r» ^ w ■^ > u * •* le 4- +1 a c c r- ' 3 cf> •-9 ja > c •*r j- to re ^^ > V s i^ ^ m tO V -f-* ra V, UJ \ \^ f- UJ 21 Z Ul CD :i< t :^^.k5< .-s-?^ IHa ■*/*>■'-■-/ ajorncU Inincraitg Siihracg Utiiata, New ^nrk ,aK. *Se '■Hte <-^o" ■ 'Then this \ 1 ' - ' i> r ,,-'*/■ ^>, lie- Cornell University Library PA 2245 .S9B47 Extracts illustrative of syntactical use 3 1924 021 615 962 EXTRACTS ILLUSTRATIVE OF Syntactical Oses of the Latin Subjunctive ITHACA 1912 Cornell University Library The original of tiiis book is in tine Cornell University Library. There are no known copyright restrictions in the United States on the use of the text. http://www.archive.org/details/cu31924021615962 EXTRACTS ILLUSTRATIVE OF Syntactical Uses of the Latin Subjunctive ITHACA 1912 Syntactical Uses of the Latin Subjunctive. 1. Injurias fortunae quas ferre nequeas defugiendo re- linquas. Cic. Tusc. Disp. v. 41. 118. 2. Qui ilium di omnes perduint. Ter. Phormio. 123. 3. Ne sit sane summum malum dolor, malum certe est. Cic. Tusc. Disp. ii. 5. 14. 4. Mithradates Datamem ferro transfixit priusquam quis- quam posset succurrere. Nepos, Datames, 11. 5. 5. Cupio ne nobiles nostri nihil in domibus pulchrum nisi imagines habeant. Pliny, Epist. v. 17. 6. 6. Nolo ores. Plaut. Most. 1177. 7. Perfice, ut ne minus res publica tibi quam tu rei pub- licae debeas. Cic. ad Fam. x. 12. 5. 8. Ut quiescant porro moneo. Ter. Andr. 22. 9. Et sponsio ilia ne fieret laborasti. Cic. in Verr. ii. 3. 57- 132- 10. Quid est curin hoc loco sedeas? Q.ic. pro Cluentio, 53- 147- 11. Quae causa est cur amicitiam tollamus e vita? Cic. Lael. 13. 48. 12. Caedebatur virgis civis Romanus cum interea nullus gemitus audiebatur. Cic. in Verrem, II. v. 62. 162. 13. Suadebit tibi, ut hinc discedas. Cic. in Caecil. 16. 52. 14. Cautus sis, mi Tiro. Cic. ad Fam. xvi. 9. 4. 15. Multum diei processerat cum etiam turn eventus in incerto erat. Sall.y«^. 51. 2. 16. Fortem fac animum habeas. Cic. ad Fam. vi. 10. 6. 17. Quodsi meis incommodis laetabantur, urbis tamen periculo commoverentur. Cic. pro Sestio 24. 54. i8. Ut ilium di deaeque perdant. Ter. Eun. 302. 19. Fecit pacem his condicionibiis ne qui afficerentur exsilio. Nepos. 8. 3. i. 20. Periculum est ne ille te verbis obruat. Cic. in CaeciU ium 14. 46. 21. Vereor ne exercitum firmura habere non possit. Cic. ad Att. vii. 12. 2. 22. Vereor ut satis diligenter actum sit. Cic. ad Att. vi. 4. 2. 23. Non deterret sapientem mors quominus rei publicae consulat. Cic. Tusc. Disp. i. 38. 91. 24. Maesti (crederes victos) redeunt in castra. Liv. ii. 43- 9- 25. Senatus decrevit darent operam consules. Sail. Cat. 29. 2. 26. Putares Sullam venisse in Italiam non belli vindi- cem sed pacis auctorem. Velleius Paterculus, ii. 25. i. 27. Solus es cujus in victoria nfemo ceciderit. Cic. pro Dejot. 12. 34. 28. , Hunc ego non diligam ? non admirer ? non omni ratione defendendum putem ? Qxc. pro Archia. %. 