HYMNS — TRANSLATED AND ORIGINAL A.S. CHAVASSE . DUKE UNIVERSITY DIVINITY SCHOOL LIBRARY FRIENDS OF DUKE UNIVERSITY LIBRARY GIFT OF HYMNS TRANSLATED AND ORIGINAL Orford HORACE HART, PRINTER TO THE HYMNS TRANSLATED AND ORIGINAL BY S Pes CHAVASSE, Mul B.C.i. SENIOR FELLOW AND LATE SENIOR TUTOR OF UNIVERSITY COLLEGE, OXFORD Zondon HENRY FROWDE OXFORD UNIVERSITY PRESS WAREHOUSE, AMEN CORNER, E.C, NEW YORK: o1 & 93 FIFTH AVENUE 1900 [All rights reserved | - a — "er ae —— ay / ea PREP PACE 1. Tue following translations have not been made from the original English texts but from the last edition of ‘Hymns Ancient and Modern’.’. The reason is—not that I approve, as a principle, of any alterations being made, or, waiving principle, am satis- fied in all cases with the actual alterations *, but—that I find it difficult to translate except from the version which I have long used in Church Services. Partly for the same reason I have translated comparatively few of the ‘Supplemental Hymns.’ 2. Of the metres used, three have been taken from Horace, viz. two from the Qdes, and one from the Epodes; but the rest are to be found in Prudentius. Where employing metre, I have endeavoured to make the style and diction classical *, so far as the subject- matter permits. Where employing rhyme, I have allowed myself freely the use of words* and phrases 1 T have, also, generally followed the order and the headings of Hymns A. & M. 2 In Wesley’s Christmas hymn few, probably, would refuse to accept ‘Pleased as Man with man to dwell, Jesus, our Emmanuel,’ instead of the original ‘Pleased as Man with man to appear, Jesus, our Emmanuel here.’ > Except in one or two of the hymns written in the Ambrosian measure. * e.g. elevo (=‘ lift up’), contribulatus (=‘ broken,’ ‘ contrite’); impinguo (= ‘make fat,’ ‘ anoint’), interpello (= ‘plead,’ ‘intercede’), coaduno (‘ make one,’ ‘ unite’), consedeo (=‘ sit together’), conforto ( =‘ strengthen’), ethnicus (=‘ gentile,’ ‘ heathen’). vi from ecclesiastical Latin literature—especially the Vulgate'—and sparingly the licence of overriding quantity by accent *. 3. Hymns IIT, XIII, XIV, XVI, SVR XXII, XXV, XXXVI, XLV, LXXXVII, and CXIV, are retranslations into Latin, printed for whatever they are worth. As, at the time of composition, I was unaware of this fact (except in one or, possibly, two cases), so now I am innocent of the thought of competing with the Latin originals ’*. 4. To reduce expense, I have departed in two respects from my original intention. (a) The English text does not accompany the Latin rendering; and (b) the footnotes do not, except in special cases, give quotations from, but only references to, the Vulgate *. To the great Master of all the Churches, which are not only one, but in hymnody so much at one, I humbly present this slight offering of love. A. 8. C. MIcHAELMAS, Ig00. 1 Parts of Hymns XXXV, LI, and LXI are little more than paraphrases of Cant. II, Ps. XXII (XXIII) and Ps. LXXI (LXXID) respectively. 2 e.g. geniia, tania, platéa, prophetia. 8 My friend and old pupil, the Rev. F. E. Brightman, to whose most kind and learned assistance I am indebted for many of the Latin headings, for some of the references in the foot- notes, and for revision and criticism of the proofs, points out to me that an English (so-called) translation is ‘sometimes practi- cally a new hymn’ (e. g. H. A. & M. 134 = XXXII), and that one of the ‘Latin originals,’ Creator alme siderum, is itself the recast of a much older Latin hymn, Conditor alme siderum (H. A. & M. 45 = XIII). * A fortiori Virgil and Horace are much more often referred to than quoted from, as being less important for my purpose, and not less easily accessible, than the Vulgate. CONTENTS HYMNI LATINE REDDITI No. , : Hymns ANCIENT & MoDERN I= 3. Awake, my soul, and with the sun Thomas Ken. II = _ 7. Christ, Whose glory fills the skies Charles Wesley. III = 13. As now the sun’s declining rays?! A John Chandler and Compilers. IV = tg. The radiant morn hath pass’d away Godfrey Thring. V= 22. Holy Father, cheer our way - Richard Hayes Robinson. VI= 18. Hail, gladdening Light? . ‘ ° John Keble. VII = 477. The day Thou gayest, Lord, is ended . John Ellerton. VIII = 25. Through the day Thy love has spared us Thomas Kelly. IX = 30. Our day of praiseisdone . - John Ellerton. X= 37. This is the day of light C . - John Ellerton. 1 From the Latin. 2 From the Greek. PAGE LS) XI = 478 XII = 481 XIII= 45 XIV = 50 = 53- XX = 482 XXI = 175 XXII = 78 XXIII = 8o. OXDV, = VSr KXVI=-i91. EXVH = 54. ? From the Latin. vul Hymns A. & M. . This is the day the Lord hath made . ° Isaac Watts. . Now the busy week is done. . . ° Spencer John Jones. . Creator of the starry height! > F John Mason Neale and Compilers. . On Jordan’s bank the Baptist’s ery’ . John Chandler and Compilers. . Lo! He comes with clouds descending = Charles Wesley. Hark, the glad sound! the Saviour comes . Philip Doddridge. . When shades of night around us close* . Compilers. . God from on high hath heard! . “ ° James Russell Woodford and Compilers. . While shepherds watch’d their flocks by night . ° ° 5 5 Nahum Tate. . Angels, from the realms of glory 3 : James Montgomery. . Conquering kings their titles take? John Chandler and Compilers. . The Heav’nly Child in stature grows ' : John Mason Neale and Compilers. The people that in darkness sat . 3 : John Morrison. Songs of thankfulness and praise 5 . Christopher Wordsworth. Creator of the world, to Thee? . “3 ; Francis Pott and Compilers. Christian, dost thou see them? . . John Mason Neale. Lord, in this Thy mercy’s day . : : Isaac Williams. 2 From the Greek. PAGE II I2 13 14 14 15 16 17 bas] 19 2) 2r 22 “3 1x No. Hymys A. & M. XXVIII = gg. Ride on! ride on in majesty . Henry Hart Milman. XXIX = 113. See the destined day arise . = ‘ Richard Mant. XXX = 119. His are the thousand sparkling rills_. Cecil Frances Alexander. XXXI = 124. Resting from His work to-day : Thomas Whytehead. XXXII = 134. Jesus Christ is risen to-day’ . Anon. 18th century. XXXIII = 133. Come, ye faithful, raise the strain ”. ' John Mason Neale. XXXIV = 140. Jesus lives! no longer now? . Frances Elizabeth Cox. XXXV = 500. O Voice of the Beloved . E : Jackson Mason. XXXVI = 141. Jesu, the world’s redeeming Lord’. J. W. Copeland and Compilers. XXXVII = 143. Lord, in Thy name Thy servants plead . John Keble. XXXVIII = 147. Hail the day that sees Him rise . : Charles Wesley. XXXIX = 148. Part I. See the Conqueror mounts in triumph c . Christopher Wordsworth. Seis 154. When God of old came down from Heav’n 5 C 5 5 . John Keble. XLI = 160. Holy, Holy, Holy! Lord God Almighty Reginald Heber. XLII = 161. Bright the vision that delighted . Richard Mant. XLIII = 163. Three in One, and Onein Three . . Gilbert Rorison. ? From the Latin. 2 From the Greek. ’ From the German. 39 39 No. XLIV = XLV = XLVI = SLViL = XLVIII = XLIX = HH a i = = i) is = wn tl is 4 Il x Hymns A. & M. 176. How sweet the Name of Jesus sounds John Newton, 181. Jesu, grant me this, I pray’ . : Henry Williams Baker. 184. Rock of ages, cleft for me . Augustus Montague Toplady. 185. Lord Jesus, think on me . - ° Allen William Chatfield. 188. Jesu, meek and lowly Henry Collins. 194. Jesu, meek and gentle ; : - George Rundle Prynne. 193. Jesu, Loverofmysoul . rs Charles Wesley. 197. The King of love my Shepherd is . Henry Williams Baker. 199. Thou art the Way; by Thee alone . George Washington Doane. 2o1. Where high the heavenly temple stands . Michael Bruce. 203. Thou art coming, O my Saviour f Frances Ridley Havergal. 207. Our Blest Redeemer, ere He breathed Harriet Auber. 209. Come, gracious Spirit, heavenly Dove Simon Browne. 21o, Gracious Spirit, Holy Ghost . ° Christopher Wordsworth. 215. The Church’s one foundation Samuel John Stone. 217. Thy kingdom come, O God : 5 Lewis Hensley. 218, God of mercy, God of grace “ : Henry Francis Lyte. 1 From the Latin. PAGE 40 41 42 43 440 45 46 47 48 48 49 5r 52 53 54 55 56 Xi No, Hymns A. & M. LXI = 21g. Hail to the Lord’s Anointed . James Montgomery. LXII = 220. Jesus shall reign where’er the sun . Isaac Watts. LXIII = 221. Let saints on earth in concert sing . Charles Wesley. LXIV = 222. Ten thousand times ten thousand . Henry Alford. LXV = 230. There is a blesséd home. Henry Williams Baker. LXVI = 236. Jerusalem, my happy home Anon. ‘F. B. P? about 1601. LXVII = 242. We love the place, O God William Bullock and Henry W. Baker. LXVIII = 260. Hark, my soul! it is the Lord William Cowper. LXIX = 266. Lead, kindly Light. : > John Henry Newman. LXX = 270. Soldiers of Christ, arise . Charles Wesley. LXXI = 280. Thine for ever, God of love Mary Fawler Maude. LXXII = 281. Lead us, Heay’nly Father, lead us James Edmeston. LXXIII = 284. Far from my heavenly home . Henry Francis Lyte. LXXIV = 285. Fierce raged the tempest o’er the deep . Godfrey Thring. LXXV = 290. Through all the changing scenes of life . Nahum Tate and Nicholas Brady. LXXVI = 201. Oft in danger, oft in woe 5 Henry Kirke White. LXXVII = 292. Praise the Lord ! ye heavens, adore Him J. Kempthorne. LXXVIII = 301. The Head that once was crown’d with thorns . é A . Thomas Kelly. 69 qe whe) 7i xii No. Hymns A. & M. LXXIX = 307. O Saviour, precious Saviour . ° Frances Ridley Havergal. LXXX = 308. O praise ye the Lord . ‘ . Henry Williams Baker. LXXXI = 527. Come, my soul, thy suit prepare . : LXXXII = 536. LXXXITI = 547. LXXXIV = 578. LXXXV = 551 LXXXVI LXXXVII = 313. LXXXVIII = 316. LXXXIX = 318. XC = 319. Author of life Divine . : ; <5 John Wesley. XCI = 320. O God, unseen yet ever near . 4 Edward Osler. XCII = 328. In token that thou shalt not fear : Henry Alford. XCIII = 334. Loving Shepherd of Thy sheep . s Jane E. Leeson. XCIV = 343. God Eternal, Mighty King . 4 F James Elwin Millard. XCV = 346. Now the day isover . 5 . . 633. John Newton. There is a land of pure delight. . ° Isaac Watts. Children of the Heavenly King . . John Cennick. Let all the world in every corner sing George Herbert. . May the grace of Christ our Saviour . John Newton. There is a fountain fill’d with blood . William Cowper. Draw nigh and take the Body of the Lord! F 4 3 - = John Mason Neale. Alleluia! SingtoJesus . 5 ° William Chatterton Dix. Bread of Heav’n, on Thee we feed . Josiah Conder. Sabine Baring-Gould. 1 From the Latin, PAGE q2 73 15 76 77 78 78 719 80 8r 82 83 83 84 85 86 87 No. Hymys A. & M. PAGE XCVI = 349. My God, accept my heart ; . 88 Matthew Bridges. XCVII = 351. How welcome was the call : . - 89 Henry Williams Baker. XCVIII = 354. The earth, O Lord, is one wide field . = ‘90 John Mason Neale. XCIX = 355. Thou, Whose Almighty Word . 2 295 John Marriott. C = 365. O Lord of Heav’n, and earth,and sea. . 92 Christopher Wordsworth. CI = 369. Thine arm, O Lord, in days ofold . oA) Edward Hayes Plumptre. CII = 370. Eternal Father, strong to save . 2 - 95 William Whiting. CII = 371. Almighty Father, hear our cry . . SAGE Edward Henry Bickersteth. CIV = 372. On the waters dark and drear . : = 96 William Chatterton Dix. CV = 595. Holy Father, in Thy mercy : 5 a OF Isabella S. Stephenson. CVI = 373. God moves in a mysterious way : 5 GE William Cowper. CVII = 376. O God of love, O King of peace . : 2 99 Henry Williams Baker. CVIII = 379. Now thank we allour God! . - . 100 Catherine Winkworth. CIX = 73. For Thy mercy and Thy grace . > 2) Lor Henry Downton. CX = 165. O God, our help in ages past . 2 mero? Isaac Watts. CXI = 381. Praise, O praise our God and King . > to3 Henry Williams Baker. CXII = 385. God the Father, Whose Creation . 5 Bey! John Mason Neale. CXIII = 391. Onward, Christian soldiers - - - 106 Sabine Baring-Gould. 1 From the German. xiv No. Hymns A. & M. CXIV = 395. O Word of God above’ . 5 > ° Isaac Williams and Compilers. CXV = 399. When our heads are bow’d with woe. Henry Hart Milman. CXVI = 4o1. Now the labourer’s task is o’er John Ellerton. CXVII = 609. Safe home, safe home in port . . John Mason Neale. CXVIII = 610. Safely, safely gather’d in . Henrietta Octavia De Lisle Dobree. CXIX = 421. Praise to God Who reigns above . 4 Richard Meux Benson. CXX = 423.Stars of the morning, so gloriously bright? . ; : P John Mason Neale. CXXI = 424. They come, God’s messengers of love Robert Campbell. CXXII = 436. Hark! the sound of holy voices . Christopher Wordsworth. CXXIII = 437. For all the Saints who from their labours rest . ° - = William Walsham How. CXXIV = 438. How bright these glorious spirits shine . Isaac Watts and William Cameron. CXXV = 439. The Son of God goes forth to war . Reginald Heber. CXXVI = 409. Praise wethe Lord this day . ; From ‘ Fallow’s Selection of Hymns,’ 1847. CXXVII = 611. Hail to the Lord Who comes . = John Ellerton. CXXVIII = 461. In days of old on Sinai?. John Mason Neale. 1 From the Latin. 2? From the Greek. PAGE 108 109 Ito IIt 114 115 116 118 II9 120 I22 123 124 xV ORIGINAL ENGLISH HYMNS PAGE Mornine . : 5 . ; a 0 7) L2G EVENING 2 5 ‘ 6 5 C : - . t27 THe Lorp’s Day . 5 Fi ; é 5 ; - 127 ADVENT 2 5 5 ° . ° . : - 128 CHRISTMAS . 5 ; 2 A 3 : - 129 CIRCUMCISION OF CHRIST . 0 ; : : o UBL EPIPHANY . ° : : 5 = c 2 5 By) Lent. ‘ : 0 6 5 0 a . a ig2 Goop Fripay : = ; m5 = é » 134 EASTER . ° : : : : d > : a HAE ASCENSION . . 0 A . 6 d ° - 136 WHITSUNTIDE ¢ : 5 - : 0 ° 5 HEY Trinity SunDay . ‘ 5 5 c : A - 139 HYMNI LATINE REDDITI HYMNI MATUTINI I Sol oritur, quocum, mens experrecta, diurnum Officii cursum currere tempus erat!; Rumpe moras segnes, et laeto pectore vota Matutina libens redde precesque Dro. Iam melius vivens nec abusa fugacibus horis, Suprema haec veluti sit tibi, carpe? diem; Quidquid habes, omni—quanta potes—excole cura, Arbitrium * de te dum facit acre Devs. Vita tibi simplex sine fraudibus omnis agatur ; Conscia sis culpae nullius ipsa tibi; Qui Devs (hoc tecum reputes) videt omnia, cordis Secretum omne et opus dispicit omne tuum. Execute, mi, somnos, anime, et pro parte virili Angelico Superum iam sociare choro, Qui pernocte canunt Aeternum carmine Regem, Ac festis vigiles laudibus astra replent. Laus Tibi dignato, Domrnz, adservare lacentem, Dum reficit dulci membra quiete sopor ; ? Hor. C. i. 37. 4. UBS peony S ib. iv. 7. 