό τξίπνς, οδός. Triquetrus, a, um, ό zx) yi τ°ίγωνος, «. Eucl. Triremis, ή τςιτιζης, ιος, Bern. Tristis, e, λυπηςος, χ, ov, Dem. άνιαςος, «, ov, id. β χα) -h πιξίλυπος, n, Isocr. ό zx s it χθυμος, ν, id. Tristitia, ή λύπη, vis, Dem. η άβυμίχ, χς id. r, άχθγ,δών, όνος, Plato, ψ) ανία, tris• titiam adfero, ίνιάω, Dem. tristitia ad- ficior, άνιάομχι, idem. Confer Moeror, Mcestitia, Mgritudo. Triticeus, a, um, πύρινος, U%, ivcv, Dion. Hal. Triticum, i πυξός, 2, Philo. Tritura, ή άλόγ,σις, ιως, ό άλοητος, 2, Hen. Trituro, άλοίω, Pint. Trivialis, e, ό τξίοδίτγ,ς , ν, υ\ τξίοδίτις, toes, Philo. Trivium, r) τξίοδος, u, Lucian. Triumphalis, e, Β-ξίχμζιζός, ■>„ ov, Plut. Triumpho, S -ξΐαμζίύω, aliquem, τινά, Plut. secundum, S -ξίχμξον διύτίξον, id. πομπιύω. Triumphus, ό δξίχμζος, a, Plut. Triumvir, US ίων τξΐ Triumviralis, e, τξίαξχιζος, ϋ), όν. Triumviratus, ή τξΐχ»χίχ, ας- Trochlea, γ, τςοχαλία, us, Aristot. γ) rje• χγιλίχ, »s, Theophr. Trophasum, το τξόπχιον, ν, Aristid. erigo, Ίγιίξω, Herodian. ΐ^γ,μι, Isocr. Tropus, ό rgOTcs , tt, Aristot. Trucidatio, ή σφαγή, %ς, Isocr. ό φόνος. Trucido, χποσφάττω, Dem. χποκτιΐνω, φονεύω. Truculenter, SurfivSs, Dem. ώμως. Truculentus, a, um, ώμος, yi, ov, Dem. φα- *ixos t yi, όν. Trudo, ώθίω, Plato. Trulla, ή οινοχόη, τις. Trullisso, χονιάω, Philostr. Trunco, άζξοτομίω, aliquid, τ), Xen. ζζ°ί• ζο* τι, Theophr. ζολύω τι, idem, απο- κόπτω. Truncus, a, um, ό χ») ή ζολοΖος, 2, Aris- tot. Truncus, i zo^s, 2, Philo. το τίλίχος, ιος, Theophr. Trutina, ή τξυτάντι, γ,ς, Dem. ϋ) πλάς-ιγζ, γος, Plut. ό ΐυγος, 2. Trutino, seu Trutinor, ζυγο$-χτίω, Lucian. $•χθμάομχι, id. Trux, φονικός, ■>„ iv, Herodian. ώμος, y„ όν. Tu, ffu, Dem. Tuba, ri σάλπιγξ, γος, Aristot. tubas clan- gor, το σάλπυμχ, χτος, Poll, tuba cano, σαλπίζω, Aiken. Tuber, ri ϋδνον. a, Plut. Tuberculum, re φΖμα, ατός, Plut. Tuberosus, a, um, ό za) y\ φυμχτώδν,ς, ιος, Hippocr. Tubioen, Ό σχλπις-Υ,ς, 2, Polyb. ό σαλπικ- τ*)ς, 2, Diod. Sic. ό σαλπιγκτές, 2, Lu- cian. Tubulus, το ΰδζχγώγιον, a, Harmenop. Tuburcinor, λχφύσσω, Horn. Tubus, β σωλχν, ίί'νβί, Plut. ο σίφων. Tudes, {) ο-φύξα, ας. Tudicula, ό τμπτΫ-,ξ, %ξος• Tueor., πζοΐς•οιμ»ι, jura, των οΊκαίων, Dem. valetudinem, σώζω τν,ν ύγίζίαν, Aristot. patriam, διασώζω τν,ν ίτατζίδα, Isocr. bo- na, διαφυλάττω τα αγαθά, id. Tuguriolum, το καλύζιον, », Plut. το σκ-*- νίοΊον. Tuguriura, ί, ζ»λύζ•/ι, %ς, Thuc. ή Χταυλις, ίως, ΆΖΙ. Tuitio, ή οΊατν,ξΥ,σις, ιως, *> φνλαχύ. Turn, tots, qui turn fuerunt, d tote ονης, Dem. turn, quum concessimus, tots, o- rt ίΰώχαμίν, id. tots, ν,νίκα, id. turn, cum, seu cum, turn, τ* μ\ν, τα "6\,idem. Άμα μ\ν, αμα hi, Isocr. Tumefacio, ταξοιδίσζω, Aret. ΙποιΥισζο), Galen. Tumeo, άνοιδίω, χαυνόομαι, Dion. Cfirys. Tumesco, ογζόομαι. Tumidus,a, um, ό za) r, ογκώδες, ιος, Xe- noph. όγκνίξος, a, ov, Aristot. i zai ■>, π-ξοσωδης, ιος, Gal. Tumor, ό όγκος, ν, Gal. το ο'ίοΎιμα, ατός, Hippocr. Tumulo, 3-airrej, Dem. Confer Sepelio. Tumulosus, a, um, λοφό-ις, ισσα, iv, Naz. Tumultuarius, a, um, ίτοξυξν,τικος, ->„ όν. Tumultuatio, το 8-οξύζ*ιμχ, χτος. Xumultuor, Ζοξνξίω, Xenoph. 3ό°νζον ίτόιίομχι, Demosih. τχξχχν-,ν trotiat Lu- cian. Tumultuose, ηθοξυξωμίνως, Xen. Tumultuosus, a, um, ό za) ν $-θξυζώο~νίς, ιος. Tumultus, ό S -όξνΖος, ν, Thuc. y τχςχχίι, »,V, Dem. tumultum excito, τχζχττω, id. Β-όξυζον ψοιίω, id. ταζχχίιν ποιίο• μαι, id. oriri, 3-όξυζον γίγνίσθαι, idem. accidere in urbe, συμζαίνΐιν εν τ% πόλιι, idem, tumultu refertus, Β-οξυξα αλ^ςης, idem. Tumulus, Ό γίιλοφος, β, Dion. Hal. Όγιώ- λόφος, u, Philo- ό όχθος, ν, Xen. το χώ• μχ, χτος, Lucian. i. e. sepulchrum, ό τύμζος, a. Confer Sepulchrum. Tunc, τότε, Dem. τηνιζαϋτα, Plut. de- mum, τελβί, πξος το τίλος, Plato. Tundo, ζόττω, Aristot. capite coelum, a- ξάσσω ζιφχλνί άξχνον, Synes. pectus ros^ tro, ζολχπτω το %τοξ, Lucian. Tunica, β χιτών, ώνος, Dem. cinctilis, ιν- μιτεος, Mosch. fimbriata, ζοσυμζωτος, L.XX. palmata, Ίσθϊ,ς ττλχτύσ•/ιμος, He- rodian. arboris, το λίπος, ιος, Lucian. Tunicula, ό χιτωνίσζος, ν, Philo. το χιτάτ νιον, s, Ναζ. Turba, η τΰοζν,, ri , Them, ό όχλος, tt, Ν. Τ. forensis, ίνθξωποι χγοξχΤοι, Dion. Hal. i. e. tumultus, S S -όξυζος, a, De- mostk. Confer Tumultus. Turbamentum, το τάξχγμχ, ατός. Turbate, τιτχξ αγμίνως- Turbatio, ό τάξχχος, χ, Ν. Τ. η τχξκχ};, τις, Isocr. Turbator, ό τχξαζτ^ς, 2, civitatis, ό τχξχ- |/τολ/ί, ^s, Philo. Turbide, S -ολοιιο'ώς, Lucian. Turbidus, a, um, θ-ολε^οί, a, ov, Diod. Sic. τίθολωμίνως, Bas. Turbinatio, ί s -ξόμζωσις, ιως. Turbinatus, a, um, ό χα) ή $-ξομζώοΊ)ς, ιος, Aristot. Turbo, ταξάττω, Dem. aliquem, ΰιοχλίω τίνα, id. Ίνοχλίω τίνα, id. aquam, άνχ- θολόω ΐ/ΰωο, Aristot. Turbo, inis, ^ βίμζιξ, ιζος, Aretceus. ό συσσιισμος, 2, LXX. ό δΊνος, u, Plut. ή ζάλγ„ ν,ς, Phil. Turbulente, τχςχχωΐΰς, Plut. Turbulentus, a, um, ό κχ) ή τχζχχώδ-ζις, ιος, Plut. ό κχ) υ, S -θζυζώοΎ,ς, οχληξός, α, ο», homo, uvi -,ξ, Dem. Turdus, ή ζίχλ-ή, γ,ς, CI. ΑΙ. Turgeo, οίδαίνω, Bas. Confer Tumeo. Turgidus, a, um, ό za) -h ιξογζος, a. Conf. Tumidus- Turma, ί ϊλη, ης, Plut. το τίλος Ιππέων, Dion. H'al. turmas praafectus, ό ίλά^χ^ς, α, Ζοζ. Turmatim, ΙλχοΊν, ζχτ' ϊλχς. Turpis, e, χϊσχξος, it, ov, mors, θάνατος, Dem. facie, ό ζχ) υ, ΐιΐιχ&,ς, Ίος, Plut. μοχθγ,οος ΙοΊΤν, JElian. Turpiter, χΊσχξώς, et indigne aliquo, za) ανχξίως τινός, Dem. et flagitiose, zx) πλιονιχτιχώς, id. ζχζοσχγ,μόνως, Plato. Turpitudo, το χΐσχος, soj, faciei, τ» πξοσώ- πν, Xenoph. et probrum, αίσχςον za) ονΐιδος. Dem. et contemptus, ή χΊσχύν/ι zx) χδοξίχ, id. Turpo, χΐσχξον ίτοιίω, μιχίνω, Herodian. Turricula, το τυξγίον, a, Lucian. ό πυξ- γίσζος, ν, Sext. Emp. Turris, ό πύργος, ν, Xen. lignea, ό μόσσυν, υνος, Dion. Hal. Turritus, a, um, πυργωτός, ij, ov, Athen. ό zx) y) ιϋτυξγος. Turtur, vj τξνγών, όνος, Aristot. Turunda, ό -ψωμος, 2, Athen. Tussicularis, e, βγ,χιζος, >„ ov, medicamen- tum, φάξμχκον, Diosc. Tussilago, το β-ίιχιον, a, Diosc. Tussio, βνιττω, Xen. χιλβττω, CI. ΑΙ. ίτο β'ΐχός ΐνοχλίομκι, Lucian. Tussis, ii /3$|, βγ,χός, Diosc. Tutamen, το πξοζόλαιον, χ, Bas. το πξό- ζλνιμχ, χτος, Dion. Hal, Tute, άζινίΰνως, Dem. Tutela, ή Ίπιτξοπίχ, ας, Dion. Hal. tute- lam aliCUJUS SUSCipio, λχμξάνω ίτιτξοπίαν τίνος, id. Ίπιτξοπιύω τίνα, id. sub' tute- la esse, J-ro Ίπίτξοπον uvxi, N. T. 'urt- τξονιύισθαι, Dion. Hal. Tutelaris, e, Ίπιτξοπιζος, ->,, ov, Dion. Hal. Tuto, αζινδίινως, Dem. ασφαλώς, id. Tutor, oris, ό ίπίτξοπος, u, Dion. Hal. Tutor, aris, πξόϊσταμκι, aliquem, τίνος, Dem. C 135 \ Tutus, a, um, b zx) -h ασφαλή, ίος, Dem. ό za) ■'/) ακίνδυνος, u, id. Tuus, a, um, σος, ση, σον, amicitia, φιλία, Dem. facies, ό-^ις, id. σ2, pater tuus, πατίιξ σα, μί,τΥ,ξ σα, πξχγμχ σα. , Tympanizo, τυμπχνίζω, JLXX. Tympanum, το τίιμπανον, ν, Athen. Typographeum, τό τυπογζαφιϊον, ». , Typographia, ^ τυπογξάφιχ, χς. Typographus, ό τυπογράφος, ν. Typus, ό τύπος, ν, Ν. Τ. Tyrannice, τυξαννιχώς, Isocr. Tyrannicida, τυζαννοχτόνος, ν, Phalar. Tyrannicidium, ή τυξχννοχτονίχ, χς, Plut.' Tyrannicus, a, um, τυξχννιχος, y„ ov, Isocr. Tyrannis, ή τνξχνν)ς, ίίος, Isocr. tjTanni- dem invado, ζκθχπτομχι τνξχννίοΌς* Plut. adfecto, τυζχννιχω, Suid. exer- ceo, τυξχννιύω, Isocr. comparo mihi, τυζχννίδχ ζχτχσζιυχζομχι Ίμχυτω, De- mosth. obtineo, ιχω, id. ζχτίχω, id. firmo adversus ahquos, Ίπιταχίζω χπχν- τικξύ τισι, idem, conservo, διασώζω, id. non expertum esse, «τε/{βν ilvui των τυ- ραννίδων, id. Tyrannus, ό τύβχννος, a» Dem. i τυξχν νίόων, οντος, id. ό μονάξχτις. Tyro, ό άξχάξίος, ν, Macar. ό νιο$-ζκτ•υ- τβί, α, ί νιοδχμώδγ,ς, ιος, Xen. i. e. ?