CORNELL UNIVERSITY LIBRARY The original of this book is in the Cornell University Library. There are no known copyright restrictions in the United States on the use of the text. http://archive.org/details/cu31924008359063 TO PROFESSOR JOHN BURNET ON HIS COMPLETION OF THIRTY YEARS AS GREEK PROFESSOR HERE ST. ANDREWS UNIVERSITY PUBLICATIONS, No. XV. JULIAN OF TOLEDO 'DE VITUS ET FIGURIS' Professor W. M. LINDSAY. Published for St. Andrews University by HUMPHREY MILFORD OXFORD UNIVERSITY PRESS London, Edinburgh. Glasgow, Copenhagen, New York, Toronto, Melbourne, Cape Town, Bombay, Calcutta, Madras, Shanghai 1922. JULIAN OF TOLEDO 'DE VITUS ET FIGURIS' Eleven years ago Prof. Funaioli wrote for an Italian journal (Rivista di Filologia xxxix, 42 — 79, 1911) a learned but very readable paper on the grammatical works of Julian, Bishop of Toledo 680 — 690, that ' Isidorus Junior ' whose re-casting of the materials used by the great Bishop of Seville furnished inter- polations in the Spanish MSS. of the Etymologiae. Full details of the literary relationship of Julian to Isidore we shall probably learn from Prof. Anspach's long-promised publication of Isi- dore's works in the Vienna Series of the Latin Church Fathers (if it ever appears). Meanwhile I offer a critical edition (the first) of Julian's treatise on rhetorical faults and figures. The witnesses cited are : E(rfurtensis), Erfurt Amplon. 10, ninth century; described by Schum in the Catalogue of MSS. and by Funaioli (though I cannot, like him, accept Schum's argument for South French provenance) ; F(loriacensis), Berne 207, ninth century ; described by Hagen (Anecdota Helvetica, p. cciv) and by Funaioli ; G(othanum fragmentum), Gotha II 193, eighth century; described by Funaioli and collated for me by Ehwald ; it contains VI 58 ut tris — 65 resurrectione, 109 fin. — similium congrua comparatio est — 116 fin. ; L(aurissensis), Vat. Pal. 1746, of the first half of the ninth century ; described by Keil (Gram. Lai. v, 313) ; the MS. used by Cardinal Lorenzana for his unsatisfac- tory and now almost inaccessible edition of Julian's grammatical works in 1797; 6 Julian of Toledo finally, under the symbol Gl, glosses in the Liber Glossarum from this source. Of the Liber Glossarum (described by Goetz in vol. xiii of the Saxon's Academy's Transactions) the two leading- MSS. have been used: Paris 11529—30 (written at Corbie) and Vat. Pal. 1773 (written at Lorsch), both of the early part of the ninth century. When the compiler blended Isidore — with Julian — material in these rhetorical glosses, the testimony of Gl. is weakened. I. DE BARBARISMO. 1. Barbarismus est una pars orationis vitiosa in communi sermone, id est in soluta oratione. In poemate autem vel in carmine metaplasmus vocatur. Bar- barismus dictus quasi a barbaris gentibus, dum Latinae orationis integritatem nescirent. 2. Inter barbarismum et sole- cismum hoc interest quod barbarismus in una tantum' parte orationis fit, quando vitiosa in communi sermone, id est in prosa, enuntiatur; nam si in poemate vel in carmine fuerit, metaplasmus est. Solecismus autem non potest inveniri in una parte orationis, sed discrepantes aut inconsequentes in se dic- tiones habet. 3. Inter barbarismum et barbarolexin hoc interest quod barbarismus in nostra loquella fit, quando una pars orationis in communi sermone vitiose enuntiatur. Bar- barolexis autem dicitur quando peregrina et barbara verba Latinis eloquiis inseruntur; ut siquis dicat ' mastruca, ' ' cateia,' ' magalia.' Mastruca enim barbarum nomen est Latinis eloquiis insertum ; cateias, hastas lingua Gallica ; magalia, lingua P'unica casae pastorales. 4. Omnis barbaris- mus duobus modis fit tantum, id est pronuntiatione et scripto ; quia aut scriptis hoc vitium invenitur, aut in pronun- tiatione profertur quum non scriptis sed communiter loquimur. 5. Barbarismus qui bipertito modo fit, id est scripto aut pro- nuntiatione, quattuor species habet per quas barbarismus I — II. om. E. I. 1. vitiosa om. F. aum (the Spanish autem-symbol) L. integritatis orationem F. 2. ser. eiusdem in p. F. aum L. unam partem FL. increpantes F. inter se? (a better phrase, but not necessarily Julian's). 3. in n. lingua F. mastruga bar. (om. enim) F. astae dicuntur I. G. m. vero 1. P. c. p. dicuntur F. 4. tantum item autem p. aut. s. q. s. F. pron. nostra prof. F. commune F. 5. Id est b. quia bip. F. detractio — asp. L. : adiectio Julitm of Toledo 7 efficitur : id est adiectionem, detractionem, inmutationem et transmutatjonem. Adiectio litterae, syllabae, temporis, toni, aspirationis ; detractio litterae, syllabae, temporis, toni, aspir- ationis, . 6. Barbarismus per adiectionem litterae, sicut (Aen. 1, 30, etc.) ' relliquias Danaum,' quum reliquias per unum L dicere debeamus; et ' audiveram,' proi audieram; et ' legates,' pro legite ; vel ' permicies ' aut ' pater, frater,' quum pernicies, pater et frater dicere debeamus. 7. Per adiectionem syllabae, ut (Aen. 2, 2'5) ' nos abiisse rati,' pro abisse. 8. Per adiectionem temporis, ut (Aen. 1,2)' Italiam fato profugus Lavinia ,' quum Italia correpta prima littera dicere debeamus. 9. Per detractionem litterae, sicut ' infatibu ' (Lucr. 1, 186) pro infantibusi; et ' nutrlbam ' pro nutriebam. 10. Per detractionem syllabae, ut ' salmentum ' pro salsamen- tum ; vel " paumentum ' pro pavimento. 11. Per detractionem temporis, ut (Aen. 1, 41) ' unlus ob noxam,' pro unlus. Nl enim syllaba naturaliter longa est, et loco brevis est posita. 12. Per inmutationem litterae, sicut ' olli,' pro illi, I littera in O routata. 13. Per inmutationem syllabae, ut ' permities,' pro pernicies. 15. Per inmutationem temporis, ut (Aen. 8, 677) ' fervere Leucaten ' ; quum fervere, si secundae coniugationis est, producte dici debeat. VE syllaba longa est et loco brevis est posita. (Leucaten vero montem dicit Apuliae ubi bellum gessit Augustus cum Antonio et Cleopatra). 15. Per trans- mutationem litterae, sicut ' Euandre,' pro Euander; vel ' intre- pella,' pro interpella. Transmutatis enim litteris dicta sunt. litterae fit autem scribto vel pronuntiatione F. 6. Adiectio litterae sicut L. legites ! (cf. Audax 361, 25 legites, cum satis sit dicere legite). Apparently an impudent Greek contrast of \tyere with legitis (as if \4yere + S.). Not as below, 2, 15 (which looks like a question by way of an order), vel perm. — deb. om. L (and indeed these words seem alien. But was Julian incapable of adding them?). 8. Lav. om. L. italiam co. F. 9. s. infatibus F (ante corr.) L. et nutriram L. pro nutrieram L. : pro nutriveram F. 10. Per de. om. L. salmento pro salsamento L. Salmentum was a different word from salsamentum (Gram. Lat. v. 324, 14). But pavimentum had become pavimentum, then paumentum. Cf. Ital. palmento (and pavimento). And yet there are persons who dare to say that the Brevis Brevians existed only in verse! Cf. merebatur (Consent. 393, 22). 12. Inrnutatione 1. L. I — mut. om. L. 13. Per inm. om. L. ut permicies FL. But that is a mere change of a letter. 15. Consentius' example is (392, 22) ' interpertor ' pro 8 Juliana of Toledo 16. Per transmutationem syllabae, ut ' displicina, ' pro dis- cipdina. 17. Per transmutationem temporis, ut siquis ' deos ' producta priore syllaba et correpta posteriore pronuntiet. 18. Adiectio, detractio, inmutatio, transmutatio hoc inter se diffe- runt quod adiectio dicitur quando integra parte orationis per- manente una syllaba aut littera [quajeidem parti[cipi] adicitur, sicut ' reliquias,' ' abiisse.' Detractio vero fit quando de integritate parti orationis littera aut syllaba Latini ser- monis detrahitur; quum dtibu[s] ' vel ' salmentum. ' Inmutatio fit quando in ipso loco ubi recta littera vel syllaba per inmutationem adponitur, sicut ' olli ' pro illi, vel ' permities ' pro pernicies. lam vero transmutatio fit quando in sermone quolibet littera vel syllaba de loco suo in locum alterius transmutatur, sicut ' Euandre ' vel ' displicina. ' 19. Toni quoque, id est aceentus, similiter per has quattuor species comm.utantur : per adiec- tionern, d'etractionem, inmutationem et transmutationem ; nam et ipsi adiciuntur, detrahuntur, inmutantur et transmutantur. 20. Per accentum enim fit barbarismus quum aut acutus pro gravi aut gravis pro acuto vel alius pro quolibet ponitur ; ut si dicam ' Metellus ' (acutus accentU9 primae), quum in secunda sit acutus aceentus, in prima gravis. 21. Per aspirationem fit barbarismus quando H littera aut adicitur ubi non oportet, sicut est ' ocius,' ' oculus,' ' orbis ' ; aut detrahitur ubi non oportet, sicut est ' homo,' ' honor,' ' honestus,' quae sine aspiratione scribi non oportet. Haec enim aspiratio sicut in interpretor. 16. ut F : sicut L. 17. Per tr. om. L. ut om. F. 18. om. L. So we have only one witness for this paragraph, habiiset F. quando] quae F. Had the archetype the syllabic suspension QD? uel pernicies pro pernicie F. quolibet] For ' Euandre ' is a Greek word, vel disciplinae F. On this schoolboy-joke see Amer. Journ. Phil. 37, 35. 20. cum ac. (om. aut) L. ponitur om. L. Cf. Charisius 265, 19 (where Keil misprints sonos for tonos) ; Audax 362, 17. Julian avoids the error of Isidore, whose transcribers have tried to remove it (Etym. 1, 18, 5). I hope that the Vienna edition of Isidore's Etymologiae sive Origines will avoid the error of sup- posing Isidore to have always written the truth and to have always quoted correctly, primi FL. cum inde sit secundi ac. L. ima . FL (i.e. I ma ), 21. Ocius — sicut est om. L. The shibboleth of a Spanish exemplar (or archetype) is the spelling nicil, mid. This last clause must be Julian's own Julian of Toledo 9 capite verborum aut ubi esse debet detrahitur aut ubi esse non debet apponitur, sic etiam et in mediis verbis fit; ut siquis dicat ' nicilum ' per C litteram, non per H hoc scribens vel alia similia. 22. Per hiatum fit barbarismus quotiens in pronun- tiatione scinditur versus antequam conpleatur, sive quotiens vocalis vocalem sequitur, ut ' Musae Aonides.' Hiatus enim scissio quaedam dicitur. Quodsi non compleat quis dictionis ordinem sed subdistinguendo inordinate pronuntiet ; verbi causa, si volens quis dicere Hierosolymitanus dicat ' Hierosoly- mita-' et taceat subdisting-uendo et postea dicat '-tanus,' hiatum facit ; et reliquis sermonibus similiter hoc vitium invenitur. 23. Ad hoc vitium pertinet si prosa enun- tientur nomina ilia quae antiqua declinatione declinantur (Ennius Ann. 33) ' Albai Longai ' dativum casum habentia quae in metaplasmis nominantur diaeresis, id est discissio syllabae unius in duas factae. 2%. Per iotacismum fit barbarismus quotiens in iota littera duplicatur sonus; ut ' Troia,' ' Maia,' ubi earum litterarum intantum exilis erit pronuntiatio ut unum iota non duo sonare videantur. 25. Per labdiacismurn fit bar- barismus si pro uno L duo pronuntientur, ut Afri faciunt dicentes ' colloquium ' pro conloquio; vel quotiens unum L exilius, duo largius proferamus ; quod contra est, nam unum L largius debemus proferre, duo autem exilius pronuntiare. 26. Fit per motacismum barbarismus quotiens M litteram vocalis sequitur, ut ' bonum aururo, ' ' iustum amicum. ' 27. Per conlisiones fit barbarismus quotiens novissimae syllabae finis in alterius principio est, ut ' mater terra.' II. DE SOLECISMO. 1. Solecismus est plurimorum ver- borum; inter se inconveniens conpositio, sicut barbarismus est unius verbi corruptio. Verba enim non recta lege coniuncta solecismus est, ut siquis dicat ' inter nobis, ' pro inter nos ; et contribution (or his teacher's). 