18. 29. Lacrumis opplet os totum ut facile scires desiderio id fieri. Ter. Heaut. 307. 30. Priusquam incipias consulto opus est. Sail. Cat. i. 6. 31. Certumst, hunc praemittam. Plaut. Casina, 448. 32. Spectes. Juv. Sat. v. 121 ; Saepe intellegas. Cic. pro Murena 17. 36; Quisputaret? Qac pro Flacco \o. 102. 33. Quis potest esse tam aversus a vero qui neget haec ommia deorum nutu administrari ? Cic. in Cat. iii. 9. 21. 34. Vetabo, qui Cereris sacrum Vulgarit arcanae, sub isdem Sit trabibus fragilemque mecum Solvat phaselon. Horace, Odes, iii. 2. 26. 35- Isocrates majore mihi ingenio videtur esse, quam ut cum orationibus lyysiae comparetur. Cic. Or. 13. 41. 36. Huiccedamus? hujus condiciones audiamus ? Cic. Philip. 13. 7. 37. Neque sumptui neque mod^stiae .suae parcere, dum illos obnoxios fidosque faceret. S^t. Calig. 30. "' 38. Nee opponere Thucydidi Sallustium verear. Quint. X. I. lOI. 39. Tu quaeso quicquid n6vi scribere ne pigrefe. Cic. ad Att. xiv. I. 2. 40. Quis est qui C. Fabrici, M.' Curi non cum caritate memoriam usurpet, quos numquam viderit ? Cic. Lael. 8. 28. 41. Accipe quodcunque est, dum modo non sit amor, Ovid, Epist. ex Ponto i. i. 14. 42. His Pythia praecepit, ut Miltiadem imperatorem sibi sumerent. Nepos. Milt. i. 3. 43. Quam potestatem minuere, quo minus de moribus nostris quinto quoque anno iudicaretur, nemo tam effuse pe- tulans conatus est. Cic. in Pisonem, 5. 10. 44. Quid ego nunc agam ? Ter. Adel. 784. 45. Nam si abest quod ames. L,ucr. iv. 1061. 46. Ita fit, ut omnino nemo esse possit beatus. Cic. Tusc. Disp. ii. 6. 16. 47. Decrevit senatus ut L. Opimius videret ne res publica detrimenti caperet. Cic. Cat. I. 2. 4. 48. Dixi equidem in carcerem ires. Plant. Stichus, 624. 49. Sint sane superbi Rhodienses, quid id ad nos attinet? Cato, in Gellius vii. 3. 50. 50. Restat ut doceam omnia, quae sint in hoc mundo, "hominum causa facta esse. Cic. Nat. De. ii. 61. 154. 51. Reliquum est ut egomet mihi consulam. Nepos. xxv. 21. 5- 52. Homini (natura) addidit rationem qua regerentur appetitus. Cic. Nat. De. ii. 12. 34. 53. Danda opera est ne qua amicorum discidia fiant. Cic. Lael. 21. 78. - 54. Haec sint falsa sane, invidiosa certe non sunt. Cic. Ac. ii. 32. 105. 55. I,evius dixi, quamquam id ipsum esset et novum et non ferendum. Cic. in-Vatin. 14. 33. 56. Nolim ita existimes. Cic. ad'Att. ii. i, 6. 57. Delegisti, quos Romae relinqueres, quos tecum educeres. Cic. in Cat. i. 4. 7. . 58. Homines sunt hac lege generati, qui tuerentur ilium globum qui terra dicitur. Cic. Som. Scip. 3. 59. Illud utinam ne vere scriberem. Cic. Epist. v. 17. 3. 60. Nihil habeo quod accusem senectutem. Cic. Cato Major. 5. 13. ...61. Nihil est quod tu mihi suscenseas. Plant. Merc. j,\b. 62. Sequitur utetiamvitiaparia sint. Q,\(i. Paradoxa,\\\.. I. 22. 63. Utinam liberorum nostrorum mores non ipsi perdere- mus ! Quint, i. 2. 