ιυ- vellus discipulus, ό χξτι χξχόμινος •χχίίίΰ- ισθχι, Philo. Tyrocinium, ϋ\ πξωτοχιιςίχ, ας. Tyrunculus, ό πζωτόπιίξος, n, Athen. Vacanter, σχολχίως, Aristot. Vacatio, a negotiis, »j σχολζ, γ,ς, Artstot. a publicis oneribus, ή άτίλαα, χς, Dem. Vacca, η δχμαλις, ιως, Naz. v t β2ς, βοός, Isocr. \ r accinium, γ, seu ό ΰάζινθος, ν, Theophr. aliis, b αιγίλατ^, ωπος, id. Vaccinus, a, um, βόιιος, ιίχ, uov, Diosc. Vaccula, το βοίδιον, u, Athen. Vacerra, ό πάσσαλος, tt• Vacillatio, ή πα^αφοξχ, χς, Plut. Vacillo, παξαφίζομαι, Plato, σφάλλομαι, Plut. άτχτίω,Ν.Τ Vaco, σγολάζω, alicui rei, πξός τινι, Aris- tot.^ iv τινι, Xen. άποσχολάζω ιν τινι, Aristot. σχολν,ν ποιίομχι πξός τι, Xen. culpa, αναίτιος ιΊμι, Dem. ab omnibus negotiis, σχολών άγω άπο πάντων πξαγ- μάτων, Plut. σχολάζω από τίνος, Plato. i. e. vacuus sum ab omni re, ζινός ιΊμι πάντων, Xen. vacat mihi discere, σχολή γι ϊμοί ις-ι μχνθάνυν, id. Vacuefacio, ζΐνόω, Theophr. Vacuitas, ή ζΐνότν,ς, ντος. Vacuo, ζινόω, Theophr. Vacuus, a, um, ζΐνός, r„ ov, aliqua re, τίνος, Xen. i zx) ή διάκινος, ν, Aristot. Vadimonium, r, ιγγύνι, %ς, ή ιγγΰησις, ιως, desero, φυγοδιχίω, Dem. obeo, άντιδι- ζίω, idem, promitto, δίχγ,ν άνχδ'ιχομχι, idem. Vado, as, πιζός διχζχίνω- Vado, is, βαδίζω, domum, π& o'izixv, Plut. ιΤμι, βχίνω. Vador, δΊκν,ν άνχδ'ιχομχι, Dem. Vadosus, a, um, διχζχτος, y„ όν, Lucian. Vadum, ό πόξος, ν, το διχζατόν μίξος τα ποταμ2- Va?, ia) ! VObis, υμιν, Ν. Τ. Vafer, a, um, β κχ) ή πχν2ξγος, ν, Dem. δίινος, τι, ov, id. Vat're, πχνάξγως, τιχνιζώς. Vafrities, Ϋ, πχνχξγίχ, χς, Dem. Vagabundus, πλάνος, ν\, ov, Dem. ό πλά' νΥ\ς,Υίτος, id. άλώμινος, ίντ\, ινον, Isocr. Vagatio, γ\ πλάνν,σις, ιως, Thuc. ή πλάνη, Υ,ς, Dem. y) άλ'ή. Vage, πλανΥ,τιχώς . σποξάδην. Vagina, ό ζολιός, 2, gladii, Ϋ\ ξιφοθί,ζνι, χς, Hesych. Vagio, ζλαυθμυξ',ξΰμχι, Max. Tyr. ζνΰζο• μαι, Dion. Hal. μινυξίζω. Vagitus, ό κλαυθμυξίσμος, 2, Plato, ό ζνυ- ζγ,6μος, 2, Athen. Vagor, πλανάομαι, Aristot. άλάομχΐ, pe- regre cum liberis et uxore, Wi %,ivig μ&• τα παίδων κχ) γυναικός, Dem. VAS Vagus, a, ura, idem quod Vagabundus. Vah ! ς,ιυ, virum, avlgo;, Xenoph. Valde, σφόΖξχ, turbor, ίχταξάττομαι, Dem. male me habeo, πάνυ πονηβ,ω; ΐχω, idem, laudo, ώί δυνατόν μΑλι^α ίπαινίω, idem. λίαν, id. κ,ομιδη, Lucian. μιγάλω;, Herodian. Vale, 'ίρ'ρωσο, ύγίαινί, χάίρί, Lucian. Valedico, άποτάττομ-χι, alicui, τιν), Ν. T. χαίςίιν \άω, Plut. ίρ'ρωσθχι φξάζω τιν), Dem. χχίξίΐν μχχξά φξάζω τιν), Plut. Valeo, υγιαίνω, Dem. ρώννυμαι, Thuc. i. «. possum, δύναμχι, Dem. talentum, ισχύω τάλαντων, Polyb. δύναμαι τάλαν- τον, Aristot. Valetudinarium, το νοσοχομΰον, χ, Hieron. Valetudmarius, a, um, Ό χχ) ή νοσώδη;, to;, Plut. χχχίχτιχό;, η, όν, Gal. Valetudo, bona, ή ίΰιξίχ, a;, Aristot. η ίυζω^ία, a;, Bas. mala, ή άρόω$-ία, οι;, Dem. το άρ'ρώ^ημχ, ατο;, id. Confer Sanitas, et Morbus. Valgus, a, um, βλαισό;, η. ov, Galen. Valide, σφόΖζα, Dem. ισχυξω;. Confer Valde. Validus, a, um, ίρρωμίνο;, ίν/ι, ίνον, Dem. β χα) ή ιϋξως-ο;, χ, id- ισχυξό;, χ, ον, id. Confer Sanus, item Fortis. Vallaris, e, 'ίοχαο;, ε/α, tiov. Vallis, το άγχο;, ίο;, Philo. ό αυλών. Vallo, πίξίζάλλω, urbem, τί? πάλα το Ιζυ- μχ, Xenoph. aliquid, άποστχυεόω τι, Thucyd. Vallum, το πζόφξαγμχ, ατο;, Polyb. το χώμα., ατο;, Dem. το χχξάχωμα, λτο;, id. ό χάξχ. Vail us, ό σχόλο-ψ, or ο;, Dion. Hal. Valor, i. e. pretium, ή τιμή, η;, Detnosth. Confer Pretium. Valvas, al ΙιχλίΙί;, ων, Eustath. Vane, μχτχίω;, Plato, μάτην, id. Vanesco, αφανίζομαι. Vaniloquium, f, χίνίαγοξίχ, a;, Plato. ή ματαιολογία, α;, Ν. T. Vaniloquus, a, um, i χα) η^μχταιολόγο;, χ, -Ν• Τ. χίνολογων, χσα, χν, Plut. Vanitas, ή ματαιότη;, ητο;, •Λ\ Τ. ν\ άνί• μάντη, η;, Lucian. Vanno, λιχμάω, Philo. Vannus, ό λιχμο;, 2, LXX. Vanus, a, um, μάταιο;, αΊα, αιον, labor, -τό- νο;, Plato, χίνο;, η, bv Dem. homo, πνιυμχτόφοξο; άνθξωπο;, LXX. Vapide, άτμωδω;. Vapidus, a, um, Ό χχ) η άτμώΐη;, to;. Vapor, ο ατμό;, χ, Diod. Sic. Vaporarium, ή άτμ'οΐόχη, γ;. Vaporatio, ή άτμισι;, ίω;, ό ατμιο'μο;, χ. Vaporo, άτμίζω, Hesych. αναθυμιάζω- Vappa, β εχτξοπίας, χ, sc. οΐνο;, Alciphron. Vapulo, τύπτομχι, Plut. Variatio, ή ποίχιλσι;, ίω;, Plato, η παζάλ- λαξι;• Varico, seu Varicor, ώ; ρχιζο; βαδίζω, δ;«- τίίνω τά σχίλη. Varicosus, a, um, ό >£ ν\ χΐξσώΐη;, to;, Hip- pocrat. Varicula, το xigtrfiiov, χ. Varie, ποικίλω;- Variegatio, ή ποίχιλσι;, Plut. Variego, ποικίλλω, Eur. Varietas, ή ποιχιλίχ, χ;, Isocrat. i) πολυίΐ- ΙΊχ. Vario, ποικίλλω, aliquid, διαποιχίλλω τι, Isocr. Varius, a, ura, ποιχίλος, η, ον, Dem. χ'ίο- λος, τι, ον. Varix, ό χίξο-ος, ν, Gal. Varus, a, um, ρχιζο;, η, ον, Poll. Vas, vadis, ό Ιγγυν,τΥΐ;, S, Dion. Hal. ο β- μηξο;, », Plato, vades do, ίγγνητά; πα- ξίχω, id. constituo alicui, χαθίτνμί τι- νι; Dem. accipio, λαμΖάνω, Plut. Vas, το αγγο;, to;, Aristot. το άγγΰον, ν, fictile, os -ζάχιον, ν, Diosc. argenteum, το ίξγύξωμχ, ατο;, Dion. Hal. aure- um, το χξύο-ωμχ, ατο;, Dion. Chrys. e- vacuo e vase, ίξχγγίζω, Hippocrat. in vas defundo, χχτχγγίζω, Diosc. in ali- ud vas transfundo, μίταγγίζω, id. Vasculum, το σχνο*ξΐον, a, Plut. το ayyu- liov, brevis sive parvi oris, άγγΰον βξα- χΰτομον, id. Yastatio, ή trogSviiri;, ίω;, Dem. η avaga- tri;, id. ή ίξήμωαΊ;, ίω;, Ν. Τ. Vastator, Ό ποξθητ'/);. Vaste, νπίξμίγίθω;, ΰτη^φυω;. Vastitas, >j Ιξημία, α;, ι. e. ingens magni- ludo, ή άμίτξία, χ;, τβ ύηςμίγίθίς• VEL Vasto, ΐτοςθίω, domos, οίχ'ια;, Xen. urbes, άνα^άτα; ποιίω τά; πάλα;, Isocr. χατα- 5-ξίφομαι τά; πόλίΐ;, vi, βία, id. Vicos et parvas urbes, Ζιαποξθίω χώμα; χχ) πό• λίΐ; μιχξά;, Plut. Vastus, a, um, ό χχ) ή avarxres, χ, Isocr. i. e. valde magnus, i χα) ή ΰτίξμίγίθη;, to;, Xen. ' Vates, ό μάντι;, ίω;, Isocr. ο Τξοφ-ητνι;, n, Ν. Τ. ό χζ-ητμολίγο;, a, Thuc. verus, ό χληθόμχντι;, ίω;, Philo. falsus, ό "ψίΐι- ΰοπξοφνιτΥΐ;, ν, Ν. Τ. Vaticinatio, ή μχντύχ, χ;, η πξοφ•ήτίίχ, χ;, Vaccinator, idem quod Vates. Vaticinrum, ν, μαντα'χ, χ;, Lucian. το μαντίίον, ν, Thuc. Vaticinor, μαντίύομαι, alicui aliquid, τίτι- νι, Lucian. χ^σμωΥιω, id. Β-ίμις-ίυω, Plut. Β-ίο-ίτίζω, Philo. vaticinandi pe- ritUS, μαντιχο;, η, ov, Milan. yuavTlxv,; τίνα α'ίο-θηοΊν ϊχίΐν, id. Vaticinus, a, um, μαντωο; % η, ov, PJut. Uber, a, um, ό χα) η tixpogo;, », Herodian. Confer FeHilis. Uber, ή Β-ηλ-η, %;, Plut. uber praebeo, 5^^- λην ΐταξίχω, id. Ubertas, ή ίΰφοξίχ, χ;, Dion. Hal. i) tlOrt- via, a;, idem. i. e. copia, ή αφθονία, a;, Dem. Confer Fertilitas, item Copia. Ubertim, άφθόνω;, Xen. ιντόξω;. Dem. Ubi, interrogat. tH •, colliditur res, ο-υντρί- StTxi το τξχγμχ, Dem. ubi, ibi, Όπα, tv- τχΖθα, id. Όπν, txii, Chrys. ubi om- nia audiveritis, i. e. postquam, Ιπίώάν ί- χίο-'/,τί αταντα, Dem. ubi terrarum seu gentium, ? y%;, Eur. ubi primum, hfu τάχΐ5•χ, Xen. ubi primum illuxit, άμα τη Ϋιμίξα, Plut. XJbicunque, Όπα, ibi, ΙνταΖθα, Dem. Ό<ιχ τοτϊ yHs, Synes. Ubilibet, seu Ubivis, otu'Sv, οπχπίξ αν, οπν- ΰΫιποτί. Ubique, τανταχν, interesse exercitui, πχ- ςίΐνχι τω ς-ξατίύματι, Dem. Udus, a, um, ό χα) ή 'ίνυΰξο;, s, Geopon. β χα) ή ΐφνΰξο;, u, locus, τόπο;, Dioscor. ίνυγοο; τόπο;, id. ό χα) ή χάθνγξο;, α, Hippocr. Ve, ij^ firmior justiorve, βίζαιότίξο;, % δι- χαιότ'.