22. qu. sc. L. gerosolimitanus L 1 . et dicat H. F. et tac. et subd. po. tan. (om. dicat) L. fa. rel. ser. hoc (om. et, sim.) F. This example is aimed at a faltering reader in the Church Service. 23. Ad hoc enim vi. pertinet F. prose enunt. F : prose nunt. L. no. il. antiquae declinationis L. facta F ■ factas L. ' Dative,' for genitive, is an old mistake (see my Latin Language, vi. 24). 24. exilerit F. sonare om. L. 25. dicentes om. L. contra es (con. contrahis) L. 26. Item per metacis- mum ba. F - Fit motacismum ba. L. II. 1. positio L. 10 Julian of Toledo ' date veniam sceleratorum,' pro sceleratis. 2. Inter solecis- mum autem et barbarismum hoc interest quod solecismus numquam in uno fit verbo sed in coniunctis duabus aut tribus vel plurimis partibus. Barbarismus auterru singula verba cor- rumpit. 3. Solecismus dictus est a Cilicibus qui ex urbe Solo, quae nunc Pompeiopolis appellatur, profecti, quum apud alios commorantes et suam et illorum linguam vitiose inconsequenterque confunderent, solecismo nomen dederunt. Unde et similiter loquentes solecismos facere dicuntur. i. Qui errantes 1 putant in una parte orationis fieri solecismum, si aut demonstrantes virum ' hanc ' dicamus aut feminam 'hunc,' in hoc intellegant quia non est una pars ubi solecismus videtur esse sed duae. Quia, si praecedentes demonstrationes tollantur, id est hanc et hunc, et remaneant quae sequuntur, id est virum et feminam:, nullus solecismus esse sine his demonstrationibus apparebit ; et ideo, quando dicimus ' hanc virum ' et ' hunc feminam,' iam non in una parte orationis sed! in duabus solecismum facimus. Similiter interroganti quo pergamus respondeamus ' Romae ' vel unum salutantes ' salvete ' vel ' gaudete ' dicamus, non in una parte orationis sed in duabus solecismum facimus, quum interrogatio ipsa vel salu- tatio vim contextae orationis obtineat. 5. ' Scala,' ' quadriga,' ' scopa ' vel similia quae secundum Donatum (393, 15 ; 376, 28) semper pluralia sunt barbarismi sunt, non solecismi. Nam quando singulariter enuntiatur ' scala,' quum pluraliter oporteat dici scalae, quaad una parte orationis hoc vitium invenitur, id est ut quod pluraliter dici debet singulariter dicatur, bar- barismus est, quia sine adiectione alterius partis est-. Similis ratio et pro huiusmodi nominibus redd'enda est. 6. Solecismus fit duobus modis, aut per partes orationis aut per accidentia partibus orationis. Per partes 1 orationis fiunt solecismi quum alia pars pro alia ponitur, ut (Aen. 7, 399) ' torvumque repente 2. sol. ba. (om. autem) L. sed con. duobus vel tr. F • sed in coniunc- tionibus duorum L. partibus om. F. verborum F. 3. solecismum ded. (om. no.) L. 4. pa. or. sol. fac. F • pa. sed in duabus solecismus facitur L. interroganti F • interrogati L. Therefore in the time of Donatus, from whom come these examples, the Romance use of vos for iu was not allowed, orationis om. F. solecismus facitur L. 5. semper om. L. op. dicere L. qu*ad L 1 : quid in FL 2 . 6. pars otn. L. torvumque] the Julian of Toledo 11 clamat, ' pro torve. Nomen pro adverbio positum est ; debuit enim dicere torve clamat. 7. Item per partes orationis fit solecismus, ut (Aen. 6, 104) 'O virgo, nova mi facies,' pro mini. Adverbium blandientis posuit ubi pronomen esse debuit. 8. Et quum, praepositio non locoi neque ut convenit ponitur, ut (Aen. 6, 502) ' cui tantum de te licuit? ', pro in te; et ' apud amicum eo,' pro ad amicum. 9. Per accidentia partibus orationis tot modis fiunt solecismi quot sunt accidentia partibus orationis. Nomini accidit qualitas, et fiunt per qualitates nominum solecismi ; ut si nomen proprium pro appellativo ponatur, sicut (Aen. 4, 661) ' hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto Dardanus.' enim pro Dardanius, pre*- prium pro appellativo posuit. Dardanus enim proprium nomen est, Dardanius autem appellativum est, deductum a Dardano; non enim solus erat Dardanius Aeneas sed et socii eius. Posuit ergo proprium pro appellativo et fecit solecismum in quarto libro Vergilius. 10. Per comparationes, sicut (Ennius Ann. 64) * respondit Iuno Saturnia, sancta dearum,' pro sanctissima. Positivum grad'um pro siuperiativo posuit et dixit ' sancta dearum ' pro sanctissima ; etenim genetiVus casus pluralis superlativo gradui deservit. Sic enimi dicimus : doctissimus poetarum ; doctissimus enim superlativus gradus est, poetarum autem casus est genetivus pluralis. Ergo secundum istum ordinem non debuit ille dicere : respondit Iuno sancta dearum, sed : respondit Iuno sanctissima dearum. Nam sancta posi- tivus gradus est ubi sanctissima dicere debuit et ponere super- lativum gradum, ut diceret : sanctissima diearumi, sicut : doctissimus poetarum. 11. Nam et siquis dicat ' magis doctior, 7 quum per se doctior dici debeat, solecismum facit. 12. Per genera, sicut (Lucr. 1, 571) ' validi silices,' et (Eel. 6, Spanish que-symbol in F. 7. per om. L. virquo FL. This must not be taken to mean that Virgil's mi here is actually the same word as mi in " mi vir, ' etc., but merely that it has the same form, esse F • ponere L. 8. non in loco L. 9. no. accedunt qu. F. sol. si (om. ut) F. Da. pro (om. enim) F. autem om. L. est-Dardano om. L. et om. L. posuit — Virg. om. L. 10. dixit — sanctissima om. L. etenim superlativus gradus genetivo plurali deservit F : et genetivus casus pluralis superlativo hie deservire debuit gradui L. Sic enim — genetivus pluralis om. L. ergo si sec. F. sed sanct. (om. resp. Iu.) L. dearum — sa. de. si do. po. om. L. 11. quam F. 12 Julian of Toledo 62) ' amarae corticis,' et (Plaut. Capt. 357) ' collus collar! caret ' ; quunr cortex et silerx generis sit feminini, licet et cortex incerti generis inveniatur ; et 'collus,' quum dicere debeamus hoc collum et haec colla. 13. Per numeros, sicut (Aen. 1, 212) • pars in frusta secant,' pro secat. Non enim secant pluraliter sed secat singulariter dici debuit, quia pars numeri singularis est. 15. Per casus, ut (Aen. 1, 573) ' urbem quam statuo vestra est,' pro urbs quam statuo. Urbem dicendo aceusativum pro nominativo posuit. 15. Per modos verborum, sicut (Trag. inc. inc. 34) ' itis, paratis arma quam primum, viri,' pro ite, parate ; quum recta sit loquutio ut dicatur : ite, parate arma. Indicativum modum' pro' imperativo posuit. 16. Per significationes, ut (Enn. Ann. 619) ' spoliantur eos et corpora nud& relinquunt. ' Hoc non debuit dicere ' spoliantur ' sed spoliant ; aut si dicas ' balneum lavatur, ' pro lavat. 17. Per tempora sicut (Aen. 3, 2) ' ceciditque superbum Ilium et omnis humo fumat Neptunia Troia,' pro cecidit et fumavit. 18. Per personas, sicut (Trag. inc. inc. 35) ' Danai qui parent Atridis quam primum arma sumite,' pro qui paretis sumite. Dicere enim debuit verbi causa : o vos Danai qui paretis Atridis arma quam primum sumite. 19. Per ad- verbia, ut ' intus eo,' pro intro; et ' foras sto,' pro forisi; quum oporteat dicere intro eo et foris sto. Necnon et illud 'Italia venioi,' 'ad Romam pergo ' ; quum praepositio nomini separatim addenda sit non adverbio. 20. Per praepositiones, quum alia pro alia ponitur, ut ' sub lucem,' pro ante lucem. Recta enim loquutio est si dicas : ante lucem ad te fui, non ' sub lucem.' Et quum dicit (Aen. 11, 686) ' silvis te, Tyrrhene, feras agitare putasti,' ut si diceret in silvis. In enim praepositio sublata est. 21. Per coniunctiones, sicut (Aen. 2, 37) ' subiectisque urere flammis.' Pro que enim ve dicere debuit, subiectisve. Et ' autem fieri non debet,' quum 12. cortices FL. colla rigaret L. sint F. lie. cor. (om. et) L. 14. usa (the Spanish vestra-symbol) L. quum om, F. 15. stis par. F. 16. rel. cum non F. spoliantur om. L. ut siquis dicat L. balneus F. Ci. Caper 104, 14 balneae, die, lavant, non lavantur ; ad homines utroque modo potest dici. 19. Per adverbium sicut F. fo. sto fo. (om. pro) F. non F (cum Donat. 394, 16): prae L. 20. et cum dicis FL. ut die. (om. si) F. 21. pro ue enim d'i. L : pro enim di. F. aum L. aim L. debuit F . Julian of Toledo 13 dicendum sit : fieri autem nan dtefoet. 22. In prosa enim, id est in oratione soluta, vitium factum solecismum dicimus ; in poemate autem schema appellatur. HI. DE CETERIS VITUS. 1. Acirologia est inpropria dictio, ut (Aen. 4, 419) ' hunc egx> si potui tantum sperare dolorem ' ; sperare dixit pro timere ; [acirologia a-ciro— (d-Kupo-), id est sine dominio] ut dum speramus bona, timeamus adversa. Et (Aen. 5, 287) ' gramineo in campo,' pro graminoso; et (Aen. 1, 191) ' nemorum silva frondea,' pro frondosa. 2. Kakenfaton est obscena enuntiatio vel in conposita dictione vel in uno verbo, ut (Aen. 1, 193) ' numerum cum navibus aequat,' et (Ter. Andr. 933) ' arrige aures, Pamphile.' Et illud (Aen. 6, 407) ' tumida ex ira turn corda resident ' ; verte illud pro- nuntiatone et facis tumida pro tumida. Item Verg-ilius (Aen. 2, 303) ' arrectis auribus adsto ' ; item (Aen. 12, 251) ' arrexere animos ' ; et (Aen.. 2, 27) ' Dorica castra ' ; item (Aen. 1, 579) ' his animum arrecti dictis et fortis Acates.' Et si alio quolibet modo inconposita dictio profertur, kakenfaton est. 3. Pleonasmos est adiectio verbi supervacui ad plenam signi- ficationem, ut (Aen. 1, 614) 'sic ore loquuta est,' pro sic loquuta est; et (Geo. 2, 1) ' hactenus arvorum cultus et sidera caeli,' dum non alibi nisi in caelo sint sidera. Et in Esaia (30, 21 Ital. ?) ' aure audietis,' dum non possumus nisi aure audire. Et apud Ioannem (1 Ep. 1, 1) ' quem vidimus oculis nostris.' Et in Psalmo (38, 5) ' loquutus sum in lingua mea.' i. Perisso- logia est supervacua verborum adiectio sine ulla vi rerum, ut ' ibant qua poterant, qua non poterant non ibant. ' Item 22. schemata L. III. Accedit E. 1. po. renovare do. F. dicit L. domino Gl. sp. bo. speramus ad. L. gramineum in campum Verg. nemora inter frondea Verg. 2. inconposita dictio Gl. (cf . infra), irato (iurato F) corde codd. residunt Verg. ' Isidore ' (Etym. 1, 34, 5), not seeing the true objection to Aen^ 2, 27, mistakes Donatus' in composita for incomposita, a mistake into which Julian falls at the end (not the beginning) of the paragraph, item his — Ach. om. L. dictis om. EF (non Gl.). 3. est ut hact. E. dum. al. (om. non) L. sint] sunt? non nisi aure possumus L (non Gl.). et in Ps. — mea om. L. et in David F. 4. The first example, a stock-example in the Grammarians, looks like one of Lucilius' (dactylic hexameter) fanciful illustrations of the ' soloecisrnon genera atque vocabula centum,' mock-lines which are often fathered on Ennius. And his parodies of Ennius (' non ridet versus Enni gravitate minores? '), at least some of them, may have belonged to this 14 Julian of Toledo (Deuteron. 33, 6) ' vivat Ruben et non moriatur.' 5. Macro- logia est longa sententia res non necessarias comprehendens, ut (Liv. frag. 64m.) ' legati non inpetrata pace retro unde vene- rant domum reversi sunt.' 6. Tautologia est eiusdem dicti repetilio vitiosa, ut * egomet ipse.' Item Vergilius, ut (Aen. 1, 546) ' si fata virum servant, si vescitur aura aetheria neque adhuc crudelibus occubat umbris,' crebro repetita loquutio. Et in Georgicorum- (2, 23) : hie plantas tenero abscidens de corpore matrum deposuit sulcis ; hie stirpes obruit arvo quadrifidasque sudes et acuto robore vallos, una res crebro adnuntiata. Hoc vitium diversis modis fit. 7. Eclipsis est defectus quidam necessariae dictionis quam desi- d'erat praecisa sententia, ut (Aen. 1,' 37) ' haec secum ' ; deest enim loquebatur. Item Lucanus (1, 1) ' bella per Emathios plus quam civilia campos ' ; deest gesta. Item (Aen. 4, 138) ' cui pharetra ex auro ' ; deest erat. Item (Aen. 1, 580) ' tunc pater Aeneas iamdudum ' ; deest erumpere nubem. Item (Aen. 1, 530) ' est locus Hesperiam Grai cognomine dicunt ' ; deest enim quam. Item (Aen. 1, 12) ' urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni ' ; deest enim quam. Item in Psalmo (138, 16) ' in libro tuo omnes scribentur; dies formabuntur, et nemo in eis'; deest enim ; nemo in eis erit praeter dies, et veritatis luce inluminabuntur. Item (Psalm. 