21, 22. B 2 Mors, sopor alter, item quando me cunque relinquet’, Perpetua Tecum da mihi luce frui. In Tua verba iterum iuro; mihi discute culpas, Ros* nocturnus uti sole oriente fugit ; Quin ades, in vires cum iam mens prima resurgit®, Coelestique meum Numine pectus alis? Hoc, quodcunque hodie meditabor agamve loquarve, Tu, Deus, inspira, Tu moderare mihi; Ut cunctis animi, cunctis ut corporis, usus Viribus enitar semper adesse Tibi. Omnia Te laudent, Dator omnibus alme bonorum ; Det laudem, quidquid degit in orbe, Tibi ; Coelicolum legio laudem det in aetheris alti Arce, Parer, Fix, Sprritus, Une Deus. II Cuius clara Tuum replet aethera gloria, CHRISTE, Unica veraque Lux, O Sol iustitiae* coelestis, surge, fugaque Noctis ovans tenebras ; Ex alto huc, Oriens*, ades aethere; Lucifer, intus Nascere® corde meo. Quippe nigrans Aurora venit tristisque, diei Te nisi das Comitem ; Deficit usque mihi iubar illaetabile solis, Pax Tua dum redeat, 1 Verg. Aen. viii. 67. 2 Os. vi. 4 et xiii. 3. Cf. Is. xliv. 22. 3 Ov. Met. vii. 79-81 Ut solet ... scintilla...in veteres agitata resurgere vires. * Mal. iv. 2. > Lue. i. 78. Cf. Zach. iii. 8, vi. 12. * Verg. Ecl. viii. 17 Nascere .. , Lucifer. Cf. 2 Pet. i. 19 donec dies elucescat et lucifer oriatur in cordibus vestris. 3 Dum mihi, ceu radiis, illuminet intima cordis Calfaciatque* iecur. Ergo ades huic animae; peccati discute noctem Tristitiaeque simul ; Lucem infunde, Der Splendor’: plus credere luci Da mihi, Curistz, Tuae; Ipse sed effulge magis ac magis, intus adultam * Dum facis esse diem. AD VESPERAM III Ut sol vergente iam die Coelo praecipitat, Sie lux brevis * occidere Aetatis properat. In Cruce pansus Brachia, Insu, Tuos trahis ; ‘Amare Crucem nobis da, Mori in Brachiis. Colamus Patrem laudibus, Colamus Fix1vum, Colamus Te, O Spiritus, In omne seculum. 1 Verg. Aen. xii. 269 calefactaque corda; cf. Hor. C. iv. I. 12. ? Hebr. i. 3. ’ Tac. Hist. iii. 23 adulta nocte; cf. Ann. ii. 23 aestate iam adulta. * Catull. v. 5 Nobis cum semel occidit brevis lux; et Ov. Met. x. 85 Aetatis breve ver. BRB 2 IV Praeteriit radians largaque Aurora profudit Lucida tela’ manu; Iam decedentis coelo redit umbra diei, Noxque vicem peragit’®. Sie Vitae breve mane® brevi Sol igne coruscans Excipit, inde cadit ; Tu nos, transierit mundi cum gloria, salvos Duc, bone Curistre, domum. Ipse Tuo nostras affles* o Numine mentes Adque superna trahas ; Dispicere aetherias des ultra sidera sedes Et loca clara die; Res ubi concordi cunctas Lux, Vita, Voluptas, Pax, ditione tenent, Nec cessant unquam melos immortale frequentes Fundere coelicolae ; Vestis ubi sanctis alba est sine sorde, nec ulla Vesperis umbra cadit, Tu sed enim, Aeternum Lumen de Lumine, regnas Cunctaque luce reples. P N Caritatis lumine Iugi, Paver, nos fove; Da, ut soles® condunt se, Lucem vesperi °, 1 Luer. i. 148 (147). 2 Ov. Met. iv. 218. > Alani de Insulis De natura hominis fluxa et caduca, Mane tamen hoc excludit Vitae vesper. * Verg. Aen. vi. 50, 51. 5 ib. Georg. li. 481. ® Zach. xiv. 7. S Cum nigrescent omnia, Metus, Curistx, dissipa ; Senioribus iam da Lucem vesperi. Ades, cum cubabimus Desperati', SpPrritus ; Da iam morientibus Lucem vesperi. O Beata TrrntrTas, Noctem Tu illuminas’; Semper vident, quos amas, Lucem vesperi. VI AD INCENSUM LUCERNAE® SEU PRIMAM FACEM Lux alma, Splendor Patria Effuse Det gloria *, Aeterna Sanctitudine,— O Iszsu Curiste Domine, Cum solem iam condidimus, Lucernam iam accendimus, Laudamus nostrum, coelitum Drum, Patrem, Tr, SPrIRitum. Tu casti oris iugibus Dignissimus es laudibus, 1 Cic. Div. in Caec. xxi. Jo remedium aegrotae ac prope desperatae rei publicae. Cf. Liv. xxii. 53. ? Ps, exxxviii (cxxxix). 12. Cf. Ex. xiv. 20. 3 -EmAdvxvios edxapioria (cf. S. Bas. de Spiritu S. 29), anglice Ar THE HOUR OF Lamp-tieHTine. [Cf. Macr. S. i. 3 ad fin. Vespera ; ab hoe tempore prima fax dicitur, deinde concubia (nox) ]. * Hebr. i. 3 Splendor gloriae.. . eius. 6 O Fitr Unigenite Det, Qui Dator es Vitae ; Te ergo quae gens hominum Non confitetur Dominum ? CONCUBIA NOCTE VII Finem habet alma Dies quam, Rex Aeterne, dedisti, Imperiisque Tuis Nox tenebrosa ruit ; Te matutinis laeti celebravimus hymnis; Laude est nunc requies nostra sacranda Tua. Laus Tibi, quod vigilans Ecclesia sancta per orbem Iam totum servat nocte dieque vices’, Seque ubi provolvit Tellus in luminis oras, Excubat’*, officii munus adepta sui, Terra ut quaeque videt, videt insula quaeque, reduci Pulchram, Lucifero praeyveniente, Diem *, Non unquam audiri cessat vox grata precantum, Cantica non unquam, laude repleta, tacent. Quippe sub Hesperio* Sol suscitat axe sodales, Idem qui somno nos dare membra iubet, Inque horas nova labra Tuae miracula dextrae Ad supera attollunt laudibus astra novis. Immo ita sit®. Nunquam Tua sic, O CuristE, potestas, Ut cecidere hominum regna superba, cadet; Crescet in aeternum, dum res ubicunque creatae Te, Domine Omnipotens, confiteantur Herum *. 1 Verg. Aen. ix. 222 Succedunt servantque vices. ? ib. 175 Excubat exercetque vices. 3 Oy. Fast. v. 548 Candida, Lucifero praeveniente, dies ; cf. Verg. Eel. viii. 17. * Ov. Met. iv. 214. 5 ib. vil. 512. * Cf. Catull. Ixviii (Ixvi). 76 coelestes... heros ; 78 invitis .. . heris. ; Vili Tot diei Te nos horas Tuito, iam dormiemus ; Nullo hoste per soporas Noctis vices laboremus! ; Ne nos, Insu, desere; Iuvat Tibi fidere. Advenae peregrinique” Inter hostes hie versamur ; Fae ut tuti nos nostrique Sinu Tuo foveamur, Functos vitae dum die Dones coeli requie. IX DIEBUS FESTIS AD .VESPERAS Finem habent cum luce laudes ; umbra vesperis cadit ; Omnium Lux vera, noli cum die decedere. Ad thronum Tibi supernum, nox ubi esse non potest, Coelites cum voce citharas semper albati movent°*. Cantica hic languent, et ipsi laude defetiscimur ; Ille quam clarus perenni voce Te canit chorus! Consona autem, CuristE, corda fac voluntati Tuae, Adsonabit* angelorum cantibus nostrum melos. ' Cie. ad Brut. i. 10. 1 nee externis hostibus magis quam domesticis laboramus. 2 x Pet. ii. 11. * Ov. Met. v. 112 citharam eum voce moveres; cf. Apoc. xv. 2, 3- 4 Ov. Met. iii. 507 Plamxere et Dryades; plangentibus ad- sonat Echo. 8 Est Tuum pacare mentes, avias reducere, Dum quasi hymnus ipsa vita singulos fit in dies. Haud mora est perlonga; deinde finis’ ille venerit, Teque perfecta canemus laude nosque et angeli. DIE DOMINICA x Est lucis almae hie dies; Lux fiat hodie ; Tenebras, Oriens, fuges Exorto iubare. Quieti datus® hie dies ; Defessos recrea ; Cor aegrum, artus debiles Quiete irriga *. Pacis coelestis hic dies; Pax beet nos Tua; Discordes animos places, Sedes dissidia. Orationis hie dies ; Propinquent inter se Homo Deusque; Tu ades, Nos adeamus Te. Primus dierum hie dies ; Ad earitatem Tu Nos, Victor mortis, excites A morte Sprritv. 1 Cor. xv. 24. 2 Verg. Aen. v. 844. 3 ib, iii. 511 fessos sopor irrigat artus; et i. 691, 692. Cf. Luer. v. 282. XI Hane fecit Dominus diem’, Has horas Sibi vindicat ; Coelum Terraque gaudeant, Laudes omnia dent Dero. Ex Orco hac rediens die Subvertit Satanae thronum ; Laudes Ipsius hac pii Et miracula praedicant. Davidis Suboles, ave, Rex sanctissime. De Tuo Maturam fer opem throno, O Curistz, O hominum Salus. Laetarum benedicimus Rerum nos Tibi Nuncio, Patris Nomine Qui venis, Salvator generis rei. Hosanna, altisonum melos, Hie Ecclesia concinit ; Rumpet dignior aethera Summum laus, Propriam domum. XII SABBATO AD VESPERAS Defuncta laboribus exit Nunc hebdomas, otia dantur ; Tu nos, quot iere, per horas Duxti, tuitusque beasti. ’ Ps. cxvii (exviii). 24. 10 Venit optima, prima dierum, Data laudibus, apta quieti; Hance Tu, Domine optime, sacres * Coeuntibus in Tua fana, Nos Te prece, laude colamus, Verbo Dapibusque refecti ; Tu cordibus Hospes adesto, Rex magne laboris et oti. Tibi credimus’*, O VENERANDE, Qui nos® praeiere fideles ; Vitae quibus hebdomas acta est ; Qui sabbata denique carpunt. Gremio, Pater, excipe fratres, Requiem da fine carentem ; Nos ad Tua limina perdue, Reliquis tutatus in annis. Tu viribus utere nostris, Tibi nos famulemur ovantes, Supera dum sede potitis Dicas Requiescite* Mecum. IN ADVENTU XIII Stellantis aethrae® Conditor, Aeterna plebis Lux Tuae, Izsu, Redemptor omnium, Vocatus audi servulos. . Verg. Aen. xii. 141. 4 Hor. C. i. Gaspeneese 5 Tac. Ann. vi. 2: per avia ac derupta.... praeibat eum; et xv. 4 ut famam sui praeiret. * Mare. vi. 31 et xiv. 41. * Verg. Aen. iii. 585 aethra Siderea. It Inopum misertus debitum Morti reumque Tu genus Salvare venisti, ferens Coeleste donum gratiae. Aeterna dum nox imminet, Pius Redemptor ac potens Ventre exiisti Virginis, Thalamo velut sponsus suo’. In Nomine Isto iam genu Precantium omne flectitur, Terrenaque et coelestia Confessa? Regem Te colunt. O Sancre, in illa nos die Qui iudicabis, protege Adversus hostis et dolos Et tela agentes hic Tuos. Patri Parrisque Fix10 Paractitoque, Uni Deo, Sit laus, potestas, gloria, Nunc et per omne seculum. XIV Baptista ad amnem clamitans Adesse Curistum praedicat : Excitus audi; laeta enim De Rege regum nuntiat. * Ps. xviii (xix). 6; ef. S. Ambrosii De Adventu Domini, Procedit e thalamo suo. = Phill ii. ro; EE. I2 Quin corde peccata ablue, Rectam Deo fac semitam'; Paremus intra nos domum Quam tantus intret Advena. Tu quippe nobis es Salus, Tu, Curiste, Merces? maxima ; Tua carentes gratia, Languemus, ut flos marcidus. Aegris medere dextera, Iubeque lapsos surgere ; Illuminatas integra Terras decore pristino. Aeterne Fru, laus Tibi; Qui Liberator advenis, Cum Patre cumque Sprritu In seculorum secula, XV En, Redemptor peccatorum Inter nubes advenit, Mille millia piorum Secum comites trahit: Alleluia! Spes sanctorum, Izesus Terram repetit. Rex tremende?, iam viderunt Omnium Te oculi; Qui Te spretum‘* affixerunt Crucis olim arbori, Iam plangentes® aspexerunt Verum Curistum Domini. 1 Mare. 1. 3. ? Gen. xv. 1. 3 Verg. Georg. iv. 469. * Luc. xxiii. 11. * Apoesasar = In Coelesti observamus Corpore vestigia Passionis, quis ovamus Nos, redempta plebs' Tua ; O quo cultu aspectamus Ista clara Volnera ! Amen’, adoratione Sede omni nobilis: Quin, potitus ditione, Regnum Tibi asseris ? Alleluia! Iesu bone, : Tu, Tu solus, Rex eris. XVI Audite! Salvator venit, Promissus olim iam venit ; Cui sedem in omni pectore Parate, voce omni melos. Venit, diu clausis dare Apertionem * carceris ; Aerata porta rumpitur, Cedunt catenae ferreae. Venit, mederi mentibus Contribulatis * aegraque Sanare corda, et gratiae Gazis beare pauperes. * Lue, i. 68 fecit redemptionem plebis suae. ? Apoc. xxii. 20. © Js. Ixe 5. *~Ps, I (li). 14 Hosamna laeti nos Tibi, Rex pacis, acclamabimus ; Tuoque amato Nomine Aeterna coeli arx perstrepet. XVII CONCUBIA NOCTE Dum noctis umbra nos tegit, Kt fessa membra dormiunt, Fidelis, O Curiste, excubat Mens, Teque suspirat vigil. Desiderate gentibus' Salvator et Sermo’ Det, Misertus audi supplices Iubeque lapsos surgere, Veni, Redemptor, et Tuos Poena et reatu libera; Portas reclude coelicas, Quas clausit olim sons Adam. Aeterne Fitt, sit Tibi, Qui Liberator advenis, Cum Patre cumque SprIritu Sancto perennis gloria. IN NATIVITATE DOMINI XVIII Audiit Drus superne; desinant suspiria ; Ecce, de coelis apertis missa Pax mortalibus. Coelitum vox laeta, noctis personans silentia, Nuntiat telluris huius Incolam nasci Deum. 1 Agg. ii. 8 (7). 2 Prud. Cath. vi,3 Patrisque sermo Christe. Cf.Tertull. de orat. 1. aS En specum gradu citato turba pastorum petit ; Quin, secutus hos, avere Parvulum Sanctum iubes ? At quid hoe videtur intra portulam spectaculi? En boum praesepe, pannique’; en Puer pauperculae. Tun’ Imago’ Parris illa, Curistus Ile, Fixrus Ille, Qui terras et aptum sustinet stellis polum ? Dispicit Fides opertam Gloriam. Salve mihi Angelorum procidentum* Teque adorantum Deus. Tu doces, loquens tacendo, multa quae vitat caro Ferre, devitare multa quae caro desiderat. Ut Tuo sanes amore praegrayvem superbiam, O Puer coelestis, intra cor mihi renascere. XIX Assidentes dum magistri nocte oves custodiunt, Nuncius coelestis adstat, luxque circumfunditur. ‘Terror,’ inquit, ‘omnis absit ;” (namque turbatos pavor Straverat ;) ‘perlaeta vobis omnibusque defero. Hoe die Davide vobis, urbe Davidis, Puer Ortus est, Curistus Redemptor; haecque signa se dabunt: Coeles iste advertet* Infans vestra ibi spectantium Ora, pannis involutus, stratus in praesepio.’ Dixerat ; repente ruptis nubilis apparuit? Angelorum multitudo clara iubilantium : ‘Gloria in coelis Dro sit; pax beet terram; Patris Indies posthine yoluntas crescat in bonos® bona.’ 1 Lue. ii. 7. 2 2 Cor. iv. 4. S Apoe. iv. to et Ps. Ixxi (Ixxii). 9, 11. £ Tac. Ann. i. 41 gemitus ac planctus etiam militum aures oraque advertere ; cf. ii. 17. 5 Ambros. ap. Aug. Ep. 147 bene apparuisse dicitur ei qui eum repente conspexit. Hoc specialiter aut de angelis aut de Deo scriptura divina tenere consuevit.... 6 Tue. ii. 14 Gloria in altissimis Deo, et in terra pax homini- bus bonae voluntatis. 16 XX Omnem terram pervolate, Angeli, gens coelitum ; Curistum natum conclamate’, Vos qui mundum conditum Cecinistis ; adorate Regem modo genitum’?. Ne, pastores, vigilate Super gregem® ovium; Istic natum visitate, Qui vobiscum est, Drum’, Festinantes ; adorate Regem modo genitum. Ne iam siderum servate, Magi, ortum, obitum ; Ipsum longe vestigate, Stella iam praecognitum ; Hue adeste; adorate Regem modo genitum. Canite, o res creatae, Patrem, VerRBuM, SPIRITUM ; In aeternum collaudate DrEuM TRINUM UNICUM®; Omnes Curistum adorate, Regem modo genitum. * Tac, Hist. 111.29 capta castra conclamavit ; ef. Verg. Aen. iii. 523. * rt Pet. ii. 2. * Lue, ii. 8, 16 pastores erant in regione eadem vigilantes. . . super gregem suum [graece 77v moluyny ara]... . et venerunt festinantes. * Matth. i.23 Emmanuel, quod est interpretatum : Nobiseum Deus. Cf. Is. viii. ro. ® Bernardi Clun. Jn dedicatione Ecclesiae Trinum Deum unicum- que. a7 XXI IN CIRCUMCISIONE DOMINI Victarum indita gentium Sunt cognomina regibus ; Insus inde Suum capit’, Tot vinctos quia’ liberat. Nullum quippe aliud dedit Nomen terrigenis Dzus, Quod possit dare mortuis Vitam cum supera domo. CuHRISTI—non sine sanguine— Tantis empta laboribus, Num, fratres temerarii, Pendetur nihili Salus? Quin et vos Dominr Crucem Vultis probraque perpeti, Pro Quo mente hilara mori Non est mors sed adorea ? Izsu, Qui facilis Comes Peccatoribus* et reis Audis, Nomine nos Tuo Nune iactantibus o ades. Dent laudes meritas Parrt, Firt Sancte Parris, Tibi Dent, Sanctoque Paractirto, Sancti et coelicolum genus, " Caes. B. G. i. 13 ne committeret ut is locus... ex calamitate populi Romani. .. nomen caperet. ? Liv. ii. r libertatis autem originem inde.. , quia annuum imperium consulare factum est, ... numeres. $ Matth. xi. 19, Cc oe) |e 18 IN EPIPHANIA XXII Aetate’ crescens Friivs Coelestis addiscit mori ; Agoniamque praedocet * Iam disciplina Parvuli. Apud parentes pauperes Verzsum recondit gloriam ; Aethrae Creator incolit Obscurus obscuram domum. Funguntur humano Manus Labore, coelos quae regunt ; Qui fecit alta sidera, Exercet artem sordidam. Quem, iussa portans Regia, Grex angelorum concinit, Paret parenti® subditus* Utrique terrenus*’ Puer. Fas ex Supremo est Infimum Te, Curistr, adorare, et Parrem Laudare cum Parac.iro In seculorum secula. 