6. 64. Tecum ludere, sicut ipsa, possem ! Catullus. 2. 9. 65. Hannibal jam subibat muros cum repente in eum erumpunt Romani. I^ivy, xxix. 7, 8. 66. I,ex permitti^t ut furem liceat occidere. Cic. pro Tullio, 47. 67. Statuunt, ut decem milia hominum in oppidum mit- tantur. Caes. B. G. vii. 21. 2. 68. Sit fur, sit sacrilegus, at est bonus imperator. Cic. in Verrem. II. 5. i. 4. 69. Secutae sunt tempestates quae nostros castris contin- erent. Caes. B. G. iv. 34. 4. 70. Forma egregia et cui non minus auctoritatis inesset quam gratiae. Suet. Titus, 3. 71. Nulla acies humani ingeni tanta est quae penetrate in caelum possit. Cic. Ac. ii. 39. 132. 72. Philosophi inventi sunt qui sumraum malum dolorem dicerent. Cic. Tusc. Disp. ii. 12. 28. 73 Quid timeam, si aut non miser post mortem aut beatus etiam futurus sum. Cic. Cato Major, 19. 67. 74. Opto ut in hoc judicio nemo improbus reperiatur. Cic. in Verr. ii. i. 17. 60. 75. Hoc te primum rogo ne contrahas ac demittas ani- mum. Cic. ad Quint. Fra. i. i. 4. ■^ 76. Ducas volo hodie uxorem. Ter. Andr. 388. 77. Huic mandat ut ad se quam primum revertatur. Caes. B. G. iv. 21. 2. 78. Vos orant ut vestrum judicium ab sue judicio ne discrepet. Cic. in Caec. 4. 14. 79. Mare praesidiis classium saepserat quo minus Caesar legiones posset transmittere. Velleius Paterculus ii. 51. 2. 80. Numquam laudari satis digne philosophia poterit, jcui qui pareat, omne tempus aetatis sine molestia possiTdegere. Cic. Cato Major, i. 2. , 81. Cedo bibam. Plautus, True. 367. 82. Si qui voluptatibus ducuntur, missos faciant honores, ne attingant rem publicam, patiantur viros fortes laborer se otio suo perfrui. Cic. pro Sestio, 66. 138. 83. Multi omnia recta et honesta neglegunt dum modo potentiam consequantur. Cic. de Or. ii. 77. 314. — 84. Decessit fere post annum quartum quam Themistocles expulsus erat. Nepos, Miltiades, 3. 4. — ■ 85. Nemo est tam immanis cujus mentem non imbuerit deorum opinio. Cic. Tusc. Disp. i. 13. 30. 8 86. Tarquinio quid impudentius, qui bellum gereret cum eis qui ejus non tulerant superbiam. Cic. Tusc. iii. 12. 27. 87. Incidunt multae saepe causae quae conturbent animos. Cic. de Off. iii. 10. 40. 88. Sapientia est una quae maestitam pellat ex animis. Cic. de Fin. i. 13. 43. 89. Dum haec a Vejis agebantur, arx Romae in ingenti periculo fuit. Livy. v. 47. i. 90. I/igarius eo tempore paruit, cum parere necesse erat. Cic. pro Ligario. 7. 20. 91. Haec habui quae de amicitia dicerem. Q.\c. Lael. 2"]. 104. 92. Accidit ut una nocte omnes hermae deicerentur. Ne- pos, Ale. 7. 3. 2. 93. Utinam istam calliditatem hominibus dii ne dedis- sent ! Cic. Nat. De. iii. 30. 75. 94. Absurde facis qui te angas. Ter. Eun. 802. -95. Nemo est orator qui se Demosthenis similem esse nolit. Cic. de opt. gen. 2. 6. 96. Tibi fortasse nemo fuit idoneus quem imitarere. Cic. in Verr. II. iii. 16. 