ξο;, Dem. Vecordia, ή παράνοια, a;, Dem. i) άπόνοια, a;, id. ri πχξαφξοο-ύνη. Vecors, ό χα) -h άκάξΰιο;, ν, LXX. ο χχ) ή άφξων, ονο;, Dem. ό χα) υι ΐχφξων, όν- ο;, id. ό χα.) ϋ, άνό'/ιτο;, ν, Isocr. Vectigal, το τίλο;, ίο;, Dem. ό latruihc, ΐτ, Isocrat. exerceo, da /τμον απάγω, Plut. . φόβον τίλίω, Ν. Τ. butum. pendo, φόξον τ Τ. Confer Tri. Vectigalis, e, b χα) η συντίλτ,;, ίο;, Dem. Vectio, ή οχησι;. ίω;, Hesych. ή φοξά, ά;, ή άγωγη, r,;, Suid. Vectis, β άναφοξίυ;, ίω;, LXX. ό διω^">,ζ, Vigo;, ibid, το μοχλίον, a, Lucian. ο μοχλό;, ό οχίυ;, ίω;, Diod. Sic. Vecto, οχίω, Aristoph. Vector, Ό ίπιζάτη;, u, Xen. ό 'ίποχο;, ν, id. Vectorius, a, um, χομιπχο;, b. bv. Vectura, ή οχ•/ισ•ι;, ίω;, ή χομιϊ>η, %?, Isocr. vectura? pretium, το φοξίΤον, τό φόζίτξον, a, Poll. Vegeto, ίΐθχλϊ) ποιίω. Vegetus, a, um, ό χα) ή ίυθαλν,;, ίο;, άχ- μαιος, αια, αιον. Plut. ■η ίυξωίΤτο;, vegeto corpore esse, ίυσωματίϊν, Ari- stoph. Vehemens, σφοΰξο;, a, ον, Dem. $uvo;, ν, ον, id. Vehemehter, ΰανω;, Aristot. σ-φο^ζά, id. Vehementia, ή ο•φοδξότνι;, ν,το;, r, ΰανότ'/ι;, ν,το;, Aristot. Vehes, το όχημα, ατο;, Plut. Vehiculum, το όχημα, ατο;, Plut. i\ άμα- ξα, νι;, LXX. το φοξίΐον• Veho, οχίω, άγω, frumentum, σ-Γτοι-, Dem vehor equis, όχίομαι Ιπ) των 'ίππων, Xen. asino, ίποχίομχι όνω, Herodian. Vel, ί), Dem. Confer Sive. Velabrum, το βϊ,λαζξον, e, Dion. Hal. Velamen, τό χάλνμμχ, ατο;, τό σχίπασμα, τό 'ίλυτξον, a, Lucian. Velarium, το πχζαπίτασμα• Velatura, ^ ποξθμίίχ, χ;, Plato. Veles, ό άψιμαχο;, β, Polyb. Velitatio, -ή ά-Φιμχχία, etc, Xiph. Ϋ, μιλί- ττ), ης, Aristid. ό άχξοζολιτμό;• Velitor, άψιμχχίω, Plut. άχξοζολίζομαι, velitando, ά-\>ιμάχω;, Dion. Hal. ( 136 ) VEN Vellicatio, Ό τιλυ,ό;, η, Aret. τό χνίσμοί, aTO;,~Suid. ή άπόχνισι;, ίω;, Theophr. Vellico, άποχνίζω, Athen. pro accusarc, άιχο-ύξίο~θαι. Velio, τίλλω, comam, χόμν.ν, Dion. Vellus, τό χώΐιον, n, Lucian. 6 μχλλός, aureum, το χξυο-.όμαλλον δίςα;, Diod. Sic- Velo, χαλύπτω, aliquid, σχίπω τι, Herodi- an. σ-χίπάζω τι, Xen. Velocitas, το τάχο;, to;, Dem. ν) οξΰτν,;, TjTot, id. Velociter, τχχίω;, Dem. ίζίω;, id. ώχί- ω;, Galen. Velox, ταχύ;, ίίχ, υ, Dem. τχχινό;, η, ον, Aristot. Velum, το Wiov, a, Plut. % οθόνν\, vis, Lu- cian. contrahere, τν>ν οθονών s -ίίλχι. id. Velut, ω;, Dem. ώσανί), id. Conf. Sicut, Quemadmodum. Vena, -ή άς- γυξίτι;, ιΰο;, Aristid. metalli, το »ατώ- γίΐον μίτάλλν, Diod. Sic. aqua?, φλι•φ πν,γϊ;, Philo. venam seco, φλίξοτομίω, σχάζω φλίζχ, Arr. venae sectio, ή φλί- ζοτομία, a;, Gal. Venabulum, το πξοξόλιον, ν, Xen. Venalis, e, ωνητό;, ν„ όν, Isocr. ό χχ) ν, ώ• νιο;, ν, Plut. res venales, τά ωνιχ, ων, Dem. Venalitium, το πωλητηξίον, Lucian. Venalitius, a, um, ό χχ) -h ωνιο;, «, Plut. Venaticus, a, um, άγβιντιχό;, r„ if, Eust. χυννιγιτιχό;, v„ ov, Plut. Ά-ν,ξίντιχό;, %, όν, Xenoph. Venatio, v) xygx, x;, Plut. ή χυνήγίσία, a;, Diod. Sic. τό χνντιγιον, ». id. Venator, i ^-v^wty,;, S, Max. Tyr. Ό xmv, γίτνι;, x, Plut. Venatorius, a, um, άγξίυτιχο;, ij, ov, Eu- stath. S -ν,ξίυτιχό;, jj, ov, χυνηγίτιχός, r t , lv, Plut. Venatrix, ή χυνν,γίτι;, ιΰο;, Xen. Venatus, us, r, χννν,γίσίχ, χ;, Diod Sic. to χυνν,γιον, x, Plut. Vendibilis, e, ώντ.τό;, v„ ov, Isocr. ό χχ) -h πξάσιμο;, χ, Xen. Vendico, άντιποιίομχι, mi hi aliquid, τινό;, Dem. τι, id. φΰιόω τι, Isocr. Venditatio, -ή πξάσι;, εω;. Plato, i. e. os- tentatio, ή 'ίνΰαΖ,ι;, ίω;, JEschin. Venditio, ή πξάσι;, ίω;, Plato, ή ΰιάπξα- σι;, ίω;, Plut. % απεμπολή. Vendito, πιπξάσχω, Thuc. άπίμπολίω, Lu- cian. i. e. ostento, me alicui ίνΐύχνυμα,ι 'f^vLUTOv Tin, Plut. Venditor, ό πζατ->,ς, v\go;, Plato, ό πξάτν,;, y, Isa;us, ό πωλητή;- Vendo, πιπξάσχω. aliquid pro argento, τί πζό; άξγΰξίον, Thuc. aliquid artificiosi- us, πωλίω τι τίχνιχώτίξον, Isocr. parvo, τ) ολίγχ, id. longe infra justum preti- um, πολλος-χ μίςχ; τίί; aha;, id. veri- tatem pecunia, άποΐίίωμι, τάληθ^ χξη- μάτων, Dem. me alicui, πιπξάσχω έμαυ- τον τινι, id. Venefica, ή φαξμαχίύτξία, a;, Theocr. ή φαξμαχ);, iho;, Aristoph. Venericium, η φαξμαχίία, a;, Phil, ή φχζ- μάχίυσι;, ίω;, Plato, veneficio lasdo s. adiicio aliquem, φαομαχίύω τινά. Plato. Veneficus, i, ό φχρμαχίυτΥ,;, χ, Plato, ό φχοιχ,αχϊν;, ίω;, Synes. ό φαςμαχό;, χ, Plato. Veneficus, a, um, φχξμαχίυτιχό;, ij, ov, β χα) ή φαξμαχώϊνι;, ίω;, DiOSC Venenetus, ό χα) ή φαξμαχω^;. Veneno, φχξμάσσω, aliquem, τινά, Plato. Conf. Venenum. Venenum, τό φάξμχχον, χ, Diosc. do seu porrigo alicui, δίίωμί τινι, Dem. bibo, πίνω, idem, veneno inficio aliquid, φαξ• μάσσω τι, Plato. Veneo, πωλίομαι, Lucian. πιπξάσχομχι, Xen. Venerabilis, e, ό χα) ν αΜίσιμο;, χ, Bas. ό χχ) ν\ 'έντιμο;, χ, Dem. ό χα) ή σίζάσ- μιο;, χ, Herodian. Veneratio, ν, σίζχσι;, ίω;, Plut. ό σίζχο" μό;, χ, id. ή τιμή, νι;, Dem. ν) α'ϊΰίσι;. Venereus, a, um, άφξοΰίσιο;, ία, ιον, Plato. Veneror, σίζομχι, aliquem ut patrem, τινά ω; πατίξα, Xen. Deum, αισχΰνομχι Οί- ον, Dem. amicos, α'Λίομχι τχ; φίλχ;, id. aliquem omni observantia, Άίξαπιύω τ-ινά πάσγ Β-ίξχπίία, Xen. Venia, ν, συγγνώμη, η;, Dem. ή άνίσι;, ίω;, id. τό ίλίο;, ίο;, id. et misericor- dia dignari aliquem, συγγνώμη; χχι χά• ξπο; άξιχν Tiyx, id. veniam rogo senec- VER VER VET tuti, συγγνώμη» αίτεομαι τω γηξχ, Isocr. do alicui, συγγνώμην 'έχω τι»), id. con- sequi delictorum, -τυγχάνω σ•υγγνύμ*ΐί άμχξτάνων, Dem. nullam consequor, e's"' μρι ν%εμίχ συγγνώμη, id. Venialis, e, συγγνωςος, ν), ov, Lucian. Venio, 'ήκω, e domo., οίκοθεν, Dem. ad remp. Ιξχομχι επ) το χξχειν, Plato, ad aliquem, αφικνέομχιπζί>5 τινχ, Dem. ab aliquo, παξά tivos, id. ad amicum, sras- ξαγίγνομαι φίλω, Xen. ad certamen, πξός χγώνχ, Mschin. Venor, S -ηξίύω, vulpes, α.λώ•πκ«.ς, Plut. voluptates, rihovxs, Isocr. lucrum, χέξ- $os, auras, ati^xs, Xen. aliquid, άγξεύω τι, idem, honorem, τιμήν, Phalar. Venter, η κοιλία,, as, Gal. r, γας-ηξ, s*goV, id. imus, το ΰπογά^ζίον, a, Poll, ventri deditus, Ό γκϊξίΰνλος, n, Bas. yas-gos 'ήττων, JElian. ventrem exonero, »πο• σχευάζομαι τα. ενοχλπντα, Herodian. Ventilabrum, το πτυον, u, Xen. Ventilatio, ή λίχμησις, ιως. Ventilo, λικμάω, LXX. εχλιχμάω, Philo. Ventosus, a, um, Ό χα.) η πνευματώ^κ, εos, Laert. b χα,) η υπήνεμα, a, Bas. άνε- Malos, α,Ίοί, αΤον, Naz. ο χα.) η α,νίμώΰ'ήζ, homo, α,νθξωπος πνίυμα,τόφοζος, LXX. Ventrale, τ.