1 Lue. li. 52. 2 Prud. Cath. xii. 71, 72 myrrheus Pulvis sepulerum praedocet. 5’ Cf. Verg. Aen. iv. 238, 239 patris magni parere parabat Imperio ; et ii. 606, 607 parentis .. . praeceptis parere. 4 Tue, ii. 51. 5 Hor. C. iv, 11. 27 terrenum equitem, = XXIII Qui sedebant in tenebris! dulce viderunt iubar, Obrutisque* mortis umbra serus illuxit dies. Undique en salutat ortus, vere Lucifer*®, Tuos Multa gens, laetata* ceu cum mergites messor refert. Quippe Tu sceptrum tyranni, Tu refregisti iugum, Ut die quo Madianita ense concidit Det. Nam datum nobis habemus Parvulum, nobis Puer Natus est, in Quem recumbent ° coelica et terrestria. Rite Principem yocabunt pacis, Admirabilem, Seculi Patrem futuri,®, Quem colent omnes Deum. Iusta Ei nullo potestas fine terminabitur ; ' Legibus fundatus’ aequis stabit aeternum thronus. O rege intus nos, precamur, facque Solius Tuos, Curiste, Qui cum Parre es Unum® semper et PaRACctLirTo, XXIV Laudesque gratiasque° Agimus Tibi, Redemptor, Qui CHrIstus anteunte Stella Magis videris,— Davidis urbe Germen * Radice Iesse’ natum ;— Hymni Tibi meleque, Homo-Devus, canantur. 1 Matth. iv. 16. 2 Luer. vi. 864. 5 Apoc. xxii. 16; et ef. 2 Pet. i. 19. Ad il See Pe 5 Verg. Aen. Xii. 50. ® Is, ix. 6 parvulus enim natus est nobis et filius datus est nobis . . . ; et vocabitur nomen eius, Admirabilis,... Deus, Fortis, Pater futuri seculi, Princeps pacis. 7 Verg. Aen. vi. 812. 8 Toan. x. 30. ° Livy. vii. 36 diis laudes gratesque agunt; cf. xxvi. 48. Sed in Novo Testamento semper Deo gratias. 10 Ter, xxiii. 5 et xxxiii. 15 germen; ef. Is. iv. 2. u Ts. xi. 1 egredietur virga de radice Iesse. Cc 2 20 Iordanis ad fluenta Propheta, Rex, Sacerdos Videris; et, Canaeas Ad nuptias vocatus, Vino ex aqua repente Facto Devs videris ; Hymni Tibi meleque, Homo-Devs, canantur. Artus videris aegros Sanando et aegra corda,— Virtute vim Draconis Domando et Inferorum,— Res pessimas benignos Ad exitus’ trahendo ; Hymni Tibi meleque, Homo-Devs, canantur. Sol, luna, mox nigrescent ; Stellae cadent; recedet Coelum*; Tuum Ipse pones Signum omnibus notandum ; Omnes, tuba canente, Cogentur ad tribunal, Te Iudicem Supremum, Homo-Deus, videbunt. Nos Te fac hune videre Quem sacra lex adumbrat ; Exemplar ut secuti Fingamur innocentes® ; 1 Hor. C. iv. 8. 34. ? Apoc. vi. 13, 14. * Hebr. vii. 26. 21 Factique qualis Ipse es, Cum veneris’ videri, Homo-Deus colende Semper, mele canamus. XXV DOMINICA IN SEPTUAGESIMA Mundi Creator, est Tibi Perennis oti sabbatum, Vacantque semper angeli Festis superne canticis. Sed quos premunt hic indies Laborque lapsos et dolor, Num nos canamus exules Hymnos, ut illi, patrios? Qui polliceris, o Patsr, Beatitatem flentibus, Da flere culpas, quae Tuo Jamdudum ab ore nos agunt. Sed flentibus tamen Tuo Amore da confidere, Dum restituti nos quoque Psallamus inter coelites. Patri Parrisque Fixio Paraciitoque—Quem Drum Tellus adorat cum polis— Aeterna detur gloria. 1! 2 Thess, i. Io cum veniet glorificari in sanctis suis et admira- bilis fieri in omnibus. 22 TEMPORE QUADRAGESIMALI XXVI Videsne, Christiane, Ut te nocens' caterva, Loco potita sancto ’, Obambulans* lacessat ? Quin, Christiane, surgis‘? Lucra’ haec perosus, hostes Concide, vique fretus Sanctae Crucis revince. Sentisne, Christiane, Quae moliantur intus, Dum carnis illecebris Urgent, iubentque pecces ? Sis, Christiane, firma Virtute, neu tremiscas ; Concide, et instituto Ieiunio revince. Audisne, Christiane, Qua voce blandiantur ? ‘Num, dure, semper oras Teiuniisque langues?’ Dic, Christiane, contra, ‘Dum vita durat, oro’; Pax proelium sequetur, Cedetque nox diei. * Cf. Luc. Phars. vi. 798, 799 poscitque piorum Campos turba nocens. * Ios. v. 16 (15) locus enim, in quo stas, sanctus est. 3 Verg. Georg. iii. 538. * Tud. viii. 20, 21. ° Phil. iii. 7 quae mihi fuerunt lucra, haec .. = “Scio tuos dolores, O serve Mi fidelis’; Tu fessus es labore; Languebam et Ipse fessus: Sed te Mihi dicabit Quandogue sudor iste, Periculisque functus Throno in Meo sedebis’.’ XXVII Rex misericordiae, Dum vocatur Hodie®, Supplices precamur Te. Des, o Iesv, gemitum, Salutarem des metum, Dum cessat Iudicium. Srrritum Tu nobis des, Qui iacemus humiles Nondum clausas ad fores. O per Te Gethsemani *,— Per precem iam languidi, Nee recusantis mori,— Per tot Istas lacrimas Urbi Solymae datas, Ne nos perde, Carrras®*. Condar in Te, ne Tuam Iudicantis gloriam Imparatus videam. © Matth. xxv. 21, 23. 2 Apoc. iii. 21. * Hebr. iii. 13 donee Hodie cognominatur. * Matth. xxvi. 36, et Marc. xiv. 32, Gethsemani. > r Ioan. iv. 8. 24 XXVIII DOMINICA SEXTA QUADRAGESIMAE IN RAMIS PALMARUM Incede Rex, Curiste; ut tribus Hosanna clamant! vestibus Palmisque constratam Tibi, Mitis' Redemptor, i viam. Incede pompa pauperi, Incede morti debitus? ; _ Iam, Curistz, Peccatum Tibi, Iam Mors revicta dat manus, Incede Rex; en angeli Exercitusque coelitum, Vultu stupentes fiebili, Te contuentur Hostiam. Incede Rex; novissimum Certamen instat, ingruit ; Sapphirino a throno PatTErR Exspectat Unctum Firrum. Incede pompa pauperi, Incede morti debitus ; Iam mite leto da Caput, Tum vindica regnum, Devs. * Matth. xi. 20. ? Hor, AUB G3: ZS FERIA SEXTA IN DIE PARASCEVES XXIX Praedestinatus, en, dies! Tzsus, volens en Hostia, Mundi Redemptor perditi, Pendet pudenda de Cruce, Tzsu, quis alter, arbore Suspensus infami, improbum Tulisset angorem, Tuae Vitae dolorumque exitum ? Quis alter ilud poculum Haurire felleum potis Fuisset, aut spinas pati Clavosque et acrem lanceam ? At inde purgatrix aqua Mistusque sanguis exiit’, Quo sciret omnis arbiter? Caesam litayisse Hostiam. Da, Sancta, nobis, Hostia, In Te reatus ponere _ Fidem remissi, redditae Vitae, repromissi boni. loans xix. 34. * Ov. Met. ii. 458 Procul est, ait, arbiter omnis ; ef. iv. 63. 26 XXX Int mille micant’ fontes, rivique loquaces Exsilientis aquae Mille nitent resonis in collibus; attamen Ipse Illud ait, Sitio. Quidquid habent aestus iactati febre’, flagrantes Vulnere quidquid habent, Ipsius—mortale sonans *—vox illa fatetur, Victa dolore Crucis. Sed desiderium torret coeleste dolentem Fervidiore siti ; Nempe sitis animas hominum, Carissime, quarum Pars ego sum, Domtne. Detur, Amor patiens, mihi gratia; pectore toto Sic ego Te sitiam ; Me siccis pallens labris Tuus Iste redemit Vultus, et Ista sitis. Xx IN VIGILIA PASCHAE SEU SABBATO SANCTO Functus, Curists, laboribus Intra clausum hodie specum Dormis, a capite ad pedes Tectus sindone* funebri. 1 Lue. Phars. iv. 300 micuere novi percusso pumice fontes. 2 Cie. Cat. i. xiii. 31 homines aegri cum aestu febrique jactantur. 3 Verg. Aen. Vi. 50. * Matth. xxvii. 59. ' Matth. xxvii. 66. =a Tecum Solus ibi iaces, Signato lapide* abditus*. Sero vespere adest loco Magdalena, diu vigil ; Orto vix eadem die Sanctum tristis ad hortulum, Quo novit bene Te Suum Illatum esse, pedem tulit. Tecum sic ego pervigil, Dum vivo, excubias agam ; Hoe in pectore saxeo Excidam‘* Tibi cellulam, Quam pura inter aromata* Unus Tu, Domryz, incolas ; Myrrham unguentaque (quae iuvat Dilecto dare) deferam ; Et, clausis foribus, iubens Turbas esse hominum procul, Constans excubias traham, Dum rursus, Domryez, advenis. XXXII IN DIE SANCTO PASCHAE Resurrexit hodie, Alleluia! Quae sunt nostrae feriae, Alleluia ! 2 Hor. ¢. iii. 16. 5. * Matth. xxvii. 60 in monumento suo novo quod exciderat in petra. * Ioan. xix. 39, 40 mixturam myrrhae et aloes... cum aromatibus ; cf, Luc. xxiii. 56 paraverunt aromata et unguenta. 28 Iesus, mortem Qui Crucis! Alleluia ! Passus est pro perditis. Alleluia ! Quin canamus cantica Alleluia! Curisto Regi debita, Alleluia ! Qui, perpessus inferos, Alleluia ! Nos redemit noxios. Alleluia ! Sed Saluti mors fuit Alleluia! Nobis, quam tune subiit ; Alleluia! Coelos regit nunc, ubi Alleluia ! Canunt semper angeli. Alleluia ! TEMPORE PASCHALI XXXIIT Eia, pii, canite Uno omnes ore; Devs Suis gaudium Dedit pro dolore ; 1 Phil. ii. 8 factus obediens usque ad mortem, mortem autem erucis. =) Pharaone domito . Populum Hebraeum Sicco pede per vadum Duxit Erythraeum. Hoe est animarum ver'; Curistus vincla mortis Rupit, die tertia Ortus ut Sol fortis ; Ut hiems, sic fugiunt Iam peccata, fraudes Veram Lucem?, Cui damus Sempiternas laudes. Nam dierum optimo Ver die decorum Causam fert laetitiae, Maximum festorum, Terusalem adiens, Quae—quo uti amat Indefessa carmine— Resurrexit clamat. Alleluia canimus Regi Sempiterno, Qui triumphans rediit Victo ex inferno ; Alleluia Compari Parri acclamamus ; ‘Alleluia, Sprerrus Sancte, Tibi damus. 1S. Ioan. Damase ap. Pentecostar. Sjpepov cap wuyav. Cf. S. Greg. Naz. Or. xliii (i. 704 ¢.). 2 Loan. i. 9. 30 XXXIV Vivit Inrsus! non iam potes Tu nos Mors, metu terrere ; Vivit! ita scimus, Hades, Te non posse nos tenere. Alleluia ! Vivit ! mors iam posthine vitae Immortalis est ianua ; Hoe firmabit portae atrae Subeuntium genua. Alleluia ! Vivit, mortuus pro nobis! Uni Curisto nos viventes, Cordibus duremus mundis’, Illi gloriam reddentes. Alleluia ! Vivit! Curistr nil a nobis Caritatem separabit? ; Quo Custode nec mors nec vis Inferorum nos raptabit *, Alleluia ! Vivit Insus! Ipsi thronus Secli datus est futuri *; Quo it, et nos eamus, Mox cum Illo regnaturi’. Alleluia ! 1 Matth. v. 8. ? Rom. viii. 39. ° Cf. Ioan. x. 28 non rapiet eas (sc. oves meas) de manu mea. 2 JIGS Ths (3) 5 Apoc. xx, 6. 31 XXXV Sponsae penetrayit ad aures Tua vox, Dilecte,? loquentis: ‘Surge °, 0 mea suayis amica®*, Propera, pulcherrima*, et exi, Etenim iam vis, hiemalis Vis, en, tibi transiit anni; Iam bruma recessit et imber, Floresque videntur in agris. Dat carmina, nacta® canendi Tempus, tibi quaeque volucris; Auditaque per nemus omne Vox turturis aera mulcet. Grossos tibi ficus, odorem Dedit, en, tibi vinea florens; Surge, 0 mea suayvis amica, Propera, speciosa", venique.’ Sic, Te, Domrtne optime, passo, Hieme est ac morte soluta Vita haec quoque nostra, comisque Et germine florida vernat. Non iam Tibi defluit imber Lacrimarum in tristibus hortis; Non iam Tibi nubibus atris Involvitur Arbor acerba. 1 Cant. ii. 8, ro. ? Cant. ii. 10-13. * Cant. vi. 3 pulchra es, amica mea, suavis et decora. * Cant. i. 7 (8) o pulcherrima inter mulieres. Cf. v. 9, 17. > Verg. Aen. yii. 511. ® Cant. ii. 13 speciosa mea. a) 2 ie 32 Hodie Sol noster es ortus: Nos, dum monet Ista CotumBA Dulcissima yoce, iacemus, Nec cum prece fundimus hymnos. O CuristTE, iacentibus affla ; Tua lux illuminet umbras ; Tua vita resuscitet aegra* Ex morte virescere iussos. XXXVI CONCUBIA NOCTE » Izesu, Redemptor gentium, Custos Tuorum pervigil, Qui Lumen es de Lumrne, Verpum Coaeternum Parris; Creator et Dux, Qui vice Mutas salubri tempora, Dona diurno languidis Labore noctis otium., Luteas parumper has domos’ Nostra incolentum sic caro In Te beata dormiet, Vigilabit® intus mens Tibi. Hic commorantes a malis, Quae machinantur daemones, Serves, precamur, neu dolis Capi redemptos siveris. Verg. Georg. iii. 512 morte sub aegra. Tob iv. 19 hi qui habitant domos luteas. * Cant. v. 2 ego dormio, et cor meum vigilat. 33 O CuriIstE, nobiscum mane‘ Haec festa paschae tempora ; Et tela mortis omnia Defende semper a Tuis. Tesu, sit omnis laus Tibi Vitae perenni reddito ; Parri sit et Paractiro In seculorum secula. XXXVII IN ROGATIONIBUS Ne promissa Tuis neges, Te oramus, Domtne ; Tuum semen, Tua seges, Tua aestas brumaque. Tibi, dum auctumnus stridet, Anni spem’ commisimus ; Et nune quoque, ver cum ridet, Quid velis, attendimus. Frigus, aquam tempestivam, Soles, Austri animas, Herbam, segetem aestivam, Nobis Tu precatis das. Etiam das, quae occulto Crescunt aevo *,—coelitem Caritatem, quaeque multo Fotos metu mulcet, spem. Lue. XXiv. 29. * Verg. Georg. i. 223, 224 anni spem; et Ov. Mef. xy. 113. 3 Hor. @, i. 12. 45, 46 Crescit occulto velut arbor aevyo Fama Marcelli. D 34 Sie largire, quae mature Parturit Sol Lunaque, Te ut in Tellure nova Non perdamus, Domrne. IN ASCENSIONE DOMINI XXXVIII Salve, dies, quo ascensa Alleluia ! Celsiore coelis* sede Alleluia ! Agnus, pro peccatis caesus, Alleluia ! Iam potitur Parris aede. Alleluia ! Aether, dic Zo triumphe; Alleluia ! Elevatis’® tuis portis, Alleluia ! En Rex gloriae incedit, Alleluia ! Domitor peccati, mortis. Alleluia ! Coeli arce Rex receptus * Alleluia ! Terras derelictas amat; Alleluia ! 1 Hebr. vii. 26 excelsior coelis factus. 2 Ps, xxiii (xxiv). 7 elevamini, portae aeternales, et introibit rex gloriae. 3 Cf. Verg. Aen. i. 289, 290. 35 Ad divinum redux Thronum, Alleluia ! Homines sunt Mei clamat. Alleluia ! En superne tollit Manus, Alleluia ! Saucias ostendit Palmas, Alleluia ! Dat Ecclesiae terrestri Alleluia ! Benedictiones almas, Alleluia ! Iam pro nobis interpellat', Alleluia ! Mortem Suam obtestatur’, Alleluia ! Dum apud Primitias Se‘ Alleluia ! Locus nobis praeparatur *. Alleluia ! Quamyis, Domine, supernum Alleluia ! Male Te dispiciamus, Alleluia ! Istue usque subvolantes* Alleluia ! Sursum cordibus petamus. Alleluia ! 1 Rom.. viii. 34 Christus Iesus, qui. . . interpellat pro nobis. ? Tac. Ann. ii. 65 hospitales mensas obtestantem. 3 zr Cor. xy. 23 primitiae Christus. * Ioan. xiv. 3. * Cie. Tusc. Disp. I. Xvii. 40 sursum ... in coelestem locum subvolent. D 2 36 XXXIX En, ascendit sacrum clivum' Victor; ecce, regia Pompa, nubibus inyectus adit Rex palatia ; Audin’? alleluia laetum voces dant angelicae, Exspectantque elevatae * Regem portae coelicae. Quisnam hic, canente tuba, fert se tam conspicuum ? Victor Ile, Vir Pugnator’, Devs exercituum. Qui ab Orco resurrexit morte obita Crucis, Spolia refert opima Victor Satanae ducis. Dum sublatis benedicit * manibus, divellitur A Suis; qui dum aspectant, nubibus subyehitur. Iudici iustitiaeque Praeco® Parrr placitus °, Alter Henoch hine translatus coelo est repositus‘ ; Intra velum, ut Aaron‘, infert Suum Sanguinem® ; Praesens alter Iesus° addit regibus formidinem ", Israeli bellis fesso requietis dat vicem ; Gratiam discipulis dat, ut Elias, duplicem %. Nos ad Deum Secum raptos’* his evexit nubibus ; Nos in Ipso consedemus clari in coelestibus “ ; Regnat angelorum” homo noster’® Dro proximus ; Tecum, Iesu, ascendente, nos fide ascendimus. 