41. 97. Amemus patriam, pareamus senatui, consulamus bonis. QAc. proSestio, 68. 143. 98. Est mos hominum ut nolint eundem pluribus rebus excellere. Cic. Brutus, 21. 84. 99. Huic imperat quas possit adeat civitates. Caes. B.G. iv. 21. 8. 100. Priusquam satis certa consilia essent, repens alia nuntiatur clades. Livy, xxii. 8. i. loi. Domi nihil erat quo famem tolerarent. Caes. B.G. i. 28. 3. 102. Major sum quam cui possit Fortuna nocere. Ov. Metam. vi. 195. 103. ^erit arbores, quae alteri saeclo prosint. Caecilius, in Cic. Cato Major, 7. 24. 104. Quod dei omen avertant ! Q.\c. Phil. iii. 14. 35; quod dei omen averterint. Ibid. xii. 6. 14. 105. Adhortor properent. Ter. Eun. 583. 106. Haec cum viderem, quid agerem? Contenderem contra tribunum plebis armis ? Cic. pro Sestio, 19. 42. 107. Proximum est ut doceam dearum providentia mun- dum administrari. Cic. Nat. Z?e. ii. 29. 73. 108. Non ego illi argentum redderem ? Plant. Trinum- mus. 133. 109. Tandem impetravi abiret. Plaut. Trinummus, 591. no. Eos hoc moneo, desinant furere. Cic. in Cat. ii. 9. 20. 111. Nolo ames. Plaut. Persa. 245. 112. Jamque paulum a fuga aberant cum Sulla Mauris incurrit. Sail. /w^. loi. 8. 113. In omnibus autem negotiis priusquam adgrediare adhibenda est praeparatio diligens. Cic. deOff. i. 21. 73. 114. Servos j ube hunc ad me ferant. V\axi\.VLS,Menaechmi, 954- 115. Fuit quoddam tempus, cum in agris homines passim bestiarum more vagarentur. Cic. de Inv. i. 2. 2. 116. Ego te videre noluerim? Cic. ad Quint, fr. i. 3, i. 117. Jubedum ea hoc accedat ad me. Plaut. Persa, 605. 118. Potin, ut taceas? Plaut. Persa, ii. i. 8. • 119. Statuitur ne sit Creta provincia. Cic. Philipp. ii. 38. 97- 120. Ciceronem cuicumque Graecorum fortiter opposu- erim. Quint, x. i. 105. 121. (Haec potestas) mihi pestifera videtur, quippe quae in seditione nata sit. Cic. de Leg. iii. 8. 19. lO 122. Imitatus esses ipsum ilium Q.Voconium qui lege sua hereditatem ademit nuUi. Cic. in Verrem II. i. 42. 107. 123. Taceam. Plaut. Bacch. 1058. 124. Nequiquam (hoc faciunt) quoniam tu animo tamen omnia possis protrahere in lucem. Lucretius, iv. 1188. 125. Vide ut mi haec certa et clara attuleris. Ter. Hec. 841. 126. Sed uti adserventur magna diligentia. Plaut. Capt. 115- 1 27. Sex libros de republica tunc scripsimus cum guberna- cula rei publicae tenebamus. Cic. de Div. ii. i. 3. 128. Sy. Reddetur, ne time. San. At ut omne reddat. Ter. Adel. 280. 129. Huic mandat Remos adeat. Caesar, B. G. iii. 11. 2. 130. Id velim mihi ignoscas. Cic. Fam. xii. 7. 131. Segestanis imponebat amplius quam ferre possent. Cic. Verr. iv. 34. 76. 132. Utinam ego tertius vobis amicus adscriberer ! Cic. Tusc. Disp. V. 22. 63. 133. Valeas beneque ut sit tibi X Plaut. Poen. iv. 2. 90. 134. Dicam ut revortatur domum. Ter. Heaut. 340. 135. Est consuetudo Siculorum ut nonnumquam eximant aliquem diem ex mense. Cic. in Verrem, II. ii. 52. 