ο πεζίγάς-ξίον, χ, το πξογχΓξίοΊ- ov, u, Lucian. Ventriosus, s. Ventrosus, a, um, ό χα.) η γας-ξώδης, εος, β χα.) η πξογά$•ωξ, οοος, Luctan. Ventulus, το ίνεμίΰιον, a, Plato. Ventus, β α,νίμοί, h, Aristot. vehemens, sroXvs, Dem. gravis, μίγα,ς, id: secun- dus, πκησίς -ios, Lucian. ή ίξί», as, Pla- to, of «ur noctu, γίγνεται \υχτος, Dem. perficere aliquid ventis, διχπξάττειν τ) πνεύμχσι, id. impediri ventis, ΰπο των πνευμάτων μη ΰυνασθαι ποιεΤν τι, id. ven- to expositus, ό χα,) ή π^οσάνεμος, n, Xen. vento agitari, άνεμίζεσθχι, Ν. Τ. ΰπο τα ά-νεμν σχλεύεσθχι, ibid, vento secun- do utor, άξίοδξομ,ίω, Diod. Sic. secundo vento, e| ts^ixs, Aristot. destituor, απα- ξιώ, Pol'yb. qui fit, 'agios, ία., /βν, Theo- phrast. Venundo, πωλεω, Dem. Conf. Vendo. Venus, η Ά^ξοΙίτη, η$• Venustas, το κάλλος, us, Dem. η ευχοσ- μίχ, as, Xen. η Ιπχφζοδίσια, as, App. Conf. Pulchritude-, Elegantia. Venuste, χαζίέντως, Isocr. χεχχζΐσμίνω5, idem. Venustus, a, um, « χα.) η εΰπξεπ^, ίος, Iso- crat. β χα) ή επχφξοδίσΜ, a, Xen. χα- ξ/ί/ίι /Εντβί. Veprecula, το άχάνθιον, ν, Diosc. Vepres, ή άκανθα, 'as, Diosc. Vepretum, ό ακανθών, mos, Eustath. Ver, το lag, ξος, Aristot. sub vere, πς,ος το 'ίχξ, Thuc. vere novo, ι, ς νίωτα, Dion. Mai. vere, \v %, id. lagos, Diosc. in- eunte, 'άμα %ξΐ, Thuc. ver ago, Ιαξίζω, Athen. in, Ινίαξίζω, Plut. Veracitas, ή άλγ,θα«, as, Dem. Confer Veritas. Veratrum, ό |λλέ£β{0ί» ν, Diosc. Verax, αληθινή, 'h, ov, Isocr. i χα) ft α•\αυ• V'.s, ίος, idem. Verbascum, β φλόμος, χ, Aristot. Verbena, η ιίξοζοτάν/ι, vtS' Verber, ή πληγή, vis, Xen. το αΐκιο'μα. Vcrberatio, ή αΐχία, as, Dem. ό χϊχκτμκ, S, idem. Verbero, α'ικίζω, aliquem, rivoc, Isocr. τύπ• τω τίνα, Dem. μαςΊγόω. Verbero, onis, Ό μα$-ιγία$, a, Plut. Verbose, πoλvλόγωs^ Verbositas, ή πολυλογία, as, Plato. Verbosus, a, um, Ό χα) ή πoλυλόγos, v,Xiph. i χα) η πολυφξαΰϊό, ios, CI. Al. Verbum, το ρήμα, ατός, Dem. το tros, ios, Thuc. r, λί%^, ιως, Plut. ad ver- bum, χατα. λίξιν, id. verba facio, λίγον κοιίομαι, de aliqua re, πΐξί tivos, Plato. ΰτίξ tivos, Isocr. ad aliquem, ^is τίνα, idem, διαλίγομαι πίξ'ι tivos, Dem. ver- bi gratia, λόγν χάςιν, Theophyl. ut Ho- meri verbis utar, 'ίνα χα) καθ' "Ομνξον ι'ίπω, Lucian. bona verba, quaeso ! ιυφη• μν,ιτον, ιίιφημιι, Lucian. verbis et re ip- sa, Aoj.|) χα) 'ίξγω ποιΰν τι, Lycophr. Vere, αληθώς, Dem. άλν,θχ, id. ovtus• Verecunde, ιυλαζως, Dem. α'ώημόνακ, Plut. Verecundia, ή eui&e, ios, Dem. ή %υλχ- Gua, at, id. ή χιο-χύνη. Verecundor, αΙΙίομαι, Xen. χΊο-χύνομαι• Verecundus, a, um, ό χα) ή αΜημων, ovosj Aristot. ό χχ) ή ιϋλχζ•>ό, ios, Dem. al• σχυντηλ^, ν, ov, Plut. Veredarius, ό πτ^ηφό^, u, Plut. Verendus, ό χχ) v αίΙίοΊμβς. Vereor, αΐο-χύνομαι, aliquem, ne, τινχ, μη•. Plato, ut, liloixa, us i%, Xen. o^cas. μη, Isocr. ^ ne, ίκνίω μη, Bern, dicera οχνίω tiTiiv, Lucian. aliquid, ιΰλαΖίο- μαί τι Isocr. Veretrum, το χιδοΊον, ν, Thuc. Vergiliaj, ul ΙίλίΐάΙί ς , ων. Vergo, φίξομχι, ad aliquid, \πί τι, Tkeophr. συντιίνω seos τι, Aristot. lis τι, Isocrat. βζίθω Ιπί τι, Plut. Verisimilis, e, ilxais, via, os, τω αληθίϊ, Pla- to. trSxvos, η, ov, Dem. Verisimiliter, n&xvZs• Verisimilitudo, το πιθανόν, S, η πιθχνότης, YITOS, Plut. Veritas, ^ αληθαχ, as, Dem. το άληι ios, idem, veritatem indagare, αληθααν ζητϊϊν, id. expendere, λογίζίσθαι το a- ληθχ, id. sectari, ίληθιιαν htuxuv, id. ostendere de aliquo, Ιηλνν πεξί tivos, id. demonstrare ex aliquo, ΙπιΙίΊζαι 'ix tivos, id. aperire, αποφαίνατθαι, Isocr. inve- nire alicujus, ΐύξίο-καν tivos, Dem. in lucem proferri, φανίξαν γίγνίο-θχι, idem. deprehendere, Tu%e?i» t^s άλφίας, idem. aberrare a veritate, Ζιχμχξτχναν tvs x- ληθ' -ias, id. veritatem fugere, αληθααν φίύγψ, idem, violare, λυμχΐνίσθαι, id. vendi, %ξημάτων άπο^ί^οσθαι τχληθη, id. pervertere, har^uv τχληθχ, id. Vermen, ό ο-χώληξ, vxos, Diosc. Vermiculor, σχωληχόομχι, Tkeophr. Vermiculus, σ-χωληχιον, u, Athen. Verminatio, η ο-κωληχίαβ -is, tus- Vermino, s. Verminor, σχωληχιάω, Diosc. Verminosus, a, um, 6 χα) ή νχωληχωΐ'κ, ios• Vermis, ό ο*χώληξ, yixos, Diosc. Verna, ό οικότξΐψ, Sos, Philo. ό χα) fi or χοτξαφ' /is• Vernaculus,a, um^ ο χα) η οΊχογινη ς , ios, Aristot. Ό χα) η Ιγχώ^ιο5, ν, Thuc. Vernilis, e, δ*λ<*β<Γ, η, ov, Plut. Verno, Ιαςίζω, Philo. αναζλας-άνω. Vernus, a, um, \agivos, η, ov, Diosc. Vero, hi, Dem. tu quidem, ego vero, βν μϊν, Ίγώ hi, id. Verpa, seu Verpus, i -boAos, 2, Aristoph, Verres, ό xolgos αρρην. Verriculum, η σχγηνη, ys, Plut. Verrinus, a, um, xoigios, ία, ιον, Gal. Verro, χοζίω, Philo. domura. g-xeiu oixi- av, N.T. S Verruea, το μυζμηχιον, a, Aet. verrucis infestor, μυζμηκιάω, LXX. Verrucosus, a, um, ό χα) i) οχθ&Ι^, %os, Diosc. Versabilis, e, ό χα) η πίςίαχτο5, z, Athen. Versatilis, e, στςίπτ^, η, ov, e χα) ή ίϋστξό- φos, u, Plut. Versatio, η πίξΐ$•ξοφη, v]s, νι πιςιφοξχ, as, Α- ristoph. Versicolor, ό χα) ή πολνχξώματο$, ν, Plato. Versiculus, το πχίΰιον, u, Plut. Versifico, Ιποποιω, ρχ^ωδίω. Versio, ή ^ξοφη, vis, Poll, ex una lingua in aUam, ή μιτάαξασ -is, tωs, Plut. Versipellis, e, ό και ή τολώτ^βιτβί, ν, ο χα) η xaviiyos, n, Dem. Verso, πίζΐάγω, Plato. Versor, ^ιχτζίζω, in honestis studiis, πι(ϊ τχ χχλχ Ίπιτηΰιύμχτχ, Dem. in aliqua re, lv τινι, Isocr. \πί τινι, Dem. γίγνο- μαι h τινι, Isocr. in magna paupertate, ί!μ) iv πολλή πίνίχ, Xen. Versura, ή g -'ζοφη, 'r]s, Poll, pecuniae, μ%- ταγξαφη τη hxvtiu, Plut. Versus, ό fixes, v, Plut. το yttsTgen, v, Dem. et numeri, μίτξα χχ) ρυθμό), I- socr. aliquot Homeri, 'έπη τινχ Όμηζχ•, Dem. elegiaci, τα, ΐλιγίΐχ, id. iambici, τ* ιαμζίΐχ, ων, id. Versus, prcep. πξ^, aliquid, tivos, Xen. Versute, πavύςγωs, Poll. Versutia, ή παννξγία, as, Dem. Versutus, a, um, h χα) η πavvζγos, ν, De- mosth. ό χγκυλομητη$• Vertebra, Ό σφόνδνλοί, u, LXX, Ό α?ξά• γaλos• Vertex, capitis, ή κοξυφη, ris, Xen. mentis, η άκζώξίΐα, as, Philo. Verticillus, ό < 5 σφόνδυλος, ν, Plut. Vertigo, β ί'λ /yyej, «, Plut. ό Ί'λιγξ, yos, ( 137 ) Dlod. tenebricosa, i o-xoto^ivos, ν, Ηίβ* pocr. η ο-κοτοΐινίχ, ας, Plato, vertigine corripior, ίλιγγιάω, Them, σχοτοδινιάαι* Philo. Verto, ΰινίω, Aristot. aliquid in omneift partem, ?ξίφω τι πχντχχη, Dem. in fu- gam, τξίπω us φυγην, til. aliquid in a 1 - liam linguam, μεταγράφω τι, Thuc. om- nia sursum deorsum, άνω χα) κάτω ποι• ίομαι πάντα, Dem. nescio, quo me ver- tam, άποξω, πόί τξχποίμην, Xen. bene vertat tibi, il σοι γένοιτο, Athen. Veru, β β'ίελβί, S, Herodot. Vervactum, το νίωμχ, xtos, Greg. Veruculum, ό όζαίο-κ» ς , u. Xen. Vervex, ό xgios τβ^/α?, seu ϊχτίτμημίνοί. "! Verum, άλλα, Dem. Confer Sed. Verus, a, um, ό χα) ή άληθϊό, Dem. χλη~ Oivos, η,ον, id. ό χχ) η a^/luhiis, ios, id. ο χχ) ή ίτυ^οί, vera et asqua, τα, άληϋτί χα) "hixaia, idem, et convenientia, xou καθήκοντα, idem, verum dicere, ίλη- θιιχν λέγίιv,idem. τά,ληθη (Ίπΰν, idem. Χξηο-θχι ταϊς χληθίίχις ιτίξί Ttves, idem. Confer Veritas. Vesania, η χζ'λτίζίχ, as, Dem. τ, ifaqa- φξοσίινη•'. Vesanus, a, um, ό χχ) η αξέλτίξο^, ν, Dem. β κχ) η παξάφξων•^ Vescor, \σθίω, Xen. formicae vescuntur seminibus, ιτπέξματά esri δίΊπνον μυξμη- χων, JElian. Confer Edo. Vesica, ή xus-is, tus, Gal. η φυιτα. Vesicula, το κυρίΰιον, ν, ή χύς-ιγξ, yes, Hippocr. Vespa, ό o -φγ,ξ, «os, Aristot. vesparum se- des, ό σφηκών, ωνος, id. examen, η σφη- χίχ, as, Plut. Vespera, ή ίσπίξχ, as, Dem. η β'-ψ /oe, as, Ν. Τ. ubi vespera advenit, ίσπέζas xa- τaλaζύa■ηs, Herodian. advenerat, ίσπί~ ξα Ίήν, Dem. Vesperascit, ο-^ίζα, ίσπίξχ γίνεται, Xen. Vespere, seu Vesperi, δε/λίί, LXX. jrjoj εσ•πέξχν, Plato. εσπέξχ$ nff^s, Dem. ισ- nigxs γινομένη5, Xen. β'-ψε τίί ήμίξχί, idem. Vespertilio, η νυχτε^, ihos, Aristot. Vespertinus, a, um, ίσπεξίνπ, η, ov, δειλινοί, η, ov, LXX. Vesperugo, i εσπεξβί, u, Aristot. Vespillo, β Ιντχφίαε•^, S, LXX. ό νεχζο• φίζ05• Vester, a, um, ΰμετεξ05, έξχ, εςρν, civis, πολίτης, Demosth. pater, πχτηζ ύμων, Vestiarium, το Ίματιοφυλάχιον, v. Vestiarius, ό Ίμχτιοκάπηλος, Lucian. Vestibulum, το πςόθυζον, u, LXX. το πξο• πυλαιον, ν, Plato, το πξόπυλον, u, Hero- dian. Vestigator, ό Ίχνευτν^, S, Poll. Vestigatio, ή ιχνευο -ts, εως, Xen. ή Ιχνείχ, as, id. Vestigium, το i'xyos, εο5, Galen, το 'ίχνιον, u, Xen. pedis, το βημχ, xtos, $• Τ. vestigiis consequor, Ίχνάομχι, Plut. in- sisto, Ίχνίύω, Xen. alicujus, χχτχ πόΐχς 'ίπομχί τινι, Naz. κατ ixvos βαίνω tivos, Chrys. e vestigio, πχξχχ^ημα, Dem. Vestimentum, idem quod Vestis. Vestio, άμόιάζω, Macar. 