74, 7) ' quia neque ab Oriente neque ab Occidente neque a desertis montibus ' (deest enim : patet via fugienti), ' quoniam Deus iudex est.' 8. Tapinosis est humilitas rei magnae non id agente sententia, ut (Aen. 2, 19) ' penitusque cavernas ingentes ' ; et (Eel. 6, 76) ' Dulichias vexasse rates ' ; et (Hor. C. 1, 6, 6) ' Pelidae stomachum cedere nescii.' Si cavernas, quomodo' ingentes? Item Vergi- lius (Aen. 1, 118) 'apparent rari nantes in gurgite vasto ' ; gurgite posuit pro rnari. Item, Lucanus (2, 571) ' Oceanumque vocans incerti stagna profundi.' 9. Est autem tapinosis Satire, ib. qui F : ib. quia JE 1 . qui non F. 6. ego et ipse L. tenebro L . tenebras F. depos. — vallos om. L. 7. quern des. codd. praescissa L : recisa F. plus om. F. et pater Aen. Verg. dii form. FL Gl. . die firm. E. pr. diem sed. codd. inluminantur L. fugiendi E 2 F Gl. (pel. fugient) : fugientibus L. 8. gurgitem pos. E 2 L. 9. rei om. E. est. om. L. oppr. pi. Julian of Toledo 15 miseria quae statum rei magnae dictis infirmat, ut est in Psalmo (21, 7) ' ego autem sum vermis et non homo [opprobrium horninum et abiectio plebis] ' ; quibus verbis vilibus inmen- sitas divina ostenditur. Item in Evangelio (Io. 10, 11) ' ego sum pastor bonus.' Et (Mat. 11, 7) 'quid existis in desertum videie? harundinerra vento agitatam.' 10. Kakosintheton est vitiosa conpositio dictionurm, ut (Aen. 9, 610) ' versaque iuven- cum terga fatigamus hasta,' quum versa hasta cuspide boves stimulamus ut exarent terram. 11. Amphibolia est ambiguitas dictionis quae fit aut per casum accusativum, ut siquis dicat ' audio sequutorem retiarium superasse ' ; sequutorem dixit et non ostendit personam tacendo nomen. Sicut Apollo ad Pyrrhum (Enn. Ann. 179) ' aio te, Aeacida, Romanos vincere posse ' ; ubi non ostendit quern monstraret esse victorem. 12. Fit et per incertam distinctionem, ut (Aen. 1, 263) ' bellum ingens geret Italia populosque feroces' ; incerta significatio utrum bellum ingens an ingens Italia. 13. Fit et per commune verbum, ut siquis dicat ' criminatur Cato,' ' vadatur Tullius,' nee addat quem vel a quo ; nee ostenditur utrum ipsi alios an alii ipsos calumniati sint. Cato itaque phil'osophus aliorum crimina reprehendebat ; Cicero, qui et Tullius, defensor causarum erat. (Vades enim dicuntur qui legaliter causasi agunt.) Sed in hac ambiguitate non ostendit quem criminetur Cato vel pro quo agat Cicero. (Vadatur enim., id est causam agit.) 14. Fit et per distinctionem, ut ' v'idi statuam auream hastami tenentem. ' Sicut quidam in testamento heredem suum statuit ut ab eo sibi poneret ' statuam auream hastam tenentem ' ; ubi fit ambiguitas an auream statuam ponere heres debeat aliquam hastam tenentem an statuam cuiuslibet materiae hastam solum auream tenentem. Et illud (Aen. 1, 130) ' nee latuere doli om. codd. (non Gl.). quibus — ost. post bonus E F Gl. ost. et ego sum F. item — agitatam om. L. in des. om. E. 10. asta cuspis de vobes stimula mulus ut E. 11. distinctions Gl. ret. sup. sec. om. E. et non ost. om. L. Strange that Julian does not see the point here ! -cide F. 13. Fit et com. (om. per) E 1 . al. per ipsos FL. cal. sunt E. : an cal. sint? Cic. vero qui et E. amb. non oro te non ost. L. q. crimatur C. E 1 (-mina- E 2 ) : om. L. quo om. E. 14. per] pro E 1 . The Spanish (and early French) per-symbol is the Continental pro-symbol, quidem L. heredum E 1 . statuit om. F. sibi EFL -. si Gl. ponet F. amb. st. au. po. heredes de. al. ha. te. 16 Julian of Toledo fratrem Iunonis et irae ' ; utrum fratrem Iunonis an doli Iunonis incertum est. 15. Fit et per homonymiam, ut siquis ' aciem ' dicat et non addat oculorum aut exercitus aut ferri. Oculorum acies est ut (Aen. 6, 788) ' hue geminas nunc flecte acies, hanc aspice g-entem.' Exercitus acies est ut (Aen. 9, 550) ' hinc acies atque hinc acies instare Latinas.' Ferri acies est ut (Aen. 2, 333) ' stat ferri acies mucrone corusco. ' Fit praeterea plurimis modis quos recensere omnes, ne nimis longum sit, non oportet. IV. DE METAPLASMO. 1. Metaplasmus est transfor- matio quaedam recti solutique sermonis in alteram speciem metri ornatusve causa. Huius species sunt quattucwdecim : prosthesis, epenthesis, paragoge, aphaeresis, syncope, apocope, ectasis, systole, diaeresis, episynaliphe, synaliphe, e-lip- sis, antithesis, metathesis. 2. Metaplasmus Graeca lingua Latina transformatio dicitur. Qui fit in uno verbo propter metri necessitatem et licentiam poetarum. 3. Fit metaplasmus per conpositionem partium diversarum. M'eta enim Graece per dicitur ; plasmare, fingere ; quod est conponere vel trans- formare. Et fit hoc decorandi metri ratio. Barbarismus, in prosa vitium, in carmine metaplasmus est ; quia sic in una parte oratlonis fit metaplasmus sicut barbarismus. Sicut et solecismus in poemate schema nominatur. 4. Unde et dictio quae transformatione conponitur Graece metamorphoseos dici- tur, sicut Ovidius scripsit libros quindecim vel Apuleius. Sed metaplasmus in una parte orationis fit, metamorphoseos vero in omni serie librorum. 5. Omnes metaplasmi, quemadmodum pedes saepe de capite, saepe de medio, saepe de fine sibi con- trarii sunt, sic et metaplasmorum species sibi contrariae sunt. 6. Prothesis est adpositio quaedam adl principium dictionis litterae aut syllabae, ut ' gnato,' pro nato; et ' tetulit,' pro tulit. Adicitur G ut ostendat generate, — idem (Aen. 11, 181, cuius manus ha. so. au. tenentem (sic) L. her. pon. F. 15. per] pro E 1 . fer. ac. est stat (om. ut) E. IV. 1. soluti om. L. me. ornatus necessitatisve F. 3. Gr. pro di. (with the Spanish per-symbol) L Gl. sic barb. Gl. sicut sol. (om. et) L. 4. Unde die. (om. et) F. quae per transformationem L (non GL). scr. in libros F. quinde E. 6. additur E. ut ostenderet generato F. Clear testimony to the form gnate in this line of Vergil. And the archaism would come well from the lips of a goddess. Idem-filio looks like a marginal adscript (of Julian's?) Julian of Toledo 17 et c) 'gnato' filio, — (Aen. 1, 664) ' g-nate, meae vires, mea magna potentia solus.' Terentius (Andr. 808) ' numquam hue tetulissem pedem,' pro tulissem. Sicut ' Gnaeus,' pro Naeo; sicut ' inpulsus,' pro pulsus. 7. Epenthesis est adpositio ad mediam dictionero litterae aut syllabae, ut ' reIliquias,*^p*ro reliquias; ' induperator, ' pro imperator. Hanc alii epenthesin, alii parenthesin nomine vocant ; sicut ' relligio,' pro religio ; sicut ' dedidit,' pro dedit. 8. Paragoge est adpositio ad finem dictionis litterae aut syllabae, ut ' magis,' pro mage; et ' potestur, ' pro potest. Hanc alii prosparalemsin appellant ; sicut et Vergilius (Aen. 11, 660) ' bellantur pictis Amazones armis,' pro bellant ; sicut ' estur,' pro est. Sedulius (Pasch. 2, 247) ' annuat ipse prius, sicut benedicier idem ' ; nam antiqui modo infinito passivo generi ER syllabam adiciebant. 9. Aphaeresis est ablatio de principio dictionis, ut ' mitte me,' pro omitte ; et ' temno,' pro contemno; sicut 'age,' pro euge ; sicut ' solvit,' pro dissolvit. Vergilius (Aen. 6, 620) ' diseite iustitiaro moniti et temnere divos,' pro contemnere. 10. Syncope est ablatio de media dictione, contraria epenthesi, ut ' audacter, ' pro audaciter; et ' commorat,' pro commoverat. Sicut ' audibat, ' pro audiebat ; et ' norat, ' pro noverat. Sedu- lius (Pasch. 3, 43) ' quem norat esse Dei ; passimque catervas.' ' Forsan,' pro forsitan. Item' ' terno mense suis redeunt ; stata tempora metis,' pro statuta. Item (Aen. 1, 249) ' Troia, nunc placida compostus pace quiescit,' pro compositus. 11. Apocope est ablatio de fine dictionis, paragogae contraria, ut ' Achilli,' pro Achillis ; et ' pote,' pro potest. Sicut t ' dixi,' pro dixit; sicut ' lectu,' pro lecturo. t Sicut 'sat,' pro satis, or — if these are lecture-notes — a parenthetic remark by Julian in the middle of a sentence, idem] id est codd. generate fi. L -. nato fi. F. s. (item F) repulsus FL (non Gl.). pulso L Gl. 7. nom. voc.] dicunt F. relegio pro legio L. s. dedit E l FL. pro cedit L. 8. si. Ver. (om. et) L. pic. bel. Verg. estur pro es I. . an esto pro es (sed cf. potestur)? Sedulius-adiciebant om. E. prior F. passivi generis F. 9. pro om. me F. si. uge pro eu. F ■ om L. The fashion (due to Greek teachers) of referring Latin words to a Greek source is responsible for this absurd explanation of age. 10. et comm. — audiebat om. F. si. audierat (yel -dir-) pro audierat (vel -dive-) Gl. om. L. forsan-compositus EF Gl. et cetera L. (So L. deliberately shortens.) 11. acille (ach-) pro acilles (ach-) codd. pro potis est codd. si. dixi — lecturo om. L (non Gl.) : an si. dixe pro dixisse, si. luxu pro luxuria (cf. Anecd. 18 Julian of Toledo ut est illud ' suavibus effing-as sat dia poemata metris.' 12. Isti sex metaplasmi qui supersunt sibi invicem contrarii sunt, sicut et sequentes similiter. 13. Ectasis est extensio syllabae contra naturam verbi, ut (Aen. 1, 2) ' Italiam fato profugus, ' quum Italia correpta prima littera dicere debeamus. Correptum : (Prudent. Peri. St. 9, 1) ' Sylla forum statuit Cornelius hoc, Itali urbem.' [Da longa. 'Italiam fato profugus Lavinaque venit. 'J 14. Systole est correptio, contraria ectasi, ut (Aen. 4, 52) ' aquosus Orion,' quum Orion producte dici debeatur. Vergilius (Aen. 1, 535) ' quum subito adsurgens fluctu nimbosus Orion.' 15. Diaeresis est discissio syllabae unius in duas facta, sicut (Enn. Ann. 33) ' olli respondit rex Albai Longai. ' Unde antiqui Albam et longam, quae sunt nomina primae declinationis, genetivum singularem in AS mittebant, dativum singularem in Al. ' Saiilus Paulus Christi cum facta negaret.' (Dracont. Laud. 1, 119) ' Lux datur ante polum, lux clari causa diei. ' 16. Episyna- liphe est conglutinatio duarurn syllabarum in unum facta, con- traria diaeresi, ut ' Phaethon,' pro Phaethon ; ' Neri,' pro Nerei ; ' aeripedem,' pro aeripedem ; ' chors,' pro cohors. [Item Vergilius (Geo. 1, 397) ' tenvia nee lanae per caelum vel- lera ferri.'] 17. Synaliphe est per interceptionem concurren- tium vocalium lubrica quaed'am lenisque conlisio, ut (Aen. 9, 1) " atqu' ea diversa penitus dum parte geruntur," pro atque ea. Haec a quibusdam synaeresis nominatur. Vergilius (Aen. 1, 5) ' multa quoque et bello passus dum conderet urbem ' ; (Aen. 11, 537) ' cara mihi ante alias, neque enim novus iste Dianae. ' 18. Ellipsis est superiori contraria, consonantium cum vocali- bus aspere concurrentium quaedanT difficilis ac dura conlisio, ut (Aen. 1, 3) ' multum ille et terris iactatus et alto.' Item (Aen. 8, 192) ' stat domus et ingentem scopuli traxere ruinam.' Item (Ennius 625) ' o multum ante alias infelix littera theta.' Helv. 280, 15)? illud om. L. 12. sequens F. 13. correpta est ut est Sy. L. da-venit om. EF. 15. albay longay . . ay (a Spanish spelling) L. unde-AI om. E. mittebant F ■ faciebant L. Julian ' combines his information ' unhappily. 