129. 136. Experiar, ut opinor ; certum est. Plaut. y^ojA 1089. 137. Jube famulos rem divinam apparent. Plautus,5'ftVAMj, 396. 138. Praeclare facis cum puerum diligis. Q.\c:..deFin.\\\. 2. 9. 139. Caesar suis imperavit, ne quod omnino telum in hostes reicerent. Caes. B. G. i. 46. 2. 140. Milites in castris habebat nisi cum pabuli egestas locum mutare subegerat. Sail. Jug. 44. 4. II 141. Denuntio abstineant manus. Cic. in Verrem. ii. i. 12. 36. 142. Ut bene aedificatum siet. Cato, de Agric. i. 4. 143. Vellem quidem liceret. Cic. Rose. Am. 48. 144. Quis est qui hoc dicere audeat ? Cic. deFin. v. 31. 93- 145. ' Nihil ignoveris.' 'Nihil omnino gratiae concesse- ris.' ' Misericordia commotus ne sis. ' Cic. pro Murena. 31- 65. 146. Nihil est quod tam miseros faciat quam scelus. Cic. de Fin. iv. 24. 66. 147. Inde consul, ut qui, jam ad hostes perventum cer- neret, cum cura procedebat. Livy, xxxviii. 18. 7. 148. Quo die ad me venies, tu, si me amas, apud me cum tuis maneas. Cic. ad Atl. iv. i8. 3. 149. Oro des operam. Cic. ad. Att. iii. i. 150. Si quid desit in annum, ut paretur. Cato, de Agr. 2. 6. 151. Nihil habeo quod agam. Hor. Sat. i. 9. 19. 152. Caesar priusquam se hostes ex terrore acfuga recip- erent, in fines Suessionum exercitum duxit. Caesar, B.G. ii. 12. I. 153. Duodequadraginta annos tyrannus Syracusanorum fuit Dionysius, cum quinque et viginti natus annos domina- tum occupavisset. Cic. Tusc. Disp. v. 20. 57. 154. Quid enim est causae cur poetas L,atinos legant, philosophos non legant? Cic. Academ. i. 3. 10. 155. Nolo resciscat pater. Plaut. Merc. 107. 156. Nee vero clarorum virorum post mortem honores permanerent, si nihil eorum ipsorum animi efficerent quo diutius memoriam sui teneremus. Cic. Cato Major, 22. 80. 157. Mane, sis : videam. Plaut. Most. 847. 158. Nullum tempus intermiserunt quin trans Rhenum legates mitterent. Caesar, B. G. v. 55. i. 159. Saepe ex socero meo audivi cum is diceret socerum suum lyaelium semper fere cum Scipione solitum rusticari. Cic. de Or. ii. 6. 22. 160. Atque haec ille egit septemdecin annis post alterum consulatum, cum inter duos consulatus anni decern interfuis- sent censorque ante superiorem fuisset. Cic. Cato Major, 6. 16. 161. Quid est igitur cur dubitandum sit quinsint ea quae disputavi verissima ? Cic. de Div. i. 39. 84. 162. Fateare necessest. Lucretius, iii 593. Cf. iii. 962, concede ; necessest. 163. Cupio te quoque sub idem tempus Campania tua re- mittat. Pliny, Ep. v. 14. 9. 164. Effecit ne vinceremur. Velleius Paterc. ii. 34. 3. 165. Consecutus es ne quem retinere videaris. Pliny, Paneg. 86. 166. Vis tibi ducentos nummos iam promittier, Ut ne clamorem hie facias neu convicium ? Plant. Bacch. 873. 167. Nolo ames. Plaut. Cas. 233. 168. Die mihi, an boni quid usquamst quod quisquamuti possiet. Sine male omni aut ne laborem capias, quom illo uti voles. Plaut. Merc. 146. 