'ιματίζω, Ν. Τ. Vestis, s. Vestitus, ή εσθκ, iJTOs, Dem. το ίμάτιον, u, idem, το Β-οι/ίάτιον, u, idem, το άμφίεσμ», aros, Luctan, το εοΌημα, xtos, JElian. fluxa, εο-θκ πχξγιωξημενη, Herodian. rustica, g -ολη χγ^ιωτ^, Phil. lacera, Ίμάτιον εντετςιμμένον, Chrys. rgi' ζώνιον φαΰλον, Dion. Chrys. vestem com- parand diem festum, παρασκευάζω εσθη• τα 6/V ίοξτην, Dem. facere, ποιεϊν ίμά- τιον, id. exuere, Ικΰύειν 3-οιμάτιον, id. corrumpo, ΰιχφθείςω ίμάτιον, id. dilace'- ΓΟ, χαταρρηγνυμι Ίμάτιον, id. veste e- jusmodi uti, τω τοιω&ε εσθηματι χξηο•θαι, JElian. vestibus 'splendidis superbire, 3-ξύπτεο-θαι εσθητι πολυτελει, id. Vestras, ΰμεο'χπκ, ?, Suid. Veterarnenta, τχ κχττύματα, ων, Lucian. ' Veteranus, a, um, παλαιός, ά, ov, Dem. miles, ό aπεs^ζxτευμέvos, ν, Plut. Veterasco, πχλχιόομχι, Gal. Veterator, & πχνν%γος, ν, Dem. Veteratorie, πxvύςγωs, Poll. Veteratorius, a, um, ό κχ) η πχν*ξγο5, ν> Aristot. Veternosus, a, um, ληθαξγικκ, η, oV. Veternus, ή ληθαξγιχ, xs, ή κατχφοξά i,id^ tuta, άσ-φχλκ, id. viam reficio, όδβν ίτιο-χίυάζω, id. monstro alicui, ΰύχνυμί^τινι, id. patefacere ali- cui, voitiv βδβκ ίϊνχί τινι, id. ire eadem, βχδ'ιζίιν ty,v αυτήν, id. ingredi aliquam, *οξίύίο•θχί τινχ, id. declinare rectam, Ιξίρχο-θχι της όξθΐί xx) tiixxixs blx, id. Vialis, e, bhxtos , xtx, odov. Viaticor, ίφοΰιάζομχι, Bas. Viaticum, T o ίφόΰιον, x, Dent, do, εφοίιχζα», Hetodot. Viator, b btiotxbgos, x, Lucian. I OVityis• Viatorius, a, um, hloixonxos, i), ov, He- rodot. Vibex, b χ'ιμάλωφ, uros, Galen. Vibratio, y) avxrxkcris. tvs, Aristot. Vibrissa?, at τζίχ -s ptvos• Vibro, άναχάλλω, Aristot. xgxtixivai. Viburnum, i\ βξυωνία μίλχινα. Vicanus, b χωμήττις, χ, Dion. Hal. Vicarius, a, um, b, υ), το χντ' χλλχ τίτχγ- μίνος- Vicatim^ χωμνΐδον, Diod. Sic. χατα χώ• f&XS, Plut. Vicesimus, a, um, tixog-os, sj» ov, LXX. Vicia, % βιζίχ, xs, Geop. Vicies, uxoo-xxis. Vicinia, s. Vicinitas, τ) ys /τβν/ι», xs, Aristot. •η yuTvixtrts, tus, Plut. in vicinia, ix yu- τόνων, Lucian. Vicinus, a, um, Ό xxi ή γιίτων, evos, Plut. ytiTvixxbs, τ), bv, Joseph, b xa.1 r, xgb.xw- ζχνω, id. νίχΥ,ν χΊ'ξομχι, Dian. Hal.^ vic- toria recte uti, χατα τξόπον hotxilv ty,v νίχην, Dem. victoriae prasmium, νιχητή- ξΐον, χ, Xen. vixtity^iov α~θλον, Plato. Victoriosus, a, um, b xxi ή χχλλίνιχος, u, Plut. Victrix, τι νιχτ,τζίχ, xs, ν vixyhtxcx, y,s. Victus, us, ό/3/οί, u, Dem. Yuri-rtfis, ws, id. α,φ ων ζγί τ<ί, id. victum paro ali- cui, βί«ν iv%ls, Plut. το Ιτχυλιον, », idem. Villains, e, iravXixbs, 7), β». Villica, 7) xygevopAS, ft. Villicus, β ίγξονόμος, »» β xuXyityis- Villosus, a, um, λχχνο{, %, ov, Suid. b xx) 7) τξΐχώ\)γις• Villum, τβ οινάξΐο», ν, Ό oWnrxosy ν, Athen. Villus, 7ΐλχχντι, τι;, β raxes, »» Theophr. Vimen, ή Xuyos, ν, Eust. ή οίσυα, as, id. Viminalis, e, seii Vimineus, a, um, οιο-ύϊ- vos, 'ivYi, ϊνον, Lucian. λΰγινος, Uv), ivov, idem. Vinaceus, a, um, Ό xx) η olviihvii, tog, Plut. Vinago, ή olvxs, xhos\ Aristot. Vinalia, τχ πιβοίγια, ων. Vinarius, a, um, ohngos, a, ov, vas, ayyuov, Athen. cella, Ό οίνων, ωνος, Xen. taber- na, οίνοπώλιον, ν• Vinarius, i, b οινοχωϊ&ό, n. Vincibilis, e, νιχγ,τός, i), όν. Vincio, Ιίω, aliquem, τινχ, Dem. £ίο"μίω τινχ, N. T.^ catenis, αλυ<πο•ι> ibid, srs- ξΐζχλλω τινχ, Plut. Vinco, νιχάω, copias universas, ΰΰνχμ,ιν πα- erxv, Dem. palam aliquem, ix φανίξν χζχτίω tivos, id. virtute, non fortuna, νιχάω δ<* αξίτΥ,ν, i δ;* τύχτιν, id. facile aliquos terra marique, χζατίω τίνων ίχ- l•!ωs χχτχ yriv xx) χατα 8-χλχο"ο~χν, id. hostes, ίπιχξκτίω των ιχθύων, Isocr. prae- lio equestri, ίπποχξχτίω, Dem. aliquem praalio navali, χχτχνχυμΜ,χ^σχ^ τχπανον ποιίω τινχ, Isocr. et supero aliquos, xga- τίω xx) πίζίγίγνομχι τίνων, Dem. verbis, Χξχτίω xx) ■Πξίίίμι λόγω, id. Vinctura, s. Vinctus, us, ό 'bio^μes, 5, Plut. Vinculum, β tar^s, S, Plut. in vincula conjicio aliquem, ϊίω τινχ, Dem. traga- ΰίΰωμί τινχ us δίο•μωττΐξΐον, idem, (μ- ζχλλω τινχ tis το ΰίο'μωττϊξίον, id. mina- ri, ίτξολίγίΐν %ίο•μ.ον, idem, vinculorum reum esse, Ινοχον ^ffuH γίγνατβχι, idem. \ ( 138 ) VIR damnari vinculis, χξοτιμαα-ΰαί rm lituS, id. Confer Career. Vindemia, b τζυγτιτος, £F, Plut. Vindemiator, b τξυγγιτΫ)ς, S. Vindemio, τξυγάω, fructus autumnales, tt)V αμπΐλίντιν οπωςχν, Plut. Vindex, ό 'ixhxos, x, Lucian. ό τιμω&, S, Philo. Vindicatio, « Ixhxix, as, Chrys. % epii- XY)ttK\ icos, LXX. 7) τιμωξία. Vindiciae, 7) αντιποίτισκ, εαι?. Dion. Hal. Vindico, τιμωε ίω Λ Dem. aliquem, αμννο- μχί τίνα, Plato, ngos tivos, Plut. ali- quem ab aliqua re, απαλλάττω τινά tivos, Isocr. Vindicta, % \xVixy\o*is, ta>s, LXX. Vinea, b αμπίλων, Zvos, LXX. τβ οίνόίΠ• bov, γτ) χμπιλόφυτο$, χ, Dion. Hal. Vinealis, e, χμπίλινο5,^ίντι, ιν*ν, Aristot, Vinetum, Ό αμπιλων, ωνος, LXX. Vinitor, Ό αμ -xtkxgybs, χ, Poll. Vinolentia, τ\ μίβτι, ns, Dem. 7) ο'ινοφΧυγίχ. Vinolentus, a, um, b xxi 7) nigoivos, x, Plut. b xxi τ) φίλοινθ5, x, id. Vinosus, a, um, b xx) t) oiviih^s, tos, Plut. Vinum, b oTvos, x, Dem. copia vini, o'iw k\yi8os, id. Viola, τβ 'tot, x, Aristot. Violabilis, e, βιχϊος, τ), όν. Violaceus, a, um, ό xx) it latins, tos, Diosc. Violarium, 7) ίαινιχ, xs, Theophr. m Violatio, β βιχο-μκ, χ, Dem. Violator, b βιχ?Υό, S, Wax. Violens, s. Violentus, a, um, βίαιος, αίχ, aTov, Plut. ο χα) τ) βζξίμοί. Violenter, βιαίως, et insolenter debacchari in aliquem, χα) aaikyZs xgwdai τινι, Dem. Violentia, τ\ βία, et importunitas alicujus, χα) φιλοτξαγμοο•υντι tivos, Dem. Violentus, a, um, vide Violens. Violo, βιάζομαι, et injuria adficio aliquem, xx) ΰζξίζα τινχ, Dem. aliquem, πλπμ- μιλίω lis τινχ, Isocr. pacta, παξαζχίνω txs bμoλoγίχs, Dem. λύω txs o-uvQyixxs, Isocr. pacem, ίίξΥΐντιν, Dem. fidemmu- tuo datam, παζχζχίνω txs xoivxs triftis, idem. Vipera, mas, β ιχις, tus, Plata, femina, 7) ίχώνχ, tis, Galen. Vipereus, a, um, s. Viperinus, a, um, l- Xitivxtos, xix, xTov. Viperula, τβ Ίχίδνιον, χ, το Ινε/δ/β», χ, Suid. Vir, β xvYig, xvdgbs, bonus, fortis, ayados, Dem. optimus, agts-os, idem, bonus et honestus, xaXos xxyxObs, id. probatus, TiXuos, id. praasta'ns, σπχΙαΊος, prudens, *5v Ιχοιν, id. admirabilis, 3-αυμχ?ος, id. fio, γίγνομχι, Dem. συντίλίω lis avh^x, Isocr. habeor, Ιοχιμχζομχι avY,g tivai, Dem. Virago, 7) ivtig)s, fios, Symm. Vireo, S -άλλω, Xen. χλοχζω. Virga, y\ paShos, x, Xen. Virgeus, a, um, baZlivos, ίντι, tvov. Virginalis, e, vagBivixos, y„ ov, Athen. Virgineus, a, um, trxgOivitos, tix, uev, Eur ornatus, 7) xogoxoo -μία, as, CI. Al. Virginitas, τ\ Txgfovix, xs, Lucian. Virgo, τ) iragdivos, x, Xen. y\ xbgri.' Virgula, b pxQVitrxos, χ, το ραζδίον, χ. Virgultum, το S-gau βιοτη, ης, Xenopk. universa, βίος πας, Dem. honoratior, εντιμώτεςος, id. il- lustrissima, λαμπζώτατος, id. moderata et temperans, σώαοων χα) μέτζίος, idem. tranquilla et quieta, Ησύχιος κα) ίπξάγ- μ,ων, id. calamitosa, δυ?