16. pro Ph. om. L. erip. pro eurip. EF. cors EF. item-ferri om. FL. 17. pro atque ea om. L. synaeresis] sinensis E. cara-Di. E Gl. . om. FL. 18. Ecthlipsis? sup. om. L. item stat — theta om. L. It was this absurd theory of ' elision of -us in Virgil ' which suggested ta Leo his now Julian of Toledo 19 19. Antithesis est litterae pro littera positio, ut ' olli,' pro illi. Vergilius (Aen. 1, 254) ' olli subridens hominum sator atque deorum.' Sicut ' vonus,' pro bonus ; sicut ' vivere,' pro bibere; ' optumus,' pro optimus. 20. Metathesis est translatio lit- terarum in alienum locum., nulla tamen ex dictione sublata, ut ' Euandre,' ' pro Euand'er; et ' Thymbre,' pro Thymber. V. DE SCHEMATIBUS. 1. Schemata quibus eloquiis proferantur Latinis aut Graecis plurimi multa dixerunt, sed nullus vocabula eorum efferre potuit Latino sermone; sed his nunc appellationibus proferuntur quibus ea magistra Graecia nuncupavit. 2. Schemata ex Graeco in Latinum eloquium figurae interpretantur ; quae fiunt in verbis vel sententiis per varias dictionurra formas. Quae dum variatim ponuntur, et fastidium auferunt et eloquium ornant ; quantum tamen sibi vindicent laudis ipsa rerum natura demonstrat. 3. Huius orna- tionis generale nomen plasticon Graeei vocaverunt ; speciale vocabulum narrationis . 5. Schemata lexeos sunt et dianoeas, id est figurae verborum et sensus. Sed schemata dianoeas ad oratores pertinent, id est ad philosophos ; ad gram- maticos', lexeos. Quae quum multa sint, ex omnibus neces- saria fere sunt decemi et octo. Quorum haec sunt nomina : prolemsis, zeugma, hypozeuxis, syllemsis, item syllemsis, anadi- plosis, anaphora, epanalemsis, epizeuxis, paronomasia, schesis onomaton, paromoeon, homoeoptoton, homoeon teleuton, po- lyptoton, hirmos, polysyntheton, dialyton. 5. Prolemsis est praesumptio rerum ordinem sequuturarum antecedens, ut (Aen, 12, 161) 'continue reges ingenti mole Latinus,' et cetera. Debuit enim dicere : interea reges ingenti mole procedunt castris ; et statim adicere quod sequitur : procedunt castris ; deinde dicere Latinus, et cetera. Sed facta est pro ornamento exploded theory of a similar elision in Plautus. 19. si. vonus — pro bib. om. L. an duonus? vivere pro vivere E : bibere pro bibere Gl. : om. F. opt. pro opt. om. E Gl. 20. Metalemsis F. est om. L. V. 1. Sch. — Graecis om. E. aut F : ut L. eor. voc. F. po. in Lat. I.. tunc F. 2. formas om. L. quantum — demonstrat om. L. tamen om. F (iioh Gl.). 3. practicon F : pratticon E. 4. sunt om. E. id est — dian. om. E. figura F. sensuum L. quum] dum F. et octo — nom. om. E. prolemsis om, E 1 . 5. antecedens om. L. interea reg. V erg. (cf. infra) ceteri f„ en. sic die. L. adicere — deinde om. EF. ceteri EF. et qui] equi E. quia] 20 Julian of Toledo praesumptio rei, et qui sequi debuerunt reges interpositi sunt in septem versibus, et postea additum est procedunt castris. Inde et praesumptio, quia anteposita sunt quae sequi debuerunt. Vergilius (Aen. 1, 565) ' quis genus Aeneadum, quis Troiae nesciat urbem?,' dum anteponere debuit : non obtunsa adeo gestamus pectora Poeni. Item (Aen. 1, 678) ' ut faciem mutatus et ora Cupido ' ; et postea subiunxit : incendat reginam [atque ossibus implicet ignem] ; quum prius ipsud dicere de- buit : incendat reginam atque ossibus implicet ignem ; et sic subiungere : ut faciem mutatus et ora Cupido [donisque furentem. ] 6. Zeugma est unius verbi conclusio diversis clausulis apte coniuncta, ut (Aen. 3, 359) ' Troiugena interpres divum qui numina Phoebi, qui tripodas, Clarii lauros, qui sidera sentis,' et cetera. In isto verbo sentis totas sententias conclusit. 7. Haec schema fit modis tribus. Nam aut in primo aut in medio aut in extremo id verbum ponitur quod sententias iungit. 8. In primo, ut (Lucil. 139) ' vertitur oeno- phoris fundus, sententia nobis.' 9. In medio, (Ennius Ann. 329) ' Graecia Sulpicio sorti data, Gallia Cottae. ' 10. In postremo, (Ter. Andr. 67) ' namque hoc tempore obsequium amicos, Veritas odium parit.' Item Cicero in Catilinam (1, 13) 'quae nota domesticae turpitudinis, quod privatarum rerum dedecus, quae libido ab oculis, quod flagitium a tuo corpore afuit? ' Item ' anguis pressa perit, fera telo, virque veneno.' Item ' anguis, aper, iuvenis pereunt vi, pondere, morsu.' 11. Hypo- zeuxis est figura superiori contraria, ubi diiversa verba singulis quibusque clausulis proprie subiunguntur, ut (Aen. 10, 149) ' regem adit et regi memorat nomenque genusque,' et cetera. Et illud ' vinolentia invitat, inflat superbia, iracundia in- flammat, inquietat crudelitas, stimulat ambitio, delectat libido, praeclpitat rapacitas.' 12. Syllemsis est dissimilium clausu- larum per unum verbum conglutinata conceptio, ut (Aen. 1, 16) ' hie illius arma, hie currus fuit. ' 13. Hoc schema late patet, qui E 1 . dum] cum F. et post, subiun.] donisque furentem L. atque — ignem om. EF. don. fur. om. EL. 6. apt. con. div. cl. F. clari (clauri E 1 .) codd. verba E. tota sententia L. 7. nam ut in F. 8. enforis codd. 9. In med. ut L. 10. aper] apro L (The Spanish per-symbol stood in the exemplar), veneno] venere Gl. 11. rapacitas om. L : ante inquietat EF Gl. 14. et al. Julian of Toledo 21 et fieri solet non solum per partes orationis sed et per accidentia partibus orationis. 14. Sicut et aliter fit quum singularis dictio plurali verbo adligatur, ut (Eel. 1, 80) ' sunt nobis mitia poma, castaneae molles et pressi copia lactis. ' Item ut (Aen. 1, 554) ' sociis et rege recepto.' Nam ubi et pro multis unus et pro uno multi ponuntur, syllemsis est. 15. Pro multis unus est (Aen. 2, 20) ' uterumque armato milite conplent,' quum non pro uno sed multis militibus diceretur. 16. Pro uno multi, ut in Evangelio (Mat. 27, 44) ' latrones qui cum eo crucifixi erant inproperabant ei,' quum non ambo sed unus blasphemaverit Iesum. 17. Fit autem syllemsis multipliciter : per genera, ut (Aen. 1, 144) ' Cymothoe simul et Triton adnixus acuto ' ; feminino enim et masculino generi occurrit adnixus. 18. Fit et per numeros, ut (Aen. 1, 554) ' Italiam sociis et rege re- cepto ' ; singulari numero pluralem conclusit. 19. Fit per genus et numeros, ut (Aen. 1, 583) ' classem sociosque recep- tos.' 20. Fit et per casus, ut (Aen. 5, 461) ' tunc pater Aeneas procedere longius iras et saevire animis '; iras pro ira posuit, animis pro animo. 21. Fit et per tempora, ut (Geo. 2, 1) ' hac- tenus arvorum cultus et sidera caeli, nunc te, Bacche, canam. Praeterito et praesenti tempore subiunxit canam. 22. Fit et per personas, ut (Aen. 3, 408) ' hunc socii modern sacrorum, hunc ipse teneto ' ; tertiae enim et secundae personae occurrit. 23. In Exodo pro multis unus (cf. Num. 21, 7) ' ora ad Dominum ut auferat a nobis serpentem,' pro serpentibus quas patiebatur populus. 2$. Et pro uno multi, ut in Evangelio defuncto Herode dictum est (Mat. 2, 20) ' mortui sunt qui quaerebant animam pueri.' Et Paulus apostolus in epistola ad Hebraeos, quum sanctorum passiones scriberet, dixit (11, 37) iapidati sunt, temptati sunt, secti sunt, in occisione gladii mor- tui sunt,' quum tantummodo Esaiam prophetam sectum Iudaei fit quum (cum F) F Gl. : et al. fit ut E : item, sillemsis est cum L. adli- quatur E. 15. est ut ute. E. 16. ut evangelium d'icit L. Iesu L. 17. aum L (the Spanish autem-symbol). mult, per gen. E Gl. : per gen. mult. L: mult. (om. p.g.) F. 18. per] pro E 1 . 19. Fit et per F. 21. praet. igitur et L. subvexit L. 22. per om. E. tertiae — teneto om. F. 23. om. L (non Gl.). Dominum F : Deum E. 24. defuncti enim sunt qui F. apsis, epsla (the favourite Spanish symbols) F. dixit EL : ait F. sec. s. 22 Julian of Toledo autument. 25. Anadiplosis est congeminatio dictionis quae ex ultimo loco praecedentis versus et principio sequentis iteratur, ut (Aen. 10, 180) ' equitum pulcherrimus Astur, Astur equo fidens.' Item (Eel. 9, 47) ' ecce Dionaei processit Caesaris astrum, astrum quo segetes gauderent frugibus.' Item (Eel. 8, 55) ' certent et cygnis ululae, sit Tityrus Orpheus, Orpheus in silvis, inter delphinas Arioo.' Item in Iudicumi (5, 19) ' vene>- runt reges et pugnaverunt ; pugnaverunt rcges Chanaan in Thanac.' 26. Anaphora est relatio eiusdem verbi per principia versuumi plurimorum, ut (Aen. 1, 664) ' nate, meae vires, mea magna potentia solus, nate, patris summi qui tela Typhoia temnis.' Item (Aen. 3, 157) ' nos te Dardania incensa tuaque arma sequuti, nos tumidum sub te permensi classibus aequor. ' Item (Aen. 3, 523) ' Italiam primus conclamat Achates, Italiam laeto socii clamore salutant.' Et in Numero (24, 3; 15) ' dixit Balaam filius Beor, dixit homo cuius obturatus est octilus, dixit auditor sermonum Dei.' Item in Evangelio, ubi beatitudines singulae in capite per singulas clausulas memorantur ; (Mat. 5, 8) ' beati mundo corde,' ' beati mites,' ' beati pacific!,' et cetera. 27. Epanalemsis est verbi in principio versus positi in eiusdem fine repetitio, ut (Geo. 2, 536) ' ante etiam sceptrum Dictaei regis et ante.' Item. (Juv. 14, 139) ' crescit amor nummi quantum ipsa pecunia crescit.' Item (Juv. 15, 7) ' illic caeruleos, hie piscem fluminis, illic' 28. Epizeuxis est eius- dem verbi in eodem versu sine aliqua dilatione congeminatio, ut (Aen. 9, 427) ' me, me, adsum qui feci, in me convertite ferrum.' Item (Aen. 4, 660) 'sic, sic iuvat ire sub umbras.' Item (Cic. Cat. 1, 2) ' vivit, vivit, immo etiam in senatum venit.' Item 'tua, tua contra te dimicant arma.' Item 'o iuvenis, iuvenis, si nescis fingere versus.' Et in Esaia (21, 9) ' cecidit, cecidit Babylon.' 29. Paronomasia est veluti quaedam de- nominatio, sub una significatione diversa dictio, ut (Ter. Andr. 218) 'nam inceptio est amentium, haud amantium.' Item tern. s. L. 25. antrum antrum E Gl. gaudet et ft. codd. cigni (gi-) codd. item in lud. — Than. om. E. iudicium F L. tanai (tamn-) FL. 26. revelatio L. obduratus FL. item in Ev. — et cct. om. E. per sing. om. F. be. m.c. om. L. 27. So Julian's MS. of Juvenal had not substituted aeluros for caeruleos. ceruleas F. hio E. 28. o om. F. 29. deminatio E. item ipse Julian of Toledo 23 Cicero ' abire an obire te convenit? ' id est exulem fieri aut mori. Item ipse ' qui locus religiosissimus, hie erit locus deser- tissimus.' Item ' et custodia sacrorum, non honorum, sed honoris a causa existimabitur. ' 30. Fit autem paronomasia et per litteram demtam, ut illud ' non nomen habet ista sed omen.' 31. Aut per litteram commutatam, ut ' sapientis mensa con- vivium, stulti convitium est.' 32. Schesis onomaton est mul- titudo nominum coniunctorum quodam ambitu copulandi, ut (Ennius Ann. 276) ' Marsa manus, Peligna cohors, Vestina virum vis.' Item ' nubila, nix, grando, procellae, flumina, venti.' Item (Trag. fr. ?) ' imber, aestus, nix, pruina, silva et aura, nox, dies.' Item ' providula, larga, sollers, facunda, decora.' Item (Auson. Epigr. 70, 2) ' ius, aqua, mel, vinum, panis, piper, herba, oleum, sal.' 33. Parhomoeon est quum ab isdem litteris diversa verba sumuntur, ut (Enn. Ann. 109) ' o Tite tute Tati tibi tanta tyranne tulisti. ' 34. Sed bene hoc temperat Vergilius, dum non toto versu utitur hac figura ut Ennius, sed nunc in principio, nunc in fine. Ut sunt hi : (Aen. 1, 295) ' saeva sedens super arma et centum vinctus aenis ' ; item in fine (Aen. 3, 183) ' sola mihi tales casus Cassandra cane- bat.' 35. Homoeoptoton est quum in similes casus exeunt verba diversa, ut (Enn. Ann. 103) ' maerentes, flentes, lacri- mantes, conmiserantes. ' Item (Aen. 12, 903) ' sed neque cur- rentem se nee cognoscit euntem, tollentemque manu saxumque inmane moventem.' Item Cicero (Cat. 2, 1) ' tandem, tandem aliquando, Quirites, Lucium Catilinam furentem audacia, scelus anhelantem, pestem patriae nefarie molientem, vobis atque huic urbi ferro flammaque minantem. ' 36. Homoeon teleuton est quum simili modo dictiones plurimae finiuntur, ut (Enn. — exist, om. L (non Gl.). custodiam sacrarum E. 30. autem om. L. et om. L. iste sed o. ha. L (non Gl.). 