169. SuflScit ne ea minuantur. Pliny, Ep. ix. 33. 11. 170. Vidi etiam senem L,ivium, qui, cum sex annis ante quam ego natus sum fabulam docuisset Centone Tuditano- que consulibus, usque ad adulescentiam meam processit aetate. Cic. Cato Major, 14. 50. 171. Quid est cur verear ne ad earn (sententiam) non pos- sim accommodare Torquatos nostros ? Cic. de Fin. i. 15. 34. 172. Potin ut taceas ; potin ne maneas ! Plautus, Persa, 175- 173. Ergo in hac vita M.' Curius, cum de Samnitibus, de Sabinis, de Pyrrho triumphavisset, consumpsit extremum tempus aetatis. Cic. Cato Major, 16. 55. 1 74. Obsidesque uti inter sese dent, perficit : Sequani, ne itinere Helvetios prohibeant : Helvetii sine maleficio et in- juria transeant. Caesar, B. G. i. 9. 3. 175. Quid est cur nostri a nostris non legantur? Cic. de Fin. i. 3. 6. 176. Nemo fuit militum quin vulneraretur. Caesar, 5. C. iii. 53- 2. 177. Nil opus (est) resciscat. Plaut. Merc. 1004. 178. Quid est causae quin coloniam in Janiculum possint deducere. Cic. de lege agraria, ii. 27. 74. 179. Beatus est nemo qui ea lege vivit. Cic. Philipp. i. 14- 35- 180. Non opus est adfingas aliquid. Pliny,^/>. ix. 33. 11. 181. Simulabo quasi non videam. Plaut. Persa. 84. 182. I/udas, licet. Ter. Phormio, ii. 2. 23. Cf. Plaut. Most. 848 i, licet. 183. Idque si^s oro, Ovid, Ep. ex Ponto, iv. i. 19. Cf. Ter. Eun. 912 move te, oro. 184. Quid est causae quin liceat idem Peripateticis dicere ? Cic. Tusc. Disp. v. 11. 32. 185. Superest ne placeat. Pliny, Ep. vii. 10. 3. 186. Perfectum- esse ne ^biceretur. Cic. pro Murena, '8. 17. 187. Judex esse bonus nemo potest qui suspicione certa non movetur. Cic. in Verrem, II. v. 26. 65. 188. Potest igiturquicquam utile esse quod sit huic talium virtutum choro contrarium. Cic. de Off. iii. 32. 115. 1 89. Numquid est causae quin amicos nostras demittamus? Cic. Tusc. Disp. i. 32. 75. 190. An EpicuTO dicere licebit nullum sapienti esse tem- pus quin possit exclamare ? Cic. Tusc. Disp. v. 26. 73. 191. Nihil enim est stabile quod infidum est. Cic. Lael. 18. 65. 192. Digni autem sunt amicitia quibus in ipsis inest.causa cur diligantur. Cic. Lael. 21. 79. 193. Teneri non potui quin declararem. Cic. Academ., Dedication, i. 194. Quis est quin cernat quanta vis sit in sensibus? Cic. Academ. ii. 7. 20. 195. Verisimile est ut dimitteret. Cic. pro Sulla 20. 57. 196. Has tabellas fac des et quae jussi nuntiato. Plant. Persa. 196. 197. Quo sint plura venalia ef&ciunt. Pliny, Ep. vi. 19. 198. Suadeo, a te impetres, ne sis nugax. Petronius, Satiricon. 52. 199. Horum nihil est quin intereat. Cic. Nat. Deo. iii. 12. 30. 200. Hie cenes : sic fac. '^Xilm.X.. Most. 1129. All books are subject to recall after two weeks Olin/Kroch Library DATE DUE ,.mf^ If'Tfl'rtf'i-ll: pDW - irwr* GAYLORD PRINTED IN U.S.A. '^^r^- '.^H^^ 'V *^ '5' 't<. ;^^?