1 Hor. C. iv. 2. 35. ? Ps, xxiii Gaya 3 Ex. xv. 3 Dominus quasi vir pugnator. * Luce. xxiv. 50. 5 2 Pet. ii. 5, 6 Hebr. xi. 5 Henoch translatus est, ... testimonium habuit placuisse Deo. 7 Cf. Hor. C. i. 10. 17 Tu pias laetis animas reponis Sedibus. 8 Prud. Psychom. 884 Aaron. ® Lev. xvi.15inferet sanguinem eius intra velum ; ef. Heb. ix. 12. 10 Hebr. iv. 8 si eis Iesus requiem praestitisset ; et ef. Ios. xxi. 41, 42 (43, 44) et Act. vii. 45. il Sall. Jug. 37. 4 quo regi formidinem adderet. 2 4 (2) Reg. ii. 9 Dixitque Eliseus: Obsecro ut fiat in me duplex spiritus tuus; ef. Deut. xxi. 17 cuncta duplicia. 1S Apoe. xii. 5. ut Eph. ii. 6. 18 Cf, Hor. C. iii. 30. 12 Daunus agrestium Regnayit populorum. © Anglice ‘our human nature.’ oF Gloria sit Dro Parri; Fixro sit gloria, Qui pro nobis vincens' regna quaesiit coelestia ; Gloria Paracuito sit; Tibi, Trina Unrras, Sit in terra et in coelo gloriae perennitas. XL IN PENTECOSTE Ut quondam aetheria coeli descendit ab arce, Vi valida terris ingruit ira Det; Ipse polus, rutilo commixtis igne tenebris’, En descendentis rumpitur ante pedes. Idem cum superis iterum descendit ab aulis, Vi valida terras devenit, almus Amor. Mollior, a primo quam flant ubi mane* Favoni Flamina, iam volitat Sancta Conumpa Det. Qui tune corripuit Sinaea cacumina flammis Ignis, in attonitam praecipitatus humum, Iam, placido lapsu per singula tempora fusus, Sanctorum lambit*, clara corona, comas. Perculit Hebraeas tune vox violentior aures, E picea miris nube tonante modis, Et tuba, coelicolae trepidis quam mentibus horrent, Praesentem strepuit testificata Drum. Tam, Parris nostri cum Spiritus almus ab alto Descendit, proprias ut Sibi quaerat oves’, Vox iterum diffusa auditur ab aethere summo, Spiritus ° et vehemens advenit, aura Det. 1 Apoe. vi. 2. 2 Verg. Aen. viii. 255. 3 Colum. xi. I. 14 a primo mane; et Auct. Bell. Afr. xlii. a mane diei. Cf. Cic. ad Att. v. 4. 1 multo mane. * Verg. Aen. ii. 684. ° Ioan. X. 3, 4 proprias oves. ® Act. ii. 2 et factus est repente de coelo sonus, tanquam advenientis spiritus vehementis, et replevit totam domum.. . 38 Afflatu Curistrque Domus’, peccansque repletur Mundus, et humani quidquid ubique gregis; Ferrea cui mens est animique aversa” voluntas, Hune apud, hune unum, non habet ille locum. Ipse, Amor, Ipse veni, SaprenTia, vique Porestas Usa, face* attentis auribus esse Tuos ; Tu nos seu placido serves, oramus, amore, Sive salutari, dum datur hora, metu. IN DIE SANCTAE TRINITATIS XLI Sancte, Sancte, Sancte noster Domrye Virtutum * Devs, Luce Te prima colemus canticisque affabimur, Sancte, Sancte, Sancte, Magne, Misericors—Unvs Devs, Tresque Personas, beata, gloriosa Trrniras. Sancte, Sancte, Sancte, sancti pro mari crystallino Aureas mittunt coronas®, gloriamque dant Tibi; Ante Te, Deus, Cherubin® Angelique procidunt, Qui fuisti, Quique nunc es, Quique nunquam non eris. Sancte, Sancte, Sancte, quamvis nocte Te reconditum Non homo (peccator impar visui) dispexerit, Unus es Tu Sanctus; absque Te‘, Deus, nemo potest Inveniri sanctitatis, vis*, amoris unici. Sancte, Sancte, Sancte noster Domine Virtutum Devs, Te mari terraque coeloque omne opus laudat Tuum, Sancte, Sancte, Sancte, Magne, Misericors—Unvus Deus Tresque Personaz, beata, gloriosa Triyiras. ' Heb. iii. 6. 2 Verg. Aen. xii. 647 superis aversa voluntas. 3 Lue. xxi. 28. ® Bernardi Clun. Laus patriae Coelestis Urbs Syon ... O bona patria, num tua gaudia teque videbo? 7 Ov. Fast. vi. 541 defuncta laboribus Ino. 62 En unquam’ tua—gemmeis Portis dives opus—moenia, quis Salus. Nomen’ non violabilis, Atque auro nitidas aspiciam vias ? Vates, Martyr, Apostolus Circumstat Dominum multus ibi meum ; Cui sese comites choro Addent*, Christicoli quod gregis hie amo. O Sion, domus o mea, Quando deveniam te novus incola, Defunctusque laboribus Tandem conspiciam tot tua gaudia? Tu coelestibus atriis Dignam, CHRISTE, animam finge*, precor, meam, Cunetis additus ut piis Praesentem in supera Te venerer domo. LXVII Amamus aedem, quam Tuo Decore* comples, o Deus ; Quod gaudium Iste dat locus, Terrena vincit gaudia. Orationis est domus, Quo congregatur plebs Tua®; Et congregatos convenis, Salvator, Ipse servulos. Lavacrum amamus; quippe ubi CotumBa Sancta coelico Semper renatos munere Solet beare desuper. 1 Verg. Ecl. i. 67. 2 Is, Ix. 18 (hebraice et graece). 3 Verg. Aen. vi. 778. ‘ ib, Vili. 364, 365. 5 Ps, xxv (xxvi). 8. ® Ps. xxvii (xxviii). 8; Luce. i. 68 et ii, 32, 63 Amamus imprimis Tuum Altare’; quo quid carius, Ubi, colendum per fidem, Adesse Te, Te novimus? Amamus Istud efficax’ Verbum; nova in quo vita, pax, Solamen aegris, 1ugium Spes gaudiorum ostenditur. Cantare amamus hic Tibi, Tam multa largito bona’; Sed scire avemus coelitum Paeana et Agni canticum *, Da, Curiste, nobis gratiam, Ut hic amemus Te magis, Superne praesentes Herum Coram colamus cum piis. LXVIII Audin’, anima? Tui Salvatoris Domrntr Vox loquentis, et ad te: ‘Dic, peccator, amas Me? ‘Te sanavi saucium, Feci vinclis liberum ; In viam reduxi te Claram e caligine. ' Hebr. xiii. ro. ? Hebr. iv. 12. 3 Is, lxiii. 7 multitudinem bonorum domui Israel, quae largitus est eis. * Apoc. Xv. 3. 64 ‘Numquid mater filium Obliviscitur suum?! Illa potest: non ego Tui immemor ero. ‘Meus immutabilis, Altiorque superis, — Inferis profundior,— Mortem superat amor. ‘Consummatus gratia, Regno mox et gloria Mecum sociabere ; Dic, peccator, amas Me?’ Kst, heu nefas*! languidus Amor, Dominz, meus ; Sed Te amo. Gratiam Da, plus ut Te diligam. LXIX Per circumfusas duc me, Lux alma, tenebras, Duc—nam sequar Te—protinus ; Est domus hine longe; nox omnibus incubat atra; Duc—nam sequar Te—protinus. Dirige Tu gressus; nolo longinqua videre ; Sat passus unus est mihi. Non hic* semper eram, nec, quo nune more, precabar Ut duceres me protinus ; ‘ Ts. xlix. 15 numquid oblivisci potest mulier infantem suum, ut non misereatur filio uteri sui? * Hor. C. iii. 24. 30 et iv. 6. 17. * ib. Epist i, 15. 42 Nimirum hic ego sum; et i. 6. 40 Ne fueris hic tu. 65 Tune iter ipse meum prospectum optare volebam ; Nune duc—sequar Te—protinus. Cordi erat, ut pavido, fastus, fulgorque diei; Anteacta ne sint crimini. Quae beat auxilio iam me Tua dextra tot annos, Haec ipsa ducet protinus, Stagna per et salebras, per saxea tesca, per amnes, Nox caeca donec transeat, Et cum luce adsit carissima quaeque Piorum Frons, quam parumper perdidi. LXX CuristI, surgite, milites ; Ferrum cingimini’, Parris Pollentes ope coelica, Quam Iersus dat, Homo-Devs. Pollet viribus [lle Homo, Ille Exercituum Devs; Quo qui fidit et utitur, Omnes vincit et omnia. Ergo state*, potentia CuristI ac robore praediti ; Quaeque hostis tremit, omnia Divina arma capessite. Auctis vadite viribus ; Orate, ac valida manu Debellate Acherusium, Athletae* Domry1, ducem. * Verg. Aen. ii. 510, 511. ? Eph. vi. 14 state ergo. 3S. Hieron. Comment. in Sophon. iii. 20 (vi. 733 ¢) gloriatur Dominus in athletis suis; ef. Eph. vi. 12 est nobis colluctatio. EF 66 Sic, victoribus integris’ Defunctisque periculo, CuristI munere Principis Vobis cedet adorea. O Irsvu, Susoxtes Det, Laus et gloria sint Tibi, Qui cum Parre perenniter Unum’ es cumque Paractito. LXXI ‘Semper Mei sint.’ De Throno Audi superno, o Caritas*; Semper Tuos fac esse nos, Nune et per omne seculum. ‘Semper Mei sint.’ O Salus, Per bella vitae protege ; Qui Vita, Veritas, Via es, Duc nos ad oras luminis. ‘Semper Mei sint.’ Ut beas Tuum receptos in sinum! Amice CoeLzs ac vigil, Adusque finem nos fove. ‘Semper Mei sint.? Nos Tuas Serva trementes, CHRISTE, oves, Et Istud omne da bonum ‘%, Tutela sanctorum Unica. ‘Semper Mei sint.? Te Duce, Te dante nobis omnia, Culpas remittente omnibus, Sit terra coeli ianua. 1 Hor. C. iv. 4. 66, 67. 2 Toan. x. 30. > x Toan. iv. ‘ Ex, xxxiii. rg Ego ostendam omne bonum tibi. 67 LXXII Due, Coelestis Parser, duc nos Procellosum hoe per mare ; Pasce, fove, serva; Unus Namque Tu opitulare Sat beatis,—fortunatis ’, PatER esse si dignare. Veniam da; quam infirmi, CuRistE, simus, Tu novisti; Antegressus hac in terra, Tu extrema pertulisti ; Solus, lassus, Ista passus, Per deserta Tu listi. Ades, Sprrirus; si Tuum Corda gaudium replebit, Si se omni animorum Motu caritas miscebit, Expiatis” ac ditatis Pacem nihil abolebit. LXXIII Coelesti procul a domo, A. Parris gremio procul Languentem, alme PARactite, Dona iam rude* me Tua. 1 Verg. Georg. ii. 458. * Liv. i. 26 imperatum patri ut filium expiaret ; et Cic. Leg. i. 14. 46 expiati sumus. * Ov. Trist, iv. 8. 23 tarda vires minuente senecta, Me quoque donari iam rude tempus erat. F 2 68 Suspirat mihi mens memor Te, dulcem patriam et domum, Ac desideriis cadit Sion, icta fidelibus*. Ad Te molior’? arduum— Ad Te—per tenebras iter ; Quando tesca per aspera Lucos deveniam pios *? O Lux nostra, ades, o Deus; In Te spes habeo meas ; O tutum haec per inhospita Iam tandem loca duc domum. LXXIV Saevit insana pelagus procella, Dum Tui cura vigili laborant ; Ipse sed stratus placido recumbis Membra sopore. ‘O Tuos serva, Domine; en perimus! Perditis’ (clamant) ‘fer opem ac salutem !’ Increpat* victam Tua Vox procellam, ‘Muta quiesce *.’ Concidunt venti; placidaque, ut infans, Pace compostum® mare conticescit ; Et minax—sic vis’, Domine—aestuare® Desinit unda, RPELON. 1G. V no ys ? Verg. Aen. vi. 477- > Hor. C. iii. 4. 6. * Lue. vili. 24 increpavit ventum et tempestatem aquae. * Mare. iv. 39 dixitque mari: Tace, obmutesce. ® Verg. Aen. i. 249. " Hor. C. i. 12. 30, 31, 32. * ib. ii. 6. 4. 69 Sic, dies vitae quoties nigrescet Nube, nosque Euri rapient in altum, Fare, ne mersi pereamus unda, ‘Muta quiesce.’ LXXV Vitae per omnes, seu graves Dolore seu laetas, vices Te nostra lingua laudibus, Te prosequetur cor, Dsus. Quin nomen effer inclitum ! Mecum Irnovasz canticis, Qui, subvenire iam malis Presso vocatus, audiit *, Devs coronat® coelite Custode iustorum domos ; Tutamen ac salus adest Fisis ope Eius omnibus. Ipsum experire, quantum amet; Sic noris, expertus semel, Quam sit beatus unice, Qui fretus est Eius fide. Ipsum time, sic nil erit Timoris, o sancte, insuper ; Volens* adora tu Drum, Divina de te cura® erit. Patri Patrisque Fin1o Paractitoque gloria Sit, ut fuit, nunc est, erit In seculorum secula. 1 y Par. xxix. 13. 7 Hor. C.ii.18.40. | * Verg. Aen. ix. 380. © Ais 8% Oyi7p 5 r Pet: v. 7: 7O LXXVI Per pericla, per dolores Ite, Christiani, ite ; Expugnate’ hos labores, Roborati Pane Vitae. Oculi ne contristentur,— Lacrimas mox abstergetis ; Pedes metu ne tardentur,— Ut est opus, sic valetis. Laeti armis vos aptate Coelicis; cur iam languetis Pugnae diuturnitate ? Mox paeana concinetis. Ite igitur instructi, Eritis plus quam victores ; Ite iam, ab Ipso ducti, In tot hos oppugnatores. Hymnos et mele cantamus Tibi, Parser, ore laeto; Tibi, Izsu Sancte, damus Gloriam cum PARAcLeETOo. LXXVII Deum Domrinvum laudate, Coeli et gens Supera-; Deo Regi iubilate*, Lux, sol, luna, sidera: * Oy. Met. ix. 619 coepta expugnare. ° Ps. xevii (xeviii). 4, 6 iubilate Deo, . . . iubilate in conspectu regis Domini. qi Ipsum canite, Qui dixit Fiant,—et creata sunt',— Conditisque leges fixit, Quae perfringi nequeunt. Quin laudate Deum Fortem?’; Nescit fidem fallere ; Sanctis Suis dedit mortem Et peccatum vincere. Deum Sabaoth Jaudate, Qui nos salvat, Angeli; Collaudate, res creatae Omnes, Nomen Domint. LXXVIII Spinis coronatum antea Caput coronat gloria; Ornat tiaras regius Victoris alti Tempora. Loco supremi principe Coeli potitus est Suo Nune iure, Rex regum omnium, Lux sempiterna coelitum. Regnat, Voluptas Patriae Domus, piorum Gaudia, Amore quos Suo beat, Quis scire Nomen dat Suum. ' Ps. exlvili. 5 laudent nomen Domini: quia ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit, et creata sunt; cf. Gen. i. 14 dixit autem Deus: Fiant luminaria in firmamento coeli. > Ts. ix. 6 vocabitur nomen eius ... Deus, Fortis: ef. 2 Reg. (2 Sam.) xxii. 3. 72 His omne, quodcunque est, probrum Crucis dat, omnem gratiam,— Nomen superstes temporis, Aeterna coeli gaudia. Ut Ipse quondam, nune dolent, Sessuri eodem mox Throno’ ; O ter beatos, qui sciant Quanta Ipsius sit caritas! His, cuius Ipse pertulit Mortem probrumque, Crux salus Ac vita fit,—spes, ampla res, Iugis piorum gloria. LXXIX Quem amamus haud aspectum, O Salvator, (omine Fausto nomen, ac dilectum Magis omni nomine’,) Te laudamus, adoramus ; Tibi uni hominum Benedicimus; clamamus Te, Rex sancte, Domrnum*. Qui salvando operatus * Es, o Admirabilis®, In Quo patet revelatus Amor ineffabilis, * Apoc. iii. 21. ? Phil. ii. 9. 8 Propert. iii. 9 (iv. 8). 46 Meque deum clament. * Cf. Ov. Am. ii. 7. 23 ornandis illa est operata capillis. 5 Is, ix. 6 vocabitur nomen eius Admirabilis. Cf. Tud. xiii. 18 et 2 Thess. i. ro. 73 Te laudamus, adoramus, Tibi uni hominum Benedicimus ; clamamus Te, Rex alme, Domrnum. Penes Te est plenitudo ’, Gratia, vis coelica, Gloriaeque claritudo, ° Fint Parris, unica ; Te laudamus, adoramus ; Tibi uni hominum Benedicimus; clamamus Te, Rex clare, Dominum. Carmen hoc fac in supernum Sine fine crescere Cultum Tui’, et aeternum In amorem cedere ; Tune laudabimus amando * Ac coelesti carmine,— Ht affabimur clamando* ‘Rex, Salvator, Domine,’ LXXX Laus in altissimis® Sit Dro! Angeli, Recis in Coelitis Verbo laetamini ; ? Col. i. 19 et ii. 9. * Tac. Ann. ii. 58 de adventu regis et cultu sui. * Hor. C. iv. 1. 34. * Ov. Fast. vi. 303, 304 precando Affamur Vestam. ° Lue. ii. 14 Gloria in altissimis Deo. 74 A Quo es conditus, Stellifer o pole, Lumine splendidus Hune venerans cole, Laus in tellure sit! Canite Domino Cuncti, quis contigit Regeneratio, — Tlli, Qui attulit Munera gratiae, Quique vos docuit Gratias agere. ‘Laus Deo’ intonent, Quaecunque dant sonum ; ‘Laus Dero’ resonent, Quidquid est fidium: Dic, gravis organi Clara vox, Quantus sit ; Cane tu, o chely’, Qualia fecerit. Laus Dero sit! Io, Gratias, canticum Dicite Domino Omne per seculum: Laus Dro! Qui amat, Quae fecit, opera *,— Qui salutare* dat Nobis, et aethera ‘, Stat. Silv. iv. 3. 