31. Et per L. ut] et E. sapiens L. stulti L : saluti EF Gl. (a curious error of the archetype. Spanish t resembles a). 32. coni. quae qu. L. quod ambitu E 1 : quodam habitu L (non Gl). copulata Gl. ut om. E. magna man. codd. festina 1 codd. (a Spanish sub- stitution of / for v). silva et] sol et?? item nub. — decora om. L (non Gl.). procella F. The pro- suggests to me an early poet (Ennius?, Lucilius?). extus F. providula E Gl. : provida F. solers E 2 . 33. sumuntur EL : iunguntur F. 35. manus L. Cic] Vergilius L( !) Lucium — minantem om. L( !) famemque F. 36. similitudo diet. F. fiuntur E. relinqui reu hei E : relinquere vehi (vei F) FL -. vix rel. revehi. abscessit etiam Isid. (Etym. 24 Julian of Toledo trag. 358) ' eos reduci quam relinqui, devehi quam deseri malui.' Item (Cic. Cat. 2, 1) ' abiit, abscessit, evasit, erupit. ' 37. Item quotiens medii et postremi versus consonantia est, ut illud (Ovid. Am. 1, 2, 40) ' plaudit et appositas spargit in ore rosas.' 38. Polyptoton est multitude* casuum varietate dis- tincta, ut (Aen. 4, 628) ' litora litoribus contraria, fluctibus undas inprecor, arma armis ; pugnent ipsique nepotesque. ' Item (Persius 3, 84) ' ex nicilo nicilum ad nicilum nil posse reverti.' Item Persius (5, 79) ' Marci Dama, papae ! Marco spondente recusas? Marcus dixit, ita est; adsigna, Marce, tabellas.' Item ' hie tuus pater? patrem hunc appellas? nunc tibi piatris nomen venit in mentem? ' 39. Hirmos est series orationis tenorem suum usque ad ultimum servans, ut (Aen. 6, 724) ' principio caelum ac terras camposque liquentes lucen- temque globum lunae Titaniaque astra spiritus intus alit,' et cetera. Item Vergilius (Aen. 1, 159) ' est in secessu longo locus, insula portum,' et reliqua. Hie enim in longum vadit sensus usque ad ilium versum : horrentique atrum nemus inminet umbra. 40. Polysyndeton est multis nexa coniunc- tionibus dictio, ut (Aen. 2, 262) ' Acamasque Thoasque P'elides- que Neoptolernus,' et cetera. Item (Geo. 3, 344) ' tectumque laremque armaque Amyclaeumque cahem.' Item (Aen. 7, 186) ' spiculaque clipeique ereptaque rostra carinis.' Et Lucanus (7, 541) ' vivant Galataeque Syrique, Cappadoces Gallique extremi- que orbis Hiberi.' 41. Dialyton vel asyndeton est figura supe- rior! contraria, carens coniunctionibus, ut (Aen. 4, 594) ' ite, ferte citi flammas, date tela, impellite remos. Item ' venimus, vidimus, placuit.' VI. DE TROPIS. 1. Tropus est dictio translata a propria significatione ad non propriami similitudinem ornatus necessita- tisve causa. Quos alii ex Graeco in Latinum vocant loquutionis modos. 2. Quorum omnia nomina difficillimum est adnotare ; 1, 36, 16); eripuit E. 37. -det -get . ora Ovid. 38. item ex — tabellas om. L (non Gh). nihilo EF. nicilum ad nicilum E : nih. ad nih. F. nihil E : om. F. est ut signa F (non Gl.). nunc L (cum codd. Rutil. 1, 10) : hoc EF Gl. 40. Polisindeton codd. (et GL). orbis om. EF Gl. 41. vel as. om. F. asindeton EL (et Gl.). superiora E. item — plac. om. L. ven. vivimus F. In Lib. Gloss, this sentence appears s.v. Brachylogia. VI. 1. d. lata translata F. alii] abi E. in Graeco in latinum F : in Julian of Toledo 26 sed ex omnibus tredecim Donatus (399, 14) usui tradenda con- scripsit. Quorum haec sunt nomina : metaphora, catachresis, metalemsis, metonymia, antonomasia, epiithetom, synecdoche, onomatopoeia, periphrasis, hyperbaton, hyperbole, allegoria, homoeosis. 3. Metaphora est rerum verborumque translatio. Haec fit modis quattuor : ab animali ad animale, ab inanimali ad inanimale, ab animali ad inanimate, ab inanimali ad animale. 4. Ab animali ad animale, ut (Varro Atac. fr. 2) ' Tiphyn auri- gam celeris fecere carinae ' ; nam et auriga et gubernator animam habent. Item: (id. ?) ' aligeros conscendit equos. ' Ecce hie miscuit quadrupedi alas avis, quia et quadrupes et volatile animam habent. Item, et (Eel. 6, 80) ' quo cursu deserta peti- verit ' ; miscuit volatili cursum. 5. Item in Apocalypsi (5, 5) leo /Christus ; item leo Diabolus. Et in Exodo (19, 18?) iratus est Dominus et descendit ; et similia quae ex humanis motibus transferuntur ad Deum. Item in Evangelio (Io. 15, 1) ' Pater meus agricola est.' 6. Ab inanimali ad inanimale, ut (Aen. 5, 8) ' pelagus tenuere rates ' ; nam et rates et pelagus animam non habent. Item ut ' pontum pinus arat ' ; nam et pinus et pontus animam non habent ; item ' sulcumi premit alta carina. ' Miscuit usum terrae aquis, dum arare et sulcumi premere ad terrain pertineat, non ad mare. 7. Ab animali ad inanimale, ut (Aen. 4, 248) ' Atlantem cinctum adsidue cui nubibus atris piniferum caput,' et cetera. Nam ut haec animalis sunt, ita mons animam non habet cui membra hominis adscribuntur. Item (Isai. 55, 12) ' plaudent manu omnia ligna silvae.' Item (Psal. 64, 13) ' exultatione colles accingentur. ' Item (Psal. 113, 4) ' montes exultaverunt ut arietes et colles velut agni ovium..' Item (Zach. 11, 2) ' ulula, abies, quia cecidit quercus Basan.' Item S'edulius (P'asch. 1, 160) ' Christus erat panis, Christus petra, Christus in undis.' Item ut (poeta apud Aug. doct. Christ. 3, 7, 11) : tu, Neptune pater, cui tempora kana crepanti latino et graeco L. loquutionum E. 4. celeres facere (fee- E 2 ) codd. habet E Gl. ascendit Ft. 5. It. quadrupedes in L (non Gl.). de. est sim. E. ad Deum EL. ad Dominum F. pater om. F. 6. an ut pel.? potum pi. erat E. item ut — habent (-bet E) om. L. pertineat EL : pertinet F. 7. animali sunt L. manum E. item mon. — ovium om. EGl. kanna E. cui 26 Julian of Toledo cincta salo resonant, magnus cui perpete mento profluit oceanus et flumina crinibus errant. Mentum enim, tempora et crines non ad 1 oceanum pertinent sed ad homines. Sic et alia rerum nomina de alio genere in aliud genus decentissime decods gratia transferuntur ut loquutio pero>rnetur. Et in Evangelio (la. 15, 1) ' ego sum vitis vera.' 8. Ab inanimali ad animale, ut (Aen. 11, 369) ' si tantum pectore robur concipis.' Nam 1 ut rabur animam non habet, ita Turnus, cui haec dicuntur, animam habet. Item ' florida iuventus ' ; miscuit flores inanimales iuventuti animali. Item (Aen. 8, 660) ' lactea canities ' ; quum canities in homine sit, adiunxit inanimale Iactea. Item (Ezech. 11, 19; 36, 26) ' lapi- deum cor ' Iudaeorum. 9. Scire autem debemus esse meta- phoras alias reciprocas, alias partis unius. Partis unius est sicut quumi fit translata loquutio, ut hoc : ' fluctuare segetes,' ' gemmare vites ' ; dum in his rebus fluctus et gemmas non invenimus. 10. Sed eae atque aliae tropicae loquutiones ad ea quae intellegenda sunt propterea figuratis amictibus obteguntur ut sensum legends exerceant et ne nuda atque in promtu vile- scant. Eae tropicae dictiones propter decorem eloquii vel intellegentiam sensus alio ex alia significantia referuntur. 11. Metaphora autem aut partis unius est, ut ' fluctuare segetes,' ' gemmare vites,' quia non potest dicere segetare fluctus ; aut antistropha, id est reciproca, ut ' remigium alarum.' Nam alae navium et alarum remigia dicuntur. 12. Catachresis est usurpatio nominis alieni, ut ' parricidami ' dicimus qui Occi- dent fratrem, et ' piscinam ' quae pisces non habet. Haec enim nisi extrinsecus sumerentur, suum vocabulum non haberent. 13. Catachresis est alienae rei nomen adpositum. Haec a metaphora differt quod ilia vocabulum habenti largitur ; haec, quia non habet proprium', alieno utitur. 14. Item (Aen. 5, 157) ' nunc una ambae iunctaeque feruntur frontibus et longa sulcant prope timento profuit E. perornetur — vera om. L. et in Ev. F : item E. 8. h. d. E Gl. -. haec dr (i.e. dicitur) F : hoc dicitur L. item flo. — animali om. L (non Gl.). iubenti an. E. in horn. EL : de horn. F. 9. aum L. recipr.] recepcaus E. ut est hoc E. 10. Sed et aliae tr. jF. ne om. L (non Gl.). dictiones FL : loquutiones E. al. ex alio EF. 11. aum L. ut pa. E. ant. est E Gl. al. avium L Gl. 12. ut] u E. occidit L. piscinam] From Aug. Doct. Christ. 3, 29, 40. 13. illi voc. L. 14. nuc (a Spanish nunc- Julian of Toledo 27 vada salsa carina.' Frons quippe tantund'emi animalium et hominum est ; quod nomen si poeta navi non apposuisset, quid proprium eidem parti diceret non haberet. Sicut et cetera. 15. Metalemsis est dictio gradatim pergens ad id quod ostendit, ut (Aen. 1, 60) ' speluncis abdidit atris.' Et (Eel. 1, 69) ' post aliquot mea regna videns mirabor aristas? ' Per aristas annos ex fructibus conputat ; nam per aristas grani, per granos anni significati sunt pro eo quod per singulos annos sata colliguntur. 16. Dicta autem metalemsis ab eo quod praecedit id quod sequitur, ut (Aen. 2, 229) ' scelus expendisse merentem. ' Scelus enim posuit pro poenam. Item Persius (3, 11) ' quae manus cartae nodosaque venit arundo. ' Nam per manum verba, per arundinem litterae significatae sunt. Item Varro (Menipp. 578) ' ponam bisulcam et crebrinodam arundineim. ' 17. Meto- nomasia est quaedam veluti transnorninatio. Huius multae sunt species. Aut enim per id quod continet id quod continetur ostendit, ut (Aen. 7, 133) ' nunc pateras libate Iovi.' Aut contra, ut (Aen. 1, 724) ' vina coronant.' Aut per inventorem id quod inventum est, ut (Ter. Eun. 732) ' sine Cerere et Libero friget Venus.' Aut contra, ut (Plaut. fr. 159) ' Vinum preca- mur, nam hie deus praesens adest.' Haec exempli causa dili- gentibus posita etiam reliqua demonstrabunt[ur]. 18. Me- tonymia est dictio ab alia significatione ad aliam proximitatem translata, veluti transmutatio. Fit autem. multis modis. Per continentem id quod continetur significat, ut (Aen. 7, 133) ' nunc pateras libate Iovi.' Aut contra, ut (Aen. 1, 724) ' vina coronant.' 19. Item in Evangelio Dominus (Io. 15, 18) ' mundus vos odit,' pro his qui in mundo sunt. Item in Evangelio( !) (2 Cor. 5, 21) ' qui non noverat peccatum pro symbol) L 1 . coniuncteque L -. iunctisque Verg. salsa] saxa codd. dum facies et frons tan. Gl. (tantundem for tantummodo is a usage of Julian). 15. aliquod E: aliquid F^L. frugibus E Gl. 16. aum L. poena FL. . prosius EL Gl. (through mistake of the Spanish per-symbol). inque ma. ca. (nom. plur.) Persius. vissulcam E. crebrinodam E Gl. (some MSS. have crebrisnodam) : crebrinodosam FL. The Varro-citation is more welcome than apt. It it is not an addition by Julian (or e.g. his teacher Eugene) from a Spanish MS. of Varro (or from a marginal note in a Spanish MS. of Persius), what else can it be? 17. Metonomia E. adest] est F. 18. aum L. Clearly Julian borrows from two grammars (cf. 23). 19. Dominus 28 Julian of Toledo nobis peccatumi fecit,' id est hostia pro peccato. Item (Osee 4, 8) ' peccata populi mei comedent,' id' est oblationes quae pro peccatis offeruntur. 20. Item Apostolus (Ephes. 5, 16) ' quoniam dies mali sunt,' pro his qui in diebus mali sunt, quia dies mali esse non possunt. Et Psalmus (22, 5) ' et calix tuus inebrians,' dum non calix inebriat sed hoc quod intra calicem est. 21. Sicut et de domo <' laeta '>, propter laeti- tiam eorum qui in domo sunt. Et Vergilius (Aen. 7, 224) ' Europae atque Asiae fatis concurreret orbis ' ; non quod orbis, sed qui in orbe. Item (Aen. 2, 265) ' invadunt urbem somno vinoque sepultami ' ; urbem pro hominibus significans dixit. Item ' theatra plaudunt,' ' prata mugiunt,' quum illic homines plaudunt, hie boves mugiunt. 