υ x*t, id. pri- vate, 'ίδιος, id. ante acta, βεζιωμένος, id. pra>sens, πχξών, id. reliqua, λοιπός, id. vitam aliquam eligere, βίον τίνα χίξεΤσ- Οχι, id. instituere aliquo modo, oixovo- μίίν πως, Isocr. vivere seu degere ali- quam, /3/Sv τίνα, Dem. ζην τίνα, idem. traducere in plurimis commodis, διχγειν μετά πλείς-ων αγαθών, id. exigere non ignaviter, διατελε7ν u ραθυμΰντα, idem. conterere in aliqua re, διάταζαν πςός τινι, id. conservare, σώζειν, id. commu- tare cum morte, μεταλλχττειν, Isocr. finire, τελευτχν, id. την τελευτην τ» βία ποηισθαι, Dem. sub finem vitas, πεξ) την χατα$•ζοφην τ5 βία* Mlian. Vitalis, e, Ό χα) ή ζώσιμος, tt, ΑΙ. Aphr. ζωτικός, υι, ον, Theophr. βιωτός, η, όν, Plato, β χα} η βιώσιμος. Vitatio, η ευλάζεια, ας, ή εκφυγν). Vitellus, ν) λίχιθος, ν, Aristot. Viteus, a, um, άμ,πέλινος, ίνψ ινον, Aristot. Viticula, το άμ,πίλιον, u, Aristoph. Vitiligo, ο χλφός, 5, Diosc. Vitilitigator, ό Συκοφάντης, ν, Dem. Vitilitigo, συχοφχντέω, Dem. Vitio, καταισχύνω, φθίίζω, feminam, γυνχΊ- xx, Lys. Vitiose, χχχΖς, Dem. πονηξως, Isocr. Vitiositas, v χχχίχ, ας, Dem. Vitiosus, a, um, φχΖλος, v>, ov, Dem. *«- χός, ν), όν, id. Vitis, ή άμπελος, tt, Aristot. η ο'ίνη. Vitisator, Ό αμπίλοφύτωξ, οξος. Vitium, ή χχχία, ας, Derri\ το άμχ°τημχ, ατός, Isocr. vitio verto, ψόγον νγίομχι, idem. Vito, (ίλχζίομχι, sodalitium, την συνχσίχν, Iso'cr. aliquid, διαφύγω τι, id. Confer Fugio. Vitreus, a, um, ναλΐίς, η, »v, Lucian. Co.. λινός, ivy,, ivov, N. T- Vitricus, Ό ίτιπάτωξ, οξος. Poll. Vitrum, h vel ή 'ύαλος, a, Lucian. η ϋίλος, it, Diod. Sic. Vitta, y\ TXiv'ia, as, Plato, το avuiuiov, n, LXX. ^ Vitula, ή μόο-χος, », Ν. Τ. γ\ δχμχλις, ιως, Lucian. Vitulinus, a, um, Ό xxi ή μόσχαος, n, Xen. Vitulor, ίίφρχίνομαι. Vitulus, ο μόο-χος, u, LXX. το μο<τχάξΐον, tt, id. Vituperabilis, e, i χχ) ή Ίχίψογος, ν, Diod. Sic^ i χαι Ϋι \πονίΐδί?«ς, χ, Dem. μω- μητος, γ,, όν. Vituperatio, ήμίμψ,ς, iUi , Dem. ί εητί• βΜΊΟΊς, (ως, id. Vituperator, ό Ιτιτλγ,ττων, οντος, Isocr. Ό •\ιίχτγ\ς, n, Plato. Vituperium, Ό ψόγος, u, Plut. ό οναδιο-μός. Vitupero, ψίγω, aliquem, τίνα, Plato, 'δια- ψίγω τίνα, Plut. 'ίπιτιμιάω τινι, Dem. μίμ,φομχί τινι, id. Vivacitas, ή μ,χχξοζιότνι;, νιτος, Aristot. ϋ) ΐνζωία. Vivarium, τβ ζωοτξοφΰον, α. Vivax, ό X a} ή μαχξόξιος, », Lucian. ο κ, ή ινζωος, u, Iheophr. Viverra, jj ΙχτΊς, ίδος, Aristot. Vividus,_a, um, ό χα) % Ιμζι*ς, ν, Theophr. αχίΑχιος, α'ιχ, αΊον. Vivifico, ζωοποιίω. Vivificus, ό χαι ϋ) ζωοφόξβς. Vivo, βιόω, longo tempore, «τβλϊι» χξόνον, Dem. beate, ινδαιμόνως τον βίον διάγω, Isocr. felicius, ώτυχίς-ίζον βίον βιόω, id. secure, ζάω ασφαλές, idem, tranquille, ζχω ραθύμ,ως, id. simpliciter et ut na- tura fert, ξάω k -ζλως χα) ώς τίφυχα, De- mosih. frugaliter, μίτξίοις, id. modes- te, χοσμΊως, id. quovis modo, Όπωο-χν, id. militari modo, ς-ξατιωτιχως τον βίον, idem, belluarum more, ^-ηξίοώως, id. Vivus, a, um, ζοίν, ζωσχ, ζων, Dem. ό χα) η έμψυχος, et adhuc vigens, χχ) νυν ων, id. ζωος, υ„ ον, Xen. Vix, μόγις, Isocr. servi ferrent, μόλις «ν e'i δΐίλοι χαετίζΥ,οΊίαν, id. Ulceratio, ή \λχωσις, (ως, Hippocr. Ulcero, ελχόω, Xen. ελχοποιω. Ulcerosus, Ό χα) ή ίλχώδης, ίος, ίλχωμίνος, (vyi, ενον, Ν. Τ. Ulciscor, εχδιχίω, aliquem, τινχ, Plut. a- liquem ab aliquo, τίνα από τίνος, Ν. Τ. aliquem prasclare, ίμύνομχί τινχ χχλως, Isocr. Ulcus, το ελχος, εος, Plato. Ulcusculum, το ελχύδζίον, tt, Plut. Uliginosu?, a, Um, ό χα) ν) ιχμ,χτώδιις, us- Uligo, γ) ΊχμχοΊχ, ας, Hesych. Ullus, a, um, ό, ί τις, το τί. Ulmarium, ό πτιλιων, ωνος. Ulmeus, a, um, ό χχ) γ\ πτελεώδης, ιος, He- sych. Ulmus, υ, πτελίχ, χς, Diosc. Ulna, υ\ χγχάλΥΐ, γ,ς, Ν. Τ. η αγχχλ)ς, ί• ίος, LXX. ulnis amplector, άγχαλίζο- μαι, ulnis gesto, \ν αγχάλαις πίξίφίξω τί- να, Xen. qui adhuc gestatur, ό χχ) υ) ύ• πχγχαλος ετι. Dion. Hal i e. mensura, υ) ώλεννΐ; Υΐς, Pott. Ulterior, us, πί^χΊος, αίχ, οίον, Strabo. ό, υ), το πίξαν, Thuc. Ulterius, πΐξχιτί'ζω, progredi, πζοιλθεΤν, Ι• socrat. Ultimo, Ια-χάτως, Plut. Ultimus, a, um, Ισχχτος, y, ov, Plato. ίί• 3"χτος. χτη, ατον, idem, τελευταίος, α'ιχ, α7ον, id. Ultio, γ\ έχδίχΥΐοΊς, εως, Ν. Τ. υ) χμ,υννι. Ultor, ό εχδιχητης, it, Greg, i τιμωρός. Ultra, πίξχ, nihil requirere, μηδέν ετι πίξχ ζητεΐν, Plato, modum, πίξα τ5 μίτρν, Dem. ultra Indos, πίξαν "Ινδών, Aristot. sexaginta annos natus, ϋπ\ξ εξηχοντα ετν\ γεγονώς, Plut. quam par est, μ,αλλον τ5 δέοντος, Dem. quam meremur, ύπϊξ την α,ξίχν, Isocr. Ultro, εχχσίως, Dem. εχνο-ία, id. Ιχοντ), idem. UUroneus, a, um, εχίσιος, ία, ιον> Dem. έχων, όντος, id. Ulva, φυχος λιμ,νχΊον. Ulula, ό χϊγωλιος, u, Aristot. Ululatus, us, y\ ολολυγη, Ϋ,ς, Dion. Hal. Ululo, ολολύζω, LXX. ανολολυζω, Philo. Umbella, το ο-χιάδιον, tt. Poll, ή ο-χιαδία•- χη, γ\ς, Athen. το εφ(?ξίδιον, tt, Lucian. Umbilicalis, seu Umbilicaris, e, ό χχ) ή ομ• φαλώδης, εος, Aristot. Umbilicatus, a, um, ομφχλωτος, υ), ov, A- then. Umbilicus, ό ομφχλος, ν, Plato. Umbo, το ίμφχλιον, tt, Suid. Umbra, ϋ, σχια, χς, Dem. Umbraculum, ή σχιχς, άδος, Plut. το σχί• πχο-μχ. TJmbraticus, a, um, Umbratilis, e, Umbro- sus, a, um, Ό χα) ϋ, σχιώδης, εος, Plut. σχκξος, χ, όν, Xen. σχιχςρς, a, ον, Plato. umbratilem vitam dego, ιτχιχτξοφίομχι, idem. Umbro, ο-χιαζω, aliquid, τ), Lucian. Umbrosus, a, um, vide Umbraticus. Una, χμ,χ, cum aliquo, τιν), Dem. ϊ>μν τί- νος, Xen. Unanimis, ό χχ) ή ομόθυμος, tt, ό χχ) υ) όμ> γνώμων, όνος, Xen. Unanimitas, ή ομοθυμία, ας, υ) ομόνοια, ας, Dem. Unanimiter, ομοθυμαδόν, Xen. Uncia, τβ δωδεχατημό^ιον, a, Plut. γ\ χγ- χία, ας. Uncialis, e, νγχιάιος, χία, χ7ον• Unciatjm, χχτ' &γχίας• Uncinulus, το αγχι^ςίδιον, tt• Uncinus, Ό ο-φιγχτηξ.. ϋ,ρο;. Aquila. ( 139 ) Unctio, ft χίίοΊς, ΐνς, Suid. το αλαμ,μχ, ατός, Diod. Sic. -η αλειψις, ιαις, Plut. Unctor, ό άλείπτης, it, Plut. Unctorius, a, um, αλιιιχ,μχτιχος, η, όν Unctura, idem quod Unctio. Uncus, το όγχινον, u, το αγχι^ζον, «• Unda, το χυμχ, ατός, Lucian. Undabundus, a, um, ό χχ) ν) κυματώδης, εος, Aristot. undabundum reddo, χυμχ- τόω, Lucian. mare, χυμχτίζω την &»' λαοΌ-αν. Unde, 'όθίν, inde ordiuntur, unde potissi- mum ista confici queant, εντεύθεν ποϊνν- ται την χξχην, 'όθεν χν μχλιρα av&v)ffxt ταϋτα δυνηθε7(ν, Dem. in hoc sunt in- tenti, unde vitam possunt sustentare, tbto ο-χοπΰο-ιν, οπόθεν, id. unde igitur istis commeatus suppeditabitur ? πόθενδί) τέτοις ή τξοφη γενη<τεται ; id. unde nisi ? πόθεν αλλοθεν, η ; id. unde ilia riant, do- cebo, χφ' οτν ναΰτα γίνεται, εγώ διδάξω, idem. Undecies, ενδεχάχις. Undecim, ο'ι, α'ι, τα ενδίχα, Dem. Undecimviri, οι ένδεκα, Dem. Undecimus, a, um, ΐνδεχατος, am, artv, Plut. Undecunque, s. Undelibet, 'όθεν Vv. Undeviginti, ίνος δέοντος ε'ίχοο-ι, s. ε'ΐχοσι ενός δέοντος, undetriginta, ενός δέοντος τξΐ- άχοντα, undequadraginta, ενός δέοντος τεο-ο-χξχχοντα, &c. Viger. Conf. Duo- deviginti. Undevigesimus, a, um, ενός δέοντος ειχο^ος, «ι, όν, undetrigesimus, a, um, ενός δέοντος τςιχκοΓος, υ), όν, &c. Undiquaque, s. Undique, πανταχόθεν, utilia colligere, τα χρήσιμα συλλεγειν, Isocrat. aliquem irretire, χυχλω πανταχνί π(ξΐ?οι- χίζεσθαί τινχ, Dem. Undo, κυμαίνω. Undosus, a, um, ό χα) ν κυματώδης, εος, Aristot. Unedo, το μ.