119 Cedamus, chely, iam repone cantus. Sap. xi. 27 (25), Gen. i. 31, Ps. exliv (cxlv). 9. Lue. iii. 6 videbit omnis caro salutare Dei. Of. Ps. exy (exvi). 13 et Act. xxviii. 28. * Bernardi Clun. Laus patriae coelestis : Quid datur et quibus? aether egentibus et eruce dignis. 1 2 3 75 LXXXI Eia, ora, mens; orata Insus libens facit rata’; Is, Qui iussit te orare, Vult oranti non negare. Regem adis,—adi lege Hac, ut petas digna rege,— Regem autem talem, tantum, Qui plus votis? det precantum. Primum rogo, sis Patronus, Tollas* hoe peccati onus, Proque reis immolatus* Liberes cor hoc reatus°®. Pacem Tuam da°® deinceps ; Occupa me intus Princeps ; Vindica, quem redemisti Propriumque dicavisti’. Donec ero hie viator, Amor Tuus me solator; Duc, Amice Custos, pie Due adusque finem vViae. 1 Oy. M. ix. 703 rata sint sua visa precatur. * ib. A. A. i. go Haec loca sunt voto fertiliora tuo. > Toan. i. 29. “ tr Cor. v. 7. * Liv. xli. 19 senatus nec liberayit eius culpae regem nec arguit, et v. 28 voti liberaretur. ® Toan. xiv. 27. ™ Verg. Aen. i. 73. 76 LXXXII Terra iacet felix, natique ad gaudia’ campi, Quos Immortales, turba Beata’, tenent ; Nox ibi concedit claro sine fine diei, Cura voluptati, laetitiaeque dolor. Assiduo * Veri propria est acceptaque sedes, Nec florum marcet, tabe peremptus, honor; Illa sed a nostris Mors littora separat oris, Ceu maris angusti dissociata freto. Arva ultra tumidos fluctus Coelestia rident, Et viride induitur* caespitis herba decus ; Nempe ita Iudaeis Tellus Promissa nitebat, Quis interfusus clauserat amnis iter. Turba tremit mortalis aquas; et, multa morati, Traiicere angusti se maris alta® pavent; Frigoreque horrentes in margine littoris haerent, Deductae timidi solvere vela® ratis. Si modo possimus malesuadum arcere Timorem, Pellere, quis anceps mens labat icta’, metus,— Si modo, non hebeti visu, telluris amatae Indelibatas contueamur opes,— Scandere, quo Moses*, si nos possimus, et uno Obtutu ® cunctos prospiciamus agros,— Iam neque Jordanes neque frigida flumina Mortis Obstent, contiguas quin adeamus aquas. ? Ov. Met. ii. 223 natusque ad sacra Cithaeron. 2 Lucr. v. 165 Immortalibus atque Beatis. 3 Verg. Georg. li. 149 Hic ver assiduum. * ib. Aen.ii.392, 393 galeam clipeique insignedecorum Induitur. ° ib. 203 tranquilla per alta. ® Propert. i. 17 (18). 26 solvite vela. 7 Liv. i. 16 metu icta. ® « Moses,’ seu mavis ‘ Moyses’ (Paul. Nol. Carm. xxyi. 219). ® Verg. Aen. i. 495 obtutuque haeret defixus in uno. 77 LXXXIII Cantate euntes, filii Coelestis, usque’, Principis ; Et Curistum, agendo nobilem Actisque, ad astra tollite. Domum Dervumque quaerimus? Hae, antiere qua patres ; Quis, iam beatis, tempore Addemur et nos perbrevi. Oculos iacentes* tollite, Apparet, ecce, patria Sion domusque propria‘; Izsum videre mox erit. Audete vestrae in patriae Iam stare®, fratres, finibus ; Rex Ipse, Parris Fiitus, Audacter ire vos iubet. Parere avemus, Rex, Tibi Laeti his relictis omnibus; Tu, Curistz, tantum Dux praei, Sequemur usque Te Ducem. 1 Verg. Ecl. ix. 64. ? ib. Aen. i. 380. 3 Ov. Met. xi. 618, 619 iacentes Vix oculos tollens. ‘ Verg. Aen. ili. 85 et 167. > Cf. 4 (2) Reg. iii. at et steterunt in terminis. 78 LXXXIV Terrarum toto canat angulus! omnis in orbe, ‘Rexque Dreusque meus ”,’ Arce licet Coelum sublimi surgat, ad arcem Laus volat illa tamen ; Convalles Terrae iaceant licet, attamen illam Gignere Terra potest. Laudem illam toto canat angulus omnis in orbe, ‘Rexque Drevusque meus.’ Terrarum toto canat angulus omnis in orbe, ‘Rexque Drevsque meus.’ Det melos altitonans Ecclesia, quale domorum Rumpere claustra queat ; Sed cum voce simul cor cantibus adsit et omnem Vim superet laterum. Laudem illam toto canat angulus omnis in orbe, ‘Rexque Drusque meus.’ LXXXV Curisti salubris gratia, Immensa Parris caritas, Dilectioque Srrritus, Superne nobis incubent *. Sic copulatis cum Deo, Nosque inter ipsos, sit frui Communione dulcium*, Quae Terra nescit gaudia. 1 Hor. C. ii. 6. 13, 14 Ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet. 2 Ps. v. 3 et Ixxxiii (Ixxxiv). 4 rex meus et Deus meus. S Cf. Ex. xl. 36 (38). 4 Hor. Epod. ii. 37, 38 malarum, quas amor curas habet, Haec inter obliviscitur. 79 LXXXVI Plenus Sanguine fons, dato E Venis Domint, scatet ; Quo sub gurgite sontibus Infectum eluitur scelus’. Hune fontem moriens latro Vidit, non sine gaudio; Hic, spurco pariter, mihi Purgare omne licet nefas. Non amiserit hance suam Vim, caese Acne, Cruor Tuus, Tota Ecclesia dum Derr Iam peccare nequiverit. Cum, quod dant Tua Volnera, Flumen vidi humili fide, Te, Satvator Amans, cano, Et, donee moriar, canam. Tune Te dulcibus—altior Vates—laudibus efferam, Haec cum vyocula balbaque Lingua obmutuerit mea. Tu (certam hane habeo fidem) Iam gratis chelyn auream, Emptum Sanguine praemium, Indigno mihi praeparas. Coelestis dabit Artifex Tentam secula in omnia, Qua Ixzsu sonet Unius Nomen Parris in auribus. 1 Verg. Aen. vi. 741, 742. 80 AD SACRAM COMMUNIONEM LXXXVII Quin adis Mensam’, capisque Corpus Ipsius, Pie, Proque te fusum benigne Sanguinem sacrum bibis ? Illius dono refecti Corporis, dono sacri Sanguinis, factique salvi, reddimus grates Dzo. Unicus Dator Salutis Curistus, Unicus Der Fiutvus, tulit cruentam per Crucem victoriam. Pro pusillis? proque magnis Ille tune oblatus est *, Offerens* Patri Sacerdos Ipse Semet® Hostiam. Hostias, hoc singulare per typos mysterium Praedocentes, Lex vetusta iussit offerri Dzo. Ille, mortuis Redemptor Luxque caligantibus, Srrritu Sancto fideles gratiaque nune iuvat. Quin adis Mensam, bonoque corde *, sincera fide, Pignus aeternae Salutis hoc Sacramentum capis ? Qui regit iam nunc fideles protegitque dextera, Omnibus vult sempiternam, qui petunt, vitam dare; Pane coelesti medetur omnibus famelicis ; Dans aquam superne vivam sedat omnium sitim. Ecce, Quem cognominamus Alpha et ©", Curistus Droge Omnium venturus olim gentium Index, adest. 11 Cor. x.21. 7? Apoc. xix. 5etxx.12. * Hebr. ix. 28. * Hebr. x. 12. > Hebr. ix. 14. 6 Lue. viii. 15. 7 Prud. Cath. ix. 11 Alpha et 2 cognominatus; et Hildeberti or. ad Tres Personas SS. Trinitatis: Alpha et 2, magne Deus. Cf. Apoe. i. 8 Egosum A et 2 [seu mavis, 0], graece 70”AAga kal 70 °2. 8 Luc. ix. 20, 81 LXXXVIII Alleluia! occupavit Tesus sedem regiam ; Alleluia ! reportavit Dominus victoriam. Audin’? Tonat vehemente Victrix Sion carmine: Insts nos ex omni gente Suo emit’ Sanguine. Alleluia! simus laeti ; Tibi, Imsv, credimus ; Alleluia! fide freti, Te adesse novimus. Ut diebus illis actis Sursum carpseris iter, Tamen stas, Dilecte, pactis, Sum vobiscum iugiter?. Alleluia! angelorum Panis*, nostra Spes, Cibus’* ; Alleluia! Te reorum Adit indies tribus; O Amice peccatorum, Interpella® Tu Drum, Ubi cantu beatorum Strepit mare vitreum ° 1 Apoc. xiv. 3, 4; cf. v. 9 et Vii. 9. * Matth. xxviii. 20. 3 Ps. Ixxvii (Ixxviii). 25. * Toan. vi. 56. » Rom. xi. 2; cf. Hebr. vii. 25, Rom. viii. 34. ®° Apoc. XV. 2. G 82 Alleluia! Imperator, Dominorum Domrne!; Alleluia! Dominator? Rerum, nate Virgine: Intra velum, incarnatus, Isti Pontifex® viam ; Hic Te Ipsum, operatus, Das Sacerdos Hostiam. Alleluia! occupavit Iesus sedem regiam ; Alleluia! reportavit Dominus victoriam. Audin’? Tonat vehemente Victrix Sion carmine: Irsus nos ex omni gente Suo emit Sanguine. LXXXIX Panis Coelice*, vescimur Te, Izsu, Tua nam Caro Coena est vera; perenniter, Panis Vive, animas ale Nobis, et Tua mortui Vires vita det indies. Vitis Coelica, Sanguine Imples hune Calicem Tuo; » Apoc. xvii. 14. Cf. Cic. Verr. ii. 4. 58. 129 lovem Imperatorem. * Mal. ili. 1, Iudae 4. Cf. Cic. de nat. Deor. ii. 2. 4 Tovem dominatorem rerum. 3’ Hebr. v. ro. * Ioan. vi. 41. 5 Ioan. xv. I. 83 Sanant nos Tua Volnera, Aspecta' Cruce vivimus ; Semper nos Tibi palmites?, CuristE, haerere fae insitos. XC Sempiternae Auctor* vitae, Cuius est parata Mensa,—pane, vino rite Mystico ornata,— Ale, quos vivificasti, Dape tam insigni, Ut fingamur, Coenam pasti* Tuam, coelo digni. Caritate nos egenos* Recrea, omnisque Fac Istius vitae plenos Plenitudinisque ; Tanta Tua dum firmati Gratia fiamus, Tamque Tuum Reyelati® Os aspiciamus. XCI Nondum vise, Te quaerentes Hic inyeniamus’ ; Sicque Tuam reverentes Mensam accedamus. * Num. xxi. 8, 9 fae serpentem aeneum ...; qui percussus aspexerit eum, vivet. Fecit ergo Moyses serpentem aeneum ... ; quem cum percussi aspicerent, sanabantur. Cf. Ioan. iii. 14, 15. * Toan. xv. 5. 3 Hebr. xii. 2. * Verg. Aen. ii. 471. 3) ke xh rg: * Oy. Fast. vi. 619 Ore revelato. * Ts. lv. 6. G2 84 Quantum amor Tuus beet, Scire Tuis detur,— Per deserta qui fons meet, Manna quod’ paretur. Ecce—iubes—quod dedisti Corpus coenaturi, Pretiosum? quem fudisti Sanguinem hausturi. Sic Te semper audiamus, Tua plebs; et laeti Ire coelicis pergamus Viribus repleti. XCII AD BAPTISMUM PARVULORUM Tu Curistum, Crucis arbori Affixum, impavido corde tibi asseres ; Cuius teste rei Cruce Signamus * Domini de grege* te, puer. Posthac nullus erit pudor® Te iactare tui Nomine Principis, Cuius nune decus et probrum Crux inscripta* nitet fronte super tua. Noli, victus inertia, Detrectare tui militiam Ducis ; Immo, quae dabitur tibi Pars belli et statio, fortis in hae mane. * Verbum ‘manna’ in Bibliis Sacris est neutrius generis ( Apoe. ii. 17. Cf. Prud. Dipti. 43). * 1 Pet. i. 19. * Prud. Cath. vi. 131, 132. * Hor. Epist. i. 4. 16. 5 Ov. Met. xiv. 18, 19. * Prud. Psych. 360. 85 Qua Issus iit, arduam Et tu carpe viam non timido pede, Perlatoque Crucis probro Conside aetheriis victor in aedibus. Sic te visibili nota’ Signamus proprio de Domini grege ; Curistus, Cuius habes Crucem, Consortem faciat te Diadematum’. HYMNI PUERILES - XCIII Bone Pastor ovium, Serva agnum me Tuum: Te quid maius est? A Te Quis me valet rapere?*® Mortuus, Redemptor, es, Nobis vitam ut dares; Clavorumque saucias Nota Manus elevas‘. Indies laudare Te, Verba Tua facere* Velim, sicut® quos beas Superos, o Caritas. Cf. Ov. Met. i. 761 Ede notam tanti generis meque assere coelo. * Apoc. xix. 12 in capite eius diademata multa. $ Toan. x. 29. * Lue. xxiv. 50 elevatis manibus suis benedixit eis. 5 Matth. vii. 24. © Matth. vi. 10; et ef. Ps. cii (ili). 20. 86 Vocem (nam ades) Tuam, Bone Pastor, audiam : Ne pes arcta' de® via Erret mihi, vigila, Duce et Exemplo Te Velim iter pergere, Dum ad Parris solium Noscam, ut et notus sum’, XCIV Tibi laudem reddimus, O Aeterne Rex, Devs; Omnis terra‘ colit Te, Te colamus nos quoque. ‘Sanctus, Sanctus, Sanctus es,’ Clamant ad Te coelites ; Nostrum hoc sit canticum, Domine coelestium. Laudem dant apostoli Noctes et dies Tibi; Nonne mittis® hos Tuos Famulatum servulos ? Prophetarum cum grege Iungimus nos mystice ; Nam incognita sophis® Revelasti parvulis. 1 Matth. vii. 14. ? Is, Laiil. 17. * 1 Cor. xiii. 12 tune autem cognoscam, sicut et cognitus sum. * «Te Deum’: Te aeternum Patrem omnis terra veneratur. ° Ter. i. 7 noli dicere: Puer sum; quoniam ad omnia quae mittam te ibis. Cf. Ioan. xx. 21. ° Matth. xi.25 abscondisti haec a sapientibus (graece amd copay) et prudentibus, et revelasti ea parvulis. 87 Candidata* iactat se Turba martyrum Cruee ; Nobis Crucem ferre da, Coronari gloria. Tibi laudem reddimus, O Aeterne Rex, Dsus, Trina Untras,—Partrt, Finio, SPrIRItUr. XCV ANTE SOMNUM Abacta® iam fatetur Dies adesse noctem ; Tam vesperascit umbris Coelum tenebricosis. Caligine ingruente, Iam sidera enitescunt ; Mox bestiae, volucres, Floresque conquierint. Fessis, Redemptor, altam Dulecemque da quietem *; Ades fayens, ocellos Dum lassus ipse claudo. Da parvulis tuendum In luce Te serena ; Tutare navigantes Mare* caerulum carinis. ‘ ‘Te Deum’: Te martyrum candidatus laudat exercitus. * Verg, Aen. Vili. 407. 3 7b. Vi. 522. *7bb 1. 67. 88 Fove dolore tortos Morbi, et iacere seros’ ; Scelesta machinatos Depelle re patranda. Dum? nox trahetur, albas Superne pandat alas Circa meum cubile Quaternio* angelorum. Aurora cum resurget, Pulso sopore sistar Immunis* integerque Te, Sancte CurisTE, coram. Fas est Parrem Supremum Laudare, Teque, Fr11, Cum Sprritv Beato Nune et per omne seclum. XCOVI AD CONFIRMATIONEM CONFERENDAM Quod nune cor Tibi praebeo’, Sit semper, Deus, hoc Tuum; Ne iam linquere Te velim, Neve a Te vager avius®*. Demissus caput, ad Pedes Suspensi Cruce procido; Sit, Peccato ibi mortuo’, Izsus omnia in omnibus. ' Prop. iii (iv). 4 (5). 35 Cur serus versare boves et plaustra Bootes. ? Cf. Verg. Aen. i. 607. ° Cf. nostratem illam cantilenam: ‘Four angels round my head.’ * Hor. C. iii. 23. 17. 5 Proy. xxiii. 26 Praebe, fili mi, cor tuum mihi. ® Luer. ii. 81 Avius a vera longe ratione vagaris. 7 Rom. vii. 8. 89 Unctum coelite gratia, Signa me proprium Tibi, Ut coram Facie Tua Praesens postmodo Te colam. Detur, quicquid agam, loquar,— Omnis vis animi',—Tibi; Sie vivens Tibi serviam, Coeli ianua mors erit. Omnis gloria sit Patri, Omnis gloria Frx10, Tecum, Sancte Paractits, Nunc perque omnia secula. XCVII AD NUPTIAS CELEBRANDAS Insus aderat vocatus? ; Personabat canticis Domus, ubi est dignatus Interesse nuptiis. Gaudio vir exsultabat, Laetabatur sponsae cor, Ipsi enim, Qui adstabat, Cessit malum ac dolor. Hydriae* vim agnovere Almam Det-Homints ; Et ministri* sat hausere® Vitei, en, laticis. 1 Lucer. i. 72 vivida vis animi. 2’ Toan. ii. 2. * Toan. ii. 6, 7. * Toan. ii. 5. ° Toan. ii. 8. 90 O sic adsis hodierne’, Qui es Vita, Caritas ; Sponso, sponsae Tu superne Benedictis faveas. Ut beasti illos duo, Sic hos dites Sanguine, Aqua, exeunte” Tuo Ex aperto Latere. Stantes Tuum ad Alltare, Rex, precamur, audias ; Quos coniungere* dignare, Iunctis semper faveas. XCVIII IN IEIUNIIS TIT TEMPORUM Tellus, o Domne, est Tuo Arvum semine consitum ; Messis multa; sed heu! parum Multi sunt operarii *. Ergo nunc agimus Tibi Hac ieiunia cum prece, Ut mittas operarios Plures in segetem Tuam. * Tibull. i. 7. 53 Sic venias hodierne. * Ioan. xix. 34 unus militum lJancea latus eius aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua. * Matth. xix. 6 et Mare. x. 9. “Luc. x. 2 Messis quidem multa, operarii autem pauci. Rogate ergo dominum messis ut mittat operarios in messem suam. ot Imprimis patriam bees, Oramus; sed et insulas Longinquas beet ac plagas Ista omnes benedictio. Da prudens cor Episcopis, Multa non sine gratia ; Firmo falsa, velut silex, Ore et pectore conterant. Veram Presbyteris fidem Ht leges aperi Tuas: Mentem infunde Diaconis Promptam, deme superbiam. Daque audita facessere Perlaeto obsequio Gregi : Sic, quandoque reveneris, Omnes aspicias pius. XCIX DE FIDE PROPAGANDA Cuius omnipotens Verbum exaudiens Nata est lux bona’, Audi nos; sicubi Deest Evangelii Clara dies Tui, Lux fiat altera. Qui salutiferis Ortus es radiis 1 Gen. i. 3, 4. 