22. Item contra per id quod continetur id quod continet, ut (Aen. 2, 311) ' iam primus ardet Ucalegon,' dum non ille sed domus eius arderet. Item (Aen. 5, 817) ' iungit equos auri genitor spumantiaque addit frena feris ' ; spumantia frena dixit, quum non ipsa spument sed ab eo qui ea continet spumis conspargantur infusis. 23. Aut per inventorem. id quod inventum est, ut (Ter. Eun. 732) ' sine Cerere et Libero friget Venus.' Nam interdum per inventorem inventum significat, ut est hoc quod superius dictum est : sine Cerere et Libero friget Venus ; et (Aen. 9, 76) ' commixtam Vulcanus mittit ad astra favillam. ' Vult enim per Cererem pani9 inventricem intellegere panem, per Liberum inventorem vitis vinum, per Venerem con- cubitum, per Vulcanum ignem. 25. Item ut (Plaut. fr. 159) ' Vinum precamur, nam hie deus praesens adest ' ; per inven- tum inventorem' dixit. Ut 'vinum precamur,' (Aen. 1, 734) ' adfeit laetitiae Bacchus dator et bona Iuno. ' 25. Item per efftcientem id quod emcitur, sicut ' laeta epistula ' dicitur sig- om. F. item eum qui E. (the exemplar had eu ' evangelio '). 20. apsis F. quia FL -. quum E. dum non] nondum FL. inebriet E. 21. Verg.] vermi- bus EFL Gl. (So a faulty text of Julian was shared by all), factis concurrit (-et L 2 ) FL. hominibus FL : civibus E Gl. 22. primus etiam Gl. auro Verg. fr. addixit E. ab eo (habeo E) EF Gl. . ab equo L. consparguntur F. 23. Aut pro E. What inartistic patchwork ! vult] ut FL. intellegeret F. 24. adest] est E. Bacchus] vultus F. This last sentence looks like a marginal adscript (Julian's?) or the side-remark of a lecturer (presumably Julian). 25. epsla F. quo leta F ■ quos legentes L (non Gl.). efficitur leto F. Julian of Toledo 29 nificans eorum laetitiam quos lecta efficit laetos. Item sicut ' pigrum frigus,' eo quod pigros faciat ; et ' timor pallidus,' eo quod pallidos homines faciat ; sicut et ' pallida mors ' et ' tristia bella.' 26. Item per subieetum dominantem signifi- cans, ut (Aen. 2, 510) ' inutile ferrum cingitur ' ; non quod inutile ferrum esset, sed quia ipse inutilis erat qui gerebat. 27. Antonomasia est significatio vice nominis posita. Quae fit modis tribus : ab animo', a corpore, et extrinsecus. 28. Fit vice nominis, ut (Aen. 1, 297) ' haec ait et Maia genitum dimittit ab alto ' ; genitum dixit pro Mercurio filio. Item. (Aen. 1, 338) ' Punica regna vides, Tyrios et Agenoris urbem'; urbem dixit pro Cartagine. 29. Hie tropus fit modis tribus. Ab animo, ut (Aen. 5, 407) ' magnanimusque Anchisiades. ' A corpore, ut (Aen. 3, 619) ' ipse arduus. ' Extrinsecus, ut (Aen. 1, 475) ' infelix puer atque inpar congressus Achilli.' Item (Aen. 1, 212) ' pars in frusta secant veribusque trementia figunt.' 30. Epitheton est praeposita dictio proprio nomini. Nam antonomasia vicem nominis sustinet, epitheton numquam est sine nomine; ut (Aen. 3, 211) ' dira Celaeno,' et (Aen. 11, 657) ' di[v]a Camilla.' 31. Fit etiam epitheton modis tribus: ab animo, a corpore, et extrinsecus. 32. His duobus tropis vel vituperamus aliquem vel ostendimus vel ornamus ; ut (Geo. 1, 7) 'alma Ceres,' (Eel. 3, 33) ' iniusta noverca,' (Geo. 1, 470) ' obscenique canes inportunaeque volucres.' 33. Sed antono- masia in vice nominis ponitur ; epitheton autem numquam sine nomine, ut (Rhet. frag. ?) ' audax Cratinus, iracundus Eupolis, grandis Aristophanes.' 34. Synecdoche est significatio pleni intellectus capax qUum plus minusve pronuntiet. Aut enim a parte totum ostendit, ut (Aen. 1, 399) ' puppesque tuae pubesque tuorum.' Aut contra, ut (Aen. 1, 114) ' ingens a ver- tice pontus in puppim ferit ' ; et (Aen. 12, 119) ' fontemque sicut om. F. fac. — homines om. F (sed post bella add. eo quod pall. horn, fac.) 26. per] pro E. subiectam E. quia] qui E. 27. et om. F Gl. 28. Quid (et Gl.) vi. no. et haec E. 29. trem. fi. om. F. 30. die. proprii nominis FL (non Gl.). nam om. E. est om. L. et] ut L (non Gl.). 31. et om. F. extr. sicut antonomasia E. 32. invisa nov. FL. 33. aura L. nu. est si. E. audatE : audatum L -. audactum F. gratinus codd. iracundum FL. ippolidos F : yppolidos L -. ippolides E. arisfanes E Gl. . arisfanis F : abisfanis L. 34. ferebat E Gl. 30 Julian of Toledo ignemque ferebant.' 35. Meminisse autem debemus, quum fit a parte totum, ab insigni parte faciendum. 36. Dictum autem synecdoche quum a parte totum, plus minusve significat quam pronuntiat. Modo enim toto pars intellegitur, modo parte nominata totum accipitur. 37. Eo enim et per speciem genus et per genus species demonstratur. Sed species pars est, genus autem. totum; a toto enim pars intellegitur, ut (Aen. 6, 311) ' quam multae glomerantur aves ubi frigidus annus - pontum fugat.' Non enim totus annus frigidus est sed pars anni, id est hiems. 38. A parte totum, ut (Aen. 1, 399) ' puppesque tuae pubesque tuorum. ' A puppibus enim totam navem significat, a pube totos homines. 39. Aut contra significat, ut (Aen. 1, 114) ' ingens a vertice pontus in puppim ferit,' et (Aen. 12, 119) ' fontemque ignemque ferebant.' Non enim totum pelagum fuisse dixit sed partem pelagi, id est fluctum. $0. Et ' fontemque ignemque ferebant ' ; ut (Aen. 2, 256) ' flammas quum regia puppis extulerat,' ubi non solum puppis sed navis, et non navis sed qui in ea, et non omnes sed unus flammas extulit. M. Sic et illud pars pro toto accipitur dicente eodem poeta (Aen. 1, 284) ' quum domus Assaraci Phthiam clarasque Mycenas servitio premet ac victis domin- abitur Argis. ' Per unam civitatem Mycenas totam Graeciam serviendam Romanis significavit. 52. Et in Scripturis Sanctis hie tropus a parte totum, id est ab specie ad genus ; sicut illud in Esaia (19, 19) ' in die illo erit altare Domini in medio terrae Aegypti,' dum non solum in Aegypto sed in toto mundo. Item in Psalmo (77, 45) ' inmisit in eis muscam, caninam,' quum non una sed diversae muscae totam. repleverint Aegyptum. 43. Item e contra, a genere ad speciem, sicut de Ninive legitur (Nahumi 3, 9?) 'non erit' inquit 'finis gentibus illis,' quum 35. aum L. 36. aum L. plus minusve] plurimumve FL. quam] cum F. (Therefore F, or its exemplar, was in the habit of changing quum to cum), enim om. L. tota pars E Gl. : tot partes FL (In L the Spanish spelling toht, apparently corrected to totum). toht ace. L. 37. pro (the symbol) ispeciem E. per] pro E. aum L. frig, sed (om. est) L. gems (corr. hiems) L. 38. ut] est L. 39- ferebat E Gl. seque arte pel. E. 40. ferebat E Gl. sed et na. F. non na. sed om F (non Gl.). 41. eod. propheta FL( !) per] pro E Gl. 42. Est et in E Gl. a om. F. ad] uo E. illo EL . ilia F Gl. Aegypti om. FL (non Gl.). mu. animam E. 44. Erit Julian of Toledo 31 esset unius gentis civitas. 44. Fit et in quantitate temporis a parte totum, sicut in passione Domini (Mat. 27, 45, etc.) reli- quae sextae feriae, id est illae tres horae, totus dies accipitur. Et illud quod Apostolus dicit (Gal. 1, 18) mansisse apud Petrum " diebus quindecim,' dum ibi et noctes intellegantur. Et in Genesis (1, 5) ' factum est vespere et mane dies unus,' dum per mane et vesperum totum diem ostendat et totam noctem. Et in Apocalypsin ('2, 10) ) habebitis ' inquit " pressuram diebus decern,' quum in his omne tempus significet. 45. Item a toto partem, sicut de quadringentis annis quibus in Aegypto moratus est populus Dei, abstractis exinde octoginta annis regni Ioseph veniunt reliqui servitutis Israel trecenti viginti anni, quos Deus quadringentos praedixerat (Gen. 15, 13). Et in Salomone (Sap. 7, 1) ' in utero matris figuratus sum,' caro decern men- suum pro nova. Et in Vergilio (Aen. 4, 701) ' mille trahit varios a verso sole colores,' pro quattuor coloribus. 46. Onomatopoeia est nomen de sono factum, ut ' tinnitus ' aeris, ' clangor ' tubarum. Dicta autem onomatopoeia ab imitando sonum vocis confusae, ut ' stridor ' valvarum, ' hin- nitus ' equorum, ' mugitus ' bourn, ' balatus ' ovium. 47. Peri- phrasis est circumloquutio quae fit aut ornandae rei causa quae pulchra est aut vitandae quae turpis est, ut (Aen. 4, 584) ' et iam prima novo spargebat lumine terras,' et cetera. Et (Geo. 3, 135) ' nimio ne luxu obtunsior usus sit genitali arvo,' et cetera. 48. Hie tropus geminus est. Xam aut veritatem splendide producit aut foeditatem circuitu evitat. Veritatem splendide producit, sicut (Aen. 4, 584) ' et iam prima novo spargebat lumine terras Tithoni croceum linquens Aurora cubile,' id est iam lucescebat aut dies ortus erat. Et in Buco- licis (1, 21) ' ovium teneros depellere fetus,' hoc est agnos. 49. Item foeditatem circuitu evitat, sicut (Aen. 8, 405) ' placi- dumque petivit coniugis infusus gremio.' Hoc enim circuitu evitat foeditatem et decenter ostendit concubitum. Et Apostolus (Rom. 1, 26) ' mutaverat naturalem usum in eum et in L. apsis F. diebus FL . dies E. intelleguntur E. quod et in L (non Gl). 45. inde L (non GL). pro novem EL Gl. 46. dictum F. ad imitan- dum EF Gl. str. beluarum EL. 47. causa om. F. 48. circuit et ev. L. hoc est ag. om. L. 49. circuit et ev. L. ut sicut FL. evenerat foed. dec. 32 Julian of Toledo usum qui est contra naturam,' et cetera. 50. Hyperbaton est transcensio quaedam verborum ordinem turbans. Cuius species sunt quinque : hysterologia, anastrophe, parenthesis, tmesis, synthesis. 51. Primus hyperbaton, hysterologia vel hysteron proteron, est sententia quum verbis ordo mutatur, ut (Aen. 1, 179) ' et torrere parant flammis et frangere saxo ' ; quum dicere debuit torrere flammis post frangere saxo. Item (Aen. 3, 662) ' postquam altos tetigit fluctus et ad aequora venit ' ; quum antea ad aequora venit et sic tetigit fluctus. Item in Georgi- corum (1, 267) ' nunc torrete igni fruges, nunc frangite saxo ' ; dum antea granum frangatur et postea igne torreatur. 52. Item, in Aeneidos (1, 264) ' moresque viris et moenia pooit. ' (Mores quippe leges dixit.) Prius enim moenia quam leges damus. Et in secundo (353) ' moriamur et in media arma ruamus ' ; dum antea quisque possit ruere et postea mori. Et in tertio (179) ' Anchisen facio certum remque ordine pando ' ; dum antea pandit et postea certum facit. 53. Item ibi (4, 6) ' postera Phoebea lustrabat lampadfe terras humentemque Aurora polo dimoverat umbram ' ; prius enim umbram Aurora removet et postea Phoebi lampas refulget. Item in Georgicis (3, 61) ' desinit ante decern, post quattuor incipit annos ' ; dum antea sint quattuor et postea decern. 54. Secundus, anas- trophe, est verborum tantum ordo praeposterus, ut (Aen. 1, 13) ' Italiam contra,' pro contra Italiam. Item ut (Aen. 3, 75) ' litora circum,' pro circum litora. 55. Parenthesis est inter- posita ratiocinatio divisae sententiae, ut (Aen. 1, 643) ' Aeneas — neque enim patrius consistere menterra passus amor — rapidum ad naves praemittit Achaten.' Debuit enim dicere: Aeneas rapidum praemittit Achaten. Item in sexto libro de Bruto (822) ' infelix, utquumque ferent ea facta minores. ' Est enim ordo talis : infelix vicit amor patriae. Item in Psalmo (17, 42) ' clamaverunt — nee erat qui salvos faceret — ad Dominum, nee exaudivit eos.' 56. Tmesis est unius conpositi aut simplicis verbi sectio una dictione vel plurimis interiectis, ut (Geo. 3, (om. et) F. item Ap. E apsis F. in del. F 2 . 51. quum di. de. — saxo om. E. post] et F. qui antea L. georgicon E. 52. possit quisque E. 53. desinit] venit E. ante sint E. 54. item ut lit. circ. inspicit umbra. Paren. E. 56. massili L. massilitanas L. 57. Item ut gero E. Bede (Schem. et Trop. Julian of Toledo 33 381) ' Septem subiecta Trioni,' pro Septemtrione ; et (' Enn. ' Ann. 609) ' saxo cere comminuit brum' ; et (' Enn.' Ann. 610) ' Massali portabant iuvenes ad litora tanas.' Hoc est : Sep- tentrioni, cerebrum et Massalitanas. Item ut (Aen. 1, 412) ' et multo nebulae circum dea fudit amictu,' pro circumfudif. 