ιμχίχυλον, ν, Theophr. Ungo, αλείφω, aliquid aliqua re, τί τινι, Xen. χξίω τί τινι, id. Unguentarius, i, ό μυξεψός, S, Athen. » μυξοπώλης. Unguentarius, a, um, μυξεψιχός, η, ov,Plut. μυςηξός, α, όν, vas, άγγος, Poll. Unguentum, το μύξον, tt, Athen. τό χξίσ- μα, ατός, τό χξΤμα, ατός, Clem. Alex. Unguiculus, το όνύχιον, tt. Unguis, ό όνυξ, χος, Gal. ungues pra?cido, ονυχίζω, id, ad unguem teneo, χχξίζως εξεπίς-αμχι, Aristoph. Ungula, ή όπλη, Ύ]ς, Xen. Unice, μοναχως, Aristot. Unicornis, ό μονόκίξως, ωτος, Aristot. Unicus, a, um, μόνος, η, ov, Xen. μονάχος, υ), ov, id. Unigena, s. Unigenitus, ό χα) ή μονογενής, εος, Plato. Unio, ο μχξγχζίτης, it, Mlian. το μάζγχ- ξον, ν, Pans. Unitas, η μονάς, ά'δος, Plut. η ενάτης, ητος* Apoll. Tyan. Universalis, e, χχθολιχός, η, όν. Universe, 'όλως, Dem. Universitas, το παν, παντός, η όμχς, άδος, Theophr. i. e. Academia, ή 'Ακαδημία, χς, Plut. Universus, a, um, τας, πάσα, παν, Dem. άπας, ατασα, άπαν, id. συα,πας, ασα, αν, in universum, σύμπαν, Isocr. Uniusmodi, ό χα) ή μονότξοπος, tt, Plut. Unoculus, a, um, ό χα) η μονόφθαλμος, tt, Ammon. Ό χα) η ίτίξόφθχλμος, tt, Plut. Unquam, ποτέ, si unquam alias, nunc cer- te, ε'ίπεξ ποτέ, χχ) νΰν, Dem. alias un- quam, άλλοτε πώποτε, id. omnia, qua: unquam speravi, απχντχ, 'όσα πώποτε »ίλ* 5τ/β"ο6, id. Unus, a, um, εις μίχ, εν, Dem. aut alter, (7ς υ) δίύτίξος, Plut. volo unum atque alterum, ϊν η δύο βίλομαι, Dem. tria encomia, unum, alterum, tertium, τςία εγχώμιχ, εν μεν, δεύτερον δε, τξίτον δε, Iso- crat. Unusquisque, Unusquislibet, Unusquivis, πχς εχα$-ος, πχσα εχχ&η, παν εχας-ον, Aristot. εις ixafos, μία 'εχά&η, (ν εχα- ?ον, Isocr. Vocabularium, τβ λεξιχόν, S. Vocabulum, ή λίξις, εως, Lucian. Vocalis, e, φωνηεις, εσσα, εν, animal, ζωον, Xen. litera, γράμμα, Plato, ό χα) «j ιύφωνος, it, Dem. Vocalitas, ή ευφκνία, ας, Dem. Phal. VOM Vocalitcr, ευφώνως. Poll. Vqcatio, ad ccenam, in jus, η χλησις* t&>;, Xen. Aristoph. Vocativus, a, um, κλητικός, η, ev, casus, πτωσις, Gramm. Vocator, β χλητωξ, οξος. Lucian. Vociferatio, η χξαυγη, ης, Xen. β χίχξαγ- μός, £ί, Plut. "ή ΰοη• Vociferor, χξάζομαι, Xen. χξαυγάζω, Ν. Τ. βοάω, Dem. et clamito, βοάω χα) χξάξω, id. Vocula, τβ λίξίδιον, ν, Ί. e. parva vox, τό φωνίδίαν, a- Vola, τβ Ζτίναξ, αζος, ΑΙ. Aphr. τό γύαλον, a, Eustath. Volatilis, e, πεπινός, η, όν, Aristot. πτίζό- ίΐς, εσσα, (ν. Volatus, ή ποτ};, ης, ή πτησις. ίως. Volens, άσμινος, ίνη, ίνον, Isocr. εχίσιος, ία, ιον, Dem. Volenter, άσμίνως, Isocr. Volo, as, πίτομαι, Plut. Ί'πταμαι, trans seu per mare, πίτομαι χατά, θαλάσσης, JElian. Volo, vis, βύλομο», aliquid vehementer, ο-φόδξχ τι, Dem. quod quis vult, ea sibi fing'lt, ό βίλίται, τχθ' εχάζ•ος χα) ο'ίίται, id. non ignarus esse alicujus rei, &ίλω μη Λτίίξος ίΐναί τίνος, Isocr. mori, quam videre aliquid, εθίλω άποθνησχίΐν ύπ\ξ τα Ιδίϊν τι, Dem. bene alicui, ίυνοίχως \χω τξός τίνα, Isocr. Vulsella, το τξιχολάζιον, n, Aet. Volubilis, e, ό χα.) ή ί'ύς-ξοφος, κ, Plut. Volubilitas, ή ν^ξ-οφία, ας, Plut. ή είτξο• Volucer, seu Volucris, e, πίτίΐνός, η, όν, A- ristot. i. e. Celer, ώχυς, εία, υ. Volucris, i. e. avis, ό vel η οξνις, 6ος, Dem. Volumen. to \νύληα.α. ατός, Joseph, i. e. liber, το βιζλίον, a, Plut. Voluntarie, ίχόντι, Isocr. Wo.ovty.v, He- rodot. εθίλοντηδόν, Thuc. ϊθίλοντι,ΡΜ. εχασίως, Dem. εχνσία, id. Voluntarius, a, um, εχύσιος, Ία, ιον, Dem. έχων, όντος, /em. έχασα, «jf, id. Voluntas, i, βάλησ.ις, ίως, Dem. το βέλη- μα, ατός, If. Τ. το 3-ίλημα, ατός, id. sj ίΗλησις, ίως, id. bona et vita mode- rata, χξηστη πξοαίξίσις χα) βίος σώφξων, idem, recta, το ιΰ βάλίσθαι, idem. νο. lun'tatem suam prodere, ενδείχνυσθαι το βίλίσθαι ποιεΐν τι, idem, voluntatem ex re aliqua percipere, λα£ε?ν το βίλημά τί- νος, •ζαξά τ/, idem, concedere voluntati alicujus, συγχωξίΐν τη βαλησίΐ τίνος, id. parere voluntati alicujus, πίίθίσθαι τοις βχλημασί τίνος, id. adversari voluntati alicujus, ίναντιΖο-θαι τω βνληματί τίνος, idem. Volvo, χυλινδίω, χυλίω, aliquid, τί, Xen. Volupe, ήδυ, est possidere divitias, εστ) το ΐχιιν χξηματα, Xen. Voluptarie, ηδονικως, άσώτως. Voluptarius, a, um, ηδονικός, η, ον, Ceb. Tab. Voluptas, η ήδονη, ης, et delectatio, χα) χά- ςις, Dem. χα) όα$-ώνη, id• eximia, ύ• πίξζάλλασα, Isocr. brevis, επιπόλαιος, Dem. momentanea, ή παξαυτΊχα, idem. utilitati prorsus contraria, τω συμφίςοντι ίταντάπασιν εναντία, id. voluptates ali- quas appetere, πξοαίξίίσθαί τινας ήδονάς, id. amare, αγαπάν, id. sequi, sectari, venari, Sr&uuv, Isocrat. creare alicui, ποιίϊν Tin, Dem. comparare sibi alicun- de, ποξίζίΐν αλλοθίν ϊαντω, id. adferre alicui, φίξίΐν Ttv), id. capere, percipere, habere, Ιχιιν, id. negligere, adspemari, α,μ,ίλίΐν των ήδονων, Isocr. frui volupta- tibus, ά,πολαύ'-τΟαι των ήΰονων, Demosth. servire voluptati, 'BuXvjuv ϋ$ο*%, id, Voluptuositas, ή φιληδονία, ας, Plut. Voluptuosus, a, um, Ό χα) ή φιλήδονος, a, Plut. Voluta, η Ίλιξ, ιχος, Plut. Volutabrum, ή κυλίς-ςα, ας, Poll, το χΟ- λιτμ,ιζ., ατός, Ν. Τ. Volutatio, ή κνλίνΙη?ις, ίως, Plut. ή χύλι- ης, ίως, id. in cceno, ή κ,νΖί?ηο-ις Ιν πη• λω, Lucian. Voluto, χυλίω, χυλινδίω, Xen. Vomer, η ϋννις, ίως, Plut. Λ r omica, το από?γ,μ,α., ατός, Galen. Vomitio, idem quod Vomitus. Vomitorius, a, um, ίμιτιχος, η, ον, Diosc. Vomiturio, ίμ,ιτιάω, Aristot. Vomitus, us, Ϋ, Xpuitrim., a;, Hippocr. Ό (μί- τος, a- USQ Vomo, ίμίω, Lucian. απίμίω, id. Voracitas, ή αδηφαγία, ας, AElian. Vorago, το βάξαθξον, u, Xen. το χάσμα. Voratio, η β»όχθιο-ις, ίως. Vorax, Ό αδηφάγος, ν, Plut. ό πολνφάγος, tt, id. Voro, βξοχθίζω, Aristot. αδηφαγίω. Isocr. Vortex, ή συς-ζοφη, ης, Hesych. ή δίνη, ης, Pkilo. Vorticosus, a, um^ h χα.) ή δινώδης, ίος, Ό σνς-ξοφας πολλάς Ιχων• Votivus, a, um, ιΐχ-ιχίς, η. όν. Votum, ή ίνχη, ης, Dem. facio, seu nun- cupo Deo pro aliqua re, ίϋχομαι ευχην S -ίφ \π'ι Ttvt. id. persolvo, seu impleo, ίνχην άποοίδωμι, idem, αποτιλίω, Xen. voti compotem fieri, \π) τό πί°ας αφιχίο- θαι της ώχης, Lucian. non fieri compo- tem voti, αποτύγχαναν της ίλπίδος, VOtO excedere, άλλο 3-ίλίΐν, άλλων τυχμν, ΜΙ. Voveo, ί'ύχομαι, Deo, τω 9-ίω, Thuc. πςος 9-tov ιΐ^ας ποιίομχι, Plut. Confer Vo- tum. Vox, η φωνή, ης, magna, μεγάλη, Demosth. clara, λαμπξά, id. 'satis magna, Ίχανη, id. VOCem edo, άφίημι φωνην, id. ρηγ- νυμι φωνην, id. per nares, φθίγγομαι δια ρινών. Lucian. acuere, άπαίριν idem. voce clarissima pronunciare, uirCiv tra- φΐζ-ατα τη φωνή, id. φθίγγιο~θαι μίγιρον, id. orationi deest vox oratoris, άποσπ- ξίϊται ό λόγος φωνής tS λίγοντος, id. Upupa, ό ετο-φ, οπός, Aristot. Urbane, άς-είας* Plut. Urbanitas, ή άζ-ίιότης, ητος, η εϋτξαπίλία, sermonis urbauitate utor, ίο-τΰίοα,αι, Plut. ^ Urbanus, a, um, άς-ίΐος, ε/«, {ίον, Isocr. Urbicus, a, um, άς-ιχος, η, ον, Lucian. Urbs, ή πόλις, (ως, maxima, μεγίς-η, Dem. populosa, πολνάνθξωπος, id. μυςίχνδξος, Isocr. antiqua, άξχαία, Dem. invicta, αήττητος , id. insuperabilis, άννπότατος, id. parva, μιχξά, id. infirma, άο-θίνης, id. desolata, Ιξημος, id. maritima, ή Ιπ) &αλάοντη, Isocrat. urbem condere, πάλιν χτίζιιν, id. οιχίζίΐν, Dem. instau- rare, χατοιχίζίΐν, id. munire, τιιχίζιιν, id. muro circumdare, τίίχιι πίξίζάλ- λίο-θα,ι, id. ornare asdificiis, χοσμΰν οΊ- χοδομηο•ασ•ι, idem, habitare, incolere, o'ixhv, id. adfligere, (νοχλίΐν, id. obsi- dere, πολιοςχίΤν, id. subigere, πί^Ί^ασ• θαι, id. subjicere sibi, ύφ' εαντω ποιΰν, id. capere, λαμζάνίιν, id. άλίο-χίιν, id. αίξίϊο-θαι, id. evertere, άναΐζύν, id. in servitutem redigere, άνδξαποδίζίο-θαι, id. vastare, άνάζ-α,τον ποιΰν, idem, diruere, χατασκ,άπτίιν, Isocr. perdere, διαφΟύ- ςαν, id. tueri, φυλάτταν, id. servare, σώζαν, Dem. deserere, εχλύπειν, idem. tradere alicui, πα^αδιδόναι τιν), id. \γ- χίΐξίξίΐν