92 Sol',—Paean medica Arte medens Tuis,— Lux, Salus animis,— Omnibus o satis Lux fiat altera. Unde sunt veritas, Vita et caritas, Sprritus, evola; Super aquas rape Lampada gratiae, Dum e caligine Lux fiat altera. Unica Trrnrras, Sancta Vis, Caritas Et Sapientia, Ceu ruit aestibus Plenis Oceanus, Terris in omnibus Lux fiat altera. C IN FACIENDIS ELEEMOSYNIS Aetheris, terrae, maris Alme Rector, Summa reddatur Tibi laus honorque ; Quam rependemus Tibi caritatem, Omnia danti? Aureus cum sol nitet, aura verna Cum flat, ac flores segetesque rident, Ipse ades; laudem tribuamus omnem Omnia danti. 1 Mal. iv. 2 et orietur vobis timentibus nomen meum Sol iustitiae, et sanitas in pennis eius. 93 Tu focum pacemque domus, salubres Tu dies, Tu, quidquid habet bonorum Terra, das; grates referantur omnes Omnia danti. Nec pepercisti’, miserate mundum Perditum, Dulci Pater Unicoque Finto, Quocum simul, haud gravatim, Omnia donas. Quippe das vitam, Bone, caritatem, Vim Paracteti, Pater, et charisma Plurimum divesque ope septiformi Omnibus addis. Das, Pater, pacem et veniam redemptis, Sancta Sacramenta, Domus videndae Spes Tuae; quid nos referamus ergo Omnia danti? Mox perit, quod quis sibi sumit ipsi ; Sunt, Derus, certae sine fine gazae, Quidquid audemus Tibi foenerari’”, Omnia danti. Quidquid audemus Tibi foenerari, Millies nobis, Bone Rex, rependis ; Dona nos ergo dabimus libentes Omnia danti, Unde cum vita venit omne donum Quod damus, dandi ipsa venit facultas: O fac aeternum Tibi nos adesse, Omnia danti. * Rom, viii. 32 qui etiam proprio Filio non pepercit, . . - quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit? * Proy. xix. 17 foeneratur Domino qui miseretur pauperis : vicissitudinem suam reddet ei. 94 CI PRO INFIRMIS Salvos olim faciebas, Curistr, Tua Dextera’; Morbos, mortem devincebas Ista vi opifera ; Nam adibant Te cum mutis Caeci, capti pedibus’, Tabidae leprosi cutis, Vexatique* febribus. En revaluerunt aegra Membra; mens in pristinum Restituta, vox integra, Te agnorunt* Dominum: Ut ad Galilaeum mare, Sic et haec per trivia Velis Tua nunc beare Debiles praesentia. Salva Tuo nos sanaque Etiamnum Flamine°; Fove, refice, beaque, Vitae, mortis Domine; Speculatis, operatis Da doctrinam coelitus, Ut valentes, ut languentes Te adorent laudibus. 1 Ps, lix. 7 (Ix. 5) salvum fae dextera tua, et exaudi me. ? Liv. xliii. 7 princeps eorum, pedibus captus, lectica est introlatus. > Act. xxviii. 8. * Liv. vi. 7 an me... non agnoscitis ducem ? *> Adam de 8. Vict. In Epiphania: Sacro docti Flamine (i. e. Spiritu sancto). 95 PRO NAVIGANTIBUS CII Pater, Cuius est salvare, Qui irrequietum mare In abysso’ ligavisti?, Termino circumdedisti *,— Miserere supplicantum Pro salute nayigantum. CuRIstE, Cui obedierunt* Undae fanti ac quierunt, Qui per aestum incedebas, Inter fluctus dormiebas °,— Miserere supplicantum Pro salute navigantum. Spiritus, Qui ferebaris Super aquas® caeci maris, Dum componis turbulenta Mundi rudis’ elementa,— Miserere supplicantum Pro salute navigantum. Deus Trine, potens, pie, Fratres nostros nocte, die, E periclis serva; pelle Hostes, ignem, vim procellae: Sic® laetorum vox hymnique Terra canent Te marique. Gens 1) 2t 2 Tob xxvi 8 Qui ligas aquas in nubibus suis. * Job, xxvi. Io terminum circumdedit aquis. Cf. ib. xxxviii. to et Ps. ciii (civ). 9, * Matth. viii. 27. 5 Matth. viii. 24 motus magnus factus est in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus ; ipse vero dormiebat. © Gen. i. 2 Spiritus Dei ferebatur super aquas. 7 Ov. Met. i. 7, 87. 8 Verg. Aen. vi. 154, 155. 96 CIII Exaudi, Omnipotens Pater, Lustrantes maris inyvia; Praesens Portus, inhospitas Adsis inter aquas Domus, Izsu, Cuius obediens Voci composita est hiems, Tu nos spe timidos’ fove, Purgando rege turbidos. Cuius vis aluit? mare Vita ac luce, Paractits, Nunc nobis ades et fave, Alme ac Vivificans Devs. Cultu diligimus pio Te, Rex magne, salutifer His Defensor in aestibus, Illic non breve Gaudium. CIV Dum minatur* pontus clades Tantum, Ixsvu, nobis ades Per profundi vasta latis, Quantum apud nos coenatis, ' Matth. vili. 26 et Mare. iv. 4o. * Verg. Aen. vi. 724 coelum ac terram camposque liquentes. .. Spiritus intus alit. * ib, iii. 540 bellum haec armenta minantur. ¥ 97 Potes, 0 Qui super mare Ambulasti’, nos servare ; Si loqueris Istud, Tace’, Iam compones undam pace. E procellis ad quietos Portus reduce nautas laetos ; Modo Tecum, Izsu, simus, Portum occupaverimus *, Tantum, Ista vi amoris Coelicis nos para oris; Veta intus desaevire Vim peccati, aestum irae. Sic, cum Resurrectionis Illucescet dies bonis, Iam perpessis noctem, Here, Stans in littore* cernere. Qui es Trinus Unicusque, Pater, Versum, Spiritusque, Tibi laudes nune Tuorum Perque secla sint seclorum. CV PRO SALUTE AMICORUM Preces nostras miseratus, Pater, audi votaque ; Cara capita tutatus, Hine quae absunt, protege. ' Matth. xiv. 26 videntes eum super mare ambulantem. Mare. iv. 39 dixitque mari: Tace, obmutesce. Hor. C. 1. 14. 2; 3. Toan. xxi. 3, 4 et illa nocte nihil prendiderunt. Mane autem facto, stetit Iesus in littore. 2 3 4 H 98 Praesens, Domine Salvator, Duc, beaque lumine ; Serva debiles, Amator Animarum’, prope Te. Si periclo, si dolore Laborabunt inopes, Pio despice amore, Solos miserans ades. Qua salute Pii gaudent, Hac et ipsi vigeant ; Teque indies plus laudent, Indies plus diligant. Corda, Sprrirus, docendo, Opera sanctifica ; Gratiamque infundendo, Proeliatis palmas da. Pater, Fru, Sprrirusque, Devs Qui es Unicus, Benedictos serves, usque Ducas Tibi’? propius. PRO QUACUNQUE TRIBULATIONE CVI Molitur Devs Omnipotens miracula rerum ; Arcanis Idem perficit illa viis; Scilicet Oceani vestigia ponit in undis, Et tempestates, turbine vectus, agit *, } Sap. xi. 27 Domine qui amas animas. Cf. S. Bernardi Ad Christum a Cruce pendentem : O amator peccatorum. 2 Verg. Georg. i. 355. > ib. Aen, iv. 245 Illa fretus agit ventos, 99 Ut latet in caecis aurum argentumye metallis, Unde opifex massam mox vafer arte trahet, Sie grave. consilium Dervs alta mente recondit ; Mox faciet, nullo praepediente, ratum. Pelle, age, sancte, metus animo, nolique timere Quid tibi collecta nube minetur hiems; Feta bonis est ista quidem, non noxia, nubes, Inque tuum molli decidet imbre caput. Ne tu, ne Domrnum—tam dispar—argue culpae'; Nonne vides, foveat qua pietate Suos? Res ubi contracta moliri fronte videtur, Ipse tibi arridet plenus amore Pater. Fallit corda Dro non ecredula devius error, Divinum frustra dum speculantur opus ; Sed, cum certa dies advenerit, Ipse docebit— Iam Suus Interpres—quid sibi facta velint. CVII PRO PACE Devs pacis, caritatis’, Bellis omnibus sedatis Ponat iras homo reus: Redde pacem, redde, Drus. Audi Tuos, recordatus Quae sis olim operatus*; Ne peccata recordare : Pacem reddere dignare. En nos, Donrye, confisi Tibi! Tuo Verbo nisi! Quis est frustra Te precatus ? Redde pacem, exoratus. 1 Verg. Aen. xi. 383, 4 meque timoris Argue. 2 3 2Cor. xiii, rr Deus pacis et dilectionis, et 13 (14), caritas Dei. Ps. xliii (xliv). 2 opus quod operatus es. . . in diebus antiquis. jek 100 Iungit corda superorum, Iungat nostra terrenorum Sanctae vinclum' caritatis : Redde pacem proeliatis. CVIII PRO GRATIARUM ACTIONE Corde, voce gratiae Deo nune agantur, In Quo, Admirabili? Patre*, res laetantur ; Qui nos ab infantia Mille bonis fovit, Noster est et hodie, Nec mutari* noyit. Hie tam largus Dominus Det iucunditatem Cordis*, pace nos beet, Omnem per aetatem; Servet Sibi placitos®, Dubitantes regat’, Et a malis omnibus Hic illicque® tegat. ‘Tac. Agr. Xxxli metus ac terror est, incerta (leg. infirma) vincla caritatis. = so ix 16, > Adam de S. Vict. De S. Ioanne Evang. Alpha et 2, Patrem rerum. Cf. Ps. xevi (xevii). 1, 12. * Mal. iii. 6 Ego enim Dominus, et non mutor, > Eeclus. 1. 24, 25 et nune orate Deum omnium, ... det nobis iucunditatem cordis, et fieri pacem in diebus nostris in Israel per dies sempiternos. Cf. Cic. Lael. xxii. 84 tranquillitas animi atque iucunditas. * Verg. Georg. il. 425. * Caes. B.C. iii. 57 errantem regere. * Lue. xx. 35 illi vero, qui digni habebuntur seculo illo,,. . IOr Laudem Parr, Frito, Et honorem demus,— Demus Illi, Qui cum His CoELEs est Supremus; Tibi omnis gloria, Unicr et TRINE Devs, sit,— ut erat, est, Erit sine fine. DE NOVO ANNO CIX Alium servavit in annum Tua gratia nos bonitasque ; Ergo Tibi carmina grato, Izsv, pia reddimus ore. Trepidis fessisque salutis’ Ades Arx Tutelaque nobis; Deserta per avia vitae Vivens Via’ veraque fias. Quemecumque voles, Dnus, horum Anno hoc iter ire supremum ®, Virga baculoque* salubri Solare foveque iacentem. t Sil. Pun. ii. 234 trepidi rerum fessique salutis. Cf. Verg. Aen. Xil. 589 et 1. 178. * Hebr. x. 20 viam novam et viventem. * Hor. ©. ii. 17. 10, 11, 12 ibimus. . . supremum Carpere iter comites parati. 4 Ps, xxii (xxiii). 4 virga tua et baculus tuus ipsa me consolata sunt. 102 Castosque Tibique fideles’ Fac nos sine fine Tuosque : Durare per omnia, et Ista Dignos quoque finge corona. Sic in Tua tecta recepti Fidibus laudabimus aureis, Rerum Unice, Te, Moderator ?, Domine Omnipotens dominantum *, CX Praeteritum nobis Devs auxiliate per aevum, Venturi nobis temporis alma Salus, Perfugium bacchante* Noto portusque procellae, Certa per aeternam Spesque Domusque diem,— Sub pedibus, Rex magne, Tuis soliique sub umbra’, Securas sedes incoluere Pi; Ipsa satis per se Tibi dextera pollet, et Arce Te potimur, nullam vim metuente pati. Ante suo positi quam stant ex ordine montes, Ante globus terrae quam fit inane Chaos, Tu sine fine Deus per secla aeterna fuisti ; Stabis in aeternum Tu sine fine Devs. Mille Tibi rapido volventia secula cursu Tam cito transierunt quam cito® vesper abit ; Ultima non brevior noctem vigilantibus hora Condit’, ubi primum lux dedit orta iubar. * Apoc. ii. to esto fidelis usque ad mortem, et dabo tibi coronam vitae. * Cie. N. D. ii. 35. 90 moderatorem .. . tanti operis tantique muneris. Cf. Tusc. Disp. i. 28. 7o. Deut. x. 17, 1 Tim. vi. 15. ‘ Hor. C. i. 25. 11, 12 Thracio bacchante ... vento; ef. Ov. Trist. 1, 2. 29. 5 Verg. Aen. ii. 227 Sub pedibusque deae .. . teguntur, et Liv. XXXii. 21 sub umbra auxilii vestri. * Tibull. i. 4. 27 transiit aetas Quam cito! 7 Sil. Pun. iv. 482 Condebat noctem. 103 Longa dies, amnis quo more volubilis undas, Praecipites rapuit, dum fugit ipsa, suos ; Intereunt, (nec fama hominum manet ulla superstes, ) Somnia cum prima ceu periere die. Praeteritum nobis Dsus auxiliate per aevum, Venturi nobis temporis alma Salus, Tu Custos adsis, dum nos adversa gravabunt ; Certa’ per aeternam sis Domus Ipse diem. AD NOVAS FRUGES CxXI Deum Regem collaudate, Concinendo adorate, Qui aeternam servat fidem, Semper Bonus’, semper Idem. Fecit Ille Solem, die Coelicae potentem* viae,— Pactam enim servat fidem, Semper Bonus, semper Idem,— Candidoque claram igne, Noctilucam vis* benignae,— Pactam enim seryat fidem, Semper Bonus, semper Idem,— Et turgere farris grana Imbre faciens per plana,— Pactam enim servat fidem, Semper Bonus, semper Idem,— _ +? Verg. Aen. vi. 673. 2 Ps. exxxv (exxxvi). 1 confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in aeternum misericordia eius. ® Ps. exxxvy (cxxxvi). 7, 8 Qui fecit ... solem in potestatem diei. * Tac. Or, xxvi (vide supra, p. 38). 104 Spicas segetis feeundae Iussit esse nune abunde,— Pactam enim servat fidem, Semper Bonus, semper Idem,— Vique! auxit frumentorum Pavimenta horreorum? ; Pactam enim seryat fidem, Semper Bonus, semper Idem. Tam et Dapem dat Benignus, Immortalis vitae pignus ; Pactam enim servat fidem, Semper Bonus, semper Idem. Laus sit rerum Conditori, Laus bonorum Largitori, Laus Prersonis Trrpus aeque, Patri, VerBo, CoLuMBAEque. CXII Deus Pater, Qui mandando® Fructus, flosculos creas ; Qui, quotannis operando, Messe rusticos beas ; En litamus Tibi, dando Fruges terrae aureas. Devs Versum, sol, mature Farra coquens* annua, Rettulit Te, Sol mansure’, ' Cic. Rep. vi. 14. 14 vim lacrimarum profudi. Cf. Hor. C. iv, 11. 4 Est hederae vis. * Plin. WV. H. xv. 8. 8 pavimenta horreorum frumenti. * Ps, XXXii (xxxiii). 9 ipse mandavit, et creata sunt. * Verg. Georg. i. 66. ° ib. Aen. iii. 86. 105 Te, Lux inoccidua, Te, Qui, Medicina curae, Addis nobis cornua’. Imbres, qui pinguefecere Grana, Devs Spiritus, Tuam yim praecinuere’ Kt lavacri penitus Gratiam adumbravere, Quam das Tuis coelitus. Cum iam angelus clamabit, ‘Mete® frugum copiam,’ Messor terrae separabit * Gente pia impiam, Hisque Rex’ adiudicabit Fletum, illis gloriam ; Tune, seu laeti vixerimus'°, Domine, seu miseri,— Seu senes obiverimus Diem, sive pueri,— Triticum’ nos Tuo simus Destinatum * aetheri. 1 Hor. C. iii, 21. 18 addis cornua pauperi. ° Tibull. ii. 5. 74 ferunt . .. lucos praecinuisse fugam ; et Adam de S. Vict. de resurrectione Domini : Quod Samson praecinuit, Dum leonem lacerat. * Apoc. Xiv. 15 et alius angelus exivit de templo, clamans Mitte faleem tuam et mete, quia venit hora ut metatur; quoniam venit messis terrae. * Matth. xiii. 49, 50 exibunt angeli, et separabunt malos de medio iustorum, et mittent eos in caminum ignis ; ibierit fletus. > Matth. xxv. 34, 41. * Hor. C. ii. 3. 5, 6 Seu maestus omni tempore vixeris, Seu... * Matth. xiii. 30 triticum autem congregate in horreum meum. Cf. ili. 12 triticum suum. * x Cor. iv. 9. 106 Patri, ante Quem superni Duces flectunt genua,— Fiuto, Cui di inferni Terga dant promiscua,— PaRacLero coaeterni Iuris, laus perpetua. CXIII IN PROCESSIONIBUS Ite, Christiani Iesu usi Duce, Milites ad bellum’, Praeeunte Cruce. Signa Rex in hostes Infert ; Ipse primus Aciem inyadit ; Pone nos subimus?, Ite, Christiani Insu usi Duce, Milites ad bellum, Praeeunte Cruce. Daemones dant terga, Hoe terrore® icti; Ite, Christiani, Milites invicti ; Hune paeana, Orce, Non sufferre* audes ; Ferte Curisto, fratres, Cum clamore laudes. Ite, Christiani &e, ' Tac. Hist. 1.83 Imusad bellum ; et Ov. A. A. iii. 3 Ite in bella. * Verg. Aen. ii. 725. 3 ib. villi. 705. * ib. li. 492. 