57. Item ' Hiero quern genuit solymis Davidica proles," pro Hierosolymis. Item (Eug. Tol. 1, 23) ' o Io versiculos nexos quia despicis annes,' pro Ioannes. 58. Synthesis hyperbaton est ex omni parte confusum, ut (Aen. 1, 108) ' tris Notus abreptas in saxa latentia torquet, saxa vocant Itali, mediis quae in fluctibus, aras. ' Etenim ordo talis est; tres abreptas Notus in saxa torquet, quae saxa in mediis fluctibus latentia Itali aras vocant. 59. Synthesis, ubi ex omni parte confusa sunt verba, ut in primo Aeneidos (195) ' vina bonus quae deinde cadis onerarat Acestes litore Trinacrio dederatque abeuntibus heros dividit. ' Nam debuit dicere : vina heros dividit quae bonus Acestes Trinacrio litore cadis onerarat et abeuntibus dederat; ista heros dividit, id est Aeneas. 60. In secundo item (348) : incipio super his : iuvenes, fortissima frustra pectora, si vobis audentem extrema cupido certa sequi, quae sit rebus fortuna videtis : excessere omnes ad-ytis arisque relictis di quibus imperium hoc steterat ; succurritis urbi incensae ; moriamur et in media arma ruamus. 61. Ordo talis est : iuvenes, fortissima pectora frustra, suc- curritis urbi incensae, quia excesserunt di ; unde, si vobis cupido certa est me sequi audentem extrema, moriamur et in media arma ruamus. 62. Item Ovidius (Met. 1, 1) : in nova fert animus mutatas dicere formas corpora : di coeptis (nam, vos mutatis et illas) aspirate meis. 2, 10) does not know the name of this carver of Hierosolymis. 58. est hyp. L. Accedit G. est enim ordo talis F ( non Gl.). tris E. 59. vi. vonos quae E. acates F. acates F. onerat (hon-£) EF. 60. audendi (audiendi E) codd. (sed. cf. infra), cup. est L. ad. sacrisque L : aditi sacrisque G. moriamur — (61) incensae om. F. 61. est id est iuv. E. extra G. 62. corpore codd. deceptis E : decepti cett. mutatis etiam Gl. 63. decepti 34 Julian of Toledo 63. Est enim ordo talis : fert animus in nova corpora mutatas dicere formas; di, coeptis adspirate meis, nam et vos mutatis illas. 64. Hyperbaton autem aut brevis est aut longus aut obscurus. Brevis, ubi parvae sententiae vel sermonis inter- positio orationem decidit, ut supra dictum est. 63. Longus, ubi multa interponuntur, ut est Pauli apostoli in principio ad Romanes : ' Paulus, servus Iesu Christi, vocatus apostolus, segregatus in evangelio Dei, quod ante promiserat per pro- phetas suos in scripturis Sanctis de filio suo, qui factus est ex semine David secundum carnem ; qui praedestinatus est filius Dei in virtute secundum spiritum sanctificationis ex resurrec- tione mortuorum Iesu Christi, Domini nostri, per quern accepimus gratiam et apostolatum ad oboediendum fidei in om- nibus gentibus pro nomine eius ; in quibus estis et vos vocati Iesu Christi ; omnibus qui sunt Romae in caritate Dei vocatis Sanctis : gratia vobis et pax a Deo, Patre nostro, et Domino Iesu Christo. ' '66. Ecce longum hyperbaton in quo removes, de medio omnia et inter se prima et postrema ita coniungis : Paulus, servus Iesu Christi, omnibus qui sunt Romae in cari- tate Dei vocatis Sanctis : gratia vobis et pax a Deo, Patre nostro, et Domino Iesu Christo. 67. Item longus et obscurus hyperbaton, ut est a sancto Augustino in libro de doctrina Christiana ubi dicit (2, 38, 57) ' quae tamen omnia quisquis ita dilexerit ut iactare se inter peritos velit et non potius unde sint vera cognoscere, quae tantummodo vera esse persenserit, et unde quaedam non solum vera sed etiam incommutabilia esse conprehenderit, et sic ab ipsa specie corporum usque ad humanam mentem perveniens, quum et ipsam mutabilem inven- erit, quod nunc docta, nunc indocta sit, ccnstituta tamen intra incommutabilem, supra servitutem et mutabilia infra se cetera, ad unius Dei laudem atque dilectionem cuncta convertere, a quo cuncta esse cognoscit, doctus videri potest, esse autem codd. mutatis etiam Gl. In fine De tripertito E (cf. 64). 64. aum LG : om. F. est om. L. breve G (om. est), br. Ion. (om. aut.) E. dictum (om. est) F Gl. 65- apsli F. apstls F. antea L (non GL) est ei ex L. mor- tuorum E Gl. . om. FL (G n.l.). Deficit G. 66. removes EF Gl. : remove- bis L. coniungis E Gl. : coniunges FL. 67. dilexerit] intellexerit L (non Gl.). ut] et F. int. inper. Gl. cogn. om FL. persenserint E. ipsa mut. E. Julian of Toledo 35 sapiens nulla modo. ' 68. Langum hyperbaton et obscurum ! Qui hoc ordine patescit si removes de medio omnia et inter se prima et postrema ita iungis : quae omnia quisquis ita dilexerit ut iactare se inter peritos velit et non potius cognoscere unde sint vera, et ad unius Dei laudem atque dilectionem cuncta convertere, a quo cuncta esse cognoscit, doctus videri potest, esse autem sapiens nullo modo. 69. Hyperbole est dictio fidem excedens augendi minuendive causa. Augendi, ut ' nive candidior.' Minuendi, ut ' tardior testudine. ' 70. Hyperbole dictum excelsitas fidem excedens ultra quam credendum est, ut (Aen. 3, 423) ' sidera verberat unda ' ; et (Aen. 1, 107) ' terram inter fluctus aperit ; furit aestus arenis. ' Hoc enim modo ultra fidem aliquid augetur, nee tamen a tramite significandae veri- tatis erratur, quamvis verba quae indicantur excedant, ut voluntas loquentis non fallentis appareat. 71. Ut est hoc augendi, [ut] ' velocior aura.' Item ' durior saxo.' Item 'it clamor caelo. ' Item in Psalmo (72, 9) ' posuerunt in caelo os suum.' Item et (Psalm. 67, 22) ' verticem capilli perambulan- tium in delictis suis,' id est in summitate capilli perambulare. 72. Item in Evangelio (Io. 21, 25) ' sunt et alia multa quae fecit Iesus, quae si scriberentur per singula, nee ipsum arbi- tror mundum capere eos qui scribendi sunt libros. ' Item in Gene- sis (22, 17) ' faciam semen tuum sicut arena maris.' Quis enim non videat quod sit inconparabiliter amplius arenae numerus quam esse hominum omnium ab ipso Adam usque ad terminum saeculi ? Quanto magis solum semen Abrahae ! Quod ea loquutione dictum est quae vocatur hyperbole, quae utique tropica est, non propria. 73. Item minuendi, ut ' mollior pluma,' ' frigidior nive.' 73. Allegoria est tropus quo aliud sig- nificatur quam dicitur, ut est (Geo. 2, 512) ' set iam tempus equum fumantia solvere colla,' hoc est carmen finire. intra] inter E. infra] in L. 68. Longus E. obscurus E. quae EF Gl. si] in F ■ hinc E : hie Gl. et om. F. se om. L. (non Gl.). dilexerit EF Gl. : intellexerit L. ut] et F. inter imperitos E Gl. cognosceret F. sunt E.L. autem om. F. 70. indicatur F. ut] nut L. 71. ut om. L (non GL). vertice F. dilectis E. id est] item F. 72. si] s. (the sed- symbol) E. capere mundum F. si. harenam ma. E : si. Stellas caeli et velut arenam quae est in litore ma. Gl. sint L. quod ad loquutionem F. utrumque F. tropice (om. est) L. 74. quo] quod E Gl. est etiam tcm. 36 Julian of Toledo 75. Huius species multae sunt, ex quibus eminent septem, id est ironia, antiphrasis, aenigma, charientismos, paroemia, sarcasmos, astismos 1 . 76. Allegoria dicta, id est alieniloquium. Aliud enim sonat, aliud intellegitur, ut (Aen. 1, 184) ' tres litore cervos conspicit errantes,' id est ubi tres duces belli Punici significantur, id est Hamilcarem, Hasdrubalem, Hanni- balem ; vel tria bella Punica. 77. Item in Bucolicis (3, 71) ' aurea mala decern: misi,' id est ad Augustum decern Eclogas pastorum. Item Vergilius sub persona morientis Didonis ita expressit dicens (Aen. 4, 690) ' ter sese adtollens cubitoque adnixa levavit,' ubi ter Kartago rebellavit et victa est. Item (Aen. 4, 642) ' at trepida et coeptis inmanibus effera Dido san- guineam volvens [fjaciem ' ; per Didonem enim ostendit furen- tem Kartaginem. 78. Item (Eel. 3, 111) ' claudite iam rivos, pueri ; sat prata biberunt.' Allegorice hoc dixit, id est iam cantare desinite, satiati enim audiendb sumus. Item (Eel. 8, 13) ' inter victrices hederas tibi serpere lauros,' id est carmen meum florere inter tuos triumphos. Nam antea victores lauro, hedera coronabantur poetae. 79. Item. (Eel. 9, 28) ' Mantua vae miserae nimium vicina Cremonae cantantes sublime ferent ad sidera cygni.' Cygnos hie allegorice Mantuanos poeras, qui quasi cantantes dicunt : Mantua vae miserae. Qui abacti sunt de paludibus, id est d'e agris suis quando Cremonenses contra Augustum Antoni copias susceperunt, et agros eorum dividi iussit Caesar; M'antuani quoque persi sunt. 80. Ironia est tropus per contraria quod conatur ostendens, ut (Aen. 4, 93) ' egregiam vero laudem et spolia ampla refertis tuque puer- que tuus,' et cetera. Hanc enim, nisi gravitas pronuntiationis adiuverit, confiteri videbitur quod negare contendit. 81. Ironia dicitur per pronuntiatiomemi contrarium habens intellectum. *iwc enim tropo callide aut per accusationem aut per insulta- tionem aliquid dicitur. TJt est illud apud Vergilium; (Aen. 1, 140) ' vestras, Eure, domos ; ilia se iactet in aula Aeolus et codd. 76. vel] et F. Pun. be. L. 77. There were pedants in those days too. ter se esse E. trepidam FL. 78. id] hoc F (non Gl.). 79. gigno sic all. E. poeta F. quia F. qua significantes dicit E. miserere E. After this word the letters n. u. c. may have stood in the archetype (i.e. nimium vicina Cremonae). est agr. {om. de) F. copia E. persi etiam Gl. 81. exul- tationem E. au. s. c. e.] clauso carcere L. 82. per] pro E. redemit red. Julian of Toledo 37 clauso ventorum carcere regnet.' Et quomodo aula si career est? Solvitur enim pronuntiatione. Nam iactet et aula ironia est, career vero pronuntiatio est. 82. Item in Psalmis per accusationem (48, 8) ' frater non redimet, redimet homo.' Sed frater noster Christus est qui dixit (Io. 20, 17?); ite, dicite fratribus meis. Et dicis per contrariam pronuntiationerm : si Christus nos non redimet, aliquis homo redempturus est? 83. Item in Psalmis per insultationem laus, ubi dicit (39, 16) ' euge, euge.' Et in Evangelio (Mat. 26, 68) ' prophetiza nobis, Christe.' Quae tota per contrariam pronuntiationerm adnun- tiantur, quando laudando deridet. 85. Et in Regum, quum Iezabel ad Achab in exprobratione loquuta est (3 Reg. 21, 7) ' grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israel.' Quod utique non laudando sed exprobrando' loquuta est. Item, in Evangelio secundum Ioannem a Iudaeis illi caeco nato male- dicentis voto dicitur (Io. 9, 28) ' tu discipulus illius sis ' ; cui e contrario benedicebant. 85. Antiphrasis est unius verbi ironia, ut ' bellum,' ' lucus,' et ' P'arcae.' Bellum, hoc est minime bellum. Et lucus, eo quod non luceat. Et Pareae, eo quod nulli parcant. Item. ' mites et modesti,' quum sint ter- ribiles et inmanes. Et ' Eumenidas, ' eo quod nulli parcant vel bene faciant. Et ' mundus,' eo quod sit inmundus. 86. Hoc tropo et nanos ' Atlantes ' vocamus, et caecos ' videntes.' et Aethiopas ' margaritas.' Item in lob (2, 8 Ital.) 'si non in faciem benedixerit tibi,' id est maledixerit. Et in Regum, ubi in Naboth fictum crimen a calumniantibus nominatum est quod (3 Reg. 21, 13) ' benedixerit Deo et regi,' id est maledixerit. 87. Inter ironiam autem et antiphrasin hoc distat quod ironia pronuntiatione sola indicat quod intellegi vult ; ut puta quum dicimus homini agenti male ' bonum est quod facis.' Anti- phrasis vero non voce pronuntiantis significat contrarium, sed suis tantummodo verbis contrario dicitur. Veluti dum quaesumus accipere quod ibi non est et respondetur nobis h. L 2 . non om. L. 83. pron. pronuntiatur L. 84. secundum] s. (usually a sed-symbol) E. voto] voce? dicit F. qui E. 85. parcant FL : parcent E. eumenides L. 86. aethiopos E. non fac (om. in) E. Reg. in Na. si non ubi E. factum F. 87. aum L. homini] omni F. q. f. bon. est E. contrario di. EF : contrarium di. L. quaerimus EL. From Aug. Doct. Christ. 