τιν), id. prodere, πι-οδΰναι, id. recipere, recuperare, χομίζ(σβαι, id. Urceolus, το χίζάμιον, ν- Urceus, ό χί°αμος, ν, Athen. Uredo, ό χαυθμος, S, Theophr. Ureter, ό ΰξητΥ,ξ, ηξος, Galen. Urgeo, ΐτίχίΐμαι, Ν._ Τ. εηίγω. Urina, το αξον, tt, Aristot. τό ϋξημα, ατός, Hippocr. Urinarius, a, um, χξηξός, α, όν. Urinator, ό χολυμζητης, S, Thucyd. ό χυ• Urinor, χολυμξάω, χνζις-άω. Uma, η νδξία, ας, Ν. Τ. ό vel ή θάμνος, χ, Aristoph. το ^άμνιον, ν, Plut. ή χάλ• πη• Urnalis, e, ^άμνιος, ία., ιον. Urnula, το s -αμνάξΐον, a, Poll, ό ρα,μν'ισ- χος, u, id. Uro, χαίω, omnia, ^-ώντα, Plut. Confer Cremo. Ursa, ή άξχτος, if, Aristot. Ursinus, a, um, ά°χτΰος, (ία, ίίον. Ursus, ό άξτος, », Aristot. Urtica, ή άχαλ-ί,φη, ης, Synes. ή χνίδη, ης, LXX. Uru-, ό Ίίξος, v. Poll. Usto, idem quod Usus. Usitate, χατά τό ε'ιωθός. Usitatus, a, um, ό χα) η (Τυνί-,θ-ης, ίος, insti- tutum, πολιτίία,, Dem.. Uspiam, \νιαχν• Usquam, πχ• Usque, μίχξΐ, in hunc diem, τν,ς σημ-ξον ήυ,ίξα-ς, De?n. usque ad talos, άχξΐ των ο-φυ°ων, id. usque ad satietatem, αχξΐ xoc'u, id. usque nunc, μίχρι τ'ύ νυν, us- ( HO j UTO que adhuc, μίχξΐ τϊδί τΖ χξόνα, Xenopk. usque adeo, ϋτω τελίως, Dem. usque eo, παξά too-Stov, usquequaque, πάντ-ήι quo, 'ίως, a. Ustio, ή χαυο-ις, ίως, DlOSC. Ustrinum, το χαυτηοείον, ν• Ustulo, χαυτηςιάΖω, Slrabo, iTciiai;= a .. ..:_:! λ :.. τα Usualis Plut. Usura, ό τόχος, is, Dem. usuram debeo a- licui, τόχον οφύλω τινι, id. exigo ab ali- quo, ε'ια-πξάττω παξά τίνος, id. dare, δι- δόναι, id. reddo, άποδίδωμι, id. solvo, τί^Υ,μι, id. pendo, τίλεω, id. accipere, λαμζάνίιν, id. χομίζεσΒαι, idem. Usurpatio, ή χ(ήσις, εως, Dem. Usurpo, χξάομι,αι. Conf. Utor. Usus, r, χξηο-ις, ίως, Dem. ή άπόλαυσις* ιως, id. usum habeo maximum rerum, Ιμπίΐξότατός ύμι, Isocr. usu edoctus scio, πίπίΐξ αμίνος όΐδα, Dem. usum belli colligere, ty.v Ιμπαξίαν tS πολίμν χτη- ο-ασ-θαι, id. habere, τςιζην (ν τοίς πολεμι• χόίς (xuv,Polyb. usu venire alicui, συμ- ζχίνίιν τιν), Isocr. Usus fructus, ή επιχαςπία, ας, Dem. Ut, conjunct, 'ίνα, desinam dicere, παίσοτ μαι λίγων, Dem. breviter dicam, us συντόμως ί'ιπίϊν, Isocr. non ita demens sum, ut velim, &χ ϋτως άφζων, ίίμι ίύ$•( βύλίσϋαι, Dem. eleborandum est, ut desistat, χξάττίΐν πξοσηχίΐ, 'όπως πανσί- ται, id. Ut, adv. ως, Demosth. Confer Quemad- modum. Utcumque, Όπως "Sv, Dem. Utensile, το χζίιωδίς, ιος, τό σχίΖος* Uter, a, um, πότ^ος, ίζα, Ego», pater, an hie, ο πχτϊξ, η Ζτος, Xen. uter ? πότίξος otfat ; Dem. tandem, πότίξός ποτί, Xen. utra in parte, ποτίξωθι, Plato, utro mo- do, ποτίξως, Aristot. utram in partem, ποτϊξωιπ, Xen. όποτίξωσί, Thuc. utrum an, ότοτίξον η, Diosc. Uter, ris, ό άσχος, S, Plut. Utercumque, όπότΐξος άν, Xen. εχάτίξος, ίξα, ίξον, Lucian. Uterinus, a, um, β **/ ή. όμομητξίος, v y Dem. seu όμομητοιος, ία, ιον, id. Uterlibet, όπότίξος Sv, Thuc. Utemam, οποτίξος Xen. Uterque, εχάτίςος, έξα, (gov, Plut. άμφό- τίξος, ίξα,, ίξον, Isocr. utroque modo, άμδοτίξως, Aristot. Utervis, όπότίξος ίν, Thuc. Uterus, ή μητξα, ας, Lucian. ή δίλφύς. Uti, idem quod Ut adverb. Utilis, e, ό χα) ή χξΥ,σιμος, a, multum ali- cui, πολλά τινι, Dent, et multitudini conducens, συμφίξων χα) ώφίλιμος τοίς πολλοίς, id. consulere, τό σύμφ'.ξον πα- ξαινίίν. id. ad nihil μηδϊν χξησιμος, id. sum alicui, χρήσιμος νιμί τινι, Dem. ad η ' η •1> Χξ'ίισιιχΛς τυγχάνω ων πξός μηδέν* Isocr. pr Utricularius, Ό αο-χωδός, x• Utriculus, τβ atrxthiov, x. Plut. Utrimque, άμ,φοτίςωθ-ν, ίκχτίξωθίν, IsOCr. Utrobique, άμφοτέςωθι, ϊχατίςωθι. Utrum, vide liter. Utut, idem quod Etsi. Uva, ή ς-αφυλη, Si, Plato. ^ passa, ή y*0'ii ihoi, DioSC. ή ά^αφις, ίΰος, XeTl. Uveus, ο χχι r> α-χφύλινος. Uvirtus, a, urn, διίζός, a, ov, terra, γη, Theophr. Vulgaris, e, Ό χα.) η δημώδης, ίος, Herodian. ό τυχών, η τυχχιτα, το τυχόν, Plut. ιΐς των τυχόντων, Isocr. ό και ή πάνδημος, χ, Plut. Vulgariter, πάνδημον, Isocr. xttvy, Aris- tot. τυχόντως. Vulgator, ό φημ.ι?ης, χ• Vulgo, adv. πανδημύ, χοινοδημίΐ, χοινχι, Aristot. Vulgo, as, φημίζω, Eurip. διχθξυλλχμαι, aliquid quod tacendum erat, δημοσαΰω απόρρητον, Plut. Vulgus, το πλήθος, ίως, Dem. ol πολλοί, Vulnerarius, a, um, τξχυμχτικός, ν, ov, Diosc. Vulneratio, η τξωοΊς, ίως. Vulnero, τιτξώο-χω, aliquem per thoracem, rivx δια S -ώξαχος, Plut. aliquem, rgau- μχτίζω τινά, Dem. Confer Vulnus. Vulnus, το τζαυμχ, ατός, Dem. i\ πληγή, ης, Xen. progredi ad vulnera, Ιλθιϊν ΰς ι-ξχίιμ,χτχ, id. mori ex vulnere, άποθα- vtlv ix τχ τξχύμχτοί, id. infligo alicui vulnus, πξοο-ίντίίνω nvi πληγών, Dem. accipio ab aliquo, λαμζάνω παξά τίνος, id. λχμζχνω τζχΰμα από τίνος, idem. obligare, τζχΖμα Ιπιδησαι, Galen, peri- culosum vulnus gladioin caput infligere, χαταφίξίΐν τω ξίφα, χατά της χίφαλης Ιπικίνδϋνον πληγην, Diod. Sic. Vulnusculum, τβ τςχυμάτιον, χ- Vulpecula, το άλωπίχιον, χ, το αλωπίχί- διον, χ- Vulpes, η άλώπηξ, ίχος, Aristot. ή χίξδώ. Vulpinaris, e, seii Vulpinus, a, um, ό χχι η χλωπίχώδης, ίος• Vulpinor, άλωπίχίζω, Aristoph. Vulsio, seu Vulsura, ή τίλσις, ίως, ό τιλμός, x, Eustath. Vulticulus, τβ πξοιτωπίδιον, χ. Vultuosus, a, um, ο κχ) η πς6ο•ωπώδης, ίος, i. e. austcrus, σ-χ*9ξωπος, η, ov, Dem. Vultur, β yu -ψ, γυπός, Plut. Vulturinus, a, urn, γΰπινος, ivy, ivov. Vulturnus, ό ίΰξόνοτος, χ, Aristot. Vultus, τβ πξόο-ωπον, χ, Dem. vultum ali- cujus intueri, βλίπίΐν ί'ις πςόο-ωπόν τίνος, id. quo vultu cum adspicies ? ποίοις πξο- σωποις πξός αυτόν άναζλίψη ; id. conji- cere aliquid ex vultu, φυσιογνωμονίϊν, id. mores declarare per vultum, τχ 'ήθη εμ- φχν'κται διά της οψίως σημίίων, id. Vulva, ή ϋ?ίξα, ας, Diosc. ή μητξχ. Uxor, η γυνή, αιχός, Dem. ν) πα^χχοιτις, ιΐίος, Lucian. ^ συνοιχ2ο•α, ης, idem, ή αλοχος, u, Plato, uxorem duco, γαμίω γυνχΊχχ, JEschin. ανάγομαι την σίινοι• χο-ν, Herodot. άγομαι γυναίκα, Isocrat. γαμίω τινχ γαμώ, Dem. λχμζχνω γυ- να7χα, Isocr. puellam duco, αγω νίαν, Plut. uxorem alteram, λχμΖχνω γυ- νχΊχχ ιτίξαν, Dem. repudio, άποπίμπο- μαι γυναίκα, id. Uxoratus, a, um, γιγχμηκως, υΊα, ός,Βα$. Uxorcula, τό γυναικάξίον, ts• ~ Uxorius, a, um, γυναικΰος, ύα, ilov, \. e. uxori nimium deditus, ό γυναιχίας, ν, Lucian. tio, γυναικοχίχτίομκι. ( HI ) XENIOLUM, τβ ξίΐι/δ/βν, Χ- Xenium, τβ \ίνιον\ u, Xen. Xenodochium, τβ ξίνοΰοχΰον, χ, Suid. Xiphias, ό ξιφίας, χ, Athen. Xylobalsamum, τβ ξυλοζάλο-αμον, χ, Diosc Xysticus, a, um, ζυς-ιχός, η, όν. Xystus, ό Ιυ$•ός, χ, Xen. Ζεα, η Ux, seu ξίία, ας, Diosc. Zelotes,"e ζηλωτής, χ, Ν. Τ. Zelotypa, η ζηλότυπος, χ, γυνή αντίζηλος γυναικι, Sir. Zelotypia, ζηλοτυπία, ας, Plut. Zelotypus, β ζηλότυπος, χ, Lucian. sum, ζηλοτυπίω, Athen. Zelus, ό ζήλος, χ, Ν. Τ. Zephyrius, a, um, ζίφΰξίος, ία, tev, Aiistot. ξίφυξίχός, η, ov, Theophr. Zephyrus, ό ξίφυξος, χ, Aristot. Zeugma, τβ ζιΰγμα, ατός, Gramm. Zingiber, η ζιγγίζίξΐς, ίως, Galen. Zizanium, τβ ζιζάνιον, χ, LXX. Zodiacus, ό ζωδιακός, χ, Poll. Zographia, ή ζωγζαφία, ας, Philostr. Zographus, ό ζωγράφος, χ, Lucian. Zona, ή ζώνη, ης, Plut. Zonarius, ό ζωνιοπλόκος, χ. Zonula, ro ζώνιον, Poll. Zoophthalmus, ό ζωόφθαλμος, χ, Diosc, Zoophyta, τα ζωόφυτα, ων• Zythopceia, η ζυθοποιία, ας. Zythopceus, ό ζυθοποιός, χ. Zythus, seu Zythum, όί,ΰθος, χ, Diosc. ro ζύθος, ios, Theophr. οΐνος χξίθινος, Athen. Τ Ε Λ Ο Σ. Excudebat Duncanus Stevenson, Academiae Edinensis Typographus, HAY 31924