107 Kst videre, Drr Phalanx ut eamus, Signa dum sanctorum Pedum observamus ; Omnes unum sumus', Corpus indivisum, Spe? eadem, fide, Caritate nisum. Ite, Christiani &e. Ruere humanae Possint res et sisti; At immota stabit Nobis Aedes Curisrti. ‘Non in illam portae Orci praevalebunt’® ; In aeternum verba Domint manebunt‘*. Ite, Christiani &c. Quin eamus, choro Nostro vos iungentes, Canticumque Aenr*® Una concinentes,— Hoe, quod terra, coelis Nunquam non canetur, ‘Gloria cum laude Curisto Regi detur.’ Ite, Christiani Iesv usi Duce, Milites ad bellum, Praeeunte Cruce. ' Toan. xvii. 21. 2 Cic. ad Att. lii. ix. 2 spe, qua iubes, nitemur. $ Matth. xvi. 18. 4 Ts. xl. 8 et 1 Pet. i. 25. Cf. Mare. xiii. ame 5 Apoe. Xv. 3. 108 CXIV IN DEDICATIONE ECCLESIAE O Versum Superi Parris Implens omnia in omnibus’, Hane aedem Tibi consecra, Et festis pius his fave. Hic Baptismatis additur Sancti gratia parvulis ; Nativum eluitur scelus, De coelis venit unctio’. Coenam Corporis hic Tui Praebes, Curisre, fidelibus ; Praebes Sanguinis hic, Der Aene, almum Calicem Tui. Culparum hic lue languidis Accedunt venia ac salus; Iudex iustificat reos, Sanat gratia mortuos. Rex aethrae, Deus hoe quoque Delubrum beat Incola, Hie, quis coelica mansio * Cordi est, instituit pios. Frustra turbinis horridi Vis sanctam petit hane domum ; Assultu, Satanae cohors, Urgent daemones irrito*. 1 Eph. i. 23. Cf. iv. zo. 2 x Ioan. ii. 20. 3 Bernardi Clun. Laus patriae coclestis: coelica mansio stat lue plenis. Cf. Ioan, xiv. 2, 4 Verg. Aen. Vv. 442. 109 Omnis gloria sit Parrr Par, Fut, Tibi gloria; Par aeternaque, Copula. Utriusque, Paractito. AD INHUMATIONEM DEFUNCTORUM CXV Cum corda dolore premuntur, Cum lacrima manat acerba, Gemimus cum funus amati, Audi, Sate matre’ Maria. Tu, factus Homo, lacrimasti ; Tibi nostro angore dolenti? Mortalia cor tetigerunt*: Audi, Sate matre Maria. Gravis hac cum nos quoque vita Campana migrasse loquetur, Aderit cum denique Iudex, Audi, Sate matre Maria. Tibi languit exanimatum Caput in Cruce Sanguine fuso; Tua sunt data Membra sepulcro: Audi, Sate matre Maria. Cum cor dolet intus, et horret Peccata tot illa—reatus Sibi conscia—mens reputare, Audi, Sate matre Maria. 1 Ov. Met. v. 141 Matre satos una. 2 Verg. Aen. i. 669. 3 ib. i. 462 IIo Tu, verus Homo, voluisti Onus a! graye—probra, dolores, Peccataque non tua,—ferre: Audi, Sate matre Maria. CXVI Iam tandem opus omne peractum est ; Iam desiit horrida pugna; Expostus! in ulterioris Iam navita littoris ora est. Tibi credimus” hune, Pater Alme, Qui, Te vigilante, quiescit. Ibi lacrima tollitur omnis; Res, quae latuere, patescunt ; Vitas* ibi factaque Iudex Cognoscit amantior aequi. Tibi credimus hunc, Parer Alme, Qui, Te vigilante, quiescit. Ibi, qui Cruce lumina pascant Morientia, sontibus omnis Amor ante Pedes Crucrrrxi Monstrabitur in Paradiso. Tibi credimus hunc, Parer Alme, Qui, Te vigilante, quiescit. Ibi iam violentia nescit Satanae vexare quietos; Dominus custodiet Ipse, Quos mortuus abstulit hosti. 1 Verg. Aen. x. 694 exposta. Cf. vi. 416. ? Non. 275. 9 Oredere est servandum commendare, 3 Verg. Aen. vi. 433 Vitasque et crimina discit. Tit Tibi credimus hune, Parser Alme, Qui, Te vigilante, quiescit. Sed humo committimus' artus, (Placido sic dicimus ore,) Quae compositi tegat ossa, Dum, Rege iubente, resurget. Tibi credimus hunec, Pater Alme, Qui, Te vigilante, quiescit. CXVII Iam tenuit, sospes tenuit, ratis ostia portus,— Quassata, ruptis funibus ; Carbasa fregit hiems; tenuique famelicus esca est Nauta ipse, paene naufragus: Attamen aequoreum narrare in littore cursum Functum periclis? ut iuvat! Qui nune victor ovat palma gaudetque potitus* Athleta, paene concidit ; Nempe tulit quantum potuit tolerare patique, Nec semper hoc tulit bene: Attamen ille potest actos ridere labores, Cui iam corona contigit. Jam neque moliri fraudes valet improbus hostis, Nee castra vallis obsidet ; Nee nocturna sonat vox, Adsunt, cia*! Parata® Non est opus iam lampade: Sed quam paene tamen defecit miles, et hosti Thi est coactus cedere! ' Ordo Sepulturae: Corpus eius terrae committimus (anglice ‘We commit his body to the ground’). 2 Cf. Iuv. xii. 81, 82. 3 Verg. Aen. xX. 500. “ ib, ix. 38 ‘ Hostis adest, eia !’ 5 Matth. xxiv. 44 et xxy. 1.10. Cf. Iud. vii. 16, 20. Ii2 Incolumis clausumque intra tener agnus ovile Secura carpit otia ; Quem praedatus' erat morsuque tenebat edaci, Iamiam’ voraturus*, leo: Adfuit en Lateris cum vulnere Pastor, ovemque Suo redemit* Sanguine. Arva’ exul patriae repetivit amata; quot ille® Noctes diesque flebiles, Quot miser errores passus! quot denique questus Peccata et incertos metus! Nune quid flesse diem nigram’ attinet? Exulis illas Abstersit * Iese lacrimas. CXVIII Iam in tutum collocato, Procul luctu et peccato, Tibi, puer, et dolores Desierunt et timores; Nam primaevus te ex duris Recepisti domum curis ; Devs Ipse te servabit, Et dilecto somnum dabit’*. Iam in tutum collocato, Procul luctu et peccato, Nuper peregrino”’ mero, Tibi mors est lucro™ vero; 1 Oy. A. A. iil. 419. * Hor. Epod. ii. 68 Iamiam futurus rusticus, * x Pet. v. 8. * Verg. Aen. vi. I2I. 5 40, Eel. 1. 3. * ib. Aen, iv. 13, 14. 7 Hor. Sat. i. 9, 72, 73. *® Apoe. vii. 17 et xxi. 4. ® Ps, exxvi (exxvii). 2. © Hebr. xi. 13 et 1 Pet. ii. 11. 11 Phil. i, 21. 113 Nos ne damnum defleamus, Neu dilectum requiramus, Qui mutavit coeli pura Otia peccato, cura. Iam in tutum collocato, Procul luctu et peccato, Missionem* Drvus dedit Huic primaevo. Nune consedit In supernis Salvatoris, Nos exspectans frater, oris ; Quo secuti hunc, oramus, Semper, Izsu, Te colamus. SS. MICHAELIS ET OMNIUM ANGELORUM CXIX Laus sit Rear Supero, Caritatis Vinculo, Quem Exercitus Drum Colunt omnes Coelitum. Iilum canunt Seraphin, Quadripennes Cherubin, Potestates, Principes, Vi invicta acies. Illi it Archangelus Caritatis nuncius ; Fanti parent Coelites x Et ad nutum regunt res. ' Liy. xliii, 14 ante emerita stipendia.. . missio. I Cf. xxvi. 1. II4 Gaudent tamen Angeli Ministrare homini, Nam agnoscunt Principem Curistum, Deum-Hominem. Homo, Qui est mortuus, Throno sedet Dominus ; Cuius gaudent languidos Visere fraterculos’. O coeleste gaudium Novenorum Ordinum, Si quis fit e profugo Redux *, rex e perdito. Laudibus colamus—spe, Caritate et fide Iuncti choris Coelitum— Patrrem, VERBUM, SPIRITUM. CXX Matutina, Angeli, astra* qui splendetis, Qui virtute coelici luminis scatetis, Sancte, Sancte, Sancte, vox vestra semper clamat, Ubi nox proterere* diem nunquam amat. Hos ministros*®, Sabaoth Drus, Tuos vocas, Proximosque candido® Isti throno locas; Hos legatos mittere, hos soles patronos, Propugnator inopum, ut defendant bonos. 1 Cf. Hebr. ii. 11. 2 2 2 Reg. (2 Sam.) xiil. 37 Absalom fugiens abiit . . . et xiv. 13 rex... reducat eiectum suum. * Tob xxxviil. 7. * Hor. C. iv. 7. 9 ver proterit aestas. 5 Ps. ciii (civ). 4 facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos_ ignem urentem. ® Apoc. Xx. II, 115 Hi invigilant Tuae, Domrns, Sioni, Quotquot Potestates sunt, Principatus, Throni’, Ubi Animalibus illis sociantur Cherubin et Seraphin Teque venerantur. Tune, cum terra medio spatio libratur’ ; Tune, cum planetarum gens vaga volvebatur ; Tune, ab opere Suo Devs cum cessayit’*, Unusquisque filius Derr iubilavit* Etiamnune dent opem adiutores probis, Devs Exercituum, succurrantque nobis, Donee fas sit, ubi non cessant modulari Carmina, cum Angelis nos°® Te venerari. CXXI Adsunt, missi e quieta Derr amantissimi Sede, quam ridentem laeta Luce colunt superi. Assident; vetant timere ; Curas pellunt animis: Vult vos Deus hic manere, Coelites ; quo ruitis®? Vos sub ipsum finem viae Spe fovetis animum, Kt insusurratis pie, ‘Hine in Curisti gaudium ”.’ 1 Col. i. 16 et Eph. i. ar. * Plin. WV. A. ii. 4 [ii. 5 § 10] nec dubitari video .. . huius (se. aeris) Vi suspensam . . . librari medio spatio tellurem. > Gen: 11, 3: * Tob xxxviii. 7. 5 Verg. Aen. v. 800. 6 Verg. Aen. v. 741 Quo deinde ruis? quo proripis? inquit. 7 Matth. xxy. 21 Intra in gaudium domini tui. I2 116 Qui pavendo’ nostros metus Sacrastique gemitus, Te, Redemptor, inter fletus %, Confortabat * angelus. Firma nos quoque languentes Angelo satellite ; Sed et dextra morientes Ipse Tua protege. Pater, Fix, Sprrirusque, Trinitas ter Sancta, Te Superi, mortales usque Laudent laeto carmine. COMMUNE SANCTORUM CXXII Audin’? Cantant sanctae voces Pro mari crystallino Alleluia, alleluia, Alleluia Domino ; Stant, permagna multitudo, Clarior sideribus ; Candidati triumphales Palmas gestant manibus. Adest frequens Patriarcha, Vates CHRISTO praevius, Rex, Evangelista, Martyr, Cum Apostolo Pius ; 1 Mare. xiv. 33 coepit pavere. * Cp. Hebr. v. 7. * Lue, xxii. 43 angelaus de coelo, confortans eum. ET] Adest multa Virgo, Mater, Vidua; Te, Domine Omnium, adorant sancto Concinentes carmine. Tribulationem Tuo Durayverunt Nomine, In Tuoque dealbarunt ' Stolas, Insu, Sanguine ; Capti, torti, lapidati, Secti?, caesi per dolum, Devicere, Curistro freti, Mortem ac Diabolum. Te, Inyicte Rex, secuti Salvatorem, Te Ducem, Triumpharunt inferendo Tuam hostibus Crucem ; Laeti Tecum passi passo Mortuique mortuo, Sunt per mortem ad coelestem Vitam nati denuo®. Nune in aureo coelorum Ambulantes lumine‘*, EK torrente’ bibunt Tuae Voluptatis flumine ; Cibus est aeternus amor, Pax, doctrina, veritas ; O beatos, qui iam vident Te, Beata Trinrtas! 1 Apoe. vii. 14 hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt eas in sanguine Agni, * Hebr. xi. 37 lapidati sunt, secti sunt. 3 Toan, iii. 7. * Apoe. xxi. 24. 5 Ps, XxxXy (xxxvi). 9 torrente voluptatis tuae potabis eos. 118 Unigenite, de Luce Lux Devusque de Deo, Cuius Corpori cum sanctis Omnibus cohaereo, Plenitudine de Tua Da, ut colam Jaudibus Deum, Patrem, Versum, Sanctum SpPrIRITuM, perennibus, CXXIII Pro Fidelibus, ab armis qui nune feriantur’, Nomen Tuum coram mundo qui confitebantur, Tibi, Izsv, immortales? gratiae agantur. Alleluia ! Tu fuisti illis Petra, Robur* o sincerum ; Depugnandi Dux, Quem penes solum summa rerum; Tu in tristibus tenebris unum Lumen yerum. Alleluia ! Da—ut illis, qui tam bene tune militavere— Nobis quoque proeliatis in fide manere, Et coronas triumphales aureas merere. Alleluia ! O Communionem diam, qua beatitate ! Nos athletae* tantum; illi fulgent claritate °: Sed in Tua omnes unum sumus unitate®. Alleluia ! 1 Macr. Somn. Scip. i. 7 Achilles ab armis feriabatur. ? Cie. ad Fam. X. 11. 1 immortales ago tibi gratias. * 2 Reg. [2 Sam.] xxii. 2 Dominus petra mea, et robur meum. * Hieron. Comm. in Sophon. [vide supra, p. 65]. > S. Greg. Mag. Moral. xviii: omnes sancti in aeterna beatitu- dine summa claritate fulgebunt. Cf. Matth. xiii. 43 et Ioan. Xvii. 22. ° Ioan. xvii. 21 ut omnes unum sint, et Eph. iv. 5 unus Dominus. -Cf. 1 Cor. x. 17. 11g Sic, cum—pugna diu stante '—proelium crudescit °, Paean nobis ex longinquo laetior clarescit, Viribusque omnis dextra novis revalescit. Alleluia ! Aurei ab occidente sunt rubores visi; Iamiam milites quiescent, summa ope nisi’*; O quam dulcis est beati quies Paradisi! Alleluia ! Ecce, autem, orto adhue clariore die, Candida resurgunt pompa legiones Piae ; Ipse gloriae Rex scandit clivum* Sacrae Viae. Alleluia ! Iam, quot sunt telluris campi, marium quot metae, Inde usque turba® coit in plateam®, laete Concinens Te, Dreus, Pater, Fit, PARAcLETE. Alleluia ! CXXIV Hae ut animae’ refulgent! Quae sunt? cur albatae ? Unde successere * lucis Sedibus beatae ? E laboribus hane lucem Magnis devenerunt, Fulgentesque’ stolas Aenr Sanguine laverunt”™. 1 Liv. xxvii. 2 diu pugna, neutro inclinata, stetit. * Verg. Aen. vii. 788. ° Sall. Cat. i. r summa ope niti. Cf. Cic. ad Att. xiv. 14. 5. * Hor. C. iv. 2, 35. 5 Apoe. vil. 9 et xix. 6. ® Apoc. xxi. 21 platea civitatis (graece 7 mAatela THs TéAcws). Cf. xxii. 2. 7 Verg. Aen. vi. 758. 8 ib. iv. 10. ° Luce. xxiv. 4. 10 Apoe. vii. 13, 14. Of. i 5. I20 Nunc palmigerae supernum Ante thronum stantes* Ovant, inter astra suo Deo ministrantes. Non iam fames, neque sitis, Neque sol nocebit ; Devs, Sol aeternus, almo Lumine fovebit. Qui in medio est throni? Agnus iam servabit, Nutriet coelesti cibo, Pastos gubernabit. Per recentem rivis* herbam Ibit grex piorum ; Abstergetque Devs omnem Lacrimam Suorum. Patri, Verso, PARACLETO, Sit honor solennis ; Sit—ut erat, est, eritque— Gloria perennis. CXXV Fiuius, ecce, Der belli in certamina prodit, Regalem adepturus thronum ; Sanguinea adspicias longe vexilla rubere: Ipsi quis additur comes *? 1 Apoc. vii. 4. ? Apoe. vii. 17. 3 Verg. Aen. vi. 674. * ib, 528. 121 Constanter quicunque potest haurire’ dolorem, Et—victor angoris sui— Pectore ferre crucem patienti fortiter audet, Hic additur Duci comes. Princeps, lynceis oculis qui dispicit auras’, Contemptor* indignae necis, Qui videt in coelis solio Te, Curisrz, Paterno Adstare, visumque invocat* ; Exorans Dominum moribundus, ut Ipse Parente, Inter dolores ultimos Sontibus ac tantum scelus ausis fausta precatur : Illi quis additur comes ? Clara manus, pauci, Proprio quos Sprritus afflat— Bis. sex fideles—Numine? ; Fortiter irrident—nee spe capiuntur inani— Picemque et ignes® et crucem ; Principis irrident ferrum crudele, leonis Iubam madentem sanguine ; Carnificis subdunt ipsi sua colla securi: Illis quis additur comes ? Sanctorum illustris legio, puerique virique, Cum matribusque virgines, Vestibus induti niveis, laetantur ovantes Circa Redemptoris thronum. ' Cie. pro Cael. xxiv. 59 illum hausi dolorem. ? Verg. Aen. vi. 733, 734 neque auras Dispiciunt, clausae tene- bris et carcere caeco. 3 Hebr. xii. 2 confusione contempta. * Act. vii. 55, 58 (55, 56,59) vidit gloriam Dei et Iesum stantem a dextra Dei: et ait: Ecce video coelos apertos... et lapidabant Stephanum invocantem... ° Verg. Aen. Vi. 50, 51 afflata est numine quando Iam pro- priore dei. ® Luer. iii. r030 pix, lamina, taedae, et Cic. Verr. ii. 5. 63. 163 ignes candentesque laminae ceterique cruciatus. I22 Scanderunt coeli supera ardua, mille labores Passi et dolores et vices; Tanta Tua o utinam nobis quoque gratia detur, Illis ut addamur, Devs. CXXVI IN ANNUNCIATIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS Laus sit Dro, Qui promisit Diem hane veteribus, Quae praedicta piis risit # Longe exspectantibus, Signa sunt a Vate data’, Quae gens sancta nosceret— ‘Virgo rege David sata Srem promissam pariet.’ Quomodo hoc fiat *, parce Sciscitari, illius Memor, quam de coeli arce Obumbravit * Sprritvs. Plena gratia mitisque Illa fantem audiit— Casta Virgo—humilisque Det Verbo annuit. ' Is, vii. 14 dabit Dominus ipse vobis signum : Ecce virgo con- cipiet, et pariet filium. ? Lue. i. 34. Cf. Ioan. iii. 9. * Lue. i. 35 Spiritus sanctus superveniet in te, et virtus Altis- simi obumbrabit tibi, 123 Ergo dicitur Beata? Vulgi ore, qua—Der Tanto munere—sit nata Mundi Satus perditi. Fiz Virginis, festivis Te laudamus vocibus, Qui cum Parre Unus vivis Cumque Srririru Devs. CXXVII IN PRAESENTATIONE DOMINI NOSTRI IESU CHRISTI IN TEMPLO SEU PURIFICATIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS Salve, Domine, Qui aedis Subis*? Tuae ostia ; Angelis stipatum nullis— Pompa nudum regia— Turba nulla Te exspectat, Nec salutat obvia. Fultus humili Mariae Pectore, ceu solio, (Sinu fotum quae amore Servat suum Te pio,) Patri sisteris*, functurus Hominis officio. 1 Luc. i. 48 ex hoc beatam me dicent omnes generationes. Cf. i. 45 beata, quae credidisti. 2 Verg. Aen. vili. 363, 364 haec ... limina victor Alcides subiit. Cf. v. 281 subit ostia. * Lue. ii. 22 ut sisterent eum Domino. 124 Mirabundus adstans Ioseph Mente colit Te pia ; Pertentantque Simeonem Sancta senem gaudia, Dum Te accipit promissam Spem, terrarum Gloria’. Primogenite, salveto, Cuius pendunt pretium, Fri ante secla®, Frater Facte nune mortalium, Ut a morte redimas nos, Satanae servitium. Exspectata Lux telluris, Ades Tuis parvulis ; Veni haec ad templa* Tua, Ut peccati maculis Liberi sistamur omnes Parris Tui oculis, CXXVIII IN TRANSFIGURATIONE DOMINI Ut in Sinam Rex tremendae— Drvus—maiestatis Ruit olim vi commixtae Igne tempestatis, ‘ Lue. ii. 28, 32 et ipse accepit eum in ulnas suas, .. . lumen ad revelationem gentium, et gloriam plebis tuae Israel. * r Cor. ii. 7 ante secula. 3 Mal. iii. r veniet ad templum suum Dominator, quem vos quaeritis. 125 Sic in Thabor Iesus clari Induit splendoris Gloriam, confessus*’ summi Dominum decoris*. Illum ibi, pallescendo, Facta lux honorat, Sol et ipse provolutus Ad Pedes adorat ;- Dum in monte sancto® visi* Moses Eliasque Det-Hominis recensent Laudes gloriasque. O rem sanctam! o stupendam! Quid, cum illa parum Visa species in coelum Cedet, semper clarum ; Cum eis, qui vicerint®, Lux Domini non facta (Gloriae quam plena!) fiet Merces* olim pacta? 1 Verg. Aen. ii. 591 Alma parens, confessa deam. ? Ps. xlix (1). 2 Ex Sion species decoris eius. Cf. Is. liii. 2 non est species ei neque decor. * 2 Pet. i. 18 in monte sancto. * Luc. ix. 30, 31 Moyses et Elias, visi in maiestate. > Apoce. ii. 26, 28 quivicerit . . . dabo illi stellam matutinam. Cf. xxii. 16 Ego sum... stella splendida et matutina. ®> Gen. xv. 1 Ego...sum... merces tua magna nimis. HYMNS I MORNING Fatuer of lights, the sun is ris’n; The morning breaks from night’s dark prison: Thyself, more bright, hast shone’ within To raise us from the sleep of sin. EFFULGENCE” of the Unseen One, Light of the world, each saint’s true Sun, To paradise on earth restor’d, We wake to Gop through Thee, our Lord. Proceeding Licur, Who didst renew Life’s morning with baptismal dew, Convert our souls, and from them keep The spirit of untimely sleep *. Gop, Who art Light,—Gop, Who dost tell Thy Church in light, like Thee*, to dwell,— Make us from henceforth, while we may’, Walk as the children of the day, 2 Cor. iv. 6. ? Hebr. i. 3 amavyacua. > Rom. xiii. 11. * 1 Tim. vi. 16. * John xii. 35, 36. 127 IT EVENING The hours of day are gone, Its labours done; My eyes, by slumber press’d, Close into rest ; No longer thought or sense Can make defence Against the Foe, who waits Outside the gates. Bid Angel-watchers’ keep Guard, while I sleep ; And let Thy Presence, Lorp, From heaven down-pour’d, On my heart’s altar stay Until the day, And make this sin-stain’d shrine Completely Thine. ATE THE LORD'S DAY, COMMONLY CALLED SUNDAY To Thee, dear Lorp, belong all days; But, more than others, this is Thine, Creation’s firstborn, when the rays Of quick’ning light were bid to shine,— 1 Dan. iv. 13, 17, 23. 7 128 Redemption’s birthday, when, the night Of Sin and Death and Sorrow past, On gladden’d Earth the heav’nly light Of Immortality * was cast. This, when Thou madest all things new, Thou gavest in the Sabbath’s place, Not for mere rest, the bondman’s? due, But works of love and gifts of grace. Help us to find, as Christians, Lorp,— While with due feet Thy face we seek, And gather round Thy holy board,— ‘‘An Easter Day in every week.” ry: ADVENT In Judah’s wilderness is heard John Baptist’s warning cry, The voice that goes before the Worp:— ‘Repent: the Lorp is nigh! ‘Cast up*: fill valleys: level hills: Prepare the King’s highroad : Let nothing check the chariot-wheels Of our approaching Gop *. ‘He comes! His presence who may face? His judgement who may bear? His wrath who bide*®? But first, in grace, He sends His Son, the Heir®. 1 2 Tim. i. ro, 4 Dout. ve 14, 15 3 Is. lxii. 10. * Is. xl. 3, 4; Luke iii. 3-6. ° Nahum i. 6; Mal. iii. 2; Matt. iii. 7. § Matt. xxi. 37, 38. 129 ‘Repent: believe: be timely wise: That Son’s forgiveness win: Who comes as Friend in human guise, Will come as Judge of sin. ‘Repent: believe: bring forth good fruit: The Lorp draws nigh to see His vineyard ', and will thence uproot Each dead, each barren tree.’ They held his words as idle breath ; Then Gop in vengeance? came, And gave their guilty souls to death By famine, sword, and flame. By their fate warn’d, may we receive The preacher’s Advent-voice :— ‘Before Curist comes, repent, believe ; And when He comes, rejoice.’ Wi CHRISTMAS In Bethlem of Jewry To David is born A Babe, the world’s Saviour, Upon this glad morn. Ador’d by the oxen* That tread out the corn, He les in a manger. Fair fall this glad morn! 1 Is. v. 1-7, Matt. iii. ro. 2 Luke xxi. 22-24, Matt. xxii. 7. $ Cp. Is. i. 3 (and legend). K 130 ; The swaddling-clothes round Him Are threadbare and torn; His mother is humble: Yet fair fall this morn ! Though emptied’ of glory, Of comeliness’ shorn, He truly is Gop’s Son. Fair fall this glad morn! His life shall be toilsome ; His flesh shall be worn By fast and by vigil: Yet fair fall this morn! By His soul all our sorrows * And sins shall be borne; And He shall redeem us. Fair fall this glad morn! The Jew and the Gentile Shall laugh Him to scorn, Scourge, crucify, kill Him: Yet fair fall this morn! For He shall rise Conqu’ror, Return’d from Death’s bourne, And mount up to heayén. Fair fall this glad morn! The Sprreir shall comfort His Church left forlorn, Until He come glorious, Not as on this morn, ' Phil. ii. 7 €avrdv éxévace. Is. liii. 2 3 Is, lili, 4. Cf. Matt. viii. 17. 131 For you and all people To-day He is born: So say now, good Christians, ‘Fair fall this glad morn!’ VI THE CIRCUMCISION, BETTER KNOWN AS NEW YEAR’S DAY To-day Thy Church, O Gop, Takes to her fold The Curist-Child, Whose abode Was heay’n of old’. He Who is Gop above, Made Man below, Tastes’, in His tender love, Our pain and woe. The round of Time to-day Once more begins ; Keep far this year, we pray, Old and new sins; By Jzsv’s suffering, And—if need be— By their own sorrows, bring Souls home to Thee. cee MiCEavaias ? Hebr. ii. ge 132 VII EPIPHANY Star of Jacob’, Morning Star’, Known by Magi from afar, Lead us, as Thou leddest them, Till we come to Bethlehem, And—rejoicing at the sight*— Worship Thee, Incarnate Lieut. Very Man, Whom Jordan saw More than satisfy the Law‘, When the Sprair, like a dove, Rested® on Thee from above, Make us hear, Thy Baptism done, ‘This® is My Beloved Son.’ Very Gop, made manifest In Thy glory, when—as Guest At the marriage—Thou didst prove’ Thy disciples’ faith and love, May we, too, Thy glory see And, like them, believe on Thee. LENT VIII Fatuer of Curist, what He Prayed for us‘, to me give— Not of the sinful world to be, Though in the world I live. ' Numb. xxiv. 17. * Rey. xxii. 16. > Cp. Matt. ii. ro. * Matt. iii. 15; ep. Gal. iv. 4. 5 John i. 33 €vever. ® Matt. iii. 17; ef. Mark i. 11, Luke iii. 22 Sv. 7 John ii. 4, 11; ep. Xx. 31. 8 John xvii. 15. = I dare not—need not—ask Monk’s cell, or hermit’s cave ; _He bids me, as my proper task, His brethren seek and save, Not in the Church alone, By faith, hope, love brought near’, But also in the world, Thine own, To Whom all souls are dear’. My prayer is, not to flee From hell, nor heaven to win, But out of love to Him and Thee To watch, and fast* from sin. IX DE PROFUNDIS When—fleeing from the strife— I breathe this prayer: ‘Lorp, take away my life‘, For I despair ; ‘The flesh is all too weak Against its foes; My weary soul would seek Death, or repose’ ; This note Thy trumpet blows To warn and cheer: ‘The Christian soldier knows No sabbath here. ' Ps. exlviil. 14. * Wisd. xi. 26. Op. John iii. 16, 17, and x. 16. > Cp. Is. lviii. 6. 4 1 Kings xix. 3, 4. 134 ‘Soon march and fight will cease, Soon rest be won; For rest remains‘, and peace, When life is done.’ Yes! there remains a rest, And oh! how sweet! Upon the Saviour’s breast, Or at His feet! Wherefore I rather pray: ‘Unwearied One, Uphold me on the way That Curist has gone; ‘And, if (the fight seems long) My spirit faints, Through weakness make me strong, Heattu of Thy saints.’ Xx GOOD FRIDAY See, my soul, Lire meeting Death’, Rieuteousness to Sin brought nigh ; Hear the words thy Saviour saith From the Cross of Calvary. He has spoken pardon, cheer, Tender love, to those around, Ere the darkness, strange and drear, Covers all that holy ground. ‘ Hebr. iv. 9 dmodcimerar caBBatiopdés. (R.V.‘a sabbath rest’). * Adam of St. Victor, De Resurrectione Domini: Mors et yita conflixere. SiS Now He groans beneath the Rod’, And—in tears® and agony— Cries aloud*, ‘My Gov, my Gon, Why hast Thou forsaken me?’ Soul and Body! Hear, and note, How the anguish makes to burst From the fever’d Sufferer’s throat One most human word, ‘I thirst.’ Yet He still, in that lone hour, While Gon’s face seems turn’d away, Knows His ‘Faruer’’s love and power, And can trust Him, though He slay *. O may J, when comes the end, Whisper, ‘It is finishéd: Lorp’, my spirit I commend Unto Thee,’ and bow the head‘! XI EASTER How beauteous is this world’s new birth, When wind, and sun, and showers Awake from winter-sleep the Earth To make her glad with flowers, Yet greater far the loveliness, Whene’er the Sprriv’s breath And Curist, the Sun of righteousness, Have brought up’ life from death— 1 Cp. Hebr. xii. 6, 7, 11. * Hebr. v. 7 peta kpavyjs icxupas Kai Saxpvwv. 3 Matt. xxvii. 46, Mark xv. 34. * Job xiii. 15. > Acts yii. 59. ® John xix. 7 Jonah ii. 6. 136 Whene’er the crystal stream' of grace From Gop the Faruer’s throne Has bless’d the dry and barren place, A heart that once was stone, Spring-tide and summer cease to reign, And winter comes once more: A heart receiving grace in vain Grows harder than before. But ever fair—most fair—will be That realm of Curtst-lit day’, Where life—from sin and death set free— Shall bloom, nor see decay. Gop’s ancient word yet standeth true, Though false to it we prove, ‘New heavens, new earth*,’ yea, ‘all things new’*,’ Save° faith and hope and love. XII ASCENSION Hail to Curist, on high ascended— Curist, Who suffered for our sins! All His work on earth is ended ; His triumphant reign begins. Though a while the heav’ns must*® hide Him, Seated on the Fatruer’s throne, Can or height or depth’ divide Him From the Church He rose to own ? + Rev. XXii. I. ? Rev. xxi. 23. SIs Ixy. 17, 2 Pet. i 03. * Rev. xxi. 5, 2 Cor. y. 17. ° x Cor. xiii. 13 wevee; cp. t John ii. 17. * Acts iii. 21. T Rom. viii. 39. 137 Evermore He pleads the merit Of His holy life and death ; Evermore He sends the Spirit To renew us by Its breath ; Evermore, by mystic token, Our abiding’ Lamb and Priest Gives His body, for us broken, Gives His blood, celestial feast ; Evermore He forms” and makes us Curist-like in the Fatuer’s eyes; Sends in His good time, and takes us To Him in Gon’s Paradise? ; Though His Advent be delaying *, Yet—until He come or send— Eyermore we hear Him saying, ‘I am with you to the end.’ XIII WHITSUNTIDE Our Saviour Curist, when—to prepare For faithful souls a place— He bade His infant Church farewell, Vouchsafed these words of grace: ‘I will not leave you fatherless’, My little ones so dear‘, I send another Paraclete‘’, Who shall be ever-near. 1 Cp. Hebr. vii. 3. ? Gal. iv. 19. 3 Phil. i. 23 dvadtoa cal obv Xpior@ civ. Cp. Luke xxiii. 43, Rev. ii. 7. * Luke xii. 45. Cp. 2 Pet. iii. 4, 9. 5 John xiv. 18 dppavovs. ® John xiii. 33 texvia, 7 John xiv. 16; ep. 1 John ii, r. 138 ‘He shall recall My every word, Explain My every deed, Shall be your Guide in paths of truth, Your Help in hours of need. ‘In patient hope possess your souls, Abiding at your post, Until ye be endued with power, And with the Hoty Guost.’ They waited patiently in prayer’, Until the Srrrrr came, With full-voic’d blast of rushing wind And cloven tongues of flame. By outward sign and inner grace He made His presence known, Baptizing with celestial fire And dwelling in Curist’s own. That morn* He nois’d His mighty work Through Salem’s narrow bounds ; To-day He fills a world-wide Church With yet more mighty sounds. The Promise* is to all who hear, (Our Lorp’s Apostle saith)— Made good to true and honest hearts, That wait for It in faith. ' Acts i. 14. 2 Acts ii. 15. ° Joel ii. 28, Acts ii. 39 (ep. Luke xxiv. 49, Acts i. 4). So TRINITY SUNDAY XIV When earth-engender’d doubt Encompasses my mind, This Way, this only Way, from out Its blinding mists I find ; One Faruer—none beside'’— To serve and to adore; One Son, the Saviour-Lord Who died And lives for evermore ; One Srrrir, Fount of love, From Whom all comforts flow, Uniting Gop and Curist above, Curist and His Church below. XV FatuHer of heaven, Who madest all And didst to Adam give A body, good® before the Fall, My body save alive. Redeeming Son, Whose human Soul For me pass‘d through the grave, Who now dost Death and Hell control *, My soul for ever save. st xiv. 5: * Gen. i. 31. 3 Rey. i. 18. Who quick’nest by ‘Thy | All nature, but saints’? sp | My spirit-save from death. To Thee, to Whom Alone I To Whom Alone I can,— To Thee, O Trrune Gop, I pray To save me, triune man*% AS i; 7 » Cp. 1 Tim. iv. 10, * 1 Thess. v.25, 7 OXFORD: HORACE HART PRINTER TO THE UNIVERSITY . sale Me , i i | | | P | | | | + Weelospzo I | TTT Seueiqn Aysseniup eyng