3, 29, 41. 38 Julian of Toledo ' abundat. ' Item ' cave ilium quia bonus est homo,' pro malo. 88. Aenigma est obscura intellegentia per occultam similitu- dinem rerum, ut ' mater me g-enuit, eadem mox gignitur ex me ' ; quum significet aquam in glaciem concrescere et ex eodem rursus effluere. 89. Aenigma est obscura parabula sive obumbratus sensus qui difficile intellegitur nisi aperiatur. Ut est illud Esaiae prophetae (66, 7) ' antequam parturiret peperit, et antequam veniret partus eius peperit masculum ' ; quod sic intellegitur : antequam Christum Virgo parfuriret in came, genuit eum Pater in divinitate; et antequam tempus parturi- endi veniret, genuit eum sine tempore Pater. 90. Item (Iudic. 14, 14) ' de comedente exivit cibus, et de forte egressa est dulcedo,' significans ex ore leonis favum abstractum. 91. Inter allegoriam autem et aenigma hoc interest quod allegbriae vis gemina est et sub res alias aliud figuraliter indicat. Sicut Isaac ad sacrificium ductus significabat humilem Christum ; aries pro eo imrnolatus Christum passum. 92. Item in Exodo virga in serpentem, Christum in morte; serpens in virga, Christum post mortem reversurum ad pristinam, regni potes- tatem, et cetera. 93. Aenigma vero est sensus obscurus et per quasdam imagines adumbratus, habens aut in sententia ob- scurum intellectum aut per similitudines- alium sensum. Sicut puta (Physiolog. ?) ' fertur leonis catulus dormiens patris fremitu suscitari ' ; quod refertur ad resurrectionem Christi ; post somnum mortis resuscitatum potentia Patris, et cetera similia ad mores hoininum pertinentia. 94. Charientismos tropus est quo dura dictu gratius proferuntur, uti quum inter- rogantibusi nobis numquid nos quaesierit aliquis respondetur ' Bona Fortuna ' ; unde intellegitur neminem nos quaesisse. 95. Paroemia est adcommodatum rebus temporibusque prover- bium, ut ' ad versus stimulum calces ' ; et ' lupus in fabula.' bo. ho. est E : bo. est F. 88. intellegentia FL : sententia E Gl. significant L (non Gl.). 89. Christum om. E. genuit EL Gl. : peperit F. tem. virginis part.fi. Pa. s. t. L (non Gl.). 90. abstractum FL. extractum E Gl. 91. Item all. E. aim L. res arias E. aries — Christum om. E. 92. mortem EF Gl. virgam EF. 93. similitudinem aliquem se. L (non Gl.). resuscitati? 94. cf. Amer. Journ. Phil. 37, 37. est tropus E Gl. referuntur E. ut quum E. numquid EL -. utrum F. al. qu. F (non GL). nos om. E. 95. Par. est etemia adc. E. adversus F Gl : adversum EL. 96. contra] inter EF Gl. Julian of Toledo 39 96. Rebus, ut ' contra stimulum calces,' dum sig-nificatur ad- versis resistendum. 97. Temporibus, ut 'lupus in fabula. ' Aiunt enim rustici vocem hominem perdere si eum lupus prior viderit ; unde et quum subito tacenti dicitur istud proverbium 'lupus in fabula.' 98. Item in Propheta proverbium (Ezech. 16, 44) ' sicut mater, et filia. ' 99. Sarcasmos est plena odio atque hostilis inrisio, ut (Aen. 12, 360) ' en agros et, quam bello, Troiane, petisti, Hesperian* metire iacens. ' 100. Sar- casmos dicta hostilis inrisio cum amaritudine, ut (Aen. 2, 547) : referes ergo haec et nuntius ibis Pelidae genitori, illi mea tristia facta (id est dicta) degeneremque Neoptolemum narrare memento. 101. Astismos est tropus multiplex numerosaeque virtutis. Namque astismos putatur dictum omne quod simplicitate rus- tica caret et faceta satis urbanitate est expolitum. Ut est illud (Eel. 3, 90) ' qui Bavium non odit amet tua carmina, Maevi, atque idem iung-at vulpes et mulgeat hircos.' 102. Astismos contrarius est sarcasmo, eo quod astismos urbanitas est sine iracundia, ut illud (Eel. 3, 90) ' qui Bavium non odit amet tua carmina, Maevi, atque idem iungat vulpes et mulgeat hir- cos.' Id est qui Bavium non odit pro poena ei contingat ut diligat Maevium. Fuerunt enim Maevius et Bavius poetae pessimi et inimici Verg-ilii. Qui hos ergo diligit faciat quae contra naturam sunt : iung-at vulpes et nfulgeat hircos. 103. Homoeosis est minus notae rei per similitudinem eius quae magi9 nota est demonstratio. Cuius species sunt tres : icon, parabole, paradigma. 104. Homoeosis Graece Latine simili- tudo; set tres species, icon imago, parabole conparatio, para- digma exemplum significat. 105. Icon est personarum inter se vel eorum quae personis accidunt conparatio, ut (Aen. 1, 589) "os humerosque deo similis.' 106. Icon, similitudo conpara- tiva ex simili rerum genere ad simile genus. Cuius figuram dum EL Gl. . cum F. 97. unde cum sub. tac. ist. verbum L -. unde et equum sub. tac. die. ist. prov. F : unde ei sub. tac. die. ist. prov. E. et lup. in fa. EF • om. L. 100. id est dicta] either a marginal adscript or a lecturer's side-remark. 101. omne] mone E. 102. est contr. E. pessimi In ■ I" mihi E. (So E, or its exemplar, was in the habit of changing Spanish mici to mihi). quae] quod F. 104. sed tres] seteatres E. significant E. 106. 40 Julian of Toledo Vergilius exsequitur. Ita ut (Aen. 4, 669) ' non aliter quam si inmissis ruat hostibus omnis Kaitago.' Ecce propria com- paratio de re cuius causa dicitur. Inde et conparationem dedit ubi res agebatur et propria fecit exemplo. 107. Ut (Aen. 4, 558) ' omnia Mercurio similis, vocemque coloremque et crines flavos et membra decora.' Congrua enim est similitudo de specie cuius persona inducitur. 108. Parabole est rerum con- grua dissimilium conparatio, ut (Aen. 2, 223) ' qualis mugitus fugit cum saucius aram taurus,' et cetera. 109. Inter icon autem et parabole hoc distat quod in icon personarum inter se vel eorum quae personis accidunt conparatio, in parabole vero rerum dissimilium congrua conparatio est. 110. Parabole, con- paratio ex dissimilibus rebus, ut (Lucan. 1, 205) ' qualis in arvis aestiferae Libyae visus leo comminus hostem consedit ' ; ubi leoni Caesarem conparavit, non ex suo sed ex alio genere similitudinem faciens. Item in Evangelio, quum Christus de Herode dixit (Luc. 13,- 32) ' vade, die vulpi illi.' 111. Para- deigma est praepositio exempli hortantis aut deterrentis. Hortantis, ut (Aen. 1, 242) ' Antenor potuit mediis elapsus Achivis Illyricos penetrare sinus,' et cetera. 112. Deterrentis, ut (Aen. 7, 363) ' at non si Phrygius penetrat Lacedae- mona pastor Ledaeamque Helenam Troianas vexit ad urbes.' 113. Paradeigma dicta exemplum dicti vel facti alicuius, aut ex simili aut ex dissimili genere, conveniens eius quam prc- ponimus rei. Ut est ' tarn fortiter ruit apud Hipponem Scipio quam Uticae C'ato. ' 114. Similitudo autem tribus modis fit: a pari, a maiore, a minore. A pari ad parem, ut (Aen. 1, 148) ' ac veluti magno in populo cum saepe coorta est seditio.' 115. A maiore ad minus : (Lucan. 1, 151) ' qualiter expressum ventis huius F 2 . figura F. ecce] haec F. propria om. F. dicitur EL Gl. - inducitur F (cf. Is. Et. 1, 37, 32). ex proprio EF Gl. exemplum E Gl. 107. Ut om. F. est] et E. mercuria codd. 108. substituit 110 E. congrua] contra F. 109. autem om. F. accidit F (non GL). conp. fit in E Gl. 110. Accedit iterum G. Par. est ex E : Par. conp. et F. armis codd. leonem Cae. FG (non Gl.). alieno E Gl. vade om. FG. 111. ex. pr. E GL hort. — urbes (112) om. E. 113. Par. dicta FGL . et vocatur par. E. similium F. aut ex diss, bis E. eius cum ponimus F (cf. ad 36). ut tam (om. est) F. periit yponem L -. periit apud yponem G. 114. aim LG. modis om. L. 115. A om. E. per] pro F (the symbol). 116. Ad minori E : A maiori F. si pot. Gl. brevi] prelii L 1 . si] i E. Julian of Toledo 41 per nubila fulmen.' 116. A minore ad maius : (Aen. 6, 119) ' potuit manes arcessere coniugis Orpheus Threicia fretus cithara fidibusque canoris.' Quasi dicat de re parva et brevi, cithara et fidibus. Et est figura : si ille cithara fretus, ego pietate. Since the- scribes can scarcely be trusted to write a line of Virgil correctly, a full apparatus criticus would crowd the pages with such contemptible vagaries as (for Aen. 1, 284) at VI 41 : quum domus assirici phitiam clarasque micenas servitii praemit hac victus dominabitur argis E : cum, domus assur iuphiti ait clarusque micenas ac victis dominabitur argis F : quum domus assarici priciam clarasque micenas servitii premit acuitis domi- nabitur agris L. I usually omitted Virgil-citation variants un- less they threw light on a possible reading or on the text's tradition or on the relationship of the MSS. But I can provide complete detail to anyone who needs it. From the mongrel text, non-Spanish transcripts of a Spanish exemplar, little of Julian's actual spelling could be safely extracted (e.g. quum), and to sacrifice intelligibility to literal accuracy seemed pedantic. The libraries of Spain must be thoroughly searched before a scientific edition of Julian (if he deserves one) is possible. All the MSS. used by me go back to a corrupt text which had e.g. uermibus for Vergilius at VI 21. I followed the maxim ' longior lectio potior ' ; for L avows a wish to save vellum; by its curt et cetera at IV 10, and murders the sense by its curtailment of the Cicero citation at V 34 ; and E omits chaps. I — II. Some- times indeed a sentence found in F, but not in EL, looks like an interpolation, explanatory or illustrative. But the same may be said of some sentences found in all the MSS. (e.g. Ill 1). We cannot tell whether this treatise was a finished work of Julian, or merely a posthumous publication which incorporated all his additional jottings, or even nothing more than notes taken from Julian's lectures (see on IV 6). The title which I have assigned to it is more convenient than certain. The Liber Glossarum assigns no title, nor (we may almost say) do the MSS. (' Incipit tractatus de vitiis a diversis tractatibus col- \ectus ' is the title in E for chaps. Ill sqq.) 42 Julian of Toledo The treatise is mainly a rechauffee of previous grammarians (Audax, Donatus, &c), and the source of each paragraph may easily be found with the help of Keil's indexes. For the rest, some points of more or less interest (but not Bible-citations) are mentioned in the following Index : — African pronunciation — 1, 25. age pro euge ( !) — 4, 9. Apuleius — 4, 4. Aspiration (see H). Atlans ' dwarf '—6, 86. Brevis Brevians Law — 1, 10. Comedians, Old Greek— 6, 33. Faltering reader in church— 1, 22. gnate (not ' nate ') Aen. 1, 664—4, 6. H— 1, 21. Juvenal (15, 7) caeruleos — 5, 27. laeta domus — 6, 21 ; 1. espistula — 6, 25. Lucilius — 3, 4. Margarita ' blackamoor ' — 6, 86. mi ' Adverbium blandientis ' — 2, 7. mici — 1, 21. nicil— 1, 21. paumentum — 1, 10. Persius— 6, 16. quaad — 2, 5. serviendam (for servituram) — 6, 41. Spanish symptoms in the MSS — 1, 1; 1, 2; 1, 22?; 2, 6 2, 14 ; 2, 21 ; 3, 14 ; 3, 15 4, 3; 4, 15; 5, 9 ; 5, 17 5, 18 ; 5, 24 ; 5, 31 ; 5, 38 6, 9; 6, 11; 6, 14; 6, 16 6, 18 ; 6, 20 ; 6, 25 ; 6, 26 6, 33 ; 6, 35 ; 6, 36 ; 6, 37 6, 41; 6, 44; 6, 49; 6, 57? 6, 64 ; 6, 65 ; 6, 82 ; 6, 87 6, 91. tantundem (for tantummodo) — 6, 14. Varro Atac. — 6, 4. Varro Reat. (Sat. Men. 578) creb- rinodam — 6, 16. videns ' blind '—6, 86. Virgil (Aen. 1, 664) gnate— 4, 6. (Eel. 9, 28)— 6, 79. vonus(?) pro bonus — 4, 19. vos not used for tu — 2, 4. Cornell University Library PA 8360. J8A7 1922 Julian of Toledo 'De vitiis et figuris 3 1924 008 359 063